Historické prameny
na dosah
Úvod
Edice
Kategorie
Autor
Název
Rok vydání
Rejstřík místní
Rejstřík osobní
Regesty
Datum vydání
Místo vydání
Autor regestu
Rejstřík místní
Rejstřík osobní
Všechny
Hledat
Mapy
O projektu
Autoři
Nápověda
čtenář
Hledání osoby:
»S Adalbertum«
v
Wenceslai Hagek a Liboczan Annales Bohemorum IV (Dobner)
annexus. Moraviam aliquando ſub Ratisbonensi Epiſcopi jurisdictionem perti- nuisse, aut
S. Adalbertum
Pragensem Archiepiſcopum fuiſſe, nuſpiam in veteribus probatisque authoribus legeris, nec
strana: 40
desideraſſet. Huc accedit alterum argumentum ex Coſma noſtro petitum, qui
S. Adalbertum
ante mortem Ditmari (cui in Epiſco- patu Pragenſi altero anno
strana: 111
ſucceſſit) adhuc ordine ſubdiaconum Mag- deburgo rediiſſe narrat, ut proinde
S. Adalbertum
ætatem triginta an- norum (quæ tum ad Sacerdotium a Conciliis
strana: 111
Ruffiam per Bohemiam terrasque Slawnici patris S. Adalberti prehendit, atque
S. Adalbertum
puerum facro chryſmate un- xit. Factus est idem Adalbertus postea
strana: 125
Ruffia, ut etiam tum per Bohemiam iter ſuum prehendere &
S. Adalbertum
confirmare potuerit, ſed major hoc pacto ætas S. Adalberto concederetur,
strana: 125
adornafſe, multum credibile eft; at quod eodem anno pri- mum
S. Adalbertum
jam tum ſeptennem confirmaverit, ex rationibus ſupra allatis concedi vix
strana: 130
tranftulit, ſed utruimque minus recte, cum enim jam certum fit
S. Adalbertum
anno 982 in Cathedram epiſcopa- lem evectum, indubium quoque eft
strana: 186
Annaliſta Saxo ad An. 981. (i) Hanc incogitantiam Hagecii, qui
S. Adalbertum
prius duobus ſacris ordinibus inſignitum , dein primum ſacramento confirmationis
strana: 187
III Kal. Julii, cum enim ex priore Biographo certum fit
S. Adalbertum
fefto SS. A- poſtolorum Petri & Pauli conſecratum , non
strana: 187
vitæ SS. Ludmillæ & Wenceslai præmiſſa, Divoque Adalberto inscripta, eundem
S. Adalbertum
ex eodem ( S. Lud- millæ ) tramite lineam propaginis
strana: 202
anno 981 accidit, jam cum alter Biographus N. 6. dicat:
S. Adal- bertum
annos ter ternos in arena ſtudii paleſtram exercuiſſe (quem nona-
strana: 204
ad an. 990. verius dicit: multis tentatum & examinatum fuiſfe
S. Adalbertum,
nec prius ab Abbate receptum, quam cum Domnum Apoſtolicum cum
strana: 233
Chanowskyus ait: montem viridem inde vocatum, quod fulmine ecclefiaſtico per
S. Adalbertum
ſublato, & pluvia de cœlo ca- dente montis pradicti herba
strana: 252
vestigia expreſſa elle. Berghauerus etiam menfuram hujus veſtigii deſcribit, additque
S. Adalbertum
ebullientem iſthic e monte fonticulum, qui uſque bodie Woytiechi nomen
strana: 253
Hagecio noſtro legimus. Nolim inficiari, ad traditionum reliquias per- tinere,
S. Adalbertum
hinc atque illine a malevolis hominibus ac præſer- tim ethnicis
strana: 259
cer- Pulveribus p. tum fit annis nonniſi 3 poſterius primum
S. Adalbertum
in Cathedram 120. Pragenſem evectum? Baron. in Añal. ad an.
strana: 264
dicitur. Id ſi certa fide nititur, ingentis ſta- turæ virum
S. Adalbertum
fuiſſe oportuit. 269 (c) Hanc univerſam narrationem de celebratione Miſſæ
strana: 269
: credibile non efſe in tan- to tumultu Libicii excitato
S. Adalbertum
inter hoſtes ſuos fratrumque percuffores tuto potuiſſe facris Pontificalibus operari.
strana: 269
cognito, con- tendunt nonnulli nequaquam feptem aut plane duodecim comites
S. A- dalbertum
ex cœnobio S. Alexii & Bonifacii ſequi potuiſſe. Verum plures
strana: 274
Dominicum incidit, cum ex anni fequentis referen- dis cognituri simus,
S. Adalbertum
re ipſa anno 983 Veronæ jam ab Im- peratore Ottone
strana: 284
II. Jam ſub mortem ipſam Ditmari complures ſententiis ſuis in
S. Adalbertum,
ut Ditmaro ſufficeretur, collimaiſe prodit verbis his to- ties commemoratus
strana: 286
vitam illius rite fincereque conscribendam exquiſita expetitaque fuiſſe. At vero
S. Adalbertum
non eodem præſente anno, ſed proxime ſequente, atque poſt ſeptemdecim
strana: 287
mensium intervallum pertingere potuerit. Nolim controvertere, fortaſſis jam ſuperiore anno
S. Adalbertum
cum Bohema legatione ad Imperatorem quoquo demum loco exquirendum missum,
strana: 292
indubitatumque, quibus quibus demum ex cauſis moræ tantæ injectæ fint,
S. Adalbertum
in hoc Veronensi placito inveſtituram ab Ottone II accepiſſe; id
strana: 293
Italicum S. Adalberti ſpectant. Et primo quidem ex synchronis conjicitur,
S. Adalbertum
hoc anno ultra Veronam in interiorem Italiam progreſſum, procul du-
strana: 294
cujusquidem reunionis certiſſima in hiſtoriis noſtris ſuperſunt veſtigia. Et quidem
S. Adalbertum
non modo Bohemorum, sed etiam Moravo- rum fuiſſe Epiſcopum, constans
strana: 295
docuimus, qui emortualis an- nus extra omnem controversiam eft. (d)
S. Adalbertum
hoc anno Moraviam, Ungariæque eam pla- gam, quæ fuæ diœecefis
strana: 302
annum & nos merito amplectimur, maxime, quod vix credibile fit,
S. Adalbertum
anno ſuperiore (quo vix ante mensem Septembrem ex Italia Pragam
strana: 306
est. Huc præterea ſpectat: Hagecius, ut fuperiore anno retulimus, narrat
S. Adalbertum
ipſum funus matris duxiſſe, quod quidem ex ſum- me probabili
strana: 319
audiatur, p. 139. qui ex vita vetere S. Prœſulis oſtendit
S. Adalbertum
id temporis Romœ in cœnobio SS. Bonifacii & Alexii ad
strana: 319
voce cardo omnis vertitur, ut hæc Dedicatio Vitæ præmiſſa ſeu
S. Adalbertum
Pragenſem Epiſcopum, ſeu Adalbertum Salisburgensem reſpicere poſſit. Postremum denique ostendo:
strana: 330
Boleslaum Ducem Bohemiæ pe- tiit. II. Jam ſuperiore anno innuimus,
S. Adalbertum
Bohemiam non- niſi anno præſente primum deſeruiſſe, quod quidem certum
strana: 337
vero rurſum ex priore Biographo audire libet, quæ Imperatricis in
S. Adalbertum
liberalitas fuerit, quantus- que Viri Sancti divitiarum comptentus: Erat, inquit,
strana: 339
riores paſſim calamitatum iſtarum cauſam in anathema ecclefiafticum rejiciunt, quo
S. Adalbertum
ſub diſceſsum fuum Bohemiam omnesque Ducatus incolas perculiffe affirmant. Quas
strana: 339
aliorumque coævorum Hiſtorico- rum relatis conciliari poſſunt. (d) Nolim dubitare
S. Adalbertum
præter illam primam ad Hunga- riam profectionem, de qua ad
strana: 343
Prætermiſſis paulo infra oftendemus, hoc ipſo anno Papas Radla Romæ
S. Adalbertum
monasticæ vitæ insti- tutum amplexum deſeruit, rediitque ex Italia. Quidſi
strana: 347
. 3. p. 144. II. Anno ſuperiore ex Biographis oftendimus,
S. Adalbertum
iter Hieroſolymam meditatum ; jam quæ in hac peregrinatione evenerint,
strana: 351
monaſticum habitum ſuſceperat) emilit, adeo ut ex his manifeſtum fiat
S. Adalbertum
non integro anno ſolari, naturali ſeu uſuali, ſed tantum eccleſiaſtico,
strana: 358
quæ complura ingenia in varias opiniones detorſe- runt. Habemus, inquam,
S. Adalbertum
hoc anno ſecunda Aprilis, in quam Cœna Domini inciderat, adeoque
strana: 359
clefiasticum completum ad valorem ſolemnis profefſionis Religioſæ ſuf- fecilſe. Porro
S. Adalbertum
non in manus Leonis Abbatis ſui, ſed Auguſtini (quem Pulkava
strana: 359
vero jam ante annum 1400 non incognitum PulkavaMS.et erat Pulkavæ,
S. Adalbertum
in manus Abbatis Auguftini profeſsionem Menken. T. religioſam emififfe, fic
strana: 359
an. 991. apud fuerit, ſequente vero anno oſtenſuri fimus, jam
S. Adalbertum
ad sedem Leihnit. T.II. ſuam in Bohemiam revertiſſe. Multo minus
strana: 361
rum ductibus, plicarum, carieique indiciis excuſum damus, manife- stum reddatur
S. Adalbertum
jam anno 993 Pragæ interfuiffe dedica- tioni conobii hujus. Sub
strana: 365
monaſterio erat. E quibus verbis argumentationem deduxere; cum cortum fit
S. Adalbertum
anno 990 habitum monaſtieum induiſſe, non- niſi quinto anno (qui
strana: 365
de quinquennio continuo, ſed interrupto, adeo ut is in- tellexerit
S. Adalbertum
universim quinque annis fuiſſe in monaſterio, ſcilicet ut in hunc
strana: 366
Nam uterque Biographus poſt alterum Romam reditum ſatis luculenter innuit
S. Adalbertum
de- nuo iſthic longiori tempore commoratum, quod tempus ſi vel
strana: 366
ad Pruſſiam profectio miſſioque? Sane uno veluti volatu hæc omnia
S. Adalbertum
abſolviſſe dicendum erit, ſi eidem tot annos converſatio- nis in
strana: 366
præmiſſis, ut jam ſtabiliam hoc ipſo præſente anno revocatum fuiſſe
S. Adalbertum,
scien- dum eft: quod non modo uterque Biographus, ſed &
strana: 367
opera negotium tum apud Adalberti apud ſummum Pontificem, tum ipſum
S. Adalbertum
promoverent. Hine ait Bollandianos alter Biographus: Post populus terræ Epiſcopum
strana: 367
lam, ſeu Anaſtafium reditum S. Adalberto perſuasisse, & id ipſum
S. Adalbertum
jam monachum vere ex animo defiderafſe, ut tali pacto Pa-
strana: 368
ea rejicimus. Sit ergo: II. Neuter Biographorum mentionem aliquam facit,
S. Adalbertum
poſt ſuum ad Epiſcopatum reditum monaſterium Ordinis Divi Benedicti in
strana: 369
monaſterii ſui initia interjicere minime prætermiſiſſet. Nec vero iidem meminerunt,
S. Adalbertum
aliquos in- ſtituti ſui fratres ſeu ex cœnobio S. Alexii,
strana: 369
Teynicium & Plſnam medius, per quem omni- no iter Pragam
S. Adalbertum
in reditu suo accepifse non eft incredi- bile, is hodie
strana: 370
quæ om- nino intra menſium iſtorum ſpatium abſolvi potuit. (e)
S. Adalbertum
monasterium Brzevnovienſe dedicaſſe, non mo- do luculenter cognoſcitur ex diplomate
strana: 375
ſed calculo Coſinæ perperam hau- fit, qui cum anno 969
S. Adalbertum
Cathedram Pragensem occupasſe ſcribat, annus præſens omnino vigeſimus quartus Præſulatus
strana: 376
non ſuæ amplius poteſtatis ſed Comitum fuiſſe queritur, merito quoque
S. Adalbertum
hoc anno postremum Pragenses deferuifse statuimus. Huc igitur ſpectat, quod
strana: 386
violationem loci ſacri graviſſimeque læsam immunitatem ecelefiafticam folum vertere coegit
S. Adalbertum,
quæque postea duas potentiſſimas Bohemiæ familias, Slawnikianam ſei- licet Sancti
strana: 387
totis cohortibus fratrum præfecerat illum. „ Ex his in- telligimus
S. Adalbertum
in monaſterio SS. Alexii & Bonifacii Priorem fratribus præpoſitum fuiſſe;
strana: 389
Biographus gente Polonus, quem mox laudato Tomo typis excudimus, plane
S. Adalbertum
hujus ere- mi quoque incolam fecit, qua in re quantum
strana: 401
ſanctæ Priſ- fienſis ecclefic cathedræ pr�sidenti Adalperto &c. argumentatür, revera
S. Adalbertum
Gneſnensis ecclesiæ fuisse Archiepiscopum, ac denique adverſus Bollandianos veluti victoriæ
strana: 402
aut unquam portio Pruſſiæ fuit? Id epiſtola iſla coæva docet:
S. Adalbertum
fuiſse Archiepiscopum, quod nos ultro concedimus, ea Archiepiſcopalis dignitas, quo
strana: 402
nomen obtinebant, uti in allata epistola Prussienſem appel- latum cognoſeimus
S. Adalbertum.
De ejusmodi Archiepiscopis atque Epiſcopis agit Serarius in Not. XXV.
strana: 402
factio- nem Wrſſovecianam jam multum fervorem & cupiditatem illam erga
S. Adalbertum
refrixifse, cum Boleslaus etiam novo Epiſcopo & paſto- re contentus
strana: 408
fuiſſet, ibidem ipſe tum apud ſummum Pontificem, tum ip- ſum
S. Adalbertum
cauſam egit, ut reditum perſuaderet, uti eo anno videbimus. Ceterum
strana: 409
pro homine paſſus. Sed manifeſtum eſt ex calculo 'anni iſtius,
S. Adalbertum
extra ſacram hebdomadam & quidem feria VI poſt Do- minicam
strana: 413
monaſticam denuo de- ferere cogeretur, innuit uterque Biographus, verofimillimumque eft
S. Adalbertum
ab eadem Synodo plurium dierum impetrafſe inducias, ut rem ſerio
strana: 415
certe am- biguum frigidumque dediſſe, quo non obstante tamen poſtremo
S. A- dalbertum
Moguntia iter ad Bohemiam adornaffe mox infra videbimus. Porro hac
strana: 416
ANNUS 996. nonniſi ſeptem habuiſſe filios, ſeil, ſuprafatos quinque, tum
S. Adalber- tum
& Gaudentium; jam conſtat duos hos poſteriores, natuque maxi- mum
strana: 422
ſuus quam pulcrior emineret , omnis in- telligit, qui ipſum
(S. Adalbertum)
cauſa Dei, illos cauſa ſæculi, & de- fendendæ vitæ cecidisse
strana: 422
præfatum Du- cem (Boleslaum Polonum) quia ſibi amiciſſimus erat. Verum
S. Adal- bertum
elauſo ſibi tranſitu per Bohemiam iter ſuum direxifſe per Hun-
strana: 423
Christinum & Joan- 12 Nov. nem inter diſcipulos Anaſtasii, quique
S. Adalbertum
in Hungariam ſe- cuti fint, de nomine refert. Sed minus
strana: 426
Catalogis Abbatum mo- naſterii hujus conceſſa. Niſi fortaſſis dicere malimus:
S. Adalbertum
ex itinere ſuo hujus anni Romano & Gallico plures monachos
strana: 427
IV. Ex Coſma quidem noſtro eognoſcimus, quod poſteaquam geus Bohemorum
S. Adalbertum
ad ſuum Epiſcopatum redire volentem tu- mido faſtu repudiaſſet, illico
strana: 438
S. Adalberti aecidiffe; posteaquam fcilicet Boleslaus, & Bo- hemi comperiſſent,
S. Adalbertum
re ipsa jam ad conversionem gentium ethnicarum tranſiifſe. At ut
strana: 438
tam facile recelſurum fuiſſe a ſua ſententia, ut poſteaquam perpetuo
S. A- dalbertum
etiam minacibus verbis (ut ſupra vidimus) ad reditum ex- hortatus
strana: 439
dum ſub Brzetislao Duce noſtro facer tumulus Gneſnæ apertus fuiffet,
S. Adalbertum
cum membris omnibus incorruptum inventum fuiſſe. Ver- ba funt: Tunc
strana: 462
Engolismensem uti eum nominat Mabillonius ) in pluribus aliis circa
S. Adalbertum
no- strum, Brunonemque Ungarorum Apoſtolum hallucinatum fuiffe jam alias oftendimus,
strana: 463
Chriſtiani cædunt ethnicos 28. ethni- berti 347. 352. deſerit Romæ
S. Adalbertum
304. ci novas turbas cient , cæduntur 399. laboranti Ja-
strana: 524
cereviſiæ ſolvuntur anathe- mate 340. 341. leslaus 380. ſecundo diſceſlu
S. Adalbertum
ſequi Pragenſem epiſcopatum meditatur Boleslaus 144. refugit 388. abeuntem increpat,
strana: 524
379. Viiligiſus Archiep. Mogunt. ejus proceſſus cri- minalis 245. conſecrat
S. Adalbertum
184. 293 Ottonem III. 300. Strachiquatem 327. 438. 439. vindicatur
strana: 527