Hledání osoby: »Johannes de Ragusio« v Monumenta conciliorum generalium seculi decimi quinti. T.I. (Palacký)

hujus temporis, juvat referre, quae anno 1824 inde exscripsimus. I. „Johannes de Ragusio, tit. S. Sixti cardinalis, laudat studium legato- rum D. Ulrici

 

strana: XIV

eundem modum. Dat. ibidem die 27. Nov. 1441.“ (Orig.) II. „Johannes de Ragusio, cardinalis S. Sixti D. Ulrico de Rosenberg. Dolet vehementer res,

 

strana: XIV

episcopi Constantiensis provinciæ Rotomagensis, quo utimur de præsenti." Magister etiam Johannes de Ragusio scripsit eisdem eadem 14 die, informans eos plene de singulis,

 

strana: 198

hospitia. 1433. Sabbato proximo post Dorotheæ in concilium venientes, antedictus Johannes de Ragusio surrexit et commendavit suum sermonem hesterno die dictum, scilicet quod

 

strana: 303

quod abhine non agitetis, quia quicunque nomine suo loquitur ; Johannes de Ragusio modum non habebit, quia non tam prolixe, tum etiam caritative

 

strana: 305

arguant sibi mutuo, quia citius intelligemus, quis veritatem habet. Tune Johannes de Ragusio Rokiczanæ ostendit: Si esset in causa mea, scitote magister, quod

 

strana: 319

interrogassemus, quis ille? et respondit: uterque, scilicet Roki- czana et Johannes de Ragusio. Feria m� in hac syllaba „Us“ mane in concilium venientes,

 

strana: 319

sub utraque specie est magis periculum, quam sub una, et Johannes de Ragusio posuit, quod esset majus peccatum. Item repre- hendit, quod truncavit

 

strana: 320

adhuc a nobis non habet, salvum nostrum conductum glossare. Tunc Johannes de Ragusio surrexit, dicens: Erit vestra magna confusio, si sic recedetis, quia

 

strana: 323

pia mater vellet agere; quia etiam Rokiczana dixerat, non æstimet Johannes de Ragusio, quod timerem responsum suum, etiam si ter, quater, decies vel

 

strana: 332

actu illius diei, surrexit Rokiczana et petivit scriptum, qui scilicet Johannes de Ragusio recusavit, dicens: Nisi regrossavero, non dabo, quia quædam vobis gravia

 

strana: 338

nobis hoc audistis, et tamen dixistis, committimus vestræe conscientiæ; et Johannes de Ragusio dixit: Gratias vobis, quod meæ conscientiæ committitis. Post hoc surrexit

 

strana: 338

diabolo, et tamen Christus diabolo arguit et respondit. Inter alia Johannes de Ragusio multa loquebatur. Dixit Rokiczana : Vos estis de ordine Prædica-

 

strana: 339

a procuratore concilii, mansit. Et sic ulterius Rokiczana arguendo, numquam Johannes de Ragusio ad propositum voluit respondere, sed cum satis confusione magna tacuit

 

strana: 340

satis confusione magna tacuit vel glossavit, vel aliquando dimisit. Item Johannes de Ragusio dixit: Dicta doctorum non debent consi- derari tantum in uno

 

strana: 340

sup- plent. Post finem actus surrexit magister Petrus Anglicus. Tunc Johannes de Ragusio dixit: Magister Johannes de Rokiczana jam gravatur; respondeat ergo aliquis

 

strana: 340

qui omnino recusavit. Adveniente ergo hora ingrediebamur, surrexit Rokiczana et Johannes de Ragusio et incepit arguere, et tantum 1433. *) Referenda hæc ad

 

strana: 341

factum est, quando Anglicus surrexit et loqui voluit. Dixit ergo Johannes de Ragusio : In primo meo actu dixi magistro Johanni de Rokyczana, vellem

 

strana: 342

suppositionis, intelligo bene, quid exinde sequitur. Et sic ulterius loquebatur Johannes de Ragusio. Cum ergo omnes et singuli audistis, quod perfeci, ad quæ

 

strana: 342

et factus est magnus risus propter hoc verbum Hus. Item Johannes de Ragusio negavit Eusebium, dicens: Vos negastis Thomam Walden honora- bilem virum.

 

strana: 344

a concilio mittendis, cum ibi venerint, ego ostendam. Item dixit Johannes de Ragusio : Sive quis capiat sub una, sive sub duabus speciebus, implet

 

strana: 344

speciem impleri præceptum Christi integre. Item contra necessitatem sacramentalis sumptionis Johannes de Ragusio allegavit Johannem Hus sicut fecit Sabbato præcedenti. Cui Rokiczana: Loquitur

 

strana: 345

Nr. 51 1431. 30. Jul. Basileae. Johannes de Palomar et Johannes de Ragusio, Juliani card. S. Angeli vices gerentes in celebratione generalis concilii,

 

strana: 870