Historické prameny
na dosah
Úvod
Edice
Kategorie
Autor
Název
Rok vydání
Rejstřík místní
Rejstřík osobní
Regesty
Datum vydání
Místo vydání
Autor regestu
Rejstřík místní
Rejstřík osobní
Všechny
Hledat
Mapy
O projektu
Autoři
Nápověda
čtenář
Hledání osoby:
»Johannes de Polomar«
v
Monumenta conciliorum generalium seculi decimi quinti. T. II. (Palacký)
et religiosis dicte aliarumque ecclesiarum ac monasteriorum ciuitatis ibidem congregatis,
Johannes de Polomar
cum themate "statim veniet ad templum sanctum angelus, quem vos
strana: 22
notificatis per eundem notarium lecta est cedula, quod prenomi- nati
Johannes de Polomar
et Johannes de Ragusio, vicegerentes reuerendissimi domini legati, notificata potestate
strana: 23
dietam Antisiodorensem fuerunt nominati Augustensis episcopus, abbas de Corneto et
Johannes de Polomar,
auditor legati, qui sequenti mense iuxta formam predictam iura- runt.
strana: 187
encias, parique numero Egidius Carlerii replicarunt; Henricus vero Caldiser et
Johannes de Polomar
per duos tantum dies, singulo dierum ambo mane et sero.
strana: 324
ad ho- norem concilii et tranquillitatem pertinencia regni illius. Deinde
Johannes de Polomar
auditor mandata specialia commisse legacionis illa et sequenti die post
strana: 418
cedula vltima legatorum concilii, quam acceptarunt Bohemi. Retulit consequenter dictus
Johannes de Polomar,
quod, facta per eos dicta re- sponsione, ex parte Bohemorum
strana: 424
nerali congregacione nominati sunt oratores ad regnum Bohemie Constanciensis episcopus,
Johannes de Polomar,
Henricus Stock et Martinus Baruer, iuraruntque vt solite preter tercium,
strana: 435
se velle que per sanctam synodum fuerant concessa. Sed et
Johannes de Polomar
ante omnia interrogauit eos, vtrum illa congregacio regni, sicut et
strana: 582
per semetipsos. Namque Februarii xva. die oratores synodales Constanciensis episcopus,
Johannes de Polomar
et Henricus Stock, ex Bohemia regressi et vnacum eis magister
strana: 592
eundem ritum communionis, alias non posse concordium fieri. Assurgens vero
Johannes de Polomar
affirmabat, quemadmodum, priusquam dixissent intencionem concilii circa communionem, exposuisset illis,
strana: 597
XII. 598 vtrimque, quia non magni ponderis, pretereunde. Sed et
Johannes de Polomar
attestabatur aliis oratoribus sibique constitutis in regno Bohemie pro certo
strana: 598
de modo succursus fidelissimis Pilznensibus ministrandi, ad quod fuerat nominatus
Johannes de Polomar
pro parte concilii et pro parte imperatoris dux Bauarie Johannes,
strana: 601
pro solucione debitorum. In fine quoque mensis Maii huius prefatus
Johannes de Polomar,
completa sua legacione de subsidio ministrato Pilznensibus regressus ad concilium,
strana: 673
Caput XXXII. autem personam et acciones omni dignas laude conmendabat
Johannes de Polomar,
sup- plicans reconmissum haberi in aliquo subsidio pro sustentandis gentibus
strana: 830
quatuor ad videndum de materia, super qua future erant disputaciones,
Johannes de Polomar,
Henricus Stock, Johannes de Turrecremata et Thomas de Corcellis, onere
strana: 927
vocati, asserebaturque pro eorum accessu ad concilium iam fuisse ordinatum,
Johannes de Polomar,
cui prin- cipaliter onus impositum erat, desuper conceptas, pro maiori
strana: 943
mencio fieret. Quod ibidem publice replicauit Panormitanus archiepi- scopus, cum
Johannes de Polomar
in eadem legi fecisset cedulam aduersus cardinalem Arelatensem, et allegans
strana: 960
non esse nec pro medietate. Consequenter die septima mensis Septembris
Johannes de Polomar,
auditor cau- sarum sacri palacii apostolici, cui fuerat onus conmissum
strana: 1064
iam die, et sic cessatum est. Penultima vero die Septembris
Johannes de Polomar
pro inicio disputacionum verbalium, quibus Pzibram volebat solum insistere, distinguebat
strana: 1066
quid amplius dicere, ideoque silencio a presidente posito, quam fecit
Johannes de Polomar
confessionem, sub vtraque specie de Christi precepto esse, in scriptis
strana: 1067
motiua eorum, qui pro conclusione dixerant, contestatus sibi videri, prout
Johannes de Polomar
in suo exposuerat voto, determinacionem non publice, sed fiendam secreto
strana: 1083
Panormitanus non minus aduersus eum, successit et tercius contencionem adaugens
Johannes de Polomar,
qui velut in defensionem legati suique voti iustificacionem multa in
strana: 1084