Aleš z Malíkovic (Aless z Malykowicz) prodává svému bratru Mikuláši z Nehodiva na Řečici (Mikulassowi z Nehodywa sedienym v Rzecziczi) a jeho dědicům tvrz Paběnice (Pabienicze) i s městečkem, dvory, poplužími, poli, loukami, rybníky, potoky, mlýny, lesy, háji, křovinami a vším příslušenstvím, i s patronátním právem ke zdejšímu kostelu, poddanými, selskými dvory a mezemi v jeho dávných hranicích (tvrz s městečkem tudiež, s dvory, poplužími, s rolí oranú i neoranú, s lúkami, rybníky, s potoky, s mlýny, s lesy, s háji, s chrastinami i se všemi vsmi a vesnicemi k tomu zbožie Pabieniczkemu příslušnými, i s kostelními podaciemi, s lidmi platnými, s dvory kmecími osedlými i s pustými, s mezemi, s hranicemi, jakž ta zbožie v nich zaležie) a ves Umonín (také Vmonyn) s příslušenstvím do svobodného dědičného vlastnictví za 2300 kop grošů pražských (za třimezcitma set kop dobrých stříbrných rázu pražského, v každu kopu šedesát grošuov počítajíc). Vzdává se za sebe i své dědice veškerých práv k uvedeným statkům a zavazuje se, že prodej nechá vložit do zemských desk na první, druhé nebo třetí suché dny (prvnie suché dny, na druhé aneb konečně na třetie) poté, co budou zemské desky opět otevřeny. Pokud by to nebylo možné, slibuje, že tento prodej pojistí podle platného práva. Žádá úředníky zemských desk, aby zápis do desk vložili, pokud by za jeho života k otevření desk nedošlo. Pokud by ani to nebylo možné, má mít tento list platnost jako samotný zemskodeskový vklad. Zároveň se zavazuje ručit za veškeré právní nároky, které vůči prodanému panství vznesou osoby duchovní, světské nebo jiné. Kdokoliv bude disponovat tímto listem s vědomím věřitele, má stejná práva jako věřitel sám.
- Menhart z Hradce (Menharta z Hradcze)
- Vilém ze Stráže (Wylema z Straze)
- Petr z Janovic na Chlumci (Petra z Janowicz odjinud z Chlumcze)
- Arnošt z Leskovce (Arnossta z Leskowcze)
- Soběn z Božejova (Sobienie z Bozegiowa)
- Markvart z Vojslavic, purkrabí na Jindřichově Hradci (Markwarta z Woislawicz, v ten čas purkrabie v Hradczy)
- Petr z Újezda (Petra z Vgezda)
- Aleš z Malíkovic: N/A; N/A; ohlášení přivěšení pečeti
- Menhart z Hradce: N/A; N/A; ohlášení přivěšení pečeti
- Vilém ze Stráže: N/A; N/A; ohlášení přivěšení pečeti
- Petr z Janovic na Chlumci: N/A; N/A; ohlášení přivěšení pečeti
- Arnošt z Leskovce: N/A; N/A; ohlášení přivěšení pečeti
- Soběn z Božejova: N/A; N/A; ohlášení přivěšení pečeti
- Markvart z Vojslavic: N/A; N/A; ohlášení přivěšení pečeti
- Petr z Újezda: N/A; N/A; ohlášení přivěšení pečeti
- A: N/A
- B: NA Praha; DD; inv. č. 15; fol. 271
- C: NA Praha; DD; inv. č. 20; fol. 166
- Miltner 1852, s. 691.
- Sedláček 1900-XII, s. 263.
- Dobiáš 1957, s. 35, 72.
- Hrady, zámky 1989-VI, s. 355.
- Brzoň 2010, s. 57.
Ja Aless z Malykowicz vyznávám tiemto listem obeczně přede všemi, ktož jej uzřie anebo čísti slyšeti budú, že s dobrým rozmyslem a s přátelskú radú prodal sem své spravedlivé zbožie a dědictvie Pabienicze tvrz s městečkem tudiež, s dvory, poplužími, s rolí oranú i neoranú, s lúkami, rybníky, s potoky, s mlýny, s lesy, s háji, s chrastinami i se všemi vsmi a vesnicemi k tomu zbožie Pabieniczkemu příslušnými, i s kostelními podaciemi, s lidmi platnými, s dvory kmecími osedlými i s pustými, s mezemi, s hranicemi, jakž ta zbožie v nich zaležie, i také Vmonyn se vším jeho příslušenstvím, nic nevynímaje ani pozuostavuje, za třimezcitma set kop dobrých stříbrných rázu pražského, v každu kopu šedesát grošuov počítajíc, slovutnému panoši Mikulassowi z Nehodywa sedienym v Rzecziczi, bratru mému, i jeho dětem i budúcím jeho. Kteréžto penieze splnil mi jest úplně a docela. A to jisté svrchu psané zbožie mám i slibuji jim zpraviti a vysvoboditi před každým živým člověkem i přede všěmi právy, jakžkolvěk jmenovanými, buď to světské neb duchovnie neb jakžkolvěk jmenované, tak jakož země Czeska za právo má neb mieti bude, a ve dcky země Czeske vložiti ku pravému dědictvie čistie beze všeho zmatku na prvnie suché dny, na druhé aneb konečně na třetie, když dcky země Czeske řádem otevřieny budú a úředníci zemšcí v desk sedu. Pak-li by dcky zemské zahynuly, ale kteréhož by řádu páni, rytieři i panošie o dědictva požívali, i tiem řádem slibuji svrchu psaným věřitelóm mým svrchu psané zbožie zpraviti, očistiti a osvoboditi, tak aby oni to vždy čisto jměli beze všeho zmatku. A dá-li Pán Buoh, že by za mého zdravého života byl řád v desk zemských, tehdy jim chci svrchu psané zbožie a dědiny ve dcky zemské vložiti a zapsati vedle řádu a obyčeje zemského. Pak-li by za mého života zdravého řádu zemského v desk zemských nebylo a v tom mne Pán Buoh neuchoval smrti, že bych toho učiniti nemohl, jehož Bože nedaj, tehdy toho žádám i chci tomu, aby tento list a zápis v též plné moci, jistotě a tvrdosti zuostal věčné časy, jako bych jim svrchu psaným svrchu psané zbožie a dědiny dckami zemskými nebo jiným řádem, jehož by zemané miesto desk požívali, zapsal a utvrdil podle práv a řádu zemského. A prosím panov a úředníkov zemských, kteříž by v ty časy v desk zemských vládli, neuchoval-li by mne Pán Buoh prvé, než bych to učinil mým věřitelom nade psaným, což svrchu psáno jest, aby jim svrchu psané zbožie mé i dědiny ve dcky zemské vložili a zapsali tak mocně, jako bych já v desk zemských osobně stoje jim ve dcky vložiti a zapsati kázal ku pravému dědictvie. A ktož by tento list měl svrchu psaného Mikulasse s dobrú volí, ten má i mieti bude též plné právo i moc k tomu ke všemu, což svrchu psáno jest v tomto listu, jako on sám Mikulass. A toho všeho na potvrzenie, což svrchu psáno jest, svú sem vlastní pečeť přivěil k tomuto listu a připrosil sem urozených panov pana Menharta z Hradcze, pana Wylema z Straze a pana Petra z Janowicz odjinud z Chlumcze a slovutných panoší Arnossta z Leskowcze, Sobienie z Bozegiowa, Markwarta z Woislawicz, v ten čas purkrabie v Hradczy, a Petra z Vgezda, že sú své pečeti na svědomie svrchu psaných věcí přivěsili k tomuto listu jim bez škody. Jenž jest psán anno domini MCCCCXXXI feria VI ante Georgii.