Opat Jan (Iohannes, permissione divina abbas), převor Mikuláš (Nicolaus prior), sklepmistr Mikuláš (Nicolaus celerarius) a konvent cisterciáckého kláštera Pramen Panny Marie ve Žďáru nad Sázavou (monasterii fontis sancte Marie in Sar) dosvědčují, že předchůdce nynějšího opata Jana a konvent zastavili zplnomocněnému zástupci opata Jana z kláštera v Opatovicích (Iohannis, abbatis monasterii in Oppatowicz) a plebánovi v Dobřenicích (olim plebano in Dobrzenicz) Slachovi (Slachoni) zlatý kříž (crucem auream) za 30 kop grošů (in triginta sexagenis grossorum). Po Slachově smrti je vykonavatelé pozůstalosti, zejména pak Petr z Račic (Petrum de Raczicz), děkan metropolitní kapituly u sv. Václava v Olomouci (decanum ecclesie Olomucensis), vyzvali, aby kříž vykoupili za 26 kop (pro viginti sex sexagenis grossorum). Z této sumy zaplatil klášter 24 kop (viginti quatuor sexagenis), zbývajících 6 kop (sex sexagenas grossorum) jim Petr z Račic na přímluvu Václava Sundlinova (Venceslai Sundlini), děkana metropolitní kapituly u sv. Víta v Praze (decani Pragensis), a Jana (Iohannis), probošta kolegiátní kapituly u svatého Mořice v Kroměříži (prepositi ecclesie Cremsiriensis residens) odpustil.
- opat Jan: N/A; černá v misce z přírodního vosku; přivěšená na pergamenovém proužku
- konvent kláštera: N/A; černá v misce z přírodního vosku; přivěšená na pergamenovém proužku
- Na rubu uprostřed (19. století): Per monasterium Sarense Oppatovicensi monasteri oppignoratur crux aurea. Monasterium Cisterciensis ordinis in Sar, Pragensis diocaesis, ex necessitate crucem auream oppignoravit abbati monasterii sancti Benedicti in Oppatovicz, Pragensis etiam diocaesis, sub certis poenis in instrumento oppignorationis expressis post mortem abbatis Oppatovicensis ab executoribus testamenti sui dictum Sarense monasterium ad resolvendam summam oppignorationis, quam 30 sexagenas grossorum effecerat inter pellatum inter quos executores fuit Petrus de Raczicz, decanus Olomucensis, paupertate tamen solvere non valens, eandem crucem Sarense monasterium plane vendidit pro 26 sexagenis, quia plus in auro non valuerat, de quibus 24 monasterium Petro, decano Olomucensis, tradidit, reliquas 6 sexagenas dictus Petrus Sarensi monasterio adpreces Wenceslai Sundlini, decani Pragensis, et Ioannis praepositi ecclesiae Cremsiriensis indulsit et remisit, quod pietatis et benignitatis officium monasterium sarense his literis contestatur. Datis Brunae die sancti Antonii confesioris, anno 1436. Recogn. Ioannes Iosephus L. Ba. ...proprius et archivarius anno 1804.
- A: ZA Opava ‒ pob. Olomouc; MK Olomouc; sign. AIIId4; inv. č. 403
- B: HÚ AV ČR; aktuální uložení neověřeno
Pelikán 1941–1942, s. 295‒296, klade listinu do 17. ledna 1436; text hovoří o svátku svatého Antonína vyznavače (die sancti Anthonii confessoris). To umožňuje několik datací. 1 sv. Antonína Velikého poustevníka = 17. ledna, 2 sv. Antonína Paduánského vyznavače = 13. června a 3 sv. Antonína z Pamiers mučedníka = 2. září.
Přepis regestovaného dokumentu
Nos Iohannes, permissione divina abbas, Nicolaus prior, Nicolaus celerarius monasterii fontis sancte Marie in Sar, Cisterciensis ordinis Pragensis diocesis, totusque conventus monasterii eiusdem tenore presencium recognoscimus universis et fatemur, quod licet venerabilis quondam pater dominus Iohannus, dicti monasterii nostri abbas predecessor, nostri felicis recordacionis suo et conventus sui nomine crucem auream propter notabilem neccessitatem in cumbentem honorabili viro domino Slachoni, bone memorie olim plebano in Dobrzenicz procuratori venerabilis patris domini Iohannis, abbatis monasterii in Oppatowicz, ordinis sancti Benedicti Pragensis diocesis predicte, in triginta sexagenis grossorum obligavit sub certis et gravibus penis, prout in litteris obligacionis huiusmodi continetur et est expressum, ad quam ex solvendam per testamentarios dicti domini Slachonis et prefertim per venerabilem dominum Petrum de Raczicz, decanum ecclesie Olomucensis, procuratoris dictis abbatis Oppatowicensis predicti seriose fuimus requisiti et moniti sub penis suprascriptis. Nos vero attendentes, quod propter huiusmodi non exsolucionem nos et monasterium nostrum supradictum plura pericula et dampna in currere possemus temporibus affucuris crucem predictam pro viginti sex sexagenis grossorum vendidimus, quia in auro pondere et valore ulterius se extendere non valebat dequibusquidem viginti sex sexagenis grossorum prenominato domino Petro, decano Olomucensis, nomine prenominati dictum Iohannis, abbatis Oppatowiencensis, viginti quatuor sexagenis dedimus solumus et effecencie assignavimus pecuniis inparatis, quibus datis, solutis et assignatis supranominatus dominus Petrus, decanus anttedens paupertatem nostram et destruccionem monasterii nostri supradicti ultinatam depietate ac benignitate solita, necnon ad attentam supplicacionem venerabilium dominorum Venceslai Sundlini, decani Pragensis, et Iohannis, prepositi ecclesie Cremsiriensis residens, sex sexagenas grossorum predictorum nobis peperit et in dulsit nosque asolucionem ipsarum quittos, liberos, dinusit et solutos. In quorum fidem et testimonium premissorum sigilla nostra de certa sciencia nostra presentibus sunt appensa. Datum Brunne anno domini millesimo quadringentesimo tricesimo sexto, die sancti Anthonii confessoris.