Král Zikmund oznamuje Oldřichovi z Rožmberka, že se dozvěděl o smrti Oldřicha Vaváka z Hradce (Ulricus dictus Wawak de Nouadomo), která nastala den předtím. Protože si Oldřich Vavák vybral za vykonavatele své závěti Oldřicha z Rožmberka spolu s Janem z Leskovce (cum Johanne Lesskowecz), připomíná král Zikmund Oldřichovi z Rožmberka, že se Oldřich Vavák protiprávně zmocnil statků sirotků [tedy Alžběty, Jana IV. z Hradce a Telče, Jindřicha] a vdovy Alžběty Žofie z Hradce, rozené z Vartenberka po zemřelém šlechtici Janu III. z Hradce (nobilis Johannis de Novadomo) a držel je až do své smrti (violenter occupavit ... et eadem occupata ... detinuit). V důvěře za své zásluhy vůči králi doporučil Jan z Hradce několikrát za svého života i na smrtelné posteli (in lecto egritudinis decumbens) své děti a manželku pod královskou ochranu. Král Zikmund, který pamatuje na četné zásluhy Janových předků a chce jim za to projevit svou přízeň, nařizuje Oldřichovi z Rožmberka, aby ihned po přečtení této listiny společně s Janem z Leskovce nařídil úředníkům zemřelého Oldřich Vaváka, kteří jsou nyní podřízeni oběma, aby vrátili sirotkům a vdově z Jindřichova Hradce nebo jejich úředníkům veškerý protiprávně zabavený majetek, a to část města Jindřichova Hradce (de parte civitatis Novedomus) a několik vesnic (quatinus ... intendatis, ut mox visis presentibus ... de universis bonis, videlicet de parte civitatis Novedomus ... per officiales suos, qui iam tuam et prefati Leskowecz iussionem respiciunt, condescendere et prefatis orphanis ipsorumque matri ac eorum officialibus ... facias assignare). Oldřich má projevit horlivost, k níž ho zavazuje příbuzenský vztah k sirotkům (in hoc zelum, quo prefatis orphanis ex linea consanguineitatis ! astringeris, perfecte ostensurus).
- Dole vpravo: Ad mandatum domini regis Michael canonicus Pragensis.
- Vnější adresa: Nobili Vlrico de Rozemberg nobis fideli dilecto.
Přepis regestovaného dokumentu
Sigismundus dei gracia Romanorum rex semper augustus ac Hungarie, Boemie etc. rex. Nobilis fidelis dilecte! Percepimus, qualiter Ulricus dictus Wawak de Novadomo pridie diem clausit extremum. Et quia te cum Johanne Lesskowecz in suos testamentarios prefecerit et elegerit, adhuc existens compos racionis, et quia idem Ulricus, dum in humanis ageret, bona orphanorum nobilis Johannis de Novadomo bone memorie ipsiusque relicte violenter occupavit et eadem occupata minus iuste detinuit usque ad mortis sue tempus prefatusque Johannes nobis multiformiter tam in vita quam in lecto egritudinis decumbens pueros suos et uxorem sub spe fiducie singularis protegendos commendavit, verum merito ad hoc nostra intendit serenitas, quod hiis benignam impendamus benivolenciam, a quorum progenitoribus nonnulla grata servicia meminimus recepisse. Ideo tue fidelitati districte precipimus et mandamus, quatenus ad hoc cum prefato Leskowecz intendatis, ut mox visis presentibus prefatis orphanis de Novadomo ipsorumque genitrici de universis bonis, videlicet de parte civitatis Novedomus et aliis bonis, villis et pertinenciis, que prefatus Ulricus violenter sibi attraxit et occupata detinuit per officiales suos, qui iam tuam et prefati Leskowecz iussionem respiciunt, condescendere et prefatis orphanis ipsorumque matri ac eorum officialibus absque contradiccione facias assignare, in hoc zelum, quo prefatis orphanis ex linea consanguineitatis astringeris, perfecte ostensurus nobisque in eo valde complacebis. Datum Posonii in die sancti Mauricii martyris, regnorum nostrorum anno Hungarie etc. tricesimo quinto, Romanorum duodecimo, Boemie vero secundo.