Jakub, opat cisterciáckého kláštera Sedlec (Iacobus abbas … monasterii Czedlicensis) v pražské diecézi (Pragensis dyocesis), převor Mikuláš (Nicolaus prior), zástupce převora Václav (Wenczeslaus subprior), Augustin, farář v Kutné Hoře (Augustinus plebanus in Montibus Chutnis), pokladník Pavel (Paulus bursarius), Václav, zpovědník v klášteře cisterciaček v Pohledu (Wenczeslaus confessor in Valle Virginum), Petr Newburger (Petrus Newburger) a kustod Jan Ochsel (Iohannes Ochsel) jménem celého konventu oznamují, že se jejich klášter kvůli berním v minulosti dostal do velkých dluhů a vinou husitů jsou navíc v současnosti budovy kláštera vypáleny a veškeré jeho majetky okupovány, a to až do té míry, že jim zbývají pouze jisté vinice v rakouském vévodství (ducatu Austrie). Dále upřesňují, že jejich věřitel Fridrich Rainswerk, exulant z Kutné Hory v Jihlavě (Fridusch Reinswerk de Montibus Chutnis), se pomocí dlužního úpisu na sto kop grošů, který vydal sedlecký opat Václav (Wenczeslaum, olim abbatem Cedlicensis monasterii), u rakouského dvorského soudu (in curiali iudicio ducatus Austrie) domohl vydání vinice stejné hodnoty, čemuž se sedlečtí rozhodli vyhnout splacením dlužné částky. Z tohoto důvodu prodávají Vincentovi, opatu cisterciáckého kláštera Altzella (Vincencio, abbati Veteris Celle) v míšeňské diecézi (in Misna), a celému tamnímu konventu perlový kasulový kříž, dvě schránky a perlovou sponu (clippeum) na chorální kappu za 40 rýnských zlatých a slibují za sebe i své nástupce tento prodej neodvolávat.
- konvent cisterciáckého kláštera Sedlec: ?; zelená; přivěšená na pergamenovém proužku
- Jakub, opat cisterciáckého kláštera Sedlec: ?; hnědá; přivěšená na pergamenovém proužku
Nos Iacobus abbas, Nicolaus prior, Wenczeslaus subprior, Augustinus plebanus in Montibus Chutnis, Paulus bursarius, Wenczeslaus confessor in Valle Virginum, Petrus Newburger, Iohannes Ochsel custos, nomine et vice tocius conventus monasterii Czedlicensis cisterciensis ordinis Pragensis dyocesis tenore presencium recognoscimus universis, quod licet monasterium ipsum pretactum infra metas regni Boemie consistens priscis adeo temporibus, divini muneris affluente presidio, in suis facultatibus et redditibus exuberare consueverit, precedente tamen tempore principum magnatumque et nobilium, refrigescente caritatis et devocionis officio iuxta dierum annorumque cursus et ascensus, ipsum monasterium prefatum propter bernas regales seu steuras ipsi monasterio annuatim ipso diversasque exacciones et gravamina gravissimis subiaceat debitorum oneribus involutum, quod sublevaminis, omni semota spe, super restantibus eiusdem monasterii nostri bonis sub nomine precarie diversis hincinde personis diversos annui census antecessores nostros et nos proscribere et pagare oportebat. Demum seviencium Wikleffistarum perfidorum Sathaneque ministrorum Hussitarum rabies et iniquitas adeo invaluit, quod fere ab eis singula et universa ad ipsum monasterium nostrum pretactum pertinencia bona occupata sunt aliqua diu et occupantur ad presens. Ipsumque monasterium in suis, que opere sumptuosissimo facta erant, structuris et edificiis per ignis voraginem consumpserunt, ita tamen, quod nil aliud preter certas vineas in ducatu Austrie habere dinoscimur. Unus denique creditorum nostrorum dictus Fridusch Reinswerk de Montibus Chutnis in curiali iudicio ducatus Austrie contra nos et vineis super premissis capitalem summam iuxta littere sue tenorem per venerabilem patrem et dominum Wenczeslaum, olim abbatem Cedlicensis monasterii, proscriptam, videlicet centum sexagenas grossorum, cum omnibus dampnis desuper accretis per iuris promulgacionem obtinuit. Propter quod cum creditore nostro premisso cum centum sexagenis grossorum Pragensium denariorum sibi explendas et dandas nos concordare oportebat, ne ipsis vineis nostris prefatis totaliter privaremur. Quandam crucem pro casule decoramento margaritis et ymaginum proporcionibus undique intextam duasque pixides unius albe, necnon et clipeum ad cappam choralem pertinentem similiter margaritis intextum, racione dicte pecunie persolvende dampna cupientes evitare ampliora, venerabili in Cristo patri et domino, domino Vincencio, abbati Veteris Celle in Misna eiusdem ordinis ipsiusque monasterio et conventui, accedente ad hoc venerabilis in Cristo patris et domini, domini Nicolai, abbatis in Waltsachsen, patris et domini, nostri visitatoris, consensu speciali et assensu producentis et quadraginta florenis Renensibus iuste vendicionis titulo vendidimus. Quam quidem pecunie summam prefatam pro antedictis rebus ab eodem domino Vincencio percepimus in pecunia prompta et parata. Et promittimus pro nobis nostrisque successoribus bona fide absque dolo pretactam vendicionem non retractare quovismodo, quin pocius eandem habere et tenere firmam gratam et ratam temporibus perpetuis repeticione et contradiccione qualibet procul mota. In cuius rei testimonium sigilla nostra, abbatis videlicet et conventus monasterii premissi, presentibus sunt appensa testimonio litterarum. Datum anno Domini millesimo quadringentesimo vicesimo sexto Sabbato ante festum sancti Iohannis Baptiste.