Štěpán ze Staňkova (Stephanus de Stankow), mistr svobodných umění a děkan kapituly Všech svatých na Pražském hradě (Omnium Sanctorum in castro Pragensi), oznamuje, že před nějakým časem v hostinci Lang Ampel (in hospicio Lang Ampel) v Budyšíně (in Budissin opido) v míšeňské diecézi (Misnensis dyocesis) požádal Vincenta, opata cisterciáckého kláštera Altzella (Vincencio, abbati monasterii sancte Marie in Cella Antiqua), aby přijal do opatrování relikvie a cennosti zmíněné kapituly (reliquias et clinodia predicte ecclesie Omnium Sanctorum). Opat Vincent přivolal převora Petra Preussena (Petrum, priorem sui monasterii), který cennosti přijal a uschoval. Dne 25. září 1426 se Štěpán dostavil do kláštera Altzella (in monasterio Cellensis) a kvůli své tísni (in magnam deveni penuriam et extremam neccesitatem) zastavil zmíněné cennosti místnímu opatu a konventu za 20 kop míšeňských grošů (viginti sexagenas grossorum novorum monete Misnensis) až do doby, kdy bude obnovena kapitula Všech svatých. Klenoty však nemají být vráceny dříve, než bude splacena zástavní suma. Pokud by došlo k poškození některých cenností, zmíněný klášter za to nenese odpovědnost.
- Štěpán ze Staňkova: s. m. stephani d. stancow; červená v misce z přírodního vosku; přivěšená na pergamenovém proužku
- A: HStA Dresden; Ältere Urkunden; Orig. N. 6037.
- B: ANM Praha; fond C ‒ Muzejní diplomatář; sub dato.
- Vodička 2021.
- Vodička 2019, s. 79‒80, 114, 130, 199‒200.
- Vojtíšek 2020.
- Tříška 1981, s. 492‒493.
- Kadlec 1990, s. 27.
Ego Stephanus de Stankow, magister in artibus, decanus Omnium Sanctorum in castro Pragensi, tempore persecutionis Wigleuistarum in Budissin opido Misnensis dyocesis constitutus, reliquias et clinodia predicte ecclesie Omnium Sanctorum venerabili patri domino Vincencio, abbati monasterii sancte Marie in Cella Antiqua dicte dyocesis, in hospicio Lang Ampel tunc ibidem in Budissin moram facienti presentavi, petens ipsum, ut propter nomine Domini nostri Ihesu Christi et omnium sanctorum intuitu eadem susciperet. Qui advocans dominum Petrum, priorem sui monasterii, easdem reliquias et clinodia, prout ipse dominus abbas in sua recognicione describit sigillatim, a me suscepit graciose et honorifice conservavit usque in presentem diem. Sed heu proch dolor durante sevicia et malicia Wigleuistarum ego de anno Domini millesimo quadringentesimo vigesimo sexto feria quarta ante Michaelis in monasterio Cellensis constitutus in magnam deveni penuriam et extremam neccesitatem, nolens tamen incidere obprobrium status clericalis super eisdem reliquiis et clinodiis mutuo accepi ab ipso domino abbate et suo conventu viginti sexagenas grossorum novorum monete Misnensis, quas mihi mutuavit pecuniam in parata, ita tamen, quod illa clinodia ipse dominus abbas et conventus debent servare et tenere usque ad reformacionem dicte ecclesie Omnium Sanctorum, nec ea debent restituere alicui, nisi prius dictum debitum per decanum et capitulum ecclesie Omnium Sanctorum ipsis fuerit persolutum. Tempore eciam memorato, si ipsis nolentibus dicta clinodia vel aliqua ex eis, quod absit, perderentur, monasterium ipsorum debet esse indempne. In cuius rei evidens testimonium presentem meam litteram feci appensione sigilli mei communiri. Data et acta sunt hec anno, die quo supra.