Rychtář IDOndřej (Andreas iudex), purkmistr a zlatník IDZikmund (Sigismundus aurifaber, tunc temporis magister ciuium) a IDProkop Fegel (Procopius Fegel), konšelé města IDPlzně (consules iurati et ciues ciuitatis in Nowa Plzna) dosvědčují, že prozíravý plzeňský měšťan IDJan Hrdule (Johannes dictus Hrdule, noster conciuis), který je nemocen na těle, ale zdravé mysli a těšící se dobrému rozumu, učinil před svědky následující závěť: předně ustanovuje své legitimní potomky, syna IDMikuláše (Nicolai, filii sui) a dceru IDLudmilu (Ludmille filie sue), za právoplatné dědice svého movitého i nemovitého majetku, jenž svěřuje plzeňskému měšťanovi a soukeníkovi IDMatěji (magistrum Mathiam pannificem, nostrum conciuem) s radou IDTomáše Nárožníka (Thomam Naroznik, nostrum conciuem), který má dohlížet nejen na majetek, ale i dobré mravy jeho potomků dokud nedospějí, poté jim má být rozdělen majetek rovným dílem. Pokud by se dospělosti dožilo jen jedno dítě, poté dědí celý majetek. Dále má připadnout 10 kop grošů (decem sexagenas grossorum) IDMarkétě, dceři jeho bratra IDMořice (Margarethe, filii Mauricii, fratris Johannis Hrdule). Pokud by obě jeho děti zemřeli v útlém věku, poté veškerý majetek zdědí právě IDMarkéta. Jestliže by však i ona zemřela v útlém věku, mají vykonavatelé poslední vůle dohlédnout na to, aby byl majetek rozdělen příbuzným a přátelům. Zmínění vykonavatelé jsou povinni dohlížet na výplatu ½ kopy grošů ročního a věčného (media sexagena grossorum census annui et perpetui) platu ke kostelu v IDPlzni (ad ecclesiam parrochialem nostre ciuitati) za spásu duše jeho a předků. Za to vše jim náleží 5 kop grošů (quinque sexagenis). Dále odkazuje pro chudé u špitálu v IDPlzni (pro pauperibus in hospitali habitantibus nostre ciuitatis) ½ kopy grošů ročního a stálého platu (mediam sexagenam grossorum census annui et perpetui). Konečně pozemek po IDJakubu Chebském (Jacobo Egrerz) odkazuje IDJanovi, bratrovi své manželky (Johanni, fratri uxoris sue).
- IDOndřej, rychtář (Andreas iudex)
- IDZikmund, zlatník a purkmistr (Sigismundus aurifaber, tunc temporis magister ciuium)
- IDProkop Fegel, konšel (Procopius Fegel)
Nos Andreas iudex, Sigismundus aurifaber, tunc temporis magister ciuium, et Procopius Fegel, consules iurati et ciues ciuitatis in Nowa Plzna, tenore presencium recognoscimus uniuersis testificantes, quod prouidus vir Johannes dictus Hrdule, noster conciuis, in lecto egritudinis decumbens, licet debilis in corpore, sanus tamen mente et bona perfruens racione nobis in testimonium vocatis et rogatis presens testamentum, quod voluit esse ultimum ipso defuncto, fecit in hunc modum: Primo namque constituit, disposuit et fecit suum verum et legitimum commissarium ac Nicolai, filii sui, et Ludmille filie sue, et omnium bonorum suorum mobilium et inmobilium circumspectum virum, magistrum Mathiam pannificem, nostrum conciuem, de ipso pre aliis omnibus confidenciam gerens specialem, adiungens eidem circumspectum virum Thomam Naroznik, nostrum conciuem, pro adiutorio et consilio; qui commissarii iamdicti bona ipsius Johannis dicti Hrdule cum pueris suis debent regere et magister Mathias Lidmillam circa se seruare bonis moribus eam cum Nicolao, filio suo instruendo, prout de ipso confidenciam gerit indubiam. Et dum ad annos mature etatis pervenerint, tunc bona ipsius Johannis Hrdule per commissarios suprascriptos inter Nicolaum et Lidmillam equali porcione debent diuidi. Si autem aliquem ex iamdictis, videlicet Nicolao et Ludmilla, mori contingeret non habentes annos mature etatis, tunc pars mortui in alium superviuentem pleno iure debet deuolui. De quibus tamen bonis ipsius Johannis Hrdule Margarethe, filii Mauricii, fratris Johannis Hrdule, delegauit ipse Johannes Hrdule decem sexagenas grossorum, dum ad annos mature etatis ipsa Margaretha pervenerit, dare et assignare, et dum marito tradita fuerit; si autem Nicolaus et Ludmilla ambo morerentur non habentes mature etatis annos, ex tunc omnia bona ipsorum in Margaretham, filiam Mauricii, sine quolibet impedimento debent diriuari; si eciam et ipsa Margaretha nondum habens annos mature etatis dies suos in domino clauserit, tunc bona ipsius Johannis Hrdule et puerorum suorum pro anima ipsius Johannis Hrdule et pro animabus predecessorum suorum, necnon et pro amicis et propinquis seu consanguineis suis per commissarios suprascriptos debent errogari et exponi, prout ipsis utilius videbitur et salubrius, tangendo in illo conscienciam ipsorum et nulli viuenti aliquam racionem de illo faciendo. Quos quidem commissarios seu alios per ipsos substitutos in vita uel in extremis nullus amicorum, propinquorum seu consanquineorum ipsius Johannis Hrdule siue eciam extraneorum in presenti regimine ullo iure impedire seu molestare potest neque debet, si vero se aliquis testamento presenti exposuerit et suprascriptos commissarios, seu eciam alios commissarios per ipsos substitutos, in presenti regimine inquietare seu infestare voluerit iure seculari siue spirituali, hoc nullius vigoris esse debet et contra talem non de bonis suis, sed de bonis ipsius testatoris se defendere debent, quociens neccessarium fuerit, nulli aliquam racionem de illo faciendo. Item mandauit prefatus Johannes Hrdule, ut media sexagena grossorum census annui et perpetui ad ecclesiam parrochialem nostre ciuitatis pro quinque sexagenis per commissarios suprascriptos de bonis suis pro plebano presenti et futuris plebanis nostre parrochialis ecclesie comparetur; qui tamen plebani quolibet anno perpetuis temporibus semper duo anniuersaria in vigiliis cantatis et missa defunctorum cantata pro anima Johannis Hrdule et pro animabus predecessorum suorum cum scitu commissariorum sine intermissione debent peragere. Item pro pauperibus in hospitali habitantibus nostre ciuitatis mediam sexagenam grossorum census annui et perpetui de bonis suis delegauit ad comparandum carnes. Item humuletum suum minus cum fundo, quod emit a Jacobo Egrerz, ipse Johannes Hrdule delegauit Johanni, fratri uxoris sue. In cuius rei testimonium sigilla nostra ad preces ipsius Johannis Hrdule de certa nostra sciencia presentibus sunt appensa. Datum anno domini millessimo CCCCo tricesimo secundo, in die sancti Sixti pape et martiris.