Kardinál Giordano Orsini (Iordanus de Ursinis) oznamuje, že konvent kláštera Pomuk v pražské diecézi (monasterii Nepomucensis Pragensis dioecesis), který měl dříve více než šedesát členů (plures quam sexaginta monachi) a již delší čas je sužován válkami, nepřiměřenými královskými daněmi (immoderatas regalis tributi exactiones), nátlakem věřitelů a husity (Wikleffistarum et Hussitarum haereticorum), kteří klášter zbavili všech majetků v Českém království (in regno Bohemiae), je nyní nucen žít v exilu v cizině (tanquam exules in aliena patria), kde vlastní majetky, jejichž roční výnos činí 60 rýnských zlatých. Kardinál proto konventu uděluje milost, že nesmí být církevními ani jinými tresty nucen ke splácení svých dluhů do té doby, dokud nezíská zpět celé klášterní panství nebo jeho větší část.
- A: N/A
- B: StA Würzburg; Kloster Ebrach; sign. D7/15; pag. 340‒342.
Iordanus de Ursinis miseratione divina episcopus Albanensis, sacrosanctae Romanae ecclesiae cardinalis, apostolicae sedis legatus, venerabilibus viris abbati et conventui monasterii Nepomucensis Pragensis dioecesis salutem in Domino sempiternam. Illorum desideria paterna affectione prosequimur, quos et iustas preces porrigere et pro fide catholica in huius saeculi calamitatibus et angustiis constitutos esse conspicimus. Siquidem oblata petitionis unae series continebat, quod licet olim praefatum monasterium magnis redditibus abundaret, adeo, quod plures quam sexaginta monachi inibi convenienter vivere et Deo servire valebant, tamen a pluribus annis citra supervenientibus bellorum et guerrarum turbinibus, quod partes illas diutius et gravius afflixerunt, nec non propter indebitas atque immoderatas regalis tributi exactiones ad redimendas vexationes huius modi vitamque vestram debite sustentandam, magna debitorum onera contrahere estis coacti, quodque subinde obstinatorum Wikleffistarum et Hussitarum haereticorum in regno Bohemiae et praecipue in partibus illis saeviente perfidia monasterio omnibus poene bonis spoliato, ipso insuper ab impiis haereticorum manibus damnabiliter, proch dolor, solo aequato tanquam exules in aliena patria in maxima inopia vitam ducentes, vix tantum de bonis monasterii ipsius, quae antea extra Bohemiae regnum obtinebat, possidetis, quod ad annuum valorem 60 florenorum Rhenensium possit ascendere. Propterea dubitantes, ne praefatorum debitorum creditores, qui ad huiusmodi debita repetenta scripturis publicis forsitan muniuntur, impotentias afflictionesque vestras minime considerantes coram aliquo iudice ecclesiastico vel temporali occasione huiusmodi vos molestent, nobis attentius supplicastis, quatenus vestris calamitatibus, inopia et paupertati compatientes vobis super his de aliquo opportuno remedio providere dignaremur. Nos vero, quoniam afflictis afflictio addi non debet et inanis est actio, quam inopia debitoris excludit, preces vestras pias et iuri consonas esse considerantes authoritate, qua fungimur, vobis et vestrum cuilibet concedimus per praesentes, quatenus ad praefatorum debitorum solutionem, antequam predictum vestrum monasterium in bonis suis integre vel maiorem eorum parti restituatur, per censuras ecclesiasticas seu alias qualitercunque compelli minime valeatis, quibuscunque ecclesiasticis iudicibus seu mundanis sub excommunicationis poena, harum serie districtius inhibentes, ne contra nostrum praesens indultum venire audeant, quoquo modo mane et irritum, siquid contra praesentes factum fuerit, decernentes. Datum Nurenbergae Bambergensis diocesis, in domibus nostrae solitae resistentiae, 4 Idus Iunii sub nostri pontificalis sigilli appensione, anno Domini 1425, pontificatus domini nostri Martini papae quinti anno nono.