Král Zikmund (Sigmund) zastavuje Hanuši z Polenska (dem strengen Hansen Polencz) a jeho dědicům, s přihlédnutím k jeho věrné službě Zikmundovi, kterou prokázal a v budoucnu ještě prokáže, knížectví Dolní Lužice (unser furstentum zu Lausicz) se všemi hrady, městy, poddanými, vesnicemi, loukami, lesy, vazaly, duchovními a světskými lény, rytíři, panoši ale i úroky, užitky, odúmrtmi a příslušenstvím (mit allen und iglichen slossen, stetten, leuten, dorffern, wiesen, welden, mannen, lehen, geistlichen und werntlichen, rittern, knechten und allen andern czinsen nuczen geniessen anfellen und zugehorungen) za 7859 kop českých grošů, které je Hanušovi dlužen. Zikmund ustanovuje, že Hanuš a jeho dědicové mají vlastnit a užívat tyto statky stejným způsobem jako on a jeho předci, čeští králové. Avšak Zikmund si vyhrazuje pro sebe a své nástupce na českém trůnu, možnost vyplatit zastavené knížectví, statky a poddané, za zmíněných 7859 kop grošů, které má Hanuši předat v hotovosti, načež má Hanuš vrátit dolnolužické knížectví se všemi hrady, městy, poddanými a vším příslušenstvím bez jakéhokoli zpoždění a odporu. Hanuš nesmí navyšovat dlužnou sumu a nároky na odškodné (on allen ufflag dheines schadens odir gelts wider abtreten an alle sawmnusse und widerrede). Dolnolužické hrady a města mají zůstat pro Zikmunda a jeho nástupce nebo úředníky (ampluten) otevřené, a to za válečnými účely, dle potřeb, avšak beze škod a nákladů pro Hanuše. Zikmund uděluje Hanuši a jeho dědicům zvláštní milost, že smějí dále zastavovat dolnolužická území za stejnou sumu, za plného zdraví či na smrtelném loži (bey seinen lebtagen odir an seinem totbette), avšak pouze čestným obyvatelům Českého království, vyjma knížat a duchovních (fursten und geistlichen leuten). Ten kdo by zaplatil Hanuši sumu 7859 kop grošů a vlastnil tuto listinu s Hanušovou dobrou vůlí má držet území, poddané a města a užívat všechna práva udělená touto listinou, dokud by Zikmund jemu nebo jeho dědicům nevyrovnal výše uvedenou sumu. Ani v tomto případě by nesměla být navýšena dlužná suma a nároky na odškodné. Zikmund dále ustanovuje, že pokud Hanuš nebo jeho dědicové požádají zavčas o pomoc, pokud by byly knížectví, země, hrady a města násilím uzmuty (mit gewaltsolich angewinnens und schaden), Zikmund přebere beze lsti vzniknuté škody. Konečně Zikmund nařizuje všem vazalům, rytířům, panošům, purkmistrům, radám a přísežným měst a všem ostatním poddaným (allen und iglichen mannen lantluten rittern knechten burgernmeistern, reten und gemeinscheften, der stete und susst allen andern des egenanten) Dolní Lužice (unsers lands zu Lusicz undertanen), aby byli Hanušovi z Polenska poslušni a plně odváděli všechny úroky, důchody, užitky a dávky, dokud Zikmund nebo jeho nástupci čeští králové plně nevyplatí zastavené knížectví, pokud se chtějí vyhnout jeho těžké nemilosti.
- Vpravo na plice: Ad mandatum domini regis domino Georgio episcopo Patauiensi cancellario referente Franciscus prepositus Strigoniensis
- Uprostřed na dorzu: Registrata Henricus Fiie
- A: originál; pergamen
- B: prostý opis z 19. století
- C: starý český regest bez datace a jména příjemce listiny v rukopisu z 16. století s výňatky z starých českých regestářů
- D: německý regest v rukopisu z 16. století
- A: NA Praha; AČK; inv. č. 1495
- B: ANM Praha; C ‒ Muzejní diplomatář; sub dato
- C: APH; APK; sign. Cod. XXXIII; pag. 462
- D: NA Praha; ČDK; sign. RKP 2454; kniha číslo 151; fol. 58r
- A: https://www.monasterium.net/mom/CZ-NA/ACK/1495/charter
- B: N/A
- C: N/A
- D: N/A
- RI XI, č. 5146
- ZR, s. 119, č. 836 (česky)
- AKČ V, s. 185‒186, č. 301 (česky)
- Bárta 2016a, s. 25, č. 35 (česky)
- AČK VI/1, s. 73‒74, č. 1499
- RI XI NB/5, č. 51, v tisku