Fojt řádu německých rytířů IDGottfried Rodenberg (Bruder Gotfryd Rodenberg Deutsches ordens voyth zur Leype) informuje velmistra řádu německých rytířů IDPavla Belenzera z IDRuszdorfu (homeister Dutsches ordens) o tom, že nemohl zjistit, kde je vězněn IDZikmund Korybutovič (herzog Segemunde), jenž upadl do zajetí 17. dubna a kvůli jeho bezpečnosti byl převezen na hrad IDValdštejn, sice se snažil o kontakt s jeho stoupenci a naplánoval schůzku s IDHynkem Koldštejnským z IDValdštejna (Heynken vom Goldynsteyne), ta se však neuskutečnila kvůli IDJanovi z IDPolence (Hans von Polenczk). Věnoval proto pozornost hejtmanovi ve IDSloupu v Čechách (der heubtmann von Birkensteyne), došlo tedy na setkání s IDHanušem Welfem z IDVarnsdorfu (Hans Warnsdorff andirs Wölffil). Ten poukázal na dobré úmysly IDHynka Koldštejnského z IDValdštejna, který se přihlásil k římské církvi (off unser seyte ist der cristen); a dále ho zpravil o tom, že táborité (dy thaborn) dobyli IDŽleby (daz huws Slewen). IDRodenberg zůstává v IDŽitava (dy Zyttaw), neboť městu hrozí aktuálně nebezpečí; rád by se přidal k oddílům IDmíšeňského vévody Fridricha Bojovného (herren von Myessen), ale chybí mu vybavení a základní potřeby (eyne notdorfft der zerunge hetten). V rámci obrany měli mít k dispozici hornolužický (lant unde stete) oddíl o 100 jízdních (hundert rustiger pferde) a 400 pěších (400 schuczen zu fusse), z nichž však dorazilo jen padesát jízdních (eyn halb hundert) a 100 pěších (eyn hundert). Nyní očekávají na postup pražanů (die Preger).
- Na plice vpravo: Bruder Gotfryd Rodenberg Deutsches ordens voyth zur Leype.
- Vnější adresa: Deme erwirdigen unserem homeister Dutsches ordens et cetera.
- A: GStA PK; XX. HA, OBA; NR. 4790; aktuální uložení neověřeno
- Tomek 1879-IV, s. 366.
- Tomek 1899-IV, s. 361‒362.
- Jecht 1911, s. 126, 150.
- Anděl 1961, s. 63.
- Bartoš 1966, s. 20‒21.
- Šmahel 1984, s. 154‒158.
- Šmahel 1993-III, s. 189.
- Kavka 1998, s. 139.
- Čornej 2000, s. 359‒360.
- Šmahel 2002-II, s. 1406‒1407.
Minen gar willigen undirtenigen gehorsam zuvor, erwirdiger gnediger liber her meister. Alzo euwir genode mir geschreben hat begernde, euwirn gnoden zu schriben, wy is um herzog Segemunde sey, geruche euwir gnode zu wissen, daz ich andirs ny irfaren kunde, denne daz her noch gefangen ist. Wy adir wo sy in halden, daz kan ich euwern gnoden nicht geschriben, wen ich daz eygentlich nye irfaren kunde, wen eyner reth sust, der andir alzo mit deme alzo wol alzo mit andern dingen, dy uns ken der Zyttaw tegelich entpoten unde geschreben werden, dy sich doch gar seldin irfolgen, daz euwern gnoden ichs nicht schriben tar; ydoch zo habe ich wol vornomen von eczlichen Behemen, daz is gar gros vor dy Dutschen were, daz herzog Segemunt ungefangen were, wen her gros off ire seyte gewesen were. Sunderlich zo ist bey mir gewesen der heubtmann von Birkensteyne im gebirge undir dem meyben eyme closter; derselbige Hans Warnsdorff andirs Wölffil genant mir gefache geschreben hat begernde, daz Hans von Polenczk unde ich mit hern Heynken vom Goldynsteyne weren zu hoffe komen im gebirge, wen her Heynke der Preger gar mechtig ist, daz her wol hette gehofft, her welde is dorzu brocht haben, daz sy sich nicht mit den thaborn unde weiszen nicht sulden geeynet haben, wen her nur irgent eynen herren hette mocht gehaben, an den her hette mocht fussen. Nu kunde ich Hans von Polenczk ny vormogen, daz her mit mir zu in hette gewolt. Ouch zo hat mir Wölffel vor ware gesayt, do ich nue bey in waz im gebirge, wy daz her Heynke ganz unde gros off unser seyte ist der cristen, unde sich zu mole ungerne voreynen welde mit den thaborn; sint deme mole daz her zu nymande zuflucht mag gahaben, der in retten mochte, zo mus her sich mit in eynen wedir synen willen. Ouch, zo hat mir Wolffel gesaget, daz dy thaborn daz huws Slewen gewunnen haben unde nue im lande zyen, daz volk mir gewalt zu sampne trybende, unde meynen ganz, sy wellen eynen huwffen bestryten den ersten, den sy an komen. Ouch ab der zog nicht vorgang hette, do got vor sey, zo welden sy her us zyen vor dy Zyttaw adir wo sy hen geryten in dy selbigen lant, dy sich noch gar oleyne zur were stellen, adir daz sy zu velde welden, daz wir im gar swer zu thun haben. Wen euwir gnode uns reyse gerethe her us geschikket hette unde wir eyne notdorfft der zerunge hetten, zo mochte wir noch zu rote werden, daz wir mit den herren von Myessen zogen, dy allgereyt im velde legen, alzo mir in gebunge dis bryffes worhafftig gesaget ist von eyme koufmanne, der do us Myssen komen ist et cetera et cetera. Ouch alzo euwir gnode wol unmutig ist, daz ich lute in desen leufften offgenomen habe, geruche euwir gnode zu wissen, daz lant unde stete solden hundert rustiger pferde in der Zyttaw gahalden haben, der sy kume eyn halb hundert haben, dy kume zwenziger wert syn, dorzu 400 schuczen zu fusse, der sy ouch kume eyn hundert haben, do vor ich ouch eyn halb hundert neme, dy redelich weren, daz wir so alleyne nicht do geseyn mochten, wen sy ouch in der stat kume hundert rechte werhafftige zu wege brengen mochten, dorzu sy sich gar obil zur were schikken, alzo ich daz vore euwern gnoden ouch geschreben habe. Nue irfare ich jo, daz sy boten von der Zyttaw gefach unde vil zu Progaw haben unde die Preger wedir bey in, unde mir kan nicht zu wissen werden, wer dy selbigen boten usrichtet adir wy sy is vorhaben, ab sy sich weren welden adir nicht, wen is dorzu queme et cetera. Gegeben zur Zittaw am dinstage vor Margarethe im 27. jore.