Benigna ze Svojšic (Benigna z Svojšic) zapisuje svému muži Mikulášovi ze Zásmuk (Mikulášovi s Zásmuk muži svému) a dětem majetky zděděné po jejím zemřelém otci Vítkovi z Toušic (nebožtík otec muoj), totiž tvrz ve Svojšicích (tvrz tu v Svojšicích) s poli, podsedníky, rybníky, loukami, křovinami a dalším příslušenstvím (i s těmi dědinami ornými i neornými, kteréž k te tvrzi příslušejí, s podsedky, s rybníky, s lúkami, s chrastinami, s nábytky i s tiem se vším). Zavazuje se ve stanové lhůtě vložit Mikulášovi a dětem tento majetek do zemských desk. Pokud nebudou zemské desky fungovat a bude ustanoven jiný zemský řád, slibuje se jím řídit.
- Sezema z Jevišovic (Sezemy z Jevišovic)
- Kouřim (Guřimských purgmistra a conšelov)
- Olfart z Radimi (Olfarta z Radimě)
- Bušek z Mlékovic (Buška z Mlekovic)
- Pavel z Crhynic (Pavla z Crhynic)
- Hynek ze Zásmuk (Hynka z Sásmuk)
- Hynek ze Hryzel (Hynka z Hryzela)
- Benigna ze Svojšic: N/A; N/A; ohlášení přivěšení
- Sezema z Jevišovic: N/A; N/A; ohlášení přivěšení
- Kouřim: N/A; N/A; ohlášení přivěšení
- Olfart z Radimi: N/A; N/A; ohlášení přivěšení
- Bušek z Mlékovic: N/A; N/A; ohlášení přivěšení
- Pavel z Crhynic: N/A; N/A; ohlášení přivěšení
- Hynek ze Zásmuk: N/A; N/A; ohlášení přivěšení
- Hynek ze Hryzel: N/A; N/A; ohlášení přivěšení
Ja Benigna z Svojšic vyznávám tiemto listem obecznie všem i každému, ktož jej čísti aneb čtúc slyšeti budú, že z dobrým rozmyslem a s přátelskú radú zapsala jsem a zápis mocný činím tohoto listu moci své vlastnie a přirozené dědictvie slovutnému panoši Mikulášovi s Zásmuk muži svému a dětem svým tvrz tu v Svojšicích i s těmi dědinami ornými i neornými, kteréž k te tvrzi příslušejí, s podsedky, s rybníky, s lúkami, s chrastinami, s nábytky i s tiem se vším, čehož jest nebožtík otec muoj byl v držení, svrchu psanému Mikulašovi manželu svému a mým dětem takovú měrú: Když by mne prvé pan Buoh neuchoval než muže mého, tehdy jemu dávám a dietkám mým plnú moc i plné právo tiemto listem tu svrchu psanú tvrz i s tiem se vším, což k té tvrzi příslušie, tu žádnému jinému práva kterého nepozuostavujíc na tom mém dědictví, tak aby on to mohl prodati, dati, zastaviti i s tiem učniti, jakž by se jemu zdálo, jakožto z svého vlastnieho dědictvie. A když by řádové v České zemi šly aneb puojdú, tehdy jemu a svým dětem to slibuji i chci ve dsky zemské zapsati a vložiti a zprávce postaviti vedle obyčeje a řádu země České na prvnie, na druhé aneb konečně na třetie suché dny, když dsky zemské v svém řádu a v své moci budú, aneb tiem řádem a obyčejem zapsati, ujistiti a utvrditi chci i slibuji, kterýž řád a obyčej v zemi našie miesto desk zemských za právo bude uložen a ustaven, a páni, rytieři, panoše a zemané jeho obecně požívati budú. Pak-li by dsky zemské země našie České v své moci a v svém řádu nebyli, ani který řád byl miesto desk zemských za právo uložen a ustaven, tehdy aby tento list a zápis k svrchu psané tvrzi i k tomu ke všemu, což nadepsáno jest, svrchu psanému Mikulášovi muži mému a mým dětem plnú moc i plné právo měl, obdržal i zachoval tak úplně a právě, jakož bych sama osobně jemu a svým dětem ve dsky zemské podle obyčeje a práva zemského od panov zemských i od úředníkov pražských se vší opatrností i ohradú, kteráž má při tom z vobyčeje a z práva zachována býti, zapsala i vložila. A toho všeho na svědomie a na lepšie potvrzenie svú jsem vlastní pečeť s svým dobrým vědomím a dobrú volí k tomuto listu přivěsila. A také jsem prosila urozeného pána, pana Sezemy z Jevišovic a múdrých a stálých v pravdách zákona Božieho panuov Guřimských purgmistra a conšelov, aby svú pečeť městskú k tomuto listu přivěsili, a slovutných panoší Olfarta z Radimě, Buška z Mlekovic, Pavla z Crhynic, Hynka z Sásmuk a Hynka z Hryzela, aby své pečeti na svědomie k tomuto listu přivěsili. A my Sezema z Jevišovic seděním u svatého Procopa, purgmistr a conšelé města Guřimského, Olffart z Radimě, Bušek z Mlekovic, Pavel z Crhynic, Hynek z Sásmuk a Hynek z Hryzela k prosbě svrchu psané Benigny své jsme vlastnie a přirozené pečeti s našim vědomím a dobrú volí toho všeho na svědomie, což v tomto listu psáno stojí přivěsili jsme. Jenž psán v Zásmuciech léta Božieho narozenie tisíczieho čtyřstého dvúdcatého sedmého, tu sobotu před provodní nedělí.