Koncilní otcové v IDBasileji (Sacrosancta generalis Basiliensis synodus) informují opata cisterciáckého kláštera IDCluny IDOtu de la IDPérière (Oddoni, abbati monasterii Cluniacensis) o tom, že včera (Pridie) 9. dubna obdrželi od Čechů (Boemos) list, ve kterém sami projevují ochotu dostavit se ke koncilu do IDBasileje (ad sacrum concilium). Právě jednáním, k němuž je svatý koncil z vnuknutí Ducha svatého (spiritu sancto) dlouhý čas vybízel, by mohlo vést k jejich návratu na cestu pravdy. Neváhali kvůli tomu již dříve vyslat do IDNorimberka (ad Norimbergam) dva slavnostní řečníky (duos solennes oratores), kteří svými listy Čechy opakovaně žádali k jednání. Proto je nanejvýš vhodné, aby tento koncil byl co nejvíce zastoupen mistry a doktory teologie a práv (magistrorum et doctorum divine et humane legis), kteří mohou navrátit Čechy do církve. Nařizují mu na základě svaté poslušnosti a pod pohrůžkou jiných naznačených trestů (in virtute sancte obediencie districte precipiendo ac sub penis alias vobis intimatis), aby se bez výmluv a zbytečného otálení do padesáti dnů (infra quinquaginta dierum) dostavil ke koncilu (ad ipsum sacrum concilium). Pokud by mu v tom bránila fyzická překážka, vyzývají jej, aby za sebe ke koncilu poslal alespoň nějakého doktora teologie, který by ho zastoupil.
- Na rubu: Reverendo in Cristo patri domino Oddoni, abbati monasterii Cluniacensis.
- Na rubu: Sacrosancta synodus Basiliensis precipit in virtute sancte obediencie sub penis alias intimatis abbati Cluniacensi, ut infra L dierum spacium a data presencium computandorum vadat vel mictat ad concilium Basiliense et cetera.
- Na rubu vlevo: Datum X. aprilis anno CCCC°XXXII°more Gallico sumpto. Littere concilii Basiliensis XVI ‒ Concilium Basiliense.
Sacrosancta generalis Basiliensis synodus in spiritu sancto legitime congregata universalem ecclesiam representans, reverendo in Christo patri domini abbati Cluniacensi salutem et omnipotentis dei benediccionem. Quia zelantibus fidei orthodoxe augmentum loquimur, non opus esse arbitramur exortacione aut longo sermone, satis fore videtur nuntiare cristiane religionis profectum, qui in ianuis adesse videtur, si debita adhibeatur diligencia. Iam diu, spiritu sancto inspirante, hec sancta synodus huc vocare Boemos, ut audientes sacras instructiones et informaciones concilii, facilius ad viam veritatis redirent, quemadmodum sepe per sanctos patres et sacra concilia cum hereticis, eciam dampnatis, actitatum fuisse legitur, ad quod tam sanctum opus celerius exequendum duos solennes oratores ad Norimbergam transmisimus, qui etiam per suas litteras predictos Boemos ad huc veniendum solicitarunt. Pridie autem predicti Boemi ipsis nostris oratoribus rescripserunt, qualiter ad sacrum concilium ambaxiatam suam mittere decreverant. Quapropter ob causam predictam et alias propter quas hoc sacrum concilium congregatum est supra modum expedit, ut huc multitudo magistrorum et doctorum divine et humane legis confluat, ut eo facilius illi reduci possint, et, ut quo plures fuerimus, eo maioris efficacie et auctoritatis res ista videatur. Propterea vos in virtute sancte obediencie districte precipiendo ac sub penis alias vobis intimatis mandamus, quatinus infra quinquaginta dierum spacium a data presencium computandorum et pro omni dilacione vos personaliter huc accedere cum aliquibus magistris sacre pagine et doctoribus in decretis vestri ordinis pro tam sancto opere ad ipsum sacrum concilium velitis. Quod si forsitan corporale impedimentum ab itineracione vos merito excuset, volumus, ut viros moribus et litteratura ornatos de omni statu ecclesie nostre instructos, loco vestri cum pleno mandato destinetis. Nam, etsi viri seculares corpora morti et facultates perdicioni exponentes tociens manu armata in Boemiam pro fidei defensione profecti sunt, quanto magis viros ecclesiasticos, quorum precipuum onus est tueri et augere fidem pro eadem causa, dumtaxat et in patria catholicorum sine periculo personarum aut rerum exponere convenit. Datum die decima aprilis, anno domini millesimo quadringentesimo tricesimo secundo, indiccione decima, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri Eugenii, divina providencia pape quarti, anno secundo. Jacobus de Loysi, domini legati secretarius.