Král IDZikmund (Sigismvndvs) potvrzuje a obnovuje (approbamus, rafiticamus innouamus) IDJanovi (Joannebs abas) a konventu cisterciáckého kláštera ve IDZbraslavi (monasterii Aulae Regie ordinis cistertiensis), s ohledem na jejich prosby a přihlédnutím k jejich řádovému životu, počestnosti a každodenním modlitbám za osvobození krále a království, všechna práva a privilegia, svobody a milosti (jura, priuilegia, libertates, gratias, donationes, immunitates et indulta), které jim propůjčili IDZikmundovi předchůdci, čeští králové, jmenovitě zakladatel tohoto kláštera král IDVáclav II. (principibus Wenceslao pio fundatore), král IDJan Lucemburský (Joanne avo), císař IDKarel IV. (Karolo romanorum imperatore genitore) a král IDVáclav IV. (Wenceslao), ve všech bodech a ustanoveních, jak byly zapsány. Nadto bere IDZikmund klášter a jeho majetky, získané nyní i v budoucnu, pod svou královskou ochranu. Zároveň tím odstraňuje všechny jazykové a obsahové chyby, které mohly být uvedeny v potvrzených privilegiích a zakazuje všem osobám porušovat tyto listiny.
- Ad mandatum domini regis domino episcopo Patauiensi cancellario referente IDMichael praepositus Boleslauiensis
In nomine sanctae et individuea trinitatis feliciter Amen. Sigismvndvs dei gratia romanorum rex semper augustus ac Hungariae, Bohemiae, Dalmatiae, Croatiae etc. Rex. Ad perpetuam rei memoriam. Ad hoc summi dispensacione consilii imperialis et regii fastigii obtinuimus dignitatem, ad hoc sacri Romani imperii suscepimus diadema, ut si ad alia extrinseca debita sollicitudo nos provocet, ad ea tamen, quae statum felicem et quietem ac incrementum jurium gratiarum ac libertatum personarum religiosarum respiciunt, tanto intendamus uberius, quanto nostrum prae caeteris mundi principibus solium magnificentius erexit caelestis prouidentia creatoris. Sane accedens nostram personalem presentiam religgiosus Joannes abbas monasterii Aulae Regie ordinis cistertiensis devotus noster dilectus nobis humiliter supplicavit, quatenus sibi conventui et monasterio suo antedicto universa et singula jura, priuilegia, libertates, gratias, donationes, immunitates et indulta ipsis a serennissimus et gloriosis suis principibus Wenceslao pio fundatore, Joanne avo, Karolo romanorum imperatore genitore et Wenceslao fratre nostris charissimis felicis memoriae Bohemiae regibus, divis nostris praedecessoribus, concessa et concessas approbare ratificare innovare et confirmare gratiosius dignaremur. Nos igitur dicti abbatis Aulae regiae justis precibus et honesto suplicationibus benignius inclinati, pensatis ipsorum vita regulata et morum honestate, qui etiam die noctuque non desinunt pro nostra salute et statu votivo regnorum nostrorum iugiter amplissimum implorare, volentes orationum ipsorum esse participes, non per errorem aut improvide sed animo deliberato, sano etiam principum baronum procerum et fidelium nostrorum accedente consilio et de certa nostra scientia dictis abbati et conventui monasterii Aulae Regie praefati omnia jura, privilegia, possessiones libertates gratias donationes imminutates et indulti quae et quas dicti abbas et conuentus a divis regibus bohemiae preadecesoribus et pregenitoribus nostris charisimiss habuerunt et optinuerunt approbauimus ratificavimus inouauimus et confirmavimus et approbamus, rafiticamus innouamus et tenore praesencium graciosius confirmamus. decernentes et volentes expresse, ut ea in omnibus suis punctis, sententiis articulis clausulis et expresionibus prout rite processerunt perpetuam et inviolabilem obtineant roboris firmitatem, ac si praesentibus de verbo ad verbum per singula forent inserta et insertae. Et ut dicti abbas et conuentus monasterii Aulae Regie nostram gratiam sibi propiciam sentiant, ipsos et singula eorum bona et possessiones, que ad presens possident uel in futuro tempore iusto titulo possidebunt, in nostram regiam protectionem et tuicionem suscepimus et suscipimus per praesentes, supplentes omnem defectum, si quis in premissis ex defectu uerborum uel obscuritate sentenciarum compertus fuerit quoquo modo. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostra ratificacionis et confirmacionis paginam infringere inter aum quouis teneraris contraire si quis autem hoc atentare presumpserit indignationem nostram gravis simam et poenam inpraefatis ipsorum priuilegiis expresam se noverit irremissibiliter incursurum medietatem nostro regio fiscore sieduam uero partem iniuriam passorum ussibus aplicandam Praesencium sub nostra maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Viennae anno domini millesimo quadringentesimo vigesimo secundo die nona mensis nouembris regnorum nostrorum anno Ungariae etc. tricesimo sexto Romanorum tredecimo et Bohemiae tertio.