Polský král IDVladislav II. Jagello (Wladislaus et cetera) informuje šlechtu a měšťany IDNového Města pražského a všechny ostatní v IDČechách, kteří bloudí v katolické víře a následují kacíře (nobilibus ac ciuibus et incolis maioris, minoris et noue ciuitatis Pragensium et aliis omnibus in Bohemia ubilibet existentibus in fide catholica errantibus et hereses sectantibus hussitarum spiritum meliorem amplecti et veram atque unicam fidem Christi profiteri) o tom, že vynaložil nezměrné úsilí na jejich obrácení, když jim posílal listy či posly a zval je k jednotě víry a poslušnosti svaté, všeobecné, římské církvi (ad fidei unitatem et obedienciam sancte matris Romane ac uniuersalis ecclesie). Vskutku, mnoho jejich poslů se na něj obrátilo s nabídkou odvolání všech chyb, spásného pokání za spáchané činy, pokud je smíří s jejich právoplatným IDkrálem Zikmundem. A on, neboť uvěřil jejich slibům, vynaložil značné prostředky za tímto záměrem a zajistil, že král IDZikmund (Sigismundus Romanorum rex et cetera) prokázal svou velkorysost, když jim vycházel všemožnými cestami vstříc. Zatímco on všechny tyto věci zařizoval a zajišťoval vhodné místo a termín pro jednání, oni vše odkládali a a různými úskoky nechtěli s žádným z jmenovaných míst nebo termínem souhlasit. Přesto je na rozdíl od ostatních křesťanských knížat a učitelů katolické víry hned neodsoudil. Nicméně všechny ty, kteří se poskvrnili tímto kacířským morem a opovrhují apoštolským stolcem (sedis apostolice), považuje od této chvíle za nepřátele, neboť musí chránit katolickou víru proti které útočí a tím se dopouštějí urážky Pána Ježíše Krista (domini nostri Jesu Christi). Konečně uvádí, že se mohou zachránit, pokud včas opustí své bludy a vrátí se do lůna svaté matky církve, která nikdy nepohrdne přijímáním kajícníků s náležitou oddaností a pokorou (que non dedignatur penitentes suscipere, cum deuocione et humilitate debita).
- A:
- B: ANM Praha; Sbírka C ‒ muzejní diplomatář; sub anno 17. 6. 1424.
- Pekař 1930-III, s. 249‒251.
- Bartoš 1938, s. 102‒107.
- Urbánek 1940, s. 296.
- Petrin 1982, s. 7.
- Šmahel 1993-III, s. 146‒147, 366, pozn. 282.
- Čornej 2000, s. 336‒337.
- Šmahel 2002-II, s. 1309‒1310.
- Tęgowski 2003, s. 84.
- Nikodem 2004, s. 320.
- Čornej 2019, s. 562.
„Litera diffidatoria universitati Bohemorum ex parte Wladislai regis Polonie missa.“
Wladislaus et cetera. Uniuersis et singulis cuiuscunque status, condicionis uel eminencie hominibus, et presertim nobilibus ac ciuibus et incolis maioris, minoris et noue ciuitatis Pragensium et aliis omnibus in Bohemia ubilibet existentibus in fide catholica errantibus et hereses sectantibus hussitarum spiritum meliorem amplecti et veram atque vnicam fidem Christi profiteri.
Quantis studiis quantisve laboribus iam multo tempore circa reduccionem vestram conatus nostros posuimus, nunc litteris, nunc nuncciis nostris vos ad fidei unitatem et obedienciam sancte matris Romane ac uniuersalis ecclesie inuitantes, ipsi fatere potestis, si recte veritatem attenditis. Sepe etenim nostram maiestatem multiplices nunccii vestri accesserunt, offerentes vos ad revocandos omnes errores et suscipiendam de commissis penitenciam salutarem, si pro vobis aput serenissimum principem dominum Romanorum et cetera regem dominum vestrum naturalem partes nostras interponere dignaremur. Nos autem oblaciones vestras humiles credentes omni duplicitate carere, magnis sumptibus et impensis procurauimus, quod prefatus dominus Sigismundus Romanorum rex et cetera ad omnes vias reduccioni vestre possibiles vos admisit et nobis plenam litteris autenticis dedit facultatem cum saluis conductibus et aliis securitatibus circa hoc vobis oportunis, nec aliquid quod iusto iudicio concedere potuit in virtute illius facultatis nobis traditi sic recusauit. Et dum hiis omnibus iuxta desideria vestra comportatis terminum vobis eligendi locum partibus ydoneum prefigere curassemus, en quod accidit nunquam sperauimus, querere dilacionem et subterfugia variis tergiversacionibus inceptis nec alicui locorum vobis nominatorum aut termino prefixo voluistis consentire. Propter que non indigne iudicauimus vos, qui pertinaciter erroribus semper vultis occupari, sicut ab omnibus principibus seculi Christianis et fidei catholice cunctis professoribus, ita et a nobis obsecundacionem nostram intendentibus deserendos, ymo et abhominandos ac animadversione digna persequendos. Quocirca omnes generaliter et singulariter, quos hec pestis heresis et vipera maculauit et sedis apostolice fecit contemptores, presentibus difidamus et esse volumus vobis tamdiu inimici, quamdiu in hiis erroribus pertinaces fueritis et rebelles. Ad hoc enim tronum regie maiestatis accepimus, ut fidem katholicam, quam omnes principes Christiani in vnitate solida venerantur, et sedis apostolice iura, que non sine contumelia domini nostri Jesu Christi vestra contumax universitas contendit impugnare et impugnat, velut princeps catholicus et zelator fidei ortodoxe diuino munitus presidio protegere, defendere et tueri debeamus. Valebitis, si abiectis funeste prauitatis erroribus ad sinum sancte matris ecclesie, que non dedignatur penitentes suscipere, cum deuocione et humilitate debita, antequam diuine ulcionis gladius vos consumet, recurretis. Datum in Juniwladislavia, sabbato post penthecostes anno et cetera XXIIII.