Polský král IDVladislav II. Jagello (Wladislaus dei gracia rex Polonie lithwanieque princeps suppremus et heres Russie et cetera) informuje braniborského markraběte IDFridricha I. Hohenzollernského (marchioni Bramdenburgensi Sacri Romani imperii archicamerario et burgrabio Nurunnbergensi), IDvévodu Boguslawa z IDPomořanska-Stolpenu (Ad ducem Stolpense) a další o tom, že IDZikmund Korybutovič (Sigismundum Coributhi), který se zavázal při svém odvolání z IDČech (de Bohemia) přísahou, sliby a listinami (sub iuramentis, pollicitacionibus et insrcipcionibus suis), že se do země již nikdy více nevrátí, porušil učiněné závazky a přes výslovný zákaz tajně odešel do IDČech; zatímco polský král shromáždil vojsko na podporu krále IDZikmunda (Sigismundi regis Romanorum et cetera) proti věrolomným kacířům (perfidiam hereticorum), jmenovaný IDZikmund Korybutovič se právě k nim uchýlil i s některými královými poddanými. Polský král proto důrazně odmítá veškerou spoluúčast na tomto činu a oznamuje, že nařídil, aby města, městečka, tvrze, vesnice, místa a veškeré zboží, které mu a jeho následovníkům patří (ciuitates, opida, castra, villas, loca et omnia bona camere nostre auiditate), bylo zabaveno, aby taková zvrácenost neušla trestu.
- Ad mandatum domini regis IDStanislaus Czolck cantor cracoviensis IDregni Polonie vicecancellarius.
- A: StABa; GHAP; aktuální uložení neověřeno
- B: ANM Praha; Sbírka C ‒ muzejní diplomatář; sub dato 28. 6. 1424
- Pekař 1930-III, s. 249‒251.
- Bartoš 1938, s. 102‒107.
- Urbánek 1940, s. 296.
- Petrin 1982, s. 7.
- Šmahel 1993-III, s. 146‒147.
- Čornej 2000, s. 336‒337.
- Šmahel 2002-II, s. 1309‒1310.
- Tęgowski 2003, s. 84.
- Nikodem 2004, s. 322.
- Čornej 2019, s. 562.
„Ad ducem Stolpensem.“
Wladislaus dei gracia rex Polonie lithwanieque princeps suppremus et heres Russie et cetera. Illustri principi domino Frederico dei gracia marchioni Bramdenburgensi Sacri Romani imperii archicamerario et burgrabio Nurunnbergensi, fratri nostro carissimo, salutem, fraternam caritatem et nostre amaritudini condolere.
Illustris princeps, frater noster carissime! Inopinatum et fere inauditum cahos per Sigismundum Coributlii contra sacrosanctam katholicam ecclesiam omnesque Christi fideles et presertim in nostram majestatem commissum sub dissimulacione non valentes pertransire, vestre fraternitati omnibusque orthodoxe fidei zelatoribus cogimur in amaritudine cordis nostri denudare; qui cum per nos de Bohemia, prout vestre fraternitati poterit constare, fuisset reuocatus, ad ipsam nullo unquam tempore sub iuramentis, pollicitacionibus et inscripcionibus suis nobis factis et prestitis redisse debuerat; quod pro firma spe et fiducia, tamquam in filio educato tenebamus, cui ultra omnes sanguinis nostri principes munificencie nostre dotes patuerunt. Sed ecce nobis hic in remotis circa expedicionem nostrorum belligerorum versus Bohemiam in subsidium serenissimi fratris nostri carissimi Domini Sigismundi regis Romanorum et cetera et contra perfidiam hereticorum missorum occupatis et intentis, dictus Sigismundus Coributhi, quem sub velamine simplicitatis occultauit, astum perfidie detexit. Nam receptis secum nonnullis regni nostri vasallis et eciam aliquibus contra hereticos per nos salariatis et deputatis, in Bohemiam clandestine velut ingratus beneficiorum nostrorum ab infancia sibi impensorum se conuertit, in dispendium salutis anime sue et scandalum plurimorum; de quo cor nostrum variis affligitur tristiciis et singultibus lacrimisque cumulatis nequit spiritus abstinere. Si inimicus noster nostram lesisset majestatem, sustinuissemus utique virtute paciencie sustentati; sed a quo velut vnigenito educato prestolabamur leticiam, ab ipso recepimus dolores et languores, quorum vestre fraternitati quesumus participem fore, qui leticie nostre consueuistis fieri consortes; et si aliqui emuli inuidi lingua ipsorum odibili de contrario suggererent et ad Vestre Fraternitati noticiam hec peruenerint, velitis ora obloquencium obstruere et innocenciam nostram declarare. Testem nobis altissimum recipimus, cui corda patent uniuersa et nullum secretum absconditur, quod non nostro consilio, suasu aut sciencia talis abhominabilis et execrabilis ipsius Sigismundi prauitas processit; ad cuius prauitatem depuniendam iam misimus nostros belligeros in virtute dextere dei, qui tam fideliter quam viriliter ob reuerenciam altissimi, sancte orthodoxe fidei et decus sacri Romani imperii unacum aliis sancte fidei zelatoribus intendent ad ea, que pro fide sancta cognouerint profutura. Nosque ipsius Sigismundi personam apprehendere non valentes, tam ipsius quam sequacium suorum ciuitates, opida, castra, villas, loca et omnia bona camere nostre auiditate ulciscendi iussimus infiscari, ut saltem per hoc in nobis dolorum mitigaretur grauitas et prauitas tante perfidie non pertransiret invlta. Datum in Zneyno, yicesima octaua die mensis Junii, anno domini MCCCCXXIV.
Ad mandatum domini regis Stanislaus Czolck cantor cracoviensis regni Polonie vicecancellarius.