Polský král IDVladislav II. Jagello (Wladislaus dei gratia et cetera) informuje rakouského vévodu IDAlbrechta Habsburského (Arnesto archiduci Austriae illustri et cetera) o tom, že IDZikmund Korybutovič (Sigismundi Coribunthi) se dopustil neslýchaného zločinu vůči svaté církvi a všem věřícím (sancte ecclesiam omnesque Christi fideles), zvláště pak proti polskému králi, když proti jeho vůli tajně odešel do IDČech (in Bohemiam), ačkoliv se po svém odvolání zavázal přísahami, sliby a listinami (sub iuramentis, pollicitationibus et inscriptionibus suis), že se tam již nevrátí. Vzal přitom sebou i některé z najatých bojovníků (nostrorum belligerorum), které tam byli posláni na pomoc králi IDZikmundovi (Sigismundi regis Romanorum) proti kacířům (perfidam hereticorum). K nim se připojil, konajíc tak s nevděkem za přízeň, kterou mu od dětství polský král prokazoval, pozbyl tím nárok na spásu a mnohým uškodil. Důrazně proto odmítá veškerou spoluúčast na tomto činu a oznamuje, že nařídil, aby města, městečka, tvrze, vesnice, platy a veškeré zboží, které jemu a jeho následovníkům patří (suorum civitates, castra, oppida, villas, loca et omnia bona camerae nostrae), bylo zabaveno.
- Pekař 1930-III, s. 249‒251.
- Bartoš 1938, s. 102‒107.
- Urbánek 1940, s. 296.
- Petrin 1982, s. 7.
- Šmahel 1993-III, s. 146‒147.
- Čornej 2000, s. 336‒337.
- Šmahel 2002-II, s. 1309‒1310.
- Tęgowski 2003, s. 84.
- Nikodem 2004, s. 322.
- Čornej 2019, s. 562.
Wladislaus dei gratia et cetera praeclaro principi domino Arnesto archiduci Austriae illustri et cetera salutem, fraternam caritatem et nostrae amaritudini condolere. Illustris princeps frater noster carissime. Anoponatum et fere inauditum chaos per Sigismundi Coribunthi sic contra sancte ecclesiam omnesque Christi fideles et praesertim in maiestatem nostram commissum scelus sub dissimulatione non volentes pertransire, omnibus ortodoxae fidei zelatoribus cogimur in amaritudine cordis nostrae denudare. Qui cum per nos de Bohemia prout fraternitati vestre poterit constare fuisset revocatus ad ipsam nullo unquam tempore sub iuramentis, pollicitationibus et inscriptionibus suis nobis factis et praestitis redisse debuerat, quod pro firma spe et fiducia tamquam in filio educato tenebamus cui ultra omnes principes sanguinis nostri munificentiae nostrae dotes patuerunt. Sed ecce nobis hic in remotis cura expeditionum nostrorum belligerorum versus Bohemiam in subsidium serenissimi fratris nostri carissimi, Sigismundi regis Romanorum et contra perfidam hereticorum praemissorum occupatis et intentis, dictus Sigismundus Coributhi, quem sub velamine simplicitatis occultavit, astum perfidae detexit. Nam receptis secum nonnullis regni nostri vassalis etiam aliquibus contra hereticos per nos salariatis et deputatis, in Bohemiam clandestine velut ingratus beneficiorum nostrorum ab infantia sibi impensorum, se convertit in dispendio salutis animae suae et scandalum plurimorum, de quo cor nostrum variis affligitur tristitiis et a singultibus lacrimisque cumulatis nequit spiritus abstinere. Si inimicus noster nostram lesisset maiestatem sustinuissemus utique virtute patientiae sustentati, sed a quo velut unigenito educato praestolabamur laetitiam, ab ipso recepimus dolores et langvores, quorum fraternitati vestre, quis fore participes laetitiae nostrae conscevistis fieri consortes et si aliqui emuli et inimici lingva ipsorum odibli de contrario suggererent ad fraternitati vestre, haec pervenerit notitiam, velitis ora obloquentium obstruere et innocentiam nostram declarare. Testem nobis altissimum recepimus, cui corda patent universa et nullum secretum absconditur, quod non nostro consilio svasu talis abhominabilis et execrabilis ipsius Sigismundi pravitas processit ad cuius pravitatem deprimendam iam misimus nostros belligeros in virtute dextrae divinae, qui tam fideliter quam virliter ob reverentiam altissimi et ortodoxae fidei et decus sacri Romani imperii una cum aliis sanctae fidei zelatoribus intendent et ad ea, quae pro fide sancta cognoverint profutura. Nosque ipsius Sigismundi personam apprehendere non ipsius quam sequatium suorum civitates, castra, oppida, villas, loca et omnia bona camerae nostrae avudutate ulciscendi iussimus infiscari, ut saltem pro hac in nobis et dolorum mitigarentur gravitas et pravitas tantae perfidiae non pertransiret inulta. Datum.