z 357 stránek
Titulus

Editio




































































































































































































































































































































































Název:
Regesta diplomatica nec non epistolaria Bohemiae et Moraviae. Pars VI, Fasciculus II (1355-1363)
Autor:
Mendl, Bedřich
Rok vydání:
1929
Místo vydání:
Praha
Česká národní bibliografie:
Počet stran celkem:
357
Obsah:
- I: Titulus
- 200: Editio
upravit
Strana I
REGESTA DIPLOMATICA NEC NON EPISTOLARIA BOHEMIAE ET MORAVIAE PARS VI (1355—1363) FASCICULUS II EDIDIT INSTITUTUM HISTORICUM REI PUBLICAE BOHEMOSLOVENICAE OPERA B. MENDL PRAGAE 1929 SUMPTIBUS MINISTERII SCHOLARUM ET INSTRUCTIONIS PUBLICAE TYPIS ALOISII WIESNER
REGESTA DIPLOMATICA NEC NON EPISTOLARIA BOHEMIAE ET MORAVIAE PARS VI (1355—1363) FASCICULUS II EDIDIT INSTITUTUM HISTORICUM REI PUBLICAE BOHEMOSLOVENICAE OPERA B. MENDL PRAGAE 1929 SUMPTIBUS MINISTERII SCHOLARUM ET INSTRUCTIONIS PUBLICAE TYPIS ALOISII WIESNER
Strana 200
200 Regesta Bohemiae et Moraviae. 373) 1356, 24 Jun. Pragae. Johannes marchio Moraviae permutationi, inter Karolum imperatorem et regem et decanum — — Oblata nobis per ecclesiae Pragensis celebratae, suum tribuit consensum. hon. [v. d.] Przedwogium, [decanum eccl.] Pragensis — — peticio continebat, quod cum — d. Karolus — — imperator s. a. et Boemie rex — — silvam suam et regni sui Boemie, vulgariter Czyrnihagy nuncupatam, cum rubetis dictis luhy, [dicte silve] contiguis, sedecim mansos seu laneos regalis mensure in se continentibus, taliter videlicet, quod quilibet laneorum seu mansorum predictorum 72 strichones usualis mensure contineat, que quidem silva cum eisdem rubetis ad villicacionem in Kamyk antiquitus hucusque spectabat, in districtu seu territorio Boznensi [situatam, cuius eciam] limites seu mete villas contingunt infrascriptas, scilicet Techarzowicz, Przelwbsko, Kleticz, Krasticz, Sbynicz et Mysslowicz, cum antedicto decano Pragensi [pro villa] et bonis — — [in Morzina, castro Karlstein] in vicino adiacentibus, que quidem bona libera idem decanus a rel...abbate et conventu — — in heredi- monasterii Slavorum in Nova civitate Pragensi pro 200 sexagenis gr. prag. tatem perpetuam permutaverit dictoque decano ac suis coheredibus — — libere tradiderit — — prout in litteris patentibus predicti d. imperatoris, sigillo maiestatis sue aliorumque suorum procerum et baronum sigillorum appensione sigillatis, plenius noscitur contineri, nobisque pro parte eiusdem decani humiliter supplicatum extiterit, ut eandem permutacionem ratam — — habere — — dignaremur — — Nos itaque — — nostrum eidem permutacioni adhibemus consensum — — Datum Znoyme a. d. 1356, VIII kal. iulii. Orig. valde laesum cum sig. marchionis, deperdito, Pragae in archivo capituli eccl. metropolit. s. Viti sign. XII, 2. 374) 1356, 25 Jun. Olomuc. A. d. 1356 post diem s. Johannis bapt. colloquium dominorum est celebratum. Contractus, qui in eodem colloquio tabulis terrae sunt impositi, ed. Chytil, Landtafel d. Markgraft. Mähren I p. 23 n. 467 sq. 375) 1356, 27 Jun. Vindobonae. Albertus dux Austriae quartam partem castri Dürnstein a fratribus de Landštejn emit. — daz wir den ersamen und edeln Jansen und Wilhalmen, probsten ze Melnik und ze Wischerad, Hoyrn, Leutolden, Witigen und Petern, den prudern von Lant- stein, von des chouffs wegen irs viertails an der vest ze Tyrnstain, daz si von irem enen Leutolden von Chünring selig anerstorben ist1, gelten sullen und schuldig sein 1500 phunt wienner phenning und haben in die geschaffet und schaffen ouch mit disem brief an unsern getrewn Friderich den Rüschlein, unsern chunftigen amptman an der chlainen 1) Alia quarta pars eiusdem castri eodem fere tempore Alberto duci a Friderico de Walsee et media pars similiter a Haydenrico de Meissow vendita est; Verz. l. c. p. 505 n. 1862, p. 507 n. 1882, 1883.
200 Regesta Bohemiae et Moraviae. 373) 1356, 24 Jun. Pragae. Johannes marchio Moraviae permutationi, inter Karolum imperatorem et regem et decanum — — Oblata nobis per ecclesiae Pragensis celebratae, suum tribuit consensum. hon. [v. d.] Przedwogium, [decanum eccl.] Pragensis — — peticio continebat, quod cum — d. Karolus — — imperator s. a. et Boemie rex — — silvam suam et regni sui Boemie, vulgariter Czyrnihagy nuncupatam, cum rubetis dictis luhy, [dicte silve] contiguis, sedecim mansos seu laneos regalis mensure in se continentibus, taliter videlicet, quod quilibet laneorum seu mansorum predictorum 72 strichones usualis mensure contineat, que quidem silva cum eisdem rubetis ad villicacionem in Kamyk antiquitus hucusque spectabat, in districtu seu territorio Boznensi [situatam, cuius eciam] limites seu mete villas contingunt infrascriptas, scilicet Techarzowicz, Przelwbsko, Kleticz, Krasticz, Sbynicz et Mysslowicz, cum antedicto decano Pragensi [pro villa] et bonis — — [in Morzina, castro Karlstein] in vicino adiacentibus, que quidem bona libera idem decanus a rel...abbate et conventu — — in heredi- monasterii Slavorum in Nova civitate Pragensi pro 200 sexagenis gr. prag. tatem perpetuam permutaverit dictoque decano ac suis coheredibus — — libere tradiderit — — prout in litteris patentibus predicti d. imperatoris, sigillo maiestatis sue aliorumque suorum procerum et baronum sigillorum appensione sigillatis, plenius noscitur contineri, nobisque pro parte eiusdem decani humiliter supplicatum extiterit, ut eandem permutacionem ratam — — habere — — dignaremur — — Nos itaque — — nostrum eidem permutacioni adhibemus consensum — — Datum Znoyme a. d. 1356, VIII kal. iulii. Orig. valde laesum cum sig. marchionis, deperdito, Pragae in archivo capituli eccl. metropolit. s. Viti sign. XII, 2. 374) 1356, 25 Jun. Olomuc. A. d. 1356 post diem s. Johannis bapt. colloquium dominorum est celebratum. Contractus, qui in eodem colloquio tabulis terrae sunt impositi, ed. Chytil, Landtafel d. Markgraft. Mähren I p. 23 n. 467 sq. 375) 1356, 27 Jun. Vindobonae. Albertus dux Austriae quartam partem castri Dürnstein a fratribus de Landštejn emit. — daz wir den ersamen und edeln Jansen und Wilhalmen, probsten ze Melnik und ze Wischerad, Hoyrn, Leutolden, Witigen und Petern, den prudern von Lant- stein, von des chouffs wegen irs viertails an der vest ze Tyrnstain, daz si von irem enen Leutolden von Chünring selig anerstorben ist1, gelten sullen und schuldig sein 1500 phunt wienner phenning und haben in die geschaffet und schaffen ouch mit disem brief an unsern getrewn Friderich den Rüschlein, unsern chunftigen amptman an der chlainen 1) Alia quarta pars eiusdem castri eodem fere tempore Alberto duci a Friderico de Walsee et media pars similiter a Haydenrico de Meissow vendita est; Verz. l. c. p. 505 n. 1862, p. 507 n. 1882, 1883.
Strana 201
Annus 1356, 24—29 Jun. 201 maut ze Stain, und wellen ernstlich, daz er oder, wer di vorgenante mautt an sein stat innhat, die vorgenante von Lantstain oder ir erben in dem nechsten sibenundfunfczigisten iar, daz sich zu den nechsten chunftigen weichnechten anhebt, richt und wer der vorge- schriben 1500 pfunt wienner phenning und in des swere und brief geb. — —. Datum Wienne fer II post Johannis bapt. [13 56. Соp. cоаеvа in libro pignorum Alberti ducis Austriae, ms. aulici tabularii Vindobonensis sign. B 6 (15), p. 99 n. 159. — Extr. Verz. d. Urk. z. Gesch. d. H. Habsburg p. 506 n. 1870 (ad 1 Jul.) (Lichnow- sky III). 376) 1356, 29 Jun. Nová Bystřice. Wir Jans und Fratrum de Landštejn ratione castri Dürnstein obligatio. Wilhalm, — — probst ze Melnik und ze Wischerat, Hogier und Leutolt, brûder von Lant- stein, veriehen — — fûr uns und für unser iunge brûder, Witigen, der weltlich ist, und Petern, der ein munich ist, und fur alle unser erben umb den virtail an der vest ze Tirn- stain, der von unserm liben enen h. Leutolten von Chunrring — — unser rechts erb und aigen gewesen ist, daz wir den mit wolbedachtem mut und mit gutem rat dem hoch- geboren fursten, unserm libem gnedigen herrn herczog Albrecht ze Osterreich, ze Steyr und ze Kernden, und sinen erben recht und redlich verchouft haben und ze chouffen geben umb 1500 phunt wienner phenning, die er uns an die chlainen maut ze Stain ge- schaft hat also, daz uns die in dem nesten sibenundfumfczigistem iar, daz noch chunftig ist und daz sich ze weichnachten, die schirist choment, anhebet, von derselben maut gar und genczlich gevallen sullen nach der hantfest sag, di uns der obgenant unser herr, der herczog, daruber geben hat.1 Davon haben wir und die egenanten unser iunge brûder uns und unser erben verzigen und verzeihen ouch aller rechten und ansprach, die wir zu dem vorgenanten virtail der vest ze Tirnstain gehabt haben oder noch gehaben mochten. Ouch haben wir uns und die vorgenanten unser iung bruder verpunden bey unsern trewn, ob dem vorgenanten unserm herrn dem herczogen und sinen erben an dem egenanten chouf mit recht icht abgieng, daz wir siu darumb sullen vertreten, — — und suln des obge- nanten chouffes ir gewer sein nach landesrecht ze Osterreich, und sullen si daz haben auf uns und unsern erben und auf allem unserm gût und sol in des der kunig von Be- hem, wer der ist, wider uns geholfen sein mit unserm gutem willen. Waz wir aber ander guter haben oder die uns noch angevallent, die von dem egenanten von Chunrring sind her- chomen, di suln wir ouch dem egenanten unserm herrn dem herczogen und sinen erben ze chouffen geben und sullen si uns die gnedichlich gelten nach zwair erberr mann rat, der si ainen, und wir ouch ainen nemen sullen, und, waz die sprechent, daz si uns darumb geben sullen, da sol ez bey beleiben. Und dez ze urchund geben wir disen brif, besigelten mit unsern insigeln fur uns und für unser obgenant iung brüder und mit der nachgeschriben unser ritter und diener insigel, h. Niclas von Niehosiewicz, h. Jenik von Mezimost, h. Psibel 1) Vide chartam praecedentem.
Annus 1356, 24—29 Jun. 201 maut ze Stain, und wellen ernstlich, daz er oder, wer di vorgenante mautt an sein stat innhat, die vorgenante von Lantstain oder ir erben in dem nechsten sibenundfunfczigisten iar, daz sich zu den nechsten chunftigen weichnechten anhebt, richt und wer der vorge- schriben 1500 pfunt wienner phenning und in des swere und brief geb. — —. Datum Wienne fer II post Johannis bapt. [13 56. Соp. cоаеvа in libro pignorum Alberti ducis Austriae, ms. aulici tabularii Vindobonensis sign. B 6 (15), p. 99 n. 159. — Extr. Verz. d. Urk. z. Gesch. d. H. Habsburg p. 506 n. 1870 (ad 1 Jul.) (Lichnow- sky III). 376) 1356, 29 Jun. Nová Bystřice. Wir Jans und Fratrum de Landštejn ratione castri Dürnstein obligatio. Wilhalm, — — probst ze Melnik und ze Wischerat, Hogier und Leutolt, brûder von Lant- stein, veriehen — — fûr uns und für unser iunge brûder, Witigen, der weltlich ist, und Petern, der ein munich ist, und fur alle unser erben umb den virtail an der vest ze Tirn- stain, der von unserm liben enen h. Leutolten von Chunrring — — unser rechts erb und aigen gewesen ist, daz wir den mit wolbedachtem mut und mit gutem rat dem hoch- geboren fursten, unserm libem gnedigen herrn herczog Albrecht ze Osterreich, ze Steyr und ze Kernden, und sinen erben recht und redlich verchouft haben und ze chouffen geben umb 1500 phunt wienner phenning, die er uns an die chlainen maut ze Stain ge- schaft hat also, daz uns die in dem nesten sibenundfumfczigistem iar, daz noch chunftig ist und daz sich ze weichnachten, die schirist choment, anhebet, von derselben maut gar und genczlich gevallen sullen nach der hantfest sag, di uns der obgenant unser herr, der herczog, daruber geben hat.1 Davon haben wir und die egenanten unser iunge brûder uns und unser erben verzigen und verzeihen ouch aller rechten und ansprach, die wir zu dem vorgenanten virtail der vest ze Tirnstain gehabt haben oder noch gehaben mochten. Ouch haben wir uns und die vorgenanten unser iung bruder verpunden bey unsern trewn, ob dem vorgenanten unserm herrn dem herczogen und sinen erben an dem egenanten chouf mit recht icht abgieng, daz wir siu darumb sullen vertreten, — — und suln des obge- nanten chouffes ir gewer sein nach landesrecht ze Osterreich, und sullen si daz haben auf uns und unsern erben und auf allem unserm gût und sol in des der kunig von Be- hem, wer der ist, wider uns geholfen sein mit unserm gutem willen. Waz wir aber ander guter haben oder die uns noch angevallent, die von dem egenanten von Chunrring sind her- chomen, di suln wir ouch dem egenanten unserm herrn dem herczogen und sinen erben ze chouffen geben und sullen si uns die gnedichlich gelten nach zwair erberr mann rat, der si ainen, und wir ouch ainen nemen sullen, und, waz die sprechent, daz si uns darumb geben sullen, da sol ez bey beleiben. Und dez ze urchund geben wir disen brif, besigelten mit unsern insigeln fur uns und für unser obgenant iung brüder und mit der nachgeschriben unser ritter und diener insigel, h. Niclas von Niehosiewicz, h. Jenik von Mezimost, h. Psibel 1) Vide chartam praecedentem.
Strana 202
202 Regesta Bohemiae et Moraviac. von Petrowicz und Winther von Zihowicz, die diser sache gezeuge sind mit iren insigeln. Der geben ist ze Wistzricz — — 1356 iar an s. Peters tag des zwelfp. nach sunnwenden. Orig. cum 8 sig. in press. perg. in aulico tabulario Vindobonensi. Sigilla 1) — 4) sunt de cera rubra communi impressa, 5) — 8) de cera communi. 1) in clipeo et clenodio rosa; S IOHIS D . LANTST- PPTI-MELNICEN. 2) in clipeo rosa; S- WILHI DE LANST/-PPTI WISSEGRADEN. 3), 4) in clipeo et clenodio rosa; S- HOGERII -DE LANTSTEIN; S -LITOLDI D LANS/I/N. 5) in campo tres pisces capitibus coniunctis; S-NICOLAI D CO/IIII. 6) in campo canis, laesum. 7) in clipeo tres pennae pavoninae;/PRZIBISLAI DE LA/AVE. 8) in clenodio rota; /VINTHERI DE /ZIOVI/I. — Extr. Verz. d. Urk. z. Gesch. d. H. Habsburg p. 506 n. 1866 (Lichnowsky III). 377) 1356, 29 Juni Polička. Agnes relicta Hinconis de Zleby castrum Zleby Karolo imperatori et regi vendit. Ego Agnes relicta quondam domini Hinconis de Zlebin notum facio — —, quod — d. Karolo quarto — — Romanorum imperatori s. a. et Boemie regi, pro se et successoribus suis, regibus et corona regni Boemie ementi, castrum Zlebin cum bonis, possessionibus, terminis et pertinenciis suis omnibus pro tribus milibus et trecentis sexagenis gr. den. prag. rite et racionabiliter vendidi sub modis et condicionibus infrascriptis: primo enim dabit et dare tenetur michi ipse d. imperator iam statim quingentas sexagenas dictorum gr. paratas et post medium annum, a data presencium continue numerandum inmediate, alias quingentas et in fine anni ab eadem data similiter numerandi, trecentas sexagenas eorundem gr. et assignabit michi infra unum mensem a sepedicta data computandum redditus annuos ducentarum sexagenarum predictorum gr., per me ad tempora vite mee possidendos pacifice et fruendos, ita quod primus census in festo b. Galli proximo infallibiliter colligendus veniat et solvendus, in quibus quidem ducentarum sexagenarum redditibus non solum census pecu- niales, set eciam utilitates et fructus cuiuscunque nominis, robotis dumtaxat exceptis, con- putari debebunt. Est eciam hoc signanter expressum, quod ego predictum castrum cum bonis et pertinenciis suis predictis ad vite mee tempora, sicut possedi hactenus, ita et inantea possidebo. Silvas autem ad castrum ipsum spectantes non succidam nec succidi faciam, non donabo nec vendam, pro meis tamen necessitatibus ad edificia et ad conburendum ligna recipiam necessaria de eisdem. Eritque et exnunc esse debebit predictum castrum dicto d. imperatori et successoribus suis, Boemie regibus, sine omni contradiccione ad ne- cessitates suas semper apertum, absque omni tamen meo et meorum preiudicio sive dampno, et in necessitatibus huiusmodi homines eorundem bonorum ipsi d. imperatori et dictis eius successoribus servire tenebuntur fideliter, quos ipsi tamquam proprios graciose protegent viceversa. Insuper habebo ego Agnes predicta liberam facultatem reliqua duo milia sexa- genarum in vita mea donare vel in morte, cuicunque maluero disponere et legare, a quo dictus d. imperator aut successores sui predicti eosdem ducentarum sexagenarum redditus cum dictis duobus milibus sexagenis, me non extante, rediment et exolvent. Quibus solutis sepedictum castrum cum bonis et pertinenciis suis nec non prefati ducentarum sexagenarum
202 Regesta Bohemiae et Moraviac. von Petrowicz und Winther von Zihowicz, die diser sache gezeuge sind mit iren insigeln. Der geben ist ze Wistzricz — — 1356 iar an s. Peters tag des zwelfp. nach sunnwenden. Orig. cum 8 sig. in press. perg. in aulico tabulario Vindobonensi. Sigilla 1) — 4) sunt de cera rubra communi impressa, 5) — 8) de cera communi. 1) in clipeo et clenodio rosa; S IOHIS D . LANTST- PPTI-MELNICEN. 2) in clipeo rosa; S- WILHI DE LANST/-PPTI WISSEGRADEN. 3), 4) in clipeo et clenodio rosa; S- HOGERII -DE LANTSTEIN; S -LITOLDI D LANS/I/N. 5) in campo tres pisces capitibus coniunctis; S-NICOLAI D CO/IIII. 6) in campo canis, laesum. 7) in clipeo tres pennae pavoninae;/PRZIBISLAI DE LA/AVE. 8) in clenodio rota; /VINTHERI DE /ZIOVI/I. — Extr. Verz. d. Urk. z. Gesch. d. H. Habsburg p. 506 n. 1866 (Lichnowsky III). 377) 1356, 29 Juni Polička. Agnes relicta Hinconis de Zleby castrum Zleby Karolo imperatori et regi vendit. Ego Agnes relicta quondam domini Hinconis de Zlebin notum facio — —, quod — d. Karolo quarto — — Romanorum imperatori s. a. et Boemie regi, pro se et successoribus suis, regibus et corona regni Boemie ementi, castrum Zlebin cum bonis, possessionibus, terminis et pertinenciis suis omnibus pro tribus milibus et trecentis sexagenis gr. den. prag. rite et racionabiliter vendidi sub modis et condicionibus infrascriptis: primo enim dabit et dare tenetur michi ipse d. imperator iam statim quingentas sexagenas dictorum gr. paratas et post medium annum, a data presencium continue numerandum inmediate, alias quingentas et in fine anni ab eadem data similiter numerandi, trecentas sexagenas eorundem gr. et assignabit michi infra unum mensem a sepedicta data computandum redditus annuos ducentarum sexagenarum predictorum gr., per me ad tempora vite mee possidendos pacifice et fruendos, ita quod primus census in festo b. Galli proximo infallibiliter colligendus veniat et solvendus, in quibus quidem ducentarum sexagenarum redditibus non solum census pecu- niales, set eciam utilitates et fructus cuiuscunque nominis, robotis dumtaxat exceptis, con- putari debebunt. Est eciam hoc signanter expressum, quod ego predictum castrum cum bonis et pertinenciis suis predictis ad vite mee tempora, sicut possedi hactenus, ita et inantea possidebo. Silvas autem ad castrum ipsum spectantes non succidam nec succidi faciam, non donabo nec vendam, pro meis tamen necessitatibus ad edificia et ad conburendum ligna recipiam necessaria de eisdem. Eritque et exnunc esse debebit predictum castrum dicto d. imperatori et successoribus suis, Boemie regibus, sine omni contradiccione ad ne- cessitates suas semper apertum, absque omni tamen meo et meorum preiudicio sive dampno, et in necessitatibus huiusmodi homines eorundem bonorum ipsi d. imperatori et dictis eius successoribus servire tenebuntur fideliter, quos ipsi tamquam proprios graciose protegent viceversa. Insuper habebo ego Agnes predicta liberam facultatem reliqua duo milia sexa- genarum in vita mea donare vel in morte, cuicunque maluero disponere et legare, a quo dictus d. imperator aut successores sui predicti eosdem ducentarum sexagenarum redditus cum dictis duobus milibus sexagenis, me non extante, rediment et exolvent. Quibus solutis sepedictum castrum cum bonis et pertinenciis suis nec non prefati ducentarum sexagenarum
Strana 203
Annus 1356, 29 Jun. 203 redditus ipsi d. imperatori debebunt aut eisdem suis successoribus absque dilacione et diffi- cultate qualibet assignari. Homines quoque, super quibus iamdicti redditus michi fuerint deputati, censu et iuribus aliis ego rite contenta, in suis tenebor iuribus conservare. Dum autem in mee mortis eventum prefatum castrum dicto d. imperatori aut predictis suis contigerit successoribus assignari, omnia bona mea mobilia, in quibuscunque rebus con- sistant, absque quovis impedimento per illum vel illos recipi poterunt et deduci et ad placitum de illis disponi, cui vel quibus ea donanda duxero vel leganda. Burggravium eciam, qui nunc est et qui ad manus prefati d. imperatoris et suorum successorum, regum Boemie, cum eodem castro promisit, non destituam preter ipsius seu ipsorum scienciam et eciam voluntatem. Sunt tamen expressi, in quibus et eorum quolibet circa dicti castri burg- graviatus officium ipse d. imperator dignatur esse contentus, videlicet Jan de Lupolticz, Thomisch de Wyeczemilicz, Modliboh de Hersmanicz, Buschco de Wyczemilicz et Theodricus de Zemicz, quorum quemlibet ad dictum burggraviatus officium instituere potero, dum mee placuerit voluntati. Hiis vero non extantibus seu, si forte cuiquam alteri preter istos dictum committere vellem officium, extunc tali persone illud, quociens oportunum fuerit, debebo committere, de quo sepedicto d. imperatori seu dictis suis successoribus similis et eque bona existat fiducia et in quo celsitudo sua omnimode contentetur. Is quoque, qui destituto uno in officio burggraviatus modo premisso subrogandus extiterit, eidem d. imperatori aut suis successoribus cum eodem castro promittet sub omni modo, quo per illum, qui desti- tuendus fuerit, primitus est promissum. Omnes insuper litteras, quas super eodem castro a memorato d. imperatore obtineo, et illas precipue, quibus michi dudum indulsit, ut idem castrum possem, cui vellem, disponere, — — sibi restituere promitto — — ac in suam statim tradere potestatem et hec omnia, sicut superius continentur, in omnibus suis clausulis, quatenus me concernunt seu per me fiendum existit, bona fide una cum subscriptis meis familiaribus et amicis servare et attendere promitto ac effectualiter adimplere eaque omnia de verbo ad verbum ipsi d. imperatori et antedictis eius successoribus in tabulis terre poni facere et adhuc meliori modo et forma, quibus potuero, ipsum d. imperatorem et successores suos certos de hiis omnibus reddere et securos. Est preterea specialiter hoc adiectum, quod quandocunque de observacione et consummacione omnium premissorum inter nos pars una per alteram fuerit requisita, ab inde infra octo dies continuos ea omnia et singula perficere debebimus et sincere promittimus alterutrum et totaliter adimplere. In cuius rei testimonium sigillum meum presentibus est appensum, et nos Odolenus de Drachow, Jan de Lupolticz, Tomisch de Wyczemiliczz, Modliboh de Herzmanicz, Buschco de Wyczemilicz et Theodricus de Zemicz ad supplicem precum instanciam domine suprascripte — — cum ipsa domina Agnete et pro ipsa promisimus ac ipsi domino nostro imperatori ac illustri principi d. Johanni marchioni Moravie et eorum utriusque successoribus et heredibus sincere promittimus in solidum per presentes, quod ipsa universa et singula suprascripta observabit, faciet, quatenus eam contingit, et effectualiter adimplebit presentemque vendicionis et empcionis contractum, quantum sua interest, plenarie consummabit secundum omnem modum superius
Annus 1356, 29 Jun. 203 redditus ipsi d. imperatori debebunt aut eisdem suis successoribus absque dilacione et diffi- cultate qualibet assignari. Homines quoque, super quibus iamdicti redditus michi fuerint deputati, censu et iuribus aliis ego rite contenta, in suis tenebor iuribus conservare. Dum autem in mee mortis eventum prefatum castrum dicto d. imperatori aut predictis suis contigerit successoribus assignari, omnia bona mea mobilia, in quibuscunque rebus con- sistant, absque quovis impedimento per illum vel illos recipi poterunt et deduci et ad placitum de illis disponi, cui vel quibus ea donanda duxero vel leganda. Burggravium eciam, qui nunc est et qui ad manus prefati d. imperatoris et suorum successorum, regum Boemie, cum eodem castro promisit, non destituam preter ipsius seu ipsorum scienciam et eciam voluntatem. Sunt tamen expressi, in quibus et eorum quolibet circa dicti castri burg- graviatus officium ipse d. imperator dignatur esse contentus, videlicet Jan de Lupolticz, Thomisch de Wyeczemilicz, Modliboh de Hersmanicz, Buschco de Wyczemilicz et Theodricus de Zemicz, quorum quemlibet ad dictum burggraviatus officium instituere potero, dum mee placuerit voluntati. Hiis vero non extantibus seu, si forte cuiquam alteri preter istos dictum committere vellem officium, extunc tali persone illud, quociens oportunum fuerit, debebo committere, de quo sepedicto d. imperatori seu dictis suis successoribus similis et eque bona existat fiducia et in quo celsitudo sua omnimode contentetur. Is quoque, qui destituto uno in officio burggraviatus modo premisso subrogandus extiterit, eidem d. imperatori aut suis successoribus cum eodem castro promittet sub omni modo, quo per illum, qui desti- tuendus fuerit, primitus est promissum. Omnes insuper litteras, quas super eodem castro a memorato d. imperatore obtineo, et illas precipue, quibus michi dudum indulsit, ut idem castrum possem, cui vellem, disponere, — — sibi restituere promitto — — ac in suam statim tradere potestatem et hec omnia, sicut superius continentur, in omnibus suis clausulis, quatenus me concernunt seu per me fiendum existit, bona fide una cum subscriptis meis familiaribus et amicis servare et attendere promitto ac effectualiter adimplere eaque omnia de verbo ad verbum ipsi d. imperatori et antedictis eius successoribus in tabulis terre poni facere et adhuc meliori modo et forma, quibus potuero, ipsum d. imperatorem et successores suos certos de hiis omnibus reddere et securos. Est preterea specialiter hoc adiectum, quod quandocunque de observacione et consummacione omnium premissorum inter nos pars una per alteram fuerit requisita, ab inde infra octo dies continuos ea omnia et singula perficere debebimus et sincere promittimus alterutrum et totaliter adimplere. In cuius rei testimonium sigillum meum presentibus est appensum, et nos Odolenus de Drachow, Jan de Lupolticz, Tomisch de Wyczemiliczz, Modliboh de Herzmanicz, Buschco de Wyczemilicz et Theodricus de Zemicz ad supplicem precum instanciam domine suprascripte — — cum ipsa domina Agnete et pro ipsa promisimus ac ipsi domino nostro imperatori ac illustri principi d. Johanni marchioni Moravie et eorum utriusque successoribus et heredibus sincere promittimus in solidum per presentes, quod ipsa universa et singula suprascripta observabit, faciet, quatenus eam contingit, et effectualiter adimplebit presentemque vendicionis et empcionis contractum, quantum sua interest, plenarie consummabit secundum omnem modum superius
Strana 204
204 Regesta Bohemiae et Moraviae. expressatum. In cuius rei testimonium eciam nostra sigilla presentibus sunt appensa. Datum Policz a. d. 1356 in die bb. Petri et Pauli ap. Orig. in archivo coronae regni Bohemiae Pragae. Septem sigilla de cera rubra communi impressa pendent in press. perg. In 1) tres clipei, quorum unus ostrvy, alter rosam fert, clipeus tertius est decies partitus; S. AGNETIS -D SLEBEN. 2) in clipeo stella, in clenodio cygnus; S- ODOLENY -DE -DRACHKOW. 3) in clenodio pisces; S IOHANIS DE LIPOLTICZ. 4) et 6) in clen. globus igneus; S TOMASII D - WICZMILICZ; S- BVSCONIS - D- WIECZEMILICZ. 5) in campo signum, vide Sedláček, Českomorav. heraldika II p. 124; S MODLIBOH DE HERMANICZ. 7) in clen. gallus; S-DITRICI-DE SEN- MICZ. 378) 1356, 30 Jun. Polička. Jodocus de Rosenberg revocat criminationes, quibus Karolum imperatorem et regem in- simulavit. Ich Jost von Rosenberg bekenne und dun kunt — —, alleyne ich etliche brieve koirfursten, fursten und steten dez h. Reichs und ouch dez kunigrichs zu Beheim gesendet habe und mich dorinne derclaget habe, wi daz der allerdurchluchtigiste furste und herre h. Karl Romischer keiser — — und kunig zu Beheim, meyn gnediger herre, mich und durch mynen willen meyne bruder an alle schult verderben wolde und uns zu dem lantrechte zu Beheim fur seine herren nicht wulde komen laszen, wie wol wir yme recht zu tune alwege geboten hetten, als in denselben brieven, di ich, der egenant Jost, darumb gesendet habe under meynem ingesiegel offenliche begriffen ist1, doch sintdememale daz mir sulcher clage ny noit gescheen ist, wann der egenant meyn gnediger herre mich und meyne bruder allewege bei rechte gelaszen hait, und mir und yn frevel oder unrecht ny erczeiget hait in dheinen zeiten, so bekennen ich offenlichen, daz ich in solichen brieven, di ich darumb gesant hatte, dem egenanten mynem herren unrechte getan habe, wann mir und meynen brudern dez nie in dheinen stunden noit gescheen ist, und ich darinne nicht anders gemeynet habe, nur alleyne, daz ich und meyne bruder mit hilfe fursten, herren und stete zu dez egenanten unsers herren dez keisers gnaden und hulden komen mochten. Dez gelob ich in guten truwen an geverde dem obgenanten meynem gnedigem herren dem keiser und kunige zu Beheim, daz ich vor allen fursten, grafen, herren, steten und vor allermeyngliche, dohin ich sulche brieve gesendet habe, diselben brieve mit meyn selbes gegenwertikeit und mit lebendiger stymme und ouch mit meynen offenen brieven, wy der egenant meyn gne- diger herre mir daz gebudet, wyderruffen und wydersprechen sal und wil und dez allewege bekennen, daz der egenant myn herre der keiser und kunig zu Beheim mich und meyne brudere bei rechte allewege gelaszen hait und uns dheinerley frevel oder unrecht ny er- czeiget hait in dheinen stunden. Daruber wer daz sache, daz di koirfursten dez h. Reichs dez beduchte, daz dem egenanten meynem herren und seynen keiserlichen und kuniglichen wirden und ouch der hochwirdigkeit seynes wesens nicht gnung gescheen were, sunder daz 1) Vide supra n. 366.
204 Regesta Bohemiae et Moraviae. expressatum. In cuius rei testimonium eciam nostra sigilla presentibus sunt appensa. Datum Policz a. d. 1356 in die bb. Petri et Pauli ap. Orig. in archivo coronae regni Bohemiae Pragae. Septem sigilla de cera rubra communi impressa pendent in press. perg. In 1) tres clipei, quorum unus ostrvy, alter rosam fert, clipeus tertius est decies partitus; S. AGNETIS -D SLEBEN. 2) in clipeo stella, in clenodio cygnus; S- ODOLENY -DE -DRACHKOW. 3) in clenodio pisces; S IOHANIS DE LIPOLTICZ. 4) et 6) in clen. globus igneus; S TOMASII D - WICZMILICZ; S- BVSCONIS - D- WIECZEMILICZ. 5) in campo signum, vide Sedláček, Českomorav. heraldika II p. 124; S MODLIBOH DE HERMANICZ. 7) in clen. gallus; S-DITRICI-DE SEN- MICZ. 378) 1356, 30 Jun. Polička. Jodocus de Rosenberg revocat criminationes, quibus Karolum imperatorem et regem in- simulavit. Ich Jost von Rosenberg bekenne und dun kunt — —, alleyne ich etliche brieve koirfursten, fursten und steten dez h. Reichs und ouch dez kunigrichs zu Beheim gesendet habe und mich dorinne derclaget habe, wi daz der allerdurchluchtigiste furste und herre h. Karl Romischer keiser — — und kunig zu Beheim, meyn gnediger herre, mich und durch mynen willen meyne bruder an alle schult verderben wolde und uns zu dem lantrechte zu Beheim fur seine herren nicht wulde komen laszen, wie wol wir yme recht zu tune alwege geboten hetten, als in denselben brieven, di ich, der egenant Jost, darumb gesendet habe under meynem ingesiegel offenliche begriffen ist1, doch sintdememale daz mir sulcher clage ny noit gescheen ist, wann der egenant meyn gnediger herre mich und meyne bruder allewege bei rechte gelaszen hait, und mir und yn frevel oder unrecht ny erczeiget hait in dheinen zeiten, so bekennen ich offenlichen, daz ich in solichen brieven, di ich darumb gesant hatte, dem egenanten mynem herren unrechte getan habe, wann mir und meynen brudern dez nie in dheinen stunden noit gescheen ist, und ich darinne nicht anders gemeynet habe, nur alleyne, daz ich und meyne bruder mit hilfe fursten, herren und stete zu dez egenanten unsers herren dez keisers gnaden und hulden komen mochten. Dez gelob ich in guten truwen an geverde dem obgenanten meynem gnedigem herren dem keiser und kunige zu Beheim, daz ich vor allen fursten, grafen, herren, steten und vor allermeyngliche, dohin ich sulche brieve gesendet habe, diselben brieve mit meyn selbes gegenwertikeit und mit lebendiger stymme und ouch mit meynen offenen brieven, wy der egenant meyn gne- diger herre mir daz gebudet, wyderruffen und wydersprechen sal und wil und dez allewege bekennen, daz der egenant myn herre der keiser und kunig zu Beheim mich und meyne brudere bei rechte allewege gelaszen hait und uns dheinerley frevel oder unrecht ny er- czeiget hait in dheinen stunden. Daruber wer daz sache, daz di koirfursten dez h. Reichs dez beduchte, daz dem egenanten meynem herren und seynen keiserlichen und kuniglichen wirden und ouch der hochwirdigkeit seynes wesens nicht gnung gescheen were, sunder daz 1) Vide supra n. 366.
Strana 205
Annus 1356, 29 Jun. —1 Jul. 205 ich darzu mer tun oder reden sulte, so gelobe ich in guten truwen und an alle geverde dem egenanten meynem herren und allen den obgenanten dez Reichs koirfursten, geistlichen und werntlichen, daz ich denne gehorsam sein wil und alles daz tun und reden, daz sie mir in den dingen und zu den dingen gebieten und mich heizen. Dez haben ich gebeten di erw. veter und herren in gote, h. Arnest erczbisschoven zu Prage, h. Margharden zu Auspurg, h. Johansen zu dem Lutmuschil, di bisschove, und di hochgeb. fursten und herren h. Bolken zu Valkemberg, h. Johansen zů Troippow, h. Prsymissel zu Tesschin und h. Cunraden zü der Olsen, di hirczogen, und h. Friderichen hirczogen von Tecke und den edeln herren h. Sbinken von Hasenburg, daz si yre ingesiegele zu merer sicherheit und zu geczugnusze legen an dysen brieff. Und wir alle, di vorgenant sein, bekennen und tun kunt offenlichen mit dysem brieve, daz wir durch sunderliche bede dez egenanten herren h. Jostes von Rosemberg unsere ingesiegele zu geczugnusze an dysen brieff gehenget haben. Der geben ist zu der Policz — — 1356 iare, dez nehesten dunnerstages nach s. Peters und s. Paulus tage der heil. czwylfboten. Orig. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Decem sigilla rotunda, quorum tertium, episcopi Marquardi, de cera viridi, alia de cera rubra communi impressa. 1) Jodoci de Rosenberg vide supra n. 36; 2) „8. Arnesti archiepi. Pragen. ad negocia“; 4) Johannis episcopi, in cuius medio imago b. Virginis apparet; 10) clipeus quadripertitus, in quo aprugnum caput cum lepore variat; S SBYNCONIS - D -HAZEN- BVRG. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 17 n. 21. 379) 1356, 1 Jul. Polička. Karolus imperator et rex Mathiae episcopo Tribuniensi, principi et devoto suo, nuper inter- ventu suo per sedem apostolicam promoto, suorum meritorum intuitu nec non propter merita Johannis episcopi Lutomislensis („Luthomuslensis“), principis et cancellarii sui, „cottidianos nobiscum labores et assiduas pro republica perferentis excubias“, gratiam facit specialem. „ut bona, census sive redditus annuos usque ad summam centum sexagenarum gr. den. prag. in regno nostro Boemie super villis, allodiis, prediis, araturis seu curiis militaribus sive civi- libus comparare possis et emere et ad usus tuos atque tuorum habere libere et tenere et ab omni tributo, vexacione, exaccione vel onere libera penitus et soluta seu liberos et solutos cum dominio, utilitatibus, pertinenciis et iuribus omnibus ad vite tue tempora pacifice possidere non obstantibus quibuscunque nostris et regni predicti contrariis consuetudinibus aut statutis." Post mortem vero ipsius bona sive redditus huiusmodi ad proprietatem episcopi Lutomislensis transire debent. „Signum etc. Testes huius rei sunt „Studet ad hoc et meditatur.“ ven. Arnestus Prag. archiepiscopus et alii quam plures. Presencium sub imperialis maie- statis nostre sigillo testimonio literarum. Datum in Policz a. d. 1356, ind. nona, kal. iulii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo." Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 86 n. 137 e formulario Osecensi p. 72. — Extr. Palacký, For- melbücher p. 242. — Reg. imp. VIII 2470.
Annus 1356, 29 Jun. —1 Jul. 205 ich darzu mer tun oder reden sulte, so gelobe ich in guten truwen und an alle geverde dem egenanten meynem herren und allen den obgenanten dez Reichs koirfursten, geistlichen und werntlichen, daz ich denne gehorsam sein wil und alles daz tun und reden, daz sie mir in den dingen und zu den dingen gebieten und mich heizen. Dez haben ich gebeten di erw. veter und herren in gote, h. Arnest erczbisschoven zu Prage, h. Margharden zu Auspurg, h. Johansen zu dem Lutmuschil, di bisschove, und di hochgeb. fursten und herren h. Bolken zu Valkemberg, h. Johansen zů Troippow, h. Prsymissel zu Tesschin und h. Cunraden zü der Olsen, di hirczogen, und h. Friderichen hirczogen von Tecke und den edeln herren h. Sbinken von Hasenburg, daz si yre ingesiegele zu merer sicherheit und zu geczugnusze legen an dysen brieff. Und wir alle, di vorgenant sein, bekennen und tun kunt offenlichen mit dysem brieve, daz wir durch sunderliche bede dez egenanten herren h. Jostes von Rosemberg unsere ingesiegele zu geczugnusze an dysen brieff gehenget haben. Der geben ist zu der Policz — — 1356 iare, dez nehesten dunnerstages nach s. Peters und s. Paulus tage der heil. czwylfboten. Orig. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Decem sigilla rotunda, quorum tertium, episcopi Marquardi, de cera viridi, alia de cera rubra communi impressa. 1) Jodoci de Rosenberg vide supra n. 36; 2) „8. Arnesti archiepi. Pragen. ad negocia“; 4) Johannis episcopi, in cuius medio imago b. Virginis apparet; 10) clipeus quadripertitus, in quo aprugnum caput cum lepore variat; S SBYNCONIS - D -HAZEN- BVRG. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 17 n. 21. 379) 1356, 1 Jul. Polička. Karolus imperator et rex Mathiae episcopo Tribuniensi, principi et devoto suo, nuper inter- ventu suo per sedem apostolicam promoto, suorum meritorum intuitu nec non propter merita Johannis episcopi Lutomislensis („Luthomuslensis“), principis et cancellarii sui, „cottidianos nobiscum labores et assiduas pro republica perferentis excubias“, gratiam facit specialem. „ut bona, census sive redditus annuos usque ad summam centum sexagenarum gr. den. prag. in regno nostro Boemie super villis, allodiis, prediis, araturis seu curiis militaribus sive civi- libus comparare possis et emere et ad usus tuos atque tuorum habere libere et tenere et ab omni tributo, vexacione, exaccione vel onere libera penitus et soluta seu liberos et solutos cum dominio, utilitatibus, pertinenciis et iuribus omnibus ad vite tue tempora pacifice possidere non obstantibus quibuscunque nostris et regni predicti contrariis consuetudinibus aut statutis." Post mortem vero ipsius bona sive redditus huiusmodi ad proprietatem episcopi Lutomislensis transire debent. „Signum etc. Testes huius rei sunt „Studet ad hoc et meditatur.“ ven. Arnestus Prag. archiepiscopus et alii quam plures. Presencium sub imperialis maie- statis nostre sigillo testimonio literarum. Datum in Policz a. d. 1356, ind. nona, kal. iulii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo." Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 86 n. 137 e formulario Osecensi p. 72. — Extr. Palacký, For- melbücher p. 242. — Reg. imp. VIII 2470.
Strana 206
206 Regesta Bohemiae et Moraviae. 380) 1356, 1 Jul. Polička. Karolus imperator et rex R. iudici hereditariol privilegium, praedecessori suo L. iudici a Venceslao rege a. 1292, 10 Oct. concessum, confirmat, quia iudicium civitatis olim vendi- tionis titulo in potestatem Pleschani ibidem iudicis pervenit et ab ipso dicto R. iudici est venditum. „Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus „notum facimus." archiepiscopus Pragensis, Marquardus Augustensis, Prothiva Segniensis et Maurus Crobavi- ensis episcopi et ill. Bolko Falkembergensis, Johannes Opauiensis, Przimslaus Theschinensis, Conradus Olesnicensis et Fridericus de Tek duces nec non nobiles Jodocus, Ulricus fratres de Rosemberg, Sbinco de Hasenburg et alii quam plures. Presencium etc. Datum Policz a. d. 1356, ind. nona, kal. iulii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo." Ed. Tadra, Summa cancellariae p. 195 n. 339 e codice ms. bibliothecae capituli ecclesiae metropolitanae Pragensis, sign. J XXVI. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 528 n. 361. — Reg. imp. VIII 6883. 381) 1356, 1 Jul. ap. Villam Novam. Innocentius papa VI Czenkonem de Lipa monet, ut ab omni auxilio Francisco de Orde- laffis civi Forliviensi, haeretico condemnato, praestando abstineat et gentem armigeram, quam ci concessisse dicitur, non differat revocare. „Si considerares fili, quam graves penas." „Datum apud Villamnouam Avinion. dioc. kalendis iulii anno quarto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 182 n. 445 e registris archivi Vaticani. — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 103 n. 365. 382) 1356, 1 Jul. ap. Villam Novam. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem et eodem modo Kazimirum regem Poloniae rogat, ut Czenkonem de Lipa („Zdenko de Lippa Olom. dioc.“) ab omni auxilio haeretico Francisco de Ordelaffis praestando avertant et ipsum, si mandatis apostolicis parere noluerit, oportunis remediis compescant. „Perduxit ad nos miranda nobis insinuatio." „Datum apud Villamnouam Avinion. dioc. kalendis iulii anno quarto." Ed. Dudík, Iter Romanum II p. 167 n. 19 e registris archivi Vaticani. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 18 n. 22. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 183 n. 446. 383) 1356, 1 Jul. ap. Villam Novam. Innocentius papa VI archiepiscopo Pragensi et episcopo Olomucensi mandat, ut Czenkonem de Lipa moneant, ne Francisco de Ordelaffis haeretico auxilium praestet, et, si mandatis apo- stolicis parere noluerit, ipsum in poenas, adversus fautores haereticorum statutas, incidisse 1) ? Rudlino iudici in Alta Muta.
206 Regesta Bohemiae et Moraviae. 380) 1356, 1 Jul. Polička. Karolus imperator et rex R. iudici hereditariol privilegium, praedecessori suo L. iudici a Venceslao rege a. 1292, 10 Oct. concessum, confirmat, quia iudicium civitatis olim vendi- tionis titulo in potestatem Pleschani ibidem iudicis pervenit et ab ipso dicto R. iudici est venditum. „Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus „notum facimus." archiepiscopus Pragensis, Marquardus Augustensis, Prothiva Segniensis et Maurus Crobavi- ensis episcopi et ill. Bolko Falkembergensis, Johannes Opauiensis, Przimslaus Theschinensis, Conradus Olesnicensis et Fridericus de Tek duces nec non nobiles Jodocus, Ulricus fratres de Rosemberg, Sbinco de Hasenburg et alii quam plures. Presencium etc. Datum Policz a. d. 1356, ind. nona, kal. iulii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo." Ed. Tadra, Summa cancellariae p. 195 n. 339 e codice ms. bibliothecae capituli ecclesiae metropolitanae Pragensis, sign. J XXVI. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 528 n. 361. — Reg. imp. VIII 6883. 381) 1356, 1 Jul. ap. Villam Novam. Innocentius papa VI Czenkonem de Lipa monet, ut ab omni auxilio Francisco de Orde- laffis civi Forliviensi, haeretico condemnato, praestando abstineat et gentem armigeram, quam ci concessisse dicitur, non differat revocare. „Si considerares fili, quam graves penas." „Datum apud Villamnouam Avinion. dioc. kalendis iulii anno quarto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 182 n. 445 e registris archivi Vaticani. — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 103 n. 365. 382) 1356, 1 Jul. ap. Villam Novam. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem et eodem modo Kazimirum regem Poloniae rogat, ut Czenkonem de Lipa („Zdenko de Lippa Olom. dioc.“) ab omni auxilio haeretico Francisco de Ordelaffis praestando avertant et ipsum, si mandatis apostolicis parere noluerit, oportunis remediis compescant. „Perduxit ad nos miranda nobis insinuatio." „Datum apud Villamnouam Avinion. dioc. kalendis iulii anno quarto." Ed. Dudík, Iter Romanum II p. 167 n. 19 e registris archivi Vaticani. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 18 n. 22. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 183 n. 446. 383) 1356, 1 Jul. ap. Villam Novam. Innocentius papa VI archiepiscopo Pragensi et episcopo Olomucensi mandat, ut Czenkonem de Lipa moneant, ne Francisco de Ordelaffis haeretico auxilium praestet, et, si mandatis apo- stolicis parere noluerit, ipsum in poenas, adversus fautores haereticorum statutas, incidisse 1) ? Rudlino iudici in Alta Muta.
Strana 207
Annus 1356, 1—5 Jul. 207 declarent.1 „Ad audienciam nostram publica fama perduxit.“ Avinion. dioc. kalendis iulii anno quarto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 183 n. 447 e registris archivi Vaticani. — Extr. Werunsky, Excerpla ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 103 n. 366. „Datum ap. Villamnouam 384) 1356, 5 Jul. Fuldae. Henricus abbas Fuldensis monasterio s. Thomae in Minori civitate Pragensi reliquias — affectuosam per rev. et rel. viros in Christo, priorem sanctorum confert. et fratres conventus monasterii s. Thome ord. fratrum heremitarum s. Augustini in Prage humanitatem nobis et nostris devote exhibitam, sacro recompensare aliquo munere cupi- entes, infrascriptas sanctorum reliquias, videlicet de brachio s. Bonifacii archiepiscopi et mart., patroni nostri, de mento s. Quirini ep. et mart., de costa s. Cyriaci mart., de costa s. Laurencii mart., de mento s. Urbani pape et mart., de costa et cerebello s. Felicis mart., item cerebellum s. Fabiani pape et mart., item articulum s. Sturmis, primi abbatis ecclesie nostre Fuldensis, item de brachio s. Simplicii mart., item brachium sancte Secunde virg. et mart., item brachium s. Leonardi conf., item brachium s. Victoris mart. de Thebeis, item de brachio s. Sixti pape et mart., item de brachio s. Anthonii mart., item dentem s. Alexandri pape et mart. cum uno suo articulo, item de purpureo vestimento Domini, item de humerali s. Urbani pape et mart. cum sanguine suo perfuso, de sacrariis mona- steriorum nostrorum videlicet s. Bonifacii mart., s. Marie, s. Petri., s. Johannis et s. Andree moncium prope Fuldam reverenter collectas, Deo devotis viris Leoni lectori et Nicolao custodi, fratribus ipsius monasterii s. Thome, quos ad partes nobiscum duximus, sub ydoneo et laudabili fide dignorum testimonio nomine et vice sui conventus pia donacione assigna- vimus et tradidimus, ad ipsum monasterium s. Thome in Prage, ut perhennis ibidem nostri ob hoc memoria habeatur, fiducialiter transferendas. In cuius donacionis testimonium sigillum nostrum presentibus est appensum. Actum et datum Fulde a. d. 1356, feria tercia post festum bb. Petri et Pauli ap. Copia saec. XV in. Pragae in codice Thomaeo monasterii s. Thomae fol. 22. Contulit Emler. 385) 1356, 5 Jul. Pragae. De iure patronatus ecclesiae s. Martini in civitate Crnovia. In nomine — — in civitate Pragensi Domini amen. Anno n. e. 1356, die V mensis iulii, ind. nona — Minori in curia archiepiscopali — — Petro cantore ecclesie Lubucensis, officiali curie archi- episcopalis Pragensis, hora quasi terciarum — — presidente — — Conradus commendator et plebanus s. Benedicti in Praga ordinis fratrum milicie s. Marie de domo Theutunica — presentavit — — quasdam litteras — — in pargameno scriptas et sigillatas — —, quas 1) Vide litteras praecedentes n. 381 et Mon. Boh. Vat. II p. 184 n. 449.
Annus 1356, 1—5 Jul. 207 declarent.1 „Ad audienciam nostram publica fama perduxit.“ Avinion. dioc. kalendis iulii anno quarto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 183 n. 447 e registris archivi Vaticani. — Extr. Werunsky, Excerpla ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 103 n. 366. „Datum ap. Villamnouam 384) 1356, 5 Jul. Fuldae. Henricus abbas Fuldensis monasterio s. Thomae in Minori civitate Pragensi reliquias — affectuosam per rev. et rel. viros in Christo, priorem sanctorum confert. et fratres conventus monasterii s. Thome ord. fratrum heremitarum s. Augustini in Prage humanitatem nobis et nostris devote exhibitam, sacro recompensare aliquo munere cupi- entes, infrascriptas sanctorum reliquias, videlicet de brachio s. Bonifacii archiepiscopi et mart., patroni nostri, de mento s. Quirini ep. et mart., de costa s. Cyriaci mart., de costa s. Laurencii mart., de mento s. Urbani pape et mart., de costa et cerebello s. Felicis mart., item cerebellum s. Fabiani pape et mart., item articulum s. Sturmis, primi abbatis ecclesie nostre Fuldensis, item de brachio s. Simplicii mart., item brachium sancte Secunde virg. et mart., item brachium s. Leonardi conf., item brachium s. Victoris mart. de Thebeis, item de brachio s. Sixti pape et mart., item de brachio s. Anthonii mart., item dentem s. Alexandri pape et mart. cum uno suo articulo, item de purpureo vestimento Domini, item de humerali s. Urbani pape et mart. cum sanguine suo perfuso, de sacrariis mona- steriorum nostrorum videlicet s. Bonifacii mart., s. Marie, s. Petri., s. Johannis et s. Andree moncium prope Fuldam reverenter collectas, Deo devotis viris Leoni lectori et Nicolao custodi, fratribus ipsius monasterii s. Thome, quos ad partes nobiscum duximus, sub ydoneo et laudabili fide dignorum testimonio nomine et vice sui conventus pia donacione assigna- vimus et tradidimus, ad ipsum monasterium s. Thome in Prage, ut perhennis ibidem nostri ob hoc memoria habeatur, fiducialiter transferendas. In cuius donacionis testimonium sigillum nostrum presentibus est appensum. Actum et datum Fulde a. d. 1356, feria tercia post festum bb. Petri et Pauli ap. Copia saec. XV in. Pragae in codice Thomaeo monasterii s. Thomae fol. 22. Contulit Emler. 385) 1356, 5 Jul. Pragae. De iure patronatus ecclesiae s. Martini in civitate Crnovia. In nomine — — in civitate Pragensi Domini amen. Anno n. e. 1356, die V mensis iulii, ind. nona — Minori in curia archiepiscopali — — Petro cantore ecclesie Lubucensis, officiali curie archi- episcopalis Pragensis, hora quasi terciarum — — presidente — — Conradus commendator et plebanus s. Benedicti in Praga ordinis fratrum milicie s. Marie de domo Theutunica — presentavit — — quasdam litteras — — in pargameno scriptas et sigillatas — —, quas 1) Vide litteras praecedentes n. 381 et Mon. Boh. Vat. II p. 184 n. 449.
Strana 208
208 Regesta Bohemiae et Moraviae. — Tenor vero litterarum earundem per omnia erat talis: (Sequitur peciit transcribi. — tenor litterarum Nicolai ducis Opaviae de iure patronatus ecclesiae Crnoviensis, cruciferis de domo Theutonica hospitalis s. Mariae concesso, dat. Pragae a. 1334, 22 Maii; vide Reg. Boh. IV p. 18 n. 49.) Acta sunt hec anno, die, mense, indiccione, pontificatu, loco et hora, quibus supra, presentibus — — magistro Wernhero de Misna, prothonotario civitatis Pragensis Maioris, Johanne Drahusconis, Meynhardo, iuris peritis, Petro actorum consistorii curie archi- episcopalis Pragensis et Martino Hilbrandi, publicis notariis testibus. Et ego Albertus quondam Wilhelmi de Woycow, Prag. dyoc., publicus auctoritate imperiali ac actorum consistorii curie archiep. Prag. iuratus notarius etc. Orig. in archivo generali Dresdensi n. 2655; in press. perg. pendet sigillum „oficiolatus curie prag. archiep.“ 386) 1356, 10 Jul. Vindobonae. Albertus dux Austriae nobilibus Bohemiae pro damnis a Aufensteineriis illatis satisfacit. Wir Albrecht etc. tun chunt, daz wir dem erbern ritter Hasken von Lem- berch, gnant von Swereticz, oder sein erben oder, wer uns mit disem brief an irr stat monet, für den schaden, den er von den Oufenstaynern genomen hat,1 verhaizzen haben ze richten 900 gulden von der Oufenstayner gut zwischen hinne und s. Jacobstag, der schierist chumt, und von danne inner jares vrist, und sullen si ouch chain phantschaft noch ander werung anbieten, denn alain mit beraitem gelt sullen si bericht werden. Ez sol ouch furbaz der vorgenante Haske und die seinen den Oufenstaynern und den irn umb die sache chainen haz noch veintschaft tragen in dhainen weg. — — Geben ze Wienn dominica ante Margarete a. [13]56. Per magistrum curie. Item talem habet Bawor von Blaten pro 600 florenis. Item talem habet Hainrich von Bechin, gehaizzen von Chemnicz, pro 500 florenis. Isti omnes sunt expediti et dederunt d. duci litteras quit- tacionis. Copia coaeva in libro pignorum Alberti ducis Austriae, ms. aulici tabularii Vindobonensis sign. B 6 (15), p. 97 n. 156. Rubrica: Littere Bohemorum pro debitis Oufenstaynariorum. — Extr. Verz. d. Urk. z. Gesch. d. H. Habsburg p. 506 n. 1874—1876 (Lichnowsky III). 387) 1356, 15 Jul. Avinione. In controversia, quae de ecclesia Tasovicensi inter Johannem Alberti et monasterium Lu- cense vertebatur, sententia Guilelmi de Gimelo in favorem monasterii iterum confirmatur. In nomine Domini amen. Dudum — — Innocencius — — papa sextus ad sup- plicacionem discr. v. Johannis Alberti, Pragensis dyoc., causam et causas appellacionis et negocii principalis a quadam diffinitiva sentencia, lata per ven. v. d. Guillermum de Gimello, 1) De spoliatione Hasconis de Zvířetice vide Schieche, Svídnický formulář Jana ze Středy, Čas. Arch. školy V p. 145 n. 3.
208 Regesta Bohemiae et Moraviae. — Tenor vero litterarum earundem per omnia erat talis: (Sequitur peciit transcribi. — tenor litterarum Nicolai ducis Opaviae de iure patronatus ecclesiae Crnoviensis, cruciferis de domo Theutonica hospitalis s. Mariae concesso, dat. Pragae a. 1334, 22 Maii; vide Reg. Boh. IV p. 18 n. 49.) Acta sunt hec anno, die, mense, indiccione, pontificatu, loco et hora, quibus supra, presentibus — — magistro Wernhero de Misna, prothonotario civitatis Pragensis Maioris, Johanne Drahusconis, Meynhardo, iuris peritis, Petro actorum consistorii curie archi- episcopalis Pragensis et Martino Hilbrandi, publicis notariis testibus. Et ego Albertus quondam Wilhelmi de Woycow, Prag. dyoc., publicus auctoritate imperiali ac actorum consistorii curie archiep. Prag. iuratus notarius etc. Orig. in archivo generali Dresdensi n. 2655; in press. perg. pendet sigillum „oficiolatus curie prag. archiep.“ 386) 1356, 10 Jul. Vindobonae. Albertus dux Austriae nobilibus Bohemiae pro damnis a Aufensteineriis illatis satisfacit. Wir Albrecht etc. tun chunt, daz wir dem erbern ritter Hasken von Lem- berch, gnant von Swereticz, oder sein erben oder, wer uns mit disem brief an irr stat monet, für den schaden, den er von den Oufenstaynern genomen hat,1 verhaizzen haben ze richten 900 gulden von der Oufenstayner gut zwischen hinne und s. Jacobstag, der schierist chumt, und von danne inner jares vrist, und sullen si ouch chain phantschaft noch ander werung anbieten, denn alain mit beraitem gelt sullen si bericht werden. Ez sol ouch furbaz der vorgenante Haske und die seinen den Oufenstaynern und den irn umb die sache chainen haz noch veintschaft tragen in dhainen weg. — — Geben ze Wienn dominica ante Margarete a. [13]56. Per magistrum curie. Item talem habet Bawor von Blaten pro 600 florenis. Item talem habet Hainrich von Bechin, gehaizzen von Chemnicz, pro 500 florenis. Isti omnes sunt expediti et dederunt d. duci litteras quit- tacionis. Copia coaeva in libro pignorum Alberti ducis Austriae, ms. aulici tabularii Vindobonensis sign. B 6 (15), p. 97 n. 156. Rubrica: Littere Bohemorum pro debitis Oufenstaynariorum. — Extr. Verz. d. Urk. z. Gesch. d. H. Habsburg p. 506 n. 1874—1876 (Lichnowsky III). 387) 1356, 15 Jul. Avinione. In controversia, quae de ecclesia Tasovicensi inter Johannem Alberti et monasterium Lu- cense vertebatur, sententia Guilelmi de Gimelo in favorem monasterii iterum confirmatur. In nomine Domini amen. Dudum — — Innocencius — — papa sextus ad sup- plicacionem discr. v. Johannis Alberti, Pragensis dyoc., causam et causas appellacionis et negocii principalis a quadam diffinitiva sentencia, lata per ven. v. d. Guillermum de Gimello, 1) De spoliatione Hasconis de Zvířetice vide Schieche, Svídnický formulář Jana ze Středy, Čas. Arch. školy V p. 145 n. 3.
Strana 209
Annus 1356, 5—15 Jul. 209 sacri palacii causarum auditorem, interpositarum in causa, que inter ipsum Johannem ex una parte et rel. vv. dd. .. abbatem et conventum monasterii Lucensis, ord. Prem., Olom. dioc., super parrochiali ecclesia in Tassowicz, Olom. dioc. predicte, et eius occasione ex altera vertebatur, nec non causam et causas nullitatis, iniquitatis et iniusticie predicte sentencie nobis Petro Maioris legum doctori, precentori ecclesie Valentinensis, capellano suo suique sacri palacii causarum auditori, audiendam commisit et decidendam cum emergen- tibus, dependentibus et connexis. Nos igitur huiusmodi commissionis vigore ad instanciam Johannis Alberti principalis predicti coram nobis in iudicio comparentis discr. v. magistrum Willelmum Paris, procuratorem rel. vv. dd. abbatis et conventus monasterii Lucensis —— de cuius mandato plene constat in actis habitis in prima instancia cause prenarrate, citari mandavimus et fecimus per certum apostolice sedis cursorem, ad dicendum et obiciendum, quidquid dicere et obicere vellet contra commissionem supradictam nobis factam, ipsius commissionis copia sibi per nos prius directa, ad perhemptoriam certam diem. In qua, certis excepcionibus verbo per eundem magistrum Willelmum Paris contra comissionem predictam coram nobis in iudicio exhibitis, ac certis replicacionibus contra easdem excep- ciones per Johannem Alberti principalem eciam verbo in iudicio coram nobis subsecutis, nos eisdem partibus presentibus et petentibus ad dandum et recipiendum libellum, sive summariam peticionem in hac causa certum perhemptorium terminum duximus assignandum. (Sequitur processus iudicii, in quo etiam Johannes de Nussia procurator a Willelmo Paris procuratore vice sua erat substitutus.) Et nos Petrus Maioris legum doctor, auditor prefatus, visis et diligenter inspectis omnibus et singulis actis, actitatis, — — ad dictam diffinitivam sentenciam ferendam preposito venerabili signo s. Crucis ante faciem nostram processimus in hec verba: . . Christi nomine invocato pro tribunali sedentes et habentes pre oculis solum Deum de dominorum coauditorum nostrorum consilio et assensu in hiis scriptis diffinitive pronunciamus, decernimus et declaramus per ven. v. d. Guillelmum auditorem prefatum bene fuisse processum, sentenciatum et diffinitum in huiusmodi causa eiusque sentenciam confirmamus et pro parte dicti Johannis male fuisse appellatum; condempnamus nichilominus prefatum Johannem in expensis coram nobis in huiusmodi causa factis, quarum taxacionem nobis imposterum reservamus. In cuius rei testimonium hanc nostram diffini- tivam sentenciam per Johannem Lardati de Marologio, clericum Mimatensis diocesis, publicum apostolica auctoritate notarium, nostrum et presentis cause scribam infrascriptum, publicari eiusque signo et suscripcione signari mandavimus et nostri sigilli appensione muniri. Lecta, lata et in scriptis pronunciata fuit suprascripta diffinitiva sentencia Auinione in palacio causarum apostolico per nos, in loco nostro solito pro tribunali sedentes, sub anno — — 1356, ind. nona, die XV mensis iulii, pontif. dicti d. Innocencii pape sexti anno IV, presentibus discr. vv. mag. Bernardo de Vinhali, Petro de Tarietto, Guillelmo Michaelis, Petro Egidii, in Romana curia procuratoribus, ac Martucio Stabili de Fractis, Henrico dicto Raut et Petro de Podio de Cisternis, notariis publicis et scribis nostris, testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Johannes Lardati clericus de Marologio, Mimatensis 14
Annus 1356, 5—15 Jul. 209 sacri palacii causarum auditorem, interpositarum in causa, que inter ipsum Johannem ex una parte et rel. vv. dd. .. abbatem et conventum monasterii Lucensis, ord. Prem., Olom. dioc., super parrochiali ecclesia in Tassowicz, Olom. dioc. predicte, et eius occasione ex altera vertebatur, nec non causam et causas nullitatis, iniquitatis et iniusticie predicte sentencie nobis Petro Maioris legum doctori, precentori ecclesie Valentinensis, capellano suo suique sacri palacii causarum auditori, audiendam commisit et decidendam cum emergen- tibus, dependentibus et connexis. Nos igitur huiusmodi commissionis vigore ad instanciam Johannis Alberti principalis predicti coram nobis in iudicio comparentis discr. v. magistrum Willelmum Paris, procuratorem rel. vv. dd. abbatis et conventus monasterii Lucensis —— de cuius mandato plene constat in actis habitis in prima instancia cause prenarrate, citari mandavimus et fecimus per certum apostolice sedis cursorem, ad dicendum et obiciendum, quidquid dicere et obicere vellet contra commissionem supradictam nobis factam, ipsius commissionis copia sibi per nos prius directa, ad perhemptoriam certam diem. In qua, certis excepcionibus verbo per eundem magistrum Willelmum Paris contra comissionem predictam coram nobis in iudicio exhibitis, ac certis replicacionibus contra easdem excep- ciones per Johannem Alberti principalem eciam verbo in iudicio coram nobis subsecutis, nos eisdem partibus presentibus et petentibus ad dandum et recipiendum libellum, sive summariam peticionem in hac causa certum perhemptorium terminum duximus assignandum. (Sequitur processus iudicii, in quo etiam Johannes de Nussia procurator a Willelmo Paris procuratore vice sua erat substitutus.) Et nos Petrus Maioris legum doctor, auditor prefatus, visis et diligenter inspectis omnibus et singulis actis, actitatis, — — ad dictam diffinitivam sentenciam ferendam preposito venerabili signo s. Crucis ante faciem nostram processimus in hec verba: . . Christi nomine invocato pro tribunali sedentes et habentes pre oculis solum Deum de dominorum coauditorum nostrorum consilio et assensu in hiis scriptis diffinitive pronunciamus, decernimus et declaramus per ven. v. d. Guillelmum auditorem prefatum bene fuisse processum, sentenciatum et diffinitum in huiusmodi causa eiusque sentenciam confirmamus et pro parte dicti Johannis male fuisse appellatum; condempnamus nichilominus prefatum Johannem in expensis coram nobis in huiusmodi causa factis, quarum taxacionem nobis imposterum reservamus. In cuius rei testimonium hanc nostram diffini- tivam sentenciam per Johannem Lardati de Marologio, clericum Mimatensis diocesis, publicum apostolica auctoritate notarium, nostrum et presentis cause scribam infrascriptum, publicari eiusque signo et suscripcione signari mandavimus et nostri sigilli appensione muniri. Lecta, lata et in scriptis pronunciata fuit suprascripta diffinitiva sentencia Auinione in palacio causarum apostolico per nos, in loco nostro solito pro tribunali sedentes, sub anno — — 1356, ind. nona, die XV mensis iulii, pontif. dicti d. Innocencii pape sexti anno IV, presentibus discr. vv. mag. Bernardo de Vinhali, Petro de Tarietto, Guillelmo Michaelis, Petro Egidii, in Romana curia procuratoribus, ac Martucio Stabili de Fractis, Henrico dicto Raut et Petro de Podio de Cisternis, notariis publicis et scribis nostris, testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Johannes Lardati clericus de Marologio, Mimatensis 14
Strana 210
210 Regesta Bohemiae et Moraviac. dioc., publicus apost. auct. notarius ac ven. v. d. Petri Maioris auditoris et cause pre- dictorum scriba, leccioni, lacioni — — presens fui — — signum meum apposui — — Orig. cum sig. de cera rubra in fil. canap. in archivo monast. Lucensis nunc Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. H n. 52b. Communicavit Šebánek. 388) 1356, Jul. Karolus imperator et rex Vindobonam progreditur. „A. d. 1356 obiit d. Wilhelmus de Lantstain circa festum s. Georii, quod illo anno in vigilia pasche evenit, fidelis amicus huius congregacionis. Orta est seditio inter regem Bohemie et suos barones, scilicet de Nova Domo, apponente sibi domino de Rosenberch, predia regalia rapinis inpetentes nullo eis resistente. Rex vero interim Wiennam progrediens ad ducem Albertum, et inter se tractantes diversa.“ Chronici Zwetlensis cont. IV, M G SS IX p. 686. — „A. d. 1356 circa festum s. Georii, quod illo anno fuit in vigilia pasce, obiit d. Wilhellmus de Landestain noster fidelis defensor ex parte Bohemorum, et post pasca orta est sedicio inter regem Bohemie Karolum — — et hoc cum suis baronibus, scilicet de Novo Domo et de Rosenberch et contenciose se habuerit, eciam resistere eis non valens, quando bona sua rapinis devastarent, et inter hoc ad ducem Albertum Wien...“ Kalendarium Zwetlense ib. p. 694. — Reg. imp. VIII 2662a ad 1356 Maii, vide autem Werunsky, Gesch. K. Karls IV u. seiner Zeit III p. 141. 389) 1356, 17 Jul. Vindobonae. Litterae contractus matrimonii et dotalitii inter Rudolphum ducem Austriae et Catherinam filiam imperatoris. Wir Albrecht von gots gnaden herczog in Osterrich, in Steir — —, daz zwischen dem allerdurchleuchtigisten fursten und und zu Kernthen bekennen herrn h. Karlen Romischem keiser, zu allen zeiten mererr des Reichs, und kunig zu Be- haim, unserm lieben gnedigen herrn, an einem teile und zwischen uns an dem anderen geteindinget und geret ist, und wir beiderseiten gewilligt haben, alz hernach geschriben stett: Czum ersten, das derselbig unser herr der kaiser des eegelts der hochgeboren furstin und frauen f. Katherinen herczogin zu Osterreich seiner tochter, unser lieben snuer, vier tausend schock gr. ph. prag. muncz bereit beczollen sold, als er sie auch beczolt. Da engegen solen wir der egenanten herczoginnen, unserer snuer, dy stat zu Laa mit der burgk und mit aller zugehorung zu rechtem phandt seczen mit 4.000 schocken ieriger gulden, und was derselbigen gulden zu disem mall daselbs nit funden wirdt, die solen und wellen wir erfullen und ergenczen in denn gewissisten und den nechsten gulden und niczen, die dabei gelegen sein. Wer das sache, das der hochgeboren furst Rudolf herczog zu Osterreich, unserr lieberr sun, und die vorgenanten herczogin Katherina, seine wirtin, also obgiengen, das sie ir beider leibeserben, die sie mit einander heten, nicht liesen, so sol die egenant stat mitsambt der zugehorung und gult des vorgenanten unsers herrn des kaiser und kunig zu Behaim und seiner erben, und ob er und seine erben nit weren, des hochgeboren fursten herrn Johans margraven zu Merheren, unsers lieben ohems, und seiner erben rechtes phandt sein fur die egenante sum gelds. Und auf alle die ege-
210 Regesta Bohemiae et Moraviac. dioc., publicus apost. auct. notarius ac ven. v. d. Petri Maioris auditoris et cause pre- dictorum scriba, leccioni, lacioni — — presens fui — — signum meum apposui — — Orig. cum sig. de cera rubra in fil. canap. in archivo monast. Lucensis nunc Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. H n. 52b. Communicavit Šebánek. 388) 1356, Jul. Karolus imperator et rex Vindobonam progreditur. „A. d. 1356 obiit d. Wilhelmus de Lantstain circa festum s. Georii, quod illo anno in vigilia pasche evenit, fidelis amicus huius congregacionis. Orta est seditio inter regem Bohemie et suos barones, scilicet de Nova Domo, apponente sibi domino de Rosenberch, predia regalia rapinis inpetentes nullo eis resistente. Rex vero interim Wiennam progrediens ad ducem Albertum, et inter se tractantes diversa.“ Chronici Zwetlensis cont. IV, M G SS IX p. 686. — „A. d. 1356 circa festum s. Georii, quod illo anno fuit in vigilia pasce, obiit d. Wilhellmus de Landestain noster fidelis defensor ex parte Bohemorum, et post pasca orta est sedicio inter regem Bohemie Karolum — — et hoc cum suis baronibus, scilicet de Novo Domo et de Rosenberch et contenciose se habuerit, eciam resistere eis non valens, quando bona sua rapinis devastarent, et inter hoc ad ducem Albertum Wien...“ Kalendarium Zwetlense ib. p. 694. — Reg. imp. VIII 2662a ad 1356 Maii, vide autem Werunsky, Gesch. K. Karls IV u. seiner Zeit III p. 141. 389) 1356, 17 Jul. Vindobonae. Litterae contractus matrimonii et dotalitii inter Rudolphum ducem Austriae et Catherinam filiam imperatoris. Wir Albrecht von gots gnaden herczog in Osterrich, in Steir — —, daz zwischen dem allerdurchleuchtigisten fursten und und zu Kernthen bekennen herrn h. Karlen Romischem keiser, zu allen zeiten mererr des Reichs, und kunig zu Be- haim, unserm lieben gnedigen herrn, an einem teile und zwischen uns an dem anderen geteindinget und geret ist, und wir beiderseiten gewilligt haben, alz hernach geschriben stett: Czum ersten, das derselbig unser herr der kaiser des eegelts der hochgeboren furstin und frauen f. Katherinen herczogin zu Osterreich seiner tochter, unser lieben snuer, vier tausend schock gr. ph. prag. muncz bereit beczollen sold, als er sie auch beczolt. Da engegen solen wir der egenanten herczoginnen, unserer snuer, dy stat zu Laa mit der burgk und mit aller zugehorung zu rechtem phandt seczen mit 4.000 schocken ieriger gulden, und was derselbigen gulden zu disem mall daselbs nit funden wirdt, die solen und wellen wir erfullen und ergenczen in denn gewissisten und den nechsten gulden und niczen, die dabei gelegen sein. Wer das sache, das der hochgeboren furst Rudolf herczog zu Osterreich, unserr lieberr sun, und die vorgenanten herczogin Katherina, seine wirtin, also obgiengen, das sie ir beider leibeserben, die sie mit einander heten, nicht liesen, so sol die egenant stat mitsambt der zugehorung und gult des vorgenanten unsers herrn des kaiser und kunig zu Behaim und seiner erben, und ob er und seine erben nit weren, des hochgeboren fursten herrn Johans margraven zu Merheren, unsers lieben ohems, und seiner erben rechtes phandt sein fur die egenante sum gelds. Und auf alle die ege-
Strana 211
Annus 1356, 15—17 Jul. 211 nanten teiding in aller der mass, alz sie davor begriffen seind, so solen die burger zu Laa hulden und ire offne brive geben. Dornach hat unser herr der kaiser dem vorgenanten herczogen Rudolff, unserm sun, und der herczogin frauen Katherina seiner tochter, unser snur, das haus zu Klingenberg und, was dorzu gehort, verseczt zu rechtem phand fur 6000 schock der egenanten phenning mit 600 schocken ieriger gult, und was derselbige gult zu demselbigen haus mit gehoret unde daselbs nit gefunden wirdt, dy sol der egenante unser herr der kaiser erfullen und ergenczen auf den nochsten gewissisten guten, die dabei und dorumb gelegen seind. Und der burgraff, der ieczund da ist, hat dem nungenanten unserm sun herczogen Rudolff und frauen Katherina, seiner wirtin, ieczund globt und sol yn gebunden sein in solcher geschicht, sei das sache, dast derselbe unser herr der kaiser die vorgenante sum 6000 schock von s. Stephans tag, der schirst kumbt, uber ein ganczes iar nicht beczalt, das er dan zuhand den vorgenanten herczogen Rudolff, unserm sun, und frauen Katherina der herczogin, seiner wirtin, mit dem hauss zu rechtem phandt warten sol fur dieselbig sum der sechstausend schocke und sie solen auch zuhandt noch derselbigen iarfrist die gult der 600 schock nuczen und genussen. Und den burgraven sol unser herr der kaiser und unser sun und seine wirtin die vorgenanten nicht verkeren noch voranderen nur mit unser aller willen und auch mit solhem unterscheiden, das der ander burgraff, der mit unser aller willen geseczet wirdt, dieselbe glubde thun und sich verpinten gleich dem ersten. Wenn ober unser herr der kaiser dasselb gelt beczollet, so sol man es einlegen in der herschaft zu Osterreich mit denselben unseren herrn gemainem rate und auch mit unserm zu nucz der egenanten unser beider kinderen mit losung etlicher seczcze oder sunst in anderer weiss, wie wir des zu beiderseit zu rate werden; und ob das im lande zu Oster- reich nit geschehen mucht, von welchen sachen das wer, so sol derselb unser herre der kaiser und wir das gelt anderswo anlegen alleweg in solherr mass, das es den egenanten unseren kinderen zu nucz khem. Und der burgrave soll sweren und globen, zu welcher zeit unser herr der kaiser das gelt beczollet, das er dann im oder seinen erben das hauss zu Klingenwergk on furgeczug und ungehindert obtrett. Wir solen und wellen auch der vorgenanten herczogin frauen Katherina, unser snur, zu rechtem leibgedinge alle die vesten, die vormals frauen Annan seliger, des egenanten unsers herrn des kaiser swester, weilent herczogin Otten unsers bruder wirtin, gewartet haben, zu rechtem phand vorseczen fur vinfzehn tausent gr. ph. prag. muncz mit 1500 schocken iarger muncze und gult. Und was derselbigen gilt in zugehorunge der egenanten vesten nicht funden wirdet, die solen und wellen wir erfullen und ergenczen in den nochsten gewissisten nuczen und gilten, die dabei und darumb gelegen seind. Und wer das sach, das die vorgenanten herczogin Rudolff unser sun und fraun Katherina die herczogin seine wirtin, unser snuer, also sturben, das sie beider leibserben, die sie mittenander hetten, hinder in nit liesen, so solen die eegenanten 10.000 schock, die von unsers vorgenanten herrn des kaiser wegen dargen, a) uns, Roud. — b) deest in Roud. — c) sum — schock deest in Roud.; vor dieselbige summa der sechstausent chockh, Nostiz. 14*
Annus 1356, 15—17 Jul. 211 nanten teiding in aller der mass, alz sie davor begriffen seind, so solen die burger zu Laa hulden und ire offne brive geben. Dornach hat unser herr der kaiser dem vorgenanten herczogen Rudolff, unserm sun, und der herczogin frauen Katherina seiner tochter, unser snur, das haus zu Klingenberg und, was dorzu gehort, verseczt zu rechtem phand fur 6000 schock der egenanten phenning mit 600 schocken ieriger gult, und was derselbige gult zu demselbigen haus mit gehoret unde daselbs nit gefunden wirdt, dy sol der egenante unser herr der kaiser erfullen und ergenczen auf den nochsten gewissisten guten, die dabei und dorumb gelegen seind. Und der burgraff, der ieczund da ist, hat dem nungenanten unserm sun herczogen Rudolff und frauen Katherina, seiner wirtin, ieczund globt und sol yn gebunden sein in solcher geschicht, sei das sache, dast derselbe unser herr der kaiser die vorgenante sum 6000 schock von s. Stephans tag, der schirst kumbt, uber ein ganczes iar nicht beczalt, das er dan zuhand den vorgenanten herczogen Rudolff, unserm sun, und frauen Katherina der herczogin, seiner wirtin, mit dem hauss zu rechtem phandt warten sol fur dieselbig sum der sechstausend schocke und sie solen auch zuhandt noch derselbigen iarfrist die gult der 600 schock nuczen und genussen. Und den burgraven sol unser herr der kaiser und unser sun und seine wirtin die vorgenanten nicht verkeren noch voranderen nur mit unser aller willen und auch mit solhem unterscheiden, das der ander burgraff, der mit unser aller willen geseczet wirdt, dieselbe glubde thun und sich verpinten gleich dem ersten. Wenn ober unser herr der kaiser dasselb gelt beczollet, so sol man es einlegen in der herschaft zu Osterreich mit denselben unseren herrn gemainem rate und auch mit unserm zu nucz der egenanten unser beider kinderen mit losung etlicher seczcze oder sunst in anderer weiss, wie wir des zu beiderseit zu rate werden; und ob das im lande zu Oster- reich nit geschehen mucht, von welchen sachen das wer, so sol derselb unser herre der kaiser und wir das gelt anderswo anlegen alleweg in solherr mass, das es den egenanten unseren kinderen zu nucz khem. Und der burgrave soll sweren und globen, zu welcher zeit unser herr der kaiser das gelt beczollet, das er dann im oder seinen erben das hauss zu Klingenwergk on furgeczug und ungehindert obtrett. Wir solen und wellen auch der vorgenanten herczogin frauen Katherina, unser snur, zu rechtem leibgedinge alle die vesten, die vormals frauen Annan seliger, des egenanten unsers herrn des kaiser swester, weilent herczogin Otten unsers bruder wirtin, gewartet haben, zu rechtem phand vorseczen fur vinfzehn tausent gr. ph. prag. muncz mit 1500 schocken iarger muncze und gult. Und was derselbigen gilt in zugehorunge der egenanten vesten nicht funden wirdet, die solen und wellen wir erfullen und ergenczen in den nochsten gewissisten nuczen und gilten, die dabei und darumb gelegen seind. Und wer das sach, das die vorgenanten herczogin Rudolff unser sun und fraun Katherina die herczogin seine wirtin, unser snuer, also sturben, das sie beider leibserben, die sie mittenander hetten, hinder in nit liesen, so solen die eegenanten 10.000 schock, die von unsers vorgenanten herrn des kaiser wegen dargen, a) uns, Roud. — b) deest in Roud. — c) sum — schock deest in Roud.; vor dieselbige summa der sechstausent chockh, Nostiz. 14*
Strana 212
212 Regesta Bohemiae et Moraviae. auf yn und auf seine erben und, ob er und seine erben nicht weren, auf den nungenanten margraffen von Merheren und seine erben widderfollen, und dasselb sol auch sein umb die 15.000 schock, die von unsern wegen dargeent also, das sie zu gleicher weis auf uns, unsere erben widervollen. Mit urkund dicz briefs, vorsigillt mit unserem ingesigill. Der geben ist zu Wienn — — 1356 iar an suntag noch s. Margarethen tag. Copia saec. XV in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 222 n. 180. Alia copia in codice Nostiziano fol. 180 n. 173. — Ed. e cod. Olesnicensi Sommersberg, Sil. rer. SS. I p. 998 n. 118. — Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 499 n. 22. — e Nostiziano Dobner, Mon. hist. Boem. IV p. 339 n. 222 (ad a. 1352). — Extr. Verz. d. Urk. z. Gesch. d. H. Habsburg p. 507 n. 1879 (Lichnovsky III). — Reg. imp. VIII, Reichss. 268. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 18 n. 23. 390) 1356, 17 Jul.—26 Aug. Karolus imperator et rex Pragae. In litteris, quae illo tempore datae sunt, commemorantur testes Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis, Johannes Lutomislensis, cancellarius, Marquardus Augustensis, Theodericus Mindensis, Mathias Tribuniensis, Prothiwa Sagniensis episcopi, Rudolphus Saxoniae, 8. i. archimarescallus, Bolco Svidnicensis, Rudolphus Austriae, Otto Saxoniae, Conradus senior et Conradus iunior Olesnicenses, Venceslaus et Ludovicus Legnicenses, Johannes Opaviae, Fridericus de Teck, Kazimirus et Primislaus Tessinenses duces, Burghardus burggravius Magdeburgensis, magister curiae, Albertus de Anhalt, Johannes de Hardek et Ulricus de Helfen- stein, comites; Reg. imp. VIII 2477, 2479, 2499. 391) 1356, 18 Jul. ap. Villam Novam. Innocentius papa VI priori generali et fratribus ordinis eremitarum s. Augustini reci- piendi, Johanni marchioni Moraviae fundandi monasterium fratrum eremitarum in oppido suo „de Brunna seu eius suburbio Olom. dioc., populoso utique ac habundanti et insigni“, licentiam concedit et novum monasterium cum ecclesia seu oratorio, campanili et campana, cimiterio, domibus et aliis necessariis officinis erigere permittit, dummodo duodecim fratres inibi decenter et congrue sustentari valeant. „priori generali et fratribus ord. heremitarum s. Augustini." „Datum apud Villamnouam Avinion. dioc. XV kal. augusti, pontificatus nostri anno quarto." Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 18 n. 24 ex originali monasterii s. Thomae Brunensis. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 192 n. 462 ex registris archivi Vaticani. 392) 1356, 20 Jul. A d. Johanne Paduano, decano ecclesiae Vissegradensis, collectore apostolico in regno Bohemiae, de pecuniis per eum receptis, ratione areragiorum census annui, per praepositum et capitulum Vissegradensis ecclesiae de viginti quinque annis debiti, ut in copia instrumenti,
212 Regesta Bohemiae et Moraviae. auf yn und auf seine erben und, ob er und seine erben nicht weren, auf den nungenanten margraffen von Merheren und seine erben widderfollen, und dasselb sol auch sein umb die 15.000 schock, die von unsern wegen dargeent also, das sie zu gleicher weis auf uns, unsere erben widervollen. Mit urkund dicz briefs, vorsigillt mit unserem ingesigill. Der geben ist zu Wienn — — 1356 iar an suntag noch s. Margarethen tag. Copia saec. XV in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 222 n. 180. Alia copia in codice Nostiziano fol. 180 n. 173. — Ed. e cod. Olesnicensi Sommersberg, Sil. rer. SS. I p. 998 n. 118. — Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 499 n. 22. — e Nostiziano Dobner, Mon. hist. Boem. IV p. 339 n. 222 (ad a. 1352). — Extr. Verz. d. Urk. z. Gesch. d. H. Habsburg p. 507 n. 1879 (Lichnovsky III). — Reg. imp. VIII, Reichss. 268. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 18 n. 23. 390) 1356, 17 Jul.—26 Aug. Karolus imperator et rex Pragae. In litteris, quae illo tempore datae sunt, commemorantur testes Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis, Johannes Lutomislensis, cancellarius, Marquardus Augustensis, Theodericus Mindensis, Mathias Tribuniensis, Prothiwa Sagniensis episcopi, Rudolphus Saxoniae, 8. i. archimarescallus, Bolco Svidnicensis, Rudolphus Austriae, Otto Saxoniae, Conradus senior et Conradus iunior Olesnicenses, Venceslaus et Ludovicus Legnicenses, Johannes Opaviae, Fridericus de Teck, Kazimirus et Primislaus Tessinenses duces, Burghardus burggravius Magdeburgensis, magister curiae, Albertus de Anhalt, Johannes de Hardek et Ulricus de Helfen- stein, comites; Reg. imp. VIII 2477, 2479, 2499. 391) 1356, 18 Jul. ap. Villam Novam. Innocentius papa VI priori generali et fratribus ordinis eremitarum s. Augustini reci- piendi, Johanni marchioni Moraviae fundandi monasterium fratrum eremitarum in oppido suo „de Brunna seu eius suburbio Olom. dioc., populoso utique ac habundanti et insigni“, licentiam concedit et novum monasterium cum ecclesia seu oratorio, campanili et campana, cimiterio, domibus et aliis necessariis officinis erigere permittit, dummodo duodecim fratres inibi decenter et congrue sustentari valeant. „priori generali et fratribus ord. heremitarum s. Augustini." „Datum apud Villamnouam Avinion. dioc. XV kal. augusti, pontificatus nostri anno quarto." Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 18 n. 24 ex originali monasterii s. Thomae Brunensis. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 192 n. 462 ex registris archivi Vaticani. 392) 1356, 20 Jul. A d. Johanne Paduano, decano ecclesiae Vissegradensis, collectore apostolico in regno Bohemiae, de pecuniis per eum receptis, ratione areragiorum census annui, per praepositum et capitulum Vissegradensis ecclesiae de viginti quinque annis debiti, ut in copia instrumenti,
Strana 213
Annus 1356, 17—22 Jul. 213 per Bertrandum episcopum Aptensem exhibita, continebaturi, 566 floreni camerae apostolicae sunt soluti. Ed. Kirsch, Die päpstlichen Kollektorien in Deutschland währ. d. XIV Jhdts. p. 384. — Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 192 n. 463 e registris introituum et exituum camerae apostolicae. 393) 1356, 21 Jul. Stephanus, canonicus Pragensis ac tabularum terrae notarius, et Jesco de Makotřasy („Makotrzas“) fratres, olim d. Stephani terrae notarii filii, super villas suas Zlíchov et Makotřasy („Zlechow et Makotrzas“) viginti sexagenarum gr. prag. censum, in 88. Georgii et Galli festis annuatim per medium percipiendum, pro 200 sexagenis gr. Seydlino de Pyeska, civi Pragensi, vendunt. Ad solutionem census una cum vendentibus Sdyslaus notarius dictus de Dobra cum villa sua Dobra se obligat et censum venditum secundum ius terrae Bohemiae disbrigare promittit. Ad litteram una cum vendentibus Ulricus Silberczaiger, Seydlinus institor et Ortlinus Clementer, consules sive iurati cives Pragenses, in testimonium sigilla sua appen- derunt et, qui litteram habuerit, ipsi census solvi debebit. Ed. Teige, Zprávy o statcích venkovských, Arch. Čes. XXVIII p. 42 et p. 386 n. 2 e tabulis curiae regiae 1 fol. 112. 394) 1356, 22 Jul. Břevnov. Locatio pascuorum in villa Trnová. Nos Przedborius div. mis. abbas, Hodi- slaus prior totusque conventus monasterii Brzewnouiensis, ord. s. Ben. prope Pragam, recog- noscimus — —, quod — — omnes montes, valles, rupes et omnia rubeta non mensurata, que toti ville nostre dicte Trnowa, per nos noviter fundate“, pro pascuis omnibus viis, que vulgariter drahi dicuntur, deputaveramus, ita tamen, quod more aliorum laneorum predicta pascua tota universitas illius ville sub certo termino nobis et monasterio nostro predicta solveret, prout tenebatur, quod tamen usque in presens solvere et facere contempserunt. Dominus autem Jarco plebanus ecclesie s. Valentini Pragensis cum orphanis fratrum suorum, qui a nobis emit duos laneos et ab aliis incolis eiusdem ville tres laneos iure emphiteotico, nolens propter negligenciam vicinorum suorum predicta pascua perdere, totam peccuniam pro eisdem pascuis — — ab ipso solo cum orphanis totam pecuniam videlicet duas sexage- nas cum dimidia gr. prag. nomine arre recepimus et prefato Jarconi cum orphanis, videlicet Radslao et Swatislao et eorum heredibus aut successoribus predicta pascua, montes — — ad laneos ipsorum censuales vendimus — — perpetuis temporibus possidenda. In quorum testimonium — — sigilla nostra, videlicet abbatis et conventus predictorum, presentibus sunt appensa. Datum in monasterio nostro Brzewnouiensi predicto a. d. 1356 die XXII mensis iulii. Сор. sаec. XV in l. Erectionum archidioc. Prag. VII p. 219. ") me.: fundata. — 1) Vide n. 333.
Annus 1356, 17—22 Jul. 213 per Bertrandum episcopum Aptensem exhibita, continebaturi, 566 floreni camerae apostolicae sunt soluti. Ed. Kirsch, Die päpstlichen Kollektorien in Deutschland währ. d. XIV Jhdts. p. 384. — Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 192 n. 463 e registris introituum et exituum camerae apostolicae. 393) 1356, 21 Jul. Stephanus, canonicus Pragensis ac tabularum terrae notarius, et Jesco de Makotřasy („Makotrzas“) fratres, olim d. Stephani terrae notarii filii, super villas suas Zlíchov et Makotřasy („Zlechow et Makotrzas“) viginti sexagenarum gr. prag. censum, in 88. Georgii et Galli festis annuatim per medium percipiendum, pro 200 sexagenis gr. Seydlino de Pyeska, civi Pragensi, vendunt. Ad solutionem census una cum vendentibus Sdyslaus notarius dictus de Dobra cum villa sua Dobra se obligat et censum venditum secundum ius terrae Bohemiae disbrigare promittit. Ad litteram una cum vendentibus Ulricus Silberczaiger, Seydlinus institor et Ortlinus Clementer, consules sive iurati cives Pragenses, in testimonium sigilla sua appen- derunt et, qui litteram habuerit, ipsi census solvi debebit. Ed. Teige, Zprávy o statcích venkovských, Arch. Čes. XXVIII p. 42 et p. 386 n. 2 e tabulis curiae regiae 1 fol. 112. 394) 1356, 22 Jul. Břevnov. Locatio pascuorum in villa Trnová. Nos Przedborius div. mis. abbas, Hodi- slaus prior totusque conventus monasterii Brzewnouiensis, ord. s. Ben. prope Pragam, recog- noscimus — —, quod — — omnes montes, valles, rupes et omnia rubeta non mensurata, que toti ville nostre dicte Trnowa, per nos noviter fundate“, pro pascuis omnibus viis, que vulgariter drahi dicuntur, deputaveramus, ita tamen, quod more aliorum laneorum predicta pascua tota universitas illius ville sub certo termino nobis et monasterio nostro predicta solveret, prout tenebatur, quod tamen usque in presens solvere et facere contempserunt. Dominus autem Jarco plebanus ecclesie s. Valentini Pragensis cum orphanis fratrum suorum, qui a nobis emit duos laneos et ab aliis incolis eiusdem ville tres laneos iure emphiteotico, nolens propter negligenciam vicinorum suorum predicta pascua perdere, totam peccuniam pro eisdem pascuis — — ab ipso solo cum orphanis totam pecuniam videlicet duas sexage- nas cum dimidia gr. prag. nomine arre recepimus et prefato Jarconi cum orphanis, videlicet Radslao et Swatislao et eorum heredibus aut successoribus predicta pascua, montes — — ad laneos ipsorum censuales vendimus — — perpetuis temporibus possidenda. In quorum testimonium — — sigilla nostra, videlicet abbatis et conventus predictorum, presentibus sunt appensa. Datum in monasterio nostro Brzewnouiensi predicto a. d. 1356 die XXII mensis iulii. Сор. sаec. XV in l. Erectionum archidioc. Prag. VII p. 219. ") me.: fundata. — 1) Vide n. 333.
Strana 214
214 Regesta Bohemiae et Moraviae. 395) 1356, 23 Jul. Pragae. Karolus imperator et rex civitatem Florentiam quietat de pecuniis camerae imperiali ratione annui census solutis nec non de 2000 flor. Johanni episcopo Olomucensi et aliis summis de „Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, censu iam pridem assignatis. „notum facimus.“ X kal. aug., regn. nostr. Rom. a. XI, Boem. X, imperii vero secundo." Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 98 n. 51 e copia saec. XIV archivi publici Floren- tini, Ristretto Cron. 396) 1356, 23 Jul. Pragae. Johannes episcopus Olomucensis 2.000 flor. auri, quae Karolus imperator et rex sibi in censu civitatis Florentiae, pro a. 1355 solvendo, deputaverat, se percepisse recognoscit. „Datum sub maiori sigillo nostro Prage a. d. 1356 die „recognoscimus et fatemur.“ XXIII m. iulii. Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 208 n. 107 e copia saec. XIV archivi publici Florentini, Ristretto Cron. 397) 1356, 23 Jul. Pragae. Catherina ducissa Silesiae et domina Bregensis pronuntiationem tenere promittit, quam Karolus imperator et rex inter ipsam ac Venceslaum ducem Legnicensem, filium suum, fecerit. Wir Katherin von gotis gn. herczogin von Slesien und frouwe zu dem Vrige vekennen — —, das wir allir sachin, czweiunge und aufleuffe, di czwischin dem hochgebornen furstin h. Wenczlaw herczogin von Slesien und herrin zu der Legnicz, unsirm libin sun, an eyme teil und uns an dem andirn, dy sich czwischin uns irhebit und ouch uncz uf desin hutegin tak ergangin habin, — — uff den allerd. furstin und herrin h. Karl Ro- mischin keiser — — und kunig zu Beheim, unsirn libin gnedigin herrin, genczlich gegangin sin, und gebin im gancze und vollenkomene macht, diselbin sachin, czweiunge und auf- leuffe, worumme das sei, mit rechte adir mit fruntschaft, wy er das noch seynen vornunftin und wirdin zu rate wirdit, zu vorrichtin und zu entscheidin, und gelobin mit gutin stetin truwin an geverd, das wir alle sulche dink und entscheidunge, di der egenant unsir herre der keisir czwischin uns bedirseit noch rote siner getruwin vindin wirdet, gancz, stete und unverrukt haldin und habin wollin und sullin by penen der vorluste alles unsirs gutis und allis, das wir yczunt habin und noch gewinnen mochtin in kumftigen czeiten. — — mit unsirm anhangindin insigil. Der gegeben ist czu Prage — — 1356 iar des nohstin sun- abends vor s. Jacobs tak des h. czwelfb. Orig. cum sigillo rot., de cera viridi communi impressa, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 398) 1356, 24 Jul. Olomuc. Budislaus senior et Petrus Pustimirensis vicarii Johannis episcopi et ecclesiae Olomucensis, constituti in plena et pacifica possessione portionum, quae ipsis per pronuntiationem mag. Henrici
214 Regesta Bohemiae et Moraviae. 395) 1356, 23 Jul. Pragae. Karolus imperator et rex civitatem Florentiam quietat de pecuniis camerae imperiali ratione annui census solutis nec non de 2000 flor. Johanni episcopo Olomucensi et aliis summis de „Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, censu iam pridem assignatis. „notum facimus.“ X kal. aug., regn. nostr. Rom. a. XI, Boem. X, imperii vero secundo." Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 98 n. 51 e copia saec. XIV archivi publici Floren- tini, Ristretto Cron. 396) 1356, 23 Jul. Pragae. Johannes episcopus Olomucensis 2.000 flor. auri, quae Karolus imperator et rex sibi in censu civitatis Florentiae, pro a. 1355 solvendo, deputaverat, se percepisse recognoscit. „Datum sub maiori sigillo nostro Prage a. d. 1356 die „recognoscimus et fatemur.“ XXIII m. iulii. Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 208 n. 107 e copia saec. XIV archivi publici Florentini, Ristretto Cron. 397) 1356, 23 Jul. Pragae. Catherina ducissa Silesiae et domina Bregensis pronuntiationem tenere promittit, quam Karolus imperator et rex inter ipsam ac Venceslaum ducem Legnicensem, filium suum, fecerit. Wir Katherin von gotis gn. herczogin von Slesien und frouwe zu dem Vrige vekennen — —, das wir allir sachin, czweiunge und aufleuffe, di czwischin dem hochgebornen furstin h. Wenczlaw herczogin von Slesien und herrin zu der Legnicz, unsirm libin sun, an eyme teil und uns an dem andirn, dy sich czwischin uns irhebit und ouch uncz uf desin hutegin tak ergangin habin, — — uff den allerd. furstin und herrin h. Karl Ro- mischin keiser — — und kunig zu Beheim, unsirn libin gnedigin herrin, genczlich gegangin sin, und gebin im gancze und vollenkomene macht, diselbin sachin, czweiunge und auf- leuffe, worumme das sei, mit rechte adir mit fruntschaft, wy er das noch seynen vornunftin und wirdin zu rate wirdit, zu vorrichtin und zu entscheidin, und gelobin mit gutin stetin truwin an geverd, das wir alle sulche dink und entscheidunge, di der egenant unsir herre der keisir czwischin uns bedirseit noch rote siner getruwin vindin wirdet, gancz, stete und unverrukt haldin und habin wollin und sullin by penen der vorluste alles unsirs gutis und allis, das wir yczunt habin und noch gewinnen mochtin in kumftigen czeiten. — — mit unsirm anhangindin insigil. Der gegeben ist czu Prage — — 1356 iar des nohstin sun- abends vor s. Jacobs tak des h. czwelfb. Orig. cum sigillo rot., de cera viridi communi impressa, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 398) 1356, 24 Jul. Olomuc. Budislaus senior et Petrus Pustimirensis vicarii Johannis episcopi et ecclesiae Olomucensis, constituti in plena et pacifica possessione portionum, quae ipsis per pronuntiationem mag. Henrici
Strana 215
Annus 1356, 23—25 Jul. 215 decani Cremsirensis et Sazemae Pragensis et Olomucensis eccl. canonicorum sunt adiudicatae, protestantur pronuntiationem infra statutum tempus quindecim dierum per litteras capituli non esse confirmatam. Qua protestatione facta Albertus decanus nomine capituli ad dictam pro- nuntiationem suum tribuit consensum. „In n. Domini a. Anno n. e. 1356, ind. IX, die XXIV m. iulii, hora quasi sexta, in sacristia interiori, ubi capitulum canonici Olomucenses habere consueverunt, pontificatus — — Innocencii — — pape VI anno quarto in presencia rev. vv. et dd. Alberti decani, Johannis prepositi et capituli ecclesie Olomucensis, ubi maior et sanior pars canonicorum assistebat — „Acta sunt hec indiccione, die, mense, hora, loco et pontificatu predictis presentibus discr. vv. et hon. Dietlino sacrista et Alberto dicto Zubek vicariis dicte Olomucensis ecclesie, Laurencio plebano de Ottoslawycz Olomucensis dioc., Henrico altarista mon. s. Jacobi de Olomucz et Matlino clerico ibidem de Olomucz ac aliis pluribus fide dignis testibus ad predicta vocatis specialiter et rogatis. Et ego Hermanus quon- dam Philippi clericus civitatis Olomucensis, imp. auct. publicus notarius“ etc. Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 60 n. 73 e copiario pergameneo I fol. S III n. 157 archivi archi- episcopalis in Kroměříž. — Lechner, Zft. Gesch. Mähr. u. Schles. IV p. 138 n. 6. — Snopek, Čas. Mat. Mor. XXV p. 54 n. 6. 399) 1356, 25 Jul. Imgramus, Philippus et Siffridus fratres de Jakubov („Jacobaw“) unam marcam census, quam mater ipsorum Katherina in ultimo suo testamento monasterio Dubrawycensi legavit, in bonis monasterii in villa Rozsochy („Rossoch“), comparant, ita ut sorores ipsorum Bolca et Ofca- de Jakubov ad vitae tempora et post mortem ipsarum alia monialis, ad id ab abbatissa electa, dictum censum recipiant et in lumen dormitorii dominarum et in lumen communionis sanctae perpetue convertant. „Ut hoc testamentum publice factum ratum et gratum teneatur, nos Clara pro nunc abbatissa, Elyzabet priorissa totusque conventus dominarum monasterii in Dubrawnyk — — sigillis abbacie nostre et capituli dedimus roborandum. Datum et actum in die b. Jacobi ap. mai. a. d. 1356.“ Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 20 n. 26 ex or. cum 2 sig. appen., quod in archivo civitatis Bru- nensis asservatur. 400) 1356, 25 Jul. — — episcopus eccl. Ratispo- Contra subreptitias litteras papales. Fridericus nensis discr. vv. decano in Wundreb, .. plebano in Egra nec non omnibus et singulariter singulis per nostram dyocesim constitutis ——. Cum in nonnullis provinciis et dyocesibus statutis caveatur, ne alique littere graciarum seu licium papales bullate seu quecumque alie ab aliquo recipiantur, nisi prius ab ordinario eiusdem dyocesis seu eius vicario vide- antur, examinentur et approbentur, ne clerici iuris ignari per dyocesim constituti litteras subrepticias et falsitate impetratas, cautelas falsitatum earundem ignorantes, mandent exe- cucioni. Huic statuto, ordinacioni et consuetudini nos conformare volentes, mandantes vobis
Annus 1356, 23—25 Jul. 215 decani Cremsirensis et Sazemae Pragensis et Olomucensis eccl. canonicorum sunt adiudicatae, protestantur pronuntiationem infra statutum tempus quindecim dierum per litteras capituli non esse confirmatam. Qua protestatione facta Albertus decanus nomine capituli ad dictam pro- nuntiationem suum tribuit consensum. „In n. Domini a. Anno n. e. 1356, ind. IX, die XXIV m. iulii, hora quasi sexta, in sacristia interiori, ubi capitulum canonici Olomucenses habere consueverunt, pontificatus — — Innocencii — — pape VI anno quarto in presencia rev. vv. et dd. Alberti decani, Johannis prepositi et capituli ecclesie Olomucensis, ubi maior et sanior pars canonicorum assistebat — „Acta sunt hec indiccione, die, mense, hora, loco et pontificatu predictis presentibus discr. vv. et hon. Dietlino sacrista et Alberto dicto Zubek vicariis dicte Olomucensis ecclesie, Laurencio plebano de Ottoslawycz Olomucensis dioc., Henrico altarista mon. s. Jacobi de Olomucz et Matlino clerico ibidem de Olomucz ac aliis pluribus fide dignis testibus ad predicta vocatis specialiter et rogatis. Et ego Hermanus quon- dam Philippi clericus civitatis Olomucensis, imp. auct. publicus notarius“ etc. Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 60 n. 73 e copiario pergameneo I fol. S III n. 157 archivi archi- episcopalis in Kroměříž. — Lechner, Zft. Gesch. Mähr. u. Schles. IV p. 138 n. 6. — Snopek, Čas. Mat. Mor. XXV p. 54 n. 6. 399) 1356, 25 Jul. Imgramus, Philippus et Siffridus fratres de Jakubov („Jacobaw“) unam marcam census, quam mater ipsorum Katherina in ultimo suo testamento monasterio Dubrawycensi legavit, in bonis monasterii in villa Rozsochy („Rossoch“), comparant, ita ut sorores ipsorum Bolca et Ofca- de Jakubov ad vitae tempora et post mortem ipsarum alia monialis, ad id ab abbatissa electa, dictum censum recipiant et in lumen dormitorii dominarum et in lumen communionis sanctae perpetue convertant. „Ut hoc testamentum publice factum ratum et gratum teneatur, nos Clara pro nunc abbatissa, Elyzabet priorissa totusque conventus dominarum monasterii in Dubrawnyk — — sigillis abbacie nostre et capituli dedimus roborandum. Datum et actum in die b. Jacobi ap. mai. a. d. 1356.“ Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 20 n. 26 ex or. cum 2 sig. appen., quod in archivo civitatis Bru- nensis asservatur. 400) 1356, 25 Jul. — — episcopus eccl. Ratispo- Contra subreptitias litteras papales. Fridericus nensis discr. vv. decano in Wundreb, .. plebano in Egra nec non omnibus et singulariter singulis per nostram dyocesim constitutis ——. Cum in nonnullis provinciis et dyocesibus statutis caveatur, ne alique littere graciarum seu licium papales bullate seu quecumque alie ab aliquo recipiantur, nisi prius ab ordinario eiusdem dyocesis seu eius vicario vide- antur, examinentur et approbentur, ne clerici iuris ignari per dyocesim constituti litteras subrepticias et falsitate impetratas, cautelas falsitatum earundem ignorantes, mandent exe- cucioni. Huic statuto, ordinacioni et consuetudini nos conformare volentes, mandantes vobis
Strana 216
216 Regesta Bohemiae et Moravias. —, quatenus deinceps nullas papales seu executorum earundem litteras recipiatis seu recipere curetis, nisi prius a nobis seu nostro vicario vise, examinate et approbate nostris litteris patentibus et sigillis munitis existant, tam diu, quousque a nobis aliud receperitis in mandatis. Datum a d. 1356 in die b. Jacobi ap. Orig. cum sigillo secreto episcopi de cera rubra, communi impressa, in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Speinshart Kl. Urk. fasc. 10 n. 534. 401) 1356, 26 Jul. Pragae. Karolus imperator et rex Preczlaum episcopum Vratislaviensem nec non capitaneum et con- sules Vratislavienses certiores facit de pronuntiatione inter Venceslaum ducem Legnicensem et Wir Karl — — embieten dem erw. Preczlab, Catherinam matrem ipsius facta. unserm lieben fursten und canczler bischoff, Cunen von Falkenhayn houptmann und den rat- leuten zu Brezlaw, unsern lieben getreuen, unsir gnad und allez gut. — — Wann die hoch- geboren Katherine herczoginne von Slesie und frowe zu dem Briege an eynem teile und der hochgeboren Wenczlawe herczoge von Slesien und herre zu Lignicz an dem andirn —— aller czweyunge, kriege und uffleufe, welcherley die seint, die sich czwischen yn beiden- seiten uncz uff diesen heutigen tag verloufen haben, an uns genczlich gegangen seint und alle dieselben yre sachen beyderseiten zu unsirer entscheidung geseczet haben, des haben wir — — dieselben herczoginnen und den herczogen umb alle yre sache mit yrer beyder gutem willen in sulche ordenung geseczet, als hernach geschriben steet: Czu dem ersten, daz sie beyde umb alle schult, die die herczoginn vormals vor yren wirt herczogen Bunczlaw seligen vergolden hat oder noch gelden sol, kommen sullen für euch, und wes yr noch yrer forlegunge und nach der gewizzen bekennet und entscheidet, daz sie fur denselben yren wirt bezalt hat und vergolden, daz sol yr der egenante herczog Wenczlaw widergeben, und wo sie noch fur denselben yren wirt gelden sol nach sulcher kuntschaft und gewizzen, als dovor geschrieben steet, daz sol er fur sie gelden und sie des ledig machen. Furbaz umb dreyhundirt mark gr. pf. polenischer czal ierlicher gulde, die sie zu Niclawsdorff haben sol zu yrem leibe, haben wir ez mit yrer beyder gutem willen also entscheiden: seint- demmal daz sie hat zu dem Briege nünczig mark ierlicher gulde derselben zal, die er nu beweiset seint, so sol sie noch aldoselbist zu dem Briege uffheben czehen und hundirt mark, die sie geannampt hat alle ior zu yrem leibe und dorczu wellen wir derselben herczoginne beholfen sein, daz yr die gevallen. Und sol auch und hat globt der vorgenante herczog Wenczelaw yr dorczu helfen in gûten treuen on geverde. Und wer daz sache, daz dieselben czweyhundirt mark geldes von ymand angesprochen wûrden, in wilcherweis daz were, daz sol derselb herczog Wenczlaw entwerren und sol yr auch hundirt mark ieriges geldes zehant beweisen zu Niclawsdorff zu yrem leibe. Ouch haben wir zwischen yn ent- scheiden mit yrer beyder willen, als vor begriffen ist, seintdemmal daz die herczogin bekant hat und bekennet, daz sie von der summen tausend marke, die in unsern keyserlichen
216 Regesta Bohemiae et Moravias. —, quatenus deinceps nullas papales seu executorum earundem litteras recipiatis seu recipere curetis, nisi prius a nobis seu nostro vicario vise, examinate et approbate nostris litteris patentibus et sigillis munitis existant, tam diu, quousque a nobis aliud receperitis in mandatis. Datum a d. 1356 in die b. Jacobi ap. Orig. cum sigillo secreto episcopi de cera rubra, communi impressa, in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Speinshart Kl. Urk. fasc. 10 n. 534. 401) 1356, 26 Jul. Pragae. Karolus imperator et rex Preczlaum episcopum Vratislaviensem nec non capitaneum et con- sules Vratislavienses certiores facit de pronuntiatione inter Venceslaum ducem Legnicensem et Wir Karl — — embieten dem erw. Preczlab, Catherinam matrem ipsius facta. unserm lieben fursten und canczler bischoff, Cunen von Falkenhayn houptmann und den rat- leuten zu Brezlaw, unsern lieben getreuen, unsir gnad und allez gut. — — Wann die hoch- geboren Katherine herczoginne von Slesie und frowe zu dem Briege an eynem teile und der hochgeboren Wenczlawe herczoge von Slesien und herre zu Lignicz an dem andirn —— aller czweyunge, kriege und uffleufe, welcherley die seint, die sich czwischen yn beiden- seiten uncz uff diesen heutigen tag verloufen haben, an uns genczlich gegangen seint und alle dieselben yre sachen beyderseiten zu unsirer entscheidung geseczet haben, des haben wir — — dieselben herczoginnen und den herczogen umb alle yre sache mit yrer beyder gutem willen in sulche ordenung geseczet, als hernach geschriben steet: Czu dem ersten, daz sie beyde umb alle schult, die die herczoginn vormals vor yren wirt herczogen Bunczlaw seligen vergolden hat oder noch gelden sol, kommen sullen für euch, und wes yr noch yrer forlegunge und nach der gewizzen bekennet und entscheidet, daz sie fur denselben yren wirt bezalt hat und vergolden, daz sol yr der egenante herczog Wenczlaw widergeben, und wo sie noch fur denselben yren wirt gelden sol nach sulcher kuntschaft und gewizzen, als dovor geschrieben steet, daz sol er fur sie gelden und sie des ledig machen. Furbaz umb dreyhundirt mark gr. pf. polenischer czal ierlicher gulde, die sie zu Niclawsdorff haben sol zu yrem leibe, haben wir ez mit yrer beyder gutem willen also entscheiden: seint- demmal daz sie hat zu dem Briege nünczig mark ierlicher gulde derselben zal, die er nu beweiset seint, so sol sie noch aldoselbist zu dem Briege uffheben czehen und hundirt mark, die sie geannampt hat alle ior zu yrem leibe und dorczu wellen wir derselben herczoginne beholfen sein, daz yr die gevallen. Und sol auch und hat globt der vorgenante herczog Wenczelaw yr dorczu helfen in gûten treuen on geverde. Und wer daz sache, daz dieselben czweyhundirt mark geldes von ymand angesprochen wûrden, in wilcherweis daz were, daz sol derselb herczog Wenczlaw entwerren und sol yr auch hundirt mark ieriges geldes zehant beweisen zu Niclawsdorff zu yrem leibe. Ouch haben wir zwischen yn ent- scheiden mit yrer beyder willen, als vor begriffen ist, seintdemmal daz die herczogin bekant hat und bekennet, daz sie von der summen tausend marke, die in unsern keyserlichen
Strana 217
Annus 1356, 25—26 Jul. 217 brieven vormals czwischen yn begriffen ist, funfhundirt mark vom demselben herczog Wenczlawen empfangen hat, su sullen sie beyde umb die leczten funfhundirt mark fur euch komen und, waz er aldo beweiset, daz er der egenanten summen tausent mark der leczten yr beczalt hat, des sol er ledig seyn; waz aber er nach sulcher beweisung derselben summen yr noch schuldig bleibt, daz sol er yr zehant nach der beweysung gelden und bezalen. Ouch haben wir mit der vorgenanten herczoginn und des herczogen willekur beyden- seiten gesprochen und entscheiden und sprechen und entscheiden, daz derselbe herczog Wenczlaw fur euch der herczoginn zu dem ersten antworten und gerecht werden sol, wes sie yn andirs mer zu beschuldigen hat, dornach sol sie ym auch gerecht werden fur euch, wes er sie auch hat zu beschuldigen. Und sol alle diese ewer entschidunge geschehen und getan werden von dem nehsten suntage, der schirst kumpt, indwendig sechs wochen nach- einander an underlaz zu zelen; und ob du Preczlaw, der obgenante bischoff zu Brezzlaw, ee sulcher entscheidung sturbest, des got nicht wolle, so sullet ir houptman und rat zu Brezlaw alle diese gegenwertige sachin dannoch entscheiden und entrichten. Wir haben auch mit der vorgenanten herczoginn und herczogen gutem willen doruff ein sulche pen gesaczt: wer under yn nicht gehorsam were ewer entscheidung, der sol zuvor an diesen sachen und zweyungen seyn recht verloren haben und vervallen in penen 3000 marke gr. pf. polenischer czal, der halbirteil gevallen sol unsirer kuniglichen camern und der andirer teil dem, der sulcher entscheidung gehorsam wirdet, der auch alle seyne recht domiete behalden sol. Und haben auch beynamen entscheiden, ob die obgenante herczoginn ungehorsam were, daz czwischen yr und demselben herczogen Wenczlawen von euch entscheiden wurde, so sol die pene 3000 mark gevallen von der herczoginn leibgedinge. Wer aber herczog Wenczlaw des ungehorsam, so sol man dieselben penen nemen uff seynem bergwerke ze Niclawsdorff und uff aller andirer seyner habe, wo die sey. Welich teyl abir an diesen stucken gehorsam oder ungehorsam genant werden sulle, daz sol beweiset werden mit ewer aller briefen oder mit ewer, des houptmans und rates ze Brezlaw briefen, ob der bischoff nicht were, als vor geschriben steet. Dorumb so haben sie beidenseiten uns globt — —, daz sie stete und gancz halden wollen und vollenkomenlichen volfuren allez, daz dovor geschriben ist, als verre sie und yetwedirs anruret, und auch allez, daz yr in den obegeschriben sachen und artikeln nach gewizzen und nach der kuntschafft czwischen yn sprechet — —. Dorumb so bevelhen wir euch alle die obgenanten sachen zu verhoren, entriechten und genczlich entscheiden und gebieten euch ernstlich bey unsern hulden, daz ir der obgenanten her- czoginn und dem herczogen tage fur euch bescheidet und noch yrer beyder furlegung czwi- schen yn entriechtet und entscheidet alle die obgenanten sachen, kriege und ufflauffe — — und, wer sache, daz yr entweder ewer entschidung und entrichtung ungehorsam turste sein, daz lazzet uns wizzen mit ewern offenen brieven, daz wir uns dornach ze riechten wizzen, wann wir die penen, die uff beyde teil geseczet seint, nicht anders, denn noch ewrer under- weisung gevordern mugen und sie auch in dieselben penen und verlust yres rechten nicht gevallen můgen, nûr nach dem, als yr uns undirweisen werdet. — — Der geben ist zu
Annus 1356, 25—26 Jul. 217 brieven vormals czwischen yn begriffen ist, funfhundirt mark vom demselben herczog Wenczlawen empfangen hat, su sullen sie beyde umb die leczten funfhundirt mark fur euch komen und, waz er aldo beweiset, daz er der egenanten summen tausent mark der leczten yr beczalt hat, des sol er ledig seyn; waz aber er nach sulcher beweisung derselben summen yr noch schuldig bleibt, daz sol er yr zehant nach der beweysung gelden und bezalen. Ouch haben wir mit der vorgenanten herczoginn und des herczogen willekur beyden- seiten gesprochen und entscheiden und sprechen und entscheiden, daz derselbe herczog Wenczlaw fur euch der herczoginn zu dem ersten antworten und gerecht werden sol, wes sie yn andirs mer zu beschuldigen hat, dornach sol sie ym auch gerecht werden fur euch, wes er sie auch hat zu beschuldigen. Und sol alle diese ewer entschidunge geschehen und getan werden von dem nehsten suntage, der schirst kumpt, indwendig sechs wochen nach- einander an underlaz zu zelen; und ob du Preczlaw, der obgenante bischoff zu Brezzlaw, ee sulcher entscheidung sturbest, des got nicht wolle, so sullet ir houptman und rat zu Brezlaw alle diese gegenwertige sachin dannoch entscheiden und entrichten. Wir haben auch mit der vorgenanten herczoginn und herczogen gutem willen doruff ein sulche pen gesaczt: wer under yn nicht gehorsam were ewer entscheidung, der sol zuvor an diesen sachen und zweyungen seyn recht verloren haben und vervallen in penen 3000 marke gr. pf. polenischer czal, der halbirteil gevallen sol unsirer kuniglichen camern und der andirer teil dem, der sulcher entscheidung gehorsam wirdet, der auch alle seyne recht domiete behalden sol. Und haben auch beynamen entscheiden, ob die obgenante herczoginn ungehorsam were, daz czwischen yr und demselben herczogen Wenczlawen von euch entscheiden wurde, so sol die pene 3000 mark gevallen von der herczoginn leibgedinge. Wer aber herczog Wenczlaw des ungehorsam, so sol man dieselben penen nemen uff seynem bergwerke ze Niclawsdorff und uff aller andirer seyner habe, wo die sey. Welich teyl abir an diesen stucken gehorsam oder ungehorsam genant werden sulle, daz sol beweiset werden mit ewer aller briefen oder mit ewer, des houptmans und rates ze Brezlaw briefen, ob der bischoff nicht were, als vor geschriben steet. Dorumb so haben sie beidenseiten uns globt — —, daz sie stete und gancz halden wollen und vollenkomenlichen volfuren allez, daz dovor geschriben ist, als verre sie und yetwedirs anruret, und auch allez, daz yr in den obegeschriben sachen und artikeln nach gewizzen und nach der kuntschafft czwischen yn sprechet — —. Dorumb so bevelhen wir euch alle die obgenanten sachen zu verhoren, entriechten und genczlich entscheiden und gebieten euch ernstlich bey unsern hulden, daz ir der obgenanten her- czoginn und dem herczogen tage fur euch bescheidet und noch yrer beyder furlegung czwi- schen yn entriechtet und entscheidet alle die obgenanten sachen, kriege und ufflauffe — — und, wer sache, daz yr entweder ewer entschidung und entrichtung ungehorsam turste sein, daz lazzet uns wizzen mit ewern offenen brieven, daz wir uns dornach ze riechten wizzen, wann wir die penen, die uff beyde teil geseczet seint, nicht anders, denn noch ewrer under- weisung gevordern mugen und sie auch in dieselben penen und verlust yres rechten nicht gevallen můgen, nûr nach dem, als yr uns undirweisen werdet. — — Der geben ist zu
Strana 218
218 Regesta Bohemiae et Moraviae. — — 1356 iare des nehsten dinstags nach s. Jacobs tage des h. czwelfb., unser Prage reiche des Rom. in d. XI, des Behem. in d. X und des keysertums in dem andern iare. R. Wlpertus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo episcopatus Vratislaviensis, sign. NN 2. — Ed. Zft. d. Ver. f. Gesch. u. Altert. Schles. IX p. 203 n. 1. — Reg. imp. VIII 2483. 402) 1356, 26 Jul. Pragae. Venceslaus dux Silesiae et dominus Legnicensis pronuntiationem, a Karolo imperatore et Wir Wenczla von gots gn. hirczoge von Slesien rege factam, tenere promittit. und herre zû Lignicz bekennen und tun kunt ——, wann wir mit wolbedachtem mute, mit rate unserer getruwen und mit rechter wiszen aller czweiunge, criege und offleufe, welicherlei die seint, di sich czwusschen der hochgebornen furstinnen und frauwen f. Katherinen hir- czoginnen von Slesien und frauwen zu dem Briege, unser lieber matkan, an eynem teile und uns an dem andern uncz uff disen hutigen tag verlouffen haben, uff den allerdurch- luchtigesten fursten und herren h. Karl Romischen keiser — — und kunig zu Beheim, unsern lieben gnedigen herren, genczliche gegangen sein und alle diselben unser sachen beidenseiten zu seiner entscheidunge geseczet haben, und wann ouch der egenante unser herre mit rate seiner fursten — —. (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Karoli imperatoris et regis, vide chartam praecedentem.) Mit urkunde dicz brifs, versiegelt mit unserm — — 1356 iare, dez nehesten dinstages nach s. Jacobes ingesiegel. Der geben ist zu Prage tage dez h. czwilfb. Orig. cum parvo sigillo quadrato de cera rubra, communi impressa, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 426 n. 399. 403) 1356, 26 Jul. Pragae. Catherina ducissa Silesiae et domina Bregensis pronuntiationem, a Karolo imperatore et rege factam, tenere promittit. Wir Kathrein von gots gn. herczoginne von Slesien und frawe zu dem Briege bekennen und tun kunt — —, wanne wir mit wolbedachtem mute, mit rate unsrer getrewen und mit rechter wissen aller czweungen, kriege und ufluffe, welchirleye di sint, die sich czwischen dem hochgebornen fursten hern Wenczlaw herczogen von Slesien und herren czu Legnicz, unserm liben sun, an eynem teil und uns an dem andern uncz uff disen hûtigen tag verlauffen haben, auf den allirdurchlüchtigsten fursten und herren h. Karl Romischen keyser —— und kunig zu Beheim, unserm liben gnedigen herren, genczlich gegangen sin und alle diselben unsir sachen beidensiten zu siner entschei- dunge geseczet haben, und wann auch der egenante unsir herre mit rate siner fursten —— (Sequitur mutatis mutandis tenor chartarum praecedentium n. 401, 402.) Mit urchund dicz
218 Regesta Bohemiae et Moraviae. — — 1356 iare des nehsten dinstags nach s. Jacobs tage des h. czwelfb., unser Prage reiche des Rom. in d. XI, des Behem. in d. X und des keysertums in dem andern iare. R. Wlpertus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo episcopatus Vratislaviensis, sign. NN 2. — Ed. Zft. d. Ver. f. Gesch. u. Altert. Schles. IX p. 203 n. 1. — Reg. imp. VIII 2483. 402) 1356, 26 Jul. Pragae. Venceslaus dux Silesiae et dominus Legnicensis pronuntiationem, a Karolo imperatore et Wir Wenczla von gots gn. hirczoge von Slesien rege factam, tenere promittit. und herre zû Lignicz bekennen und tun kunt ——, wann wir mit wolbedachtem mute, mit rate unserer getruwen und mit rechter wiszen aller czweiunge, criege und offleufe, welicherlei die seint, di sich czwusschen der hochgebornen furstinnen und frauwen f. Katherinen hir- czoginnen von Slesien und frauwen zu dem Briege, unser lieber matkan, an eynem teile und uns an dem andern uncz uff disen hutigen tag verlouffen haben, uff den allerdurch- luchtigesten fursten und herren h. Karl Romischen keiser — — und kunig zu Beheim, unsern lieben gnedigen herren, genczliche gegangen sein und alle diselben unser sachen beidenseiten zu seiner entscheidunge geseczet haben, und wann ouch der egenante unser herre mit rate seiner fursten — —. (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Karoli imperatoris et regis, vide chartam praecedentem.) Mit urkunde dicz brifs, versiegelt mit unserm — — 1356 iare, dez nehesten dinstages nach s. Jacobes ingesiegel. Der geben ist zu Prage tage dez h. czwilfb. Orig. cum parvo sigillo quadrato de cera rubra, communi impressa, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 426 n. 399. 403) 1356, 26 Jul. Pragae. Catherina ducissa Silesiae et domina Bregensis pronuntiationem, a Karolo imperatore et rege factam, tenere promittit. Wir Kathrein von gots gn. herczoginne von Slesien und frawe zu dem Briege bekennen und tun kunt — —, wanne wir mit wolbedachtem mute, mit rate unsrer getrewen und mit rechter wissen aller czweungen, kriege und ufluffe, welchirleye di sint, die sich czwischen dem hochgebornen fursten hern Wenczlaw herczogen von Slesien und herren czu Legnicz, unserm liben sun, an eynem teil und uns an dem andern uncz uff disen hûtigen tag verlauffen haben, auf den allirdurchlüchtigsten fursten und herren h. Karl Romischen keyser —— und kunig zu Beheim, unserm liben gnedigen herren, genczlich gegangen sin und alle diselben unsir sachen beidensiten zu siner entschei- dunge geseczet haben, und wann auch der egenante unsir herre mit rate siner fursten —— (Sequitur mutatis mutandis tenor chartarum praecedentium n. 401, 402.) Mit urchund dicz
Strana 219
Annus 1356, 26—29 Jul. 219 brives, versigilt mit unserm angehangendem ingesigil. Der geben ist zu Prage — — 1356 iare am dinstag noch s. Jacobs tage des h. czwelfb. Orig. cum sig. rot. de cera viridi, communi impressa, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 426 n. 399. 404) 1356, 27 Jul. Pragae. Karolus imperator et rex privilegium, quo Johannes rex a. 1329, 18 Maii Gerhardo, Conrado et Sdezlao fratribus de Penczk possessiones in merica terrae Gorlicensis iure heredi- tario concesserat (Reg. Boh. III p. 612 n. 1559), in personam Lutheri filii Gerhardi de Penczk auctoritate regia Bohemiae confirmat. Testes Arnestus Pragensis archiepiscopus, Mar- quardus Augustensis, Johannes Olomucensis, Johannes Luthomuschlensis, imp. aulae cancella- rius, Theodericus Mindensis episcopi, Rudolphus Austriae, Stiriae et Carinthiac, Rudolphus Saxoniae, Venceslaus et Ludovicus Lignicenses, Conradus senior et Conradus iunior Olesni- censes, Kazimirus et Przimislaus Teschinenses duces, Burghardus burggravius Magdeburgensis, imp. aulae magister, et Ulricus de Helfenstein comites. Sub imp. maiest. sigillo. „Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, VI kal. augusti, regn. nostr. Rom. XI, Boem. X, imperii vero secundo. R. Hertwicus." Cop. saec. XV in archivo civit. Gorlicensis, Urkundenband I 29. Alia copia sub sigillo civit. Saganensis de a. 1498 ibidem sign. 73/47. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. p. 68 n. 339. — Reg. imp. VIII 2484. 405) 1356, 29 Jul. Pragae. Karolus imperator et rex mansionariis chori b. Mariae virg. ecclesiae Pragensis in Hra- dištko („Hradisstko"), curia seu allodio prope Pragam, quinque marcarum redditus confert, ita videlicet ut eosdem redditus, ad cameram regiam spectantes, a Johanne rege olim Annae filiae Nicolai Radoste in quinquaginta sexagenis gr. prag. obligatos, in eadem summa exsolvere et libere tenere possint. „Ad universorum noticiam.“ Sub maiestatis sigillo. „Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, IV kal. augusti, regn. nostr. a. Rom. XI, Boem. X, imperii vero secundo." Cop. saec. XV in cod. olim monasterii Doxanensis, nunc in bibliotheca publ. ac universit. Pragensis sign. XII F 2 fol. C II. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. III p. 369 n. 26. — Reg. imp. VIII 2486. 406) 1356, 29 Jul. Pragae. Divisio Kozlensis et Bytumiensis ducatuum. Wir Przimke — — herczog von Theschin tun kunt — —, daz wir entzicht sint mit dem hochgebornen fursten herczogen Cunrad, herren von der Olsyn, umb dy land Cosyl, Buthum, Thost und Pysinkreczym mit allen eren czugehorungen — —, daz wir di teilen sullen, als hernoch geschriben stet, dem egenanten herczogen Cunraden zu seiner kinder hant zwei teil, und uns czu des sel.
Annus 1356, 26—29 Jul. 219 brives, versigilt mit unserm angehangendem ingesigil. Der geben ist zu Prage — — 1356 iare am dinstag noch s. Jacobs tage des h. czwelfb. Orig. cum sig. rot. de cera viridi, communi impressa, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 426 n. 399. 404) 1356, 27 Jul. Pragae. Karolus imperator et rex privilegium, quo Johannes rex a. 1329, 18 Maii Gerhardo, Conrado et Sdezlao fratribus de Penczk possessiones in merica terrae Gorlicensis iure heredi- tario concesserat (Reg. Boh. III p. 612 n. 1559), in personam Lutheri filii Gerhardi de Penczk auctoritate regia Bohemiae confirmat. Testes Arnestus Pragensis archiepiscopus, Mar- quardus Augustensis, Johannes Olomucensis, Johannes Luthomuschlensis, imp. aulae cancella- rius, Theodericus Mindensis episcopi, Rudolphus Austriae, Stiriae et Carinthiac, Rudolphus Saxoniae, Venceslaus et Ludovicus Lignicenses, Conradus senior et Conradus iunior Olesni- censes, Kazimirus et Przimislaus Teschinenses duces, Burghardus burggravius Magdeburgensis, imp. aulae magister, et Ulricus de Helfenstein comites. Sub imp. maiest. sigillo. „Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, VI kal. augusti, regn. nostr. Rom. XI, Boem. X, imperii vero secundo. R. Hertwicus." Cop. saec. XV in archivo civit. Gorlicensis, Urkundenband I 29. Alia copia sub sigillo civit. Saganensis de a. 1498 ibidem sign. 73/47. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. p. 68 n. 339. — Reg. imp. VIII 2484. 405) 1356, 29 Jul. Pragae. Karolus imperator et rex mansionariis chori b. Mariae virg. ecclesiae Pragensis in Hra- dištko („Hradisstko"), curia seu allodio prope Pragam, quinque marcarum redditus confert, ita videlicet ut eosdem redditus, ad cameram regiam spectantes, a Johanne rege olim Annae filiae Nicolai Radoste in quinquaginta sexagenis gr. prag. obligatos, in eadem summa exsolvere et libere tenere possint. „Ad universorum noticiam.“ Sub maiestatis sigillo. „Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, IV kal. augusti, regn. nostr. a. Rom. XI, Boem. X, imperii vero secundo." Cop. saec. XV in cod. olim monasterii Doxanensis, nunc in bibliotheca publ. ac universit. Pragensis sign. XII F 2 fol. C II. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. III p. 369 n. 26. — Reg. imp. VIII 2486. 406) 1356, 29 Jul. Pragae. Divisio Kozlensis et Bytumiensis ducatuum. Wir Przimke — — herczog von Theschin tun kunt — —, daz wir entzicht sint mit dem hochgebornen fursten herczogen Cunrad, herren von der Olsyn, umb dy land Cosyl, Buthum, Thost und Pysinkreczym mit allen eren czugehorungen — —, daz wir di teilen sullen, als hernoch geschriben stet, dem egenanten herczogen Cunraden zu seiner kinder hant zwei teil, und uns czu des sel.
Strana 220
220 Regesta Bohemiae et Moraviae. herczogen Polken von der Cosyl kinder hand drei teil, also daz wir ime czuvor wedirgeben sullen von tusent marken drei teil, die der vorgenante herczog Conrad hat beczalt umb diselbe land den sel. von Opol, und von 600 markin, di wir mittenander den czwein nunnen von Trebnicz geben sullen, auch drei teil wir im geben sollen czuvor. Und binamen die Cosyl sol man nicht teilen, wir haben sie den von herczog Niclos von Troppaw vor 4000 mark prag. pfen. polanischer czal gelost. Und auch binamen, was die herczoginne von Buthum bewysin mag, daz ir leibgedinge sei, dez ensullen wir nicht teilen, wenn nach irem leibe. Und was sie denn bewyset, do sulle wir den vorgenanten herczog Cunrad an der vormundeschaft und auch si nicht hindern. Auch ist geredt, ab under den funf kindern keins starbe on erbe, so sol desselben kindes erbeteil an die andern alle mittenander gevallen, an di, di hern Jesken sun von Wartinberg nemen sol, mit der geben wir 3000 schok; ab di abegynge an erbe, so sol man diselben 3000 schok under di andern vier kinder teilen odir ir erben. — — Und den tag, den der edel her Jeske von Wartinberg czwischin uns gemacht hat czu der Cosyl uf Unser Frauen tag der leczten, sullen wir auch warten; es beneme uns denne ehafte noth. — — Geben zu Prage — — 1356 iar des nachsten freytagis noch s. Jacobs tag. Ed. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. II p. 425 n. 11 e copiario Olesnicensi, ms. archivi publici Vratislaviensis, sign. F. Oels, Dep. III 22a p. 169. — Lünig, Cod. Germ. II p. 249 n. 24. 407) 1356, 29 Jul. Pragae. Slávek de Riesenburg vendit bona iure feudi a rege Bohemiae possidenda. — — XVII Ego Slawko de Ryzemburg“ notum facio — —, quod matura deliberacione laneos rubetorum et pascuorum, in locis videlicet sitos Breyte et Kurfarei nuncupatis, rite et racionabiliter vendicionis titulo vendidi pro certa summa peccunie nob. viro d. Hynkoni de Zee ementi pro se, heredibus et successoribus suis iure proprietario et hereditario, et eandem totam peccuniam me ab ipso recepisse. Eciam serenissimo — — d. Karolo Roma- norum imperatori s. a. et Boemie regi, tamquam regi Boemie et naturali domino meo, humili devocione supplicavi, quod de solita benignitatis sue clemencia prescriptam vendi- cionem admittere et dicta rubeta ac pascua prefato Hinkoni in feudum conferres graciosius dignaretur. Qui meis racionabilibus suplicacionibus pietate solita inclinatus, predictam vendi- cionem admisit et prescripta rubeta prefato Hinkoni in feudum contulit de sue celsitudinis gracia speciali. Presencium sub meo sigillo testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1356 fer. VI post festum s. Jacobi ap. Соp. saec. XV in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b5 p. 415 n. 415. 408) 1356, 1 Aug. Pragae. Johannes marchio Moraviae in eum casum, ubi regnum Bohemiae ad se et successores quod tunc in eodem suos devolvi contigerit, promittit et sub iuramento se obligat: a) Ryzemberg, Roud. — b) Roud.: dare in feudum contulit graciosius dignaretur.
220 Regesta Bohemiae et Moraviae. herczogen Polken von der Cosyl kinder hand drei teil, also daz wir ime czuvor wedirgeben sullen von tusent marken drei teil, die der vorgenante herczog Conrad hat beczalt umb diselbe land den sel. von Opol, und von 600 markin, di wir mittenander den czwein nunnen von Trebnicz geben sullen, auch drei teil wir im geben sollen czuvor. Und binamen die Cosyl sol man nicht teilen, wir haben sie den von herczog Niclos von Troppaw vor 4000 mark prag. pfen. polanischer czal gelost. Und auch binamen, was die herczoginne von Buthum bewysin mag, daz ir leibgedinge sei, dez ensullen wir nicht teilen, wenn nach irem leibe. Und was sie denn bewyset, do sulle wir den vorgenanten herczog Cunrad an der vormundeschaft und auch si nicht hindern. Auch ist geredt, ab under den funf kindern keins starbe on erbe, so sol desselben kindes erbeteil an die andern alle mittenander gevallen, an di, di hern Jesken sun von Wartinberg nemen sol, mit der geben wir 3000 schok; ab di abegynge an erbe, so sol man diselben 3000 schok under di andern vier kinder teilen odir ir erben. — — Und den tag, den der edel her Jeske von Wartinberg czwischin uns gemacht hat czu der Cosyl uf Unser Frauen tag der leczten, sullen wir auch warten; es beneme uns denne ehafte noth. — — Geben zu Prage — — 1356 iar des nachsten freytagis noch s. Jacobs tag. Ed. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. II p. 425 n. 11 e copiario Olesnicensi, ms. archivi publici Vratislaviensis, sign. F. Oels, Dep. III 22a p. 169. — Lünig, Cod. Germ. II p. 249 n. 24. 407) 1356, 29 Jul. Pragae. Slávek de Riesenburg vendit bona iure feudi a rege Bohemiae possidenda. — — XVII Ego Slawko de Ryzemburg“ notum facio — —, quod matura deliberacione laneos rubetorum et pascuorum, in locis videlicet sitos Breyte et Kurfarei nuncupatis, rite et racionabiliter vendicionis titulo vendidi pro certa summa peccunie nob. viro d. Hynkoni de Zee ementi pro se, heredibus et successoribus suis iure proprietario et hereditario, et eandem totam peccuniam me ab ipso recepisse. Eciam serenissimo — — d. Karolo Roma- norum imperatori s. a. et Boemie regi, tamquam regi Boemie et naturali domino meo, humili devocione supplicavi, quod de solita benignitatis sue clemencia prescriptam vendi- cionem admittere et dicta rubeta ac pascua prefato Hinkoni in feudum conferres graciosius dignaretur. Qui meis racionabilibus suplicacionibus pietate solita inclinatus, predictam vendi- cionem admisit et prescripta rubeta prefato Hinkoni in feudum contulit de sue celsitudinis gracia speciali. Presencium sub meo sigillo testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1356 fer. VI post festum s. Jacobi ap. Соp. saec. XV in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b5 p. 415 n. 415. 408) 1356, 1 Aug. Pragae. Johannes marchio Moraviae in eum casum, ubi regnum Bohemiae ad se et successores quod tunc in eodem suos devolvi contigerit, promittit et sub iuramento se obligat: a) Ryzemberg, Roud. — b) Roud.: dare in feudum contulit graciosius dignaretur.
Strana 221
Annus 1356,29 Jul.—1 Aug. 221 instanti, prius et antequam nos aut dicti heredes nostri ad prefati regni fastigia coronemur, et antequam de manibus Pragensis archiepiscopi nos seu dictos heredes nostros eandem coronam contingat suscipere, in presencia principum, baronum, procerum et nobilium ac eciam civitatum dicti regni Boemie, quos et quas tunc interesse continget seu, qui comode poterunt et voluerint interesse, adhibitis cerimoniis et solempnitatibus consuetis et debitis, publice iurabimus super sanctis Dei ewangeliis, tacto ligno sancte crucis, quod nunquam aliquo tempore principatus, dominia, vasallagia, vasallatus et pertinencias regni Boemie alienabimus aliquo eciam alienacionis tytulo, quibuscunque valeat specialibus vocabulis designari, ymo verius predictum regnum, principatus, dominia, vasallatus et pertinencias ipsius in sua plena et perfecta integritate et plene absque omni diminucione servabimus et ad incrementum talium principatuum, dominiorum, vasallatuum et pertinenciarum regni et corone Boemie intendemus continuo ferventibus desideriis bona fide et iuxta nostrarum virium facultatem. — — Datum Prage a. d. 1356 die Ad vincula s. Petri ap. glor. Orig. cum sig. rot. de cera rubra, communi impressa, in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 172 n. 5. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 255 n. 155. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 21 n. 28. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, I p. 426 n. 400. — Extr. Reg. imp. VIII, Reichss. 269. 409) 1356, 1 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex Petro et Johanni nepotibus Beronis iudicis Lunensis, civibus Lunensibus, fundatoribus sive patronis monasterii b. Mariae Magdalenae in praeurbio eiusdem civitatis, privilegium, quo Johannes rex a. 1335, 7 Aug. possessiones et libertates monasterio et ius patronatus Beroni iudici confirmavit (vide Reg. Boh. IV p. 72 n. 187), iterum con- firmat. „Accedentes ad nostre maiestatis.“ Poena centum marcarum argenti, quarum medietas fisco regio Bohemiae est applicanda. Testes Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johan- nes Olomucensis, Theodoricus Mindensis et Mathias Tribuniensis episcopi, Rudolphus Saxoniae, s. i. archimarescallus, Rudolphus Austriae, Styriae et Carinthiae, Wenceslaus et Ludovicus Lignicenses, Conradus senior et Conradus iunior Olssnicenses, Przimislaus Thessinensts duces, Burghardus Magdeburgensis burggravius, curiae imper. magister, et Albertus de Anhalt comites. Sub maiestatis sigillo. „Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, kal. aug., regn. nostr. Rom. a. XI, Boh. X, imperii vero secundo." Соp. saec. XIX Pragae in archivo Musei Nat., sign. F. Louny. — Extr. Sedláček ms. 101 p. 153 n. 357 e copia archivi civitatis Louny. 410) 1356, 1 Aug. Venditio bonorum in Plaveč. Ich Philipp von Luczen und mein gerben tuon chunt — —, das wir — — verchouft habn alles unser guot, das wir gehabt habn czu Nider Plabcz, das hous czu Plabcz mit dem chirchenlehen und mit czwain phlugen akers mitsampt dem hof, mit ekeren, gepoun und ungepoun, czu veld und czu dorf mit
Annus 1356,29 Jul.—1 Aug. 221 instanti, prius et antequam nos aut dicti heredes nostri ad prefati regni fastigia coronemur, et antequam de manibus Pragensis archiepiscopi nos seu dictos heredes nostros eandem coronam contingat suscipere, in presencia principum, baronum, procerum et nobilium ac eciam civitatum dicti regni Boemie, quos et quas tunc interesse continget seu, qui comode poterunt et voluerint interesse, adhibitis cerimoniis et solempnitatibus consuetis et debitis, publice iurabimus super sanctis Dei ewangeliis, tacto ligno sancte crucis, quod nunquam aliquo tempore principatus, dominia, vasallagia, vasallatus et pertinencias regni Boemie alienabimus aliquo eciam alienacionis tytulo, quibuscunque valeat specialibus vocabulis designari, ymo verius predictum regnum, principatus, dominia, vasallatus et pertinencias ipsius in sua plena et perfecta integritate et plene absque omni diminucione servabimus et ad incrementum talium principatuum, dominiorum, vasallatuum et pertinenciarum regni et corone Boemie intendemus continuo ferventibus desideriis bona fide et iuxta nostrarum virium facultatem. — — Datum Prage a. d. 1356 die Ad vincula s. Petri ap. glor. Orig. cum sig. rot. de cera rubra, communi impressa, in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 172 n. 5. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 255 n. 155. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 21 n. 28. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, I p. 426 n. 400. — Extr. Reg. imp. VIII, Reichss. 269. 409) 1356, 1 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex Petro et Johanni nepotibus Beronis iudicis Lunensis, civibus Lunensibus, fundatoribus sive patronis monasterii b. Mariae Magdalenae in praeurbio eiusdem civitatis, privilegium, quo Johannes rex a. 1335, 7 Aug. possessiones et libertates monasterio et ius patronatus Beroni iudici confirmavit (vide Reg. Boh. IV p. 72 n. 187), iterum con- firmat. „Accedentes ad nostre maiestatis.“ Poena centum marcarum argenti, quarum medietas fisco regio Bohemiae est applicanda. Testes Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johan- nes Olomucensis, Theodoricus Mindensis et Mathias Tribuniensis episcopi, Rudolphus Saxoniae, s. i. archimarescallus, Rudolphus Austriae, Styriae et Carinthiae, Wenceslaus et Ludovicus Lignicenses, Conradus senior et Conradus iunior Olssnicenses, Przimislaus Thessinensts duces, Burghardus Magdeburgensis burggravius, curiae imper. magister, et Albertus de Anhalt comites. Sub maiestatis sigillo. „Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, kal. aug., regn. nostr. Rom. a. XI, Boh. X, imperii vero secundo." Соp. saec. XIX Pragae in archivo Musei Nat., sign. F. Louny. — Extr. Sedláček ms. 101 p. 153 n. 357 e copia archivi civitatis Louny. 410) 1356, 1 Aug. Venditio bonorum in Plaveč. Ich Philipp von Luczen und mein gerben tuon chunt — —, das wir — — verchouft habn alles unser guot, das wir gehabt habn czu Nider Plabcz, das hous czu Plabcz mit dem chirchenlehen und mit czwain phlugen akers mitsampt dem hof, mit ekeren, gepoun und ungepoun, czu veld und czu dorf mit
Strana 222
222 Regesta Bohemiae et Moraviac. holcz, mit waid — — den erbern leuten Peschlein, Jeschkn und Czabischen pruedern von der Weitenmul und ir erben und Albrechten von Puolicz und sein erben um czwainczik und um dreu hundert march gr. preg. ph. silbrein mercherisch gewichtes, der wir nu gar und gancz von in bericht und beczalt sein. Und czu einer pesseren sicherhat so gelub wir, ich Vlreich von Selta, ich Ostoy von Plenkwicz, ich Procziwa von Schenknberch, ich Twuoch von Puolicz, ich Nebhlas von Vpolnoschicz und ich Marchwart von Bohuschicz unverschaidenleich und mit gesampter hant czu dem egenanten Philippen und sein erben, das vorgenant guot czu Nider Plabcz — — czu ledigen und czu vrein und czu entwerren, als ein lantrecht ist in dem lant czu Merheren und, wo wir des nicht enteten, des Got nicht geb, so schulle wir paiderseit unser vreunt darczu nemen, wir ain und se ain, und was di mit ir trewn gesprechen mugen, das Peschel, Jeschk, Czabisch und Albrecht oder ir erben des schaden genumen habn, das man in das guot nicht entwarren habn, den gelub wir in czu richten —— inner vier wochen danach, und wo wir des nicht, so schullen unsern czwen, welch von in gemant werden, laisten gen Znoim mit czwain chnechten und mit vier pherden in ein erber gast hous — —. Und daruber geb wir in disen prief, versigelt mit unsern anhangunden insigeln czu einer steten urchund dieser sach. Gegeben — 1356 iar an s. Peters tag. Orig. cum 7 sig. in press. perg., quorum tertium deest, Brunae in archivo terrae Moraviae, coll. Boče- kiana n. 10.140. Sigilla: 1) laesum, 2) in clipeo cornu cervinum, S-VLRICI IIZE III. 4) galea pennata, IIIII D-SCHENII BERCH. 5) galea cornuta, S TW/OHIII E POLECZ. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 20 n. 27. — Iterum contulit Šebánek. 411) 1356, 1 Aug. Pragae. Henslinus Meinhardi, civis Pragensis, Mathiae episcopo Tribuniensi vendit censum annuum in villis Zvole, Ohrobec et Břežany. Ego Henselinus Meinhardi civis Pragensis pro me, heredibus et successoribus meis notum facio — —, quod — — vendidi, assignavi et realiter tradidi rev. in Chr. patri et d. Mathie Tribuniensi episcopo in et super bonis meis Swol, Ohrowetz et Przesan centum sexagenas gr. prag. census annui, quinquaginta in festo s. Galli proxime venturo et quinquaginta in festo s. Georgii et sic deinceps singulis annis solvendas, dicto d. Mathie et illi vel illis, cui dictum censum assignaverit vel deputaverit vel, qui presentes de ipsius voluntate habuerit vel habuerint, pro 1350 sexagenis dictorum grossorum, quas in parata et numerata michi pecunia recognosco me a dicto d. Mathia plene recepisse et integre percepisse. Est tamen actum et ordinatum inter me et dictum dominum Mathiam, quod possessiones et hereditates bonorum et ville Swol predicte infra quinquennium a data presencium computandum iure theutunico locare et exponere certis rusticis debeam et teneor, que et locare et exponere infra dictum tempus bona fide et sub penis infrascriptis pro me, heredibus et successoribus meis promitto taliter, quod de quolibet laneo una sexagena et dimidia dictorum grossorum certi census annui, medietas
222 Regesta Bohemiae et Moraviac. holcz, mit waid — — den erbern leuten Peschlein, Jeschkn und Czabischen pruedern von der Weitenmul und ir erben und Albrechten von Puolicz und sein erben um czwainczik und um dreu hundert march gr. preg. ph. silbrein mercherisch gewichtes, der wir nu gar und gancz von in bericht und beczalt sein. Und czu einer pesseren sicherhat so gelub wir, ich Vlreich von Selta, ich Ostoy von Plenkwicz, ich Procziwa von Schenknberch, ich Twuoch von Puolicz, ich Nebhlas von Vpolnoschicz und ich Marchwart von Bohuschicz unverschaidenleich und mit gesampter hant czu dem egenanten Philippen und sein erben, das vorgenant guot czu Nider Plabcz — — czu ledigen und czu vrein und czu entwerren, als ein lantrecht ist in dem lant czu Merheren und, wo wir des nicht enteten, des Got nicht geb, so schulle wir paiderseit unser vreunt darczu nemen, wir ain und se ain, und was di mit ir trewn gesprechen mugen, das Peschel, Jeschk, Czabisch und Albrecht oder ir erben des schaden genumen habn, das man in das guot nicht entwarren habn, den gelub wir in czu richten —— inner vier wochen danach, und wo wir des nicht, so schullen unsern czwen, welch von in gemant werden, laisten gen Znoim mit czwain chnechten und mit vier pherden in ein erber gast hous — —. Und daruber geb wir in disen prief, versigelt mit unsern anhangunden insigeln czu einer steten urchund dieser sach. Gegeben — 1356 iar an s. Peters tag. Orig. cum 7 sig. in press. perg., quorum tertium deest, Brunae in archivo terrae Moraviae, coll. Boče- kiana n. 10.140. Sigilla: 1) laesum, 2) in clipeo cornu cervinum, S-VLRICI IIZE III. 4) galea pennata, IIIII D-SCHENII BERCH. 5) galea cornuta, S TW/OHIII E POLECZ. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 20 n. 27. — Iterum contulit Šebánek. 411) 1356, 1 Aug. Pragae. Henslinus Meinhardi, civis Pragensis, Mathiae episcopo Tribuniensi vendit censum annuum in villis Zvole, Ohrobec et Břežany. Ego Henselinus Meinhardi civis Pragensis pro me, heredibus et successoribus meis notum facio — —, quod — — vendidi, assignavi et realiter tradidi rev. in Chr. patri et d. Mathie Tribuniensi episcopo in et super bonis meis Swol, Ohrowetz et Przesan centum sexagenas gr. prag. census annui, quinquaginta in festo s. Galli proxime venturo et quinquaginta in festo s. Georgii et sic deinceps singulis annis solvendas, dicto d. Mathie et illi vel illis, cui dictum censum assignaverit vel deputaverit vel, qui presentes de ipsius voluntate habuerit vel habuerint, pro 1350 sexagenis dictorum grossorum, quas in parata et numerata michi pecunia recognosco me a dicto d. Mathia plene recepisse et integre percepisse. Est tamen actum et ordinatum inter me et dictum dominum Mathiam, quod possessiones et hereditates bonorum et ville Swol predicte infra quinquennium a data presencium computandum iure theutunico locare et exponere certis rusticis debeam et teneor, que et locare et exponere infra dictum tempus bona fide et sub penis infrascriptis pro me, heredibus et successoribus meis promitto taliter, quod de quolibet laneo una sexagena et dimidia dictorum grossorum certi census annui, medietas
Strana 223
Annus 1356, 1 Aug. 223 in festo s. Galli et medietas alia in festo s. Georgii et quatuor pulli ac una sexagena ovorum et una mensura ordei post huiusmodi quinquennium predicto domino Mathie vel illi et illis, qui presentes de bona voluntate sua habuerit vel habuerint vel cui aut quibus assignaverit, aut pro pullis duo, pro ovis unus, pro ordeo tres grossi annis singulis persol- vantur, quodque elapso dicto quinquennio et predictis bonis et possessionibus in Swol, ut premittitur, locatis et expositis mox predicto d. Mathie vel, qui presentes habuerit vel cui assignaverit, ut est predictum, predictas centum sexagenas census annui cum iuribus minutis et utilitatibus predictis sine omni impedimento et contradiccione effectualiter assignabo et realiter demonstrabo aut, me non extante, heredes et successores mei effectualiter assigna- bunt et realiter demonstrabunt. Et si huiusmodi censum annuum centum sexagenarum nec non utilitates et iura minuta predicta, elapso dicto quinquennio et dictorum bonorum locacione facta, predicto d. Mathie aut illi vel illis, quibus deputaverit vel qui presentes habuerit, totaliter et integraliter in predictis bonis Swol non assignavero et demonstravero, seu heredes et successores mei non assignaverint seu demonstraverint, ut est pretactum, et ei aut illi vel illis census, utilitates et iura predicta de eisdem bonis non possent quomodo- libet provenire, tunc omnem talem defectum supplere et residuum plene et integre in bonis meis in Przesan et eorundem bonorum pertinenciis teneor et promitto — —, quousque in aliis bonis, equivalentibus et ad duo miliaria dumtaxat a monasterio Aule Regie distan- tibus vel infra duo miliaria consistentibus, ubi dictus d. Mathias seu predicti, quibus assignaverit vel qui presentes, ut predicitur, habuerint, hoc acceptaverint, predictum defectum effectualiter supplevero — — Postquam vero census annuus centum sexagenarum cum predictis utilitatibus et iuribus — — plene et integre assignatus et traditus fuerit, tunc idem census cum omnibus utilitatibus, iuribus, dominio, iudicio, taberna sita prope fluvium Multauiam et sex piscinis, aquis, rivulis et aquarum decursibus, pratis, pascuis, piscariis et piscacionibus in Multauia et omnibus ac singulis terminis, limitibus et graniciis ac aliis iuribus et pertinenciis bonorum et ville in Swol ad prefatum d. Mathiam seu eum et eos, qui presentes habuerit vel habuerint aut cui vel quibus assignaverit, ut predicitur, iure hereditario perpetuo et libere pertinebit. Promitto eciam pro me, heredibus et successoribus meis bona fide predicta bona in Swol a solucione decime debite rectori ecclesie parrochialis in Brani ab ipso plebano, successoribus suis omnibus et ecclesia memorata in perpetuum infra dictum quinquennium plene liberare, libertare et eximere vel, si hoc facere nequivero aut me non extante heredes et successores mei facere nequiverint, tunc statim fructus et redditus equivalentes iuxta taxam predicte decime in distancia duorum miliarium a mona- sterio Aule Regie predicte ipsis dare et assignare promitto post lapsum dicti quinquennii sine dilacione qualibet et ad plenum pro me et meis heredibus et successoribus supradictis. Promitto eciam bona fide predicta pro me, heredibus et successoribus meis bona in Swol et alia in supplementum per me tradenda et, que occasione pene, ut premittitur, obligata, tradita, assignata et devoluta fuerint, ab omni impedimento, impeticione — — secundum observanciam, consuetudinem et ritum patrie et regni Boemie disbrigare, gwarentire et
Annus 1356, 1 Aug. 223 in festo s. Galli et medietas alia in festo s. Georgii et quatuor pulli ac una sexagena ovorum et una mensura ordei post huiusmodi quinquennium predicto domino Mathie vel illi et illis, qui presentes de bona voluntate sua habuerit vel habuerint vel cui aut quibus assignaverit, aut pro pullis duo, pro ovis unus, pro ordeo tres grossi annis singulis persol- vantur, quodque elapso dicto quinquennio et predictis bonis et possessionibus in Swol, ut premittitur, locatis et expositis mox predicto d. Mathie vel, qui presentes habuerit vel cui assignaverit, ut est predictum, predictas centum sexagenas census annui cum iuribus minutis et utilitatibus predictis sine omni impedimento et contradiccione effectualiter assignabo et realiter demonstrabo aut, me non extante, heredes et successores mei effectualiter assigna- bunt et realiter demonstrabunt. Et si huiusmodi censum annuum centum sexagenarum nec non utilitates et iura minuta predicta, elapso dicto quinquennio et dictorum bonorum locacione facta, predicto d. Mathie aut illi vel illis, quibus deputaverit vel qui presentes habuerit, totaliter et integraliter in predictis bonis Swol non assignavero et demonstravero, seu heredes et successores mei non assignaverint seu demonstraverint, ut est pretactum, et ei aut illi vel illis census, utilitates et iura predicta de eisdem bonis non possent quomodo- libet provenire, tunc omnem talem defectum supplere et residuum plene et integre in bonis meis in Przesan et eorundem bonorum pertinenciis teneor et promitto — —, quousque in aliis bonis, equivalentibus et ad duo miliaria dumtaxat a monasterio Aule Regie distan- tibus vel infra duo miliaria consistentibus, ubi dictus d. Mathias seu predicti, quibus assignaverit vel qui presentes, ut predicitur, habuerint, hoc acceptaverint, predictum defectum effectualiter supplevero — — Postquam vero census annuus centum sexagenarum cum predictis utilitatibus et iuribus — — plene et integre assignatus et traditus fuerit, tunc idem census cum omnibus utilitatibus, iuribus, dominio, iudicio, taberna sita prope fluvium Multauiam et sex piscinis, aquis, rivulis et aquarum decursibus, pratis, pascuis, piscariis et piscacionibus in Multauia et omnibus ac singulis terminis, limitibus et graniciis ac aliis iuribus et pertinenciis bonorum et ville in Swol ad prefatum d. Mathiam seu eum et eos, qui presentes habuerit vel habuerint aut cui vel quibus assignaverit, ut predicitur, iure hereditario perpetuo et libere pertinebit. Promitto eciam pro me, heredibus et successoribus meis bona fide predicta bona in Swol a solucione decime debite rectori ecclesie parrochialis in Brani ab ipso plebano, successoribus suis omnibus et ecclesia memorata in perpetuum infra dictum quinquennium plene liberare, libertare et eximere vel, si hoc facere nequivero aut me non extante heredes et successores mei facere nequiverint, tunc statim fructus et redditus equivalentes iuxta taxam predicte decime in distancia duorum miliarium a mona- sterio Aule Regie predicte ipsis dare et assignare promitto post lapsum dicti quinquennii sine dilacione qualibet et ad plenum pro me et meis heredibus et successoribus supradictis. Promitto eciam bona fide predicta pro me, heredibus et successoribus meis bona in Swol et alia in supplementum per me tradenda et, que occasione pene, ut premittitur, obligata, tradita, assignata et devoluta fuerint, ab omni impedimento, impeticione — — secundum observanciam, consuetudinem et ritum patrie et regni Boemie disbrigare, gwarentire et
Strana 224
224 Regesta Bohemiae et Moraviac. expedire meis propriis sumptibus et expensis sub omnibus et singulis penis, que superius exprimuntur. Ad que omnia et singula et quodlibet ipsorum faciendum, servandum, tenen- dum et cum effectu realiter exequendum ac facienda, servanda, tenenda et exequenda principaliter me, heredes et successores meos nec non infrascriptos fideiussores meos et disbrigatores facio et constituo discr. vv. Wolflinum fratrem meum, iudicem Nove civitatis Pragensis, et Jordanum Rechczer civem Maioris civitatis Pragensis sub omnibus et singulis clausulis, modis, condicionibus et penis supradictis, quibus omnibus et singulis se dicti fideiussores sponte et deliberato animo submiserunt. — — In evidenciam autem omnium et singulorum predictorum et in robur perpetuo valiturum ego Henslinus predictus sigillum meum et nos Wolflinus et Jordanus predicti sigilla nostra duximus presentibus appendenda. In testimonium vero et perpetuam horum memoriam sigilla circumspectorum vv. Nycolai Reymbothe iudicis nec non Sidlini institoris ac Ortlini pellificis, iuratorum Maioris civitatis Pragensis, ad preces mei Henslini predicti presenti contractui sunt appensa. Datum Prage a. d. 1356 in die b. Petri ap. ad vincula. Insertum confirmationi Karoli imperatoris et regis datae Pragae a. 1356, 8 Aug. — Ed. Teige, Základy st. mistopisu Praž. I p. 283. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 87 n. 138. 412) 1356, 3 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex contractum divisionis Kozlensis et Bytumiensis ducatuum („umb di lande czu der Kozil, Buthum, Tost und Pysenkreczem“) inter Conradum Olesnicensem et Przemislaum Tessinensem duces factum (vide n. 406) sub maiestatis sigillo confirmat. „bekennen“ „Geben czu Prage — — 1356 iar an s. Stephans tag, als er funden wart, unser reiche d. Rom. i. d. XI, d. Beh. i. d. X und des keisirtums in d. andirn iare." Ed. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. II p. 426 n. 12 e copiario Olesnicensi p. 170. — Lünig, Cod. Germ. II p. 251 n. 25. — Sommersberg, SS. rer. Sil. III p. 116 n. 122. — Reg. imp. VIII 2489. 413) 1356, 3 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex civitati Vratislaviensi reditus camerae regiae deputat. quia fid. nostri dil. . . consules .. iurati et . . communitas nostre civitatis Wratissla- uiensis ad nostrarum precum instanciam nobis pro nostris presentibus indigenciis mille sexa- genas gr. den. prag. benivole mutuarunt, nos cupientes ipsos de solucione huiusmodi summe pecunie, prout decet, certos reddere et indempnes, eis census camerarum predicte civitatis Wratislauiensis nec non thelonea in Wratislauia et in Lesna, universos quoque et singulos alios census, proventus — — et fructus, nobis et camere nostre in predictis Wratislauiensi et Nouiforensi civitatibus ac districtibus et territoriis earundem quomodolibet pertinentes et debitos, quibuscunque censeantur nominibus, in solucionem dicte mille sexagenarum summe plenariam de certa nostra sciencia deputamus et tenore presencium assignamus eisdem
224 Regesta Bohemiae et Moraviac. expedire meis propriis sumptibus et expensis sub omnibus et singulis penis, que superius exprimuntur. Ad que omnia et singula et quodlibet ipsorum faciendum, servandum, tenen- dum et cum effectu realiter exequendum ac facienda, servanda, tenenda et exequenda principaliter me, heredes et successores meos nec non infrascriptos fideiussores meos et disbrigatores facio et constituo discr. vv. Wolflinum fratrem meum, iudicem Nove civitatis Pragensis, et Jordanum Rechczer civem Maioris civitatis Pragensis sub omnibus et singulis clausulis, modis, condicionibus et penis supradictis, quibus omnibus et singulis se dicti fideiussores sponte et deliberato animo submiserunt. — — In evidenciam autem omnium et singulorum predictorum et in robur perpetuo valiturum ego Henslinus predictus sigillum meum et nos Wolflinus et Jordanus predicti sigilla nostra duximus presentibus appendenda. In testimonium vero et perpetuam horum memoriam sigilla circumspectorum vv. Nycolai Reymbothe iudicis nec non Sidlini institoris ac Ortlini pellificis, iuratorum Maioris civitatis Pragensis, ad preces mei Henslini predicti presenti contractui sunt appensa. Datum Prage a. d. 1356 in die b. Petri ap. ad vincula. Insertum confirmationi Karoli imperatoris et regis datae Pragae a. 1356, 8 Aug. — Ed. Teige, Základy st. mistopisu Praž. I p. 283. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 87 n. 138. 412) 1356, 3 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex contractum divisionis Kozlensis et Bytumiensis ducatuum („umb di lande czu der Kozil, Buthum, Tost und Pysenkreczem“) inter Conradum Olesnicensem et Przemislaum Tessinensem duces factum (vide n. 406) sub maiestatis sigillo confirmat. „bekennen“ „Geben czu Prage — — 1356 iar an s. Stephans tag, als er funden wart, unser reiche d. Rom. i. d. XI, d. Beh. i. d. X und des keisirtums in d. andirn iare." Ed. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. II p. 426 n. 12 e copiario Olesnicensi p. 170. — Lünig, Cod. Germ. II p. 251 n. 25. — Sommersberg, SS. rer. Sil. III p. 116 n. 122. — Reg. imp. VIII 2489. 413) 1356, 3 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex civitati Vratislaviensi reditus camerae regiae deputat. quia fid. nostri dil. . . consules .. iurati et . . communitas nostre civitatis Wratissla- uiensis ad nostrarum precum instanciam nobis pro nostris presentibus indigenciis mille sexa- genas gr. den. prag. benivole mutuarunt, nos cupientes ipsos de solucione huiusmodi summe pecunie, prout decet, certos reddere et indempnes, eis census camerarum predicte civitatis Wratislauiensis nec non thelonea in Wratislauia et in Lesna, universos quoque et singulos alios census, proventus — — et fructus, nobis et camere nostre in predictis Wratislauiensi et Nouiforensi civitatibus ac districtibus et territoriis earundem quomodolibet pertinentes et debitos, quibuscunque censeantur nominibus, in solucionem dicte mille sexagenarum summe plenariam de certa nostra sciencia deputamus et tenore presencium assignamus eisdem
Strana 225
Annus 1356, 1—5 Aug. 225 volentes, ut cum primum dicti census, redditus et proventus, utilitates, obvenciones et fructus ab illis, quibus eosdem per alias nostras litteras pridem percipiendos deputavimus, vacaverint et ad nos et ad nostram cameram fuerint devoluti, dicti .. consules ..iurati et .. communitas civitatis predicte Wratislauiensis census, redditus, proventus — — et fructus huiusmodi percipere, tollere et habere debeant sine discontinuacione qualibet pacifice et quiete, percipiendis tamen predictis censibus et fructibus in sorte predicte mille sexagenarum summe pecunie defalcandis — —. Mandamus igitur .. capitaneo et .. cancellario Wratislauiensi ceterisque officiatis nostris per Boemiam, qui nunc sunt aut erunt pro tempore, firmiter et districte, quatenus predictos .. consules .. iuratos et .. communitatem civitatis Wrati- slauiensis in hac nostrarum deputacionis et assignacionis gracia non impediant nec ab aliis impediri permittant — —. Datum Prage a. d. 1356 die III m. aug., regn. nostr. a. Rom. XI, Boemie X, imperii vero secundo. Per d. cancellarium P. prepositus Wrat. R. Hert- wicus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Vratislaviae in archivo civitatis sign. EE 17. — Comm. Lindner, N. Archiv VIII p. 265 n. 97. — Reg. imp. VIII 6886. 414) 1356, 5 Aug. Pragae. Civitas Pragensis litteris infeudationis Johannis marchionis Moraviae et conditionibus istic expressis de iure successionis in regno Bohemiae et marchionatu Moraviae satisfacere promittit. Nos .. iudex et .. iurati Maioris civitatis Pragensis notum facimus — —, quod quia in literis serenissimi principis ac invictissimi et domini d. Karoli Romanorum impera- toris s. a. et gloriosissimi Boemie regis, domini nostri graciosi, quas ipse sano principum, baronum et procerum suorum accedente consilio — — illustri et magnifico principi d. Johanni marchioni Moravie, germano suo, super infeudacione marchionatus Moravie et eius pertinenciis erogasse dinoscitur, quedam specialis clausula reperitur expressa, cuius tenor sive summa sequitur in hec verbal: Et quamvis de iure communi et positivo consistat, quod vasallo non relictis legitimis masculini sexus heredibus moriente, feudum de sui natura ad ipsius feudi dominum iusto titulo revertatur, tamen, ut via dubietatibus et calumpniis precludi valeat, consilio saniori dictus dominus noster Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, frater noster karissimus, pronunciavit, diffinivit et in suis literis declaravit, ut quociens nos, heredes aut proheredes nostros, marchiones Moravie, absque masculini sexus heredibus continget decedere, quod marchionatus Moravie predictus ad ipsum, heredes et successores ipsius, reges Boemie, dominos nostros, et eiusdem regni coronam absque difficultate libere revertatur; ut tamen dictus dominus et frater noster, heredes et successores sui, Boemie reges, domini nostri, vel alter eorum, qui pro tempore fuerit, nostras, heredum et prohe- redum nostrorum filias, si quas dimiserimus, ad statum ordinare decentem et earum cuilibet, dum matrimonio copulate fuerint, a die consumate copule infra unum anum decur- 1) Vide litteras Johannis marchionis a. 1349, 26 Dec. datas. 15
Annus 1356, 1—5 Aug. 225 volentes, ut cum primum dicti census, redditus et proventus, utilitates, obvenciones et fructus ab illis, quibus eosdem per alias nostras litteras pridem percipiendos deputavimus, vacaverint et ad nos et ad nostram cameram fuerint devoluti, dicti .. consules ..iurati et .. communitas civitatis predicte Wratislauiensis census, redditus, proventus — — et fructus huiusmodi percipere, tollere et habere debeant sine discontinuacione qualibet pacifice et quiete, percipiendis tamen predictis censibus et fructibus in sorte predicte mille sexagenarum summe pecunie defalcandis — —. Mandamus igitur .. capitaneo et .. cancellario Wratislauiensi ceterisque officiatis nostris per Boemiam, qui nunc sunt aut erunt pro tempore, firmiter et districte, quatenus predictos .. consules .. iuratos et .. communitatem civitatis Wrati- slauiensis in hac nostrarum deputacionis et assignacionis gracia non impediant nec ab aliis impediri permittant — —. Datum Prage a. d. 1356 die III m. aug., regn. nostr. a. Rom. XI, Boemie X, imperii vero secundo. Per d. cancellarium P. prepositus Wrat. R. Hert- wicus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Vratislaviae in archivo civitatis sign. EE 17. — Comm. Lindner, N. Archiv VIII p. 265 n. 97. — Reg. imp. VIII 6886. 414) 1356, 5 Aug. Pragae. Civitas Pragensis litteris infeudationis Johannis marchionis Moraviae et conditionibus istic expressis de iure successionis in regno Bohemiae et marchionatu Moraviae satisfacere promittit. Nos .. iudex et .. iurati Maioris civitatis Pragensis notum facimus — —, quod quia in literis serenissimi principis ac invictissimi et domini d. Karoli Romanorum impera- toris s. a. et gloriosissimi Boemie regis, domini nostri graciosi, quas ipse sano principum, baronum et procerum suorum accedente consilio — — illustri et magnifico principi d. Johanni marchioni Moravie, germano suo, super infeudacione marchionatus Moravie et eius pertinenciis erogasse dinoscitur, quedam specialis clausula reperitur expressa, cuius tenor sive summa sequitur in hec verbal: Et quamvis de iure communi et positivo consistat, quod vasallo non relictis legitimis masculini sexus heredibus moriente, feudum de sui natura ad ipsius feudi dominum iusto titulo revertatur, tamen, ut via dubietatibus et calumpniis precludi valeat, consilio saniori dictus dominus noster Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, frater noster karissimus, pronunciavit, diffinivit et in suis literis declaravit, ut quociens nos, heredes aut proheredes nostros, marchiones Moravie, absque masculini sexus heredibus continget decedere, quod marchionatus Moravie predictus ad ipsum, heredes et successores ipsius, reges Boemie, dominos nostros, et eiusdem regni coronam absque difficultate libere revertatur; ut tamen dictus dominus et frater noster, heredes et successores sui, Boemie reges, domini nostri, vel alter eorum, qui pro tempore fuerit, nostras, heredum et prohe- redum nostrorum filias, si quas dimiserimus, ad statum ordinare decentem et earum cuilibet, dum matrimonio copulate fuerint, a die consumate copule infra unum anum decur- 1) Vide litteras Johannis marchionis a. 1349, 26 Dec. datas. 15
Strana 226
226 Regesta Bohemiae et Moraviac. rentem continuo de 10.000 marcarum argenti gr. prag. pagamenti regalis de pecuniis berne, que ob eandem causam in marchionatu predicto instaurari debebit, tenebuntur, ut iuris est et observate consuetudinis, providere. Adiecit eciam dictus frater noster et dominus de singulari munere gracie specialis et ob illum sinceritatis affectum, quo nos prosequitur favorose, ut quociens ipsum, quem Deus custodiat, heredes aut successores ipsius, reges Boemie, dominos nostros, non relictis masculini sexus heredibus ab hac luce migrare contin- geret, quod extunc regnum Boemie prefatum nec non omnes principatus et dominia, que ad dictum regnum Boemie pertinent, cum omnibus pertinenciis suis ad nos aut, nobis non existentibus, heredes seu proheredes nostros legitimos masculini sexus, marchiones Moravie, absque eleccione sive assumpcione alia et absque difficultate qualibet devolvatur et quod is, cuius tunc iure prefato et virtute declaracionis predicte interesse videbitur, in Boemie regem assumi et coronari debeat impedimento quolibet non obstante; qui denique dicti domini et fratris nostri, heredum, proheredum sive successorum suorum, regum Boemie, dominorum nostrorum, filiabus, si quas dimiserint, de congruenti statu secundum regni Boemie consuetudinem approbatam tenebitur et debebit decenter et magnifice providere. Neque supradictus dominus et frater noster, heredes et successores sui, Boemie reges, domini nostri, prefatum regnum Boemie aut nos, heredes seu proheredes nostri, marchiones Moravie, marchionatum eundem in toto vel in parte occasione filiarum nostrarum utrobique aut alia causa quacumque donare, vendere, obligare aut alienare debebimus aliquo dimenbracionis aut sequestracionis modo, quo prefati regni Boemie corona, principatus et dominia, que ad idem regnum pertinent, cum suis pertinenciis, ut prefertur, a nobis, heredibus et prohere- dibus nostris, marchionibus Moravie, aut dicti marchionatus devolucio a dicto domino et fratre nostro, heredibus et successoribus suis, regibus Boemie, dominis nostris, posset in prenotatis casibus quomodolibet removeri. Considerato nichilominus et extra formam pre- cedentis articuli diligenter inspecto, quod si consortes sive coniuges predicti d. nostri impe- ratoris et regis Boemie nec non marchionis Moravie seu earum alteram in tempore obitus alterius dominorum predictorum pregnantes seu pregnantem fore contingeret, quod tunc proles ipsa, si masculina fuerit, patri suo iuxta formam expressam in precedenti articulo sine qualibet difficultate succedat, si vero femella fuerit, quod tunc provideatur eidem, sicut superius est expressum. Adiecit eciam d. imperator et rex Boemie predictus et similiter extra articulum contentum in litteris infeudacionis predicte ad habundancioris cautele presidium rite decrevit, quod in supradictis principatibus videlicet rengno Boemie et marchionatu Mo- ravie primogenitus in regem sive marchionem assumi debeat, aut eo non extante, secundo- genitus, vel in deffectu secundogeniti, si fortasse non foret, terciogenitus aut quartogenitus vel quintogenitus, quodquod fuerint et sicut se casus obtulerit vite seu mortis eorum, sic quod dignitas regni et corone Boemie et marchionatus similiter penes illum remaneat, qui paterno stipiti regis vel marchionis conspicietur in procedenti linea fore propinquior, ea condicione, quod si primogenitus, secundogenitus, terciogenitus, quartogenitus seu quinto- genitus, quotquot eciam fuerint, ante obitum patris decederent et, quilibet eorum masculinos
226 Regesta Bohemiae et Moraviac. rentem continuo de 10.000 marcarum argenti gr. prag. pagamenti regalis de pecuniis berne, que ob eandem causam in marchionatu predicto instaurari debebit, tenebuntur, ut iuris est et observate consuetudinis, providere. Adiecit eciam dictus frater noster et dominus de singulari munere gracie specialis et ob illum sinceritatis affectum, quo nos prosequitur favorose, ut quociens ipsum, quem Deus custodiat, heredes aut successores ipsius, reges Boemie, dominos nostros, non relictis masculini sexus heredibus ab hac luce migrare contin- geret, quod extunc regnum Boemie prefatum nec non omnes principatus et dominia, que ad dictum regnum Boemie pertinent, cum omnibus pertinenciis suis ad nos aut, nobis non existentibus, heredes seu proheredes nostros legitimos masculini sexus, marchiones Moravie, absque eleccione sive assumpcione alia et absque difficultate qualibet devolvatur et quod is, cuius tunc iure prefato et virtute declaracionis predicte interesse videbitur, in Boemie regem assumi et coronari debeat impedimento quolibet non obstante; qui denique dicti domini et fratris nostri, heredum, proheredum sive successorum suorum, regum Boemie, dominorum nostrorum, filiabus, si quas dimiserint, de congruenti statu secundum regni Boemie consuetudinem approbatam tenebitur et debebit decenter et magnifice providere. Neque supradictus dominus et frater noster, heredes et successores sui, Boemie reges, domini nostri, prefatum regnum Boemie aut nos, heredes seu proheredes nostri, marchiones Moravie, marchionatum eundem in toto vel in parte occasione filiarum nostrarum utrobique aut alia causa quacumque donare, vendere, obligare aut alienare debebimus aliquo dimenbracionis aut sequestracionis modo, quo prefati regni Boemie corona, principatus et dominia, que ad idem regnum pertinent, cum suis pertinenciis, ut prefertur, a nobis, heredibus et prohere- dibus nostris, marchionibus Moravie, aut dicti marchionatus devolucio a dicto domino et fratre nostro, heredibus et successoribus suis, regibus Boemie, dominis nostris, posset in prenotatis casibus quomodolibet removeri. Considerato nichilominus et extra formam pre- cedentis articuli diligenter inspecto, quod si consortes sive coniuges predicti d. nostri impe- ratoris et regis Boemie nec non marchionis Moravie seu earum alteram in tempore obitus alterius dominorum predictorum pregnantes seu pregnantem fore contingeret, quod tunc proles ipsa, si masculina fuerit, patri suo iuxta formam expressam in precedenti articulo sine qualibet difficultate succedat, si vero femella fuerit, quod tunc provideatur eidem, sicut superius est expressum. Adiecit eciam d. imperator et rex Boemie predictus et similiter extra articulum contentum in litteris infeudacionis predicte ad habundancioris cautele presidium rite decrevit, quod in supradictis principatibus videlicet rengno Boemie et marchionatu Mo- ravie primogenitus in regem sive marchionem assumi debeat, aut eo non extante, secundo- genitus, vel in deffectu secundogeniti, si fortasse non foret, terciogenitus aut quartogenitus vel quintogenitus, quodquod fuerint et sicut se casus obtulerit vite seu mortis eorum, sic quod dignitas regni et corone Boemie et marchionatus similiter penes illum remaneat, qui paterno stipiti regis vel marchionis conspicietur in procedenti linea fore propinquior, ea condicione, quod si primogenitus, secundogenitus, terciogenitus, quartogenitus seu quinto- genitus, quotquot eciam fuerint, ante obitum patris decederent et, quilibet eorum masculinos
Strana 227
Annus 1356, 5—7 Aug. 227 heredes filios post se dimitteret, tunc regnum predictum Boemie ad filium primogeniti regis et marchionatus ad filium marchionis primogeniti sine difficultate qualibet devolventur, cum quilibet eorum paterno stipiti propinquior videatur. Si vero primogenitus non quidem filium sed nepotem et secundogenitus filium post se dimitterent, tunc principatus huiusmodi ad filium secundogeniti, non ad nepotem primogeniti devolventur, et hoc idem est de filiis et nepotibus terciogeniti, quartogeniti, quintogeniti et sic de singulis perpetuo senciendum, cum utique filius secundogeniti paterno stipiti propinquior, quam nepos primogeniti videatur. Nos igitur ad mandatum prefati d. nostri imperatoris et regis Boemie, quod ab ipso tamquam rege Boemie, vero et naturali domino nostro, reverenter accepimus, ac de certa ipsius sciencia — — nobis ob hoc pluries in consilium convocatis, de verbo, scitu, voluntate et expresso consensu seniorum et universitatis nostre promittimus et bona nostra fide spon- demus sine dolo prefato domino nostro marchioni, heredibus et successoribus suis, Moravie marchionibus, predicta omnia et eorum quodlibet sub omnibus sentenciis, punctis et ver- borum declaracionibus, sicut prius invenitur expressum, in casibus superius declaratis, quando seu quociens emerserint, attendere, observare et adimplere et, offerente se casu, iuxta senten- ciam, que declaratur superius, tam in articulo prenotato alias in literis infeudacionis con- tento, quam in aliis adiunctis eidem ad prefatum dominum marchionem dumtaxat aut eius heredes et successores, marchiones Moravie, tamquam ad verum et naturalem dominum, fide, homagio et obediencia habere respectum sibique in dictis casibus secundum formam precedentis articuli et aliarum declaracionum, que exprimuntur superius, vel suis heredibus et successoribus, marchionibus Moravie, tamquam veris, legitimis, naturalibus et ordinariis dominis nostris in omnibus obedire, dum tamen prefati marchiones Moravie aut alter eorum, cuius iuxta declaracionem precedencium sentenciarum eciam interfuerit, filiabus regum Boemie, dominorum nostrorum, si quas post se dimiserint, rite provideant, ut prefertur. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigillo nostre civitatis voluimus communiri. Datum Prage a. d. 1356 die quinta mensis augusti. Orig. cum sigillo civitatis de cera com. in press. perg. Brunae in archivo terrae Moraviac, privil. n. 5. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. IV p. 354 n. 243 e codice Nostiziano, ubi fol. 385 etiam versio teutonica eiusdem chartae continetur. — Ex orig. ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 22 n. 29. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 427 n. 401. — Iterum contulit Šebánek. 415) 1356, 7 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex de censu, Rudolpho duci Saxoniae et Johanni burggravio Magde- — das die . . burgermeister und die . . ratleute der stete burgensi solvendo. Budessin, Gorlicz, Luban und Lubow — — globt haben — — dem hochgebornen Rudolf herczogen ze Sachsen — — und dem edelen Johans burgrafen ze Meydeburg und grafen zu Reccz und der hochgebornen Lenen herczogin von Sachsen, unsrer lieben mumen, seiner elichen wiertinne und iren erben 200 schock pregischer grozzer pfennige ieriger gulde —
Annus 1356, 5—7 Aug. 227 heredes filios post se dimitteret, tunc regnum predictum Boemie ad filium primogeniti regis et marchionatus ad filium marchionis primogeniti sine difficultate qualibet devolventur, cum quilibet eorum paterno stipiti propinquior videatur. Si vero primogenitus non quidem filium sed nepotem et secundogenitus filium post se dimitterent, tunc principatus huiusmodi ad filium secundogeniti, non ad nepotem primogeniti devolventur, et hoc idem est de filiis et nepotibus terciogeniti, quartogeniti, quintogeniti et sic de singulis perpetuo senciendum, cum utique filius secundogeniti paterno stipiti propinquior, quam nepos primogeniti videatur. Nos igitur ad mandatum prefati d. nostri imperatoris et regis Boemie, quod ab ipso tamquam rege Boemie, vero et naturali domino nostro, reverenter accepimus, ac de certa ipsius sciencia — — nobis ob hoc pluries in consilium convocatis, de verbo, scitu, voluntate et expresso consensu seniorum et universitatis nostre promittimus et bona nostra fide spon- demus sine dolo prefato domino nostro marchioni, heredibus et successoribus suis, Moravie marchionibus, predicta omnia et eorum quodlibet sub omnibus sentenciis, punctis et ver- borum declaracionibus, sicut prius invenitur expressum, in casibus superius declaratis, quando seu quociens emerserint, attendere, observare et adimplere et, offerente se casu, iuxta senten- ciam, que declaratur superius, tam in articulo prenotato alias in literis infeudacionis con- tento, quam in aliis adiunctis eidem ad prefatum dominum marchionem dumtaxat aut eius heredes et successores, marchiones Moravie, tamquam ad verum et naturalem dominum, fide, homagio et obediencia habere respectum sibique in dictis casibus secundum formam precedentis articuli et aliarum declaracionum, que exprimuntur superius, vel suis heredibus et successoribus, marchionibus Moravie, tamquam veris, legitimis, naturalibus et ordinariis dominis nostris in omnibus obedire, dum tamen prefati marchiones Moravie aut alter eorum, cuius iuxta declaracionem precedencium sentenciarum eciam interfuerit, filiabus regum Boemie, dominorum nostrorum, si quas post se dimiserint, rite provideant, ut prefertur. In cuius rei testimonium presentes literas fieri et sigillo nostre civitatis voluimus communiri. Datum Prage a. d. 1356 die quinta mensis augusti. Orig. cum sigillo civitatis de cera com. in press. perg. Brunae in archivo terrae Moraviac, privil. n. 5. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. IV p. 354 n. 243 e codice Nostiziano, ubi fol. 385 etiam versio teutonica eiusdem chartae continetur. — Ex orig. ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 22 n. 29. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 427 n. 401. — Iterum contulit Šebánek. 415) 1356, 7 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex de censu, Rudolpho duci Saxoniae et Johanni burggravio Magde- — das die . . burgermeister und die . . ratleute der stete burgensi solvendo. Budessin, Gorlicz, Luban und Lubow — — globt haben — — dem hochgebornen Rudolf herczogen ze Sachsen — — und dem edelen Johans burgrafen ze Meydeburg und grafen zu Reccz und der hochgebornen Lenen herczogin von Sachsen, unsrer lieben mumen, seiner elichen wiertinne und iren erben 200 schock pregischer grozzer pfennige ieriger gulde —
Strana 228
228 Regesta Bohemiae et Moraviae. allerieriglich ze geben, zu gelden und ze beczalen, das halbe teil uf s. Gallen tag und das anderr halbe teil uf s. Walpurg tag, anhebende uf s. Gallen tag, der nu schirest kumftig wirt, also lang, uncz das wir odr unserr erben und nachkomen, kunge ze Behem, den ege- nanten, dem herczogen von Sachsen, dem burgrafen ze Meydeburg und seiner elichen wiertinne odr iren erben die obgenanten czweintusent schock pr. gr. mit gereiten pfennigen gar und genczlich beczalen und vergelden odr sie die burger der obgenanten stete von in mit den egenanten czweintusent schocken gereiter gr. pf. die obgenanten czweihundert ieriger gulde gar und genczlich abgelosen; — — so bescheiden wir in — —, das sie aller- ieriglich anhebende von s. Gallen tag, der nu schirest kumftig wirdet ubr ein iar, dieselben 200 schock preg. gr. pf. uns, unsern erben und nachkomen, kungen ze Beheim, odr ir erben und nachkomen abslahen sullen on alle hindernuzze an unsern rechten, renten und ierigen gulden, die sie uns pflichtig und schuldig sein ze geben also lang, uncz das wir oder unserr erben und nachkomen, kunge ze Beheim, den egenanten, dem herczogen von Sachsen, dem burgrafen von Meydeburg und seiner elichen wiertinne odr iren erben die obgenanten 2000 schocke pr. gr. mit gereiten pfeninge gar und genczlich beczalen und vergelden, odr die burger der obgenanten stete von in mit den egenanten 2000 schokken gereiter gr. pf. die Der geben ist ze obgenanten 200 schok ieriger gulde gar und genczlich abgelosen. — — Prage — — 1356 iar des nehesten suntages vor s. Laurencii tage, unserr reiche d. Rom. i. d. XI, d. Behem. i. d. X und d. keis. in dem andern iare. Per dominum .. ducem Swidniczensem Johannes de Glacz. R. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo civitatis Budissin. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 68 n. 340. — Reg. imp. VIII 2490. 416) 1356, 8 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex ad venditionem census in villis Zvole, Ohrobec et Břežany suum — Pro parte ven. Mathie Tribuniensis episcopi, capellani, tribuit consensum. familiaris et devoti nostri dilecti, maiestati nostre oblata peticio continebat, quatenus con- tractum empcionis, inter eum ab una et Henslinum Meinhardi, civem Pragensem, fidelem nostrum dilectum, parte ab alia super villa Swol celebratum, iuxta formam expressam inferius approbare, ratificare et confirmare de benignitate solita dignaremur. Contractus vero ipsius series et ordinacio sequitur in hec verba: Ego Henselinus Meinhardi — — (Sequitur tenor litterarum datarum Pragae, I. Aug., vide n. 4II.) Nos igitur ad predictarum parcium devotam supplicacionis instanciam, presertim cum iuste petentibus non sit dene- gandus assensus et predicta bona comparata sint ad hunc finem, quod in permutacione bo- norum in Landesperg cum monasterio Aule Regalis transire debeant, huiusmodi piis votis et debite racionis motivis adducti — — supradictum empcionis et vendicionis contractum — auctoritate regia Boemie approbamus ——. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Johannes Olomucensis, Theodricus Mindensis eccl. episcopi nec non nob. Czenko de Lipa,
228 Regesta Bohemiae et Moraviae. allerieriglich ze geben, zu gelden und ze beczalen, das halbe teil uf s. Gallen tag und das anderr halbe teil uf s. Walpurg tag, anhebende uf s. Gallen tag, der nu schirest kumftig wirt, also lang, uncz das wir odr unserr erben und nachkomen, kunge ze Behem, den ege- nanten, dem herczogen von Sachsen, dem burgrafen ze Meydeburg und seiner elichen wiertinne odr iren erben die obgenanten czweintusent schock pr. gr. mit gereiten pfennigen gar und genczlich beczalen und vergelden odr sie die burger der obgenanten stete von in mit den egenanten czweintusent schocken gereiter gr. pf. die obgenanten czweihundert ieriger gulde gar und genczlich abgelosen; — — so bescheiden wir in — —, das sie aller- ieriglich anhebende von s. Gallen tag, der nu schirest kumftig wirdet ubr ein iar, dieselben 200 schock preg. gr. pf. uns, unsern erben und nachkomen, kungen ze Beheim, odr ir erben und nachkomen abslahen sullen on alle hindernuzze an unsern rechten, renten und ierigen gulden, die sie uns pflichtig und schuldig sein ze geben also lang, uncz das wir oder unserr erben und nachkomen, kunge ze Beheim, den egenanten, dem herczogen von Sachsen, dem burgrafen von Meydeburg und seiner elichen wiertinne odr iren erben die obgenanten 2000 schocke pr. gr. mit gereiten pfeninge gar und genczlich beczalen und vergelden, odr die burger der obgenanten stete von in mit den egenanten 2000 schokken gereiter gr. pf. die Der geben ist ze obgenanten 200 schok ieriger gulde gar und genczlich abgelosen. — — Prage — — 1356 iar des nehesten suntages vor s. Laurencii tage, unserr reiche d. Rom. i. d. XI, d. Behem. i. d. X und d. keis. in dem andern iare. Per dominum .. ducem Swidniczensem Johannes de Glacz. R. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo civitatis Budissin. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 68 n. 340. — Reg. imp. VIII 2490. 416) 1356, 8 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex ad venditionem census in villis Zvole, Ohrobec et Břežany suum — Pro parte ven. Mathie Tribuniensis episcopi, capellani, tribuit consensum. familiaris et devoti nostri dilecti, maiestati nostre oblata peticio continebat, quatenus con- tractum empcionis, inter eum ab una et Henslinum Meinhardi, civem Pragensem, fidelem nostrum dilectum, parte ab alia super villa Swol celebratum, iuxta formam expressam inferius approbare, ratificare et confirmare de benignitate solita dignaremur. Contractus vero ipsius series et ordinacio sequitur in hec verba: Ego Henselinus Meinhardi — — (Sequitur tenor litterarum datarum Pragae, I. Aug., vide n. 4II.) Nos igitur ad predictarum parcium devotam supplicacionis instanciam, presertim cum iuste petentibus non sit dene- gandus assensus et predicta bona comparata sint ad hunc finem, quod in permutacione bo- norum in Landesperg cum monasterio Aule Regalis transire debeant, huiusmodi piis votis et debite racionis motivis adducti — — supradictum empcionis et vendicionis contractum — auctoritate regia Boemie approbamus ——. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Johannes Olomucensis, Theodricus Mindensis eccl. episcopi nec non nob. Czenko de Lipa,
Strana 229
Annus 1356, 7—8 Aug. 229 supremus camerarius regni Boemie, Petrus, Jodocus et Vlricus fratres de Rosenberg, Andreas de Duba, Heinricus de Nova Domo et alii quam plures nobiles et fideles fide digni. — Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, VI idus augusti, regn. nostr. a. X, imperii vero primo." Per d. imperatorem cancellarius. R. Heinricus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., deperdito, Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 87 n. 138. — Teige, Základy st. mistopisu Praž. I p. 283. — Reg. imp. VIII 2491. 417) (1356, 8 Aug.) Karolus imperator et rex civitati Veronensi privilegium a Venceslao rege concessum con- firmat, modum consilii civitatis eligendi constituit, fraternitatem mechanicorum prohibet et Bohemos Theutunicis in omnibus iuribus parificat. — venientes ad imperialis maiestatis nostre presenciam fideles nostri dilecti iudex et iurati pro se ac universitate civium et hominum utriusque lingwagii et ydeomatis, tam theotunici quam bohemici, civi- tatis nostre Veronensis nobis humiliter supplicare curarunt, quatenus eis et civitati predicte graciam facientes specialem, litteras incliti Wenceslai, dive memorie Bohemie et Polonie regis, avi nostri karissimi, et circa iura et emunitates in eis contenta datas et concessas dignaremur de benignitate regia? Bohemie graciosius confirmare, quarum tenor legitur in hec verba: Nos Wenceslaus dei gracia etc.1 Nos itaque — — ratificamus — —. Preterea volentes, ut prefati cives et incole predicte civitatis Veronensis pacis dulcedine et quietis amenitate nostris et futuris temporibus feliciter pociantur, statuimus — —, quod subcame- rarius regni nostri Bohemie — — extunc inantea de utriusque lingwe, tam bohemice quam theotunice, similiter eloquio et linguagio in civitate ipsa sex viros Bohemos pro parte Bohemorum et sex viros lingwe peritos theotunice pro parte Theotunicorum, scabinos et consules legales ydoneos et sufficientes ad officium consulatus annis singulis possint et teneantur eligere et constituere, qui dictum officium in iudicio et consilio eloqui et proferre possint et valeant ac digne facere et laudabiliter exercere. Eleccionem vero ac disposicionem de persona vel personis iudicis vel iudicum in dicta civitate statuenda vel statuendis nostre dumtaxat provisioni specialiter duximus reservandum. Ceterum decernimus et statuimus, quod deinceps inantea cives et incole alienigene possint et valeant in foro et platea comuni civitatis predicte domos eis emere seu eciam edificare et constituere licite ac libere easque inhabitare et habitacionem in eis facere personalem impedimento civium predictorum et aliorum quorumcumque non obstante. Volumus insuper et decrevimus, ut exnunc inantea perpetuo omnes cives et incole Bohemi dicte civitatis eisdem et similibus paribusque et omnibus et singulis iuribus, imunitatibus, consuetudinibus et comodis cum concivibus et incolis Theotunicis, in quibuscunque rebus sint vel esse poterint quomodo- libet in futurum, pociantur et gaudeant paresque et equales eis sint et fiant in omnibus, a) sic in or. — b) ms.: regni. 1) Litteras Venceslai regis sub data 1303, 1 Sept. vide Schieche l. c. p. 345 n. 1.
Annus 1356, 7—8 Aug. 229 supremus camerarius regni Boemie, Petrus, Jodocus et Vlricus fratres de Rosenberg, Andreas de Duba, Heinricus de Nova Domo et alii quam plures nobiles et fideles fide digni. — Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, VI idus augusti, regn. nostr. a. X, imperii vero primo." Per d. imperatorem cancellarius. R. Heinricus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., deperdito, Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 87 n. 138. — Teige, Základy st. mistopisu Praž. I p. 283. — Reg. imp. VIII 2491. 417) (1356, 8 Aug.) Karolus imperator et rex civitati Veronensi privilegium a Venceslao rege concessum con- firmat, modum consilii civitatis eligendi constituit, fraternitatem mechanicorum prohibet et Bohemos Theutunicis in omnibus iuribus parificat. — venientes ad imperialis maiestatis nostre presenciam fideles nostri dilecti iudex et iurati pro se ac universitate civium et hominum utriusque lingwagii et ydeomatis, tam theotunici quam bohemici, civi- tatis nostre Veronensis nobis humiliter supplicare curarunt, quatenus eis et civitati predicte graciam facientes specialem, litteras incliti Wenceslai, dive memorie Bohemie et Polonie regis, avi nostri karissimi, et circa iura et emunitates in eis contenta datas et concessas dignaremur de benignitate regia? Bohemie graciosius confirmare, quarum tenor legitur in hec verba: Nos Wenceslaus dei gracia etc.1 Nos itaque — — ratificamus — —. Preterea volentes, ut prefati cives et incole predicte civitatis Veronensis pacis dulcedine et quietis amenitate nostris et futuris temporibus feliciter pociantur, statuimus — —, quod subcame- rarius regni nostri Bohemie — — extunc inantea de utriusque lingwe, tam bohemice quam theotunice, similiter eloquio et linguagio in civitate ipsa sex viros Bohemos pro parte Bohemorum et sex viros lingwe peritos theotunice pro parte Theotunicorum, scabinos et consules legales ydoneos et sufficientes ad officium consulatus annis singulis possint et teneantur eligere et constituere, qui dictum officium in iudicio et consilio eloqui et proferre possint et valeant ac digne facere et laudabiliter exercere. Eleccionem vero ac disposicionem de persona vel personis iudicis vel iudicum in dicta civitate statuenda vel statuendis nostre dumtaxat provisioni specialiter duximus reservandum. Ceterum decernimus et statuimus, quod deinceps inantea cives et incole alienigene possint et valeant in foro et platea comuni civitatis predicte domos eis emere seu eciam edificare et constituere licite ac libere easque inhabitare et habitacionem in eis facere personalem impedimento civium predictorum et aliorum quorumcumque non obstante. Volumus insuper et decrevimus, ut exnunc inantea perpetuo omnes cives et incole Bohemi dicte civitatis eisdem et similibus paribusque et omnibus et singulis iuribus, imunitatibus, consuetudinibus et comodis cum concivibus et incolis Theotunicis, in quibuscunque rebus sint vel esse poterint quomodo- libet in futurum, pociantur et gaudeant paresque et equales eis sint et fiant in omnibus, a) sic in or. — b) ms.: regni. 1) Litteras Venceslai regis sub data 1303, 1 Sept. vide Schieche l. c. p. 345 n. 1.
Strana 230
230 Regesta Bohemiae et Moraviae. et econtra Theotunici parificentur, ut predicitur, Bohemis per omnia in eisdem. Quodque omnes et singuli honesti, probi et fame bone homines, tam Bohemi quam Theotunici, veni- entes undecunque in civitatem predictam, habitacionem et incolatum inibi facere volentes, sine omni difficultate admittantur, recipiantur et assumantur ad morandum et habitandum in ea sub eisdem consuetudinibus, iuribus, comodis et oneribus ipsius civitatis, que et quas ad presens habere dinoscitur vel habitura est in futurum. Ne autem huiusmodi hominibus, dictam civitatem intrare et habitare volentibus, quedam fraternitas, que inter mechanicos et artifices in ipsa civitate habetur et haberi dicitur, impedimentum seu preiudicium possit aliquod in posterum generare, ipsam fraternitatem seu societatem regia auctoritate exnunc tollimus, irritamus — —. Volumus insuper et sanccimus decreto regio, quod tam Bohemi quam Theotunici maccella carnium et alia quevis artificia equaliter et parili modo teneant et habeant, in eisque operaciones suas exerceant et faciant, nec sit in carnificio seu alüis artificiis melior condicio alicuius inter eos, sed omnes paribus iuribus pociantur in eisdem. Postremo statuimus ac decrevimus, ut deinceps inposterum pannifices cives incole supra- dicte civitatis pannos suos per“ se factos et contextos nequaquam incisos ad ulnas, sed ex integro dumtaxat et integros vendant et vendere teneantur, prout in civitate Pragensi alii pannifices pannos suos per se factos et contextos integros et integre vendere consueverunt. — — Datum etc.1 Welco decanus Saccensis etc. Copia saec. XV in. in formulario bibl. Svidnicensis cod. I 243 fol. 106 n. 64. — Ed. Schieche, Ein Schweidnitzer Formularbuch Johanns v. Neumarkt, Zft. d. Ver. f. Gesch. Schlesiens LXI p. 351 n. 8; Svíd- nický formulář Jana ze Středy, Čas. Archivní školy V p. 151 n. 8. — Commem. in confirmatione Ferdinandi I regie de a. 1547, 24 Sept., Cod. iur. mun. II p. 530 n. 362. 418) 1356, 8 Aug. Pragae. Karolus imperator et rer b. Mariae in Arena ord. s. Aug. et s. Vincentii ord. Praem. monasteriis extra muros civitatis Vratislaviensis, monasterio Lubensi nec non aliis monasteriis in principatu Vratislaviensi situatis mandat, ut Annae imperatrici ad Rhenum et alia loca imperii proficiscenti triginta sexagenas dare et ipsas Conrado de Falkenhain, capitaneo Vrati- slaviensi, solvere curent. Extr. Reg. imp. VIII 6887 e formulario saec. XIV in bibliotheca universit. Vratislaviensis sign. IV fol. 168. 419) 1356 (Aug.—Sept.) Pragae. Karolus imperator et rex Conrado de Falkenhain capitaneo Vratislaviensi mandat, ut 20 sexagenae ab oppido Novo Foro nec non 30 sexagenae a monasteriis (vide n. 418 ) sol- vendae quam primo per pignora conquirantur. Extr. Reg. imp. VIII 6888 e formulario eodem. a) ms.: pro. 1) Data commemoratur in confirmatione regis Ferdinandi.
230 Regesta Bohemiae et Moraviae. et econtra Theotunici parificentur, ut predicitur, Bohemis per omnia in eisdem. Quodque omnes et singuli honesti, probi et fame bone homines, tam Bohemi quam Theotunici, veni- entes undecunque in civitatem predictam, habitacionem et incolatum inibi facere volentes, sine omni difficultate admittantur, recipiantur et assumantur ad morandum et habitandum in ea sub eisdem consuetudinibus, iuribus, comodis et oneribus ipsius civitatis, que et quas ad presens habere dinoscitur vel habitura est in futurum. Ne autem huiusmodi hominibus, dictam civitatem intrare et habitare volentibus, quedam fraternitas, que inter mechanicos et artifices in ipsa civitate habetur et haberi dicitur, impedimentum seu preiudicium possit aliquod in posterum generare, ipsam fraternitatem seu societatem regia auctoritate exnunc tollimus, irritamus — —. Volumus insuper et sanccimus decreto regio, quod tam Bohemi quam Theotunici maccella carnium et alia quevis artificia equaliter et parili modo teneant et habeant, in eisque operaciones suas exerceant et faciant, nec sit in carnificio seu alüis artificiis melior condicio alicuius inter eos, sed omnes paribus iuribus pociantur in eisdem. Postremo statuimus ac decrevimus, ut deinceps inposterum pannifices cives incole supra- dicte civitatis pannos suos per“ se factos et contextos nequaquam incisos ad ulnas, sed ex integro dumtaxat et integros vendant et vendere teneantur, prout in civitate Pragensi alii pannifices pannos suos per se factos et contextos integros et integre vendere consueverunt. — — Datum etc.1 Welco decanus Saccensis etc. Copia saec. XV in. in formulario bibl. Svidnicensis cod. I 243 fol. 106 n. 64. — Ed. Schieche, Ein Schweidnitzer Formularbuch Johanns v. Neumarkt, Zft. d. Ver. f. Gesch. Schlesiens LXI p. 351 n. 8; Svíd- nický formulář Jana ze Středy, Čas. Archivní školy V p. 151 n. 8. — Commem. in confirmatione Ferdinandi I regie de a. 1547, 24 Sept., Cod. iur. mun. II p. 530 n. 362. 418) 1356, 8 Aug. Pragae. Karolus imperator et rer b. Mariae in Arena ord. s. Aug. et s. Vincentii ord. Praem. monasteriis extra muros civitatis Vratislaviensis, monasterio Lubensi nec non aliis monasteriis in principatu Vratislaviensi situatis mandat, ut Annae imperatrici ad Rhenum et alia loca imperii proficiscenti triginta sexagenas dare et ipsas Conrado de Falkenhain, capitaneo Vrati- slaviensi, solvere curent. Extr. Reg. imp. VIII 6887 e formulario saec. XIV in bibliotheca universit. Vratislaviensis sign. IV fol. 168. 419) 1356 (Aug.—Sept.) Pragae. Karolus imperator et rex Conrado de Falkenhain capitaneo Vratislaviensi mandat, ut 20 sexagenae ab oppido Novo Foro nec non 30 sexagenae a monasteriis (vide n. 418 ) sol- vendae quam primo per pignora conquirantur. Extr. Reg. imp. VIII 6888 e formulario eodem. a) ms.: pro. 1) Data commemoratur in confirmatione regis Ferdinandi.
Strana 231
Annus 1356, 8—9 Aug. 231 420) 1356, 8 Aug. Castri Freudenburg cum oppido Friedland infeudatio. Ego Hersco de Roza- lowicz notum facio — —, quod cum — — d. Karolus Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, dominus meus graciosus, michi et meis heredibus et successoribus imperpetuum castrum Freudemburg cum opido Fridlant nec non villis, agris — — ceterisque eiusdem castri perti- nenciis universis pro duobus milibus et trecentis sexagenis gr. den. prag. parate pecunie vendiderit ac nobis tamquam rex Boemie in feudum hereditarium ac veri et iusti heredi- tarii feudi titulo rite contulerit et donaverit, prout in litteris suis desuper editis et con- fectis plenius continetur, sibi suisque heredibus et successoribus, Boemie regibus, ac corone regni eiusdem pro me meisque heredibus et successoribus ad sancta Dei ewangelia iuravi et iuro in hiis scriptis, ipsis tamquam veris hereditariis nostris dominis ac dominio here- ditario fidelitatem, omagium et obedienciam debitos ad modum aliorum hereditariorum" feodalium regni Boemie predicti perpetuis temporibus exhibere. Promitto eciam pro me dictisque heredibus et successoribus meis dicto domino meo, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, quod si et quandocumque dictum castrum ac prefatas eius pertinencias a festo s. Galli venturo proxime infra duos annos continuos pro antedicta summa pecunie reemere voluerint, nos ipsis sine contradicione qualibet voluntarie condescendemus et in absencia vel in defectu ipsorum illustri principi d. Bolkoni duci Slesie et domino Swidni- censi nec non ven. in Chr. patribus dd. Johanni Olomucensis et Theodrico Mindensis eccl. episcopis aut eorum alteri, qui presens extiterit et hoc ipsorum nomine pecierit, ad manus regum Boemie, pro tempore dominorum nostrorum, de eadem reempcione absque impedimento — — Datum Prage a. d. 1356 proxima quolibet favebimus durante spacio temporis antedicti. feria secunda ante diem b. Laurencii. Orig. cum sig. de cera rubra communi impressa, in press. perg., Pragae in archivo coronae regni Bo- hemiae. Sigillum habet in campo rotam molarem, in cuius medio crux apparet; S:HERMANI : DE - ROSA- LOWICE. — Ed. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 156 n. 113. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 25 n. 30. — Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. I p. 507 n. 18. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 430 n. 402; ib. II, 3 p. 41 n. 17. 421) 1356, 9 Aug. Brunae. Civitas Bruna litteris infeudationis Johannis marchionis Moraviae et conditionibus de iure successionis in regno Bohemiae et marchionatu Moraviae istic expressis satisfacere promittit. Nos Jacobus de Ror iudex et Nicolaus Ellendi, pro nunc magister civium, Nicolaus Swerceri, Johannes Anshelmi, Henslinus Oum ruffis finibus, Bernhardus de Wischow, Hainricus Fuchso, Haimlinus pellifex, Henslinus pistor, Bohuschus de Thuschnabicz, Peschlinus Smelczlini, Hainricus Thuschclini et Sidlinus de Lapanicz iurati cives civitatis Brunnensis notum facimus — —, quod quia in litteris magnifici et excellentis principis domini Johannis marchionis Moravie, domini nostri graciosi, quas ipse — — serenissimo ac invictissimo a) hereditarium, or.
Annus 1356, 8—9 Aug. 231 420) 1356, 8 Aug. Castri Freudenburg cum oppido Friedland infeudatio. Ego Hersco de Roza- lowicz notum facio — —, quod cum — — d. Karolus Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, dominus meus graciosus, michi et meis heredibus et successoribus imperpetuum castrum Freudemburg cum opido Fridlant nec non villis, agris — — ceterisque eiusdem castri perti- nenciis universis pro duobus milibus et trecentis sexagenis gr. den. prag. parate pecunie vendiderit ac nobis tamquam rex Boemie in feudum hereditarium ac veri et iusti heredi- tarii feudi titulo rite contulerit et donaverit, prout in litteris suis desuper editis et con- fectis plenius continetur, sibi suisque heredibus et successoribus, Boemie regibus, ac corone regni eiusdem pro me meisque heredibus et successoribus ad sancta Dei ewangelia iuravi et iuro in hiis scriptis, ipsis tamquam veris hereditariis nostris dominis ac dominio here- ditario fidelitatem, omagium et obedienciam debitos ad modum aliorum hereditariorum" feodalium regni Boemie predicti perpetuis temporibus exhibere. Promitto eciam pro me dictisque heredibus et successoribus meis dicto domino meo, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, quod si et quandocumque dictum castrum ac prefatas eius pertinencias a festo s. Galli venturo proxime infra duos annos continuos pro antedicta summa pecunie reemere voluerint, nos ipsis sine contradicione qualibet voluntarie condescendemus et in absencia vel in defectu ipsorum illustri principi d. Bolkoni duci Slesie et domino Swidni- censi nec non ven. in Chr. patribus dd. Johanni Olomucensis et Theodrico Mindensis eccl. episcopis aut eorum alteri, qui presens extiterit et hoc ipsorum nomine pecierit, ad manus regum Boemie, pro tempore dominorum nostrorum, de eadem reempcione absque impedimento — — Datum Prage a. d. 1356 proxima quolibet favebimus durante spacio temporis antedicti. feria secunda ante diem b. Laurencii. Orig. cum sig. de cera rubra communi impressa, in press. perg., Pragae in archivo coronae regni Bo- hemiae. Sigillum habet in campo rotam molarem, in cuius medio crux apparet; S:HERMANI : DE - ROSA- LOWICE. — Ed. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 156 n. 113. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 25 n. 30. — Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. I p. 507 n. 18. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 430 n. 402; ib. II, 3 p. 41 n. 17. 421) 1356, 9 Aug. Brunae. Civitas Bruna litteris infeudationis Johannis marchionis Moraviae et conditionibus de iure successionis in regno Bohemiae et marchionatu Moraviae istic expressis satisfacere promittit. Nos Jacobus de Ror iudex et Nicolaus Ellendi, pro nunc magister civium, Nicolaus Swerceri, Johannes Anshelmi, Henslinus Oum ruffis finibus, Bernhardus de Wischow, Hainricus Fuchso, Haimlinus pellifex, Henslinus pistor, Bohuschus de Thuschnabicz, Peschlinus Smelczlini, Hainricus Thuschclini et Sidlinus de Lapanicz iurati cives civitatis Brunnensis notum facimus — —, quod quia in litteris magnifici et excellentis principis domini Johannis marchionis Moravie, domini nostri graciosi, quas ipse — — serenissimo ac invictissimo a) hereditarium, or.
Strana 232
232 Regesta Bohemiae et Moraviae. principi et domino d. Karolo Romanorum imperatori s. a. et gloriosissimo Boemie regi super recognicione feudi marchionatus Moravie et eius pertinenciis erogasse dinoscitur, que- dam specialis clausula reperitur expressa, cuius tenor sive sentencia sequitur in hec verba: Et quamvis de iure communi et positivo consistat — — (Vide superius litteras civitatis Pragensis n. 414; hic in fine legitur: „et eciam nepos secundogeniti eidem paterno stipiti vicinior utique quam pronepos primogeniti videatur.“) Nos igitur ad mandatum d. nostri marchionis, quod ab ipso tamquam vero et naturali domino nostro reverenter accepimus, et de certa ipsius sciencia — — nobis ob hoc pluries in consilium convocatis, de verbo, scitu, voluntate et expresso consensu seniorum et universitatis nostre promittimus et bona nostra fide sine dolo spondemus prefato domino nostro imperatori et regi Boemie tamquam Boemie regi, heredibus et successoribus suis, regibus Boemie, predicta omnia et eorum quodlibet sub omnibus sentenciis, punctis et verborum declaracionibus, sicut prius invenitur expressum, in casibus declaratis superius, quando seu quociens emerserint, attendere, observare et adimplere et offerente se casu iuxta sentenciam, que declaratur superius, tam in articulo prenotato alias in litteris infeudacionis contento, quam in aliis adiunctis eidem, ad prefatum d. imperatorem et regem Boemie tamquam Boemie regem, heredes et successores suos, reges Boemie, tamquam ad verum et naturale dominium, fide, homagio et obediencia habere respectum sibique in dictis casibus secundum formam precedentis articuli et aliarum decla- racionum, que exprimuntur superius, vel suis heredibus et successoribus, regibus Boemie, tamquam veris legitimis, naturalibus et ordinariis dominis nostris in omnibus obedire, dum tamen prefati reges Boemie aut alter eorum, cuius iuxta declaracionem precedencium sen- tenciarum tunc interfuerit, filiabus marchionum Moravie, dominorum nostrorum, si quas post se dimiserint, rite provideant, ut prefertur. — — Datum ibidem in Brunna in vigilia s. Laurencii mart. a. d. 1356. Orig. cum sig. „iudicis et iuratorum in Brunna“ de cera viridi communi impressa in cordula ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. e cop. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 25 n. 31. — Extr. Balbin, Miscell.hist. I, 8 p. 180 n. 10. — Dobner, Mon. Boem. hist. IV p. 354 n. 241. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 427 n. 401. 422) 1356, 9 Aug. Brunae. Civitas Znojmo eandem facit promissionem. Nos Weichardus iudex, Dietricus de Dyax magister civium, Symon Derrer, Albertus Stanislai, Jacobus Nagenchamp, Fride- ricus Friczonis, Witlinus Prager, Laurencius institor, Vlricus Ceissel, Nycolaus Staynhauser, Hermannus liniator, Martinus Thymonis, Symon melczer, Nycolaus Reschel, Heinricus de Rotenburch, Nycolaus de Gnelestorf, Paulus Scheffler, iurati totaque universitas civium civitatis Snoymensis notum facimus — —, quod quia in litteris — —. (Quae sequuntur, cum litteris civitatis Brunae conveniunt, vide chartam praecedentem, n. 421.) Datum ibidem in Brunna in vigilia s. Laurencii mart. a. d. 1356. Orig., cui „sigillum civium de Znoyma" de cera communi in cord. ser. appensum est, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Brandl, Cod. Mor. dipl. IX p. 28 n. 33.
232 Regesta Bohemiae et Moraviae. principi et domino d. Karolo Romanorum imperatori s. a. et gloriosissimo Boemie regi super recognicione feudi marchionatus Moravie et eius pertinenciis erogasse dinoscitur, que- dam specialis clausula reperitur expressa, cuius tenor sive sentencia sequitur in hec verba: Et quamvis de iure communi et positivo consistat — — (Vide superius litteras civitatis Pragensis n. 414; hic in fine legitur: „et eciam nepos secundogeniti eidem paterno stipiti vicinior utique quam pronepos primogeniti videatur.“) Nos igitur ad mandatum d. nostri marchionis, quod ab ipso tamquam vero et naturali domino nostro reverenter accepimus, et de certa ipsius sciencia — — nobis ob hoc pluries in consilium convocatis, de verbo, scitu, voluntate et expresso consensu seniorum et universitatis nostre promittimus et bona nostra fide sine dolo spondemus prefato domino nostro imperatori et regi Boemie tamquam Boemie regi, heredibus et successoribus suis, regibus Boemie, predicta omnia et eorum quodlibet sub omnibus sentenciis, punctis et verborum declaracionibus, sicut prius invenitur expressum, in casibus declaratis superius, quando seu quociens emerserint, attendere, observare et adimplere et offerente se casu iuxta sentenciam, que declaratur superius, tam in articulo prenotato alias in litteris infeudacionis contento, quam in aliis adiunctis eidem, ad prefatum d. imperatorem et regem Boemie tamquam Boemie regem, heredes et successores suos, reges Boemie, tamquam ad verum et naturale dominium, fide, homagio et obediencia habere respectum sibique in dictis casibus secundum formam precedentis articuli et aliarum decla- racionum, que exprimuntur superius, vel suis heredibus et successoribus, regibus Boemie, tamquam veris legitimis, naturalibus et ordinariis dominis nostris in omnibus obedire, dum tamen prefati reges Boemie aut alter eorum, cuius iuxta declaracionem precedencium sen- tenciarum tunc interfuerit, filiabus marchionum Moravie, dominorum nostrorum, si quas post se dimiserint, rite provideant, ut prefertur. — — Datum ibidem in Brunna in vigilia s. Laurencii mart. a. d. 1356. Orig. cum sig. „iudicis et iuratorum in Brunna“ de cera viridi communi impressa in cordula ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. e cop. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 25 n. 31. — Extr. Balbin, Miscell.hist. I, 8 p. 180 n. 10. — Dobner, Mon. Boem. hist. IV p. 354 n. 241. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 427 n. 401. 422) 1356, 9 Aug. Brunae. Civitas Znojmo eandem facit promissionem. Nos Weichardus iudex, Dietricus de Dyax magister civium, Symon Derrer, Albertus Stanislai, Jacobus Nagenchamp, Fride- ricus Friczonis, Witlinus Prager, Laurencius institor, Vlricus Ceissel, Nycolaus Staynhauser, Hermannus liniator, Martinus Thymonis, Symon melczer, Nycolaus Reschel, Heinricus de Rotenburch, Nycolaus de Gnelestorf, Paulus Scheffler, iurati totaque universitas civium civitatis Snoymensis notum facimus — —, quod quia in litteris — —. (Quae sequuntur, cum litteris civitatis Brunae conveniunt, vide chartam praecedentem, n. 421.) Datum ibidem in Brunna in vigilia s. Laurencii mart. a. d. 1356. Orig., cui „sigillum civium de Znoyma" de cera communi in cord. ser. appensum est, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Brandl, Cod. Mor. dipl. IX p. 28 n. 33.
Strana 233
Annus 1356, 9 Aug. 233 423) 1356, 9 Aug. Iglaviae. Civitas Iglaviensis eandem facit promissionem. Nos Heymannus Juvenis de Broda Theutunicali iudex, Heynczlinus Pronzlaber, magister civium, Chunczlinus Hertwici, Nicolaus Monachus, Vlricus de Heyczmadorf, Jacobus de Pylgrems, Jacobus Richnauer, Chunczmannus Styzlai, Martinus doleator, Petrus de Polna, Michahel Heydenrici, Frid- mannus Haslauer, Nicolaus Peeschil iurati et cives Iglauiensis civitatis notum facimus — —, quod quia in litteris — — (Quae sequuntur, cum litteris civitatis Brunae n. 421 con- veniunt.) Datum ibidem in Iglauia in vigilia s. Laurencii mart. a. d. 1356. Orig., cui sigillum trigonum civitatis de cera viridi communi impressa in cord. ser. est appensum, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 180 n. 10. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 28 n. 34. 424) (1356, 9 Aug.) Nos Peczoldus advocatus, Civitas Olomucensis eandem facit promissionem. Mylotha, Johannes de Geweczka, Nicolaus Bernhardi et Adam consules, Nicolaus Pothen- walder, Mathias carnifex, Vla de Praga, Johannes Nymandi, Cunczmannus Eyssnerii, Hens- linus Straubinger et Zdenko iurati cives civitatis Olomucensis, qui nunc sumus actu aut qui pro tempore erimus in futurum, notum facimus — —, quod quia in litteris — — (Quae sequuntur, cum tenore litterarum civitatis Brunae n. 421 conveniunt.) In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillo nostre civitatis volumus communiri. Datum.“ Orig., cui „sigillum civium de Olomucz“ de cera rubra communi impressa in cord. ser. est appensum, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 179 n. 10. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 28 n. 32. 425) 1356, 9 Aug. Pragae. Albertus de Chřenovice litteris Karoli imperatoris et regis renuntiare promittit, si Bolco dux Svidnicensis sibi de debito satisfecerit. Ich Albrecht von Crenewicz bekenne —, wann der allerd. furste und herre h. Karl Romischer keiser — — und kunig zu Beheim, mein lieber gnediger herre, mir und meinen erben fur den hochgebornen fursten und herren h. Bolken herczogen von Slesien und herren zu der Swidnicz und zu dem Jawr und mit im gelobet hat und uns seine keiserlichen briefe doruber geben hat, daz uns der- selbe herre der herczog alle briefe und gelubde, die er uns umb sibenhundert schok gr. pf. prag. muncze, die er uns fur den egenanten unsern herren den keiser schuldig ist, geben und getan hat, gancz und stet halden wolle und sulle, dorumb gelob ich fur mich und die egenanten meine erben dem obgenanten meinem herren dem keiser, seinen erben und nachkomen, kungen zu Beheim, wenn daz geschicht, daz uns sulche briefe und gelubde von dem obgenanten herren,.. dem herczogen, gehalden und volbracht werden, und uns a) aic in or.
Annus 1356, 9 Aug. 233 423) 1356, 9 Aug. Iglaviae. Civitas Iglaviensis eandem facit promissionem. Nos Heymannus Juvenis de Broda Theutunicali iudex, Heynczlinus Pronzlaber, magister civium, Chunczlinus Hertwici, Nicolaus Monachus, Vlricus de Heyczmadorf, Jacobus de Pylgrems, Jacobus Richnauer, Chunczmannus Styzlai, Martinus doleator, Petrus de Polna, Michahel Heydenrici, Frid- mannus Haslauer, Nicolaus Peeschil iurati et cives Iglauiensis civitatis notum facimus — —, quod quia in litteris — — (Quae sequuntur, cum litteris civitatis Brunae n. 421 con- veniunt.) Datum ibidem in Iglauia in vigilia s. Laurencii mart. a. d. 1356. Orig., cui sigillum trigonum civitatis de cera viridi communi impressa in cord. ser. est appensum, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 180 n. 10. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 28 n. 34. 424) (1356, 9 Aug.) Nos Peczoldus advocatus, Civitas Olomucensis eandem facit promissionem. Mylotha, Johannes de Geweczka, Nicolaus Bernhardi et Adam consules, Nicolaus Pothen- walder, Mathias carnifex, Vla de Praga, Johannes Nymandi, Cunczmannus Eyssnerii, Hens- linus Straubinger et Zdenko iurati cives civitatis Olomucensis, qui nunc sumus actu aut qui pro tempore erimus in futurum, notum facimus — —, quod quia in litteris — — (Quae sequuntur, cum tenore litterarum civitatis Brunae n. 421 conveniunt.) In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillo nostre civitatis volumus communiri. Datum.“ Orig., cui „sigillum civium de Olomucz“ de cera rubra communi impressa in cord. ser. est appensum, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 179 n. 10. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 28 n. 32. 425) 1356, 9 Aug. Pragae. Albertus de Chřenovice litteris Karoli imperatoris et regis renuntiare promittit, si Bolco dux Svidnicensis sibi de debito satisfecerit. Ich Albrecht von Crenewicz bekenne —, wann der allerd. furste und herre h. Karl Romischer keiser — — und kunig zu Beheim, mein lieber gnediger herre, mir und meinen erben fur den hochgebornen fursten und herren h. Bolken herczogen von Slesien und herren zu der Swidnicz und zu dem Jawr und mit im gelobet hat und uns seine keiserlichen briefe doruber geben hat, daz uns der- selbe herre der herczog alle briefe und gelubde, die er uns umb sibenhundert schok gr. pf. prag. muncze, die er uns fur den egenanten unsern herren den keiser schuldig ist, geben und getan hat, gancz und stet halden wolle und sulle, dorumb gelob ich fur mich und die egenanten meine erben dem obgenanten meinem herren dem keiser, seinen erben und nachkomen, kungen zu Beheim, wenn daz geschicht, daz uns sulche briefe und gelubde von dem obgenanten herren,.. dem herczogen, gehalden und volbracht werden, und uns a) aic in or.
Strana 234
234 Regesta Bohemiae et Moraviac. daz egenant gelt gerichtet und beczalet wirdet, daz wir denn demselben unserm herren, .. dem keiser und seinen erben oder nachkomen, kungen zu Beheim, die egenanten seine brief widergeben wollen und sullen on alles vercziehen und widerrede. — — Der geben ist zu Prage — — 1356 iar an s. Laurencen abent. Orig. cum sig. de cera rubra communi impressa, in press. perg., Pragae in archivo coronae regni Bo- hemiae. In clipeo sigilli pomum cum tribus gladiis infixis. 426) 1356, 10 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex fratribus de Kottewicz („Cuncze und Witche von Kottewicz ein dorf genannt das Halbe Doreff, gelegen an dem wasser der gebruder“ ) confert: Czirne genannt in dem Gorliczschen weichbilde, und mit solichen greniczen, also czwischen beiden Czernen uf bis an Pheibemans forth genannt und bis an Wilhelms hammerstadt mit heiden, czeidelweiden, hemmern, fischereien und darczu mit freier geiagd uf der Gor- liczschen heide also, das sie, ire erben und nochkomen von demselben dorfe mit seiner zugehorunge uns, unsern erben und nochkomen, kunigen zu Behem, getreulich und fleissiglich dienen sullen — — und alles das gegen uns thun, das getreu diener und manne gegen irer rechten herrschaft schuldig sein zu tun, unschedlich andern leuten an iren rechten. — Der gebn ist zu Prag — — 1356 iare am s. Laurencii tag, unser reiche d. Rom. in d. XI, d. Behm. in d. X und d. keis. in dem andern. Cop. saec. XVIII in chartulario Lusatiae Superioris in bibl. Societ. scientiarum Gorlicensis I 232. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausitz. Urk. p. 69 n. 341. — Reg. imp. VIII 2492. 427) 1356, 11 Aug. Pragae. Consules cum senioribus Maioris civitatis Pragensis poenas constituunt, quas incurrere debebunt, qui in damnum civitatis quomodolibet laborare vel contra iudicia consulum vel scabinorum ad regem appellare praesumpserint. Cоp. coaeva in „Libro vetustissimo statutorum et aliarum rerum memorabilium Veteris urbis Pragensis“, ms. archivi civitatis Pragensis n. 986 fol. 148v (278). — Ed. Rössler, Das altprager Stadtrecht p. 52 n. 80, 81. 428) 1356, 12 Aug. Vratislaviae. Karolus imperator et rex civitati Vratislaviensi omnia privilegia et iura denuo confirmat et omnes terras et civitates Poloniae, quae ad reges Bohemiae pervenerint, ducatui Vratislavi- ensi in perpetuum adunire nec unquam a regno et corona Bohemiae separare promittit. „Quamvis innata cordi nostro benignitas.“ Signum etc. „Huius rei testes sunt ven. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis, Theodricus Mindensis episcopi, ill. Rudolphus Austrie, Bolko Suidnicensis, Johannes Opauie, Wenceslaus et Ludwicus Legnicenses et Bolko Opoliensis duces, nec non spect. Burchardus burgravius Magdeburgensis, Vlricus de Helfenstein
234 Regesta Bohemiae et Moraviac. daz egenant gelt gerichtet und beczalet wirdet, daz wir denn demselben unserm herren, .. dem keiser und seinen erben oder nachkomen, kungen zu Beheim, die egenanten seine brief widergeben wollen und sullen on alles vercziehen und widerrede. — — Der geben ist zu Prage — — 1356 iar an s. Laurencen abent. Orig. cum sig. de cera rubra communi impressa, in press. perg., Pragae in archivo coronae regni Bo- hemiae. In clipeo sigilli pomum cum tribus gladiis infixis. 426) 1356, 10 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex fratribus de Kottewicz („Cuncze und Witche von Kottewicz ein dorf genannt das Halbe Doreff, gelegen an dem wasser der gebruder“ ) confert: Czirne genannt in dem Gorliczschen weichbilde, und mit solichen greniczen, also czwischen beiden Czernen uf bis an Pheibemans forth genannt und bis an Wilhelms hammerstadt mit heiden, czeidelweiden, hemmern, fischereien und darczu mit freier geiagd uf der Gor- liczschen heide also, das sie, ire erben und nochkomen von demselben dorfe mit seiner zugehorunge uns, unsern erben und nochkomen, kunigen zu Behem, getreulich und fleissiglich dienen sullen — — und alles das gegen uns thun, das getreu diener und manne gegen irer rechten herrschaft schuldig sein zu tun, unschedlich andern leuten an iren rechten. — Der gebn ist zu Prag — — 1356 iare am s. Laurencii tag, unser reiche d. Rom. in d. XI, d. Behm. in d. X und d. keis. in dem andern. Cop. saec. XVIII in chartulario Lusatiae Superioris in bibl. Societ. scientiarum Gorlicensis I 232. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausitz. Urk. p. 69 n. 341. — Reg. imp. VIII 2492. 427) 1356, 11 Aug. Pragae. Consules cum senioribus Maioris civitatis Pragensis poenas constituunt, quas incurrere debebunt, qui in damnum civitatis quomodolibet laborare vel contra iudicia consulum vel scabinorum ad regem appellare praesumpserint. Cоp. coaeva in „Libro vetustissimo statutorum et aliarum rerum memorabilium Veteris urbis Pragensis“, ms. archivi civitatis Pragensis n. 986 fol. 148v (278). — Ed. Rössler, Das altprager Stadtrecht p. 52 n. 80, 81. 428) 1356, 12 Aug. Vratislaviae. Karolus imperator et rex civitati Vratislaviensi omnia privilegia et iura denuo confirmat et omnes terras et civitates Poloniae, quae ad reges Bohemiae pervenerint, ducatui Vratislavi- ensi in perpetuum adunire nec unquam a regno et corona Bohemiae separare promittit. „Quamvis innata cordi nostro benignitas.“ Signum etc. „Huius rei testes sunt ven. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis, Theodricus Mindensis episcopi, ill. Rudolphus Austrie, Bolko Suidnicensis, Johannes Opauie, Wenceslaus et Ludwicus Legnicenses et Bolko Opoliensis duces, nec non spect. Burchardus burgravius Magdeburgensis, Vlricus de Helfenstein
Strana 235
Annus 1356, 9—16 Aug. 235 ac Albertus de Anhalt comites et alii quam plures. Presentium sub bulla aurea typario nostre imperialis maiestatis impressa testimonio literarum. Datum a. d. 1356, VIIII ind., II id. aug., regn. nostr. a. Rom. XI, Boemie X, imperii vero secundo. Correcta per Jo. de Prusnicz. R. Hertwicus." Orig. cum bulla aurea, deperd., Vratislaviae in archivo civitatis, sign. Priv. 122, antea E 2. — Ed. Sommersberg, SS. rer. Sil. I p. 909 n. 146. — Extr. Korn, Breslauer UB. p. 180—182. — Reg. imp. VIII 2493. — In dorso legitur: Ich Wolff der alter frayher zu Krayg und auf Lantschteyn, des khunigreichs Pehm abryster khanczler, pykhen for meniklych, das ych auf pyffelych und gyschafft der Rom., Ugr. u. Pehm. khun. May. an dysen prief und guldein bulen ayn naye schnuer rot und ways hab lasen ayncziechen aus uersachen, das die foryg schnuer gancz und gar erffault und zurysen gybesen yst. Das yst gyschehen am fraytag nach pfygsten ym XXXVIII yar (1538). — In plica vestigia sigilli de cera rubra appressi apparent. 429) 1356, 16 Aug. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis et Johannes Sedlecensis et Eberhardus Pomucensis abbates conditiones contractus, de bonorum ad Lanšperk pertinentium permutatione inter monasterium Aulae Regiae et episcopum Lutomislensem facienda, sedi apostolicae exponunt. Sanctissimo in Christo patri et domino d. Innocencio — — summo pontifici, domino suo metuendissimo, Arnestus dei et sanctissime sedis vestre gracia Pragensis . . archiepiscopus, Johannes Czedlicensis et Ebirhardus Pomuccensis, ord. Cist., divina miseracione monasteriorum abbates, Prag. dioc., devota pedum oscula beatorum. Sanctissime pater et domine metuendis- sime, litteras vestre sanctitatis nec non ven. in Chr. patrum et dominorum Cistercii et Morimondi, Gabilonensis et Lingonensis dioc., monasteriorum abbatum — — eadem vestra sanctitas nos cum ea, qua decuit, reverencia recepisse noverit, continencie et tenoris infra- scripti. (Sequitur tenor litterarum de a. 1355, 31 Oct., 1355, 17 Dec. et 1355, 20 Dec., vide n. 160, 205, 209.) Post quarum litterarum et commissionum recepcionem nos, volentes mandatum dicte sanctitatis vestre reverenter exequi et super premissis nos plene informari, rev. in Chr. patre et domino Johanne Luthomuslensi episcopo ac ven. vv. et dd. Johanne abbate et conventu et omnibus ac singulis monachis presertim senioribus dicti monasterii et aliis pluribus fide dignis personis, tam ecclesiasticis quam secularibus, qui de premissis certam et indubitatam presumebantur et dicebantur habere noticiam, pro informacione ple- naria habenda coram nobis successive evocatis, auctoritate litterarum et commissionum huiusmodi super premissis omnibus et singulis inquisicionem diligentem habuimus et fidelem et per huiusmodi inquisicionem invenimus et per predictos cercius informati sumus nobisque plena existit facta fides, quod castrum ipsum dictum Landisperg et opida quedam, utpote Landiscrona muratum, Wilhelmswerde, Tribouia ac Gablona non murata et quam plures alie cam- pestres ville, culte et deserte, existentes de iuribus et pertinenciis dicti castri, ad prefatos abbatem et conventum ac monasterium Aule Regie cum omnibus iuribus et pertinenciis eorundem pleno iure spectancia, exclusis et exceptis villis Spadow et Stradow, quas predicti abbas et conventus propter ipsarum a dicto monasterio modicam distanciam et vicinitatem
Annus 1356, 9—16 Aug. 235 ac Albertus de Anhalt comites et alii quam plures. Presentium sub bulla aurea typario nostre imperialis maiestatis impressa testimonio literarum. Datum a. d. 1356, VIIII ind., II id. aug., regn. nostr. a. Rom. XI, Boemie X, imperii vero secundo. Correcta per Jo. de Prusnicz. R. Hertwicus." Orig. cum bulla aurea, deperd., Vratislaviae in archivo civitatis, sign. Priv. 122, antea E 2. — Ed. Sommersberg, SS. rer. Sil. I p. 909 n. 146. — Extr. Korn, Breslauer UB. p. 180—182. — Reg. imp. VIII 2493. — In dorso legitur: Ich Wolff der alter frayher zu Krayg und auf Lantschteyn, des khunigreichs Pehm abryster khanczler, pykhen for meniklych, das ych auf pyffelych und gyschafft der Rom., Ugr. u. Pehm. khun. May. an dysen prief und guldein bulen ayn naye schnuer rot und ways hab lasen ayncziechen aus uersachen, das die foryg schnuer gancz und gar erffault und zurysen gybesen yst. Das yst gyschehen am fraytag nach pfygsten ym XXXVIII yar (1538). — In plica vestigia sigilli de cera rubra appressi apparent. 429) 1356, 16 Aug. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis et Johannes Sedlecensis et Eberhardus Pomucensis abbates conditiones contractus, de bonorum ad Lanšperk pertinentium permutatione inter monasterium Aulae Regiae et episcopum Lutomislensem facienda, sedi apostolicae exponunt. Sanctissimo in Christo patri et domino d. Innocencio — — summo pontifici, domino suo metuendissimo, Arnestus dei et sanctissime sedis vestre gracia Pragensis . . archiepiscopus, Johannes Czedlicensis et Ebirhardus Pomuccensis, ord. Cist., divina miseracione monasteriorum abbates, Prag. dioc., devota pedum oscula beatorum. Sanctissime pater et domine metuendis- sime, litteras vestre sanctitatis nec non ven. in Chr. patrum et dominorum Cistercii et Morimondi, Gabilonensis et Lingonensis dioc., monasteriorum abbatum — — eadem vestra sanctitas nos cum ea, qua decuit, reverencia recepisse noverit, continencie et tenoris infra- scripti. (Sequitur tenor litterarum de a. 1355, 31 Oct., 1355, 17 Dec. et 1355, 20 Dec., vide n. 160, 205, 209.) Post quarum litterarum et commissionum recepcionem nos, volentes mandatum dicte sanctitatis vestre reverenter exequi et super premissis nos plene informari, rev. in Chr. patre et domino Johanne Luthomuslensi episcopo ac ven. vv. et dd. Johanne abbate et conventu et omnibus ac singulis monachis presertim senioribus dicti monasterii et aliis pluribus fide dignis personis, tam ecclesiasticis quam secularibus, qui de premissis certam et indubitatam presumebantur et dicebantur habere noticiam, pro informacione ple- naria habenda coram nobis successive evocatis, auctoritate litterarum et commissionum huiusmodi super premissis omnibus et singulis inquisicionem diligentem habuimus et fidelem et per huiusmodi inquisicionem invenimus et per predictos cercius informati sumus nobisque plena existit facta fides, quod castrum ipsum dictum Landisperg et opida quedam, utpote Landiscrona muratum, Wilhelmswerde, Tribouia ac Gablona non murata et quam plures alie cam- pestres ville, culte et deserte, existentes de iuribus et pertinenciis dicti castri, ad prefatos abbatem et conventum ac monasterium Aule Regie cum omnibus iuribus et pertinenciis eorundem pleno iure spectancia, exclusis et exceptis villis Spadow et Stradow, quas predicti abbas et conventus propter ipsarum a dicto monasterio modicam distanciam et vicinitatem
Strana 236
236 Regesta Bohemiae et Moraviae. nec non magnam earumdem villarum fertilitatem et utilitatem eis inde provenientem pro se reservarunt et in huiusmodi permutacione transire et venire noluerunt atque nolunt, que omnia dudum eidem monasterio donata et tradita fuerunt et sunt per cl. mem. d. Wencze- slaum quartum regem Boemie, eiusdem monasterii fundatorem, a dicto monasterio per tres dietas vulgares distare noscuntur et distant, et quod ipsum castrum forte existit et plerum- que per officiales regni Boemie teneri et nonnumquam per nobiles illarum parcium occupari consuevit et occupatum fuit, et quod propter huiusmodi occupaciones et pro recuperacione castri et opidorum ac villarum predictarum, que aliter per dictos abbatem et conventum recuperari et de manibus nobilium, qui potentes in illis partibus fuerunt, liberari non pote- rant, ville, predia et nonnulla bona, immobilia ac mobilia, et clenodia, ad dictum monasterium spectancia, tria milia marcarum argenti communi estimacione valencia fuerunt et sunt successive a triginta annis citra alienata de facto et distracta, quodque propter huiusmodi distanciam et loci situm nec non occupacionem eiusdem castri, quod sepius per nobiles illarum parcium potentes, ut premittitur, occupari consuevit et occupatum fuit, ipsi abbas et conventus pauca et exigua hactenus et a triginta annis citra et ultra nulla deinde emo- limenta et cum magnis difficultatibus, laboribus et dispendiis perceperunt, quin ymmo eorum occasione pluries dampna et pericula maxima subierunt et ad magnam paupertatem eciam et inopiam sunt deducti, villeque, predia et nonnulla bona, immobilia et mobilia, ac clenodia dicti monasterii, ut prefertur, fuerunt et sunt alienata et distracta pro liberacione et recu- peracione castri supradicti. Item quod propter predicta ipsos abbatem et conventum inter se sepius et deinde cum ven. vv. Johanne abbate, collega nostro, et conventu monasterii Czedlicensis, ord. et dioc. predictorum, cuius abbas paterabbas dicti monasterii Aule Regie existit, nec non capitulo generali dicti ordinis ac nobis Johanne Czedlicensis et Ebirhardo Pomucensis monasterii abbatibus predictis, inspectoribus ad hoc per dictum capitulum specialiter deputatis, habitus est tractatus et eciam deliberatum, quod per ipsos abbatem et conventum monasterii Aule Regie castrum et bona predicta pro aliis bonis eidem mona- sterio Aule Regie magis utilibus et vicinis et presertim cum dicto Luthomuslensi episcopo, qui eciam ad hoc suo et mense sue episcopalis ac Luthomuslensis ecclesie nomine inten- debat et intendit, et super hiis tractatum et deliberacionem solempnem et diligentem cum suo capitulo Luthomuslensis ecclesie habuit, seu quibuscumque aliis bonis, cum quibus condicionem dicti monasterii Aule Regie possent meliorem facere, permutentur, dummodo ad hoc a vestre sanctitatis clemencia possent licenciam obtinere. Verum bona, pro quibus predicti abbas et conventus monasterii Aule Regie pro dictis eorum castro et bonis cum predicto episcopo deliberaverunt et tractaverunt coram nobis permutare, et spectancia et pertinencia dumtaxat ad predictum episcopum et eius mensam, sunt hec, videlicet villa Swol, que est vicina, contigua et adiacens bonis dicti monasterii et ab ipso monasterio vix per unam leucam distare dinoscitur, villa Rauschov et centum sexagene reddituum in et super villis Vgezd et Osseck, que per unam et mediam dietas a dicto monasterio distant, et predicta bona et ville sunt longe magis vicina et viciniora dicto monasterio Aule Regie,
236 Regesta Bohemiae et Moraviae. nec non magnam earumdem villarum fertilitatem et utilitatem eis inde provenientem pro se reservarunt et in huiusmodi permutacione transire et venire noluerunt atque nolunt, que omnia dudum eidem monasterio donata et tradita fuerunt et sunt per cl. mem. d. Wencze- slaum quartum regem Boemie, eiusdem monasterii fundatorem, a dicto monasterio per tres dietas vulgares distare noscuntur et distant, et quod ipsum castrum forte existit et plerum- que per officiales regni Boemie teneri et nonnumquam per nobiles illarum parcium occupari consuevit et occupatum fuit, et quod propter huiusmodi occupaciones et pro recuperacione castri et opidorum ac villarum predictarum, que aliter per dictos abbatem et conventum recuperari et de manibus nobilium, qui potentes in illis partibus fuerunt, liberari non pote- rant, ville, predia et nonnulla bona, immobilia ac mobilia, et clenodia, ad dictum monasterium spectancia, tria milia marcarum argenti communi estimacione valencia fuerunt et sunt successive a triginta annis citra alienata de facto et distracta, quodque propter huiusmodi distanciam et loci situm nec non occupacionem eiusdem castri, quod sepius per nobiles illarum parcium potentes, ut premittitur, occupari consuevit et occupatum fuit, ipsi abbas et conventus pauca et exigua hactenus et a triginta annis citra et ultra nulla deinde emo- limenta et cum magnis difficultatibus, laboribus et dispendiis perceperunt, quin ymmo eorum occasione pluries dampna et pericula maxima subierunt et ad magnam paupertatem eciam et inopiam sunt deducti, villeque, predia et nonnulla bona, immobilia et mobilia, ac clenodia dicti monasterii, ut prefertur, fuerunt et sunt alienata et distracta pro liberacione et recu- peracione castri supradicti. Item quod propter predicta ipsos abbatem et conventum inter se sepius et deinde cum ven. vv. Johanne abbate, collega nostro, et conventu monasterii Czedlicensis, ord. et dioc. predictorum, cuius abbas paterabbas dicti monasterii Aule Regie existit, nec non capitulo generali dicti ordinis ac nobis Johanne Czedlicensis et Ebirhardo Pomucensis monasterii abbatibus predictis, inspectoribus ad hoc per dictum capitulum specialiter deputatis, habitus est tractatus et eciam deliberatum, quod per ipsos abbatem et conventum monasterii Aule Regie castrum et bona predicta pro aliis bonis eidem mona- sterio Aule Regie magis utilibus et vicinis et presertim cum dicto Luthomuslensi episcopo, qui eciam ad hoc suo et mense sue episcopalis ac Luthomuslensis ecclesie nomine inten- debat et intendit, et super hiis tractatum et deliberacionem solempnem et diligentem cum suo capitulo Luthomuslensis ecclesie habuit, seu quibuscumque aliis bonis, cum quibus condicionem dicti monasterii Aule Regie possent meliorem facere, permutentur, dummodo ad hoc a vestre sanctitatis clemencia possent licenciam obtinere. Verum bona, pro quibus predicti abbas et conventus monasterii Aule Regie pro dictis eorum castro et bonis cum predicto episcopo deliberaverunt et tractaverunt coram nobis permutare, et spectancia et pertinencia dumtaxat ad predictum episcopum et eius mensam, sunt hec, videlicet villa Swol, que est vicina, contigua et adiacens bonis dicti monasterii et ab ipso monasterio vix per unam leucam distare dinoscitur, villa Rauschov et centum sexagene reddituum in et super villis Vgezd et Osseck, que per unam et mediam dietas a dicto monasterio distant, et predicta bona et ville sunt longe magis vicina et viciniora dicto monasterio Aule Regie,
Strana 237
Annus 1356, 16 Aug. 237 quam castrum et bona ipsorum supradicta, et inde eciam longe plura et maiora emolimenta percipere poterunt, quam de dictis ipsorum castro et bonis percipere consueverunt. Census vero et redditus annui huiusmodi villarum et bonorum, que dictus episcopus pro castro et bonis abbatis et conventus monasterii Aule Regie predictorum permutare deliberavit, et que de dictis bonis haberi et percipi consueverunt et per ipsos abbatem et conventum annis singulis percipi et haberi commode possent et poterunt, si ea per huiusmodi permu- tacionem, quam facere deliberaverunt, de licencia vestre sanctitatis obtinerent, ad 240 sexa- genas gr. prag. pensionis annue se extendunt, videlicet de villa Swol centum sexagene annuorum reddituum, de villa Rüschow 40 sexagene gr. den. prag. census annui, salvis honoranciis, penis, prestacionibus et serviciis extraordinariis et iuribus minutis de consue- tudine regni Boemie debitis et de dictis villis et bonis ac hominibus et rusticis villarum et bonorum predictorum de eadem consuetudine annuatim prestandis, que ad 50 sexagenas dictorum gr. communiter estimantur, et super villis Vgezd et Osseck centum sexagene gr. prag. census annui, quas dictus Luthomuslensis episcopus et sui successores tenebuntur et debebunt super duobus terminis, videlicet 50 sexagenas super festo s. Georgii et 50 super festo s. Galli dicto abbati et conventui monasterii Aule Regie annis singulis in civitate Pragensi presentare sine diminucione qualibet propriis periculis et expensis, ea condicione adiecta, quod Luthomuslensis episcopus, qui pro tempore fuerit, dictis abbati et conventui eosdem redditus centum sexagenarum super dictis villis Vgezd et Ossek deputatos in locis aliis in distancia quatuor miliarium a prefato monasterio, ubi predicti abbas et conventus hoc acceptandum duxerint, cum pleno iure et dominio emere et comparare tenebitur infra decennium a die confirmacionis sedis apostolice continue computandum. Valor autem villarum et bonorum ipsorum est 4000 sexagenarum dictorum gr. et ad 4000 sexagenas communiter estimantur et tantum communi estimacione valent ac pro tanto vendi communiter possunt et poterunt, pro qualibet sexagena quinque florenos auri iuxta communem cursum monete illarum parcium computando. Ceterum castrum Landisperg et opida ac ville predicte, exi- stentes de iuribus et pertinenciis dicti castri et ad predictos abbatem et conventum et monasterium Aule Regie spectancia, consistunt in Luthomuslensi diocesi et sunt vicina et circumadiacencia dicte Luthomuslensi ecclesie et contigua bonis eiusdem ecclesie et per ipsum episcopum, eius ecclesiam poterunt a nobilibus illarum parcium et ab ipsorum et aliorum occupacionibus, invasionibus et oppressionibus, et eciam bona Luthomuschlensis ecclesie per dictum castrum et propter ipsius castri fortitudinem defensare commode et tueri, et ob hoc idem episcopus inde plura et maiora emolimenta percipere poterit, quam dictum monasterium Aule Regie vel quevis alia ecclesia percipere posset de eisdem. Census autem et redditus annui castri et bonorum abbatis et conventus ac monasterii Aule Regie predictorum, salvis et exclusis censibus, redditibus et utilitatibus dictarum villarum Stradow et Spadow, — — et qui per dictum episcopum et eius mensam ac ecclesiam inde annis singulis, si ipsum ea obtinere ex huiusmodi permutacione continget, absque difficultate et commode percipi et haberi poterunt, estimantur et se extendunt ad 200 sexagenas annue
Annus 1356, 16 Aug. 237 quam castrum et bona ipsorum supradicta, et inde eciam longe plura et maiora emolimenta percipere poterunt, quam de dictis ipsorum castro et bonis percipere consueverunt. Census vero et redditus annui huiusmodi villarum et bonorum, que dictus episcopus pro castro et bonis abbatis et conventus monasterii Aule Regie predictorum permutare deliberavit, et que de dictis bonis haberi et percipi consueverunt et per ipsos abbatem et conventum annis singulis percipi et haberi commode possent et poterunt, si ea per huiusmodi permu- tacionem, quam facere deliberaverunt, de licencia vestre sanctitatis obtinerent, ad 240 sexa- genas gr. prag. pensionis annue se extendunt, videlicet de villa Swol centum sexagene annuorum reddituum, de villa Rüschow 40 sexagene gr. den. prag. census annui, salvis honoranciis, penis, prestacionibus et serviciis extraordinariis et iuribus minutis de consue- tudine regni Boemie debitis et de dictis villis et bonis ac hominibus et rusticis villarum et bonorum predictorum de eadem consuetudine annuatim prestandis, que ad 50 sexagenas dictorum gr. communiter estimantur, et super villis Vgezd et Osseck centum sexagene gr. prag. census annui, quas dictus Luthomuslensis episcopus et sui successores tenebuntur et debebunt super duobus terminis, videlicet 50 sexagenas super festo s. Georgii et 50 super festo s. Galli dicto abbati et conventui monasterii Aule Regie annis singulis in civitate Pragensi presentare sine diminucione qualibet propriis periculis et expensis, ea condicione adiecta, quod Luthomuslensis episcopus, qui pro tempore fuerit, dictis abbati et conventui eosdem redditus centum sexagenarum super dictis villis Vgezd et Ossek deputatos in locis aliis in distancia quatuor miliarium a prefato monasterio, ubi predicti abbas et conventus hoc acceptandum duxerint, cum pleno iure et dominio emere et comparare tenebitur infra decennium a die confirmacionis sedis apostolice continue computandum. Valor autem villarum et bonorum ipsorum est 4000 sexagenarum dictorum gr. et ad 4000 sexagenas communiter estimantur et tantum communi estimacione valent ac pro tanto vendi communiter possunt et poterunt, pro qualibet sexagena quinque florenos auri iuxta communem cursum monete illarum parcium computando. Ceterum castrum Landisperg et opida ac ville predicte, exi- stentes de iuribus et pertinenciis dicti castri et ad predictos abbatem et conventum et monasterium Aule Regie spectancia, consistunt in Luthomuslensi diocesi et sunt vicina et circumadiacencia dicte Luthomuslensi ecclesie et contigua bonis eiusdem ecclesie et per ipsum episcopum, eius ecclesiam poterunt a nobilibus illarum parcium et ab ipsorum et aliorum occupacionibus, invasionibus et oppressionibus, et eciam bona Luthomuschlensis ecclesie per dictum castrum et propter ipsius castri fortitudinem defensare commode et tueri, et ob hoc idem episcopus inde plura et maiora emolimenta percipere poterit, quam dictum monasterium Aule Regie vel quevis alia ecclesia percipere posset de eisdem. Census autem et redditus annui castri et bonorum abbatis et conventus ac monasterii Aule Regie predictorum, salvis et exclusis censibus, redditibus et utilitatibus dictarum villarum Stradow et Spadow, — — et qui per dictum episcopum et eius mensam ac ecclesiam inde annis singulis, si ipsum ea obtinere ex huiusmodi permutacione continget, absque difficultate et commode percipi et haberi poterunt, estimantur et se extendunt ad 200 sexagenas annue
Strana 238
238 Regesta Bohemiae et Moravias. pensionis gr. predictorum, salvis honoranciis, prestacionibus et serviciis extraordinariis et iuribus minutis de consuetudine regni Boemie debitis de dictis villis et bonis ac hominibus et rusticis bonorum et villarum predictarum, de eadem consuetudine annuatim prestandis, que ad 60 sexagenas dictorum gr. communiter estimantur — —. Porro castrum Landisperg, oppida et ville predicte de iuribus et pertinenciis eiusdem castri communi estimacione et precio estimantur ad 4000 sexagenarum dictorum gr. et tantum valent ac pro tanto eciam communiter vendi possent, sed habendo respectum ad predictum episcopum et eius mensam et ecclesiam Luthomuslensem, situ loci ac vicinitate et fortitudine castri ac bonorum pre- dictorum et aliis omnibus et singulis premissis ac eorum circumstanciis consideratis, castrum, oppida et ville predicte cum ipsorum iuribus et pertinenciis, estimacione singulari et respec- tiva, valent et valere possent eidem episcopo et eius ecclesie 5000 sexagenarum gr. den. prag. predictorum. Rursus permutacio huiusmodi, si eam de licencia sanctitatis vestre fieri et effectum debitum mediante eiusdem sanctitatis providencia sortiri contingat, in huiusmodi monasterii Aule Regie ac predicte Luthomuslensis ecclesie pregrande commodum cedere dinoscitur et utilitatem non modicam redundare. Et hec omnia et singula diligenti inqui- sicione ac matura cognicione prehabitis, ex certa et indubitata nobis facta informacione vera invenimus et cognoscimus, et de hiis plene informati sumus nosque diligenter informa- vimus. Propter quod providencia dicte sanctitatis vestre, cui ex debito pastoralis preemi- nencie incumbit ecclesiarum et monasteriorum omnium indempnitatibus occurrere et ipsorum commoda et utilitates ferventi prosequi desiderio, dignetur super hiis utrique, tam ecclesie Luthomuschlensi quam monasterio Aule Regie predictis, prone solicitudinis studio providere. In quorum testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione fecimus communiri. Datum Prage a. d. 1356 in crastino Assumpcionis b. Marie virg. Orig. cum 3 sigillis, deperditis, olim in archivo monasterii Aulae Regiae, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 90 n. 139. 430) 1356, 16 Aug. Pragae. Sedlecensis et Pomucensis abbates Cisterciensem et Morimundi abbates certiores faciunt de conditionibus permutationis inter monasterium Aulae Regiae et episcopum Lutomislensem faciendae. Rev. in Chr. patribus et dominis dd. Johanni Cistercii et Thome Morimundi monasteriorum abbatibus, Cist. ord., Gabilonensis et Lingonensis dioc., Johannes Czedlicensis et Eberhardus Pomucensis, eiusdem ordinis monasteriorum abbates, Prag. dioc., salutem et sinceram in Domino caritatem. Reverendissimi patres, litteras sanctissimi in Chr. patris et domini d. Innocencii — — summi pontificis nec non paternitatum vestrarum recepimus cum ea reverencia, qua decuit, et honore, continencie et tenoris infrascripti: (Sequitur tenor litterarum de a. 1355, 31 Oct., 17 Dec. et 20 Dec., vide n. 160, 205, 209.) Post quarum litterarum et commissionum recepcionem, nos volentes mandatum vestrum reverenter exequi et super premissis nos plene informari, rev. in Chr. patre et d. Johanne
238 Regesta Bohemiae et Moravias. pensionis gr. predictorum, salvis honoranciis, prestacionibus et serviciis extraordinariis et iuribus minutis de consuetudine regni Boemie debitis de dictis villis et bonis ac hominibus et rusticis bonorum et villarum predictarum, de eadem consuetudine annuatim prestandis, que ad 60 sexagenas dictorum gr. communiter estimantur — —. Porro castrum Landisperg, oppida et ville predicte de iuribus et pertinenciis eiusdem castri communi estimacione et precio estimantur ad 4000 sexagenarum dictorum gr. et tantum valent ac pro tanto eciam communiter vendi possent, sed habendo respectum ad predictum episcopum et eius mensam et ecclesiam Luthomuslensem, situ loci ac vicinitate et fortitudine castri ac bonorum pre- dictorum et aliis omnibus et singulis premissis ac eorum circumstanciis consideratis, castrum, oppida et ville predicte cum ipsorum iuribus et pertinenciis, estimacione singulari et respec- tiva, valent et valere possent eidem episcopo et eius ecclesie 5000 sexagenarum gr. den. prag. predictorum. Rursus permutacio huiusmodi, si eam de licencia sanctitatis vestre fieri et effectum debitum mediante eiusdem sanctitatis providencia sortiri contingat, in huiusmodi monasterii Aule Regie ac predicte Luthomuslensis ecclesie pregrande commodum cedere dinoscitur et utilitatem non modicam redundare. Et hec omnia et singula diligenti inqui- sicione ac matura cognicione prehabitis, ex certa et indubitata nobis facta informacione vera invenimus et cognoscimus, et de hiis plene informati sumus nosque diligenter informa- vimus. Propter quod providencia dicte sanctitatis vestre, cui ex debito pastoralis preemi- nencie incumbit ecclesiarum et monasteriorum omnium indempnitatibus occurrere et ipsorum commoda et utilitates ferventi prosequi desiderio, dignetur super hiis utrique, tam ecclesie Luthomuschlensi quam monasterio Aule Regie predictis, prone solicitudinis studio providere. In quorum testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione fecimus communiri. Datum Prage a. d. 1356 in crastino Assumpcionis b. Marie virg. Orig. cum 3 sigillis, deperditis, olim in archivo monasterii Aulae Regiae, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 90 n. 139. 430) 1356, 16 Aug. Pragae. Sedlecensis et Pomucensis abbates Cisterciensem et Morimundi abbates certiores faciunt de conditionibus permutationis inter monasterium Aulae Regiae et episcopum Lutomislensem faciendae. Rev. in Chr. patribus et dominis dd. Johanni Cistercii et Thome Morimundi monasteriorum abbatibus, Cist. ord., Gabilonensis et Lingonensis dioc., Johannes Czedlicensis et Eberhardus Pomucensis, eiusdem ordinis monasteriorum abbates, Prag. dioc., salutem et sinceram in Domino caritatem. Reverendissimi patres, litteras sanctissimi in Chr. patris et domini d. Innocencii — — summi pontificis nec non paternitatum vestrarum recepimus cum ea reverencia, qua decuit, et honore, continencie et tenoris infrascripti: (Sequitur tenor litterarum de a. 1355, 31 Oct., 17 Dec. et 20 Dec., vide n. 160, 205, 209.) Post quarum litterarum et commissionum recepcionem, nos volentes mandatum vestrum reverenter exequi et super premissis nos plene informari, rev. in Chr. patre et d. Johanne
Strana 239
Annus 1356, 16—17 Aug. 239 Luthomuschlensi episcopo ac ven. vv. et dd. Johanne abbate et conventu et omnibus ac singulis monachis presertim senioribus dicti monasterii — —. (Quae sequuntur, cum praece- denti charta n. 429 per omnia fere conveniunt.) Et hec omnia et singula, diligenti inquisicione ac matura cognicione prehabitis, ex certa et indubitata nobis facta informacione vera inve- nimus et cognoscimus et de hiis plene informati sumus nosque diligenter informavimus; propter quod d. nostrum summum pontificem, cui ex debito pastoralis preeminencie incumbit ecclesiarum et monasteriorum omnium indempnitatibus occurrere et ipsorum commoda et utilitates ferventi prosequi desiderio, informare curetis, ut super hiis ipsius sanctitatis dignetur utrique, tam ecclesie Luthomuslensi quam monasterio Aule Regie predictis, paterne solici- tudinis studio providere. In quorum testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostro- rum appensione fecimus communiri. Datum Prage a. d. 1356 in crastino Assumpcionis b. Marie virg. Orig. valde laesum cum 2 sig., deperditis, olim in archivo monasterii Aulae Regiae, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 93 n. 140. 431) 1356, 17 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Horti s. Mariae fratrum ordinis Carthusiensis prope — Ac- Pragam litteras fundationis et possessiones postea acquisitas confirmat. cedens maiestatis nostre presenciam rel. fr. Michael, prior monasterii Orti s. Marie, fratrum s. ord. Carthusiensis prope Pragam, devotus noster dilectus, pro parte conventus sui quoddam privilegium recolende memorie ill. Johannis quondam Boemie regis, genitoris nostri carissimi, super dicti monasterii fundacione tribus pendentibus sigillatum sigillis, continencie infra- scripte imperiali nostre exhibuit maiestati, humili postulans devocione et instancia, ut pre- dictum privilegium — — confirmare graciosius dignaremur. Cuius quidem privilegii tenor, quem presentibus plenarie interseri fecimus, sequitur in hec verba: In nomine Domini a. Etsi ecclesia militans — —. (Vide Reg. Boh. IV p. 433 n. 1077.) Nos itaque prefatorum prioris et fratrum ordinis Carthusiensis, qui presentis vite spretis oblectacionibus, semet ipsos salubriter abnegantes et a concupiscenciis et illecebris abstinentes, carnem suam gra- vibus domant et crucifigunt castigacionibus, iustis et racionabilibus supplicacionibus benignius annuentes, utque ipsi divinis laudibus quiecius intendere valeant, pro nostra ac progenitorum nostrorum animarum salute suprascriptum privilegium — — auctoritate imperiali et regia Boemie — — confirmamus. Villas quoque vulgariter nuncupatas Zahornice, Gyndicz et mediam villam in Poczapil cum earum pertinenciis, per eosdem Carthusienses comparatas et emptas, cum uno manso et dimidio agrorum in villa dicta Buttowicz, et totum ac quic- quid ipsi in redditibus in villa Luberdorczicz habere noscuntur, et generaliter omnia bona, que ipsi fratres Carthusienses antedicti monasterii tytulo empcionis, donacionis, concessionis aut ex testamentis, legatis et ultimis voluntatibus Christi fidelium futuris temporibus habere et obtinere quomodolibet poterunt, eisdem.. priori et conventui dicti monasterii similiter
Annus 1356, 16—17 Aug. 239 Luthomuschlensi episcopo ac ven. vv. et dd. Johanne abbate et conventu et omnibus ac singulis monachis presertim senioribus dicti monasterii — —. (Quae sequuntur, cum praece- denti charta n. 429 per omnia fere conveniunt.) Et hec omnia et singula, diligenti inquisicione ac matura cognicione prehabitis, ex certa et indubitata nobis facta informacione vera inve- nimus et cognoscimus et de hiis plene informati sumus nosque diligenter informavimus; propter quod d. nostrum summum pontificem, cui ex debito pastoralis preeminencie incumbit ecclesiarum et monasteriorum omnium indempnitatibus occurrere et ipsorum commoda et utilitates ferventi prosequi desiderio, informare curetis, ut super hiis ipsius sanctitatis dignetur utrique, tam ecclesie Luthomuslensi quam monasterio Aule Regie predictis, paterne solici- tudinis studio providere. In quorum testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostro- rum appensione fecimus communiri. Datum Prage a. d. 1356 in crastino Assumpcionis b. Marie virg. Orig. valde laesum cum 2 sig., deperditis, olim in archivo monasterii Aulae Regiae, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 93 n. 140. 431) 1356, 17 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Horti s. Mariae fratrum ordinis Carthusiensis prope — Ac- Pragam litteras fundationis et possessiones postea acquisitas confirmat. cedens maiestatis nostre presenciam rel. fr. Michael, prior monasterii Orti s. Marie, fratrum s. ord. Carthusiensis prope Pragam, devotus noster dilectus, pro parte conventus sui quoddam privilegium recolende memorie ill. Johannis quondam Boemie regis, genitoris nostri carissimi, super dicti monasterii fundacione tribus pendentibus sigillatum sigillis, continencie infra- scripte imperiali nostre exhibuit maiestati, humili postulans devocione et instancia, ut pre- dictum privilegium — — confirmare graciosius dignaremur. Cuius quidem privilegii tenor, quem presentibus plenarie interseri fecimus, sequitur in hec verba: In nomine Domini a. Etsi ecclesia militans — —. (Vide Reg. Boh. IV p. 433 n. 1077.) Nos itaque prefatorum prioris et fratrum ordinis Carthusiensis, qui presentis vite spretis oblectacionibus, semet ipsos salubriter abnegantes et a concupiscenciis et illecebris abstinentes, carnem suam gra- vibus domant et crucifigunt castigacionibus, iustis et racionabilibus supplicacionibus benignius annuentes, utque ipsi divinis laudibus quiecius intendere valeant, pro nostra ac progenitorum nostrorum animarum salute suprascriptum privilegium — — auctoritate imperiali et regia Boemie — — confirmamus. Villas quoque vulgariter nuncupatas Zahornice, Gyndicz et mediam villam in Poczapil cum earum pertinenciis, per eosdem Carthusienses comparatas et emptas, cum uno manso et dimidio agrorum in villa dicta Buttowicz, et totum ac quic- quid ipsi in redditibus in villa Luberdorczicz habere noscuntur, et generaliter omnia bona, que ipsi fratres Carthusienses antedicti monasterii tytulo empcionis, donacionis, concessionis aut ex testamentis, legatis et ultimis voluntatibus Christi fidelium futuris temporibus habere et obtinere quomodolibet poterunt, eisdem.. priori et conventui dicti monasterii similiter
Strana 240
240 Regesta Bohemiae et Moraviae. appropriamus, unimus, approbamus ac de plenitudine regie potestatis et virtute presencium confirmamus —. — si qui contrarium temere attemptare presumpserint, — — penam triginta marcarum auri puri pro singulis temerariis attemptacionibus, quarum medietatem fisco nostro aliamque medietatem supradictis religiosis, iniuriam passis, applicari volumus, se noverint irremissibiliter incursuros. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus s. sedis Pra- gensis archiepiscopus, Johannes Olomucensis et Johannes Luthomusslensis, aule imperialis cancellarius, episcopi nec non ill. Rudolfus Saxonie et Rudolfus Austrie, Styrie et Karinthie duces, principes et devoti dilecti ac nob. Czenko de Lypa, summus regni Boemie marescallus, Jesko de Wartemberg dominus in Wessele, Petrus et Jodocus fratres de Rosemberg et alii quam plures, nostri nobiles et fideles. — — Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, XVI kal. septembris, regn. nostr. anno Rom. XI, Boem. X, imperii vero secundo. Per domi- num Johannem episcopum Luthmusslensem, cancellarium, Henricus Thesauri. Corr. per Johannem de Prusnicz. R. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. olim in archivo monasterii Horti s. Mariae, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Ed. Pez, Cod. dipl. hist. epist. III p. 36 n. 34. — Reg. imp. VIII 2496. 432) 1356, 17 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex auctoritate regia Bohemiae sub maiestatis sigillo contractum permutationis confirmat, quo Stephanus notarius terrae, canonicus ecclesiae Pragensis, 21/2 sexa- genarum gr. prag. redditus census annui in hereditate sua in Motol, spectantes ad capellam suam s. Mariae Virg. in palatio regali castri Pragensis, de patronatu regio et de suo officio notariatus terrae existentem, pro eiusdem capellae melioratione cum Hancone Helye, cive Minoris civitatis Pragensis, pro alio 21/2 sexagenarum gr. censu in Kročehlavy prope Kladno („Kroczi- hlaw prope Kladen“) permutavit. „notum facimus.“ „Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, XVI kal. septembris, regn. nostr. a. Rom. XI, Boem. X, imperii vero secundo. Per d. imperatorem Heinricus Thesauri. Corr. per Joh. de Prussnicz. R. Hertwicus." Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Pragae in archivo ecclesiae metropolitanae 8. Viti, sign. XII 3. — E d. Teige, Zprávy o stat. venkov., Arch. Čes. 28 p. 68. — Borový, Ll. erect. archidioc. Prag. I p. 16 n. 26 e confirmatione Arnesti archiepiscopi Pragensis de a. 1359, 10 Nov. — Reg. imp. VIII 2497. 433) 1356, 17 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex Clarae relictae Heinzmanni de Rosental, civis Chutnensis, privi- legia de exemptione trium laneorum in Kbel, a Venceslao et Johanne regibus a. 1299, 8 Mart. et 1319, 29 Aug. concessa (vide Reg. Boh. II p. 1205 n. 2758 et Tadra p. 19 n. 35) aucto- ritate regia Bohemiae confirmat. „Pro parte honeste matrone Clare." Signum etc. „Testes huius rei sunt ven. Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis, Johannes Lutho- muslensis, aule imperialis cancellarius, episcopi — — nec non nob. Jesco de Wartemberg do- minus in Wessel, Swinko Lepus de Hasemburch, Jesco de Wilharticz, mareschalcus curie
240 Regesta Bohemiae et Moraviae. appropriamus, unimus, approbamus ac de plenitudine regie potestatis et virtute presencium confirmamus —. — si qui contrarium temere attemptare presumpserint, — — penam triginta marcarum auri puri pro singulis temerariis attemptacionibus, quarum medietatem fisco nostro aliamque medietatem supradictis religiosis, iniuriam passis, applicari volumus, se noverint irremissibiliter incursuros. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus s. sedis Pra- gensis archiepiscopus, Johannes Olomucensis et Johannes Luthomusslensis, aule imperialis cancellarius, episcopi nec non ill. Rudolfus Saxonie et Rudolfus Austrie, Styrie et Karinthie duces, principes et devoti dilecti ac nob. Czenko de Lypa, summus regni Boemie marescallus, Jesko de Wartemberg dominus in Wessele, Petrus et Jodocus fratres de Rosemberg et alii quam plures, nostri nobiles et fideles. — — Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, XVI kal. septembris, regn. nostr. anno Rom. XI, Boem. X, imperii vero secundo. Per domi- num Johannem episcopum Luthmusslensem, cancellarium, Henricus Thesauri. Corr. per Johannem de Prusnicz. R. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. olim in archivo monasterii Horti s. Mariae, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Ed. Pez, Cod. dipl. hist. epist. III p. 36 n. 34. — Reg. imp. VIII 2496. 432) 1356, 17 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex auctoritate regia Bohemiae sub maiestatis sigillo contractum permutationis confirmat, quo Stephanus notarius terrae, canonicus ecclesiae Pragensis, 21/2 sexa- genarum gr. prag. redditus census annui in hereditate sua in Motol, spectantes ad capellam suam s. Mariae Virg. in palatio regali castri Pragensis, de patronatu regio et de suo officio notariatus terrae existentem, pro eiusdem capellae melioratione cum Hancone Helye, cive Minoris civitatis Pragensis, pro alio 21/2 sexagenarum gr. censu in Kročehlavy prope Kladno („Kroczi- hlaw prope Kladen“) permutavit. „notum facimus.“ „Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, XVI kal. septembris, regn. nostr. a. Rom. XI, Boem. X, imperii vero secundo. Per d. imperatorem Heinricus Thesauri. Corr. per Joh. de Prussnicz. R. Hertwicus." Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Pragae in archivo ecclesiae metropolitanae 8. Viti, sign. XII 3. — E d. Teige, Zprávy o stat. venkov., Arch. Čes. 28 p. 68. — Borový, Ll. erect. archidioc. Prag. I p. 16 n. 26 e confirmatione Arnesti archiepiscopi Pragensis de a. 1359, 10 Nov. — Reg. imp. VIII 2497. 433) 1356, 17 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex Clarae relictae Heinzmanni de Rosental, civis Chutnensis, privi- legia de exemptione trium laneorum in Kbel, a Venceslao et Johanne regibus a. 1299, 8 Mart. et 1319, 29 Aug. concessa (vide Reg. Boh. II p. 1205 n. 2758 et Tadra p. 19 n. 35) aucto- ritate regia Bohemiae confirmat. „Pro parte honeste matrone Clare." Signum etc. „Testes huius rei sunt ven. Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis, Johannes Lutho- muslensis, aule imperialis cancellarius, episcopi — — nec non nob. Jesco de Wartemberg do- minus in Wessel, Swinko Lepus de Hasemburch, Jesco de Wilharticz, mareschalcus curie
Strana 241
Annus 1356, 17—19 Aug. 241 nostre, et quam plures alii regni nostri Boemie nobiles et fideles. — — Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, XVI kal. septembris, regn. nostr. a. Rom. XI, Boem. X, imperii vero secundo. Per d. Johannem episcopum Luthomislensem, cancellarium, Henricus Thesauri. Corr. per Johannem de Prusnicz. R. Hertwicus. Orig. cum sigillo maiestatis in fil. ser., fracto, in archivo monasterii Aulae Regiae, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 94 n. 141. — Reg. imp. VIII 2498, 6889. 434) 1356, 19 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Horti s. Mariae fratrum ord. Carthusiensis prope Pragam privilegium de immunitate a theloneis et ungeltis, a rege Johanne a. 1342, 7 Febr. concessum (vide Reg. Boh. IV p. 438 n. 1083), auctoritate regia Bohemiae sub maiestatis sigillo confirmat et poena triginta marcarum auri puri sanccit. „Accedens maiestatis nostre presenciam rel. fr. Michael prior monasterii Orti s. Marie fratrum ord. Carthus. prope Pragam.“ Signum etc. „Testes huius rei sunt ven. Arnestus s. sedis Pragensis archiepiscopus, Johannes Olomuczensis et Johannes Luthomislensis, aule imperialis cancellarius, episcopi nec non ill. Rudolfus Saxonie et Rudolfus Austrie, Styrie et Karinthie duces, principes et devoti dilecti, ac nob. Czenko de Lypa, summus regni Boemie mareschalcus, Jesko de Wartemberg dominus in Wessele, Petrus et Jodocus fratres de Rosemberg et alii quam plures, nostri nobiles et fideles. — Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, XIIII kal. septembris, regn. nostr. a. Rom. XI, Boem. X, imperii vero secundo. Per d. Johannem episcopum Luthomuslensem, cancel- larium, Henricus Thesauri. Correcta per Johannem de Prusnicz. R. Hertwicus.“ Orig. cum sigillo in fil. ser., deperdito, in archivo monasterii Horti s. Mariae, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. 435) 1356, 19 Aug. Pragae. Henricus de Nova Domo oblivioni dare promittit omnia, quae nuper in occupatione oppidi Telč contra ipsum facta sint. Ich Heinrich von Neunhaus bekenn und tun kund etc., das ich mit volbedachtem mutt, mit rate meiner freund und diener und allermeniclich, die durich meinen willen tun und lassenn, an geverde dem hochgeboren fursten und hern h. Johans margraven zu Merheren und zu seiner hant dem allerdurichleuchtistenn fursten und heren h. Karlen Romuschem kaiser etc., meinem liebem gnedigem hern, globt hab und auch glob mit guten treun an geverde und bey meynen eren, das ich, meine erben, bruder, frondt, diener und alle, die durich meinen willen tun und lassenn, als davor be- griffenn ist, weder gen dem obgenanten meynem hern dem margraven noch gen sein steten, heren, freundten und dieneren, wie die genant sein, die mein burg und stat zu Telsch angewunnen haben oder darzu hilf oder rott gereichet haben, dheine veintschaft, verdechtnus oder ergerung tragen sol oder wil noch trogen solen oder wellenn in dheine weis — — Und des zu urkund hab ich gegeben diesen briff versigilten mit meinem ingesigel und auch meiner frondte, die ire ingesigel daran gehangen haben durich meine vleisige sunderliche 16
Annus 1356, 17—19 Aug. 241 nostre, et quam plures alii regni nostri Boemie nobiles et fideles. — — Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, XVI kal. septembris, regn. nostr. a. Rom. XI, Boem. X, imperii vero secundo. Per d. Johannem episcopum Luthomislensem, cancellarium, Henricus Thesauri. Corr. per Johannem de Prusnicz. R. Hertwicus. Orig. cum sigillo maiestatis in fil. ser., fracto, in archivo monasterii Aulae Regiae, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 94 n. 141. — Reg. imp. VIII 2498, 6889. 434) 1356, 19 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Horti s. Mariae fratrum ord. Carthusiensis prope Pragam privilegium de immunitate a theloneis et ungeltis, a rege Johanne a. 1342, 7 Febr. concessum (vide Reg. Boh. IV p. 438 n. 1083), auctoritate regia Bohemiae sub maiestatis sigillo confirmat et poena triginta marcarum auri puri sanccit. „Accedens maiestatis nostre presenciam rel. fr. Michael prior monasterii Orti s. Marie fratrum ord. Carthus. prope Pragam.“ Signum etc. „Testes huius rei sunt ven. Arnestus s. sedis Pragensis archiepiscopus, Johannes Olomuczensis et Johannes Luthomislensis, aule imperialis cancellarius, episcopi nec non ill. Rudolfus Saxonie et Rudolfus Austrie, Styrie et Karinthie duces, principes et devoti dilecti, ac nob. Czenko de Lypa, summus regni Boemie mareschalcus, Jesko de Wartemberg dominus in Wessele, Petrus et Jodocus fratres de Rosemberg et alii quam plures, nostri nobiles et fideles. — Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, XIIII kal. septembris, regn. nostr. a. Rom. XI, Boem. X, imperii vero secundo. Per d. Johannem episcopum Luthomuslensem, cancel- larium, Henricus Thesauri. Correcta per Johannem de Prusnicz. R. Hertwicus.“ Orig. cum sigillo in fil. ser., deperdito, in archivo monasterii Horti s. Mariae, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. 435) 1356, 19 Aug. Pragae. Henricus de Nova Domo oblivioni dare promittit omnia, quae nuper in occupatione oppidi Telč contra ipsum facta sint. Ich Heinrich von Neunhaus bekenn und tun kund etc., das ich mit volbedachtem mutt, mit rate meiner freund und diener und allermeniclich, die durich meinen willen tun und lassenn, an geverde dem hochgeboren fursten und hern h. Johans margraven zu Merheren und zu seiner hant dem allerdurichleuchtistenn fursten und heren h. Karlen Romuschem kaiser etc., meinem liebem gnedigem hern, globt hab und auch glob mit guten treun an geverde und bey meynen eren, das ich, meine erben, bruder, frondt, diener und alle, die durich meinen willen tun und lassenn, als davor be- griffenn ist, weder gen dem obgenanten meynem hern dem margraven noch gen sein steten, heren, freundten und dieneren, wie die genant sein, die mein burg und stat zu Telsch angewunnen haben oder darzu hilf oder rott gereichet haben, dheine veintschaft, verdechtnus oder ergerung tragen sol oder wil noch trogen solen oder wellenn in dheine weis — — Und des zu urkund hab ich gegeben diesen briff versigilten mit meinem ingesigel und auch meiner frondte, die ire ingesigel daran gehangen haben durich meine vleisige sunderliche 16
Strana 242
242 Regesta Bohemiae et Moraviae. gebete. Und wir Peter und Jost gebruder Rosemberg und Dowisch von Kempnicz beckennen und tun kundt offenlich mit diesem brief, das wir durich sunderlich bete des obgenanten hern Hainreichs, unsers freunds, unser ingesigil an diesen brief gehengett haben. Der geben — — 1356a iare des nochsten freitags ante Bartholomei. ist zu Prag Copia saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. VI F b 5 p. 404 n. 399. 436) 1356, 19 Aug. Pragae. Henricus de Nova Domo submittit se Karolo imperatori et regi. Ich Heinrich von Neunhaus beckenn und tu kund etc., das ich und alle meine diener, die bey todslag nicht gewesen seind, do Albrecht von Wrassow erslagenn wart, umb alle sachen und umb alle zwayung, die sich in dem krieg von begen desselben todslags verleufenn haben uncz auf disen heutigen tag mit dem allerd. fursten und herrn h. Karl Romuschem kaiser etc., unserm lieben gnedigen herren und allenn seinen dieneren und undertanen und darnach besunderen umb alle ander sachen, krieg und zweynung, die zwischen demselben meinem gnedigen herrn an einem tail und mir an dem anderen gewesen seint auch auf disen heu- tigen tag, also versunet seint, alz hernoch geschriben stett: Des ersten, daz ich der ege- nante Hainrich und meine diener widergeben und ganczlichen widerkeren solen und wellen dem egenanten meinem herrn dem keiser und den seinen alz yr gut, des wir uns in dem krieg unterwunden haben, an daz allein, das verzert ist, on geverde; und alles das gutt, das zu parigen hanten steet und alle gefangen sulen beiden seiten ledig sein. Auch sol ich, der egenante Hainrich, und wil mich aller der, die bey dem obgenanten todslog gewesen sind, genczlichen eussern und seu nit emphahenn, holten noch furderen in meiner gewalt in dheine weis, und hab mich ir geeuserigt ganczlich und an geverde. Auch sulen ich und die egenanten meine diener, die bey dem vorgenanten todslag nicht gebesen seindt, gegen des obgenanten unsers herrn des kaisers dieneren umb allen sulchen crieg, der sich darumb verleufen hat, dheine veintschaft tragen, noch sie darumb ansprechen, furtreuben oder sunst in dheine weis beschedigen in gueten treun on geverde und desselben sullen der egenante mein her der kaiser und kunig zu Behaim und seine diener mir und den meinen, die bey dem todslag nit gebesen sind, auch gleicherweis verbunden sein umb die egenante sache. Auch wil ich, der egenante Hainrich, mit guttem willen aus dem land und dem kunigreich zu Behaim und allenn den landten, die zu der cronen zu Behaim gehoren, foren des nochste suntags noch s. Wenczlabs tag, der schirst kumftig ist, und auswendig dem- selben land und dem kunigreich zu Behaim und den egenanten zugehorungen bleiben und darinne nit widerkomen zway gancze iar zu czellen von dem egenanten tag, alz ich darauss scheid, also das ich bei denselben zwayen iaren und auch dornach alleweg in des egenanten meines herrn des kaiser und kunigs zu Behaim hoff, wo der sein wirdett, nymer komen a) in cop.: noch Crits geb. XIIIe iar dornoch in dem LV iare, sed charta eadem die ac sequens data esse videtur. — b) sulden, cop.
242 Regesta Bohemiae et Moraviae. gebete. Und wir Peter und Jost gebruder Rosemberg und Dowisch von Kempnicz beckennen und tun kundt offenlich mit diesem brief, das wir durich sunderlich bete des obgenanten hern Hainreichs, unsers freunds, unser ingesigil an diesen brief gehengett haben. Der geben — — 1356a iare des nochsten freitags ante Bartholomei. ist zu Prag Copia saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. VI F b 5 p. 404 n. 399. 436) 1356, 19 Aug. Pragae. Henricus de Nova Domo submittit se Karolo imperatori et regi. Ich Heinrich von Neunhaus beckenn und tu kund etc., das ich und alle meine diener, die bey todslag nicht gewesen seind, do Albrecht von Wrassow erslagenn wart, umb alle sachen und umb alle zwayung, die sich in dem krieg von begen desselben todslags verleufenn haben uncz auf disen heutigen tag mit dem allerd. fursten und herrn h. Karl Romuschem kaiser etc., unserm lieben gnedigen herren und allenn seinen dieneren und undertanen und darnach besunderen umb alle ander sachen, krieg und zweynung, die zwischen demselben meinem gnedigen herrn an einem tail und mir an dem anderen gewesen seint auch auf disen heu- tigen tag, also versunet seint, alz hernoch geschriben stett: Des ersten, daz ich der ege- nante Hainrich und meine diener widergeben und ganczlichen widerkeren solen und wellen dem egenanten meinem herrn dem keiser und den seinen alz yr gut, des wir uns in dem krieg unterwunden haben, an daz allein, das verzert ist, on geverde; und alles das gutt, das zu parigen hanten steet und alle gefangen sulen beiden seiten ledig sein. Auch sol ich, der egenante Hainrich, und wil mich aller der, die bey dem obgenanten todslog gewesen sind, genczlichen eussern und seu nit emphahenn, holten noch furderen in meiner gewalt in dheine weis, und hab mich ir geeuserigt ganczlich und an geverde. Auch sulen ich und die egenanten meine diener, die bey dem vorgenanten todslag nicht gebesen seindt, gegen des obgenanten unsers herrn des kaisers dieneren umb allen sulchen crieg, der sich darumb verleufen hat, dheine veintschaft tragen, noch sie darumb ansprechen, furtreuben oder sunst in dheine weis beschedigen in gueten treun on geverde und desselben sullen der egenante mein her der kaiser und kunig zu Behaim und seine diener mir und den meinen, die bey dem todslag nit gebesen sind, auch gleicherweis verbunden sein umb die egenante sache. Auch wil ich, der egenante Hainrich, mit guttem willen aus dem land und dem kunigreich zu Behaim und allenn den landten, die zu der cronen zu Behaim gehoren, foren des nochste suntags noch s. Wenczlabs tag, der schirst kumftig ist, und auswendig dem- selben land und dem kunigreich zu Behaim und den egenanten zugehorungen bleiben und darinne nit widerkomen zway gancze iar zu czellen von dem egenanten tag, alz ich darauss scheid, also das ich bei denselben zwayen iaren und auch dornach alleweg in des egenanten meines herrn des kaiser und kunigs zu Behaim hoff, wo der sein wirdett, nymer komen a) in cop.: noch Crits geb. XIIIe iar dornoch in dem LV iare, sed charta eadem die ac sequens data esse videtur. — b) sulden, cop.
Strana 243
Annus 1356, 19 Aug. 243 — — — Wer auch das wil an geverde an des vorgenanten meines herrn sunderliche laube. yemand mein gutt mit vrlenge und mit krieg angriff, und den egenanten meinen herrn den kaiser und kunig zu Behaim und die edlenn herrn Jescken von Wartemberg, genant von Wesel, obrusten camrer des kunigreichs zu Behaim, hern Petern und hern Josten gebruder von Rosenberg des deuchte€ und sib des erkenten, das es meine noturift werr, daz ich pillich darzu komen sult, so mag ich noch der zeit, alz die egenanten hern sich des erkennen, in das landt und kunigreich zu Behaim und die egenanten seine zugehorungen komen und mein gut weren in solherr bescheidenhait, wenn dasselbe vrleng und crieg ende nimbt, das ich dan darauz wider faren und doraus wil bleiben solhe frist, alz davor ge- schriben stett, an geverd und in guten treun. Doch gan mir der egenante mein herr der kaiser, das ich anderswo gisein mag ausserr seines kunigreichs zu Behaim und zugehorungen und, wer mich da heldet, der sol von ym darumb unverdacht sein. Und alle die egenanten sachen und ein iegliche besunder glob ich der egenante Heinrich von Neunhaus und fur mich und mit mir die edlen hern h. Johans lantgraff vom Lutemberg, h. Jost und h. Vllrich von Rosembergk, meine frundt, dem egenanten meinem herrn dem kaiser und kunig zu Behaim und zu seiner hant den edlen herrn h. Jescken von Wartemberg, dem egenanten herrn, h. Andree von der Duben, obrusten zuderer, h. Czencken von der Lippen, obrusten marschalk des kunigreichs zu Behaim, h. Hainrich von Leuchtemburg und h. Jescken von Sterenberg — —. Und wir Johans lantgrave zu dem Lutemberg, Jost und Vlrich von Rosemberg, die egenanten, globen mit gesambter hant — — fur den eegenanten herrn Heinrich von Neunhaus und mit ym — — ausgenome des allein, das wir umb die landt, die derr egenante Heinrich meiden wil, nur globt haben fur Behaim und fur Mer- heren, aber umb die anderen lant und zugehorungen der cronen und des kunigreichs zu Behaim, die er auch vermeiden wil — —, do glob wir nit fur, aber doch wil er sy meiden und darinn nicht komen an des egenanten unsers herrn des kaiser laube, und wa er da- wider tett, das sol und mag ym derselbe her der kaiser weren noch seinem willen. Mit urkund etc., versigilt mit unser allerr ingesigillen. Geben zu Prag — — 1356 iar an dem nochsten freitag noch Unser fraun tag, den man nennet Assumpcio b. Virginis Marie. Cop. saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 399 n. 398. 437) (1356, Aug.) Pragae. Johannes lantgravius de Leuchtenberg, se castra Pleistein, Reichenstein et Stierberg a Karolo imperatore et rege et a corona regni Bohemiae feudi titulo accepisse recognoscit. Vide supra litteras Ulrici lantgravii a. 1356, 5 Jan. Norimbergae datas, n. 238. In copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. Ms. VI F b 5 p. 346 est annotatum: Similem litteram dedit d. Johannes lantgravius Lutemburgensis, frater predicti d. Ulrici, in Praga. Johannem lantgravium videmus inter testes litterarum Henrici de Nova Domo a. 1356, 19 Aug. Pragae datarum. — Sommersberg, Ss. rer. Sil. III p. 72. ") dewchtes, cop. — b) sich, cop. 16*
Annus 1356, 19 Aug. 243 — — — Wer auch das wil an geverde an des vorgenanten meines herrn sunderliche laube. yemand mein gutt mit vrlenge und mit krieg angriff, und den egenanten meinen herrn den kaiser und kunig zu Behaim und die edlenn herrn Jescken von Wartemberg, genant von Wesel, obrusten camrer des kunigreichs zu Behaim, hern Petern und hern Josten gebruder von Rosenberg des deuchte€ und sib des erkenten, das es meine noturift werr, daz ich pillich darzu komen sult, so mag ich noch der zeit, alz die egenanten hern sich des erkennen, in das landt und kunigreich zu Behaim und die egenanten seine zugehorungen komen und mein gut weren in solherr bescheidenhait, wenn dasselbe vrleng und crieg ende nimbt, das ich dan darauz wider faren und doraus wil bleiben solhe frist, alz davor ge- schriben stett, an geverd und in guten treun. Doch gan mir der egenante mein herr der kaiser, das ich anderswo gisein mag ausserr seines kunigreichs zu Behaim und zugehorungen und, wer mich da heldet, der sol von ym darumb unverdacht sein. Und alle die egenanten sachen und ein iegliche besunder glob ich der egenante Heinrich von Neunhaus und fur mich und mit mir die edlen hern h. Johans lantgraff vom Lutemberg, h. Jost und h. Vllrich von Rosembergk, meine frundt, dem egenanten meinem herrn dem kaiser und kunig zu Behaim und zu seiner hant den edlen herrn h. Jescken von Wartemberg, dem egenanten herrn, h. Andree von der Duben, obrusten zuderer, h. Czencken von der Lippen, obrusten marschalk des kunigreichs zu Behaim, h. Hainrich von Leuchtemburg und h. Jescken von Sterenberg — —. Und wir Johans lantgrave zu dem Lutemberg, Jost und Vlrich von Rosemberg, die egenanten, globen mit gesambter hant — — fur den eegenanten herrn Heinrich von Neunhaus und mit ym — — ausgenome des allein, das wir umb die landt, die derr egenante Heinrich meiden wil, nur globt haben fur Behaim und fur Mer- heren, aber umb die anderen lant und zugehorungen der cronen und des kunigreichs zu Behaim, die er auch vermeiden wil — —, do glob wir nit fur, aber doch wil er sy meiden und darinn nicht komen an des egenanten unsers herrn des kaiser laube, und wa er da- wider tett, das sol und mag ym derselbe her der kaiser weren noch seinem willen. Mit urkund etc., versigilt mit unser allerr ingesigillen. Geben zu Prag — — 1356 iar an dem nochsten freitag noch Unser fraun tag, den man nennet Assumpcio b. Virginis Marie. Cop. saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 399 n. 398. 437) (1356, Aug.) Pragae. Johannes lantgravius de Leuchtenberg, se castra Pleistein, Reichenstein et Stierberg a Karolo imperatore et rege et a corona regni Bohemiae feudi titulo accepisse recognoscit. Vide supra litteras Ulrici lantgravii a. 1356, 5 Jan. Norimbergae datas, n. 238. In copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. Ms. VI F b 5 p. 346 est annotatum: Similem litteram dedit d. Johannes lantgravius Lutemburgensis, frater predicti d. Ulrici, in Praga. Johannem lantgravium videmus inter testes litterarum Henrici de Nova Domo a. 1356, 19 Aug. Pragae datarum. — Sommersberg, Ss. rer. Sil. III p. 72. ") dewchtes, cop. — b) sich, cop. 16*
Strana 244
244 Regesta Bohemiae et Moraviae. 438) 1356, 24 Aug. Wir Jerozlab von Knechnicz, czu der zeit De iure piscationis in Micmanice. purchraf czu Znoim, Nycolaus pharrer czu Vrbow, Nyclas weilen Budwois sun von Vrbow, Ott von Jazzlawicz, Herman Parcz von Roussenpruk und Peschel von der Weytenmul tuon chunt — —, das di czwiburf und taiding, di vor unser gewandelt sint, von iunch- vroun Elizabet aptessin und dem convent der iunchvroun von Ossla und ierem verbesor Bartholomeum von aim tail und Petrein dem Popiczer und Wilhelm dem Schuczen und Lebusch During und ir erben von dem andern tail, um di vischrey czu dem Veczmans, da Peter, Wilhalm und Lebusch als ferre, und di Tey rinnet neben ieren ekern und poum- gerten, wolden recht gehabt haben, und hetten das der abtessin und dem convent chrieg- haft und anspruchig gemacht. Das ist vor unser bericht und betaidingt, das Peter, Wilhelm und Lebusch und alle ir erben und nachchumling davon lassen habnt mit guetleichem willen, das se fuerbas chain recht noch chain vadrung darczu schullen habn noch enmugen czu der vischwaid und, ab se halt icht rechtes da gehabt, des habnt se sich geoussent ewichleich und erwichleich, und widersagent peide weltleichem und geistleichem recht und ansprach czu der vorgenant wischwaid czu dem Veczmans mit urchund dicz priefs. Und daruber —— geb wir den prief, versigelt mit unsern anhangunden insigeln und ouch mit Petreins des Popiczer insigel czu einer steten urchund diser sach. Gegeben — — 1356 iar an s. Bartholomeus tag. Orig. in archivo monasterii Aulae s. Mariae, nunc Brunae in archivo terrae Moraviae, lit. P n. 73. Septem sigilla pendent in press. perg., quorum alterum, „plebani in Vrbow“ est ex longo rotundum, alia sunt orbicularia: 1) galea cum capite taurino; S- IAROSLAI-DE CNEHNYCZ. 3) in galea cuspis pro signo; S NICOLAI-DE VRBAV. 4) in scuto et galea lapis molaris; SIHIJNIS- DE WNTENMVL. 5) galea ornata; S HERMANNI PORZK. 6) in galea lapis molaris, in campo corona; S-PESCHONIS-DE- WEYTENMUL. 7) in scuto palma (?); PETRI-DCI-POPIZER. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 28 n. 35. 439) 1356, 26 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex Johanni scriptori librorum monasterii Slavorum, ord. s. Ben., in Nova civitate Pragensi, consideratis multiplicibus ipsius obsequiis, „quibus pro decore mona- sterii — — in scribendis libris legendarum et cantus nobilis lingue slavonice“ laborat, decem marcarum redditum annuum in maccellis civitatis Pragensis assignat, per ipsum et heredes suos tenendum, quousque in dicto servitio monasterii remanebit. Sub maiestatis sigillo. „Datum a. d. 1356, nona ind., VII kal. sept., regn. nostr. a. Rom. XI, Boem. X, imperii vero secundo. Edd. Helmling-Horcicka, Das vollst. Registrum Slavorum p. 65 n. 27 e ms. Registri eiusdem p. 36. — Pelzel, Karl IV UB. II p. 385 n. 343. — Extr. Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. XVI p. 257. — Reg. imp. VIII 2502.
244 Regesta Bohemiae et Moraviae. 438) 1356, 24 Aug. Wir Jerozlab von Knechnicz, czu der zeit De iure piscationis in Micmanice. purchraf czu Znoim, Nycolaus pharrer czu Vrbow, Nyclas weilen Budwois sun von Vrbow, Ott von Jazzlawicz, Herman Parcz von Roussenpruk und Peschel von der Weytenmul tuon chunt — —, das di czwiburf und taiding, di vor unser gewandelt sint, von iunch- vroun Elizabet aptessin und dem convent der iunchvroun von Ossla und ierem verbesor Bartholomeum von aim tail und Petrein dem Popiczer und Wilhelm dem Schuczen und Lebusch During und ir erben von dem andern tail, um di vischrey czu dem Veczmans, da Peter, Wilhalm und Lebusch als ferre, und di Tey rinnet neben ieren ekern und poum- gerten, wolden recht gehabt haben, und hetten das der abtessin und dem convent chrieg- haft und anspruchig gemacht. Das ist vor unser bericht und betaidingt, das Peter, Wilhelm und Lebusch und alle ir erben und nachchumling davon lassen habnt mit guetleichem willen, das se fuerbas chain recht noch chain vadrung darczu schullen habn noch enmugen czu der vischwaid und, ab se halt icht rechtes da gehabt, des habnt se sich geoussent ewichleich und erwichleich, und widersagent peide weltleichem und geistleichem recht und ansprach czu der vorgenant wischwaid czu dem Veczmans mit urchund dicz priefs. Und daruber —— geb wir den prief, versigelt mit unsern anhangunden insigeln und ouch mit Petreins des Popiczer insigel czu einer steten urchund diser sach. Gegeben — — 1356 iar an s. Bartholomeus tag. Orig. in archivo monasterii Aulae s. Mariae, nunc Brunae in archivo terrae Moraviae, lit. P n. 73. Septem sigilla pendent in press. perg., quorum alterum, „plebani in Vrbow“ est ex longo rotundum, alia sunt orbicularia: 1) galea cum capite taurino; S- IAROSLAI-DE CNEHNYCZ. 3) in galea cuspis pro signo; S NICOLAI-DE VRBAV. 4) in scuto et galea lapis molaris; SIHIJNIS- DE WNTENMVL. 5) galea ornata; S HERMANNI PORZK. 6) in galea lapis molaris, in campo corona; S-PESCHONIS-DE- WEYTENMUL. 7) in scuto palma (?); PETRI-DCI-POPIZER. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 28 n. 35. 439) 1356, 26 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex Johanni scriptori librorum monasterii Slavorum, ord. s. Ben., in Nova civitate Pragensi, consideratis multiplicibus ipsius obsequiis, „quibus pro decore mona- sterii — — in scribendis libris legendarum et cantus nobilis lingue slavonice“ laborat, decem marcarum redditum annuum in maccellis civitatis Pragensis assignat, per ipsum et heredes suos tenendum, quousque in dicto servitio monasterii remanebit. Sub maiestatis sigillo. „Datum a. d. 1356, nona ind., VII kal. sept., regn. nostr. a. Rom. XI, Boem. X, imperii vero secundo. Edd. Helmling-Horcicka, Das vollst. Registrum Slavorum p. 65 n. 27 e ms. Registri eiusdem p. 36. — Pelzel, Karl IV UB. II p. 385 n. 343. — Extr. Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. XVI p. 257. — Reg. imp. VIII 2502.
Strana 245
Annus 1356, 24 Aug.—I Sept. 245 440) 1356, (Febr.—Aug.) Pragae. List s majestátem ciesaře Karla, v němž přikazuje Donatio castri Kašperk. a svú vuoli dává Vítovi řečenému Hedvábnay, aby hrad Kašperk stavěl pro obranu země České, a jemu poroučí k opravě klášter Nepomuk, Svatokorunský i jiné kláštery etc. a při- kazuje Prachatickým i jiným obyvateluom země České, aby v tom stavení témuž Vítovi nepřekáželi, ale pomocni byli, jakož týž list šíře svědčí. Datum Pragae a. d. 1356. Palacký Arch. Čes. II p. 182 n. 305 e registris donationum regalium de a. 1464. 441) 1356, 31 Aug. Obligatio burggraviorum Norimbergensium et Ulrici lantgravii de Leuchtenberg. Wier Johans und Albrecht gebrueder, burggrafen ze Nurmberg, und vir Vlrich lant- graff zum Leutenburg, vieriehen — —, alls di edlen unsr lieb sweger h. Petr und h. Jost, h. Vlrich und h. Jesk, die von Rosmberch brif von uns habent mit unsern anhangenden in- sigeln und umb die sach, darumb dieselben brif sagent, ob dazselb ze sulden und ze laisten chomt, daz unsr iecleichr ein erbergen chnecht legen sol in die leistong; also gelobn wier, ob ez ze schulden und ze leistong chom, daz unsir iecleicher an dezselben kneths stat ein erbergen rittr mit zwein pherden in die leistong legen scohl an allez gewerd und in dem rechten, als ier brif sagent, die si won uns habent mit unsern anhangend insigelen. — Der geben ist — — 1356 iar an s. Egiden abent. Cop. saec. XIV in copiario Rosenbergico, ms. monasterii Vallis s. Mariae fol. 31. — Extr. Emler, O rkpe. privilegií pánů z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 321 n. 51. 442) 1356, Aug.—Oct. Karolus imperator et rex Praga discessit et ad partes Alamaniae proficiscitur. Karolus imperator et rex 31 Aug. in Vodňany (Aquiani?), ineunte mense Septembris in Písek fuisse videtur; Reg. imp. VIII 2503 et hic infra n. 443, 445. Litterae imperatoris postea in Sulzbach, Donaustauf, iterum in Sulzbach (8—17 Oct.), 31 Oct. Moguntiae, 5 Nov. Treveris, 17 Nov. Metis datae sunt. Inter testes commemoratur Primislaus dux Tessinensis; Reg. imp. VIII 2517. 443) 1356, 1 Sept. Písek. Wir Paul, Franciscus und Heynrich De Bischofswerde obligatio feudalis. kinder Niclausen von Bischofswerde des eldirn und wir Heinlin, Caspar und Herman kinder Niclaus von Bischofswerde des iungern bekennen — —, daz wir von dem allirdurchluchti- gisten fursten und herren h. Karle, Romischen keiser zou allen zciten mererr des riches und kunge zeu Beheim, unserm lieben gnedigen herren, alze eyme kunige zou Beheim unsir lehn, di uns von unsern vetirn anirstorbin sint, recht und redelich enpfangen habin
Annus 1356, 24 Aug.—I Sept. 245 440) 1356, (Febr.—Aug.) Pragae. List s majestátem ciesaře Karla, v němž přikazuje Donatio castri Kašperk. a svú vuoli dává Vítovi řečenému Hedvábnay, aby hrad Kašperk stavěl pro obranu země České, a jemu poroučí k opravě klášter Nepomuk, Svatokorunský i jiné kláštery etc. a při- kazuje Prachatickým i jiným obyvateluom země České, aby v tom stavení témuž Vítovi nepřekáželi, ale pomocni byli, jakož týž list šíře svědčí. Datum Pragae a. d. 1356. Palacký Arch. Čes. II p. 182 n. 305 e registris donationum regalium de a. 1464. 441) 1356, 31 Aug. Obligatio burggraviorum Norimbergensium et Ulrici lantgravii de Leuchtenberg. Wier Johans und Albrecht gebrueder, burggrafen ze Nurmberg, und vir Vlrich lant- graff zum Leutenburg, vieriehen — —, alls di edlen unsr lieb sweger h. Petr und h. Jost, h. Vlrich und h. Jesk, die von Rosmberch brif von uns habent mit unsern anhangenden in- sigeln und umb die sach, darumb dieselben brif sagent, ob dazselb ze sulden und ze laisten chomt, daz unsr iecleichr ein erbergen chnecht legen sol in die leistong; also gelobn wier, ob ez ze schulden und ze leistong chom, daz unsir iecleicher an dezselben kneths stat ein erbergen rittr mit zwein pherden in die leistong legen scohl an allez gewerd und in dem rechten, als ier brif sagent, die si won uns habent mit unsern anhangend insigelen. — Der geben ist — — 1356 iar an s. Egiden abent. Cop. saec. XIV in copiario Rosenbergico, ms. monasterii Vallis s. Mariae fol. 31. — Extr. Emler, O rkpe. privilegií pánů z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 321 n. 51. 442) 1356, Aug.—Oct. Karolus imperator et rex Praga discessit et ad partes Alamaniae proficiscitur. Karolus imperator et rex 31 Aug. in Vodňany (Aquiani?), ineunte mense Septembris in Písek fuisse videtur; Reg. imp. VIII 2503 et hic infra n. 443, 445. Litterae imperatoris postea in Sulzbach, Donaustauf, iterum in Sulzbach (8—17 Oct.), 31 Oct. Moguntiae, 5 Nov. Treveris, 17 Nov. Metis datae sunt. Inter testes commemoratur Primislaus dux Tessinensis; Reg. imp. VIII 2517. 443) 1356, 1 Sept. Písek. Wir Paul, Franciscus und Heynrich De Bischofswerde obligatio feudalis. kinder Niclausen von Bischofswerde des eldirn und wir Heinlin, Caspar und Herman kinder Niclaus von Bischofswerde des iungern bekennen — —, daz wir von dem allirdurchluchti- gisten fursten und herren h. Karle, Romischen keiser zou allen zciten mererr des riches und kunge zeu Beheim, unserm lieben gnedigen herren, alze eyme kunige zou Beheim unsir lehn, di uns von unsern vetirn anirstorbin sint, recht und redelich enpfangen habin
Strana 246
246 Regesta Bohemiae et Moraviae. und im, sinen erben und nachkomen, kungen zou Beheim, gehuldet, gelobit und gesworn habin, getruwe, gehorsam und ouch undirtenik zou sine, alze unserm rechten erbherren und bynamen iren schaden zou bewaren und iren vromen zou werben in ganczin, stetin truwen. Und zeu allen den obgenanten sachen vorbinden wir uns, unsir erben und nach- komen ewiclichen. Mit urkunde dis brifes, vorsigilt mit unsrn, des egenanten Pauls und Heinlins ingesigiln, wenne dy andirn unsirr bruder ingesigil nicht enhaben. Der gegeben ist zcu dem Piesk — — 1356 iare an des h. s. Egidien tage. Orig. cum 2 sig. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1163 n. 167. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 430 n. 403. 444) 1356, 1 Sept. De iure patronatus in altari ss. Viti, Venceslai et aliorum patronorum regni Bohemiae Nos Nicolaus in ecclesia s. Nicolai in foro Pullorum Maioris civitatis Pragensis. Reinbotte iudex, Ortlinus Clementer, Seydlinus institor, Conradus Clementer et Petrus pan- — nicida de Melnik, consules iurati Maioris civitatis Pragensis cives, notum facimus — quod licet honesta matrona d. Marusche, relicta olim Johannis notarii Budconis, civis Pra- gensis, sex sexagenas gr. prag. den. annui census, per ipsam super villa et eius hereditate in Trzyebowycz empti et in perpetuum testamentum ac salubre predicti Johannis, sue et omnium fidelium defunctorum, altari ss. Viti, Wenceslai et aliorum regni Boemie patronorum et martyrum in ecclesia s. Nicolai in foro Pullorum in Praga — — incorporati, collacionem sive provisionem post eius mortem Cunschoni de Klasterzecz et Andree fratri olim Budconis pannicide, civibus Pragensibus, commiserit et dederit, prout hoc in litteris, sigillis penden- tibus honestorum vv. quondam d. Bartholomei decani ecclesie s. Egidii in Praga, Borsute iudicis, Cunschonis predicti et Petri fabri, protunc scabinorum, et Andree ac Budconis fratrum dictorum civium Pragensium roboratis, luculenter apparet, tamen ipsa d. Maruschie in ultima eius voluntate, condens eius ultimum testamentum et eiusdem testamenti tutores et executores dd. vv. Leonem sartorem et Witkonem de Monte, consules iuratos cives Pragenses, constituens — —, a predictis Cunschone et Andrea predictam collacionem — census predicti reassumpsit — — et eandem collacionem sive provisionem census predicti in pretactos Leonem et Wittkonem ac eorum substitutos transtulit pleno iure ita videlicet, quod quandocunque predictus sex sexagenarum census per mortem vel renunciacionem benivolam d. Heroldi presbyteri, eiusdem census rectoris et predicti altaris nunc confirmati ministri, vacaverit, tunc predicti Leo et Witko de Monte ac eorum substituti debent statim uni sacerdoti ac clerico idoneo, nullum aliud beneficium habenti, de predicto censu, non causa favoris, amicicie vel amoris, sed pure dumtaxat propter Deum et ob remedium ani- marum predictarum, providere et ipsum sacerdotem aut clericum ad predictum altare —— presentare. Qui quidem presentatus et confirmatus statim providere debet, ut per ipsum aut alium quinque misse singulis septimanis in dicto altari celebrentur. Porro antedicti Leo
246 Regesta Bohemiae et Moraviae. und im, sinen erben und nachkomen, kungen zou Beheim, gehuldet, gelobit und gesworn habin, getruwe, gehorsam und ouch undirtenik zou sine, alze unserm rechten erbherren und bynamen iren schaden zou bewaren und iren vromen zou werben in ganczin, stetin truwen. Und zeu allen den obgenanten sachen vorbinden wir uns, unsir erben und nach- komen ewiclichen. Mit urkunde dis brifes, vorsigilt mit unsrn, des egenanten Pauls und Heinlins ingesigiln, wenne dy andirn unsirr bruder ingesigil nicht enhaben. Der gegeben ist zcu dem Piesk — — 1356 iare an des h. s. Egidien tage. Orig. cum 2 sig. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1163 n. 167. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 430 n. 403. 444) 1356, 1 Sept. De iure patronatus in altari ss. Viti, Venceslai et aliorum patronorum regni Bohemiae Nos Nicolaus in ecclesia s. Nicolai in foro Pullorum Maioris civitatis Pragensis. Reinbotte iudex, Ortlinus Clementer, Seydlinus institor, Conradus Clementer et Petrus pan- — nicida de Melnik, consules iurati Maioris civitatis Pragensis cives, notum facimus — quod licet honesta matrona d. Marusche, relicta olim Johannis notarii Budconis, civis Pra- gensis, sex sexagenas gr. prag. den. annui census, per ipsam super villa et eius hereditate in Trzyebowycz empti et in perpetuum testamentum ac salubre predicti Johannis, sue et omnium fidelium defunctorum, altari ss. Viti, Wenceslai et aliorum regni Boemie patronorum et martyrum in ecclesia s. Nicolai in foro Pullorum in Praga — — incorporati, collacionem sive provisionem post eius mortem Cunschoni de Klasterzecz et Andree fratri olim Budconis pannicide, civibus Pragensibus, commiserit et dederit, prout hoc in litteris, sigillis penden- tibus honestorum vv. quondam d. Bartholomei decani ecclesie s. Egidii in Praga, Borsute iudicis, Cunschonis predicti et Petri fabri, protunc scabinorum, et Andree ac Budconis fratrum dictorum civium Pragensium roboratis, luculenter apparet, tamen ipsa d. Maruschie in ultima eius voluntate, condens eius ultimum testamentum et eiusdem testamenti tutores et executores dd. vv. Leonem sartorem et Witkonem de Monte, consules iuratos cives Pragenses, constituens — —, a predictis Cunschone et Andrea predictam collacionem — census predicti reassumpsit — — et eandem collacionem sive provisionem census predicti in pretactos Leonem et Wittkonem ac eorum substitutos transtulit pleno iure ita videlicet, quod quandocunque predictus sex sexagenarum census per mortem vel renunciacionem benivolam d. Heroldi presbyteri, eiusdem census rectoris et predicti altaris nunc confirmati ministri, vacaverit, tunc predicti Leo et Witko de Monte ac eorum substituti debent statim uni sacerdoti ac clerico idoneo, nullum aliud beneficium habenti, de predicto censu, non causa favoris, amicicie vel amoris, sed pure dumtaxat propter Deum et ob remedium ani- marum predictarum, providere et ipsum sacerdotem aut clericum ad predictum altare —— presentare. Qui quidem presentatus et confirmatus statim providere debet, ut per ipsum aut alium quinque misse singulis septimanis in dicto altari celebrentur. Porro antedicti Leo
Strana 247
Annus 1356, 1—21 Sept. 247 et Witko ac eorum substituti unam sexagenam gr. den. census perpetui, quam predicta d. Maruschie super domo et area Frenczlini, filii Cunczlini fabri, civis Minoris civitatis Pragensis sub castro Pragensi, inter domos Przibiconis et Friczkonis institorum in medio predicte civitatis contra prangerium sita, reliquit, ut patentes eiusdem civitatis super ipso censu confecte testificantur, debent omni anno sic impendere, ut singulis quatuor tempo- ribus pro eiusdem d. Marusche anime et omnium fidelium defunctorum perpetua requie servicia in vigiliis et missis defunctorum cum — — uno fertone gr. peragentur. Demum — d. Maruscha disposuit — —, ut Jeskoni, pretacti eius mariti Johannis cognato, si — — debent decem sexagene gr. presentari — — Data in die s. Egidii honeste se rexerit, a. d. 1356. Ed. Borový, Ll. erect. archidioc. Prag. V p. 562 n. 759 e cop. saec. XV in. 445) 1356, 3 Sept. Písek. Fratres de Kostelec Karolum imperatorem et regem absolvunt a pecunia, ratione permuta- Nos Dywissius et Spaczmannus de Costelecz tionis castri Kostelec ipsis debita. fratres notum facimus — —, quod serenissimus ac invictissimus princeps et dominus d. Karolus Romanorum imperator s. a. et gloriosissimus Boemie rex, dominus noster graciosus, nobis super omnibus, de quibus ipsum in causa permutacionis castri et bonorum nostrorum in Costelecz et super villa Wadislawicz seu quocumque alio capite monere potuimus seu debebamus, rite et legittime satisfecit. Quapropter super omnibus debitis quarumcunque pecuniarum, in quibus nobis alias voce vel scripto obligatus fuerat usque in hodiernum diem, ipsum, heredes et successores suos, reges Boemie, liberos et quitos dicimus ac facimus et penitus absolutos. Et si quam scripturam, litteras seu instrumenta, quibus predicti, dominus noster, heredes et successores sui, reges Boemie, moneri possent, in lucem prodi- rent, hanc, illa vel illas annullamus, irritamus et pro nullis reputari volumus, renunciantes omni iuri, questioni, accioni, repeticioni et quibuscunque iuribus, titulis, si qui nobis tam in castro et bonis Costelecz et Wadislawicz,“ quam in litteris, scripturis et instrumentis huiusmodi compeciit, competit seu posset competere in futurum. — — Datum in Pieska a. d. 1356 sabbato proximo ante festum Nativitatis b. Marie virg. glor. Orig. cum 2 sig. rot. de cera comm. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In utroque sigillo clipeus cum capite aprugno; S- DIVISY-DE XALVEAN; S SPATZMANNI - DE ZALVZAN. 446) 1356, 21 Sept. Leo magister domus Cruciferorum in Egra quasdam litteras dedit, multas tabernas concer- nentes („fil krem“). „Datum 1356 an s. Mathey d. cwelfp. u. ew. tag." Ann. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 43 p. 305 n. 104 e mepto. archivi civitatis Egrensis fol. 80. a) corr. in Wladislawicz.
Annus 1356, 1—21 Sept. 247 et Witko ac eorum substituti unam sexagenam gr. den. census perpetui, quam predicta d. Maruschie super domo et area Frenczlini, filii Cunczlini fabri, civis Minoris civitatis Pragensis sub castro Pragensi, inter domos Przibiconis et Friczkonis institorum in medio predicte civitatis contra prangerium sita, reliquit, ut patentes eiusdem civitatis super ipso censu confecte testificantur, debent omni anno sic impendere, ut singulis quatuor tempo- ribus pro eiusdem d. Marusche anime et omnium fidelium defunctorum perpetua requie servicia in vigiliis et missis defunctorum cum — — uno fertone gr. peragentur. Demum — d. Maruscha disposuit — —, ut Jeskoni, pretacti eius mariti Johannis cognato, si — — debent decem sexagene gr. presentari — — Data in die s. Egidii honeste se rexerit, a. d. 1356. Ed. Borový, Ll. erect. archidioc. Prag. V p. 562 n. 759 e cop. saec. XV in. 445) 1356, 3 Sept. Písek. Fratres de Kostelec Karolum imperatorem et regem absolvunt a pecunia, ratione permuta- Nos Dywissius et Spaczmannus de Costelecz tionis castri Kostelec ipsis debita. fratres notum facimus — —, quod serenissimus ac invictissimus princeps et dominus d. Karolus Romanorum imperator s. a. et gloriosissimus Boemie rex, dominus noster graciosus, nobis super omnibus, de quibus ipsum in causa permutacionis castri et bonorum nostrorum in Costelecz et super villa Wadislawicz seu quocumque alio capite monere potuimus seu debebamus, rite et legittime satisfecit. Quapropter super omnibus debitis quarumcunque pecuniarum, in quibus nobis alias voce vel scripto obligatus fuerat usque in hodiernum diem, ipsum, heredes et successores suos, reges Boemie, liberos et quitos dicimus ac facimus et penitus absolutos. Et si quam scripturam, litteras seu instrumenta, quibus predicti, dominus noster, heredes et successores sui, reges Boemie, moneri possent, in lucem prodi- rent, hanc, illa vel illas annullamus, irritamus et pro nullis reputari volumus, renunciantes omni iuri, questioni, accioni, repeticioni et quibuscunque iuribus, titulis, si qui nobis tam in castro et bonis Costelecz et Wadislawicz,“ quam in litteris, scripturis et instrumentis huiusmodi compeciit, competit seu posset competere in futurum. — — Datum in Pieska a. d. 1356 sabbato proximo ante festum Nativitatis b. Marie virg. glor. Orig. cum 2 sig. rot. de cera comm. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In utroque sigillo clipeus cum capite aprugno; S- DIVISY-DE XALVEAN; S SPATZMANNI - DE ZALVZAN. 446) 1356, 21 Sept. Leo magister domus Cruciferorum in Egra quasdam litteras dedit, multas tabernas concer- nentes („fil krem“). „Datum 1356 an s. Mathey d. cwelfp. u. ew. tag." Ann. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 43 p. 305 n. 104 e mepto. archivi civitatis Egrensis fol. 80. a) corr. in Wladislawicz.
Strana 248
248 Regesta Bohemiae et Moraviae. 447) 1356, 22 Sept. Johannes filius olim Hertlini civis in Broda Hungaricali, rector perpetuus ecclesiae in civitate eadem, monasterio b. Mariae Virg., ord. fratrum Praedicatorum, eiusdem civitatis testa- mentum a. 1354, 21 Dec. confectum (vide Cod. Mor. dipl. VIII p. 230 n. 284) iterum con- firmat, Jacobo molendinatori, cultori molendini in priori charta memorati, mandans, ut cum omnibus proventibus, regimine et possessione fratres monasterii tamquam ipsius Johannis heredes respiciat. Testes Johannes vicarius eiusdem ecclesiae, Myroslav subdiaconus, sacristanus et pro- visor pauperum hospitalis nec non Jacobus laicus molendinator memoratus. „Dat. et act. in “ die bb. Mauricii et soc. eius a. d. 1356. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 29 n. 36 ex orig. archivi monasterii ord. Praed. in Uherský Brod. 448) 1356, 25 Sept. Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatori et regi nuntiat petitiones suas, per Burghardum burggravium Magdeburgensem expositas, de restitutione litterarum, quibus Karolus rex suo et successorum suorum regum Bohemiae nomine se ad recollectionem denarii s. Petri per ducatus Silesiae promovendam obligaverat,1 nec non de promotione Theoderici episcopi Mindensis esse — visum est — —, quod huiusmodi littere, que a sede apostolica denegatas. favoribus ipsius ecclesie multum adiciunt, et per quas tuis in nullo iuribus derogatur, debe- bant et poterant sine animi tui molestia retineri, quoniam indubie tenetur, firmiter cre- ditur, quod, si ex diuturnitate temporis aliquid de tenore litterarum ipsarum oblivio tibi surripuit, ac per hoc earum esset tibi retencio forsitan minus grata, illarum inspecto tenore, quicquid minus quam complacencie proinde tibi esset, illico deleretur, cum extunc devocio tua non decreverit, sed aucta sit erga ipsam ecclesiam, cuius eciam erga te caritas indesi- nenter excrescit, huiusmodi ergo litterarum copiam tibi transmittimus presentibus interclusam, ut earum serie in consideracionem adducta, mentis nostre zelum in earum retencione rectum absque omni obliquitate cognoscas. Super provisione vero ecclesie Constanciensis de persona ven. fr. nostri Theodorici episcopi Mindensis facienda rescripsimus, et ven. fr. noster Guido episcopus Portuensis rescripsit de consciencia nostra tibi, quod, licet ipsius episcopi Mindensis consideracione tua et ex affeccione, quam habemus ad eum, honorem desideremus et statum, tamen, habita super provisione huiusmodi consultacione cum fratribus antefatis, huiusmodi provisio minus expediens, quoad presens, ipsi ecclesie reputatur, quamquam adversus per- sonam ipsius episcopi non fuerit quicquam dictum. — — Datum Auinione VII kalendas octobris anno quarto. Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 199 n. 485 e registris archivi Vaticani. — Extr. Dudík, Iter Ro- manum II p. 124 n. 329. — Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 108 n. 385. — Cartellieri, Reg. episc. Const. II 5243. — Reg. imp. VIII, Päbste 306. 1) Vide n. 32.
248 Regesta Bohemiae et Moraviae. 447) 1356, 22 Sept. Johannes filius olim Hertlini civis in Broda Hungaricali, rector perpetuus ecclesiae in civitate eadem, monasterio b. Mariae Virg., ord. fratrum Praedicatorum, eiusdem civitatis testa- mentum a. 1354, 21 Dec. confectum (vide Cod. Mor. dipl. VIII p. 230 n. 284) iterum con- firmat, Jacobo molendinatori, cultori molendini in priori charta memorati, mandans, ut cum omnibus proventibus, regimine et possessione fratres monasterii tamquam ipsius Johannis heredes respiciat. Testes Johannes vicarius eiusdem ecclesiae, Myroslav subdiaconus, sacristanus et pro- visor pauperum hospitalis nec non Jacobus laicus molendinator memoratus. „Dat. et act. in “ die bb. Mauricii et soc. eius a. d. 1356. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 29 n. 36 ex orig. archivi monasterii ord. Praed. in Uherský Brod. 448) 1356, 25 Sept. Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatori et regi nuntiat petitiones suas, per Burghardum burggravium Magdeburgensem expositas, de restitutione litterarum, quibus Karolus rex suo et successorum suorum regum Bohemiae nomine se ad recollectionem denarii s. Petri per ducatus Silesiae promovendam obligaverat,1 nec non de promotione Theoderici episcopi Mindensis esse — visum est — —, quod huiusmodi littere, que a sede apostolica denegatas. favoribus ipsius ecclesie multum adiciunt, et per quas tuis in nullo iuribus derogatur, debe- bant et poterant sine animi tui molestia retineri, quoniam indubie tenetur, firmiter cre- ditur, quod, si ex diuturnitate temporis aliquid de tenore litterarum ipsarum oblivio tibi surripuit, ac per hoc earum esset tibi retencio forsitan minus grata, illarum inspecto tenore, quicquid minus quam complacencie proinde tibi esset, illico deleretur, cum extunc devocio tua non decreverit, sed aucta sit erga ipsam ecclesiam, cuius eciam erga te caritas indesi- nenter excrescit, huiusmodi ergo litterarum copiam tibi transmittimus presentibus interclusam, ut earum serie in consideracionem adducta, mentis nostre zelum in earum retencione rectum absque omni obliquitate cognoscas. Super provisione vero ecclesie Constanciensis de persona ven. fr. nostri Theodorici episcopi Mindensis facienda rescripsimus, et ven. fr. noster Guido episcopus Portuensis rescripsit de consciencia nostra tibi, quod, licet ipsius episcopi Mindensis consideracione tua et ex affeccione, quam habemus ad eum, honorem desideremus et statum, tamen, habita super provisione huiusmodi consultacione cum fratribus antefatis, huiusmodi provisio minus expediens, quoad presens, ipsi ecclesie reputatur, quamquam adversus per- sonam ipsius episcopi non fuerit quicquam dictum. — — Datum Auinione VII kalendas octobris anno quarto. Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 199 n. 485 e registris archivi Vaticani. — Extr. Dudík, Iter Ro- manum II p. 124 n. 329. — Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 108 n. 385. — Cartellieri, Reg. episc. Const. II 5243. — Reg. imp. VIII, Päbste 306. 1) Vide n. 32.
Strana 249
Annus 1356, 22—26 Sept. 249 449) 1356, 26 Sept. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem rogat, ut castrum Donaustauf ecclesiae Carissimo in Chr. filio Carolo imperatori Romanorum s. a. Ratisponensi restituat. salutem et apostolicam benediccionem. Venerabilis frater noster Bertrandus episcopus Apten- sis, quem ad instantiam tuam in Alamaniam hoc anno transmisimus, ut informaret se de commodo vel incommodo, quod resultaret ecclesie Ratisponensi de permutacione castri Tumstauffen, Ratisponensis diocesis, ad mensam ipsius ecclesie pertinentis facienda tecum ad alia bona per . . episcopum et dilectos filios capitulum Ratisponense, ad nos hiis diebus preteritis rediens retulit nobis presente dil: fil. nob. viro Burchardo comite et purchravio Magdeburgensi, quod licet tu considerans dampna gravia et pericula graviora, que ipsi ecclesie imminebant et imminere poterant ex detencione dicti castri per quosdam potentes illarum parcium, quibus illud inconsulto Romano pontifice per eundem episcopum, non veren- tem transgressionem iuramenti, quod de non alienandis bonis ad mensam ipsam pertinentibus eodem inconsulto pontifice in promocione sua ad ecclesiam ipsam prestiterat, fuerat obli- gatum, idem castrum non absque magnis laboribus et solutis per te magnis pecuniarum summis de ipsorum potentum manibus eruisses, et considerans, quod idem episcopus existens minus plene solvendo pecunias per te pro ipsius castri, ut premittitur, redempcione solutas restituere facile non valeret, sibi volenti et requirenti pro eodem castro quoddam castrum et villas ac bona alia longe maioris valoris et redditus in regno tuo Boemie constituta nomine cambii tradidisses, tamen fortitudine et situ dicti castri Tumstauffen et vicinitate ipsius eidem ecclesie" ac aliis multis in consideracionem adductis, huiusmodi permutacio eidem ecclesie nullatenus expediret. Ac dictus comes ad hec respondens asseruit, quod tu sicut princeps catholicus et honoris ac status ecclesiastici ampliator, utilitatem ipsius ecclesie quibuscumque tuis desideriis anteponens et preferens Dei beneplacita votis tuis, paratus eras prefatum castrum Tumstauffen episcopo memorato restituere, ubi ipse tibi redderet pecuniam nec non castrum, villas et bona per te illi soluta et tradita pro eodem, et velut animi tui puri et recti ad Dominum prescius addidit, quod illa solum tenebas honoribus tuis adicere, illa tantum tuis conformia beneplacitis reputabas, que amica iusticie, quam tota intencione zelaris, et que tuo accepta crederes Creatori. Hec, princeps inclite, ab eodem comite vultu ilari et alacri facie de tua probitate prolata, quanta nos iocunditate resper- serint, quantaque letitia, explicare facile non possemus. — — Cum itaque episcopo Ratis- ponensi, ut sui corrector erroris ad correccionem illius lineam censure apostolice non ex- pectans, tam solutam pecuniam quam assignata castrum, villas et bona per te sibi, resti- tuere tibi sine dilacione procuret, et capitulo prefatis, ut hec omnia procurent celeriter fieri, per alias nostras litteras iniungamus, et alia quedam remedia per nos provisa fuerint, ut satisfaccionem ex hiis celerius consequaris, et credimus indubie, quod iuxta cor nostrum provisioni huiusmodi effectus dante Domino sequetur optatus, serenitatem tuam, non quod a) ac — eidem ecclesie desunt in Roud.
Annus 1356, 22—26 Sept. 249 449) 1356, 26 Sept. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem rogat, ut castrum Donaustauf ecclesiae Carissimo in Chr. filio Carolo imperatori Romanorum s. a. Ratisponensi restituat. salutem et apostolicam benediccionem. Venerabilis frater noster Bertrandus episcopus Apten- sis, quem ad instantiam tuam in Alamaniam hoc anno transmisimus, ut informaret se de commodo vel incommodo, quod resultaret ecclesie Ratisponensi de permutacione castri Tumstauffen, Ratisponensis diocesis, ad mensam ipsius ecclesie pertinentis facienda tecum ad alia bona per . . episcopum et dilectos filios capitulum Ratisponense, ad nos hiis diebus preteritis rediens retulit nobis presente dil: fil. nob. viro Burchardo comite et purchravio Magdeburgensi, quod licet tu considerans dampna gravia et pericula graviora, que ipsi ecclesie imminebant et imminere poterant ex detencione dicti castri per quosdam potentes illarum parcium, quibus illud inconsulto Romano pontifice per eundem episcopum, non veren- tem transgressionem iuramenti, quod de non alienandis bonis ad mensam ipsam pertinentibus eodem inconsulto pontifice in promocione sua ad ecclesiam ipsam prestiterat, fuerat obli- gatum, idem castrum non absque magnis laboribus et solutis per te magnis pecuniarum summis de ipsorum potentum manibus eruisses, et considerans, quod idem episcopus existens minus plene solvendo pecunias per te pro ipsius castri, ut premittitur, redempcione solutas restituere facile non valeret, sibi volenti et requirenti pro eodem castro quoddam castrum et villas ac bona alia longe maioris valoris et redditus in regno tuo Boemie constituta nomine cambii tradidisses, tamen fortitudine et situ dicti castri Tumstauffen et vicinitate ipsius eidem ecclesie" ac aliis multis in consideracionem adductis, huiusmodi permutacio eidem ecclesie nullatenus expediret. Ac dictus comes ad hec respondens asseruit, quod tu sicut princeps catholicus et honoris ac status ecclesiastici ampliator, utilitatem ipsius ecclesie quibuscumque tuis desideriis anteponens et preferens Dei beneplacita votis tuis, paratus eras prefatum castrum Tumstauffen episcopo memorato restituere, ubi ipse tibi redderet pecuniam nec non castrum, villas et bona per te illi soluta et tradita pro eodem, et velut animi tui puri et recti ad Dominum prescius addidit, quod illa solum tenebas honoribus tuis adicere, illa tantum tuis conformia beneplacitis reputabas, que amica iusticie, quam tota intencione zelaris, et que tuo accepta crederes Creatori. Hec, princeps inclite, ab eodem comite vultu ilari et alacri facie de tua probitate prolata, quanta nos iocunditate resper- serint, quantaque letitia, explicare facile non possemus. — — Cum itaque episcopo Ratis- ponensi, ut sui corrector erroris ad correccionem illius lineam censure apostolice non ex- pectans, tam solutam pecuniam quam assignata castrum, villas et bona per te sibi, resti- tuere tibi sine dilacione procuret, et capitulo prefatis, ut hec omnia procurent celeriter fieri, per alias nostras litteras iniungamus, et alia quedam remedia per nos provisa fuerint, ut satisfaccionem ex hiis celerius consequaris, et credimus indubie, quod iuxta cor nostrum provisioni huiusmodi effectus dante Domino sequetur optatus, serenitatem tuam, non quod a) ac — eidem ecclesie desunt in Roud.
Strana 250
250 Regesta Bohemiae et Moraviae. necessarium esse credamus expediens, sed, ut impleamus officii nostri debitum, attente rogamus, quatenus predictum castrum Tumstauffen episcopo et ecclesie predictis pro divine maiestatis reverencia tue consideracione salutis et nostre intercessionis obtentu libere et cum effectu mandes et facias restitui et admitti.“ In hoc enim, licet ex innata tibi gracia bonitatis te promptum invenire speremus, ex eo tamen te reddi petimus prompciorem, quo per id multa castra et alia bona ipsius ecclesie nonnullis, ut nosti, obligata potentibus" ad eandem ecclesiam revertentur et nonnulle pacciones et lige illicite, abominabiles Deo et preiudiciales ipsi ecclesie, quas nos eciam cassavimus et irritavimus et nullius esse decre- vimus roboris vel momenti, locum extunc aliquem non habebunt. Datum Auinione VI kal. octobris pontif. nostri anno quarto. Archetypum in registris archivi Vaticani 244 F n. 92; contulit Friedrich. Copia saec. XV in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnicensis ms. VI F b 5 p. 582 n. 595. — Ed. Ludewig, Rel. manuscr. VI p. 15 n. 11. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 204 n. 505. — Reg. imp. VIII, Päbste 54. 450) 1356, 26 Sept. Avinione. Innocentius papa VI episcopo et capitulo ecclesiae Ratisponensis inhibet, ne castrum Donau- — Ecclesiarum utilitatibus libenter consulimus et, ne stauf vendere praesumant. per malignancium astuciam iura forsitan ledantur, earum oportune cautele suffragium adhi- bemus. Cum itaque nuper castrum Tunstauffen Ratisponensis diocesis, ad mensam episco- palem ecclesie Ratisponensis immediate pertinens, quod carissimus in Chr. filius noster Carolus Romanorum imperator s. a. pia devocione permotus de propria pecunia sua de manibus quorundam potentum, quibus per . . episcopum Ratisponensem contra iuramentum, per eum in provisione, facta de ipso per sedem apostolicam ad eandem ecclesiam tunc vacantem, de non alienandis bonis ipsius ecclesie prestitum, in grave nimis preiudicium et enormem lesionem eiusdem ecclesie hactenus fuerat obligatum, eripuit, ad prefatam ecclesiam et ad ius et proprietatem ipsius decreverimus reducendum, nos periculis et dampnis, quibus ex alienacione dicti castri eadem ecclesia subiaceret, obviare salubriter cupientes episcopo Ratis- ponensi, qui est et erit pro tempore, et dilectis filiis capitulo singularibusque personis eiusdem ecclesie districcius inhibemus, ne castrum ipsum vendere, obligare pignori aut quo- cunque alienacionis genere distrahere quoquo modo presumant sine licencia Romani ponti- ficis, eis per speciales litteras apostolicas concedenda, decernentes, prout est, irritum et inane, quicquid contra inhibicionem nostram huiusmodi contigerit attemptari ac episcopum et singulares personas excommunicacionis, et capitulum predictos, qui contra inhibicionem huiusmodi attemptare presumpserint, suspensionis penis et sentenciis innodantes. —— Datum Avinione VI kal. octobris pontif. nostri a. quarto.1 Orig. cum bulla in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In plica: „de curia“, „Jo. Huguitionis“. — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris p. 108 n. 386. — Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 204 n. 506. — Reg. imp. VIII, Päbste 307. a) in archet. dimitti ex admitti correctum; Roud.: admitti. — b) proceribus, Roud. 1) Vide etiam Mon. Boh. Vat. II p. 205, 207 n. 508, 516.
250 Regesta Bohemiae et Moraviae. necessarium esse credamus expediens, sed, ut impleamus officii nostri debitum, attente rogamus, quatenus predictum castrum Tumstauffen episcopo et ecclesie predictis pro divine maiestatis reverencia tue consideracione salutis et nostre intercessionis obtentu libere et cum effectu mandes et facias restitui et admitti.“ In hoc enim, licet ex innata tibi gracia bonitatis te promptum invenire speremus, ex eo tamen te reddi petimus prompciorem, quo per id multa castra et alia bona ipsius ecclesie nonnullis, ut nosti, obligata potentibus" ad eandem ecclesiam revertentur et nonnulle pacciones et lige illicite, abominabiles Deo et preiudiciales ipsi ecclesie, quas nos eciam cassavimus et irritavimus et nullius esse decre- vimus roboris vel momenti, locum extunc aliquem non habebunt. Datum Auinione VI kal. octobris pontif. nostri anno quarto. Archetypum in registris archivi Vaticani 244 F n. 92; contulit Friedrich. Copia saec. XV in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnicensis ms. VI F b 5 p. 582 n. 595. — Ed. Ludewig, Rel. manuscr. VI p. 15 n. 11. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 204 n. 505. — Reg. imp. VIII, Päbste 54. 450) 1356, 26 Sept. Avinione. Innocentius papa VI episcopo et capitulo ecclesiae Ratisponensis inhibet, ne castrum Donau- — Ecclesiarum utilitatibus libenter consulimus et, ne stauf vendere praesumant. per malignancium astuciam iura forsitan ledantur, earum oportune cautele suffragium adhi- bemus. Cum itaque nuper castrum Tunstauffen Ratisponensis diocesis, ad mensam episco- palem ecclesie Ratisponensis immediate pertinens, quod carissimus in Chr. filius noster Carolus Romanorum imperator s. a. pia devocione permotus de propria pecunia sua de manibus quorundam potentum, quibus per . . episcopum Ratisponensem contra iuramentum, per eum in provisione, facta de ipso per sedem apostolicam ad eandem ecclesiam tunc vacantem, de non alienandis bonis ipsius ecclesie prestitum, in grave nimis preiudicium et enormem lesionem eiusdem ecclesie hactenus fuerat obligatum, eripuit, ad prefatam ecclesiam et ad ius et proprietatem ipsius decreverimus reducendum, nos periculis et dampnis, quibus ex alienacione dicti castri eadem ecclesia subiaceret, obviare salubriter cupientes episcopo Ratis- ponensi, qui est et erit pro tempore, et dilectis filiis capitulo singularibusque personis eiusdem ecclesie districcius inhibemus, ne castrum ipsum vendere, obligare pignori aut quo- cunque alienacionis genere distrahere quoquo modo presumant sine licencia Romani ponti- ficis, eis per speciales litteras apostolicas concedenda, decernentes, prout est, irritum et inane, quicquid contra inhibicionem nostram huiusmodi contigerit attemptari ac episcopum et singulares personas excommunicacionis, et capitulum predictos, qui contra inhibicionem huiusmodi attemptare presumpserint, suspensionis penis et sentenciis innodantes. —— Datum Avinione VI kal. octobris pontif. nostri a. quarto.1 Orig. cum bulla in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In plica: „de curia“, „Jo. Huguitionis“. — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris p. 108 n. 386. — Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 204 n. 506. — Reg. imp. VIII, Päbste 307. a) in archet. dimitti ex admitti correctum; Roud.: admitti. — b) proceribus, Roud. 1) Vide etiam Mon. Boh. Vat. II p. 205, 207 n. 508, 516.
Strana 251
Annus 1356, 26—28 Sept. 251 451) 1356, 27 Sept. Karolus imperator et rex 60 sexagenas gr. in censibus annuis Budissinensis, Gorlicensis, — daz wir dem Lubanensis et Lubaviensis civitatum Timoni de Kolditz attribuit. edelen Thymen von Koldicz, unserm lieben getrewen, 300 schok pregischer grozzer pfennige schuldig sein — — und schaffen und bescheiden im und seinen erben sechczig schok der- selben preg. gr., die man im halbe uf s. Walpurg tag und halb uf s. Michahels tag geben und beczalen sol uf den steten Budessin, Gorlicz, Luban und Lubaw, die in unserr camer die burger derselben stete alleriericlich schuldig sein zu geben ubr die summe der zweyer- hundert schok, die wir uf denselben steten dem hochgeboren Rudolf herczogen ze Sachsen — — und dem edelen Johans burgrafen ze Meidburg und graven ze Recz — — vormals bescheiden haben und geschaffet also, daz die burger der obgenanten stete von unsern wegen dem egenanten Tymen von Koldicz und seinen erben Hannus von Koldicz, seinem bruder, und Tymen von Koldicz, seinem vettern, zu irer hant die vorgenanten sechczig schok geben und beczalen sullen alleriericlich ane alles verczog und widerred also lang, bis das wir oder unserr erben und nachkomen, kunge ze Beheim, in die vorgeschriben drei- hundert schok gar und genczlich gelden und beczalen. — — Der geben ist ze Prage“ — 1356 iar an s. Wenczlawes obent, unserr reiche in dem XI iar und des keysertumes in dem andern. Per dominum .. Mindensem episcopum Johannes de Glacz. R. Heinricus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo civitatis Budissinensis. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 69 n. 343. — Reg. imperii VIII 2505. 452) 1356, 28 Sept. Strakonice. — Raczko dictus Mazanecz de Crasselowa reco- Donatio villae Kraselov. gnosco me a dominis seu cruciferis monasterii Strakonicensis villam dictam Mazancowa Lhota cum quinque hereditatibus, quod vulgariter ac proprie dyedini dicuntur, suscepisse, cuius limites sunt circumferenciales circa villas, videlicet Symeradicz et Crasselow et Drahcow et Mokarow. Consideransque ipsos dominos ac cruciferos graciam ad me habere specialem, eciam viceversa cupiens exercere opera Deo grata — — ad promocionem claustri Straconi- censis et iuvamen addo seu addidi de meo vero ac proprio patrimonio de villa Crasselow sextam hereditatem tali condicione interiecta, quod ipsas sex hereditates tenere debeo et possidere et ipsis uti, scilicet censibus ac cum omnibus iuribus, prout illa villa de ipsis hereditatibus conswevit a principio sue fundacionis censuare ad tempora vite mee ——, hoc tamen eciam adiecto, quod nisi duas partes census ac iurium omnium percipere deberem et tollere de predictis sex hereditatibus, terciam vero partem census ac iurium priori ac fratribus — deberem plene et integraliter representare. Sed ipsi domini ac cruciferi, cupientes in omnibus domino Wilhelmo de Straconicz complacere, tamquam domino suo gracioso, michi a) De data dubitari potest, vide n. 442.
Annus 1356, 26—28 Sept. 251 451) 1356, 27 Sept. Karolus imperator et rex 60 sexagenas gr. in censibus annuis Budissinensis, Gorlicensis, — daz wir dem Lubanensis et Lubaviensis civitatum Timoni de Kolditz attribuit. edelen Thymen von Koldicz, unserm lieben getrewen, 300 schok pregischer grozzer pfennige schuldig sein — — und schaffen und bescheiden im und seinen erben sechczig schok der- selben preg. gr., die man im halbe uf s. Walpurg tag und halb uf s. Michahels tag geben und beczalen sol uf den steten Budessin, Gorlicz, Luban und Lubaw, die in unserr camer die burger derselben stete alleriericlich schuldig sein zu geben ubr die summe der zweyer- hundert schok, die wir uf denselben steten dem hochgeboren Rudolf herczogen ze Sachsen — — und dem edelen Johans burgrafen ze Meidburg und graven ze Recz — — vormals bescheiden haben und geschaffet also, daz die burger der obgenanten stete von unsern wegen dem egenanten Tymen von Koldicz und seinen erben Hannus von Koldicz, seinem bruder, und Tymen von Koldicz, seinem vettern, zu irer hant die vorgenanten sechczig schok geben und beczalen sullen alleriericlich ane alles verczog und widerred also lang, bis das wir oder unserr erben und nachkomen, kunge ze Beheim, in die vorgeschriben drei- hundert schok gar und genczlich gelden und beczalen. — — Der geben ist ze Prage“ — 1356 iar an s. Wenczlawes obent, unserr reiche in dem XI iar und des keysertumes in dem andern. Per dominum .. Mindensem episcopum Johannes de Glacz. R. Heinricus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo civitatis Budissinensis. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 69 n. 343. — Reg. imperii VIII 2505. 452) 1356, 28 Sept. Strakonice. — Raczko dictus Mazanecz de Crasselowa reco- Donatio villae Kraselov. gnosco me a dominis seu cruciferis monasterii Strakonicensis villam dictam Mazancowa Lhota cum quinque hereditatibus, quod vulgariter ac proprie dyedini dicuntur, suscepisse, cuius limites sunt circumferenciales circa villas, videlicet Symeradicz et Crasselow et Drahcow et Mokarow. Consideransque ipsos dominos ac cruciferos graciam ad me habere specialem, eciam viceversa cupiens exercere opera Deo grata — — ad promocionem claustri Straconi- censis et iuvamen addo seu addidi de meo vero ac proprio patrimonio de villa Crasselow sextam hereditatem tali condicione interiecta, quod ipsas sex hereditates tenere debeo et possidere et ipsis uti, scilicet censibus ac cum omnibus iuribus, prout illa villa de ipsis hereditatibus conswevit a principio sue fundacionis censuare ad tempora vite mee ——, hoc tamen eciam adiecto, quod nisi duas partes census ac iurium omnium percipere deberem et tollere de predictis sex hereditatibus, terciam vero partem census ac iurium priori ac fratribus — deberem plene et integraliter representare. Sed ipsi domini ac cruciferi, cupientes in omnibus domino Wilhelmo de Straconicz complacere, tamquam domino suo gracioso, michi a) De data dubitari potest, vide n. 442.
Strana 252
252 Regesta Bohemiae et Moraviac. dant et libere concedunt totum censum et omnia iura de prefatis sex hereditatibus percipere et tollere ad tempora vite d. Wilhelmi de Straconicz. Post mortem vero d. Wilhelmi de Straconicz et, si diucius supervixero, promitto fideliter terciam partem census et omnium iurium de prefatis sex hereditatibus priori ac fratribus plene et integraliter representare. Cum vero de hac luce migravero, extunc ipsi fratres domus Straconicensis omnium bonorum operum, scilicet missarum, vigiliarum, oracionum, animam meam faciant esse participem et consortem, et tunc prefate omnes sex hereditates et ipsa villa cum censibus et iuribus et omnibus edificiis et structuris ad ipsam domum Strakonicensem — — libere revertentur. In cuius rei testimonium et robur firmitatis sigillum meum huic littere duxi appendendum. In maius testimonium et cautelam petivi generosum ac nobilem d. Wilhelmum de Straconicz et stre- nuos viros amicosque meos d. Nycolaum dictus Kossors de Nyehossouicz, d. Budnonem de Drazowa, ut testes sint huic ordinacioni. — — Datum et actum in Strakonicz a. d. 1356 quarta feria in die s. Wenczeslai mart. Orig. Pragae in archivo magni prioratus Melitensium sign. Strakonice n. 43 (B 9); de 4 sig. in press. perg. 2) deperditum, alia rotunda de cera comm., in 1) galea ornata, 3) sigillum „Nicolai d. Cosor“ habet tres pisces capitibus coniunctis. 4) galea duobus telis ornata; S - BUDEJE ZDRAZELOVICI. 453) 1356 (Sept.) Brunae. Statutum iuratorum Brunensium de officio vasitractorum, quando ignis in civitate exortus fuerit. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 30 n. 37 e codice 34 fol. 13v archivi civitatis Brunensis. 454) 1356, 29 Sept. Břevnov. Compromissum in lite, quae inter Břevnoviense et Aulae Regiae monasteria vertebatur. — Nos Prziedborius div. mis. abbas, Hodislaus prior, Mrakota subprior, Johannes sacristanus totusque conventus monasterii Brewnoviensis prope Pragam, ord. s. Benedicti, notum facimus — —, quod nos nostro et monasterii nostri predicti nomine super lite, questione et controversia, quam movemus seu movere intendimus coram hon. vv. d. An- thonio abbate canonicorum regularium Montis s. Karoli ord. s. Augustini, Henrico preposito Sderasiensi ord. s. Sepulchri Dominici in Nova civitate Pragensi et Johanne dicto Paduano, decretorum doctore, decano ecclesie Wissegradensis, iudicibus a sede apostolica specialiter delegatis, hon. et rel. vv. abbati et conventui monasterii Aule Regie etc. super rubetis, sitis inter villas Tyrnowa et Clynecz, quas a predictis d. abbate et conventu monasterii Aule Regie petimus, in discr. virum d. Nicolaum dictum de Holubicz, rectorem cappelle s. Michaelis sub monte Wissegradensi sponte et libere propter bonum pacis de alto et basso de consensu predictorum dd. iudicum pro parte nostra et dicti nostri monasterii, et domini predicti abbas et conventus monasterii Aule Regie pro parte ipsorum in hon. virum
252 Regesta Bohemiae et Moraviac. dant et libere concedunt totum censum et omnia iura de prefatis sex hereditatibus percipere et tollere ad tempora vite d. Wilhelmi de Straconicz. Post mortem vero d. Wilhelmi de Straconicz et, si diucius supervixero, promitto fideliter terciam partem census et omnium iurium de prefatis sex hereditatibus priori ac fratribus plene et integraliter representare. Cum vero de hac luce migravero, extunc ipsi fratres domus Straconicensis omnium bonorum operum, scilicet missarum, vigiliarum, oracionum, animam meam faciant esse participem et consortem, et tunc prefate omnes sex hereditates et ipsa villa cum censibus et iuribus et omnibus edificiis et structuris ad ipsam domum Strakonicensem — — libere revertentur. In cuius rei testimonium et robur firmitatis sigillum meum huic littere duxi appendendum. In maius testimonium et cautelam petivi generosum ac nobilem d. Wilhelmum de Straconicz et stre- nuos viros amicosque meos d. Nycolaum dictus Kossors de Nyehossouicz, d. Budnonem de Drazowa, ut testes sint huic ordinacioni. — — Datum et actum in Strakonicz a. d. 1356 quarta feria in die s. Wenczeslai mart. Orig. Pragae in archivo magni prioratus Melitensium sign. Strakonice n. 43 (B 9); de 4 sig. in press. perg. 2) deperditum, alia rotunda de cera comm., in 1) galea ornata, 3) sigillum „Nicolai d. Cosor“ habet tres pisces capitibus coniunctis. 4) galea duobus telis ornata; S - BUDEJE ZDRAZELOVICI. 453) 1356 (Sept.) Brunae. Statutum iuratorum Brunensium de officio vasitractorum, quando ignis in civitate exortus fuerit. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 30 n. 37 e codice 34 fol. 13v archivi civitatis Brunensis. 454) 1356, 29 Sept. Břevnov. Compromissum in lite, quae inter Břevnoviense et Aulae Regiae monasteria vertebatur. — Nos Prziedborius div. mis. abbas, Hodislaus prior, Mrakota subprior, Johannes sacristanus totusque conventus monasterii Brewnoviensis prope Pragam, ord. s. Benedicti, notum facimus — —, quod nos nostro et monasterii nostri predicti nomine super lite, questione et controversia, quam movemus seu movere intendimus coram hon. vv. d. An- thonio abbate canonicorum regularium Montis s. Karoli ord. s. Augustini, Henrico preposito Sderasiensi ord. s. Sepulchri Dominici in Nova civitate Pragensi et Johanne dicto Paduano, decretorum doctore, decano ecclesie Wissegradensis, iudicibus a sede apostolica specialiter delegatis, hon. et rel. vv. abbati et conventui monasterii Aule Regie etc. super rubetis, sitis inter villas Tyrnowa et Clynecz, quas a predictis d. abbate et conventu monasterii Aule Regie petimus, in discr. virum d. Nicolaum dictum de Holubicz, rectorem cappelle s. Michaelis sub monte Wissegradensi sponte et libere propter bonum pacis de alto et basso de consensu predictorum dd. iudicum pro parte nostra et dicti nostri monasterii, et domini predicti abbas et conventus monasterii Aule Regie pro parte ipsorum in hon. virum
Strana 253
Annus 1356, 28—30 Sept. 253 d. Nicolaum, canonicum Wissegradensem, dictum Cadanensem, tamquam in arbitros duximus compromittendum et presentibus compromittimus, renuncciantes expresse omnibus — literis seu commissionibus, impetratis et impetrandis — —, dantes — — dictis arbitris — super lite, questione et controversia predicta — — plenam potestatem — —. Datum et actum in monasterio nostro antedicto a. d. 1356 die penultima m. septembris. Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 94 n. 142 e copiario privilegiorum Aulae Regiae, ms. saec. XVII in bibl. monasterii Osecensis I p. 250. — Ibidem p. 294 similes litterae, quas Johannes abbas, Franciscus prior, Petrus subprior, Hermannus bursarius, Albertus custos, Nicolaus camerarius totusque conventus Aulae Regiae eadem die in monasterio suo dederunt; vide Tadra l. c. 455) 1356, 29 Sept. In die b. Michaelis d. Poppe de Hugewicz et Exsolutio terrae Kozlensis. Henricus de Cracovia, iudex curie Olsnensis, nomine d. ducis Conradi Olsnensis exhibuerunt se, pagare velle nomine dicti d. ducis 4.000 marcarum domino Nicolao duci Oppavie pro- exsolucione terre et civitatis Coslensis, quemadmodum coram domino nostro imperatore est tractatum, ut dixerunt.1 Ed. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. II p. 426 n. 13 e ms. bibl. Fürstensteinensis. 456) 1356, 30 Sept. Donaustauf. Karolus imperator et rex Iudaeis Pragensibus nec non omnibus aliis Iudaeis in regno Bohemiae et terris suis consistentibus, camerae suae servis, privilegia Ottakari regis (vide Reg. Boh. II p. 17 n. 41 et p. 7 n. 17) auctoritate regia Bohemiae ratificat, prout Johannes rex Bohemiae eadem privilegia confirmavit. Poena 50 marcarum auri puri, quarum medietas camerae seu fisco regali Bohemiae est applicanda. Testes Wenceslaus Lucemburgensis et Brabantiae dux, Johannes Olomucensis, Johannes Luthomyslensis et Teodricus Mindensis episcopi, Wilhelmus marchio Misnensis, Bolko Falkembergensis, Przimko Tessinensis et Bolko Opoliensis duces, Albertus senior, Albertus iunior principes Aschaniae de Anhalt, Wilhelmus de Kaczenelbogen et Johannes Magdeburgensis comites, Sbinco de Hasemburch et Busco de Wilharticz, magistri camerae, Rudolfus de Wart, Timo de Coldicz nobiles. Sub bulla aurea. „Datum in castro Stoufen a. d. 1356, II kal. octobris, regn. nostr. a. XI, imperii vero secundo." Ed. Čelakovský, Cod. iur. Boh. I p. 99 n. 63 e cop. saec. XV ms. archivi civitatis Pragensis n. 1864 fol. 258. — Rössler, Altprager Stadtrecht a. d. XIV Jhdt., Deut. Rechtsdenkmäler I p. 177 n. 6. — Extr. Katzerowsky, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 29 p. 9 n. 26 e cop. saec. XV in. formularii Zacensis fol. 90v. Reg. imperii VIII 2508. — 1) Vide n. 406.
Annus 1356, 28—30 Sept. 253 d. Nicolaum, canonicum Wissegradensem, dictum Cadanensem, tamquam in arbitros duximus compromittendum et presentibus compromittimus, renuncciantes expresse omnibus — literis seu commissionibus, impetratis et impetrandis — —, dantes — — dictis arbitris — super lite, questione et controversia predicta — — plenam potestatem — —. Datum et actum in monasterio nostro antedicto a. d. 1356 die penultima m. septembris. Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 94 n. 142 e copiario privilegiorum Aulae Regiae, ms. saec. XVII in bibl. monasterii Osecensis I p. 250. — Ibidem p. 294 similes litterae, quas Johannes abbas, Franciscus prior, Petrus subprior, Hermannus bursarius, Albertus custos, Nicolaus camerarius totusque conventus Aulae Regiae eadem die in monasterio suo dederunt; vide Tadra l. c. 455) 1356, 29 Sept. In die b. Michaelis d. Poppe de Hugewicz et Exsolutio terrae Kozlensis. Henricus de Cracovia, iudex curie Olsnensis, nomine d. ducis Conradi Olsnensis exhibuerunt se, pagare velle nomine dicti d. ducis 4.000 marcarum domino Nicolao duci Oppavie pro- exsolucione terre et civitatis Coslensis, quemadmodum coram domino nostro imperatore est tractatum, ut dixerunt.1 Ed. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. II p. 426 n. 13 e ms. bibl. Fürstensteinensis. 456) 1356, 30 Sept. Donaustauf. Karolus imperator et rex Iudaeis Pragensibus nec non omnibus aliis Iudaeis in regno Bohemiae et terris suis consistentibus, camerae suae servis, privilegia Ottakari regis (vide Reg. Boh. II p. 17 n. 41 et p. 7 n. 17) auctoritate regia Bohemiae ratificat, prout Johannes rex Bohemiae eadem privilegia confirmavit. Poena 50 marcarum auri puri, quarum medietas camerae seu fisco regali Bohemiae est applicanda. Testes Wenceslaus Lucemburgensis et Brabantiae dux, Johannes Olomucensis, Johannes Luthomyslensis et Teodricus Mindensis episcopi, Wilhelmus marchio Misnensis, Bolko Falkembergensis, Przimko Tessinensis et Bolko Opoliensis duces, Albertus senior, Albertus iunior principes Aschaniae de Anhalt, Wilhelmus de Kaczenelbogen et Johannes Magdeburgensis comites, Sbinco de Hasemburch et Busco de Wilharticz, magistri camerae, Rudolfus de Wart, Timo de Coldicz nobiles. Sub bulla aurea. „Datum in castro Stoufen a. d. 1356, II kal. octobris, regn. nostr. a. XI, imperii vero secundo." Ed. Čelakovský, Cod. iur. Boh. I p. 99 n. 63 e cop. saec. XV ms. archivi civitatis Pragensis n. 1864 fol. 258. — Rössler, Altprager Stadtrecht a. d. XIV Jhdt., Deut. Rechtsdenkmäler I p. 177 n. 6. — Extr. Katzerowsky, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 29 p. 9 n. 26 e cop. saec. XV in. formularii Zacensis fol. 90v. Reg. imperii VIII 2508. — 1) Vide n. 406.
Strana 254
254 Regesta Bohemiae et Moraviae. 457) 1356, Sept. Australes Moraviam invaserunt. „Interea Australes magnam predam de Moravia circa festum Michaelis diripiunt, absente duce Alberto; quapropter comes Moravie iracundia motus et confisus de adiutorio fratris sui, scilicet rege Karolo Bohemorum, versus Austriam exercitum armatorum dirigit, cuncta de rapinis et incendiis devastavit. Quod dux Albertus percipiens, versus Wiennam properat, omnes cives et nobiles ad expedicionem prope- rant, ymo rege Ungarie in omnibus sibi assistente gloriatur. Interea ducenti armati per ducem iuniorem in Waidhoven diriguntur ad custodiam metarum, quibus omnia necessaria a monasterio nostro iussu eiusdem principis per 14 dies porrecta sunt, et frigore irruente pax per episcopum Olomucensem et reginam Ungarie usque Georii reformata est.“ Chronici Zwetlensis cont. IV, MG SS IX p. 686. — „Item eodem mense et tempore Johannes marchio Moraviae, frater Karoli imperatoris IV, magna dampna intulit Ba- waris et Australibus per incendium et rapinam, unde magna dampna sunt secuta. Nam d. Albertus dux Austrie et dd. duces Bawariae, videlicet Ludewicus et Stephanus et Albertus fratres, cum auxilio regis Ungariae intendebant se vindicasse, sed rex Ungariae intercepit et marchionem Viennam perduxit et eum cum duce Austriae Alberto in carnisprivio anni LVII plane concordavit.“ Henr. Dapiferi de Diessenhoven, Chronicon ed. Höfler p. 21. — Reg. imp. VIII Reichssachen 269a. 458) 1356, 5 Oct. Sulzbach. Racek de Janovice castrum Janovice cum oppido a Karolo imperatore et rege et a corona regni Bohemiae, iure feudi possidenda, se accepisse recognoscit. Ego Raczko de Ja- nowicz notum facio — —, quod cum castrum meum Janowicz cum opido meo ibidem ac omnibus ipsorum pertinenciis a —— Karolo Romanorum imperatore s. a. et Boemie rege, domino meo gracioso, tamquam a rege Boemie et a corona regni eiusdem pro me et here- dibus meis in feudum receperim et homagium, obedienciam et fidelitatem fecerim, promitto pro me et eisdem meis heredibus, quod nos tamquam veri feudales et vasalli iusto feudi titulo, sicut vasalli iure vel approbata consuetudine obligari noscuntur, dicto domino nostro, tamquam Boemie regi, heredibus et successoribus suis, regibus et corone regni predicti, tamquam veris et naturalibus dominis nostris fideles subiecti et obedientes erimus, dampna ipsorum avertemus et profectus et comoda ipsorum procurabimus imperpetuum absque omni dolo, prout de hoc pro me et dictis meis heredibus corporale ad sancta Dei ewangelia prestiti iuramentum. — — Datum Sulczpach a. d. 1356 fer. quarta proxima post festum s. Michahelis archangeli. Orig. cum sig. de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bo- hemiae; in clipeo sigilli lemnisous scacatus; RACZCHONI DE- GENABICZ. — Ed. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 161 n. 119. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 30 n. 38 (ad 4 Oct.) — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 431 n. 404; II, 3 p. 41 n. 18. 459) 1356, 7 Oct. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem rogat, quatenus fidem adhibeat eis, quae Androinus abbas Cluniacensis monasterii, Matisconensis dioc., apostolicae sedis nuntius,
254 Regesta Bohemiae et Moraviae. 457) 1356, Sept. Australes Moraviam invaserunt. „Interea Australes magnam predam de Moravia circa festum Michaelis diripiunt, absente duce Alberto; quapropter comes Moravie iracundia motus et confisus de adiutorio fratris sui, scilicet rege Karolo Bohemorum, versus Austriam exercitum armatorum dirigit, cuncta de rapinis et incendiis devastavit. Quod dux Albertus percipiens, versus Wiennam properat, omnes cives et nobiles ad expedicionem prope- rant, ymo rege Ungarie in omnibus sibi assistente gloriatur. Interea ducenti armati per ducem iuniorem in Waidhoven diriguntur ad custodiam metarum, quibus omnia necessaria a monasterio nostro iussu eiusdem principis per 14 dies porrecta sunt, et frigore irruente pax per episcopum Olomucensem et reginam Ungarie usque Georii reformata est.“ Chronici Zwetlensis cont. IV, MG SS IX p. 686. — „Item eodem mense et tempore Johannes marchio Moraviae, frater Karoli imperatoris IV, magna dampna intulit Ba- waris et Australibus per incendium et rapinam, unde magna dampna sunt secuta. Nam d. Albertus dux Austrie et dd. duces Bawariae, videlicet Ludewicus et Stephanus et Albertus fratres, cum auxilio regis Ungariae intendebant se vindicasse, sed rex Ungariae intercepit et marchionem Viennam perduxit et eum cum duce Austriae Alberto in carnisprivio anni LVII plane concordavit.“ Henr. Dapiferi de Diessenhoven, Chronicon ed. Höfler p. 21. — Reg. imp. VIII Reichssachen 269a. 458) 1356, 5 Oct. Sulzbach. Racek de Janovice castrum Janovice cum oppido a Karolo imperatore et rege et a corona regni Bohemiae, iure feudi possidenda, se accepisse recognoscit. Ego Raczko de Ja- nowicz notum facio — —, quod cum castrum meum Janowicz cum opido meo ibidem ac omnibus ipsorum pertinenciis a —— Karolo Romanorum imperatore s. a. et Boemie rege, domino meo gracioso, tamquam a rege Boemie et a corona regni eiusdem pro me et here- dibus meis in feudum receperim et homagium, obedienciam et fidelitatem fecerim, promitto pro me et eisdem meis heredibus, quod nos tamquam veri feudales et vasalli iusto feudi titulo, sicut vasalli iure vel approbata consuetudine obligari noscuntur, dicto domino nostro, tamquam Boemie regi, heredibus et successoribus suis, regibus et corone regni predicti, tamquam veris et naturalibus dominis nostris fideles subiecti et obedientes erimus, dampna ipsorum avertemus et profectus et comoda ipsorum procurabimus imperpetuum absque omni dolo, prout de hoc pro me et dictis meis heredibus corporale ad sancta Dei ewangelia prestiti iuramentum. — — Datum Sulczpach a. d. 1356 fer. quarta proxima post festum s. Michahelis archangeli. Orig. cum sig. de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bo- hemiae; in clipeo sigilli lemnisous scacatus; RACZCHONI DE- GENABICZ. — Ed. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 161 n. 119. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 30 n. 38 (ad 4 Oct.) — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 431 n. 404; II, 3 p. 41 n. 18. 459) 1356, 7 Oct. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem rogat, quatenus fidem adhibeat eis, quae Androinus abbas Cluniacensis monasterii, Matisconensis dioc., apostolicae sedis nuntius,
Strana 255
Annus 1356, Sept.—13 Oct. 255 tam de concordia inter Franciae et Angliae reges facienda retulerit, quam etiam de quibusdam aliis negotiis, quae Romanae ecclesiae respiciunt interesse.1 „Datum Auinione nonis octobris anno quarto." Extr. Werunsky, Excerpta ex registris p. 109 n. 389 e registris archivi Vaticani. — Reg. imp. VIII, Päbste 309. 460) 1356, 7 Oct. Avinione. Innocentius papa VI Androinum abbatem monasterii Cluniacensis, pro quibusdam negotiis ad Karolum imperatorem et regem destinatum, Arnesto archiepiscopo Pragensi et eodem modo episcopo Olomucensi et Johanni episcopo Luthomuslensi, cancellario imperatoris, recommendat. „Pro quibusdam negociis magnis.“ „Datum Auinione nonis octobris anno quarto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 207 n. 517 e registris archivi Vaticani. — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris p. 109 n. 390. — Reg. imp. VIII, Päbste 310. 461) 1356, 9 Oct. Roudnice. Johannes frater monasterii Syloensis ad ecclesiam parochialem in Louňovice confirmatur. Nos Arnestus — — Pragensis ecclesie archiepiscopus notum facimus — — quod nos ad presentacionem et peticionem hon. ac rel. v. fratris Bernhardi abbatis mona- sterii Syloensis, ord. Prem., in ecclesia in Lunowicz, per liberam resignacionem fr. Martini olim plebani ibidem, in manibus nostris factam, vacante, in qua ipse racione monasterii supradicti ius patronatus obtinere dinoscitur, rel. v. fr. Johannem, exhibitorem presencium, rectorem legittimum instituimus et plebanum, ipsum ad eandem ecclesiam cum omnibus iuribus et pertinenciis suis, commissa sibi inibi cura animarum, auctoritate, qua fungimur, confirmantes. — — Datum Rudnicz a. d. 1356, die IX m. octobris. Orig. cum sig. ex longo rotundo in fil can. Pragae in archivo monasterii Strahov., sign. XVI A 11. 462) 1356, 12 Oct. Sulzbach. Karolus imperator et rex possessiones monasterii ss. Venceslai et Caroli Magni in Ingel- heim, ord. s. Aug., Mogunt. dioc., auget. Reg. imp. VIII 2511. — Würdtwein, Mon. Pal. II, 185. 463) 1356, 13 Oct. De Bezděkov, Oldřichovice et molendino in Volenov obligatio feudalis. Ego Lye- pardus de Bachaldichowen — — recognosco, quod quia serenissimus ac invictissimus princeps 1) Vide etiam litteras apostolicas negotium decimae papalis in partibus Alamaniae tangentes Werunsky l. c. p. 110 n. 391, 112 n. 399, p. 113 n. 402, 403, Reg. imp. VIII, Päbste 311, 319, 322.
Annus 1356, Sept.—13 Oct. 255 tam de concordia inter Franciae et Angliae reges facienda retulerit, quam etiam de quibusdam aliis negotiis, quae Romanae ecclesiae respiciunt interesse.1 „Datum Auinione nonis octobris anno quarto." Extr. Werunsky, Excerpta ex registris p. 109 n. 389 e registris archivi Vaticani. — Reg. imp. VIII, Päbste 309. 460) 1356, 7 Oct. Avinione. Innocentius papa VI Androinum abbatem monasterii Cluniacensis, pro quibusdam negotiis ad Karolum imperatorem et regem destinatum, Arnesto archiepiscopo Pragensi et eodem modo episcopo Olomucensi et Johanni episcopo Luthomuslensi, cancellario imperatoris, recommendat. „Pro quibusdam negociis magnis.“ „Datum Auinione nonis octobris anno quarto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 207 n. 517 e registris archivi Vaticani. — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris p. 109 n. 390. — Reg. imp. VIII, Päbste 310. 461) 1356, 9 Oct. Roudnice. Johannes frater monasterii Syloensis ad ecclesiam parochialem in Louňovice confirmatur. Nos Arnestus — — Pragensis ecclesie archiepiscopus notum facimus — — quod nos ad presentacionem et peticionem hon. ac rel. v. fratris Bernhardi abbatis mona- sterii Syloensis, ord. Prem., in ecclesia in Lunowicz, per liberam resignacionem fr. Martini olim plebani ibidem, in manibus nostris factam, vacante, in qua ipse racione monasterii supradicti ius patronatus obtinere dinoscitur, rel. v. fr. Johannem, exhibitorem presencium, rectorem legittimum instituimus et plebanum, ipsum ad eandem ecclesiam cum omnibus iuribus et pertinenciis suis, commissa sibi inibi cura animarum, auctoritate, qua fungimur, confirmantes. — — Datum Rudnicz a. d. 1356, die IX m. octobris. Orig. cum sig. ex longo rotundo in fil can. Pragae in archivo monasterii Strahov., sign. XVI A 11. 462) 1356, 12 Oct. Sulzbach. Karolus imperator et rex possessiones monasterii ss. Venceslai et Caroli Magni in Ingel- heim, ord. s. Aug., Mogunt. dioc., auget. Reg. imp. VIII 2511. — Würdtwein, Mon. Pal. II, 185. 463) 1356, 13 Oct. De Bezděkov, Oldřichovice et molendino in Volenov obligatio feudalis. Ego Lye- pardus de Bachaldichowen — — recognosco, quod quia serenissimus ac invictissimus princeps 1) Vide etiam litteras apostolicas negotium decimae papalis in partibus Alamaniae tangentes Werunsky l. c. p. 110 n. 391, 112 n. 399, p. 113 n. 402, 403, Reg. imp. VIII, Päbste 311, 319, 322.
Strana 256
256 Regesta Bohemias et Moraviae. et dominus d. Karolus quartus etc., dominus meus graciosus, mihi et heredibus meis legit- timis masculini sexus infrascripta bona cum ipsarum pertinenciis omnibus scilicet sex curias in Bezekow, unum molendinum in Bolenow situm super ripam Anglo et villam Vlrichowicz in feudum tanquam rex Boemie concessit et contulit graciose, idcirco — — promitto — — quod ego et mei heredes antedicti ipsi domino meo et successoribus suis, Boemie regibus, exnunc et inantea semper fideles erimus ipsisque omagium et subieccionem debitam nec non servicium consuetum et debitum more aliorum ipsius regni Boemie vasallorum in omnibus faciemus. In cuius rei testimonium sigillum meum proprium presentibus est appensum. Datum a. d. 1356 feria V ante diem s. Galli. Copia saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 435 n. 446. 464) 1356, 14 Oct. Sulzbach. Fratres de Wildenfels castrum Wildenfels a Karolo imperatore et rege et a corona regni Wir Dietrich, Fridrich, Bohemiae, iure feudi possidendum, se accepisse recognoscunt. Heinrich, Albrecht und Otto gebruder von Vildenuels bekennen und tun kunt — —, daz wir mit wolbedachtem mute, mit rat unsirer freunde und mit gutem willen unser haus zu Wildenuels von dem allerdurchleuchtigisten fursten und herren h. Karl Romischem keiser — — und kunge zu Beheim, als von einem kunge zu Beheim, und von der cronen des- selben kungrichs zu Beheim zu rechtem manlehen empfangen haben und haben dem edlen manne hern Albrechten Fortschen von Turnaw, unserm freunde, gancze, vollenkumene macht und ouch gewalt gegeben dem egenanten unserm herren, dem kunge zu Beheim, und der cronen desselben kungrichs ze geloben und ze sweren zu den heiligen uff unsir sele, daz wir dem obgenanten unserm herren als einem kunge zu Beheim, seinen erben und nachkumen, kungen zu Beheim, und der cronen desselben kungrichs ewiclich getrew, hold, gehorsam und ouch undertenig sein wollen und sullen als unserer erblichen herschaft und allez daz gein in tun, daz manne gein iren rechten herren durch recht und durch erber lobliche gewonheit ze tun pflichtig sind, und daz dem egenanten unserm herren, als einem kunge zu Beheim, seinen erben und nachkumen, kungen zu Beheim, ewiclichen und iren obristen und kunclichen amptleuten daz egenante unser haus Wildenuels offen sein sol zu allen iren notdurften wider allermenglich, niemant uzgenomen. Und alle die vorgenante gelubde und ouch eyde, die der egenante Albrecht von unsern wegen getan hat, die geloben wir ze anderweiden und ze vernewen mit unser selbs gegenwertikeit, wenn wir desselben von dem egenanten unserm herren dem kunge zu Beheim oder seinen erben und nach- kumen, kungen zu Beheim, ermanet werden und alle die obgenante gelubde und eyde und ycliche besunder geloben wir fur uns, unsir erben und nachkumen ewiclich dem egenanten unserm herren, seinen erben und nachkumen stet, gancz und unverruket ze haben und ze halten. Und zu mererer sicherheit und ouch zu ewigem gedechtnuzze diser sachen haben wir gebeten die edlen leute h. Albrecht Nothaft vom Tyrstein, h. Heinrich von Wildenstein
256 Regesta Bohemias et Moraviae. et dominus d. Karolus quartus etc., dominus meus graciosus, mihi et heredibus meis legit- timis masculini sexus infrascripta bona cum ipsarum pertinenciis omnibus scilicet sex curias in Bezekow, unum molendinum in Bolenow situm super ripam Anglo et villam Vlrichowicz in feudum tanquam rex Boemie concessit et contulit graciose, idcirco — — promitto — — quod ego et mei heredes antedicti ipsi domino meo et successoribus suis, Boemie regibus, exnunc et inantea semper fideles erimus ipsisque omagium et subieccionem debitam nec non servicium consuetum et debitum more aliorum ipsius regni Boemie vasallorum in omnibus faciemus. In cuius rei testimonium sigillum meum proprium presentibus est appensum. Datum a. d. 1356 feria V ante diem s. Galli. Copia saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 435 n. 446. 464) 1356, 14 Oct. Sulzbach. Fratres de Wildenfels castrum Wildenfels a Karolo imperatore et rege et a corona regni Wir Dietrich, Fridrich, Bohemiae, iure feudi possidendum, se accepisse recognoscunt. Heinrich, Albrecht und Otto gebruder von Vildenuels bekennen und tun kunt — —, daz wir mit wolbedachtem mute, mit rat unsirer freunde und mit gutem willen unser haus zu Wildenuels von dem allerdurchleuchtigisten fursten und herren h. Karl Romischem keiser — — und kunge zu Beheim, als von einem kunge zu Beheim, und von der cronen des- selben kungrichs zu Beheim zu rechtem manlehen empfangen haben und haben dem edlen manne hern Albrechten Fortschen von Turnaw, unserm freunde, gancze, vollenkumene macht und ouch gewalt gegeben dem egenanten unserm herren, dem kunge zu Beheim, und der cronen desselben kungrichs ze geloben und ze sweren zu den heiligen uff unsir sele, daz wir dem obgenanten unserm herren als einem kunge zu Beheim, seinen erben und nachkumen, kungen zu Beheim, und der cronen desselben kungrichs ewiclich getrew, hold, gehorsam und ouch undertenig sein wollen und sullen als unserer erblichen herschaft und allez daz gein in tun, daz manne gein iren rechten herren durch recht und durch erber lobliche gewonheit ze tun pflichtig sind, und daz dem egenanten unserm herren, als einem kunge zu Beheim, seinen erben und nachkumen, kungen zu Beheim, ewiclichen und iren obristen und kunclichen amptleuten daz egenante unser haus Wildenuels offen sein sol zu allen iren notdurften wider allermenglich, niemant uzgenomen. Und alle die vorgenante gelubde und ouch eyde, die der egenante Albrecht von unsern wegen getan hat, die geloben wir ze anderweiden und ze vernewen mit unser selbs gegenwertikeit, wenn wir desselben von dem egenanten unserm herren dem kunge zu Beheim oder seinen erben und nach- kumen, kungen zu Beheim, ermanet werden und alle die obgenante gelubde und eyde und ycliche besunder geloben wir fur uns, unsir erben und nachkumen ewiclich dem egenanten unserm herren, seinen erben und nachkumen stet, gancz und unverruket ze haben und ze halten. Und zu mererer sicherheit und ouch zu ewigem gedechtnuzze diser sachen haben wir gebeten die edlen leute h. Albrecht Nothaft vom Tyrstein, h. Heinrich von Wildenstein
Strana 257
Annus 1356, 13—18 Oct. 257 von Stralnuels und h. Heinrich von Wildenstein vom Rotemberg, daz sie ouch ire insigel an disen brief zu gezeugnuzze gehenget haben. — — Mit urkunde dics briefs, versigelt mit unsir aller insigel, der geben ist zu Sulczpach — — 1356 iare an dem nechsten freitag nach s. Dyonisen tag. Orig. cum 8 sig. rot. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla fratrum de Wildenfels et „Hainrici Wildensteinerii de Rotenberch“ de cera rubra, clipei sectione diagonali partiti. Sigillum alterius Henrici de Wildenstein, itidem de cera rubra, habet rotam molarem. Sigillum „militis Alberchti Nothaft“ est de cera communi, in clipeo lemniscus. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1155 n. 162. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 431 n. 405 (ad 16 Oct.). 465) 1356, 14 Oct. Sulzbach. Albertus Förtsche de Turnau fideiubet pro infeudatione castri Wildenfels. Ich Albrecht Forsch von Turnow bekenn offenbarr etc., wann die edlen leute Dietrich, Frydrich, Heinrich, Albrecht und Otte gebruder von Wildenuels, meine frondt, ire vesten zu Wilden- uels von dem allerd. fursten und herrn h. Karlen Romuschem kunig redlich und rechtiklich zu rechtem lehen enpfangen haben — — (vide chartam praecedentem) und wan ich der obgenanten bruder vormunde bin und die egenant vesten Wildenuels innehabe, so glob ich in gueten treun an geverde, alz ich auch zu den hailigen gesworen hab, das ich egenant vesten weder denselbigen bruderen, wen sie zu iren iaren komen, noch iemand anders in- geben noch antwurten wil noch sol, sie haben dan vor allen sachen dem eegenanten hern dem kaiser, alz einem kunigen zu Behaim, oder seinem erben und nochkomen, kunigen zu Behaim, ganczliche und auch getreuliche geendet und vollenbracht alles, daz in den egenanten briven begriffenn und geschriben steet. Gescheh oberr, da Got vorr sei, das ich obgieng, ee die obegenant sachenn, das ich bestellen wil und also schaffenn, wen ich das- selbe haus inantwurtete, das sich derselbe allerr der egenanten glubde verbinden sol und muss und seine brive daruber geben in aller der weise, alz ich getan hab in disem brief. Der geben ist zu Sulczpach, alz hie voren geschriben ist. Cop. saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 489 n. 511. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 431 n. 405. 466) 1356, 16 Oct. Sulzbach. Karolus imperator et rex civibus civitatis Augustensis concedit, ut usque ad revocationem suam Pragae in venditione mercium iisdem ac cives Norimbergenses iuribus fruantur. Ed. Meyer, UB. d. St. Augsburg II p. 67 n. 513 ex orig. archivi generalis Bavariae. — Extr. Frey- berg, Reg. Boica VIII p. 358. — Reg. imp. VIII 2514. 467) 1356, 18 Oct. Pragae. Dotatio capellaniae fraternitatis iuniorum institorum in ecclesia s. Galli in Maiori civitate Nos Wolflinus Maynhardi iudex, Andreas dictus Radoch, Petrus de Pragensi. 17
Annus 1356, 13—18 Oct. 257 von Stralnuels und h. Heinrich von Wildenstein vom Rotemberg, daz sie ouch ire insigel an disen brief zu gezeugnuzze gehenget haben. — — Mit urkunde dics briefs, versigelt mit unsir aller insigel, der geben ist zu Sulczpach — — 1356 iare an dem nechsten freitag nach s. Dyonisen tag. Orig. cum 8 sig. rot. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla fratrum de Wildenfels et „Hainrici Wildensteinerii de Rotenberch“ de cera rubra, clipei sectione diagonali partiti. Sigillum alterius Henrici de Wildenstein, itidem de cera rubra, habet rotam molarem. Sigillum „militis Alberchti Nothaft“ est de cera communi, in clipeo lemniscus. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1155 n. 162. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 431 n. 405 (ad 16 Oct.). 465) 1356, 14 Oct. Sulzbach. Albertus Förtsche de Turnau fideiubet pro infeudatione castri Wildenfels. Ich Albrecht Forsch von Turnow bekenn offenbarr etc., wann die edlen leute Dietrich, Frydrich, Heinrich, Albrecht und Otte gebruder von Wildenuels, meine frondt, ire vesten zu Wilden- uels von dem allerd. fursten und herrn h. Karlen Romuschem kunig redlich und rechtiklich zu rechtem lehen enpfangen haben — — (vide chartam praecedentem) und wan ich der obgenanten bruder vormunde bin und die egenant vesten Wildenuels innehabe, so glob ich in gueten treun an geverde, alz ich auch zu den hailigen gesworen hab, das ich egenant vesten weder denselbigen bruderen, wen sie zu iren iaren komen, noch iemand anders in- geben noch antwurten wil noch sol, sie haben dan vor allen sachen dem eegenanten hern dem kaiser, alz einem kunigen zu Behaim, oder seinem erben und nochkomen, kunigen zu Behaim, ganczliche und auch getreuliche geendet und vollenbracht alles, daz in den egenanten briven begriffenn und geschriben steet. Gescheh oberr, da Got vorr sei, das ich obgieng, ee die obegenant sachenn, das ich bestellen wil und also schaffenn, wen ich das- selbe haus inantwurtete, das sich derselbe allerr der egenanten glubde verbinden sol und muss und seine brive daruber geben in aller der weise, alz ich getan hab in disem brief. Der geben ist zu Sulczpach, alz hie voren geschriben ist. Cop. saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 489 n. 511. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 431 n. 405. 466) 1356, 16 Oct. Sulzbach. Karolus imperator et rex civibus civitatis Augustensis concedit, ut usque ad revocationem suam Pragae in venditione mercium iisdem ac cives Norimbergenses iuribus fruantur. Ed. Meyer, UB. d. St. Augsburg II p. 67 n. 513 ex orig. archivi generalis Bavariae. — Extr. Frey- berg, Reg. Boica VIII p. 358. — Reg. imp. VIII 2514. 467) 1356, 18 Oct. Pragae. Dotatio capellaniae fraternitatis iuniorum institorum in ecclesia s. Galli in Maiori civitate Nos Wolflinus Maynhardi iudex, Andreas dictus Radoch, Petrus de Pragensi. 17
Strana 258
258 Regesta Bohemiae et Moraviae. Hrussicz, Gallus ligni emptor, Martinus dictus Zagiecz, Theodricus Bambas, Nicolaus tendleri, Masko brasiator, Seidlinus frenifex, Jacobus Crueplini, Marzico cerdo, Cunat carnifex et Frana Terklerii, cives et iurati Nove civitatis Pragensis, notum facimus ——, quod quia hon. v. d. Stephanus, olim Alberti dicti Giran civis Pragensis filius, coram nobis — — reco- gnovit — — se a dd. vv. fratribus fraternitatis iuniorum institorum, Antique civitatis Pra- gensis civibus, in subsidium edificacionis curie sue, in Nova civitate Pragensi in acie contra fossatum Antique civitatis Pragensis et ex opposito monasterii s. Marie fratrum Carmeli- tarum interque domos Leutlini weinschoroter et Ulrici Schoter site, triginta sexagenas gr. den. prag. in parata — — pecunia percepisse ad faciendum unam missam perpetuam in remedium omnium fidelium vivorum atque defunctorum de eadem curia, domibus ac perti- nenciis —— Dictam quoque curiam cum iamdictis domibus et pertinenciis idem d. Stepha- nus exnunc — — dedit fratribus fraternitatis antedicte sic tamen, quod ipsam curiam cum edificiis, pertinenciis, fructibus, obvencionibus et emolumentis omnibus — — ipse d. Ste- phanus pro sua dumtaxat utilitate regere — — et possidere — — debet ad tempora vite sue — —; deinde poterit ac debebit unum ex dictis fratribus loco sui eligere — —, qui — — fratribus Henrico Hofmeister, Henslino de Freiberg et Conrado de Nuremberg, cum — institoribus ac civibus Pragensibus, dictam curiam regent — —; de quibus fructibus uni capellano — — dare tenebuntur sex sexagenas gr. den. prag. annis singulis, qui cotidie unam missam ad s. Gallum in Maiori civitate Pragensi celebrabit — —. Quem capellanum antenominati fratres quatuor nomine aliorum fratrum habent — — plenam — — pote- statem assumendi, constituendi, destituendi pro eorum — — voluntate. Si autem plebanus — ad s. Gallum contra totam litteram aut partem illicite seu inconvenienter fecerit vel contra quatuor fratres, qui protunc procuratores fuerint, tunc iamdicti fratres possunt eandem missam cum capellano eorum ad aliam ecclesiam — — translocare, donec idem plebanus s. Galli fecerit ad eorum placitum voluntatis. Si autem antedicti quatuor fratres discordarent et concordare non possent in causa quacunque, ita quod duo unam partem tenerent, alii duo reliquam, extunc magister fratrum illo tempore tamquam superarbiter eos concordabit. — Ceterum si inhibicio ex quacunque causa in civitate aut civitatibus fieret testamenti vel remedii, tunc mutari debet sepefata curia in allodium aut censum villarum per quatuor fratres memoratos; si autem nullum testamentum in villis aut civitatibus fieri posset, ex- tunc antefati quatuor fratres — — possunt curiam predictam vendere — — et donare decem sexagenas gr. den. prag. pro utilitate ecclesie s. Galli — — nec non superfluam totam pecuniam orphanis, viduis ac aliis pauperibus infra spacium unius anni erogare cum scitu fratrum ipsorum et pro eorum libera voluntate hoc addito, quod quilibet ipsorum quatuor fratrum — — substituere — — debet unum ex fratribus qualemcunque sibi suc- cessurum; si non fecerit, extunc alii tres fratres superstites quartum eligent de fratribus pluries nominatis. Insuper si — — eleccionem — — fratris seu capellani infra quatuor ebdomadas neglexerint, tum iurisdiccio eorum cum eleccione ad magistrum fratrum perti- nebit; si vero magister fratrum infra quatuor septimanas proxime subsequentes capellanum
258 Regesta Bohemiae et Moraviae. Hrussicz, Gallus ligni emptor, Martinus dictus Zagiecz, Theodricus Bambas, Nicolaus tendleri, Masko brasiator, Seidlinus frenifex, Jacobus Crueplini, Marzico cerdo, Cunat carnifex et Frana Terklerii, cives et iurati Nove civitatis Pragensis, notum facimus ——, quod quia hon. v. d. Stephanus, olim Alberti dicti Giran civis Pragensis filius, coram nobis — — reco- gnovit — — se a dd. vv. fratribus fraternitatis iuniorum institorum, Antique civitatis Pra- gensis civibus, in subsidium edificacionis curie sue, in Nova civitate Pragensi in acie contra fossatum Antique civitatis Pragensis et ex opposito monasterii s. Marie fratrum Carmeli- tarum interque domos Leutlini weinschoroter et Ulrici Schoter site, triginta sexagenas gr. den. prag. in parata — — pecunia percepisse ad faciendum unam missam perpetuam in remedium omnium fidelium vivorum atque defunctorum de eadem curia, domibus ac perti- nenciis —— Dictam quoque curiam cum iamdictis domibus et pertinenciis idem d. Stepha- nus exnunc — — dedit fratribus fraternitatis antedicte sic tamen, quod ipsam curiam cum edificiis, pertinenciis, fructibus, obvencionibus et emolumentis omnibus — — ipse d. Ste- phanus pro sua dumtaxat utilitate regere — — et possidere — — debet ad tempora vite sue — —; deinde poterit ac debebit unum ex dictis fratribus loco sui eligere — —, qui — — fratribus Henrico Hofmeister, Henslino de Freiberg et Conrado de Nuremberg, cum — institoribus ac civibus Pragensibus, dictam curiam regent — —; de quibus fructibus uni capellano — — dare tenebuntur sex sexagenas gr. den. prag. annis singulis, qui cotidie unam missam ad s. Gallum in Maiori civitate Pragensi celebrabit — —. Quem capellanum antenominati fratres quatuor nomine aliorum fratrum habent — — plenam — — pote- statem assumendi, constituendi, destituendi pro eorum — — voluntate. Si autem plebanus — ad s. Gallum contra totam litteram aut partem illicite seu inconvenienter fecerit vel contra quatuor fratres, qui protunc procuratores fuerint, tunc iamdicti fratres possunt eandem missam cum capellano eorum ad aliam ecclesiam — — translocare, donec idem plebanus s. Galli fecerit ad eorum placitum voluntatis. Si autem antedicti quatuor fratres discordarent et concordare non possent in causa quacunque, ita quod duo unam partem tenerent, alii duo reliquam, extunc magister fratrum illo tempore tamquam superarbiter eos concordabit. — Ceterum si inhibicio ex quacunque causa in civitate aut civitatibus fieret testamenti vel remedii, tunc mutari debet sepefata curia in allodium aut censum villarum per quatuor fratres memoratos; si autem nullum testamentum in villis aut civitatibus fieri posset, ex- tunc antefati quatuor fratres — — possunt curiam predictam vendere — — et donare decem sexagenas gr. den. prag. pro utilitate ecclesie s. Galli — — nec non superfluam totam pecuniam orphanis, viduis ac aliis pauperibus infra spacium unius anni erogare cum scitu fratrum ipsorum et pro eorum libera voluntate hoc addito, quod quilibet ipsorum quatuor fratrum — — substituere — — debet unum ex fratribus qualemcunque sibi suc- cessurum; si non fecerit, extunc alii tres fratres superstites quartum eligent de fratribus pluries nominatis. Insuper si — — eleccionem — — fratris seu capellani infra quatuor ebdomadas neglexerint, tum iurisdiccio eorum cum eleccione ad magistrum fratrum perti- nebit; si vero magister fratrum infra quatuor septimanas proxime subsequentes capellanum
Strana 259
Annus 1356, 18—23 Oct. 259 ad prenominatum locum ordinare negligeret, tunc ad communitatem fraternitatis redibit omnis collacio et potestas deinde; si autem communitas fraternitatis — — infra sex septi- manas — — secuturas missam vel capellanum in dicto loco ordinare neglexerit, extunc ad vitricum aut vitricos ecclesie s. Galli omnis iurisdiccio et potestas eternaliter pertinebit. Insuper si successu temporis predictam iuniorum institorum fraternitatem ex quacunque causa aboleri seu non esse contigerit — —, extunc sepedictum testamentum in toto et plene ad memoratos quatuor fratres deveniat — —, ita videlicet, quod ipsi — — idem — testamentum disponant — — et regant bona fide — —, sicut superius est expressum. Sub maiori sigillo Novae civitatis Pragensis sub a. d. 1356 in die b. Lucae ev. Ed. Borový, Ll. erect. archidioc. Prag. III p. 283 n. 423 e cop. chartae Johannis archiepiscopi Pra- gensis de a. 1388, 12 Apr. 468) 1356, 20 Oct. Sulzbach. Ulricus senior comes de Helfenstein („Vlrich der elderr grave zu Helffenstein“) nomine proprio ac Ulrici iunioris comitis de Helfenstein Karolum imperatorem et regem et successores ipsius, imperatores et Bohemiae reges („an dem reiche und an dem kunigreiche zu Behaim“), de omnibus debitis absolvit, „ausgenomen der lantvogtei in Oberen Swaben, die unser phand ist und ausgenomen allen andren phantscheften, die uns von ym und dem Reiche seind ver- seczet“. „Mit urkund dicz brives, versigilt mit meinem ingesigil. Der geben ist zu Sulcz- bach — — 1356 iare fer. V post Luce ew. Сор. saec. XV in copiario archivi coronae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 486 n. 508. — Vide Reg. mp. VIII 2515. 469) 1356, 23 Oct. Sedlec. Monasterium Sedlecense curiam Butovicensem Theodrico episcopo Mindensi confert, ad vitae Nos miseracione divina fratres Johannes abbas, Johannes tempora possidendam. prior, Wencezlaus supprior, Johannes cellerarius, Nicolaus bursarius, Petrus camerarius, — Wencezlaus custos totusque conventus mon. Czedlicensis, ord. Cyst., Prag. dioc., — profitemur, quod nos consideracione multiplicium promocionum ac beneficiorum, quas et que ven. in Chr. pater ac dominus noster graciosus d. Theodricus Mindensis ecclesie episcopus nobis ac monasterio nostro in diversis causis et necessitatibus nostris affectu pariter et effectu impendit ac divina cooperante gracia impendere poterit in futurum, — — curiam nostram in Putowicz prope civitatem Pragensem sitam, quam quondam Johilinus Jacobi a nobis et dicto nostro monasterio ad vitam suam tenuit, cum omnibus mansis, agris, —— ac obvencionibus universis, ad dictam curiam spectantibus, quocunque nomine censeantur, nec non cum bladis, frumentis et annonis, equis, pecoribus ac pecudibus, in eadem curia existentibus, liberaliter concessimus et contulimus ac concedimus et conferimus per presentes ad tempora vite sue — — Datum Czedlicz a. d. 1356 X kal. novembris. Orig. cum 2 sig. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigillum Johannis abbatis ex longo rotundum et sigillum conventus rotundum, laesa. 17*
Annus 1356, 18—23 Oct. 259 ad prenominatum locum ordinare negligeret, tunc ad communitatem fraternitatis redibit omnis collacio et potestas deinde; si autem communitas fraternitatis — — infra sex septi- manas — — secuturas missam vel capellanum in dicto loco ordinare neglexerit, extunc ad vitricum aut vitricos ecclesie s. Galli omnis iurisdiccio et potestas eternaliter pertinebit. Insuper si successu temporis predictam iuniorum institorum fraternitatem ex quacunque causa aboleri seu non esse contigerit — —, extunc sepedictum testamentum in toto et plene ad memoratos quatuor fratres deveniat — —, ita videlicet, quod ipsi — — idem — testamentum disponant — — et regant bona fide — —, sicut superius est expressum. Sub maiori sigillo Novae civitatis Pragensis sub a. d. 1356 in die b. Lucae ev. Ed. Borový, Ll. erect. archidioc. Prag. III p. 283 n. 423 e cop. chartae Johannis archiepiscopi Pra- gensis de a. 1388, 12 Apr. 468) 1356, 20 Oct. Sulzbach. Ulricus senior comes de Helfenstein („Vlrich der elderr grave zu Helffenstein“) nomine proprio ac Ulrici iunioris comitis de Helfenstein Karolum imperatorem et regem et successores ipsius, imperatores et Bohemiae reges („an dem reiche und an dem kunigreiche zu Behaim“), de omnibus debitis absolvit, „ausgenomen der lantvogtei in Oberen Swaben, die unser phand ist und ausgenomen allen andren phantscheften, die uns von ym und dem Reiche seind ver- seczet“. „Mit urkund dicz brives, versigilt mit meinem ingesigil. Der geben ist zu Sulcz- bach — — 1356 iare fer. V post Luce ew. Сор. saec. XV in copiario archivi coronae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 486 n. 508. — Vide Reg. mp. VIII 2515. 469) 1356, 23 Oct. Sedlec. Monasterium Sedlecense curiam Butovicensem Theodrico episcopo Mindensi confert, ad vitae Nos miseracione divina fratres Johannes abbas, Johannes tempora possidendam. prior, Wencezlaus supprior, Johannes cellerarius, Nicolaus bursarius, Petrus camerarius, — Wencezlaus custos totusque conventus mon. Czedlicensis, ord. Cyst., Prag. dioc., — profitemur, quod nos consideracione multiplicium promocionum ac beneficiorum, quas et que ven. in Chr. pater ac dominus noster graciosus d. Theodricus Mindensis ecclesie episcopus nobis ac monasterio nostro in diversis causis et necessitatibus nostris affectu pariter et effectu impendit ac divina cooperante gracia impendere poterit in futurum, — — curiam nostram in Putowicz prope civitatem Pragensem sitam, quam quondam Johilinus Jacobi a nobis et dicto nostro monasterio ad vitam suam tenuit, cum omnibus mansis, agris, —— ac obvencionibus universis, ad dictam curiam spectantibus, quocunque nomine censeantur, nec non cum bladis, frumentis et annonis, equis, pecoribus ac pecudibus, in eadem curia existentibus, liberaliter concessimus et contulimus ac concedimus et conferimus per presentes ad tempora vite sue — — Datum Czedlicz a. d. 1356 X kal. novembris. Orig. cum 2 sig. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigillum Johannis abbatis ex longo rotundum et sigillum conventus rotundum, laesa. 17*
Strana 260
260 Regesta Bohemiae et Moraviac. 470) 1356, 29 Oct. Avinione. Innocentius papa VI Johanni episcopo Lutomislensi et monasterio Aulae Regiae concedit Innocencius episcopus ut de castro Lanšperk et aliis bonis permutationem faciant. servus servorum Dei ven. fr. Johanni episcopo Luthomuslensi ac dil. filiis Johanni abbati et conventui monasterii Aule Regie, Cist. ord., Prag. dioc., salutem et apostolicam bene- diccionem. Ecclesiarum et monasteriorum omnium commodis libenter intendimus et, que a nobis pro ipsorum utilitate percipimus postulari, favore concedimus speciali. Dudum siquidem pro parte vestra, filii abbas et conventus, nobis exposito, quod vos habebatis in diocesi Luthomuslensi quoddam castrum dictum Landisperg et quedam opida murata et non murata, utpote Landiscronam, Wilhelmswerde, Tribouiam et Gabilonam nec non cam- pestres in Stradow et Spanow et quam plures alias villas de iuribus et pertinenciis dicti castri Landisperg existencia, ad vos, abbatem et conventum, vestrumque monasterium cum omnibus iuribus et pertinenciis eorumdem pleno iure spectancia, que omnia dudum eidem monasterio donata et tradita fuerant per cl. mem. Wenczezlaum regem Boemie, eiusdem monasterii fundatorem, queve a dicto monasterio per tres dietas distare noscebantur, et quod vos, abbas et conventus, tam propter huiusmodi distanciam quam pro eo, quod dictum castrum, quod forte existit, plerumque per officiales regni Boemie, plerumque per nobiles parcium illarum teneri consuevit, pauca et exigua inde emolumenta et cum magnis difficul- tatibus, laboribus et dispendiis perceperatis, quin ymo eorum occasione plura dampna et pericula maxima subieratis et ad magnam eratis deducti eciam paupertatem, propter que inter vos, abbatem et conventum, sepius et deinde per vos cum dil. ff. abbate et conventu monasterii Czedlicensis, ord. et dioc. predictorum, cuius abbas dicti monasterii vestri pater abbas existit, nec non capitulo generali dicti ordinis ac inspectoribus, ad hoc per dictum capitulum specialiter deputatis, tractatum fuerat et eciam deliberatum, dummodo super hoc ab apostolica sede possetis licenciam obtinere, quod vos, abbas et conventus, castrum et bona predicta permutare pro aliis bonis eidem monasterio vestro magis utilibus et vicinis et presertim tecum, frater episcope, qui ad hoc nomine ecclesie tue Luthomuslensis inten- debas, seu quibuscumque aliis, cum quibus vos, abbas et conventus, condicionem dicti vestri monasterii possetis facere meliorem, et a nobis pro parte vestra, abbas et conventus, faciendi permutacionem huiusmodi licencia humiliter postulata. Nos ven. fr. nostro .. archiepiscopo Pragensi et dil. ff...Cisterciensis et Morimondi, Cabilonensis et Lingonensis dioc., mona- steriorum abbatibus, eorum tunc propriis nominibus non expressis, dedimus per nostras litteras in mandatis, ut — — de premissis omnibus — — se diligenter informare et, que- cumque super hiis per informacionem huiusmodi reperirent, nobis suis litteris, dictarum litterarum nostrarum seriem continentibus, quantocius intimare curarent.1 Postmodum vero ven. frater noster Arnestus archiepiscopus Pragensis et dil. ff. Johannes Czedlicensis et Ebrhardus Pomucensis monasteriorum, ordinis et Pragensis diocesis predictorum, abbates, quibus Johanni 1) Vide superius n. 160.
260 Regesta Bohemiae et Moraviac. 470) 1356, 29 Oct. Avinione. Innocentius papa VI Johanni episcopo Lutomislensi et monasterio Aulae Regiae concedit Innocencius episcopus ut de castro Lanšperk et aliis bonis permutationem faciant. servus servorum Dei ven. fr. Johanni episcopo Luthomuslensi ac dil. filiis Johanni abbati et conventui monasterii Aule Regie, Cist. ord., Prag. dioc., salutem et apostolicam bene- diccionem. Ecclesiarum et monasteriorum omnium commodis libenter intendimus et, que a nobis pro ipsorum utilitate percipimus postulari, favore concedimus speciali. Dudum siquidem pro parte vestra, filii abbas et conventus, nobis exposito, quod vos habebatis in diocesi Luthomuslensi quoddam castrum dictum Landisperg et quedam opida murata et non murata, utpote Landiscronam, Wilhelmswerde, Tribouiam et Gabilonam nec non cam- pestres in Stradow et Spanow et quam plures alias villas de iuribus et pertinenciis dicti castri Landisperg existencia, ad vos, abbatem et conventum, vestrumque monasterium cum omnibus iuribus et pertinenciis eorumdem pleno iure spectancia, que omnia dudum eidem monasterio donata et tradita fuerant per cl. mem. Wenczezlaum regem Boemie, eiusdem monasterii fundatorem, queve a dicto monasterio per tres dietas distare noscebantur, et quod vos, abbas et conventus, tam propter huiusmodi distanciam quam pro eo, quod dictum castrum, quod forte existit, plerumque per officiales regni Boemie, plerumque per nobiles parcium illarum teneri consuevit, pauca et exigua inde emolumenta et cum magnis difficul- tatibus, laboribus et dispendiis perceperatis, quin ymo eorum occasione plura dampna et pericula maxima subieratis et ad magnam eratis deducti eciam paupertatem, propter que inter vos, abbatem et conventum, sepius et deinde per vos cum dil. ff. abbate et conventu monasterii Czedlicensis, ord. et dioc. predictorum, cuius abbas dicti monasterii vestri pater abbas existit, nec non capitulo generali dicti ordinis ac inspectoribus, ad hoc per dictum capitulum specialiter deputatis, tractatum fuerat et eciam deliberatum, dummodo super hoc ab apostolica sede possetis licenciam obtinere, quod vos, abbas et conventus, castrum et bona predicta permutare pro aliis bonis eidem monasterio vestro magis utilibus et vicinis et presertim tecum, frater episcope, qui ad hoc nomine ecclesie tue Luthomuslensis inten- debas, seu quibuscumque aliis, cum quibus vos, abbas et conventus, condicionem dicti vestri monasterii possetis facere meliorem, et a nobis pro parte vestra, abbas et conventus, faciendi permutacionem huiusmodi licencia humiliter postulata. Nos ven. fr. nostro .. archiepiscopo Pragensi et dil. ff...Cisterciensis et Morimondi, Cabilonensis et Lingonensis dioc., mona- steriorum abbatibus, eorum tunc propriis nominibus non expressis, dedimus per nostras litteras in mandatis, ut — — de premissis omnibus — — se diligenter informare et, que- cumque super hiis per informacionem huiusmodi reperirent, nobis suis litteris, dictarum litterarum nostrarum seriem continentibus, quantocius intimare curarent.1 Postmodum vero ven. frater noster Arnestus archiepiscopus Pragensis et dil. ff. Johannes Czedlicensis et Ebrhardus Pomucensis monasteriorum, ordinis et Pragensis diocesis predictorum, abbates, quibus Johanni 1) Vide superius n. 160.
Strana 261
Annus 1356, 29 Oct. 261 et Ebrhardo abbatibus dil. filii Johannes Cisterciensis et Thomas Morimondi monasteriorum predictorum abbates super hiis commiserant plenarie vices suas,1 nobis per suas patentes, dictarum litterarum nostrarum seriem continentes, eorum sigillis munitas litteras retulerunt, se super premissis omnibus et singulis diligencius informasse, dictarum litterarum nostrarum et commissionis vigore, seque per informacionem huiusmodi repperisse2 ——, quodque huius- modi permutacio, si eam de licencia nostra fieri contingat, cedat in pregrande commodum et utilitatem non modicam mense et ecclesie Luthomuslensis ac monasterii Aule Regie predictorum. Quare pro parte vestra nec non predictorum Cisterciensis et Morimondi ab- batum, qui nobis eciam per suas patentes litteras retulerunt se plenarie informatos, quod dicta permutacio, si de licencia nostra, ut premittitur, fiet, cedet in utilitatem mense et ecclesie Luthomuslensis ac monasterii Aule Regie predictorum, fuit nobis humiliter suppli- catum, ut vobis faciendi permutacionem huiusmodi licenciam concedere dignaremur. Nos itaque — — permutacionem huiusmodi fel. rec. Benedicti pape XII, predecessoris nostri, et quibuscumque aliis constitucionibus nec non statutis et consuetudinibus ecclesie, mona- sterii et ordinis predictorum contrariis nequaquam obstantibus faciendi et perficiendi cum solempnitatibus, in talibus fieri consuetis et eciam oportunis, plenam et liberam vobis auctoritate apostolica licenciam elargimur. — — Datum Auinione IV kal. novembris, ponti- ficatus nostri anno quarto. Insertum confirmationi Arnesti archiepiscopi Pragensis de a. 1358, 26 Jan. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioc. Prag. I p. 9 n. 17 (ad a. 1355). — Extr. Nobák, Mon. Boh. Vat. II p. 211 n. 525. 471) 1356, 29 Oct. Litomyšl. Welczlinus Czebisch pistor confert 3 sex. gr. Cunczoni filio suo, fratri ordinis s. Augustini. Nos Ticzco iudex, Cunlinus Niclinisse, Johannes de Tribouia, Cunczlinus Leu- schner, Welczlinus pistor, Nicolaus faber, Hodisch sartor, Maczco sutor, Wencezlaus Kegil, Cunlinus pileator, Dusco, Andreas pistor, Nicolaus carnifex, scabini et iurati Luthomischlensis civitatis, presencium tenore recognoscimus — —, quod constitutus coram nobis discr. v. Welczlinus dictus Czebisch pistor, noster concivis, in iudicio iuris ordine contestato — — ibique publice legavit Cunczoni filio suo, fratri ord. s. Augustini, tres sexagenas gr. prag. den. in hac forma, quod quandocumque ipse predictus Welczlinus agros suos, videlicet quinque virgas foris nostra Luthomischlensi civitate situatos vendiderit, quod de primis denariis predicto fratri Cunczoni prescripte tres sexagene dari ac dirivari tenebuntur, tali condicione adiecta, quod si prefatus Welczlinus de hoc carnis ergastulo decederit et more- retur, et res sue fuissent augmentate, ita quod aliis pueris maior summa pecunie quam tres sexagene accresceret, extunc predictus fr. Cunczo, prout ceteri pueri ipsius Welczlini, 1) Vide n. 205 et 209. — 2) Vide n. 429.
Annus 1356, 29 Oct. 261 et Ebrhardo abbatibus dil. filii Johannes Cisterciensis et Thomas Morimondi monasteriorum predictorum abbates super hiis commiserant plenarie vices suas,1 nobis per suas patentes, dictarum litterarum nostrarum seriem continentes, eorum sigillis munitas litteras retulerunt, se super premissis omnibus et singulis diligencius informasse, dictarum litterarum nostrarum et commissionis vigore, seque per informacionem huiusmodi repperisse2 ——, quodque huius- modi permutacio, si eam de licencia nostra fieri contingat, cedat in pregrande commodum et utilitatem non modicam mense et ecclesie Luthomuslensis ac monasterii Aule Regie predictorum. Quare pro parte vestra nec non predictorum Cisterciensis et Morimondi ab- batum, qui nobis eciam per suas patentes litteras retulerunt se plenarie informatos, quod dicta permutacio, si de licencia nostra, ut premittitur, fiet, cedet in utilitatem mense et ecclesie Luthomuslensis ac monasterii Aule Regie predictorum, fuit nobis humiliter suppli- catum, ut vobis faciendi permutacionem huiusmodi licenciam concedere dignaremur. Nos itaque — — permutacionem huiusmodi fel. rec. Benedicti pape XII, predecessoris nostri, et quibuscumque aliis constitucionibus nec non statutis et consuetudinibus ecclesie, mona- sterii et ordinis predictorum contrariis nequaquam obstantibus faciendi et perficiendi cum solempnitatibus, in talibus fieri consuetis et eciam oportunis, plenam et liberam vobis auctoritate apostolica licenciam elargimur. — — Datum Auinione IV kal. novembris, ponti- ficatus nostri anno quarto. Insertum confirmationi Arnesti archiepiscopi Pragensis de a. 1358, 26 Jan. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioc. Prag. I p. 9 n. 17 (ad a. 1355). — Extr. Nobák, Mon. Boh. Vat. II p. 211 n. 525. 471) 1356, 29 Oct. Litomyšl. Welczlinus Czebisch pistor confert 3 sex. gr. Cunczoni filio suo, fratri ordinis s. Augustini. Nos Ticzco iudex, Cunlinus Niclinisse, Johannes de Tribouia, Cunczlinus Leu- schner, Welczlinus pistor, Nicolaus faber, Hodisch sartor, Maczco sutor, Wencezlaus Kegil, Cunlinus pileator, Dusco, Andreas pistor, Nicolaus carnifex, scabini et iurati Luthomischlensis civitatis, presencium tenore recognoscimus — —, quod constitutus coram nobis discr. v. Welczlinus dictus Czebisch pistor, noster concivis, in iudicio iuris ordine contestato — — ibique publice legavit Cunczoni filio suo, fratri ord. s. Augustini, tres sexagenas gr. prag. den. in hac forma, quod quandocumque ipse predictus Welczlinus agros suos, videlicet quinque virgas foris nostra Luthomischlensi civitate situatos vendiderit, quod de primis denariis predicto fratri Cunczoni prescripte tres sexagene dari ac dirivari tenebuntur, tali condicione adiecta, quod si prefatus Welczlinus de hoc carnis ergastulo decederit et more- retur, et res sue fuissent augmentate, ita quod aliis pueris maior summa pecunie quam tres sexagene accresceret, extunc predictus fr. Cunczo, prout ceteri pueri ipsius Welczlini, 1) Vide n. 205 et 209. — 2) Vide n. 429.
Strana 262
262 Regesta Bohemiae et Moraviae. plenam et omnimodam in dictis bonis seu rebus obtinebit porcionem —.— Datum Lutho- mischl a. d. 1356 proxima sabbato ante festum Omnium sanctorum. Orig. in archivo civitatis Litomyšl n. 8; in press. perg. pendet sigillum trigonum cum lilio „civium de Luthomisol.“ 472) 1356, 11 Nov. Litice. Fratres Rus iunior et Racek iunior de Litice Rusonem de Litice patruum et Protivam fratrem de hereditaria portione ipsis debita absolvunt. Nos Russo iunior et Raczko — — volumus esse notum pub- iunior fratres indivisi, nati quondam Raczkonis de Luticz, — lice profitentes, quod — — a nobilibus d. Russone de Luticz, pro tunc regni Bohemie subcamerario, patruo nostro et Protiwa, fratre nostro germano, ipsorumque heredibus de omnibus bonis et hereditatibus, ad nos iure hereditario devolutis — — nec non de debitis omnibus et singulis, in quibus nobis serenissimus princeps et dominus d. Karolus Roma- norum imperator s. a. et Boemie rex pro oppido Muta ac aliis bonis nostris hereditariis serviciisque et dampnis, hinc inde illatis, et quocunque alio modo obligari noscuntur, super quibus omnibus et singulis inter nos et predictum d. Russonem et Protiwam iusta et solemnis per dictos amicos nostros celebrata fuit divisio, plenam nostram et omnimodam sustulimus et recepimus hereditariam porcionem, de qua bene contenti promisimus — — prefatos d. Russonem et Protiwam ipsorumque heredes — — non inquietare — —. Si autem, quod absit, promissi nostri superius expressi immemores, contra prenotatos d. Rus- sonem et Protiwam vel heredes seu successores eorum quidpiam in porcionibus et debitis imperialibus superius nominatis attemptare, vel prefatum d. imperatorem pro huiusmodi debitis, quibus presentibus renuncciamus, monere presumpserimus“ seu promissum per nos superius factum violare, extunc talis attemptator, quicunque fuerit, uni vel pluribus ipso facto in mille sexagenis gr. den. prag. nomine pene remanebit obligatus, quam peccuniam ante omnem accionem ei vel eis ad plenum dare tenebitur et pagare. Harum, quibuss nostra et nob. dd. Dipoldi et Brzeczlay fratrum de Rysemberg, Jaroslai de Brzeznicze, Wilhelmi de Zdiar et Habardy de Prostieborz, amicorum nostrorum, sigilla ad petticionem nostram sunt appensa, testimonio literarum, Datum in Luticz a. d. 1356 in die b. Martini conf. Copia saec. XV in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 410 n. 409. 473) 1356, 17 Nov. — 1357, 7 Jan. Karolus imperator et rex Metis. „Domum eodem anno de mense Novembri ingressus est civitatem Metensem, magnam et famosam nimis, in qua, ut referebant, a trecentis annis nunquam fuerat coronatus imperator, et cum maxima solem- pnitate a principibus, a nobilibus et civibus suscipitur.“ Beneš de Weitmile, Chronicon in Font. rer. Boh. IV. p. 526. — „Domum d. imperator ibidem moram faciens, curiam imperialem et concilium principibus a) presumpseribus, cop. — b) quilibet, cop.
262 Regesta Bohemiae et Moraviae. plenam et omnimodam in dictis bonis seu rebus obtinebit porcionem —.— Datum Lutho- mischl a. d. 1356 proxima sabbato ante festum Omnium sanctorum. Orig. in archivo civitatis Litomyšl n. 8; in press. perg. pendet sigillum trigonum cum lilio „civium de Luthomisol.“ 472) 1356, 11 Nov. Litice. Fratres Rus iunior et Racek iunior de Litice Rusonem de Litice patruum et Protivam fratrem de hereditaria portione ipsis debita absolvunt. Nos Russo iunior et Raczko — — volumus esse notum pub- iunior fratres indivisi, nati quondam Raczkonis de Luticz, — lice profitentes, quod — — a nobilibus d. Russone de Luticz, pro tunc regni Bohemie subcamerario, patruo nostro et Protiwa, fratre nostro germano, ipsorumque heredibus de omnibus bonis et hereditatibus, ad nos iure hereditario devolutis — — nec non de debitis omnibus et singulis, in quibus nobis serenissimus princeps et dominus d. Karolus Roma- norum imperator s. a. et Boemie rex pro oppido Muta ac aliis bonis nostris hereditariis serviciisque et dampnis, hinc inde illatis, et quocunque alio modo obligari noscuntur, super quibus omnibus et singulis inter nos et predictum d. Russonem et Protiwam iusta et solemnis per dictos amicos nostros celebrata fuit divisio, plenam nostram et omnimodam sustulimus et recepimus hereditariam porcionem, de qua bene contenti promisimus — — prefatos d. Russonem et Protiwam ipsorumque heredes — — non inquietare — —. Si autem, quod absit, promissi nostri superius expressi immemores, contra prenotatos d. Rus- sonem et Protiwam vel heredes seu successores eorum quidpiam in porcionibus et debitis imperialibus superius nominatis attemptare, vel prefatum d. imperatorem pro huiusmodi debitis, quibus presentibus renuncciamus, monere presumpserimus“ seu promissum per nos superius factum violare, extunc talis attemptator, quicunque fuerit, uni vel pluribus ipso facto in mille sexagenis gr. den. prag. nomine pene remanebit obligatus, quam peccuniam ante omnem accionem ei vel eis ad plenum dare tenebitur et pagare. Harum, quibuss nostra et nob. dd. Dipoldi et Brzeczlay fratrum de Rysemberg, Jaroslai de Brzeznicze, Wilhelmi de Zdiar et Habardy de Prostieborz, amicorum nostrorum, sigilla ad petticionem nostram sunt appensa, testimonio literarum, Datum in Luticz a. d. 1356 in die b. Martini conf. Copia saec. XV in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 410 n. 409. 473) 1356, 17 Nov. — 1357, 7 Jan. Karolus imperator et rex Metis. „Domum eodem anno de mense Novembri ingressus est civitatem Metensem, magnam et famosam nimis, in qua, ut referebant, a trecentis annis nunquam fuerat coronatus imperator, et cum maxima solem- pnitate a principibus, a nobilibus et civibus suscipitur.“ Beneš de Weitmile, Chronicon in Font. rer. Boh. IV. p. 526. — „Domum d. imperator ibidem moram faciens, curiam imperialem et concilium principibus a) presumpseribus, cop. — b) quilibet, cop.
Strana 263
Annus 1356, 29 Oct.—25 Nov. 263 imperii in eadem civitate in festo Nativitatis Christi tunc venturo celebrandam indixit. Instante igitur festo Nativitatis Domini venerunt ad curiam imperialem ambasiatores d. pape, videlicet cardinalis Petra- goricensis et abbas Cluniacensis, item duo filii regis Francie, primogenitus et secundus, sororini d. im- peratoris, item archiepiscopi Treuerensis, Coloniensis et Maguntinus, item dux Luozemburgensis, repre- sentans personam regis Boemie, qui est archipincerna, item dux Saxonie archimarschalcus, item marchio Brandeburgensis archicamerarius, item comes palatinus Reni, archidapifer, item marchio Misnensis archi- venator, s. imperii officiales — —.“ Beneš l. c. — In litteris imperialibus hoc tempore datis comme- morantur inter testes: Premislaus dux Tessinensis, Sbynco de Hasenburg, magister curiae, Jesco de Vilhar- tice, marescallus curiae, Ulricus de Auske (Ustí?), Henricus de Kamenz nobiles, Reg. imp. VIII 2526, 6899; Johannes episcopus Lutomislensis cancellarius ib. 2537, 2562, Johannes de Prusnicz notarius ib. 6909, 6910. 2562, Nicolaus de Chremsir ib. 2562. 474) 1356, 25 Nov. Sedlec. Monasterii Sedlecensis erga Theoderioum episcopum Mindensem obligatio. fratres Johannes abbas, Johannes prior, Wencezlaus supprior, Johannes cellerarius, Petrus camerarius, Wencezlaus custos, Nicolaus bursarius totusque conventus monasterii Czedli- censis —— recognoscimus — —, quod — — dominus noster Theodericus Mindensis ecclesie episcopus, considerans nos et nostrum monasterium oppressos magnis ac diversis oneribus debitorum, nobis, ut sincerissimus ac promotor precipuus compaciendo cordialiter, pro eo- rundem relevamen debitorum ad nostras instantes preces et sollicitas, a nobis nostroque monasterio prefatis vendentibus quadraginta sexagenarum gr. prag. den. redditus annuos, triginta videlicet ad tempora vite sue, decem vero in perpetuum modo subscripto pro sue anime remedio dispensandas, super omnia bona monasterii nostri predicti, mobilia et inmo- bilia, in regno Boemie vel extra ubicunque existencia et situata, et nominatim super omnes vineas nostras in Austrial, pro 300 sexagenis gr. prag., quos recepimus integraliter et com- plete et in extenuacionem dictorum nostrorum debitorum et alias in utilitatem dicti nostri monasterii convertimus, iusto et legitimo empcionis tytulo comparavit. Quarum quidem quadraginta sexagenarum medietatem in festo s. Georgii, reliquam vero in festo s. Galli annis singulis, in festo s. Georgii proxime affuturo inchoando, prefato d. Theoderico vel eius in hac parte procuratori, ubicunque terrarum et in quocumque statu idem dominus episcopus fuerit constitutus, in aliqua civitatum regni Boemie vel extra idem regnum in Wienna vel in Nurnberch, prout per eundem dominum nostrum vel eius procuratorem requisiti fuerimus, dabimus et solvemus, ac dare et solvere tenebimur sub nostris et dicti nostri monasterii dampnis, periculis et expensis. — — Postquam vero prefatus dominus noster episcopus decesserit ab hac vita, statim cum hoc ad nostram devenerit noticiam, nos nostrive successores tenebimur diem obitus sui nostro kalendario annotatum et suum anniversarium annis singulis imperpetuum sollempniter peragere cum vigiliis et missis defunctorum. Et ut idem anniversarium per nos et eosdem nostros successores devocius et ardencius peragatur, decem sexagenas de quadraginta sexagenis annuorum reddituum pre- Nos 1) Vide UB. d. Stiftes Klosterncuburg, Font. rer. Austr. II, 28 p. 179.
Annus 1356, 29 Oct.—25 Nov. 263 imperii in eadem civitate in festo Nativitatis Christi tunc venturo celebrandam indixit. Instante igitur festo Nativitatis Domini venerunt ad curiam imperialem ambasiatores d. pape, videlicet cardinalis Petra- goricensis et abbas Cluniacensis, item duo filii regis Francie, primogenitus et secundus, sororini d. im- peratoris, item archiepiscopi Treuerensis, Coloniensis et Maguntinus, item dux Luozemburgensis, repre- sentans personam regis Boemie, qui est archipincerna, item dux Saxonie archimarschalcus, item marchio Brandeburgensis archicamerarius, item comes palatinus Reni, archidapifer, item marchio Misnensis archi- venator, s. imperii officiales — —.“ Beneš l. c. — In litteris imperialibus hoc tempore datis comme- morantur inter testes: Premislaus dux Tessinensis, Sbynco de Hasenburg, magister curiae, Jesco de Vilhar- tice, marescallus curiae, Ulricus de Auske (Ustí?), Henricus de Kamenz nobiles, Reg. imp. VIII 2526, 6899; Johannes episcopus Lutomislensis cancellarius ib. 2537, 2562, Johannes de Prusnicz notarius ib. 6909, 6910. 2562, Nicolaus de Chremsir ib. 2562. 474) 1356, 25 Nov. Sedlec. Monasterii Sedlecensis erga Theoderioum episcopum Mindensem obligatio. fratres Johannes abbas, Johannes prior, Wencezlaus supprior, Johannes cellerarius, Petrus camerarius, Wencezlaus custos, Nicolaus bursarius totusque conventus monasterii Czedli- censis —— recognoscimus — —, quod — — dominus noster Theodericus Mindensis ecclesie episcopus, considerans nos et nostrum monasterium oppressos magnis ac diversis oneribus debitorum, nobis, ut sincerissimus ac promotor precipuus compaciendo cordialiter, pro eo- rundem relevamen debitorum ad nostras instantes preces et sollicitas, a nobis nostroque monasterio prefatis vendentibus quadraginta sexagenarum gr. prag. den. redditus annuos, triginta videlicet ad tempora vite sue, decem vero in perpetuum modo subscripto pro sue anime remedio dispensandas, super omnia bona monasterii nostri predicti, mobilia et inmo- bilia, in regno Boemie vel extra ubicunque existencia et situata, et nominatim super omnes vineas nostras in Austrial, pro 300 sexagenis gr. prag., quos recepimus integraliter et com- plete et in extenuacionem dictorum nostrorum debitorum et alias in utilitatem dicti nostri monasterii convertimus, iusto et legitimo empcionis tytulo comparavit. Quarum quidem quadraginta sexagenarum medietatem in festo s. Georgii, reliquam vero in festo s. Galli annis singulis, in festo s. Georgii proxime affuturo inchoando, prefato d. Theoderico vel eius in hac parte procuratori, ubicunque terrarum et in quocumque statu idem dominus episcopus fuerit constitutus, in aliqua civitatum regni Boemie vel extra idem regnum in Wienna vel in Nurnberch, prout per eundem dominum nostrum vel eius procuratorem requisiti fuerimus, dabimus et solvemus, ac dare et solvere tenebimur sub nostris et dicti nostri monasterii dampnis, periculis et expensis. — — Postquam vero prefatus dominus noster episcopus decesserit ab hac vita, statim cum hoc ad nostram devenerit noticiam, nos nostrive successores tenebimur diem obitus sui nostro kalendario annotatum et suum anniversarium annis singulis imperpetuum sollempniter peragere cum vigiliis et missis defunctorum. Et ut idem anniversarium per nos et eosdem nostros successores devocius et ardencius peragatur, decem sexagenas de quadraginta sexagenis annuorum reddituum pre- Nos 1) Vide UB. d. Stiftes Klosterncuburg, Font. rer. Austr. II, 28 p. 179.
Strana 264
264 Regesta Bohemiae et Moraviae. dictorum dabimus de nostra bursa sine diminucione aliqua pro pitancia ipso die anniversarii et tota septimana continua nostro conventui ultra prebendam solitam et consuetam annis singulis facienda; — — sub pena centum sexagenarum gr. prag. den., quinquaginta camere — In pape et alias quinquaginta per nos dicto domino episcopo solvendorum — quorum omnium evidens testimonium — — presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum munimine una cum sigillis — — Henrici visitatoris nostri in Waltsassen, Ratisponensis, ad predicta omnia et singula suum consensum et assensum prebentis, et Francisci in Ossek, dicte Pragensis diocesum, monasteriorum prefati Cysterciensis ordinis abbatum, roborari et — — Datum Czedlicz a. d. 1356 in roboratas dicto domino episcopo fecimus assignari. die b. Katherine virg. et mart. Orig. cum 3 sig. de cera comm., laesis, in press. perg. in archivo publico Magdeburgensi, sign. Erzstift Magdeburg LA a 2. 475) 1356, 28 Nov. Švábenice. Johannes de Švábenice tria quartalia in oppido Švábenice monasterio in Pustiměř vendit. Ego Johannes de Swabnicz ad universorum noticiam — — cupio pervenire, quod sana deliberacione de omnium amicorum meorum consilio et assensu et specialiter ex favore d. Margarethe mee conthoralis in oppido Swabnicz tria quartalia, alteram dimidiam marcam per annum censuancia, — — vendidi rite et racionabiliter meo ac meorum heredum nomine tytulo iuste vendicionis tradidi pro quindecim marcis gr. arg. den. prag., sexaginta quatuor grossis pro marca qualibet computatis, michi totaliter solutis et expeditis .. ven. in Chr. ac Deo devote d. Ylarie abbatisse monasterii ad Infaciam Salvatoris in Pustimir, ementi ac recipienti pro se et suo monasterio seu conventu ibidem in Pustimir ad haben- dum, tenendum et iure hereditario ac proprio inperpetuum possidendum pacifice et quiete. Promittimus autem nos Herscho de Swabnicz, frater predicti Johannis, Sulco de Pacze- slawicz et Herscho de Paczeslawicz, qui olym fuit in Amslawicz, fideiussores veri et legit- timi ipsius d. Johannis in hac parte constituti, sine dolo quolibet pari manu unacum pre- fato d. Johanne prehabita bona vendita cum omnibus suis pertinenciis eidem d. abbatisse, eius monasterio ac eorum successoribus, et nominatim a Margaretha domina conthorali mei iamdicti Johannis, secundum ius et consuetudinem terre Moravie et ab omni homine, quo- modolibet vel causa quacunque inpetente, infra mensem, a die monicionis de hoc facto continue computando, disbrigare et ab impedimentis quibuslibet reddere totaliter libera et expedita. Quod si non fecerimus, extunc statim die altera duo ex nobis, quilibet cum famulo et duobus equis, civitatem Wisschav, qui ad hoc moniti fuerint, bona nostra fide obstagium debitum et consuetum tenebimur observare tamdiu, donec ipsam inpeticionem seu inpedi- menta prefata removerimus in toto et de dampnis, si que inde contracta fuerint, satisfece- rimus ad plenum. In cuius rei testimonium sigilla nostra et ad preces nostras sigilla nobi- lium virorum Jesconis et Ade fratrum de Connicz militum et Busconis de Maylicz presen-
264 Regesta Bohemiae et Moraviae. dictorum dabimus de nostra bursa sine diminucione aliqua pro pitancia ipso die anniversarii et tota septimana continua nostro conventui ultra prebendam solitam et consuetam annis singulis facienda; — — sub pena centum sexagenarum gr. prag. den., quinquaginta camere — In pape et alias quinquaginta per nos dicto domino episcopo solvendorum — quorum omnium evidens testimonium — — presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum munimine una cum sigillis — — Henrici visitatoris nostri in Waltsassen, Ratisponensis, ad predicta omnia et singula suum consensum et assensum prebentis, et Francisci in Ossek, dicte Pragensis diocesum, monasteriorum prefati Cysterciensis ordinis abbatum, roborari et — — Datum Czedlicz a. d. 1356 in roboratas dicto domino episcopo fecimus assignari. die b. Katherine virg. et mart. Orig. cum 3 sig. de cera comm., laesis, in press. perg. in archivo publico Magdeburgensi, sign. Erzstift Magdeburg LA a 2. 475) 1356, 28 Nov. Švábenice. Johannes de Švábenice tria quartalia in oppido Švábenice monasterio in Pustiměř vendit. Ego Johannes de Swabnicz ad universorum noticiam — — cupio pervenire, quod sana deliberacione de omnium amicorum meorum consilio et assensu et specialiter ex favore d. Margarethe mee conthoralis in oppido Swabnicz tria quartalia, alteram dimidiam marcam per annum censuancia, — — vendidi rite et racionabiliter meo ac meorum heredum nomine tytulo iuste vendicionis tradidi pro quindecim marcis gr. arg. den. prag., sexaginta quatuor grossis pro marca qualibet computatis, michi totaliter solutis et expeditis .. ven. in Chr. ac Deo devote d. Ylarie abbatisse monasterii ad Infaciam Salvatoris in Pustimir, ementi ac recipienti pro se et suo monasterio seu conventu ibidem in Pustimir ad haben- dum, tenendum et iure hereditario ac proprio inperpetuum possidendum pacifice et quiete. Promittimus autem nos Herscho de Swabnicz, frater predicti Johannis, Sulco de Pacze- slawicz et Herscho de Paczeslawicz, qui olym fuit in Amslawicz, fideiussores veri et legit- timi ipsius d. Johannis in hac parte constituti, sine dolo quolibet pari manu unacum pre- fato d. Johanne prehabita bona vendita cum omnibus suis pertinenciis eidem d. abbatisse, eius monasterio ac eorum successoribus, et nominatim a Margaretha domina conthorali mei iamdicti Johannis, secundum ius et consuetudinem terre Moravie et ab omni homine, quo- modolibet vel causa quacunque inpetente, infra mensem, a die monicionis de hoc facto continue computando, disbrigare et ab impedimentis quibuslibet reddere totaliter libera et expedita. Quod si non fecerimus, extunc statim die altera duo ex nobis, quilibet cum famulo et duobus equis, civitatem Wisschav, qui ad hoc moniti fuerint, bona nostra fide obstagium debitum et consuetum tenebimur observare tamdiu, donec ipsam inpeticionem seu inpedi- menta prefata removerimus in toto et de dampnis, si que inde contracta fuerint, satisfece- rimus ad plenum. In cuius rei testimonium sigilla nostra et ad preces nostras sigilla nobi- lium virorum Jesconis et Ade fratrum de Connicz militum et Busconis de Maylicz presen-
Strana 265
Annus 1356, 25—29 Nov. 265 tibus sunt appensa. Acta sunt hec in Swabnicz feria secunda proxima ante festum s. Andree ap. a. d. 1356. Orig. cum 7 sig. rot. de cera comm. in press. perg. in archivo archiepiscopali in Kroměříž, sign. GI b 14; sigilla: 1) in clipeo quatuor tela, laesum. 2) signum idem; S GERHARDI D SWABNI/I. 3) galea cornuta; S- SVLICONIS [D PACZLAVI. 4) laesum; S- HERSONIS DE PIIſ. 5) in clipeo decem later- culi; S IOHANNIS- DEIIIII. 6) in clipeo leo e muro crescens; HJDE CHVNIII. 7) clipeus sectione diago- nali divisus, in utraque parte tres rhombi; S BVISCOJNIS D- MELICZ. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 30 n. 39. 476) 1356, 29 Nov. Metis. Boemundus archiepiscopus Treverensis oppidum Plauen coronae regni Bohemiae hereditarie Boemondus d. gr. sancte Treuerensis ecclesie archi- incorporatum esse testatur. episcopus, s. imperii per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, ad perpetuam rei memoriam. Inter multiplices imperialium solicitudinum meditaciones, quibus serenissimi ac invictissimi principis et domini d. Karoli quarti — — Romanorum imperatoris s. a. et Boemie regis illustris, domini nostri graciosi, generosus animus pro grata subditorum quiete hincinde distrahitur, ad desideratam quietem et felix augmentum insignis regni sui Boemie oculos deliberacionis sue, sicuti dignum est, quadam specialitate convertit tantoque solercius de ipsius meditatur augmento, quanto ex dilatacione suarum propaginum velut a membro nobili sacrum Romanum imperium non ambigitur laudabilius honorari. Nam sicut ex divi- sione regnorum calamitates odiose consurgunt et horrende sedicionis scandalo fidelium regnicolarum quies tranquilla confunditur, sic multiplicatis et adunatis regni viribus in pacis pulchritudine, fiducie tabernaculis et opulenta requie fidelis populus conquiescit gratisque gratulatur commodis sub grato regimine principis graciosi. Sane sicut notorium esse dino- scitur, qualiter nobilis vir condam Henricus senior de Plawen opidum suum Plawen cum villis, territoriis — — nec non vasallis, feudis — — nec non cum universis et singulis dictorum opidi et bonorum iuribus et pertinenciis, habitis et habendis, presentibus et futuris, in quibuscunque rebus consisterent vel quocunque modo imposterum orirentur, retro- actis temporibus ab insignis memorie serenissimo principe d. Johanne condam rege Boemie, genitoreb predicti serenissimi domini nostri d. imperatoris, et a corona regni Boemie suscepit in feudum, seque de ipsis investiri peciit et fuit corporaliter investitus et eadem omnia“, que ab antiquo et ex legitima successione a parentibus et progenitoribus ipsius sua vera et hereditalis proprietas extiterunt, prout nobilis Henrici de Plawen, filii sui, in presencia principum coelectorum nostrorum spontanea et aperta recongnicione percepimus, in iure et onere vasallagico sive feudali eidem condam domino Johanni Boemie regi et corone predicte expresse submisit ex certa sciencia et subiecit ac de predicto opido Plawen, villis a) in orig.: et — b) genitoris, or. — c) que ab antiquo usque aperta recongnicione et confessione percepimus in margine archetypi litterarum Gerlaci archiepiscopi Moguntini ascripta sunt; vide inferius n. 494, B.
Annus 1356, 25—29 Nov. 265 tibus sunt appensa. Acta sunt hec in Swabnicz feria secunda proxima ante festum s. Andree ap. a. d. 1356. Orig. cum 7 sig. rot. de cera comm. in press. perg. in archivo archiepiscopali in Kroměříž, sign. GI b 14; sigilla: 1) in clipeo quatuor tela, laesum. 2) signum idem; S GERHARDI D SWABNI/I. 3) galea cornuta; S- SVLICONIS [D PACZLAVI. 4) laesum; S- HERSONIS DE PIIſ. 5) in clipeo decem later- culi; S IOHANNIS- DEIIIII. 6) in clipeo leo e muro crescens; HJDE CHVNIII. 7) clipeus sectione diago- nali divisus, in utraque parte tres rhombi; S BVISCOJNIS D- MELICZ. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 30 n. 39. 476) 1356, 29 Nov. Metis. Boemundus archiepiscopus Treverensis oppidum Plauen coronae regni Bohemiae hereditarie Boemondus d. gr. sancte Treuerensis ecclesie archi- incorporatum esse testatur. episcopus, s. imperii per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, ad perpetuam rei memoriam. Inter multiplices imperialium solicitudinum meditaciones, quibus serenissimi ac invictissimi principis et domini d. Karoli quarti — — Romanorum imperatoris s. a. et Boemie regis illustris, domini nostri graciosi, generosus animus pro grata subditorum quiete hincinde distrahitur, ad desideratam quietem et felix augmentum insignis regni sui Boemie oculos deliberacionis sue, sicuti dignum est, quadam specialitate convertit tantoque solercius de ipsius meditatur augmento, quanto ex dilatacione suarum propaginum velut a membro nobili sacrum Romanum imperium non ambigitur laudabilius honorari. Nam sicut ex divi- sione regnorum calamitates odiose consurgunt et horrende sedicionis scandalo fidelium regnicolarum quies tranquilla confunditur, sic multiplicatis et adunatis regni viribus in pacis pulchritudine, fiducie tabernaculis et opulenta requie fidelis populus conquiescit gratisque gratulatur commodis sub grato regimine principis graciosi. Sane sicut notorium esse dino- scitur, qualiter nobilis vir condam Henricus senior de Plawen opidum suum Plawen cum villis, territoriis — — nec non vasallis, feudis — — nec non cum universis et singulis dictorum opidi et bonorum iuribus et pertinenciis, habitis et habendis, presentibus et futuris, in quibuscunque rebus consisterent vel quocunque modo imposterum orirentur, retro- actis temporibus ab insignis memorie serenissimo principe d. Johanne condam rege Boemie, genitoreb predicti serenissimi domini nostri d. imperatoris, et a corona regni Boemie suscepit in feudum, seque de ipsis investiri peciit et fuit corporaliter investitus et eadem omnia“, que ab antiquo et ex legitima successione a parentibus et progenitoribus ipsius sua vera et hereditalis proprietas extiterunt, prout nobilis Henrici de Plawen, filii sui, in presencia principum coelectorum nostrorum spontanea et aperta recongnicione percepimus, in iure et onere vasallagico sive feudali eidem condam domino Johanni Boemie regi et corone predicte expresse submisit ex certa sciencia et subiecit ac de predicto opido Plawen, villis a) in orig.: et — b) genitoris, or. — c) que ab antiquo usque aperta recongnicione et confessione percepimus in margine archetypi litterarum Gerlaci archiepiscopi Moguntini ascripta sunt; vide inferius n. 494, B.
Strana 266
266 Regesta Bohemiae et Moraviac. ac bonis et ceteris omnibus et singulis suprascriptis, tamquam de vero et nobili feudo, iamdicto condam d. Johanni regi et corone regni Boemie fidelitatis et homagii debitum et consuetum prestitit iuramentum, iura quoque ac obsequia subieccionis et fidelitatis huius- modi regi et corone prefatis usque ad finem vite sue rite tenuit et constanter exolvit. Ita post eiusdem condam Henrici obitum nob. vv. Henricus predictus et Henricus frater ipsius de Plawen, dicti condam Henrici senioris filii, in supradicti domini nostri d. imperatoris et regis Boemie presencia constituti, ad instar eiusdem condam Heinrici, patris ipsorum, opidum Plawen universaliter cum omnibus et singulariter cum singulis suis iuribus et perti- nenciis supradictis ab ipso domino nostro d. imperatore, ut a rege Boemie, et a corona regni Boemie receperunt in feudum, seque a maiestate sua tamquam a rege Boemie, vero et legitimo domino suo, de premissis infeudari et investiri, sicuti tenebantur éx debito, cum humilitate et reverencia debitis pecierunt et sibi, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone pro se, heredibus et successoribus suis prestiterunt homagii, obediencie, subieccionis et fidelitatis debita et solita iuramenta. Desiderans ergo magnopere idem serenissimus dominus noster d. imperator, ut predicti regni sui Boemie diucius optata multiplicetur felicitas ac ubertatibus et commodis vasallorum nobilium augmento felici proficiat, quibus eidem tam nature proceritas quadam singulari influencia, quam illustrissi- morum principum dominorum condam regum Boemie preclare memorie laudabilia quidem et veneranda studia providerunt, ad hoc precipue aciem mentis sue convertens, qualiter supra- scriptum feudum videlicet opidum Plawen“ cum villis, bonis, territoriis, districtibus et aliis omnibus et singulis superius expressatis, que cum eodem regno suo Boemie immediate confinant, pro illustrissimorum principum dominorum regum Boemie et eiusdem regni corone commodis et profectibus ad honorem sacri Romani imperii non solum expediant, ymmo necessarie videantur, tum quia opidi, villarum et bonorum eorundem spacia dicti regni Boemie, velut insignis membri maiestatis cesaree, precelsa requirit nobilitas, tum quia opidumb et bona iamdicta et loca ipsorum post rapinas et spolia, strages ac sediciones innumeras et periculosa discrimina, quibus peregrinis et viatoribus transitus vetabatur, nunc divine propiciacionis munere, regis, regni et nobilium regnicolarum Boemie disponente po- tencia, amena prosperitate gaudentes, guibuslibet mercatoribus, peregrinis et personis aliis iter agentibus tutum accessum, statum et processum indubie pollicentur, ut ex hoc non solum dicti regni Boemie, verum aliarum terrarum et reipublice commoda continuatis pro- speritatibus augeantur, animo deliberato, diligenti nichilominus et maturo nostro et aliorum comprincipum et coelectorum nostrorum, spiritualium et secularium, ac aliorum principum, — comitum, procerum, baronum et fidelium sacri Imperii et suorum accedente consilio recepto ab eisdem Hentico et Henrico fratribus fidelitatis, ut premittitur, et homagii iura- mento solito et solempni, tactis per eos sanctis ewangeliis, ipsi domino nostro d. imperatori, ut regi Boemie, corporaliter prestito, idem dominus noster invictissimus, ut rex Boemie, a) N. 494 B: videlicet opidum Plawen loco civitas et ad... emendatum. — b) Ibidem opidum e civitas emendatum.
266 Regesta Bohemiae et Moraviac. ac bonis et ceteris omnibus et singulis suprascriptis, tamquam de vero et nobili feudo, iamdicto condam d. Johanni regi et corone regni Boemie fidelitatis et homagii debitum et consuetum prestitit iuramentum, iura quoque ac obsequia subieccionis et fidelitatis huius- modi regi et corone prefatis usque ad finem vite sue rite tenuit et constanter exolvit. Ita post eiusdem condam Henrici obitum nob. vv. Henricus predictus et Henricus frater ipsius de Plawen, dicti condam Henrici senioris filii, in supradicti domini nostri d. imperatoris et regis Boemie presencia constituti, ad instar eiusdem condam Heinrici, patris ipsorum, opidum Plawen universaliter cum omnibus et singulariter cum singulis suis iuribus et perti- nenciis supradictis ab ipso domino nostro d. imperatore, ut a rege Boemie, et a corona regni Boemie receperunt in feudum, seque a maiestate sua tamquam a rege Boemie, vero et legitimo domino suo, de premissis infeudari et investiri, sicuti tenebantur éx debito, cum humilitate et reverencia debitis pecierunt et sibi, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone pro se, heredibus et successoribus suis prestiterunt homagii, obediencie, subieccionis et fidelitatis debita et solita iuramenta. Desiderans ergo magnopere idem serenissimus dominus noster d. imperator, ut predicti regni sui Boemie diucius optata multiplicetur felicitas ac ubertatibus et commodis vasallorum nobilium augmento felici proficiat, quibus eidem tam nature proceritas quadam singulari influencia, quam illustrissi- morum principum dominorum condam regum Boemie preclare memorie laudabilia quidem et veneranda studia providerunt, ad hoc precipue aciem mentis sue convertens, qualiter supra- scriptum feudum videlicet opidum Plawen“ cum villis, bonis, territoriis, districtibus et aliis omnibus et singulis superius expressatis, que cum eodem regno suo Boemie immediate confinant, pro illustrissimorum principum dominorum regum Boemie et eiusdem regni corone commodis et profectibus ad honorem sacri Romani imperii non solum expediant, ymmo necessarie videantur, tum quia opidi, villarum et bonorum eorundem spacia dicti regni Boemie, velut insignis membri maiestatis cesaree, precelsa requirit nobilitas, tum quia opidumb et bona iamdicta et loca ipsorum post rapinas et spolia, strages ac sediciones innumeras et periculosa discrimina, quibus peregrinis et viatoribus transitus vetabatur, nunc divine propiciacionis munere, regis, regni et nobilium regnicolarum Boemie disponente po- tencia, amena prosperitate gaudentes, guibuslibet mercatoribus, peregrinis et personis aliis iter agentibus tutum accessum, statum et processum indubie pollicentur, ut ex hoc non solum dicti regni Boemie, verum aliarum terrarum et reipublice commoda continuatis pro- speritatibus augeantur, animo deliberato, diligenti nichilominus et maturo nostro et aliorum comprincipum et coelectorum nostrorum, spiritualium et secularium, ac aliorum principum, — comitum, procerum, baronum et fidelium sacri Imperii et suorum accedente consilio recepto ab eisdem Hentico et Henrico fratribus fidelitatis, ut premittitur, et homagii iura- mento solito et solempni, tactis per eos sanctis ewangeliis, ipsi domino nostro d. imperatori, ut regi Boemie, corporaliter prestito, idem dominus noster invictissimus, ut rex Boemie, a) N. 494 B: videlicet opidum Plawen loco civitas et ad... emendatum. — b) Ibidem opidum e civitas emendatum.
Strana 267
Annus 1356, 29 Nov. 267 ipsos de memorato feudo, adhibitis debitis et consuetis solempnitatibus, investivit imperiali perpetuis valituro temporibus decernens edicto, ut predicti Henricus et Henricus fratres et eorum in feudo seu opido et bonis suprascriptis heredes et successores exnunc inantea sui, tamquam regis Boemie, et corone regni ac successorum suorum, regum Boemie, vasalli et feudales censeantur et sint opidumque et bona omnia supradicta per ipsos ab eodem domino nostro d. imperatore, ut a rege Boemie, et a corona et successoribus suis, regibus Boemie memoratis, dependere censeantur in feudum realiterque dependeant et tamquam talia ab ipso et ab eisdem corona et successoribus regni Boemie perpetuo teneantur, idemque dominus noster et corona ac successores predicti, reges Boemie, omni iure, eminencia, superioritate et dominio, quod et que vero, legitimo et ordinario feudi domino in feudalibus et vasallis et eorum feudis de iure, racione vel consuetudine competit, inconvulse et irrevocabiliter perpetuo et absque quovis impedimento gaudeant et fruantur. Cumque prefati Henricus et Henricus fratres de memoratis opido, bonis“ et pertinenciis, tamquam vero feudo ab ipso domino nostro imperatore, ut a rege, regnoque et corona Boemie legitime dependente, sibi tamquam regi Boemie naturali, hereditario et ordinario domino suo, sicut premittitur, obe- diencie, homagii et subieccionis debite prestiterint iuramentum, teneantur eciam et debeant heredes et successores eorum perpetuo, dum et quociens casus emerserit, dicto domino nostro, heredibus et successoribus eius, Boemie regibus, et eiusdem regni corone prestare et facere consimilia iuramenta sub penis omnibus, que vasallorum negligenciis et eiusdem regni Boemie privilegiis infliguntur. Feudum eciam predictum cum omnibus ab eo dependentibus sub omnibus condicionibus, modis et verborum expressionibus, ut premittitur, dicto regno Boemie et ipsius regni corone imperpetuum auctoritate imperiali sepedictus dominus noster d. impe- rator de imperialis potestatis plenitudine incorporavit, adiunxit, appropriavit ——. Decernens et sancciens suo perpetuo imperiali edicto, quod non liceat alicui illustrissimorum principum, dominorum regum Boemie, successorum suorum, predictos feudales et feudum — — ven- dere — — aut aliquo modo a potestate regum et corone regni Boemie removere, ymmo verius feudales et feudum huiusmodi sub omnibus modis et distinccionibus prelibatis per eosdem dominos reges Boemie absque diminucione qualibet ad predicti regni Boemie et felicis ipsius corone gloriam ammodo necessarie et cum integritate perfecta non solum debeant custodiri, verum eciam attentissime retineri. Quod si quis eorundem regum Boemie in contemptum huiusmodi imperialis edicti et regni Boemie preiudicium dictos feudales seu feuda — — a regno et a corona Boemie removeret, nulli pene corporali ob hoc habeatur obnoxius, cum non sit conveniens corporali pene regiam addici maiestatem, sed ipsum regem penam et reatum periurii ipso facto incurrisse decrevit, principes vero, barones, nobiles et alios quoscunque cuiuscunque dignitatis, gradus, condicionis vel status existant, qui ad vendicionem, obligacionem, alienacionem, permutacionem seu remocionem huiusmodi niterentur, ipso facto constituit esse infames et, ut cadant ab omnibus suis iuribus et ho- nore, et universa qona ipsorum, mobilia et immobilia, possessiones et predia, ubicumque a) N. 494, B: opido, bonis e civitate emendatum.
Annus 1356, 29 Nov. 267 ipsos de memorato feudo, adhibitis debitis et consuetis solempnitatibus, investivit imperiali perpetuis valituro temporibus decernens edicto, ut predicti Henricus et Henricus fratres et eorum in feudo seu opido et bonis suprascriptis heredes et successores exnunc inantea sui, tamquam regis Boemie, et corone regni ac successorum suorum, regum Boemie, vasalli et feudales censeantur et sint opidumque et bona omnia supradicta per ipsos ab eodem domino nostro d. imperatore, ut a rege Boemie, et a corona et successoribus suis, regibus Boemie memoratis, dependere censeantur in feudum realiterque dependeant et tamquam talia ab ipso et ab eisdem corona et successoribus regni Boemie perpetuo teneantur, idemque dominus noster et corona ac successores predicti, reges Boemie, omni iure, eminencia, superioritate et dominio, quod et que vero, legitimo et ordinario feudi domino in feudalibus et vasallis et eorum feudis de iure, racione vel consuetudine competit, inconvulse et irrevocabiliter perpetuo et absque quovis impedimento gaudeant et fruantur. Cumque prefati Henricus et Henricus fratres de memoratis opido, bonis“ et pertinenciis, tamquam vero feudo ab ipso domino nostro imperatore, ut a rege, regnoque et corona Boemie legitime dependente, sibi tamquam regi Boemie naturali, hereditario et ordinario domino suo, sicut premittitur, obe- diencie, homagii et subieccionis debite prestiterint iuramentum, teneantur eciam et debeant heredes et successores eorum perpetuo, dum et quociens casus emerserit, dicto domino nostro, heredibus et successoribus eius, Boemie regibus, et eiusdem regni corone prestare et facere consimilia iuramenta sub penis omnibus, que vasallorum negligenciis et eiusdem regni Boemie privilegiis infliguntur. Feudum eciam predictum cum omnibus ab eo dependentibus sub omnibus condicionibus, modis et verborum expressionibus, ut premittitur, dicto regno Boemie et ipsius regni corone imperpetuum auctoritate imperiali sepedictus dominus noster d. impe- rator de imperialis potestatis plenitudine incorporavit, adiunxit, appropriavit ——. Decernens et sancciens suo perpetuo imperiali edicto, quod non liceat alicui illustrissimorum principum, dominorum regum Boemie, successorum suorum, predictos feudales et feudum — — ven- dere — — aut aliquo modo a potestate regum et corone regni Boemie removere, ymmo verius feudales et feudum huiusmodi sub omnibus modis et distinccionibus prelibatis per eosdem dominos reges Boemie absque diminucione qualibet ad predicti regni Boemie et felicis ipsius corone gloriam ammodo necessarie et cum integritate perfecta non solum debeant custodiri, verum eciam attentissime retineri. Quod si quis eorundem regum Boemie in contemptum huiusmodi imperialis edicti et regni Boemie preiudicium dictos feudales seu feuda — — a regno et a corona Boemie removeret, nulli pene corporali ob hoc habeatur obnoxius, cum non sit conveniens corporali pene regiam addici maiestatem, sed ipsum regem penam et reatum periurii ipso facto incurrisse decrevit, principes vero, barones, nobiles et alios quoscunque cuiuscunque dignitatis, gradus, condicionis vel status existant, qui ad vendicionem, obligacionem, alienacionem, permutacionem seu remocionem huiusmodi niterentur, ipso facto constituit esse infames et, ut cadant ab omnibus suis iuribus et ho- nore, et universa qona ipsorum, mobilia et immobilia, possessiones et predia, ubicumque a) N. 494, B: opido, bonis e civitate emendatum.
Strana 268
268 Regesta Bohemiae et Moravias. deprehensa fuerint, in usus regum Boemie confiscentur, ipsique tamquam proditores infideles, rei criminis lese maiestatis, turbatores pacis et quietis fidelium, dissipatores regni Boemie et honoris regalis, sint ab omnibus impune usque ad mortem et finale supplicium perse- quendi ac ad persecucionem ipsorum omnes indifferenter regnicole regni Boemie teneri debebunt ac fideliter et diligenter intendere sub pena perdicionis omnium iurium, libertatum, graciarum et honorum, quibus regalis benignitas providit eisdem. Teneantur eciam domini reges Boemie et sint virtute iamdicti imperialis edicti ad hoc specialiter obligati, ut videlicet hunc articulum de non vendendis, alienandis, permutandis seu eciam removendis feudalibus et feudis supradictis iurent inter alia in principum, baronum et nobilium regni Boemie predicti presencia, tactis corporaliter sacris scripturis ewangelicis, antequam de manibus Pragensis archiepiscopi seu alterius ..episcoporum regni Boemie coronati fuerint seu sacram susceperint unccionem.1 Et predictis penis inflictis seu non inflictis premissa omnia nichilo- minus et eorum singula in suo robore perseverent. Nos igitur, qui supra, Boemondus Tre- uerensis .. archiepiscopus, s. i. per Galliam et regnum Arelatense .. archicancellarius, —— supradictis infeudacioni, incorporacioni — — et omnibus aliis, que expressantur et sunt expressata superius, velut archiepiscopus Treuerensis, s. i. per Galliam et regnum Arelatense — nostrum benivolum consensum adhibemus — archicancellarius et princeps elector, — Datum Metis a. d. 1356 in vigilia b. Andree ap. Orig. cum sig. ex longo rotundo de cera viridi communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 290. — Müller, Urk. z. Gesch. Plauens, Mitt. d. Altertumsver. III p. 101. — Schmidt, UB. der Vögte von Weida, Gera u. Plauen I p. 510 n. 973. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 31 n. 40. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 434 n. 409. 477) 1356, 29 Nov. Metis. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis oppidum Plauen coronae regni Bohemiac incorporatum esse testatur (per omnia fere ut in praecedenti charta Boemundi archiepiscopi Treverensis n. 476). „Datum Metis a. d. 1356 in vigilia b. Andree ap." Orig. cum sig. ex longo rotundo de cera communi in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 290. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 31 n. 40. 478) 1356, 29 Nov. Metis. Rupertus senior comes palatinus Rheni oppidum Plauen coronae regni Bohemiae incorpo- ratum esse testatur (per omnia fere ut in litteris Boemundi archiepiscopi Treverensis n. 476). „Datum Metis a. d. 1356 in vigilia b. Andree ap." Orig. cum sigillo minori rot. de cera rubra, communi impressa, in fil. ser. in archivo coronac regni Bohemiac Pragae. — Ed. Lünig, Corp. iur. feud. Germ. II p. 101 n. 49. — Müller, Urk. z. Gesch. Plauens, Milt. d. Altertumsver. III p. 95 n. 400. — Extr. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 290. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 31 n. 40. — Koch-Wille, Reg. d. Pfalzgrafen I 2982. 1) Confer litteras de incorporatione terrarum Bavariae, Romae a. 1355, 5 Apr. datas, superius n. 2.
268 Regesta Bohemiae et Moravias. deprehensa fuerint, in usus regum Boemie confiscentur, ipsique tamquam proditores infideles, rei criminis lese maiestatis, turbatores pacis et quietis fidelium, dissipatores regni Boemie et honoris regalis, sint ab omnibus impune usque ad mortem et finale supplicium perse- quendi ac ad persecucionem ipsorum omnes indifferenter regnicole regni Boemie teneri debebunt ac fideliter et diligenter intendere sub pena perdicionis omnium iurium, libertatum, graciarum et honorum, quibus regalis benignitas providit eisdem. Teneantur eciam domini reges Boemie et sint virtute iamdicti imperialis edicti ad hoc specialiter obligati, ut videlicet hunc articulum de non vendendis, alienandis, permutandis seu eciam removendis feudalibus et feudis supradictis iurent inter alia in principum, baronum et nobilium regni Boemie predicti presencia, tactis corporaliter sacris scripturis ewangelicis, antequam de manibus Pragensis archiepiscopi seu alterius ..episcoporum regni Boemie coronati fuerint seu sacram susceperint unccionem.1 Et predictis penis inflictis seu non inflictis premissa omnia nichilo- minus et eorum singula in suo robore perseverent. Nos igitur, qui supra, Boemondus Tre- uerensis .. archiepiscopus, s. i. per Galliam et regnum Arelatense .. archicancellarius, —— supradictis infeudacioni, incorporacioni — — et omnibus aliis, que expressantur et sunt expressata superius, velut archiepiscopus Treuerensis, s. i. per Galliam et regnum Arelatense — nostrum benivolum consensum adhibemus — archicancellarius et princeps elector, — Datum Metis a. d. 1356 in vigilia b. Andree ap. Orig. cum sig. ex longo rotundo de cera viridi communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 290. — Müller, Urk. z. Gesch. Plauens, Mitt. d. Altertumsver. III p. 101. — Schmidt, UB. der Vögte von Weida, Gera u. Plauen I p. 510 n. 973. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 31 n. 40. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 434 n. 409. 477) 1356, 29 Nov. Metis. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis oppidum Plauen coronae regni Bohemiac incorporatum esse testatur (per omnia fere ut in praecedenti charta Boemundi archiepiscopi Treverensis n. 476). „Datum Metis a. d. 1356 in vigilia b. Andree ap." Orig. cum sig. ex longo rotundo de cera communi in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 290. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 31 n. 40. 478) 1356, 29 Nov. Metis. Rupertus senior comes palatinus Rheni oppidum Plauen coronae regni Bohemiae incorpo- ratum esse testatur (per omnia fere ut in litteris Boemundi archiepiscopi Treverensis n. 476). „Datum Metis a. d. 1356 in vigilia b. Andree ap." Orig. cum sigillo minori rot. de cera rubra, communi impressa, in fil. ser. in archivo coronac regni Bohemiac Pragae. — Ed. Lünig, Corp. iur. feud. Germ. II p. 101 n. 49. — Müller, Urk. z. Gesch. Plauens, Milt. d. Altertumsver. III p. 95 n. 400. — Extr. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 290. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 31 n. 40. — Koch-Wille, Reg. d. Pfalzgrafen I 2982. 1) Confer litteras de incorporatione terrarum Bavariae, Romae a. 1355, 5 Apr. datas, superius n. 2.
Strana 269
Annus 1356, 29 Nov.—1 Dec. 269 479) 1356, 29 Nov. Metis. Rudolphus dux Saxoniae oppidum Plauen coronae regni Bohemiae incorporatum esse testatur „Datum Metis (per omnia fere ut in charta Boemundi archiepiscopi Treverensis n. 476). a. d. 1356 in vigilia b. Andree ap." Orig. cum sig. rot. equestri de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 290. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 31 n. 40. 480) 1356, 29 Nov. Metis. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis oppidum Plauen coronae regni Bohemiae incorporatum esse testatur (per omnia fere ut in litteris Boemundi archiepiscopi Treverensis n. 476). „Datum Metis a. d. 1356 in vigilia s. Andree ap." Orig. cum sigillo ex longo rotundo de cera rubra, communi impressa, in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 290. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 31 n. 40. 481) 1356, 29 Nov. Metis. Nos Raynaldus abbas et conventus mona- Donatio reliquiarum s. Arnulfi ep. sterii s. Arnulfi extra muros civitatis Metensis, ord. s. Ben., notum facimus — —, quod cum — — d. Karolus quartus — — Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, dominus noster graciosus, prima vice post susceptas ab eo imperiales infulas civitatem Metensem predictam fuisset ingressus et postmodum locum nostrum in spiritu devocionis accedens, preces suas cum devota nobis instancia supplicasset, ut de reliquiis b. Arnolfi Metensis episcopi, patroni nostri, cuius sacrum corpus in monasterio nostro sepulture commendatum esse dinoscitur, aliquid ei donare vellemus, quo et suis votis pie satisfieret et in reliquiis huiusmodi predictum almum pontificem eciam in alienis amplius solito contingeret regionibus venerari, nos tanti principis tam devotis precibus quam flagrantibus non valentes desideriis refragari, occiput sive partem posteriorem capitis prefati patroni nostri b. Arnulfi Metensis episcopi ipsi domino nostro d. imperatori dedimus et presentavimus — —. Actum et datum in monasterio nostro supradicto b. Arnulfi a. d. 1356 die penultima mensis novembris. Orig. cum sig. abbatis et conventus, oblongis de cera rubra, communi impressa, et cum secretis dorsu- alibus de cera comm., in press. perg. Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae 8. Viti, sign. XII 5. 482) 1356, 1 Dec. Metis. Gerlacus archiepiscopus Moguntinus iterum consentit incorporationi castrorum et oppidorum in Bavaria. Nos Gerlacus d. gr. sancte Moguntinensis sedis archiepiscopus, s. Imperii per Germaniam archicancellarius, ad perpetuam rei memoriam. Serenissimus ac invictis- simus princeps et dominus d. Karolus quartus d. f. cl. Romanorum imperator s. a. et Boemie
Annus 1356, 29 Nov.—1 Dec. 269 479) 1356, 29 Nov. Metis. Rudolphus dux Saxoniae oppidum Plauen coronae regni Bohemiae incorporatum esse testatur „Datum Metis (per omnia fere ut in charta Boemundi archiepiscopi Treverensis n. 476). a. d. 1356 in vigilia b. Andree ap." Orig. cum sig. rot. equestri de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 290. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 31 n. 40. 480) 1356, 29 Nov. Metis. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis oppidum Plauen coronae regni Bohemiae incorporatum esse testatur (per omnia fere ut in litteris Boemundi archiepiscopi Treverensis n. 476). „Datum Metis a. d. 1356 in vigilia s. Andree ap." Orig. cum sigillo ex longo rotundo de cera rubra, communi impressa, in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 290. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 31 n. 40. 481) 1356, 29 Nov. Metis. Nos Raynaldus abbas et conventus mona- Donatio reliquiarum s. Arnulfi ep. sterii s. Arnulfi extra muros civitatis Metensis, ord. s. Ben., notum facimus — —, quod cum — — d. Karolus quartus — — Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, dominus noster graciosus, prima vice post susceptas ab eo imperiales infulas civitatem Metensem predictam fuisset ingressus et postmodum locum nostrum in spiritu devocionis accedens, preces suas cum devota nobis instancia supplicasset, ut de reliquiis b. Arnolfi Metensis episcopi, patroni nostri, cuius sacrum corpus in monasterio nostro sepulture commendatum esse dinoscitur, aliquid ei donare vellemus, quo et suis votis pie satisfieret et in reliquiis huiusmodi predictum almum pontificem eciam in alienis amplius solito contingeret regionibus venerari, nos tanti principis tam devotis precibus quam flagrantibus non valentes desideriis refragari, occiput sive partem posteriorem capitis prefati patroni nostri b. Arnulfi Metensis episcopi ipsi domino nostro d. imperatori dedimus et presentavimus — —. Actum et datum in monasterio nostro supradicto b. Arnulfi a. d. 1356 die penultima mensis novembris. Orig. cum sig. abbatis et conventus, oblongis de cera rubra, communi impressa, et cum secretis dorsu- alibus de cera comm., in press. perg. Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae 8. Viti, sign. XII 5. 482) 1356, 1 Dec. Metis. Gerlacus archiepiscopus Moguntinus iterum consentit incorporationi castrorum et oppidorum in Bavaria. Nos Gerlacus d. gr. sancte Moguntinensis sedis archiepiscopus, s. Imperii per Germaniam archicancellarius, ad perpetuam rei memoriam. Serenissimus ac invictis- simus princeps et dominus d. Karolus quartus d. f. cl. Romanorum imperator s. a. et Boemie
Strana 270
270 Regesta Bohemiae et Moraviae. rex inter alias solicitudinum operosas vigilias, quibus pro subditorum grata quiete — (Sequitur per omnia tenor litterarum a. 1355, 13 Dec. Norimbergae datarum, nisi quod inter munitiones, quae a regno Bohemiae in feudum dependent, etiam munitiones „Wildenuels“ et „Schellemberg“ enumerantur.) Datum Metis a. d. 1356 in crastino b. Andree ap. Orig. cum sigillo ex longo rotundo de cera viridi communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 433 n. 408. 483) 1356, 1 Dec. Metis. Boemundus archiepiscopus Treverensis iterum consentit incorporationi castrorum et oppidorum in Bavaria (per omnia ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini eadem die datis, n. 482). „Datum Metis a. d. 1356 in crastino b. Andree ap. Orig. cum sigillo ex longo rotundo de cera viridi, communi impressa, in fil. ser., fracto, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, I p. 433 n. 408. 484) 1356, 1 Dec. Metis. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis iterum consentit incorporationi castrorum et oppidorum in Bavaria (per omnia ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini eadem die datis, n. 482). „Datum Metis a. d. 1356 in crastino s. Andree ap. Orig. cum sigillo ex longo rotundo de cera communi in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 433 n. 408. 485) 1356, 1 Dec. Metis. Rupertus senior comes palatinus Rheni iterum consentit incorporationi castrorum et oppi- dorum in Bavaria (per omnia fere ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini eadem die datis, n. 482). „Datum Metis a. d. 1356 in crastino b. Andree ap." Orig. cum sigillo rot. minori de cera rubra communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 433 n. 408. — Koch - Wille, Reg. d. Pfalz- grafen I 2983. 486) 1356, 1 Dec. Metis. Rudolphus dux Saxoniae iterum consentit incorporationi castrorum et oppidorum in Bavaria (per omnia fere ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini eadem die datis, n. 482). „Datum Metis a. d. 1356 in crastino b. Andree ap." — Orig. cum sigillo rot. equestri de cera communi in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 433 n. 408. 1) Vide superius n. 192.
270 Regesta Bohemiae et Moraviae. rex inter alias solicitudinum operosas vigilias, quibus pro subditorum grata quiete — (Sequitur per omnia tenor litterarum a. 1355, 13 Dec. Norimbergae datarum, nisi quod inter munitiones, quae a regno Bohemiae in feudum dependent, etiam munitiones „Wildenuels“ et „Schellemberg“ enumerantur.) Datum Metis a. d. 1356 in crastino b. Andree ap. Orig. cum sigillo ex longo rotundo de cera viridi communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 433 n. 408. 483) 1356, 1 Dec. Metis. Boemundus archiepiscopus Treverensis iterum consentit incorporationi castrorum et oppidorum in Bavaria (per omnia ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini eadem die datis, n. 482). „Datum Metis a. d. 1356 in crastino b. Andree ap. Orig. cum sigillo ex longo rotundo de cera viridi, communi impressa, in fil. ser., fracto, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, I p. 433 n. 408. 484) 1356, 1 Dec. Metis. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis iterum consentit incorporationi castrorum et oppidorum in Bavaria (per omnia ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini eadem die datis, n. 482). „Datum Metis a. d. 1356 in crastino s. Andree ap. Orig. cum sigillo ex longo rotundo de cera communi in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 433 n. 408. 485) 1356, 1 Dec. Metis. Rupertus senior comes palatinus Rheni iterum consentit incorporationi castrorum et oppi- dorum in Bavaria (per omnia fere ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini eadem die datis, n. 482). „Datum Metis a. d. 1356 in crastino b. Andree ap." Orig. cum sigillo rot. minori de cera rubra communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 433 n. 408. — Koch - Wille, Reg. d. Pfalz- grafen I 2983. 486) 1356, 1 Dec. Metis. Rudolphus dux Saxoniae iterum consentit incorporationi castrorum et oppidorum in Bavaria (per omnia fere ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini eadem die datis, n. 482). „Datum Metis a. d. 1356 in crastino b. Andree ap." — Orig. cum sigillo rot. equestri de cera communi in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 433 n. 408. 1) Vide superius n. 192.
Strana 271
Annus 1356, 1—11 Dec. 271 487) 1356, 1 Dec. Metis. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis iterum consentit incorporationi castrorum et oppidorum in Bavaria (per omnia fere ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini eadem die datis, n. 482). „Datum Metis a. d. 1356 in crastino b. Andree ap." Orig. cum sigillo ex longo rotundo de cera rubra communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo co- ronae regni Bohemiae. — Ed. e cop. Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 401 n. 1016. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 433 n. 408. — Reg. imp. VIII, Reichss. 274. 488) 1356, 11 Dec. Metis. Gerlacus archiepiscopus Moguntinus testimonium perhibet de iure et dignitate, quae regi Bohemiae competunt in electione Romanorum regis et in sollemnibus curiis imperialibus. Nos Gerlacus d. gr. sancte Moguntinensis sedis archiepiscopus, s. Romani imperii per Germaniam archicancellarius, ad perpetuam rei memoriam. — — Sane licet de iuribus serenissimi principis domini regis Boemie, illustris coelectoris, comprincipis et college nostri, nulla sit aut fuerit iuris seu facti dubietas, quin ipse ab attavis, proavis, avis et progeni- toribus suis ad instar nostri et quorumlibet aliorum coelectorum principum in eleccione Romanorum regis ad imperium promovendi pleno iure fretus sit hactenus et fruatur, sicut hoc luce clarius semper apparuit ab eo tempore, cuius apud homines memoria non existit, tamen quia nonnulli filii tenebrarum, oculis cecucientibus a divina luce remoti, meridiana claritate palpitant sicut in noctibus — —. Igitur ad habundancioris cautele presidium, ut prefato serenissimo principi domino regi Boemie, heredibus et successoribus suis, regibus Boemie, imperpetuum securius caveatur, et omnium dubietatum amputentur calumpnie, et ne quibuslibet ociose loquentibus malignandi materia relinquatur, animo deliberato, non per errorem aut improvide, sed multa investigacione previa et a multis veridica informacione recepta, maturo consilio una cum universis aliis coelectoribus, comprincipibus et collegis nostris, tam spiritualibus quam secularibus, de certa nostra sciencia recognoscimus, dicimus et dictante consciencia publice profitemur, quod serenissimi principes et illustres domini Boemie reges ab attavis, proavis, avis et progenitoribus suis ab eo tempore, cuius aput homines, sicut premittitur, memoria non existit, habuerunt continuo, habent et habere debent ius et vocem plene et omnimode ad instar nostri et aliorum comprincipum, co- electorum et collegarum nostrorum, tam spiritualium quam secularium, in eleccione Roma- norum regis ad imperium promovendi, ita videlicet ut, quocienscumque casus talis eleccionis emerserit, serenissimus princeps d. rex Boemie, qui pro tempore fuerit, ad celebracionem eleccionis ipsius solempniter vocari debeat et in ipsa eleccione omnibus iuribus suis, voce videlicet et loco et aliis quibuslibet ad hoc spectantibus per se vel nuncios legittimos et ambassiatores suos ad instar nostri et omnium aliorum comprincipum, coelectorum et colle- garum nostrorum, tam spiritualium quam secularium, — — cum omni reverencia et honore gaudere, sicut de iure et more sacri Imperii principes electores talibus freti sunt temporibus
Annus 1356, 1—11 Dec. 271 487) 1356, 1 Dec. Metis. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis iterum consentit incorporationi castrorum et oppidorum in Bavaria (per omnia fere ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini eadem die datis, n. 482). „Datum Metis a. d. 1356 in crastino b. Andree ap." Orig. cum sigillo ex longo rotundo de cera rubra communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo co- ronae regni Bohemiae. — Ed. e cop. Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 401 n. 1016. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 433 n. 408. — Reg. imp. VIII, Reichss. 274. 488) 1356, 11 Dec. Metis. Gerlacus archiepiscopus Moguntinus testimonium perhibet de iure et dignitate, quae regi Bohemiae competunt in electione Romanorum regis et in sollemnibus curiis imperialibus. Nos Gerlacus d. gr. sancte Moguntinensis sedis archiepiscopus, s. Romani imperii per Germaniam archicancellarius, ad perpetuam rei memoriam. — — Sane licet de iuribus serenissimi principis domini regis Boemie, illustris coelectoris, comprincipis et college nostri, nulla sit aut fuerit iuris seu facti dubietas, quin ipse ab attavis, proavis, avis et progeni- toribus suis ad instar nostri et quorumlibet aliorum coelectorum principum in eleccione Romanorum regis ad imperium promovendi pleno iure fretus sit hactenus et fruatur, sicut hoc luce clarius semper apparuit ab eo tempore, cuius apud homines memoria non existit, tamen quia nonnulli filii tenebrarum, oculis cecucientibus a divina luce remoti, meridiana claritate palpitant sicut in noctibus — —. Igitur ad habundancioris cautele presidium, ut prefato serenissimo principi domino regi Boemie, heredibus et successoribus suis, regibus Boemie, imperpetuum securius caveatur, et omnium dubietatum amputentur calumpnie, et ne quibuslibet ociose loquentibus malignandi materia relinquatur, animo deliberato, non per errorem aut improvide, sed multa investigacione previa et a multis veridica informacione recepta, maturo consilio una cum universis aliis coelectoribus, comprincipibus et collegis nostris, tam spiritualibus quam secularibus, de certa nostra sciencia recognoscimus, dicimus et dictante consciencia publice profitemur, quod serenissimi principes et illustres domini Boemie reges ab attavis, proavis, avis et progenitoribus suis ab eo tempore, cuius aput homines, sicut premittitur, memoria non existit, habuerunt continuo, habent et habere debent ius et vocem plene et omnimode ad instar nostri et aliorum comprincipum, co- electorum et collegarum nostrorum, tam spiritualium quam secularium, in eleccione Roma- norum regis ad imperium promovendi, ita videlicet ut, quocienscumque casus talis eleccionis emerserit, serenissimus princeps d. rex Boemie, qui pro tempore fuerit, ad celebracionem eleccionis ipsius solempniter vocari debeat et in ipsa eleccione omnibus iuribus suis, voce videlicet et loco et aliis quibuslibet ad hoc spectantibus per se vel nuncios legittimos et ambassiatores suos ad instar nostri et omnium aliorum comprincipum, coelectorum et colle- garum nostrorum, tam spiritualium quam secularium, — — cum omni reverencia et honore gaudere, sicut de iure et more sacri Imperii principes electores talibus freti sunt temporibus
Strana 272
272 Regesta Bohemiae et Moraviae. retroactis. Quodque prefatus serenissimus princeps d. rex Boemie sacri Romani imperii archipincerna consistit ac archipincernatus officium coram imperatore vel rege Romanorum in solempnibus curiis sub corona regali exercere non debet neque tenetur ad hoc, nisi illud velit facere spontanea voluntate; poterit tamen iuxta beneplacitum in presencia imperatoris vel regum Romanorum, dum solempnes curias huiusmodi celebrari contigerit, procedendo, sedendo vel stando regalem gestare coronam, sicut hoc serenissimorum principum dominorum regum Boemie, progenitorum et predecessorum ipsius, consuetudo laudabilis ab olim noscitur observasse. — — Datum Metis a. d. 1356 dominico die proximo ante festum b. Lucie virg." Orig. (A) cum sigillo ex longo rotundo de cera viridi communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Ibidem (B) orig. teutonicum, brevius ex A translatum, itidem cum sigillo in fil. ser. — Ed. (A) Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 69 n. 57. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 43 n. 36. — Guden, Cod. dipl. anecd. Mogunt. III p. 411 n. 280. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 32 n. 41 e copiario privilegiorum. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 431 n. 407. — Reg, imp. VIII, Reichss. 275. 489) 1356, 11 Dec. Metis. Boemundus archiepiscopus Treverensis eodem modo testimonium perhibet de iure et digni- tate, quae regi Bohemiae competunt in electione Romanorum regis ad imperium promovendi et in sollemnibus curiis imperialibus. „Datum Metis a. d. 1356 die dominica proxima ante festum s. Lucie virg. Orig. duo, latinum et teutonicum, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In utroque pendet sigillum de cera viridi communi impressa in fil. ser. — Annot. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 70. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 431 n. 407. — Reg. imp. VIII, Reichss. 275. 490) 1356, 11 Dec. Metis. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis eodem fere modo testimonium perhibet de iure et digni- tate, quae regi Bohemiae competunt in electione Romanorum regis ad imperium promovendi et in sollemnibus curiis imperialibus. „Datum Metis a. d. 1356 die dominica proxima ante festum b. Lucie virg." Orig. duo, latinum et teutonicum, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In utroque pendet in fil. ser. sigillum ex longo rotundum de cera communi. — Annot. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 70. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 431 n. 407. — Reg. imp. VIII, Reichss. 275. 491) 1356, 11 Dec. Metis. Rupertus senior comes palatinus Rheni eodem fere modo testimonium perhibet de iure et dignitate, quae regi Bohemiae competunt in electione Romanorum regis ad imperium promovendi et in sollemnibus curiis imperialibus. „Datum Metis a. d. 1356 proxima die dominica ante festum b. Lucie virg. a) Data post adscripta esse videtur; Zeumer, Gold. Bulle K. Karls IV, II p. 118.
272 Regesta Bohemiae et Moraviae. retroactis. Quodque prefatus serenissimus princeps d. rex Boemie sacri Romani imperii archipincerna consistit ac archipincernatus officium coram imperatore vel rege Romanorum in solempnibus curiis sub corona regali exercere non debet neque tenetur ad hoc, nisi illud velit facere spontanea voluntate; poterit tamen iuxta beneplacitum in presencia imperatoris vel regum Romanorum, dum solempnes curias huiusmodi celebrari contigerit, procedendo, sedendo vel stando regalem gestare coronam, sicut hoc serenissimorum principum dominorum regum Boemie, progenitorum et predecessorum ipsius, consuetudo laudabilis ab olim noscitur observasse. — — Datum Metis a. d. 1356 dominico die proximo ante festum b. Lucie virg." Orig. (A) cum sigillo ex longo rotundo de cera viridi communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Ibidem (B) orig. teutonicum, brevius ex A translatum, itidem cum sigillo in fil. ser. — Ed. (A) Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 69 n. 57. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 43 n. 36. — Guden, Cod. dipl. anecd. Mogunt. III p. 411 n. 280. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 32 n. 41 e copiario privilegiorum. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 431 n. 407. — Reg, imp. VIII, Reichss. 275. 489) 1356, 11 Dec. Metis. Boemundus archiepiscopus Treverensis eodem modo testimonium perhibet de iure et digni- tate, quae regi Bohemiae competunt in electione Romanorum regis ad imperium promovendi et in sollemnibus curiis imperialibus. „Datum Metis a. d. 1356 die dominica proxima ante festum s. Lucie virg. Orig. duo, latinum et teutonicum, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In utroque pendet sigillum de cera viridi communi impressa in fil. ser. — Annot. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 70. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 431 n. 407. — Reg. imp. VIII, Reichss. 275. 490) 1356, 11 Dec. Metis. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis eodem fere modo testimonium perhibet de iure et digni- tate, quae regi Bohemiae competunt in electione Romanorum regis ad imperium promovendi et in sollemnibus curiis imperialibus. „Datum Metis a. d. 1356 die dominica proxima ante festum b. Lucie virg." Orig. duo, latinum et teutonicum, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In utroque pendet in fil. ser. sigillum ex longo rotundum de cera communi. — Annot. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 70. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 431 n. 407. — Reg. imp. VIII, Reichss. 275. 491) 1356, 11 Dec. Metis. Rupertus senior comes palatinus Rheni eodem fere modo testimonium perhibet de iure et dignitate, quae regi Bohemiae competunt in electione Romanorum regis ad imperium promovendi et in sollemnibus curiis imperialibus. „Datum Metis a. d. 1356 proxima die dominica ante festum b. Lucie virg. a) Data post adscripta esse videtur; Zeumer, Gold. Bulle K. Karls IV, II p. 118.
Strana 273
Annus 1356, 11—12 Dec. 273 Orig. duo, latinum (A) et teutonicum (B), Pragae in archivo coronae regni Bohemiae; in utroque pendet sigillum minus de cera rubra communi impressa in fil. ser. — Ed. (A) Goldast, Comm. de Boh. reg. iur. app. p. 82 (n. 51). — Miscell. hist. I, 8 p. 70 n. 58. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 44 n. 37. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 431 n. 407. — Koch-Wille, Reg. d. Pfalzgr. 2987. — Reg. imp. VIII. Reichss. 275. 492) 1356, 11 Dec. Metis. Rudolphus dux Saxoniae eodem fere modo testimonium perhibet de iure et dignitate, quae regi Bohemiae competunt in electione Romanorum regis ad imperium promovendi et in sollem- nibus curiis imperialibus. „Datum Metis a. d. 1356 proxima die dominica ante festum a b. Lucie virg. Orig. duo, latinum (A) et teutonicum (B), Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In utroque pendet sigillum equestre de cera communi in fil. ser. — Ed. Zeumer, Gold. Bulle K. Karls IV., II p. 114 n. 30 (A), p. 116 (B). — Annot. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 70. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 431 n. 407. — Reg. imp. VIII, Reichss. 275. 493) 1356, 11 Dec. Metis. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis eodem fere modo testimonium perhibet de iure et dignitate, quae regi Bohemiae competunt in electione Romanorum regis ad imperium promovendi et in sollemnibus curiis imperialibus. „Datum Metis a. d. 1356 proxima die dominica ante festum b. Lucie virg.“a Orig. duo, latinum et teutonicum, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In utroque pendet sigillum ex longo rotundum de cera rubra communi impressa in fil. ser. — Annot. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 70. — Jireček. Cod. iur. Boh. II, 1 p. 431 n. 407. — Reg. imp. VIII, Reichss. 275 e Scheidt, Bibl. hist. Gotting. 264. 494) 1356, 12 Dec. Metis. Gerlacus archiepiscopus Moguntinus oppidum Plauen coronae regni Bohemiae incorporatum esse testatur (per omnia fere, ut in litteris Boemundi archiepiscopi Treverensis, die 29 Nov. datis, vide supra n. 476). „Datum Metis a. d. 1356 fer. secunda ante diem b. Lucie virg." Orig. (A) cum sigillo ex longo rotundo de cera viridi communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Ibidem B, fragmentum chartae non inde confectae et cancellatae, cuius tenor post varias emendationes cum A concordat, data autem hic legitur: Datum Metis, a. d. 1356 in vigilia b. Andree ap. — Ed. (A) Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 286 n. 5. — Müller, Urk. z. Gesch. Plauens, Mitt. d. Alter- tumsver. III p. 95 n. 400. — Schmidt, UB. der Vögte von Weida, Gera u. Plauen I p. 512 n. 975. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 434 n. 409. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 33 n. 42. a) Data post adscripta esse videtur. 18
Annus 1356, 11—12 Dec. 273 Orig. duo, latinum (A) et teutonicum (B), Pragae in archivo coronae regni Bohemiae; in utroque pendet sigillum minus de cera rubra communi impressa in fil. ser. — Ed. (A) Goldast, Comm. de Boh. reg. iur. app. p. 82 (n. 51). — Miscell. hist. I, 8 p. 70 n. 58. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 44 n. 37. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 431 n. 407. — Koch-Wille, Reg. d. Pfalzgr. 2987. — Reg. imp. VIII. Reichss. 275. 492) 1356, 11 Dec. Metis. Rudolphus dux Saxoniae eodem fere modo testimonium perhibet de iure et dignitate, quae regi Bohemiae competunt in electione Romanorum regis ad imperium promovendi et in sollem- nibus curiis imperialibus. „Datum Metis a. d. 1356 proxima die dominica ante festum a b. Lucie virg. Orig. duo, latinum (A) et teutonicum (B), Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In utroque pendet sigillum equestre de cera communi in fil. ser. — Ed. Zeumer, Gold. Bulle K. Karls IV., II p. 114 n. 30 (A), p. 116 (B). — Annot. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 70. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 431 n. 407. — Reg. imp. VIII, Reichss. 275. 493) 1356, 11 Dec. Metis. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis eodem fere modo testimonium perhibet de iure et dignitate, quae regi Bohemiae competunt in electione Romanorum regis ad imperium promovendi et in sollemnibus curiis imperialibus. „Datum Metis a. d. 1356 proxima die dominica ante festum b. Lucie virg.“a Orig. duo, latinum et teutonicum, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In utroque pendet sigillum ex longo rotundum de cera rubra communi impressa in fil. ser. — Annot. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 70. — Jireček. Cod. iur. Boh. II, 1 p. 431 n. 407. — Reg. imp. VIII, Reichss. 275 e Scheidt, Bibl. hist. Gotting. 264. 494) 1356, 12 Dec. Metis. Gerlacus archiepiscopus Moguntinus oppidum Plauen coronae regni Bohemiae incorporatum esse testatur (per omnia fere, ut in litteris Boemundi archiepiscopi Treverensis, die 29 Nov. datis, vide supra n. 476). „Datum Metis a. d. 1356 fer. secunda ante diem b. Lucie virg." Orig. (A) cum sigillo ex longo rotundo de cera viridi communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Ibidem B, fragmentum chartae non inde confectae et cancellatae, cuius tenor post varias emendationes cum A concordat, data autem hic legitur: Datum Metis, a. d. 1356 in vigilia b. Andree ap. — Ed. (A) Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 286 n. 5. — Müller, Urk. z. Gesch. Plauens, Mitt. d. Alter- tumsver. III p. 95 n. 400. — Schmidt, UB. der Vögte von Weida, Gera u. Plauen I p. 512 n. 975. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 434 n. 409. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 33 n. 42. a) Data post adscripta esse videtur. 18
Strana 274
274 Regesta Bohemiae et Moraviae. 495) 1356, 12 Dec. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem rogat, ut pro liberatione regis Franciae et reparatione status regni eius auxilia sollerter impendat et Karolum primogenitum dicti regis, ducem Normanniae, quem ad eum super hiis consilium et auxilium petiturum venisse iam credit, moneat et inducat, ut ipse filialis dilectionis affecoum cum omni studio persolvat. Avinione II idus decembris anno quarto. Extr. Werunsky, Excerpta ex registris p. 112 n. 400 e registris archivi Vaticani. — Reg. imp. VIII, Päbste 320. 496) 1356, 12 Dec. Pragae. Bohdanus presbyter ad ecclesiam in Radouň confirmatur. Nos Johannes dictus Paduanus decanus Wyssegradensis, decr. doctor, et Wratiuogius prepositus Tinensis eccle- siarum, vicarii — — d. Arnesti s. Pragensis ecclesie archiepiscopi in spiritualibus generales, notum facimus — —, quod nos ad presentacionem et peticionem hon. et discr. vv. dd. Thome dicti Syerecz, Przibiconis Belinensis, Busconis Curimensis archidiaconorum, Budconis, Frane Herbordi, Alberti ceterorumque canonicorum s. Georgi in castro Pragensi, Sdenconis, Unconis et Thobie, in ecclesia in Radun, per liberam resignacionem Johannis olim plebani ibidem in manibus nostris factam vacante, in qua ipsi ius patronatus obtinere dinoscuntur, discr. v. Bodanum presbyterum, exhibitorem presencium, rectorem legitimum instituimus et plebanum, ipsum ad eandem ecclesiam cum omnibus iuribus et pertinenciis suis, comissa sibi inibi cura animarum, auctoritate, qua fungimur, confirmantes. — — Datum Prage a. d. 1356, die XII mensis decembris. Orig. cum sigillo vicariatus, fracto, olim in archivo monialium 8. Georgii nunc Pragae in bibliotheca publ. et universitatis Pragensie n. 264. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehob. Klöster Böhmens p. 96 n. 773. 497) 1356, 13 Dec. Ich Rudusch Angil De censu pro vino monasterio Waldsassensi solvendo. purger zue Eger bekenne — —, wann etwen mein ohem Tawt Zoldner, der auch purger was zue Eger, dem Got genad, mit mir schuff 4 pfunt haller ewiges und ierlichs czins, darumb wir allerierlichen den erw. geistl. münchen und prüdern in dem closter zue Walt- sassen in der vasten in der martirwochen beyn zu kauffen und geben durch seiner sele selikeit, und darumb das man wisse, wo zue nemen alle iar denselben zins, gib ich und beschaid in mit disem briff auff mein haws zue Eger, darinnen ich sicze, gelegen czwischen des Niclas Krepflis und Hermans Franckengruners heuser, also, das nach meynem tode meyne kinder und nackomen, wer dasselb haus besiczt, dy vorbeschriben 4 pfunt haller davon allerierlichen geben schullen meinem ohem dem Tawten von Selbe, furmunde und pfleger des selgerecz, des obbenanten ettwen meines ohems des Tauten Zoldners, dyweil er,
274 Regesta Bohemiae et Moraviae. 495) 1356, 12 Dec. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem rogat, ut pro liberatione regis Franciae et reparatione status regni eius auxilia sollerter impendat et Karolum primogenitum dicti regis, ducem Normanniae, quem ad eum super hiis consilium et auxilium petiturum venisse iam credit, moneat et inducat, ut ipse filialis dilectionis affecoum cum omni studio persolvat. Avinione II idus decembris anno quarto. Extr. Werunsky, Excerpta ex registris p. 112 n. 400 e registris archivi Vaticani. — Reg. imp. VIII, Päbste 320. 496) 1356, 12 Dec. Pragae. Bohdanus presbyter ad ecclesiam in Radouň confirmatur. Nos Johannes dictus Paduanus decanus Wyssegradensis, decr. doctor, et Wratiuogius prepositus Tinensis eccle- siarum, vicarii — — d. Arnesti s. Pragensis ecclesie archiepiscopi in spiritualibus generales, notum facimus — —, quod nos ad presentacionem et peticionem hon. et discr. vv. dd. Thome dicti Syerecz, Przibiconis Belinensis, Busconis Curimensis archidiaconorum, Budconis, Frane Herbordi, Alberti ceterorumque canonicorum s. Georgi in castro Pragensi, Sdenconis, Unconis et Thobie, in ecclesia in Radun, per liberam resignacionem Johannis olim plebani ibidem in manibus nostris factam vacante, in qua ipsi ius patronatus obtinere dinoscuntur, discr. v. Bodanum presbyterum, exhibitorem presencium, rectorem legitimum instituimus et plebanum, ipsum ad eandem ecclesiam cum omnibus iuribus et pertinenciis suis, comissa sibi inibi cura animarum, auctoritate, qua fungimur, confirmantes. — — Datum Prage a. d. 1356, die XII mensis decembris. Orig. cum sigillo vicariatus, fracto, olim in archivo monialium 8. Georgii nunc Pragae in bibliotheca publ. et universitatis Pragensie n. 264. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehob. Klöster Böhmens p. 96 n. 773. 497) 1356, 13 Dec. Ich Rudusch Angil De censu pro vino monasterio Waldsassensi solvendo. purger zue Eger bekenne — —, wann etwen mein ohem Tawt Zoldner, der auch purger was zue Eger, dem Got genad, mit mir schuff 4 pfunt haller ewiges und ierlichs czins, darumb wir allerierlichen den erw. geistl. münchen und prüdern in dem closter zue Walt- sassen in der vasten in der martirwochen beyn zu kauffen und geben durch seiner sele selikeit, und darumb das man wisse, wo zue nemen alle iar denselben zins, gib ich und beschaid in mit disem briff auff mein haws zue Eger, darinnen ich sicze, gelegen czwischen des Niclas Krepflis und Hermans Franckengruners heuser, also, das nach meynem tode meyne kinder und nackomen, wer dasselb haus besiczt, dy vorbeschriben 4 pfunt haller davon allerierlichen geben schullen meinem ohem dem Tawten von Selbe, furmunde und pfleger des selgerecz, des obbenanten ettwen meines ohems des Tauten Zoldners, dyweil er,
Strana 275
Annus 1356, 12—20 Dec. 275 der Tawt von Selb, lebt, und alle dy mit im nach seynem tode desselben selgerecz pfleger und furmende werent, dyselben pfleger und furmunde dann furbas umb dy vorgeschriben 4 pfunt haller alle iar den beyn schullen kauffen und gein Waltsassen geben ye in der martirbochen münchen und prudern, als oben geschriben ist. Und wenne man von dem ob- genanten meinem haus den zins nicht geb, als vorgeschriben ist, so schûllen dyselben fur- munde und pfleger in dem haus darumb pfennden follichlichen. Und wenne ich fur dy obgeschriben 4 pfunt czins achtundfunfczig pfunt haller innenhabe, wenne aber mein erben und nachkomen umb dyselben achtundfunfczig pfunt haller zue Eger in der stat oder auff dem lande ander 4 pfunt haller oder, alsvil man mer dann 4 pfunt czins als gewisz zins darumb kauffen mag, kauffent und in denselben furmunden und pflegern antborten und untertenig thunt, so ist mein ebenantes haus des obgenanten zins furbas ewichlichen ledig und losz also, das dy offtgenanten pfleger und furmunde des selgerecz umb denselben zins ewiclichen alle iar den beyn kauffen und dohin geben, als vorgeschriben stet. Und darumb — gibe ich dysen offen briff des zu urkunt, versiglt und bestetickt mit meynem und mit meiner czwair sun, Frenczl und Hansen, ingsidell. Das geschah — — 1356 iare an d. h. iuncfr. Lucien tag. Cop. coaeva in libro privilegiorum monasterii Waldsassensis Monaci in archivo generali Bavariac, Kl. Waldsassen Litteralien n. 17 fol. 1817 (179v). Confer ib. Litteralien n. 11. 498) 1356, 20 Dec. Johannes praepositus Chotěšoviensis villam Zbůch monasterio confert. Domini a. Nos Johannes mis. div. prepositus mon. Chotyessoviensis scire volumus quod — — de libera ac omnimoda fratrum nostrorum voluntate, maturo quoque omnium nostrorum de consilio et favore villam nostre prepositure videlicet Zbwoch nunccupatam, exclusis curia cenobiali nec non blado et aliis iuribus, conventui sororum et fratribus ibidem commorantibus libere damus, concedimus et donamus perpetuis temporibus tenendam et possidendam sub condicionibus tamen subnotatis: In primis siquidem pro remedio anime d. Raczkonis de Czelew, quondam tocius nostri cenobii supremi et fidelissimi dispensatoris, unam sexagenam gr. prag. dicta iam in villa assignamus, sic tamen, ut prenominatus con- ventus singulis annis in exequiis ipsius d. Raczkonis vigilias et missam cum maiori commen- dacione pro anima ipsius perpetuis temporibus tenebitur celebrare. Cum autem nutu divino de hac miserabili vita decedemus, extunc aniversarium nostrum singulis mensibus per unius anni capedinem predictus conventus — — tenebitur peragere et explere. Cum autem integer annus fuerit revolutus, tunc annis singulis anniversarium nostrum et perpetuis temporibus peragere debent more solito et consueto. Pro huiuscemodi vero fatigacione et labore sepe- dictus conventus novem sexagenas gr. prag. et 40 gr. recipere debet pro remedio anime nostre ac salute singulis annis et perpetuis temporibus de villa supradicta. — — In quorum omnium premissorum testimonium —— sigilla — — d. Eyringi abbatis monasterii Teplensis, ex In n. — — 18*
Annus 1356, 12—20 Dec. 275 der Tawt von Selb, lebt, und alle dy mit im nach seynem tode desselben selgerecz pfleger und furmende werent, dyselben pfleger und furmunde dann furbas umb dy vorgeschriben 4 pfunt haller alle iar den beyn schullen kauffen und gein Waltsassen geben ye in der martirbochen münchen und prudern, als oben geschriben ist. Und wenne man von dem ob- genanten meinem haus den zins nicht geb, als vorgeschriben ist, so schûllen dyselben fur- munde und pfleger in dem haus darumb pfennden follichlichen. Und wenne ich fur dy obgeschriben 4 pfunt czins achtundfunfczig pfunt haller innenhabe, wenne aber mein erben und nachkomen umb dyselben achtundfunfczig pfunt haller zue Eger in der stat oder auff dem lande ander 4 pfunt haller oder, alsvil man mer dann 4 pfunt czins als gewisz zins darumb kauffen mag, kauffent und in denselben furmunden und pflegern antborten und untertenig thunt, so ist mein ebenantes haus des obgenanten zins furbas ewichlichen ledig und losz also, das dy offtgenanten pfleger und furmunde des selgerecz umb denselben zins ewiclichen alle iar den beyn kauffen und dohin geben, als vorgeschriben stet. Und darumb — gibe ich dysen offen briff des zu urkunt, versiglt und bestetickt mit meynem und mit meiner czwair sun, Frenczl und Hansen, ingsidell. Das geschah — — 1356 iare an d. h. iuncfr. Lucien tag. Cop. coaeva in libro privilegiorum monasterii Waldsassensis Monaci in archivo generali Bavariac, Kl. Waldsassen Litteralien n. 17 fol. 1817 (179v). Confer ib. Litteralien n. 11. 498) 1356, 20 Dec. Johannes praepositus Chotěšoviensis villam Zbůch monasterio confert. Domini a. Nos Johannes mis. div. prepositus mon. Chotyessoviensis scire volumus quod — — de libera ac omnimoda fratrum nostrorum voluntate, maturo quoque omnium nostrorum de consilio et favore villam nostre prepositure videlicet Zbwoch nunccupatam, exclusis curia cenobiali nec non blado et aliis iuribus, conventui sororum et fratribus ibidem commorantibus libere damus, concedimus et donamus perpetuis temporibus tenendam et possidendam sub condicionibus tamen subnotatis: In primis siquidem pro remedio anime d. Raczkonis de Czelew, quondam tocius nostri cenobii supremi et fidelissimi dispensatoris, unam sexagenam gr. prag. dicta iam in villa assignamus, sic tamen, ut prenominatus con- ventus singulis annis in exequiis ipsius d. Raczkonis vigilias et missam cum maiori commen- dacione pro anima ipsius perpetuis temporibus tenebitur celebrare. Cum autem nutu divino de hac miserabili vita decedemus, extunc aniversarium nostrum singulis mensibus per unius anni capedinem predictus conventus — — tenebitur peragere et explere. Cum autem integer annus fuerit revolutus, tunc annis singulis anniversarium nostrum et perpetuis temporibus peragere debent more solito et consueto. Pro huiuscemodi vero fatigacione et labore sepe- dictus conventus novem sexagenas gr. prag. et 40 gr. recipere debet pro remedio anime nostre ac salute singulis annis et perpetuis temporibus de villa supradicta. — — In quorum omnium premissorum testimonium —— sigilla — — d. Eyringi abbatis monasterii Teplensis, ex In n. — — 18*
Strana 276
276 Regesta Bohemiae et Moraviae. cuius licencia, consensu et favore sepedicta villa dicto iam conventui est data et concessa, atque nostrum presentibus sunt appensa. Datum et actum a. d. 1356 in vigilia b. Thome ap. Orig. cum 2 sig. ex longo rot. in press. perg., laesis, olim in archivo monasterii Chotěšoviensis, nunc Pragae in bibliotheca publ. et universitatis Pragensis n. 265. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehob. Klöster Böhmens p. 217 n. 1620. 499) 1356, 22 Dec. Roudnice. Arnestus archiepiscopus Pragensis petitioni Meynhardi de Nova Domo, electi ecclesiae Tri- dentinae, annuens concedit, ut clerici Pragensis diocesis loco aliarum lectionum, quae hactenus legebantur, libellum „Laus Mariae“, nuper a dicto Meynhardo editum, legere possint; insuper legentibus pro qualibet die quadraginta dies indulgentiarum conceduntur. „universis et sin- gulis clericis.“ „Datum Rudnicz a. d. 1356 die XXII mensis decembris." Cop. Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae s. Viti, sign. XII, 4b. — Ed. Chytil, Památky českého umění iluminátorského I p. 11 e mapto bibliothecae publ. et universitatis Pragensis sign. XIV E 22. 500) 1356, 25 Dec. Metis. Karolus imperator et rex assistentibus sibi omnibus s. R. imperii principibus electoribus, praesentibus Talayrando episcopo Albanensi, s. Rom. ecclesiae cardinali, ac Karolo regis Franciae primogenito in sollemni curia Metensi novas leges Bullae Aureae promulgat, qua- rum nonnullae ius regum et regni Bohemiae tangunt: In XXV statuitur: quod exnunc inantea perpetuis futuris temporibus insignes et magnifici principatus, videlicet regnum Boemie, comitatus palatinus Reni, ducatus Saxonie et marchionatus Brandemburgensis, terre, districtus, homagia seu vasallagia et alia quevis ad ipsa spectancia, scindi, dividi seu quavis condicione dimembrari non debeant, sed, ut pocius in sua perfecta integritate perpetua maneant, primogenitus filius succedat in eis, sibique soli ius et dominium com- petat, nisi forsitan mente captus, fatuus seu alterius famosi et notabilis defectus existeret, propter quem non deberet seu posset hominibus principari. In quo casu inhibita sibi suc- cessione secundogenitum, si fuerit in ea progenie, seu alium seniorem fratrem vel consanguineum laicum, qui paterno stipiti in descendenti recta linea proximior fuerit, volumus successurum; qui tamen apud alios fratres et sorores se clementem et pium exhibebit continuo iuxta datam sibi a Deo graciam et iuxta suum beneplacitum et ipsius patrimonii facultates, divisione, scissione seu dimembracione principatus et pertinenciarum eius sibi modis omnibus interdicta. In cap. XXVI: Imperatrix eciam vel regina Roma- norum suis augustalibus amicta insigniis post regem vel imperatorem Romanorum et eciam post regem Boemie, qui imperatorem immediate subsequitur, competentis spacii intervallo, suis associata proceribus suisque comitata virginibus, ad locum sessionis procedat. In
276 Regesta Bohemiae et Moraviae. cuius licencia, consensu et favore sepedicta villa dicto iam conventui est data et concessa, atque nostrum presentibus sunt appensa. Datum et actum a. d. 1356 in vigilia b. Thome ap. Orig. cum 2 sig. ex longo rot. in press. perg., laesis, olim in archivo monasterii Chotěšoviensis, nunc Pragae in bibliotheca publ. et universitatis Pragensis n. 265. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehob. Klöster Böhmens p. 217 n. 1620. 499) 1356, 22 Dec. Roudnice. Arnestus archiepiscopus Pragensis petitioni Meynhardi de Nova Domo, electi ecclesiae Tri- dentinae, annuens concedit, ut clerici Pragensis diocesis loco aliarum lectionum, quae hactenus legebantur, libellum „Laus Mariae“, nuper a dicto Meynhardo editum, legere possint; insuper legentibus pro qualibet die quadraginta dies indulgentiarum conceduntur. „universis et sin- gulis clericis.“ „Datum Rudnicz a. d. 1356 die XXII mensis decembris." Cop. Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae s. Viti, sign. XII, 4b. — Ed. Chytil, Památky českého umění iluminátorského I p. 11 e mapto bibliothecae publ. et universitatis Pragensis sign. XIV E 22. 500) 1356, 25 Dec. Metis. Karolus imperator et rex assistentibus sibi omnibus s. R. imperii principibus electoribus, praesentibus Talayrando episcopo Albanensi, s. Rom. ecclesiae cardinali, ac Karolo regis Franciae primogenito in sollemni curia Metensi novas leges Bullae Aureae promulgat, qua- rum nonnullae ius regum et regni Bohemiae tangunt: In XXV statuitur: quod exnunc inantea perpetuis futuris temporibus insignes et magnifici principatus, videlicet regnum Boemie, comitatus palatinus Reni, ducatus Saxonie et marchionatus Brandemburgensis, terre, districtus, homagia seu vasallagia et alia quevis ad ipsa spectancia, scindi, dividi seu quavis condicione dimembrari non debeant, sed, ut pocius in sua perfecta integritate perpetua maneant, primogenitus filius succedat in eis, sibique soli ius et dominium com- petat, nisi forsitan mente captus, fatuus seu alterius famosi et notabilis defectus existeret, propter quem non deberet seu posset hominibus principari. In quo casu inhibita sibi suc- cessione secundogenitum, si fuerit in ea progenie, seu alium seniorem fratrem vel consanguineum laicum, qui paterno stipiti in descendenti recta linea proximior fuerit, volumus successurum; qui tamen apud alios fratres et sorores se clementem et pium exhibebit continuo iuxta datam sibi a Deo graciam et iuxta suum beneplacitum et ipsius patrimonii facultates, divisione, scissione seu dimembracione principatus et pertinenciarum eius sibi modis omnibus interdicta. In cap. XXVI: Imperatrix eciam vel regina Roma- norum suis augustalibus amicta insigniis post regem vel imperatorem Romanorum et eciam post regem Boemie, qui imperatorem immediate subsequitur, competentis spacii intervallo, suis associata proceribus suisque comitata virginibus, ad locum sessionis procedat. In
Strana 277
Annus 1356, 20—27 Dec. 277 XXVII de officiis principum electorum in curiis imperialibus celebrandis: Post hec rex Boemie archipincerna veniat similiter super equo, portans in manibus cuppam seu cyfum argenteum ponderis duodecim marcarum coopertum, vino et aqua permixtim impletum, et descendens de equo cyphum ipsum imperatori vel regi Romanorum porriget ad bibendum. Cap. XXXI: Cum sacri Romani celsitudo imperii diversarum nacionum, moribus, vita et ydiomate distinc- tarum, leges habeat et gubernacula moderari, dignum est et cunctorum sapientum iudicio censetur expediens, quod electores principes, ipsius Imperii columpne et latera, diversorum ydiomatum et lingwarum differenciis instruantur, ut plures intelligant et intelligantur a plu- ribus, qui plurimorum necessitatibus relevandis cesaree sublimitati assistunt in partem sol- licitudinis constituti. Quapropter statuimus, ut illustrium principum, puta regis Boemie, comitis palatini Reni, ducis Saxonie et marchionis Brandemburgensis, electorum filii vel heredes et successores, cum verisimiliter Theutonicum ydioma sibi naturaliter inditum scire presumantur et ab infancia didicisse, incipiendo a septimo etatis sue anno in gramatica, Italica ac Slavica lingwis instruantur, ita quod infra quartum decimum etatis annum existant in talibus iuxta datam sibi a Deo graciam eruditi; cum illud non solum utile, imo ex causis premissis summe necessarium habeatur, eo quod ille lingwe ut plurimum ad usum et neces- sitatem sacri Imperii frequentari sint solite et in hiis plus ardua ipsius Imperii negocia venti- lentur. Hunc autem proficiendi modum in premissis ponimus observandum, ut relinquatur opcioni parentum: in filios, si quos habuerint, seu proximos, quos in principatibus sibi credunt verisimiliter successuros, ad loca dirigant, in quibus de huiusmodi possint lingwagiis edoceri, vel in propriis domibus pedagogos instructores et pueros consocios in hiis peritos eis adiungant, quorum conversacione pariter et doctrina in lingwis ipsis valeant erudiri. Zeumer, Die Goldene Bulle K. Karls IV, II p. 41 sq. (vide n. 257). 501) 1356, 27 Dec. Metis. Karolus imperator et rex Rudolpho duci Saxoniae archimarescallatus officium ac vocem et ius eligendi in electione Romanorum regis nec non alia iura ac possessiones edicto imperiali confirmat eidemque edicto tamquam Bohemiae rex, s. Imperii archipincerna et princeps elector suum adhibet consensum. „Quamvis sublimitas dignitatis cesaree.“ „Datum Metis a. d. 1357, ind. decima, VI kal. ianuarii, regn. nostr. a. XI, -imperii vero secundo. Ego Johannes d. g. Luthomuschlensis episcopus, s. i. aule cancellarius — — recognovi. Per d. imperatorem Johannes de Glacz. R. Johannes." Ed. Zeumer, Die Goldene Bulle K. Karls IV, II p. 118 n. 31 ex orig. archivi generalis Dresdensis. — Reg. imp. VIII 2561. 502) 1356 m. Decembris Metis. renovat. Karolus primogenitus regis Francorum foedus cum Karolo imperatore et rege prius initum Karolus primogenitus regis Francorum, dux Normannie et dalphinus
Annus 1356, 20—27 Dec. 277 XXVII de officiis principum electorum in curiis imperialibus celebrandis: Post hec rex Boemie archipincerna veniat similiter super equo, portans in manibus cuppam seu cyfum argenteum ponderis duodecim marcarum coopertum, vino et aqua permixtim impletum, et descendens de equo cyphum ipsum imperatori vel regi Romanorum porriget ad bibendum. Cap. XXXI: Cum sacri Romani celsitudo imperii diversarum nacionum, moribus, vita et ydiomate distinc- tarum, leges habeat et gubernacula moderari, dignum est et cunctorum sapientum iudicio censetur expediens, quod electores principes, ipsius Imperii columpne et latera, diversorum ydiomatum et lingwarum differenciis instruantur, ut plures intelligant et intelligantur a plu- ribus, qui plurimorum necessitatibus relevandis cesaree sublimitati assistunt in partem sol- licitudinis constituti. Quapropter statuimus, ut illustrium principum, puta regis Boemie, comitis palatini Reni, ducis Saxonie et marchionis Brandemburgensis, electorum filii vel heredes et successores, cum verisimiliter Theutonicum ydioma sibi naturaliter inditum scire presumantur et ab infancia didicisse, incipiendo a septimo etatis sue anno in gramatica, Italica ac Slavica lingwis instruantur, ita quod infra quartum decimum etatis annum existant in talibus iuxta datam sibi a Deo graciam eruditi; cum illud non solum utile, imo ex causis premissis summe necessarium habeatur, eo quod ille lingwe ut plurimum ad usum et neces- sitatem sacri Imperii frequentari sint solite et in hiis plus ardua ipsius Imperii negocia venti- lentur. Hunc autem proficiendi modum in premissis ponimus observandum, ut relinquatur opcioni parentum: in filios, si quos habuerint, seu proximos, quos in principatibus sibi credunt verisimiliter successuros, ad loca dirigant, in quibus de huiusmodi possint lingwagiis edoceri, vel in propriis domibus pedagogos instructores et pueros consocios in hiis peritos eis adiungant, quorum conversacione pariter et doctrina in lingwis ipsis valeant erudiri. Zeumer, Die Goldene Bulle K. Karls IV, II p. 41 sq. (vide n. 257). 501) 1356, 27 Dec. Metis. Karolus imperator et rex Rudolpho duci Saxoniae archimarescallatus officium ac vocem et ius eligendi in electione Romanorum regis nec non alia iura ac possessiones edicto imperiali confirmat eidemque edicto tamquam Bohemiae rex, s. Imperii archipincerna et princeps elector suum adhibet consensum. „Quamvis sublimitas dignitatis cesaree.“ „Datum Metis a. d. 1357, ind. decima, VI kal. ianuarii, regn. nostr. a. XI, -imperii vero secundo. Ego Johannes d. g. Luthomuschlensis episcopus, s. i. aule cancellarius — — recognovi. Per d. imperatorem Johannes de Glacz. R. Johannes." Ed. Zeumer, Die Goldene Bulle K. Karls IV, II p. 118 n. 31 ex orig. archivi generalis Dresdensis. — Reg. imp. VIII 2561. 502) 1356 m. Decembris Metis. renovat. Karolus primogenitus regis Francorum foedus cum Karolo imperatore et rege prius initum Karolus primogenitus regis Francorum, dux Normannie et dalphinus
Strana 278
278 Regesta Bohemiae et Moraviae. Viennensis notum facimus — —, quod sicut pridem serenissimus princeps dominus et genitor noster Johannes rex Francorum, dum esset in minoribus constitutus, animo deliberato cum serenissimo principe d. Karolo quarto Romanorum imperatore s. a. et Boemie rege, illustri domino et avunculo nestro carissimo, sub a. d. 1347, dum ipse adhuc in minoribus constitutus foret, pro se, nobis et ceteris fratribus nostris, videlicet Ludovico Andegauensi, Johanne Pictauensi comitibus et Philippo iuniore fratre nostro, tum racione genologie, tum racione sincerissime dileccionis, qua personam ipsius prosequebatur et affectu sincero prosequitur, federa certa, colligaciones, promissiones et uniones inivit,“ prout littere utrimque date desuper clarius attestantur, sic et nunc nos, qui supra Normannie dux, in persona nostra eadem promissa et colligancias ad instar promissorum veterum dicti genitoris nostri in Dei Salvatoris nostri nomine pro consolacione regnorum et grata salute subiectorum, nobis ex utraque parte fidelium, sicut ex precedentibus pactis rite quidem tenerir dignoscimur, innovamus, firmamus et corroboramus sub tenoribus infrascriptis: In primis siquidem pro- mittentes — — (Quae sequuntur, cum litteris Johannis regis, a. 1356 m. Maii Parisius datis, per omnia fere conveniunt, vide n. 362.) Quod ut firmum et stabile permaneat in futurum, presentibus litteris nostrum fecimus apponi sigillum. Datum Metis a. d. 1356 mense decembris. Per dominum ducem, presente domino cancellario Francie, J. Royer. Orig. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In fil. ser. pendet sigillum equestre ducis de cera viridi, cui dorso tenus sigillum secretum est appressum. — Ed. e copiario privileg. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 72 n. 59. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 45 n. 38. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 437 n. 410. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 36 n. 45. — Reg. imp. VIII, Reichss. 277. 503) 1356, 28 Dec. Metis. Karolus imperator et rex foedus cum rege Franciae renovat. quod sicut pridem animo deliberato, dum adhuc essemus in minoribus constituti, cum ser. principe Johanne rege Francie, ill. fratre nostro precarissimo, sub a. d. 1347, dum ipse adhuc Normannie dux existeret, et cum ill. filiis suis videlicet Karolo primogenito ipsius duce Normannie et delphino Viennensi, Lodowico Andegauensi, Johanne Pictauensi comi- tibus et Philippo ultimo genito ipsius, dilectis nepotibus nostris, tum racione genologie, tum racione sincerissime dileccionis — — federa certa — — inivimus — — (Vide chartam praecedentem, cuius tenor mutatis mutandis hic per omnia fere iteratur.) Testes: ven. Boe- mondus Treuerensis, Gerlacus Moguntinensis et Wilhelmus Coloniensis archiepiscopi, ill. Rupertus senior comes palatinus Reni et dux Bauarie, Rudolfus Saxonie dux et Lodowicus dictus Romanus marchio Brandemburgensis, principes electores, ven. Johannes Argentinensis, Ademarius Metensis, Bertrandus Tullensis, Hugo Virdunensis episcopi nec non ill. Wencze- slaus Lucemburgensis, Lothoringie, Brabancie et Lymburgie et Wilhelmus Juliacensis duces. a) inivit in loco raso. — b) teneri deest in or.
278 Regesta Bohemiae et Moraviae. Viennensis notum facimus — —, quod sicut pridem serenissimus princeps dominus et genitor noster Johannes rex Francorum, dum esset in minoribus constitutus, animo deliberato cum serenissimo principe d. Karolo quarto Romanorum imperatore s. a. et Boemie rege, illustri domino et avunculo nestro carissimo, sub a. d. 1347, dum ipse adhuc in minoribus constitutus foret, pro se, nobis et ceteris fratribus nostris, videlicet Ludovico Andegauensi, Johanne Pictauensi comitibus et Philippo iuniore fratre nostro, tum racione genologie, tum racione sincerissime dileccionis, qua personam ipsius prosequebatur et affectu sincero prosequitur, federa certa, colligaciones, promissiones et uniones inivit,“ prout littere utrimque date desuper clarius attestantur, sic et nunc nos, qui supra Normannie dux, in persona nostra eadem promissa et colligancias ad instar promissorum veterum dicti genitoris nostri in Dei Salvatoris nostri nomine pro consolacione regnorum et grata salute subiectorum, nobis ex utraque parte fidelium, sicut ex precedentibus pactis rite quidem tenerir dignoscimur, innovamus, firmamus et corroboramus sub tenoribus infrascriptis: In primis siquidem pro- mittentes — — (Quae sequuntur, cum litteris Johannis regis, a. 1356 m. Maii Parisius datis, per omnia fere conveniunt, vide n. 362.) Quod ut firmum et stabile permaneat in futurum, presentibus litteris nostrum fecimus apponi sigillum. Datum Metis a. d. 1356 mense decembris. Per dominum ducem, presente domino cancellario Francie, J. Royer. Orig. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In fil. ser. pendet sigillum equestre ducis de cera viridi, cui dorso tenus sigillum secretum est appressum. — Ed. e copiario privileg. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 72 n. 59. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 45 n. 38. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 437 n. 410. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 36 n. 45. — Reg. imp. VIII, Reichss. 277. 503) 1356, 28 Dec. Metis. Karolus imperator et rex foedus cum rege Franciae renovat. quod sicut pridem animo deliberato, dum adhuc essemus in minoribus constituti, cum ser. principe Johanne rege Francie, ill. fratre nostro precarissimo, sub a. d. 1347, dum ipse adhuc Normannie dux existeret, et cum ill. filiis suis videlicet Karolo primogenito ipsius duce Normannie et delphino Viennensi, Lodowico Andegauensi, Johanne Pictauensi comi- tibus et Philippo ultimo genito ipsius, dilectis nepotibus nostris, tum racione genologie, tum racione sincerissime dileccionis — — federa certa — — inivimus — — (Vide chartam praecedentem, cuius tenor mutatis mutandis hic per omnia fere iteratur.) Testes: ven. Boe- mondus Treuerensis, Gerlacus Moguntinensis et Wilhelmus Coloniensis archiepiscopi, ill. Rupertus senior comes palatinus Reni et dux Bauarie, Rudolfus Saxonie dux et Lodowicus dictus Romanus marchio Brandemburgensis, principes electores, ven. Johannes Argentinensis, Ademarius Metensis, Bertrandus Tullensis, Hugo Virdunensis episcopi nec non ill. Wencze- slaus Lucemburgensis, Lothoringie, Brabancie et Lymburgie et Wilhelmus Juliacensis duces. a) inivit in loco raso. — b) teneri deest in or.
Strana 279
Annus 1356, 28—29 Dec. 219 — Datum Metis a. d. 1357, X ind., V kal. ianuarii, regn. nostr. a. XI, imperii vero secundo. Per d. imperatorem cancellarius. Correcta per Joh. de Prusnicz. Orig. duo cum signo imperiali et sig. maiest. in fil. ser. in archivo generali Parisiensi, sign. J 386 n. 4 ct 4 bis. — Ed. Luce, Histoire de Bernard du Gueslin et de son époque p. 524 n. 10 (ad 28 Dec. 1357). — Winkelmann, Acta imp. inedita II p. 525 n. 832. — Reg. imp. VIII 2572, 6912. 504) 1356, 28 Dec. Metis. Karolus primogenitus et locum tenens regis Francorum recognoscit, se Karolo imperatori — — confitemur, nos habuisse et recepisse ex causa et regi debitorie obligari. veri et legitimi mutui, nobis liberaliter facti pro neccessitatibus regni Francie et guerrarum dicti domini genitoris nostri, a serenissimo principe d. Karolo quarto d. gr. Romanorum imperatore s. a. et rege Boemie summam quinquaginta millium florenorum auri boni et legitimi ponderis, de qua summa promittimus bona fide eidem reddere et solvere tanquam imperatori et imperio triginta milia florenorum et eidem tanquam regi Boemie summam viginti milium florenorum restantem infra annum, a data presencium computandum. Et ad predictam solucionem faciendam nos efficaciter obligamus et insuper totum regnum Francie tanquam locum tenens dicti domini genitoris nostri et nomine nostro nostrum ducatum Normannie et nostrum dalphinatum Viennensem et omnia bona dicti domini genitoris nostri nostraque propria, presencia et futura. In cuius rei testimonium sigillum dicti domini genitoris nostri presentibus litteris iussimus apponendum. Datum Metis die XXVIII m. Per dominum ducem, vobis presente, J. Royer. decembris a. d. 1356. Orig. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In press. perg. pendet sigillum regium cum secreto dorsuali de cera communi, fractum. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 438 n. 411. — Reg. imp. VIII, Reichss. 278. — Metis etiam Karolus primogenitus regis Francorum duas spinas e corona spinca Salvatoris (vide supra n. 363) Karolo imperatori et regi erogavit; vide Werunsky, Geschichte K. Karls IV., t. III p. 169. 505) 1356, 29 Dec. Metis. Karolus imperator et rex castra Waldeck, Murach et Tresswitz Ruperto seniori comiti — Als wir vormals von dem hochgebornen Ruprecht palatino Rheni resignat. dem eltern, pfalnczgrafen bi Rine und herczogen zu Beiern, des heil. Rom. richs obirster truchsezze, unsirm lieben swoger und fursten, die nachgeschriben vesten Waldekke, Morach und Dreswitcz uns und unsirn erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, zu einem rechten erben gekouft hetten€ und er uns auch sine guten briefe ubir denselben kouf geben hatte, die do geleget wurden zu getruwer hant zu dem Richen, eczwen burger zu Regensburg, alz habin wir im dieselben vesten wider verkouft recht und redelich zu einem rechten erbe und verzihen uns — — aller ansprache, die wir zu den obgenanten vesten in deheine 1) Vide Hrubý, Archivum coronae II p. 319 n. 262, Koch-Wille l. c. 2739, 2759.
Annus 1356, 28—29 Dec. 219 — Datum Metis a. d. 1357, X ind., V kal. ianuarii, regn. nostr. a. XI, imperii vero secundo. Per d. imperatorem cancellarius. Correcta per Joh. de Prusnicz. Orig. duo cum signo imperiali et sig. maiest. in fil. ser. in archivo generali Parisiensi, sign. J 386 n. 4 ct 4 bis. — Ed. Luce, Histoire de Bernard du Gueslin et de son époque p. 524 n. 10 (ad 28 Dec. 1357). — Winkelmann, Acta imp. inedita II p. 525 n. 832. — Reg. imp. VIII 2572, 6912. 504) 1356, 28 Dec. Metis. Karolus primogenitus et locum tenens regis Francorum recognoscit, se Karolo imperatori — — confitemur, nos habuisse et recepisse ex causa et regi debitorie obligari. veri et legitimi mutui, nobis liberaliter facti pro neccessitatibus regni Francie et guerrarum dicti domini genitoris nostri, a serenissimo principe d. Karolo quarto d. gr. Romanorum imperatore s. a. et rege Boemie summam quinquaginta millium florenorum auri boni et legitimi ponderis, de qua summa promittimus bona fide eidem reddere et solvere tanquam imperatori et imperio triginta milia florenorum et eidem tanquam regi Boemie summam viginti milium florenorum restantem infra annum, a data presencium computandum. Et ad predictam solucionem faciendam nos efficaciter obligamus et insuper totum regnum Francie tanquam locum tenens dicti domini genitoris nostri et nomine nostro nostrum ducatum Normannie et nostrum dalphinatum Viennensem et omnia bona dicti domini genitoris nostri nostraque propria, presencia et futura. In cuius rei testimonium sigillum dicti domini genitoris nostri presentibus litteris iussimus apponendum. Datum Metis die XXVIII m. Per dominum ducem, vobis presente, J. Royer. decembris a. d. 1356. Orig. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In press. perg. pendet sigillum regium cum secreto dorsuali de cera communi, fractum. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 438 n. 411. — Reg. imp. VIII, Reichss. 278. — Metis etiam Karolus primogenitus regis Francorum duas spinas e corona spinca Salvatoris (vide supra n. 363) Karolo imperatori et regi erogavit; vide Werunsky, Geschichte K. Karls IV., t. III p. 169. 505) 1356, 29 Dec. Metis. Karolus imperator et rex castra Waldeck, Murach et Tresswitz Ruperto seniori comiti — Als wir vormals von dem hochgebornen Ruprecht palatino Rheni resignat. dem eltern, pfalnczgrafen bi Rine und herczogen zu Beiern, des heil. Rom. richs obirster truchsezze, unsirm lieben swoger und fursten, die nachgeschriben vesten Waldekke, Morach und Dreswitcz uns und unsirn erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, zu einem rechten erben gekouft hetten€ und er uns auch sine guten briefe ubir denselben kouf geben hatte, die do geleget wurden zu getruwer hant zu dem Richen, eczwen burger zu Regensburg, alz habin wir im dieselben vesten wider verkouft recht und redelich zu einem rechten erbe und verzihen uns — — aller ansprache, die wir zu den obgenanten vesten in deheine 1) Vide Hrubý, Archivum coronae II p. 319 n. 262, Koch-Wille l. c. 2739, 2759.
Strana 280
280 Regesta Bohemiae et Moraviac. — —. Der geben ist zu Mecze — — 1357 iare, dez nehesten dunrs- wis gehaben mochten — tages nach dem Cristtage, u. r. i. d. XI u. d. keis. i. d. II iare. Ed. Winkelmann, Acta imp. inedita II p. 527 n. 833 e copiario Carolsruhensi 457, 24v. — Extr. Koch - Wille, Reg. d. Pfalzgr. 3001. — Reg. imp. VIII 2574. 506) 1356, 30 Dec. Avinione. Innocentius papa VI Paulo episcopo Gurcensi mandat, quatenus intuitu discordiarum inter Johannem marchionem Moraviae et Albertum ducem Austriae, qui ad bellum se prae- parare dicuntur, ipsos adire personaliter studeat et paci tractandae operam det, turbatores pacis per censuram ecclesiasticam compescendo. „Pacis emulus, cuius fraudulentis artibus totus fere orbis concussus est.“ „Datum Auinione III kal. ianuarii anno quinto." Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 217 n. 545. — Dudík, Iter Romanum II p. 122 n. 307 (ad a. 1355). — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 35 n. 44 ex registris archivi Vaticani. 507) (1356) Consilium civitatis Iglaviensis mandat, ut testamenta, per cives in bonis civium et civitatis facta, infra annum vendantur, et pretium statuit, quo census a civibus comparari debeant." Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 38 n. 51 e codice bibliothecae stud. Olomucensis, sign. F 29. 508) (1356—1357) Karolus imperator et rex proventus regni Bohemiae Theoderico episcopo Mindensi deputat. — Notum facimus etc., quod cum ven Theodericus Mindensis episcopus, princeps et consiliarius noster dilectus, ex affectu sincerae fidei et virtuosis desideriis, quibus in obsequio nostro solerti cura continuasse dinoscitur, et ex amore sincero, quo ipse regni et coronae Bohemiae statum atque honorem prosequitur, multas munitiones, praedia, posses- siones, utilitates et fructus eiusdem regni pecunia sua redemerit ab his, qui talia multis temporibus non absque notabili iactura regni et coronae Bohemiae pignori tenuerunt, dignum ducit imperialis nostra serenitas, quod tantae et tam virtuosae intentionis puritas dignis sibi obvietur favoribus, ideoque — — sibi omnes fructus, redditus et proventus dicti regni Boemiae, nominatim devolutiones bonorum quovismodo, usus, fructus montanorum auri vel argenti, ferri, stanni seu cuiuscumque alterius speciei, emolumentorum etiam de iudicio provenientium nec non silvarum, quibus etiam nominibus tales utilitates, fructus et commoda consueverunt vocari, et generaliter omnes proventus, utilitates, census et obventiones civi- 1) De data vide Novák l. c. — 2) Statutum de testamentis redimendis eodem anno ac privilegium Johan- nis marchionis n. 270 editum esse videtur. De aliis statutis, quae Brandl ibidem edidit, vide Mendl, Počátky našich cechů, Čes. Čas. Hist. XXXIII p. 331, 332.
280 Regesta Bohemiae et Moraviac. — —. Der geben ist zu Mecze — — 1357 iare, dez nehesten dunrs- wis gehaben mochten — tages nach dem Cristtage, u. r. i. d. XI u. d. keis. i. d. II iare. Ed. Winkelmann, Acta imp. inedita II p. 527 n. 833 e copiario Carolsruhensi 457, 24v. — Extr. Koch - Wille, Reg. d. Pfalzgr. 3001. — Reg. imp. VIII 2574. 506) 1356, 30 Dec. Avinione. Innocentius papa VI Paulo episcopo Gurcensi mandat, quatenus intuitu discordiarum inter Johannem marchionem Moraviae et Albertum ducem Austriae, qui ad bellum se prae- parare dicuntur, ipsos adire personaliter studeat et paci tractandae operam det, turbatores pacis per censuram ecclesiasticam compescendo. „Pacis emulus, cuius fraudulentis artibus totus fere orbis concussus est.“ „Datum Auinione III kal. ianuarii anno quinto." Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 217 n. 545. — Dudík, Iter Romanum II p. 122 n. 307 (ad a. 1355). — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 35 n. 44 ex registris archivi Vaticani. 507) (1356) Consilium civitatis Iglaviensis mandat, ut testamenta, per cives in bonis civium et civitatis facta, infra annum vendantur, et pretium statuit, quo census a civibus comparari debeant." Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 38 n. 51 e codice bibliothecae stud. Olomucensis, sign. F 29. 508) (1356—1357) Karolus imperator et rex proventus regni Bohemiae Theoderico episcopo Mindensi deputat. — Notum facimus etc., quod cum ven Theodericus Mindensis episcopus, princeps et consiliarius noster dilectus, ex affectu sincerae fidei et virtuosis desideriis, quibus in obsequio nostro solerti cura continuasse dinoscitur, et ex amore sincero, quo ipse regni et coronae Bohemiae statum atque honorem prosequitur, multas munitiones, praedia, posses- siones, utilitates et fructus eiusdem regni pecunia sua redemerit ab his, qui talia multis temporibus non absque notabili iactura regni et coronae Bohemiae pignori tenuerunt, dignum ducit imperialis nostra serenitas, quod tantae et tam virtuosae intentionis puritas dignis sibi obvietur favoribus, ideoque — — sibi omnes fructus, redditus et proventus dicti regni Boemiae, nominatim devolutiones bonorum quovismodo, usus, fructus montanorum auri vel argenti, ferri, stanni seu cuiuscumque alterius speciei, emolumentorum etiam de iudicio provenientium nec non silvarum, quibus etiam nominibus tales utilitates, fructus et commoda consueverunt vocari, et generaliter omnes proventus, utilitates, census et obventiones civi- 1) De data vide Novák l. c. — 2) Statutum de testamentis redimendis eodem anno ac privilegium Johan- nis marchionis n. 270 editum esse videtur. De aliis statutis, quae Brandl ibidem edidit, vide Mendl, Počátky našich cechů, Čes. Čas. Hist. XXXIII p. 331, 332.
Strana 281
A. 1356, 29 Dec.—1357, 5 Jan. 281 tatum, villarum, locorum seu villicationum, quocumque censeantur vocabulo, nomine veri et iusti pignoris de certa nostra scientia praesentibus obligamus, decernentes, quod praefatus Theodericus Mindensis episcopus omnia supradicta et eorum quodlibet tenere, utifrui et possidere debet, donec proventibus, redditibus, censibus, fructibus et obventibus praedictis computatis in sortem et in summam capitalis pecuniae rationis legitimae calculo defalcatis, ipse omnem suam iam impensam aut inposterum inpendendam pecuniam sustulerit, habuerit et perceperit integraliter et ad plenum, promittentes pro nobis, heredibus et successoribus nostris, Bohemiae regibus, fide sincera dictum episcopum in obligatione praedicta et omnibus ab ea dependentibus non impedire, gravare seu dampnificare neque impediri, gravari seu dampnificari permittere in toto seu in aliqua eius parte, sed potius ipsum in his manu- tenere, tueri et defensare, non obstantibus quibuscumque litteris, assignationibus seu pigno- rationibus dandis seu faciendis in contrarium etc.1 Ed. Schannat, Vindemiae literariae II p. 133 n. 32 e codice monasterii Fuldensis. — Reg. imp. VIII 6380. 509) 1357, 1 Jan. Avinione. Innocentius papa VI Johannem marchionem Moraviae et similiter Albertum ducem Austriac hortatur, ut Paulo episcopo Gurcensi, ad pacem inter ipsos invicem reformandam ad ipsos ex parte sedis apostolicae destinato, plenam adhibeant fidem. „Licet, fili, ad concordie." „Datum Auinione kal. ianuarii anno quinto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 217 n. 546 e registris archivi Vaticani. 510) 1357, 5 Jan. (2) Mor. Krumlov. Conradus servitor nob. d. Czenkonis de Lypa, supremi regni Bohemiae marsalci, civis civi- tatis Mor. Krumlov („Chrummaw“), et Elisabeta uxor eius pro ipsorum et praedecessorum animarum salute, ut etiam praesentis vitae statum incolumitate ipsis perfrui gratia divina con- cedat, „hortum fructuum seu pomerium et mediam vineam superius ipso pomerio in monte situata“ Nicolao priori, suppriori et conventui monasterii ord. eremitarum s. Augustini, ibidem in Krumlov de novo fundati, conferunt ita, ut monasterium dicta bona iure proprietario in perpetuum possideat et de ipsis onera civitatis porrigat. Usus autem dictorum bonorum Conrado et Elisabetae ad vitae tempora reservatur, et fratres monasterii ad unam missam cotidie cele- brandam obligantur. „Haec autem donatio facta est coram discr. vv. Thoma judice pro tunc, scabinis tam modernis quam antiquis civitatis Chrommaw, eorumque sigillo civitatis praedictae in testimonium praescriptorum nostram ad exhortationem praesentes litteras fecimus roborari 1) Haec litterae exeunte anno 1356 vel ineunte anno 1357 datae esse videntur, quia Theodericus episcopus 1357, 2 Mart. „provisor totius regni Bohemiae“ appellatur.
A. 1356, 29 Dec.—1357, 5 Jan. 281 tatum, villarum, locorum seu villicationum, quocumque censeantur vocabulo, nomine veri et iusti pignoris de certa nostra scientia praesentibus obligamus, decernentes, quod praefatus Theodericus Mindensis episcopus omnia supradicta et eorum quodlibet tenere, utifrui et possidere debet, donec proventibus, redditibus, censibus, fructibus et obventibus praedictis computatis in sortem et in summam capitalis pecuniae rationis legitimae calculo defalcatis, ipse omnem suam iam impensam aut inposterum inpendendam pecuniam sustulerit, habuerit et perceperit integraliter et ad plenum, promittentes pro nobis, heredibus et successoribus nostris, Bohemiae regibus, fide sincera dictum episcopum in obligatione praedicta et omnibus ab ea dependentibus non impedire, gravare seu dampnificare neque impediri, gravari seu dampnificari permittere in toto seu in aliqua eius parte, sed potius ipsum in his manu- tenere, tueri et defensare, non obstantibus quibuscumque litteris, assignationibus seu pigno- rationibus dandis seu faciendis in contrarium etc.1 Ed. Schannat, Vindemiae literariae II p. 133 n. 32 e codice monasterii Fuldensis. — Reg. imp. VIII 6380. 509) 1357, 1 Jan. Avinione. Innocentius papa VI Johannem marchionem Moraviae et similiter Albertum ducem Austriac hortatur, ut Paulo episcopo Gurcensi, ad pacem inter ipsos invicem reformandam ad ipsos ex parte sedis apostolicae destinato, plenam adhibeant fidem. „Licet, fili, ad concordie." „Datum Auinione kal. ianuarii anno quinto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 217 n. 546 e registris archivi Vaticani. 510) 1357, 5 Jan. (2) Mor. Krumlov. Conradus servitor nob. d. Czenkonis de Lypa, supremi regni Bohemiae marsalci, civis civi- tatis Mor. Krumlov („Chrummaw“), et Elisabeta uxor eius pro ipsorum et praedecessorum animarum salute, ut etiam praesentis vitae statum incolumitate ipsis perfrui gratia divina con- cedat, „hortum fructuum seu pomerium et mediam vineam superius ipso pomerio in monte situata“ Nicolao priori, suppriori et conventui monasterii ord. eremitarum s. Augustini, ibidem in Krumlov de novo fundati, conferunt ita, ut monasterium dicta bona iure proprietario in perpetuum possideat et de ipsis onera civitatis porrigat. Usus autem dictorum bonorum Conrado et Elisabetae ad vitae tempora reservatur, et fratres monasterii ad unam missam cotidie cele- brandam obligantur. „Haec autem donatio facta est coram discr. vv. Thoma judice pro tunc, scabinis tam modernis quam antiquis civitatis Chrommaw, eorumque sigillo civitatis praedictae in testimonium praescriptorum nostram ad exhortationem praesentes litteras fecimus roborari 1) Haec litterae exeunte anno 1356 vel ineunte anno 1357 datae esse videntur, quia Theodericus episcopus 1357, 2 Mart. „provisor totius regni Bohemiae“ appellatur.
Strana 282
282 Regesta Bohemiae et Moraviae. sub. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo sexto, septimo, non. mensis ianuarii“ in domo Thomes pro tunc judicis civitatis Chrommaw.“ Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. XI p. 548 n. 1 (ad a. 1356, 30 Dec. (2) e cop. saec. XVII, quae Brunae in archivo terrae Moraviae asservatur. 511) 1357, 6 Jan. Ich Bernhardus de Harach bona in Reichental monasterio Altovadensi vendit. Bernhart hern Wohvnken suen von Harach, dem Got genad, vergich — —, daz ich mit verdachtem muet mit gunst meiner hausvrawen Elspeten und aller meiner erben, mit rat meiner prüder und aller meiner vrewnt verchauft han meyn anderhalbs lehen ze Reychental, daz mein rechtes erb gewesen ist und vreyes aygen, da zu den zeiten auf dem ganczem gesessen ist Fridereich Pyernheypel und dient allew iar ayn phunt phenning an zehen phenning pazzawer müncz, halbs zu s. Gorgen tag und halbs zu s. Michels tag, und ganczen zehent an andern chlainen dienst, ayer, hûner, snytphenning und rowolt, von dem man geit uberall für is alles 41 phenning; auf dem halben lehen zu den zeiten ist gesessen Nyclas der wewer und dient allew iar drey schilling und 14 pazzawer phenning zu den taegen, sam der vorgeschriben dient mit ganzem zehent und schol für allen chlaynen dienst geben 22 pazzawer phenning für ayer, hûner, snytphenning und ander all vaderung den erbern hern apt Albrechten und der sammung gemain des chlosters ze Hohenfuert umb 20 phunt phenning pazzawer müncz an sechzig phenning, der wir gancz und gar von yn gericht und gewert sein. — — darumb geb ich yn disen prief, versigelten mit meynem und meynes prueders Beneschs ingsigel, und mit meines hern h. Jostes von Rosenberch ingsigel. Diser prief ist gegeben — — 1357 iar am Prehemtag. Orig. cum 3 sig. rot. in press. perg. in archivo monasterii Altovadensis sign. L 9 n. XI. Sigilla: 1), 2) de cera comm., in scuto tres pennae pavoninae; S-PERNHARTI-D- HAROCH ; S- BENICHS - DE- HARACH. 3) de cera rubra, vide n. 36. — Ed. Pangerl, UB. Hohenfurt, Font. rer. Austr. XXIII p. 116 n. 107. 512) 1357, Jan.-Mart. Karolus imperator et rex in Alamania. In litteris, quae ab imperatore hoc tempore datae sunt, commemorantur inter testes Venceslaus dux Lucem- burgensis, frater imperatoris, Johannes Opaviae et Przimislaus Tessinensis duces, Johannes episcopus Luto- mislensis, cancellarius, Sbynco de Hasenburg, magister camerae, vide Reg. imp. VIII 2598, 2599, 2607, 2608, 2614, 2621, 2622, 6921, Jodocus de Rosenberg, Hogerius et Lutoldus de Landětejn ib. 2621, 2622. Nicolaus de Kroměříž („Chremsir“) notarius ib. 6923. In litteris imperialibus, quas 4 Febr. Vois de Rüdensheim („Rudinsheim“) impetravit, Johannes Chremsir registrator nominatur. a) Data in cop. manifesto corrupta esse videtur; septimo e sexto in originali correctum et chartam nonis ianuarii datam esse conicimus. b) in cop.: Elpine.
282 Regesta Bohemiae et Moraviae. sub. a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo sexto, septimo, non. mensis ianuarii“ in domo Thomes pro tunc judicis civitatis Chrommaw.“ Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. XI p. 548 n. 1 (ad a. 1356, 30 Dec. (2) e cop. saec. XVII, quae Brunae in archivo terrae Moraviae asservatur. 511) 1357, 6 Jan. Ich Bernhardus de Harach bona in Reichental monasterio Altovadensi vendit. Bernhart hern Wohvnken suen von Harach, dem Got genad, vergich — —, daz ich mit verdachtem muet mit gunst meiner hausvrawen Elspeten und aller meiner erben, mit rat meiner prüder und aller meiner vrewnt verchauft han meyn anderhalbs lehen ze Reychental, daz mein rechtes erb gewesen ist und vreyes aygen, da zu den zeiten auf dem ganczem gesessen ist Fridereich Pyernheypel und dient allew iar ayn phunt phenning an zehen phenning pazzawer müncz, halbs zu s. Gorgen tag und halbs zu s. Michels tag, und ganczen zehent an andern chlainen dienst, ayer, hûner, snytphenning und rowolt, von dem man geit uberall für is alles 41 phenning; auf dem halben lehen zu den zeiten ist gesessen Nyclas der wewer und dient allew iar drey schilling und 14 pazzawer phenning zu den taegen, sam der vorgeschriben dient mit ganzem zehent und schol für allen chlaynen dienst geben 22 pazzawer phenning für ayer, hûner, snytphenning und ander all vaderung den erbern hern apt Albrechten und der sammung gemain des chlosters ze Hohenfuert umb 20 phunt phenning pazzawer müncz an sechzig phenning, der wir gancz und gar von yn gericht und gewert sein. — — darumb geb ich yn disen prief, versigelten mit meynem und meynes prueders Beneschs ingsigel, und mit meines hern h. Jostes von Rosenberch ingsigel. Diser prief ist gegeben — — 1357 iar am Prehemtag. Orig. cum 3 sig. rot. in press. perg. in archivo monasterii Altovadensis sign. L 9 n. XI. Sigilla: 1), 2) de cera comm., in scuto tres pennae pavoninae; S-PERNHARTI-D- HAROCH ; S- BENICHS - DE- HARACH. 3) de cera rubra, vide n. 36. — Ed. Pangerl, UB. Hohenfurt, Font. rer. Austr. XXIII p. 116 n. 107. 512) 1357, Jan.-Mart. Karolus imperator et rex in Alamania. In litteris, quae ab imperatore hoc tempore datae sunt, commemorantur inter testes Venceslaus dux Lucem- burgensis, frater imperatoris, Johannes Opaviae et Przimislaus Tessinensis duces, Johannes episcopus Luto- mislensis, cancellarius, Sbynco de Hasenburg, magister camerae, vide Reg. imp. VIII 2598, 2599, 2607, 2608, 2614, 2621, 2622, 6921, Jodocus de Rosenberg, Hogerius et Lutoldus de Landětejn ib. 2621, 2622. Nicolaus de Kroměříž („Chremsir“) notarius ib. 6923. In litteris imperialibus, quas 4 Febr. Vois de Rüdensheim („Rudinsheim“) impetravit, Johannes Chremsir registrator nominatur. a) Data in cop. manifesto corrupta esse videtur; septimo e sexto in originali correctum et chartam nonis ianuarii datam esse conicimus. b) in cop.: Elpine.
Strana 283
Annus 1357, 5—12 Jan. 283 513) 1357, 11 Jan. Avinione. De litteris circa recollectionem denarii s. Petri per ducatus Silesiae promovendam, quas litteras imperator restitui frustra adhuc petiveratl et eapropter, sicut e litteris ipsius nec non Talayrandi episcopi Albanensis, et abbatis Cluniacensis ac burggravii Magdeburgensis relatio- nibus patuit, imperator „amaricatus est vehementer" et de promissione, a Clemente papa VI sibi facta, Guidonem episcopum Portuensem et Talayrandum episcopum Albanensem adduxit in testes, et Guido episcopus coram papa et cardinalibus ita esse iam testatus est, Innocentius papa VI dictum Talayrandum episcopum, sedis apostolicae nuntium, rogat, ut de ea re sibi scribat. „Avinione II id. ian. anno quinto." Extr. Werunsky, Excerpta ex registris p. 113 n. 404 e registris archivi Vaticani. 514) 1357, 12 Jan. Svitavy. Ecclesiae s. Jacobi in civitate Brunensi damna, occasione erectionis monasterii ord. s. Johannes — — Olomucensis episcopus — — Augustini emergentia, resarciuntur. quia princeps ill. d. Johannes marchio Moravie — —, sedis apostolice speciali privilegio sub certo tenore obtento, fratribus heremitis ordinis s. Augustini monasterium exstruere volens infra limites parochie ecclesie s. Jacobi in suburbio Brunnensi locum aptum eligens, dicte ecclesie preiudicium non pretendens, quin ymo principum pio moreque solito ad satis- faccionem condignam, liberalem et magnificam se offerens, estimacionem satisfaccionis, per ipsum faciende, nobis commisit et in hac parte nostre ordinacioni se pie et sponte sub- misit. Nos igitur per iuris et facti peritorum consilia dampni et preiudicii presentis et futuri dicte ecclesie s. Jacobi inquisicione diligenti prehabita, Hermanno dicte ecclesie rectore presente et consenciente, pronunciavimus, ordinavimus — — in hunc modum: videlicet quod prefatus princeps ill. d. Johannes marchio Moravie omni indignacione seu animi mocione contra eundem Hermannum ecclesie s. Jacobi predicte rectorem habita, quem in hac parte inculpabilem diximus et dicimus, postposita, sexaginta marcas gr. prag. moravici ponderis, videlicet 64 gr. pro marca numerando, ad dictam ecclesiam s. Jacobi pro comparandis redditibus seu possessionibus perpetuis ad usus plebanorum dicte ecclesie spectaturis in numerata pecunia erogare licenciamque — — emendi in bonis liberis sui marchionatus pro centum marcis monete et ponderis predictorum possessiones, redditus — — ad dictam ecclesiam s. Jacobi perpetuo permansura, ab omnibus oneribus — — videlicet bernis regalibus, expedicionum regalium vecturis seu curruum ministracionibus occasione quarumcunque sollempnitatum, exaccionibus seu vexacionibus in structuris castrorum seu gwerrarum quarumcunque faciendis ceterisque oneribus — — libera et absoluta perpetuo permanenda et nichilominus per eundem d. marchionem, successores suos et officiales 1) Vide n. 32 et 448, confer etiam chartam Karoli regis a. 1349, 14 Mart. Lucemburgi datam, Mon. Boh. Vat. II p. 224.
Annus 1357, 5—12 Jan. 283 513) 1357, 11 Jan. Avinione. De litteris circa recollectionem denarii s. Petri per ducatus Silesiae promovendam, quas litteras imperator restitui frustra adhuc petiveratl et eapropter, sicut e litteris ipsius nec non Talayrandi episcopi Albanensis, et abbatis Cluniacensis ac burggravii Magdeburgensis relatio- nibus patuit, imperator „amaricatus est vehementer" et de promissione, a Clemente papa VI sibi facta, Guidonem episcopum Portuensem et Talayrandum episcopum Albanensem adduxit in testes, et Guido episcopus coram papa et cardinalibus ita esse iam testatus est, Innocentius papa VI dictum Talayrandum episcopum, sedis apostolicae nuntium, rogat, ut de ea re sibi scribat. „Avinione II id. ian. anno quinto." Extr. Werunsky, Excerpta ex registris p. 113 n. 404 e registris archivi Vaticani. 514) 1357, 12 Jan. Svitavy. Ecclesiae s. Jacobi in civitate Brunensi damna, occasione erectionis monasterii ord. s. Johannes — — Olomucensis episcopus — — Augustini emergentia, resarciuntur. quia princeps ill. d. Johannes marchio Moravie — —, sedis apostolice speciali privilegio sub certo tenore obtento, fratribus heremitis ordinis s. Augustini monasterium exstruere volens infra limites parochie ecclesie s. Jacobi in suburbio Brunnensi locum aptum eligens, dicte ecclesie preiudicium non pretendens, quin ymo principum pio moreque solito ad satis- faccionem condignam, liberalem et magnificam se offerens, estimacionem satisfaccionis, per ipsum faciende, nobis commisit et in hac parte nostre ordinacioni se pie et sponte sub- misit. Nos igitur per iuris et facti peritorum consilia dampni et preiudicii presentis et futuri dicte ecclesie s. Jacobi inquisicione diligenti prehabita, Hermanno dicte ecclesie rectore presente et consenciente, pronunciavimus, ordinavimus — — in hunc modum: videlicet quod prefatus princeps ill. d. Johannes marchio Moravie omni indignacione seu animi mocione contra eundem Hermannum ecclesie s. Jacobi predicte rectorem habita, quem in hac parte inculpabilem diximus et dicimus, postposita, sexaginta marcas gr. prag. moravici ponderis, videlicet 64 gr. pro marca numerando, ad dictam ecclesiam s. Jacobi pro comparandis redditibus seu possessionibus perpetuis ad usus plebanorum dicte ecclesie spectaturis in numerata pecunia erogare licenciamque — — emendi in bonis liberis sui marchionatus pro centum marcis monete et ponderis predictorum possessiones, redditus — — ad dictam ecclesiam s. Jacobi perpetuo permansura, ab omnibus oneribus — — videlicet bernis regalibus, expedicionum regalium vecturis seu curruum ministracionibus occasione quarumcunque sollempnitatum, exaccionibus seu vexacionibus in structuris castrorum seu gwerrarum quarumcunque faciendis ceterisque oneribus — — libera et absoluta perpetuo permanenda et nichilominus per eundem d. marchionem, successores suos et officiales 1) Vide n. 32 et 448, confer etiam chartam Karoli regis a. 1349, 14 Mart. Lucemburgi datam, Mon. Boh. Vat. II p. 224.
Strana 284
284 Regesta Bohemiae et Moraviac. ipsorum eorundem nomine, in salubrius eorum animarum remedium ab omnibus infestacio- nibus aliorum defendenda sub robore suarum literarum elargire deberet et debet. Sane quia prefatus Hermannus dicte eccl. s. Jacobi rector — — post lapsum temporis aliqualis, ill. principi d. Johanni marchioni predicto nobisque grates referens, nostram pronunciacionem ac ordinacionem per eundem d. marchionem magnifice fore completam asserens, se sexa- ginta marcas graves in usus prenarratos convertendas ac literas sigillo dicti d. marchionis super libertatibus ecclesie et bonorum eiusdem prenarratis sigillatas recepisse coram nobis recognovit — —, promittens sollempniter et fide data, quod dictos fratres illud monaste- rium inhabitaturos seu inhabitantes, in quantum dictorum fratrum pateretur moralitas et admitteret, affectu favorabili prosequi vellet, velit et effectu, liberum dans consensum et assensum monasterii dictorum fratrum structure fiende. Nos dictis fratribus pro augmen- tando divino cultu illustrisque principis d. Johannis Moravie marchionis intuitu ad edifi- candum monasterium, in loco per prefatum principem preelecto, ex nobis commisso ab apostolica sede officio damus et concedimus licenciam graciosam. Et in testimonium pre- dictorum nostrum appendimus sigillum ac prefati Hermanni dicte ecclesie s. Jacobi rectoris sigillum iussimus appendi. Acta autem est hec nostra pronunciacio et ordinacio in Switauia — 1357 mensis ianuarii die XII; plebani vero prenarrati consensus dacio et recepte pecunie recognicio facta est coram nobis eodem anno, die XXX mensis eiusdem in Brunna. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 39 n. 53 ex orig. archivi civitatis Brunae, cui 2 sigilla appensa sunt. Contulit Hurt. 515) 1357, 13 Jan. Avinione. Innocentius papa VI Ludovicum regem Ungariae et similiter Elisabeth reginam Ungariae, archiepiscopum Strigoniensem, archiepiscopum Colocensem, archiepiscopum Salzburgensem, Ar- nestum archiepiscopum Pragensem, Johannem episcopum Olomucensem rogat, ut Paulo episcopo Gurcensi, ad reformandam pacem inter Johannem „de Boemia“ marchionem Moraviae et Albertum ducem Austriae ad partes illas destinato, consiliis et auxiliis assistere curent. „Cupientes periculis." „Auinione idibus ianuarii anno quinto.“ Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 220 n. 551 e registris archivi Vaticani. — Ed. Wenzel, Magyar dipl. emlékek az Anjou-korból II p. 477 n. 381. 516) 1357, 17 Jan. Český Krumlov. Petrus de Rosenberg, praepositus capellae regiae Omnium sanctorum in castro Pragensi nec non Pragensis, Olomucensis et Pataviensis ecclesiarum canonicus, et Jodocus, Ulricus et Johannes fratres germani de Rosenberg („Rosenberk, Rosenberch“) donationem, quam pater ipsorum d. Petrus a. 1347, 7 Sept. pro ecclesia parochiali in Krumlov („Crupnaw“) fecerat, confirmant. „Datum Crumplow — — — a. d. 1357 in die s. Anthonii conf. glor. Cop. saec. XIV in manuscripto monasterii Vallis s. Mariae fol. 46. Insertum confirmationi Arnesti archiepiscopi Pragensis de a. 1357, 3 Maii. — Edd. Schmidt-Picha, UB. d. St. Krummau I p. 27 n. 104. — Extr. Böhm, Notizenblatt III p. 418 n. 4.
284 Regesta Bohemiae et Moraviac. ipsorum eorundem nomine, in salubrius eorum animarum remedium ab omnibus infestacio- nibus aliorum defendenda sub robore suarum literarum elargire deberet et debet. Sane quia prefatus Hermannus dicte eccl. s. Jacobi rector — — post lapsum temporis aliqualis, ill. principi d. Johanni marchioni predicto nobisque grates referens, nostram pronunciacionem ac ordinacionem per eundem d. marchionem magnifice fore completam asserens, se sexa- ginta marcas graves in usus prenarratos convertendas ac literas sigillo dicti d. marchionis super libertatibus ecclesie et bonorum eiusdem prenarratis sigillatas recepisse coram nobis recognovit — —, promittens sollempniter et fide data, quod dictos fratres illud monaste- rium inhabitaturos seu inhabitantes, in quantum dictorum fratrum pateretur moralitas et admitteret, affectu favorabili prosequi vellet, velit et effectu, liberum dans consensum et assensum monasterii dictorum fratrum structure fiende. Nos dictis fratribus pro augmen- tando divino cultu illustrisque principis d. Johannis Moravie marchionis intuitu ad edifi- candum monasterium, in loco per prefatum principem preelecto, ex nobis commisso ab apostolica sede officio damus et concedimus licenciam graciosam. Et in testimonium pre- dictorum nostrum appendimus sigillum ac prefati Hermanni dicte ecclesie s. Jacobi rectoris sigillum iussimus appendi. Acta autem est hec nostra pronunciacio et ordinacio in Switauia — 1357 mensis ianuarii die XII; plebani vero prenarrati consensus dacio et recepte pecunie recognicio facta est coram nobis eodem anno, die XXX mensis eiusdem in Brunna. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 39 n. 53 ex orig. archivi civitatis Brunae, cui 2 sigilla appensa sunt. Contulit Hurt. 515) 1357, 13 Jan. Avinione. Innocentius papa VI Ludovicum regem Ungariae et similiter Elisabeth reginam Ungariae, archiepiscopum Strigoniensem, archiepiscopum Colocensem, archiepiscopum Salzburgensem, Ar- nestum archiepiscopum Pragensem, Johannem episcopum Olomucensem rogat, ut Paulo episcopo Gurcensi, ad reformandam pacem inter Johannem „de Boemia“ marchionem Moraviae et Albertum ducem Austriae ad partes illas destinato, consiliis et auxiliis assistere curent. „Cupientes periculis." „Auinione idibus ianuarii anno quinto.“ Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 220 n. 551 e registris archivi Vaticani. — Ed. Wenzel, Magyar dipl. emlékek az Anjou-korból II p. 477 n. 381. 516) 1357, 17 Jan. Český Krumlov. Petrus de Rosenberg, praepositus capellae regiae Omnium sanctorum in castro Pragensi nec non Pragensis, Olomucensis et Pataviensis ecclesiarum canonicus, et Jodocus, Ulricus et Johannes fratres germani de Rosenberg („Rosenberk, Rosenberch“) donationem, quam pater ipsorum d. Petrus a. 1347, 7 Sept. pro ecclesia parochiali in Krumlov („Crupnaw“) fecerat, confirmant. „Datum Crumplow — — — a. d. 1357 in die s. Anthonii conf. glor. Cop. saec. XIV in manuscripto monasterii Vallis s. Mariae fol. 46. Insertum confirmationi Arnesti archiepiscopi Pragensis de a. 1357, 3 Maii. — Edd. Schmidt-Picha, UB. d. St. Krummau I p. 27 n. 104. — Extr. Böhm, Notizenblatt III p. 418 n. 4.
Strana 285
Annus 1357, 12—18 Jan. 285 517) 1357, 18 Jan. Český Krumlov. Nicolai rectoris ecclesiae in Krumlov obligatio. ego Nicolaus rector parrochialis ecclesie Crumnow notum facere cupio — —, quod dotacionem legitimam et perfectam, quam nob. — — Petrus de Rosenberch, summus regni Boemie camerarius fel. mem. — — ecclesie mee in civitate sua Crumnaw fecit et suis patentibus litteris lauda- biliter consumavit, quas litteras nobiles domini mei, generosi filii sui, d. Petrus, d. Jodocus, d. Vlricus, d. Johannes de Rosemberk eciam suis literis et sigillis dignati sunt roborare," michi et ecclesie mee certos redditus et decimas solempnes de propriis suis bonis assignando, prout infra continentur, cum graciarum accione suscepi et ad onera infrascripta benevole me et successores meos perpetue universos obligando: Et primo unum laneum in villa sua Drahoslauicz, per quem aratura ecclesie mee augmentetur, item plenas decimas tritici, fru- menti, hordei, pisorum et avene de duabus araturis spectantibus in curiam suam Draho- slawicz, item de una aratura in curiam suam Quietkonis ante castrum Crumnaw sitam spectante, item de una aratura in curiam eorum Vetern, quam Wyssnye tenet, spectante, item de una aratura in curiam suam in villa Elhotta, ante castrum Podyehus sitam, perti- nente, item quinque libras reddituum denariorum viennensis vel pataviensis monete pro cera et decem gr. pro offertorio in festis ss. virg. Catherine et Margarete, exceptis duntaxat nonaginta gr., qui specialiter pro lumine perpetuo in eadem ecclesia nostra et viginti gr. pro pauperibus distribuendis per eundem dominum meum sunt deputati, perpetue per cives in Crumnaw mihi assignari mandavit et meis successoribus; item decimum forum sive thelonium, quod in decimo foro in ipsa civitate Crumnaw evenire potest, et usu- fructus universos, qui veniunt in decima septimana de molendino Morronis, in sepedicta civitate Crumnaw sub capella s. Wenceslai sito, perpetuis temporibus mihi et ecclesie mee assignavit. Item offertorium, quod super altare offertur in hospitali, sito ibidem in Crumnaw ad pedem pontis sub castro, et in capella sua in castro Crumnaw, quociescunque et quan- tumcunque fuerit, sine inpedimento quolibet michi meisque deputavit successoribus perpetue, ita tamen, quod capellani dominorum, dominorum meorum predictorum de Rosemberk, absque meo et meorum successorum inpedimento coram ipsis ad placitum eorum, quocies opportunum fuerit, missas possint celebrare. Item donavit mihi et successoribus meis per- petue unum continuum piscatorem in inferiori parte Multaue sub civitate Crumnaw, cui tanquam uni ex suis piscandi cum omnibus instrumentis sit facultas, prout hec omnia in literis dominorum meorum predictorum de Rosemberk expresse continentur.2 Igitur — — offero me presentibus ad onera infrascripta — —: Et primo promitto adiungere unum socium sacerdotem ad duos alios vicarios, qui ab antiqua consuetudine per meos prede- cessores fovebantur, sic quod ego et successores mei universi perpetue metquartus sacer- dotum circa ipsam ecclesiam parrochialem esse debeo et Deo servire, tali eciam condicione, 1) Vide chartam praecedentem. — 2) Vide litteras Petri de Rosenberg, supremi regni Bohemiae camerarii, a. 1347, 7 Sept. datas; Schmidt-Picha 1. c. p. 20 n. 84.
Annus 1357, 12—18 Jan. 285 517) 1357, 18 Jan. Český Krumlov. Nicolai rectoris ecclesiae in Krumlov obligatio. ego Nicolaus rector parrochialis ecclesie Crumnow notum facere cupio — —, quod dotacionem legitimam et perfectam, quam nob. — — Petrus de Rosenberch, summus regni Boemie camerarius fel. mem. — — ecclesie mee in civitate sua Crumnaw fecit et suis patentibus litteris lauda- biliter consumavit, quas litteras nobiles domini mei, generosi filii sui, d. Petrus, d. Jodocus, d. Vlricus, d. Johannes de Rosemberk eciam suis literis et sigillis dignati sunt roborare," michi et ecclesie mee certos redditus et decimas solempnes de propriis suis bonis assignando, prout infra continentur, cum graciarum accione suscepi et ad onera infrascripta benevole me et successores meos perpetue universos obligando: Et primo unum laneum in villa sua Drahoslauicz, per quem aratura ecclesie mee augmentetur, item plenas decimas tritici, fru- menti, hordei, pisorum et avene de duabus araturis spectantibus in curiam suam Draho- slawicz, item de una aratura in curiam suam Quietkonis ante castrum Crumnaw sitam spectante, item de una aratura in curiam eorum Vetern, quam Wyssnye tenet, spectante, item de una aratura in curiam suam in villa Elhotta, ante castrum Podyehus sitam, perti- nente, item quinque libras reddituum denariorum viennensis vel pataviensis monete pro cera et decem gr. pro offertorio in festis ss. virg. Catherine et Margarete, exceptis duntaxat nonaginta gr., qui specialiter pro lumine perpetuo in eadem ecclesia nostra et viginti gr. pro pauperibus distribuendis per eundem dominum meum sunt deputati, perpetue per cives in Crumnaw mihi assignari mandavit et meis successoribus; item decimum forum sive thelonium, quod in decimo foro in ipsa civitate Crumnaw evenire potest, et usu- fructus universos, qui veniunt in decima septimana de molendino Morronis, in sepedicta civitate Crumnaw sub capella s. Wenceslai sito, perpetuis temporibus mihi et ecclesie mee assignavit. Item offertorium, quod super altare offertur in hospitali, sito ibidem in Crumnaw ad pedem pontis sub castro, et in capella sua in castro Crumnaw, quociescunque et quan- tumcunque fuerit, sine inpedimento quolibet michi meisque deputavit successoribus perpetue, ita tamen, quod capellani dominorum, dominorum meorum predictorum de Rosemberk, absque meo et meorum successorum inpedimento coram ipsis ad placitum eorum, quocies opportunum fuerit, missas possint celebrare. Item donavit mihi et successoribus meis per- petue unum continuum piscatorem in inferiori parte Multaue sub civitate Crumnaw, cui tanquam uni ex suis piscandi cum omnibus instrumentis sit facultas, prout hec omnia in literis dominorum meorum predictorum de Rosemberk expresse continentur.2 Igitur — — offero me presentibus ad onera infrascripta — —: Et primo promitto adiungere unum socium sacerdotem ad duos alios vicarios, qui ab antiqua consuetudine per meos prede- cessores fovebantur, sic quod ego et successores mei universi perpetue metquartus sacer- dotum circa ipsam ecclesiam parrochialem esse debeo et Deo servire, tali eciam condicione, 1) Vide chartam praecedentem. — 2) Vide litteras Petri de Rosenberg, supremi regni Bohemiae camerarii, a. 1347, 7 Sept. datas; Schmidt-Picha 1. c. p. 20 n. 84.
Strana 286
286 Regesta Bohemiae et Moraviac. quod per me et successores meos universos singulis diebus adminus una missa et vespere sub nota habeantur perpetue et singulis secundis feriis, nisi solempne festum impediverit, missa defunctorum sub nota debet celebrari pro animabus omnium de Crumnaw domi- norum ac predecessorum meorum dominorum omnium de Rosemberk, specialiter tamen pro anima Pilgrimi de Czyzkraiowicz pie memorie, ita quod fiat memoria omnium pre- dictorum animarum et oracionibus plebium per me et meos successores rocommendentur. Insuper promitto, ut singulis annis in die s. Jacobi ap. per me et successores meos pro- curentur perpetue vigilie novem leccionum decantari et in crastino sex misse procul omni impedimento pro anima predicti Pilgrimi, cuius anniversarius illo die agitur, celebrari et nutrire quindecim pauperes cum sacerdotibus, quos ad missam vocavero, illos karitative pertractando. Nichilominus promitto in capella dominorum meorum de Rosenberch, sita in castro Crumnaw, singulis septimanis perpetue tres missas pro beneplacito purcravii, qui protunc castro prefectus fuerit, celebrandas procurare. Promitto eciam, ut singulis septi- manis per me et successores meos adminus una missa in capella s. Wenceslai eo die scilicet, quem festum s. Wenceslai singulis annis occupaverit, procuretur. Presertim promitto, quod in hospitali, ibidem sub castro Crumnaw ad pedem pontis sito, omni die perpetue adminus una missa per me et successores meos celebrari procuretur, promittens ex superhabundanti Deo omnipotenti et sanctis suis sincera fide ac eciam dominis meis de Rosemberk ante- dictis presentibus literis pro me et successoribus meis universis sub penis, quas ven. pater d. — — Pragensis ecclesie archiepiscopus in me et in predictos dominos meos de Rosem- berk tulerit et suis literis confirmacionis desuper confectis promulgaverit, prescripta omnia — — perpetue observare. In cuius rei evidens testimonium — — presens scriptum fieri iussi et sigillo meo proprio ac testium infrascriptorum, per me ad hoc rogatorum, hon. videlicet d. Ludolfi abbatis protunc monasterii s. Corone, Bohdanzii plebani in Welesin, protunc decani Dudlebensis provincie, sigillis duxi communiendum. Datum Crumnaw a. d. 1357 die s. Prisce virg. glor. Insertum confirmationi Arnesti archiepiscopi de a. 1357, 3 Maii. — Edd. Schmidt-Picha, UB. d. St. Krummau I p. 27 n. 105. — Extr. Böhm, Notizenblatt III p. 418 n. 5. 518) 1357, 21 Jan. Trost Winkler de Kiensberg 100 libras hallensium monasterio Waldsassensi in bonis, Ich Trost Winckler von Kinsperch und ver a monasterio redimendis, confert. Jütt, mein ewirtinn, und all unser erben veriehen — —, umb di drew dorffer Meinwarts- revt, Kaczgenrevt und Mevsrevt und ir zugehorung und di wisen, Valkenbergerinn genant, alz wir sie von den geistleichen herren, dem ..abt und convent des closters ze Walt- sachssen gechaufft haben, di diselben erbern gaystleichen herren von mir und meiner ebenanten ewirtinn fr. Jutten und von allen undern erben widerchauffen schôlten umb funfhundert pfunt haller und umb newn pfunt haller und zu solhen vristen, als di brief
286 Regesta Bohemiae et Moraviac. quod per me et successores meos universos singulis diebus adminus una missa et vespere sub nota habeantur perpetue et singulis secundis feriis, nisi solempne festum impediverit, missa defunctorum sub nota debet celebrari pro animabus omnium de Crumnaw domi- norum ac predecessorum meorum dominorum omnium de Rosemberk, specialiter tamen pro anima Pilgrimi de Czyzkraiowicz pie memorie, ita quod fiat memoria omnium pre- dictorum animarum et oracionibus plebium per me et meos successores rocommendentur. Insuper promitto, ut singulis annis in die s. Jacobi ap. per me et successores meos pro- curentur perpetue vigilie novem leccionum decantari et in crastino sex misse procul omni impedimento pro anima predicti Pilgrimi, cuius anniversarius illo die agitur, celebrari et nutrire quindecim pauperes cum sacerdotibus, quos ad missam vocavero, illos karitative pertractando. Nichilominus promitto in capella dominorum meorum de Rosenberch, sita in castro Crumnaw, singulis septimanis perpetue tres missas pro beneplacito purcravii, qui protunc castro prefectus fuerit, celebrandas procurare. Promitto eciam, ut singulis septi- manis per me et successores meos adminus una missa in capella s. Wenceslai eo die scilicet, quem festum s. Wenceslai singulis annis occupaverit, procuretur. Presertim promitto, quod in hospitali, ibidem sub castro Crumnaw ad pedem pontis sito, omni die perpetue adminus una missa per me et successores meos celebrari procuretur, promittens ex superhabundanti Deo omnipotenti et sanctis suis sincera fide ac eciam dominis meis de Rosemberk ante- dictis presentibus literis pro me et successoribus meis universis sub penis, quas ven. pater d. — — Pragensis ecclesie archiepiscopus in me et in predictos dominos meos de Rosem- berk tulerit et suis literis confirmacionis desuper confectis promulgaverit, prescripta omnia — — perpetue observare. In cuius rei evidens testimonium — — presens scriptum fieri iussi et sigillo meo proprio ac testium infrascriptorum, per me ad hoc rogatorum, hon. videlicet d. Ludolfi abbatis protunc monasterii s. Corone, Bohdanzii plebani in Welesin, protunc decani Dudlebensis provincie, sigillis duxi communiendum. Datum Crumnaw a. d. 1357 die s. Prisce virg. glor. Insertum confirmationi Arnesti archiepiscopi de a. 1357, 3 Maii. — Edd. Schmidt-Picha, UB. d. St. Krummau I p. 27 n. 105. — Extr. Böhm, Notizenblatt III p. 418 n. 5. 518) 1357, 21 Jan. Trost Winkler de Kiensberg 100 libras hallensium monasterio Waldsassensi in bonis, Ich Trost Winckler von Kinsperch und ver a monasterio redimendis, confert. Jütt, mein ewirtinn, und all unser erben veriehen — —, umb di drew dorffer Meinwarts- revt, Kaczgenrevt und Mevsrevt und ir zugehorung und di wisen, Valkenbergerinn genant, alz wir sie von den geistleichen herren, dem ..abt und convent des closters ze Walt- sachssen gechaufft haben, di diselben erbern gaystleichen herren von mir und meiner ebenanten ewirtinn fr. Jutten und von allen undern erben widerchauffen schôlten umb funfhundert pfunt haller und umb newn pfunt haller und zu solhen vristen, als di brief
Strana 287
Annus 1357, 18—21 Jan. 287 sagen, di wir in über den widerchauff geben haben, an denselben fünfhundert pfunden und newn pfunden zu merung des selgerets, daz mein des vorbenanten Trostes bruder, seliger her Nicklas Winckler, in dem vorbenanten closter zu Waltsassen gemacht hat, haben wir in gelazzen und lazzen mit disem brief hundert pfunt haller und haben in durch ir bete und durch under sele selikait des widerchauffs vrist erlenget, als si begerten, also, daz si vom dem tag, alz diser brief geben ist, in fünf iaren, nacheinander zu rechen, iecleichs iares ie inwendich nehsten virczehen tagen vor oder nach Lichtmess di vorbe- schriben dorffer mit ir zugehorung und di vorbeschriben wisen widerchauffen mugen umb vierhundert pfunt haller und umb newn pfunt haller solher werung, di danne zu Eger genge und geb sei. Und diweil si in denselben funf iaren die egenanten gut niht wider- chauffen, schüln und wellen wir in davon geben allerierleich zehen pfunt haller zins sôlher werung, di dann ie zu Eger in der stat genge und geb ist, ie fünf pfunt haller auf Licht- mess und funf pfunt auf s. Jacobs tag. Und davon schûln si alle tag ein mess lesen zu underm alter in irm capitel, und der herre, der di mess liset, dem sol der.. abt oder.. der convent dez closters zu Waltsassen alle tag geben sehs haller — —. Gescheh aber, daz si in der ebeschriben vrist der funf iar die ebenanten gut von uns niht widerchaufften, so schuln wir in die ebeschriben zehen pfunt zinss schicken und geben auf di vorgesprochen gut oder anderswo — — oder — — so schuln wir in danne — — hundert pfunt haller dofür geben, davon si danne di tegleich mess ze unserm egesprochen alter ewicleich alle tag haben schûln. Und der geinbertig brief schol uns dehein schade sein an undern brifen, di si uns und wir in vor über di gût geben haben, daz di in allen iren artikeln und buntten beleiben schûln, auzgenomen der obgeschriben hundert pfunde, di wir in lazzen haben oder der obgenanten zehen pfunt zins zu merung des obgeschriben selgerets, auzgenomen auch der werung, di danne zu Eger in der stat geng und gebich ist. Und — — zu ainem rehten urkünde geben wir in disen offenen brief mit mein, dez oftgenanten Trostes von Kinsperch insigel, — — dorzu hab wir auch gebeten die erbern man h. Rudusch genant Angil und Heinreich den Holagut, purger in der stat ze Eger, daz sie auch ze ainer zeuck- nuss ir insigel haben an disen brief gehangen. Daz geschah, — — 1357 iar an der heil. iunckvrowen s. Agnesen tack. Orig. cum 3 sig. in press. perg., quorum primum deperditum est, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Waldsassen Kl. Urk. fasc. 46 n. 376. Sigilla: 2) in scuto malleoli; IIIIII ANGIL; 3) sigillum Heinrici Holagut laesum. 519) 1357, 21 Jan. Brunae. Venditio census in civitate Brunensi. A. d. 1357. Item Bertoldus institor petivit sibi subscriptam litteram hic notari. Ego Johannes Jendlini aurifaber, civis Brunne, notum facio universis, quod cuiusdam levande necessitatis mee gracia vendidi et presentibus legitime venditas trado et resigno discr. v. Bertoldo institori, michi concivi Brunnensi, et
Annus 1357, 18—21 Jan. 287 sagen, di wir in über den widerchauff geben haben, an denselben fünfhundert pfunden und newn pfunden zu merung des selgerets, daz mein des vorbenanten Trostes bruder, seliger her Nicklas Winckler, in dem vorbenanten closter zu Waltsassen gemacht hat, haben wir in gelazzen und lazzen mit disem brief hundert pfunt haller und haben in durch ir bete und durch under sele selikait des widerchauffs vrist erlenget, als si begerten, also, daz si vom dem tag, alz diser brief geben ist, in fünf iaren, nacheinander zu rechen, iecleichs iares ie inwendich nehsten virczehen tagen vor oder nach Lichtmess di vorbe- schriben dorffer mit ir zugehorung und di vorbeschriben wisen widerchauffen mugen umb vierhundert pfunt haller und umb newn pfunt haller solher werung, di danne zu Eger genge und geb sei. Und diweil si in denselben funf iaren die egenanten gut niht wider- chauffen, schüln und wellen wir in davon geben allerierleich zehen pfunt haller zins sôlher werung, di dann ie zu Eger in der stat genge und geb ist, ie fünf pfunt haller auf Licht- mess und funf pfunt auf s. Jacobs tag. Und davon schûln si alle tag ein mess lesen zu underm alter in irm capitel, und der herre, der di mess liset, dem sol der.. abt oder.. der convent dez closters zu Waltsassen alle tag geben sehs haller — —. Gescheh aber, daz si in der ebeschriben vrist der funf iar die ebenanten gut von uns niht widerchaufften, so schuln wir in die ebeschriben zehen pfunt zinss schicken und geben auf di vorgesprochen gut oder anderswo — — oder — — so schuln wir in danne — — hundert pfunt haller dofür geben, davon si danne di tegleich mess ze unserm egesprochen alter ewicleich alle tag haben schûln. Und der geinbertig brief schol uns dehein schade sein an undern brifen, di si uns und wir in vor über di gût geben haben, daz di in allen iren artikeln und buntten beleiben schûln, auzgenomen der obgeschriben hundert pfunde, di wir in lazzen haben oder der obgenanten zehen pfunt zins zu merung des obgeschriben selgerets, auzgenomen auch der werung, di danne zu Eger in der stat geng und gebich ist. Und — — zu ainem rehten urkünde geben wir in disen offenen brief mit mein, dez oftgenanten Trostes von Kinsperch insigel, — — dorzu hab wir auch gebeten die erbern man h. Rudusch genant Angil und Heinreich den Holagut, purger in der stat ze Eger, daz sie auch ze ainer zeuck- nuss ir insigel haben an disen brief gehangen. Daz geschah, — — 1357 iar an der heil. iunckvrowen s. Agnesen tack. Orig. cum 3 sig. in press. perg., quorum primum deperditum est, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Waldsassen Kl. Urk. fasc. 46 n. 376. Sigilla: 2) in scuto malleoli; IIIIII ANGIL; 3) sigillum Heinrici Holagut laesum. 519) 1357, 21 Jan. Brunae. Venditio census in civitate Brunensi. A. d. 1357. Item Bertoldus institor petivit sibi subscriptam litteram hic notari. Ego Johannes Jendlini aurifaber, civis Brunne, notum facio universis, quod cuiusdam levande necessitatis mee gracia vendidi et presentibus legitime venditas trado et resigno discr. v. Bertoldo institori, michi concivi Brunnensi, et
Strana 288
288 Regesta Bohemiae et Moraviae. suis heredibus illique vel illis, qui quovis donacionis, legati seu translacionis ac alias legitime successionis titulo presentes habuerint litteras, quatuor marcas census annui nudorum red- dituum et certorum grossorum den. prag. moravici numeri et pagamenti, pro vigintiquatuor marcis eorundem pagamenti et numeri denariorum, michi iam actu in integrum numeratis, traditis et solutis, habendas, tenendas et apprehendendas super domum habitacionis mee in Brunna prope domum Niesslini positam et super cetera quelibet mobilia et immobilia in- solidum mea bona ac singulis annis per me et heredes meos censuandas in festo Purifica- cionis b. Virginis incipiendo per annum continuum a proxime venienti, salva michi et he- redibus meis facultate reempcionis, pro quolibet tempore cuiuslibet anni faciende, sic quod census pro rata temporis unacum vigintiquatuor marcis capitalibus predictis in eadem re- empcione gratuite tribuatur. Et si quoquam anno in suo termino predicto dictus census ex quibuscumque causa, casu vel negligencia et quociens porrigi moraretur seu deficeret, mox per prefatos emptores in dampnum meum et meorum inter Iudeos aut Christianos, ubi haberi poterit, recipiatur. Que quidem, censum et dampna singula et universa inde contracta, sub pena soliti et in Brunna deputati michi obstagii ac intemerate prestandi continuo, cum ammonear, cum omnium dictorum emptorum indempnitate solvere et sarcire spondeo bona fide, salva nichilominus ipsis emptoribus inpignoracionis cohercende michi et heredibus meis infligenda iure civitatis. Nos quoque Johannes predictus et Theodricus Mauricii de Bassaticz promittimus — — insolidum, si videlicet dictos Bertoldum et suos quemquam defectum in suo censu pretacto umquam habere contingeret, quod hunc ipsum defectum de domo mei, scilicet Theodrici predicti in platea Menesensi, que olim Bischaweri erat, quam eciam ipsis presentibus obligo, recuperare debeant, ne suis in redditibus defraudentur — —. Sub harum, quas nostris et in testimonium nocius discr. vv. Bernhardi de Bischaw et Petri Smelczlini iuratorum civium Brunne, testium rogatorum sigillis dedimus, robore litterarum die b. Ag- netis. Scriptum autem in presentem librum die Scolastice virg. Cop. in libro archivi civitatis Brunensis n. 39 fol. 54. 520) 1357, 30 Jan. Brunac. Plebanus ecclesiae s. Jacobi ad monasterium fratrum heremitarum s. Augustini, infra ipsius parochiae limites erigendum, suum tribuit consensum. Vide superius n. 514. 521) 1357, 1 Febr. Ulricus de Bärnau („Vlrich Pernawer“) iura, quae sibi in villis Wolfersreut et Masch nec non in curia in Wolfersreut („Wolframsreut“) obligata erant, a monasterio Waldsassensi pro 352 libris hallensium exsoluta esse, recognoscit. „des sint gebeten gezugen und habent des zu gezuchnuss ir insigel auch an disen brif gehangen di ersamen Wytig Heckel und Chunrat
288 Regesta Bohemiae et Moraviae. suis heredibus illique vel illis, qui quovis donacionis, legati seu translacionis ac alias legitime successionis titulo presentes habuerint litteras, quatuor marcas census annui nudorum red- dituum et certorum grossorum den. prag. moravici numeri et pagamenti, pro vigintiquatuor marcis eorundem pagamenti et numeri denariorum, michi iam actu in integrum numeratis, traditis et solutis, habendas, tenendas et apprehendendas super domum habitacionis mee in Brunna prope domum Niesslini positam et super cetera quelibet mobilia et immobilia in- solidum mea bona ac singulis annis per me et heredes meos censuandas in festo Purifica- cionis b. Virginis incipiendo per annum continuum a proxime venienti, salva michi et he- redibus meis facultate reempcionis, pro quolibet tempore cuiuslibet anni faciende, sic quod census pro rata temporis unacum vigintiquatuor marcis capitalibus predictis in eadem re- empcione gratuite tribuatur. Et si quoquam anno in suo termino predicto dictus census ex quibuscumque causa, casu vel negligencia et quociens porrigi moraretur seu deficeret, mox per prefatos emptores in dampnum meum et meorum inter Iudeos aut Christianos, ubi haberi poterit, recipiatur. Que quidem, censum et dampna singula et universa inde contracta, sub pena soliti et in Brunna deputati michi obstagii ac intemerate prestandi continuo, cum ammonear, cum omnium dictorum emptorum indempnitate solvere et sarcire spondeo bona fide, salva nichilominus ipsis emptoribus inpignoracionis cohercende michi et heredibus meis infligenda iure civitatis. Nos quoque Johannes predictus et Theodricus Mauricii de Bassaticz promittimus — — insolidum, si videlicet dictos Bertoldum et suos quemquam defectum in suo censu pretacto umquam habere contingeret, quod hunc ipsum defectum de domo mei, scilicet Theodrici predicti in platea Menesensi, que olim Bischaweri erat, quam eciam ipsis presentibus obligo, recuperare debeant, ne suis in redditibus defraudentur — —. Sub harum, quas nostris et in testimonium nocius discr. vv. Bernhardi de Bischaw et Petri Smelczlini iuratorum civium Brunne, testium rogatorum sigillis dedimus, robore litterarum die b. Ag- netis. Scriptum autem in presentem librum die Scolastice virg. Cop. in libro archivi civitatis Brunensis n. 39 fol. 54. 520) 1357, 30 Jan. Brunac. Plebanus ecclesiae s. Jacobi ad monasterium fratrum heremitarum s. Augustini, infra ipsius parochiae limites erigendum, suum tribuit consensum. Vide superius n. 514. 521) 1357, 1 Febr. Ulricus de Bärnau („Vlrich Pernawer“) iura, quae sibi in villis Wolfersreut et Masch nec non in curia in Wolfersreut („Wolframsreut“) obligata erant, a monasterio Waldsassensi pro 352 libris hallensium exsoluta esse, recognoscit. „des sint gebeten gezugen und habent des zu gezuchnuss ir insigel auch an disen brif gehangen di ersamen Wytig Heckel und Chunrat
Strana 289
Annus 1357, 21 Jan. — 6 Febr. 289 der Naynne aydem purger zu Eger. Das geschah — — 1357 iar an Undrer vrowen abent zu Lyhtmess." Orig. cum 3 sig. in press. perg., quorum 2) est deperditum, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Waldsassen Kloster Urk. fasc. 46 n. 656. Circumscriptio sigilli 3):/ CVNRADI- RVDEL III. 522) 1357, 6 Febr. Odmuchów. Preczlaus episcopus Vratislaviensis ordinationem, inter Cruciferos hospitalis Sepulori Do- minici, illos videlicet de Bohemia et illos domorum Silesiacarum factam, confirmat. — —, quod cum inter rel. vv. fratres Cruciferorum hospitalis s. Sepulcri dominici Iero- solimitani, illos videlicet de Bohemia ex una parte et eos fratres, qui in domibus Nisensi, Frankinsteynensi, Richinbachensi et Ratheboriensi, nostre Wratislauiensis dioc., commorantur, parte ex altera super subieccione, obediencia et aliis nonnullis articulis et causis esset pridem dissensionis materia suscitata, tandem fr. Albertus, plebanus eccl. par. in Truthenow, Philip- pus canonicus, Nicolaus Longus suis propriis et ven. v. prepositi Zderasiensis, cuius speciale habuerunt mandatum, nec non aliorum fratrum omnium de Bohemia dicti ordinis nominibus ex una parte, atque fr. Egidius tunc rector hospitalis Nisensis, Johannes Bermanni, Jacobus Cecus, Nicolaus de Nisa, Johannes Goblini, conventuales ibidem, Hanko in Reichinbach, Johannes in Rathebor et Hermannus in Frankinsteyn, domorum predictarum rectores, suis propriis et aliorum fratrum conventualium earundem domorum nominibus parte ex altera, constituti presencialiter coram nobis ordinacionem et concordiam subscriptam, tractatibus sollempnibus nonnullis prehabitis, nobis annuentibus et consencientibus, inter se mutuo con- corditer statuerunt videlicet, quod exnunc inantea temporibus perpetuis nuncquam frater aliquis predicti ordinis per superiores suos aut alios quoscunque debet ad aliquam domorum predictarum, Nisensem, Frankinsteynensem, Reychinbachensem vel Ratheboriensem, aut ad conventus earum pro stando in eis vel meando de Bohemia destinari aut in eis reci- piendus aliquis presentari et similiter econverso, puta quod de predictis domibus nullus ad Bohemiam debet destinari vel presentari ibidem, quin ymo Bohemi in Bohemia et fratres predictarum domorum in suis domibus debent deservire Domino iugiter in observancia regulari. Preterea quocienscunque in futurum domus Nisensis per cessionem vel decessum aut alias per destitucionem canonicam suo rectore fuerit viduata, universi rectores aliarum domorum, Frankinsteynensis, Reychinbachensis atque Ratheboriensis, ad dictam domum Nisensem convenient et una cum fratribus conventualibus inibidem inter se canonice habe- bunt unum eligere in rectorem eiusdem domus Nisensis, quem magis ydoneum et utiliorem credent et scient, ad domum huiusmodi in spiritualibus et temporalibus gubernandum. Qua quidem eleccione sic canonice celebrata, mox electus se . . preposito domus Sderasiensis in Praga — — presentans, ab ipso sue confirmacionis beneficium habebit humiliter petere et prepositus ipse impendere sine difficultate qualibet postulanti. Et post hoc quando- cunque et quocienscunque domus in Richinbach, in Frankinsteyn aut in Rathebor ex qua- 19
Annus 1357, 21 Jan. — 6 Febr. 289 der Naynne aydem purger zu Eger. Das geschah — — 1357 iar an Undrer vrowen abent zu Lyhtmess." Orig. cum 3 sig. in press. perg., quorum 2) est deperditum, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Waldsassen Kloster Urk. fasc. 46 n. 656. Circumscriptio sigilli 3):/ CVNRADI- RVDEL III. 522) 1357, 6 Febr. Odmuchów. Preczlaus episcopus Vratislaviensis ordinationem, inter Cruciferos hospitalis Sepulori Do- minici, illos videlicet de Bohemia et illos domorum Silesiacarum factam, confirmat. — —, quod cum inter rel. vv. fratres Cruciferorum hospitalis s. Sepulcri dominici Iero- solimitani, illos videlicet de Bohemia ex una parte et eos fratres, qui in domibus Nisensi, Frankinsteynensi, Richinbachensi et Ratheboriensi, nostre Wratislauiensis dioc., commorantur, parte ex altera super subieccione, obediencia et aliis nonnullis articulis et causis esset pridem dissensionis materia suscitata, tandem fr. Albertus, plebanus eccl. par. in Truthenow, Philip- pus canonicus, Nicolaus Longus suis propriis et ven. v. prepositi Zderasiensis, cuius speciale habuerunt mandatum, nec non aliorum fratrum omnium de Bohemia dicti ordinis nominibus ex una parte, atque fr. Egidius tunc rector hospitalis Nisensis, Johannes Bermanni, Jacobus Cecus, Nicolaus de Nisa, Johannes Goblini, conventuales ibidem, Hanko in Reichinbach, Johannes in Rathebor et Hermannus in Frankinsteyn, domorum predictarum rectores, suis propriis et aliorum fratrum conventualium earundem domorum nominibus parte ex altera, constituti presencialiter coram nobis ordinacionem et concordiam subscriptam, tractatibus sollempnibus nonnullis prehabitis, nobis annuentibus et consencientibus, inter se mutuo con- corditer statuerunt videlicet, quod exnunc inantea temporibus perpetuis nuncquam frater aliquis predicti ordinis per superiores suos aut alios quoscunque debet ad aliquam domorum predictarum, Nisensem, Frankinsteynensem, Reychinbachensem vel Ratheboriensem, aut ad conventus earum pro stando in eis vel meando de Bohemia destinari aut in eis reci- piendus aliquis presentari et similiter econverso, puta quod de predictis domibus nullus ad Bohemiam debet destinari vel presentari ibidem, quin ymo Bohemi in Bohemia et fratres predictarum domorum in suis domibus debent deservire Domino iugiter in observancia regulari. Preterea quocienscunque in futurum domus Nisensis per cessionem vel decessum aut alias per destitucionem canonicam suo rectore fuerit viduata, universi rectores aliarum domorum, Frankinsteynensis, Reychinbachensis atque Ratheboriensis, ad dictam domum Nisensem convenient et una cum fratribus conventualibus inibidem inter se canonice habe- bunt unum eligere in rectorem eiusdem domus Nisensis, quem magis ydoneum et utiliorem credent et scient, ad domum huiusmodi in spiritualibus et temporalibus gubernandum. Qua quidem eleccione sic canonice celebrata, mox electus se . . preposito domus Sderasiensis in Praga — — presentans, ab ipso sue confirmacionis beneficium habebit humiliter petere et prepositus ipse impendere sine difficultate qualibet postulanti. Et post hoc quando- cunque et quocienscunque domus in Richinbach, in Frankinsteyn aut in Rathebor ex qua- 19
Strana 290
290 Regesta Bohemiae et Moraviae. cunque causa vacare contigerit, idem rector confirmatus de consilio et consensu fratrum suorum conventualium in Nisa alium quemcunque fratrem dictarum domorum magis ydo- neum et discretum ad huiusmodi regimen habebit instituere aut eciam destituere ex iusta tamen causa, prout viderit oportunum. Ceterum ex evidenti et iusta causa, que visitatoris animum de iure ad hoc potest merito commovere, .. prepositus Zderasiensis prefatus in domo Nisensi, tamquam ipsius superior inmediatus, . . rector vero domus Nisensis in domibus Frankinsteynensi, Reychinbachensi atque Ratheboriensi per se vel per alios, prout hoc congruencius et commodosius videbitur, moderatis expensis et procuracionibus, visitacionis habebunt officium exercere, excessus corrigere et reformanda in melius reformare. Propter quod iidem fratres suis propriis et aliorum absencium nominibus — — nobis humiliter supplicarunt, quatenus nos huiusmodi ordinacionem et concordiam nostris dignaremur lit- teris confirmare. Nos — — confirmamus, mandantes hinc inde partibus supradictis, quantum in nobis est, ut premissam ordinacionem et concordiam teneant inviolabiliter in omnibus perpetuo et observent. — — Actum et datum apud Othmuchov VIII idus febr. a. d. 1357, presentibus ven. in Chr. patre d. Francisco episcopo Cantuarensi, hon. atque discr. vv. dd. Nicolao de Lemberg plebano et procuratore nostro Otmuchouiensi, Nicolao de Bythom capellano, Alberto de Zator et Nicolao de Poznania notariis nostre curie fidelibus dilectis. Orig. cum sig. episcopi ex longo rot. de cera comm. in fil. ser. in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 103 Kreuzherren Neisse n. 78. 523) 1357, 8 Febr. „Arnolt von Sekkendorf genant von Zenne, Pusk von Wilhorticz, pfleger zu Sulczbach, und Scheffan von Sehsenhausen di ritter“ ex parte imperatoris consilium civitatis Norim- bergensis de 475 libris hallensium absolvunt, quas ipsi de 2000 libris, episcopo Bambergensi („von Babenberch“) in censu civitatis Norimbergensis de anno 1356 debito deputatis, recepe- runt. „Geben an dem mitwochen nach s. Agathen tag — — 1357 iar." Orig. cum 3 sig. rot. de cera comm. in press. perg. Norimbergae in archito publico, sign. Losungsurk. n. 17. In sigillo 2) in scuto corona; S- BVSCONI -VON -WILH/RTICZ - KHA/ERMAIST !. 524) 1357, 10 Febr. Avinione. Benedicto de Zdánice („Zdanicz“) parte ex una et monasterio Sedlecensi („in Sedlecz“), ord. Cist., ac Henrico dicto Lepore presbytero parte ex altera de ecclesia parochiali in Malín („Malina“) litigantibus, cum per dictum Benedictum ad sedem apostolicam fuisset appellatum et magister Bertrandus de Cardalhaco, archidiaconus s. Mariae de Mari in ecclesia Barchi- nonensi, auditor causarum palatii apostolici, ad instantiam dicti Benedicti eiusque procuratoris Oleni de Odlochovice („Adlochowicz“) dictos Henricum ac monasterium pluries citavisset, ipsisque non comparentibus, contra ipsos et in favorem dicti Benedicti pronuntiavisset et ex-
290 Regesta Bohemiae et Moraviae. cunque causa vacare contigerit, idem rector confirmatus de consilio et consensu fratrum suorum conventualium in Nisa alium quemcunque fratrem dictarum domorum magis ydo- neum et discretum ad huiusmodi regimen habebit instituere aut eciam destituere ex iusta tamen causa, prout viderit oportunum. Ceterum ex evidenti et iusta causa, que visitatoris animum de iure ad hoc potest merito commovere, .. prepositus Zderasiensis prefatus in domo Nisensi, tamquam ipsius superior inmediatus, . . rector vero domus Nisensis in domibus Frankinsteynensi, Reychinbachensi atque Ratheboriensi per se vel per alios, prout hoc congruencius et commodosius videbitur, moderatis expensis et procuracionibus, visitacionis habebunt officium exercere, excessus corrigere et reformanda in melius reformare. Propter quod iidem fratres suis propriis et aliorum absencium nominibus — — nobis humiliter supplicarunt, quatenus nos huiusmodi ordinacionem et concordiam nostris dignaremur lit- teris confirmare. Nos — — confirmamus, mandantes hinc inde partibus supradictis, quantum in nobis est, ut premissam ordinacionem et concordiam teneant inviolabiliter in omnibus perpetuo et observent. — — Actum et datum apud Othmuchov VIII idus febr. a. d. 1357, presentibus ven. in Chr. patre d. Francisco episcopo Cantuarensi, hon. atque discr. vv. dd. Nicolao de Lemberg plebano et procuratore nostro Otmuchouiensi, Nicolao de Bythom capellano, Alberto de Zator et Nicolao de Poznania notariis nostre curie fidelibus dilectis. Orig. cum sig. episcopi ex longo rot. de cera comm. in fil. ser. in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 103 Kreuzherren Neisse n. 78. 523) 1357, 8 Febr. „Arnolt von Sekkendorf genant von Zenne, Pusk von Wilhorticz, pfleger zu Sulczbach, und Scheffan von Sehsenhausen di ritter“ ex parte imperatoris consilium civitatis Norim- bergensis de 475 libris hallensium absolvunt, quas ipsi de 2000 libris, episcopo Bambergensi („von Babenberch“) in censu civitatis Norimbergensis de anno 1356 debito deputatis, recepe- runt. „Geben an dem mitwochen nach s. Agathen tag — — 1357 iar." Orig. cum 3 sig. rot. de cera comm. in press. perg. Norimbergae in archito publico, sign. Losungsurk. n. 17. In sigillo 2) in scuto corona; S- BVSCONI -VON -WILH/RTICZ - KHA/ERMAIST !. 524) 1357, 10 Febr. Avinione. Benedicto de Zdánice („Zdanicz“) parte ex una et monasterio Sedlecensi („in Sedlecz“), ord. Cist., ac Henrico dicto Lepore presbytero parte ex altera de ecclesia parochiali in Malín („Malina“) litigantibus, cum per dictum Benedictum ad sedem apostolicam fuisset appellatum et magister Bertrandus de Cardalhaco, archidiaconus s. Mariae de Mari in ecclesia Barchi- nonensi, auditor causarum palatii apostolici, ad instantiam dicti Benedicti eiusque procuratoris Oleni de Odlochovice („Adlochowicz“) dictos Henricum ac monasterium pluries citavisset, ipsisque non comparentibus, contra ipsos et in favorem dicti Benedicti pronuntiavisset et ex-
Strana 291
Annus 1357, 6—13 Febr. 291 pensas ad 68 florenos auri taxavisset, Innocentius papa VI episcopo Nitriensi, decano s. Agri- coli Avinionensis et thesaurario Luthomislensis ecclesiarum mandat, ut dictum Benedictum in possessionem dictae ecclesiae parochialis in Malín inducant. „Venerabili fratri episcopo Nitriensi.“ „Datum Auinione IV idus februarii pontif. a. quinto." Insertum litteris Johannis de Silvis decani s. Agricoli Avinionensis de a. 1357, 24 Mart. (vide infra n. 547). — Edd. Čelakovský-Vojtíšek, Klášter Sedlecký p. 104. 525) 1357, 13 Febr. Avinione. Innocentius papa VI litteras de recollectione denarii s. Petri per ducatus Silesiae promo- — — Dil. fil. Androinus abbas mon. venda Karolo imperatori et regi remittit. Cluniacensis, Matiscon. dioc., quem ad te miseramus pro quibusdam nostris et ecclesie Romane — — negociis — —, ad nos pridie rediens, quantum eum benigne receperis — —, quantumque sibi circa huiusmodi negociorum direccionem et promocionem utilem prestiteris auxilium et favorem, seriose narravit. Quibus omnibus diligenter auditis et inspectis eciam imperialibus litteris, imperialibus digitis exaratis, magnas omnipotenti Deo gracias egimus, quod talem universe reipublice principem temporibus nostris presidere concessit, qui thronum cesaree dignitatis ac imperiale fastigium exornat moribus, decorat virtutibus et, quod hiis omnibus maius est, sinceritate fidei et devocionis puritate venustat. Quicquid igitur circa huiusmodi negocia ad laudem Dei ac honorem et commodum ipsius ecclesie actum est, et futurum credimus, tuis studiis imputantes, labiorum vitulum, oracionum suffragia scilicet, tibi invicem rependi pollicemur, vota tua — — apostolicis Deo propicio favoribus prosequi disponentes. Ceterum licet circa restitucionem litterarum, quas super favore prestando ipsi ecclesie in colleccione ac solucione census, qui dicitur denarius s. Petri, qui in certis Polonie ac aliis partibus, dicioni tue racione regni tui Boemie subditis, ecclesie prefate debetur, eidem ecclesie concessisti, tuam tam per litteras quam per nuncios tuos perpenderimus voluntatem,1 quia tamen te tantum circa recuperacionem huiusmodi affici, quantum idem abbas asseruit, minime putabamus, illam hucusque distulimus, sed nunc, tua circa eam affeccione plenius cognita, huiusmodi litteras tibi remittimus, quamquam multorum consilia in contrarium declinarint, beneplacitum tuum nostris et ipsius ecclesie favoribus circa hoc preferentes. — — Sed ut iurium ipsius ecclesie fidem astruant et conservacioni corum favorem adiciant, tuarum eciam testimonia litterarum ex confidencia paterne deposcimus caritatis, ut iuxta ea, que idem abbas et dil. fil. Burchardus purgravius et comes Magde- burgensis, magister aule imperialis, per eorum nobis litteras intimarunt, recognicionis litteras super solucione census ipsius nobis sublimitas tua mittat. Datum Auinione id. februarii anno quinto. Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 222 n. 558 e registris archivi Vaticani. — e copiario archivi coronae regni Bohemiae Ludewig, Rel. manuscript. VI p. 18 n. 12. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1155 n. 160 (ad a. 1356). — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris p. 115 n. 412. — Reg. imp. VIII, Päbste 56, 330. 1) Vide n. 513. 19*
Annus 1357, 6—13 Febr. 291 pensas ad 68 florenos auri taxavisset, Innocentius papa VI episcopo Nitriensi, decano s. Agri- coli Avinionensis et thesaurario Luthomislensis ecclesiarum mandat, ut dictum Benedictum in possessionem dictae ecclesiae parochialis in Malín inducant. „Venerabili fratri episcopo Nitriensi.“ „Datum Auinione IV idus februarii pontif. a. quinto." Insertum litteris Johannis de Silvis decani s. Agricoli Avinionensis de a. 1357, 24 Mart. (vide infra n. 547). — Edd. Čelakovský-Vojtíšek, Klášter Sedlecký p. 104. 525) 1357, 13 Febr. Avinione. Innocentius papa VI litteras de recollectione denarii s. Petri per ducatus Silesiae promo- — — Dil. fil. Androinus abbas mon. venda Karolo imperatori et regi remittit. Cluniacensis, Matiscon. dioc., quem ad te miseramus pro quibusdam nostris et ecclesie Romane — — negociis — —, ad nos pridie rediens, quantum eum benigne receperis — —, quantumque sibi circa huiusmodi negociorum direccionem et promocionem utilem prestiteris auxilium et favorem, seriose narravit. Quibus omnibus diligenter auditis et inspectis eciam imperialibus litteris, imperialibus digitis exaratis, magnas omnipotenti Deo gracias egimus, quod talem universe reipublice principem temporibus nostris presidere concessit, qui thronum cesaree dignitatis ac imperiale fastigium exornat moribus, decorat virtutibus et, quod hiis omnibus maius est, sinceritate fidei et devocionis puritate venustat. Quicquid igitur circa huiusmodi negocia ad laudem Dei ac honorem et commodum ipsius ecclesie actum est, et futurum credimus, tuis studiis imputantes, labiorum vitulum, oracionum suffragia scilicet, tibi invicem rependi pollicemur, vota tua — — apostolicis Deo propicio favoribus prosequi disponentes. Ceterum licet circa restitucionem litterarum, quas super favore prestando ipsi ecclesie in colleccione ac solucione census, qui dicitur denarius s. Petri, qui in certis Polonie ac aliis partibus, dicioni tue racione regni tui Boemie subditis, ecclesie prefate debetur, eidem ecclesie concessisti, tuam tam per litteras quam per nuncios tuos perpenderimus voluntatem,1 quia tamen te tantum circa recuperacionem huiusmodi affici, quantum idem abbas asseruit, minime putabamus, illam hucusque distulimus, sed nunc, tua circa eam affeccione plenius cognita, huiusmodi litteras tibi remittimus, quamquam multorum consilia in contrarium declinarint, beneplacitum tuum nostris et ipsius ecclesie favoribus circa hoc preferentes. — — Sed ut iurium ipsius ecclesie fidem astruant et conservacioni corum favorem adiciant, tuarum eciam testimonia litterarum ex confidencia paterne deposcimus caritatis, ut iuxta ea, que idem abbas et dil. fil. Burchardus purgravius et comes Magde- burgensis, magister aule imperialis, per eorum nobis litteras intimarunt, recognicionis litteras super solucione census ipsius nobis sublimitas tua mittat. Datum Auinione id. februarii anno quinto. Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 222 n. 558 e registris archivi Vaticani. — e copiario archivi coronae regni Bohemiae Ludewig, Rel. manuscript. VI p. 18 n. 12. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1155 n. 160 (ad a. 1356). — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris p. 115 n. 412. — Reg. imp. VIII, Päbste 56, 330. 1) Vide n. 513. 19*
Strana 292
292 Regesta Bohemiae et Moraviae. 526) 1357, 17 Febr. Coloniae. De reliquiis sanctorum pro monasterio s. Thomae in Minori civitate Pragensi datis. Noverint universi, — — quod fr. Heinricus ord. fratrum heremitarum s. Augustini, elemosinarius serenissimi d. Karoli — — imperatoris, domini nostri, fuit Colonie sexta feria sexagesime et petivit in diversis locis sacris et monasteriis reliquias sanctorum et sanctarum et obtinuit. In cuius rei testimonium ego frater Wilhelmus prior ordinis predicti duxi sigillum meum presentibus apponendum. Datum Colonie die qua supra a. d. 1357. Соp. saec. XIV ex. Pragae in monasterio s. Thomae, cod. Thomaeus fol. 23o. Contulit Emler. 527) 1357, 19 Febr. Vindobonae. Ludovicus rex Ungariae pacem inter Albertum ducem Austriae et Johannem marchionem Moraviae reconciliat. Wir Ludweig von gotes genaden chuning ze Ungern tun chunt — —, daz die hochgeboren fursten, unser lieben bruder, herr Albrecht herzog ze Osterreich, ze Steyer und ze Kernden an aynem tayl und herr Johans marchgraf ze Mer- hern an dem andern tayl, fur sich selber und all ir lantherren, ritter und chnecht, leut und diener, an uns alz an ir bayder gemaynen vreunt geseczet und gelazzen habent alle die aufleuf und chrieg, die zwischen in baydenthalben nu zenachst aufgestanden und ge- schehen sint, ez sey von raub, von prand, von gevanchnuzz und von allen andern sachen, wie sich die vormals in denselben chrigen vergangen habent, also daz wir dieselben aufleuf und chrieg zwischen in liebleich verhoren, und seu auf bayden seitten miteinander vreunt- leich berichten schullen und mugen in aller der mazze, alz uns daz beschaydenleich und vreuntleich dunchet. Darumb nach furlegung und widerred bayder tayl haben wir uns erchennet und daruber gesprochen, erchennen und sprechen auch vreuntleich mit disem brief, daz die vorgenanten unser lieben bruder baydenthalben und auch all ir lantherren, leut und diener, umb die vorgenante sache gût wreunt miteinander s in schullen angever, und daz auch aller vergangner schade ietweder seit gegeneinander absein schal ganczleich, und schullen auch all gevangen baydenthalben gegeneinander ledig und loz sein unver- zogenthleich, und waz auch ietwederm tayl von dem andern in friden geschehen oder genomen ist, daz sich mit wizzentleicher und warer chuntschafft ervindet, daz schol iet- weder tayl dem anderm ablegen und widertun von hinnen uncz auf die nachsten sun- wenden angever. Darnach schol der vorgenant marchgraf von Merhern oder sein erben den übergrif dez schadens, den er und die seynen getan habent an dem egenanten ünserm bruder dem herczogen von Österreich und den seyn, ablegen und widerdienen demselben unserm bruder und seinen erben, also daz der vorgenant marchgraf oder sein erben dienen und warten schûllen dem egenanten ünserm brûder von Österreich, oder dez erben, mit vier hundert mannen erbern mit helmen, wenne derselb ünser brûder oder sein erben den egenanten marchgrafen oder dez erben darzů vordernt, gein Lamparten, gein Bayrn, gein
292 Regesta Bohemiae et Moraviae. 526) 1357, 17 Febr. Coloniae. De reliquiis sanctorum pro monasterio s. Thomae in Minori civitate Pragensi datis. Noverint universi, — — quod fr. Heinricus ord. fratrum heremitarum s. Augustini, elemosinarius serenissimi d. Karoli — — imperatoris, domini nostri, fuit Colonie sexta feria sexagesime et petivit in diversis locis sacris et monasteriis reliquias sanctorum et sanctarum et obtinuit. In cuius rei testimonium ego frater Wilhelmus prior ordinis predicti duxi sigillum meum presentibus apponendum. Datum Colonie die qua supra a. d. 1357. Соp. saec. XIV ex. Pragae in monasterio s. Thomae, cod. Thomaeus fol. 23o. Contulit Emler. 527) 1357, 19 Febr. Vindobonae. Ludovicus rex Ungariae pacem inter Albertum ducem Austriae et Johannem marchionem Moraviae reconciliat. Wir Ludweig von gotes genaden chuning ze Ungern tun chunt — —, daz die hochgeboren fursten, unser lieben bruder, herr Albrecht herzog ze Osterreich, ze Steyer und ze Kernden an aynem tayl und herr Johans marchgraf ze Mer- hern an dem andern tayl, fur sich selber und all ir lantherren, ritter und chnecht, leut und diener, an uns alz an ir bayder gemaynen vreunt geseczet und gelazzen habent alle die aufleuf und chrieg, die zwischen in baydenthalben nu zenachst aufgestanden und ge- schehen sint, ez sey von raub, von prand, von gevanchnuzz und von allen andern sachen, wie sich die vormals in denselben chrigen vergangen habent, also daz wir dieselben aufleuf und chrieg zwischen in liebleich verhoren, und seu auf bayden seitten miteinander vreunt- leich berichten schullen und mugen in aller der mazze, alz uns daz beschaydenleich und vreuntleich dunchet. Darumb nach furlegung und widerred bayder tayl haben wir uns erchennet und daruber gesprochen, erchennen und sprechen auch vreuntleich mit disem brief, daz die vorgenanten unser lieben bruder baydenthalben und auch all ir lantherren, leut und diener, umb die vorgenante sache gût wreunt miteinander s in schullen angever, und daz auch aller vergangner schade ietweder seit gegeneinander absein schal ganczleich, und schullen auch all gevangen baydenthalben gegeneinander ledig und loz sein unver- zogenthleich, und waz auch ietwederm tayl von dem andern in friden geschehen oder genomen ist, daz sich mit wizzentleicher und warer chuntschafft ervindet, daz schol iet- weder tayl dem anderm ablegen und widertun von hinnen uncz auf die nachsten sun- wenden angever. Darnach schol der vorgenant marchgraf von Merhern oder sein erben den übergrif dez schadens, den er und die seynen getan habent an dem egenanten ünserm bruder dem herczogen von Österreich und den seyn, ablegen und widerdienen demselben unserm bruder und seinen erben, also daz der vorgenant marchgraf oder sein erben dienen und warten schûllen dem egenanten ünserm brûder von Österreich, oder dez erben, mit vier hundert mannen erbern mit helmen, wenne derselb ünser brûder oder sein erben den egenanten marchgrafen oder dez erben darzů vordernt, gein Lamparten, gein Bayrn, gein
Strana 293
Annus 1357, 17—22 Febr. 293 Swaben oder gein Elsazzen wider allermenichleich, an alain wider aynen Romischen chayser, mit solicher beschaydenhayt, wenn der vorgenante marchgraf oder sein erben umb den- selben dienst gemant werden von dem egenanten unserm bruder, dem herzogen von Öster- reich, oder von sein erben, daz denn der obgenant marchgraf oder dez erben inner den nachsten drin moneyden nach der manung sich zu demselben dienste beraiten und darzu czihen schûllen, und darnach schûllen si an der stat, da seu der vorgenant herczog oder sein erben hinvordernt, sechs gancz moneyd in ir selbers chost ligen und dienen, ze veld oder ze lantwer dem egenanten unserm bruder von Osterreich oder sein erben in den ob- genanten landen, wo si ir bedurffen, zu ir selbers sachen und chrigen an gever. Und schûllen auch der vorgenante marchgraf noch sein erben dezselben dienstes nich lenger gewertig sein dem egenanten ünserm bruder von Osterreich, noch sein erben, denn zu aynem mal in dem nachsten fünf iarn, die nacheinander chement. Und daruber ze ürchunt geben wir dem vorgenanten ünserm bruder, dem margraven von Merhern, disen brief, versigelten mit ünserm und mit dez egenanten unsers bruder dez herzogen von Österreich insigeln. Der goben ist ze Wienn an dem suntag, so man singet Esto michi — — 1357 iar. Orig. cum 2 sigillis in press. perg., deperditis, Brunae in archivo terrac Moraviae, in archivo statuum n. 20. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 41 n. 55. 528) 1357, 20 Febr. Bruxellae. Johanna Lucemburgensis, Brabantiae, Lotharingiae et Limburgensis ducissa rata tenere promittit omnia, quae in concordia, inter ipsam et Venceslaum de Bohemia, maritum cius, nec non Karolum imperatorem et regem facta, de modo gubernationis et successionis statuta sunt. Ibidem inter alia invenitur: si Venceslaum et Johannam, heredibus non relictis, mori contigerit, eo casu dominia et terrae ipsorum ad proximiorem domus seu prosapiac Lucem- burgensis heredem, qui pro tempore fuerit, devolvi debent. „Datum Bruxellac a. d. 1356 secundum stilum et modum scribendi dioc. Cameracensis feria II proxima ante dominicam Invocavit." Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 1249 n. 152. 529) 1357, 22 Febr. Vindobonae. Wir Ludweig — — kunig ze Ungern Promissio Ludovici regis Ungariae. tun chunt — —, daz wir dem hochgep. fürsten unserm brueder h. Hansen margrafen ze Merhern und seinen erben fur uns, fur unser erben gelobt haben und auch geloben in gueten trewen, daz wir den dienst, den er und sein erben dem hochgep. fursten unserm brueder herczog Albert ze Osterreich, ze Steyr und ze Kernden und seinen erben mit 400 erbern mannen mit helm sechs moned nach unsers spruchs prief sag tun soll, halben 1) Vide n. 527.
Annus 1357, 17—22 Febr. 293 Swaben oder gein Elsazzen wider allermenichleich, an alain wider aynen Romischen chayser, mit solicher beschaydenhayt, wenn der vorgenante marchgraf oder sein erben umb den- selben dienst gemant werden von dem egenanten unserm bruder, dem herzogen von Öster- reich, oder von sein erben, daz denn der obgenant marchgraf oder dez erben inner den nachsten drin moneyden nach der manung sich zu demselben dienste beraiten und darzu czihen schûllen, und darnach schûllen si an der stat, da seu der vorgenant herczog oder sein erben hinvordernt, sechs gancz moneyd in ir selbers chost ligen und dienen, ze veld oder ze lantwer dem egenanten unserm bruder von Osterreich oder sein erben in den ob- genanten landen, wo si ir bedurffen, zu ir selbers sachen und chrigen an gever. Und schûllen auch der vorgenante marchgraf noch sein erben dezselben dienstes nich lenger gewertig sein dem egenanten ünserm bruder von Osterreich, noch sein erben, denn zu aynem mal in dem nachsten fünf iarn, die nacheinander chement. Und daruber ze ürchunt geben wir dem vorgenanten ünserm bruder, dem margraven von Merhern, disen brief, versigelten mit ünserm und mit dez egenanten unsers bruder dez herzogen von Österreich insigeln. Der goben ist ze Wienn an dem suntag, so man singet Esto michi — — 1357 iar. Orig. cum 2 sigillis in press. perg., deperditis, Brunae in archivo terrac Moraviae, in archivo statuum n. 20. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 41 n. 55. 528) 1357, 20 Febr. Bruxellae. Johanna Lucemburgensis, Brabantiae, Lotharingiae et Limburgensis ducissa rata tenere promittit omnia, quae in concordia, inter ipsam et Venceslaum de Bohemia, maritum cius, nec non Karolum imperatorem et regem facta, de modo gubernationis et successionis statuta sunt. Ibidem inter alia invenitur: si Venceslaum et Johannam, heredibus non relictis, mori contigerit, eo casu dominia et terrae ipsorum ad proximiorem domus seu prosapiac Lucem- burgensis heredem, qui pro tempore fuerit, devolvi debent. „Datum Bruxellac a. d. 1356 secundum stilum et modum scribendi dioc. Cameracensis feria II proxima ante dominicam Invocavit." Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 1249 n. 152. 529) 1357, 22 Febr. Vindobonae. Wir Ludweig — — kunig ze Ungern Promissio Ludovici regis Ungariae. tun chunt — —, daz wir dem hochgep. fürsten unserm brueder h. Hansen margrafen ze Merhern und seinen erben fur uns, fur unser erben gelobt haben und auch geloben in gueten trewen, daz wir den dienst, den er und sein erben dem hochgep. fursten unserm brueder herczog Albert ze Osterreich, ze Steyr und ze Kernden und seinen erben mit 400 erbern mannen mit helm sechs moned nach unsers spruchs prief sag tun soll, halben 1) Vide n. 527.
Strana 294
294 Regesta Bohemiae et Moraviae. uber uns haben genommen, und wellen auch denselben halben dienst tun, swenn uns der vorgenant unser prueder, der margraf, selb oder mit seinen priefen, oder mit seinen poten darumb ermanet. Und ob den durchleichtigen fursten unsern prueder h. Karoln Romischen kaiser dauchte, daz uns der egenant halb dienst zevil wer, so wellen wir doch dem vor- genanten unserm prueder, dem margrafen, domit gepunden sein. Daucht dan unsern prueder den kayser, daz der ubrig halb dienst dem vorgenanten unserm prueder, dem mar- grafen, ze zwer wer, so geloben wir aber fur uns und fur unser erben stot ze haben und auch ze tûn, swaz derselb unser prueder, der kayser, daruber sprichet. Und geben dar- uber ze urchunt disen brief, versigelten mit unserm haimleichen insigel. Der geben ist ze Wienn dez nochsten mitichens nach Esto michi — — 1357 iar. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 42 n. 56 ex orig. archivi terrae Moraviae, coll. Boček. n. 371. Sigillum avulsum deest. 530) 1357, 22 Febr. De decimis in Jakubov et Křížanov pronuntiatio. In nomine Domini amen. Nos Franciscus curatus et Johannes Dyaboli de Praga, canonici ecclesie Brunnensis, iudices in causa seu causis, que vertebatur seu verti sperabatur inter honor. ac rel. virum fratrem Richerum commendatorem domus s. Johannis in suburbio Brunnensi et plebanum in Chrizano parte ex una nec non nob. d. Jesconem de Chrizano parte ex altera super quibusdam de- cimis curiarum colonariarum in Jacobaw et sub castro Chrizans positarum, ad ecclesiam in Crizano iure legitimo spectantibus, ordinaria auctoritate ven. domini nostri d. Johannis episcopi Olomucensis specialiter deputati, notum facimus universis, quod pendente accione eiusdem litis et controversie, qua agebatur, an in campis seu predio rustico vel domi in ur- bano predio annue dicte decime universi grani prestari deberent, et non obstante iurisdicione delegata, dicte partes pro bono pacis et comodi de dicta et super dicta causa seu causis de alto et basso in nos tamquam arbitros, arbitratores et compositores amicabiles compro- miserunt. Nos vero causa cognita et hincinde de re et veritate eius diligenti inquisicione prehabita, Dei nomine invocato, eam accepimus arbitrandam nec non arbitramur —hoc modo videlicet, quod dictus d. Jeschco de Chrizano et sui heredes ac successores prefatam decimam memorato fratri Richerio et successoribus suis perpetue annis singulis prestare et ministrare debeant et debent in campo, predio rustico et non domi in predio urbano. — — Item adicimus, quod ex prius facta usurpacione decime illicita d. Jeschco et sui dabunt predicto fratri Richero et suis unam siliginis et alteram avene modios ad novalia proxime nunc futura. In cuius rei robur presentes litteras nostris et in testimonium nocius ydoneorum virorum dd. Bohuzlai de Wiczcaw et Henrici plebani de Mytraw sigillis dedimus roboratas die Ci- nerum a. d. 1357. Orig. cum 3 sig. ex longo rotundis de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo magni prio- ratus Melitensium, sign. Brno n. 36 (XXXVIII).
294 Regesta Bohemiae et Moraviae. uber uns haben genommen, und wellen auch denselben halben dienst tun, swenn uns der vorgenant unser prueder, der margraf, selb oder mit seinen priefen, oder mit seinen poten darumb ermanet. Und ob den durchleichtigen fursten unsern prueder h. Karoln Romischen kaiser dauchte, daz uns der egenant halb dienst zevil wer, so wellen wir doch dem vor- genanten unserm prueder, dem margrafen, domit gepunden sein. Daucht dan unsern prueder den kayser, daz der ubrig halb dienst dem vorgenanten unserm prueder, dem mar- grafen, ze zwer wer, so geloben wir aber fur uns und fur unser erben stot ze haben und auch ze tûn, swaz derselb unser prueder, der kayser, daruber sprichet. Und geben dar- uber ze urchunt disen brief, versigelten mit unserm haimleichen insigel. Der geben ist ze Wienn dez nochsten mitichens nach Esto michi — — 1357 iar. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 42 n. 56 ex orig. archivi terrae Moraviae, coll. Boček. n. 371. Sigillum avulsum deest. 530) 1357, 22 Febr. De decimis in Jakubov et Křížanov pronuntiatio. In nomine Domini amen. Nos Franciscus curatus et Johannes Dyaboli de Praga, canonici ecclesie Brunnensis, iudices in causa seu causis, que vertebatur seu verti sperabatur inter honor. ac rel. virum fratrem Richerum commendatorem domus s. Johannis in suburbio Brunnensi et plebanum in Chrizano parte ex una nec non nob. d. Jesconem de Chrizano parte ex altera super quibusdam de- cimis curiarum colonariarum in Jacobaw et sub castro Chrizans positarum, ad ecclesiam in Crizano iure legitimo spectantibus, ordinaria auctoritate ven. domini nostri d. Johannis episcopi Olomucensis specialiter deputati, notum facimus universis, quod pendente accione eiusdem litis et controversie, qua agebatur, an in campis seu predio rustico vel domi in ur- bano predio annue dicte decime universi grani prestari deberent, et non obstante iurisdicione delegata, dicte partes pro bono pacis et comodi de dicta et super dicta causa seu causis de alto et basso in nos tamquam arbitros, arbitratores et compositores amicabiles compro- miserunt. Nos vero causa cognita et hincinde de re et veritate eius diligenti inquisicione prehabita, Dei nomine invocato, eam accepimus arbitrandam nec non arbitramur —hoc modo videlicet, quod dictus d. Jeschco de Chrizano et sui heredes ac successores prefatam decimam memorato fratri Richerio et successoribus suis perpetue annis singulis prestare et ministrare debeant et debent in campo, predio rustico et non domi in predio urbano. — — Item adicimus, quod ex prius facta usurpacione decime illicita d. Jeschco et sui dabunt predicto fratri Richero et suis unam siliginis et alteram avene modios ad novalia proxime nunc futura. In cuius rei robur presentes litteras nostris et in testimonium nocius ydoneorum virorum dd. Bohuzlai de Wiczcaw et Henrici plebani de Mytraw sigillis dedimus roboratas die Ci- nerum a. d. 1357. Orig. cum 3 sig. ex longo rotundis de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo magni prio- ratus Melitensium, sign. Brno n. 36 (XXXVIII).
Strana 295
Annus 1357, 22 Febr. — 1 Mart. 295 531) 1357, 23 Febr. Brunae. Nicolaus Oppaviae et Ratiboriae („Rathouorie“ ) dux ius patronatus ecclesiae in Krnov („Cornouia, que vulgariter Jegerdorf nunccupatur“ ), quam ecclesiam Petro capellano suo pridem contulerat, denuo ad instantiam Karoli imperatoris et regis, Johannis marchionis Moraviac, generi sui, ac Johannis episcopi Olomucensis et habito respectu ad priores litteras Nicolai ducis de a. 1281, 19 Sept. nec non suas de a. 1334, 22 Maii (vide Reg. Boh. II p. 542 n. 1258 et IV p. 18 n. 49) Rudolfo de Hauwerk commendatori provinciali fratrum ordinis Theutoni- corum per Bohemiam et Moraviam et ceteris fratribus eiusdem ordinis in terra sua constitutis confirmat ita, ut dicti fratres post mortem Petri capellani ius habeant ad ecclesiam Crnoviensem praesentandi. „Datum Brunne a. d. 1357 V fer. post diem Cinerum in presencia — d. Johannis episcopi Olomucensis, d. Nicolai magistri camere ipsius d. episcopi, prepositi Cremsirensis, Herbordi de Vulsteyn canonici ecclesie Olomucensis, d. Stephani de Sternberk, Jesconis et Dirzlay fratrum de Crawarn, Bocconis de Holnsteyn, Franczisci plebani de Grecz, Olom. dyoc., prothonotarii nostri — Orig. cum sigillo equestri de cera comm., cui secretum de cera vir. dorso tenus est appressum, in fil. ser. Vindobonae in generali archivo ordinis Theutonicorum. — Extr. Pettenegg, Die Urkunden des Deutsch-Ordens Centralarchives zu Wien p. 341 n. 1308 (ad 5 Mart.). 532) 1357, 24 Febr. Avinione. Litteris de recollectione denarii s. Petri in ducatibus Silesiae promovenda Karolo impe- ratori et regi remissis,1 Innocentius papa VI ea de re testimonium dat Stephano archiepiscopo Tholosano, camerario, et Reginaldo episcopo Vlixbonensi, thesaurario sedis apostolicae. „Datum Auinione VI kal. marcii, pontificatus nostri anno quinto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 224 n. 564 e registris archivi Vaticani. 533) 1357, 1 Mart. Avinione. Nicolao de Kroměříž („Cremsir“), Karoli imperatoris et regis notario, reservatur dignitas, personatus vel officium, ad collationem archiepiscopi et capituli Pragensis pertinens. „Datum Avinione (kal. marcii anno quinto)." Fragmentum originalis Pragac in archivo Musei Nat. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 227 n. 566 e registris archivi Vaticani. 534) 1357, 1 Mart. Consules Vratislavienses vice Conradi de Falkenhain capitaneatus Vratislaviensis officio funguntur. Ann. Kopietz, Die Böhmische Landeshauptmannschaft in Breslau unter dem Könige Johann und dem Kaiser Karl IV p. 21. — 1357, 14 Nov. Pesko de Gebez „nomine et vice spect. viri d. Burchardi 1) Vide n. 525.
Annus 1357, 22 Febr. — 1 Mart. 295 531) 1357, 23 Febr. Brunae. Nicolaus Oppaviae et Ratiboriae („Rathouorie“ ) dux ius patronatus ecclesiae in Krnov („Cornouia, que vulgariter Jegerdorf nunccupatur“ ), quam ecclesiam Petro capellano suo pridem contulerat, denuo ad instantiam Karoli imperatoris et regis, Johannis marchionis Moraviac, generi sui, ac Johannis episcopi Olomucensis et habito respectu ad priores litteras Nicolai ducis de a. 1281, 19 Sept. nec non suas de a. 1334, 22 Maii (vide Reg. Boh. II p. 542 n. 1258 et IV p. 18 n. 49) Rudolfo de Hauwerk commendatori provinciali fratrum ordinis Theutoni- corum per Bohemiam et Moraviam et ceteris fratribus eiusdem ordinis in terra sua constitutis confirmat ita, ut dicti fratres post mortem Petri capellani ius habeant ad ecclesiam Crnoviensem praesentandi. „Datum Brunne a. d. 1357 V fer. post diem Cinerum in presencia — d. Johannis episcopi Olomucensis, d. Nicolai magistri camere ipsius d. episcopi, prepositi Cremsirensis, Herbordi de Vulsteyn canonici ecclesie Olomucensis, d. Stephani de Sternberk, Jesconis et Dirzlay fratrum de Crawarn, Bocconis de Holnsteyn, Franczisci plebani de Grecz, Olom. dyoc., prothonotarii nostri — Orig. cum sigillo equestri de cera comm., cui secretum de cera vir. dorso tenus est appressum, in fil. ser. Vindobonae in generali archivo ordinis Theutonicorum. — Extr. Pettenegg, Die Urkunden des Deutsch-Ordens Centralarchives zu Wien p. 341 n. 1308 (ad 5 Mart.). 532) 1357, 24 Febr. Avinione. Litteris de recollectione denarii s. Petri in ducatibus Silesiae promovenda Karolo impe- ratori et regi remissis,1 Innocentius papa VI ea de re testimonium dat Stephano archiepiscopo Tholosano, camerario, et Reginaldo episcopo Vlixbonensi, thesaurario sedis apostolicae. „Datum Auinione VI kal. marcii, pontificatus nostri anno quinto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 224 n. 564 e registris archivi Vaticani. 533) 1357, 1 Mart. Avinione. Nicolao de Kroměříž („Cremsir“), Karoli imperatoris et regis notario, reservatur dignitas, personatus vel officium, ad collationem archiepiscopi et capituli Pragensis pertinens. „Datum Avinione (kal. marcii anno quinto)." Fragmentum originalis Pragac in archivo Musei Nat. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 227 n. 566 e registris archivi Vaticani. 534) 1357, 1 Mart. Consules Vratislavienses vice Conradi de Falkenhain capitaneatus Vratislaviensis officio funguntur. Ann. Kopietz, Die Böhmische Landeshauptmannschaft in Breslau unter dem Könige Johann und dem Kaiser Karl IV p. 21. — 1357, 14 Nov. Pesko de Gebez „nomine et vice spect. viri d. Burchardi 1) Vide n. 525.
Strana 296
296 Regesta Bohemiae et Moraviac. purgravii Magdeburgensis regia maiestate Boemie capitaneus Vratislaviensis“ nominatur; Meitzen, Urkunden Schlesischer Dörfer, Cod. dipl. Sil. IV p. 23 n. 28; vide etiam Meitzen p. 21 n. 27 et Kopietz p. 32. 535) 1357, 2 Mart. Pragae. Stephanus de Vrbno bona Cruciferis hospitalis s. Francisci Pragae vendit. Nos Nycolaus Guryneri iudex, Nycolaus Cunadi magister civium, Henslinus Erwyny, Nycolaus Mathie, Jurzyko Jyorsate, Wenczlinus, Cunadus sartoris, Nycolaus Nowak, Symko Zboronis, Jeklinus Mankacz, Petirmannus carnifex, Maczko carnifex, Nycolaus de Cyrla, iurati cives civitatis in Melnik, recongnoscimus — —, quod constitutus in nostra presencia Bernhardus de Wyrbna, natus quondam Benessii de Wyrbna, — — de scitu, consilio et voluntate ger- mani fratris sui Petri presbyteri, wycarii d. prepositi ecclesie Wyssegradensis, totam et integram partem bonorum suorum omnium patrimonialium, que ad eum et heredes suos per divisionem et ex successione paterna pertinere dinoscuntur, et primo in ipsa villa Wyrbna, Horzim, in Poczepel, in Russowicz et in Schuhrow cum molendino inferiori et cum agris suis — — et pertinenciis universis ac eciam dominio, quocunque nomine censeatur, ven- didit et resingnavit coram nobis rite et racionabiliter rel. vv. fratribus Leoni summo ma- gistro totoque conventu fratrum domus hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragensis, ord. Cruciferorum cum stella, sicut hactenus a fratribus domus predicte tenuit iure emphi- teotico et possedit, et specialiter mediam partem molendini superioris in Schuhrow, que sibi pro parte sua pertinebat, cum ortis, pratis et inquilino et cum omnibus iuribus et utilitatibus, sicut prodecessores eorum ab antiquo tenuerunt et possiderunt, similiter vendidit et resingnavit pro ducentis sexagenis gr. den. prag. et pro viginti una sexagena gr. pre- dictorum, quas idem Bernhardus pro censu non persoluto retinuit, quas sibi defalcaverunt in foro superius expresso. — — Testes vero huiusmodi contractus sunt rev. pater et dominus d. Theodricus, episcopus Myndensis et provisor tocius regni Bohemie, d. Paulus notarius camere d. imperatoris, Ula dictus Rokczaner et Franciscus Rokczaner, Nycolaus Iurentayn, cives Maioris civitatis Pragensis. In quorum omnium testimonium presentem litteram ad peticionem parcium predictarum iussimus fieri et sigillo nostre civitatis pre- dicte fecimus appensione muniri cum sigillo Bernhardi sepius nominati nec non sigillo germani fratris sui Petri presbyteri de Wyssegrado ad cautelam firmiorem. Datum et actum Prage a. d. 1357 proxima V fer. ante Translacionem s. Wenczeslay mart. Orig. cum 3 sig. in press. perg., avulsis, Pragae in archivo Cruciferorum, sign. scrin. 25 n. 4. Sigilla 1) et 2) deperdita, in 3) anser; S -PETRIHIIID-WYRBNA. Sigillum 2) vide Sedláček me. 103 p. 144 n. 6. 536) 1357, 9 Mart. Sulzbach. Karolus imperator et rex magistro civium et consilio civitatis Norimbergensis („zu Nuren- berg“) mandat, ut 4700 florenos, ex parte civitatis Moguntinae („zu Mentz“) ad ipsorum a) Nomen huius iurali minus clare scriptum est.
296 Regesta Bohemiae et Moraviac. purgravii Magdeburgensis regia maiestate Boemie capitaneus Vratislaviensis“ nominatur; Meitzen, Urkunden Schlesischer Dörfer, Cod. dipl. Sil. IV p. 23 n. 28; vide etiam Meitzen p. 21 n. 27 et Kopietz p. 32. 535) 1357, 2 Mart. Pragae. Stephanus de Vrbno bona Cruciferis hospitalis s. Francisci Pragae vendit. Nos Nycolaus Guryneri iudex, Nycolaus Cunadi magister civium, Henslinus Erwyny, Nycolaus Mathie, Jurzyko Jyorsate, Wenczlinus, Cunadus sartoris, Nycolaus Nowak, Symko Zboronis, Jeklinus Mankacz, Petirmannus carnifex, Maczko carnifex, Nycolaus de Cyrla, iurati cives civitatis in Melnik, recongnoscimus — —, quod constitutus in nostra presencia Bernhardus de Wyrbna, natus quondam Benessii de Wyrbna, — — de scitu, consilio et voluntate ger- mani fratris sui Petri presbyteri, wycarii d. prepositi ecclesie Wyssegradensis, totam et integram partem bonorum suorum omnium patrimonialium, que ad eum et heredes suos per divisionem et ex successione paterna pertinere dinoscuntur, et primo in ipsa villa Wyrbna, Horzim, in Poczepel, in Russowicz et in Schuhrow cum molendino inferiori et cum agris suis — — et pertinenciis universis ac eciam dominio, quocunque nomine censeatur, ven- didit et resingnavit coram nobis rite et racionabiliter rel. vv. fratribus Leoni summo ma- gistro totoque conventu fratrum domus hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragensis, ord. Cruciferorum cum stella, sicut hactenus a fratribus domus predicte tenuit iure emphi- teotico et possedit, et specialiter mediam partem molendini superioris in Schuhrow, que sibi pro parte sua pertinebat, cum ortis, pratis et inquilino et cum omnibus iuribus et utilitatibus, sicut prodecessores eorum ab antiquo tenuerunt et possiderunt, similiter vendidit et resingnavit pro ducentis sexagenis gr. den. prag. et pro viginti una sexagena gr. pre- dictorum, quas idem Bernhardus pro censu non persoluto retinuit, quas sibi defalcaverunt in foro superius expresso. — — Testes vero huiusmodi contractus sunt rev. pater et dominus d. Theodricus, episcopus Myndensis et provisor tocius regni Bohemie, d. Paulus notarius camere d. imperatoris, Ula dictus Rokczaner et Franciscus Rokczaner, Nycolaus Iurentayn, cives Maioris civitatis Pragensis. In quorum omnium testimonium presentem litteram ad peticionem parcium predictarum iussimus fieri et sigillo nostre civitatis pre- dicte fecimus appensione muniri cum sigillo Bernhardi sepius nominati nec non sigillo germani fratris sui Petri presbyteri de Wyssegrado ad cautelam firmiorem. Datum et actum Prage a. d. 1357 proxima V fer. ante Translacionem s. Wenczeslay mart. Orig. cum 3 sig. in press. perg., avulsis, Pragae in archivo Cruciferorum, sign. scrin. 25 n. 4. Sigilla 1) et 2) deperdita, in 3) anser; S -PETRIHIIID-WYRBNA. Sigillum 2) vide Sedláček me. 103 p. 144 n. 6. 536) 1357, 9 Mart. Sulzbach. Karolus imperator et rex magistro civium et consilio civitatis Norimbergensis („zu Nuren- berg“) mandat, ut 4700 florenos, ex parte civitatis Moguntinae („zu Mentz“) ad ipsorum a) Nomen huius iurali minus clare scriptum est.
Strana 297
Annus 1357, 1—9 Mart. 297 manus imperatori solvendos, Busconi de Velhartice („dem edlen Buschken von Wilherticz, unserm kamermeister und houbetman hie diseit waldes“) tradere curent. „enbiten." „Mit urchund dicz brives under unserm angedrukten insigel. Der geben ist czu Sulczbach am nahsten donerstag vor s. Gregorii tag, des heil. babstes, unsrer reiche i. d. XI iare u. d. keis. i. d. II. Per magistrum curie Nicolaus de Chremsir." Orig. cum sigillo minori dorso tenus appresso, fracto, in archivo publico Norimbergensi sign. V 95/1 n. 60a. — Reg. imp. VIII 6922. 537) 1357, 9 Mart. Sulzbach. Karolus imperator et rex concordiam cum fratribus de Rosenberg factam confirmat. — quod, quia hon. Petrus de Rosemberg, prepositus capelle nostre regalis ad Omnes Sanctos in castro Pragensi, et nob. Jodocus de Rosemberg, frater suus, fideles nostri dilecti, ad nostre maiestatis accedentes presenciam, nomine iuramenti se nostro culmini, suo et nobilium Vlrici et Johannis de Rosemberg, fratrum suorum, nomine spon- tanee obligarunt, sicut et antea se obligasse publice fatebantur, quod nobis cum tota sua potencia semper velint assistere et contra omnem hominem viventem, nullo prorsus excepto, fideliter absque omni dolo in omnibus nostris mandatis et requisicionibus adherere, recog- noscentes expresse, quod litteram, quam nobis dudum super tali adhesione dederunt, nequa- quam perire cum tempore, sed irrevocabiliter perseverare et solidum ad vite nostre tempora velint iugiter obtinere vigorem, et supplicantes nostro culmini suo et eorundem fratrum suorum nomine humiliter et devote, ut indignacionem, si quam adversus eos concepisset nostra serenitas, remittere dignaremur et graciosius abolere eosque nostre gracie reformare: ideoque — — predictos fratres de Rosenberg in nostre maiestatis graciam benigne et sincere recipimus et favorem, volentes eos de cetero tamquam fideles nostros dilectos piis favoribus prosequi et fovere, sicut eciam in litteris nostris imperialibus, per celsitudinem nostram eis alias super hoc datis, plenius est expressum, quas in suo robore irrefragabiliter decernimus permanere. Ceterum, quia omnis questio seu dissensionis materia, quam pre- dictis fratribus de Rosemberg super limitibus, metis et terminis castri Karlshaus et aliis quibuscunque confinibus, dominia et bona ad mensam et cameram nostram regalem in- mediate spectancia et ipsorum possesiones et bona distinguentibus seu sese contingentibus, seu eciam super quibuscunque bonis et possesionibus aliis movebamus, inter nos et ipsos utrimque totaliter est sopita, — — idcirco ipsos et eorum heredes super bonis ac dominiis et possesionibus quibuscunque, que et quas in regno nostro Boemie obtinere noscuntur, de cetero non inquietabimus et heredes ac successores nostri, reges Boemie, non inquietabunt — —. Datum Sulczpach a. d. 1357, ind. decima, VII id. marcii, regn. nostr. a. XI, imperii vero secundo. Per dominum ..imperatorem ..Nicolaus de Chremsir. R. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo Schwarzenberg. Třeboniensi, sign. fam. Rosenberg 15 n. 2. — Extr. Emler, O rukop. priv. pánů z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 320 n. 45 e codice monasterii Vallis s. Mariae (ad 9 Maii). — Pangerl, UB. Goldenkron, Font. rer. Austr. XXXVII p. 399 n. 3. — Reg. imp. VIII 2629, 2647.
Annus 1357, 1—9 Mart. 297 manus imperatori solvendos, Busconi de Velhartice („dem edlen Buschken von Wilherticz, unserm kamermeister und houbetman hie diseit waldes“) tradere curent. „enbiten." „Mit urchund dicz brives under unserm angedrukten insigel. Der geben ist czu Sulczbach am nahsten donerstag vor s. Gregorii tag, des heil. babstes, unsrer reiche i. d. XI iare u. d. keis. i. d. II. Per magistrum curie Nicolaus de Chremsir." Orig. cum sigillo minori dorso tenus appresso, fracto, in archivo publico Norimbergensi sign. V 95/1 n. 60a. — Reg. imp. VIII 6922. 537) 1357, 9 Mart. Sulzbach. Karolus imperator et rex concordiam cum fratribus de Rosenberg factam confirmat. — quod, quia hon. Petrus de Rosemberg, prepositus capelle nostre regalis ad Omnes Sanctos in castro Pragensi, et nob. Jodocus de Rosemberg, frater suus, fideles nostri dilecti, ad nostre maiestatis accedentes presenciam, nomine iuramenti se nostro culmini, suo et nobilium Vlrici et Johannis de Rosemberg, fratrum suorum, nomine spon- tanee obligarunt, sicut et antea se obligasse publice fatebantur, quod nobis cum tota sua potencia semper velint assistere et contra omnem hominem viventem, nullo prorsus excepto, fideliter absque omni dolo in omnibus nostris mandatis et requisicionibus adherere, recog- noscentes expresse, quod litteram, quam nobis dudum super tali adhesione dederunt, nequa- quam perire cum tempore, sed irrevocabiliter perseverare et solidum ad vite nostre tempora velint iugiter obtinere vigorem, et supplicantes nostro culmini suo et eorundem fratrum suorum nomine humiliter et devote, ut indignacionem, si quam adversus eos concepisset nostra serenitas, remittere dignaremur et graciosius abolere eosque nostre gracie reformare: ideoque — — predictos fratres de Rosenberg in nostre maiestatis graciam benigne et sincere recipimus et favorem, volentes eos de cetero tamquam fideles nostros dilectos piis favoribus prosequi et fovere, sicut eciam in litteris nostris imperialibus, per celsitudinem nostram eis alias super hoc datis, plenius est expressum, quas in suo robore irrefragabiliter decernimus permanere. Ceterum, quia omnis questio seu dissensionis materia, quam pre- dictis fratribus de Rosemberg super limitibus, metis et terminis castri Karlshaus et aliis quibuscunque confinibus, dominia et bona ad mensam et cameram nostram regalem in- mediate spectancia et ipsorum possesiones et bona distinguentibus seu sese contingentibus, seu eciam super quibuscunque bonis et possesionibus aliis movebamus, inter nos et ipsos utrimque totaliter est sopita, — — idcirco ipsos et eorum heredes super bonis ac dominiis et possesionibus quibuscunque, que et quas in regno nostro Boemie obtinere noscuntur, de cetero non inquietabimus et heredes ac successores nostri, reges Boemie, non inquietabunt — —. Datum Sulczpach a. d. 1357, ind. decima, VII id. marcii, regn. nostr. a. XI, imperii vero secundo. Per dominum ..imperatorem ..Nicolaus de Chremsir. R. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo Schwarzenberg. Třeboniensi, sign. fam. Rosenberg 15 n. 2. — Extr. Emler, O rukop. priv. pánů z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 320 n. 45 e codice monasterii Vallis s. Mariae (ad 9 Maii). — Pangerl, UB. Goldenkron, Font. rer. Austr. XXXVII p. 399 n. 3. — Reg. imp. VIII 2629, 2647.
Strana 298
298 Regesta Bohemiae et Moraviae. 538) 1357, 10 Mart. Sulzbach. Nos Fratres de Rosenberg Karolo imperatori et regi adhaerere promittunt. Petrus, prepositus capelle regalis Omnium sanctorum in castro Pragensi, et Jodocus, Vlricus et Johannes fratres de Rosemberg notum facimus — —, quod cum serenissimus ac invictis- simus princeps et dominus d. Karolus quartus — — Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, dominus noster graciosus, ad humilem et devotam nostrarum precum instanciam, remota cuiuslibet indignacionis et offense materia, si quam contra nos imperialis maiestas sua conceperat, sue nos gracie de innata sibi clemencia reformarit et in suum favorem benigne recipere sit dignatus, nosque super quibuscunque bonis et possessionibus, que et quas in regno Boemie possidemus, nec non limitibus ac metis, bona et dominia, ad mensam et cameram suam regalem Boemie immediate spectancia, ac possessiones et bona nostra iam- dicta distinguentibus, per se et heredes ac successores suos, reges Boemie, futuris non vult inquietare temporibus, nec ullam super hiis nobis movere de cetero questionem, ideoque nos eidem domino nostro sponte, vice et nomine iuramenti — — obligamus eique bona fide promittimus absque dolo, sicut eciam alias sub simili iuramento sibi promisimus, quod tota nostra potencia in universis requisicionibus suis et mandatis contra omnem hominem viventem, nullo prorsus excepto, sibi prompte et constanter adherebimus et fideliter assiste- mus, profitentes expresse, quod littera, quam iamdicto domino nostro imperatori super simili adhesione dudum dedimus,1 non est tempore peritura, sed irrevocabiliter perseverare ipsam volumus et firmum ac solidum ad tempora vite ipsius domini nostri obtinere vigorem. — — Datum Sulczpach a. d. 1357, feria VI proxima ante diem b. Gregorii pape. Orig. cum 4 sig. de cera rubra comm. impressa (vide n. 36 et 371) in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 539) 1357, 10 Mart. Monasterii in Bergen Karolo imperatori et regi ac coronae regni Bohemiae obligatio. Wir Adelheit — — abtesinne zû Pergen und wir die gemein dez couents daselbes bekennen — —, wanne der allerdurchleuhtigst furste und herre h. Karl der Romisch keyser und kunig zu Beheim, unser genediger herre, uns und unsers closters lewt und gut, die wir haben in der gegende umb Herspruk, in sein und seiner nachkumen, kunig zu Beheim, versprechnuzz, schucz und scherm genedichlich genumen und enphangen hat als ein kunig zu Beheim, und darumb, daz uns unser lewt und gut in der obgenanten herschaft die- selben unser herre und ir amptlewt fuderlich versprechen schuczen und schermen gen allermenigchlich, sullen wir und unser closter dem vorgenanten unserm herren und seinen nachkomen, kunig zu Beheim, in daz ampt gen Herspruk ierlichen vom unserm closter geben 32 mutt habern und aht mutt roken und von unsern guten aht vogtswein und von iglichem unserm gût, daz der vorgenante unser herr mit vogtey innen hat oder haben 1) Vide n. 371.
298 Regesta Bohemiae et Moraviae. 538) 1357, 10 Mart. Sulzbach. Nos Fratres de Rosenberg Karolo imperatori et regi adhaerere promittunt. Petrus, prepositus capelle regalis Omnium sanctorum in castro Pragensi, et Jodocus, Vlricus et Johannes fratres de Rosemberg notum facimus — —, quod cum serenissimus ac invictis- simus princeps et dominus d. Karolus quartus — — Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, dominus noster graciosus, ad humilem et devotam nostrarum precum instanciam, remota cuiuslibet indignacionis et offense materia, si quam contra nos imperialis maiestas sua conceperat, sue nos gracie de innata sibi clemencia reformarit et in suum favorem benigne recipere sit dignatus, nosque super quibuscunque bonis et possessionibus, que et quas in regno Boemie possidemus, nec non limitibus ac metis, bona et dominia, ad mensam et cameram suam regalem Boemie immediate spectancia, ac possessiones et bona nostra iam- dicta distinguentibus, per se et heredes ac successores suos, reges Boemie, futuris non vult inquietare temporibus, nec ullam super hiis nobis movere de cetero questionem, ideoque nos eidem domino nostro sponte, vice et nomine iuramenti — — obligamus eique bona fide promittimus absque dolo, sicut eciam alias sub simili iuramento sibi promisimus, quod tota nostra potencia in universis requisicionibus suis et mandatis contra omnem hominem viventem, nullo prorsus excepto, sibi prompte et constanter adherebimus et fideliter assiste- mus, profitentes expresse, quod littera, quam iamdicto domino nostro imperatori super simili adhesione dudum dedimus,1 non est tempore peritura, sed irrevocabiliter perseverare ipsam volumus et firmum ac solidum ad tempora vite ipsius domini nostri obtinere vigorem. — — Datum Sulczpach a. d. 1357, feria VI proxima ante diem b. Gregorii pape. Orig. cum 4 sig. de cera rubra comm. impressa (vide n. 36 et 371) in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 539) 1357, 10 Mart. Monasterii in Bergen Karolo imperatori et regi ac coronae regni Bohemiae obligatio. Wir Adelheit — — abtesinne zû Pergen und wir die gemein dez couents daselbes bekennen — —, wanne der allerdurchleuhtigst furste und herre h. Karl der Romisch keyser und kunig zu Beheim, unser genediger herre, uns und unsers closters lewt und gut, die wir haben in der gegende umb Herspruk, in sein und seiner nachkumen, kunig zu Beheim, versprechnuzz, schucz und scherm genedichlich genumen und enphangen hat als ein kunig zu Beheim, und darumb, daz uns unser lewt und gut in der obgenanten herschaft die- selben unser herre und ir amptlewt fuderlich versprechen schuczen und schermen gen allermenigchlich, sullen wir und unser closter dem vorgenanten unserm herren und seinen nachkomen, kunig zu Beheim, in daz ampt gen Herspruk ierlichen vom unserm closter geben 32 mutt habern und aht mutt roken und von unsern guten aht vogtswein und von iglichem unserm gût, daz der vorgenante unser herr mit vogtey innen hat oder haben 1) Vide n. 371.
Strana 299
Annus 1357, 10 Mart. 299 sol, den vogteweicz und kes, als daz von alter herkomen ist. Und uber daz, daz vorgenant ist, sol der vorgenant unser herr — — kein bet, stewr, gab, reht, gewonheit oder keinerley beswerung uf die egenanten unser lewt und gut seczen oder immer gevordern oder von in nemen, und darumb sullen in unser arm lewt in der egenanten gegende gesezzen ier- lichen in daz obgenante ampt gen Herspruk 50 pfunt haller antwurten und bezaln, halbe zu s. Michahels tag und halbe zu s. Walburgen tag, und di vorgenanten haller sullen getrew- lich uf die gut geteilt und gelegt werden, darnach und si gut sint und igliches mer oder minner getragen mag; und uber daz sol uns unser vorgenanter herre, sein egenanten nach- kumen und amptlewt bey allen unsern rehten und freiheit behalten und lazzen beleiben, auzgenumen dez halsgerihts oder andrer gerihte, als di von alter herkumen sint. Und wanne der vorgenant unser herr uns und unserm closter solche genade getan hat, darumb daz uns und unserm closter furbazhin alleweg unser reht ganczz gult nach unsers salbuchs sag von allen unsern guten in der obgenanten gegende ierlichen werden, und ob sich dez iemant widersaczt, den sullen unser amptlewt darzu twingen und halden und, wo in daz zu swere wurde, so sullen in dez vorgenanten unsers herren — — amptlewt zu dem Hohenstein und zu Herspruk ernstlich und getrewlich darzu geholffen sein. Ez sol auch der vorgenant unser herre und sein egenanten nachkumen kein unser gut oder keinerley reht daruf niemant geben, leihen, verseczen oder verkumern, darvon uns und unserm closter schade an unserm rehten, gulten oder nuczen komen moht. Ez sol ouch kein unser lewt oder gut fur den obgenanten unsern herren, sein nachkumen, kunig zu Beheim, oder ampt- lewt pfant oder pfantber niht sein, noch fur niemant anders, danne fur uns und unser closter — —. Der brief ist geben — — 1357 iar an dem nehsten freytag vor dem suntag in der vasten, so man singet Oculi. Orig. cum sigillo abbatis, oblongo, et conventus, rotundo, de cera comm. in press. perg. Pragac in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1174 n. 174. 540) 1357, 10 Mart. Sulzbach. Karolus imperator et rex monasterium monialium ord. s. Ben. in Bergen („Pergen“), dioc. Eysteten., in suam et successorum suorum, regum Bohemiae, recipit protectionem (vide chartam praecedentem, cuius tenor hic mutatis mutandis iteratur). „bekennen." „Mit urchunde dicz briefes, versigelt mit unserm keiserlichen maiestatinsigel, der geben ist zu Sulczbach — — 1357 iar am nehsten freytag vor dem suntag in der vasten, so man singet Oculi, unsrer reiche i. d. XI, u. d. keys. i. d. II iar.“ Insertum litteris Volkolt de Tanne, iudicis provincialis in Sulzbach, a. 1357, 19 Apr. datis, quae Mo- naci in archivo generali Bavariae asservantur, sign. Nürnberg Reichestadt fasc. 58. 541) 1357, 10 Mart. Sulzbach. Ulricus de Waldau („Woldawer“) castrum Schellenberg („Schellemberg“) cum eiusdem castri pertinentiis, quae Conradus dictus Dobrohost de Waldau („Woldawer“), frater ipsius,
Annus 1357, 10 Mart. 299 sol, den vogteweicz und kes, als daz von alter herkomen ist. Und uber daz, daz vorgenant ist, sol der vorgenant unser herr — — kein bet, stewr, gab, reht, gewonheit oder keinerley beswerung uf die egenanten unser lewt und gut seczen oder immer gevordern oder von in nemen, und darumb sullen in unser arm lewt in der egenanten gegende gesezzen ier- lichen in daz obgenante ampt gen Herspruk 50 pfunt haller antwurten und bezaln, halbe zu s. Michahels tag und halbe zu s. Walburgen tag, und di vorgenanten haller sullen getrew- lich uf die gut geteilt und gelegt werden, darnach und si gut sint und igliches mer oder minner getragen mag; und uber daz sol uns unser vorgenanter herre, sein egenanten nach- kumen und amptlewt bey allen unsern rehten und freiheit behalten und lazzen beleiben, auzgenumen dez halsgerihts oder andrer gerihte, als di von alter herkumen sint. Und wanne der vorgenant unser herr uns und unserm closter solche genade getan hat, darumb daz uns und unserm closter furbazhin alleweg unser reht ganczz gult nach unsers salbuchs sag von allen unsern guten in der obgenanten gegende ierlichen werden, und ob sich dez iemant widersaczt, den sullen unser amptlewt darzu twingen und halden und, wo in daz zu swere wurde, so sullen in dez vorgenanten unsers herren — — amptlewt zu dem Hohenstein und zu Herspruk ernstlich und getrewlich darzu geholffen sein. Ez sol auch der vorgenant unser herre und sein egenanten nachkumen kein unser gut oder keinerley reht daruf niemant geben, leihen, verseczen oder verkumern, darvon uns und unserm closter schade an unserm rehten, gulten oder nuczen komen moht. Ez sol ouch kein unser lewt oder gut fur den obgenanten unsern herren, sein nachkumen, kunig zu Beheim, oder ampt- lewt pfant oder pfantber niht sein, noch fur niemant anders, danne fur uns und unser closter — —. Der brief ist geben — — 1357 iar an dem nehsten freytag vor dem suntag in der vasten, so man singet Oculi. Orig. cum sigillo abbatis, oblongo, et conventus, rotundo, de cera comm. in press. perg. Pragac in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1174 n. 174. 540) 1357, 10 Mart. Sulzbach. Karolus imperator et rex monasterium monialium ord. s. Ben. in Bergen („Pergen“), dioc. Eysteten., in suam et successorum suorum, regum Bohemiae, recipit protectionem (vide chartam praecedentem, cuius tenor hic mutatis mutandis iteratur). „bekennen." „Mit urchunde dicz briefes, versigelt mit unserm keiserlichen maiestatinsigel, der geben ist zu Sulczbach — — 1357 iar am nehsten freytag vor dem suntag in der vasten, so man singet Oculi, unsrer reiche i. d. XI, u. d. keys. i. d. II iar.“ Insertum litteris Volkolt de Tanne, iudicis provincialis in Sulzbach, a. 1357, 19 Apr. datis, quae Mo- naci in archivo generali Bavariae asservantur, sign. Nürnberg Reichestadt fasc. 58. 541) 1357, 10 Mart. Sulzbach. Ulricus de Waldau („Woldawer“) castrum Schellenberg („Schellemberg“) cum eiusdem castri pertinentiis, quae Conradus dictus Dobrohost de Waldau („Woldawer“), frater ipsius,
Strana 300
300 Regesta Bohemiae et Moraviae. olim a Karolo imperatore, tunc Romanorum rege, tamquam a rege Bohemiae et eiusdem regni corona feudi titulo acceperat, eodem iure a corona regni Bohemiae dependere recognoscit, ita ut regi Bohemiae semper apertum esse debeat. „Der geben ist zu Sulczbach — — 1357 iare an dem nochsten freitag vor Oculi." Сор. sаеc. XV in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 487 n. 509. 542) 1357, 12 Mart. Hořeslavice. Expositio laneorum in Hořeslavice. Ego Bartossius dictus de Horzieslauicz t. p. fateor u., quod hominibus meis Welislao, Swankoni, Miksoni et successoribus eorum, ad me solummodo spectantibus, in eadem villa Horzieslauicz vendidi residencias eorum, domos cum agris duorum laneorum cum illa communi libertate seu voluntate, qua ceteri incole eiusdem ville coutuntur, pro centum grossis prag. gr. in iure emphiotetico, quod purch- recht dicitur, quo iure homines predicti prius in dicta villa caruerunt, de cetero perpetue sub tali censu tenendos, habendos et possidendos videlicet, quod de laneo 32 gr. in festo s. Georgii, totidem in festo s. Galli michi et successoribus meis singulis annis debeant censuare et quatuor pullos eciam singulis annis statim cum censu s. Galli. De alia vero solucione et omnibus laboribus scilicet messe, falcacione pratorum, cultura agrorum et aliis quibuscumque laboribus liberi permanentes et exempti preter steuram regiam, cum in tota terra Bohemie fuerit indicta, tunc sive dominus abbas Wilemouensis me vel posteros meos ad summam seu pactam cum collectoribus ordinatam susceperit sive non, predicti homines et successores eorum datis michi vel posteris meis de laneo per 26 grossos, a steurariis securi permanebunt. — — Datum in Horzieslauicz a. d. 1357 in die s. Gregorii pape. Orig. cum 2 sig. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo monasterii Břevnoviensis sign. BIX 259. Sigilla: 1) pro clenodio calcar; S. BARTOSSII -D- HORISLAWICZ. 2) in scuto sign. Sedláček, Českomor. heraldika II p. 109; H ANCONIS - DE CZHIHOSC 1I. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. VI p. 410 n. 31. 543) 1357, 17 Mart. Avinione. Innocentius papa VI Johanni Paduano decano ecclesiae Vissegradensis, sedis apostolicae nuntio, mandat, quo modo fructus beneficiorum ecclesiasticorum, camerae apostolicae reservati, in regno Bohemiae et partibus adiacentibus exigi debeant. „Nuper necessitatum multiplicium onera.“ „Datum Auinione XVI kal. aprilis anno quinto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 228 n. 569 e registris archivi Vaticani. 544) 1357, 17 Mart. Olomouc. De ecclesia in Hostín. Heinricus decanus ecclesie Cremsirensis et officialis curie Olomucensis vobis dominis N. in Vrbau et N. sancti Nicolai in Snoyma ecclesiarum plebanis committimus, quatenus nob. vv. Johannem, Heinricum et Smilonem fratres de
300 Regesta Bohemiae et Moraviae. olim a Karolo imperatore, tunc Romanorum rege, tamquam a rege Bohemiae et eiusdem regni corona feudi titulo acceperat, eodem iure a corona regni Bohemiae dependere recognoscit, ita ut regi Bohemiae semper apertum esse debeat. „Der geben ist zu Sulczbach — — 1357 iare an dem nochsten freitag vor Oculi." Сор. sаеc. XV in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 487 n. 509. 542) 1357, 12 Mart. Hořeslavice. Expositio laneorum in Hořeslavice. Ego Bartossius dictus de Horzieslauicz t. p. fateor u., quod hominibus meis Welislao, Swankoni, Miksoni et successoribus eorum, ad me solummodo spectantibus, in eadem villa Horzieslauicz vendidi residencias eorum, domos cum agris duorum laneorum cum illa communi libertate seu voluntate, qua ceteri incole eiusdem ville coutuntur, pro centum grossis prag. gr. in iure emphiotetico, quod purch- recht dicitur, quo iure homines predicti prius in dicta villa caruerunt, de cetero perpetue sub tali censu tenendos, habendos et possidendos videlicet, quod de laneo 32 gr. in festo s. Georgii, totidem in festo s. Galli michi et successoribus meis singulis annis debeant censuare et quatuor pullos eciam singulis annis statim cum censu s. Galli. De alia vero solucione et omnibus laboribus scilicet messe, falcacione pratorum, cultura agrorum et aliis quibuscumque laboribus liberi permanentes et exempti preter steuram regiam, cum in tota terra Bohemie fuerit indicta, tunc sive dominus abbas Wilemouensis me vel posteros meos ad summam seu pactam cum collectoribus ordinatam susceperit sive non, predicti homines et successores eorum datis michi vel posteris meis de laneo per 26 grossos, a steurariis securi permanebunt. — — Datum in Horzieslauicz a. d. 1357 in die s. Gregorii pape. Orig. cum 2 sig. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo monasterii Břevnoviensis sign. BIX 259. Sigilla: 1) pro clenodio calcar; S. BARTOSSII -D- HORISLAWICZ. 2) in scuto sign. Sedláček, Českomor. heraldika II p. 109; H ANCONIS - DE CZHIHOSC 1I. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. VI p. 410 n. 31. 543) 1357, 17 Mart. Avinione. Innocentius papa VI Johanni Paduano decano ecclesiae Vissegradensis, sedis apostolicae nuntio, mandat, quo modo fructus beneficiorum ecclesiasticorum, camerae apostolicae reservati, in regno Bohemiae et partibus adiacentibus exigi debeant. „Nuper necessitatum multiplicium onera.“ „Datum Auinione XVI kal. aprilis anno quinto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 228 n. 569 e registris archivi Vaticani. 544) 1357, 17 Mart. Olomouc. De ecclesia in Hostín. Heinricus decanus ecclesie Cremsirensis et officialis curie Olomucensis vobis dominis N. in Vrbau et N. sancti Nicolai in Snoyma ecclesiarum plebanis committimus, quatenus nob. vv. Johannem, Heinricum et Smilonem fratres de
Strana 301
Annus 1357, 10—20 Mart. 301 Bukowein ab excommunicacione, racione contumacie ad instanciam d. Vlrici plebani ecclesie in Hostings per nos in eos lata, recepto prius ab eis ad sancta Dei evangelia de parendo iuri iuramento, auctoritate nostra, qua vos in hac parte fungi volumus, absolvatis, iniun- gentes ipsis — —, quod de cetero a Jacobo olim plebano ecclesie in Radosczicz et aliis, qui nomine suo in Hostings divina prophanat, divina non audiant nec ipsis adhereant — — sed eos amoveant et dictum d. Vlricum verum plebanum ecclesie in Hostings, auctoritate ordi- naria institutum et confirmatum, pacifica possessione dicte sue ecclesie gaudere permittant — — Et eosdem in singulis ecclesiis, in quibus excommunicati denunciati fuerint, abso- lutos, si cum diligencia requirant, vestris litteris nunciari committatis. Datum Olomucz a. d. 1357 die XVII m. marcii. Insertum litteria Nicolai in Vrbovec et Richbini s. Nicolai Znojmensis ecclesiarum rectorum de a. 1357, 26 Mart. (vide n. 549). 545) 1357, Mart. Karolus imperator et rex Pragam revenit. Litterae Karoli imperatoris et regis a. 1357, 20, 27 Mart. Pragae, 26 Mart. — 1 Apr. in Karlštejn, 1—16 Apr. Pragae datae sunt. In eisdem chartis commemorantur testes Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis, Fridericus Ratisponensis et Theodericus Mindensis episcopi, Venceslaus Saxoniae, Petrus Bor- bonensis, Bolco Falkenbergensis, Johannes et Henricus Magnopolenses, Bolco Opoliensis, Johannes Opaviae, Conradus Olesnicensis, Barnym Stetinensis, Przimislaus Tessinensis duces, Burghardus burggravius Magdebur- gensis, magister curiae, Ludvicus de Oettingen, Petrus de Aarberg, Johannes de Retz, Albertus de Anhalt, Jacobus de Fürstenberg, Egeno de Freiburg, Albertus de Buchheim comites, Burghardus Mönch de Landskron, Sbynco de Hasenburg, Busco de Velhartice, Hasco de Zvířetice nobiles; Reg. imp. VIII 2634, 2637, 2639, 2640. Johannes episcopus Lutomislensis, aulae imperialis cancellarius ib. 2639, 2640. 546) 1357, 20 Mart. Břevnov. Stephanus Pragensis et Olomucensis ecclesiarum canonicus postillam fr. Nicolai de Lira — — postillam fratris Nicolay de Lyra super tota legat monasterio Břevnoviensi. byblia in quatuor voluminibus conprehensam, quam magnis sumptibus et laboribus com- paravi, monasterio Brewnow prope Pragam, ord. s. Benedicti, lego et dono taliter, quod fratres dicti monasterii annis singulis imperpetuum, anno nunc currenti incipiendo, cum vigiliis, campanarum compulsacione, missa defunctorum et aliis cerimoniis, in talibus per eos fieri consuetis, peragere debeant quatuor aniversarios, unum pro anima mea, dum ab hac vita migravero, medio tamen tempore teneri volo aniversarium pro omnibus consan- quineis meis et aliis fidelibus defunctis, quem pono primo die mensis marcii, secundum pro anima Johannis patris mei, qui cadit in die b. Marci ew., quem ob reverenciam festi poterunt anticipare vel die sequenti post festum explere, tercium vero pro anima matris mee Tworzislave, qui cadit in vigilia b. Nicolai conf., et quartum et ultimum pro omnibus
Annus 1357, 10—20 Mart. 301 Bukowein ab excommunicacione, racione contumacie ad instanciam d. Vlrici plebani ecclesie in Hostings per nos in eos lata, recepto prius ab eis ad sancta Dei evangelia de parendo iuri iuramento, auctoritate nostra, qua vos in hac parte fungi volumus, absolvatis, iniun- gentes ipsis — —, quod de cetero a Jacobo olim plebano ecclesie in Radosczicz et aliis, qui nomine suo in Hostings divina prophanat, divina non audiant nec ipsis adhereant — — sed eos amoveant et dictum d. Vlricum verum plebanum ecclesie in Hostings, auctoritate ordi- naria institutum et confirmatum, pacifica possessione dicte sue ecclesie gaudere permittant — — Et eosdem in singulis ecclesiis, in quibus excommunicati denunciati fuerint, abso- lutos, si cum diligencia requirant, vestris litteris nunciari committatis. Datum Olomucz a. d. 1357 die XVII m. marcii. Insertum litteria Nicolai in Vrbovec et Richbini s. Nicolai Znojmensis ecclesiarum rectorum de a. 1357, 26 Mart. (vide n. 549). 545) 1357, Mart. Karolus imperator et rex Pragam revenit. Litterae Karoli imperatoris et regis a. 1357, 20, 27 Mart. Pragae, 26 Mart. — 1 Apr. in Karlštejn, 1—16 Apr. Pragae datae sunt. In eisdem chartis commemorantur testes Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis, Fridericus Ratisponensis et Theodericus Mindensis episcopi, Venceslaus Saxoniae, Petrus Bor- bonensis, Bolco Falkenbergensis, Johannes et Henricus Magnopolenses, Bolco Opoliensis, Johannes Opaviae, Conradus Olesnicensis, Barnym Stetinensis, Przimislaus Tessinensis duces, Burghardus burggravius Magdebur- gensis, magister curiae, Ludvicus de Oettingen, Petrus de Aarberg, Johannes de Retz, Albertus de Anhalt, Jacobus de Fürstenberg, Egeno de Freiburg, Albertus de Buchheim comites, Burghardus Mönch de Landskron, Sbynco de Hasenburg, Busco de Velhartice, Hasco de Zvířetice nobiles; Reg. imp. VIII 2634, 2637, 2639, 2640. Johannes episcopus Lutomislensis, aulae imperialis cancellarius ib. 2639, 2640. 546) 1357, 20 Mart. Břevnov. Stephanus Pragensis et Olomucensis ecclesiarum canonicus postillam fr. Nicolai de Lira — — postillam fratris Nicolay de Lyra super tota legat monasterio Břevnoviensi. byblia in quatuor voluminibus conprehensam, quam magnis sumptibus et laboribus com- paravi, monasterio Brewnow prope Pragam, ord. s. Benedicti, lego et dono taliter, quod fratres dicti monasterii annis singulis imperpetuum, anno nunc currenti incipiendo, cum vigiliis, campanarum compulsacione, missa defunctorum et aliis cerimoniis, in talibus per eos fieri consuetis, peragere debeant quatuor aniversarios, unum pro anima mea, dum ab hac vita migravero, medio tamen tempore teneri volo aniversarium pro omnibus consan- quineis meis et aliis fidelibus defunctis, quem pono primo die mensis marcii, secundum pro anima Johannis patris mei, qui cadit in die b. Marci ew., quem ob reverenciam festi poterunt anticipare vel die sequenti post festum explere, tercium vero pro anima matris mee Tworzislave, qui cadit in vigilia b. Nicolai conf., et quartum et ultimum pro omnibus
Strana 302
302 Regesta Bohemiae et Moraviac. hiis, quibus quocunque modo obligatus existo, quem statuo prima die mensis iulii. In pre- dictis autem aniversariis et ipsorum quolibet quilibet presbiter de conventu monasterii predicti in missa, quam eodem die leget, apponet collectam pro anima illius seu illorum, pro quo seu quibus idem aniversarius tunc peragetur. Volo eciam et ordino, quod in quo- libet predictorum aniversariorum fratres predicti monasterii pro pitancia habeant mediam sexagenam gr. prag. et, quia huiusmodi pitancie annuatim ad duas sexagenas gr. prag. ascendunt, unam sexagenam d. Prziedborius abbas, qui nunc est, et sui successores — — in festo b. Georgii, aliam vero sexagenam conventus in festo s. Galli annis singulis pitan- ciario monasterii prefati — — dabunt et dare tenebuntur et debent, quavis excepcione seu excusacione cessante. Ceterum cum ex studio ipsi fratres mercari poterunt sciencie margaritam, eapropter dispono et ordino, quod predicta quatuor volumina, nisi urgentissima necessitate monasterii occurente, ab ipso alienari non possint, que si alienarentur, eciam necessitate premissa interveniente, anniversarios prefatos ipsi fratres nichilominus sic, ut superius exprimitur, inconcusse observabunt et observare tenebuntur. — — Actum in mona- sterio memorato a. d. 1357, die XX mensis marcii. Nos quoque Prziedborius abbas, Hody- slaus prior totusque conventus monasterii predicti gratitudinem, affeccionem et benivolenciam d. Stephani predicti, quas habet ad nos et monasterium nostrum, sollicite pensantes, ut eciam alii ad faciendum similia invitentur, — — omnia et singula superius expressata, ordinata, facta et disposita bona fide et sine dolo ac sub puritate nostri ordinis ad unguem perhenniter observare et adimplere promittimus et spondemus. — — Actum anno, mense, die et loco predictis. Orig. cum 3 sig., quorum 3) deest, in press. perg. Pragae in archivo Musei Nat. Sigilla: 1), 2) ex longo rotunda de cera communi; HI TEPHANI-CANOICI - OLOMVCEN - ECLESII; IIIJE- BRIIOVIENIII. — Extr. Schramm, Stud. u. Mitt. a. d. Ben. Orden III p. 298. 547) 1357, 24 Mart. Avinione. Johannes de Silvis, decanus s. Agricoli Avinionensis, executor per litteras apostolicas deputatus, Benedictum dictum Benessium Honconis de Zdanicz de parochiali ecclesia in Malín („Malina“) investitum esse pronuntiat et prohibet, ne dicta ecclesia in Malín a monasterio Sedlecensi („in Sedlecz“) et Henrico dicto Lepore longius detineatur, quocirca Arnesto archi- episcopo Pragensi universisque personis ecclesiasticis Pragensis diocesis mandat, ut litteras mandatum apostolicum continentes (vide n. 524) in ecclesia Pragensi et in ecclesia in Malín, si commode fieri possit, alioquin in aliis locis vicinis publicari faciant ipsumque Benedictum in possessionem ecclesiae in Malín inducant, eidemque per „iudicem, iuratos sive scabinos ac civitatem sive universitatem opidi in Monte Chutnis, dicte Pragensis diocesis, ac parrochianos, decimatores, censuarios, colonos ac omnes subditos ecclesie predicte“ de omnibus proventibus responderi debet. Satisfactio, cuius taxatio in litteris apostolicis continetur, eidem Benedicto infra trium mensium spatium impendi debet: Ceterum cum ad execucionem ulterius faciendam
302 Regesta Bohemiae et Moraviac. hiis, quibus quocunque modo obligatus existo, quem statuo prima die mensis iulii. In pre- dictis autem aniversariis et ipsorum quolibet quilibet presbiter de conventu monasterii predicti in missa, quam eodem die leget, apponet collectam pro anima illius seu illorum, pro quo seu quibus idem aniversarius tunc peragetur. Volo eciam et ordino, quod in quo- libet predictorum aniversariorum fratres predicti monasterii pro pitancia habeant mediam sexagenam gr. prag. et, quia huiusmodi pitancie annuatim ad duas sexagenas gr. prag. ascendunt, unam sexagenam d. Prziedborius abbas, qui nunc est, et sui successores — — in festo b. Georgii, aliam vero sexagenam conventus in festo s. Galli annis singulis pitan- ciario monasterii prefati — — dabunt et dare tenebuntur et debent, quavis excepcione seu excusacione cessante. Ceterum cum ex studio ipsi fratres mercari poterunt sciencie margaritam, eapropter dispono et ordino, quod predicta quatuor volumina, nisi urgentissima necessitate monasterii occurente, ab ipso alienari non possint, que si alienarentur, eciam necessitate premissa interveniente, anniversarios prefatos ipsi fratres nichilominus sic, ut superius exprimitur, inconcusse observabunt et observare tenebuntur. — — Actum in mona- sterio memorato a. d. 1357, die XX mensis marcii. Nos quoque Prziedborius abbas, Hody- slaus prior totusque conventus monasterii predicti gratitudinem, affeccionem et benivolenciam d. Stephani predicti, quas habet ad nos et monasterium nostrum, sollicite pensantes, ut eciam alii ad faciendum similia invitentur, — — omnia et singula superius expressata, ordinata, facta et disposita bona fide et sine dolo ac sub puritate nostri ordinis ad unguem perhenniter observare et adimplere promittimus et spondemus. — — Actum anno, mense, die et loco predictis. Orig. cum 3 sig., quorum 3) deest, in press. perg. Pragae in archivo Musei Nat. Sigilla: 1), 2) ex longo rotunda de cera communi; HI TEPHANI-CANOICI - OLOMVCEN - ECLESII; IIIJE- BRIIOVIENIII. — Extr. Schramm, Stud. u. Mitt. a. d. Ben. Orden III p. 298. 547) 1357, 24 Mart. Avinione. Johannes de Silvis, decanus s. Agricoli Avinionensis, executor per litteras apostolicas deputatus, Benedictum dictum Benessium Honconis de Zdanicz de parochiali ecclesia in Malín („Malina“) investitum esse pronuntiat et prohibet, ne dicta ecclesia in Malín a monasterio Sedlecensi („in Sedlecz“) et Henrico dicto Lepore longius detineatur, quocirca Arnesto archi- episcopo Pragensi universisque personis ecclesiasticis Pragensis diocesis mandat, ut litteras mandatum apostolicum continentes (vide n. 524) in ecclesia Pragensi et in ecclesia in Malín, si commode fieri possit, alioquin in aliis locis vicinis publicari faciant ipsumque Benedictum in possessionem ecclesiae in Malín inducant, eidemque per „iudicem, iuratos sive scabinos ac civitatem sive universitatem opidi in Monte Chutnis, dicte Pragensis diocesis, ac parrochianos, decimatores, censuarios, colonos ac omnes subditos ecclesie predicte“ de omnibus proventibus responderi debet. Satisfactio, cuius taxatio in litteris apostolicis continetur, eidem Benedicto infra trium mensium spatium impendi debet: Ceterum cum ad execucionem ulterius faciendam
Strana 303
Annus 1357, 20—24 Mart. 303 arduis nostris et ecclesie nostre predicte prepediti negociis procedere nequeamus, ven. in Chr. patribus et dominis Vesprimiensis, Strigoniensis, Iauriensis, Mindensis, Luthomislensis, Olomucensis episcopis, nec non Gradicensis prope Olomucz, Zaburdouicensis prope Brunnam, Lucensis, in Trzebitz, in Oppatouicz, in Wilemow, Brewnouiensis, in Podlazicz, in Porta Apostolorum, in Cladrub, Strahouiensis, in Gradiscz Monachorum, in Sacro Campo, in Milewsk abbatibus, Wyssegradensis, Melnicensis, Lithomericensis, Chotyessowiensis, Lunoui- censis, Cunicensis, Doxanensis, s. Martini Pozoniensis, in Wrchlab, in Policz, in Bru- mow, in Reyhrad, in Bogyscz, in Noua Civitate prepositis ac in castro Pragensi Omnium sanctorum, s. Egidii, Boleslauiensis, Wratislauiensis, Ratisponensis, Maydburgensis decanis, Gradicensis, Belinensis, Boleslauiensis, Curimensis, Pylznensis, Znoymensis, Lutomericensis, Zacensis, Horsouiensis archidiaconis, Pragensis, Strigoniensis, Olomucensis, Wratislauiensis, Patauiensis, Vesprimiensis ac Luthomislensis dioc., nec non in Curim, in Antiqua Colonia, in Kbel, in Cozlano, in Lutomericz, in Verona, in Pylzna, in civitate Pragensi s. Galli, s. Marie in Leta curia et in Lacu, s. Valentini, s. Michaelis, s. Castuli, s. Nicolai in foro Pullorum, in Zdanicz, in Ossicz, in Libczan, in Dobrzenicz, in Cratonoh, in Stara Woda, in Chlumecz, in Bydzow, in Wapno, in Coles, in Semnicz, in Semin, in Cladrub, in Prze- lucz, in Bohdancz, in Rossicz, in Hermanni Civitate, in Trzebussicz, in Dassicz, in Hosto- uicz, in Tinecz, in Hrziedicz, in Honbicz, in Stolan ad s. Marcum, in Holicz, in Lan, in Chrudim, in Bohemicali Broda, in Wyczemillicz, in Ronow, in Habr, in Secz, in Herz- manicz, in Starcocz, in Turkouicz, in Dobrusca, in Kostelecz, in Choczna, in Wodyerad, in Vgest, in Bozidom, in Jenissowicz, in Chrustowicz, in Comarow, in Morawan, in Babicz, in Luss, in Luzecz, in Zyehun, in San, in Mestecz Regis, in Slapanow, in Lossano, in Domasyn, in Naczieracz, in Jenyn, in Brzyeznycz, in Semislicz, in Lissa, in Libicz, in Libichowicz, s. Spiritus, s. Petri et s. Wenceslai in Hradecz, in Horzimyeves, in Cunyeticz, in Prauonin, in Drzietecz, in Nechanicz, in Ewanouicz, in Kninicz, in Czuitauia, in Alta Muta et in Bozkouicz ecclesiarum rectoribus seu plebanis vel eorum vices gerentibus, Pra- gensis, Olomucensis et Luthomislensis dioc., quibus omnibus et eorum cuilibet in solidum super execucione dicti mandati apostolici atque nostri in hac parte tenore presencium com- mittimus vices nostras, donec eas ad nos duxerimus revocandas, — — districte precipiendo mandamus, quatenus vos aut ipsi vel eorum alter, qui pro parte dicti Benedicti requisiti fueritis seu fuerint, ad ipsas Pragensem et in Malina ecclesias, si quoquo modo secure ibidem pervenire poteritis seu poterint, personaliter accedatis seu accedant, alter vestrum in pre- missis altero minime expectato seu alter per alterum se non excusando, alioquin in vicinis locis, ubi fuerit oportunum, et aliis locis ac monasteriis et ecclesiis et conventibus vestris pre- fatas literas apostolicas et instrumenta sentenciarum et taxacionum et huiusmodi nostrum processum ipsis abbati, conventui et Henrico et aliis, quorum interest, aut qui sua credi- derint interesse, in ecclesia in Malina ac in locis circumvicinis et ecclesiis ac monasteriis seu locis vestris et aliis locis oportunis, ubi, quando expediens fuerit, ita, quod verisimile sit, ut predictorum noticia possit ad vos et ad ipsos pervenire, denunccietis seu denunccient,
Annus 1357, 20—24 Mart. 303 arduis nostris et ecclesie nostre predicte prepediti negociis procedere nequeamus, ven. in Chr. patribus et dominis Vesprimiensis, Strigoniensis, Iauriensis, Mindensis, Luthomislensis, Olomucensis episcopis, nec non Gradicensis prope Olomucz, Zaburdouicensis prope Brunnam, Lucensis, in Trzebitz, in Oppatouicz, in Wilemow, Brewnouiensis, in Podlazicz, in Porta Apostolorum, in Cladrub, Strahouiensis, in Gradiscz Monachorum, in Sacro Campo, in Milewsk abbatibus, Wyssegradensis, Melnicensis, Lithomericensis, Chotyessowiensis, Lunoui- censis, Cunicensis, Doxanensis, s. Martini Pozoniensis, in Wrchlab, in Policz, in Bru- mow, in Reyhrad, in Bogyscz, in Noua Civitate prepositis ac in castro Pragensi Omnium sanctorum, s. Egidii, Boleslauiensis, Wratislauiensis, Ratisponensis, Maydburgensis decanis, Gradicensis, Belinensis, Boleslauiensis, Curimensis, Pylznensis, Znoymensis, Lutomericensis, Zacensis, Horsouiensis archidiaconis, Pragensis, Strigoniensis, Olomucensis, Wratislauiensis, Patauiensis, Vesprimiensis ac Luthomislensis dioc., nec non in Curim, in Antiqua Colonia, in Kbel, in Cozlano, in Lutomericz, in Verona, in Pylzna, in civitate Pragensi s. Galli, s. Marie in Leta curia et in Lacu, s. Valentini, s. Michaelis, s. Castuli, s. Nicolai in foro Pullorum, in Zdanicz, in Ossicz, in Libczan, in Dobrzenicz, in Cratonoh, in Stara Woda, in Chlumecz, in Bydzow, in Wapno, in Coles, in Semnicz, in Semin, in Cladrub, in Prze- lucz, in Bohdancz, in Rossicz, in Hermanni Civitate, in Trzebussicz, in Dassicz, in Hosto- uicz, in Tinecz, in Hrziedicz, in Honbicz, in Stolan ad s. Marcum, in Holicz, in Lan, in Chrudim, in Bohemicali Broda, in Wyczemillicz, in Ronow, in Habr, in Secz, in Herz- manicz, in Starcocz, in Turkouicz, in Dobrusca, in Kostelecz, in Choczna, in Wodyerad, in Vgest, in Bozidom, in Jenissowicz, in Chrustowicz, in Comarow, in Morawan, in Babicz, in Luss, in Luzecz, in Zyehun, in San, in Mestecz Regis, in Slapanow, in Lossano, in Domasyn, in Naczieracz, in Jenyn, in Brzyeznycz, in Semislicz, in Lissa, in Libicz, in Libichowicz, s. Spiritus, s. Petri et s. Wenceslai in Hradecz, in Horzimyeves, in Cunyeticz, in Prauonin, in Drzietecz, in Nechanicz, in Ewanouicz, in Kninicz, in Czuitauia, in Alta Muta et in Bozkouicz ecclesiarum rectoribus seu plebanis vel eorum vices gerentibus, Pra- gensis, Olomucensis et Luthomislensis dioc., quibus omnibus et eorum cuilibet in solidum super execucione dicti mandati apostolici atque nostri in hac parte tenore presencium com- mittimus vices nostras, donec eas ad nos duxerimus revocandas, — — districte precipiendo mandamus, quatenus vos aut ipsi vel eorum alter, qui pro parte dicti Benedicti requisiti fueritis seu fuerint, ad ipsas Pragensem et in Malina ecclesias, si quoquo modo secure ibidem pervenire poteritis seu poterint, personaliter accedatis seu accedant, alter vestrum in pre- missis altero minime expectato seu alter per alterum se non excusando, alioquin in vicinis locis, ubi fuerit oportunum, et aliis locis ac monasteriis et ecclesiis et conventibus vestris pre- fatas literas apostolicas et instrumenta sentenciarum et taxacionum et huiusmodi nostrum processum ipsis abbati, conventui et Henrico et aliis, quorum interest, aut qui sua credi- derint interesse, in ecclesia in Malina ac in locis circumvicinis et ecclesiis ac monasteriis seu locis vestris et aliis locis oportunis, ubi, quando expediens fuerit, ita, quod verisimile sit, ut predictorum noticia possit ad vos et ad ipsos pervenire, denunccietis seu denunccient,
Strana 304
304 Regesta Bohemiae et Moraviae. legatis seu legi faciatis seu faciant, et publicare procuretis seu procurent ac dictum Bene- dictum vel eius procuratorem pro eo ad dictam ecclesiam in Malina et corporalem ipsius possessionem recipi et admitti faciatis, ipsique Benedicto vel dicto eius procuratori pro eo possessionem dicte ecclesie sue, ut moris est, assignare procuretis et procurent sibique faciatis seu faciant de ipsius ecclesie fructibus, redditibus, proventibus, iuribus et obvencio- nibus universis integre responderi, et abbatem, conventum ac Henricum predictos et quem- cunque alium detentorem a dicta ecclesia in Malina studeatis seu studeant amovere ac de fructibus, redditibus, proventibus, iuribus et obvencionibus universis de dicta ecclesia in Malina a dicte mote litis tempore per abbatem, conventum et Henricum prefatos inde- bite, ut predicitur, perceptis et florenorum summa, in quibus sunt Benedicto supradicto per dictum dominum auditorem condempnati, eidem Benedicto vel eius procuratori pro eo faciatis seu faciant abbatem, conventum et Henricum memoratos plenam et integram satis- faccionem impendi, ut superius est expressum, et ab impedimento, turbacione et contra- diccione predictis desisti faciatis et faciant ac cessare, mandatum nostrum huiusmodi, ymmo verius apostolicum, ac omnia et singula supradicta et alia plenarie et fideliter exequendo iuxta traditam seu directam a sede apostolica nobis formam. — — Per processum autem nostrum huiusmodi nolumus nec intendimus nostris in aliquo preiudicare collegis, quin ipsi vel eorum alter, servato tamen hoc nostro processu, possint in huiusmodi negocio procedere iuxta ipsarum literarum apostolicarum continenciam et tenorem, prout eis vel eorum alteri visum fuerit expedire. Fidem nobis nichilominus vestre execucionis fideliter faciatis et faciant vestrorum et ipsorum presentibus appensione sigillorum vel aliis vestris et ipsorum paten- tibus literis seu publicis instrumentis, quod vobis et ipsis districte precipiendo mandamus sub penis supradictis. In quorum omnium testimonium hunc nostrum processum per sub- scriptos notarios publicos scribi et publicari mandavimus et in hanc formam publicam redigi fecimus et sigilli nostri appensione muniri. Datum et actum Auinione in cimiterio s. Agricoli presentibus discr. vv. dd. Petro Vitalis, presbytero beneficiato in eccl. s. Agricoli, Guillelmo Rembaldi, presbytero familiari predicti d. decani s. Agricoli Auinionensis, Sdisslao Sdisslai de Rachow, Johanne Hertvici de Lhota et Wenceslao dicto Bratrzyei de Rzeczicz, presby- teris et clericis Prag. dioc., testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis, a. d. 1357, ind. decima, die XXIV mensis marcii, pontif. — — d. Innocencii — — pape VI a. quinto, hora quasi terciarum. Et ego Radslaus quondam Sulislay de Wolduch, clericus Prag. dioc., auctoritate imperiali publicus notarius, — — de verbo ad verbum legi et fideliter auscultavi et hic me manu propria subscripsi — —. Et ego Wissemirus quondam Welislai de Bohumilicz, clericus Prag. dioc., publicus imperiali auctoritate notarius, — — presens interfui eaque omnia et singula, aliis negociis occupatus, per alium scribi feci — — et hic me manu propria subscripsi — —. Orig. cum sigillo oblongo Johannis de Silvis de cera rubra communi impressa in fil. flavi rubrique coloris in archivo Schwarzenberg. Orlicensi, n. 56. — Edd. Čelakovský-Vojtíšek, Klášter Sedlecký P. 103 n. 5.
304 Regesta Bohemiae et Moraviae. legatis seu legi faciatis seu faciant, et publicare procuretis seu procurent ac dictum Bene- dictum vel eius procuratorem pro eo ad dictam ecclesiam in Malina et corporalem ipsius possessionem recipi et admitti faciatis, ipsique Benedicto vel dicto eius procuratori pro eo possessionem dicte ecclesie sue, ut moris est, assignare procuretis et procurent sibique faciatis seu faciant de ipsius ecclesie fructibus, redditibus, proventibus, iuribus et obvencio- nibus universis integre responderi, et abbatem, conventum ac Henricum predictos et quem- cunque alium detentorem a dicta ecclesia in Malina studeatis seu studeant amovere ac de fructibus, redditibus, proventibus, iuribus et obvencionibus universis de dicta ecclesia in Malina a dicte mote litis tempore per abbatem, conventum et Henricum prefatos inde- bite, ut predicitur, perceptis et florenorum summa, in quibus sunt Benedicto supradicto per dictum dominum auditorem condempnati, eidem Benedicto vel eius procuratori pro eo faciatis seu faciant abbatem, conventum et Henricum memoratos plenam et integram satis- faccionem impendi, ut superius est expressum, et ab impedimento, turbacione et contra- diccione predictis desisti faciatis et faciant ac cessare, mandatum nostrum huiusmodi, ymmo verius apostolicum, ac omnia et singula supradicta et alia plenarie et fideliter exequendo iuxta traditam seu directam a sede apostolica nobis formam. — — Per processum autem nostrum huiusmodi nolumus nec intendimus nostris in aliquo preiudicare collegis, quin ipsi vel eorum alter, servato tamen hoc nostro processu, possint in huiusmodi negocio procedere iuxta ipsarum literarum apostolicarum continenciam et tenorem, prout eis vel eorum alteri visum fuerit expedire. Fidem nobis nichilominus vestre execucionis fideliter faciatis et faciant vestrorum et ipsorum presentibus appensione sigillorum vel aliis vestris et ipsorum paten- tibus literis seu publicis instrumentis, quod vobis et ipsis districte precipiendo mandamus sub penis supradictis. In quorum omnium testimonium hunc nostrum processum per sub- scriptos notarios publicos scribi et publicari mandavimus et in hanc formam publicam redigi fecimus et sigilli nostri appensione muniri. Datum et actum Auinione in cimiterio s. Agricoli presentibus discr. vv. dd. Petro Vitalis, presbytero beneficiato in eccl. s. Agricoli, Guillelmo Rembaldi, presbytero familiari predicti d. decani s. Agricoli Auinionensis, Sdisslao Sdisslai de Rachow, Johanne Hertvici de Lhota et Wenceslao dicto Bratrzyei de Rzeczicz, presby- teris et clericis Prag. dioc., testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis, a. d. 1357, ind. decima, die XXIV mensis marcii, pontif. — — d. Innocencii — — pape VI a. quinto, hora quasi terciarum. Et ego Radslaus quondam Sulislay de Wolduch, clericus Prag. dioc., auctoritate imperiali publicus notarius, — — de verbo ad verbum legi et fideliter auscultavi et hic me manu propria subscripsi — —. Et ego Wissemirus quondam Welislai de Bohumilicz, clericus Prag. dioc., publicus imperiali auctoritate notarius, — — presens interfui eaque omnia et singula, aliis negociis occupatus, per alium scribi feci — — et hic me manu propria subscripsi — —. Orig. cum sigillo oblongo Johannis de Silvis de cera rubra communi impressa in fil. flavi rubrique coloris in archivo Schwarzenberg. Orlicensi, n. 56. — Edd. Čelakovský-Vojtíšek, Klášter Sedlecký P. 103 n. 5.
Strana 305
Annus 1357, 24—26 Mart. 305 548) 1357, 26 Mart. Dotalitium Agnetis de Wallsee, uxoris Jodoci de Rosenberg, constituitur. Ich — —, daz ich Raimprecht won Walsse, hauptman cze Chrems, und mein erben tun chunt gelobt und verhaisen han ze geben dem edlen meinem lieben ayden h. Josten won Rosen- berch czu meiner lieben tochter wron Agnesen, seiner viertinn, sechs hundert phunt phenning viener munzze ze rechter morgengab, als des landes recht ist ze Osterraich, und schol im dafür seczen und gevaldig machen auf meinem tail auf den dorfern Strunphinngen und Chreczleinsdorf sechczich phunt vinner phennig geltes also bescheindenlich: ist, daz mein sun noch meinem tode oder, ver meine chinden innehat, meiner thochter, ver Agnesen, irer swester, iren tail an dem drein vesten und an den guten, di ich ir versriben han, inantwurtent, das si der an chrig gewaltig viert, wenn das gesyecht, so sullen meinen sunen czehant di sechczig phunt geltes von meinem aiden und von meiner thochter ledig und vrey sein, daz si fürbas chein recht noch ansprach daran haben sullen. Wer aber — — daz mein tochter mit meinem aiden an erben verfuren und abiginge, venn dann ich odr mein sun meinem ayden von Rosnberch sechczich phunt geltes auf den gueten auzczaigen, di mein tochter und ier svester, di won Potendorf angehorent, daz er der an chrieg als gewaltig viert, als yener auf meinem aygenn dorfern, so sullen mier und meinen erben di sechczich phunt geltes auf meinen vorgenanten dorfern Strunphing und Chreczleinstorf awr so ledig und vrei sein, und schol dann mein aiden die sechczig phunt geltes innehaben und nuczzen mit allen rechten, eren und nuczen, so darczu gehort, unwerchumert uncz an sainen tode. Und nach sainem tode so sullen si hervider erben und gevallen auf menen chinde, da si dinchrecht hin erben und gewallen sullen. Und des cze urchund gib ich den brif mit mainen anhangendem insigel bevestent und bestetigt. Und ich Fridrich von Walse von Ens vergich, daz ich der tading zesampt meinem vetern parig und gewer bin, un verhaizze auch dafuer, daz meinem lieben swager h. Josten won Rosenberch alles das volfurt schol werden — — und han darumbe mein insigel an den brif gehangen. Der brief ist geben — — 1357 iare am suntag Iudica. Cоp. saec. XIV in copiario Rosenbergico, ms. monasterii Vallis s. Mariae fol. 65. — Extr. Emler, O rukop. priv. pánů z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 323 n. 77. 549) 1357, 26 Mart. Znojmo. Nicolaus in Vrbovec („Vrbaw“) vicearchidiaconus et Richbinus canonicus monasterii Lucensis, ord. Praem., et s. Nicolai Znojmensis („in Snoyma“) ecclesiarum plebani, litteris Henrici decani Cremsirensis et officialis curiae Olomucensis (vide superius n. 544), per Ulricum Wiser plebanum ecclesiae in Hostín („Hostings“) praesentatis, Johannem, Heinricum et Smilonem fratres de Bukowina citatos, cum prius tenorem dictarum litterarum ipsis vulgari lingua exposuissent et ipsi fratres se mandato dicti Henrici officialis parere velle promisissent, 20
Annus 1357, 24—26 Mart. 305 548) 1357, 26 Mart. Dotalitium Agnetis de Wallsee, uxoris Jodoci de Rosenberg, constituitur. Ich — —, daz ich Raimprecht won Walsse, hauptman cze Chrems, und mein erben tun chunt gelobt und verhaisen han ze geben dem edlen meinem lieben ayden h. Josten won Rosen- berch czu meiner lieben tochter wron Agnesen, seiner viertinn, sechs hundert phunt phenning viener munzze ze rechter morgengab, als des landes recht ist ze Osterraich, und schol im dafür seczen und gevaldig machen auf meinem tail auf den dorfern Strunphinngen und Chreczleinsdorf sechczich phunt vinner phennig geltes also bescheindenlich: ist, daz mein sun noch meinem tode oder, ver meine chinden innehat, meiner thochter, ver Agnesen, irer swester, iren tail an dem drein vesten und an den guten, di ich ir versriben han, inantwurtent, das si der an chrig gewaltig viert, wenn das gesyecht, so sullen meinen sunen czehant di sechczig phunt geltes von meinem aiden und von meiner thochter ledig und vrey sein, daz si fürbas chein recht noch ansprach daran haben sullen. Wer aber — — daz mein tochter mit meinem aiden an erben verfuren und abiginge, venn dann ich odr mein sun meinem ayden von Rosnberch sechczich phunt geltes auf den gueten auzczaigen, di mein tochter und ier svester, di won Potendorf angehorent, daz er der an chrieg als gewaltig viert, als yener auf meinem aygenn dorfern, so sullen mier und meinen erben di sechczich phunt geltes auf meinen vorgenanten dorfern Strunphing und Chreczleinstorf awr so ledig und vrei sein, und schol dann mein aiden die sechczig phunt geltes innehaben und nuczzen mit allen rechten, eren und nuczen, so darczu gehort, unwerchumert uncz an sainen tode. Und nach sainem tode so sullen si hervider erben und gevallen auf menen chinde, da si dinchrecht hin erben und gewallen sullen. Und des cze urchund gib ich den brif mit mainen anhangendem insigel bevestent und bestetigt. Und ich Fridrich von Walse von Ens vergich, daz ich der tading zesampt meinem vetern parig und gewer bin, un verhaizze auch dafuer, daz meinem lieben swager h. Josten won Rosenberch alles das volfurt schol werden — — und han darumbe mein insigel an den brif gehangen. Der brief ist geben — — 1357 iare am suntag Iudica. Cоp. saec. XIV in copiario Rosenbergico, ms. monasterii Vallis s. Mariae fol. 65. — Extr. Emler, O rukop. priv. pánů z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 323 n. 77. 549) 1357, 26 Mart. Znojmo. Nicolaus in Vrbovec („Vrbaw“) vicearchidiaconus et Richbinus canonicus monasterii Lucensis, ord. Praem., et s. Nicolai Znojmensis („in Snoyma“) ecclesiarum plebani, litteris Henrici decani Cremsirensis et officialis curiae Olomucensis (vide superius n. 544), per Ulricum Wiser plebanum ecclesiae in Hostín („Hostings“) praesentatis, Johannem, Heinricum et Smilonem fratres de Bukowina citatos, cum prius tenorem dictarum litterarum ipsis vulgari lingua exposuissent et ipsi fratres se mandato dicti Henrici officialis parere velle promisissent, 20
Strana 306
306 Regesta Bohemiae et Moraviae. ab excommunicationis sententia absolvunt. „In nomine Domini a. Anno — — 1357, ind. X, pontificatus — — d. Innocencii — — pape VI anno V die XXVI m. marcii hora quasi nona.“ „In quorum omnium et singulorum testimonium Vlricus antedictus, ibidem presens, sibi per me notarium publ. confici instrumentum peciit et sigillorum hon. vv. dd. Nicolai, Richbini prefatorum, Johannis in Bunnaw et Ottonis in Orena eccl. plebanis appensione com- muniri. Acta sunt hec in cimiterio ante ianuam versus curiam dotis eccl. s. Nicolai in Snoyma anno, ind. — —, quibus supra, presentibus vv. discr. et dd. Martino cappellano s. Achacii in Winchelberch et vicario in Reczpach, Johanne et Jenslino canonicis monasterii Lucensis, ord. predicti, et Hermanno vicar. ad s. Nicolaum, Nicolao rectore scolarum, Michahele cive in Snoyma, Kyliano de Stokstal, Nicolao de Snoyma, cursoribus, et Michahele dominorum de Bukowein famulo, presbyteris et laycis Olom. et Patauiensis dyoc. - —. Et ego Chunradus Chunradi de Eysenberg, cler. Neunburg. dyoc., publ. imper. auct. notarius — — fideliter consignavi." Orig. in archivo monasterii Geras., copia Pragae in diplomatario Musei Nat.; de 4 sig. in press. perg., 2) et 4) deperdita, 1) et 3) laesa. 550) 1357, 27 Mart. Karlštejn. Karolus imperator et rex in arce Karlstein capellam s. Insigniorum Dominicae passionis — — Sacratissimum Dominice passionis miste- et alteram b. Mariae Virg. erigit. rium et dignissima eiusdem insignia eos, qui preciosi sanguinis Dominici inestimabili precio ab eterne ruine precipitio sunt redempti, cordibus suis ardenter infigere, incessabiliter ado- rare et summe devotionis decet studiis assidue venerari — —. Sane recogitantes provide et illo, quo nobis ab alto conceditur, humilitatis recognoscentes affectu, nos Altissimo ad agendas gratias pre ceteris tanto magis obnoxios, quanto nos incomparabiliter pre cunctis per orbem regnantibus sue sublimavit dextera maiestatis, sola sui dignatione ad mundialis monarchie nos apicem exaltando, toto mentis desiderantes affectu, ut ab hodierna die inantea perpetuis temporibus in regno nostro Boemie Crucis alme, sanctissimorum quinque vulnerum, clavi, spongie, lancee et Dominice passionis memoria per Christi fideles et solito celebrior atque devotior habeatur, ad laudem et gloriam Trinitatis eterne et nominatim piissimi Redemptoris nostri, ad salutem nostram incarnati et passi, sueque crucis, vulnerum, clavi, spongie, lancee et salutifere passionis nec non aliorum insigniorum eius et totius militie celestis honorem in castro nostro Karlstein, quod funditus de novo construximus et nostri proprii nominis adiectione pro nostra maiori memoria duximus appellandum, ut videlicet Karlstein a Karolo nominetur, duas capellas, unam videlicet in honore et vocabulo gloriosissime Passionis et Insigniorum ipsorum, et aliam minorem, illi quasi contiguam, in honore gloriose semperque virginis genitricis Dei Marie, accedente ad hoc consensu benivolo ven. Arnesti Pragensis archiepiscopi, principis, et hon. Prziesconis decani, Plichte scolastici et capituli Pragensis ecclesie, devotorum nobis dilectorum, in nomine Christi Salvatoris
306 Regesta Bohemiae et Moraviae. ab excommunicationis sententia absolvunt. „In nomine Domini a. Anno — — 1357, ind. X, pontificatus — — d. Innocencii — — pape VI anno V die XXVI m. marcii hora quasi nona.“ „In quorum omnium et singulorum testimonium Vlricus antedictus, ibidem presens, sibi per me notarium publ. confici instrumentum peciit et sigillorum hon. vv. dd. Nicolai, Richbini prefatorum, Johannis in Bunnaw et Ottonis in Orena eccl. plebanis appensione com- muniri. Acta sunt hec in cimiterio ante ianuam versus curiam dotis eccl. s. Nicolai in Snoyma anno, ind. — —, quibus supra, presentibus vv. discr. et dd. Martino cappellano s. Achacii in Winchelberch et vicario in Reczpach, Johanne et Jenslino canonicis monasterii Lucensis, ord. predicti, et Hermanno vicar. ad s. Nicolaum, Nicolao rectore scolarum, Michahele cive in Snoyma, Kyliano de Stokstal, Nicolao de Snoyma, cursoribus, et Michahele dominorum de Bukowein famulo, presbyteris et laycis Olom. et Patauiensis dyoc. - —. Et ego Chunradus Chunradi de Eysenberg, cler. Neunburg. dyoc., publ. imper. auct. notarius — — fideliter consignavi." Orig. in archivo monasterii Geras., copia Pragae in diplomatario Musei Nat.; de 4 sig. in press. perg., 2) et 4) deperdita, 1) et 3) laesa. 550) 1357, 27 Mart. Karlštejn. Karolus imperator et rex in arce Karlstein capellam s. Insigniorum Dominicae passionis — — Sacratissimum Dominice passionis miste- et alteram b. Mariae Virg. erigit. rium et dignissima eiusdem insignia eos, qui preciosi sanguinis Dominici inestimabili precio ab eterne ruine precipitio sunt redempti, cordibus suis ardenter infigere, incessabiliter ado- rare et summe devotionis decet studiis assidue venerari — —. Sane recogitantes provide et illo, quo nobis ab alto conceditur, humilitatis recognoscentes affectu, nos Altissimo ad agendas gratias pre ceteris tanto magis obnoxios, quanto nos incomparabiliter pre cunctis per orbem regnantibus sue sublimavit dextera maiestatis, sola sui dignatione ad mundialis monarchie nos apicem exaltando, toto mentis desiderantes affectu, ut ab hodierna die inantea perpetuis temporibus in regno nostro Boemie Crucis alme, sanctissimorum quinque vulnerum, clavi, spongie, lancee et Dominice passionis memoria per Christi fideles et solito celebrior atque devotior habeatur, ad laudem et gloriam Trinitatis eterne et nominatim piissimi Redemptoris nostri, ad salutem nostram incarnati et passi, sueque crucis, vulnerum, clavi, spongie, lancee et salutifere passionis nec non aliorum insigniorum eius et totius militie celestis honorem in castro nostro Karlstein, quod funditus de novo construximus et nostri proprii nominis adiectione pro nostra maiori memoria duximus appellandum, ut videlicet Karlstein a Karolo nominetur, duas capellas, unam videlicet in honore et vocabulo gloriosissime Passionis et Insigniorum ipsorum, et aliam minorem, illi quasi contiguam, in honore gloriose semperque virginis genitricis Dei Marie, accedente ad hoc consensu benivolo ven. Arnesti Pragensis archiepiscopi, principis, et hon. Prziesconis decani, Plichte scolastici et capituli Pragensis ecclesie, devotorum nobis dilectorum, in nomine Christi Salvatoris
Strana 307
Annus 1357, 26—27 Mart. 307 fundavimus, construximus et sub multorum presentia principum, prelatorum, magnatum atque nobilium ab eodem archiepiscopo solempniter fecimus consecrari. Et ut in eisdem capellis et eciam in capella b. Nicolai, glor. pontificis, quam ibidem dudum fundavimus, perpetuo divinum agatur officium, quinque prebendas sacerdotales et canonicales pro pre- senti ordinandas, fundandas duximus et dotandas pro quinque canonicis presbiteris, qui in eisdem capellis vicissim officium ipsum peragant ordine subnotato: Sacerdotum quidem istorum unus, id est maior, appellabitur et erit decanus, sub quo ceteri quatuor erunt canonici, et ipse potestatem habebit eis mandandi, quomodo et quibus temporibus divina rite gerantur officia, que et ipse aget cum illis, et eorum negligentias et excessus corri- piendi ac modis congruis corrigendi. Presentationem vero seu ius presentandi ad decanatum et prebendas easdem nobis et successoribus nostris, regibus Boemie, perpetuo reservamus. Et ut nomen rei consonet, ad prebendas ipsas, utpote sacerdotales, aut quamvis earum, alium quam sacerdotem cuiuscunque inferioris ordinis non posse nec debere intendimus presentari. Et ut tam decanus quam ceteri quatuor canonici sacerdotes predicti, qui sunt et qui fuerint pro tempore, seu aliqui vel aliquis corundem nullum aliud penitus beneficium ecclesiasticum, quantumlibet simplex aut modicum, cum decanatu vel prebenda huiusmodi ullo modo valeat possidere et in decanatu et prebendis ipsis continuam absque fraude iugiter et precisam residentiam teneantur facere corporalem. — — Et quotiens decanatum ipsum per cessionem, obitum vel casum alium de premissis vacare contigerit, futurus decanus per nos et succes- sores nostros, reges Boemie, ..Pragensi archiepiscopo ad recipiendum animarum curam ab ipso, ceteri vero presbiteri eidem decano debeant presentari, archiepiscopus quoque decanum instituet et curam sibi animarum committet, decanus vero reliquos in canonicos instituet et simpliciter investiet sacerdotes. Denique in celebratione divinorum subscriptum statum, modum et ordinem decano et presbiteris antedictis et eorum successoribus perpetuo tradimus tradique et per archiepiscopum confirmari petimus observandum. Per singulos enim dies diluculo circa solis ortum in capella b. Marie convenient ad horas canonicas ordinate et devote dicendas, induti suppelliciis et mitras more canonicorum gestando chorales stabuntque et sedebunt alternatim divisi per choros, psalmodiam cum distincta pausatione et mediorum in versibus observatione legendo et vesperas similiter hora sua. Et has quidem dicent horas canonicas absque nota, quousque auctore Deo in ipsis et cum ipsis decem impleverimus numerum personarum. Dum autem numerum ipsum impleri continget, amodo in predicta capella glor. Virg. Marie aut, quotiens ad illam commode habere non possent accessum, in capella b. Nicolai singulas horas predictas sub nota reverenter et distincte canere tene- buntur, tres vero missas pro qualitate festivitatum seu necessitate temporum oportunas adminus per singulos dies decanus et canonici antedicti sine musica celebrare debebunt, duas in castro, unam videlicet in capella b. Marie, aliam in capella b. Nicolai et terciam in ecclesia filiali. Verumtamen in festivitatibus Conditoris nostri precipuis et alme Genitricis Dei perpetue virginis Marie nec non angelorum, Baptiste, apostolorum, patronorum, dedica- tionis ac omnibus diebus dominicis in capella b. Marie vel, si forte ad illam ipsis aliquo 20*
Annus 1357, 26—27 Mart. 307 fundavimus, construximus et sub multorum presentia principum, prelatorum, magnatum atque nobilium ab eodem archiepiscopo solempniter fecimus consecrari. Et ut in eisdem capellis et eciam in capella b. Nicolai, glor. pontificis, quam ibidem dudum fundavimus, perpetuo divinum agatur officium, quinque prebendas sacerdotales et canonicales pro pre- senti ordinandas, fundandas duximus et dotandas pro quinque canonicis presbiteris, qui in eisdem capellis vicissim officium ipsum peragant ordine subnotato: Sacerdotum quidem istorum unus, id est maior, appellabitur et erit decanus, sub quo ceteri quatuor erunt canonici, et ipse potestatem habebit eis mandandi, quomodo et quibus temporibus divina rite gerantur officia, que et ipse aget cum illis, et eorum negligentias et excessus corri- piendi ac modis congruis corrigendi. Presentationem vero seu ius presentandi ad decanatum et prebendas easdem nobis et successoribus nostris, regibus Boemie, perpetuo reservamus. Et ut nomen rei consonet, ad prebendas ipsas, utpote sacerdotales, aut quamvis earum, alium quam sacerdotem cuiuscunque inferioris ordinis non posse nec debere intendimus presentari. Et ut tam decanus quam ceteri quatuor canonici sacerdotes predicti, qui sunt et qui fuerint pro tempore, seu aliqui vel aliquis corundem nullum aliud penitus beneficium ecclesiasticum, quantumlibet simplex aut modicum, cum decanatu vel prebenda huiusmodi ullo modo valeat possidere et in decanatu et prebendis ipsis continuam absque fraude iugiter et precisam residentiam teneantur facere corporalem. — — Et quotiens decanatum ipsum per cessionem, obitum vel casum alium de premissis vacare contigerit, futurus decanus per nos et succes- sores nostros, reges Boemie, ..Pragensi archiepiscopo ad recipiendum animarum curam ab ipso, ceteri vero presbiteri eidem decano debeant presentari, archiepiscopus quoque decanum instituet et curam sibi animarum committet, decanus vero reliquos in canonicos instituet et simpliciter investiet sacerdotes. Denique in celebratione divinorum subscriptum statum, modum et ordinem decano et presbiteris antedictis et eorum successoribus perpetuo tradimus tradique et per archiepiscopum confirmari petimus observandum. Per singulos enim dies diluculo circa solis ortum in capella b. Marie convenient ad horas canonicas ordinate et devote dicendas, induti suppelliciis et mitras more canonicorum gestando chorales stabuntque et sedebunt alternatim divisi per choros, psalmodiam cum distincta pausatione et mediorum in versibus observatione legendo et vesperas similiter hora sua. Et has quidem dicent horas canonicas absque nota, quousque auctore Deo in ipsis et cum ipsis decem impleverimus numerum personarum. Dum autem numerum ipsum impleri continget, amodo in predicta capella glor. Virg. Marie aut, quotiens ad illam commode habere non possent accessum, in capella b. Nicolai singulas horas predictas sub nota reverenter et distincte canere tene- buntur, tres vero missas pro qualitate festivitatum seu necessitate temporum oportunas adminus per singulos dies decanus et canonici antedicti sine musica celebrare debebunt, duas in castro, unam videlicet in capella b. Marie, aliam in capella b. Nicolai et terciam in ecclesia filiali. Verumtamen in festivitatibus Conditoris nostri precipuis et alme Genitricis Dei perpetue virginis Marie nec non angelorum, Baptiste, apostolorum, patronorum, dedica- tionis ac omnibus diebus dominicis in capella b. Marie vel, si forte ad illam ipsis aliquo 20*
Strana 308
308 Regesta Bohemiae et Moraviae. modo non pateret accessus, extunc in capella b. Nicolai missam illius diei et vesperas primas atque secundas sub nota decantent, ita videlicet, ut postquam supradictus decem canonicorum seu presbiterorum numerus impletus extiterit, amodo adminus unam missam sub nota debeant cotidie decantare. Ceterum sacramenta Corporis Dominici et unctionis extreme in altera earundem capellarum videlicet Insigniorum ipsorum, b. Virginis aut b. Nicolai sine inter- missione pro hominum necessitate servabunt. In diebus eciam Rogationum letanias et pro- cessiones solitas celebrabunt, in missis quoque et diurnis ac nocturnis officiis seu horis canonicis ritum tenebunt Pragensis ecclesie et rubricam. Ut autem iniuncta sibi officia tanto delectabilius agere valeant — —, idcirco decanum et canonicos antedictos, ymo ipsorum beneficia seu prebendas subscriptis tenore et modo dotamus: Assignamus quidem ipsis et conferimus ac donamus in Christi nomine decimas omnium censuum nostrorum, ad castrum Karlstein sive de oppidis sive villis et aliis rebus spectantium, tam in pecuniis quam in blado. Et ne super decimis huius ulla possit imposterum oriri dubietas, eo quod nostre intentionis existit, quod si futuris temporibus census nostros, ad castrum ipsum spectantes, ampliari seu augeri contigerit, ex hoc nichil ipsis utilitatis accrescat nec eciam de censuum eorum diminutione deputate ipsis decime in aliquo minuantur, idcirco decimas easdem tam in pecunia quam in blado specifice duximus per singula exprimendas, et sunt hec: Primo in oppido Veronensi 6 sexagene gr. prag. et 22 gr., item in villa Lodenicz sexagena et dimidia gr., item in villa Pusnik 28 gr. et quatuor parvi den., item a molen- dino ibidem quinque strichones frumenti et dimidius stricho, item in villa Trzieban 23 gr. et sex parvi, item in oppido Hostomicz quatuor sexagene gr. 40 gr. et 9 parvi et a molen- dino ibidem 68 strichones, item in villa Cissowicz una sexagena gr., item in villa Kythin 52 gr. et 9 parvi, item in villa Dobrziesch una sexagena gr. 21 gr. et sex parvi, item in villa Mileno due sexagene gr. sex gr. et duo parvi, item in villa Dubencz 43 gr. et novem parvi, item in villa Duschnik 53 gr. et quatuor parvi, item a duobus molendinis ibidem 13 strichones frumenti, in villa Tzschim 32 gr., in villa Tethin una sexagena et 32 gr., in villa Slukowicz 46 gr. et duo parvi, in villa Chinows una sexagena gr. 26 gr. et 9 parvi et triginta unus stricho annone, in villa Wrasi due sexagene et 6 gr., in villa Trubingen 5 gr. et 6 parvi, in Alba Ecclesia 5 gr. et 6 parvi, in villa Skoba una sexa- gena gr., 24 gr. 4 parvi et 11 strichones et quartale frumenti, in villa Hudlicz due sexagene gr. et tres gr. et 17 strichones, item a molendino in Sluticz quatuor strichones frumenti. Huiusmodi ergo decime cuilibet canonicorum sex sexagenas gr. prag. de pecunia et 25 stri- chones de blado, totumque aliud residuum utriusque decano deputamus et per homines ac incolas oppidorum et villarum ipsarum perpetuo dari precipimus et statuimus annis singulis in statutis et consuetis terminis infallibiliter assignari, volentes dictos canonicos hiisdem decimis ad vite sue necessaria fore contentos. Offertorium vero, quod in altaribus capellarum ipsarum et ecclesie filialis poni contigerit, ebdomadario seu illi, qui missam, ad quam offertur, a) Chwinian postea e Chinow correctum in orig.
308 Regesta Bohemiae et Moraviae. modo non pateret accessus, extunc in capella b. Nicolai missam illius diei et vesperas primas atque secundas sub nota decantent, ita videlicet, ut postquam supradictus decem canonicorum seu presbiterorum numerus impletus extiterit, amodo adminus unam missam sub nota debeant cotidie decantare. Ceterum sacramenta Corporis Dominici et unctionis extreme in altera earundem capellarum videlicet Insigniorum ipsorum, b. Virginis aut b. Nicolai sine inter- missione pro hominum necessitate servabunt. In diebus eciam Rogationum letanias et pro- cessiones solitas celebrabunt, in missis quoque et diurnis ac nocturnis officiis seu horis canonicis ritum tenebunt Pragensis ecclesie et rubricam. Ut autem iniuncta sibi officia tanto delectabilius agere valeant — —, idcirco decanum et canonicos antedictos, ymo ipsorum beneficia seu prebendas subscriptis tenore et modo dotamus: Assignamus quidem ipsis et conferimus ac donamus in Christi nomine decimas omnium censuum nostrorum, ad castrum Karlstein sive de oppidis sive villis et aliis rebus spectantium, tam in pecuniis quam in blado. Et ne super decimis huius ulla possit imposterum oriri dubietas, eo quod nostre intentionis existit, quod si futuris temporibus census nostros, ad castrum ipsum spectantes, ampliari seu augeri contigerit, ex hoc nichil ipsis utilitatis accrescat nec eciam de censuum eorum diminutione deputate ipsis decime in aliquo minuantur, idcirco decimas easdem tam in pecunia quam in blado specifice duximus per singula exprimendas, et sunt hec: Primo in oppido Veronensi 6 sexagene gr. prag. et 22 gr., item in villa Lodenicz sexagena et dimidia gr., item in villa Pusnik 28 gr. et quatuor parvi den., item a molen- dino ibidem quinque strichones frumenti et dimidius stricho, item in villa Trzieban 23 gr. et sex parvi, item in oppido Hostomicz quatuor sexagene gr. 40 gr. et 9 parvi et a molen- dino ibidem 68 strichones, item in villa Cissowicz una sexagena gr., item in villa Kythin 52 gr. et 9 parvi, item in villa Dobrziesch una sexagena gr. 21 gr. et sex parvi, item in villa Mileno due sexagene gr. sex gr. et duo parvi, item in villa Dubencz 43 gr. et novem parvi, item in villa Duschnik 53 gr. et quatuor parvi, item a duobus molendinis ibidem 13 strichones frumenti, in villa Tzschim 32 gr., in villa Tethin una sexagena et 32 gr., in villa Slukowicz 46 gr. et duo parvi, in villa Chinows una sexagena gr. 26 gr. et 9 parvi et triginta unus stricho annone, in villa Wrasi due sexagene et 6 gr., in villa Trubingen 5 gr. et 6 parvi, in Alba Ecclesia 5 gr. et 6 parvi, in villa Skoba una sexa- gena gr., 24 gr. 4 parvi et 11 strichones et quartale frumenti, in villa Hudlicz due sexagene gr. et tres gr. et 17 strichones, item a molendino in Sluticz quatuor strichones frumenti. Huiusmodi ergo decime cuilibet canonicorum sex sexagenas gr. prag. de pecunia et 25 stri- chones de blado, totumque aliud residuum utriusque decano deputamus et per homines ac incolas oppidorum et villarum ipsarum perpetuo dari precipimus et statuimus annis singulis in statutis et consuetis terminis infallibiliter assignari, volentes dictos canonicos hiisdem decimis ad vite sue necessaria fore contentos. Offertorium vero, quod in altaribus capellarum ipsarum et ecclesie filialis poni contigerit, ebdomadario seu illi, qui missam, ad quam offertur, a) Chwinian postea e Chinow correctum in orig.
Strana 309
Annus 1357, 27 Marl. 309 celebraverit, digne censuimus ab archiepiscopo deputandum. Ut autem sepedicto decano, cui cura et labor pre aliis amplior in premissis incumbet, uberior eciam, sicut decet, consolatio tribuatur, nostre intentionis existit et liberum adhibemus presentium tenore consensum, ut capella castri nostri de Mendico seu omnes redditus temporales ac proventus eiusdem ipsi decano et decanatui suo per predictum archiepiscopum, loci ordinarium, incorporari, annecti perpetuo possint ac debeant et uniri, ita quod decanus ipse — — redditus et proventus ipsos possideat et in usus suos accipiat provisurus omnino, ut per aliquem presbiterum in capella castri predicti perpetuo missa cotidie celebretur. Presbitero eciam, qui missam in eadem capella legerit et ad hoc per decanum fuerit deputatus, offertorium altaris ipsius, quantumcunque fuerit, per archiepiscopum ipsum volumus deputari et suis derivandum usibus applicari. Porro pro singulari excellentia et condigna reverentia sanctorum Insigniorum passionis Dominice est nostre intentionis, perpetua Pragensis archiepiscopi ordinatione statui et firmari, ut in altari Insigniorum ipsorum capelle maioris nulli alii, preterquam archiepi- scopis et episcopis, executionem officii pontificalis habentibus, ullo unquam tempore liceat missarum solempnia celebrare. Quoniam insuper ratione locorum et temporum a licitis eciam alias et permissis nonnunquam expedit abstinere, sicut eciam sacerdotes et levitas Veteris testamenti in ordine vicis sue ab uxoribus, quarum usus eis erat licitus, abstinere et in templo Domini lex constituit demorari, idcirco presenti perpetuo prohibemus edicto, ne in turri castri Karlstein, in qua memorata capella sita est seu in aliquo commodo turris ipsius cum aliqua muliere, eciam uxore legitima, dormire sive iacere liceat cuicunque. Volumus preterea et t. p. ordinamus, ut decanus et presbiteri sepedicti ante portas castri predicti in una domo communi simul resideant et morentur, que non sit nimis elevata et firma, sed bassa, ita quod nullum per illam ipsi castro verisimiliter sit posse periculum imminere. Et quia conversatio clericorum a vita laicorum debet esse discreta et communio plerumque consuevit discordie materiam ministrare, vesperis et completorio rite peractis, decanus et canonici supradicti a castro ante solis occasum absque contradictione omni tempore propriam adeant mansionem, nisi necessitate urgente unus eorum vel plures moram facere fuerint requisiti. Hinc est quod ven. Arnestum Pragensem archiepiscopum — — attente requirimus et rogamus, quatenus omnem ordinationem et dispositionem nostram premissam in hiis, que suam confirmationem exposcunt et ordinariam auctoritatem desiderant, auctori- zare velit et eciam confirmare, transgressores quoque et contradictores per censuram eccle- siasticam sub forma statuti perpetui et late sententie ratione previa castigare. — — Poena centum marcarum auri puri. Testes huius rei sunt ven. Arnestus prefatus Pragensis archiepi- scopus, Johannes Olomucensis, Johannes Luthomuslensis, aule nostre imperialis cancellarius, Theodricus Mindensis et Johannes Bithumiensis“ episcopi, ill. Wenceslaus Saxonie, Bolko Falkembergensis, Johannes Oppauie, Prziemco Teschinensis et Bolko Opoliensis duces, spect. Burchardus, magister curie nostre, Magdeburgensis, Henricus de Suarzburg, Albertus a) or.: Blismiensis.
Annus 1357, 27 Marl. 309 celebraverit, digne censuimus ab archiepiscopo deputandum. Ut autem sepedicto decano, cui cura et labor pre aliis amplior in premissis incumbet, uberior eciam, sicut decet, consolatio tribuatur, nostre intentionis existit et liberum adhibemus presentium tenore consensum, ut capella castri nostri de Mendico seu omnes redditus temporales ac proventus eiusdem ipsi decano et decanatui suo per predictum archiepiscopum, loci ordinarium, incorporari, annecti perpetuo possint ac debeant et uniri, ita quod decanus ipse — — redditus et proventus ipsos possideat et in usus suos accipiat provisurus omnino, ut per aliquem presbiterum in capella castri predicti perpetuo missa cotidie celebretur. Presbitero eciam, qui missam in eadem capella legerit et ad hoc per decanum fuerit deputatus, offertorium altaris ipsius, quantumcunque fuerit, per archiepiscopum ipsum volumus deputari et suis derivandum usibus applicari. Porro pro singulari excellentia et condigna reverentia sanctorum Insigniorum passionis Dominice est nostre intentionis, perpetua Pragensis archiepiscopi ordinatione statui et firmari, ut in altari Insigniorum ipsorum capelle maioris nulli alii, preterquam archiepi- scopis et episcopis, executionem officii pontificalis habentibus, ullo unquam tempore liceat missarum solempnia celebrare. Quoniam insuper ratione locorum et temporum a licitis eciam alias et permissis nonnunquam expedit abstinere, sicut eciam sacerdotes et levitas Veteris testamenti in ordine vicis sue ab uxoribus, quarum usus eis erat licitus, abstinere et in templo Domini lex constituit demorari, idcirco presenti perpetuo prohibemus edicto, ne in turri castri Karlstein, in qua memorata capella sita est seu in aliquo commodo turris ipsius cum aliqua muliere, eciam uxore legitima, dormire sive iacere liceat cuicunque. Volumus preterea et t. p. ordinamus, ut decanus et presbiteri sepedicti ante portas castri predicti in una domo communi simul resideant et morentur, que non sit nimis elevata et firma, sed bassa, ita quod nullum per illam ipsi castro verisimiliter sit posse periculum imminere. Et quia conversatio clericorum a vita laicorum debet esse discreta et communio plerumque consuevit discordie materiam ministrare, vesperis et completorio rite peractis, decanus et canonici supradicti a castro ante solis occasum absque contradictione omni tempore propriam adeant mansionem, nisi necessitate urgente unus eorum vel plures moram facere fuerint requisiti. Hinc est quod ven. Arnestum Pragensem archiepiscopum — — attente requirimus et rogamus, quatenus omnem ordinationem et dispositionem nostram premissam in hiis, que suam confirmationem exposcunt et ordinariam auctoritatem desiderant, auctori- zare velit et eciam confirmare, transgressores quoque et contradictores per censuram eccle- siasticam sub forma statuti perpetui et late sententie ratione previa castigare. — — Poena centum marcarum auri puri. Testes huius rei sunt ven. Arnestus prefatus Pragensis archiepi- scopus, Johannes Olomucensis, Johannes Luthomuslensis, aule nostre imperialis cancellarius, Theodricus Mindensis et Johannes Bithumiensis“ episcopi, ill. Wenceslaus Saxonie, Bolko Falkembergensis, Johannes Oppauie, Prziemco Teschinensis et Bolko Opoliensis duces, spect. Burchardus, magister curie nostre, Magdeburgensis, Henricus de Suarzburg, Albertus a) or.: Blismiensis.
Strana 310
310 Regesta Bohemiae et Moraviae. de Anhalt et Johannes Magdeburgensis comites, nobiles quoque Jesco de Wartemberg, dominus in Wezzel, burgravius Pragensis, Sbinco de Hasemburg, magister camere“ nostre imperialis, Hoygerius et Lutholdus de Landstein, et alii plures magnates et proceres nostri fideles. — — Datum in suprascripto castro nostro Karlstein a. d. 1357, ind. decima, VI kal. aprilis, regn. nostr. a. XI, imperii vero tercio. Per dominum . . imperatorem Nicolaus de Chremsir. R. Volpertus. Orig. cum signo imperiali et sig. maiest. in fil. ser., deperd., Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. 47 A 1. - Edd. Hájek z Libočan, Kronyka Česká ad a. 1357 (boh. ). — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1175 n. 176 (teut. ad 6 Apr.). — Neuwirth, Mittelalterliche Wandgemälde und Tafel- bilder der Burg Karlstein p. 105. — Roškot, Sbor. hist. kroužku IV p. 165 (e libro memorab. decanatus saec. XVIII). — Teige, Listiny děkanství Karlštejnského, Věstn. Král. spol. náuk 1906 p. 16 n. 12. Reg. imp. VIII 2638. 551) 1357, 27 Mart. Karlštejn. Karolus imperator et rex monasterio Plasensi („in Plazze“), ord. Cist., privilegia a prae- decessoribus suis Otakaro et Johanne regibus anno 1263. 2 Jul. et 1325, 2 Maii data (vide Reg. Boh. II p. 164 n. 426 et IV p. 790 n. 2024) auctoritate regia confirmat. Poena 30 marcarum auri, quarum medietas fisco regio est applicanda. Testes: Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis episcopus, Wenceslaus iunior Saxonie, Przimko Teschinensis, Johannes Opavie et Bolko Opoliensis duces. „Ad hoc summi dispensacione presidii.“ „Datum in Karlstein a. d. 1357, X ind., VI kal. aprilis, regn. nostr. a. XI, imperii vero secundo. Per dominum .. imperatorem .. cancellarius. R. Hertwicus." Orig. cum signo imperiali et sigillo maiestatis in fil. ser. olim in archivo monasterii Plasensis nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Extr. e copiario Scheinpflug, Materialien zu einer Gesch. von Plas und Umgebung, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. XIII p. 56 n. 118. . Reg. imp. VIII 2630. 552) 1357, 27 Mart. Pragae. Karolus imperator et rex officialibus in Donaustauf („den .. pflegern des haus zu Stau- fen“) mandat, ut cives Ratisponenses omnibus iuribus et consuetudinibus frui permittant, sicut etiam homines de Donaustauf in civitate Ratisponensi in ipsorum iuribus impediri non debent. „embiten.“ „Geben zu Prage des nehesten mantages nach Unsrer Vrowen tag Annunc- ciacien, unsrer reiche i. d. XI u. d. keys. i. d. II iare. Per dominum .. Mindensem episcopum Johannes de Glacz." Orig. cum sigillo dorso tenus appresso Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Donaustauf Gerichtsurk. fasc. 13 n. 168. 553) 1357, 29 Mart. Patrimonium Agnetis de Wallsee, uxoris Jodoci de Rosenberg, constituitur. Ich Reimprecht von Walse von Ens tun chunt -- -, daz ich mich mit meinen trewen a) or.: curie.
310 Regesta Bohemiae et Moraviae. de Anhalt et Johannes Magdeburgensis comites, nobiles quoque Jesco de Wartemberg, dominus in Wezzel, burgravius Pragensis, Sbinco de Hasemburg, magister camere“ nostre imperialis, Hoygerius et Lutholdus de Landstein, et alii plures magnates et proceres nostri fideles. — — Datum in suprascripto castro nostro Karlstein a. d. 1357, ind. decima, VI kal. aprilis, regn. nostr. a. XI, imperii vero tercio. Per dominum . . imperatorem Nicolaus de Chremsir. R. Volpertus. Orig. cum signo imperiali et sig. maiest. in fil. ser., deperd., Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. 47 A 1. - Edd. Hájek z Libočan, Kronyka Česká ad a. 1357 (boh. ). — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1175 n. 176 (teut. ad 6 Apr.). — Neuwirth, Mittelalterliche Wandgemälde und Tafel- bilder der Burg Karlstein p. 105. — Roškot, Sbor. hist. kroužku IV p. 165 (e libro memorab. decanatus saec. XVIII). — Teige, Listiny děkanství Karlštejnského, Věstn. Král. spol. náuk 1906 p. 16 n. 12. Reg. imp. VIII 2638. 551) 1357, 27 Mart. Karlštejn. Karolus imperator et rex monasterio Plasensi („in Plazze“), ord. Cist., privilegia a prae- decessoribus suis Otakaro et Johanne regibus anno 1263. 2 Jul. et 1325, 2 Maii data (vide Reg. Boh. II p. 164 n. 426 et IV p. 790 n. 2024) auctoritate regia confirmat. Poena 30 marcarum auri, quarum medietas fisco regio est applicanda. Testes: Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis episcopus, Wenceslaus iunior Saxonie, Przimko Teschinensis, Johannes Opavie et Bolko Opoliensis duces. „Ad hoc summi dispensacione presidii.“ „Datum in Karlstein a. d. 1357, X ind., VI kal. aprilis, regn. nostr. a. XI, imperii vero secundo. Per dominum .. imperatorem .. cancellarius. R. Hertwicus." Orig. cum signo imperiali et sigillo maiestatis in fil. ser. olim in archivo monasterii Plasensis nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Extr. e copiario Scheinpflug, Materialien zu einer Gesch. von Plas und Umgebung, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. XIII p. 56 n. 118. . Reg. imp. VIII 2630. 552) 1357, 27 Mart. Pragae. Karolus imperator et rex officialibus in Donaustauf („den .. pflegern des haus zu Stau- fen“) mandat, ut cives Ratisponenses omnibus iuribus et consuetudinibus frui permittant, sicut etiam homines de Donaustauf in civitate Ratisponensi in ipsorum iuribus impediri non debent. „embiten.“ „Geben zu Prage des nehesten mantages nach Unsrer Vrowen tag Annunc- ciacien, unsrer reiche i. d. XI u. d. keys. i. d. II iare. Per dominum .. Mindensem episcopum Johannes de Glacz." Orig. cum sigillo dorso tenus appresso Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Donaustauf Gerichtsurk. fasc. 13 n. 168. 553) 1357, 29 Mart. Patrimonium Agnetis de Wallsee, uxoris Jodoci de Rosenberg, constituitur. Ich Reimprecht von Walse von Ens tun chunt -- -, daz ich mich mit meinen trewen a) or.: curie.
Strana 311
Annus 1357, 27 Mart. — 6 Apr. 311 gen meiner lieben tôchter ver Agnesen, hern Yossten wiertinn von Rôsenberch, verhaizzen und verpunden han — —, wenn daz ist, daz ich verschaide und nimer pin, so schullen mein erben meiner vorgenanten tochter ver Agnesen und irer swester ver Elizbeten von Potendorf und ir paider erben antwürten und gewaltig machen der vesste Reinsperch und der vesste Ernekk und der vesste Wihofen und des gûtes von Chriczendorf und der fumf- czich phunt geltes auf der mawit ze Stain, darzů aller der habe, swie die genant ist, die mir mein sweher selige h. Christan der Drüchsecz von Lengenpach wen lazzen hat, an den marchtte ze Weizzenpach, wann den han ich mit warten auzegenomen, und darzů die lehen, die mein sûn leichen sûllen, als die fürczichtbrief sagent, die ich von meinen paiden tôchtern han. Und wer daz, daz meiner tôchter aineu stürbe und nicht chinde liezze, so sûllen die vôrgenanten drei vessten und die gueter alleu gevallen an die andern swester und an iren chinde. — — versigelt mit meinem insigel und mit meiner lieben vettern insigel h. Hain- richs von Walse von Drosendorf und h. Fridrichs von Walse von Ens und h. Fridrichs von Walse von Drosendorf, die der sach geczeug sind mit iren insigeln. Der brief ist geben an mitichen vor dem Palm tage — — 1357 iare. Orig. cum 4 sig. rot. de cera rubra communi impressa in aulico archivo Vindobonensi. — Extr. Emler, O rukop. priv. pánů z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 323 n. 78 (e codice monasterii Vallis s. Mariae). 554) 1357, 29 Mart. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis, Petro et Judoco dominis de Rosenberg („Rosenberk“) petentibus, litteras Petri doctoris artis medicinae, Vissegradensis et Melnicensis ecclesiarum cano- nici, a. 1338, 5 Jan. datas (Reg. Boh. IV p. 203 n. 509) auctoritate ordinaria confirmat. „Datum Prage a. d. 1357 die XXIX mensis marcii." Cop. saec. XIV in copiario Rosenbergico, ms. monasterii Vallis s. Mariae fol. 38. — Extr. Emler ib. p. 321 n. 60. 555) 1357, 6 Apr. Ratisponae. De canonicatu Johannis Ulrici de Tusta in ecclesia Ratisponensi. — 1357 sexto die m. aprilis, hora quasi vesperarum, — — d. Johlinus Petri dictus Libhardi a Tusta, cler. dioc. Prag., procurator verus et legittimus ac nunccius specialis — — d. Johannis Vlrici de Tusta, clerici dyoc. predicte, volens sibi convocari capitulum ecclesie Ratisponensis in quadam causa, domino suo Johanni Vlrici de Tusta a sede apo- stolica factal, venit ad domum habitacionis ven. domini d. Cunradi decani ecclesie Ratis- ponensis predicte, in qua nullum hominem reperit preter quendam dictum Tewffel, portu- lanum domus eiusdem, qui publice coram testibus subscriptis protestabatur, quod dominus anno 1) Vide Mon. Boh. Vat. II p. 143, 144 n. 352, 356.
Annus 1357, 27 Mart. — 6 Apr. 311 gen meiner lieben tôchter ver Agnesen, hern Yossten wiertinn von Rôsenberch, verhaizzen und verpunden han — —, wenn daz ist, daz ich verschaide und nimer pin, so schullen mein erben meiner vorgenanten tochter ver Agnesen und irer swester ver Elizbeten von Potendorf und ir paider erben antwürten und gewaltig machen der vesste Reinsperch und der vesste Ernekk und der vesste Wihofen und des gûtes von Chriczendorf und der fumf- czich phunt geltes auf der mawit ze Stain, darzů aller der habe, swie die genant ist, die mir mein sweher selige h. Christan der Drüchsecz von Lengenpach wen lazzen hat, an den marchtte ze Weizzenpach, wann den han ich mit warten auzegenomen, und darzů die lehen, die mein sûn leichen sûllen, als die fürczichtbrief sagent, die ich von meinen paiden tôchtern han. Und wer daz, daz meiner tôchter aineu stürbe und nicht chinde liezze, so sûllen die vôrgenanten drei vessten und die gueter alleu gevallen an die andern swester und an iren chinde. — — versigelt mit meinem insigel und mit meiner lieben vettern insigel h. Hain- richs von Walse von Drosendorf und h. Fridrichs von Walse von Ens und h. Fridrichs von Walse von Drosendorf, die der sach geczeug sind mit iren insigeln. Der brief ist geben an mitichen vor dem Palm tage — — 1357 iare. Orig. cum 4 sig. rot. de cera rubra communi impressa in aulico archivo Vindobonensi. — Extr. Emler, O rukop. priv. pánů z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 323 n. 78 (e codice monasterii Vallis s. Mariae). 554) 1357, 29 Mart. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis, Petro et Judoco dominis de Rosenberg („Rosenberk“) petentibus, litteras Petri doctoris artis medicinae, Vissegradensis et Melnicensis ecclesiarum cano- nici, a. 1338, 5 Jan. datas (Reg. Boh. IV p. 203 n. 509) auctoritate ordinaria confirmat. „Datum Prage a. d. 1357 die XXIX mensis marcii." Cop. saec. XIV in copiario Rosenbergico, ms. monasterii Vallis s. Mariae fol. 38. — Extr. Emler ib. p. 321 n. 60. 555) 1357, 6 Apr. Ratisponae. De canonicatu Johannis Ulrici de Tusta in ecclesia Ratisponensi. — 1357 sexto die m. aprilis, hora quasi vesperarum, — — d. Johlinus Petri dictus Libhardi a Tusta, cler. dioc. Prag., procurator verus et legittimus ac nunccius specialis — — d. Johannis Vlrici de Tusta, clerici dyoc. predicte, volens sibi convocari capitulum ecclesie Ratisponensis in quadam causa, domino suo Johanni Vlrici de Tusta a sede apo- stolica factal, venit ad domum habitacionis ven. domini d. Cunradi decani ecclesie Ratis- ponensis predicte, in qua nullum hominem reperit preter quendam dictum Tewffel, portu- lanum domus eiusdem, qui publice coram testibus subscriptis protestabatur, quod dominus anno 1) Vide Mon. Boh. Vat. II p. 143, 144 n. 352, 356.
Strana 312
312 Regesta Bohemiac et Moraviac. suus decanus prenotatus protunc intra muros civitatis Ratisponensis infra dies octo non fuisset neque sibi notum foret, si adhuc in quatuordecim dierum spacio ad propria esset rediturus. Quibus relatibus ab ipso portulano sic receptis, d. Johlinus procurator pre- dictus eadem hora curiam ven. domini d. Dyetrici de Awe, prepositi Ratisponensis, subin- trans, ipsoque in stuba minori habitacionis curie sue. predicte reperto, humiliter supplicavit, quatinus ipsum in negocio et causa sua prescripta graciosius promovere dignaretur. Cui d. prepositus respondit, ut d. Pertholdum Gamureti, ipsorum confratrem, in suis agendis visitaret ibique diligencius requireret, ut sibi capitolum, quantocius posset, ad intimanda sua negocia convocaret, cum idem d. Pertholdus Gamureti tamquam senior in capitolo, decano absente, huiusmodi negocia expedire posset et deberet. — — Acta sunt hec — — presentibus discr. vv. Vlrico cive Ratisponensi, Rugero dicto Schrumph cive Cambyensi ac aliis — — testibus ad premissa vocatis et rogatis. Et ego Vlricus de Werdea, cler. dioc. Ratisponensis, publicus imperiali auctoritate notarius, — — presens interfui eaque omnia — — in hanc publicam formam redegi — Cop. saec. XIV ex. in „Formulario Joannis Przimda“ Pragae in bibliotheca capituli eccl. metrop. s. Viti ms. J XL, 2 fol. 142v n. 112. 556) 1357, 8 Apr. Ratisponae. De canonicatu Johannis Ulrici de Tusta in ecclesia Ratisponensi. anno d. 1357, octava die m. aprilis, hora vesperarum — — d. Johlinus Petri dictus Lieb- hardi de Tusta, cler. dioc. Prag., procurator — — d. Johannis Vlrici de Tusta, clerici dioc. predicte, prebendam maioris ecclesie, nuper vacantem ex morte Johannis dicti Vesler, in eadem ecclesia, dum vixit, canonici prebendati, sollempniter acceptavit, tamquam suo domino Johanni Vlrici de Tusta predicto et sibi procuratorio nomine debitam virtute provi- sionis seu gracie, a sede apostolica facte de canonicatu dicte Ratisponensis ecclesie sub expectacione prebende in forma gracie sedis antedicte, ac protestabatur publice et expresse secundum omnem modum et formam, prout in presenti instrumento plene continetur: Coram vobis Vlrico de Werdea, clerico Ratisponensis dioc., publico imperiali auctoritate notario, tamquam persona auttentica, ac vobis honestis viris hic presentibus et astantibus, tam- quam testibus fide dignis, ego Johlinus Petri dictus Liebhardi de Tusta, cler. dioc. Prag., procurator et nunccius specialis honor. v. d. Johannis Vlrici de Tusta, cler. dioc. Prag., prebendam in dicta Ratisponensi ecclesia, nuper vacantem ex morte Johannis dicti Vesler in ipsa Ratisponensi ecclesia, dum vixit, canonici prebendati, domino meo Johanni pre- dicto, virtute provisionis seu gracie a sede apostolica per intercessionem Anne Romanorum imperatricis et semper auguste de canonicatu dicte Ratisponensis ecclesie sub exspectacione prebende factel in forma speciali debitam, nomine procuratorio exnunc accepto cum suis iuribus et pertinenciis universis omni iure, modo et forma, quibus melius valere poterit et 1) Vide n. 555.
312 Regesta Bohemiac et Moraviac. suus decanus prenotatus protunc intra muros civitatis Ratisponensis infra dies octo non fuisset neque sibi notum foret, si adhuc in quatuordecim dierum spacio ad propria esset rediturus. Quibus relatibus ab ipso portulano sic receptis, d. Johlinus procurator pre- dictus eadem hora curiam ven. domini d. Dyetrici de Awe, prepositi Ratisponensis, subin- trans, ipsoque in stuba minori habitacionis curie sue. predicte reperto, humiliter supplicavit, quatinus ipsum in negocio et causa sua prescripta graciosius promovere dignaretur. Cui d. prepositus respondit, ut d. Pertholdum Gamureti, ipsorum confratrem, in suis agendis visitaret ibique diligencius requireret, ut sibi capitolum, quantocius posset, ad intimanda sua negocia convocaret, cum idem d. Pertholdus Gamureti tamquam senior in capitolo, decano absente, huiusmodi negocia expedire posset et deberet. — — Acta sunt hec — — presentibus discr. vv. Vlrico cive Ratisponensi, Rugero dicto Schrumph cive Cambyensi ac aliis — — testibus ad premissa vocatis et rogatis. Et ego Vlricus de Werdea, cler. dioc. Ratisponensis, publicus imperiali auctoritate notarius, — — presens interfui eaque omnia — — in hanc publicam formam redegi — Cop. saec. XIV ex. in „Formulario Joannis Przimda“ Pragae in bibliotheca capituli eccl. metrop. s. Viti ms. J XL, 2 fol. 142v n. 112. 556) 1357, 8 Apr. Ratisponae. De canonicatu Johannis Ulrici de Tusta in ecclesia Ratisponensi. anno d. 1357, octava die m. aprilis, hora vesperarum — — d. Johlinus Petri dictus Lieb- hardi de Tusta, cler. dioc. Prag., procurator — — d. Johannis Vlrici de Tusta, clerici dioc. predicte, prebendam maioris ecclesie, nuper vacantem ex morte Johannis dicti Vesler, in eadem ecclesia, dum vixit, canonici prebendati, sollempniter acceptavit, tamquam suo domino Johanni Vlrici de Tusta predicto et sibi procuratorio nomine debitam virtute provi- sionis seu gracie, a sede apostolica facte de canonicatu dicte Ratisponensis ecclesie sub expectacione prebende in forma gracie sedis antedicte, ac protestabatur publice et expresse secundum omnem modum et formam, prout in presenti instrumento plene continetur: Coram vobis Vlrico de Werdea, clerico Ratisponensis dioc., publico imperiali auctoritate notario, tamquam persona auttentica, ac vobis honestis viris hic presentibus et astantibus, tam- quam testibus fide dignis, ego Johlinus Petri dictus Liebhardi de Tusta, cler. dioc. Prag., procurator et nunccius specialis honor. v. d. Johannis Vlrici de Tusta, cler. dioc. Prag., prebendam in dicta Ratisponensi ecclesia, nuper vacantem ex morte Johannis dicti Vesler in ipsa Ratisponensi ecclesia, dum vixit, canonici prebendati, domino meo Johanni pre- dicto, virtute provisionis seu gracie a sede apostolica per intercessionem Anne Romanorum imperatricis et semper auguste de canonicatu dicte Ratisponensis ecclesie sub exspectacione prebende factel in forma speciali debitam, nomine procuratorio exnunc accepto cum suis iuribus et pertinenciis universis omni iure, modo et forma, quibus melius valere poterit et 1) Vide n. 555.
Strana 313
Annus 1357, 6—10 Apr. 313 debeatur, petens me nomine sui et nomine procuratorio in possessionem corporalem eiusdem prebende mitti ac de eadem investiri, adhibitis solempnitatibus debitis, prout ordo iuris postulat et requirit. Protestor tamen hic coram vobis publice et expresse, quod si dicta prebenda domino meo et michi nomine procuratorio virtute dicte provisionis seu gracie de iure non competit nec debetur, salvum sit sibi ac michi nomine sui ius, aliam pre- bendam in dicta Ratisponensi ecclesia, proxime vacaturam, sibi debitam, acceptandi, pe- tendi et eciam consequendi per me vel per alium ab eo constitutum. Et super hiis omnium hic astancium invoco testimonium et specialiter vestri, Vlrici notarii publici supradicti, petens et requirens, ut super hiis omnibus publicum conficiatis instrumentum. Acta sunt hec in ecclesia Maiori Ratisponensi ante altare s. Crucis — — presentibus discr. vv. Ozs- waldo dicto Chraczer, B., C. et aliis quam pluribus fide dingnis testibus ac civibus Ratis- ponensibus, ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Vlricus de Werdea, cler. — dioc. Ratisponensis, imperiali auctoritate notarius publicus — — presens interfui et — in hanc publicam formam redegi Cop. saec. XIV ex. in „Formulario Joannis Przimda“ (vide supra n. 555) fol. 144 n. 115. 557) 1357, 8 Apr. Pragae. Nicolaus Reinbote iudex, Ortlinus Clementer, Seydlinus institor, Conradus Clementer, Pet- rus pannicida de Mělník („Melnik“) ceterique consules et scabini cum senioribus et magistris artificiorum ac mechanicorum Maioris civitatis Pragensis, in praetorio seu domo consilii in- simul congregati, poenas constituunt, quas incurrere debent, quicunque carnes infectas seu vinum seu alia cibaria corrupta vendere vel venditionis causa tenere praesumpserint. Cop. coaeva statuti in „Libro vetustissimo statutorum et aliarum rerum memorabilium Veteris urbis Pragensis“, Pragae in archivo civitatis ms. 986 fol. 150 (279). 558) 1357, 10—12 Apr. Ratisponae. De canonicatu Johannis Ulrici de Tusta in ecclesia Ratisponensi. anno — — 1357, die m. aprilis, hoc est feria secunda post diem Resureccionis Dominice, hora quasi prima — — d. Johlinus Petri dictus Liebhardi de Tusta, cler. dioc. Prag. procurator — — d. Johannis Vlrici de Tusta, clerici dioc. predicte, honor. et discr. viros d. Pertholdum Gamereti, vices decani tunc gerentem, totumque capitolum ecclesie Ratispo- nensis requisivit ipsisque humiliter supplicavit, ut ipsum nomine domini sui predicti et no- mine procuratorio de quadam prebenda ex morte d. Johannis dicti Vesler vacante, per eum nuper acceptata, investirent et in possessionem ipsius inducerent corporaleml. Quo facto predicti dd. Pertholdus Gamereti ceterique canonici ecclesie Ratisponensis predicte 1) Vide n. 555, 556.
Annus 1357, 6—10 Apr. 313 debeatur, petens me nomine sui et nomine procuratorio in possessionem corporalem eiusdem prebende mitti ac de eadem investiri, adhibitis solempnitatibus debitis, prout ordo iuris postulat et requirit. Protestor tamen hic coram vobis publice et expresse, quod si dicta prebenda domino meo et michi nomine procuratorio virtute dicte provisionis seu gracie de iure non competit nec debetur, salvum sit sibi ac michi nomine sui ius, aliam pre- bendam in dicta Ratisponensi ecclesia, proxime vacaturam, sibi debitam, acceptandi, pe- tendi et eciam consequendi per me vel per alium ab eo constitutum. Et super hiis omnium hic astancium invoco testimonium et specialiter vestri, Vlrici notarii publici supradicti, petens et requirens, ut super hiis omnibus publicum conficiatis instrumentum. Acta sunt hec in ecclesia Maiori Ratisponensi ante altare s. Crucis — — presentibus discr. vv. Ozs- waldo dicto Chraczer, B., C. et aliis quam pluribus fide dingnis testibus ac civibus Ratis- ponensibus, ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Vlricus de Werdea, cler. — dioc. Ratisponensis, imperiali auctoritate notarius publicus — — presens interfui et — in hanc publicam formam redegi Cop. saec. XIV ex. in „Formulario Joannis Przimda“ (vide supra n. 555) fol. 144 n. 115. 557) 1357, 8 Apr. Pragae. Nicolaus Reinbote iudex, Ortlinus Clementer, Seydlinus institor, Conradus Clementer, Pet- rus pannicida de Mělník („Melnik“) ceterique consules et scabini cum senioribus et magistris artificiorum ac mechanicorum Maioris civitatis Pragensis, in praetorio seu domo consilii in- simul congregati, poenas constituunt, quas incurrere debent, quicunque carnes infectas seu vinum seu alia cibaria corrupta vendere vel venditionis causa tenere praesumpserint. Cop. coaeva statuti in „Libro vetustissimo statutorum et aliarum rerum memorabilium Veteris urbis Pragensis“, Pragae in archivo civitatis ms. 986 fol. 150 (279). 558) 1357, 10—12 Apr. Ratisponae. De canonicatu Johannis Ulrici de Tusta in ecclesia Ratisponensi. anno — — 1357, die m. aprilis, hoc est feria secunda post diem Resureccionis Dominice, hora quasi prima — — d. Johlinus Petri dictus Liebhardi de Tusta, cler. dioc. Prag. procurator — — d. Johannis Vlrici de Tusta, clerici dioc. predicte, honor. et discr. viros d. Pertholdum Gamereti, vices decani tunc gerentem, totumque capitolum ecclesie Ratispo- nensis requisivit ipsisque humiliter supplicavit, ut ipsum nomine domini sui predicti et no- mine procuratorio de quadam prebenda ex morte d. Johannis dicti Vesler vacante, per eum nuper acceptata, investirent et in possessionem ipsius inducerent corporaleml. Quo facto predicti dd. Pertholdus Gamereti ceterique canonici ecclesie Ratisponensis predicte 1) Vide n. 555, 556.
Strana 314
314 Regesta Bohemiae et Moraviae. respondentes dixerunt, ut ipsis copiam acceptacionis per eum facte una cum aliis litteris, si quas haberet, certo termino et statuto presentaret, quibus visis et diligenter auscultatis sue requisicioni respondere vellent indilate. Tunc idem d. Johlinus, procurator predictus, eisdem dominis canonicis prenotatis litteras, quas ab eo requirebant, in crastinum, hoc est feria tercia proxima sequenti, hora prime promisit presentandas. Mane autem hora pre- missa facto, convenientibus singulis ad capitolum, ubi prius venit Johlinus procurator se- pedictus ipsisque copiam acceptacionis cum procuratorio suo in cartha papirea publice pre- sentavit. Receptis itaque litteris ab eodem secundario responderunt, ut crastino die, hoc est feria quarta immediate sequente, in eundem locum hore prime ad eos rediret, de suis requisicionibus responsum finale recepturus. Quem terminum idem d. procurator, licet gravi suo dispendio et expensis, iterum gratanter expectavit et mane revoluto hora prime una cum testibus infrascriptis rediit ad eosdem, supplicans et exortans omni instancia, qua melius potuit, ut ipsum in suis causis et negociis sine ulteriori dilacione expedire dingna- rentur. Tunc d. Pertholdus Gamereti ceterique canonici ecclesie predicte sepedicto procu- ratori finaliter responderunt, quod huiusmodi investiture ac installacioni ad presens super- sedere nec ipsum in possessionem eiusdem prebende inducere vellent ullo modo, consti- tuentes procuratorem, qui contra eum et causam domini sui predicti procederet modo et forma, quibus posset.1 — — Acta sunt hec in estuario maiori domus habitacionis d. Per- tholdi canonici sepedicti — — presentibus discr. vv. Ozswaldo, A., B., C., civibus Ratis- ponensibus, nec non aliis — — testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Vlricus de Werdea, cler. dioc. Ratisponensis, imperiali auctoritate notarius publicus, — —presens interfui eaque omnia — — in hanc publicam formam redegi Copia saec. XIV ex. in „Formulario Joannis Przimda“ Pragae in bibliotheca capituli eccl. metropolit. s. Viti ms. J XL, 2 fol. 144v n. 116. 559) 1357, 11 Apr. Pragac. Karolus imperator et rex monasterio Stellae s. Mariae census in nonnullis villis emptos confirmat. Extr. Knothe, Nachträge zu Hubers Regesten, N. Archiv f. Sächs. Gesch. XII p. 313 n. 13 ex ori- ginali, quod in archivo monasterii asservatur. — Vide etiam Nachträge p. 313 n. 12: 1356, 19 Apr. Pragae. Karolus imperator et rez capitaneo et consilio Budissinensi mandat, ut monasterium Stellae s. Mariae contra quemlibet protegant. 560) 1357, 11 Apr. Pragae. Johannes dictus Paduanus decanus Wyssegradensis, decretorum doctor, et Wrativogius, canonici Pragensis ecclesiae vicarius, Arnesti archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus 1) Vide etiam Mon. Boh. Vat. II p. 233 n. 580 et p. 237 n. 593.
314 Regesta Bohemiae et Moraviae. respondentes dixerunt, ut ipsis copiam acceptacionis per eum facte una cum aliis litteris, si quas haberet, certo termino et statuto presentaret, quibus visis et diligenter auscultatis sue requisicioni respondere vellent indilate. Tunc idem d. Johlinus, procurator predictus, eisdem dominis canonicis prenotatis litteras, quas ab eo requirebant, in crastinum, hoc est feria tercia proxima sequenti, hora prime promisit presentandas. Mane autem hora pre- missa facto, convenientibus singulis ad capitolum, ubi prius venit Johlinus procurator se- pedictus ipsisque copiam acceptacionis cum procuratorio suo in cartha papirea publice pre- sentavit. Receptis itaque litteris ab eodem secundario responderunt, ut crastino die, hoc est feria quarta immediate sequente, in eundem locum hore prime ad eos rediret, de suis requisicionibus responsum finale recepturus. Quem terminum idem d. procurator, licet gravi suo dispendio et expensis, iterum gratanter expectavit et mane revoluto hora prime una cum testibus infrascriptis rediit ad eosdem, supplicans et exortans omni instancia, qua melius potuit, ut ipsum in suis causis et negociis sine ulteriori dilacione expedire dingna- rentur. Tunc d. Pertholdus Gamereti ceterique canonici ecclesie predicte sepedicto procu- ratori finaliter responderunt, quod huiusmodi investiture ac installacioni ad presens super- sedere nec ipsum in possessionem eiusdem prebende inducere vellent ullo modo, consti- tuentes procuratorem, qui contra eum et causam domini sui predicti procederet modo et forma, quibus posset.1 — — Acta sunt hec in estuario maiori domus habitacionis d. Per- tholdi canonici sepedicti — — presentibus discr. vv. Ozswaldo, A., B., C., civibus Ratis- ponensibus, nec non aliis — — testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Vlricus de Werdea, cler. dioc. Ratisponensis, imperiali auctoritate notarius publicus, — —presens interfui eaque omnia — — in hanc publicam formam redegi Copia saec. XIV ex. in „Formulario Joannis Przimda“ Pragae in bibliotheca capituli eccl. metropolit. s. Viti ms. J XL, 2 fol. 144v n. 116. 559) 1357, 11 Apr. Pragac. Karolus imperator et rex monasterio Stellae s. Mariae census in nonnullis villis emptos confirmat. Extr. Knothe, Nachträge zu Hubers Regesten, N. Archiv f. Sächs. Gesch. XII p. 313 n. 13 ex ori- ginali, quod in archivo monasterii asservatur. — Vide etiam Nachträge p. 313 n. 12: 1356, 19 Apr. Pragae. Karolus imperator et rez capitaneo et consilio Budissinensi mandat, ut monasterium Stellae s. Mariae contra quemlibet protegant. 560) 1357, 11 Apr. Pragae. Johannes dictus Paduanus decanus Wyssegradensis, decretorum doctor, et Wrativogius, canonici Pragensis ecclesiae vicarius, Arnesti archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus 1) Vide etiam Mon. Boh. Vat. II p. 233 n. 580 et p. 237 n. 593.
Strana 315
Annus 1357, 10—13 Apr. 315 generales, canonicatum ecclesiae s. Egidii Maioris civitatis Pragensis, per obitum Alberti dicti Jeczmik vacantem, ad collationem archiepiscopi Pragensis pertinentem, Prudotae rectori paro- chialis ecclesiae in Všetaty („Wssetat“), capellano praefati archiepiscopi commensali, con- ferunt. „Datum Prage a. d. 1357 die XI m. aprilis." Cop. fere coaeva in libro Erectionum archidioc. Pragensis I fol. J I. 561) 1357 (?), 12 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex civibus Maioris civitatis Pragensis concedit, ut census redimere valeant. — — Znamenav to, že Větší Město Pražské ve mnohé a převeliké dluhy zašlo jest, a tak pilnost maje i péči, aby v neopravitedlné zkažení nepřišlo, ale aby v žádúcí a pokojný stav mohlo se navrátiti, uložil jest mocí svou královskou a tomu ovšem chce, aby všichni lidé urození i neurození, měšťané také i jiní — —, ježto ouroky roční nebo platy jiné jakéžkoliv na témž městu mají, za každú kopu grošův platu, ourokův a platův takových šest kop týchž grošův od měšťan nebo od města prve praveného bez odporu i nesnázích všelijakých přijíti a od všelikého nároku nebo žádání takových platův prostě a ovšem se zdržeti a přestati byli povinni kromě těch toliko, kteříž ouroky takové a platy do svých toliko životův kupovali sou, jimžto hlavní jich summa zouplna má na- vrácena bejti a zaplacena. Chce také při tom, aby všickni ourokové a platové takoví, do té doby nezaplacení, od prve pravených měšťan a od města potom nebyli placeni, z nichžto je mocí královskou i kvituje i propouští, přikazuje všem i každým, urozeným i neurozeným, měšťanům i obecným nebo kteréhokoli jiného stavu lidem, aby žádný nebo žádní proti věcem svrchupsaným nikderakž neučinil ani zpíčiti se směl pod těžkého králova rozhněvání pokutou, kteroužto těm, jenž by se proti tomu spiečiti směli, podle velikosti provinění přísně sám uloží. Praesentium sub imperialis maiestatis suae sigillo testimonio litte- rarum. Dat. Pragae a. d. 1357, ind. IX, II id. aprilis, regn. suorum a. X, imp. vero primo.“ Cop. saec. XVI in archivo Schwarzenberg. Třeboniensi, Historica ad n. 333 (Privilegia urbis Pra- gensis a. 1433) fol. 37v. 562) 1357, 13 Apr. Špilberk. Johannes marchio Moraviae civibus civitatis Brunensis concedit, ut ungeltum seu tributum, quod de equis currilibus pro pavimentatione civitatis hucusque recipere consueverunt, ulterius a 8. Georgii festo proximo per sex annos percipere valeant. „Advertentes quod, quociens. „Datum in Spilperg a. d. 1357 fer. V in ebdomada paschali.“ Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 61 n. 74 e cop. saec. XIV archivi civitatis Brunensis ms. 40 (34) fol. 54. a) Anni indictionis, regnorum et imperii cum anno 1357 discordant, et, quia chartam in aliis libris privilegiorum Maioris civitatis Pragensis non inveni, cam suspectam esse puto. — b) dala in ms. 40: fer. V in ebdomada quinta paschali.
Annus 1357, 10—13 Apr. 315 generales, canonicatum ecclesiae s. Egidii Maioris civitatis Pragensis, per obitum Alberti dicti Jeczmik vacantem, ad collationem archiepiscopi Pragensis pertinentem, Prudotae rectori paro- chialis ecclesiae in Všetaty („Wssetat“), capellano praefati archiepiscopi commensali, con- ferunt. „Datum Prage a. d. 1357 die XI m. aprilis." Cop. fere coaeva in libro Erectionum archidioc. Pragensis I fol. J I. 561) 1357 (?), 12 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex civibus Maioris civitatis Pragensis concedit, ut census redimere valeant. — — Znamenav to, že Větší Město Pražské ve mnohé a převeliké dluhy zašlo jest, a tak pilnost maje i péči, aby v neopravitedlné zkažení nepřišlo, ale aby v žádúcí a pokojný stav mohlo se navrátiti, uložil jest mocí svou královskou a tomu ovšem chce, aby všichni lidé urození i neurození, měšťané také i jiní — —, ježto ouroky roční nebo platy jiné jakéžkoliv na témž městu mají, za každú kopu grošův platu, ourokův a platův takových šest kop týchž grošův od měšťan nebo od města prve praveného bez odporu i nesnázích všelijakých přijíti a od všelikého nároku nebo žádání takových platův prostě a ovšem se zdržeti a přestati byli povinni kromě těch toliko, kteříž ouroky takové a platy do svých toliko životův kupovali sou, jimžto hlavní jich summa zouplna má na- vrácena bejti a zaplacena. Chce také při tom, aby všickni ourokové a platové takoví, do té doby nezaplacení, od prve pravených měšťan a od města potom nebyli placeni, z nichžto je mocí královskou i kvituje i propouští, přikazuje všem i každým, urozeným i neurozeným, měšťanům i obecným nebo kteréhokoli jiného stavu lidem, aby žádný nebo žádní proti věcem svrchupsaným nikderakž neučinil ani zpíčiti se směl pod těžkého králova rozhněvání pokutou, kteroužto těm, jenž by se proti tomu spiečiti směli, podle velikosti provinění přísně sám uloží. Praesentium sub imperialis maiestatis suae sigillo testimonio litte- rarum. Dat. Pragae a. d. 1357, ind. IX, II id. aprilis, regn. suorum a. X, imp. vero primo.“ Cop. saec. XVI in archivo Schwarzenberg. Třeboniensi, Historica ad n. 333 (Privilegia urbis Pra- gensis a. 1433) fol. 37v. 562) 1357, 13 Apr. Špilberk. Johannes marchio Moraviae civibus civitatis Brunensis concedit, ut ungeltum seu tributum, quod de equis currilibus pro pavimentatione civitatis hucusque recipere consueverunt, ulterius a 8. Georgii festo proximo per sex annos percipere valeant. „Advertentes quod, quociens. „Datum in Spilperg a. d. 1357 fer. V in ebdomada paschali.“ Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 61 n. 74 e cop. saec. XIV archivi civitatis Brunensis ms. 40 (34) fol. 54. a) Anni indictionis, regnorum et imperii cum anno 1357 discordant, et, quia chartam in aliis libris privilegiorum Maioris civitatis Pragensis non inveni, cam suspectam esse puto. — b) dala in ms. 40: fer. V in ebdomada quinta paschali.
Strana 316
316 Regesta Bohemiac et Moraviae. 563) 1357, 16 Apr. Pragae. „Litera testimonialis d. Caroli imperatoris Romanorum, in qua confitetur, quod denarius b. Petri debetur ecclesiae Romanae ac levari debet annuatim in certis hic expressis, ac solvi Datum Pragae a. d. 1357 XVI cal. maii, imperii sui per praesentes literas praecipit.1 anno III.“ Muratori, Antiquitates Italicae medii aevi VI p. 149. — Reg. imp. VIII 2641. 564) 1357, 19 Apr. Laufen. Volkolt de Tanne, iudex provincialis in Sulzbach, chartam, qua Karolus imperator et rex monasterium in Bergen in suam et successorum suorum, regum Bohemiae, recepit protectionem (vide n. 540), a Hermanno Pfeffelein, eiusdem monasterii praeposito in Hersbruck („Herspruk“) — — 1357 „Geben zu Lauffen praesentatam, sub sigillo iudicii provincialis transsumit. iar an der nehsten mitwochen vor s. Jorgen tag, d. h. mart. Orig. cum sigillo „iudicii provincialis trans silvam regni Bohemie“ de cera comm. in press. perg. Mo- naci in archivo generali Bavariae, Nürnberg Reichsstadt fasc. 58. 565) 1357, 20 Apr. Avinione. Garsias Conchensis, Jacobus Botrendonensis, Guillelmus Cisopolitanus, Richardus Bisa- ciensis, Rogerus Waterfordensis, Petrus Calliensis, Petrus Benniuentonensis, Gerardus Ariensis, Raimundus Aleriensis, Raphael Archadiensis, Vitus Auximanensis et Petrus Ottanensis epi- scopi illis, qui ecclesiam parochialem s. Bartholomaei ap. in Luca, Olom. dioc., visitaverint vel qui ad fabricam ecclesiae manus porrexerint adiutrices, et aliis quadraginta dies indulgentiarum de iniunctis eis paenitentiis relaxant, dummodo diocesani voluntas ad id accesserit.2 „Datum Auinione a. d. 1357 die XX m. aprilis, ind. X, pontif. d. Innocencii pape VI anno quinto.' Orig. cum 12 sigillis dictorum episcoporum et sigillo Johannis episcopi Olomucensis de cera rubra, lacsis, Brunac in archivo terrae Moraviae, arch. Collalt. IV, 2 n. 6. Contulit Šebánek. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 43 n. 57. 566) 1357, Apr. — Jun. Karolus imperator et rex in Bavaria et in aliis Alamaniae partibus. „A. D. 1357 circa mediam quadragesimam iunior filius imperatoris Ludwici, tetrarcha, ut ita dicam, inferioris Babarie iuxta fluvium Danubii, obsedit quemdam militem suum dictum Petrum de Ekk in castro Naternberg, oblitus multorum fidelium servitiorum, que sibi idem miles exhibuerat, maxime in eo, quod sapientia sua eum adhuc puerulum in eiusdem terre possessionem venire totis viribus procuravit, 1) Vide n. 525, 532. — 2) Johannes episcopus Olomucensis eidem chartae consensit et sigillum suum appendi fecit. In dorso manu saec. XIV: Impetrator huius litere Hermannus de Nova Domo, rector ecclesie in Luka, pro quo Deum exorate.
316 Regesta Bohemiac et Moraviae. 563) 1357, 16 Apr. Pragae. „Litera testimonialis d. Caroli imperatoris Romanorum, in qua confitetur, quod denarius b. Petri debetur ecclesiae Romanae ac levari debet annuatim in certis hic expressis, ac solvi Datum Pragae a. d. 1357 XVI cal. maii, imperii sui per praesentes literas praecipit.1 anno III.“ Muratori, Antiquitates Italicae medii aevi VI p. 149. — Reg. imp. VIII 2641. 564) 1357, 19 Apr. Laufen. Volkolt de Tanne, iudex provincialis in Sulzbach, chartam, qua Karolus imperator et rex monasterium in Bergen in suam et successorum suorum, regum Bohemiae, recepit protectionem (vide n. 540), a Hermanno Pfeffelein, eiusdem monasterii praeposito in Hersbruck („Herspruk“) — — 1357 „Geben zu Lauffen praesentatam, sub sigillo iudicii provincialis transsumit. iar an der nehsten mitwochen vor s. Jorgen tag, d. h. mart. Orig. cum sigillo „iudicii provincialis trans silvam regni Bohemie“ de cera comm. in press. perg. Mo- naci in archivo generali Bavariae, Nürnberg Reichsstadt fasc. 58. 565) 1357, 20 Apr. Avinione. Garsias Conchensis, Jacobus Botrendonensis, Guillelmus Cisopolitanus, Richardus Bisa- ciensis, Rogerus Waterfordensis, Petrus Calliensis, Petrus Benniuentonensis, Gerardus Ariensis, Raimundus Aleriensis, Raphael Archadiensis, Vitus Auximanensis et Petrus Ottanensis epi- scopi illis, qui ecclesiam parochialem s. Bartholomaei ap. in Luca, Olom. dioc., visitaverint vel qui ad fabricam ecclesiae manus porrexerint adiutrices, et aliis quadraginta dies indulgentiarum de iniunctis eis paenitentiis relaxant, dummodo diocesani voluntas ad id accesserit.2 „Datum Auinione a. d. 1357 die XX m. aprilis, ind. X, pontif. d. Innocencii pape VI anno quinto.' Orig. cum 12 sigillis dictorum episcoporum et sigillo Johannis episcopi Olomucensis de cera rubra, lacsis, Brunac in archivo terrae Moraviae, arch. Collalt. IV, 2 n. 6. Contulit Šebánek. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 43 n. 57. 566) 1357, Apr. — Jun. Karolus imperator et rex in Bavaria et in aliis Alamaniae partibus. „A. D. 1357 circa mediam quadragesimam iunior filius imperatoris Ludwici, tetrarcha, ut ita dicam, inferioris Babarie iuxta fluvium Danubii, obsedit quemdam militem suum dictum Petrum de Ekk in castro Naternberg, oblitus multorum fidelium servitiorum, que sibi idem miles exhibuerat, maxime in eo, quod sapientia sua eum adhuc puerulum in eiusdem terre possessionem venire totis viribus procuravit, 1) Vide n. 525, 532. — 2) Johannes episcopus Olomucensis eidem chartae consensit et sigillum suum appendi fecit. In dorso manu saec. XIV: Impetrator huius litere Hermannus de Nova Domo, rector ecclesie in Luka, pro quo Deum exorate.
Strana 317
Annus 1357, 16—23 Apr. 317 et ipsum in ea quasi filium et dominum enutrivit. Igitur parentes eiusdem militis, cum non possent predicti principis sevitiam mitigare, auxilium d. Karoli imperatoris tam fortiter implorare ceperunt, quod ipse imperator, congregato exercitu Bohemorum, Babariam intravit, Danubioque per pontem castri in Stauff transito, festinavit ad exercitum Babarorum et iuxta eos castra metatus est in spatio dimidii miliaris. Cum autem Babarorum princeps fortiorem haberet militiam, et pugnaturos iam se sperarent, quidam timidi vel perfidi barones pecunia corrupti partes suas interponere ceperunt, et in ipsa die, qua putabantur congressuri, plaeitaverunt, quod predictus obsessus miles, castro principi assignato, in persona et rebus securus esset, donec de obiectis et obiiciendis coram imperatore et aliis principibus responderet. Quod tamen non est factum, quia miles predictus tantam in obsidione perpessus fuerat penuriam, quod tempus modicum supervixit.“ Chronicon de ducibus Bavariae ed. Boehmer in Font. rer. Germ. I p. 145. Chartam, qua imperator quendam fidelem suum de prosperis suis in Bavaria successibus certiorem facit, vide ap. Tadra, Summa cancellariae p. 164 n. 268, Pelzel, K. Karl IV, II UB. p. 385 n. 344. Vide etiam Reg. imp. VIII 2641a et 2645 et Riezler, Gesch. Baierns III p. 51, 52. — Postea Karolus imperator et rex una cum imperatrice matrem regis Ungariae ad s. Elisabeth in Marburg, Coloniam et Aquisgranum peregrinantem, eundo ad praedicta loca et redeundo usque in Bohemiam, secutus est. Reg. imp. VIII 2659a. — Litterae imperatoris 27—28 Apr. in castris prope Donaustauf, 2 Maii prope Wischlburg, 7 Maii in Sulzbach, 10 Maii in Hersbruck, 12 in Heilsbronn, 14, 15 Maii in Mergentheim, 15, 16 Maii in Milten- berg, 18 Maii Frankofurti, 18—20 Maii in Marburg, 20 in Friedberg, 26 Maii Coloniae, 29—31 Maii Aquisgrani, 2 Jun. Confluentiae, 3 Jun. in Limburg, 4, 5 Jun. Frankofurti, 8 Jun. in Windsheim, 12 Jun. in Sulzbach et 23 Jun. Pragae datae sunt. Inter testes commemorantur 28 Apr. in castris ap. Donaustauf Theodoricus episcopus Mindensis, Johannes Opaviae et Przemko Tessinensis duces, Jesco de Wartenberg dominus in Veselí, burggravius Pragensis, Sbynco de Hasenburg et Busco de Velhartice, magistri camerae imperialis, Henricus de Nova Domo, Ogerius et Lutoldus de Landštejn, Ulricus de Rosenberg, Jesco de Ko- sova Hora (Kossow), Boczco de Poděbrady et Jesco de Kostelec nobiles; Reg. imp. VIII 2644. In litteris postea in Alamania datis commemorantur Johannes Olomucensis episcopus et Johannes Opaviae dux testes, Reg. imp. VIII 2653, Johannes episcopus Lutomislensis, cancellarius, ib. 2669, Johannes de Kroměříž (Chremsir) registr. ib. 6934, 6940. 567) 1357, 23 Apr. Otaslavice. — Nicolaus et Ingramus fratres de Donatio pro ecclesia Olomucensi. Ottoslauicz — — constare volumus — —, quod hon. vir d. Woyczechius frater noster ka- rissimus, canonicus ecclesie Olomucensis, maturo consilio sanaque mente atque de nostrorum amborum consensu pariter et assensu in bonis ipsius, que ipsum contingunt ex successione paterna, in Brodlino videlicet unum laneum, quem nunc tenet Marzata ibidem in Brodlino, qui solvit annis singulis omnibus computatis in sortem quinque fertones pro censu, et spe- cialiter quasdam praytas, que quondam spectabant ad curiam in Ottoslauicz, que addite sunt dicto laneo, solventes infra anni spacium unam marcam pro censu, et thabernam ibidem in Brodlino annue censuantem unum fertonem, quam possidet Marzata memoratus, pro remedio anime sue nec non animarum suorum predecessorum hereditario iure cum omnibus iuribus et pertinenciis, prout ipsemet tenuit actenus et possedit, ecclesie Olomu- censi prelibate dedit, donavit et legavit. Quam donacionem sive legacionem tam nunc quam post mortem.. fratris nostri dilecti, si nos supervivere ipsum contingeret, ratam et gratam
Annus 1357, 16—23 Apr. 317 et ipsum in ea quasi filium et dominum enutrivit. Igitur parentes eiusdem militis, cum non possent predicti principis sevitiam mitigare, auxilium d. Karoli imperatoris tam fortiter implorare ceperunt, quod ipse imperator, congregato exercitu Bohemorum, Babariam intravit, Danubioque per pontem castri in Stauff transito, festinavit ad exercitum Babarorum et iuxta eos castra metatus est in spatio dimidii miliaris. Cum autem Babarorum princeps fortiorem haberet militiam, et pugnaturos iam se sperarent, quidam timidi vel perfidi barones pecunia corrupti partes suas interponere ceperunt, et in ipsa die, qua putabantur congressuri, plaeitaverunt, quod predictus obsessus miles, castro principi assignato, in persona et rebus securus esset, donec de obiectis et obiiciendis coram imperatore et aliis principibus responderet. Quod tamen non est factum, quia miles predictus tantam in obsidione perpessus fuerat penuriam, quod tempus modicum supervixit.“ Chronicon de ducibus Bavariae ed. Boehmer in Font. rer. Germ. I p. 145. Chartam, qua imperator quendam fidelem suum de prosperis suis in Bavaria successibus certiorem facit, vide ap. Tadra, Summa cancellariae p. 164 n. 268, Pelzel, K. Karl IV, II UB. p. 385 n. 344. Vide etiam Reg. imp. VIII 2641a et 2645 et Riezler, Gesch. Baierns III p. 51, 52. — Postea Karolus imperator et rex una cum imperatrice matrem regis Ungariae ad s. Elisabeth in Marburg, Coloniam et Aquisgranum peregrinantem, eundo ad praedicta loca et redeundo usque in Bohemiam, secutus est. Reg. imp. VIII 2659a. — Litterae imperatoris 27—28 Apr. in castris prope Donaustauf, 2 Maii prope Wischlburg, 7 Maii in Sulzbach, 10 Maii in Hersbruck, 12 in Heilsbronn, 14, 15 Maii in Mergentheim, 15, 16 Maii in Milten- berg, 18 Maii Frankofurti, 18—20 Maii in Marburg, 20 in Friedberg, 26 Maii Coloniae, 29—31 Maii Aquisgrani, 2 Jun. Confluentiae, 3 Jun. in Limburg, 4, 5 Jun. Frankofurti, 8 Jun. in Windsheim, 12 Jun. in Sulzbach et 23 Jun. Pragae datae sunt. Inter testes commemorantur 28 Apr. in castris ap. Donaustauf Theodoricus episcopus Mindensis, Johannes Opaviae et Przemko Tessinensis duces, Jesco de Wartenberg dominus in Veselí, burggravius Pragensis, Sbynco de Hasenburg et Busco de Velhartice, magistri camerae imperialis, Henricus de Nova Domo, Ogerius et Lutoldus de Landštejn, Ulricus de Rosenberg, Jesco de Ko- sova Hora (Kossow), Boczco de Poděbrady et Jesco de Kostelec nobiles; Reg. imp. VIII 2644. In litteris postea in Alamania datis commemorantur Johannes Olomucensis episcopus et Johannes Opaviae dux testes, Reg. imp. VIII 2653, Johannes episcopus Lutomislensis, cancellarius, ib. 2669, Johannes de Kroměříž (Chremsir) registr. ib. 6934, 6940. 567) 1357, 23 Apr. Otaslavice. — Nicolaus et Ingramus fratres de Donatio pro ecclesia Olomucensi. Ottoslauicz — — constare volumus — —, quod hon. vir d. Woyczechius frater noster ka- rissimus, canonicus ecclesie Olomucensis, maturo consilio sanaque mente atque de nostrorum amborum consensu pariter et assensu in bonis ipsius, que ipsum contingunt ex successione paterna, in Brodlino videlicet unum laneum, quem nunc tenet Marzata ibidem in Brodlino, qui solvit annis singulis omnibus computatis in sortem quinque fertones pro censu, et spe- cialiter quasdam praytas, que quondam spectabant ad curiam in Ottoslauicz, que addite sunt dicto laneo, solventes infra anni spacium unam marcam pro censu, et thabernam ibidem in Brodlino annue censuantem unum fertonem, quam possidet Marzata memoratus, pro remedio anime sue nec non animarum suorum predecessorum hereditario iure cum omnibus iuribus et pertinenciis, prout ipsemet tenuit actenus et possedit, ecclesie Olomu- censi prelibate dedit, donavit et legavit. Quam donacionem sive legacionem tam nunc quam post mortem.. fratris nostri dilecti, si nos supervivere ipsum contingeret, ratam et gratam
Strana 318
318 Regesta Bohemiae et Moraviae. — nec aliquod ius facti vel iuris in prenarratis laneo, praytis promittimus observare — — et thaberna nobis tenebimur vendicare, nisi hoc solum, auxiliante nobis Altissimo, tantum censum alibi in terra coniacentem et valentem ecclesie supradicte nostris pecuniis comparare et demonstrare poterimus atque secundum ius terre fecerimus et procuraverimus intabulari, extunc — — sepedictos laneum, praytas et thabernam ipsis donata, ut premittitur, debent et tenentur nobis reddere denuo et assignare. Nos quoque Fridericus de Stichouicz et Adam de Dobromilicz coram nobis ea facta protestamur. — — Datum et actum in Ottoslauicz a. d. 1357 in die s. Georgii mart.1 Orig. cum 4 sig. in press. perg., quorum 2) laesum, alia deperdita, in archivo capituli ecclesiae Olo- mucensie sign. A I d 40. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 44 n. 58. 568) 1357, 23 Apr. Opaviae. Nicolaus Opaviae et Rathiboriae dux claustro s. Katherinae in civitate Opaviensi, sororum ord. b. Clarae, donationem a Heyncone de Hlubčice („Lubsicz“) quondam consiliario suo factam, „videlicet decimas duorum laneorum ante civitatem nostram Lubsicz retro antiquos infirmos, item de altero dimidio laneo, quos Heynlinus, filius quondam Heynlini scriptoris, civis Oppauiensis, Rayfoldo filio dicti Heynconis liberaliter comparavit, alteram dimidiam marcas gravaminis moravici, item mediam marcam super medio lanco relicte Rudigerii dicti de Bilbertczdorf (?)“ confirmat, ita ut census et decimaë de ipsis bonis singulis annis in ante- dictum monasterium veniant, quos Anna filia d. Alberti dicti Seklini, neptis Heynconis antedicti, ad tempora vitae suae percipiet, post mortem vero ipsius ad monasterium penitus devolventur. „Datum Oppauie a. d. 1357 in die b. Georii mart. in presencia nostrorum fidelium Al- siconis de Sumlsteyn, Skurczconis de Donka, Henrici Hoberk, Ramfoldi Heynconis de Lubsicz, militum, Woyslay de Sbislowicz et Franczisci plebani in Grecz, prothonotarii nostri, in testi- monium omnium premissorum." Orig., cui sigillum equestre cum secreto dorsuali in fil. ser. appensum est, Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. Opava Klar. A 3. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 45 n. 59. 569) 1357, 26 Apr. Nos Nicolaus Rembote Arbitrium de possessione bonorum et hominum in Krč. iudex, Ortlinus Clementer, Seydlinus institor, Petrus pannicida de Melnik et Elblinus Heus- mek, consules iurati Maioris civitatis Pragensis cives notum facimus ——, quod quia discr. 1) In transsumpto notarii publici de a. 1423, quod in eodem archivo asservatur, sigilla sic describuntur: In cuius sigilli primi medio quidem clippeus bipertitus videbatur, littere vero eiusdem sigilli circumferenciales capitales tales erant + S. Nicolai de Ottoslawicz, in secundo vero sigillo consimilis clippeus cernebatur, littere vero circumferenciales legebantur + S. Ingrami de Ottoslauicz, residua vero sigilla, videlicet tercium et quartum, propter depressionem cere describi non poterant.
318 Regesta Bohemiae et Moraviae. — nec aliquod ius facti vel iuris in prenarratis laneo, praytis promittimus observare — — et thaberna nobis tenebimur vendicare, nisi hoc solum, auxiliante nobis Altissimo, tantum censum alibi in terra coniacentem et valentem ecclesie supradicte nostris pecuniis comparare et demonstrare poterimus atque secundum ius terre fecerimus et procuraverimus intabulari, extunc — — sepedictos laneum, praytas et thabernam ipsis donata, ut premittitur, debent et tenentur nobis reddere denuo et assignare. Nos quoque Fridericus de Stichouicz et Adam de Dobromilicz coram nobis ea facta protestamur. — — Datum et actum in Ottoslauicz a. d. 1357 in die s. Georgii mart.1 Orig. cum 4 sig. in press. perg., quorum 2) laesum, alia deperdita, in archivo capituli ecclesiae Olo- mucensie sign. A I d 40. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 44 n. 58. 568) 1357, 23 Apr. Opaviae. Nicolaus Opaviae et Rathiboriae dux claustro s. Katherinae in civitate Opaviensi, sororum ord. b. Clarae, donationem a Heyncone de Hlubčice („Lubsicz“) quondam consiliario suo factam, „videlicet decimas duorum laneorum ante civitatem nostram Lubsicz retro antiquos infirmos, item de altero dimidio laneo, quos Heynlinus, filius quondam Heynlini scriptoris, civis Oppauiensis, Rayfoldo filio dicti Heynconis liberaliter comparavit, alteram dimidiam marcas gravaminis moravici, item mediam marcam super medio lanco relicte Rudigerii dicti de Bilbertczdorf (?)“ confirmat, ita ut census et decimaë de ipsis bonis singulis annis in ante- dictum monasterium veniant, quos Anna filia d. Alberti dicti Seklini, neptis Heynconis antedicti, ad tempora vitae suae percipiet, post mortem vero ipsius ad monasterium penitus devolventur. „Datum Oppauie a. d. 1357 in die b. Georii mart. in presencia nostrorum fidelium Al- siconis de Sumlsteyn, Skurczconis de Donka, Henrici Hoberk, Ramfoldi Heynconis de Lubsicz, militum, Woyslay de Sbislowicz et Franczisci plebani in Grecz, prothonotarii nostri, in testi- monium omnium premissorum." Orig., cui sigillum equestre cum secreto dorsuali in fil. ser. appensum est, Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. Opava Klar. A 3. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 45 n. 59. 569) 1357, 26 Apr. Nos Nicolaus Rembote Arbitrium de possessione bonorum et hominum in Krč. iudex, Ortlinus Clementer, Seydlinus institor, Petrus pannicida de Melnik et Elblinus Heus- mek, consules iurati Maioris civitatis Pragensis cives notum facimus ——, quod quia discr. 1) In transsumpto notarii publici de a. 1423, quod in eodem archivo asservatur, sigilla sic describuntur: In cuius sigilli primi medio quidem clippeus bipertitus videbatur, littere vero eiusdem sigilli circumferenciales capitales tales erant + S. Nicolai de Ottoslawicz, in secundo vero sigillo consimilis clippeus cernebatur, littere vero circumferenciales legebantur + S. Ingrami de Ottoslauicz, residua vero sigilla, videlicet tercium et quartum, propter depressionem cere describi non poterant.
Strana 319
Annus 1357, 23—26 Apr. 319 et hon. viri d. Bernhardus rector altaris s. Elisabeth in ecclesia Pragensi ex una et Petrus pistor ecclesie Wissegradensis parte ex altera de et super omnibus litibus ——, dudum inter eos pro area seu fundo municionis in villa Kyrcz, prato prope curiam ipsius Petri sito, arboribus fructiferis in metis agrorum eiusdem Petri sitis, et possessione, gubernacione, tuicione, defensione seu regimine hominum, ad dictum altare s. Elisabeth spectancium, nec non super quibuscunque aliis causis, negociis seu bonis —— exortis, coram ven. v. d. Petro officiali curie archiepiscopalis Pragensis sponte et voluntarie — — conpromiserunt et consenserunt de alto et basso in hon. virum d. Nicolaum de Frankenstein, canonicum ecclesie Boleslauiensis, Prag. dyoc., tamquam in arbitrum et amicabilem conpositorem — — sub pena triginta sexagenarum gr. den. prag., quas parti servanti arbitrium et pro- nunciacionem dicti d. Nicolay de Frankenstein pars non servans debet et tenetur absque contradiccione qualibet persolvere — —. Qui quidem d. Nicolaus de Frankenstein, arbiter predictus, visis et diligenter inspectis omnibus et singulis probacionibus — — ordinavit, laudavit — — et mandavit: Quod predictus Petrus et .. heredes ac .. successores sui in area seu municione predicta dicto d. Bernhardo et .. successoribus suis in dicto altari s. Elizabeth annis singulis inantea nomine dicti altaris in festo s. Georii octo gr. et in festo s. Galli inmediate sequenti octo gr. prag. usualis monete racione dicte aree seu municionis vel pocius racione fundi, in quo dicta municio sita est, pro pensione annua perpetua dare et in omnem eventum solvere debeant et teneantur; et quod idem Petrus et .. successores sui, possessores memorati prati, ab una parte fluvio de ponte fluenti et ab alia parte agris dicti Petri, sitis retro curiam ipsius Petri in latum et in longum a principio eorundem ag- rorum cultorum versus dictum pontem incipiendo usque ad fossatum, in quod memoratus fluvius suo meatu ac decursu ab antiquo fluxit et nunc fluit, se confiniantis, dicto d. Bern- hardo et .. successoribus suis in dicto altari annis singulis inantea nomine dicti altaris in terminis supradictis sedecim gr. monete predicte racione dicti prati pro pensione annua perpetua solvere debeant et teneantur. Preterea predictus d. Nicolaus arbiter ordinavit —, quod dictus Petrus .. heredes et .. successores sui, possessores predictorum bonorum cum hominibus ad dictum altare spectantibus, in dicta villa Kyrcz nichil in ipsius altariste seu rectoris altaris predicti et eiusdem hominum preiudicium vel gravamen disponere habeant neque eisdem vel alicui eorum inantea racione regiminis, gubernacionis vel quovis alio modo auctoritate propria precipere, mandare valeant sive possint. Quodque eciam dictus Petrus .. heredes et .. successores sui pro se et .. successoribus suis et specialiter a Welcone dicto de Kyrcz, Mirankone filio Welconis et Margaretha conthorali Mirankonis, Wenceslao, Czen- kone, filiis Welconis, et a Yûtta filia predicti Welconis dictum d. Bernhardum et .. succes- sores suos in dicto altari et eius possessione super omnibus et singulis premissis per omnia rite et legittime observandis et adimplendis reddere et facere securum et nichilominus aliis necessariis, de quibus visum fuerit, cavere et expedire omni tempore debeant et teneantur. Insuper predictus d. Nicolaus arbiter ordinavit — —, quod dictus d. Bernhardus sepedicto Petro debeat persolvere et dare decem sexagenas gr. prag. den., quas idem d. Bernhardus
Annus 1357, 23—26 Apr. 319 et hon. viri d. Bernhardus rector altaris s. Elisabeth in ecclesia Pragensi ex una et Petrus pistor ecclesie Wissegradensis parte ex altera de et super omnibus litibus ——, dudum inter eos pro area seu fundo municionis in villa Kyrcz, prato prope curiam ipsius Petri sito, arboribus fructiferis in metis agrorum eiusdem Petri sitis, et possessione, gubernacione, tuicione, defensione seu regimine hominum, ad dictum altare s. Elisabeth spectancium, nec non super quibuscunque aliis causis, negociis seu bonis —— exortis, coram ven. v. d. Petro officiali curie archiepiscopalis Pragensis sponte et voluntarie — — conpromiserunt et consenserunt de alto et basso in hon. virum d. Nicolaum de Frankenstein, canonicum ecclesie Boleslauiensis, Prag. dyoc., tamquam in arbitrum et amicabilem conpositorem — — sub pena triginta sexagenarum gr. den. prag., quas parti servanti arbitrium et pro- nunciacionem dicti d. Nicolay de Frankenstein pars non servans debet et tenetur absque contradiccione qualibet persolvere — —. Qui quidem d. Nicolaus de Frankenstein, arbiter predictus, visis et diligenter inspectis omnibus et singulis probacionibus — — ordinavit, laudavit — — et mandavit: Quod predictus Petrus et .. heredes ac .. successores sui in area seu municione predicta dicto d. Bernhardo et .. successoribus suis in dicto altari s. Elizabeth annis singulis inantea nomine dicti altaris in festo s. Georii octo gr. et in festo s. Galli inmediate sequenti octo gr. prag. usualis monete racione dicte aree seu municionis vel pocius racione fundi, in quo dicta municio sita est, pro pensione annua perpetua dare et in omnem eventum solvere debeant et teneantur; et quod idem Petrus et .. successores sui, possessores memorati prati, ab una parte fluvio de ponte fluenti et ab alia parte agris dicti Petri, sitis retro curiam ipsius Petri in latum et in longum a principio eorundem ag- rorum cultorum versus dictum pontem incipiendo usque ad fossatum, in quod memoratus fluvius suo meatu ac decursu ab antiquo fluxit et nunc fluit, se confiniantis, dicto d. Bern- hardo et .. successoribus suis in dicto altari annis singulis inantea nomine dicti altaris in terminis supradictis sedecim gr. monete predicte racione dicti prati pro pensione annua perpetua solvere debeant et teneantur. Preterea predictus d. Nicolaus arbiter ordinavit —, quod dictus Petrus .. heredes et .. successores sui, possessores predictorum bonorum cum hominibus ad dictum altare spectantibus, in dicta villa Kyrcz nichil in ipsius altariste seu rectoris altaris predicti et eiusdem hominum preiudicium vel gravamen disponere habeant neque eisdem vel alicui eorum inantea racione regiminis, gubernacionis vel quovis alio modo auctoritate propria precipere, mandare valeant sive possint. Quodque eciam dictus Petrus .. heredes et .. successores sui pro se et .. successoribus suis et specialiter a Welcone dicto de Kyrcz, Mirankone filio Welconis et Margaretha conthorali Mirankonis, Wenceslao, Czen- kone, filiis Welconis, et a Yûtta filia predicti Welconis dictum d. Bernhardum et .. succes- sores suos in dicto altari et eius possessione super omnibus et singulis premissis per omnia rite et legittime observandis et adimplendis reddere et facere securum et nichilominus aliis necessariis, de quibus visum fuerit, cavere et expedire omni tempore debeant et teneantur. Insuper predictus d. Nicolaus arbiter ordinavit — —, quod dictus d. Bernhardus sepedicto Petro debeat persolvere et dare decem sexagenas gr. prag. den., quas idem d. Bernhardus
Strana 320
320 Regesta Bohemiae et Moraviae. eidem Petro, prout ipse Petrus coram nobis fassus est et recognovit, in parata et numerata pecunia iam plene persolvit et dedit. Quodque eciam dictus d. Bernhardus suique .. succes- sores in dicto altari suo et ipsius altaris nomine pro arboribus sitis prope memoratos agros predicti Petri et ipsarum arborum fructibus et utilitatibus nec non pro iniuriis et dampnis, si que predictis hominibus ad dictum altare spectantibus illata fuerunt, ipsi Petro suisque .. heredibus et .. successoribus perpetuo in futurum nullam debeant neque possint movere questionem — —. Datum a. d. 1357 XXVI die mensis aprilis. Orig. cum 5 sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae 8. Viti, sign. XII 8. — Ed. Teige, Zprávy o statcích venkovských, Arch. Čes. 26 p. 557. 570) 1357, 2 Maii Vratislavlae. Consules civitatis Vratislaviensis („Breczslow“) ad mandatum Karoli imperatoris et regis nonnullis Iudaeis in civitate ad duos annos manere permittunt sub censu annuatim solvendo. — — 1357 iare an deme andern tage noch s. Walpurgen tag." „ Ed. Oelsner, Schles. Urk. z. Gesch. d. Juden, Arch. f. oester. Gesch. XXXI p. 121 n. 21 e ms. saec. XIV, „Kladdenbuch des Breslauer Rates“, in archivo publico Vratislaviensi. 571) 1357, 3 Maii Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis, Petro praeposito capellae Omnium Sanctorum in castro Pragensi et canonico Pragensis ecclesiae, Jodoco, Ulrico et Johanne de Rosenberg („Rosemberk“) petentibus, donationes a Petro de Rosenberg, genitore ipsorum, summo regni Bohemiae camerario, et Catherina genetrice ipsorum pro hospitali s. Jodoci et ecclesia parochiali s. Viti in Krumlov („Crumnow“) factas, nec non litteras donationis et confirmationis a. 1347 15 Jun., 1357 17 Jan., 1357 18 Jan. et 1354 11 Nov. editas (vide superius n. 516, 517 et Schmidt-Picha I p. 15 n. 80, p. 24 n. 97) auctoritate ordinaria confirmat. „Datum Prage 1357 die tercia m. maii. Orig. cum sig. oblongo de cera communi, cui secretum de cera rubra dorso tenus est appressum, in ar- chivo Schwarzenberg. Krumloviensi sign. I 3 Sp n. lc. — Ed. Schmidt-Picha, UB. d. St. Krummau I p. 29 n. 107. — Extr. Böhm, Notizenblatt III p. 419 n. 6. — e codice monasterii Vallis s. Mariae Emler, O rukop. privilegií pánů z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 322 n. 64. — e formu- lario Cancellariae Arnesti Tadra, Arch. f. oester. Gesch. LXI, 2 p. 460 n. 2. 572) 1357, 4 Maii in castris ap. Donaustauf. Fratrum Satzenhofer obligatio feudalis. Nos Theodoricus, Wolffhardus et Ulricus fratres dicti Saczenhover“ recognoscimus — —, quod ego Wolffhardus jam dictus ac fratres a) A: fratres de Saczenhover, B: gebruedere Satzenhofer.
320 Regesta Bohemiae et Moraviae. eidem Petro, prout ipse Petrus coram nobis fassus est et recognovit, in parata et numerata pecunia iam plene persolvit et dedit. Quodque eciam dictus d. Bernhardus suique .. succes- sores in dicto altari suo et ipsius altaris nomine pro arboribus sitis prope memoratos agros predicti Petri et ipsarum arborum fructibus et utilitatibus nec non pro iniuriis et dampnis, si que predictis hominibus ad dictum altare spectantibus illata fuerunt, ipsi Petro suisque .. heredibus et .. successoribus perpetuo in futurum nullam debeant neque possint movere questionem — —. Datum a. d. 1357 XXVI die mensis aprilis. Orig. cum 5 sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae 8. Viti, sign. XII 8. — Ed. Teige, Zprávy o statcích venkovských, Arch. Čes. 26 p. 557. 570) 1357, 2 Maii Vratislavlae. Consules civitatis Vratislaviensis („Breczslow“) ad mandatum Karoli imperatoris et regis nonnullis Iudaeis in civitate ad duos annos manere permittunt sub censu annuatim solvendo. — — 1357 iare an deme andern tage noch s. Walpurgen tag." „ Ed. Oelsner, Schles. Urk. z. Gesch. d. Juden, Arch. f. oester. Gesch. XXXI p. 121 n. 21 e ms. saec. XIV, „Kladdenbuch des Breslauer Rates“, in archivo publico Vratislaviensi. 571) 1357, 3 Maii Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis, Petro praeposito capellae Omnium Sanctorum in castro Pragensi et canonico Pragensis ecclesiae, Jodoco, Ulrico et Johanne de Rosenberg („Rosemberk“) petentibus, donationes a Petro de Rosenberg, genitore ipsorum, summo regni Bohemiae camerario, et Catherina genetrice ipsorum pro hospitali s. Jodoci et ecclesia parochiali s. Viti in Krumlov („Crumnow“) factas, nec non litteras donationis et confirmationis a. 1347 15 Jun., 1357 17 Jan., 1357 18 Jan. et 1354 11 Nov. editas (vide superius n. 516, 517 et Schmidt-Picha I p. 15 n. 80, p. 24 n. 97) auctoritate ordinaria confirmat. „Datum Prage 1357 die tercia m. maii. Orig. cum sig. oblongo de cera communi, cui secretum de cera rubra dorso tenus est appressum, in ar- chivo Schwarzenberg. Krumloviensi sign. I 3 Sp n. lc. — Ed. Schmidt-Picha, UB. d. St. Krummau I p. 29 n. 107. — Extr. Böhm, Notizenblatt III p. 419 n. 6. — e codice monasterii Vallis s. Mariae Emler, O rukop. privilegií pánů z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 322 n. 64. — e formu- lario Cancellariae Arnesti Tadra, Arch. f. oester. Gesch. LXI, 2 p. 460 n. 2. 572) 1357, 4 Maii in castris ap. Donaustauf. Fratrum Satzenhofer obligatio feudalis. Nos Theodoricus, Wolffhardus et Ulricus fratres dicti Saczenhover“ recognoscimus — —, quod ego Wolffhardus jam dictus ac fratres a) A: fratres de Saczenhover, B: gebruedere Satzenhofer.
Strana 321
Annus 1357, 26 Apr. — 5 Maii. 321 et amici mei in iram et indignationem serenissimi — — d. Caroli quarti Romanorum impe- ratoris s. a. et Boemiae regis, domini nostri gratiosi, pridem incidimus propter homicidium, quod ego Wolffhardus in nobili viro Wilhelmo de Egerberg, quondam officiali in Stauffan" piae memoriae, tempore, quo idem in imperialibus legationibus et obsequiis versabatur, proh dolor, perpetravi, nos praecedentes fratres ad finem et eodem animo, ut eidem domino nostro d. imperatori de tanto dispendio competens et, quam possumus, exhiberetur emenda — — et nos et amicos nostros in gratiam suae celsitudinis iterum assumere dignaretur, — ad imperialis culminis accedentes praesentiam, omne dominium et proprietatem, quam in libero et haereditario castro nostro Ditreichdorffp nec non in villis nostris Berge, Pach et Drebsenreut et reditibus annuis perpetuis triginta sexagenarum puri argenti pa- gamenti pragensis," quae in eisdem villis habentur et in omnibus pertinentiis castri et villarum earundem habuimus et habere haereditarie poteramus, in praefati domini nostri d. imperatoris, regis Boemiae, manibus sponte resignavimus et ab ipso domino nostro imperatore nos et nostrorum singuli, ac a rege Boemiae et corona regni ipsius, praedictum castrum cum villis et pertinentiis suis omnibus in verum et legitimum feudum solenniter suscepimus iuxta feudorum et feudalium dominii in Sulczbach consuetudinem, jus et formam, eademque domino nostro d. imperatori, ut regi Boemiae, haeredibus et successoribus ipsius, regibus et coronae regni Boemiae, vivae vocis oraculo bona fide promisimus et promittimus in virtute juramenti, quod in praesentia domini nostri d. imperatoris corporaliter ad sancta sponte praestitimus, — — quod nos fratres praecedentes Theodoricus, Wolffhardus et Ulricus Satzenhover vocati nec non haeredes et successores nostri cum castro praefato vil- lisque et suis pertinentiis universis antedicti domini nostri d. imperatoris et haeredum et successorum suorum, regni Boemiae et praedictae coronae regni Boemiae, fideles, oboedientes et subjecti vasalli ac feudales perpetui esse volumus et debemus, profectumque ipsorum in omni loco dirigere et fideliter periculum ac damnum pro nostro posse avertere nec non uni- versa et singula erga ipsos attendere," que fideles feudales et vasalli erga veros et legitimos dominos iuxta morem dicti Sultzbachensis dominii de iure et consuetudine attendere, explere et facere sunt astricti. — — Datum in castris apud Stauffen trans Danubium a. d. 1357 quinta feria post Inventionem s. Crucis.' Соp. (A) saec. XVII in inventario archivi coronae regni Bohemiac, me archivi terrae Bohemiae sign. A 45 (olim 62 C 16) p. 719. Ibidem p. 379 versio teutonica eiusdem chartae (B). — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 439 n. 419. 573) 1357, 5 Maii. Fratres de Ronov possessionem silvarum monasterii Fontis b. Mariae in Zdár, ord. Cist., Nos Zdenko et Czenko fratres de Ronow et iura incolarum confirmant. a) B: Wilhelm von Egerpergk, pfleger zu Thumstauff. — b) B: Dietreichsdorff. — c) B: 30 schock lottigs silbergelds prager wehrung. - d) in A sequitur: ex... (?) — e) B. Der geben ist zue velde boy Stauffen uber Thunaw — — 1357 iar an dem donnerstag nach dem heil. Crucis tag, als es funden wardt. 21
Annus 1357, 26 Apr. — 5 Maii. 321 et amici mei in iram et indignationem serenissimi — — d. Caroli quarti Romanorum impe- ratoris s. a. et Boemiae regis, domini nostri gratiosi, pridem incidimus propter homicidium, quod ego Wolffhardus in nobili viro Wilhelmo de Egerberg, quondam officiali in Stauffan" piae memoriae, tempore, quo idem in imperialibus legationibus et obsequiis versabatur, proh dolor, perpetravi, nos praecedentes fratres ad finem et eodem animo, ut eidem domino nostro d. imperatori de tanto dispendio competens et, quam possumus, exhiberetur emenda — — et nos et amicos nostros in gratiam suae celsitudinis iterum assumere dignaretur, — ad imperialis culminis accedentes praesentiam, omne dominium et proprietatem, quam in libero et haereditario castro nostro Ditreichdorffp nec non in villis nostris Berge, Pach et Drebsenreut et reditibus annuis perpetuis triginta sexagenarum puri argenti pa- gamenti pragensis," quae in eisdem villis habentur et in omnibus pertinentiis castri et villarum earundem habuimus et habere haereditarie poteramus, in praefati domini nostri d. imperatoris, regis Boemiae, manibus sponte resignavimus et ab ipso domino nostro imperatore nos et nostrorum singuli, ac a rege Boemiae et corona regni ipsius, praedictum castrum cum villis et pertinentiis suis omnibus in verum et legitimum feudum solenniter suscepimus iuxta feudorum et feudalium dominii in Sulczbach consuetudinem, jus et formam, eademque domino nostro d. imperatori, ut regi Boemiae, haeredibus et successoribus ipsius, regibus et coronae regni Boemiae, vivae vocis oraculo bona fide promisimus et promittimus in virtute juramenti, quod in praesentia domini nostri d. imperatoris corporaliter ad sancta sponte praestitimus, — — quod nos fratres praecedentes Theodoricus, Wolffhardus et Ulricus Satzenhover vocati nec non haeredes et successores nostri cum castro praefato vil- lisque et suis pertinentiis universis antedicti domini nostri d. imperatoris et haeredum et successorum suorum, regni Boemiae et praedictae coronae regni Boemiae, fideles, oboedientes et subjecti vasalli ac feudales perpetui esse volumus et debemus, profectumque ipsorum in omni loco dirigere et fideliter periculum ac damnum pro nostro posse avertere nec non uni- versa et singula erga ipsos attendere," que fideles feudales et vasalli erga veros et legitimos dominos iuxta morem dicti Sultzbachensis dominii de iure et consuetudine attendere, explere et facere sunt astricti. — — Datum in castris apud Stauffen trans Danubium a. d. 1357 quinta feria post Inventionem s. Crucis.' Соp. (A) saec. XVII in inventario archivi coronae regni Bohemiac, me archivi terrae Bohemiae sign. A 45 (olim 62 C 16) p. 719. Ibidem p. 379 versio teutonica eiusdem chartae (B). — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 439 n. 419. 573) 1357, 5 Maii. Fratres de Ronov possessionem silvarum monasterii Fontis b. Mariae in Zdár, ord. Cist., Nos Zdenko et Czenko fratres de Ronow et iura incolarum confirmant. a) B: Wilhelm von Egerpergk, pfleger zu Thumstauff. — b) B: Dietreichsdorff. — c) B: 30 schock lottigs silbergelds prager wehrung. - d) in A sequitur: ex... (?) — e) B. Der geben ist zue velde boy Stauffen uber Thunaw — — 1357 iar an dem donnerstag nach dem heil. Crucis tag, als es funden wardt. 21
Strana 322
322 Regesta Bohemiae et Moraviae. notum facimus — —, quia consideratis multiplicibus virtutum laboribus, quibus — — abbas et conventus monasterii Zharensis devoti ad laudem et gloriam Dei omnipotentis et Virginis matris eius actenus insudant ——, omnes donaciones silvarum, incipientes a primo cumulo, in area Radwans in signum facto, per omnes cumulos, qui in metis et limitibus usque ad flumen, quod vulgariter Zazava nuncupatur, sunt facti, et abinde usque ad claustrum molendinis, ferrifodinis, piscinis — —, quibus cum omnibus villis, prediis, curiis, agris — — pia donacio cl. m. antecessorum nostrorum hereditarie providit prefato monasterio, inno- vamus — — confirmamus — —. Nichilominus tamen homines et incole, ad bona nostra Prziwisslawe et Ronow spectantes, omnia iura, que in dictis silvis temporibus antecessorum nostrorum habebant, videlicet ligna pro necessitatibus structure domorum et igne domestico libere debent habere; et quicumque ligna de eisdem silvis ad fora ducerent vel ducent, de quolibet plaustro duos parvos denarios prefato monasterio persolvere debent et tenentur. Villas quoque in dictis silvis abbas et conventus prefati, nisi de bona voluntate nostra et consilio nostro aut heredum nostrorum, de novo plantare debent et eciam nobis et here- dibus nostris, si necessitas monasterii fuerit, tales villas elocare de novo et plantare favere debent carius quam aliis, et nos debemus monasterio predicto de ipsis villis facere omnia, sicut alii plantatores villarum in bonis eiusdem monasterii facere consueverunt, et si, quod absit, prefata bona Prziwisslaws et Ronow ad regnum Boemie aliquo iure vel facto de- venirent, homines et incole prefati, ad ea spectantes, in silvis prelibatis ulterius non debent habere aliquam libertatem .. In quorum testimonium et robor nostra et nob. vv. dd. Henrici de Luchtenburg, Henrici de Ronow, Jesconis dicti Ptaczek de Pyrkinsteyn, amicorum nost- rorum, et strenuorum virorum Johannis dicti Cokot de Pzrichot, Hartlebi de Kleczans, Woyne de Kczetyn militum sigilla ad peticionem nostram presentibus sunt appensa .. Datum a. d. 1357, V die m. maii. Orig. cum 8 sigillis in press. perg., quorum 2) est deperditum, Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. Zdár Cist., A 68 a. Sigilla de cera comm.: 1) in campo ostrvy; S- SDENCONIS DE-RONOW. 3), 5) in clipeo ostrvy, galea piscem et convolutionem pennarum ferens; S-HEINRICI DE LEVCHTEN- BERG; S. JESCONIS- DE PIRCHENSIEIN. 4) in campo ostrvy; S- HENDRICI- IVN - D- RONOW. 6) galea ornata; S. IOHANNIS - DE-PRSIECHOD. 7) in clipeo tres pisces, galea cornuta; S-ARCLEBI- D. CLECZAN. 8) galea anserem ferens; IWOINIIIIIII. Contulit Sebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 46 n. 60. 574) 1357, 15 Maii. Hans von Reisig Egrae pro pecunia a monialibus monasterii Egrensis ord. s. Clarae percepta de domo („herberge“) et horto suis, quae bona, foris civitatem Egrensem in plateola retro cimiterium Iudaeorum horto earundem monialium adiacentia, nepotes Wolflini („Wöl- fleins“) Kugelhaupt prius possidebant, 60 hallenses census annui eisdem monialibus censuare Datum: „1357 des nechsten montags vor Unsers Hern Aufart tag“. promittit. Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, Mitt. Ver. Gesch. Deutsch. i. B. 43 p. 305 n 105 e mopto archivi civitatie Egrensie fol. 3°.
322 Regesta Bohemiae et Moraviae. notum facimus — —, quia consideratis multiplicibus virtutum laboribus, quibus — — abbas et conventus monasterii Zharensis devoti ad laudem et gloriam Dei omnipotentis et Virginis matris eius actenus insudant ——, omnes donaciones silvarum, incipientes a primo cumulo, in area Radwans in signum facto, per omnes cumulos, qui in metis et limitibus usque ad flumen, quod vulgariter Zazava nuncupatur, sunt facti, et abinde usque ad claustrum molendinis, ferrifodinis, piscinis — —, quibus cum omnibus villis, prediis, curiis, agris — — pia donacio cl. m. antecessorum nostrorum hereditarie providit prefato monasterio, inno- vamus — — confirmamus — —. Nichilominus tamen homines et incole, ad bona nostra Prziwisslawe et Ronow spectantes, omnia iura, que in dictis silvis temporibus antecessorum nostrorum habebant, videlicet ligna pro necessitatibus structure domorum et igne domestico libere debent habere; et quicumque ligna de eisdem silvis ad fora ducerent vel ducent, de quolibet plaustro duos parvos denarios prefato monasterio persolvere debent et tenentur. Villas quoque in dictis silvis abbas et conventus prefati, nisi de bona voluntate nostra et consilio nostro aut heredum nostrorum, de novo plantare debent et eciam nobis et here- dibus nostris, si necessitas monasterii fuerit, tales villas elocare de novo et plantare favere debent carius quam aliis, et nos debemus monasterio predicto de ipsis villis facere omnia, sicut alii plantatores villarum in bonis eiusdem monasterii facere consueverunt, et si, quod absit, prefata bona Prziwisslaws et Ronow ad regnum Boemie aliquo iure vel facto de- venirent, homines et incole prefati, ad ea spectantes, in silvis prelibatis ulterius non debent habere aliquam libertatem .. In quorum testimonium et robor nostra et nob. vv. dd. Henrici de Luchtenburg, Henrici de Ronow, Jesconis dicti Ptaczek de Pyrkinsteyn, amicorum nost- rorum, et strenuorum virorum Johannis dicti Cokot de Pzrichot, Hartlebi de Kleczans, Woyne de Kczetyn militum sigilla ad peticionem nostram presentibus sunt appensa .. Datum a. d. 1357, V die m. maii. Orig. cum 8 sigillis in press. perg., quorum 2) est deperditum, Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. Zdár Cist., A 68 a. Sigilla de cera comm.: 1) in campo ostrvy; S- SDENCONIS DE-RONOW. 3), 5) in clipeo ostrvy, galea piscem et convolutionem pennarum ferens; S-HEINRICI DE LEVCHTEN- BERG; S. JESCONIS- DE PIRCHENSIEIN. 4) in campo ostrvy; S- HENDRICI- IVN - D- RONOW. 6) galea ornata; S. IOHANNIS - DE-PRSIECHOD. 7) in clipeo tres pisces, galea cornuta; S-ARCLEBI- D. CLECZAN. 8) galea anserem ferens; IWOINIIIIIII. Contulit Sebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 46 n. 60. 574) 1357, 15 Maii. Hans von Reisig Egrae pro pecunia a monialibus monasterii Egrensis ord. s. Clarae percepta de domo („herberge“) et horto suis, quae bona, foris civitatem Egrensem in plateola retro cimiterium Iudaeorum horto earundem monialium adiacentia, nepotes Wolflini („Wöl- fleins“) Kugelhaupt prius possidebant, 60 hallenses census annui eisdem monialibus censuare Datum: „1357 des nechsten montags vor Unsers Hern Aufart tag“. promittit. Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, Mitt. Ver. Gesch. Deutsch. i. B. 43 p. 305 n 105 e mopto archivi civitatie Egrensie fol. 3°.
Strana 323
Annus 1357, 5—18 Maii. 323 575) 1357, 16 Maii. — Ich Jacob von Hasla bechenn — umb di De curia in Rommersreut. ansprach und vordrung, di ich het zu dem cehenten auf dem hof zu Romungsreut, darauf sitzent des Ditmars sun Chunrat Pachman und Petzolde voydan, darumb di erbern geistl. Deutschen herren zu Eger und ich zwitrugen und zwiwurfich waren, daz wir uns des miteinander — — verrihtet haben also, daz ich und alle min erben und nachkomen nach dem obgeschriben cehenten nimmer mer ansprach noch vordrung schuln noch mugen ge- haben — — Versigelt mit insigeln der ers. Wolfels Goppolds und Matels Steinkellers purger zu Eger, di des teidinger waren und durch mein bete des zu gezeuchnuss ir insigel an disen brif gehangen habent, wan ich selb niht insigels han. Daz geschach, — — 1357 iar des nehsten eritags vor Unders Herren Aufvart tage. Orig. cum 2 sig. de cera comm. in press. perg. in archivo publico Dresdensi n. 3486. 576) 1357, 17 Maii ap. Villam Novam. Innocentius papa VI Karolo imperatori et regi per Nicolaum Leonis canonicum ecclesiae Brunensis, nuntium eius, responsum mittit, „sicut ab eo audies magis plene. „Datum apud Villamnouam Auinionensis dioc. XVI kal. iunii a. quinto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 244 n. 616 e registris archivi Vaticani. — Extr. Werunsky, Ex- cerpta ex registris Clementie VI et Innocentii VI p. 119 n. 426. — Reg. imp. VIII, Päbste 336. 577) 1357, 18 Maii ap. Villam Novam. Innocentius papa VI Karolo imperatore et rege petente illis, qui capellam regiam in arce Karlstein, dum Insignia passionis Dominicae semel in anno ibidem ostendentur, visitaverint, ad honorem sanctissimae Passionis et 88. reliquiarum ibi collocatarum quatuor annorum et quatuor quadragenarum indulgentias elargitur1. „Datum apud Villamnouam Auinionensis dioc. XV kal. iunii a. quinto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 245 n. 617 e registris archivi Vaticani. 578) 1357, 18 Maii. Donatio pro hospitali Cruciferorum Egrae. Wir Lew oberster meister des ordens der Creuzerbruder mit dem stern und alle der convent gemein der bruder desselben ordens bekennen — —, dass die erbarn h. Rudiger pfarrherr zu Albernreuth und sein bruder Hainrich meister der schrieft von Eger durch ihr und etwann ihrs bruders, h. Cunradts — — und ihrer fördern sachen uns geben und gänzlich gewert und bezahlt 1) Vide etiam Novák l. c. p. 265 n. 674 et p. 273 n. 703. 21*
Annus 1357, 5—18 Maii. 323 575) 1357, 16 Maii. — Ich Jacob von Hasla bechenn — umb di De curia in Rommersreut. ansprach und vordrung, di ich het zu dem cehenten auf dem hof zu Romungsreut, darauf sitzent des Ditmars sun Chunrat Pachman und Petzolde voydan, darumb di erbern geistl. Deutschen herren zu Eger und ich zwitrugen und zwiwurfich waren, daz wir uns des miteinander — — verrihtet haben also, daz ich und alle min erben und nachkomen nach dem obgeschriben cehenten nimmer mer ansprach noch vordrung schuln noch mugen ge- haben — — Versigelt mit insigeln der ers. Wolfels Goppolds und Matels Steinkellers purger zu Eger, di des teidinger waren und durch mein bete des zu gezeuchnuss ir insigel an disen brif gehangen habent, wan ich selb niht insigels han. Daz geschach, — — 1357 iar des nehsten eritags vor Unders Herren Aufvart tage. Orig. cum 2 sig. de cera comm. in press. perg. in archivo publico Dresdensi n. 3486. 576) 1357, 17 Maii ap. Villam Novam. Innocentius papa VI Karolo imperatori et regi per Nicolaum Leonis canonicum ecclesiae Brunensis, nuntium eius, responsum mittit, „sicut ab eo audies magis plene. „Datum apud Villamnouam Auinionensis dioc. XVI kal. iunii a. quinto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 244 n. 616 e registris archivi Vaticani. — Extr. Werunsky, Ex- cerpta ex registris Clementie VI et Innocentii VI p. 119 n. 426. — Reg. imp. VIII, Päbste 336. 577) 1357, 18 Maii ap. Villam Novam. Innocentius papa VI Karolo imperatore et rege petente illis, qui capellam regiam in arce Karlstein, dum Insignia passionis Dominicae semel in anno ibidem ostendentur, visitaverint, ad honorem sanctissimae Passionis et 88. reliquiarum ibi collocatarum quatuor annorum et quatuor quadragenarum indulgentias elargitur1. „Datum apud Villamnouam Auinionensis dioc. XV kal. iunii a. quinto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 245 n. 617 e registris archivi Vaticani. 578) 1357, 18 Maii. Donatio pro hospitali Cruciferorum Egrae. Wir Lew oberster meister des ordens der Creuzerbruder mit dem stern und alle der convent gemein der bruder desselben ordens bekennen — —, dass die erbarn h. Rudiger pfarrherr zu Albernreuth und sein bruder Hainrich meister der schrieft von Eger durch ihr und etwann ihrs bruders, h. Cunradts — — und ihrer fördern sachen uns geben und gänzlich gewert und bezahlt 1) Vide etiam Novák l. c. p. 265 n. 674 et p. 273 n. 703. 21*
Strana 324
324 Regesta Bohemiae et Moraviae. haben 24 pfundt haller, die auf unser spitalhaus zu Eger frommen und nutz kommen sindt, mit nahmen an den acker, der des Simons burger zu Eger war, den wir demselben unser haus zu Eger kauft haben, gelegen vor derselben stadt zu Eger bei der weinpeunt in unser feldt also, dass wir davon alle jahr jährlich und ewiglich zwu pytancien geben sollen in demselben hauss zu Eger allen siechen undt gesunden von zweien pfunden hallern, ie sol- cher wehrung, die dann zu Eger geng und geb sein, ie ein pytancien zu s. Ulrich des heil. bischofs tag von ainem pfundt haller, und ie die andere auf der heil. jungfr. s. Cecilien tag, auch von einem pfundt haller, damit wir auch ie als oft awiglich von jeder pytanzen desselben abents mit vigilien und des morgens mit seelmess ihr jahrzeit begehen und ihr gedenken sollen vor dem volk. — — Und dess allen zu uhrkundt - — geben wir diesen brief —— mit unsers, des obgenanten convents, gemeinem insiegel. Das geschach — 1357 jahr an Unsers Herrn Auffarts abent. Cop. saec. XVI ex. Egrae in archivo civitatis, fasc. 422 „Junckerischer Diplomatar“ p. 39. Communi- cavit Siegl. 579) 1357, 19 Maii Pragac. Arbitrium in lite, quae inter Břevnoviense et Aulae Regiae monasteria vertebatur. — Anno — — 1357, ind. X, die XIX m. maii hora quasi terciarum in Maiori civitate Pragensi in refectorio monasterii s. Clementis domus fr. Predicatorum — — hon. viri d. Nicolaus de Cadano Wissegradensis et Nicolaus dictus Holubecz Boleslaviensis eccl. canonici, arbitri .. super omnibus litibus et controversiis — — inter ven. et rel. d. Przed- borium abbatem et conventum monasterii Brewnoviensis ex una et Iohannem abbatem et conventum monasterii Aule Regie — — parte ex alia vertentibus —— electi et assumpti" virtute compromissi — — inter partes predictas in presencia ven. et rel. viri d. Iohannis abbatis monasterii Aule Regie et fr. Hodislai prioris et fr. Divissii procuratoris mona- sterii Brewnoviensis, personam abbatis ipsorum representancium, — — pronunccia- verunt — — in scriptis, cuius pronuncciacionis tenor sequitur in hec verba: Noverint universi, presens instrumentum publicum inspecturi, quia cum questio seu controversia inter — — Przedborium abbatem Brewnov. — — et d. Iohannem abbatem — — Aule Regie fuisset suborta super rubetis sitis inter villas Tyrnowa et Klincz, que abbas et conventus Brewnoviensis ab abbate et conventu Aule Regie ex causa donacionis eis facte, ut dicebant eorum iudicibus super hoc a sede apostolica deputatis, petebant in suo libello, predictis abbate et conventu Aule Regie contrarium allegantibus, dictam pretensam donacionem, videlicet Boleslai ducis Boemorum, tamquam factam ante 370 annos, nullam fuisse et esse vel saltem invalidam, prout ex diuturnitate temporis videbatur, et per consequens ipsam non tenuisse nec tenere de iure, nec ex eadem aliquod ius competere nec competiisse eisdem, — nec eorum monasterio Brewnoviensi in rubetis predictis, specialiter cum ipsi — — 1) Vide superius n. 154; tenor utriusque chartae de a. 1359, 29 Sept. hic in fine inseritur.
324 Regesta Bohemiae et Moraviae. haben 24 pfundt haller, die auf unser spitalhaus zu Eger frommen und nutz kommen sindt, mit nahmen an den acker, der des Simons burger zu Eger war, den wir demselben unser haus zu Eger kauft haben, gelegen vor derselben stadt zu Eger bei der weinpeunt in unser feldt also, dass wir davon alle jahr jährlich und ewiglich zwu pytancien geben sollen in demselben hauss zu Eger allen siechen undt gesunden von zweien pfunden hallern, ie sol- cher wehrung, die dann zu Eger geng und geb sein, ie ein pytancien zu s. Ulrich des heil. bischofs tag von ainem pfundt haller, und ie die andere auf der heil. jungfr. s. Cecilien tag, auch von einem pfundt haller, damit wir auch ie als oft awiglich von jeder pytanzen desselben abents mit vigilien und des morgens mit seelmess ihr jahrzeit begehen und ihr gedenken sollen vor dem volk. — — Und dess allen zu uhrkundt - — geben wir diesen brief —— mit unsers, des obgenanten convents, gemeinem insiegel. Das geschach — 1357 jahr an Unsers Herrn Auffarts abent. Cop. saec. XVI ex. Egrae in archivo civitatis, fasc. 422 „Junckerischer Diplomatar“ p. 39. Communi- cavit Siegl. 579) 1357, 19 Maii Pragac. Arbitrium in lite, quae inter Břevnoviense et Aulae Regiae monasteria vertebatur. — Anno — — 1357, ind. X, die XIX m. maii hora quasi terciarum in Maiori civitate Pragensi in refectorio monasterii s. Clementis domus fr. Predicatorum — — hon. viri d. Nicolaus de Cadano Wissegradensis et Nicolaus dictus Holubecz Boleslaviensis eccl. canonici, arbitri .. super omnibus litibus et controversiis — — inter ven. et rel. d. Przed- borium abbatem et conventum monasterii Brewnoviensis ex una et Iohannem abbatem et conventum monasterii Aule Regie — — parte ex alia vertentibus —— electi et assumpti" virtute compromissi — — inter partes predictas in presencia ven. et rel. viri d. Iohannis abbatis monasterii Aule Regie et fr. Hodislai prioris et fr. Divissii procuratoris mona- sterii Brewnoviensis, personam abbatis ipsorum representancium, — — pronunccia- verunt — — in scriptis, cuius pronuncciacionis tenor sequitur in hec verba: Noverint universi, presens instrumentum publicum inspecturi, quia cum questio seu controversia inter — — Przedborium abbatem Brewnov. — — et d. Iohannem abbatem — — Aule Regie fuisset suborta super rubetis sitis inter villas Tyrnowa et Klincz, que abbas et conventus Brewnoviensis ab abbate et conventu Aule Regie ex causa donacionis eis facte, ut dicebant eorum iudicibus super hoc a sede apostolica deputatis, petebant in suo libello, predictis abbate et conventu Aule Regie contrarium allegantibus, dictam pretensam donacionem, videlicet Boleslai ducis Boemorum, tamquam factam ante 370 annos, nullam fuisse et esse vel saltem invalidam, prout ex diuturnitate temporis videbatur, et per consequens ipsam non tenuisse nec tenere de iure, nec ex eadem aliquod ius competere nec competiisse eisdem, — nec eorum monasterio Brewnoviensi in rubetis predictis, specialiter cum ipsi — — 1) Vide superius n. 154; tenor utriusque chartae de a. 1359, 29 Sept. hic in fine inseritur.
Strana 325
Annus 1357, 18—19 Maii. 325 dicta rubeta in toto vel in parte seu eorum possessionem umquam habuerunt vel habere aliquatenus dinoscantur. Que quidem rubeta dicebant abbas et conventus Aule Regie — — eis et eorum monasterio donata rite et racionabiliter per dive mem. dominam Elizabeth reginam Boemie, veram dictorum dominam rubetorum,1 cum villa Glincz predicta et suis iuribus et pertinenciis universis, prout in suis metis et terminis ac limitibus, infra quos dicta rubeta existunt, circumferencialiter est distincta, et quia ex dicta causa donacionis rubeta predicta ipsi et eorum monasterium pacifice possedissent et adhuc possident a tanto tempore — —, quin eadem rubeta eciam privilegiis eorum cessantibus, sicut non cessant legitime, prescripsissent tamquam bone fidei possessores, prout in eisdem privilegiis plenius et liquide est expressum. — — nosque arbitri — —, visa peticione dictorum abbatis et conventus Brewnoviensis ac litera donacionis fundatoris ipsorum predicti, data sub a. d. 993 in die dedicacionis monasterii supradicti,2 et responsionibus dictorum abbatis et conventus Aule Regie et instrumentis donacionis dicte regine — — iuribus, racionibus et informaci- pronuncciacionem ferimus sub hac forma: — onibus utriusque partis plene auditis — primo quod partes predicte pacem et concordiam perpetuam inter se habere debebunt — Item quod quicquid iuris alterutrum parcium habuerit — — super damnis, rebus, rubetis predictis et occasione eorumdem seu iniuriis verbalibus vel realibus quibuscunque, id totum — sit extinctum ——. Item quod, quia invenimus tam per testes quam per rei eviden- ciam nec non per instrumenta donacionis, prenominatos abbatem et conventum Aule Regie et antecessores ipsorum nec non dominam reginam predictam —— in possessione pacifica vel quasi rubetorum predictorum sitorum inter villas Tyrnowa et Glincz ——, quorum quidem rubetorum mete sunt iste: prima meta incipit in media valle, in qua est rivulus, qui vocatur Bucownicze, ab ipso rivulo per semitam, que transit de villa Gylowicz, circa quam est ecclesia s. Wenceslai, in monte et transit per directum ascendendo per eandem villam usque ad lapidem, qui dicitur Rythi kamen, a qua descendendo eadem vallis dividit montem Pynkus et agros dominorum Brewnoviensium ad villam Tyrnowa pertinentes, in quo est quidam meatus aque, non continue sed interpollatim fluens, et protenditur circa eundem montem descendendo usque ad fluvium Trzemesna, continens ipsum montem Pynkus et in pede ipsius montis contra dorsum montis ex opposito directe, ex alia parte dicti fluvii Trzemesna, videlicet dominorum de Insula, ord. s. Ben., subintrans fluvium Trzemesna per metam, per nos de novo factam, super quibus lis vertitur, fuisse et ex donacione iureque esse debere. Unde dicta rubeta cum metis predictis, quoad possessionem, adiudicamus pre- dictis abbati et conventui monasterii Aule Regie cum suis pertinenciis universis et ea predicto abbati et conventui Brewnoviensi abiudicamus et eisdem super ipsis rubetis si- lencium inponimus per hanc nostram sentenciam sempiternum, hoc tamen excepto, quod dictus aque meatus, qui interpollatim fluit, utrique parti debet de cetero esse communis. quod omnes literas, a sede apostolica vel aliis iudicibus super predictis rubetis Item —— et metis hactenus obtentas per dictos Brewnovienses, et processus per eos factos debeant 1) Vide Tadra l. c. p. 17 n. 33. - 2) Vide Friedrich, Cod. dipl. Boh. I p. 347 n. 375.
Annus 1357, 18—19 Maii. 325 dicta rubeta in toto vel in parte seu eorum possessionem umquam habuerunt vel habere aliquatenus dinoscantur. Que quidem rubeta dicebant abbas et conventus Aule Regie — — eis et eorum monasterio donata rite et racionabiliter per dive mem. dominam Elizabeth reginam Boemie, veram dictorum dominam rubetorum,1 cum villa Glincz predicta et suis iuribus et pertinenciis universis, prout in suis metis et terminis ac limitibus, infra quos dicta rubeta existunt, circumferencialiter est distincta, et quia ex dicta causa donacionis rubeta predicta ipsi et eorum monasterium pacifice possedissent et adhuc possident a tanto tempore — —, quin eadem rubeta eciam privilegiis eorum cessantibus, sicut non cessant legitime, prescripsissent tamquam bone fidei possessores, prout in eisdem privilegiis plenius et liquide est expressum. — — nosque arbitri — —, visa peticione dictorum abbatis et conventus Brewnoviensis ac litera donacionis fundatoris ipsorum predicti, data sub a. d. 993 in die dedicacionis monasterii supradicti,2 et responsionibus dictorum abbatis et conventus Aule Regie et instrumentis donacionis dicte regine — — iuribus, racionibus et informaci- pronuncciacionem ferimus sub hac forma: — onibus utriusque partis plene auditis — primo quod partes predicte pacem et concordiam perpetuam inter se habere debebunt — Item quod quicquid iuris alterutrum parcium habuerit — — super damnis, rebus, rubetis predictis et occasione eorumdem seu iniuriis verbalibus vel realibus quibuscunque, id totum — sit extinctum ——. Item quod, quia invenimus tam per testes quam per rei eviden- ciam nec non per instrumenta donacionis, prenominatos abbatem et conventum Aule Regie et antecessores ipsorum nec non dominam reginam predictam —— in possessione pacifica vel quasi rubetorum predictorum sitorum inter villas Tyrnowa et Glincz ——, quorum quidem rubetorum mete sunt iste: prima meta incipit in media valle, in qua est rivulus, qui vocatur Bucownicze, ab ipso rivulo per semitam, que transit de villa Gylowicz, circa quam est ecclesia s. Wenceslai, in monte et transit per directum ascendendo per eandem villam usque ad lapidem, qui dicitur Rythi kamen, a qua descendendo eadem vallis dividit montem Pynkus et agros dominorum Brewnoviensium ad villam Tyrnowa pertinentes, in quo est quidam meatus aque, non continue sed interpollatim fluens, et protenditur circa eundem montem descendendo usque ad fluvium Trzemesna, continens ipsum montem Pynkus et in pede ipsius montis contra dorsum montis ex opposito directe, ex alia parte dicti fluvii Trzemesna, videlicet dominorum de Insula, ord. s. Ben., subintrans fluvium Trzemesna per metam, per nos de novo factam, super quibus lis vertitur, fuisse et ex donacione iureque esse debere. Unde dicta rubeta cum metis predictis, quoad possessionem, adiudicamus pre- dictis abbati et conventui monasterii Aule Regie cum suis pertinenciis universis et ea predicto abbati et conventui Brewnoviensi abiudicamus et eisdem super ipsis rubetis si- lencium inponimus per hanc nostram sentenciam sempiternum, hoc tamen excepto, quod dictus aque meatus, qui interpollatim fluit, utrique parti debet de cetero esse communis. quod omnes literas, a sede apostolica vel aliis iudicibus super predictis rubetis Item —— et metis hactenus obtentas per dictos Brewnovienses, et processus per eos factos debeant 1) Vide Tadra l. c. p. 17 n. 33. - 2) Vide Friedrich, Cod. dipl. Boh. I p. 347 n. 375.
Strana 326
326 Regesta Bohemiae et Moraviae. amicabiliter dominis Aule Regie assignare et resignare, — — et quod expense hincinde facte compensacione mutua sint sublate. — — Poena 200 sexagenarum, quam pars, quae arbitrio contravenerit, parti servanti solvere debet. Praesentibus: rel. vv. Bohuslao lectore domus s. Clementis, fr. Simone Boemorum, Martino de Praga Wissegradensis, Ziffrido Theutoni- corum ecclesie et monasterii predicatoribus et Johanne de Brisen clerico testibus — — Et ego Nicolaus quondam Petri de Luticz, clericus Prag. dioc., publicus imper. auct. no- tarius, —— omnia et singula manu scripsi etc., insuper ad maiorem certitudinem et testi- monium sigilla dd. Nicolai Wissegradensis et Nicolai dicti Holubecz Boleslaviensis eccle- siarum canonicorum, arbitrorum — — presentibus sunt appensa. Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 96 n. 144 e libro privilegiorum Aulae Regiae, ms saec. XVII in bibl. monasterii Osecensie I p. 286. 580) 1357, 26 Maii Cehnice. — ego Rudolphus de Czehnicz recon- Venditio census in Paračov. — gnosco — — me unam sexagenam gr. den. prag. census annui et nudi in et super here- ditate mea in Piraczow curia rusticali, in qua Jan dictus Sylherz et Simon homines mei censuales resident, cum agris omnibusque suis pertinenciis et qualibet libertate, ad ipsam curiam pertinente, rel. v. fr. Petro quondam priori monasterii Pyescensis, ord. fratrum Predicatorum, germano olim fratris Philippi, ementi pro monasterio et conventu Pyescensi predicto, pro decem sexagenis gr. den. predictorum, nobis per ipsum fratrem Petrum in- tegraliter persolutis, vendidisse ac hereditarie condescendisse. Cuius quidem census medietas in festo s. Galli proximo et alia medietas in festo s. Georgii tunc secuturo — — dari de- bebitur; de quo quidem censu medietas pro lampade et alia medietas pro pitancia fratrum conventus predicti perpetuis temporibus convertetur et pertinebit ac converti et pertinere debebit. Quam quidem hereditatem et ipsum censum annuum eidem fratri Petro et con- ventui ego una cum filiis meis Vlrico, Swoysio et Johanne de Czehnicz fratribus — — disbrigare promittimus — — secundum ius et consuetudinem terre — —. In quorum — — meum, et ad maiorem evidenciam nob. vv. dd. Busconis de omnium testimonium — Styekna et Sdislai de Bohumilicz dicti de Wyntmberch sigilla sunt presentibus appensa. Datum in Czehnicz a. d. 1357 feria sexta proxima ante festum Penthecosten. Orig. cum 3 sig. in press. perg., quorum 3) est deperditum, olim in archivo monasterii Piscensis nunc Pragae in bibliotheca publica et universitatis Pragensis n. 266. Sigilla: 1) et 2) de cera communi; 1) in scuto trifolium nymphaeae; IVDOLHI DE RICZAN. 2) in scuto telum, galea pennata; HINIS DE STIII. — Extr. Schubert, Urkundenregesten aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 186 n. 1385 (ad 10 Jun.). 581) 1357, 31 Maii Aquisgrani. Karolus imperator et rex privilegium, civitati Crapcovicensi a Boleslao duce Opoliensi a. 1294 infra octavam s. Bartholomaei concessum (vide Böhme I p. 50 n. 3, Reg. z. Schles.
326 Regesta Bohemiae et Moraviae. amicabiliter dominis Aule Regie assignare et resignare, — — et quod expense hincinde facte compensacione mutua sint sublate. — — Poena 200 sexagenarum, quam pars, quae arbitrio contravenerit, parti servanti solvere debet. Praesentibus: rel. vv. Bohuslao lectore domus s. Clementis, fr. Simone Boemorum, Martino de Praga Wissegradensis, Ziffrido Theutoni- corum ecclesie et monasterii predicatoribus et Johanne de Brisen clerico testibus — — Et ego Nicolaus quondam Petri de Luticz, clericus Prag. dioc., publicus imper. auct. no- tarius, —— omnia et singula manu scripsi etc., insuper ad maiorem certitudinem et testi- monium sigilla dd. Nicolai Wissegradensis et Nicolai dicti Holubecz Boleslaviensis eccle- siarum canonicorum, arbitrorum — — presentibus sunt appensa. Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 96 n. 144 e libro privilegiorum Aulae Regiae, ms saec. XVII in bibl. monasterii Osecensie I p. 286. 580) 1357, 26 Maii Cehnice. — ego Rudolphus de Czehnicz recon- Venditio census in Paračov. — gnosco — — me unam sexagenam gr. den. prag. census annui et nudi in et super here- ditate mea in Piraczow curia rusticali, in qua Jan dictus Sylherz et Simon homines mei censuales resident, cum agris omnibusque suis pertinenciis et qualibet libertate, ad ipsam curiam pertinente, rel. v. fr. Petro quondam priori monasterii Pyescensis, ord. fratrum Predicatorum, germano olim fratris Philippi, ementi pro monasterio et conventu Pyescensi predicto, pro decem sexagenis gr. den. predictorum, nobis per ipsum fratrem Petrum in- tegraliter persolutis, vendidisse ac hereditarie condescendisse. Cuius quidem census medietas in festo s. Galli proximo et alia medietas in festo s. Georgii tunc secuturo — — dari de- bebitur; de quo quidem censu medietas pro lampade et alia medietas pro pitancia fratrum conventus predicti perpetuis temporibus convertetur et pertinebit ac converti et pertinere debebit. Quam quidem hereditatem et ipsum censum annuum eidem fratri Petro et con- ventui ego una cum filiis meis Vlrico, Swoysio et Johanne de Czehnicz fratribus — — disbrigare promittimus — — secundum ius et consuetudinem terre — —. In quorum — — meum, et ad maiorem evidenciam nob. vv. dd. Busconis de omnium testimonium — Styekna et Sdislai de Bohumilicz dicti de Wyntmberch sigilla sunt presentibus appensa. Datum in Czehnicz a. d. 1357 feria sexta proxima ante festum Penthecosten. Orig. cum 3 sig. in press. perg., quorum 3) est deperditum, olim in archivo monasterii Piscensis nunc Pragae in bibliotheca publica et universitatis Pragensis n. 266. Sigilla: 1) et 2) de cera communi; 1) in scuto trifolium nymphaeae; IVDOLHI DE RICZAN. 2) in scuto telum, galea pennata; HINIS DE STIII. — Extr. Schubert, Urkundenregesten aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 186 n. 1385 (ad 10 Jun.). 581) 1357, 31 Maii Aquisgrani. Karolus imperator et rex privilegium, civitati Crapcovicensi a Boleslao duce Opoliensi a. 1294 infra octavam s. Bartholomaei concessum (vide Böhme I p. 50 n. 3, Reg. z. Schles.
Strana 327
Annus 1357, 19 Maii — 4 Jun. 327 Gesch. III p. 204 n. 2327), Alberto duce Strelicensi petente, auctoritate regia Bohemiae con- firmat. Poena centum marcarum auri, quarum medietas regalis Bohemiae fisci usibus est appli- canda. Testes: Wilhelmus Coloniensis archiepiscopus, s. i. per Italiam archicancellarius, Jo- hannes Olomucensis, Johannes Luthomuslensis episcopi, Wilhelmus Iuliacensis et Bolko Opu- liensis duces, Burchardus burggravius Magdeburgensis, Johannes de Recz et Albertus de Anhalt comites. „Datum Aquisgrani „Constitutus in nostre maiestatis presencia." R. Jo- a. d. 1357, ind. decima, II kal. iunii, regn. nostr. a. XI, imperii vero tercio. hannes Chremsir. Ed. Böhme, Dipl. Beiträge zur Unters. schles. Rechte und Gesch. I p. 50 n. 3 ex originali archivi civitatis Crapcovicensis (Krappitz). Sigillum maiestatis in fil. ser., deperditum. — Reg. imp. VIII 2661 (ad 29 Maii). — Comm. Lindner, N. Archiv VIII p. 266 n. 108. 582) 1357, 2 Jun. Veveří. Johannes marchio Moraviae baronibus, nobilibus et officialibus, per marchionatum Mo- raviae constitutis, prohibet, ne monasterium ad Infantiam Christi in Pustiměř („Pustmir“), homines nec bona monasterii hospitalitatibus nec aliis oneribus praegravare, nec homines mona- sterii ad iudicia sua trahere praesumant; si cui contra monasterium et homines monasterii quic- quam actionis competierit, id coram marchione vel nobilibus Ada de Konice („Chunicz“) et Petro Hecht de Rosice („Rossicz“) decidi debet. „Datum in Aychorns a. d. 1357 die secunda m. iunii. Orig. cum sigillo in press. perg. Kroměříž in archivo archiepiscopali sign. G I b 15. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 47 n. 61. 583) 1357, 4 Jun. Johannis Boos de Waldeck recognitio. Ich Johan Bozze der iunge von Woldeckenn ritter bekenne — —, das — — h. Karl Romuscher kaiser — — und — — kunig zu Beheim mich seinen und des heiligen Reichs man gemacht hat und darumb 600 kleinen gulden von Florencz verschriben zu heben an solhen geleit, alz er dem edlen hern h. Solentain von Seyne und h. Philipps von Yssenburgk gegeben hat, alz in seinen briven, die ich daruber han, volkumlich ist begriffen. Davon so han ich verczihen leuterlich und ver- ziehen an disem briff aller schuld, schaden, kost und arbeit, die ich gelieden und enfangen hab in des Reichs dinst und bei kunig Johan seligen, vormals kunigs zu Behem, seinem vater, und glob dem vorgenantem meinem hern dem kaiser, das ich und mein lehenserben ym und seinem nochkomen, kaiser und kunigen, ewiklich solen verbunden sein, alz des Reichs mannen herren von recht und von gewanheit schuldig sein und verbunden. Des zu urkund han ich mein ingesigil an disen briff gehangen. Der geben ist a. d. 1357 dominica post Penthecostes. Cоp. sаеc. XV in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 491 n. 514.
Annus 1357, 19 Maii — 4 Jun. 327 Gesch. III p. 204 n. 2327), Alberto duce Strelicensi petente, auctoritate regia Bohemiae con- firmat. Poena centum marcarum auri, quarum medietas regalis Bohemiae fisci usibus est appli- canda. Testes: Wilhelmus Coloniensis archiepiscopus, s. i. per Italiam archicancellarius, Jo- hannes Olomucensis, Johannes Luthomuslensis episcopi, Wilhelmus Iuliacensis et Bolko Opu- liensis duces, Burchardus burggravius Magdeburgensis, Johannes de Recz et Albertus de Anhalt comites. „Datum Aquisgrani „Constitutus in nostre maiestatis presencia." R. Jo- a. d. 1357, ind. decima, II kal. iunii, regn. nostr. a. XI, imperii vero tercio. hannes Chremsir. Ed. Böhme, Dipl. Beiträge zur Unters. schles. Rechte und Gesch. I p. 50 n. 3 ex originali archivi civitatis Crapcovicensis (Krappitz). Sigillum maiestatis in fil. ser., deperditum. — Reg. imp. VIII 2661 (ad 29 Maii). — Comm. Lindner, N. Archiv VIII p. 266 n. 108. 582) 1357, 2 Jun. Veveří. Johannes marchio Moraviae baronibus, nobilibus et officialibus, per marchionatum Mo- raviae constitutis, prohibet, ne monasterium ad Infantiam Christi in Pustiměř („Pustmir“), homines nec bona monasterii hospitalitatibus nec aliis oneribus praegravare, nec homines mona- sterii ad iudicia sua trahere praesumant; si cui contra monasterium et homines monasterii quic- quam actionis competierit, id coram marchione vel nobilibus Ada de Konice („Chunicz“) et Petro Hecht de Rosice („Rossicz“) decidi debet. „Datum in Aychorns a. d. 1357 die secunda m. iunii. Orig. cum sigillo in press. perg. Kroměříž in archivo archiepiscopali sign. G I b 15. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 47 n. 61. 583) 1357, 4 Jun. Johannis Boos de Waldeck recognitio. Ich Johan Bozze der iunge von Woldeckenn ritter bekenne — —, das — — h. Karl Romuscher kaiser — — und — — kunig zu Beheim mich seinen und des heiligen Reichs man gemacht hat und darumb 600 kleinen gulden von Florencz verschriben zu heben an solhen geleit, alz er dem edlen hern h. Solentain von Seyne und h. Philipps von Yssenburgk gegeben hat, alz in seinen briven, die ich daruber han, volkumlich ist begriffen. Davon so han ich verczihen leuterlich und ver- ziehen an disem briff aller schuld, schaden, kost und arbeit, die ich gelieden und enfangen hab in des Reichs dinst und bei kunig Johan seligen, vormals kunigs zu Behem, seinem vater, und glob dem vorgenantem meinem hern dem kaiser, das ich und mein lehenserben ym und seinem nochkomen, kaiser und kunigen, ewiklich solen verbunden sein, alz des Reichs mannen herren von recht und von gewanheit schuldig sein und verbunden. Des zu urkund han ich mein ingesigil an disen briff gehangen. Der geben ist a. d. 1357 dominica post Penthecostes. Cоp. sаеc. XV in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 491 n. 514.
Strana 328
328 Regesta Bohemiae et Moraviac. 584) 1357, 11 Jun. Světlá. Knechtoni de Haugwitz, commendatori in Tyncia, decem marcarum redditus confirmatur. Nos frater Gallus de Lemberch, prior domorum hospitalis ordinis s. Johannis — — volumus esse notum, Ierosolimitani per Boemiam, Poloniam, Moraviam, Austriam etc. quod — — frater Knecht de Hugwicz, commendator in Tyncia, vices nostras per Poloniam gerens, de favore et licencia nostra speciali emit seu conparavit in villa Carczin dicta decem marcas census perpetui gr. den. prag. polonici ponderis, quas Jeclinus dictus Umauf olym in villa ibidem tenuit et habuit, easdemque decem marcas census frater Knecht predictus domui ordinis nostri in Tyncia benivole protinus resignavit. Nos vero, ipsius benivolenciam ac eciam alia laudabilia opera, per eum ordini aliunde exhibita, benigniter attendentes, sibi communem licenciam iam dictas decem marcas census ad vite sue tempora, ubicunque lo- corum in ordine fuerit constitutus, tenendum et habendum presentibus concedimus seu do- namus — —. Post decessum autem fratris Knecht ante dicti de hoc mundo prius dicte decem marce census ad domum ordinis nostri in Tyncia sine impeticione cuiuslibet hominis ob remedium et salutem anime sue nec non animarum omnium suorum progenitorum iterato devolventur. In cuius rei testimonium presentem litteram nostri sigilli nec non sigillorum rel. fratrum Czenconis de Wartmberch in Praga et Nicolai de Ratybor in Sitauia commen- datorum appensione fecimus roborari. Datum in Swetla die dominica proxima post diem sacratissimi Corporis Christi in capitulo nostro generali ibidem celebrato a. d. 1357. Orig. cum 3 sig. in press. perg., quorum 3) deest, Pragae in archivo magni prioratus Melitensium, sign. Grosstinz n. 54JVII. Sigilla: 1) de cera rubra communi impressa, sigillum maius S- FRIS- GALLI- D . LEMBERCH -PRIORIS BOEM- ORDIS SCI IOHIS. 2) de cera vir. communi impressa, fractum, clipeus bipartitus, galea pennata; IIIII CONIS - DE- WARTENBERCH. 585) 1357, 14 Jun. Avinione. Cum Johannes Alberti, clericus Prag. dioc., monasterio Lucensi ord. Praem., Olom. dioc., de ecclesia Tasovicensi („in Thassowicz“) controversiam intendisset eaque causa Guilelmo de Gimello et postea etiam Petro Maioris, s. palatii causarum auditoribus, commissa esset et Petrus Maioris monasterium ab impetitione absolvisset, Johannes Alberti a dicta sententia iterum appellavit et ad ipsius instantiam Johannes Haberti, utriusque iuris professor, thesaurarius ecclesiae Redonensis, d. papae capellanus et s. palatii causarum auditor, Guilelmum Paris, monasterii Lucensis procuratorem, citavit et, iuris ordine servato ulterius procedens, quia Johan- nes Alberti se in partibus bona testimonia habere praetendebat, compulsatoriam ad partes decrevit. Cui Guilelmus Paris procurator consentire recusans, ad sedem apostolicam appellavit. Causa igitur Aymerico Hugonis, utriusque iuris professori, priori de Vastino, Bituricensis dioc., audienda et decidenda commissa est. Qui ulterius procedens finaliter a Johanne Alberti male 1) Vide superius n. 387.
328 Regesta Bohemiae et Moraviac. 584) 1357, 11 Jun. Světlá. Knechtoni de Haugwitz, commendatori in Tyncia, decem marcarum redditus confirmatur. Nos frater Gallus de Lemberch, prior domorum hospitalis ordinis s. Johannis — — volumus esse notum, Ierosolimitani per Boemiam, Poloniam, Moraviam, Austriam etc. quod — — frater Knecht de Hugwicz, commendator in Tyncia, vices nostras per Poloniam gerens, de favore et licencia nostra speciali emit seu conparavit in villa Carczin dicta decem marcas census perpetui gr. den. prag. polonici ponderis, quas Jeclinus dictus Umauf olym in villa ibidem tenuit et habuit, easdemque decem marcas census frater Knecht predictus domui ordinis nostri in Tyncia benivole protinus resignavit. Nos vero, ipsius benivolenciam ac eciam alia laudabilia opera, per eum ordini aliunde exhibita, benigniter attendentes, sibi communem licenciam iam dictas decem marcas census ad vite sue tempora, ubicunque lo- corum in ordine fuerit constitutus, tenendum et habendum presentibus concedimus seu do- namus — —. Post decessum autem fratris Knecht ante dicti de hoc mundo prius dicte decem marce census ad domum ordinis nostri in Tyncia sine impeticione cuiuslibet hominis ob remedium et salutem anime sue nec non animarum omnium suorum progenitorum iterato devolventur. In cuius rei testimonium presentem litteram nostri sigilli nec non sigillorum rel. fratrum Czenconis de Wartmberch in Praga et Nicolai de Ratybor in Sitauia commen- datorum appensione fecimus roborari. Datum in Swetla die dominica proxima post diem sacratissimi Corporis Christi in capitulo nostro generali ibidem celebrato a. d. 1357. Orig. cum 3 sig. in press. perg., quorum 3) deest, Pragae in archivo magni prioratus Melitensium, sign. Grosstinz n. 54JVII. Sigilla: 1) de cera rubra communi impressa, sigillum maius S- FRIS- GALLI- D . LEMBERCH -PRIORIS BOEM- ORDIS SCI IOHIS. 2) de cera vir. communi impressa, fractum, clipeus bipartitus, galea pennata; IIIII CONIS - DE- WARTENBERCH. 585) 1357, 14 Jun. Avinione. Cum Johannes Alberti, clericus Prag. dioc., monasterio Lucensi ord. Praem., Olom. dioc., de ecclesia Tasovicensi („in Thassowicz“) controversiam intendisset eaque causa Guilelmo de Gimello et postea etiam Petro Maioris, s. palatii causarum auditoribus, commissa esset et Petrus Maioris monasterium ab impetitione absolvisset, Johannes Alberti a dicta sententia iterum appellavit et ad ipsius instantiam Johannes Haberti, utriusque iuris professor, thesaurarius ecclesiae Redonensis, d. papae capellanus et s. palatii causarum auditor, Guilelmum Paris, monasterii Lucensis procuratorem, citavit et, iuris ordine servato ulterius procedens, quia Johan- nes Alberti se in partibus bona testimonia habere praetendebat, compulsatoriam ad partes decrevit. Cui Guilelmus Paris procurator consentire recusans, ad sedem apostolicam appellavit. Causa igitur Aymerico Hugonis, utriusque iuris professori, priori de Vastino, Bituricensis dioc., audienda et decidenda commissa est. Qui ulterius procedens finaliter a Johanne Alberti male 1) Vide superius n. 387.
Strana 329
Annus 1357, 11—16 Jun. 329 appellatum et a Petro Maioris bene sententiatum esse declarat latamque sententiam confirmat ac taxationem expensarum sibi in posterum reservat. „In nomine Domini amen. Pridem sanctissimus in Chr. pater." „Lecta, lata et in scriptis promulgata fuit nostra diffinitiva sententia ante dicta — — sub anno a nativitate Domini 1357, ind. decima, die mercurii quarta decima mensis iunii — — presentibus discr. vv. magistris Ranxiginono Richardi de Novay, Remensis, Dominico Nicolai de Frattis, Gaietanensis, et Wernero de Heest, Traiectensis diocesium, notariis publicis — —. Et ego Johannes Guinoti Bituricensis, publicus apostolica auctoritate notarius ac prefati domini auditoris et cause huiusmodi scriba, — — scribi feci et de mandato prefati d. auditoris publicavi et — — hic inferius propria manu me subscripsi signumque meum solitum una cum sigillo prefati d. auditoris presentibus apposui — — “ Orig. cum sig. Aymerici Hugonis de cera rubra olim in archivo monasterii Lucensis nunc Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. H 52 a. Communicavit Šebánek. 586) 1357, 15 Jun. Vítkovice. Petrus et Johannes fratres de Pačkov („z Paczkowa") et domini hereditarii in Vítkovice iudicium ibidem in Vítkovice cum altero dimidio laneo libero et 18 scotorum censu Michaeli — — A toto jest nám nahoře- dicto Bratranec hereditarie possidendum conferunt. psaný Michal, on, erbové jeho a budúcí potomci jeho povinni činiti: plat vybírati a nad lidmi státi, když by pánu dělali a o panské lidi pracovati od míle a nic dále. Item má míti řeku volnú k svému stolu ryby loviti a viny třetí groš a k tomu krčmu volnú a s toho nikomu nic nedávati. — — Jenž jest psán a dán Vítkovicích den sv. Víta 1. B. 1357 léta. Translatio bohemica inserta privilegio Stanislai episcopi Olomucensis, a. 1531, 6 Nov. dato, quod in copia saec. XVI in Kroměříž in archivo archiepiscopali ms. G (privilegia advocatorum episcopatus Olomu- censis) p. 16 asservatur. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 47 n. 62. 587) 1357, 16 Jun. Pragae. Jacobus plebanus ecclesiae parochialis in Pičín („Pyeczin“) Nicolaum priorem et con- ventum monasterii in Insula, ord. s. Augustini fratrum Heremitarum, ratione decimarum omnis grani unius araturae in villa Občov („Obczow“) coram Petro cantore ecclesiae Lubucensis, offi- ciali curiae archiepiscopalis Pragensis, impetivit. Quam araturam laici pridem tenuerunt, sed a duobus annis cum dimidio titulo emptionis ad monasterium pervenit et monasterium decimas retinuit, quod damnum Jacobus plebanus ad alteram mediam sexagenam aestimavit. Dicti autem Nicolaus prior et conventus iurisdictionem officialis declinare nitebantur. Ipsis itaque pluries citatis, dictus d. Petrus officialis petente Hermanno de Smolotyl, dicti Jacobi plebani procura- tore, ipsos, priorem et conventum, contumaces quoad causam hanc declarat eosque ad decimam et expensas solvendas condemnat, taxatione expensarum sibi in posterum reservata. „In nomine Domini amen. Dudum coram nobis Petro cantore ecclesie Lubucensis.“ „Lecta,
Annus 1357, 11—16 Jun. 329 appellatum et a Petro Maioris bene sententiatum esse declarat latamque sententiam confirmat ac taxationem expensarum sibi in posterum reservat. „In nomine Domini amen. Pridem sanctissimus in Chr. pater." „Lecta, lata et in scriptis promulgata fuit nostra diffinitiva sententia ante dicta — — sub anno a nativitate Domini 1357, ind. decima, die mercurii quarta decima mensis iunii — — presentibus discr. vv. magistris Ranxiginono Richardi de Novay, Remensis, Dominico Nicolai de Frattis, Gaietanensis, et Wernero de Heest, Traiectensis diocesium, notariis publicis — —. Et ego Johannes Guinoti Bituricensis, publicus apostolica auctoritate notarius ac prefati domini auditoris et cause huiusmodi scriba, — — scribi feci et de mandato prefati d. auditoris publicavi et — — hic inferius propria manu me subscripsi signumque meum solitum una cum sigillo prefati d. auditoris presentibus apposui — — “ Orig. cum sig. Aymerici Hugonis de cera rubra olim in archivo monasterii Lucensis nunc Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. H 52 a. Communicavit Šebánek. 586) 1357, 15 Jun. Vítkovice. Petrus et Johannes fratres de Pačkov („z Paczkowa") et domini hereditarii in Vítkovice iudicium ibidem in Vítkovice cum altero dimidio laneo libero et 18 scotorum censu Michaeli — — A toto jest nám nahoře- dicto Bratranec hereditarie possidendum conferunt. psaný Michal, on, erbové jeho a budúcí potomci jeho povinni činiti: plat vybírati a nad lidmi státi, když by pánu dělali a o panské lidi pracovati od míle a nic dále. Item má míti řeku volnú k svému stolu ryby loviti a viny třetí groš a k tomu krčmu volnú a s toho nikomu nic nedávati. — — Jenž jest psán a dán Vítkovicích den sv. Víta 1. B. 1357 léta. Translatio bohemica inserta privilegio Stanislai episcopi Olomucensis, a. 1531, 6 Nov. dato, quod in copia saec. XVI in Kroměříž in archivo archiepiscopali ms. G (privilegia advocatorum episcopatus Olomu- censis) p. 16 asservatur. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 47 n. 62. 587) 1357, 16 Jun. Pragae. Jacobus plebanus ecclesiae parochialis in Pičín („Pyeczin“) Nicolaum priorem et con- ventum monasterii in Insula, ord. s. Augustini fratrum Heremitarum, ratione decimarum omnis grani unius araturae in villa Občov („Obczow“) coram Petro cantore ecclesiae Lubucensis, offi- ciali curiae archiepiscopalis Pragensis, impetivit. Quam araturam laici pridem tenuerunt, sed a duobus annis cum dimidio titulo emptionis ad monasterium pervenit et monasterium decimas retinuit, quod damnum Jacobus plebanus ad alteram mediam sexagenam aestimavit. Dicti autem Nicolaus prior et conventus iurisdictionem officialis declinare nitebantur. Ipsis itaque pluries citatis, dictus d. Petrus officialis petente Hermanno de Smolotyl, dicti Jacobi plebani procura- tore, ipsos, priorem et conventum, contumaces quoad causam hanc declarat eosque ad decimam et expensas solvendas condemnat, taxatione expensarum sibi in posterum reservata. „In nomine Domini amen. Dudum coram nobis Petro cantore ecclesie Lubucensis.“ „Lecta,
Strana 330
330 Regesta Bohemiae et Moraviae. lata fuit hec sentencia a. d. 1357 die XVI mensis iunii in consistorio Pragensi presentibus discr. v. dd. Petro, Alberto actorum, Martino Hilbrandi, Johanne de Lusczenicz, Martino Hod- conis, notariis publicis, et Mathia plebano de Rzip et aliis pluribus fide dignis. Datum sub sigillo officiolatus curie archiepiscopalis Pragensis prelibate." Orig. cum sigillo rotundo de cera communi in press. perg. Pragae in archivo magni prioratus Meliten- sium, sign. XXXXIIII. 588) 1357, 20 Jun. Velden. Fratres de Rosenberg in lite, quae inter ipsos et episcopum Pataviensem vertebatur, in arbitros electos compromittunt. Ich Peter, ich Jost, ich Vlreich und ich Jans brüder von Rosenberch bechennen — —, daz wir umb all chrieg und aufleuff, di wir ge- habt haben mit —— h. Gotfrid bischof ze Pazzow umb di Tannberger sleg, gegangen sein, wir an unserm tail hinder di ersamen Troyan unserm burggrafen ze Rosenberch und Sehors von Herslag, und der vorgenant herr bischof Gotfrid ze Pazzow hinder Rugern ab dem Perg und Fridreichen den Stal an seinem tail, und haben auch paidenthalben den edeln ersamen hern Reymprechten von Walse zu einem obmann genomen also, das si sich ganczlich und mit guter gewizzen aller chuntschaft ervaren sullen paidew auf dem Tautschen und auf dem Beheymischen, wes si sein sullen, und sullen daz ervaren von den umbsazzen daselbs, die di eltisten und di pesten sein und di ze recht darumb sagen sullen nah ir ayd und nach ir trewen. — — Es sol auch derselb spruch geschehen ze Otenshaym auf den nasten sunntag nah s. Margarete tag, der nu schirst chumt.1 —— Sich sol ouch dieweil der obgenanten Tannberger sleg niemant underwinden, wann si sullen beleiben in all der mazz, als si noch her beliben sind. — — Mit urchund diczs brifs, den ich obgenanter Peter und Jost bruder von Rosenberch versigelt geben daruber mit unsern insigeln, darunder sich ouch unser vorgenanten zwen bruder, Vlreich und Jans, verpintent alles das stet ze haben, daz oben geschriben ist. Der geben ist ze Velden an eritag vor Johannis bapt. — — 1357 iar. Orig. cum 2 sig. de cera rubra communi impressa (sigillum minus d. Petri et sigillum Jodoci vide n. 36) in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Hochstift Passau, Tanberg u. Velden fasc. 5 n. 30. — Ed. UB. d. Landes Ob der Enns VII p. 510 n. 502. — Mon. Boica XXX, 2 p. 230 n. 361. — Extr. Reg. Boica VIII p. 375. 589) 1357, 21 Jun. Wismar. Johannes de Aquis, canonicus Augustensis et thesaurarius ecclesiae Butzowensis, Zverin. dioc., subexecutor per Bozonem de Turri sacristam ecclesiae Avinionensis, principalem execu- torem, deputatus, Alberto episcopo Zverinensi petente, Vickonem ac Dancquardum de Bülow 1) 16 julii 1357.
330 Regesta Bohemiae et Moraviae. lata fuit hec sentencia a. d. 1357 die XVI mensis iunii in consistorio Pragensi presentibus discr. v. dd. Petro, Alberto actorum, Martino Hilbrandi, Johanne de Lusczenicz, Martino Hod- conis, notariis publicis, et Mathia plebano de Rzip et aliis pluribus fide dignis. Datum sub sigillo officiolatus curie archiepiscopalis Pragensis prelibate." Orig. cum sigillo rotundo de cera communi in press. perg. Pragae in archivo magni prioratus Meliten- sium, sign. XXXXIIII. 588) 1357, 20 Jun. Velden. Fratres de Rosenberg in lite, quae inter ipsos et episcopum Pataviensem vertebatur, in arbitros electos compromittunt. Ich Peter, ich Jost, ich Vlreich und ich Jans brüder von Rosenberch bechennen — —, daz wir umb all chrieg und aufleuff, di wir ge- habt haben mit —— h. Gotfrid bischof ze Pazzow umb di Tannberger sleg, gegangen sein, wir an unserm tail hinder di ersamen Troyan unserm burggrafen ze Rosenberch und Sehors von Herslag, und der vorgenant herr bischof Gotfrid ze Pazzow hinder Rugern ab dem Perg und Fridreichen den Stal an seinem tail, und haben auch paidenthalben den edeln ersamen hern Reymprechten von Walse zu einem obmann genomen also, das si sich ganczlich und mit guter gewizzen aller chuntschaft ervaren sullen paidew auf dem Tautschen und auf dem Beheymischen, wes si sein sullen, und sullen daz ervaren von den umbsazzen daselbs, die di eltisten und di pesten sein und di ze recht darumb sagen sullen nah ir ayd und nach ir trewen. — — Es sol auch derselb spruch geschehen ze Otenshaym auf den nasten sunntag nah s. Margarete tag, der nu schirst chumt.1 —— Sich sol ouch dieweil der obgenanten Tannberger sleg niemant underwinden, wann si sullen beleiben in all der mazz, als si noch her beliben sind. — — Mit urchund diczs brifs, den ich obgenanter Peter und Jost bruder von Rosenberch versigelt geben daruber mit unsern insigeln, darunder sich ouch unser vorgenanten zwen bruder, Vlreich und Jans, verpintent alles das stet ze haben, daz oben geschriben ist. Der geben ist ze Velden an eritag vor Johannis bapt. — — 1357 iar. Orig. cum 2 sig. de cera rubra communi impressa (sigillum minus d. Petri et sigillum Jodoci vide n. 36) in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Hochstift Passau, Tanberg u. Velden fasc. 5 n. 30. — Ed. UB. d. Landes Ob der Enns VII p. 510 n. 502. — Mon. Boica XXX, 2 p. 230 n. 361. — Extr. Reg. Boica VIII p. 375. 589) 1357, 21 Jun. Wismar. Johannes de Aquis, canonicus Augustensis et thesaurarius ecclesiae Butzowensis, Zverin. dioc., subexecutor per Bozonem de Turri sacristam ecclesiae Avinionensis, principalem execu- torem, deputatus, Alberto episcopo Zverinensi petente, Vickonem ac Dancquardum de Bülow 1) 16 julii 1357.
Strana 331
Annus 1357, 16—21 Jun. 331 („Bulowe") monuit, ut castra, villas et bona alia, dicto episcopo ct mensac episcopali adiudicata, restituere et sententiis apostolicis parere curarent, quod tamen ipsi facere recusaverunt. „In nomine Domini amen. Anno a nativitate eiusdem 1357, ind. decima, mensis iunii die vicesima prima hora vesperarum vel quasi, pontif. — — d. Innocencii — — pape VI anno quinto, in opido Wysmargensi, Raceburg. dioc., in refectorio conventus fratrum Predicatorum in presencia mei ac magri. Wencislai Morauecz, Olomucensis dioc., notariorum publicorum subscriptorum et testium infrascriptorum — — d. Albertus — — episcopus Zwerinensis." „Et ego Johan- nes Rumescotele, clericus Zwerin. dioc., publicus imperiali auctoritate notarius — — in hanc publicam formam redegi — —. Et ego Wenczeslaus quondam Nicolai de Praga, clericus eiusdem me hic propria manu mea subscripsi — — dyoc., publicus imperiali auctoritate notarius —— Orig. in archivo publico Zverinensi, sign. Bistum Schwerin n. 75. — Ed. Meklenburg. UB. XIV p. 147 n. 8348. 590) 1357, 21 Jun. Avinione. In lite, quam Johannes Alberti, clericus Prag. dioc., monasterio Lucensi, ord. Praem., dioc. Olom., de ecclesia Tasovicensi („in Thassowicz“) intenderat (vide n. 585), Aymericus Hugonis, utriusque iuris professor, prior de Vastino Bituricensis dioc., s. palatii causarum auditor, magistro Guilelmo Paris, monasterii Lucensis procuratore, petente expensas litis ad quadraginta florenos de Florentia taxat et, ut ipsos solvat, Johannem Alberti condemnat. „In nomine Domini amen. Pridem sanctissimus in Chr. pater." „Datum et actum Auinione in palatio apostolico — — sub anno — — 1357, ind. decima, die XXI mensis iunii — — pre- sentibus discr. vv. magistris Ranxigunono Richardi de Nouay, Remensis, Dominico Nicolai de Fractis, Gaietanensis, et Wernero de Heest, Traiectensis dioc., notariis publicis, testibus Et ego Johannes Ginoti Bituricensis publicus apostolica auctoritate notarius — scribi feci — — signumque meum solitum una cum sigillo prefati d. auditoris presentibus аррозиi — —.“ Orig. cum sig. Aymerici Hugonis de cera rubra olim in archivo monasterii Lucensis, nunc Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. H 52 c. Contulit Sebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 48 n. 63. 591) 1357, 21 Jun. Avinione. In lite, quae de ecclesia Tasovicensi vertebatur (vide n. 585), Petrus Maioris legum doctor, praecentor ecclesiae Valentinensis, d. papae capellanus et s. palatii causarum auditor, magistro Willelmo Paris, monasterii Lucensis procuratore, petente expensas litis ad quadraginta sex 1) Oppida Bützow, Warin, villae Bisdorf („Byscopestorp“), Eikhof (,,Echof“) et Gülzow. — Al- bertus de Sternberg, ad episcopatum Zverinensem a. 1356 promotus, a. 1357, 12 Jun. — 24 Jul. in civi- tate Rostoccensi morabatur, litteras ipsius vide Meklenburg. UB. XIII p. 617 n. 8078, XIV p. 147 sq. n. 8347, 8354, 8363, 8365, 8366. Postea vero, quia ius suum contra dominos de Bülow adipisci non potuit, ex diocesi sua decessit et ad curiam Karoli imperatoris et regis se contulit.
Annus 1357, 16—21 Jun. 331 („Bulowe") monuit, ut castra, villas et bona alia, dicto episcopo ct mensac episcopali adiudicata, restituere et sententiis apostolicis parere curarent, quod tamen ipsi facere recusaverunt. „In nomine Domini amen. Anno a nativitate eiusdem 1357, ind. decima, mensis iunii die vicesima prima hora vesperarum vel quasi, pontif. — — d. Innocencii — — pape VI anno quinto, in opido Wysmargensi, Raceburg. dioc., in refectorio conventus fratrum Predicatorum in presencia mei ac magri. Wencislai Morauecz, Olomucensis dioc., notariorum publicorum subscriptorum et testium infrascriptorum — — d. Albertus — — episcopus Zwerinensis." „Et ego Johan- nes Rumescotele, clericus Zwerin. dioc., publicus imperiali auctoritate notarius — — in hanc publicam formam redegi — —. Et ego Wenczeslaus quondam Nicolai de Praga, clericus eiusdem me hic propria manu mea subscripsi — — dyoc., publicus imperiali auctoritate notarius —— Orig. in archivo publico Zverinensi, sign. Bistum Schwerin n. 75. — Ed. Meklenburg. UB. XIV p. 147 n. 8348. 590) 1357, 21 Jun. Avinione. In lite, quam Johannes Alberti, clericus Prag. dioc., monasterio Lucensi, ord. Praem., dioc. Olom., de ecclesia Tasovicensi („in Thassowicz“) intenderat (vide n. 585), Aymericus Hugonis, utriusque iuris professor, prior de Vastino Bituricensis dioc., s. palatii causarum auditor, magistro Guilelmo Paris, monasterii Lucensis procuratore, petente expensas litis ad quadraginta florenos de Florentia taxat et, ut ipsos solvat, Johannem Alberti condemnat. „In nomine Domini amen. Pridem sanctissimus in Chr. pater." „Datum et actum Auinione in palatio apostolico — — sub anno — — 1357, ind. decima, die XXI mensis iunii — — pre- sentibus discr. vv. magistris Ranxigunono Richardi de Nouay, Remensis, Dominico Nicolai de Fractis, Gaietanensis, et Wernero de Heest, Traiectensis dioc., notariis publicis, testibus Et ego Johannes Ginoti Bituricensis publicus apostolica auctoritate notarius — scribi feci — — signumque meum solitum una cum sigillo prefati d. auditoris presentibus аррозиi — —.“ Orig. cum sig. Aymerici Hugonis de cera rubra olim in archivo monasterii Lucensis, nunc Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. H 52 c. Contulit Sebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 48 n. 63. 591) 1357, 21 Jun. Avinione. In lite, quae de ecclesia Tasovicensi vertebatur (vide n. 585), Petrus Maioris legum doctor, praecentor ecclesiae Valentinensis, d. papae capellanus et s. palatii causarum auditor, magistro Willelmo Paris, monasterii Lucensis procuratore, petente expensas litis ad quadraginta sex 1) Oppida Bützow, Warin, villae Bisdorf („Byscopestorp“), Eikhof (,,Echof“) et Gülzow. — Al- bertus de Sternberg, ad episcopatum Zverinensem a. 1356 promotus, a. 1357, 12 Jun. — 24 Jul. in civi- tate Rostoccensi morabatur, litteras ipsius vide Meklenburg. UB. XIII p. 617 n. 8078, XIV p. 147 sq. n. 8347, 8354, 8363, 8365, 8366. Postea vero, quia ius suum contra dominos de Bülow adipisci non potuit, ex diocesi sua decessit et ad curiam Karoli imperatoris et regis se contulit.
Strana 332
332 Regesta Bohemiac et Moraviae. florenos auri taxat. „In nomine Domini amen. Dudum sanctissimus in Chr. pater." „Datum et actum Auinione in palacio causarum apostolico — — sub anno — — 1357, ind. decima, die mercurii XXI mensis iunii — — presentibus discr. vv. magistris Mar- tucio Stabilis de Fractis et Henrico dicto Rant ac Petro de Podio de Cisternis clericis, notariis publicis scribisque nostris — —. Et ego Johannes Lardati, clericus de Marologio Mimatensis dioc., publicus apostolica auctoritate notarius ac ven. v. d. Petri Maioris auditoris et cause predictorum scriba — — propria manu scripsi — — ac una cum sigillo dicti d. auditoris huic publico inde confecto instrumento appenso, signum meum apposui consuetum rogatus et requisitus." Orig. cum sig. Petri Maioris in fil. can. olim in archivo monasterii Lucensis, nunc Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. H 52 d. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 50 n. 64. 592) 1357, 22 Jun. ap. Villam Novam. Innocentius papa VI archiepiscopum Pragensem rogat, ut camerae apostolicae per Philippum episcopum Cavallicensem, apostolicae sedis nuntium, ad terras Romanae ecclesiae recuperandas subsidium praestet. „Non potest latere te.“ „Datum apud Villamnouam Auinionensis dioc. X kal. iulii a. quinto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 249 n. 634 e registris archivi Vaticani. — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 123 n. 439. — Reg. imp. VIII, Päbste 340. 593) 1357, Jun. — Jul. Karolus imperator et rex Pragae. Karolus imperator et rex circa 20 Jun. Pragam revenit et ibidem usque idus Jul. mansisse videtur. 9 Jul. posuit primarium lapidem in fundamento novi pontis Pragensis; Tomek, Děj. Prahy, II (1892) p. 40. — In litteris imperialibus, quae eo tempore Pragae datae sunt, commemorantur testes Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes Olomucensis, Johannes Lutomislensis, aulae imperialis cancellarius, Theodoricus Mindensis, episcopi, Rudolphus Austriae, Johannes Opaviae, Bolco Falkenbergensis, Bolco Opoliensis, duces, Burghardus burggravius Magdeburgensis, curiae imperialis magister, Albertus de Anhalt et Henricus de Schwarzburg comites, Sbynco de Hasenburg, Busco de Velhartice et Hasco de Zviřetice, magistri camerae imperialis, Rudolphus de Wart, Bavarus de Boppardia, Ulricus et Jodocus (?) fratres de Rosenberg, Henricus de Nova Domo, nobiles; Reg. imp. VIII 2675, 2678. 594) 1357, 24 Jun. Pragae. — notum Karolus imperator et rex minuit contributiones civitatis Zacensis. facimus ——, quod quia .. iudex .. iurati et .. universitas civium Sacensium —— voluntarie et benivole renunciaverunt omni iurisdiccioni et respectui, que alias ipsis et dicte civitati competebant in domo, sita in ipsa civitate Sacensi, et curia araturarum in Lubyczan nec non in molendinis et bonis aliis, que quondam Johlinus Jacobi, civis Pragensis, tenuit,
332 Regesta Bohemiac et Moraviae. florenos auri taxat. „In nomine Domini amen. Dudum sanctissimus in Chr. pater." „Datum et actum Auinione in palacio causarum apostolico — — sub anno — — 1357, ind. decima, die mercurii XXI mensis iunii — — presentibus discr. vv. magistris Mar- tucio Stabilis de Fractis et Henrico dicto Rant ac Petro de Podio de Cisternis clericis, notariis publicis scribisque nostris — —. Et ego Johannes Lardati, clericus de Marologio Mimatensis dioc., publicus apostolica auctoritate notarius ac ven. v. d. Petri Maioris auditoris et cause predictorum scriba — — propria manu scripsi — — ac una cum sigillo dicti d. auditoris huic publico inde confecto instrumento appenso, signum meum apposui consuetum rogatus et requisitus." Orig. cum sig. Petri Maioris in fil. can. olim in archivo monasterii Lucensis, nunc Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. H 52 d. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 50 n. 64. 592) 1357, 22 Jun. ap. Villam Novam. Innocentius papa VI archiepiscopum Pragensem rogat, ut camerae apostolicae per Philippum episcopum Cavallicensem, apostolicae sedis nuntium, ad terras Romanae ecclesiae recuperandas subsidium praestet. „Non potest latere te.“ „Datum apud Villamnouam Auinionensis dioc. X kal. iulii a. quinto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 249 n. 634 e registris archivi Vaticani. — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 123 n. 439. — Reg. imp. VIII, Päbste 340. 593) 1357, Jun. — Jul. Karolus imperator et rex Pragae. Karolus imperator et rex circa 20 Jun. Pragam revenit et ibidem usque idus Jul. mansisse videtur. 9 Jul. posuit primarium lapidem in fundamento novi pontis Pragensis; Tomek, Děj. Prahy, II (1892) p. 40. — In litteris imperialibus, quae eo tempore Pragae datae sunt, commemorantur testes Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes Olomucensis, Johannes Lutomislensis, aulae imperialis cancellarius, Theodoricus Mindensis, episcopi, Rudolphus Austriae, Johannes Opaviae, Bolco Falkenbergensis, Bolco Opoliensis, duces, Burghardus burggravius Magdeburgensis, curiae imperialis magister, Albertus de Anhalt et Henricus de Schwarzburg comites, Sbynco de Hasenburg, Busco de Velhartice et Hasco de Zviřetice, magistri camerae imperialis, Rudolphus de Wart, Bavarus de Boppardia, Ulricus et Jodocus (?) fratres de Rosenberg, Henricus de Nova Domo, nobiles; Reg. imp. VIII 2675, 2678. 594) 1357, 24 Jun. Pragae. — notum Karolus imperator et rex minuit contributiones civitatis Zacensis. facimus ——, quod quia .. iudex .. iurati et .. universitas civium Sacensium —— voluntarie et benivole renunciaverunt omni iurisdiccioni et respectui, que alias ipsis et dicte civitati competebant in domo, sita in ipsa civitate Sacensi, et curia araturarum in Lubyczan nec non in molendinis et bonis aliis, que quondam Johlinus Jacobi, civis Pragensis, tenuit,
Strana 333
Annus 1357, 21—24 Jun. 333 dum viveret, et de quibus onera dicte civitatis sufferebat, eo quod eandem domum cum curia araturarum in Lubyczan et molendinis ac insulis et universis — — pertinenciis et utilitatibus nec non iure patronatus ecclesie ibidem aput heredes dicti Johlini pro nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et eiusdem regni corona hereditarie com- paravimus iusto titulo empcionis; quia eciam post talem alteracionem et renuncciacionem eorum, ut premittitur, prefati nostri fideles de bonis prescriptis nobis cesserunt libere et eadem sub regali condicione libera ab omni solucione lozungarum, exaccionum — — et vexacionum in nostram resignaverunt potestatem: nos vice versa nostro, heredum et succes- sorum nostrorum, regum Boemie, nomine in recompensam condignam huiusmodi renuncia- cionis et libertacionis summam pecuniarum, quas alias pro subsidio nostre camere con- sueverunt solvere, dictis nostris fidelibus, heredibus et successoribus eorum relaxamus et mi- nuimus de speciali celsitudinis nostre gracia ita, quod exnunc inantea pro lozungis et con- tribucionibus aliis solucionum et dacionum omnium, quociens emerserint, tantum quantum cives de Luna et non plus nec minus dare teneantur et solvere debeant perpetuis temporibus affuturis. — — Sub maiestatis sigillo. Datum Prage a. d. 1357, XI ind., VIII kal. iulii, regn. nostr. a. XI, imperii vero tercio. Cop. saec. XIV ex. in libro civit. Zacensis fol. 9°. — Ed. Schlesinger, UB. d. St. Saaz p. 22 n. 83. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 530 n. 363. — Extr. Katzerowsky, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 29 p. 9 n. 28. — Reg. imp. VIII 2673. 595) 1357, 24 Jun. Pragae. Karolus imperator et rex civibus Zacensibus statuit, quo modo exactiones civium percipi notum facimus — —, quod pro melioracione, comodo et et distribui debeant. — — statuimus et perpetuo sanccimus profectu universitatis civium civitatis nostre Sacensis edicto, ut quando vel quocienscunque in ipsa civitate Sacensi exacciones, collectas, steuras, angarias seu qualescunque soluciones alias eisdem civibus continget imponi, quatuor per- sone ydonee et bone fame de scabinis et iuratis et quatuor de communitate ipsius civi- tatis, habentes possessiones, bona vel res, de quibus paciantur et sufferant onera dicte civi- tatis, eligi debeant, qui collectas, lozungas seu soluciones alias quaslibet percipiant et pro necessitate dicte civitatis distribuant et impendant, et qui de perceptis et distri- butis omnibus universitati civitatis predicte plenam et iustam racionem reddere teneantur et debeant, quocienscunque requisiti fuerint super eo. Eciam talium solucionum imposicio, quocunque denominetur nomine, debet fieri iuxta possibilitatem civium singulorum dicte civitatis sine dolo. Inhibemus nichilominus et omnimodam potestatem adimimus universis et singulis scabinis, qui futuris temporibus electi fuerint in prefata civitate, ne umquam occasione quacunque nova contrahant debita vel dampna aliqua inter Christianos vel Iudeos sine speciali licencia, indulto et consensu nostro, heredum et successorum nostrorum, regum Boemie, vel locum nostrum tenencium et universitatis tocius prefate civitatis super
Annus 1357, 21—24 Jun. 333 dum viveret, et de quibus onera dicte civitatis sufferebat, eo quod eandem domum cum curia araturarum in Lubyczan et molendinis ac insulis et universis — — pertinenciis et utilitatibus nec non iure patronatus ecclesie ibidem aput heredes dicti Johlini pro nobis, heredibus et successoribus nostris, Boemie regibus, et eiusdem regni corona hereditarie com- paravimus iusto titulo empcionis; quia eciam post talem alteracionem et renuncciacionem eorum, ut premittitur, prefati nostri fideles de bonis prescriptis nobis cesserunt libere et eadem sub regali condicione libera ab omni solucione lozungarum, exaccionum — — et vexacionum in nostram resignaverunt potestatem: nos vice versa nostro, heredum et succes- sorum nostrorum, regum Boemie, nomine in recompensam condignam huiusmodi renuncia- cionis et libertacionis summam pecuniarum, quas alias pro subsidio nostre camere con- sueverunt solvere, dictis nostris fidelibus, heredibus et successoribus eorum relaxamus et mi- nuimus de speciali celsitudinis nostre gracia ita, quod exnunc inantea pro lozungis et con- tribucionibus aliis solucionum et dacionum omnium, quociens emerserint, tantum quantum cives de Luna et non plus nec minus dare teneantur et solvere debeant perpetuis temporibus affuturis. — — Sub maiestatis sigillo. Datum Prage a. d. 1357, XI ind., VIII kal. iulii, regn. nostr. a. XI, imperii vero tercio. Cop. saec. XIV ex. in libro civit. Zacensis fol. 9°. — Ed. Schlesinger, UB. d. St. Saaz p. 22 n. 83. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 530 n. 363. — Extr. Katzerowsky, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 29 p. 9 n. 28. — Reg. imp. VIII 2673. 595) 1357, 24 Jun. Pragae. Karolus imperator et rex civibus Zacensibus statuit, quo modo exactiones civium percipi notum facimus — —, quod pro melioracione, comodo et et distribui debeant. — — statuimus et perpetuo sanccimus profectu universitatis civium civitatis nostre Sacensis edicto, ut quando vel quocienscunque in ipsa civitate Sacensi exacciones, collectas, steuras, angarias seu qualescunque soluciones alias eisdem civibus continget imponi, quatuor per- sone ydonee et bone fame de scabinis et iuratis et quatuor de communitate ipsius civi- tatis, habentes possessiones, bona vel res, de quibus paciantur et sufferant onera dicte civi- tatis, eligi debeant, qui collectas, lozungas seu soluciones alias quaslibet percipiant et pro necessitate dicte civitatis distribuant et impendant, et qui de perceptis et distri- butis omnibus universitati civitatis predicte plenam et iustam racionem reddere teneantur et debeant, quocienscunque requisiti fuerint super eo. Eciam talium solucionum imposicio, quocunque denominetur nomine, debet fieri iuxta possibilitatem civium singulorum dicte civitatis sine dolo. Inhibemus nichilominus et omnimodam potestatem adimimus universis et singulis scabinis, qui futuris temporibus electi fuerint in prefata civitate, ne umquam occasione quacunque nova contrahant debita vel dampna aliqua inter Christianos vel Iudeos sine speciali licencia, indulto et consensu nostro, heredum et successorum nostrorum, regum Boemie, vel locum nostrum tenencium et universitatis tocius prefate civitatis super
Strana 334
334 Regesta Bohemiae et Moraviae. ipsam civitatem, nisi evidenti et inevitabili necessitate ad id faciendum urgeantur. Et hoc transeat per indultum et consensum, ut prefertur. Sub maiestatis sigillo. Datum Prage a. d. 1357, XI ind., VIII kal. iulii, regn. nostr. a. XI, imperii vero tercio. Cop. saec. XIV ex. in libro civit. Zacensis fol. 10. — Ed. Schlesinger, UB. d. St. Saaz p. 23 n. 84. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 532 n. 364. — Extr. Katzerowsky, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 29 p. 9 n. 27 e formulario saec. XIV ex. — Reg. imp. VIII 2674. 596) 1357, 24 Jun. Pragae. Karolus imperator et rex bona et redditus in villa Křečhoř („Ksseczhor") una cum taberna et fabro, quae et quos Elisabeth quondam regina Bohemiae, uxor Rudolphi regis Bohemiae, altari ss. Symonis et Judae in ecclesia Pragensi contulerat, Alberto ministro dicti altaris petenti et altari eidem auctoritate regia Bohemiae confirmat, burggraviis, beneficiariis et aliis officialibus per Bohemiam constitutis et praesertim civibus civitatis Coloniensis super Albea mandans, ut Albertum et successores eius in possessione dictorum bonorum protegant. Testes: Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis et Theodricus Mindensis episcopi, Bolko Fal- kembergensis, Bolko Opuliensis et Johannes Opaviae duces, Heinricus de Schwarzburg et Albertus de Anhalt comites. „Porrecta nostre maiestati." „Datum Prage a. d. 1357, ind. Ad relacionem prepositi decima, VIII kal. julii, regn. nostr. a. XI, imperii vero tercio. R. Johannes." Luthmericensis Heinricus Thesauri. Orig. cum signo imperiali et sigillo maiest. in fil. ser. Pragae in archivo cap. eccl. metropol. s. Viti, sign. XII10. — Reg. imp. VIII 2672. 597) 1357, 25 Jun. Pragae. Karolus imperator et rex possessionem villarum Doubravice et Třebohostice Bavaro de Blatná — sicut nob. Wilhelmus de Strakonicz, fidelis noster dilectus, ex concedit. sinceritate singularis amicicie, qua nobilem Baskonem de Blathna, consangwineum suum, favorose prosequitur, voluntarie favisse et indulsisse dinoscitur eidem, quod villas, videlicet Dubrawicze et Trzebyehoscycze cum suis pertinenciis — — ac toto dominio — — aput nobilem Margaretham, sororem suam, conthoralem nobilis Hinconis dicti Hlawacz de Duba, exolveret titulo hereditario pro se, heredibus et successoribus suis in certis summis pecunia- rum, in quibus eidem dotis seu dotalicii nomine per ipsum rite et iuste fuerant obligate, ita consideratis multiplicibus fidelibus, studiosis obsequiis et inmote fidelitatis constancia, quibus dictus Basko de Blathna et heredes eius serenitati nostre attenta sedulitate pla- cuerunt — —, exolucioni huiusmodi villarum prescriptarum — — adhibemus benivolum consensum nostrum et assensum sub omnibus et singulis condicionibus, prout per prefatum Wilhelmum de Strakonicz fauta dinoscitur et indulta. Eciam de speciali celsitudinis nostre gracia renuncciamus expresse omni iuri et accioni, si qua nobis, heredibus vel successoribus nostris, Boemie regibus, in predictis villis conpetebant seu conpetunt aut quomodolibet
334 Regesta Bohemiae et Moraviae. ipsam civitatem, nisi evidenti et inevitabili necessitate ad id faciendum urgeantur. Et hoc transeat per indultum et consensum, ut prefertur. Sub maiestatis sigillo. Datum Prage a. d. 1357, XI ind., VIII kal. iulii, regn. nostr. a. XI, imperii vero tercio. Cop. saec. XIV ex. in libro civit. Zacensis fol. 10. — Ed. Schlesinger, UB. d. St. Saaz p. 23 n. 84. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 532 n. 364. — Extr. Katzerowsky, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 29 p. 9 n. 27 e formulario saec. XIV ex. — Reg. imp. VIII 2674. 596) 1357, 24 Jun. Pragae. Karolus imperator et rex bona et redditus in villa Křečhoř („Ksseczhor") una cum taberna et fabro, quae et quos Elisabeth quondam regina Bohemiae, uxor Rudolphi regis Bohemiae, altari ss. Symonis et Judae in ecclesia Pragensi contulerat, Alberto ministro dicti altaris petenti et altari eidem auctoritate regia Bohemiae confirmat, burggraviis, beneficiariis et aliis officialibus per Bohemiam constitutis et praesertim civibus civitatis Coloniensis super Albea mandans, ut Albertum et successores eius in possessione dictorum bonorum protegant. Testes: Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis et Theodricus Mindensis episcopi, Bolko Fal- kembergensis, Bolko Opuliensis et Johannes Opaviae duces, Heinricus de Schwarzburg et Albertus de Anhalt comites. „Porrecta nostre maiestati." „Datum Prage a. d. 1357, ind. Ad relacionem prepositi decima, VIII kal. julii, regn. nostr. a. XI, imperii vero tercio. R. Johannes." Luthmericensis Heinricus Thesauri. Orig. cum signo imperiali et sigillo maiest. in fil. ser. Pragae in archivo cap. eccl. metropol. s. Viti, sign. XII10. — Reg. imp. VIII 2672. 597) 1357, 25 Jun. Pragae. Karolus imperator et rex possessionem villarum Doubravice et Třebohostice Bavaro de Blatná — sicut nob. Wilhelmus de Strakonicz, fidelis noster dilectus, ex concedit. sinceritate singularis amicicie, qua nobilem Baskonem de Blathna, consangwineum suum, favorose prosequitur, voluntarie favisse et indulsisse dinoscitur eidem, quod villas, videlicet Dubrawicze et Trzebyehoscycze cum suis pertinenciis — — ac toto dominio — — aput nobilem Margaretham, sororem suam, conthoralem nobilis Hinconis dicti Hlawacz de Duba, exolveret titulo hereditario pro se, heredibus et successoribus suis in certis summis pecunia- rum, in quibus eidem dotis seu dotalicii nomine per ipsum rite et iuste fuerant obligate, ita consideratis multiplicibus fidelibus, studiosis obsequiis et inmote fidelitatis constancia, quibus dictus Basko de Blathna et heredes eius serenitati nostre attenta sedulitate pla- cuerunt — —, exolucioni huiusmodi villarum prescriptarum — — adhibemus benivolum consensum nostrum et assensum sub omnibus et singulis condicionibus, prout per prefatum Wilhelmum de Strakonicz fauta dinoscitur et indulta. Eciam de speciali celsitudinis nostre gracia renuncciamus expresse omni iuri et accioni, si qua nobis, heredibus vel successoribus nostris, Boemie regibus, in predictis villis conpetebant seu conpetunt aut quomodolibet
Strana 335
Annus 1357, 24—28 Jun. 335 possent conpetere ex eo, quod prefatus Wilhelmus de Strakonicz omnia bona sua post mortem suam serenitati nostre donavit, prout tabule terre id ipsum attestantur, decernentes, quod prefatus Basko et sui heredes prescriptas villas cum prelibatis suis pertinenciis, velut cetera bona sua libera, debeant exnunc inantea pacifice titulo hereditario possidere. —— Datum Prage a. d. 1357, XI ind., VII kal. iulii, regn. nostr. a. XI, imp. vero tercio. R. Wlpertus. dominum .. ducem Falkenbergensem Johannes de Glacz. Per Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Pragae in archivo magni prioratus Melitensium sign. Strakonice 49 (B n. 10). 598) 1357, 28 Jun. Comites de Schwarzburg castrum Vojerecy Karolo imperatori et regi vendunt. Wir Johan und Gunther, grafen von Swarczburg, bekennen — —, daz der allirdurchluch- tigist furst und herre, unsir genedig herre h. Karl — — Romischer keiser — — und kunig ze Beheim mit uns und wir mit ym uberkomen und eindrechtig worden sein in dieser nachgeschriben weis, daz wir ym, seinem stetten Gorlicz und Budissen, odir wem er daz entfelet, tusschen hie und wynachten schirst komend zu kaufe und zu losung geben sullen die vesten Hogirswirde mit aller ir zugehorung umb 1400 schog gr. pf. pragscher muncz und werung, als wir dieselben festen an uns gewonnen und kouft han umb den ediln man den Jungen von Schonenfelt in der zeit, do sie in unsers herren und des kung- reichs von Beheim achte waren, und doch also, were iz, daz unsir herre der keiser sein vorgenante stette Gorlicz und Budissin odir, wem er daz entfelet, daz gelt nicht geben noch bezelten vor diesen nehesten wynachten, daz danne die vesten unsir und unsir erben ewec- lich verliben sulle, und daz dieselbe vesten Hogirswirde mit allir zugehorung auz der acht sein sal und zu irm recht komen, als sie vor der acht was, und doch unsirs herren des keisers, seiner nachkomen, kunigen ze Beheim, und der cronen desselben kungreichs ze Beheim recht lehen sei und verliben zu allem rechte, als die festen Hogirswirde ietzunt ist und vor zyden ist gewesen. Dovon globen wir in guten trewen dem vorgenantem unsirm herren dem keiser alle und iecliche dieser vorgeschriben artikel stede und feste zu haldene und nicht darwieder zu tun in dicheine weis, und han dorumb zu urckunde und rechter stedekeit ich, graf Johans von Swarczburg vorgenanter, min insiegel an diesen brieff gehangen; und, wann ich, graf Gunther von Swarczburg obgenanter, myn insiegel zu diesen zeiten nicht bei mir han, so haben wir beide gebruder vorgenante gebeten und bietten an diesem briefe unsern lieben vettern, grafen Heinrich von Swarczburg, herren zu Arnsteten und zu Sundirshusen, daz er zu urckunde aller dieser vorgeschribener sachen sein insiegel an diesen brieff henke. — — Der geben ist — — 1357 iar an der heiligen s. Petirs und Paulus abent. Orig. cum 2 sig. de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1181 n. 177. — Extr. Worbe, Verz. Niederlausitz. Urk. p. 168 n. 450. — Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 70 n. 346. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 438 n. 415.
Annus 1357, 24—28 Jun. 335 possent conpetere ex eo, quod prefatus Wilhelmus de Strakonicz omnia bona sua post mortem suam serenitati nostre donavit, prout tabule terre id ipsum attestantur, decernentes, quod prefatus Basko et sui heredes prescriptas villas cum prelibatis suis pertinenciis, velut cetera bona sua libera, debeant exnunc inantea pacifice titulo hereditario possidere. —— Datum Prage a. d. 1357, XI ind., VII kal. iulii, regn. nostr. a. XI, imp. vero tercio. R. Wlpertus. dominum .. ducem Falkenbergensem Johannes de Glacz. Per Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Pragae in archivo magni prioratus Melitensium sign. Strakonice 49 (B n. 10). 598) 1357, 28 Jun. Comites de Schwarzburg castrum Vojerecy Karolo imperatori et regi vendunt. Wir Johan und Gunther, grafen von Swarczburg, bekennen — —, daz der allirdurchluch- tigist furst und herre, unsir genedig herre h. Karl — — Romischer keiser — — und kunig ze Beheim mit uns und wir mit ym uberkomen und eindrechtig worden sein in dieser nachgeschriben weis, daz wir ym, seinem stetten Gorlicz und Budissen, odir wem er daz entfelet, tusschen hie und wynachten schirst komend zu kaufe und zu losung geben sullen die vesten Hogirswirde mit aller ir zugehorung umb 1400 schog gr. pf. pragscher muncz und werung, als wir dieselben festen an uns gewonnen und kouft han umb den ediln man den Jungen von Schonenfelt in der zeit, do sie in unsers herren und des kung- reichs von Beheim achte waren, und doch also, were iz, daz unsir herre der keiser sein vorgenante stette Gorlicz und Budissin odir, wem er daz entfelet, daz gelt nicht geben noch bezelten vor diesen nehesten wynachten, daz danne die vesten unsir und unsir erben ewec- lich verliben sulle, und daz dieselbe vesten Hogirswirde mit allir zugehorung auz der acht sein sal und zu irm recht komen, als sie vor der acht was, und doch unsirs herren des keisers, seiner nachkomen, kunigen ze Beheim, und der cronen desselben kungreichs ze Beheim recht lehen sei und verliben zu allem rechte, als die festen Hogirswirde ietzunt ist und vor zyden ist gewesen. Dovon globen wir in guten trewen dem vorgenantem unsirm herren dem keiser alle und iecliche dieser vorgeschriben artikel stede und feste zu haldene und nicht darwieder zu tun in dicheine weis, und han dorumb zu urckunde und rechter stedekeit ich, graf Johans von Swarczburg vorgenanter, min insiegel an diesen brieff gehangen; und, wann ich, graf Gunther von Swarczburg obgenanter, myn insiegel zu diesen zeiten nicht bei mir han, so haben wir beide gebruder vorgenante gebeten und bietten an diesem briefe unsern lieben vettern, grafen Heinrich von Swarczburg, herren zu Arnsteten und zu Sundirshusen, daz er zu urckunde aller dieser vorgeschribener sachen sein insiegel an diesen brieff henke. — — Der geben ist — — 1357 iar an der heiligen s. Petirs und Paulus abent. Orig. cum 2 sig. de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1181 n. 177. — Extr. Worbe, Verz. Niederlausitz. Urk. p. 168 n. 450. — Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 70 n. 346. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 438 n. 415.
Strana 336
336 Regesta Bohemiae et Moraviae. 599) 1357, 28 Jun. Most. Nicolaus dictus Bischof iudex, Theodricus Merchlini, Nicolaus Liwink, Hainlinus Polk, Ticzko Fridrici ceterique iurati ac universitas civium civitatis Pontensis Nicolaum de Jurnteyn, civem Pragensem, quem in 75 sexagenis gr. prag., Iudacis Pragensibus in proximo s. Georgii festo persolvendis, fideiussorem constituerant, a dicta fideiussione absolvere promittunt, alioquin dicti iudex et quatuor iurati obstagium in Maiori civitate Pragensi observare debebunt. „Datum in vigilia bb. Petri et Pauli app. a. d. 1357.“ Orig. cum sigillo civitatis in press. perg., quod avulsum deest, in archivo civitatis Pontensis, sign. II 86. — Ed. Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 35 n. 84. 600) 1357, 29 Jun. Pragae. Karolus imperator et rex cives civitatum Lusatiae Superioris tuetur contra exactiones prae- — empieten den burgirmeistern, schepfen und den burgern ge- donum. meinliche unsir stete Budissen, Gorlicz, Sittaw, Luban, Lubaw und Camencz, unsern lieben getrewen, unsir hulde und allez gut. Wann unsirer keysirlichen maiestad zu wizzen worden ist, daz man unsir burger, so sy von den flyhern und raubern gevangen werden, hoher beschacczet werden, denn sye geleysten mogen, daz mancher der vorgenanten burgir von der beschacczung wegen zu seyner narung nicht wol komen mag, und wenn daz merclich unsern steten zu schaden kompt und sy dovon verterben mochten in kunfftigen zeiten, dorumb so gebiete wir ewern trewen ernstlich und vesteclich bey unsern hulden, daz ir dheynen unsir burgirr, wenn sie gevangen werden, hoher, denn vor vier schok prager groschen lazzet losen in dheine weis, als lieb ir unsir hulde wellet behalden. Geben zu Prage an s. Petirs und Pauls tage der heil. zwelfb., unsirer reiche i. d. XI und d. keys. in dem III iare. Ex relacione Henrici de Cigelheim magistri coquine Ulr. Schoff. Orig. cum sigillo minori dorso tenus appresso, fracto, in archivo civitatis Budissin. — Extr. Knothe, Nachträge zu Hubers Regesten, N. Archiv.f. Sächs. Gesch. XII p. 313 n. 14 (ad 29 Jul.). — Arras. Re- gestenbeiträge z. Gesch. d. Bund. d. Sechsstädte, N. Laus. Mag. 72 (1896) p. 131. 601) 1357, 4 Jul. Pragae. Karolus imperator et rex Theoderico episcopo Mindensi, principi et consiliario suo castrum Orlík et alia bona in feudum nobile confert eumque ac subditos eius a iudiciis ordinariis eximit. meritis tuis iuste poscentibus ad meliorandam status tui condicionem tanto nos amplius fore sentimus obnoxios, quanto magis pro meritorum gratitudine graciam a nobis me- ruisse dinosceris premiorum,1 nosque nostris credimus apposuisse thesauris illud, quod tibi a 1) Vide Annales Matseenses, M G SS IX p. 830 ad a. 1357: „Deinceps misit (sc. cesar) monachum et opiscopum, cognominatum Gugelweit, ut Babariam depopularetur; cui traditum fuit castrum Chamer a custodibus. Perpendens autem, quoniam modicum proficeret, in Bohemiam revertitur. Tunc Petrus
336 Regesta Bohemiae et Moraviae. 599) 1357, 28 Jun. Most. Nicolaus dictus Bischof iudex, Theodricus Merchlini, Nicolaus Liwink, Hainlinus Polk, Ticzko Fridrici ceterique iurati ac universitas civium civitatis Pontensis Nicolaum de Jurnteyn, civem Pragensem, quem in 75 sexagenis gr. prag., Iudacis Pragensibus in proximo s. Georgii festo persolvendis, fideiussorem constituerant, a dicta fideiussione absolvere promittunt, alioquin dicti iudex et quatuor iurati obstagium in Maiori civitate Pragensi observare debebunt. „Datum in vigilia bb. Petri et Pauli app. a. d. 1357.“ Orig. cum sigillo civitatis in press. perg., quod avulsum deest, in archivo civitatis Pontensis, sign. II 86. — Ed. Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 35 n. 84. 600) 1357, 29 Jun. Pragae. Karolus imperator et rex cives civitatum Lusatiae Superioris tuetur contra exactiones prae- — empieten den burgirmeistern, schepfen und den burgern ge- donum. meinliche unsir stete Budissen, Gorlicz, Sittaw, Luban, Lubaw und Camencz, unsern lieben getrewen, unsir hulde und allez gut. Wann unsirer keysirlichen maiestad zu wizzen worden ist, daz man unsir burger, so sy von den flyhern und raubern gevangen werden, hoher beschacczet werden, denn sye geleysten mogen, daz mancher der vorgenanten burgir von der beschacczung wegen zu seyner narung nicht wol komen mag, und wenn daz merclich unsern steten zu schaden kompt und sy dovon verterben mochten in kunfftigen zeiten, dorumb so gebiete wir ewern trewen ernstlich und vesteclich bey unsern hulden, daz ir dheynen unsir burgirr, wenn sie gevangen werden, hoher, denn vor vier schok prager groschen lazzet losen in dheine weis, als lieb ir unsir hulde wellet behalden. Geben zu Prage an s. Petirs und Pauls tage der heil. zwelfb., unsirer reiche i. d. XI und d. keys. in dem III iare. Ex relacione Henrici de Cigelheim magistri coquine Ulr. Schoff. Orig. cum sigillo minori dorso tenus appresso, fracto, in archivo civitatis Budissin. — Extr. Knothe, Nachträge zu Hubers Regesten, N. Archiv.f. Sächs. Gesch. XII p. 313 n. 14 (ad 29 Jul.). — Arras. Re- gestenbeiträge z. Gesch. d. Bund. d. Sechsstädte, N. Laus. Mag. 72 (1896) p. 131. 601) 1357, 4 Jul. Pragae. Karolus imperator et rex Theoderico episcopo Mindensi, principi et consiliario suo castrum Orlík et alia bona in feudum nobile confert eumque ac subditos eius a iudiciis ordinariis eximit. meritis tuis iuste poscentibus ad meliorandam status tui condicionem tanto nos amplius fore sentimus obnoxios, quanto magis pro meritorum gratitudine graciam a nobis me- ruisse dinosceris premiorum,1 nosque nostris credimus apposuisse thesauris illud, quod tibi a 1) Vide Annales Matseenses, M G SS IX p. 830 ad a. 1357: „Deinceps misit (sc. cesar) monachum et opiscopum, cognominatum Gugelweit, ut Babariam depopularetur; cui traditum fuit castrum Chamer a custodibus. Perpendens autem, quoniam modicum proficeret, in Bohemiam revertitur. Tunc Petrus
Strana 337
Annus 1357, 28 Jun. — 4 Jul. 337 nostra benignitate prestatur, qui nostris et regni nostri curas indefesso studio profectibus vigi- lare. Hinc est quod — — castrum Orlik, alias per nos tibi ad tempora vite tue collatum, et uni- versa bona, que impresenciarum in regno nostro Boemie possides et que imposterum ex dona- cione nostra vel aliis quibuslibet legittimis titulis te adipisci contigerit, et nominatim provi- siones, quas a monasteriis seu religiosis locis aut ab aliis quibuscunque obtines aut iustis modis acquisiveris in futurum, cum universis iuribus, proprietatibus — — tibi in nobile feudum damus — —, teque de eisdem ut de nobili feudo auctoritate regia Boemie pre- sentibus investimus, volentes — —, ut premissa universa titulo, nomine, iure et privilegio nobilis feudi a nobis et successoribus nostris, regibus Boemie, — — et a corona regni Boemie ad tempora vite tue possideas pacifice et quiete; tuque et universi ac singuli servitores, familiares, domestici, nec non homines, incole, rustici et quilibet alii in predictis castro, residentes — —, illa quiete et graciosa gaudeas et ipsi ad vitam tuam gaudeant bonis — — libertate, ut ad iudicium curie regie et ad iudicia terre sive zudam per iudicem curie nostre aut aliquos zudarios, burgravios, iudices, iusticiarios provinciales, beneficiarios, officiales seu ipsorum nuncios et ministros — — trahi et citari non possitis — —, nullamque iudex curie, urzednicones, iudices et poprawczkones et eorum nuncii in te et castro bonisque et hominibus ac subditis tuis omnibus ante dictis iurisdiccionem habeant aut exercere valeant potestatem. Nos quidem universas causas, tibi et eisdem — — movendas per tempora, regie nostre dumtaxat aut iudicis ad talia a nobis specialiter delegandi audiencie — — reser- vantes — — irritum et inane decernimus, si quid contra presentem nostram disposicionem — contigerit attemptari — —. Sub maiestatis sigillo. Datum Prage a. d. 1357, decima ind., IIII nonas iulii, regn. nostr. a. XI, imp. vero tercio. Insertum litteris supremorum officialium regni Bohemiae (vide chartam sequentem). — Ed. Kalousek, Listiny zvíkovské a orlické, Arch. Čes. XV p. 286 n. I. 602) 1357, 4 Jul. Pragac. Supremorum regni Bohemiae officialium recognitio de feudi nobilis et immunitatum Theo- derico episcopo Mindensi concessione. Nos Czenko de Lypa, supremus regni Boemie mareschallus et summus camerarius, Jesco de Wezzel, bur- gravius Pragensis, Andreas de Duba, supremus zudarius regni eiusdem, et Stephanus cano- nicus Pragensis, notarius terre Boemie, notum facimus — —, quod — — dominus Karolus quartus, d. f. cl. Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, dominus noster graciosus, Chamerawarius fere ducentis ylis strennuissimorum Babarorum sibi assumptis, terram cesaris circa Flozz et oppidum Weyden incendiis et rapinis devastavit et duo milia pecorum abegit; cui occurrentes adver- sarii copiosiori plebe pugnatorum preliabantur itaque, dietus autem Petrus cum suis adiutorio Dei prevaluit, et plures adversariorum stravit, plerosque Sträubinge captivitati invexit, secum afferens predam copiosam. Ob cuius rei effectum prefatus Gugelweit in Babariam rediit cum sexcentis ylis. Albertus vero dux proponens secum committere bellum, rogatus constituit et firmavit trewgas usque in Purificationem b. Virginis.“ 22
Annus 1357, 28 Jun. — 4 Jul. 337 nostra benignitate prestatur, qui nostris et regni nostri curas indefesso studio profectibus vigi- lare. Hinc est quod — — castrum Orlik, alias per nos tibi ad tempora vite tue collatum, et uni- versa bona, que impresenciarum in regno nostro Boemie possides et que imposterum ex dona- cione nostra vel aliis quibuslibet legittimis titulis te adipisci contigerit, et nominatim provi- siones, quas a monasteriis seu religiosis locis aut ab aliis quibuscunque obtines aut iustis modis acquisiveris in futurum, cum universis iuribus, proprietatibus — — tibi in nobile feudum damus — —, teque de eisdem ut de nobili feudo auctoritate regia Boemie pre- sentibus investimus, volentes — —, ut premissa universa titulo, nomine, iure et privilegio nobilis feudi a nobis et successoribus nostris, regibus Boemie, — — et a corona regni Boemie ad tempora vite tue possideas pacifice et quiete; tuque et universi ac singuli servitores, familiares, domestici, nec non homines, incole, rustici et quilibet alii in predictis castro, residentes — —, illa quiete et graciosa gaudeas et ipsi ad vitam tuam gaudeant bonis — — libertate, ut ad iudicium curie regie et ad iudicia terre sive zudam per iudicem curie nostre aut aliquos zudarios, burgravios, iudices, iusticiarios provinciales, beneficiarios, officiales seu ipsorum nuncios et ministros — — trahi et citari non possitis — —, nullamque iudex curie, urzednicones, iudices et poprawczkones et eorum nuncii in te et castro bonisque et hominibus ac subditis tuis omnibus ante dictis iurisdiccionem habeant aut exercere valeant potestatem. Nos quidem universas causas, tibi et eisdem — — movendas per tempora, regie nostre dumtaxat aut iudicis ad talia a nobis specialiter delegandi audiencie — — reser- vantes — — irritum et inane decernimus, si quid contra presentem nostram disposicionem — contigerit attemptari — —. Sub maiestatis sigillo. Datum Prage a. d. 1357, decima ind., IIII nonas iulii, regn. nostr. a. XI, imp. vero tercio. Insertum litteris supremorum officialium regni Bohemiae (vide chartam sequentem). — Ed. Kalousek, Listiny zvíkovské a orlické, Arch. Čes. XV p. 286 n. I. 602) 1357, 4 Jul. Pragac. Supremorum regni Bohemiae officialium recognitio de feudi nobilis et immunitatum Theo- derico episcopo Mindensi concessione. Nos Czenko de Lypa, supremus regni Boemie mareschallus et summus camerarius, Jesco de Wezzel, bur- gravius Pragensis, Andreas de Duba, supremus zudarius regni eiusdem, et Stephanus cano- nicus Pragensis, notarius terre Boemie, notum facimus — —, quod — — dominus Karolus quartus, d. f. cl. Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, dominus noster graciosus, Chamerawarius fere ducentis ylis strennuissimorum Babarorum sibi assumptis, terram cesaris circa Flozz et oppidum Weyden incendiis et rapinis devastavit et duo milia pecorum abegit; cui occurrentes adver- sarii copiosiori plebe pugnatorum preliabantur itaque, dietus autem Petrus cum suis adiutorio Dei prevaluit, et plures adversariorum stravit, plerosque Sträubinge captivitati invexit, secum afferens predam copiosam. Ob cuius rei effectum prefatus Gugelweit in Babariam rediit cum sexcentis ylis. Albertus vero dux proponens secum committere bellum, rogatus constituit et firmavit trewgas usque in Purificationem b. Virginis.“ 22
Strana 338
338 Regesta Bohemiae et Moraviac. multis principibus nobisque et multis aliis nostris consortibus et amicis, proceribus et baro- nibus regni sui Boemie, in sua presencia constitutis — — d. Theodrico Mindensi episcopo castrum Orlik, alias eidem episcopo ad vite ipsius episcopi tempora a se collatum, et uni- versa bona, que in eodem regno Boemie nunc possidet et inantea possidebit, et nominatim provisiones, quas a monasteriis aut ab aliis quibuscumque obtinet et imposterum assequetur, in nobile feudum dedit, contulit et donavit ipsumque de eisdem ut de nobili feudo investivit sub certis graciis, libertatibus, immunitatibus et exempcionibus, prout in litteris ipsius domini nostri d. imperatoris super eo confectis et dicto domino episcopo traditis plenius continetur. Quarum tenor per omnia talis est: (vide chartam praecedentem, n. 601) - --. Nos itaque supra dicti, summus mareschallus et camerarius, burgravius, summus zudarius et notarius, testificamur et ex certa sciencia profitemur, premissa omnia et singula in lit- teris prefati serenissimi domini nostri contenta de nostra sciencia et consilio esse facta. — Datum Prage a. d. 1357 IIII nonas iulii. Orig. cum 4 sig. in press. perg. in archivo Schwarzenberg. Orlicensi, sign. I Aa n. 58. Sigilla: I) de cera rubra comm. impressa, in clipeo ostrvy, galea piscim et convolutionem pennarum pro clenodio ferens; S - CZENCONIS - DE- LIPA- SVMMI MARSCHALCI-REGNI- BOEMIE. 2) de cera nigra, clipeus bipar- titus, galea ornata; S. IESCON - D-WART -D - WESSEL; (in campo:) WEN. 3) de cera comm., in clipeo et pro clenodio „odřivous“; S. ANDII -DE DVB/. 4) de cera rubra comm. impressa, in clipeo taurus; /TEPHANI DE THETYN -CANONICI PRAGN. — Ed. Kalousek, Listiny zvíkovské a orlické, Arch. Čes. XV p. 288 n. 2. 603) 1357, 4 Jul. Pragae. Theoderici episcopi Mindensis de castro Parkstein et oppido Weiden litterae reversales. — quod quia serenissimus ac invictissimus princeps et dominus d. Ka- — — Romanorum imperator s. a. et Boemie rex — — castrum suum Bark- rolus quartus steyn, in Bavaria trans silvam Boemicalem situm, et opidum suum Weyda vulgariter dictum, ibidem vicinum, cum villis, metis — — seu ad ipsa et eorum quodlibet pertinentibus quovis modo, nobis dedit, contulit liberaliter et donavit — — ad vite nostre tempora libere ac pacifice possidenda, prout in suis imperialibus litteris super hoc editis et nobis traditis plenius est expressum, ideoque iam dicto serenissimo domino nostro d. imperatori promi- simus et tenore presencium sibi ac illustri principi d. Johanni marchioni Moravie seu succes- sori ipsius domini nostri imperatoris, regi Boemie, — — promittimus bona fide, quod quamdiu vixerimus, de prefatis castro, opido, villis, bonis et pertinenciis universis, videlicet tam in vita ipsius domini nostri d. imperatoris quam eciam post eius obitum, quem Altis- simus felicitare dignetur, si nos ei supervivere forte continget, volumus et tenemur honores et commoda eiusdem domini nostri d. imperatoris nec non successoris ipsius, regis et corone regni Boemie fideliter iuxta nostrum possibile procurare et illud omnino efficere, quod dum migraverimus ab hac vita, castrum, opidum et alia supra dicta in eiusdem domini nostri d. imperatoris seu successoris eius, regis Boemie, qui pro tempore fuerit, et corone regni
338 Regesta Bohemiae et Moraviac. multis principibus nobisque et multis aliis nostris consortibus et amicis, proceribus et baro- nibus regni sui Boemie, in sua presencia constitutis — — d. Theodrico Mindensi episcopo castrum Orlik, alias eidem episcopo ad vite ipsius episcopi tempora a se collatum, et uni- versa bona, que in eodem regno Boemie nunc possidet et inantea possidebit, et nominatim provisiones, quas a monasteriis aut ab aliis quibuscumque obtinet et imposterum assequetur, in nobile feudum dedit, contulit et donavit ipsumque de eisdem ut de nobili feudo investivit sub certis graciis, libertatibus, immunitatibus et exempcionibus, prout in litteris ipsius domini nostri d. imperatoris super eo confectis et dicto domino episcopo traditis plenius continetur. Quarum tenor per omnia talis est: (vide chartam praecedentem, n. 601) - --. Nos itaque supra dicti, summus mareschallus et camerarius, burgravius, summus zudarius et notarius, testificamur et ex certa sciencia profitemur, premissa omnia et singula in lit- teris prefati serenissimi domini nostri contenta de nostra sciencia et consilio esse facta. — Datum Prage a. d. 1357 IIII nonas iulii. Orig. cum 4 sig. in press. perg. in archivo Schwarzenberg. Orlicensi, sign. I Aa n. 58. Sigilla: I) de cera rubra comm. impressa, in clipeo ostrvy, galea piscim et convolutionem pennarum pro clenodio ferens; S - CZENCONIS - DE- LIPA- SVMMI MARSCHALCI-REGNI- BOEMIE. 2) de cera nigra, clipeus bipar- titus, galea ornata; S. IESCON - D-WART -D - WESSEL; (in campo:) WEN. 3) de cera comm., in clipeo et pro clenodio „odřivous“; S. ANDII -DE DVB/. 4) de cera rubra comm. impressa, in clipeo taurus; /TEPHANI DE THETYN -CANONICI PRAGN. — Ed. Kalousek, Listiny zvíkovské a orlické, Arch. Čes. XV p. 288 n. 2. 603) 1357, 4 Jul. Pragae. Theoderici episcopi Mindensis de castro Parkstein et oppido Weiden litterae reversales. — quod quia serenissimus ac invictissimus princeps et dominus d. Ka- — — Romanorum imperator s. a. et Boemie rex — — castrum suum Bark- rolus quartus steyn, in Bavaria trans silvam Boemicalem situm, et opidum suum Weyda vulgariter dictum, ibidem vicinum, cum villis, metis — — seu ad ipsa et eorum quodlibet pertinentibus quovis modo, nobis dedit, contulit liberaliter et donavit — — ad vite nostre tempora libere ac pacifice possidenda, prout in suis imperialibus litteris super hoc editis et nobis traditis plenius est expressum, ideoque iam dicto serenissimo domino nostro d. imperatori promi- simus et tenore presencium sibi ac illustri principi d. Johanni marchioni Moravie seu succes- sori ipsius domini nostri imperatoris, regi Boemie, — — promittimus bona fide, quod quamdiu vixerimus, de prefatis castro, opido, villis, bonis et pertinenciis universis, videlicet tam in vita ipsius domini nostri d. imperatoris quam eciam post eius obitum, quem Altis- simus felicitare dignetur, si nos ei supervivere forte continget, volumus et tenemur honores et commoda eiusdem domini nostri d. imperatoris nec non successoris ipsius, regis et corone regni Boemie fideliter iuxta nostrum possibile procurare et illud omnino efficere, quod dum migraverimus ab hac vita, castrum, opidum et alia supra dicta in eiusdem domini nostri d. imperatoris seu successoris eius, regis Boemie, qui pro tempore fuerit, et corone regni
Strana 339
Annus 1357, 4�-5 Jul. 339 eiusdem libere et sine difficultate qualibet redeat potestatem. — — Datum Prage a. d. 1357 IV non. iulii. Orig. cum sigillo secreto de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiac. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 440 n. 420. 604) 1357, 4 Jul. Pragac. Karolus imperator et rex monasterium Syloense, ord. Praem., Prag. dioc., a praesenti s. Procopii festo ad duos annos a berna regali aliisque exactionibus libertat idemque mona- sterium ciusque homines per eosdem duos annos a iurisdictione iudicum saecularium eximit, decernens omnes iudiciales processus, si qui in contrarium attemptati forent, nullius esse debere firmitatis, nisi in cum casum, si fortasse impetentibus a iudicibus monasterii iustitia Sub sigillo maiestatis. „Datum Prage a. d. 1357 die negaretur. „notum facimus.“ IV m. iulii, regn. nostr. a. XI, imperii vero tercio." Ed. Pelzel, Kaiser Karl IV UB. II p. 329 n. 297 ex orig., quod olim in archivo monasterii Stra- hoviensis Pragae asservabatur. — Reg. imp. VIII 2676. 605) 1357, 5 Jul. Pragae. Karolus imperator et rex Agneli filiae Sbynconis de Hasenburg concedit, ut patrem in — notum tutorem eligere possit et de bonis suis dotalibus disponere valeat. facimus — —, quod sicut nob. Agnes relicta Johannis quondam Frenczlini Camerarii, filia nob. Sbinconis de Hazzenburg, supremi magistri camere nostre, — — ipsum Sbinconem genitorem suum in vita sua ac eciam post mortem in tutorem et fidelem gubernatorem suum nec non orphanorum et bonorum suorum omnium rite et provide dinoscitur elegisse, ita considerato, quod prefatus Sbinco ex inclinacione naturali et paterna dileccione dicte Agnetis orphanorumque et bonorum eius fidelissimus et utilissimus tutor et gubernator esse potest, eleccionem tutele et gubernacionis huiusmodi, per ipsam factam quomodolibet in personam dicti Sbinconis, — — auctorizamus et de speciali celsitudinis nostre gracia approbamus et nichilominus — — indulgemus graciosius, quod exnunc et in articulo seu puncto mortis sue omnia et singula bona sua dotalicialia — — prefato Sbinconi genitori suo in toto vel in parte donare valeat vel de eisdem alio quovis modo disponere, prout sue placuerit et expedire videbitur voluntati, ratum, gratum et firmum habere volentes, quidquid per ipsam de prescriptis bonis suis dotalicialibus dispositum seu ordinatum fuerit quomodolibet sive factum. — — Datum Prage a. d. 1357 die V m. iulii, regn. nostr. a. XI, imperii vero tercio. R. Wlpertus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Norimbergac in archino Musei Germanici, Rep. n. 660. — Reg. imp. VIII 2677. 22*
Annus 1357, 4�-5 Jul. 339 eiusdem libere et sine difficultate qualibet redeat potestatem. — — Datum Prage a. d. 1357 IV non. iulii. Orig. cum sigillo secreto de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiac. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 440 n. 420. 604) 1357, 4 Jul. Pragac. Karolus imperator et rex monasterium Syloense, ord. Praem., Prag. dioc., a praesenti s. Procopii festo ad duos annos a berna regali aliisque exactionibus libertat idemque mona- sterium ciusque homines per eosdem duos annos a iurisdictione iudicum saecularium eximit, decernens omnes iudiciales processus, si qui in contrarium attemptati forent, nullius esse debere firmitatis, nisi in cum casum, si fortasse impetentibus a iudicibus monasterii iustitia Sub sigillo maiestatis. „Datum Prage a. d. 1357 die negaretur. „notum facimus.“ IV m. iulii, regn. nostr. a. XI, imperii vero tercio." Ed. Pelzel, Kaiser Karl IV UB. II p. 329 n. 297 ex orig., quod olim in archivo monasterii Stra- hoviensis Pragae asservabatur. — Reg. imp. VIII 2676. 605) 1357, 5 Jul. Pragae. Karolus imperator et rex Agneli filiae Sbynconis de Hasenburg concedit, ut patrem in — notum tutorem eligere possit et de bonis suis dotalibus disponere valeat. facimus — —, quod sicut nob. Agnes relicta Johannis quondam Frenczlini Camerarii, filia nob. Sbinconis de Hazzenburg, supremi magistri camere nostre, — — ipsum Sbinconem genitorem suum in vita sua ac eciam post mortem in tutorem et fidelem gubernatorem suum nec non orphanorum et bonorum suorum omnium rite et provide dinoscitur elegisse, ita considerato, quod prefatus Sbinco ex inclinacione naturali et paterna dileccione dicte Agnetis orphanorumque et bonorum eius fidelissimus et utilissimus tutor et gubernator esse potest, eleccionem tutele et gubernacionis huiusmodi, per ipsam factam quomodolibet in personam dicti Sbinconis, — — auctorizamus et de speciali celsitudinis nostre gracia approbamus et nichilominus — — indulgemus graciosius, quod exnunc et in articulo seu puncto mortis sue omnia et singula bona sua dotalicialia — — prefato Sbinconi genitori suo in toto vel in parte donare valeat vel de eisdem alio quovis modo disponere, prout sue placuerit et expedire videbitur voluntati, ratum, gratum et firmum habere volentes, quidquid per ipsam de prescriptis bonis suis dotalicialibus dispositum seu ordinatum fuerit quomodolibet sive factum. — — Datum Prage a. d. 1357 die V m. iulii, regn. nostr. a. XI, imperii vero tercio. R. Wlpertus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Norimbergac in archino Musei Germanici, Rep. n. 660. — Reg. imp. VIII 2677. 22*
Strana 340
340 Regesta Bohemiae et Moraviae. 606) 1357, 5 Jul. Žatec. Pesco Mathiae iuder, Pezoldus Ratiborii, Jacobus Pitterkouff, Johannes Merczower, Michel mentler, Quieto Swiestonis, Nicolaus Lipner, Frenczlinus Czisner, Henricus Slegel, Przibico de Zahrn, Perlinus, Oldro carnifex, Pertoldus Hanconis, iurati cives civitatis Zacensis, testantur, Johannem Gebhardi, concivem ipsorum, 3 sexagenas census annui de curia Eberlini, Rauben- tisconis fratris, itidem civis Zacensis, in „Cossaticz“ situata, Nicolao d. Karoli imperatoris et regis pictori, civi in „Strazpurk“, eiusque uxori Agneti, Merclini Clugel civis Zacensis filiae, pro 30 sexagenis 3 fertonibus gr. vendidisse. Census in ss. Georgii et Galli festis per medium dari debet, alioquin 8 diebus transactis duplex census nomine poenae solvendus est. Et qui 7.“ hanc litteram habuerit etc. Sub sigillo civitatis. „Datum crastino b. Procopii a. d. 1357." Insertum litteris Kunšonis de Třebovle, vicarii generalis, de a. 1380, 27 Nov. in l. Erectionum archi- dioc. Pragensis II. — Extr. Borový, Ll. Erect. II p. 169 n. 305. — Schlesinger, UB. d. St. Saaz p. 23 n. 85. 607) 1357, 6 Jul. Brunae. Jacobus de Ror iudex, iurati et cives Brunnenses transscribunt Karoli regis Ungariae chartam, a. 1336, die 6 Jan. datam, in qua stratae a mercatoribus regni Bohemiae peram- bulandae et tributa ab ipsis exigenda ordinantur (Reg. Boh. IV p. 102 n. 256). Quam char- tam in ipsorum clausura servari recognoscunt. „In cuius recognicionis et habicionis testimonium instanter rogati sigillum nostrum presenti transcripto duximus inprimendum a. d. 1357 in octava bb. Petri et Pauli app." Cop. inserta privilegio Ludovici regis Ungariae a. 1357, 29 Jul. dato (n. 625). — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 104. — Wenzel, Magyar dipl. emlékek az Anjou-korból II p. 481 n. 385. 608) 1357, 7 Jul. Pragae. Johannes dictus Paduanus decanus Wyssegradensis, decretorum doctor, et Wrativogius praepositus Tynensis, Arnesti archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales, Hin- conem plebanum quondam in „Curis“ a Wilkmanno nato Petri de Sluhy („Sluh“), Buscone, Perhardo, Cztiborio et Przybcone fratribus quondam Vitmari de Sluhy praesentatum, ad eccle- siam s. Mariae in Lacu Maioris civit. Prag., ex causa permutationis cum „Scziezcone“ olim plebano factae vacantem, confirmant. „Datum Prage a. d. 1357 die VII m. iulii.“ (De- canus s. Egidii eum induxit.) Ed. Tingl, Ll. Confirmationum I p. 7. — Teige, Základy starého místopisu Pražského (I Staré město) II p. 30 n. 6 e l. Erect. archidioc. Prag. U XIII f. 125. 609) 1357, 9 Jul. De contributione in districtu Hersbruck solvenda. Ich Chünrad Kemnater kamermaister, ich Johans von Hohenheim lantscriber ze Sulczbach, ich Volkolt von Tanne
340 Regesta Bohemiae et Moraviae. 606) 1357, 5 Jul. Žatec. Pesco Mathiae iuder, Pezoldus Ratiborii, Jacobus Pitterkouff, Johannes Merczower, Michel mentler, Quieto Swiestonis, Nicolaus Lipner, Frenczlinus Czisner, Henricus Slegel, Przibico de Zahrn, Perlinus, Oldro carnifex, Pertoldus Hanconis, iurati cives civitatis Zacensis, testantur, Johannem Gebhardi, concivem ipsorum, 3 sexagenas census annui de curia Eberlini, Rauben- tisconis fratris, itidem civis Zacensis, in „Cossaticz“ situata, Nicolao d. Karoli imperatoris et regis pictori, civi in „Strazpurk“, eiusque uxori Agneti, Merclini Clugel civis Zacensis filiae, pro 30 sexagenis 3 fertonibus gr. vendidisse. Census in ss. Georgii et Galli festis per medium dari debet, alioquin 8 diebus transactis duplex census nomine poenae solvendus est. Et qui 7.“ hanc litteram habuerit etc. Sub sigillo civitatis. „Datum crastino b. Procopii a. d. 1357." Insertum litteris Kunšonis de Třebovle, vicarii generalis, de a. 1380, 27 Nov. in l. Erectionum archi- dioc. Pragensis II. — Extr. Borový, Ll. Erect. II p. 169 n. 305. — Schlesinger, UB. d. St. Saaz p. 23 n. 85. 607) 1357, 6 Jul. Brunae. Jacobus de Ror iudex, iurati et cives Brunnenses transscribunt Karoli regis Ungariae chartam, a. 1336, die 6 Jan. datam, in qua stratae a mercatoribus regni Bohemiae peram- bulandae et tributa ab ipsis exigenda ordinantur (Reg. Boh. IV p. 102 n. 256). Quam char- tam in ipsorum clausura servari recognoscunt. „In cuius recognicionis et habicionis testimonium instanter rogati sigillum nostrum presenti transcripto duximus inprimendum a. d. 1357 in octava bb. Petri et Pauli app." Cop. inserta privilegio Ludovici regis Ungariae a. 1357, 29 Jul. dato (n. 625). — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 104. — Wenzel, Magyar dipl. emlékek az Anjou-korból II p. 481 n. 385. 608) 1357, 7 Jul. Pragae. Johannes dictus Paduanus decanus Wyssegradensis, decretorum doctor, et Wrativogius praepositus Tynensis, Arnesti archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales, Hin- conem plebanum quondam in „Curis“ a Wilkmanno nato Petri de Sluhy („Sluh“), Buscone, Perhardo, Cztiborio et Przybcone fratribus quondam Vitmari de Sluhy praesentatum, ad eccle- siam s. Mariae in Lacu Maioris civit. Prag., ex causa permutationis cum „Scziezcone“ olim plebano factae vacantem, confirmant. „Datum Prage a. d. 1357 die VII m. iulii.“ (De- canus s. Egidii eum induxit.) Ed. Tingl, Ll. Confirmationum I p. 7. — Teige, Základy starého místopisu Pražského (I Staré město) II p. 30 n. 6 e l. Erect. archidioc. Prag. U XIII f. 125. 609) 1357, 9 Jul. De contributione in districtu Hersbruck solvenda. Ich Chünrad Kemnater kamermaister, ich Johans von Hohenheim lantscriber ze Sulczbach, ich Volkolt von Tanne
Strana 341
Annus 1357, 5—10 Jul. 341 lantrihter daselbens und ich Chunrad Erlbek vogt ze Herspruk bekennen — —, wann uns der edel man h. Busck von Wilharticz, unsers genedigen herren h. Karls des Rômischen kaysers oberigster haubtman in Beyern, zu den teydingen geben und geschicket hat und zu den zwileufften, di da sind zwischen der erw. geistl. frawen fr. Adelheide abtehsin ze Pergen ein seit und zwischen der gemaine irer gebawrschafft in dem ampt ze Herspruk, da der obgenant unser genediger herre, der kayser, vogt ober ist, ander seit umb di ufflegung der fümfzig pfunde haller, di uff di gut gelegt suln werden für stewr und dem obgenanten unserm genedigen herren dem kayser geantwürt suln werden, nach der brif sag, di er darumb geben hat, und daz der obgenanten abtessin und irem closter ir ganczze gulte nach ires salbuchs sag werden suln; und der sache und zwileufft sind auch di obgenant abtessin und di gemaine der gebawrschafft in dem obgescriben ampt genczlichen und leuterlichen mit willekur uff uns gegangen, wi wir daz schaiden, daz si daz bederseit on alle widerred stet wellen und suln halten, haben wir alle vir also mit veraintem mût bey unsern trewen geschaiden: Daz di obgenant abtessin und ir closter der obgenanden fünfzig pfunde haller suln 24 pfunt ierlichen geben und di gemaine der gebawrschafft in dem egescribenen ampt di 26 pfunt, und di suln si getrewlichen ufflegen und uff di gût tailn, als di brif sagen, di unser herre der kayser darumb geben hat. Und sol auch iederman, der erbe uff dez ege- nanten closters gût hat in dem egescribenen ampt, dem closter sein rehte ganczze gülte ierlichen nach seins salbuchs sag geben an aller gülte auzgenumen muttfur, werchpfening, madpfenning, schof und vilczing. — — Daz geschehen ist — — 1357 iar am suntag vor s. Margareten tag. Orig. cum 4 sig. in press. perg., quorum 1) avulsum deest, Norimbergae in archivo Musei Germanici, Rep. n. 661. 610) 1357, 10 Jul. „Die decima iulii rev. pater d. Johannes episcopus Olomucensis pro uno biennio proxime transacto per d. Petrum de Waben presbyterum Cameracensis dioc., procuratorem suum, etc. " visitavit — — Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 250 n. 637 e libris obligationum et solutionum camerae apostolicae. 611) 1357, 10 Jul. Rostock. Johannes de Aquis canonicus Augustensis et thesaurarius ecclesiae Butzowensis, Zverin. dioc., Alberto episcopo Zverinensi petente, Henricum archidiaconum terrae „Tribuzes“, Vickonem thesaurarium et canonicum Zverinensem, Reymarum militem ac Tanquardum de Bülow („Bulow“) armigerum, detentores bonorum episcopalis mensae Zverinensisl, excommunicationis sententiam incurrisse denuntiat. „Reverendis in Cristo patribus et dominis dd. ..Coloniensi .. Ma- 1) Vide superius n. 589 et Meklenburg. UB. XIV p. 187 n. 8386, p. 331 n. 8500.
Annus 1357, 5—10 Jul. 341 lantrihter daselbens und ich Chunrad Erlbek vogt ze Herspruk bekennen — —, wann uns der edel man h. Busck von Wilharticz, unsers genedigen herren h. Karls des Rômischen kaysers oberigster haubtman in Beyern, zu den teydingen geben und geschicket hat und zu den zwileufften, di da sind zwischen der erw. geistl. frawen fr. Adelheide abtehsin ze Pergen ein seit und zwischen der gemaine irer gebawrschafft in dem ampt ze Herspruk, da der obgenant unser genediger herre, der kayser, vogt ober ist, ander seit umb di ufflegung der fümfzig pfunde haller, di uff di gut gelegt suln werden für stewr und dem obgenanten unserm genedigen herren dem kayser geantwürt suln werden, nach der brif sag, di er darumb geben hat, und daz der obgenanten abtessin und irem closter ir ganczze gulte nach ires salbuchs sag werden suln; und der sache und zwileufft sind auch di obgenant abtessin und di gemaine der gebawrschafft in dem obgescriben ampt genczlichen und leuterlichen mit willekur uff uns gegangen, wi wir daz schaiden, daz si daz bederseit on alle widerred stet wellen und suln halten, haben wir alle vir also mit veraintem mût bey unsern trewen geschaiden: Daz di obgenant abtessin und ir closter der obgenanden fünfzig pfunde haller suln 24 pfunt ierlichen geben und di gemaine der gebawrschafft in dem egescribenen ampt di 26 pfunt, und di suln si getrewlichen ufflegen und uff di gût tailn, als di brif sagen, di unser herre der kayser darumb geben hat. Und sol auch iederman, der erbe uff dez ege- nanten closters gût hat in dem egescribenen ampt, dem closter sein rehte ganczze gülte ierlichen nach seins salbuchs sag geben an aller gülte auzgenumen muttfur, werchpfening, madpfenning, schof und vilczing. — — Daz geschehen ist — — 1357 iar am suntag vor s. Margareten tag. Orig. cum 4 sig. in press. perg., quorum 1) avulsum deest, Norimbergae in archivo Musei Germanici, Rep. n. 661. 610) 1357, 10 Jul. „Die decima iulii rev. pater d. Johannes episcopus Olomucensis pro uno biennio proxime transacto per d. Petrum de Waben presbyterum Cameracensis dioc., procuratorem suum, etc. " visitavit — — Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 250 n. 637 e libris obligationum et solutionum camerae apostolicae. 611) 1357, 10 Jul. Rostock. Johannes de Aquis canonicus Augustensis et thesaurarius ecclesiae Butzowensis, Zverin. dioc., Alberto episcopo Zverinensi petente, Henricum archidiaconum terrae „Tribuzes“, Vickonem thesaurarium et canonicum Zverinensem, Reymarum militem ac Tanquardum de Bülow („Bulow“) armigerum, detentores bonorum episcopalis mensae Zverinensisl, excommunicationis sententiam incurrisse denuntiat. „Reverendis in Cristo patribus et dominis dd. ..Coloniensi .. Ma- 1) Vide superius n. 589 et Meklenburg. UB. XIV p. 187 n. 8386, p. 331 n. 8500.
Strana 342
342 Regesta Bohemiac et Moraviac. guntinensi ..Treverensi.. Pragensi .. Magdeburgensi .. Bremensi.. Rigensi et Lundensi archi- " episcopis — — „Actum et datum Rozstoc, Zwerin. dioc., in curia habitacionis dicti rev. patris d. Alberti episcopi Zwerinensis sub anno — — 1357, ind. decima, mensis iulii die decima — — presentibus hon. et discr. dd. Mirzano Woythechonis, Alberto, Woytechio canonicis eccl. Olomucensis, Wenczeslao quondam de Praga notario publico — —. Et ego Johannes Zabelli, clericus Zwerin. dioc., publicus imperiali auctoritate notarius —— in hanc publicam formam redegi — Orig. cum sig. in press. perg., deperdito, in archivo publico Zverinensi, sign. Bistum Schwerin n. 76. — Ed. Meklenburg. UB. XIV p. 160 n. 8360. 612) 1357, 11 Jul. Pragae. Nos Nicolaus Donatio pro ecclesia s. Galli in Maiori civitate Pragensi. Rembothe iudex, Ortlinus Clementer, Seidlinus institor, Conradus Clementer, Petrus panni- cida de Melnik, Elblinus Heusmek, Salmannus Galm, Witko de Monte, Leo sartor, Hil- prandus pellifex, Frana, Johannes, Nicolaus iuvenis Clementer et Ula taschner, consules, Hermannus institor, Leutlinus de Ferrea platea, Nicolaus Weger, Rudlinus Raissenkitel, Nicolaus dictus Cum virgine et Cunczlinus Fertrich, scabini iurati Maioris civitatis Pra- gensis cives, notum facimus — —, quod quia discr. v. Elblinus Waczinger — — in anime sue et progenitorum — — salubre remedium ecclesie s. Galli in Maiori civitate Pragensi quatuor sexagenas gr. den. cum 32 gr. perpetui census super domibus et earum areis infra scriptis, videlicet Marci, que olim Ratslai fuit, Martini dicti Patek, Nicolai dicti Litwa et Marusche, quondam Bohunconis pellificis relicte, prope ecclesiam s. Johannis in dicta civitate Pragensi sitis, legavit, donavit atque dedit ita videlicet, quod predicti Marcus tres sexagenas, Martinus Patek 36 gr., Nicolaus Littwa 20 gr. et Marussie 36 gr. — — medietatem, puta duas sexagenas cum 16 gr., in festo s. Galli et medietatem — — in festo s. Georgii — — solvere debeant. — — Quocumque autem predictorum terminorum termino et infra octo dies continuos censum debitum non solverint, extunc predictus Marcus, heredes et successores sui pro censu non soluto et insuper pro dimidio fertone nomine pene, et predictorum virorum, heredum et successorum suorum quilibet pro censu non soluto et pro quatuor gr. pro pena, per predicti plebani presentis vel futuri nunctium debebunt in predictis domibus et earum areis pignerari. Preterea predictus plebanus — — pro predicti Elblini Waczinger anime, predecessorum suorum et omnium fidelium defunc- torum animarum salute omni anno quatuor servicia in singulis quatuor temporibus et nichilominus eiusdem Elblini Waczingeri anniversarium post Omnium sanctorum festum similiter anno quolibet, in vigiliis de vespere et in missis de mane defunctorum — — peragi procurabit — — ita, quod ad eadem servicia et anniversarium, prout predicitur, peragenda dabit — — primo candelas cum aliis attinenciis ad hoc spectantibus, deinde vicariis tres gr., rectori scole quinque gr., de pulsu duos gr. et servitoribus ecclesie duos
342 Regesta Bohemiac et Moraviac. guntinensi ..Treverensi.. Pragensi .. Magdeburgensi .. Bremensi.. Rigensi et Lundensi archi- " episcopis — — „Actum et datum Rozstoc, Zwerin. dioc., in curia habitacionis dicti rev. patris d. Alberti episcopi Zwerinensis sub anno — — 1357, ind. decima, mensis iulii die decima — — presentibus hon. et discr. dd. Mirzano Woythechonis, Alberto, Woytechio canonicis eccl. Olomucensis, Wenczeslao quondam de Praga notario publico — —. Et ego Johannes Zabelli, clericus Zwerin. dioc., publicus imperiali auctoritate notarius —— in hanc publicam formam redegi — Orig. cum sig. in press. perg., deperdito, in archivo publico Zverinensi, sign. Bistum Schwerin n. 76. — Ed. Meklenburg. UB. XIV p. 160 n. 8360. 612) 1357, 11 Jul. Pragae. Nos Nicolaus Donatio pro ecclesia s. Galli in Maiori civitate Pragensi. Rembothe iudex, Ortlinus Clementer, Seidlinus institor, Conradus Clementer, Petrus panni- cida de Melnik, Elblinus Heusmek, Salmannus Galm, Witko de Monte, Leo sartor, Hil- prandus pellifex, Frana, Johannes, Nicolaus iuvenis Clementer et Ula taschner, consules, Hermannus institor, Leutlinus de Ferrea platea, Nicolaus Weger, Rudlinus Raissenkitel, Nicolaus dictus Cum virgine et Cunczlinus Fertrich, scabini iurati Maioris civitatis Pra- gensis cives, notum facimus — —, quod quia discr. v. Elblinus Waczinger — — in anime sue et progenitorum — — salubre remedium ecclesie s. Galli in Maiori civitate Pragensi quatuor sexagenas gr. den. cum 32 gr. perpetui census super domibus et earum areis infra scriptis, videlicet Marci, que olim Ratslai fuit, Martini dicti Patek, Nicolai dicti Litwa et Marusche, quondam Bohunconis pellificis relicte, prope ecclesiam s. Johannis in dicta civitate Pragensi sitis, legavit, donavit atque dedit ita videlicet, quod predicti Marcus tres sexagenas, Martinus Patek 36 gr., Nicolaus Littwa 20 gr. et Marussie 36 gr. — — medietatem, puta duas sexagenas cum 16 gr., in festo s. Galli et medietatem — — in festo s. Georgii — — solvere debeant. — — Quocumque autem predictorum terminorum termino et infra octo dies continuos censum debitum non solverint, extunc predictus Marcus, heredes et successores sui pro censu non soluto et insuper pro dimidio fertone nomine pene, et predictorum virorum, heredum et successorum suorum quilibet pro censu non soluto et pro quatuor gr. pro pena, per predicti plebani presentis vel futuri nunctium debebunt in predictis domibus et earum areis pignerari. Preterea predictus plebanus — — pro predicti Elblini Waczinger anime, predecessorum suorum et omnium fidelium defunc- torum animarum salute omni anno quatuor servicia in singulis quatuor temporibus et nichilominus eiusdem Elblini Waczingeri anniversarium post Omnium sanctorum festum similiter anno quolibet, in vigiliis de vespere et in missis de mane defunctorum — — peragi procurabit — — ita, quod ad eadem servicia et anniversarium, prout predicitur, peragenda dabit — — primo candelas cum aliis attinenciis ad hoc spectantibus, deinde vicariis tres gr., rectori scole quinque gr., de pulsu duos gr. et servitoribus ecclesie duos
Strana 343
Annus 1357, 10—12 Jul. 343 gr. Si vero plebanus — — quatuor servicia et anniversarium non posset vel forte nollet — — peragere omni anno, extunc de pretacto quatuor sexagenarum et 32 gr. censu tres fertones gr. ad predicte ecclesie s. Galli fabricacionem seu melioracionem debet omni anno convertere et dare, in quo sua consciencia ad id faciendum oneratur. Salvis semper iuribus, que predicte civitati Pragensi debentur de censu supra dicto. Harum, quibus sigillum nostrum, civium Pragensium seu civitatis Pragensis predicte, appensum est, testimonio literarum. Datum in octava s. Procopii a. d. 1357. Insertum confirmationi Johannis archiepiscopi Pragensis de a. 1381, 5 Apr., quae in apographo l. Erectionum archidioc. Prag. I fol. 118v descripta est. — Extr. Borový, Ll. erect. I p. 114 n. 235. 613) 1357, 12 Jul. Hradec. Nicolaus Opaviae et Ratiboriae dux ecclesiam in castro ducali Hradecensi dotat. — a diuturnis retroactis temporibus quidam agri iacentes sub castro Grecz inter agros, quos dudum rustici et incolae habitantes in suburbio dicti castri extirpando coluerunt, extendentes se vix citra quartam partem lanei a quibusdam incolis, quantum ipsis ius pos- sessionis competebat, tunc temporis pro remedio animarum suarum dictas partes agrorum ecclesiae in Grecz et plebano, qui protunc fuit, legaverunt. Successu autem temporis nos considerantes, quod ipsi agri omnes et singuli, sic a praedictis incolis et rusticis hominibus extirpatis rubetis hactenus culti, contra nostram voluntatem et specialem gratiam praede- cessorum nostrorum et absque consensu nostro minus debite et iniuste possessi sunt per eosdem, de singulis autem praemissis agris una cum agris ecclesiae praedictae in Grecz de consensu et voluntate Francisci, nunc plebani ibidem, de iure nos intromisimus, omnino par- cendo ipsis incolis de“ perceptis fructibus usque ad hoc tempus, nolentes quoque aliqualiter praeiudicare praedictae ecclesiae in Grecz in agris praedictis, quos cum aliis agris pro nobis et allodiis nostris dispositis et disponendis sub dicto castro nostro de iure conquisivimus, sed magis augmentum utilitatum et proventuump dictae ecclesiae ampliare cupientes, ob sa- lutem animarum nostrae et praedecessorum nostrorum damus, conferimus et donamus plenas et integras decimas de universis agris, prius habitis et in posterum habendis, per nos et purgravios nostros, praesentes et futuros, colendos perenniter de quinque granis, videlicet siligine, tritico, hordeo, avena et pisis, seminatis vel seminandis super omnes agros deductos ultra, infra, circa fluvium Morawicze a montis acie veniendo de villa Zembrovicz' et sub illis montibus hinc et inde et supra montes et convalles, distendentibus se in longum et latum ultra fossatum terrae, quod vulgo Lanndtgrauen dicitur, usque ad molendinum minus, situm super dicta aqua Morawicze, ex ista parte villae, quae Branka nuncupatur et etiam de omnibus agris pertinentibus ad allodia sub castro nostro praedicto Grecz sito a) A:et, B: de. — b) proventum, A, B. — c) Zembranicz A, Zembrovicz B.
Annus 1357, 10—12 Jul. 343 gr. Si vero plebanus — — quatuor servicia et anniversarium non posset vel forte nollet — — peragere omni anno, extunc de pretacto quatuor sexagenarum et 32 gr. censu tres fertones gr. ad predicte ecclesie s. Galli fabricacionem seu melioracionem debet omni anno convertere et dare, in quo sua consciencia ad id faciendum oneratur. Salvis semper iuribus, que predicte civitati Pragensi debentur de censu supra dicto. Harum, quibus sigillum nostrum, civium Pragensium seu civitatis Pragensis predicte, appensum est, testimonio literarum. Datum in octava s. Procopii a. d. 1357. Insertum confirmationi Johannis archiepiscopi Pragensis de a. 1381, 5 Apr., quae in apographo l. Erectionum archidioc. Prag. I fol. 118v descripta est. — Extr. Borový, Ll. erect. I p. 114 n. 235. 613) 1357, 12 Jul. Hradec. Nicolaus Opaviae et Ratiboriae dux ecclesiam in castro ducali Hradecensi dotat. — a diuturnis retroactis temporibus quidam agri iacentes sub castro Grecz inter agros, quos dudum rustici et incolae habitantes in suburbio dicti castri extirpando coluerunt, extendentes se vix citra quartam partem lanei a quibusdam incolis, quantum ipsis ius pos- sessionis competebat, tunc temporis pro remedio animarum suarum dictas partes agrorum ecclesiae in Grecz et plebano, qui protunc fuit, legaverunt. Successu autem temporis nos considerantes, quod ipsi agri omnes et singuli, sic a praedictis incolis et rusticis hominibus extirpatis rubetis hactenus culti, contra nostram voluntatem et specialem gratiam praede- cessorum nostrorum et absque consensu nostro minus debite et iniuste possessi sunt per eosdem, de singulis autem praemissis agris una cum agris ecclesiae praedictae in Grecz de consensu et voluntate Francisci, nunc plebani ibidem, de iure nos intromisimus, omnino par- cendo ipsis incolis de“ perceptis fructibus usque ad hoc tempus, nolentes quoque aliqualiter praeiudicare praedictae ecclesiae in Grecz in agris praedictis, quos cum aliis agris pro nobis et allodiis nostris dispositis et disponendis sub dicto castro nostro de iure conquisivimus, sed magis augmentum utilitatum et proventuump dictae ecclesiae ampliare cupientes, ob sa- lutem animarum nostrae et praedecessorum nostrorum damus, conferimus et donamus plenas et integras decimas de universis agris, prius habitis et in posterum habendis, per nos et purgravios nostros, praesentes et futuros, colendos perenniter de quinque granis, videlicet siligine, tritico, hordeo, avena et pisis, seminatis vel seminandis super omnes agros deductos ultra, infra, circa fluvium Morawicze a montis acie veniendo de villa Zembrovicz' et sub illis montibus hinc et inde et supra montes et convalles, distendentibus se in longum et latum ultra fossatum terrae, quod vulgo Lanndtgrauen dicitur, usque ad molendinum minus, situm super dicta aqua Morawicze, ex ista parte villae, quae Branka nuncupatur et etiam de omnibus agris pertinentibus ad allodia sub castro nostro praedicto Grecz sito a) A:et, B: de. — b) proventum, A, B. — c) Zembranicz A, Zembrovicz B.
Strana 344
344 Regesta Bohemiae et Moraviae. vel in dicta villa Branka seu, ubicunque pronunc agros quoscunque informavimus et dictis allodiis adiunximus, vel in posterum per nostros successores adiungentur, circumquaque per circuitum dicti castri nostri Grecz, ecclesiae ante dictae adunantes, adiungentes et incorpo- rantes damus et dedimus per plebanum — — oportunis temporibus messis, cum frumentum colligitur, rite, deifice et rationabiliter per nostros, haeredum et successorum in perpetuum officiales et purgravios — — exponendis, disiungendis et specificandis legitimis decimis a universo frumento quinque granorum et ipsis vel ipsi plebano integraliter demonstrandis — —. Harum nostrarum, quibus sigilla nostra cum sigillis subscriptorum sunt praesentibus appensa, testimonio litterarum. Datum in Grecz castro nostro ducali a. d. 1357 in vigilia b. Margretae virg." in praesentia ill. Wenceslai fratris nostri et nob. vv. Wenczussii de Boraw, Henrici de Hoberk' militum, Woyslai de Zbislowicz, quondam purgravii nostri in Grecz, Slawatae de Picz, protunc purgravii nostri, et Maczkonis‘ de Domrawicz, prius etiam nostri purgravii in Grecz, in testimonium omnium praemissorum. Cop. vid. (A) saec. XVI in archivo archiepiscopali in Kroměříž, sign. A I d 35 a. — Cop. (B) saec. XIX, a Fr. Tiller e matrica ecclesiae Hradecensis descripta, Opaviae in archivo terrae Silesiae asservatur. 614) 1357, 13 Jul. Pragae. Ulricus Slanerii, civis Pragensis, monasterium Waldsassense liberat de pecuniis ipsi debitis. Ego Vlricus Slanerii, civis Pragensis, meo, heredum meorum et socie- tatis mee nomine, notum facio — —, quod rel. viri et dd. Heinricus abbas et conventus monasterii Walczachsensis suo et monasterii sui nomine nobis persolverunt plenarie omnia et singula debita, in quibus quacumque causa seu occasione nobis et bone memorie quondam patri meo obligati fuerunt quomodolibet usque in diem hodiernum. Et de eisdem debitis omnibus et singulis ac dampnis et interesse ipsos et eorum successores meo, societatis mee, heredum et successorum nostrorum nomine quitos dico, liberos dimitto penitus et solutos. Eciam ad habundanciorem cautelam quitacionis mee huiusmodi omnes et singulas litteras, si que scienter, casualiter vel ignoranter per me, societatem meam aut ex parte nostri perdite vel reservate forsitan forent, casso et annullo omnino ita, quod, si umquam in lucem producerentur, nullius penitus esse debeant firmitatis in iudicio vel extra iudicium et quod ab omnibus tamquam exsolute et nulle ubilibet reputentur. In cuius rei testi- monium sigillum meum et sigilla prudentum vv. et dd. Leutlini et Conradi Veterreich, iuratorum Maioris civitatis Pragensis, ad instantem peticionem nostram presentibus sunt appensa. Datum Prage a. d. 1357 in festo b. Margarethe. Orig. cum 3 sig. de cera comm. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, Waldsassen Kloster Urk. fasc. 46 n. 685. a) sic in A, in B: in vigilia b. M. V. — b) A: Hoberk, in B: Gobert. — c) sic in A, in B: Marzkonis.
344 Regesta Bohemiae et Moraviae. vel in dicta villa Branka seu, ubicunque pronunc agros quoscunque informavimus et dictis allodiis adiunximus, vel in posterum per nostros successores adiungentur, circumquaque per circuitum dicti castri nostri Grecz, ecclesiae ante dictae adunantes, adiungentes et incorpo- rantes damus et dedimus per plebanum — — oportunis temporibus messis, cum frumentum colligitur, rite, deifice et rationabiliter per nostros, haeredum et successorum in perpetuum officiales et purgravios — — exponendis, disiungendis et specificandis legitimis decimis a universo frumento quinque granorum et ipsis vel ipsi plebano integraliter demonstrandis — —. Harum nostrarum, quibus sigilla nostra cum sigillis subscriptorum sunt praesentibus appensa, testimonio litterarum. Datum in Grecz castro nostro ducali a. d. 1357 in vigilia b. Margretae virg." in praesentia ill. Wenceslai fratris nostri et nob. vv. Wenczussii de Boraw, Henrici de Hoberk' militum, Woyslai de Zbislowicz, quondam purgravii nostri in Grecz, Slawatae de Picz, protunc purgravii nostri, et Maczkonis‘ de Domrawicz, prius etiam nostri purgravii in Grecz, in testimonium omnium praemissorum. Cop. vid. (A) saec. XVI in archivo archiepiscopali in Kroměříž, sign. A I d 35 a. — Cop. (B) saec. XIX, a Fr. Tiller e matrica ecclesiae Hradecensis descripta, Opaviae in archivo terrae Silesiae asservatur. 614) 1357, 13 Jul. Pragae. Ulricus Slanerii, civis Pragensis, monasterium Waldsassense liberat de pecuniis ipsi debitis. Ego Vlricus Slanerii, civis Pragensis, meo, heredum meorum et socie- tatis mee nomine, notum facio — —, quod rel. viri et dd. Heinricus abbas et conventus monasterii Walczachsensis suo et monasterii sui nomine nobis persolverunt plenarie omnia et singula debita, in quibus quacumque causa seu occasione nobis et bone memorie quondam patri meo obligati fuerunt quomodolibet usque in diem hodiernum. Et de eisdem debitis omnibus et singulis ac dampnis et interesse ipsos et eorum successores meo, societatis mee, heredum et successorum nostrorum nomine quitos dico, liberos dimitto penitus et solutos. Eciam ad habundanciorem cautelam quitacionis mee huiusmodi omnes et singulas litteras, si que scienter, casualiter vel ignoranter per me, societatem meam aut ex parte nostri perdite vel reservate forsitan forent, casso et annullo omnino ita, quod, si umquam in lucem producerentur, nullius penitus esse debeant firmitatis in iudicio vel extra iudicium et quod ab omnibus tamquam exsolute et nulle ubilibet reputentur. In cuius rei testi- monium sigillum meum et sigilla prudentum vv. et dd. Leutlini et Conradi Veterreich, iuratorum Maioris civitatis Pragensis, ad instantem peticionem nostram presentibus sunt appensa. Datum Prage a. d. 1357 in festo b. Margarethe. Orig. cum 3 sig. de cera comm. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, Waldsassen Kloster Urk. fasc. 46 n. 685. a) sic in A, in B: in vigilia b. M. V. — b) A: Hoberk, in B: Gobert. — c) sic in A, in B: Marzkonis.
Strana 345
Annus 1357, 12—22 Jul. 345 615) 1357, 15 Jul. Znojmo. Johannes marchio Moraviae monasterio ad s. Claram „in Znoyma“, ordinis ipsius s. Clarae, privilegia a Karolo imperatore et rege, tunc in minoribus constituto, a. 1339 23 Jun. et 1348 5 Jun. concessa (vide Cod. dipl. Mor. VII p. 172 n. 239 et p. 584 n. 808, Reg. imp. VIII 75, 692) una cum aliis privilegiis eiusdem monasterii confirmat. „Felix dator felixque dacio." „Datum inibi Znoyme a. d. 1357 die Divisionis bb. Appostolorum." Orig. cum sigillo de cera rubra communi impressa Brunae in archivo terrae Moraviae, Znojmo Kla- risky sign. A 10. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 51 n. 65. 616) 1357, 16 Jul. Znojmo. Johannes marchio Moraviae monasterium ad s. Claram „in Znoyma“ in suam recipit tuitionem et, quamvis in prioribus litteris regum Bohemiae et marchionum Moraviae contineatur, „ut ad nullum alium quam ad ipsos vel, cui committendum duxerint tuicionem monasterii — —, respectum deberent habere“1 hunc articulum commutans monasterium ab omnium camerariorum, zudariorum, burggraviorum vel aliorum officiatorum tuitione eximit. „notum esse volumus.“ „Datum inibi Znoyme a. d. 1357 in crastino Divisionis bb. Apostolorum." Orig. cum sigillo de cera rubra communi impressa ibidem (vide n. 615) sign. A 9. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 52 n. 66. 617) 1357, 16 Jul. Znojmo. Johannes marchio Moraviae, voluntati Karoli imperatoris et regis satisfaciens, incorporationem capellae s. Laurentii in Přerov („Prerouia“), quam multo ante idem Karolus, tamquam marchio Moraviae, choro mansionariorum b. Mariae in ecclesia Pragensi applicaverat,2 praecentori et mansionariis eiusdem chori confirmat. „Datum Znoyme a. d. 1357 in crastino Divisionis Apostolorum." „recognoscimus.“ Cop. saec. XV in codice bibliothecae publicae atque universitatis Pragensis sign. XII F 2 (olim mo- nasterii Doxanensis) fol. C V. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. III p. 348 n. 15. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 53 n. 67. 618) 1357, 22 Jul. Vindobonae. Johannes episcopus Olomucensis lectiones, quae in libro „Laudis Mariae“ a Maynhardo de Nova Domo episcopo Tridentino edito continentur, approbat similiter, ac Arnestus archiepi- scopus Pragensis ipsas approbaverat (vide n. 499). Comm. Chytil, Památky českého umění illuminátorského I p. 11 e nonnullis maptis „Laudis Mariae“. 1) Vide Reg. Boh. II p. 787 n. 1836, 1837. — 2) Vide Mon. Boh. Vat. I p. 387 n. 652. — Dobner l. c. p. 334 n. 7. — Reg. Boh. IV p. 685 n. 1705.
Annus 1357, 12—22 Jul. 345 615) 1357, 15 Jul. Znojmo. Johannes marchio Moraviae monasterio ad s. Claram „in Znoyma“, ordinis ipsius s. Clarae, privilegia a Karolo imperatore et rege, tunc in minoribus constituto, a. 1339 23 Jun. et 1348 5 Jun. concessa (vide Cod. dipl. Mor. VII p. 172 n. 239 et p. 584 n. 808, Reg. imp. VIII 75, 692) una cum aliis privilegiis eiusdem monasterii confirmat. „Felix dator felixque dacio." „Datum inibi Znoyme a. d. 1357 die Divisionis bb. Appostolorum." Orig. cum sigillo de cera rubra communi impressa Brunae in archivo terrae Moraviae, Znojmo Kla- risky sign. A 10. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 51 n. 65. 616) 1357, 16 Jul. Znojmo. Johannes marchio Moraviae monasterium ad s. Claram „in Znoyma“ in suam recipit tuitionem et, quamvis in prioribus litteris regum Bohemiae et marchionum Moraviae contineatur, „ut ad nullum alium quam ad ipsos vel, cui committendum duxerint tuicionem monasterii — —, respectum deberent habere“1 hunc articulum commutans monasterium ab omnium camerariorum, zudariorum, burggraviorum vel aliorum officiatorum tuitione eximit. „notum esse volumus.“ „Datum inibi Znoyme a. d. 1357 in crastino Divisionis bb. Apostolorum." Orig. cum sigillo de cera rubra communi impressa ibidem (vide n. 615) sign. A 9. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 52 n. 66. 617) 1357, 16 Jul. Znojmo. Johannes marchio Moraviae, voluntati Karoli imperatoris et regis satisfaciens, incorporationem capellae s. Laurentii in Přerov („Prerouia“), quam multo ante idem Karolus, tamquam marchio Moraviae, choro mansionariorum b. Mariae in ecclesia Pragensi applicaverat,2 praecentori et mansionariis eiusdem chori confirmat. „Datum Znoyme a. d. 1357 in crastino Divisionis Apostolorum." „recognoscimus.“ Cop. saec. XV in codice bibliothecae publicae atque universitatis Pragensis sign. XII F 2 (olim mo- nasterii Doxanensis) fol. C V. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. III p. 348 n. 15. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 53 n. 67. 618) 1357, 22 Jul. Vindobonae. Johannes episcopus Olomucensis lectiones, quae in libro „Laudis Mariae“ a Maynhardo de Nova Domo episcopo Tridentino edito continentur, approbat similiter, ac Arnestus archiepi- scopus Pragensis ipsas approbaverat (vide n. 499). Comm. Chytil, Památky českého umění illuminátorského I p. 11 e nonnullis maptis „Laudis Mariae“. 1) Vide Reg. Boh. II p. 787 n. 1836, 1837. — 2) Vide Mon. Boh. Vat. I p. 387 n. 652. — Dobner l. c. p. 334 n. 7. — Reg. Boh. IV p. 685 n. 1705.
Strana 346
346 Regesta Bohemiae et Moraviac. 619) 1357, 22 Jul. Sviny. Nos Troyanus de Dubrauycye notificamus Donatio pro ecclesia Svinensi. —, quod — — d. Przybislaum plebanum in Zwayncz induximus ordinantes secum et statuentes, ut ipse d. Przybyslaus dictus plebanus et omnes sui successores, videlicet ple- bani, viceplebani — — singulis annis decurrentibus in quadragesima die dominico, quo Iudica cantatur, missam cantatam, nos vivente pro peccatis, post decessum vero nostrum pro salute nostre anime perhenniter debent celebrare. Nos vero Troyanus predictus, heredes et successores nostri, quos nos obligamus statuto et condicto supra nominato perpetuo et subiugamus, pro huismodi obsequio volentes satisfacere memorato d. Przybislao et eius successoribus dedimus et omnino deputavimus octo gr. den. prag. in villa nostra Otyewyek aput Nicolaum domesticum nostrum censualem ac successores suos, in eadem area morantes, omni anno elapso in festo s. Georgii mart. — — solvendos graciose. Eciam statuimus, ut omnes incole sive hospites villarum nostrarum infra scriptarum censuales, videlicet de Otyewyek, de Brzyezye, de Elnist ac de Mowrzycz, quilibet ipsorum propria in persona aut per suum familiarem supra dicte sollempnitati seu misse officio sub pena pecuniali, per suos heredes inponenda, saltem cum uno halense se in comparacione seu offertorio ostendens, assit integrali, pro quo eciam nos Troyanus prefatus eisdem nostris domesticis censualibus in villis prescriptis octo wyenenses de vero nostro censu demisimus et plenarie relaxamus. — — presentis litere nostrum ac dd. Dyrslay de Hluboka, Nedamiri de Zwye- — — sigilla sunt appensa. Datum et actum in Zwayncz sub a. d. 1357 kowecz testium in dye s. Marie Magdalene. Orig. cum 3 sig. rot. de cera comm. in press. perg. in archivo oppidi Trhové Sviny. Sigilla: 1) in campo galea pennata, laesum. 2) in campo galea pennata; S-DIRZLAI-D-HLVBOKA. 3) in clipeo tres pennae; S- NEDAMIRI-DE LAVKAV. 620) 1357, 25—27 Jul. Karolus imperator et rex Vindobonae. Circa festum 8. Jacobi Karolus imperator et rex Vindobonam venit et ibidem de dotalitio Catherinae filiae suae (vide superius n. 389 et chartas hic sequentes) et de pace cum Alberto duce Bavariae facienda tractavit, infecta autem pace in Bohemiam revertitur; vide Reg. imp. VIII 2679b. Litterae imperatoris 26, 27 Jul. Vindobonae, 27 Jul. Neuburgae datae sunt. In eisdem litteris commemorantur testes Arnestus archi- episcopus Pragensis, Johannes Olomucensis et Johannes Lutomislensis episcopi, Albertus Bavariae, Bolco Svidnicensis, Petrus Borbonensis, Bolco Falkenbergensis, Primco Tessinensis, duces, Burghardus burggravius Magdeburgensis, magister curiae, Ulricus de Schaunberg, Meinhardus Goritiae, Albertus de Anhalt et Johannes de Retz, comites; Reg. imp. VIII 2681. 621) 1357, 26 Jul. Vindobonae. Karolus imperator et rex Laa, Eggenburg et Kreutzenstein, in 10.000 sexagenis gr. dotalitii Catherinae filiae ipsius oppignorata, in eadem summa exsolvenda esse recognoscit.
346 Regesta Bohemiae et Moraviac. 619) 1357, 22 Jul. Sviny. Nos Troyanus de Dubrauycye notificamus Donatio pro ecclesia Svinensi. —, quod — — d. Przybislaum plebanum in Zwayncz induximus ordinantes secum et statuentes, ut ipse d. Przybyslaus dictus plebanus et omnes sui successores, videlicet ple- bani, viceplebani — — singulis annis decurrentibus in quadragesima die dominico, quo Iudica cantatur, missam cantatam, nos vivente pro peccatis, post decessum vero nostrum pro salute nostre anime perhenniter debent celebrare. Nos vero Troyanus predictus, heredes et successores nostri, quos nos obligamus statuto et condicto supra nominato perpetuo et subiugamus, pro huismodi obsequio volentes satisfacere memorato d. Przybislao et eius successoribus dedimus et omnino deputavimus octo gr. den. prag. in villa nostra Otyewyek aput Nicolaum domesticum nostrum censualem ac successores suos, in eadem area morantes, omni anno elapso in festo s. Georgii mart. — — solvendos graciose. Eciam statuimus, ut omnes incole sive hospites villarum nostrarum infra scriptarum censuales, videlicet de Otyewyek, de Brzyezye, de Elnist ac de Mowrzycz, quilibet ipsorum propria in persona aut per suum familiarem supra dicte sollempnitati seu misse officio sub pena pecuniali, per suos heredes inponenda, saltem cum uno halense se in comparacione seu offertorio ostendens, assit integrali, pro quo eciam nos Troyanus prefatus eisdem nostris domesticis censualibus in villis prescriptis octo wyenenses de vero nostro censu demisimus et plenarie relaxamus. — — presentis litere nostrum ac dd. Dyrslay de Hluboka, Nedamiri de Zwye- — — sigilla sunt appensa. Datum et actum in Zwayncz sub a. d. 1357 kowecz testium in dye s. Marie Magdalene. Orig. cum 3 sig. rot. de cera comm. in press. perg. in archivo oppidi Trhové Sviny. Sigilla: 1) in campo galea pennata, laesum. 2) in campo galea pennata; S-DIRZLAI-D-HLVBOKA. 3) in clipeo tres pennae; S- NEDAMIRI-DE LAVKAV. 620) 1357, 25—27 Jul. Karolus imperator et rex Vindobonae. Circa festum 8. Jacobi Karolus imperator et rex Vindobonam venit et ibidem de dotalitio Catherinae filiae suae (vide superius n. 389 et chartas hic sequentes) et de pace cum Alberto duce Bavariae facienda tractavit, infecta autem pace in Bohemiam revertitur; vide Reg. imp. VIII 2679b. Litterae imperatoris 26, 27 Jul. Vindobonae, 27 Jul. Neuburgae datae sunt. In eisdem litteris commemorantur testes Arnestus archi- episcopus Pragensis, Johannes Olomucensis et Johannes Lutomislensis episcopi, Albertus Bavariae, Bolco Svidnicensis, Petrus Borbonensis, Bolco Falkenbergensis, Primco Tessinensis, duces, Burghardus burggravius Magdeburgensis, magister curiae, Ulricus de Schaunberg, Meinhardus Goritiae, Albertus de Anhalt et Johannes de Retz, comites; Reg. imp. VIII 2681. 621) 1357, 26 Jul. Vindobonae. Karolus imperator et rex Laa, Eggenburg et Kreutzenstein, in 10.000 sexagenis gr. dotalitii Catherinae filiae ipsius oppignorata, in eadem summa exsolvenda esse recognoscit.
Strana 347
Annus 1357, 22—27 Jul. 347 — wann der hochgeborne furste Albrecht herzog zu Oisterich, zu Stiern und zu Keruthen, unsir liebir furste und oheim, Laa, burg und stat, Egemburg und Greitschensteyn, die vesten, mit yren zugehorungen uns und unsirn erben ..dem hochgeborn fursten Johans marg- grafen zu Merhern, unsirm lieben bruder, und seynen erben und der hochgeborn furstinne frawen Kathreynen, unsir lieben tochter, des hochgeborn Rudolfs herzogen zu Oisterich, zu Styern und zu Kernthen, unsirs lieben fursten und eydems wirtinne, hat versetczet fur 10.000 schock grozer pfenninge prager münze zu widerstagung und widerlegung des eegel- des, daz wir unsir egenanten tochter mit bereyten gelde gegeben und bezalet haben, als in den briven des vorgenanten unsirs ôheims herzogen Albrechts, die er daruber geben hat, volleclicher ist begriffen, davon haben wir — — in guten trewen globt — —, quem ez zu schulden, daz die vorgenant vesten Laa, burg und stat, Egemburg und Greitschenstein von der egenanten pfanschafft wegen in unsir, unsirs bruders des marggrafen oder in unsirer erben hende queme, daz dann wir, unsir bruder und unsire erben dieselben vesten Laa, burg und stat, Egemburg und Greitschenstein unsirm vorgenanten oheim herczogen Albrech- ten und seinen erben zu lôsen an hindernuzz widergeben sullen, wan sie uns von erst die obgenanten 10.000 schok genczlich bezalen — —. Geben zu Wienn — — 1357 iar an s. Annen tage, unsirer reiche d. Rom. i. d. XII, d. Beh. i. d. XI, und d. keys. i. d. III iare. Per d. cancellarium Rûdolphus de Frideberg. R. Volpertus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo aulico Vindobonensi, Allgemeine Urkundenreihe, Familienarchiv. — Ed. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti II p. 561. — Extr. Verz. d. Urk. z. Gesch. d. H. Habsburg p. 515 n. 1952 (Lichnowsky III). — Reg. imp. VIII 2680. 622) 1357, 27 Jul. Vindobonae. Wir Oppidorum Laa, Eggenburg ac castri Kreutzenstein oppignoratio. Albrecht von gots gnaden herczog ze Osterreich, ze Steyr und ze Kernden bechennen und tun chund ——, wann der allerdurchleuchtigist furst und herr h. Karl Romischer keyser — — und kunig ze Behem, unser liber gnediger herr, daz eegelt der hochgeborn furstinn und vrawn vr. Kathreinen herczoginn ze Osterreich, ze Steyr und ze Kernden, seiner tochter, dez hochgeborn fursten Rudolfs herczogen daselbs, unsers liben sunes, wirtinn, daz sint 10.000 schok grozzer phenning prager munzze, mit beraittem gelt vergolten und beczalt hat, dez 1) Vide etiam litteras (sine data), quae in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. Wir Albrecht von gots gnaden herczog zu Osterrich ms. VI F b 5 p. 210 n. 162 reperiuntur: etc. bekennen — —, das der allerdurichleuchtigste furst und herr h. Karl Romuscher kaiser etc., unser liebr gnediger herr, an dem eegeldt der 10.000 schock grosser phennig prager muncze seiner tochter, der hochgeboren furstin frawen Katherinen herczogin, unsers lieben sunes herezogen Rudolfs wirtinn, 4.000 schock derselbigen phennigen uns gar und ganczlich mit bereiten guten gelt bericht und bezolt hat. Darumb so sagen wir von unsern und desselbigen herezogen Rudolfs wegen, unsers sunes, seiner wirtin namen denselben unsern hern, den kaiser, und seine nochkomen, kunig zu Behem, der vorgenanten sum 4.000 schock quit, los und ledig. Mit urkund etc.
Annus 1357, 22—27 Jul. 347 — wann der hochgeborne furste Albrecht herzog zu Oisterich, zu Stiern und zu Keruthen, unsir liebir furste und oheim, Laa, burg und stat, Egemburg und Greitschensteyn, die vesten, mit yren zugehorungen uns und unsirn erben ..dem hochgeborn fursten Johans marg- grafen zu Merhern, unsirm lieben bruder, und seynen erben und der hochgeborn furstinne frawen Kathreynen, unsir lieben tochter, des hochgeborn Rudolfs herzogen zu Oisterich, zu Styern und zu Kernthen, unsirs lieben fursten und eydems wirtinne, hat versetczet fur 10.000 schock grozer pfenninge prager münze zu widerstagung und widerlegung des eegel- des, daz wir unsir egenanten tochter mit bereyten gelde gegeben und bezalet haben, als in den briven des vorgenanten unsirs ôheims herzogen Albrechts, die er daruber geben hat, volleclicher ist begriffen, davon haben wir — — in guten trewen globt — —, quem ez zu schulden, daz die vorgenant vesten Laa, burg und stat, Egemburg und Greitschenstein von der egenanten pfanschafft wegen in unsir, unsirs bruders des marggrafen oder in unsirer erben hende queme, daz dann wir, unsir bruder und unsire erben dieselben vesten Laa, burg und stat, Egemburg und Greitschenstein unsirm vorgenanten oheim herczogen Albrech- ten und seinen erben zu lôsen an hindernuzz widergeben sullen, wan sie uns von erst die obgenanten 10.000 schok genczlich bezalen — —. Geben zu Wienn — — 1357 iar an s. Annen tage, unsirer reiche d. Rom. i. d. XII, d. Beh. i. d. XI, und d. keys. i. d. III iare. Per d. cancellarium Rûdolphus de Frideberg. R. Volpertus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo aulico Vindobonensi, Allgemeine Urkundenreihe, Familienarchiv. — Ed. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti II p. 561. — Extr. Verz. d. Urk. z. Gesch. d. H. Habsburg p. 515 n. 1952 (Lichnowsky III). — Reg. imp. VIII 2680. 622) 1357, 27 Jul. Vindobonae. Wir Oppidorum Laa, Eggenburg ac castri Kreutzenstein oppignoratio. Albrecht von gots gnaden herczog ze Osterreich, ze Steyr und ze Kernden bechennen und tun chund ——, wann der allerdurchleuchtigist furst und herr h. Karl Romischer keyser — — und kunig ze Behem, unser liber gnediger herr, daz eegelt der hochgeborn furstinn und vrawn vr. Kathreinen herczoginn ze Osterreich, ze Steyr und ze Kernden, seiner tochter, dez hochgeborn fursten Rudolfs herczogen daselbs, unsers liben sunes, wirtinn, daz sint 10.000 schok grozzer phenning prager munzze, mit beraittem gelt vergolten und beczalt hat, dez 1) Vide etiam litteras (sine data), quae in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. Wir Albrecht von gots gnaden herczog zu Osterrich ms. VI F b 5 p. 210 n. 162 reperiuntur: etc. bekennen — —, das der allerdurichleuchtigste furst und herr h. Karl Romuscher kaiser etc., unser liebr gnediger herr, an dem eegeldt der 10.000 schock grosser phennig prager muncze seiner tochter, der hochgeboren furstin frawen Katherinen herczogin, unsers lieben sunes herezogen Rudolfs wirtinn, 4.000 schock derselbigen phennigen uns gar und ganczlich mit bereiten guten gelt bericht und bezolt hat. Darumb so sagen wir von unsern und desselbigen herezogen Rudolfs wegen, unsers sunes, seiner wirtin namen denselben unsern hern, den kaiser, und seine nochkomen, kunig zu Behem, der vorgenanten sum 4.000 schock quit, los und ledig. Mit urkund etc.
Strana 348
348 Regesta Bohemiae et Moraviac. haben wir fur uns, unser erben und nachkomen — — do engegen die stat ze Laa mit der burge und die stat ze Egenburg mit der burge und ze Greitschenstain, mit allen iren zugehorungen, bey namen mit tausent schoken ieriger gult fur die egenanten 10.000 schok der egenanten herczoginn, unsers vorgenanten suns herczog Rudolfs wirtinn, zu rechtem phande verseczet, und diselben tausent schok ieriger gulde beweisen wir der egenanten herczoginn auf den nachgeschriben gulden: zu dem ersten uf den gulden, die gen Laa gehorent, 250 phunt wienner, item uf der gulde ze Egenburg 240 ph. w., item auf der stewr daselbs 60 ph. w., item ze Greitschenstein 150 ph. w., item auf dem gerichte ze Chrems 900 ph. w., item auf der minnern mautt ze Stain 150 ph. w., der summ ist 1750 phunt wienner, die machent nach guter rechnunge tausent schok grozzer phenning prager munzze. Wer aber sache, daz der hochgeborn furst Rudolf herczog ze Osterreich, ze Steyr und ze Kernden, unser liber sun, und die vorgenant herczoginn vraw Kathrey, sein wirtinn, also abgiengen, daz si ir beider leibs erben, die si miteinander hetten, nicht liezzen, so sullen die egenanten stete und burge ze Laa und ze Egenburg und Greitschenstain, die vest, mit allen iren zugehorungen, gulten und nuczen, und bey namen mit der gulde 1750 phunt wienner, die tausent schoke grozzer phenning prager munzze machent, in allen den steten, alz da vor begriffen ist, dez vorgenanten unsers herrn dez chaisers und kunig ze Behem und siner erben und, ob er und sein erben nicht weren, dez hochgeborn fursten h. Johans margrafen ze Merhern, unsers liben ohems, und seiner erben rechts phant sein fur die egenanten summen gelts der 10.000 schok. Und auf alle die egenanten taidinge in aller der mazze, alz si da vor begriffen sind, so gebieten wir.. dem amptman.. dem burgermaister .. dem richter .. dem rat und den purgern gemainlich der egenanten stete ze Laa und ze Egenburg und dem richter ze Krems ——, daz si daruf den egenanten, unserm herrn dem keyser — — dem margrafen ze Merhern und ir baider erben und nach- komen und frawn Kathreinen, dez egenanten unsers suns, herczog Rudolfs, wirtinn, hulden, globen und sweren sullen und ir offen brif geben ze einem rechten phande in aller der mazze, als da vor geschriben ist. Ouch sullen die burgrafen ze Egenburch und ze Greit- schenstain globen und sweren mit denselben vesten zu wartenn, gehorsam und ouch under- tenig sein der egenanten herschaft zu einem rechten phande in aller der mazz, alz da vor begriffen ist. Ouch globen wir in guten trewn fur uns, unser erben und nachkomen, daz wir die egenanten burgrafen an willen dez egenanten unsers herrn dez keysers, — — an seiner erben willen — — nit verkeren wellen noch sullen. Wer ouch, daz unser herr der keyser auzwendich dem kunigreich ze Behem were, und in der vrist der burgrafen ayner oder si baide sturben, oder sust sich gepûrt durch merchlich sache ir aynen oder si baide abzuseczen, so mugen und sullen wir einen andern oder andere an ir stat seczen, und sullen und globen ouch unserm herrn dem keyser daz ze chunden indwendig einem moneid zu zelen nach der zeit, als wir die wandelung getun; und ist denn sache, daz im der burgraf oder die burgrafen, die wir geseczet haben, behagen werden, so sullen si bey den ampten beleiben; wer aber sache, daz si im nicht geviellen, so sullen und wellen wir ander darzu
348 Regesta Bohemiae et Moraviac. haben wir fur uns, unser erben und nachkomen — — do engegen die stat ze Laa mit der burge und die stat ze Egenburg mit der burge und ze Greitschenstain, mit allen iren zugehorungen, bey namen mit tausent schoken ieriger gult fur die egenanten 10.000 schok der egenanten herczoginn, unsers vorgenanten suns herczog Rudolfs wirtinn, zu rechtem phande verseczet, und diselben tausent schok ieriger gulde beweisen wir der egenanten herczoginn auf den nachgeschriben gulden: zu dem ersten uf den gulden, die gen Laa gehorent, 250 phunt wienner, item uf der gulde ze Egenburg 240 ph. w., item auf der stewr daselbs 60 ph. w., item ze Greitschenstein 150 ph. w., item auf dem gerichte ze Chrems 900 ph. w., item auf der minnern mautt ze Stain 150 ph. w., der summ ist 1750 phunt wienner, die machent nach guter rechnunge tausent schok grozzer phenning prager munzze. Wer aber sache, daz der hochgeborn furst Rudolf herczog ze Osterreich, ze Steyr und ze Kernden, unser liber sun, und die vorgenant herczoginn vraw Kathrey, sein wirtinn, also abgiengen, daz si ir beider leibs erben, die si miteinander hetten, nicht liezzen, so sullen die egenanten stete und burge ze Laa und ze Egenburg und Greitschenstain, die vest, mit allen iren zugehorungen, gulten und nuczen, und bey namen mit der gulde 1750 phunt wienner, die tausent schoke grozzer phenning prager munzze machent, in allen den steten, alz da vor begriffen ist, dez vorgenanten unsers herrn dez chaisers und kunig ze Behem und siner erben und, ob er und sein erben nicht weren, dez hochgeborn fursten h. Johans margrafen ze Merhern, unsers liben ohems, und seiner erben rechts phant sein fur die egenanten summen gelts der 10.000 schok. Und auf alle die egenanten taidinge in aller der mazze, alz si da vor begriffen sind, so gebieten wir.. dem amptman.. dem burgermaister .. dem richter .. dem rat und den purgern gemainlich der egenanten stete ze Laa und ze Egenburg und dem richter ze Krems ——, daz si daruf den egenanten, unserm herrn dem keyser — — dem margrafen ze Merhern und ir baider erben und nach- komen und frawn Kathreinen, dez egenanten unsers suns, herczog Rudolfs, wirtinn, hulden, globen und sweren sullen und ir offen brif geben ze einem rechten phande in aller der mazze, als da vor geschriben ist. Ouch sullen die burgrafen ze Egenburch und ze Greit- schenstain globen und sweren mit denselben vesten zu wartenn, gehorsam und ouch under- tenig sein der egenanten herschaft zu einem rechten phande in aller der mazz, alz da vor begriffen ist. Ouch globen wir in guten trewn fur uns, unser erben und nachkomen, daz wir die egenanten burgrafen an willen dez egenanten unsers herrn dez keysers, — — an seiner erben willen — — nit verkeren wellen noch sullen. Wer ouch, daz unser herr der keyser auzwendich dem kunigreich ze Behem were, und in der vrist der burgrafen ayner oder si baide sturben, oder sust sich gepûrt durch merchlich sache ir aynen oder si baide abzuseczen, so mugen und sullen wir einen andern oder andere an ir stat seczen, und sullen und globen ouch unserm herrn dem keyser daz ze chunden indwendig einem moneid zu zelen nach der zeit, als wir die wandelung getun; und ist denn sache, daz im der burgraf oder die burgrafen, die wir geseczet haben, behagen werden, so sullen si bey den ampten beleiben; wer aber sache, daz si im nicht geviellen, so sullen und wellen wir ander darzu
Strana 349
Annus 1357, 27—29 Jul. 349 seczen aus unserm lande, die im gevallen. Und wann wir ouch die egenanten richter und zollner abseczen wellen, so suln und wellen wir bestellen dez ersten, daz die andern, die an ir stat geseczet werden, diselben huldung, gelubde und eyde zuvor getan haben ee, wann si sich der gerichte und zôll underwinden. — — Geben ze Wienn an phincztag nach s. — — 1357 iar. Jacobs tag Orig. cum sig. maiori in press. perg. in archivo aulico Vindobonensi, Familienarchiv. — Ed. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti II p. 558. — Extr. Verz. d. Urk. z. Gesch. d. H. Habsburg p. 515 n. 1953 (Lichnowsky III). 623) 1357, 27 Jul. Pragae. Vicarii in spiritualibus generales Gallum Petri de Minice („Mnicz“) clericum, qui ad ecclesiam s. Johannis ev. in praeurbio civitatis Zacensis, per obitum Adae plebani vacantem, a Johlino, Jacobo et Frana civibus Zacensibus („de Zacz“) nec non ad ecclesiam s. Venceslai in praeurbio eodem, similiter vacantem, a Hostkone, Nicolao, Gregorio, Nicolao, Zdeslao ceterisque parochianis praesentatus est, utriusque ecclesiae plebanum instituunt. Quae ecclesiae propter exilitatem pro- una reputandae sunt. „Datum Prage 1357 die XXVII iulii. Ed. Schlesinger, UB. d. St. Saaz p. 24 n. 86 e l. Erect. archidioc. Prag. XIII p. 44. — Tingl, Ll. Confirmationum I p. 47. 624) 1357, 29 Jul. Ludovicus rex Ungariae libertates mercatoribus Pragensis et Norimbergensis civitatum con- — quod universitas mercatorum Pragensium et Nerumburgensium“, cedit. missis ad nos Nicolao Serph et Volframo Stromayr, nunciis ipsorum, nostre maiestati intime supplicarunt, ut ipsis —— libertates eorum, quondam per inclitum principem d. Karulum, inclitum regem Hungarie, patrem nostrum karissimum, super eo, ne ipsi pro debitis, of- fensis et excessibus aliorum aliubi in regno nostro possent per quospiam prohiberi, datas legaliter et concessas, restituere — — dignaremur ——. Nos igitur frequentissimis et diu- timis supplicacionibus eorundem Nicolai Serph et Wolframus, in personis eorundem merca- torum nostre maiestati porrectis, favorabiliter exauditis, utilitatibus eorundem mercatorum et eciam regni nostri consideratis, una cum prelatis et regni nostri baronibus matura deli- beracione prehabita statuentes commisimus, ut mercatores Pragenses et Nerumburgienses prenotati cum eorum rebus et mercibus in regnum nostrum venientes pro excessibus, of- fensis et debitis aliorum mercatorum nullas in regno nostro per quospiam valeant prohiberi, nisi hii, qui debitores existunt vel in aliis excessibus et offensis inculparentur, personaliter ") B: Nerumburgensium et Pragensium.
Annus 1357, 27—29 Jul. 349 seczen aus unserm lande, die im gevallen. Und wann wir ouch die egenanten richter und zollner abseczen wellen, so suln und wellen wir bestellen dez ersten, daz die andern, die an ir stat geseczet werden, diselben huldung, gelubde und eyde zuvor getan haben ee, wann si sich der gerichte und zôll underwinden. — — Geben ze Wienn an phincztag nach s. — — 1357 iar. Jacobs tag Orig. cum sig. maiori in press. perg. in archivo aulico Vindobonensi, Familienarchiv. — Ed. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti II p. 558. — Extr. Verz. d. Urk. z. Gesch. d. H. Habsburg p. 515 n. 1953 (Lichnowsky III). 623) 1357, 27 Jul. Pragae. Vicarii in spiritualibus generales Gallum Petri de Minice („Mnicz“) clericum, qui ad ecclesiam s. Johannis ev. in praeurbio civitatis Zacensis, per obitum Adae plebani vacantem, a Johlino, Jacobo et Frana civibus Zacensibus („de Zacz“) nec non ad ecclesiam s. Venceslai in praeurbio eodem, similiter vacantem, a Hostkone, Nicolao, Gregorio, Nicolao, Zdeslao ceterisque parochianis praesentatus est, utriusque ecclesiae plebanum instituunt. Quae ecclesiae propter exilitatem pro- una reputandae sunt. „Datum Prage 1357 die XXVII iulii. Ed. Schlesinger, UB. d. St. Saaz p. 24 n. 86 e l. Erect. archidioc. Prag. XIII p. 44. — Tingl, Ll. Confirmationum I p. 47. 624) 1357, 29 Jul. Ludovicus rex Ungariae libertates mercatoribus Pragensis et Norimbergensis civitatum con- — quod universitas mercatorum Pragensium et Nerumburgensium“, cedit. missis ad nos Nicolao Serph et Volframo Stromayr, nunciis ipsorum, nostre maiestati intime supplicarunt, ut ipsis —— libertates eorum, quondam per inclitum principem d. Karulum, inclitum regem Hungarie, patrem nostrum karissimum, super eo, ne ipsi pro debitis, of- fensis et excessibus aliorum aliubi in regno nostro possent per quospiam prohiberi, datas legaliter et concessas, restituere — — dignaremur ——. Nos igitur frequentissimis et diu- timis supplicacionibus eorundem Nicolai Serph et Wolframus, in personis eorundem merca- torum nostre maiestati porrectis, favorabiliter exauditis, utilitatibus eorundem mercatorum et eciam regni nostri consideratis, una cum prelatis et regni nostri baronibus matura deli- beracione prehabita statuentes commisimus, ut mercatores Pragenses et Nerumburgienses prenotati cum eorum rebus et mercibus in regnum nostrum venientes pro excessibus, of- fensis et debitis aliorum mercatorum nullas in regno nostro per quospiam valeant prohiberi, nisi hii, qui debitores existunt vel in aliis excessibus et offensis inculparentur, personaliter ") B: Nerumburgensium et Pragensium.
Strana 350
350 Regesta Bohemiae et Moraviac. fuerint reprehensi, quos a prohibicione legitima nolumus custodiri, prout eciam referente excellentissima principissa domina Elizabeth, dei gracia regina Hungarie, genitrice nostra karissima, et nos de hoc certificante, per d. Karulum regem, patrem nostrum ante dictum, easdem libertates mercatoribus de regno Bohemie universis cognovimus liberaliter concessas extitisse literarum suarum ex vigore — —. Datum per manus ven. in Chr. patris d. Nicolai archiepiscopi Colochensis, aule nostre cancellarii dilecti et fidelis nostri, a. d. 1357 quarto kal. agusti, regni autem nostri a. XVI, ven. — — dominis Nicolao Strigoniensi locique eiusdem comite perpetuo, Vgulino Spalatensi archiepiscopis, Nicolao Agriensi, Demetrio Waradiensi, Dominico Transilvano, Nicolao Quinqueecclesiensi, Johanne Vesprimensi, Colomano Jauriensi, Thoma Chanadiensi, Stephano Zagrabiensi, Michaele Wacyensi, Petro Boznensi, fratribus, Stephano Nitrensi, Thoma Syrimiensi episcopis, ecclesias Dei feliciter gubernantibus, magni- ficis vv. Nicolao Konth, palatino et iudice Comanorum, Andrea woyvoda Transilvano, Cykou magistro tavarnicorum, Nicolao iudice curie nostre, Nicolao bano de Machou, Leustachio regni Sclavonie banatum tenente, Leukus dapiferorum et pincernarum, Dyonisio agasonum, Thoma ianitorum nostrorum magistris ac magistro Symone filio Mauricii comite Posoniensi aliisque quam pluribus regni nostri comitatus tenentibus et honores. Orig. duo: A cum sigillo mai. in fil. ser. in archivo civitatis Pragensis sign. I 10; orig. B cum 2 sig. maiest. in fil. ser. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Reichestadt Nürnberg Urk. fasc. 331 n. 190. Sigillum alterum originali Norimbergensi a. 1364, 5 Jul. appensum est, quod sub plica annotatum legitur (vide Čelakovský p. 106 ad chartam sequentem). — Ed. (ex A) Čelakovský, Cod. iur: mun. I p. 101 n. 64. — Wenzel, Magyar dipl. emlékek az Anjou — korból II p. 482 n. 386. 625) 1357, 29 Jul. Ludovicus rex Ungariae privilegium a Karolo rege a. 1336, 6 Jan. mercatoribus regni Bohemiae concessum, cuius transscriptum (vide n. 607) Nicolaus „Scherpf“ Pragensis et Wolfra- mus Stromayer „Nurumburgensis“ mercatores ostenderunt, quia Elyzabet regina Ungariae de concessione dicti privilegii se memoriter recordari affirmavit, non obstante consuetudinaria lege regni sui Ungariae, „que huiusmodi litteras extranearum civitatum confirmare minime con- suevit“, universis mercatoribus Pragensibus et „Nerumburgensibus“ confirmat, ita ut ipsi om- nibus libertatibus in dicto privilegio contentis fruantur, tricesimas autem, prout alii mercatores regni Ungariae persolvere teneantur. Testes ut in charta praecedenti; sub sigillo duplici et auten- lico. „Datum per manus ven. — — Nicolai archiepiscopi Colocensis, aule nostre cancellarii dilecti et fidelis nostri, a. d. 1357, quarto kal. augusti regni autem nostri anno XVI — — Orig. (A) cum 2 sig. (ut in charta praecedenti) Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Nürn- berg Reichsstadt Urk. fasc. 331 n. 192. — Cop. saec. XIV (B), cum A fere consona, Pragac in archito civitatis ms. 993 p. 23. . Ed. (c B) Čelakovský. Cod. iur. mun. I p. 103 n. 65. - Wenzel, Magyar dipl. emlékek az Anjou - korból II p. 484 n. 387. — Extr. boh. in archivo Schwurzenberg. Třeboniensi Hist. 333; Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 62 n. 75.
350 Regesta Bohemiae et Moraviac. fuerint reprehensi, quos a prohibicione legitima nolumus custodiri, prout eciam referente excellentissima principissa domina Elizabeth, dei gracia regina Hungarie, genitrice nostra karissima, et nos de hoc certificante, per d. Karulum regem, patrem nostrum ante dictum, easdem libertates mercatoribus de regno Bohemie universis cognovimus liberaliter concessas extitisse literarum suarum ex vigore — —. Datum per manus ven. in Chr. patris d. Nicolai archiepiscopi Colochensis, aule nostre cancellarii dilecti et fidelis nostri, a. d. 1357 quarto kal. agusti, regni autem nostri a. XVI, ven. — — dominis Nicolao Strigoniensi locique eiusdem comite perpetuo, Vgulino Spalatensi archiepiscopis, Nicolao Agriensi, Demetrio Waradiensi, Dominico Transilvano, Nicolao Quinqueecclesiensi, Johanne Vesprimensi, Colomano Jauriensi, Thoma Chanadiensi, Stephano Zagrabiensi, Michaele Wacyensi, Petro Boznensi, fratribus, Stephano Nitrensi, Thoma Syrimiensi episcopis, ecclesias Dei feliciter gubernantibus, magni- ficis vv. Nicolao Konth, palatino et iudice Comanorum, Andrea woyvoda Transilvano, Cykou magistro tavarnicorum, Nicolao iudice curie nostre, Nicolao bano de Machou, Leustachio regni Sclavonie banatum tenente, Leukus dapiferorum et pincernarum, Dyonisio agasonum, Thoma ianitorum nostrorum magistris ac magistro Symone filio Mauricii comite Posoniensi aliisque quam pluribus regni nostri comitatus tenentibus et honores. Orig. duo: A cum sigillo mai. in fil. ser. in archivo civitatis Pragensis sign. I 10; orig. B cum 2 sig. maiest. in fil. ser. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Reichestadt Nürnberg Urk. fasc. 331 n. 190. Sigillum alterum originali Norimbergensi a. 1364, 5 Jul. appensum est, quod sub plica annotatum legitur (vide Čelakovský p. 106 ad chartam sequentem). — Ed. (ex A) Čelakovský, Cod. iur: mun. I p. 101 n. 64. — Wenzel, Magyar dipl. emlékek az Anjou — korból II p. 482 n. 386. 625) 1357, 29 Jul. Ludovicus rex Ungariae privilegium a Karolo rege a. 1336, 6 Jan. mercatoribus regni Bohemiae concessum, cuius transscriptum (vide n. 607) Nicolaus „Scherpf“ Pragensis et Wolfra- mus Stromayer „Nurumburgensis“ mercatores ostenderunt, quia Elyzabet regina Ungariae de concessione dicti privilegii se memoriter recordari affirmavit, non obstante consuetudinaria lege regni sui Ungariae, „que huiusmodi litteras extranearum civitatum confirmare minime con- suevit“, universis mercatoribus Pragensibus et „Nerumburgensibus“ confirmat, ita ut ipsi om- nibus libertatibus in dicto privilegio contentis fruantur, tricesimas autem, prout alii mercatores regni Ungariae persolvere teneantur. Testes ut in charta praecedenti; sub sigillo duplici et auten- lico. „Datum per manus ven. — — Nicolai archiepiscopi Colocensis, aule nostre cancellarii dilecti et fidelis nostri, a. d. 1357, quarto kal. augusti regni autem nostri anno XVI — — Orig. (A) cum 2 sig. (ut in charta praecedenti) Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Nürn- berg Reichsstadt Urk. fasc. 331 n. 192. — Cop. saec. XIV (B), cum A fere consona, Pragac in archito civitatis ms. 993 p. 23. . Ed. (c B) Čelakovský. Cod. iur. mun. I p. 103 n. 65. - Wenzel, Magyar dipl. emlékek az Anjou - korból II p. 484 n. 387. — Extr. boh. in archivo Schwurzenberg. Třeboniensi Hist. 333; Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 62 n. 75.
Strana 351
Annus 1357, 29 Jul. — 3 Aug. 351 626) 1357, 3 Aug. Tulln. Civitas Tulln pro dotalitio Catherinae ducissae Austriae pignori obligata esse recognoscit. Wir der richter, der ratt und die burger menilich der stat zu Tullen bekennen —, wan der allerdurchleuchtigiste furst und her h. Karl Romuscher kunig, unser lieber gnediger her, das eegeldt deren hochgeb. furstin und frauen fr. Katherina, herzcoginne zu Osterreich, zu Steiren und zu Kernten, seiner tochter, des hochgeboren fursten unsers herren h. Rudolf, herczogen daselbs, wirtinnen, unser lieben gnedigen frauen, das seind 10.000 schok grosser phenning prager mincze, mit beraitem gelde vergolten und bezalt hat, und darumb der hochgeboren furst und her h. Albrecht herczog zu Osterreich etc., unser lieber gnediger her, fur sich, sein erben und nochkomen, herczogen in Osterreich, zu Styren und zu Ka- renden, unser hern, doengegen gemacht und verschriben hat der egenanten unser frauen der herczogin ir margengab, das seind 1500 schock grosser phenning prager mincz, auf den nochgeschriben vestenn, steten, guten und gulten: czu dem ersten auf dem geruchte zu Newemburg uber Tunaw 500 phundt winnern etc., ut in littera ducis Austrie in precedenti folio usque ad clausulami, und also hat unser egenante h. herczog Albrecht geseczet deren egenanten unser frauen, unsers vorgenanten h. herczogen Rudolf wirtin, die obgenanten stete und burge, das ist Newmburg Cloisterhalb, stat und burg, und die burge und vesten Tullen. Medlik und Berchtolczdorf mit yren zugehorungen und bei nomen mit der egenanten gulte deren 1500 schocke in allen den steten, als sy do vor bennennet seind, zu einem rechtem phande fur 15.000 schok grosser phenning prager mincz irer margengab, als do vor begriffen ist. Wer ober sach, das die obgenanten unser gnediger her herczog Rudolf zu Osterreich, zu Styren und zu Kerenten und unser gnedige frau fr. Katherina, herczogin dasselbs, sein wirtin, alzo obgieng, das sie ir beider leibes erben, die sie mitteinander heten, nit liesen, do Got vor sei, so sulen die egenanten stete, burge und vesten Newenburg Cloi- sterhalb, Tullen, Medlik und Berchtolczdorf mit ir zugehorung und mit der gulte der 1500 schock in allen den steten, als sie do vor begriffen seind, auf unsers egenanten hern herczog Albrecht, sein erben und nochkomen, herczogen in Osterreich, zu Steir und zu Karenthen, — widerfallen. Darumb haben wir die obegenanten, der richter, der ratt und die burger gemeiniklich der statt zu Tullen durich sunder gebot und gehaisse des obgenanten unsers hern herczogen Albrecht — — der egenanten unser gnedigen frauen Katherina, herczogin zu Osterreich, zu Styr und Kernten, und zu yrer handt den egenanten hern, unserm hern dem Romuschem kaiser und kunig zu Behem und dem margraffen zu Merhern und ir beider erben und nochkomen, in alle der masse, als do vor geschriben ist, und alz vil und alz ferre uns das beruret, gehuldet und globt haben, hulden und globen auch — — das wir yn in solher schicht, alz do vor geschriben stett, und alz wir verphendet sein, getreue, gehorsamb, wartend und auch untertenig sein wellen und sullen der egenanten herschaft zu einem rechtem pfande in alle der masse, alz do vor begriffen ist, und wellen 1) In copiario deest.
Annus 1357, 29 Jul. — 3 Aug. 351 626) 1357, 3 Aug. Tulln. Civitas Tulln pro dotalitio Catherinae ducissae Austriae pignori obligata esse recognoscit. Wir der richter, der ratt und die burger menilich der stat zu Tullen bekennen —, wan der allerdurchleuchtigiste furst und her h. Karl Romuscher kunig, unser lieber gnediger her, das eegeldt deren hochgeb. furstin und frauen fr. Katherina, herzcoginne zu Osterreich, zu Steiren und zu Kernten, seiner tochter, des hochgeboren fursten unsers herren h. Rudolf, herczogen daselbs, wirtinnen, unser lieben gnedigen frauen, das seind 10.000 schok grosser phenning prager mincze, mit beraitem gelde vergolten und bezalt hat, und darumb der hochgeboren furst und her h. Albrecht herczog zu Osterreich etc., unser lieber gnediger her, fur sich, sein erben und nochkomen, herczogen in Osterreich, zu Styren und zu Ka- renden, unser hern, doengegen gemacht und verschriben hat der egenanten unser frauen der herczogin ir margengab, das seind 1500 schock grosser phenning prager mincz, auf den nochgeschriben vestenn, steten, guten und gulten: czu dem ersten auf dem geruchte zu Newemburg uber Tunaw 500 phundt winnern etc., ut in littera ducis Austrie in precedenti folio usque ad clausulami, und also hat unser egenante h. herczog Albrecht geseczet deren egenanten unser frauen, unsers vorgenanten h. herczogen Rudolf wirtin, die obgenanten stete und burge, das ist Newmburg Cloisterhalb, stat und burg, und die burge und vesten Tullen. Medlik und Berchtolczdorf mit yren zugehorungen und bei nomen mit der egenanten gulte deren 1500 schocke in allen den steten, als sy do vor bennennet seind, zu einem rechtem phande fur 15.000 schok grosser phenning prager mincz irer margengab, als do vor begriffen ist. Wer ober sach, das die obgenanten unser gnediger her herczog Rudolf zu Osterreich, zu Styren und zu Kerenten und unser gnedige frau fr. Katherina, herczogin dasselbs, sein wirtin, alzo obgieng, das sie ir beider leibes erben, die sie mitteinander heten, nit liesen, do Got vor sei, so sulen die egenanten stete, burge und vesten Newenburg Cloi- sterhalb, Tullen, Medlik und Berchtolczdorf mit ir zugehorung und mit der gulte der 1500 schock in allen den steten, als sie do vor begriffen seind, auf unsers egenanten hern herczog Albrecht, sein erben und nochkomen, herczogen in Osterreich, zu Steir und zu Karenthen, — widerfallen. Darumb haben wir die obegenanten, der richter, der ratt und die burger gemeiniklich der statt zu Tullen durich sunder gebot und gehaisse des obgenanten unsers hern herczogen Albrecht — — der egenanten unser gnedigen frauen Katherina, herczogin zu Osterreich, zu Styr und Kernten, und zu yrer handt den egenanten hern, unserm hern dem Romuschem kaiser und kunig zu Behem und dem margraffen zu Merhern und ir beider erben und nochkomen, in alle der masse, als do vor geschriben ist, und alz vil und alz ferre uns das beruret, gehuldet und globt haben, hulden und globen auch — — das wir yn in solher schicht, alz do vor geschriben stett, und alz wir verphendet sein, getreue, gehorsamb, wartend und auch untertenig sein wellen und sullen der egenanten herschaft zu einem rechtem pfande in alle der masse, alz do vor begriffen ist, und wellen 1) In copiario deest.
Strana 352
352 Regesta Bohemiae et Moraviac. und sulen daz tun zu der egenanten unser frauen der herczogin margengabe, dafur wir mitsambt den egenanten steten, burgen und vesten zu Newemburg Cloisterhalb, zu Medlik und zu Bertolsdorf und mit andern dingen, die vor benant seint, verpfendet sein, bezolt wirdet alz margengab recht ist. — — Der geben ist Tullen anno ut supra in die b. Stefani Invencionis. Copia saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 589 n. 600. 627) 1357, 3 Aug. Neuburgae. Civitas Klosterneuburg similiter pro dotalitio Catherinae ducissae Austriae pignori obligata esse recognoscit. „Similis tenoris data est littera per cives Neunburgenses Cloisterhalbenses sub data eadem, nisi, ubi in precedenti dicitur: Datum in Tullen, hic dicatur: Datum in Ne- wenburg“.1 Annot. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 590. 628) 1357, 3 Aug. Laa. nen — — dato eadem.2 Civitas Laa pro dotalitio Catherinae ducissae Austriae pignori obligata esse recognoscit. Wir der richter, der ratt und die burger gemeinlich der stat zu Laa becken- (sequitur tenor idem fere ac in charta sequenti). Geben zu Laa etc. ut supra sub Copia saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 591 n. 601. 629) 1357, 4 Aug. Eggenburg. Civitas Eggenburg pro dotalitio Catherinae ducissae Austriae pignori obligata esse reco- Wir der richter, der rat und die purger gemainleich der stat ze Egen- gnoscit. burch bechennen — —, wann der allerdurchleuchtigiste furst und herre h. Charel Romischer keyser — — und kunig ze Pehaim, unser lieber genaidiger herre, dez eegeltes der hoch- geborn furstinne und vrowen vr. Katrein herczoginne ze Osterreich, ze Steyr und ze Kernden, seiner tochter, unser lieben genaidigen vrowen, 10.000 schokch grozzer phennige prager munzze mit beraitem gelt vergolten und beczalt hat, und darumb so hat der hochgeborn furst und herre h. Albrecht herczog ze Osterreich, ze Steyr und ze Kernden, unser lieber genai- diger herre, fur sich, sein erben und nachchomen, herczogen ze Osterreich — —, unser herren, do engegen die stat ze Egenburch mit der burge und die stat ze Laa mit der burge und die veste ze Greytschenstain mit allen irn zugehorungen, bey namen mit 1000 schokchen 1) Vide chartam praecedentem. - 2) In copiario praecedunt litterae civitatum Tulln et Klosterneuburg, n. 626, 627.
352 Regesta Bohemiae et Moraviac. und sulen daz tun zu der egenanten unser frauen der herczogin margengabe, dafur wir mitsambt den egenanten steten, burgen und vesten zu Newemburg Cloisterhalb, zu Medlik und zu Bertolsdorf und mit andern dingen, die vor benant seint, verpfendet sein, bezolt wirdet alz margengab recht ist. — — Der geben ist Tullen anno ut supra in die b. Stefani Invencionis. Copia saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 589 n. 600. 627) 1357, 3 Aug. Neuburgae. Civitas Klosterneuburg similiter pro dotalitio Catherinae ducissae Austriae pignori obligata esse recognoscit. „Similis tenoris data est littera per cives Neunburgenses Cloisterhalbenses sub data eadem, nisi, ubi in precedenti dicitur: Datum in Tullen, hic dicatur: Datum in Ne- wenburg“.1 Annot. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 590. 628) 1357, 3 Aug. Laa. nen — — dato eadem.2 Civitas Laa pro dotalitio Catherinae ducissae Austriae pignori obligata esse recognoscit. Wir der richter, der ratt und die burger gemeinlich der stat zu Laa becken- (sequitur tenor idem fere ac in charta sequenti). Geben zu Laa etc. ut supra sub Copia saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 591 n. 601. 629) 1357, 4 Aug. Eggenburg. Civitas Eggenburg pro dotalitio Catherinae ducissae Austriae pignori obligata esse reco- Wir der richter, der rat und die purger gemainleich der stat ze Egen- gnoscit. burch bechennen — —, wann der allerdurchleuchtigiste furst und herre h. Charel Romischer keyser — — und kunig ze Pehaim, unser lieber genaidiger herre, dez eegeltes der hoch- geborn furstinne und vrowen vr. Katrein herczoginne ze Osterreich, ze Steyr und ze Kernden, seiner tochter, unser lieben genaidigen vrowen, 10.000 schokch grozzer phennige prager munzze mit beraitem gelt vergolten und beczalt hat, und darumb so hat der hochgeborn furst und herre h. Albrecht herczog ze Osterreich, ze Steyr und ze Kernden, unser lieber genai- diger herre, fur sich, sein erben und nachchomen, herczogen ze Osterreich — —, unser herren, do engegen die stat ze Egenburch mit der burge und die stat ze Laa mit der burge und die veste ze Greytschenstain mit allen irn zugehorungen, bey namen mit 1000 schokchen 1) Vide chartam praecedentem. - 2) In copiario praecedunt litterae civitatum Tulln et Klosterneuburg, n. 626, 627.
Strana 353
Annus 1357, 3—5 Aug. 353 iariger gult fur die 10.000 schokch der egenanten herczoginne, unser genaidigen vrowen, zu rechtem phande verseczet. Und dieselben 1000 schokch iariger gult hat er ir beweyset auf den nachgeschriben gulden, zu dem ersten auf den gulden, die gen Laa gehorent, 250 phunt wienner phennige — —1 Darumbe so haben wir die obgenanten.. der richter, der rat und die purger gemainleich der stat ze Egenbürch durch besunder gebot und gehaizze dez obgenanten unsers herren herczogen Albrecht — — fur uns, unser erben und nach- chomen, der egenanten unser genaidigen vrowen vr. Katrein, herczoginne ze Osterreich, ze Steyr und ze Kernden, und den egenanten herren, unsern herren dem Rômischen keyser und chunig ze Pehaim und dem margrafen ze Marchern und ir bayder erben — — gehuldet und gelobt haben, hulden und geloben auch — — und wellen und suln daz tun, uncz an die zeit, daz die egenant summe geltes der 10.000 schokch, dafur wir mitsampt den purgern von Laa und andern dingen, die da vor benant sein, verphendet sint, in oder irn erben, mit beraytem gelt gar und ganczleich vergolten und beczalet wirdet — —. Der geben ist ze Egenburch an freytag nach s. Stephans tag in dem ougst — — 1357 iar. Orig. cum sig. civit. in press. perg. in archivo aulico Vindobonensi, Familienarchiv. — Ed. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti II p. 559. — Extr. Verz. d. Urk. z. Gesch. d. H. Habsburg p. 515 n. 1955 (Lichnowsky III). 630) 1357, 5 Aug. De censu Clarae moniali in monasterio ord. Praedicatorum in Weida solvendo. Ich Peczolt Pirinchel purger zu Eger bechenne — —, daz min swester Clar, Prediger ordens in dem closter zu Wida, auf minen hernach geschriben guten hat vir pfunt haller ierlichs zinss, diweil si lebt, di davon alle iar zu s. Mertins tag, wem si daz enpfilht, zu zinsen und zu antburten an irr stat mit solher werung, di dann zu Eger geng und geb sei — — Desselben zinss ist ein pfunt on dreizzich haller auf Heinrichinn seligen schuhsterinne herberg und garten, darinne di sas vor dem Obern tor vor der stat, darbei auf des Chun- rads Stabeisens haus und garten auch ein pfunt on cehen haller vor dem Radans türel auch vor der stat in der Newen gazzen, auf Reinolds Gemayners herberg dreizzich haller, auf Heinczels Hasen herberg dreizzich haller, auf des plinten Pesolds herberg und garten ein halb pfunt und auf Heinczels kochs herberg und garten ein halb pfunt und auf Hein- richs Possolds haus und garten ein pfunt on zweinczich haller. Und nach derselben miner swester tode beleibt derselb zins erbichlich mir und minen erben oder, wem ich in gib oder schaffe. Geschech auch, daz ich ir fur den zins ander vir pfunt haller in vorbeschribener weis solhs zinss kauffe in der stat oder in der vorstat zu Eger oder in dem Egerlande des Reichs lehen — —, so hat si furbaz niht an dem vorbeschriben zinss. — — Daz geschach — 1357 iar an s. Oswalds tag. Orig. cum sig. civitatis in press. perg., fracto, in archivo civitatis Egrensis n. 87. 1) Vide n. 622. 23
Annus 1357, 3—5 Aug. 353 iariger gult fur die 10.000 schokch der egenanten herczoginne, unser genaidigen vrowen, zu rechtem phande verseczet. Und dieselben 1000 schokch iariger gult hat er ir beweyset auf den nachgeschriben gulden, zu dem ersten auf den gulden, die gen Laa gehorent, 250 phunt wienner phennige — —1 Darumbe so haben wir die obgenanten.. der richter, der rat und die purger gemainleich der stat ze Egenbürch durch besunder gebot und gehaizze dez obgenanten unsers herren herczogen Albrecht — — fur uns, unser erben und nach- chomen, der egenanten unser genaidigen vrowen vr. Katrein, herczoginne ze Osterreich, ze Steyr und ze Kernden, und den egenanten herren, unsern herren dem Rômischen keyser und chunig ze Pehaim und dem margrafen ze Marchern und ir bayder erben — — gehuldet und gelobt haben, hulden und geloben auch — — und wellen und suln daz tun, uncz an die zeit, daz die egenant summe geltes der 10.000 schokch, dafur wir mitsampt den purgern von Laa und andern dingen, die da vor benant sein, verphendet sint, in oder irn erben, mit beraytem gelt gar und ganczleich vergolten und beczalet wirdet — —. Der geben ist ze Egenburch an freytag nach s. Stephans tag in dem ougst — — 1357 iar. Orig. cum sig. civit. in press. perg. in archivo aulico Vindobonensi, Familienarchiv. — Ed. Steyerer, Comment. pro hist. Alberti II p. 559. — Extr. Verz. d. Urk. z. Gesch. d. H. Habsburg p. 515 n. 1955 (Lichnowsky III). 630) 1357, 5 Aug. De censu Clarae moniali in monasterio ord. Praedicatorum in Weida solvendo. Ich Peczolt Pirinchel purger zu Eger bechenne — —, daz min swester Clar, Prediger ordens in dem closter zu Wida, auf minen hernach geschriben guten hat vir pfunt haller ierlichs zinss, diweil si lebt, di davon alle iar zu s. Mertins tag, wem si daz enpfilht, zu zinsen und zu antburten an irr stat mit solher werung, di dann zu Eger geng und geb sei — — Desselben zinss ist ein pfunt on dreizzich haller auf Heinrichinn seligen schuhsterinne herberg und garten, darinne di sas vor dem Obern tor vor der stat, darbei auf des Chun- rads Stabeisens haus und garten auch ein pfunt on cehen haller vor dem Radans türel auch vor der stat in der Newen gazzen, auf Reinolds Gemayners herberg dreizzich haller, auf Heinczels Hasen herberg dreizzich haller, auf des plinten Pesolds herberg und garten ein halb pfunt und auf Heinczels kochs herberg und garten ein halb pfunt und auf Hein- richs Possolds haus und garten ein pfunt on zweinczich haller. Und nach derselben miner swester tode beleibt derselb zins erbichlich mir und minen erben oder, wem ich in gib oder schaffe. Geschech auch, daz ich ir fur den zins ander vir pfunt haller in vorbeschribener weis solhs zinss kauffe in der stat oder in der vorstat zu Eger oder in dem Egerlande des Reichs lehen — —, so hat si furbaz niht an dem vorbeschriben zinss. — — Daz geschach — 1357 iar an s. Oswalds tag. Orig. cum sig. civitatis in press. perg., fracto, in archivo civitatis Egrensis n. 87. 1) Vide n. 622. 23
Strana 354
354 Regesta Bohemiae et Moraviae. 631) 1357, 7 Aug. Pragae. Johannes dictus Paduanus decanus Wyssegradensis („prope Pragam“), decretorum doctor, et Wratiwogius praepositus Tynensis, Arnesti archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales, Johannem dictum Columbus, canonicum monasterii Syloensis, ord. Praem., a Bernardo abbate et conventu eiusdem monasterii praesentatum, ad ecclesiam in Louňovice („Lunowicz“), per liberam resignationem fr. Johannis ipsius ecclesiae plebani vacantem, confirmant. „Datum Prage a. d. 1357 die VII m. augusti.“ Orig. cum sigillo vicariatus in fil. can. Pragae in archivo monasterii Strahov. sign. XVI A 12. 632) 1357, 7 Aug. In lite, quae inter Othonem abbatem monasterii Lucensis et strenuum Ingramum de Ja- kubov („Jacobaw“) de quibusdam decimis villae Domamil ad monasterium spectantibus verte- batur, Bludo de Kralice („Grelicz“) czudarius Brunensis et Jaroslaus de Kněhnice („Gneh- nitz“) burggravius Znojmensis, arbitratores a dictis partibus electi, de consensu d. Venceslai de Myslibořice („Missliboritz“) pronuntiant, d. Ingramum sex marcas gr. prag. monasterio in refusionem perceptac decimae in festo s. Michaelis proximo solvere debere. „Actum " et datum in crastino b. Sixti a. d. 1357. Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 63 n. 76 e duabus copiis saec. XVII, quae Brunae in archivo terrae Moraviae asservantur, una in „Diplomatario Moraviae“ IV (Collect. Cerroni II n. 121) p. 480, altera in „Matricula monasterii Lucensis“ (ms. n. 500) n. 71. 633) 1357, Aug.-Dec. Karolus imperator et rex in Bohemia. Litterae Karoli imperatoris et regis 8 Aug. in Karlštejn, 15-19 Aug. Pragae, 20 Aug. in Křivoklát, 8—16 Sept. in Nýrsko, 22-23 Sept. in Tachov, 28 Sept.- 12 Oct. Pragae, 16-19 Oct. in Karlštejn, 18-20 Oct. Pragae, 27 Oct. in Bezděz, 2-16 Nov. in Bělá, 16 Nov. in Hradec, 30 Nov. - 9 Dec. in Dub, 20 Dec. in Mělník et 27 Dec. Pragae datae sunt. — In litteris imperialibus eodem tempore datis comme- morantur testes: Arnestus Pragensis et Otto Magdeburgensis archiepiscopi, Johannes Lutomislensis, imp. aulae cancellarius, Preczlaus Vratislaviensis (Reg. imp. VIII 2690: imp. aulae cancellarius), Johannes Olomucensis, Theodericus Mindensis et Albertus Frisingensis, episcopi, Rupertus Bavariae et Rudolphus Saxoniae duces, Fridericus marchio Misnensis, Petrus Borbonensis, Bolco Svidnicensis, Conradus Olsni- censis, Ludovicus Legnicensis, Henricus Magnopolensis, Bolco Falkenbergensis, Henricus Saganensis, Prze- mislaus Tessinensis, duces, Burghardus, magister curiae, et Johannes comites de Retz et burggravii Magde- burgenses, Albertus de Anhalt, Otto de Fürstenberg, Wilhelmus de Katzenellenbogen, Henricus de Schwarz- burg, Albertue de Mansfeld et Fentius de Prato comites, Fridericus de Landenberg, Eberhardus de Wallsee, Wilhelmus de Strakonice, Johannes, Jodocus et Ulricus fratres de Rosenberg, Zdenco de Sternberg, iuder regalis curiae Bohemiae, Rudolphus de Wart, Sbynco Lepus de Hasenburg et Hasco de Zvířetice, magistri camerae imperialis, Henricus Bavarus de Boppardia, nobiles; Reg. imp. VIII 2684, 2686, 2690, 2691, 2697, 2703, 6190.
354 Regesta Bohemiae et Moraviae. 631) 1357, 7 Aug. Pragae. Johannes dictus Paduanus decanus Wyssegradensis („prope Pragam“), decretorum doctor, et Wratiwogius praepositus Tynensis, Arnesti archiepiscopi Pragensis vicarii in spiritualibus generales, Johannem dictum Columbus, canonicum monasterii Syloensis, ord. Praem., a Bernardo abbate et conventu eiusdem monasterii praesentatum, ad ecclesiam in Louňovice („Lunowicz“), per liberam resignationem fr. Johannis ipsius ecclesiae plebani vacantem, confirmant. „Datum Prage a. d. 1357 die VII m. augusti.“ Orig. cum sigillo vicariatus in fil. can. Pragae in archivo monasterii Strahov. sign. XVI A 12. 632) 1357, 7 Aug. In lite, quae inter Othonem abbatem monasterii Lucensis et strenuum Ingramum de Ja- kubov („Jacobaw“) de quibusdam decimis villae Domamil ad monasterium spectantibus verte- batur, Bludo de Kralice („Grelicz“) czudarius Brunensis et Jaroslaus de Kněhnice („Gneh- nitz“) burggravius Znojmensis, arbitratores a dictis partibus electi, de consensu d. Venceslai de Myslibořice („Missliboritz“) pronuntiant, d. Ingramum sex marcas gr. prag. monasterio in refusionem perceptac decimae in festo s. Michaelis proximo solvere debere. „Actum " et datum in crastino b. Sixti a. d. 1357. Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 63 n. 76 e duabus copiis saec. XVII, quae Brunae in archivo terrae Moraviae asservantur, una in „Diplomatario Moraviae“ IV (Collect. Cerroni II n. 121) p. 480, altera in „Matricula monasterii Lucensis“ (ms. n. 500) n. 71. 633) 1357, Aug.-Dec. Karolus imperator et rex in Bohemia. Litterae Karoli imperatoris et regis 8 Aug. in Karlštejn, 15-19 Aug. Pragae, 20 Aug. in Křivoklát, 8—16 Sept. in Nýrsko, 22-23 Sept. in Tachov, 28 Sept.- 12 Oct. Pragae, 16-19 Oct. in Karlštejn, 18-20 Oct. Pragae, 27 Oct. in Bezděz, 2-16 Nov. in Bělá, 16 Nov. in Hradec, 30 Nov. - 9 Dec. in Dub, 20 Dec. in Mělník et 27 Dec. Pragae datae sunt. — In litteris imperialibus eodem tempore datis comme- morantur testes: Arnestus Pragensis et Otto Magdeburgensis archiepiscopi, Johannes Lutomislensis, imp. aulae cancellarius, Preczlaus Vratislaviensis (Reg. imp. VIII 2690: imp. aulae cancellarius), Johannes Olomucensis, Theodericus Mindensis et Albertus Frisingensis, episcopi, Rupertus Bavariae et Rudolphus Saxoniae duces, Fridericus marchio Misnensis, Petrus Borbonensis, Bolco Svidnicensis, Conradus Olsni- censis, Ludovicus Legnicensis, Henricus Magnopolensis, Bolco Falkenbergensis, Henricus Saganensis, Prze- mislaus Tessinensis, duces, Burghardus, magister curiae, et Johannes comites de Retz et burggravii Magde- burgenses, Albertus de Anhalt, Otto de Fürstenberg, Wilhelmus de Katzenellenbogen, Henricus de Schwarz- burg, Albertue de Mansfeld et Fentius de Prato comites, Fridericus de Landenberg, Eberhardus de Wallsee, Wilhelmus de Strakonice, Johannes, Jodocus et Ulricus fratres de Rosenberg, Zdenco de Sternberg, iuder regalis curiae Bohemiae, Rudolphus de Wart, Sbynco Lepus de Hasenburg et Hasco de Zvířetice, magistri camerae imperialis, Henricus Bavarus de Boppardia, nobiles; Reg. imp. VIII 2684, 2686, 2690, 2691, 2697, 2703, 6190.
Strana 355
Annus 1357, 7—11 Aug. 355 634) 1357, 9 Aug. „Donoch 1357 iar V kal. augusti liz keiser Karil buwen Karlzvrid daz huz uf dem Ge- birge; daz buwete ein ritter, der hiz Vlrich Cista,1 um daz, daz arme lute deste sichire czogen ober daz Gebirge." Annales Johannis de Gubyn, notarii civit. Sitaviae, Script. rer. Lus. I p. 10. 635) 1357, 10 Aug. Opaviae. Testamentum Hinconis de Hlubčice (Lubschitz), qui filiae suae moniali ord. s. Clarae in Opavia nonnullos census et decimas legaverat, a Nicolao Opaviae et Ratiboriae duce con- Dat. Opaviae in die s. Laurentii 1357. firmatur. Extr. teut. Kopetzky me. Opaviae in archivo terrae Silesiae e Museo Opaviensi. 636) 1357, 11 Aug. Ulricus de Smolín („von Moleiss“) curiam suam ibidem in Smolín („Moleys“) situatam cum omnibus pertinentiis Ottoni abbati et conventui monasterii Lucensis („czu Pruk“), ord. Praem., pro 171/2 marcis gr. prag. vendit, iure emphiteotico („czu eim purchrecht“) possi- dendam. „Diser wandelung sint geczeugen die erbern leut h. Marsch von Vrspicz unde, di ir insigel durch mein irer pet willen czu geczeuchnuss uber mich, wand ich vorgenanter Vlreich aignes insigel nicht enhab, an disen prief gehangen habn —— gegeben — — 1357 iar des vreytags nach s. Larenczen tag. Orig. sub sigillis Maršonis et Stephani de Uhřice Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. kl. Louka H 37. Sigilla in press. perg.: 1) deest, 2) rot. de cera comm., galea ornata; S. STHEPANI- DE-VRICZ. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 54 n. 68. 637) 1357, 11 Aug. — ego Johannes de Clukowicz domini Venditio census in Klukovice. ..imperatoris subpincerna t. pr. recognosco, quod super duos mansos hereditarie porcionis mee, quos in villa Clukowicz et appendiciis suis habere noscor, et super ipsorum mansorum meorum pertinencias quaslibet et super omnia alia bona mea mobilia et inmobilia, ubicumque situata et reperta, que nunc habeo vel in posterum habuero, — — tres sexagenas gr. prag. den. census annui liberi perpetui et ab omni contribucionis — — onere exemptas et per me omni vice eximendas, honestis hominibus Hainrico Pingwi, civi Pragensi, et domine a) Nomen alterius testis in or. ommissum. — 1) Ulricus Tista de Libstein vide n. 315. 23*
Annus 1357, 7—11 Aug. 355 634) 1357, 9 Aug. „Donoch 1357 iar V kal. augusti liz keiser Karil buwen Karlzvrid daz huz uf dem Ge- birge; daz buwete ein ritter, der hiz Vlrich Cista,1 um daz, daz arme lute deste sichire czogen ober daz Gebirge." Annales Johannis de Gubyn, notarii civit. Sitaviae, Script. rer. Lus. I p. 10. 635) 1357, 10 Aug. Opaviae. Testamentum Hinconis de Hlubčice (Lubschitz), qui filiae suae moniali ord. s. Clarae in Opavia nonnullos census et decimas legaverat, a Nicolao Opaviae et Ratiboriae duce con- Dat. Opaviae in die s. Laurentii 1357. firmatur. Extr. teut. Kopetzky me. Opaviae in archivo terrae Silesiae e Museo Opaviensi. 636) 1357, 11 Aug. Ulricus de Smolín („von Moleiss“) curiam suam ibidem in Smolín („Moleys“) situatam cum omnibus pertinentiis Ottoni abbati et conventui monasterii Lucensis („czu Pruk“), ord. Praem., pro 171/2 marcis gr. prag. vendit, iure emphiteotico („czu eim purchrecht“) possi- dendam. „Diser wandelung sint geczeugen die erbern leut h. Marsch von Vrspicz unde, di ir insigel durch mein irer pet willen czu geczeuchnuss uber mich, wand ich vorgenanter Vlreich aignes insigel nicht enhab, an disen prief gehangen habn —— gegeben — — 1357 iar des vreytags nach s. Larenczen tag. Orig. sub sigillis Maršonis et Stephani de Uhřice Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. kl. Louka H 37. Sigilla in press. perg.: 1) deest, 2) rot. de cera comm., galea ornata; S. STHEPANI- DE-VRICZ. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 54 n. 68. 637) 1357, 11 Aug. — ego Johannes de Clukowicz domini Venditio census in Klukovice. ..imperatoris subpincerna t. pr. recognosco, quod super duos mansos hereditarie porcionis mee, quos in villa Clukowicz et appendiciis suis habere noscor, et super ipsorum mansorum meorum pertinencias quaslibet et super omnia alia bona mea mobilia et inmobilia, ubicumque situata et reperta, que nunc habeo vel in posterum habuero, — — tres sexagenas gr. prag. den. census annui liberi perpetui et ab omni contribucionis — — onere exemptas et per me omni vice eximendas, honestis hominibus Hainrico Pingwi, civi Pragensi, et domine a) Nomen alterius testis in or. ommissum. — 1) Ulricus Tista de Libstein vide n. 315. 23*
Strana 356
356 Regesta Bohemiae et Moraviae. Elizabeth, uxori sue, ac nominatim eorum filie puelle Katherine in monasterio, quod ad Misericordiam Dei vocatur, in Praga conventuali, pro triginta sexagenis gr. predictorum in toto et plene michi persolutis vendidisse et easdem tres sexagenas census ad tabulas curie regalis posuisse — — ita videlicet, quod ipsius census medietas scilicet altera dimidia sexagene in s. Galli et altera medietas videlicet residue altera dimidia sexagene in s. Georii festis singulis exnunc inantea sub anno quolibet occurrentibus in omnem eventum perpetue solvi debent. In quocumque autem dictorum festorum festo et infra septimanam deinde continuam census in hac parte debitus non persolvetur, extunc super huiusmodi censum non solutum duodecim grossi creverunt nomine pene statim; et simili modo consequenter fiat per alteram et terciam septimanas — —; pro quibus tunc huiusmodi censu et tribus penis dicti homines poterunt per se vel certum suum aut cuiuscumque iudicis ad hoc spectantis nuncium, seu de quorumcumque hominum auxilio voluerint, pro suo beneplacito tamquam super aliis bonis eorum propriis, sine cuiuslibet iudicii strepitu et impedimento ac contradiccione quorum- piam hominum, me aut ipsorum porcionis et bonorum meorum possessores seu inhabitatores quoslibet in ipsis meis porcione et bonis ac eorum pertinenciis tociens et in tantum pigno- rare, pignoraque ipsa mox tamquam rem eorum propriam seu ad plenum ita ubique iudicatam obligare aut vendere, quousque eis in hac parte plenarie satisfiat. Promitto eciam — censum venditum — — secundum ius civitatis Pragensis et, si opus fuerit, secundum ius terre Boemie rite ac racionabiliter disbrigare et eis super ipsius census vendicionem litteras d. Jesconis de Clukowicz militis, fratris mei, ante festum Nativitatis Christi proximum propter maiorem cautelam eciam ministrare. Et qui hanc litteram habuerit, eidem — — ius competit eorumdem. In quorum evidenciam sigillum meum, in testimonium vero sigilla prudentum vv. Nicolai Reymbothe iudicis et Alberti Hausmek ac Conradi Vetterraich consulum seu iuratorum civium Pragensium ad preces meas presentibus sunt appensa. Datum in crastino s. Laurencii mart. et levite a. d. 1357. Orig. cum 4 sig. in press. perg., quorum 2) avulsum deest, in archivo Schwarzenberg. Orlicensi sign. n. 57. Sigilla rot. de cera communi, in 1) hirnea; S IOHANNIS DE CLVCOVIC (vide Sedláček, Česko- morav. heraldika II p. 147). 638) 1357, 14 Aug. Nos Theodoricus —— episcopus Quittantia pro monasterio Sanctae Coronae. ecclesiae Mindensis, Hasko de Lemberg, purchravius Piescensis nec non magister camerae imperialis, et Paulus notarius camerae eiusdem t. p. protestamur, quod ven. d. Ludolphus abbas et conventus monasterii S. Coronae, ord. Cist., octoginta sexagenas gr. den. prag., quas excellentissimus princeps et dominus noster Carolus Romanorum imperator s. a. in festo Nativitatis Christi sub anno eiusdem 1356 currentis ipsis persolvendas imposuerat, super qua pecunia literas confectas sigillis eorum, videlicet abbatis et conventus predictorum, nobis tradiderant, in quibus etiam continebatur, quod quicunque easdem literas haberent,
356 Regesta Bohemiae et Moraviae. Elizabeth, uxori sue, ac nominatim eorum filie puelle Katherine in monasterio, quod ad Misericordiam Dei vocatur, in Praga conventuali, pro triginta sexagenis gr. predictorum in toto et plene michi persolutis vendidisse et easdem tres sexagenas census ad tabulas curie regalis posuisse — — ita videlicet, quod ipsius census medietas scilicet altera dimidia sexagene in s. Galli et altera medietas videlicet residue altera dimidia sexagene in s. Georii festis singulis exnunc inantea sub anno quolibet occurrentibus in omnem eventum perpetue solvi debent. In quocumque autem dictorum festorum festo et infra septimanam deinde continuam census in hac parte debitus non persolvetur, extunc super huiusmodi censum non solutum duodecim grossi creverunt nomine pene statim; et simili modo consequenter fiat per alteram et terciam septimanas — —; pro quibus tunc huiusmodi censu et tribus penis dicti homines poterunt per se vel certum suum aut cuiuscumque iudicis ad hoc spectantis nuncium, seu de quorumcumque hominum auxilio voluerint, pro suo beneplacito tamquam super aliis bonis eorum propriis, sine cuiuslibet iudicii strepitu et impedimento ac contradiccione quorum- piam hominum, me aut ipsorum porcionis et bonorum meorum possessores seu inhabitatores quoslibet in ipsis meis porcione et bonis ac eorum pertinenciis tociens et in tantum pigno- rare, pignoraque ipsa mox tamquam rem eorum propriam seu ad plenum ita ubique iudicatam obligare aut vendere, quousque eis in hac parte plenarie satisfiat. Promitto eciam — censum venditum — — secundum ius civitatis Pragensis et, si opus fuerit, secundum ius terre Boemie rite ac racionabiliter disbrigare et eis super ipsius census vendicionem litteras d. Jesconis de Clukowicz militis, fratris mei, ante festum Nativitatis Christi proximum propter maiorem cautelam eciam ministrare. Et qui hanc litteram habuerit, eidem — — ius competit eorumdem. In quorum evidenciam sigillum meum, in testimonium vero sigilla prudentum vv. Nicolai Reymbothe iudicis et Alberti Hausmek ac Conradi Vetterraich consulum seu iuratorum civium Pragensium ad preces meas presentibus sunt appensa. Datum in crastino s. Laurencii mart. et levite a. d. 1357. Orig. cum 4 sig. in press. perg., quorum 2) avulsum deest, in archivo Schwarzenberg. Orlicensi sign. n. 57. Sigilla rot. de cera communi, in 1) hirnea; S IOHANNIS DE CLVCOVIC (vide Sedláček, Česko- morav. heraldika II p. 147). 638) 1357, 14 Aug. Nos Theodoricus —— episcopus Quittantia pro monasterio Sanctae Coronae. ecclesiae Mindensis, Hasko de Lemberg, purchravius Piescensis nec non magister camerae imperialis, et Paulus notarius camerae eiusdem t. p. protestamur, quod ven. d. Ludolphus abbas et conventus monasterii S. Coronae, ord. Cist., octoginta sexagenas gr. den. prag., quas excellentissimus princeps et dominus noster Carolus Romanorum imperator s. a. in festo Nativitatis Christi sub anno eiusdem 1356 currentis ipsis persolvendas imposuerat, super qua pecunia literas confectas sigillis eorum, videlicet abbatis et conventus predictorum, nobis tradiderant, in quibus etiam continebatur, quod quicunque easdem literas haberent,
Strana 357
Annus 1357, 1I —17 Aug. 357 eisdem ad satisfactionem memoratae pecuniae tenerentur, quae literae casualiter sunt amissae, ex toto et integraliter persolverunt; quam pecuniam nos Theodoricus episcopus, Hasko et — — Datum Paulus praedicti ab ipsis praefatis dd. abbate et conventu fatemur recepisse. a. d. 1357 in vigilia Assumptionis b. Mariae virg. glor. Cop. recentior in chartulario monasteriorum Bohemiae in bibliotheca publ. et universit Pragensis, sign. II B 18, I n. 114. 639) 1357, 15 Aug. Georgius de Hodonice („Georg von Hodnicz“) una cum conthorali sua, Sudka dicta, po- marium suum, ibidem in Hodonice situatum. Boncae abbatissae et conventui monialium ord. s. Clarae in civitate Znojmensi pro 20 marcis gr. prag., 64 gr. pro marca computandis, iure hereditario possidendum vendit. „Diser wandelung und chouffes sint geczeugen di erbern leut Weichart der richter czu Znoim, Ott von Neunhous und Albrecht Stanizlab purger czu Znoim, di ir insigel durch unser paider tail pet willen czu geczeuchnuss an disem prief gehangen habn czusampt meim insigel czu einer offen und mereren gewissen diser sach. Diser prief ist 1357 iar an Vrown tag czu der Himmelvart.“ gegeben — — Orig. cum 4 sig. rot. de cera comm. in press. perg. Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. Znojmo sv. Klara F 5. Sigilla: 1) galea cornuta, duobus astris accincta; S- GEORII DE HEDNIZ. 2) tres mallei; S WEICHARDI MVRATORIS. 3) signum lapicidarum (1); S- OTTONIS -PLVELINI-D- SNOYMA. 4) galea ornata; S-ALBERTI STANISLAI. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 54 n. 69. 640) 1357, 16 Aug. Olomuc. Henricus decanus ecclesiae Cremsirensis, Johannis episcopi Olomucensis vicarius in spiri- tualibus generalis, Albertum fratrem ord. s. Augustini ss. Sepulcri Dominici Hierosolymitani, a Henrico praeposito monasterii Sderasiensis, ord. eiusdem, praesentatum, ad ecclesiam paro- chialem in Vydří („Widra“), per liberam resignationem fr. Ulrici ord. eiusdem vacantem, plebanum instituit. „Datum Olom. a. d. 1357 die XVI m. augusti." Orig. cum sigillo vicariatus oblongo de cera comm. olim in archivo praepositurae Custodum s. Sepulcri nunc Pragae in bibliotheca publica et universit. Prag. n. 267. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. IV p. 357 n. 244. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 55 n. 70. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 35 n. 372. 641) 1357, 17 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex statuit, quo modo in Budissinensi et Gorlicensi terris homicidae — — veriehen — —, das unsern gnaden furquam und ge- iudicari debeant. saget wart, wie das in landen ze Budissin und ze Gorlicz mit frevel unrechtem gewald und mit bossem vorsacze mancherlei morde und todtslege gescheen weren und gescheen
Annus 1357, 1I —17 Aug. 357 eisdem ad satisfactionem memoratae pecuniae tenerentur, quae literae casualiter sunt amissae, ex toto et integraliter persolverunt; quam pecuniam nos Theodoricus episcopus, Hasko et — — Datum Paulus praedicti ab ipsis praefatis dd. abbate et conventu fatemur recepisse. a. d. 1357 in vigilia Assumptionis b. Mariae virg. glor. Cop. recentior in chartulario monasteriorum Bohemiae in bibliotheca publ. et universit Pragensis, sign. II B 18, I n. 114. 639) 1357, 15 Aug. Georgius de Hodonice („Georg von Hodnicz“) una cum conthorali sua, Sudka dicta, po- marium suum, ibidem in Hodonice situatum. Boncae abbatissae et conventui monialium ord. s. Clarae in civitate Znojmensi pro 20 marcis gr. prag., 64 gr. pro marca computandis, iure hereditario possidendum vendit. „Diser wandelung und chouffes sint geczeugen di erbern leut Weichart der richter czu Znoim, Ott von Neunhous und Albrecht Stanizlab purger czu Znoim, di ir insigel durch unser paider tail pet willen czu geczeuchnuss an disem prief gehangen habn czusampt meim insigel czu einer offen und mereren gewissen diser sach. Diser prief ist 1357 iar an Vrown tag czu der Himmelvart.“ gegeben — — Orig. cum 4 sig. rot. de cera comm. in press. perg. Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. Znojmo sv. Klara F 5. Sigilla: 1) galea cornuta, duobus astris accincta; S- GEORII DE HEDNIZ. 2) tres mallei; S WEICHARDI MVRATORIS. 3) signum lapicidarum (1); S- OTTONIS -PLVELINI-D- SNOYMA. 4) galea ornata; S-ALBERTI STANISLAI. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 54 n. 69. 640) 1357, 16 Aug. Olomuc. Henricus decanus ecclesiae Cremsirensis, Johannis episcopi Olomucensis vicarius in spiri- tualibus generalis, Albertum fratrem ord. s. Augustini ss. Sepulcri Dominici Hierosolymitani, a Henrico praeposito monasterii Sderasiensis, ord. eiusdem, praesentatum, ad ecclesiam paro- chialem in Vydří („Widra“), per liberam resignationem fr. Ulrici ord. eiusdem vacantem, plebanum instituit. „Datum Olom. a. d. 1357 die XVI m. augusti." Orig. cum sigillo vicariatus oblongo de cera comm. olim in archivo praepositurae Custodum s. Sepulcri nunc Pragae in bibliotheca publica et universit. Prag. n. 267. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. IV p. 357 n. 244. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 55 n. 70. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 35 n. 372. 641) 1357, 17 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex statuit, quo modo in Budissinensi et Gorlicensi terris homicidae — — veriehen — —, das unsern gnaden furquam und ge- iudicari debeant. saget wart, wie das in landen ze Budissin und ze Gorlicz mit frevel unrechtem gewald und mit bossem vorsacze mancherlei morde und todtslege gescheen weren und gescheen
Strana 358
358 Regesta Bohemiae et Moraviac. ofte an unschuldigen leuten sundirlich dorumb, das man von wegenn solicher totslege nicht hat gerichtet nach der gewissen mit dem rechten, als man billic solde getan haben. Do sante wir dohin den erw. Ditterich bischoff zu Minden, unsern libenn fursten, ratgebenn und andechtigen, das er sich des erfarn solde von unsern wegen, ob es also were ader nicht, und das er auch solde uns des genczlich underweissen. Nu sey wir von im underweiset nach seiner erfarung, das solicher morde und totslege gar vil gescheen sint an unschuldigen leuten, davan dieselben landt an guten leuten empfangen haben grossenn schadenn. Des erbarmet uns und wollen es gnediglichen mynnern, abelegen und understen und dorumb — — gebiten wir ——, das alle landtleute und burger der obgnantenn lande zu Budissin und zu Gorlicz umb alle morde und totslege — — nach der gewissen sullin richten und sullen des nymand gestatenn, das er vor einen gewissen kuntlichen mort oder totslag seine eide biete ader domit volfarn muge. Wurde aber yemand deheines totslages beschuldigt, der nicht kuntlich nach gewissen were, dem sal man gonnen, das er seine unschult beweisse selbsibende nach dem aldenn gewonlichem Meideburgischem rechte, dorinne die leute der obgnanten lande zu Budissin und ze Gorlicz siczenn und von alder sint gesessen. —— Der geben ist zu Praga — — 1357 iar des nehsten donerstags nach Unser Frauen tag Wurczwei, unser reiche des Rom. i. d. XII, d. Behm. i. d. XI und d. keis. in dem Per dominum Mindensem episcopum Johannes de Glacz. dritten iare. Copia sub sigillo decani et capituli ecclesiae Budiesinensis de a. 1509 in archivo civitatis Budissinensis. Alia copia in chartulario Lusatiae Superioris in bibl. societ. scientiarum Gorlicensis I 250. — Ed. Tzschoppe- Stenzel, Urkundensammlung z. Gesch. d. Ursprungs d. Städte p. 578 n. 172. — Extr. Zobel, Verz. Ober- lausiz. Urk. I p. 70 n. 347. — Reg. imp. VIII 2687. 642) 1357, 17 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Vallis s. Mariae prope Seifersdorf („Seifersdurff“), ord. Cist., Prag. dioc., ut moniales monasterii pro sua ac regum Bohemiae salute et regni augmento ct statu felici orent uberius, privilegia ab antecessoribus suis Venceslao et Johanne regibus a. 1239 22 Febr., 1242 Jun. et 1346 12 Jul. concessa (Reg. Boh. I p. 447 n. 965, p. 503 n. 1062, IV p. 698 n. 1742) auctoritate regia Bohemiae confirmat. Monasterium ab inordinatis stationibus, vecturis, araturis et aliis incongruis angariis quorumlibet hominum libertatur atque conceditur, ut incolae oppidi Ostrožno („Ostroz“, Ostritz), quod oppidum moniales cum omnibus pertinentiis, theloneo solo excepto, a nobilibus de Donin comparavisse dicuntur, cer- visiam braxare, antiquam cervisiam, pannos et sal vendere et emere libere possint. Poena centum marcarum auri puri, quarum medietas camerae regni Bohemiae applicari debet. Testes: „Arnestus archiepiscopus Pragensis, Theodoricus Myndensis episcopus, ill. Petrus Burbonensis, Bolko Swide- nicensis, Primko Tesschinensis, Bolko Falkenbergensis, Johannes Magnopolensis et Cunradus Olsnicensis“ duces, spect. Burghardus burggravius Magdeburgensis, imperialis curie magister, Egeno a) Olnocensis in cop.
358 Regesta Bohemiae et Moraviac. ofte an unschuldigen leuten sundirlich dorumb, das man von wegenn solicher totslege nicht hat gerichtet nach der gewissen mit dem rechten, als man billic solde getan haben. Do sante wir dohin den erw. Ditterich bischoff zu Minden, unsern libenn fursten, ratgebenn und andechtigen, das er sich des erfarn solde von unsern wegen, ob es also were ader nicht, und das er auch solde uns des genczlich underweissen. Nu sey wir von im underweiset nach seiner erfarung, das solicher morde und totslege gar vil gescheen sint an unschuldigen leuten, davan dieselben landt an guten leuten empfangen haben grossenn schadenn. Des erbarmet uns und wollen es gnediglichen mynnern, abelegen und understen und dorumb — — gebiten wir ——, das alle landtleute und burger der obgnantenn lande zu Budissin und zu Gorlicz umb alle morde und totslege — — nach der gewissen sullin richten und sullen des nymand gestatenn, das er vor einen gewissen kuntlichen mort oder totslag seine eide biete ader domit volfarn muge. Wurde aber yemand deheines totslages beschuldigt, der nicht kuntlich nach gewissen were, dem sal man gonnen, das er seine unschult beweisse selbsibende nach dem aldenn gewonlichem Meideburgischem rechte, dorinne die leute der obgnanten lande zu Budissin und ze Gorlicz siczenn und von alder sint gesessen. —— Der geben ist zu Praga — — 1357 iar des nehsten donerstags nach Unser Frauen tag Wurczwei, unser reiche des Rom. i. d. XII, d. Behm. i. d. XI und d. keis. in dem Per dominum Mindensem episcopum Johannes de Glacz. dritten iare. Copia sub sigillo decani et capituli ecclesiae Budiesinensis de a. 1509 in archivo civitatis Budissinensis. Alia copia in chartulario Lusatiae Superioris in bibl. societ. scientiarum Gorlicensis I 250. — Ed. Tzschoppe- Stenzel, Urkundensammlung z. Gesch. d. Ursprungs d. Städte p. 578 n. 172. — Extr. Zobel, Verz. Ober- lausiz. Urk. I p. 70 n. 347. — Reg. imp. VIII 2687. 642) 1357, 17 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Vallis s. Mariae prope Seifersdorf („Seifersdurff“), ord. Cist., Prag. dioc., ut moniales monasterii pro sua ac regum Bohemiae salute et regni augmento ct statu felici orent uberius, privilegia ab antecessoribus suis Venceslao et Johanne regibus a. 1239 22 Febr., 1242 Jun. et 1346 12 Jul. concessa (Reg. Boh. I p. 447 n. 965, p. 503 n. 1062, IV p. 698 n. 1742) auctoritate regia Bohemiae confirmat. Monasterium ab inordinatis stationibus, vecturis, araturis et aliis incongruis angariis quorumlibet hominum libertatur atque conceditur, ut incolae oppidi Ostrožno („Ostroz“, Ostritz), quod oppidum moniales cum omnibus pertinentiis, theloneo solo excepto, a nobilibus de Donin comparavisse dicuntur, cer- visiam braxare, antiquam cervisiam, pannos et sal vendere et emere libere possint. Poena centum marcarum auri puri, quarum medietas camerae regni Bohemiae applicari debet. Testes: „Arnestus archiepiscopus Pragensis, Theodoricus Myndensis episcopus, ill. Petrus Burbonensis, Bolko Swide- nicensis, Primko Tesschinensis, Bolko Falkenbergensis, Johannes Magnopolensis et Cunradus Olsnicensis“ duces, spect. Burghardus burggravius Magdeburgensis, imperialis curie magister, Egeno a) Olnocensis in cop.
Strana 359
Annus 1357, 17—19 Aug. 359 de Freyburg, Salentinus de Seyne, Albertus de Anhalt, Henricus de Swarczburg et Johannes de Recz comites, nob. Rudolfus de Warta, Fridricus de Walsc, Henricus de Nova Domo, Jesco dictus Wessel de Wartenberg, Jodocus et Ulricus fratres de Rosenberg, Wilhelmus de Strakonicz, Spinko Lepus de Hasenburg, Hasco de Swereticz et Bosko de Wylarticz, magistri camere nostre im- perialis, Lupoldus de Ortenburg, magister coquine nostre, et Henricus Baurus de Bopardia.“ „Licet ad prosequenda quorumlibet vota.“ Cum signo imperiali et bulla aurea. „Datum Prage a. d. 1357, ind. decima, XVI kal. septembris, regn. nostr. Rom. XII, Boem. XI, imperii vero anno tercio. Per d. .. cancellarium Rudolphus de Frideberg." Insertum transsumpto sub sigillo civium Gorlicensium de a. 1437, quod in archivo civitatis Gorlicensis asservatur, sign. 79/52. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. Ip. 70 n. 348. — Knothe, Nachträge zu Hubers Regesten, N. Archiv f. Sächs. Gesch. XII p. 312 n. 10 (ad 1355, 16 Sept.). — Reg. imp. VIII 2688. 643) 1357, 19 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex possessionem thelonei in Pardubice Arnesto archiepiscopo Pragensi — — Sane pro parte ven. Arnesti s. Pragensis eiusque fratribus confirmat. sedis archiepiscopi, principis, consiliarii et devoti nostri carissimi, nec non hon. Bohuschii prepositi Luthomericensis, capellani et familiaris nostri domestici commensalis, ac Smylonis de Pordubicz, filiis quondam Arnesti de Hostina, propositum extitit coram nobis, quod cum dudum dictus olim Arnestus pater eorum de Hostina, dum ageret in humanis, castrum suum hereditarium dictum Weissemburg et bona ad ipsum pertinencia cum Czerhone de Duba et Haymanno de Nachod de consensu aliorum fratrum suorum pro bonis in Pordubicz permutasset, tunc Czerho et Haymannus de Nachod predicti possessionem dictorum bonorum in Pordubicz cum omnibus et singulis suis pertinenciis et specialiter cum theloneo, quod super fluvio Albee penes opidum predictum in Pordubicz de qualibet strue lignorum, que pluthi vulgariter dicitur, per quatuor grossos cum dimidio recipi est solitum et consuetum, eidem —— Nos attendentes olim Arnesto de Hostina assignarunt iure hereditario possidendum — — — multiplicia grata obsequia — — per prefatos Arnestum archiepiscopum, consiliarium nostrum, Bohusschium et Smilonem hactenus fructuose exhibita — — dictum theloneum — auctoritate regia Boemie approbamus ——, sicut alias sub titulo regali, dum Boemie regia auctoritate fungebamur, sub a. d. 1347 regni nostri anno primo, premissa omnia et singula meminimus concessisse. Poena centum marcarum auri puri, quarum medietas regali camerac Bohemiac applicari debet. Signum etc. Testes: Przieczlaus Wratislauiensis et Theodricus Mindensis eccl. episcopi, ill. Petrus Borbonensis, Bolco Swidnicensis, Prziemko Tessinensis et Conradus Olsnicensis, duces, spect. Burchardus buregravius Magdeburgensis, imperialis curie magister, Albertus de Anhalt, Otto de Furstenberg et Johannes de Recz comites, nobiles Rudolphus de Wartha, Fridericus de Waltse, Thymo de Coldicz et Henricus Bauarus de Bopardia. Sub sigillo maiestatis. Datum Prage a. d. 1357, decima ind., XIIII kal.
Annus 1357, 17—19 Aug. 359 de Freyburg, Salentinus de Seyne, Albertus de Anhalt, Henricus de Swarczburg et Johannes de Recz comites, nob. Rudolfus de Warta, Fridricus de Walsc, Henricus de Nova Domo, Jesco dictus Wessel de Wartenberg, Jodocus et Ulricus fratres de Rosenberg, Wilhelmus de Strakonicz, Spinko Lepus de Hasenburg, Hasco de Swereticz et Bosko de Wylarticz, magistri camere nostre im- perialis, Lupoldus de Ortenburg, magister coquine nostre, et Henricus Baurus de Bopardia.“ „Licet ad prosequenda quorumlibet vota.“ Cum signo imperiali et bulla aurea. „Datum Prage a. d. 1357, ind. decima, XVI kal. septembris, regn. nostr. Rom. XII, Boem. XI, imperii vero anno tercio. Per d. .. cancellarium Rudolphus de Frideberg." Insertum transsumpto sub sigillo civium Gorlicensium de a. 1437, quod in archivo civitatis Gorlicensis asservatur, sign. 79/52. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. Ip. 70 n. 348. — Knothe, Nachträge zu Hubers Regesten, N. Archiv f. Sächs. Gesch. XII p. 312 n. 10 (ad 1355, 16 Sept.). — Reg. imp. VIII 2688. 643) 1357, 19 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex possessionem thelonei in Pardubice Arnesto archiepiscopo Pragensi — — Sane pro parte ven. Arnesti s. Pragensis eiusque fratribus confirmat. sedis archiepiscopi, principis, consiliarii et devoti nostri carissimi, nec non hon. Bohuschii prepositi Luthomericensis, capellani et familiaris nostri domestici commensalis, ac Smylonis de Pordubicz, filiis quondam Arnesti de Hostina, propositum extitit coram nobis, quod cum dudum dictus olim Arnestus pater eorum de Hostina, dum ageret in humanis, castrum suum hereditarium dictum Weissemburg et bona ad ipsum pertinencia cum Czerhone de Duba et Haymanno de Nachod de consensu aliorum fratrum suorum pro bonis in Pordubicz permutasset, tunc Czerho et Haymannus de Nachod predicti possessionem dictorum bonorum in Pordubicz cum omnibus et singulis suis pertinenciis et specialiter cum theloneo, quod super fluvio Albee penes opidum predictum in Pordubicz de qualibet strue lignorum, que pluthi vulgariter dicitur, per quatuor grossos cum dimidio recipi est solitum et consuetum, eidem —— Nos attendentes olim Arnesto de Hostina assignarunt iure hereditario possidendum — — — multiplicia grata obsequia — — per prefatos Arnestum archiepiscopum, consiliarium nostrum, Bohusschium et Smilonem hactenus fructuose exhibita — — dictum theloneum — auctoritate regia Boemie approbamus ——, sicut alias sub titulo regali, dum Boemie regia auctoritate fungebamur, sub a. d. 1347 regni nostri anno primo, premissa omnia et singula meminimus concessisse. Poena centum marcarum auri puri, quarum medietas regali camerac Bohemiac applicari debet. Signum etc. Testes: Przieczlaus Wratislauiensis et Theodricus Mindensis eccl. episcopi, ill. Petrus Borbonensis, Bolco Swidnicensis, Prziemko Tessinensis et Conradus Olsnicensis, duces, spect. Burchardus buregravius Magdeburgensis, imperialis curie magister, Albertus de Anhalt, Otto de Furstenberg et Johannes de Recz comites, nobiles Rudolphus de Wartha, Fridericus de Waltse, Thymo de Coldicz et Henricus Bauarus de Bopardia. Sub sigillo maiestatis. Datum Prage a. d. 1357, decima ind., XIIII kal.
Strana 360
360 Regesta Bohemiac et Moraviae. septembris, regn. nostr. a. Rom. XII, Boem. XI, imp. vero tercio. Rudolphus de Frideberg. Per d. cancellarium Cоp. saec. XVI in. Pragae in archivo Musei Nat. ms. 277 (IX A 4) fol. 35. — Ed. Dvorský, Listinář p. Vil. z Pernštejna, Arch. Čes. XVI p. 75 n. 7. — vers. boh. Palacký, Zápisy panství Pardubského ibid. IV p. 173 n. 1 e mepto saec. XVI bibl. Roudnic., sign. V, Dc 51 p. 193 (ad 10 Sept.). — Reg. imp. VIII 2693, 6943. 644) 1357, 20 Aug. Křivoklát. Karolus imperator et rex episcopos Vratislavienses iurisdictionem in Iudaeos habere — accedens ven. Preczlaus episcopus Wratislauiensis, princeps recognoscit. et cancellarius noster devotus, ad imperatorie maiestatis presenciam, nobis supplicavit in- stanter, ut, cum idem episcopus unacum cum predecessoribus suis, episcopis Wratislauien- sibus, — — nomine Wratislauiensis ecclesie in omnibus et singulis Iudeis utriusque sexus in Nysa, Paczkow, Czigenhals, Weydenow, Otmachow, Grotkow, Vgesd et aliis locis Wrati- slauiensis ecclesie, episcoporum et ecclesie predictorum subiectis dominio, plenum et merum ius, potestatem, iurisdicionem et dominium habeat et habuerit ab antiquo sic, quod nulli alii domini temporales, cuiuscunque preeminencie, excellencie vel condicionis alte vel parve existant, preterquam episcopi Wratislauienses predicti in et super dictis Iudeis pro aliquibus delictis, criminibus vel excessibus sive pro quacunque questione, controversia aut causa eorum iurisdicionem habere debeant vel eos penis, exaccionibus seu talliacionibus aliquibus depactare sive evocare extra loca et iurisdicionem episcoporum et ecclesie predictorum, in cuius quidem iuris et dominii ac antique consuetudinis possessione et possessionis commodo fuit et est dicta ecclesia cum suis episcopis hactenus inconcusse, idem ius, iurisdicionem et consuetudinem in dictis Iudeis habere et habere debere dictos episcopos recognoscere dignaremur. Nos itaque memorati episcopi tamquam benemeriti racionabilibus supplicacionibus inclinati, recognoscimus — — pro maiori conservacione iuris et consuetudinis — —, quod episcopi Wratislauienses — — omne ius et plenissimam iurisdicionem, potestatem seu do- minium merum et mixtum habeant et habere debeant in et super Iudeis, bonis et rebus eorum constitutis in civitatibus, terris sive locis predictis — — Datum Burgleins a. d. 1357, ind. decima, XIII kal. septembris, regn. nostr. a. Rom. XII, Boem. XI, imperii vero tercio. Per dominum imperatorem vicecancellarius. R. Wlpertus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. Vratislaviae in archivo diocesis, sign. NN9. 645) 1357, 27 Aug. Čes. Krumlov. Petrus, Judocus, Ulricus et Johannes fratres de Rosenberg („Rosemberch“) monasterio ordinis Praedicatorum in Písek („Pyeska“) unam sexagenam gr. prag. de iudicio oppidi Bavorov („Bawa- row“) ob remedium animae d. Margaretae quondam de Bavorov („Bawarow“), amitae ipsorum, tamdiu percipiendam conferunt, quousque unam sexagenam census annui dicto monasterio alibi
360 Regesta Bohemiac et Moraviae. septembris, regn. nostr. a. Rom. XII, Boem. XI, imp. vero tercio. Rudolphus de Frideberg. Per d. cancellarium Cоp. saec. XVI in. Pragae in archivo Musei Nat. ms. 277 (IX A 4) fol. 35. — Ed. Dvorský, Listinář p. Vil. z Pernštejna, Arch. Čes. XVI p. 75 n. 7. — vers. boh. Palacký, Zápisy panství Pardubského ibid. IV p. 173 n. 1 e mepto saec. XVI bibl. Roudnic., sign. V, Dc 51 p. 193 (ad 10 Sept.). — Reg. imp. VIII 2693, 6943. 644) 1357, 20 Aug. Křivoklát. Karolus imperator et rex episcopos Vratislavienses iurisdictionem in Iudaeos habere — accedens ven. Preczlaus episcopus Wratislauiensis, princeps recognoscit. et cancellarius noster devotus, ad imperatorie maiestatis presenciam, nobis supplicavit in- stanter, ut, cum idem episcopus unacum cum predecessoribus suis, episcopis Wratislauien- sibus, — — nomine Wratislauiensis ecclesie in omnibus et singulis Iudeis utriusque sexus in Nysa, Paczkow, Czigenhals, Weydenow, Otmachow, Grotkow, Vgesd et aliis locis Wrati- slauiensis ecclesie, episcoporum et ecclesie predictorum subiectis dominio, plenum et merum ius, potestatem, iurisdicionem et dominium habeat et habuerit ab antiquo sic, quod nulli alii domini temporales, cuiuscunque preeminencie, excellencie vel condicionis alte vel parve existant, preterquam episcopi Wratislauienses predicti in et super dictis Iudeis pro aliquibus delictis, criminibus vel excessibus sive pro quacunque questione, controversia aut causa eorum iurisdicionem habere debeant vel eos penis, exaccionibus seu talliacionibus aliquibus depactare sive evocare extra loca et iurisdicionem episcoporum et ecclesie predictorum, in cuius quidem iuris et dominii ac antique consuetudinis possessione et possessionis commodo fuit et est dicta ecclesia cum suis episcopis hactenus inconcusse, idem ius, iurisdicionem et consuetudinem in dictis Iudeis habere et habere debere dictos episcopos recognoscere dignaremur. Nos itaque memorati episcopi tamquam benemeriti racionabilibus supplicacionibus inclinati, recognoscimus — — pro maiori conservacione iuris et consuetudinis — —, quod episcopi Wratislauienses — — omne ius et plenissimam iurisdicionem, potestatem seu do- minium merum et mixtum habeant et habere debeant in et super Iudeis, bonis et rebus eorum constitutis in civitatibus, terris sive locis predictis — — Datum Burgleins a. d. 1357, ind. decima, XIII kal. septembris, regn. nostr. a. Rom. XII, Boem. XI, imperii vero tercio. Per dominum imperatorem vicecancellarius. R. Wlpertus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. Vratislaviae in archivo diocesis, sign. NN9. 645) 1357, 27 Aug. Čes. Krumlov. Petrus, Judocus, Ulricus et Johannes fratres de Rosenberg („Rosemberch“) monasterio ordinis Praedicatorum in Písek („Pyeska“) unam sexagenam gr. prag. de iudicio oppidi Bavorov („Bawa- row“) ob remedium animae d. Margaretae quondam de Bavorov („Bawarow“), amitae ipsorum, tamdiu percipiendam conferunt, quousque unam sexagenam census annui dicto monasterio alibi
Strana 361
Annus 1357, 19—28 Aug. 361 comparaverint. Pro qua quidem sexagena allecia pro fratribus conventualibus in Adventu Domini comparari debent. Ipsi autem fratres duas missas singulis septimanis et duo servitia cum vigiliis et aliis sollemnitatibus singulis annis, unum videlicet in Adventu et aliud in anniversario die tertia post festum s. Viti, in capella Corporis Christi, quam memorata d. Margareta ibidem funditus erexit, pro ipsius anima celebrare debebunt. „Datum in Crumpnaw a. d. 1357 dominico die post diem b. Bartholomei ap. Orig. cum 4 sig. de cera rubra olim in archivo monasterii Praedic. Píscensis nunc Pragae in bibliotheca publica et universit. Prag. n. 268. — Extr. Schubert, Urkundenreg. a. d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 186 n. 1386 (ad 25 Aug.). — Schmidt-Picha, UB. d. St. Krummau I p. 30 n. 109. 646) 1357, 28 Aug. Domažlice. Iura carnificum civitatis Lutomislensis. Wir Johanns — — bischof zu dem Luthmuschel embieten den erbern mannen dem richter, den ratmannen, schepfenen ge- swornen und der gemeinde zu dem Luthomuschil, unsern lieben getrewen, unser hult und allez gut. Wann ir vormals oft uns gebeten hat, daz wir euch recht, gesecze und gute ge- wonheit geleich den steten dez kunigrichs zu Beheim geben welden, des haben wir angesehen ewer flizige bete und auch dorumb, daz unser stat Luthomuschl zuneme bei unsern zeiten, dovon seczen und gebieten wir den fleischern zu dem Luthomuschl die recht, gesecze und gewonheit, die hernach geschrieben seint, die uns die erbern lûte der richter und die gesworn der stat zu Grecz durch unser bete willen geschrieben han gegeben, versigilt mit irer stat insigel. Daz erste gesecze und recht ist, daz ein ytlich fleischer, der zu benke stet, slah reyne fleisch auf die benke, daz nicht wirbilsuchtig sey noch schelmig noch wolfpeizig noch daz von den sychen sei derzogen. Wer daz brichet und sein uberwunden wirt, der ist be- standen andirthalbs vyrdungs grozzer pfennige. Wirt er des zu dem andern mal uberwunden, so ist er bestanden dryer vyrdunge grozzer pfenninge. Wirt er sein abir zu dem dritten mal uberwunden, so versage mann yme daz werk iar und tag. Daz andir. Nymand sol keyn grune vleisch verkouffen, weder burger noch hantwerker, er sey denn ein fleischer und habe ynnunge mit den meistern. Bei wem man daz vindit, der ist bestanden anderhalbs virdungs, und daz fleisch gebûret unserm richter. Daz dritte. Keyn man sol, weder flei- scher noch ymand andirs, slahen auf den borg noch auf die gemerke, er slah denn eyne myle von der stat. Wirt er yndwendig der myle domit dirwisschet, so verbuzzet er andirt- halben virdung, und daz fleisch geburet unserm richter. Daz vyrde. Nymand sol grune hude zu markte bringen, do die fuze an sein. Bei wem man die hut dirwisschet, die geburen unserm richter und die fuzze dem butil. Daz funfte. Die Iuden sullen keyn fleisch snyden, sie koufens denn wyder die meister, ouch sullen sie iz von andern stetin nicht zu dem Lu- thomuschil brengen. Wo man daz fleisch erwisschet, daz geburt unserm richter, und sein dorzu bestanden eynes schokkes grozzer pfennige. Und wenne die Iuden vych snyden, daz yn misseret, so verbuzzen sie von dem kleynen viech czwen haller und von dem rynde
Annus 1357, 19—28 Aug. 361 comparaverint. Pro qua quidem sexagena allecia pro fratribus conventualibus in Adventu Domini comparari debent. Ipsi autem fratres duas missas singulis septimanis et duo servitia cum vigiliis et aliis sollemnitatibus singulis annis, unum videlicet in Adventu et aliud in anniversario die tertia post festum s. Viti, in capella Corporis Christi, quam memorata d. Margareta ibidem funditus erexit, pro ipsius anima celebrare debebunt. „Datum in Crumpnaw a. d. 1357 dominico die post diem b. Bartholomei ap. Orig. cum 4 sig. de cera rubra olim in archivo monasterii Praedic. Píscensis nunc Pragae in bibliotheca publica et universit. Prag. n. 268. — Extr. Schubert, Urkundenreg. a. d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 186 n. 1386 (ad 25 Aug.). — Schmidt-Picha, UB. d. St. Krummau I p. 30 n. 109. 646) 1357, 28 Aug. Domažlice. Iura carnificum civitatis Lutomislensis. Wir Johanns — — bischof zu dem Luthmuschel embieten den erbern mannen dem richter, den ratmannen, schepfenen ge- swornen und der gemeinde zu dem Luthomuschil, unsern lieben getrewen, unser hult und allez gut. Wann ir vormals oft uns gebeten hat, daz wir euch recht, gesecze und gute ge- wonheit geleich den steten dez kunigrichs zu Beheim geben welden, des haben wir angesehen ewer flizige bete und auch dorumb, daz unser stat Luthomuschl zuneme bei unsern zeiten, dovon seczen und gebieten wir den fleischern zu dem Luthomuschl die recht, gesecze und gewonheit, die hernach geschrieben seint, die uns die erbern lûte der richter und die gesworn der stat zu Grecz durch unser bete willen geschrieben han gegeben, versigilt mit irer stat insigel. Daz erste gesecze und recht ist, daz ein ytlich fleischer, der zu benke stet, slah reyne fleisch auf die benke, daz nicht wirbilsuchtig sey noch schelmig noch wolfpeizig noch daz von den sychen sei derzogen. Wer daz brichet und sein uberwunden wirt, der ist be- standen andirthalbs vyrdungs grozzer pfennige. Wirt er des zu dem andern mal uberwunden, so ist er bestanden dryer vyrdunge grozzer pfenninge. Wirt er sein abir zu dem dritten mal uberwunden, so versage mann yme daz werk iar und tag. Daz andir. Nymand sol keyn grune vleisch verkouffen, weder burger noch hantwerker, er sey denn ein fleischer und habe ynnunge mit den meistern. Bei wem man daz vindit, der ist bestanden anderhalbs virdungs, und daz fleisch gebûret unserm richter. Daz dritte. Keyn man sol, weder flei- scher noch ymand andirs, slahen auf den borg noch auf die gemerke, er slah denn eyne myle von der stat. Wirt er yndwendig der myle domit dirwisschet, so verbuzzet er andirt- halben virdung, und daz fleisch geburet unserm richter. Daz vyrde. Nymand sol grune hude zu markte bringen, do die fuze an sein. Bei wem man die hut dirwisschet, die geburen unserm richter und die fuzze dem butil. Daz funfte. Die Iuden sullen keyn fleisch snyden, sie koufens denn wyder die meister, ouch sullen sie iz von andern stetin nicht zu dem Lu- thomuschil brengen. Wo man daz fleisch erwisschet, daz geburt unserm richter, und sein dorzu bestanden eynes schokkes grozzer pfennige. Und wenne die Iuden vych snyden, daz yn misseret, so verbuzzen sie von dem kleynen viech czwen haller und von dem rynde
Strana 362
362 Regesta Bohemiae et Moraviac. sechs haller, one wenne die vaste intrit, so mugen die Iuden wol kleyne vyech snyden on alle buzze. Das sechste. Kein fleischer sol geroubt fleisch koufen. Wirt er sein zu dem irsten mal uberwunden, daz er daz kouft, so ist er bestanden andirthalbs firdung; wirt er sein zu dem andern mal ubirwunden, so verbuzzet er drey vyrdunge; wirt er seyn zu dem dritten mal uberwunden, so versaget mann ym daz werk iar und tag. Daz sybend. Keyn meister sol seynen knecht uber kouf stellen auf dem markte. Wer dez wirt ubirwunden, ist bestanden funf grozzen. Und wer ynnunge zu den meistern gewinnet, der gebe sechs grozze in die czeche. Daz echte. Wer denn slag under den meistern brichet, der sol nicht fleisch wirken bei acht tagen, und die kleyne buzze der meister ist eyn grozzer pfennig, wer nicht zu gebot steet. Daz newnde. Wer sich frevelichen wyder die meister seczet, der ist be- standen drier grozzen; weret er sich abir der drier grozzen zu geben, so ist er bestanden dreistunt also vyl, daz seint neun grozz. Das czehende. Wenne sich die meister czenken umb einen kouf, do sein czwene man zu geseczt. Wez sie die entscheiden, dez sullen sie gevolgig sein. Wyderret ez aber dheyner under yn, der ist bestanden dreyer grozzen. Daz eylfte. Wer unczucht beget, daz er eyn weip furet in die fleischbenke, der ist bestanden syben grozzen. Daz czwelfte. Wer under den gewerken ungeczogen ist under den fleisch- benken gegen frowen oder gegen ymanden, der gibt eynen grozen pfennig. Daz dreycze- hende. Nymand sol ungesalczen fleisch auf dem markt veil haben. Wo man daz dirwisschet, daz geburt unserm richter. Daz vyrczehende. Wer fleisch veile hat auf dem markte, gesalczens oder ungesalczens, daz under eynem vierteil ist, wo man daz dirwischet, daz geburt unserm richter. Und der vorgeschrieben bûze, als oft die geschehen, sol uns werden daz dritteil und den schepfen eyn dritteil und den werkgenozen ein dritteil. Alle die vorgeschrieben recht, gesecze und gewonheit geben und seczen wir von unser gewalt den fleischern zu dem Luthomuschl zu haben, zu halden und zu gebruchen, also daz wir uns und unsern nachkomen, bisschoven zum Luthomuschl, behaben und behalden ganczen gewalt und volle macht, dieselben recht, gesecze und gewonheit zu verkeren, zu wandlen, zu meren und zu mynren, wie uns und unsern nachkomen daz allerbest und nuczlicherst wirdet dunken. — — Der geben ist zu Tust — — 1357 iar an s. Augustinus tag. Orig. cum sigillo episcopi de cera rubra, cui secretum dorso tenus appressum est, in Museo civitatis Lutomislensis, sign. n. 10. 647) 1357, 28 Aug. Domažlice. — — bischof Wir Johannes Iura pistorum civitatis Lutomislensis. seczen und geben wir den bekken zu dem Leutmuschil di rechte, gesecze und gewonheite, die hernach geschriben stehent — — (ut in charta praecedenti). Zu dem ersten male. Welch bekkenknecht meistir wil werden und sich der erbeit und der meistirschaft undirwinden, der sol innunge gewinnen mit sechs grozzen und mit zweyn pfunden wachzz. Zu dem andern male. Das derselbe newe meister sol selbir bekwerk halden ein gancz iar. Zu dem dritten male. Wer auz in brot virkauft zu tewir, der virbuzzet zwenkik grozze und, wirt
362 Regesta Bohemiae et Moraviac. sechs haller, one wenne die vaste intrit, so mugen die Iuden wol kleyne vyech snyden on alle buzze. Das sechste. Kein fleischer sol geroubt fleisch koufen. Wirt er sein zu dem irsten mal uberwunden, daz er daz kouft, so ist er bestanden andirthalbs firdung; wirt er sein zu dem andern mal ubirwunden, so verbuzzet er drey vyrdunge; wirt er seyn zu dem dritten mal uberwunden, so versaget mann ym daz werk iar und tag. Daz sybend. Keyn meister sol seynen knecht uber kouf stellen auf dem markte. Wer dez wirt ubirwunden, ist bestanden funf grozzen. Und wer ynnunge zu den meistern gewinnet, der gebe sechs grozze in die czeche. Daz echte. Wer denn slag under den meistern brichet, der sol nicht fleisch wirken bei acht tagen, und die kleyne buzze der meister ist eyn grozzer pfennig, wer nicht zu gebot steet. Daz newnde. Wer sich frevelichen wyder die meister seczet, der ist be- standen drier grozzen; weret er sich abir der drier grozzen zu geben, so ist er bestanden dreistunt also vyl, daz seint neun grozz. Das czehende. Wenne sich die meister czenken umb einen kouf, do sein czwene man zu geseczt. Wez sie die entscheiden, dez sullen sie gevolgig sein. Wyderret ez aber dheyner under yn, der ist bestanden dreyer grozzen. Daz eylfte. Wer unczucht beget, daz er eyn weip furet in die fleischbenke, der ist bestanden syben grozzen. Daz czwelfte. Wer under den gewerken ungeczogen ist under den fleisch- benken gegen frowen oder gegen ymanden, der gibt eynen grozen pfennig. Daz dreycze- hende. Nymand sol ungesalczen fleisch auf dem markt veil haben. Wo man daz dirwisschet, daz geburt unserm richter. Daz vyrczehende. Wer fleisch veile hat auf dem markte, gesalczens oder ungesalczens, daz under eynem vierteil ist, wo man daz dirwischet, daz geburt unserm richter. Und der vorgeschrieben bûze, als oft die geschehen, sol uns werden daz dritteil und den schepfen eyn dritteil und den werkgenozen ein dritteil. Alle die vorgeschrieben recht, gesecze und gewonheit geben und seczen wir von unser gewalt den fleischern zu dem Luthomuschl zu haben, zu halden und zu gebruchen, also daz wir uns und unsern nachkomen, bisschoven zum Luthomuschl, behaben und behalden ganczen gewalt und volle macht, dieselben recht, gesecze und gewonheit zu verkeren, zu wandlen, zu meren und zu mynren, wie uns und unsern nachkomen daz allerbest und nuczlicherst wirdet dunken. — — Der geben ist zu Tust — — 1357 iar an s. Augustinus tag. Orig. cum sigillo episcopi de cera rubra, cui secretum dorso tenus appressum est, in Museo civitatis Lutomislensis, sign. n. 10. 647) 1357, 28 Aug. Domažlice. — — bischof Wir Johannes Iura pistorum civitatis Lutomislensis. seczen und geben wir den bekken zu dem Leutmuschil di rechte, gesecze und gewonheite, die hernach geschriben stehent — — (ut in charta praecedenti). Zu dem ersten male. Welch bekkenknecht meistir wil werden und sich der erbeit und der meistirschaft undirwinden, der sol innunge gewinnen mit sechs grozzen und mit zweyn pfunden wachzz. Zu dem andern male. Das derselbe newe meister sol selbir bekwerk halden ein gancz iar. Zu dem dritten male. Wer auz in brot virkauft zu tewir, der virbuzzet zwenkik grozze und, wirt
Strana 363
Annus 1357, 28 Aug. 363 er des zu dem andern male ubirwunden, so virbuzzet er zwir als vil; wirt er des zu dem dritten male ubirwunden, so virbuzzt er dreistunt als vil; und wirt er des zu dem vierden male ubirwunden, so virsagt man im daz werk ein iar. Zu dem vierden male. Wer in der margensprach ist und daraus frevelichen gehet, der virbüzzet fumf grozze, und wer nicht zu rechter zeit darin kumt, der virbüzzt drei haller. Zu dem fümften male. Wer einen bakoven hat ubir fumfzehn schuhe, der virbûzzet sechs grozze und sol solange vom werke lazzen, uncz er seinen oven recht gemachet. Zu dem sechsten male. Bei wem man mel vindet und er nicht wil bakken, wenne des not ist, der virbüzzet drei grozze. Zu dem sibendem male. Nyemant sol bakken an dem marktage, es sei denne von unserm odir unsers richter geheizze. Wer dawider tuet, der virbuzzet fumf grozze. Zu dem achten male. Jeder bekke sol bakken ein brot umb einen haller und die kuchler zwei brot umb einen haller. Wer awir daz tewrunge wurde, des Got nicht welle, so mugen die bekken wol ein brot bakken umb zwene haller und die kuchler eins umb einen haller ; und die kuchler mugen auch wol bakken und virkawfen umb vier haller ein umbestrichen brot zu weynachten. Zu dem newnden male. Begreifet man bei einem kucheler ein brot umb einen haller, der virbuzzet newn grozze, und daz brot ist unsers richters. Zu dem zehenden male. Kein küchler noch yemand andirs sol schroten, er sei denn ein meistir auf den dewtschen brotbenken. Zu dem eyliften male. Die kuchler sullen ir brot nicht auf die venstir legen, ir brot zu virkewfen, sundir si sullen es tragen aus yerem gemache, do sie inne wonen. Zu dem zwelften male. Ob kein burger odir, der nicht bekke were, sein eigen brot gesten virkawfte, der virbůzzet fumf grozze. Und der vorgeschreben buzzen, als oft die geschehen, sol uns werden ein dritteil, den scheppfen ein dritte teil und den werkgenozzen ein dritteil. — Alle die vorgeschreben rechte — — (ut in charta praecedenti). Der geben ist zu Tust 1357 iare an s. Augustyne tage. Orig. cum sigillo episcopi de cera rubra, cui secretum dorso tenus appressum est; in Museo civitatis Lutomislensis, sign. n. 9. 648) (1357) 28 Aug. My Jan Iura pannificum et textorum civitatis Lutomislensis. — — biskup litomyšlský — — ustavujeme a dáváme súkenníkóm a tkadlcóm tato práva ustavená a oby- čeje, kteříž dole psáni sú, kterážto nám poctiví lidé rychtář a přísežní města Hradce pro naši prosbu napsaná nám vydali pod pečetí města jich. Najprve. Což ti čtyřie cech- mistři, kteréž oni voliti mají, flok jinak výčesky, kdež by to zastihli aneb i jiné věci za- pověděné, to má býti popraveno ohněm, a k tomu propadne hřivnu peněz. A chcme, aby ten člověk zbaven byl řemesla čtvrt léta. Druhý kus. Ktož by počátek svády v cechu učinil zlými slovy, že by z toho ruoznice pošla, ten propadne 71/2 gr. Třetí kus. Když ti čtyřie cechmistři vuokol jdú pro poctivost řemesla a řádu pravého hledají, ktož jich po- hanie, aby propadl puol druhého věrdunku peněz. Čtvrtý kus. Kdež oni dadie své sbožie
Annus 1357, 28 Aug. 363 er des zu dem andern male ubirwunden, so virbuzzet er zwir als vil; wirt er des zu dem dritten male ubirwunden, so virbuzzt er dreistunt als vil; und wirt er des zu dem vierden male ubirwunden, so virsagt man im daz werk ein iar. Zu dem vierden male. Wer in der margensprach ist und daraus frevelichen gehet, der virbüzzet fumf grozze, und wer nicht zu rechter zeit darin kumt, der virbüzzt drei haller. Zu dem fümften male. Wer einen bakoven hat ubir fumfzehn schuhe, der virbûzzet sechs grozze und sol solange vom werke lazzen, uncz er seinen oven recht gemachet. Zu dem sechsten male. Bei wem man mel vindet und er nicht wil bakken, wenne des not ist, der virbüzzet drei grozze. Zu dem sibendem male. Nyemant sol bakken an dem marktage, es sei denne von unserm odir unsers richter geheizze. Wer dawider tuet, der virbuzzet fumf grozze. Zu dem achten male. Jeder bekke sol bakken ein brot umb einen haller und die kuchler zwei brot umb einen haller. Wer awir daz tewrunge wurde, des Got nicht welle, so mugen die bekken wol ein brot bakken umb zwene haller und die kuchler eins umb einen haller ; und die kuchler mugen auch wol bakken und virkawfen umb vier haller ein umbestrichen brot zu weynachten. Zu dem newnden male. Begreifet man bei einem kucheler ein brot umb einen haller, der virbuzzet newn grozze, und daz brot ist unsers richters. Zu dem zehenden male. Kein küchler noch yemand andirs sol schroten, er sei denn ein meistir auf den dewtschen brotbenken. Zu dem eyliften male. Die kuchler sullen ir brot nicht auf die venstir legen, ir brot zu virkewfen, sundir si sullen es tragen aus yerem gemache, do sie inne wonen. Zu dem zwelften male. Ob kein burger odir, der nicht bekke were, sein eigen brot gesten virkawfte, der virbůzzet fumf grozze. Und der vorgeschreben buzzen, als oft die geschehen, sol uns werden ein dritteil, den scheppfen ein dritte teil und den werkgenozzen ein dritteil. — Alle die vorgeschreben rechte — — (ut in charta praecedenti). Der geben ist zu Tust 1357 iare an s. Augustyne tage. Orig. cum sigillo episcopi de cera rubra, cui secretum dorso tenus appressum est; in Museo civitatis Lutomislensis, sign. n. 9. 648) (1357) 28 Aug. My Jan Iura pannificum et textorum civitatis Lutomislensis. — — biskup litomyšlský — — ustavujeme a dáváme súkenníkóm a tkadlcóm tato práva ustavená a oby- čeje, kteříž dole psáni sú, kterážto nám poctiví lidé rychtář a přísežní města Hradce pro naši prosbu napsaná nám vydali pod pečetí města jich. Najprve. Což ti čtyřie cech- mistři, kteréž oni voliti mají, flok jinak výčesky, kdež by to zastihli aneb i jiné věci za- pověděné, to má býti popraveno ohněm, a k tomu propadne hřivnu peněz. A chcme, aby ten člověk zbaven byl řemesla čtvrt léta. Druhý kus. Ktož by počátek svády v cechu učinil zlými slovy, že by z toho ruoznice pošla, ten propadne 71/2 gr. Třetí kus. Když ti čtyřie cechmistři vuokol jdú pro poctivost řemesla a řádu pravého hledají, ktož jich po- hanie, aby propadl puol druhého věrdunku peněz. Čtvrtý kus. Kdež oni dadie své sbožie
Strana 364
364 Regesta Bohemiae et Moraviac. přiesti, a když se jim to cela nevrátí, že oni mohú základ vzéti proto, jestliže by se v tom poznal, tak za mnoho, jakož se nedostává. A také, ač by ta věc zastavena byla, buď za pivo neb za chléb aneb začkoli jiného, kdež to naleznú, to mají vzéti s našeho rychtáře poslem bez peněz, nebo my zapoviedáme, aby na to nižádný, muž ani žena, nepójčoval. Pátý kus. Aby žádný vlny nekupoval na závažie přes rok, leč by ji zdělal v Litomyšli. Šestý kus. Ktož by sukna svého ukrátil na tři klavary, ten propadne viny 5 gr. Sedmý kus. Když by čtyřie cechmistři nalezli sukno flokové jinak výčeskové, kdež by to prodávali, buď pláště neb sukně, nové neb i staré neb jakéžkoli, to má ohněm popraveno býti. A což jest z popelné vlny, kdež to čtyřie cechmistři najdú, to má také ohněm opraveno býti, a k tomu ten jistec hřivnu viny propadne. Osmý kus. Ktož chce přebývánie mezi nimi mieti, ten má přinésti svědomie, odkud by rozený byl, aneboli od mistróv, od fojta, od konšel. Devátý kus. Kteréž by se sukno škodlivé na rámě natrhlo, a ktož toho před trhem nepovie, ten propadne viny 5 gr. Desátý kus. Kdež ti čtyřie cechmistři nalezli by sukno lepšie vlny na šlaku než jinde v témž postavu, ten propadl viny 5 gr. Jedenáctý kus. Kdež by nalezli lepšie barvy na kraji než v prostřěd, ten propadne viny 5 gr. Dvanáctý kus. Aby žádný přes rok loktem sukna nekrájel. Ktož v tom přemožen bude, ten propadne 11/2 věrdunku gr. Třinádstý kus. Aby žádný sukna svého neopravoval s plekem. Čtrnádstý kus. Aby žádný krejčí loktem nekrájel sukna, doniž svého řemesla užívá a dělá. A ty svrchupsaná práva usazené a obyčejná dáváme, a usuzujem my svú mocí těm dřéve jmenovaným súkenníkóm a tkadlcóm k držení a ke jmění a k zpravování takto, abychom my i naši potomní, biskupové, tu moc k držení a k zachování plné právo a plnú moc [měli], ta jistá práva usúzená neb obyčeje opraviti, přičiniti i umenšiti tak, což by jim neb jich potomním najužitečnějšieho bylo. A těch nadepsaných vin, kolikrát by ko- livěk staly se, nám má býti třetí diel, konšelóm třetí a řemeslu třetí. — — Jenž jest dán a psán 1. B. 1357a den sv. Augustina. Translatio boh. saec. XV in Museo Lutomislensi in libro civitatis Lutomislensis ab a. 1402 p. 15. 649) 1357, 9 Sept. Pragae. De ecclesia parochiali in Krásná Hora. Nos Petrus cantor ecclesie Lubu- — — recongnoscimus universis, quod consti- censis, officialis curie archiepiscopalis Pragensis, tutus coram nobis discr. vir d. Slawco perpetuus vicarius ecclesie parrochialis in Pulcro Monte, Prag. dioc., in presencia hon. vv. dd. Johannis dicti Paduani, decani ecclesie Wysse- gradensis prope Pragam, vicarii in spirit. rev. in Chr. patris et domini d. Arnesti s. Pra- gensis ecclesie archiepiscopi, Alberti decani ecclesie s. Egidii Maioris civitatis Pragensis dicti de Luticz et Conradi plebani in Bielcz, dicte dioc., idem d. Slawco — — recongnovit se dedisse, solvisse et asignasse pecunia in parata d. Bartholomeo, bone memorie decano olim ") in ms: M třistého LXXVIII.
364 Regesta Bohemiae et Moraviac. přiesti, a když se jim to cela nevrátí, že oni mohú základ vzéti proto, jestliže by se v tom poznal, tak za mnoho, jakož se nedostává. A také, ač by ta věc zastavena byla, buď za pivo neb za chléb aneb začkoli jiného, kdež to naleznú, to mají vzéti s našeho rychtáře poslem bez peněz, nebo my zapoviedáme, aby na to nižádný, muž ani žena, nepójčoval. Pátý kus. Aby žádný vlny nekupoval na závažie přes rok, leč by ji zdělal v Litomyšli. Šestý kus. Ktož by sukna svého ukrátil na tři klavary, ten propadne viny 5 gr. Sedmý kus. Když by čtyřie cechmistři nalezli sukno flokové jinak výčeskové, kdež by to prodávali, buď pláště neb sukně, nové neb i staré neb jakéžkoli, to má ohněm popraveno býti. A což jest z popelné vlny, kdež to čtyřie cechmistři najdú, to má také ohněm opraveno býti, a k tomu ten jistec hřivnu viny propadne. Osmý kus. Ktož chce přebývánie mezi nimi mieti, ten má přinésti svědomie, odkud by rozený byl, aneboli od mistróv, od fojta, od konšel. Devátý kus. Kteréž by se sukno škodlivé na rámě natrhlo, a ktož toho před trhem nepovie, ten propadne viny 5 gr. Desátý kus. Kdež ti čtyřie cechmistři nalezli by sukno lepšie vlny na šlaku než jinde v témž postavu, ten propadl viny 5 gr. Jedenáctý kus. Kdež by nalezli lepšie barvy na kraji než v prostřěd, ten propadne viny 5 gr. Dvanáctý kus. Aby žádný přes rok loktem sukna nekrájel. Ktož v tom přemožen bude, ten propadne 11/2 věrdunku gr. Třinádstý kus. Aby žádný sukna svého neopravoval s plekem. Čtrnádstý kus. Aby žádný krejčí loktem nekrájel sukna, doniž svého řemesla užívá a dělá. A ty svrchupsaná práva usazené a obyčejná dáváme, a usuzujem my svú mocí těm dřéve jmenovaným súkenníkóm a tkadlcóm k držení a ke jmění a k zpravování takto, abychom my i naši potomní, biskupové, tu moc k držení a k zachování plné právo a plnú moc [měli], ta jistá práva usúzená neb obyčeje opraviti, přičiniti i umenšiti tak, což by jim neb jich potomním najužitečnějšieho bylo. A těch nadepsaných vin, kolikrát by ko- livěk staly se, nám má býti třetí diel, konšelóm třetí a řemeslu třetí. — — Jenž jest dán a psán 1. B. 1357a den sv. Augustina. Translatio boh. saec. XV in Museo Lutomislensi in libro civitatis Lutomislensis ab a. 1402 p. 15. 649) 1357, 9 Sept. Pragae. De ecclesia parochiali in Krásná Hora. Nos Petrus cantor ecclesie Lubu- — — recongnoscimus universis, quod consti- censis, officialis curie archiepiscopalis Pragensis, tutus coram nobis discr. vir d. Slawco perpetuus vicarius ecclesie parrochialis in Pulcro Monte, Prag. dioc., in presencia hon. vv. dd. Johannis dicti Paduani, decani ecclesie Wysse- gradensis prope Pragam, vicarii in spirit. rev. in Chr. patris et domini d. Arnesti s. Pra- gensis ecclesie archiepiscopi, Alberti decani ecclesie s. Egidii Maioris civitatis Pragensis dicti de Luticz et Conradi plebani in Bielcz, dicte dioc., idem d. Slawco — — recongnovit se dedisse, solvisse et asignasse pecunia in parata d. Bartholomeo, bone memorie decano olim ") in ms: M třistého LXXVIII.
Strana 365
Annus 1357, 28 Aug. — 16 Sept. 365 s. Egidii civitatis predicte, nec non d. Alberto de Luticz, nunc eiusdem ecclesie decano, sex sexagenas gr. den. prag., quas pecunias dare et solvere debere et teneri perpetuo se dicebat ac successores suos, perpetuos vicarios ecclesie in Pulcro Monte prefate, eidem d. Alberto decano et suis successoribus, decanis predicte ecclesie, — — in terminis subnotatis, videlicet in festo s. Galli nunc venturo tres sexagenas et in festo s. Georgii mart. inmediate sequenti alias tres sexagenas gr. prag. predictorum, nomine veri census et annue pensionis dandas et persolvendas racione unionis ac incorporacionis, de predicta ecclesia in Pulcro Monte dicto decanatui ecclesie s. Egidii iam dudum facte, prout hoc eciam predecessores ipsius d. Slawconis, rectores prefate ecclesie, fecerunt, huiusmodi pecuniam solvendo decanis — ecclesie s. Egidii memorate. Demum dictus d. Slawco d. Alberto decano predicto, tamquam vero et legitimo patrono eiusdem ecclesie in Pulcro Monte humiliter supplicavit, ut sibi ad permutandam predictam ecclesiam in Pulcro Monte cum d. Conrado pro ecclesia sua in Bielcz consensum pariter et assensum dare dignaretur. Prefatus vero d. Albertus decanus huiusmodi peticioni, utpote racionabili, ex certis causis annuens, predicte permutacioni faciende graciose consensum suum prebuit pariter et assensum, requirens nichilominus pre- fatum d. Conradum, utrum onus annue pensionis et census perpetui predicti in terminis predictis solvendum subire vellet et solvere eandem pensionem ipsi d. decano et successoribus suis, decanis ecclesie s. Egidii, — — sine qualibet difficultate, prout ipse d. Slawco et sui antecessores fecerunt ex causis prenotatis. Quibus sic peractis prefatus d. Conradus mox ibidem — — promisit eundem censum — — solvere sine qualibet contradiccione. Nos vero Petrus officialis predictus mandavimus eidem d. Conrado — — et mandamus, quatenus prefatam annuam pensionem sex sexagenarum gr. infra triginta dies post quemlibet termi- norum s. Galli et s. Georgii predictorum eidem d. decano et suis successoribus det et per- solvat, — — alioquin ipsum d. Conradum in eventum premissum — — excommunicavimus, cui sentencie sponte et libere se submisit. —— Acta sunt hec in domo domini .. archiepiscopi Pragensis a. d. 1357, indiccione decima, die nona“ m. septembris, hora quasi terciarum, — presentibus hon. et discr. vv. dd. Johanne Drahusconis de Tyssow, Theodrico de Pyesca, advocatis consistorii Pragensis, Johanne de Cogeticz, Drzkone de Plesnicz, notariis publicis, et aliis pluribus fide dignis. Et ego Przibislaus quondam Johannis de Vgezdecz, clericus Prag. dioc., auct. imper. publ. notarius — — presens interfui eaque — — conscripsi — Orig. cum sigillo „officiolatus curie Pragen. archiepi.“ de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo conventus ord. Praedicatorum ad s. Egidium, sign. VII n. 1. 650) 1357, 16 Sept. Nýrsko. Karolus imperator et rex Henrico Paulsdorfero de Tännesberg, qui cum castro Tännes- berg sibi servire promisit, 30 sexagenas redditus annui in theloneo Tachoviensi assignat. — wenn Heinrich der Paulsdorfer von Tennesperg, unsir liebir getrewer, unsir diener a) nona in loco raso.
Annus 1357, 28 Aug. — 16 Sept. 365 s. Egidii civitatis predicte, nec non d. Alberto de Luticz, nunc eiusdem ecclesie decano, sex sexagenas gr. den. prag., quas pecunias dare et solvere debere et teneri perpetuo se dicebat ac successores suos, perpetuos vicarios ecclesie in Pulcro Monte prefate, eidem d. Alberto decano et suis successoribus, decanis predicte ecclesie, — — in terminis subnotatis, videlicet in festo s. Galli nunc venturo tres sexagenas et in festo s. Georgii mart. inmediate sequenti alias tres sexagenas gr. prag. predictorum, nomine veri census et annue pensionis dandas et persolvendas racione unionis ac incorporacionis, de predicta ecclesia in Pulcro Monte dicto decanatui ecclesie s. Egidii iam dudum facte, prout hoc eciam predecessores ipsius d. Slawconis, rectores prefate ecclesie, fecerunt, huiusmodi pecuniam solvendo decanis — ecclesie s. Egidii memorate. Demum dictus d. Slawco d. Alberto decano predicto, tamquam vero et legitimo patrono eiusdem ecclesie in Pulcro Monte humiliter supplicavit, ut sibi ad permutandam predictam ecclesiam in Pulcro Monte cum d. Conrado pro ecclesia sua in Bielcz consensum pariter et assensum dare dignaretur. Prefatus vero d. Albertus decanus huiusmodi peticioni, utpote racionabili, ex certis causis annuens, predicte permutacioni faciende graciose consensum suum prebuit pariter et assensum, requirens nichilominus pre- fatum d. Conradum, utrum onus annue pensionis et census perpetui predicti in terminis predictis solvendum subire vellet et solvere eandem pensionem ipsi d. decano et successoribus suis, decanis ecclesie s. Egidii, — — sine qualibet difficultate, prout ipse d. Slawco et sui antecessores fecerunt ex causis prenotatis. Quibus sic peractis prefatus d. Conradus mox ibidem — — promisit eundem censum — — solvere sine qualibet contradiccione. Nos vero Petrus officialis predictus mandavimus eidem d. Conrado — — et mandamus, quatenus prefatam annuam pensionem sex sexagenarum gr. infra triginta dies post quemlibet termi- norum s. Galli et s. Georgii predictorum eidem d. decano et suis successoribus det et per- solvat, — — alioquin ipsum d. Conradum in eventum premissum — — excommunicavimus, cui sentencie sponte et libere se submisit. —— Acta sunt hec in domo domini .. archiepiscopi Pragensis a. d. 1357, indiccione decima, die nona“ m. septembris, hora quasi terciarum, — presentibus hon. et discr. vv. dd. Johanne Drahusconis de Tyssow, Theodrico de Pyesca, advocatis consistorii Pragensis, Johanne de Cogeticz, Drzkone de Plesnicz, notariis publicis, et aliis pluribus fide dignis. Et ego Przibislaus quondam Johannis de Vgezdecz, clericus Prag. dioc., auct. imper. publ. notarius — — presens interfui eaque — — conscripsi — Orig. cum sigillo „officiolatus curie Pragen. archiepi.“ de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo conventus ord. Praedicatorum ad s. Egidium, sign. VII n. 1. 650) 1357, 16 Sept. Nýrsko. Karolus imperator et rex Henrico Paulsdorfero de Tännesberg, qui cum castro Tännes- berg sibi servire promisit, 30 sexagenas redditus annui in theloneo Tachoviensi assignat. — wenn Heinrich der Paulsdorfer von Tennesperg, unsir liebir getrewer, unsir diener a) nona in loco raso.
Strana 366
366 Regesta Bohemiae et Moraviac. worden ist und uns mit seyner vesten zum Tennesperge globt hat ze dyenen, die er uns zu unsirer noitdorfft, als offt wir daz an yme mûten oder fordern, offenen sol gen allir- menclichen und uns auch helfen sol mit derselben vesten, auzgenomen Giligen dem Pauls- dorffer, seynem vettern, gen dem er uns uff dem perge, do die vesten beyde uffligen, und als verre der perge reichet und wendt, nicht helfen noch dyenen sol, wenn er eynen burg- frid mit demselben seinem vettern gemachet und globt hat, dorumb so haben wir ange- sehen die getrewen stete dienste, die uns derselbe Heinrich getan hat und noch getun mag in kunfftigen zeiten, und haben ym gegeben dreizig schok ieriger gulde und beweisen ym die uff dem zolle zu Tachow also, daz er funfczen schok uff s. Gallen tag und funfczen uff s. Jorgen tag, anhebende uff s. Gallen tag, der nu schirst kunfftig ist, ierlich ufheben und nemen sol. Darumb so gebiten wir allen unsirn burgrafen und amptleuten, daz sie den- selben Heinrich als andir unsir diener vor allirmenclich vor aller gewalt beschirmen und schûcczen sullen von unsirn wegen, als lieb yn sey unsir hulde ze behalden. Ouch sein wir des mit dem vorgen. Heinriche beydirseit — — ubereynkomen, daz welche zeit wir der gulde oder er der dienste und glubde ubrig sein wolde, daz uns daz beydirseit muglich ist ze tun und sol an unsir beydir willekur ligen. — — Der geben ist zu Neyrn — — 1357 iare des nehsten sunabendes vor s. Lamprechts tage, unsirer reiche i. d. XII u. d. keys. i. d. III iare. Per dominum Mindensem Vlricus Schoff. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., laeso, Monaci in archivo generali Bavariae. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 379. — Reg. imp. VIII 2695. 651) 1357, 19 Sept. Brunac. Johannes marchio Moraviae ad universorum utilitatem specialemque civitatis Brunensis („nostre Nove civitatis Brunnensis, quam ereximus“) ac marchionatus sui profectum nundinas sive forum annuale in ipsa Nova civitate Brunensi statuit, quae incipiendo a dominica, quae diem Cinerum immediate praecedit, in qua cantatur Esto mihi, per quatuordecim dies durare debeant. Mercatores et hospites, qui statuto tempore negotiandi causa Brunam venerint, quoad merces et personas ipsorum, ab omnibus exactionibus, marchioni vel civitati solvendis, eximuntur. Nundinae antiquae, in festo s. Cunigundis hucusque observatae, in pleno suo statu durare debent. „Cum privatis et propriis." „In cuius rei testimonium et robur perpetuo valiturum litteras ipsi civitati Brunnensi dari mandavimus et sigilli nostri filo sericeo appensi munimine roboratas. Datum Brunne a. d. 1357 XIII kal. octobris." Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 55 n. 71 ex orig. archivi civitatis Brunensis. 652) 1357, 21 Sept. Pragae. Testamentum Fridlini Johannis civis Pragensis. In nomine Domini amen. Ego Fridlinus quondam Johannis civis Pragensis — — notum facio — —, quod —
366 Regesta Bohemiae et Moraviac. worden ist und uns mit seyner vesten zum Tennesperge globt hat ze dyenen, die er uns zu unsirer noitdorfft, als offt wir daz an yme mûten oder fordern, offenen sol gen allir- menclichen und uns auch helfen sol mit derselben vesten, auzgenomen Giligen dem Pauls- dorffer, seynem vettern, gen dem er uns uff dem perge, do die vesten beyde uffligen, und als verre der perge reichet und wendt, nicht helfen noch dyenen sol, wenn er eynen burg- frid mit demselben seinem vettern gemachet und globt hat, dorumb so haben wir ange- sehen die getrewen stete dienste, die uns derselbe Heinrich getan hat und noch getun mag in kunfftigen zeiten, und haben ym gegeben dreizig schok ieriger gulde und beweisen ym die uff dem zolle zu Tachow also, daz er funfczen schok uff s. Gallen tag und funfczen uff s. Jorgen tag, anhebende uff s. Gallen tag, der nu schirst kunfftig ist, ierlich ufheben und nemen sol. Darumb so gebiten wir allen unsirn burgrafen und amptleuten, daz sie den- selben Heinrich als andir unsir diener vor allirmenclich vor aller gewalt beschirmen und schûcczen sullen von unsirn wegen, als lieb yn sey unsir hulde ze behalden. Ouch sein wir des mit dem vorgen. Heinriche beydirseit — — ubereynkomen, daz welche zeit wir der gulde oder er der dienste und glubde ubrig sein wolde, daz uns daz beydirseit muglich ist ze tun und sol an unsir beydir willekur ligen. — — Der geben ist zu Neyrn — — 1357 iare des nehsten sunabendes vor s. Lamprechts tage, unsirer reiche i. d. XII u. d. keys. i. d. III iare. Per dominum Mindensem Vlricus Schoff. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., laeso, Monaci in archivo generali Bavariae. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 379. — Reg. imp. VIII 2695. 651) 1357, 19 Sept. Brunac. Johannes marchio Moraviae ad universorum utilitatem specialemque civitatis Brunensis („nostre Nove civitatis Brunnensis, quam ereximus“) ac marchionatus sui profectum nundinas sive forum annuale in ipsa Nova civitate Brunensi statuit, quae incipiendo a dominica, quae diem Cinerum immediate praecedit, in qua cantatur Esto mihi, per quatuordecim dies durare debeant. Mercatores et hospites, qui statuto tempore negotiandi causa Brunam venerint, quoad merces et personas ipsorum, ab omnibus exactionibus, marchioni vel civitati solvendis, eximuntur. Nundinae antiquae, in festo s. Cunigundis hucusque observatae, in pleno suo statu durare debent. „Cum privatis et propriis." „In cuius rei testimonium et robur perpetuo valiturum litteras ipsi civitati Brunnensi dari mandavimus et sigilli nostri filo sericeo appensi munimine roboratas. Datum Brunne a. d. 1357 XIII kal. octobris." Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 55 n. 71 ex orig. archivi civitatis Brunensis. 652) 1357, 21 Sept. Pragae. Testamentum Fridlini Johannis civis Pragensis. In nomine Domini amen. Ego Fridlinus quondam Johannis civis Pragensis — — notum facio — —, quod —
Strana 367
Annus 1357, 16—21 Sept. 367 triginta sex sexagenas gr. et duodecim gr. den. prag. census annui testamentarie lego, dono et ordino, quantoque melius possum, largior locis et personis sub condicionibus infra scriptis: Primo videlicet ad unum altare situm in ecclesia s. Petri in villa Dubcz, meis bonis heredi- tariis, decem sexagenas gr. predictorum de prefatis triginta sex sexagenis et 12 grossis, quos ibidem in villa Dubcz habere dinoscitur, deputo, dono et ordino discr. v. Gallo ca- pellano meo ad presens ad altare s. Laurencii prefate ecclesie s. Petri in Dubcz deputo et singulis successoribus suis, — — tali modo, quod novem sexagene ad usum seu utilitatem dicti mei cappellani — — applicentur diminucione qualibet procul mota, decimam vero sexagenam volo et ordino per ministrum eiusdem altaris — — dispensari modo et forma infra scriptis pro anima mea et fratris mei Cunczmanni in parrochiali ecclesia s. Nicolai super foro Pullorum in Maiori civitate Pragensi, ubi sepultus est ipse Cunczmannus et qui decem sexagenas dudum legaverat pro anime sue remedio, ut in die anniversarii ipsius sin- gulis annis in vigilia s. Laurencii mart. ibidem aput s. Nicolaum Pullorum viginti gr. pro cera, tres gr. duobus vicariis eiusdem ecclesie, duos gr. scolaribus“, viginti quatuor sacerdo- tibus, qui missas eodem die celebrabunt, duodecim gr., campanatoribus duos gr., residuum vero dicte decime sexagene cum scitu plebani predicti pauperibus, in vel extra ecclesiam sedentibus seu tunc temporis existentibus, largiendum. Peto eciam per dictum d. archiepi- scopum ordinari et disponi, quod cappellanus prefatus et sui successores in perpetuum sin- gulis septimanis in predicto altari ecclesie s. Petri in Dubcz per se vel per alios quinque missas legere, celebrare seu dicere teneatur. Ad secundum vero altare, quod situm est in ecclesia s. Nicolai in foro Pullorum prefata subscripta? sub vocabulo s. Trinitatis insi- gnitum, alias decem sexagenas census annui, quas in villa Opathouicz prope s. Procopium noscor habere, dono et deputo pro sustentacione hon. viri d. Johannis de Turri et successo- rum suorum in perpetuum dicto altari deserviencium, quem ad altare s. Trinitatis pre- dictum d. archiepiscopo presentibus duxi presentandum, petens per prefatum d. archiepi- scopum disponi et ordinari, quod ipse d. Johannes suique successores — — singulis quin- que septimanis adminus per se vel per alios debeant celebrare, volens, quod idem d. Jo- hannes — — novem sexagenas de prefatis decem sexagenis pro sua sustentacione habere debeat et debeant, decima€ vero sexagena pro anima mea et bone memorie patris mei quondam Johannis per ministrum eiusdem altaris —— ordino et volo distribui et dispensari modo infra scripto: in anniversario ipsius patris mei, qui agitur in die Translacionis s. Benedicti, fratribus Minoribus in monasterio s. Jacobi 20 gr., et in anniversario bone me- morie matris mee Allusye fratribus ibidem aput s. Jacobum in vigilia s. Mathei ap. et ew. 20 gr., et in anniversario Cunegundis, ave mee, in vigilia s. Egidii prefatis fratribus Mino- ribus 20 gr. dare et erogare teneatur. Ad tercium quoque altare in ecclesia parrochiali s. Gastuli Maioris civitatis Pragensis decem sexagenas et 12 gr. census annui, quarum novem sexagenas in prefata villa Oppattouicz et septuaginta duos gr. super domo Wolfflini Eben- stainar sita prope maccella in ipsa civitate Maiori Pragensi noscor habere, deputo, dono a) scolaribus deest in C, complevit Podlaha. — b) sic in C. — s) C: decem. — d) C: Heylini.
Annus 1357, 16—21 Sept. 367 triginta sex sexagenas gr. et duodecim gr. den. prag. census annui testamentarie lego, dono et ordino, quantoque melius possum, largior locis et personis sub condicionibus infra scriptis: Primo videlicet ad unum altare situm in ecclesia s. Petri in villa Dubcz, meis bonis heredi- tariis, decem sexagenas gr. predictorum de prefatis triginta sex sexagenis et 12 grossis, quos ibidem in villa Dubcz habere dinoscitur, deputo, dono et ordino discr. v. Gallo ca- pellano meo ad presens ad altare s. Laurencii prefate ecclesie s. Petri in Dubcz deputo et singulis successoribus suis, — — tali modo, quod novem sexagene ad usum seu utilitatem dicti mei cappellani — — applicentur diminucione qualibet procul mota, decimam vero sexagenam volo et ordino per ministrum eiusdem altaris — — dispensari modo et forma infra scriptis pro anima mea et fratris mei Cunczmanni in parrochiali ecclesia s. Nicolai super foro Pullorum in Maiori civitate Pragensi, ubi sepultus est ipse Cunczmannus et qui decem sexagenas dudum legaverat pro anime sue remedio, ut in die anniversarii ipsius sin- gulis annis in vigilia s. Laurencii mart. ibidem aput s. Nicolaum Pullorum viginti gr. pro cera, tres gr. duobus vicariis eiusdem ecclesie, duos gr. scolaribus“, viginti quatuor sacerdo- tibus, qui missas eodem die celebrabunt, duodecim gr., campanatoribus duos gr., residuum vero dicte decime sexagene cum scitu plebani predicti pauperibus, in vel extra ecclesiam sedentibus seu tunc temporis existentibus, largiendum. Peto eciam per dictum d. archiepi- scopum ordinari et disponi, quod cappellanus prefatus et sui successores in perpetuum sin- gulis septimanis in predicto altari ecclesie s. Petri in Dubcz per se vel per alios quinque missas legere, celebrare seu dicere teneatur. Ad secundum vero altare, quod situm est in ecclesia s. Nicolai in foro Pullorum prefata subscripta? sub vocabulo s. Trinitatis insi- gnitum, alias decem sexagenas census annui, quas in villa Opathouicz prope s. Procopium noscor habere, dono et deputo pro sustentacione hon. viri d. Johannis de Turri et successo- rum suorum in perpetuum dicto altari deserviencium, quem ad altare s. Trinitatis pre- dictum d. archiepiscopo presentibus duxi presentandum, petens per prefatum d. archiepi- scopum disponi et ordinari, quod ipse d. Johannes suique successores — — singulis quin- que septimanis adminus per se vel per alios debeant celebrare, volens, quod idem d. Jo- hannes — — novem sexagenas de prefatis decem sexagenis pro sua sustentacione habere debeat et debeant, decima€ vero sexagena pro anima mea et bone memorie patris mei quondam Johannis per ministrum eiusdem altaris —— ordino et volo distribui et dispensari modo infra scripto: in anniversario ipsius patris mei, qui agitur in die Translacionis s. Benedicti, fratribus Minoribus in monasterio s. Jacobi 20 gr., et in anniversario bone me- morie matris mee Allusye fratribus ibidem aput s. Jacobum in vigilia s. Mathei ap. et ew. 20 gr., et in anniversario Cunegundis, ave mee, in vigilia s. Egidii prefatis fratribus Mino- ribus 20 gr. dare et erogare teneatur. Ad tercium quoque altare in ecclesia parrochiali s. Gastuli Maioris civitatis Pragensis decem sexagenas et 12 gr. census annui, quarum novem sexagenas in prefata villa Oppattouicz et septuaginta duos gr. super domo Wolfflini Eben- stainar sita prope maccella in ipsa civitate Maiori Pragensi noscor habere, deputo, dono a) scolaribus deest in C, complevit Podlaha. — b) sic in C. — s) C: decem. — d) C: Heylini.
Strana 368
368 Regesta Bohemiae et Moraviae. et ordino, petens ad illud institui per d. archiepiscopum predictum Hansam filium Petri quondam Pilingi, clericum nondum in sacris constitutum, ita ut per alium ydoneum presby- terum dictum altare officietur, quousque dictus Hansa ad etatem legitimam pervenerit et ad presbyteratus ordinem fuerit promotus, per ipsum et successores suos perpetue habendas modo subscripto, videlicet quod ipse et successores sui novem sexagenas minus 16 gr. ha- beant et habere debeant pro sustentacione sua, residuum vero pecunie dictarum decem sexagenarum et 12 gr. — — modo infra scripto distribuere teneatur: primo in anniversario quondam Heynlini“, avi mei, proxima die post octavam s. Galli fratribus ad s. Clementem 16 gr., in anniversario uxoris predicti Heynlini“, Mettildis nomine, pro ipsius anima ad qua- tuordecim dies post diem s. Galli eisdem fratribus aput s. Clementem 16 gr., et in anni- versario Vlrici avunculi mei, qui est in vigilia s. Martini, plebano s. Nicolai in foro Pullo- rum viginti gr., et in anniversario Wolflini avi mei pro anima ipsius in vigilia s. Cecilie ad s. Jacobum viginti gr., ac eciam pro anima fratris mei Wolfflini in anniversario ipsius in vigilia s. Barbare virg. eisdem fratribus ad s. Jacobum 16 gr. dare et solvere teneatur. — De iure vero patronatus seu collacione huiusmodi trium altarium dispono et ordino sub serie infra scripta: quod cum me ab hac luce migrare contigerit, collacio seu ius patro- natus altaris s. Laurencii in ecclesia s. Petri in Dubcz ad Johannem Stekliczonem dum- taxat, collacio seu ius patronatus aliorum duorum altarium, in s. Nicolai et s. Gastuli ecclesiis, ad ipsum Johlinum et Jesskonem Rottlini debet pertinere. Preterea duas sexagenas census annui, quas in villa Cowarzouicz habere dinoscor, lego, dispono et ordino pro ecclesia Pragensi ad altare s. Blasii in ambitu ecclesie Pragensis a sinistris, ubi de ipsa ecclesia itur ad ambitum, per ministrum eiusdem altaris tenendas et distribuendas modo infra scripto: primo enim minister pro se mediam sexagenam retinebit et in anniversario meob, cum ab hac luce migrare me continget, presbyteris in ecclesia Pragensi missas tenentibus seu le- gentibus decem gr. distribuet et pro offertorio dabit decem gr. et pro candelis 10 gr. et unam sexagenam gr. integram dabit sacriste Pragensi, que inter canonicos in anniversario meo annis singulis secundum consuetudinem ecclesie dividatur. Et quociens prefatus alta- rista — — in huiusmodi anniversarii mei servicio seu distribucione peccunie remissus fuerit ete negligens, volo, quod illa media sexagena sibi deputata pro tunc sit privatus ipso facto et inter corales clericos pauperes dividatur. Postquam vero Johlinus Stekliczonis et Jeschlinus Rottonis discesserint, ad propinquiores amicos, qui successione paterna successerint, huius- modi duorum altarium collacio devolvatur. Insuper lego et ordino de sex sexagenis, quas habeo in villis Wysen et Podlucie, quod pro remedio anime mee perpetuis inantea tempo- ribus ad peragendum anniversarium meum Jessko Rottonis cum scitu Stekliczonis et d. Johannis de Turri prefati et successoris sui terciam dimidiam sexagenam ind oblagia con- vertant et illa ad monasteria monachis et monialibus quibuscunque, intra muros vel extra muros Pragensis civitatis tam Maioris quam Minoris, prout ipsis divinitus inspiratum fuerit, transmittant eis hilariter distribuendo. Alias vero duas cum dimidia sexagenas per distri- ) C. Heylini: — b) meo deest in C. — c) et deest in C. — d) in deest in C.
368 Regesta Bohemiae et Moraviae. et ordino, petens ad illud institui per d. archiepiscopum predictum Hansam filium Petri quondam Pilingi, clericum nondum in sacris constitutum, ita ut per alium ydoneum presby- terum dictum altare officietur, quousque dictus Hansa ad etatem legitimam pervenerit et ad presbyteratus ordinem fuerit promotus, per ipsum et successores suos perpetue habendas modo subscripto, videlicet quod ipse et successores sui novem sexagenas minus 16 gr. ha- beant et habere debeant pro sustentacione sua, residuum vero pecunie dictarum decem sexagenarum et 12 gr. — — modo infra scripto distribuere teneatur: primo in anniversario quondam Heynlini“, avi mei, proxima die post octavam s. Galli fratribus ad s. Clementem 16 gr., in anniversario uxoris predicti Heynlini“, Mettildis nomine, pro ipsius anima ad qua- tuordecim dies post diem s. Galli eisdem fratribus aput s. Clementem 16 gr., et in anni- versario Vlrici avunculi mei, qui est in vigilia s. Martini, plebano s. Nicolai in foro Pullo- rum viginti gr., et in anniversario Wolflini avi mei pro anima ipsius in vigilia s. Cecilie ad s. Jacobum viginti gr., ac eciam pro anima fratris mei Wolfflini in anniversario ipsius in vigilia s. Barbare virg. eisdem fratribus ad s. Jacobum 16 gr. dare et solvere teneatur. — De iure vero patronatus seu collacione huiusmodi trium altarium dispono et ordino sub serie infra scripta: quod cum me ab hac luce migrare contigerit, collacio seu ius patro- natus altaris s. Laurencii in ecclesia s. Petri in Dubcz ad Johannem Stekliczonem dum- taxat, collacio seu ius patronatus aliorum duorum altarium, in s. Nicolai et s. Gastuli ecclesiis, ad ipsum Johlinum et Jesskonem Rottlini debet pertinere. Preterea duas sexagenas census annui, quas in villa Cowarzouicz habere dinoscor, lego, dispono et ordino pro ecclesia Pragensi ad altare s. Blasii in ambitu ecclesie Pragensis a sinistris, ubi de ipsa ecclesia itur ad ambitum, per ministrum eiusdem altaris tenendas et distribuendas modo infra scripto: primo enim minister pro se mediam sexagenam retinebit et in anniversario meob, cum ab hac luce migrare me continget, presbyteris in ecclesia Pragensi missas tenentibus seu le- gentibus decem gr. distribuet et pro offertorio dabit decem gr. et pro candelis 10 gr. et unam sexagenam gr. integram dabit sacriste Pragensi, que inter canonicos in anniversario meo annis singulis secundum consuetudinem ecclesie dividatur. Et quociens prefatus alta- rista — — in huiusmodi anniversarii mei servicio seu distribucione peccunie remissus fuerit ete negligens, volo, quod illa media sexagena sibi deputata pro tunc sit privatus ipso facto et inter corales clericos pauperes dividatur. Postquam vero Johlinus Stekliczonis et Jeschlinus Rottonis discesserint, ad propinquiores amicos, qui successione paterna successerint, huius- modi duorum altarium collacio devolvatur. Insuper lego et ordino de sex sexagenis, quas habeo in villis Wysen et Podlucie, quod pro remedio anime mee perpetuis inantea tempo- ribus ad peragendum anniversarium meum Jessko Rottonis cum scitu Stekliczonis et d. Johannis de Turri prefati et successoris sui terciam dimidiam sexagenam ind oblagia con- vertant et illa ad monasteria monachis et monialibus quibuscunque, intra muros vel extra muros Pragensis civitatis tam Maioris quam Minoris, prout ipsis divinitus inspiratum fuerit, transmittant eis hilariter distribuendo. Alias vero duas cum dimidia sexagenas per distri- ) C. Heylini: — b) meo deest in C. — c) et deest in C. — d) in deest in C.
Strana 369
Annus 1357, 21—28 Sept. 369 bucionem generalem in usus pauperum, tam notorum quam ignotorum, prout ipsis melius videbitur, distribuant et convertant. Sexta quoque sexagena pro serviciis tam vigiliarum quam missarum in ecclesia sepulture mee singulis quatuor temporibus per antedictos largiter distribuatur. — — d. Arnesto archiepiscopo Pragensi sepe dicto t. p. supplico humiliter, quatenus donaciones prefatas et omnia alia prescripta auctoritate sua ordinaria approbare — dignaretur — —. Harum, quibus meum, Johlini Stekliczonis, Jesskonis Rottonis, Matthei de Turri et Borzutte quondam iudicis appensa sunt sigilla, testimonio litterarum. Datum et actum Prage a. d. 1357 in die s. Mathei ap. et ev. glor. Insertum litteris Arnesti archiepiscopi Pragensis, a. 1357, 27 Sept. Pragae datis, quarum copia (C) in apographo libri Erectionum archidioc. Prag. VI fol. 95 invenitur. — Ed. Podlaha, Ll. Erect. VI p. 101 n. 56. 653) 1357, 23 Sept. Tachov. Karolus imperator et rex mandat, ut litterae salvi conductus, a Ruperto comite palatino bekennen——, dass alle, Rheni datae, tamquam suae propriae accipiantur. die des hochgeb. Ruprechtes pfallenczgrafen bei Rhein, d. h. R. ercztruchsessen und herczogen in Bayern, unsers lieben oheim und fürsten, gelaidtesbrief haben, in unserm gelaidte reiten, fahren und zihen sullen gleicher weis, als ob sie unsers selbes gelaidtesbrief hätten. Darum gebieten wir allen unsern amtleuten in unserem königreich zu Böheim und, wo wir die anderswo haben, dass sie alle leute, die des obgenanten unsers oheim, des herczogen, ge- laidsbrief haben, sicher gelaidten sullen von unsern wegen gleicher weis, als ob sie unser keiserlichen gelaidtesbrief hetten. —— Der geben ist zu Tachau —— 1357 jahr des nächsten sunabends vor s. Michels tag, unser reiche i. d. XII u. d. kais. i. d. III jahre.“ Cop. de a. 1767 in archivo publico Ambergensi, Standbücher 496 p. 33 n. 357.— Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 379. — Koch-Wille, Reg. d. Pfalzgr. 3046. — Reg. imp. VIII 2699. 654) 1357, 27 Sept. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis Fridlino Johannis cive Pragensi petente donationes ab ipso factas et omnia, quae in ipsius litteris continentur, (vide n. 652) confirmat et in eum casum, si ministri altarium a dicto Fridlino dotatorum missas, secundum tenorem dictarum litterarum celebrandas, celebrare omiserint, poenis sanccit. „Piis in Domino subiectorum desiderio." „Datum Prage a. d. 1357 die vicesima septima m. septembris." Cop. saec. XV ex. in apographo l. Erectionum archidioc. Prag. VI fol. 95v. — Ed. Podlaha, Ll. Erect. VI p. 101 n. 56. 655) 1357, 28 Sept. Henricus abbas monasterii in Pomuk suo et conventus sui nomine Henrico praeposito et conventui Sderasiensi hereditatem, quam in Jetenovice („Dyetonowicz“) habuerunt, pro 16 a) Originali sigillum in press. perg. appensum erat. 24
Annus 1357, 21—28 Sept. 369 bucionem generalem in usus pauperum, tam notorum quam ignotorum, prout ipsis melius videbitur, distribuant et convertant. Sexta quoque sexagena pro serviciis tam vigiliarum quam missarum in ecclesia sepulture mee singulis quatuor temporibus per antedictos largiter distribuatur. — — d. Arnesto archiepiscopo Pragensi sepe dicto t. p. supplico humiliter, quatenus donaciones prefatas et omnia alia prescripta auctoritate sua ordinaria approbare — dignaretur — —. Harum, quibus meum, Johlini Stekliczonis, Jesskonis Rottonis, Matthei de Turri et Borzutte quondam iudicis appensa sunt sigilla, testimonio litterarum. Datum et actum Prage a. d. 1357 in die s. Mathei ap. et ev. glor. Insertum litteris Arnesti archiepiscopi Pragensis, a. 1357, 27 Sept. Pragae datis, quarum copia (C) in apographo libri Erectionum archidioc. Prag. VI fol. 95 invenitur. — Ed. Podlaha, Ll. Erect. VI p. 101 n. 56. 653) 1357, 23 Sept. Tachov. Karolus imperator et rex mandat, ut litterae salvi conductus, a Ruperto comite palatino bekennen——, dass alle, Rheni datae, tamquam suae propriae accipiantur. die des hochgeb. Ruprechtes pfallenczgrafen bei Rhein, d. h. R. ercztruchsessen und herczogen in Bayern, unsers lieben oheim und fürsten, gelaidtesbrief haben, in unserm gelaidte reiten, fahren und zihen sullen gleicher weis, als ob sie unsers selbes gelaidtesbrief hätten. Darum gebieten wir allen unsern amtleuten in unserem königreich zu Böheim und, wo wir die anderswo haben, dass sie alle leute, die des obgenanten unsers oheim, des herczogen, ge- laidsbrief haben, sicher gelaidten sullen von unsern wegen gleicher weis, als ob sie unser keiserlichen gelaidtesbrief hetten. —— Der geben ist zu Tachau —— 1357 jahr des nächsten sunabends vor s. Michels tag, unser reiche i. d. XII u. d. kais. i. d. III jahre.“ Cop. de a. 1767 in archivo publico Ambergensi, Standbücher 496 p. 33 n. 357.— Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 379. — Koch-Wille, Reg. d. Pfalzgr. 3046. — Reg. imp. VIII 2699. 654) 1357, 27 Sept. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis Fridlino Johannis cive Pragensi petente donationes ab ipso factas et omnia, quae in ipsius litteris continentur, (vide n. 652) confirmat et in eum casum, si ministri altarium a dicto Fridlino dotatorum missas, secundum tenorem dictarum litterarum celebrandas, celebrare omiserint, poenis sanccit. „Piis in Domino subiectorum desiderio." „Datum Prage a. d. 1357 die vicesima septima m. septembris." Cop. saec. XV ex. in apographo l. Erectionum archidioc. Prag. VI fol. 95v. — Ed. Podlaha, Ll. Erect. VI p. 101 n. 56. 655) 1357, 28 Sept. Henricus abbas monasterii in Pomuk suo et conventus sui nomine Henrico praeposito et conventui Sderasiensi hereditatem, quam in Jetenovice („Dyetonowicz“) habuerunt, pro 16 a) Originali sigillum in press. perg. appensum erat. 24
Strana 370
370 Regesta Bohemiae et Moraviae. sexagenis gr. prag. vendit et secundum ius terrae exbrigare promittit. d. 1357 in die b. Wenczeslai mart." Orig. cum 2 sig. in press. perg., quorum 1) deperditum, 2) (conventus) de cera comm. laesum, olim in archivo praepositurae Custodum s. Sepulcri Pragae, nunc in bibliotheca publica et universit. Prag. sign. n. 269. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 35 n. 373. „Actum et datum a. 656) 1357, 1 Oct. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis, Karolo imperatore et rege petente, erectionem et dotationem capellarum in arce Karlstein confirmat, chartae desuper editae (vide n. 550) consentit, statuit, ut praebendae ibidem creatae sacerdotales semper esse debeant et ut sacerdotes, ibidem in deca- natu et canonicatibus constituti, continuam residentiam faciant nec ipsis liceat, aliud beneficium ecclesiasticum cum dictis decanatu et canonicatibus obtinere. Capella castri in Mendico decanatui Karlsteinensi unitur, offertorium tamen et 5 sexagenae gr. prag. de redditibus ipsius capellae presbytero, qui in ipsa capella missam legerit, reservantur. In altari Insigniorum Passionis Dominicae archiepiscopis et episcopis tantum licet missarum sollemnia celebrare. „Inter alias sollicitudines." „Datum Prage a. d. 1357 die I m. octobris." „Przeduogius decanus, Plichta scolasticus totumque capitulum ecclesie Pragensis“ eidem erectioni consentiunta. Copia (A) saec. XIV in formulario „Cancellariae Arnesti“, me bibliothecae publicae et universit. Prag. sign. XII C 17 fol. 64. — Cop. (B) saec. XV Pragae in archivo Musei Nat., sign. F Karlătejn fol. 10. — Ed. (ex A) Tadra, Cancell. Arn., Archiv f. österr. Gesch. LXI, 2 p. 457 n. 1. — Teige, Listiny děkanství Karlštejnského, Věstník Král. spol. nauk 1906 p. 22 n. 13 e copia saec. XVI in archivo civit. Prag. me 1857 fol. 193 et copia saec. XVII ex. in ms. bibl. publicae et universit. Prag. sign. XI D 12 fol. 15. — Roškot, Sbor. histor. kroužku III p. 227 e cop. saec. XVIII libri memorabilium decanatus Karlsteinensis. 657) 1357, 2 Oct. Pragae. De capella in Hořejší Ročov nuper erecta. In nomine Domini amen. Anno nativitatis eiusdem 1357 die secunda mensis octobris, ind. decima — — in curia archi- episcopali Pragensi hora quasi completorii coram rev. — — d. Arnesto, s. Pragensis ecclesie archiepiscopo, in mei notarii publici infra scripti et testium subscriptorum constituti perso- naliter hon. vv. dd. Bussko archidiaconus Curimensis et Zawissius patronus ecclesie paro- chialis in Winarzicz, canonici ecclesie Pragensis, arbitri, arbitratores et amicabiles compo- sitores inter partes infra scriptas communiter et unanimiter electi, arbitrium ipsorum pro- nunciaverunt in scriptis in hunc modum: In nomine Domini amen. Nos Bussko archidia- conus Curimensis et Zawissius Pragensis et Wissegradensis ecclesiarum canonici, arbitri —— super litibus et controversiis, que inter discr. virum d. Ulricum plebanum ecclesie paro- chialis in Winarzecz, Pragensis, et suos patronos, videlicet me Zauissium predictum, Fride- ricum et Wankonem ibidem ex una, ac strenuum militem d. Albertum dictum Kolowrat de Roczowicz occasione ereccionis nove capelle in Bor prope Roczowicz parte vertebatur ex altera, per ipsas partes unanimiter, conformiter et concorditer assumpti et electi, acceden- ") Consensus capituli deest in A.
370 Regesta Bohemiae et Moraviae. sexagenis gr. prag. vendit et secundum ius terrae exbrigare promittit. d. 1357 in die b. Wenczeslai mart." Orig. cum 2 sig. in press. perg., quorum 1) deperditum, 2) (conventus) de cera comm. laesum, olim in archivo praepositurae Custodum s. Sepulcri Pragae, nunc in bibliotheca publica et universit. Prag. sign. n. 269. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 35 n. 373. „Actum et datum a. 656) 1357, 1 Oct. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis, Karolo imperatore et rege petente, erectionem et dotationem capellarum in arce Karlstein confirmat, chartae desuper editae (vide n. 550) consentit, statuit, ut praebendae ibidem creatae sacerdotales semper esse debeant et ut sacerdotes, ibidem in deca- natu et canonicatibus constituti, continuam residentiam faciant nec ipsis liceat, aliud beneficium ecclesiasticum cum dictis decanatu et canonicatibus obtinere. Capella castri in Mendico decanatui Karlsteinensi unitur, offertorium tamen et 5 sexagenae gr. prag. de redditibus ipsius capellae presbytero, qui in ipsa capella missam legerit, reservantur. In altari Insigniorum Passionis Dominicae archiepiscopis et episcopis tantum licet missarum sollemnia celebrare. „Inter alias sollicitudines." „Datum Prage a. d. 1357 die I m. octobris." „Przeduogius decanus, Plichta scolasticus totumque capitulum ecclesie Pragensis“ eidem erectioni consentiunta. Copia (A) saec. XIV in formulario „Cancellariae Arnesti“, me bibliothecae publicae et universit. Prag. sign. XII C 17 fol. 64. — Cop. (B) saec. XV Pragae in archivo Musei Nat., sign. F Karlătejn fol. 10. — Ed. (ex A) Tadra, Cancell. Arn., Archiv f. österr. Gesch. LXI, 2 p. 457 n. 1. — Teige, Listiny děkanství Karlštejnského, Věstník Král. spol. nauk 1906 p. 22 n. 13 e copia saec. XVI in archivo civit. Prag. me 1857 fol. 193 et copia saec. XVII ex. in ms. bibl. publicae et universit. Prag. sign. XI D 12 fol. 15. — Roškot, Sbor. histor. kroužku III p. 227 e cop. saec. XVIII libri memorabilium decanatus Karlsteinensis. 657) 1357, 2 Oct. Pragae. De capella in Hořejší Ročov nuper erecta. In nomine Domini amen. Anno nativitatis eiusdem 1357 die secunda mensis octobris, ind. decima — — in curia archi- episcopali Pragensi hora quasi completorii coram rev. — — d. Arnesto, s. Pragensis ecclesie archiepiscopo, in mei notarii publici infra scripti et testium subscriptorum constituti perso- naliter hon. vv. dd. Bussko archidiaconus Curimensis et Zawissius patronus ecclesie paro- chialis in Winarzicz, canonici ecclesie Pragensis, arbitri, arbitratores et amicabiles compo- sitores inter partes infra scriptas communiter et unanimiter electi, arbitrium ipsorum pro- nunciaverunt in scriptis in hunc modum: In nomine Domini amen. Nos Bussko archidia- conus Curimensis et Zawissius Pragensis et Wissegradensis ecclesiarum canonici, arbitri —— super litibus et controversiis, que inter discr. virum d. Ulricum plebanum ecclesie paro- chialis in Winarzecz, Pragensis, et suos patronos, videlicet me Zauissium predictum, Fride- ricum et Wankonem ibidem ex una, ac strenuum militem d. Albertum dictum Kolowrat de Roczowicz occasione ereccionis nove capelle in Bor prope Roczowicz parte vertebatur ex altera, per ipsas partes unanimiter, conformiter et concorditer assumpti et electi, acceden- ") Consensus capituli deest in A.
Strana 371
Annus 1357, 28 Sept. — 4 Oct. 371 tibus ad hoc voluntate et mandato speciali — — d. Arnesti s. Pragensis ecclesie archie- piscopi — — pronuncciamus in hiis scriptis, quod prefatus d. Albertus miles in recom- pensam dampnorum, que pateretur et pati posset quomodolibet predictus plebanus et ecclesia sua in Winarzecz in oblagiis, decimis predialibus, utilitatibus aliis villarum Roczowicz Maiori et Minori et villa Hulowicz, que ad eandem ecclesiam ut parochiani olim pertinebant, propter nove cappelle infra fines et limites dicte in Winarczecz ecclesie erecte, in continenti et sine quacunque procrastinacione in bonis suis propriis in villa Konokop cedat et cedere debeat realiter de quatuor sexagenis gr. ponderis pragensis census annui, certos ad solvendum censum huiusmodi rusticos cum hereditatibus deputando, ipsum censum hereditarie tenendum per plebanum predictum et suos successores, — — ita tamen, quod sibi liceat infra spacium duorum annorum, a die presencium date continuo curencium et computandorum, alios certos redditus equivalentes et utiles in distancia duorum milliarium ab ipsa ecclesia ad maximum et non ultra emere et iure proprietario sive hereditario pro dicta ecclesia com- parare. Insuper eciam ipsos redditus quatuor sexagenarum sic comparandos debebit et tene- bitur impetrare per eum consensu d. imperatoris procurare annotari tabulis regni Boemie et alias exbrigare debite, ut est moris et consuetudinis in regno Boemie predicto; ubi autem hoc ex quacunque causa facere non posset aut nollet, extunc dicti quatuor sexagenarum red- ditus in villa Konokop memorata, evoluto predicto biennio, dicte ecclesie in Winarczecz remanebunt ipso facto et perpetue hereditarie appropriabuntur. — — Quo arbitrio sic lato et pronunciato utraque pars predicta ipsum arbitrium ratum et gratum habuit et aprobavit. Insuper eciam ibidem prefatus d. Albertus de censu annuo quatuor sexagenarum in villa Konokop predicta, modo et forma expressis superius per ipsam ecclesiam in Wi- narzecz et suos rectores tenendo, realiter cessit eique coram d. archiepiscopo voluntarie renunciavit; demum dicti d. arbitri rogabant cum instancia a memorato d. archiepiscopo, quatenus ad maiorem securitatem et cautelam ipsi arbitrio suam auctoritatem interponere dignaretur. Acta sunt hec — — presentibus hon. vv. dd. Wilhelmo de Lestkow, canonico Pragensi, Romano plebano Antique Plzne ac strenuis militibus Theodrico de Chlumpczan, Jesskone de Konogied ac hon. vv. Ulrico de Sternberg, Henzlino camerario, familiaribus d. archiepiscopi memorati, aliisque multis fide dignis testibus in premissis. Nos quoque Arnestus — — archiepiscopus — — huiusmodi arbitrium, quod per Nicolaum notarium publicum infra scriptum in formam publicam redigi mandavimus et sigilli nostri maioris appensione muniri, in omnibus suis punctis et clausulis approbamus — —. Et ego Nico- laus quondam Mathie de Milewsk, clericus Prag. dioc., publicus auct. imper. notarius, — — manu propria conscripsi et in hanc formam publicam redegi — Copia de a. 1419, 14 Mart. in l. Erectionum archidioc. Prag. X fol. M XV (p. 283). 658) 1357, 4 Oct. Pragae. Hynco de Jedlá Vrančice et Ostrovec hospitali s. Francisci Cruciferorum cum stella in Noverint universi — —, quod nos Hynko de pede pontis Pragensis resignat. 24*
Annus 1357, 28 Sept. — 4 Oct. 371 tibus ad hoc voluntate et mandato speciali — — d. Arnesti s. Pragensis ecclesie archie- piscopi — — pronuncciamus in hiis scriptis, quod prefatus d. Albertus miles in recom- pensam dampnorum, que pateretur et pati posset quomodolibet predictus plebanus et ecclesia sua in Winarzecz in oblagiis, decimis predialibus, utilitatibus aliis villarum Roczowicz Maiori et Minori et villa Hulowicz, que ad eandem ecclesiam ut parochiani olim pertinebant, propter nove cappelle infra fines et limites dicte in Winarczecz ecclesie erecte, in continenti et sine quacunque procrastinacione in bonis suis propriis in villa Konokop cedat et cedere debeat realiter de quatuor sexagenis gr. ponderis pragensis census annui, certos ad solvendum censum huiusmodi rusticos cum hereditatibus deputando, ipsum censum hereditarie tenendum per plebanum predictum et suos successores, — — ita tamen, quod sibi liceat infra spacium duorum annorum, a die presencium date continuo curencium et computandorum, alios certos redditus equivalentes et utiles in distancia duorum milliarium ab ipsa ecclesia ad maximum et non ultra emere et iure proprietario sive hereditario pro dicta ecclesia com- parare. Insuper eciam ipsos redditus quatuor sexagenarum sic comparandos debebit et tene- bitur impetrare per eum consensu d. imperatoris procurare annotari tabulis regni Boemie et alias exbrigare debite, ut est moris et consuetudinis in regno Boemie predicto; ubi autem hoc ex quacunque causa facere non posset aut nollet, extunc dicti quatuor sexagenarum red- ditus in villa Konokop memorata, evoluto predicto biennio, dicte ecclesie in Winarczecz remanebunt ipso facto et perpetue hereditarie appropriabuntur. — — Quo arbitrio sic lato et pronunciato utraque pars predicta ipsum arbitrium ratum et gratum habuit et aprobavit. Insuper eciam ibidem prefatus d. Albertus de censu annuo quatuor sexagenarum in villa Konokop predicta, modo et forma expressis superius per ipsam ecclesiam in Wi- narzecz et suos rectores tenendo, realiter cessit eique coram d. archiepiscopo voluntarie renunciavit; demum dicti d. arbitri rogabant cum instancia a memorato d. archiepiscopo, quatenus ad maiorem securitatem et cautelam ipsi arbitrio suam auctoritatem interponere dignaretur. Acta sunt hec — — presentibus hon. vv. dd. Wilhelmo de Lestkow, canonico Pragensi, Romano plebano Antique Plzne ac strenuis militibus Theodrico de Chlumpczan, Jesskone de Konogied ac hon. vv. Ulrico de Sternberg, Henzlino camerario, familiaribus d. archiepiscopi memorati, aliisque multis fide dignis testibus in premissis. Nos quoque Arnestus — — archiepiscopus — — huiusmodi arbitrium, quod per Nicolaum notarium publicum infra scriptum in formam publicam redigi mandavimus et sigilli nostri maioris appensione muniri, in omnibus suis punctis et clausulis approbamus — —. Et ego Nico- laus quondam Mathie de Milewsk, clericus Prag. dioc., publicus auct. imper. notarius, — — manu propria conscripsi et in hanc formam publicam redegi — Copia de a. 1419, 14 Mart. in l. Erectionum archidioc. Prag. X fol. M XV (p. 283). 658) 1357, 4 Oct. Pragae. Hynco de Jedlá Vrančice et Ostrovec hospitali s. Francisci Cruciferorum cum stella in Noverint universi — —, quod nos Hynko de pede pontis Pragensis resignat. 24*
Strana 372
372 Regesta Bohemiae et Moraviae. Gedle una cum heredibus nostris recongnoscimus in hiis scriptis plenam et omnimodam inisse concordiam cum rel. viris fr. Leoni summo magistro, fr. Johanni priori, Henrico clavigero totoque conventu fratrum Cruciferorum cum stella domus hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragensis, ord. s. Augustini, supra controversiis et litibus, ortis inter nos parte una et dictos fratres parte ex altera, occasione commutacionis seu cambii villarum Wranczycz, Ostrowecz et Lochkow, factis temporibus pie recordacionis fr. Vlrici, olym magistri eiusdem ordinis, in hunc modum, quod nos renuncciamus omni nostre iuridicioni ac dominio olym in Wranczycz et in Ostrowecz per nos habitis et possessis, dictis magistro et conventui de dictis villis seu bonis cum omnibus utilitatibus ac proventibus in parte et toto condescendentes, nichilominus bona nostra in villa Lochkow, prius per nos habita ac nos patrimonialiter concernencia, recuperavimus, per nos ac heredes nostros perpetuo possidenda, simul eciam triginta octo sexagenas cum viginti quatuor grossis den. prag., dudum a dictis magistro et fratribus pro exposicione dicte hereditatis iure emphiteotico, quod vul- gariter podaczye dicitur, facta, perceptis, nec non octo sexagenas gr. dictorum occasione annone, ibidem in Lochkov a dictis fratribus anno primo commutacionis iam dicte per- cepte, promittentes bona fide dictos magistrum et conventum nuncquam de cetero impetere de prefatis bonis Wranczycz et Ostrowecz nec de pecunia, per sepe dictos fratres a rusticis illius ville Lochkow nomine iuris emphiteotici percepta, nec eciam de annonis superius ex- pressis nec de aliquibus negociis seu causis, que occasione dictorum bonorum, videlicet Wran- czycz, Ostrowecz et Lochkow, quomodolibet oriri possent aut sepe dictis magistro et con- ventui in parvo vel maximo preiudicare quocunque nomine censeantur, protestantes omnia et singula a primo usque ad ultimum esse sopita per nob. vv. dd. Nycolaum dictum Kossorz, Odolenum de Drakow ac Przybykonem de Obedenicz modo et forma superius expressis. Nos vero Nycolaus dictus Kossorz de Nyhossowicz et Odolenus de Drachkow nec non Przybiko de Obedenicz iam nominati huius rei testes sumus dicteque ordinacioni ac concordie interfuimus, operam studiose propter bonum pacis parcium utrarumque adhibentes. In cuius rei testimonium sigilla nostra una cum sigillo d. Hinkonis de Gedle, principalis, presentibus sunt appensa. Datum Prage in domo hospitalis a. d. 1357 in die s. Francisci eximii conf. Orig. cum 4 sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo Cruciferorum, sign. scr. 36 jasc. 3 n. 12. Sigilla: 1) clipeus bipartitus, in sinistra parte tres baltei; S HINCONIS DE GEDLI. 2) in galea ungues; S PRSIBIK D-OBEDENICZ. 3) in campo tres pisces capitibus connexis; S NICOLAI D COSOR. 4) in clipeo aster, in galea cygnus; S ODOLENI D-DRACHKOW. 659) 1357, 7 Oct. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem rogat, ut Philippum episcopum Caval- licensem, apostolicae sedis nuntium, benigne recipiat ipsique pro subsidio colligendo auxilium praestet. „Quantis fili carissime." „Datum Auinione nonis octobris a. quinto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 254 n. 650 e registris archivi Vaticani. — Eztr. Werunsky, Ez- cerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 131 n. 465. — Reg. imp. VIII, Päbste 349.
372 Regesta Bohemiae et Moraviae. Gedle una cum heredibus nostris recongnoscimus in hiis scriptis plenam et omnimodam inisse concordiam cum rel. viris fr. Leoni summo magistro, fr. Johanni priori, Henrico clavigero totoque conventu fratrum Cruciferorum cum stella domus hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragensis, ord. s. Augustini, supra controversiis et litibus, ortis inter nos parte una et dictos fratres parte ex altera, occasione commutacionis seu cambii villarum Wranczycz, Ostrowecz et Lochkow, factis temporibus pie recordacionis fr. Vlrici, olym magistri eiusdem ordinis, in hunc modum, quod nos renuncciamus omni nostre iuridicioni ac dominio olym in Wranczycz et in Ostrowecz per nos habitis et possessis, dictis magistro et conventui de dictis villis seu bonis cum omnibus utilitatibus ac proventibus in parte et toto condescendentes, nichilominus bona nostra in villa Lochkow, prius per nos habita ac nos patrimonialiter concernencia, recuperavimus, per nos ac heredes nostros perpetuo possidenda, simul eciam triginta octo sexagenas cum viginti quatuor grossis den. prag., dudum a dictis magistro et fratribus pro exposicione dicte hereditatis iure emphiteotico, quod vul- gariter podaczye dicitur, facta, perceptis, nec non octo sexagenas gr. dictorum occasione annone, ibidem in Lochkov a dictis fratribus anno primo commutacionis iam dicte per- cepte, promittentes bona fide dictos magistrum et conventum nuncquam de cetero impetere de prefatis bonis Wranczycz et Ostrowecz nec de pecunia, per sepe dictos fratres a rusticis illius ville Lochkow nomine iuris emphiteotici percepta, nec eciam de annonis superius ex- pressis nec de aliquibus negociis seu causis, que occasione dictorum bonorum, videlicet Wran- czycz, Ostrowecz et Lochkow, quomodolibet oriri possent aut sepe dictis magistro et con- ventui in parvo vel maximo preiudicare quocunque nomine censeantur, protestantes omnia et singula a primo usque ad ultimum esse sopita per nob. vv. dd. Nycolaum dictum Kossorz, Odolenum de Drakow ac Przybykonem de Obedenicz modo et forma superius expressis. Nos vero Nycolaus dictus Kossorz de Nyhossowicz et Odolenus de Drachkow nec non Przybiko de Obedenicz iam nominati huius rei testes sumus dicteque ordinacioni ac concordie interfuimus, operam studiose propter bonum pacis parcium utrarumque adhibentes. In cuius rei testimonium sigilla nostra una cum sigillo d. Hinkonis de Gedle, principalis, presentibus sunt appensa. Datum Prage in domo hospitalis a. d. 1357 in die s. Francisci eximii conf. Orig. cum 4 sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo Cruciferorum, sign. scr. 36 jasc. 3 n. 12. Sigilla: 1) clipeus bipartitus, in sinistra parte tres baltei; S HINCONIS DE GEDLI. 2) in galea ungues; S PRSIBIK D-OBEDENICZ. 3) in campo tres pisces capitibus connexis; S NICOLAI D COSOR. 4) in clipeo aster, in galea cygnus; S ODOLENI D-DRACHKOW. 659) 1357, 7 Oct. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem rogat, ut Philippum episcopum Caval- licensem, apostolicae sedis nuntium, benigne recipiat ipsique pro subsidio colligendo auxilium praestet. „Quantis fili carissime." „Datum Auinione nonis octobris a. quinto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 254 n. 650 e registris archivi Vaticani. — Eztr. Werunsky, Ez- cerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 131 n. 465. — Reg. imp. VIII, Päbste 349.
Strana 373
Annus 1357, 1—10 Oct. 373 660) 1357, 9 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex se 11/2 antiquum grossum turonensem de theloneo Moguntino per- cipiendum Henrico zum Jungen, civi Moguntino et sculteto in Oppenheim assignavisse reco- gnoscit el tamquam Bohemiae rex et s. i. princeps elector ad dictam assignationem suum Per d. cancellarium Joh. de Glacz. R. Johannes. tribuit consensum. Extr. Forschungen z. deut. Geschichte XVIII p. 213. — Reg. imp. VIII 6945. 661) 1357, 9 Oct. Pragae. Ego Radslaus, rector altaris s. Laurencii Expositio laneorum in Risuty. — —, quod ego volens et cupiens altaris mei predicti in ecclesia Pragensi, notum facio — condicionem facere meliorem, rubeta sita in Rzyssuty bor, extendencia se ad quatuor laneos, spectancia et pertinencia ad altare meum predictum, de quibus rubetis prius nunquam aliqui fructus sive utilitates altari meo predicto provenerunt, discr. v. d. Leonardo de Brass- kow et Martino, filio ipsius, ac heredibus et successoribus Martini predicti in ius emphi- teoticum tradidi et locavi, receptis a dicto d. Leonardo pro arra et nomine arre sex sexagenis gr. den. prag. pro utilitate dicti altaris mei convertendis,“ condicionibus infra scriptis appositis et adiectis: videlicet quod d. Leonardus et Martinus, filius ipsius, — — michi et altari meo predicto — — tres sexagenas gr. predictorum, ut in die s. Galli nunc proxime venturo, sive exstirpati fuerint vel non exstirpati, unam cum dimidia sexagena et in die s. Georgii similiter unam cum dimidia sexagena nomine census solvere tenebuntur — —. In cuius rei testimonium sigillum meum et hon. vv. Galli Gradicensis, Busconis Curimensis archidia- conorum in ecclesia Pragensi ad peticionem meam sunt appensa. Datum et actum Prage in domo habitacionis prefati d. Busconis a. d. 1357 die IX m. octobris. Orig. cum 3 sig. in press. perg., quorum 3) oblongum de cera comm., laesum, 1), 2) deperdita sunt, Pragae in archivo capituli eccl. metropolit. 8. Viti, sign. XII 12. 662) 1357, 10 Oct. Pragae. Arnesti archiepiscopi Pragensis ordinatio, peracta visitatione monasterii Břevnoviensis. Arnestus — — s. Pragensis ecclesiae archiepiscopus hon. et rel. viris abbati, priori nec non omnibus et singulis fratribus et monachis monasterii Brzewnow, ord. s. Ben., salutem et sinceram in Domino caritatem. Cura pastoralis officii sollicitat et inducit, ut juxta creditae nobis dispensationis officium subditorum nostrorum saluti sollicitudinis studio vigi- lemus et specialiter circa torciones excessuum et reformationes morum omnium nobis com- missorum omni solertia, qua possumus, intendamus. Hinc est, quod pridem —— ad monaste- rium vestrum praedictum causa visitationis personaliter accessimus —— et, inquisita a sin- gulis super statu monasterii diligentius veritate, reperimus aliqua reformatione digna tam in a) convertendas, or.
Annus 1357, 1—10 Oct. 373 660) 1357, 9 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex se 11/2 antiquum grossum turonensem de theloneo Moguntino per- cipiendum Henrico zum Jungen, civi Moguntino et sculteto in Oppenheim assignavisse reco- gnoscit el tamquam Bohemiae rex et s. i. princeps elector ad dictam assignationem suum Per d. cancellarium Joh. de Glacz. R. Johannes. tribuit consensum. Extr. Forschungen z. deut. Geschichte XVIII p. 213. — Reg. imp. VIII 6945. 661) 1357, 9 Oct. Pragae. Ego Radslaus, rector altaris s. Laurencii Expositio laneorum in Risuty. — —, quod ego volens et cupiens altaris mei predicti in ecclesia Pragensi, notum facio — condicionem facere meliorem, rubeta sita in Rzyssuty bor, extendencia se ad quatuor laneos, spectancia et pertinencia ad altare meum predictum, de quibus rubetis prius nunquam aliqui fructus sive utilitates altari meo predicto provenerunt, discr. v. d. Leonardo de Brass- kow et Martino, filio ipsius, ac heredibus et successoribus Martini predicti in ius emphi- teoticum tradidi et locavi, receptis a dicto d. Leonardo pro arra et nomine arre sex sexagenis gr. den. prag. pro utilitate dicti altaris mei convertendis,“ condicionibus infra scriptis appositis et adiectis: videlicet quod d. Leonardus et Martinus, filius ipsius, — — michi et altari meo predicto — — tres sexagenas gr. predictorum, ut in die s. Galli nunc proxime venturo, sive exstirpati fuerint vel non exstirpati, unam cum dimidia sexagena et in die s. Georgii similiter unam cum dimidia sexagena nomine census solvere tenebuntur — —. In cuius rei testimonium sigillum meum et hon. vv. Galli Gradicensis, Busconis Curimensis archidia- conorum in ecclesia Pragensi ad peticionem meam sunt appensa. Datum et actum Prage in domo habitacionis prefati d. Busconis a. d. 1357 die IX m. octobris. Orig. cum 3 sig. in press. perg., quorum 3) oblongum de cera comm., laesum, 1), 2) deperdita sunt, Pragae in archivo capituli eccl. metropolit. 8. Viti, sign. XII 12. 662) 1357, 10 Oct. Pragae. Arnesti archiepiscopi Pragensis ordinatio, peracta visitatione monasterii Břevnoviensis. Arnestus — — s. Pragensis ecclesiae archiepiscopus hon. et rel. viris abbati, priori nec non omnibus et singulis fratribus et monachis monasterii Brzewnow, ord. s. Ben., salutem et sinceram in Domino caritatem. Cura pastoralis officii sollicitat et inducit, ut juxta creditae nobis dispensationis officium subditorum nostrorum saluti sollicitudinis studio vigi- lemus et specialiter circa torciones excessuum et reformationes morum omnium nobis com- missorum omni solertia, qua possumus, intendamus. Hinc est, quod pridem —— ad monaste- rium vestrum praedictum causa visitationis personaliter accessimus —— et, inquisita a sin- gulis super statu monasterii diligentius veritate, reperimus aliqua reformatione digna tam in a) convertendas, or.
Strana 374
374 Regesta Bohemiae et Moraviac. capite quam in membris, super quibus de consilio sapientium nostrorum certas ordinationes et reformationes inferius submissas fecimus, per quemlibet ex vobis —— observandas. Primo et ante omnia vobis, abbati supradicto, in virtute sanctae obedientiae injungimus, praecipimus et mandamus, quatenus omnes et singulos et monachos et fratres vestri mo- nasterii antedicti paterna affectione pertractetis, salva tamen in omnibus [monasticae] regulae disciplina. Similiter et vobis, omnibus et singulis monachis et fratribus monasterii — — injungimus, quatenus abbati vestro tamquam patri vestro spirituali cum antedicti, omni devotione et promptitudine secundum institutionem regularem et obedientiam eidem per vos factam et promissam humiliter obediatis, monita ipsius salubria et mandata sine contradictione suscipientes et implentes, quia si quas ipse sententias propter rebellationem et inobedientiam vestram in vos canonice tulerit, nos ipsas ratas et gratas habebimus et faciemus auctore Domino inviolabiliter observari. Item, cum abbas propter hospitalitatis curam et temporalium administrationem divinis officiis, conversationi et communitati monachorum assidue nequeat interesse, volumus, ut prior, qui in spiritualibus abbatis vices tenet, solitam curam gerat, ne circa divina officia aliqua negligentia committatur, et ut regularis disciplina in ipso monasterio vigeat, praesertim circa observantiam substantialium regulae, ut videlicet obedientia prompta, castitas intemerata serventur, ut cellae visitentur, ut detractiones, su- surrationes et sessiones post completorium et conventicula cessent et excessus alii corrigantur juxta regulae instituta. It. cum per locationes, donationes et concessiones bonorum mo- nasterii indiscretas monasterium ipsum plurimum dampnificatum sit, nos ipsi monasterio in hoc specialiter cavere volentes, donationes, locationes et concessiones bonorum immobilium monasterii ad vitam seu ad longum tempus de cetero fieri inhibemus; si tamen necessitas vel utilitas monasterii exigit, ut aliqua bona monasterii locentur ad tempus, volumus, ut in hujusmodi casibus abbas nostram licentiam et conventus sui vel majoris partis consen- sum requirere debeat et etiam obtinere, et illa bona, quae hactenus sunt sine nostro con- sensu et conventus data, concessa vel locata, studeat ipse abbas pro posse revocare. It. ordinamus et volumus, ut vos, abbas, provisiones immoderatas et ipso monasterio damp- nosas de bonis monasterii consanguineis, affinibus, vicinis vel familiaribus vestris revocetis et pro posse retractetis. It. ordinamus et volumus —, ut si quod forte peculium mona- sterium habet ad praesens vel in futurum habere continget, illud abbas priori et uni de monachis, quem ad hoc conventus major sanior pars ipsis elegerit, manifestare teneatur, qui prior et monachus sic electus de tenendo secretum de positis hujusmodi abbati jura- mentum praestare tenebuntur, coram quibus, abbate videlicet et priore et monacho sic electo, singulis quatuor temporibus anni de perceptis et expensis, pariter impensis monasterii volumus per omnes officiales monasterii reddi rationem. It. volumus et mandamus, ut sigillum capituli sub fida custodia ac diligenti custodia, videlicet trium clavium diversarum conservetur, quarum unam custodiat abbas, secundam prior, tertiam frater conventualis, modo quo supra proximo, eligendus. It. ordinamus et volumus, ut quilibet ex monachis et fratribus professis libere possit dicere in capitulo necessitatem suam et voluntatem et monasterii secundum conscien-
374 Regesta Bohemiae et Moraviac. capite quam in membris, super quibus de consilio sapientium nostrorum certas ordinationes et reformationes inferius submissas fecimus, per quemlibet ex vobis —— observandas. Primo et ante omnia vobis, abbati supradicto, in virtute sanctae obedientiae injungimus, praecipimus et mandamus, quatenus omnes et singulos et monachos et fratres vestri mo- nasterii antedicti paterna affectione pertractetis, salva tamen in omnibus [monasticae] regulae disciplina. Similiter et vobis, omnibus et singulis monachis et fratribus monasterii — — injungimus, quatenus abbati vestro tamquam patri vestro spirituali cum antedicti, omni devotione et promptitudine secundum institutionem regularem et obedientiam eidem per vos factam et promissam humiliter obediatis, monita ipsius salubria et mandata sine contradictione suscipientes et implentes, quia si quas ipse sententias propter rebellationem et inobedientiam vestram in vos canonice tulerit, nos ipsas ratas et gratas habebimus et faciemus auctore Domino inviolabiliter observari. Item, cum abbas propter hospitalitatis curam et temporalium administrationem divinis officiis, conversationi et communitati monachorum assidue nequeat interesse, volumus, ut prior, qui in spiritualibus abbatis vices tenet, solitam curam gerat, ne circa divina officia aliqua negligentia committatur, et ut regularis disciplina in ipso monasterio vigeat, praesertim circa observantiam substantialium regulae, ut videlicet obedientia prompta, castitas intemerata serventur, ut cellae visitentur, ut detractiones, su- surrationes et sessiones post completorium et conventicula cessent et excessus alii corrigantur juxta regulae instituta. It. cum per locationes, donationes et concessiones bonorum mo- nasterii indiscretas monasterium ipsum plurimum dampnificatum sit, nos ipsi monasterio in hoc specialiter cavere volentes, donationes, locationes et concessiones bonorum immobilium monasterii ad vitam seu ad longum tempus de cetero fieri inhibemus; si tamen necessitas vel utilitas monasterii exigit, ut aliqua bona monasterii locentur ad tempus, volumus, ut in hujusmodi casibus abbas nostram licentiam et conventus sui vel majoris partis consen- sum requirere debeat et etiam obtinere, et illa bona, quae hactenus sunt sine nostro con- sensu et conventus data, concessa vel locata, studeat ipse abbas pro posse revocare. It. ordinamus et volumus, ut vos, abbas, provisiones immoderatas et ipso monasterio damp- nosas de bonis monasterii consanguineis, affinibus, vicinis vel familiaribus vestris revocetis et pro posse retractetis. It. ordinamus et volumus —, ut si quod forte peculium mona- sterium habet ad praesens vel in futurum habere continget, illud abbas priori et uni de monachis, quem ad hoc conventus major sanior pars ipsis elegerit, manifestare teneatur, qui prior et monachus sic electus de tenendo secretum de positis hujusmodi abbati jura- mentum praestare tenebuntur, coram quibus, abbate videlicet et priore et monacho sic electo, singulis quatuor temporibus anni de perceptis et expensis, pariter impensis monasterii volumus per omnes officiales monasterii reddi rationem. It. volumus et mandamus, ut sigillum capituli sub fida custodia ac diligenti custodia, videlicet trium clavium diversarum conservetur, quarum unam custodiat abbas, secundam prior, tertiam frater conventualis, modo quo supra proximo, eligendus. It. ordinamus et volumus, ut quilibet ex monachis et fratribus professis libere possit dicere in capitulo necessitatem suam et voluntatem et monasterii secundum conscien-
Strana 375
Annus 1357, 10 Oct. 375 tiam suam et debitam reverentiam, quos volumus per abbatem et seniores monachos cum patientia peraudiri. It. cum illos, quos timor Dei a malo non retrahit, saltem temporalis poena cohibere debeat a peccato, volumus et mandamus, ut infra septa monasterii fiant carceres duplices, mitiores et magis rigidi, in quibus rebelles et delinquentes monachi juxta demerita carceris maceratione puniantur, quos carceres construi et perfici volumus a data praesentium infra annum. It. certis ex causis prohibemus vobis, abbati, ut infra biennium proxime secuturum nullum de novo ad ordinem suscipiatis sine licentia nostra speciali et dicti vestri conventus requisitione et consensu. It. cum monachi nichil possint proprii possidere, volumus et mandamus, ut [si] ipsos monachos vel aliquem ipsorum de man- dato abbatis vel prioris de ipso monasterio emitti contigerit, ipsis per abbatem de necessa- riis et expensis itineris ac societate provideatur. It. volumus ——, ut nullus monachorum a quacunque persona pecuniam quantamcunque modicam per se vel per alium sine bene- dictione et licentia abbatis sui recipiat, quam sic etiam receptam teneatur pro usibus com- munibus officialibus ad hoc deputatis indilate assignare. Cum autem monachis pecuniam non liceat habere, non liceat ipsis etiam petas portare, districcius prohibemus. Ut autem monachis omnibus occasio habendi proprium subtrahatur, ordinamus et volumus, ut eis abbas de necessario victu provideat, maxime de bono pane et cerivisia bona et debitis temporibus braxata et tali, quae sit clara, potabilis et bene digesta cum pulmentariis convenienter paratis et decoctis secundum exigentiam temporum. Pitancias vero, quas nunc habet et tenet con- ventus, tam ab abbate quam abbatibus quam etiam ab aliis Christi fidelibus pro sus- tentatione conventus deputatas, minutis vero fratribus sive in minutione constitutis et infirmis volumus, ut abbas de bonis monasterii provideat et assignet triginta sexagenas redditus annui ultra pitantias praedictas, quas triginta sexagenas volumus pro praedictis infirmaria et minutione specialiter deputari, adjicientes, quod fratres nullibi quam in in- firmatorio et juxta traditionem regulae carnibus vesci possint. In vestitu vero, videlicet cappis, cingulis, flogis, tunicis, mitris, scapularibus, pelliciis, bottis, calceis, caligis, cincturis, cultellis, filtris, cussinis, cooperturis et aliis necessariis abbas omnibus et singulis certis tem- poribus sufficienter provideat secundum praecepta regulae et exigentiam locorum et tempo- rum et etiam personarum, sic tamen quod regularis disciplina non turbetur; strictas autem tunicas plicatas et nodulatas, illa tunica dumtaxat excepta, quae immediate circa corpus portatur aperta, ut comodosius valeat recipi regularis disciplina, nec non caputia cum lere- pipiis more saecularium vel federata deferre per monachos districcius prohibemus. Volumus, ut fratres regulae diffinitionem cum humilitate servent circa pedum lotionem, postponentes praesertim pro illo tempore cachinos, risus ac omnem animi levitatem, prout religionis congruit honestati. It. ordinamus et volumus, ut unus ex monachis ad hoc magis aptus per abbatem pro magistro novitiorum et instructione juniorum fratrum deputetur, eidem magistro de libris competentibus, luminaribus et de aliis necessariis opportunis pro studio per abbatem provideatur, quem informatorem, si expedit, volumus a prima et a tertia con- ventuali esse absolutum, ut eo amplius vacare possit studio et diligentius novitios et juvenes
Annus 1357, 10 Oct. 375 tiam suam et debitam reverentiam, quos volumus per abbatem et seniores monachos cum patientia peraudiri. It. cum illos, quos timor Dei a malo non retrahit, saltem temporalis poena cohibere debeat a peccato, volumus et mandamus, ut infra septa monasterii fiant carceres duplices, mitiores et magis rigidi, in quibus rebelles et delinquentes monachi juxta demerita carceris maceratione puniantur, quos carceres construi et perfici volumus a data praesentium infra annum. It. certis ex causis prohibemus vobis, abbati, ut infra biennium proxime secuturum nullum de novo ad ordinem suscipiatis sine licentia nostra speciali et dicti vestri conventus requisitione et consensu. It. cum monachi nichil possint proprii possidere, volumus et mandamus, ut [si] ipsos monachos vel aliquem ipsorum de man- dato abbatis vel prioris de ipso monasterio emitti contigerit, ipsis per abbatem de necessa- riis et expensis itineris ac societate provideatur. It. volumus ——, ut nullus monachorum a quacunque persona pecuniam quantamcunque modicam per se vel per alium sine bene- dictione et licentia abbatis sui recipiat, quam sic etiam receptam teneatur pro usibus com- munibus officialibus ad hoc deputatis indilate assignare. Cum autem monachis pecuniam non liceat habere, non liceat ipsis etiam petas portare, districcius prohibemus. Ut autem monachis omnibus occasio habendi proprium subtrahatur, ordinamus et volumus, ut eis abbas de necessario victu provideat, maxime de bono pane et cerivisia bona et debitis temporibus braxata et tali, quae sit clara, potabilis et bene digesta cum pulmentariis convenienter paratis et decoctis secundum exigentiam temporum. Pitancias vero, quas nunc habet et tenet con- ventus, tam ab abbate quam abbatibus quam etiam ab aliis Christi fidelibus pro sus- tentatione conventus deputatas, minutis vero fratribus sive in minutione constitutis et infirmis volumus, ut abbas de bonis monasterii provideat et assignet triginta sexagenas redditus annui ultra pitantias praedictas, quas triginta sexagenas volumus pro praedictis infirmaria et minutione specialiter deputari, adjicientes, quod fratres nullibi quam in in- firmatorio et juxta traditionem regulae carnibus vesci possint. In vestitu vero, videlicet cappis, cingulis, flogis, tunicis, mitris, scapularibus, pelliciis, bottis, calceis, caligis, cincturis, cultellis, filtris, cussinis, cooperturis et aliis necessariis abbas omnibus et singulis certis tem- poribus sufficienter provideat secundum praecepta regulae et exigentiam locorum et tempo- rum et etiam personarum, sic tamen quod regularis disciplina non turbetur; strictas autem tunicas plicatas et nodulatas, illa tunica dumtaxat excepta, quae immediate circa corpus portatur aperta, ut comodosius valeat recipi regularis disciplina, nec non caputia cum lere- pipiis more saecularium vel federata deferre per monachos districcius prohibemus. Volumus, ut fratres regulae diffinitionem cum humilitate servent circa pedum lotionem, postponentes praesertim pro illo tempore cachinos, risus ac omnem animi levitatem, prout religionis congruit honestati. It. ordinamus et volumus, ut unus ex monachis ad hoc magis aptus per abbatem pro magistro novitiorum et instructione juniorum fratrum deputetur, eidem magistro de libris competentibus, luminaribus et de aliis necessariis opportunis pro studio per abbatem provideatur, quem informatorem, si expedit, volumus a prima et a tertia con- ventuali esse absolutum, ut eo amplius vacare possit studio et diligentius novitios et juvenes
Strana 376
376 Regesta Bohemiac ct Moravac. reformare. It. vobis, abbati, et officialibus vestris, praepositis et yconomis inhibemus et in virtute sanctae obedientiae praecipimus et mandamus, ut nullus exactiones injustas a pauperibus vestris et hominibus monasterii vestri recipiatis, nec eos in debitis robotis aggravetis nec etiam census antiquos sine causa legitima augmentetis et, si quos injuste auxi- stis, ad pristinum censum et solutionem reducatis, a succisione seu venditione silvarum etiam abstinentes, nisi necessitas hoc exposcat, et tunc volumus hoc fieri de consensu conventus vel majoris eius partis, mandantes vobis etiam, abbati, ut circa recuperationes bonorum et disbrigationes confinium et metarum diligentiam adhibeatis, ut merito possitis de dili- gentia et bono regimine commendari. Insuper a superfluitate comessationum, sumptuum et expensarum cum consanguineis et affinibus utriusque sexus, maxime tamen mulierum, quarum conversatione cum monachis nimis periculosa et scandalosa, totaliter abstinentes. Insuper vobis, abbati, praecipimus —, ut ruinosis et caducis aedificiis succuratis et de fenestris, pavimentis in dormitorio, in quo monachi et fratres comode et luminose quiescere et legere valeant, nec non de refectorio yemali, magis spatioso et in quo calor melius possit conservari, et aestivali cum aliis utensilibus provideatis, ut fragilitas humana, cor- poralibus necessitatibus vegetata, spiritum reddat promptum ad obsequia divina et sic spiritualia recipiat incrementa. Has autem ordinationes et reformationes nostras, quas sub sigillis nostris vobis transmittimus, volumus in publico et in patulo, videlicet in sacristia, cathenatas haberi et teneri, ut quilibet monachorum monasterii legere possit, ne quis prae- textu ignorantiae ab eorum observantia se aliquatenus valeat excusare. Non intendimus tamen per ipsas potestates abbatis vel prioris, quantum eis a regula s. Benedicti vel a jure communi conceditur, in aliquo derogare vel eorum stringere potestatem, sicut nec per eas contra regulam vel jus quodlibet laxare intendimus vitam monachorum. —— Datum Pragae a. d. 1357 die decima m. octobris. Ed. Menčík, Několik statutů a nařízení arcibiskupů pražských Arnošta a Jana I. (1355—1377), Pojed- nání Král. čes. spol. nauk VI, 11 (1882) p. 12 n. 3 e cop. saec. XIV me bibliothecae aulicae Vindo- bonensis n. 15.439. — Alia copia Pragae in me bibliothecae capituli eccl. metropolit. 8. Viti sign. C 119.— Extr. Schramm, Stud. u. Mitt. a. d. Ben. Orden III p. 298 e copia archivi monasterii Břevnoviensis, sign. A VIII 12, quae iam deperdita esse videtur. 663) 1357, 12 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex compositionem, inter Venceslaum et Ludovicum duces Legnicenses — — das vor uns und in unserr gegenwertikeit die hoch- factam, confirmat. geboren Wenczlaw und Ludweig, herczogen zu Slezie und zu Lignicz, unserr lieben oheim und fursten, umb alle auflaufe, czweiunge und kriege, die czwischen in beyderseit entstanden warn und geweret haben bis uf dysen heutigen tag, gar und genczlich, liplich und fruntlich versunet sein und verrichtet in der mazze, als hernach geschriben stet: Des ersten das sie alle ire brive, die sie und ire man und ouch ire burger beyderseit gegen einander geben
376 Regesta Bohemiac ct Moravac. reformare. It. vobis, abbati, et officialibus vestris, praepositis et yconomis inhibemus et in virtute sanctae obedientiae praecipimus et mandamus, ut nullus exactiones injustas a pauperibus vestris et hominibus monasterii vestri recipiatis, nec eos in debitis robotis aggravetis nec etiam census antiquos sine causa legitima augmentetis et, si quos injuste auxi- stis, ad pristinum censum et solutionem reducatis, a succisione seu venditione silvarum etiam abstinentes, nisi necessitas hoc exposcat, et tunc volumus hoc fieri de consensu conventus vel majoris eius partis, mandantes vobis etiam, abbati, ut circa recuperationes bonorum et disbrigationes confinium et metarum diligentiam adhibeatis, ut merito possitis de dili- gentia et bono regimine commendari. Insuper a superfluitate comessationum, sumptuum et expensarum cum consanguineis et affinibus utriusque sexus, maxime tamen mulierum, quarum conversatione cum monachis nimis periculosa et scandalosa, totaliter abstinentes. Insuper vobis, abbati, praecipimus —, ut ruinosis et caducis aedificiis succuratis et de fenestris, pavimentis in dormitorio, in quo monachi et fratres comode et luminose quiescere et legere valeant, nec non de refectorio yemali, magis spatioso et in quo calor melius possit conservari, et aestivali cum aliis utensilibus provideatis, ut fragilitas humana, cor- poralibus necessitatibus vegetata, spiritum reddat promptum ad obsequia divina et sic spiritualia recipiat incrementa. Has autem ordinationes et reformationes nostras, quas sub sigillis nostris vobis transmittimus, volumus in publico et in patulo, videlicet in sacristia, cathenatas haberi et teneri, ut quilibet monachorum monasterii legere possit, ne quis prae- textu ignorantiae ab eorum observantia se aliquatenus valeat excusare. Non intendimus tamen per ipsas potestates abbatis vel prioris, quantum eis a regula s. Benedicti vel a jure communi conceditur, in aliquo derogare vel eorum stringere potestatem, sicut nec per eas contra regulam vel jus quodlibet laxare intendimus vitam monachorum. —— Datum Pragae a. d. 1357 die decima m. octobris. Ed. Menčík, Několik statutů a nařízení arcibiskupů pražských Arnošta a Jana I. (1355—1377), Pojed- nání Král. čes. spol. nauk VI, 11 (1882) p. 12 n. 3 e cop. saec. XIV me bibliothecae aulicae Vindo- bonensis n. 15.439. — Alia copia Pragae in me bibliothecae capituli eccl. metropolit. 8. Viti sign. C 119.— Extr. Schramm, Stud. u. Mitt. a. d. Ben. Orden III p. 298 e copia archivi monasterii Břevnoviensis, sign. A VIII 12, quae iam deperdita esse videtur. 663) 1357, 12 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex compositionem, inter Venceslaum et Ludovicum duces Legnicenses — — das vor uns und in unserr gegenwertikeit die hoch- factam, confirmat. geboren Wenczlaw und Ludweig, herczogen zu Slezie und zu Lignicz, unserr lieben oheim und fursten, umb alle auflaufe, czweiunge und kriege, die czwischen in beyderseit entstanden warn und geweret haben bis uf dysen heutigen tag, gar und genczlich, liplich und fruntlich versunet sein und verrichtet in der mazze, als hernach geschriben stet: Des ersten das sie alle ire brive, die sie und ire man und ouch ire burger beyderseit gegen einander geben
Strana 377
Annus 1357, 10 —13 Oct. 377 haben, alle ire lebtage gar und genczlich und an alle widerred und ouch an alles geverde und argelist halden sullen in aller der weise, als dieselben brive mit worten sein begriffen und geschriben. Ouch sol der obgenante herczog Wenczlaw herczogen Ludweig, seinen bruder, umb dyese nachgeschribnen dorfer, Krycheyn das Grozzer und das Mynner, Peczkendorf und Ossek, daruf er kein manschaft hat, und ouch umb Schonburn, Buchwald, Benewicz und Schildern, daruf er nicht anders, wenn nur die manschaft hat, nymmer angesprechen noch gemanen in kumftigen zeiten, die zu seinen herscheften ewiclich gehoren sullen, aus- genomen allein der manschaft der obgenanten vier dorfer, die herczog Wenczlaw haben sol, als vorgeschriben stet. So sol ouch herczog Ludweig der obgenante seinen bruder her- czogen Wenczlaw nymmerme angesprechen umb die herschaft zu dem Namslaw und alles, das darczu gehoret. Und ouch sunderlich sullen alle ire beyder man und diener, die von ires krieges wegen von in beyderseit vordacht sint gewesen odr in ire unhuld vervallen und komen warn, die hulde von in beyden an argelist widerhabn und, ab yemand doczwi- schen seines gutes entweret were, dem sol man das alles unverczogenlich widergeben; und sunderlichen sol Wylrich von Wangenteyn herczogen Wenczlawz hulden widerhaben und er sol in ouch alle sein gut, des er entweret ist, unverczogenlich widergeben und ouch heizzen widergeben. Ouch sol dyese obgenante sune und verrichtigung dem vorgenanten herczoge Wenczlaw unschedlich sein an seiner herschaft und sol ouch dem egenanten her- czoge Ludweig unscheidlich sein an seiner herschaft und an allen seinen briven, dieweil sie beyde leben, ane argelist und gewerde. — — Der geben ist zu Prage — — 1357 iar, des nehesten donerstages vor s. Gallen tag, unserr reiche i. d. XII iar u. d. keys. i. d. III. Per dominum.. imperatorem Johannes de Glacz. R. Johannes. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Rössler, Urkunden Hg. Ludwig I von Brieg, Zft. d. Ver. f. Gesch. Schlesiens VI p. 11 n. 90 e copia archivi publici Vratislaviensis (ad 13 Oct.). — Grünhagen — Markgraf, Lehns — u. Besitzurk. Schles. I p. 334 n. 33. — Reg. imp. VIII 2707. 664) 1357, 13 Oct. Pragae. Theodericus episcopus Mindensis fundat monasterium Skalicense. pro nostre et progenitorum nostrorum animarum salute et cultus divini nominis augmento in regno Boemie et in Pragensi diocesi in loco dicto et nominato Scalicz, ad nos pertinente et per nos de bonis nobis donatis et per nostram industriam acquisitis empto et comparato, unum monasterium monachorum Cisterciensis ordinis, uno abbate et duodecim monachis in codem pro ista vice creandis, ordinandis et instituendis monasterio, cuius monasterii abbas monasterii Czedlicensis, ord. et dioc. predictorum, pater .. abbas existat, de nostris bonis nobis donatis et per industriam nostram acquisitis de novo fundare, construere et dotare, quod ad Graciam beate Virginis intitulari et nominari volumus, pro dictis abbate et mona- chis in huiusmodi creandis et ordinandis monasterio et pro eodem monasterio curias et pos- sessiones nostras, utpote Scalicz, Michowicz, Lypezka nec non silvam Koziechirsbeth cum
Annus 1357, 10 —13 Oct. 377 haben, alle ire lebtage gar und genczlich und an alle widerred und ouch an alles geverde und argelist halden sullen in aller der weise, als dieselben brive mit worten sein begriffen und geschriben. Ouch sol der obgenante herczog Wenczlaw herczogen Ludweig, seinen bruder, umb dyese nachgeschribnen dorfer, Krycheyn das Grozzer und das Mynner, Peczkendorf und Ossek, daruf er kein manschaft hat, und ouch umb Schonburn, Buchwald, Benewicz und Schildern, daruf er nicht anders, wenn nur die manschaft hat, nymmer angesprechen noch gemanen in kumftigen zeiten, die zu seinen herscheften ewiclich gehoren sullen, aus- genomen allein der manschaft der obgenanten vier dorfer, die herczog Wenczlaw haben sol, als vorgeschriben stet. So sol ouch herczog Ludweig der obgenante seinen bruder her- czogen Wenczlaw nymmerme angesprechen umb die herschaft zu dem Namslaw und alles, das darczu gehoret. Und ouch sunderlich sullen alle ire beyder man und diener, die von ires krieges wegen von in beyderseit vordacht sint gewesen odr in ire unhuld vervallen und komen warn, die hulde von in beyden an argelist widerhabn und, ab yemand doczwi- schen seines gutes entweret were, dem sol man das alles unverczogenlich widergeben; und sunderlichen sol Wylrich von Wangenteyn herczogen Wenczlawz hulden widerhaben und er sol in ouch alle sein gut, des er entweret ist, unverczogenlich widergeben und ouch heizzen widergeben. Ouch sol dyese obgenante sune und verrichtigung dem vorgenanten herczoge Wenczlaw unschedlich sein an seiner herschaft und sol ouch dem egenanten her- czoge Ludweig unscheidlich sein an seiner herschaft und an allen seinen briven, dieweil sie beyde leben, ane argelist und gewerde. — — Der geben ist zu Prage — — 1357 iar, des nehesten donerstages vor s. Gallen tag, unserr reiche i. d. XII iar u. d. keys. i. d. III. Per dominum.. imperatorem Johannes de Glacz. R. Johannes. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Rössler, Urkunden Hg. Ludwig I von Brieg, Zft. d. Ver. f. Gesch. Schlesiens VI p. 11 n. 90 e copia archivi publici Vratislaviensis (ad 13 Oct.). — Grünhagen — Markgraf, Lehns — u. Besitzurk. Schles. I p. 334 n. 33. — Reg. imp. VIII 2707. 664) 1357, 13 Oct. Pragae. Theodericus episcopus Mindensis fundat monasterium Skalicense. pro nostre et progenitorum nostrorum animarum salute et cultus divini nominis augmento in regno Boemie et in Pragensi diocesi in loco dicto et nominato Scalicz, ad nos pertinente et per nos de bonis nobis donatis et per nostram industriam acquisitis empto et comparato, unum monasterium monachorum Cisterciensis ordinis, uno abbate et duodecim monachis in codem pro ista vice creandis, ordinandis et instituendis monasterio, cuius monasterii abbas monasterii Czedlicensis, ord. et dioc. predictorum, pater .. abbas existat, de nostris bonis nobis donatis et per industriam nostram acquisitis de novo fundare, construere et dotare, quod ad Graciam beate Virginis intitulari et nominari volumus, pro dictis abbate et mona- chis in huiusmodi creandis et ordinandis monasterio et pro eodem monasterio curias et pos- sessiones nostras, utpote Scalicz, Michowicz, Lypezka nec non silvam Koziechirsbeth cum
Strana 378
378 Regesta Bohemiac et Moraviae. — —, quorum redditus, fructus et proventus omnibus et singulis suis prediis, proventibus ad ducentas marchas argenti annuatim ascendunt, sponte et libere de voluntate ac consensu eciam speciali invictissimi principis et domini d. nostri Karoli Romanorum imperatoris et Boemie regis, pura et irrevocabili donacione in perpetuum donamus et in dotem tradimus et assignamus. Nec non duo milia sexagenas gr. prag. in parata pecunia pro construccione et fabrica eiusdem monasterii de novo erigendi ac pro luminibus et amplioribus redditibus pro dicto comparandis monasterio, ac paramenta et ornamenta viginti duo, ad cultum di- vinum spectancia, et quindecim volumina librorum pro usu dictorum abbatis et monachorum libere et irrevocabiliter tradimus et assignamus. Nolentes tamen dictum duodecim numerum monachorum fore statutum in dicto monasterio, sed quod auctis redditibus et proventibus eiusdem monasterii tot ponantur et instituantur ibidem in futurum, quot de facultatibus ipsius monasterii iuxta dicti ordinis statuta honeste et decenter poterint sustentari. Sub sigillo maiori. Datum et actum Prage in domo habitacionis nostre a. d. 1357 tercio idus octobris. Insertum confirmationi Innocentii papae VI, datae Avinione a. 1357, 12 Dec. — Ed. Kalousek, Listiny klášt. Sedleckého a Skalického, Arch. Čes. XIV p. 381 n. 1. 665) 1357, 15 Oct. Karlštejn. Arnestus archiepiscopus Pragensis tempore pestilentiae mandat, ut ad placandam iram Dei in civitate Pragensi et tota diocesi processiones et certae orationes fiant; plebanis et corum vices gerentibus concedit, ut plebisanos suos auditis confessionibus a peccatis absolvere valeant etiam in casibus archiepiscopo alias reservatis; subditos suos hortatur, ut ieiuniis et piis ope- ribus plus solito intendant; insuper omnibus existentibus in statu gratiae, qui missis et pro- cessionibus praefatis cum devotione interfuerint „et pro bono et tranquillo huius terrae statu et amotione a nobis pestilentiae tunc oraverint,“ quadraginta dies de iniunctis poenitentiis relaxat. „Cum corporalis infirmitas frequenter animi aegritudinem subsequatur.“ Karlstein a. d. 1357 die XV m. octobris." „Datum Ed. Menčík, Několik statutů a nařízení arcibiskupů pražských Arnošta a Jana I. (1355—1377), Pojednání Král. čes. spol. nauk VI, 11 (1882) p. 15 n. 4 e cop. saec. XIV me bibliothecae aulicae Vindobonensis n. 15439. — Alia copia Pragae in me bibliothecae capituli eccl. metropolit. s. Viti sign. C 119. 666) 1357, 16 Oct. Karlštejn. Karolus imperator et rex Ruperto seniori comiti palatino Rheni potestatem dat inter se et Albertum ducem Bavariae indutias faciendi, quae, si bellum iterum indici contigerit, etiam post indictionem belli per unum mensem durare debent. Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 381 ex originali archivi generalis Bavariac Monaconsis. — Reg. imp. FIII 2708. — Koch-Wille, Reg. d. Pfalzgrafen 1 3048.
378 Regesta Bohemiac et Moraviae. — —, quorum redditus, fructus et proventus omnibus et singulis suis prediis, proventibus ad ducentas marchas argenti annuatim ascendunt, sponte et libere de voluntate ac consensu eciam speciali invictissimi principis et domini d. nostri Karoli Romanorum imperatoris et Boemie regis, pura et irrevocabili donacione in perpetuum donamus et in dotem tradimus et assignamus. Nec non duo milia sexagenas gr. prag. in parata pecunia pro construccione et fabrica eiusdem monasterii de novo erigendi ac pro luminibus et amplioribus redditibus pro dicto comparandis monasterio, ac paramenta et ornamenta viginti duo, ad cultum di- vinum spectancia, et quindecim volumina librorum pro usu dictorum abbatis et monachorum libere et irrevocabiliter tradimus et assignamus. Nolentes tamen dictum duodecim numerum monachorum fore statutum in dicto monasterio, sed quod auctis redditibus et proventibus eiusdem monasterii tot ponantur et instituantur ibidem in futurum, quot de facultatibus ipsius monasterii iuxta dicti ordinis statuta honeste et decenter poterint sustentari. Sub sigillo maiori. Datum et actum Prage in domo habitacionis nostre a. d. 1357 tercio idus octobris. Insertum confirmationi Innocentii papae VI, datae Avinione a. 1357, 12 Dec. — Ed. Kalousek, Listiny klášt. Sedleckého a Skalického, Arch. Čes. XIV p. 381 n. 1. 665) 1357, 15 Oct. Karlštejn. Arnestus archiepiscopus Pragensis tempore pestilentiae mandat, ut ad placandam iram Dei in civitate Pragensi et tota diocesi processiones et certae orationes fiant; plebanis et corum vices gerentibus concedit, ut plebisanos suos auditis confessionibus a peccatis absolvere valeant etiam in casibus archiepiscopo alias reservatis; subditos suos hortatur, ut ieiuniis et piis ope- ribus plus solito intendant; insuper omnibus existentibus in statu gratiae, qui missis et pro- cessionibus praefatis cum devotione interfuerint „et pro bono et tranquillo huius terrae statu et amotione a nobis pestilentiae tunc oraverint,“ quadraginta dies de iniunctis poenitentiis relaxat. „Cum corporalis infirmitas frequenter animi aegritudinem subsequatur.“ Karlstein a. d. 1357 die XV m. octobris." „Datum Ed. Menčík, Několik statutů a nařízení arcibiskupů pražských Arnošta a Jana I. (1355—1377), Pojednání Král. čes. spol. nauk VI, 11 (1882) p. 15 n. 4 e cop. saec. XIV me bibliothecae aulicae Vindobonensis n. 15439. — Alia copia Pragae in me bibliothecae capituli eccl. metropolit. s. Viti sign. C 119. 666) 1357, 16 Oct. Karlštejn. Karolus imperator et rex Ruperto seniori comiti palatino Rheni potestatem dat inter se et Albertum ducem Bavariae indutias faciendi, quae, si bellum iterum indici contigerit, etiam post indictionem belli per unum mensem durare debent. Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 381 ex originali archivi generalis Bavariac Monaconsis. — Reg. imp. FIII 2708. — Koch-Wille, Reg. d. Pfalzgrafen 1 3048.
Strana 379
Annus 1357, 13—17 Oct. 379 667) 1357, 17 Oct. Karlštejn. Karolus imperator et rex magistro civium, consilio et civibus civitatis Egrensis („zu Eger“) petentibus consuetudinem in praeurbio eiusdem civitatis hucusque observatam abolens statuit, ut inantea mulieres et virgines in parte pari ac fratres ipsorum („mann und knecht“) paternae hereditatis esse debeant. Eisdem praeurbii inhabitatoribus, viris ac mulieribus, con- ceditur, ut in articulo mortis de omnibus bonis suis secundum consuetudinem civitatis Egrensis libere disponere valeant, iure imperii semper salvo et praesenti donatione ad imperatoris et successorum eius voluntatem duratura. „allein von alter.“ Sub maiestatis sigillo. „Der geben ist zu Karlstein — — 1357 iar an dem nehsten dinstag nach s. Gallen tag, unser Per dominum .. cancellarium Jo. Eystetensis. reiche i. d. XII u. d. keis. i. d. III iare. R. Johannes." Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 533 n. 365 ex orig. archivi civitatis Egrensis n. 88. — Gradl, Privilegien d. St. Eger p. 13. — Reg. imp. VIII 2710. 668) 1357, 17 Oct. Postoloprty. Karoli imperatoris et regis cum monasterio Portae Apostolorum permutatio. Nos Theodricus dei providencia abbas, Nicolaus prior, Franciscus prepositus totusque con- ventus monasterii Porte Apostolorum, ord. s. Ben., Prag. dyoc., notum facimus — —, — quod serenissimus et invictissimus princeps et dominus noster, d. Karolus quartus — Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, dominus noster graciosus, volens ex innata sibi benignitatis clemencia condicionem et statum nostrum et dicti nostri monasterii facere meliorem, matura deliberacione prehabita et sano principum, baronum, procerum et nobilium regni Boemie, fidelium suorum, auctoritate, consilio et consensu, bona sua, videlicet unam curiam araturarum cum subsidibus, ortis, insulis, rubetis, pratis, humuletis, pascuis, pomeriis, aquis et iure patronatus ecclesie in Luboczano nec non molendina in suburbio civitatis Zaczensis situata, videlicet unum penes pontem, secundum retro hospitale, tercium trium rotarum retro idem molendinum et molendinum in fossato ac molendinum dictum in Mlynarz nec non molendinum desertum in Drahobyl cum omnibus et singulis suis obsta- culis, domibus — —, molendinatoribus, servitoribus ac hominibus universis et cum scampnis panum in civitate Zaczensi, de quibus quatuor sexagene cum dimidia gr. den. prag. solvuntur annue, ac universis et singulis pertinenciis — — ac toto dominio, — — suo, heredum et successorum suorum, regum Boemie, nomine, tytulo vere et iuste permutacionis nobis rite donavit et commutavit nobiscum ac in nostram voluntarie presentavit potestatem pro bonis et villis nostris infra scriptis, videlicet prepositura in Bocz et villis Bocz, Hrachowa seu Erweisteyn, parte ville in Wartha seu Strazie, Wykmanow seu Weykmansdorf, Pokezgrůn, Andresgrun et villa Grün seu Hrzün, Oswynow seu Gôczweynsdorf, Smylow seu Smylendorf et quibusdam aliis villis desertis cum silvis, rubetis — —, prout pe abbates et conventus
Annus 1357, 13—17 Oct. 379 667) 1357, 17 Oct. Karlštejn. Karolus imperator et rex magistro civium, consilio et civibus civitatis Egrensis („zu Eger“) petentibus consuetudinem in praeurbio eiusdem civitatis hucusque observatam abolens statuit, ut inantea mulieres et virgines in parte pari ac fratres ipsorum („mann und knecht“) paternae hereditatis esse debeant. Eisdem praeurbii inhabitatoribus, viris ac mulieribus, con- ceditur, ut in articulo mortis de omnibus bonis suis secundum consuetudinem civitatis Egrensis libere disponere valeant, iure imperii semper salvo et praesenti donatione ad imperatoris et successorum eius voluntatem duratura. „allein von alter.“ Sub maiestatis sigillo. „Der geben ist zu Karlstein — — 1357 iar an dem nehsten dinstag nach s. Gallen tag, unser Per dominum .. cancellarium Jo. Eystetensis. reiche i. d. XII u. d. keis. i. d. III iare. R. Johannes." Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 533 n. 365 ex orig. archivi civitatis Egrensis n. 88. — Gradl, Privilegien d. St. Eger p. 13. — Reg. imp. VIII 2710. 668) 1357, 17 Oct. Postoloprty. Karoli imperatoris et regis cum monasterio Portae Apostolorum permutatio. Nos Theodricus dei providencia abbas, Nicolaus prior, Franciscus prepositus totusque con- ventus monasterii Porte Apostolorum, ord. s. Ben., Prag. dyoc., notum facimus — —, — quod serenissimus et invictissimus princeps et dominus noster, d. Karolus quartus — Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, dominus noster graciosus, volens ex innata sibi benignitatis clemencia condicionem et statum nostrum et dicti nostri monasterii facere meliorem, matura deliberacione prehabita et sano principum, baronum, procerum et nobilium regni Boemie, fidelium suorum, auctoritate, consilio et consensu, bona sua, videlicet unam curiam araturarum cum subsidibus, ortis, insulis, rubetis, pratis, humuletis, pascuis, pomeriis, aquis et iure patronatus ecclesie in Luboczano nec non molendina in suburbio civitatis Zaczensis situata, videlicet unum penes pontem, secundum retro hospitale, tercium trium rotarum retro idem molendinum et molendinum in fossato ac molendinum dictum in Mlynarz nec non molendinum desertum in Drahobyl cum omnibus et singulis suis obsta- culis, domibus — —, molendinatoribus, servitoribus ac hominibus universis et cum scampnis panum in civitate Zaczensi, de quibus quatuor sexagene cum dimidia gr. den. prag. solvuntur annue, ac universis et singulis pertinenciis — — ac toto dominio, — — suo, heredum et successorum suorum, regum Boemie, nomine, tytulo vere et iuste permutacionis nobis rite donavit et commutavit nobiscum ac in nostram voluntarie presentavit potestatem pro bonis et villis nostris infra scriptis, videlicet prepositura in Bocz et villis Bocz, Hrachowa seu Erweisteyn, parte ville in Wartha seu Strazie, Wykmanow seu Weykmansdorf, Pokezgrůn, Andresgrun et villa Grün seu Hrzün, Oswynow seu Gôczweynsdorf, Smylow seu Smylendorf et quibusdam aliis villis desertis cum silvis, rubetis — —, prout pe abbates et conventus
Strana 380
380 Regesla Bohemiac et Moraviuc. prefati monasterii Porte Apostolorum, predecessores nostros, antiquitus possessa sunt seu iure possideri debebant et per nos in presenciarum possidentur, —— ita quod eadem bona exnunc inantea debeant sine omni nostra et successorum nostrorum impeticione et impedi- mentis ad ipsum dominum nostrum imperatorem, velud regem Boemie, heredes et succes- sores eius, reges Boemie, et eiusdem regni coronam iusto et hereditario proprietatis tytulo — — spectare et perpetuo pertinere. — — Datum in predicto nostro monasterio die XVII m. octobris. 1357 Orig. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigillum abbatis oblongum, sigillum conventus rotundum de cera comm. pendent in press. perg. — Ed. Schlesinger, UB. d. St. Saaz p. 25 n. 88. — Reg. imp. VIII 2709. 669) 1357, 17 Oct. Vindobonac. De dotalitio Agnetis de Wallsee. Wier Albrecht — — herczog cze Oster- reich, ze Steyer und ze Kernden tun chunt, das unser liber getreuer Renprecht won Wallsse won Ens dem edeln Josten von Rosmberch, seyn aydem, an saynr morgengab czu der erbern Agnesen, deselbe von Walsse tochter, mit unsr hant, gunst und guten willen gewayzt hat auf das perchrecht ze Chriczendorf, daz sain lehen von uns ist, also das der egenant von Rosmberch dasselb perchrecht furbaz innhaben und nizzen sol, als morgengob und des landes recht ist un als dye brif sagent, dye ym seyn obgenanter swehre darubr gegebn hat. — Geben ze Wyen an eritag wor s. Lucem tag — — 1357 iar. Соp. saec. XIV in copiario Rosenbergico, ms. monasterii Vallis s. Mariae fol. 32. — Extr. Emler, O rkpe. privilegií pánů z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 321 n. 54 (ad a. 1327). 670) 1357, 18 Oct. Karlštejn. Karolus imperator et rex fratribus hospitalis s. Mathiae ord. Cruciferorum cum stella Wratislaviae indulget, ut allodia videlicet „Czechnicz“ (Tschechnitz) et „Mokurnicz“ (Ober- hof) iure theutunico sive emphiteotico locare possint, prout tam pro ipsis quam pro misera- bilibus personis, quae ad ipsorum curam et provisionem pertinent, utilius videbitur expedire, regali Bohemiae statuens edicto, ut iidem magister et fratres seu conventus praedicti hospitalis omnibus et singulis libertatibus gaudere debeant, quae ipsis olim iure vel gratia prae- teritis temporibus in eisdem allodiis quomodolibet competebant. „Etsi imperialis maiestatis circumspecta benignitas.“ Testes: Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes Olomucensis, Preczlaus Vratislaviensis et Theodricus Mindensis episcopi, Johannes marchio Moraviac, Rudol- phus Saxoniae, s. i. archimarescallus, Venceslaus et Ludovicus Lignicenses, Bolko Falkem- bergensis et Przemyslaus „Theschinensis“ duces, Burchardus burggr. Magdeburg., magister imper. curiae, Burchardus et Johannes de Retz et Albertus de Anhalt comites. „Datum in Karl- stein a. d. 1357, ind. X, XV kal. novembris, regn. n. a. XII, imp. vero tercio. Per d. Burchardum magistrum curie Vlricus Schoff. R. Henricus."
380 Regesla Bohemiac et Moraviuc. prefati monasterii Porte Apostolorum, predecessores nostros, antiquitus possessa sunt seu iure possideri debebant et per nos in presenciarum possidentur, —— ita quod eadem bona exnunc inantea debeant sine omni nostra et successorum nostrorum impeticione et impedi- mentis ad ipsum dominum nostrum imperatorem, velud regem Boemie, heredes et succes- sores eius, reges Boemie, et eiusdem regni coronam iusto et hereditario proprietatis tytulo — — spectare et perpetuo pertinere. — — Datum in predicto nostro monasterio die XVII m. octobris. 1357 Orig. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigillum abbatis oblongum, sigillum conventus rotundum de cera comm. pendent in press. perg. — Ed. Schlesinger, UB. d. St. Saaz p. 25 n. 88. — Reg. imp. VIII 2709. 669) 1357, 17 Oct. Vindobonac. De dotalitio Agnetis de Wallsee. Wier Albrecht — — herczog cze Oster- reich, ze Steyer und ze Kernden tun chunt, das unser liber getreuer Renprecht won Wallsse won Ens dem edeln Josten von Rosmberch, seyn aydem, an saynr morgengab czu der erbern Agnesen, deselbe von Walsse tochter, mit unsr hant, gunst und guten willen gewayzt hat auf das perchrecht ze Chriczendorf, daz sain lehen von uns ist, also das der egenant von Rosmberch dasselb perchrecht furbaz innhaben und nizzen sol, als morgengob und des landes recht ist un als dye brif sagent, dye ym seyn obgenanter swehre darubr gegebn hat. — Geben ze Wyen an eritag wor s. Lucem tag — — 1357 iar. Соp. saec. XIV in copiario Rosenbergico, ms. monasterii Vallis s. Mariae fol. 32. — Extr. Emler, O rkpe. privilegií pánů z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 321 n. 54 (ad a. 1327). 670) 1357, 18 Oct. Karlštejn. Karolus imperator et rex fratribus hospitalis s. Mathiae ord. Cruciferorum cum stella Wratislaviae indulget, ut allodia videlicet „Czechnicz“ (Tschechnitz) et „Mokurnicz“ (Ober- hof) iure theutunico sive emphiteotico locare possint, prout tam pro ipsis quam pro misera- bilibus personis, quae ad ipsorum curam et provisionem pertinent, utilius videbitur expedire, regali Bohemiae statuens edicto, ut iidem magister et fratres seu conventus praedicti hospitalis omnibus et singulis libertatibus gaudere debeant, quae ipsis olim iure vel gratia prae- teritis temporibus in eisdem allodiis quomodolibet competebant. „Etsi imperialis maiestatis circumspecta benignitas.“ Testes: Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes Olomucensis, Preczlaus Vratislaviensis et Theodricus Mindensis episcopi, Johannes marchio Moraviac, Rudol- phus Saxoniae, s. i. archimarescallus, Venceslaus et Ludovicus Lignicenses, Bolko Falkem- bergensis et Przemyslaus „Theschinensis“ duces, Burchardus burggr. Magdeburg., magister imper. curiae, Burchardus et Johannes de Retz et Albertus de Anhalt comites. „Datum in Karl- stein a. d. 1357, ind. X, XV kal. novembris, regn. n. a. XII, imp. vero tercio. Per d. Burchardum magistrum curie Vlricus Schoff. R. Henricus."
Strana 381
Annus 1357, 17—21 Oct. 381 Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum deest, in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 60, Mathiasstift Breslau n. 183°. — Ed. Meitzen, Urkunden schlesischer Dörfer, Cod. dipl. Sil. IV p. 145 n. 15. — Reg. imp. VIII 2711. 671) 1357, 18 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex monasterium Waldsassense contra Ulricum Waldauer tueri iubet. — dem edlen Russen von Luticz, camerer des landes zu Beheim und pfleger des Egerlandes, und dem .. burgermeister, dem rat und den burgern gemeinlich der stat zu Eger — —. Die geistlichen .. der abt und der convent des closters zu Walt- sassen — — haben unsern gnaden fürgelegt und geclagt, daz der edle Vlreich der Waldower mit rate und hilfe seiner frunde meyne und welle si und ires closters güter angreiffen mit unrechtem gewalte. Nu haben wir empfolhen und geboten ernstlich und vesticlich bei unsern hulden, das er mit yn fruntlich und fridlich leben sulle und daz er sie nicht beswere, noch beschedige in dheine weis also lange, uncz wir selber oder der erw. Dytreich byschof ze Minden, unser lieber furste und andechtiger, gegen Beyern mugen komen, so welle wir sie denne beiderseit uberhoren und ir ieglichem gunnen und helfen seines rechten. Und, ob der obgenante Vlrich Waldower oder ymand von seinen wegen wider unser keyserlich verbot villeichte den .. abt und den convent des egenanten closters oder ir gut angreiffen torste, so wellen wir — —, daz ir von unsern wegen und mit unserm gewalte yn beigestendig sullet sein und sie ouch vor aller unrechter anfechtigung und beswerung gunsticlichen schuc- zen und schirmen. Geben zu Prag an s. Lucas tag, unserr reiche i. d. XII und d. keys. i. d. III iar. Per dominum .. Mindensem episcopum Johannes de Glacz. Orig., cui sig. minus dorso tenus appressum erat, Monaci in archivo generali Bavariae, Waldsassen Kloster Urk., fasc. 46 n. 40. — Ed. Winkelmann, Acta imp. inedita II p. 535 n. 842. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 381. — Reg. imp. VIII 2712. 672) 1357, 20 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex magistro et conventui hospitalis s. Mathiae Vratislaviensis („in Wratislavia“), ord. Cruciferorum cum stella, concedit, ut bona mobilia et immobilia, per ne- gligentiam praedecessorum ipsorum a hospitali distracta, in iudicio ecclesiastico districtus Vra- tislaviensis repetere valeant. Capitaneo Vratislaviensi, burggraviis et officialibus regiis mandatur, ut ipsos in dicta repetitione manuteneant. „Relacione querulosa." „Datum Prage a. d. 1357 XX die m. octobris, regn. nostr. a. XII, imperii vero tercio." Orig. cum sig. minori in press. perg. in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 66, Mathiasstijt Breslau n. 184. — Extr. Reg. imp. VIII 6189. 673) 1357, 21 Oct. Ich Bonka zu der zeit abtessin und der ganz Venditio lanei in Hodonice. convent der junkfraun s. Chloren orden zu Znoym dacz Unser Fraun tuen kund —
Annus 1357, 17—21 Oct. 381 Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum deest, in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 60, Mathiasstift Breslau n. 183°. — Ed. Meitzen, Urkunden schlesischer Dörfer, Cod. dipl. Sil. IV p. 145 n. 15. — Reg. imp. VIII 2711. 671) 1357, 18 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex monasterium Waldsassense contra Ulricum Waldauer tueri iubet. — dem edlen Russen von Luticz, camerer des landes zu Beheim und pfleger des Egerlandes, und dem .. burgermeister, dem rat und den burgern gemeinlich der stat zu Eger — —. Die geistlichen .. der abt und der convent des closters zu Walt- sassen — — haben unsern gnaden fürgelegt und geclagt, daz der edle Vlreich der Waldower mit rate und hilfe seiner frunde meyne und welle si und ires closters güter angreiffen mit unrechtem gewalte. Nu haben wir empfolhen und geboten ernstlich und vesticlich bei unsern hulden, das er mit yn fruntlich und fridlich leben sulle und daz er sie nicht beswere, noch beschedige in dheine weis also lange, uncz wir selber oder der erw. Dytreich byschof ze Minden, unser lieber furste und andechtiger, gegen Beyern mugen komen, so welle wir sie denne beiderseit uberhoren und ir ieglichem gunnen und helfen seines rechten. Und, ob der obgenante Vlrich Waldower oder ymand von seinen wegen wider unser keyserlich verbot villeichte den .. abt und den convent des egenanten closters oder ir gut angreiffen torste, so wellen wir — —, daz ir von unsern wegen und mit unserm gewalte yn beigestendig sullet sein und sie ouch vor aller unrechter anfechtigung und beswerung gunsticlichen schuc- zen und schirmen. Geben zu Prag an s. Lucas tag, unserr reiche i. d. XII und d. keys. i. d. III iar. Per dominum .. Mindensem episcopum Johannes de Glacz. Orig., cui sig. minus dorso tenus appressum erat, Monaci in archivo generali Bavariae, Waldsassen Kloster Urk., fasc. 46 n. 40. — Ed. Winkelmann, Acta imp. inedita II p. 535 n. 842. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 381. — Reg. imp. VIII 2712. 672) 1357, 20 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex magistro et conventui hospitalis s. Mathiae Vratislaviensis („in Wratislavia“), ord. Cruciferorum cum stella, concedit, ut bona mobilia et immobilia, per ne- gligentiam praedecessorum ipsorum a hospitali distracta, in iudicio ecclesiastico districtus Vra- tislaviensis repetere valeant. Capitaneo Vratislaviensi, burggraviis et officialibus regiis mandatur, ut ipsos in dicta repetitione manuteneant. „Relacione querulosa." „Datum Prage a. d. 1357 XX die m. octobris, regn. nostr. a. XII, imperii vero tercio." Orig. cum sig. minori in press. perg. in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 66, Mathiasstijt Breslau n. 184. — Extr. Reg. imp. VIII 6189. 673) 1357, 21 Oct. Ich Bonka zu der zeit abtessin und der ganz Venditio lanei in Hodonice. convent der junkfraun s. Chloren orden zu Znoym dacz Unser Fraun tuen kund —
Strana 382
382 Regesta Bohemiae et Moraviac. dacz wir mit wolbedachtem muet und rat und durch unsers conventz und chlosters pess- rung willen verchauft haben zu Hödnicz ain lehen akchers zu veld, das weilen Görgens von Hödnicz gewest ist, Ulreichen dem Waltrabiczer und fraun Petruschen und ir paider gerben und nachkümling umb 28 markch gr. preg. phenning silbrein, 64 gross für ein igleich markch zu raiten, darumb wir uns pesser guot chauft haben, von Görgen einen paumgarten umb 20 markch gr. prag. phenning. Und haben im auf ein andern paumgarten 18 markch geliehen, also das Ulreich und Petrusch, ir gerben und nachchümling, zu eim rechten purk- rechterb und purkrechtakchern ewichleich und erbicleich“ besiczen und mügen und schullen verseczen, verwegseln und verchaufen — —, das seu uns und unserm chloster alle jar ewichleich nicht mer zinsen noch dinen schüllen, wen 16 gross phenning auf s. Michels- tag, und schüllen fürbas von uns frei sein und mit chain sachen mer zu schaffen haben noch mit der chünigsteur noch mit chainer gab — — noch mit voited auf das haus, noch mit der gemain umb ein haller nicht leiden, noch mit chainer robat, und mügen is in dem rechten verseczen, verwegseln und verchaufen, wem seu wellen und daran nicht zu hindern. — — Und das in das alles von uns und von dem chloster ewicleich stet gehalden werd, darüber geb wir disen brief, versigelt mit de aptessin und mit des conventz insigel. Zu einer steten urchund diser sach diser wandelumb sin gezeugen Weikchart der Mäurer, richter zu Znoym, und Jacob der Nagenchamp, pürger zu Znoym, di ir insigel durch unser pet willen zu gezeugnüss an disen brief gehangen haben zu unsern insigeln zu einer offen ge- wissen dieser sach. Geben — — 1357 jar, an der Ainleff tausend junkfraun tag. Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 375 n. 433 e confirmatione Catherinae abbatissae Znojmensis de a. 1404, 22 Dec., cuius copia Brunae in archivo terrae Moraviae asservatur, sign. Znojmo Klar. F 10 a. 674) 1357, 25 Oct. Brunae. Margaretha marchionissa Moraviae cives Brunnenses et alios, eis cohabitantes et in singulis collectis ac iuribus onera civilia cum ipsis sustinentes, a solutione thelonei in Rousinov („the- lonei nostri in Rausseins") eximit et privilegia civitatis a regibus Bohemiae desuper concessa confirmat. „In cuius rei testimonium presentes eis et „Quod licet ad singulos." eorum posteris dedimus literas perpetuo duraturas, appensione sigilli nostri in filo sericeo roboratas. Datum Brunne a. d. 1357 octavo kal. m. novembris." Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 56 n. 72 ex orig. archivi civitatis Brunensis. 675) 1357, 27 Oct. Bezděz. Karolus imperator et rex Johanni episcopo Lutomislensi, cancellario suo, mandat, ut litem, a Friderico de Driforte commendatore Thuringiae ord. Theut., nomine ordinis sui et plebanorum in Vetere et Nova civitatibus Mulhusii Thur. („zu Mulhusen“) contra consules Mulhusii “) C: erberleich (2).
382 Regesta Bohemiae et Moraviac. dacz wir mit wolbedachtem muet und rat und durch unsers conventz und chlosters pess- rung willen verchauft haben zu Hödnicz ain lehen akchers zu veld, das weilen Görgens von Hödnicz gewest ist, Ulreichen dem Waltrabiczer und fraun Petruschen und ir paider gerben und nachkümling umb 28 markch gr. preg. phenning silbrein, 64 gross für ein igleich markch zu raiten, darumb wir uns pesser guot chauft haben, von Görgen einen paumgarten umb 20 markch gr. prag. phenning. Und haben im auf ein andern paumgarten 18 markch geliehen, also das Ulreich und Petrusch, ir gerben und nachchümling, zu eim rechten purk- rechterb und purkrechtakchern ewichleich und erbicleich“ besiczen und mügen und schullen verseczen, verwegseln und verchaufen — —, das seu uns und unserm chloster alle jar ewichleich nicht mer zinsen noch dinen schüllen, wen 16 gross phenning auf s. Michels- tag, und schüllen fürbas von uns frei sein und mit chain sachen mer zu schaffen haben noch mit der chünigsteur noch mit chainer gab — — noch mit voited auf das haus, noch mit der gemain umb ein haller nicht leiden, noch mit chainer robat, und mügen is in dem rechten verseczen, verwegseln und verchaufen, wem seu wellen und daran nicht zu hindern. — — Und das in das alles von uns und von dem chloster ewicleich stet gehalden werd, darüber geb wir disen brief, versigelt mit de aptessin und mit des conventz insigel. Zu einer steten urchund diser sach diser wandelumb sin gezeugen Weikchart der Mäurer, richter zu Znoym, und Jacob der Nagenchamp, pürger zu Znoym, di ir insigel durch unser pet willen zu gezeugnüss an disen brief gehangen haben zu unsern insigeln zu einer offen ge- wissen dieser sach. Geben — — 1357 jar, an der Ainleff tausend junkfraun tag. Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 375 n. 433 e confirmatione Catherinae abbatissae Znojmensis de a. 1404, 22 Dec., cuius copia Brunae in archivo terrae Moraviae asservatur, sign. Znojmo Klar. F 10 a. 674) 1357, 25 Oct. Brunae. Margaretha marchionissa Moraviae cives Brunnenses et alios, eis cohabitantes et in singulis collectis ac iuribus onera civilia cum ipsis sustinentes, a solutione thelonei in Rousinov („the- lonei nostri in Rausseins") eximit et privilegia civitatis a regibus Bohemiae desuper concessa confirmat. „In cuius rei testimonium presentes eis et „Quod licet ad singulos." eorum posteris dedimus literas perpetuo duraturas, appensione sigilli nostri in filo sericeo roboratas. Datum Brunne a. d. 1357 octavo kal. m. novembris." Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 56 n. 72 ex orig. archivi civitatis Brunensis. 675) 1357, 27 Oct. Bezděz. Karolus imperator et rex Johanni episcopo Lutomislensi, cancellario suo, mandat, ut litem, a Friderico de Driforte commendatore Thuringiae ord. Theut., nomine ordinis sui et plebanorum in Vetere et Nova civitatibus Mulhusii Thur. („zu Mulhusen“) contra consules Mulhusii “) C: erberleich (2).
Strana 383
Annus 1357, 21 Oct.—2 Nov. 383 motam, diiudicet. „Wann wir soliche clage." „Geben zum Besdes — — 1357 iare an s. Symons und Juden abent der heil. zwelfb., unserr riche i. d. XII u. d. keis. i. d. III iare." Reg. imp. VIII 2714 ex orig. archivi civitatis Mulhusiensis. — Inserta chartae Johannis episcopi Lutomislenais de a. 1358, 27 Jan., quae in archivo generali Dresdensi asservatur, sign. n. 3516. 676) 1357, 27 Oct. Karolus imperator et rex magistro civium, consulibus et communitati civium Norimber- gensium („ze Nürnberg“) mandat, ut de 2000 librarum hall. in proximo s. Martini festo solvendis 1900 libras, quae Leopoldo episcopo Bambergensi prius erant deputatae, Busconi de Velhartice („Wilharticz“) solvere curent. „1357 iare am freytag vor „enbieten." R. Jo- Aller heiligen tag, unserer reich i. d. XII iare u. d. kays. i. d. III iare. hannes." Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, Reichestadt Nürnberg fasc. 318 (Schwartz K n. 14). — Reg. imp. VIII 2715. 677) 1357, 31 Oct. Dresdae. In permutatione, quam Henricus senior advocatus de Plauen („Heinrich der eldere voit von Plauwin genant der Lange“) et Henricus filius eius cum Friderico, Balthasaro et Wil- helmo lantgraviis Thuringiae et marchionibus Misnensibus fecerunt, Grün quoque („dy Grune“) et sexta pars Neuberg („das sechste teyl an Nyeperg“) cum nonnullis aliis bonis marchionibus assignatur. „Dirre brif ist gegebin zou Dresdin — — 1357 iare an Allir heiligin abinde." Orig. in archivo publico Vimariensi, sign. Ernestin. Gesammtarchiv n. 3403. — Ed. Müller, Urk. z. Gesch. Plauens, Milt. d. Altertumsver. V p. 7 n. 406. — Ibid. p. 9 n. 407 litterae reversales marchionum Misnensium, quae, eadem die datae, in archivo generali Dresdensi in copiario 25 fol. 84° reperiuntur. — Schmidt, UB. der Vögte von Weida, Gera u. Plauen II p. 11 n. 12 et p. 13 n. 13. 678) 1357, 2 Nov. Comites de Schwarzburg castrum Vojerecy Karolo imperatori et regi resignant. Wir Johann und Gunther gebruder grafen zu Swarczburg veriehen ——, daz wir dem allir- durchluchtigisten fursten und herren h. Karlen Romischen keiser — — und kunig zu Beheim, unsirm lieben gnedigen herren, daz haus Hoyerswerde mit allir seiner zugehorung, ez sei heide, dorfer, hemern odir andir guter — — umb 1400 schog beheimscher grozer prag. werüng recht und redelich verkauft haben, ym, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen doselbes zu einem rechten erbe und eygen eweclich zu besiczen. Und wann wir dieselben festen dem vorgenanten unserm herren odir von seinen wegen dem erw. vattir in Gote h. Dietherich bisschoff zu Mynden odir Nikil und Ercmer von Ercmers-
Annus 1357, 21 Oct.—2 Nov. 383 motam, diiudicet. „Wann wir soliche clage." „Geben zum Besdes — — 1357 iare an s. Symons und Juden abent der heil. zwelfb., unserr riche i. d. XII u. d. keis. i. d. III iare." Reg. imp. VIII 2714 ex orig. archivi civitatis Mulhusiensis. — Inserta chartae Johannis episcopi Lutomislenais de a. 1358, 27 Jan., quae in archivo generali Dresdensi asservatur, sign. n. 3516. 676) 1357, 27 Oct. Karolus imperator et rex magistro civium, consulibus et communitati civium Norimber- gensium („ze Nürnberg“) mandat, ut de 2000 librarum hall. in proximo s. Martini festo solvendis 1900 libras, quae Leopoldo episcopo Bambergensi prius erant deputatae, Busconi de Velhartice („Wilharticz“) solvere curent. „1357 iare am freytag vor „enbieten." R. Jo- Aller heiligen tag, unserer reich i. d. XII iare u. d. kays. i. d. III iare. hannes." Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, Reichestadt Nürnberg fasc. 318 (Schwartz K n. 14). — Reg. imp. VIII 2715. 677) 1357, 31 Oct. Dresdae. In permutatione, quam Henricus senior advocatus de Plauen („Heinrich der eldere voit von Plauwin genant der Lange“) et Henricus filius eius cum Friderico, Balthasaro et Wil- helmo lantgraviis Thuringiae et marchionibus Misnensibus fecerunt, Grün quoque („dy Grune“) et sexta pars Neuberg („das sechste teyl an Nyeperg“) cum nonnullis aliis bonis marchionibus assignatur. „Dirre brif ist gegebin zou Dresdin — — 1357 iare an Allir heiligin abinde." Orig. in archivo publico Vimariensi, sign. Ernestin. Gesammtarchiv n. 3403. — Ed. Müller, Urk. z. Gesch. Plauens, Milt. d. Altertumsver. V p. 7 n. 406. — Ibid. p. 9 n. 407 litterae reversales marchionum Misnensium, quae, eadem die datae, in archivo generali Dresdensi in copiario 25 fol. 84° reperiuntur. — Schmidt, UB. der Vögte von Weida, Gera u. Plauen II p. 11 n. 12 et p. 13 n. 13. 678) 1357, 2 Nov. Comites de Schwarzburg castrum Vojerecy Karolo imperatori et regi resignant. Wir Johann und Gunther gebruder grafen zu Swarczburg veriehen ——, daz wir dem allir- durchluchtigisten fursten und herren h. Karlen Romischen keiser — — und kunig zu Beheim, unsirm lieben gnedigen herren, daz haus Hoyerswerde mit allir seiner zugehorung, ez sei heide, dorfer, hemern odir andir guter — — umb 1400 schog beheimscher grozer prag. werüng recht und redelich verkauft haben, ym, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen doselbes zu einem rechten erbe und eygen eweclich zu besiczen. Und wann wir dieselben festen dem vorgenanten unserm herren odir von seinen wegen dem erw. vattir in Gote h. Dietherich bisschoff zu Mynden odir Nikil und Ercmer von Ercmers-
Strana 384
384 Regesta Bohemiae et Moraviac. durf zu stunt inantworten sollen, so hat er uns iczunt und zu diesen zeiten 700 schog der obgenanten werüng genczlich und gar gewert und bezalt, und die ubrigen 700 schog sol er uns odir, ob wir beide nicht enweren, unsirn vettirn Henrichen und Gunther grafen zu Swarcbürg — — auf s. Georien tag, der schirste kumpt, geben und bezaln. Und wer ez sache, daz der egenante unsir herre odir sine erben dieselben 700 schog auf den egenanten tag nicht bezalten, so sal er odir seine erben odir die vorgeschriben, der bisschof von Minden, Nickel und Ercmer von Ercmersdorf dazselbe haus Hoyerswerde mit seiner zugehorung zu einem rechten pfande vor die unbezalten 700 schog ane alle wiederrede uns odir, ob wir nicht enwern, den vorgeschriben unsirn vettirn ynantworten in der masze, daz wir daz- selbe haus in pfandes weis ynhalten sollen als lange, biz uns odir unsirn vettirn vorgenanten, ob wir nicht enweren, dieselben 700 schog — — bezalt werden. — — Auch sollen wir daz- selbe haus, ob ez uns zu pfande queme, also ynnehaben, daz ez von unsirn wegen an keiner- ley ding geergirt sol werden noht die leute, die uff den guten siczen, daz zu dem hause gehoret, sollen besweren ane alle geverde. Und wir Heinrich graf zu Swarczburg vorgenanter globen vor uns und unsirn brudir Günther, ob ez zu solichen sachen queme, daz die vor- genanten unsir vettirn abgingen und man uns daz haus Hoyrswerde in pfandes weis in- antworten solte, daz wir alle globede, die vorgeschriben sint, glich unsirn vettirn verschriben sollen ee, danne wirz innemen. — — Der geben ist — — 1357 iar an Aller selen tag. Orig. cum 2 sig., quorum primum rotundum, alterum quadratum, de cera viridi communi impressa, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1183 n. 179. — Extr. Worbs, Verz. Niederlausitz. Urk. p. 169 n. 452. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 438 n. 415. — Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 70 n. 349. 679) 1357, 2 Nov. Vyšehrad. Wilhelmus praepositus Vissegradensis villam Malešov Vankoni de Wartenberg ad vitac Nos Wylhelmus d. g. sacrosancte Vyssegradensis tempora possidendam confert. ecclesie prepositus, summus regni Boemie cancellarius nec non dominus de Lantstain, notum facimus universis, quod cum per fel. record. d. Bartoldum de Lipa, predecessorem nostrum, donatus fuerit census decem sexagenarum gr. den. prag. in villa nostra dicta Maleschow, ad Wyssegradensem ecclesiam et ad nostram preposituram predictam spectante, nobili viro d. Wankoni de Wartemberg, summo pincerne regni Boemie, ad tempora vite sue, dicta- que donacio per pie memorie d. Henricum de Lipa, proximum antecessorem nostrum, autem permissive fuerit approbata, similiter pro tempore vite sue, sane post discessum, nobis in eadem prepositura succedentibus, idem d. Wanko dictam villam detinuit usque ad hec tempora occupatam, cupiens ab occupacione huiusmodi resilire, precipue cum viri prudentis sit indecencia acta corrigere ac per mature reformacionis studium revocare, et illa pre- sertim, que nisi reformentur, in animarum interitum vergere dinoscuntur. Hinc est, quod dictus d. Wanko, qui dictam villam Maleschow cum suis censibus et utilita-
384 Regesta Bohemiae et Moraviac. durf zu stunt inantworten sollen, so hat er uns iczunt und zu diesen zeiten 700 schog der obgenanten werüng genczlich und gar gewert und bezalt, und die ubrigen 700 schog sol er uns odir, ob wir beide nicht enweren, unsirn vettirn Henrichen und Gunther grafen zu Swarcbürg — — auf s. Georien tag, der schirste kumpt, geben und bezaln. Und wer ez sache, daz der egenante unsir herre odir sine erben dieselben 700 schog auf den egenanten tag nicht bezalten, so sal er odir seine erben odir die vorgeschriben, der bisschof von Minden, Nickel und Ercmer von Ercmersdorf dazselbe haus Hoyerswerde mit seiner zugehorung zu einem rechten pfande vor die unbezalten 700 schog ane alle wiederrede uns odir, ob wir nicht enwern, den vorgeschriben unsirn vettirn ynantworten in der masze, daz wir daz- selbe haus in pfandes weis ynhalten sollen als lange, biz uns odir unsirn vettirn vorgenanten, ob wir nicht enweren, dieselben 700 schog — — bezalt werden. — — Auch sollen wir daz- selbe haus, ob ez uns zu pfande queme, also ynnehaben, daz ez von unsirn wegen an keiner- ley ding geergirt sol werden noht die leute, die uff den guten siczen, daz zu dem hause gehoret, sollen besweren ane alle geverde. Und wir Heinrich graf zu Swarczburg vorgenanter globen vor uns und unsirn brudir Günther, ob ez zu solichen sachen queme, daz die vor- genanten unsir vettirn abgingen und man uns daz haus Hoyrswerde in pfandes weis in- antworten solte, daz wir alle globede, die vorgeschriben sint, glich unsirn vettirn verschriben sollen ee, danne wirz innemen. — — Der geben ist — — 1357 iar an Aller selen tag. Orig. cum 2 sig., quorum primum rotundum, alterum quadratum, de cera viridi communi impressa, in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1183 n. 179. — Extr. Worbs, Verz. Niederlausitz. Urk. p. 169 n. 452. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 438 n. 415. — Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 70 n. 349. 679) 1357, 2 Nov. Vyšehrad. Wilhelmus praepositus Vissegradensis villam Malešov Vankoni de Wartenberg ad vitac Nos Wylhelmus d. g. sacrosancte Vyssegradensis tempora possidendam confert. ecclesie prepositus, summus regni Boemie cancellarius nec non dominus de Lantstain, notum facimus universis, quod cum per fel. record. d. Bartoldum de Lipa, predecessorem nostrum, donatus fuerit census decem sexagenarum gr. den. prag. in villa nostra dicta Maleschow, ad Wyssegradensem ecclesiam et ad nostram preposituram predictam spectante, nobili viro d. Wankoni de Wartemberg, summo pincerne regni Boemie, ad tempora vite sue, dicta- que donacio per pie memorie d. Henricum de Lipa, proximum antecessorem nostrum, autem permissive fuerit approbata, similiter pro tempore vite sue, sane post discessum, nobis in eadem prepositura succedentibus, idem d. Wanko dictam villam detinuit usque ad hec tempora occupatam, cupiens ab occupacione huiusmodi resilire, precipue cum viri prudentis sit indecencia acta corrigere ac per mature reformacionis studium revocare, et illa pre- sertim, que nisi reformentur, in animarum interitum vergere dinoscuntur. Hinc est, quod dictus d. Wanko, qui dictam villam Maleschow cum suis censibus et utilita-
Strana 385
Annus 1357, 2—3 Nov. 385 tibus universis recognovit et veraciter est confessus, ad nos et preposituram nostram predictam pleno iure spectare, dictam villam, ut predicitur, in nostris manibus libere resignavit, nobis humiliter supplicans et requirens, ut eandem villam sibi dare et conferre liberaliter dignaremur ad tempora vite sue. Nos igitur moti precibus nobilis et spectabilis viri d. Czenkonis de Lipa, summi regni Boemie marschalci et camerarii, attendentes eciam grata et accepta obsequia, nobis et dicte prepositure nostre per ipsum d. Wankonem impensa et in posterum impendenda per ipsum — — dictam villam, prout per antecessores nostros predictos data fuit, eidem d. Wankoni tamquam bene merito pro nobis et successoribus nostris de scitu et speciali consensu capituli ecclesie nostre Wyssegradensis predicte conferimus et donamus habendam, tenendam et possidendam dumtaxat ad tempora vite sue — — Dictus siquidem d. Wanko nobis promisit, quod bona nostra et prepositure nostre, circa Sythonicz sita, totis viribus deffensabit et in suis iuribus conservabit. Nos quoque Johannes Paduanus, decretorum doctor, decanus totumque capitulum eiusdem Wyssegradensis ecclesie — — benivole consentimus. In cuius rei testi- monium presentes litteras fieri et sigillis nostrorum prepositi et capituli predictorum ius- simus communiri. Datum in Wyssegrado die II mensis novembris a. d. 1357. Copia saec. XV in. Pragae in archivo capituli ecclesiae Vissegradensis in copiario privilegiorum fol. 71 n. 184. 680) 1357, 3 Nov. Bělá. Karolus imperator et rex auget libertates monasterii Břevnoviensis. Sane hon. et rel. abbatem et conventum monasterii Brewnouiensis prope Pragam, ord. s. Ben., ne in divinis beneplacitis exequendis malignorum obstaculis impediantur, specialibus graciis et favoribus prosequi cupientes — — eisdem .. abbati et conventui concedimus — —, ut quandocunque vel quocienscunque per nos aut successores nostros, Boemie reges, aut de mandato nostro seu officialium nostrorum — — tempore expedicionum seu gwer- rarum currus pro expedicione ipsa aut certa pecunia pro eisdem curribus ipsis abbati et conventui imponi contingerit, ut extunc prepositure predicti monasterii videlicet in Brunow, Policz, Costelecz et Nezamislicz, que ad ipsum monasterium Brewnouiense tamquam ipsius membra de iure spectant et semper pertinebant, ad currus predictos ministrandos et ex- pediendos minime teneantur, sed penitus exempte sint, sicut talibus graciis, honoribus et libertatibus ex consuetudine hactenus observata freti sunt et gaudere dinoscuntur, presertim quia prefatum monasterium Brewnouiense in omnibus et singulis imposicionibus, oneribus et serviciis sibi incumbentibus pro supradictis preposituris et omnibus aliis bonis eorum cuncta supportant onera ac supportare et subire semper consueverunt; volentes et decer- nentes expresse, ut antedicte prepositure cum universis pertinenciis eorum sepedicto mona- sterio Brewnouiensi, tamquam ipsius membra, unite remaneant inseparabiliter et coniuncte. sicut modo sunt et semper fuerunt incorporate, quodque ab ipso monasterio quacunque 25
Annus 1357, 2—3 Nov. 385 tibus universis recognovit et veraciter est confessus, ad nos et preposituram nostram predictam pleno iure spectare, dictam villam, ut predicitur, in nostris manibus libere resignavit, nobis humiliter supplicans et requirens, ut eandem villam sibi dare et conferre liberaliter dignaremur ad tempora vite sue. Nos igitur moti precibus nobilis et spectabilis viri d. Czenkonis de Lipa, summi regni Boemie marschalci et camerarii, attendentes eciam grata et accepta obsequia, nobis et dicte prepositure nostre per ipsum d. Wankonem impensa et in posterum impendenda per ipsum — — dictam villam, prout per antecessores nostros predictos data fuit, eidem d. Wankoni tamquam bene merito pro nobis et successoribus nostris de scitu et speciali consensu capituli ecclesie nostre Wyssegradensis predicte conferimus et donamus habendam, tenendam et possidendam dumtaxat ad tempora vite sue — — Dictus siquidem d. Wanko nobis promisit, quod bona nostra et prepositure nostre, circa Sythonicz sita, totis viribus deffensabit et in suis iuribus conservabit. Nos quoque Johannes Paduanus, decretorum doctor, decanus totumque capitulum eiusdem Wyssegradensis ecclesie — — benivole consentimus. In cuius rei testi- monium presentes litteras fieri et sigillis nostrorum prepositi et capituli predictorum ius- simus communiri. Datum in Wyssegrado die II mensis novembris a. d. 1357. Copia saec. XV in. Pragae in archivo capituli ecclesiae Vissegradensis in copiario privilegiorum fol. 71 n. 184. 680) 1357, 3 Nov. Bělá. Karolus imperator et rex auget libertates monasterii Břevnoviensis. Sane hon. et rel. abbatem et conventum monasterii Brewnouiensis prope Pragam, ord. s. Ben., ne in divinis beneplacitis exequendis malignorum obstaculis impediantur, specialibus graciis et favoribus prosequi cupientes — — eisdem .. abbati et conventui concedimus — —, ut quandocunque vel quocienscunque per nos aut successores nostros, Boemie reges, aut de mandato nostro seu officialium nostrorum — — tempore expedicionum seu gwer- rarum currus pro expedicione ipsa aut certa pecunia pro eisdem curribus ipsis abbati et conventui imponi contingerit, ut extunc prepositure predicti monasterii videlicet in Brunow, Policz, Costelecz et Nezamislicz, que ad ipsum monasterium Brewnouiense tamquam ipsius membra de iure spectant et semper pertinebant, ad currus predictos ministrandos et ex- pediendos minime teneantur, sed penitus exempte sint, sicut talibus graciis, honoribus et libertatibus ex consuetudine hactenus observata freti sunt et gaudere dinoscuntur, presertim quia prefatum monasterium Brewnouiense in omnibus et singulis imposicionibus, oneribus et serviciis sibi incumbentibus pro supradictis preposituris et omnibus aliis bonis eorum cuncta supportant onera ac supportare et subire semper consueverunt; volentes et decer- nentes expresse, ut antedicte prepositure cum universis pertinenciis eorum sepedicto mona- sterio Brewnouiensi, tamquam ipsius membra, unite remaneant inseparabiliter et coniuncte. sicut modo sunt et semper fuerunt incorporate, quodque ab ipso monasterio quacunque 25
Strana 386
386 Regesta Bohemiae et Moraviae. racione vel causa nullo umquam tempore dimembrentur vel quomodolibet disiungantur. Volumus eciam, quod opidum Brunow, quod ad dictum monasterium pleno iure spectare dinoscitur, per cives et incolas ipsius opidi preter expressam voluntatem et licenciam predic- torum abbatis et conventus monasterii Brewnouiensis ambitu murorum et fossatorum seu aliis firmitatibus nullatenus fortificari debeat seu firmari, et ipsi cives dicti opidi ab omni circumferencia murorum et fortificacione ipsius exnunc inantea, ut premittitur, resipiscant. — Signum etc. Testes: ven. Breczlaus Wratislauiensis, Johannes Luthomislensis, s. a. imp. cancellarius, et Theodricus Mindensis episcopi, nec non ill. Rudolphus Saxonie, s. i. archimares- callus, Przimislaus Teschinensis, Henricus Glogouiensis et Saganensis et Bolko Falkenbergensis duces ac nobiles Jeschco de Wartemberg de Wessele, Sbinco de Hasenburg, Hasco“ de Swereticz, Henricus Berka de Duba, Rubinus de Santbach, Bussko de Welharticz magis- ter camere, Fridricus de Biberstein dictus de Fridlant. Sub bulla aurea. Datum in Alba Aqua a. d. 1357, ind. decima, tercio nonas novembris, regn. nostr. a. XII, imperii vero tercio. Insertum (C) confirmationi Venceslai regis de a. 1395, 20 Sept., quae Pragae in archivo monasterii Břevnoviensis asservatur, sign. B IV 127. — Ed. Ziegelbauer, Epitome hist. Brevnov. p. 286 n. 14. — Extr. Dobner, Mon. hist. Boem. VI p. 79 n. 103. — Schramm, Stud. u. Mitt. a. d. Ben. O. III p. 298 (ad a. 1359). — Reg. imp. VIII 2717. 681) 1357, 3 Nov. Conradus Gross, murator Egrae, certa pecuniae summa a monialibus ord. s. Clarae Egrae accepta alterammediam libram hall. census annui de horto suo, „in der Grün“ inter hortos Cacciliae filiae Petri ac Cunzlini muratoris situato, eisdem monialibus solvere promittit. „Datum 1357 des nechsten freitags nach Aller heiligen tag." Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, Mitt. Ver. Gesch. Deutsch. i. B. 43 p. 306 n. 106 c mapto. archivi civitatis Egrensis fol. 2v. 682) 1357, 5 Nov. Rudolphus dux Saxoniae consilio et communitati civitatis Sitaviae (zur Sittaw) in 28 sexagenis monetae et denariorum pragensium obligatus esse fatetur, quas, quando civitas a Karolo imperatore et rege exsoluta fuerit, de pecunia ab imperatore solvendal vel, si civitas exsoluta non fuerit, de censibus civitatis percipere debent. D. sonntag nach Aller heiligen 1357. Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 71 n. 351. C: Hablo.. . 1) Vide Reg. imp. VIII 736.
386 Regesta Bohemiae et Moraviae. racione vel causa nullo umquam tempore dimembrentur vel quomodolibet disiungantur. Volumus eciam, quod opidum Brunow, quod ad dictum monasterium pleno iure spectare dinoscitur, per cives et incolas ipsius opidi preter expressam voluntatem et licenciam predic- torum abbatis et conventus monasterii Brewnouiensis ambitu murorum et fossatorum seu aliis firmitatibus nullatenus fortificari debeat seu firmari, et ipsi cives dicti opidi ab omni circumferencia murorum et fortificacione ipsius exnunc inantea, ut premittitur, resipiscant. — Signum etc. Testes: ven. Breczlaus Wratislauiensis, Johannes Luthomislensis, s. a. imp. cancellarius, et Theodricus Mindensis episcopi, nec non ill. Rudolphus Saxonie, s. i. archimares- callus, Przimislaus Teschinensis, Henricus Glogouiensis et Saganensis et Bolko Falkenbergensis duces ac nobiles Jeschco de Wartemberg de Wessele, Sbinco de Hasenburg, Hasco“ de Swereticz, Henricus Berka de Duba, Rubinus de Santbach, Bussko de Welharticz magis- ter camere, Fridricus de Biberstein dictus de Fridlant. Sub bulla aurea. Datum in Alba Aqua a. d. 1357, ind. decima, tercio nonas novembris, regn. nostr. a. XII, imperii vero tercio. Insertum (C) confirmationi Venceslai regis de a. 1395, 20 Sept., quae Pragae in archivo monasterii Břevnoviensis asservatur, sign. B IV 127. — Ed. Ziegelbauer, Epitome hist. Brevnov. p. 286 n. 14. — Extr. Dobner, Mon. hist. Boem. VI p. 79 n. 103. — Schramm, Stud. u. Mitt. a. d. Ben. O. III p. 298 (ad a. 1359). — Reg. imp. VIII 2717. 681) 1357, 3 Nov. Conradus Gross, murator Egrae, certa pecuniae summa a monialibus ord. s. Clarae Egrae accepta alterammediam libram hall. census annui de horto suo, „in der Grün“ inter hortos Cacciliae filiae Petri ac Cunzlini muratoris situato, eisdem monialibus solvere promittit. „Datum 1357 des nechsten freitags nach Aller heiligen tag." Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, Mitt. Ver. Gesch. Deutsch. i. B. 43 p. 306 n. 106 c mapto. archivi civitatis Egrensis fol. 2v. 682) 1357, 5 Nov. Rudolphus dux Saxoniae consilio et communitati civitatis Sitaviae (zur Sittaw) in 28 sexagenis monetae et denariorum pragensium obligatus esse fatetur, quas, quando civitas a Karolo imperatore et rege exsoluta fuerit, de pecunia ab imperatore solvendal vel, si civitas exsoluta non fuerit, de censibus civitatis percipere debent. D. sonntag nach Aller heiligen 1357. Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 71 n. 351. C: Hablo.. . 1) Vide Reg. imp. VIII 736.
Strana 387
Annus 1357, 3—8 Nov. 387 683) 1357, 8 Nov. Ich Fryderich von Byberstein Friderici de Bieberstein obligatio feudalis. bekennen — —, wann ich die festen Landescrone und, waz darzu gehoret, Duchras und waz derzu gehoret, und Saraw und waz dorzu gehoret, und waz ich zu Glogaw in dem lande han sunder alsvil, als dem herczogen von Glogaw ist verpfant, solange er daz ynne hait, von dem allirdurchluchtigistem fursten, meinem genedigen herren h. Karl Romischem keiser und kunige zu Beheim, als von des kungreichs und der cronen von Beheim wegen zu rechtem lehen han, und darzu Frydelant und Hamerstein mein frei erbe sein, als andir herren zu Beheim yr frei erbe han und doch gehoren zu der cronen zu Beheim, dovon globen ich in guten truwen vor mich, meine erben und nachkomen dem vorgenanten mynem herren, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen desselben kung- reichs, daz ich noch meine erben und nachkomen uns mit den vorgenanten festen, lant, leute und gut nummer in deheinen zeiten sollen noch enwollen von yn gescheiden, dann wir sollen und wollen yn getruwelich wiedir allirmenlich, niemand auzgenomen, dienen, helfen und warten mit unsir selbes libe und mit den vorgenanten festen, lant, leute und gut, die wir han odir vorbaz gewinnen, sundir allirlei argelist und geverde. Des zu urckund und ewiger stedekeit han ich und mit mir zu meiner fleiziger bete der erw. in Got vatter und herre h. Thietrich bisschof zu Mynden und die hochg. fursten h. Bolko zu Falkmberg und h. Conrad von der Olsne herczogen und die edlen h. Sbincke von Hasenburg, h. Haske von Swereticz und h. Henrich Cziegilheimer, mann unsirs herren und der cronen zu Beheim, vorgenanten unsir insiegele an diesen brieff gehangen. — — Geben — - 1357 iar an der nechsten mitwochen nach Allir heiligen tag. Lecta“ coram imperatore et consilio€l. Orig. cum 6 sig. rot. de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 1) in scuto cornu cervinum; S-FRICI D BYB'STEYN. 2) secretum Theoderici episcopi Min- densis. 3), 4) in clipeo aquila, sigilla laesa. 5) sigillum Sbynconis de Hasenburg vide n. 378. 6) clipeus bipartitus, galea pennata; S HASCONIS DE LEMBERK, in campo: LC I D. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1181 n. 78. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 439 n. 416; II, 3 p. 42 n. 20. — Worbs, Verz. Niederlausitz. Urk. p. 169 n. 153. — Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 70 n 350. 684) 1357, 8 Nov. Nymburk. Nos Potho de Czastolowycz — — matura prehabita Expositio villac Straton. deliberacione atque condicionem bonorum nostrorum cupientes facere meliorem, in silva Nadubrawye willam nove extirpacionis nomine Stratow dictam, inter Kostomlath et Lyssa situatam, decem et octo laneos agrorum minus quinque virgis continente, quorum quivis laneorum sexaginta quatuor iugera Curimensis mensure continet et habere debet, hanc scilicet willam rusticis seu willanis ibidem residentibus iure emphiteotico seu theutunicali duximus a) sub plica. — 1) Vidc eliam Zobel p. 72 n. 354: Keyser Karl begnadet die von Bibersteyn, dass ihre Vasallen vor ihuen zu recht stehen sollen. D. 1357. 25*
Annus 1357, 3—8 Nov. 387 683) 1357, 8 Nov. Ich Fryderich von Byberstein Friderici de Bieberstein obligatio feudalis. bekennen — —, wann ich die festen Landescrone und, waz darzu gehoret, Duchras und waz derzu gehoret, und Saraw und waz dorzu gehoret, und waz ich zu Glogaw in dem lande han sunder alsvil, als dem herczogen von Glogaw ist verpfant, solange er daz ynne hait, von dem allirdurchluchtigistem fursten, meinem genedigen herren h. Karl Romischem keiser und kunige zu Beheim, als von des kungreichs und der cronen von Beheim wegen zu rechtem lehen han, und darzu Frydelant und Hamerstein mein frei erbe sein, als andir herren zu Beheim yr frei erbe han und doch gehoren zu der cronen zu Beheim, dovon globen ich in guten truwen vor mich, meine erben und nachkomen dem vorgenanten mynem herren, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen desselben kung- reichs, daz ich noch meine erben und nachkomen uns mit den vorgenanten festen, lant, leute und gut nummer in deheinen zeiten sollen noch enwollen von yn gescheiden, dann wir sollen und wollen yn getruwelich wiedir allirmenlich, niemand auzgenomen, dienen, helfen und warten mit unsir selbes libe und mit den vorgenanten festen, lant, leute und gut, die wir han odir vorbaz gewinnen, sundir allirlei argelist und geverde. Des zu urckund und ewiger stedekeit han ich und mit mir zu meiner fleiziger bete der erw. in Got vatter und herre h. Thietrich bisschof zu Mynden und die hochg. fursten h. Bolko zu Falkmberg und h. Conrad von der Olsne herczogen und die edlen h. Sbincke von Hasenburg, h. Haske von Swereticz und h. Henrich Cziegilheimer, mann unsirs herren und der cronen zu Beheim, vorgenanten unsir insiegele an diesen brieff gehangen. — — Geben — - 1357 iar an der nechsten mitwochen nach Allir heiligen tag. Lecta“ coram imperatore et consilio€l. Orig. cum 6 sig. rot. de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 1) in scuto cornu cervinum; S-FRICI D BYB'STEYN. 2) secretum Theoderici episcopi Min- densis. 3), 4) in clipeo aquila, sigilla laesa. 5) sigillum Sbynconis de Hasenburg vide n. 378. 6) clipeus bipartitus, galea pennata; S HASCONIS DE LEMBERK, in campo: LC I D. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1181 n. 78. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 439 n. 416; II, 3 p. 42 n. 20. — Worbs, Verz. Niederlausitz. Urk. p. 169 n. 153. — Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 70 n 350. 684) 1357, 8 Nov. Nymburk. Nos Potho de Czastolowycz — — matura prehabita Expositio villac Straton. deliberacione atque condicionem bonorum nostrorum cupientes facere meliorem, in silva Nadubrawye willam nove extirpacionis nomine Stratow dictam, inter Kostomlath et Lyssa situatam, decem et octo laneos agrorum minus quinque virgis continente, quorum quivis laneorum sexaginta quatuor iugera Curimensis mensure continet et habere debet, hanc scilicet willam rusticis seu willanis ibidem residentibus iure emphiteotico seu theutunicali duximus a) sub plica. — 1) Vidc eliam Zobel p. 72 n. 354: Keyser Karl begnadet die von Bibersteyn, dass ihre Vasallen vor ihuen zu recht stehen sollen. D. 1357. 25*
Strana 388
388 Regesta Bohemiae et Moraviac. exponendam. Unum insuper laneum pro comunitate libere et pacifice perpetuo possidebunt, quam siquidem communitatem usque ad aquam et in aqua absque omni aliorum impedi- mento debent pacifice possidere. Ita sane, quod idem willani nobis de quolibet laneo nowem sexagenas gr. den. prag. nomine arree, quod vulgariter podacz vel zakupenye dicitur, debent dare principaliter et tenentur, quarum in festo s. Martini proxime preterito de quolibet laneo tres sexagenas gr. nobis dederunt et persolverunt et in festo s. Martini venturo pro- xime dare tenentur totidem, et in festo s. Martini post dictum festum per unum annum continue revolutum dare et solvere totidem tenebuntur. Qua quidem peccunia aree iam persoluta, villani predicti et heredes ac successores eorumdem prefatam debent de cetero tenere hereditatem iure, ut prefertur, emphitheotico temporibus perpetuis et habere. Horum solucionibus terminorum exspiratis, villani prefati censum de predictis hereditatibus dandum nec non infra scriptas soluciones in festo s. Georgii post prefatos terminos continue venturo solvere primitus inchoabunt, willani presertim supra dicti, heredes et successores ipsorum nobis, heredibus et successoribus nostris de quolibet laneo in festo s. Georgii 50 gr. den. prag. et totidem in festo s. Galli annis singulis et temporibus perpetuis nec non circa Nati- vitatem Christi semel tantum in anno de quolibet laneo nomine honoris duos pullos et unam mensuram avenee nobis et nostris successoribus. Nichilominus plebano — — pro- ipsius decimis circa festum s. Martini de quolibet laneo unam mensuram siliginis et unam mensuram avene et de qualibet curia, ubi fumus exit, pro fumalibus per tres halenses usualis pecunie tempore quadragesimali — — villani sepe dicti — — solvere sunt astricti. Nichilominus de aliis omnibus angariis, exaccionibus — — debent esse de cetero liberi penitus et exempti, exclusa dumtaxat berna regia, quando occurrerit generalis, quam tunc tenentur solvere, prout cetere hereditates contigue et possessores ipsarum solvere hactenus consueverunt. Dantes villanis sepe dictis atque ipsorum successoribus concedentes, ut iura ipsorum iudiciaria in Nowmburga super Albea recipiant atque tollant, et quod placita seu iudicia ipsorum alibi non exerceant, nisi in villa Stratow supra dicta. Harum nostrarum sigilis, nostro scilicet et Benesii de Kosthomlath, fidelis nostri dilecti, signatarum testimonio litterarum. Datum in Nowmburga super Albea a. d. 1357 fer. IV ante festum s. Martini proxima. Orig. cum 2 sig. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. 46 A 1. Sigilla: 1) in clipeo duo baltei sinistri, galea pennata; POTA D CASTOLOWIII. 2) duo brachia pro clenodio; S BENES DE KOSTOMLAT. 685) 1357, 9 Nov. Bělá. Karolus imperator et rex castrum Vojerecy Budissinensi, Gorlicensi, Lubanensi et Luba- — daz wir gnedeclich haben bedacht stete, truwe viensi civitatibus adiungit. und vleizzige dienste, die uns zu ere und wirdekeit unsirs kungreichs und der cronen zu Beheim unsirn lieben getruwen die burgirmeister, die rete und burgere unsir stette zu Bude-
388 Regesta Bohemiae et Moraviac. exponendam. Unum insuper laneum pro comunitate libere et pacifice perpetuo possidebunt, quam siquidem communitatem usque ad aquam et in aqua absque omni aliorum impedi- mento debent pacifice possidere. Ita sane, quod idem willani nobis de quolibet laneo nowem sexagenas gr. den. prag. nomine arree, quod vulgariter podacz vel zakupenye dicitur, debent dare principaliter et tenentur, quarum in festo s. Martini proxime preterito de quolibet laneo tres sexagenas gr. nobis dederunt et persolverunt et in festo s. Martini venturo pro- xime dare tenentur totidem, et in festo s. Martini post dictum festum per unum annum continue revolutum dare et solvere totidem tenebuntur. Qua quidem peccunia aree iam persoluta, villani predicti et heredes ac successores eorumdem prefatam debent de cetero tenere hereditatem iure, ut prefertur, emphitheotico temporibus perpetuis et habere. Horum solucionibus terminorum exspiratis, villani prefati censum de predictis hereditatibus dandum nec non infra scriptas soluciones in festo s. Georgii post prefatos terminos continue venturo solvere primitus inchoabunt, willani presertim supra dicti, heredes et successores ipsorum nobis, heredibus et successoribus nostris de quolibet laneo in festo s. Georgii 50 gr. den. prag. et totidem in festo s. Galli annis singulis et temporibus perpetuis nec non circa Nati- vitatem Christi semel tantum in anno de quolibet laneo nomine honoris duos pullos et unam mensuram avenee nobis et nostris successoribus. Nichilominus plebano — — pro- ipsius decimis circa festum s. Martini de quolibet laneo unam mensuram siliginis et unam mensuram avene et de qualibet curia, ubi fumus exit, pro fumalibus per tres halenses usualis pecunie tempore quadragesimali — — villani sepe dicti — — solvere sunt astricti. Nichilominus de aliis omnibus angariis, exaccionibus — — debent esse de cetero liberi penitus et exempti, exclusa dumtaxat berna regia, quando occurrerit generalis, quam tunc tenentur solvere, prout cetere hereditates contigue et possessores ipsarum solvere hactenus consueverunt. Dantes villanis sepe dictis atque ipsorum successoribus concedentes, ut iura ipsorum iudiciaria in Nowmburga super Albea recipiant atque tollant, et quod placita seu iudicia ipsorum alibi non exerceant, nisi in villa Stratow supra dicta. Harum nostrarum sigilis, nostro scilicet et Benesii de Kosthomlath, fidelis nostri dilecti, signatarum testimonio litterarum. Datum in Nowmburga super Albea a. d. 1357 fer. IV ante festum s. Martini proxima. Orig. cum 2 sig. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. 46 A 1. Sigilla: 1) in clipeo duo baltei sinistri, galea pennata; POTA D CASTOLOWIII. 2) duo brachia pro clenodio; S BENES DE KOSTOMLAT. 685) 1357, 9 Nov. Bělá. Karolus imperator et rex castrum Vojerecy Budissinensi, Gorlicensi, Lubanensi et Luba- — daz wir gnedeclich haben bedacht stete, truwe viensi civitatibus adiungit. und vleizzige dienste, die uns zu ere und wirdekeit unsirs kungreichs und der cronen zu Beheim unsirn lieben getruwen die burgirmeister, die rete und burgere unsir stette zu Bude-
Strana 389
Annus 1357, 8—10 Nov. 389 schin, Gorlicz, Luban und Lubow haben getan, und auch, daz sie syben hundirt schok grosser prager müncze geben haben zu volleist, die veste Hoyerswerde zu kouffen uns, unsirn erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen doselbes, dovon und auf die rede, daz wir meinen dieselben vesten mit ir zugehorung eweclich zu bliben bei der cronen zu Beheim und auch daz die vorgenante stette und unsir lant debaz beschirmet, behut und bewarnet sei, so haben wir mit rechtir wisze und von angeborn gute denselben unsirn stetten und burgirn solich genade getan, daz wir, unser erben und nachkomen nymer in deheinen zeiten sollen noch enwollen die vesten Hoyerswerde von der cronen zu Beheim veruzzern, verpfenden, verseczen, verkouffen, verwandelen odir hingeben in fremede hant, dann dieselbe veste Hoyerswerde sol eweclich verliben und entfolen sein der fogetye der obgenanten unsir stette. — — Geben zum Wizzenwazzer — — 1357 iar am nechsten donrstag vor s. Martins tag, unsir reiche i. d. XII u. d. keis. i. d. III iare. coram d. imperatore Henr. de Wesalia. R. Henricus. Lecta Orig. cum sig. maiest. in press. perg., laeso, in archivo civitatis Gorlicensis sign. 76/50. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 71 n. 352. — Reg. imp. VIII 2721. 686) 1357, 9 Nov. Bělá. Karolus imperator et rex fidelium obsequiorum intuitu, quae cives Budissinensis, Gorli- censis, Lubanensis et Lubaviensis („zur Budissein, Gorlicz, Luban und zu Lubow“) civitatum sibi et coronae Bohemiae exhibuerunt, et pro 700 sexagenis gr. prag., quas ad acquisitionem castri Vojerecy („Hoyerswerde“) porrexerunt, dictas civitates a s. Martini festo proximo ad duos annos ab omnibus exactionibus libertat. „bekennen." „Geben zu dem Weizzenwazzer — 1357 iar am nechsten donrstag vor s. Martins tag unsir reiche i. d. XII u. d. keis. i. d. III iare. Lecta coram d. imperatore Henr. de Wesalia. R. Johannes." Orig. cum sig. maiest. in press. perg., laeso, in archivo civit. Gorlic. sign. 78/51. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 71 n. 353. — Reg. imp. VIII 2722. 687) 1357, 10 Nov. Vys. Mýto. Mathias episcopus Tribuniensis Johanni episcopo Luthomuslensi, fratri suo, plenam et omnimodam dat potestatem, ut villam suam Zvole („Swol“)1 in via permutationis bonorum in Lanšperk („Landesperg“) abbati et conventui monasterii Aulae Regiae, ord. Cist., ad tabulas terrae ponere ac alias assignare possit. „Datum in Muta in vigilia s. Martini a. 7“ d. 1357. Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 98 n. 145 e formulario Osecensi p. 72. — Palacký, Formelbücher p. 242 n. 7. 1) Vide superius n. 416, 429.
Annus 1357, 8—10 Nov. 389 schin, Gorlicz, Luban und Lubow haben getan, und auch, daz sie syben hundirt schok grosser prager müncze geben haben zu volleist, die veste Hoyerswerde zu kouffen uns, unsirn erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen doselbes, dovon und auf die rede, daz wir meinen dieselben vesten mit ir zugehorung eweclich zu bliben bei der cronen zu Beheim und auch daz die vorgenante stette und unsir lant debaz beschirmet, behut und bewarnet sei, so haben wir mit rechtir wisze und von angeborn gute denselben unsirn stetten und burgirn solich genade getan, daz wir, unser erben und nachkomen nymer in deheinen zeiten sollen noch enwollen die vesten Hoyerswerde von der cronen zu Beheim veruzzern, verpfenden, verseczen, verkouffen, verwandelen odir hingeben in fremede hant, dann dieselbe veste Hoyerswerde sol eweclich verliben und entfolen sein der fogetye der obgenanten unsir stette. — — Geben zum Wizzenwazzer — — 1357 iar am nechsten donrstag vor s. Martins tag, unsir reiche i. d. XII u. d. keis. i. d. III iare. coram d. imperatore Henr. de Wesalia. R. Henricus. Lecta Orig. cum sig. maiest. in press. perg., laeso, in archivo civitatis Gorlicensis sign. 76/50. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 71 n. 352. — Reg. imp. VIII 2721. 686) 1357, 9 Nov. Bělá. Karolus imperator et rex fidelium obsequiorum intuitu, quae cives Budissinensis, Gorli- censis, Lubanensis et Lubaviensis („zur Budissein, Gorlicz, Luban und zu Lubow“) civitatum sibi et coronae Bohemiae exhibuerunt, et pro 700 sexagenis gr. prag., quas ad acquisitionem castri Vojerecy („Hoyerswerde“) porrexerunt, dictas civitates a s. Martini festo proximo ad duos annos ab omnibus exactionibus libertat. „bekennen." „Geben zu dem Weizzenwazzer — 1357 iar am nechsten donrstag vor s. Martins tag unsir reiche i. d. XII u. d. keis. i. d. III iare. Lecta coram d. imperatore Henr. de Wesalia. R. Johannes." Orig. cum sig. maiest. in press. perg., laeso, in archivo civit. Gorlic. sign. 78/51. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 71 n. 353. — Reg. imp. VIII 2722. 687) 1357, 10 Nov. Vys. Mýto. Mathias episcopus Tribuniensis Johanni episcopo Luthomuslensi, fratri suo, plenam et omnimodam dat potestatem, ut villam suam Zvole („Swol“)1 in via permutationis bonorum in Lanšperk („Landesperg“) abbati et conventui monasterii Aulae Regiae, ord. Cist., ad tabulas terrae ponere ac alias assignare possit. „Datum in Muta in vigilia s. Martini a. 7“ d. 1357. Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 98 n. 145 e formulario Osecensi p. 72. — Palacký, Formelbücher p. 242 n. 7. 1) Vide superius n. 416, 429.
Strana 390
390 Regesta Bohemiac ct Moraviac. 688) 1357, 11 Nov. Čes. Krumlov. Fratres de Rosenberg possessionem agrorum et usum iuris civilis Wernzlino civi Krum- loviensi confirmant. Nos Petrus, Judocus, Vlricus et Johannes fratres de Rosem- berch notum esse volumus — —, quod Wernczlinus dictus Preweri, civis civitatis nostre Chrumnaw, duo iugera agrorum terre aratorie minus uno quartali iugeris, data per nos prius Dyepoldo, protunc procuratori nostre coquine, pro sua melioracione et in suum rele- vamen, de quibus pars eorundem agrorum per genitricem nostram sancte memorie — — a relicta Gilkonis fel. mem. pro duabus sexagenis fuit empta, et alia pars per mortem Ra- doste, quondam nostri turreani, ad nos est devoluta, qui quidem agri iam in unum campum sunt redacti, siti quoque prope viam, qua transitur in Chwalssing retro castrum nostrum Chrumpnaw, quos aqua dicta Polecznicze circumfluit, ab ipso Dyepoldo iusto empcionis tytulo emphiteotico iure — — pro quatuor sexagenis gr. et quindecim gr. emit et compa- ravit, quas ipse Dyepoldus in parata et numerata recognovit se ab ipso percepisse pecunia; tali tamen condicione adiecta, quod ipse Wernczlinus, heredes et successores sui censum et alia iura, que dicta duo iugera tangent, nobis et successoribus nostris solvent et dabunt. Ipse quoque Wernczlinus, heredes et successores sui eodem iure, quo et alii cives seu incole predicte civitatis nostre Chrumpnaw utuntur, gaudeant et fruantur — —. Datum Chrumpnaw a. d. 1357, sabbato in festo s. Martini conf. Edd. Schmidt-Picha, UB. d. St. Krummau I p. 31 n. 110 ex originali archivi civitatis Čes. Krumlov, sign. III B n. 21, cui 4 sigilla de cera rubra communi impressa appensa sunt. 689) 1357, 11 Nov. Ego Petrus Petrus iuder Kralovicensis censum monasterio Plasensi vendit. iudex de Cralowicz recognosco ——, quod cum olim a bone memorie ven. d. Jacobo quon- dam abbate monasterii Plassensis de sui conventus consilio et consensu hereditas sive villa ipsorum dicta Bor, protunc desolata et deserta, michi commissa fuerit ad locandum cum probis hominibus sub modo et condicione huiuscemodi, quod de ipsa villa Bor antedictis dominis .. abbati et conventui de Plaz cedere deberent et debeant annis singulis perpetuis temporibus in omnem eventum nomine census novem sexagene gr. den. prag. minus decem grossis, ad quas expediendas et persolvendas ego et mei heredes, si quidquam ibidem deficeret, sub omni bonorum nostrorum pignore obligamur, michique in recompensam laborum meorum et solicitudinis ab ipsis dominis meis concessum fuerit, ut quidquid ultra predictam summam census in ipsa hereditate excreverit vel excrescere poterit per meam industriam atque curam, ego et mei heredes libere et hereditarie haberemus, iamque cum Dei adiutorio censum ipsius ville augmentaverim et perduxerim ad undecim sexagenas gr., predictas duas sexagenas gr. ultra novem sexagenas premissas minus decem grossis excres- centes, ad me et meos heredes ex solicitudine locacionis huiusmodi, ut premittitur, perti-
390 Regesta Bohemiac ct Moraviac. 688) 1357, 11 Nov. Čes. Krumlov. Fratres de Rosenberg possessionem agrorum et usum iuris civilis Wernzlino civi Krum- loviensi confirmant. Nos Petrus, Judocus, Vlricus et Johannes fratres de Rosem- berch notum esse volumus — —, quod Wernczlinus dictus Preweri, civis civitatis nostre Chrumnaw, duo iugera agrorum terre aratorie minus uno quartali iugeris, data per nos prius Dyepoldo, protunc procuratori nostre coquine, pro sua melioracione et in suum rele- vamen, de quibus pars eorundem agrorum per genitricem nostram sancte memorie — — a relicta Gilkonis fel. mem. pro duabus sexagenis fuit empta, et alia pars per mortem Ra- doste, quondam nostri turreani, ad nos est devoluta, qui quidem agri iam in unum campum sunt redacti, siti quoque prope viam, qua transitur in Chwalssing retro castrum nostrum Chrumpnaw, quos aqua dicta Polecznicze circumfluit, ab ipso Dyepoldo iusto empcionis tytulo emphiteotico iure — — pro quatuor sexagenis gr. et quindecim gr. emit et compa- ravit, quas ipse Dyepoldus in parata et numerata recognovit se ab ipso percepisse pecunia; tali tamen condicione adiecta, quod ipse Wernczlinus, heredes et successores sui censum et alia iura, que dicta duo iugera tangent, nobis et successoribus nostris solvent et dabunt. Ipse quoque Wernczlinus, heredes et successores sui eodem iure, quo et alii cives seu incole predicte civitatis nostre Chrumpnaw utuntur, gaudeant et fruantur — —. Datum Chrumpnaw a. d. 1357, sabbato in festo s. Martini conf. Edd. Schmidt-Picha, UB. d. St. Krummau I p. 31 n. 110 ex originali archivi civitatis Čes. Krumlov, sign. III B n. 21, cui 4 sigilla de cera rubra communi impressa appensa sunt. 689) 1357, 11 Nov. Ego Petrus Petrus iuder Kralovicensis censum monasterio Plasensi vendit. iudex de Cralowicz recognosco ——, quod cum olim a bone memorie ven. d. Jacobo quon- dam abbate monasterii Plassensis de sui conventus consilio et consensu hereditas sive villa ipsorum dicta Bor, protunc desolata et deserta, michi commissa fuerit ad locandum cum probis hominibus sub modo et condicione huiuscemodi, quod de ipsa villa Bor antedictis dominis .. abbati et conventui de Plaz cedere deberent et debeant annis singulis perpetuis temporibus in omnem eventum nomine census novem sexagene gr. den. prag. minus decem grossis, ad quas expediendas et persolvendas ego et mei heredes, si quidquam ibidem deficeret, sub omni bonorum nostrorum pignore obligamur, michique in recompensam laborum meorum et solicitudinis ab ipsis dominis meis concessum fuerit, ut quidquid ultra predictam summam census in ipsa hereditate excreverit vel excrescere poterit per meam industriam atque curam, ego et mei heredes libere et hereditarie haberemus, iamque cum Dei adiutorio censum ipsius ville augmentaverim et perduxerim ad undecim sexagenas gr., predictas duas sexagenas gr. ultra novem sexagenas premissas minus decem grossis excres- centes, ad me et meos heredes ex solicitudine locacionis huiusmodi, ut premittitur, perti-
Strana 391
Annus 1357, 11—12 Non. 391 nentes, ad presens necessitatis michi articulo imminente, hon. et rel. viris et dominis meis d. Johanni pronunc abbati predicti monasterii Plassensis et suo conventui vendidi — — pro viginti sexagenis gr. prag. michi in numerata pecunia integraliter persolutis, dandas et persolvendas in omnem eventum prefatis dominis .. abbati et conventui annis singulis in perpetuum in duobus terminis divisim, unam videlicet sexagenam gr. in festo s. Georgii et alteram in festo b. Galli, prout et quando homines de Bor censum suum solvere con- sueverunt, ita plane quod si de predictis duabus sexagenis, ibidem in Bor venditis, ipsis dominis de Plaz aliquando quovis modo aliquid deficeret vel periret, ego et mei heredes de iudicio in Cralowicz, quod ad me et meos heredes iure hereditario pertinet, vel de quibus- cunque bonis nostris, que ibidem vel alias habuerimus, debemus et tenemur censum huius- modi duarum sexagenarum gr. eisdem dominis nostris persolvere — —. In cuius vendici- onis evidens testimonium — — ad peticionem et instanciam meam et heredum meorum sigilla nobilium vv. d. Guthgiborii de Czista, Hermanni de Potworow dicti Lissek, civitatis de Racownic ac sigillum meum proprium presentibus sunt appensa. Actum et datum a. d. 1357, in die b. Martini ep. et. conf. Orig. cum 4 sig. rol. de cera comm. in press. perg. olim in archivo monasterii Plasensis, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. Sigilla: 1) clipeus bipartitus; I CHOTWRII D/ SCSISTA. 2) clipeus bipertitus, galea cornuta; S HERMANNI LISCONIS. 3) cancer; S CIVIVM DE RACOWNIK. 4) laesum. — Extr. Scheinpflug, Materialien zu einer Gesch. von Plass u. seiner Umgebung, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. XIII p. 56 n. 119 e cop. saec. XVII „libri monasterii de Plass“. 690) 1357, 12 Nov. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis, monasterii Skalicensis primario lapide per Johannem episcopum Olomucensem in praesentia Karoli imperatoris et regis posito, ad erectionem mona- sterii et ad omnia, quae Theodricus episcopus Mindensis, eiusdem monasterii fundator, constituit Praesentibus „Ru- (vide n. 664)1 suum tribuit consensum. „Decens et debitum." dolpho Saxonie, Conrado de Olschin, Prziemkone de Teschin, Polcone de Falkemberg, ducibus illustribus, spect. Burchardo comite de Mohelen, nob. Thimone de Coldicz, Lepore, a Buscone de Wilharticz et Hascone de Swereticz." „Datum et actum Prage a. d. 1357 secundo idus novembris, pontif. nostri a. XIV.“ Accedit similiter assensus Prziedwogii decani, Plichtae scolastici et capituli ecclesiae Pragensis. Orig. (A,B) cum sig. archiepiscopi oblongo et capituli rotundo de cera comm. in press. perg., A in archivo Schwarzenberg. Orlicensi n. 58, B Pragae in archivo Musei Nat. — Cop. (cum A fere consona) in l. Erectionum archidioc. Prag. I fol. 9u. - Ed. Borový, Ll. erect. I p. 13 n. 22. — Balbín, Miscell. hist. I, 6 p. 71 n. 49. a) sic in A. In B: Rudolfo .. Saxonie, Conrado de Olschin, Przimkone de Tesschin, Polkone de Wolkenberch, ducibus ill., spect. Purchardo comite de Moheln, nob. Thymone de Coldicz, Sbyncone Lepore, Buscone de Wilharticz et Hascone de Swereticz. — 1) Villae nominantur in A: Skalicz, Stanicz, Michowicz, Lypezka, Lybezka, in B: Schalicz, Stanicz, Michowicz, Lipezka; silva in A: Koziechirsbeth, in B: Kozichrsbeth.
Annus 1357, 11—12 Non. 391 nentes, ad presens necessitatis michi articulo imminente, hon. et rel. viris et dominis meis d. Johanni pronunc abbati predicti monasterii Plassensis et suo conventui vendidi — — pro viginti sexagenis gr. prag. michi in numerata pecunia integraliter persolutis, dandas et persolvendas in omnem eventum prefatis dominis .. abbati et conventui annis singulis in perpetuum in duobus terminis divisim, unam videlicet sexagenam gr. in festo s. Georgii et alteram in festo b. Galli, prout et quando homines de Bor censum suum solvere con- sueverunt, ita plane quod si de predictis duabus sexagenis, ibidem in Bor venditis, ipsis dominis de Plaz aliquando quovis modo aliquid deficeret vel periret, ego et mei heredes de iudicio in Cralowicz, quod ad me et meos heredes iure hereditario pertinet, vel de quibus- cunque bonis nostris, que ibidem vel alias habuerimus, debemus et tenemur censum huius- modi duarum sexagenarum gr. eisdem dominis nostris persolvere — —. In cuius vendici- onis evidens testimonium — — ad peticionem et instanciam meam et heredum meorum sigilla nobilium vv. d. Guthgiborii de Czista, Hermanni de Potworow dicti Lissek, civitatis de Racownic ac sigillum meum proprium presentibus sunt appensa. Actum et datum a. d. 1357, in die b. Martini ep. et. conf. Orig. cum 4 sig. rol. de cera comm. in press. perg. olim in archivo monasterii Plasensis, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. Sigilla: 1) clipeus bipartitus; I CHOTWRII D/ SCSISTA. 2) clipeus bipertitus, galea cornuta; S HERMANNI LISCONIS. 3) cancer; S CIVIVM DE RACOWNIK. 4) laesum. — Extr. Scheinpflug, Materialien zu einer Gesch. von Plass u. seiner Umgebung, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. XIII p. 56 n. 119 e cop. saec. XVII „libri monasterii de Plass“. 690) 1357, 12 Nov. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis, monasterii Skalicensis primario lapide per Johannem episcopum Olomucensem in praesentia Karoli imperatoris et regis posito, ad erectionem mona- sterii et ad omnia, quae Theodricus episcopus Mindensis, eiusdem monasterii fundator, constituit Praesentibus „Ru- (vide n. 664)1 suum tribuit consensum. „Decens et debitum." dolpho Saxonie, Conrado de Olschin, Prziemkone de Teschin, Polcone de Falkemberg, ducibus illustribus, spect. Burchardo comite de Mohelen, nob. Thimone de Coldicz, Lepore, a Buscone de Wilharticz et Hascone de Swereticz." „Datum et actum Prage a. d. 1357 secundo idus novembris, pontif. nostri a. XIV.“ Accedit similiter assensus Prziedwogii decani, Plichtae scolastici et capituli ecclesiae Pragensis. Orig. (A,B) cum sig. archiepiscopi oblongo et capituli rotundo de cera comm. in press. perg., A in archivo Schwarzenberg. Orlicensi n. 58, B Pragae in archivo Musei Nat. — Cop. (cum A fere consona) in l. Erectionum archidioc. Prag. I fol. 9u. - Ed. Borový, Ll. erect. I p. 13 n. 22. — Balbín, Miscell. hist. I, 6 p. 71 n. 49. a) sic in A. In B: Rudolfo .. Saxonie, Conrado de Olschin, Przimkone de Tesschin, Polkone de Wolkenberch, ducibus ill., spect. Purchardo comite de Moheln, nob. Thymone de Coldicz, Sbyncone Lepore, Buscone de Wilharticz et Hascone de Swereticz. — 1) Villae nominantur in A: Skalicz, Stanicz, Michowicz, Lypezka, Lybezka, in B: Schalicz, Stanicz, Michowicz, Lipezka; silva in A: Koziechirsbeth, in B: Kozichrsbeth.
Strana 392
392 Regesta Bohemiae et Moraviac. 691) 1357, 12 Nov. Kadaň. Nos Heinczlinus Bodali iudex, Cuncz- De censu Cruciferis in Cadano legato. mannus Supra fossato, Leutoldus de Morawicz, Theodericus Supra fossato, Nicolaus Mere- czawer, Nicolaus Hartlibi, Heinricus scriptor, Heymannus Boni Merklini, Henslinus Gerhardi, Henslinus Leffing, Friczko pileator, Henslinus Mereczaweri, Henslinus In acie, iurati civi- tatis in Cadano, ad noticiam universorum presentibus cupimus pervenire, quod Nicolaus Schartendorf et Petrus filius olim Peslini Leymeri, nostri concives, inter quatuor scampna ad iudicium ordinata coram nobis, dum presedimus iudicio contestato, donaverunt — — cum bono consensu et consilio Nicolai Leymer de Wolkenstein in et super villa Zabakluk et specialiter ac nominatim hereditate et agris, quos tenent et colunt ibidem eorum subsides infra scripti Bernhardus, Mathias, Wulko, Pesco, Martinus, Quican, Bachko, Swacho, Walak, Wenczeslaus, Maczko, quatuor sexagenarum censum perpetuum rel. vv. dd. .. commendatori et fratribus Cruciferis ac domui eorum in Cadano pro una missa per eos cottidie in ecclesia parrochiali in perpetuum celebranda. Quam quidem nomine veri testamenti quondam pie memorie Peslinus Leymer et Elizabeth uxor sua pro eorum animarum remedio legaverunt sic videlicet, quod dicti viri Nicolaus Schartendorf. Petrus Leymer et eorum posteri et legit- timi successores, qui pro tempore dictarum hereditatum in Zabaklug fuerint possessores, predictum censum quatuor sexagenarum in duobus anni terminis, duas sexagenas gr. den. prag. in festo b. Walpurgis et residuas duas sexagenas in festo s. Galli dictis dd. commen- datori et fratribus — — solvere tenebuntur, exclusis singulis oneribus, inposicionibus et da- cionibus, tam berne regalis quam exaccionis seu solucionis cuiuscunque, que et quas dictus Nicolaus Schartendorf et Petrus Leymer et eorum posteri dare et solvere debebunt, prout de aliis eorum bonis in villa Zabaklûg supra dicta. — — Eciam protestamur, quod dictus Nicolaus Schartendorf coram nobis predictis Cruciferis et eorum domui in Cadano tres sexa- genas perpetui census gr. den. prag. nomine testamenti, quod olim pie memorie Johannes advocatus et Clara uxor sua legaverunt et ipsum Nicolaum Schartendorf ac eius posteros in tutorem et procuratorem eiusdem testamenti et earum hereditatum, in et super villa Schenkewicz vere empcionis titulo per eos comparatas, et nominatim super agris, quos colunt videlicet Pesco Jedenak, Medwet, Waczlaus, Przibislaus, Holube, Hodik, Jano et Crzischo, donavit, tradidit et assignavit pro una missa cottidie oriente die in ecclesia s. Johannis in perpetuum celebranda sic, quod idem census trium sexagenarum per dictum Nicolaum aut suos posteros solvi debeat singulis annis perpetue in eisdem terminis, videlicet altera- media sexagena in festo b. Walpurgis et alteramedia sexagena in festo s. Galli — —. Pre- terea ven. et rel. vir dominus fr. Gallus de Lemberg, prior domorum ordinis hospitalis s. Johannis Ierosolimitani per Boemiam, nec non fr. Bertoldus commendator ceterique con- ventuales fratres eiusdem ordinis in Cadano hoc promittunt seque obligant et asstringunt, quod quia hactenus tantum septem presbiteri fuerunt in Cadano, nunc de cetero octo pres- biteros frequenter in perpetuum tenere debebunt —. — In cuius rei testimonium et evi-
392 Regesta Bohemiae et Moraviac. 691) 1357, 12 Nov. Kadaň. Nos Heinczlinus Bodali iudex, Cuncz- De censu Cruciferis in Cadano legato. mannus Supra fossato, Leutoldus de Morawicz, Theodericus Supra fossato, Nicolaus Mere- czawer, Nicolaus Hartlibi, Heinricus scriptor, Heymannus Boni Merklini, Henslinus Gerhardi, Henslinus Leffing, Friczko pileator, Henslinus Mereczaweri, Henslinus In acie, iurati civi- tatis in Cadano, ad noticiam universorum presentibus cupimus pervenire, quod Nicolaus Schartendorf et Petrus filius olim Peslini Leymeri, nostri concives, inter quatuor scampna ad iudicium ordinata coram nobis, dum presedimus iudicio contestato, donaverunt — — cum bono consensu et consilio Nicolai Leymer de Wolkenstein in et super villa Zabakluk et specialiter ac nominatim hereditate et agris, quos tenent et colunt ibidem eorum subsides infra scripti Bernhardus, Mathias, Wulko, Pesco, Martinus, Quican, Bachko, Swacho, Walak, Wenczeslaus, Maczko, quatuor sexagenarum censum perpetuum rel. vv. dd. .. commendatori et fratribus Cruciferis ac domui eorum in Cadano pro una missa per eos cottidie in ecclesia parrochiali in perpetuum celebranda. Quam quidem nomine veri testamenti quondam pie memorie Peslinus Leymer et Elizabeth uxor sua pro eorum animarum remedio legaverunt sic videlicet, quod dicti viri Nicolaus Schartendorf. Petrus Leymer et eorum posteri et legit- timi successores, qui pro tempore dictarum hereditatum in Zabaklug fuerint possessores, predictum censum quatuor sexagenarum in duobus anni terminis, duas sexagenas gr. den. prag. in festo b. Walpurgis et residuas duas sexagenas in festo s. Galli dictis dd. commen- datori et fratribus — — solvere tenebuntur, exclusis singulis oneribus, inposicionibus et da- cionibus, tam berne regalis quam exaccionis seu solucionis cuiuscunque, que et quas dictus Nicolaus Schartendorf et Petrus Leymer et eorum posteri dare et solvere debebunt, prout de aliis eorum bonis in villa Zabaklûg supra dicta. — — Eciam protestamur, quod dictus Nicolaus Schartendorf coram nobis predictis Cruciferis et eorum domui in Cadano tres sexa- genas perpetui census gr. den. prag. nomine testamenti, quod olim pie memorie Johannes advocatus et Clara uxor sua legaverunt et ipsum Nicolaum Schartendorf ac eius posteros in tutorem et procuratorem eiusdem testamenti et earum hereditatum, in et super villa Schenkewicz vere empcionis titulo per eos comparatas, et nominatim super agris, quos colunt videlicet Pesco Jedenak, Medwet, Waczlaus, Przibislaus, Holube, Hodik, Jano et Crzischo, donavit, tradidit et assignavit pro una missa cottidie oriente die in ecclesia s. Johannis in perpetuum celebranda sic, quod idem census trium sexagenarum per dictum Nicolaum aut suos posteros solvi debeat singulis annis perpetue in eisdem terminis, videlicet altera- media sexagena in festo b. Walpurgis et alteramedia sexagena in festo s. Galli — —. Pre- terea ven. et rel. vir dominus fr. Gallus de Lemberg, prior domorum ordinis hospitalis s. Johannis Ierosolimitani per Boemiam, nec non fr. Bertoldus commendator ceterique con- ventuales fratres eiusdem ordinis in Cadano hoc promittunt seque obligant et asstringunt, quod quia hactenus tantum septem presbiteri fuerunt in Cadano, nunc de cetero octo pres- biteros frequenter in perpetuum tenere debebunt —. — In cuius rei testimonium et evi-
Strana 393
Annus 1357, 12—16 Nov. 393 denciam sigilla, videlicet civitatis nostre Kadanensis, domini fr. Galli prioris Boemie, fr. Bertoldi commendatoris Cadanensis, Nicolai Schartendorf et Nicolai Leymeri presentibus sunt appensa. Actum et datum in Cadano in crastino s. Martini a. d. 1357. Orig., cui 5 sigilla in press. perg. appensa sunt, Pragae in archivo magni prioratus Melitensium sign. Kadaň LVII. Sigilla rotunda: 2) de cera rubra communi impressa, cetera de cera communi. 692) 1357, 15 Nov. Utini. Nicolaus patriarcha Aquilegensis duos quaternos Evangelii, manu b. Marci ev. scripti, — — notum facimus — — Karolo imperatori et regi erogatos esse recognoscit. quod alias, dum serenissimus ac invictissimus princeps et dominus d. Karolus Romanorum imperator s. a. et Boemie rex illustris, dominus noster graciosus, ante susceptam impera- toriam dignitatem sub titulo Romanorum regio terras et dominium nostri patriarchatus accederet, ad urbem Romanam pro adipiscendis imperialibus infulis profecturus, ac ad oppidum nostrum Vtini cum ingenti principum, baronum et procerum copia declinaret, nosque sibi cum episcoporum, abbatum, prelatorum, cleri ac populi copiosa multitudine obviam processionaliter venissemus, inter alias reliquias, que pro honore Dei et ad reveren- ciam tanti principis videbantur ibidem, ipse ewangelium scriptum manu b. Marci ew. oc- culis sue devocionis aspexit et sibi oblatum osculis et amplexibus sub omni honore sus- cipiens desideravit, ut aliqua pars eiusdem ewangelii donaretur eidem, quo felix regnum suum Boemie exultaret in Domino et eius regnicole inde devocione suscepta consolacionis spiritualis grato subsidio in salutis sue compendia letarentur. Nos igitur — — duos quaternos eiusdem ewangelii, ultimos ipsius voluminis, liberaliter duximus erogandos, quos ipse cum Dei timore reverenter accipiens, in tabulis certis auro, gemmis et margaritis preciosis mira- biliter et magnifice ornatos reposuit et sub magne celebritatis honore infra officii divini solennia huiusmodi gratas sibi et desideranter quesitas reliquias cottidiane devocionis solercia reveretur. Principium autem quaternorum est in hec verba: „Et secundus recepit eam et mortuus est“, finis autem talis est: „Illi autem profecti predicaverunt ubique Domino co- operante et sermone confirmante sequentibus signis. Amen“.1 — — Datum in nostro castro Vtini die XV mensis novembris a. d. 1357, indiccione decima. Orig., cui sigillum minus rotundum de cera rubra communi impressa, fractum, in fil. ser. appensum est, Pragae in archivo capituli eccl. metropolit. s. Viti, sign. XII 13. — Ed. Ludewig, Rel. manuscript. V p. 573 n. 65. — Reg. imp. VIII, Reichss. 285. 693) 1357, 16 Nov. Hradec. Lantgravii de Leuchtenberg oppidum Pegnitz cum castro et aliis pertinentiis Karolo im- Wir Vlrich und Johans peratori et regi ac coronae regni Bohemiae vendunt. 1) Vide Podlaha, Soupis rukopisů knihovny metropolitní kapitoly Pražské I p. 1 n. 1.
Annus 1357, 12—16 Nov. 393 denciam sigilla, videlicet civitatis nostre Kadanensis, domini fr. Galli prioris Boemie, fr. Bertoldi commendatoris Cadanensis, Nicolai Schartendorf et Nicolai Leymeri presentibus sunt appensa. Actum et datum in Cadano in crastino s. Martini a. d. 1357. Orig., cui 5 sigilla in press. perg. appensa sunt, Pragae in archivo magni prioratus Melitensium sign. Kadaň LVII. Sigilla rotunda: 2) de cera rubra communi impressa, cetera de cera communi. 692) 1357, 15 Nov. Utini. Nicolaus patriarcha Aquilegensis duos quaternos Evangelii, manu b. Marci ev. scripti, — — notum facimus — — Karolo imperatori et regi erogatos esse recognoscit. quod alias, dum serenissimus ac invictissimus princeps et dominus d. Karolus Romanorum imperator s. a. et Boemie rex illustris, dominus noster graciosus, ante susceptam impera- toriam dignitatem sub titulo Romanorum regio terras et dominium nostri patriarchatus accederet, ad urbem Romanam pro adipiscendis imperialibus infulis profecturus, ac ad oppidum nostrum Vtini cum ingenti principum, baronum et procerum copia declinaret, nosque sibi cum episcoporum, abbatum, prelatorum, cleri ac populi copiosa multitudine obviam processionaliter venissemus, inter alias reliquias, que pro honore Dei et ad reveren- ciam tanti principis videbantur ibidem, ipse ewangelium scriptum manu b. Marci ew. oc- culis sue devocionis aspexit et sibi oblatum osculis et amplexibus sub omni honore sus- cipiens desideravit, ut aliqua pars eiusdem ewangelii donaretur eidem, quo felix regnum suum Boemie exultaret in Domino et eius regnicole inde devocione suscepta consolacionis spiritualis grato subsidio in salutis sue compendia letarentur. Nos igitur — — duos quaternos eiusdem ewangelii, ultimos ipsius voluminis, liberaliter duximus erogandos, quos ipse cum Dei timore reverenter accipiens, in tabulis certis auro, gemmis et margaritis preciosis mira- biliter et magnifice ornatos reposuit et sub magne celebritatis honore infra officii divini solennia huiusmodi gratas sibi et desideranter quesitas reliquias cottidiane devocionis solercia reveretur. Principium autem quaternorum est in hec verba: „Et secundus recepit eam et mortuus est“, finis autem talis est: „Illi autem profecti predicaverunt ubique Domino co- operante et sermone confirmante sequentibus signis. Amen“.1 — — Datum in nostro castro Vtini die XV mensis novembris a. d. 1357, indiccione decima. Orig., cui sigillum minus rotundum de cera rubra communi impressa, fractum, in fil. ser. appensum est, Pragae in archivo capituli eccl. metropolit. s. Viti, sign. XII 13. — Ed. Ludewig, Rel. manuscript. V p. 573 n. 65. — Reg. imp. VIII, Reichss. 285. 693) 1357, 16 Nov. Hradec. Lantgravii de Leuchtenberg oppidum Pegnitz cum castro et aliis pertinentiis Karolo im- Wir Vlrich und Johans peratori et regi ac coronae regni Bohemiae vendunt. 1) Vide Podlaha, Soupis rukopisů knihovny metropolitní kapitoly Pražské I p. 1 n. 1.
Strana 394
394 Regesta Bohemiac et Moraviac. — —, daz wir mit samter hant — gebruder lantgraven vom Lütenberge bekennen verkouft haben dem allirdurchluchtigistem fursten unsirm genedigen herren h. Karl Ro- mischem keiser und kunig zu Beheim, sinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen desselben kungrichs zu Beheim, die stat und vesten Pegenicz, die unsir frei eigen ist, mit leut, gut, gult, gevelle und alle ir zugehorung und darzu den hof vor der stat, den wir von Herman Storen kynden kauft haben, und eynen andirn hof zu Buch- ach, der gewesen ist Johans Frankenbergers, und daz vieschewazzer doselbes mit allen nuczen und zugehorungen umb neun hundirt schok grosser prager muncz und werung, die unsir herre der keiser und kunig zu Beheim uns an bereitem gelt und pfennigen bezalt — geben und gewert hat, und wir dieselben in unsirn nucz haben entfangen. Und globen — dem vorgenanten unsirm herren dem keiser und kunige zu Beheim, seinen erben und nach- komen, kunigen zu Beheim und der cronen desselben kungrichs zu Beheim werschaft der- selben stat, veste, hove, gut, gult und vieschewazzer zu tun, als recht ist. — — Geben zu Grecz — — 1357 iar am nechsten dornstag nach des heil. s. Martins tag. Lecta“ coram d. imperatore Henricus de Wesalia.“ Orig., cui sigilla Ulrici et Johannis lantgraviorum (in clipeo lemniscus) de cera viridi communi im- pressa in press. perg. appensa sunt, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1185 n. 181. — Extr. Reitzenstein, Reg. z. bayreuth. Landesgesch., Archiv v. Oberfranken XIII, 2 p. 69 n. 21. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 439 n. 417. 694) 1357, 16 Nov. Hradec. Lantgravii de Leuchtenberg census et iura ab episcopo Bambergensi feudi titulo dependentia Wir Vlreich und Johans gebrudir lantgrafen Karolo imperatori et regi vendunt. vom Leutenberge bekennen — —, daz wir mit gesampter hant — — dem allirdurchleuch- tigsten fursten unsirm genedigen hern h. Karl Rômischem keiser und kunige zu Behem, seinen erben und nachkomen, künigen zu Beheim, und der cronen desselben kunigreichs in disen nachgeschriben stat und dorfern, die sein, seiner erben und nachkommen und der cronen zu Beheim sein, sulche gulte, zins und recht, die uns von dem stiffte von Babem- berch verseczt, verpfant und verseczt sein, recht und bescheidenlich verkawft haben umb fumf hundert schok grosser prager munzze und werunge, die er uns hat beczalen tun an bereiten pfenningen und die in unsirn nuczz komen sein, mit namen in der Alten stat zu Pâgniczz newn pfunt eylif schillinge und drey haller, zweiundefierczig sommer hawern Po- tensteiner mazze, zwey hundirt und siben kase, zweiunddreisig fasnachthuner, zu Prun fumf pfunt eynen schilling und eylif haller, hundirtachtundzwainczig kese, zwenczig sommer habern und fierczehn vasnachthuner, zu Heymbrun newn pfunt haller, drewzendehalb vierteil korns Awerbacher mazz, sechsundfumfczig sommer habern Potensteiner mazze, hundertundzwene- undsechcig kase und fierczehn hûnre, zu Lubensteig drey pfunt achthalb schilling haller a) in plica alia manu scriplum.
394 Regesta Bohemiac et Moraviac. — —, daz wir mit samter hant — gebruder lantgraven vom Lütenberge bekennen verkouft haben dem allirdurchluchtigistem fursten unsirm genedigen herren h. Karl Ro- mischem keiser und kunig zu Beheim, sinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen desselben kungrichs zu Beheim, die stat und vesten Pegenicz, die unsir frei eigen ist, mit leut, gut, gult, gevelle und alle ir zugehorung und darzu den hof vor der stat, den wir von Herman Storen kynden kauft haben, und eynen andirn hof zu Buch- ach, der gewesen ist Johans Frankenbergers, und daz vieschewazzer doselbes mit allen nuczen und zugehorungen umb neun hundirt schok grosser prager muncz und werung, die unsir herre der keiser und kunig zu Beheim uns an bereitem gelt und pfennigen bezalt — geben und gewert hat, und wir dieselben in unsirn nucz haben entfangen. Und globen — dem vorgenanten unsirm herren dem keiser und kunige zu Beheim, seinen erben und nach- komen, kunigen zu Beheim und der cronen desselben kungrichs zu Beheim werschaft der- selben stat, veste, hove, gut, gult und vieschewazzer zu tun, als recht ist. — — Geben zu Grecz — — 1357 iar am nechsten dornstag nach des heil. s. Martins tag. Lecta“ coram d. imperatore Henricus de Wesalia.“ Orig., cui sigilla Ulrici et Johannis lantgraviorum (in clipeo lemniscus) de cera viridi communi im- pressa in press. perg. appensa sunt, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1185 n. 181. — Extr. Reitzenstein, Reg. z. bayreuth. Landesgesch., Archiv v. Oberfranken XIII, 2 p. 69 n. 21. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 439 n. 417. 694) 1357, 16 Nov. Hradec. Lantgravii de Leuchtenberg census et iura ab episcopo Bambergensi feudi titulo dependentia Wir Vlreich und Johans gebrudir lantgrafen Karolo imperatori et regi vendunt. vom Leutenberge bekennen — —, daz wir mit gesampter hant — — dem allirdurchleuch- tigsten fursten unsirm genedigen hern h. Karl Rômischem keiser und kunige zu Behem, seinen erben und nachkomen, künigen zu Beheim, und der cronen desselben kunigreichs in disen nachgeschriben stat und dorfern, die sein, seiner erben und nachkommen und der cronen zu Beheim sein, sulche gulte, zins und recht, die uns von dem stiffte von Babem- berch verseczt, verpfant und verseczt sein, recht und bescheidenlich verkawft haben umb fumf hundert schok grosser prager munzze und werunge, die er uns hat beczalen tun an bereiten pfenningen und die in unsirn nuczz komen sein, mit namen in der Alten stat zu Pâgniczz newn pfunt eylif schillinge und drey haller, zweiundefierczig sommer hawern Po- tensteiner mazze, zwey hundirt und siben kase, zweiunddreisig fasnachthuner, zu Prun fumf pfunt eynen schilling und eylif haller, hundirtachtundzwainczig kese, zwenczig sommer habern und fierczehn vasnachthuner, zu Heymbrun newn pfunt haller, drewzendehalb vierteil korns Awerbacher mazz, sechsundfumfczig sommer habern Potensteiner mazze, hundertundzwene- undsechcig kase und fierczehn hûnre, zu Lubensteig drey pfunt achthalb schilling haller a) in plica alia manu scriplum.
Strana 395
Annus 1357, 16 Nov. 395 sechsdehalb vierteil korns Awrbecher mazz, achzehn sommer habern Potensteiner mazz, dreyundsechcig kase und sechs hunre, zu dem Newhenhofe sechs pfunt vierczen schillinge und drey haller, zweyunddreysig vierteil korns Awerbacher mazze, eynsundsibenczig sommer habern Potensteiner mazz, hundertundachtzehn kase mit dem zehnden, grozz und kleine, und eylif hunre, zu Steinenreut ein pfunt sechs schilling haller, sechs vierteil korns Awer- bacher mazz, eylif sommer habern Potensteyner mazz, vierundfumfezig kase, sechs hunre und den zenden mit allem nuczze, zu Ybenstuk drey pfunt haller, vierundezwenczig vie€teil korns, vierundzwenczig vierteil habern Awerbacher mazz, sechsunddreisig kase und drei hunre und darczu, daz unsir herre der keiser, kunig zu Beheim, sein erben und nachkomen, die erbe uff den obgenanten guten, die man akirt, mugen besiczzen und entsiczzen, als recht ist, und dorczu haben wir in verkawft ein dritteil an den gerichten, der sie vogt sein, und daruf unsir herre der keiser die vogtey von uns kawft und gelozet hat. Und geloben da- rumb — — dem vorgenanten unsirm herren — — werschaft zu tun und zu tragen der obgenanten gulde — —. Der geben ist zu Greczz — — 1357 iare an dem nahsten don- Lecta“ coram d. imperatore Henricus de restage nach des heil. s. Merteins tage. Wesalia.“ Orig., cui 2 sigilla (vide n. 693) de cera viridi communi impressa in press. perg. appensa sunt, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1183 n. 180. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 439 n. 417. — Reitzenstein, Reg. z. bayreuth. Landesgesch., Archiv v. Oberfranken XIII, 2 p. 70 n. 22. 695) 1357, 16 Nov. Hradec. Wann die hochgeborn Vlrich Karoli imperatoris et regis repromissio. und Johanns gebruder, lantgrafen von Leutenberge, unsir lieben getruwen mit samter hant wolbedacht — — uns, unsirn erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen desselben kunigrichs recht und bescheidelich verkauft haben soliche gult, zins und recht, als sie uff unsir stat zu der Alten Pegenitz und dorfen zu Prunn, zu Heimprun, zu Loben- steig, zum Nuwendorf, zu Steinenreut und Ybenstog gehaben hant, mit eim dritteil an den geriechten und mit den zehenden, als ir briefe volkomelich halten, die sie uns ubir den kouf gegeben hant und hernach sint geschriben: (Sequitur tenor chartae praecedentis.) Dovon so wollen wir yn, iren erben und nachkomen, lantgrafen vom Leutenberge, soliche gnad tun: wanne und zu welchen zeiten, daz sie umb uns, unser erben und nachkomen die vor- genanten gulte, zins und recht auf den vorgeschriben unsirn dorfen wiedirkoufen, so sollen und wollen wir, unser erben, nachkomen, yn, iren erben und nachkomen dieselben — — umb 500 schok grozzer prager muncz und werung zu koufe geben, globen daz an guten truwen vor uns, unsir erben und nachkomen. — — Geben zu Grecz — — 1357 iar am a) in plica alia manu scriptum.
Annus 1357, 16 Nov. 395 sechsdehalb vierteil korns Awrbecher mazz, achzehn sommer habern Potensteiner mazz, dreyundsechcig kase und sechs hunre, zu dem Newhenhofe sechs pfunt vierczen schillinge und drey haller, zweyunddreysig vierteil korns Awerbacher mazze, eynsundsibenczig sommer habern Potensteiner mazz, hundertundachtzehn kase mit dem zehnden, grozz und kleine, und eylif hunre, zu Steinenreut ein pfunt sechs schilling haller, sechs vierteil korns Awer- bacher mazz, eylif sommer habern Potensteyner mazz, vierundfumfezig kase, sechs hunre und den zenden mit allem nuczze, zu Ybenstuk drey pfunt haller, vierundezwenczig vie€teil korns, vierundzwenczig vierteil habern Awerbacher mazz, sechsunddreisig kase und drei hunre und darczu, daz unsir herre der keiser, kunig zu Beheim, sein erben und nachkomen, die erbe uff den obgenanten guten, die man akirt, mugen besiczzen und entsiczzen, als recht ist, und dorczu haben wir in verkawft ein dritteil an den gerichten, der sie vogt sein, und daruf unsir herre der keiser die vogtey von uns kawft und gelozet hat. Und geloben da- rumb — — dem vorgenanten unsirm herren — — werschaft zu tun und zu tragen der obgenanten gulde — —. Der geben ist zu Greczz — — 1357 iare an dem nahsten don- Lecta“ coram d. imperatore Henricus de restage nach des heil. s. Merteins tage. Wesalia.“ Orig., cui 2 sigilla (vide n. 693) de cera viridi communi impressa in press. perg. appensa sunt, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1183 n. 180. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 439 n. 417. — Reitzenstein, Reg. z. bayreuth. Landesgesch., Archiv v. Oberfranken XIII, 2 p. 70 n. 22. 695) 1357, 16 Nov. Hradec. Wann die hochgeborn Vlrich Karoli imperatoris et regis repromissio. und Johanns gebruder, lantgrafen von Leutenberge, unsir lieben getruwen mit samter hant wolbedacht — — uns, unsirn erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen desselben kunigrichs recht und bescheidelich verkauft haben soliche gult, zins und recht, als sie uff unsir stat zu der Alten Pegenitz und dorfen zu Prunn, zu Heimprun, zu Loben- steig, zum Nuwendorf, zu Steinenreut und Ybenstog gehaben hant, mit eim dritteil an den geriechten und mit den zehenden, als ir briefe volkomelich halten, die sie uns ubir den kouf gegeben hant und hernach sint geschriben: (Sequitur tenor chartae praecedentis.) Dovon so wollen wir yn, iren erben und nachkomen, lantgrafen vom Leutenberge, soliche gnad tun: wanne und zu welchen zeiten, daz sie umb uns, unser erben und nachkomen die vor- genanten gulte, zins und recht auf den vorgeschriben unsirn dorfen wiedirkoufen, so sollen und wollen wir, unser erben, nachkomen, yn, iren erben und nachkomen dieselben — — umb 500 schok grozzer prager muncz und werung zu koufe geben, globen daz an guten truwen vor uns, unsir erben und nachkomen. — — Geben zu Grecz — — 1357 iar am a) in plica alia manu scriptum.
Strana 396
396 Regesta Bohemiae et Moraviac. nechsten donrstag nach des heiligen s. Martins tag, unsir riche i. d. XII u. d. keis. i. d. Lecta coram imperatore Henricus de Wesalia. R. Johannes. III iare. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., deperd., Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Landgraf- schaft Leuchtenberg fasc. 5 n. 891. 696) 1357, 29 Nov. Donaustauf. Theodericus episcopus Mindensis cum quibusdam aliis Karoli imperatoris et regis nomine cum hominibus Alberti ducis Bavariae indutias facit. Wir Dietreich — — bi- schof von Minden tun kund etc. daz wir mit den erbirdigen heren und läwten unsers heren des allerdurchlüchtigistem fürsten h. Karls Romisches keysers und kunig ze Behaim dienern, di hernach geschriben stent, h. Heinrich von Kanietz, h. Heinrich von Kokeritz, Hasco“ von Lemberk, h. Albrecht der jung Notheft, h. Seybot von Dreswitz, h. Liebhart von Racoltzhoven, h. Przemke von Frumstain, gelobt haben und geloben — — den erbirdigen hern und läwten dez hochgeborn furstn herzog Albrecht von Bayrn und pfallentzgrafen bei Rein dienern, die hernach geschriben stent, h. Petern Kamerawer, h. Hans von Stainach, h. Palbein von Herfing, h. Wernher dem Awer, h. Albrecht Heypek vitztum ze Strwbing, h. Albrechten Nusberger, h. Ekkolf dem jungern Wartter, h. Fridrich Ramsperger, vor un- serm hern den egenanten kayser ein slecten und ein rechten landfrid und ein hantfrid bis auf Unser Frawn tag der Lichmizz, der nachst kümt, untzerbrochenlich zu halten on alles gevard also, wenn unser herr der vorgenant keyser sein offen briefe antwurt h. Heinrich von Kameraw nach der notel, die h. Peter Kamerawer, des hochgeb. furstn herzog Albrecht von Bayrn kamermayster, under seinen insigel gebn hat, so schullen wir dez vorgenanten gelubes ledig sein, und schol unser her der vorgenant keyser den frid stät halten nach den brief, der darumb gebn wirt. Gebn ze Stauf a. d. 1357 in vigilia Andree ap. Ed. Oefele, Rer. Boicarum SS II p. 180 e tomo XX seu cod. membr. Maureniano fol. 54 (72). — Reg. imp. VIII, Reichss. 287. 697) 1357, 29 Nov. Lantgravii de Leuchtenberg civibus oppidi Pegnitz mandant, ut Karolo imperatori et regi Wir Vlrich und Johans gebruder ac coronae regni Bohemiae inantea pareant. lantgraven vom Leuchtinberge entfelen, heizzen und gebieten uch, den burgern gemeinlich von Pegenicz, und allen, die zu derselben stat und festen gehoren und wonhaft doselbes sin, daz ir gemeinlich und besunder sullet globen, hulden und sweren recht und gewonlich ge- horsamkeit, erbeschaft und untertenikeit dem allirdurchluchtigistem fursten unsirm genedigen herren h. Karl Romischem keiser, kunige zu Beheim, sinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim und der cronen desselben kungrichs und, wem er daz bevielet mit seinen offen a) Oefele: Hasto. — b) Oefele: Stybot. — c) in cod.: Przmk.
396 Regesta Bohemiae et Moraviac. nechsten donrstag nach des heiligen s. Martins tag, unsir riche i. d. XII u. d. keis. i. d. Lecta coram imperatore Henricus de Wesalia. R. Johannes. III iare. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., deperd., Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Landgraf- schaft Leuchtenberg fasc. 5 n. 891. 696) 1357, 29 Nov. Donaustauf. Theodericus episcopus Mindensis cum quibusdam aliis Karoli imperatoris et regis nomine cum hominibus Alberti ducis Bavariae indutias facit. Wir Dietreich — — bi- schof von Minden tun kund etc. daz wir mit den erbirdigen heren und läwten unsers heren des allerdurchlüchtigistem fürsten h. Karls Romisches keysers und kunig ze Behaim dienern, di hernach geschriben stent, h. Heinrich von Kanietz, h. Heinrich von Kokeritz, Hasco“ von Lemberk, h. Albrecht der jung Notheft, h. Seybot von Dreswitz, h. Liebhart von Racoltzhoven, h. Przemke von Frumstain, gelobt haben und geloben — — den erbirdigen hern und läwten dez hochgeborn furstn herzog Albrecht von Bayrn und pfallentzgrafen bei Rein dienern, die hernach geschriben stent, h. Petern Kamerawer, h. Hans von Stainach, h. Palbein von Herfing, h. Wernher dem Awer, h. Albrecht Heypek vitztum ze Strwbing, h. Albrechten Nusberger, h. Ekkolf dem jungern Wartter, h. Fridrich Ramsperger, vor un- serm hern den egenanten kayser ein slecten und ein rechten landfrid und ein hantfrid bis auf Unser Frawn tag der Lichmizz, der nachst kümt, untzerbrochenlich zu halten on alles gevard also, wenn unser herr der vorgenant keyser sein offen briefe antwurt h. Heinrich von Kameraw nach der notel, die h. Peter Kamerawer, des hochgeb. furstn herzog Albrecht von Bayrn kamermayster, under seinen insigel gebn hat, so schullen wir dez vorgenanten gelubes ledig sein, und schol unser her der vorgenant keyser den frid stät halten nach den brief, der darumb gebn wirt. Gebn ze Stauf a. d. 1357 in vigilia Andree ap. Ed. Oefele, Rer. Boicarum SS II p. 180 e tomo XX seu cod. membr. Maureniano fol. 54 (72). — Reg. imp. VIII, Reichss. 287. 697) 1357, 29 Nov. Lantgravii de Leuchtenberg civibus oppidi Pegnitz mandant, ut Karolo imperatori et regi Wir Vlrich und Johans gebruder ac coronae regni Bohemiae inantea pareant. lantgraven vom Leuchtinberge entfelen, heizzen und gebieten uch, den burgern gemeinlich von Pegenicz, und allen, die zu derselben stat und festen gehoren und wonhaft doselbes sin, daz ir gemeinlich und besunder sullet globen, hulden und sweren recht und gewonlich ge- horsamkeit, erbeschaft und untertenikeit dem allirdurchluchtigistem fursten unsirm genedigen herren h. Karl Romischem keiser, kunige zu Beheim, sinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim und der cronen desselben kungrichs und, wem er daz bevielet mit seinen offen a) Oefele: Hasto. — b) Oefele: Stybot. — c) in cod.: Przmk.
Strana 397
Annus 1357, 16—30 Nov. 397 briefen. Und so schiere ir daz getan habet, so sagen wir uch, uwer erben und nachkomen, quit, ledig und los allir eyde, globede und gehorsamkeit, domit ir uns, unsirn erben und nachkomen und der lantgraschaft vom Leuchtenberge verbonden seit, wann wir die stat und feste Pegenicz mit leuten — — verkauft haben. Der geben ist — — 1357 iar an s. Andreas abent d. heil. zwelfb. Orig., cui 2 sig. (vide n. 693), de cera rubra communi impressa in press. perg. appensa sunt, Pra- gae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1185 n. 182. — Extr. Ji- reček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 439 n. 417. — Reitzenstein, Reg. z. bayreuth. Landesgesch., Archiv v. Ober- franken XIII, 2 p. 70 n. 23 (ad 30 Nov.). 698) 1357, 30 Nov. Čes. Dub. Karolus imperator et rex ad dotalitium Meczelae de Rosenberg suum tribuit consensum. — daz wor undr keyzrlyche wyerdykayt komen ist der hohgeborn Johans lantgraf von Lutenburge, unser libe getruwe, und hat uns gebeten mit vlezygin ernzst, daz wyer alz ayn kung czu Behim und won der crone desselben kungrichz zu Behym ge- ruchen unsrn wylln und gehengnizz zu geben, daz er der edlen Meczn won Rosmberg, syner elychn wyertin, auf dye festen Bleyenstayn und, vaz drczu gehoret, die won unz, dem kung- rich zu Beym un der crone deselbn kungrichz zu lehne syen, 2500 schok gr. prag. muncz und werung czu heynstur und, wye dem recht, verschriben moge und czu lipgedinge magen. Des haben wyer angezehen stete truwe und nuczlyche dyenste, dye unz der vorgenante Johans lantgraf zu ere und vyerde der krone und dez kungrichz zu Behym hat getan und nuczlychr tun sol und mag in kunftigen zeiten, und geben unsern wyllen und gehengnuzz —, unschedelich uns, unsern erben und nachkomen, kunigen zu Behym, un dr cronen dezselben kungrichs an unsrm rechten. — — mit unsir keyserlichen maiestat insyegil, geben zu der Eyche — — 1357 iar, an s. Andreas tag d. h. zwelfb., unsir riche i. d. XII u. d. keis. i. III iar. Cop. saec. XIV in copiario Rosenbergico, me monasterii Vallis s. Mariae fol. 30. — Extr. Emler, O rkpe. privilegií pánů z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 321 n. 49. — Reg. imp. VIII 2724. 699) 1357, 30 Nov. Lantgravii de Leuchtenberg Karolum imperatorem et regem absolvunt de 1400 sexagenis Wir Vlrich gr., quae pro oppido Pegnitz et aliis bonis ipsis erant solvendae. und Johans gebruder lantgrafen von Leutenberge bekennen — —, daz wir wol und vol- kumlich bezalt sein und uns genug ist geschen von nun hundirt schok an einem teil und von funf hundirt schok groszer prager muncz und werung an dem andirn teil, die uns der allirdurchluchtigiste furste, unser genediger herre h. Karle Romisch keiser und kunig zu Beheim, schuldig was zu gelten und zu bezalen von kaufes wegen der stat und festen Pe- genicz, zweier hofe vor der stat und des viesschewazzers doselbes und darzu der gult, zinse,
Annus 1357, 16—30 Nov. 397 briefen. Und so schiere ir daz getan habet, so sagen wir uch, uwer erben und nachkomen, quit, ledig und los allir eyde, globede und gehorsamkeit, domit ir uns, unsirn erben und nachkomen und der lantgraschaft vom Leuchtenberge verbonden seit, wann wir die stat und feste Pegenicz mit leuten — — verkauft haben. Der geben ist — — 1357 iar an s. Andreas abent d. heil. zwelfb. Orig., cui 2 sig. (vide n. 693), de cera rubra communi impressa in press. perg. appensa sunt, Pra- gae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1185 n. 182. — Extr. Ji- reček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 439 n. 417. — Reitzenstein, Reg. z. bayreuth. Landesgesch., Archiv v. Ober- franken XIII, 2 p. 70 n. 23 (ad 30 Nov.). 698) 1357, 30 Nov. Čes. Dub. Karolus imperator et rex ad dotalitium Meczelae de Rosenberg suum tribuit consensum. — daz wor undr keyzrlyche wyerdykayt komen ist der hohgeborn Johans lantgraf von Lutenburge, unser libe getruwe, und hat uns gebeten mit vlezygin ernzst, daz wyer alz ayn kung czu Behim und won der crone desselben kungrichz zu Behym ge- ruchen unsrn wylln und gehengnizz zu geben, daz er der edlen Meczn won Rosmberg, syner elychn wyertin, auf dye festen Bleyenstayn und, vaz drczu gehoret, die won unz, dem kung- rich zu Beym un der crone deselbn kungrichz zu lehne syen, 2500 schok gr. prag. muncz und werung czu heynstur und, wye dem recht, verschriben moge und czu lipgedinge magen. Des haben wyer angezehen stete truwe und nuczlyche dyenste, dye unz der vorgenante Johans lantgraf zu ere und vyerde der krone und dez kungrichz zu Behym hat getan und nuczlychr tun sol und mag in kunftigen zeiten, und geben unsern wyllen und gehengnuzz —, unschedelich uns, unsern erben und nachkomen, kunigen zu Behym, un dr cronen dezselben kungrichs an unsrm rechten. — — mit unsir keyserlichen maiestat insyegil, geben zu der Eyche — — 1357 iar, an s. Andreas tag d. h. zwelfb., unsir riche i. d. XII u. d. keis. i. III iar. Cop. saec. XIV in copiario Rosenbergico, me monasterii Vallis s. Mariae fol. 30. — Extr. Emler, O rkpe. privilegií pánů z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 321 n. 49. — Reg. imp. VIII 2724. 699) 1357, 30 Nov. Lantgravii de Leuchtenberg Karolum imperatorem et regem absolvunt de 1400 sexagenis Wir Vlrich gr., quae pro oppido Pegnitz et aliis bonis ipsis erant solvendae. und Johans gebruder lantgrafen von Leutenberge bekennen — —, daz wir wol und vol- kumlich bezalt sein und uns genug ist geschen von nun hundirt schok an einem teil und von funf hundirt schok groszer prager muncz und werung an dem andirn teil, die uns der allirdurchluchtigiste furste, unser genediger herre h. Karle Romisch keiser und kunig zu Beheim, schuldig was zu gelten und zu bezalen von kaufes wegen der stat und festen Pe- genicz, zweier hofe vor der stat und des viesschewazzers doselbes und darzu der gult, zinse,
Strana 398
398 Regesta Bohemiae et Moraviac. recht und gerichts auf siner stat der Alten Pegenicz und der dorfe, die wir von dem stifft von Bamberg zu pfande hatten, die wir ym und sinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim und der crone desselben kungreichs recht und redelich verkauft haben, und sagen dorumb der vorgenanten unsirn herren, sin erben und nachkomen, kunige zu Beheim, und die crone desselben kungrichs quit, ledig und los der vorgenanten nun hundirt und funf hundert schok gr. prag. müncz und werung. — — Der geben ist — — 1357 iar an s. Andreas tag d. heil. zwolfb. Orig. cum 2 sig. (vide n. 693) de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 700) 1357, 2 Dec. Avinione. Innocentius papa VI, Karolo imperatore et rege petente, Conrado Minori duci Olesnicensi et Agneti natae Kazimiri ducis Tessinensis („Thessinensis") indulget, ut in matrimonio per eos simul ignoranter contracto, quamquam quarto consanguinitatis gradu se contingunt, licite remanere valeant. „Apostolice sedis.“ „Auinione IIII non. decembris pontif. nostri a. quinto." Ed. Theiner Mon. Pol. et Lithuaniae I p. 584 n. 781, Novák Mon. Boh. Vat. II p. 265 n. 674, 675 e registris archivi Vaticani. 701) 1357, 7 Dec. Karoli imperatoris et regis edictum de iurisdictione monasterii Sedlecensis. — Sane pro parte rel. Johannis dicti Holgut, abbatis et conventus monasterii in Czedlicz, ord. Cyst., Prag. dioc., devotorum nobis dilectorum, nuper fuit nostre maiestati propositum, quod nonnulli cives Montis Kuttnis et aliarum eciam civitatum, opidorum sive locorum, habentes grangias, possessiones, agros, ortos et bona in opidis, villis et territoriis, in quibus iidem abbas et conventus iurisdicionem, iudicium et directum dominium obtinere noscuntur, in hiis, super quibus adversus ipsos iudicialiter agi contingit, iurisdicionem ipsius abbatis decli- nare nituntur tali occasione, quia in bonis ipsis non resideant vel forte eadem, que possident, de pecuniis perceptis a Montibus aut locis aliis comparaverunt, asserentes se propter hoc non coram abbate predicto, sed in locis, ubi resident, debere iudicialiter conveniri. Plerique nichilominus dictos cives coram iudicio et iuratis Montis Kuttnis et aliarum civitatum, opidorum et locorum super predict’s grangiis, possessionibus, agris, ortis et bonis conveniunt ex occasionibus ante dictis. Nonnullique premissorum homines ac censuales bona, possessiones, grangias et agros sub ipsis seu ipsorum monasterio ac in eorum territoriis seu villis bona huiusmodi, que possident, sine ipsorum sciencia et assensu in alias transferunt propria teme- ritate personas. Nonnuli vero pro pascendis ipsorum pecoribus agros et campos circa foveas in dictis Montibus mensuratas ultra limites sive areas, ab antiquo usque in presens ex con- suetudine in Monte Kuttnis ad easdem foveas iure moncium spectantes, nec non censum de conflatoriis sive casis in eisdem agris et campis monasterii fundatis, quamvis idem abbas
398 Regesta Bohemiae et Moraviac. recht und gerichts auf siner stat der Alten Pegenicz und der dorfe, die wir von dem stifft von Bamberg zu pfande hatten, die wir ym und sinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim und der crone desselben kungreichs recht und redelich verkauft haben, und sagen dorumb der vorgenanten unsirn herren, sin erben und nachkomen, kunige zu Beheim, und die crone desselben kungrichs quit, ledig und los der vorgenanten nun hundirt und funf hundert schok gr. prag. müncz und werung. — — Der geben ist — — 1357 iar an s. Andreas tag d. heil. zwolfb. Orig. cum 2 sig. (vide n. 693) de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 700) 1357, 2 Dec. Avinione. Innocentius papa VI, Karolo imperatore et rege petente, Conrado Minori duci Olesnicensi et Agneti natae Kazimiri ducis Tessinensis („Thessinensis") indulget, ut in matrimonio per eos simul ignoranter contracto, quamquam quarto consanguinitatis gradu se contingunt, licite remanere valeant. „Apostolice sedis.“ „Auinione IIII non. decembris pontif. nostri a. quinto." Ed. Theiner Mon. Pol. et Lithuaniae I p. 584 n. 781, Novák Mon. Boh. Vat. II p. 265 n. 674, 675 e registris archivi Vaticani. 701) 1357, 7 Dec. Karoli imperatoris et regis edictum de iurisdictione monasterii Sedlecensis. — Sane pro parte rel. Johannis dicti Holgut, abbatis et conventus monasterii in Czedlicz, ord. Cyst., Prag. dioc., devotorum nobis dilectorum, nuper fuit nostre maiestati propositum, quod nonnulli cives Montis Kuttnis et aliarum eciam civitatum, opidorum sive locorum, habentes grangias, possessiones, agros, ortos et bona in opidis, villis et territoriis, in quibus iidem abbas et conventus iurisdicionem, iudicium et directum dominium obtinere noscuntur, in hiis, super quibus adversus ipsos iudicialiter agi contingit, iurisdicionem ipsius abbatis decli- nare nituntur tali occasione, quia in bonis ipsis non resideant vel forte eadem, que possident, de pecuniis perceptis a Montibus aut locis aliis comparaverunt, asserentes se propter hoc non coram abbate predicto, sed in locis, ubi resident, debere iudicialiter conveniri. Plerique nichilominus dictos cives coram iudicio et iuratis Montis Kuttnis et aliarum civitatum, opidorum et locorum super predict’s grangiis, possessionibus, agris, ortis et bonis conveniunt ex occasionibus ante dictis. Nonnullique premissorum homines ac censuales bona, possessiones, grangias et agros sub ipsis seu ipsorum monasterio ac in eorum territoriis seu villis bona huiusmodi, que possident, sine ipsorum sciencia et assensu in alias transferunt propria teme- ritate personas. Nonnuli vero pro pascendis ipsorum pecoribus agros et campos circa foveas in dictis Montibus mensuratas ultra limites sive areas, ab antiquo usque in presens ex con- suetudine in Monte Kuttnis ad easdem foveas iure moncium spectantes, nec non censum de conflatoriis sive casis in eisdem agris et campis monasterii fundatis, quamvis idem abbas
Strana 399
Annus 1357, 30 Nov. — 7 Dec. 399 et conventus semper fuerint et ab antiquo usque in presens in eorundem camporum et agro- rum nec non percepcionis censuum de eisdem conflatoriis sive casis possessione pacifica et quieta, machinentur de novo racione mensuracionis dictarum fovearum sibi totaliter in pre- iudicium dicti monasterii vendicare, sicque et aliis modis variis in iuribus ac laudabilibus suis, monasterii ac bonorum suorum consuetudinibus sepius indebite molestantur, suppli- cantes per nostram celsitudinem de oportunis circa hec sibi et monasterio suo remediis provideri. Nos igitur — — presenti perpetuo edicto statuimus, ut exnunc inantea universi et singuli Kuttnensis et aliarum civitatum ac locorum nostrorum cives et incole seu quivis alii, possessiones, grangias, ortos et agros vel quecumque bona in territoriis sive bonis dicti monasterii, in quibus abbas et conventus predicti iurisdicionem, iudicium et directum do- minium obtinent, possidentes, eciam si minime in illis resideant seu illa de pecuniis a Mon- tibus vel alias undecumque quesitis comparaverint, super omnibus causis, que tales eorum possessiones, grangias, agros, ortos et bona respiciunt, dum tamen de supradictorum abbatis et conventus iurisdicione consistant, nusquam alibi nisi coram abbate Czedlicensi — — seu coram suis iudicibus et commissariis teneantur de se conquerentibus de iusticia respondere ac iuri et iusticie seu iudicatis cum effectu parere, nemoque, cuiuscumque status, dignitatis vel condicionis existat, eosdem abbatem et conventum in agris et campis circa foveas in dictis montibus sitis eciam mensuratis sive in percepcione censuum de conflatoriis sive casis aut aliis eorum iuribus et laudabilibus consuetudinibus quibuscunque, videlicet quibus ipsi a tempore, cuius contrarii non extat memoria, usque ad hec tempora sunt usi pacifice, ledere — — presumat — —, nec alicui sub eis vel ab eis seu a Czedlicensi monasterio bona et possessiones habenti, cuiuscumque condicionis aut status existat, liceat eadem absque requisicione et consensu ipsorum in aliam vel alias transferre personas, nisi forte ipsi super hoc legittime requisiti tali alienacioni, eciam cum foret absque ipsorum periculo ac dampno, suum maliciose differrent prestare consensum. Poena centum marcarum argenti puri, quarum medietas regali Bohemiae camerae est applicanda. Signum etc. Testes: Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Luthomuschlensis episcopus, s. imper. aule cancellarius, et ill. Rupertus senior comes palatinus Reni, s. i. archidapifer, et Rupertus iunior comes palat. Reni Bavarie, Rudolfus Saxonie, Wenceslaus Lignicensis, Bolko Falkembergensis, Petrus Borbonensis et Przimko Teschinensis duces ac Fridericus marchio Missnensis, spect. Burchardus burgravius Magdeburgensis, imper. curie magister, Wilhelmus de Caczenelbogen, Guntherus de Swarcz- burg, Albertus de Anhalt et Johannes de Recz comites — —. Datum in Nyra“ a. d. 1357, Per d. impera- ind. decima, VII id. decembris, regn. nostr. a. XII, imp. vero tercio. torem cancellarius. R. Wlpertus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. in archivo Schwarzenberg. Orlicensi sign. n. 59. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 534 n. 366. a) in or. Nyra per errorem scriptum esse videtur, quia Karolus imperator et rex ineunte mense de cembris in septemtrionalihus partibus Bohemiae morabatur.
Annus 1357, 30 Nov. — 7 Dec. 399 et conventus semper fuerint et ab antiquo usque in presens in eorundem camporum et agro- rum nec non percepcionis censuum de eisdem conflatoriis sive casis possessione pacifica et quieta, machinentur de novo racione mensuracionis dictarum fovearum sibi totaliter in pre- iudicium dicti monasterii vendicare, sicque et aliis modis variis in iuribus ac laudabilibus suis, monasterii ac bonorum suorum consuetudinibus sepius indebite molestantur, suppli- cantes per nostram celsitudinem de oportunis circa hec sibi et monasterio suo remediis provideri. Nos igitur — — presenti perpetuo edicto statuimus, ut exnunc inantea universi et singuli Kuttnensis et aliarum civitatum ac locorum nostrorum cives et incole seu quivis alii, possessiones, grangias, ortos et agros vel quecumque bona in territoriis sive bonis dicti monasterii, in quibus abbas et conventus predicti iurisdicionem, iudicium et directum do- minium obtinent, possidentes, eciam si minime in illis resideant seu illa de pecuniis a Mon- tibus vel alias undecumque quesitis comparaverint, super omnibus causis, que tales eorum possessiones, grangias, agros, ortos et bona respiciunt, dum tamen de supradictorum abbatis et conventus iurisdicione consistant, nusquam alibi nisi coram abbate Czedlicensi — — seu coram suis iudicibus et commissariis teneantur de se conquerentibus de iusticia respondere ac iuri et iusticie seu iudicatis cum effectu parere, nemoque, cuiuscumque status, dignitatis vel condicionis existat, eosdem abbatem et conventum in agris et campis circa foveas in dictis montibus sitis eciam mensuratis sive in percepcione censuum de conflatoriis sive casis aut aliis eorum iuribus et laudabilibus consuetudinibus quibuscunque, videlicet quibus ipsi a tempore, cuius contrarii non extat memoria, usque ad hec tempora sunt usi pacifice, ledere — — presumat — —, nec alicui sub eis vel ab eis seu a Czedlicensi monasterio bona et possessiones habenti, cuiuscumque condicionis aut status existat, liceat eadem absque requisicione et consensu ipsorum in aliam vel alias transferre personas, nisi forte ipsi super hoc legittime requisiti tali alienacioni, eciam cum foret absque ipsorum periculo ac dampno, suum maliciose differrent prestare consensum. Poena centum marcarum argenti puri, quarum medietas regali Bohemiae camerae est applicanda. Signum etc. Testes: Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Luthomuschlensis episcopus, s. imper. aule cancellarius, et ill. Rupertus senior comes palatinus Reni, s. i. archidapifer, et Rupertus iunior comes palat. Reni Bavarie, Rudolfus Saxonie, Wenceslaus Lignicensis, Bolko Falkembergensis, Petrus Borbonensis et Przimko Teschinensis duces ac Fridericus marchio Missnensis, spect. Burchardus burgravius Magdeburgensis, imper. curie magister, Wilhelmus de Caczenelbogen, Guntherus de Swarcz- burg, Albertus de Anhalt et Johannes de Recz comites — —. Datum in Nyra“ a. d. 1357, Per d. impera- ind. decima, VII id. decembris, regn. nostr. a. XII, imp. vero tercio. torem cancellarius. R. Wlpertus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. in archivo Schwarzenberg. Orlicensi sign. n. 59. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 534 n. 366. a) in or. Nyra per errorem scriptum esse videtur, quia Karolus imperator et rex ineunte mense de cembris in septemtrionalihus partibus Bohemiae morabatur.
Strana 400
400 Regesta Bohemiac ct Moraviac. 702) 1357 Glacii. Primislaus Tessinensis dux pactionem cum Conrado duce Olesnicensi factam servare pro- — — Wir Przemke — — herczog czu Tessin tun kunt — —, das wir uns mittit. bericht haben mit unserm vrunde dem erluchten fursten herczog Conrad von der Olsen um daz land czu der Kozil, czu Buthom, czu Pisenkreczin, czu dem Toste, czu Gliwicz und um alles lant, daz der selige herczog Polko noch ym gelasen hat, in sulcher wize, daz der vorgenante herczog Cunrat und sin erben sullen bi dem vorgenanten landen glich halb bliben; dorczu sulle wir ym helfen und roten des besten, des wir mogen, und wir und unser erben bi dem andern halben teyle. Daz ist von der drier kinder weyne des seligen herczog Polkin an uns und an unser erben gevallen, alzo daz wir daz dritte kynt sullen mitenander us- geben mit drin tusent marken polenischer czal, dazselbe kint sol her nicht geben an unsern rat und an unsern willen, und wir ouch an sinen rat und an sinen villen. Wir sullen auch di Kozil lozen halp und herczog Conrad halp vor vir tusent mark polenischer czal. Ouch sulle wir alle di schult, di der selige herczog Polke schuldik bleben ist, di wir czu rechte gelden sullen, halp gelden und herczog Conrad halp. By name sulle wir dy herczogynne von Bythum nicht hyndern an erem lipgedinge, was se mit rechte bewisen mak, noch herczog Conrad an der vormundeschaft. Wir sullen ouch daz lipgedinge, daz des seligen wip vordirt herezog Bolkin czu Pisenkreczem, daz sulle wir mit rechte woren beyde mitenander. Waz wir mitennander erwern odir vorlizen, daz sulle wir teylen mitenander und leiden. Gegeben czu Glocz undir unsirn hangenden ingesegiln — — 1357 iare.1 Des geczugen di edeln hern h. Jesko von Wartinberg, purgrave czu Prage, und h. Heynman Hlawacz von der Dube, der ingesegel czu geczugnus sint an disen brif gehangin. Edd. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. II p. 427 n. 14 e copiario Olesnicensi p. 177. — Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 357 n. 1. 703) 1357, 8 Dec. Bytom. Casimirus et Primislaus duces Tessinenses cum Conrado duce Olesnicensi eiusque uxore Wir Kazimir — — und Przemke unser sun her- uxorisque sorore paciscuntur. czog zu Thessin bekennen — —, daz wir uns entschit und bericht haben mit dem irluchten fursten herczog Conrad von der Olsen, mit siner husfrauwen vr. Ofken, mit ire swester vr. Beatken, um die lant czur Kozil, czum Tost, zu Pysenkreczim, in sulcher wize, das herczog Cunrad von siner husfrauwen weyne und vrauwen Beatken weyne zal bliben bi der Kozil, huze und stadt, und bi allem lande und wikpilde, das dorczu gehort, in sinen gre- niczen erplich und ebeklich. Dez vorczige wir uns von der drier tochter weyne des sel. herczog Bolken der Kozil und alles dez, daz dorczu gehort, also daz wir von drier kinder weyne sullen bliben erplich und ebeklich in dem huze und der stadt zum Tost und der stadt 1) Charta prius quam charta hic sequens (n. 703) data esse videtur.
400 Regesta Bohemiac ct Moraviac. 702) 1357 Glacii. Primislaus Tessinensis dux pactionem cum Conrado duce Olesnicensi factam servare pro- — — Wir Przemke — — herczog czu Tessin tun kunt — —, das wir uns mittit. bericht haben mit unserm vrunde dem erluchten fursten herczog Conrad von der Olsen um daz land czu der Kozil, czu Buthom, czu Pisenkreczin, czu dem Toste, czu Gliwicz und um alles lant, daz der selige herczog Polko noch ym gelasen hat, in sulcher wize, daz der vorgenante herczog Cunrat und sin erben sullen bi dem vorgenanten landen glich halb bliben; dorczu sulle wir ym helfen und roten des besten, des wir mogen, und wir und unser erben bi dem andern halben teyle. Daz ist von der drier kinder weyne des seligen herczog Polkin an uns und an unser erben gevallen, alzo daz wir daz dritte kynt sullen mitenander us- geben mit drin tusent marken polenischer czal, dazselbe kint sol her nicht geben an unsern rat und an unsern willen, und wir ouch an sinen rat und an sinen villen. Wir sullen auch di Kozil lozen halp und herczog Conrad halp vor vir tusent mark polenischer czal. Ouch sulle wir alle di schult, di der selige herczog Polke schuldik bleben ist, di wir czu rechte gelden sullen, halp gelden und herczog Conrad halp. By name sulle wir dy herczogynne von Bythum nicht hyndern an erem lipgedinge, was se mit rechte bewisen mak, noch herczog Conrad an der vormundeschaft. Wir sullen ouch daz lipgedinge, daz des seligen wip vordirt herezog Bolkin czu Pisenkreczem, daz sulle wir mit rechte woren beyde mitenander. Waz wir mitennander erwern odir vorlizen, daz sulle wir teylen mitenander und leiden. Gegeben czu Glocz undir unsirn hangenden ingesegiln — — 1357 iare.1 Des geczugen di edeln hern h. Jesko von Wartinberg, purgrave czu Prage, und h. Heynman Hlawacz von der Dube, der ingesegel czu geczugnus sint an disen brif gehangin. Edd. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. II p. 427 n. 14 e copiario Olesnicensi p. 177. — Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 357 n. 1. 703) 1357, 8 Dec. Bytom. Casimirus et Primislaus duces Tessinenses cum Conrado duce Olesnicensi eiusque uxore Wir Kazimir — — und Przemke unser sun her- uxorisque sorore paciscuntur. czog zu Thessin bekennen — —, daz wir uns entschit und bericht haben mit dem irluchten fursten herczog Conrad von der Olsen, mit siner husfrauwen vr. Ofken, mit ire swester vr. Beatken, um die lant czur Kozil, czum Tost, zu Pysenkreczim, in sulcher wize, das herczog Cunrad von siner husfrauwen weyne und vrauwen Beatken weyne zal bliben bi der Kozil, huze und stadt, und bi allem lande und wikpilde, das dorczu gehort, in sinen gre- niczen erplich und ebeklich. Dez vorczige wir uns von der drier tochter weyne des sel. herczog Bolken der Kozil und alles dez, daz dorczu gehort, also daz wir von drier kinder weyne sullen bliben erplich und ebeklich in dem huze und der stadt zum Tost und der stadt 1) Charta prius quam charta hic sequens (n. 703) data esse videtur.
Strana 401
Annus 1357, 8—13 Dec. 401 zu Pysenkrezim mit aller herschaft und wikpilde, daz dorzu gehoeret, in allen seinen greniczen, bynamen, daz er uns sol tusent mark polenischer czal geben von der Kozil her zu diesem lande, czum Tost und Pysenkrezim, von disem tage byn czweyn iaren in der stadt zur Kozil. Auch geloben wir, wann die kinder, die wir in unserm gewalt haben, mundich würden, daz wir sie sullen zu der Kozil gestellen, daz sie sich vor- czigen der Kozil, hus und stat, und alles des, daz dorczu gehoret. Und ob wir das nicht enteten, so soll unser purgrave Niclaus Kyczko zu dem Toste mit dem huze und der stat und mit alle deme, das dorczu gehort, dem vorgenanten herczog Cunrad warten und inantworten alzo lange, bis wir diselben kinder czu der Kozel gestellen czu stunde, als vor gesprochen ist. Dazselbe sullen die andern burgraven tun, ob wir ander seczten, daz se in eym monden dieselbe gelobde sullen tun. Czu eyme geczugnisse dirre berich- tunge hab wir disem brife unser und h. Dirzsken von Wernhersdorff und h. Johans von Czeczaus ingesigil heysen anhengen. Gegeben czu Bythom an dem nesten fritage — — 1357 iare. noch s. Niclaus tag Edd. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. II p. 427 n. 15 e copiario Olesnicensi p. 173 — Ss. rer. Sil. III p. 117 n. 123. — Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 251 n. 26. 704) 1357, 12 Dec. Avinione. Innocentius papa VI, Theoderico episcopo Mindensi petente,1 fundationem mo- nasterii Skalicensis („Skalicz“) et omnia, quae in ipsius Theoderici episcopi nec non Arnesti archiepiscopi Pragensis litteris (vide n. 664, 690) continentur, con- firmat. „Datum Auinione II id. decembris pontif. „Quia inter cetera." L. de Lanloys. nostri a. V. Conradusa Pragen. r.a“ Orig. cum bulla in fil. ser. in archivo Schwarzenberg. Orlicensi n. 60. — Extr. e registris archivi Vaticani Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 268 n. 685. — Ed. Sommersberg, Ss. rer. Sil. I p. 957. 705) 1357, 13 Dec. Osek. Slávek („Zlawco"), dominus in Osek („Reiemburg“), fr. Nicolao guardiano et conventui monasterii Pontensis fratrum Minorum ord. s. Francisci cum consensu fratris sui Borssonis de Risemburg, domini in Bečov („Betschow"), concedit, ut in ipsorum dominorum nemoribus, quae Alta silva seu „Howaldt" vulgariter appel- lantur, ligna pro ipsius monasterii structuris et aedificiis, quae ad habitationem et necessitatem fratrum pertinent, libere absque solutione pecuniarum recipere valeant. Testes: „d. Borsso, frater noster praedictus, Henricus et Hermannus fratres dicti de Gablentz, Guntherus de Stupis et Bulco de Ledvitz, quorum om- nium sigilla in testimonium una cum nostro sigillo praesentibus sunt appensa. Datum Risemburg in die s. Lucie virg. a. d. 1357.“ a) in dorso. — 1) Vide Mon. Boh. Vat. II p. 267 n. 684 et Nováček, Dětřich z Portic, Čas. Ces. Mus. LXIV (1890) p. 510 sq. 26
Annus 1357, 8—13 Dec. 401 zu Pysenkrezim mit aller herschaft und wikpilde, daz dorzu gehoeret, in allen seinen greniczen, bynamen, daz er uns sol tusent mark polenischer czal geben von der Kozil her zu diesem lande, czum Tost und Pysenkrezim, von disem tage byn czweyn iaren in der stadt zur Kozil. Auch geloben wir, wann die kinder, die wir in unserm gewalt haben, mundich würden, daz wir sie sullen zu der Kozil gestellen, daz sie sich vor- czigen der Kozil, hus und stat, und alles des, daz dorczu gehoret. Und ob wir das nicht enteten, so soll unser purgrave Niclaus Kyczko zu dem Toste mit dem huze und der stat und mit alle deme, das dorczu gehort, dem vorgenanten herczog Cunrad warten und inantworten alzo lange, bis wir diselben kinder czu der Kozel gestellen czu stunde, als vor gesprochen ist. Dazselbe sullen die andern burgraven tun, ob wir ander seczten, daz se in eym monden dieselbe gelobde sullen tun. Czu eyme geczugnisse dirre berich- tunge hab wir disem brife unser und h. Dirzsken von Wernhersdorff und h. Johans von Czeczaus ingesigil heysen anhengen. Gegeben czu Bythom an dem nesten fritage — — 1357 iare. noch s. Niclaus tag Edd. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. II p. 427 n. 15 e copiario Olesnicensi p. 173 — Ss. rer. Sil. III p. 117 n. 123. — Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 251 n. 26. 704) 1357, 12 Dec. Avinione. Innocentius papa VI, Theoderico episcopo Mindensi petente,1 fundationem mo- nasterii Skalicensis („Skalicz“) et omnia, quae in ipsius Theoderici episcopi nec non Arnesti archiepiscopi Pragensis litteris (vide n. 664, 690) continentur, con- firmat. „Datum Auinione II id. decembris pontif. „Quia inter cetera." L. de Lanloys. nostri a. V. Conradusa Pragen. r.a“ Orig. cum bulla in fil. ser. in archivo Schwarzenberg. Orlicensi n. 60. — Extr. e registris archivi Vaticani Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 268 n. 685. — Ed. Sommersberg, Ss. rer. Sil. I p. 957. 705) 1357, 13 Dec. Osek. Slávek („Zlawco"), dominus in Osek („Reiemburg“), fr. Nicolao guardiano et conventui monasterii Pontensis fratrum Minorum ord. s. Francisci cum consensu fratris sui Borssonis de Risemburg, domini in Bečov („Betschow"), concedit, ut in ipsorum dominorum nemoribus, quae Alta silva seu „Howaldt" vulgariter appel- lantur, ligna pro ipsius monasterii structuris et aedificiis, quae ad habitationem et necessitatem fratrum pertinent, libere absque solutione pecuniarum recipere valeant. Testes: „d. Borsso, frater noster praedictus, Henricus et Hermannus fratres dicti de Gablentz, Guntherus de Stupis et Bulco de Ledvitz, quorum om- nium sigilla in testimonium una cum nostro sigillo praesentibus sunt appensa. Datum Risemburg in die s. Lucie virg. a. d. 1357.“ a) in dorso. — 1) Vide Mon. Boh. Vat. II p. 267 n. 684 et Nováček, Dětřich z Portic, Čas. Ces. Mus. LXIV (1890) p. 510 sq. 26
Strana 402
402 Regesta Bohemiae et Moraviae. Cop. saec. XVIII in bibliotheca monasterii in „Libro historiae conventus Pontensis speciali“ fol. 13. — Ed. Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 36 n. 85. 706) 1357, 17 Dec. Bělá. Karolus imperator et rex foedus ad bona civitatis Mšeno pertinens (vide Hrubý ACRB II. p. 261 n. 217) confirmat. ... císaře Karla list, v kterémž potvrzuje smlouvu skrze Arnošta, arcibiskupa pražského, a Buška z Velhartic mezi J. Mtí C. a někdy Hynkem Berkou z Dubé o městečko Mšen učiněnou. Datum na Bělé 1357, ind. X. XVI. kal. Jan. Vystyd—Haas, Parisova sbírka (Český zemský archiv IV. I.) p. 21 n. 30 e confirmatione regis Ferdinandi I., data Pragae a. 1549, 30. Nov. (L). 707) 1357, 17 Dec. Avinione. Innocentius papa VI iis, quae Burghardus burggravius Magdeburgensis („Bro- cardus comes de Maycdeborg“) ex parte Karoli imperatoris et regis rettulit, be- nigne receptis imperatori scribit, dictum Burghardum cum quibusdam imperatoris remissum esse. „Datum Auinione XVI kal. „Tue celsitudinis credencie." ianuarii a. quinto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 269 n. 690 s registris archivi Vaticani. — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 132 n. 468. — Reg. imp. VIII, Päbste 352. 708) 1357, 17 Dec. Hirschberg. Meczela de Rosenberg suum facit testamentum. Ich Máczl land- grefinne von Leutemberch vergich ——, daz ich in gûtem gesund — — mit gunst und mit rate meines liben wirtes h. Johansen lantgrefen von Leutenberg ein gescheft und ein testament geschikt und gemacht habe von den fumf hundert schoken grosser, die mir eegenant mein wirt zu einem margengab gegeben hat, und auch swas ich von gestein und perleyn und gewande und von anderm hausgeret von golt oder von silber von mein liben gebrûdern gehabt han, also bescheidenlichen: Swenne Got uber mich gebeut nud ich sterbe, so sullen 300 schok gr. meinem kind, ob mich des Got mit gesunt genesen lat, ez sei ein sun oder ein tochter, und mich uberlebt, lediclichen gevallen; sturbe awer dasselbe kind auch ——, so schaffe ich, daz derselben 300 schok zwey hundert schok gr. eegenantem meinem liben wirt schullen gevallen und daz dritte hundert schok gr. schaffe ich dem closter zu Chrumpnaw, daz nu newes in Unser Vrowen ere gestift ist, für mein sel und für mein vorvodern. Darzů schaffe ich sun- derlichen zu demselben closter zu Chrumpnaw 80 schok gr., darzů schaffe ich zu dem closter gen Hohenfürt, darinne ich pigraft gewelt hon, 50 schok gr., ich schaffe auch,
402 Regesta Bohemiae et Moraviae. Cop. saec. XVIII in bibliotheca monasterii in „Libro historiae conventus Pontensis speciali“ fol. 13. — Ed. Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 36 n. 85. 706) 1357, 17 Dec. Bělá. Karolus imperator et rex foedus ad bona civitatis Mšeno pertinens (vide Hrubý ACRB II. p. 261 n. 217) confirmat. ... císaře Karla list, v kterémž potvrzuje smlouvu skrze Arnošta, arcibiskupa pražského, a Buška z Velhartic mezi J. Mtí C. a někdy Hynkem Berkou z Dubé o městečko Mšen učiněnou. Datum na Bělé 1357, ind. X. XVI. kal. Jan. Vystyd—Haas, Parisova sbírka (Český zemský archiv IV. I.) p. 21 n. 30 e confirmatione regis Ferdinandi I., data Pragae a. 1549, 30. Nov. (L). 707) 1357, 17 Dec. Avinione. Innocentius papa VI iis, quae Burghardus burggravius Magdeburgensis („Bro- cardus comes de Maycdeborg“) ex parte Karoli imperatoris et regis rettulit, be- nigne receptis imperatori scribit, dictum Burghardum cum quibusdam imperatoris remissum esse. „Datum Auinione XVI kal. „Tue celsitudinis credencie." ianuarii a. quinto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 269 n. 690 s registris archivi Vaticani. — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 132 n. 468. — Reg. imp. VIII, Päbste 352. 708) 1357, 17 Dec. Hirschberg. Meczela de Rosenberg suum facit testamentum. Ich Máczl land- grefinne von Leutemberch vergich ——, daz ich in gûtem gesund — — mit gunst und mit rate meines liben wirtes h. Johansen lantgrefen von Leutenberg ein gescheft und ein testament geschikt und gemacht habe von den fumf hundert schoken grosser, die mir eegenant mein wirt zu einem margengab gegeben hat, und auch swas ich von gestein und perleyn und gewande und von anderm hausgeret von golt oder von silber von mein liben gebrûdern gehabt han, also bescheidenlichen: Swenne Got uber mich gebeut nud ich sterbe, so sullen 300 schok gr. meinem kind, ob mich des Got mit gesunt genesen lat, ez sei ein sun oder ein tochter, und mich uberlebt, lediclichen gevallen; sturbe awer dasselbe kind auch ——, so schaffe ich, daz derselben 300 schok zwey hundert schok gr. eegenantem meinem liben wirt schullen gevallen und daz dritte hundert schok gr. schaffe ich dem closter zu Chrumpnaw, daz nu newes in Unser Vrowen ere gestift ist, für mein sel und für mein vorvodern. Darzů schaffe ich sun- derlichen zu demselben closter zu Chrumpnaw 80 schok gr., darzů schaffe ich zu dem closter gen Hohenfürt, darinne ich pigraft gewelt hon, 50 schok gr., ich schaffe auch,
Strana 403
Annus 1357, 13—20 Dec. 403 daz man fûr 25 schok gr. chauff allerley bereitschaft von wachs und von tuechern und zu dem opffer, die zu der pigraft gehoren, domit man mich bestetig zu der erden. So schaffe ich auch oftgenanten meinen liben wirt zu einer gedachtnusse alle silbreyn trinkvas und silberein schussel mit anderm hausgeret, die mir eegenant mein lib ge- brüder von Rosenberch haben gegeben. So schaffe ich auch eegenantem meinem kind, wiert ez ein tochterleyn, mein best chrânczel mit dem besten bentel und Agnesen meiner swestertochter von der Lipen die beste gürtel, die ich han. Wer awer, daz Got geb, daz mein oftgenant kind wirt ein chnechtl, dasselbe best chranczl und bentel sol gegeben werden eegenanten Agnesen von der Leypen. Fuer die gürtel und dieselb gurtel sullen mein liben gebrueder von Rosenberch mit andern mein perleyn und mit meim gewande und sloyern also geteilen, alz ich si bey irm caplan h. Zacharzen von Malschin, den si zu den stunden zu mir gesant hetten, han gepeten, denne alzvil, daz czevor iunkvrowen Elzbeten von Halz mein minnerer gurtel sol werden und der iunk- vrowen, die ir pfligt, mein rot gewand an berleyn mit solcher chursen, alz ich eege- nanten mein gebrûdern von Rosenberch hab enboten. Ich schaffe, daz man meiner alt vrawen ver Kathrein geb czehen schok gr. und iunkvrowen Witoslaben fumfzehen schok gr. und Dorothen czehen schok gr. und Margreten czehen schok gr. Ich bitte auch, daz der czweyer guldeiner tucher, die mir vorgenant mein liber wirt gegeben hat, eins gegeben werde zu gedechtnuss meinem liben brûder h. Petern von Rosen- berch und daz ander tuch vorgenanten Agnesen meiner swestertochter von der Lypen. — Der gegeben ist ze Hirsperch — — 1357 iar an dem nastem sunntag vor s. Thome des heil. zwelfp. tag. Orig. cum sig. de cera viridi in press. perg. in archivo Schwarzenberg. Třeboniensi, sign. Fam. Leuchtenberg n. 2. In sigillo duo clipei, in 1) rosa quinorum foliorum, in 2) lemniscus; S . MECZLE - DE -LHIMBERCH. — Extr. Schmidt—Picha, UB. d. St. Krummau I p. 31 n. 111.— Klimesch, Urk. u. Regestenbuch d. ehem. Klarissinnen-Klosters in Krummau p. 35 n. 4. — V. Schmidt, Nachträge zum Hohenfurter Urkundenbuch, Stud. u. Mitt. a. d. Ben. u. Cist. Orden 22 p. 489 n. 27. 709) 1357, 20 Dec. Mělník. Arnestus archiepiscopus Pragensis, Karolo imperatore et rege petente, uni- versis clericis et laicis diocesis suae mandat, ut in vigilia Nativitatis Christi ac illa sacratissima nocte et in die festivitatis ipsius a ludo se cohibeant taxillorum, sicut idem imperator ludum taxillorum sacro tempore praedicto per edictum publi- cum in toto suo regno Bohemiae prohibuit. Mandatum archiepiscopi omnibus annis diebus dominicis, festum Nativitatis immediate praecedentibus, parochianis a ple- banis exponi debet. „Antiqui hostis invidia." „Datum in Melnico a. d. 1357 die vicesima m. decembris." Ed. Menčík, Několik statutů a nařízení arcibiskupů pražských Arnošta a Jana I. 1355— 1377 (Pojednání Král. čes. spol. nauk VI, 11 1882) p. 17 e copia saec. XIV mspti bibliothecae aulicae Vindobonensis n. 15.439. — Alia copia Pragae in bibliotheca capituli ecclesiae metrop. s. Viti sign. C 119. 26*
Annus 1357, 13—20 Dec. 403 daz man fûr 25 schok gr. chauff allerley bereitschaft von wachs und von tuechern und zu dem opffer, die zu der pigraft gehoren, domit man mich bestetig zu der erden. So schaffe ich auch oftgenanten meinen liben wirt zu einer gedachtnusse alle silbreyn trinkvas und silberein schussel mit anderm hausgeret, die mir eegenant mein lib ge- brüder von Rosenberch haben gegeben. So schaffe ich auch eegenantem meinem kind, wiert ez ein tochterleyn, mein best chrânczel mit dem besten bentel und Agnesen meiner swestertochter von der Lipen die beste gürtel, die ich han. Wer awer, daz Got geb, daz mein oftgenant kind wirt ein chnechtl, dasselbe best chranczl und bentel sol gegeben werden eegenanten Agnesen von der Leypen. Fuer die gürtel und dieselb gurtel sullen mein liben gebrueder von Rosenberch mit andern mein perleyn und mit meim gewande und sloyern also geteilen, alz ich si bey irm caplan h. Zacharzen von Malschin, den si zu den stunden zu mir gesant hetten, han gepeten, denne alzvil, daz czevor iunkvrowen Elzbeten von Halz mein minnerer gurtel sol werden und der iunk- vrowen, die ir pfligt, mein rot gewand an berleyn mit solcher chursen, alz ich eege- nanten mein gebrûdern von Rosenberch hab enboten. Ich schaffe, daz man meiner alt vrawen ver Kathrein geb czehen schok gr. und iunkvrowen Witoslaben fumfzehen schok gr. und Dorothen czehen schok gr. und Margreten czehen schok gr. Ich bitte auch, daz der czweyer guldeiner tucher, die mir vorgenant mein liber wirt gegeben hat, eins gegeben werde zu gedechtnuss meinem liben brûder h. Petern von Rosen- berch und daz ander tuch vorgenanten Agnesen meiner swestertochter von der Lypen. — Der gegeben ist ze Hirsperch — — 1357 iar an dem nastem sunntag vor s. Thome des heil. zwelfp. tag. Orig. cum sig. de cera viridi in press. perg. in archivo Schwarzenberg. Třeboniensi, sign. Fam. Leuchtenberg n. 2. In sigillo duo clipei, in 1) rosa quinorum foliorum, in 2) lemniscus; S . MECZLE - DE -LHIMBERCH. — Extr. Schmidt—Picha, UB. d. St. Krummau I p. 31 n. 111.— Klimesch, Urk. u. Regestenbuch d. ehem. Klarissinnen-Klosters in Krummau p. 35 n. 4. — V. Schmidt, Nachträge zum Hohenfurter Urkundenbuch, Stud. u. Mitt. a. d. Ben. u. Cist. Orden 22 p. 489 n. 27. 709) 1357, 20 Dec. Mělník. Arnestus archiepiscopus Pragensis, Karolo imperatore et rege petente, uni- versis clericis et laicis diocesis suae mandat, ut in vigilia Nativitatis Christi ac illa sacratissima nocte et in die festivitatis ipsius a ludo se cohibeant taxillorum, sicut idem imperator ludum taxillorum sacro tempore praedicto per edictum publi- cum in toto suo regno Bohemiae prohibuit. Mandatum archiepiscopi omnibus annis diebus dominicis, festum Nativitatis immediate praecedentibus, parochianis a ple- banis exponi debet. „Antiqui hostis invidia." „Datum in Melnico a. d. 1357 die vicesima m. decembris." Ed. Menčík, Několik statutů a nařízení arcibiskupů pražských Arnošta a Jana I. 1355— 1377 (Pojednání Král. čes. spol. nauk VI, 11 1882) p. 17 e copia saec. XIV mspti bibliothecae aulicae Vindobonensis n. 15.439. — Alia copia Pragae in bibliotheca capituli ecclesiae metrop. s. Viti sign. C 119. 26*
Strana 404
404 Regesta Bohemiae et Moraviae. 710) 1357, 21 Dec. in Mont. Cutnis. Emptio fabricae in Montibus Cutnis eiusque donatio pro monasterio Vallis Virginum, ord. Cist., in Pohled. Wir Wenczlaw Gosprecht, Nyckel Pek, Nyckel Lômer, Frenczel Quartz, munczer schepphen in den smyden, darnach dy schep- phen aus dem preghaus Hermann Eldrys, Wenczlaw Schadwynkel, Stephan Hofman bekennen — —, daz dy ersam vrowe Lucey Kurlynne hat gekauft ein virteyl eyner smyden, gelegen in der smyden von der Gabel, ir und irn erben czu haben um 40 schok grozer prager pfenninge recht und redleich in alle dem rechten, als gewonleich ist in andire virteil eyner smyden, alzo schol auch dy egenante vrowe Lucey ir virteyl haben czu irem leybe, dyweyl sy lebet, vor aller manne anspruch. Wenne daz geschiet, dass Got gepeut ubir sy, so schol daz virteil halb erben auf den convent czu Vrowental, das andir halbe teyl schol erben auf ir enykel, dy do ist genant Anna. Geschech abir daz, daz ir enykel Anna absturbe odir abgynge, so schol daz andir halbe teyl auch erben auf dy samenunge czu Vrowental. Czu eynem urkunde diser sache hab wir vor- genante schepphen unser yngesigel an disen pryef geleyt — — 1357 iar an s. Thomas tage d. heyl. zwelfb., alz er waz an dem donirstage. Orig., cui sig. spregatorum et monetariorum de cera comm., laesa, in press. perg. appensa sunt, olim in archivo monasterii Vallis Virginum in Pohled, nunc Pragae in bibliotheca nat. et universit. Prag. n. 270. — Ed. Leminger, Král. mincovna v Kutné Hoře, Dodatky p. 59 n. 2. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. chem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 145 n. 1122. 711) 1357, 22 Dec. Johannes marchio Moraviae civibus civitatis Znojmensis („Snoymensis“, „Znoymensis") concedit, ut de quolibet equo, in curru ipsam civitatem intrante, unum parvum denarium, prout iuxta priorum suarum litterarum continentiam con- suetum erat, recipere et pecuniam super pavimenta et alios defectus civitatis con- vertere valeant. „prudentibus . . iudici et.. iuratis." „Datum in cra- " stino s. Thome ap. a. d. 1357." Orig. cum sig. in press. perg. in archivo civitatis Znojmensis sign. n. 28. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 57 n. 73. 712) 1357, 22 Dec. Pragae. De iure patronatus ecclesiae in Prčice. In nomine Domini amen. Du- dum coram hon. v. d. Petro cantore Lubucensi, officiali curie archiepiscopalis Pra- gensis, inter rel. vv. dd... abbatem et conventum monasterii Millocensis, ord. Prem., ex una et nob. vv. Petrum et Judocum de Rosmberch fratres parte ex altera, ac Be- nessium dictum de Chusnik, purgravium in Glacz, similiter parte ex altera, super iure patronatus ecclesie eiusdem in Pyrczicz, Prag. dioc., orta materia questionis, Herman- nus de Smolotil, procurator et procuratorio nomine dd. Petri et Judoci de Rosmberk predictorum, libellum suum contra prefatum d. Bennesium obtulit et ex adverso
404 Regesta Bohemiae et Moraviae. 710) 1357, 21 Dec. in Mont. Cutnis. Emptio fabricae in Montibus Cutnis eiusque donatio pro monasterio Vallis Virginum, ord. Cist., in Pohled. Wir Wenczlaw Gosprecht, Nyckel Pek, Nyckel Lômer, Frenczel Quartz, munczer schepphen in den smyden, darnach dy schep- phen aus dem preghaus Hermann Eldrys, Wenczlaw Schadwynkel, Stephan Hofman bekennen — —, daz dy ersam vrowe Lucey Kurlynne hat gekauft ein virteyl eyner smyden, gelegen in der smyden von der Gabel, ir und irn erben czu haben um 40 schok grozer prager pfenninge recht und redleich in alle dem rechten, als gewonleich ist in andire virteil eyner smyden, alzo schol auch dy egenante vrowe Lucey ir virteyl haben czu irem leybe, dyweyl sy lebet, vor aller manne anspruch. Wenne daz geschiet, dass Got gepeut ubir sy, so schol daz virteil halb erben auf den convent czu Vrowental, das andir halbe teyl schol erben auf ir enykel, dy do ist genant Anna. Geschech abir daz, daz ir enykel Anna absturbe odir abgynge, so schol daz andir halbe teyl auch erben auf dy samenunge czu Vrowental. Czu eynem urkunde diser sache hab wir vor- genante schepphen unser yngesigel an disen pryef geleyt — — 1357 iar an s. Thomas tage d. heyl. zwelfb., alz er waz an dem donirstage. Orig., cui sig. spregatorum et monetariorum de cera comm., laesa, in press. perg. appensa sunt, olim in archivo monasterii Vallis Virginum in Pohled, nunc Pragae in bibliotheca nat. et universit. Prag. n. 270. — Ed. Leminger, Král. mincovna v Kutné Hoře, Dodatky p. 59 n. 2. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. chem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 145 n. 1122. 711) 1357, 22 Dec. Johannes marchio Moraviae civibus civitatis Znojmensis („Snoymensis“, „Znoymensis") concedit, ut de quolibet equo, in curru ipsam civitatem intrante, unum parvum denarium, prout iuxta priorum suarum litterarum continentiam con- suetum erat, recipere et pecuniam super pavimenta et alios defectus civitatis con- vertere valeant. „prudentibus . . iudici et.. iuratis." „Datum in cra- " stino s. Thome ap. a. d. 1357." Orig. cum sig. in press. perg. in archivo civitatis Znojmensis sign. n. 28. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 57 n. 73. 712) 1357, 22 Dec. Pragae. De iure patronatus ecclesiae in Prčice. In nomine Domini amen. Du- dum coram hon. v. d. Petro cantore Lubucensi, officiali curie archiepiscopalis Pra- gensis, inter rel. vv. dd... abbatem et conventum monasterii Millocensis, ord. Prem., ex una et nob. vv. Petrum et Judocum de Rosmberch fratres parte ex altera, ac Be- nessium dictum de Chusnik, purgravium in Glacz, similiter parte ex altera, super iure patronatus ecclesie eiusdem in Pyrczicz, Prag. dioc., orta materia questionis, Herman- nus de Smolotil, procurator et procuratorio nomine dd. Petri et Judoci de Rosmberk predictorum, libellum suum contra prefatum d. Bennesium obtulit et ex adverso
Strana 405
Annus 1357, 21—22 Dec. 405 Swanko plebanus de Kowarzow, procurator et procuratorio nomine dd. abbatis et con- ventus predictorum, duos libellos, unum contra prefatum Benessium et alium contra prefatos dd. de Rosmberk fratres, similiter in scriptis obtulit, quorum quidem libel- lorum tenor sequitur in hec verba: Coram vobis hon. viro d. Petro etc. ego Herman- nus, procurator et procuratorio nomine nob. vv. Petri et Judoci fratrum de Rosmberk, contra Benessium dictum de Chusnik, purgravium castri de Glacz, in iure propono, quod licet opidum Prezicz cum universitate iurisdicione, dominio et alia quavis liber- tate ac omnibus et singulis iuribus et obvencionibus ad d. Henricum, olym avum ipsorum, et ad d. Petrum, patrem ipsorum, et ad ipsos ex paterna successione perti- nuerit a decem, viginti, triginta, quadraginta, quinquaginta, sexaginta annis et citra et ad ipsos adhuc pertineat et in ipsius possessione opidi cum singulis supra scriptis existant pacifica et quieta, prout avus et pater ipsorum fuit per tempus et tempora preexpressa, in cuius fundo sita est ecclesia parrochialis, cuius ius patronatus depen- det ab universitate opidi predicti, fuerunt in possessione iuris presentandi vel quasi rectoris ad eandem, cum vacabat, et per eos presentati fuerunt per episcopos Pra- genses, qui protunc fuerunt, recepti et admissi, confirmati et instituti et pro recto- ribus habiti et reputati palam et notorie, tamen predictus d. Benessius, nescio qua auctoritate vel quo iure, se gerit et nominat ac facto asserit pro patrono, licet nulla bona ibidem habeat nec dicto opido adiacencia nec ipsam ecclesiam seu dotaverit nec sit in fundo suo. Quare peto —— dd. Petrum et Judocum pronunciari —— esse solos dominos dumtaxat patronos ecclesie in Pyrczicz predicte— Coram vobis honor. viro d. Petro etc. ego Swanco plebanus de Kowarzow, procurator et procuratorio no- mine rel. v. Nicolai abbatis monasterii Milocensis, ord. Prem., ac ipsorum monasterii nomine, Prag. dioc., contra nob. v. d. Benessium dictum de Chusnik propono in iure et dico, quod licet d. Henricus pie recordacionis dictus de Rosmberch, pater d. Petri de Rosmberch et avus dominorum Petri et Judoci de Rosmberch, existens verus et solus dominus opidi Prezicz cum omni universitate et libertate et patronus ecclesie parrochialis ibidem site in fundo dicti opidi, quemadmodum nunc dictum opidum te- nent dicti fratres, habent et possident ex successione paterna, ius patronatus dicte ecclesie monasterio Milocensi predicto et abbati et conventui perpetue donaverit, pre- fatus tamen d. Benessius, nescio qua auctoritate vel quo iure, se gerit et dicit patro- num ecclesie predicte ——. Quare peto —— ius patronatus dictis abbati et conventui Item. Coram vobis hon. viro d. Petro etc. ac ipsorum monasterio adiudicari —— ego Swanco plebanus de Kowarzow, procurator et procuratorio nomine rel. v. Nicolai abbatis monasterii Milocensis, ord. Prem., ac ipsorum monasterii nomine contra nob. vv. dd. Petrum et Judocum fratres de Rosmberk propono, quod licet d. Henricus pie re- cordacionis, existens verus et solus dominus bonorum opidi Prezicz cum universitate ac patronus ecclesie parrochialis in Prezicz, ius patronatus donaverit ipsis abbati et conventui et monasterio ipsorum, tamen prefati domini ipsos inpediunt in iure patro- natus ecclesie predicte ac se dicunt et nominant pro patronis, quare peto pronunciari dictam donacionem ipsorum fuisse et esse legitimam et ius patronatus ad ipsos ab- batem et conventum et monasterium ipsorum pertinere ——. Ad quos quidem primos
Annus 1357, 21—22 Dec. 405 Swanko plebanus de Kowarzow, procurator et procuratorio nomine dd. abbatis et con- ventus predictorum, duos libellos, unum contra prefatum Benessium et alium contra prefatos dd. de Rosmberk fratres, similiter in scriptis obtulit, quorum quidem libel- lorum tenor sequitur in hec verba: Coram vobis hon. viro d. Petro etc. ego Herman- nus, procurator et procuratorio nomine nob. vv. Petri et Judoci fratrum de Rosmberk, contra Benessium dictum de Chusnik, purgravium castri de Glacz, in iure propono, quod licet opidum Prezicz cum universitate iurisdicione, dominio et alia quavis liber- tate ac omnibus et singulis iuribus et obvencionibus ad d. Henricum, olym avum ipsorum, et ad d. Petrum, patrem ipsorum, et ad ipsos ex paterna successione perti- nuerit a decem, viginti, triginta, quadraginta, quinquaginta, sexaginta annis et citra et ad ipsos adhuc pertineat et in ipsius possessione opidi cum singulis supra scriptis existant pacifica et quieta, prout avus et pater ipsorum fuit per tempus et tempora preexpressa, in cuius fundo sita est ecclesia parrochialis, cuius ius patronatus depen- det ab universitate opidi predicti, fuerunt in possessione iuris presentandi vel quasi rectoris ad eandem, cum vacabat, et per eos presentati fuerunt per episcopos Pra- genses, qui protunc fuerunt, recepti et admissi, confirmati et instituti et pro recto- ribus habiti et reputati palam et notorie, tamen predictus d. Benessius, nescio qua auctoritate vel quo iure, se gerit et nominat ac facto asserit pro patrono, licet nulla bona ibidem habeat nec dicto opido adiacencia nec ipsam ecclesiam seu dotaverit nec sit in fundo suo. Quare peto —— dd. Petrum et Judocum pronunciari —— esse solos dominos dumtaxat patronos ecclesie in Pyrczicz predicte— Coram vobis honor. viro d. Petro etc. ego Swanco plebanus de Kowarzow, procurator et procuratorio no- mine rel. v. Nicolai abbatis monasterii Milocensis, ord. Prem., ac ipsorum monasterii nomine, Prag. dioc., contra nob. v. d. Benessium dictum de Chusnik propono in iure et dico, quod licet d. Henricus pie recordacionis dictus de Rosmberch, pater d. Petri de Rosmberch et avus dominorum Petri et Judoci de Rosmberch, existens verus et solus dominus opidi Prezicz cum omni universitate et libertate et patronus ecclesie parrochialis ibidem site in fundo dicti opidi, quemadmodum nunc dictum opidum te- nent dicti fratres, habent et possident ex successione paterna, ius patronatus dicte ecclesie monasterio Milocensi predicto et abbati et conventui perpetue donaverit, pre- fatus tamen d. Benessius, nescio qua auctoritate vel quo iure, se gerit et dicit patro- num ecclesie predicte ——. Quare peto —— ius patronatus dictis abbati et conventui Item. Coram vobis hon. viro d. Petro etc. ac ipsorum monasterio adiudicari —— ego Swanco plebanus de Kowarzow, procurator et procuratorio nomine rel. v. Nicolai abbatis monasterii Milocensis, ord. Prem., ac ipsorum monasterii nomine contra nob. vv. dd. Petrum et Judocum fratres de Rosmberk propono, quod licet d. Henricus pie re- cordacionis, existens verus et solus dominus bonorum opidi Prezicz cum universitate ac patronus ecclesie parrochialis in Prezicz, ius patronatus donaverit ipsis abbati et conventui et monasterio ipsorum, tamen prefati domini ipsos inpediunt in iure patro- natus ecclesie predicte ac se dicunt et nominant pro patronis, quare peto pronunciari dictam donacionem ipsorum fuisse et esse legitimam et ius patronatus ad ipsos ab- batem et conventum et monasterium ipsorum pertinere ——. Ad quos quidem primos
Strana 406
406 Regesta Bohemiae et Moraviae. duos libellos Martinus Hilprandi de Praga, predicti d. Benessii Chusnik, et ad tercium libellum Hermannus de Smolotil, predictus dd. Petri et Judoci de Rosmberch, procu- ratores et procuratoriis nominibus suorum dominorum predictorum similiter in scrip- tis responderunt coram dicto d. officiali per omnia in hunc modum. Ad peticiones nob. vv. et dd. Petri et Judoci de Rosmberch ac rel. v. d. Nicolai abbatis monasterii Milocensis parcium adversarum respondet Martinus, procurator et procuratorio no- mine nobilis viri d. Benessii dicti de Chusnik, et negat narrata, prout narrantur, et dicit petita fieri non debere hoc addiciens, quod dictus dominus suus Benessius fuit et est solum et insolidum verus patronus ecclesie in Prezicz et in possessione vel quasi iuris presentandi rectorem ad eandem, quare petit dictus procurator nomine, quo supra, dictum dominum suum Benessium tantum dicte ecclesie in Prezicz verum patronum et in possessione vel quasi iuris presentandi ad eandem existentem fuisse et esse per vos, d. officialem, sentencialiter declarari et sibi huiusmodi ius patronatus adiudicari —— Item tenor litere contestacionis per Hermannum de Smolotil oblate talis est: Ego Hermannus procurator et procuratorio nomine nob. vv. Petri et Judoci de Rosmberk respondeo ad peticionem d. abbatis Milocensis et eius conventus et dico, quod ipsis de donacione iuris patronatus non constat, set credunt, quod avus ipsorum pie memorie et d. Petrus pater ipsorum et ipsi fuerunt veri et soli domini dicti opidi et patroni ecclesie in Prezicz. A quibus procuratoribus parcium predictarum idem d. officialis ad sancta Dei ewangelia de calumpnia et veritate dicenda iuramenta re- cepit datisque pro parte ipsarum parcium posicionibus et articulis et ad eas per dictos procuratores parcium predictarum factis responsionibus et a testibus per dictas partes, videlicet dominos .. abbatem et conventum monasterii Milocensis predicti et nob. vv. Petrum et Judocum fratres de Rosmberk ac Benessium de Chusnik super articulis pro parte ipsorum datis, tam coram prefato d. officiali quam coram hon. vv. Hostislao decano Tynensis et Stephano in Horka plebano ecclesiarum ex speciali commissione dicti d. officialis productis — — prefatus d. officialis conclusit — — certam diem pro audienda diffinitiva sentencia ipsis partibus prefigens, quam ad diem hodiernam ex certis causis duxit prorogandam. Nos itaque Albertus canonicus regularis mo- nasterii Montis s. Karoli in Nova civitate Pragensi, corrector cleri per civitatem et diocesim Pragensem constitutus, vices sepe dicti d. Petri officialis in absencia ipsius officialis gerentes, — — dictis partibus videlicet dominis.. abbate et conventu mo- nasterii Milocensis per Henricum de Vsslaria, a dicto Swancone principali procura- tore substitutum, et nob. vv. Petro et Judoco per Hermannum de Smolotil ac Benessio dicto Chusnik per Martinum Hilprandi de Praga procuratores ipsorum pre- dictos coram nobis comparentibus et sentenciam ferri postulantibus —— declaramus donacionem d. Henrici, bone memorie awi dictorum dd. Petri et Judoci de Rosmberk, factam d. abbati et monasterio Milocensi predicto, legitimam fuisse et esse iusque patronatus dicte ecclesie in Prezicz ad prefatos d. abbatem et monasterium Milocense pertinuisse et pertinere dictumque ius patronatus ecclesie in Prezicz eisdem d. abbati et monasterio Milocensi adiudicamus in hiis scriptis prefatisque dd. Petro et Judoco ac Benessio dicto Chusnik super huiusmodi iure patronatus ecclesie in Prezicz per-
406 Regesta Bohemiae et Moraviae. duos libellos Martinus Hilprandi de Praga, predicti d. Benessii Chusnik, et ad tercium libellum Hermannus de Smolotil, predictus dd. Petri et Judoci de Rosmberch, procu- ratores et procuratoriis nominibus suorum dominorum predictorum similiter in scrip- tis responderunt coram dicto d. officiali per omnia in hunc modum. Ad peticiones nob. vv. et dd. Petri et Judoci de Rosmberch ac rel. v. d. Nicolai abbatis monasterii Milocensis parcium adversarum respondet Martinus, procurator et procuratorio no- mine nobilis viri d. Benessii dicti de Chusnik, et negat narrata, prout narrantur, et dicit petita fieri non debere hoc addiciens, quod dictus dominus suus Benessius fuit et est solum et insolidum verus patronus ecclesie in Prezicz et in possessione vel quasi iuris presentandi rectorem ad eandem, quare petit dictus procurator nomine, quo supra, dictum dominum suum Benessium tantum dicte ecclesie in Prezicz verum patronum et in possessione vel quasi iuris presentandi ad eandem existentem fuisse et esse per vos, d. officialem, sentencialiter declarari et sibi huiusmodi ius patronatus adiudicari —— Item tenor litere contestacionis per Hermannum de Smolotil oblate talis est: Ego Hermannus procurator et procuratorio nomine nob. vv. Petri et Judoci de Rosmberk respondeo ad peticionem d. abbatis Milocensis et eius conventus et dico, quod ipsis de donacione iuris patronatus non constat, set credunt, quod avus ipsorum pie memorie et d. Petrus pater ipsorum et ipsi fuerunt veri et soli domini dicti opidi et patroni ecclesie in Prezicz. A quibus procuratoribus parcium predictarum idem d. officialis ad sancta Dei ewangelia de calumpnia et veritate dicenda iuramenta re- cepit datisque pro parte ipsarum parcium posicionibus et articulis et ad eas per dictos procuratores parcium predictarum factis responsionibus et a testibus per dictas partes, videlicet dominos .. abbatem et conventum monasterii Milocensis predicti et nob. vv. Petrum et Judocum fratres de Rosmberk ac Benessium de Chusnik super articulis pro parte ipsorum datis, tam coram prefato d. officiali quam coram hon. vv. Hostislao decano Tynensis et Stephano in Horka plebano ecclesiarum ex speciali commissione dicti d. officialis productis — — prefatus d. officialis conclusit — — certam diem pro audienda diffinitiva sentencia ipsis partibus prefigens, quam ad diem hodiernam ex certis causis duxit prorogandam. Nos itaque Albertus canonicus regularis mo- nasterii Montis s. Karoli in Nova civitate Pragensi, corrector cleri per civitatem et diocesim Pragensem constitutus, vices sepe dicti d. Petri officialis in absencia ipsius officialis gerentes, — — dictis partibus videlicet dominis.. abbate et conventu mo- nasterii Milocensis per Henricum de Vsslaria, a dicto Swancone principali procura- tore substitutum, et nob. vv. Petro et Judoco per Hermannum de Smolotil ac Benessio dicto Chusnik per Martinum Hilprandi de Praga procuratores ipsorum pre- dictos coram nobis comparentibus et sentenciam ferri postulantibus —— declaramus donacionem d. Henrici, bone memorie awi dictorum dd. Petri et Judoci de Rosmberk, factam d. abbati et monasterio Milocensi predicto, legitimam fuisse et esse iusque patronatus dicte ecclesie in Prezicz ad prefatos d. abbatem et monasterium Milocense pertinuisse et pertinere dictumque ius patronatus ecclesie in Prezicz eisdem d. abbati et monasterio Milocensi adiudicamus in hiis scriptis prefatisque dd. Petro et Judoco ac Benessio dicto Chusnik super huiusmodi iure patronatus ecclesie in Prezicz per-
Strana 407
Annus 1357, 22—27 Dec. 407 petuum silencium inponentes, condempnacionem expensarum ex certa causa obmitten- Lata et lecta fuit hec sentencia in domo habitacionis d. Petri officialis pre- tes. dicti a. d. 1357 in crastino s. Thome ap., videlicet die XXII m. decembris, hora vespe- rarum presentibus discr. vv. magro Woyslao advocato, Petro, Alberto iuratis notariis actorum consistorii Pragensis, Petro dicto Sepele et Drzcone de Plesnicz notariis publicis ac d. Bernhardo plebano ecclesie in Dyecow testibus. Datum sub sigillo offi- ciolatus curie archiepiscopalis Pragensis prelibate. Orig. cum sig. in press. perg. in archivo Schwarzenberg. Orlicensi sign. V BPB n. 1. Extr. e copiario Rosenbergico, ms monasterii Vallis s. Mariae fol. 82 Emler, O rkpe privilegii pánů z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 325 n. 95. 713) 1357, 27 Dec. Pragae. Albertus dux Bavariae suo et fratris Wilhelmi nomine Karolo imperatori et Wier Albrecht von Gotes gn. regi contra inimicos opitulari promittit. pfallentzgraf bey Reyn und hertzog in Beyern, für uns und den hochgebornen fürsten h. Wilhelm, pfalentzgrafe bey Reyn und hertzog in Beyern, unsirn liben brueder, des vollen gewalt wir haben mit synen offenen briefen, erkennen uns offenbar mit disem brife ——, daz wir uns zu dem allirdurchleuchtigsten fürsten und unsirm liben gene- digen herren h. Karl, Romischem keyser —— und kûnige zu Beheim, unsir lebetage verbunden haben und verbinden uns auch mit diesem gegenwertigen briefe yem ge- trewlich zu raten und zu helfen wider allermenneglyche, nyemant ausgenomen, ob daz were, daz yemant, wer der were, an unsirs vorgenanten herren des keysers leib odir gut griffe odir greiffen wolte, daz er yeczunt hat odir hernach gewinnen môchte, daz sullen und wellen wir mit unsirm leib und mit unsirm lande und mit unsirn stetten und leuten und allir unserr macht helfen weren, als verre wir ymmer künnen und můgen an alle geverde und an alle argelist, als yem daz not tut und wir odir unsir stette odir unsir amptleute, ob wir yn landen nicht weren, von ym odir den synen des ermanet werden. Auch haben wir geboten und geheissen und gebieten ouch allen unsirn amptleuten und allen unsirn undirtanen, rittern und knechten und allen unsirn stetten, daz sie dem obgenantem unsirm herren, dem keyser, verbunden syn zu raten und zu helfen getrewlich an alle geferde und an argelist und in allir der mazze, als wir uns yem und den synen verbunden haben. Alle dise vorgeschreben stukke und artikel und ir yeclichs besunder haben wir gelobt und geloben auch mit guten steten trewen an geferde und an alle argelist und bey geswornem eyde stâte und feste 1358 iare, an dem nah- zu halden und zu haben. — — Der geben ist zu Prage —— sten mittewochen nach dem heilgen Christ tage. Confederacios simplexa. Fridricusb. Orig. cum sig. minori de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 439 n. 418. — Reg. imp. VIII, Reichss. 288. a) in plica. — b) sub plica.
Annus 1357, 22—27 Dec. 407 petuum silencium inponentes, condempnacionem expensarum ex certa causa obmitten- Lata et lecta fuit hec sentencia in domo habitacionis d. Petri officialis pre- tes. dicti a. d. 1357 in crastino s. Thome ap., videlicet die XXII m. decembris, hora vespe- rarum presentibus discr. vv. magro Woyslao advocato, Petro, Alberto iuratis notariis actorum consistorii Pragensis, Petro dicto Sepele et Drzcone de Plesnicz notariis publicis ac d. Bernhardo plebano ecclesie in Dyecow testibus. Datum sub sigillo offi- ciolatus curie archiepiscopalis Pragensis prelibate. Orig. cum sig. in press. perg. in archivo Schwarzenberg. Orlicensi sign. V BPB n. 1. Extr. e copiario Rosenbergico, ms monasterii Vallis s. Mariae fol. 82 Emler, O rkpe privilegii pánů z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 325 n. 95. 713) 1357, 27 Dec. Pragae. Albertus dux Bavariae suo et fratris Wilhelmi nomine Karolo imperatori et Wier Albrecht von Gotes gn. regi contra inimicos opitulari promittit. pfallentzgraf bey Reyn und hertzog in Beyern, für uns und den hochgebornen fürsten h. Wilhelm, pfalentzgrafe bey Reyn und hertzog in Beyern, unsirn liben brueder, des vollen gewalt wir haben mit synen offenen briefen, erkennen uns offenbar mit disem brife ——, daz wir uns zu dem allirdurchleuchtigsten fürsten und unsirm liben gene- digen herren h. Karl, Romischem keyser —— und kûnige zu Beheim, unsir lebetage verbunden haben und verbinden uns auch mit diesem gegenwertigen briefe yem ge- trewlich zu raten und zu helfen wider allermenneglyche, nyemant ausgenomen, ob daz were, daz yemant, wer der were, an unsirs vorgenanten herren des keysers leib odir gut griffe odir greiffen wolte, daz er yeczunt hat odir hernach gewinnen môchte, daz sullen und wellen wir mit unsirm leib und mit unsirm lande und mit unsirn stetten und leuten und allir unserr macht helfen weren, als verre wir ymmer künnen und můgen an alle geverde und an alle argelist, als yem daz not tut und wir odir unsir stette odir unsir amptleute, ob wir yn landen nicht weren, von ym odir den synen des ermanet werden. Auch haben wir geboten und geheissen und gebieten ouch allen unsirn amptleuten und allen unsirn undirtanen, rittern und knechten und allen unsirn stetten, daz sie dem obgenantem unsirm herren, dem keyser, verbunden syn zu raten und zu helfen getrewlich an alle geferde und an argelist und in allir der mazze, als wir uns yem und den synen verbunden haben. Alle dise vorgeschreben stukke und artikel und ir yeclichs besunder haben wir gelobt und geloben auch mit guten steten trewen an geferde und an alle argelist und bey geswornem eyde stâte und feste 1358 iare, an dem nah- zu halden und zu haben. — — Der geben ist zu Prage —— sten mittewochen nach dem heilgen Christ tage. Confederacios simplexa. Fridricusb. Orig. cum sig. minori de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 439 n. 418. — Reg. imp. VIII, Reichss. 288. a) in plica. — b) sub plica.
Strana 408
408 Regesta Bohemiae et Moraviae. 714) 1357, 27 Dec. Avinione. Innocentius papa VI Johanni Paduano, apostolicae sedis nuntio, mandat, ut omnes pecuniarum summas, nomine camerae apostolicae recollectas, Arnaldo de Lacaucina canonico Cracoviensi, eiusdem sedis nuntio, et Raymundo de s. Michaele servienti armorum, d. papae familiari, seu Rafaeli Damiani et Alberto de Planis mercatoribus et sociis societatis „des Malabailas,“ eorum factoribus Brugis, assig- nare curet. „Cum ex annualium beneficiorum." „Datum Auinione VI kal. ianuarii a. quinto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 275 n. 708 e registris archivi Vaticani. 715) 1357, 30 Dec. Pragae. Obligatio Ludovici Romani marchionis Brandeburgensis. bekennen offenlich vor uns und unsern lieben prûder marggrafen Otten, daz wir aller schulde schuldig sint und gelten sullen dem edeln manne Thymen von Coldicz, hove- meistere des allerdurchluchtigestes fürsten und herren h. Karles Romischers keysers, unsers genedigen herren, czway hundert schok preg. gr. oder zway hundert mark brandenburgisch silbers. Die gelobe wir im und zu seiner hant den edeln mannen Hanse, seinem pruder, Thymen von Coldicz, seinem veterr, und Heinrich von Ketelicz, des egenanten hovmaisters sweher, zů s. Walpurgen tage, der schirst kûmt, in unse stat zů Berlin endelich und unvorczogelich zů gebende und zů beczalende. Und mit dissem briefe sullen alle ander briefe, die wir im vor uff schulde geben haben, tot sin und keyne macht mer haben. —— Geben zu Prage — — 1357 iare an den sunavende in den weynnachten. Orig. cum sig. mai. ex longo rotundo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 716) 1357 Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis praeposito et priori monasterii Montis 8. Mariae canonicorum regularium in civitate Glacensi („in Glacz“) iurisdictionem episcopalem attribuit ita, ut prior iurisdictionem quoad praepositum et praepositus quoad canonicos et conversos monasterii iudicandos exerceant, attamen auctoritate archiepiscopi Pragensis ordinaria semper salva. „Actum et datum Prage a. d. 1357 die...a „Versuti hostis astucia." Orig. in archivo parochiae Glacensis sign. A 2 s. Sig. archiepiscopi oblongum de cera comm., cui secretum dorso tenus appressum est, fractum, pendei in fil. ser. — Edd. Volkmer-Hohaus, Geschichtsquellen d. Graf. Glatz I p. 157. a) Dies in orig. non fuit adscriptus.
408 Regesta Bohemiae et Moraviae. 714) 1357, 27 Dec. Avinione. Innocentius papa VI Johanni Paduano, apostolicae sedis nuntio, mandat, ut omnes pecuniarum summas, nomine camerae apostolicae recollectas, Arnaldo de Lacaucina canonico Cracoviensi, eiusdem sedis nuntio, et Raymundo de s. Michaele servienti armorum, d. papae familiari, seu Rafaeli Damiani et Alberto de Planis mercatoribus et sociis societatis „des Malabailas,“ eorum factoribus Brugis, assig- nare curet. „Cum ex annualium beneficiorum." „Datum Auinione VI kal. ianuarii a. quinto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 275 n. 708 e registris archivi Vaticani. 715) 1357, 30 Dec. Pragae. Obligatio Ludovici Romani marchionis Brandeburgensis. bekennen offenlich vor uns und unsern lieben prûder marggrafen Otten, daz wir aller schulde schuldig sint und gelten sullen dem edeln manne Thymen von Coldicz, hove- meistere des allerdurchluchtigestes fürsten und herren h. Karles Romischers keysers, unsers genedigen herren, czway hundert schok preg. gr. oder zway hundert mark brandenburgisch silbers. Die gelobe wir im und zu seiner hant den edeln mannen Hanse, seinem pruder, Thymen von Coldicz, seinem veterr, und Heinrich von Ketelicz, des egenanten hovmaisters sweher, zů s. Walpurgen tage, der schirst kûmt, in unse stat zů Berlin endelich und unvorczogelich zů gebende und zů beczalende. Und mit dissem briefe sullen alle ander briefe, die wir im vor uff schulde geben haben, tot sin und keyne macht mer haben. —— Geben zu Prage — — 1357 iare an den sunavende in den weynnachten. Orig. cum sig. mai. ex longo rotundo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 716) 1357 Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis praeposito et priori monasterii Montis 8. Mariae canonicorum regularium in civitate Glacensi („in Glacz“) iurisdictionem episcopalem attribuit ita, ut prior iurisdictionem quoad praepositum et praepositus quoad canonicos et conversos monasterii iudicandos exerceant, attamen auctoritate archiepiscopi Pragensis ordinaria semper salva. „Actum et datum Prage a. d. 1357 die...a „Versuti hostis astucia." Orig. in archivo parochiae Glacensis sign. A 2 s. Sig. archiepiscopi oblongum de cera comm., cui secretum dorso tenus appressum est, fractum, pendei in fil. ser. — Edd. Volkmer-Hohaus, Geschichtsquellen d. Graf. Glatz I p. 157. a) Dies in orig. non fuit adscriptus.
Strana 409
Annus 1357, 27 Dec. — 1358, Jan.—Maii. 409 717) 1357. Fundatio monasterii fratrum Minorum in Čes. Krumlov. „Item a. d. 1357 fratres ceperunt locum huius monasterii,“ necrologium monialium ord. 8. Clarae in Čes. Krumlov, me Pragae in bibliotheca nat. et univ. Prag. sign. VI B 9; Emler, Dvě nekrologia Krumlovská, Zprávy Král. spol. nauk 1887 p. 198; Höfler, Geschichtschreiber d. husit. Bewegung II p. 83 n. 6. — Klimesch, Urk. u. Regestenbuch d. chem. Klarissinnen-Klosters in Krummau p. 1 n. 1. — Schmidt—Picha, UB. d. St. Krummau I p. 32 n. 112. 718) 1357. 1357 obiit Jan. V dominus Woko de Crumlovio, Maii VI frater eius domi- nus Hynko, Jan. XVI d. Margaretha soror Petri, uxor d. Bavari de Strakonitz, tumulata a sinistris primi d. fundatoris; omnes a linea primi fundatoris Altovadi sepulti. Rud. Schmidtmayer, Zwei Dokumente über die Gruft der Herren von Rosenberg in der Ho- henfurter Stiftskirche, Mitt. Ver. Gesch. Deutsch. i. B. 41 p. 304. — Obitum d. Margaretae ad 1357, 14 Jul. vide Schmidt—Picha, UB. d. St. Krummau I p. 30 n. 108. 719) 1357, 21 Dec. Donatio pro monasterio Egrensi ord. s. Clarae. Das ist uber VIIII kar traids zu der Aue, gibt ieczunt der Krauthan II1/2 gr., II hennen, II kes, XXIIII air. Das ist der hauptprief von Ludwich Krepfel purger czu Eger, laut auf VIIII kar traid czinsz, IIII kar korn, V kar habern und sechczig haller pfennigczinsz mit der weysod, die darczu gehort. Hab ich geben der Katerina swester s. Clarn orden in Eger. Datum des priefs laut — — 1357 iar an s.Thomas des heil. czwelfp. tag. — Annot. in registro censuum monasterii Egrensis ord. s. Clarae, mapto archivi civitatis Egrensis fol. 41v. — Extr. Siegl. Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 43 p. 306 n. 107. 720) 1358, Jan.—Maii. Karolus imperator et rex Pragae. Karolus imperator et rex circa 27 Dec. Pragam revertit ibique usque circa 12 Maii mansisse videtur. Eo tempore Bohemiam, Moraviam et Poloniam pestilentia invaserat. (Annales Zwetlenses, continuatio IV, ed. Pertz, Mon. Ger. Hist. SS. IX. p. 687.) In litteris imperialibus quae eo tempore datae sunt commemorantur testes: Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes Luthomislensis, imp. aulae cancellarius, Johannes Olomucensis, Theodericus Mindensis, Preczlaus Vratislaviensis, Maurus Corobaviensis, Johannes Argentinensis et Fridericus Merseburgensis, episcopi, Rudolphus Saxoniae dux, s. i. archimarescallus, Ludovicus Romanus, s. i. archicamerarius, Johannes Moraviae, Balthasar, Fridericus et Wilhelmus Misnenses, marchiones, Albertus Bavariae, Albertus Magnopo-
Annus 1357, 27 Dec. — 1358, Jan.—Maii. 409 717) 1357. Fundatio monasterii fratrum Minorum in Čes. Krumlov. „Item a. d. 1357 fratres ceperunt locum huius monasterii,“ necrologium monialium ord. 8. Clarae in Čes. Krumlov, me Pragae in bibliotheca nat. et univ. Prag. sign. VI B 9; Emler, Dvě nekrologia Krumlovská, Zprávy Král. spol. nauk 1887 p. 198; Höfler, Geschichtschreiber d. husit. Bewegung II p. 83 n. 6. — Klimesch, Urk. u. Regestenbuch d. chem. Klarissinnen-Klosters in Krummau p. 1 n. 1. — Schmidt—Picha, UB. d. St. Krummau I p. 32 n. 112. 718) 1357. 1357 obiit Jan. V dominus Woko de Crumlovio, Maii VI frater eius domi- nus Hynko, Jan. XVI d. Margaretha soror Petri, uxor d. Bavari de Strakonitz, tumulata a sinistris primi d. fundatoris; omnes a linea primi fundatoris Altovadi sepulti. Rud. Schmidtmayer, Zwei Dokumente über die Gruft der Herren von Rosenberg in der Ho- henfurter Stiftskirche, Mitt. Ver. Gesch. Deutsch. i. B. 41 p. 304. — Obitum d. Margaretae ad 1357, 14 Jul. vide Schmidt—Picha, UB. d. St. Krummau I p. 30 n. 108. 719) 1357, 21 Dec. Donatio pro monasterio Egrensi ord. s. Clarae. Das ist uber VIIII kar traids zu der Aue, gibt ieczunt der Krauthan II1/2 gr., II hennen, II kes, XXIIII air. Das ist der hauptprief von Ludwich Krepfel purger czu Eger, laut auf VIIII kar traid czinsz, IIII kar korn, V kar habern und sechczig haller pfennigczinsz mit der weysod, die darczu gehort. Hab ich geben der Katerina swester s. Clarn orden in Eger. Datum des priefs laut — — 1357 iar an s.Thomas des heil. czwelfp. tag. — Annot. in registro censuum monasterii Egrensis ord. s. Clarae, mapto archivi civitatis Egrensis fol. 41v. — Extr. Siegl. Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 43 p. 306 n. 107. 720) 1358, Jan.—Maii. Karolus imperator et rex Pragae. Karolus imperator et rex circa 27 Dec. Pragam revertit ibique usque circa 12 Maii mansisse videtur. Eo tempore Bohemiam, Moraviam et Poloniam pestilentia invaserat. (Annales Zwetlenses, continuatio IV, ed. Pertz, Mon. Ger. Hist. SS. IX. p. 687.) In litteris imperialibus quae eo tempore datae sunt commemorantur testes: Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes Luthomislensis, imp. aulae cancellarius, Johannes Olomucensis, Theodericus Mindensis, Preczlaus Vratislaviensis, Maurus Corobaviensis, Johannes Argentinensis et Fridericus Merseburgensis, episcopi, Rudolphus Saxoniae dux, s. i. archimarescallus, Ludovicus Romanus, s. i. archicamerarius, Johannes Moraviae, Balthasar, Fridericus et Wilhelmus Misnenses, marchiones, Albertus Bavariae, Albertus Magnopo-
Strana 410
410 Regesta Bohemiae et Moraviae. lensis, Bolco Falkenbergensis, Bolco Opoliensis, Bolco Svidnicensis, Conradus Olsnicensis, Johannes Opaviae, Johannes Osvicinensis, Johannes Stinaviensis, Ludovicus et Wencezlaus Legnicenses, Petrus Borbonensis et Przemislaus Tessinensis, duces, Burchardus, magister curiae imp. et Johan- nes comites de Retz et burggravii Magdeburgenses, Johannes et Ulricus landgravii de Leuchten- berg, Albertus de Anhalt, Henricus de Schwarzburg, Fridericus de Teck et Ludovicus de Oettingen, comites, Henricus, advocatus de Plauen, Czenko de Lipa, supr. camerarius regni Bohemiae et marescallus, Jesco de Wartenberg dictus de Veseli, burggravius Pragensis, Sbynco de Hasenburg, magister camerae et supr. dapifer, Wanko de Wartenberg, supr. pincerna reg. Bohemiae, Andreas de Dubá, supr. czudarius, Busco de Velhartice, Hasco de Zviřetice, magistri camerae imp., Thimo de Koldice, Ulricus de Nova Domo, Bernher de Landenberg, Burchardus de Ellerbach, Albertus de Buchheim, nobiles. (L). 721) 1358, 1 Jan. Pragae. Albertus comes palatinus Rheni et dux Bavariae Karolo imperatori et regi ac Johanni marchioni Moraviae, in terris ipsorum sine consensu ipsorum nec munitiones nec civitates vel bona emere, nec homines ibi sessionatos in servitium suum accipere, suo et heredum suorum nomine promittit, prout iidem imperator et rex ac marchio sibi similem fecerunt promissionem.1 „zu Prage —— 1358 iar an dem heil. Iarstage. „bekennen.“ "b specialis.a Fridricus. Confederacioa Orig. cum sig. minori de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1187 n. 183. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 440 n. 421 722) 1358, 1 Jan. Pragae. Karolus imperator et rex Alberto comiti palatino Rheni et duci Bavariae similem —— Wenn der hochgeborn Albrecht pfallenczgrave bei facit promissionem. Reine und herezog in Beyern, unser liber ohem und furste, uns als einem kunge zu Behem und dem hochgeborn Johansen margraven zu Merhern, unserm lieben bruder, unsern beyden erben und nachkomen, kungen zu Behem und margraven zu Merhern, ewiklichen in guten trewen gelobet und geheizzen hat on geverde, daz er in unsern landen und herscheften, wo wir die haben, keine vesten, stat oder gut chauffen, noch keinen man, der in unsern landen gesezzen sei, zu dienern enpfahen sol, es wer danne, daz wir ym des mit unserm guten willen daz erlauben und gunnen wolten;2) dovon so geloben wir fur uns, unser erben und nachkomen, kungen zu Behem, ym, seinen erben und nachkomen on geverde in guten trewen, daz wir in seinen landen und herscheften, wo er die hat, keine vesten, stat oder gut chauffen, noch keinen man, der in seinen landen gesessen sei, czu diener enpfahen wollen oder sullen, es wer denne, daz er daz uns mit gutem willen gunnen wollte. — — Der geben ist zu 1) Vide chartam sequentem.—a) in plica. — b) sub plica. — 2) Vide chartam praecedentem
410 Regesta Bohemiae et Moraviae. lensis, Bolco Falkenbergensis, Bolco Opoliensis, Bolco Svidnicensis, Conradus Olsnicensis, Johannes Opaviae, Johannes Osvicinensis, Johannes Stinaviensis, Ludovicus et Wencezlaus Legnicenses, Petrus Borbonensis et Przemislaus Tessinensis, duces, Burchardus, magister curiae imp. et Johan- nes comites de Retz et burggravii Magdeburgenses, Johannes et Ulricus landgravii de Leuchten- berg, Albertus de Anhalt, Henricus de Schwarzburg, Fridericus de Teck et Ludovicus de Oettingen, comites, Henricus, advocatus de Plauen, Czenko de Lipa, supr. camerarius regni Bohemiae et marescallus, Jesco de Wartenberg dictus de Veseli, burggravius Pragensis, Sbynco de Hasenburg, magister camerae et supr. dapifer, Wanko de Wartenberg, supr. pincerna reg. Bohemiae, Andreas de Dubá, supr. czudarius, Busco de Velhartice, Hasco de Zviřetice, magistri camerae imp., Thimo de Koldice, Ulricus de Nova Domo, Bernher de Landenberg, Burchardus de Ellerbach, Albertus de Buchheim, nobiles. (L). 721) 1358, 1 Jan. Pragae. Albertus comes palatinus Rheni et dux Bavariae Karolo imperatori et regi ac Johanni marchioni Moraviae, in terris ipsorum sine consensu ipsorum nec munitiones nec civitates vel bona emere, nec homines ibi sessionatos in servitium suum accipere, suo et heredum suorum nomine promittit, prout iidem imperator et rex ac marchio sibi similem fecerunt promissionem.1 „zu Prage —— 1358 iar an dem heil. Iarstage. „bekennen.“ "b specialis.a Fridricus. Confederacioa Orig. cum sig. minori de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1187 n. 183. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 440 n. 421 722) 1358, 1 Jan. Pragae. Karolus imperator et rex Alberto comiti palatino Rheni et duci Bavariae similem —— Wenn der hochgeborn Albrecht pfallenczgrave bei facit promissionem. Reine und herezog in Beyern, unser liber ohem und furste, uns als einem kunge zu Behem und dem hochgeborn Johansen margraven zu Merhern, unserm lieben bruder, unsern beyden erben und nachkomen, kungen zu Behem und margraven zu Merhern, ewiklichen in guten trewen gelobet und geheizzen hat on geverde, daz er in unsern landen und herscheften, wo wir die haben, keine vesten, stat oder gut chauffen, noch keinen man, der in unsern landen gesezzen sei, zu dienern enpfahen sol, es wer danne, daz wir ym des mit unserm guten willen daz erlauben und gunnen wolten;2) dovon so geloben wir fur uns, unser erben und nachkomen, kungen zu Behem, ym, seinen erben und nachkomen on geverde in guten trewen, daz wir in seinen landen und herscheften, wo er die hat, keine vesten, stat oder gut chauffen, noch keinen man, der in seinen landen gesessen sei, czu diener enpfahen wollen oder sullen, es wer denne, daz er daz uns mit gutem willen gunnen wollte. — — Der geben ist zu 1) Vide chartam sequentem.—a) in plica. — b) sub plica. — 2) Vide chartam praecedentem
Strana 411
Annus 1358, Jan.—Maii. — 1 Jan. 411 — — Prage III iare. R. Johannes. 1358 iar, an dem heil. Iarstag, unsir riche i. d. XII u. d. keis. i. d. Per dominum . . cancellarium Johannes Eystetensis. Fridricus." Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Haus- und Familiensachen fasc. 21. — Reg. imp. VIII 2731. 723) 1358, 1 Jan. Brunae. De numero fratrum in 8. Thomae monasterio Brunae tenendorum. Nos frater Vlricus provinciarum Boemie, Austrie et Bavarie provincialis, Johannes prior totusque conventus fratrum heremitarum ord. s. Augustini monasterii gloriosissime Virginis Marie et s. Thome ap. in suburbio civitatis Brunnensis siti, notum facimus t. p. u., quod pia consideracione advertentes pias et graciosas ac largifluas elemosinas, dona- ciones, gracias et multa alia beneficia, nobis et predicto monasterio nostro, per inclitum et serenissimum principem et dominum nostrum graciosissimum d. Johanem marchio- nem Moravie et illustrem conthoralem suam dominam Margaretham, graciosam dominam nostram, eiusdem monasterii nostri pios fundatores, pro communi nostro et successorum nostrorum fratrum, qui fuerint, usu, necessitatibus et commodo datas, pie largitas et graciose factas, volentesque premissorum intuitu, ipsi d. marchioni et predicte consorti sue domine Margarethe cum multis graciarum accionibus et devo- tarum oracionum nostrarum exhibicione —— gratam vicissitudinem ostendere et debitam facere recompensam, nos — — ad hoc obligandum duximus promitten- tes — —, quod nostrum et successorum nostrorum fratrum, qui fuerint in ipso monasterio, non minus quam quadraginta duo fratres, quam primum fieri poterit, si plures esse non poterint, et deinceps singulis inantea successuris temporibus sint et esse debeant, divini cultus laudes cottidie sollempniter decantantes et Creatori altissimo devocius famulantes et, si tempore nostri aut successorum nostrorum fratrum memorati monasterii minime quadraginta duo fratres numero, ut prefertur, non fuerint in eodem monasterio, extunc prelibatus dominus noster marchio aut successores sui, qui fuerint principes Moravie, tantum in bonis ipsius monasterii nostri predicti, vide- licet agriculturis et redditibus nobis et eidem monasterio nostro per eum pie et gra- ciose, prout in aliis patentibus suis lucidius continetur, datis et donatis, dandis et donandis, nos et predictos successores nostros fratres, qui fuerint, corrigere, emendare et castigare debet, prout sue et successorum suorum gracie iuxta condignam satis- faccionem in hac parte videbitur expedire ——. Datum et actum in sepe dicto mona- sterio nostro a. d. 1358 die Circumcisionis eiusdem. Orig. cum 3 sig. de cera comm. in fil. ser. Brunae in archivo terrae inter privilegia n. 6. Sigilla: 1) s. prioris provincialis provinc. Bohemie, Austrie et Bav. fratrum herem. ord. s. Aug., oblongum; 2) s. prioris Brun. fratrum heremitarum ord. s. Aug., oblongum; 3) s. conventus Brunensis mon. heremitarum ord. s. Augustini, rotundum. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 58 n. 75. Contulit Šebánek. a) sub plica.
Annus 1358, Jan.—Maii. — 1 Jan. 411 — — Prage III iare. R. Johannes. 1358 iar, an dem heil. Iarstag, unsir riche i. d. XII u. d. keis. i. d. Per dominum . . cancellarium Johannes Eystetensis. Fridricus." Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Haus- und Familiensachen fasc. 21. — Reg. imp. VIII 2731. 723) 1358, 1 Jan. Brunae. De numero fratrum in 8. Thomae monasterio Brunae tenendorum. Nos frater Vlricus provinciarum Boemie, Austrie et Bavarie provincialis, Johannes prior totusque conventus fratrum heremitarum ord. s. Augustini monasterii gloriosissime Virginis Marie et s. Thome ap. in suburbio civitatis Brunnensis siti, notum facimus t. p. u., quod pia consideracione advertentes pias et graciosas ac largifluas elemosinas, dona- ciones, gracias et multa alia beneficia, nobis et predicto monasterio nostro, per inclitum et serenissimum principem et dominum nostrum graciosissimum d. Johanem marchio- nem Moravie et illustrem conthoralem suam dominam Margaretham, graciosam dominam nostram, eiusdem monasterii nostri pios fundatores, pro communi nostro et successorum nostrorum fratrum, qui fuerint, usu, necessitatibus et commodo datas, pie largitas et graciose factas, volentesque premissorum intuitu, ipsi d. marchioni et predicte consorti sue domine Margarethe cum multis graciarum accionibus et devo- tarum oracionum nostrarum exhibicione —— gratam vicissitudinem ostendere et debitam facere recompensam, nos — — ad hoc obligandum duximus promitten- tes — —, quod nostrum et successorum nostrorum fratrum, qui fuerint in ipso monasterio, non minus quam quadraginta duo fratres, quam primum fieri poterit, si plures esse non poterint, et deinceps singulis inantea successuris temporibus sint et esse debeant, divini cultus laudes cottidie sollempniter decantantes et Creatori altissimo devocius famulantes et, si tempore nostri aut successorum nostrorum fratrum memorati monasterii minime quadraginta duo fratres numero, ut prefertur, non fuerint in eodem monasterio, extunc prelibatus dominus noster marchio aut successores sui, qui fuerint principes Moravie, tantum in bonis ipsius monasterii nostri predicti, vide- licet agriculturis et redditibus nobis et eidem monasterio nostro per eum pie et gra- ciose, prout in aliis patentibus suis lucidius continetur, datis et donatis, dandis et donandis, nos et predictos successores nostros fratres, qui fuerint, corrigere, emendare et castigare debet, prout sue et successorum suorum gracie iuxta condignam satis- faccionem in hac parte videbitur expedire ——. Datum et actum in sepe dicto mona- sterio nostro a. d. 1358 die Circumcisionis eiusdem. Orig. cum 3 sig. de cera comm. in fil. ser. Brunae in archivo terrae inter privilegia n. 6. Sigilla: 1) s. prioris provincialis provinc. Bohemie, Austrie et Bav. fratrum herem. ord. s. Aug., oblongum; 2) s. prioris Brun. fratrum heremitarum ord. s. Aug., oblongum; 3) s. conventus Brunensis mon. heremitarum ord. s. Augustini, rotundum. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 58 n. 75. Contulit Šebánek. a) sub plica.
Strana 412
412 Regesta Bohemiae et Moraviae. 724) 1358, 2 Jan. Pragae. Albertus comes palatinus Rheni et dux Bavariae iuribus, in terris et possessio- nibus Karoli imperatoris et regis sibi competentibus, renuntiat. Wir Albrecht von Gots gn. pfalenczgraf bei Rein und herczog in Beyern bekennen — —, daz czwisschen — — hern Karl Romischem keiser —— und kunig zu Beheim, unsirm lieben gnedigen herren, und dem hochgeborn fursten h. Johans marggrafen zu Merhern, unsirm oheim, an eim teil, und uns an dem andirn, alle missehel —— umb alle sache genczlich versünet und berichtet sein also,1 daz wir, unsir erben und nach- komen beidensiten dieselben nûmer zu arge geefern sullen noch wollen in deheinen zeiten in solcher geschicht, daz der obgenante unsir herre der keiser unsir genediger herre sein sol und daz der marggraf von Merhern, der obgenante sein bruder, unsir frunt sei und wir dem obgenanten unsirm herren dem keiser als unsirem rechten herren dienstes und gehorsams und dem marggrafen von Merhern, unsirm oheim, fruntschaft pflichtig sein sullen. Dornach mit wolbedachtems mût — — vor uns, unsir erben und nachkomen eweclich verzeihen wir uns allir ansprach, vorderung und rechts, ob wir deheine mit briefen odir sust hetten odir gehaben mochten in deheine weis zu der obgenanten herren des keisirs und des marggrafen landen, vesten und herscheften, zu dem kungrich ze Beheim, zu der kur und stymme, die ein kunig ze Beheim von wegen seiner lande hat und haben sal an der wale eins Romischen kuniges, eins kunftigen keisirs, zu Merhern, zu Polan, beide zu den landen und zu den fursten der lande, zu der marken Budissen und Gorlicz und zu den vesten Hirsow, Nuwestat, Storenstein, Lichtenstein, die der hochgeboren fursten h. Ruprechtis des eltirn und h. Ruprechts des iungern, pfalenczgrafen bei Reyn und herezogen in Beyern, unserer vettirn, rechtis erbe gewesen sint, und die sie dem obgenanten unsirm herren dem keiser wizzentlich und rechtlich verkouft haben, und zu dem landen und den nachgeschriben vesten und merkten Solczbach, Rosmberg, Neitstein, Hertenstein, Hoenstein, Hiltpoltstein, Lichtenecke, Torrendorff, Frankenberg, Aurbach, Hirspruck, Laufen, Velden und Plech, Esschenbach, Pegenicz, Husecke, Werdestein und Ru- prechtistein, die etswan des hochgeborn fursten h. Rudolfs seligen, pfalenczgraff bei Rein und herezog in Beyern, furmals des obgenanten unsirs herren des keisers sweher und unsirs vettirn, gewesen sein, die auf den egenanten h. Ruprecht den eltirn und h. Ruprecht den iungern, unsir vettirn, nach tode herczog Rudolfs des obgenanten erbliche verfallen waren und die sie dem obgenanten unsirm herren dem keiser wizzentlich, rechtlich und redelich verkauft haben und zu allen andirn landen und vesten, die der obgenante unsir herre der keiser in Dutschen landen hat und allen yren zugehorung und beinamen zu den landen des hochgeborn fursten h. Bolken, herczog zu der Swidenicz und zu dem Jauwir, unsirs oheims, und waz derselbe herezog ynnehat, der die obgenanten herren, unsir herre der keiser und der marggraf zu Merhern, unsir oheim, noch nit in gewer seint, und zu Velters und Sybedat und, waz 1) Vide similes litteras Ludovici Romani marchionis Brandenburgensis, superius n. 174. a) wolbedrachtem, orig.
412 Regesta Bohemiae et Moraviae. 724) 1358, 2 Jan. Pragae. Albertus comes palatinus Rheni et dux Bavariae iuribus, in terris et possessio- nibus Karoli imperatoris et regis sibi competentibus, renuntiat. Wir Albrecht von Gots gn. pfalenczgraf bei Rein und herczog in Beyern bekennen — —, daz czwisschen — — hern Karl Romischem keiser —— und kunig zu Beheim, unsirm lieben gnedigen herren, und dem hochgeborn fursten h. Johans marggrafen zu Merhern, unsirm oheim, an eim teil, und uns an dem andirn, alle missehel —— umb alle sache genczlich versünet und berichtet sein also,1 daz wir, unsir erben und nach- komen beidensiten dieselben nûmer zu arge geefern sullen noch wollen in deheinen zeiten in solcher geschicht, daz der obgenante unsir herre der keiser unsir genediger herre sein sol und daz der marggraf von Merhern, der obgenante sein bruder, unsir frunt sei und wir dem obgenanten unsirm herren dem keiser als unsirem rechten herren dienstes und gehorsams und dem marggrafen von Merhern, unsirm oheim, fruntschaft pflichtig sein sullen. Dornach mit wolbedachtems mût — — vor uns, unsir erben und nachkomen eweclich verzeihen wir uns allir ansprach, vorderung und rechts, ob wir deheine mit briefen odir sust hetten odir gehaben mochten in deheine weis zu der obgenanten herren des keisirs und des marggrafen landen, vesten und herscheften, zu dem kungrich ze Beheim, zu der kur und stymme, die ein kunig ze Beheim von wegen seiner lande hat und haben sal an der wale eins Romischen kuniges, eins kunftigen keisirs, zu Merhern, zu Polan, beide zu den landen und zu den fursten der lande, zu der marken Budissen und Gorlicz und zu den vesten Hirsow, Nuwestat, Storenstein, Lichtenstein, die der hochgeboren fursten h. Ruprechtis des eltirn und h. Ruprechts des iungern, pfalenczgrafen bei Reyn und herezogen in Beyern, unserer vettirn, rechtis erbe gewesen sint, und die sie dem obgenanten unsirm herren dem keiser wizzentlich und rechtlich verkouft haben, und zu dem landen und den nachgeschriben vesten und merkten Solczbach, Rosmberg, Neitstein, Hertenstein, Hoenstein, Hiltpoltstein, Lichtenecke, Torrendorff, Frankenberg, Aurbach, Hirspruck, Laufen, Velden und Plech, Esschenbach, Pegenicz, Husecke, Werdestein und Ru- prechtistein, die etswan des hochgeborn fursten h. Rudolfs seligen, pfalenczgraff bei Rein und herezog in Beyern, furmals des obgenanten unsirs herren des keisers sweher und unsirs vettirn, gewesen sein, die auf den egenanten h. Ruprecht den eltirn und h. Ruprecht den iungern, unsir vettirn, nach tode herczog Rudolfs des obgenanten erbliche verfallen waren und die sie dem obgenanten unsirm herren dem keiser wizzentlich, rechtlich und redelich verkauft haben und zu allen andirn landen und vesten, die der obgenante unsir herre der keiser in Dutschen landen hat und allen yren zugehorung und beinamen zu den landen des hochgeborn fursten h. Bolken, herczog zu der Swidenicz und zu dem Jauwir, unsirs oheims, und waz derselbe herezog ynnehat, der die obgenanten herren, unsir herre der keiser und der marggraf zu Merhern, unsir oheim, noch nit in gewer seint, und zu Velters und Sybedat und, waz 1) Vide similes litteras Ludovici Romani marchionis Brandenburgensis, superius n. 174. a) wolbedrachtem, orig.
Strana 413
Annus 1358, 2 Jan. 413 und allen yren zugehorung, dorzu gehoret, und zu deheinen yren landen, vesten wo odir in welchen landen die gelegen sint, die sie iczunt ynnehaben, und globen — vor uns, unsir erben und nachkomen eweclich dem obgenanten unsirm herren dem keiser und dem marggrafen zu Merhern, seinem bruder, yren erben und nach- komen, kunigen zu Beheim und marggrafen zu Merhern, eweclichen, daz wir sie besament odir besunder umb soliche lande —— nymmer angesprechen, hindern — wollen noch sullen ane geverde und daz wir dornach mit deheinerlei geistlichen odir werentlichen hulfe nymer gesten sullen noch wollen. Iz sullen auch alle briefe und hantfesten, die wir von unsirn vatter seligen odir von ymand andirs doruber haben, uncreftig, undugelich und allir sachen abesein und dem abgenanten unsirm herren dem keiser, dem marggrafen zu Merhern, seinem bruder, yren erben und nachkomen, kunigen zu Beheim und marggrafen zu Merhern," keinen schaden bringen, wann wir derselben briefe und hantfesten uns —— verziegen haben und verzihen uns der- selben vor uns, unsir nachkomen und erben — —. Ouch globen wir vor uns, unsir erben und nachkomen — — dem obgenanten unsirm herren dem keiser, dem marg- grafen zu Merhern, seinem bruder, yren erben und nachkomen, kunige zu Beheim und marggrafen zu Merhern, daz wir sie zu allen denselben yren landen, vesten, burgen, stetten, guten und allen yren zugehorungen, als dovor begriffen ist, mit guten truwen ane geverde und bei dem obgenanten eyde getruwelich und fruntlich vordern wollen und sullen. — — Geben zu Prage — — 1358 iar am nechsten Renuncciacioc generalise Fridricus.d dinstag nach dem heiligen Iarstag. Orig. cum sig. minori de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1187 n. 184. — Reg. imp. VIII Reichs- sachen 289. 725) 1358, 2 Jan. Pragae. Albertus comes palatinus Rheni et dux Bavariae iuribus in terris Budissinensi et Gorlicensi sibi competentibus renuntiat. Wir Albrecht von Gots gn. pfa- lenczgraf bei Rein und herczogen zu Beyern bekennen ——, das wir —— vor uns, unsir erben und nakomen eweclich uns verczigen haben und verczihen aller der recht, anredung und ansprach, ob wir dheine gehabt haben und haben odir gehaben mochten in kunftigen ziten zu den landen zu Budissin und zu Gorlicz und zu den steten Luban, Lubaw, Camenczl und andern steten, lehenen, mannen, manscheften, weipilden und kreizz, die darzu geherent, geistlich und werntlich, und beinamen zu den edilen herren von Pack von Saraw und zu dem lande zu Sarow und zu den herren von Hackenborn und irer herschafft und ir aller erben und nakomen eweclich und, was doselbes —— herr Karl Romischir keisir — — und kunig zu Beheim innehat und die hochgeborn fursten und herren h. Johan eczwan kunig zu Beheim, sein vatter seliger, und h. Heinrich weilent herczog zu dem Jauwir, unsir oheim seliger, innege- b) Mehern, orig. — c) in plica. — d) sub plica. 1) Confer litteras Ludovici Romani marchionis Brandenburgensis, superius n. 175.
Annus 1358, 2 Jan. 413 und allen yren zugehorung, dorzu gehoret, und zu deheinen yren landen, vesten wo odir in welchen landen die gelegen sint, die sie iczunt ynnehaben, und globen — vor uns, unsir erben und nachkomen eweclich dem obgenanten unsirm herren dem keiser und dem marggrafen zu Merhern, seinem bruder, yren erben und nach- komen, kunigen zu Beheim und marggrafen zu Merhern, eweclichen, daz wir sie besament odir besunder umb soliche lande —— nymmer angesprechen, hindern — wollen noch sullen ane geverde und daz wir dornach mit deheinerlei geistlichen odir werentlichen hulfe nymer gesten sullen noch wollen. Iz sullen auch alle briefe und hantfesten, die wir von unsirn vatter seligen odir von ymand andirs doruber haben, uncreftig, undugelich und allir sachen abesein und dem abgenanten unsirm herren dem keiser, dem marggrafen zu Merhern, seinem bruder, yren erben und nachkomen, kunigen zu Beheim und marggrafen zu Merhern," keinen schaden bringen, wann wir derselben briefe und hantfesten uns —— verziegen haben und verzihen uns der- selben vor uns, unsir nachkomen und erben — —. Ouch globen wir vor uns, unsir erben und nachkomen — — dem obgenanten unsirm herren dem keiser, dem marg- grafen zu Merhern, seinem bruder, yren erben und nachkomen, kunige zu Beheim und marggrafen zu Merhern, daz wir sie zu allen denselben yren landen, vesten, burgen, stetten, guten und allen yren zugehorungen, als dovor begriffen ist, mit guten truwen ane geverde und bei dem obgenanten eyde getruwelich und fruntlich vordern wollen und sullen. — — Geben zu Prage — — 1358 iar am nechsten Renuncciacioc generalise Fridricus.d dinstag nach dem heiligen Iarstag. Orig. cum sig. minori de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1187 n. 184. — Reg. imp. VIII Reichs- sachen 289. 725) 1358, 2 Jan. Pragae. Albertus comes palatinus Rheni et dux Bavariae iuribus in terris Budissinensi et Gorlicensi sibi competentibus renuntiat. Wir Albrecht von Gots gn. pfa- lenczgraf bei Rein und herczogen zu Beyern bekennen ——, das wir —— vor uns, unsir erben und nakomen eweclich uns verczigen haben und verczihen aller der recht, anredung und ansprach, ob wir dheine gehabt haben und haben odir gehaben mochten in kunftigen ziten zu den landen zu Budissin und zu Gorlicz und zu den steten Luban, Lubaw, Camenczl und andern steten, lehenen, mannen, manscheften, weipilden und kreizz, die darzu geherent, geistlich und werntlich, und beinamen zu den edilen herren von Pack von Saraw und zu dem lande zu Sarow und zu den herren von Hackenborn und irer herschafft und ir aller erben und nakomen eweclich und, was doselbes —— herr Karl Romischir keisir — — und kunig zu Beheim innehat und die hochgeborn fursten und herren h. Johan eczwan kunig zu Beheim, sein vatter seliger, und h. Heinrich weilent herczog zu dem Jauwir, unsir oheim seliger, innege- b) Mehern, orig. — c) in plica. — d) sub plica. 1) Confer litteras Ludovici Romani marchionis Brandenburgensis, superius n. 175.
Strana 414
414 Regesta Bohemiae et Moraviae. habt und besezzen haben, und globen mit guten truwen ane geverde vor uns, unsir erben und nakomen mit gesworn eide, dem wir doruber zu den heiligen getan haben, das wir dem vorgenanten unsirm lieben genedigem herren, sinen erben und nakomen, kunigen zu Beheim, an dem vorgenanten lande Budissin, Gerlicz und den steten Luban, Lubow, Camencz und andern steten, lehenen, mannen, manscheften, weipilden, kreizzen und allen zugeherungen, geistlichen und werntlichen, und beinamen an den vorgenanten edilen herren von Pack von Sarow und von Hackenburn, iren erben und nachkomen und aller zugeherung nicht hindern, bescheitigen, ansprechen noch be- trudin wollen, und geloben mit guten truwen an geverde und mit dem vorgenanten gesworen eide, das wir nach den vorgenanten landen, herren, steten, mannen, man— scheften und allen zugeherungen, als vor geschriben stet, nymmer gesten enwollen noch sollen mit ansprach, anredunge, noch mit dheinen sachen, geistlich odir wernt- lich, wie man die genennen mag. Ez sollen auch alle briefe und hantfesten, die wir von unsirm vater seligen odir von ymand andirs doruber haben, unkreftig, untugelich und allir sachen abesein und dem vorgenanten unsirm gnedigem herren, sinen erben und nakomen, kunigen zu Beheim, keinen schaden bringen, wan wir uns mit wol- bedachtem mût und mit gutem rat verzigen haben und verczihen genczlich vor uns, unsir erben und nakomen eweclichen aller derselben hantfesten und brife, ob dieheine zu lichte quemen odir furbracht worden. — — Geben zu Prage — — 1358 iar am nehisten dinstag nach dem h. Jarstag. Supers Budissim et Gorlicz.a Fridricus. Orig. cum sigillo minori de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 726) 1358, 2 Jan. Brunae. Johannes marchio Moraviae monasterii s. Thomae in suburbio civitatis Brunensis — notum esse bona ab omnibus contributionibus et subsidiis eximit. volumus ——, quod dum super celestis pietatem gracie et divine misericordie uber- tatem fructuosam colligimus, ad gloriosissime quoque Virg. Marie et s. Thome ap. laudum preconia oculos nostre devocionis convertimus, pia frequencius meditacione movemur, qualiter servos fideles, fratres heremitarum ord. s. Augustini monasterii per nos et consortem nostram ill. dominam Margaretham ad honorem omnipotentis Dei et sanctissime genitricis eius Virginis Marie et s. Thome ap. in suburbio civitatis nostre Brunnensis fundati piis graciis nostris dotemus et specialibus prerogativis ac graciosis libertatibus muniamus, ut successu temporis ipsi fratres pace tranquilla freti et prerogativa speciali ac graciosa gaudentes pro nostris progenitoribus et predecessori- bus clare et felicis memorie, pro nobis et predicta consorte nostre possint Deum ferven- cius exorare, volumus itaque, quod omnia et singula bona, scilicet arature sive allodia et redditus, ubicumque et in quibuscumque locis et rebus consistunt, per nos et memo- ratam consortem nostram ob sincere devocionis affectum prefato monasterio et fratri- bus pro eorum communi usu, utilitate, necessitate et commodo data et danda im- a) in plica. — b) sub plica.
414 Regesta Bohemiae et Moraviae. habt und besezzen haben, und globen mit guten truwen ane geverde vor uns, unsir erben und nakomen mit gesworn eide, dem wir doruber zu den heiligen getan haben, das wir dem vorgenanten unsirm lieben genedigem herren, sinen erben und nakomen, kunigen zu Beheim, an dem vorgenanten lande Budissin, Gerlicz und den steten Luban, Lubow, Camencz und andern steten, lehenen, mannen, manscheften, weipilden, kreizzen und allen zugeherungen, geistlichen und werntlichen, und beinamen an den vorgenanten edilen herren von Pack von Sarow und von Hackenburn, iren erben und nachkomen und aller zugeherung nicht hindern, bescheitigen, ansprechen noch be- trudin wollen, und geloben mit guten truwen an geverde und mit dem vorgenanten gesworen eide, das wir nach den vorgenanten landen, herren, steten, mannen, man— scheften und allen zugeherungen, als vor geschriben stet, nymmer gesten enwollen noch sollen mit ansprach, anredunge, noch mit dheinen sachen, geistlich odir wernt- lich, wie man die genennen mag. Ez sollen auch alle briefe und hantfesten, die wir von unsirm vater seligen odir von ymand andirs doruber haben, unkreftig, untugelich und allir sachen abesein und dem vorgenanten unsirm gnedigem herren, sinen erben und nakomen, kunigen zu Beheim, keinen schaden bringen, wan wir uns mit wol- bedachtem mût und mit gutem rat verzigen haben und verczihen genczlich vor uns, unsir erben und nakomen eweclichen aller derselben hantfesten und brife, ob dieheine zu lichte quemen odir furbracht worden. — — Geben zu Prage — — 1358 iar am nehisten dinstag nach dem h. Jarstag. Supers Budissim et Gorlicz.a Fridricus. Orig. cum sigillo minori de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 726) 1358, 2 Jan. Brunae. Johannes marchio Moraviae monasterii s. Thomae in suburbio civitatis Brunensis — notum esse bona ab omnibus contributionibus et subsidiis eximit. volumus ——, quod dum super celestis pietatem gracie et divine misericordie uber- tatem fructuosam colligimus, ad gloriosissime quoque Virg. Marie et s. Thome ap. laudum preconia oculos nostre devocionis convertimus, pia frequencius meditacione movemur, qualiter servos fideles, fratres heremitarum ord. s. Augustini monasterii per nos et consortem nostram ill. dominam Margaretham ad honorem omnipotentis Dei et sanctissime genitricis eius Virginis Marie et s. Thome ap. in suburbio civitatis nostre Brunnensis fundati piis graciis nostris dotemus et specialibus prerogativis ac graciosis libertatibus muniamus, ut successu temporis ipsi fratres pace tranquilla freti et prerogativa speciali ac graciosa gaudentes pro nostris progenitoribus et predecessori- bus clare et felicis memorie, pro nobis et predicta consorte nostre possint Deum ferven- cius exorare, volumus itaque, quod omnia et singula bona, scilicet arature sive allodia et redditus, ubicumque et in quibuscumque locis et rebus consistunt, per nos et memo- ratam consortem nostram ob sincere devocionis affectum prefato monasterio et fratri- bus pro eorum communi usu, utilitate, necessitate et commodo data et danda im- a) in plica. — b) sub plica.
Strana 415
Annus 1358, 2—8 Jan. 415 posterum, super quibus bonis seu redditibus privilegia magnificencie nostre habent aut habuerint, ab omnibus bernis, steuris, losungis, collectis, contribucionibus, iuva- minibus sive subsidiis, decimis et angariis, regalibus et civilibus, communibus et specialibus, parvis et magnis, in parte et in toto et aliis quibuslibet aggravaminibus sint et esse debeant perpetuis inantea successuris temporibus libera, soluta et exempta, totaliter et omnino, mandantes universis et singulis baronibus, nobilibus, militibus, vasallis, purchraviis, vicepurchraviis, iudicibus sive advocatis, consulibus et scabinis, iuratis civibus civitatum et oppidorum ceterisque aliis officialibus terre nostre Moravie, nostris fidelibus dilectis, presentibus et futuris, nostre gracie sub obtentu, ne quis eorum hanc nostre gracie paginam et specialis prerogative libertatem et graciam, prefato monasterio et fratribus factam, in parte vel in toto infringere vel violare aliqualiter ausu temerario audeat vel presumat sub pena centum marcarum puri auri, quarum unam medietatem camere nostre erario et aliam medietatem pre- dictis fratribus — — volumus irremissibiliter derivari ——Datum et actum Brunne in crastino Circumcisionis Domini a. eiusdem 1358. Orig. cum sig. app. Brunae in archivo monasterii s. Thomae F. 4 n. 85. — Ed. Brandl. Cod. dipl. Mor. IX p. 59 n. 76. 727) 1358, 3 Jan. Pragae. Karolus imperator et rex pactionem Casimiri et Primislai ducum Tessinensium, quam cum Conrado duce Olesnicensi eiusque uxore uxorisque sorore a. 1358, 8 Dec. in Bytom fecerant (vide superius n. 703), tenore litterarum inserto, auctoritatite regia Bohemiae confirmat „doch uns, unsern kunigreiche ze Beheim und der krone desselben königreichs und iedermanne seines rechts in allen den egen. sachen one geverde." „mit unseren kays. majestäts insiegel. Geben zu Prage „bekennen offentlich“. — 1358 iar des dritten tagis des mandes gen. ianuarius zu latine, unser riche i. d. XII u. d. keys. i. d. III iare. Extr. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. II p. 428 n. 16 e copiario Olesni- censi p. 174. — Ed. Sommersberg, Ss. rer. Sil. III p. 117 n. 124. — Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 253 n. 27. — Reg. imp. VIII 2733. 728) 1358, 7 Jan. Olomuc. A. d. 1358 post Epiphaniam Domini colloquium est celebratum. Eodem die tabulae terrae Moraviac Frankoni notario camerae d. marchionis traditae sunt. Contractus, qui in eodem colloquio tabulis terrae impositi sunt, ed. Chytil, Landtafel d. Markgraft. Mähren I p. 24 n. 493 sq. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 60 n. 77 sq. 729) 1358, 8 Jan. Avinione. Egidius episcopus Sabinensis, poenitentiariae apostolicae curam gerens, archi- episcopo Pragensi vel eius in spiritualibus vicariis causam Andreae de Mèlník
Annus 1358, 2—8 Jan. 415 posterum, super quibus bonis seu redditibus privilegia magnificencie nostre habent aut habuerint, ab omnibus bernis, steuris, losungis, collectis, contribucionibus, iuva- minibus sive subsidiis, decimis et angariis, regalibus et civilibus, communibus et specialibus, parvis et magnis, in parte et in toto et aliis quibuslibet aggravaminibus sint et esse debeant perpetuis inantea successuris temporibus libera, soluta et exempta, totaliter et omnino, mandantes universis et singulis baronibus, nobilibus, militibus, vasallis, purchraviis, vicepurchraviis, iudicibus sive advocatis, consulibus et scabinis, iuratis civibus civitatum et oppidorum ceterisque aliis officialibus terre nostre Moravie, nostris fidelibus dilectis, presentibus et futuris, nostre gracie sub obtentu, ne quis eorum hanc nostre gracie paginam et specialis prerogative libertatem et graciam, prefato monasterio et fratribus factam, in parte vel in toto infringere vel violare aliqualiter ausu temerario audeat vel presumat sub pena centum marcarum puri auri, quarum unam medietatem camere nostre erario et aliam medietatem pre- dictis fratribus — — volumus irremissibiliter derivari ——Datum et actum Brunne in crastino Circumcisionis Domini a. eiusdem 1358. Orig. cum sig. app. Brunae in archivo monasterii s. Thomae F. 4 n. 85. — Ed. Brandl. Cod. dipl. Mor. IX p. 59 n. 76. 727) 1358, 3 Jan. Pragae. Karolus imperator et rex pactionem Casimiri et Primislai ducum Tessinensium, quam cum Conrado duce Olesnicensi eiusque uxore uxorisque sorore a. 1358, 8 Dec. in Bytom fecerant (vide superius n. 703), tenore litterarum inserto, auctoritatite regia Bohemiae confirmat „doch uns, unsern kunigreiche ze Beheim und der krone desselben königreichs und iedermanne seines rechts in allen den egen. sachen one geverde." „mit unseren kays. majestäts insiegel. Geben zu Prage „bekennen offentlich“. — 1358 iar des dritten tagis des mandes gen. ianuarius zu latine, unser riche i. d. XII u. d. keys. i. d. III iare. Extr. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. II p. 428 n. 16 e copiario Olesni- censi p. 174. — Ed. Sommersberg, Ss. rer. Sil. III p. 117 n. 124. — Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 253 n. 27. — Reg. imp. VIII 2733. 728) 1358, 7 Jan. Olomuc. A. d. 1358 post Epiphaniam Domini colloquium est celebratum. Eodem die tabulae terrae Moraviac Frankoni notario camerae d. marchionis traditae sunt. Contractus, qui in eodem colloquio tabulis terrae impositi sunt, ed. Chytil, Landtafel d. Markgraft. Mähren I p. 24 n. 493 sq. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 60 n. 77 sq. 729) 1358, 8 Jan. Avinione. Egidius episcopus Sabinensis, poenitentiariae apostolicae curam gerens, archi- episcopo Pragensi vel eius in spiritualibus vicariis causam Andreae de Mèlník
Strana 416
416 Venera- presbyteri inquirendam ipsumque Andream absolvendum committit. bili in Christo patri d. g. archiepiscopo Pragensi vel eius vicariis in spiritualibus Egidius mis. div. episcopus Sabinensis salutem —— Sua nobis Andreas de Melnico, presbyter vestre diocesis, lator presencium, peticione monstravit, quod cum ipse, olim cuiusdam ecclesie parrochialis vicarius existens, clericum campanarium ipsius ecclesie, insolencias et rumores per carrerias-nocturno tempore facientem, per hospicii fenestras vocasset et amicabiliter corrigeret de premissis, et dictus clericus correc- cione non admissa huiusmodi, in ipsum presbyterum malis et obrobriosis verbis irrueret ultra modum, idem presbyter propter hoc ad iram provocatus, arrepto baculo, exiens hospicium, clericum ipsum insecutus est, dicto baculo percutere volens eum. Cumque presbyter ipse post memoratum clericum per quoddam scalarium fugientem ascendente lapidem proiecisset et idem clericus per quandam fenestram saltando manus dicti sui insecutoris, ipsum arripere volentis, evasisset, sequenti mane repertum est, dictum clericum in tybia fuisse modicum vulneratum. Et licet de ipso vulnere plene convaluerit, sua exercens negocia, sicut prius, in tercia tamen abinde septimana, in partibus illis epidemia tunc vigente, idem clericus morte naturali, sicut Deo placuit, diem suum clausit extremum. Super quibus ad ora obloquencium obstruenda suppli- cavit humiliter sibi per sedem apostolicam misericorditer provideri. Nos igitur auctoritate d. pape, cuius penitenciarie curam gerimus, circumspeccioni vestre com- mittimus, quatenus, si, inquisita super hiis diligencius veritate, rem inveneritis ita esse, et de medicorum expertorum iudicio dictum volnus letale non fuisse, et sepe dictum clericum de eodem plene convaluisse ac propter illud non decessisse, prefatum clericum non fuisse alias excessivum seu culpabilem in premissis, super quibus vestram conscienciam oneramus, declaretis eundem nullam premissorum occasione irregularita- tis maculam contraxisse. Datum Auinione VI id. ian. pontif. d. Innocencii pape VI a. VI. Insertum litteris Arnesti archiepiscopi Pragensis a. 1858, 20 Aug. in Roudnice datis. Regesta Bohemiae et Moraviac. 730) 1358, 10 Jan. Pragae. Karolus imperator et rex fundationem et dotationem monasterii Skalicensis, a Theoderico episcopo Mindensi factam, confirmat et iura monasterii constituit. In nomine sancte et individue Trinitatis feliciter amen. Karolus quartus div. fav. clem. Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, ad perpetuam memoriam. Inter multiplices curas, quibus animus noster pro grata quiete subditorum nobis fidelium sacra medi- tacione distrahitur, illud precipue devocionis amore pensamus et ad hoc oculum nostre deliberacionis rite convertimus, qualiter divinus cultus et ministrorum Dei status et numerus sub felici nostro regimine feliciter augeatur. Sane cum ven. Theodricus Mindensis episcopus, princeps consiliarius et devotus noster dilectus, ductu superne gracie ad hoc graciosis dirreccionibus animatus, deliberacione previa et pro suorum parentum et eciam sue proprie anime remedio salutari, nostro tamquam Boemie regis nec non ven. Arnesti Pragensis archiepiscopi principis et hon. Przedwogii decani,
416 Venera- presbyteri inquirendam ipsumque Andream absolvendum committit. bili in Christo patri d. g. archiepiscopo Pragensi vel eius vicariis in spiritualibus Egidius mis. div. episcopus Sabinensis salutem —— Sua nobis Andreas de Melnico, presbyter vestre diocesis, lator presencium, peticione monstravit, quod cum ipse, olim cuiusdam ecclesie parrochialis vicarius existens, clericum campanarium ipsius ecclesie, insolencias et rumores per carrerias-nocturno tempore facientem, per hospicii fenestras vocasset et amicabiliter corrigeret de premissis, et dictus clericus correc- cione non admissa huiusmodi, in ipsum presbyterum malis et obrobriosis verbis irrueret ultra modum, idem presbyter propter hoc ad iram provocatus, arrepto baculo, exiens hospicium, clericum ipsum insecutus est, dicto baculo percutere volens eum. Cumque presbyter ipse post memoratum clericum per quoddam scalarium fugientem ascendente lapidem proiecisset et idem clericus per quandam fenestram saltando manus dicti sui insecutoris, ipsum arripere volentis, evasisset, sequenti mane repertum est, dictum clericum in tybia fuisse modicum vulneratum. Et licet de ipso vulnere plene convaluerit, sua exercens negocia, sicut prius, in tercia tamen abinde septimana, in partibus illis epidemia tunc vigente, idem clericus morte naturali, sicut Deo placuit, diem suum clausit extremum. Super quibus ad ora obloquencium obstruenda suppli- cavit humiliter sibi per sedem apostolicam misericorditer provideri. Nos igitur auctoritate d. pape, cuius penitenciarie curam gerimus, circumspeccioni vestre com- mittimus, quatenus, si, inquisita super hiis diligencius veritate, rem inveneritis ita esse, et de medicorum expertorum iudicio dictum volnus letale non fuisse, et sepe dictum clericum de eodem plene convaluisse ac propter illud non decessisse, prefatum clericum non fuisse alias excessivum seu culpabilem in premissis, super quibus vestram conscienciam oneramus, declaretis eundem nullam premissorum occasione irregularita- tis maculam contraxisse. Datum Auinione VI id. ian. pontif. d. Innocencii pape VI a. VI. Insertum litteris Arnesti archiepiscopi Pragensis a. 1858, 20 Aug. in Roudnice datis. Regesta Bohemiae et Moraviac. 730) 1358, 10 Jan. Pragae. Karolus imperator et rex fundationem et dotationem monasterii Skalicensis, a Theoderico episcopo Mindensi factam, confirmat et iura monasterii constituit. In nomine sancte et individue Trinitatis feliciter amen. Karolus quartus div. fav. clem. Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, ad perpetuam memoriam. Inter multiplices curas, quibus animus noster pro grata quiete subditorum nobis fidelium sacra medi- tacione distrahitur, illud precipue devocionis amore pensamus et ad hoc oculum nostre deliberacionis rite convertimus, qualiter divinus cultus et ministrorum Dei status et numerus sub felici nostro regimine feliciter augeatur. Sane cum ven. Theodricus Mindensis episcopus, princeps consiliarius et devotus noster dilectus, ductu superne gracie ad hoc graciosis dirreccionibus animatus, deliberacione previa et pro suorum parentum et eciam sue proprie anime remedio salutari, nostro tamquam Boemie regis nec non ven. Arnesti Pragensis archiepiscopi principis et hon. Przedwogii decani,
Strana 417
Annus 1358, 8—10 Jan. 417 Plichte scolastici ac tocius capituli eiusdem Pragensis ecclesie, devotorum nostrorum, unanimi accedente consensu, quoddam monasterium Cyst. ord., Prag. dioc., in regno nostro Boemie in loco dicto Skalicz pie fundaverit et erigi legittime procuraverit, illudque opere sumptuoso et laudabili edificare nunc ceperit, ac ad eius construccio- nem et consumacionem devota mente nitatur, ut videlicet, quod pie ceptum agnoscitur, laudabili studio finiatur; et cum idem Theodricus eidem monasterio in Scalicz, quod ad laudem genitricis Dei sub eo titulo, videlicet ad Graciam Beate Virginis, fecit et voluit decorari, eciam infra scripta predia, possessiones, villas et curias, utpote Scalicz, Stanicz, Mychouicz, Lypska et Zaleschan, nec non silvam Cozychrsbet, cum eorum et earum hominibus, censibus, redditibus, proventibus, utilitatibus, iuribus et omnibus pertinenciis suis, sicut in prefato regno nostro Boemie noscuntur consistere, duxerit legitime conferendum, disponens adhuc suo tempore, oportunitate nacta, pig- wioris fortune vel status ipsum monasterium iuxta graciam Dei amplioribus prediis et stipendiis communire; et in eo iam abbatem unum et plures monachos, conventum facientes, institui fecit et ordinari procuravit, supplicans celsitudini nostre humiliter et devote, ut premissa omnia, in quantum potestatem nostram prospiciunt, appro- bare, ratificare et confirmare nec non ipsum monasterium, abbatem, conventum et pertinencias eius certis et infra scriptis iuribus, emunitatibus, libertatibus, exempcio- nibus, graciis et favoribus prevenire et solidare auctoritate regia Boemie et eciam imperiali de innate nobis benignitatis clemencia dignaremur. Nos igitur ob reve- renciam omnipotentis Dei et intemerate Virginis matris eius, cuius gracioso vocabulo monasterium predictum graciosius insignitur, habito respectu ad multiplices labores, quibus prefatus Theodricus Mindensis episcopus, consiliarius noster, in nostris obse- quiis et in procuracione nostri honoris et status fideli et indefesso studio desudavit et adhuc incessanter non desinit desudare, ut devotis eius affectibus nostro eciam respondeatur affectu, et ut res ipsius, quas in nostris et aliorum obsequiis fideli et solicito studio iustis quidem et laudabilibus titulis acquisivit, sue et suorum saluti proveniant, —— maturo principum, baronum et procerum nostrorum accedente con- silio supra dicta predia, possessiones, villas et curias, sicut exprimuntur superius, et specialiter dictam silvam Kozychrsbet, quam idem episcopus a nob. Jescone de Coste- lecz alias dicto de Nachod, vasallo et fideli nostro, que eciam a nobis tamquam a rege Boemie dependebat in feudum, comparasse dinoscitur, nec non curiam et silvam cum campo dicto vulgaliter Cobilfelt, cum omnibus et singulis suis censibus — — predictis abbati et conventui et ipsi monasterio in perpetuum auctoritate regia Boemie appli- camus, incorporamus, invisceramus, annectimus et unimus, gratum et ratum habentes et habere volentes, quidquid antedictus episcopus circa premissa fecisse dinoscitur, et ea, que fundavit, institui fecit et ordinari procuravit, dotavit seu quovis alio modo, prout melius potuit, stabilivit, id ipsum auctoritate prefata ac de certa sciencia con- firmamus, ipsosque abbatem et conventum ac successores eorum nec non dictum mo- nasterium cum omnibus personis, hominibus et prediis, possessionibus, villis, curiis, iuribus, terris, rebus et pertinenciis suis in nostram, regni et corone Boemie nec non heredum et successorum nostrorum, Boemie regum, specialem proteccionem recipimus, 27
Annus 1358, 8—10 Jan. 417 Plichte scolastici ac tocius capituli eiusdem Pragensis ecclesie, devotorum nostrorum, unanimi accedente consensu, quoddam monasterium Cyst. ord., Prag. dioc., in regno nostro Boemie in loco dicto Skalicz pie fundaverit et erigi legittime procuraverit, illudque opere sumptuoso et laudabili edificare nunc ceperit, ac ad eius construccio- nem et consumacionem devota mente nitatur, ut videlicet, quod pie ceptum agnoscitur, laudabili studio finiatur; et cum idem Theodricus eidem monasterio in Scalicz, quod ad laudem genitricis Dei sub eo titulo, videlicet ad Graciam Beate Virginis, fecit et voluit decorari, eciam infra scripta predia, possessiones, villas et curias, utpote Scalicz, Stanicz, Mychouicz, Lypska et Zaleschan, nec non silvam Cozychrsbet, cum eorum et earum hominibus, censibus, redditibus, proventibus, utilitatibus, iuribus et omnibus pertinenciis suis, sicut in prefato regno nostro Boemie noscuntur consistere, duxerit legitime conferendum, disponens adhuc suo tempore, oportunitate nacta, pig- wioris fortune vel status ipsum monasterium iuxta graciam Dei amplioribus prediis et stipendiis communire; et in eo iam abbatem unum et plures monachos, conventum facientes, institui fecit et ordinari procuravit, supplicans celsitudini nostre humiliter et devote, ut premissa omnia, in quantum potestatem nostram prospiciunt, appro- bare, ratificare et confirmare nec non ipsum monasterium, abbatem, conventum et pertinencias eius certis et infra scriptis iuribus, emunitatibus, libertatibus, exempcio- nibus, graciis et favoribus prevenire et solidare auctoritate regia Boemie et eciam imperiali de innate nobis benignitatis clemencia dignaremur. Nos igitur ob reve- renciam omnipotentis Dei et intemerate Virginis matris eius, cuius gracioso vocabulo monasterium predictum graciosius insignitur, habito respectu ad multiplices labores, quibus prefatus Theodricus Mindensis episcopus, consiliarius noster, in nostris obse- quiis et in procuracione nostri honoris et status fideli et indefesso studio desudavit et adhuc incessanter non desinit desudare, ut devotis eius affectibus nostro eciam respondeatur affectu, et ut res ipsius, quas in nostris et aliorum obsequiis fideli et solicito studio iustis quidem et laudabilibus titulis acquisivit, sue et suorum saluti proveniant, —— maturo principum, baronum et procerum nostrorum accedente con- silio supra dicta predia, possessiones, villas et curias, sicut exprimuntur superius, et specialiter dictam silvam Kozychrsbet, quam idem episcopus a nob. Jescone de Coste- lecz alias dicto de Nachod, vasallo et fideli nostro, que eciam a nobis tamquam a rege Boemie dependebat in feudum, comparasse dinoscitur, nec non curiam et silvam cum campo dicto vulgaliter Cobilfelt, cum omnibus et singulis suis censibus — — predictis abbati et conventui et ipsi monasterio in perpetuum auctoritate regia Boemie appli- camus, incorporamus, invisceramus, annectimus et unimus, gratum et ratum habentes et habere volentes, quidquid antedictus episcopus circa premissa fecisse dinoscitur, et ea, que fundavit, institui fecit et ordinari procuravit, dotavit seu quovis alio modo, prout melius potuit, stabilivit, id ipsum auctoritate prefata ac de certa sciencia con- firmamus, ipsosque abbatem et conventum ac successores eorum nec non dictum mo- nasterium cum omnibus personis, hominibus et prediis, possessionibus, villis, curiis, iuribus, terris, rebus et pertinenciis suis in nostram, regni et corone Boemie nec non heredum et successorum nostrorum, Boemie regum, specialem proteccionem recipimus, 27
Strana 418
Regesta Bohemiae et Moraviae. 418 decernentes et hoc regio Boemie perpetuo statuentes edicto, quod ipsum monasterium cum hominibus, bonis et iuribus et pertinenciis suis, omnibus et singulis, ab omnibus oppressionibus, sordidis muneribus, angariis, perangariis, exaccionibus, steuris, expe- dicionibus, vecturis, talliis, collectis, subsidiis, oneribus et quibuscumque aliis grava- minibus, realibus, personalibus sive mixtis, quibuscumque soleant appellari nominibus, perpetuo tempore inmune sit, liberum penitus et exemptum; et quod abbas et con- ventus prefati monasterii et eorum successores ac universi et singuli ipsius monasterii homines et persone ad soluciones theolonei, pedagii seu cuiuscumque vectigalis per totum regnum Boemie, de quibus ipsos ex certa sciencia et de speciali gracia exi- mimus, non obligentur in antea seu teneantur, pro rebus suis propriis et specialiter pro vino, sale, piscibus, allecibus seu rebus aliis, quas non causa negociandi deferri vel transmitti constituunt seu deferunt vel transmittunt; quodque liceat dictis abbati et conventui et eorum successoribus in regno nostro Boemie census, redditus seu proventus annuos mille sexagenarum gr. prag. emere et comparare pro dicti mo- nasterii usibus oportunis; quodque predicti abbas et conventus monasterii prelibati de et super terris, possessionibus, villis, prediis, censibus, redditibus et bonis qui- buscumque in regno nostro iam habitis et habendis, acquisitis seu acquirendis, que et quas per triennium et sex ebdomadas pacifice et quiete possederint, non possint seu valeant a quocumque seu quibuscumque talia impetentibus seu arestantibus in iudicio terre seu coram quocumque alio iudice corone regni nostri Boemie subdito, preterquam coram maiestatis nostre precencia seu heredum et successorum nostrorum regum Boemie aut illius, cui hoc regis Boemie tunc regnantis auctoritas committen- dum duxerit, conveniri, nec cuicumque talium impetencium, querulancium seu arestan- cium teneantur seu debeant quomodolibet respondere; quodque homines censuales, rustici, emphiteote et ad glebam astricti, nec non familiares et domestici abbatis et conventus dicti monasterii, qui pro tempore fuerint, ab omni iurisdicione quorum- cumque iusticiariorum, beneficiariorum, iudicum provincialium, officialium seu com- munium iudicum, nec non iudicum quarumlibet civitatum, a iure municipali et ab omni et quavis alia iurisdicione civili et criminali, quacumque racione vel causa con- surgat, sint per omnia exempti et liberi penitus et inmunes; et quod racione homi- cidii, furti, stupri, latrocinii seu cuiuscumque alterius delicti, cuiuscumque reatus fuerit, in bonis dicti monasterii vel alibi ubicumque in regno nostro per eos commissi, dumtamen in huiusmodi delicto alibi extra iurisdicionem monasterii deprehensi non fuerint, vel racione contractus initi aut racione rei, de qua agitur, obligati non exti- terint, coram predictis omnibus iudicibus regni Boemie nec non universitatibus civi- tatum, villarum, opidorum, locorum et communitatum quarumlibet in eodem regno non possint seu valeant aliquatenus conveniri neque per eos arestari, detineri seu ad iudicium evocari, aut super hiis coram ipsis aut aliis iudicibus, nisi dumtaxat coram abbate prefati monasterii aut iudice claustrali, cui iurisdicio monasterii com- missa fuerit, teneantur seu debeant quomodolibet respondere. Quibus eciam abbati et conventui iudicia, utpote caput, quod vulgariter hlawa dicitur, nec non vulnera, furta, narok et narez et swada inter homines prefati monasterii, cum pena infligenda
Regesta Bohemiae et Moraviae. 418 decernentes et hoc regio Boemie perpetuo statuentes edicto, quod ipsum monasterium cum hominibus, bonis et iuribus et pertinenciis suis, omnibus et singulis, ab omnibus oppressionibus, sordidis muneribus, angariis, perangariis, exaccionibus, steuris, expe- dicionibus, vecturis, talliis, collectis, subsidiis, oneribus et quibuscumque aliis grava- minibus, realibus, personalibus sive mixtis, quibuscumque soleant appellari nominibus, perpetuo tempore inmune sit, liberum penitus et exemptum; et quod abbas et con- ventus prefati monasterii et eorum successores ac universi et singuli ipsius monasterii homines et persone ad soluciones theolonei, pedagii seu cuiuscumque vectigalis per totum regnum Boemie, de quibus ipsos ex certa sciencia et de speciali gracia exi- mimus, non obligentur in antea seu teneantur, pro rebus suis propriis et specialiter pro vino, sale, piscibus, allecibus seu rebus aliis, quas non causa negociandi deferri vel transmitti constituunt seu deferunt vel transmittunt; quodque liceat dictis abbati et conventui et eorum successoribus in regno nostro Boemie census, redditus seu proventus annuos mille sexagenarum gr. prag. emere et comparare pro dicti mo- nasterii usibus oportunis; quodque predicti abbas et conventus monasterii prelibati de et super terris, possessionibus, villis, prediis, censibus, redditibus et bonis qui- buscumque in regno nostro iam habitis et habendis, acquisitis seu acquirendis, que et quas per triennium et sex ebdomadas pacifice et quiete possederint, non possint seu valeant a quocumque seu quibuscumque talia impetentibus seu arestantibus in iudicio terre seu coram quocumque alio iudice corone regni nostri Boemie subdito, preterquam coram maiestatis nostre precencia seu heredum et successorum nostrorum regum Boemie aut illius, cui hoc regis Boemie tunc regnantis auctoritas committen- dum duxerit, conveniri, nec cuicumque talium impetencium, querulancium seu arestan- cium teneantur seu debeant quomodolibet respondere; quodque homines censuales, rustici, emphiteote et ad glebam astricti, nec non familiares et domestici abbatis et conventus dicti monasterii, qui pro tempore fuerint, ab omni iurisdicione quorum- cumque iusticiariorum, beneficiariorum, iudicum provincialium, officialium seu com- munium iudicum, nec non iudicum quarumlibet civitatum, a iure municipali et ab omni et quavis alia iurisdicione civili et criminali, quacumque racione vel causa con- surgat, sint per omnia exempti et liberi penitus et inmunes; et quod racione homi- cidii, furti, stupri, latrocinii seu cuiuscumque alterius delicti, cuiuscumque reatus fuerit, in bonis dicti monasterii vel alibi ubicumque in regno nostro per eos commissi, dumtamen in huiusmodi delicto alibi extra iurisdicionem monasterii deprehensi non fuerint, vel racione contractus initi aut racione rei, de qua agitur, obligati non exti- terint, coram predictis omnibus iudicibus regni Boemie nec non universitatibus civi- tatum, villarum, opidorum, locorum et communitatum quarumlibet in eodem regno non possint seu valeant aliquatenus conveniri neque per eos arestari, detineri seu ad iudicium evocari, aut super hiis coram ipsis aut aliis iudicibus, nisi dumtaxat coram abbate prefati monasterii aut iudice claustrali, cui iurisdicio monasterii com- missa fuerit, teneantur seu debeant quomodolibet respondere. Quibus eciam abbati et conventui iudicia, utpote caput, quod vulgariter hlawa dicitur, nec non vulnera, furta, narok et narez et swada inter homines prefati monasterii, cum pena infligenda
Strana 419
Annus 1358, 10 Jan. 419 delictis huiusmodi, ex certa sciencia reservamus, et eis huiusmodi iudicia et que- cumque alia, tam civilia quam criminalia, in homines monasterii predicti, quos nunc habent seu habebunt in posterum, de speciali gracia concedimus exercenda. Sique homines rustici, censuales, subditi seu familiares dicti monasterii racione homicidii, furti, stupri, latrocinii seu alterius delicti cuiuscumque, quod in locis aliis et alibi, quam in bonis monasterii, committerent, actualiter deprehensi fuerint, in eo casu et non alio in ipsos nostris iusticiariis, iudicibus et officialibus inquirendi, procedendi, iudicandi et sentenciam dicendi tribuimus facultatem ea condicione, quod si tales per diffinitivam sentenciam condempnati seu dampnati fuerint, quod ex hoc ipsi mona- sterio et bonis eius nullum preiudicium generetur, et quod bona condempnatorum seu dampnatorum, salva semper iurisdicione monasterii, ad ipsos abbatem et con- ventum, eciam si capitalis sentencia subsecuta fuerit, sine impedimento seu contra- diccione qualibet devolvantur. Et quicumque homines, quovis exigente delicto seu causa quacumque, per iudices monasterii predicti vel officiales aut commissarios abbatis et conventus ibidem proscripti seu banniti fuerint, in nulla penitus civitatum, opidorum seu villarum aut in quibuscumque locis regni nostri Boemie recipi, teneri seu foveri debebunt, ymmo sint eis omnis favor, communio et conversacio hominum interdicta, et pro bannitis ac proscriptis ab omnibus habeantur. Damus eciam et concedimus abbati et conventui predicti monasterii et successoribus ipsorum in per- petuum plenam licenciam et omnimodam facultatem, tabernas et pistrina absque contradiccione seu impedimento quibuslibet fundandi, erigendi et tenendi in bonis, locis et iurisdicionibus ipsorum, eciam si a civitatibus, opidis et locis circumvicinis quocumque spacio infra miliare distarent ; decernentes et hoc regio Boemie statuentes edicto, quod si in bonis predicti monasterii montana aut mineras quorumcumque metallorum suboriri contingeret aut inveniri, quod tunc ipsum monasterium omnibus privilegiis, iuribus, libertatibus, graciis, inmunitatibus et concessionibus per omnia gaudeat, quibus monasterium Czedlicense, ordinis et dyocesis predictorum, ex dona- cione regum Boemie, ex privilegiis seu iure, libertate vel gracia fretum est hactenus seu fruitur in presenti; que quidem privilegia, iura, libertates et gracias ad pre- fatum monasterium ad instar dicti Czedlicensis monasterii extendi volumus, et in abbatem et conventum eiusdem monasterii et eorum successores ad Graciam b. Vir- ginis auctoritate regia Boemie prorogamus —— supplentes nichilominus omnem de- fectum, si quis in premissis sive ipsorum altero, obscuritate, dubietate et omissione verborum aut formarum vel non servate solempnitatis iuris aut facti aut alio quovis modo consisteret, de plenitudine supra dicte cesaree potestatis. —— pena mille mar- carum puri —— et earum medietatem nostri regalis erarii Boemie, residuam vero partem dictorum abbatis et conventus supra dicti monasterii usibus applicari. Signum etc. Testes — — ven. Arnestus s. Pragensis ecclesie archiepiscopus, Johannes Olo- mucensis et Maurus Corobauiensis eccl. episcopi, et ill. Rudolfus Saxonie s. i. archi- marescallus, Bolco Falkembergensis, Bolco Opuliensis, Przemyslaus Theschinensis, Conradus Olesniczensis et Johannes Opauiensis duces, spect. Burchardus burgravius Magdeburgensis magister curie nostre, Burchardus et Johannes de Recz et Albertus 27*
Annus 1358, 10 Jan. 419 delictis huiusmodi, ex certa sciencia reservamus, et eis huiusmodi iudicia et que- cumque alia, tam civilia quam criminalia, in homines monasterii predicti, quos nunc habent seu habebunt in posterum, de speciali gracia concedimus exercenda. Sique homines rustici, censuales, subditi seu familiares dicti monasterii racione homicidii, furti, stupri, latrocinii seu alterius delicti cuiuscumque, quod in locis aliis et alibi, quam in bonis monasterii, committerent, actualiter deprehensi fuerint, in eo casu et non alio in ipsos nostris iusticiariis, iudicibus et officialibus inquirendi, procedendi, iudicandi et sentenciam dicendi tribuimus facultatem ea condicione, quod si tales per diffinitivam sentenciam condempnati seu dampnati fuerint, quod ex hoc ipsi mona- sterio et bonis eius nullum preiudicium generetur, et quod bona condempnatorum seu dampnatorum, salva semper iurisdicione monasterii, ad ipsos abbatem et con- ventum, eciam si capitalis sentencia subsecuta fuerit, sine impedimento seu contra- diccione qualibet devolvantur. Et quicumque homines, quovis exigente delicto seu causa quacumque, per iudices monasterii predicti vel officiales aut commissarios abbatis et conventus ibidem proscripti seu banniti fuerint, in nulla penitus civitatum, opidorum seu villarum aut in quibuscumque locis regni nostri Boemie recipi, teneri seu foveri debebunt, ymmo sint eis omnis favor, communio et conversacio hominum interdicta, et pro bannitis ac proscriptis ab omnibus habeantur. Damus eciam et concedimus abbati et conventui predicti monasterii et successoribus ipsorum in per- petuum plenam licenciam et omnimodam facultatem, tabernas et pistrina absque contradiccione seu impedimento quibuslibet fundandi, erigendi et tenendi in bonis, locis et iurisdicionibus ipsorum, eciam si a civitatibus, opidis et locis circumvicinis quocumque spacio infra miliare distarent ; decernentes et hoc regio Boemie statuentes edicto, quod si in bonis predicti monasterii montana aut mineras quorumcumque metallorum suboriri contingeret aut inveniri, quod tunc ipsum monasterium omnibus privilegiis, iuribus, libertatibus, graciis, inmunitatibus et concessionibus per omnia gaudeat, quibus monasterium Czedlicense, ordinis et dyocesis predictorum, ex dona- cione regum Boemie, ex privilegiis seu iure, libertate vel gracia fretum est hactenus seu fruitur in presenti; que quidem privilegia, iura, libertates et gracias ad pre- fatum monasterium ad instar dicti Czedlicensis monasterii extendi volumus, et in abbatem et conventum eiusdem monasterii et eorum successores ad Graciam b. Vir- ginis auctoritate regia Boemie prorogamus —— supplentes nichilominus omnem de- fectum, si quis in premissis sive ipsorum altero, obscuritate, dubietate et omissione verborum aut formarum vel non servate solempnitatis iuris aut facti aut alio quovis modo consisteret, de plenitudine supra dicte cesaree potestatis. —— pena mille mar- carum puri —— et earum medietatem nostri regalis erarii Boemie, residuam vero partem dictorum abbatis et conventus supra dicti monasterii usibus applicari. Signum etc. Testes — — ven. Arnestus s. Pragensis ecclesie archiepiscopus, Johannes Olo- mucensis et Maurus Corobauiensis eccl. episcopi, et ill. Rudolfus Saxonie s. i. archi- marescallus, Bolco Falkembergensis, Bolco Opuliensis, Przemyslaus Theschinensis, Conradus Olesniczensis et Johannes Opauiensis duces, spect. Burchardus burgravius Magdeburgensis magister curie nostre, Burchardus et Johannes de Recz et Albertus 27*
Strana 420
420 Regesta Bohemiae et Moraviae. de Anhalt comites ac nob. Sbinco de Hazzemburg, Hasco de Zwierzeticz et Busco de Wilharticz magistri camere nostre, et alii quam plures nostri principes, nobiles et fideles. Presencium sub bulla aurea, typareo imperialis nostre maiestatis inpressa, testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1358, ind. decima (!) IV id. ianuarii, regn. nostr. a. XII, imperii vero tercio. Per dominum .. imperatorem Johannes de Glacz. R. Johannes Chemsir. Orig. cum bulla aurea in archivo Schwarzenberg. Orlicensi n. 62. — Ed. Kalousek, Listiny klášt. Sedleckého a Skalického, Arch. Čes. XIV p. 382 n. 2. — (ad 12 Jan.) Sommersberg, Ss. rer. Sil. I p. 954 n. 56. — Reg. imp. VIII 2736. 731) 1358, 12 Jan. Avinione. Innocentius papa VI archiepiscopo Pragensi mandat, ut lites et quaestiones, quae inter episcopum Lutomislensem ex una ac priorem, custodem et capitulum ecclesiae Lutomislensis parte vertuntur ex altera, concordia vel iudicio studeat terminare. Ven. fratri .. archiepiscopo Pragensi salutem etc. Gravem dilectorum filiorum . . prioris, .. custodis et capituli ecclesie Luthomuslensis querelam accepimus continentem, quod licet olim bona ecclesie predicte pro maiori parte inter . . episcopum Lutho- muslensem, qui tunc erat, nomine mense sue episcopalis Luthomuslensis et eosdem priorem, custodem ac capitulum dicte ecclesie autoritate apostolica canonice divisa fuerint, et reliqua pars, per inadvertenciam indivisa remanserit, dictique prior, custos et capitulum bona, que ad ipsos et mensam eorum ac officium custodie ipsius ecclesie, cuius eciam bona ab aliis bonis predicte et ipsius episcopi mensarum sunt omnino distincta, ex divisione predicta venerant in partem, a tempore dicte divisionis et per ipsum tempus pacifice et quiete possederint et tunc eciam possederant, tamen ven. fr. noster Johannes episcopus Luthomuslensis prefatos priorem, custodem et capitulum nonnullis ex bonis predictis, que, ut predicitur, ad ipsos obvenuerunt in partem et que tunc pacifice possidebant, per se et alios spoliavit et spoliari mandavit et fecit ac spoliacionem huiusmodi eius nomine factam ratam habuit et acceptam, et nichilomi- nus alia bona ipsius ecclesie, que indivisa, ut premittitur, remanserunt, indebite ocu- pavit illaque nec non castrum de Lantberch, per eundem episcopum de communibus suis et ipsorum prioris et capituli pecuniis atque bonis prefate ecclesie nomine acqui- situm, cum omnibus iuribus et pertinenciis suis in totum detinet occupata, partem ipsius castri dictos priorem et capitulum ex acquisicione huiusmodi contingentem eis contra iusticiam renuens et recusans, quamvis super hoc per eos fuerit sepius requisi- tus. Preterea dictus episcopus vestes, libros, lectisternia et res alias, que canonici ipsius ecclesie ad suum usum retinent, quando vivunt, dum eos contingit decedere, quamvis ad dictos priorem et capitulum eciam de antiqua et approbata consuetudine solum et in solidum spectent, per se et alios rapit et occupat eciam violenter ac edificia claustralia eiusdem ecclesie usibus dignitates, personatus et officia in eadem ecclesia obtinencium et canonicorum ipsius ecclesie deputata, indebite detinet occupata eaque
420 Regesta Bohemiae et Moraviae. de Anhalt comites ac nob. Sbinco de Hazzemburg, Hasco de Zwierzeticz et Busco de Wilharticz magistri camere nostre, et alii quam plures nostri principes, nobiles et fideles. Presencium sub bulla aurea, typareo imperialis nostre maiestatis inpressa, testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1358, ind. decima (!) IV id. ianuarii, regn. nostr. a. XII, imperii vero tercio. Per dominum .. imperatorem Johannes de Glacz. R. Johannes Chemsir. Orig. cum bulla aurea in archivo Schwarzenberg. Orlicensi n. 62. — Ed. Kalousek, Listiny klášt. Sedleckého a Skalického, Arch. Čes. XIV p. 382 n. 2. — (ad 12 Jan.) Sommersberg, Ss. rer. Sil. I p. 954 n. 56. — Reg. imp. VIII 2736. 731) 1358, 12 Jan. Avinione. Innocentius papa VI archiepiscopo Pragensi mandat, ut lites et quaestiones, quae inter episcopum Lutomislensem ex una ac priorem, custodem et capitulum ecclesiae Lutomislensis parte vertuntur ex altera, concordia vel iudicio studeat terminare. Ven. fratri .. archiepiscopo Pragensi salutem etc. Gravem dilectorum filiorum . . prioris, .. custodis et capituli ecclesie Luthomuslensis querelam accepimus continentem, quod licet olim bona ecclesie predicte pro maiori parte inter . . episcopum Lutho- muslensem, qui tunc erat, nomine mense sue episcopalis Luthomuslensis et eosdem priorem, custodem ac capitulum dicte ecclesie autoritate apostolica canonice divisa fuerint, et reliqua pars, per inadvertenciam indivisa remanserit, dictique prior, custos et capitulum bona, que ad ipsos et mensam eorum ac officium custodie ipsius ecclesie, cuius eciam bona ab aliis bonis predicte et ipsius episcopi mensarum sunt omnino distincta, ex divisione predicta venerant in partem, a tempore dicte divisionis et per ipsum tempus pacifice et quiete possederint et tunc eciam possederant, tamen ven. fr. noster Johannes episcopus Luthomuslensis prefatos priorem, custodem et capitulum nonnullis ex bonis predictis, que, ut predicitur, ad ipsos obvenuerunt in partem et que tunc pacifice possidebant, per se et alios spoliavit et spoliari mandavit et fecit ac spoliacionem huiusmodi eius nomine factam ratam habuit et acceptam, et nichilomi- nus alia bona ipsius ecclesie, que indivisa, ut premittitur, remanserunt, indebite ocu- pavit illaque nec non castrum de Lantberch, per eundem episcopum de communibus suis et ipsorum prioris et capituli pecuniis atque bonis prefate ecclesie nomine acqui- situm, cum omnibus iuribus et pertinenciis suis in totum detinet occupata, partem ipsius castri dictos priorem et capitulum ex acquisicione huiusmodi contingentem eis contra iusticiam renuens et recusans, quamvis super hoc per eos fuerit sepius requisi- tus. Preterea dictus episcopus vestes, libros, lectisternia et res alias, que canonici ipsius ecclesie ad suum usum retinent, quando vivunt, dum eos contingit decedere, quamvis ad dictos priorem et capitulum eciam de antiqua et approbata consuetudine solum et in solidum spectent, per se et alios rapit et occupat eciam violenter ac edificia claustralia eiusdem ecclesie usibus dignitates, personatus et officia in eadem ecclesia obtinencium et canonicorum ipsius ecclesie deputata, indebite detinet occupata eaque
Strana 421
Annus 1358, 10—12 Jan. 421 dirruit et dirrui permittit et facit et insuper prefatos priorem et capitulum contra iusticiam impedit, quominus correccionem et punicionem excessuum et culparum minorum, qui per canonicos et alias personas ipsius ecclesie pro tempore commit- tuntur, ad ipsos priorem et capitulum iuxta constitucionem et ordinacionem in dicta ecclesia auctoritate apostolica factam legitime pertinentes, valeant exercere, ipsasque correccionem et punicionem sibi contra iusticiam nititur usurpare, et quod deterius est, idem episcopus et eius vicarii prefatis priori et capitulo et singulis personis eius- dem capituli et ecclesie nec non hominibus eorundem super querelis per eos coram eisdem episcopo et vicariis contra homines et personas eidem episcopo subiectos pro- positis iusticiam ministrare maliciose recusant vel saltem se negligentes in eis exhibent et remissos; quodque prefatus episcopus in civitate Luthomuslensi quendam locum fratrum ordinis heremitarum s. Augustini contra canonica instituta erexit seu erigi procuravit et fecit et in eo quosdam fratres dicti ordinis intrusit et nonnulla alia gra- vamina, dampna, impedimenta, iniurias, molestias, iacturas et perturbaciones eisdem priori, custodi et capitulo et singularibus personis eiusdem ecclesie per se et alios intulit, irrogavit et fecit ac inferri, irrogari et fieri mandavit et suo nomine seu mandato illata, irrogata et facta rata habuit et accepta et inferri, facere et irrogari non cessat in anime sue periculum, dictorum prioris, custodis et capituli et ecclesie enorme preiudicium et scandalum plurimorum, et nichilominus de nonnulis pecuniarum summis et rebus aliis, in quibus eisdem priori, custodi et capitulo ex causis legitimis tenetur, eis satisfacere indebite contradicit, super quibus prefati prior et custos et capitulum ad apostolice sedis remedium duxerunt humiliter recurrendum. Nos itaque huiusmodi discordias plurimum detestantes ac cupientes, quod inter ipsum episcopum, priorem, custodem et capitulum omnis hinc inde querele seu questionis tollatur occasio, et quod inter eos vigeat debite caritatis affectus, fraternitati tue per apostolica scripta mandamus, quatinus auctoritate nostra vocatis, qui fuerint evocandi, et auditis hinc inde propositis, omnes lites, questiones, que inter partes predictas super premissis vel aliis vertuntur ad presens, concordia vel iudicio studeas terminare, faciens, quod decreveris, eadem auctoritate inviolabiliter observari; testes autem, qui fuerint nominati, si se gracia, odio vel timore subtraxerint, per censuram eccle- siasticam appellacione cessante compellas veritati testimonium perhibere, non obstante, si aliquibus, communiter vel divisim, a dicta sede indultum existat, quod interdici, suspendi vel excommunicari non possint, per litteras apostolicas non facientes plenam et expressam ac de verbo ad verbum de indulto huiusmodi mencionem. Datum Auinione II id. ianuarii a. sexto. Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 278 n. 715 e registris archivi Vaticani. 732) 1358, 12 Jan. Venditio census in Konradsgrün. Wir bruder Ffrantze der abt und der convent gemain des closters czu Waltsachsen bekennen offenbar in disem briff
Annus 1358, 10—12 Jan. 421 dirruit et dirrui permittit et facit et insuper prefatos priorem et capitulum contra iusticiam impedit, quominus correccionem et punicionem excessuum et culparum minorum, qui per canonicos et alias personas ipsius ecclesie pro tempore commit- tuntur, ad ipsos priorem et capitulum iuxta constitucionem et ordinacionem in dicta ecclesia auctoritate apostolica factam legitime pertinentes, valeant exercere, ipsasque correccionem et punicionem sibi contra iusticiam nititur usurpare, et quod deterius est, idem episcopus et eius vicarii prefatis priori et capitulo et singulis personis eius- dem capituli et ecclesie nec non hominibus eorundem super querelis per eos coram eisdem episcopo et vicariis contra homines et personas eidem episcopo subiectos pro- positis iusticiam ministrare maliciose recusant vel saltem se negligentes in eis exhibent et remissos; quodque prefatus episcopus in civitate Luthomuslensi quendam locum fratrum ordinis heremitarum s. Augustini contra canonica instituta erexit seu erigi procuravit et fecit et in eo quosdam fratres dicti ordinis intrusit et nonnulla alia gra- vamina, dampna, impedimenta, iniurias, molestias, iacturas et perturbaciones eisdem priori, custodi et capitulo et singularibus personis eiusdem ecclesie per se et alios intulit, irrogavit et fecit ac inferri, irrogari et fieri mandavit et suo nomine seu mandato illata, irrogata et facta rata habuit et accepta et inferri, facere et irrogari non cessat in anime sue periculum, dictorum prioris, custodis et capituli et ecclesie enorme preiudicium et scandalum plurimorum, et nichilominus de nonnulis pecuniarum summis et rebus aliis, in quibus eisdem priori, custodi et capitulo ex causis legitimis tenetur, eis satisfacere indebite contradicit, super quibus prefati prior et custos et capitulum ad apostolice sedis remedium duxerunt humiliter recurrendum. Nos itaque huiusmodi discordias plurimum detestantes ac cupientes, quod inter ipsum episcopum, priorem, custodem et capitulum omnis hinc inde querele seu questionis tollatur occasio, et quod inter eos vigeat debite caritatis affectus, fraternitati tue per apostolica scripta mandamus, quatinus auctoritate nostra vocatis, qui fuerint evocandi, et auditis hinc inde propositis, omnes lites, questiones, que inter partes predictas super premissis vel aliis vertuntur ad presens, concordia vel iudicio studeas terminare, faciens, quod decreveris, eadem auctoritate inviolabiliter observari; testes autem, qui fuerint nominati, si se gracia, odio vel timore subtraxerint, per censuram eccle- siasticam appellacione cessante compellas veritati testimonium perhibere, non obstante, si aliquibus, communiter vel divisim, a dicta sede indultum existat, quod interdici, suspendi vel excommunicari non possint, per litteras apostolicas non facientes plenam et expressam ac de verbo ad verbum de indulto huiusmodi mencionem. Datum Auinione II id. ianuarii a. sexto. Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 278 n. 715 e registris archivi Vaticani. 732) 1358, 12 Jan. Venditio census in Konradsgrün. Wir bruder Ffrantze der abt und der convent gemain des closters czu Waltsachsen bekennen offenbar in disem briff
Strana 422
422 und thun kunt — — das wir mit vorainten rat und guten willen aller der die doczu gehören den erbergen herren Chunrad dem pfarrer czu obermünster czu Regenspurgk, hern Rudiger pfarrer czu Albernreut und hern Heinrich kirchen- herre czu Talkirchen recht und redlich verkauf haben unserim czehenten czu Chunradsgrün klain und gross, mit allen den rechten und nutzen, wie die genant seint, als wir die herbracht haben umb hundert pfunt haller und umb sybentzig pfunt haller, der wir gar und gentzlich bezalt und gewerth sint. Die pfennig wir an unser und an unsers closters nutz gelegt haben daz geloben wir in das czu vertreten und entwerren, als des landis recht ist, wenn sie uns des ermanent. Den czehenten schuln sie mit allem rechten und nutzen ewichlichen an allen hindernüssen besitzen und in allen iren nutz wenden und keren und da mit irn frumen werben, wie sie das czu rat werden, daran schuln wir sie nicht hindern mit keynerley wort noch werk, sundern sie schullen si und mügen sie ewichlich besitzen mit rue und mit frid an alle hindernüsse. Und darumb daz das alles gantz beleibt und unczubrochen, geben wir in dissen offen briff gevestent mit unsers weisers und mit unserm paiden insigeln. Das geschah — — 1358 jar des nechsten freitags nach dem Obristen —— Orig. Vindobonae, Arch. Ordin. Teutonicorum, Egra, n. 14 (Zentral. Archiv d. deutschen. Ordens). (L). Regesta Bohemiae et Moraviae. 733) 1358, 13 Jan. Waltherus dictus Spec, civis in Budějovice, suum ultimum condit testamentum. Noverint universi — —, quod ego Walterus dictus Spec, civis in Budwois, recog- nosco ——, quod in lecto egritudinis positus, congrua tamen racione perusus, testa- mentum meum ultimum de omnibus bonis meis fixis, que, si nunc moriar, relinquam, ne quidquam de eis dubii meis amicis oriatur in posterum. Primo namque coram ipsius testamenti executoribus presentibus, videlicet Conrado Olscheri, Welslino de Ausk, Stephlino Albi et Nicolao Hofmani, iuratis civibus in Budwois, principaliter ordino et dispono heredibus meis ambobus Georio et Agneti curiam meam in Ludmer cum duobus laneis habitam et agrum iuxta ripam Multauie cum oreo et cum prato uno in villa Stradonicz prato contiguo Simonis Kersneri et duo maccella carnium in civitate Budwois locata, hec omnia uni puerorum tantum sicut alteri equaliter habendum, tenendum et participandum. Et quicunque ex ipsis prius altero morietur, porcio illius hereditaria super secundum puerum hereditabit et divolvetur. Si vero ambo decesserint, tunc proximo amico, cui maius ius competet, hec bona omnia per mortem puerorum remanencia merito debeat resignari et ascribi. Deinde dispono, ordino et lego mee consorti Elizabeth domum meam, in qua habito, cum domo poste- riori et unum maccellum carnium in civitate pro sua parte hereditatis habendum ac utifruendum taliter, si eadem pars uxoris mee tercia cum pueris melior duabus puero- rum partibus fore dinoscitur, hoc quidem uxor pueris reddere tenebitur atque melio- rare. Econtra si due puerorum partes in hereditate plus valere parti uxoris et matris fuerint taxate, similiter restaurare tenebuntur et matri resarcire. It. specialiter volo-
422 und thun kunt — — das wir mit vorainten rat und guten willen aller der die doczu gehören den erbergen herren Chunrad dem pfarrer czu obermünster czu Regenspurgk, hern Rudiger pfarrer czu Albernreut und hern Heinrich kirchen- herre czu Talkirchen recht und redlich verkauf haben unserim czehenten czu Chunradsgrün klain und gross, mit allen den rechten und nutzen, wie die genant seint, als wir die herbracht haben umb hundert pfunt haller und umb sybentzig pfunt haller, der wir gar und gentzlich bezalt und gewerth sint. Die pfennig wir an unser und an unsers closters nutz gelegt haben daz geloben wir in das czu vertreten und entwerren, als des landis recht ist, wenn sie uns des ermanent. Den czehenten schuln sie mit allem rechten und nutzen ewichlichen an allen hindernüssen besitzen und in allen iren nutz wenden und keren und da mit irn frumen werben, wie sie das czu rat werden, daran schuln wir sie nicht hindern mit keynerley wort noch werk, sundern sie schullen si und mügen sie ewichlich besitzen mit rue und mit frid an alle hindernüsse. Und darumb daz das alles gantz beleibt und unczubrochen, geben wir in dissen offen briff gevestent mit unsers weisers und mit unserm paiden insigeln. Das geschah — — 1358 jar des nechsten freitags nach dem Obristen —— Orig. Vindobonae, Arch. Ordin. Teutonicorum, Egra, n. 14 (Zentral. Archiv d. deutschen. Ordens). (L). Regesta Bohemiae et Moraviae. 733) 1358, 13 Jan. Waltherus dictus Spec, civis in Budějovice, suum ultimum condit testamentum. Noverint universi — —, quod ego Walterus dictus Spec, civis in Budwois, recog- nosco ——, quod in lecto egritudinis positus, congrua tamen racione perusus, testa- mentum meum ultimum de omnibus bonis meis fixis, que, si nunc moriar, relinquam, ne quidquam de eis dubii meis amicis oriatur in posterum. Primo namque coram ipsius testamenti executoribus presentibus, videlicet Conrado Olscheri, Welslino de Ausk, Stephlino Albi et Nicolao Hofmani, iuratis civibus in Budwois, principaliter ordino et dispono heredibus meis ambobus Georio et Agneti curiam meam in Ludmer cum duobus laneis habitam et agrum iuxta ripam Multauie cum oreo et cum prato uno in villa Stradonicz prato contiguo Simonis Kersneri et duo maccella carnium in civitate Budwois locata, hec omnia uni puerorum tantum sicut alteri equaliter habendum, tenendum et participandum. Et quicunque ex ipsis prius altero morietur, porcio illius hereditaria super secundum puerum hereditabit et divolvetur. Si vero ambo decesserint, tunc proximo amico, cui maius ius competet, hec bona omnia per mortem puerorum remanencia merito debeat resignari et ascribi. Deinde dispono, ordino et lego mee consorti Elizabeth domum meam, in qua habito, cum domo poste- riori et unum maccellum carnium in civitate pro sua parte hereditatis habendum ac utifruendum taliter, si eadem pars uxoris mee tercia cum pueris melior duabus puero- rum partibus fore dinoscitur, hoc quidem uxor pueris reddere tenebitur atque melio- rare. Econtra si due puerorum partes in hereditate plus valere parti uxoris et matris fuerint taxate, similiter restaurare tenebuntur et matri resarcire. It. specialiter volo-
Strana 423
Annus 1358, 12—17 Jan. 423 et dispono pueros meos prefatos, Georium et Agnetem, semper et precipue manere circa ipsorum matre Elizabeth indivisim, et mater ipsorum hereditatem et bona ple- narie regere, possidere et manutenere debebit sagaciter et discrete in nullo dimi- nuendo, donec pueri sepe dicti ad annos pervenerint discrecionis. Nichilominus si mater non continens in viduitate persisteret, sed marito traderetur secundo, qui quidem puerorum bona inutiliter consumere et disciparea probaretur, extunc statim amici puerorum et affines hec bona testibus litteris et fideiussoribus debeant sic disponere, munire et ratificare, quod in nullo caperent diminucionem nec defectum. In cuius rei memoriam nostrum sigillum civitatis et sigillum meum proprium presen- tibus sunt appensa a. d. 1358 in octavo die Epyphanie Domini. Orig. cum 2 sig. in press. perg. in archivo civitatis České Budějovice. Sigilla: 1) sigillum maius civitatis; 2) avulsum deest. — Ed. Köpl, U B. d. St. Budweis p. 69 n. 102. 734) 1358, 15 Jan. Grünberg. — herczoge von Johannes dux Silesiae et dominus Stynaviae et Gor („Hannus Slesie unde herre zcur Stynaw unde czum Gór“) Henrico duci Silesiae et domino Glogoviae et Sagani („Henrichen herzogin von Slesie heren zcu Glogow unde zcum Sagan“) quasdam terras et civitates vendit: „Stynaw dy stat halp“, „Koben daz stetil gancz“, „dy Mesersicz, dy gelegen ist czwischen der Odir unde der Baracz“, hoc tamen adiecto: „unde gelobin ouch — —, daz wir mit en zeu unsim herren dem keysir adir, wer konig zcu Behm ist, zcyn sullin, wenne se des mutende sin adir gern, unde sullin en dy vorgenante stete, lant unde lute unde dy Mesirsicz mit allir czugehorunge, alz vor geschrebin stet, mit guten willen uflasin und ufreychin und an unsern vetherin und an sin erbin wysin unde sullin uns der vorczigin an arglist und an alle wedir- rede. Wer abir ab unser herre der keysir adir, wer do kunig zcu Behm were, unsern vetherin dem egenanten adir sin erbin dy vorgenanten stete, lant unde lute nicht ligin welde zcu eynir zcit, so globe wir unsern vetherin unde sinen erbin unde zcu sinir unde siner erbin hant sinen getruwin den vorgenanten — —, wenne adir wy dicke se uns vorbotin, so globe wir mit en zeu zeyn unde sullin alle gelubde en volzcyn unde endin, alz vorstet geschrebin, unde sullin en dorzcu helfin unde raten, das das gesche — —. Zeu Grunenberg an dem montage noch dem achtin tage des obirstin Unsirs Herren — — 1358 iare. Edd. Grünhagen - Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. I p. 171 n. 46 ex orig. civitatis Glogoviae. Sigillum, quod in press. perg. appensum erat, deest. 735) 1358, 17 Jan. Pragae. Karolus imperator et rex iudici et iuratis civitatis „Luthomericensis" mandat, ut censum annuum, quem Rudolfo et Wenczeslao ducibus Saxoniae solvere teneantur, a) sic, = dissipare.
Annus 1358, 12—17 Jan. 423 et dispono pueros meos prefatos, Georium et Agnetem, semper et precipue manere circa ipsorum matre Elizabeth indivisim, et mater ipsorum hereditatem et bona ple- narie regere, possidere et manutenere debebit sagaciter et discrete in nullo dimi- nuendo, donec pueri sepe dicti ad annos pervenerint discrecionis. Nichilominus si mater non continens in viduitate persisteret, sed marito traderetur secundo, qui quidem puerorum bona inutiliter consumere et disciparea probaretur, extunc statim amici puerorum et affines hec bona testibus litteris et fideiussoribus debeant sic disponere, munire et ratificare, quod in nullo caperent diminucionem nec defectum. In cuius rei memoriam nostrum sigillum civitatis et sigillum meum proprium presen- tibus sunt appensa a. d. 1358 in octavo die Epyphanie Domini. Orig. cum 2 sig. in press. perg. in archivo civitatis České Budějovice. Sigilla: 1) sigillum maius civitatis; 2) avulsum deest. — Ed. Köpl, U B. d. St. Budweis p. 69 n. 102. 734) 1358, 15 Jan. Grünberg. — herczoge von Johannes dux Silesiae et dominus Stynaviae et Gor („Hannus Slesie unde herre zcur Stynaw unde czum Gór“) Henrico duci Silesiae et domino Glogoviae et Sagani („Henrichen herzogin von Slesie heren zcu Glogow unde zcum Sagan“) quasdam terras et civitates vendit: „Stynaw dy stat halp“, „Koben daz stetil gancz“, „dy Mesersicz, dy gelegen ist czwischen der Odir unde der Baracz“, hoc tamen adiecto: „unde gelobin ouch — —, daz wir mit en zeu unsim herren dem keysir adir, wer konig zcu Behm ist, zcyn sullin, wenne se des mutende sin adir gern, unde sullin en dy vorgenante stete, lant unde lute unde dy Mesirsicz mit allir czugehorunge, alz vor geschrebin stet, mit guten willen uflasin und ufreychin und an unsern vetherin und an sin erbin wysin unde sullin uns der vorczigin an arglist und an alle wedir- rede. Wer abir ab unser herre der keysir adir, wer do kunig zcu Behm were, unsern vetherin dem egenanten adir sin erbin dy vorgenanten stete, lant unde lute nicht ligin welde zcu eynir zcit, so globe wir unsern vetherin unde sinen erbin unde zcu sinir unde siner erbin hant sinen getruwin den vorgenanten — —, wenne adir wy dicke se uns vorbotin, so globe wir mit en zeu zeyn unde sullin alle gelubde en volzcyn unde endin, alz vorstet geschrebin, unde sullin en dorzcu helfin unde raten, das das gesche — —. Zeu Grunenberg an dem montage noch dem achtin tage des obirstin Unsirs Herren — — 1358 iare. Edd. Grünhagen - Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. I p. 171 n. 46 ex orig. civitatis Glogoviae. Sigillum, quod in press. perg. appensum erat, deest. 735) 1358, 17 Jan. Pragae. Karolus imperator et rex iudici et iuratis civitatis „Luthomericensis" mandat, ut censum annuum, quem Rudolfo et Wenczeslao ducibus Saxoniae solvere teneantur, a) sic, = dissipare.
Strana 424
424 Regesta Bohemiae et Moraviae. tamdiu ipsis exhibere curent, quamdiu dicti duces Sittaviam in pignus obtinebunt. „Fidelitati vestre precipimus." „Datum Prage die XVII ian., regn. nostr. a. XII, imp. vero tercio. Per d. imperatorem Rudolphus de Frideberg." Orig., cui sig. minus dorso tenus appressum erat, Pragae in archivo Musei Nationalis. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 537 n. 367. — Reg. imp. VIII 6191. 736) 1358, 17 Jan. Pragae. Karolus imperator et rex, Johanne iudice iuniore, ipsius uxore Margaretha aliisque civibus civitatis Hradec („de Grecz super Albea“) petentibus, fundationem hospitalis in honore s. Annae pro infirmis ac pauperibus ibidem in Hradec („Grecz“) ac dotationem nec non commutationem bonorum eiusdem hospitalis, tenore litterarum Johannis regis Bohemiae a. 1345, 15 Jun. Pragae datarum (vide Reg. Boh. IV p. 627 n. 1565) inserto, sicut pridem a. 1352, 10 Maii, iterum confirmat, et maccelorum quorundam, sitorum in ipsa civitate Greczensi, [per] predictum hospitale prius habi- torum, commutacionem pro quadam curia cum duabus araturis sita in villa Plotist, quam quondam Johannes de Chrudim, dictus der junge schopfe, una cum fratre suo dilecto nobis Petro Pragensi capellano tenuerunt ac possederunt, et sexto dimidio laneis in villa Problus a wladiconibus emptis, possessionibus quidem et bonis eidem hospitali tamquam plus utilibus et liberis, nunc de novo illi acquisitis, adiunctis et incorporatis, eo tamen excepto, quod, si quis vel si qui redditus vel possessiones hospi- tali prefato contingat erogari de cetero, regius noster ad hoc requiratur et obtineatur consensus, laudamus. —— ac huius indulti decreto de regie benignitatis clemencia favorabiliter confirmamus, mandantes nichilominus iudici et iuratis dicte civitatis Greczensis — —, quatenus hospitale predictum ac priorem seu procuratorem ipsius — in prefatis iuribus et graciis eis concessis et postmodum per nos, ut supra dicitur, confirmatis non molestent, inquietent seu turbent nec ab aliis turbari, molestari seu inquietari permittant ——. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus Pra- gensis eccl. archiepiscopus, Johannes Olomucensis, Theodricus Mindensis episcopi, ill. Rudolfus Saxonie, s. i. archimarscalcus, Ludovicus Romanus marchio Branden- burgensis, s. i. archicamerarius, Albertus Bavarie, Bolko Swidnicensis, Conradus Olsnicensis, Wenczeslaus Lignicensis, Petrus Borbonensis, Przemysl Tessinensis, Bolko Opoliensis, Albertus Magnopolensis duces, spect. Burkhardus et Johannes de Recz ac Albertus de Anhalt comites, nob. Sbynco Lepus de Hasenburg, Hasco de Swereticz, Busko de Wilharticz, supremi camerarii, Andreas de Duba, Vlricus de Nova Domo, Thimo de Koldicz et alii quam plures nostri nobiles et fideles. Presencium sub imperialis nostre maiestatis testimonio sigillo literarum. Datum Prage a. d. 1358, ind. undecima, XVI kal. februarii, regn. nost. a. XII, imperii vero tercio. Fragmentum cop. (A) saec. XV in. Pragae in archivo Musei Nationalis. — Ed. Bienenberg, Gesch. d. St. Koeniggrätz p. 141 e cod. ms. dipl. de a. 1406, modo amisso, cuius fragmentum A esse videtur. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 538 n. 368. — Reg. imp. VIII 2737.
424 Regesta Bohemiae et Moraviae. tamdiu ipsis exhibere curent, quamdiu dicti duces Sittaviam in pignus obtinebunt. „Fidelitati vestre precipimus." „Datum Prage die XVII ian., regn. nostr. a. XII, imp. vero tercio. Per d. imperatorem Rudolphus de Frideberg." Orig., cui sig. minus dorso tenus appressum erat, Pragae in archivo Musei Nationalis. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 537 n. 367. — Reg. imp. VIII 6191. 736) 1358, 17 Jan. Pragae. Karolus imperator et rex, Johanne iudice iuniore, ipsius uxore Margaretha aliisque civibus civitatis Hradec („de Grecz super Albea“) petentibus, fundationem hospitalis in honore s. Annae pro infirmis ac pauperibus ibidem in Hradec („Grecz“) ac dotationem nec non commutationem bonorum eiusdem hospitalis, tenore litterarum Johannis regis Bohemiae a. 1345, 15 Jun. Pragae datarum (vide Reg. Boh. IV p. 627 n. 1565) inserto, sicut pridem a. 1352, 10 Maii, iterum confirmat, et maccelorum quorundam, sitorum in ipsa civitate Greczensi, [per] predictum hospitale prius habi- torum, commutacionem pro quadam curia cum duabus araturis sita in villa Plotist, quam quondam Johannes de Chrudim, dictus der junge schopfe, una cum fratre suo dilecto nobis Petro Pragensi capellano tenuerunt ac possederunt, et sexto dimidio laneis in villa Problus a wladiconibus emptis, possessionibus quidem et bonis eidem hospitali tamquam plus utilibus et liberis, nunc de novo illi acquisitis, adiunctis et incorporatis, eo tamen excepto, quod, si quis vel si qui redditus vel possessiones hospi- tali prefato contingat erogari de cetero, regius noster ad hoc requiratur et obtineatur consensus, laudamus. —— ac huius indulti decreto de regie benignitatis clemencia favorabiliter confirmamus, mandantes nichilominus iudici et iuratis dicte civitatis Greczensis — —, quatenus hospitale predictum ac priorem seu procuratorem ipsius — in prefatis iuribus et graciis eis concessis et postmodum per nos, ut supra dicitur, confirmatis non molestent, inquietent seu turbent nec ab aliis turbari, molestari seu inquietari permittant ——. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus Pra- gensis eccl. archiepiscopus, Johannes Olomucensis, Theodricus Mindensis episcopi, ill. Rudolfus Saxonie, s. i. archimarscalcus, Ludovicus Romanus marchio Branden- burgensis, s. i. archicamerarius, Albertus Bavarie, Bolko Swidnicensis, Conradus Olsnicensis, Wenczeslaus Lignicensis, Petrus Borbonensis, Przemysl Tessinensis, Bolko Opoliensis, Albertus Magnopolensis duces, spect. Burkhardus et Johannes de Recz ac Albertus de Anhalt comites, nob. Sbynco Lepus de Hasenburg, Hasco de Swereticz, Busko de Wilharticz, supremi camerarii, Andreas de Duba, Vlricus de Nova Domo, Thimo de Koldicz et alii quam plures nostri nobiles et fideles. Presencium sub imperialis nostre maiestatis testimonio sigillo literarum. Datum Prage a. d. 1358, ind. undecima, XVI kal. februarii, regn. nost. a. XII, imperii vero tercio. Fragmentum cop. (A) saec. XV in. Pragae in archivo Musei Nationalis. — Ed. Bienenberg, Gesch. d. St. Koeniggrätz p. 141 e cod. ms. dipl. de a. 1406, modo amisso, cuius fragmentum A esse videtur. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 538 n. 368. — Reg. imp. VIII 2737.
Strana 425
Annus 1358, 17—20 Jan. 425 737) 1358, 20 Jan. Pragae. Karolus imperator et rex Paulo, Margareta et Anna natis quondam Concelini civis Pragensis, servitoris sive factoris candelarum Elisabeth reginae Bohemiae, petentibus litteras dictae Elisabeth reginae a. 1327, 17 Oct. in Mělník datas (vide Reg. Boh. III p. 541 n. 1380) nec non litteras Johannis regis a. 1331, 11 Sept. Pragae datas (ib. III p. 711 n. 1824), tenore litterarum inserto, auctoritate regia Bohemiae approbat. Testes: „Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes Lythomyslensis nostre imp. aule cancel- larius, Johannes Olomuczensis et Theodricus Mindensis eccl. episcopi, ill. Rudolfus dux Saxoniae archimariscalus, Petrus Borboniensis, Primslaus Tessinensis, Bolko Opuliensis duces, spect. Burghardus et Johannes de Ricz et Albertus de Anhalt comites, nob. Sbinco de Hasemburg, Hassko de Zwierzeticz supremi camerarii nostri, Thimo de Coldicz nostre imp. curie magister." „notum facimus.“ „Datum Prage a. d. 1358, ind. undecima, XIII kal. februarii, regn. nostr. a. XII, imperii vero tercio.“ „Ad relacionem d. ducis Tessinensis Henricus de Wesalia.“ R. Johannes. Cop. litterarum cum sig. maiest. et signo imp. a. 1440 tabulis curiae regiae imposita in libro proclamationum III f. 86. — Ed. Friedrich, Třetí kniha provolací desk dvorských z let 1411—1448, Arch. Čes. XXXVI p. 205. 738) 1358, 20 Jan. Prati penes Cernice venditio sub censu annuatim solvendo. Noverint universi, quod ego Philippus, rector et fundator hospitalis s. Wenceszlai ecclesie in Budwois, recognosco me honesto viro Vlrico Draconis civi ibidem unum pratum penes Czirnicz, duodecim iugera continens, inter prata Vanconis Strausonis et iudicis habitum pro media sexagena certi et perpetui census et pensionis coram iuratis civi- bus infra scriptis empcionis tytulo hereditarie dedisse atque resignasse tali condicione, quod idem Vlricus eundem censum medie sexagene in duobus terminis anni cuiuslibet hospitali dare debet et ministrare indilate. De huiusmodi censu perpetuo unam sexa- genam dedit ad opus hospitalis in parato, pro qua quidem sexagena census duobus primis annis proximis fateor per Vlricum illum censum fore solutum, quibus expiratis mox in dominica carnisprivii immediate sequenti dabit Vlricus quindecim grossos census, deinde in festo Assumpcionis Marie quindecim grossos dabit pro altera parte census, et sic deinceps singulis annis facere tenetur aliquo impedimento non obstante. Et qui presentem literam habuerit, eidem conpetit ius omnium premissorum. Testes huius sunt Claricius iudex, Wisinto, Johlinus sartor, Vlricus penes claustrum, Johannes Remlini, Conradus Olscher, Stephlinus Albi ceterique iurati cives protunc in Budwois, in quorum presencia hec fieri sunt concessa et ordinata. In cuius eviden- ciam, maioris certitudinis et credencie litteris sigillum meum proprium presentibus est appensum. A. d. 1358 in die Sebastiani mart. Orig. cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, in archivo civitatis Čes. Budějovice. — Ed. Köpl, U B. d. St. Budweis p. 70 n. 103.
Annus 1358, 17—20 Jan. 425 737) 1358, 20 Jan. Pragae. Karolus imperator et rex Paulo, Margareta et Anna natis quondam Concelini civis Pragensis, servitoris sive factoris candelarum Elisabeth reginae Bohemiae, petentibus litteras dictae Elisabeth reginae a. 1327, 17 Oct. in Mělník datas (vide Reg. Boh. III p. 541 n. 1380) nec non litteras Johannis regis a. 1331, 11 Sept. Pragae datas (ib. III p. 711 n. 1824), tenore litterarum inserto, auctoritate regia Bohemiae approbat. Testes: „Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes Lythomyslensis nostre imp. aule cancel- larius, Johannes Olomuczensis et Theodricus Mindensis eccl. episcopi, ill. Rudolfus dux Saxoniae archimariscalus, Petrus Borboniensis, Primslaus Tessinensis, Bolko Opuliensis duces, spect. Burghardus et Johannes de Ricz et Albertus de Anhalt comites, nob. Sbinco de Hasemburg, Hassko de Zwierzeticz supremi camerarii nostri, Thimo de Coldicz nostre imp. curie magister." „notum facimus.“ „Datum Prage a. d. 1358, ind. undecima, XIII kal. februarii, regn. nostr. a. XII, imperii vero tercio.“ „Ad relacionem d. ducis Tessinensis Henricus de Wesalia.“ R. Johannes. Cop. litterarum cum sig. maiest. et signo imp. a. 1440 tabulis curiae regiae imposita in libro proclamationum III f. 86. — Ed. Friedrich, Třetí kniha provolací desk dvorských z let 1411—1448, Arch. Čes. XXXVI p. 205. 738) 1358, 20 Jan. Prati penes Cernice venditio sub censu annuatim solvendo. Noverint universi, quod ego Philippus, rector et fundator hospitalis s. Wenceszlai ecclesie in Budwois, recognosco me honesto viro Vlrico Draconis civi ibidem unum pratum penes Czirnicz, duodecim iugera continens, inter prata Vanconis Strausonis et iudicis habitum pro media sexagena certi et perpetui census et pensionis coram iuratis civi- bus infra scriptis empcionis tytulo hereditarie dedisse atque resignasse tali condicione, quod idem Vlricus eundem censum medie sexagene in duobus terminis anni cuiuslibet hospitali dare debet et ministrare indilate. De huiusmodi censu perpetuo unam sexa- genam dedit ad opus hospitalis in parato, pro qua quidem sexagena census duobus primis annis proximis fateor per Vlricum illum censum fore solutum, quibus expiratis mox in dominica carnisprivii immediate sequenti dabit Vlricus quindecim grossos census, deinde in festo Assumpcionis Marie quindecim grossos dabit pro altera parte census, et sic deinceps singulis annis facere tenetur aliquo impedimento non obstante. Et qui presentem literam habuerit, eidem conpetit ius omnium premissorum. Testes huius sunt Claricius iudex, Wisinto, Johlinus sartor, Vlricus penes claustrum, Johannes Remlini, Conradus Olscher, Stephlinus Albi ceterique iurati cives protunc in Budwois, in quorum presencia hec fieri sunt concessa et ordinata. In cuius eviden- ciam, maioris certitudinis et credencie litteris sigillum meum proprium presentibus est appensum. A. d. 1358 in die Sebastiani mart. Orig. cum sig. in press. perg., quod avulsum deest, in archivo civitatis Čes. Budějovice. — Ed. Köpl, U B. d. St. Budweis p. 70 n. 103.
Strana 426
426 Regesta Bohemiae et Moraviae. 739) 1358, 20 Jan. [Brunae]. A. d. 1358 die s. Fabiani, praesidente Johanne marchione Moraviae, generale con- cilium est celebratum. Contractus, qui tunc tabulis terrae impositi sunt, ed. Chytil, Landtafel d. Markgraft. Mäh- ren II p. 29 n. 194 sq. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 61 n. 80 sq. 740) 1358, 26 Jan. Vratislaviae. Ludovicus dux Legnicensis Karolum imperatorem et regem absolvit de pecunia Dem allirdurchluchtistin herrin h. Karl Romischin keysir — — und soluta. — — herczog kunige czu Behemen, unsim libin gnedigin herrin, enpite ich Ludwig — in Slesien und herre czu Legnicz und czu Lobin myn willigis dinst czu allin czeitin bereit. Libir gnedigir herre, uwirr gnadin tun ich czu wissin und bekenne offin- lichin an disim brife, das mich herr Heynke von Czedlicz und herr Heynich von Landiskron rittere und Ysaac der Iude beczalt habin vier hundirt schocke groschin von uwirre weyne gutlich unde liplich also, das mir gar wol doran genugit. Des sag ich uwirn keysirlichin gnadin grosin dank und sage unde lase uwir gnade ledig unde qwit und los und wellin uch um dy genantin vier hundirt schok nymmirrme gemanen. Und czu orkunde dis bekentnissis hab ich myn ingesegil angehangin. Gegebin czu Breslaw an den nesten fritage noch s. Paulus tag, als her bekart wart, —— 1358 iare. Orig. cum sigillo minore de cera viridi communi impressa Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 741) 1358, 26 Jan. Pragae. Contractus de permutatione bonorum, inter episcopum Lutomislensem et mona- sterium Aulae Regiae facienda, ab ipso episcopo Lutomislensi et ab archiepiscopo Pragensi confirmatur. In nomine Domini amen. Nos Johannes — — Lutho- muslensis ecclesie episcopus ad universorum —— volumus noticiam pervenire, quod nos cum debita reverencia litteris — — d. Innocencii pape VI receptis continencie et tenoris infra scripti : Innocencius episcopus servus servorum Dei —— (Sequitur tenor litterarum a. 1356, 29 Oct. Avinione datarum, vide superius n. 470.) Quarum quidem litterarum apostolicarum vigore et auctoritate nos — — capituli nostri con- silio prehabito, cupientes nobis ac nostre Luthomislensisa ecclesie et mense nostre et nichilominus pro nostre salutis augmento felici ferventi desiderio providere, de predicto sedis apostolice indulto et licencia speciali, ad hoc eciam pia et clementi sere- nissimi principis et domini nostrib d. Karoli Romanorum imperatoris s. a. et Bohemie regis accedente voluntate et connivencia cum venerabilibus viris et dominis videlicet d. Johanne nunc abbate, Francisco priore, Johanne quondam abbate, Petroe subpriore, Hermanno bursario, Nicolao camerario,“ Laurencio olim portario, Johanne grangiario, a) A: Luthomislensis, B: Luthomuslensis. — b) sic in B. — c) Petro — camerario, in B
426 Regesta Bohemiae et Moraviae. 739) 1358, 20 Jan. [Brunae]. A. d. 1358 die s. Fabiani, praesidente Johanne marchione Moraviae, generale con- cilium est celebratum. Contractus, qui tunc tabulis terrae impositi sunt, ed. Chytil, Landtafel d. Markgraft. Mäh- ren II p. 29 n. 194 sq. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 61 n. 80 sq. 740) 1358, 26 Jan. Vratislaviae. Ludovicus dux Legnicensis Karolum imperatorem et regem absolvit de pecunia Dem allirdurchluchtistin herrin h. Karl Romischin keysir — — und soluta. — — herczog kunige czu Behemen, unsim libin gnedigin herrin, enpite ich Ludwig — in Slesien und herre czu Legnicz und czu Lobin myn willigis dinst czu allin czeitin bereit. Libir gnedigir herre, uwirr gnadin tun ich czu wissin und bekenne offin- lichin an disim brife, das mich herr Heynke von Czedlicz und herr Heynich von Landiskron rittere und Ysaac der Iude beczalt habin vier hundirt schocke groschin von uwirre weyne gutlich unde liplich also, das mir gar wol doran genugit. Des sag ich uwirn keysirlichin gnadin grosin dank und sage unde lase uwir gnade ledig unde qwit und los und wellin uch um dy genantin vier hundirt schok nymmirrme gemanen. Und czu orkunde dis bekentnissis hab ich myn ingesegil angehangin. Gegebin czu Breslaw an den nesten fritage noch s. Paulus tag, als her bekart wart, —— 1358 iare. Orig. cum sigillo minore de cera viridi communi impressa Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 741) 1358, 26 Jan. Pragae. Contractus de permutatione bonorum, inter episcopum Lutomislensem et mona- sterium Aulae Regiae facienda, ab ipso episcopo Lutomislensi et ab archiepiscopo Pragensi confirmatur. In nomine Domini amen. Nos Johannes — — Lutho- muslensis ecclesie episcopus ad universorum —— volumus noticiam pervenire, quod nos cum debita reverencia litteris — — d. Innocencii pape VI receptis continencie et tenoris infra scripti : Innocencius episcopus servus servorum Dei —— (Sequitur tenor litterarum a. 1356, 29 Oct. Avinione datarum, vide superius n. 470.) Quarum quidem litterarum apostolicarum vigore et auctoritate nos — — capituli nostri con- silio prehabito, cupientes nobis ac nostre Luthomislensisa ecclesie et mense nostre et nichilominus pro nostre salutis augmento felici ferventi desiderio providere, de predicto sedis apostolice indulto et licencia speciali, ad hoc eciam pia et clementi sere- nissimi principis et domini nostrib d. Karoli Romanorum imperatoris s. a. et Bohemie regis accedente voluntate et connivencia cum venerabilibus viris et dominis videlicet d. Johanne nunc abbate, Francisco priore, Johanne quondam abbate, Petroe subpriore, Hermanno bursario, Nicolao camerario,“ Laurencio olim portario, Johanne grangiario, a) A: Luthomislensis, B: Luthomuslensis. — b) sic in B. — c) Petro — camerario, in B
Strana 427
Annus 1358, 20—26 Jan. 427 Cyrino Henrici de Sittavia,d Albertoe de Praga, Hermanno preposito in Melnico," Michaele olim abbate,g Johanne magistro lapidum, Andrea magistro curie in Slaps, Johanne magistro curie in Lahouicz,h Henrico portario, Nicolao cantore, Wenceslao custode, Jacobo succentore, Procopio subcustode, Francisco Pfuntlini,i Johanne sub- cellerario, Frenczlino notario, Wenczeslao de Monte Chuttnis, Jacobo de Praga, Francisco magistro noviciorum, Johanne Smelczerio, Conrado infirmario, Johanne capellano abbatis, Francisco refectorario, Jacobo de Praga, Vlrico subportario, Nicolao palario, Jacobo subcamerario, Nicolao Haimburgirio, Johanne Ortlini, Laurencio ponderatoris, Johanne brasiatoris nec non cum conventu monasterii Aule Regie, Cist. ord., Prag. dioc., talem permutacionem et tractatum permutacionis certarum villarum et possessionum, prout inferius exprimuntur, clarius ad nostram mensam pertinencium pro castro Landspergm et suis pertinenciis similiter inferius expressatis cum consensu capituli nostri Luthomislensisa diligenti deliberacione frequenti et so- lemni tractatu prehabitis et premissis et auctoritate rev. in Chr. patris et domini d. Arnesti, s. Pragensis ecclesie archiepiscopi, pro utilitate ecclesie et mense nostris faciendum duximus et facimus realiter cum eisdem: In primis nos Johannes episcopus predictus Christi nomine invocato prefatis dominis Johanni abbati, priori, cellerario et conventui monasterii Aule Regie predicti nomine eiusdem monasterii recipientibus pro castro eorum predicto Landsperg" ac opidise muratis et non muratis, utpote Lan- discrona, Wilhelmswerde, Tribouia et Gabilona nec non villis campestribus Woycz- dorff, Jansdorff, Weyprechsdorff, Ruffa Aqua,p Jacobisdorff, Hermansdorff Supe- riore, Hermansdorff Inferiore, Herworczendorff, Albrechtsdorff, Czsausaw, Sichlings- dorff, Luckaw, Rudolffsdorph, Hulwadorff, Vlrisdorff, Jansdorff, Libental, Ditreichs- pach, Knappendorff, Hertreichsdorff, Seydfrisdorff, Richaw,r Miroslops et tribus curiis ville Gerhardi, Parnick Superiore, Parnick Inferiore, Micheldorff, Raczlabs- dorff, Kunigsueld, Hewensdorff, Ribnick, Zhorus, Pertolsdorff, Baltersdorff, Schnu- kendorff et Weczmandorff, Cunczendorff, Petrisdorff ac villa Malin et cum omnibus omissa, in O nomina, quae sequuntur, praetermissa sunt. — d) sic in A1; in B: Heinrici de Sitavia. — e) A1: abbate, B: Alberto. — f) in B seq.: Henrico bursario. — g) in B seq.: Petro suppriore. — h) A1: Lahovicz, B: Lahowicz; in B seq.: Nicolao camerario. — i) A1: Pfuntlini, B: Phuntlini. — k) A1: Chutnis, B: Chuttnis. — 1) A1: Smelczerio, B: Smelcerio. — m) A1: Landsperg, B: Landisperg. — n) A1: Landsperg, B: Landesperg. o) sic in A1, in B: ac oppido Landiscrona murato et villis campestribus Woyezdorf, Janstorf, Veitpresdorf, Ruffa Aqua, Jacobszdorf, Hermansdorf Superiore, Hermansdorf Inferiore, Herwortens- dorf, Albrechczendorf, Czasaw, Sichlingzdorf, Luckaw, Rudolsdorf, oppido Wilhelmswerde et villis Hulwatorf, Ulreychsdorf, Janstorf, Libental, Dytriechsbach, Knappendorf, Herttreychsdorf, Sey- friderdorf, Richaw, Miroslabz et tribus curiis ville Gerhardi, opido Tribovia Boemicali et villis cam- pestribus Parnik Superiore, Parnik Inferiore, Michelsdorf, Raczlabsdorf, Kunigsfeld, Helweysdorf, Ribnik, Zhors, Longa Tribovia et opido Gabilona et villis campestribus Pertholczdorf, Valterzdorf, Schunckendorf ac Weczmandorf nec non villis Cunczendorf, Petrisdorf ac villa Malyn et cum omni- bus aliis bonis, que ad castrum et iurisdiccionem castri Landisperg predicti et pertinenciarum eius ab antiquo spectasse et pertinuisse dinoscuntur. P) O: Woyczdorf, Jansdorf, Weitprehsdorf, Ruffa Aqua, nomina aliarum villarum in O prae- termissa sunt. — r) A1: Michaw, e B corrigimus. — s) A1, O: Bayns, B: Banis. — t) A1: Ciegenfus,
Annus 1358, 20—26 Jan. 427 Cyrino Henrici de Sittavia,d Albertoe de Praga, Hermanno preposito in Melnico," Michaele olim abbate,g Johanne magistro lapidum, Andrea magistro curie in Slaps, Johanne magistro curie in Lahouicz,h Henrico portario, Nicolao cantore, Wenceslao custode, Jacobo succentore, Procopio subcustode, Francisco Pfuntlini,i Johanne sub- cellerario, Frenczlino notario, Wenczeslao de Monte Chuttnis, Jacobo de Praga, Francisco magistro noviciorum, Johanne Smelczerio, Conrado infirmario, Johanne capellano abbatis, Francisco refectorario, Jacobo de Praga, Vlrico subportario, Nicolao palario, Jacobo subcamerario, Nicolao Haimburgirio, Johanne Ortlini, Laurencio ponderatoris, Johanne brasiatoris nec non cum conventu monasterii Aule Regie, Cist. ord., Prag. dioc., talem permutacionem et tractatum permutacionis certarum villarum et possessionum, prout inferius exprimuntur, clarius ad nostram mensam pertinencium pro castro Landspergm et suis pertinenciis similiter inferius expressatis cum consensu capituli nostri Luthomislensisa diligenti deliberacione frequenti et so- lemni tractatu prehabitis et premissis et auctoritate rev. in Chr. patris et domini d. Arnesti, s. Pragensis ecclesie archiepiscopi, pro utilitate ecclesie et mense nostris faciendum duximus et facimus realiter cum eisdem: In primis nos Johannes episcopus predictus Christi nomine invocato prefatis dominis Johanni abbati, priori, cellerario et conventui monasterii Aule Regie predicti nomine eiusdem monasterii recipientibus pro castro eorum predicto Landsperg" ac opidise muratis et non muratis, utpote Lan- discrona, Wilhelmswerde, Tribouia et Gabilona nec non villis campestribus Woycz- dorff, Jansdorff, Weyprechsdorff, Ruffa Aqua,p Jacobisdorff, Hermansdorff Supe- riore, Hermansdorff Inferiore, Herworczendorff, Albrechtsdorff, Czsausaw, Sichlings- dorff, Luckaw, Rudolffsdorph, Hulwadorff, Vlrisdorff, Jansdorff, Libental, Ditreichs- pach, Knappendorff, Hertreichsdorff, Seydfrisdorff, Richaw,r Miroslops et tribus curiis ville Gerhardi, Parnick Superiore, Parnick Inferiore, Micheldorff, Raczlabs- dorff, Kunigsueld, Hewensdorff, Ribnick, Zhorus, Pertolsdorff, Baltersdorff, Schnu- kendorff et Weczmandorff, Cunczendorff, Petrisdorff ac villa Malin et cum omnibus omissa, in O nomina, quae sequuntur, praetermissa sunt. — d) sic in A1; in B: Heinrici de Sitavia. — e) A1: abbate, B: Alberto. — f) in B seq.: Henrico bursario. — g) in B seq.: Petro suppriore. — h) A1: Lahovicz, B: Lahowicz; in B seq.: Nicolao camerario. — i) A1: Pfuntlini, B: Phuntlini. — k) A1: Chutnis, B: Chuttnis. — 1) A1: Smelczerio, B: Smelcerio. — m) A1: Landsperg, B: Landisperg. — n) A1: Landsperg, B: Landesperg. o) sic in A1, in B: ac oppido Landiscrona murato et villis campestribus Woyezdorf, Janstorf, Veitpresdorf, Ruffa Aqua, Jacobszdorf, Hermansdorf Superiore, Hermansdorf Inferiore, Herwortens- dorf, Albrechczendorf, Czasaw, Sichlingzdorf, Luckaw, Rudolsdorf, oppido Wilhelmswerde et villis Hulwatorf, Ulreychsdorf, Janstorf, Libental, Dytriechsbach, Knappendorf, Herttreychsdorf, Sey- friderdorf, Richaw, Miroslabz et tribus curiis ville Gerhardi, opido Tribovia Boemicali et villis cam- pestribus Parnik Superiore, Parnik Inferiore, Michelsdorf, Raczlabsdorf, Kunigsfeld, Helweysdorf, Ribnik, Zhors, Longa Tribovia et opido Gabilona et villis campestribus Pertholczdorf, Valterzdorf, Schunckendorf ac Weczmandorf nec non villis Cunczendorf, Petrisdorf ac villa Malyn et cum omni- bus aliis bonis, que ad castrum et iurisdiccionem castri Landisperg predicti et pertinenciarum eius ab antiquo spectasse et pertinuisse dinoscuntur. P) O: Woyczdorf, Jansdorf, Weitprehsdorf, Ruffa Aqua, nomina aliarum villarum in O prae- termissa sunt. — r) A1: Michaw, e B corrigimus. — s) A1, O: Bayns, B: Banis. — t) A1: Ciegenfus,
Strana 428
428 Regesta Bohemiae et Moraviac. aliis bonis, que ad castrum et iurisdiccionem castri Landisperg predicti et pertinen- ciarum eius ab antiquo spectasse et pertinuisse dinoscuntur," eciamsi potencia, negli- gencia seu longo tractu temporum ab eis alienata et a quibusvis personis cuiuscumque status et condicionis extiterint, invasa et usurpata noscuntur et per eos eciam possessa non fuerint, quorum recuperacio et repeticio, quovis iuris titulo illud provide et licite fieri poterit, ad nos et successores nostros, Luthomuslenses episcopos, pro usibus mense episcopalis Luthomislensis libere et simpliciter pertinebit et pertinere debebit, infra scriptis villis, videlicet Bayns,s Nova Bela, Tirpins et Cigenfust et pertinenciis earum duntaxat exceptis, que apud monasterium Aule Regie permanebunt aliisque iuribus et pertinenciis dicti castri Landisperg existentibus, cumu omnibus et singulis suis redditibus, proventibus, censibus, piscacionibus, fructibus, —— nec nonu omnibus et singulis iuribus et pertinenciis ad predictos abbatem et conventum ac ipsorum monasterium Aule Regie ex donacione quondam preclare memorie serenissimiv prin- cipis et dominiv d. Wenczeslai secundi regis Bohemie illustris spectantibus, Stradow et Spanowx villis exclusis et exceptis, quas predicti abbas et conventus sibi ac mona- sterio eorum propter earundem villarum a dicto monasterio modicam distanciam et vicinitatem nec non magnam earum utilitatem et fertilitatem, ipsis ex eis provenien- tem, reservarunt et reservant et in huiusmodi permutacionem venire et transire noluerunt et nolunt, villam nostram Swol vicinam, contiguam et adiacentem bonis dicti monasterii Aule Regie, per nos rite et racionabiliter de rebus et bonis nostris propriis et divine dispensacionis munere nobis collatis et intuitu persone nostre acquisitis nuper a discr.y viro Henslino Meinhardi,z cive Pragensi, iusto empcionis tituloy emptam et comparatam et ad nos intuitu persone nostre spectantem, cum vero dominio et proprietate et cum omnibus et singulis redditibus, proventibus, —— nec non cum omnibus et singulis suis iuribus et pertinenciis ac appendiciis universis, sicut eadem a dicto Henslino Meinhardiaa iusto empcionis titulo comparasse dinosci- mur et proutbb terre tabulis inscripta et inserta dinoscitur,bb et villam Rauschaw ad mensam nostram episcopalem spectantem cum iudiciis, dominio, — —, iuribus et pertinenciis suis eo iure, quo ad mensam nostram episcopalem dicta villa perti- nuit,c permutamus et predictis abbati et conventui ac eorum monasterio pro dictis eorum castro, opidis, villis, iuribus et pertinenciis suis, Stradow et Spanow villis, ut prefertur, exceptis et exclusis, vero permutacionis titulo tradimus et donamus et de ipsis villis Swoll et Rauschaw eis condescendimus et easdem villas ipsis libere resignamus ac in eos et dictum eorum monasterium Aule Regie ex causis huiusmodi permutacionis transferimus pleno iure habendas, tenendas, possidendas et utifruendas per dictos abbatem et conventum perpetuis temporibus ac ad possessionem ipsarum exnunc auctoritate propria capiendum et disponendum de eisdem villis et bonis tan- B: Cigenfus, O: Cygenfus. — u) omnibus et singulis — nec non in B desunt. — v) serenissimi — domini in B desunt. — x) A1: Spanow, B, O: Spanaw. — y) a discr. — titulo in B desunt.— z) sic in A1; O: Heinslino Meynhardi. aa) sic in A1, O: a dicto Heinslino Meynhardi, B: ab Heinslino Meinhardi civi Pragensi. — bb) prout — dinoscitur in B desunt. — cc) A1: pertinuerat, O, B: pertinuit. — dd) A1: Vgezd, B,
428 Regesta Bohemiae et Moraviac. aliis bonis, que ad castrum et iurisdiccionem castri Landisperg predicti et pertinen- ciarum eius ab antiquo spectasse et pertinuisse dinoscuntur," eciamsi potencia, negli- gencia seu longo tractu temporum ab eis alienata et a quibusvis personis cuiuscumque status et condicionis extiterint, invasa et usurpata noscuntur et per eos eciam possessa non fuerint, quorum recuperacio et repeticio, quovis iuris titulo illud provide et licite fieri poterit, ad nos et successores nostros, Luthomuslenses episcopos, pro usibus mense episcopalis Luthomislensis libere et simpliciter pertinebit et pertinere debebit, infra scriptis villis, videlicet Bayns,s Nova Bela, Tirpins et Cigenfust et pertinenciis earum duntaxat exceptis, que apud monasterium Aule Regie permanebunt aliisque iuribus et pertinenciis dicti castri Landisperg existentibus, cumu omnibus et singulis suis redditibus, proventibus, censibus, piscacionibus, fructibus, —— nec nonu omnibus et singulis iuribus et pertinenciis ad predictos abbatem et conventum ac ipsorum monasterium Aule Regie ex donacione quondam preclare memorie serenissimiv prin- cipis et dominiv d. Wenczeslai secundi regis Bohemie illustris spectantibus, Stradow et Spanowx villis exclusis et exceptis, quas predicti abbas et conventus sibi ac mona- sterio eorum propter earundem villarum a dicto monasterio modicam distanciam et vicinitatem nec non magnam earum utilitatem et fertilitatem, ipsis ex eis provenien- tem, reservarunt et reservant et in huiusmodi permutacionem venire et transire noluerunt et nolunt, villam nostram Swol vicinam, contiguam et adiacentem bonis dicti monasterii Aule Regie, per nos rite et racionabiliter de rebus et bonis nostris propriis et divine dispensacionis munere nobis collatis et intuitu persone nostre acquisitis nuper a discr.y viro Henslino Meinhardi,z cive Pragensi, iusto empcionis tituloy emptam et comparatam et ad nos intuitu persone nostre spectantem, cum vero dominio et proprietate et cum omnibus et singulis redditibus, proventibus, —— nec non cum omnibus et singulis suis iuribus et pertinenciis ac appendiciis universis, sicut eadem a dicto Henslino Meinhardiaa iusto empcionis titulo comparasse dinosci- mur et proutbb terre tabulis inscripta et inserta dinoscitur,bb et villam Rauschaw ad mensam nostram episcopalem spectantem cum iudiciis, dominio, — —, iuribus et pertinenciis suis eo iure, quo ad mensam nostram episcopalem dicta villa perti- nuit,c permutamus et predictis abbati et conventui ac eorum monasterio pro dictis eorum castro, opidis, villis, iuribus et pertinenciis suis, Stradow et Spanow villis, ut prefertur, exceptis et exclusis, vero permutacionis titulo tradimus et donamus et de ipsis villis Swoll et Rauschaw eis condescendimus et easdem villas ipsis libere resignamus ac in eos et dictum eorum monasterium Aule Regie ex causis huiusmodi permutacionis transferimus pleno iure habendas, tenendas, possidendas et utifruendas per dictos abbatem et conventum perpetuis temporibus ac ad possessionem ipsarum exnunc auctoritate propria capiendum et disponendum de eisdem villis et bonis tan- B: Cigenfus, O: Cygenfus. — u) omnibus et singulis — nec non in B desunt. — v) serenissimi — domini in B desunt. — x) A1: Spanow, B, O: Spanaw. — y) a discr. — titulo in B desunt.— z) sic in A1; O: Heinslino Meynhardi. aa) sic in A1, O: a dicto Heinslino Meynhardi, B: ab Heinslino Meinhardi civi Pragensi. — bb) prout — dinoscitur in B desunt. — cc) A1: pertinuerat, O, B: pertinuit. — dd) A1: Vgezd, B,
Strana 429
Annus 1358, 26 Jan. 429 quam de ipsorum rebus et bonis propriis libere, pacifice et quiete. Item nos ex causa ac titulo et vigore predicte permutacionis in et super villis nostris Ugesddd et Ossek, ad prefatam nostram mensam episcopalem spectantibus, que per unam et dimidiam dietam a dicto monasterio Aule Regie distare noscuntur, predictis abbati et conventui monasterii Aule Regie annuum censum sive redditum centum sexagenarum gr. den. prag., tam in parata pecunia quam aliis certis rebus et utilitatibus consistentem, cum plenissimo iure, potestate et dominio assignamus, tradimus et donamus, ea tamen condicione inee huiusmodi permutacione seu permutacionis contractuee adiecta, quod nos Luthomislensis’ episcopus predictus et, qui fuerit pro tempore, predictis abbati et conventui infra decennium a data presencium inmediate conputandum, alia bona libera seu alias possessiones et terras liberas annualium reddituum seu censuum centum sexagenarum denariorum predictorum loco predicti annui census seu redditus centum sexagenarum prag. den., quem in et super dictis villis Ugesd et Ossek eis assigna- vimus, donavimus et tradidimus, ut premittitur, in aliis locis non distantibus ultra quatuor miliaria a prefato monasterio Aule Regie, ubi predicti abbas et conventus hoc acceptandum duxerint, cum pleno iure et dominio emere et comparare teneantur. Post quorum bonorum, censuum et reddituum, ut predicitur, empcionem et predictis abbati et conventui factam eorundemss tradicionem statim ipso facto predicti census et redditus centum sexagenarum grossorum predictorum per nos in dictis villis ipsis abbati et conventui monasterii Aule Regie, ut prescribitur, assignati, donati et traditi ad nos et dictos nostros successores et ad mense Luthomislensis episcopatus proprie- tatem per omnia, prout ante contractum presentem pertinebant, sine impedimentis et contradiccione quibuslibet libere revertantur, ita quod extunc ipsi abbas et conventus monasterii Aule Regie in eisdem villis Ugesd et Ossek ac ipsorum censibus, reddi- tibus et pertinenciis quibuslibet nullum penitus ius seu accionem sibi poterunt quo- modolibet vendicare. Si autem infra decennium prefatum nos vel successores nostri, Luthomislenseshh episcopi, alia bona libera seu alias possessiones et terras liberas annualium censuum centum sexagenarum predictis abbati et conventui ac monasterio non emeremus nec compararemus, ut prefertur, extunc ipsi abbas et conventus mo- nasterii prefati predictos redditus et census centum sexagenarum gr. den. in et super dictis villis eis demonstratos, traditos et donatos imperpetuum, ut ipsorum ac mona- sterii eorum proprios et hereditarios census et redditus absque contradiccione qualibet ad eorum monasterium pleno iureii retinebunt, in quo per nos, successores nostros prefatos et ecclesiam nostram Luthomuslensemkk non debebunt nec poterunt perpetuo quomodolibet impediri. Volentes igitur dictos abbatem et conventum ac ipsorum monasterium Aule Regie certos reddere et securos, promittimus bona fide pro nobis et successoribus nostris huiusmodi permutacionis contractum et singula in ea contenta rata, grata et firma perpetuis temporibus tenere, — — ipsumque monasterium super dicta permutacione et omnibus et singulis in ea contentis aut super quibuscunque O: Ugesd. — ce) in — contractu, in B desunt. — ff) A1, O: Luthomislensis, B: Luthomuslensis. — gg) factam eorundem, in B desunt. — hh) An, O: Luthomislenses, B: Luthomuslenses. — ii) A1, O: pleno iure, B: plenissime. — kk) A1: Luthomislensem, B, O: Luthomuslensem.
Annus 1358, 26 Jan. 429 quam de ipsorum rebus et bonis propriis libere, pacifice et quiete. Item nos ex causa ac titulo et vigore predicte permutacionis in et super villis nostris Ugesddd et Ossek, ad prefatam nostram mensam episcopalem spectantibus, que per unam et dimidiam dietam a dicto monasterio Aule Regie distare noscuntur, predictis abbati et conventui monasterii Aule Regie annuum censum sive redditum centum sexagenarum gr. den. prag., tam in parata pecunia quam aliis certis rebus et utilitatibus consistentem, cum plenissimo iure, potestate et dominio assignamus, tradimus et donamus, ea tamen condicione inee huiusmodi permutacione seu permutacionis contractuee adiecta, quod nos Luthomislensis’ episcopus predictus et, qui fuerit pro tempore, predictis abbati et conventui infra decennium a data presencium inmediate conputandum, alia bona libera seu alias possessiones et terras liberas annualium reddituum seu censuum centum sexagenarum denariorum predictorum loco predicti annui census seu redditus centum sexagenarum prag. den., quem in et super dictis villis Ugesd et Ossek eis assigna- vimus, donavimus et tradidimus, ut premittitur, in aliis locis non distantibus ultra quatuor miliaria a prefato monasterio Aule Regie, ubi predicti abbas et conventus hoc acceptandum duxerint, cum pleno iure et dominio emere et comparare teneantur. Post quorum bonorum, censuum et reddituum, ut predicitur, empcionem et predictis abbati et conventui factam eorundemss tradicionem statim ipso facto predicti census et redditus centum sexagenarum grossorum predictorum per nos in dictis villis ipsis abbati et conventui monasterii Aule Regie, ut prescribitur, assignati, donati et traditi ad nos et dictos nostros successores et ad mense Luthomislensis episcopatus proprie- tatem per omnia, prout ante contractum presentem pertinebant, sine impedimentis et contradiccione quibuslibet libere revertantur, ita quod extunc ipsi abbas et conventus monasterii Aule Regie in eisdem villis Ugesd et Ossek ac ipsorum censibus, reddi- tibus et pertinenciis quibuslibet nullum penitus ius seu accionem sibi poterunt quo- modolibet vendicare. Si autem infra decennium prefatum nos vel successores nostri, Luthomislenseshh episcopi, alia bona libera seu alias possessiones et terras liberas annualium censuum centum sexagenarum predictis abbati et conventui ac monasterio non emeremus nec compararemus, ut prefertur, extunc ipsi abbas et conventus mo- nasterii prefati predictos redditus et census centum sexagenarum gr. den. in et super dictis villis eis demonstratos, traditos et donatos imperpetuum, ut ipsorum ac mona- sterii eorum proprios et hereditarios census et redditus absque contradiccione qualibet ad eorum monasterium pleno iureii retinebunt, in quo per nos, successores nostros prefatos et ecclesiam nostram Luthomuslensemkk non debebunt nec poterunt perpetuo quomodolibet impediri. Volentes igitur dictos abbatem et conventum ac ipsorum monasterium Aule Regie certos reddere et securos, promittimus bona fide pro nobis et successoribus nostris huiusmodi permutacionis contractum et singula in ea contenta rata, grata et firma perpetuis temporibus tenere, — — ipsumque monasterium super dicta permutacione et omnibus et singulis in ea contentis aut super quibuscunque O: Ugesd. — ce) in — contractu, in B desunt. — ff) A1, O: Luthomislensis, B: Luthomuslensis. — gg) factam eorundem, in B desunt. — hh) An, O: Luthomislenses, B: Luthomuslenses. — ii) A1, O: pleno iure, B: plenissime. — kk) A1: Luthomislensem, B, O: Luthomuslensem.
Strana 430
430 Regesta Bohemiae et Moraviae. aliis dictum permutacionis contractum concernentibus, quocunque nomine appellentur, non impetere ——. Renunciamus insuper —— et generaliter omni alii canonis, iuris vel legis aut facti accioni, excepcioni, defensioni, auxilio et beneficio nec non statutis, constitucionibus Romanorum pontificum et consuetudinibus quibuscunque, quibus possemusil contra predicta vel predictorum aliquod facere vel venire aut nos de iure vel de facto qualitercunque et quomodocunque iuvare, defendere vel tueri.mm In quorum omnium robur firmump et perpetuum nec non validumn et testimonium evidens presentes litteras fieri et scribi iussimuso et nostri ac capituli nostri Luthomislensis nec non — — domini nostri Arnesti s. Pragensis ecclesie archiepiscopi, metropolitani nostri, sigillorum appensione de a. d. 1358 die XXVI m. ianuarii Prage in curia archiepiscopali Prage fecimus et procuravimus communiri. Et nos Arnestus, dei et apostolice sedis gracia s. Pragensis ecclesie archiepiscopus, predicte permutacioni, super qua prefati d. Johannespp episcopus ab una et abbas et conventus monasterii Aule Regie ex altera dudum nobiscum et sepius tractaverunt et deliberaverunt et nuperrr eciam nobiscum et inter serr solennes tractatus habuerunt, quia invenimus et congnovimus et cognoscimus eandem permutacionem in pregrande comodum et utilitatemss tam Luthomislensis ecclesie quam monasterii Aule Regie redundaress et per ipsam permutacionem utriusquett condicionem fieri meliorem, nostram aucto- ritatem nec non expressum consensum auctoritate ordinaria interposuimus, adhibui- mus, interponimus et adhibemus eandemque permutacionem —— auctoritate ordi- naria confirmamus. Inuu cuius rei testimonium sigillum nostrum una cum sigillis prefatorum d. Johannis episcopi et capituli ecclesie Luthomislensis presentibus est appensum.uu Datum Prage in curia nostra archiepiscopali a. d. 1358 VII Kal. februarii. Originale desideratur. Copiae coaevae (A) in libro Erectionum I fol. R 1 prima tantum pars adest, reliqua pars, in originali libri Erectionum deperdita, in apographo eiusdem libri f. 6 (A1) et in formulario Osecensi (O) servata est. Originale non inde confectum (B) adest Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum inter chartas monasterii Aulae Regiae. Tenorem con- firmationis Arnesti archiepiscopi servavit etiam formularium Cancellariae Arnesti. — Ed. (A) Balbín, Miscell. hist. VI p. 75 n. L. — Borový, Ll. erect. archidioc. Prag I p. 9 n. 17. — Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 99 n. 146. — Tadra, Cancel. Arnesti, Arch. f. oesterr. Gesch. LXI, 2 p. 471 n. 12. — Tenorem formularii Osecensis contulit V. Hrubý. 742) 1358, 26 Jan. Zbraslav. Abbas et conventus monasterii Aulae Regiae Johannem episcopum Luto- mislensem quietant a censibus et solutionibus ratione permutationis castri Lanšperk debitis. Nos fratres Johannes abbas, Franciscus prior, Johannes quondam abbas, Albertus custos, Laurencius portarius, Hermannus bursarius, Nicolaus came- rarius, Petrus supprior totusque conventus monasterii b. Marie Virg. Aule Regie, Cist. ord., Prag. dioc., ad universorum noticiam volumus t. p. pervenire et presentibus 11) A1, O: possumus, B: possemus. — mm) sic in A1, O; B: vel defensare vel tueri. — nn) sic in A1, O; B: perpetuum validum. — 00) et scribi iussimus, in B desunt; in B sequitur: et nostri
430 Regesta Bohemiae et Moraviae. aliis dictum permutacionis contractum concernentibus, quocunque nomine appellentur, non impetere ——. Renunciamus insuper —— et generaliter omni alii canonis, iuris vel legis aut facti accioni, excepcioni, defensioni, auxilio et beneficio nec non statutis, constitucionibus Romanorum pontificum et consuetudinibus quibuscunque, quibus possemusil contra predicta vel predictorum aliquod facere vel venire aut nos de iure vel de facto qualitercunque et quomodocunque iuvare, defendere vel tueri.mm In quorum omnium robur firmump et perpetuum nec non validumn et testimonium evidens presentes litteras fieri et scribi iussimuso et nostri ac capituli nostri Luthomislensis nec non — — domini nostri Arnesti s. Pragensis ecclesie archiepiscopi, metropolitani nostri, sigillorum appensione de a. d. 1358 die XXVI m. ianuarii Prage in curia archiepiscopali Prage fecimus et procuravimus communiri. Et nos Arnestus, dei et apostolice sedis gracia s. Pragensis ecclesie archiepiscopus, predicte permutacioni, super qua prefati d. Johannespp episcopus ab una et abbas et conventus monasterii Aule Regie ex altera dudum nobiscum et sepius tractaverunt et deliberaverunt et nuperrr eciam nobiscum et inter serr solennes tractatus habuerunt, quia invenimus et congnovimus et cognoscimus eandem permutacionem in pregrande comodum et utilitatemss tam Luthomislensis ecclesie quam monasterii Aule Regie redundaress et per ipsam permutacionem utriusquett condicionem fieri meliorem, nostram aucto- ritatem nec non expressum consensum auctoritate ordinaria interposuimus, adhibui- mus, interponimus et adhibemus eandemque permutacionem —— auctoritate ordi- naria confirmamus. Inuu cuius rei testimonium sigillum nostrum una cum sigillis prefatorum d. Johannis episcopi et capituli ecclesie Luthomislensis presentibus est appensum.uu Datum Prage in curia nostra archiepiscopali a. d. 1358 VII Kal. februarii. Originale desideratur. Copiae coaevae (A) in libro Erectionum I fol. R 1 prima tantum pars adest, reliqua pars, in originali libri Erectionum deperdita, in apographo eiusdem libri f. 6 (A1) et in formulario Osecensi (O) servata est. Originale non inde confectum (B) adest Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum inter chartas monasterii Aulae Regiae. Tenorem con- firmationis Arnesti archiepiscopi servavit etiam formularium Cancellariae Arnesti. — Ed. (A) Balbín, Miscell. hist. VI p. 75 n. L. — Borový, Ll. erect. archidioc. Prag I p. 9 n. 17. — Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 99 n. 146. — Tadra, Cancel. Arnesti, Arch. f. oesterr. Gesch. LXI, 2 p. 471 n. 12. — Tenorem formularii Osecensis contulit V. Hrubý. 742) 1358, 26 Jan. Zbraslav. Abbas et conventus monasterii Aulae Regiae Johannem episcopum Luto- mislensem quietant a censibus et solutionibus ratione permutationis castri Lanšperk debitis. Nos fratres Johannes abbas, Franciscus prior, Johannes quondam abbas, Albertus custos, Laurencius portarius, Hermannus bursarius, Nicolaus came- rarius, Petrus supprior totusque conventus monasterii b. Marie Virg. Aule Regie, Cist. ord., Prag. dioc., ad universorum noticiam volumus t. p. pervenire et presentibus 11) A1, O: possumus, B: possemus. — mm) sic in A1, O; B: vel defensare vel tueri. — nn) sic in A1, O; B: perpetuum validum. — 00) et scribi iussimus, in B desunt; in B sequitur: et nostri
Strana 431
Annus 1358, 26 Jan. 431 fatemur et profitemur, quod quia deliberacione matura sanoque consilio et tractatu super infra scriptis in capitulo nostro habitis pluries et premissis liquido considera- vimus et est quasi notorie manifestum, quomodo rev. in Chr. pater d. Johannes Lutho- muslensis episcopus in contractu permutacionis castri Landisperg et bonorum illic spectancium nobis et monasterio nostro notabiliter beneficia grata impendit et con- sensum sedis apostolice ad consumacionem predicti contractus propriis laboribus, fatigis et sumptibus impetravit censumque annuum nobis virtute locacionis eiusdem castri et bonorum quondam d. Johanni Luthomuslensi episcopo, predecessori suo, facte debitum annis singulis suo tempore racionalibiter, complete et totaliter et realiter persolvit, sicut et ante ipsum ab eodem predecessore nobis fuerit integraliter persolutus et realiter assignatus, ideoque, ut omnis actus inter ipsum et nos in pre- missis habitus clarus appareat et nichil dubietatis in hac parte persistat, dictum d. episcopum Luthomuslensem nec non successores suos, Luthomuslenses episcopos, et Luthomuslensem ecclesiam t. p. quitamus, absolvimus et pactum de ulteris non petendo facimus et quitos et liberos reddimus —— ab universis et singulis censibus, debitis, obligacionibus, iuribus, prestacionibus et solucionibus, quos et quas pretextu castri et bonorum de Landsperg ac pertinenciarum omnium earundem nobis et pre- fato monasterio nostro sive proprio nomine sive pro quacunque negligencia dicti predeccessoris sui seu alias quomodolibet et quacunque occasione solvere tenebatur aut eciam teneretur de quocunque tempore preterito aut eciam de presenti, pro- mittentes t. p. ——, quod occasione cuiuscunque census neglecti seu contractus inva- lidi sive prohibiti aut minoris summe debito aut circumvencionis, qua quovis modo allegare possemus, eciam si talia vel aliquod eorum scienter sive ignoranter quomodo- libet evenissent occasione iamdictorum castri et bonorum ac pertinenciarum omnium eorundem, sive ordinaria sive extraordinaria, talia vel eorum aliqua censeantur et quocunque nomine valeant appellari, dictum d. episcopum Luthomuslensem et suos in eadem ecclesia successores nec non ipsam ecclesiam Luthomuslensem nullo um- quam tempore infestabimus vel quovis loco iudicialiter vel extraiudicialiter impetemus aut ullam ei, eis vel eorum alicui movebimus perpetuis temporibus questionem, ac renunciantes pro nobis et successoribus nostris perpetuo t. p. —— omni accioni, questioni seu iuris canonici vel civilis suffragio, cuius virtute contra presentem nostram quitacionem ac promissum facere possemus de iure vel de facto quocunque tempore vel venire. In cuius rei testimonium sigilla nostrorum abbatis et conventus predictorum presentibus sunt appensa. Actum et datum in monasterio Aule Regie predicto in capitulo nostro ibidem a. d. 1358 in crastino Conversionis s. Pauli. capituli quoque nostri sigillorum appensione iussimus roborari. Rogantes nichilominus rev. in Chr. patrem et dominum nostrum d. Arnestum sancte Pragensis ecclesie archiepiscopum, ut premissa omnia et singula auctorizet, approbet, ratificet et confirmet ac eisdem auctoritate ordinaria ut me- tropolitanus consentiat et pro ipsorum testimonio sigillum suum ad presentes apponat. — pp) in B seq.: Luthomuslensis. — rr) nuper — se in B desunt. — ss) sic in A1, O; B: magnam ambarum parcium permutancium redundare. — tt) A1, O: utriusque, B: ipsarum. — uu) sic in A1, O; B: In cuius rei testimonium sigillum nostrum una cum sigillis prefatorum domini ... episcopi et capituli ecclesie Luthomuslensis presentibus est appensum. His verbis B finitur.
Annus 1358, 26 Jan. 431 fatemur et profitemur, quod quia deliberacione matura sanoque consilio et tractatu super infra scriptis in capitulo nostro habitis pluries et premissis liquido considera- vimus et est quasi notorie manifestum, quomodo rev. in Chr. pater d. Johannes Lutho- muslensis episcopus in contractu permutacionis castri Landisperg et bonorum illic spectancium nobis et monasterio nostro notabiliter beneficia grata impendit et con- sensum sedis apostolice ad consumacionem predicti contractus propriis laboribus, fatigis et sumptibus impetravit censumque annuum nobis virtute locacionis eiusdem castri et bonorum quondam d. Johanni Luthomuslensi episcopo, predecessori suo, facte debitum annis singulis suo tempore racionalibiter, complete et totaliter et realiter persolvit, sicut et ante ipsum ab eodem predecessore nobis fuerit integraliter persolutus et realiter assignatus, ideoque, ut omnis actus inter ipsum et nos in pre- missis habitus clarus appareat et nichil dubietatis in hac parte persistat, dictum d. episcopum Luthomuslensem nec non successores suos, Luthomuslenses episcopos, et Luthomuslensem ecclesiam t. p. quitamus, absolvimus et pactum de ulteris non petendo facimus et quitos et liberos reddimus —— ab universis et singulis censibus, debitis, obligacionibus, iuribus, prestacionibus et solucionibus, quos et quas pretextu castri et bonorum de Landsperg ac pertinenciarum omnium earundem nobis et pre- fato monasterio nostro sive proprio nomine sive pro quacunque negligencia dicti predeccessoris sui seu alias quomodolibet et quacunque occasione solvere tenebatur aut eciam teneretur de quocunque tempore preterito aut eciam de presenti, pro- mittentes t. p. ——, quod occasione cuiuscunque census neglecti seu contractus inva- lidi sive prohibiti aut minoris summe debito aut circumvencionis, qua quovis modo allegare possemus, eciam si talia vel aliquod eorum scienter sive ignoranter quomodo- libet evenissent occasione iamdictorum castri et bonorum ac pertinenciarum omnium eorundem, sive ordinaria sive extraordinaria, talia vel eorum aliqua censeantur et quocunque nomine valeant appellari, dictum d. episcopum Luthomuslensem et suos in eadem ecclesia successores nec non ipsam ecclesiam Luthomuslensem nullo um- quam tempore infestabimus vel quovis loco iudicialiter vel extraiudicialiter impetemus aut ullam ei, eis vel eorum alicui movebimus perpetuis temporibus questionem, ac renunciantes pro nobis et successoribus nostris perpetuo t. p. —— omni accioni, questioni seu iuris canonici vel civilis suffragio, cuius virtute contra presentem nostram quitacionem ac promissum facere possemus de iure vel de facto quocunque tempore vel venire. In cuius rei testimonium sigilla nostrorum abbatis et conventus predictorum presentibus sunt appensa. Actum et datum in monasterio Aule Regie predicto in capitulo nostro ibidem a. d. 1358 in crastino Conversionis s. Pauli. capituli quoque nostri sigillorum appensione iussimus roborari. Rogantes nichilominus rev. in Chr. patrem et dominum nostrum d. Arnestum sancte Pragensis ecclesie archiepiscopum, ut premissa omnia et singula auctorizet, approbet, ratificet et confirmet ac eisdem auctoritate ordinaria ut me- tropolitanus consentiat et pro ipsorum testimonio sigillum suum ad presentes apponat. — pp) in B seq.: Luthomuslensis. — rr) nuper — se in B desunt. — ss) sic in A1, O; B: magnam ambarum parcium permutancium redundare. — tt) A1, O: utriusque, B: ipsarum. — uu) sic in A1, O; B: In cuius rei testimonium sigillum nostrum una cum sigillis prefatorum domini ... episcopi et capituli ecclesie Luthomuslensis presentibus est appensum. His verbis B finitur.
Strana 432
432 Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. cum 2 sig. in press. perg., quae avulsa desunt, Pragae in archivo capituli eccl. metrop. 8. Viti sign. XII, 17. 743) 1358, 26 Jan. Zbraslav. Abbas et conventus monasterii Aulae Regiae Johannem episcopum Luto- mislensem quietant de 1200 sexagenis grossorum ratione permutationis castri Lanšperk solutis. Nos fratres Johannes dictus abbas, Franciscus prior, Johannes quondam abbas, Petrus supprior, Albertus custos, Laurencius portarius, Johannes grangiarius, Hermannus bursarius, Nicolaus camerarius totusque con- ventus monasterii b. Marie Virg. in Aula Regia, Cist. ord., Prag. dioc., notum faci- mus t. p. u., quod dum ven. in Chr. pater et dominus d. Johannes Luthomuslensis episcopus, imp. aule cancellarius, contractum permutacionis pro castro bonis et districtu Lanczperg, alia videlicet bona, proventus et obvenciones pro eis nobis et nostro monasterio assignare volendo, primitus nobiscum attemptasset inire et con- sequenter usque ad consumacionem contractus huiusmodi fuisset inter nos hincinde cum multa deliberacione consilioque processum, idem d. episcopus pro gloriose Vir- ginis Marie Dei genitricis reverencia speciali ac suorum peccatorum remedio ipsi monasterio nostro mille ducentas sexagenas gr. den. prag. de speciali gracia pie contulit, obtulit et donavit liberaliter promittendo, quod quandocumque prefata per- mutacio inter ipsum et nos utrimque sortiretur effectum, extunc eandem mille du- centarum sexagenarum summam nobis et dicto nostro monasterio ultra omnia alia predia, possessiones et bona nobis in permutacione huiusmodi assignanda, de quibus inter ipsum et nos convencionem fieri et diffiniri contingeret, ad honorem Dei omni- potentis et eiusdem Virginis gloriose vellet offerre seu oblacionis nomine liberaliter elargiri, quam quidem mille ducentarum sexagenarum summam, consumato pridem prefate permutacionis contractu, dictus d. episcopus nobis in parata bona et legali moneta rite pagavit et integraliter ac sine diminucione qualibet expedivit. Qua- propter ipsum bona et spontanea voluntate, sicut racio ipsa deposcit, a prestacione summe huiusmodi nobis, ut premittitur, assignate quitum liberumque perpetuo — reddimus et solutum. —— Datum et actum in supradicto nostro monasterio septimo kalendas februarii a. d. 1358. Orig. cum 2 sig. in press. perg. olim in archivo Praemonstrat. Lutomisl., nunc Brunae in archivo terrae sign. n. 38. Sigilla: 1) deperd., 2) sigillum conventus de cera communi (conf. Še- bánek l. c. p. 155 n. 776). — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 62 n. 83. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 102 n. 149. — Šebánek, Archivy zruš. klášterů moravských a slezských I p. 155 n. 778. 744) 1358, 26 Jan. Zbraslav. Abbas et conventus monasterii Aulae Regiae occasione permutationis bonorum Nos fratres Johannes abbas, in Lanšperk certis condicionibus consentiunt. Franciscus prior, Johannes quondam abbas, Albertus custos, Laurencius portarius,
432 Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. cum 2 sig. in press. perg., quae avulsa desunt, Pragae in archivo capituli eccl. metrop. 8. Viti sign. XII, 17. 743) 1358, 26 Jan. Zbraslav. Abbas et conventus monasterii Aulae Regiae Johannem episcopum Luto- mislensem quietant de 1200 sexagenis grossorum ratione permutationis castri Lanšperk solutis. Nos fratres Johannes dictus abbas, Franciscus prior, Johannes quondam abbas, Petrus supprior, Albertus custos, Laurencius portarius, Johannes grangiarius, Hermannus bursarius, Nicolaus camerarius totusque con- ventus monasterii b. Marie Virg. in Aula Regia, Cist. ord., Prag. dioc., notum faci- mus t. p. u., quod dum ven. in Chr. pater et dominus d. Johannes Luthomuslensis episcopus, imp. aule cancellarius, contractum permutacionis pro castro bonis et districtu Lanczperg, alia videlicet bona, proventus et obvenciones pro eis nobis et nostro monasterio assignare volendo, primitus nobiscum attemptasset inire et con- sequenter usque ad consumacionem contractus huiusmodi fuisset inter nos hincinde cum multa deliberacione consilioque processum, idem d. episcopus pro gloriose Vir- ginis Marie Dei genitricis reverencia speciali ac suorum peccatorum remedio ipsi monasterio nostro mille ducentas sexagenas gr. den. prag. de speciali gracia pie contulit, obtulit et donavit liberaliter promittendo, quod quandocumque prefata per- mutacio inter ipsum et nos utrimque sortiretur effectum, extunc eandem mille du- centarum sexagenarum summam nobis et dicto nostro monasterio ultra omnia alia predia, possessiones et bona nobis in permutacione huiusmodi assignanda, de quibus inter ipsum et nos convencionem fieri et diffiniri contingeret, ad honorem Dei omni- potentis et eiusdem Virginis gloriose vellet offerre seu oblacionis nomine liberaliter elargiri, quam quidem mille ducentarum sexagenarum summam, consumato pridem prefate permutacionis contractu, dictus d. episcopus nobis in parata bona et legali moneta rite pagavit et integraliter ac sine diminucione qualibet expedivit. Qua- propter ipsum bona et spontanea voluntate, sicut racio ipsa deposcit, a prestacione summe huiusmodi nobis, ut premittitur, assignate quitum liberumque perpetuo — reddimus et solutum. —— Datum et actum in supradicto nostro monasterio septimo kalendas februarii a. d. 1358. Orig. cum 2 sig. in press. perg. olim in archivo Praemonstrat. Lutomisl., nunc Brunae in archivo terrae sign. n. 38. Sigilla: 1) deperd., 2) sigillum conventus de cera communi (conf. Še- bánek l. c. p. 155 n. 776). — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 62 n. 83. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 102 n. 149. — Šebánek, Archivy zruš. klášterů moravských a slezských I p. 155 n. 778. 744) 1358, 26 Jan. Zbraslav. Abbas et conventus monasterii Aulae Regiae occasione permutationis bonorum Nos fratres Johannes abbas, in Lanšperk certis condicionibus consentiunt. Franciscus prior, Johannes quondam abbas, Albertus custos, Laurencius portarius,
Strana 433
Annus 1358, 26 Jan. 433 Petrus supprior, Hermannus bursarius, Nicolaus camerarius totusque conventus mo- nasterii b. Marie Virg. Aule Regie, ord. Cist., Prag. dioc., recognoscimus et fate- mur — —, quod licet in contractu permutacionis pro castro et bonis Landisperg cum bonis et redditibus aliis inter — — d. Johannem episcopum Luthomuslensem, imperialis aule cancellarium, ex una et nos ex parte altera celebrate, tactum fuerit specialiter et tractatum, sicut eciam extitit observatum, quod idem d. episcopus inter cetera centum sexagenas gr. den. prag. in villis Vgesd et Ossek nobis assignare deberet, per nos tamdiu possidendas annis singulis et habendas, donec alias centum sexagenas perpetuorum liberorum reddituum prope monasterium nostrum usque ad distanciam quatuor miliarium, quas duxerimus acceptandas, nobis et eidem nostro monasterio compararet, sicut infra decennium continuum facere tenebatur, alias redditus iidem in Vgesd et Ossek ad nostrum monasterium deberent ammodo irre- vocabiliter pertinere, iuxta quod in rescripto apostolico continetur; quia tamen ipse d. episcopus universa et singula in eodem apostolico rescripto contenta rite servavit et ad nostrum ac monasterii nostri profectum et commodum usquequaque in ante- dicta permutacione studiose complevit et in nostro contractu omnia in literis contenta apostolicis sunt integraliter adimpleta, habito super hoc in nostro capitulo propter hoc specialiter convocato, solempni tractatu consilioque et deliberacione matura in hoc sponte resedimus, consensimus, residemus et ex certa sciencia consentimus, nichilominus ad hoc eiusdem d. episcopi voluntate spontanea accedente, quod ab hodierna die continue per nos et nostros de redditibus et bonis nobis et monasterio nostro, sicut premittitur, infra decennium comparandis fideliter volumus et cum ea, qua possumus, diligencia sciscitari, et quandocumque in aptis nobis et monasterii nostri locis iuxta apostolici rescripti tenorem decem vel viginti sexagenas seu plus aut minus invenerimus, hoc statim ad prefati d. episcopi vel sui commissarii noti- ciam deducemus, ipseque pecuniam pro censu huiusmodi solvendo necessariam sine dilacione bona fide nobis tenebitur assignare. Cumque redditus huiusmodi simul aut separatim nobis redemerit, omni tempore de tot redditibus in predictis villis ei sive suo successori condescendere et cedere promittimus et debemus, quot per eum nobis eciam successive et per partes fuerint redditus redempti sua pecunia et soluti, hoc signanter expresso, quod sive quamlibet sexagenam maiori sive minori precio potueri- mus comparare, utroque casu dictus d. episcopus pro qualibet sexagena non amplius et non minus quam tredecim sexagenas cum dimidia gr. den. prag. nobis tenebitur assignare, ut unius empcionis excessus cum compendio alterius et expensis in talibus necessariis compensetur. Si vero nostra negligencia vel rei impossibilitate totam cen- tum sexagenarum summam infra predictum decennium non potuerimus aut forte tardaverimus comparare seu comparandas eciam invenire, extunc quidcumque et quantumcumque superfuerit adhuc pro nobis de dictis redditibus comparandum, sive pars maior vel eciam ipse centum sexagene in toto comparande restarent, pro qualibet huiusmodi residui sive tocius summe tredecim et dimidiam sexagenas grossorum ipsorum in parata pecunia recipere debebimus et nobis ac monasterio nostro pro illis de prefatis redditibus personaliter providere, ita quod redditus ipsi villarum Vgesd 28
Annus 1358, 26 Jan. 433 Petrus supprior, Hermannus bursarius, Nicolaus camerarius totusque conventus mo- nasterii b. Marie Virg. Aule Regie, ord. Cist., Prag. dioc., recognoscimus et fate- mur — —, quod licet in contractu permutacionis pro castro et bonis Landisperg cum bonis et redditibus aliis inter — — d. Johannem episcopum Luthomuslensem, imperialis aule cancellarium, ex una et nos ex parte altera celebrate, tactum fuerit specialiter et tractatum, sicut eciam extitit observatum, quod idem d. episcopus inter cetera centum sexagenas gr. den. prag. in villis Vgesd et Ossek nobis assignare deberet, per nos tamdiu possidendas annis singulis et habendas, donec alias centum sexagenas perpetuorum liberorum reddituum prope monasterium nostrum usque ad distanciam quatuor miliarium, quas duxerimus acceptandas, nobis et eidem nostro monasterio compararet, sicut infra decennium continuum facere tenebatur, alias redditus iidem in Vgesd et Ossek ad nostrum monasterium deberent ammodo irre- vocabiliter pertinere, iuxta quod in rescripto apostolico continetur; quia tamen ipse d. episcopus universa et singula in eodem apostolico rescripto contenta rite servavit et ad nostrum ac monasterii nostri profectum et commodum usquequaque in ante- dicta permutacione studiose complevit et in nostro contractu omnia in literis contenta apostolicis sunt integraliter adimpleta, habito super hoc in nostro capitulo propter hoc specialiter convocato, solempni tractatu consilioque et deliberacione matura in hoc sponte resedimus, consensimus, residemus et ex certa sciencia consentimus, nichilominus ad hoc eiusdem d. episcopi voluntate spontanea accedente, quod ab hodierna die continue per nos et nostros de redditibus et bonis nobis et monasterio nostro, sicut premittitur, infra decennium comparandis fideliter volumus et cum ea, qua possumus, diligencia sciscitari, et quandocumque in aptis nobis et monasterii nostri locis iuxta apostolici rescripti tenorem decem vel viginti sexagenas seu plus aut minus invenerimus, hoc statim ad prefati d. episcopi vel sui commissarii noti- ciam deducemus, ipseque pecuniam pro censu huiusmodi solvendo necessariam sine dilacione bona fide nobis tenebitur assignare. Cumque redditus huiusmodi simul aut separatim nobis redemerit, omni tempore de tot redditibus in predictis villis ei sive suo successori condescendere et cedere promittimus et debemus, quot per eum nobis eciam successive et per partes fuerint redditus redempti sua pecunia et soluti, hoc signanter expresso, quod sive quamlibet sexagenam maiori sive minori precio potueri- mus comparare, utroque casu dictus d. episcopus pro qualibet sexagena non amplius et non minus quam tredecim sexagenas cum dimidia gr. den. prag. nobis tenebitur assignare, ut unius empcionis excessus cum compendio alterius et expensis in talibus necessariis compensetur. Si vero nostra negligencia vel rei impossibilitate totam cen- tum sexagenarum summam infra predictum decennium non potuerimus aut forte tardaverimus comparare seu comparandas eciam invenire, extunc quidcumque et quantumcumque superfuerit adhuc pro nobis de dictis redditibus comparandum, sive pars maior vel eciam ipse centum sexagene in toto comparande restarent, pro qualibet huiusmodi residui sive tocius summe tredecim et dimidiam sexagenas grossorum ipsorum in parata pecunia recipere debebimus et nobis ac monasterio nostro pro illis de prefatis redditibus personaliter providere, ita quod redditus ipsi villarum Vgesd 28
Strana 434
434 Regesta Bohemiae et Moraviac. et Ossek ad Luthomuslensem ecclesiam libere revertantur et ad nos in penam, sicut premittitur, nullatenus devolvantur. —— Actum et datum in monasterio nostro Aule Regie in capitulo ibidem anno d. 1358 in crastino Conversionis s. Pauli. Orig. cum 2 sig. in press. perg. (vide chartam praecedentem n. 743), olim in archivo Prae- monstrat. Lutomislen., nunc Brunae in archivo terrae n. 34. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 64 n. 85. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 102 n. 150. — Šebánek, Archivy zruš. klášterů moravských a slezských I p. 155 n. 777. — Contulit Šebánek. 745) 1358, 26 Jan. Pragae. Johannes episcopus Lutomislensis condicionibus, quibus census centum sexage- narum, ratione venditionis castri Lanšperk debitus, redimendus sit, consentit. Nos Johannes d. gr. Luthomuslensis episcopus recognoscimus et fatemur publice t. p. u., quod licet in contractu permutacionis, pro castro et bonis Landsperg cum bonis et redditibus aliis inter nos ex una et rel. viros dominos abbatem et conventum mon. Aule Regie, ord. Cyst., Prag. dyoc., ex parte altera celebrate, tactum fuerit specialiter et tractatum, sicut eciam extitit observatum, quod nos inter cetera centum sexagenas gr. den. prag. in villis Vgesd et Ossek prefatis abbati et conventui assignare debemus, per ipsos abbatem et conventum tamdiu possidendas annis singulis et habendas, donec alias centum sexagenas perpetuorum liberorum reddituum prope monasterium Aule Regie predictum usque ad distanciam quatuor miliarium, quas ipsi duxerint accep- tandas, dictis abbati et monasterio compararemus, sicut infra decennium continuum facere tenebimur, alias redditus iidem in Vgesd et in Ossek ad dictum monasterium Aule Regie debebunt ammodo irrevocabiliter pertinere, iuxta quod in rescripto aposto- lico continetur; quia tamen nos universa et singula in eodem rescripto apostolico contenta rite servavimus et ad dictorum abbatis, conventus et monasterii profectum et commodum usquequaque in antedicta permutacione studiose complevimus et in nostro contractu omnia in literis contenta apostolicis sunt integraliter completa, habito super hoc consilio et deliberacione matura, in hoc sponte resedimus, consensimus, reside- mus et ex certa nostra sciencia consentimus, nichilominus ad hoc eorundem domino- rum abbatis et conventus voluntate spontanea accedente, quod ab hodierna die continue ipsi abbas et conventus de redditibus et bonis ipsis et eorum monasterio, sicut pre- mittitur, infra decennium comparandis fideliter volunt et cum ea, qua possunt, dili- gencia sciscitari et, quandocunque in aptis locis ipsis et eorum monasterio iuxta apostolici rescripti tenorem decem vel viginti sexagenas seu plus aut minus inve- nerint, hoc statim ad nos vel nostri commissarii noticiam deducent, nosque pecuniam pro censu huiusmodi solvendo necessariam sine dilacione bona fide ipsis abbati et conventui tenebimur assignare. Cumque redditus huiusmodi simul aut separatim eisdem abbati et conventui redemerimus, omni tempore de tot redditibus in predictis villis nobis sive nostro successori condescendere et cedere debebunt, sicud iidem abbas et conventus nobis promiserunt, quod per nos vel nostros successores, episcopos Lutho- muslenses, prefatis abbati et conventui eciam successive et per partes fuerint redditus
434 Regesta Bohemiae et Moraviac. et Ossek ad Luthomuslensem ecclesiam libere revertantur et ad nos in penam, sicut premittitur, nullatenus devolvantur. —— Actum et datum in monasterio nostro Aule Regie in capitulo ibidem anno d. 1358 in crastino Conversionis s. Pauli. Orig. cum 2 sig. in press. perg. (vide chartam praecedentem n. 743), olim in archivo Prae- monstrat. Lutomislen., nunc Brunae in archivo terrae n. 34. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 64 n. 85. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 102 n. 150. — Šebánek, Archivy zruš. klášterů moravských a slezských I p. 155 n. 777. — Contulit Šebánek. 745) 1358, 26 Jan. Pragae. Johannes episcopus Lutomislensis condicionibus, quibus census centum sexage- narum, ratione venditionis castri Lanšperk debitus, redimendus sit, consentit. Nos Johannes d. gr. Luthomuslensis episcopus recognoscimus et fatemur publice t. p. u., quod licet in contractu permutacionis, pro castro et bonis Landsperg cum bonis et redditibus aliis inter nos ex una et rel. viros dominos abbatem et conventum mon. Aule Regie, ord. Cyst., Prag. dyoc., ex parte altera celebrate, tactum fuerit specialiter et tractatum, sicut eciam extitit observatum, quod nos inter cetera centum sexagenas gr. den. prag. in villis Vgesd et Ossek prefatis abbati et conventui assignare debemus, per ipsos abbatem et conventum tamdiu possidendas annis singulis et habendas, donec alias centum sexagenas perpetuorum liberorum reddituum prope monasterium Aule Regie predictum usque ad distanciam quatuor miliarium, quas ipsi duxerint accep- tandas, dictis abbati et monasterio compararemus, sicut infra decennium continuum facere tenebimur, alias redditus iidem in Vgesd et in Ossek ad dictum monasterium Aule Regie debebunt ammodo irrevocabiliter pertinere, iuxta quod in rescripto aposto- lico continetur; quia tamen nos universa et singula in eodem rescripto apostolico contenta rite servavimus et ad dictorum abbatis, conventus et monasterii profectum et commodum usquequaque in antedicta permutacione studiose complevimus et in nostro contractu omnia in literis contenta apostolicis sunt integraliter completa, habito super hoc consilio et deliberacione matura, in hoc sponte resedimus, consensimus, reside- mus et ex certa nostra sciencia consentimus, nichilominus ad hoc eorundem domino- rum abbatis et conventus voluntate spontanea accedente, quod ab hodierna die continue ipsi abbas et conventus de redditibus et bonis ipsis et eorum monasterio, sicut pre- mittitur, infra decennium comparandis fideliter volunt et cum ea, qua possunt, dili- gencia sciscitari et, quandocunque in aptis locis ipsis et eorum monasterio iuxta apostolici rescripti tenorem decem vel viginti sexagenas seu plus aut minus inve- nerint, hoc statim ad nos vel nostri commissarii noticiam deducent, nosque pecuniam pro censu huiusmodi solvendo necessariam sine dilacione bona fide ipsis abbati et conventui tenebimur assignare. Cumque redditus huiusmodi simul aut separatim eisdem abbati et conventui redemerimus, omni tempore de tot redditibus in predictis villis nobis sive nostro successori condescendere et cedere debebunt, sicud iidem abbas et conventus nobis promiserunt, quod per nos vel nostros successores, episcopos Lutho- muslenses, prefatis abbati et conventui eciam successive et per partes fuerint redditus
Strana 435
Annus 1358, 26 Jan. 435 redempti nostris pecuniis et soluti, hoc signanter expresso, quod sive quamlibet sexa- genam maiori sive minori precio ipsi abbas et conventus poterunt comparare, utroque casu nos pro qualibet sexagena non amplius et non minus quam tredecim sexagenas cum dimidia grossorum den. prag. ipsis abbati et conventui tenebimur expedire, ut unius empcionis excessus cum conpendio alterius et expensis in talibus necessariis compensetur. Si vero negligencia abbatis vel conventus vel rei impossibilitate totam centum sexagenarum summam infra predictum decennium non possent aut forte tardarent comparare aut comparandas eciam invenire, extunc quidcunque et quantum- cunque superfuerit adhuc ipsis abbati et conventui de dictis redditibus comparandum, sive pars maior vel eciam ipse centum sexagene in toto comparande restarent, pro qualibet huius residui sive tocius summe tredecim et dimidiam sexagenam gr. et ipso- rum- in parata pecunia recipere debebunt ac ipsis et eorum monasterio pro illis de prefatis redditibus personaliter providere, ita quod redditus ipsi villarum Vgesd et Ossek et ad Luthomuslensem ecclesiam libere revertantur et ad prefatos abbatem, conventum et monasterium in penam, sicut premittitur, nullatenus devolvantur. Pre- sencium sub nostro sigillo testimonio literarum. Datum Prage a. d. 1358 in crastino Conversionis s. Pauli. Cop. saec. XIV in formulario Osecensi p. 69, contulit V. Hrubý. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 101 n. 148. — Extr. Palacký, Uber Formelbücher p. 242 n. 5. 746) 1358, 26 Jan. Zbraslav. Abbas et conventus monasterii Aulae Regiae Arnesto archiepiscopo Pragensi potestatem dant arbitrandi, si ipsos cum Johanne episcopo Lutomislensi contro- versiam habere contigerit. Nos fratres Johannes abbas, Franciscus prior, Johannes quondam abbas, Albertus custos, Laurencius portarius, Hermannus bursa- rius, Nicolaus camerarius, Petrus supprior totusque conventus monasterii b. Marie Virg. Aule Regie, Cist. ord., Prag. dioc., ad universorum noticiam volumus t. p. per- venire, quod cum in contractu permutacionis inter —— d. Johannem Luthomuslen- sem episcopum, imperialis aule cancellarium, ex parte una et nos ac monasterium nostrum, pro bonis Landisperg facte, parte ex altera, de communi suo ac nostro placito et consensu concorditer fuerit ordinatum, quod ipse vel successores eius in villis Vgesd et Ozzek centum sexagenas gr. den. prag. annis singulis nobis ac mona- sterio nostro velit et debeat integraliter assignare tamdiu, donec certos perpetuos liberos redditus valoris annui centum sexagenas predictorum grossorum in bonis a monasterio nostro usque ad quatuor miliaria situatis in locis, ubi ea acceptanda duxerimus, nobis comparaverit atque tradiderit, prout infra decennium a data pre- sencium continue numerandum ex promissis et ordinacione inter nos habitis facere obligatur, sicut in literis super hoc inter nos utrimque confectis et datis plenius est expressum, ideoque ne imposterum circa situm, congruenciam et expedientem nobis a) sic in cop. 28*
Annus 1358, 26 Jan. 435 redempti nostris pecuniis et soluti, hoc signanter expresso, quod sive quamlibet sexa- genam maiori sive minori precio ipsi abbas et conventus poterunt comparare, utroque casu nos pro qualibet sexagena non amplius et non minus quam tredecim sexagenas cum dimidia grossorum den. prag. ipsis abbati et conventui tenebimur expedire, ut unius empcionis excessus cum conpendio alterius et expensis in talibus necessariis compensetur. Si vero negligencia abbatis vel conventus vel rei impossibilitate totam centum sexagenarum summam infra predictum decennium non possent aut forte tardarent comparare aut comparandas eciam invenire, extunc quidcunque et quantum- cunque superfuerit adhuc ipsis abbati et conventui de dictis redditibus comparandum, sive pars maior vel eciam ipse centum sexagene in toto comparande restarent, pro qualibet huius residui sive tocius summe tredecim et dimidiam sexagenam gr. et ipso- rum- in parata pecunia recipere debebunt ac ipsis et eorum monasterio pro illis de prefatis redditibus personaliter providere, ita quod redditus ipsi villarum Vgesd et Ossek et ad Luthomuslensem ecclesiam libere revertantur et ad prefatos abbatem, conventum et monasterium in penam, sicut premittitur, nullatenus devolvantur. Pre- sencium sub nostro sigillo testimonio literarum. Datum Prage a. d. 1358 in crastino Conversionis s. Pauli. Cop. saec. XIV in formulario Osecensi p. 69, contulit V. Hrubý. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 101 n. 148. — Extr. Palacký, Uber Formelbücher p. 242 n. 5. 746) 1358, 26 Jan. Zbraslav. Abbas et conventus monasterii Aulae Regiae Arnesto archiepiscopo Pragensi potestatem dant arbitrandi, si ipsos cum Johanne episcopo Lutomislensi contro- versiam habere contigerit. Nos fratres Johannes abbas, Franciscus prior, Johannes quondam abbas, Albertus custos, Laurencius portarius, Hermannus bursa- rius, Nicolaus camerarius, Petrus supprior totusque conventus monasterii b. Marie Virg. Aule Regie, Cist. ord., Prag. dioc., ad universorum noticiam volumus t. p. per- venire, quod cum in contractu permutacionis inter —— d. Johannem Luthomuslen- sem episcopum, imperialis aule cancellarium, ex parte una et nos ac monasterium nostrum, pro bonis Landisperg facte, parte ex altera, de communi suo ac nostro placito et consensu concorditer fuerit ordinatum, quod ipse vel successores eius in villis Vgesd et Ozzek centum sexagenas gr. den. prag. annis singulis nobis ac mona- sterio nostro velit et debeat integraliter assignare tamdiu, donec certos perpetuos liberos redditus valoris annui centum sexagenas predictorum grossorum in bonis a monasterio nostro usque ad quatuor miliaria situatis in locis, ubi ea acceptanda duxerimus, nobis comparaverit atque tradiderit, prout infra decennium a data pre- sencium continue numerandum ex promissis et ordinacione inter nos habitis facere obligatur, sicut in literis super hoc inter nos utrimque confectis et datis plenius est expressum, ideoque ne imposterum circa situm, congruenciam et expedientem nobis a) sic in cop. 28*
Strana 436
436 Regesta Bohemiae et Moraviae. valorem bonorum et censuum huiusmodi nobis, ut premittitur, emendorum ulla inter nos questionis aut difficultatis materia oriatur, habito super hoc inter nos in capitulo nostro ob hoc specialiter convocato diligenti tractatu — — rev. in Chr. patrem et dominum d. Arnestum Pragensem archiepiscopum unanimi voluntate pariter et con- sensu in arbitrum ex certa sciencia presentibus duximus eligendum, qui vel eius successor, qui pro tempore fuerit, potestatem habebit inter dictum d. episcopum Luthomuslensem vel eius successorem ex una et nos ex altera arbitrari, decernere et pronuncciare, si inter nos super premissis dubitacionem oriri contigerit, utpote quia forte pretenderemus aut nostri successores pretenderent, se nolle vel non debere quacumque de causa bona talia acceptare, nos quoque arbitrio decreto et pronunc- ciacioni ipsius d. archiepiscopi super hoc stare sine contradiccione qualibet tene- bimur et bona fide sine dolo promittimus et parere. —— Actum et datum in mona- sterio nostro Aule Regie in capitulo ibidem a. d. 1358 in crastino Conversionis s. Pauli. Orig. cum 2 sig. in press. perg. olim in archivo Praemonstrat. Lutomislen., nunc Brunae in archivo terrae n. 24. Sigilla: 1) de cera comm. ex longo rotundum; S'IOHIS - ABBATIS - DE- AVLA REGIA. 2) de cera nigra rot.; S . CONVENTVS AVLE REGIE. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 63 n. 84. Contulit Šebánek. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 101 n. 147, p. 102 n. 149.— Šebánek, Archivy zruš. klášterů moravských a slezských I p. 155 n. 776. 747) 1358, 27 Jan. Pragae. Karolus imperator et rex interdicit, ne ecclesiastici bona ad civitatem Egrensem spectantes emere valeant, et libertates civium eiusdem civitatis confirmat. — bekennen uffenliche ——, wann wir von den burgern und der stat zu Egre, unsern lieben getruwen, verstanden han, daz geistliche lute und werntlichen pfaffen als viel gutes in der losunge der stete und des gerichtis zu Eger gekouft haben und tegeliche keufen, daz die burger und die stat zu Eger davone die losunge, die sie ierliche gebent, nit wol verrichten noch beczalen mochten, sulden soliche keufe ste- ticliche gescheen in kunftigen ziten, darumb, wan wir nicht gestanden wollen, daz die vorgenanten burgere und stad zu Eger zu unrechten schaden komen, so seczen und gebieten wir als ein kunig zu Beheim von unsir kuniglicher macht, das vorbas dheine prelaten, werntliche pfaffen, nunnen, begebene odir geistliche lute dheine eckere, wiesen, gulde, renthe, czinse noch ander guter in der losunge, die zu der stad und dem gerichte zu Eger horent, koufen mogen, noch von der losunge entfremen sullen, und wo sie die iczund gekauft han odir vorbas keufen wurden, so sullen die keufere soliche eckere, wisen, gulde, renthe, czinse und guter, die sie also gekauft hetten odir vorbas keufen wurden, binnen eime iare zu czelen von dem tage, als der kauff gescheen ist odir noch gescheen wurde, den nehisten frunden, magen odir erben des, der verkauft hat odir noch verkeufen wurde, umb als viel geldes odir werdes, als der kauff gescheen ist odir gescheen wurde, wider verkeufen an arge- list. Wo sie dez nit teden, so wollen wir, das unsir amptman, der zu ziten zu Eger ist, derselben eckere, wisen, rente, gulde, czinse und güeter, die also nit wider ver-
436 Regesta Bohemiae et Moraviae. valorem bonorum et censuum huiusmodi nobis, ut premittitur, emendorum ulla inter nos questionis aut difficultatis materia oriatur, habito super hoc inter nos in capitulo nostro ob hoc specialiter convocato diligenti tractatu — — rev. in Chr. patrem et dominum d. Arnestum Pragensem archiepiscopum unanimi voluntate pariter et con- sensu in arbitrum ex certa sciencia presentibus duximus eligendum, qui vel eius successor, qui pro tempore fuerit, potestatem habebit inter dictum d. episcopum Luthomuslensem vel eius successorem ex una et nos ex altera arbitrari, decernere et pronuncciare, si inter nos super premissis dubitacionem oriri contigerit, utpote quia forte pretenderemus aut nostri successores pretenderent, se nolle vel non debere quacumque de causa bona talia acceptare, nos quoque arbitrio decreto et pronunc- ciacioni ipsius d. archiepiscopi super hoc stare sine contradiccione qualibet tene- bimur et bona fide sine dolo promittimus et parere. —— Actum et datum in mona- sterio nostro Aule Regie in capitulo ibidem a. d. 1358 in crastino Conversionis s. Pauli. Orig. cum 2 sig. in press. perg. olim in archivo Praemonstrat. Lutomislen., nunc Brunae in archivo terrae n. 24. Sigilla: 1) de cera comm. ex longo rotundum; S'IOHIS - ABBATIS - DE- AVLA REGIA. 2) de cera nigra rot.; S . CONVENTVS AVLE REGIE. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 63 n. 84. Contulit Šebánek. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 101 n. 147, p. 102 n. 149.— Šebánek, Archivy zruš. klášterů moravských a slezských I p. 155 n. 776. 747) 1358, 27 Jan. Pragae. Karolus imperator et rex interdicit, ne ecclesiastici bona ad civitatem Egrensem spectantes emere valeant, et libertates civium eiusdem civitatis confirmat. — bekennen uffenliche ——, wann wir von den burgern und der stat zu Egre, unsern lieben getruwen, verstanden han, daz geistliche lute und werntlichen pfaffen als viel gutes in der losunge der stete und des gerichtis zu Eger gekouft haben und tegeliche keufen, daz die burger und die stat zu Eger davone die losunge, die sie ierliche gebent, nit wol verrichten noch beczalen mochten, sulden soliche keufe ste- ticliche gescheen in kunftigen ziten, darumb, wan wir nicht gestanden wollen, daz die vorgenanten burgere und stad zu Eger zu unrechten schaden komen, so seczen und gebieten wir als ein kunig zu Beheim von unsir kuniglicher macht, das vorbas dheine prelaten, werntliche pfaffen, nunnen, begebene odir geistliche lute dheine eckere, wiesen, gulde, renthe, czinse noch ander guter in der losunge, die zu der stad und dem gerichte zu Eger horent, koufen mogen, noch von der losunge entfremen sullen, und wo sie die iczund gekauft han odir vorbas keufen wurden, so sullen die keufere soliche eckere, wisen, gulde, renthe, czinse und guter, die sie also gekauft hetten odir vorbas keufen wurden, binnen eime iare zu czelen von dem tage, als der kauff gescheen ist odir noch gescheen wurde, den nehisten frunden, magen odir erben des, der verkauft hat odir noch verkeufen wurde, umb als viel geldes odir werdes, als der kauff gescheen ist odir gescheen wurde, wider verkeufen an arge- list. Wo sie dez nit teden, so wollen wir, das unsir amptman, der zu ziten zu Eger ist, derselben eckere, wisen, rente, gulde, czinse und güeter, die also nit wider ver-
Strana 437
Annus 1358, 26—27 Jan. 437 kauft wurden, von unsir, des kunigrichs zu Beheim und der cronen desselben kunig- richs wegen sich undirwinden und daran sich halden sulle. Ouch wollen wir von besundern gnaden, daz nyman, in welcher wirde er sii, die vorgenanten burger und stad zu Eger an yren privilegien, friheiten, rechten, gnaden und loblichen gewon- heiten hindern, yrren odir besweren sulle in dheine weise, wan wir meinen sie bei denselben privilegien, friheiten, gnaden, rechten und loblichen gewonheiten behalden, schirmen und hanthaben zu alleme irme rechte, und mit namen wollen wir nicht ge- staden, das yman die lute, die in kunftigen ziten in die stad zu Eger faren, burger da werdent und da siczent mit huse, an leibe odir an gute anegrifen, besweren, irren odir hindern sulle in dheine weise. Dorumb gebieten wir allen fursten, geistlichen und werntlichen, graven, frien, banriczern, edeln, rittern und knechten, stehen, gemeinden und allen andern unsern und des heiligen richs lieben getruwen und sunderlich den, die in dem lande zu Eger und dobei siczent, bei unsern und des Richs hulden, daz sie die vorgenanten burgere und die stat zu Eger an den egenanten sachen nit leidigen, schedigen noch andirs irren sullen, und wer das tede, der sal, so dicke er das tede, hundirt mark goldes sin vervallen, die halb uns und unsir kuniglicher kamern und das ander halb teil der stat zu Eger werden sullen. —— Geben zu Prage —— 1358 iare am nehisten sonabent nach s. Agneten tage, unsir riche i. d. XII u. d. keis. i. d. III iare. Per d. cancellarium Rudolphus de Frideberg. R. Johannes. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., avulso, in archivo civitatis Egrensis n. 89. — Ed. Pelzel, K. Karl IV U B. II p. 368 n. 333. — Drivok, Altere Gesch. der Deut. Reichsstadt Eger p. 335 n. 28. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 540 n. 369. — Extr. Gradl, Privilegien d. St. Eger p. 14. — Reg. imp. VIII 2747. 748) 1358, 27 Jan. Pragae. Johannes episcopus Lutomislensis, Karoli imperatoris et regis cancellarius, litem a Friderico de Driforte commendatore Thuringiae ord. Theut., nomine ordinis sui et plebanorum in Vetere et Nova civitatibus Mulhusii Thur. („zu Mulhusen“) contra consules Mulhusii motam, inserto tenore litterarum Karoli imperatoris et regis a. 1357, 27 Oct. in Bezděz datarum (vide superius n. 675) diiudicat. „bekennen." „Der geben ist zu Prage —— 1358 iare am nehisten sonabent nach s. Agneten tage. Per d. cancellarium Rudolphus de Frideberg. R. Heinricus." Orig. cum sig., quod avulsum deest, in archivo publico Dresdensi n. 3516. Sub plica legitur: „Correcta est, Rud. de Frideberg.“ 749) 1358, 27 Jan. Znojmo. De decimis in Stupešice. In nomine Domini amen. Noverint universi —, quod ego Fridricus prepositus ecclesie s. Marie in Wolframschirchen ex una et ego Bonka abbatissa ac conventus sororum monasterii s. Clare in Znoyma, ord.
Annus 1358, 26—27 Jan. 437 kauft wurden, von unsir, des kunigrichs zu Beheim und der cronen desselben kunig- richs wegen sich undirwinden und daran sich halden sulle. Ouch wollen wir von besundern gnaden, daz nyman, in welcher wirde er sii, die vorgenanten burger und stad zu Eger an yren privilegien, friheiten, rechten, gnaden und loblichen gewon- heiten hindern, yrren odir besweren sulle in dheine weise, wan wir meinen sie bei denselben privilegien, friheiten, gnaden, rechten und loblichen gewonheiten behalden, schirmen und hanthaben zu alleme irme rechte, und mit namen wollen wir nicht ge- staden, das yman die lute, die in kunftigen ziten in die stad zu Eger faren, burger da werdent und da siczent mit huse, an leibe odir an gute anegrifen, besweren, irren odir hindern sulle in dheine weise. Dorumb gebieten wir allen fursten, geistlichen und werntlichen, graven, frien, banriczern, edeln, rittern und knechten, stehen, gemeinden und allen andern unsern und des heiligen richs lieben getruwen und sunderlich den, die in dem lande zu Eger und dobei siczent, bei unsern und des Richs hulden, daz sie die vorgenanten burgere und die stat zu Eger an den egenanten sachen nit leidigen, schedigen noch andirs irren sullen, und wer das tede, der sal, so dicke er das tede, hundirt mark goldes sin vervallen, die halb uns und unsir kuniglicher kamern und das ander halb teil der stat zu Eger werden sullen. —— Geben zu Prage —— 1358 iare am nehisten sonabent nach s. Agneten tage, unsir riche i. d. XII u. d. keis. i. d. III iare. Per d. cancellarium Rudolphus de Frideberg. R. Johannes. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., avulso, in archivo civitatis Egrensis n. 89. — Ed. Pelzel, K. Karl IV U B. II p. 368 n. 333. — Drivok, Altere Gesch. der Deut. Reichsstadt Eger p. 335 n. 28. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 540 n. 369. — Extr. Gradl, Privilegien d. St. Eger p. 14. — Reg. imp. VIII 2747. 748) 1358, 27 Jan. Pragae. Johannes episcopus Lutomislensis, Karoli imperatoris et regis cancellarius, litem a Friderico de Driforte commendatore Thuringiae ord. Theut., nomine ordinis sui et plebanorum in Vetere et Nova civitatibus Mulhusii Thur. („zu Mulhusen“) contra consules Mulhusii motam, inserto tenore litterarum Karoli imperatoris et regis a. 1357, 27 Oct. in Bezděz datarum (vide superius n. 675) diiudicat. „bekennen." „Der geben ist zu Prage —— 1358 iare am nehisten sonabent nach s. Agneten tage. Per d. cancellarium Rudolphus de Frideberg. R. Heinricus." Orig. cum sig., quod avulsum deest, in archivo publico Dresdensi n. 3516. Sub plica legitur: „Correcta est, Rud. de Frideberg.“ 749) 1358, 27 Jan. Znojmo. De decimis in Stupešice. In nomine Domini amen. Noverint universi —, quod ego Fridricus prepositus ecclesie s. Marie in Wolframschirchen ex una et ego Bonka abbatissa ac conventus sororum monasterii s. Clare in Znoyma, ord.
Strana 438
438 Regesta Bohemiae et Moraviac. compromisimus in — d. fratrem Franciscum eiusdem sancte, parte ex altera ministrum ordinis fratrum Minorum et discr. v. d. Johannem plebanum ecclesie in Plenkwicz tamquam in arbitros, arbitratores et amicabiles compositores alte et basse de et super omnibus decimis campestribus, scilicet tritici, siliginis, ordei, avene et pisarum curie seu allodii in villa Stopoysicz de tribus laneis ad curiam eandem ab antiquo cultis et attinentibus, nec non super omnibus litibus et controversiis, que vertuntur et verti sperantur inter nos premissorum occasione vel alicuius ipsorum coniunctim vel divisim, et de ac super omnibus expensis et dampnis factis et per- ceptis in decimis et pro decimis supra dictis per nos et quemlibet seu quoslibet ex nobis, dantes et concedentes predictis arbitris nostris et arbitratoribus — — pre- dictam causam, litem, — — et dependencia ex eisdem audiendi, — — et sentenciam proferendi et tam secundum formam huiusmodi compromissi quam aliter faciendi —, quod autem nos omnia et singula supra scripta teneamus, observemus et inviolabiliter teneri et observari procuremus, submisimus tam ego prepositus quam abbatissa et conventus pro predictis omnibus et quolibet predictorum et pro omni eo, quod laudatum, dictum, arbitratum et ordinatum fuerit inter nos, et pro ipsis omnibus et singulis inposterum observandis et adinplendis per nos iurisdiccioni et cohercioni — — domini .. episcopi Olomucensis, ita quod ipse dominus noster episcopus nos tam per sentencias excommunicacionis, suspensionis et interdicti ac privacionis et inhabilitatis dignitatuum nostrarum quam per alia iuris remedia compellere et artare possit ad complecionem, observacionem et ratihabicionem omnium laudandorum, arbi- trandorum, conponendorum, pronunciandorum et sentenciandorum, — — sub pena decem marcharum dicto domino nostro vel curie sue aplicanda, super quibus omnibus et singulis presens compromissum cum apposicione sigilli dicti d. ministri et nostrorum per subscriptum notarium publicum publicari petivimus et se subscribi manu propria ad clariorem rei firmitatem. Ego quoque frater Franciscus minister ord. fratrum Minorum parcium Boemie, Polonie et Moravie hoc compromissum factum in personam meam accepto et ei pro parte sororum predictarum, in quantum michi permittitur, consensum meum adhibeo et in testimonium huius sigillum meum pre- sentibus apponendum dedi, ut robur plenum obtineat firmitatis. Actum Znoyme in monasterio sororum predictarum presentibus rel. viris fratribus Heinrico custode monasterii, Petro confessore dominarum protunc et Nicolao dicto Romano sive predi- catore domus fratrum Minorum ibidem in Znoyma ac Ortolfo layco litterato, quondam notario civitatis in Jempnicz, ac Stephano procuratore curie ante monasterium sororum earundum testibus ad premissa vocatis et rogatis. Et ego Andreas quondam Zidel- manni de Lubschicz, clericus Olomucensis dioc., publicus imp. auct. notarius compro- misso facto in manus arbitrorum predictorum sub modo et forma premissis et ipsius submissioni benivole quoad penas in eodem compromisso contentas et per d. episco- pum ordinarium infligendas, ut ipsius arbitrii complecio et observacio in futuro robur habeat perpetue firmitatis, presens interfui cum testibus supra dictis et ad peticionem parcium supra dictarum presens instrumentum desuper confectum manu propria scripsi, in testimonium meo consweto signo consignatum, a. d. 1358 die
438 Regesta Bohemiae et Moraviac. compromisimus in — d. fratrem Franciscum eiusdem sancte, parte ex altera ministrum ordinis fratrum Minorum et discr. v. d. Johannem plebanum ecclesie in Plenkwicz tamquam in arbitros, arbitratores et amicabiles compositores alte et basse de et super omnibus decimis campestribus, scilicet tritici, siliginis, ordei, avene et pisarum curie seu allodii in villa Stopoysicz de tribus laneis ad curiam eandem ab antiquo cultis et attinentibus, nec non super omnibus litibus et controversiis, que vertuntur et verti sperantur inter nos premissorum occasione vel alicuius ipsorum coniunctim vel divisim, et de ac super omnibus expensis et dampnis factis et per- ceptis in decimis et pro decimis supra dictis per nos et quemlibet seu quoslibet ex nobis, dantes et concedentes predictis arbitris nostris et arbitratoribus — — pre- dictam causam, litem, — — et dependencia ex eisdem audiendi, — — et sentenciam proferendi et tam secundum formam huiusmodi compromissi quam aliter faciendi —, quod autem nos omnia et singula supra scripta teneamus, observemus et inviolabiliter teneri et observari procuremus, submisimus tam ego prepositus quam abbatissa et conventus pro predictis omnibus et quolibet predictorum et pro omni eo, quod laudatum, dictum, arbitratum et ordinatum fuerit inter nos, et pro ipsis omnibus et singulis inposterum observandis et adinplendis per nos iurisdiccioni et cohercioni — — domini .. episcopi Olomucensis, ita quod ipse dominus noster episcopus nos tam per sentencias excommunicacionis, suspensionis et interdicti ac privacionis et inhabilitatis dignitatuum nostrarum quam per alia iuris remedia compellere et artare possit ad complecionem, observacionem et ratihabicionem omnium laudandorum, arbi- trandorum, conponendorum, pronunciandorum et sentenciandorum, — — sub pena decem marcharum dicto domino nostro vel curie sue aplicanda, super quibus omnibus et singulis presens compromissum cum apposicione sigilli dicti d. ministri et nostrorum per subscriptum notarium publicum publicari petivimus et se subscribi manu propria ad clariorem rei firmitatem. Ego quoque frater Franciscus minister ord. fratrum Minorum parcium Boemie, Polonie et Moravie hoc compromissum factum in personam meam accepto et ei pro parte sororum predictarum, in quantum michi permittitur, consensum meum adhibeo et in testimonium huius sigillum meum pre- sentibus apponendum dedi, ut robur plenum obtineat firmitatis. Actum Znoyme in monasterio sororum predictarum presentibus rel. viris fratribus Heinrico custode monasterii, Petro confessore dominarum protunc et Nicolao dicto Romano sive predi- catore domus fratrum Minorum ibidem in Znoyma ac Ortolfo layco litterato, quondam notario civitatis in Jempnicz, ac Stephano procuratore curie ante monasterium sororum earundum testibus ad premissa vocatis et rogatis. Et ego Andreas quondam Zidel- manni de Lubschicz, clericus Olomucensis dioc., publicus imp. auct. notarius compro- misso facto in manus arbitrorum predictorum sub modo et forma premissis et ipsius submissioni benivole quoad penas in eodem compromisso contentas et per d. episco- pum ordinarium infligendas, ut ipsius arbitrii complecio et observacio in futuro robur habeat perpetue firmitatis, presens interfui cum testibus supra dictis et ad peticionem parcium supra dictarum presens instrumentum desuper confectum manu propria scripsi, in testimonium meo consweto signo consignatum, a. d. 1358 die
Strana 439
Annus 1358, 27—31 Jan. 439 XXVII mensis Januarii, ind. XI, pontificatus — — d. Innocencii div. prov. pape VI anno sexto. Orig. cum signo notarii et 4 sig. in press. perg. olim in archivo monasterii s. Clarae, nunc Brunae in archivo terrae, sign. lit. J n. 1a. Sigilla oblonga de cera com.: 1) /II/RICI-PPT. IN - WOLFRASKYRII; 2) S' .ABATIS . SNOYMENSIS; 3) CONVENTUS . STE . CLARE . IN . ZNOYMA; 4) S . MINISTRI . OR. MINOR.FR. BOHEIE -ETHII — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 65 n. 86. Contulit Šebánek. — Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášterů moravských a slezských I p. 156 n. 779. 750) 1358, 31 Jan. Brunae. Abbatissa et conventus monasterii Aulae s. Mariae ratione bonorum in Rečkovice In nomine Domini ab impetitione Vojslai capellani castri Špilberk absolvuntur. amen. Anno nativitatis eiusdem 1358, ind. undecima, ultima die mensis ianuarii, pon- tificatus — — d. Innocencii div. prov. pape VI anno sexto in mei notarii publici infra scripti et testium presencia subscriptorum constitutus — — d. Adam abbas monasterii Trebeczensis, ord. s. Ben., Olom. dyoc., iudex cause et partibus infra scriptis a sede apostolica delegatus et per hon. viros et dd. Hostyslaum prepositum de Reusch, Prem. ord., et Borzutham archydyaconum Snoymensem, eiusdem dyoc., collegas suos, subdelegatus, partibus presentibus, videlicet d. Woyslao capellano castri in Spilberk et d. Ottone, rectore capelle s. Wenczeslay in Brunna, procuratore rel. dominarum .. abbatise et . . conventus Aule s. Marie in Antiqua Brunna, Cyst. ord., prefate Olom. dyoc., in stuba sua in nova domo, ubi ipse habitare conswevit, hora quasi sexta predicto die partibus pro certo termino assignato sedens pro tribunali, sentenciam diffinitivam legit et protulit ac in scripto pronuncciavit per omnia in hec verba: In nomine Domini amen. Veniens ad presenciam nostram discretus vir Woyslaus rector capelle castri in Spilberk, nostre Olom. dyoc., nobis literas sedis apo- stolice non cancellatas, non abolitas nec in aliqua parte sui viciatas, cum filo can. more curie Romane bullatas, presentavit tenoris et continencie subsequentis : Innocen- cius episcopus servus servorum Dei —— (Sequitur tenor litterarum, datarum Avi- nione a. 1354, 5 Nov.; vide Cod. dipl. Mor. VIII p. 227 n. 282, Mon. Boh. Vat. II p. 120 n. 292.) Quibus cum ea, qua decuit, reverencia receptis et ascultatis, nos Adam div. mis. abbas monasterii Trebeczensis, ord. s. Ben... prepositus de Reusch, et Borzutha archidyaconus Snoymensis, ad peticionem predicti Woyslay predictas reli- giosas domicellas, . . abbatissam et .. conventum per certos executores citari manda- vimus certo et determinato eis termino assignato. Quo termino veniente, Woyslao et Ottone, procuratore partis adverse, coram nobis comparentibus super eadem commis- sione fuit per partes aliquamdiu disputatum partibusque in ipsa disputacione per- sistentibus multis hinc et inde propositis, quia predicti .. prepositus et archydyaco- nus erant variis negociis, ut asserebant, occupati, nobis abbati subdelegaverunt tota- liter et integraliter vices suas, nosque visis predictis allegacionibus et excepcionibus super iurisdiccione nostra productis, per nostram interlocucionem declaravimus nos
Annus 1358, 27—31 Jan. 439 XXVII mensis Januarii, ind. XI, pontificatus — — d. Innocencii div. prov. pape VI anno sexto. Orig. cum signo notarii et 4 sig. in press. perg. olim in archivo monasterii s. Clarae, nunc Brunae in archivo terrae, sign. lit. J n. 1a. Sigilla oblonga de cera com.: 1) /II/RICI-PPT. IN - WOLFRASKYRII; 2) S' .ABATIS . SNOYMENSIS; 3) CONVENTUS . STE . CLARE . IN . ZNOYMA; 4) S . MINISTRI . OR. MINOR.FR. BOHEIE -ETHII — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 65 n. 86. Contulit Šebánek. — Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášterů moravských a slezských I p. 156 n. 779. 750) 1358, 31 Jan. Brunae. Abbatissa et conventus monasterii Aulae s. Mariae ratione bonorum in Rečkovice In nomine Domini ab impetitione Vojslai capellani castri Špilberk absolvuntur. amen. Anno nativitatis eiusdem 1358, ind. undecima, ultima die mensis ianuarii, pon- tificatus — — d. Innocencii div. prov. pape VI anno sexto in mei notarii publici infra scripti et testium presencia subscriptorum constitutus — — d. Adam abbas monasterii Trebeczensis, ord. s. Ben., Olom. dyoc., iudex cause et partibus infra scriptis a sede apostolica delegatus et per hon. viros et dd. Hostyslaum prepositum de Reusch, Prem. ord., et Borzutham archydyaconum Snoymensem, eiusdem dyoc., collegas suos, subdelegatus, partibus presentibus, videlicet d. Woyslao capellano castri in Spilberk et d. Ottone, rectore capelle s. Wenczeslay in Brunna, procuratore rel. dominarum .. abbatise et . . conventus Aule s. Marie in Antiqua Brunna, Cyst. ord., prefate Olom. dyoc., in stuba sua in nova domo, ubi ipse habitare conswevit, hora quasi sexta predicto die partibus pro certo termino assignato sedens pro tribunali, sentenciam diffinitivam legit et protulit ac in scripto pronuncciavit per omnia in hec verba: In nomine Domini amen. Veniens ad presenciam nostram discretus vir Woyslaus rector capelle castri in Spilberk, nostre Olom. dyoc., nobis literas sedis apo- stolice non cancellatas, non abolitas nec in aliqua parte sui viciatas, cum filo can. more curie Romane bullatas, presentavit tenoris et continencie subsequentis : Innocen- cius episcopus servus servorum Dei —— (Sequitur tenor litterarum, datarum Avi- nione a. 1354, 5 Nov.; vide Cod. dipl. Mor. VIII p. 227 n. 282, Mon. Boh. Vat. II p. 120 n. 292.) Quibus cum ea, qua decuit, reverencia receptis et ascultatis, nos Adam div. mis. abbas monasterii Trebeczensis, ord. s. Ben... prepositus de Reusch, et Borzutha archidyaconus Snoymensis, ad peticionem predicti Woyslay predictas reli- giosas domicellas, . . abbatissam et .. conventum per certos executores citari manda- vimus certo et determinato eis termino assignato. Quo termino veniente, Woyslao et Ottone, procuratore partis adverse, coram nobis comparentibus super eadem commis- sione fuit per partes aliquamdiu disputatum partibusque in ipsa disputacione per- sistentibus multis hinc et inde propositis, quia predicti .. prepositus et archydyaco- nus erant variis negociis, ut asserebant, occupati, nobis abbati subdelegaverunt tota- liter et integraliter vices suas, nosque visis predictis allegacionibus et excepcionibus super iurisdiccione nostra productis, per nostram interlocucionem declaravimus nos
Strana 440
440 Regesta Bohemiae et Moraviae. esse iudices, a qua interlocucione per procuratores domicellarum predictarum .. abba- tisse et . . conventus fuit ad sedem apostolicam appellatum, cui appellacioni ob reve- renciam sedi apostolice detulimus. Tandem procurator predictarum domicellarum abbatisse et conventus eidem appellacioni sponte et libere renuncciavit, ibidemque Woyslaus rector predictus libellum suum obtulit per omnia in hec verba: In Christi nomine amen. Coram vobis ven. vv. dd. Adam abbate monasterii Trebeczensis, ord. s. Ben., Hostyslao preposito in Reusch, Prem. ord., et Borzutha archidyacono Snoy- mensi, dyoc. Olom., cause et partibus infrascriptis iudicibus per sedem apostolicam deputatis proponit Woyslaus Jacobi rector capelle in Spilberk, eiusdem dyocesis, suo et capelle sue nomine contra abbatissam et conventum monasterii s. Marie in Antiqua Brunna, ord. Cyst., predicte dyoc., et personam seu personas intervenientes legitime pro eisdem et dicit, quod ipsi inmemores salutis animarum suarum a predicta capella sua abstraxerunt minus iuste, detinent illicite, occupant in villa dicta Rzeczowicz sita inter villas Eywanicz et Chunisfeld in parte respiciente Chunisfeld unam curiam et agriculturam de quatuor laneis et sex laneos cum dimidio et quatuor curticulas censuales cum agris cultis et incultis, pratis, pascuis, rivulis aquarumve decursibus et rubetis, prout sunt in suis terminis et limitibus circumferencialiter limitati, residua parte ville antedicte ad proprietatem et possessionem monasterii in Zars attinente, ad dictam suam capellam in Spilberk a primeva fundacione et dotacione eiusdem cum omni iure et dominio spectantes, perceperunt fructus, redditus et proventus ex eisdem iam forte a viginti annis vel citra, quos estimat ad valorem ducentarum et sexaginta marcarum gr. prag. moravici pagamenti. Quare petit idem Woyslaus per vos et per vestram sentenciam diffinitivam sibi et capelle sue sepe dicte dictos laneos, curiam et curias cum suis pertinenciis restituendos esse pronuncciari, decerni et declarari et predictos abbatissam et conventum ab eorum indebita detencione et occupacione ammovendos fore et per vos ammoveri, nec non ipsis super inpedimentis et opposi- cionibus perpetuum silencium inponi, et hoc petit omni via et modo, iure et causa, quibus melius et efficacius peti possunt cum fructibus perceptis et, qui percipi pote- runt, dampnis et interesse et expensis factis et faciendis, de quibus protestatur, salvo iure addendi, minuendi, mutandi, declarandi et interpretandi, non astringens se ad omnia et singula probanda, que in dicta peticione continentur, sed ad ea dumtaxat, que sufficiunt pro victoria cause sue. Ad quam peticionem per procuratores pre- fatarum domicellarum abbatisse et conventus fuit responsum animo litis contestandi, negando narrata, prout narrantur, et petita fieri de iure non debere. Lite igitur, prout premittitur, contestata per utramque partem de calumpnia et veritate dicenda prestito iuramento factisque posicionibus et responsionibus ad eas articulisque productis fuerunt testes producti, quos diligenter examinari mandavimus, prestito prius ab eisdem testibus secundum formam examinandorum testium iuramento ac demum de consensu parcium publicatis attestacionibus ac diversis literis, privilegiis ac instru- mentis productis, tandem predictus d. Woyslaus suspenso petitorio, cum utramque peticionem et possessorium adduxerit, ut asseritur, in iudicium, petivit super solo possessorio in causa concludi, procuratores vero partis adverse idem cum instancia
440 Regesta Bohemiae et Moraviae. esse iudices, a qua interlocucione per procuratores domicellarum predictarum .. abba- tisse et . . conventus fuit ad sedem apostolicam appellatum, cui appellacioni ob reve- renciam sedi apostolice detulimus. Tandem procurator predictarum domicellarum abbatisse et conventus eidem appellacioni sponte et libere renuncciavit, ibidemque Woyslaus rector predictus libellum suum obtulit per omnia in hec verba: In Christi nomine amen. Coram vobis ven. vv. dd. Adam abbate monasterii Trebeczensis, ord. s. Ben., Hostyslao preposito in Reusch, Prem. ord., et Borzutha archidyacono Snoy- mensi, dyoc. Olom., cause et partibus infrascriptis iudicibus per sedem apostolicam deputatis proponit Woyslaus Jacobi rector capelle in Spilberk, eiusdem dyocesis, suo et capelle sue nomine contra abbatissam et conventum monasterii s. Marie in Antiqua Brunna, ord. Cyst., predicte dyoc., et personam seu personas intervenientes legitime pro eisdem et dicit, quod ipsi inmemores salutis animarum suarum a predicta capella sua abstraxerunt minus iuste, detinent illicite, occupant in villa dicta Rzeczowicz sita inter villas Eywanicz et Chunisfeld in parte respiciente Chunisfeld unam curiam et agriculturam de quatuor laneis et sex laneos cum dimidio et quatuor curticulas censuales cum agris cultis et incultis, pratis, pascuis, rivulis aquarumve decursibus et rubetis, prout sunt in suis terminis et limitibus circumferencialiter limitati, residua parte ville antedicte ad proprietatem et possessionem monasterii in Zars attinente, ad dictam suam capellam in Spilberk a primeva fundacione et dotacione eiusdem cum omni iure et dominio spectantes, perceperunt fructus, redditus et proventus ex eisdem iam forte a viginti annis vel citra, quos estimat ad valorem ducentarum et sexaginta marcarum gr. prag. moravici pagamenti. Quare petit idem Woyslaus per vos et per vestram sentenciam diffinitivam sibi et capelle sue sepe dicte dictos laneos, curiam et curias cum suis pertinenciis restituendos esse pronuncciari, decerni et declarari et predictos abbatissam et conventum ab eorum indebita detencione et occupacione ammovendos fore et per vos ammoveri, nec non ipsis super inpedimentis et opposi- cionibus perpetuum silencium inponi, et hoc petit omni via et modo, iure et causa, quibus melius et efficacius peti possunt cum fructibus perceptis et, qui percipi pote- runt, dampnis et interesse et expensis factis et faciendis, de quibus protestatur, salvo iure addendi, minuendi, mutandi, declarandi et interpretandi, non astringens se ad omnia et singula probanda, que in dicta peticione continentur, sed ad ea dumtaxat, que sufficiunt pro victoria cause sue. Ad quam peticionem per procuratores pre- fatarum domicellarum abbatisse et conventus fuit responsum animo litis contestandi, negando narrata, prout narrantur, et petita fieri de iure non debere. Lite igitur, prout premittitur, contestata per utramque partem de calumpnia et veritate dicenda prestito iuramento factisque posicionibus et responsionibus ad eas articulisque productis fuerunt testes producti, quos diligenter examinari mandavimus, prestito prius ab eisdem testibus secundum formam examinandorum testium iuramento ac demum de consensu parcium publicatis attestacionibus ac diversis literis, privilegiis ac instru- mentis productis, tandem predictus d. Woyslaus suspenso petitorio, cum utramque peticionem et possessorium adduxerit, ut asseritur, in iudicium, petivit super solo possessorio in causa concludi, procuratores vero partis adverse idem cum instancia
Strana 441
Annus 1857, 31 Jan. — 1 Febr. 441 postulabant, nos vero cum eisdem partibus ad eorum peticionem in causa conclusimus et habuimus pro concluso, datisque informacionibus ab utraque parte et plurimis allegacionibus, presentibus ipsis partibus super possessorio diffinitivam sentenciam fieri et ad hoc terminum assignari, iurisque peritis per utramque partem communiter electis terminum talem pro ferenda diffinitiva sentencia super possessorio assigna- vimus. Quo termino, sicut hodie est, veniente nos prehabito et maturo consilio nobis- cum et predictorum iuris peritorum per utramque partem assumptorum et cum aliis sapientibus Deum solum habentes pre oculis eiusdem ipsius nomine invocato predictam abbatissam et conventum eius ac monasterium supra dictum quoad possessionem rerum in libello positarum ab inpeticione predicti Woyslay capellani, quantum ad possesso- rium, absolvimus reservato utrique parti petitorio et alterius cuiuslibet iuris beneficio coram iudice competenti, expensarum condempnacionem et taxacionem nobis in posterum reservantes. Qua lecta, lata et per dominum iudicem infra scriptum pro- nuncciata dominus Otto prefatus procurator prefatarum dominarum eam per me notarium publicum infra scriptum et huiusmodi cause scribam redigi in hanc formam publici instrumenti et sigilli domini iudicis prefati appensione comuniri ac nomine et signo meis solitis peciit et rogavit, quod et feci. Lata est hec sentencia coram discr. vv. et dd. magistro Czakano canonico Brunnensi, Petro plebano de Wadslaws, Nycolao presbytero de Auspecz, Olom. dyoc., Nycolao et Jescone famulis monasterii Trebeczensis et aliis quam pluribus testibus fide dignis ad premissa vocatis specialiter et rogatis sub anno, ind., die, mense, pontificatus, hora et loco premissis. Et ego Adam quondam Wlchonis de Trebecz, clericus Olom. dyoc., publicus auct. imper. notarius, huiusmodi cause scriba predicte sentencie diffinitive leccioni et in scriptis prolacioni, ——et omnibus aliis supra scriptis predicta ultima die mensis ianuarii una cum dictis testibus presens fui eaque omnia et singula premissa in hanc formam publicam redegi et de mandato domini iudicis ea publicanda manu propria conscripsi, me hic et meum solitum signum una cum dicti domini iudicis sigilli appensione appo- sui, rogatus et requisitus in testimonium premissorum. Fateor me superius in prima linea inter dicciones: Innocencii et pape dicciones: divina providencia ponere obmisisse et superius eas in spacio et inferius in undecima linea a fine computando post et supra diccionem: astringens diccionem: se interlinealiter posuisse ductum oblivione et non vicio. Orig. cum signo notarii et sigillo in press. perg. olim in archivo monasterii Aulae s. Mariae, nuna Brunae in archivo terrae, sign. lit. G n. 20. Sigillum oblongum de cera com.; SADA-AB- BATIS- MONASTERII-TREBECIENSIS. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 67 n. 87. — Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášterů moravských a slezských I p. 156 n. 780. 751) 1358, 1 Febr. Vyšehrad. Capitulum ecclesiae Vissegradensis ultra solitum canonicatuum et praebendarum eiusdem ecclesiae numerum duos canonicatus et duas praebendas, ad pracsentationem regum Bohemiae spectantes, de novo instituit. In nomine Domini amen. Nos
Annus 1857, 31 Jan. — 1 Febr. 441 postulabant, nos vero cum eisdem partibus ad eorum peticionem in causa conclusimus et habuimus pro concluso, datisque informacionibus ab utraque parte et plurimis allegacionibus, presentibus ipsis partibus super possessorio diffinitivam sentenciam fieri et ad hoc terminum assignari, iurisque peritis per utramque partem communiter electis terminum talem pro ferenda diffinitiva sentencia super possessorio assigna- vimus. Quo termino, sicut hodie est, veniente nos prehabito et maturo consilio nobis- cum et predictorum iuris peritorum per utramque partem assumptorum et cum aliis sapientibus Deum solum habentes pre oculis eiusdem ipsius nomine invocato predictam abbatissam et conventum eius ac monasterium supra dictum quoad possessionem rerum in libello positarum ab inpeticione predicti Woyslay capellani, quantum ad possesso- rium, absolvimus reservato utrique parti petitorio et alterius cuiuslibet iuris beneficio coram iudice competenti, expensarum condempnacionem et taxacionem nobis in posterum reservantes. Qua lecta, lata et per dominum iudicem infra scriptum pro- nuncciata dominus Otto prefatus procurator prefatarum dominarum eam per me notarium publicum infra scriptum et huiusmodi cause scribam redigi in hanc formam publici instrumenti et sigilli domini iudicis prefati appensione comuniri ac nomine et signo meis solitis peciit et rogavit, quod et feci. Lata est hec sentencia coram discr. vv. et dd. magistro Czakano canonico Brunnensi, Petro plebano de Wadslaws, Nycolao presbytero de Auspecz, Olom. dyoc., Nycolao et Jescone famulis monasterii Trebeczensis et aliis quam pluribus testibus fide dignis ad premissa vocatis specialiter et rogatis sub anno, ind., die, mense, pontificatus, hora et loco premissis. Et ego Adam quondam Wlchonis de Trebecz, clericus Olom. dyoc., publicus auct. imper. notarius, huiusmodi cause scriba predicte sentencie diffinitive leccioni et in scriptis prolacioni, ——et omnibus aliis supra scriptis predicta ultima die mensis ianuarii una cum dictis testibus presens fui eaque omnia et singula premissa in hanc formam publicam redegi et de mandato domini iudicis ea publicanda manu propria conscripsi, me hic et meum solitum signum una cum dicti domini iudicis sigilli appensione appo- sui, rogatus et requisitus in testimonium premissorum. Fateor me superius in prima linea inter dicciones: Innocencii et pape dicciones: divina providencia ponere obmisisse et superius eas in spacio et inferius in undecima linea a fine computando post et supra diccionem: astringens diccionem: se interlinealiter posuisse ductum oblivione et non vicio. Orig. cum signo notarii et sigillo in press. perg. olim in archivo monasterii Aulae s. Mariae, nuna Brunae in archivo terrae, sign. lit. G n. 20. Sigillum oblongum de cera com.; SADA-AB- BATIS- MONASTERII-TREBECIENSIS. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 67 n. 87. — Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášterů moravských a slezských I p. 156 n. 780. 751) 1358, 1 Febr. Vyšehrad. Capitulum ecclesiae Vissegradensis ultra solitum canonicatuum et praebendarum eiusdem ecclesiae numerum duos canonicatus et duas praebendas, ad pracsentationem regum Bohemiae spectantes, de novo instituit. In nomine Domini amen. Nos
Strana 442
442 Regesta Bohemiae et Moraviae. Wylhelmus d. g. prepositus, Johannes dictus Paduanus div. mis. decanus, Johannes custos totumque capitulum sacrosancte Wyssegradensis ecclesie prope Pragam, sancte Romane ecclesie inmediate subiecte, ad universorum Christi fidelium, tam presencium, quam futurorum volumus noticiam pervenire, quod dudum pro parte serenissimi principis et domini nostri d. Karoli Romanorum imperatoris et regis Boemie nobis ad hoc capitulariter una cum omnibus et singulis cannonicis nostre ecclesie in loco, ubi capitulum celebrari consuevit, insimul, prout moris est, congregatis, proposito, quod ipse ad Dominum nostrum Jesum Christum, beatissimam Virginem, matrem eius Mariam et gloriosos ecclesie principes, appostolos Petrum et Paulum totamque celestem curiam zelum habens fervide dileccionis et cupiens terrena in celestia et transitoria in eterna felici commercio commutare desiderabat et affectabat pro sue et progeni- torum suorum animarum salute et cultus divini nominis augmento pro duobus cannonicatibus et duabus prebendis, ultra numerum cannonicatuum et pre- bendarum, tunc in dicta nostra ecclesia existencium, per nos in ipsa de novo creandis, erigendis et instituendis ecclesie certa bona et certos ac sufficientes redditus nobis et nostre ecclesie donare ac assignare. Ac pro dictis cannonicatibus et prebendis creandis et erigendis in nostra ecclesia pro redempcione et reconpensa- cione iurium, porcionum, distribucionum omnium cannonicalium, ut duo novi canno- nici, per ipsum ad dictas de novo erigendas prebendas presentandi et ipsorum vicarii essent et esse perpetuo possent participes et consortes omnium iurium, porcionum, distribucionum et pecuniarum communium, qualitercumque nobis obveniencium et ceteris cannonicis ecclesie nostre pares. Et ut ecclesia nostra reddatur indempnis, idem dominus rex nobis et ecclesie nostre, pro dictisa canonicatibus et prebendis creandis de novo, ut prefertur, pura et irrevocabili donacione donavit et tradidit et sponte et libere in dotem dedit villam Crustokelat, in eadem villa viginti sex sexa- genarum redditus seu census annui comuniter pro dictis prebendis et cannonicatibus vel cannonicis pariter, ut pote pro qualibet et quolibet ipsorum et ipsarum divisim tredecim sexagene huiusmodi redditus et census cum omnibus et singulis suis utilita- tibus, iuribus, iudicio et iurisdiccione et reliquos redditus et census dicte ville similiter pro redempcione et recompensacione predictorum ac pro iuribus et oneribus dicte nostre ecclesie supportandis, dividendos et distribuendos per nos, ut premittitur, assignavit. Et huiusmodi ville Chrustokalat donacione sibi et successoribus suis, regibus Boemie, ius presentandi patronatus ecclesie ibidem in Chrustoklat reservavit et ad se et successores suos voluit pertinere. Supplicatoque nobis pro parte dicti d. imperatoris et regis instancius, ut eius in hac parte salubri proposito ac pio desi- derio annuentes, in dicta nostra ecclesia predictos duos canonicos ac duas prebendas, quas ad suam et suorum successorum, regum Boemie, presentacionem spectare voluit, creari et erigi de novo et predictos redditus seu census ville dividere et distribuere, ut prefertur, ac omnia et singula facere et in premissis ipsum exaudire deberemus. Nos igitur proposita et petita pro parte dicti domini nostri, domini Karoli impera- a) cop.: pre dictis.
442 Regesta Bohemiae et Moraviae. Wylhelmus d. g. prepositus, Johannes dictus Paduanus div. mis. decanus, Johannes custos totumque capitulum sacrosancte Wyssegradensis ecclesie prope Pragam, sancte Romane ecclesie inmediate subiecte, ad universorum Christi fidelium, tam presencium, quam futurorum volumus noticiam pervenire, quod dudum pro parte serenissimi principis et domini nostri d. Karoli Romanorum imperatoris et regis Boemie nobis ad hoc capitulariter una cum omnibus et singulis cannonicis nostre ecclesie in loco, ubi capitulum celebrari consuevit, insimul, prout moris est, congregatis, proposito, quod ipse ad Dominum nostrum Jesum Christum, beatissimam Virginem, matrem eius Mariam et gloriosos ecclesie principes, appostolos Petrum et Paulum totamque celestem curiam zelum habens fervide dileccionis et cupiens terrena in celestia et transitoria in eterna felici commercio commutare desiderabat et affectabat pro sue et progeni- torum suorum animarum salute et cultus divini nominis augmento pro duobus cannonicatibus et duabus prebendis, ultra numerum cannonicatuum et pre- bendarum, tunc in dicta nostra ecclesia existencium, per nos in ipsa de novo creandis, erigendis et instituendis ecclesie certa bona et certos ac sufficientes redditus nobis et nostre ecclesie donare ac assignare. Ac pro dictis cannonicatibus et prebendis creandis et erigendis in nostra ecclesia pro redempcione et reconpensa- cione iurium, porcionum, distribucionum omnium cannonicalium, ut duo novi canno- nici, per ipsum ad dictas de novo erigendas prebendas presentandi et ipsorum vicarii essent et esse perpetuo possent participes et consortes omnium iurium, porcionum, distribucionum et pecuniarum communium, qualitercumque nobis obveniencium et ceteris cannonicis ecclesie nostre pares. Et ut ecclesia nostra reddatur indempnis, idem dominus rex nobis et ecclesie nostre, pro dictisa canonicatibus et prebendis creandis de novo, ut prefertur, pura et irrevocabili donacione donavit et tradidit et sponte et libere in dotem dedit villam Crustokelat, in eadem villa viginti sex sexa- genarum redditus seu census annui comuniter pro dictis prebendis et cannonicatibus vel cannonicis pariter, ut pote pro qualibet et quolibet ipsorum et ipsarum divisim tredecim sexagene huiusmodi redditus et census cum omnibus et singulis suis utilita- tibus, iuribus, iudicio et iurisdiccione et reliquos redditus et census dicte ville similiter pro redempcione et recompensacione predictorum ac pro iuribus et oneribus dicte nostre ecclesie supportandis, dividendos et distribuendos per nos, ut premittitur, assignavit. Et huiusmodi ville Chrustokalat donacione sibi et successoribus suis, regibus Boemie, ius presentandi patronatus ecclesie ibidem in Chrustoklat reservavit et ad se et successores suos voluit pertinere. Supplicatoque nobis pro parte dicti d. imperatoris et regis instancius, ut eius in hac parte salubri proposito ac pio desi- derio annuentes, in dicta nostra ecclesia predictos duos canonicos ac duas prebendas, quas ad suam et suorum successorum, regum Boemie, presentacionem spectare voluit, creari et erigi de novo et predictos redditus seu census ville dividere et distribuere, ut prefertur, ac omnia et singula facere et in premissis ipsum exaudire deberemus. Nos igitur proposita et petita pro parte dicti domini nostri, domini Karoli impera- a) cop.: pre dictis.
Strana 443
Annus 1358, 1—7 Febr. 443 toris et regis, attendentes fore iusta et racionabilia diligenti super hiis deliberacione et sollempni inter nos tractatu prehabitis et super premissis certa informacione recepta et fideli eius salubri in hac parte proposito et pio desiderio merito duximus annuendum. Quare Christi nomine invocato ad laudem et gloriam omnipotentis Dei et gloriosissime Virginis Marie et beatorum Petri et Pauli apostolorum nec non tocius celestis curie et ad cultus divini nominis augmentum humilemque instanciam dicti d. imperatoris et regis, ultra solitum et consuetum cannonicatuum et prebendarum nostre ecclesie numerum duos canonicatus et duas prebendas de novo instituimus, erigimus et creamus et eisdem prebendis viginti sex, cuilibet ipsarum tredecim sexagenas redditus seu census annui tollendi, percipiendi, tenendi et habendi cum omnibus suis utilitatibus, fructibus, iudicio, iurisdicione et pertinenciis divisim per canonicos dictarum prebendarum, qui fuerint pro tempore et reliquos redditus seu census dicte ville cum iudicio, iurisdicione, utilitatibus, iuribus et pertinenciis omnibus et singulis, dividendos ac limitandos per nos inter dictos canonicos et ecclesiam nostram iuxta predictam disposicionem et ordinacionem dicti d. Karoli imperatoris et regis assig- namus, annectimus et unimus, volentes eciam et decernentes, ut canonici dictarum novarum prebendarum vocem et locum in capitulo et stallum in choro habeant et ipsi et eorum vicarii eo iure gaudeant ac omnes et singulas porciones, distribuciones, obvenciones et utilitates, undecunque et qualiter provenientes, integraliter percipiant, prout ceteri canonici nostre ecclesie habere, nec non idem canonici et eorum vicarii gaudere et percipere hactenus consueverunt, exprimentes nichilominus et declarantes, ut dicti novi canonici —— quivis eorum, vicario suo de predictis redditibus sive censibus suis XIII sexagenarum, ut prefertur, duas sexagenas annuatim pro salario seu mercede vicarii, I sexagenam in festo b. Georgii, aliam in festo s. Galli dare [et] assignare sit astrictus. Statuimus et ordinamus, ut dicte nove prebende et ipsarum disposicio ad presentacionem dicti d. imperatoris et regis et successorum suorum, regum Boemie, debeant perpetuo pertinere. In quorum omnium evidens testimonium et robur perpetuum presentes litteras fieri ipsasque sigilli nostri capituli [appensione] fecimus roborari. Datum et actum in Wyss[egrado] a. d. 1358, ind. XI, die prima m. februarii, pontif. —— d. Innocencii — — pape sexti a. sexto, imperii vero dicti domini nostri d. Karoli a. tercio. Cop. saec. XV in. Pragae in archivo capituli eccl. Vissegradensis in copiario privilegiorum fol. 71 n. 188. 752) 1358, 7 Febr. Pragae. Karolus imperator et rex iudici, magistro civium, iuratis et universitati civitatis Čes. Budějovice („Budoways“) indulget, ut iuxta continentiam litterarum prius ipsis datarum mercatores et viatores ad depositionem rerum et mercimoniorum compellere valeant. „Sicut alias propter melioracionem.“ „Datum Prage a. d. 1358 VII Per d. Mindensem episcopum m. februarii, regn. nostr. a. XII, imp. vero tercio. Johannes de Glacz."
Annus 1358, 1—7 Febr. 443 toris et regis, attendentes fore iusta et racionabilia diligenti super hiis deliberacione et sollempni inter nos tractatu prehabitis et super premissis certa informacione recepta et fideli eius salubri in hac parte proposito et pio desiderio merito duximus annuendum. Quare Christi nomine invocato ad laudem et gloriam omnipotentis Dei et gloriosissime Virginis Marie et beatorum Petri et Pauli apostolorum nec non tocius celestis curie et ad cultus divini nominis augmentum humilemque instanciam dicti d. imperatoris et regis, ultra solitum et consuetum cannonicatuum et prebendarum nostre ecclesie numerum duos canonicatus et duas prebendas de novo instituimus, erigimus et creamus et eisdem prebendis viginti sex, cuilibet ipsarum tredecim sexagenas redditus seu census annui tollendi, percipiendi, tenendi et habendi cum omnibus suis utilitatibus, fructibus, iudicio, iurisdicione et pertinenciis divisim per canonicos dictarum prebendarum, qui fuerint pro tempore et reliquos redditus seu census dicte ville cum iudicio, iurisdicione, utilitatibus, iuribus et pertinenciis omnibus et singulis, dividendos ac limitandos per nos inter dictos canonicos et ecclesiam nostram iuxta predictam disposicionem et ordinacionem dicti d. Karoli imperatoris et regis assig- namus, annectimus et unimus, volentes eciam et decernentes, ut canonici dictarum novarum prebendarum vocem et locum in capitulo et stallum in choro habeant et ipsi et eorum vicarii eo iure gaudeant ac omnes et singulas porciones, distribuciones, obvenciones et utilitates, undecunque et qualiter provenientes, integraliter percipiant, prout ceteri canonici nostre ecclesie habere, nec non idem canonici et eorum vicarii gaudere et percipere hactenus consueverunt, exprimentes nichilominus et declarantes, ut dicti novi canonici —— quivis eorum, vicario suo de predictis redditibus sive censibus suis XIII sexagenarum, ut prefertur, duas sexagenas annuatim pro salario seu mercede vicarii, I sexagenam in festo b. Georgii, aliam in festo s. Galli dare [et] assignare sit astrictus. Statuimus et ordinamus, ut dicte nove prebende et ipsarum disposicio ad presentacionem dicti d. imperatoris et regis et successorum suorum, regum Boemie, debeant perpetuo pertinere. In quorum omnium evidens testimonium et robur perpetuum presentes litteras fieri ipsasque sigilli nostri capituli [appensione] fecimus roborari. Datum et actum in Wyss[egrado] a. d. 1358, ind. XI, die prima m. februarii, pontif. —— d. Innocencii — — pape sexti a. sexto, imperii vero dicti domini nostri d. Karoli a. tercio. Cop. saec. XV in. Pragae in archivo capituli eccl. Vissegradensis in copiario privilegiorum fol. 71 n. 188. 752) 1358, 7 Febr. Pragae. Karolus imperator et rex iudici, magistro civium, iuratis et universitati civitatis Čes. Budějovice („Budoways“) indulget, ut iuxta continentiam litterarum prius ipsis datarum mercatores et viatores ad depositionem rerum et mercimoniorum compellere valeant. „Sicut alias propter melioracionem.“ „Datum Prage a. d. 1358 VII Per d. Mindensem episcopum m. februarii, regn. nostr. a. XII, imp. vero tercio. Johannes de Glacz."
Strana 444
444 Regesta Bohemiae et Moraviae. Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 542 n. 370 ex orig. cum sig. minori dorso tenus appresso, quod in Museo Nat. Budapestino asservatur. — Köpl, U B. d. St. Budweis p. 71 n. 104. — Reg. imp. VIII 2749. 753) 1358, 16 Febr. Pragae. Karoli imperatoris et regis de vineis excolendis et excolentium libertate constitutio. — Alleins unser keisirliche wirdikeit von angeborner gute darzu sei genei- get, das sie allen unsern und des Richs undirtanen und getruwen nucz und fromen schaffe und sei vor schaden behueteb mit mirglichen sachen, doch so meinen wir sundirliche unsirs kunigrichs zu Behem und unser undirtanen daselbs nucz, fromen und eren zu meren und zu breiden umb stete, gancze trewe und vollenkomene gehor- samkeit, die wir zu allen zite unverbrochtenliche an yn befunden haben, und an yn noch hutistoges genczliche befunden, und han darumb —— uberkomen und zu dem besten uszgetragen soliche sache, als hernach geschriben stent: Von erst, das man in unserm kunigrich zu Behem zuhant in der vasten, die nehist kumpt, wingarten buwen sal an den gebirgen dry mile umb die stat zu Prage gelegen, wo und in welchen enden binnen den drey milen das gebirge liget, mit solicher bescheidenheit, wer erbeteil odir gebirge binnen den drey milen habe, der sal das binnen virczen tagen, von datum dicz brives an zu zolen, anehaben zu buwen; wil er aber das nit selber buwen, odir vermachee er is nicht selber zu buwen, so sullen dan die da buwen, den is der berg- meister verlihet. Und welche die weingarten buwen verden, die sollen von dem tage, als sie anheben zu buwen, zwelf iar, die ane undirlasz nach einander folgen, friunge haben, und in dem driczehensten iare sollen sie dem, des das erbeteil odir das gebirge ist, den zehenden, und uns und unsern nachkomen, kunigen zu Beheim, und der krone desselben unsers kunigrichs von eime iclichen weingorten einen halben schuberd wins ierliche geben. Und sal ein iczlich weingarte schezig ruten lang und ach ruten breit sin, und sal iclich rute acht elen haben. Ouch sullen die wingarten, die man binnen disen iaren, oder wan das ist, anhebet zu bauwen, des ungeldes und des lantbernes und aller andir beswerunge ewicliche fry und ledig sin. Ouch wollen wir, das die ratlute in der Groszen stad zu Prage von unser und unsir nachkomen, kunige zu Beheim, wegen und von unsir gewalt sullen und mogen alle iar, und so oft des not wirt, einen bergmeister seczen und entseczen. Ouch geben wir den wingarten soliche friheit, gnad und recht, das nyman darinne sal schaden tun bei tage odir nachte, clein odir gros. Geschehe iz aber, das yman, wer der were, er sei edel odir unedel, dem andern an sein wingarten odir dem nucze darinne deheinen schade an win- reben, weinberen odir holcze odir obisst tete mit gen, mit ridens, mit wegmachen odir andirs, mit was schacheh das were, wer daz an dem tage tete und begriffen vurde, der sal seinen rechte hant verlorn haben, loset er seil nicht mit czweinczig a) A: Allen; B: Allein. — b) A: behende; B: behuete. — c) A: vermache; B: vermoechte. — d) A: schuber; B: czuber. — e) A: da inne deheinein; B: darinne cheinen. — f) A: obisse; B: obisst. — g) A: riden; B: riten. — h) A: schache; B: sache. — 1) A: sei; B: si. — k) A: uff; B: an. — 1) A: schaden den; B: den schaden. — m) A: briffen; B: begrifen. — n) A: henequeme; B: hynqueme.
444 Regesta Bohemiae et Moraviae. Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 542 n. 370 ex orig. cum sig. minori dorso tenus appresso, quod in Museo Nat. Budapestino asservatur. — Köpl, U B. d. St. Budweis p. 71 n. 104. — Reg. imp. VIII 2749. 753) 1358, 16 Febr. Pragae. Karoli imperatoris et regis de vineis excolendis et excolentium libertate constitutio. — Alleins unser keisirliche wirdikeit von angeborner gute darzu sei genei- get, das sie allen unsern und des Richs undirtanen und getruwen nucz und fromen schaffe und sei vor schaden behueteb mit mirglichen sachen, doch so meinen wir sundirliche unsirs kunigrichs zu Behem und unser undirtanen daselbs nucz, fromen und eren zu meren und zu breiden umb stete, gancze trewe und vollenkomene gehor- samkeit, die wir zu allen zite unverbrochtenliche an yn befunden haben, und an yn noch hutistoges genczliche befunden, und han darumb —— uberkomen und zu dem besten uszgetragen soliche sache, als hernach geschriben stent: Von erst, das man in unserm kunigrich zu Behem zuhant in der vasten, die nehist kumpt, wingarten buwen sal an den gebirgen dry mile umb die stat zu Prage gelegen, wo und in welchen enden binnen den drey milen das gebirge liget, mit solicher bescheidenheit, wer erbeteil odir gebirge binnen den drey milen habe, der sal das binnen virczen tagen, von datum dicz brives an zu zolen, anehaben zu buwen; wil er aber das nit selber buwen, odir vermachee er is nicht selber zu buwen, so sullen dan die da buwen, den is der berg- meister verlihet. Und welche die weingarten buwen verden, die sollen von dem tage, als sie anheben zu buwen, zwelf iar, die ane undirlasz nach einander folgen, friunge haben, und in dem driczehensten iare sollen sie dem, des das erbeteil odir das gebirge ist, den zehenden, und uns und unsern nachkomen, kunigen zu Beheim, und der krone desselben unsers kunigrichs von eime iclichen weingorten einen halben schuberd wins ierliche geben. Und sal ein iczlich weingarte schezig ruten lang und ach ruten breit sin, und sal iclich rute acht elen haben. Ouch sullen die wingarten, die man binnen disen iaren, oder wan das ist, anhebet zu bauwen, des ungeldes und des lantbernes und aller andir beswerunge ewicliche fry und ledig sin. Ouch wollen wir, das die ratlute in der Groszen stad zu Prage von unser und unsir nachkomen, kunige zu Beheim, wegen und von unsir gewalt sullen und mogen alle iar, und so oft des not wirt, einen bergmeister seczen und entseczen. Ouch geben wir den wingarten soliche friheit, gnad und recht, das nyman darinne sal schaden tun bei tage odir nachte, clein odir gros. Geschehe iz aber, das yman, wer der were, er sei edel odir unedel, dem andern an sein wingarten odir dem nucze darinne deheinen schade an win- reben, weinberen odir holcze odir obisst tete mit gen, mit ridens, mit wegmachen odir andirs, mit was schacheh das were, wer daz an dem tage tete und begriffen vurde, der sal seinen rechte hant verlorn haben, loset er seil nicht mit czweinczig a) A: Allen; B: Allein. — b) A: behende; B: behuete. — c) A: vermache; B: vermoechte. — d) A: schuber; B: czuber. — e) A: da inne deheinein; B: darinne cheinen. — f) A: obisse; B: obisst. — g) A: riden; B: riten. — h) A: schache; B: sache. — 1) A: sei; B: si. — k) A: uff; B: an. — 1) A: schaden den; B: den schaden. — m) A: briffen; B: begrifen. — n) A: henequeme; B: hynqueme.
Strana 445
Annus 1358, 7—17 Febr. 445 schocken, und sin andir habe sal gevallen uff den bergmeister. Wer aber€ den scha- denl bei der nacht tete und begrifenm wurde, der hat sinen hals werloren, und sin gut sal gevollen uff den bergmeister. Geschehe is aber, das der ubeltetiger, der den schaden tete, iz were einer odir mer, bei solichem schaden wurde erslagen, so sal der, der yn odir sei zu tote sluge, nicht mer haben werlorn, dan alleine zwene heller, die er uff des lib, den er hette erslagen, sol legen. Wer aber, das der den schaden tete by tage odir nachte, henequemen, so sol man yn inheissen; queme er dan nich und wolde sin recht nicht tragen, so sal man yn achten und in die achte tun nach recht der Groszen stat zu Prage. Kumpt er aber zu rechte, so mag er selb dritte dorvor sweren; mag man aber yn mit guter gewiszen uberwinden, so sal er sins hals bestanden sin, und sin gut sal dan uff den bergmeister gevollen, uszge- nomen der herren von unsern londen, obe die solichen schoden teten, als vor ge- schriben stet, und dabei begriffen wurden oder enweg quemen, so sal man sie uns antworten, odir vor uns, odir wem wirs sunderliche bevelen, und beclagen und vor- heiszen, und gegen den sullen wir rechten in aller weis, als wor geschriben stet. Ouch wollen wir, das man alle die recht umb die weingarten, umb schaden, totslege und umb alle andir sache, die von den wingarten uffersten mugen, nirgent andirswo sulle suchen nach holen, dan vor den ratherren unsir Groszen stad zu Prage; die sullen dise sache rechten und nymant andirs, als oben geschriben ist. Mit urkunt dicz brives, wersigelt mit unsir keisirlichen magestat insigel. Geben zu Prage — 1358 iare an dem nehisten fritag nach dem sontag Est michi vor der fasten, unserer riche in dem zwelften und des keisirtums in dem dritten iare. Originale desideratur, copia (A) inserta litteris iudicis et iuratorum Maioris civitatis Pra- gensis, a. 1359, 15 Jul. datis. Alia copia fere coaeva (B) Pragae in archivo civitatis in libro vetus- tissimo privilegiorum n. 993 p. 48. Alias copias et versiones Bohemicas commemorat Čelakovský. — Ed. Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 49 n. 39. — Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 107 n. 66. — Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 46 n. 108 (e litteris Nicolai de Bernecke magistri vinearum Pragen., a. 1874, 24 Febr. civitati Pontensi datis). — Uher, Privilegien d. königl. Stadt Kaaden, Programm d. Communal-Obergymnasiums Kaaden 1887 p. 10 n. 2 (e copia Nicolai Rost magistri montium vinearum Pragen.). — Versionem Bohemicam Nováček, Výpisy z knih vinničných, Archiv Český XV p. 511 n. 1. — Extr. Schlesinger, Das Kaadner Kopialbuch, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 11 p. 194 n. 5. — Katzerowsky, Ein Formelbuch aus dem XIV Jahrhunderte, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 29 p. 9 n. 29. — Reg. imp. VIII 2750. 754) 1358, 17 Febr. Roudnice. Arnestus archiepiscopus Pragensis Nicolaum de Horaždovice ad archidiaconatum Boleslaviensem in ecclesia Pragensi confirmatum esse testatur. notum facimus — —, quod resignacionibus honorabilium virorum dd. Benessii de Crawar, olim archidiaconi Boleslaviensis in nostra Pragensi ecclesia, de dicto archi- diaconatu et Nicolai de Haravicz, olim s. Egidii, Pragensis, Saccensis ecclesiarum canonici, de dictis canonicatibus et prebendis animo permutandi dicta sua beneficia per dilectum nobis magistrum Detlewum, canonicum Camynensem, nostrum cancella- rium, ex commissione nostra speciali receptis et admissis, idem noster cancellarius
Annus 1358, 7—17 Febr. 445 schocken, und sin andir habe sal gevallen uff den bergmeister. Wer aber€ den scha- denl bei der nacht tete und begrifenm wurde, der hat sinen hals werloren, und sin gut sal gevollen uff den bergmeister. Geschehe is aber, das der ubeltetiger, der den schaden tete, iz were einer odir mer, bei solichem schaden wurde erslagen, so sal der, der yn odir sei zu tote sluge, nicht mer haben werlorn, dan alleine zwene heller, die er uff des lib, den er hette erslagen, sol legen. Wer aber, das der den schaden tete by tage odir nachte, henequemen, so sol man yn inheissen; queme er dan nich und wolde sin recht nicht tragen, so sal man yn achten und in die achte tun nach recht der Groszen stat zu Prage. Kumpt er aber zu rechte, so mag er selb dritte dorvor sweren; mag man aber yn mit guter gewiszen uberwinden, so sal er sins hals bestanden sin, und sin gut sal dan uff den bergmeister gevollen, uszge- nomen der herren von unsern londen, obe die solichen schoden teten, als vor ge- schriben stet, und dabei begriffen wurden oder enweg quemen, so sal man sie uns antworten, odir vor uns, odir wem wirs sunderliche bevelen, und beclagen und vor- heiszen, und gegen den sullen wir rechten in aller weis, als wor geschriben stet. Ouch wollen wir, das man alle die recht umb die weingarten, umb schaden, totslege und umb alle andir sache, die von den wingarten uffersten mugen, nirgent andirswo sulle suchen nach holen, dan vor den ratherren unsir Groszen stad zu Prage; die sullen dise sache rechten und nymant andirs, als oben geschriben ist. Mit urkunt dicz brives, wersigelt mit unsir keisirlichen magestat insigel. Geben zu Prage — 1358 iare an dem nehisten fritag nach dem sontag Est michi vor der fasten, unserer riche in dem zwelften und des keisirtums in dem dritten iare. Originale desideratur, copia (A) inserta litteris iudicis et iuratorum Maioris civitatis Pra- gensis, a. 1359, 15 Jul. datis. Alia copia fere coaeva (B) Pragae in archivo civitatis in libro vetus- tissimo privilegiorum n. 993 p. 48. Alias copias et versiones Bohemicas commemorat Čelakovský. — Ed. Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 49 n. 39. — Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 107 n. 66. — Schlesinger, Stadtbuch von Brüx p. 46 n. 108 (e litteris Nicolai de Bernecke magistri vinearum Pragen., a. 1874, 24 Febr. civitati Pontensi datis). — Uher, Privilegien d. königl. Stadt Kaaden, Programm d. Communal-Obergymnasiums Kaaden 1887 p. 10 n. 2 (e copia Nicolai Rost magistri montium vinearum Pragen.). — Versionem Bohemicam Nováček, Výpisy z knih vinničných, Archiv Český XV p. 511 n. 1. — Extr. Schlesinger, Das Kaadner Kopialbuch, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 11 p. 194 n. 5. — Katzerowsky, Ein Formelbuch aus dem XIV Jahrhunderte, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 29 p. 9 n. 29. — Reg. imp. VIII 2750. 754) 1358, 17 Febr. Roudnice. Arnestus archiepiscopus Pragensis Nicolaum de Horaždovice ad archidiaconatum Boleslaviensem in ecclesia Pragensi confirmatum esse testatur. notum facimus — —, quod resignacionibus honorabilium virorum dd. Benessii de Crawar, olim archidiaconi Boleslaviensis in nostra Pragensi ecclesia, de dicto archi- diaconatu et Nicolai de Haravicz, olim s. Egidii, Pragensis, Saccensis ecclesiarum canonici, de dictis canonicatibus et prebendis animo permutandi dicta sua beneficia per dilectum nobis magistrum Detlewum, canonicum Camynensem, nostrum cancella- rium, ex commissione nostra speciali receptis et admissis, idem noster cancellarius
Strana 446
446 Regesta Bohemiae et Moraviae. nomine nostro et ex commissione nostra speciali d. Nicolaum predictum de cano- nicatibus et prebendis predictis ad archidiaconatum Boleslaviensem predictum transtulit ipsumque de ipso archidiaconatu ac omnium iurium et pertinenciarum ipsius investivit curamque, regimen et administracionem dicti archidiaconatus sibi commisit, eum ad predictum archidiaconatum confirmando. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus communiri. Datum Rudnicz a. d. 1358 die XVII m. februarii. Cop. coaeva Pragas in archivo capituli metropolitani Pragensis in Libro erectionum archidioc. Pragensis I fol. J 1. 755) 1358, 19 Febr. Pragae. Karolus imperator et rex Nicolaum de Cigelheim a fratre suo Henrico de Cigel- heim, magistro coquinae, eiusque pueris totaliter separatum esse recognoscit. ——, daz vor unsir keisirliche wirdikeit komen ist der edel Niclas von Czigelheim, unser lieber getruwer und hovegesinde und hat — — vor uns als eyme keisir und obirstem rechter und herren in werntlichen sachen wiszentliche bekant, das er von dem edeln Heinriche Czigelheim, unserm kuchenmeistere und lieben getruwen, sime brudir und sinen kindern genczliche in allen sachen geteilet und gesundirt sii zu male also, daz derselbe Niclas und sine erben Heinrichen egenanten, sine kindere, erben und nachkomen vorbas ewicliche nicht anesprechen sullen noch mogen umb dheinerlei erbeteil, eygen oder lehen, noch umb dheine andir sachen, wie man die nennen mag, die sie zu yn han odir haben mochten biz uff disen hutigen tag ; und hat ouch darzu der obegenante Niclas, unsir diner, mit rate siner frunde wol undirwiset von yme selber mit sinen willen vor uns und in unsir keisirlicher wirdikeit genczliche mit guten sinnen und luterliche verzigen vor sich und alle sine erben und nachkomen uff alle ansprache und vorderunge, die sie zu dem vorgenanten unserm kuchen- meistere, sinen kindern, erben und nachkomen von erbeteiles, eygens und lehens odir andir sache wegen, wie man die nennen mochte, hetten odir haben mochten in dheine weis biz uff disen hutigen tag. Und sint bei disen sachen gewest der erw. Johans bisshoff zu Olomuncz, unsir furste, rat und andechtiger, die edeln Jeske von Wartenberg genant von Weszel, Buske von Wilherticz und Thime von Kuldicz, unsir lieben getruwen. — — Geben zu Prage — — 1358 iare am nehisten montag nach dem sontag Invocavit unserr riche i. d. XII u. d. keis. i. d. III iare. Per d. Bus- konem de Wilharticz et ad conaligacionem ambarum parcium, qui notulam littere de verbo ad verbum audiverunt, Rudolphus de Frideberg. R. Johannes. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, in archivo civitatis Havl. Brod. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 70 n. 88. — Reg. imp. VIII 6193. 756) 1358, 21 Febr. Pragae. Karolus imperator et rex Jesconis praepositi monasterii in Chotěšov („Chotys- souiensis“), ord. Praem., Prag. dioc., capellani et devoti sui, supplicationi annuens,
446 Regesta Bohemiae et Moraviae. nomine nostro et ex commissione nostra speciali d. Nicolaum predictum de cano- nicatibus et prebendis predictis ad archidiaconatum Boleslaviensem predictum transtulit ipsumque de ipso archidiaconatu ac omnium iurium et pertinenciarum ipsius investivit curamque, regimen et administracionem dicti archidiaconatus sibi commisit, eum ad predictum archidiaconatum confirmando. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus communiri. Datum Rudnicz a. d. 1358 die XVII m. februarii. Cop. coaeva Pragas in archivo capituli metropolitani Pragensis in Libro erectionum archidioc. Pragensis I fol. J 1. 755) 1358, 19 Febr. Pragae. Karolus imperator et rex Nicolaum de Cigelheim a fratre suo Henrico de Cigel- heim, magistro coquinae, eiusque pueris totaliter separatum esse recognoscit. ——, daz vor unsir keisirliche wirdikeit komen ist der edel Niclas von Czigelheim, unser lieber getruwer und hovegesinde und hat — — vor uns als eyme keisir und obirstem rechter und herren in werntlichen sachen wiszentliche bekant, das er von dem edeln Heinriche Czigelheim, unserm kuchenmeistere und lieben getruwen, sime brudir und sinen kindern genczliche in allen sachen geteilet und gesundirt sii zu male also, daz derselbe Niclas und sine erben Heinrichen egenanten, sine kindere, erben und nachkomen vorbas ewicliche nicht anesprechen sullen noch mogen umb dheinerlei erbeteil, eygen oder lehen, noch umb dheine andir sachen, wie man die nennen mag, die sie zu yn han odir haben mochten biz uff disen hutigen tag ; und hat ouch darzu der obegenante Niclas, unsir diner, mit rate siner frunde wol undirwiset von yme selber mit sinen willen vor uns und in unsir keisirlicher wirdikeit genczliche mit guten sinnen und luterliche verzigen vor sich und alle sine erben und nachkomen uff alle ansprache und vorderunge, die sie zu dem vorgenanten unserm kuchen- meistere, sinen kindern, erben und nachkomen von erbeteiles, eygens und lehens odir andir sache wegen, wie man die nennen mochte, hetten odir haben mochten in dheine weis biz uff disen hutigen tag. Und sint bei disen sachen gewest der erw. Johans bisshoff zu Olomuncz, unsir furste, rat und andechtiger, die edeln Jeske von Wartenberg genant von Weszel, Buske von Wilherticz und Thime von Kuldicz, unsir lieben getruwen. — — Geben zu Prage — — 1358 iare am nehisten montag nach dem sontag Invocavit unserr riche i. d. XII u. d. keis. i. d. III iare. Per d. Bus- konem de Wilharticz et ad conaligacionem ambarum parcium, qui notulam littere de verbo ad verbum audiverunt, Rudolphus de Frideberg. R. Johannes. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, in archivo civitatis Havl. Brod. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 70 n. 88. — Reg. imp. VIII 6193. 756) 1358, 21 Febr. Pragae. Karolus imperator et rex Jesconis praepositi monasterii in Chotěšov („Chotys- souiensis“), ord. Praem., Prag. dioc., capellani et devoti sui, supplicationi annuens,
Strana 447
Annus 1358, 17—21 Febr. 447 litteras ab Otakaro et Johanne Bohemiae regibus monasterio concessas (Reg. Boh. II p. 201 n. 520 et p. 570 n. 1318), tenore earundem litterarum inserto, auctoritate regia Bohemiae confirmat, „sicut eciam cl. mem. Johannes olim Boemie rex, ill. genitor noster carissimus, litteram dicti Ottakeri prius suis litteris, quas sigillatas vidimus, sollempniter confirmaviti, ceterum ex singulari gracia pro salute et remedio anima- rum nostra ac progenitorum nostrorum villam Podole cum iuribus et pertinenciis suis quibuslibet atque curticulas in Tethin cum agris suis prefato Chotyssouiensi mona- sterio de liberalitate nostra et auctoritate regia Boemie prefata specialiter confir- mamus, prout cl. mem. Wenczeslaus olim Boemie rex illustris, avus noster, predictas villam Podole et curticulas cum agris, pertinenciis et iuribus suis litteris suis eidem monasterio Chotyssouiensi concessisse dinoscitur racionabiliter et dedisse, nostris, regni nostri Boemie, corone eiusdem regni et aliorum quorumlibet iuribus in omnibus Poena mille marcarum, quarum medietas et singulis premissis semper salvis.“ regali Bohemiae camerae, residua pars iniuriam passorum usibus est applicanda. Testes: Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes Lutomuslensis, s. imper. aule cancellarius, Johannes Olomucensis et Theodricus Mindensis eccl. episcopi, ill. Petrus Borbonensis, Bolko Opoliensis et Bolko Falkenbergensis duces ac Wilhelmus marchio Misnensis, nob. Rudolphus de Warta, Sbinco dictus Lepus de Hasenburg, Hasco de Swereticz, supremi camerarii, Thimo de Kuldicz, Arnoldus de Bachenn. „Inter gloriosas rei publice curas." „Datum Prage a. d. 1358, ind. undecima, IX kal. marcii, regn. nostr. a. XII, imp. vero tercio. Per d. cancellarium Rudolphus de Frideberg. R. Jo. de Luth." Orig. cum signo imperiali et sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum deest, olim in archivo mo- nasterii, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Reg. imp. VIII 2751. 757) 1358, 21 Febr. Pragae. Karolus imperator et rex, magistra et sororibus monasterii in Chotěšov („Cho- tyssouiensis“), ord. Praem., supplicantibus, privilegium a Gregorio papa (a. 1272, 23 Maii, Reg. Boh. II p. 312 n. 781) eidem monasterio concessum auctoritate regia Bohemiae ratum accipit. Poena centum marcarum auri puri, quarum medietas regali Bohemiae camerae, residua pars iniuriam passorum usibus est applicanda. Testes ut in charta praecedenti (n. 756). „Pre ceteris virtutum operibus." „Datum Prage a. d. 1358, ind. XI, IX kal. marcii, regn. nostr. a. XII, imp. vero tercio. Per d. cancellarium Rudolphus de Frideberg. R. Heinricus.“ Orig. cum signo imperiali et sigillo maiest. in fil. ser., fracto, olim in archivo monasterii, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Ed. Hugo, Ann. Praemonstr. I 462. — Reg. imp. VIII 2752. 1) Vide Reg. Boh. III p. 414 n. 1071.
Annus 1358, 17—21 Febr. 447 litteras ab Otakaro et Johanne Bohemiae regibus monasterio concessas (Reg. Boh. II p. 201 n. 520 et p. 570 n. 1318), tenore earundem litterarum inserto, auctoritate regia Bohemiae confirmat, „sicut eciam cl. mem. Johannes olim Boemie rex, ill. genitor noster carissimus, litteram dicti Ottakeri prius suis litteris, quas sigillatas vidimus, sollempniter confirmaviti, ceterum ex singulari gracia pro salute et remedio anima- rum nostra ac progenitorum nostrorum villam Podole cum iuribus et pertinenciis suis quibuslibet atque curticulas in Tethin cum agris suis prefato Chotyssouiensi mona- sterio de liberalitate nostra et auctoritate regia Boemie prefata specialiter confir- mamus, prout cl. mem. Wenczeslaus olim Boemie rex illustris, avus noster, predictas villam Podole et curticulas cum agris, pertinenciis et iuribus suis litteris suis eidem monasterio Chotyssouiensi concessisse dinoscitur racionabiliter et dedisse, nostris, regni nostri Boemie, corone eiusdem regni et aliorum quorumlibet iuribus in omnibus Poena mille marcarum, quarum medietas et singulis premissis semper salvis.“ regali Bohemiae camerae, residua pars iniuriam passorum usibus est applicanda. Testes: Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes Lutomuslensis, s. imper. aule cancellarius, Johannes Olomucensis et Theodricus Mindensis eccl. episcopi, ill. Petrus Borbonensis, Bolko Opoliensis et Bolko Falkenbergensis duces ac Wilhelmus marchio Misnensis, nob. Rudolphus de Warta, Sbinco dictus Lepus de Hasenburg, Hasco de Swereticz, supremi camerarii, Thimo de Kuldicz, Arnoldus de Bachenn. „Inter gloriosas rei publice curas." „Datum Prage a. d. 1358, ind. undecima, IX kal. marcii, regn. nostr. a. XII, imp. vero tercio. Per d. cancellarium Rudolphus de Frideberg. R. Jo. de Luth." Orig. cum signo imperiali et sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum deest, olim in archivo mo- nasterii, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Reg. imp. VIII 2751. 757) 1358, 21 Febr. Pragae. Karolus imperator et rex, magistra et sororibus monasterii in Chotěšov („Cho- tyssouiensis“), ord. Praem., supplicantibus, privilegium a Gregorio papa (a. 1272, 23 Maii, Reg. Boh. II p. 312 n. 781) eidem monasterio concessum auctoritate regia Bohemiae ratum accipit. Poena centum marcarum auri puri, quarum medietas regali Bohemiae camerae, residua pars iniuriam passorum usibus est applicanda. Testes ut in charta praecedenti (n. 756). „Pre ceteris virtutum operibus." „Datum Prage a. d. 1358, ind. XI, IX kal. marcii, regn. nostr. a. XII, imp. vero tercio. Per d. cancellarium Rudolphus de Frideberg. R. Heinricus.“ Orig. cum signo imperiali et sigillo maiest. in fil. ser., fracto, olim in archivo monasterii, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Ed. Hugo, Ann. Praemonstr. I 462. — Reg. imp. VIII 2752. 1) Vide Reg. Boh. III p. 414 n. 1071.
Strana 448
448 Regesta Bohemiae et Moraviae. 758) 1358, 23 Febr. Nos Frenczlinus Bartuschii iudex, De media curia ac hereditate in Pečky. Nicolaus quondam notarius Eylaweri, Henslinus eciam Bartuschiis tunc temporis magistri iuratorum, Thômlinus Wolflini, Chünczlinus Ruthardi, Wernuschius Meut- ner, Tyluschius Furman, Nicolaus ac Heynlinus dicti Půsch, Henlinus Grellnsmit ceterique iurati Montis Chutnis recognoscimus ——, quod causa litis inter honestam matronam dominam Sophiam, relictam Frenczlini Kanczenbach pie memorie, parte ex una et Nicolaum Schram, nostrum concivem, parte ex altera diu ventilata et mota pro media curia ac hereditate in villa dicta Peczsch sita et suis pertinenciis per prov. viros, videlicet Friczkonem Scalek, Wenczeslaum Censtil, Nicolaum Pirkner protunc iuratos nec non Joklinum Wylmanni, nobis concivem bone recordacionis, in quorum ordinacionem ac amicabilem composicionem dicta causa tamquam in legit- timos et veros arbitratores seu arbitros ex utriusque partis consensu plenarie fuit dimissa, totaliter complanata est et sopita in hunc modum : quod prefata domina Sophia debet iure hereditario eandem mediam partem curie ac hereditatis predicte cum omnibus suis iuribus et pertinenciis —— perpetuo possidere pacifice et quiete, ita scilicet, quod debet ac tenetur ipsi Nicolao Schram suisque heredibus octo sexagenas gr. den. prag. annui census de prelibata integra hereditate et suis iuribus ac perti- nenciis universis, sub antiquo Newfangone situata, singulis annis censuare ac donare. Cuius quidem census mediam partem, videlicet quatuor sexagenas gr. ante dicta domina Sophia et sui successores incipiendo in proximo s. Galli festo dicto Nicolao suisque heredibus debet censuare et deinde in proximo festo b. Georgii sub- sequente alias quatuor sexagenas gr. census eiusdem similiter donare debebit — Si vero succedente tempore —— pretactum censum in aliquo predictorum termino- rum dare ac solvere neglexerit, protinus octo diebus elapsis a quolibet dictorum festo- rum termino mox super quamlibet sexagenam dicti census deinde singulis septimanis septem gr. nomine pene accrescent. Nichilominus, quando memoratus Nicolaus Schram, heredes aut successores sui voluerint, possunt licite ac plena auctoritate, nullius ad hoc iudicii auxilio requisito, in predicta hereditate pro censu neglecto et penis inpignorare, prout ius censualium exigit ac requirit. — — Hoc eciam notabi- liter expresso, quod supra dicta domina Sophia et sui successores possunt ipsum censum octo sexagenarum gr. a festo b. Georgii proximo infra spacium quatuor an- norum, quando voluerint, sive in primo, sive secundo, tercio aut in quarto anno cum octoaginta sexagenis gr. den. prag. reemere seu redimere, censu protunc solvendo primitus persoluto. Quo facto mox ipsa hereditas in Peczsch cum suis pertinenciis universis a tali solucione census libera est penitus et soluta. Sin autem infra dictum spacium quatuor annorum, ut predicitur, censum sepedictum non reemerent —— census sepe fatus octo sexagenarum gr. super dicta hereditate in Peczsch omni- busque eius pertinenciis perpetuus esse dinoscitur ac censetur et ad prefatum Nico- laum Schram suosque heredes hereditarie et perpetue devolvetur, sic quod cum eodem a) cop.: Bratuschii.
448 Regesta Bohemiae et Moraviae. 758) 1358, 23 Febr. Nos Frenczlinus Bartuschii iudex, De media curia ac hereditate in Pečky. Nicolaus quondam notarius Eylaweri, Henslinus eciam Bartuschiis tunc temporis magistri iuratorum, Thômlinus Wolflini, Chünczlinus Ruthardi, Wernuschius Meut- ner, Tyluschius Furman, Nicolaus ac Heynlinus dicti Půsch, Henlinus Grellnsmit ceterique iurati Montis Chutnis recognoscimus ——, quod causa litis inter honestam matronam dominam Sophiam, relictam Frenczlini Kanczenbach pie memorie, parte ex una et Nicolaum Schram, nostrum concivem, parte ex altera diu ventilata et mota pro media curia ac hereditate in villa dicta Peczsch sita et suis pertinenciis per prov. viros, videlicet Friczkonem Scalek, Wenczeslaum Censtil, Nicolaum Pirkner protunc iuratos nec non Joklinum Wylmanni, nobis concivem bone recordacionis, in quorum ordinacionem ac amicabilem composicionem dicta causa tamquam in legit- timos et veros arbitratores seu arbitros ex utriusque partis consensu plenarie fuit dimissa, totaliter complanata est et sopita in hunc modum : quod prefata domina Sophia debet iure hereditario eandem mediam partem curie ac hereditatis predicte cum omnibus suis iuribus et pertinenciis —— perpetuo possidere pacifice et quiete, ita scilicet, quod debet ac tenetur ipsi Nicolao Schram suisque heredibus octo sexagenas gr. den. prag. annui census de prelibata integra hereditate et suis iuribus ac perti- nenciis universis, sub antiquo Newfangone situata, singulis annis censuare ac donare. Cuius quidem census mediam partem, videlicet quatuor sexagenas gr. ante dicta domina Sophia et sui successores incipiendo in proximo s. Galli festo dicto Nicolao suisque heredibus debet censuare et deinde in proximo festo b. Georgii sub- sequente alias quatuor sexagenas gr. census eiusdem similiter donare debebit — Si vero succedente tempore —— pretactum censum in aliquo predictorum termino- rum dare ac solvere neglexerit, protinus octo diebus elapsis a quolibet dictorum festo- rum termino mox super quamlibet sexagenam dicti census deinde singulis septimanis septem gr. nomine pene accrescent. Nichilominus, quando memoratus Nicolaus Schram, heredes aut successores sui voluerint, possunt licite ac plena auctoritate, nullius ad hoc iudicii auxilio requisito, in predicta hereditate pro censu neglecto et penis inpignorare, prout ius censualium exigit ac requirit. — — Hoc eciam notabi- liter expresso, quod supra dicta domina Sophia et sui successores possunt ipsum censum octo sexagenarum gr. a festo b. Georgii proximo infra spacium quatuor an- norum, quando voluerint, sive in primo, sive secundo, tercio aut in quarto anno cum octoaginta sexagenis gr. den. prag. reemere seu redimere, censu protunc solvendo primitus persoluto. Quo facto mox ipsa hereditas in Peczsch cum suis pertinenciis universis a tali solucione census libera est penitus et soluta. Sin autem infra dictum spacium quatuor annorum, ut predicitur, censum sepedictum non reemerent —— census sepe fatus octo sexagenarum gr. super dicta hereditate in Peczsch omni- busque eius pertinenciis perpetuus esse dinoscitur ac censetur et ad prefatum Nico- laum Schram suosque heredes hereditarie et perpetue devolvetur, sic quod cum eodem a) cop.: Bratuschii.
Strana 449
Annus 1358, 23—24 Febr. 449 facere et ordinare potest, fretus in hac parte potestate plenaria dando, vendendo, obligando aut quocumque modo alienando simul vel divisim, quociens ac quando voluerit iuxta libitum proprie voluntatis. Et qui presentes literas habuerit, eidem plenum ius competit omnium premissorum. In quorum evidenciam ac robur per- petue valiturum sigillum nostre communitatis presentibus est appensum. Actum et datum a. d. 1358 fer. sexta proxima ante dominicam, qua cantatur Reminiscere. Cop. inserta litteris Johannis archiepiscopi Pragensis a. 1387, 20 Maii Pragae datis in libro Erectionum ecclesiae Pragensis III f. 2. — Extr. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. III p. 263 n. 403. 759) 1358, 24 Febr. Krčín. Jesco de Potštejn Voislao capellano suo et ecclesiae in Krčin villam Přibyslav cum 6 marcarum redditibus confert. Noverint universi — —, quod ego Jesco de Potenstein, divina miseracione michi inspirante, ob salutem et remedium animarum predecessorum meorum, ad augendum cultum divinum et parrochialem ecclesiam in Kyrczin, et ipsius plebani cupiens statum et condicionem facere melio- rem Woyslao nostro capellano, cum bonis meis infra scriptis dotavi, videlicet Przi- bislaw villam cum sex marcarum redditibus annui census cum omni iure hereditario et dominio —— perpetue constituo, dono et confero, per prefatum Woyslaum, meum capellanum, tenendum, habendum, regendum et utifruendum tamquam de re propria sive hereditaria, ad me et meos heredes ac successores ante donacionem huiusmodi spectantes et pertinentes, nichil michi et successoribus ac heredibus meis in dicta villa et redditibus iuris seu proprietatis reservando, sic tamen, ut prefatum meum capellanum curie mee semper adherere volo, eidem in victu providendo tamdiu, donec de meliori statu et provisione secundum suam bonam voluntatem Domino adiuvante et in melius providebo. Cum eidem Woyslao Deo annuente fuerit provisum, aut viam universe carnis intrare contingerit, tunc plebanus dicte ecclesie in Kyrczin, — de dicta villa et redditibus prefatis ac dominio mox se intromittere et regere potenter debebit, et idem capellanus sive vicarius in qualibet ebdomada tres missas pro salute animarum nostrarum celebrare debebit et tenebitur. Et ut hec mea donacio rata, firma et inviolata maneat, hanc litteram meo sigillo et infra scriptorum dominorum sigillis duxi sigillandam. Nos quoque Sulco de Slupnicz et Wanco de Potenstein testes et conscii omnium prescriptorum ad instanciam nob. Jesconis de Potenstein prefati nostra sigilla cum ipsius sigillo de certa nostra sciencia presentibus in testimonium duximus appendenda. Datum in Kyrczin a. d. 1358 die s. Mathie apostoli. Insertum confirmationi Arnesti archiepiscopi Pragensis, a. 1358, 24 Jul. Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 1 n. 1. a) Quae sequuntur, in autographo Libri erectionum deperdita et ex apographo eiusdem Libri suppleta sunt. 29
Annus 1358, 23—24 Febr. 449 facere et ordinare potest, fretus in hac parte potestate plenaria dando, vendendo, obligando aut quocumque modo alienando simul vel divisim, quociens ac quando voluerit iuxta libitum proprie voluntatis. Et qui presentes literas habuerit, eidem plenum ius competit omnium premissorum. In quorum evidenciam ac robur per- petue valiturum sigillum nostre communitatis presentibus est appensum. Actum et datum a. d. 1358 fer. sexta proxima ante dominicam, qua cantatur Reminiscere. Cop. inserta litteris Johannis archiepiscopi Pragensis a. 1387, 20 Maii Pragae datis in libro Erectionum ecclesiae Pragensis III f. 2. — Extr. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. III p. 263 n. 403. 759) 1358, 24 Febr. Krčín. Jesco de Potštejn Voislao capellano suo et ecclesiae in Krčin villam Přibyslav cum 6 marcarum redditibus confert. Noverint universi — —, quod ego Jesco de Potenstein, divina miseracione michi inspirante, ob salutem et remedium animarum predecessorum meorum, ad augendum cultum divinum et parrochialem ecclesiam in Kyrczin, et ipsius plebani cupiens statum et condicionem facere melio- rem Woyslao nostro capellano, cum bonis meis infra scriptis dotavi, videlicet Przi- bislaw villam cum sex marcarum redditibus annui census cum omni iure hereditario et dominio —— perpetue constituo, dono et confero, per prefatum Woyslaum, meum capellanum, tenendum, habendum, regendum et utifruendum tamquam de re propria sive hereditaria, ad me et meos heredes ac successores ante donacionem huiusmodi spectantes et pertinentes, nichil michi et successoribus ac heredibus meis in dicta villa et redditibus iuris seu proprietatis reservando, sic tamen, ut prefatum meum capellanum curie mee semper adherere volo, eidem in victu providendo tamdiu, donec de meliori statu et provisione secundum suam bonam voluntatem Domino adiuvante et in melius providebo. Cum eidem Woyslao Deo annuente fuerit provisum, aut viam universe carnis intrare contingerit, tunc plebanus dicte ecclesie in Kyrczin, — de dicta villa et redditibus prefatis ac dominio mox se intromittere et regere potenter debebit, et idem capellanus sive vicarius in qualibet ebdomada tres missas pro salute animarum nostrarum celebrare debebit et tenebitur. Et ut hec mea donacio rata, firma et inviolata maneat, hanc litteram meo sigillo et infra scriptorum dominorum sigillis duxi sigillandam. Nos quoque Sulco de Slupnicz et Wanco de Potenstein testes et conscii omnium prescriptorum ad instanciam nob. Jesconis de Potenstein prefati nostra sigilla cum ipsius sigillo de certa nostra sciencia presentibus in testimonium duximus appendenda. Datum in Kyrczin a. d. 1358 die s. Mathie apostoli. Insertum confirmationi Arnesti archiepiscopi Pragensis, a. 1358, 24 Jul. Pragae datae. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 1 n. 1. a) Quae sequuntur, in autographo Libri erectionum deperdita et ex apographo eiusdem Libri suppleta sunt. 29
Strana 450
450 Regesta Bohemiae et Moraviae. 760) 1358, 25 Febr. Monasterium in Porta Apostolorum agros prope villam Březno exponit. Nos Theodricus div. miser. abbas, Nicolaus prior, Franciscus prepositus, Busco, Albertus totusque conventus monasterii Porte Apostolorum, ord. s. Ben., recog- noscimus — —, quod quia ven. pater d. Busco quondam abbas nostri monasterii propter nonnullos defectus in dicto monasterio nostro tunc passos, a quibus dictum monasterium sine gravi iactura et periculo relevari non poterat, propter communem utilitatem et profectum diligenti deliberacione prehabita de communi consilio et con- sensu quosdam agros iuxta rubetum Kugem cum vallibus circumiacentibus olim Bertoldo civi Lunensi, heredibus et successoribus suis pro certa pecunie quantitate in utilitatem dicti nostri monasterii conversa, prout litere superinde confecte plenius continebant, locaverat et exposuerat, pro quibus agris ipso Bertoldo defuncto ac eciam pro aliis bonis in Lewonicz, que idem Bertholdus similiter possidebat, inter nos ex una et discr. virum Leonem civem Lunensem, fratrem dicti Bertholdi, parte ab altera lis et questio vertebatur, que per famosos viros dd. Nicolaum Episcopum, iudicem Pontensem, subcamerarium Boemie, Paulum camere regni notarium et Frenczlinum iudicem curie sopite fuerunt amicabiliter et discusse, quod ipsi Leoni tamquam ipsius Bertholdi legittimo successori, qui de bonis in Lewonicz predictis nobis ac nostro monasterio condescendit atque cessit, dictos agros, ad centum viginti strichones in mensura se extendentes, iuxta rubetum Kugem situatos, ville nostre Brsizenem adiacentes, cum vallibus et promontoriis ipsos agros circumdantibus, que leyten vulgariter nunccupantur, denuo locavimus et exposuimus et exnunc locamus presen- tibus et exponimus per ipsum, heredes et successores suos hereditarie possidendos, tenendos et habendos sub condicionibus infra scriptis, quod ipse Leo, heredes et suc- cessores sui ac dictorum agrorum et vallium possessores de ipsis agris et vallibus, quos et quas, ut moris est terre Bohemie, promittimus libertare et ab impeticione qualibet disbrigare, incipiendo in a. d. 1360 in festo s. Georii singulis annis perpetue duas marcas graves, 64 gr. prag. den. pro marca conputando, solvere debent atque dare quolibet inpedimento non obstante, quibus solutis ab omni alio contribucionis, subsidii, servicii et exaccionis onere, ab universis collectis sive censuum iuribus, quibuscunque specialibus nominibus appropriari et appellari valeant, ac qualibet inquietacione seu perturbacione a nobis et nostris successoribus liberi esse debeant et exempti, nisi quando berna generalis edicto regio proclamata fuerit, ipsam regi disbrigent; sin autem pro ipsa berna de bonis nostris aliis cum rege vel collectoribus suis ordinaverimus vel pactum fecerimus, tunc ipse Leo et sui successores, quantum de una aratura solvere proclamabitur, nobis solvent. Preterea, si ipse Leo vel dicto- rum agrorum et vallium possessores nobis vel nostris successoribus ipsum censum aliquo anno in festo s. Georii et quatuor diebus continuis ipsum festum sequentibus solvere neglexerint quoquomodo, extunc statim die quinta vel ulterius, cum nobis videbitur expedire, equos, pecora, sata et alias quascunque res in ipsis agris et vallibus repertas in tribus marcis gravibus, duas in censu et unam pro retardacionis
450 Regesta Bohemiae et Moraviae. 760) 1358, 25 Febr. Monasterium in Porta Apostolorum agros prope villam Březno exponit. Nos Theodricus div. miser. abbas, Nicolaus prior, Franciscus prepositus, Busco, Albertus totusque conventus monasterii Porte Apostolorum, ord. s. Ben., recog- noscimus — —, quod quia ven. pater d. Busco quondam abbas nostri monasterii propter nonnullos defectus in dicto monasterio nostro tunc passos, a quibus dictum monasterium sine gravi iactura et periculo relevari non poterat, propter communem utilitatem et profectum diligenti deliberacione prehabita de communi consilio et con- sensu quosdam agros iuxta rubetum Kugem cum vallibus circumiacentibus olim Bertoldo civi Lunensi, heredibus et successoribus suis pro certa pecunie quantitate in utilitatem dicti nostri monasterii conversa, prout litere superinde confecte plenius continebant, locaverat et exposuerat, pro quibus agris ipso Bertoldo defuncto ac eciam pro aliis bonis in Lewonicz, que idem Bertholdus similiter possidebat, inter nos ex una et discr. virum Leonem civem Lunensem, fratrem dicti Bertholdi, parte ab altera lis et questio vertebatur, que per famosos viros dd. Nicolaum Episcopum, iudicem Pontensem, subcamerarium Boemie, Paulum camere regni notarium et Frenczlinum iudicem curie sopite fuerunt amicabiliter et discusse, quod ipsi Leoni tamquam ipsius Bertholdi legittimo successori, qui de bonis in Lewonicz predictis nobis ac nostro monasterio condescendit atque cessit, dictos agros, ad centum viginti strichones in mensura se extendentes, iuxta rubetum Kugem situatos, ville nostre Brsizenem adiacentes, cum vallibus et promontoriis ipsos agros circumdantibus, que leyten vulgariter nunccupantur, denuo locavimus et exposuimus et exnunc locamus presen- tibus et exponimus per ipsum, heredes et successores suos hereditarie possidendos, tenendos et habendos sub condicionibus infra scriptis, quod ipse Leo, heredes et suc- cessores sui ac dictorum agrorum et vallium possessores de ipsis agris et vallibus, quos et quas, ut moris est terre Bohemie, promittimus libertare et ab impeticione qualibet disbrigare, incipiendo in a. d. 1360 in festo s. Georii singulis annis perpetue duas marcas graves, 64 gr. prag. den. pro marca conputando, solvere debent atque dare quolibet inpedimento non obstante, quibus solutis ab omni alio contribucionis, subsidii, servicii et exaccionis onere, ab universis collectis sive censuum iuribus, quibuscunque specialibus nominibus appropriari et appellari valeant, ac qualibet inquietacione seu perturbacione a nobis et nostris successoribus liberi esse debeant et exempti, nisi quando berna generalis edicto regio proclamata fuerit, ipsam regi disbrigent; sin autem pro ipsa berna de bonis nostris aliis cum rege vel collectoribus suis ordinaverimus vel pactum fecerimus, tunc ipse Leo et sui successores, quantum de una aratura solvere proclamabitur, nobis solvent. Preterea, si ipse Leo vel dicto- rum agrorum et vallium possessores nobis vel nostris successoribus ipsum censum aliquo anno in festo s. Georii et quatuor diebus continuis ipsum festum sequentibus solvere neglexerint quoquomodo, extunc statim die quinta vel ulterius, cum nobis videbitur expedire, equos, pecora, sata et alias quascunque res in ipsis agris et vallibus repertas in tribus marcis gravibus, duas in censu et unam pro retardacionis
Strana 451
Annus 1358, 25 Febr. 451 pena nobis et nostris licebit successoribus arrestare, et in ipsis tribus marcis inter Judeos aut christianos obligare, inpedimento civium non obstante. Sique nichil vadii vel pigneris in dictis agris reperiri poterit, dimissa ipsa inpignoracione in exempcionem ipsorum agrorum et vallium censsus“ conputari debet et pena et, si in processu tem- poris per tres annos continuos per ipsum Leonem aut suos successores tam de censsua quam de pena nobis nostrisque successoribus non fuerit satisfactum, extunc omnes predicti agri, valles et promontoria hiis tribus annis expiratis ad nos et nostrum monasterium revertentur libere et sine omni redempcionis et exolucionis onere relabentur; super arrestacione, impignoracione, obligacione et intromissione pre- dictorum per nos aut nostros successores rite factis, si facere contingat, ipsi Leoni et quibuslibet eius successoribus non licebit nos vel nostrum monasterium iure spi- rituali, terreno vel civili inpedire nec aliis quibuslibet instanciis aut inpeticionibus molestare. Ceterum, cum sepedictus Leo vel sui successores ipsos agros colere non possint vel tenere noluerint, damus illis et concedimus liberam facultatem vendendi ipsos agros et locandi seu donandi alio civi in Luna seu alteri cuicunque sub censsu" et condicionibus prenominatis, nobis tamen super exolucione ipsorum principaliter requisitis. Et qui presentes litteras legittime habuerit, eidem omne ius quemadmodum ipsi Leoni conpetere debet in premissis. In cuius rei testimonium presentes fieri et nostri ac ecclesie nostre appensione sigillorum mandavimus communiri. Datum a. d. 1358 dominica, qua cantatur Reminiscere. Orig., cui 2 sig., modo deperdita, in fil. rubri viridisque coloris appensa erant, in archivo civi- tatis Louny, n. 11. — Extr. Dušek, Archiv král. města Loun, Věstnik král. čes. spol. náuk 1898 p. 53. 761) 1358, 25 Febr. Pragae. Nos Hoygerius De dotibus filiae et relictae Smilonis de Lomnice. et Vitko fratres de Lantstein t. p. recongnoscimus universis, quod nos — — cum domina Kerusse nob. d. Smyelonis olim dicti de Lompnycz filia, patrui nostri dilecti, relicta d. Przibikonis quondam dicti de Straz, super dothalicio ipsius et dothalicio domine Angnetis, b. m. conthoralis predicti nostri patrui, matris domine Kerusse predicte, quod dotalicium super bonis Lompnicz aut Swyny seu super quibuscunque bonis nostris habuit, vel si qua iura super hereditates aut obligaciones nostras habuit seu haberet nec non super singulis ac universis controversie actibus, dissensionibus et debitis inter nos et ceteros fratres nostros de Lantstein parte ex una et dominam Kerusse predictam parte ex altera hucusque vertentibus per nobiles dominos avun- culos nostros karissimos d. Andream, zudarium terre Boemie, et d. Wankonem, fratres de Dube, nec non per nob. d. Zawissium de Trziest per nostrosque milites, d. Nicolaum dictum Cossors de Nychossowicz et d. Wchinam de Brzieznicze amica- biliter sumus concordati — — sic, quod domina Kerusse predicta nullo iure nos a) sic in orig. 29*
Annus 1358, 25 Febr. 451 pena nobis et nostris licebit successoribus arrestare, et in ipsis tribus marcis inter Judeos aut christianos obligare, inpedimento civium non obstante. Sique nichil vadii vel pigneris in dictis agris reperiri poterit, dimissa ipsa inpignoracione in exempcionem ipsorum agrorum et vallium censsus“ conputari debet et pena et, si in processu tem- poris per tres annos continuos per ipsum Leonem aut suos successores tam de censsua quam de pena nobis nostrisque successoribus non fuerit satisfactum, extunc omnes predicti agri, valles et promontoria hiis tribus annis expiratis ad nos et nostrum monasterium revertentur libere et sine omni redempcionis et exolucionis onere relabentur; super arrestacione, impignoracione, obligacione et intromissione pre- dictorum per nos aut nostros successores rite factis, si facere contingat, ipsi Leoni et quibuslibet eius successoribus non licebit nos vel nostrum monasterium iure spi- rituali, terreno vel civili inpedire nec aliis quibuslibet instanciis aut inpeticionibus molestare. Ceterum, cum sepedictus Leo vel sui successores ipsos agros colere non possint vel tenere noluerint, damus illis et concedimus liberam facultatem vendendi ipsos agros et locandi seu donandi alio civi in Luna seu alteri cuicunque sub censsu" et condicionibus prenominatis, nobis tamen super exolucione ipsorum principaliter requisitis. Et qui presentes litteras legittime habuerit, eidem omne ius quemadmodum ipsi Leoni conpetere debet in premissis. In cuius rei testimonium presentes fieri et nostri ac ecclesie nostre appensione sigillorum mandavimus communiri. Datum a. d. 1358 dominica, qua cantatur Reminiscere. Orig., cui 2 sig., modo deperdita, in fil. rubri viridisque coloris appensa erant, in archivo civi- tatis Louny, n. 11. — Extr. Dušek, Archiv král. města Loun, Věstnik král. čes. spol. náuk 1898 p. 53. 761) 1358, 25 Febr. Pragae. Nos Hoygerius De dotibus filiae et relictae Smilonis de Lomnice. et Vitko fratres de Lantstein t. p. recongnoscimus universis, quod nos — — cum domina Kerusse nob. d. Smyelonis olim dicti de Lompnycz filia, patrui nostri dilecti, relicta d. Przibikonis quondam dicti de Straz, super dothalicio ipsius et dothalicio domine Angnetis, b. m. conthoralis predicti nostri patrui, matris domine Kerusse predicte, quod dotalicium super bonis Lompnicz aut Swyny seu super quibuscunque bonis nostris habuit, vel si qua iura super hereditates aut obligaciones nostras habuit seu haberet nec non super singulis ac universis controversie actibus, dissensionibus et debitis inter nos et ceteros fratres nostros de Lantstein parte ex una et dominam Kerusse predictam parte ex altera hucusque vertentibus per nobiles dominos avun- culos nostros karissimos d. Andream, zudarium terre Boemie, et d. Wankonem, fratres de Dube, nec non per nob. d. Zawissium de Trziest per nostrosque milites, d. Nicolaum dictum Cossors de Nychossowicz et d. Wchinam de Brzieznicze amica- biliter sumus concordati — — sic, quod domina Kerusse predicta nullo iure nos a) sic in orig. 29*
Strana 452
452 Regesta Bohemiae et Moraviae. repetere debet ammodo nec monere simili modo et nos ipsam vice versa talibus con- dicionibus interiectis, quod ad villam dicta Borowany et duobus molendinis, de qua seu quibus d. Wilhelmus olim dictus de Lantstein, genitor noster dilectus, domine Kerusshe prenominate in trecentis sexagenis argenti nomine dothalicii seu in obli- gacione dothalicii condescenderat, nos prelibate domine Kerusshe tercium molendinum nostrum sub dicta villa Borowani addidimus cum omnibus fluminibus, rivulis, obsta- culis spectantibus ad eandem villam. Eciam addidimus domine Kerusshe prenotate villam nostram dictam Zdyar cum omnibus censibus, robotis, exaccionibus, cum nos nostris ab hominibus recipiemus, bernam vero regalem secundum pactum nostrum, sicut ceteri nostri homines, nobis dare tenetur et, si quod plus de ipsa berna uti seu frui poterit, de hoc ei libenter favemus et cum venacionibus leporum et volucrum ad villam predictam pertinentibus ac cum ipsius ville libertate, exclusis piscina vul- gariter nuncupata Zdyarsky et, si forsitan aliquam piscinam in eadem aqua faciemus, extunc quantum aqua ipsius piscine seu obstaculum se eriget occupando hereditatem predicte ville Zdyar, in tanta quantitate tenemur ei de nostra hereditate propin- quiori ville predicte adiacenti dare, lingna pro edificiis et ingne, quantum indiget, in nostris silvis debet recipere, tenetur cum singulis ac universis utilitatibus supra dictis ad tempora vite habere, tenere et possidere; post mortem vero prenominate domine Kerusshe prefata villa Zdyar cum pertinenciis preexpressis ad nos iterum omni sine peccunia revertetur. It. sepe nominata domina Kerusshe supra dictas trecentas sexagenas argenti, quas super villa Borowany habet, et si aliqua peccora parva aut mangna seu suppelectilia domus vel alias res mobiles, quocunque censeantur nomine, huic potest dare, cui vult ad placitum sue voluntatis. It. non tenemur redi- mere prefatam villam Borowany ad tempora vite domine Kerusshe sepe dicte, nisi si ipsa statum immutaret ducendo maritum aut trecentas sexagenas cuipiam ho- minum daret; extunc villam Borowany, si potuerimus et nobis placuerit, possumus redimere, quando voluerimus omni sine impedimento. Nos quoque Hoygerius et Vitko, Johannes prepositus Melniczensis et Leutoldus fratres uterini de Lantstein promit- timus sine dolo malo, manu coniuncta in solidum bona fide nostra, omnia premissa firmiter tenere et dicta bona disbrigare nec dominam Kerusshe prelibatam impedire, set pocius a quolibet homine protegere ipsam et defendere, sicut nosmet ipsos, in quantum possumus et valemus. Si vero dicta bona disbrigare non possemus aut aliquod dampnum seu impedimentum per nos aut nostros homines prelibate domine Kerusse fieret, quod posset de certa sciencia demonstrari, tunc tenemur infra spacium quatuor septimanarum dampnum seu impedimentum predictum intercipere et resar- cire. Quod si non fecerimus, extunc statim obstagium debitum et conswetum in civitate Budwais in hospicio ad prelibate domine Kerusshe instanciam nobis deputato, quilibet nostrum militem cum famulo et duobus equis loco sui locando, debemus et tenemur continue observare inde non exituri, nisi prius disbrigaremus bona supra nominata seu impedimentum removeremus et dampna exinde percepta resarciremus integraliter et ex toto. Et qui hanc litteram habuerit de certa sciencia et bona voluntate domine Kerusshe supra nominate, huic spondemus omnia supra scripta
452 Regesta Bohemiae et Moraviae. repetere debet ammodo nec monere simili modo et nos ipsam vice versa talibus con- dicionibus interiectis, quod ad villam dicta Borowany et duobus molendinis, de qua seu quibus d. Wilhelmus olim dictus de Lantstein, genitor noster dilectus, domine Kerusshe prenominate in trecentis sexagenis argenti nomine dothalicii seu in obli- gacione dothalicii condescenderat, nos prelibate domine Kerusshe tercium molendinum nostrum sub dicta villa Borowani addidimus cum omnibus fluminibus, rivulis, obsta- culis spectantibus ad eandem villam. Eciam addidimus domine Kerusshe prenotate villam nostram dictam Zdyar cum omnibus censibus, robotis, exaccionibus, cum nos nostris ab hominibus recipiemus, bernam vero regalem secundum pactum nostrum, sicut ceteri nostri homines, nobis dare tenetur et, si quod plus de ipsa berna uti seu frui poterit, de hoc ei libenter favemus et cum venacionibus leporum et volucrum ad villam predictam pertinentibus ac cum ipsius ville libertate, exclusis piscina vul- gariter nuncupata Zdyarsky et, si forsitan aliquam piscinam in eadem aqua faciemus, extunc quantum aqua ipsius piscine seu obstaculum se eriget occupando hereditatem predicte ville Zdyar, in tanta quantitate tenemur ei de nostra hereditate propin- quiori ville predicte adiacenti dare, lingna pro edificiis et ingne, quantum indiget, in nostris silvis debet recipere, tenetur cum singulis ac universis utilitatibus supra dictis ad tempora vite habere, tenere et possidere; post mortem vero prenominate domine Kerusshe prefata villa Zdyar cum pertinenciis preexpressis ad nos iterum omni sine peccunia revertetur. It. sepe nominata domina Kerusshe supra dictas trecentas sexagenas argenti, quas super villa Borowany habet, et si aliqua peccora parva aut mangna seu suppelectilia domus vel alias res mobiles, quocunque censeantur nomine, huic potest dare, cui vult ad placitum sue voluntatis. It. non tenemur redi- mere prefatam villam Borowany ad tempora vite domine Kerusshe sepe dicte, nisi si ipsa statum immutaret ducendo maritum aut trecentas sexagenas cuipiam ho- minum daret; extunc villam Borowany, si potuerimus et nobis placuerit, possumus redimere, quando voluerimus omni sine impedimento. Nos quoque Hoygerius et Vitko, Johannes prepositus Melniczensis et Leutoldus fratres uterini de Lantstein promit- timus sine dolo malo, manu coniuncta in solidum bona fide nostra, omnia premissa firmiter tenere et dicta bona disbrigare nec dominam Kerusshe prelibatam impedire, set pocius a quolibet homine protegere ipsam et defendere, sicut nosmet ipsos, in quantum possumus et valemus. Si vero dicta bona disbrigare non possemus aut aliquod dampnum seu impedimentum per nos aut nostros homines prelibate domine Kerusse fieret, quod posset de certa sciencia demonstrari, tunc tenemur infra spacium quatuor septimanarum dampnum seu impedimentum predictum intercipere et resar- cire. Quod si non fecerimus, extunc statim obstagium debitum et conswetum in civitate Budwais in hospicio ad prelibate domine Kerusshe instanciam nobis deputato, quilibet nostrum militem cum famulo et duobus equis loco sui locando, debemus et tenemur continue observare inde non exituri, nisi prius disbrigaremus bona supra nominata seu impedimentum removeremus et dampna exinde percepta resarciremus integraliter et ex toto. Et qui hanc litteram habuerit de certa sciencia et bona voluntate domine Kerusshe supra nominate, huic spondemus omnia supra scripta
Strana 453
Annus 1358, 25—26 Febr. 453 tenere ac inviolabiliter observare. —— Datum Prage die dominica, qua canitur Reminiscere, a. d. 1358. Orig. cum 9 sigillis rot. in press. perg. in archivo Schwarzenberg. in Třeboň, sign. IAIA« n. 7a. Sigilla: 1) — 3) de cera rubra, in clipeo et clenodio rosa;/HOGERII-DIANTIIIN; /WITKONIS DE LANSTEI/;/IOHIS. D. LANST -PPTI MELNICE; 4) de cera comm., in clipeo rosa, sigillum fractum, IIIII/LANSTA!I; 5) de cera comm. in clipeo et clenodio „odřivous“, S -ANDREDEDVII; 6) de cera comm. in clipeo „odřivous“, S WEN- CEZLAI DE DVBA; 7) de cera comm. in clipeo et clenodio telum, sigillum laesum, 8) de cera comm. in clipeo tres pisces capitibus connexis, S NICOLAI DINIHOSCHOWICZ; 9) de cera comm., vide Sedláček, Českomor. heraldika II p. 99, laesum. 762) 1358, 26 Febr. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis mandat, ut contra certos plebanos, circa ecclesias ipsorum non residentes, iudicialiter procedatur. Arnestus etc. honestis et discretis viris Nicolao tumbario s. Adalberti in ecclesia nostra Pragensi et Theodrico vicario .. decani ecclesie nostre predicte salutem in Domino et manda- tis nostris firmiter obedire. Debitum nostri officii requirit, ut inter alias sollicitu- dines, quibus assidue premimur, specialiter circa plebes et ecclesias nobis commissas solerciam adhibentes ipsarum utilitatibus et comodis intendamus neccessitatibus succurrentes. Et quia cura pervigili consideramus, quantum sit onusta dispendiis, quantum plena periculis quantaque discrimina secum trahat diutina rectorum absencia et incuria plebanorum, idcirco cupientes tam ecclesiis quam personis more paterno providere et tantis periculis obviare, dudum omnes et singulos prelatos, ple- banos et ecclesiarum rectores in nostris civitatibus et diocesi constitutos et ipsorum quemlibet in nostra sinodo generali, demum per archidiaconos nostros specialiter citari fecimus et mandavimus, quos et nos et ipsorum quemlibet protunc citavimus, monuimus et requisivimus, ut omnes et singuli plebani et ecclesiarum rectores absentes ab ecclesiis suis ad ipsas eorum ecclesias se conferrent et reciperent et per- sonaliter circa ipsas et earum quamlibet residerent, mandantes nichilominus, ut ipsis ecclesiis et plebibus, prout onus beneficii uniuscuiusques requirit, sub pena excom- municacionis, interdicti et suspensionis et privacionis per se ipsos deservirent et sacramenta ecclesiastica ministrarent, curam solertem de animabus ipsis commissis gerentes et plebes verbo et exemplo docentes. Tamen nonnulli timore Dei postposito et mandato nostro contempto, penas canonicas non formidantes et monitis nostris paternis non obedientes, hoc adimplere negligunt et hucusque facere contumaciter neglexerunt in grave preiudicium ipsarum ecclesiarum et plebium ac animarum sua- rum periculum et gravamen. Quare non valentes amplius tanta pericula sub dissimu- lacione aliqua pertransire et contumacias ipsorum plebanorum et negligencias in preiudicium salutis nostre ammodo paliare, vobis Nicolao et Theodrico prefatis in virtute sancte obediencie et sub excommunicacionis pena precipimus et mandamus, a) ms: unicuiusque.
Annus 1358, 25—26 Febr. 453 tenere ac inviolabiliter observare. —— Datum Prage die dominica, qua canitur Reminiscere, a. d. 1358. Orig. cum 9 sigillis rot. in press. perg. in archivo Schwarzenberg. in Třeboň, sign. IAIA« n. 7a. Sigilla: 1) — 3) de cera rubra, in clipeo et clenodio rosa;/HOGERII-DIANTIIIN; /WITKONIS DE LANSTEI/;/IOHIS. D. LANST -PPTI MELNICE; 4) de cera comm., in clipeo rosa, sigillum fractum, IIIII/LANSTA!I; 5) de cera comm. in clipeo et clenodio „odřivous“, S -ANDREDEDVII; 6) de cera comm. in clipeo „odřivous“, S WEN- CEZLAI DE DVBA; 7) de cera comm. in clipeo et clenodio telum, sigillum laesum, 8) de cera comm. in clipeo tres pisces capitibus connexis, S NICOLAI DINIHOSCHOWICZ; 9) de cera comm., vide Sedláček, Českomor. heraldika II p. 99, laesum. 762) 1358, 26 Febr. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis mandat, ut contra certos plebanos, circa ecclesias ipsorum non residentes, iudicialiter procedatur. Arnestus etc. honestis et discretis viris Nicolao tumbario s. Adalberti in ecclesia nostra Pragensi et Theodrico vicario .. decani ecclesie nostre predicte salutem in Domino et manda- tis nostris firmiter obedire. Debitum nostri officii requirit, ut inter alias sollicitu- dines, quibus assidue premimur, specialiter circa plebes et ecclesias nobis commissas solerciam adhibentes ipsarum utilitatibus et comodis intendamus neccessitatibus succurrentes. Et quia cura pervigili consideramus, quantum sit onusta dispendiis, quantum plena periculis quantaque discrimina secum trahat diutina rectorum absencia et incuria plebanorum, idcirco cupientes tam ecclesiis quam personis more paterno providere et tantis periculis obviare, dudum omnes et singulos prelatos, ple- banos et ecclesiarum rectores in nostris civitatibus et diocesi constitutos et ipsorum quemlibet in nostra sinodo generali, demum per archidiaconos nostros specialiter citari fecimus et mandavimus, quos et nos et ipsorum quemlibet protunc citavimus, monuimus et requisivimus, ut omnes et singuli plebani et ecclesiarum rectores absentes ab ecclesiis suis ad ipsas eorum ecclesias se conferrent et reciperent et per- sonaliter circa ipsas et earum quamlibet residerent, mandantes nichilominus, ut ipsis ecclesiis et plebibus, prout onus beneficii uniuscuiusques requirit, sub pena excom- municacionis, interdicti et suspensionis et privacionis per se ipsos deservirent et sacramenta ecclesiastica ministrarent, curam solertem de animabus ipsis commissis gerentes et plebes verbo et exemplo docentes. Tamen nonnulli timore Dei postposito et mandato nostro contempto, penas canonicas non formidantes et monitis nostris paternis non obedientes, hoc adimplere negligunt et hucusque facere contumaciter neglexerunt in grave preiudicium ipsarum ecclesiarum et plebium ac animarum sua- rum periculum et gravamen. Quare non valentes amplius tanta pericula sub dissimu- lacione aliqua pertransire et contumacias ipsorum plebanorum et negligencias in preiudicium salutis nostre ammodo paliare, vobis Nicolao et Theodrico prefatis in virtute sancte obediencie et sub excommunicacionis pena precipimus et mandamus, a) ms: unicuiusque.
Strana 454
454 Regesta Bohemiae et Moraviae. quatenus ex superhabundanti ad hoc, ut eorum malicia convincatur, presbiteros Andream in Mirouic, Petrum in Lybyechow, Nicolaum in Walle sancte Marie, Se- bestianum in Vnyeticz, Albertum in Mssen et Bohunconem in Vodyerad, ecclesiarum plebanos, nec non omnes et singulos prenominatos, si personaliter haberi poterunt, alias ipsos et ipsorum quemlibet in ecclesia nostra Pragensi, in qua vicariatum occu- pant, publice ex parte nostri citetis, requiratis et moneatis; quos et nos et ipsorum quemlibet presentibus citamus, monemus et requirimus ipsis et ipsorum cuilibet sub pena privacionis beneficii et beneficiorum precipientes et mandantes, quibus et nos presentibus precipimus et mandamus, quatenus a die monicionis presencium infra triginta dierum spacium, quorum dierum decem pro primo, decem pro secundo et reliquos decem pro tercio et peremptorio ac monicione canonica assignamus, omnes et singuli ad ecclesias ipsorum se conferant et circa ipsas residenciam faciant perso- nalem, ecclesiis ipsorum deservientes et sacramenta plebibus ministrantes; alias si contrafecerint et mandata nostra contempserint et residencias personales circa ipsas eorum ecclesias non fecerint, elapso prefato triginta dierum spacio et hac canonica monicione premissis exnunc prout extunc et extunc prout exnunc in ipsos et ipsorum quemlibet sentencias privacionis ferimus in hiis scriptis et ipsos privatos dictis ecclesiis presentibus denunciamus, diffinimus et declaramus, requirentes et monentes exnunc et extunc dictarum ecclesiarum omnes et singulos patronos, ut infra tempus debitum et ipsis a iure concessum nobis vel vicariis nostris in spiritualibus ad ipsas ecclesias presentent personas ydoneas per nos vel vicarios nostros instituendas et confir- mandas. Alias termino iuris elapso auctoritate ordinaria et potestate ad nos devoluta ipsis ecclesiis viduatis et earum cuilibet providebimus de rectoribus, prout suadebit ordo iuris et nobis videbitur expedire. Insuper, ne quis pretextu ingnorancie se aliqualiter valeat excusare, presentes per vos eciam portis nostre Pragensis ecclesie volumus affigi. De quarum execucione, citacione, monicione, requisicione, afficcione et relacione vobis prefatis dabimus plenam fidem. Datum Prage a. d. 1358 die XXVI m. februarii. Cop. saec. XIV in formulario „Cancellariae Arnesti“, ms bibl. publicae et universitatis Pra- gensis sign. XII C 17 fol. 11v. 763) 1358, 26 Febr. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis monasterio Rudnicensi litteras indulgentia- — Etsi loca singula ad honorem Dei omnipotentis sancto- rum confert. rumque ipsius divino cultui dedicata honorum congruis muneribus et dignis laudum preconiis attolere debeamus, ibi tamen promcius et uberius hoc facere astringimur, ubi regularis et Deo placita viget observancia Christique puerpere Marie semper benedicte, que singulari quadam excellencia super omnium spiritus civium super- norum tanquam sydus radiat matutinum, constat titulo insignita. Igitur cum mona- sterium Rudnicense [per] prepositum gubernari solitum, in quo est sacer regularium canonicorum conventus, qui sua exemplari conversacione suos funiculos eciam in
454 Regesta Bohemiae et Moraviae. quatenus ex superhabundanti ad hoc, ut eorum malicia convincatur, presbiteros Andream in Mirouic, Petrum in Lybyechow, Nicolaum in Walle sancte Marie, Se- bestianum in Vnyeticz, Albertum in Mssen et Bohunconem in Vodyerad, ecclesiarum plebanos, nec non omnes et singulos prenominatos, si personaliter haberi poterunt, alias ipsos et ipsorum quemlibet in ecclesia nostra Pragensi, in qua vicariatum occu- pant, publice ex parte nostri citetis, requiratis et moneatis; quos et nos et ipsorum quemlibet presentibus citamus, monemus et requirimus ipsis et ipsorum cuilibet sub pena privacionis beneficii et beneficiorum precipientes et mandantes, quibus et nos presentibus precipimus et mandamus, quatenus a die monicionis presencium infra triginta dierum spacium, quorum dierum decem pro primo, decem pro secundo et reliquos decem pro tercio et peremptorio ac monicione canonica assignamus, omnes et singuli ad ecclesias ipsorum se conferant et circa ipsas residenciam faciant perso- nalem, ecclesiis ipsorum deservientes et sacramenta plebibus ministrantes; alias si contrafecerint et mandata nostra contempserint et residencias personales circa ipsas eorum ecclesias non fecerint, elapso prefato triginta dierum spacio et hac canonica monicione premissis exnunc prout extunc et extunc prout exnunc in ipsos et ipsorum quemlibet sentencias privacionis ferimus in hiis scriptis et ipsos privatos dictis ecclesiis presentibus denunciamus, diffinimus et declaramus, requirentes et monentes exnunc et extunc dictarum ecclesiarum omnes et singulos patronos, ut infra tempus debitum et ipsis a iure concessum nobis vel vicariis nostris in spiritualibus ad ipsas ecclesias presentent personas ydoneas per nos vel vicarios nostros instituendas et confir- mandas. Alias termino iuris elapso auctoritate ordinaria et potestate ad nos devoluta ipsis ecclesiis viduatis et earum cuilibet providebimus de rectoribus, prout suadebit ordo iuris et nobis videbitur expedire. Insuper, ne quis pretextu ingnorancie se aliqualiter valeat excusare, presentes per vos eciam portis nostre Pragensis ecclesie volumus affigi. De quarum execucione, citacione, monicione, requisicione, afficcione et relacione vobis prefatis dabimus plenam fidem. Datum Prage a. d. 1358 die XXVI m. februarii. Cop. saec. XIV in formulario „Cancellariae Arnesti“, ms bibl. publicae et universitatis Pra- gensis sign. XII C 17 fol. 11v. 763) 1358, 26 Febr. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis monasterio Rudnicensi litteras indulgentia- — Etsi loca singula ad honorem Dei omnipotentis sancto- rum confert. rumque ipsius divino cultui dedicata honorum congruis muneribus et dignis laudum preconiis attolere debeamus, ibi tamen promcius et uberius hoc facere astringimur, ubi regularis et Deo placita viget observancia Christique puerpere Marie semper benedicte, que singulari quadam excellencia super omnium spiritus civium super- norum tanquam sydus radiat matutinum, constat titulo insignita. Igitur cum mona- sterium Rudnicense [per] prepositum gubernari solitum, in quo est sacer regularium canonicorum conventus, qui sua exemplari conversacione suos funiculos eciam in
Strana 455
Annus 1358, 26 Febr. — 1 Mart. 455 nostra dyocesi iam per plura loca expedit, titulo baptisatur Virginis benedicte, nobis quoque iure ordinarii subiectum existat, nos proinde ipsum donis spiritualibus volen- tes copiosius insignire, quodque Christi fideles idem monasterium eo accedant fre- quencius, quo se beneficiis spiritualibus habundancius senserint consolatos, omnibus vere penitentibus et contritis, qui idem monasterium intrantes ante ymaginem beatis- sime Virginis Marie, quam b. Lucas fertur depinxisse, quinque salutaciones angelicas dixerit, quin ymmo et hiis, qui prefatum monasterium in Navititate, Circumcisionis, Epiphanie, Cene, Passionis, Resurreccionis, Lancee, Ascensionis Domini, Penthecostes, Trinitatis et Corporis Christi, item qui in Concepcionis, Annuncciacionis, Nativitatis, Purificacionis, Assumpcionis Virginis benedicte, insuper qui in sanctorum Angelorum, nativitatis Johannis Bapt. et qui in Petri et Pauli, Andree, Johannis, Jacobi utriusque, Bartholomei, Symonis et Jude ac Thome, Mathie, Mathei, Marci et Luce ap. et ew., nec non qui in Laurencii, Stephani prothomartyris, Viti, Wenceslai trans- lacionis et transitus, Adalberti, Quinque fratrum martyrum gloriosorum, item qui in Gregorii, Ambrosi, Augustini, Jeronomi, Martini, Niccolai, Procopi[i] confesorum sanctorum, qui eciam in Marie Magdalene, Marthe, Katherine, Margarethe, Ludmille et Elizabeth virg. et viduarum, item qui in Omnium sanctorum, in commemora- cione Omniume animarum et dedicacione chori monasterii memorati festivitatibus devocionis causa accesserit seu accesserint, postremo eciam quocienscumque quis ibidem interfuerit pro rege, archiepiscopo, Hospodine pomilug ny ante sermonem cum aliis cantaverit, misse, que mane de Virgine benedicta cantari consuevit, inter- fuerit, pro rege, archiepiscopo vel pro pace regni preces domino Deo funderit, de omnipotentis Dei missericordia (!) et beatissimorum apostolorum Petri et Pauli eius, sanctissimorum quoque martyrum Viti, Wenceslai atque Adalberti, patronorum nostro- rum, meritis et intercessione confisi, pro vice qualibet et nichilominus singulis pre- dictarum festivitatum diebus singulas quadraginta dierum indulgencias sibi miseri- corditer in Domino condonamus [tenore] harum, quibus sigilla nostra in testimonium duximus appendenda. Datum Prage a. d. 1358 die XXVI m. februarii. Ed. Emler, Diplomatář klášt. řádu sv. Augustina v Roudnici (Věstník král. čes. spol. náuk 1893) p. 19 n. 13 e diplomatario saec. XV, quod in bibl. Lobkovic. Rudnicensi asservatur. Ibidem rubrica: Littera Arnesti archiepiscopi de indulgenciis. Duplicata est. 764) 1358, 1 Mart. Pragae. Marchiones Misnenses cum Karolo imperatore et rege tamquam rege Bohemiae foedus faciunt eumque ac successores eius, reges Bohemiae, se adiuturos promittunt. Wir Friderich, Balthazar und Wilhelm gebrudere von Gotes gn. lantgraven zcu Duringen, marcgraven zcu Myssen, in dem Osterlande und czu Landesperg, graven zcu Orlamunde und herren des landes zeu Plyssn bekennen — —, daz wir — uns vorbunden haben und vorbinden uns auch mit — — h. Karl Romischem a) cop.: festivitatum.
Annus 1358, 26 Febr. — 1 Mart. 455 nostra dyocesi iam per plura loca expedit, titulo baptisatur Virginis benedicte, nobis quoque iure ordinarii subiectum existat, nos proinde ipsum donis spiritualibus volen- tes copiosius insignire, quodque Christi fideles idem monasterium eo accedant fre- quencius, quo se beneficiis spiritualibus habundancius senserint consolatos, omnibus vere penitentibus et contritis, qui idem monasterium intrantes ante ymaginem beatis- sime Virginis Marie, quam b. Lucas fertur depinxisse, quinque salutaciones angelicas dixerit, quin ymmo et hiis, qui prefatum monasterium in Navititate, Circumcisionis, Epiphanie, Cene, Passionis, Resurreccionis, Lancee, Ascensionis Domini, Penthecostes, Trinitatis et Corporis Christi, item qui in Concepcionis, Annuncciacionis, Nativitatis, Purificacionis, Assumpcionis Virginis benedicte, insuper qui in sanctorum Angelorum, nativitatis Johannis Bapt. et qui in Petri et Pauli, Andree, Johannis, Jacobi utriusque, Bartholomei, Symonis et Jude ac Thome, Mathie, Mathei, Marci et Luce ap. et ew., nec non qui in Laurencii, Stephani prothomartyris, Viti, Wenceslai trans- lacionis et transitus, Adalberti, Quinque fratrum martyrum gloriosorum, item qui in Gregorii, Ambrosi, Augustini, Jeronomi, Martini, Niccolai, Procopi[i] confesorum sanctorum, qui eciam in Marie Magdalene, Marthe, Katherine, Margarethe, Ludmille et Elizabeth virg. et viduarum, item qui in Omnium sanctorum, in commemora- cione Omniume animarum et dedicacione chori monasterii memorati festivitatibus devocionis causa accesserit seu accesserint, postremo eciam quocienscumque quis ibidem interfuerit pro rege, archiepiscopo, Hospodine pomilug ny ante sermonem cum aliis cantaverit, misse, que mane de Virgine benedicta cantari consuevit, inter- fuerit, pro rege, archiepiscopo vel pro pace regni preces domino Deo funderit, de omnipotentis Dei missericordia (!) et beatissimorum apostolorum Petri et Pauli eius, sanctissimorum quoque martyrum Viti, Wenceslai atque Adalberti, patronorum nostro- rum, meritis et intercessione confisi, pro vice qualibet et nichilominus singulis pre- dictarum festivitatum diebus singulas quadraginta dierum indulgencias sibi miseri- corditer in Domino condonamus [tenore] harum, quibus sigilla nostra in testimonium duximus appendenda. Datum Prage a. d. 1358 die XXVI m. februarii. Ed. Emler, Diplomatář klášt. řádu sv. Augustina v Roudnici (Věstník král. čes. spol. náuk 1893) p. 19 n. 13 e diplomatario saec. XV, quod in bibl. Lobkovic. Rudnicensi asservatur. Ibidem rubrica: Littera Arnesti archiepiscopi de indulgenciis. Duplicata est. 764) 1358, 1 Mart. Pragae. Marchiones Misnenses cum Karolo imperatore et rege tamquam rege Bohemiae foedus faciunt eumque ac successores eius, reges Bohemiae, se adiuturos promittunt. Wir Friderich, Balthazar und Wilhelm gebrudere von Gotes gn. lantgraven zcu Duringen, marcgraven zcu Myssen, in dem Osterlande und czu Landesperg, graven zcu Orlamunde und herren des landes zeu Plyssn bekennen — —, daz wir — uns vorbunden haben und vorbinden uns auch mit — — h. Karl Romischem a) cop.: festivitatum.
Strana 456
456 Regesta Bohemiae et Moraviae. und kung zcu Beheimen, unserm lieben gnedigen herren, sinen erben und —— keiser nachkumen, kungen zeu Beheimen, und geloben mit geswornem eide fur uns, unser ..erben und nachkumen, marcgraven zcu Myssen, daz wir dem egenanten unserm herren dem keyser, als einem kung zeu Beheimen, sinen erben und nochkumen, kungen zcu Beheimen, geraten und geholfen sin sullen und wollen ewiglich zeu be- halden ire furstentum, land, herscheft, erb, gut, ere, recht und gewonheit. Und die hilfe sulln und wollen wir tun mit aller unser macht on geverd wider allermenglich niemande uzzcunemen, von den sie angriffen, gehindert oder geschedigt wurden und die an ire lib, furstentum, herscheft, gut, lant oder lût, geistlich oder werltlich, griffen wolten, bi namen an daz kungrich zcu Bemen, die kur und stimme, die ein kung zcu Beheimen von wegen siner land hat und haben sal an der wal eins Ro- mischn kunges, eins kunftiges keisers, an die manschaft und lehenschaft der nach- geschriben furstentum, der marken zcu Merhern, der herczcogtum zcu Troppow und zeu Ratebor und der herzcogtum zeu Ligenicz, zcu dem Brige, zcu Munsterberg, zeu der Olsen, zcu Glogow, zcu dem Sagan, zcu Opul, zcu Strelicz, czu Falkenberg, zcu Teschin, zcu der Kosil, czu Butum, zcu der Stynow, czu Vswiczcin, die von dem kungrich, den kungen und der cronen zeu Bemen zcu lehen ruren, und an die fursten derselben lande oder an die lant grifen wolten, den steten Breczlaw, Nün- markt, Frankenstein, Namslaw, Glogawe, Stinaw und Gor, an die mark Budyssin und Gorlicz und der stat zcu Pirn und an die edeln herren von Pak, genant von Sarow, und die von ..Hakeborn, die des küngrichs und der cronen zcu Beheim erplich man sint, und an die vesten Hirssow, Newenstat, Stornstein, Liechtenstein, die der hochgbornn fursten h. Ruprechtes des eltern und h. Ruprechtes des iungern, pfal- lenczgraven bi Rin und herczogen in Beigern, unser oheim, rechtes erb gewesen sin und die sie dem obgenanten unserm herren dem .. keiser wiszentlich und rechtlich vorkouft haben, und an die land und nachgeschrieben vesten und merkte Sulczbach, Rosenberg, Neitstein, Hertenstein, Hohenstein, Hiltpoltstein, Liechtenek, Turrendorf, Frankenberg, Aurbach, Herspruken, Laufen, Felden und daz Plech, Eschenbach, Begnicz, Husek, Werdenstein und Ruprechstein, die ettwann des hochgbornn fursten h. Rudolfs seligen pfallenczgraven bi Rin und herzcogen in Beigern, unsers herren des keisers sweher und unsers oheim, gewesen sint, die uf die obgenanten h. Ruprecht den eltern und h. Ruprecht den iungern, unser oheim, nach tode herczogen Rudolf des obgenanten erplich vorvallen waren und die sie dem obgenanten unserm herren dem keiser wissentlich, rechtlich und redlich vorkouft haben, und an allen andern landen und vesten, die der obgenante unser herre der keiser in Dutschen landen hat, mit allen iren zcugehorüngen und an die manschaft zcu Plawe und an Bernov, daz auch des kungrichs eigin ist, und an Eger, Flozz und Parkstein und alle ander pfantschefte, wie die genant sint, und bi namen zcu den landen des hochgebornn fursten h. Pol- ken, herczogen zcu der Swidenicz und zcu dem Jawer, unsers oheim, und waz derselb herczog innehat, die der durchluhtigen furstinn unser frawen und můmen frawen Annen der Romischen keiserinn, als einer kunginne zcu Beheimen, und ires libes erben, die sie mit unserm herren dem .. keiser hat, gehuldet, gelobet und ge-
456 Regesta Bohemiae et Moraviae. und kung zcu Beheimen, unserm lieben gnedigen herren, sinen erben und —— keiser nachkumen, kungen zeu Beheimen, und geloben mit geswornem eide fur uns, unser ..erben und nachkumen, marcgraven zcu Myssen, daz wir dem egenanten unserm herren dem keyser, als einem kung zeu Beheimen, sinen erben und nochkumen, kungen zcu Beheimen, geraten und geholfen sin sullen und wollen ewiglich zeu be- halden ire furstentum, land, herscheft, erb, gut, ere, recht und gewonheit. Und die hilfe sulln und wollen wir tun mit aller unser macht on geverd wider allermenglich niemande uzzcunemen, von den sie angriffen, gehindert oder geschedigt wurden und die an ire lib, furstentum, herscheft, gut, lant oder lût, geistlich oder werltlich, griffen wolten, bi namen an daz kungrich zcu Bemen, die kur und stimme, die ein kung zcu Beheimen von wegen siner land hat und haben sal an der wal eins Ro- mischn kunges, eins kunftiges keisers, an die manschaft und lehenschaft der nach- geschriben furstentum, der marken zcu Merhern, der herczcogtum zcu Troppow und zeu Ratebor und der herzcogtum zeu Ligenicz, zcu dem Brige, zcu Munsterberg, zeu der Olsen, zcu Glogow, zcu dem Sagan, zcu Opul, zcu Strelicz, czu Falkenberg, zcu Teschin, zcu der Kosil, czu Butum, zcu der Stynow, czu Vswiczcin, die von dem kungrich, den kungen und der cronen zeu Bemen zcu lehen ruren, und an die fursten derselben lande oder an die lant grifen wolten, den steten Breczlaw, Nün- markt, Frankenstein, Namslaw, Glogawe, Stinaw und Gor, an die mark Budyssin und Gorlicz und der stat zcu Pirn und an die edeln herren von Pak, genant von Sarow, und die von ..Hakeborn, die des küngrichs und der cronen zcu Beheim erplich man sint, und an die vesten Hirssow, Newenstat, Stornstein, Liechtenstein, die der hochgbornn fursten h. Ruprechtes des eltern und h. Ruprechtes des iungern, pfal- lenczgraven bi Rin und herczogen in Beigern, unser oheim, rechtes erb gewesen sin und die sie dem obgenanten unserm herren dem .. keiser wiszentlich und rechtlich vorkouft haben, und an die land und nachgeschrieben vesten und merkte Sulczbach, Rosenberg, Neitstein, Hertenstein, Hohenstein, Hiltpoltstein, Liechtenek, Turrendorf, Frankenberg, Aurbach, Herspruken, Laufen, Felden und daz Plech, Eschenbach, Begnicz, Husek, Werdenstein und Ruprechstein, die ettwann des hochgbornn fursten h. Rudolfs seligen pfallenczgraven bi Rin und herzcogen in Beigern, unsers herren des keisers sweher und unsers oheim, gewesen sint, die uf die obgenanten h. Ruprecht den eltern und h. Ruprecht den iungern, unser oheim, nach tode herczogen Rudolf des obgenanten erplich vorvallen waren und die sie dem obgenanten unserm herren dem keiser wissentlich, rechtlich und redlich vorkouft haben, und an allen andern landen und vesten, die der obgenante unser herre der keiser in Dutschen landen hat, mit allen iren zcugehorüngen und an die manschaft zcu Plawe und an Bernov, daz auch des kungrichs eigin ist, und an Eger, Flozz und Parkstein und alle ander pfantschefte, wie die genant sint, und bi namen zcu den landen des hochgebornn fursten h. Pol- ken, herczogen zcu der Swidenicz und zcu dem Jawer, unsers oheim, und waz derselb herczog innehat, die der durchluhtigen furstinn unser frawen und můmen frawen Annen der Romischen keiserinn, als einer kunginne zcu Beheimen, und ires libes erben, die sie mit unserm herren dem .. keiser hat, gehuldet, gelobet und ge-
Strana 457
Annus 1358, 1 Mart. 457 swornn haben, und an alle ire lant, herschefte, manschaft, lehen, vesten, burge, stete, gut und an alle ire zcugehorunge, wo oder in welchen landen die gelegen sint, die sie yzcunt haben oder furbaz in dheine wis gewinnen. Und wonn wir oder unser einer, unser erben und nachkumen, marcgraven zeu Myssen, von wegen des obgenanten unsers herren des keisers, siner erben und nachkumen, kungen zcu Beheim, des ermant werden, so sullen und wolln wir inwendig fierzcen tagen, oder so wir schierst mugen, nach dem, als der hulfe not geschit, one geverde nach dem tage sulcher manunge in czu hilfe kûmen in der maze, als davor begriffen ist. Wenn ouch wir den egenanten herren zcu hilfe kumen oder unser volk in czu hilfe senden, so sullen sie uns oder dieselben, die wir senden werden, mit bier, mit brote, kuchinspise und, wo man nicht zcu felde lage, mit futer besorgen on geverde. Nemen wir aber oder die unsern dheinen schaden, des sint sie uns nicht pflichtig uzzurichten. Gewunnen wir aber mit einander vesten, die in unsern landen beidersit nicht gelegen weren oder von uns beidersit nicht zcu lehen giengen, die sullen wir brechen oder sullen sie glich miteinander teilen, wie uns daz allerbest gevellet. Nemen wir aber fru- men an vesten, die in unsern landen gelegen weren oder von uns zeu lehen gingen, der frume sal uns alleine bliben. Were aber, daz wir oder die unsern frumen nemen an gevangen, die sullen wir nach iecliches manzcal gewapenter lute glich mit ein- ander teilen. —. Der geben ist zcu Prag — — 1358 iar an dem nesten donrstag nach dem suntag, als man singet Reminiscere. Orig. cum 3 sig. rot. equestribus de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1189 n. 185. — Minuta in archivo generali Dresdensi cop. 25 fol. 89b vide Lippert, Markgraf Wilhelm von Meissen und Elisabeth von Mähren, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 30 p. 113. — Versionem Latinam e codice 183 archivi publici Vindo- bonensis (nunc Pragas in archivo publico ministerii rerum internarum n. 2449) ed. Loserth, Bei- träge zur Geschichte der Erwerbung der Mark Brandenburg durch Karl IV., Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 16 p. 183 n. 7. — Reg. imp. VIII Reichssachen 291. 765) 1358, 1 Mart. Pragae. Karoli imperatoris et regis tamquam regis Bohemiae repromissio. Karl von Gots gn. Romischer keiser — — und kunig ze Beheim bekennen — daz wir — — uns verbunden haben und verbinden uns ouch mit den hochgebornen Friderichen, Balthazar und Wilhelm lantgrafen in Duringen und marggrafen zu Meissen, unsern lieben oheimen und fursten, iren erben und nachkomen, lantgrafen in Duringen und marggrafen zu Meissen, und geloben mit geswornem eide vor uns. unser erben und nachkomen, kunige zu Beheim, daz wir denselben lantgrafen in Duringen und marggrafen zu Meissen, unsern oheimen, iren erben und nachkomen, geraten und geholfen sein sullen und wollen ewiclich ze behalden ire furstentum, land, herschefte, erbe, gute, ere, recht, geistlich und werltlich, und gewonheit. Und die hulfe sullen und vollen wir tun mit aller unser macht an geverd wider aller- mennglich niemant auszunemen, von den sie angriffen, gehindert oder geschedigt Wir
Annus 1358, 1 Mart. 457 swornn haben, und an alle ire lant, herschefte, manschaft, lehen, vesten, burge, stete, gut und an alle ire zcugehorunge, wo oder in welchen landen die gelegen sint, die sie yzcunt haben oder furbaz in dheine wis gewinnen. Und wonn wir oder unser einer, unser erben und nachkumen, marcgraven zeu Myssen, von wegen des obgenanten unsers herren des keisers, siner erben und nachkumen, kungen zcu Beheim, des ermant werden, so sullen und wolln wir inwendig fierzcen tagen, oder so wir schierst mugen, nach dem, als der hulfe not geschit, one geverde nach dem tage sulcher manunge in czu hilfe kûmen in der maze, als davor begriffen ist. Wenn ouch wir den egenanten herren zcu hilfe kumen oder unser volk in czu hilfe senden, so sullen sie uns oder dieselben, die wir senden werden, mit bier, mit brote, kuchinspise und, wo man nicht zcu felde lage, mit futer besorgen on geverde. Nemen wir aber oder die unsern dheinen schaden, des sint sie uns nicht pflichtig uzzurichten. Gewunnen wir aber mit einander vesten, die in unsern landen beidersit nicht gelegen weren oder von uns beidersit nicht zcu lehen giengen, die sullen wir brechen oder sullen sie glich miteinander teilen, wie uns daz allerbest gevellet. Nemen wir aber fru- men an vesten, die in unsern landen gelegen weren oder von uns zeu lehen gingen, der frume sal uns alleine bliben. Were aber, daz wir oder die unsern frumen nemen an gevangen, die sullen wir nach iecliches manzcal gewapenter lute glich mit ein- ander teilen. —. Der geben ist zcu Prag — — 1358 iar an dem nesten donrstag nach dem suntag, als man singet Reminiscere. Orig. cum 3 sig. rot. equestribus de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1189 n. 185. — Minuta in archivo generali Dresdensi cop. 25 fol. 89b vide Lippert, Markgraf Wilhelm von Meissen und Elisabeth von Mähren, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 30 p. 113. — Versionem Latinam e codice 183 archivi publici Vindo- bonensis (nunc Pragas in archivo publico ministerii rerum internarum n. 2449) ed. Loserth, Bei- träge zur Geschichte der Erwerbung der Mark Brandenburg durch Karl IV., Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 16 p. 183 n. 7. — Reg. imp. VIII Reichssachen 291. 765) 1358, 1 Mart. Pragae. Karoli imperatoris et regis tamquam regis Bohemiae repromissio. Karl von Gots gn. Romischer keiser — — und kunig ze Beheim bekennen — daz wir — — uns verbunden haben und verbinden uns ouch mit den hochgebornen Friderichen, Balthazar und Wilhelm lantgrafen in Duringen und marggrafen zu Meissen, unsern lieben oheimen und fursten, iren erben und nachkomen, lantgrafen in Duringen und marggrafen zu Meissen, und geloben mit geswornem eide vor uns. unser erben und nachkomen, kunige zu Beheim, daz wir denselben lantgrafen in Duringen und marggrafen zu Meissen, unsern oheimen, iren erben und nachkomen, geraten und geholfen sein sullen und wollen ewiclich ze behalden ire furstentum, land, herschefte, erbe, gute, ere, recht, geistlich und werltlich, und gewonheit. Und die hulfe sullen und vollen wir tun mit aller unser macht an geverd wider aller- mennglich niemant auszunemen, von den sie angriffen, gehindert oder geschedigt Wir
Strana 458
458 Regesta Bohemiae et Moraviae. wurden und die an ire leib, furstentum, herscheft, gute, land oder leute greiffen wolten, bey namen an daz land zu Duringen, an die mark zu Meissen, Osterland, Landesperg und Lusicz, daz land zu Plysen, die graffeschaft zu Orlamund, an die vesten und gut, die sie in dem land zu Franken haben, und an den landen und nach- geschriben vesten Voytsberg, Muldorf, Hirzberg, Widirsberg, Adorf, Lubow, Pusin, Olsnicz, die der edel Heinrich voyt von Plawin der elter in recht und redlich ver- kaufet hat, an die land zu Sachsen, die vesten Gusten, Czurberg, den Salczfurt, Grefenhain, Dybin und Klusch, daz land zu Lusicz, alle die vesten und gut, die darzu gehôrn, bey namen Golsin, Picz, Lubin, Gubin, Luckow, Sumerfelt, und an alles daz, daz in den vorgenanten landen und herscheften von in zu lehen get, und alle ire herren, grafen, freyen, dienstleute, alle ire manschaft, land, herscheft, vesten, burge, stete, gut, lehenschaft, lehen und alle ire zegehorung, wo ader in welchen landen die gelegen sein, die sie iczunt haben oder furbas in dheine weis gewinnen. Und wenn wir oder unser erben und nachkomen, kunige zu Beheim, von wegen der obgenanten unser oheimen, der lantgrafen in Duringen und marggrafen zu Meissen, irer erben und nachkomen des ermanet werden, so sullen und wollen wir inwendig vierczehen tagen, oder so wir schirest mugen nach dem, als der hulfe not geschiht, an geverde nach dem tage sulcher manunge in zu hulfe kumen in der mazz, als dovor begriffen ist. — —1 Der geben ist zu Prag — — 1358 iar an dem nehsten donerstag nach dem suntag, als man singet Reminiscere, unserr reiche i. d. XII u. d. keis. i. d. III iare. Per dominum .. imperatorem Jo. Eystetensis. R. Jo. de Luthomuschel. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, in archivo generali Dresdensi n. 3520. — Ed. Lippert l. c., Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 30 p. 109 n. 1. — Versionem Latinam Loserth l. c., Mitt Ver. Gesch. Deut. i. B. 16 p. 182 n. 6. — Extr. Tschirch, Zeittafel zur Gesch. d. St. Guben, N. Laus. Mag. 46, 1 p. 13. — Reg. imp. VIII 2754, 6194. 766) 1358, 1 Mart. Pragae. Fridricus, Balthazar et Wilhelmus lantgravii Thuringiae et marchiones Misnenses Johanni marchioni Moraviae se opitulaturos promittunt. Wir Friderich, Balthazar und Wilhelm von Gotes gn. lantgraven zeu Duringen, marcgrafen zcu Myssen, in dem Osterlande und zcu Landesperg, graven zcu Orlamund und herren des landes zcu Plyssen bekennen ——, daz wir — — uns vorbunden haben und vorbinden auch mit dem hochgeboren fursten h. Johans marcgraven zcu Merhern, unserm lieben oheim und sweher, sinen erben und nachkumen, marcgraven zcu Mer- hern, und geloben mit geswornem eide fur uns, unser erben und nachkumen, lant- graven zeu Duringen und maregraven zcu Myssen, daz wir in, den obgenanten sinen erben und nachkumen bigestendig, geraten und geholfen sin sullen und wollen ewig- lich zeu behalden ire furstentum, lande, herscheft, erb, gut, ere, recht und gewonheit. Und die hilf sullen und wolln wir tun mit aller unser macht on geverde wider aller- 1) Quae sequuntur, cum charta praccedente conveniunt.
458 Regesta Bohemiae et Moraviae. wurden und die an ire leib, furstentum, herscheft, gute, land oder leute greiffen wolten, bey namen an daz land zu Duringen, an die mark zu Meissen, Osterland, Landesperg und Lusicz, daz land zu Plysen, die graffeschaft zu Orlamund, an die vesten und gut, die sie in dem land zu Franken haben, und an den landen und nach- geschriben vesten Voytsberg, Muldorf, Hirzberg, Widirsberg, Adorf, Lubow, Pusin, Olsnicz, die der edel Heinrich voyt von Plawin der elter in recht und redlich ver- kaufet hat, an die land zu Sachsen, die vesten Gusten, Czurberg, den Salczfurt, Grefenhain, Dybin und Klusch, daz land zu Lusicz, alle die vesten und gut, die darzu gehôrn, bey namen Golsin, Picz, Lubin, Gubin, Luckow, Sumerfelt, und an alles daz, daz in den vorgenanten landen und herscheften von in zu lehen get, und alle ire herren, grafen, freyen, dienstleute, alle ire manschaft, land, herscheft, vesten, burge, stete, gut, lehenschaft, lehen und alle ire zegehorung, wo ader in welchen landen die gelegen sein, die sie iczunt haben oder furbas in dheine weis gewinnen. Und wenn wir oder unser erben und nachkomen, kunige zu Beheim, von wegen der obgenanten unser oheimen, der lantgrafen in Duringen und marggrafen zu Meissen, irer erben und nachkomen des ermanet werden, so sullen und wollen wir inwendig vierczehen tagen, oder so wir schirest mugen nach dem, als der hulfe not geschiht, an geverde nach dem tage sulcher manunge in zu hulfe kumen in der mazz, als dovor begriffen ist. — —1 Der geben ist zu Prag — — 1358 iar an dem nehsten donerstag nach dem suntag, als man singet Reminiscere, unserr reiche i. d. XII u. d. keis. i. d. III iare. Per dominum .. imperatorem Jo. Eystetensis. R. Jo. de Luthomuschel. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, in archivo generali Dresdensi n. 3520. — Ed. Lippert l. c., Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 30 p. 109 n. 1. — Versionem Latinam Loserth l. c., Mitt Ver. Gesch. Deut. i. B. 16 p. 182 n. 6. — Extr. Tschirch, Zeittafel zur Gesch. d. St. Guben, N. Laus. Mag. 46, 1 p. 13. — Reg. imp. VIII 2754, 6194. 766) 1358, 1 Mart. Pragae. Fridricus, Balthazar et Wilhelmus lantgravii Thuringiae et marchiones Misnenses Johanni marchioni Moraviae se opitulaturos promittunt. Wir Friderich, Balthazar und Wilhelm von Gotes gn. lantgraven zeu Duringen, marcgrafen zcu Myssen, in dem Osterlande und zcu Landesperg, graven zcu Orlamund und herren des landes zcu Plyssen bekennen ——, daz wir — — uns vorbunden haben und vorbinden auch mit dem hochgeboren fursten h. Johans marcgraven zcu Merhern, unserm lieben oheim und sweher, sinen erben und nachkumen, marcgraven zcu Mer- hern, und geloben mit geswornem eide fur uns, unser erben und nachkumen, lant- graven zeu Duringen und maregraven zcu Myssen, daz wir in, den obgenanten sinen erben und nachkumen bigestendig, geraten und geholfen sin sullen und wollen ewig- lich zeu behalden ire furstentum, lande, herscheft, erb, gut, ere, recht und gewonheit. Und die hilf sullen und wolln wir tun mit aller unser macht on geverde wider aller- 1) Quae sequuntur, cum charta praccedente conveniunt.
Strana 459
Annus 1358, 1 Mart. 459 mennglich, von den sie angriffen, gehindert oder geschedigt wurden und die an ir libe, furstentum, herschefte, lande oder lûte, geistlich oder werltlich, manschaft, lehen, vesten, burge, stete, gût und alle ire zcugehorunge, wo oder in welchen landen die gelegen sint, die sie yzcunt haben oder furbaz in dheine wis gewinnen, griffen wolten oder sie daran hindern, uzgenumen dem allerdurchluhtigsten fursten und herren h. Karl Romischem keiser — — und kunge zeu Beheim, unserm lieben gne- digen herren, sinen .. erben und nachkumen, kungen zcu Bemen, wanne sie der.. maregraven zeu Merhern rechte herren sin und ire land, die marke zcu Merhern, von in zeu rechten furstenlehen ruren. Und wanne wir oder unser einer, unser erben oder nachkumen, lantgraven zcu Duringen und maregraven zcu Myssen, von wegen des obgenanten unsers oheimen, maregraven zcu Merhern, siner erben und nach- kumen, des ermanet worden, so sullen und wollen wir innewendig fierzcen tagen, oder so wir schierst mugen, nach dem, als der hulfe not geschiit, on geverde nach dem tage sulcher manung in czu hilfe kumen in der maze, als davor begriffen ist. — Der geben ist zcu Prage — — 1358 iare, an dem nehsten donrestag nach dem suntage, als man singet Reminiscere in der vasten. Orig. cum 3 sig. rot. equestribus de cera comm. in press. perg., laesis, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 11 n. 13. — Extr. Dobner, Mon. hist. Boem. IV p. 358 n. 247, Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 72 n. 90. 767) 1358, 1 Mart. Pragae. Johannes marchio Moraviae marchionibus Misnensibus se opitulaturum promittit. Wir Johans von Gots gn. marggraf zu Merhern bekennen ——, daz wir — uns verbunden haben und verbinden uns auch mit den hochgebornen fursten hern Friderich, Balthazar und Wilhelm lantgrafen in Duringen und marggrafen zu Meissen, unsern lieben oheim, iren erben und nachkomen, lantgrefen zu Duringen und marggrafen zu Meissen, und geloben mit geswornem eyd fur uns, unser erben und nachkomen, marggrafen zu Merhern, daz wir in, den obgenanten iren erben und nachkomen, beygestendig, geraten und geholfen sein sullen und wollen ewiclich ze behalden ire furstentum, land, herscheft. erb, gut, ere, recht und gewonheit. Und die hulfe sullen und wollen wir tun mit aller unser macht an geverd wider aller- menglich, von den sie angriffen, gehindert oder geschedigt wurden und die an ire leib, furstentum, herscheft, land oder leut, geistlich oder werltlich, manschaft, lehen, vesten, burge, stete, gut und alle ire zegehorungen, wo oder in welchen landen die gelegen sint, die sie iczunt haben oder furbaz in dheine weis gewinnen, greiffen wolten oder sie doran hindern, ausgenumen dem allerdurchleuchtigisten fursten und herren h. Karl Romischen keiser — — und kunig ze Beheim, unserm gnedigen herren und lieben bruder, seinen erben und nachkomen, kungen zu Beheim, wann sie unser rechte herren sein und unser land, die mark zu Merhern, von in czu rechten furstenlehen ruren. Und wann wir, unser erben oder nachkomen, marggrafen zu Merhern, von wegen der obgenanten unser oheim, lantgrafen in Duringen und marg-
Annus 1358, 1 Mart. 459 mennglich, von den sie angriffen, gehindert oder geschedigt wurden und die an ir libe, furstentum, herschefte, lande oder lûte, geistlich oder werltlich, manschaft, lehen, vesten, burge, stete, gût und alle ire zcugehorunge, wo oder in welchen landen die gelegen sint, die sie yzcunt haben oder furbaz in dheine wis gewinnen, griffen wolten oder sie daran hindern, uzgenumen dem allerdurchluhtigsten fursten und herren h. Karl Romischem keiser — — und kunge zeu Beheim, unserm lieben gne- digen herren, sinen .. erben und nachkumen, kungen zcu Bemen, wanne sie der.. maregraven zeu Merhern rechte herren sin und ire land, die marke zcu Merhern, von in zeu rechten furstenlehen ruren. Und wanne wir oder unser einer, unser erben oder nachkumen, lantgraven zcu Duringen und maregraven zcu Myssen, von wegen des obgenanten unsers oheimen, maregraven zcu Merhern, siner erben und nach- kumen, des ermanet worden, so sullen und wollen wir innewendig fierzcen tagen, oder so wir schierst mugen, nach dem, als der hulfe not geschiit, on geverde nach dem tage sulcher manung in czu hilfe kumen in der maze, als davor begriffen ist. — Der geben ist zcu Prage — — 1358 iare, an dem nehsten donrestag nach dem suntage, als man singet Reminiscere in der vasten. Orig. cum 3 sig. rot. equestribus de cera comm. in press. perg., laesis, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 11 n. 13. — Extr. Dobner, Mon. hist. Boem. IV p. 358 n. 247, Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 72 n. 90. 767) 1358, 1 Mart. Pragae. Johannes marchio Moraviae marchionibus Misnensibus se opitulaturum promittit. Wir Johans von Gots gn. marggraf zu Merhern bekennen ——, daz wir — uns verbunden haben und verbinden uns auch mit den hochgebornen fursten hern Friderich, Balthazar und Wilhelm lantgrafen in Duringen und marggrafen zu Meissen, unsern lieben oheim, iren erben und nachkomen, lantgrefen zu Duringen und marggrafen zu Meissen, und geloben mit geswornem eyd fur uns, unser erben und nachkomen, marggrafen zu Merhern, daz wir in, den obgenanten iren erben und nachkomen, beygestendig, geraten und geholfen sein sullen und wollen ewiclich ze behalden ire furstentum, land, herscheft. erb, gut, ere, recht und gewonheit. Und die hulfe sullen und wollen wir tun mit aller unser macht an geverd wider aller- menglich, von den sie angriffen, gehindert oder geschedigt wurden und die an ire leib, furstentum, herscheft, land oder leut, geistlich oder werltlich, manschaft, lehen, vesten, burge, stete, gut und alle ire zegehorungen, wo oder in welchen landen die gelegen sint, die sie iczunt haben oder furbaz in dheine weis gewinnen, greiffen wolten oder sie doran hindern, ausgenumen dem allerdurchleuchtigisten fursten und herren h. Karl Romischen keiser — — und kunig ze Beheim, unserm gnedigen herren und lieben bruder, seinen erben und nachkomen, kungen zu Beheim, wann sie unser rechte herren sein und unser land, die mark zu Merhern, von in czu rechten furstenlehen ruren. Und wann wir, unser erben oder nachkomen, marggrafen zu Merhern, von wegen der obgenanten unser oheim, lantgrafen in Duringen und marg-
Strana 460
460 Regesta Bohemiae et Moraviae. grafen zu Meissen, irer erben und nachkomen des ermanet werden, so sullen und wollen wir inwendig vierczehen tagen, oder so wir schirest mugen nach dem, als der hulfe not geschiht, an geverd nach dem tag sulcher manunge in zu hilfe kumen in der mazze, als dovor begriffen ist. ——1). Der geben ist zu Prag —— 1358 iar an dem nehsten donerstag nach dem suntag, als man singet Reminiscere. Orig. cum sig. rot. de cera rubra comm. impressa in press. perg. in archivo generali Dres- densi n. 3521. — Ed. Lippert l. c., Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 30 p. 111 n. 2. 768) 1358, 1 Mart. Pragae. Wilhelmus lantgravius Thuringiae et marchio Misnensis Elisabeth, Johannis Wir marchionis Moraviae filiam, in matrimonium se ducturum promittit. Wilhelm von Gots gn. lantgrave zcu Duringin, maregrave zeu Myszne, in dem Ostir- lande und zcu Landisperg, grave zcu Orlamunde und herre des landis zcu Plysne bekennen ——, daz wir mit rate der hochgeborn furstinnen frouwen Elizabet, unsir liben eldermûtir, und der hochgeborn fursten h. Friderichs und h. Balthazar marc- graven zcu Myszne und lantgraven zeu Duringin, unsir liben brudere, und ouch mit rate ander unsir frende und dynerr, mit wolbedachtem mute dem allerdurchluchti- gisten fursten und herren h. Karl Romischen keyserr —— und kunige zcu Beheim, unserm liben gnedigin herren, und dem hochgeborn fursten h. Johans marcgraven zcû Merern, sinem bruder, unserm liben herren sweher und vater, globt haben und globen ——, daz wir dy hochgeborn furstinne jungfrauwen Elizabet, des egenanten unsers herren des maregraven von Merern tochter, zeu einer elichen wirtinnen und zeu rechter konschaft nemen wollen und sullen inwendig acht iaren, dy man von send Iorgin tage, der nest kunftig ist, zcelen sol. Und wen dy egenante acht iarr ende nemen und es zeu sulchen schulden kumpt, daz wir unsir egenante gemal nemen sullen, so sol der egenante unsir herre der maregrave zeu Merern uns vor- sichern, daz uns sechs tusint schok breiter groschin prager müncze unsir heimsteuwer gevallen und werden ane furgezcoge und on hindornizse innewendig eynem iare nach der zciit, alz wir bygeligin. So sullen und wollen wir ouch zcuhant nach der zciit, als wir der egenanten unsir heimstewer gesichert werden, der egenanten unserr gemaheln zewelf tusint schok breiter groschin prager müncze zeu rechtem lypgedinge machen uf vesten und uf guten nach rate unsers herren des keysers, des maregraven zeu Merhern, unsers swehers, unserer brûder und unserer fründe. Und ob von todis wegin an uns icht geschee, so sol dy egenante unsir gemahel dazselbe ir lypgedinge innehaben, nûczen und niezen ire lebetage on alles hindernizse. Und ob sie sturbe, do Got vor sey, so sol uns daz egenante gut unsir lebetage bliben. Were aber, daz wir und die egenante unsir gemahel uf beyde siten stürben, daz wir unsir leibs erben nicht liezzen, so sol igliches gelt widerfallen an dy stad, dan ez herkomen ist. Des bitin wir dy obgenanten hochgeborn fursten h. Fridrich und h. Balthazar lantgraven 1) Quae sequuntur, cum chartis praecedentibus conveniunt.
460 Regesta Bohemiae et Moraviae. grafen zu Meissen, irer erben und nachkomen des ermanet werden, so sullen und wollen wir inwendig vierczehen tagen, oder so wir schirest mugen nach dem, als der hulfe not geschiht, an geverd nach dem tag sulcher manunge in zu hilfe kumen in der mazze, als dovor begriffen ist. ——1). Der geben ist zu Prag —— 1358 iar an dem nehsten donerstag nach dem suntag, als man singet Reminiscere. Orig. cum sig. rot. de cera rubra comm. impressa in press. perg. in archivo generali Dres- densi n. 3521. — Ed. Lippert l. c., Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 30 p. 111 n. 2. 768) 1358, 1 Mart. Pragae. Wilhelmus lantgravius Thuringiae et marchio Misnensis Elisabeth, Johannis Wir marchionis Moraviae filiam, in matrimonium se ducturum promittit. Wilhelm von Gots gn. lantgrave zcu Duringin, maregrave zeu Myszne, in dem Ostir- lande und zcu Landisperg, grave zcu Orlamunde und herre des landis zcu Plysne bekennen ——, daz wir mit rate der hochgeborn furstinnen frouwen Elizabet, unsir liben eldermûtir, und der hochgeborn fursten h. Friderichs und h. Balthazar marc- graven zcu Myszne und lantgraven zeu Duringin, unsir liben brudere, und ouch mit rate ander unsir frende und dynerr, mit wolbedachtem mute dem allerdurchluchti- gisten fursten und herren h. Karl Romischen keyserr —— und kunige zcu Beheim, unserm liben gnedigin herren, und dem hochgeborn fursten h. Johans marcgraven zcû Merern, sinem bruder, unserm liben herren sweher und vater, globt haben und globen ——, daz wir dy hochgeborn furstinne jungfrauwen Elizabet, des egenanten unsers herren des maregraven von Merern tochter, zeu einer elichen wirtinnen und zeu rechter konschaft nemen wollen und sullen inwendig acht iaren, dy man von send Iorgin tage, der nest kunftig ist, zcelen sol. Und wen dy egenante acht iarr ende nemen und es zeu sulchen schulden kumpt, daz wir unsir egenante gemal nemen sullen, so sol der egenante unsir herre der maregrave zeu Merern uns vor- sichern, daz uns sechs tusint schok breiter groschin prager müncze unsir heimsteuwer gevallen und werden ane furgezcoge und on hindornizse innewendig eynem iare nach der zciit, alz wir bygeligin. So sullen und wollen wir ouch zcuhant nach der zciit, als wir der egenanten unsir heimstewer gesichert werden, der egenanten unserr gemaheln zewelf tusint schok breiter groschin prager müncze zeu rechtem lypgedinge machen uf vesten und uf guten nach rate unsers herren des keysers, des maregraven zeu Merhern, unsers swehers, unserer brûder und unserer fründe. Und ob von todis wegin an uns icht geschee, so sol dy egenante unsir gemahel dazselbe ir lypgedinge innehaben, nûczen und niezen ire lebetage on alles hindernizse. Und ob sie sturbe, do Got vor sey, so sol uns daz egenante gut unsir lebetage bliben. Were aber, daz wir und die egenante unsir gemahel uf beyde siten stürben, daz wir unsir leibs erben nicht liezzen, so sol igliches gelt widerfallen an dy stad, dan ez herkomen ist. Des bitin wir dy obgenanten hochgeborn fursten h. Fridrich und h. Balthazar lantgraven 1) Quae sequuntur, cum chartis praecedentibus conveniunt.
Strana 461
Annus 1358, 1 Mart. 461 zcu Duringin und marcgraven zcû Myszne, unsere liben brudere, daz sie dy obge- nanten glubde mit uns und fur uns tun wollen und dy mit iren eyden begrifen wollen glicher wiis, als wir getan haben. Und darumbe wir Fridrich und Balthazar lantgraven zcu Duringin und marcgraven zcu Myszne bekennen ——, daz wir — geloben dem egenanten unserm herren dem keyserr und h. Johansen marcgraven zcû Merhern, unserm liben oheim, vor den egenanten unsern brudere marcgraven Wilhelm, daz er alle dy vergenante sache und igliche besundern in alle der mazze, als sie davor begriffen sein, enden, vollenfüren und volzehien sol inwendig den obgenanten fristen ane furgezcog und on alles hindernizze. — — Der gegeben ist zcù Prage — — 1358 iare am dornstage vor dem suntage Oculi, alz man singit in derr vasten. Orig. cum 3 sig. rot. equestribus de cera comm. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Horn, Lebens- und Heldengeschichte Friedrichs des Streitbaren p. 56 e copiario archivi ge- neralis Dresdensis 27 fol. 42b (v. Lippert l. c., Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 30 p. 95). — Reg. imp. VIII Reichssachen 292. 769) 1358, 1 Mart. Pragae. Johannes marchio Moraviae Elisabeth filiam suam Wilhelmo marchioni Misnensi Wir Johans von Gots gn. marggraf in matrimonium se daturum promittit. zu Merhern bekennen ——, daz wir mit rate des allerdurchleuchtigsten fursten und herren h. Karls Romischen keisers — — und kunigs zu Behem, unsers gnedigen herren und liben bruders, und auch mit rate anderr unser freunt und diener —— den hochgebornen fursten h. Fridrichen, Baltasar und Wilhelm marggraven czu Meissen, unsern liben ohmen, gelobet haben und globen auch mit guten trewen an geverde mit dem geswornen eyde, den wir doruber czu den heiligen getan haben, daz wir demselben h. Wilhelm, unserm liben sun und eydem, Elsbeten unser liben tochter, zu einer elichen wirtinne und zu rechter konschaft geben wollen und sullen indwendig acht iaren, di man von s. Jorgentag, der nechst kunftig ist, czelen sol. Und wann di egenanten acht iar ende nemen und es czu sulchen schulden kumt, daz wir ym di egenanten unser tochter geben sullen, so sullen wir dem egenanten marggraf Wilhelm, unserm sun und eidem, vorsichern, daz im 6000 schok braiter grozzen prager muncze zu heimstewer gefallen und werden an furgeczog und an hindernuzze indwendig einem iar noch der czeit, als si bey enander geligen. So sal auch der obgenant unser sun und eidem czuhant noch der czeit, als wir in der ege- nanten heimstewer gesichern, der vorgenanten Elsbeten, unserr tochter, seiner ge- mahel 12.000 schok breiter grozzen prager muncze zu rechtem leibgedinge machen uff festen und uff guten noch rate unsers herren und bruders des keisers, h. Fridrichs und Balthasar, seiner bruder, noch unserm und ander seiner frunt rate. Geschehe aber, daz von todes wegen an im icht geschehe, do Got vor sei, so sol di egenante Elsbet unser tochter, sein gemahel, dasselb ir leipgedinge innehaben, nuczen und niessen ire lebtage an alles hindernusse. Und ob si sturbe, do auch Got vor sei, so sol im daz egenante gut auch seine lebtage beleiben. Wer aber, das si bede sturben
Annus 1358, 1 Mart. 461 zcu Duringin und marcgraven zcû Myszne, unsere liben brudere, daz sie dy obge- nanten glubde mit uns und fur uns tun wollen und dy mit iren eyden begrifen wollen glicher wiis, als wir getan haben. Und darumbe wir Fridrich und Balthazar lantgraven zcu Duringin und marcgraven zcu Myszne bekennen ——, daz wir — geloben dem egenanten unserm herren dem keyserr und h. Johansen marcgraven zcû Merhern, unserm liben oheim, vor den egenanten unsern brudere marcgraven Wilhelm, daz er alle dy vergenante sache und igliche besundern in alle der mazze, als sie davor begriffen sein, enden, vollenfüren und volzehien sol inwendig den obgenanten fristen ane furgezcog und on alles hindernizze. — — Der gegeben ist zcù Prage — — 1358 iare am dornstage vor dem suntage Oculi, alz man singit in derr vasten. Orig. cum 3 sig. rot. equestribus de cera comm. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Horn, Lebens- und Heldengeschichte Friedrichs des Streitbaren p. 56 e copiario archivi ge- neralis Dresdensis 27 fol. 42b (v. Lippert l. c., Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 30 p. 95). — Reg. imp. VIII Reichssachen 292. 769) 1358, 1 Mart. Pragae. Johannes marchio Moraviae Elisabeth filiam suam Wilhelmo marchioni Misnensi Wir Johans von Gots gn. marggraf in matrimonium se daturum promittit. zu Merhern bekennen ——, daz wir mit rate des allerdurchleuchtigsten fursten und herren h. Karls Romischen keisers — — und kunigs zu Behem, unsers gnedigen herren und liben bruders, und auch mit rate anderr unser freunt und diener —— den hochgebornen fursten h. Fridrichen, Baltasar und Wilhelm marggraven czu Meissen, unsern liben ohmen, gelobet haben und globen auch mit guten trewen an geverde mit dem geswornen eyde, den wir doruber czu den heiligen getan haben, daz wir demselben h. Wilhelm, unserm liben sun und eydem, Elsbeten unser liben tochter, zu einer elichen wirtinne und zu rechter konschaft geben wollen und sullen indwendig acht iaren, di man von s. Jorgentag, der nechst kunftig ist, czelen sol. Und wann di egenanten acht iar ende nemen und es czu sulchen schulden kumt, daz wir ym di egenanten unser tochter geben sullen, so sullen wir dem egenanten marggraf Wilhelm, unserm sun und eidem, vorsichern, daz im 6000 schok braiter grozzen prager muncze zu heimstewer gefallen und werden an furgeczog und an hindernuzze indwendig einem iar noch der czeit, als si bey enander geligen. So sal auch der obgenant unser sun und eidem czuhant noch der czeit, als wir in der ege- nanten heimstewer gesichern, der vorgenanten Elsbeten, unserr tochter, seiner ge- mahel 12.000 schok breiter grozzen prager muncze zu rechtem leibgedinge machen uff festen und uff guten noch rate unsers herren und bruders des keisers, h. Fridrichs und Balthasar, seiner bruder, noch unserm und ander seiner frunt rate. Geschehe aber, daz von todes wegen an im icht geschehe, do Got vor sei, so sol di egenante Elsbet unser tochter, sein gemahel, dasselb ir leipgedinge innehaben, nuczen und niessen ire lebtage an alles hindernusse. Und ob si sturbe, do auch Got vor sei, so sol im daz egenante gut auch seine lebtage beleiben. Wer aber, das si bede sturben
Strana 462
462 Regesta Bohemiae et Moraviae. und ires leibes erben nicht liessen, so sol iecliches gelt widerfallen an di stat, von dann es herkomen ist. Des biten wir den obgenanten unsern herren und liben bru- der den keiser, daz er di obgenanten glubde mit uns und fur uns tun wolle und di mit seinem eide begreiffen, den er dem heiligen Reich getan hat. — —. Der geben ist zu Prag — — 1358 iar an dem nechsten donerstag noch dem suntage, als man singet Reminiscere. Orig. cum sig. rot. de cera rubra comm. impressa in press. perg. in archivo publico Vima- riensi, Ernest. Gesamtarchiv n. 540. — Ed. Lippert l. c., Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 30 p. 115 n. 3. 770) 1358, 1 Mart. Pragae. Karolus imperator et rex Johannem marchionem Moraviae promissa in charta praecedenti facta servaturum esse spondet. Wir Karl von Gots gn. Romischer keiser — — und kunig czu Behem bekennen — —, wann der hochgeborn Johans marggraf zu Merhern, unser lieber bruder und furste, mit unserm und ouch ander seiner freunde rate sich czu den hochgebornen Fridrich, Balthasar und Wilhelm marggrafen czu Meissen, unsern liben ohmen und fursten, gefrundet hat in semli- chem laute, als seine brive sprechen, di hernach von worte czu worte geschriben sint : Wir Johans von Gots gn. marggraf zu Merhern —— (vide chartam praece- dentem), des haben wir angesehen die ernstliche und fleizzige bete, di der obgenant unser bruder der marggraf von Merhern an uns geleget hat und haben den egenanten unsern ohemen den margrafen czu Meissen mit wolbedachtem mute, mit rate unsrer getrewen, mit gutem willen und bei dem geswornen eyde, den wir dem heiligen Reich getan haben und als wir gewonliche eide gesworn haben, ee wann wir keiserliche wirde enpfingen, gelobt und globen auch fur den egenanten unsern bruder den margrafen zu Merhern, daz er alle di vorgenanten sachen und icliche besunder in aller der mazze, als si dovor begriffen sein, enden, volfuren und volczihen sol — indwendig den obgenanten fristen an furgeczog und an alles hindernusse. — Der geben ist zu Prage — — 1358 iar an dem nechsten donerstag nach dem suntage, als man singet Reminiscere, unsrer riche i. d. XII u. d. keis. i. d. III iare. dominum .. cancellarium Jo. Eystetensis. R. Jo. de Luthomuschel. Per Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo publico Vimariensi, Ernest. Gesamtarchiv n. 541. — Ed. Lippert l. c., Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 30 p. 116 n. 4. 771) 1358, 1 Mart. Pragae. Karolus imperator et rex concedit, ut incolae villarum ad studium generale Pragense pertinentium tantum coram regibus Bohemiae, subcamerariis regni aut — Etsi quadam commissariis specialibus in iure respondere teneantur. generositate imperialis eminencia votis quorumlibet racionabilibus, ut optatum sorciantur effectum, de innata sibi clemencia dignatur annuere, speciali tamen affectu
462 Regesta Bohemiae et Moraviae. und ires leibes erben nicht liessen, so sol iecliches gelt widerfallen an di stat, von dann es herkomen ist. Des biten wir den obgenanten unsern herren und liben bru- der den keiser, daz er di obgenanten glubde mit uns und fur uns tun wolle und di mit seinem eide begreiffen, den er dem heiligen Reich getan hat. — —. Der geben ist zu Prag — — 1358 iar an dem nechsten donerstag noch dem suntage, als man singet Reminiscere. Orig. cum sig. rot. de cera rubra comm. impressa in press. perg. in archivo publico Vima- riensi, Ernest. Gesamtarchiv n. 540. — Ed. Lippert l. c., Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 30 p. 115 n. 3. 770) 1358, 1 Mart. Pragae. Karolus imperator et rex Johannem marchionem Moraviae promissa in charta praecedenti facta servaturum esse spondet. Wir Karl von Gots gn. Romischer keiser — — und kunig czu Behem bekennen — —, wann der hochgeborn Johans marggraf zu Merhern, unser lieber bruder und furste, mit unserm und ouch ander seiner freunde rate sich czu den hochgebornen Fridrich, Balthasar und Wilhelm marggrafen czu Meissen, unsern liben ohmen und fursten, gefrundet hat in semli- chem laute, als seine brive sprechen, di hernach von worte czu worte geschriben sint : Wir Johans von Gots gn. marggraf zu Merhern —— (vide chartam praece- dentem), des haben wir angesehen die ernstliche und fleizzige bete, di der obgenant unser bruder der marggraf von Merhern an uns geleget hat und haben den egenanten unsern ohemen den margrafen czu Meissen mit wolbedachtem mute, mit rate unsrer getrewen, mit gutem willen und bei dem geswornen eyde, den wir dem heiligen Reich getan haben und als wir gewonliche eide gesworn haben, ee wann wir keiserliche wirde enpfingen, gelobt und globen auch fur den egenanten unsern bruder den margrafen zu Merhern, daz er alle di vorgenanten sachen und icliche besunder in aller der mazze, als si dovor begriffen sein, enden, volfuren und volczihen sol — indwendig den obgenanten fristen an furgeczog und an alles hindernusse. — Der geben ist zu Prage — — 1358 iar an dem nechsten donerstag nach dem suntage, als man singet Reminiscere, unsrer riche i. d. XII u. d. keis. i. d. III iare. dominum .. cancellarium Jo. Eystetensis. R. Jo. de Luthomuschel. Per Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo publico Vimariensi, Ernest. Gesamtarchiv n. 541. — Ed. Lippert l. c., Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 30 p. 116 n. 4. 771) 1358, 1 Mart. Pragae. Karolus imperator et rex concedit, ut incolae villarum ad studium generale Pragense pertinentium tantum coram regibus Bohemiae, subcamerariis regni aut — Etsi quadam commissariis specialibus in iure respondere teneantur. generositate imperialis eminencia votis quorumlibet racionabilibus, ut optatum sorciantur effectum, de innata sibi clemencia dignatur annuere, speciali tamen affectu
Strana 463
Annus 1358, 1 Mart. 463 ducitur, ut illorum desideriis condescendant, qui, utilitatem publicam affectantes, pro ea racionabiliter intercedunt. Sane pro parte hon. rectoris et scolarium studii generalis civitatis nostre Pragensis, devotis nostris dilectis, maiestati nostre fuit humiliter supplicatum, quatenus cum ipsum studium nonnullos homines, bona et iura in villis et villarum terminis in Broczan, Chudolazi, Wzalezlie, Wesseli, Bor et in aliis locis optineat, cum quibus et eorum redditibus ipsum studium honorifice regi, laudabiliter gubernari et in suo statu conservari debebit, eidem studio et pro eius felici augmento concedere et liberalitate munifica indulgere graciose velimus, quod homines villarum dictarum et alii ad ipsum studium pertinentes in causis quibuslibet coram nobis et nostris successoribus, Boemie regibus, subcamerariis regni nostri pro tempore existentibus et specialibus commissariis, quibus nos vel dicti nostri successores causas huiusmodi duxerimus committendas, et non alibi de se conque- rentibus in iudicio debeant respondere. Nos igitur felix augmentum, honorem et lau- dem regni nostri predicti, que ex plantacione dicti studii insurgunt, evidenter per- pendentes et in examine provide discussionis racionabiliter adducentes, quod studen- tes dicti studii tanto liberius tantoque uberius studere et studio vacare poterunt, quanto ipsi, eorum homines et bona a quarumlibet molestiarum impetu fuerint ple- nius liberati, speciali libertate dotati et nostra regia munificencia fulciti, volentesque ob hoc dictum studium et studentes ibidem, ut fructum suum afferant tempore oportuno, condignis favoribus respicere graciose —— principum, baronum, nobilium et procerum nostrorum accedente consilio et ad supplicem instanciam rectoris et scolarium predictorum, auctoritate regia Boemie et edicto regio imperpetuum valituro sanccimus, quod homines predicti in causis quibuscunque, sive personales, reales aut mixte existant, coram nobis ac nostris successoribus, Boemie regibus, subcamerariis et specialibus commissariis nostris, ut prefertur, et non alibi de se conquerentibus in iure respondere tenebuntur, et si inantea coram alio iudice, quam coram nobis, nostris successoribus, subcamerariis et huiusmodi specialibus commissariis in ius vocati seu citati fuerint, decernimus et t. p. statuimus, quod huiusmodi citacio aliique actus iudiciales inde sequentes, ut a non iudicibus facti, nullum sorciantur effectum, sed ipso iure sint irriti, cassi et inanes nec ullam omnino habeant roboris firmitatem. Poena: centum marcarum puri auri, quarum medietatem nostre regali Boemie camere, residuam vero partem dicto Pragensi studio decernimus applicari. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus, Pragensis archiepiscopus, Johannes Lutho- muslensis, s. i. aule cancellarius, Johannes Argentinensis, Johannes Olomucensis et Theodericus Mindensis eccl. episcopi, ill. Petrus Borbonie, Bolko Falkenbergensis et Conradus Olsnicensis duces, Johannes Moravie, frater noster, Fridericus, Balthe- zar et Wilhelmus fratres Missenenses marchiones, spect. Johannes lantgravius de Lutenberg, Burghardus burggravius Magdeburgensis imp. curie magister, Ludowicus de Otingen, Heinricus de Swarczburg et Johannes de Recz comites — —. Datum Prage a. d. 1358, ind. XI, kal. marcii, regn. nostr. a. XII, imp. vero tercio. Per d. imperatorem Rudolphus de Frideberg. R. Johannes Chremsir. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., fracto, Pragae in archivo universitatis Carolinae n. s. —
Annus 1358, 1 Mart. 463 ducitur, ut illorum desideriis condescendant, qui, utilitatem publicam affectantes, pro ea racionabiliter intercedunt. Sane pro parte hon. rectoris et scolarium studii generalis civitatis nostre Pragensis, devotis nostris dilectis, maiestati nostre fuit humiliter supplicatum, quatenus cum ipsum studium nonnullos homines, bona et iura in villis et villarum terminis in Broczan, Chudolazi, Wzalezlie, Wesseli, Bor et in aliis locis optineat, cum quibus et eorum redditibus ipsum studium honorifice regi, laudabiliter gubernari et in suo statu conservari debebit, eidem studio et pro eius felici augmento concedere et liberalitate munifica indulgere graciose velimus, quod homines villarum dictarum et alii ad ipsum studium pertinentes in causis quibuslibet coram nobis et nostris successoribus, Boemie regibus, subcamerariis regni nostri pro tempore existentibus et specialibus commissariis, quibus nos vel dicti nostri successores causas huiusmodi duxerimus committendas, et non alibi de se conque- rentibus in iudicio debeant respondere. Nos igitur felix augmentum, honorem et lau- dem regni nostri predicti, que ex plantacione dicti studii insurgunt, evidenter per- pendentes et in examine provide discussionis racionabiliter adducentes, quod studen- tes dicti studii tanto liberius tantoque uberius studere et studio vacare poterunt, quanto ipsi, eorum homines et bona a quarumlibet molestiarum impetu fuerint ple- nius liberati, speciali libertate dotati et nostra regia munificencia fulciti, volentesque ob hoc dictum studium et studentes ibidem, ut fructum suum afferant tempore oportuno, condignis favoribus respicere graciose —— principum, baronum, nobilium et procerum nostrorum accedente consilio et ad supplicem instanciam rectoris et scolarium predictorum, auctoritate regia Boemie et edicto regio imperpetuum valituro sanccimus, quod homines predicti in causis quibuscunque, sive personales, reales aut mixte existant, coram nobis ac nostris successoribus, Boemie regibus, subcamerariis et specialibus commissariis nostris, ut prefertur, et non alibi de se conquerentibus in iure respondere tenebuntur, et si inantea coram alio iudice, quam coram nobis, nostris successoribus, subcamerariis et huiusmodi specialibus commissariis in ius vocati seu citati fuerint, decernimus et t. p. statuimus, quod huiusmodi citacio aliique actus iudiciales inde sequentes, ut a non iudicibus facti, nullum sorciantur effectum, sed ipso iure sint irriti, cassi et inanes nec ullam omnino habeant roboris firmitatem. Poena: centum marcarum puri auri, quarum medietatem nostre regali Boemie camere, residuam vero partem dicto Pragensi studio decernimus applicari. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus, Pragensis archiepiscopus, Johannes Lutho- muslensis, s. i. aule cancellarius, Johannes Argentinensis, Johannes Olomucensis et Theodericus Mindensis eccl. episcopi, ill. Petrus Borbonie, Bolko Falkenbergensis et Conradus Olsnicensis duces, Johannes Moravie, frater noster, Fridericus, Balthe- zar et Wilhelmus fratres Missenenses marchiones, spect. Johannes lantgravius de Lutenberg, Burghardus burggravius Magdeburgensis imp. curie magister, Ludowicus de Otingen, Heinricus de Swarczburg et Johannes de Recz comites — —. Datum Prage a. d. 1358, ind. XI, kal. marcii, regn. nostr. a. XII, imp. vero tercio. Per d. imperatorem Rudolphus de Frideberg. R. Johannes Chremsir. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., fracto, Pragae in archivo universitatis Carolinae n. s. —
Strana 464
464 Regesta Bohemiae et Moraviae. Ed. Pelzel, Abbildungen böhm. u. mähr. Gelehrten u. Künstler III p. IX. — Mon. hist. universit. II p. 225 n. 3. — Reg. imp. VIII 2755. 772) 1358, 1 Mart. Stephanus tabularum terrae notarius Vichnae relictae Alberti de Polepy et Hen- Noverint universi, quod ego Stephanus rico nepoti ipsius debitorie obligatur. terre tabularum notarius et ecclesie Pragensis canonicus t. p. recognosco honeste domine Wychne olim d. Alberti de Polep relicte et Henrico nepoti ipsius in quin- quaginta quinque sex. gr. den. prag. obligari, et promittimus autem racione maioris cautele nos Stephanus predictus et Bohunco dictus Haras miles de Bossyna ac Jaro- slaus de Tuchovicz, ipsius d. Stephani familiaris, sine dolo malo in solidum bona fide eidem Wichne et Henrico nepoti ipsius occasione dicte pecunie in octava s. Georii proxime ventura tres sex. gr. minus fertone et in octava s. Galli deinde proxima iterum tres sex. gr. minus fertone et in octava s. Georii postea inmediate secutura tres sex. gr. minus fertone nomine annui census ministrare et cum hoc in ipsa prope dicta seu ultima octava s. Georii supra dictas quinquaginta quinque sex. gr., nusquam ipsos homines alias proinde remittendo, dare et in paratis tantum grossis prag. indivisim, ita tamen, quod nullus nostrum per solucionem sue partis a solucione residui debiti solutus fiat, persolvere indilate. In quacunque autem dictarum octa- varum octava huiusmodi pecuniam in eo solvendam non solverimus, sive census sive principalis pecunia fuerit, extunc die altera statim obstagium debitum et con- suetum in Maiori civitate Pragensi in hospicio nobis ad predictorum hominum, scilicet Wichne et Henrici nepotisa ipsius, instanciam deputato tenebimur bona fide in per- sonis nostris propriis continue observare, ita tamen, quod ego Stephanus predictus in casu impedimenti legitimi potero ad servandum ipsum obstagium unum servitorem meum honestum vel alium ydoneum virum cum famulo et duobus equis mittere loco mei. Elapsis autem ab ipsarum octavarum octava quacunque octo diebus continuis, huiusmodi pecunia in eo solvenda fortassis non soluta, prestito ipso obstagio vel non prestito, predicti homines huiusmodi pecuniam tunc solvendam habebunt statim in dampna nostra super omnia bona nostra, mobilia vel immobilia, a Christianis conquirere vel Iudeis, nobis prenominatis viris singulis dictum obstagium continue servaturis, donec de prescripta huiusmodi pecunia tunc solvenda et dampnis ac impensis desuper crescentibus quibuscunque fuerit per nos dictis hominibus plenarie satisfactum. Et qui hanc literam habuerit cum sufficienti testimonio, eidem bona fide debebit per nos vel nostros superstites, bonorum nostrorum possessores, satis- fieri de premissis sibique ius competit eorundem. In quorum evidenciam sigilla nostra presentibus sunt appensa. Datum fer. V post dominicam, qua canitur Remi- niscere, a. d. 1358. Cop. coaevа in codice archivi terrae Bohemiae A 17 p. 97. — Ed. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 2 p. 303 n. 62. a) cop.: nepoti.
464 Regesta Bohemiae et Moraviae. Ed. Pelzel, Abbildungen böhm. u. mähr. Gelehrten u. Künstler III p. IX. — Mon. hist. universit. II p. 225 n. 3. — Reg. imp. VIII 2755. 772) 1358, 1 Mart. Stephanus tabularum terrae notarius Vichnae relictae Alberti de Polepy et Hen- Noverint universi, quod ego Stephanus rico nepoti ipsius debitorie obligatur. terre tabularum notarius et ecclesie Pragensis canonicus t. p. recognosco honeste domine Wychne olim d. Alberti de Polep relicte et Henrico nepoti ipsius in quin- quaginta quinque sex. gr. den. prag. obligari, et promittimus autem racione maioris cautele nos Stephanus predictus et Bohunco dictus Haras miles de Bossyna ac Jaro- slaus de Tuchovicz, ipsius d. Stephani familiaris, sine dolo malo in solidum bona fide eidem Wichne et Henrico nepoti ipsius occasione dicte pecunie in octava s. Georii proxime ventura tres sex. gr. minus fertone et in octava s. Galli deinde proxima iterum tres sex. gr. minus fertone et in octava s. Georii postea inmediate secutura tres sex. gr. minus fertone nomine annui census ministrare et cum hoc in ipsa prope dicta seu ultima octava s. Georii supra dictas quinquaginta quinque sex. gr., nusquam ipsos homines alias proinde remittendo, dare et in paratis tantum grossis prag. indivisim, ita tamen, quod nullus nostrum per solucionem sue partis a solucione residui debiti solutus fiat, persolvere indilate. In quacunque autem dictarum octa- varum octava huiusmodi pecuniam in eo solvendam non solverimus, sive census sive principalis pecunia fuerit, extunc die altera statim obstagium debitum et con- suetum in Maiori civitate Pragensi in hospicio nobis ad predictorum hominum, scilicet Wichne et Henrici nepotisa ipsius, instanciam deputato tenebimur bona fide in per- sonis nostris propriis continue observare, ita tamen, quod ego Stephanus predictus in casu impedimenti legitimi potero ad servandum ipsum obstagium unum servitorem meum honestum vel alium ydoneum virum cum famulo et duobus equis mittere loco mei. Elapsis autem ab ipsarum octavarum octava quacunque octo diebus continuis, huiusmodi pecunia in eo solvenda fortassis non soluta, prestito ipso obstagio vel non prestito, predicti homines huiusmodi pecuniam tunc solvendam habebunt statim in dampna nostra super omnia bona nostra, mobilia vel immobilia, a Christianis conquirere vel Iudeis, nobis prenominatis viris singulis dictum obstagium continue servaturis, donec de prescripta huiusmodi pecunia tunc solvenda et dampnis ac impensis desuper crescentibus quibuscunque fuerit per nos dictis hominibus plenarie satisfactum. Et qui hanc literam habuerit cum sufficienti testimonio, eidem bona fide debebit per nos vel nostros superstites, bonorum nostrorum possessores, satis- fieri de premissis sibique ius competit eorundem. In quorum evidenciam sigilla nostra presentibus sunt appensa. Datum fer. V post dominicam, qua canitur Remi- niscere, a. d. 1358. Cop. coaevа in codice archivi terrae Bohemiae A 17 p. 97. — Ed. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 2 p. 303 n. 62. a) cop.: nepoti.
Strana 465
Annus 1358, 1—4 Mart. 465 773) 1358, 3 Mart. Otto Hartmanni civis Znojmensis censum de ipsius vinea solvendum vendit. Ego Otto Hartmanni civis Znoymensis notum facio universis me cuiusdam utiliter levande necessitatis mee gracia presentibus obsignando racionabiliter vendidisse discr. v. Ottoni dicto Niesel civi Brunnensi et suis heredibus ac successoribus quatuor marcas census nudorum reddituum et certorum annue pensitacionis gr. den. prag. moravici numeri et pagamenti pro viginti quatuor marcis eiusdem pagamenti et numeri denariorum, michi iam actu in integrum numeratis, traditis et solutis, haben- das et tenendas et apprehendendas super vineam meam rivole in loco Rennpuchel ante civitatem Znaymensem positam nec non singulis annis censuandis integre, libere et indiminute nec cuiusquam steure, collecte seu oneris occasione rescindendas ipsisque in civitatem Brunnensem meo ac heredum meorum insolidum periculo, expensis et laboribus presentandas in festo s. Michahelis pervenienti proxime per unius anni decursum integrum incipiendo, salva michi et heredibus meis facultate reempcionis pro quolibet tempore in singulos annos deinceps, cum poterimus, faciende sic, quod census pro rata temporis una cum viginti quatuor marcis capitalibus predictis in reempcione eiusmodi gratuite tribuatur. Et si anno quoquam in suo termino prenotato dictus census quavis causa, casu seu negligencia et quociens porrigi moraretur seu deficeret, extunc statim monicione previa cum uno famulo et duobus equis obstagium verum et solitum in civitate Brunnensi et domo honesta, michi per emptores depu- tata, prestabo intemerate ——. Sub harum, quas sigillo meo dedi et in testimonium tocius civitatis Znoymensis sigillo firmare petivi, robore literarum die s. Chunigun- dis a. d. 1358. Copia de a. 1361 in archivo civitatis Brunae in libro memoriali n. 39 fol. 84. 774) 1358, 4 Mart. Čes. Krumlov. Fratres des Rosenberg pronuntiationem inter ipsos et episcopum Pataviensem factam usque ad festum pentecostes proximum firmam tenere promittunt. Wir Peter, Jost, Vlreich, Johans pruder von Rosemberch bechennen offenlich mit dem briff, das wir den saczz, den der edel ersam Raymprecht von Waltse zwisschen uns in einem tail und der edeln erwirdigen herrn Gotfrid bischof von Pazzow in dem andern tail gemacht hat, uncz auf di pfingsten, di schirst choment, stet wellen haben in all der mazz, als wir vormaln saczz stet gehabt haben, di zwischen unser gemacht sind, und in all der mazz, als unser spruchbriff sagent, di wir gen einander haben. — ze Chrumpnaw an suntag Oculi in der vasten — — 1358 iar. Orig. cum sig. de cera rubra comm. impressa in press. perg. Monaci in archivo generali Ba- variae, sign. Hochstift Passau fasc. 133. Sigillum: S . IVDOCI. DE -ROSENBERK vide superius n. 36. — Ed. Mon. Boica XXX, 2 p. 235 n. 364. — U B. d. Landes ob der Enns VII p. 561 n. 549. — Extr. Schmidt-Picha, U B. d. St. Krummau I p. 32 n. 113. 30
Annus 1358, 1—4 Mart. 465 773) 1358, 3 Mart. Otto Hartmanni civis Znojmensis censum de ipsius vinea solvendum vendit. Ego Otto Hartmanni civis Znoymensis notum facio universis me cuiusdam utiliter levande necessitatis mee gracia presentibus obsignando racionabiliter vendidisse discr. v. Ottoni dicto Niesel civi Brunnensi et suis heredibus ac successoribus quatuor marcas census nudorum reddituum et certorum annue pensitacionis gr. den. prag. moravici numeri et pagamenti pro viginti quatuor marcis eiusdem pagamenti et numeri denariorum, michi iam actu in integrum numeratis, traditis et solutis, haben- das et tenendas et apprehendendas super vineam meam rivole in loco Rennpuchel ante civitatem Znaymensem positam nec non singulis annis censuandis integre, libere et indiminute nec cuiusquam steure, collecte seu oneris occasione rescindendas ipsisque in civitatem Brunnensem meo ac heredum meorum insolidum periculo, expensis et laboribus presentandas in festo s. Michahelis pervenienti proxime per unius anni decursum integrum incipiendo, salva michi et heredibus meis facultate reempcionis pro quolibet tempore in singulos annos deinceps, cum poterimus, faciende sic, quod census pro rata temporis una cum viginti quatuor marcis capitalibus predictis in reempcione eiusmodi gratuite tribuatur. Et si anno quoquam in suo termino prenotato dictus census quavis causa, casu seu negligencia et quociens porrigi moraretur seu deficeret, extunc statim monicione previa cum uno famulo et duobus equis obstagium verum et solitum in civitate Brunnensi et domo honesta, michi per emptores depu- tata, prestabo intemerate ——. Sub harum, quas sigillo meo dedi et in testimonium tocius civitatis Znoymensis sigillo firmare petivi, robore literarum die s. Chunigun- dis a. d. 1358. Copia de a. 1361 in archivo civitatis Brunae in libro memoriali n. 39 fol. 84. 774) 1358, 4 Mart. Čes. Krumlov. Fratres des Rosenberg pronuntiationem inter ipsos et episcopum Pataviensem factam usque ad festum pentecostes proximum firmam tenere promittunt. Wir Peter, Jost, Vlreich, Johans pruder von Rosemberch bechennen offenlich mit dem briff, das wir den saczz, den der edel ersam Raymprecht von Waltse zwisschen uns in einem tail und der edeln erwirdigen herrn Gotfrid bischof von Pazzow in dem andern tail gemacht hat, uncz auf di pfingsten, di schirst choment, stet wellen haben in all der mazz, als wir vormaln saczz stet gehabt haben, di zwischen unser gemacht sind, und in all der mazz, als unser spruchbriff sagent, di wir gen einander haben. — ze Chrumpnaw an suntag Oculi in der vasten — — 1358 iar. Orig. cum sig. de cera rubra comm. impressa in press. perg. Monaci in archivo generali Ba- variae, sign. Hochstift Passau fasc. 133. Sigillum: S . IVDOCI. DE -ROSENBERK vide superius n. 36. — Ed. Mon. Boica XXX, 2 p. 235 n. 364. — U B. d. Landes ob der Enns VII p. 561 n. 549. — Extr. Schmidt-Picha, U B. d. St. Krummau I p. 32 n. 113. 30
Strana 466
466 Regesta Bohemiae et Moraviae. 775) 1358, 4 Mart. Mohelnice. Jaroslaus de Sternberg cum Conrado duce Olesnicensi paciscitur. Nos Jaroslaus de Sternberch scire volumus universos et singulos, presencium noticiam habituros, inter nos parte ex una et ill. principem d. Conradum ducem Slezie et dominum Olsniczensem parte ex altera condictum, ordinatum esse et tractatum sic, quod ipse prefatus d. dux Conradus Margaretham filiam nostram, relictam olim ill. principis d. Bolkonis ducis Cozlensis fel. mem., in villa Sakraw allodioque Bankow et in omnibus ipsorum pertinenciis, videlicet agris, pratis, pascuis, paludibus, molen- dinis, piscinis, nemoribus ac aliis attinenciis, quibuscunque nominibus censeantur, prout in suis metis, greniciis et limitibus circumferencialiter distincta sint et locata, a data presencium ad unum annum per se vel per suos promittit absque omni dolo non inpedire, piscina vero allodio Bankow adiacente duntaxat excepta, quam pro se reservat, ita quod ex eo iurisdiccioni utriusque partis, tam ipsius d. ducis predicti, quam et prefate nostre filie, preiudicium non generetur aliquale. Promittimus eciam nos Jaroslaus prefatus abinde, videlicet de predicta villa et allodio seu de predictis bonis, predicto d. duci et suis ducatibus nulla dampna pendente anno predicto inferre. Harum nostrarum testimonio litterarum. Datum in Mugilicz die dominica, qua can- tatur Oculi, a. d. 1358. Cop. recent. in copiario Olesnicensi fol. 217v, in archivo publico Vratislaviensi rep. 33 F Oels III 22a. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 253 n. 28. 776) 1358, 8 Mart. Pragae. Karolus imperator et rex fratribus de Rosenberg pro quibusdam debitis bona — notum facimus t. p. u., quod extenuacioni et ad se devoluta confert. solucioni debitorum, in quibus nob. Petro, Judoco, Vlrico et Johanni fratribus de Rosenberg, fidelibus nostris dilectis, obligari dinoscimur, intendere volentes, graciose ipsis infra scripta bona, iuxta adiudicacionem baronum et nobilium regni Boemie ad celsitudinem nostram iure devoluta, cum pertinenciis et utilitatibus suis in solu- cionem eorundem debitorum conferimus et donamus: primo videlicet in Bechinensi provincia prope Paczow bona in Hradek Dobrconis quondam, qui sine heredibus decessit, taxata pro sexaginta sexagenis ; in Ieschuticz prope Myliczin bona Withoslai decollati, videlicet araturam, molendinum et rivulum, taxata pro sexaginta sexagenis ; in Nestyedicz ultra dotalicium relicte unam sexagenam; in Lomecz hereditatem Buczconis de Dywczicz, qui sine heredibus decessit, taxatam pro quadraginta sexa- genis; in Pilznensi provincia in Prossynyech hereditatem taxatam pro tredecim sexagenis ; in Blizzyew ultra dotalicium relicte hereditatem taxatam pro viginti sexa- genis; in villa Lunawa bona Vlrici sororini Wilhelmi de Zdar, qui sine heredibus decessit, taxata pro sexaginta sexagenis ; in villa Lhota bona olim Weczlini, qui sine heredibus decessit; in Montibus Chuttis taxata pro trecentis marcis levibus; in Smydczicz, Kokoth et Bussenicz hereditatem Myroslai, qui sine heredibus decessit,
466 Regesta Bohemiae et Moraviae. 775) 1358, 4 Mart. Mohelnice. Jaroslaus de Sternberg cum Conrado duce Olesnicensi paciscitur. Nos Jaroslaus de Sternberch scire volumus universos et singulos, presencium noticiam habituros, inter nos parte ex una et ill. principem d. Conradum ducem Slezie et dominum Olsniczensem parte ex altera condictum, ordinatum esse et tractatum sic, quod ipse prefatus d. dux Conradus Margaretham filiam nostram, relictam olim ill. principis d. Bolkonis ducis Cozlensis fel. mem., in villa Sakraw allodioque Bankow et in omnibus ipsorum pertinenciis, videlicet agris, pratis, pascuis, paludibus, molen- dinis, piscinis, nemoribus ac aliis attinenciis, quibuscunque nominibus censeantur, prout in suis metis, greniciis et limitibus circumferencialiter distincta sint et locata, a data presencium ad unum annum per se vel per suos promittit absque omni dolo non inpedire, piscina vero allodio Bankow adiacente duntaxat excepta, quam pro se reservat, ita quod ex eo iurisdiccioni utriusque partis, tam ipsius d. ducis predicti, quam et prefate nostre filie, preiudicium non generetur aliquale. Promittimus eciam nos Jaroslaus prefatus abinde, videlicet de predicta villa et allodio seu de predictis bonis, predicto d. duci et suis ducatibus nulla dampna pendente anno predicto inferre. Harum nostrarum testimonio litterarum. Datum in Mugilicz die dominica, qua can- tatur Oculi, a. d. 1358. Cop. recent. in copiario Olesnicensi fol. 217v, in archivo publico Vratislaviensi rep. 33 F Oels III 22a. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 253 n. 28. 776) 1358, 8 Mart. Pragae. Karolus imperator et rex fratribus de Rosenberg pro quibusdam debitis bona — notum facimus t. p. u., quod extenuacioni et ad se devoluta confert. solucioni debitorum, in quibus nob. Petro, Judoco, Vlrico et Johanni fratribus de Rosenberg, fidelibus nostris dilectis, obligari dinoscimur, intendere volentes, graciose ipsis infra scripta bona, iuxta adiudicacionem baronum et nobilium regni Boemie ad celsitudinem nostram iure devoluta, cum pertinenciis et utilitatibus suis in solu- cionem eorundem debitorum conferimus et donamus: primo videlicet in Bechinensi provincia prope Paczow bona in Hradek Dobrconis quondam, qui sine heredibus decessit, taxata pro sexaginta sexagenis ; in Ieschuticz prope Myliczin bona Withoslai decollati, videlicet araturam, molendinum et rivulum, taxata pro sexaginta sexagenis ; in Nestyedicz ultra dotalicium relicte unam sexagenam; in Lomecz hereditatem Buczconis de Dywczicz, qui sine heredibus decessit, taxatam pro quadraginta sexa- genis; in Pilznensi provincia in Prossynyech hereditatem taxatam pro tredecim sexagenis ; in Blizzyew ultra dotalicium relicte hereditatem taxatam pro viginti sexa- genis; in villa Lunawa bona Vlrici sororini Wilhelmi de Zdar, qui sine heredibus decessit, taxata pro sexaginta sexagenis ; in villa Lhota bona olim Weczlini, qui sine heredibus decessit; in Montibus Chuttis taxata pro trecentis marcis levibus; in Smydczicz, Kokoth et Bussenicz hereditatem Myroslai, qui sine heredibus decessit,
Strana 467
Annus 1358, 4—12 Mart. 467 taxata ultra dotalicium relicte pro viginti sexagenis. Que quidem bona et summas pecuniarum prescriptarum prefatos Petrum, Judocum, Vlricum et Johannem fratres de Rosemberg, racione iusta et racionabili inter nos utrobique habita, recongnoscimus in dictis nostris debitis nobis integraliter defalcasse. —— Datum Prage a. d. 1358 die octava m. marcii, regn. nostr. a. XII, imp. vero tercio. Per dominum . . R. Heinricus. Mindensem episcopum Johannes de Glacz. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., laeso, in archivo Schwarzenberg. Třeboň, sign. II 39 n. Extr. Pangerl, U B. Goldenkron, Font. rer. Austr. XXXVII p. 400. — Emler, O rukop. priv. 1. — pánů z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 320 n. 39 (e codice monasterii Vallis s. Ma- riae). — Reg. imp. VIII 2757. 777) 1358, 10 Mart. Pragae. Karolus imperator et rex Ulrico, Buzconi et Alschoni, filiis quondam Lutoborii de Brum, duos laneos agrorum in Brum sub servicio camerae regalis iure feodali — Notum facimus — — quod informacione idoneorum tenendos confert. et fide dignorum edocti plenius, quomodo Lutoborius quondam de Brum duos laneos agrorum ibidem in Brum sub servicio regalis camere in Bohemia iure feodali, dum viveret, tenuit et possedit, consideratis multiplicibus fidelibus studiosis obsequiis et inmote fidelitatis constancia, quibus Ulricus, Buzco et Alscho, filii dicti Lutobori, serenitati nostre hactenus placuerunt plurimum et non desinunt conplacere, ipsis velud bene meritis prescriptos duos laneos agrorum in Brum cum pratis, utilitatibus, fructibus, obvencionibus, proventibus et pertinenciis suis universis, que ad eosdem antiquitus iure spectasse noscuntur, in quibuscumque hec consistant quibusve specia- libus nominibus designari valeant, donamus et de novo conferimus ex innata nobis benignitatis clemencia et de gracia speciali tenendos, habendos, utifruendos et pos- sidendos per ipsos, heredes et successores eorum legitimos sub servicio regalis nostre camere per Boemiam ac iure prescripto feodali perpetuis temporibus affuturis; volentes omnino et edicto regali Boemie statuentes, quod ipsi et eorum quilibet in prescriptis duobus laneis agrorum in Brum et serviciis regalis nostre camere exnunc in antea non debeant per quempiam impediri modis aliquibus, presencium sub nostre Datum Prage a. d. 1358 die decima mensis maiestatis sigillo testimonio literarum. Marcii regnorum nostrorum anno duodecimo, imperii vero tercio. Per dominum Zbinconem de Hasenburk Johannes de Glacz. R. Johannes Chremsir. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo Cruciferorum Pragae sign. Scr. 37, fasc. 2 n. 2, nunc n. 499. IL.] 778) 1358, 12 Mart. Pragae. Johannes de Kostelec alias dictus de Náchod silvam Kozí hřbet cum eiusdem silvae pertinentiis Theoderico episcopo Mindensi et monasterio Skalicensi vendit. Noverint universi ——, quod ego Johannes de Chostolicz alias dictus de Nochod intra mentis mee precordia sedulo revolvens, quam pium et meritorium 30*
Annus 1358, 4—12 Mart. 467 taxata ultra dotalicium relicte pro viginti sexagenis. Que quidem bona et summas pecuniarum prescriptarum prefatos Petrum, Judocum, Vlricum et Johannem fratres de Rosemberg, racione iusta et racionabili inter nos utrobique habita, recongnoscimus in dictis nostris debitis nobis integraliter defalcasse. —— Datum Prage a. d. 1358 die octava m. marcii, regn. nostr. a. XII, imp. vero tercio. Per dominum . . R. Heinricus. Mindensem episcopum Johannes de Glacz. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., laeso, in archivo Schwarzenberg. Třeboň, sign. II 39 n. Extr. Pangerl, U B. Goldenkron, Font. rer. Austr. XXXVII p. 400. — Emler, O rukop. priv. 1. — pánů z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 320 n. 39 (e codice monasterii Vallis s. Ma- riae). — Reg. imp. VIII 2757. 777) 1358, 10 Mart. Pragae. Karolus imperator et rex Ulrico, Buzconi et Alschoni, filiis quondam Lutoborii de Brum, duos laneos agrorum in Brum sub servicio camerae regalis iure feodali — Notum facimus — — quod informacione idoneorum tenendos confert. et fide dignorum edocti plenius, quomodo Lutoborius quondam de Brum duos laneos agrorum ibidem in Brum sub servicio regalis camere in Bohemia iure feodali, dum viveret, tenuit et possedit, consideratis multiplicibus fidelibus studiosis obsequiis et inmote fidelitatis constancia, quibus Ulricus, Buzco et Alscho, filii dicti Lutobori, serenitati nostre hactenus placuerunt plurimum et non desinunt conplacere, ipsis velud bene meritis prescriptos duos laneos agrorum in Brum cum pratis, utilitatibus, fructibus, obvencionibus, proventibus et pertinenciis suis universis, que ad eosdem antiquitus iure spectasse noscuntur, in quibuscumque hec consistant quibusve specia- libus nominibus designari valeant, donamus et de novo conferimus ex innata nobis benignitatis clemencia et de gracia speciali tenendos, habendos, utifruendos et pos- sidendos per ipsos, heredes et successores eorum legitimos sub servicio regalis nostre camere per Boemiam ac iure prescripto feodali perpetuis temporibus affuturis; volentes omnino et edicto regali Boemie statuentes, quod ipsi et eorum quilibet in prescriptis duobus laneis agrorum in Brum et serviciis regalis nostre camere exnunc in antea non debeant per quempiam impediri modis aliquibus, presencium sub nostre Datum Prage a. d. 1358 die decima mensis maiestatis sigillo testimonio literarum. Marcii regnorum nostrorum anno duodecimo, imperii vero tercio. Per dominum Zbinconem de Hasenburk Johannes de Glacz. R. Johannes Chremsir. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo Cruciferorum Pragae sign. Scr. 37, fasc. 2 n. 2, nunc n. 499. IL.] 778) 1358, 12 Mart. Pragae. Johannes de Kostelec alias dictus de Náchod silvam Kozí hřbet cum eiusdem silvae pertinentiis Theoderico episcopo Mindensi et monasterio Skalicensi vendit. Noverint universi ——, quod ego Johannes de Chostolicz alias dictus de Nochod intra mentis mee precordia sedulo revolvens, quam pium et meritorium 30*
Strana 468
468 Regesta Bohemiae et Moraviae. sit religiosarum personarum, que huius mundi illecebris vanaque spretis gloria sub regulari habitu monasticam vitam ducere elegerunt, providere necessitatibus et indi- gencie subvenire, quatenus omnipotenti Domino, cui servire est regnare, liberius valeant famulari. Hinc est, quod ego Johannes predictus presentibus publice profiteor et recongnosco, quod precipue magnam necessitatem et indigenciam ac notabilem defectum, quam et quem ven. viri et dd. Nicolaus abbas et .. conventus monasterii ad Graciam b. Virginis prope Gurym, Cist. ord., in lignis, suis usibus necessariis, actenus sustinuerunt et perpessi sunt, nec non multiplicia beneficiorum et promo- cionis genera michi per rev. in Chr. patrem et dominum Theodricum Mindensem episcopum inpensa et adhuc inpendenda, silvam meam Kozyechirsbeth cum duobus silvanis seu forestariis, uno in Kosogedi et altero in Wezulicziech villis residentibus, quam et quos hucusque a serenissimo principe et domino d. Karolo Romanorum imperatore et Boemie rege in feudum habui, tenui et possedi, cum omnibus suis agris, cultis et incultis, pratis, pascuis, rivis et fluviis nec non presidio Burkstadil vulga- riter dicto inibi consistente cum universis et singulis suis proventibus, fructibus, utilitatibus, iuribus et pertinenciis sponte, libere et ex certa sciencia de voluntate, licencia et consensu speciali dicti domini nostri Karoli imperatoris et regis et ad ipsius et dictorum dominorum .. episcopi .. abbatis et .. conventus continuam et fre- quentem instanciam iusto vendicionis titulo pro me meisque heredibus ac successo- ribus vendidi rev. in Chr. patri et domino Theodrico Mindensi episcopo ac ven. viris et dominis Nicolao abbati ac conventui monasterii ad Graciam b. Virg. pro se et dicto monasterio pro certa summa pecunie michi iam per dictos dominos . . episcopum . . abbatem et .. conventum in parata et numerata pecunia integre persoluta, tenendam et habendam pacifice et quiete — — nec non contra predictam vendicionem non venire vel facere in iudicio vel extra iudicium, publice vel oculte, sed eam firmam, ratam et gratam perpetuis temporibus observare et predictam silvam cum silvanis, presidio ac agris, pratis, pascuis, rivis, iuribus et pertinenciis omnibus et singulis premissis iuxta morem et consuetudinem regni Boemie expedire et libere disbrigare. In quorum omnium robur perpetuum presentes litteras scribi et mei sigilli feci munimine roborari, in testimonium vero evidens sigilla nob. virorum et dd. Swinkonis Leporis militis de Hasemburk ac Marschonis de Jedybaw ad preces meas presentibus sunt appensa. Datum et actum Prage a. d. 1358 die duodecima m. marcii. Orig. cum 3 sig. rot., quorum 2) de cera rubra comm. impressa, alia de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. III. Sigilla: 1) in clipeo leo coronatus; S . DOMIN IOHANNI DE COSTELICZ. 2) clipeus quadripertitus, in quo aprugnum caput et lepus alternant; S . SBYNCONIS -D. HAZENBVRC. 3) in clenodio duo globuli; S. MARTINI.DE.ZEDIBAB. 779) 1358, 16 Mart. Kouřim. Civitas Gurimensis iura, quae ei in bonis monasterio Skalicensi collatis compete- Nos Jacobus iudex, Henslinus dictus Bischof bant, eidem monasterio donat.
468 Regesta Bohemiae et Moraviae. sit religiosarum personarum, que huius mundi illecebris vanaque spretis gloria sub regulari habitu monasticam vitam ducere elegerunt, providere necessitatibus et indi- gencie subvenire, quatenus omnipotenti Domino, cui servire est regnare, liberius valeant famulari. Hinc est, quod ego Johannes predictus presentibus publice profiteor et recongnosco, quod precipue magnam necessitatem et indigenciam ac notabilem defectum, quam et quem ven. viri et dd. Nicolaus abbas et .. conventus monasterii ad Graciam b. Virginis prope Gurym, Cist. ord., in lignis, suis usibus necessariis, actenus sustinuerunt et perpessi sunt, nec non multiplicia beneficiorum et promo- cionis genera michi per rev. in Chr. patrem et dominum Theodricum Mindensem episcopum inpensa et adhuc inpendenda, silvam meam Kozyechirsbeth cum duobus silvanis seu forestariis, uno in Kosogedi et altero in Wezulicziech villis residentibus, quam et quos hucusque a serenissimo principe et domino d. Karolo Romanorum imperatore et Boemie rege in feudum habui, tenui et possedi, cum omnibus suis agris, cultis et incultis, pratis, pascuis, rivis et fluviis nec non presidio Burkstadil vulga- riter dicto inibi consistente cum universis et singulis suis proventibus, fructibus, utilitatibus, iuribus et pertinenciis sponte, libere et ex certa sciencia de voluntate, licencia et consensu speciali dicti domini nostri Karoli imperatoris et regis et ad ipsius et dictorum dominorum .. episcopi .. abbatis et .. conventus continuam et fre- quentem instanciam iusto vendicionis titulo pro me meisque heredibus ac successo- ribus vendidi rev. in Chr. patri et domino Theodrico Mindensi episcopo ac ven. viris et dominis Nicolao abbati ac conventui monasterii ad Graciam b. Virg. pro se et dicto monasterio pro certa summa pecunie michi iam per dictos dominos . . episcopum . . abbatem et .. conventum in parata et numerata pecunia integre persoluta, tenendam et habendam pacifice et quiete — — nec non contra predictam vendicionem non venire vel facere in iudicio vel extra iudicium, publice vel oculte, sed eam firmam, ratam et gratam perpetuis temporibus observare et predictam silvam cum silvanis, presidio ac agris, pratis, pascuis, rivis, iuribus et pertinenciis omnibus et singulis premissis iuxta morem et consuetudinem regni Boemie expedire et libere disbrigare. In quorum omnium robur perpetuum presentes litteras scribi et mei sigilli feci munimine roborari, in testimonium vero evidens sigilla nob. virorum et dd. Swinkonis Leporis militis de Hasemburk ac Marschonis de Jedybaw ad preces meas presentibus sunt appensa. Datum et actum Prage a. d. 1358 die duodecima m. marcii. Orig. cum 3 sig. rot., quorum 2) de cera rubra comm. impressa, alia de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. III. Sigilla: 1) in clipeo leo coronatus; S . DOMIN IOHANNI DE COSTELICZ. 2) clipeus quadripertitus, in quo aprugnum caput et lepus alternant; S . SBYNCONIS -D. HAZENBVRC. 3) in clenodio duo globuli; S. MARTINI.DE.ZEDIBAB. 779) 1358, 16 Mart. Kouřim. Civitas Gurimensis iura, quae ei in bonis monasterio Skalicensi collatis compete- Nos Jacobus iudex, Henslinus dictus Bischof bant, eidem monasterio donat.
Strana 469
Annus 1358, 12—18 Mart. 469 magister iuratorum, Wenczeslaus Glasch, Jacobus Kalberseug, Gunderlinus de Ensa, Ditlinus de Dodrapol, Jacobus Gyel, Hayndlinus Polchner, Hayndlinus Schonhut, Henslinus Rücz, Theodericus Handmach, Nicolaus Slewer, Frenczlinus Schonbel iurati totaque communitas civitatis Gurymensis ad universorum noticiam t. p. volu- mus pervenire, quod nos —— ob honorem beatissime Virginis Marie et divini cultus amorem in monasterio ad Graciam beate Virginis Marie in Scalicz, ord. Cist., omne iudicium, iurisdicionem, dominium directum et utile et generaliter omnia iura, quibuscumque censeantur nominibus, que nobis et civitati nostre Gurimensi predicte conpecierunt hactenus vel conpetere possent quomodolibet in futurum in heredita- tibus et bonis in Miscowicz et in Rzitwa existentibus et situatis nec non in pratis Hayndlini Eylawerii et Nicolai Hanuschii et in viginti quinque iugeribus agrorum et pratis Jacobi Burczenerii nec non in proventibus et utilitatibus, — — iuribus et pertinenciis hereditatum, bonorum, iugerum et pratorum prefatorum ——, quas et que hereditates, bona, iugera atque prata cum omnibus et singulis ipsarum ac ipsorum iuribus et pertinenciis inmediate prenumeratis rev. in Chr. pater et dominus d. Theodericus Mindensis episcopus rite et racionabiliter pro monasterio ad Graciam b. Virginis Marie in Scalicz prefato, cuius idem d. Theodericus episcopus fundator extitit et existit, emit et conparavit ac persolvit pecunia in parata, a dicto mona- sterio in perpetuum tenendas et possidendas ac tenenda ac possidenda pacifice et quite, dicto monasterio ad Graciam b. Virginis sponte, benivole ac liberaliter dedimus, donavimus ac damus et donamus per presentes eadem iudicium, iurisdi- cionem, dominium atque iura in idem monasterium plenarie et totaliter transferendo. Et renuncciavimus ac per presentes renuncciamus expresse — — iudicio, iurisdi- cioni, dominio ac iuribus sepe dictis ita, quod hereditates, bona, iugera atque prata prefata cum omnibus iuribus et pertinenciis prenumeratis ab omnibus et singulis lozungis, steuris, collectis, inposicionibus, expedicionibus, vigilacionibus nocturnalibus et aliis oneribus quibuscumque, sive fuerint ex parte domini nostri regis vel cuius- cumque .. capitanei seu . . officialium eius quorumcumque vel eciam . . civitatis nostre vel quomodolibet aliter emergentes vel emergencia, debent et debebunt a dicto monasterio quiete et libere sine omni inpeticione nostra aut successorum nostrorum in perpetuum possideri. — — Harum testimonio litterarum, appensione sigilli civi- tatis Gurymensis nostre ex certa sciencia nostra munitarum. Datum in eadem civitate nostra Gurymensi a. d. 1358, die sexta decima m. marcii. Insert. confirmationi Karoli imperatoris et regis a. 1358, 12 Apr. Pragae datae. — Extr. Riegger, Arch. d. Gesch. u. Stat. III p. 386. 780) [1358, 18 Mart.] Karolus imperator et rex se filiola auctum esse nuntiat. Karolus etc. Fideles dilecti. Partum felicem, quo filiam nostram primogenitam in castro Pragensi nostro XVIII die mensis marcii auctore Altissimo peperisse dinoscimur, per coquos nostros, presencium exhibitores, fideles dilectos, nuncciamus ad gaudium, ut exinde
Annus 1358, 12—18 Mart. 469 magister iuratorum, Wenczeslaus Glasch, Jacobus Kalberseug, Gunderlinus de Ensa, Ditlinus de Dodrapol, Jacobus Gyel, Hayndlinus Polchner, Hayndlinus Schonhut, Henslinus Rücz, Theodericus Handmach, Nicolaus Slewer, Frenczlinus Schonbel iurati totaque communitas civitatis Gurymensis ad universorum noticiam t. p. volu- mus pervenire, quod nos —— ob honorem beatissime Virginis Marie et divini cultus amorem in monasterio ad Graciam beate Virginis Marie in Scalicz, ord. Cist., omne iudicium, iurisdicionem, dominium directum et utile et generaliter omnia iura, quibuscumque censeantur nominibus, que nobis et civitati nostre Gurimensi predicte conpecierunt hactenus vel conpetere possent quomodolibet in futurum in heredita- tibus et bonis in Miscowicz et in Rzitwa existentibus et situatis nec non in pratis Hayndlini Eylawerii et Nicolai Hanuschii et in viginti quinque iugeribus agrorum et pratis Jacobi Burczenerii nec non in proventibus et utilitatibus, — — iuribus et pertinenciis hereditatum, bonorum, iugerum et pratorum prefatorum ——, quas et que hereditates, bona, iugera atque prata cum omnibus et singulis ipsarum ac ipsorum iuribus et pertinenciis inmediate prenumeratis rev. in Chr. pater et dominus d. Theodericus Mindensis episcopus rite et racionabiliter pro monasterio ad Graciam b. Virginis Marie in Scalicz prefato, cuius idem d. Theodericus episcopus fundator extitit et existit, emit et conparavit ac persolvit pecunia in parata, a dicto mona- sterio in perpetuum tenendas et possidendas ac tenenda ac possidenda pacifice et quite, dicto monasterio ad Graciam b. Virginis sponte, benivole ac liberaliter dedimus, donavimus ac damus et donamus per presentes eadem iudicium, iurisdi- cionem, dominium atque iura in idem monasterium plenarie et totaliter transferendo. Et renuncciavimus ac per presentes renuncciamus expresse — — iudicio, iurisdi- cioni, dominio ac iuribus sepe dictis ita, quod hereditates, bona, iugera atque prata prefata cum omnibus iuribus et pertinenciis prenumeratis ab omnibus et singulis lozungis, steuris, collectis, inposicionibus, expedicionibus, vigilacionibus nocturnalibus et aliis oneribus quibuscumque, sive fuerint ex parte domini nostri regis vel cuius- cumque .. capitanei seu . . officialium eius quorumcumque vel eciam . . civitatis nostre vel quomodolibet aliter emergentes vel emergencia, debent et debebunt a dicto monasterio quiete et libere sine omni inpeticione nostra aut successorum nostrorum in perpetuum possideri. — — Harum testimonio litterarum, appensione sigilli civi- tatis Gurymensis nostre ex certa sciencia nostra munitarum. Datum in eadem civitate nostra Gurymensi a. d. 1358, die sexta decima m. marcii. Insert. confirmationi Karoli imperatoris et regis a. 1358, 12 Apr. Pragae datae. — Extr. Riegger, Arch. d. Gesch. u. Stat. III p. 386. 780) [1358, 18 Mart.] Karolus imperator et rex se filiola auctum esse nuntiat. Karolus etc. Fideles dilecti. Partum felicem, quo filiam nostram primogenitam in castro Pragensi nostro XVIII die mensis marcii auctore Altissimo peperisse dinoscimur, per coquos nostros, presencium exhibitores, fideles dilectos, nuncciamus ad gaudium, ut exinde
Strana 470
470 Regesta Bohemiae et Moraviae. fidei vestre detur exultandi materia consolacionisque consurgat presidium speciale. Datum die et loco quo supra, regnorum nostrorum a. XIIs, imperii vero tercio. Ed. Tadra, Summa cancellariae p. 193 n. 337 s mapto capituli Pragensis eccl. metrop. 8. Viti. — Pelzel, K. Karl IV. U B. II p. 367 n. 331. — Reg. imp. VIII 2760. 781) 1358, 19 Mart. Mendico (Žebrák). Burghardus burggravius Magdeburgensis erectionem et dotationem altaris in ecclesia Pragensi in choro in capella s. Annae annuntiat. Nos Purghardus purggravius Meidburgensis, imperialis curie magister, notum facimus t. p. u., quod ad laudem et honorem altissimi Creatoris eiusque genitricis Virginis Marie ob reme- dium salutis anime nostre et conthoralis nostre domine Hizzle karissime ac proge- nitorum nostrorum dilectorum, videlicet d. Burghardi, patris nostri karissimi, ac domine Czudne, matris nostre karissime pie recordacionis, annuente Altissimo in ecclesia Pragensi in choro in capella s. Anne altare construximus et dotavimus cum censu annuo duodecim sexagenarum cum duobus grossis, et hunc censum percipien- dum assignavimus in villa Zabaklug undecim sexagenas reddituum cum duobus grossis, et in villa Radosschowicz unam sexagenam, in festivitatibus subscriptis, videlicet in festo s. Georgi sex sexagenas cum uno grosso et in festo s. Galli alias sex sexagenas cum uno grosso secundum ordinacionem infra scriptam: primo quod sacerdosb altarista debet percipere quator sexagenas annui census pro suo emoli- mento, residue vero octo sexagene distribuende sunt: primo due sexagene in festo s. Stanislay in anniversario patris nostri d. Purghardi purggravii Meidburgensis prefatus altarista dabit canonicis et vicariis, qui exequiis intererunt, centum gr.; viginti autem grossos sic distribuet: quinque gr. pro candelis, quinque gr. pro offer- torio, quinque gr. pro missis comparandis defunctorum, item duo gr. ebdomadario, duos gr. campanatoribus et unum gr. pro pauperibus. Item due sexagene distri- buende sunt simili modo in anniversario domine Czudne, matris nostre predicte, in vigilia s. Cecilie. Item in die s. Anne distribuende sunt due sex. iuxta ordina- cionem premissam; duraturum tam diu, donec nos de huius carnis ergastulo decedere contingerit Deo permittente, tunc nobis transferatur dies anniversarii nostri in diem, qua nos de humanis transmigramur. Item quamdiu domina nostra . . Hizzla fuerit in humanis, in die s. Katherine simili modo due sex. distribuende sunt; ea vero decendente de hac vita, tunc dieme anniversarii ipsius transferatur sibi in diem, qua ipsam mori continget, prout superius est lucidius declaratum. —— Datum Mendico a. d. 1358 proxima secunda feria post Iudica. Orig. cum sig. de cera viridi communi impressa Pragae in archivo capituli eccl. metrop. 8. Viti sign. XII, 15. — E confirmatione Arnesti archiepiscopi Pragensis de a. 1358, 17 Aug. ed. Borový, Ll. Erect. archidioec. Prag I. p. 2. n. s (ad 22 Mart.). „) in mapto: anno quinto. b) or.: sacerdus. c) sic in orig.
470 Regesta Bohemiae et Moraviae. fidei vestre detur exultandi materia consolacionisque consurgat presidium speciale. Datum die et loco quo supra, regnorum nostrorum a. XIIs, imperii vero tercio. Ed. Tadra, Summa cancellariae p. 193 n. 337 s mapto capituli Pragensis eccl. metrop. 8. Viti. — Pelzel, K. Karl IV. U B. II p. 367 n. 331. — Reg. imp. VIII 2760. 781) 1358, 19 Mart. Mendico (Žebrák). Burghardus burggravius Magdeburgensis erectionem et dotationem altaris in ecclesia Pragensi in choro in capella s. Annae annuntiat. Nos Purghardus purggravius Meidburgensis, imperialis curie magister, notum facimus t. p. u., quod ad laudem et honorem altissimi Creatoris eiusque genitricis Virginis Marie ob reme- dium salutis anime nostre et conthoralis nostre domine Hizzle karissime ac proge- nitorum nostrorum dilectorum, videlicet d. Burghardi, patris nostri karissimi, ac domine Czudne, matris nostre karissime pie recordacionis, annuente Altissimo in ecclesia Pragensi in choro in capella s. Anne altare construximus et dotavimus cum censu annuo duodecim sexagenarum cum duobus grossis, et hunc censum percipien- dum assignavimus in villa Zabaklug undecim sexagenas reddituum cum duobus grossis, et in villa Radosschowicz unam sexagenam, in festivitatibus subscriptis, videlicet in festo s. Georgi sex sexagenas cum uno grosso et in festo s. Galli alias sex sexagenas cum uno grosso secundum ordinacionem infra scriptam: primo quod sacerdosb altarista debet percipere quator sexagenas annui census pro suo emoli- mento, residue vero octo sexagene distribuende sunt: primo due sexagene in festo s. Stanislay in anniversario patris nostri d. Purghardi purggravii Meidburgensis prefatus altarista dabit canonicis et vicariis, qui exequiis intererunt, centum gr.; viginti autem grossos sic distribuet: quinque gr. pro candelis, quinque gr. pro offer- torio, quinque gr. pro missis comparandis defunctorum, item duo gr. ebdomadario, duos gr. campanatoribus et unum gr. pro pauperibus. Item due sexagene distri- buende sunt simili modo in anniversario domine Czudne, matris nostre predicte, in vigilia s. Cecilie. Item in die s. Anne distribuende sunt due sex. iuxta ordina- cionem premissam; duraturum tam diu, donec nos de huius carnis ergastulo decedere contingerit Deo permittente, tunc nobis transferatur dies anniversarii nostri in diem, qua nos de humanis transmigramur. Item quamdiu domina nostra . . Hizzla fuerit in humanis, in die s. Katherine simili modo due sex. distribuende sunt; ea vero decendente de hac vita, tunc dieme anniversarii ipsius transferatur sibi in diem, qua ipsam mori continget, prout superius est lucidius declaratum. —— Datum Mendico a. d. 1358 proxima secunda feria post Iudica. Orig. cum sig. de cera viridi communi impressa Pragae in archivo capituli eccl. metrop. 8. Viti sign. XII, 15. — E confirmatione Arnesti archiepiscopi Pragensis de a. 1358, 17 Aug. ed. Borový, Ll. Erect. archidioec. Prag I. p. 2. n. s (ad 22 Mart.). „) in mapto: anno quinto. b) or.: sacerdus. c) sic in orig.
Strana 471
Annus 1358, 18—28 Mart. 471 782) 1358, 23 Mart. Avinione. Innocentius papa VI Ludovico Romano marchione Brandenburgensi et Karolo imperatore pro eodem Ludovico supplicantibus, archiepiscopo Pragensi et Caminensi ac Vratislaviensi episcopis concedit facultatem dictum Ludovicum eiusque subditos absolvendi ab omnibus sententiis, quas occasione processuum contra Ludovicum Bavarum incurrerunt. „Romanus pontifex illius patris piissimi vices gerens in terris." „Dat. Auinione X kal. april. pontificatus nostri a. sexto." Ed. (ex orig.) Gercken, Stiftshistorie von Brandenburg p. 564. — (e registris archivi Vaticani) Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 406 n. 1021. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 287 n. 733. — Reg. imp. VIII Päbste 59. 783) 1358, 28 Mart. Pragae. Capitulum ecclesiae Pragensis dotationi altaris in capella s. Annae in choro ecclesiae eiusdem nec non aliis quibusdam petitionibus Burghardi burggravii Pra- Nos Przyeduogius decanus, Plichta scolasticus totumque gensis consentit. capitulum ecclesie Pragensis notum facimus ——, quod ex parte illustris comitis d. Purchardi purcravii Meidburgensis, imperialis curie magistri, quedam littera suo sigillo sigillata —— fuit nobis presentata, cuius tenor dinoscitur esse talis : Nos Pur- chardus purcravius Meidburgensis — — (Sequitur tenor litterarum datarum a. 1858, 19 Mart., vide superius n. 781). Post cuius quidem littere presentacionem nobis in ca- pitulo nostro factam fuimus ex parte dicti d. Purchardi cum instancia requisiti, quate- nus omnibus et singulis, que in predicta littera d. Purchardi exprimuntur, nostrum daremus consensum pariter et assensum; fuitque eciam ex parte ipsius d. Purchardi a nobis petitum, quod in eventum, quo Domino permittente principales fundatores et dotatores dicti altaris, videlicet rev. in Chr. pater et dominus d. Arnestus Pragensis archiepiscopus nec non d. Bohussius prepositus Liuthomericensis, noster concanoni- cus, ac strenui milites Smylo de Pordubicz et Wilhelmus de Stara, fratres germani, de hac luce migrarent nullusque ex eis remaneret superstes, quod ipse, qui eciam unus de dotatoribus ipsius altaris existit, ius patronatus eiusdem altaris ad tempora vite sue obtinere posset et habere nostro cum consensu et quod eleccioni sepulture, quam post obitum suum in dicta nostra Pragensi ecclesia elegisse in capella predicta dinoscitur, similiter nostrum preberemus assensum. Nos igitur visa littera supra- dicta ac auditis et intellectis peticionibus d. Purchardi ante dicti, habita prius inter nos in nostro capitulo, tunc nobis capitulariter congregatis, deliberacione solempni, construccioni et dotacioni altaris predicti iuxta tenorem littere supra scripte nec non aliis suis peticionibus premissis tamquam piis, iustis et racionabilibus annuimus et consensimus et presentibus consentimus et ad ea omnia et singula et ad quodlibet eorum nostrum expressum consensum et benivolum assensum adhibuimus et presen- tibus adhibemus. — — Datum Prage a. d. 1358 die vicesima octava m. marcii. Orig., cui sig. capituli de cera comm. in filis violac. coloris appensum est, Pragae in archivo capituli eccl. metrop. s. Viti sign. XII, 14. — E confirmatione Arnesti, archiepiscopi Pragensis,
Annus 1358, 18—28 Mart. 471 782) 1358, 23 Mart. Avinione. Innocentius papa VI Ludovico Romano marchione Brandenburgensi et Karolo imperatore pro eodem Ludovico supplicantibus, archiepiscopo Pragensi et Caminensi ac Vratislaviensi episcopis concedit facultatem dictum Ludovicum eiusque subditos absolvendi ab omnibus sententiis, quas occasione processuum contra Ludovicum Bavarum incurrerunt. „Romanus pontifex illius patris piissimi vices gerens in terris." „Dat. Auinione X kal. april. pontificatus nostri a. sexto." Ed. (ex orig.) Gercken, Stiftshistorie von Brandenburg p. 564. — (e registris archivi Vaticani) Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 406 n. 1021. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 287 n. 733. — Reg. imp. VIII Päbste 59. 783) 1358, 28 Mart. Pragae. Capitulum ecclesiae Pragensis dotationi altaris in capella s. Annae in choro ecclesiae eiusdem nec non aliis quibusdam petitionibus Burghardi burggravii Pra- Nos Przyeduogius decanus, Plichta scolasticus totumque gensis consentit. capitulum ecclesie Pragensis notum facimus ——, quod ex parte illustris comitis d. Purchardi purcravii Meidburgensis, imperialis curie magistri, quedam littera suo sigillo sigillata —— fuit nobis presentata, cuius tenor dinoscitur esse talis : Nos Pur- chardus purcravius Meidburgensis — — (Sequitur tenor litterarum datarum a. 1858, 19 Mart., vide superius n. 781). Post cuius quidem littere presentacionem nobis in ca- pitulo nostro factam fuimus ex parte dicti d. Purchardi cum instancia requisiti, quate- nus omnibus et singulis, que in predicta littera d. Purchardi exprimuntur, nostrum daremus consensum pariter et assensum; fuitque eciam ex parte ipsius d. Purchardi a nobis petitum, quod in eventum, quo Domino permittente principales fundatores et dotatores dicti altaris, videlicet rev. in Chr. pater et dominus d. Arnestus Pragensis archiepiscopus nec non d. Bohussius prepositus Liuthomericensis, noster concanoni- cus, ac strenui milites Smylo de Pordubicz et Wilhelmus de Stara, fratres germani, de hac luce migrarent nullusque ex eis remaneret superstes, quod ipse, qui eciam unus de dotatoribus ipsius altaris existit, ius patronatus eiusdem altaris ad tempora vite sue obtinere posset et habere nostro cum consensu et quod eleccioni sepulture, quam post obitum suum in dicta nostra Pragensi ecclesia elegisse in capella predicta dinoscitur, similiter nostrum preberemus assensum. Nos igitur visa littera supra- dicta ac auditis et intellectis peticionibus d. Purchardi ante dicti, habita prius inter nos in nostro capitulo, tunc nobis capitulariter congregatis, deliberacione solempni, construccioni et dotacioni altaris predicti iuxta tenorem littere supra scripte nec non aliis suis peticionibus premissis tamquam piis, iustis et racionabilibus annuimus et consensimus et presentibus consentimus et ad ea omnia et singula et ad quodlibet eorum nostrum expressum consensum et benivolum assensum adhibuimus et presen- tibus adhibemus. — — Datum Prage a. d. 1358 die vicesima octava m. marcii. Orig., cui sig. capituli de cera comm. in filis violac. coloris appensum est, Pragae in archivo capituli eccl. metrop. s. Viti sign. XII, 14. — E confirmatione Arnesti, archiepiscopi Pragensis,
Strana 472
472 Regesta Bohemiae et Moraviae. a. 1358, 17 Aug. Pragae datae, ed. Borový, Ll. Erect. archidioec. Prag. II. p. 2. n. 3. In confirma- tione dicitur sigillum „in filis sericis flavei coloris“ appensum 688e. 784) 1358, 2 Apr. Vindobonae. Albertus dux Austriae Karolo imperatori et regi duas chartas erogat, quaedam Nos Albertus d. g. Austrie, Styrie privilegia regum Bohemiae continentes. et Karinthie dux, dominus Carniole marchie ac Portus Naonis, comes in Habspurch et in Kyburch, lantgravius Alsacie dominusque Phirretarum notum facimus uni- versis, quod infra scripte littere, quarum tenor et sentencia subsequitur, in potestate seu dominio serenissimi ac invictissimi principis et domini d. Karoli Romanorum imperatoris s. a. et Boemie regis, illustris domini nostri graciosi, seu recolende me- morie domini Johannis quondam Boemie regis, patris sui, nuncquam fuerunt, sed quod apud nos et in nostris scrineis secretorum nostrorum nuper et recenter invente sunt ac domino nostro prefato sub data presentis littere assignate per nobiles Pur- chardum purgravium Magdenburgensem et Albertum de Puchaim, fideles nostros, quibus ipsas assignavimus dicto domino nostro deferendas. Tenor autem prime littere talis est : In nomine sancte et individue Trinitatis amen. Fridericus divina favente clemencia Romanorum imperator electus et semper augustus, rex Sicilie — — (Sequitur tenor litterarum Basileae a. 1212, 26 Sept. datarum, vide Reg. Boh. I p. 248 n. 532 et Cod. dipl. Boh. II p. 94 n. 97). Item tenor secunde littere, de qua superius fit mencio, est talis: In nomine sancte et individue Trinitatis amen. Fridericus secundus divina favente clemencia Romanorum imperator — — (Sequitur tenor litterarum Amalphiae anno 1231, mense Jul. datarum, vide Reg. Boh. I. p. 362 n. 772 et Cod. dipl. Boh. III 1 p. 8 n. 11). Igitur in testimonium et evidenciam predicto- rum litteras presentes fieri fecimus et sigilli nostri appensione muniri. Datum Wienne a. d. 1358 secunda die aprilis. Orig. cum sigillo equestri de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bo- hemiae. — Ed. e copiario privilegiorum regum et regni Bohemiae Pelzel, K. Karl IV. U B. II. p. 266 n. 257. 785) 1358, 4 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex Venetiarum duci scribit se Venetiarum cives in suam, — — Nobili s. R. imperii ac coronae Bohemiae protectionem assumpsisse. Ioanni Delphino duci Veneciarum, fideli nostro dilecto, graciam nostram et omne bonum. Fidelis dilecte. Legaciones tuas nobis per Nicolaum Lovativo civem tuum fideliter et prudenter expositas sane intelleximus ac easdem recepimus graciose. Super quibus tua sciat fidelitas, quod nos de singulari favore benignitatis cesaree te et omnes et singulos tuos Veneciarum cives in nostram et sacri Romani imperii ac regni et corone Boemie benignam protectionem assumpsimus, et ob hoc civitatibus Alamanie, quibus nobis necessarium et expediens videbatur, scripsimus ac intima-
472 Regesta Bohemiae et Moraviae. a. 1358, 17 Aug. Pragae datae, ed. Borový, Ll. Erect. archidioec. Prag. II. p. 2. n. 3. In confirma- tione dicitur sigillum „in filis sericis flavei coloris“ appensum 688e. 784) 1358, 2 Apr. Vindobonae. Albertus dux Austriae Karolo imperatori et regi duas chartas erogat, quaedam Nos Albertus d. g. Austrie, Styrie privilegia regum Bohemiae continentes. et Karinthie dux, dominus Carniole marchie ac Portus Naonis, comes in Habspurch et in Kyburch, lantgravius Alsacie dominusque Phirretarum notum facimus uni- versis, quod infra scripte littere, quarum tenor et sentencia subsequitur, in potestate seu dominio serenissimi ac invictissimi principis et domini d. Karoli Romanorum imperatoris s. a. et Boemie regis, illustris domini nostri graciosi, seu recolende me- morie domini Johannis quondam Boemie regis, patris sui, nuncquam fuerunt, sed quod apud nos et in nostris scrineis secretorum nostrorum nuper et recenter invente sunt ac domino nostro prefato sub data presentis littere assignate per nobiles Pur- chardum purgravium Magdenburgensem et Albertum de Puchaim, fideles nostros, quibus ipsas assignavimus dicto domino nostro deferendas. Tenor autem prime littere talis est : In nomine sancte et individue Trinitatis amen. Fridericus divina favente clemencia Romanorum imperator electus et semper augustus, rex Sicilie — — (Sequitur tenor litterarum Basileae a. 1212, 26 Sept. datarum, vide Reg. Boh. I p. 248 n. 532 et Cod. dipl. Boh. II p. 94 n. 97). Item tenor secunde littere, de qua superius fit mencio, est talis: In nomine sancte et individue Trinitatis amen. Fridericus secundus divina favente clemencia Romanorum imperator — — (Sequitur tenor litterarum Amalphiae anno 1231, mense Jul. datarum, vide Reg. Boh. I. p. 362 n. 772 et Cod. dipl. Boh. III 1 p. 8 n. 11). Igitur in testimonium et evidenciam predicto- rum litteras presentes fieri fecimus et sigilli nostri appensione muniri. Datum Wienne a. d. 1358 secunda die aprilis. Orig. cum sigillo equestri de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bo- hemiae. — Ed. e copiario privilegiorum regum et regni Bohemiae Pelzel, K. Karl IV. U B. II. p. 266 n. 257. 785) 1358, 4 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex Venetiarum duci scribit se Venetiarum cives in suam, — — Nobili s. R. imperii ac coronae Bohemiae protectionem assumpsisse. Ioanni Delphino duci Veneciarum, fideli nostro dilecto, graciam nostram et omne bonum. Fidelis dilecte. Legaciones tuas nobis per Nicolaum Lovativo civem tuum fideliter et prudenter expositas sane intelleximus ac easdem recepimus graciose. Super quibus tua sciat fidelitas, quod nos de singulari favore benignitatis cesaree te et omnes et singulos tuos Veneciarum cives in nostram et sacri Romani imperii ac regni et corone Boemie benignam protectionem assumpsimus, et ob hoc civitatibus Alamanie, quibus nobis necessarium et expediens videbatur, scripsimus ac intima-
Strana 473
Annus 1358, 28 Mart. — 6 Apr. 473 vimus nostris litteris, prout in copiis earumdem tibi per dictum Nicolaum presen- tandis poterit apparere, cives Veneciarum secure ac sine impedimento quolibet per terras, loca et districtus ipsarum civitatum posse transire, stare ac ibidem sua mercimonia exercere1. Super quo te decet et expedit, ut cives dictarum civitatum seu aliarum Alamanie et Boemie per terras, loca et districtus tibi ac tue iurisdicioni subiectas libere et absque omni obstaculo in recompensam huius nostre ordinacionis et benigne recepcionis transire cum ipsorum mercimoniis valeant atque stare et eadem libere exercere, prout in notula, quam tibi per prefatum Nicolaum transmittimus, plenius poteris informari, eamdem nobis sigillatam remissurus. Presencium sub nostro Data Prage, a. d. 1358, IV. die m. aprilis, regn. sigillo testimonio litterarum. nostr. a. XII, imp. vero quarto. Ed. Böhmer, Acta imperii selecta p. 580 n. 860 e cop. lib. Commemorial. Venet. V 107. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 72 n. 91. — Reg. imp. VIII 2763. 786) 1358, 6 Apr. Avinione. Innocentius papa VI ministro provinciali fratrum ord. Minorum concedit licen- tiam eligendi seu recipiendi locum in oppido Ces. Krumlov pro monasterio eiusdem ordinis erigendo. Dilectis filiis . . ministro provinciali et fratribus ordinis Mi- norum provincie Boemie et Polonie secundum morem dicti ordinis salutem etc. Sacre vestre religionis, in qua devotum Deo redditis famulatum, promeretur honestas, ut votis vestris et presertim illis, que divini cultus et ipsius religionis augmentum respiciunt, quantum cum Deo possumus, favorabiliter annuamus. Exhibita siquidem nobis pro parte vestra ac dil. filiorum Petri clerici ac nob. virorum Jodoci, Vlrici et Johannis, militum dictorum de Rosemberga germanorum, Prag. dioc., peticio contine- bat, [quod iidem] germani propter magnam devocionem, quam ad vos et vestrum ordinem gerunt, cupiunt, quod [in opido de] Crumlow, dicte Prag. dioc., in quo dicti germani dominium temporale obtinent, unum [locum], in quo fratres dicti ordinis ad cultum divini nominis et profectum animarum commorari vale [ant, habe]atis. Quare pro vestra et ipsorum germanorum parte fuit nobis humiliter supplicatum, ut [vobis, quod huismodi] locum ibidem recipere ac construere et edifi- care et ad usum vestrum habere possitis, concedere dignaremur. Nos igitur, qui eorumdem cultus et religionis augmentum desideranter appetimus, huiusmodi suppli- cacionibus inclinati, vobis de novo recipiendi ac construendi et edificandi seu construi et edificari faciendi et ad usum fratrum vestri ordinis perpetuo habendi in opido predicto, in loco tamen ad hoc congruo et honesto, unum locum cum ecclesia seu oratorio, campana, campanili, cimiterio, domibus et aliis neccessariis officinis, dum- modo duodecim fratres dicti ordinis inibi pro tempore moraturi decenter et congrue valeant sustentari, non obstantibus fel. re. Bonifacii pape VIII, predecessoris nostri, 1) Vide Böhmer ib. p. 580 n. 861. a) B: Nosemberg.
Annus 1358, 28 Mart. — 6 Apr. 473 vimus nostris litteris, prout in copiis earumdem tibi per dictum Nicolaum presen- tandis poterit apparere, cives Veneciarum secure ac sine impedimento quolibet per terras, loca et districtus ipsarum civitatum posse transire, stare ac ibidem sua mercimonia exercere1. Super quo te decet et expedit, ut cives dictarum civitatum seu aliarum Alamanie et Boemie per terras, loca et districtus tibi ac tue iurisdicioni subiectas libere et absque omni obstaculo in recompensam huius nostre ordinacionis et benigne recepcionis transire cum ipsorum mercimoniis valeant atque stare et eadem libere exercere, prout in notula, quam tibi per prefatum Nicolaum transmittimus, plenius poteris informari, eamdem nobis sigillatam remissurus. Presencium sub nostro Data Prage, a. d. 1358, IV. die m. aprilis, regn. sigillo testimonio litterarum. nostr. a. XII, imp. vero quarto. Ed. Böhmer, Acta imperii selecta p. 580 n. 860 e cop. lib. Commemorial. Venet. V 107. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 72 n. 91. — Reg. imp. VIII 2763. 786) 1358, 6 Apr. Avinione. Innocentius papa VI ministro provinciali fratrum ord. Minorum concedit licen- tiam eligendi seu recipiendi locum in oppido Ces. Krumlov pro monasterio eiusdem ordinis erigendo. Dilectis filiis . . ministro provinciali et fratribus ordinis Mi- norum provincie Boemie et Polonie secundum morem dicti ordinis salutem etc. Sacre vestre religionis, in qua devotum Deo redditis famulatum, promeretur honestas, ut votis vestris et presertim illis, que divini cultus et ipsius religionis augmentum respiciunt, quantum cum Deo possumus, favorabiliter annuamus. Exhibita siquidem nobis pro parte vestra ac dil. filiorum Petri clerici ac nob. virorum Jodoci, Vlrici et Johannis, militum dictorum de Rosemberga germanorum, Prag. dioc., peticio contine- bat, [quod iidem] germani propter magnam devocionem, quam ad vos et vestrum ordinem gerunt, cupiunt, quod [in opido de] Crumlow, dicte Prag. dioc., in quo dicti germani dominium temporale obtinent, unum [locum], in quo fratres dicti ordinis ad cultum divini nominis et profectum animarum commorari vale [ant, habe]atis. Quare pro vestra et ipsorum germanorum parte fuit nobis humiliter supplicatum, ut [vobis, quod huismodi] locum ibidem recipere ac construere et edifi- care et ad usum vestrum habere possitis, concedere dignaremur. Nos igitur, qui eorumdem cultus et religionis augmentum desideranter appetimus, huiusmodi suppli- cacionibus inclinati, vobis de novo recipiendi ac construendi et edificandi seu construi et edificari faciendi et ad usum fratrum vestri ordinis perpetuo habendi in opido predicto, in loco tamen ad hoc congruo et honesto, unum locum cum ecclesia seu oratorio, campana, campanili, cimiterio, domibus et aliis neccessariis officinis, dum- modo duodecim fratres dicti ordinis inibi pro tempore moraturi decenter et congrue valeant sustentari, non obstantibus fel. re. Bonifacii pape VIII, predecessoris nostri, 1) Vide Böhmer ib. p. 580 n. 861. a) B: Nosemberg.
Strana 474
474 Regesta Bohemiae et Moraviae. in qua cavetur, ne fratres ordinis mendicantium in aliqua civitate, castro, villa vel loco ad habitandum domos vel loca quecunque recipere de novo presumant absque sedis apostolice licencia speciali, faciente plenam et expressam de inhibicione huius- modi mencionem et quibuscunque aliis constitucionibus contrariis nequaquam obstan- tibus, iure parrochialis ecclesie et cuiuslibet alterius in omnibus semper salvo, ple- nam et liberam vobis auctoritate apostolica licenciam elargimur. — — Datum Auinione, VIII idus aprilis anno sexto. Cop. (B) in registris archivi Vaticani, Reg. Aven. fol. 302v. Contulit Kristen. — Ed. Eubel, Bullarium Francisc. p. 311. — (e cop. Libri magistralis conventus Boëmo-Crumloviensis fratrum Minorum de a. 1687) Klimesch, Urk. u. Regestenbuch d. chem. Klarissinnen-Klosters in Krummau p. 37 n. 6. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 291 n. 742. 787) 1358, 6 Apr. Avinione. Innocentius papa VI ministro provinciali fratrum ord. Minorum concedit licen- tiam eligendi seu recipiendi locum in oppido Čes. Krumlov pro monasterio monia- — — dilecto filio .. ministro provinciali fratrum lium ord. s. Clarae erigendo. ord. Minorum provincie Boemie et Polonie secundum morem dicti ordinis, salutem et apostolicam benediccionem. Pia vota fidelium, que in divini cultus sacreque cedant religionis augmentum, benigno libenter favore prosequimur et assensu. Exhibita siquidem nobis pro parte dilectorum filiorum Petri clerici ac nob. virorum Jodoci, Ulrici et Johannis, militum dictorum de Rosemberg germanorum, Prag. dioc., peticio continebat, quod ipsi cupientes terrena in celestia et transitoria in eterna felici com- mercio commutare pro suarum et parentum suorum animarum salute proponunt et intendunt ad divini nominis laudem sacreque religionis augmentum de bonis sibi a Deo collatis fundare, construere et dotare in eorum opido de Crumlow, dicte Prag. dioc., in eorum fundo seu solo proprio unum monasterium monialium seu sororum ord. s. Clare pro una videlicet abbatissa et duodecim sororibus ibidem Domino per- petuo servituris et aliis personis ad earum servicium oportunis cum capella seu oratorio, campana, campanili, cimiterio, domibus et aliis necessariis officinis, qua re pro parte dictorum germanorum fuit nobis humiliter supplicatum, ut eis faciendi premissa licentiam concedere dignaremur. Nos itaque pium huiusmodi dictorum germanorum propositum in Domino commendantes, discrecioni tue eligendi seu recipiendi in dicto opido locum congruum et honestum in fundo videlicet seu solo ipsorum germanorum, in quo iidem germani huiusmodi monasterium fundare ac con- struere et construi facere, dote prius per eos sufficienti, ut premittitur, assignata, licite valeant, ipsisque germanis ea cum tuo assensu et consilio faciendi, iure parro- chialis ecclesie et cuiuslibet alterius in omnibus semper salvo, plenam et liberam auctoritate apostolica tenore presencium licenciam elargimur. —— Datum Avinione VIII id. aprilis, pontif. nostri anno sexto. Orig. cum bulla in fil. ser. olim in archivo monasterii s. Clarae, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. IV Kr. In plica: Pro A. Barr. St. de Salvacz. XX Jo. de Se-
474 Regesta Bohemiae et Moraviae. in qua cavetur, ne fratres ordinis mendicantium in aliqua civitate, castro, villa vel loco ad habitandum domos vel loca quecunque recipere de novo presumant absque sedis apostolice licencia speciali, faciente plenam et expressam de inhibicione huius- modi mencionem et quibuscunque aliis constitucionibus contrariis nequaquam obstan- tibus, iure parrochialis ecclesie et cuiuslibet alterius in omnibus semper salvo, ple- nam et liberam vobis auctoritate apostolica licenciam elargimur. — — Datum Auinione, VIII idus aprilis anno sexto. Cop. (B) in registris archivi Vaticani, Reg. Aven. fol. 302v. Contulit Kristen. — Ed. Eubel, Bullarium Francisc. p. 311. — (e cop. Libri magistralis conventus Boëmo-Crumloviensis fratrum Minorum de a. 1687) Klimesch, Urk. u. Regestenbuch d. chem. Klarissinnen-Klosters in Krummau p. 37 n. 6. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 291 n. 742. 787) 1358, 6 Apr. Avinione. Innocentius papa VI ministro provinciali fratrum ord. Minorum concedit licen- tiam eligendi seu recipiendi locum in oppido Čes. Krumlov pro monasterio monia- — — dilecto filio .. ministro provinciali fratrum lium ord. s. Clarae erigendo. ord. Minorum provincie Boemie et Polonie secundum morem dicti ordinis, salutem et apostolicam benediccionem. Pia vota fidelium, que in divini cultus sacreque cedant religionis augmentum, benigno libenter favore prosequimur et assensu. Exhibita siquidem nobis pro parte dilectorum filiorum Petri clerici ac nob. virorum Jodoci, Ulrici et Johannis, militum dictorum de Rosemberg germanorum, Prag. dioc., peticio continebat, quod ipsi cupientes terrena in celestia et transitoria in eterna felici com- mercio commutare pro suarum et parentum suorum animarum salute proponunt et intendunt ad divini nominis laudem sacreque religionis augmentum de bonis sibi a Deo collatis fundare, construere et dotare in eorum opido de Crumlow, dicte Prag. dioc., in eorum fundo seu solo proprio unum monasterium monialium seu sororum ord. s. Clare pro una videlicet abbatissa et duodecim sororibus ibidem Domino per- petuo servituris et aliis personis ad earum servicium oportunis cum capella seu oratorio, campana, campanili, cimiterio, domibus et aliis necessariis officinis, qua re pro parte dictorum germanorum fuit nobis humiliter supplicatum, ut eis faciendi premissa licentiam concedere dignaremur. Nos itaque pium huiusmodi dictorum germanorum propositum in Domino commendantes, discrecioni tue eligendi seu recipiendi in dicto opido locum congruum et honestum in fundo videlicet seu solo ipsorum germanorum, in quo iidem germani huiusmodi monasterium fundare ac con- struere et construi facere, dote prius per eos sufficienti, ut premittitur, assignata, licite valeant, ipsisque germanis ea cum tuo assensu et consilio faciendi, iure parro- chialis ecclesie et cuiuslibet alterius in omnibus semper salvo, plenam et liberam auctoritate apostolica tenore presencium licenciam elargimur. —— Datum Avinione VIII id. aprilis, pontif. nostri anno sexto. Orig. cum bulla in fil. ser. olim in archivo monasterii s. Clarae, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. IV Kr. In plica: Pro A. Barr. St. de Salvacz. XX Jo. de Se-
Strana 475
Annus 1358, 6—11 Apr. 475 duno. — Ed. Klimesch, Urk. u. Regestenbuch d. ehem. Klarissinnen-Klosters in Krummau p. 36 n. 5. — E registris archivi Vaticani Eubel, Bullar. Francisc. p. 312. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 291 n. 743. — Schmidt-Picha, UB. d. St. Krummau I p. 32 n. 115. 788) 1358, 9 Apr. Nos Jeschco de Pirchenstein notum facimus De decimis in Senorady. universis, quod Deo dicatas dominas .. abbatissam et . . conventum monasterii in Ossla, Olom. dyoc., pro suis decimis universis et singulis ville Synohrad, quamdiu ipsa villa nostre possessionis fuerit, nullo unquam tempore impetere seu inpedire debeamus et promittimus bona fide, dantes eisdem .. abbatisse et conventui suas decimas predictas oportunis et debitis temporibus deducendi, vendendi, exponendi et, quidquid ipsarum voluntati placuerit, cum eisdem disponendi plenam et liberam facultatem, non obstante quavis in contrarium actione. Sub harum, quas nostro et in testimonium validius strennui wiri d. Wyeczemili de Grelicz, testis petiti, sigillis dedimus, robore literarum feria secunda proxima post dominicam Quasi modo geniti a. d. 1358. Orig. cum 2 sig. rot. de cera comm. in press. perg., olim in archivo monasterii Aulae s. Mariae, nunc Brunae in archivo terrae, sign. lit. Pn. 74. Sigilla: 1) in clipeo et galea ostrve; /IESCONIS. DE .PIRKOVNSTEIN. 2) in clipeo secures; S . WECEN . DII/LICZ. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 72 n. 92. — Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášterů moravských a slez- ských I p. 156 n. 781. 789) 1358, 11 Apr. Pragae. Donatio census pro ecclesia s. Nicolai Novae civitatis Pragensis. Nos Wolfflinus Meinhardi iudex, Jeklinus Tursmid, Fridlinus bogner, Johlinus aurifaber, Nicolaus tendler, Zeidlinus de Rozental, Otto carnifex, Johannes tabernator, Frana Terkleri Woyko, Frenczlinus Kerner et Climus Hrnczek iurati cives Nove civitatis Pragensis ad universorum, quos presens tangit negocium vel tangere poterit quomo- dolibet in futurum, presentibus deducimus noticiam, quod coram nobis in pleno consilio personaliter constitutus discr. vir Wanko Palczek noster coniuratus, executor ultime voluntatis bone mem. Pessconis dicti Hrusska, palam recognovit dictum Pessconem, licet langwentem corpore, compotem tamen racionis, unam sex. gr. den. census annui et perpetui super domo sua cum area et ipsius pertinenciis ac eciam littore, sitis in Podskalo penes domum Wanconis dicti Hlawnye, ob sue anime salu- tem et remedium sempiternum ecclesie s. Nicolai dicte nostre civitatis et ipsius veris plebanis donasse et legasse, dandum et persolvendum per possessores domus et littoris predictorum in terminis infra scriptis, videlicet mediam sex. gr. in festo s. Georgii venturo proxime et aliam dimidiam sex. gr. in festo s. Galli deinde secuturo et sic deinceps annis singulis contradiccione qualibet postergata. Elapsis autem octo diebus continuis as quolibet predictorum terminorum, censu huiusmodi nondum persoluto, a) cop.: ac.
Annus 1358, 6—11 Apr. 475 duno. — Ed. Klimesch, Urk. u. Regestenbuch d. ehem. Klarissinnen-Klosters in Krummau p. 36 n. 5. — E registris archivi Vaticani Eubel, Bullar. Francisc. p. 312. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 291 n. 743. — Schmidt-Picha, UB. d. St. Krummau I p. 32 n. 115. 788) 1358, 9 Apr. Nos Jeschco de Pirchenstein notum facimus De decimis in Senorady. universis, quod Deo dicatas dominas .. abbatissam et . . conventum monasterii in Ossla, Olom. dyoc., pro suis decimis universis et singulis ville Synohrad, quamdiu ipsa villa nostre possessionis fuerit, nullo unquam tempore impetere seu inpedire debeamus et promittimus bona fide, dantes eisdem .. abbatisse et conventui suas decimas predictas oportunis et debitis temporibus deducendi, vendendi, exponendi et, quidquid ipsarum voluntati placuerit, cum eisdem disponendi plenam et liberam facultatem, non obstante quavis in contrarium actione. Sub harum, quas nostro et in testimonium validius strennui wiri d. Wyeczemili de Grelicz, testis petiti, sigillis dedimus, robore literarum feria secunda proxima post dominicam Quasi modo geniti a. d. 1358. Orig. cum 2 sig. rot. de cera comm. in press. perg., olim in archivo monasterii Aulae s. Mariae, nunc Brunae in archivo terrae, sign. lit. Pn. 74. Sigilla: 1) in clipeo et galea ostrve; /IESCONIS. DE .PIRKOVNSTEIN. 2) in clipeo secures; S . WECEN . DII/LICZ. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 72 n. 92. — Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášterů moravských a slez- ských I p. 156 n. 781. 789) 1358, 11 Apr. Pragae. Donatio census pro ecclesia s. Nicolai Novae civitatis Pragensis. Nos Wolfflinus Meinhardi iudex, Jeklinus Tursmid, Fridlinus bogner, Johlinus aurifaber, Nicolaus tendler, Zeidlinus de Rozental, Otto carnifex, Johannes tabernator, Frana Terkleri Woyko, Frenczlinus Kerner et Climus Hrnczek iurati cives Nove civitatis Pragensis ad universorum, quos presens tangit negocium vel tangere poterit quomo- dolibet in futurum, presentibus deducimus noticiam, quod coram nobis in pleno consilio personaliter constitutus discr. vir Wanko Palczek noster coniuratus, executor ultime voluntatis bone mem. Pessconis dicti Hrusska, palam recognovit dictum Pessconem, licet langwentem corpore, compotem tamen racionis, unam sex. gr. den. census annui et perpetui super domo sua cum area et ipsius pertinenciis ac eciam littore, sitis in Podskalo penes domum Wanconis dicti Hlawnye, ob sue anime salu- tem et remedium sempiternum ecclesie s. Nicolai dicte nostre civitatis et ipsius veris plebanis donasse et legasse, dandum et persolvendum per possessores domus et littoris predictorum in terminis infra scriptis, videlicet mediam sex. gr. in festo s. Georgii venturo proxime et aliam dimidiam sex. gr. in festo s. Galli deinde secuturo et sic deinceps annis singulis contradiccione qualibet postergata. Elapsis autem octo diebus continuis as quolibet predictorum terminorum, censu huiusmodi nondum persoluto, a) cop.: ac.
Strana 476
476 Regesta Bohemiae et Moraviae. quinque gr. nomine pene supercrescent, et totidem septimanis singulis usque ad unius mensis spacium seu curriculum, si census huiusmodi cum penis, ut premittitur, non fuerit persolutus. Elapso autem dicto mense, censu cum penis nondum persolutis, extunc plebanus dicte ecclesie s. Nicolai —— plenam habet et habere debet potesta- tem et licenciam sine strepitu et figura iudicii se de domo, area et littore predictis intromittendi ——, hoc tamen adiecto: si domus et aree predictarum ac littoris possessor ullo unquam tempore vellet vel posset censum equivalentem et eque certum pro dicta ecclesia comparare, quod extunc domus et area cum littore predictis ab huiusmodi censuacione seu census dacione semper sint libere et solute, opposicione qualibet postergata. Cop. „lit. sigill. maiori sigillo tunc civitatis Nove, dat. sub a. d. 1358 proxima quarta feria post Quasimodo geniti“, postea a. 1868 „in crastino Exaltacionis s. Crucis“ = 15 Sept. a iudice et iuratis Maioris civitatis Pragensis confirm., a. 1409 die IX novembris libro Erectionum ecclesiae Pragensis IX p. 98 inscript., Pragae in archivo capituli eccl. metrop. s. Viti. 790) 1358, 11 Apr. Waldsassen. Prior et conventus monasterii Waldsassensis occasione resignationis Henrici abbatis eiusdem monasterii, Henrico abbati Volkenrodensi, Johanni Sedlecensi, Johanni Plasensi abbatibus nec non dicto Henrico abbati Waldsassensi potestatem dant, ipsis Nos fratres Johannes de Praga prior, Franciscus de novo abbate providendi. senior abbas, Henricus subprior, Bernardus cellarius, Johannes de Wersberg bursa- rius, Conradus de Franconia, Marquardus de Heytingesueld, Henricus de Cadon granarius, Albertus de Stadil, Gotfridus de Ratispona rector maioris curie, Ulricus de Napurga magister conversorum, Conradus de Tirbach portarius, Nicolaus de Tochouia custos totusque conventus monasterii in Waltsassen, Cyst. ord., Ratispo- nensis dyoc., in publicam devenire noticiam cupimus per presentes, quod cum rev. in Chr. pater d. Henricus abbas noster in Waltssassen post multa tedia gravesque labores, que et quos pro relevando statu nostri monasterii tempore sui regiminis utiliter et fideliter est perpessus, iam cuperet Marie sedentis ad pedes Domini con- templantis ocium imitari, petens cum multa instancia et tandem obtinens a rev. in Chr. domino .. abbate in Volkolderode, nostro patre abbate et visitatore, visitacionis sue circa nos tempore, suam recipi cessionem, nos communi et solempni inter nos deliberacione prehabita ad providendum celerius et expedicius nobis et nostro vacanti monasterio de abbate — — in supra dictum rev. patrem nostrum d. abbatem de Volkolderode et in ven. patres d. Johannem abbatem in Cedlicz et d. Johannem abbatem in Plaz, predicti nostri ordinis, Prag. dyoc., nec non et in ipsum d. Henricum pridem abbatem nostrum, qui iam regimen resignavit, conpromittimus unanimiter, de eorum discrecione, fidelitate et affectu, quo nos et nostrum monasterium prose- cuntur, omnimodis presumentes eisque liberam et absolutam potestatem conferimus per presentes de alto et de basso et absque dolo malo et ingenio fraudulento, ut nobis et ante dicto nostro monasterio, nunc pastoris solacio destituto, secundum Deum et.
476 Regesta Bohemiae et Moraviae. quinque gr. nomine pene supercrescent, et totidem septimanis singulis usque ad unius mensis spacium seu curriculum, si census huiusmodi cum penis, ut premittitur, non fuerit persolutus. Elapso autem dicto mense, censu cum penis nondum persolutis, extunc plebanus dicte ecclesie s. Nicolai —— plenam habet et habere debet potesta- tem et licenciam sine strepitu et figura iudicii se de domo, area et littore predictis intromittendi ——, hoc tamen adiecto: si domus et aree predictarum ac littoris possessor ullo unquam tempore vellet vel posset censum equivalentem et eque certum pro dicta ecclesia comparare, quod extunc domus et area cum littore predictis ab huiusmodi censuacione seu census dacione semper sint libere et solute, opposicione qualibet postergata. Cop. „lit. sigill. maiori sigillo tunc civitatis Nove, dat. sub a. d. 1358 proxima quarta feria post Quasimodo geniti“, postea a. 1868 „in crastino Exaltacionis s. Crucis“ = 15 Sept. a iudice et iuratis Maioris civitatis Pragensis confirm., a. 1409 die IX novembris libro Erectionum ecclesiae Pragensis IX p. 98 inscript., Pragae in archivo capituli eccl. metrop. s. Viti. 790) 1358, 11 Apr. Waldsassen. Prior et conventus monasterii Waldsassensis occasione resignationis Henrici abbatis eiusdem monasterii, Henrico abbati Volkenrodensi, Johanni Sedlecensi, Johanni Plasensi abbatibus nec non dicto Henrico abbati Waldsassensi potestatem dant, ipsis Nos fratres Johannes de Praga prior, Franciscus de novo abbate providendi. senior abbas, Henricus subprior, Bernardus cellarius, Johannes de Wersberg bursa- rius, Conradus de Franconia, Marquardus de Heytingesueld, Henricus de Cadon granarius, Albertus de Stadil, Gotfridus de Ratispona rector maioris curie, Ulricus de Napurga magister conversorum, Conradus de Tirbach portarius, Nicolaus de Tochouia custos totusque conventus monasterii in Waltsassen, Cyst. ord., Ratispo- nensis dyoc., in publicam devenire noticiam cupimus per presentes, quod cum rev. in Chr. pater d. Henricus abbas noster in Waltssassen post multa tedia gravesque labores, que et quos pro relevando statu nostri monasterii tempore sui regiminis utiliter et fideliter est perpessus, iam cuperet Marie sedentis ad pedes Domini con- templantis ocium imitari, petens cum multa instancia et tandem obtinens a rev. in Chr. domino .. abbate in Volkolderode, nostro patre abbate et visitatore, visitacionis sue circa nos tempore, suam recipi cessionem, nos communi et solempni inter nos deliberacione prehabita ad providendum celerius et expedicius nobis et nostro vacanti monasterio de abbate — — in supra dictum rev. patrem nostrum d. abbatem de Volkolderode et in ven. patres d. Johannem abbatem in Cedlicz et d. Johannem abbatem in Plaz, predicti nostri ordinis, Prag. dyoc., nec non et in ipsum d. Henricum pridem abbatem nostrum, qui iam regimen resignavit, conpromittimus unanimiter, de eorum discrecione, fidelitate et affectu, quo nos et nostrum monasterium prose- cuntur, omnimodis presumentes eisque liberam et absolutam potestatem conferimus per presentes de alto et de basso et absque dolo malo et ingenio fraudulento, ut nobis et ante dicto nostro monasterio, nunc pastoris solacio destituto, secundum Deum et.
Strana 477
Annus 1358, 11—15 Apr. 477 consciencias suas bonas ista vice de patre et abbate, qui eis ydoneus videbitur, possint et debeant providere, promittentes bona et sincera fide et sub nostre religionis et ordinis puritate, quod quemcunque ante dicti rev. patres inter se elegerint nobisque nominaverint et dederint pro abbate, sive de gremio nostri monasterii sive aliunde, ipsum tamquam per nos concorditer et canonice electum recipiemus et habebimus alacriter et sine cuiuslibet contradiccionis obstaculo pro nostro et monasterii nostri vero domino et abbate et eidem profitebimur reverenciam et obedienciam debitam perpetuo inpendentes, mandata ipsius nichilominus favente Domino efficaciter inple- turi. Ad hec promittimus firmiter atque pure, quod provisionem prefato d. Henrico nuper nostro abbati, qui regimini modo cessit, per supra nominatos rev. patres cum consilio futuri novi abbatis, tanquam benemerito ordinatam et dispositam, dabimus et solvemus cunctis vite sue temporibus, sive apud nos manserit, sive alibi se transtu- lerit, locis et terminis et sub quibuscunque condicionibus, modis et penis sepedicti patres expresserint et preceperint in omnem eventum, contradiccione, dilacione et fraude quibuslibet procul motis. In premissorum igitur omnium evidens testimonium atque robur ad nostram peticionem et instanciam sigilla sepe dictorum dominorum, videlicet d. Henrici abbatis de Volkolderode, d. Johannis de Czedlicz et d. Johannis de Plaz una cum sigillo nostro presentibus sunt appensa. Acta sunt hec in mo- nasterio Waltssassen a. d. 1358, XI die m. aprilis, visitacionis ibidem tempore. Orig. cum 4 sig. in press. perg., quorum 1) avulsum deest, in archivo publico Dresdensi n. 3528. Sigilla: 2) abbatis Sedlecensis, 3) abbatis Plasensis de cera comm. oblonga. 4) de cera comm. rotundum; S . CONVENTUIIIIN WALTSASSEN. 791) 1358, 12 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex litteras civitatis Gurimensis, a. 1358, 16 Mart. datas, quibus iura in bonis monasterii Skalicensis eidem civitati competentia ipsi mona- sterio donavit (vide superius n. 779), tenore earundem litterarum inserto, auctoritate regali Bohemiae confirmat. „notum facimus". „Datum Prage a. d. 1358, secundo idus aprilis, regn, nostr. a XII, imp. vero quarto. Per dominus . . imperatorem Johannes de Glacz. R. Myliczius. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, Pragae in archivo publico ministerii rerum in- ternarum, sign. III. — Extr. Riegger, Arch. d. Gesch. u. Stat. III p. 386. 792) 1358, 15 Apr. Vindobonae. Albertus, dux Austriae, Katherinae ducissae 250 libras den. wien. super mutam Wir Albrecht etc. veriehen und tun chund, daz wir der Linzensem deputat. hochgeborn furstinn unsrer liben tochter, vrawn Kathrein, unser lieben sunes herczog Rudolfs wirtinn, geweist haben und weisen ouch mit disen brief auf unser mautt ze Lincz umb drithalb hundert pfunt wienner pfenning, die ir ierlich davon gevallen
Annus 1358, 11—15 Apr. 477 consciencias suas bonas ista vice de patre et abbate, qui eis ydoneus videbitur, possint et debeant providere, promittentes bona et sincera fide et sub nostre religionis et ordinis puritate, quod quemcunque ante dicti rev. patres inter se elegerint nobisque nominaverint et dederint pro abbate, sive de gremio nostri monasterii sive aliunde, ipsum tamquam per nos concorditer et canonice electum recipiemus et habebimus alacriter et sine cuiuslibet contradiccionis obstaculo pro nostro et monasterii nostri vero domino et abbate et eidem profitebimur reverenciam et obedienciam debitam perpetuo inpendentes, mandata ipsius nichilominus favente Domino efficaciter inple- turi. Ad hec promittimus firmiter atque pure, quod provisionem prefato d. Henrico nuper nostro abbati, qui regimini modo cessit, per supra nominatos rev. patres cum consilio futuri novi abbatis, tanquam benemerito ordinatam et dispositam, dabimus et solvemus cunctis vite sue temporibus, sive apud nos manserit, sive alibi se transtu- lerit, locis et terminis et sub quibuscunque condicionibus, modis et penis sepedicti patres expresserint et preceperint in omnem eventum, contradiccione, dilacione et fraude quibuslibet procul motis. In premissorum igitur omnium evidens testimonium atque robur ad nostram peticionem et instanciam sigilla sepe dictorum dominorum, videlicet d. Henrici abbatis de Volkolderode, d. Johannis de Czedlicz et d. Johannis de Plaz una cum sigillo nostro presentibus sunt appensa. Acta sunt hec in mo- nasterio Waltssassen a. d. 1358, XI die m. aprilis, visitacionis ibidem tempore. Orig. cum 4 sig. in press. perg., quorum 1) avulsum deest, in archivo publico Dresdensi n. 3528. Sigilla: 2) abbatis Sedlecensis, 3) abbatis Plasensis de cera comm. oblonga. 4) de cera comm. rotundum; S . CONVENTUIIIIN WALTSASSEN. 791) 1358, 12 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex litteras civitatis Gurimensis, a. 1358, 16 Mart. datas, quibus iura in bonis monasterii Skalicensis eidem civitati competentia ipsi mona- sterio donavit (vide superius n. 779), tenore earundem litterarum inserto, auctoritate regali Bohemiae confirmat. „notum facimus". „Datum Prage a. d. 1358, secundo idus aprilis, regn, nostr. a XII, imp. vero quarto. Per dominus . . imperatorem Johannes de Glacz. R. Myliczius. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, Pragae in archivo publico ministerii rerum in- ternarum, sign. III. — Extr. Riegger, Arch. d. Gesch. u. Stat. III p. 386. 792) 1358, 15 Apr. Vindobonae. Albertus, dux Austriae, Katherinae ducissae 250 libras den. wien. super mutam Wir Albrecht etc. veriehen und tun chund, daz wir der Linzensem deputat. hochgeborn furstinn unsrer liben tochter, vrawn Kathrein, unser lieben sunes herczog Rudolfs wirtinn, geweist haben und weisen ouch mit disen brief auf unser mautt ze Lincz umb drithalb hundert pfunt wienner pfenning, die ir ierlich davon gevallen
Strana 478
478 Regesta Bohemiae et Moraviae. sullen, uncz daz wir si irr haymstewr nach irr brief sag genczlich verrichten. Davon wellen wir und gebieten ouch ernstlich, wer unser mautter daselbst ze Lincz ist, daz er der vorgenanten unsrer tochter herczoginn Kathrein alle iar, dieweil si derselben haymstewr nicht gericht ist, von der obgeschriben mautt geb und furderlich raihe drithalb hundert pfunt wienner pfenning, wand wir in der ledig sagen und ziehen im die ab. Mit urchund dicz briefs. Datum Wienne dominica Misericordie Domini anno quinquagesimo octavo. Cop. coaeva, postea cancellata, in libro pignorum Alberti ducis Austriae, ms. aulici tabularii Vindobonensis sign. B 6 (15) p. 139. Rubrica: Deputacio domine ducisse super mutam Linczensem. — Ed. Steyerer, Comm. pro hist. Alberti II p. 562. — Extr. Verz. d. Urk. z. Gesch. d. H. Habs- burg p. 521 n. 2010 (Lichnowsky III.). 793) 1358, 15 Apr. Kroměříž. Johannes episcopus Olomucensis venditionem iudicii oppidi Libavá ac eiusdem —— Noverint universi presentes litteras inspecturi, iudicii iura confirmat. quod cum fideles nostri dil. Henricus, Thomas et Bernhardus fratres, veri heredes iudicii seu advocacie in Lubow, idem iudicium cum omnibus possessionibus, iuribus, libertatibus et pertinenciis suis vendiderunt racionabiliter atque rite fideli nostro dil. Johanni de Langendorf, pro se et heredibus ac successoribus suis legittimis id ementi, dictique fratres eciam asserant se litteras episcopales per improvidam custodiam amissas, que super eiusdem iudicii possessionibus, iuribus, libertatibus et pertinenciis confecte fuerant, non habere, nobis pro partibus eorundem, tam vendencium quam ementis, humiliter extitit supplicatum, quatenus de benignitate solita dignaremur huiusmodi vendicionem et empcionem admittere et eiusdem iudicii possessiones, iura, libertates et pertinencias novis litteris roborare. Nos etenim, qui libenter comodis subditorum nostrorum prospicimus et in eorum profectibus delectamur, supplica- cionibus premissis benignius inclinati, vendicioni et empcioni predictis nostrum ple- num et expressum consensum benivole adhibemus, et ne predicto Johanni vel suis heredibus aut successoribus super dicto iudicio propter amissionem predictarum litte- rarum quocunque tempore incomodum oriatur, litteras easdem, de quarum conti- nencia nobis per fide dignos viros est reddita certa fides, in omnibus earum punctis et clausulis, ac si presentibus de verbo ad verbum essent inserte, animo deliberato huiusmodi scripti serie innovamus et eis priorum litterarum conferimus firmitatem, nec non possessiones, iura, libertates et pertinencias contentas et contenta in hiis litteris, que secuntur, videlicet duos laneos sive mansos liberos ad aratrum ipsius iudicis seu advocati in Lubow, unum ortum, sex macella, sex mensas sive scampna pro vendendis panibus, sex scampna sive staciones pro vendendis ocreis et calcia- mentis, unum balneum liberum in Lubow, unum molendinum cum duabus rotis super fluvio, qui dicitur Lubow, tria loca iuxta fluvium eundem, ubi predicto iudici seu advocato facere licebit molendina, tercium denarium de penis iudicii in Lubow et in septem villis circumiacentibus ad predictum opidum duos denarios parvos, qui iudicia-
478 Regesta Bohemiae et Moraviae. sullen, uncz daz wir si irr haymstewr nach irr brief sag genczlich verrichten. Davon wellen wir und gebieten ouch ernstlich, wer unser mautter daselbst ze Lincz ist, daz er der vorgenanten unsrer tochter herczoginn Kathrein alle iar, dieweil si derselben haymstewr nicht gericht ist, von der obgeschriben mautt geb und furderlich raihe drithalb hundert pfunt wienner pfenning, wand wir in der ledig sagen und ziehen im die ab. Mit urchund dicz briefs. Datum Wienne dominica Misericordie Domini anno quinquagesimo octavo. Cop. coaeva, postea cancellata, in libro pignorum Alberti ducis Austriae, ms. aulici tabularii Vindobonensis sign. B 6 (15) p. 139. Rubrica: Deputacio domine ducisse super mutam Linczensem. — Ed. Steyerer, Comm. pro hist. Alberti II p. 562. — Extr. Verz. d. Urk. z. Gesch. d. H. Habs- burg p. 521 n. 2010 (Lichnowsky III.). 793) 1358, 15 Apr. Kroměříž. Johannes episcopus Olomucensis venditionem iudicii oppidi Libavá ac eiusdem —— Noverint universi presentes litteras inspecturi, iudicii iura confirmat. quod cum fideles nostri dil. Henricus, Thomas et Bernhardus fratres, veri heredes iudicii seu advocacie in Lubow, idem iudicium cum omnibus possessionibus, iuribus, libertatibus et pertinenciis suis vendiderunt racionabiliter atque rite fideli nostro dil. Johanni de Langendorf, pro se et heredibus ac successoribus suis legittimis id ementi, dictique fratres eciam asserant se litteras episcopales per improvidam custodiam amissas, que super eiusdem iudicii possessionibus, iuribus, libertatibus et pertinenciis confecte fuerant, non habere, nobis pro partibus eorundem, tam vendencium quam ementis, humiliter extitit supplicatum, quatenus de benignitate solita dignaremur huiusmodi vendicionem et empcionem admittere et eiusdem iudicii possessiones, iura, libertates et pertinencias novis litteris roborare. Nos etenim, qui libenter comodis subditorum nostrorum prospicimus et in eorum profectibus delectamur, supplica- cionibus premissis benignius inclinati, vendicioni et empcioni predictis nostrum ple- num et expressum consensum benivole adhibemus, et ne predicto Johanni vel suis heredibus aut successoribus super dicto iudicio propter amissionem predictarum litte- rarum quocunque tempore incomodum oriatur, litteras easdem, de quarum conti- nencia nobis per fide dignos viros est reddita certa fides, in omnibus earum punctis et clausulis, ac si presentibus de verbo ad verbum essent inserte, animo deliberato huiusmodi scripti serie innovamus et eis priorum litterarum conferimus firmitatem, nec non possessiones, iura, libertates et pertinencias contentas et contenta in hiis litteris, que secuntur, videlicet duos laneos sive mansos liberos ad aratrum ipsius iudicis seu advocati in Lubow, unum ortum, sex macella, sex mensas sive scampna pro vendendis panibus, sex scampna sive staciones pro vendendis ocreis et calcia- mentis, unum balneum liberum in Lubow, unum molendinum cum duabus rotis super fluvio, qui dicitur Lubow, tria loca iuxta fluvium eundem, ubi predicto iudici seu advocato facere licebit molendina, tercium denarium de penis iudicii in Lubow et in septem villis circumiacentibus ad predictum opidum duos denarios parvos, qui iudicia-
Strana 479
Annus 1358, 15—16 Apr, 479 les denarii nuncupantur, quos singuli hospites earundem septem villarum predicto iudici seu advocato pro duobus prandiis, que ipsi advocato et duabus personis secum ministrari consueverant, in villis eisdem annuatim solvere tenentur et tercium pran- dium sibi cum totidem personis eo tempore, quo ipse advocatus in dictis villis iudicio presidere tenetur, per quemlibet iudicem dictarum villarum anno quolibet ministran- dum, iudicia quoque in opido Lubow et dictis villis maiorum sive criminalium causa- rum et specialiter ad collum et ad manum prefato iudicio et eius legittimis possesso- ribus imperpetuum ratificamus et — — confirmamus. — — Actum et datum Chremsir a. d. 1358 dominica, qua canitur Misericordia Domini. Testes supra dicti contractus sunt famosi viri d. Michael frater noster, d. Jaroschius noster capitaneus generalis, d. Henricus de Fridlant et d. Swenczo€ purchravius castri Schomburk, milites et plures alii fide digni. Orig. cum sig. episcopi oblongo de cera rubra comm. impresso, cui secretum de cera rubra dorso tenus appressum est in fil. ser., in archivo civitatis Libaviensis sign. n. 1. — Extr. Berger, Zur Gesch. d. St. Liebau, Zft. d. deut. Ver. f. d. Gesch. Mährens u. Schlesiens XX p. 277. 794) 1358, 16 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio s. Annae in Maiori civitate Pragensi — Etsi imperialis quaedam bona et reditus incorporat et confirmat. maiestatis circumspecta benignitas universos fideles suos ex innata pietatis clemencia pio favore prosequitur, ad illorum tamen honores et comoda procuranda speciali quadam prerogativa favoris non inmerito tenetur intendere, qui sub habitu et obser- vancia regulari, calcatis mundi oblectacionibus, virtutum Domino decreverunt iugiter famulari. Sane pro parte religiosarum .. priorisse et conventus sanctimonialium monasterii s. Anne in Maiori civitate Pragensi, ord. s. Augustinib, devotarum nostra- rum dilectarum, celsitudini nostre nuper oblata supplicacio continebat, quatenus ipsis de solita nostre pietatis clemencia quedam bona, videlicet in villa Poczirnicz duodecim sexagenas reddituum seu census annui et in huttis seu casis freneficum seu corrigiari- orum penes ecclesiam s. Leonardi in dicta Maiori civitate Pragensi duas sexagenas et quadraginta quinque grossos annui census, que vel quos bone memorie nob. Kathe- rina relicta quondam Jaroschiic de Fuchsperg spiritu devocionis accensa eisdem priorisse et conventui predicti monasterii ac ipsi monasterio inperpetuum donavit, dedit ac in ipsarum potestatem tradidit pro sue suorumque animarum remedio salu- tari incorporare, inviscerare, unire ac de regalis Boemie potestatis plenitudine con- firmare dignaremur. Nos igitur — — maturo principum, baronum et nobilium, fidelium nostrorum dilectorum, accedente consilio, ipsis ac eorum monasterio predicta bona seu redditus annuos incorporamus, invisceramus, counimus, et — — de regalis Boemie potestatis plenitudine perpetuo confirmamus, mandates universis et singulis a) or.: Swezo. b) sic in A, B: ord. s. Dominici sub obediencia ord fratrum Predicatorum. — c) B: Jarossii.
Annus 1358, 15—16 Apr, 479 les denarii nuncupantur, quos singuli hospites earundem septem villarum predicto iudici seu advocato pro duobus prandiis, que ipsi advocato et duabus personis secum ministrari consueverant, in villis eisdem annuatim solvere tenentur et tercium pran- dium sibi cum totidem personis eo tempore, quo ipse advocatus in dictis villis iudicio presidere tenetur, per quemlibet iudicem dictarum villarum anno quolibet ministran- dum, iudicia quoque in opido Lubow et dictis villis maiorum sive criminalium causa- rum et specialiter ad collum et ad manum prefato iudicio et eius legittimis possesso- ribus imperpetuum ratificamus et — — confirmamus. — — Actum et datum Chremsir a. d. 1358 dominica, qua canitur Misericordia Domini. Testes supra dicti contractus sunt famosi viri d. Michael frater noster, d. Jaroschius noster capitaneus generalis, d. Henricus de Fridlant et d. Swenczo€ purchravius castri Schomburk, milites et plures alii fide digni. Orig. cum sig. episcopi oblongo de cera rubra comm. impresso, cui secretum de cera rubra dorso tenus appressum est in fil. ser., in archivo civitatis Libaviensis sign. n. 1. — Extr. Berger, Zur Gesch. d. St. Liebau, Zft. d. deut. Ver. f. d. Gesch. Mährens u. Schlesiens XX p. 277. 794) 1358, 16 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio s. Annae in Maiori civitate Pragensi — Etsi imperialis quaedam bona et reditus incorporat et confirmat. maiestatis circumspecta benignitas universos fideles suos ex innata pietatis clemencia pio favore prosequitur, ad illorum tamen honores et comoda procuranda speciali quadam prerogativa favoris non inmerito tenetur intendere, qui sub habitu et obser- vancia regulari, calcatis mundi oblectacionibus, virtutum Domino decreverunt iugiter famulari. Sane pro parte religiosarum .. priorisse et conventus sanctimonialium monasterii s. Anne in Maiori civitate Pragensi, ord. s. Augustinib, devotarum nostra- rum dilectarum, celsitudini nostre nuper oblata supplicacio continebat, quatenus ipsis de solita nostre pietatis clemencia quedam bona, videlicet in villa Poczirnicz duodecim sexagenas reddituum seu census annui et in huttis seu casis freneficum seu corrigiari- orum penes ecclesiam s. Leonardi in dicta Maiori civitate Pragensi duas sexagenas et quadraginta quinque grossos annui census, que vel quos bone memorie nob. Kathe- rina relicta quondam Jaroschiic de Fuchsperg spiritu devocionis accensa eisdem priorisse et conventui predicti monasterii ac ipsi monasterio inperpetuum donavit, dedit ac in ipsarum potestatem tradidit pro sue suorumque animarum remedio salu- tari incorporare, inviscerare, unire ac de regalis Boemie potestatis plenitudine con- firmare dignaremur. Nos igitur — — maturo principum, baronum et nobilium, fidelium nostrorum dilectorum, accedente consilio, ipsis ac eorum monasterio predicta bona seu redditus annuos incorporamus, invisceramus, counimus, et — — de regalis Boemie potestatis plenitudine perpetuo confirmamus, mandates universis et singulis a) or.: Swezo. b) sic in A, B: ord. s. Dominici sub obediencia ord fratrum Predicatorum. — c) B: Jarossii.
Strana 480
480 Regesta Bohemiae et Moraviae. officialibus regni nostri Boemie — —, quatenus priorissam et conventum prefati monasterii in possessione seu percepcione reddituum predictorum non impediant— Poena: decem marcarum puri auri ——exigi volumus, et earum medietatem fisci nostre camere, residuam vero partem iniuriam passorum usibus applicari. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Johannes Argentinensis et Fridericus Mersburgensisa eccl. episcopi, ill. Johannes Oswicinensis, Ludowicus Ligniczensis, Bolcob Opuliensis et Przemyslaus Theschinensise duces et nob. Czenco de Lypa supremus camerarius regni Boemie, Jesco de Warthemberg dictus de Wessel, burgravius Pragensis, et alii quam plures principes nobiles et fideles. —— Datum Prage a. d. 1358, ind. XI, XVI kal. maiid, regn. nostr. a. XII, imperii vero quarto. Per d. Mindensem Vlricus R. Miliczius. Schoffe. Orig. (A) cum sig. maiest. in fil. ser. olim in archivo monasterii s. Annae, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. IV Psd. Aliud originale (B) cum sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum deest, 1 Maii 1358 datum, itidem olim in archivo monasterii, nunc Pragae in bibliotheca nat. ac universit. Pragensis n. 271. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 193 n. 1455 (ad 21 Apr.). — Reg. imp. VIII 2769 (ad 21 Apr.), 2774 (ad 1 Maii). 795) 1358, 17 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex Zbynconi de Hasenburg, supremo camerae magistro, villam Lichtenhof in feudum castrense confert. —— bekennen und tun kunt — —, das wir haben angesehen getreue willige und stete dinste, die der edle Sbinke von Hasenburg, unsir obrister camermeyster und lieber getreuer, unsirn gnaden vormals manigfaldiclich getan hat, tegelichen tut und wol getun mag und sol in kumftigen zeiten, und haben im und seinen erben von sunderlichen gnaden und angeborner gute das dorf Lichthofen mit eckern, wyezzen, weyde, welden und andern seinen zugehorungen — — gelehen und leyhen in das obgenant dorf zu dem hawse, das sie haben uf der burge ze Nuremberg, ze eynem rechten burglehen also, das sie von demselben burglehen uns und unsirn nachkomen an dem Reiche dienschaft, getrewe, undertenig und holt sullen sein und alles das gegen uns tun, das getrewe burgman von rechte odr löblicher gewonheit gegen iren rechten herren schuldig sein zu tun, unschedlich andern lewten an iren rechten. —.— der geben ist ze Prag — — 1358 iar des nehsten dynstags vor s. Jurgen tag, unser reiche i. d. XII iar u. d. keys. i. d. virden. Per dominum ..imperatorem Johannes de Glacz. R. Johannes Chremsir. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Nürnberg Wölckern, Hist. Norimb. 371. — Reg. imp. VIII 2768. Reichsstadt fasc. 58. — — a) B: Fridericus Merseburgensis. — b) V: Bolko. — c) B: Teschinensis. — d) B: kal. maii. — e) B: cancellarius.
480 Regesta Bohemiae et Moraviae. officialibus regni nostri Boemie — —, quatenus priorissam et conventum prefati monasterii in possessione seu percepcione reddituum predictorum non impediant— Poena: decem marcarum puri auri ——exigi volumus, et earum medietatem fisci nostre camere, residuam vero partem iniuriam passorum usibus applicari. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Johannes Argentinensis et Fridericus Mersburgensisa eccl. episcopi, ill. Johannes Oswicinensis, Ludowicus Ligniczensis, Bolcob Opuliensis et Przemyslaus Theschinensise duces et nob. Czenco de Lypa supremus camerarius regni Boemie, Jesco de Warthemberg dictus de Wessel, burgravius Pragensis, et alii quam plures principes nobiles et fideles. —— Datum Prage a. d. 1358, ind. XI, XVI kal. maiid, regn. nostr. a. XII, imperii vero quarto. Per d. Mindensem Vlricus R. Miliczius. Schoffe. Orig. (A) cum sig. maiest. in fil. ser. olim in archivo monasterii s. Annae, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. IV Psd. Aliud originale (B) cum sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum deest, 1 Maii 1358 datum, itidem olim in archivo monasterii, nunc Pragae in bibliotheca nat. ac universit. Pragensis n. 271. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 193 n. 1455 (ad 21 Apr.). — Reg. imp. VIII 2769 (ad 21 Apr.), 2774 (ad 1 Maii). 795) 1358, 17 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex Zbynconi de Hasenburg, supremo camerae magistro, villam Lichtenhof in feudum castrense confert. —— bekennen und tun kunt — —, das wir haben angesehen getreue willige und stete dinste, die der edle Sbinke von Hasenburg, unsir obrister camermeyster und lieber getreuer, unsirn gnaden vormals manigfaldiclich getan hat, tegelichen tut und wol getun mag und sol in kumftigen zeiten, und haben im und seinen erben von sunderlichen gnaden und angeborner gute das dorf Lichthofen mit eckern, wyezzen, weyde, welden und andern seinen zugehorungen — — gelehen und leyhen in das obgenant dorf zu dem hawse, das sie haben uf der burge ze Nuremberg, ze eynem rechten burglehen also, das sie von demselben burglehen uns und unsirn nachkomen an dem Reiche dienschaft, getrewe, undertenig und holt sullen sein und alles das gegen uns tun, das getrewe burgman von rechte odr löblicher gewonheit gegen iren rechten herren schuldig sein zu tun, unschedlich andern lewten an iren rechten. —.— der geben ist ze Prag — — 1358 iar des nehsten dynstags vor s. Jurgen tag, unser reiche i. d. XII iar u. d. keys. i. d. virden. Per dominum ..imperatorem Johannes de Glacz. R. Johannes Chremsir. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Nürnberg Wölckern, Hist. Norimb. 371. — Reg. imp. VIII 2768. Reichsstadt fasc. 58. — — a) B: Fridericus Merseburgensis. — b) V: Bolko. — c) B: Teschinensis. — d) B: kal. maii. — e) B: cancellarius.
Strana 481
Annus 1358, 16—18 Apr. 481 796) 1358, 18 Apr. Pragae. Johannis de Kostelec dicti de Náchod obligatio feodalis. Ego Jesco de Costelicz dictus de Nachod notum facio t. p., quod cum ego bona mea libera, videlicet castrum et villam Costelicz in Nigra silva, Swrabow, Byrnik, Czukmantel seu Lhota, Bohmul, Wyzlanicze, Jawany, Penczicze, Vdaschin villas, silvanos in Vdaslawicz, in Vodierat et in Lubczicz, Nigram silvam et silvam dictam Byeluhi cum iure patronatus ecclesiarum in Costelicz et Vdaschin, villis, araturis, possessionibus, campo equirre- arum dicto Kobyle pole, redditibus, censibus, iuribus, utilitatibus ac universis et singulis aliis suis pertinenciis et toto meo dominio — — in manus serenissimi prin- cipis et domini d. Karoli Romanorum imperatoris s. a. et Boemie regis, domini mei graciosi, non per errorem aut improvide, sed voluntate libera resignaverim et eadem meo, heredum et successorum meorum nomine a dicto domino meo tamquam rege Boemie et corona eiusdem regni iure et vero feodali tytulo susceperim, memoratus dominus meus, ut Boemie rex, animo deliberato, sano principum, baronum et pro- cerum suorum accedente consilio, michi, heredibus et successoribus meis predicta bona cum omnibus et singulis pertinenciis et utilitatibus suis ac toto dominio, in quibuscunque consistant, tytulo nobilis et veri feodi contulit graciose ea condicione notanter adiecta, quod ego, heredes et successores mei bonum, honorem, comodum et profectum memorati domini mei, heredum et successorum suorum, regum Boemie et eiusdem regni corone pro viribus et posse ubilibet procurare ac dampna et incon- veniencias eorum bona fide absque dolo et fraude prevenire et avertere ac alia singula facere debebimus et volumus, in quibus veri, iusti et fideles vasalli suis veris et naturalibus dominis quomodolibet obligatur, sicut ego pro me, heredibus et succes- soribus meis dicto domino meo, ut Boemie rege, super hiis subieccionis, fidelitatis, obediencie et homagii corporalia solita, debita et consueta prestiti iuramenta, que eciam heredes et succesores mei, quociens dictum feudum vacare contigerit, dicto domino meo, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et corone eiusdem regni, dum feuda, sicut tenentur, accipient, de novo prestare et facere tenebuntur. Pera dominum can- — Datum Prage a. d. 1358 die XVIII mensis aprilis. celarium Rudolphus de Frideberga. Orig. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In clipeo leo coronatus; S . DOMINI - IESCONI DE COSTELICZ. — Ed. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 154 n. 111. — Extr. Jireček, Cod. iur. boh. II, 3 p. 42 n. 21. 797) 1358, 18 Apr. Brunae. Johannes episcopus Olomucensis monasterio s. Thomae in Bruna donationem ca- pellae b. Clementis prope novum castrum Cimburk sitae confirmat. Inter sollicitudines ex debito pastoralis officii nostris humeris incumbentes ad illud precipuam curam dirigimus, ut in locis nobis ordinario iure subiectis cultus Divini nominis augeatur ac religiosis personis, que spreta seculi vanitate virtutum Domino a) sic in plica, quamquam charta non ab imperatore, sed a Johanne de Kostelec edita est. 31
Annus 1358, 16—18 Apr. 481 796) 1358, 18 Apr. Pragae. Johannis de Kostelec dicti de Náchod obligatio feodalis. Ego Jesco de Costelicz dictus de Nachod notum facio t. p., quod cum ego bona mea libera, videlicet castrum et villam Costelicz in Nigra silva, Swrabow, Byrnik, Czukmantel seu Lhota, Bohmul, Wyzlanicze, Jawany, Penczicze, Vdaschin villas, silvanos in Vdaslawicz, in Vodierat et in Lubczicz, Nigram silvam et silvam dictam Byeluhi cum iure patronatus ecclesiarum in Costelicz et Vdaschin, villis, araturis, possessionibus, campo equirre- arum dicto Kobyle pole, redditibus, censibus, iuribus, utilitatibus ac universis et singulis aliis suis pertinenciis et toto meo dominio — — in manus serenissimi prin- cipis et domini d. Karoli Romanorum imperatoris s. a. et Boemie regis, domini mei graciosi, non per errorem aut improvide, sed voluntate libera resignaverim et eadem meo, heredum et successorum meorum nomine a dicto domino meo tamquam rege Boemie et corona eiusdem regni iure et vero feodali tytulo susceperim, memoratus dominus meus, ut Boemie rex, animo deliberato, sano principum, baronum et pro- cerum suorum accedente consilio, michi, heredibus et successoribus meis predicta bona cum omnibus et singulis pertinenciis et utilitatibus suis ac toto dominio, in quibuscunque consistant, tytulo nobilis et veri feodi contulit graciose ea condicione notanter adiecta, quod ego, heredes et successores mei bonum, honorem, comodum et profectum memorati domini mei, heredum et successorum suorum, regum Boemie et eiusdem regni corone pro viribus et posse ubilibet procurare ac dampna et incon- veniencias eorum bona fide absque dolo et fraude prevenire et avertere ac alia singula facere debebimus et volumus, in quibus veri, iusti et fideles vasalli suis veris et naturalibus dominis quomodolibet obligatur, sicut ego pro me, heredibus et succes- soribus meis dicto domino meo, ut Boemie rege, super hiis subieccionis, fidelitatis, obediencie et homagii corporalia solita, debita et consueta prestiti iuramenta, que eciam heredes et succesores mei, quociens dictum feudum vacare contigerit, dicto domino meo, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et corone eiusdem regni, dum feuda, sicut tenentur, accipient, de novo prestare et facere tenebuntur. Pera dominum can- — Datum Prage a. d. 1358 die XVIII mensis aprilis. celarium Rudolphus de Frideberga. Orig. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In clipeo leo coronatus; S . DOMINI - IESCONI DE COSTELICZ. — Ed. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 154 n. 111. — Extr. Jireček, Cod. iur. boh. II, 3 p. 42 n. 21. 797) 1358, 18 Apr. Brunae. Johannes episcopus Olomucensis monasterio s. Thomae in Bruna donationem ca- pellae b. Clementis prope novum castrum Cimburk sitae confirmat. Inter sollicitudines ex debito pastoralis officii nostris humeris incumbentes ad illud precipuam curam dirigimus, ut in locis nobis ordinario iure subiectis cultus Divini nominis augeatur ac religiosis personis, que spreta seculi vanitate virtutum Domino a) sic in plica, quamquam charta non ab imperatore, sed a Johanne de Kostelec edita est. 31
Strana 482
482 Regesta Bohemiae et Moraviac. in sanctimonia vite adherent, favor congruis impendatur. Hinc est, quod ill. ac magni- ficus princeps et dominus d. Johannes marchio Moravie nobis exposuit, qualiter ipse religiosis viris .. priori et conventui monasterii gloriose Virg. Marie et b. Thome ap., ord. fratrum heremitarum s. Augustini in Bruna, nostre dioc., et eidem mo- nasterio, cuius ipse d. marchio fundator existit, capellam b. Clementis pape in sil- vestri solitudine prope castrum suum novum Cynneburg sitam, antiquis quidem temporibus pro eiusdem sancti reverencia fabricatam, nunc autem a multo tempore omni cultu seu divinis officiis desolatam, a vicinis parochialibus ecclesiis longe distantem ac sub nullius earum limitibus consistentem, una cum area eidem capelle contigua, fossatorum ambitu circumfossa, pro habitacione inibi erigenda, in qua aliqui de fratribus nostris, per priorem et conventum predictos illic locandi, insti- tuendi et eciam ad placitum revocandi, morari et animalia sua pascere valeant ad usum fratrum et monasterii predictorum, pie contulit et donavit, desiderans et cum instancia a nobis exposcens, ut collacionem et donacionem huiusmodi, quatenus nostra interest, ratificare, approbare vellemus ac eciam confirmare dictisque fra- tribus, qui videlicet in eodem loco per tempora moram et habitacionem fecerint, indulgere, ut in eadem capella missarum solempnia celebrare ac populo illuc in devocione spiritus accedenti, verbum Dominicum valeant licite ministrare. Nos igitur attendentes peticiones ipsius d. marchionis, potissime quia per premissa cultus Divinus indubitanter augeri prospicitur, fore pias et racionabiles atque iustas, collacionem et donacionem capelle et aree predictarum per ante dictum d. marchio- nem eidem monasterio suo factas, sicut premittitur, ratas habentes et gratas approbamus et auctoritate ordinaria ex certa sciencia confirmamus, eisdem fra- tribus, hiis videlicet, qui ad capellam prefatam per priorem et conventum sepe dicti monasterii successive fuerint per tempora destinati, eadem auctoritate t. p. favora- biliter indulgentes, ut in ipsa capella missarum solempnia celebrare ac fidelibus, qui in devocione illuc accesserint, proponere possint licite verbum Dei cum solempnita- tibus, quas in talibus expedierit adhiberi, universis officialibus ac subditis nostris, presentibus et futuris, in virtute sancte obediencie et sub excommunicacionis pena firmiter iniungentes, quatenus memoratos .. priorem et fratres in premissis pro reverencia Dei et nostra nequaquam impediant, prohibeant aut perturbent, sed magis ab omnibus ipsos impedire, prohibere vel turbare volentibus, dum requisiti super hoc fuerint ab eisdem, protegant efficaciter et defensent. In quorum testimo- nium et robur perpetuo valiturum presentes litteras fieri et sigilli nostri maioris iussimus appensione muniri. Actum et datum Brunne a. d. 1358 die XVIII m. aprilis. Orig. cum sigillo + IOHANNIS - DEI - ET APLICE - SE DIS - FRA -OLOMVC. Brunae in archivo monasterii s. Thomae F. 33/1. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 78 n. 93. 798) 1358, 18. Apr. Brunae. Nicolaus praepositus ecclesiae Brunensis et canonicus ecclesiae Olomucensis, Johannis episcopi Olomucensis in spiritualibus vicarius „auctoritate — — domini
482 Regesta Bohemiae et Moraviac. in sanctimonia vite adherent, favor congruis impendatur. Hinc est, quod ill. ac magni- ficus princeps et dominus d. Johannes marchio Moravie nobis exposuit, qualiter ipse religiosis viris .. priori et conventui monasterii gloriose Virg. Marie et b. Thome ap., ord. fratrum heremitarum s. Augustini in Bruna, nostre dioc., et eidem mo- nasterio, cuius ipse d. marchio fundator existit, capellam b. Clementis pape in sil- vestri solitudine prope castrum suum novum Cynneburg sitam, antiquis quidem temporibus pro eiusdem sancti reverencia fabricatam, nunc autem a multo tempore omni cultu seu divinis officiis desolatam, a vicinis parochialibus ecclesiis longe distantem ac sub nullius earum limitibus consistentem, una cum area eidem capelle contigua, fossatorum ambitu circumfossa, pro habitacione inibi erigenda, in qua aliqui de fratribus nostris, per priorem et conventum predictos illic locandi, insti- tuendi et eciam ad placitum revocandi, morari et animalia sua pascere valeant ad usum fratrum et monasterii predictorum, pie contulit et donavit, desiderans et cum instancia a nobis exposcens, ut collacionem et donacionem huiusmodi, quatenus nostra interest, ratificare, approbare vellemus ac eciam confirmare dictisque fra- tribus, qui videlicet in eodem loco per tempora moram et habitacionem fecerint, indulgere, ut in eadem capella missarum solempnia celebrare ac populo illuc in devocione spiritus accedenti, verbum Dominicum valeant licite ministrare. Nos igitur attendentes peticiones ipsius d. marchionis, potissime quia per premissa cultus Divinus indubitanter augeri prospicitur, fore pias et racionabiles atque iustas, collacionem et donacionem capelle et aree predictarum per ante dictum d. marchio- nem eidem monasterio suo factas, sicut premittitur, ratas habentes et gratas approbamus et auctoritate ordinaria ex certa sciencia confirmamus, eisdem fra- tribus, hiis videlicet, qui ad capellam prefatam per priorem et conventum sepe dicti monasterii successive fuerint per tempora destinati, eadem auctoritate t. p. favora- biliter indulgentes, ut in ipsa capella missarum solempnia celebrare ac fidelibus, qui in devocione illuc accesserint, proponere possint licite verbum Dei cum solempnita- tibus, quas in talibus expedierit adhiberi, universis officialibus ac subditis nostris, presentibus et futuris, in virtute sancte obediencie et sub excommunicacionis pena firmiter iniungentes, quatenus memoratos .. priorem et fratres in premissis pro reverencia Dei et nostra nequaquam impediant, prohibeant aut perturbent, sed magis ab omnibus ipsos impedire, prohibere vel turbare volentibus, dum requisiti super hoc fuerint ab eisdem, protegant efficaciter et defensent. In quorum testimo- nium et robur perpetuo valiturum presentes litteras fieri et sigilli nostri maioris iussimus appensione muniri. Actum et datum Brunne a. d. 1358 die XVIII m. aprilis. Orig. cum sigillo + IOHANNIS - DEI - ET APLICE - SE DIS - FRA -OLOMVC. Brunae in archivo monasterii s. Thomae F. 33/1. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 78 n. 93. 798) 1358, 18. Apr. Brunae. Nicolaus praepositus ecclesiae Brunensis et canonicus ecclesiae Olomucensis, Johannis episcopi Olomucensis in spiritualibus vicarius „auctoritate — — domini
Strana 483
Annus 1358, 18—25 Apr. 483 episcopi ad premissa specialiter delegata“ eodem fere modo monasterio s. Thomae Brunae donationem capellae b. Clementis prope castrum Cimburk sitae confirmat. — „Commissi nobis officii“ — „Actum et datum Brunnae a. d. 1358 die XVIII mensis Aprilis." Orig. cum sigillo + S- VICARII - GENERALIS - ECCLESIE - OLOMUCENSIS Brunae in archivo S. Thomae sign. F 33/2. IL] 799) 1358, 21 Apr. Kladsko. Benessius de Choustník („Chusnik“), „loco regie maiestatis capitaneus in Glacz“, d. Hartungum de Nymandis octo solidos gr. den. prag. veri et annui census in et super sedecim virgis in villa Eckersdorf („Eckardisdorff Glaczensis confinii et districtus“) „Nycolao gardiano totique conventui fratrum Minorum ord. s. Fran- cisci in Glacz“ in testamentum sempiternum contulisse profitetur, ipsamque dona- tionem ratam acceptans, dictum censum eisdem fratribus regia auctoritate in hac parte sibi concessa donat. „Datum et actum Glacz sabbato ante dominicam, qua cantatur Jubilate, a. Incarn. Dom. 1358". Orig. cum 5 sig. de cera comm. in press. perg. in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 75, Minoriten Kloster Glatz n. 15. Sigilla: 1) galea cum scalis; S- BENESSII-DE-CHVSNIK. 5) (Ottonis Ratoldi) in clipeo tetrao tetrix; S -OTTONIS-DE-ZDANICZ. — Edd. Volk- mer-Hohaus, Geschichtsquellen d. Graf. Glatz I p. 160. 800) 1358, 24 Apr. Frater Gallus de Lemberk prior domorum hospitalis ordinis s. Johannis Hiero- solymitani („prüder Gallus von Lemberch s. Johans orden prior zu Pehem“), frater Nicolaus de Wildungsmauer commendator in Mailberg („prüder Niclaz von Will- dungsmawer zu den zeiten comdtewer zu Mewrperg“) ac conventus fratrum in Mailberg testantur, monasterium in Mailberg census in nominatis locis et vineam „in dem Rewengrvnde" possidere, pro quibus ad anniversaria peragenda obligatur. „Und daz dise red fürbaz stet beleib, da- „wir veriehen und tün chunt." rüber gebe wir disen prief, versygellten mit unserm insygel dez vórgenanten pr. Gal- len von Lemberch, und mit dez obgenanten pr. Niclaz insigel von Willdungsmawer, die zeit comdtewer zu Mewrperg, und mit dez conventes insigel daselbst. Der geben ist —— 1358 iar an s. Gorgen tag“. Orig. cum 3 sig. rot., quorum 1) de cera rubra comm. impressa, alia de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo magni prioratus Melitensium, sign. Mailberg n. 33 (171). Sigillum 1) vide superius n. 298. 801) 1358, 25 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex Drahoslavael) et filiis ac filiabus eius in iudicio civi- 1) In copia litterarum confirmationis regis Wladislai ibidem legitur: nobili Drahoslaue relicte Genczonis olim de Frunnenberg. 31*
Annus 1358, 18—25 Apr. 483 episcopi ad premissa specialiter delegata“ eodem fere modo monasterio s. Thomae Brunae donationem capellae b. Clementis prope castrum Cimburk sitae confirmat. — „Commissi nobis officii“ — „Actum et datum Brunnae a. d. 1358 die XVIII mensis Aprilis." Orig. cum sigillo + S- VICARII - GENERALIS - ECCLESIE - OLOMUCENSIS Brunae in archivo S. Thomae sign. F 33/2. IL] 799) 1358, 21 Apr. Kladsko. Benessius de Choustník („Chusnik“), „loco regie maiestatis capitaneus in Glacz“, d. Hartungum de Nymandis octo solidos gr. den. prag. veri et annui census in et super sedecim virgis in villa Eckersdorf („Eckardisdorff Glaczensis confinii et districtus“) „Nycolao gardiano totique conventui fratrum Minorum ord. s. Fran- cisci in Glacz“ in testamentum sempiternum contulisse profitetur, ipsamque dona- tionem ratam acceptans, dictum censum eisdem fratribus regia auctoritate in hac parte sibi concessa donat. „Datum et actum Glacz sabbato ante dominicam, qua cantatur Jubilate, a. Incarn. Dom. 1358". Orig. cum 5 sig. de cera comm. in press. perg. in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 75, Minoriten Kloster Glatz n. 15. Sigilla: 1) galea cum scalis; S- BENESSII-DE-CHVSNIK. 5) (Ottonis Ratoldi) in clipeo tetrao tetrix; S -OTTONIS-DE-ZDANICZ. — Edd. Volk- mer-Hohaus, Geschichtsquellen d. Graf. Glatz I p. 160. 800) 1358, 24 Apr. Frater Gallus de Lemberk prior domorum hospitalis ordinis s. Johannis Hiero- solymitani („prüder Gallus von Lemberch s. Johans orden prior zu Pehem“), frater Nicolaus de Wildungsmauer commendator in Mailberg („prüder Niclaz von Will- dungsmawer zu den zeiten comdtewer zu Mewrperg“) ac conventus fratrum in Mailberg testantur, monasterium in Mailberg census in nominatis locis et vineam „in dem Rewengrvnde" possidere, pro quibus ad anniversaria peragenda obligatur. „Und daz dise red fürbaz stet beleib, da- „wir veriehen und tün chunt." rüber gebe wir disen prief, versygellten mit unserm insygel dez vórgenanten pr. Gal- len von Lemberch, und mit dez obgenanten pr. Niclaz insigel von Willdungsmawer, die zeit comdtewer zu Mewrperg, und mit dez conventes insigel daselbst. Der geben ist —— 1358 iar an s. Gorgen tag“. Orig. cum 3 sig. rot., quorum 1) de cera rubra comm. impressa, alia de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo magni prioratus Melitensium, sign. Mailberg n. 33 (171). Sigillum 1) vide superius n. 298. 801) 1358, 25 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex Drahoslavael) et filiis ac filiabus eius in iudicio civi- 1) In copia litterarum confirmationis regis Wladislai ibidem legitur: nobili Drahoslaue relicte Genczonis olim de Frunnenberg. 31*
Strana 484
484 tatis Kouřim („Gurimensis“) duodecim sexagenarum gr. censum deputat usque ad summae 120 sexagenarum plenariam persolutionem. „Presencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1358 vigesima quinta die aprilis, regn. nostr. a. XII, imperii vero quarto“. Regesta Bohemiae et Moraviae. Fragmentum copiae saec. XVI Pragae in archivo Musei Nationalis, F. Kouřim priv. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 545 n. 372 conf. et l. c. III pag. 398. 802) 1358, 26 Apr. Venetiis. Venetiarum dux mercatores de imperio, regno Bohemiae aliisque regionibus Karoli imperatoris et regis defendere promittit. Serenissimo ac invictissimo principi et domino d. Karolo Romanorum imperatori s. a. et Boemie regi illustri, domino plurimum honorando, Johannes Delphino Veneciarum et cetera dux salutem et votivos in omni prosperitate successus. Serenissime ac invictissime princeps et domine, pro eo, quod mercatores concives nostros in vestram et imperii Sacri protec- cionem assumere dignatur imperialis serenitas ac ipsis securitatem et liberum tran- situm tam per Alamaniam, Boemiam et alias subditas vobis partes de singulari benignitatis munere procurastis, serenitati cesaree ad graciarum acciones consurgi- mus et volentes huiusmodi tam benigno favori pro nostra possibilitate vices respon- dere, universos mercatores vestros tam de imperii, regni Boemie quam de aliis regio- nibus vestre dicioni subiectisa in nostram et honorabilis nostri consilii et universitatis proteccionem assumentes, ipsos ubique locorum et per omnes terras nostre dicioni subditast protegere et defendere volumus fideli studio pro viribus et pro posse. Datum in nostro ducali palacio die XXVI aprilis, undecime indiccionis. Orig. cum sig. pend., quod avulsum deest, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Reichs- stadt Nürnberg Urk. fasc. 331 n. 186. In plica: R. — Cop. coaeva Pragae in archivo civitatis in libro vetustissimo privilegiorum n. 993 p. 41. — Ed. Pelzel, K. Karl IV U B. p. 337 n. 303. — Brandl Cod. dipl. Mor. IX p. 74 n. 94. — (e cop. lib. Commemorial. Venet. V. 108) Böhmer, Acta Imperii selecta p. 753 n. 1058. — Korn, Breslauer UB. I p. 189 n. 214. — Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 112 n. 67. 803) 1358, 28 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex venditioni medietatis Bregensis et Oloviensis civitatum et pertinentiarum eius, a Venceslao duce Legnicensi Bolconi duci Svidnicensi factac, — bekennen uffen- suum tamquam Bohemiae rex tribuit consensum. lich — —, das der hochgeborn Wenczlaw herczoge in Slezien und herre zu Lignicz, unsir lieber oheim und furste, in unsir gegenwirtikeit bekennet hat, daz er dem hochgeborn Bolken herczogen in Slezien, herren zu der Swidnicz und zu dem Jawr, unserm liben swagere und fursten, rechte und redeliche verkouft habe das halbteil a) Böhmer: subiectos in nostram et honorabilis consilii maioris et universitatis. b) Böhmer: nostre dictioni subiectas.
484 tatis Kouřim („Gurimensis“) duodecim sexagenarum gr. censum deputat usque ad summae 120 sexagenarum plenariam persolutionem. „Presencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1358 vigesima quinta die aprilis, regn. nostr. a. XII, imperii vero quarto“. Regesta Bohemiae et Moraviae. Fragmentum copiae saec. XVI Pragae in archivo Musei Nationalis, F. Kouřim priv. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 545 n. 372 conf. et l. c. III pag. 398. 802) 1358, 26 Apr. Venetiis. Venetiarum dux mercatores de imperio, regno Bohemiae aliisque regionibus Karoli imperatoris et regis defendere promittit. Serenissimo ac invictissimo principi et domino d. Karolo Romanorum imperatori s. a. et Boemie regi illustri, domino plurimum honorando, Johannes Delphino Veneciarum et cetera dux salutem et votivos in omni prosperitate successus. Serenissime ac invictissime princeps et domine, pro eo, quod mercatores concives nostros in vestram et imperii Sacri protec- cionem assumere dignatur imperialis serenitas ac ipsis securitatem et liberum tran- situm tam per Alamaniam, Boemiam et alias subditas vobis partes de singulari benignitatis munere procurastis, serenitati cesaree ad graciarum acciones consurgi- mus et volentes huiusmodi tam benigno favori pro nostra possibilitate vices respon- dere, universos mercatores vestros tam de imperii, regni Boemie quam de aliis regio- nibus vestre dicioni subiectisa in nostram et honorabilis nostri consilii et universitatis proteccionem assumentes, ipsos ubique locorum et per omnes terras nostre dicioni subditast protegere et defendere volumus fideli studio pro viribus et pro posse. Datum in nostro ducali palacio die XXVI aprilis, undecime indiccionis. Orig. cum sig. pend., quod avulsum deest, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Reichs- stadt Nürnberg Urk. fasc. 331 n. 186. In plica: R. — Cop. coaeva Pragae in archivo civitatis in libro vetustissimo privilegiorum n. 993 p. 41. — Ed. Pelzel, K. Karl IV U B. p. 337 n. 303. — Brandl Cod. dipl. Mor. IX p. 74 n. 94. — (e cop. lib. Commemorial. Venet. V. 108) Böhmer, Acta Imperii selecta p. 753 n. 1058. — Korn, Breslauer UB. I p. 189 n. 214. — Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 112 n. 67. 803) 1358, 28 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex venditioni medietatis Bregensis et Oloviensis civitatum et pertinentiarum eius, a Venceslao duce Legnicensi Bolconi duci Svidnicensi factac, — bekennen uffen- suum tamquam Bohemiae rex tribuit consensum. lich — —, das der hochgeborn Wenczlaw herczoge in Slezien und herre zu Lignicz, unsir lieber oheim und furste, in unsir gegenwirtikeit bekennet hat, daz er dem hochgeborn Bolken herczogen in Slezien, herren zu der Swidnicz und zu dem Jawr, unserm liben swagere und fursten, rechte und redeliche verkouft habe das halbteil a) Böhmer: subiectos in nostram et honorabilis consilii maioris et universitatis. b) Böhmer: nostre dictioni subiectas.
Strana 485
Annus 1358, 25—28 Apr. 485 der stete zum Brige und zu der Olaw mit dem lande, mannen und allen zugehorungen in sulcher bescheidenheit: Sei das sache, das der egenante unsir swager herezog Bolke von der Swidnicz ane sines leibes erben verschide, das dan die egenanten stete, land, manne und zugehorunge des halbenteils, als dovor begriffen ist, uff den egenan- ten herczogen Wenczlan, unsirn oheim, und uff sine erben ledicliche und ungehindirt widervallen sullen. Wer aber das der egenante herczoge Bolke von der Swidnicz, unsir swager, sines leibes erben nach sime tode liesze, von denselben erben sal herczog Wenczla odir sine erben, obe sin nicht were, die egenanten stete, lant, mann und zugehorunge des halbenteils, als dovor begriffen ist, umb drittehalbtusend mark polonischer czal pehemischer groszer, vor die mark achtundvierczig groszen zu reiten, ledigen und lósen, und derselben losunge sal man herczogen Wenczlaen und sinen erben gehengen ane widirrede und ane allis hindirnizze. Were ouch sache, das unsir swager von der Swidnicz dheinerlei gût, renchte, gulde odir andirs, was das were, binnen dem halbenteilen, das yme geboren wirt, als vore begriffen ist, keufen odir lôsen wurde, was er daselbs keufen odir losen wirdet, das sal genczliche und ane alles gelt nach unsirs swagers von der Swidnicz tode, obe er sines leibes erben nicht liesze, an den vorgenanten herczogen Wenczlaen und sinen erben gevallen. Lisze aber unsir swager von der Swidnicz nach sime tode sine leibes erben, wan den erben die egenanten drittehalbtusent mark beczalet werden, als vor geschriben steet, so sullen dan ouch dieselben gekeuften odir gelosten gut uff unsern oheim herczogen Wenczlaen und sine erben ane alle hindernizze widervallen. Ouch hat der egenante herczoge Wenczlaw dem hochgeborn Ludwige sime brudir, unserm oheim, gelobet in unsrer gegenwortikeit, als er ouch iczunt hat bestalt, das unsir swager der herczog von der Swidnicz an herczog Wenczlan stat und von sinen wegen vor den steten zum Brige und zu der Olaw und vor den edeln luten derselben lande die egenanten stete, land, manne und zugehorunge mit dem vorgenanten herczogen Ludwigen odir sinen erben teilen sal glich in zwei teil zwischen hie und pfingsten, die schirist kunftig sein, in aller wise, als ein brudir mit dem andern mit gotlichen lozze billiche teilen sol, ane geverde, und welcher teil in derselben zeit dem herczogen von der Swidnicz von herczogen Wenczlaws wegen und an siner stat geboret und gevellet, daran sal der egenante herczoge Ludwig unsirn swager den herczogen zu der Swidnicz und ouch herezogen Wenczlaen und ir beider erben nicht hindern noch sie vorbas ansprechen mit dem rechte odir sust in dheime weis, sundir er hat vor uns bekennet, er wolle yme an solicher teilunge genugen laszen, also das unsir swager herczog Bolke von der Swidnicz und herczog Wenczla, unsir oheim, und ir beidir erben an dem teile, der yn gebûret, ungehindirt bliben sullen, und hat ouch gelobet in guten truwen ane geverde, das er sie in besiczunge, in gewere und in behaldung desselben halbenteils furdern sal und yn ouch beholfen sin mit aller siner vermogde des halbenteils, der yme an der teilunge geboren wirdet, als vor begriffen ist, ane argelist und geverde, und das- selbe haben die egenanten herczog Bolke, unsir swager und herczog Wenczla, unsir oheim, vor sich und yre erben dem egenanten herezog Ludwige und ouch sinen erben in steten guten truwen gelobet zu sime halbenteil, in aller der mazze und wise, als
Annus 1358, 25—28 Apr. 485 der stete zum Brige und zu der Olaw mit dem lande, mannen und allen zugehorungen in sulcher bescheidenheit: Sei das sache, das der egenante unsir swager herezog Bolke von der Swidnicz ane sines leibes erben verschide, das dan die egenanten stete, land, manne und zugehorunge des halbenteils, als dovor begriffen ist, uff den egenan- ten herczogen Wenczlan, unsirn oheim, und uff sine erben ledicliche und ungehindirt widervallen sullen. Wer aber das der egenante herczoge Bolke von der Swidnicz, unsir swager, sines leibes erben nach sime tode liesze, von denselben erben sal herczog Wenczla odir sine erben, obe sin nicht were, die egenanten stete, lant, mann und zugehorunge des halbenteils, als dovor begriffen ist, umb drittehalbtusend mark polonischer czal pehemischer groszer, vor die mark achtundvierczig groszen zu reiten, ledigen und lósen, und derselben losunge sal man herczogen Wenczlaen und sinen erben gehengen ane widirrede und ane allis hindirnizze. Were ouch sache, das unsir swager von der Swidnicz dheinerlei gût, renchte, gulde odir andirs, was das were, binnen dem halbenteilen, das yme geboren wirt, als vore begriffen ist, keufen odir lôsen wurde, was er daselbs keufen odir losen wirdet, das sal genczliche und ane alles gelt nach unsirs swagers von der Swidnicz tode, obe er sines leibes erben nicht liesze, an den vorgenanten herczogen Wenczlaen und sinen erben gevallen. Lisze aber unsir swager von der Swidnicz nach sime tode sine leibes erben, wan den erben die egenanten drittehalbtusent mark beczalet werden, als vor geschriben steet, so sullen dan ouch dieselben gekeuften odir gelosten gut uff unsern oheim herczogen Wenczlaen und sine erben ane alle hindernizze widervallen. Ouch hat der egenante herczoge Wenczlaw dem hochgeborn Ludwige sime brudir, unserm oheim, gelobet in unsrer gegenwortikeit, als er ouch iczunt hat bestalt, das unsir swager der herczog von der Swidnicz an herczog Wenczlan stat und von sinen wegen vor den steten zum Brige und zu der Olaw und vor den edeln luten derselben lande die egenanten stete, land, manne und zugehorunge mit dem vorgenanten herczogen Ludwigen odir sinen erben teilen sal glich in zwei teil zwischen hie und pfingsten, die schirist kunftig sein, in aller wise, als ein brudir mit dem andern mit gotlichen lozze billiche teilen sol, ane geverde, und welcher teil in derselben zeit dem herczogen von der Swidnicz von herczogen Wenczlaws wegen und an siner stat geboret und gevellet, daran sal der egenante herczoge Ludwig unsirn swager den herczogen zu der Swidnicz und ouch herezogen Wenczlaen und ir beider erben nicht hindern noch sie vorbas ansprechen mit dem rechte odir sust in dheime weis, sundir er hat vor uns bekennet, er wolle yme an solicher teilunge genugen laszen, also das unsir swager herczog Bolke von der Swidnicz und herczog Wenczla, unsir oheim, und ir beidir erben an dem teile, der yn gebûret, ungehindirt bliben sullen, und hat ouch gelobet in guten truwen ane geverde, das er sie in besiczunge, in gewere und in behaldung desselben halbenteils furdern sal und yn ouch beholfen sin mit aller siner vermogde des halbenteils, der yme an der teilunge geboren wirdet, als vor begriffen ist, ane argelist und geverde, und das- selbe haben die egenanten herczog Bolke, unsir swager und herczog Wenczla, unsir oheim, vor sich und yre erben dem egenanten herezog Ludwige und ouch sinen erben in steten guten truwen gelobet zu sime halbenteil, in aller der mazze und wise, als
Strana 486
486 Regesta Bohemiae et Moraviae. dovor begriffen ist. Und wan die egenanten stete zum Brige und zu der Olaw mit landen, mannen und allen zugeherungen von uns als von eime kunig zu Beheim und von der cronen desselben kunigrichs zu lehen rurent, so han wir als ein kunig zu Beheim von bete wegen beidir partien unsern willen, gunst und gehengnuzze getan zu allen den egenanten sachen und tun sie darzu an disem brief.——. Geben zu Prage — — 1358 iare an dem nehisten sunabent nach s. Marcus tag des h. ew., unsrer riche i. d. XII u. d. keis. i. d. IV iare. Per dominum imperatorem Rudolphus de Frideberg. R. Miliczius. Triplicata. Orig. duo cum sig. maiest. in press. perg., A cum sigillo fracto in archivo publico Vratisla- viensi, Rep. 3 Fürstent. Liegnitz, Brieg, Wohlau n. 4, B cum A fere consonum Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Edd. (A) Grünhagen-Markgraf, Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens I p. 334 n. 34. — Extr. Grünhagen, Urk. d. St. Brieg, Cod. dipl. Sil. IX p. 24 n. 151. — Reg. imp. VIII 2771. 804) 1358, 28 Apr. Brunae. Plebani in Moravany institutio. Ego Nicolaus prepositus Brunensis et canonicus Olomucensis ecclesiarum, rev. in Christo patris et domini mei, d. Johanns episcopi Olomucensis vicarius in spiritualibus generalis, notum facimus — quod ad presentacionem et peticionem hon. et rel. viri d. Heinrici prepositi monasterii in Sderas, Prag. dioc., rel. virum d. Dirislaum, exhibitorem presencium, in ecclesia parrochiali in Morawans, per liberam resignacionem fratris Nicolai, pridem eiusdem ecclesie plebani vacante, in qua prefatus d. prepositus ius optinet presentandi, recto- rem legittimum institui et plebanum, sibi curam animarum et administracionem in spiritualibus et temporalibus in eadem, prout ad meum officium spectare dinoscitur, committens. In cuius rei testimonium sigillum vicariatus ecclesie Olomucensis pre- sentibus est appensum. Datum Brunne a. d. 1358 die XXVIII m. aprilis. Orig. cum sigillo oblongo de cera comm. in press. perg., olim in archivo praepositurae Custo- dum s. Sepulchri in Zderas, nunc Pragae in bibliotheca nat. ac universit. Pragensis n. 272. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. chem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 35 n. 374. 805) 1358, 29 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex Budissinensi et Gorlicensi civitatibus mandat, ut — — den censum annuum Johanni burggravio Magdeburgensi solvere curent. burgermeistern, den reten, den geswornen und borgern gemeinlichen der stete Budissin und Gorlicz, unsern lieben getrewen, unser hulde und alles gut. Lieben getrewen. Wenn der hochgeborne Rudolf herczoge in Sachsen, des heil. Reiches oberster marschalk, unser lieber ohem und furste, an eine teil und der edle Johans burggrave zu Meideburg und grave zu Recz, unser lieber getrewer, an dem andern miteinander ubereinkomen seint, das dem vorgen. Johanse sulche gulde, als ir dem vorgen. herezogen von Sachsen von unser wegen alleierecgleich gegeben hat, vorbaz mer seine lebetage und noch seime tode seyner wirtynne, des vorgen. herezogen swe-
486 Regesta Bohemiae et Moraviae. dovor begriffen ist. Und wan die egenanten stete zum Brige und zu der Olaw mit landen, mannen und allen zugeherungen von uns als von eime kunig zu Beheim und von der cronen desselben kunigrichs zu lehen rurent, so han wir als ein kunig zu Beheim von bete wegen beidir partien unsern willen, gunst und gehengnuzze getan zu allen den egenanten sachen und tun sie darzu an disem brief.——. Geben zu Prage — — 1358 iare an dem nehisten sunabent nach s. Marcus tag des h. ew., unsrer riche i. d. XII u. d. keis. i. d. IV iare. Per dominum imperatorem Rudolphus de Frideberg. R. Miliczius. Triplicata. Orig. duo cum sig. maiest. in press. perg., A cum sigillo fracto in archivo publico Vratisla- viensi, Rep. 3 Fürstent. Liegnitz, Brieg, Wohlau n. 4, B cum A fere consonum Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Edd. (A) Grünhagen-Markgraf, Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens I p. 334 n. 34. — Extr. Grünhagen, Urk. d. St. Brieg, Cod. dipl. Sil. IX p. 24 n. 151. — Reg. imp. VIII 2771. 804) 1358, 28 Apr. Brunae. Plebani in Moravany institutio. Ego Nicolaus prepositus Brunensis et canonicus Olomucensis ecclesiarum, rev. in Christo patris et domini mei, d. Johanns episcopi Olomucensis vicarius in spiritualibus generalis, notum facimus — quod ad presentacionem et peticionem hon. et rel. viri d. Heinrici prepositi monasterii in Sderas, Prag. dioc., rel. virum d. Dirislaum, exhibitorem presencium, in ecclesia parrochiali in Morawans, per liberam resignacionem fratris Nicolai, pridem eiusdem ecclesie plebani vacante, in qua prefatus d. prepositus ius optinet presentandi, recto- rem legittimum institui et plebanum, sibi curam animarum et administracionem in spiritualibus et temporalibus in eadem, prout ad meum officium spectare dinoscitur, committens. In cuius rei testimonium sigillum vicariatus ecclesie Olomucensis pre- sentibus est appensum. Datum Brunne a. d. 1358 die XXVIII m. aprilis. Orig. cum sigillo oblongo de cera comm. in press. perg., olim in archivo praepositurae Custo- dum s. Sepulchri in Zderas, nunc Pragae in bibliotheca nat. ac universit. Pragensis n. 272. — Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. chem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 35 n. 374. 805) 1358, 29 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex Budissinensi et Gorlicensi civitatibus mandat, ut — — den censum annuum Johanni burggravio Magdeburgensi solvere curent. burgermeistern, den reten, den geswornen und borgern gemeinlichen der stete Budissin und Gorlicz, unsern lieben getrewen, unser hulde und alles gut. Lieben getrewen. Wenn der hochgeborne Rudolf herczoge in Sachsen, des heil. Reiches oberster marschalk, unser lieber ohem und furste, an eine teil und der edle Johans burggrave zu Meideburg und grave zu Recz, unser lieber getrewer, an dem andern miteinander ubereinkomen seint, das dem vorgen. Johanse sulche gulde, als ir dem vorgen. herezogen von Sachsen von unser wegen alleierecgleich gegeben hat, vorbaz mer seine lebetage und noch seime tode seyner wirtynne, des vorgen. herezogen swe-
Strana 487
Annus 1358, 28—30 Apr. 487 ster gevallen sullen und er si an alles hindernizze uffheben sal, so gebiten wir euch ernstleichen und wellen, das ir dem obgen. Johanse die egen. czinse uff sulche tage, als man die zu geben pflichtig ist, anhebende an den czinsen, die nu uff s. Georgen tag, der neste gewest ist, gevallen seint, genczleichen und gar ane hindernizze geben, beczalen und antworten sullet, als lieb euch sei unser hulde czu behalden. Geben zu Prage an dem suntage Cantate unser reiche i. d. XII u. d. keis. i. d. vierden iare. ..Per d. imperatorem Vlricus Schoff .. Orig. cum sig. minori dorso tenus appresso in archivo civitatis Budissinensis n. 95. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 72 n. 357. — Reg. imp. VIII 2772. 806) 1358, 30 Apr. Vratislaviae. Consules civitatis Vratislaviensis („Wraczlavie“) ex speciali mandato Karoli imperatoris et regis Muschoni fratri Jordani de Legnicz Iudaeo, Hadas uxori suae et ipsorum familiae concedunt, ut annum in civitate Vratislaviensi libere mancant, duas marcas et 16 scotos imperatori et eius camerae ac unam marcam et 8 scotos gr. regalium civitati solventes. „Datum a. d. 1358 vigilia b. Walpurge virg." Ed. Oelsner, Schles. Urk. z. Gesch. d. Juden, Arch. oesterr. Gesch. XXXI p. 118 n. 19 e ms. saec. XIV „Kladdenbuch des Breslauer Rates" in archivo publico Vratislaviensi. 807) 1358, 30 Apr. Pragae. Nicolaus Friczconis, civis Minoris civitatis Pragensis, vendit domum monasterio In nomine domini a. Nos Michael Donati iudex, Wanko 8. Thomae. Slanensis magister civium, Bertholdus Hodizlai, Jura faber, Boleslaus Peterlini, Miran Blahuto braseator, Theodricus de Melnic, Symon carnifex, Nicolaus Sla- nensis, Elblinus faber, Jeclinus Niger, Leo pistor, cives iurati Nove civitatis sub Castro Pragensi recognoscimus t. pr. et testamur, quod discretus vir Nicolaus Friczconis concivis noster —— aream suam nudam, que quondam fuit Wytkonis carnificis generi sui, sitam penes domum Woyconis dicti Strzyczkonis quondam, ex opposito curie d. prepositi ecclesie s. Egidii citra stratam publicam in nostra civitate, coram nobis inter quatuor scampna iudiciaria, dum iudicio presideremus contestato, pro XV sex. gr. den. Prag. rite ac racionabiliter dedit, vendidit et sub titulo iuste vendicionis tradidit rel. viris et fratribus fr. Blasiborio priori, Wencesslao lectori et Nicolao subpriori totique conventui monasterii b. Thome ap. fratrum heremitarum ord. b. Augustini siti in nostra civitate et successoribus ipsorum tenendam, haben- dam, utifruendam et iure hereditario perpetuo possidendam secundum omne ius nostre civitatis. Quas quidem XV sex. prenotatas idem Nicolaus Friczkonis ab ipsis fratribus recepit integraliter et ex toto, qua solucione facta idem Nicolaus venditor predictam aream cum omnibus suis metis et pertinenciis circumquaque euntibus predictis fratribus ac toto conventui secundum omne ius et consuetudinem
Annus 1358, 28—30 Apr. 487 ster gevallen sullen und er si an alles hindernizze uffheben sal, so gebiten wir euch ernstleichen und wellen, das ir dem obgen. Johanse die egen. czinse uff sulche tage, als man die zu geben pflichtig ist, anhebende an den czinsen, die nu uff s. Georgen tag, der neste gewest ist, gevallen seint, genczleichen und gar ane hindernizze geben, beczalen und antworten sullet, als lieb euch sei unser hulde czu behalden. Geben zu Prage an dem suntage Cantate unser reiche i. d. XII u. d. keis. i. d. vierden iare. ..Per d. imperatorem Vlricus Schoff .. Orig. cum sig. minori dorso tenus appresso in archivo civitatis Budissinensis n. 95. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 72 n. 357. — Reg. imp. VIII 2772. 806) 1358, 30 Apr. Vratislaviae. Consules civitatis Vratislaviensis („Wraczlavie“) ex speciali mandato Karoli imperatoris et regis Muschoni fratri Jordani de Legnicz Iudaeo, Hadas uxori suae et ipsorum familiae concedunt, ut annum in civitate Vratislaviensi libere mancant, duas marcas et 16 scotos imperatori et eius camerae ac unam marcam et 8 scotos gr. regalium civitati solventes. „Datum a. d. 1358 vigilia b. Walpurge virg." Ed. Oelsner, Schles. Urk. z. Gesch. d. Juden, Arch. oesterr. Gesch. XXXI p. 118 n. 19 e ms. saec. XIV „Kladdenbuch des Breslauer Rates" in archivo publico Vratislaviensi. 807) 1358, 30 Apr. Pragae. Nicolaus Friczconis, civis Minoris civitatis Pragensis, vendit domum monasterio In nomine domini a. Nos Michael Donati iudex, Wanko 8. Thomae. Slanensis magister civium, Bertholdus Hodizlai, Jura faber, Boleslaus Peterlini, Miran Blahuto braseator, Theodricus de Melnic, Symon carnifex, Nicolaus Sla- nensis, Elblinus faber, Jeclinus Niger, Leo pistor, cives iurati Nove civitatis sub Castro Pragensi recognoscimus t. pr. et testamur, quod discretus vir Nicolaus Friczconis concivis noster —— aream suam nudam, que quondam fuit Wytkonis carnificis generi sui, sitam penes domum Woyconis dicti Strzyczkonis quondam, ex opposito curie d. prepositi ecclesie s. Egidii citra stratam publicam in nostra civitate, coram nobis inter quatuor scampna iudiciaria, dum iudicio presideremus contestato, pro XV sex. gr. den. Prag. rite ac racionabiliter dedit, vendidit et sub titulo iuste vendicionis tradidit rel. viris et fratribus fr. Blasiborio priori, Wencesslao lectori et Nicolao subpriori totique conventui monasterii b. Thome ap. fratrum heremitarum ord. b. Augustini siti in nostra civitate et successoribus ipsorum tenendam, haben- dam, utifruendam et iure hereditario perpetuo possidendam secundum omne ius nostre civitatis. Quas quidem XV sex. prenotatas idem Nicolaus Friczkonis ab ipsis fratribus recepit integraliter et ex toto, qua solucione facta idem Nicolaus venditor predictam aream cum omnibus suis metis et pertinenciis circumquaque euntibus predictis fratribus ac toto conventui secundum omne ius et consuetudinem
Strana 488
488 nostre civitatis resignavit — — Insuper volumus expresse, quod quicunque pre- fatam aream in sua tenet aut possidet potestate, idem non obstantibus aliquibus literis regalibus seu graciis datis et concessis quocunque modo, quin semper de omnibus iuribus nostre civitatis nobis respondere et satisfacere tenebitur et debebit. In cuius rei evidens testimonium et robor perpetuum presentes literas scribi et sigillo nostre sepedicte civitatis de certa nostra sciencia fecimus communiri. Datum Prage a. d. 1358 in vigilia bb. Philippi et Jacobi ap. Regesta Bohemiae et Moraviae. Cоp. заеc. XV Pragas in monasterio s. Thomae, in codice Thomaco fol. 3. 808) 1358, 1 Maii Pragae. Karolus imperator et rex potestatem notarios publicos creandi Arnesto archiepi- — — Sicut ex assumpto scopo Pragensi et successoribus confert. imperialis dignitatis officio sanctarum ecclesiarum comodis et quieti ac ipsarum pro- curandis honoribus ad laudem Dei et nostre salutis augmentum invigilare tenemur, ut hii, quos divina providencia ministerio suo deputare curavit, sub felici nostro regimine animi tranquilitate eo sincerius famulentur Altissimo, quanto gracioribus se viderint nostre proteccionis presidiis communitos, sicut inter ceteras sacrosanctas ecclesias magnifico statui et desiderate felicitatis augmento Pragensis metropolis, matris nostre, eo propensioris deliberacionis examine et amplioris benignitatis affectu dignamur intendere ipsamque amplioris decoris insigniis illustrare sinceriusa, quo gracioris nostre salutis compendia suscepimus ab eadem, nam ipsa post carnalis nostre nativitatis inicia, quibus tenebamur ad noxam, nos per sancte regeneracionis lavacrum ac novam prolem in adopcionem filiorum Dei ex Altissime disposicionis gracia parturivit. Sane premissorum intuitu attendentes eciam multiplicia merita probitatis ven. Arnesti Pragensis archiepiscopi, principis et devoti nostri dilecti, quibus idem attente sedulitatis officio ad procurandos honores et magnificum sta- tum regni nostri et corone Boemie aspirasse dinoscitur et consuete fidei ac virtutis industria indesinenter aspirat, sicut hoc evidencium operum dudum indicavit effectus et quottidiana sue sollicitudinis frequencia manifestat, ad honorem omnipo- tentis Dei et intemerate Virginis Marie, matris eius, ac beatorum Adalberti, Viti, Wenceslai, Quinque fratrum nec non s. Procopii, Ludmille et aliorum patronorum nostrorum, qui s. Pragensem ecclesiam suo precioso sanguine et sanctissime vite splendoribus decorarunt — — prefato Arnesto Pragensi archiepiscopo nec non universis successoribus suis, archiepiscopis Pragensibus, in perpetuum auctoritate cesarea et imperiali damus et concedimus potestatem plenariam et plenissimam fa- cultatem, notarios publicos seu tabelliones per totum Sacrum imperium, in regno Boemie et ubique locorum creandi, ordinandi, faciendi, instituendi eosque receptos ad osculum cum penna et calamario de notariatus et tabellionatus officiis investiendi legitime iuxta morem, ut videlicet iidem notarii seu tabelliones creandi, ordinandi, a) B: serenius.
488 nostre civitatis resignavit — — Insuper volumus expresse, quod quicunque pre- fatam aream in sua tenet aut possidet potestate, idem non obstantibus aliquibus literis regalibus seu graciis datis et concessis quocunque modo, quin semper de omnibus iuribus nostre civitatis nobis respondere et satisfacere tenebitur et debebit. In cuius rei evidens testimonium et robor perpetuum presentes literas scribi et sigillo nostre sepedicte civitatis de certa nostra sciencia fecimus communiri. Datum Prage a. d. 1358 in vigilia bb. Philippi et Jacobi ap. Regesta Bohemiae et Moraviae. Cоp. заеc. XV Pragas in monasterio s. Thomae, in codice Thomaco fol. 3. 808) 1358, 1 Maii Pragae. Karolus imperator et rex potestatem notarios publicos creandi Arnesto archiepi- — — Sicut ex assumpto scopo Pragensi et successoribus confert. imperialis dignitatis officio sanctarum ecclesiarum comodis et quieti ac ipsarum pro- curandis honoribus ad laudem Dei et nostre salutis augmentum invigilare tenemur, ut hii, quos divina providencia ministerio suo deputare curavit, sub felici nostro regimine animi tranquilitate eo sincerius famulentur Altissimo, quanto gracioribus se viderint nostre proteccionis presidiis communitos, sicut inter ceteras sacrosanctas ecclesias magnifico statui et desiderate felicitatis augmento Pragensis metropolis, matris nostre, eo propensioris deliberacionis examine et amplioris benignitatis affectu dignamur intendere ipsamque amplioris decoris insigniis illustrare sinceriusa, quo gracioris nostre salutis compendia suscepimus ab eadem, nam ipsa post carnalis nostre nativitatis inicia, quibus tenebamur ad noxam, nos per sancte regeneracionis lavacrum ac novam prolem in adopcionem filiorum Dei ex Altissime disposicionis gracia parturivit. Sane premissorum intuitu attendentes eciam multiplicia merita probitatis ven. Arnesti Pragensis archiepiscopi, principis et devoti nostri dilecti, quibus idem attente sedulitatis officio ad procurandos honores et magnificum sta- tum regni nostri et corone Boemie aspirasse dinoscitur et consuete fidei ac virtutis industria indesinenter aspirat, sicut hoc evidencium operum dudum indicavit effectus et quottidiana sue sollicitudinis frequencia manifestat, ad honorem omnipo- tentis Dei et intemerate Virginis Marie, matris eius, ac beatorum Adalberti, Viti, Wenceslai, Quinque fratrum nec non s. Procopii, Ludmille et aliorum patronorum nostrorum, qui s. Pragensem ecclesiam suo precioso sanguine et sanctissime vite splendoribus decorarunt — — prefato Arnesto Pragensi archiepiscopo nec non universis successoribus suis, archiepiscopis Pragensibus, in perpetuum auctoritate cesarea et imperiali damus et concedimus potestatem plenariam et plenissimam fa- cultatem, notarios publicos seu tabelliones per totum Sacrum imperium, in regno Boemie et ubique locorum creandi, ordinandi, faciendi, instituendi eosque receptos ad osculum cum penna et calamario de notariatus et tabellionatus officiis investiendi legitime iuxta morem, ut videlicet iidem notarii seu tabelliones creandi, ordinandi, a) B: serenius.
Strana 489
Annus 1358, 30 Apr. — 1 Maii. 489 faciendi, instituendi ac investiendi per eos, in tota dicione s. Romani imperii, regni Boemie et ubique locorum auctoritatem, potestatem et plenam facultatem habeant, instrumenta publica faciendi seu quascumque scripturas, contractus et quoslibet actus hominum seu negocia, testamenta, codicillos et ultimas voluntates et alia quevis, super quibus vocati, rogati seu implorati fuerint, conscribendi, conficiendi et publi- candi et omnia ac singula faciendi, que notarii publici seu tabelliones ab imperiali celsitudine creati, ordinati, facti, instituti aut investiti facere possent, eciam si de hiis in presentibus iure vel consuetudine deberet fieri mencio specialis, decernentes, quod prefati archiepiscopi Pragenses et successores eorum ab huiusmodi notariis sive tabellionibus tempore creacionis, faccionis, ordinacionis, institucionis seu investicionis eorum corporalia iuramenta recipere debeant iuxta formam, que infe- rius annotatur : Tu iurabis ad sancta Dei evangelia de cetero fidelis esse s. Romano imperio suisque imperatoribus et regibus Romanorum, scripturas vero per te in formam publicam redigendas in membranis et non in cartis abrasis neque papireis conscribes et in causis ecclesiarum, hospitalium, viduarum et orphanorum nil requires et eris eis favorabilis et benignus, tabellionatus officium perpetuo sine fraude exercebis nil addens vel minuens maliciose vel fraudulenter, quod alteri contra- hencium prodesse valeat vel obesse, pontes, hospitalia, vias publicas et alia rei publice comoda, quantum in te fuerit, cum diligencia promovebis. Et ut huiusmodi imperialis gracia robur firmitatis obtineat neque possit vetustate temporis aboleri, omnem defectum, si quis in premissis seu eorum aliquo obscuritate, defectu seu dubietate verborum vel sentenciarum aut occasione solemnitatis obmisse conpertus fuerit, suplemus de certa sciencia et de plenitudine cesaree potestatis. Poena: centum mar- carum puri auri — — et earum medietatem nostri imperialis erarii sive fisci, residuam vero partem iniuriam passorum usibus applicari. Signum etc. Testes: ill. Rudolvus Saxonie dux, s. i. archimarschalcus nec non ven. Johannes Olomucensis, Johannes Lythomislensis et Theodricus Mindensis eccl. episcopi et ill. Johannes marchio Moravie, germanus noster, Bolko Swidnicensis, Conradus Olesnicensis, Wenceslaus et Ludvicus Lignicenses, Johannes Osswietinensis, Bolko Falkenbergen- sisa, Bolko Opuliensis et Prziemislaus Tesschinensis duces, principes, et spect. Johan- nes de Recz burgravius Magdeburgensis, Vlricus et Johannes langravii Lutembur- genses, comites, ac nob. Czenko de Lypa supremus camerarius et marschaleus, Andreas de Duba supremus czudarius, Sbinco de Hasmburg supremus dapifer, Wanco de Wartemberg supremus pincerna regni Boemie, Jesco de Wartemberck dictus de Wessel purgravius Pragensis, et alii quam plures, nostri principes, nobiles et fide- lis. Presencium sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1358, ind. XI, kal. maii, regn. nostr. a XII, imperii vero quartob. Copia recentior (B) in apographo libri erectionum ecclesiae pragensis I Pragae in archivo capituli eccl. metrop. s. Viti fol. 14v. Copia saec. XV in formulario Zacensi p. 157. — Ed. Balbín, Miscell. hist. I, 6 p. 83 n. 51. — Borový, Ll. erect. archidiocc. Prag. I p. 20 n. 33. — Extr. Katze- rowsky, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 29 p. 9 n. 30. — Reg. imp. VIII 2773. a) B: Falkemburgensis. b) in B seq.: et decimo.
Annus 1358, 30 Apr. — 1 Maii. 489 faciendi, instituendi ac investiendi per eos, in tota dicione s. Romani imperii, regni Boemie et ubique locorum auctoritatem, potestatem et plenam facultatem habeant, instrumenta publica faciendi seu quascumque scripturas, contractus et quoslibet actus hominum seu negocia, testamenta, codicillos et ultimas voluntates et alia quevis, super quibus vocati, rogati seu implorati fuerint, conscribendi, conficiendi et publi- candi et omnia ac singula faciendi, que notarii publici seu tabelliones ab imperiali celsitudine creati, ordinati, facti, instituti aut investiti facere possent, eciam si de hiis in presentibus iure vel consuetudine deberet fieri mencio specialis, decernentes, quod prefati archiepiscopi Pragenses et successores eorum ab huiusmodi notariis sive tabellionibus tempore creacionis, faccionis, ordinacionis, institucionis seu investicionis eorum corporalia iuramenta recipere debeant iuxta formam, que infe- rius annotatur : Tu iurabis ad sancta Dei evangelia de cetero fidelis esse s. Romano imperio suisque imperatoribus et regibus Romanorum, scripturas vero per te in formam publicam redigendas in membranis et non in cartis abrasis neque papireis conscribes et in causis ecclesiarum, hospitalium, viduarum et orphanorum nil requires et eris eis favorabilis et benignus, tabellionatus officium perpetuo sine fraude exercebis nil addens vel minuens maliciose vel fraudulenter, quod alteri contra- hencium prodesse valeat vel obesse, pontes, hospitalia, vias publicas et alia rei publice comoda, quantum in te fuerit, cum diligencia promovebis. Et ut huiusmodi imperialis gracia robur firmitatis obtineat neque possit vetustate temporis aboleri, omnem defectum, si quis in premissis seu eorum aliquo obscuritate, defectu seu dubietate verborum vel sentenciarum aut occasione solemnitatis obmisse conpertus fuerit, suplemus de certa sciencia et de plenitudine cesaree potestatis. Poena: centum mar- carum puri auri — — et earum medietatem nostri imperialis erarii sive fisci, residuam vero partem iniuriam passorum usibus applicari. Signum etc. Testes: ill. Rudolvus Saxonie dux, s. i. archimarschalcus nec non ven. Johannes Olomucensis, Johannes Lythomislensis et Theodricus Mindensis eccl. episcopi et ill. Johannes marchio Moravie, germanus noster, Bolko Swidnicensis, Conradus Olesnicensis, Wenceslaus et Ludvicus Lignicenses, Johannes Osswietinensis, Bolko Falkenbergen- sisa, Bolko Opuliensis et Prziemislaus Tesschinensis duces, principes, et spect. Johan- nes de Recz burgravius Magdeburgensis, Vlricus et Johannes langravii Lutembur- genses, comites, ac nob. Czenko de Lypa supremus camerarius et marschaleus, Andreas de Duba supremus czudarius, Sbinco de Hasmburg supremus dapifer, Wanco de Wartemberg supremus pincerna regni Boemie, Jesco de Wartemberck dictus de Wessel purgravius Pragensis, et alii quam plures, nostri principes, nobiles et fide- lis. Presencium sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1358, ind. XI, kal. maii, regn. nostr. a XII, imperii vero quartob. Copia recentior (B) in apographo libri erectionum ecclesiae pragensis I Pragae in archivo capituli eccl. metrop. s. Viti fol. 14v. Copia saec. XV in formulario Zacensi p. 157. — Ed. Balbín, Miscell. hist. I, 6 p. 83 n. 51. — Borový, Ll. erect. archidiocc. Prag. I p. 20 n. 33. — Extr. Katze- rowsky, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 29 p. 9 n. 30. — Reg. imp. VIII 2773. a) B: Falkemburgensis. b) in B seq.: et decimo.
Strana 490
490 Regesta Bohemiae et Moraviae. 809) 1358, 1 Maii Pragae. Karolus imperator et rex monasterio s. Annae in Maiori civitate Pragensi — Etsi imperialis quaedam bona et reditus incorporat et confirmat. maiestatis circumspecta benignitas etc. Sane pro parte rel. priorisse et conventus sanctimonialium monasterii s. Anne in Maiori civitate Pragensi, ord. s. Dominici, sub obediencia ord. fratrum Predicatorum, devotarum nostrarum dilectarum, celsi- tudini nostre nuper oblata supplicacio continebat — — (Sequitur tenor litterarum idem ac in litteris iam pridem a. 1358 16 Apr. Pragae datis, vide n. 794 cum lectio- nibus variis in notis ibidem appositis.) Datum Prage a. d. 1358, ind. XI, kal. Cancellarius. R. Miliczius. maii, regn. nostr. a. XII, imperii vero quarto. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser, quod avulsum deest, olim in archivo monasterii, nunc Pragae in bibliotheca nat. ac universit. Pragensis n. 271. — Extr. Schubert, Urkundenreg, aus d ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 193 n. 1455 (ad 21 Apr.). — Reg. imp. VIII 2774. 810) 1358, 1 Maii Pragae. Johannes de Wartenberg dictus de Veselí oppidum Kostelec et alia bona Karolo imperatori et regi et successoribus eius, Bohemiae regibus, titulo permutationis pro castro Veliš, oppido Jičín et aliis bonis assignat. Ego Johannes de Wartemberg dictus de Wessel, burgravius Pragensis, notum facio t. p. u., quod sere- nissimus princeps et dominus meus graciosus dominus Karolus Romanorum impe- rator s. a. et Boemie rex habita deliberacione matura et sano principum, baronum, et procerum regni sui Boemie communicato consilio, consideracione iusta perpendit, qualiter bona mea, videlicet opidum Costelecz, Stradynye, Synkow, Zabokyrky, Dudleby, Lhota Parva, Sucha Rybna, Whlasnem, Hradyscze, ubi pridem castrum Potenstein extitit, quod denuo idem dominus meus imperator reedificavit, Besdyekow, Lhota Rybna, Prziekaza, Tukleki, Bezdiekow, quicquid ibi habeo, castrum Welyschow, opidum cum theloneo, Zamele, Sopatnycze, quicquid ibi habeo, Brenna, quicquid ibi habeo, Wlczinecz, silva Prorubye, Bukownye, Jawornycze, quicquid ibi habeo, nec non iura, fructus, utilitates et proventus omnium predictorum sibi, heredibus et suc- cessoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone apte conveniunt et regnum ipsius Boemie ex ipsis incrementa felicia prospere et grate suscipiet, sicut hoc racionis sue clara dictavit provisio et predictorum principum, baronum et procerum suorum consilia secum affectu pari concordant. Ideoque multa replicacione multo- ciens iterati consilii, rebus ipsis rite prospectis et in examen provide discussionis adductis, pro bono, tranquillo, pacifico, quieto et utili statu regni sui et regnicolarum comodis et salute ac eciam notabili melioracione regni Boemie predicti, predicta bona omnia et singula a me de bona voluntate mea et consensu libero, tytulo et iure iuste et legittime permutacionis accepit et eadem bona omnia et singula, prout
490 Regesta Bohemiae et Moraviae. 809) 1358, 1 Maii Pragae. Karolus imperator et rex monasterio s. Annae in Maiori civitate Pragensi — Etsi imperialis quaedam bona et reditus incorporat et confirmat. maiestatis circumspecta benignitas etc. Sane pro parte rel. priorisse et conventus sanctimonialium monasterii s. Anne in Maiori civitate Pragensi, ord. s. Dominici, sub obediencia ord. fratrum Predicatorum, devotarum nostrarum dilectarum, celsi- tudini nostre nuper oblata supplicacio continebat — — (Sequitur tenor litterarum idem ac in litteris iam pridem a. 1358 16 Apr. Pragae datis, vide n. 794 cum lectio- nibus variis in notis ibidem appositis.) Datum Prage a. d. 1358, ind. XI, kal. Cancellarius. R. Miliczius. maii, regn. nostr. a. XII, imperii vero quarto. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser, quod avulsum deest, olim in archivo monasterii, nunc Pragae in bibliotheca nat. ac universit. Pragensis n. 271. — Extr. Schubert, Urkundenreg, aus d ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 193 n. 1455 (ad 21 Apr.). — Reg. imp. VIII 2774. 810) 1358, 1 Maii Pragae. Johannes de Wartenberg dictus de Veselí oppidum Kostelec et alia bona Karolo imperatori et regi et successoribus eius, Bohemiae regibus, titulo permutationis pro castro Veliš, oppido Jičín et aliis bonis assignat. Ego Johannes de Wartemberg dictus de Wessel, burgravius Pragensis, notum facio t. p. u., quod sere- nissimus princeps et dominus meus graciosus dominus Karolus Romanorum impe- rator s. a. et Boemie rex habita deliberacione matura et sano principum, baronum, et procerum regni sui Boemie communicato consilio, consideracione iusta perpendit, qualiter bona mea, videlicet opidum Costelecz, Stradynye, Synkow, Zabokyrky, Dudleby, Lhota Parva, Sucha Rybna, Whlasnem, Hradyscze, ubi pridem castrum Potenstein extitit, quod denuo idem dominus meus imperator reedificavit, Besdyekow, Lhota Rybna, Prziekaza, Tukleki, Bezdiekow, quicquid ibi habeo, castrum Welyschow, opidum cum theloneo, Zamele, Sopatnycze, quicquid ibi habeo, Brenna, quicquid ibi habeo, Wlczinecz, silva Prorubye, Bukownye, Jawornycze, quicquid ibi habeo, nec non iura, fructus, utilitates et proventus omnium predictorum sibi, heredibus et suc- cessoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone apte conveniunt et regnum ipsius Boemie ex ipsis incrementa felicia prospere et grate suscipiet, sicut hoc racionis sue clara dictavit provisio et predictorum principum, baronum et procerum suorum consilia secum affectu pari concordant. Ideoque multa replicacione multo- ciens iterati consilii, rebus ipsis rite prospectis et in examen provide discussionis adductis, pro bono, tranquillo, pacifico, quieto et utili statu regni sui et regnicolarum comodis et salute ac eciam notabili melioracione regni Boemie predicti, predicta bona omnia et singula a me de bona voluntate mea et consensu libero, tytulo et iure iuste et legittime permutacionis accepit et eadem bona omnia et singula, prout
Strana 491
Annus 1358, 1 Maii. 491 expressa superius, exnunc in antea perpetuis temporibus regalia fore decrevit et quod tanquam regalia inmediata ad mensam et villicacionem suam, heredum et suc- cessorum suorum, Boemie regum, et eiusdem regni coronam pertineant et omnem naturam, libertatem et ordinem bonorum regalium sorciantur, nec non michi, here- dibus et successoribus meis imperpetuum in recompensam bonorum huiusmodi cum regno suo, cuius honorem et statum ego ipse iusta racione diligere teneor, maior in ipsa permutacione consurgat utilitas, infra scripta bona regalia, que ab antiquo ad illustres Boemie reges, progenitores ipsius, ad ipsum et coronam regni Boemie perti- nuisse noscuntur et in quorum possessione quieta rite perstitit, videlicet castrum Welisch, opidum Gyczin cum infra scriptis villis Antiquo Gyczin, Holym, Welisch, Bukwiczie, Lhota, Okschicye, Cziekowicye et decem laneis silve rubetalis cum omni- bus iuribus, utilitatibus, fructibus, obvencionibus et pertinenciis castri, opidi et villa- rum huiusmodi, quibus eciam possint designari nominibus, in veram proprietatem et hereditatem perpetuam dedit, contulit et donavit, renuncians expresse pro se, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, omni iuria, si quod sibi circa utile dominium predictarum possessionum competiit actenus quovis modo, superioritatis dominio, quod prefato domino meo imperatori tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, regibus Boemie, et eiusdem regni corone iure seu consuetudine in eisdem bonis sicut in aliis baronum et procerum bonis competit, signanter ex- cepto, quod ad eundem dominum meum imperatorem tanquam Boemie regem, heredes et successores suos, Boemie reges, et eiusdem regni coronam absque impedimento quolibet perpetuo tempore pertinebit. Ideoque ego predictus Johannes Pragensis burgravius, animo deliberato non per errorem aut improvide, sed amicorum meorum accedente consilio, non coactus, sed sponte et libera voluntate, supra dicta bona mea, utpote opidum Costelecz, Stradynye, Synkow, Zabokyrky, Dudleby, Lhota Parva, Sucha Rybna, Whlasnem, Hradyscheze, ubi pridem castrum Potenstein extitit, quod denuo idem dominus meus imperator reedificavit, Beskdyekow, Lhota Rybna, Przie- kaza, Tukleky, Bezdyekow, quicquid ibi habeo, castrum Welyschow, opidum cum theloneo, Zamele, Sopatnyczie, quicquid ibi habeo, Brenna, quicquid ibi habeo, Wlczi- necz, silvam Prorubie, Bukownye, Jawornycze, quicquid ibi habeo, nec non iura, fructus, utilitates et proventus omnium eorundem meo, heredum et successorum meorum nomine iure plenissimo et, sicut umquam melius de iure fieri poterit, pre- fato domino meo imperatori tanquam Boemie regi, heredibus et successoribus suis, regibus Boemie, et eiusdem regni corone dono et tytulo iuste ac legittime permuta- cionis assigno et in eorum transfero liberam potestatem. — — Datum Prage a. d. 1358 in die ss. Philippi et Jacobi ap. Orig. cum sig. rot. de cera nigra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In sigillo clipeus bipartitus, galea pennata; S. IESCON: D' WART:D' WESSEL; in campo WEN. — Ed. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 146 n. 101. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 3 p. 43 n. 22. a) or.: iure.
Annus 1358, 1 Maii. 491 expressa superius, exnunc in antea perpetuis temporibus regalia fore decrevit et quod tanquam regalia inmediata ad mensam et villicacionem suam, heredum et suc- cessorum suorum, Boemie regum, et eiusdem regni coronam pertineant et omnem naturam, libertatem et ordinem bonorum regalium sorciantur, nec non michi, here- dibus et successoribus meis imperpetuum in recompensam bonorum huiusmodi cum regno suo, cuius honorem et statum ego ipse iusta racione diligere teneor, maior in ipsa permutacione consurgat utilitas, infra scripta bona regalia, que ab antiquo ad illustres Boemie reges, progenitores ipsius, ad ipsum et coronam regni Boemie perti- nuisse noscuntur et in quorum possessione quieta rite perstitit, videlicet castrum Welisch, opidum Gyczin cum infra scriptis villis Antiquo Gyczin, Holym, Welisch, Bukwiczie, Lhota, Okschicye, Cziekowicye et decem laneis silve rubetalis cum omni- bus iuribus, utilitatibus, fructibus, obvencionibus et pertinenciis castri, opidi et villa- rum huiusmodi, quibus eciam possint designari nominibus, in veram proprietatem et hereditatem perpetuam dedit, contulit et donavit, renuncians expresse pro se, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, omni iuria, si quod sibi circa utile dominium predictarum possessionum competiit actenus quovis modo, superioritatis dominio, quod prefato domino meo imperatori tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, regibus Boemie, et eiusdem regni corone iure seu consuetudine in eisdem bonis sicut in aliis baronum et procerum bonis competit, signanter ex- cepto, quod ad eundem dominum meum imperatorem tanquam Boemie regem, heredes et successores suos, Boemie reges, et eiusdem regni coronam absque impedimento quolibet perpetuo tempore pertinebit. Ideoque ego predictus Johannes Pragensis burgravius, animo deliberato non per errorem aut improvide, sed amicorum meorum accedente consilio, non coactus, sed sponte et libera voluntate, supra dicta bona mea, utpote opidum Costelecz, Stradynye, Synkow, Zabokyrky, Dudleby, Lhota Parva, Sucha Rybna, Whlasnem, Hradyscheze, ubi pridem castrum Potenstein extitit, quod denuo idem dominus meus imperator reedificavit, Beskdyekow, Lhota Rybna, Przie- kaza, Tukleky, Bezdyekow, quicquid ibi habeo, castrum Welyschow, opidum cum theloneo, Zamele, Sopatnyczie, quicquid ibi habeo, Brenna, quicquid ibi habeo, Wlczi- necz, silvam Prorubie, Bukownye, Jawornycze, quicquid ibi habeo, nec non iura, fructus, utilitates et proventus omnium eorundem meo, heredum et successorum meorum nomine iure plenissimo et, sicut umquam melius de iure fieri poterit, pre- fato domino meo imperatori tanquam Boemie regi, heredibus et successoribus suis, regibus Boemie, et eiusdem regni corone dono et tytulo iuste ac legittime permuta- cionis assigno et in eorum transfero liberam potestatem. — — Datum Prage a. d. 1358 in die ss. Philippi et Jacobi ap. Orig. cum sig. rot. de cera nigra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In sigillo clipeus bipartitus, galea pennata; S. IESCON: D' WART:D' WESSEL; in campo WEN. — Ed. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 146 n. 101. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 3 p. 43 n. 22. a) or.: iure.
Strana 492
492 Regesta Bohemiae et Moraviae. 811) 1358, 1 Maii. Henrici senioris advocati de Wyda recognitio de officio forestariae in terra Wir Heinrich der elter woygt von Wyda bekennen offenlich an Egrensi. disem briff, das uns wissentlich ist, das ettwenn Fritsch von Selben und dornach sein sun Sigman, den beyden Got gnade, alle ir lebtag forstmaister waren in dem Egerlande, das czeidelding sassen und das forstmaisterampt handelten und inne- hetten mit allen rechten und das das uff sie erbet und kem von iren vordern, das sie in rechter und erbeclicher gewere sassen und anders nymant in allen czeiten, die weil wir und ettwenn under vetter h. Heinreich der junger voygt von Wyda die pflegnusz zu Eger inne hetten, wol sechsunddreissig iar und das in derselben czeit sich gepûrt, das den vorgenanten Sigman seligen von Selben sulch not rûret, das er dasselbe forstmaisterampt verkawfft h. Rudigern von Sparnecke, das wir und ander amptlewt abnamen und widerwurffen und es darczu brachten, das derselbe kawff wider abging, wann uns daucht, das dasz stat und lande zu Eger gut wer und das es dornach die burger von Eger kawfften mit bereitem gelde, des wir gern ge- statten, wann uns des daucht, das doran ir kawffe dem gericht und der stat zu Eger und dem lande gut und fugsam were. Und des geben wir disen offen briff zu urkunde, versigelt mit underm insigel. Das geschach — — 1358 iare an s. Wal- purgen tage. Cop. vid. in litteris Nicolai abbatis monasterii Waldsassensis cum sigillo eiusdem abbatis appenso, dat. 1417 „an Unserr liben Frawen tag Concepcionis“ = 8 Dec., quae in archivo civitatis Egrensis n. 353 asservantur. — Ed. Schmidt, UB. der Vögte von Weida, Gera u. Plauen II p. 18 n. 20. 812) 1358, 3 Maii Pragae. Karolus imperator et rex homines monasterii Doxanensis eximit a iurisdictione — Etsi imperatorie quorumlibet extraneorum saecularium iudicum. maiestatis circumspecta benignitas universorum fidelium subditorum suorum comodis et saluti dignatur intendere, ad illorum tamen profectus et comoda procuranda et libertates ac gracias conservandas singulari quodam favore inclinatur sincerius, qui, obmissis mundi oblectacionibus, virtutum Domino sub religionis habitu devocius famulantur. Sane pro parte religiosorum .. prepositi et conventus sanctimonialium monasterii Dogzanensis, devotorum nostrorum dilectorum, serenitati nostre nuper oblata supplicacio continebat, quatenus homines eorum ac dicti sui monasterii a iudi- ciis et iurisdiccione extraneorum secularium, sicut eciam per clare mem. predecessores nostros, ill. quondam Boemie reges, exempti fuerant, eximere, libertare et absolvere dignaremur. Nos igitur votivis et racionabilibus eorum supplicacionibus benignius inclinati —— maturo principum, procerum, .. baronum et .. nobilium regni Boemie, fidelium nostrorum dilectorum, accedente consilio, universos et singulos homines, inhabitatores et incolas omnium bonorum prefati Dogzanensis monasterii a iuris- diccione et iudiciis quorumlibet extraneorum secularium iudicum, . . zudariorum,
492 Regesta Bohemiae et Moraviae. 811) 1358, 1 Maii. Henrici senioris advocati de Wyda recognitio de officio forestariae in terra Wir Heinrich der elter woygt von Wyda bekennen offenlich an Egrensi. disem briff, das uns wissentlich ist, das ettwenn Fritsch von Selben und dornach sein sun Sigman, den beyden Got gnade, alle ir lebtag forstmaister waren in dem Egerlande, das czeidelding sassen und das forstmaisterampt handelten und inne- hetten mit allen rechten und das das uff sie erbet und kem von iren vordern, das sie in rechter und erbeclicher gewere sassen und anders nymant in allen czeiten, die weil wir und ettwenn under vetter h. Heinreich der junger voygt von Wyda die pflegnusz zu Eger inne hetten, wol sechsunddreissig iar und das in derselben czeit sich gepûrt, das den vorgenanten Sigman seligen von Selben sulch not rûret, das er dasselbe forstmaisterampt verkawfft h. Rudigern von Sparnecke, das wir und ander amptlewt abnamen und widerwurffen und es darczu brachten, das derselbe kawff wider abging, wann uns daucht, das dasz stat und lande zu Eger gut wer und das es dornach die burger von Eger kawfften mit bereitem gelde, des wir gern ge- statten, wann uns des daucht, das doran ir kawffe dem gericht und der stat zu Eger und dem lande gut und fugsam were. Und des geben wir disen offen briff zu urkunde, versigelt mit underm insigel. Das geschach — — 1358 iare an s. Wal- purgen tage. Cop. vid. in litteris Nicolai abbatis monasterii Waldsassensis cum sigillo eiusdem abbatis appenso, dat. 1417 „an Unserr liben Frawen tag Concepcionis“ = 8 Dec., quae in archivo civitatis Egrensis n. 353 asservantur. — Ed. Schmidt, UB. der Vögte von Weida, Gera u. Plauen II p. 18 n. 20. 812) 1358, 3 Maii Pragae. Karolus imperator et rex homines monasterii Doxanensis eximit a iurisdictione — Etsi imperatorie quorumlibet extraneorum saecularium iudicum. maiestatis circumspecta benignitas universorum fidelium subditorum suorum comodis et saluti dignatur intendere, ad illorum tamen profectus et comoda procuranda et libertates ac gracias conservandas singulari quodam favore inclinatur sincerius, qui, obmissis mundi oblectacionibus, virtutum Domino sub religionis habitu devocius famulantur. Sane pro parte religiosorum .. prepositi et conventus sanctimonialium monasterii Dogzanensis, devotorum nostrorum dilectorum, serenitati nostre nuper oblata supplicacio continebat, quatenus homines eorum ac dicti sui monasterii a iudi- ciis et iurisdiccione extraneorum secularium, sicut eciam per clare mem. predecessores nostros, ill. quondam Boemie reges, exempti fuerant, eximere, libertare et absolvere dignaremur. Nos igitur votivis et racionabilibus eorum supplicacionibus benignius inclinati —— maturo principum, procerum, .. baronum et .. nobilium regni Boemie, fidelium nostrorum dilectorum, accedente consilio, universos et singulos homines, inhabitatores et incolas omnium bonorum prefati Dogzanensis monasterii a iuris- diccione et iudiciis quorumlibet extraneorum secularium iudicum, . . zudariorum,
Strana 493
Annus 1358, 1—4 Maii. 493 . . beneficiariorum et officialium Pragensis, Luthomericensis et Melnicensis et aliarum quarumcumque provinciarum regni Boemie nec non civilium auctoritate regali Boemie eximimus, libertamus et penitus absolvimus de celsitudinis nostre gracia speciali ea condicione, quod perpetuis futuris temporibus nullam penitus auctoritatem habeant seu habere debeant, prefati monasterii homines ad quorum- cumque requisicionem seu instanciam citandi aut evocandi ad sua iudicia, nisi in eum casum, si impetitoribus quibuscumque per iudices prefati monasterii in consueto iure monasteriali iusticia insufficienter ministraretur forsitan vel denegaretur simpliciter, extunc, recepta super eodem probacione sufficienti et legitima, licebit eis et eorum cuilibet nomine et auctoritate nostra petentibus quibuslibet erga quoslibet homines dicti monasterii in quolibet suo iure iusticiam ministrare. Poena: centum marcarum puri argenti —— exigi volumus et earum medietatem fisco regalis nostre camere, residuam vero partem iniuriam passorum usibus applicari. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus Pragensis archiepiscopus, Preczlaus Wratislauiensis, Johannes Argentinensis, Johannes Olomucensis et Theodricus Mindensis eccl. episcopi et ill. Johannes marchio Moravie, Bolko Swidnicensis, Conradus Olsniczensis, Wenczeslaus et Ludowicus Lignicenses, Bolko Falkembergensis, Bolko Opuliensis, Przymislaus Teschinensis et Johannes Oppauiensis duces nec non spect. Vlricus et Johannes lant- gravii de Luttemberg, Burchardus et Johannes de Recz comites et alii quam plures nostri principes, nobiles et fideles. —— Datum Prage a. d. 1358, ind. XI, V nonas maii, regn. nostr. a. XII, imperii vero quarto. Per d. Sbinconem de Hazenburg Johannes de Glacz. R. Miliczius. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum deest, olim in archivo monasterii Doxanensis, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. IV Dk. — Ed. Hugo, Ord. Praem. annales I probat. p. 526. — Reg. imp. VIII 2776. 813) 1358, 4 Maii Pragae. Karolus imperator et rex villas Lindewiese, Prockendorf, Greisau Preczlao epis- — embieten dem copo Vratislaviensi adiudicatas esse pronuntiat. hohgeborn Bolken herczogen zu Valkemberg, unserm lieben swager und fursten, unsir hulde und alles guts. Wann wir vormals die sachen, krieg und zweyunge, die zwischen dem erw. Preczla bissoff zu Brezla, unsirm lieben fursten und canczler, an eynem teile und dir an dem andernb umb die nachgeschriben dorfer gewesen sind, mit ewer beidere willekur dem erw. Heinrich bischoff zu Lubus, dem hohgebornen Bolken herczogen zu der Swydnicz, unsirn fursten, Cunraden von Valkenheim und den .. rat- mannen zu Brezla, unsirn lieben getrewen, empfolhen haben mit unsirn offenen briven also, daz dieselben richter von unsirn als von eyns kunigs zu Behem wegen erkennen a) sic in A; B: bekennen und tun kunt offenlich mit disem brief allen den, die in sehent oder horent lesen. — b) sic in A; B: czwischen dem erw. Preczlaw byschoff zu Breczlaw, unserm fursten und canczler, an einem teil und dem hohgebornen Bolken herczogen zu Falkenberg, unserem lieben
Annus 1358, 1—4 Maii. 493 . . beneficiariorum et officialium Pragensis, Luthomericensis et Melnicensis et aliarum quarumcumque provinciarum regni Boemie nec non civilium auctoritate regali Boemie eximimus, libertamus et penitus absolvimus de celsitudinis nostre gracia speciali ea condicione, quod perpetuis futuris temporibus nullam penitus auctoritatem habeant seu habere debeant, prefati monasterii homines ad quorum- cumque requisicionem seu instanciam citandi aut evocandi ad sua iudicia, nisi in eum casum, si impetitoribus quibuscumque per iudices prefati monasterii in consueto iure monasteriali iusticia insufficienter ministraretur forsitan vel denegaretur simpliciter, extunc, recepta super eodem probacione sufficienti et legitima, licebit eis et eorum cuilibet nomine et auctoritate nostra petentibus quibuslibet erga quoslibet homines dicti monasterii in quolibet suo iure iusticiam ministrare. Poena: centum marcarum puri argenti —— exigi volumus et earum medietatem fisco regalis nostre camere, residuam vero partem iniuriam passorum usibus applicari. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus Pragensis archiepiscopus, Preczlaus Wratislauiensis, Johannes Argentinensis, Johannes Olomucensis et Theodricus Mindensis eccl. episcopi et ill. Johannes marchio Moravie, Bolko Swidnicensis, Conradus Olsniczensis, Wenczeslaus et Ludowicus Lignicenses, Bolko Falkembergensis, Bolko Opuliensis, Przymislaus Teschinensis et Johannes Oppauiensis duces nec non spect. Vlricus et Johannes lant- gravii de Luttemberg, Burchardus et Johannes de Recz comites et alii quam plures nostri principes, nobiles et fideles. —— Datum Prage a. d. 1358, ind. XI, V nonas maii, regn. nostr. a. XII, imperii vero quarto. Per d. Sbinconem de Hazenburg Johannes de Glacz. R. Miliczius. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum deest, olim in archivo monasterii Doxanensis, nunc Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum, sign. IV Dk. — Ed. Hugo, Ord. Praem. annales I probat. p. 526. — Reg. imp. VIII 2776. 813) 1358, 4 Maii Pragae. Karolus imperator et rex villas Lindewiese, Prockendorf, Greisau Preczlao epis- — embieten dem copo Vratislaviensi adiudicatas esse pronuntiat. hohgeborn Bolken herczogen zu Valkemberg, unserm lieben swager und fursten, unsir hulde und alles guts. Wann wir vormals die sachen, krieg und zweyunge, die zwischen dem erw. Preczla bissoff zu Brezla, unsirm lieben fursten und canczler, an eynem teile und dir an dem andernb umb die nachgeschriben dorfer gewesen sind, mit ewer beidere willekur dem erw. Heinrich bischoff zu Lubus, dem hohgebornen Bolken herczogen zu der Swydnicz, unsirn fursten, Cunraden von Valkenheim und den .. rat- mannen zu Brezla, unsirn lieben getrewen, empfolhen haben mit unsirn offenen briven also, daz dieselben richter von unsirn als von eyns kunigs zu Behem wegen erkennen a) sic in A; B: bekennen und tun kunt offenlich mit disem brief allen den, die in sehent oder horent lesen. — b) sic in A; B: czwischen dem erw. Preczlaw byschoff zu Breczlaw, unserm fursten und canczler, an einem teil und dem hohgebornen Bolken herczogen zu Falkenberg, unserem lieben
Strana 494
494 Regesta Bohemiae et Moraviae. solden und doruber geczeug nemen, ob die dorfer Lyndinwese, Brokotindorf und Grei- sow in des egenanten bischoffs zu Brezla lande und in seinen greniczen legen, und ob ouch dieselben dorfer zu der kirchen zu Brezla mit obrister und nuczer herschaft von altir gehort hetten in der mazze, als der bischof furgeben hatte, oder ob dieselben dorfer von einem kunig zu Beheim lehen weren und ob sie zu dem hus zu Greisow gehorten, als dud ouch furgeben hattestd, und wann ouch in denselben briven unsir empfelhunge als eyns kungs zu Behem also begriffen waz: welchir undir euch zwein° sein recht fur yn beweisit mit geczûgen in sulchir mazze, als do vor begriffen ist, dem solten sie dieselben dorfer zusprechen und den andirn heizzen ewiclichen sweigen. Des haben uns dieselben richter mit iren offenen briven und mit iren anhangenden insigel geschriben und embeten, daz der bissoff zu Brezla uff den nemlichen tag, den ir beidirseit fur yn durch gemeine willekur mit krafft unsirer kunglichen empfelhung suchen soltet’, mit sein selbs leib gestanden sei und sich erboten hab sein geczuge zu furen und dieselben geczeug ouch gefuret habe und ouch dieselben geczûg fur den obgenanten richtern gesworn haben und mit dem eyde ir geczugnuzze getan haben, und die egenanten .. richter ire geczugnuzze gehort haben, und ouch dazselbe geczugnuzze beschreiben liezzen und uns ouch emboten und ge- schriben haben mit den egenanten iren briven. Allein dus uff denselben tag ouch ge- standen seist mit demselben leib, dennoch woldest du deine geczug und dein bewei- sungs nicht furen noch vorbringen, nur mit ettlichen undirscheiden, die in den obge- nanten briven unsrer empfelhunge als eins kungs zu Beheim nicht begriffen waren. Des haben wir noch sulchir undirweisung dem obgenanten bissoff zu Brezla an einem teile und dichh an dem andirn uff einen nemlichen tag fur uns geladen, daz iri zu dem rechten und urteil horen soltet, daz in unsirm hove als eins kungs zu Behem unsir fursten vinden und teilen wurden. Das ist der bissoff von Brezla vor uns gestanden nach lute unsirs ladbrives und du bistk zu dem tage nicht kâmen und ist ouch nymand gestanden von deinen wegen, der dichl in den obgenanten sachen verantwirten solde odir mochte. Des haben in unsrer gegenwertikeit, do wir als ein kung zu Beheim zu gerichte sazzen, der hohgeborn Rudolf herczog zu Sachsen, d. heil. reichs erczmarschalk, unsir lieber oheim und furste, und die erw. Arnest erczbischoff zu Prage, Johans bischof zu Olomuncz und die hohgebornen Johans margrave zu Merhern, unsir brudir, Bolke herczog zu der Swidnicz, unsir swagir, Wenczlab und Ludwig herczogen zu Lignicz, unsir oheime, Cunrade herczog zu der Olsen, Johans herczog zu Usweczin, Bolke herczog zu Opol und Przimislab herczog zu Teschin, unsir fursten, eynmuticlich und mit gemeinem rate funden und geteilet und mit recht fursten und swager, an dem andern. — c) sic in A; B: mit beyder teil. — d) sic in A; B: der ob- genante herczog von Falkemberg ouch furgeben hatte. — e) sic in A; B: under den egenanten zwein widersachen. — 1) sic in A; B: den beyde teil —— suchen solden. — g) sic in A; B: der obgenante herczog von Falkemberg uf denselben tag ouch gestanden sey mit seinselbes leibe, dennoch wold er seine geczuge und seine beweisung. — h) sic in A; B: den obgenanten herczogen von Falkemberg. — i) sic in A; B: sie —— solten. — k) sic in A; B: der herczog von Falkemberg ist. — 1) sic in A; B: seinen —— in. — m) sic in A; B: dem hochgebornen Bolken herczogen zu Falkemberg dem ege- nanten. — n) sic in A; B: der egenante herczog von Falkemberg dorumb furbas sweigen sulle. —
494 Regesta Bohemiae et Moraviae. solden und doruber geczeug nemen, ob die dorfer Lyndinwese, Brokotindorf und Grei- sow in des egenanten bischoffs zu Brezla lande und in seinen greniczen legen, und ob ouch dieselben dorfer zu der kirchen zu Brezla mit obrister und nuczer herschaft von altir gehort hetten in der mazze, als der bischof furgeben hatte, oder ob dieselben dorfer von einem kunig zu Beheim lehen weren und ob sie zu dem hus zu Greisow gehorten, als dud ouch furgeben hattestd, und wann ouch in denselben briven unsir empfelhunge als eyns kungs zu Behem also begriffen waz: welchir undir euch zwein° sein recht fur yn beweisit mit geczûgen in sulchir mazze, als do vor begriffen ist, dem solten sie dieselben dorfer zusprechen und den andirn heizzen ewiclichen sweigen. Des haben uns dieselben richter mit iren offenen briven und mit iren anhangenden insigel geschriben und embeten, daz der bissoff zu Brezla uff den nemlichen tag, den ir beidirseit fur yn durch gemeine willekur mit krafft unsirer kunglichen empfelhung suchen soltet’, mit sein selbs leib gestanden sei und sich erboten hab sein geczuge zu furen und dieselben geczeug ouch gefuret habe und ouch dieselben geczûg fur den obgenanten richtern gesworn haben und mit dem eyde ir geczugnuzze getan haben, und die egenanten .. richter ire geczugnuzze gehort haben, und ouch dazselbe geczugnuzze beschreiben liezzen und uns ouch emboten und ge- schriben haben mit den egenanten iren briven. Allein dus uff denselben tag ouch ge- standen seist mit demselben leib, dennoch woldest du deine geczug und dein bewei- sungs nicht furen noch vorbringen, nur mit ettlichen undirscheiden, die in den obge- nanten briven unsrer empfelhunge als eins kungs zu Beheim nicht begriffen waren. Des haben wir noch sulchir undirweisung dem obgenanten bissoff zu Brezla an einem teile und dichh an dem andirn uff einen nemlichen tag fur uns geladen, daz iri zu dem rechten und urteil horen soltet, daz in unsirm hove als eins kungs zu Behem unsir fursten vinden und teilen wurden. Das ist der bissoff von Brezla vor uns gestanden nach lute unsirs ladbrives und du bistk zu dem tage nicht kâmen und ist ouch nymand gestanden von deinen wegen, der dichl in den obgenanten sachen verantwirten solde odir mochte. Des haben in unsrer gegenwertikeit, do wir als ein kung zu Beheim zu gerichte sazzen, der hohgeborn Rudolf herczog zu Sachsen, d. heil. reichs erczmarschalk, unsir lieber oheim und furste, und die erw. Arnest erczbischoff zu Prage, Johans bischof zu Olomuncz und die hohgebornen Johans margrave zu Merhern, unsir brudir, Bolke herczog zu der Swidnicz, unsir swagir, Wenczlab und Ludwig herczogen zu Lignicz, unsir oheime, Cunrade herczog zu der Olsen, Johans herczog zu Usweczin, Bolke herczog zu Opol und Przimislab herczog zu Teschin, unsir fursten, eynmuticlich und mit gemeinem rate funden und geteilet und mit recht fursten und swager, an dem andern. — c) sic in A; B: mit beyder teil. — d) sic in A; B: der ob- genante herczog von Falkemberg ouch furgeben hatte. — e) sic in A; B: under den egenanten zwein widersachen. — 1) sic in A; B: den beyde teil —— suchen solden. — g) sic in A; B: der obgenante herczog von Falkemberg uf denselben tag ouch gestanden sey mit seinselbes leibe, dennoch wold er seine geczuge und seine beweisung. — h) sic in A; B: den obgenanten herczogen von Falkemberg. — i) sic in A; B: sie —— solten. — k) sic in A; B: der herczog von Falkemberg ist. — 1) sic in A; B: seinen —— in. — m) sic in A; B: dem hochgebornen Bolken herczogen zu Falkemberg dem ege- nanten. — n) sic in A; B: der egenante herczog von Falkemberg dorumb furbas sweigen sulle. —
Strana 495
Annus 1358, 4—5 Maii. 495 und urteile gesprochen, daz der egenante Preczla bischoff zu Brezla, unsir lieber furste und canczler, mit dem rechten fur uns als eim kunig zu Beheim gen dirm erlangit und erfordirt habe alle die sachen und allesampt, daz unsir brive und ouch der richter brive, den wir die sache empfolhen haben, behalden und begreiffen. Davon durch recht und urteil, daz dye obgenanten fursten fur uns als einem kunig [zu] Beheim nu uff dem leczten tage funden und geteilet haben, so meinen und wollen wir als ein kung zu Beheim den .. obgenanten bischoff zu Brezla und seine kirche bei den egenanten dorfern, die er mit recht erfordirt hat und die ym ouch mit recht und urteil zugeteilet sind, behaben und behalden und wollen ouch, daz du€ darumb furbaz sweigen sullest." Des haben wir den edlen Heinczken von Swarczenhoren und Peczen von Guglow, unsirn lieben getrewen, geboten und emp- folhen ernstlich und vesticlich bei unsir hulden, daz sie von unsirn wegen als eins kungs von Beheim den egenanten bischoff zu Brezla in gewer und besiczung der obgenanten dorfer eynleiten und ouch ynweisen sullen und yn und seyn kirche dobey sullen° schirmen und behalden. Dovon gebieten? wir dein trewen ernstlich und vesticlich bei unsirn hulden mit der macht, die wir als ein kung zu Beheim dorubir haben, daz du dem egenanten rechten und urteil gehorsam und ouch undertenig sein sullest an widirrede und an alles widirsprechen und daz du ouch den egenanten bissoff von Brezla und sein kirche in denselben dorfern und iren zugehorungen nicht hindirn noch schedigen sullest in dheine wis und ouch den egenanten edlen luten, den wir sulche ynleitung und ynweisung empfolhen haben, furdrung tust in allen den ege- nanten sachen nach lût unsrer gegenwirtigen brive. Die geben sind zu Prag, besigelt mit unsirm insigil? — — 1358 iar des nehsten freitags vor dem heil. Uffarttage, unsrir reiche i. d. XII, d. keis. i. d. IV iare. Per d. imperatorem Luthomuslensis episcopus. R. Johannes Chremsir; duplicatar. Orig. (A) cum sig. maiest. in press. perg., fracto, in archivo episcopatus Vratislaviensis, sign. AA 69. — Orig. (B) cum sig. in fil. ser., quod avulsum, deest, Nissae in archivo civitatis, sign. B 88. — Ed. (B) Schulte, Bericht der Philomathie zu Neisse XX. p. 67. — Extr. Grünhagen — Markgraf, Lehns- u. Besitzurkunden Schlesiens II p. 218 n. 25. — Reg. imp. VIII 6952. 815) 1358, 5 Maii Pragae. Karolus imperator et rex monasterio S. Catherinae ord. Eremitarum s. Augustini in Nova civitate Pragensi certas possessiones et census in nonnullis villis emptos con- firmat. In nomine —— Karolus quartus —— ad perpetuam rei memoriam. €) sic in A; B: gebieten wir euch, Heinczken von Swarczhorn und Peczen von Guglow, unsern lieben getrewen, ernstlich und vesticlich bey unsern hulden, daz ir — — sullet —— sullet. — p) sic in A; B: Ouch wollen wir, daz ir zu dem obgenanten unseren swager, dem herczogen zu Falkem- berg, komen sullet und in von unsern wegen das obgenante urteil und aller der obgenanten sachen underweisen sullet und im ouch von unsern wegen sagen, daz er dem byschoff zu Breczla und seine kyrche in denselben dorfern furbaz mer ungehindert lazze. Mit urkund dicz brives, vensigelt mit unserm insigel, der geben ist zu Prage — —.— r) sic in A; B: R. Miliczius, duplicata.
Annus 1358, 4—5 Maii. 495 und urteile gesprochen, daz der egenante Preczla bischoff zu Brezla, unsir lieber furste und canczler, mit dem rechten fur uns als eim kunig zu Beheim gen dirm erlangit und erfordirt habe alle die sachen und allesampt, daz unsir brive und ouch der richter brive, den wir die sache empfolhen haben, behalden und begreiffen. Davon durch recht und urteil, daz dye obgenanten fursten fur uns als einem kunig [zu] Beheim nu uff dem leczten tage funden und geteilet haben, so meinen und wollen wir als ein kung zu Beheim den .. obgenanten bischoff zu Brezla und seine kirche bei den egenanten dorfern, die er mit recht erfordirt hat und die ym ouch mit recht und urteil zugeteilet sind, behaben und behalden und wollen ouch, daz du€ darumb furbaz sweigen sullest." Des haben wir den edlen Heinczken von Swarczenhoren und Peczen von Guglow, unsirn lieben getrewen, geboten und emp- folhen ernstlich und vesticlich bei unsir hulden, daz sie von unsirn wegen als eins kungs von Beheim den egenanten bischoff zu Brezla in gewer und besiczung der obgenanten dorfer eynleiten und ouch ynweisen sullen und yn und seyn kirche dobey sullen° schirmen und behalden. Dovon gebieten? wir dein trewen ernstlich und vesticlich bei unsirn hulden mit der macht, die wir als ein kung zu Beheim dorubir haben, daz du dem egenanten rechten und urteil gehorsam und ouch undertenig sein sullest an widirrede und an alles widirsprechen und daz du ouch den egenanten bissoff von Brezla und sein kirche in denselben dorfern und iren zugehorungen nicht hindirn noch schedigen sullest in dheine wis und ouch den egenanten edlen luten, den wir sulche ynleitung und ynweisung empfolhen haben, furdrung tust in allen den ege- nanten sachen nach lût unsrer gegenwirtigen brive. Die geben sind zu Prag, besigelt mit unsirm insigil? — — 1358 iar des nehsten freitags vor dem heil. Uffarttage, unsrir reiche i. d. XII, d. keis. i. d. IV iare. Per d. imperatorem Luthomuslensis episcopus. R. Johannes Chremsir; duplicatar. Orig. (A) cum sig. maiest. in press. perg., fracto, in archivo episcopatus Vratislaviensis, sign. AA 69. — Orig. (B) cum sig. in fil. ser., quod avulsum, deest, Nissae in archivo civitatis, sign. B 88. — Ed. (B) Schulte, Bericht der Philomathie zu Neisse XX. p. 67. — Extr. Grünhagen — Markgraf, Lehns- u. Besitzurkunden Schlesiens II p. 218 n. 25. — Reg. imp. VIII 6952. 815) 1358, 5 Maii Pragae. Karolus imperator et rex monasterio S. Catherinae ord. Eremitarum s. Augustini in Nova civitate Pragensi certas possessiones et census in nonnullis villis emptos con- firmat. In nomine —— Karolus quartus —— ad perpetuam rei memoriam. €) sic in A; B: gebieten wir euch, Heinczken von Swarczhorn und Peczen von Guglow, unsern lieben getrewen, ernstlich und vesticlich bey unsern hulden, daz ir — — sullet —— sullet. — p) sic in A; B: Ouch wollen wir, daz ir zu dem obgenanten unseren swager, dem herczogen zu Falkem- berg, komen sullet und in von unsern wegen das obgenante urteil und aller der obgenanten sachen underweisen sullet und im ouch von unsern wegen sagen, daz er dem byschoff zu Breczla und seine kyrche in denselben dorfern furbaz mer ungehindert lazze. Mit urkund dicz brives, vensigelt mit unserm insigel, der geben ist zu Prage — —.— r) sic in A; B: R. Miliczius, duplicata.
Strana 496
496 Regesta Bohemiae et Moraviae. — Sane pro parte rel. priorisse, conventus et monasterii Etsi celsitudo cesarea — s. Katherine ord. Heremitarum s. Augustini Nove civitatis Pragensis, devotarum nobis dilectarum, maiestati nostre fuit humiliter supplicatum, quatenus ipsis redditus perpetuos, liberos et annuales viginti sexagenas gr. den. Prag. in Brziesano, pro du- centis sexagenis dictorum denariorum, quas elemosine intuitu dicto monasterio in pa- rata pecunia alias dedimus, a dilecto nobis Henslino Meinhardi cive Pragensi absque qualibet exaccione de nostra permissione et speciali licencia emptos et legitime compa- ratos, ac curias in Sdib et in Sobyen cum araturis et aliis earum iuribus et perti- nenciis universis necnon tres rusticos in villa Ptelna, qui annuatim in annonis diversis, aucis, pullis et rebus aliis tres sexagenas dictorum denariorum persolvunt, approbare, ratificare, confirmare et earum monasterio et conventui incorporare auctoritate regia Boemie dignaremur. Nos vero dictarum religiosarum vitam exemplarem, conversa- cionis honestatem, contemplacionis devocionem aliasque plurimas virtutes, que ipsas pre ceteris Deo dicatas, Deo et hominibus commendabiles representant et gratas quam plurimum reddunt et acceptas, racionabiliter accedentes volentesque ipsarum iustis et licitis supplicacionibus de racionis fonte emanantibus benignitate solita inclinari ad laudem et gloriam omnipotentis Dei et intemerate Virginis genitricis eius ac s. Katherine, cuius glorioso vocabulo dictum cenobium decoratur, necnon consideracione multiplicum virtutum, meritorum ac approbate fidei devocionis con- stancia, quibus ipse religiose apud nostram celsitudinem rerum experiencia docente multipliciter commendantur, et ut ipse et que eis in ipso monasterio successerint pro nostra, predecessorum et successorum nostrorum Boemie regum iugi salute ac regni Boemie augmento et statu felici vota sua et pia oracionum libamenta imper- petuum fundant uberius atque devocius omnium conditori —— sano et maturo principum, baronum, procerum et aliorum nobilium ac fidelium nostrorum accedente consilio dictos redditus, curias, araturas, rusticos et omnia et singula predicta cum pertinenciis suis, ut premittitur, monasterio s. Katherine prefato approbamus, rati- ficamus, incorporamus, invisceramus et auctoritate regia Boemie benignitate solita et ex innata nobis pietatis clementia graciosius confirmamus. — — Poena: Centum mar- carum puri auri — — et earum medietatem nostre regalis Boemie camere, residuam vero partem iniuriam passorum usibus decernimus applicari. Signum — —. Testes — — ill. Rudolphus dux Saxonie, s. i. archimarescallus, ven. Arnestus archiepisco- pus Pragensis, Johannes Luthomuslensis, s. i. aule cancellarius, Johannes Argenti- nensis, Preczlaus Wratislaviensis, Johannes Olomucensis et Theodricus Mindensis eccl. episcopi, ill. Johannes marchio Moravie, Wencezlaus et Ludovicus fratres Ligni- censes, Bolko Swidnicensis, Conradus Olsnicensis, Johannes Oswicensis, Johannes Stinoviensis, Johannes Opavie, Petrus Borbonensis, Bolko Falkenbergensis, Bolco (sic!) Opuliensis et Prziemislaus Thessinensis duces, spec. Johannes et Ulricus fratres landgravii de Lutemberg et Johannes de Recz, comites nob. Sbinko dictus Lepus de Hassemberg, Hasco de Swereticz et Busco de Wilharticz supremi camerarii nostri, Lupoldus de Norenberg magister coquine, Wilhelmus de Richsperg, Rudolphus de Wartha, Fridericus de Waltse, Henricus de Flechenstein et alii quam plures nostri
496 Regesta Bohemiae et Moraviae. — Sane pro parte rel. priorisse, conventus et monasterii Etsi celsitudo cesarea — s. Katherine ord. Heremitarum s. Augustini Nove civitatis Pragensis, devotarum nobis dilectarum, maiestati nostre fuit humiliter supplicatum, quatenus ipsis redditus perpetuos, liberos et annuales viginti sexagenas gr. den. Prag. in Brziesano, pro du- centis sexagenis dictorum denariorum, quas elemosine intuitu dicto monasterio in pa- rata pecunia alias dedimus, a dilecto nobis Henslino Meinhardi cive Pragensi absque qualibet exaccione de nostra permissione et speciali licencia emptos et legitime compa- ratos, ac curias in Sdib et in Sobyen cum araturis et aliis earum iuribus et perti- nenciis universis necnon tres rusticos in villa Ptelna, qui annuatim in annonis diversis, aucis, pullis et rebus aliis tres sexagenas dictorum denariorum persolvunt, approbare, ratificare, confirmare et earum monasterio et conventui incorporare auctoritate regia Boemie dignaremur. Nos vero dictarum religiosarum vitam exemplarem, conversa- cionis honestatem, contemplacionis devocionem aliasque plurimas virtutes, que ipsas pre ceteris Deo dicatas, Deo et hominibus commendabiles representant et gratas quam plurimum reddunt et acceptas, racionabiliter accedentes volentesque ipsarum iustis et licitis supplicacionibus de racionis fonte emanantibus benignitate solita inclinari ad laudem et gloriam omnipotentis Dei et intemerate Virginis genitricis eius ac s. Katherine, cuius glorioso vocabulo dictum cenobium decoratur, necnon consideracione multiplicum virtutum, meritorum ac approbate fidei devocionis con- stancia, quibus ipse religiose apud nostram celsitudinem rerum experiencia docente multipliciter commendantur, et ut ipse et que eis in ipso monasterio successerint pro nostra, predecessorum et successorum nostrorum Boemie regum iugi salute ac regni Boemie augmento et statu felici vota sua et pia oracionum libamenta imper- petuum fundant uberius atque devocius omnium conditori —— sano et maturo principum, baronum, procerum et aliorum nobilium ac fidelium nostrorum accedente consilio dictos redditus, curias, araturas, rusticos et omnia et singula predicta cum pertinenciis suis, ut premittitur, monasterio s. Katherine prefato approbamus, rati- ficamus, incorporamus, invisceramus et auctoritate regia Boemie benignitate solita et ex innata nobis pietatis clementia graciosius confirmamus. — — Poena: Centum mar- carum puri auri — — et earum medietatem nostre regalis Boemie camere, residuam vero partem iniuriam passorum usibus decernimus applicari. Signum — —. Testes — — ill. Rudolphus dux Saxonie, s. i. archimarescallus, ven. Arnestus archiepisco- pus Pragensis, Johannes Luthomuslensis, s. i. aule cancellarius, Johannes Argenti- nensis, Preczlaus Wratislaviensis, Johannes Olomucensis et Theodricus Mindensis eccl. episcopi, ill. Johannes marchio Moravie, Wencezlaus et Ludovicus fratres Ligni- censes, Bolko Swidnicensis, Conradus Olsnicensis, Johannes Oswicensis, Johannes Stinoviensis, Johannes Opavie, Petrus Borbonensis, Bolko Falkenbergensis, Bolco (sic!) Opuliensis et Prziemislaus Thessinensis duces, spec. Johannes et Ulricus fratres landgravii de Lutemberg et Johannes de Recz, comites nob. Sbinko dictus Lepus de Hassemberg, Hasco de Swereticz et Busco de Wilharticz supremi camerarii nostri, Lupoldus de Norenberg magister coquine, Wilhelmus de Richsperg, Rudolphus de Wartha, Fridericus de Waltse, Henricus de Flechenstein et alii quam plures nostri
Strana 497
Annus 1358, 5—6 Maii. 497 S. Rom. i. et regni Boemie fideles dilecti, presencium sub imperialis nostre maiestatis Datum Prage a. d. 1358 ind. XI, III. non. mai, sigillo testimonio litterarum. regn. nostr. a. XII, imperii vero quarto. Per dominum cancellarium Rudolphus de Frideberg. R. Miliczius. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., Pragae in monasterio s. Thomas n. 49. 816) 1358, 6 Maii Pragae. Venceslaus et Ludovicus duces Legnicenses iis stare promittunt, quae Preczlaus episcopus Vratislaviensis et Conradus dux Olsnicensis inter ipsos deciderint. Wir Wenczlaw von Gots gn. der erste herczoge in Slesien und herre zu Lignicz und wir Ludwig von derselben Gots gn. herezog in Slesien und herre zu Lignicz, zum Brige und zu Lubyn bekennen ——, das wir von geheise und rate des allerdurch- luchtigisten fursten und herren h. Karls Romischen keisirs, — — und kuniges zu Beheim, unsirs lieben gnedigen herren, miteinander berichtet und gesunet sein in aller wise, als hernach geschriben stet, das wir alle sache und alle krige und bruche, die zwiszen uns gewest sint von begintnisze bis an disen hutigen tag, nichts uszge- nomen, gancz und gar haben gesaczt zu dem erwirdigen in Got vatir h. Preczlaw bisschove zu Breczla und zu dem hochgeborn fursten herczog Conrat herren zu der Olsen, unseme vettern, also daz sie nach unsir beidir rede, bewisunge und wiszende alle sache, die zwiszen uns gewest sin bizher, waran die wern odir wie man sie ge- nennen mochte mit sundirlichen worten, gancze macht und gewalt haben sullen uns zu entscheiden und zu richten nach mynne odir nach recht, wie sie des zu rat werden nach yren gewiszen. Und die entscheidung sullen sie tun zwiszen hie und sente Johans tag des Teufers, der nehist zukunftig ist, und allis, des sie uns entscheiden, heisen und sprechen, is sei groz odir klein, vil odir wenig, daz globen wir vor uns und vor unsir erben gancz und stete bei unsirn furstlichen und guten truwen und an eidis stat zu halden und zu tun, ane alle argelist und geverde, und sullen dar- widir nicht reden in dheine weis. Und ob wir nicht hilden, wes uns die vorgenante zwene herren entscheiden, das Got nicht enwolle, so globen wir in guten truwen, als vor, das wir yn sullen riten in die stat zu dem Nuwenmarckte und do ynne ein recht inlegir halden als lange, bis wir gehalden allis daz, des sie uns entscheiden und geheisen haben, und dazselbe inlegir sal unsir ieclicher tun, der nicht hilde. Ouch vorbinde wir uns und verloben uns des, welchir undir uns nicht hilde die ent- scheidunge, als vor beschriben stet, das den der egenante bischof von Brezsla sal und mag bannen und mit dem banne darzu twingen und triben ane alle verdechnizze und widerrede als lange, bis das er geheldet alles das, das sie entscheiden und ge- heisen haben. Ouch vorwilkoren wir uns, das uns der egenante unsir herre der keisir darzu twigen sal und uff uns helfen mit siner keisirlicher gewalt und macht ane alle teding, daz wir die berichtunge und entscheidunge stet und gancz halden ane alle argelist. Und ob der egenante bisschof von Breczla von todis wegen abginge 32
Annus 1358, 5—6 Maii. 497 S. Rom. i. et regni Boemie fideles dilecti, presencium sub imperialis nostre maiestatis Datum Prage a. d. 1358 ind. XI, III. non. mai, sigillo testimonio litterarum. regn. nostr. a. XII, imperii vero quarto. Per dominum cancellarium Rudolphus de Frideberg. R. Miliczius. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., Pragae in monasterio s. Thomas n. 49. 816) 1358, 6 Maii Pragae. Venceslaus et Ludovicus duces Legnicenses iis stare promittunt, quae Preczlaus episcopus Vratislaviensis et Conradus dux Olsnicensis inter ipsos deciderint. Wir Wenczlaw von Gots gn. der erste herczoge in Slesien und herre zu Lignicz und wir Ludwig von derselben Gots gn. herezog in Slesien und herre zu Lignicz, zum Brige und zu Lubyn bekennen ——, das wir von geheise und rate des allerdurch- luchtigisten fursten und herren h. Karls Romischen keisirs, — — und kuniges zu Beheim, unsirs lieben gnedigen herren, miteinander berichtet und gesunet sein in aller wise, als hernach geschriben stet, das wir alle sache und alle krige und bruche, die zwiszen uns gewest sint von begintnisze bis an disen hutigen tag, nichts uszge- nomen, gancz und gar haben gesaczt zu dem erwirdigen in Got vatir h. Preczlaw bisschove zu Breczla und zu dem hochgeborn fursten herczog Conrat herren zu der Olsen, unseme vettern, also daz sie nach unsir beidir rede, bewisunge und wiszende alle sache, die zwiszen uns gewest sin bizher, waran die wern odir wie man sie ge- nennen mochte mit sundirlichen worten, gancze macht und gewalt haben sullen uns zu entscheiden und zu richten nach mynne odir nach recht, wie sie des zu rat werden nach yren gewiszen. Und die entscheidung sullen sie tun zwiszen hie und sente Johans tag des Teufers, der nehist zukunftig ist, und allis, des sie uns entscheiden, heisen und sprechen, is sei groz odir klein, vil odir wenig, daz globen wir vor uns und vor unsir erben gancz und stete bei unsirn furstlichen und guten truwen und an eidis stat zu halden und zu tun, ane alle argelist und geverde, und sullen dar- widir nicht reden in dheine weis. Und ob wir nicht hilden, wes uns die vorgenante zwene herren entscheiden, das Got nicht enwolle, so globen wir in guten truwen, als vor, das wir yn sullen riten in die stat zu dem Nuwenmarckte und do ynne ein recht inlegir halden als lange, bis wir gehalden allis daz, des sie uns entscheiden und geheisen haben, und dazselbe inlegir sal unsir ieclicher tun, der nicht hilde. Ouch vorbinde wir uns und verloben uns des, welchir undir uns nicht hilde die ent- scheidunge, als vor beschriben stet, das den der egenante bischof von Brezsla sal und mag bannen und mit dem banne darzu twingen und triben ane alle verdechnizze und widerrede als lange, bis das er geheldet alles das, das sie entscheiden und ge- heisen haben. Ouch vorwilkoren wir uns, das uns der egenante unsir herre der keisir darzu twigen sal und uff uns helfen mit siner keisirlicher gewalt und macht ane alle teding, daz wir die berichtunge und entscheidunge stet und gancz halden ane alle argelist. Und ob der egenante bisschof von Breczla von todis wegen abginge 32
Strana 498
498 Regesta Bohemiae et Moraviae. bin der zeit, als vor geschriben stet, das Got nicht enwolle, so haben wir gekorn unsirn vetter herczogen Bolken von der Swidnicz, der sal gancze macht haben, dise vorgenante berichtung und entscheidung zu volfuren und zu enden, als vor geschri- ben stet, ane alle argelist. Und wer daz sache, das wir, herczog Wenczlaw, abgingen binnen der vorgenanten zeit von todis wegen, des Got nicht enwolle, so kise wir herczog Ludwig und haben gekorn unsirn egenanten herren den keisir, und unsirn swager herczog Przimken herren von Tesching, beide mit gesampter hant, unsirn kindirn und unsirn erben zu rechten vormunden dise vorgeschriben rede und sache zu volfuren und darumb zu manen von unsir wegen und ouch unsir erben glicher weiz, als wir selber, und die entscheidunge sal man glicher weis gegen den kinden und gegen den vermunden tun, als obe wir lebten, und die sullen und mogen manen dorumb glicher weis, als ob wir lebten. Wer ouch sache, das wir herezog Ludwig binnen der egenanten czeit von todis wegen abegingen, so kisen wir und haben ge- korn unsirn kindirn und erben zu vormunden unsirn egenanten herren den keisir und unsirn swager herczogen Heinrich herren zu Glogaw und zu dem Sagan, beide mit gesampter hant, zu manen und zu tun vor unsir kindir und erben in aller wise, als vor begriffen ist, von den vormunden, die unsir brudir herczog Wenczlaw hat gesaczt. Und alles, das die vorgenanten herren der bischoff von Breczla und herczog Conrat entscheidin und berichten, do mogen sie und sollen ire brive ubergeben, obe die entscheidung unsir einer nicht enhilde, das der ander dorumb gemonen mochte mit yren briven. Alle dise egenante sache und ir iecliche besundir han wir beide herczog Wenczla und herczog Ludwig vor uns und vor unsir erben bei unsirn furstlichen truwen und eren und an eidis stat unsirm vorgenanten herren dem keisir und ouch den obgenanten bisschof zu Breczla und herczog Conrade gelobet stete und feste unverbrochenlich zu halden und dorwidir nicht zu tun in dheine weis. — Geben zu Prag — — 1358 iare an dem sontag, als man in der heiligen kirchen singet Vocem iocunditatis. Per dominum cancellarium Rudolphus. Orig. cum 2 sig. min., quorum unum (ducis Venceslai) de cera rubra, alterum (ducis Ludovici) de cera viridi communi impressa, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 817) 1358, 6 Maii Pragae. Nos Nicolaus iudex, Ha- De venditione domus et curiae in Klecany. bardus, Nicolaus Gentes, cives ac iurati Maioris civitatis Pragensis t. p. recongnosci- mus universis, quod constituti in presencia nostra Franciscus et Katerina, nati ex filia Maczkonis Albi, civis Minoris civitatis Pragensis, et Janko ac Wenceslaus, nati ex filia Henrici Znoymeri, pueri Wenceslay Geczmiconis, quondam civis dicte civitatis Pragensis, publice recongnoverunt protestantes se recepisse decem et octo sexagenas ab hon. et rel. viris d. Henrico preposito et conventu monasterii Zderasyensis in Nova civitate Pragensi pro domo et curia in villa Cleczan, spectantem (!) ad dictum mona- sterium Zderasyense, quam curiam dictus Wanko Geczmyk tenuit una cum hereditate
498 Regesta Bohemiae et Moraviae. bin der zeit, als vor geschriben stet, das Got nicht enwolle, so haben wir gekorn unsirn vetter herczogen Bolken von der Swidnicz, der sal gancze macht haben, dise vorgenante berichtung und entscheidung zu volfuren und zu enden, als vor geschri- ben stet, ane alle argelist. Und wer daz sache, das wir, herczog Wenczlaw, abgingen binnen der vorgenanten zeit von todis wegen, des Got nicht enwolle, so kise wir herczog Ludwig und haben gekorn unsirn egenanten herren den keisir, und unsirn swager herczog Przimken herren von Tesching, beide mit gesampter hant, unsirn kindirn und unsirn erben zu rechten vormunden dise vorgeschriben rede und sache zu volfuren und darumb zu manen von unsir wegen und ouch unsir erben glicher weiz, als wir selber, und die entscheidunge sal man glicher weis gegen den kinden und gegen den vermunden tun, als obe wir lebten, und die sullen und mogen manen dorumb glicher weis, als ob wir lebten. Wer ouch sache, das wir herezog Ludwig binnen der egenanten czeit von todis wegen abegingen, so kisen wir und haben ge- korn unsirn kindirn und erben zu vormunden unsirn egenanten herren den keisir und unsirn swager herczogen Heinrich herren zu Glogaw und zu dem Sagan, beide mit gesampter hant, zu manen und zu tun vor unsir kindir und erben in aller wise, als vor begriffen ist, von den vormunden, die unsir brudir herczog Wenczlaw hat gesaczt. Und alles, das die vorgenanten herren der bischoff von Breczla und herczog Conrat entscheidin und berichten, do mogen sie und sollen ire brive ubergeben, obe die entscheidung unsir einer nicht enhilde, das der ander dorumb gemonen mochte mit yren briven. Alle dise egenante sache und ir iecliche besundir han wir beide herczog Wenczla und herczog Ludwig vor uns und vor unsir erben bei unsirn furstlichen truwen und eren und an eidis stat unsirm vorgenanten herren dem keisir und ouch den obgenanten bisschof zu Breczla und herczog Conrade gelobet stete und feste unverbrochenlich zu halden und dorwidir nicht zu tun in dheine weis. — Geben zu Prag — — 1358 iare an dem sontag, als man in der heiligen kirchen singet Vocem iocunditatis. Per dominum cancellarium Rudolphus. Orig. cum 2 sig. min., quorum unum (ducis Venceslai) de cera rubra, alterum (ducis Ludovici) de cera viridi communi impressa, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 817) 1358, 6 Maii Pragae. Nos Nicolaus iudex, Ha- De venditione domus et curiae in Klecany. bardus, Nicolaus Gentes, cives ac iurati Maioris civitatis Pragensis t. p. recongnosci- mus universis, quod constituti in presencia nostra Franciscus et Katerina, nati ex filia Maczkonis Albi, civis Minoris civitatis Pragensis, et Janko ac Wenceslaus, nati ex filia Henrici Znoymeri, pueri Wenceslay Geczmiconis, quondam civis dicte civitatis Pragensis, publice recongnoverunt protestantes se recepisse decem et octo sexagenas ab hon. et rel. viris d. Henrico preposito et conventu monasterii Zderasyensis in Nova civitate Pragensi pro domo et curia in villa Cleczan, spectantem (!) ad dictum mona- sterium Zderasyense, quam curiam dictus Wanko Geczmyk tenuit una cum hereditate
Strana 499
Annus 1358, 6—7 Maii. 499 ad eandem pertinente in servicio, quod vulgariter napraua dicitur, secundum taxam et estimacionem proborum virorum, qui dictam domum et curiam taxaverant, pro- mittentes pro se ac omnibus heredibus et successoribus suis perpetuis temporibus quidquid iuris vel dominii sibi vendicare seu atribuere in supradictis domo, curia seu hereditate vel napraua, sed monasterium faciunt quitum et liberum a quavis inpeticione seu questione, si qua pro supradictis omnibus ab ipsis aut alio quocumque posset inferri de iure seu de facto, protestati sunt et domini et fratres, Nicolaus prior, Valentinus plebanus eccl. s. Wenczeslay, quod dictas decem et octo sexagenas nomine prepositi et conventus, quas pro dicta domo seu curia solverunt, pro illis pecuniis vendiderunt marcam cum dimidia census, quam habuerunt in testamento a d. Paulo fel. record. de Podvin super curia eadem in testimonium, quod ea, que ipsis sunt donata in testamento, in evidentem utilitatem sunt conversa. In cuius rei testimonium ad peticionem ambarum parcium sigilla nostra presentibus sunt appensa. Datum Prage a. d. 1358 in die s. Johannis ap. et ew. ante portam Latinam. Orig. cum 3 sig. in press. perg., quorum 2) avulsum deest, olim in archivo praepositurae Custodum s. Sepulchri in Zderas, nunc Pragae in bibliotheca nat. ac universit. Pragensis n. 278. Sigilla: 1) NICOLAI II EMENT/ IUDEX, 3) S.- NICOLAI : GENTES. — Ed. Teige, Zprávy o statcích venkovských, Arch. Čes. XXVI p. 401. Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archi- ven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 35 n. 375 (ad 27 Dec.). 818) 1358, 7 Maii Venetiis. Venetiarum dux voluntati Karoli imperatoris et regis quoad mercaturam in par- Serenissimo et excelentissimo do- tibus Alamaniae faciendam obsequitur. mino Karolo d. g. Romanorum imperatori s. a. et Boemie regi illustri plurimum honorando Johannes Delphino, eadem gracia dux Veneciarum et cetera, salutem et prosperos ad vota successus. Imperialis maiestas per suas litteras, datas Prage quinto die mensis aprilis, quas devote suscepimus, hortata nos fuit, ut sic disponeremus cum mercatoribus nostris, quod merces suas in civitatibus Alamanee, diccioni vestre subiectis, precipue prope Renum non disligent in vestrorum mercatorum preiudicium et cetera. Super quo eidem maiestati cum omni reverencia respondemus, quod nun- quam fuit nec Deo auctore erit nostre intencionis, quod per mercatores seu cives nostros in partibus imperii conversantes quicquam contra beneplacitum celsitudinis vestre ac bonum mercatorum vestrorum quomodolibet attentetur. Unde negocium ipsum statim examinari mandavimus et ob vestre maiestatis reverenciam non absque nostrorum mercatorum incomodo, conformantes nos exhortacioni vestre, taliter providimus, quod mercatores vestri habent merito contentari, dispositi prono affectu ad omnia, que imperialis sublimitatis vota respiciant pariter et honores. Datum in nostro ducali palacio die VII madii, XI indiccione. Orig., cuius sig. avulsum deest, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Reichsstadt Nürn- berg Urk. fasc. 331 n. 187. A tergo: Serenissimo et excellentissimo d. Karolo d. g. Romanorum imperatori s. a. et Boemie regi illustri plurimum honorando. 32*
Annus 1358, 6—7 Maii. 499 ad eandem pertinente in servicio, quod vulgariter napraua dicitur, secundum taxam et estimacionem proborum virorum, qui dictam domum et curiam taxaverant, pro- mittentes pro se ac omnibus heredibus et successoribus suis perpetuis temporibus quidquid iuris vel dominii sibi vendicare seu atribuere in supradictis domo, curia seu hereditate vel napraua, sed monasterium faciunt quitum et liberum a quavis inpeticione seu questione, si qua pro supradictis omnibus ab ipsis aut alio quocumque posset inferri de iure seu de facto, protestati sunt et domini et fratres, Nicolaus prior, Valentinus plebanus eccl. s. Wenczeslay, quod dictas decem et octo sexagenas nomine prepositi et conventus, quas pro dicta domo seu curia solverunt, pro illis pecuniis vendiderunt marcam cum dimidia census, quam habuerunt in testamento a d. Paulo fel. record. de Podvin super curia eadem in testimonium, quod ea, que ipsis sunt donata in testamento, in evidentem utilitatem sunt conversa. In cuius rei testimonium ad peticionem ambarum parcium sigilla nostra presentibus sunt appensa. Datum Prage a. d. 1358 in die s. Johannis ap. et ew. ante portam Latinam. Orig. cum 3 sig. in press. perg., quorum 2) avulsum deest, olim in archivo praepositurae Custodum s. Sepulchri in Zderas, nunc Pragae in bibliotheca nat. ac universit. Pragensis n. 278. Sigilla: 1) NICOLAI II EMENT/ IUDEX, 3) S.- NICOLAI : GENTES. — Ed. Teige, Zprávy o statcích venkovských, Arch. Čes. XXVI p. 401. Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archi- ven d. aufgehobenen Klöster Böhmens p. 35 n. 375 (ad 27 Dec.). 818) 1358, 7 Maii Venetiis. Venetiarum dux voluntati Karoli imperatoris et regis quoad mercaturam in par- Serenissimo et excelentissimo do- tibus Alamaniae faciendam obsequitur. mino Karolo d. g. Romanorum imperatori s. a. et Boemie regi illustri plurimum honorando Johannes Delphino, eadem gracia dux Veneciarum et cetera, salutem et prosperos ad vota successus. Imperialis maiestas per suas litteras, datas Prage quinto die mensis aprilis, quas devote suscepimus, hortata nos fuit, ut sic disponeremus cum mercatoribus nostris, quod merces suas in civitatibus Alamanee, diccioni vestre subiectis, precipue prope Renum non disligent in vestrorum mercatorum preiudicium et cetera. Super quo eidem maiestati cum omni reverencia respondemus, quod nun- quam fuit nec Deo auctore erit nostre intencionis, quod per mercatores seu cives nostros in partibus imperii conversantes quicquam contra beneplacitum celsitudinis vestre ac bonum mercatorum vestrorum quomodolibet attentetur. Unde negocium ipsum statim examinari mandavimus et ob vestre maiestatis reverenciam non absque nostrorum mercatorum incomodo, conformantes nos exhortacioni vestre, taliter providimus, quod mercatores vestri habent merito contentari, dispositi prono affectu ad omnia, que imperialis sublimitatis vota respiciant pariter et honores. Datum in nostro ducali palacio die VII madii, XI indiccione. Orig., cuius sig. avulsum deest, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Reichsstadt Nürn- berg Urk. fasc. 331 n. 187. A tergo: Serenissimo et excellentissimo d. Karolo d. g. Romanorum imperatori s. a. et Boemie regi illustri plurimum honorando. 32*
Strana 500
500 Regesta Bohemiae et Moraviae. 819) 1358, 8 Maii Pragae. Jaroslaus de Sternberg et Margaretha filia eius, relicta Bolconis ducis Kozlensis et Bytumiensis, iuribus, quae ipsis in quibusdam terris ducis Bolconis competebant, resignant. Nos Jaroslaus de Sternberch et Margaretha filia eius, relicta olim ill. principis d. Bolkonis ducis Cozlensis et Bythumiensis notum facimus t. p. u., quia in presencia serenissimi principis domini nostri karissimi d. Karoli impera- toris Romanorum s. a. et Boemie regis, presentibus eciam pluribus principibus et baronibus terre Boemie cum illustribus presentibus d. Conrado Slezie et Olsnicensi et d. Premislao Theschinensi inclitis ducibus, sumus taliter concordati, quod nos prefata Margaretha et Jaroslaus predictus omne ius nostrum, quod nobis racione dotalicii vel ex debita causa vel eciam alterius cuiuscunque iuris seu prerogative in et super districtibus Kozlensi, Pyscowiensi, Tostensi et Buthomiensi et villa Sakraw conpetebat et conpetere poterat, resignamus libere, condescendendo omnibus inibi iuribus et iurisdiccionibus habitis penitus abrenuncciantes. Eciam literas, quascunque super nominatis districtibus imperiales vel ducales habuimus, presentibus cassamus nullius volentes esse efficacie et vigoris. —— Datum in Praga fer. III in Roga- cionibus a. d. 1358. Edd. Grünhagen — Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles II p. 429 n. 18 e copiario Olsni- censi p. 216. — Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 253 n. 29. 820) 1358, 8 Maii Vindobonae. Henricus guardianus fratrum Minorum Vindobonae praedium in Vitoraz vendit. Ich prueder Haynreich ze den zeiten gardian der Minnôrn prueder ze Wyenn vergich, daz mit gunst und guetem willn dez edeln hôchgeporn fürsten herczog Albrechtz dy edel vrow v. Agnes graffin von Artenburch, h. Eberhartz witib von Waltse, verricht und gewert hat acht phunt pfenning wyenner für daz guet gelegen ze Weytra. Und darumb so gib ich ir vorgenanter prueder Hainreich zu euner waren urchund disen prieff, versigelt mit meim anhangundem insigel. Geben ze Wyenn — — 1358 iar an s. Michels tag, der da ist var Pfingsten. Orig. cum sig. oblongo de cera rubra, communi impressa, in press. perg. Vindobonae in tabu- lario aulico Allgem. Urkundenreihe. 821) 1358, 9 Maii Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Siloensi indulget, ut quaedam bona ad vitae — rel. Bohunconi abbati et conventui mona- tempora vendere valeat. sterii Siloensis, devotis suis dilectis, graciam suam et omne bonum. Devoti dilecti. Sicut serenitati nostre exposuistis querulose, quod vos et monasterium vestrum pre- mant et gravent certa debitorum onera, que ad summam ducentarum et triginta
500 Regesta Bohemiae et Moraviae. 819) 1358, 8 Maii Pragae. Jaroslaus de Sternberg et Margaretha filia eius, relicta Bolconis ducis Kozlensis et Bytumiensis, iuribus, quae ipsis in quibusdam terris ducis Bolconis competebant, resignant. Nos Jaroslaus de Sternberch et Margaretha filia eius, relicta olim ill. principis d. Bolkonis ducis Cozlensis et Bythumiensis notum facimus t. p. u., quia in presencia serenissimi principis domini nostri karissimi d. Karoli impera- toris Romanorum s. a. et Boemie regis, presentibus eciam pluribus principibus et baronibus terre Boemie cum illustribus presentibus d. Conrado Slezie et Olsnicensi et d. Premislao Theschinensi inclitis ducibus, sumus taliter concordati, quod nos prefata Margaretha et Jaroslaus predictus omne ius nostrum, quod nobis racione dotalicii vel ex debita causa vel eciam alterius cuiuscunque iuris seu prerogative in et super districtibus Kozlensi, Pyscowiensi, Tostensi et Buthomiensi et villa Sakraw conpetebat et conpetere poterat, resignamus libere, condescendendo omnibus inibi iuribus et iurisdiccionibus habitis penitus abrenuncciantes. Eciam literas, quascunque super nominatis districtibus imperiales vel ducales habuimus, presentibus cassamus nullius volentes esse efficacie et vigoris. —— Datum in Praga fer. III in Roga- cionibus a. d. 1358. Edd. Grünhagen — Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles II p. 429 n. 18 e copiario Olsni- censi p. 216. — Lünig, Cod. Germ. dipl. II p. 253 n. 29. 820) 1358, 8 Maii Vindobonae. Henricus guardianus fratrum Minorum Vindobonae praedium in Vitoraz vendit. Ich prueder Haynreich ze den zeiten gardian der Minnôrn prueder ze Wyenn vergich, daz mit gunst und guetem willn dez edeln hôchgeporn fürsten herczog Albrechtz dy edel vrow v. Agnes graffin von Artenburch, h. Eberhartz witib von Waltse, verricht und gewert hat acht phunt pfenning wyenner für daz guet gelegen ze Weytra. Und darumb so gib ich ir vorgenanter prueder Hainreich zu euner waren urchund disen prieff, versigelt mit meim anhangundem insigel. Geben ze Wyenn — — 1358 iar an s. Michels tag, der da ist var Pfingsten. Orig. cum sig. oblongo de cera rubra, communi impressa, in press. perg. Vindobonae in tabu- lario aulico Allgem. Urkundenreihe. 821) 1358, 9 Maii Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Siloensi indulget, ut quaedam bona ad vitae — rel. Bohunconi abbati et conventui mona- tempora vendere valeat. sterii Siloensis, devotis suis dilectis, graciam suam et omne bonum. Devoti dilecti. Sicut serenitati nostre exposuistis querulose, quod vos et monasterium vestrum pre- mant et gravent certa debitorum onera, que ad summam ducentarum et triginta
Strana 501
Annus 1358, 8—9 Maii. 501 sex sexagenarum se extendunt et que nullatenus valeatis solvere sine celsitudinis nostre gracia et adiutorio speciali, consideratis multiplicibus virtutum et devocionis meritis, quibus culmini nostro hactenus placuistis plurimum et non cessatis fideli obediencia complacere, vobis de speciali celsitudinis nostre gracia indulgemus, quod de bonis seu prediis vestris et dicti monasterii vestri, quecumque poteritis seu volue- ritis, personis quibuscumque locare seu vendere ad vite eorum tempora valeatis. ea condicione, quod ab eisdem, quibus bona vel predia huiusmodi vos locare conti- gerit, prescripte ducente et triginta sex sexagene tantum proveniant et quod eedem in solucionem debitorum vestrorum necessariorum convertantur, ita nichilominus, quod bona per vos locanda seu vendenda iuxta indultum huiusmodi nostre gracie post decessum illorum, quibus locata seu vendita fuerint, ad vos et successores vestros ac dictum vestrum monasterium libere revertantur. — — Datum Prage a. d. 1358, die nona m. maii, regn. a. XII, imperii vero quarto. Per dominum .. Mindensem episcopum Johannes de Glacz. R. Johannes Chremsir. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo mon. Siloensis n. 15. 822) 1358, 9 Maii Pragae. Karolus imperator et rex Conrado de Kauffung, Wissegradensis et Wratisla- viensis ecclesiarum canonico, et Alberto et Theodrico fratribus eius petentibus litte- ras Johannis regis Bohemiae, a. 1337 10 Jan. Wratislaviae Henrico de Kaufung datas (vide Reg. Boh. IV p. 153 n. 382) a dictis fratribus praesentatas, earum tenore inserto, „ — — baronum et nobilium regni Boemie — accedente consilio“, innovat et confirmat. „Datum Prage „notum facimus t. p. u., quod venientes." a. d. 1358 dic nona m. maii, regn. nostr. a. XII, imperii vero quarto.“ Copia inserta transsumpto publico Petri archidiaconi Horšoviensis, officialis curiae archi- episcopalis Pragensis, dato a. 1358, 21 Dec., quod Pragae in archivo capituli eccl. metrop. s. Viti sign. XII 19a asservatur. 823) 1358, 9 Maii Strakonice. Wilhelmus de Strakonice monasterio Strakonicensi Cruciferorum ord. s. Joh. Hie- rosolymitani censum ab octo maccellis ibidem percipiendum confert. Notum sit universis et singulis instantibus et futuris hominibus presentis littere noticiam habituris, quod nos Wilhelmus de Strakonycz expedienti via racionis incedentes decrevimus, ut, quos presenti vita fungentes sincere caritatis officio coluimus, eosdem et defunctos veri amoris indicio prosequamur. Desiderantes itaque anime dilecti nobis quondam Prziedwogii de Lhota nec non suorum affinium animabus in salu- taris refrigerii remedium divine laudis munia in cuiuslibet anni curriculo bis, vide- licet in die s. Elizabeth prima et in die b. Vitalis vice altera per vigilias et missas a rel. viris fratribus ibidem in Straconycz cruciferis a tempore date presentis inantea
Annus 1358, 8—9 Maii. 501 sex sexagenarum se extendunt et que nullatenus valeatis solvere sine celsitudinis nostre gracia et adiutorio speciali, consideratis multiplicibus virtutum et devocionis meritis, quibus culmini nostro hactenus placuistis plurimum et non cessatis fideli obediencia complacere, vobis de speciali celsitudinis nostre gracia indulgemus, quod de bonis seu prediis vestris et dicti monasterii vestri, quecumque poteritis seu volue- ritis, personis quibuscumque locare seu vendere ad vite eorum tempora valeatis. ea condicione, quod ab eisdem, quibus bona vel predia huiusmodi vos locare conti- gerit, prescripte ducente et triginta sex sexagene tantum proveniant et quod eedem in solucionem debitorum vestrorum necessariorum convertantur, ita nichilominus, quod bona per vos locanda seu vendenda iuxta indultum huiusmodi nostre gracie post decessum illorum, quibus locata seu vendita fuerint, ad vos et successores vestros ac dictum vestrum monasterium libere revertantur. — — Datum Prage a. d. 1358, die nona m. maii, regn. a. XII, imperii vero quarto. Per dominum .. Mindensem episcopum Johannes de Glacz. R. Johannes Chremsir. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo mon. Siloensis n. 15. 822) 1358, 9 Maii Pragae. Karolus imperator et rex Conrado de Kauffung, Wissegradensis et Wratisla- viensis ecclesiarum canonico, et Alberto et Theodrico fratribus eius petentibus litte- ras Johannis regis Bohemiae, a. 1337 10 Jan. Wratislaviae Henrico de Kaufung datas (vide Reg. Boh. IV p. 153 n. 382) a dictis fratribus praesentatas, earum tenore inserto, „ — — baronum et nobilium regni Boemie — accedente consilio“, innovat et confirmat. „Datum Prage „notum facimus t. p. u., quod venientes." a. d. 1358 dic nona m. maii, regn. nostr. a. XII, imperii vero quarto.“ Copia inserta transsumpto publico Petri archidiaconi Horšoviensis, officialis curiae archi- episcopalis Pragensis, dato a. 1358, 21 Dec., quod Pragae in archivo capituli eccl. metrop. s. Viti sign. XII 19a asservatur. 823) 1358, 9 Maii Strakonice. Wilhelmus de Strakonice monasterio Strakonicensi Cruciferorum ord. s. Joh. Hie- rosolymitani censum ab octo maccellis ibidem percipiendum confert. Notum sit universis et singulis instantibus et futuris hominibus presentis littere noticiam habituris, quod nos Wilhelmus de Strakonycz expedienti via racionis incedentes decrevimus, ut, quos presenti vita fungentes sincere caritatis officio coluimus, eosdem et defunctos veri amoris indicio prosequamur. Desiderantes itaque anime dilecti nobis quondam Prziedwogii de Lhota nec non suorum affinium animabus in salu- taris refrigerii remedium divine laudis munia in cuiuslibet anni curriculo bis, vide- licet in die s. Elizabeth prima et in die b. Vitalis vice altera per vigilias et missas a rel. viris fratribus ibidem in Straconycz cruciferis a tempore date presentis inantea
Strana 502
502 Regesta Bohemiae et Moraviac. perpetue cum devotis exequiis decantari, eisdem fratribus cruciferis nomine et iure censualis pensionis libere donamus et assignamus duo talenta patawiensium den. in quolibet festo s. Jacobi maioris apostoli perpetuis temporibus absque omni impeti- cione commode et quiete recipienda, in nostris octo maccellis ibidem in Straconycz, de quibus octo maccellis quatuor maccella sunt ista, videlicet tercium, quartum, quintum et sextum maccellum, que sita sunt post primum et secundum maccellum a parte fori incipiendo numerare in illo ordine maccellorum, qui ad partem ortus solis positus est, reliqua vero de hiisdem octo maccellis quatuor maccella equo modo sunt ista, scilicet tercium, quartum, quintum et sextum maccellum, que in secundo ordine maccellorum locato ad occasum solis a parte fori incipiendo numerare post primum et secundum maccellum posita sunt. Obsecramus itaque omnes successores nostros et volumus, quod hanc donacionem nostram perpetue duraturam gratam teneant atque firmam. In cuius rei testimonium et cautelam presentem litteram sigillo nostro pendenti nec non aliis, scilicet d. Basconis de Blatna et Busskonis Datum et actum militis nostri de Stieknye sigillis appensis iussimus roborari. in Straconycz a. d. 1358 septimo ydus m. maii. Orig. cum 3 sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo magni prioratus Meliten- sium, sign. Strakonice r. 49 (B 13 b). Sigilla: 1) in clipeo telum, galea pennata, in campo W. M.; S.DNI. WILHEMI-HHHIACONICZ. 2) in clipeo telum, galea pennata; S - BAWARIIIIII/. 3) in clipeo telum, galea pennata; S.BOHVSLAIIIIIII. 824) 1358, 11 Maii Egrae. Albertus senior et Albertus iunior Nothafti de Tierstein ratione impignorationis civitatis et terrae Egrensis Karolo imperatori et regi, tamquam regi Bohemiae, homagium praestant. Wir Albrecht der vater und Albrecht der son genant Nothafft von Tierstein bekennen ——, alle in die brieve dez allerdurchleuchtigsten fursten und herren h. Karls Romischen keisers —— und kunigis zu Beheim, unsers lieben genedigen herren, die er uber seyne pfantschefte der stat und dez landis zu Eger und der vesten Flozz und Parkstein und, waz darzu gehoret, gehabt hat und die auch seliger gedechtnuzze die hochgeborn fursten etwenn kunige zu Beheim, seine eldern, durch myrklicher sachen willen von dem Heiligen reiche behylten und er- wurben von wyderzemer ungeschicht beide verbrünnen und verloren seint, daz er domit sein recht nicht bewisen mag, als billich were, doch seintdemmal daz dieselb pfantschaft den kurfursten dez Heiligen reichs, beide geistlichen und werltlich, wol kundig ist und sie ire brieve, geczungnuzze mit iren anhangenden insigelen doruber geben haben und wir auch sulcher gelegenheit wol und genczlich underwiset sein, daz die obgenante stat zu Eger mit dem lande und die obgenanten vesten Flozz und Parkstein mit allen zugehorungen dem kunigreich und der cronen zu Beheim umb 40.000 mark lotiges silbers, sechsthalben guldein florenczer gewichtes fur ye die mark ze reiten, zu rechtem pfande recht und redlich von wegen dez Heiligen reichs verseczt seint und sein aldern und vorfarn, kunige zu Beheim, in gewer und rechter
502 Regesta Bohemiae et Moraviac. perpetue cum devotis exequiis decantari, eisdem fratribus cruciferis nomine et iure censualis pensionis libere donamus et assignamus duo talenta patawiensium den. in quolibet festo s. Jacobi maioris apostoli perpetuis temporibus absque omni impeti- cione commode et quiete recipienda, in nostris octo maccellis ibidem in Straconycz, de quibus octo maccellis quatuor maccella sunt ista, videlicet tercium, quartum, quintum et sextum maccellum, que sita sunt post primum et secundum maccellum a parte fori incipiendo numerare in illo ordine maccellorum, qui ad partem ortus solis positus est, reliqua vero de hiisdem octo maccellis quatuor maccella equo modo sunt ista, scilicet tercium, quartum, quintum et sextum maccellum, que in secundo ordine maccellorum locato ad occasum solis a parte fori incipiendo numerare post primum et secundum maccellum posita sunt. Obsecramus itaque omnes successores nostros et volumus, quod hanc donacionem nostram perpetue duraturam gratam teneant atque firmam. In cuius rei testimonium et cautelam presentem litteram sigillo nostro pendenti nec non aliis, scilicet d. Basconis de Blatna et Busskonis Datum et actum militis nostri de Stieknye sigillis appensis iussimus roborari. in Straconycz a. d. 1358 septimo ydus m. maii. Orig. cum 3 sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo magni prioratus Meliten- sium, sign. Strakonice r. 49 (B 13 b). Sigilla: 1) in clipeo telum, galea pennata, in campo W. M.; S.DNI. WILHEMI-HHHIACONICZ. 2) in clipeo telum, galea pennata; S - BAWARIIIIII/. 3) in clipeo telum, galea pennata; S.BOHVSLAIIIIIII. 824) 1358, 11 Maii Egrae. Albertus senior et Albertus iunior Nothafti de Tierstein ratione impignorationis civitatis et terrae Egrensis Karolo imperatori et regi, tamquam regi Bohemiae, homagium praestant. Wir Albrecht der vater und Albrecht der son genant Nothafft von Tierstein bekennen ——, alle in die brieve dez allerdurchleuchtigsten fursten und herren h. Karls Romischen keisers —— und kunigis zu Beheim, unsers lieben genedigen herren, die er uber seyne pfantschefte der stat und dez landis zu Eger und der vesten Flozz und Parkstein und, waz darzu gehoret, gehabt hat und die auch seliger gedechtnuzze die hochgeborn fursten etwenn kunige zu Beheim, seine eldern, durch myrklicher sachen willen von dem Heiligen reiche behylten und er- wurben von wyderzemer ungeschicht beide verbrünnen und verloren seint, daz er domit sein recht nicht bewisen mag, als billich were, doch seintdemmal daz dieselb pfantschaft den kurfursten dez Heiligen reichs, beide geistlichen und werltlich, wol kundig ist und sie ire brieve, geczungnuzze mit iren anhangenden insigelen doruber geben haben und wir auch sulcher gelegenheit wol und genczlich underwiset sein, daz die obgenante stat zu Eger mit dem lande und die obgenanten vesten Flozz und Parkstein mit allen zugehorungen dem kunigreich und der cronen zu Beheim umb 40.000 mark lotiges silbers, sechsthalben guldein florenczer gewichtes fur ye die mark ze reiten, zu rechtem pfande recht und redlich von wegen dez Heiligen reichs verseczt seint und sein aldern und vorfarn, kunige zu Beheim, in gewer und rechter
Strana 503
Annus 1358, 9—11 Maii. 503 besiczunge derselben pfantscheffte gewesin seint und er noch ist auf diesen hutigen tag, wann auch die obgenanten kurfursten, geistlichen und werltlichen, angesehen haben die besunder gnade und nuczen, fleiz und die stetig arbeit, domit der obgenante unser herre dez Heiligen reichs nucz und ere getrewlichen geschaffet hat, und auch geprufet haben die mirklichen getrewen dienst, die sein eldern, etwenn hochgeborn kunige zu Beheim, dem obgenanten reich erlich und nuczlich getan haben, wann auch daz kunigreich zu Beheim ein edeles wirdiges gelyd ist der Romischin cronen, so meynten und wolten sie sulchen schaden dez obgenanten kunigreichs zu Beheim vernunfticlich understeen durch die besunder trewe, domit sie als kurfursten dem Heiligen reich verbunden seint, auf die rede, daz der obgenante unser herre dazselb sein kunigrich und die crone zu Beheim durch sulchen czwyvel icht beschediget oder gehindert wurden, so habent sie bekant ——, daz die obgenant stat zu Eger mit dem lande und die obgenant vesten Flozz und Parkstein — — dez obgenanten unsers herren als eyn kuniges zu Beheim, seyner erben und nachkomen, kunige zu Beheim und der cronen desselben kunigreichs rechte pfantschaft lange gewesen sein und auch noch seint — —, und dieselben pfantschaft haben dieselben kurfursten bestetigt mit rechter wizzen in aller der maze, als auch dovor begriffen ist, und haben auch dorzu geben ire gunst, willen und wort, als sie dez macht haben als kurfursten dez heiligen Romischen reichs1). Dez haben wir angesehen die redliche geczůgnuzze und kuntlich underwisünge, als dovor geschrieben steet, und dovon wir, die obgenanten Albrecht und Albrecht von Dierstein gesezzen in dem egenanten Egerlande mit rate und wizzen umbetwungen, mit freyer wilkur und mit wolbe- dachtem mûte fur uns, unser erben und nachkomen, haben gehuldit, gelobet und gesworen, hulden, geloben und sweren dem obgenanten unserm herren dem keiser Karln, als eynem kunige zu Beheim, seynem erben und nachkomen, kunigen zu Be- heim, und der cronen desselben kunigreichs, daz wir gleicherweiz, als wir mit der stat und deme lande zu Eger und mit den vesten Flozz und Parkstein semmentlichen zu eynem rechten pfande fur die obgenanten 40.000 mark silbers versetzet sein, als dovor begriffen ist, yn getrew, holt gehorsam und bigestendig sein sullen und wellen, als unserm rechten herren.2) — — Geben zů Eger — — 1358 iar dez nehsten freitagis nach Unsers Herren auffart tage. Orig. cum 2 sig. rot. de cera rubra communi impressa Pragae in archivo coronae regni Bo- hemiae. Sigilla 1) in clipeo lemniscus; S-MILITIS ALB/RCHTI�NOTHAFT; in campo : IA. 2) in clipeo lemniscus; S-MILITIS:ALBERCHTI-NOTHAFT; in campo: I A. — Extr. Kürschner, Eger und Böhmen Beil. p. 13. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 443. 825) 1358, 11 Maii Egrae. Terrigenae Egrenses ratione impignerationis civitatis et terrae Egrensis Karolo imperatori et regi tamquam regi Bohemiae homagium praestant. Wir Rüdger 1) Vide Archivum coronae regni Bohemiae II p. 380 sq. n. 305—307 et hic supra n. 176. — 2) Vide Archivum coronae II p. 418 n. 341.
Annus 1358, 9—11 Maii. 503 besiczunge derselben pfantscheffte gewesin seint und er noch ist auf diesen hutigen tag, wann auch die obgenanten kurfursten, geistlichen und werltlichen, angesehen haben die besunder gnade und nuczen, fleiz und die stetig arbeit, domit der obgenante unser herre dez Heiligen reichs nucz und ere getrewlichen geschaffet hat, und auch geprufet haben die mirklichen getrewen dienst, die sein eldern, etwenn hochgeborn kunige zu Beheim, dem obgenanten reich erlich und nuczlich getan haben, wann auch daz kunigreich zu Beheim ein edeles wirdiges gelyd ist der Romischin cronen, so meynten und wolten sie sulchen schaden dez obgenanten kunigreichs zu Beheim vernunfticlich understeen durch die besunder trewe, domit sie als kurfursten dem Heiligen reich verbunden seint, auf die rede, daz der obgenante unser herre dazselb sein kunigrich und die crone zu Beheim durch sulchen czwyvel icht beschediget oder gehindert wurden, so habent sie bekant ——, daz die obgenant stat zu Eger mit dem lande und die obgenant vesten Flozz und Parkstein — — dez obgenanten unsers herren als eyn kuniges zu Beheim, seyner erben und nachkomen, kunige zu Beheim und der cronen desselben kunigreichs rechte pfantschaft lange gewesen sein und auch noch seint — —, und dieselben pfantschaft haben dieselben kurfursten bestetigt mit rechter wizzen in aller der maze, als auch dovor begriffen ist, und haben auch dorzu geben ire gunst, willen und wort, als sie dez macht haben als kurfursten dez heiligen Romischen reichs1). Dez haben wir angesehen die redliche geczůgnuzze und kuntlich underwisünge, als dovor geschrieben steet, und dovon wir, die obgenanten Albrecht und Albrecht von Dierstein gesezzen in dem egenanten Egerlande mit rate und wizzen umbetwungen, mit freyer wilkur und mit wolbe- dachtem mûte fur uns, unser erben und nachkomen, haben gehuldit, gelobet und gesworen, hulden, geloben und sweren dem obgenanten unserm herren dem keiser Karln, als eynem kunige zu Beheim, seynem erben und nachkomen, kunigen zu Be- heim, und der cronen desselben kunigreichs, daz wir gleicherweiz, als wir mit der stat und deme lande zu Eger und mit den vesten Flozz und Parkstein semmentlichen zu eynem rechten pfande fur die obgenanten 40.000 mark silbers versetzet sein, als dovor begriffen ist, yn getrew, holt gehorsam und bigestendig sein sullen und wellen, als unserm rechten herren.2) — — Geben zů Eger — — 1358 iar dez nehsten freitagis nach Unsers Herren auffart tage. Orig. cum 2 sig. rot. de cera rubra communi impressa Pragae in archivo coronae regni Bo- hemiae. Sigilla 1) in clipeo lemniscus; S-MILITIS ALB/RCHTI�NOTHAFT; in campo : IA. 2) in clipeo lemniscus; S-MILITIS:ALBERCHTI-NOTHAFT; in campo: I A. — Extr. Kürschner, Eger und Böhmen Beil. p. 13. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 443. 825) 1358, 11 Maii Egrae. Terrigenae Egrenses ratione impignerationis civitatis et terrae Egrensis Karolo imperatori et regi tamquam regi Bohemiae homagium praestant. Wir Rüdger 1) Vide Archivum coronae regni Bohemiae II p. 380 sq. n. 305—307 et hic supra n. 176. — 2) Vide Archivum coronae II p. 418 n. 341.
Strana 504
504 Regesta Bohemiae et Moraviae. von Sparneck, Trost Winchler von Kinsperch, Eltel und Jungel brüder di Tossen, Chunrat Neyperger von Neyperch, Chunrat Neyperger von Prampuch, Heinrich und Engelhart di Raben von Wildstein, Michel und Niclas brûder di Fôrster von Selben, Hans und Wenczlab brûder di Gôzwein von dem Libenstein gesezzen in dem Eger- lande bechennen ——, allein di brif des allerdurchlûhtigsten fürsten und herren h. Karls — — (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum praecedentium, n. 824.) Mit urkunde diczs brifs, versigelt mit undern der obenanten Rüdgers, Trosts, Eltels und Jungels, Chunrads und Chunrads, Heinrichs und Engelharts, Michels und Niclass insigeln, di daran hangent, und mit meinem des Hansen Hâlers, purigers zu Eger insigel, das ich auch darzu gehangen hab für di obgenanten bede Gôzwein, di min eninchel sint, der furmunt und pfleger ich bin, wan si selb noch niht insigel haben. Geben zu Eger — — 1358 iar nehsten freytags nach Unders herren Aufvart tag. Orig. cum 11 sig. in press. perg., quorum ultimum avulsum deest, Pragae in archivo coronas regni Bohemiae. Sigilla rot. de cera comm.: 1) in clipeo duo canthara; S: RVDEGERI: DE: SPAR- NIEK. 2) in clipeo piscis, in galea pisces; S -TROST WINCLER. 3) clipeus bipertitus, pars su- perior quadripertita, laesa; //LTLINI-TOSSONI/. 4) clipeus bipertitus, pars inferior quadripertita, in campo primo tres cippi; /IVNGEL: TIII/. 5) et 6) in clipeo bipartito cuspis alternatim seg- mentata; S CVNRADI-D:NEIPERCh; S CVNRADI:D-NEIPER//. 7) et 8) in clipeo cor- vus; JEINR/ CORIIIMEChE!; ZGELhARDII/CORVI: DE:WIIIIII; 9) et 10) in clipeo ca- put lupi vel canis; HIII/EL - FORSTER; I/COLAI : FORSTI/.— Ed. Kürschner, Eger und Böhmen Beil. p. 11 n. 6. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 442 n. 428. — (satis mendose) Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1191 n. 186. — Extr. Gradl, Materialien zur Geschichte des Ascher Gebiets, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 20 p. 95 n. 16. — Müller, Urk. u. Urkundenauszüge z. Gesch. Plauens, Mitt. d. Altertumsver. III p. 19 n. 416. 826) 1358, 12 Maii Pragae. Karolus imperator et rex statuit, ut in regno Bohemiae vineae instaurentur, — — Universis ubicumque magistro montium locus videatur opportunus. et singulis personis ecclesiasticis et secularibus tocius regni Boemie, ad quos presen- tes pervenerint,a devotis et fidelibus suis dilectis, graciam suam et omne bonum. Devoti et fideles dilecti, volentes ex innata nobis benignitatis clemencia condicionem et statum regni nostri Boemie et incolarum omnium eiusdem regni annuente et coope- rante divina gracia facere meliorem, statuimus et regali Boemie sanccimus edicto, quod vos et ex vobis singuli, dum vel quociens per magistrum moncium seu vinearum in regno Boemie pro communi utilitate instaurandarum — — super eo requisiti fueritis, in montanis, bonis seu agris vestris, ubicumque situatis, que vel qui pro vineis faciendis sibi placuerint aut valere videbuntur, a die, qua per ipsum requiri vos contigerit, aut sumptibus et expensis propriis infra quatuor septimanas notabiliter et evidenter inchoetis et elaboretis vineas vel permittatis sine quavis difficultate, quod per dictum magistrum moncium et vinearum in montanis, bonis et agris vestris, que vel qui apta seu apti fuerint pro vineis, personis aliis acceptare volentibus vinee a) B: pervenerint presentes.
504 Regesta Bohemiae et Moraviae. von Sparneck, Trost Winchler von Kinsperch, Eltel und Jungel brüder di Tossen, Chunrat Neyperger von Neyperch, Chunrat Neyperger von Prampuch, Heinrich und Engelhart di Raben von Wildstein, Michel und Niclas brûder di Fôrster von Selben, Hans und Wenczlab brûder di Gôzwein von dem Libenstein gesezzen in dem Eger- lande bechennen ——, allein di brif des allerdurchlûhtigsten fürsten und herren h. Karls — — (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum praecedentium, n. 824.) Mit urkunde diczs brifs, versigelt mit undern der obenanten Rüdgers, Trosts, Eltels und Jungels, Chunrads und Chunrads, Heinrichs und Engelharts, Michels und Niclass insigeln, di daran hangent, und mit meinem des Hansen Hâlers, purigers zu Eger insigel, das ich auch darzu gehangen hab für di obgenanten bede Gôzwein, di min eninchel sint, der furmunt und pfleger ich bin, wan si selb noch niht insigel haben. Geben zu Eger — — 1358 iar nehsten freytags nach Unders herren Aufvart tag. Orig. cum 11 sig. in press. perg., quorum ultimum avulsum deest, Pragae in archivo coronas regni Bohemiae. Sigilla rot. de cera comm.: 1) in clipeo duo canthara; S: RVDEGERI: DE: SPAR- NIEK. 2) in clipeo piscis, in galea pisces; S -TROST WINCLER. 3) clipeus bipertitus, pars su- perior quadripertita, laesa; //LTLINI-TOSSONI/. 4) clipeus bipertitus, pars inferior quadripertita, in campo primo tres cippi; /IVNGEL: TIII/. 5) et 6) in clipeo bipartito cuspis alternatim seg- mentata; S CVNRADI-D:NEIPERCh; S CVNRADI:D-NEIPER//. 7) et 8) in clipeo cor- vus; JEINR/ CORIIIMEChE!; ZGELhARDII/CORVI: DE:WIIIIII; 9) et 10) in clipeo ca- put lupi vel canis; HIII/EL - FORSTER; I/COLAI : FORSTI/.— Ed. Kürschner, Eger und Böhmen Beil. p. 11 n. 6. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 442 n. 428. — (satis mendose) Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1191 n. 186. — Extr. Gradl, Materialien zur Geschichte des Ascher Gebiets, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 20 p. 95 n. 16. — Müller, Urk. u. Urkundenauszüge z. Gesch. Plauens, Mitt. d. Altertumsver. III p. 19 n. 416. 826) 1358, 12 Maii Pragae. Karolus imperator et rex statuit, ut in regno Bohemiae vineae instaurentur, — — Universis ubicumque magistro montium locus videatur opportunus. et singulis personis ecclesiasticis et secularibus tocius regni Boemie, ad quos presen- tes pervenerint,a devotis et fidelibus suis dilectis, graciam suam et omne bonum. Devoti et fideles dilecti, volentes ex innata nobis benignitatis clemencia condicionem et statum regni nostri Boemie et incolarum omnium eiusdem regni annuente et coope- rante divina gracia facere meliorem, statuimus et regali Boemie sanccimus edicto, quod vos et ex vobis singuli, dum vel quociens per magistrum moncium seu vinearum in regno Boemie pro communi utilitate instaurandarum — — super eo requisiti fueritis, in montanis, bonis seu agris vestris, ubicumque situatis, que vel qui pro vineis faciendis sibi placuerint aut valere videbuntur, a die, qua per ipsum requiri vos contigerit, aut sumptibus et expensis propriis infra quatuor septimanas notabiliter et evidenter inchoetis et elaboretis vineas vel permittatis sine quavis difficultate, quod per dictum magistrum moncium et vinearum in montanis, bonis et agris vestris, que vel qui apta seu apti fuerint pro vineis, personis aliis acceptare volentibus vinee a) B: pervenerint presentes.
Strana 505
Annus 1358, 11—16 Maii. 505 mensurentur, et eisdemb mensuratis more solito mandamus vobis et cuilibet vestrum ac sub obtentu nostre gracie iniungimus seriose, quatenus cultoribus vinearum huius- modi iuxta eorum et magistri moncium et vinearum requisicionem et desideria super novis vineis huiusmodi litteras vestras autenticase dare debeatis favorabiliter, de quibus digne valeant contentari. Et si quicumque ex vobis presumpcione quacumque vineas in bonis suis propriis, ut premittitur, nollent excolere neque admittere, quod mensurarentur et ad culturam distribuerentur personis aliis vel litteras super huius- modi vineis dare recusarent, eosdem et quemlibet eorum per consules, iuratos et universitatem Maioris civitatis Pragensis nec non magistrum moncium et vinearum — nostro nomine et auctoritate ad id faciendum compelli volumus per inpigne- racionem et modis aliis, quibus eorum industrie visum fuerit expedire, et nichilo- minus iidem, qui rebelles statutis et mandatis nostris predictis comperti fuerint, ita quod infra revolucionem unius anni a die, qua fuerint requisiti et ammoniti ad obediendum et faciendum ea, que expressantur superius, non fecerint et litteris robora- verint, ut prefertur, propter rebellionem et inobedienciam eorum debent perdere ius fundi, videlicet decimam partem usufructuum, qui de vineis in bonis eorum instau- ratis ipsis obvenire et annis singulis solvi debebant, si non fuissent rebelles, iuxta continenciam aliarum litterarum nostrarum, et huiusmodi ius fundi seu decimas vinearum apropriamus et counimus nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, et eiusdem regni corone auctoritate regali Boemie pleno iure. Presencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1358 die duodecima m. maii, regn. nostr. a. XII, imperii vero quarto. Orig. desideratur, copia (A) inserta litteris iudicis et iuratorum Maioris civitatis Pra- gensis, a. 1359, 15. Jul. datis. Alia copia fere coaeva (B) Pragae in archivo civitatis in libro ve- tustissimo privilegiorum n. 993 p. 47. Versiones bohemicas commemorat Čelakovský. — Ed. (e B) Pelzel, K. Karl IV. U B p. 234 n. 229. — (ex A et B) Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 113 n. 68. — Versionem bohemicam Nováček, Výpisy z knih viničných, Archiv Český XV p. 512 n. 2. — Reg. imp. VIII 2782. 827) 1358, 16 Maii Brunae. Johannes marchio Moraviae Petrum Schober ad possessionem villae Vilanec restituit. Johannes d. gr. marchio Moravie notum facimus t. p. u., quod licet super villa Byelands prope Iglaviam situata, quam dudum Niclanus, miles noster, ad nos asserens devolutam, ius siquidem pretextu devolucionis huismodi nobis in illa competeret, sibi per nos conferri obtinuit, inter eundem Niclanum ex una et Petrum dictum Schober, notarium Montis Kuttensis, parte ex altera, orta et aliquamdiu ventilata sit materia questionis sitque usque adeo in eadem questione processum, quod predicta villa Byelands ipsi Niclano adiudicata et prefato Petro per sentenciam erat ablata, nos tamen ad preces serenissimi principis et domini, d. b) A: mensurentur eisdem, B: mensurantur et eisdem. — c) A: atenticas, B: atentticas.
Annus 1358, 11—16 Maii. 505 mensurentur, et eisdemb mensuratis more solito mandamus vobis et cuilibet vestrum ac sub obtentu nostre gracie iniungimus seriose, quatenus cultoribus vinearum huius- modi iuxta eorum et magistri moncium et vinearum requisicionem et desideria super novis vineis huiusmodi litteras vestras autenticase dare debeatis favorabiliter, de quibus digne valeant contentari. Et si quicumque ex vobis presumpcione quacumque vineas in bonis suis propriis, ut premittitur, nollent excolere neque admittere, quod mensurarentur et ad culturam distribuerentur personis aliis vel litteras super huius- modi vineis dare recusarent, eosdem et quemlibet eorum per consules, iuratos et universitatem Maioris civitatis Pragensis nec non magistrum moncium et vinearum — nostro nomine et auctoritate ad id faciendum compelli volumus per inpigne- racionem et modis aliis, quibus eorum industrie visum fuerit expedire, et nichilo- minus iidem, qui rebelles statutis et mandatis nostris predictis comperti fuerint, ita quod infra revolucionem unius anni a die, qua fuerint requisiti et ammoniti ad obediendum et faciendum ea, que expressantur superius, non fecerint et litteris robora- verint, ut prefertur, propter rebellionem et inobedienciam eorum debent perdere ius fundi, videlicet decimam partem usufructuum, qui de vineis in bonis eorum instau- ratis ipsis obvenire et annis singulis solvi debebant, si non fuissent rebelles, iuxta continenciam aliarum litterarum nostrarum, et huiusmodi ius fundi seu decimas vinearum apropriamus et counimus nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, et eiusdem regni corone auctoritate regali Boemie pleno iure. Presencium sub nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1358 die duodecima m. maii, regn. nostr. a. XII, imperii vero quarto. Orig. desideratur, copia (A) inserta litteris iudicis et iuratorum Maioris civitatis Pra- gensis, a. 1359, 15. Jul. datis. Alia copia fere coaeva (B) Pragae in archivo civitatis in libro ve- tustissimo privilegiorum n. 993 p. 47. Versiones bohemicas commemorat Čelakovský. — Ed. (e B) Pelzel, K. Karl IV. U B p. 234 n. 229. — (ex A et B) Čelakovský, Cod. iur. mun. I p. 113 n. 68. — Versionem bohemicam Nováček, Výpisy z knih viničných, Archiv Český XV p. 512 n. 2. — Reg. imp. VIII 2782. 827) 1358, 16 Maii Brunae. Johannes marchio Moraviae Petrum Schober ad possessionem villae Vilanec restituit. Johannes d. gr. marchio Moravie notum facimus t. p. u., quod licet super villa Byelands prope Iglaviam situata, quam dudum Niclanus, miles noster, ad nos asserens devolutam, ius siquidem pretextu devolucionis huismodi nobis in illa competeret, sibi per nos conferri obtinuit, inter eundem Niclanum ex una et Petrum dictum Schober, notarium Montis Kuttensis, parte ex altera, orta et aliquamdiu ventilata sit materia questionis sitque usque adeo in eadem questione processum, quod predicta villa Byelands ipsi Niclano adiudicata et prefato Petro per sentenciam erat ablata, nos tamen ad preces serenissimi principis et domini, d. b) A: mensurentur eisdem, B: mensurantur et eisdem. — c) A: atenticas, B: atentticas.
Strana 506
506 Regesta Bohemiae et Moraviae. Karoli Romanorum imperatoris s. a. et Boemie regis, domini et fratris nostri dilectis- simi, nec non et instanciam plurium dominorum episcoporum amicorum nostrorum, pro eodem Petro nos obnixe petencium, ante dictum Petrum et suos heredes ad villam prefatam Byelands et eius possessionem ac ius et proprietatem reducimus, resti- tuimus et eam ipsis tradimus cum iure patronatus ecclesie ibidem in Byelands et aliis suis iuribus et pertinenciis universis, prout sui predecessores eam hactenus tenuerunt, iure hereditario ——. Et si nobis in eadem villa et eius pertinenciis ius aliquod compeciit vel hucusque quovis modo competere potuisset, hoc prefato Petro et suis heredibus cedimus ——. Datum Brunne feria quarta infra octavas Ascensionis Domini a. eiusdem 1358. Per Franconem Nicol. Orig. cum sig. in press. perg. in archivo civitatis Iglaviae n. 56. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 75 n. 96 (ad 14 Maii). 828) 1358, 21 Maii Plasy. Racek de Nekmíř recognoscit monasterium Plasense sibi montem prope Záluží, in quo lapides molares franguntur, locavisse. Ego Ratzko de Nekmyr recognosco publice per presentes, quod hon. et rel. viri d. Johannes abbas et conventus monasterii in Plaz, Cyst. ord., de communi consilio et consensu montem prope villam ipsorum Salush, in quo molares dolantur lapides et franguntur, ad eos et eorum mo- nasterium iure proprietatis et dominii pertinentem, michi intuitu specialis amicicie ad quinquennium a data presencium continue numerandum locaverunt et concesserunt ad utendum et fruendum pro censu septuaginta gr. den. prag. ipsis divisim in duobus terminis, videlicet triginta quinque gr. in festo s. Martini ep. proxime affuturo et iterum triginta quinque gr. in festo Penthecostes deinde primitus occurrente, et sic singulis annis ipso durante quinquenio persolvendum, sub condicione huiusmodi, quod transacto eodem quinquennio et finito predictum montem eisdem dominis abbati et conventui de Plaz libere debeo et promitto sine contradiccione qualibet resignare nec de usufructu ipsius montis amplius intromittam, nisi tunc iterum de novo ad tenen- dum montem prefatum, si michi placebit, ipsorum benivolam obtinere potero volun- tatem. Premissum igitur contractum ratum tenere sub solucione census et condicione resignacionis, ut premissum est, promitto absque omni fraude et dolo firmiter et sincere, sigilla fratrum et amicorum meorum, videlicet d. Jesconis de Vromenstayn, Raczkonis de Beyla una cum sigillo meo presentibus in testimonium appendendo. Actum et datum in Plaz a. d. 1358 in crastino diei festi Penthecostes. Orig. cum 3 sig. rot. de cera comm. in press. perg. olim in archivo monasterii Plasensis, nunc Pragae in bibliotheca Nat. ac universit. Pragensis n. 273. Sigilla: 1) clipeus sectione diagonali partitus, in galea cornua cervina; S -RACZKONIS -D/ECHIII. 2) clipeus sectione diagonali par- titus; /IESCONIS : D -VRUMINSTAIN. 3) laesum HIIIIIHI/DE: WILA. — Extr. Scheinpflug, Materialien zu einer Gesch. v. Plass u. seiner Umgebung, Mitt. Ver. Gesch. d. Deut. i. B. 13 p. 57 n. 120 e cop. saec. XVII „libri monasterii de Plass", qui in archivo monasterii Osecensis asservatur.
506 Regesta Bohemiae et Moraviae. Karoli Romanorum imperatoris s. a. et Boemie regis, domini et fratris nostri dilectis- simi, nec non et instanciam plurium dominorum episcoporum amicorum nostrorum, pro eodem Petro nos obnixe petencium, ante dictum Petrum et suos heredes ad villam prefatam Byelands et eius possessionem ac ius et proprietatem reducimus, resti- tuimus et eam ipsis tradimus cum iure patronatus ecclesie ibidem in Byelands et aliis suis iuribus et pertinenciis universis, prout sui predecessores eam hactenus tenuerunt, iure hereditario ——. Et si nobis in eadem villa et eius pertinenciis ius aliquod compeciit vel hucusque quovis modo competere potuisset, hoc prefato Petro et suis heredibus cedimus ——. Datum Brunne feria quarta infra octavas Ascensionis Domini a. eiusdem 1358. Per Franconem Nicol. Orig. cum sig. in press. perg. in archivo civitatis Iglaviae n. 56. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 75 n. 96 (ad 14 Maii). 828) 1358, 21 Maii Plasy. Racek de Nekmíř recognoscit monasterium Plasense sibi montem prope Záluží, in quo lapides molares franguntur, locavisse. Ego Ratzko de Nekmyr recognosco publice per presentes, quod hon. et rel. viri d. Johannes abbas et conventus monasterii in Plaz, Cyst. ord., de communi consilio et consensu montem prope villam ipsorum Salush, in quo molares dolantur lapides et franguntur, ad eos et eorum mo- nasterium iure proprietatis et dominii pertinentem, michi intuitu specialis amicicie ad quinquennium a data presencium continue numerandum locaverunt et concesserunt ad utendum et fruendum pro censu septuaginta gr. den. prag. ipsis divisim in duobus terminis, videlicet triginta quinque gr. in festo s. Martini ep. proxime affuturo et iterum triginta quinque gr. in festo Penthecostes deinde primitus occurrente, et sic singulis annis ipso durante quinquenio persolvendum, sub condicione huiusmodi, quod transacto eodem quinquennio et finito predictum montem eisdem dominis abbati et conventui de Plaz libere debeo et promitto sine contradiccione qualibet resignare nec de usufructu ipsius montis amplius intromittam, nisi tunc iterum de novo ad tenen- dum montem prefatum, si michi placebit, ipsorum benivolam obtinere potero volun- tatem. Premissum igitur contractum ratum tenere sub solucione census et condicione resignacionis, ut premissum est, promitto absque omni fraude et dolo firmiter et sincere, sigilla fratrum et amicorum meorum, videlicet d. Jesconis de Vromenstayn, Raczkonis de Beyla una cum sigillo meo presentibus in testimonium appendendo. Actum et datum in Plaz a. d. 1358 in crastino diei festi Penthecostes. Orig. cum 3 sig. rot. de cera comm. in press. perg. olim in archivo monasterii Plasensis, nunc Pragae in bibliotheca Nat. ac universit. Pragensis n. 273. Sigilla: 1) clipeus sectione diagonali partitus, in galea cornua cervina; S -RACZKONIS -D/ECHIII. 2) clipeus sectione diagonali par- titus; /IESCONIS : D -VRUMINSTAIN. 3) laesum HIIIIIHI/DE: WILA. — Extr. Scheinpflug, Materialien zu einer Gesch. v. Plass u. seiner Umgebung, Mitt. Ver. Gesch. d. Deut. i. B. 13 p. 57 n. 120 e cop. saec. XVII „libri monasterii de Plass", qui in archivo monasterii Osecensis asservatur.
Strana 507
Annus 1358, 16—22 Maii. 507 829) 1358, 22 Maii Strakonice. Iudex et iurati ac alii cives civitatis Strakonice monasterio Cruciferorum ord. s. Joh. Hierosolymitani ibidem commutationis titulo aream pro pannicidiis, panislu- In nomine Domini biis et aliis artificum stationibus habendis conferunt. amen. Nos Nicolaus iudex et Macho Cosme, Velislaus, Arnestus, Vlricus faber, Kwyetko, Johlinus, Thomas dictus Ssacz, Nicolaus Kyrnonis, Macho Sramonis, Petrus Cosa dictus, Habardus et Iesco faber, iurati, et Paulus, Fenczlinus, Symko, Fride- ricus dictus Dybel, Jesco Tupecz et Michahel, cives civitatis Straconycensis, notum facimus — —, quod cum adverso casu emergente malignus ignis sua impetuosa voragine fere omnes domorum structuras in eadem nostra civitate repente quasi in unius hore decursu obruens in pulverem redegisset, inter hec eciam eiusdem vehementis ignis impetu domus seu lubium vel stacio, in qua panni, tele et panes vendebantur, est consumpta, quam rel. viri fratres cruciferi monasterii ibidem in Straconycz liberam ab omnibus nostre civitatis censibus, collectis, angariis, iuvami- nibus, contribucionibus et a generalibus specialibusque bernis regalibus nec non ab aliis quocumque nomine appellatis exaccionibus et solucionibus per multa retroacta tempora iuste possessionis tytulo cum omnibus usibus absque omni impedimento tenuerunt, sitam in foro ante domum concivis nostri Fenczliny et constructam, tunc nos racione communis boni ampliare forum decernentes prefatis cruciferis pro eadem, quam in foro habebant, area aliam quidem integram aream, sitam inter prescripti Fenczliny et Symkonys, concivium nostrorum, areas, libere, cum nobilis domini nostri domini Wylhelmy de Straconycz pleno assensu, nomine commutacionis contulimus omnimode et dedimus, promittentes firmiter prenotatis cruciferis et eorum successoribus eandem per nos eis datam aream cum pannicidiis, tele stacionibus, panislubiis et eciam de nostra bona voluntate et gracia speciali eis ex novo additis institorum, sutorum et cerdonum stacionibus seu lubiis in eadem area constructis, — ab omnibus nostre civitati inpositis aut inponendis censibus, bernis, collectis — pensionum et iurisdicionum subdicionibus liberare, deocupare et pro eis census, ber- nas et alias pretactas pensiones et contribuciones per nos solvendo supportare penitus et expedire. Verum tamen iam dicti cruciferi et eorum successores pro eo, quod ipsis institores, sutores, cerdones, quos prius non habuerunt, ut supradictum est, addimus, mediam sexagenam grossorum pragensium denariorum, quam prius non solvebant, iam quolibet anno a data presencium inantea procedendo in festo s. Georgii ad reparacionem poncium pro omnibus censibus, bernis et quibuscunque pensionibus nobis et nostris successoribus iuratis persolvent. Quilibet autem, qui de nostris concivibus fuerit pannicida, ille decem grossos pragenses denarios annuatim, sed diversis temporibus, scilicet in festo s. Georgii quinque grossos et in festo s. Galli totidem, sed si advena fuerit et incidens pannum venundaverit quolibet die fori, tunc duos patawienses nummos, si vero integra stamina vendiderit, tunc unum pata- wiensem nummum et venditor telarum quilibet similiter unum patawiensem nummum quolibet die fori, sed quilibet pistor in festo Penthecostes triginta patawienses nummos
Annus 1358, 16—22 Maii. 507 829) 1358, 22 Maii Strakonice. Iudex et iurati ac alii cives civitatis Strakonice monasterio Cruciferorum ord. s. Joh. Hierosolymitani ibidem commutationis titulo aream pro pannicidiis, panislu- In nomine Domini biis et aliis artificum stationibus habendis conferunt. amen. Nos Nicolaus iudex et Macho Cosme, Velislaus, Arnestus, Vlricus faber, Kwyetko, Johlinus, Thomas dictus Ssacz, Nicolaus Kyrnonis, Macho Sramonis, Petrus Cosa dictus, Habardus et Iesco faber, iurati, et Paulus, Fenczlinus, Symko, Fride- ricus dictus Dybel, Jesco Tupecz et Michahel, cives civitatis Straconycensis, notum facimus — —, quod cum adverso casu emergente malignus ignis sua impetuosa voragine fere omnes domorum structuras in eadem nostra civitate repente quasi in unius hore decursu obruens in pulverem redegisset, inter hec eciam eiusdem vehementis ignis impetu domus seu lubium vel stacio, in qua panni, tele et panes vendebantur, est consumpta, quam rel. viri fratres cruciferi monasterii ibidem in Straconycz liberam ab omnibus nostre civitatis censibus, collectis, angariis, iuvami- nibus, contribucionibus et a generalibus specialibusque bernis regalibus nec non ab aliis quocumque nomine appellatis exaccionibus et solucionibus per multa retroacta tempora iuste possessionis tytulo cum omnibus usibus absque omni impedimento tenuerunt, sitam in foro ante domum concivis nostri Fenczliny et constructam, tunc nos racione communis boni ampliare forum decernentes prefatis cruciferis pro eadem, quam in foro habebant, area aliam quidem integram aream, sitam inter prescripti Fenczliny et Symkonys, concivium nostrorum, areas, libere, cum nobilis domini nostri domini Wylhelmy de Straconycz pleno assensu, nomine commutacionis contulimus omnimode et dedimus, promittentes firmiter prenotatis cruciferis et eorum successoribus eandem per nos eis datam aream cum pannicidiis, tele stacionibus, panislubiis et eciam de nostra bona voluntate et gracia speciali eis ex novo additis institorum, sutorum et cerdonum stacionibus seu lubiis in eadem area constructis, — ab omnibus nostre civitati inpositis aut inponendis censibus, bernis, collectis — pensionum et iurisdicionum subdicionibus liberare, deocupare et pro eis census, ber- nas et alias pretactas pensiones et contribuciones per nos solvendo supportare penitus et expedire. Verum tamen iam dicti cruciferi et eorum successores pro eo, quod ipsis institores, sutores, cerdones, quos prius non habuerunt, ut supradictum est, addimus, mediam sexagenam grossorum pragensium denariorum, quam prius non solvebant, iam quolibet anno a data presencium inantea procedendo in festo s. Georgii ad reparacionem poncium pro omnibus censibus, bernis et quibuscunque pensionibus nobis et nostris successoribus iuratis persolvent. Quilibet autem, qui de nostris concivibus fuerit pannicida, ille decem grossos pragenses denarios annuatim, sed diversis temporibus, scilicet in festo s. Georgii quinque grossos et in festo s. Galli totidem, sed si advena fuerit et incidens pannum venundaverit quolibet die fori, tunc duos patawienses nummos, si vero integra stamina vendiderit, tunc unum pata- wiensem nummum et venditor telarum quilibet similiter unum patawiensem nummum quolibet die fori, sed quilibet pistor in festo Penthecostes triginta patawienses nummos
Strana 508
508 Regesta Bohemiae et Moraviae. et in vigilia Nativitatis Christi totidem omni anno, sed institor, sutor et cerdo quilibet in omni die fori per unum halensem perpetuo tempore absque omni contradiccione et ratardacione plene et integraliter prefatis cruciferis et eorum posteris de prenotatis stacionibus et lubiis censuabunt, nec in aliquo alio loco quam in ipsis lubiis et stacioni- bus pannos, telas, panes institorumque res, calceamenta et cerdonum coria diebus fori quisquam vendere debet. Si vero aliquis secus fecerit, ille mox eo facto hoc ipsum precium, pro quo huius modi res vendita fuerit, ad manus ipsorum cruciferorum de iure nostre constitucionis dare tenebitur omni strepitu iudicii et difficultate qualibet procul motis. Volumus itaque nos et omnes posteros nostros ad singulas ante dictas ordinaciones firmiter et inviolabiliter implendas et observandas perpetuis tempori- bus obligari. In cuius rei evidens testimonium et robur sigillum nostre Straconycen- sis civitatis presenti littere est appensum. Datum et actum a. d. 1358 undecimo kalendas m. iunii. Orig. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg., laeso, Pragae in archivo magni prioratus Melitensium, sign. Strakonice n. 48 (B 11a). In clipeo sigilli telum. 830) 1358, 23 Maii Strakonice. Wilhelmus de Strakonice concedit, ut cives civitatis Strakonicensis cum mona- sterio Cruciferorum ord. s. Joh. Hierosolymitani aream pro pannicidiis, panislubiis et Nos Wylhelmus aliis artificum stationibus faciendis commutare possint. de Straconycz significamus universis presentis littere noticiam habituris, quod fideles nostri Nicolaus iudex et Macho Cosme, Welislaus, Arnestus, Vlricus, Kwietko, Johli- nus, Thomas, Nicolaus Kyrnonys, Macho Sramonis, Petrus Cosza, Habardus et Iesco iurati et Paulus, Fenczlinus, Symko, Fridericus dictus Dybel, Iesco Tupecz et Micha- hel, cives civitatis ibidem in Straconycz, ad nostram venientes presenciam nobis cum instancia unanimiter supplicarunt, quatenus nostre mentis assensum dignaremur adhibere plene et acclinare ad hoc, quod ipsi de nostre voluntatis consensu possent et valerent causa dilatandi et amplificandi fori propter communem commoditatem rel. viris cruciferis ibidem in Straconycz ord. s. Johannis Iherosolimitani commutacionis nomine dare libere et resignare integram aream sitam inter areas Fenczlini et Sym- konis civium predictorum pro area ante domum prefati Fenczlini in foro iacente, quam fratres cruciferi predicti cum pannicidiis, panislubiis, tele stacionibus super ea constructis a predicto Fenczlino cum nostro assensu a longis temporibus emptam, liberam ab omnibus censibus, bernis et universis contribucionibus et pensionibus iuste cum omnibus usibus tenuerunt, nos itaque ipsorum huiusmodi congruis peticionibus aurem acclinantes, ut area predicta, videlicet in foro iacens, in ipsius fori amplitu- dinem converteretur, commune commodum pretendentes, plenam concessimus et adhi- buimus voluntatem. Nichilominus future dissensionis et controversie materiam, que oriri posset, suffocare intendentes, decrevimus et mandavimus poni in presentibus
508 Regesta Bohemiae et Moraviae. et in vigilia Nativitatis Christi totidem omni anno, sed institor, sutor et cerdo quilibet in omni die fori per unum halensem perpetuo tempore absque omni contradiccione et ratardacione plene et integraliter prefatis cruciferis et eorum posteris de prenotatis stacionibus et lubiis censuabunt, nec in aliquo alio loco quam in ipsis lubiis et stacioni- bus pannos, telas, panes institorumque res, calceamenta et cerdonum coria diebus fori quisquam vendere debet. Si vero aliquis secus fecerit, ille mox eo facto hoc ipsum precium, pro quo huius modi res vendita fuerit, ad manus ipsorum cruciferorum de iure nostre constitucionis dare tenebitur omni strepitu iudicii et difficultate qualibet procul motis. Volumus itaque nos et omnes posteros nostros ad singulas ante dictas ordinaciones firmiter et inviolabiliter implendas et observandas perpetuis tempori- bus obligari. In cuius rei evidens testimonium et robur sigillum nostre Straconycen- sis civitatis presenti littere est appensum. Datum et actum a. d. 1358 undecimo kalendas m. iunii. Orig. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg., laeso, Pragae in archivo magni prioratus Melitensium, sign. Strakonice n. 48 (B 11a). In clipeo sigilli telum. 830) 1358, 23 Maii Strakonice. Wilhelmus de Strakonice concedit, ut cives civitatis Strakonicensis cum mona- sterio Cruciferorum ord. s. Joh. Hierosolymitani aream pro pannicidiis, panislubiis et Nos Wylhelmus aliis artificum stationibus faciendis commutare possint. de Straconycz significamus universis presentis littere noticiam habituris, quod fideles nostri Nicolaus iudex et Macho Cosme, Welislaus, Arnestus, Vlricus, Kwietko, Johli- nus, Thomas, Nicolaus Kyrnonys, Macho Sramonis, Petrus Cosza, Habardus et Iesco iurati et Paulus, Fenczlinus, Symko, Fridericus dictus Dybel, Iesco Tupecz et Micha- hel, cives civitatis ibidem in Straconycz, ad nostram venientes presenciam nobis cum instancia unanimiter supplicarunt, quatenus nostre mentis assensum dignaremur adhibere plene et acclinare ad hoc, quod ipsi de nostre voluntatis consensu possent et valerent causa dilatandi et amplificandi fori propter communem commoditatem rel. viris cruciferis ibidem in Straconycz ord. s. Johannis Iherosolimitani commutacionis nomine dare libere et resignare integram aream sitam inter areas Fenczlini et Sym- konis civium predictorum pro area ante domum prefati Fenczlini in foro iacente, quam fratres cruciferi predicti cum pannicidiis, panislubiis, tele stacionibus super ea constructis a predicto Fenczlino cum nostro assensu a longis temporibus emptam, liberam ab omnibus censibus, bernis et universis contribucionibus et pensionibus iuste cum omnibus usibus tenuerunt, nos itaque ipsorum huiusmodi congruis peticionibus aurem acclinantes, ut area predicta, videlicet in foro iacens, in ipsius fori amplitu- dinem converteretur, commune commodum pretendentes, plenam concessimus et adhi- buimus voluntatem. Nichilominus future dissensionis et controversie materiam, que oriri posset, suffocare intendentes, decrevimus et mandavimus poni in presentibus
Strana 509
Annus 1358, 22—23 Maii. 509 litteris contextum ordinacionis et conductum inter prenominatos cives et cruciferos commutacionis facte et terminate per omnia in hunc modum: Quod iurati cives tota- que communitas civitatis iamdicte religiosis fratribus cruciferis prescriptis pro ipsorum area prenotata nostro cum assensu dederunt et resignaverunt aream, inter areas scilicet Fenczlini et Symkonis iacentem, eandemque cum pannicidiis, tele sta- cionibus, panislubiis et institorum, sutorum cerdonumque stacionibus super ea con- structis aut in posterum construendis, ab omnibus censibus et universis et singulis bernis, steuris, collectis, contribucionibus et aliis quibuscunque pensionibus et iuva- minibus liberaverunt semper et in perpetuum exemerunt et a quibuslibet impedi- mentis et occupacionibus expedire et deoccupare ymmo et pro ipsis cruciferis aut pro hiis, quibus ipsi vendiderint et qui presentes litteras habuerint, omnes census, bernas et singulas pensiones, que dictam aream cum pannicidiis, tele stacionibus, panislubiis et institorum, sutorum cerdonumque stacionibus super ea edificatis con- tingere videbuntur, dare et solvere cum suis successoribus in perpetuum firmiter promiserunt, sed quia cives supradicti addiderunt ipsis cruciferis institores, sutores, cerdones, quos in prioribus stacionibus non habuerunt, igitur ipsi cruciferi ob eandem addicionem et graciam eis factam mediam sexagenam gr. prag. den. nomine omnium solucionum et nichil plus in perpetuum ad reparacionem poncium ex nomine omni anno in festo s. Georgii iudici et iuratis — — persolvent et ultra hoc nichil penitus ulli homini solvere tenebuntur. Quilibet autem pannicida morans et residens in Stra- conycz decem gr. prag. den. annuatim, sed distinctis temporibus, scilicet in festo s. Georgii quinque gr. et in die s. Galli totidem, advena vero incidens pannum duos patawienses nummos quolibet die fori, integra vero stamina hospes vendens unum patawiensem tantum et venditor telarum quilibet similiter unum patawiensem quo- libet die fori, sed quilibet pistor in festo Penthecostes triginta patawienses nummos et in vigilia Nativitatis Christi totidem patawienses omni anno, sed institor, sutor cerdoque quilibet omni die fori per unum halensem perpetuo tempore absque omni contradiccione prefatis cruciferis et eorum successoribus de prenotatis stacionibus et lubiis censuabunt, nec in aliquo alio loco quam in ipsis lubiis et stacionibus pannos, telas, panes institorumque res, calceamenta et cerdonum coria diebus forensibus quisquam vendere presumat. Si vero aliquis secus fecerit, mox eo facto hoc idem precium, pro quo huiusmodi res vendita fuerit, ad manus cruciferorum deperdet. Preterea iurati et cives nostri ante scripti se et suos successores ad omnes ordina- ciones et commutacionem sepe dictis cruciferis et eorum successoribus implendas et tenendas perpetue obligaverunt. In cuius rei evidens testimonium presens scriptum sigillo nostro nec non sigillis militum nostrum, videlicet Bohuslay de Stieknye et Datum et actum ibidem in Straconycz Leupoldi de Drazow, iussimus communiri. a. d. 1358 decimo kalendas m. iunii. Orig. cum 3 sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo magni prioratus Meliten- sium, sign. Strakonice n. 48 (B 11b). Sigilla: 1) vide n. 823; S :DNI: WILHEMI -DE STRA- CONICZ. 2) in clipeo telum, galea pennata; laesum. 3) in clenodio equus; S: LVPOLDI : DE : RASOW.
Annus 1358, 22—23 Maii. 509 litteris contextum ordinacionis et conductum inter prenominatos cives et cruciferos commutacionis facte et terminate per omnia in hunc modum: Quod iurati cives tota- que communitas civitatis iamdicte religiosis fratribus cruciferis prescriptis pro ipsorum area prenotata nostro cum assensu dederunt et resignaverunt aream, inter areas scilicet Fenczlini et Symkonis iacentem, eandemque cum pannicidiis, tele sta- cionibus, panislubiis et institorum, sutorum cerdonumque stacionibus super ea con- structis aut in posterum construendis, ab omnibus censibus et universis et singulis bernis, steuris, collectis, contribucionibus et aliis quibuscunque pensionibus et iuva- minibus liberaverunt semper et in perpetuum exemerunt et a quibuslibet impedi- mentis et occupacionibus expedire et deoccupare ymmo et pro ipsis cruciferis aut pro hiis, quibus ipsi vendiderint et qui presentes litteras habuerint, omnes census, bernas et singulas pensiones, que dictam aream cum pannicidiis, tele stacionibus, panislubiis et institorum, sutorum cerdonumque stacionibus super ea edificatis con- tingere videbuntur, dare et solvere cum suis successoribus in perpetuum firmiter promiserunt, sed quia cives supradicti addiderunt ipsis cruciferis institores, sutores, cerdones, quos in prioribus stacionibus non habuerunt, igitur ipsi cruciferi ob eandem addicionem et graciam eis factam mediam sexagenam gr. prag. den. nomine omnium solucionum et nichil plus in perpetuum ad reparacionem poncium ex nomine omni anno in festo s. Georgii iudici et iuratis — — persolvent et ultra hoc nichil penitus ulli homini solvere tenebuntur. Quilibet autem pannicida morans et residens in Stra- conycz decem gr. prag. den. annuatim, sed distinctis temporibus, scilicet in festo s. Georgii quinque gr. et in die s. Galli totidem, advena vero incidens pannum duos patawienses nummos quolibet die fori, integra vero stamina hospes vendens unum patawiensem tantum et venditor telarum quilibet similiter unum patawiensem quo- libet die fori, sed quilibet pistor in festo Penthecostes triginta patawienses nummos et in vigilia Nativitatis Christi totidem patawienses omni anno, sed institor, sutor cerdoque quilibet omni die fori per unum halensem perpetuo tempore absque omni contradiccione prefatis cruciferis et eorum successoribus de prenotatis stacionibus et lubiis censuabunt, nec in aliquo alio loco quam in ipsis lubiis et stacionibus pannos, telas, panes institorumque res, calceamenta et cerdonum coria diebus forensibus quisquam vendere presumat. Si vero aliquis secus fecerit, mox eo facto hoc idem precium, pro quo huiusmodi res vendita fuerit, ad manus cruciferorum deperdet. Preterea iurati et cives nostri ante scripti se et suos successores ad omnes ordina- ciones et commutacionem sepe dictis cruciferis et eorum successoribus implendas et tenendas perpetue obligaverunt. In cuius rei evidens testimonium presens scriptum sigillo nostro nec non sigillis militum nostrum, videlicet Bohuslay de Stieknye et Datum et actum ibidem in Straconycz Leupoldi de Drazow, iussimus communiri. a. d. 1358 decimo kalendas m. iunii. Orig. cum 3 sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo magni prioratus Meliten- sium, sign. Strakonice n. 48 (B 11b). Sigilla: 1) vide n. 823; S :DNI: WILHEMI -DE STRA- CONICZ. 2) in clipeo telum, galea pennata; laesum. 3) in clenodio equus; S: LVPOLDI : DE : RASOW.
Strana 510
510 Regesta Bohemiae et Moraviae. 831) 1358, 25 Maii Constantiae. Testimonium de iis, quae fr. Rudolphus de Homburg, provincialis per Bohemiam ord. Theut., apud Eberhardum abbatem de Reichenau fecit et dixit. Allen den, die disen gegenwurthigen brief ansehent, lesent oder hôrent lesen, es sigin . . fursten gaistlich oder weltlich, grafen, herren, vrigen, dienstlut, ritter, knecht, uff dem land und in den stetten, wie si genanth sint und in welher wirdi, eren und wesen si sint, chunden wir Walther von Stoffeln ritter und Bencz von Stoffeln sin vetter und veriehin des offenlichen mit disem brief, das abth Eberhart in der Richenow dem wolbeschaiden manne Johansen Snewiss von Chostencz, der in dem dorf ze Triboltingen nidrent Chostencz sezzhaft ist, und ouch sinen louffen- den knecht den vetter, niht ainost won dike, zû uns schikte gen Stoffeln und traib und warb an uns, das wir uns des annâmin und undirwundin, das wir der von Wir- tenberch diener und gesind, die vor Magdberch der vesti lagent, dannen tribin und des houbtlut wârint, so wolti er uns druhundert oder vierhundert oder als vil siner gewafenten luten lihen, das wir es sicherlichen tâtin. Des kam ich vorgenanter Bencz von Stoffeln zû dem vorgenantin abth Eberhart in der Richenow gen Chostencz von des obgenantin hern Walthers von Stoffeln, mines vettern, und ouch von min selbes wegen. Do besant abth Eberhart brüder Rudolfen von Honburch lanthcomendur Tutsches ordens ze Behen und was da bi im brüder Mangold von Prandis lanth- comendur Tütsches ordens in Elsâs und ander erber lut, die derselb abth darzů gebetten hatte und lait denen sinen sin und mainung fur und sprach also, er kundi in siben iaren von denen von Wirtenberch nie sicher werden und getruwti, mochti im an pfand werden, er erlangti im und sinem goczhaus fride unde genad, und batt den lanthcomendur von Behen, daz er im darzû rieti und ouch hulfi, und solt ouch das von manlichen verswigen sin uff den aide. Do sprach der lanthcomendur von Behen : Warlichen, herre, ich sol noch wil uch zů der sach weder raten noch helfen, won ich han da ze vil herren und ouch angeborner frunde, wider die ich unbillich riet oder tâti. Und ward da von im weder des chaisers noch des herczogen von Oster- rich nie gedacht, weder lüczel noch vil. Do sprach der abt: Lieber her lanthcomen- dur, so sagent mir doch uff die truw, die ir mir geben hant, wâri du sach uwer, was woltint ir tün. Do sprach der lanthcomendur von Behen : Uff min truw, herre, wamit ich mir denn fride und genad môchti machen, daz wolti ich tun. Und sprach niht furo noch me und gedacht aber nie des chaysers noch des herczogen. Do sprach der obgenanth lanthcomendur von Elsâs: Uff minen eid, herre, ir sont es tûn, won uff minen eid, war ich gesund, ich wolti mit min selbes libe dabi sin und leh der ouch sin diener und maiden darzû. Dem ward ouch und andren luten, die an dem rat warent, gevolget. Nu hat der abth von der Richenow den lanthcommendur von Behen schuldig geben, er hab im die sach geraten und sprâchi, er wisti fur war, er tâti sinen herren dem chaiser und dem herczogen von ôsterrich dienst und lieb mit. Darzu hat der abth ouch geredet und gesprochen und ouch furgeben, er hetti den lanthcomendur von Behen zü ainem gemainder genomen und genemmet. Da
510 Regesta Bohemiae et Moraviae. 831) 1358, 25 Maii Constantiae. Testimonium de iis, quae fr. Rudolphus de Homburg, provincialis per Bohemiam ord. Theut., apud Eberhardum abbatem de Reichenau fecit et dixit. Allen den, die disen gegenwurthigen brief ansehent, lesent oder hôrent lesen, es sigin . . fursten gaistlich oder weltlich, grafen, herren, vrigen, dienstlut, ritter, knecht, uff dem land und in den stetten, wie si genanth sint und in welher wirdi, eren und wesen si sint, chunden wir Walther von Stoffeln ritter und Bencz von Stoffeln sin vetter und veriehin des offenlichen mit disem brief, das abth Eberhart in der Richenow dem wolbeschaiden manne Johansen Snewiss von Chostencz, der in dem dorf ze Triboltingen nidrent Chostencz sezzhaft ist, und ouch sinen louffen- den knecht den vetter, niht ainost won dike, zû uns schikte gen Stoffeln und traib und warb an uns, das wir uns des annâmin und undirwundin, das wir der von Wir- tenberch diener und gesind, die vor Magdberch der vesti lagent, dannen tribin und des houbtlut wârint, so wolti er uns druhundert oder vierhundert oder als vil siner gewafenten luten lihen, das wir es sicherlichen tâtin. Des kam ich vorgenanter Bencz von Stoffeln zû dem vorgenantin abth Eberhart in der Richenow gen Chostencz von des obgenantin hern Walthers von Stoffeln, mines vettern, und ouch von min selbes wegen. Do besant abth Eberhart brüder Rudolfen von Honburch lanthcomendur Tutsches ordens ze Behen und was da bi im brüder Mangold von Prandis lanth- comendur Tütsches ordens in Elsâs und ander erber lut, die derselb abth darzů gebetten hatte und lait denen sinen sin und mainung fur und sprach also, er kundi in siben iaren von denen von Wirtenberch nie sicher werden und getruwti, mochti im an pfand werden, er erlangti im und sinem goczhaus fride unde genad, und batt den lanthcomendur von Behen, daz er im darzû rieti und ouch hulfi, und solt ouch das von manlichen verswigen sin uff den aide. Do sprach der lanthcomendur von Behen : Warlichen, herre, ich sol noch wil uch zů der sach weder raten noch helfen, won ich han da ze vil herren und ouch angeborner frunde, wider die ich unbillich riet oder tâti. Und ward da von im weder des chaisers noch des herczogen von Oster- rich nie gedacht, weder lüczel noch vil. Do sprach der abt: Lieber her lanthcomen- dur, so sagent mir doch uff die truw, die ir mir geben hant, wâri du sach uwer, was woltint ir tün. Do sprach der lanthcomendur von Behen : Uff min truw, herre, wamit ich mir denn fride und genad môchti machen, daz wolti ich tun. Und sprach niht furo noch me und gedacht aber nie des chaysers noch des herczogen. Do sprach der obgenanth lanthcomendur von Elsâs: Uff minen eid, herre, ir sont es tûn, won uff minen eid, war ich gesund, ich wolti mit min selbes libe dabi sin und leh der ouch sin diener und maiden darzû. Dem ward ouch und andren luten, die an dem rat warent, gevolget. Nu hat der abth von der Richenow den lanthcommendur von Behen schuldig geben, er hab im die sach geraten und sprâchi, er wisti fur war, er tâti sinen herren dem chaiser und dem herczogen von ôsterrich dienst und lieb mit. Darzu hat der abth ouch geredet und gesprochen und ouch furgeben, er hetti den lanthcomendur von Behen zü ainem gemainder genomen und genemmet. Da
Strana 511
Annus 1358, 25—30 Maii. 511 ward wol geredet von der gemaind wegen, do sprach der lanthcomendur von Behen, sid er darzù niht raten noch helfen wolti, so wolti er ouch kainen tail da haben noch nemen, won das sine frund, ob es ze schulden kâme, ledig und los warint. Und das der lanthcomendur von Behen in diser vorbeschaiden sach niht anders, denn als vorgeschriben und beschaiden ist, mit worten noch mit werchen getan, geworben oder geredet hab, das bekennen wir die vorgenanthen Walther und Bencz von Stoffeln gevetter uns uff den aid, so wir Got und dem hailgen Rômschen riche schuldig sint, und wellin ouch das bekennen vor fürsten ——, wie es ieman zitlich oder recht dunket. Und des zù ainem offen urchunde der warhait habin wir die obgen. Walther und ouch Bencz von Stoffeln gevetter unsru aignu insigel gehenket an disen brief. Der geben ist ze Chostencz —— 1358 iare an s. Urbanus tag in dem maigen. Orig. cum 2 sig. rot. de cera comm. in press. porg. in aulico tabulario Vindobonensi, sign. Austr., Rep. I Böhmen. 832) 1358, Maii — Sept. Karolus imperator et rex in Alamania. Anno Domini MCCCLVIII. de mense Iulii rex Litphonie gentilis misit fratrem suum ad pre- scriptum dominum imperatorem Karolum tunc Nurenberch constitutum, asserens se et terram suam velle recipere fidem christianam et petens se baptizari. Super quo negocio imperator dirigit archie- piscopum Pragensem et superiorem magistrum domus Theutonice in Alamania et alios quamplures in Litphoniam. Tunc rex spondet baptizari et venire in Vratislaviam in festo nativitatis Domini. (Chronica Henrici Surdi de Selbach ed. Bresslau Mon. Germ. Hist. SS Nova series Tom. I. p. 112). Litterae imperatoris 28 Maii — 4 Juni in Sulzbach, 25 Jun. — 30 Jun. Norimbergae, 8 Jul. in Plauen, 17 Jul. — 30 Jul. Norimbergae, 7 Aug. — 11 Aug. Rotenburgae, 11 Aug. — 18 Aug. No- rimbergae, 24 Aug. — 4 Sept. in Sulzbach datae sunt. Inter testes commemorantur Norimbergae Johannes Lutomislensis, s. i. aulae cancellarius, Johannes Olomucensis, episcopi, Rudolphus Au- striae, Bolco Opoliensis et Bolco Falkenbergensis, duces, Busco de Velhartice, magister camerae imp., Thimo de Koldice, Rudolphus de Warta et Ulricus de Nova domo, nobiles. In litteris postea in Alamania datis commemorantur etiam Gerlacus Moguntinus, s. i. elector, Arnestus Pragensis, archiepiscopi, Theodericus Mindensis et Albertus Swerinensis, episcopi, Johannes marchio Mora- viae, Sdenco de Sternberg nobilis. ILI. 833) 1358, 30 Maii. Czenko de Lypa supremus regni Bohemiae marescallus monasterio ord. heremita- rum s. Augustini in Mor. Krumlov piscationem prope eandem civitatem confert. — volumus fore notum, quod divina nobis favente clementia et pro zelo, quem ad devotum ordinem fratrum eremitarun. s. Augustini habemus et habere dinoscimur, ac ob reverentiam pretiosi corporis et sanguinis Christi sanctique Bartho- lomei ap., quorum sub titulo ex speciali devotionis affectu locum, monasterium sive conventum instauramus et fundamus dictis fratribus eremitis in civitate nostra Chrommaw, volentesque ipsis de necessariis congruentibus, ut tenemur, gratiosius praedictis fratri- providere, quatenus eo liberius divinis vacent servitiis, idcirco —
Annus 1358, 25—30 Maii. 511 ward wol geredet von der gemaind wegen, do sprach der lanthcomendur von Behen, sid er darzù niht raten noch helfen wolti, so wolti er ouch kainen tail da haben noch nemen, won das sine frund, ob es ze schulden kâme, ledig und los warint. Und das der lanthcomendur von Behen in diser vorbeschaiden sach niht anders, denn als vorgeschriben und beschaiden ist, mit worten noch mit werchen getan, geworben oder geredet hab, das bekennen wir die vorgenanthen Walther und Bencz von Stoffeln gevetter uns uff den aid, so wir Got und dem hailgen Rômschen riche schuldig sint, und wellin ouch das bekennen vor fürsten ——, wie es ieman zitlich oder recht dunket. Und des zù ainem offen urchunde der warhait habin wir die obgen. Walther und ouch Bencz von Stoffeln gevetter unsru aignu insigel gehenket an disen brief. Der geben ist ze Chostencz —— 1358 iare an s. Urbanus tag in dem maigen. Orig. cum 2 sig. rot. de cera comm. in press. porg. in aulico tabulario Vindobonensi, sign. Austr., Rep. I Böhmen. 832) 1358, Maii — Sept. Karolus imperator et rex in Alamania. Anno Domini MCCCLVIII. de mense Iulii rex Litphonie gentilis misit fratrem suum ad pre- scriptum dominum imperatorem Karolum tunc Nurenberch constitutum, asserens se et terram suam velle recipere fidem christianam et petens se baptizari. Super quo negocio imperator dirigit archie- piscopum Pragensem et superiorem magistrum domus Theutonice in Alamania et alios quamplures in Litphoniam. Tunc rex spondet baptizari et venire in Vratislaviam in festo nativitatis Domini. (Chronica Henrici Surdi de Selbach ed. Bresslau Mon. Germ. Hist. SS Nova series Tom. I. p. 112). Litterae imperatoris 28 Maii — 4 Juni in Sulzbach, 25 Jun. — 30 Jun. Norimbergae, 8 Jul. in Plauen, 17 Jul. — 30 Jul. Norimbergae, 7 Aug. — 11 Aug. Rotenburgae, 11 Aug. — 18 Aug. No- rimbergae, 24 Aug. — 4 Sept. in Sulzbach datae sunt. Inter testes commemorantur Norimbergae Johannes Lutomislensis, s. i. aulae cancellarius, Johannes Olomucensis, episcopi, Rudolphus Au- striae, Bolco Opoliensis et Bolco Falkenbergensis, duces, Busco de Velhartice, magister camerae imp., Thimo de Koldice, Rudolphus de Warta et Ulricus de Nova domo, nobiles. In litteris postea in Alamania datis commemorantur etiam Gerlacus Moguntinus, s. i. elector, Arnestus Pragensis, archiepiscopi, Theodericus Mindensis et Albertus Swerinensis, episcopi, Johannes marchio Mora- viae, Sdenco de Sternberg nobilis. ILI. 833) 1358, 30 Maii. Czenko de Lypa supremus regni Bohemiae marescallus monasterio ord. heremita- rum s. Augustini in Mor. Krumlov piscationem prope eandem civitatem confert. — volumus fore notum, quod divina nobis favente clementia et pro zelo, quem ad devotum ordinem fratrum eremitarun. s. Augustini habemus et habere dinoscimur, ac ob reverentiam pretiosi corporis et sanguinis Christi sanctique Bartho- lomei ap., quorum sub titulo ex speciali devotionis affectu locum, monasterium sive conventum instauramus et fundamus dictis fratribus eremitis in civitate nostra Chrommaw, volentesque ipsis de necessariis congruentibus, ut tenemur, gratiosius praedictis fratri- providere, quatenus eo liberius divinis vacent servitiis, idcirco —
Strana 512
512 Regesta Bohemiae et Moraviae. bus damus libere et conferimus praesentium sub tenore piscationem seu piscaturam sub civitate nostra Chrommaw in flumine, quod vulgariter nuncupatur Rotygel, circum civitatem praedictam et a piscina usque ad piscinam nostram, que jacet sub villa nostra Tumpnaw, a fine usque ad finem in longitudine et latitudine ex utraque parte, ita quod praedicta piscatura ad praedictum monasterium supra notatis fratribus perpetue spectare debeat, his nihilominus adiectis, quod idem fratres per se vel per suos, quos ad hoc elegerint, pro necessitate eorumque familia et non in alios usus piscare praesumant et hoc quotiescunque eis necessarium fuerit et videbitur esse oportunum. —— Ut autem hujus nostrae donationis gratia a nullo inposterum valeat infringi nec ausu temerario violari, dominum et amicum nostrum Czenkonem dictum Crusyna et Wilhelmum de Talemperg, Henricum de Nosticz in Chrommaw, Benessium de Zdyslawcz in Lypnicz purchrabii (!), et officiales nostri, ut coram eis fieret, vocavimus in testimonium veritatis. In cujus robur perpetuum has supra dictas literas fratribus nostri sigilli appensione fecimus communiri una cum appensione sigillorum testium supra dictorum. Actum et datum a. d. 1358 fer. quarta post festum s. Trinitatis. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. XI p. 549 n. 2e cop. saec. XVII, quae Brunae in archivo terrae Moraviae asservatur. 834) 1358, 31 Maii Sulzbach. Karolus imperator et rex Alberto et Friderico burggraviis Norimbergensibus iudi- — bekennen cia provincialia et alia, salvo iure regni Bohemiae, confirmat. und tun kunt ——, daz wir haben angesehen die getruwen, steten dienst, die vor langer zeit die edlen Albrecht und Fryderich burggraven zu Nurenberg, unser lieben getruwen, uns und dem Heiligen rich unverdruszelich getan haben und noch tun sullen und mogen yn kunftigen zeiten, und bestetigen und confirmieren yn, yren erben und nachkomen, burggraven zu Nurenberg, yre lantgerichte und auch sust gerichte in allen sulchen wirden, eren und rechten, als sie dieselben von dem Heiligen rich herbracht haben, unschedelich doch unsirn landen in Beyirn, und wo die ein kunig und daz kungrich zu Beheim in Dutschen landen hat, die von allen yren lantgerich- ten und auch sust gerichten, wie man die nennet, entlediget und gefriet sein und dorin nicht gehoren ; und meinen und wullen yn dieselben yre lantgerichte und andir gericht, die sie haben und besiczen, zu sterken und zu hanthaben gnediclich. Und des globen wir yn vor uns, unsir erben und nachkomen, kunige zu Beheim, daz wir, unsir erben und nachkomen, kunige zu Beheim, unsir amptlute, vorweser und richter keinen iren man, diener, noch sust ymand andirs, der yn denselben yren lantgerich- ten und gerichten gesezzen ist, vor unsir lantgerichte odir lantschranen, die wir und daz kungrich von Beheim in Beyirn und yn Dutschen landen haben, laden sullen odir wullen, noch gestaten, daz sie geladen werden umb deheinerlei sache, wie man die benennen mag mit sunderlichen worten; were auch, daz ymant, der yn yren lant- gerichten odir gerichten sezze, der gut odir erbe in unsern gerichten hette, dazselbe gut
512 Regesta Bohemiae et Moraviae. bus damus libere et conferimus praesentium sub tenore piscationem seu piscaturam sub civitate nostra Chrommaw in flumine, quod vulgariter nuncupatur Rotygel, circum civitatem praedictam et a piscina usque ad piscinam nostram, que jacet sub villa nostra Tumpnaw, a fine usque ad finem in longitudine et latitudine ex utraque parte, ita quod praedicta piscatura ad praedictum monasterium supra notatis fratribus perpetue spectare debeat, his nihilominus adiectis, quod idem fratres per se vel per suos, quos ad hoc elegerint, pro necessitate eorumque familia et non in alios usus piscare praesumant et hoc quotiescunque eis necessarium fuerit et videbitur esse oportunum. —— Ut autem hujus nostrae donationis gratia a nullo inposterum valeat infringi nec ausu temerario violari, dominum et amicum nostrum Czenkonem dictum Crusyna et Wilhelmum de Talemperg, Henricum de Nosticz in Chrommaw, Benessium de Zdyslawcz in Lypnicz purchrabii (!), et officiales nostri, ut coram eis fieret, vocavimus in testimonium veritatis. In cujus robur perpetuum has supra dictas literas fratribus nostri sigilli appensione fecimus communiri una cum appensione sigillorum testium supra dictorum. Actum et datum a. d. 1358 fer. quarta post festum s. Trinitatis. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. XI p. 549 n. 2e cop. saec. XVII, quae Brunae in archivo terrae Moraviae asservatur. 834) 1358, 31 Maii Sulzbach. Karolus imperator et rex Alberto et Friderico burggraviis Norimbergensibus iudi- — bekennen cia provincialia et alia, salvo iure regni Bohemiae, confirmat. und tun kunt ——, daz wir haben angesehen die getruwen, steten dienst, die vor langer zeit die edlen Albrecht und Fryderich burggraven zu Nurenberg, unser lieben getruwen, uns und dem Heiligen rich unverdruszelich getan haben und noch tun sullen und mogen yn kunftigen zeiten, und bestetigen und confirmieren yn, yren erben und nachkomen, burggraven zu Nurenberg, yre lantgerichte und auch sust gerichte in allen sulchen wirden, eren und rechten, als sie dieselben von dem Heiligen rich herbracht haben, unschedelich doch unsirn landen in Beyirn, und wo die ein kunig und daz kungrich zu Beheim in Dutschen landen hat, die von allen yren lantgerich- ten und auch sust gerichten, wie man die nennet, entlediget und gefriet sein und dorin nicht gehoren ; und meinen und wullen yn dieselben yre lantgerichte und andir gericht, die sie haben und besiczen, zu sterken und zu hanthaben gnediclich. Und des globen wir yn vor uns, unsir erben und nachkomen, kunige zu Beheim, daz wir, unsir erben und nachkomen, kunige zu Beheim, unsir amptlute, vorweser und richter keinen iren man, diener, noch sust ymand andirs, der yn denselben yren lantgerich- ten und gerichten gesezzen ist, vor unsir lantgerichte odir lantschranen, die wir und daz kungrich von Beheim in Beyirn und yn Dutschen landen haben, laden sullen odir wullen, noch gestaten, daz sie geladen werden umb deheinerlei sache, wie man die benennen mag mit sunderlichen worten; were auch, daz ymant, der yn yren lant- gerichten odir gerichten sezze, der gut odir erbe in unsern gerichten hette, dazselbe gut
Strana 513
Annus 1358, 30 Maii — 1 Jun. 513 und erbe sal er verantwerten in denselben unsirn gerichten, do ez gelegen ist, und ob ymant, der in yren lantgerichten odir gerichten geseszen ist, unser diener wurde odir iczunt worden were, der sal sich dannoch verantwerten in denselben yren lant- gerichten und gerichten, wie man die nennet. Geben zu Solzbach — — 1358 iar, an Cancel- unsir Herren Lychams tag, unsir riche i. d. XII u. d. keis. i. d. vierden iar. larius. R. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Bamberg Hochstift fasc. 601 n. 316. — Mon. Zoller. III p 337 — Reg. imp. VIII 2784. 835) 1358, 1 Jun. Sulzbach. Albertus et Fridericus burggravii Norimbergenses homines de terris, in Bavaria et alibi in Alamania ad regem et regnum Bohemiae pertinentibus, ad iudicia ipsorum Wir Albrecht und Friderich von Gots gn. non evocandos esse profitentur. burgraven zu Nuremberg bekennen und tun kunt ——.Wann der allirdurchluchtigste furste und herre h. Karl Romischir keisir — — und kunig zu Behem, unsir liebir gnediger herre, durch unsirer getrewer dienste willen uns, unsirn erben und nach- komen, burgraven ze Nuremberg bestetiget und confirmiret hat unsir lantgerichte und ouch sust gerichte in allen sulchen wirden, eren und rechten, als wir dieselben von dem Heiligen reich herbracht haben, unschedlich doch seinen, landen in Beyern und wo die ein kunig und daz kungreich zu Beheim in Dutschen landen hat, wann dieselben lant von allen unsirn lantgerichten und ouch sust gerichten, wie man die nennet, entlediget und gefreihet sein und daryn nicht gehoren, des globen wir vor uns, unsir erben und nachkomen, burgraven zu Nuremberg in guten steten trewen on geverde dem egenanten unsirm gnedigen herren, als einem kunig zu Beheim, und der cronen dezselben kunigreichs ewiclich, daz wir, unsir erben und nachkomen, burgraven zu Nuremberg, unsir amptlute, vorweser und richter keinen yren man, diener noch sust ymand andirs, der yn iren lantgerichten und gerichten, die sie zu Bayern und yn Dutschen landen haben, gesezzen ist, fûr unsir lantgerichte, lant- schrannen odir sust gerichte laden sullen odir wellen noch gestatten, daz sie geladen werden umb dheinerlei sachen, wie man die benennen mag mit sundirlichen worten. Were ouch, daz ymand, der yn iren lantgerichten odir sust gerichte sezze, der gut odir erbe in unsirn gerichten hette, dazselbe gut und erbe sol er verantworten in denselben unsirn gerichten, do ez gelegen ist. Und ob ymand, der yn iren lantgerich- ten odir gerichten gesezzen ist, unsir diener wurde odir yeczund worden were, der sol sich dannoch verantworten in denselben iren lantgerichten und gerichten, wie man die nennet. Ouch geloben wir in den egenanten guten trewen on geverde, daz wir, unsir erben und nachkomen, burgraven zu Nuremberg, dem egenanten unsirm gnedigen herren, als eynem kunig zu Behem, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, der cronen und dem kunigreich beigestendig, geretig und getrewlich ge- holfen sein wollen und sullen ire lantgerichte, lantschrannen und andir ire gerichte, 33
Annus 1358, 30 Maii — 1 Jun. 513 und erbe sal er verantwerten in denselben unsirn gerichten, do ez gelegen ist, und ob ymant, der in yren lantgerichten odir gerichten geseszen ist, unser diener wurde odir iczunt worden were, der sal sich dannoch verantwerten in denselben yren lant- gerichten und gerichten, wie man die nennet. Geben zu Solzbach — — 1358 iar, an Cancel- unsir Herren Lychams tag, unsir riche i. d. XII u. d. keis. i. d. vierden iar. larius. R. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Bamberg Hochstift fasc. 601 n. 316. — Mon. Zoller. III p 337 — Reg. imp. VIII 2784. 835) 1358, 1 Jun. Sulzbach. Albertus et Fridericus burggravii Norimbergenses homines de terris, in Bavaria et alibi in Alamania ad regem et regnum Bohemiae pertinentibus, ad iudicia ipsorum Wir Albrecht und Friderich von Gots gn. non evocandos esse profitentur. burgraven zu Nuremberg bekennen und tun kunt ——.Wann der allirdurchluchtigste furste und herre h. Karl Romischir keisir — — und kunig zu Behem, unsir liebir gnediger herre, durch unsirer getrewer dienste willen uns, unsirn erben und nach- komen, burgraven ze Nuremberg bestetiget und confirmiret hat unsir lantgerichte und ouch sust gerichte in allen sulchen wirden, eren und rechten, als wir dieselben von dem Heiligen reich herbracht haben, unschedlich doch seinen, landen in Beyern und wo die ein kunig und daz kungreich zu Beheim in Dutschen landen hat, wann dieselben lant von allen unsirn lantgerichten und ouch sust gerichten, wie man die nennet, entlediget und gefreihet sein und daryn nicht gehoren, des globen wir vor uns, unsir erben und nachkomen, burgraven zu Nuremberg in guten steten trewen on geverde dem egenanten unsirm gnedigen herren, als einem kunig zu Beheim, und der cronen dezselben kunigreichs ewiclich, daz wir, unsir erben und nachkomen, burgraven zu Nuremberg, unsir amptlute, vorweser und richter keinen yren man, diener noch sust ymand andirs, der yn iren lantgerichten und gerichten, die sie zu Bayern und yn Dutschen landen haben, gesezzen ist, fûr unsir lantgerichte, lant- schrannen odir sust gerichte laden sullen odir wellen noch gestatten, daz sie geladen werden umb dheinerlei sachen, wie man die benennen mag mit sundirlichen worten. Were ouch, daz ymand, der yn iren lantgerichten odir sust gerichte sezze, der gut odir erbe in unsirn gerichten hette, dazselbe gut und erbe sol er verantworten in denselben unsirn gerichten, do ez gelegen ist. Und ob ymand, der yn iren lantgerich- ten odir gerichten gesezzen ist, unsir diener wurde odir yeczund worden were, der sol sich dannoch verantworten in denselben iren lantgerichten und gerichten, wie man die nennet. Ouch geloben wir in den egenanten guten trewen on geverde, daz wir, unsir erben und nachkomen, burgraven zu Nuremberg, dem egenanten unsirm gnedigen herren, als eynem kunig zu Behem, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, der cronen und dem kunigreich beigestendig, geretig und getrewlich ge- holfen sein wollen und sullen ire lantgerichte, lantschrannen und andir ire gerichte, 33
Strana 514
514 die sie yn Beyern und yn Dutschen landen haben, zu behaben und zu behalden ewiclichen. — —. Der geben ist zu Sulczbach — — 1358 iar an dem nehsten freitag nach unsirs Herren Leichnamen tage. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. cum 2 sig. rot. de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo co- ronae regni Bohemiae. 836) 1358, 5 Jun. Avinione. Dispensatio cum Jacobo canonico monasterii Milocensis super receptione diaco- Venerabili in Chr. patri . . d. g. archiepiscopo Pra- natus extra diocesim. gensi vel eius vicariis in spiritualibus Egidius mis. div. [episco]pus Sabinensis salutem et sinceram in Domino karitatem. Sua nobis frater Jacobus, diaconus cano- nicus monasterii Milocensis, ord. Prem., vestre dioc., lator presencium, peticione monstravit, quod ipse olim tamquam simplex et iuris ignarus, [ad hoc] sui abbatis licencia non obtenta, se fecit, rite tamen alias, per ven. in Chr. patrem Cracouiensem episcopum ad [diaconatus] ordinem promoveri ministravitque in eo et alias inmiscuit se divinis, super quibus supplicavit sibi per sedem apostolicam misericorditer pro- videri. Nos igitur auctoritate d. pape, cuius penitenciarie curam gerimus, circum- spec[cioni vestre committi]mus, quatenus, si est ita et in tales non fuerit excomuni- cacionis sentencia promulgata, — — misericorditer dispensetis. Datum Auinione nonis iunii pontif. d. Innocencii pape sexti a. sexto. Inserta litteris Arnesti archiepiscopi Pragensis a. 1358, 25 Jul. datis; conf. num. 876. 837) 1358, 5 Jun. [prope Lukov]. Monasterium Lucense marchioni Moraviae villam Lukov cum pertinentiis pro villa Bantice eiusdemque villae pertinentiis permutationis titulo tradit. Ista est forma permutacionis de subscriptis bonis inter serenissimum principem d. mar- chionem Moravie ex una et rel. viros abbatem et conventum monasterii Lucensis, ord. Prem., ex altera parte facte. In ipsa siquidem permutacione tradidit, cessit et assignavit d. abbas suo et conventus sui nomine et vice d. marchioni, heredibus et successoribus suis, marchionibus Moravie, villama Lucaw cum toto ipsius territorios seu districtu, cum limitibus, circumferenciis et metis et nominatim cum monte super flumine Tya sito, super quo d. marchio municionem erigereb inchoavit, ita videlicet, quod mons ille a loco, quo municio ipsa inchoata existit, versus Znoimam eundo usque ad primam vallem profundam, in qua rivus quidam defluit, qui Tyam ingreditur, intelligatur protendi et eodem rivo ab adiacentibus bonis distingui, una a) B: villas Lucaw, Pomel et Stazmericz cum toto earum territorio. — b) B: construere in- choavit, nec non cum iure patronatus ecclesie in Lucaw et cum omnibus suis iuribus, proprietate, dominio et pertinenciis universis, que in litteris hinc inde dandis omnia plenissime exprimentur, ha- bendas in veram proprietatem et dominium ac perpetuo possidendas ac eciam possidenda. Qui d. marchio vice versa eidem abbati suo et monasterii ac conventus sui Lucensis nomine recipienti. —
514 die sie yn Beyern und yn Dutschen landen haben, zu behaben und zu behalden ewiclichen. — —. Der geben ist zu Sulczbach — — 1358 iar an dem nehsten freitag nach unsirs Herren Leichnamen tage. Regesta Bohemiae et Moraviae. Orig. cum 2 sig. rot. de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo co- ronae regni Bohemiae. 836) 1358, 5 Jun. Avinione. Dispensatio cum Jacobo canonico monasterii Milocensis super receptione diaco- Venerabili in Chr. patri . . d. g. archiepiscopo Pra- natus extra diocesim. gensi vel eius vicariis in spiritualibus Egidius mis. div. [episco]pus Sabinensis salutem et sinceram in Domino karitatem. Sua nobis frater Jacobus, diaconus cano- nicus monasterii Milocensis, ord. Prem., vestre dioc., lator presencium, peticione monstravit, quod ipse olim tamquam simplex et iuris ignarus, [ad hoc] sui abbatis licencia non obtenta, se fecit, rite tamen alias, per ven. in Chr. patrem Cracouiensem episcopum ad [diaconatus] ordinem promoveri ministravitque in eo et alias inmiscuit se divinis, super quibus supplicavit sibi per sedem apostolicam misericorditer pro- videri. Nos igitur auctoritate d. pape, cuius penitenciarie curam gerimus, circum- spec[cioni vestre committi]mus, quatenus, si est ita et in tales non fuerit excomuni- cacionis sentencia promulgata, — — misericorditer dispensetis. Datum Auinione nonis iunii pontif. d. Innocencii pape sexti a. sexto. Inserta litteris Arnesti archiepiscopi Pragensis a. 1358, 25 Jul. datis; conf. num. 876. 837) 1358, 5 Jun. [prope Lukov]. Monasterium Lucense marchioni Moraviae villam Lukov cum pertinentiis pro villa Bantice eiusdemque villae pertinentiis permutationis titulo tradit. Ista est forma permutacionis de subscriptis bonis inter serenissimum principem d. mar- chionem Moravie ex una et rel. viros abbatem et conventum monasterii Lucensis, ord. Prem., ex altera parte facte. In ipsa siquidem permutacione tradidit, cessit et assignavit d. abbas suo et conventus sui nomine et vice d. marchioni, heredibus et successoribus suis, marchionibus Moravie, villama Lucaw cum toto ipsius territorios seu districtu, cum limitibus, circumferenciis et metis et nominatim cum monte super flumine Tya sito, super quo d. marchio municionem erigereb inchoavit, ita videlicet, quod mons ille a loco, quo municio ipsa inchoata existit, versus Znoimam eundo usque ad primam vallem profundam, in qua rivus quidam defluit, qui Tyam ingreditur, intelligatur protendi et eodem rivo ab adiacentibus bonis distingui, una a) B: villas Lucaw, Pomel et Stazmericz cum toto earum territorio. — b) B: construere in- choavit, nec non cum iure patronatus ecclesie in Lucaw et cum omnibus suis iuribus, proprietate, dominio et pertinenciis universis, que in litteris hinc inde dandis omnia plenissime exprimentur, ha- bendas in veram proprietatem et dominium ac perpetuo possidendas ac eciam possidenda. Qui d. marchio vice versa eidem abbati suo et monasterii ac conventus sui Lucensis nomine recipienti. —
Strana 515
Annus 1358, 1—5 Jun. 515 cum iure patronatus ecclesie ibidem in Lucaw et cum omnibus suis pertinenciis, pro- prietate, dominio et iuribus universis, que in litteris hinc inde tradendis omnia et singula plenius exprimentur, habenda in veram proprietatem et dominium ac per- petuo possidenda. Ipse vero d. marchio vice versa eidem abbati, suo et conventus ac monasterii sui Lucensis nomine recipientib, tradidit, cessit et assignavit in similem proprietatem et dominium villam Pennticz°. Et de hiis fecerunt solempnem permuta- cionem adinvicem bona deliberacione et sano consilio prehabitisd utrobique. Iteme in litteris, quas d. marchio in finali conclusione presentis permutacionis super eadem villa Pennticz daturus est, eiusdem ville pertinencie similiter exprimenture. Item electi sunt af permutantibus ante dictis concorditer — — d. Fridericus prepositus de Wolframskirchen et d. Petrus dictus Hecht de Rozzicz, magister curie marchionalis, predictarums villarum et bonorums ab utraque parte traditorum, cessorum et assig- natorum estimatores, arbitri et eciamb taxatores. Isti debent infra hinc et octavam b. Jacobi apostoli, proxime venturam, ad utraque bona in propriis transire personis et illa diligenter conspicere seque de valore et condicione ipsorum, a quibuscumque melius scire possint, plenius informare. Et si estimatores isti invenerint, villam eandem’ Pennticzl in utilitatibus annuis minus valere, quam villamk Lucaw predictam,k quidquid illic deperire invenerint, hoc tenebitur et debebit d. marchio d. abbati et suo monasterio in villa Testicz supplere, iuxta quod dicti estimatores duxerint arbitran- dum. Vice versa quoque similiter, si plures in villa Pennticz predictal utilitates quam inw dicta villa Lucaw et eiusm pertinenciis invente fuerint, tanto minus d. abbas a d. marchione debebit accipere, vel talem defectum sibi in aliis sui monasterii bonis supplere, prout dicti prepositus et magister curie, estimatores et arbitri premissorum, pronunciaverint, quorum diffinicioni, estimacioni et arbitrio in hac parte tam d. marchio quam d. abbas pro se et suo conventu firmiter stare easque ratas et gratas habere debebunt et servare promiserunt inviolabiliter bona fide. Item d. marchio promisit d. abbati et conventui sepe dictis, quod predictam villam Pennticza cum suis pertinenciis et eciam alia, si qua occasione supplementi predicti eum contigerit, sicut premittitur, assignare, ab omni violencia et eciam a cuiuslibet instancia eis in iure terre iuxta ipsius terre consuetudinem disbrigabit. Si vero villa prefata, que olym d. abbatis fuit, aut eius limites, mete, circumferencie, montes seu valles et specialiter mons superius expressatus, super flumine Tya situs, in parte vel in toto infra triennium ab aliquo fuerint impetite seu impetiti in suis pertinenciis quibus- cumque, quod abbas ipse non sperat, extunce villamp, limites, montes et alia omnia c) in B seq.: et rubetum prope Snoymam, quod Purkholcz vulgariter appellatur. — d) B: preceden- tibus. — e) B: Item in litteris, quas d. marchio super premissis villa et rubeto in consumacione fi- nali tractatus et tocius permutacionis daturus est, istarum rerum pertinencie lacius similiter expri- mentur. — f) B: concorditer ab utraque parte. — g) B: predictorum bonorum. — h) eciam in B deest. — 1) eandem in B alia manu ascriptum, ibid. seq.: Pemticz et rubetum supra dictum. — k) B: villas alias supra dictas, sed postea villam Lu. predictam alia manu emend. — 1) B: in villa et ru- beto predictis, sed postea in villa Pemticz predicta alia manu emend. — m) B: in dictis tribus villis et earum, sed postea dicta villa Lu. et eius alia manu emend. — n) B: Pemticz et rubetum. — o) B: ville prefate... fuerunt, sed postea villa prefata... fuit alia manu emend. — p) B: tales villas, 33*
Annus 1358, 1—5 Jun. 515 cum iure patronatus ecclesie ibidem in Lucaw et cum omnibus suis pertinenciis, pro- prietate, dominio et iuribus universis, que in litteris hinc inde tradendis omnia et singula plenius exprimentur, habenda in veram proprietatem et dominium ac per- petuo possidenda. Ipse vero d. marchio vice versa eidem abbati, suo et conventus ac monasterii sui Lucensis nomine recipientib, tradidit, cessit et assignavit in similem proprietatem et dominium villam Pennticz°. Et de hiis fecerunt solempnem permuta- cionem adinvicem bona deliberacione et sano consilio prehabitisd utrobique. Iteme in litteris, quas d. marchio in finali conclusione presentis permutacionis super eadem villa Pennticz daturus est, eiusdem ville pertinencie similiter exprimenture. Item electi sunt af permutantibus ante dictis concorditer — — d. Fridericus prepositus de Wolframskirchen et d. Petrus dictus Hecht de Rozzicz, magister curie marchionalis, predictarums villarum et bonorums ab utraque parte traditorum, cessorum et assig- natorum estimatores, arbitri et eciamb taxatores. Isti debent infra hinc et octavam b. Jacobi apostoli, proxime venturam, ad utraque bona in propriis transire personis et illa diligenter conspicere seque de valore et condicione ipsorum, a quibuscumque melius scire possint, plenius informare. Et si estimatores isti invenerint, villam eandem’ Pennticzl in utilitatibus annuis minus valere, quam villamk Lucaw predictam,k quidquid illic deperire invenerint, hoc tenebitur et debebit d. marchio d. abbati et suo monasterio in villa Testicz supplere, iuxta quod dicti estimatores duxerint arbitran- dum. Vice versa quoque similiter, si plures in villa Pennticz predictal utilitates quam inw dicta villa Lucaw et eiusm pertinenciis invente fuerint, tanto minus d. abbas a d. marchione debebit accipere, vel talem defectum sibi in aliis sui monasterii bonis supplere, prout dicti prepositus et magister curie, estimatores et arbitri premissorum, pronunciaverint, quorum diffinicioni, estimacioni et arbitrio in hac parte tam d. marchio quam d. abbas pro se et suo conventu firmiter stare easque ratas et gratas habere debebunt et servare promiserunt inviolabiliter bona fide. Item d. marchio promisit d. abbati et conventui sepe dictis, quod predictam villam Pennticza cum suis pertinenciis et eciam alia, si qua occasione supplementi predicti eum contigerit, sicut premittitur, assignare, ab omni violencia et eciam a cuiuslibet instancia eis in iure terre iuxta ipsius terre consuetudinem disbrigabit. Si vero villa prefata, que olym d. abbatis fuit, aut eius limites, mete, circumferencie, montes seu valles et specialiter mons superius expressatus, super flumine Tya situs, in parte vel in toto infra triennium ab aliquo fuerint impetite seu impetiti in suis pertinenciis quibus- cumque, quod abbas ipse non sperat, extunce villamp, limites, montes et alia omnia c) in B seq.: et rubetum prope Snoymam, quod Purkholcz vulgariter appellatur. — d) B: preceden- tibus. — e) B: Item in litteris, quas d. marchio super premissis villa et rubeto in consumacione fi- nali tractatus et tocius permutacionis daturus est, istarum rerum pertinencie lacius similiter expri- mentur. — f) B: concorditer ab utraque parte. — g) B: predictorum bonorum. — h) eciam in B deest. — 1) eandem in B alia manu ascriptum, ibid. seq.: Pemticz et rubetum supra dictum. — k) B: villas alias supra dictas, sed postea villam Lu. predictam alia manu emend. — 1) B: in villa et ru- beto predictis, sed postea in villa Pemticz predicta alia manu emend. — m) B: in dictis tribus villis et earum, sed postea dicta villa Lu. et eius alia manu emend. — n) B: Pemticz et rubetum. — o) B: ville prefate... fuerunt, sed postea villa prefata... fuit alia manu emend. — p) B: tales villas, 33*
Strana 516
516 premissa seu pertinencias eorumdem et ex nomine montem superius nominatum, si ipsam, ipsum vel ipsa sic impeti continget, debebit d. abbas et promisit secundum iura sui monasterii d. marchioni totaliter disbrigare. Quod si impedimentum seu impeticionem huiusmodi mediante iure sui monasterii non posset, ut premittitur, penitus removere, extunc promisit premissa omnia d. marchioni heredibusque suis et successoribus ante dictis iure terre, iuxta quod domini barones dictaverint, mediante tamen ipsius d. marchionis auxilios, omnimode disbrigare a quocumque predicta vel eorum aliquod impetente vel eciam iudicialiter usurpante, sed ab aliquo violento invasore ea non tenebitur disbrigare, hoc salvo, quod idem d. abbas montem, ab alia parte Tye situm, qui dicitur Vmblouf, disbrigare non tenebitur nec promittit. Post- quam autem hec omnia per estimatores et arbitros ante dictos totaliter fuerint terminata, tunc debebit d. marchio ea, que iam conclusa sunt, et ea, que tunc per eos fuerint declarata, dicta et eciam diffinita, firmare literis propriis, ac deinde impe- rialibus, nec non d. episcopi Olomucensis et baronum Moravie litteris, act per impo- sicionem in tabulis terre Moravie omnium eorumdem, quas litteras et eciam posicionem in tabulis propriis expensis abbati d. marchio procurabit. Item d. abbas vice versa firmabit omnia, sese tunc iuxta estimacionem et declaracionem eandem contingencia, pro se et suo conventu d. marchioni et heredibus ac successoribus suis predictis per litteras suas et sui conventus et eciam abbatisu etu capituli Premonstratensis, et has litteras abbas eciam suis procurabit expensis. Insuper litteras d. imperatoris et d. episcopi Olomucensis ac baronum idem d. abbas pro d. marchione fieri supplicabit super permutacione prefata, quas tamen d. marchio propriis sumptibus et nunciis obtinebit. Ady memoriam igitur premissorum, et ne de hiis per oblivionem possit in posterum dubitari, huic scripto d. marchionis et eciam d. abbatis et conventus pre- dictorum sigilla de ipsorum sciencia sunt impressa. Actum super sepe dicto monte, sito super flumine Tya, feria III infra octavas Corporis Christi anno eiusdem 1358. Duae chartae confectae (A et B) olim in archivo monasterii Lucensis, nunc Brunae in archivo terrae, sign. Louka prem. H 38 a et 38 b. Exemplo A (38 a), quod posterius esse videtur, sigillum marchionis de cera rubra dorso tenus appressum erat. Exemplo B (38 b), quod prius scriptum esse videtur, sigilla abbatis et conventus (?) dorso tenus appressa erant, que sigilla omnia avulsa desunt. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 76 n. 97 (ad 2 Jun.). Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášterů moravských a slezských I p. 156 n. 782. Regesta Bohemiae et Moraviae. — 838) 1358, 8. Juni Sultzbach. Conradus, Fridericus et Hermannus fratres de Weidenberg Carolo IV. impera- tori et regi oppidum Hardeck cum pertinentiis resignant atque eadem bona ab ipso tamquam Bohemiae rege in feuda recipiunt cum permissione castrum in Hardeck Wir Conrad, Friederich und Herman gebrüder von Weidenberg, erigendi. delet. — r) ipsas, sed ipsam emend. — s) mediante — auxilio in B desunt. — t) B: nec non. — u) abbatis et in B desunt. — v) B: Igitur ad memoriam omnium premissorum et ne per oblivio- nem de hiis.
516 premissa seu pertinencias eorumdem et ex nomine montem superius nominatum, si ipsam, ipsum vel ipsa sic impeti continget, debebit d. abbas et promisit secundum iura sui monasterii d. marchioni totaliter disbrigare. Quod si impedimentum seu impeticionem huiusmodi mediante iure sui monasterii non posset, ut premittitur, penitus removere, extunc promisit premissa omnia d. marchioni heredibusque suis et successoribus ante dictis iure terre, iuxta quod domini barones dictaverint, mediante tamen ipsius d. marchionis auxilios, omnimode disbrigare a quocumque predicta vel eorum aliquod impetente vel eciam iudicialiter usurpante, sed ab aliquo violento invasore ea non tenebitur disbrigare, hoc salvo, quod idem d. abbas montem, ab alia parte Tye situm, qui dicitur Vmblouf, disbrigare non tenebitur nec promittit. Post- quam autem hec omnia per estimatores et arbitros ante dictos totaliter fuerint terminata, tunc debebit d. marchio ea, que iam conclusa sunt, et ea, que tunc per eos fuerint declarata, dicta et eciam diffinita, firmare literis propriis, ac deinde impe- rialibus, nec non d. episcopi Olomucensis et baronum Moravie litteris, act per impo- sicionem in tabulis terre Moravie omnium eorumdem, quas litteras et eciam posicionem in tabulis propriis expensis abbati d. marchio procurabit. Item d. abbas vice versa firmabit omnia, sese tunc iuxta estimacionem et declaracionem eandem contingencia, pro se et suo conventu d. marchioni et heredibus ac successoribus suis predictis per litteras suas et sui conventus et eciam abbatisu etu capituli Premonstratensis, et has litteras abbas eciam suis procurabit expensis. Insuper litteras d. imperatoris et d. episcopi Olomucensis ac baronum idem d. abbas pro d. marchione fieri supplicabit super permutacione prefata, quas tamen d. marchio propriis sumptibus et nunciis obtinebit. Ady memoriam igitur premissorum, et ne de hiis per oblivionem possit in posterum dubitari, huic scripto d. marchionis et eciam d. abbatis et conventus pre- dictorum sigilla de ipsorum sciencia sunt impressa. Actum super sepe dicto monte, sito super flumine Tya, feria III infra octavas Corporis Christi anno eiusdem 1358. Duae chartae confectae (A et B) olim in archivo monasterii Lucensis, nunc Brunae in archivo terrae, sign. Louka prem. H 38 a et 38 b. Exemplo A (38 a), quod posterius esse videtur, sigillum marchionis de cera rubra dorso tenus appressum erat. Exemplo B (38 b), quod prius scriptum esse videtur, sigilla abbatis et conventus (?) dorso tenus appressa erant, que sigilla omnia avulsa desunt. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 76 n. 97 (ad 2 Jun.). Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášterů moravských a slezských I p. 156 n. 782. Regesta Bohemiae et Moraviae. — 838) 1358, 8. Juni Sultzbach. Conradus, Fridericus et Hermannus fratres de Weidenberg Carolo IV. impera- tori et regi oppidum Hardeck cum pertinentiis resignant atque eadem bona ab ipso tamquam Bohemiae rege in feuda recipiunt cum permissione castrum in Hardeck Wir Conrad, Friederich und Herman gebrüder von Weidenberg, erigendi. delet. — r) ipsas, sed ipsam emend. — s) mediante — auxilio in B desunt. — t) B: nec non. — u) abbatis et in B desunt. — v) B: Igitur ad memoriam omnium premissorum et ne per oblivio- nem de hiis.
Strana 517
Annus 1358, 5—8 Jun. 517 bekennen offentlich in diesem brife allen denen, die in sehen oder hören lesen, das wir mit wohlbedachtem muth und unser willkur kommen seindt vor den allerdurchleuch- tigisten fursten und herrn, herrn Carl Römischen kayser, zu allen zeithen mehrer des reichs und könig zu Böheimb, unsern lieben gnädigen herrn und haben ihn uns seinen erben und nachkommen königen zu Böheimb und der cronen daselbsten vor uns und unsern erben uffgelassen und durch sonderlicher gnaden, schirm und schutz willen lediglichen uffgereichen das burgstadt zu Hardeck und die gütter, das ist Albenreuth, Alten Albenreuthen, Poden, Schachten, Gossel und Mugel mit aller ihrer zugehörung, die zu demselben burgstadt gehören, und als wir die mit rechten an uns bracht haben und besessen und hat uns auch und unseren erben vor sich, seine erben und nachkommen von besondern seinen gnaden durch unsere fleissige bitte willen dasselbe burgstadt und die gütter als ein könig zu Böheimb gnädiglichen zur rechten mannlehen widergeliehen und uns auch von grösseren seinen gnaden erlaubet, das wir uf denselben burgstadt eine vesten und eine burg bauen mögen mit solcher beschaidenheit, das dasselbe haus zur Hardeck des obgenandten unsers herrn des kaysers als eines königs zu Böheimb, seiner erben und nachkomhben königen zu Böheimb und der cronen daselbst ewiglichen offenhaus sein soll ohne alles unter- scheidt. Und wann wir auch dasselbe haus Hardeck von ihm als einen könig zu Böheimb, seinen erben und nachkomen königen zu Böheimb und der cronen dessel- ben königreichs als ein offenhaus und die gütter, die darzu gehören, zu rechten mannlehen mit rechten wissen empfangen haben mit hulden, eiden und diensten als solchen mannlehen und offenen kaiser recht und gewohnheit ist, des so haben wir ihm, seinen erben und nachkommen königen zu Böheimb und der cronen daselbst von uns und unsern erben in gutten trewen und bey geschwornen eyde, den wir darumb zu den heyligen gethan haben, gelobet und geloben auch mit diesen brief vor uns und unsern erben dem obgenannten unserm herrn als einem könig zu Böheimb, seinen erben und nachkommen königen zu Böheimb und der cronen daselbst mit demselben hause ohne alles gefärde und unterscheid als ihrem offnen hause ewiglich zu warten und von desselben hauses und gütter wegen getrew, gehorsamb und unter- thänig zu seyn und mit derselben vesten zu wartten, als solcher offenen vesten und lehensrecht und gewohnheit ist. Auch geloben wir in gutten trewen ohne gefärde, wann es zu solchen schulden käme das wir oder der obgenandten unser herre abgieng, das wir allwege oder unsre erben und nachkommen königen zu Böheimb das ehgenandte haus zu Hardeck und gütter, die darzu gehören, zu rechtem mannlehen empfahen sollen und ihnen mit denen obgenannten haus als ihren offnen hause wartten und ayde und gelobde thuen und schwören in allen dermassen als davor begrieffen ist. Mit urkundt dieses briefs versiegelt mit unsern anhangenden innsiegelen. Der geben ist zu Sultzbach noch Christi geburth dreyzehenhundert darnach in dem acht und funffzigsten jahre an den nechsten freytag nach sanct Bonifacien tage. Copia in mrs. archivi civitatis Egrensis (n. 187 fol. 67) servatur.
Annus 1358, 5—8 Jun. 517 bekennen offentlich in diesem brife allen denen, die in sehen oder hören lesen, das wir mit wohlbedachtem muth und unser willkur kommen seindt vor den allerdurchleuch- tigisten fursten und herrn, herrn Carl Römischen kayser, zu allen zeithen mehrer des reichs und könig zu Böheimb, unsern lieben gnädigen herrn und haben ihn uns seinen erben und nachkommen königen zu Böheimb und der cronen daselbsten vor uns und unsern erben uffgelassen und durch sonderlicher gnaden, schirm und schutz willen lediglichen uffgereichen das burgstadt zu Hardeck und die gütter, das ist Albenreuth, Alten Albenreuthen, Poden, Schachten, Gossel und Mugel mit aller ihrer zugehörung, die zu demselben burgstadt gehören, und als wir die mit rechten an uns bracht haben und besessen und hat uns auch und unseren erben vor sich, seine erben und nachkommen von besondern seinen gnaden durch unsere fleissige bitte willen dasselbe burgstadt und die gütter als ein könig zu Böheimb gnädiglichen zur rechten mannlehen widergeliehen und uns auch von grösseren seinen gnaden erlaubet, das wir uf denselben burgstadt eine vesten und eine burg bauen mögen mit solcher beschaidenheit, das dasselbe haus zur Hardeck des obgenandten unsers herrn des kaysers als eines königs zu Böheimb, seiner erben und nachkomhben königen zu Böheimb und der cronen daselbst ewiglichen offenhaus sein soll ohne alles unter- scheidt. Und wann wir auch dasselbe haus Hardeck von ihm als einen könig zu Böheimb, seinen erben und nachkomen königen zu Böheimb und der cronen dessel- ben königreichs als ein offenhaus und die gütter, die darzu gehören, zu rechten mannlehen mit rechten wissen empfangen haben mit hulden, eiden und diensten als solchen mannlehen und offenen kaiser recht und gewohnheit ist, des so haben wir ihm, seinen erben und nachkommen königen zu Böheimb und der cronen daselbst von uns und unsern erben in gutten trewen und bey geschwornen eyde, den wir darumb zu den heyligen gethan haben, gelobet und geloben auch mit diesen brief vor uns und unsern erben dem obgenannten unserm herrn als einem könig zu Böheimb, seinen erben und nachkommen königen zu Böheimb und der cronen daselbst mit demselben hause ohne alles gefärde und unterscheid als ihrem offnen hause ewiglich zu warten und von desselben hauses und gütter wegen getrew, gehorsamb und unter- thänig zu seyn und mit derselben vesten zu wartten, als solcher offenen vesten und lehensrecht und gewohnheit ist. Auch geloben wir in gutten trewen ohne gefärde, wann es zu solchen schulden käme das wir oder der obgenandten unser herre abgieng, das wir allwege oder unsre erben und nachkommen königen zu Böheimb das ehgenandte haus zu Hardeck und gütter, die darzu gehören, zu rechtem mannlehen empfahen sollen und ihnen mit denen obgenannten haus als ihren offnen hause wartten und ayde und gelobde thuen und schwören in allen dermassen als davor begrieffen ist. Mit urkundt dieses briefs versiegelt mit unsern anhangenden innsiegelen. Der geben ist zu Sultzbach noch Christi geburth dreyzehenhundert darnach in dem acht und funffzigsten jahre an den nechsten freytag nach sanct Bonifacien tage. Copia in mrs. archivi civitatis Egrensis (n. 187 fol. 67) servatur.
Strana 518
518 Regesta Bohemiae et Moraviae. 839) 1358, 12 Jun. Fridericus episcopus Ratisponensis resignationem a filiabus Reimprechti de Wir Fridrich von gotes gn. bischof ze Regens- Wallsee factam confirmat. pürch tun chunt ——, daz die edeln ersamen Agnes, des edeln Jossten von Rôsen- berch wiertinn, und Elsspet ir swesster, Chonrad von Potendorf wiertinn, mit unserr gûnst und willen habent recht und redleich aufgeben dem edeln Reimprecht von Walsse irem vater und seinen sunnen, iren pruedern, die zwo vessten Ernekk und Reins- perch, die von uns und unserm gotshaus lehen sind, und waz zû den vessten gehort, wie daz genant ist, mit der bescheidenheit, ob daz were, daz die obgenanten frawen paide an leiberben abgiengen und verfueren, so schulln die vorgenanten zwo vessten, Ernekk und waz darzu gehôrt, und Reinsperch und waz darzu gehôrt, erben und gevallen auf ir prûder Rudolfen, Vlreichen, Reimprecht, Fridrich von Walsse und auf ir erben, des vorgenanten Reimprecht von Walsse sun, und wenn daz gemachtt mit unserm willen geschehen ist. Daruber geben wir in disen brief mit unserm anhangen- dem insigel bevesstent und bestetigt. Der brief ist geben an eritag vor s. Veites tag 1358 iare. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in press. perg. in aulico tabulario Vindobonensi, sign. Österreich. 840) 1358, 15 Jun. Pešík de Rozhovice iudicium in Malčín tantum de licentia abbatis et conventus monasterii Vilemovensis se venditurum aut obligaturum promittit. Noverint universi presentes et futuri, presentem litteram inspecturi, quod ego Pessico dictus de Rozhowicz, cum emissem iudicium in villa Maliczin aput Welkonem et Marzanum fratrem ipsius, verum quia ipsa bona sive villa iam dicta ad d. abbatem sive ad monasterium Wylemouense iure hereditario ac dominii dinoscitur pertinere, idcirco absque eorum voluntate et expresso consensu dictum iudicium emere minime va- luissem, prout in littera super dicto iudicio confecta plenius est expressum, me itaque d. Andree abbati et suo conventui monasterii Wylemouensis predicti cum instancia supplicante, quatenus ipsi contractui sive foro, pro ipso iudicio inter me et dictos Welkonem et Marzanum facto, suum dignarentur prebere consensum, ipse d. abbas cum suo conventu tali condicione interposita suum prebuerunt consensum pariter et assensum, videlicet quod ne michi nec eciam successoribus meis ammodo dictum iudicium cuicumque wladikoni sive nobili vendere aut ad manum validam deducere sub quacumque occasione liceret. Ego itaque Pessico prius nominatus — spondeo et promitto pro me et successoribus meis, quod iudicium prescriptum ammodo nulli nobili sive wladiconi aut cuicunque potestati vendere debeo aut obli- gare, sed si me vel heredes sive successores meos vendere sive obligare contigerit ex quibuscumque causis iudicium memoratum, nulli alteri nisi rustico sive bono villano vendere debeo et hoc de licencia et consensu dominorum predictorum, abbatis
518 Regesta Bohemiae et Moraviae. 839) 1358, 12 Jun. Fridericus episcopus Ratisponensis resignationem a filiabus Reimprechti de Wir Fridrich von gotes gn. bischof ze Regens- Wallsee factam confirmat. pürch tun chunt ——, daz die edeln ersamen Agnes, des edeln Jossten von Rôsen- berch wiertinn, und Elsspet ir swesster, Chonrad von Potendorf wiertinn, mit unserr gûnst und willen habent recht und redleich aufgeben dem edeln Reimprecht von Walsse irem vater und seinen sunnen, iren pruedern, die zwo vessten Ernekk und Reins- perch, die von uns und unserm gotshaus lehen sind, und waz zû den vessten gehort, wie daz genant ist, mit der bescheidenheit, ob daz were, daz die obgenanten frawen paide an leiberben abgiengen und verfueren, so schulln die vorgenanten zwo vessten, Ernekk und waz darzu gehôrt, und Reinsperch und waz darzu gehôrt, erben und gevallen auf ir prûder Rudolfen, Vlreichen, Reimprecht, Fridrich von Walsse und auf ir erben, des vorgenanten Reimprecht von Walsse sun, und wenn daz gemachtt mit unserm willen geschehen ist. Daruber geben wir in disen brief mit unserm anhangen- dem insigel bevesstent und bestetigt. Der brief ist geben an eritag vor s. Veites tag 1358 iare. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in press. perg. in aulico tabulario Vindobonensi, sign. Österreich. 840) 1358, 15 Jun. Pešík de Rozhovice iudicium in Malčín tantum de licentia abbatis et conventus monasterii Vilemovensis se venditurum aut obligaturum promittit. Noverint universi presentes et futuri, presentem litteram inspecturi, quod ego Pessico dictus de Rozhowicz, cum emissem iudicium in villa Maliczin aput Welkonem et Marzanum fratrem ipsius, verum quia ipsa bona sive villa iam dicta ad d. abbatem sive ad monasterium Wylemouense iure hereditario ac dominii dinoscitur pertinere, idcirco absque eorum voluntate et expresso consensu dictum iudicium emere minime va- luissem, prout in littera super dicto iudicio confecta plenius est expressum, me itaque d. Andree abbati et suo conventui monasterii Wylemouensis predicti cum instancia supplicante, quatenus ipsi contractui sive foro, pro ipso iudicio inter me et dictos Welkonem et Marzanum facto, suum dignarentur prebere consensum, ipse d. abbas cum suo conventu tali condicione interposita suum prebuerunt consensum pariter et assensum, videlicet quod ne michi nec eciam successoribus meis ammodo dictum iudicium cuicumque wladikoni sive nobili vendere aut ad manum validam deducere sub quacumque occasione liceret. Ego itaque Pessico prius nominatus — spondeo et promitto pro me et successoribus meis, quod iudicium prescriptum ammodo nulli nobili sive wladiconi aut cuicunque potestati vendere debeo aut obli- gare, sed si me vel heredes sive successores meos vendere sive obligare contigerit ex quibuscumque causis iudicium memoratum, nulli alteri nisi rustico sive bono villano vendere debeo et hoc de licencia et consensu dominorum predictorum, abbatis
Strana 519
Annus 1258, 12—18 Jun. 519 videlicet et conventus speciali. Quod si secus facere ego vel successores mei quo- quomodo sive attemptare presumpserimus, extunc totum ius, quod nobis in sepe dicto iudicio competit sive posset competere, per presentem litteram nos profitemur amisisse litteramque sive privilegium monasterii super dicto iudicio confectam dein- ceps nobis minime valituram. In cuius rei testimonium evidenciamque clariorem presentem litteram fieri feci et sigillo meo et sigillo strennui militis d. Hermanni dicti de Smrczan appensione iussi communiri. Et ego Hermannus predictus de Smrczan ad peticionem Pessiconis presenti littere sigillum meum duxi appendendum Datum a. d. 1358 in die s. Viti. in testimonium omnium premissorum. Orig. cum 2 sig. in press. perg., quorum 2) avulsum deest, in archivo monasterii Břevnovien- sis, sign. B IX 260. In sigillo 1) luna (?); S PE/I/D: ROZOWICZ. — Ed. Dobner, Mon. Bocm. hist. VI p. 410 n. 32. 841) 1358, 15 Jun. Nicolaus Waltherus de Curia, civis Egrensis, monasterium Waldsassense de qui- busdam debitis quietat. Ich Niclas Walther vom Hof, purger zu Eger, bechenn offenlich mit disem brif — —, daz alle schult und alle sache umb erbe, umb gelt, umb selpscholschaft und purgschaft und umb alle dinch, wie die her- chomen und gehandelt sint zwischen den erbern geistlichen minen herren .. abten und .. convent zu Waltsassen ein sit und mir ander sit uncz auf disen tach, als diser brif geben ist, daz di alle also verrihtet und hingetan sint, daz ich und min erben darumb fürbaz mer deheinerleie ansprache, vorderung oder reht zu in haben schûln noch můgen. Und wan ich deheinerleie brif mer waizze, di ich von in habe, di geben sin vor demselben tag, als diser brif ist geben, verbinde ich mich und min erben des mit disem brif, ob hernach iht brif funden würden, di ich von in gehabt het und di geben weren aber vor dem tag, als diser brif ist geben, daz di dehein krafft haben, sunder gar ab sint, und di verniht ich und tôt alle diselben zummal mit disem brif, auzgenomen des brifs, den ich von in hab über daz gut zu Vorcheim, diselben brif und gut ich haben schol und mir beleiben schûln, dieweil ich lebe in allem rehten, als derselb brif sagt, den ich von in über dazselb Vorchheim habe. Und darumb, daz daz also stet beleibe on allez geverde, gib ich obgenanter Niclas Walther in disen offenn brif des ze urkunde, versigelt mit minem insigel und mit insigel mins ôhems Heinrichs Holaguts, auch purgers zu Eger, der des gebeten ge- zûge ist. Daz geschach — — 1358 iar, an s. Veytes, d. heil. marterers und siner gesellscheffte tage. Orig. cum 2 sig. de cera comm. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Kl. Waldsassen Urk. fasc. 46 n. 396. — Extr. Binhach, Die Abte d. Cist. St. Waldsassen p. 23. 842) 1358, 18 Jun. De molendino monasterii Aulae b. Mariae in Antiqua Bruna. Nos Vlricus, Johannes et Petrus fratres nati olim Conradi molendinatoris fel. rec. notum
Annus 1258, 12—18 Jun. 519 videlicet et conventus speciali. Quod si secus facere ego vel successores mei quo- quomodo sive attemptare presumpserimus, extunc totum ius, quod nobis in sepe dicto iudicio competit sive posset competere, per presentem litteram nos profitemur amisisse litteramque sive privilegium monasterii super dicto iudicio confectam dein- ceps nobis minime valituram. In cuius rei testimonium evidenciamque clariorem presentem litteram fieri feci et sigillo meo et sigillo strennui militis d. Hermanni dicti de Smrczan appensione iussi communiri. Et ego Hermannus predictus de Smrczan ad peticionem Pessiconis presenti littere sigillum meum duxi appendendum Datum a. d. 1358 in die s. Viti. in testimonium omnium premissorum. Orig. cum 2 sig. in press. perg., quorum 2) avulsum deest, in archivo monasterii Břevnovien- sis, sign. B IX 260. In sigillo 1) luna (?); S PE/I/D: ROZOWICZ. — Ed. Dobner, Mon. Bocm. hist. VI p. 410 n. 32. 841) 1358, 15 Jun. Nicolaus Waltherus de Curia, civis Egrensis, monasterium Waldsassense de qui- busdam debitis quietat. Ich Niclas Walther vom Hof, purger zu Eger, bechenn offenlich mit disem brif — —, daz alle schult und alle sache umb erbe, umb gelt, umb selpscholschaft und purgschaft und umb alle dinch, wie die her- chomen und gehandelt sint zwischen den erbern geistlichen minen herren .. abten und .. convent zu Waltsassen ein sit und mir ander sit uncz auf disen tach, als diser brif geben ist, daz di alle also verrihtet und hingetan sint, daz ich und min erben darumb fürbaz mer deheinerleie ansprache, vorderung oder reht zu in haben schûln noch můgen. Und wan ich deheinerleie brif mer waizze, di ich von in habe, di geben sin vor demselben tag, als diser brif ist geben, verbinde ich mich und min erben des mit disem brif, ob hernach iht brif funden würden, di ich von in gehabt het und di geben weren aber vor dem tag, als diser brif ist geben, daz di dehein krafft haben, sunder gar ab sint, und di verniht ich und tôt alle diselben zummal mit disem brif, auzgenomen des brifs, den ich von in hab über daz gut zu Vorcheim, diselben brif und gut ich haben schol und mir beleiben schûln, dieweil ich lebe in allem rehten, als derselb brif sagt, den ich von in über dazselb Vorchheim habe. Und darumb, daz daz also stet beleibe on allez geverde, gib ich obgenanter Niclas Walther in disen offenn brif des ze urkunde, versigelt mit minem insigel und mit insigel mins ôhems Heinrichs Holaguts, auch purgers zu Eger, der des gebeten ge- zûge ist. Daz geschach — — 1358 iar, an s. Veytes, d. heil. marterers und siner gesellscheffte tage. Orig. cum 2 sig. de cera comm. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Kl. Waldsassen Urk. fasc. 46 n. 396. — Extr. Binhach, Die Abte d. Cist. St. Waldsassen p. 23. 842) 1358, 18 Jun. De molendino monasterii Aulae b. Mariae in Antiqua Bruna. Nos Vlricus, Johannes et Petrus fratres nati olim Conradi molendinatoris fel. rec. notum
Strana 520
520 Regesta Bohemiae et Moraviae. facimus universis, quod quamquam plurimis et iam dudum retroactis temporibus preclarissima dive memorie domina Elyzabeth regina, fundatrix monasterii Aule b. Virginis in Antiqua Brunna, nec non .. abbatissa et .. conventus ibidem sue saga- citatis providencia advertissent comodum et utilitatem suam non modicam in eo, quod molendinum vetus ab alia parte monasterii cis Swarczauiam extra septa curie positum dirutum intra limites eiusdem domestice curie, ut hodie patet, transtulissent, collocassent et struxissent, operis et laboribus, non tamen materia, dicti nostri patris, sibique de gracia dumtaxat speciali et non iure nec tamquam beneficiato sed tempo- raliter officiato, curam domesticam et regimen molendini eiusdem in defectibus reparandi concessissent usque in terminum sue vite, nos itaque pretextu huiusmodi paterne continuacionis, licet errore ducti existimavimus post eius obitum talis officii successionem nobis et nostris, quamvis contrarium ydoneorum certa relacione didi- cerimus, debere, propter quod amodo in perpetuum per hec scripta universis et qui- buslibet accionibus, peticionibus, iuribus et requisicionibus, quas et que ullo umquam tempore nobis et nostris heredibus competituras seu profutura speravimus aut quo- modolibet occasione dicti molendini seu meritorum paternorum sperare possemus, . . renuncciamus simpliciter, pure et expresse, nunquam aliquid ob rem ipsam iure canonico, civili vel facto retorquentes, nisi nostris futuris exigentibus meritis vene- rabiles domina .. abbatissa et .. conventus sue liberalitatis arbitrio, quid pro nobis facere dignarentur bona grate, cassantes eciam penitus et irritantes omnes et quas- libet attestaciones, instrumenta seu probaciones, quas et que unquam inantea per nos et nostros possent super predictis aliqualiter exhiberi. Acta sunt fer. secunda post festum s. Viti proxima in presencia ven. d. Johannis abbatis Zedlicensis et testium ad premissa suis sigillis roboranda instanter rogatorum d. Conradi Goblini, Jacobi de Ror iudicis et Anshelmi, civium Brunne, nec non molendinatoris Thome in Redleins, Nicolai dicti Tumyrlieb et Nicolai molendinatoris, Theoderici Mauricii Datum a. d. 1358. ac aliorum plurium fide dignorum. Orig. cum 3 sig. in press. perg. olim in archivo monasterii Aulae b. Mariae, nunc Brunae in archivo terrae, sign. O 1. Sigilla rot., 2) de cera nigra, 1) et 3) de cera communi, vide Bret- holz, Gesch. d. St. Brünn tab. VII. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl Cod. dipl. Mor. IX p. 78 n. 98. Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášterů moravských a slezských I p. 157 n. 783. 843) 1358, 19 Jun. Rýzmburk. Praesentatio ad ecclesiam in Žlutice. Reverendo in Christo patri et domino . . d. Arnesto .— — archiepiscopo Pragensi Borsso de Rysenburk dominus in Peczaw promptitudinem famulatus. Ad ecclesiam in civitate nostra Luticz per mortem d. Hyldebrandi plebani quondam ibidem, vos, reverende pater et domine, exhibitorem presencium Johannem presbiterum ydoneum et honestum, cui pure et simpliciter propter Deum dictum contulimus beneficium, dignum duximus presen- tandum, supplicantes paternitati vestre precibus indeffessis, quatenus eundem Johannem ad ecclesiam vacantem modo, quo supra, vestra paternitas dignetur con-
520 Regesta Bohemiae et Moraviae. facimus universis, quod quamquam plurimis et iam dudum retroactis temporibus preclarissima dive memorie domina Elyzabeth regina, fundatrix monasterii Aule b. Virginis in Antiqua Brunna, nec non .. abbatissa et .. conventus ibidem sue saga- citatis providencia advertissent comodum et utilitatem suam non modicam in eo, quod molendinum vetus ab alia parte monasterii cis Swarczauiam extra septa curie positum dirutum intra limites eiusdem domestice curie, ut hodie patet, transtulissent, collocassent et struxissent, operis et laboribus, non tamen materia, dicti nostri patris, sibique de gracia dumtaxat speciali et non iure nec tamquam beneficiato sed tempo- raliter officiato, curam domesticam et regimen molendini eiusdem in defectibus reparandi concessissent usque in terminum sue vite, nos itaque pretextu huiusmodi paterne continuacionis, licet errore ducti existimavimus post eius obitum talis officii successionem nobis et nostris, quamvis contrarium ydoneorum certa relacione didi- cerimus, debere, propter quod amodo in perpetuum per hec scripta universis et qui- buslibet accionibus, peticionibus, iuribus et requisicionibus, quas et que ullo umquam tempore nobis et nostris heredibus competituras seu profutura speravimus aut quo- modolibet occasione dicti molendini seu meritorum paternorum sperare possemus, . . renuncciamus simpliciter, pure et expresse, nunquam aliquid ob rem ipsam iure canonico, civili vel facto retorquentes, nisi nostris futuris exigentibus meritis vene- rabiles domina .. abbatissa et .. conventus sue liberalitatis arbitrio, quid pro nobis facere dignarentur bona grate, cassantes eciam penitus et irritantes omnes et quas- libet attestaciones, instrumenta seu probaciones, quas et que unquam inantea per nos et nostros possent super predictis aliqualiter exhiberi. Acta sunt fer. secunda post festum s. Viti proxima in presencia ven. d. Johannis abbatis Zedlicensis et testium ad premissa suis sigillis roboranda instanter rogatorum d. Conradi Goblini, Jacobi de Ror iudicis et Anshelmi, civium Brunne, nec non molendinatoris Thome in Redleins, Nicolai dicti Tumyrlieb et Nicolai molendinatoris, Theoderici Mauricii Datum a. d. 1358. ac aliorum plurium fide dignorum. Orig. cum 3 sig. in press. perg. olim in archivo monasterii Aulae b. Mariae, nunc Brunae in archivo terrae, sign. O 1. Sigilla rot., 2) de cera nigra, 1) et 3) de cera communi, vide Bret- holz, Gesch. d. St. Brünn tab. VII. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl Cod. dipl. Mor. IX p. 78 n. 98. Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášterů moravských a slezských I p. 157 n. 783. 843) 1358, 19 Jun. Rýzmburk. Praesentatio ad ecclesiam in Žlutice. Reverendo in Christo patri et domino . . d. Arnesto .— — archiepiscopo Pragensi Borsso de Rysenburk dominus in Peczaw promptitudinem famulatus. Ad ecclesiam in civitate nostra Luticz per mortem d. Hyldebrandi plebani quondam ibidem, vos, reverende pater et domine, exhibitorem presencium Johannem presbiterum ydoneum et honestum, cui pure et simpliciter propter Deum dictum contulimus beneficium, dignum duximus presen- tandum, supplicantes paternitati vestre precibus indeffessis, quatenus eundem Johannem ad ecclesiam vacantem modo, quo supra, vestra paternitas dignetur con-
Strana 521
Annus 1358, 18—25 Jun. 521 firmare reverenda, curam animarum ibidem, prout ad vestrum spectat officium, Dat. in Rysenburk a. d. 1358 in die sanctorum Johanni comitendo predicto. martyrum Gervasii et Prothasii. Orig. cum sig. rot. de cera viridi comm. impressa in press. perg. in archivo civitatis Egrensis n. 92. In clipeo sigilli pecten; S - BVRSO/H/ - E :RISINBVRCK. — Photot. ed. Sturm, Archiv d. St. Eger n. 11. — Extr. Gradl, Beiträge zur Gesch. Nordwestböhmens, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. XXI p. 166 n. 15. 844) 1358, 25 Jun. Bambergae. Leopoldus episcopus Bambergensis fructus, proventus, reditus et iura in Pegnitz et quibusdam aliis locis Karolo imperatori tamquam Bohemiae regi et coronae regni Bohemiae vendit. Nos Leupoldus d. g. Babembergensiss episcopus notum facimus t. p. u., quod cum alias spectabilibus viris dd. Vlrico et Johanni, fratribus lantgraviis Leutembergensibus, avo et patri eorum a multo iam tempore infra scripti fructus, proventus et redditus in subscriptis locis de dominio et mero ac mixto imperio serenissimi et invictissimi principis et domini d. Karol, div. fav. cl. Romanorum imperatoris s. a. et Boemie regis illustris, domini nostri graciosi, tamquam Boemie regis existentibus, que ab illustribus et magnificis principibus et dominis Ruperto seniore et Ruperto iuniore, comitibus palatinis Reni et ducibus Bauarie iusto empcionis titulo comparavith pro quingentis marcis argenti gravis ponderis, ab ecclesia nostra Babembergensi€ nomine iusti et veri pignoris fuerint obligati et ipsi hoc idem pignus eorum pacifice et quiete tenuerint et possederint longis temporibus retroactis: videlicet in Antiquo Pegnicz novem libras undecim solidos et tres hallenses, quadraginta duos sumerinos avene Potenstenensisd mensure, ducentos et septem caseos, triginta duos pullos carnispriviales; item in Prune quinque libras unum solidum et undecim hallenses, centum et viginti octo caseos, viginti sumerinos avene, quatuordecim pullos carnispriviales; item in Heimprun’ novem libras hallensium, duodecim quartalia cum dimidio siliginis Awrbachensiss mensure, quinquaginta sex sumerinos avene Potenstenensisd mensure, centum sexaginta duos caseos et quatuordecim pullos; item in Lubensteig tres libras et septem solidos cum dimidio hallensium, quinque quartalia cum dimidio siliginis Awrbachensiss mensure, decem et octo sumerinos avene Potenstenensisd mensure, sexaginta tres caseos et sex pullos; item in Newenhofh sex libras quatuordecim solidos et tres hallenses, tri- ginta duo quartalia siliginis Awrbachensisd mensure, septuaginta et unum sumerinos avene Potenstenensisd mensure, centum et decem et octo caseos cum decimis magnis et parvis et undecim pullos; item in Steinenrewtk unam libram et sex solidos hallensium, sex quartalia siliginis Awrbachensiss mensure, undecim sumerinos avene a) A: Babembergensis, B: Bambergensis. — b) A: comparavit, B: comparaverit. — c) A: Ba- bembergensi, B: Bambergensi. — d) A: Potenstenensis, B: Potensteinensis. — e) A: Prun, B: Průn. — 1) A: Heimprun, B: Heymprun. — g) A: Awrbachensis, B: Awerbachensis. — h) A: Newenhof, B: Newenhoff. — i) A: Awrbachensis, B: Awirbachensis. — k) A: Steinenrewt, B: Steynenrewt.
Annus 1358, 18—25 Jun. 521 firmare reverenda, curam animarum ibidem, prout ad vestrum spectat officium, Dat. in Rysenburk a. d. 1358 in die sanctorum Johanni comitendo predicto. martyrum Gervasii et Prothasii. Orig. cum sig. rot. de cera viridi comm. impressa in press. perg. in archivo civitatis Egrensis n. 92. In clipeo sigilli pecten; S - BVRSO/H/ - E :RISINBVRCK. — Photot. ed. Sturm, Archiv d. St. Eger n. 11. — Extr. Gradl, Beiträge zur Gesch. Nordwestböhmens, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. XXI p. 166 n. 15. 844) 1358, 25 Jun. Bambergae. Leopoldus episcopus Bambergensis fructus, proventus, reditus et iura in Pegnitz et quibusdam aliis locis Karolo imperatori tamquam Bohemiae regi et coronae regni Bohemiae vendit. Nos Leupoldus d. g. Babembergensiss episcopus notum facimus t. p. u., quod cum alias spectabilibus viris dd. Vlrico et Johanni, fratribus lantgraviis Leutembergensibus, avo et patri eorum a multo iam tempore infra scripti fructus, proventus et redditus in subscriptis locis de dominio et mero ac mixto imperio serenissimi et invictissimi principis et domini d. Karol, div. fav. cl. Romanorum imperatoris s. a. et Boemie regis illustris, domini nostri graciosi, tamquam Boemie regis existentibus, que ab illustribus et magnificis principibus et dominis Ruperto seniore et Ruperto iuniore, comitibus palatinis Reni et ducibus Bauarie iusto empcionis titulo comparavith pro quingentis marcis argenti gravis ponderis, ab ecclesia nostra Babembergensi€ nomine iusti et veri pignoris fuerint obligati et ipsi hoc idem pignus eorum pacifice et quiete tenuerint et possederint longis temporibus retroactis: videlicet in Antiquo Pegnicz novem libras undecim solidos et tres hallenses, quadraginta duos sumerinos avene Potenstenensisd mensure, ducentos et septem caseos, triginta duos pullos carnispriviales; item in Prune quinque libras unum solidum et undecim hallenses, centum et viginti octo caseos, viginti sumerinos avene, quatuordecim pullos carnispriviales; item in Heimprun’ novem libras hallensium, duodecim quartalia cum dimidio siliginis Awrbachensiss mensure, quinquaginta sex sumerinos avene Potenstenensisd mensure, centum sexaginta duos caseos et quatuordecim pullos; item in Lubensteig tres libras et septem solidos cum dimidio hallensium, quinque quartalia cum dimidio siliginis Awrbachensiss mensure, decem et octo sumerinos avene Potenstenensisd mensure, sexaginta tres caseos et sex pullos; item in Newenhofh sex libras quatuordecim solidos et tres hallenses, tri- ginta duo quartalia siliginis Awrbachensisd mensure, septuaginta et unum sumerinos avene Potenstenensisd mensure, centum et decem et octo caseos cum decimis magnis et parvis et undecim pullos; item in Steinenrewtk unam libram et sex solidos hallensium, sex quartalia siliginis Awrbachensiss mensure, undecim sumerinos avene a) A: Babembergensis, B: Bambergensis. — b) A: comparavit, B: comparaverit. — c) A: Ba- bembergensi, B: Bambergensi. — d) A: Potenstenensis, B: Potensteinensis. — e) A: Prun, B: Průn. — 1) A: Heimprun, B: Heymprun. — g) A: Awrbachensis, B: Awerbachensis. — h) A: Newenhof, B: Newenhoff. — i) A: Awrbachensis, B: Awirbachensis. — k) A: Steinenrewt, B: Steynenrewt.
Strana 522
522 Regesta Bohemiae et Moraviae. Potenstenensisl mensure, quinquaginta quatuor caseos, sex pullos et decimas cum omni utilitate; item in Ibenstuk tres libras hallensium, viginti quatuor quartalia siliginis, viginti quatuor quartalia avene Awrbachensiss mensure, triginta sex caseos, tres pullos cum plena potestate agricultores omnium agrorum spectancium ad bona huiusmodi, de quibus predicti fructus, proventus et redditus colliguntur, instituendi et destituendi, et terciam partem in iudiciis spectantibus ad advocaciam et domi- nium fructuum, proventuum et reddituum omnium predictorum, que quidem advo- cacia et dominium ad prefati domini regis inmediatam iurisdicionem pertinent. Et cum predicti lantgravii requirentibus causis legitimis neccessitate vel eciam utili- tate ipsorum poscente prefatum pignus cum omnibus suis pertinenciis, sicut expres- satur superius, supra dicto domino nostro imperatori tamquam Boemie regi, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone, dum sibi opidum Pegnicz venderent, quod ad pertinencias et iurisdicionem castri sui Behemsteinm desuper constructi emisse dinoscitur, pro quingentis sexagenis grossorum pragen- sium iusto pignoris titulo duxerint obligandum, sicut de obligacione ipsa et hiis, que ab ipsa dependent, clare sumus et manifestius informati; nos igitur — — nostri Babembergensiss capituli pleno et legitimo accedente consensu, nobis nec non pre- latis et canonicis Bambergensis ecclesie nostre ob hoc pluries capitulariter congre- gatis, multa replicacione multocies et pluries iterati consilii advertentes, qualiter fructus, proventus et redditus predicti cum suis pertinenciis paulo valorem dicte pecunie quingentarum marcarum estimantur excedere, scientes indubie, quods pecu- nia, que nobis in contractu vendicionis cum prefato domino nostro imperatore tamquam rege Boemie faciendo superaddenda fuerit, nostram et ecclesie nostre condicionem meliorem fieri et pro illis pecuniis, cum quibus dictum pignus redimen- dum existeret, alios fructus, proventus et redditus ecclesie nostre situ, utilitate et fructu magis congruentes posse pro nostris et mense episcopalis usibus comparare, sicut in hac intencione una nobiscum prefatum capitulum nostrum nullo discrepante seu contradicente unanimiter concordavit, supra dictos fructus, proventus et redditus cum omnibus suis pertinenciis, sicut exprimuntur superius, prefato domino nostro imperatori tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone pro sexingentis sexagenis grossorum pragensium in veram proprietatem vendidimus, tradidimus et assignavimus, vendimus, tradimus et assi- gnamus per eum, heredes et successores suos, Boemie reges, iusto proprietatis titulo habendos, tenendos, possidendos et utifruendos perpetuis temporibus affuturis. Quam quidem summam pecunie nobis solutam, numeratam et ad plenum expeditam ac in usus utiles et neccessarios ecclesie nostre conversam presentibus profitemur, promittimus eciam pro nobis et successoribus nostris, Bambergensibus episcopis, — prefato domino nostro imperatori tamquam regi Boemie, heredibus et succe- soribus suis, Boemie regibus, predictos fructus, proventus et redditus cum perti- —1) A: Potenstensis, B: Potensteynensis —m) A: Behemstein, B: Behemsteyn. — n) A: quod, B: pro. — o) A: Fridricus, B: Fridericus. — P) A: Hadbrandus de Heydek, B: Hatbrandus de Hey- deck. — r) A: Wertheim, B: Wertheym. — s) A: Gich, B: Gych. — t) A: Plankenuels, B: Plancke-
522 Regesta Bohemiae et Moraviae. Potenstenensisl mensure, quinquaginta quatuor caseos, sex pullos et decimas cum omni utilitate; item in Ibenstuk tres libras hallensium, viginti quatuor quartalia siliginis, viginti quatuor quartalia avene Awrbachensiss mensure, triginta sex caseos, tres pullos cum plena potestate agricultores omnium agrorum spectancium ad bona huiusmodi, de quibus predicti fructus, proventus et redditus colliguntur, instituendi et destituendi, et terciam partem in iudiciis spectantibus ad advocaciam et domi- nium fructuum, proventuum et reddituum omnium predictorum, que quidem advo- cacia et dominium ad prefati domini regis inmediatam iurisdicionem pertinent. Et cum predicti lantgravii requirentibus causis legitimis neccessitate vel eciam utili- tate ipsorum poscente prefatum pignus cum omnibus suis pertinenciis, sicut expres- satur superius, supra dicto domino nostro imperatori tamquam Boemie regi, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone, dum sibi opidum Pegnicz venderent, quod ad pertinencias et iurisdicionem castri sui Behemsteinm desuper constructi emisse dinoscitur, pro quingentis sexagenis grossorum pragen- sium iusto pignoris titulo duxerint obligandum, sicut de obligacione ipsa et hiis, que ab ipsa dependent, clare sumus et manifestius informati; nos igitur — — nostri Babembergensiss capituli pleno et legitimo accedente consensu, nobis nec non pre- latis et canonicis Bambergensis ecclesie nostre ob hoc pluries capitulariter congre- gatis, multa replicacione multocies et pluries iterati consilii advertentes, qualiter fructus, proventus et redditus predicti cum suis pertinenciis paulo valorem dicte pecunie quingentarum marcarum estimantur excedere, scientes indubie, quods pecu- nia, que nobis in contractu vendicionis cum prefato domino nostro imperatore tamquam rege Boemie faciendo superaddenda fuerit, nostram et ecclesie nostre condicionem meliorem fieri et pro illis pecuniis, cum quibus dictum pignus redimen- dum existeret, alios fructus, proventus et redditus ecclesie nostre situ, utilitate et fructu magis congruentes posse pro nostris et mense episcopalis usibus comparare, sicut in hac intencione una nobiscum prefatum capitulum nostrum nullo discrepante seu contradicente unanimiter concordavit, supra dictos fructus, proventus et redditus cum omnibus suis pertinenciis, sicut exprimuntur superius, prefato domino nostro imperatori tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone pro sexingentis sexagenis grossorum pragensium in veram proprietatem vendidimus, tradidimus et assignavimus, vendimus, tradimus et assi- gnamus per eum, heredes et successores suos, Boemie reges, iusto proprietatis titulo habendos, tenendos, possidendos et utifruendos perpetuis temporibus affuturis. Quam quidem summam pecunie nobis solutam, numeratam et ad plenum expeditam ac in usus utiles et neccessarios ecclesie nostre conversam presentibus profitemur, promittimus eciam pro nobis et successoribus nostris, Bambergensibus episcopis, — prefato domino nostro imperatori tamquam regi Boemie, heredibus et succe- soribus suis, Boemie regibus, predictos fructus, proventus et redditus cum perti- —1) A: Potenstensis, B: Potensteynensis —m) A: Behemstein, B: Behemsteyn. — n) A: quod, B: pro. — o) A: Fridricus, B: Fridericus. — P) A: Hadbrandus de Heydek, B: Hatbrandus de Hey- deck. — r) A: Wertheim, B: Wertheym. — s) A: Gich, B: Gych. — t) A: Plankenuels, B: Plancke-
Strana 523
Annus 1358, 25 Jun. 523 nenciis suis, sicut exprimuntur superius, ipsis nec non regno et corone Boemie auctorizare, gwarentire et tueri ab impeticione et arrestacione universitatis et perso- narum quarumlibet — -, renunciantes expresse pro nobis et successoribus nostris et prefata Babembergensib ecclesia nostra omni iuri, iurisaccioni, ——, renunciantes eciam pro nobis et successoribus nostris, Bambergensibus episcopis, et ecclesia Bam- bergensi legi. Si convenerit epistule divi Adriani nec non omni canonum et legum — et omnibus simpliciter munimentis, obviacionibus, cautelis et occasio- auxilio — nibus, quibus contractui vendicionis prefate in toto seu parte aliqua posset aliquomodo derogari. Et nos Fridricuse de Truchending decanus, Ebirhardus de Hohemberg scolasticus, Hadbrandus" de Heydek cantor, Petrus de Tunuelt prepositus in Wert- heimr, Vlricus de Gichs, Ebirhardus de Plankenuelst, Sybotou de Wyhsenstein archi- dyaconi, Ebirhardus de Gichs, Hermannus de Tann, Johannes de Pareys, Albertus de Sweinshaupr, Vlricus de Tunueltz, Otto de Streipergy et Hilbrandus de Sauns- heim" canonici capitulares ecclesie Babembergensisa advertentes, qualiter predicta vendicio in publicum comodum, utilitatem et evidentem profectum ecclesie nostre prefate facta dinoscitur et quod pecunia in usus necessarios et evidenter utiles eius- dem ecclesie notorie sit conversa, animo deliberato nobis ob hoc pluries, ut moris est, in capitulum convocatis predictis omnibus, cum de nostra voluntate et certa sciencia processerint, nostrum benivolum consensum et assensum presentibus ad- hibemus — —. Et in evidens testimonium premissorum sigillum capituli nostri una cum sigilli rev. in Chr. patris ac domini nostri d. Leupoldiaa episcopi Babem- bergensisa memorati ex certa sciencia presentibus duximus appendendum. Datum Bamberg a. d. 1358 feria secunda proxima post festum s. Johannis baptiste. Orig. 2 (A et B), quibus sigilla de cera rubra communi impressa in fil. ser. appensa sunt, Pragae in archivo coronac regni Bohemiac. Sigilla: episcopi oblongum, capituli rotundum. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 444 n. 431. 845) 1358, 25 Jun. Norimbergae. Ulricus de Hohenlohe dominus in Bruneck castrum Werdeck, quod prius Karoli tamquam regis Bohemiae feudum erat, ab episcopo Bambergensi in feudum recipit. Nos Vlricus dominus in Brunecke notum facimus t. p. u., quod cum serenissimus et invictissimus princeps et dominus, d. Karolus quartus div. fav. cl. Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, illustris dominus noster graciosus, tam- quam Boemie rex vasallatum castri Richeneche a nob. viro d. Ludowico de Hoenloh suo precio duxerit comparandum nec non opidum Velden et terciam partem silve, que Veldenerforst dicitur, cum foresteria et omnibus aliis silve utilitatibus et ipsius tercie partis pertinenciis ab illustribus et magnificis principibus d. Ruperto seniore et d. Ruperto iuniore comitibus palatinis Reni et ducibus Bavarie emisse noscatur, nuels. — u) A: Syboto, B: Sybotho. — v) A: Sweinshaup, B: Sbýnshaupt. — x) A: Tunuelt, B: Tünuelt. — y) A: Streiperg, B: Streiberg. — z) A: Saunsheim, B: Sawzheim. — aa) A: Lupoldi, B: Leupoldi.
Annus 1358, 25 Jun. 523 nenciis suis, sicut exprimuntur superius, ipsis nec non regno et corone Boemie auctorizare, gwarentire et tueri ab impeticione et arrestacione universitatis et perso- narum quarumlibet — -, renunciantes expresse pro nobis et successoribus nostris et prefata Babembergensib ecclesia nostra omni iuri, iurisaccioni, ——, renunciantes eciam pro nobis et successoribus nostris, Bambergensibus episcopis, et ecclesia Bam- bergensi legi. Si convenerit epistule divi Adriani nec non omni canonum et legum — et omnibus simpliciter munimentis, obviacionibus, cautelis et occasio- auxilio — nibus, quibus contractui vendicionis prefate in toto seu parte aliqua posset aliquomodo derogari. Et nos Fridricuse de Truchending decanus, Ebirhardus de Hohemberg scolasticus, Hadbrandus" de Heydek cantor, Petrus de Tunuelt prepositus in Wert- heimr, Vlricus de Gichs, Ebirhardus de Plankenuelst, Sybotou de Wyhsenstein archi- dyaconi, Ebirhardus de Gichs, Hermannus de Tann, Johannes de Pareys, Albertus de Sweinshaupr, Vlricus de Tunueltz, Otto de Streipergy et Hilbrandus de Sauns- heim" canonici capitulares ecclesie Babembergensisa advertentes, qualiter predicta vendicio in publicum comodum, utilitatem et evidentem profectum ecclesie nostre prefate facta dinoscitur et quod pecunia in usus necessarios et evidenter utiles eius- dem ecclesie notorie sit conversa, animo deliberato nobis ob hoc pluries, ut moris est, in capitulum convocatis predictis omnibus, cum de nostra voluntate et certa sciencia processerint, nostrum benivolum consensum et assensum presentibus ad- hibemus — —. Et in evidens testimonium premissorum sigillum capituli nostri una cum sigilli rev. in Chr. patris ac domini nostri d. Leupoldiaa episcopi Babem- bergensisa memorati ex certa sciencia presentibus duximus appendendum. Datum Bamberg a. d. 1358 feria secunda proxima post festum s. Johannis baptiste. Orig. 2 (A et B), quibus sigilla de cera rubra communi impressa in fil. ser. appensa sunt, Pragae in archivo coronac regni Bohemiac. Sigilla: episcopi oblongum, capituli rotundum. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 444 n. 431. 845) 1358, 25 Jun. Norimbergae. Ulricus de Hohenlohe dominus in Bruneck castrum Werdeck, quod prius Karoli tamquam regis Bohemiae feudum erat, ab episcopo Bambergensi in feudum recipit. Nos Vlricus dominus in Brunecke notum facimus t. p. u., quod cum serenissimus et invictissimus princeps et dominus, d. Karolus quartus div. fav. cl. Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, illustris dominus noster graciosus, tam- quam Boemie rex vasallatum castri Richeneche a nob. viro d. Ludowico de Hoenloh suo precio duxerit comparandum nec non opidum Velden et terciam partem silve, que Veldenerforst dicitur, cum foresteria et omnibus aliis silve utilitatibus et ipsius tercie partis pertinenciis ab illustribus et magnificis principibus d. Ruperto seniore et d. Ruperto iuniore comitibus palatinis Reni et ducibus Bavarie emisse noscatur, nuels. — u) A: Syboto, B: Sybotho. — v) A: Sweinshaup, B: Sbýnshaupt. — x) A: Tunuelt, B: Tünuelt. — y) A: Streiperg, B: Streiberg. — z) A: Saunsheim, B: Sawzheim. — aa) A: Lupoldi, B: Leupoldi.
Strana 524
Regesta Bohemiae et Moraviae. 524 que sibi, tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone predicta et ea, que dependent ab eis, rite et racionabiliter vendi- derunt, sicut prefatus d. noster imperator, tamquam Boemie rex, in pacifica posses- sione predictorum omnium extitit et existit et prout cl. mem. ill. princeps d. Rudolfus olim comes palatinus Reni et dux Bavarie, socer dicti domini nostri imperatoris, nec non prefati dd. Rupertus senior et Rupertus iunior comites palatini in predicto- rum pacifica possessione extiterunt et sicut eciam dictus d. Ludowicus vasallatum dicti castri Richenecke possedit et tenuit, prout eciam de contractibus vendicionum huiusmodi rev. in Chr. pater et dominus d. Lupoldus Bambergensis ecclesie episcopus fuit alias manifestius informatus et eciam in eosdem contractus, sicut omnia pre- dicta ab ipso dependebant in feudum, rite consensit ipsosque approbavit perpetuo tempore valituros, cumque dictus d. Bambergensis episcopus sciverit et publica noticia manifestum extiterit predictos principes et dominos in vera et legittima pos- sessione omnium predictorum sine contradicionis obstaculo pacifice perstitisse, habito igitur respectu ad utilem statum sue ecclesie predicte et ad ipsius incrementa felicia — — sui Bambergensis capituli pleno et legittimo accedente consensu, suis nec non prelatis et canonicis Bambergensis ecclesie ob hoc pluries capitulariter congregatis, multa replicacione multociens et pluries iterati consilii, advertens condicionem ecclesie sue predicte ex hoc notabiliter fieri meliorem, cum prefato domino nostro impera- tore, tamquam rege Boemie, super ante dictis feudis contractum iuste permutacionis innuerit, qui sibi et ecclesie sue Bambergensi pro debita, sufficienti et superhabun- danti recompensa feudorum huiusmodi vasallatum sive feudum castri nostri Werdeck, quod a prefato domino nostro imperatore, tamquam rege Boemie, et nullo alio dependebat, in feudum dedit, tradidit et assignavit legittime, ut ab ipso et ecclesia sua Bambergensi exnunc inantea nos et heredes ac successores nostri in feudum tenere deberemus, sicut eciam in eiusdem feudi possessione ipse dominus noster Bam- bergensis episcopus et ecclesia sua in presenti existunt et nos sibi et ecclesie sue predicte fecimus fidelitatis, homagii, obediencie et subieccionis, sicut vasallorum moris existit in suscepcione feudorum facere, debitum et solitum iuramentum. Nos vero dictum dominum nostrum d. episcopum et ecclesiam suam Bambergensem de predicto feodo castri Werdeck securos reddere cupientes, pro nobis, heredibus et successoribus nostris bona fide promisimus et promittimus per presentes, quod nos, heredes et successores nostri imperpetuum dictum castrum cum omnibus pertinenciis suis a prefato domino nostro Bambergensi et suis successoribus, Bambergensibus episcopis, in feudum recipere, tenere et recognoscere tenebimur et debebimus cum fidelitatis, homagii, obediencie et subieccionis, sicut vasallorum moris existit, ut pre- mittitur, debitis et solitis iuramentis. Testes huius rei sunt ill. princeps d. Rudolfus dux Saxonie s. i. archimarescallus, rev. — — d. Johannes Luthomuslensis s. i. aule cancellarius et d. Johannes Olomucensis eccl. episcopi et ill. principes d. Bolko Fal- kenbergensis et d. Bolko Opuliensis duces ——. In cuius rei testimonium et perpe- tuam roboris firmitatem nos Vlricus prefatus sigillum nostrum presentibus duxi- mus appendendum. Datum Nurnberg a. d. 1358 die XXV m. Iunii.
Regesta Bohemiae et Moraviae. 524 que sibi, tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone predicta et ea, que dependent ab eis, rite et racionabiliter vendi- derunt, sicut prefatus d. noster imperator, tamquam Boemie rex, in pacifica posses- sione predictorum omnium extitit et existit et prout cl. mem. ill. princeps d. Rudolfus olim comes palatinus Reni et dux Bavarie, socer dicti domini nostri imperatoris, nec non prefati dd. Rupertus senior et Rupertus iunior comites palatini in predicto- rum pacifica possessione extiterunt et sicut eciam dictus d. Ludowicus vasallatum dicti castri Richenecke possedit et tenuit, prout eciam de contractibus vendicionum huiusmodi rev. in Chr. pater et dominus d. Lupoldus Bambergensis ecclesie episcopus fuit alias manifestius informatus et eciam in eosdem contractus, sicut omnia pre- dicta ab ipso dependebant in feudum, rite consensit ipsosque approbavit perpetuo tempore valituros, cumque dictus d. Bambergensis episcopus sciverit et publica noticia manifestum extiterit predictos principes et dominos in vera et legittima pos- sessione omnium predictorum sine contradicionis obstaculo pacifice perstitisse, habito igitur respectu ad utilem statum sue ecclesie predicte et ad ipsius incrementa felicia — — sui Bambergensis capituli pleno et legittimo accedente consensu, suis nec non prelatis et canonicis Bambergensis ecclesie ob hoc pluries capitulariter congregatis, multa replicacione multociens et pluries iterati consilii, advertens condicionem ecclesie sue predicte ex hoc notabiliter fieri meliorem, cum prefato domino nostro impera- tore, tamquam rege Boemie, super ante dictis feudis contractum iuste permutacionis innuerit, qui sibi et ecclesie sue Bambergensi pro debita, sufficienti et superhabun- danti recompensa feudorum huiusmodi vasallatum sive feudum castri nostri Werdeck, quod a prefato domino nostro imperatore, tamquam rege Boemie, et nullo alio dependebat, in feudum dedit, tradidit et assignavit legittime, ut ab ipso et ecclesia sua Bambergensi exnunc inantea nos et heredes ac successores nostri in feudum tenere deberemus, sicut eciam in eiusdem feudi possessione ipse dominus noster Bam- bergensis episcopus et ecclesia sua in presenti existunt et nos sibi et ecclesie sue predicte fecimus fidelitatis, homagii, obediencie et subieccionis, sicut vasallorum moris existit in suscepcione feudorum facere, debitum et solitum iuramentum. Nos vero dictum dominum nostrum d. episcopum et ecclesiam suam Bambergensem de predicto feodo castri Werdeck securos reddere cupientes, pro nobis, heredibus et successoribus nostris bona fide promisimus et promittimus per presentes, quod nos, heredes et successores nostri imperpetuum dictum castrum cum omnibus pertinenciis suis a prefato domino nostro Bambergensi et suis successoribus, Bambergensibus episcopis, in feudum recipere, tenere et recognoscere tenebimur et debebimus cum fidelitatis, homagii, obediencie et subieccionis, sicut vasallorum moris existit, ut pre- mittitur, debitis et solitis iuramentis. Testes huius rei sunt ill. princeps d. Rudolfus dux Saxonie s. i. archimarescallus, rev. — — d. Johannes Luthomuslensis s. i. aule cancellarius et d. Johannes Olomucensis eccl. episcopi et ill. principes d. Bolko Fal- kenbergensis et d. Bolko Opuliensis duces ——. In cuius rei testimonium et perpe- tuam roboris firmitatem nos Vlricus prefatus sigillum nostrum presentibus duxi- mus appendendum. Datum Nurnberg a. d. 1358 die XXV m. Iunii.
Strana 525
Annus 1358, 25 Jun. 525 Orig. cum sig. (S.VLRICI.DE HOHENLOCH) de cera rubra comm. impressa in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Bamberg Hochstift fasc. 76 n. 515. 846) 1358, 25 Jun. Bambergae. Leopoldus episcopus Bambergensis se capitulo Bambergensi consentiente cum Karolo imperatore tamquam rege Bohemiae castrum Reicheneck, oppidum Velden tertiamque partem saltus Veldener Forst dicti pro castro Werdek permutavisse pronuntiat, quod castrum Ulricus de Hohenlohe in feudum recepit (v. supra n. 845) et suo capitulique nomine omnibus iuribus, quae ad bona commutata pertineant, Nos Lupoldus d. gr. Bambergensis episcopus notum facimus renuntiat. — sequitur mutatis mutandis tenor chartae praecedentis — —. Idcirco prefata donacione, assignatione et tradicione in contractu permutacionis legitime facte de consensu, consilio, voluntate et certa sciencia dicti nostri Bambergensis capituli summe contenti, cum augmentum et uberem statum ecclesie nostre talis permutacio rite prospiciat, prefatum dominum imperatorem tamquam Boemie regem, heredes et successores suos, Boemie reges, ab omni respectu, quem ad nos et ecclesiam nostram Bambergensem nomine et virtute dictorum feodorum castri Rychneck, opidi Velden et tercie partis forestarie Veldensis et pertinenciarum ipsius habuit hactenus, cum nichil preter eadem feoda a nobis et ecclesie(!) Bambergensi habuerit, quitamus, absolvimus, libertamus et liberos ac solutos dicimus et facimus perpetuis temporibus affuturis. Promittimus eciam pro nobis et successoribus nostris, Bambergensibus episcopis, bona nostra fide sine omni dolo prefato domino nostro imperatori tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus Boemie regibus predictam libertatem, abso- lucionem et quitacionem feodorum et omnis respectus ad nos et ecclesiam nostram habendi, sicut premittitur, ipsis necnon regno et corone Boemie auctorizare, gwaran- tire et tueri ab impeticione et arrestacione universitatum et personarum quarumlibet cuiuscumque preeminencie, dignitatis, gradus, officii seu condicionis existant, quibus eciam specialibus nominibus appellentur, renunciantes expresse pro nobis et succes- soribus nostris et prefata nostra Bambergensi ecclesia omni iuri, iurisdicioni, impeticioni, repeticioni, proprietati, questioni, titulo et omnibus simpliciter respecti- bus, qui et que nobis et ecclesie nostre in feodis eisdem quavis racione compecierunt, hactenus competunt seu valerent competere quomodolibet in futurum, renunciantes eciam pro nobis et successoribus nostris, Bambergensibus episcopis, et ecclesia nostra Bambergensi in perpetuum omni canonum et legum auxilio, constitucionibus, consuetudinibus, pactis, reformacionibus et statutis communibus ecclesiasticis, muni- cipalibus, publicis vel privatis, beneficio in integrum restitucionis, doli mali vel metus excepcioni et omnibus iuris beneficiis scriptis vel non scriptis, privilegiis, litteris, indultis, libertatibus, donacionibus seu concessionibus, sub quacumque forma verborum expressa seu expresse noscantur, eciam si de hiis iure vel consuetudine seriatim et distincte de verbo ad verbum deberet in presentibus fieri mencio specialis et omnibus simpliciter munimentis obviacionibus, cautelis et occasionibus, defensio-
Annus 1358, 25 Jun. 525 Orig. cum sig. (S.VLRICI.DE HOHENLOCH) de cera rubra comm. impressa in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Bamberg Hochstift fasc. 76 n. 515. 846) 1358, 25 Jun. Bambergae. Leopoldus episcopus Bambergensis se capitulo Bambergensi consentiente cum Karolo imperatore tamquam rege Bohemiae castrum Reicheneck, oppidum Velden tertiamque partem saltus Veldener Forst dicti pro castro Werdek permutavisse pronuntiat, quod castrum Ulricus de Hohenlohe in feudum recepit (v. supra n. 845) et suo capitulique nomine omnibus iuribus, quae ad bona commutata pertineant, Nos Lupoldus d. gr. Bambergensis episcopus notum facimus renuntiat. — sequitur mutatis mutandis tenor chartae praecedentis — —. Idcirco prefata donacione, assignatione et tradicione in contractu permutacionis legitime facte de consensu, consilio, voluntate et certa sciencia dicti nostri Bambergensis capituli summe contenti, cum augmentum et uberem statum ecclesie nostre talis permutacio rite prospiciat, prefatum dominum imperatorem tamquam Boemie regem, heredes et successores suos, Boemie reges, ab omni respectu, quem ad nos et ecclesiam nostram Bambergensem nomine et virtute dictorum feodorum castri Rychneck, opidi Velden et tercie partis forestarie Veldensis et pertinenciarum ipsius habuit hactenus, cum nichil preter eadem feoda a nobis et ecclesie(!) Bambergensi habuerit, quitamus, absolvimus, libertamus et liberos ac solutos dicimus et facimus perpetuis temporibus affuturis. Promittimus eciam pro nobis et successoribus nostris, Bambergensibus episcopis, bona nostra fide sine omni dolo prefato domino nostro imperatori tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus Boemie regibus predictam libertatem, abso- lucionem et quitacionem feodorum et omnis respectus ad nos et ecclesiam nostram habendi, sicut premittitur, ipsis necnon regno et corone Boemie auctorizare, gwaran- tire et tueri ab impeticione et arrestacione universitatum et personarum quarumlibet cuiuscumque preeminencie, dignitatis, gradus, officii seu condicionis existant, quibus eciam specialibus nominibus appellentur, renunciantes expresse pro nobis et succes- soribus nostris et prefata nostra Bambergensi ecclesia omni iuri, iurisdicioni, impeticioni, repeticioni, proprietati, questioni, titulo et omnibus simpliciter respecti- bus, qui et que nobis et ecclesie nostre in feodis eisdem quavis racione compecierunt, hactenus competunt seu valerent competere quomodolibet in futurum, renunciantes eciam pro nobis et successoribus nostris, Bambergensibus episcopis, et ecclesia nostra Bambergensi in perpetuum omni canonum et legum auxilio, constitucionibus, consuetudinibus, pactis, reformacionibus et statutis communibus ecclesiasticis, muni- cipalibus, publicis vel privatis, beneficio in integrum restitucionis, doli mali vel metus excepcioni et omnibus iuris beneficiis scriptis vel non scriptis, privilegiis, litteris, indultis, libertatibus, donacionibus seu concessionibus, sub quacumque forma verborum expressa seu expresse noscantur, eciam si de hiis iure vel consuetudine seriatim et distincte de verbo ad verbum deberet in presentibus fieri mencio specialis et omnibus simpliciter munimentis obviacionibus, cautelis et occasionibus, defensio-
Strana 526
526 nibus, quibus contractui permutacionis prefate in toto seu parte aliqua posset aliquomodo derogari. Et nos Fridericus de Truhending decanus, [Eberhardus de Hohemberg scolasticus, Hadbrandus de Hardek cantor, Petrus de Tunwelt prepositus in Verchem, Ulricus de Eich, Eberhardus de Plankenfels, Siboto de Vihsenstein archi- diaconi, Eberhardus de Eich, Hermannus de Tann, Johannes de Parcis, Albertus de Swinshaut, Ulricus de Tunwelt, Otto de Strerberg et Hilbrandus de Sanusheim] canonici capitulares ecclesie Bambergensis, advertentes, qualiter predicta permutacio in comodum, utilitatem et evidentem profectum ecclesie nostre prefate facta dinos- citur quidque feodum castri Werdek nobis et ecclesie nostre predicte racione situs, defensionis et utilitatis magis utiliter expediat, quam feuda ecclesie predicta, que transierunt in permutacionem eandem, animo deliberato nobis ab hoc pluries, ut moris est, in capitulum convocatis, predictis omnibus, cum de nostra voluntate et certa sciencia processerint, nostrum benivolum consensum et assensum presentibus adhibemus ac supradicta omnia et singula et eorum quodlibet in omnibus suis tenori- bus, sentenciis, punctis et clausulis de verbo ad verbum, prout exprimuntur superius, laudamus, approbamus et ratificamus perpetuis temporibus valitura. Et in evidens testimonium premissorum sigillum capituli nostri una cum sigillo reverendi in Christo patris ac domini nostri, domini Lupoldi Bambergensis episcopi memorati, ex certa sciencia presentibus duximus appendendum. Datum Bamberg, a. d. 1358 feria secunda proxima post festum s. Johannis baptiste. Orig. cum duobus sig. in fil. ser. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Reicheneck Ge- richtsurkunden fasc. 3, nr. 15. [L]. Regesta Bohemiae et Moraviae. 847) 1358, 25 Jun. Olomuc. A. d. 1358 post festum s. Johannis bapt. colloquium dominorum est celebratum. Contractus, qui in eodem colloquio tabulis terrae impositi sunt, ed. Chytil, Landtafel d. Mark- graft. Mähren I p. 28 n. 562 sq. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 79 n. 99 8q. 848) 1358, 26 Jun. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis Iudaeos moneri iubet, ut habitum in statutis — universis et singulis eccle- archiepiscopalibus eis iniunctum deferant. siarum parrochialium rectoribus per civitatem [et diocesim] Pragensem constitutis salutem in Domino. Cum in generali concilio salubriter sit statutum, ut Iudei —— qualitate habitus publice ab aliis populis distingwantur, nos —— in nostris statutis provincialibus duximus providendum, ut Iudei per [provinciam nostram] constituti a Christianis in habitu distinguerentur, ita videlicet, quod eorundem Iudeorum masculi in capitibus p[ilea lata, ut] antiquitus consueverant, sine capuciis deffer- rent, mulieres vero dictorum Iudeorum super pepla si [ve alia velamina ca]pitis leva- turam eminentem supra frontem ponerent et defferrent sic, quod omni tempore per
526 nibus, quibus contractui permutacionis prefate in toto seu parte aliqua posset aliquomodo derogari. Et nos Fridericus de Truhending decanus, [Eberhardus de Hohemberg scolasticus, Hadbrandus de Hardek cantor, Petrus de Tunwelt prepositus in Verchem, Ulricus de Eich, Eberhardus de Plankenfels, Siboto de Vihsenstein archi- diaconi, Eberhardus de Eich, Hermannus de Tann, Johannes de Parcis, Albertus de Swinshaut, Ulricus de Tunwelt, Otto de Strerberg et Hilbrandus de Sanusheim] canonici capitulares ecclesie Bambergensis, advertentes, qualiter predicta permutacio in comodum, utilitatem et evidentem profectum ecclesie nostre prefate facta dinos- citur quidque feodum castri Werdek nobis et ecclesie nostre predicte racione situs, defensionis et utilitatis magis utiliter expediat, quam feuda ecclesie predicta, que transierunt in permutacionem eandem, animo deliberato nobis ab hoc pluries, ut moris est, in capitulum convocatis, predictis omnibus, cum de nostra voluntate et certa sciencia processerint, nostrum benivolum consensum et assensum presentibus adhibemus ac supradicta omnia et singula et eorum quodlibet in omnibus suis tenori- bus, sentenciis, punctis et clausulis de verbo ad verbum, prout exprimuntur superius, laudamus, approbamus et ratificamus perpetuis temporibus valitura. Et in evidens testimonium premissorum sigillum capituli nostri una cum sigillo reverendi in Christo patris ac domini nostri, domini Lupoldi Bambergensis episcopi memorati, ex certa sciencia presentibus duximus appendendum. Datum Bamberg, a. d. 1358 feria secunda proxima post festum s. Johannis baptiste. Orig. cum duobus sig. in fil. ser. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Reicheneck Ge- richtsurkunden fasc. 3, nr. 15. [L]. Regesta Bohemiae et Moraviae. 847) 1358, 25 Jun. Olomuc. A. d. 1358 post festum s. Johannis bapt. colloquium dominorum est celebratum. Contractus, qui in eodem colloquio tabulis terrae impositi sunt, ed. Chytil, Landtafel d. Mark- graft. Mähren I p. 28 n. 562 sq. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 79 n. 99 8q. 848) 1358, 26 Jun. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis Iudaeos moneri iubet, ut habitum in statutis — universis et singulis eccle- archiepiscopalibus eis iniunctum deferant. siarum parrochialium rectoribus per civitatem [et diocesim] Pragensem constitutis salutem in Domino. Cum in generali concilio salubriter sit statutum, ut Iudei —— qualitate habitus publice ab aliis populis distingwantur, nos —— in nostris statutis provincialibus duximus providendum, ut Iudei per [provinciam nostram] constituti a Christianis in habitu distinguerentur, ita videlicet, quod eorundem Iudeorum masculi in capitibus p[ilea lata, ut] antiquitus consueverant, sine capuciis deffer- rent, mulieres vero dictorum Iudeorum super pepla si [ve alia velamina ca]pitis leva- turam eminentem supra frontem ponerent et defferrent sic, quod omni tempore per
Strana 527
Annus 1358, 25—27 Jun. 527 —. [Ideo dictis] Iudeis seu quibusdam aliis huiusmodi [habitum] discernerentur ipsorum senioribus duximus iniungendum et precepimus, ut [habitum per dicta] statuta eis deputatum reassumerent et in ipso habitu publice omni tempore incederent et in eodem [alios Iudeos ad] eos venientes incedere facerent et huiusmodi nostrum preceptum observarent et observari facerent ——. Quare vobis cum virtute sancte obendiencie districte precipimus et mandamus, quatenus ante [dictos Iudeos], per civitatem et diocesim Pragensem constitutos, et in ecclesiis vestris infra missarum solempnia [moneatis ——1, quos et nos primo, secundo, tercio et peremptorio mone- mus atque districte precipimus, ut infra dictum [terminum] in dictis nostris sta- tutis ipsis deputatum [dictum habitum] reassumant omni tempore et omni loco — deferrant et per alios Iudeos, ad ipsos aliunde venientes, deferri faciant ——. Quod si non fecerint, contra ipsos ad penam debitam, prout iustum [est, procedemus]. Datum Prage die XXVI m. iunii a. d. 1358. Fragm. copiae coaevae Pragae in archivo capituli eccl. metrop. s. Viti in libro Erectionum ecclesiae Pragensis I p. 1. Quae in copia desiderantur, secundum statuta provincialia Arnesti archi- episcopi, ms. bibl. publ. ac universit. Prag. I G 19 suppleta sunt. 849) 1358, 27 Jun. Norimbergae. Rudolphus dux Saxoniae, S. R. i. archimarescallus, proprietatem castri Floss ad reges et coronam regni Bohemiae pertinere declarat. Nos Rudolphusa dei gracia dux Saxonie, Sacri imperii archimarescallus, notum facimus t. p. u., quod licet illustres quondam Boemie reges certa privilegia et litteras ab imperio Sacro obtinuisse noscantur super rebus quibusdam, que specifice exprimuntur in eis, tamen huiusmodi littere sicut assercione illustris principis d. Alberti Austrie, Styrieb et Karinthie ducis, rite comperimusi in sua et progenitorum suorum, ducum Austrie, potestate dudum fuerunt, nec ad usus regum Boemie multo iam tempore provenerunt ex eo, quod cl. mem. illustris et magnificus princeps dominus Johannes quondam Boemie rex in primo accessu suo ad regnum Boemie predictum, tamquam advena, iurium regni et condicionis ignarus, nesciebat, si tales littere habite forent aut in eius existerent potestate, cum eas prefatus dux Austrie moderno tempore serenissimo ac invictissimo principi et domino d. Karolo Romanorum imperatori s. a. et Boemie regi, illustri domino nostro gracioso, ad eum tamquam Boemie regeme spectantes duxerit assignandas, quarum tenor sequitur in hec verba: In nomine sancte et indi- vidue Trinitatis amen. Fridericus divina favente clemencia Romanorum imperator electus et s. a., rex Sicilie —— (Sequitur tenor litterarum Basileae a. 1212, 26 Sept. datarum, vide Reg. Boh. I p. 248 n. 532 et Cod. dipl. Boh. II p. 94 n. 97.) Item. In nomine sancte et individue Trinitatis amen. Fridericusd secundus divina favente 1) Vide litteras Alberti ducis Austriae a. 1358, 2 Apr. Vindobonae et litteras Karoli impe- ratoris et regis a. 1358, 30 Jun. Norimbergae datas, superius n. 784 et inferius n. 855 typis ex- pressas. a) A: Rudolphus; B: Rudolfus. — b) A: Styrie; B: Stirie. — e) A: Boemie regem; B: regem
Annus 1358, 25—27 Jun. 527 —. [Ideo dictis] Iudeis seu quibusdam aliis huiusmodi [habitum] discernerentur ipsorum senioribus duximus iniungendum et precepimus, ut [habitum per dicta] statuta eis deputatum reassumerent et in ipso habitu publice omni tempore incederent et in eodem [alios Iudeos ad] eos venientes incedere facerent et huiusmodi nostrum preceptum observarent et observari facerent ——. Quare vobis cum virtute sancte obendiencie districte precipimus et mandamus, quatenus ante [dictos Iudeos], per civitatem et diocesim Pragensem constitutos, et in ecclesiis vestris infra missarum solempnia [moneatis ——1, quos et nos primo, secundo, tercio et peremptorio mone- mus atque districte precipimus, ut infra dictum [terminum] in dictis nostris sta- tutis ipsis deputatum [dictum habitum] reassumant omni tempore et omni loco — deferrant et per alios Iudeos, ad ipsos aliunde venientes, deferri faciant ——. Quod si non fecerint, contra ipsos ad penam debitam, prout iustum [est, procedemus]. Datum Prage die XXVI m. iunii a. d. 1358. Fragm. copiae coaevae Pragae in archivo capituli eccl. metrop. s. Viti in libro Erectionum ecclesiae Pragensis I p. 1. Quae in copia desiderantur, secundum statuta provincialia Arnesti archi- episcopi, ms. bibl. publ. ac universit. Prag. I G 19 suppleta sunt. 849) 1358, 27 Jun. Norimbergae. Rudolphus dux Saxoniae, S. R. i. archimarescallus, proprietatem castri Floss ad reges et coronam regni Bohemiae pertinere declarat. Nos Rudolphusa dei gracia dux Saxonie, Sacri imperii archimarescallus, notum facimus t. p. u., quod licet illustres quondam Boemie reges certa privilegia et litteras ab imperio Sacro obtinuisse noscantur super rebus quibusdam, que specifice exprimuntur in eis, tamen huiusmodi littere sicut assercione illustris principis d. Alberti Austrie, Styrieb et Karinthie ducis, rite comperimusi in sua et progenitorum suorum, ducum Austrie, potestate dudum fuerunt, nec ad usus regum Boemie multo iam tempore provenerunt ex eo, quod cl. mem. illustris et magnificus princeps dominus Johannes quondam Boemie rex in primo accessu suo ad regnum Boemie predictum, tamquam advena, iurium regni et condicionis ignarus, nesciebat, si tales littere habite forent aut in eius existerent potestate, cum eas prefatus dux Austrie moderno tempore serenissimo ac invictissimo principi et domino d. Karolo Romanorum imperatori s. a. et Boemie regi, illustri domino nostro gracioso, ad eum tamquam Boemie regeme spectantes duxerit assignandas, quarum tenor sequitur in hec verba: In nomine sancte et indi- vidue Trinitatis amen. Fridericus divina favente clemencia Romanorum imperator electus et s. a., rex Sicilie —— (Sequitur tenor litterarum Basileae a. 1212, 26 Sept. datarum, vide Reg. Boh. I p. 248 n. 532 et Cod. dipl. Boh. II p. 94 n. 97.) Item. In nomine sancte et individue Trinitatis amen. Fridericusd secundus divina favente 1) Vide litteras Alberti ducis Austriae a. 1358, 2 Apr. Vindobonae et litteras Karoli impe- ratoris et regis a. 1358, 30 Jun. Norimbergae datas, superius n. 784 et inferius n. 855 typis ex- pressas. a) A: Rudolphus; B: Rudolfus. — b) A: Styrie; B: Stirie. — e) A: Boemie regem; B: regem
Strana 528
528 Regesta Bohemiae et Moraviae. — — (Sequitur tenor clemencia Romanorum imperator s. a., Ierusalem et Sicilie rex, litterarum Amalphiae a. 1231 m. Jul. datarum, vide Reg. Boh. I p. 362 n. 772 et Cod. dipl. Boh. III p. 8 n. 11.) Ne igitur illustres Boemie reges et eiusdem regni corona, que Sacri Romani imperii nobile quidem membrum existit, ex huiusmodi negligenciis quevis eciam dispendia paciatur, sed pocius in suis iuribus pro honore et augmento Sacri imperii debite foveatur, attendentes, qualiter prefati reges Boemie ignari suorum iurium, cum littere predicte in Austrie partibus dudum constiterint, neque reges Boemie ipsarum copiam obtinere valuerunts, sicut in facti narracione premittitur et ex litteris dicti ducis Austrie claret apercius, prefati Boemie reges sibi castrum Flozz, in predictis imperialibus litteris expressum, lucide adversus iuste et legitime sue proprietatis titulum nomine pignoris sustinuerunt obligari, ne talis negligencia dictis regno et corone Boemie preiudicium afferre valeat, —— omnium coelectorum nostrorum, tam spiritualium, quam eciam secularium' accedente consilio et consensu de certa nostra sciencia dicimus, pronuncciamus, declaramus et auctoritate, qua velud princeps elector et Sacri Romani imperii archimarescallus rite potimur, presentibus diffinimus quod cum lucide et evidenter appareat et in nostri ac aliorum coelectorum noticiam clarissimis sit indiciis evidenter et clare deductum, qualiter illustres reges Boemie titulo donacionis imperialis predicte iustam et veram proprietatem castri Flozzs et pertinenciarum eius obtineant et quod ab hoc titulo nullo quidem iure, sed errore solo declinatum extiterit, quod videlicet predicte imperiales littere, que super castro predicto Flozz et aliis eciam expressis ibidem obtente noscuntur, in omnibus suis tenoribus, sentenciis, punctis et clausulis, sicut sunt inserte superius, perinde robur firmitatis obtineant et in sua virtute perdurent, ac si proprietatis, feudi vel alterius iuris ibidem expressi condicio nunquam foret errore, negligencia seu alias quomodolibet interrupta. ——. Datum Nuremberg a. d. 1358 in crastino beatorum Johannis et Pauli. Orig. duo cum sig. equestri, A in fil. ser., B in pres. perg., Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 448 n. 429 (ad 17 Jun.). 850) 1358, 27 Jun. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis omnibus vere poenitentibus, qui ad hospi- tale s. Mariae Magdalenae in praeurbio civitatis Plzeň („Nove Pilsne“) in quibus- dam diebus festis devote accesserint ac manus suas porrexerint adiutrices, quadra- „universis Christi fidelibus per nostram ginta dies indulgentiarum condonat. Pragensem diocesim constitutis." „Datum Prage a. d. 1358 die 27 m. iunii.“ Cop. (A) coaeva in archivo capituli metropolitani Pragensis in Libro erectionum ecclesiae Pragensis I pag. 1. — cop. (B) saec. XIV Pragae in bibliotheca publ. et universit. Pragensis in ms. Cancellariae Arnesti (sign. XII C 17) fol. 72. — Ed. (B) Tadra, Cancellaria Arnesti, Archiv f. öster. Gesch. LXI, 2 p. 480 n. 3. Boemie. — d) A: Fridericus; B: Fridricus. — e) A: valuerunt; B: valuerint. — f) sic in A; in B: dominorum principum coelectorum nostrorum. — g) A: Flozz; B: Flozze.
528 Regesta Bohemiae et Moraviae. — — (Sequitur tenor clemencia Romanorum imperator s. a., Ierusalem et Sicilie rex, litterarum Amalphiae a. 1231 m. Jul. datarum, vide Reg. Boh. I p. 362 n. 772 et Cod. dipl. Boh. III p. 8 n. 11.) Ne igitur illustres Boemie reges et eiusdem regni corona, que Sacri Romani imperii nobile quidem membrum existit, ex huiusmodi negligenciis quevis eciam dispendia paciatur, sed pocius in suis iuribus pro honore et augmento Sacri imperii debite foveatur, attendentes, qualiter prefati reges Boemie ignari suorum iurium, cum littere predicte in Austrie partibus dudum constiterint, neque reges Boemie ipsarum copiam obtinere valuerunts, sicut in facti narracione premittitur et ex litteris dicti ducis Austrie claret apercius, prefati Boemie reges sibi castrum Flozz, in predictis imperialibus litteris expressum, lucide adversus iuste et legitime sue proprietatis titulum nomine pignoris sustinuerunt obligari, ne talis negligencia dictis regno et corone Boemie preiudicium afferre valeat, —— omnium coelectorum nostrorum, tam spiritualium, quam eciam secularium' accedente consilio et consensu de certa nostra sciencia dicimus, pronuncciamus, declaramus et auctoritate, qua velud princeps elector et Sacri Romani imperii archimarescallus rite potimur, presentibus diffinimus quod cum lucide et evidenter appareat et in nostri ac aliorum coelectorum noticiam clarissimis sit indiciis evidenter et clare deductum, qualiter illustres reges Boemie titulo donacionis imperialis predicte iustam et veram proprietatem castri Flozzs et pertinenciarum eius obtineant et quod ab hoc titulo nullo quidem iure, sed errore solo declinatum extiterit, quod videlicet predicte imperiales littere, que super castro predicto Flozz et aliis eciam expressis ibidem obtente noscuntur, in omnibus suis tenoribus, sentenciis, punctis et clausulis, sicut sunt inserte superius, perinde robur firmitatis obtineant et in sua virtute perdurent, ac si proprietatis, feudi vel alterius iuris ibidem expressi condicio nunquam foret errore, negligencia seu alias quomodolibet interrupta. ——. Datum Nuremberg a. d. 1358 in crastino beatorum Johannis et Pauli. Orig. duo cum sig. equestri, A in fil. ser., B in pres. perg., Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 448 n. 429 (ad 17 Jun.). 850) 1358, 27 Jun. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis omnibus vere poenitentibus, qui ad hospi- tale s. Mariae Magdalenae in praeurbio civitatis Plzeň („Nove Pilsne“) in quibus- dam diebus festis devote accesserint ac manus suas porrexerint adiutrices, quadra- „universis Christi fidelibus per nostram ginta dies indulgentiarum condonat. Pragensem diocesim constitutis." „Datum Prage a. d. 1358 die 27 m. iunii.“ Cop. (A) coaeva in archivo capituli metropolitani Pragensis in Libro erectionum ecclesiae Pragensis I pag. 1. — cop. (B) saec. XIV Pragae in bibliotheca publ. et universit. Pragensis in ms. Cancellariae Arnesti (sign. XII C 17) fol. 72. — Ed. (B) Tadra, Cancellaria Arnesti, Archiv f. öster. Gesch. LXI, 2 p. 480 n. 3. Boemie. — d) A: Fridericus; B: Fridricus. — e) A: valuerunt; B: valuerint. — f) sic in A; in B: dominorum principum coelectorum nostrorum. — g) A: Flozz; B: Flozze.
Strana 529
Annus 1358, 27—28 Jun. 529 851) 1358, 28 Jun. Norimbergae. Karolus imperator et rex iuri feudi ad castrum Werdeck renuntians, idem ius — — notum facimus t. p. u., quod in episcopum Bambergensem transfert. cum nos vasallatum sive feudum castri Werdeck cum omnibus suis pertinenciis, que nob. Vlricus de Brunecke, noster et imperii Sacri fidelis dilectus, pridem a nobis ut a rege Boemie et corona eiusdem regni tenebat in feudum, ven. Lupoldo Bamber- gensis ecclesie episcopo, principi et devoto nostro dilecto, et sibi suo et successorum suorum, episcoporum Bambergensium nomine tradiderimus, assignaverimus et legi- time dederimus in recompensam feudorum castri Richenecke, opidi Velden et tercie partis silve, que Veldenerforst dicitur, cum foresteria et omnibus aliis silve utilita- tibus et ipsius tercie partis pertinenciis, que nos ab ecclesia Bambergensi in feudum tenebamus, et de quibus feudis ipse Bambergensis episcopus et suum capitulum nos, heredes et successores nostros, Boemie reges, et eiusdem regni coronam quitaverunt, libertarunt ac liberos et quitos reddiderunt, ut in litteris eiusdem Vlrici subscriptis plenius est expressum, supplicaveritque nobis dictus Bambergensis episcopus, ut sibi infra scriptam litteram memorati Vlrici auctoritate imperiali approbare, ratificare et confirmare et vasallatui sive feudo prefati castri Werdeck cum omnibus suis pertinenciis pro nobis et nostris heredibus et successoribus, Boemie regibus, et eius- dem regni corona omnino renunciare pietate solita dignaremur, tenor vero dicte littere per omnia sequitur in hec verba: Nos Vlricus dominus in Brunecke notum facimus — — (Sequitur tenor litterarum a. 1358, 25 Jun. Norimbergae datarum, vide superius n. 845.) Nos ad prefatorum episcopi et capituli Bambergensis suppli- cem peticionis instanciam racionabiliter advertentes —— habito eciam respectu ad indefesse fidelitatis obsequia, quibus Bambergenses episcopi — — Sacrosancto Ro- mano imperio hucusque multipliciter placuerunt et prestancius placere poterunt in futurum, prescriptam litteram — — auctoritate cesarea confirmamus, renunciantes nichilominus ex toto pro nobis et nostris heredibus et successoribus, Boemie regibus, et eiusdem regni corona vasallatui, feudo ac omni simpliciter respectu, que nobis et eisdem nostris heredibus et successoribus in et ad dictum castrum Werdeck et omnes suas pertinencias compecierunt actenus aut competere possunt quomodolibet in pre- senti, transferentes nichilominus idem ius feudi, quod nobis et eisdem nostris here- dibus et successoribus in dicto castro et suis pertinenciis hucusque compeciit, in pre- fatum episcopum et suos successores, Bambergenses episcopos, pleno iure, ut videlicet predictus Vlricus ac sui heredes et successores imperpetuum idem castrum cum omnibus suis pertinenciis a prefatis episcopo et suis successoribus, Bambergensibus episcopis, in feudum recipere, tenere et recognoscere tenebuntur et debebunt cum fidelitatis, homagii, obediencie et subieccionis, sicut vasallorum moris existit, debitis et solitis iuramentis. —— Poena: centum marcarum puri auri — — et earum me- dietatem nostre imperiali camere, residuam vero partem iniuriam passorum usibus applicari. Signum etc. Testes huius rei sunt ill. Rudolfus dux Saxonie, s. i. archi- marescallus, ven. Johannes Luthomuslensis s. i. aule cancellarius, Johannes Olomu- 34
Annus 1358, 27—28 Jun. 529 851) 1358, 28 Jun. Norimbergae. Karolus imperator et rex iuri feudi ad castrum Werdeck renuntians, idem ius — — notum facimus t. p. u., quod in episcopum Bambergensem transfert. cum nos vasallatum sive feudum castri Werdeck cum omnibus suis pertinenciis, que nob. Vlricus de Brunecke, noster et imperii Sacri fidelis dilectus, pridem a nobis ut a rege Boemie et corona eiusdem regni tenebat in feudum, ven. Lupoldo Bamber- gensis ecclesie episcopo, principi et devoto nostro dilecto, et sibi suo et successorum suorum, episcoporum Bambergensium nomine tradiderimus, assignaverimus et legi- time dederimus in recompensam feudorum castri Richenecke, opidi Velden et tercie partis silve, que Veldenerforst dicitur, cum foresteria et omnibus aliis silve utilita- tibus et ipsius tercie partis pertinenciis, que nos ab ecclesia Bambergensi in feudum tenebamus, et de quibus feudis ipse Bambergensis episcopus et suum capitulum nos, heredes et successores nostros, Boemie reges, et eiusdem regni coronam quitaverunt, libertarunt ac liberos et quitos reddiderunt, ut in litteris eiusdem Vlrici subscriptis plenius est expressum, supplicaveritque nobis dictus Bambergensis episcopus, ut sibi infra scriptam litteram memorati Vlrici auctoritate imperiali approbare, ratificare et confirmare et vasallatui sive feudo prefati castri Werdeck cum omnibus suis pertinenciis pro nobis et nostris heredibus et successoribus, Boemie regibus, et eius- dem regni corona omnino renunciare pietate solita dignaremur, tenor vero dicte littere per omnia sequitur in hec verba: Nos Vlricus dominus in Brunecke notum facimus — — (Sequitur tenor litterarum a. 1358, 25 Jun. Norimbergae datarum, vide superius n. 845.) Nos ad prefatorum episcopi et capituli Bambergensis suppli- cem peticionis instanciam racionabiliter advertentes —— habito eciam respectu ad indefesse fidelitatis obsequia, quibus Bambergenses episcopi — — Sacrosancto Ro- mano imperio hucusque multipliciter placuerunt et prestancius placere poterunt in futurum, prescriptam litteram — — auctoritate cesarea confirmamus, renunciantes nichilominus ex toto pro nobis et nostris heredibus et successoribus, Boemie regibus, et eiusdem regni corona vasallatui, feudo ac omni simpliciter respectu, que nobis et eisdem nostris heredibus et successoribus in et ad dictum castrum Werdeck et omnes suas pertinencias compecierunt actenus aut competere possunt quomodolibet in pre- senti, transferentes nichilominus idem ius feudi, quod nobis et eisdem nostris here- dibus et successoribus in dicto castro et suis pertinenciis hucusque compeciit, in pre- fatum episcopum et suos successores, Bambergenses episcopos, pleno iure, ut videlicet predictus Vlricus ac sui heredes et successores imperpetuum idem castrum cum omnibus suis pertinenciis a prefatis episcopo et suis successoribus, Bambergensibus episcopis, in feudum recipere, tenere et recognoscere tenebuntur et debebunt cum fidelitatis, homagii, obediencie et subieccionis, sicut vasallorum moris existit, debitis et solitis iuramentis. —— Poena: centum marcarum puri auri — — et earum me- dietatem nostre imperiali camere, residuam vero partem iniuriam passorum usibus applicari. Signum etc. Testes huius rei sunt ill. Rudolfus dux Saxonie, s. i. archi- marescallus, ven. Johannes Luthomuslensis s. i. aule cancellarius, Johannes Olomu- 34
Strana 530
530 Regesta Bohemiae et Moraviae. censis et Bertoldus Eystetensis eccl. episcopi, ill. Petrus Borbonensis, Bolko Falken- bergensis et Bolko Opuliensis duces ac Wilhelmus marchio Miszenensis, spect. Albertus et Fridericus burggravii Nurenbergenses, Vlricus et Johannes lantgravii de Lutem- berg, Vlricus de Helfenstein, Heinricus de Swarczburg, Albertus de Werdenberg, Burghardus et Johannes de Recz comites, nob. Vlricus de Bruneck, Rudolfus de Warta, Conradus de Hoenberg, Lupoldus de Nortenberg, Vlricus de Domo, Thimo de Kul- dicz, Iofridus de Nanczeio — —. Datum Nurenberg a. d. 1358, ind. undecima, IV kal. iulii, regn. nostr. a. XII, imp. vero quarto. Per d. cancellarium Rudolphus de Frideberg. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum deest, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Bamberg Hochstift fasc. 76 n. 516. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 398. — Reg. imp. VIII 2794. 852) 1358, 28 Jun. Norimbergae. Rudolphus dux Saxoniae, S. R. i. archimarescallus, castro Floss separato, solam civitatem Egrensem cum terra et castrum Parkstein cum pertinentiis regibus et co- Wir ronae regni Bohemiae in 40.000 marcarum pignori obligatas esse declarat. Rudolf von Gotes gen. herczog zu Sachsen, des heiligen Romischen reichs erczmar- schalk, bekennen und tun kunt ——, wann vormals die stat ze Eger mit dem lande und die vesten Flozz und Parkstein mit iren zegehorungen den hochgebornen kungen zu Beheim und der cronen desselben kunigreichs fûr 40.000 mark lôtiges silbers von wegen des heiligen Rômischen reichs ze rechtem pfande verseczet sein, und wann wir mit andern unsern mitkurfursten, geistlichen und werltlichen, wol underweiset sein mit warhaftiger kunstchaft, daz Flozz, die vesten und waz darczu gehoret, des kunigreichs ze Beheim rechtes eygen ist und von unwizzen und mit irresal dem egenanten kunigreich ze Beheim ze pfande worden ist, als in unsern und andrer unsrer mitkurfursten briven, die wir dorumb geben haben, ist volkomenlich begrif- fen, dovon und uf die rede, daz die hochgebornen kunge zu Beheim und die crone desselben kunigreichs in der andern pfantschaft ungehindert bleiben, sintdenmal das Flozz ir rechtes eygen ist und ir pfant nicht gesein mag in deheinenweis, so meinen, sprechen und leutern wir mit wolbedachtem mute und mit gemeinem rate, wort, willen und ouch gunst aller unsrer mitkurfursten, geistlichen und wertlichen, daz die obgenanten hochgebornen kunge ze Beheim, ir erben und nachkomen, ewiclich und die crone desselben kunigreichs ze Beheim die egenante 40.000 mark lôtiges silbers uf der stat zu Eger und dem lande und ouch uf der vesten Parkstein und iren zugeho- rungen haben sullen, als die pfantbrieven sagen, die von des Reichs wegen geben — sint gleicherweis, als ob Flozz in der egenanten pfandung nye benennet were. — Der geben ist zu Nuremberg — — 1358 iar an s. Peters und Paulus abent der heil. czwelefboten. Orig. cum sigillo equestri in press. perg. fracto, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I. p. 1197 n. 190. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 446 (ad a. 1359).
530 Regesta Bohemiae et Moraviae. censis et Bertoldus Eystetensis eccl. episcopi, ill. Petrus Borbonensis, Bolko Falken- bergensis et Bolko Opuliensis duces ac Wilhelmus marchio Miszenensis, spect. Albertus et Fridericus burggravii Nurenbergenses, Vlricus et Johannes lantgravii de Lutem- berg, Vlricus de Helfenstein, Heinricus de Swarczburg, Albertus de Werdenberg, Burghardus et Johannes de Recz comites, nob. Vlricus de Bruneck, Rudolfus de Warta, Conradus de Hoenberg, Lupoldus de Nortenberg, Vlricus de Domo, Thimo de Kul- dicz, Iofridus de Nanczeio — —. Datum Nurenberg a. d. 1358, ind. undecima, IV kal. iulii, regn. nostr. a. XII, imp. vero quarto. Per d. cancellarium Rudolphus de Frideberg. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum deest, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Bamberg Hochstift fasc. 76 n. 516. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 398. — Reg. imp. VIII 2794. 852) 1358, 28 Jun. Norimbergae. Rudolphus dux Saxoniae, S. R. i. archimarescallus, castro Floss separato, solam civitatem Egrensem cum terra et castrum Parkstein cum pertinentiis regibus et co- Wir ronae regni Bohemiae in 40.000 marcarum pignori obligatas esse declarat. Rudolf von Gotes gen. herczog zu Sachsen, des heiligen Romischen reichs erczmar- schalk, bekennen und tun kunt ——, wann vormals die stat ze Eger mit dem lande und die vesten Flozz und Parkstein mit iren zegehorungen den hochgebornen kungen zu Beheim und der cronen desselben kunigreichs fûr 40.000 mark lôtiges silbers von wegen des heiligen Rômischen reichs ze rechtem pfande verseczet sein, und wann wir mit andern unsern mitkurfursten, geistlichen und werltlichen, wol underweiset sein mit warhaftiger kunstchaft, daz Flozz, die vesten und waz darczu gehoret, des kunigreichs ze Beheim rechtes eygen ist und von unwizzen und mit irresal dem egenanten kunigreich ze Beheim ze pfande worden ist, als in unsern und andrer unsrer mitkurfursten briven, die wir dorumb geben haben, ist volkomenlich begrif- fen, dovon und uf die rede, daz die hochgebornen kunge zu Beheim und die crone desselben kunigreichs in der andern pfantschaft ungehindert bleiben, sintdenmal das Flozz ir rechtes eygen ist und ir pfant nicht gesein mag in deheinenweis, so meinen, sprechen und leutern wir mit wolbedachtem mute und mit gemeinem rate, wort, willen und ouch gunst aller unsrer mitkurfursten, geistlichen und wertlichen, daz die obgenanten hochgebornen kunge ze Beheim, ir erben und nachkomen, ewiclich und die crone desselben kunigreichs ze Beheim die egenante 40.000 mark lôtiges silbers uf der stat zu Eger und dem lande und ouch uf der vesten Parkstein und iren zugeho- rungen haben sullen, als die pfantbrieven sagen, die von des Reichs wegen geben — sint gleicherweis, als ob Flozz in der egenanten pfandung nye benennet were. — Der geben ist zu Nuremberg — — 1358 iar an s. Peters und Paulus abent der heil. czwelefboten. Orig. cum sigillo equestri in press. perg. fracto, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I. p. 1197 n. 190. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 446 (ad a. 1359).
Strana 531
Annus 1358, 28—29 Jun. 531 853) 1358, 29 Jun. Norimbergae. Karolus imperator et rex monasterio Strakonicensi Cruciferorum ord. s. Joh. Hierosolymitani et ecclesiae Horaždovicensi, eidem monasterio subiectae, omnia bona — — Etsi celsitudo cesarea et eius benignitas circumspecta confirmat. universos fideles, quos Romanum ambit imperium, solite pietatis clemencia desiderat prosequi graciose, illos tamen singulari quadam prerogativa amplis graciarum donis et graciosis favoribus prosequitur precipue, qui, tabescentis mundi vanitatibus relictis, sub debite religionis norma et vita monastica nituntur Altissimo in simpli- citate mentis et corporis iugiter famulari. Sane pro parte rel. fratris Jacobi comen- datoris, domus et monasterii in Strakonicz Prag. dioc., ord. s. Johannis hospitalis lerosolimitani, devoti nostri dilecti, maiestati nostre fuit humiliter supplicatum, quatenus sibi, conventui et monasterio in Strakonicz universa bona, mobilia et immo- bilia, infra scripta, que ad idem monasterium et ad ecclesiam parrochialem in Ha- rowitz, sepe dicto monasterio subiectam, pertinere noscuntur, auctoritate regia Boemie approbare, ratificare et confirmare dignaremur. Bona vero sunt hec: inprimis medietas castri Strakonicensis, incipiens a porta sita ante coquinam Wilelmi de Stra- konicz et protenditur versus partem orientalem directe, in qua quidem castri parte prenominatum monasterium cum porta et turri supra ipsam portam ac cum habita- culis fratrum predictorum est locatum. It. ipsum hospitale situm penes pontem cum omnibus suis pertinenciis, molendinumque locatum in pede pontis brevioris, quod Cozme molendinum appellatur, et aliud molendinum situm sub maiori Straconicensi civitate, quod istis temporibus tenet Marquardus dictus Wavak, et deinde decimum forum et decimam septimanam tocius thelonei in utraque videlicet Strakonicensi et Horauicensi civitate, ceterumque plenam decimam de tribus molendinis, quorum pri- mum situm est sub rupe, quod dicitur V podskali, secundum vero in eadem parte fluminis castro Strakonicensi obiectum, tercium autem Maiori Straconicensi civitati adiunctum quondam Arnoldi dictum. Insuper duodecim maccella, panni staciones, panislubia et loca, in quibus tele vendicioni exponuntur, cum omni eorum iure et decimam plenam de orto iuxta parvam civitatem Strakonicensum situato, eciamque curiam cum molendino sito in flumine dicto Volynka cum ipso flumine retro scolam ante castrum et ipsam scolam cum vico, qui Bezdiecow dicitur, nec non cum molen- dinis pluribus in predicto flumine Wolynka collocatis. Deindeque ecclesiam in Lom cum cura animarum et totam villam ibidem; de tribus quoque curiis Zadworz, Dru- zeticz et Czirnicov prefati Wilelmi veras decimas et villam Hayskawes dictam inte- gram excepto solo silvano castro deserviente minusque quam laneum retinente. Hec circa villas: Ptakouicz propinquiorem et Ptakouicz remociorem, Lhotam ac Mutye- nycz villas cum duabus piscinis, penes hec villas Radczowicz, Sborowicz, Curzimany, Susiedowicz, Liebieticz, Vlehly, Drakow, Makarow, Choczlow, Preczowicz, Wnycz, Mnyetow, Kurli cum allodiis, quotquot fuerint, et piscinam et villam Mazanczova Lhota et curiam Wichnow cum quinque laneis silve et rubetis, in villis quoque scilicet Mylonyouicz duas hereditates, in Piwkouicz mediam alteram hereditatem, in Brziezie 34*
Annus 1358, 28—29 Jun. 531 853) 1358, 29 Jun. Norimbergae. Karolus imperator et rex monasterio Strakonicensi Cruciferorum ord. s. Joh. Hierosolymitani et ecclesiae Horaždovicensi, eidem monasterio subiectae, omnia bona — — Etsi celsitudo cesarea et eius benignitas circumspecta confirmat. universos fideles, quos Romanum ambit imperium, solite pietatis clemencia desiderat prosequi graciose, illos tamen singulari quadam prerogativa amplis graciarum donis et graciosis favoribus prosequitur precipue, qui, tabescentis mundi vanitatibus relictis, sub debite religionis norma et vita monastica nituntur Altissimo in simpli- citate mentis et corporis iugiter famulari. Sane pro parte rel. fratris Jacobi comen- datoris, domus et monasterii in Strakonicz Prag. dioc., ord. s. Johannis hospitalis lerosolimitani, devoti nostri dilecti, maiestati nostre fuit humiliter supplicatum, quatenus sibi, conventui et monasterio in Strakonicz universa bona, mobilia et immo- bilia, infra scripta, que ad idem monasterium et ad ecclesiam parrochialem in Ha- rowitz, sepe dicto monasterio subiectam, pertinere noscuntur, auctoritate regia Boemie approbare, ratificare et confirmare dignaremur. Bona vero sunt hec: inprimis medietas castri Strakonicensis, incipiens a porta sita ante coquinam Wilelmi de Stra- konicz et protenditur versus partem orientalem directe, in qua quidem castri parte prenominatum monasterium cum porta et turri supra ipsam portam ac cum habita- culis fratrum predictorum est locatum. It. ipsum hospitale situm penes pontem cum omnibus suis pertinenciis, molendinumque locatum in pede pontis brevioris, quod Cozme molendinum appellatur, et aliud molendinum situm sub maiori Straconicensi civitate, quod istis temporibus tenet Marquardus dictus Wavak, et deinde decimum forum et decimam septimanam tocius thelonei in utraque videlicet Strakonicensi et Horauicensi civitate, ceterumque plenam decimam de tribus molendinis, quorum pri- mum situm est sub rupe, quod dicitur V podskali, secundum vero in eadem parte fluminis castro Strakonicensi obiectum, tercium autem Maiori Straconicensi civitati adiunctum quondam Arnoldi dictum. Insuper duodecim maccella, panni staciones, panislubia et loca, in quibus tele vendicioni exponuntur, cum omni eorum iure et decimam plenam de orto iuxta parvam civitatem Strakonicensum situato, eciamque curiam cum molendino sito in flumine dicto Volynka cum ipso flumine retro scolam ante castrum et ipsam scolam cum vico, qui Bezdiecow dicitur, nec non cum molen- dinis pluribus in predicto flumine Wolynka collocatis. Deindeque ecclesiam in Lom cum cura animarum et totam villam ibidem; de tribus quoque curiis Zadworz, Dru- zeticz et Czirnicov prefati Wilelmi veras decimas et villam Hayskawes dictam inte- gram excepto solo silvano castro deserviente minusque quam laneum retinente. Hec circa villas: Ptakouicz propinquiorem et Ptakouicz remociorem, Lhotam ac Mutye- nycz villas cum duabus piscinis, penes hec villas Radczowicz, Sborowicz, Curzimany, Susiedowicz, Liebieticz, Vlehly, Drakow, Makarow, Choczlow, Preczowicz, Wnycz, Mnyetow, Kurli cum allodiis, quotquot fuerint, et piscinam et villam Mazanczova Lhota et curiam Wichnow cum quinque laneis silve et rubetis, in villis quoque scilicet Mylonyouicz duas hereditates, in Piwkouicz mediam alteram hereditatem, in Brziezie 34*
Strana 532
532 Regesta Bohemiae et Moraviae. unam hereditatem et in Drahonicz quatuor hereditates vulgariter dyedyny dictas. Preterea sub silva seu nemore villas, scilicet Branisschow, Lhotam, Sdykow mino- rem ac Sdikow maiorem cum iure patronatus ecclesie ibidem, adiunctis eciam silvis, rubetis, montibus et nemoribus. Que quidem silve et nemora ad Sdicow pertinencia certis limitibus et signis gadium limitantur in hunc modum: a bonis prepositure Pragensis sunt quidam cumuli pro limitibus facti usque ad bona ad castrum Vinter- berg spectancia; deinde a bonis ad Vinterberg pertinentibus limites se extendunt ad illum locum, ubi rivus dictus Studeny confluit cum alio rivo dicto Przisloua; deinde limes directe tendit ad rupem dictam Stozzkow et ibi gades inter bona monasterii et bona castri Winterberg subsignate ; abinde limes dirigitur ad silvam dictam Wissoky staw, deinde nemus monasterii et nemus regni nostri Boemie distinguitur quodam rivo dicto Wrchbrziezie; deinde limes est quidam rivulus dictus Byrsossna, post quem alter rivus dictus Crupezz gades existit, tendens ad rivum dictum Byrdny, deinde limes existit fluvius dictus Wolynca, distingwens dicti monasterii bona a bonis pre- positure predicte et a bonis nobilium aliorum, deinde a Wolynka transeundo per quendam rivum limes tendit usque in Kohutow. Insuper ius patronatus ecclesiarum in Radomysl et in Pieczin. It. bona Horavicensis ecclesie scilicet sunt hec: villa Babin et Babin silva, cuius limites existunt a strata publica tendente versus Pragam usque ad viam inferiorem, que ducit versus villam Babin de civitate Horawicz directe et a ponte descendendo per prata una cum monte, qui appellatur Byeliczie; iuxta civi- tatem Horawicz curiam cum laneo integro novemque domunculas intra muros civi- tatis predicte, tria maccella, balneum, braseatorium, tria panislubia, duos ortos et molendinum sub ipsa civitate Horawicz, in quo monasterium Straconicense tres lottos auri et parrochia Horavicensis viginti gr. prag. den. nomine census anuatim percipiunt. Piscacio quoque in flumine dicto Ottawa penes Horawicz decurrente et collacio scole Horavicensis et pars ville Werziechow. Nos itaque circa monasterium Straconicense prefatum nec non ad commendatorem et conventum ibidem Deo omni- potenti famulancium zelo sincere et singularis devocionis accensi, cupientes dicti monasterii comoditatibus, utilitatibus, profectibus et honoribus divine remuneracionis intuitu ac pro salute et remedio animarum nostrarum et progenitorum et succes- sorum et heredum nostrorum, Boemie regum, iustis quoque et devotis supplicacioni- bus prefati Jacobi comendatoris favorabiliter inclinati, sepe dictis comendatori suisque successoribus, monasterio et conventui Straconicensi omnia bona supra dicta cum universis eorum campis, cultis et incultis, silvis, rubetis — — auctoritate regia Boemie approbamus, ratificamus et t. p. liberaliter confirmamus, nostris, regni nostri Boemie et corone eiusdem regni iuribus in omnibus et singulis premissis semper salvis. Poena: centum marcarum puri auri —— et earum medietatem nostre regali Boemie camere, residuam vero partem iniuriam passorum usibus applicari. Signum etc. Testes huius rei sunt ill. Rudolphus dux Saxonie, s. i. archimarescallus, ven. Johannes Luthomuschlensis s. i. aule cancellarius, Johannes Olomucensis et Bertol- dus Eistetensis eccl. episcopi, ill. Petrus Borbonensis, Bolko Falkembergensis et Bolco Opuliensis duces et Wilhelmus marchio Misnensis, spect. Albertus et Fridericus burg-
532 Regesta Bohemiae et Moraviae. unam hereditatem et in Drahonicz quatuor hereditates vulgariter dyedyny dictas. Preterea sub silva seu nemore villas, scilicet Branisschow, Lhotam, Sdykow mino- rem ac Sdikow maiorem cum iure patronatus ecclesie ibidem, adiunctis eciam silvis, rubetis, montibus et nemoribus. Que quidem silve et nemora ad Sdicow pertinencia certis limitibus et signis gadium limitantur in hunc modum: a bonis prepositure Pragensis sunt quidam cumuli pro limitibus facti usque ad bona ad castrum Vinter- berg spectancia; deinde a bonis ad Vinterberg pertinentibus limites se extendunt ad illum locum, ubi rivus dictus Studeny confluit cum alio rivo dicto Przisloua; deinde limes directe tendit ad rupem dictam Stozzkow et ibi gades inter bona monasterii et bona castri Winterberg subsignate ; abinde limes dirigitur ad silvam dictam Wissoky staw, deinde nemus monasterii et nemus regni nostri Boemie distinguitur quodam rivo dicto Wrchbrziezie; deinde limes est quidam rivulus dictus Byrsossna, post quem alter rivus dictus Crupezz gades existit, tendens ad rivum dictum Byrdny, deinde limes existit fluvius dictus Wolynca, distingwens dicti monasterii bona a bonis pre- positure predicte et a bonis nobilium aliorum, deinde a Wolynka transeundo per quendam rivum limes tendit usque in Kohutow. Insuper ius patronatus ecclesiarum in Radomysl et in Pieczin. It. bona Horavicensis ecclesie scilicet sunt hec: villa Babin et Babin silva, cuius limites existunt a strata publica tendente versus Pragam usque ad viam inferiorem, que ducit versus villam Babin de civitate Horawicz directe et a ponte descendendo per prata una cum monte, qui appellatur Byeliczie; iuxta civi- tatem Horawicz curiam cum laneo integro novemque domunculas intra muros civi- tatis predicte, tria maccella, balneum, braseatorium, tria panislubia, duos ortos et molendinum sub ipsa civitate Horawicz, in quo monasterium Straconicense tres lottos auri et parrochia Horavicensis viginti gr. prag. den. nomine census anuatim percipiunt. Piscacio quoque in flumine dicto Ottawa penes Horawicz decurrente et collacio scole Horavicensis et pars ville Werziechow. Nos itaque circa monasterium Straconicense prefatum nec non ad commendatorem et conventum ibidem Deo omni- potenti famulancium zelo sincere et singularis devocionis accensi, cupientes dicti monasterii comoditatibus, utilitatibus, profectibus et honoribus divine remuneracionis intuitu ac pro salute et remedio animarum nostrarum et progenitorum et succes- sorum et heredum nostrorum, Boemie regum, iustis quoque et devotis supplicacioni- bus prefati Jacobi comendatoris favorabiliter inclinati, sepe dictis comendatori suisque successoribus, monasterio et conventui Straconicensi omnia bona supra dicta cum universis eorum campis, cultis et incultis, silvis, rubetis — — auctoritate regia Boemie approbamus, ratificamus et t. p. liberaliter confirmamus, nostris, regni nostri Boemie et corone eiusdem regni iuribus in omnibus et singulis premissis semper salvis. Poena: centum marcarum puri auri —— et earum medietatem nostre regali Boemie camere, residuam vero partem iniuriam passorum usibus applicari. Signum etc. Testes huius rei sunt ill. Rudolphus dux Saxonie, s. i. archimarescallus, ven. Johannes Luthomuschlensis s. i. aule cancellarius, Johannes Olomucensis et Bertol- dus Eistetensis eccl. episcopi, ill. Petrus Borbonensis, Bolko Falkembergensis et Bolco Opuliensis duces et Wilhelmus marchio Misnensis, spect. Albertus et Fridericus burg-
Strana 533
Annus 1358, 29—30 Jun. 533 gravii Nurembergenses, Vlricus et Johannes lantgravii de Lutemberg, Henricus de Swarczburg, Albertus de Werdenberg et Johannes de Recz comites, nob. Vlricus de Bruneck, Rudolphus de Warta, Lupoldus de Nortenberg, Vlricus de Domo, Thymo de Coldicz — —. Dat. Nuremberg a. d. 1358, ind. XI, tercio kal. iulii, regn. nostr. Per d. imperatorem cancellarius. a. XII, imp. vero quarto. R. Johannes Chremsir. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., avulso et fracto, Pragae in archivo magni prioratus Meli- tensium, sign. Strakonice n. 35 (A 24). 854) 1358, 29 Jun. Brunae. A. d. 1358 sexta feria post Johannis bapt. colloquium Brunae est celebratum. Contractus, qui in eodem colloquio tabulis terrae impositi sunt, ed. Chytil, Landtafel d. Mark- graft. Mähren II p. 35 n. 345 sq. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 81 n. 103 sq. 855) 1358, 30 Jun. Norimbergae. Karolus imperator et rex edictali constitutione imperiali declarat proprietatem castri Floss et pertinentiarum eius ad reges Bohemiae caesareae donationis titulo In nomine sancte et individue Trinitatis feliciter amen. Karolus pertinere. quartus divina favente clemencia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex. Ad perpetuam rei memoriam. Licet cl. mem. illustres quondam Boemie reges, progenitores nostri, certa privilegia et litteras super quibusdam castris, terris et rebus aliis, que specifice exprimuntur in eis, a Sacro Romano imperio preclaris et acceptis meritis obtinuisse noscantur, sicut hoc in privilegiorum tenoribus manifestius declaratur, tamen prout assercione illustris Alberti Austrie, Stirie et Karinthie ducis,1) principis et avunculi nostri dilecti, rite conperimus, huiusmodi privilegia et littere in sua et progenitorum ipsius, ducum Austrie, potestate fuerunt multo iam tem- pore, nec ad usus nostros seu progenitorum nostrorum, Boemie regum, actenus perve- nerunt ex eo precipue, quod cl. mem. illustris Johannes quondam Boemie rex, genitor noster dilectus, in primo accessu suo ad regnum Boemie prefatum tamquam advena, iurium, libertatum et condicionum regni Boemie et status eius ignarus, nesciebat, si tales littere habite forent in thesauris regni et corone predicte aut in eius tamquam Boemie regis potestate consisterent, quas tamen prefatus dux Austrie, dilectus avun- culus noster, in scrineis suis reperiens nobis tamquam regi et heredi Boemie, ad quem iure spectabant, assignavit et reddidit amicabiliter et benigne, quarum tenor sequitur in hec verba: In nomine sancte et individue Trinitatis amen. Fridricus divina favente clemencia Romanorum imperator electus et semper augustus, rex Sicilie — — (Sequitur tenor litterarum Basileae a. 1212, 26 Sept. datarum, vide Reg. 1) Vide litteras a. 1358, 2 Apr. Vindobonae datas, superius n. 784.
Annus 1358, 29—30 Jun. 533 gravii Nurembergenses, Vlricus et Johannes lantgravii de Lutemberg, Henricus de Swarczburg, Albertus de Werdenberg et Johannes de Recz comites, nob. Vlricus de Bruneck, Rudolphus de Warta, Lupoldus de Nortenberg, Vlricus de Domo, Thymo de Coldicz — —. Dat. Nuremberg a. d. 1358, ind. XI, tercio kal. iulii, regn. nostr. Per d. imperatorem cancellarius. a. XII, imp. vero quarto. R. Johannes Chremsir. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., avulso et fracto, Pragae in archivo magni prioratus Meli- tensium, sign. Strakonice n. 35 (A 24). 854) 1358, 29 Jun. Brunae. A. d. 1358 sexta feria post Johannis bapt. colloquium Brunae est celebratum. Contractus, qui in eodem colloquio tabulis terrae impositi sunt, ed. Chytil, Landtafel d. Mark- graft. Mähren II p. 35 n. 345 sq. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 81 n. 103 sq. 855) 1358, 30 Jun. Norimbergae. Karolus imperator et rex edictali constitutione imperiali declarat proprietatem castri Floss et pertinentiarum eius ad reges Bohemiae caesareae donationis titulo In nomine sancte et individue Trinitatis feliciter amen. Karolus pertinere. quartus divina favente clemencia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex. Ad perpetuam rei memoriam. Licet cl. mem. illustres quondam Boemie reges, progenitores nostri, certa privilegia et litteras super quibusdam castris, terris et rebus aliis, que specifice exprimuntur in eis, a Sacro Romano imperio preclaris et acceptis meritis obtinuisse noscantur, sicut hoc in privilegiorum tenoribus manifestius declaratur, tamen prout assercione illustris Alberti Austrie, Stirie et Karinthie ducis,1) principis et avunculi nostri dilecti, rite conperimus, huiusmodi privilegia et littere in sua et progenitorum ipsius, ducum Austrie, potestate fuerunt multo iam tem- pore, nec ad usus nostros seu progenitorum nostrorum, Boemie regum, actenus perve- nerunt ex eo precipue, quod cl. mem. illustris Johannes quondam Boemie rex, genitor noster dilectus, in primo accessu suo ad regnum Boemie prefatum tamquam advena, iurium, libertatum et condicionum regni Boemie et status eius ignarus, nesciebat, si tales littere habite forent in thesauris regni et corone predicte aut in eius tamquam Boemie regis potestate consisterent, quas tamen prefatus dux Austrie, dilectus avun- culus noster, in scrineis suis reperiens nobis tamquam regi et heredi Boemie, ad quem iure spectabant, assignavit et reddidit amicabiliter et benigne, quarum tenor sequitur in hec verba: In nomine sancte et individue Trinitatis amen. Fridricus divina favente clemencia Romanorum imperator electus et semper augustus, rex Sicilie — — (Sequitur tenor litterarum Basileae a. 1212, 26 Sept. datarum, vide Reg. 1) Vide litteras a. 1358, 2 Apr. Vindobonae datas, superius n. 784.
Strana 534
534 Regesta Bohemiae et Moraviae. Boh. I p. 248 n. 532, Cod. dipl. Boh. II p. 94 n. 97.) In nomine sancte et individue Trinitatis. Fridricus secundus divina favente clemencia Romanorum imperator semper augustus, Jerusalem et Sicilie rex — —. (Sequitur tenor litterarum Amalphiae a. 1231 m. Jul. datarum, vide Cod. dipl. Boh. III p. 8 n. 11.) Ne igitur nos, heredes et succesores nostri, Boemie reges illustres, regnum Boemie et eiusdem regni corona, Sacri Romani imperii membrum quidem nobile et insigne, ex huiusmodi negligenciis quevis eciam dispendia paciamur, sed pocius in nostris iuribus pro honore et augmento Sacri imperii debite foveamur, attendentes et industriose mentis oculis limpidius intuentes, qualiter prefati progenitores nostri ignari fortasse suorum iurium, preser- tim cum predicta privilegia et littere in partibus Austrie dudum constiterint neque ipsarum copiam obtinere valuerint, sicut in facti narracione premittitur et ex litteris prefati ducis Austrie claret apercius, prefati progenitores nostri, Boemie reges, castrum Flozz in predictis imperialibus litteris expressum lucidius adversus iuste et legittime sue proprietatis titulum sibi nomine pignoris pro certis pecuniis sustinuerint obligari, ne talis negligencia nobis, heredibus et succesoribus nostris, Boemie regibus, regno et corone Boemie dampnum, errorem seu negligenciam afferre valeat quovis modo, —— sano electorum et aliorum principum Sacri Romani imperii accedente con- silio de imperialis potestatis plenitudine ac de certa nostra sciencia dicimus, pronunc- ciamus, declaramus, diffinimus et hac edictali constitucione rite duximus statuendum, quod cum lucide evidenter appareat in prefatis privilegiis et litteris, qualiter illustres Boemie reges, progenitores nostri, iure et titulo donacionis cesaree iustam et veram proprietatem castri Flozz et pertinenciarum eius habuerint, et nos, heredes et succes- sores nostri, Boemie reges, debeamus habere et quod a titulo proprietatis huius- modi nulloquidem iure, sed errore solum declinatum extiterit, quod videlicet predicte imperiales littere, que super castro Flozz ac aliis eciam expressis ibidem per nostros progenitores, reges Boemie, a Sacro imperio obtinuisse noscuntur, in omnibus suis tenoribus, sentenciis, punctis et clausulis, sicut sunt expresse superius, perinde robur firmitatis obtineant et in sua virtute perdurent, ac si proprietatis, feudi vel alterius iuris in litteris predictis expressi condicio nunquam foret errore, negligencia seu alias quomodolibet interrupta. Nulli ergo hominum liceat hanc nostre pronuncciacionis, declaracionis, diffinicionis seu statuti paginam infringere seu ei quovis ausu teme- rario contraire sub pena mille marcarum puri auri, quas ab eo qui contra fecerit tocies, quocies contra factum fuerit, irremisibiliter exigi volumus et recipi ac earum medietatem nostri imperialis erari sive fisci, residuam vero partem illustrium regum Boemie usibus applicari. Signum etc. Testes autem huius rei sunt ill. Rudolfus dux Saxonie, ven. Johannes Olomuczensis episcopus, ill. Bolko Opuliensis, Bolko Falkem- bergensis et Fridricus de Tegg duces et Wilhelmus marchio Mysnensis et spect. Vlricus de Helfenstein, Johannes de Recz, Heinricus et Guntherus de Swarczpurg comites, nob. Rudolfus de Wart, Conradus de Hoemburg, Fridricus de Waltsee, Busco de Wil- harticz et alii quam plures nostri et imperii Sacri principes, nobiles et fideles. — Datum Nuremberg a. d. 1358, ind. undecima, II kal. iulii, regn. nostr. a. XII, imp. R. Miliczius. Per dominum imperatorem .. cancellarius. vero quarto.
534 Regesta Bohemiae et Moraviae. Boh. I p. 248 n. 532, Cod. dipl. Boh. II p. 94 n. 97.) In nomine sancte et individue Trinitatis. Fridricus secundus divina favente clemencia Romanorum imperator semper augustus, Jerusalem et Sicilie rex — —. (Sequitur tenor litterarum Amalphiae a. 1231 m. Jul. datarum, vide Cod. dipl. Boh. III p. 8 n. 11.) Ne igitur nos, heredes et succesores nostri, Boemie reges illustres, regnum Boemie et eiusdem regni corona, Sacri Romani imperii membrum quidem nobile et insigne, ex huiusmodi negligenciis quevis eciam dispendia paciamur, sed pocius in nostris iuribus pro honore et augmento Sacri imperii debite foveamur, attendentes et industriose mentis oculis limpidius intuentes, qualiter prefati progenitores nostri ignari fortasse suorum iurium, preser- tim cum predicta privilegia et littere in partibus Austrie dudum constiterint neque ipsarum copiam obtinere valuerint, sicut in facti narracione premittitur et ex litteris prefati ducis Austrie claret apercius, prefati progenitores nostri, Boemie reges, castrum Flozz in predictis imperialibus litteris expressum lucidius adversus iuste et legittime sue proprietatis titulum sibi nomine pignoris pro certis pecuniis sustinuerint obligari, ne talis negligencia nobis, heredibus et succesoribus nostris, Boemie regibus, regno et corone Boemie dampnum, errorem seu negligenciam afferre valeat quovis modo, —— sano electorum et aliorum principum Sacri Romani imperii accedente con- silio de imperialis potestatis plenitudine ac de certa nostra sciencia dicimus, pronunc- ciamus, declaramus, diffinimus et hac edictali constitucione rite duximus statuendum, quod cum lucide evidenter appareat in prefatis privilegiis et litteris, qualiter illustres Boemie reges, progenitores nostri, iure et titulo donacionis cesaree iustam et veram proprietatem castri Flozz et pertinenciarum eius habuerint, et nos, heredes et succes- sores nostri, Boemie reges, debeamus habere et quod a titulo proprietatis huius- modi nulloquidem iure, sed errore solum declinatum extiterit, quod videlicet predicte imperiales littere, que super castro Flozz ac aliis eciam expressis ibidem per nostros progenitores, reges Boemie, a Sacro imperio obtinuisse noscuntur, in omnibus suis tenoribus, sentenciis, punctis et clausulis, sicut sunt expresse superius, perinde robur firmitatis obtineant et in sua virtute perdurent, ac si proprietatis, feudi vel alterius iuris in litteris predictis expressi condicio nunquam foret errore, negligencia seu alias quomodolibet interrupta. Nulli ergo hominum liceat hanc nostre pronuncciacionis, declaracionis, diffinicionis seu statuti paginam infringere seu ei quovis ausu teme- rario contraire sub pena mille marcarum puri auri, quas ab eo qui contra fecerit tocies, quocies contra factum fuerit, irremisibiliter exigi volumus et recipi ac earum medietatem nostri imperialis erari sive fisci, residuam vero partem illustrium regum Boemie usibus applicari. Signum etc. Testes autem huius rei sunt ill. Rudolfus dux Saxonie, ven. Johannes Olomuczensis episcopus, ill. Bolko Opuliensis, Bolko Falkem- bergensis et Fridricus de Tegg duces et Wilhelmus marchio Mysnensis et spect. Vlricus de Helfenstein, Johannes de Recz, Heinricus et Guntherus de Swarczpurg comites, nob. Rudolfus de Wart, Conradus de Hoemburg, Fridricus de Waltsee, Busco de Wil- harticz et alii quam plures nostri et imperii Sacri principes, nobiles et fideles. — Datum Nuremberg a. d. 1358, ind. undecima, II kal. iulii, regn. nostr. a. XII, imp. R. Miliczius. Per dominum imperatorem .. cancellarius. vero quarto.
Strana 535
Annus 1358, 30 Jun. — 6 Jul. 535 Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. Pragas in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 444 n. 432. — (e copiario privilegiorum regum et regni Bohemiae) Pelzel, K. Karl IV. U B. II p. 264 n. 256. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 82 n. 105. — Reg. imp. VIII 2808. 856) 1358, 5 Jul. Heidelbergae. Rupertus senior comes palatinus Rheni, S. R. i. archidapifer et dux Bavariae, castra et oppida coronae Bohemiae vendita, Hohenstein, Hersbruck et Aucrbach, titulo feudi tantum a Sacro imperio dependere profitetur. Wir Ruprecht der elter von Gotes gn. pfallenczgrave by Rine, dez heiligen Römischen riches obrester truchsesze und herczog in Beyern, bekennen und tun chunt — —, daz uns kuntlichen und wissenlichen ist und daz selben unser eltern und vordern, herczogen zù Beyern, an uns und seliger gedechtnusse den hochgeborn herczog Rudolf, unserm bruder, herbracht haben, daz die vesten und merkte, der Hohenstein, Hersprugge und Vrbach, die von unsers bruders herczog Rudolfs dez vorgenanten tode ûf uns verfallen waren und die wir dem allerdurchlûchtigsten fürsten und herren h. Karln Romischem keyser —— und kûng zu Beheim, unsern lieben gnedigen herren, alz einem kûng zù Beheim und der cronen dezselben kûngriches zù Beheim recht und redlichen vorkauft haben von nyemand anders ruren, danne von dem heiligen Rômi- schen riche, und wir, unser eltern und bruder ez von nyemand anders gehabt haben nůr von dem Heiligen riche, alz da vor begriffen ist. — — Geben zu Heydelberg — 1358 iare am nechsten dornstage nach der heil. zwelfboten s. Peters und S. Pauls tage. Orig. cum sig. equestri de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. p. 1197 n. 191. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 446 n. 433. — 857) 1358, 6 Jul. Avinione. Innocentius papa VI. capitulo Ratisbonensi nuntiat Karolum IV. imperatorem paratum esse, si pecuniam pro castro Donaustauf persolutam (v. n. 64) receperit, idem castrum episcopatui Ratisbonensi cedere et capitulo imperat, ut una cum epi- Innocentius episcopus sсоро pеcuniae summam necessariam procuret. servus servorum Dei. Dilectis filiis, capitulo ecclesie Ratisponensis, salutem et aposto- licam benediccionem. Nuper carissimus in Christo filius noster Carolus, Romano- rum imperator s. a., nobis significare curavit, quod ipse pro eo, quod super facta seu tractata cum ven. fr. nostro Ratisponensi episcopo permutacione castri de Tum- stauff Ratisponensis diocesis ad mensam episcopalem Ratisponensem spectantis, quod idem Carolus ad instanciam et preces dicti episcopi de manibus quorundam, qui illud longo tempore tenuerant et eciam tunc tenebant, pro magnis de suis propriis pecuniarum summis redemit et ex tunc tenuit, prout tenet, nostrum et apostolice sedis, sicut vobis innotuit, assensum obtinere nequivit, retencionem ipsus castri sibi
Annus 1358, 30 Jun. — 6 Jul. 535 Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. Pragas in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 444 n. 432. — (e copiario privilegiorum regum et regni Bohemiae) Pelzel, K. Karl IV. U B. II p. 264 n. 256. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 82 n. 105. — Reg. imp. VIII 2808. 856) 1358, 5 Jul. Heidelbergae. Rupertus senior comes palatinus Rheni, S. R. i. archidapifer et dux Bavariae, castra et oppida coronae Bohemiae vendita, Hohenstein, Hersbruck et Aucrbach, titulo feudi tantum a Sacro imperio dependere profitetur. Wir Ruprecht der elter von Gotes gn. pfallenczgrave by Rine, dez heiligen Römischen riches obrester truchsesze und herczog in Beyern, bekennen und tun chunt — —, daz uns kuntlichen und wissenlichen ist und daz selben unser eltern und vordern, herczogen zù Beyern, an uns und seliger gedechtnusse den hochgeborn herczog Rudolf, unserm bruder, herbracht haben, daz die vesten und merkte, der Hohenstein, Hersprugge und Vrbach, die von unsers bruders herczog Rudolfs dez vorgenanten tode ûf uns verfallen waren und die wir dem allerdurchlûchtigsten fürsten und herren h. Karln Romischem keyser —— und kûng zu Beheim, unsern lieben gnedigen herren, alz einem kûng zù Beheim und der cronen dezselben kûngriches zù Beheim recht und redlichen vorkauft haben von nyemand anders ruren, danne von dem heiligen Rômi- schen riche, und wir, unser eltern und bruder ez von nyemand anders gehabt haben nůr von dem Heiligen riche, alz da vor begriffen ist. — — Geben zu Heydelberg — 1358 iare am nechsten dornstage nach der heil. zwelfboten s. Peters und S. Pauls tage. Orig. cum sig. equestri de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. p. 1197 n. 191. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 446 n. 433. — 857) 1358, 6 Jul. Avinione. Innocentius papa VI. capitulo Ratisbonensi nuntiat Karolum IV. imperatorem paratum esse, si pecuniam pro castro Donaustauf persolutam (v. n. 64) receperit, idem castrum episcopatui Ratisbonensi cedere et capitulo imperat, ut una cum epi- Innocentius episcopus sсоро pеcuniae summam necessariam procuret. servus servorum Dei. Dilectis filiis, capitulo ecclesie Ratisponensis, salutem et aposto- licam benediccionem. Nuper carissimus in Christo filius noster Carolus, Romano- rum imperator s. a., nobis significare curavit, quod ipse pro eo, quod super facta seu tractata cum ven. fr. nostro Ratisponensi episcopo permutacione castri de Tum- stauff Ratisponensis diocesis ad mensam episcopalem Ratisponensem spectantis, quod idem Carolus ad instanciam et preces dicti episcopi de manibus quorundam, qui illud longo tempore tenuerant et eciam tunc tenebant, pro magnis de suis propriis pecuniarum summis redemit et ex tunc tenuit, prout tenet, nostrum et apostolice sedis, sicut vobis innotuit, assensum obtinere nequivit, retencionem ipsus castri sibi
Strana 536
536 Regesta Bohemiae et Moraviae. inutilem nimisque deinceps dispendiosam esse conspiciens proposuit et intendit castrum ipsum post receptam integram satisfaccionem eius, quod sibi dicti castri occasione debetur, vobis tradere vel aliis pro eisdem sibi debitis assignare, super quo tanquam devocionis filius nos et apostolicam sedem preterire noluit inconsultos. Nos itaque super hoc sinceritatem tanti principis protectoris ac benefactoris ecclesiarum assidui plurimum in domino commendantes discrecioni vestre per apostolica scripta manda- mus, quatinus ad recuperacionem dicti castri previa satisfaccione decenti una cum prefato episcopo, cui super hiis per alias litteras scribimus, oportune cooperacionis nostre sic diligenter, sic efficaciter adhibere velitis auxilium et favorem, quod ecclesia vestra de bonorum suorum recuperacione letetur vestreque fame cedat ad laudem et castrum ipsum cum ipsius ecclesie detrimento ad manus amplius non deveniat alienas. Datum apud Villam novam Avinionensis diocesis nonas iulii pontificatus nostri anno sexto. Orig. cum bulla in fil. canapis, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Donaustauf Ge- richtsurkunden fasc. 13. nr. 169. 858) 1358, 6 Jul. Heidelbergae. Rupertus senior, comes palatinus Rheni, S. R. i. archidapifer et dux Bavariae, proprietatem castri Floss ad reges et coronam regni Bohemiae pertinere declarat. Nos Rupertus senior dei gracia comes palentinus Reni, Sacri imperii archi- dapifer et dux Bavarie, notum facimus t. p. u., quod licet illustres quondam Boemie reges — —. (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi ducis Saxoniae, datarum Norimbergae a. 1358, 27 Jun., vide superius n. 849.) Datum Heidilberg a. d. 1358 octava beatorum Petri et Pauli apostolorum. Orig. cum sig. equestri de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II. p. 500 n. 340. 859) 1358, 6 Jul. Příbram. Arnestus archiepiscopus Pragensis pro monasterio b. Mariae in pede pontis Pra- —— Cum condicio humana, prona gensis litteras indulgentiarum confert. ad peccandum, affectet divinis muneribus expiari, nos cupientes Christianum popu- lum quibusdam allectivis ad devocionis graciam invitare, ad votivas precum instan- cias rel. virorum fr. Francisci .. prioris et conventus monasterii b. Marie Virg. in pede pontis Pragensis, ord. Cruciferorum s. Johannis Iherosolimitani, ac cupientes, ut ipsum monasterium a Christi fidelibus sepius frequentetur et congruis veneretur honoribus, de qualibet missa in dicto monasterio cum nota vel sine nota decantanda vel celebranda imperpetuum, in qua tamen in fine fuerit hec facta addicio: Et famu- lum tuum antistitem nostrum cum clero et populo sibi commisso dirige in viam salutis eterne et ab ecclesia tua cunctam repelle nequiciam, omnibus Christi fidelibus
536 Regesta Bohemiae et Moraviae. inutilem nimisque deinceps dispendiosam esse conspiciens proposuit et intendit castrum ipsum post receptam integram satisfaccionem eius, quod sibi dicti castri occasione debetur, vobis tradere vel aliis pro eisdem sibi debitis assignare, super quo tanquam devocionis filius nos et apostolicam sedem preterire noluit inconsultos. Nos itaque super hoc sinceritatem tanti principis protectoris ac benefactoris ecclesiarum assidui plurimum in domino commendantes discrecioni vestre per apostolica scripta manda- mus, quatinus ad recuperacionem dicti castri previa satisfaccione decenti una cum prefato episcopo, cui super hiis per alias litteras scribimus, oportune cooperacionis nostre sic diligenter, sic efficaciter adhibere velitis auxilium et favorem, quod ecclesia vestra de bonorum suorum recuperacione letetur vestreque fame cedat ad laudem et castrum ipsum cum ipsius ecclesie detrimento ad manus amplius non deveniat alienas. Datum apud Villam novam Avinionensis diocesis nonas iulii pontificatus nostri anno sexto. Orig. cum bulla in fil. canapis, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Donaustauf Ge- richtsurkunden fasc. 13. nr. 169. 858) 1358, 6 Jul. Heidelbergae. Rupertus senior, comes palatinus Rheni, S. R. i. archidapifer et dux Bavariae, proprietatem castri Floss ad reges et coronam regni Bohemiae pertinere declarat. Nos Rupertus senior dei gracia comes palentinus Reni, Sacri imperii archi- dapifer et dux Bavarie, notum facimus t. p. u., quod licet illustres quondam Boemie reges — —. (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi ducis Saxoniae, datarum Norimbergae a. 1358, 27 Jun., vide superius n. 849.) Datum Heidilberg a. d. 1358 octava beatorum Petri et Pauli apostolorum. Orig. cum sig. equestri de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II. p. 500 n. 340. 859) 1358, 6 Jul. Příbram. Arnestus archiepiscopus Pragensis pro monasterio b. Mariae in pede pontis Pra- —— Cum condicio humana, prona gensis litteras indulgentiarum confert. ad peccandum, affectet divinis muneribus expiari, nos cupientes Christianum popu- lum quibusdam allectivis ad devocionis graciam invitare, ad votivas precum instan- cias rel. virorum fr. Francisci .. prioris et conventus monasterii b. Marie Virg. in pede pontis Pragensis, ord. Cruciferorum s. Johannis Iherosolimitani, ac cupientes, ut ipsum monasterium a Christi fidelibus sepius frequentetur et congruis veneretur honoribus, de qualibet missa in dicto monasterio cum nota vel sine nota decantanda vel celebranda imperpetuum, in qua tamen in fine fuerit hec facta addicio: Et famu- lum tuum antistitem nostrum cum clero et populo sibi commisso dirige in viam salutis eterne et ab ecclesia tua cunctam repelle nequiciam, omnibus Christi fidelibus
Strana 537
Annus 1358, 6—7 Jul. 537 vere penitentibus, contritis vel confessis, qui dictis missis sive cum nota vel sine nota celebrandis interfuerint, de omnipotentis Dei misericordia et bb. Petri et Pauli apost. eius meritis et intercessione confisi, XL dies indulgencie de iniunctis eis penitenciis misericorditer in Domino condonamus. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus communiri. Dat. Pibramo a. d. 1358 die VI m. Iulii. Cop. coaeva Pragae in archivo capituli eccl. metrop. s. Viti in libro Erectionum ecclesiae Pra- gensis I p. 1 (A 1). Alia copia in formulario Cancellariae Arnesti, ms. bibl. nat. ac universit. Pragensis sign. XII C 17 fol. 72v. — Extr. Tadra, Cancellaria Arnesti, Arch. f. öster. Gesch. LXI 2 p. 481 n. 4. 860) 1358, 7 Jul. Brunae. Venditio bonorum in villa Hrušky. Ego Johan dictus de Pirpawm notum facio t. p., quod hon. viris dd. Myrzano et Woyczechony nepoti suo, canonicis ecclesie Olomucensis, bona mea hereditaria, videlicet unum laneum cum dimidio laneo et duas curticulas in villa dicta Hrusky, que alio nomine Pyrpawm nunccupatur, prope Naussedlicz civitatem cruciferorum sitam, cum omnibus suis pertinenciis in villa et extra villam —— vendidi et resignavi, per ipsos iure hereditario perpetue possidenda, promittens fide mea pura eadem bona ab omnibus impeticionibus ex- brigare. Nos quoque Dluhomyl de Sobyebrzuch et Woytech frater predicti Johan de Pyrpawm promittimus —— cum prefato Johan supra dicta bona secundum ius terre totaliter exbrigare. Nos vero Jessko plebanus de Daleczin et Henricus fratres ger- mani dicti de Janowicz, quamvis bene sciamus, quod domina Anna soror nostra caris- sima, uxor predicti Johan legittima, in suprascriptis bonis nullam habeat neque habuit iurisdiccionem nec eadem bona pro dotalicio suo vel propter nupcias umquam sunt neque fuerunt predicte domine sorori nostre asignata, tamen ob maiorem firmitatem et cautelam pleniorem predictis dd. Myrzano et Woyczechoni promitti- mus —— sepefata bona ab omnibus et singulis inpeticionibus et quibuslibet inpedi- mentis, ex parte prefate sororis nostre provenientibus seu emergentibus, post mortem predicti Johan mariti sui per tres annos secundum ius terre infra quatuor ebdomadas totaliter et omnino exbrigare ——. Quod si non fecerimus, quod absit, extunc statim civitatem Brunam quilibet nostrum cum famulo et duobus equis ad hospitem hones- tum, quem nobis indicaverint, verum obstagium prestaturi intrare promittimus, abinde non exituri, donec triginta marcas et quatuor marcas gr. prag. moravici paga- menti, videlicet sexaginta quatuor gr. pro marca qualibet computando, sepedictis dd. Mirzano et Woyczechony nec non hon. viris dd. decano, preposito ac toti capitulo ecclesie Olomucensis promptis denariis grossis persolvemus integraliter et ex toto. Si vero in ipso obstagio nos duarum septimanarum moram trahere contigerit, dicta peccunia non persoluta, extunc statim predicti domini supra dictam sumam peccunie inter Iudeos seu Christianos, ubicunque poterint, conquirere debent nostra supra dampna ——. In cuius rei testimonium sigilla nostra presentibus sunt appensa, nosque
Annus 1358, 6—7 Jul. 537 vere penitentibus, contritis vel confessis, qui dictis missis sive cum nota vel sine nota celebrandis interfuerint, de omnipotentis Dei misericordia et bb. Petri et Pauli apost. eius meritis et intercessione confisi, XL dies indulgencie de iniunctis eis penitenciis misericorditer in Domino condonamus. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus communiri. Dat. Pibramo a. d. 1358 die VI m. Iulii. Cop. coaeva Pragae in archivo capituli eccl. metrop. s. Viti in libro Erectionum ecclesiae Pra- gensis I p. 1 (A 1). Alia copia in formulario Cancellariae Arnesti, ms. bibl. nat. ac universit. Pragensis sign. XII C 17 fol. 72v. — Extr. Tadra, Cancellaria Arnesti, Arch. f. öster. Gesch. LXI 2 p. 481 n. 4. 860) 1358, 7 Jul. Brunae. Venditio bonorum in villa Hrušky. Ego Johan dictus de Pirpawm notum facio t. p., quod hon. viris dd. Myrzano et Woyczechony nepoti suo, canonicis ecclesie Olomucensis, bona mea hereditaria, videlicet unum laneum cum dimidio laneo et duas curticulas in villa dicta Hrusky, que alio nomine Pyrpawm nunccupatur, prope Naussedlicz civitatem cruciferorum sitam, cum omnibus suis pertinenciis in villa et extra villam —— vendidi et resignavi, per ipsos iure hereditario perpetue possidenda, promittens fide mea pura eadem bona ab omnibus impeticionibus ex- brigare. Nos quoque Dluhomyl de Sobyebrzuch et Woytech frater predicti Johan de Pyrpawm promittimus —— cum prefato Johan supra dicta bona secundum ius terre totaliter exbrigare. Nos vero Jessko plebanus de Daleczin et Henricus fratres ger- mani dicti de Janowicz, quamvis bene sciamus, quod domina Anna soror nostra caris- sima, uxor predicti Johan legittima, in suprascriptis bonis nullam habeat neque habuit iurisdiccionem nec eadem bona pro dotalicio suo vel propter nupcias umquam sunt neque fuerunt predicte domine sorori nostre asignata, tamen ob maiorem firmitatem et cautelam pleniorem predictis dd. Myrzano et Woyczechoni promitti- mus —— sepefata bona ab omnibus et singulis inpeticionibus et quibuslibet inpedi- mentis, ex parte prefate sororis nostre provenientibus seu emergentibus, post mortem predicti Johan mariti sui per tres annos secundum ius terre infra quatuor ebdomadas totaliter et omnino exbrigare ——. Quod si non fecerimus, quod absit, extunc statim civitatem Brunam quilibet nostrum cum famulo et duobus equis ad hospitem hones- tum, quem nobis indicaverint, verum obstagium prestaturi intrare promittimus, abinde non exituri, donec triginta marcas et quatuor marcas gr. prag. moravici paga- menti, videlicet sexaginta quatuor gr. pro marca qualibet computando, sepedictis dd. Mirzano et Woyczechony nec non hon. viris dd. decano, preposito ac toti capitulo ecclesie Olomucensis promptis denariis grossis persolvemus integraliter et ex toto. Si vero in ipso obstagio nos duarum septimanarum moram trahere contigerit, dicta peccunia non persoluta, extunc statim predicti domini supra dictam sumam peccunie inter Iudeos seu Christianos, ubicunque poterint, conquirere debent nostra supra dampna ——. In cuius rei testimonium sigilla nostra presentibus sunt appensa, nosque
Strana 538
538 Regesta Bohemiae et Moraviae. Dyetrichs de Schonwald et Sawissa de Czezow in testimonium supra scriptorum sigilla nostra ad sigilla predictorum fecimus appendi. Datum in Bruna a. d. 1358 die septima m. iulii. Cop. saec. XV in archivo capituli ecclesiac Olomucensis in copiario E I 28 fol. 91v. — Ed. (ex orig., quod modo deperditum e8se videtur) Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 83 n. 107. 861) 1358, 8 Jul. Plauen. Karolus imperator et rex Henricum advocatum de Gera castris Sparnberg et Reitzen- stein iure feudi resignavisse eorumque iura coronae regni Bohemiae dedisse recognoscit. — bekennen und tun kunt ——,wenn der edle voget von Geraw, unser lieber getrewer, mit rat seyner vrunde und willen seyner erben des mit uns ubereyn komen ist, das er uns als eyme kunige zu Behem, unsern erben und nachkomen, kunigen zu Behem, und der cronen doselbest der lehen und gerichte, die er uff den vesten Spar- renberg und Reichczenstein mit irr zugehorunge hat gehabt, lediclichen gegeben hat und ist ouch derselben lehen und gerichte vor sich und seine erben williclich abegetreten, also das die obgenanten lehen als rechte manlehen von der cronen zu Behem ewiclichen ane alles mittel ruren sullen, als er ouch dieselben vor uns als eyme Romischen keyser hat lediclichen uff gereichet und gegeben, so haben wir ingegen demselben Heinrich globet und ouch seynen erben geheisen, das wir vorbas keyne seyne guter, manne odir diener undir uns noch zu uns odir unser erben nicht emphahen sullen odir czihen, ausgenomen der guter, die zu den obgenanten vesten Sparrenberg und Reichczenstein gehoren, und als sie Ione von Sparrenberg und seyne bruder besessen haben und als wir sie bey in den von Sparrenberg und den von Reichczenstein wunden haben. Mit urkunt dicz briefes, versigelt mit unsern heyme- lichen ingesegel, der geben ist zu Plauwen —— 1358 iare, an s. Kilians tag, unserr reiche i. d. XII u. d. keis. i. d. vierden iare. Per d. imperatorem Ulr. Scheff. Ed. Schmidt, UB. der Vögte von Weida, Gera u. Plauen II p. 21 n. 27 ex orig. archivi princi- pum in Schleiz. Orig. sigillum minus appensum est. — Longolius, Beschäftig. mit bewährten Nach- richten p. 574. — Müller, Urk. z. Gesch. Plauens, Mitt. d. Altertumsver. V p. 22 n. 419. — Extr. Reitzenstein, Reg. z. bayreuth. Landesgesch., Archiv f. Gesch. u. Altert. v. Oberfranken XIII, 2 p. 70 n. 24. — Reg. imp. VIII 6959. 862) 1358, 8 Jul. Plauen. Rutheni de Plauen se castrum Mylau et oppidum Reichenbach iure feudi a corona Wir Hainrich der Elder voyt von regni Bohemiae tenere recognoscunt. Plauwen unde unser brüder Hainrich der Jünger voyt von Plauwen unde andir unser brudere Reuzsen genant bekennen unde tûn kunt offenbarlichen in unserm offen briefe, daz wir unser huzz zeu Melin unde unser stad zcù Ryhenbach mit aller her- a) Brandl ex or.: Dyetoch, in cop.: Woytech.
538 Regesta Bohemiae et Moraviae. Dyetrichs de Schonwald et Sawissa de Czezow in testimonium supra scriptorum sigilla nostra ad sigilla predictorum fecimus appendi. Datum in Bruna a. d. 1358 die septima m. iulii. Cop. saec. XV in archivo capituli ecclesiac Olomucensis in copiario E I 28 fol. 91v. — Ed. (ex orig., quod modo deperditum e8se videtur) Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 83 n. 107. 861) 1358, 8 Jul. Plauen. Karolus imperator et rex Henricum advocatum de Gera castris Sparnberg et Reitzen- stein iure feudi resignavisse eorumque iura coronae regni Bohemiae dedisse recognoscit. — bekennen und tun kunt ——,wenn der edle voget von Geraw, unser lieber getrewer, mit rat seyner vrunde und willen seyner erben des mit uns ubereyn komen ist, das er uns als eyme kunige zu Behem, unsern erben und nachkomen, kunigen zu Behem, und der cronen doselbest der lehen und gerichte, die er uff den vesten Spar- renberg und Reichczenstein mit irr zugehorunge hat gehabt, lediclichen gegeben hat und ist ouch derselben lehen und gerichte vor sich und seine erben williclich abegetreten, also das die obgenanten lehen als rechte manlehen von der cronen zu Behem ewiclichen ane alles mittel ruren sullen, als er ouch dieselben vor uns als eyme Romischen keyser hat lediclichen uff gereichet und gegeben, so haben wir ingegen demselben Heinrich globet und ouch seynen erben geheisen, das wir vorbas keyne seyne guter, manne odir diener undir uns noch zu uns odir unser erben nicht emphahen sullen odir czihen, ausgenomen der guter, die zu den obgenanten vesten Sparrenberg und Reichczenstein gehoren, und als sie Ione von Sparrenberg und seyne bruder besessen haben und als wir sie bey in den von Sparrenberg und den von Reichczenstein wunden haben. Mit urkunt dicz briefes, versigelt mit unsern heyme- lichen ingesegel, der geben ist zu Plauwen —— 1358 iare, an s. Kilians tag, unserr reiche i. d. XII u. d. keis. i. d. vierden iare. Per d. imperatorem Ulr. Scheff. Ed. Schmidt, UB. der Vögte von Weida, Gera u. Plauen II p. 21 n. 27 ex orig. archivi princi- pum in Schleiz. Orig. sigillum minus appensum est. — Longolius, Beschäftig. mit bewährten Nach- richten p. 574. — Müller, Urk. z. Gesch. Plauens, Mitt. d. Altertumsver. V p. 22 n. 419. — Extr. Reitzenstein, Reg. z. bayreuth. Landesgesch., Archiv f. Gesch. u. Altert. v. Oberfranken XIII, 2 p. 70 n. 24. — Reg. imp. VIII 6959. 862) 1358, 8 Jul. Plauen. Rutheni de Plauen se castrum Mylau et oppidum Reichenbach iure feudi a corona Wir Hainrich der Elder voyt von regni Bohemiae tenere recognoscunt. Plauwen unde unser brüder Hainrich der Jünger voyt von Plauwen unde andir unser brudere Reuzsen genant bekennen unde tûn kunt offenbarlichen in unserm offen briefe, daz wir unser huzz zeu Melin unde unser stad zcù Ryhenbach mit aller her- a) Brandl ex or.: Dyetoch, in cop.: Woytech.
Strana 539
Annus 1358, 7—8 Jul. 539 schaft, mit nuczen unde mit gerichten genumen unde enphangen haben zeu lehen von unserm gnadigen herren dem Romischen kaiser unde kunig zcu Behem, Karol genant, also das wir, unser brudere unde .. erben unser egenant hus unde stad mit der vorgeschriben herschaft von em unde von der kronen zcù Behem ewyglich haben sullen unde gerne haben wollen. Czû urkunde unde zû einer bestetunge diser lehen henge wir Hainrich der Elder voyt von Plauwen unser insigel an diesen brief. Unde unser brùder unde . . erben vorbinden sich dieser lehen under unserm insigel. Geben zcù Plauwen — — 1358 iare an dem nesten suntag vor s. Margarethen tage der heil. jungvrauwen. Orig. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg. in archivo publico Vimariensi. — Ed. Müller, Urk. z. Gesch. Plauens, Mitt. d. Altertumsver. V p. 22 n. 418. — Schmidt, UB. der Vögte von Weida, Gera u. Plauen II p. 21 n. 26. — In Histor. Erphesford. Anonymi scriptoris de landgraviis Thu- ringiae cap. 107 legitur: „Anno 1357 Carolus imperator intravit cum marchione terram Plisnensem contra Rutenum de Plawen, id est gegen den Russen von Blawe, qui plura castra et oppida, ad Bohemiae regnum pertinentia, sub nomine pignoris multis annis indebite sibi usurpaverat. Advo- catos vero Ruteni tantus terror et timor invaserat, quod castra dederunt salva vita, quae habuerunt sub cura sua, timentes, quod sine periculo eorum defendere non possent, et fuerunt castra scilicet Zugenrucken, Triptes, Stein, Ronenburgk, Werde. Propter quod idem Russe de Plawen suspicabatur de illis advocatis, quod voluntarie tradidissent, ipsosque vocavit et omnes in unum horreum intrare compulit et igne apposito ipsos concremavit se vindicando et aliis advocatis terrorem incutiendo." Schmidt l. c. p. 20 n. 25. 863) 1358, 8 Jul. Plauen. Civitas Plauen Karolo imperatori et regi tamquam regi Bohemiae in eventum Wir der burgermeister, die geschwornen facit fidelitatis promissionem. und burger gemeinlich der stadt zue Plauen bekennen offentlich —, wann der aller- durchl. fürst undt herr h. Carl Römischer kayser — — undt könig zu Böhem, unser lieber gnediger herr, als ein könig zue Böhem undt ein rechter lehenherre dem edlen herrn Heinrich dem Jüngern vogte zue Plauen auch unserm gnedigen liben herrn, das ander halbe theil der stadt zue Plauen, dass demselben unsern herrn h. Heinrich dem Jüngern von seinem vetter dem Langen herrn Heinrich vogte zue Plauen, etwan unserm herrn, von wechsels wegen ankomen ist, gnediglichen gelihen hatt, so hat der obgenante herre Heinrich der Jünger, unser lieber herr, mit wissen und rathe seiner freinde und manne uns geboten undt geheissen, das wir dem vorgenanten unserm herrn dem kayser als einem könige zu Böhem, seinen erben und nachkomenden königen zu Böhem undt der cronen daselbst hulden, geloben und schweren sollen in solcher weise, das wir undt die stadt zu Plauen mit allen ihren vogtbilde undt aller zugehörung ohne alles mittel und unterscheid an denselben unsern herrn den kayser als einen könig zu Böhem und unsern rechten herrn, seine erben und nachkomende könige zu Böhem und die cron daselbst verfallen sollen, ob es zu solchen schulden käme, das derselb unser herre h. Heinrich der Jünger ohne rechte seines leibes erben mannesgeschlechte verschiede und abgenge, oder ob er erben gewinne oder erbes erben und die ohne erben verschieden, als oft das geschech. Dess haben wir dess ehgenan-
Annus 1358, 7—8 Jul. 539 schaft, mit nuczen unde mit gerichten genumen unde enphangen haben zeu lehen von unserm gnadigen herren dem Romischen kaiser unde kunig zcu Behem, Karol genant, also das wir, unser brudere unde .. erben unser egenant hus unde stad mit der vorgeschriben herschaft von em unde von der kronen zcù Behem ewyglich haben sullen unde gerne haben wollen. Czû urkunde unde zû einer bestetunge diser lehen henge wir Hainrich der Elder voyt von Plauwen unser insigel an diesen brief. Unde unser brùder unde . . erben vorbinden sich dieser lehen under unserm insigel. Geben zcù Plauwen — — 1358 iare an dem nesten suntag vor s. Margarethen tage der heil. jungvrauwen. Orig. cum sig. rot. de cera comm. in press. perg. in archivo publico Vimariensi. — Ed. Müller, Urk. z. Gesch. Plauens, Mitt. d. Altertumsver. V p. 22 n. 418. — Schmidt, UB. der Vögte von Weida, Gera u. Plauen II p. 21 n. 26. — In Histor. Erphesford. Anonymi scriptoris de landgraviis Thu- ringiae cap. 107 legitur: „Anno 1357 Carolus imperator intravit cum marchione terram Plisnensem contra Rutenum de Plawen, id est gegen den Russen von Blawe, qui plura castra et oppida, ad Bohemiae regnum pertinentia, sub nomine pignoris multis annis indebite sibi usurpaverat. Advo- catos vero Ruteni tantus terror et timor invaserat, quod castra dederunt salva vita, quae habuerunt sub cura sua, timentes, quod sine periculo eorum defendere non possent, et fuerunt castra scilicet Zugenrucken, Triptes, Stein, Ronenburgk, Werde. Propter quod idem Russe de Plawen suspicabatur de illis advocatis, quod voluntarie tradidissent, ipsosque vocavit et omnes in unum horreum intrare compulit et igne apposito ipsos concremavit se vindicando et aliis advocatis terrorem incutiendo." Schmidt l. c. p. 20 n. 25. 863) 1358, 8 Jul. Plauen. Civitas Plauen Karolo imperatori et regi tamquam regi Bohemiae in eventum Wir der burgermeister, die geschwornen facit fidelitatis promissionem. und burger gemeinlich der stadt zue Plauen bekennen offentlich —, wann der aller- durchl. fürst undt herr h. Carl Römischer kayser — — undt könig zu Böhem, unser lieber gnediger herr, als ein könig zue Böhem undt ein rechter lehenherre dem edlen herrn Heinrich dem Jüngern vogte zue Plauen auch unserm gnedigen liben herrn, das ander halbe theil der stadt zue Plauen, dass demselben unsern herrn h. Heinrich dem Jüngern von seinem vetter dem Langen herrn Heinrich vogte zue Plauen, etwan unserm herrn, von wechsels wegen ankomen ist, gnediglichen gelihen hatt, so hat der obgenante herre Heinrich der Jünger, unser lieber herr, mit wissen und rathe seiner freinde und manne uns geboten undt geheissen, das wir dem vorgenanten unserm herrn dem kayser als einem könige zu Böhem, seinen erben und nachkomenden königen zu Böhem undt der cronen daselbst hulden, geloben und schweren sollen in solcher weise, das wir undt die stadt zu Plauen mit allen ihren vogtbilde undt aller zugehörung ohne alles mittel und unterscheid an denselben unsern herrn den kayser als einen könig zu Böhem und unsern rechten herrn, seine erben und nachkomende könige zu Böhem und die cron daselbst verfallen sollen, ob es zu solchen schulden käme, das derselb unser herre h. Heinrich der Jünger ohne rechte seines leibes erben mannesgeschlechte verschiede und abgenge, oder ob er erben gewinne oder erbes erben und die ohne erben verschieden, als oft das geschech. Dess haben wir dess ehgenan-
Strana 540
540 Regesta Bohemiae et Moraviae. ten unsers herrn h. Heinrichs des Jüngern mit getreuen gehorsam, als wir billichen sollen und allwege schuldig sein, geboth und geheiss gethan, und haben dem obge- nanten unserm herrn dem kayser als einem könige zue Böhem, seinen erben und nachkomenden königen zue Böhem und der crone daselbst vor uns, unser erben undt nachkomen —— als unserm rechten herrn lediglichen ohne alle unterscheidt gehul- det, gelobt undt geschworen, hulden, geloben undt schweren, getreu, gehorsam und ewiglichen unterthenig zu sein, ob es zu solchen sachen kömbt, das derselbe unser herre h. Heinrich der Junge on rechte seine leibs erben, die mannesgeschlechts wären, abginge, oder ob er erben gewinne oder erbes erben und di one ire leibs erben mannesgeschlechts verschieden, als oft das geschech, zu gueten treuen one alles gefährde. Mit urkund diss briefs, versigelt mit unser stadt insigl, der geben ist zu Plauen —— 1358 iare an s. Kylians tage. Cop. sаec. XVII in copiario archivi coronae regni Bohemiae, quod Pragae in archivo terrae Bohemiae asservatur, sign. A 45 (62 C 16) p. 407. 864) 1358, 8 Jul. Rüger Redler in monasterii Valdsassensis et aliorum monasteriorum, iure superio- Wir ritatis monasterio Valdsassensi subiacentium, fraternitatem suscipitur. bruder Niclas abt und der convent dez klosters zu Waltsachsen bechennen offenlich —, daz unser liber getrewer mitpfruntner Rûger der Redler seiner sel selichait domit gemert hat, daz er czu den kerczen, di man zu gewônlichen czeiten vor dem pild Unser liben Frawen zu vronalter in unserm munster ewiclichen prennen sol, von uns gechauft hat ain pfunt haller geltz auf der mûl zu Hunczpach auf lihtmess umb vir- czehen pfunt haller, der wir gericht und beczalt sein. Dorůmb geheizzen wir im und, wer den brif von seinen wegen inn hat, daz wir und unser nakômling daz ewiclich sûllen und wellen halten an als gever, dorczu geben wir dem egenanten Ruger bru- derschaft in unserm obgenanten kloster zu Waltsachsen und in den hernachgeschri- ben klôstern, di unter uns sind daz ist zu Czedlitz, zu Ozzcek, zu Walderbach, zu Kunigsal und zu Scalitz und machen in teilhaftig aller der gûttet, di ewiclich mit messen, mit vasten, mit peten, mit kestigung dez leibs und in aller gaistleicher ordenung, mit uns würkt di gnad und di parmherzikeit unsers Heilantz. — — Daz ist geschehen — — 1358 iar, an dem nehsten suntag nach dez heil. herren s. Vlreichs tag. Orig. cum 2 sig. de cera comm. in press. perg., abbatis oblongo, conventus rotundo, Monaci in archivo generali Bavariae sign. Kl. Waldsassen Urk. fasc. 46 n. 431. 865) 1358, 10 Jul. Příbram. s. Pragensis eccl. Indulgentiae pro ecclesia in Jince. Arnestus archiepiscopus universis Christi fidelibus, per nostram diocesim constitutis, salutem in Domino sempiternam. Deum omnipotentem, dominum nostrum Ihesum Christum
540 Regesta Bohemiae et Moraviae. ten unsers herrn h. Heinrichs des Jüngern mit getreuen gehorsam, als wir billichen sollen und allwege schuldig sein, geboth und geheiss gethan, und haben dem obge- nanten unserm herrn dem kayser als einem könige zue Böhem, seinen erben und nachkomenden königen zue Böhem und der crone daselbst vor uns, unser erben undt nachkomen —— als unserm rechten herrn lediglichen ohne alle unterscheidt gehul- det, gelobt undt geschworen, hulden, geloben undt schweren, getreu, gehorsam und ewiglichen unterthenig zu sein, ob es zu solchen sachen kömbt, das derselbe unser herre h. Heinrich der Junge on rechte seine leibs erben, die mannesgeschlechts wären, abginge, oder ob er erben gewinne oder erbes erben und di one ire leibs erben mannesgeschlechts verschieden, als oft das geschech, zu gueten treuen one alles gefährde. Mit urkund diss briefs, versigelt mit unser stadt insigl, der geben ist zu Plauen —— 1358 iare an s. Kylians tage. Cop. sаec. XVII in copiario archivi coronae regni Bohemiae, quod Pragae in archivo terrae Bohemiae asservatur, sign. A 45 (62 C 16) p. 407. 864) 1358, 8 Jul. Rüger Redler in monasterii Valdsassensis et aliorum monasteriorum, iure superio- Wir ritatis monasterio Valdsassensi subiacentium, fraternitatem suscipitur. bruder Niclas abt und der convent dez klosters zu Waltsachsen bechennen offenlich —, daz unser liber getrewer mitpfruntner Rûger der Redler seiner sel selichait domit gemert hat, daz er czu den kerczen, di man zu gewônlichen czeiten vor dem pild Unser liben Frawen zu vronalter in unserm munster ewiclichen prennen sol, von uns gechauft hat ain pfunt haller geltz auf der mûl zu Hunczpach auf lihtmess umb vir- czehen pfunt haller, der wir gericht und beczalt sein. Dorůmb geheizzen wir im und, wer den brif von seinen wegen inn hat, daz wir und unser nakômling daz ewiclich sûllen und wellen halten an als gever, dorczu geben wir dem egenanten Ruger bru- derschaft in unserm obgenanten kloster zu Waltsachsen und in den hernachgeschri- ben klôstern, di unter uns sind daz ist zu Czedlitz, zu Ozzcek, zu Walderbach, zu Kunigsal und zu Scalitz und machen in teilhaftig aller der gûttet, di ewiclich mit messen, mit vasten, mit peten, mit kestigung dez leibs und in aller gaistleicher ordenung, mit uns würkt di gnad und di parmherzikeit unsers Heilantz. — — Daz ist geschehen — — 1358 iar, an dem nehsten suntag nach dez heil. herren s. Vlreichs tag. Orig. cum 2 sig. de cera comm. in press. perg., abbatis oblongo, conventus rotundo, Monaci in archivo generali Bavariae sign. Kl. Waldsassen Urk. fasc. 46 n. 431. 865) 1358, 10 Jul. Příbram. s. Pragensis eccl. Indulgentiae pro ecclesia in Jince. Arnestus archiepiscopus universis Christi fidelibus, per nostram diocesim constitutis, salutem in Domino sempiternam. Deum omnipotentem, dominum nostrum Ihesum Christum
Strana 541
Annus 1358, 8—13 Jul. 541 credimus habere propicium, si gloriosam virg. Mariam, eius genitricem, devote honorari procuramus in terris et fideles Christi ad laudem et obsequium ipsius invitamus. Cupientes igitur, ut ecclesia parrochialis in Junecz, nostre dioc., congruis decoretur honoribus et a Christi fidelibus iugiter frequentetur, omnibus et singulis vere penitentibus, contritis et confessis, qui singulis diebus sabbatis misse de b. virg. Maria in dicta ecclesia decantande interfuerint et V AveMarias eidem misse inter- essendo devote dixerint, XL dies indulgencie in perpetuum de iniunctis eis peni- tenciis misericorditer in Domino relaxamus. Datum Pibramo a. d. 1358 die X m. iulii. Copia coaeva Pragae in archivo capituli eccl. metrop. 8. Viti in libro Erectionum ecclesiae Pragensis I p. 4 (A 1). 866) 1358, 13 Jul. Pragae. Theodricus episcopus Mindensis recognoscit, abbatissam et conventum monasterii ad Misericordiam Dei in Maiori civitate Pragensi sibi et Henrico Pingui familiari suo curiam monasterii, ibidem prope portam s. Benedicti sitam, contulisse ad ipsorum Nos Theodricus —— Mindensis episcopus vitae tempora possidendam. recongnoscimus — —, quod Magdalena div. mis. abbatissa, .. priorissa et conventus sanctimonialium monasterii ad Misericordiam Dei in Maiori civitate Pragensi, ord. s. Ben., sedula mente volventes magnos labores, expensas et sumptus, quos et quas pro predicti monasterii comodis et profectibus procurandis pertulimus, precipue pro bonorum, possessionum reddituum suorum omni confirmacione, quam a sede aposto- lica ipsis per nos impetrasse, dinoscuntur, ad hoc pluries in capitulo congregate tractare ceperunt diligenter, quo modo sumptibus, serviciis, laboribus, expensis nos- tris, ipsis exhibitis et in posterum exhibendis, congrua satisfaccione possint respon- dere. Cumque hoc post frequentem deliberacionem aliter efficere non possent, — nobis premissorum consideracione curiam monasterii sui, prope portam s. Benedicti sitam in civitate Pragensi predicta cum omnibus suis pertinenciis, quam fel. record. d. Johannes quondam Olomucensis episcopus, dominus et fundator prefati mona- sterii eidem contulit et donavit, dederunt et concesserunt liberaliter tenendam, habendam et inhabitandam per nos aut alium seu alios, prout nobis placuerit, et pacifice ad vite nostre tempora possidendam ac per eadem tempora pro nostre volun- tatis beneplacito ordinandam. Denique predicte .. abbatissa, .. priorissa et conventus sanctimonialium monasterii antedicti ad nostrarum precum instanciam Henrico dicto Pingui, familiari et commensali nostro dilecto, propter opperosas sollicitudines, quas in structura predicte curie per ipsum fecisse noscuntur, prehabito consilio et trac- tatu diligenti unanimiter predictam curiam cum omnibus pertinenciis suis liberaliter contulerunt et concesserunt post mortem nostram, si nobis supervivere contingent, tenendam, habendam et inhabitandam per eum vel per alium seu alios, prout sibi placuerit, et pacifice ad vite sue tempora possidendam et per eadem tempora pro sue voluntatis beneplacito ordinandam, volentes, quod cum nos et predictum Henricum ab hac luce migrare contingerit, nobis extinctis, quod tunc predicta curia cum omni-
Annus 1358, 8—13 Jul. 541 credimus habere propicium, si gloriosam virg. Mariam, eius genitricem, devote honorari procuramus in terris et fideles Christi ad laudem et obsequium ipsius invitamus. Cupientes igitur, ut ecclesia parrochialis in Junecz, nostre dioc., congruis decoretur honoribus et a Christi fidelibus iugiter frequentetur, omnibus et singulis vere penitentibus, contritis et confessis, qui singulis diebus sabbatis misse de b. virg. Maria in dicta ecclesia decantande interfuerint et V AveMarias eidem misse inter- essendo devote dixerint, XL dies indulgencie in perpetuum de iniunctis eis peni- tenciis misericorditer in Domino relaxamus. Datum Pibramo a. d. 1358 die X m. iulii. Copia coaeva Pragae in archivo capituli eccl. metrop. 8. Viti in libro Erectionum ecclesiae Pragensis I p. 4 (A 1). 866) 1358, 13 Jul. Pragae. Theodricus episcopus Mindensis recognoscit, abbatissam et conventum monasterii ad Misericordiam Dei in Maiori civitate Pragensi sibi et Henrico Pingui familiari suo curiam monasterii, ibidem prope portam s. Benedicti sitam, contulisse ad ipsorum Nos Theodricus —— Mindensis episcopus vitae tempora possidendam. recongnoscimus — —, quod Magdalena div. mis. abbatissa, .. priorissa et conventus sanctimonialium monasterii ad Misericordiam Dei in Maiori civitate Pragensi, ord. s. Ben., sedula mente volventes magnos labores, expensas et sumptus, quos et quas pro predicti monasterii comodis et profectibus procurandis pertulimus, precipue pro bonorum, possessionum reddituum suorum omni confirmacione, quam a sede aposto- lica ipsis per nos impetrasse, dinoscuntur, ad hoc pluries in capitulo congregate tractare ceperunt diligenter, quo modo sumptibus, serviciis, laboribus, expensis nos- tris, ipsis exhibitis et in posterum exhibendis, congrua satisfaccione possint respon- dere. Cumque hoc post frequentem deliberacionem aliter efficere non possent, — nobis premissorum consideracione curiam monasterii sui, prope portam s. Benedicti sitam in civitate Pragensi predicta cum omnibus suis pertinenciis, quam fel. record. d. Johannes quondam Olomucensis episcopus, dominus et fundator prefati mona- sterii eidem contulit et donavit, dederunt et concesserunt liberaliter tenendam, habendam et inhabitandam per nos aut alium seu alios, prout nobis placuerit, et pacifice ad vite nostre tempora possidendam ac per eadem tempora pro nostre volun- tatis beneplacito ordinandam. Denique predicte .. abbatissa, .. priorissa et conventus sanctimonialium monasterii antedicti ad nostrarum precum instanciam Henrico dicto Pingui, familiari et commensali nostro dilecto, propter opperosas sollicitudines, quas in structura predicte curie per ipsum fecisse noscuntur, prehabito consilio et trac- tatu diligenti unanimiter predictam curiam cum omnibus pertinenciis suis liberaliter contulerunt et concesserunt post mortem nostram, si nobis supervivere contingent, tenendam, habendam et inhabitandam per eum vel per alium seu alios, prout sibi placuerit, et pacifice ad vite sue tempora possidendam et per eadem tempora pro sue voluntatis beneplacito ordinandam, volentes, quod cum nos et predictum Henricum ab hac luce migrare contingerit, nobis extinctis, quod tunc predicta curia cum omni-
Strana 542
542 Regesta Bohemiae et Moraviac. bus suis pertinenciis libere sine omni impedimento et contradiccione quorumlibet in- mediate ad prefatum monasterium reddire debeat et devolvi. — — Datum Prage a. d. 1358 die s. Margarethe virg. Orig. cum sig. secreto Theoderici episcopi Mindensis, rot. de cera rubra communi impressa, olim in archivo monasterii, nunc in bibliotheca nat. ac universit. Pragensis n. 274. — Extr. Schu- bert, Urkundenreg. aus d. chem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 89 n. 734 (ad 12 Jul.). 867) 1358, 18 Jul. Monasterium Sedlecense Theoderico episcopo Mindensi villam Ždánice, a mona- sterio Skalicensi possidendam, vendit. Nos fratres Johannes abbas, Johannes prior, Wenceslaus supprior, Jacobus cellerarius, Heinricus bursarius, Petrus camerarius, Wenczeslaus custos totusque conventus monasterii in Czedlicz, ord. Cist., Prag. dioc., publice recongnoscimus — —, quod nos — — villam nostram dictam Stanicz prope civitatem Gurimensem dicte Prag. dyoc. sitam, una cum curia et duabus araturis, cum agris — — iudicio et iurisdiccione ac iure patronatus ecclesie ibidem, censibus, redditibus — — cum dominio pleno, directo et utili, sicut nos et nostri predecessores et nostrum monasterium prefatum prefatam villam Stanicz cum omni- bus iuribus et pertinenciis suis prenumeratis usque in presens tenuimus, habuimus et possedimus pacifice et quiete, vendidimus iuste et racionabiliter ex causis legittimis pro ducentis sexagenis gr. prag. den., quas recepimus integraliter et ex toto et in alios usus nostros et dicti nostri monasterii necessarias convertimus, rev. in Chr. patri ac domino nostro gracioso d. Theoderico episcopo Mindensi, monasterii ad Graciam b. Marie in Scalicz, dicti Cyst. ord., prope civitatem Gurimensem prefatam fundatori, ementi eandem villam cum pertinenciis suis predictis pro eodem mona- sterio ad Graciam b. Marie, a ven. et rel. viris dominis .. abbate et . . conventu eiusdem monasterii et eorum successoribus et ab ipso monasterio omni modo et iure, sicut eandem villam cum suis pertinenciis usque in presens tenuimus, habuimus et possedimus, tenendam, habendam et possidendam — —. Et nichilominus dictam villam in Stanicz cum suis iuribus et pertinenciis disbrigabimus dicto monasterio ad Graciam b. Marie secundum conswetudinem terre Boemie ab impeticione cuiuscunque. — — omnibus excepcionibus — — cuiuscunque iuris cano- Renuncciavimus insuper — nici vel civilis ——. In quorum robur et evidenciam sigilla nostra presentibus duximus appendenda. Actum et datum a. d. 1358 in die b. Arnolfi mart. Orig. cum 2 sig., quorum alterum avulsum deest, in archivo civitatis Iglaviae n. 56. Sigillum abbatis de cera comm. pendet in press. perg. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 84 n. 108. 868) 1358, 19 Jul. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis pro fratribus Minoribus in Kadaň ad unum annum ostiariam petitionem in archidiaconatu Zacensi fieri concedit.
542 Regesta Bohemiae et Moraviac. bus suis pertinenciis libere sine omni impedimento et contradiccione quorumlibet in- mediate ad prefatum monasterium reddire debeat et devolvi. — — Datum Prage a. d. 1358 die s. Margarethe virg. Orig. cum sig. secreto Theoderici episcopi Mindensis, rot. de cera rubra communi impressa, olim in archivo monasterii, nunc in bibliotheca nat. ac universit. Pragensis n. 274. — Extr. Schu- bert, Urkundenreg. aus d. chem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens p. 89 n. 734 (ad 12 Jul.). 867) 1358, 18 Jul. Monasterium Sedlecense Theoderico episcopo Mindensi villam Ždánice, a mona- sterio Skalicensi possidendam, vendit. Nos fratres Johannes abbas, Johannes prior, Wenceslaus supprior, Jacobus cellerarius, Heinricus bursarius, Petrus camerarius, Wenczeslaus custos totusque conventus monasterii in Czedlicz, ord. Cist., Prag. dioc., publice recongnoscimus — —, quod nos — — villam nostram dictam Stanicz prope civitatem Gurimensem dicte Prag. dyoc. sitam, una cum curia et duabus araturis, cum agris — — iudicio et iurisdiccione ac iure patronatus ecclesie ibidem, censibus, redditibus — — cum dominio pleno, directo et utili, sicut nos et nostri predecessores et nostrum monasterium prefatum prefatam villam Stanicz cum omni- bus iuribus et pertinenciis suis prenumeratis usque in presens tenuimus, habuimus et possedimus pacifice et quiete, vendidimus iuste et racionabiliter ex causis legittimis pro ducentis sexagenis gr. prag. den., quas recepimus integraliter et ex toto et in alios usus nostros et dicti nostri monasterii necessarias convertimus, rev. in Chr. patri ac domino nostro gracioso d. Theoderico episcopo Mindensi, monasterii ad Graciam b. Marie in Scalicz, dicti Cyst. ord., prope civitatem Gurimensem prefatam fundatori, ementi eandem villam cum pertinenciis suis predictis pro eodem mona- sterio ad Graciam b. Marie, a ven. et rel. viris dominis .. abbate et . . conventu eiusdem monasterii et eorum successoribus et ab ipso monasterio omni modo et iure, sicut eandem villam cum suis pertinenciis usque in presens tenuimus, habuimus et possedimus, tenendam, habendam et possidendam — —. Et nichilominus dictam villam in Stanicz cum suis iuribus et pertinenciis disbrigabimus dicto monasterio ad Graciam b. Marie secundum conswetudinem terre Boemie ab impeticione cuiuscunque. — — omnibus excepcionibus — — cuiuscunque iuris cano- Renuncciavimus insuper — nici vel civilis ——. In quorum robur et evidenciam sigilla nostra presentibus duximus appendenda. Actum et datum a. d. 1358 in die b. Arnolfi mart. Orig. cum 2 sig., quorum alterum avulsum deest, in archivo civitatis Iglaviae n. 56. Sigillum abbatis de cera comm. pendet in press. perg. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 84 n. 108. 868) 1358, 19 Jul. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis pro fratribus Minoribus in Kadaň ad unum annum ostiariam petitionem in archidiaconatu Zacensi fieri concedit.
Strana 543
Annus 1358, 13—22 Jul. 543 Anno 1358 die XIX m. iulii Prage d. archiepiscopus Pragensis pro domo fratrum Minorum in Cadano propter ipsius domusa ... . . in archidiaconatu Zacensi hostia- riam peticionem concessit ad unum annum tantum duraturam. Registratum in libro erectionum archidioc. Pragensis I Pragae in archivo capituli metropo- litani Pragensis p. 2 (fol. A 1). 869) 1358, 22 Jul. Treveris. Boemundus archiepiscopus Treverensis, S. R. i. per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, castra Hohenstein, Hersbruck et Auerbach iure feudi tantum a Wir Boemund von Gots gn. erczbischoff Sacro imperio dependere testatur. zu Triere, des heil. Romischen riches durch Welselant und daz kungrich von Arelat erczcanceler, bekennen und tun kunt — —, daz uns kuntlich und wizzintlich ist, daz der hochgeboren furst h. Ruprecht der elter pfalenczgrafe by dem Rein, des heil. Romischen richs obrister trossezze und herczog in Beyern, dem allirdurchluchtigisten fursten und herren h. Karl Romischem keiser —— und kunig zu Beheim, unsirm lieben gnedigen herren, soliche brieve gegeben hat, versiegilt mit sinem grozzen hangenden insiegel, als von wort zu wort hernach ist geschriben. Wir Ruprecht der elter von Gots gn. pfalenczgraf by Rine —— (Sequitur tenor litterarum Heidel- bergae a. 1358, 5. Jul. datarum, vide superius n. 856.) Und des zu urckunt und daz uns die vorgenanten sachen in der meinung, als sie geschriben sein, wol kuntlich und wiszentlich sin, so haben wir unsir insiegel an diesen brieff tun henken. Der geben ist zu Triere — — 1358 iar an s. Marien Magdalenen tag. Orig. cum sig. oblongo de cera viridi communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. I1, 1 p. 447 n. 483. 870) 1358, 22 Jul. Norimbergae. Rudolphus dux Saxoniae, S. R. i. archimarescallus, castra Hohenstein, Hersbruck et Auerbach iure feudi tantum a Sacro imperio dependere testatur. Wir Rudolf von Gots gn. herczog zu Sachssen, des heil. Romischen richs obrister marschalk, bekennen und tûn kunt ——. (Sequitur mutatis mutandis tenor chartae praecedentis, n. 869.) Der geben ist zub Nurembergb — — 1358 iar an der heil. s. Ma- rien Magdalenen tag. Originalia duo (A et B), quorum unicuique sigillum equestre in press. perg., laesum, appensum est, Pragae in archivo coronae regni Bohemiac. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1199 n. 193. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 447 n. 433. a) Verbum, quod sequitur, parum clare scriptum est. b) zu Nuremberg in B omissa sunt.
Annus 1358, 13—22 Jul. 543 Anno 1358 die XIX m. iulii Prage d. archiepiscopus Pragensis pro domo fratrum Minorum in Cadano propter ipsius domusa ... . . in archidiaconatu Zacensi hostia- riam peticionem concessit ad unum annum tantum duraturam. Registratum in libro erectionum archidioc. Pragensis I Pragae in archivo capituli metropo- litani Pragensis p. 2 (fol. A 1). 869) 1358, 22 Jul. Treveris. Boemundus archiepiscopus Treverensis, S. R. i. per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, castra Hohenstein, Hersbruck et Auerbach iure feudi tantum a Wir Boemund von Gots gn. erczbischoff Sacro imperio dependere testatur. zu Triere, des heil. Romischen riches durch Welselant und daz kungrich von Arelat erczcanceler, bekennen und tun kunt — —, daz uns kuntlich und wizzintlich ist, daz der hochgeboren furst h. Ruprecht der elter pfalenczgrafe by dem Rein, des heil. Romischen richs obrister trossezze und herczog in Beyern, dem allirdurchluchtigisten fursten und herren h. Karl Romischem keiser —— und kunig zu Beheim, unsirm lieben gnedigen herren, soliche brieve gegeben hat, versiegilt mit sinem grozzen hangenden insiegel, als von wort zu wort hernach ist geschriben. Wir Ruprecht der elter von Gots gn. pfalenczgraf by Rine —— (Sequitur tenor litterarum Heidel- bergae a. 1358, 5. Jul. datarum, vide superius n. 856.) Und des zu urckunt und daz uns die vorgenanten sachen in der meinung, als sie geschriben sein, wol kuntlich und wiszentlich sin, so haben wir unsir insiegel an diesen brieff tun henken. Der geben ist zu Triere — — 1358 iar an s. Marien Magdalenen tag. Orig. cum sig. oblongo de cera viridi communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. I1, 1 p. 447 n. 483. 870) 1358, 22 Jul. Norimbergae. Rudolphus dux Saxoniae, S. R. i. archimarescallus, castra Hohenstein, Hersbruck et Auerbach iure feudi tantum a Sacro imperio dependere testatur. Wir Rudolf von Gots gn. herczog zu Sachssen, des heil. Romischen richs obrister marschalk, bekennen und tûn kunt ——. (Sequitur mutatis mutandis tenor chartae praecedentis, n. 869.) Der geben ist zub Nurembergb — — 1358 iar an der heil. s. Ma- rien Magdalenen tag. Originalia duo (A et B), quorum unicuique sigillum equestre in press. perg., laesum, appensum est, Pragae in archivo coronae regni Bohemiac. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1199 n. 193. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 447 n. 433. a) Verbum, quod sequitur, parum clare scriptum est. b) zu Nuremberg in B omissa sunt.
Strana 544
544 Regesta Bohemiae et Moraviae. 871) 1358, 22 Jul. Treveris. Boemundus archiepiscopus Treverensis, S. R. i. per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, proprietatem castri Floss ad reges et coronam regni Bohemiae per- tinere declarat. Nos Boemundus Dei gracia sancte Treuerensis ecclesie archiepiscopus, Sacri Romani imperii per Galliam et regnum Arelatense archicancel- — larius, notum facimus t. p. u., quod licet illustres quondam Boemie reges — (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi ducis Saxoniae, datarum Norimbergae a. 1358, 27 Jun., vide superius n. 849.) Datum Treveris a. d. 1358 in die b. Marie Magdalene. Orig. cum sig. oblongo de cera viridi communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronas regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 446. 872) 1358, 22 Jul. Treveris. Boemundus archiepiscopus Treverensis, S. R. i. per Galliam et regnum Arela- tense archicancellarius, castro Floss separato, solam civitatem Egrensem cum terra et castrum Parkstein cum pertinentiis regibus et coronae regni Bohemiae in 40.000 Wir Boemund von Gots gn. ercz- marcarum pignori obligates esse declarat. bischoff zu Triere, des heiligen Romischen richs durch Welschelant und dez kung- (Sequitur mutatis mu- rich von Arelat erczcanceller, bekennen und tun kunt —— tandis tenor litterarum Rudolphi ducis Saxoniae a. 1358, 28 Jun. Norimbergae data- rum vide n. 852.) — — Der geben ist zu Triere —— 1358 iar an s. Marien Magda- lenen tag. Orig. cum sigillo oblongo de cera viridi communi impressa in fil. ser., Pragae in archivo coro- nae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 446. 873) 1358, 22 Jul. Norimbergae. Rudolphus dux Saxoniae, S. R. i. archimarescallus, castro Floss separato, solam civitatem Egrensem cum terra et castrum Parkstein cum pertinentiis regibus et co- ronae regni Bohemiae in 40.000 marcarum pignori obligatas esse desclarat. Wir Rudolf von Gots gn. herczog zu Sachsen, des heiligen Romischen richs obrister marschalk, bekennen und tun kunt — — (Sequitur tenor litterarum a. 1358, 28 Jun. Norimbergae datarum vide n. 852.) Der geben ist zu Nuremberg 1358 iar an — der heil. s. Marien Magdalenen tag. Orig. cum sigillo equestri in press. perg., fracto, Pragae in archivo coronae regni Bohemiac. 874) 1358, 22 Jul. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis hospitali s. Mariae Magdalenae in Tachov in tota diocesi Pragensi ostiariam petitionem cum quadraginta dierum indulgentiis concedit. Die XXII mensis predicti Prage d. archiepiscopus predictus pro
544 Regesta Bohemiae et Moraviae. 871) 1358, 22 Jul. Treveris. Boemundus archiepiscopus Treverensis, S. R. i. per Galliam et regnum Arelatense archicancellarius, proprietatem castri Floss ad reges et coronam regni Bohemiae per- tinere declarat. Nos Boemundus Dei gracia sancte Treuerensis ecclesie archiepiscopus, Sacri Romani imperii per Galliam et regnum Arelatense archicancel- — larius, notum facimus t. p. u., quod licet illustres quondam Boemie reges — (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi ducis Saxoniae, datarum Norimbergae a. 1358, 27 Jun., vide superius n. 849.) Datum Treveris a. d. 1358 in die b. Marie Magdalene. Orig. cum sig. oblongo de cera viridi communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronas regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 446. 872) 1358, 22 Jul. Treveris. Boemundus archiepiscopus Treverensis, S. R. i. per Galliam et regnum Arela- tense archicancellarius, castro Floss separato, solam civitatem Egrensem cum terra et castrum Parkstein cum pertinentiis regibus et coronae regni Bohemiae in 40.000 Wir Boemund von Gots gn. ercz- marcarum pignori obligates esse declarat. bischoff zu Triere, des heiligen Romischen richs durch Welschelant und dez kung- (Sequitur mutatis mu- rich von Arelat erczcanceller, bekennen und tun kunt —— tandis tenor litterarum Rudolphi ducis Saxoniae a. 1358, 28 Jun. Norimbergae data- rum vide n. 852.) — — Der geben ist zu Triere —— 1358 iar an s. Marien Magda- lenen tag. Orig. cum sigillo oblongo de cera viridi communi impressa in fil. ser., Pragae in archivo coro- nae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 446. 873) 1358, 22 Jul. Norimbergae. Rudolphus dux Saxoniae, S. R. i. archimarescallus, castro Floss separato, solam civitatem Egrensem cum terra et castrum Parkstein cum pertinentiis regibus et co- ronae regni Bohemiae in 40.000 marcarum pignori obligatas esse desclarat. Wir Rudolf von Gots gn. herczog zu Sachsen, des heiligen Romischen richs obrister marschalk, bekennen und tun kunt — — (Sequitur tenor litterarum a. 1358, 28 Jun. Norimbergae datarum vide n. 852.) Der geben ist zu Nuremberg 1358 iar an — der heil. s. Marien Magdalenen tag. Orig. cum sigillo equestri in press. perg., fracto, Pragae in archivo coronae regni Bohemiac. 874) 1358, 22 Jul. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis hospitali s. Mariae Magdalenae in Tachov in tota diocesi Pragensi ostiariam petitionem cum quadraginta dierum indulgentiis concedit. Die XXII mensis predicti Prage d. archiepiscopus predictus pro
Strana 545
Annus 1358, 22 Jul. — 3 Aug. 545 hospitali s. Marie Magdalene in Thachouia in tota diocesi Pragensi hostiariam peti- cionem cum quadraginta dierum indulgenciis concessit, ad triennium tantummodo valituram. Registratum in libro erectionum ecclesiae Pragensis I Pragae in archivo capituli eccl. metrop. s. Viti p. 2 (fol. A 1v). 875) 1358, 24 Jul. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis litteras Jesconis de Potenstein, a. 1358 24 Febr. in Krčin (vide n. 759) datas, per Potam, decanum Olomucensem, praedicti Jesconis fratrem praesentatas, in omnibus clausulis ratificat. „universis, ad Datum Prage a. d. 1358 XXIV m. iulii.“ quos presentes pervenerint. Copiae coaevae Pragae in archivo capituli eccl. metrop. s. Viti in libro erectionum ecclesiae Pragensis I p. 2 (A 1v) prima tantum pars adest, reliqua pars, in originali libri erectionum de- perdita, ibidem in apographo eiusdem libri servata est. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 1 n. 1. 876) 1358, 25 Jul. Arnestus archiepiscopus Pragensis, receptis litteris Aegidii episcopi Sabinensis, d. papae poenitentiarii, a. 1858, 5 Jun. Avinione datis (vide superius n. 836), tenore earundem litterarum inserto, cum Jacobo diacono canonico monasterii Milocensis, exhibitore dictarum litterarum, super receptione diaconatus ordinis extra diocesim dispensat. „universis, quibus presentes.“ „Datum — — 1358 die XXV m. iulii.“ Copia coaeva Pragae in archivo capituli eccl. metrop. 8. Viti in libro erectionum ecclesiae Pragensis I. p. 2. (A 1v). 877) 1358, 27 Jul. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis, litteris d. Johannis de Potštejn („Potenstein“) per Woyslaum Anthonii de Kostelec („Costelecz“) presbiterum praesentatis, ipsum Woyslaum ad sex marcarum reditus in villa Přibyslav („Przibislaw“) pro ecclesia in Krčín („Kirczin“) donatas instituit. „notum facimus“. „Datum Prage a. d. 1358 die XXVII m. iulii“. Cop. recentior in apographo libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 1. — Extr. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 1 n. 2. (A 1v). 878) 1358, 3 Aug. Coloniae. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis, S. R. i. per Italiam archicancellarius, castra et oppida Hohenstein, Hersbruck et Auerbach iure feudi tantum a Sacro Wir Wilhelm von Gots gn. der heiligen Kirchen imperio dependere testatur. zu Colne erczbisschoff, des heil. Romischen richs in Italien erckanczeler, bekennen 35
Annus 1358, 22 Jul. — 3 Aug. 545 hospitali s. Marie Magdalene in Thachouia in tota diocesi Pragensi hostiariam peti- cionem cum quadraginta dierum indulgenciis concessit, ad triennium tantummodo valituram. Registratum in libro erectionum ecclesiae Pragensis I Pragae in archivo capituli eccl. metrop. s. Viti p. 2 (fol. A 1v). 875) 1358, 24 Jul. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis litteras Jesconis de Potenstein, a. 1358 24 Febr. in Krčin (vide n. 759) datas, per Potam, decanum Olomucensem, praedicti Jesconis fratrem praesentatas, in omnibus clausulis ratificat. „universis, ad Datum Prage a. d. 1358 XXIV m. iulii.“ quos presentes pervenerint. Copiae coaevae Pragae in archivo capituli eccl. metrop. s. Viti in libro erectionum ecclesiae Pragensis I p. 2 (A 1v) prima tantum pars adest, reliqua pars, in originali libri erectionum de- perdita, ibidem in apographo eiusdem libri servata est. — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 1 n. 1. 876) 1358, 25 Jul. Arnestus archiepiscopus Pragensis, receptis litteris Aegidii episcopi Sabinensis, d. papae poenitentiarii, a. 1858, 5 Jun. Avinione datis (vide superius n. 836), tenore earundem litterarum inserto, cum Jacobo diacono canonico monasterii Milocensis, exhibitore dictarum litterarum, super receptione diaconatus ordinis extra diocesim dispensat. „universis, quibus presentes.“ „Datum — — 1358 die XXV m. iulii.“ Copia coaeva Pragae in archivo capituli eccl. metrop. 8. Viti in libro erectionum ecclesiae Pragensis I. p. 2. (A 1v). 877) 1358, 27 Jul. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis, litteris d. Johannis de Potštejn („Potenstein“) per Woyslaum Anthonii de Kostelec („Costelecz“) presbiterum praesentatis, ipsum Woyslaum ad sex marcarum reditus in villa Přibyslav („Przibislaw“) pro ecclesia in Krčín („Kirczin“) donatas instituit. „notum facimus“. „Datum Prage a. d. 1358 die XXVII m. iulii“. Cop. recentior in apographo libri erectionum ecclesiae Pragensis I fol. 1. — Extr. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 1 n. 2. (A 1v). 878) 1358, 3 Aug. Coloniae. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis, S. R. i. per Italiam archicancellarius, castra et oppida Hohenstein, Hersbruck et Auerbach iure feudi tantum a Sacro Wir Wilhelm von Gots gn. der heiligen Kirchen imperio dependere testatur. zu Colne erczbisschoff, des heil. Romischen richs in Italien erckanczeler, bekennen 35
Strana 546
546 Regesta Bohemiae et Moraviae. und tun kunt ——, daz uns wiszentlich ist und auch gesehen haben sulche briefe, die der hochgeborn furste h. Ruprecht der eltir pfalenczgraff bij dem Reyne, des Heiligen richs obrister trossezz und herczog in Beyirn, dem allirdurchluchtigistem fursten und herren h. Karl Romischem keiser — — und kunig zu Beheim, unsirm lieben gnedigen herren mit sinem groszen hangenden insiegele ungeleczet, unverseret und ungekanczellieret in der formen gegeben hat, als von worte zu worte hernach ist geschrieben : Wir Ruprecht der elter von Gots gn. pfalnczgraff by Rine——. (Sequitur tenor litterarum a. 1358, 5 Jul. Heidelbergae datarum, vide superius n. 856.). Und des zu urckunde und daz uns als eynem kurfursten des Heiligen richs und in Italien erczkanczeler die vorgenanten sachen in der meinungen, als sie geschriben sint, wissentlich sein und die briefe als vorgeschriben ist, geseen haben, so han wir unsir insiegil an diesen brieff tun henken. Der gegeben ist zu Colne — — 1358 iar an s. Stephans tage, als er funden wart. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I. p. 1207 n. 198. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 447 n. 433. 879) 1358, 3 Aug. Coloniae. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis, S. R. i. per Italiam archicancellarius, castro Floss separato, solam civitatem Egrensem cum terra et castrum Parkstein cum per- tinentiis regibus et coronae regni Bohemiae in 40.000 marcarum pignori obligatas esse Wir Wilhelm von Gots gn. der heiligen kirchen zu Colne arczbi- declarat. schoff, des heiligen Romischen richs in Italien erczkenczeler bekennen und tun kunt —. (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi ducis Saxoniae a. 1358, 28 Jul. Norimbergae datarum, vide n. 852). Der geben ist zu Colne — — 1358 iar an s. Stephans tage, als er funden wart. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1193 n. 187. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 446. 880) 1358, 3 Aug. Coloniae. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis, S. R. i. per Italiam archicancellarius, pro- prietatem castri Floss ad reges et coronam regni Bohemiae pertinere declarat. Nos Wilhelmus Dei gracia sancte Coloniensis ecclesie archiepiscopus, Sacri Ro- mani imperii per Italiam archicancellarius, notum facimus t. p. u., quod licet illustres quondam Boemie reges —— (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi ducis Saxoniae, datarum Norimbergae a. 1358, 27 Jun., vide superius n. 849). Datum Colonie die III m. augusti a. d. 1358. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 446.
546 Regesta Bohemiae et Moraviae. und tun kunt ——, daz uns wiszentlich ist und auch gesehen haben sulche briefe, die der hochgeborn furste h. Ruprecht der eltir pfalenczgraff bij dem Reyne, des Heiligen richs obrister trossezz und herczog in Beyirn, dem allirdurchluchtigistem fursten und herren h. Karl Romischem keiser — — und kunig zu Beheim, unsirm lieben gnedigen herren mit sinem groszen hangenden insiegele ungeleczet, unverseret und ungekanczellieret in der formen gegeben hat, als von worte zu worte hernach ist geschrieben : Wir Ruprecht der elter von Gots gn. pfalnczgraff by Rine——. (Sequitur tenor litterarum a. 1358, 5 Jul. Heidelbergae datarum, vide superius n. 856.). Und des zu urckunde und daz uns als eynem kurfursten des Heiligen richs und in Italien erczkanczeler die vorgenanten sachen in der meinungen, als sie geschriben sint, wissentlich sein und die briefe als vorgeschriben ist, geseen haben, so han wir unsir insiegil an diesen brieff tun henken. Der gegeben ist zu Colne — — 1358 iar an s. Stephans tage, als er funden wart. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I. p. 1207 n. 198. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 447 n. 433. 879) 1358, 3 Aug. Coloniae. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis, S. R. i. per Italiam archicancellarius, castro Floss separato, solam civitatem Egrensem cum terra et castrum Parkstein cum per- tinentiis regibus et coronae regni Bohemiae in 40.000 marcarum pignori obligatas esse Wir Wilhelm von Gots gn. der heiligen kirchen zu Colne arczbi- declarat. schoff, des heiligen Romischen richs in Italien erczkenczeler bekennen und tun kunt —. (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi ducis Saxoniae a. 1358, 28 Jul. Norimbergae datarum, vide n. 852). Der geben ist zu Colne — — 1358 iar an s. Stephans tage, als er funden wart. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1193 n. 187. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 446. 880) 1358, 3 Aug. Coloniae. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis, S. R. i. per Italiam archicancellarius, pro- prietatem castri Floss ad reges et coronam regni Bohemiae pertinere declarat. Nos Wilhelmus Dei gracia sancte Coloniensis ecclesie archiepiscopus, Sacri Ro- mani imperii per Italiam archicancellarius, notum facimus t. p. u., quod licet illustres quondam Boemie reges —— (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi ducis Saxoniae, datarum Norimbergae a. 1358, 27 Jun., vide superius n. 849). Datum Colonie die III m. augusti a. d. 1358. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 446.
Strana 547
Annus 1358, 3—10 Aug. 547 881) 1358, 6 Aug. Pesco Dyrner civis in Jílové villam Chotouň monasterio Aulae Regiae vendit. Ego Pesco dictus Dyrner civis in Eylaw notum facio t. p. u., quod villam meam Chotun prope praedictam civitatem Eylaw sitam cum omnibus suis censibus, curia, araturis, molendinis ——pecoribus et pecudibus ad praesens ibidem existentibus et cum omnibus ipsius villae et curiae pertinentiis — — meo ac filii mei Jaxonis aliorumque haeredum ac successorum meorum nomine vendidi iure haereditario rite et rationabiliter ac venditionis iusto titulo tradidi, condescendi et resignavi ven. ac rel. viris dd. Johanni abbati et conventui monasterii Aulae Regiae, Cist. ord., Prag. dyoc.,——pro ducentis septuaginta quinque sex. gr. prag. den. mihi in parata pecunia numeratis integraliter et solutis —— Promittimus quoquea nos Pesco prae- dictus, Jesco dictus Lossos iudex in Eylaw et Fridlinus dictus Dyrnek civis ibidem, constituentes nos pro Pescone et filio ipsius Jaxone et aliis haeredibus aut succes- soribus suis praedictis fideiussores legittimos in hac parte, —— supra dictam vil- lam Chotun et eius curiam venditas cum omnibus ipsarum pertinenciis ante dictis ab omni impedimento, impeticione, occasione, inquietudine, lite et quaestione quorum- cunque hominum aut personarum ac etiam civitatis Eylaw praedictae secundum observanciam, consuetudinem et ritum patriae ac regni Boemiae disbrigare — — seu libertare nostris propriis sumptibus et expensis, ipsamque villam Chotun cum omni- bus suis pertinenciis praedictis in terrae tabulis procuravimus anotari sub modo et forma melioribus circa talia a retroactis temporibus observatis, a die autem anota- cionis factae in terrae tabulis, ut praescribitur, ipsam villam Chotun — — disbriga- bimus et disbrigare debemus ac disbrigatam reddemus et faciemus secundum con- suetudinem regni Boemiae —— et de abscussione, quae vulgariter abschutten dicitur, liberam faciemus. Si vero praemissa vel eorum aliquod ex quacunque causa facere non possemus, ut praedicitur, extunc statim poenam secundum ius et communem terrae Boemiae consuetudinem in talibus hactenus observatam — — incurrere debemus taliter, quod ipsi domini et eorum Aulae Regiae praedictum monasterium nullum penitus dampnum nec molestiam exinde debeant quomodolibet reportare. In quorum omnium evidentiam et robur perpetue valiturum sigillum meum una cum sigillis discr. virorum Nicolai Clementerii et Orthlini pellificis civium Pragensium ad peticionem praedictorum fideiussorum, videlicet Jesconis dicti Lossos iudicis de Eylaw et Frid- lini dicti Dyrnek, qui propriis caruere sigillis, praesentibus sunt appensa. Datum et actum a. d. 1358 in die Sixti papae et mart. glor. Cop. saec. XVII in Copiario privilegiorum mon. Aulae Regiae, ms. monasterii Osecensis I p 297. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 103 n. 151. 882) 1358, 10 Aug. Znojmo. De decimis in Stupešice. Ego frater Franciscus, minister ord. fratrum Minorum parcium Boemie, Moravie et Polonie, et ego Johannes, plebanus ecclesie a) cop.: quod. 36
Annus 1358, 3—10 Aug. 547 881) 1358, 6 Aug. Pesco Dyrner civis in Jílové villam Chotouň monasterio Aulae Regiae vendit. Ego Pesco dictus Dyrner civis in Eylaw notum facio t. p. u., quod villam meam Chotun prope praedictam civitatem Eylaw sitam cum omnibus suis censibus, curia, araturis, molendinis ——pecoribus et pecudibus ad praesens ibidem existentibus et cum omnibus ipsius villae et curiae pertinentiis — — meo ac filii mei Jaxonis aliorumque haeredum ac successorum meorum nomine vendidi iure haereditario rite et rationabiliter ac venditionis iusto titulo tradidi, condescendi et resignavi ven. ac rel. viris dd. Johanni abbati et conventui monasterii Aulae Regiae, Cist. ord., Prag. dyoc.,——pro ducentis septuaginta quinque sex. gr. prag. den. mihi in parata pecunia numeratis integraliter et solutis —— Promittimus quoquea nos Pesco prae- dictus, Jesco dictus Lossos iudex in Eylaw et Fridlinus dictus Dyrnek civis ibidem, constituentes nos pro Pescone et filio ipsius Jaxone et aliis haeredibus aut succes- soribus suis praedictis fideiussores legittimos in hac parte, —— supra dictam vil- lam Chotun et eius curiam venditas cum omnibus ipsarum pertinenciis ante dictis ab omni impedimento, impeticione, occasione, inquietudine, lite et quaestione quorum- cunque hominum aut personarum ac etiam civitatis Eylaw praedictae secundum observanciam, consuetudinem et ritum patriae ac regni Boemiae disbrigare — — seu libertare nostris propriis sumptibus et expensis, ipsamque villam Chotun cum omni- bus suis pertinenciis praedictis in terrae tabulis procuravimus anotari sub modo et forma melioribus circa talia a retroactis temporibus observatis, a die autem anota- cionis factae in terrae tabulis, ut praescribitur, ipsam villam Chotun — — disbriga- bimus et disbrigare debemus ac disbrigatam reddemus et faciemus secundum con- suetudinem regni Boemiae —— et de abscussione, quae vulgariter abschutten dicitur, liberam faciemus. Si vero praemissa vel eorum aliquod ex quacunque causa facere non possemus, ut praedicitur, extunc statim poenam secundum ius et communem terrae Boemiae consuetudinem in talibus hactenus observatam — — incurrere debemus taliter, quod ipsi domini et eorum Aulae Regiae praedictum monasterium nullum penitus dampnum nec molestiam exinde debeant quomodolibet reportare. In quorum omnium evidentiam et robur perpetue valiturum sigillum meum una cum sigillis discr. virorum Nicolai Clementerii et Orthlini pellificis civium Pragensium ad peticionem praedictorum fideiussorum, videlicet Jesconis dicti Lossos iudicis de Eylaw et Frid- lini dicti Dyrnek, qui propriis caruere sigillis, praesentibus sunt appensa. Datum et actum a. d. 1358 in die Sixti papae et mart. glor. Cop. saec. XVII in Copiario privilegiorum mon. Aulae Regiae, ms. monasterii Osecensis I p 297. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 103 n. 151. 882) 1358, 10 Aug. Znojmo. De decimis in Stupešice. Ego frater Franciscus, minister ord. fratrum Minorum parcium Boemie, Moravie et Polonie, et ego Johannes, plebanus ecclesie a) cop.: quod. 36
Strana 548
548 Regesta Bohemiae et Moraviae. in Plenkwicz, arbitri, arbitratores et amicabiles compositores electi communiter et assumpti in causa et inter partes infra scriptas, recongnoscere volumus universis noticiam presencium habituris, quod nos omnem litem, causam et questionem iuris et facti nec non omnem dissensionem et controversiam, quam habuit vel habere posset in presenti vel in futuro rev. vir d. Fridricus prepositus ecclesie in Wolframs- chirch aut successores sui pro decimis curie in villa Stopoysicz, scilicet trium laneorum ab antiquo cultorum ad curiam eandem, terminavimus et diffinivimus per arbitrium ex potestate nobis tradita, sicut in instrumento publico manu Andree de Lubschicz notarii publici desuper confecto plenius continetur, huiusmodi autem diffinicionis modus sequitur per omnia in hec verba: In nomine Domini amen. Ego frater Franciscus, minister ord. fratrum Minorum parcium Boemie, Moravie et Polonie, et ego Johannes, plebanus in Plenkwicz, arbitri, arbitratores et amicabiles compo- sitores in causa decimarum et inter partes subscriptas electi communiter et assumpti, auditis illis, que vos, domine reverende, Fridricus, prepositus ecclesie in Wolframs- chirch, pretendistis, videlicet petendo decimas in grano tritici, siliginis, ordei, avene et pisarum ad curiam in villa Stopoysicz per dominam abbatissam monasterii s. Clare in Znoyma cultam spectantes, veluti infra limites prebende prepositure vestre a fundacione creacionis ipsius constitutas vobis adiudicari, et pro parte domine abbatisse et conventus sui factis responsionibus, scilicet quod ipsa et eius conventus absque ulla persolucione decimarum a tanto tempore curiam et agros sive laneos predictos possedissent et tenuissent et nulli pro decimis quidquam persolvissent, quod ipsius contrarii memoria hominum non extaret et quod ad decimacionem huiusmodi minime tenerentur, super hoc indulta Romanorum pontificum habebant vetera et produxerant eciam privilegia novissima, visis itaque hincinde iuribus vestris, et vobis coram nobis constitutis, die per vos acceptata et arbitrium huius- modi pronunciari petentibus presens, per vos raciones et allegaciones hincinde factas, communicato eciam sapientum consilio, solum Deum habendo pre oculis et ipsius nomine invocato, prout vigore dicti compromissi facere poteramus, dicimus, pro- nunciamus, diffinimus et sentenciamus per ea, que audivimus et congnovimus, vos, dominum prepositum ecclesie s. Marie in Wolframschirch, non habere aliquid ius petendi vel recipiendi decimas aliquas de tribus laneis pertinentibus ad curiam supra dictam et super ipsis decimis trium laneorum tantummodo vobis et successoribus vestris perpetuum silencium inponimus in hiis scriptis, super decimis quoque aliorum laneorum prefate ville in nullo dicto d. preposito et successoribus suis per presentem nostram pronunciacionem nolumus in aliquo derogare, tollimus insuper et quitamus omnia dampna, expensas et interesse litis hincinde per vos et ipsam dominam abba- tissam et eius conventum illata et factas et punimus mulctando partem contra huiusmodi nostram pronunciacionem et sentenciam se ponentem in decem marchis, nomine pene domino nostro .. episcopo et eius camere applicandis, ut ipse dominus noster episcopus, sicut ex pacto parcium est expressum, per excommunicaciones, suspensiones et interdicti et alias penas et sentencias in forma compromissi expressas cogat et compellat partes ad observacionem, complecionem et retencionem presentis
548 Regesta Bohemiae et Moraviae. in Plenkwicz, arbitri, arbitratores et amicabiles compositores electi communiter et assumpti in causa et inter partes infra scriptas, recongnoscere volumus universis noticiam presencium habituris, quod nos omnem litem, causam et questionem iuris et facti nec non omnem dissensionem et controversiam, quam habuit vel habere posset in presenti vel in futuro rev. vir d. Fridricus prepositus ecclesie in Wolframs- chirch aut successores sui pro decimis curie in villa Stopoysicz, scilicet trium laneorum ab antiquo cultorum ad curiam eandem, terminavimus et diffinivimus per arbitrium ex potestate nobis tradita, sicut in instrumento publico manu Andree de Lubschicz notarii publici desuper confecto plenius continetur, huiusmodi autem diffinicionis modus sequitur per omnia in hec verba: In nomine Domini amen. Ego frater Franciscus, minister ord. fratrum Minorum parcium Boemie, Moravie et Polonie, et ego Johannes, plebanus in Plenkwicz, arbitri, arbitratores et amicabiles compo- sitores in causa decimarum et inter partes subscriptas electi communiter et assumpti, auditis illis, que vos, domine reverende, Fridricus, prepositus ecclesie in Wolframs- chirch, pretendistis, videlicet petendo decimas in grano tritici, siliginis, ordei, avene et pisarum ad curiam in villa Stopoysicz per dominam abbatissam monasterii s. Clare in Znoyma cultam spectantes, veluti infra limites prebende prepositure vestre a fundacione creacionis ipsius constitutas vobis adiudicari, et pro parte domine abbatisse et conventus sui factis responsionibus, scilicet quod ipsa et eius conventus absque ulla persolucione decimarum a tanto tempore curiam et agros sive laneos predictos possedissent et tenuissent et nulli pro decimis quidquam persolvissent, quod ipsius contrarii memoria hominum non extaret et quod ad decimacionem huiusmodi minime tenerentur, super hoc indulta Romanorum pontificum habebant vetera et produxerant eciam privilegia novissima, visis itaque hincinde iuribus vestris, et vobis coram nobis constitutis, die per vos acceptata et arbitrium huius- modi pronunciari petentibus presens, per vos raciones et allegaciones hincinde factas, communicato eciam sapientum consilio, solum Deum habendo pre oculis et ipsius nomine invocato, prout vigore dicti compromissi facere poteramus, dicimus, pro- nunciamus, diffinimus et sentenciamus per ea, que audivimus et congnovimus, vos, dominum prepositum ecclesie s. Marie in Wolframschirch, non habere aliquid ius petendi vel recipiendi decimas aliquas de tribus laneis pertinentibus ad curiam supra dictam et super ipsis decimis trium laneorum tantummodo vobis et successoribus vestris perpetuum silencium inponimus in hiis scriptis, super decimis quoque aliorum laneorum prefate ville in nullo dicto d. preposito et successoribus suis per presentem nostram pronunciacionem nolumus in aliquo derogare, tollimus insuper et quitamus omnia dampna, expensas et interesse litis hincinde per vos et ipsam dominam abba- tissam et eius conventum illata et factas et punimus mulctando partem contra huiusmodi nostram pronunciacionem et sentenciam se ponentem in decem marchis, nomine pene domino nostro .. episcopo et eius camere applicandis, ut ipse dominus noster episcopus, sicut ex pacto parcium est expressum, per excommunicaciones, suspensiones et interdicti et alias penas et sentencias in forma compromissi expressas cogat et compellat partes ad observacionem, complecionem et retencionem presentis
Strana 549
Annus 1358, 10—14 Aug. 549 laudi, arbitrii, pronunciacionis et sentencie, quibus omnibus partes eedem sponte, benivole et libere submiserunt et submissos esse voluerunt. Lectum et pronunciatum est laudum et arbitrium huiusmodi Znoyme in monasterio sororum predictarum presentibus rel. viris fratribus Heinrico custode in Moravia, Petro confessore do- minarum pro tunc et Nicolao dicto Romano sive predicatore domus fratrum Mino- rum ibidem in Znoyma ac Ortolfo layco litterato, quondam notario civitatis in Jempnicz, nec non Stephano procuratore curie ante monasterium sororum earum- dem testibus ad premissa vocatis et rogatis. Et ego Andreas quondam Zidelmanni de Lubschicz, cler. Olom. dioc., publ. imp. auct. notarius, dum laudum et arbitrium huiusmodi in presencia parcium principalium declaratum, pronunciatum et dictum ac ratum et contractum habitum fuisset, Znoyme in monasterio sororum predicta- rum presens interfui cum testibus prenotatis et ad peticionem parcium predictarum atque dominorum arbitrorum presencium et instrumentum publicum per me desuper fieri et confeci petencium manu propria scripsi et confeci meo consweto signo in testimonium premissorum consignatum, nichil addendo, nisi quod premissum est et scriptum de ipsarum parcium et arbitrorum mera voluntate, a. d. 1358 die X m. augusti, ind. XI, pontificatus — — d. Innocencii div. prov. pape VI anno sexto. Orig. cum signo notarii et 3 sig. in press. perg. olim in archivo monasterii s. Clarae, nunc Brunae in archivo terrae sign. lit. J n. 1a. Sigilla: 2) deperd., 1) de cera rubra oblongum Johannis episcopi Olomucensis v. Peřinka, Dějiny Kroměříže tab. II; 3) de cera com. rot. S. IOhIS PIBI. D. PLECWI. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 85 n. 109. — Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášterů moravských a slezských I p. 157 n. 784. 883) 1358, 14 Aug. Gemersheim. Rupertus senior comes palatinus Rheni, S. R. i. archidapifer et dux Bavariae, castro Floss separato, solam civitatem Egrensem cum terra et castrum Parkstein cum pertinentiis regibus et coronae regni Bohemiae in 40.000 marcarum pignori obligatas Wir Ruprecht der eltir von Gots gn. pfalenczgraff bei Rein, esse declarat. des heiligen Romischen richs obrister trossezz und herczog in Beyirn, bekennen und tun kunt —— (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi ducis Saxo- niae datarum Norimbergae a. 1358, 28 Jun., vide superius n. 852). Der geben ist zu Germirsheim — — 1358 iar an Unsir Frauwen abend, Assumpcio genant zu latyne. Orig. cum sigillo equestri de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 446. 884) 1358, 14 Aug. De curiis monasterii Valdsassensis in Seybotengrün. Sessler und ver Osann, mein ewirtinn, von Seybotengrun bechennen unser erwirdig lieb herren der .. abt und convent zu Waltsachssen — Ich Herman —, daz uns unserr czwenn
Annus 1358, 10—14 Aug. 549 laudi, arbitrii, pronunciacionis et sentencie, quibus omnibus partes eedem sponte, benivole et libere submiserunt et submissos esse voluerunt. Lectum et pronunciatum est laudum et arbitrium huiusmodi Znoyme in monasterio sororum predictarum presentibus rel. viris fratribus Heinrico custode in Moravia, Petro confessore do- minarum pro tunc et Nicolao dicto Romano sive predicatore domus fratrum Mino- rum ibidem in Znoyma ac Ortolfo layco litterato, quondam notario civitatis in Jempnicz, nec non Stephano procuratore curie ante monasterium sororum earum- dem testibus ad premissa vocatis et rogatis. Et ego Andreas quondam Zidelmanni de Lubschicz, cler. Olom. dioc., publ. imp. auct. notarius, dum laudum et arbitrium huiusmodi in presencia parcium principalium declaratum, pronunciatum et dictum ac ratum et contractum habitum fuisset, Znoyme in monasterio sororum predicta- rum presens interfui cum testibus prenotatis et ad peticionem parcium predictarum atque dominorum arbitrorum presencium et instrumentum publicum per me desuper fieri et confeci petencium manu propria scripsi et confeci meo consweto signo in testimonium premissorum consignatum, nichil addendo, nisi quod premissum est et scriptum de ipsarum parcium et arbitrorum mera voluntate, a. d. 1358 die X m. augusti, ind. XI, pontificatus — — d. Innocencii div. prov. pape VI anno sexto. Orig. cum signo notarii et 3 sig. in press. perg. olim in archivo monasterii s. Clarae, nunc Brunae in archivo terrae sign. lit. J n. 1a. Sigilla: 2) deperd., 1) de cera rubra oblongum Johannis episcopi Olomucensis v. Peřinka, Dějiny Kroměříže tab. II; 3) de cera com. rot. S. IOhIS PIBI. D. PLECWI. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 85 n. 109. — Extr. Šebánek, Archivy zruš. klášterů moravských a slezských I p. 157 n. 784. 883) 1358, 14 Aug. Gemersheim. Rupertus senior comes palatinus Rheni, S. R. i. archidapifer et dux Bavariae, castro Floss separato, solam civitatem Egrensem cum terra et castrum Parkstein cum pertinentiis regibus et coronae regni Bohemiae in 40.000 marcarum pignori obligatas Wir Ruprecht der eltir von Gots gn. pfalenczgraff bei Rein, esse declarat. des heiligen Romischen richs obrister trossezz und herczog in Beyirn, bekennen und tun kunt —— (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi ducis Saxo- niae datarum Norimbergae a. 1358, 28 Jun., vide superius n. 852). Der geben ist zu Germirsheim — — 1358 iar an Unsir Frauwen abend, Assumpcio genant zu latyne. Orig. cum sigillo equestri de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 446. 884) 1358, 14 Aug. De curiis monasterii Valdsassensis in Seybotengrün. Sessler und ver Osann, mein ewirtinn, von Seybotengrun bechennen unser erwirdig lieb herren der .. abt und convent zu Waltsachssen — Ich Herman —, daz uns unserr czwenn
Strana 550
550 Regesta Bohemiae et Moraviae. hôff ezu Seybotengrun, ainen der ieczund besaczt ist, und ainen, den wir mit irr hilf und czugab noch beseczen wellen, also gevreit haben, daz wir si czu unserr paider leib also vrey sûllen haben vor czins, stever und vor czehent mit der beschaiden, daz wir ir man beleiben sullen und die egenanten czwen hôff mit gepew niht versaumen sûllen. Und wenn wir paidew ab tod sein, so sûllen dieselben paid hôff, all unser varnt hab und all unser erb und allez, daz wir lazzen, mit allen nucz gevallen an daz egenant closter czu Waltsachssen ——. Gescheh aber daz, daz ich ebenanter Sessler e abgieng dann ver Osann, mein vorgenant wirtinn, so sol die vorbeschriben red allew stet beleiben, dann so vil, daz die czehent der czwayr vorgenanten hôff ezu irm leib allein mitsapt der herberg czu Wisa ir beleiben sullen. Und wann wir niht aygner insigel haben, haben wir gepeten die erbergen herren h. Trost Winckler von Kinsperck und h. Nykel Walther, purger czu Eger, daz si ir insigel haben an disem offenn brief gehangen, dorunter wir uns verpinten — —. Der da geben ist — 1358 iar an Unser frawen abent, alz sie czu hymel fur. Orig., cui 2 sig. rot. de cera comm. in press. perg. appensa sunt, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Kl. Waldsassen Urk. fasc. 46 n. 858. Sigilla laesa, in clipeo sigilli alterius balteus. 885) 1358, 17 Aug. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis litteras, quibus capitulum ecclesiae Pragen- sis a. 1858, 28 Mart. erectionem et dotationem altaris in capella s. Annae ecclesiae Pragensis confirmaverat (vide n. 783), pro parte comitis Burghardi burggravii Magdeburgensis praesentatas, totas approbat, „salvo eo, quod ubi dicitur in litteris memoratis, quod altarista prefatus dare debeat quinque grossos pro missis defuncto- rum comparandis, volumus, quod idem altarista eosdem quinque grossos det et dividat presbiteris, per quos die anniversarii supra dicte misse defunctorum fuerint cele- brate iuxta disposicionem d. comitis prenotati. — — Pragae a. d. 1358 die XVII m. augusti“. Copia coaeva Pragae in archivo capituli ecclesiae Pragensis in libro erectionum eccl. Prag. 1 fol. B 1 (p. 3). — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 2 n. 3. 886) 1358, 18 Aug. Pragae. Arnesti archiepiscopi Pragensis de iuribus et libertatibus hospitalis Tachoviensis — — Quamvis universorum subditorum nostrorum ex debito ordinatio. nostri pastoralis officii statum tranquillum, commodum procurare debeamus, specia- liter tamen cura solicita, anxia et mordaci, quod pia loca hospitalium, in quibus per- sone Dei permissione deiecte et miserabiles omni rerum temporalium et amicorum subsidio destitute degere noscuntur, de die in diem in spiritualibus debitis proficiant incrementis. Cum igitur inter prov. et discr. viros Johannem plebanum et Leonem
550 Regesta Bohemiae et Moraviae. hôff ezu Seybotengrun, ainen der ieczund besaczt ist, und ainen, den wir mit irr hilf und czugab noch beseczen wellen, also gevreit haben, daz wir si czu unserr paider leib also vrey sûllen haben vor czins, stever und vor czehent mit der beschaiden, daz wir ir man beleiben sullen und die egenanten czwen hôff mit gepew niht versaumen sûllen. Und wenn wir paidew ab tod sein, so sûllen dieselben paid hôff, all unser varnt hab und all unser erb und allez, daz wir lazzen, mit allen nucz gevallen an daz egenant closter czu Waltsachssen ——. Gescheh aber daz, daz ich ebenanter Sessler e abgieng dann ver Osann, mein vorgenant wirtinn, so sol die vorbeschriben red allew stet beleiben, dann so vil, daz die czehent der czwayr vorgenanten hôff ezu irm leib allein mitsapt der herberg czu Wisa ir beleiben sullen. Und wann wir niht aygner insigel haben, haben wir gepeten die erbergen herren h. Trost Winckler von Kinsperck und h. Nykel Walther, purger czu Eger, daz si ir insigel haben an disem offenn brief gehangen, dorunter wir uns verpinten — —. Der da geben ist — 1358 iar an Unser frawen abent, alz sie czu hymel fur. Orig., cui 2 sig. rot. de cera comm. in press. perg. appensa sunt, Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Kl. Waldsassen Urk. fasc. 46 n. 858. Sigilla laesa, in clipeo sigilli alterius balteus. 885) 1358, 17 Aug. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis litteras, quibus capitulum ecclesiae Pragen- sis a. 1858, 28 Mart. erectionem et dotationem altaris in capella s. Annae ecclesiae Pragensis confirmaverat (vide n. 783), pro parte comitis Burghardi burggravii Magdeburgensis praesentatas, totas approbat, „salvo eo, quod ubi dicitur in litteris memoratis, quod altarista prefatus dare debeat quinque grossos pro missis defuncto- rum comparandis, volumus, quod idem altarista eosdem quinque grossos det et dividat presbiteris, per quos die anniversarii supra dicte misse defunctorum fuerint cele- brate iuxta disposicionem d. comitis prenotati. — — Pragae a. d. 1358 die XVII m. augusti“. Copia coaeva Pragae in archivo capituli ecclesiae Pragensis in libro erectionum eccl. Prag. 1 fol. B 1 (p. 3). — Ed. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 2 n. 3. 886) 1358, 18 Aug. Pragae. Arnesti archiepiscopi Pragensis de iuribus et libertatibus hospitalis Tachoviensis — — Quamvis universorum subditorum nostrorum ex debito ordinatio. nostri pastoralis officii statum tranquillum, commodum procurare debeamus, specia- liter tamen cura solicita, anxia et mordaci, quod pia loca hospitalium, in quibus per- sone Dei permissione deiecte et miserabiles omni rerum temporalium et amicorum subsidio destitute degere noscuntur, de die in diem in spiritualibus debitis proficiant incrementis. Cum igitur inter prov. et discr. viros Johannem plebanum et Leonem
Strana 551
Annus 1358, 14—20 Aug. 551 civem de Tachouia, dioc. nostre, super certis punctis et articulis occasione iurium et libertatum hospitalis ibidem sub vocabulo b. Marie Magdalene erecti et constructi materia questionis sit suborta, nos eidem controversie finem imponere cupientes — dictis partibus propter hoc in nostra constitutis presencia et consencientibus ad infra scripta, memorati hospitalis condicionem meliorem efficere volentes, disponi- mus —— et mandamus auctoritate ordinaria nostra: Primo quod omnes et singuli redditus et proventus annui dicti in Thachouia hospitalis, tam in pecunia parata quam eciam in rebus aliis quibuscumque consistentes, habeantur et teneantur per magistrum, qui in ipso hospitali est et pro tempore fuerit, non alias quam in usu seu pro necessitate pauperum eiusdem hospitalis convertendi. It. ordinamus et man- damus, quod plebanus ecclesie parrochialis in Thachaw —— omnes et singulas personas dicti hospitalis, tam sanas quam eciam infirmas, temporibus statutis et alias quociens opus est, ecclesiasticis sacramentis procuret, quodque missas per eum et suos vicarios celebrari consuetas in ipso hospitali more solito officiet et officiari faciat inconcusse. It. statuimus et ordinamus, quod plebanus predictus usque ad aliam nostram disposicionem et ordinacionem habeat et percipiat integre totum offertorium, quod offertur in missis dicti hospitalis. Habeat eciam et percipiat cum hoc 27 gr. census annui modo, ut dicitur, alienatos de facto, quos tam plebanus quam eciam iudex et iurati ac provisor dicti hospitalis repetant et studeant sollicite recuperare. It. concedimus et auctoritate nostra ordinaria confirmamus, quod discr. vir Leo civis in Tachouia memoratus et heredes sui sint dicti hospitalis gubernatores et legittimi provisores, salvo iure civium predictorum in Tachaw, cui per hanc presentem conces- sionem nostram [nolumus] derogare, it. quod dictus Leo, vel quicumque alius zelo devocionis inductus voluerit erigere et dotare altare unum in dicto hospitali, ad hoc ex nunc nostrum prebemus assensum et consentimus sine preiudicio iuris alieni, nobis in talibus moderamine reservato. Ceterum tam plebanum quam eciam Leonem provisorem predictos hortamur in Domino, quod sint cum effectu promotores benigni sustentacionis infirmorum hospitalis memorati. In cuius rei testimonium sigillum nostrum maius presentibus est appensum. Datum Prage a. d. 1358 die XVIII m. augusti. Cop. recentior in apographo libri erectionum ecclesiae Pragensis I f. 1v. — Extr. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 2 n. 4. 887) 1358, 20 Aug. Sulzbach. Fridericus lantgravius Thuringiae et marchio Misnensis castrum Spremberg cum pertinentiis Karolo imperatori tamquam Bohemiae regi et coronae regni Bohemiae Wir Friderich von Gots gn. titulo permutationis pro aliis bonis resignat. lantgrave zu Duringen, maregrave zu Meiszne, in dem Ostirlande und zu Landisperg, grave zu Orlamund und herre dez landis zu Plysne bekennen und tun kunt ——, daz wir von unser selbs und von der hochgebornen fursten und herren wegen Balthazar, Ludoweiges und Wilhalms, unserr lieben bruder, und unser aller erben und nach-
Annus 1358, 14—20 Aug. 551 civem de Tachouia, dioc. nostre, super certis punctis et articulis occasione iurium et libertatum hospitalis ibidem sub vocabulo b. Marie Magdalene erecti et constructi materia questionis sit suborta, nos eidem controversie finem imponere cupientes — dictis partibus propter hoc in nostra constitutis presencia et consencientibus ad infra scripta, memorati hospitalis condicionem meliorem efficere volentes, disponi- mus —— et mandamus auctoritate ordinaria nostra: Primo quod omnes et singuli redditus et proventus annui dicti in Thachouia hospitalis, tam in pecunia parata quam eciam in rebus aliis quibuscumque consistentes, habeantur et teneantur per magistrum, qui in ipso hospitali est et pro tempore fuerit, non alias quam in usu seu pro necessitate pauperum eiusdem hospitalis convertendi. It. ordinamus et man- damus, quod plebanus ecclesie parrochialis in Thachaw —— omnes et singulas personas dicti hospitalis, tam sanas quam eciam infirmas, temporibus statutis et alias quociens opus est, ecclesiasticis sacramentis procuret, quodque missas per eum et suos vicarios celebrari consuetas in ipso hospitali more solito officiet et officiari faciat inconcusse. It. statuimus et ordinamus, quod plebanus predictus usque ad aliam nostram disposicionem et ordinacionem habeat et percipiat integre totum offertorium, quod offertur in missis dicti hospitalis. Habeat eciam et percipiat cum hoc 27 gr. census annui modo, ut dicitur, alienatos de facto, quos tam plebanus quam eciam iudex et iurati ac provisor dicti hospitalis repetant et studeant sollicite recuperare. It. concedimus et auctoritate nostra ordinaria confirmamus, quod discr. vir Leo civis in Tachouia memoratus et heredes sui sint dicti hospitalis gubernatores et legittimi provisores, salvo iure civium predictorum in Tachaw, cui per hanc presentem conces- sionem nostram [nolumus] derogare, it. quod dictus Leo, vel quicumque alius zelo devocionis inductus voluerit erigere et dotare altare unum in dicto hospitali, ad hoc ex nunc nostrum prebemus assensum et consentimus sine preiudicio iuris alieni, nobis in talibus moderamine reservato. Ceterum tam plebanum quam eciam Leonem provisorem predictos hortamur in Domino, quod sint cum effectu promotores benigni sustentacionis infirmorum hospitalis memorati. In cuius rei testimonium sigillum nostrum maius presentibus est appensum. Datum Prage a. d. 1358 die XVIII m. augusti. Cop. recentior in apographo libri erectionum ecclesiae Pragensis I f. 1v. — Extr. Borový, Ll. erect. archidioec. Prag. I p. 2 n. 4. 887) 1358, 20 Aug. Sulzbach. Fridericus lantgravius Thuringiae et marchio Misnensis castrum Spremberg cum pertinentiis Karolo imperatori tamquam Bohemiae regi et coronae regni Bohemiae Wir Friderich von Gots gn. titulo permutationis pro aliis bonis resignat. lantgrave zu Duringen, maregrave zu Meiszne, in dem Ostirlande und zu Landisperg, grave zu Orlamund und herre dez landis zu Plysne bekennen und tun kunt ——, daz wir von unser selbs und von der hochgebornen fursten und herren wegen Balthazar, Ludoweiges und Wilhalms, unserr lieben bruder, und unser aller erben und nach-
Strana 552
552 Regesta Bohemiae et Moraviae. komen ewiclich —— dem allerdurchleuchtigistem fursten und herren h. Karle — — und kunige zu Beheim, unserm lieben gnedigen herren, als Romischem keiser eynem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen desselben kunigreichs in rechtem nuczlichem wechsel, domit unser herschaft und vetterliches erbe gebessert ist, ingeben, ingeantwert und uffgereichet haben die nachgeschriebne gût, daz ist Spremberg und waz darzu gehoret mit aller eigenschaft, lehenrechten, herscheften und anderen rechten, die wir dorzu gehabt haben oder ge- haben mochten in dheinenweis, und vortzeihen uns fur uns selber, die egenanten unser bruder und alle unser erben und nachkomen ewicleichen alles rechten, ansprache, vorderung und zuvorsicht, die wie zû den egenanten gûten und iren zugehorungen gehabt haben oder gehaben müchten ——. Ouch geloben wir fur uns, unser egenanten brudere und alle unser erben und nachkomen — — dem obgenanten unserm herren dem keiser, als eynem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, das wir yn die egenanten guter Spremberg und, waz dorzu gehoret, mit aller eygenschaft, lehenrechten, herscheften und andern rechten, die wir dorzu gehabt haben oder gehaben müchten in dheynenweis, etwerren, verantworten —— sullen und wollen vor ansprache allermennicliches und beynamen vor ansprach und anredung dez hochgebornen fursten und herren h. Ludoweiges des Rômers margraven ze Bran- demburg, des Heiligen reiches obristen camerers, unsers lieben oheims, als in den landen gewonlich und recht ist. Des hat der egenant unser genediger herre der keiser als eyn kunig zu Beheim vor sich, seyne erben und nachkomen, kunige zu Beheim, uns, unsern bruder und unsern erben do entgegen ingeben, ingeantwurtit und ufgereichet zu rechtem nuczlichen wechsel die nachgeschriebne gût, daz ist Lubow bei Plawen der stat gelegen, die hôve Ploûsnicz und den Steyn mit allen iren zûge- horungen und allen eygenscheften, lehenrechten, herscheften und anderen rechten, die er als eyn kunig zu Beheim von wegen der cronen und des kunigreiches zu Beheim dorzu gehabt hat oder die er und sein erben und nachkomen, kunige zu Be- heim, darzu gehaben môchten in dheynen zukunftigen zeiten. Ouch hat der egenante unser gnediger herre der keiser uns, unseren brüdern und unseren erben die genad getan, daz wir Hirsperg die vesten mit allen zugehorungen, nuczen und vellen, wie mann die benennet, vor 1200 mark silbers und fur 500 schok grozzer pfenige prager muncze innehaben, nuczen und besiczen sullen zu rechtem pfande nach lawt der brieve, die der edle man her Heinrich der Lange, vogt zu Plawen, vormals doruber gehabt hat und dieselben pfantschafft sol weren uncz an die czeit daz der egenant unser herre der keiser oder sein nachkomen an dem Heiligen reiche, Romischen keisere oder kunige, uns die egenanten summen geldis gar und genczlichen richten und beczalen. Ouch geloben wir fur uns, unser bruder die egenanten und alle unser erben und nachkomen — — dem egenanten unserm herren dem keiser und dem Heiligen reiche, daz yme und seynen nachkomen, Romischen keisern und kunigen, die obgenant vesten, dieweil sie pfant ist, offen sein sol zu allen iren noden und ge- schefften, wie wenne oder als offt sie das bedurfen. Des zu urkunde han wir unser furstliches insigel an diesen brieff lazen hengen. Der geben ist zu Sulczpach —
552 Regesta Bohemiae et Moraviae. komen ewiclich —— dem allerdurchleuchtigistem fursten und herren h. Karle — — und kunige zu Beheim, unserm lieben gnedigen herren, als Romischem keiser eynem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, und der cronen desselben kunigreichs in rechtem nuczlichem wechsel, domit unser herschaft und vetterliches erbe gebessert ist, ingeben, ingeantwert und uffgereichet haben die nachgeschriebne gût, daz ist Spremberg und waz darzu gehoret mit aller eigenschaft, lehenrechten, herscheften und anderen rechten, die wir dorzu gehabt haben oder ge- haben mochten in dheinenweis, und vortzeihen uns fur uns selber, die egenanten unser bruder und alle unser erben und nachkomen ewicleichen alles rechten, ansprache, vorderung und zuvorsicht, die wie zû den egenanten gûten und iren zugehorungen gehabt haben oder gehaben müchten ——. Ouch geloben wir fur uns, unser egenanten brudere und alle unser erben und nachkomen — — dem obgenanten unserm herren dem keiser, als eynem kunige zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen zu Beheim, das wir yn die egenanten guter Spremberg und, waz dorzu gehoret, mit aller eygenschaft, lehenrechten, herscheften und andern rechten, die wir dorzu gehabt haben oder gehaben müchten in dheynenweis, etwerren, verantworten —— sullen und wollen vor ansprache allermennicliches und beynamen vor ansprach und anredung dez hochgebornen fursten und herren h. Ludoweiges des Rômers margraven ze Bran- demburg, des Heiligen reiches obristen camerers, unsers lieben oheims, als in den landen gewonlich und recht ist. Des hat der egenant unser genediger herre der keiser als eyn kunig zu Beheim vor sich, seyne erben und nachkomen, kunige zu Beheim, uns, unsern bruder und unsern erben do entgegen ingeben, ingeantwurtit und ufgereichet zu rechtem nuczlichen wechsel die nachgeschriebne gût, daz ist Lubow bei Plawen der stat gelegen, die hôve Ploûsnicz und den Steyn mit allen iren zûge- horungen und allen eygenscheften, lehenrechten, herscheften und anderen rechten, die er als eyn kunig zu Beheim von wegen der cronen und des kunigreiches zu Beheim dorzu gehabt hat oder die er und sein erben und nachkomen, kunige zu Be- heim, darzu gehaben môchten in dheynen zukunftigen zeiten. Ouch hat der egenante unser gnediger herre der keiser uns, unseren brüdern und unseren erben die genad getan, daz wir Hirsperg die vesten mit allen zugehorungen, nuczen und vellen, wie mann die benennet, vor 1200 mark silbers und fur 500 schok grozzer pfenige prager muncze innehaben, nuczen und besiczen sullen zu rechtem pfande nach lawt der brieve, die der edle man her Heinrich der Lange, vogt zu Plawen, vormals doruber gehabt hat und dieselben pfantschafft sol weren uncz an die czeit daz der egenant unser herre der keiser oder sein nachkomen an dem Heiligen reiche, Romischen keisere oder kunige, uns die egenanten summen geldis gar und genczlichen richten und beczalen. Ouch geloben wir fur uns, unser bruder die egenanten und alle unser erben und nachkomen — — dem egenanten unserm herren dem keiser und dem Heiligen reiche, daz yme und seynen nachkomen, Romischen keisern und kunigen, die obgenant vesten, dieweil sie pfant ist, offen sein sol zu allen iren noden und ge- schefften, wie wenne oder als offt sie das bedurfen. Des zu urkunde han wir unser furstliches insigel an diesen brieff lazen hengen. Der geben ist zu Sulczpach —
Strana 553
Annus 1358, 20 Aug. 553 1358 iare an dem nehesten mantag vor des heiligen czwelefboten s. Bartholomeus tage. Orig. cum sig. equestri de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1199 n. 194. — Müller, Urk. u. Urkundenauszüge z. Gesch. Plauens, Mitt. d. Altertumsver. V p. 25 n. 421. — Extr. Schmidt, UB. der Vögte von Weida, Gera u. Plauen II p. 27 n. 34. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 447 n. 484. 888) 1358, 20 Aug. Erenfels. Gerlacus archiepiscopus Moguntinus, S. R. i. per Germaniam archicancellarius, castro Floss separato, solam civitatem Egrensem cum terra et castrum Parkstein cum pertinentiis regibus et coronae regni Bohemiae in 40.000 marcarum pignori obliga- Wir Gerlach von Gots gn. des heiligen stules zu Mencz tas esse declarat. erczbisschoff des heiligen Romischen richs yn Dutschen landen erczcanczeler beken- nen und tun kunt — — (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi ducis Saxoniae, datarum Norimbergae a. 1358, 28 Jun., vide superius n. 852.). Der geben ist zu Erenfels — — 1358 iar am nechsten mantage nach unsir Frawentag, den man nennet Assumpcio zu latyne. Orig. cum sig. oblongo de cera viridi comm. impressa in fil. ser. Pragae in archivo coro- nae regni Bohemiac. — Extr. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1195 n. 188. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 499. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 446. 889) 1358, 20 Aug. Roudnice. Arnestus archiepiscopus Pragensis Andream de Mělník nullam occasione vulne- rationis cuiusdam clerici irregularitatis maculam contraxisse declarat. — — Noveritis nos litteras — — d. Egidii mis. div. episcopi Sabinensis, domini nostri pape summi penitenciarii, sanas et integras —— sigillo ipsius secundum morem et consuetudinem dicte penitenciarie sigillatas per Andream de Melnico, nostre dio- cesis presbyterum, nobis presentatas recepisse tenoris et continencie de verbo ad verbum infra scripte: Venerabili in Christo patri ——. (Sequitur tenor litterarum datarum Avinione a. 1358, 6 Jan., vide superius n. 728.). Post quarum litterarum presentacionem nobis factam dictus Andreas nobis humiliter supplicavit, ut ea, que in dictis litteris nobis committuntur, exequi curaremus. Nos igitur volentes mandatum domini penitenciarii exequi, ut tenemur, super contentis in litteris supra dictis inqui- sicionem fecimus diligentem, et quia per huiusmodi nostram inquisicionem ex certo- rum testium dictis coram nobis per dictum Andream productis invenimus ita esse, ut narratur in litteris ante dictis, et declaracionem esse fiendam iuxta continenciam litterarum earundem, ideo ipsum auctoritate premissa nullam premissorum occasione irregularitatis maculam contraxisse declaramus, harum, quibus sigillum nostrum est appensum, testimonio litterarum. Datum Rudnicz a. d. 1358 die XX m. augusti.
Annus 1358, 20 Aug. 553 1358 iare an dem nehesten mantag vor des heiligen czwelefboten s. Bartholomeus tage. Orig. cum sig. equestri de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1199 n. 194. — Müller, Urk. u. Urkundenauszüge z. Gesch. Plauens, Mitt. d. Altertumsver. V p. 25 n. 421. — Extr. Schmidt, UB. der Vögte von Weida, Gera u. Plauen II p. 27 n. 34. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 447 n. 484. 888) 1358, 20 Aug. Erenfels. Gerlacus archiepiscopus Moguntinus, S. R. i. per Germaniam archicancellarius, castro Floss separato, solam civitatem Egrensem cum terra et castrum Parkstein cum pertinentiis regibus et coronae regni Bohemiae in 40.000 marcarum pignori obliga- Wir Gerlach von Gots gn. des heiligen stules zu Mencz tas esse declarat. erczbisschoff des heiligen Romischen richs yn Dutschen landen erczcanczeler beken- nen und tun kunt — — (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi ducis Saxoniae, datarum Norimbergae a. 1358, 28 Jun., vide superius n. 852.). Der geben ist zu Erenfels — — 1358 iar am nechsten mantage nach unsir Frawentag, den man nennet Assumpcio zu latyne. Orig. cum sig. oblongo de cera viridi comm. impressa in fil. ser. Pragae in archivo coro- nae regni Bohemiac. — Extr. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1195 n. 188. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 499. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 446. 889) 1358, 20 Aug. Roudnice. Arnestus archiepiscopus Pragensis Andream de Mělník nullam occasione vulne- rationis cuiusdam clerici irregularitatis maculam contraxisse declarat. — — Noveritis nos litteras — — d. Egidii mis. div. episcopi Sabinensis, domini nostri pape summi penitenciarii, sanas et integras —— sigillo ipsius secundum morem et consuetudinem dicte penitenciarie sigillatas per Andream de Melnico, nostre dio- cesis presbyterum, nobis presentatas recepisse tenoris et continencie de verbo ad verbum infra scripte: Venerabili in Christo patri ——. (Sequitur tenor litterarum datarum Avinione a. 1358, 6 Jan., vide superius n. 728.). Post quarum litterarum presentacionem nobis factam dictus Andreas nobis humiliter supplicavit, ut ea, que in dictis litteris nobis committuntur, exequi curaremus. Nos igitur volentes mandatum domini penitenciarii exequi, ut tenemur, super contentis in litteris supra dictis inqui- sicionem fecimus diligentem, et quia per huiusmodi nostram inquisicionem ex certo- rum testium dictis coram nobis per dictum Andream productis invenimus ita esse, ut narratur in litteris ante dictis, et declaracionem esse fiendam iuxta continenciam litterarum earundem, ideo ipsum auctoritate premissa nullam premissorum occasione irregularitatis maculam contraxisse declaramus, harum, quibus sigillum nostrum est appensum, testimonio litterarum. Datum Rudnicz a. d. 1358 die XX m. augusti.
Strana 554
554 Regesta Bohemiae et Moraviae. Copia coaeva in archivo capituli metropolitani Pragensis in libro erectionum archidioc. Pra- gensis I p. 4 (C 1). 890) 1358, 22 Aug. Erenfels. Gerlacus archiepiscopus Moguntinus, S. R. i. per Germaniam archicancellarius, proprietatem castri Floss ad reges et coronam regni Bohemiae pertinere declarat. Nos Gerlacus dei gracia sancte Moguntine sedis archiepiscopus, S. per Germaniam archicancellarius, notum facimus t. p. u., quod licet illustres quondam Boemie reges — — (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi ducis Saxoniae, datarum Norimbergae a. 1358, 27 Jun., vide superius n. 849.). Datum Erenfels a. d. 1358 die XXII m. augusti. Orig. cum sig. oblongo de cera viridi comm. impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II. p. 499. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 446. 891) 1358, 22 Aug. Johannes de Velešín donationem, quam pater eius monasterio S. Coronae fecit, con- Ich Jesko von Welessching bechenn ——, daz mein water zce firmat. selger gedechtniz h. Hainrich von Welesching hat beseczet und gegeben den gaistlei- chen herren zu der Hailigen Chron ain selgerat in aller form und weiz, alz hie nach ist beschriben: Wir Hainrich von Welesching ——. (Sequitur tenor litterarum, a. 1350, 20 Jan. in Benešov datarum, vide Pangerl l. c. p. 121 n. 63.). Und wand daz also chumen ist, daz ich Jesko mit meinen prudern h. Beneschen und h. Hainrich unser water erb getailt haben in drew tail, und daz vorgenante dorph gevallen ist in mein tail, und also bericht, daz mein proder h. Benesch mir ousrichten schol chegen dem chloster der hundert march ein dritteil, und mein proder her Hainrich ein drittail, und haben daz tan mit anderm gut, h. Benesch zce Smyrhaw und h. Hainrich zce Galein, so verieh ich offenleich, daz ich ouch meins dritten tailz hab abgetreten ouf virdhalber hueb da zce Nesmen mit allem nucze der vorgenanten samnung in aller weiz und form, als vor in unsers vaters priff ist beschriben als lang, daz ich iz mug gelosen umb drei und dreizzig march und ainuntzwenczig grozz und vir haller der egenanten muncz, und gelub in daz dorph zce vreihen und zce schirmen trewlich, davon ich nicht anders muten wil dan Gocz genad, und gelub ouch sted zce halten di vreiung der maut, als ver mein drittail angepurd, som vor ist geschriben. Daz dicz dink gancz und sted sei, so hab ich disein prieff verinsigelt mit meinem insigel, und hab gepeten den edeln herren h. Sdenken von Sterrenberg, daz er dicz dinch gancz und sted hald und frei und verinsigel mit seinem insigel. Und ich Sdenko von Sterrenberg und von Conopis genant verieh und tun chund —— daz ich mein ingesigel hab gehangen an disen prief, und gelub sted und gancz zce halten alles, daz da in ist geschriben. Dicz dinch ist geschehen und diser prief ist gegeben — — 1358 iar ouf Unser Vrowen mezz der letsten, alz si zce himel vur.
554 Regesta Bohemiae et Moraviae. Copia coaeva in archivo capituli metropolitani Pragensis in libro erectionum archidioc. Pra- gensis I p. 4 (C 1). 890) 1358, 22 Aug. Erenfels. Gerlacus archiepiscopus Moguntinus, S. R. i. per Germaniam archicancellarius, proprietatem castri Floss ad reges et coronam regni Bohemiae pertinere declarat. Nos Gerlacus dei gracia sancte Moguntine sedis archiepiscopus, S. per Germaniam archicancellarius, notum facimus t. p. u., quod licet illustres quondam Boemie reges — — (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Rudolphi ducis Saxoniae, datarum Norimbergae a. 1358, 27 Jun., vide superius n. 849.). Datum Erenfels a. d. 1358 die XXII m. augusti. Orig. cum sig. oblongo de cera viridi comm. impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II. p. 499. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 446. 891) 1358, 22 Aug. Johannes de Velešín donationem, quam pater eius monasterio S. Coronae fecit, con- Ich Jesko von Welessching bechenn ——, daz mein water zce firmat. selger gedechtniz h. Hainrich von Welesching hat beseczet und gegeben den gaistlei- chen herren zu der Hailigen Chron ain selgerat in aller form und weiz, alz hie nach ist beschriben: Wir Hainrich von Welesching ——. (Sequitur tenor litterarum, a. 1350, 20 Jan. in Benešov datarum, vide Pangerl l. c. p. 121 n. 63.). Und wand daz also chumen ist, daz ich Jesko mit meinen prudern h. Beneschen und h. Hainrich unser water erb getailt haben in drew tail, und daz vorgenante dorph gevallen ist in mein tail, und also bericht, daz mein proder h. Benesch mir ousrichten schol chegen dem chloster der hundert march ein dritteil, und mein proder her Hainrich ein drittail, und haben daz tan mit anderm gut, h. Benesch zce Smyrhaw und h. Hainrich zce Galein, so verieh ich offenleich, daz ich ouch meins dritten tailz hab abgetreten ouf virdhalber hueb da zce Nesmen mit allem nucze der vorgenanten samnung in aller weiz und form, als vor in unsers vaters priff ist beschriben als lang, daz ich iz mug gelosen umb drei und dreizzig march und ainuntzwenczig grozz und vir haller der egenanten muncz, und gelub in daz dorph zce vreihen und zce schirmen trewlich, davon ich nicht anders muten wil dan Gocz genad, und gelub ouch sted zce halten di vreiung der maut, als ver mein drittail angepurd, som vor ist geschriben. Daz dicz dink gancz und sted sei, so hab ich disein prieff verinsigelt mit meinem insigel, und hab gepeten den edeln herren h. Sdenken von Sterrenberg, daz er dicz dinch gancz und sted hald und frei und verinsigel mit seinem insigel. Und ich Sdenko von Sterrenberg und von Conopis genant verieh und tun chund —— daz ich mein ingesigel hab gehangen an disen prief, und gelub sted und gancz zce halten alles, daz da in ist geschriben. Dicz dinch ist geschehen und diser prief ist gegeben — — 1358 iar ouf Unser Vrowen mezz der letsten, alz si zce himel vur.
Strana 555
Annus 1358, 20—31 Aug. 555 Orig. cum 2 sig. rot. de cera comm. in press. perg., laesis, in archivo Schwarzenberg. Krumlo- viensi sign. I 1 A“ 12a. Sigilla: 1) in clipeo leo; SIIIINES D. WELESCHING. 2) in clipeo et in clenodio stella; I/DEZHII.STERNBERCH. — Ed. Pangerl, UB. Goldenkron, Font. rer. Austr. XXXVII p. 128 n. 68. 892) 1358, 29 Aug. Donatio pro monasterio Egrensi ord. s. Clarae. Das sein die unnuczen prief ——. Das ist ein prief von pruder Vlrich prior der Prediger pruder, laut uber etliches gelt auf fil heuszern etc. Datum —— 1358 iar an s. Johansz tag, als er enthaubt ward. Annot. in registro censuum monasterii Egrensis ord. s. Clarae, mepto archivi civitatis Egren- sis fol. 80. — Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinen v. J. 1476, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 43 p. 306 n. 108. 893) 1358, 31 Aug. Sulzbach. Karolus IV. imperator et rex litem de aqua piscosa inter oppidum Velden et villas Ruprechtstegen, Enzendorf et Artolshoven vertentem diiudicat statuens aquam communi utriusque partis usui esse simulque alia privilegia qualiacunque prius cui- Wir Karel von Gocz gn. Romischerr keýser, libet concessa annihilat. zw allen zeitten merer des reichs und kunig zw Beham bekenn[en] und thue[n] kundt offennlich mit disem brieff allen den, die in sehen oder horen lesen, das wir umb solch zbayung, dy die burger und marck zw Felden an ainem tayll und die dorffer zw Ruprechtstegen, zw Enczendorff und zw Artolßhowen an dem anderen, umb das vischwasser von Ruprechtstegen her ab uncz fur dy mul zw Artolczh [owen] uncz here gehabt haben uns genczlich erfaren haben und gutt kuntschafft darumb verhortt haben und des schaiden, sprechen und wollen wir, das dasselb vischwasser der obgenantten burger und des marckts zw Felden und auch der egenantten dorffer und baweren und dan zw unsers lands gemainigklichen zw Bayren gemain sein soll, also das alle die, die in demselben unnserem lannde zw Bairen gesessen sein und wonen, freylichen und an alle hindernuß vischen sullen und mûgen, wenn sië des verlust, als das von alter gewonhait herpracht und behalten ist. Wer auch das yemant keynerlay brieff uber das obgenant vischwasser hette, von wem die geben weren und were der wer, dieselben wrieff widerruffen wir mit krafft diss brieffs und maynen und wollen, das die kain kraft oder macht haben sollen, wenn und wie offt die zw licht quemenn. Mit urkundt diß brieffs, versigelt mit unserem keyserlichen insigell, der geben ist zw Sulczpach — — 1358 iar an dem negsten freytag vor sandt Gilgen tag, unsers reich in dem dreyzehenden, des keyserthumbs in dem vierden iare. Insertum litteris iudicii in Sulzbach de dato „1429 am negsten mittboch nach s. Erhartztag“, quae in litteris Ludovici et Ottonis comitum Palat. et ducum in Inferiori et Supeoriori Bavariae a. 1478, am samcztag des hg. Creucz tag seiner Erhohung scriptis repetuntur. Copia XV. saec. Norimbergae in archivo publico (Kreisarchiv), sign. Lade D n. 620.
Annus 1358, 20—31 Aug. 555 Orig. cum 2 sig. rot. de cera comm. in press. perg., laesis, in archivo Schwarzenberg. Krumlo- viensi sign. I 1 A“ 12a. Sigilla: 1) in clipeo leo; SIIIINES D. WELESCHING. 2) in clipeo et in clenodio stella; I/DEZHII.STERNBERCH. — Ed. Pangerl, UB. Goldenkron, Font. rer. Austr. XXXVII p. 128 n. 68. 892) 1358, 29 Aug. Donatio pro monasterio Egrensi ord. s. Clarae. Das sein die unnuczen prief ——. Das ist ein prief von pruder Vlrich prior der Prediger pruder, laut uber etliches gelt auf fil heuszern etc. Datum —— 1358 iar an s. Johansz tag, als er enthaubt ward. Annot. in registro censuum monasterii Egrensis ord. s. Clarae, mepto archivi civitatis Egren- sis fol. 80. — Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinen v. J. 1476, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 43 p. 306 n. 108. 893) 1358, 31 Aug. Sulzbach. Karolus IV. imperator et rex litem de aqua piscosa inter oppidum Velden et villas Ruprechtstegen, Enzendorf et Artolshoven vertentem diiudicat statuens aquam communi utriusque partis usui esse simulque alia privilegia qualiacunque prius cui- Wir Karel von Gocz gn. Romischerr keýser, libet concessa annihilat. zw allen zeitten merer des reichs und kunig zw Beham bekenn[en] und thue[n] kundt offennlich mit disem brieff allen den, die in sehen oder horen lesen, das wir umb solch zbayung, dy die burger und marck zw Felden an ainem tayll und die dorffer zw Ruprechtstegen, zw Enczendorff und zw Artolßhowen an dem anderen, umb das vischwasser von Ruprechtstegen her ab uncz fur dy mul zw Artolczh [owen] uncz here gehabt haben uns genczlich erfaren haben und gutt kuntschafft darumb verhortt haben und des schaiden, sprechen und wollen wir, das dasselb vischwasser der obgenantten burger und des marckts zw Felden und auch der egenantten dorffer und baweren und dan zw unsers lands gemainigklichen zw Bayren gemain sein soll, also das alle die, die in demselben unnserem lannde zw Bairen gesessen sein und wonen, freylichen und an alle hindernuß vischen sullen und mûgen, wenn sië des verlust, als das von alter gewonhait herpracht und behalten ist. Wer auch das yemant keynerlay brieff uber das obgenant vischwasser hette, von wem die geben weren und were der wer, dieselben wrieff widerruffen wir mit krafft diss brieffs und maynen und wollen, das die kain kraft oder macht haben sollen, wenn und wie offt die zw licht quemenn. Mit urkundt diß brieffs, versigelt mit unserem keyserlichen insigell, der geben ist zw Sulczpach — — 1358 iar an dem negsten freytag vor sandt Gilgen tag, unsers reich in dem dreyzehenden, des keyserthumbs in dem vierden iare. Insertum litteris iudicii in Sulzbach de dato „1429 am negsten mittboch nach s. Erhartztag“, quae in litteris Ludovici et Ottonis comitum Palat. et ducum in Inferiori et Supeoriori Bavariae a. 1478, am samcztag des hg. Creucz tag seiner Erhohung scriptis repetuntur. Copia XV. saec. Norimbergae in archivo publico (Kreisarchiv), sign. Lade D n. 620.
- I: Titulus
- 200: Editio