z 200 stránek
Titulus

Editio







































































































































































































Název:
Regesta diplomatica nec non epistolaria Bohemiae et Moraviae. Pars VI, Fasciculus I (1355-1363)
Autor:
Mendl, Bedřich
Rok vydání:
1928
Místo vydání:
Praha
Česká národní bibliografie:
Počet stran celkem:
200
Obsah:
- I: Titulus
- 1: Editio
upravit
Strana I
REGESTA DIPLOMATICA NEC NON EPISTOLARIA BOHEMIAE ET MORAVIAE PARS VI (1355—1363) FASCICULUS I EDIDIT INSTITUTUM HISTORICUM REI PUBLICAE BOHEMOSLOVENICAE OPERA B. MENDL PRAGAE 1928 SUMPTIBUS MINISTERII SCHOLARUM ET INSTRUCTIONIS PUBLICAE TYPIS ALOISII WIESNER
REGESTA DIPLOMATICA NEC NON EPISTOLARIA BOHEMIAE ET MORAVIAE PARS VI (1355—1363) FASCICULUS I EDIDIT INSTITUTUM HISTORICUM REI PUBLICAE BOHEMOSLOVENICAE OPERA B. MENDL PRAGAE 1928 SUMPTIBUS MINISTERII SCHOLARUM ET INSTRUCTIONIS PUBLICAE TYPIS ALOISII WIESNER
Strana 1
1) 1355, 5 Aprilis. Karolus Romanorum et Bohemiae rex in imperatorem Romanorum est coronatus. „Immensa leticia et gaudium inenarrabile perfudit tunc omnem gentem Boemorum, qui videbant regem suum in excelso throno et imperiali infula coronatum. Cunoti clamabant: Kyrie eleyson et re- De sonant: Te Deum laudamus.“ Beneš de Weitmile, Chronicon in Font. rer. Boh. IV p. 523. coronationis solemnitate ct, quae de ipsa referuntur, vide Werunsky, Der erste Römerzug K. Karl IV. — „Fuerunt autem in ista via et solempnitate cum d. imperatore fideles sui de Boemia, qui habuerunt vexilla seu panderia: primo ven. et rev. patres d. Nicolaus patriarcha Aquilegensis, filius quondam Johannis regis Boemie a latere fraterque d. imperatoris, item d. Arnestus s. Pragensis ecclesie primus archiepiscopus, item d. Johannes episcopus Olomucensis, item d. Johannes episcopus Lutomislensis, cancellarius aule imperialis, item Czenko de Lippa, item Pesco de Janowicz, item Henricus de Noua Domo — —“; Beneš 1. c. p. 523. Johannes episcopus Olomucensis et Johannes Lutomislensis, Czenco de Lipa et Henricus de Nova Domo pluries commemorantur inter testes litterarum, quae a Karolo imperatore et rege lunc in Italia datae sunt, similiter commemoratur etiam Arnestus archiepiscopus, qui tamen tempore coronationis Romae non aderat, vide Werunsky l. c. p. 178, Reg. imp. VIII 2057, 2059, 2092, 2103, 2106, 2114 sq. Magistri camerae imperialis Sbynco de Hasenburg, Busco de Vilhartice et Hasco de Zvířetice nominantur Reg. imp. VIII 2123, 2092, 2109, 2103, Jesco de Vilhartice, marescallus curiae, ib. 2123. Alios nobiles de Bohemia vide infra ad 8 Maii et 3 Jun. 2) 1355, 5 Aprilis Romac. Karolus imperator et rex civitates, munitiones et terras, quas a comitibus Palatinis Rheni et ducibus Bavariae pecunia comparavit, munitiones a regno Bohemiae in feudum depen- dentes, oppidum Bernau nec non alias terras in Alamania, quas sua solicitudine regnum Bo- hemiae possedit, regno Bohemiae incorporat. In nomine sancte et individue trini- tatis feliciter amen. Karolus quartus divina favente clementia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex. Ad perpetuam rei memoriam. Inter alias solicitudinum operosas vigilias, quibus pro subditorum grata quiete imperialis benignitas hincinde distrahitur, ad desideratam quietem et felix augmentum insignis regni nostri Boemie oculos nostre delibe- rationis convertimus et tanto solertius de ipsius meditamur augmento, quanto ex dilata- tione suarum propaginum velut a membro nobili sacrum Romanum imperium non ambi-
1) 1355, 5 Aprilis. Karolus Romanorum et Bohemiae rex in imperatorem Romanorum est coronatus. „Immensa leticia et gaudium inenarrabile perfudit tunc omnem gentem Boemorum, qui videbant regem suum in excelso throno et imperiali infula coronatum. Cunoti clamabant: Kyrie eleyson et re- De sonant: Te Deum laudamus.“ Beneš de Weitmile, Chronicon in Font. rer. Boh. IV p. 523. coronationis solemnitate ct, quae de ipsa referuntur, vide Werunsky, Der erste Römerzug K. Karl IV. — „Fuerunt autem in ista via et solempnitate cum d. imperatore fideles sui de Boemia, qui habuerunt vexilla seu panderia: primo ven. et rev. patres d. Nicolaus patriarcha Aquilegensis, filius quondam Johannis regis Boemie a latere fraterque d. imperatoris, item d. Arnestus s. Pragensis ecclesie primus archiepiscopus, item d. Johannes episcopus Olomucensis, item d. Johannes episcopus Lutomislensis, cancellarius aule imperialis, item Czenko de Lippa, item Pesco de Janowicz, item Henricus de Noua Domo — —“; Beneš 1. c. p. 523. Johannes episcopus Olomucensis et Johannes Lutomislensis, Czenco de Lipa et Henricus de Nova Domo pluries commemorantur inter testes litterarum, quae a Karolo imperatore et rege lunc in Italia datae sunt, similiter commemoratur etiam Arnestus archiepiscopus, qui tamen tempore coronationis Romae non aderat, vide Werunsky l. c. p. 178, Reg. imp. VIII 2057, 2059, 2092, 2103, 2106, 2114 sq. Magistri camerae imperialis Sbynco de Hasenburg, Busco de Vilhartice et Hasco de Zvířetice nominantur Reg. imp. VIII 2123, 2092, 2109, 2103, Jesco de Vilhartice, marescallus curiae, ib. 2123. Alios nobiles de Bohemia vide infra ad 8 Maii et 3 Jun. 2) 1355, 5 Aprilis Romac. Karolus imperator et rex civitates, munitiones et terras, quas a comitibus Palatinis Rheni et ducibus Bavariae pecunia comparavit, munitiones a regno Bohemiae in feudum depen- dentes, oppidum Bernau nec non alias terras in Alamania, quas sua solicitudine regnum Bo- hemiae possedit, regno Bohemiae incorporat. In nomine sancte et individue trini- tatis feliciter amen. Karolus quartus divina favente clementia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex. Ad perpetuam rei memoriam. Inter alias solicitudinum operosas vigilias, quibus pro subditorum grata quiete imperialis benignitas hincinde distrahitur, ad desideratam quietem et felix augmentum insignis regni nostri Boemie oculos nostre delibe- rationis convertimus et tanto solertius de ipsius meditamur augmento, quanto ex dilata- tione suarum propaginum velut a membro nobili sacrum Romanum imperium non ambi-
Strana 2
2 Regesta Bohemiae et Moraviac. gimus laudabilius honorari; nam sicut ex divisione regnorum calamitates horrende consurgunt et odiose seditionis scandala, fidelium regnicolarum quies desiderata confunditur, sic adunatis regni viribus in pacis pulcritudine, in fiducie tabernaculis et opulenta requie fidelis po- pulus conquiescit et gratis letatur commodis sub grato regimine principis gratiosi. Sane desiderantes, ut regni nostri predicti Boemie multiplicetur dudum sperata felicitas et uber- tatibus et commodis, augmento felici proficiat, quibus tam nature proceritas singulari quadam influentia, quam clare memorie illustrium quondam regum Boemie, parentum et predecessorum nostrorum, laudabilia quidem et veneranda studia providerunt eidem, consi- deramus et ad hoc precipue aciem nostre mentis convertimus, qualiter infrascripte civitates, munitiones, castra, terre, districtus et territoria, quorum et quarum nomina inferius expri- muntur, qui et que cum prefato regno nostro Boemie immediate confinant, pro regum illustrium Boemie et eiusdem regni corone comodis et profectibus ad honorem sacri Romani imperii, non solum expediant, ymo necessaria videantur, tum quia regibus Boemie ex terris huiusmodi ad electionem Romani principis cum ceteris coelectoribus suo tempore faciendam prestatur accedendi securitas, tum quia adminiculo ipsarum reges Boemie curiam imperialem, que de more in Nurnberg celebrari consuevit pro tractandis imperii sacri commodis, pro- fectibus et necessitatibus oportunis ampliori commodo et proniori voluntate non tantum" valebunt, quam eciam delectabuntur accedere, tum quia terrarum huiusmodi spacia regni Boemie, velut insignis membri serenitatis cesaree insignis requirit nobilitas, tum quia civi- tates, castra, munitiones et loca, quorum inferius anotatio fiet specifica, post rapinas, spolia, strages et sediciones innumeras et periculosa discrimina, quibus singulis viatoribus transitus vetabatur, nunc divine propiciationis munere regis Boemie, regni et nobilium regnicolarum ibidem disponente potentia in tranquillitatem optate pacis regimine grato conducte, amena prosperitate gaudentes, quibuslibet mercatoribus, peregrinis, viatoribus et personis aliis tutum accessum, statum et transitum indubie pollicentur, ut ex hoc non solum dicti regni nostri Boemie, verum multorum regnorum et principatuum necnon rei- publice commoda continuatis prosperitatibus augeantur. Ideoque animo deliberato, prudenti nichilominus principum, comitum, baronum et procerum nostrorum ad hoc accedente con- silio ac de certa nostra scientia, habito respectu ad causas evidentes expressatas superius et ad alia motiva similiter, que imperialem celsitudinem ad hoc prosequendum rationa- biliter inducebant, munitiones easdem, castra, oppida, terras utpote Sulczbach, Rosen- berg, Neitstein, Hertenstein, Hoenstein, Hiltpoldstein, Lichtenecke, Turrendorf, Franken- berg, Awrbach, Hersbrucke, Loufen, Velden, Plech, Eschembach, Pegnicz, Husecke et Werdenstein, que et qui fuerunt aliquando felicis memorie illustris Rudolphi olim comitis palatini Reni et ducis Bauarie, soceri nostri dilecti, quas et que ab illustribus Ruperto seniore et Ruperto iuniore similiter palatinis comitibus et ducibus Bauarie sororiis nostris, velut res ad ipsos per mortem dicti soceri nostri, ipsorum patrui et propinquioris consan- guinei ordinaria et naturali successione legitime devolutas, precio nostro comparasse dinos- a) A: tam.
2 Regesta Bohemiae et Moraviac. gimus laudabilius honorari; nam sicut ex divisione regnorum calamitates horrende consurgunt et odiose seditionis scandala, fidelium regnicolarum quies desiderata confunditur, sic adunatis regni viribus in pacis pulcritudine, in fiducie tabernaculis et opulenta requie fidelis po- pulus conquiescit et gratis letatur commodis sub grato regimine principis gratiosi. Sane desiderantes, ut regni nostri predicti Boemie multiplicetur dudum sperata felicitas et uber- tatibus et commodis, augmento felici proficiat, quibus tam nature proceritas singulari quadam influentia, quam clare memorie illustrium quondam regum Boemie, parentum et predecessorum nostrorum, laudabilia quidem et veneranda studia providerunt eidem, consi- deramus et ad hoc precipue aciem nostre mentis convertimus, qualiter infrascripte civitates, munitiones, castra, terre, districtus et territoria, quorum et quarum nomina inferius expri- muntur, qui et que cum prefato regno nostro Boemie immediate confinant, pro regum illustrium Boemie et eiusdem regni corone comodis et profectibus ad honorem sacri Romani imperii, non solum expediant, ymo necessaria videantur, tum quia regibus Boemie ex terris huiusmodi ad electionem Romani principis cum ceteris coelectoribus suo tempore faciendam prestatur accedendi securitas, tum quia adminiculo ipsarum reges Boemie curiam imperialem, que de more in Nurnberg celebrari consuevit pro tractandis imperii sacri commodis, pro- fectibus et necessitatibus oportunis ampliori commodo et proniori voluntate non tantum" valebunt, quam eciam delectabuntur accedere, tum quia terrarum huiusmodi spacia regni Boemie, velut insignis membri serenitatis cesaree insignis requirit nobilitas, tum quia civi- tates, castra, munitiones et loca, quorum inferius anotatio fiet specifica, post rapinas, spolia, strages et sediciones innumeras et periculosa discrimina, quibus singulis viatoribus transitus vetabatur, nunc divine propiciationis munere regis Boemie, regni et nobilium regnicolarum ibidem disponente potentia in tranquillitatem optate pacis regimine grato conducte, amena prosperitate gaudentes, quibuslibet mercatoribus, peregrinis, viatoribus et personis aliis tutum accessum, statum et transitum indubie pollicentur, ut ex hoc non solum dicti regni nostri Boemie, verum multorum regnorum et principatuum necnon rei- publice commoda continuatis prosperitatibus augeantur. Ideoque animo deliberato, prudenti nichilominus principum, comitum, baronum et procerum nostrorum ad hoc accedente con- silio ac de certa nostra scientia, habito respectu ad causas evidentes expressatas superius et ad alia motiva similiter, que imperialem celsitudinem ad hoc prosequendum rationa- biliter inducebant, munitiones easdem, castra, oppida, terras utpote Sulczbach, Rosen- berg, Neitstein, Hertenstein, Hoenstein, Hiltpoldstein, Lichtenecke, Turrendorf, Franken- berg, Awrbach, Hersbrucke, Loufen, Velden, Plech, Eschembach, Pegnicz, Husecke et Werdenstein, que et qui fuerunt aliquando felicis memorie illustris Rudolphi olim comitis palatini Reni et ducis Bauarie, soceri nostri dilecti, quas et que ab illustribus Ruperto seniore et Ruperto iuniore similiter palatinis comitibus et ducibus Bauarie sororiis nostris, velut res ad ipsos per mortem dicti soceri nostri, ipsorum patrui et propinquioris consan- guinei ordinaria et naturali successione legitime devolutas, precio nostro comparasse dinos- a) A: tam.
Strana 3
Annus 1355, 5 Aprilis. cimur,1 ac demum munitiones et oppida, videlicet Hirsow, Nuenstat, Stornstein et Lichten- stein, que fuerunt dictorum Ruperti senioris et Ruperti iunioris palatinorum comitum paternalis hereditas, quasque similiter nostro precio emimus ab eisdem,2 et insuper muni- tiones infrascriptas videlicet Pleistein, Reichenstein, Reichenecke, Husecke, Stralenuels, Spis et Ruprechtstein, que a regno et felici corona Boemie in feudum rite dependent,3 et oppidum Bernow, quod a monasterio Waltsassen eciam nostra pecunia dinoscimur compa- rasse,4 et alias terras, quas in Alamania nostra solicitudine regnum predictum Boemie tenet et possidet, cum omnibus districtibus, territoriis, villis, oppidis, vasallis, — — et auctoritate cudendi monetas auri, argenti, hallenses et alterius cunii cuiuscumque, quam quidem auctoritatem per totam eandem patriam et pertinentias eius per totum predictum nostrum dominium extendi volumus, ubicumque deliberatione nostra seu regum Boemie, heredum aut successorum nostrorum eadem moneta decreta fuerit facienda, iudeis et omnibus aliis pertinentiis, que ad predicta seu alterum ipsorum spectant seu spectare debent quovis titulo, necnon metis, — — cuiuscumque metalli mineris, et omnibus aliis in, sub et super terra consistentibus, quibuscumque eciam specialibus vocabulis valeant designari, prefato regno nostro Boemie et ipsius regni felici corone, nobis, heredibus et successoribus Boemie regibus auctoritate cesarea incorporamus, adiungimus, attribuimus, invisceramus et de imperialis nostre potestatis plenitudine perpetuo et irrevocabiliter co- unimus, decernentes et hoc imperiali perpetuo statuentes edicto, quod non liceat alicui illustrium regum Boemie, successorum nostrorum, dicta castra, civitates — — in toto vel in parte, quibusvis eciam ingenio, excusatione, pretextu seu colore quesitis vendere, scindere, obligare, permutare, dividere aut aliquo modo a potestate regum, regni et corone Boemie removere, ymo verius decernimus et hoc imperiali edicto expresse volumus omnia predicta et eorum quodlibet sub omnibus modis et distinctionibus, sicut expressantur su- perius, per illustres reges Boemie absque diminutione qualibet ad regni predicti Boemie et felicis ipsius corone gloriam amodo necessarie et integritate perfecta non solum custo- diri, verum eciam propensius retineri. Et licet de penis regum Boemie illustrium, quas ipsi reges et alii quicumque contrarium facientes deberent incurrere, in statutis regni nostri Boemie sepedicti sufficienter ac de baronum et procerum nostrorum assensu legitimo pro- vide cautum extiterit,5 tamen ad habundantioris certitudinis grata presidia, ne quis per ignorantiam de talibus valeat excusari, penas easdem in aliqua sui parte presentibus ite- ramus, decernentes et hoc imperiali perpetuo statuentes edicto, quod si quis illustrium regum Boemie in contemptum imperialis edicti et regni preiudicium dictas terras — — a) B: in unserm rechtbuche zu Behem, das mit unsirer edlen herren willen gemacht ist. 1) Vide litteras Ruperti senioris comitis palatini, datas Hagenoviae 1353. 29 Oct. — 2) Vide easdem litteras Ruperti senioris. — 3) Vide litteras Ulrici et Johannis lantgraviorum de Leuchtenberg, datas Norim- bergae 1350, 29 Maii, litteras Karoli regis Moguntiae a. 1353, 12 Dec. datas, litteras Ludovici de Hohenlohe sub data eadem et litteras Henrici de Berg, datas Moguntiae a. 1353, 10 Jan. — 4) Vide litteras Karoli a. 1354, 5 Jul. Pragae datas. — 5) Vide constitutiones Maiestatis Carolinae, Archiv Český III p. 81 sq., Cod. iur. Boh. II, 2 p. 112 sq. I*
Annus 1355, 5 Aprilis. cimur,1 ac demum munitiones et oppida, videlicet Hirsow, Nuenstat, Stornstein et Lichten- stein, que fuerunt dictorum Ruperti senioris et Ruperti iunioris palatinorum comitum paternalis hereditas, quasque similiter nostro precio emimus ab eisdem,2 et insuper muni- tiones infrascriptas videlicet Pleistein, Reichenstein, Reichenecke, Husecke, Stralenuels, Spis et Ruprechtstein, que a regno et felici corona Boemie in feudum rite dependent,3 et oppidum Bernow, quod a monasterio Waltsassen eciam nostra pecunia dinoscimur compa- rasse,4 et alias terras, quas in Alamania nostra solicitudine regnum predictum Boemie tenet et possidet, cum omnibus districtibus, territoriis, villis, oppidis, vasallis, — — et auctoritate cudendi monetas auri, argenti, hallenses et alterius cunii cuiuscumque, quam quidem auctoritatem per totam eandem patriam et pertinentias eius per totum predictum nostrum dominium extendi volumus, ubicumque deliberatione nostra seu regum Boemie, heredum aut successorum nostrorum eadem moneta decreta fuerit facienda, iudeis et omnibus aliis pertinentiis, que ad predicta seu alterum ipsorum spectant seu spectare debent quovis titulo, necnon metis, — — cuiuscumque metalli mineris, et omnibus aliis in, sub et super terra consistentibus, quibuscumque eciam specialibus vocabulis valeant designari, prefato regno nostro Boemie et ipsius regni felici corone, nobis, heredibus et successoribus Boemie regibus auctoritate cesarea incorporamus, adiungimus, attribuimus, invisceramus et de imperialis nostre potestatis plenitudine perpetuo et irrevocabiliter co- unimus, decernentes et hoc imperiali perpetuo statuentes edicto, quod non liceat alicui illustrium regum Boemie, successorum nostrorum, dicta castra, civitates — — in toto vel in parte, quibusvis eciam ingenio, excusatione, pretextu seu colore quesitis vendere, scindere, obligare, permutare, dividere aut aliquo modo a potestate regum, regni et corone Boemie removere, ymo verius decernimus et hoc imperiali edicto expresse volumus omnia predicta et eorum quodlibet sub omnibus modis et distinctionibus, sicut expressantur su- perius, per illustres reges Boemie absque diminutione qualibet ad regni predicti Boemie et felicis ipsius corone gloriam amodo necessarie et integritate perfecta non solum custo- diri, verum eciam propensius retineri. Et licet de penis regum Boemie illustrium, quas ipsi reges et alii quicumque contrarium facientes deberent incurrere, in statutis regni nostri Boemie sepedicti sufficienter ac de baronum et procerum nostrorum assensu legitimo pro- vide cautum extiterit,5 tamen ad habundantioris certitudinis grata presidia, ne quis per ignorantiam de talibus valeat excusari, penas easdem in aliqua sui parte presentibus ite- ramus, decernentes et hoc imperiali perpetuo statuentes edicto, quod si quis illustrium regum Boemie in contemptum imperialis edicti et regni preiudicium dictas terras — — a) B: in unserm rechtbuche zu Behem, das mit unsirer edlen herren willen gemacht ist. 1) Vide litteras Ruperti senioris comitis palatini, datas Hagenoviae 1353. 29 Oct. — 2) Vide easdem litteras Ruperti senioris. — 3) Vide litteras Ulrici et Johannis lantgraviorum de Leuchtenberg, datas Norim- bergae 1350, 29 Maii, litteras Karoli regis Moguntiae a. 1353, 12 Dec. datas, litteras Ludovici de Hohenlohe sub data eadem et litteras Henrici de Berg, datas Moguntiae a. 1353, 10 Jan. — 4) Vide litteras Karoli a. 1354, 5 Jul. Pragae datas. — 5) Vide constitutiones Maiestatis Carolinae, Archiv Český III p. 81 sq., Cod. iur. Boh. II, 2 p. 112 sq. I*
Strana 4
Regesta Bohemiae et Moraviae. venderet, scinderet — —, nulli pene corporali reddatur obnoxius, cum non sit conveniens, quod regiam maiestatem corporalis pena constringat, sed ipsum regem penam et notam periurii ipso facto incurrisse decernimus. Principes vero, barones, nobiles et alii, quicumque cuiuscumque dignitatis, gradus, conditionis vel status existant, qui ad venditionem — — seu remotionem huiusmodi niterentur, ipso facto reddantur infames et cadant ab omnibus suis iuribus et honore, et universa bona ipsorum, mobilia et immobilia, possessiones et predia, ubicumque deprehensa fuerint, ad usus regum Boemie confiscentur, et ipsi tanquam proditores, infideles, rei crimine lese maiestatis, turbatores pacis et quietis, dissipatores regni Boemie et honoris regalis sint ab omnibus impune usque ad mortem et finale supli- cium persequendi, ac ad persecutionem ipsorum omnes indifferenter regnicole prefati regni Boemie teneri debebunt et fideliter ac diligenter intendere sub pena perditionis omnium iurium, libertatum, gratiarum et honorum, quibus regalis benignitas providit eisdem iuxta formam statutorum regni Boemie predicti, ubi talia plenius exprimuntur. Teneantur eciam reges Boemie et sint virtute presentis imperialis edicti ad hec specialiter obligati, ut vide- licet hunc articulum de non vendendis, scindendis, alienandis, permutandis seu eciam remo- vendis predictis omnibus iurent in principum, baronum et nobilium regni Boemie pre- dicti presentia corporaliter, tactis sacrosanctis scripturis ewangelicis, antequam de manibus venerabilis . . Pragensis archiepiscopi seu alterius episcoporum regni Boemie prefati, no- strorum principum, coronati fuerint seu sacram susceperint unctionem. Et predictis penis inflictis seu non inflictis predicta nichilominus in suo robore perseverent. Preterea omnibus et singulis in predictis terris, castris — — residentibus seu perti- nentibus ad easdem hac edictali lege cesarea districtius inhibemus, ne aliquis, cuiuscumque conditionis existat, occasione debitorum seu qualiscumque alterius cause in bonis alterius auctoritate, ymo verius temeritate propria pignora presumat accipere, nisi hoc coram nostris iudicibus provincialibus per diffinitivam sententiam obtinuisse noscatur, cuius tamen sententie vigore ad receptionem pignorum nolumus aliqua ratione procedi, nisi in pre- sentia talis nuncii, quem nostri iudices, quorum interfuerit, ad executionem talium duxe- rint destinandum. Habitatores eciam nostri dominii predicti et pertinentiarum ipsius vel, qui castra, munitiones, curias, domos aut possessiones ibidem habuerint, non audeant pre- sumptione temeraria adversus terras et dominia nostra ac pertinentias regni nostri Boemie aliqua, que in dampnum seu dispendium regni eiusdem, regnicolarum et terrarum vergere possent, quomodolibet attemptare et nulli talium habitantium seu possidentium bona, res et predia in terris nostris predictis, eciam si talia proprietatis titulo possideret, aliqua ra- tione liceat de bonis et rebus talibus sitis in limitibus nostri predicti dominii seu alicui alteri domino, cuius eciam preeminentie seu nobilitatis existat, vasallagio, homagio aut alio quovis titulo subicere sub pena perditionis omnium bonorum suorum, que tunc temporis in nostris terris et dominiis obtineret. Ut eciam terre, civitates, munitiones, castra et loca predicta eo uberiori prosperitate gaudeant, quo virtuosa iustitia fuerint deliberatione vir- tuosi principis attentius custodita, decernimus et hoc edicto cesareo duximus perpetuo statu-
Regesta Bohemiae et Moraviae. venderet, scinderet — —, nulli pene corporali reddatur obnoxius, cum non sit conveniens, quod regiam maiestatem corporalis pena constringat, sed ipsum regem penam et notam periurii ipso facto incurrisse decernimus. Principes vero, barones, nobiles et alii, quicumque cuiuscumque dignitatis, gradus, conditionis vel status existant, qui ad venditionem — — seu remotionem huiusmodi niterentur, ipso facto reddantur infames et cadant ab omnibus suis iuribus et honore, et universa bona ipsorum, mobilia et immobilia, possessiones et predia, ubicumque deprehensa fuerint, ad usus regum Boemie confiscentur, et ipsi tanquam proditores, infideles, rei crimine lese maiestatis, turbatores pacis et quietis, dissipatores regni Boemie et honoris regalis sint ab omnibus impune usque ad mortem et finale supli- cium persequendi, ac ad persecutionem ipsorum omnes indifferenter regnicole prefati regni Boemie teneri debebunt et fideliter ac diligenter intendere sub pena perditionis omnium iurium, libertatum, gratiarum et honorum, quibus regalis benignitas providit eisdem iuxta formam statutorum regni Boemie predicti, ubi talia plenius exprimuntur. Teneantur eciam reges Boemie et sint virtute presentis imperialis edicti ad hec specialiter obligati, ut vide- licet hunc articulum de non vendendis, scindendis, alienandis, permutandis seu eciam remo- vendis predictis omnibus iurent in principum, baronum et nobilium regni Boemie pre- dicti presentia corporaliter, tactis sacrosanctis scripturis ewangelicis, antequam de manibus venerabilis . . Pragensis archiepiscopi seu alterius episcoporum regni Boemie prefati, no- strorum principum, coronati fuerint seu sacram susceperint unctionem. Et predictis penis inflictis seu non inflictis predicta nichilominus in suo robore perseverent. Preterea omnibus et singulis in predictis terris, castris — — residentibus seu perti- nentibus ad easdem hac edictali lege cesarea districtius inhibemus, ne aliquis, cuiuscumque conditionis existat, occasione debitorum seu qualiscumque alterius cause in bonis alterius auctoritate, ymo verius temeritate propria pignora presumat accipere, nisi hoc coram nostris iudicibus provincialibus per diffinitivam sententiam obtinuisse noscatur, cuius tamen sententie vigore ad receptionem pignorum nolumus aliqua ratione procedi, nisi in pre- sentia talis nuncii, quem nostri iudices, quorum interfuerit, ad executionem talium duxe- rint destinandum. Habitatores eciam nostri dominii predicti et pertinentiarum ipsius vel, qui castra, munitiones, curias, domos aut possessiones ibidem habuerint, non audeant pre- sumptione temeraria adversus terras et dominia nostra ac pertinentias regni nostri Boemie aliqua, que in dampnum seu dispendium regni eiusdem, regnicolarum et terrarum vergere possent, quomodolibet attemptare et nulli talium habitantium seu possidentium bona, res et predia in terris nostris predictis, eciam si talia proprietatis titulo possideret, aliqua ra- tione liceat de bonis et rebus talibus sitis in limitibus nostri predicti dominii seu alicui alteri domino, cuius eciam preeminentie seu nobilitatis existat, vasallagio, homagio aut alio quovis titulo subicere sub pena perditionis omnium bonorum suorum, que tunc temporis in nostris terris et dominiis obtineret. Ut eciam terre, civitates, munitiones, castra et loca predicta eo uberiori prosperitate gaudeant, quo virtuosa iustitia fuerint deliberatione vir- tuosi principis attentius custodita, decernimus et hoc edicto cesareo duximus perpetuo statu-
Strana 5
Annus 1355, 5 Aprilis. 5 — — seu alia que- endum, quod nullus princeps elector seu alter princeps, dux, comes, cumque persona ecclesiastica vel secularis quoscumque homines nostros, dictarum terrarum, dominiorum et districtuum nostrorum, cuiuscumque status, gradus seu conditionis existant, pro quacumque causa civili, criminali seu mixta ad alia quecumque iudicia secularia extra dictum districtum, iudicia seu territorium citare seu evocare presumant seu quemcumque hominem eciam reum notorie, aut quem in ipso maleficio actuali fugitivo prede insequentes ipsi fuerint persecuti, de predictis terris et iudiciis nostris potenter auferre, nisi de iudicum et officialium nostrorum, quorum interfuerit, scientia, mandato seu licentia speciali, quodque nulli penitus hominum de bonis et possessionibus quibuscumque sitis in terris, territoriis, dominiis et districtibus nostris predictis liceat alibi coram quocumque iudice, iurisdictione seu dominis preterquam et coram nostris iudicibus provincialibus, quorum interfuerit, et coram consistoriis seu schrannis“ iudiciorum provincialium prefati nostri dominii respondere; quodque eciam nulli penitus, ut premittitur, preterquam nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, liceat in predictis terris nostris et dominiis habere homines huiusce- modi, qui muntleute vulgariter appellantur, et quod omnes et singuli, cuius eciam gradus, honoris et status fuerint, qui se adversus quoscumque subditos nostros in terris et dominiis nostris prefatis ius aut actionem habere contenderent, non alibi, nisi dumtaxat coram iudi- cibus nostris provincialibus ibidem et coram schrannis iudiciorum provincialium, ut predi- citur, in locis consuetis accipiant iustitie complementum. In defectu vero iustitie, puta si iudices in administrando iustitiam se, quod absit, negligentes redderent, aut si propter iniquitatem sententie se quis lamentaretur oppressum, liceat parti, cuius interfuerit, in casu dictorum gravaminum ad nostrum, heredum et successorum nostrorum, regum Boemie, auditorium appellare, ut tunc questionis dubietas iuxta condignum per eum iudicem, quem regum Boemie grata provisio delegandum duxerit, ratione previa dirimatur, a qua tamen sententia non aliter nisi ad illustrium regum Boemie cameram volumus appellari, reservata nichilominus nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, facultate et potes- tate libera quoscumque homines de terris, munitionibus, locis et districtibus nostris pre- dictis, dum et quotiens nobis placuerit, quacumque ratione seu eciam libertate arbitrii ad nostri presentiam evocare seu per iudices nostros citari constituere et in iudicio tali iuxta morem procedere, sicut regni Boemie antiquata et dudum observata tenet et tenuit consuetudo. Si quid autem adversus predicta seu alterum ipsorum in contemptum imperi- alis nostri decreti fieret per quemcumque, in quacumque dignitate, honore vel statu ma- nentem, nos omnia et singula attemptata seu attemptanda, quomodo seu qualiter fierent, annullamus — — et auctoritate imperiali ac de certa scientia viribus vacuamus et pro non factis habere decernimus, neque ex hiis aliquem ad observantiam, satisdationem seu quodcumque aliud quomodolibet volumus obligari. Si quis vero, in terra nostra predicta residentiam faciens aut bona, res et possessiones habens ibidem, se in preiudicium nostri dominii ad aliena iudicia traxerit, seu alibi residens de possessionibus suis sitis in dicto a) B: fur unsern lantgerichten und fur der lantschranne.
Annus 1355, 5 Aprilis. 5 — — seu alia que- endum, quod nullus princeps elector seu alter princeps, dux, comes, cumque persona ecclesiastica vel secularis quoscumque homines nostros, dictarum terrarum, dominiorum et districtuum nostrorum, cuiuscumque status, gradus seu conditionis existant, pro quacumque causa civili, criminali seu mixta ad alia quecumque iudicia secularia extra dictum districtum, iudicia seu territorium citare seu evocare presumant seu quemcumque hominem eciam reum notorie, aut quem in ipso maleficio actuali fugitivo prede insequentes ipsi fuerint persecuti, de predictis terris et iudiciis nostris potenter auferre, nisi de iudicum et officialium nostrorum, quorum interfuerit, scientia, mandato seu licentia speciali, quodque nulli penitus hominum de bonis et possessionibus quibuscumque sitis in terris, territoriis, dominiis et districtibus nostris predictis liceat alibi coram quocumque iudice, iurisdictione seu dominis preterquam et coram nostris iudicibus provincialibus, quorum interfuerit, et coram consistoriis seu schrannis“ iudiciorum provincialium prefati nostri dominii respondere; quodque eciam nulli penitus, ut premittitur, preterquam nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, liceat in predictis terris nostris et dominiis habere homines huiusce- modi, qui muntleute vulgariter appellantur, et quod omnes et singuli, cuius eciam gradus, honoris et status fuerint, qui se adversus quoscumque subditos nostros in terris et dominiis nostris prefatis ius aut actionem habere contenderent, non alibi, nisi dumtaxat coram iudi- cibus nostris provincialibus ibidem et coram schrannis iudiciorum provincialium, ut predi- citur, in locis consuetis accipiant iustitie complementum. In defectu vero iustitie, puta si iudices in administrando iustitiam se, quod absit, negligentes redderent, aut si propter iniquitatem sententie se quis lamentaretur oppressum, liceat parti, cuius interfuerit, in casu dictorum gravaminum ad nostrum, heredum et successorum nostrorum, regum Boemie, auditorium appellare, ut tunc questionis dubietas iuxta condignum per eum iudicem, quem regum Boemie grata provisio delegandum duxerit, ratione previa dirimatur, a qua tamen sententia non aliter nisi ad illustrium regum Boemie cameram volumus appellari, reservata nichilominus nobis, heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, facultate et potes- tate libera quoscumque homines de terris, munitionibus, locis et districtibus nostris pre- dictis, dum et quotiens nobis placuerit, quacumque ratione seu eciam libertate arbitrii ad nostri presentiam evocare seu per iudices nostros citari constituere et in iudicio tali iuxta morem procedere, sicut regni Boemie antiquata et dudum observata tenet et tenuit consuetudo. Si quid autem adversus predicta seu alterum ipsorum in contemptum imperi- alis nostri decreti fieret per quemcumque, in quacumque dignitate, honore vel statu ma- nentem, nos omnia et singula attemptata seu attemptanda, quomodo seu qualiter fierent, annullamus — — et auctoritate imperiali ac de certa scientia viribus vacuamus et pro non factis habere decernimus, neque ex hiis aliquem ad observantiam, satisdationem seu quodcumque aliud quomodolibet volumus obligari. Si quis vero, in terra nostra predicta residentiam faciens aut bona, res et possessiones habens ibidem, se in preiudicium nostri dominii ad aliena iudicia traxerit, seu alibi residens de possessionibus suis sitis in dicto a) B: fur unsern lantgerichten und fur der lantschranne.
Strana 6
6 Regesta Bohemiae et Moraviae. nostro dominio sub alterius cuiuscumque iudicio duxerit respondendum, aut qui persona et rebus ad dictum nostrum dominium pertinens aut non pertinens homines nostros ad aliena iudicia citaverit, decernimus et hoc imperiali perpetuo sanccimus edicto, quod cita- tores huiusmodi et, qui se voluntarie citari sustinuerint, necnon protectores, iudices, causi- dici et qui se sub colore, quem illi homines, qui muntleute dicuntur vulgariter, solent pre- tendere alterius cuiuscumque protectioni commiserint seu, qui tales in protectionem rece- perint, et quilibet eorum specifice et singulariter quadraginta marchas puri auri nomine pene componat ab eisdem et eorum quolibet, quotiens contrafactum fuerit, irremissibiliter exigendas, quas regum et predicti regni nostri Boemie usibus decernimus applicandas non obstantibus quibuscumque privilegiis, litteris, ab imperio sacro seu aliunde obtentis, liber- tatibus, exemptionibus vel indultis, statutis, reformationibus et iuribus communibus, muni- cipalibus seu privatis, editis seu edendis inposterum, loquentibus in contrarium; quibus omnibus, si et in quantum presentibus adversari censentur, sub quibuscumque eciam ver- borum expressionibus dici vel enucleari valeant, de certa scientia ac eciam, si de hiis iure vel consuetudine deberet in presentibus de verbo ad verbum fieri mentio specialis, aucto- ritate imperiali et de cesaree potestatis plenitudine derogamus. Nulli ergo penitus hominum liceat hanc nostre incorporationis, adiunctionis, — — paginam infringere seu ei quovis ausu temerario contraire sub pena mille librarum auri puri, quas ab eo et ab hiis, qui quavis presumptione contravenerint, post penas adiectas superius, quas in suo robore ma- nere nostra decrevit serenitas, statim et immediate componi ac irremissibiliter exigi volumus totiens, quotiens fuerit contrafactum, et earum medietatem imperialis erarii sive fisci, re- siduam vero partem regum Boemie, qui pro tempore fuerint, cameris seu usibus applicari. Signum serenissimi principis et domini domini Karoli quarti Romanorum imperatoris invictissimi et gloriosissimi Boemie regis. Testes huius rei sunt reverendus in Christo pater dominus Petrus Ostiensis et Velletrensis episcopus, sancte Romane ecclesie cardinalis et venerabiles Nicolaus Aquilegensis patriarcha, frater noster, Johannes archiepiscopus Pisanus, Johannes Olomucensis, Gerardus Spirensis, Theodricus Mindensis, Philippus Wlteranus, Johannes Spoletanus et Prothiwa Segniensis“ episcopi et illustres Johannes marchio Montis- ferrati, Stephanus comes palatinus Reni et dux Bauarie, Nicolaus Oppauie, Otto Brun- swicensis, Henricus Saganensis, Wladislaus Teschinensis, Nicolaus Munstirbergensist et Bolko Falkenbergensis duces nec non spectabiles Johannes Nurnbergensis' burgravius, Ludouicus de Otingen, Henricus de Suarczburg, Johannes lantgravius Lutembergensis et Henricus de Glichen comites et aliorum principum, comitum et nobilium multitudo. Presen- tium sub bulla aurea typario nostre imperialis maiestatis impressa testimonio litterarum. Datum Rome anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo quinto, VIII indictione, nonis aprilis in die pasche resurrectionis dominice, quo fuimus imperiali dya- demate coronatid, regnorum nostrorum anno nono, imperii vero primo. a) in B seq.: und Johans zu Emonye. — b) in B seq.: Bolko zu Opuln. — c) in B seq.: und Burghart zu Meidburg. — d) B: an dem heiligen ostirtage, als wir zu keysirlicher wirde gecronet wurden.
6 Regesta Bohemiae et Moraviae. nostro dominio sub alterius cuiuscumque iudicio duxerit respondendum, aut qui persona et rebus ad dictum nostrum dominium pertinens aut non pertinens homines nostros ad aliena iudicia citaverit, decernimus et hoc imperiali perpetuo sanccimus edicto, quod cita- tores huiusmodi et, qui se voluntarie citari sustinuerint, necnon protectores, iudices, causi- dici et qui se sub colore, quem illi homines, qui muntleute dicuntur vulgariter, solent pre- tendere alterius cuiuscumque protectioni commiserint seu, qui tales in protectionem rece- perint, et quilibet eorum specifice et singulariter quadraginta marchas puri auri nomine pene componat ab eisdem et eorum quolibet, quotiens contrafactum fuerit, irremissibiliter exigendas, quas regum et predicti regni nostri Boemie usibus decernimus applicandas non obstantibus quibuscumque privilegiis, litteris, ab imperio sacro seu aliunde obtentis, liber- tatibus, exemptionibus vel indultis, statutis, reformationibus et iuribus communibus, muni- cipalibus seu privatis, editis seu edendis inposterum, loquentibus in contrarium; quibus omnibus, si et in quantum presentibus adversari censentur, sub quibuscumque eciam ver- borum expressionibus dici vel enucleari valeant, de certa scientia ac eciam, si de hiis iure vel consuetudine deberet in presentibus de verbo ad verbum fieri mentio specialis, aucto- ritate imperiali et de cesaree potestatis plenitudine derogamus. Nulli ergo penitus hominum liceat hanc nostre incorporationis, adiunctionis, — — paginam infringere seu ei quovis ausu temerario contraire sub pena mille librarum auri puri, quas ab eo et ab hiis, qui quavis presumptione contravenerint, post penas adiectas superius, quas in suo robore ma- nere nostra decrevit serenitas, statim et immediate componi ac irremissibiliter exigi volumus totiens, quotiens fuerit contrafactum, et earum medietatem imperialis erarii sive fisci, re- siduam vero partem regum Boemie, qui pro tempore fuerint, cameris seu usibus applicari. Signum serenissimi principis et domini domini Karoli quarti Romanorum imperatoris invictissimi et gloriosissimi Boemie regis. Testes huius rei sunt reverendus in Christo pater dominus Petrus Ostiensis et Velletrensis episcopus, sancte Romane ecclesie cardinalis et venerabiles Nicolaus Aquilegensis patriarcha, frater noster, Johannes archiepiscopus Pisanus, Johannes Olomucensis, Gerardus Spirensis, Theodricus Mindensis, Philippus Wlteranus, Johannes Spoletanus et Prothiwa Segniensis“ episcopi et illustres Johannes marchio Montis- ferrati, Stephanus comes palatinus Reni et dux Bauarie, Nicolaus Oppauie, Otto Brun- swicensis, Henricus Saganensis, Wladislaus Teschinensis, Nicolaus Munstirbergensist et Bolko Falkenbergensis duces nec non spectabiles Johannes Nurnbergensis' burgravius, Ludouicus de Otingen, Henricus de Suarczburg, Johannes lantgravius Lutembergensis et Henricus de Glichen comites et aliorum principum, comitum et nobilium multitudo. Presen- tium sub bulla aurea typario nostre imperialis maiestatis impressa testimonio litterarum. Datum Rome anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo quinto, VIII indictione, nonis aprilis in die pasche resurrectionis dominice, quo fuimus imperiali dya- demate coronatid, regnorum nostrorum anno nono, imperii vero primo. a) in B seq.: und Johans zu Emonye. — b) in B seq.: Bolko zu Opuln. — c) in B seq.: und Burghart zu Meidburg. — d) B: an dem heiligen ostirtage, als wir zu keysirlicher wirde gecronet wurden.
Strana 7
Annus 1355, 5 Aprilis. Orig. (A) cum bulla aurea (Posse, Siegel deut. Kaiser u. Könige II tab. 3, 6 et 7), in fil. ser. nigri flavique coloris Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In verso: R. Wlpertus. Ibidem (B) orig. teutonicum, brevius ex A translatum, itidem cum bulla aurea. — Edd. e copiis Goldast, Zwey recht- liche Bedencken p. 177 (A teul., „Confirmatio Caroli IV imperatoris generalis omnium regni Bohemiac privilegiorum“). — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1135 n. 153 (A), p. 1142 n. 154 (B). — Haimerl, Deut. Lehenhauptmannschaft p. 51 n. 2. (A). — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 393 n. 365 (A). — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 239 n. 298. — Reg. imp. VIII 2019. 3) 1355, 5 Apr. Romae. Karolus imperator et rex nonnullas constitutiones diplomatis praecedentis iterat. Wir Karl von gots gnaden Romischer keyser, zu allen czeiten merer des reichs und kunig zu Beheim, bekennen und tun kunt offenlich mit disem brive allen den, die in sehent, horent oder lesen, das wir undir andern sorgen, die wir allewege haben, durch frides und gemaches willen unserr getrewen undirtanen unsern keyserlichen fleis dorczu sundirlichen wenden, wie die nachgeschribnen unser, des kungrichs und der cronen zu Beheim stete, vesten, heuser und merkte Sulczbach, Rosemberg, Neidstein, Hertenstein, Hoenstein, Hilt- poltstein, Lichtenekce, Turrendorf, Frankemberg, Awrbach, Hersbruke, Lauffen, Velden, Plech, Eschembach, Pegnicz, Huseke, Werdenstein, Hirsowe, Nevnstat, Stornstein, Liechten- stein, Pleyenstein, Reichenstein, Reicheneke, Husecke, Stralenuels, Spies, Ruprechtstein, Bernow und, was dorczu gehoret, gemeret und gesterket werden unserm kungriche zu Beheim zu nuccze und dem heiligen Romischen reiche zu sundirlichen eren und dovon mit wolbedachtem mute, mit weisem rate beid der fursten, grafen und herren, unsirr und des heiligen reichs getrewen, mit rechter wissen zu fride und zu gemache der obgenanten stete, vesten und lande verbieten wir allen den, die dorinne und in allen iren zuge- horungen gesessen sind, und wollen das mit keysirlicher macht, das nyemant durch dhei- ner sachen willen uf des andern gut mit sein selbis gewalt oder mit frevel pfenden sol, er hab denne sein recht behalten fur unsirn lantgerichten — — (etc. ut in charta praece- denti). Des sint geczeugen der erw. vater in got her Peter bischof zu Ostien und zu Vel- leter, der heil. Rom. kirchen cardinal, und die erwirdigen Niclas patriarch zu Agley, unser bruder, Johans erczbischof zu Peise, Johans zu Olomucz, Gerhart zu Speyern, Ditrich zu Minden, Phillips zu Velterre, Johans zu Spolette, Prothywa zu Segnien und Johannes zu Emonie der kirchen bischove, und die hochgeborne Johannes marggraf zu Montferrat, Stephan pfallenczgrave bei Rein und herczog in Beyern, Niclas zu Troppow, Otto zu Brunswik, Heinrich zum Sagan, Wladislab zu Teschyn, Niclas zu Munsterberg, Bolke zu Opuln und Bolke zu Falkemberg die herczogen, und die edlen Johans zu Nuremberg und Burghart zu Meidburg die burggrafen, Ludwig zu Otingen, Heinrich zu Swarczburg, Johans lantgrave zu Lutemberg“ und Heinrich zu Gleychen die grafen, und ouch ander fursten, a) langgrave zu Lukemberg, or.
Annus 1355, 5 Aprilis. Orig. (A) cum bulla aurea (Posse, Siegel deut. Kaiser u. Könige II tab. 3, 6 et 7), in fil. ser. nigri flavique coloris Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In verso: R. Wlpertus. Ibidem (B) orig. teutonicum, brevius ex A translatum, itidem cum bulla aurea. — Edd. e copiis Goldast, Zwey recht- liche Bedencken p. 177 (A teul., „Confirmatio Caroli IV imperatoris generalis omnium regni Bohemiac privilegiorum“). — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1135 n. 153 (A), p. 1142 n. 154 (B). — Haimerl, Deut. Lehenhauptmannschaft p. 51 n. 2. (A). — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 393 n. 365 (A). — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 239 n. 298. — Reg. imp. VIII 2019. 3) 1355, 5 Apr. Romae. Karolus imperator et rex nonnullas constitutiones diplomatis praecedentis iterat. Wir Karl von gots gnaden Romischer keyser, zu allen czeiten merer des reichs und kunig zu Beheim, bekennen und tun kunt offenlich mit disem brive allen den, die in sehent, horent oder lesen, das wir undir andern sorgen, die wir allewege haben, durch frides und gemaches willen unserr getrewen undirtanen unsern keyserlichen fleis dorczu sundirlichen wenden, wie die nachgeschribnen unser, des kungrichs und der cronen zu Beheim stete, vesten, heuser und merkte Sulczbach, Rosemberg, Neidstein, Hertenstein, Hoenstein, Hilt- poltstein, Lichtenekce, Turrendorf, Frankemberg, Awrbach, Hersbruke, Lauffen, Velden, Plech, Eschembach, Pegnicz, Huseke, Werdenstein, Hirsowe, Nevnstat, Stornstein, Liechten- stein, Pleyenstein, Reichenstein, Reicheneke, Husecke, Stralenuels, Spies, Ruprechtstein, Bernow und, was dorczu gehoret, gemeret und gesterket werden unserm kungriche zu Beheim zu nuccze und dem heiligen Romischen reiche zu sundirlichen eren und dovon mit wolbedachtem mute, mit weisem rate beid der fursten, grafen und herren, unsirr und des heiligen reichs getrewen, mit rechter wissen zu fride und zu gemache der obgenanten stete, vesten und lande verbieten wir allen den, die dorinne und in allen iren zuge- horungen gesessen sind, und wollen das mit keysirlicher macht, das nyemant durch dhei- ner sachen willen uf des andern gut mit sein selbis gewalt oder mit frevel pfenden sol, er hab denne sein recht behalten fur unsirn lantgerichten — — (etc. ut in charta praece- denti). Des sint geczeugen der erw. vater in got her Peter bischof zu Ostien und zu Vel- leter, der heil. Rom. kirchen cardinal, und die erwirdigen Niclas patriarch zu Agley, unser bruder, Johans erczbischof zu Peise, Johans zu Olomucz, Gerhart zu Speyern, Ditrich zu Minden, Phillips zu Velterre, Johans zu Spolette, Prothywa zu Segnien und Johannes zu Emonie der kirchen bischove, und die hochgeborne Johannes marggraf zu Montferrat, Stephan pfallenczgrave bei Rein und herczog in Beyern, Niclas zu Troppow, Otto zu Brunswik, Heinrich zum Sagan, Wladislab zu Teschyn, Niclas zu Munsterberg, Bolke zu Opuln und Bolke zu Falkemberg die herczogen, und die edlen Johans zu Nuremberg und Burghart zu Meidburg die burggrafen, Ludwig zu Otingen, Heinrich zu Swarczburg, Johans lantgrave zu Lutemberg“ und Heinrich zu Gleychen die grafen, und ouch ander fursten, a) langgrave zu Lukemberg, or.
Strana 8
8 Regesta Bohemiac et Moraviac. grafen und edle lute, die dobey gewesen sint. Mit urkund dicz brives, versigilt mit unserm keyserlichem insigil. Der geben ist zu Rome nach Cristus geburtte dreyczenhundert jar dornoch in dem fumfundfumfezigsten jare, der achten indiccien, an dem heil. ostertag, als wir zu keysirlicher wirde gecronet wurden, unserer riche in dem nunden jare und des keysertumes in dem ersten. Orig. in archivo coronae regni Bohemiae Pragae. Sigillum maiestatis de cera communi cum secreto dorsuali de cera rubra (Posse, Siegel II tab. 3, 4 et 5), pendet fil. ser. nigri flavique coloris. Edd. e cop. Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 467 n. 322, Corp. jur. feud. Germ. II p. 183 n. 95. — Haimerl, Deut. Lehenhauptmannschaft p. 57 n. 3. — Extr. Freyberg, Reg. Boic. VIII p. 317. — Ji- reček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 401 n. 366. — Reg. imp. VIII 2019. 4) 1355, 5 Apr. Romae. Karolus imperator et rex confirmat privilegia monasterii Opatovicensis. — Ad hoc summi dispensacione presidii“ sacre monarchie obtinuimus dignitatem, ad hoc sacri Romani imperii suscepimus dyadema, ut si ad alia extrinseca debita sollicitudo nos pro- vocat, ad ea tamen, que statum felicem et quietum ac incrementum iurium, graciarum et libertatum personarum religiosarum conspiciunt, tanto intendamus uberius, quanto nostrum pre ceteris mundi principibus solium magnificencius erexit celestis providencia conditoris. Sane pro parte religiosorum Neplachonis abbatis, capellani nostri familiaris, et .. conventus monasterii Opatowicensis, ord. s. Benedicti Prag. dioc., devotorum nostrorum dilectorum, nuper oblata nostre celsitudini supplicacio continebat, quatinus ipsis et eorum .. monasterio subscripta privilegia clare memorie illustrium Boemie regum, progenitorum et predecessorum nostrorum dilectorum, approbare, innovare, ratificare et de solita nostre benignitatis clemencia confirmare dignaremur. Quorum tenores sequuntur in hec verba: Wenceslaus dei gracia Boemie et Polonie rex — — (Vide Reg. Boh. IV p. 762 n. 1936.) Et licet in dictis privilegiis contineatur expressum, quod homines ex prenotatis villis omnibus castellanorum seu beneficiariorum iudicio non astent, nisi velint propria volun- tate, sed coram nobis et successoribus nostris iudicentur, volumus tamen, ut tam predicti abbatis et conventus, quam tocius abbacie dicti monasterii homines non coram aliis, sed tantum coram nobis et successoribus nostris vel beneficiariis Pragensibus iudicentur, et ad quod dictorum duorum iudiciorum, videlicet nostrum vel beneficiariorum Pragensium, citati fuerint, in illo tenebuntur conquerentibus respondere. Decernimus eciam et regali Boemie sanccimus edicto, quod nulli penitus principum, baronum, nobilium, wladiconum, militum, clientum, civium cuiuscumque status, preeminencie sive dignitatis existat, ali- quomodo quovis umquam tempore in villis — — seu possessionibus dicti monasterii Opato- wicensis quovis ingenio, palliacione seu colore quesito sub hospitalitatis forma aut alio — a) presidis tr.
8 Regesta Bohemiac et Moraviac. grafen und edle lute, die dobey gewesen sint. Mit urkund dicz brives, versigilt mit unserm keyserlichem insigil. Der geben ist zu Rome nach Cristus geburtte dreyczenhundert jar dornoch in dem fumfundfumfezigsten jare, der achten indiccien, an dem heil. ostertag, als wir zu keysirlicher wirde gecronet wurden, unserer riche in dem nunden jare und des keysertumes in dem ersten. Orig. in archivo coronae regni Bohemiae Pragae. Sigillum maiestatis de cera communi cum secreto dorsuali de cera rubra (Posse, Siegel II tab. 3, 4 et 5), pendet fil. ser. nigri flavique coloris. Edd. e cop. Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 467 n. 322, Corp. jur. feud. Germ. II p. 183 n. 95. — Haimerl, Deut. Lehenhauptmannschaft p. 57 n. 3. — Extr. Freyberg, Reg. Boic. VIII p. 317. — Ji- reček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 401 n. 366. — Reg. imp. VIII 2019. 4) 1355, 5 Apr. Romae. Karolus imperator et rex confirmat privilegia monasterii Opatovicensis. — Ad hoc summi dispensacione presidii“ sacre monarchie obtinuimus dignitatem, ad hoc sacri Romani imperii suscepimus dyadema, ut si ad alia extrinseca debita sollicitudo nos pro- vocat, ad ea tamen, que statum felicem et quietum ac incrementum iurium, graciarum et libertatum personarum religiosarum conspiciunt, tanto intendamus uberius, quanto nostrum pre ceteris mundi principibus solium magnificencius erexit celestis providencia conditoris. Sane pro parte religiosorum Neplachonis abbatis, capellani nostri familiaris, et .. conventus monasterii Opatowicensis, ord. s. Benedicti Prag. dioc., devotorum nostrorum dilectorum, nuper oblata nostre celsitudini supplicacio continebat, quatinus ipsis et eorum .. monasterio subscripta privilegia clare memorie illustrium Boemie regum, progenitorum et predecessorum nostrorum dilectorum, approbare, innovare, ratificare et de solita nostre benignitatis clemencia confirmare dignaremur. Quorum tenores sequuntur in hec verba: Wenceslaus dei gracia Boemie et Polonie rex — — (Vide Reg. Boh. IV p. 762 n. 1936.) Et licet in dictis privilegiis contineatur expressum, quod homines ex prenotatis villis omnibus castellanorum seu beneficiariorum iudicio non astent, nisi velint propria volun- tate, sed coram nobis et successoribus nostris iudicentur, volumus tamen, ut tam predicti abbatis et conventus, quam tocius abbacie dicti monasterii homines non coram aliis, sed tantum coram nobis et successoribus nostris vel beneficiariis Pragensibus iudicentur, et ad quod dictorum duorum iudiciorum, videlicet nostrum vel beneficiariorum Pragensium, citati fuerint, in illo tenebuntur conquerentibus respondere. Decernimus eciam et regali Boemie sanccimus edicto, quod nulli penitus principum, baronum, nobilium, wladiconum, militum, clientum, civium cuiuscumque status, preeminencie sive dignitatis existat, ali- quomodo quovis umquam tempore in villis — — seu possessionibus dicti monasterii Opato- wicensis quovis ingenio, palliacione seu colore quesito sub hospitalitatis forma aut alio — a) presidis tr.
Strana 9
Annus 1355, 5 Aprilis. 9 quovis modo nocturnas sive diurnas liceat facere staciones aut in prefati monasterii silvis — et omnium predictorum pertinenciis venaciones, pasturas, piscaturas, aucupaciones, succisiones lignorum aut alias operaciones, que perturbacionis et molestiarum parant mate- rias, quovis ausu temerario quomodolibet exercere aut homines subditos vel servitores eorum ad vecturas, araturas seu quevis alia opera vel gravamina, quibus eciam appel- lentur nominibus, compellere vel arcere Decernentes quoque, quod universi homines dicti monasterii, eque divites et pauperes, ubicumque in bonis dicti monasterii residentes, in omnibus et singulis causis criminalibus sive civilibus, de quibus arrestati sive conventi fuerint, coram abbate et preposito dicti monasterii et eorum successoribus aut iudice, quem duxerint subrogandum, respondere debeant eo iure, sub quo resident et in quo hactenus permanserunt; neque liceat alicui dictos homines occasione quarumcumque causarum, sicut premittitur, extra iurisdiccionem dicti monasterii ad aliqua iudicia quavis auctoritate citare, evocare seu in causis huiusmodi sentencias interlocutorias seu diffinitivas promulgare, in- pignorare, occupare, arrestare in civitatibus, opidis seu locis aliis quibuscumque, nisi for- tassis per ipsum abbatem et prepositum vel eorum successores aut iudicem eorum substi- tutum petentibus iusticia negaretur. Et de uberioris dono gracie supradictis abbati et conventui monasterii Opatowicensis — — prescripta et universa ac singula privilegia alia, litteras et scripturas primeve fundacionis et omnium consequencium utilitatum, que et quas super donacionibus, largicionibus — — a nobis seu a primis fundatoribus necnon a clare memorie illustribus quondam Boemie regibus et ducibus — — aut ab aliis prin- cipibus — — et a quovis hominum gradu seu genere, universitatibus, collegiis, civitatibus aut singularibus personis obtinuerunt — — confirmamus. Nulli ergo hominum liceat hanc nostre approbacionis — — paginam infringere vel ei ausu temerario contraire sub pena centum marcarum puri auri, quas ab eo, qui contravenire presumpserit, irremissibiliter exigi volumus et earum medietatem fisco nostre camere, residuam vero partem iniuriam passorum usibus aplicari. Signum etc. Testes huius rei sunt rev. in Chr. pater d. Petrus Ostiensis et Welletrensis episcopus, s. R. eccl. cardinalis et ven. Nicolaus Aquilegensis patriarcha, Johannes archiepiscopus Pisanus, Johannes Olomucensis, Gerhardus Spirensis, Theodricus Mindensis, Protywa Sagniensis et Johannes Emonensis eccl. episcopi et ill. Jo- hannes marchio Montisferrati, Stephanus comes palatinus Reni et dux Bauarie, Nicolaus Opauie, Otto Brunswicensis, Henricus Saganensis, Wladislaus Tesschinensis, Bolco Opuliensis et Bolco Falkenbergensis duces nec non spect. Johannes Nurenbergensis et Burchardus Magdeburgensis burgravii, Ludovicus de Ottingen et Heinricus de Swartzpurg comites et aliorum principum, baronum et nobilium multitudo. Presencium sub bulla aurea typareo nostre maiestatis impressa testimonio litterarum. Datum Rome a. d. 1355, ind. VIII, nonis aprilis regnorum nostrorum anno nono, imperii vero primo. Ins. transsumpto (tr.) Ferdinandi ep. Lucensis 1421, 12 Dec. Iglaviae dato, quod in archivo mon. Rajhradensis asservatur. .- Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 241 n. 300. — Reg. imp. VIII 2020.
Annus 1355, 5 Aprilis. 9 quovis modo nocturnas sive diurnas liceat facere staciones aut in prefati monasterii silvis — et omnium predictorum pertinenciis venaciones, pasturas, piscaturas, aucupaciones, succisiones lignorum aut alias operaciones, que perturbacionis et molestiarum parant mate- rias, quovis ausu temerario quomodolibet exercere aut homines subditos vel servitores eorum ad vecturas, araturas seu quevis alia opera vel gravamina, quibus eciam appel- lentur nominibus, compellere vel arcere Decernentes quoque, quod universi homines dicti monasterii, eque divites et pauperes, ubicumque in bonis dicti monasterii residentes, in omnibus et singulis causis criminalibus sive civilibus, de quibus arrestati sive conventi fuerint, coram abbate et preposito dicti monasterii et eorum successoribus aut iudice, quem duxerint subrogandum, respondere debeant eo iure, sub quo resident et in quo hactenus permanserunt; neque liceat alicui dictos homines occasione quarumcumque causarum, sicut premittitur, extra iurisdiccionem dicti monasterii ad aliqua iudicia quavis auctoritate citare, evocare seu in causis huiusmodi sentencias interlocutorias seu diffinitivas promulgare, in- pignorare, occupare, arrestare in civitatibus, opidis seu locis aliis quibuscumque, nisi for- tassis per ipsum abbatem et prepositum vel eorum successores aut iudicem eorum substi- tutum petentibus iusticia negaretur. Et de uberioris dono gracie supradictis abbati et conventui monasterii Opatowicensis — — prescripta et universa ac singula privilegia alia, litteras et scripturas primeve fundacionis et omnium consequencium utilitatum, que et quas super donacionibus, largicionibus — — a nobis seu a primis fundatoribus necnon a clare memorie illustribus quondam Boemie regibus et ducibus — — aut ab aliis prin- cipibus — — et a quovis hominum gradu seu genere, universitatibus, collegiis, civitatibus aut singularibus personis obtinuerunt — — confirmamus. Nulli ergo hominum liceat hanc nostre approbacionis — — paginam infringere vel ei ausu temerario contraire sub pena centum marcarum puri auri, quas ab eo, qui contravenire presumpserit, irremissibiliter exigi volumus et earum medietatem fisco nostre camere, residuam vero partem iniuriam passorum usibus aplicari. Signum etc. Testes huius rei sunt rev. in Chr. pater d. Petrus Ostiensis et Welletrensis episcopus, s. R. eccl. cardinalis et ven. Nicolaus Aquilegensis patriarcha, Johannes archiepiscopus Pisanus, Johannes Olomucensis, Gerhardus Spirensis, Theodricus Mindensis, Protywa Sagniensis et Johannes Emonensis eccl. episcopi et ill. Jo- hannes marchio Montisferrati, Stephanus comes palatinus Reni et dux Bauarie, Nicolaus Opauie, Otto Brunswicensis, Henricus Saganensis, Wladislaus Tesschinensis, Bolco Opuliensis et Bolco Falkenbergensis duces nec non spect. Johannes Nurenbergensis et Burchardus Magdeburgensis burgravii, Ludovicus de Ottingen et Heinricus de Swartzpurg comites et aliorum principum, baronum et nobilium multitudo. Presencium sub bulla aurea typareo nostre maiestatis impressa testimonio litterarum. Datum Rome a. d. 1355, ind. VIII, nonis aprilis regnorum nostrorum anno nono, imperii vero primo. Ins. transsumpto (tr.) Ferdinandi ep. Lucensis 1421, 12 Dec. Iglaviae dato, quod in archivo mon. Rajhradensis asservatur. .- Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 241 n. 300. — Reg. imp. VIII 2020.
Strana 10
10 Regesta Bohemiae et Moraviae. 5) 1355, 5 Apr. Romae. Karolus imperator et rex tamquam s. imperii elector et archipincerna Johanni et Alberto burggraviis Norimbergensibus privilegium de iudicio provinciali alias concessum (vide Reg. imp. VIII 611, 612, 2040) iterum confirmat. „Geben zu Rome — — 1355 iare uff den Per d. Luthomus- heil. ostertag im IX iare unser reiche u. d. keisertums in dem ersten. lensem episcopum cancellarium Rudolphus de Frideberg. R. Hertwicus." Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Hochstift Bamberg, Burg- graf. Nürnberg fasc. 597 n. 294. — Ed. Maercker, Mon. Zoll. III p. 273 n. 314. — Reg. imp. VIII 2041. 6) 1355, 5 Apr. Romac. Karolus imperator et rex Johanni et Alberto burggraviis Norimbergensibus („de Nuren- berg“), quibus iam dudum in Mussen, Markt-Bergel, Kasendorf, Wonsees, Wunsiedel et Ross- stall („Musschen, Bergel, Kaczendorff, Wunnsezz, Wunsidel, Rostal“) opida munita facere, iudicium sanguinis exercere et forum ebdomadale instituere permiserat, iterum concedit, ut oppida Mussen, Bergel, Kasendorf, Wonsees et Rosstall libertatibus et iuribus, „quibus opidum Nurenberg exnunc utitur hactenusque gaudebat et est usum, pacifice uti debeant atque frui ; opidum vero Wunsidel huiusmodi libertatibus, emunitatibus, graciis et iuribus uti volumus et gaudere, quibus opidum Egra utitur atque gaudet. Indulgemus eciam, si dictum opidum Wunsidel in aliqua deficerit sentencia, quociens hoc acciderit, quod ad dictum opidum Egra pro huiusmodi informacione et requisicione securum habere possit aditum et recursum, salvis nichilominus aliarum civitatum circumadiacencium iuribus, quibus per presentes nostras imperiales litteras aliquod preiudicium nolumus generari. — — Datum Rome a. d. 1355, VIII ind., nonis kal. apr." regn. nostr. a. IX, imperii vero primo. Per d. Luthomuslensem episcopum, cancellarium, Rudolphus de Frideberg. R. Volpertus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. ibidem fasc. 598 n. 296. — Ed. Maercker, Mon. Zoll. III p. 277 n. 319. — Reg. imp. VIII 2046. 7) 1355, 5 Apr. Romae. Karolus imperator et rex civitati Norimbergensi privilegium alias auctoritate regia concessum innovat et de novo confirmat libertates „specialiter in theloneis et iuribus vulgariter pfuntrecht Datum nuncupatis“ multarum civitatum, inter quas Egra, Ascha et Hersprugga nominantur. Rome nonis april. „in eadem basilica, dum adhuc missarum agerentur sollempnia. Per dominum .. imperatorem Nicolaus de Chremsir." Orig. (A) cum sig. maiest. in fil. ser. ibidem sign. Reichsst. Nürnberg fasc. 239 n. 18. — Ibidem (B) duplicatum cum signo et sig. maiest. in fil. ser. In B nomina testium, praeter alios: Johannes Olomucensis, ") sic in orig., recte: „nonis aprilis“, quia Carolus hac die est coronalus.
10 Regesta Bohemiae et Moraviae. 5) 1355, 5 Apr. Romae. Karolus imperator et rex tamquam s. imperii elector et archipincerna Johanni et Alberto burggraviis Norimbergensibus privilegium de iudicio provinciali alias concessum (vide Reg. imp. VIII 611, 612, 2040) iterum confirmat. „Geben zu Rome — — 1355 iare uff den Per d. Luthomus- heil. ostertag im IX iare unser reiche u. d. keisertums in dem ersten. lensem episcopum cancellarium Rudolphus de Frideberg. R. Hertwicus." Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. Monaci in archivo generali Bavariae sign. Hochstift Bamberg, Burg- graf. Nürnberg fasc. 597 n. 294. — Ed. Maercker, Mon. Zoll. III p. 273 n. 314. — Reg. imp. VIII 2041. 6) 1355, 5 Apr. Romac. Karolus imperator et rex Johanni et Alberto burggraviis Norimbergensibus („de Nuren- berg“), quibus iam dudum in Mussen, Markt-Bergel, Kasendorf, Wonsees, Wunsiedel et Ross- stall („Musschen, Bergel, Kaczendorff, Wunnsezz, Wunsidel, Rostal“) opida munita facere, iudicium sanguinis exercere et forum ebdomadale instituere permiserat, iterum concedit, ut oppida Mussen, Bergel, Kasendorf, Wonsees et Rosstall libertatibus et iuribus, „quibus opidum Nurenberg exnunc utitur hactenusque gaudebat et est usum, pacifice uti debeant atque frui ; opidum vero Wunsidel huiusmodi libertatibus, emunitatibus, graciis et iuribus uti volumus et gaudere, quibus opidum Egra utitur atque gaudet. Indulgemus eciam, si dictum opidum Wunsidel in aliqua deficerit sentencia, quociens hoc acciderit, quod ad dictum opidum Egra pro huiusmodi informacione et requisicione securum habere possit aditum et recursum, salvis nichilominus aliarum civitatum circumadiacencium iuribus, quibus per presentes nostras imperiales litteras aliquod preiudicium nolumus generari. — — Datum Rome a. d. 1355, VIII ind., nonis kal. apr." regn. nostr. a. IX, imperii vero primo. Per d. Luthomuslensem episcopum, cancellarium, Rudolphus de Frideberg. R. Volpertus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. ibidem fasc. 598 n. 296. — Ed. Maercker, Mon. Zoll. III p. 277 n. 319. — Reg. imp. VIII 2046. 7) 1355, 5 Apr. Romae. Karolus imperator et rex civitati Norimbergensi privilegium alias auctoritate regia concessum innovat et de novo confirmat libertates „specialiter in theloneis et iuribus vulgariter pfuntrecht Datum nuncupatis“ multarum civitatum, inter quas Egra, Ascha et Hersprugga nominantur. Rome nonis april. „in eadem basilica, dum adhuc missarum agerentur sollempnia. Per dominum .. imperatorem Nicolaus de Chremsir." Orig. (A) cum sig. maiest. in fil. ser. ibidem sign. Reichsst. Nürnberg fasc. 239 n. 18. — Ibidem (B) duplicatum cum signo et sig. maiest. in fil. ser. In B nomina testium, praeter alios: Johannes Olomucensis, ") sic in orig., recte: „nonis aprilis“, quia Carolus hac die est coronalus.
Strana 11
Annus 1355, 5—16 Aрг. 11 Johannes Luthomuslensis, cancellarius, Theodricus Mindensis episcopi, Nicolaus Opaviac dux, Heinricus de Nova Domo, Jesco de Rosenberg. „Per d. cancellarium Nicolaus de Chremsir. Corr. per Joh. de Prusnicz. Reg. imp. VIII 2026. R. Joh. Saxo.“ 8) 1355, 7 Apr. Noverint Recognitio plebani in Rosenberg de curia iure emphiteotico empta. pr. inspect. u., quod ego Johannes plebanus in Rosenberch publice profiteor per pre- sentes, quod curiam in villa Priezein, in qua scilicet villa domini mei graciosi de Rosen- berch dominium obtinent, quam emi de bona ipsorum voluntate, debeo et teneor iure emphitico“, sicuti alii incole dicte ville ceteras curias tenent, possidere, ita eciam, quod, si umquam pretactis dominis meis de Rosenberch aliquid in me displiceret taliter, quod me prenominatam curiam ulterius tenere et habere dedignarentur, extunc ipsam curiam infra spacium medii anni secundum decretum et estimacionem proborum virorum nullis interpositis occasionibus vendere tenebor et curabo aut me non estante successor meus quilibet, qui pro tempore dictam curiam tenuerit, hocidem facere debet. Si vero ipsa curia infra spacium anni medii non venderetur, extunc domini mei prelibati de Rosenberch ipsam curiam sine impedimento cuiuslibet iuris auxilio tam canonici quam civilis debent tamquam verum dominium suum possidere. In cuius rei testimonium sigillum meum et eciam ad instanciam precum mearum sigilla dominorum videlicet ven. patris et domini d. Alberti abbatis in Alto Vado et d. Bohdani plebani in Weleschin, protunc decani Dudlebensis, est appensum et sunt appensa. Datum a. d. 1355 feria tercia infra octavas pasche. Orig. Nové Hrady in archivo Buquoyano sign. 3411, F 177 II. De 3 sig. in press. perg. alterum, Alberti abbatis, deest, 1. et 3. ex longo rotunda de cera com., laesa. In 3. figura sancti cum vexillo et scuto/BODANCH ECANI/VDLII. — Extr. Schmidt, Nachträge z. Hohenfurter UB., Stud. u. Mitt. a. d. Ben. u. Cist. Ord. XXII p. 439 n. 25. 9) 1355, 16 Apr. apud Villam Novam. Archiepiscopo Pragensi, episcopo Olomucensi et episcopo Lutomislensi et ipsorum in spir. vicariis ac officialibus mandatur, quatenus occasione decimae, Karolo Romanorum regi per sedem apostolicam concessae, singula beneficia ecclesiastica, saecularia et regularia, summam, in qua singula eorum in huiusmodi solutione taxata sint, nec non quidquid adhuc receptum sit, cum nominibus et cognominibus personarum solventium manu publica consignari et sub sigillis propriis sedi apostolicae significare curent et partem decimae, quae cameram papalem contingat, Johanni Paduano, decano ecclesiae Vissegradensis, sedis apost. nuntio, infra unum mensem a receptione huiusmodi pecuniae, tradere studeant. „Ut exaccio decime per nos in regno Boemie“. „D. apud Villam novam Avinion. dioc. XVI. Kal. Maii a. tercio." a) sic in or.
Annus 1355, 5—16 Aрг. 11 Johannes Luthomuslensis, cancellarius, Theodricus Mindensis episcopi, Nicolaus Opaviac dux, Heinricus de Nova Domo, Jesco de Rosenberg. „Per d. cancellarium Nicolaus de Chremsir. Corr. per Joh. de Prusnicz. Reg. imp. VIII 2026. R. Joh. Saxo.“ 8) 1355, 7 Apr. Noverint Recognitio plebani in Rosenberg de curia iure emphiteotico empta. pr. inspect. u., quod ego Johannes plebanus in Rosenberch publice profiteor per pre- sentes, quod curiam in villa Priezein, in qua scilicet villa domini mei graciosi de Rosen- berch dominium obtinent, quam emi de bona ipsorum voluntate, debeo et teneor iure emphitico“, sicuti alii incole dicte ville ceteras curias tenent, possidere, ita eciam, quod, si umquam pretactis dominis meis de Rosenberch aliquid in me displiceret taliter, quod me prenominatam curiam ulterius tenere et habere dedignarentur, extunc ipsam curiam infra spacium medii anni secundum decretum et estimacionem proborum virorum nullis interpositis occasionibus vendere tenebor et curabo aut me non estante successor meus quilibet, qui pro tempore dictam curiam tenuerit, hocidem facere debet. Si vero ipsa curia infra spacium anni medii non venderetur, extunc domini mei prelibati de Rosenberch ipsam curiam sine impedimento cuiuslibet iuris auxilio tam canonici quam civilis debent tamquam verum dominium suum possidere. In cuius rei testimonium sigillum meum et eciam ad instanciam precum mearum sigilla dominorum videlicet ven. patris et domini d. Alberti abbatis in Alto Vado et d. Bohdani plebani in Weleschin, protunc decani Dudlebensis, est appensum et sunt appensa. Datum a. d. 1355 feria tercia infra octavas pasche. Orig. Nové Hrady in archivo Buquoyano sign. 3411, F 177 II. De 3 sig. in press. perg. alterum, Alberti abbatis, deest, 1. et 3. ex longo rotunda de cera com., laesa. In 3. figura sancti cum vexillo et scuto/BODANCH ECANI/VDLII. — Extr. Schmidt, Nachträge z. Hohenfurter UB., Stud. u. Mitt. a. d. Ben. u. Cist. Ord. XXII p. 439 n. 25. 9) 1355, 16 Apr. apud Villam Novam. Archiepiscopo Pragensi, episcopo Olomucensi et episcopo Lutomislensi et ipsorum in spir. vicariis ac officialibus mandatur, quatenus occasione decimae, Karolo Romanorum regi per sedem apostolicam concessae, singula beneficia ecclesiastica, saecularia et regularia, summam, in qua singula eorum in huiusmodi solutione taxata sint, nec non quidquid adhuc receptum sit, cum nominibus et cognominibus personarum solventium manu publica consignari et sub sigillis propriis sedi apostolicae significare curent et partem decimae, quae cameram papalem contingat, Johanni Paduano, decano ecclesiae Vissegradensis, sedis apost. nuntio, infra unum mensem a receptione huiusmodi pecuniae, tradere studeant. „Ut exaccio decime per nos in regno Boemie“. „D. apud Villam novam Avinion. dioc. XVI. Kal. Maii a. tercio." a) sic in or.
Strana 12
12 Regesta Bohemiae et Moraviac. Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 137 n. 337 e registris archivi Vaticani. — Extr. Werunsky, Ex- cerpta p. 94 n. 331. — Reg. imp. VIII. Päbste 270. 10) 1355, 16 Apr. Olomuc. — — ego Jacobus dictus de Cokor, per- Donatio pro ecclesia Olomucensi. — — tale me fateor confecisse testamentum: alteram petuus vicarius ecclesie Olomucensis, dimidiam marcas, quas in villa Ohrosim in censu perpetuo emi, do et confero ecclesie Olo- mucensi taliter, quod in aniversario meo una marca distribuatur in hunc modum: duo gr. dentur pro cera, unus gr. campanatori, unus gr. ministris et, quicunque eodem die de dd. vicariis missam legerit, detur sibi unus gr., unus lotus distribuatur pro pauperibus populari- bus, residua vero pars eiusdem marce distribuatur in offertorio more consweto, 1/2 marca sequenti die post dictum meum aniversarium pro animabus parentum meorum in offertorio more solito dividatur. Item lego sexaginta marcas gr. morawici ponderis, pro quibus peccuniis sex marce census perpetui ad altare in ambitu predicte ecclesie emantur, ad quod altare Bohuslaum clericum nunc presento et ultime mee voluntatis executores infrascriptos mando presentari eundem, qui clericus et sui successores, cum in possessione dicti census pacifica extiterint, tres missas in qualibet septimana per se vel alium legere tenebuntur. — —. Cuius colla- cionem dicti altaris post mortem prefati Bohuslai honor. viro d. Stephano canonico predicte ecclesie Olomucensis, eo vero decedente, dominis meis de capitulo do et assigno. Si vero dictus clericus laycari voluerit, extunc sibi triginta marce predictorum grossorum assignentur, pro residuis vero triginta marcis tres marce perpetui census emantur, que per quadragesimam inter dd. vicarios ecclesie antedicte, ut domini pro anima mea rogent, distribuantur. Item lego argentum habens in pondere sex fertones, de quo ad predictum altare calix debet pre- parari. Item tres marce, que sunt empte pro peccuniis dd. Conradi olim sacristani dicte ecclesie et Henrici plebani ecclesie in Lipnik super curia Tucleri in Woynicz, alterius di- midiam marcam" dd. Stephani predicti et Petri perpetui vicarii ecclesie iamdicte disposicioni committo; residua vero altera dimidia marca solvi debet ipsi d. Henrico tam diu', quam vivit, co vero de hac luce migrante in suo aniversario ad prenotatam ecclesiam Olomucensem solvetur et easdem tres marcas ipse dominus Petrus, quamdiu vivet, tenebit, eo vero decedente successor meus, qui pro tempore fuerit, perpetue possidebit. Rerum vero singularum mearum mobilium, per me non dispositarum, committo disposicioni et ordinacioni dd. Stephani et Petri predictorum, quos insimul meos testamentarios et mee ultime voluntatis executores statuo et presentibus pronunccio, dans eis plenam facultatem, tamquam si presencialiter essem, de eis ordinandi, disponendi et faciendi. Peto eciam affectuose honor. virum d. Jo- hannem prepositum dicte ecclesie Olomucensis, Barssonem et Jeschconem fratres, cives Olomucenses, ut — — sitis eorum — — coadiutores — —. Ceterum — — presentes litteras, a) cop.: alterius dimidie marce. b) cop.: iterum.
12 Regesta Bohemiae et Moraviac. Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 137 n. 337 e registris archivi Vaticani. — Extr. Werunsky, Ex- cerpta p. 94 n. 331. — Reg. imp. VIII. Päbste 270. 10) 1355, 16 Apr. Olomuc. — — ego Jacobus dictus de Cokor, per- Donatio pro ecclesia Olomucensi. — — tale me fateor confecisse testamentum: alteram petuus vicarius ecclesie Olomucensis, dimidiam marcas, quas in villa Ohrosim in censu perpetuo emi, do et confero ecclesie Olo- mucensi taliter, quod in aniversario meo una marca distribuatur in hunc modum: duo gr. dentur pro cera, unus gr. campanatori, unus gr. ministris et, quicunque eodem die de dd. vicariis missam legerit, detur sibi unus gr., unus lotus distribuatur pro pauperibus populari- bus, residua vero pars eiusdem marce distribuatur in offertorio more consweto, 1/2 marca sequenti die post dictum meum aniversarium pro animabus parentum meorum in offertorio more solito dividatur. Item lego sexaginta marcas gr. morawici ponderis, pro quibus peccuniis sex marce census perpetui ad altare in ambitu predicte ecclesie emantur, ad quod altare Bohuslaum clericum nunc presento et ultime mee voluntatis executores infrascriptos mando presentari eundem, qui clericus et sui successores, cum in possessione dicti census pacifica extiterint, tres missas in qualibet septimana per se vel alium legere tenebuntur. — —. Cuius colla- cionem dicti altaris post mortem prefati Bohuslai honor. viro d. Stephano canonico predicte ecclesie Olomucensis, eo vero decedente, dominis meis de capitulo do et assigno. Si vero dictus clericus laycari voluerit, extunc sibi triginta marce predictorum grossorum assignentur, pro residuis vero triginta marcis tres marce perpetui census emantur, que per quadragesimam inter dd. vicarios ecclesie antedicte, ut domini pro anima mea rogent, distribuantur. Item lego argentum habens in pondere sex fertones, de quo ad predictum altare calix debet pre- parari. Item tres marce, que sunt empte pro peccuniis dd. Conradi olim sacristani dicte ecclesie et Henrici plebani ecclesie in Lipnik super curia Tucleri in Woynicz, alterius di- midiam marcam" dd. Stephani predicti et Petri perpetui vicarii ecclesie iamdicte disposicioni committo; residua vero altera dimidia marca solvi debet ipsi d. Henrico tam diu', quam vivit, co vero de hac luce migrante in suo aniversario ad prenotatam ecclesiam Olomucensem solvetur et easdem tres marcas ipse dominus Petrus, quamdiu vivet, tenebit, eo vero decedente successor meus, qui pro tempore fuerit, perpetue possidebit. Rerum vero singularum mearum mobilium, per me non dispositarum, committo disposicioni et ordinacioni dd. Stephani et Petri predictorum, quos insimul meos testamentarios et mee ultime voluntatis executores statuo et presentibus pronunccio, dans eis plenam facultatem, tamquam si presencialiter essem, de eis ordinandi, disponendi et faciendi. Peto eciam affectuose honor. virum d. Jo- hannem prepositum dicte ecclesie Olomucensis, Barssonem et Jeschconem fratres, cives Olomucenses, ut — — sitis eorum — — coadiutores — —. Ceterum — — presentes litteras, a) cop.: alterius dimidie marce. b) cop.: iterum.
Strana 13
Annus 1355, 16—23 Apr. 13 testamentum meum continentes, prefatis meis executoribus trado, sigillis honor. vv. dd. Ra- tiborii, Sazeme et Nicolai de Miculowicz, nominate ecclesie Olomucensis canonicorum, ad instanciam et peticionem meam sigillatas. Actum et datum in domo prefati d. Stephani presentibus dd. Nicolao dicto Wokensteter canonico, Goczlino perpetuo vicario predicte eccle- — sie, Andrea vicario s. Petri ecclesiarum et Martino cappellano d. Stephani, testibus — sub a. d. 1355, die XVI mensis aprilis. Copia saec. XV in archivo capituli ecclesiae metropolitanae Olomucensis. cod. E I 28 fol. 78. 11) 1355, 18 Apr. Avinione. Innocentius papa VI monasterio Teplensi libertates et immunitates a praedecessoribus suis collatas nec non libertates a principibus saecularibus concessas confirmat. „Cum a nobis petitur". „Auinione XIIII Kal. Maii pont. nostri a. tercio." Orig. cum bulla in fil. ser., valde putridum, in archivo mon. Teplensis n. 73. Copia saec. XV ex. ibidem in copiario � VI 146, fol. 60. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 137 n. 338. 12) 1355, 21 Apr. Senis. Karolus imperator et rex Henrico duci Glogoviae confirmat emptionem medietatis allodii — — oblata nobis illustrissimi Heinrici ducis Glogovie et domini Prziedmost. Saganensis, principis et sororii nostri carissimi, peticio continebat, quod cum ipse medie- tatem allodii Prziedmost a nob. Nicolao dicto Olau emerit et comparaverit pro certa pe- cunie quantitate, quatenus huiusmodi empcionis et vendicionis contractui nostrum benevolum prebentes consensum, ipsum auctoritate nostra approbare — — dignaremur; nos ipsius sororii nostri iustis supplicacionibus favorabiliter inclinati, dictum empcionis et vendicionis contractum — — presentis scripti patrocinio confirmamus, dantes et conferentes eidem duci Glogovie et heredibus suis medietatem dicti allodii cum universis et singulis iuribus, dominiis — — prout nos ipsi eadem tenuimus et possedimus et sicut nos ipsa Nicolao contuleramus prefato per sepedictum ducem et heredes suos perpetuis temporibus possi- dendum. Presencium sub nostre imper. maiest. sig. testimonio litterarum. Datum Senis a. d. 1355, ind. VIII, XI kal. maii, regn. nostr. a. nono, imperii vero primo. R. Volpertus. Minsberg, Gesch. d. St. u. Fest. Gross-Glogau I p. 377 n. 40 a ex originali cum sig. maiest. in press. perg. in archivo civit Glogoviae. — Commem. Lindner, N. Archiv VIII p. 262 n. 79. — Reg. imp. VIII 6807. 13) 1355, 23 Apr. Pragae. Johlinus Jacobi quittat monasterium Waldsassense de fructibus decem annorum grangiae in Přívlaky. Nos Johlinus Jacobi, purgravius Wyssegradensis ac civis Pra- gensis, notum facimus universis — — quod de grangia in Prelakch et villis ad eandem
Annus 1355, 16—23 Apr. 13 testamentum meum continentes, prefatis meis executoribus trado, sigillis honor. vv. dd. Ra- tiborii, Sazeme et Nicolai de Miculowicz, nominate ecclesie Olomucensis canonicorum, ad instanciam et peticionem meam sigillatas. Actum et datum in domo prefati d. Stephani presentibus dd. Nicolao dicto Wokensteter canonico, Goczlino perpetuo vicario predicte eccle- — sie, Andrea vicario s. Petri ecclesiarum et Martino cappellano d. Stephani, testibus — sub a. d. 1355, die XVI mensis aprilis. Copia saec. XV in archivo capituli ecclesiae metropolitanae Olomucensis. cod. E I 28 fol. 78. 11) 1355, 18 Apr. Avinione. Innocentius papa VI monasterio Teplensi libertates et immunitates a praedecessoribus suis collatas nec non libertates a principibus saecularibus concessas confirmat. „Cum a nobis petitur". „Auinione XIIII Kal. Maii pont. nostri a. tercio." Orig. cum bulla in fil. ser., valde putridum, in archivo mon. Teplensis n. 73. Copia saec. XV ex. ibidem in copiario � VI 146, fol. 60. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 137 n. 338. 12) 1355, 21 Apr. Senis. Karolus imperator et rex Henrico duci Glogoviae confirmat emptionem medietatis allodii — — oblata nobis illustrissimi Heinrici ducis Glogovie et domini Prziedmost. Saganensis, principis et sororii nostri carissimi, peticio continebat, quod cum ipse medie- tatem allodii Prziedmost a nob. Nicolao dicto Olau emerit et comparaverit pro certa pe- cunie quantitate, quatenus huiusmodi empcionis et vendicionis contractui nostrum benevolum prebentes consensum, ipsum auctoritate nostra approbare — — dignaremur; nos ipsius sororii nostri iustis supplicacionibus favorabiliter inclinati, dictum empcionis et vendicionis contractum — — presentis scripti patrocinio confirmamus, dantes et conferentes eidem duci Glogovie et heredibus suis medietatem dicti allodii cum universis et singulis iuribus, dominiis — — prout nos ipsi eadem tenuimus et possedimus et sicut nos ipsa Nicolao contuleramus prefato per sepedictum ducem et heredes suos perpetuis temporibus possi- dendum. Presencium sub nostre imper. maiest. sig. testimonio litterarum. Datum Senis a. d. 1355, ind. VIII, XI kal. maii, regn. nostr. a. nono, imperii vero primo. R. Volpertus. Minsberg, Gesch. d. St. u. Fest. Gross-Glogau I p. 377 n. 40 a ex originali cum sig. maiest. in press. perg. in archivo civit Glogoviae. — Commem. Lindner, N. Archiv VIII p. 262 n. 79. — Reg. imp. VIII 6807. 13) 1355, 23 Apr. Pragae. Johlinus Jacobi quittat monasterium Waldsassense de fructibus decem annorum grangiae in Přívlaky. Nos Johlinus Jacobi, purgravius Wyssegradensis ac civis Pra- gensis, notum facimus universis — — quod de grangia in Prelakch et villis ad eandem
Strana 14
14 Regesta Bohemiae et Moraviae. — pertinentibus, que nobis ac nostris successoribus cum omnibus iuribus possidenda a rel. vv. dd. ..abbate et conventu in Waltsassen ad 22 annos sibi invicem succedentes sunt pro certa pecunie summa donata et tradita, omnes fructus et proventus sex annis percepimus integre et complete, insuper ob reverenciam Dei et in laudem b. Marie virg. pro nostra ac nostrorum progenitorum salute animarum eciam alios quatuor annos, in quibus fructus eorundem bonorum deberemus secundum tenorem nostrarum litterarum plene percipere, dimittimus libere et pro transactis habemus spontanee pro dicti monasterii relevamine paupertatis; et sic defalcatis decem annis per residuos annos, quousque supra- dicti 22 anni compleantur, predicta bona tenebimus cum omni fructu et utilitate, prout in litteris desuper confectis plenius continetur. Quibus completis dicta bona cum omni iure et pertinenciis revertentur ad prefatum monasterium, sicut eciam est expressum litteris in eisdem. Pro omnium horum testimonio sigillum nostrum presentibus est appensum. Et pro maiori certitudinis evidencia karissimus noster patruus Jacobus Polkonis ac avun- culus noster dilectus Wenczeslaus Gevner ad peticionem nostram eciam sigilla sua presen- tibus appenderunt. Datum Prage a. d. 1355 in die s. Georii mart. Orig. cum 3 sig. de cera comm. in press. perg. Monaci in archivo generali, sign. Kl. Waldsassen fasc. 45. Contulit Koss. 14) 1355, 23 Apr. in Alto Vado. Nos frater Wernhardus De visitatione monasterii ord. Cist. in Alto Vado. dictus abbas in Wylhering a. d. 1355 in die s. Georii mart. abbaciam Alti Vadi, filiam nostram, secundum conswetudinem ordinis nostri personaliter visitantes, ibidem personas domus ad inviolabilem observacionem astringimus submissorum: In primis — — prioribus huius domus damus firmiter in mandatis, ut iuniores fratres ad maiorem reverenciam et obedienciam seniorum suorum nec non et ad frequentacionem leccionis et adfirmacionem divini officii debitis exhortacionibus provocent et inducant violatoresque silencii et pacis turbatores cum pena panis et aque corporali disciplina irremissibiliter puniantur. Pena quoque consimili plecti volumus omnes istos, qui post conpletorium decantatum, preterquam in presencia d. abbatis, vacare nocturnis sessionibus et potacionibus inventi fuerint et notati. Item — — ut tam diurne quam nocturne hore non nisi cum decem vel ad minus octo personis in choro in posterum decantentur. — — Preterea inhibemus auctoritate paterna, ne annua pensio nec possessio vendatur, ne persona ad habitum vel ad victum recipiatur, ne debita sub usura contrahantur absque nostra licencia speciali. Ut autem viam igno- rancie et excusacionis deliquentibus excludamus, hanc nostre constitucionis cartam alternis mensibus coram omnibus in capitulo legi volumus et mandamus. O. Grillnberger, Stud. u. Mit. a. d. Ben. u. d. Cist. Orden 20 p. 487 n. 55 e codice mapto. mon. Hilariensis „De kartis visitacionum“. — Extr. V. Schmidt ibid. 22. Nachträge zum Hohenfurter Urkundenbuch p. 439 n. 24.
14 Regesta Bohemiae et Moraviae. — pertinentibus, que nobis ac nostris successoribus cum omnibus iuribus possidenda a rel. vv. dd. ..abbate et conventu in Waltsassen ad 22 annos sibi invicem succedentes sunt pro certa pecunie summa donata et tradita, omnes fructus et proventus sex annis percepimus integre et complete, insuper ob reverenciam Dei et in laudem b. Marie virg. pro nostra ac nostrorum progenitorum salute animarum eciam alios quatuor annos, in quibus fructus eorundem bonorum deberemus secundum tenorem nostrarum litterarum plene percipere, dimittimus libere et pro transactis habemus spontanee pro dicti monasterii relevamine paupertatis; et sic defalcatis decem annis per residuos annos, quousque supra- dicti 22 anni compleantur, predicta bona tenebimus cum omni fructu et utilitate, prout in litteris desuper confectis plenius continetur. Quibus completis dicta bona cum omni iure et pertinenciis revertentur ad prefatum monasterium, sicut eciam est expressum litteris in eisdem. Pro omnium horum testimonio sigillum nostrum presentibus est appensum. Et pro maiori certitudinis evidencia karissimus noster patruus Jacobus Polkonis ac avun- culus noster dilectus Wenczeslaus Gevner ad peticionem nostram eciam sigilla sua presen- tibus appenderunt. Datum Prage a. d. 1355 in die s. Georii mart. Orig. cum 3 sig. de cera comm. in press. perg. Monaci in archivo generali, sign. Kl. Waldsassen fasc. 45. Contulit Koss. 14) 1355, 23 Apr. in Alto Vado. Nos frater Wernhardus De visitatione monasterii ord. Cist. in Alto Vado. dictus abbas in Wylhering a. d. 1355 in die s. Georii mart. abbaciam Alti Vadi, filiam nostram, secundum conswetudinem ordinis nostri personaliter visitantes, ibidem personas domus ad inviolabilem observacionem astringimus submissorum: In primis — — prioribus huius domus damus firmiter in mandatis, ut iuniores fratres ad maiorem reverenciam et obedienciam seniorum suorum nec non et ad frequentacionem leccionis et adfirmacionem divini officii debitis exhortacionibus provocent et inducant violatoresque silencii et pacis turbatores cum pena panis et aque corporali disciplina irremissibiliter puniantur. Pena quoque consimili plecti volumus omnes istos, qui post conpletorium decantatum, preterquam in presencia d. abbatis, vacare nocturnis sessionibus et potacionibus inventi fuerint et notati. Item — — ut tam diurne quam nocturne hore non nisi cum decem vel ad minus octo personis in choro in posterum decantentur. — — Preterea inhibemus auctoritate paterna, ne annua pensio nec possessio vendatur, ne persona ad habitum vel ad victum recipiatur, ne debita sub usura contrahantur absque nostra licencia speciali. Ut autem viam igno- rancie et excusacionis deliquentibus excludamus, hanc nostre constitucionis cartam alternis mensibus coram omnibus in capitulo legi volumus et mandamus. O. Grillnberger, Stud. u. Mit. a. d. Ben. u. d. Cist. Orden 20 p. 487 n. 55 e codice mapto. mon. Hilariensis „De kartis visitacionum“. — Extr. V. Schmidt ibid. 22. Nachträge zum Hohenfurter Urkundenbuch p. 439 n. 24.
Strana 15
Annus 1355, 23—24 Apr. 15 15) 1355, 24 Apr. Senis. Azolinus episcopus Senensis, „maxime cum dicatur in dicta civitate Senarum, quod fertur publice in regno et partibus Boemie, quod corpus beati Viti est sepultum et habetur et tenetur in civitate Senarum seu prope ipsam civitatem Senarum in aliqua ecclesia,“ inqui- sitione die XIII mensis aprilis et diebus sequentibus facta et rite finita, auditis testibus fide- dignis testatur „universis et singulis, tam clericis quam laycis — — per partes Boemie, Alamanie, Francie ac per universas mundi partes consistentibus,“ Senis tantum corpus cuiusdam peregrini Guidonis de Alamania sepultum esse. „In nomine domini amen. Anno eiusdem ab incarnatione 1355, ind. VIII secundum mores et consuetudinem civitatis Senarum, die XIII m. aprelis“ „Datum Senis in episcopali palatio in a. d. ab incarnatione 1355 ind. VIII, die XXIV mensis aprelis secundum cursum et mores Senenses." Orig. de libro actorum curiae episcopalis Senensis per Antonium Petri de Subbiano, officialem eiusdem curiae, a. 1355, 27 Apr. descriptum el per ipsum nec non per Paulum Johannis de Mutina, cancellarium patriarchae Aquilegensis, Georium Nelli et Ghinum Foresis de Torrita, notarios episcopi Senensis, ac Johan- nem Bonaventurae de Aretio, cancellarium communis Senarum, in formam instrumenti publici redactum et sigillis Nicolai patriarchae Aquilegensis, episcopi, capituli et communis Senensis, quorum primum solum adest, Pragae in arch. capituli eccl. metrop. s. Viti, sign. XI 17. 16) 1355, 24 Apr. Senis. Johannes Jura palatinus Sandomiriensis Karolum imperatorem et regem quittat de 1500 Nos Jesco Jura, palatinus Sandomeriensis ac civitatum sex. gr. sibi debitis. Trautnow et Curie capitaneus, notum facimus tenore presencium universis, quod nos lit- teras, quas a — — domino Karolo d. f. cl. Romanorum imperatore s. a. et Boemie rege, domino nostro gracioso, super et pro mille quingentis sex. gr. den. prag. nobis debitis datas habemus, quamprimum in partibus Boemie vel Polonie fuerimus constituti, dum ex parte ipsius domini nostri imperatoris super hoc requiremur, infra unum mensem a re- quisicione huiusmodi conputandum sibi vel ven. in Chr. patri d. Johanni episcopo Lutho- mislensi, cancellario ipsius domini nostri imperatoris, et eius nomine dare et presentare promittimus tenore presencium bona fide. Si vero prefatas litteras ex aliqua forte causa, furti videlicet vel perdicionis aut alterius infortunii non possemus habere ad restituendum et dandum domino nostro prefato, extunc easdem litteras — — cassas et nullas — — esse dicimus et volumus per presentes et nullius penitus existere firmitatis nec eis, si ullo unquam tempore infuturum apparuerint, utemur aut uti eciam permittemus, sed pro non scriptis penitus habeantur. Presencium sub nostro sigillo testimonio litterarum. Datum Senis in crastino s. Georii a. d. 1355. Orig. cum sig. deperd. Pragae in archivo Musei Nat., A.
Annus 1355, 23—24 Apr. 15 15) 1355, 24 Apr. Senis. Azolinus episcopus Senensis, „maxime cum dicatur in dicta civitate Senarum, quod fertur publice in regno et partibus Boemie, quod corpus beati Viti est sepultum et habetur et tenetur in civitate Senarum seu prope ipsam civitatem Senarum in aliqua ecclesia,“ inqui- sitione die XIII mensis aprilis et diebus sequentibus facta et rite finita, auditis testibus fide- dignis testatur „universis et singulis, tam clericis quam laycis — — per partes Boemie, Alamanie, Francie ac per universas mundi partes consistentibus,“ Senis tantum corpus cuiusdam peregrini Guidonis de Alamania sepultum esse. „In nomine domini amen. Anno eiusdem ab incarnatione 1355, ind. VIII secundum mores et consuetudinem civitatis Senarum, die XIII m. aprelis“ „Datum Senis in episcopali palatio in a. d. ab incarnatione 1355 ind. VIII, die XXIV mensis aprelis secundum cursum et mores Senenses." Orig. de libro actorum curiae episcopalis Senensis per Antonium Petri de Subbiano, officialem eiusdem curiae, a. 1355, 27 Apr. descriptum el per ipsum nec non per Paulum Johannis de Mutina, cancellarium patriarchae Aquilegensis, Georium Nelli et Ghinum Foresis de Torrita, notarios episcopi Senensis, ac Johan- nem Bonaventurae de Aretio, cancellarium communis Senarum, in formam instrumenti publici redactum et sigillis Nicolai patriarchae Aquilegensis, episcopi, capituli et communis Senensis, quorum primum solum adest, Pragae in arch. capituli eccl. metrop. s. Viti, sign. XI 17. 16) 1355, 24 Apr. Senis. Johannes Jura palatinus Sandomiriensis Karolum imperatorem et regem quittat de 1500 Nos Jesco Jura, palatinus Sandomeriensis ac civitatum sex. gr. sibi debitis. Trautnow et Curie capitaneus, notum facimus tenore presencium universis, quod nos lit- teras, quas a — — domino Karolo d. f. cl. Romanorum imperatore s. a. et Boemie rege, domino nostro gracioso, super et pro mille quingentis sex. gr. den. prag. nobis debitis datas habemus, quamprimum in partibus Boemie vel Polonie fuerimus constituti, dum ex parte ipsius domini nostri imperatoris super hoc requiremur, infra unum mensem a re- quisicione huiusmodi conputandum sibi vel ven. in Chr. patri d. Johanni episcopo Lutho- mislensi, cancellario ipsius domini nostri imperatoris, et eius nomine dare et presentare promittimus tenore presencium bona fide. Si vero prefatas litteras ex aliqua forte causa, furti videlicet vel perdicionis aut alterius infortunii non possemus habere ad restituendum et dandum domino nostro prefato, extunc easdem litteras — — cassas et nullas — — esse dicimus et volumus per presentes et nullius penitus existere firmitatis nec eis, si ullo unquam tempore infuturum apparuerint, utemur aut uti eciam permittemus, sed pro non scriptis penitus habeantur. Presencium sub nostro sigillo testimonio litterarum. Datum Senis in crastino s. Georii a. d. 1355. Orig. cum sig. deperd. Pragae in archivo Musei Nat., A.
Strana 16
16 Regesta Bohemiae et Moraviac. 17) 1355, 24 Apr. (2) Nymburk. Civitas Nymburk vendit domino Paulol et Margarethae uxori suae censum annuum 10 sex. gr. prag. ad vitae tempora de camera civitatis percipiendum. „In quorum omnium testimonium et — —“ presentibus duximus appendendum. Datum in Nuemburch in crastino s. Geſorgii] — — quinquagesimo quinto." Orig., quod fuit involucrum codicis, valde mutilum, Pragae in archivo capituli eccl. metrop. 8. Vili, sign. XI, 24. 18) 1355, 25 Apr. Čes. Krumlov. Nicolaus, rector parochialis eccl. Krumloviensis, omnia, quae in litteris Petri senioris Que geruntur in tempore, ne cum de Rosenberg continentur, observare promittit. tempore labantur, equitatis libra deposcit, ut que aguntur, per ydoneos viros tenaci me- morie studeant comendari. Ego igitur Nicolaus, rector parrochialis eccl. in Chrumpnaw, notum fieri cupio presens scribtum inspectoribus universis, quod — — literas nob. v. — — d. Petri senioris de Rosemberch cum apensione sui sigilli nec non fili sui d. Petri patentes suscepi et percepi per omnia in hec verba: Legis naturalis sagacitas — — (Sequitur tenor litterarum a. 1347, 7 Sept. datarum, vide Schmidt-Picha p. 20 n. 84, C). Et insuper ego Nikolaus antedictus, plebanus et rector ecclesie supradicte in Chrumpnaw legittimus, non in merito cupiens divinum magis augeri cultum quam minui, prout expedit, offero me litteraliter et promitto Deo omnipotenti in hiis scribtist ac dominis meis graciosis vide- licet Petro, Judoco, Vlrico et Johanni dominis de Rosemberch et eorum heredibus omnia premissa et quodlibet eorum ac omnia et singula, que in ipsa litera sive literis sunt con- texta et inserta, per me et successores meos quoscumque sub fidei puritate et sub pena indignacionis ipsius Creatoris rata et grata tenere ac inviolabiliter observare. In cuius rei evidens testimonium — — presens scriptum sigillorum, videlicet meo proprio et testium ad hoc per me vocatorum et rogatorum, scilicet rev. in Christo patris d. Ludolfi, abbatis pro tunc de Sancta Chorona, et d. Bohdancii plebani de Welesin, protunc decani Dudle- bensis provincie — — duxi muniendum. Datum Chrumpnaw a. d. 1355 sabbato die s. Marci ew. Orig. cum 3 sig. deperd. Český Krumlov in arch. Schwarzenberg. sign. I 3 P n. 2 a. — Edd. Schmidt- Picha, UB. d. St. Krummau I p. 25 n. 99, ubi de fide harum litterarum dubitatur. — Extr. Böhm, No- tizenblatt III p. 418 n. 3. 19) 1355, 27 Apr. Senis. Conventus heremitarum s. Augustini Senis monasterio s. Thomae eiusdem ordinis Pragae In n. Domini a. A. n. confert reliquias s. Thomae ap. et dentem s. Gerhardi. eiusdem 1355, ind. VIII, die XXVII m. april., hora quasi nona, — — d. Innocencii d. p. a) desunt in orig. — b) sic or. 1) ? notario camerae regiae, vide infra ad a. 1361, 15 Febr
16 Regesta Bohemiae et Moraviac. 17) 1355, 24 Apr. (2) Nymburk. Civitas Nymburk vendit domino Paulol et Margarethae uxori suae censum annuum 10 sex. gr. prag. ad vitae tempora de camera civitatis percipiendum. „In quorum omnium testimonium et — —“ presentibus duximus appendendum. Datum in Nuemburch in crastino s. Geſorgii] — — quinquagesimo quinto." Orig., quod fuit involucrum codicis, valde mutilum, Pragae in archivo capituli eccl. metrop. 8. Vili, sign. XI, 24. 18) 1355, 25 Apr. Čes. Krumlov. Nicolaus, rector parochialis eccl. Krumloviensis, omnia, quae in litteris Petri senioris Que geruntur in tempore, ne cum de Rosenberg continentur, observare promittit. tempore labantur, equitatis libra deposcit, ut que aguntur, per ydoneos viros tenaci me- morie studeant comendari. Ego igitur Nicolaus, rector parrochialis eccl. in Chrumpnaw, notum fieri cupio presens scribtum inspectoribus universis, quod — — literas nob. v. — — d. Petri senioris de Rosemberch cum apensione sui sigilli nec non fili sui d. Petri patentes suscepi et percepi per omnia in hec verba: Legis naturalis sagacitas — — (Sequitur tenor litterarum a. 1347, 7 Sept. datarum, vide Schmidt-Picha p. 20 n. 84, C). Et insuper ego Nikolaus antedictus, plebanus et rector ecclesie supradicte in Chrumpnaw legittimus, non in merito cupiens divinum magis augeri cultum quam minui, prout expedit, offero me litteraliter et promitto Deo omnipotenti in hiis scribtist ac dominis meis graciosis vide- licet Petro, Judoco, Vlrico et Johanni dominis de Rosemberch et eorum heredibus omnia premissa et quodlibet eorum ac omnia et singula, que in ipsa litera sive literis sunt con- texta et inserta, per me et successores meos quoscumque sub fidei puritate et sub pena indignacionis ipsius Creatoris rata et grata tenere ac inviolabiliter observare. In cuius rei evidens testimonium — — presens scriptum sigillorum, videlicet meo proprio et testium ad hoc per me vocatorum et rogatorum, scilicet rev. in Christo patris d. Ludolfi, abbatis pro tunc de Sancta Chorona, et d. Bohdancii plebani de Welesin, protunc decani Dudle- bensis provincie — — duxi muniendum. Datum Chrumpnaw a. d. 1355 sabbato die s. Marci ew. Orig. cum 3 sig. deperd. Český Krumlov in arch. Schwarzenberg. sign. I 3 P n. 2 a. — Edd. Schmidt- Picha, UB. d. St. Krummau I p. 25 n. 99, ubi de fide harum litterarum dubitatur. — Extr. Böhm, No- tizenblatt III p. 418 n. 3. 19) 1355, 27 Apr. Senis. Conventus heremitarum s. Augustini Senis monasterio s. Thomae eiusdem ordinis Pragae In n. Domini a. A. n. confert reliquias s. Thomae ap. et dentem s. Gerhardi. eiusdem 1355, ind. VIII, die XXVII m. april., hora quasi nona, — — d. Innocencii d. p. a) desunt in orig. — b) sic or. 1) ? notario camerae regiae, vide infra ad a. 1361, 15 Febr
Strana 17
Annus 1355, 24—30 Арг. 17 pape VI a. secundo in sacristia fratrum heremitarum ord. b. Augustini civitatis Senensis in mei notarii publici infrascripti et testium presencia subscriptorum hon. et rel. vv. Bartho- lomeus prior et Nicolaus subprior, Nicolaus, Jacobus, Johannes et Orlandus lectores, Johannes sacrista et alii quamplures fratres de domo predicta, tunc ibidem presentes, ad instanciam et peticionem rev. — — d. Johannis episcopi Luthomischlensis, cancellarii aule imperialis, aceciam humilem supplicacionem fratris Heinrici de domo s. Thome in Praga ordinis predicti, dicti domini cancellarii procuratoris, reliquias b. Thome ap., quas in quadam solempni habebant tabula, de eadem et dentem b. Gerhardi de ipsius capite exceperunt et dicto fratri Hen- rico vice et nomine domus s. Thome in Praga prefate ob reverenciam, gloriam et honorem gloriosissimi apostoli deliberate, sponte et libere dederunt — — asserentes firmiter et asser- tive reliquias esse sanctorum predictorum — —. Acta sunt anno — — — et loco, quibus supra, presentibus hon. et discr. vv. dd. Woyslao et Johanne Luthomischlensi et Eystetensi custodibus, Nicolao dicto de Pilgrims, canonico Wissegradensis et plebano Nouiforensis ecclesiarum, nec non stren. militibus Peczone de Geglaw et Henrico prope Gebecz et aliis quam plurimis fide dignis, ad premissa vocatis et rogatis. Et ego Volpertus dictus Fosczagel, Moguntine dicc. publ. imper. auct. notarius — — presens interfui — — et in hanc publicam formam redegi — — Copia saec. XV in. Pragae in monasterio s. Thomae, cod. Thomaeus fol. 23. Contulit Emler. 20) 1355, 27 Apr. Das ist ein Donatio pro monasterio Egrensi monialium ord. s. Clarae. ubergebprief uber das preuhass, da man ieczunt peyheusslein auss gemacht hat, von Er� hart Johanssen seligen sune. Datum des priefs: Das geschah von Christs gepurt dreyczehen hundert iar darnach in dem funfundfunfezigsten iar des neschten montags nach s. Marcus des ewangelisten tag. E mapto. archivi civitatis Egrensis fol. 82 extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 43 p. 303 n. 96. 21) 1355, 30 Apr. Vratislaviae. Consules civitatis Vratislaviensis ad mandatum Karoli imperatoris et regis Jacobum iudeum de Nisa („von der Nysse“) cum eius familia in civitatem suam recipiunt sub censu 15 mar. gr. annuatim solvendo. „noch gotis geburt twsint dryhundert iar in deme vumf unde vumf- czigsten iare, an deme nesten donrstage vor Walpurgis." Ed. Oelsner, Schles. Urk. zur Gesch. d. Juden, AÖ G XXXI p. 117 n. 17 e ms. saec. XIV. „Kladden- buch des Breslauer Rates“ in archivo publico Vratislaviensi. 2
Annus 1355, 24—30 Арг. 17 pape VI a. secundo in sacristia fratrum heremitarum ord. b. Augustini civitatis Senensis in mei notarii publici infrascripti et testium presencia subscriptorum hon. et rel. vv. Bartho- lomeus prior et Nicolaus subprior, Nicolaus, Jacobus, Johannes et Orlandus lectores, Johannes sacrista et alii quamplures fratres de domo predicta, tunc ibidem presentes, ad instanciam et peticionem rev. — — d. Johannis episcopi Luthomischlensis, cancellarii aule imperialis, aceciam humilem supplicacionem fratris Heinrici de domo s. Thome in Praga ordinis predicti, dicti domini cancellarii procuratoris, reliquias b. Thome ap., quas in quadam solempni habebant tabula, de eadem et dentem b. Gerhardi de ipsius capite exceperunt et dicto fratri Hen- rico vice et nomine domus s. Thome in Praga prefate ob reverenciam, gloriam et honorem gloriosissimi apostoli deliberate, sponte et libere dederunt — — asserentes firmiter et asser- tive reliquias esse sanctorum predictorum — —. Acta sunt anno — — — et loco, quibus supra, presentibus hon. et discr. vv. dd. Woyslao et Johanne Luthomischlensi et Eystetensi custodibus, Nicolao dicto de Pilgrims, canonico Wissegradensis et plebano Nouiforensis ecclesiarum, nec non stren. militibus Peczone de Geglaw et Henrico prope Gebecz et aliis quam plurimis fide dignis, ad premissa vocatis et rogatis. Et ego Volpertus dictus Fosczagel, Moguntine dicc. publ. imper. auct. notarius — — presens interfui — — et in hanc publicam formam redegi — — Copia saec. XV in. Pragae in monasterio s. Thomae, cod. Thomaeus fol. 23. Contulit Emler. 20) 1355, 27 Apr. Das ist ein Donatio pro monasterio Egrensi monialium ord. s. Clarae. ubergebprief uber das preuhass, da man ieczunt peyheusslein auss gemacht hat, von Er� hart Johanssen seligen sune. Datum des priefs: Das geschah von Christs gepurt dreyczehen hundert iar darnach in dem funfundfunfezigsten iar des neschten montags nach s. Marcus des ewangelisten tag. E mapto. archivi civitatis Egrensis fol. 82 extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 43 p. 303 n. 96. 21) 1355, 30 Apr. Vratislaviae. Consules civitatis Vratislaviensis ad mandatum Karoli imperatoris et regis Jacobum iudeum de Nisa („von der Nysse“) cum eius familia in civitatem suam recipiunt sub censu 15 mar. gr. annuatim solvendo. „noch gotis geburt twsint dryhundert iar in deme vumf unde vumf- czigsten iare, an deme nesten donrstage vor Walpurgis." Ed. Oelsner, Schles. Urk. zur Gesch. d. Juden, AÖ G XXXI p. 117 n. 17 e ms. saec. XIV. „Kladden- buch des Breslauer Rates“ in archivo publico Vratislaviensi. 2
Strana 18
18 Regesta Bohemiae et Moraviac. 22) (1355, Apr.-Jun.) Karolus imperator et rex papam rogat, ut supersedeatur a descriptione annui valoris be- Sanctissime pater et domine pertimende. Li- neficiorum diocesis Pragensis. teras sanctitatis vestrae nuper ven. Arnesto Pragensi archiepiscopo, Johanni Olomucensi ac Johanni Lutomyslensi episcopis suffraganeis eius — — directas, per ipsos nobis exhibitas conspeximus. Quarum tenore diligenter rimato, in ipsis deprehendimus contineri, quod circa descriptionem annui valoris omnium beneficiorum et cuiuslibet ipsorum, tam secularium quam regularium, Pragensis provinciae, facta ipsa sub modis, in eisdem beat. vestrae literis plenius expressatis, eidem beat. vestrae deberent transmitti.1 Et licet aliquando, facti cessionis expertes, occasionem huiuscemodi praestiterimus aliqualem, nunc tamen eorumdem benefi- ciorum et circumstantiarum ipsorum et praesertim de modo solutionis decimae, pro sancti- tatis vestrae camera, interdum vero ex speciali sanctitatis vestrae indulto pro nostris oppor- tunitatibus recollectae, plenius informati, certo certius comperimus, quod dictae provinciae beneficia sub aestimatione certa et invariabili distringi nulla nequeunt ratione. Verum tamen conditione incertitudinis huiusmodi rite pensata, efficaciter didicimus de praesenti, quod solutio decimae per dei gratiam iuxta cuiuslibet vires beneficii pura fieri et sine diminutione consuevit. Eapropter sanctitatem vestram humiliter duximus implorandam, quatenus de praefata descriptione, multam in se impossibilitatem continente, sanctitas vestra prorsus supersedere dignetur, contenta de ordinatione pristina et consueta, quam secundum rectam considerationem fore iustam et irreprehensibilem reputamus. Ed. Palacký, Formelbücher p. 363 n. 163 e formulario Osecensi. 23) 1355, 2 Mali Pragac. Jutka priorissa ceteraeque sorores ac totus conventus monasterii b. Johannis Bapt. in Ujezd („Ugyesd“) sub monte Petrino in Minori civitate Pragensi de consensu fratris Nicolai, pro- vincialis fr. ord. Praedicatorum, villam Ostašovice („Ostassowicz“) monasterio Aulae Regiae pro 60 sex. gr. prag. vendunt, iure hereditario possidendam. „In quorum evidenciam et robur.. sigilla conventus nostri et rev. patris fratris Nicolai provincialis pretacti et pro testimonio sigilla prudentum virorum videlicet Nicolai Znoymeri, Nicolai Gentes et Nicolai Clementeri, civium Datum Prage in crastino Prag. iuratorum, ad preces nostras presentibus sunt appensa. b. Philippi et Jacobi ap. a. d. 1355." Orig. cum 5 sig. pendent., quorum primum et alterum de cera rubra, Pragae, in archivo publico mi- nisterii rerum internarum. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 76 n. 127. 24) 1355, 2 Maii Parmae. Ugolinus episcopus Parmensis ratihabet fundationem mansionariorum in Terencio, prout Karolus rex „pie mentis devocionem attendens, pro sue recolende memorie ill. principis d. Jo- 1) Vide supra n. 9.
18 Regesta Bohemiae et Moraviac. 22) (1355, Apr.-Jun.) Karolus imperator et rex papam rogat, ut supersedeatur a descriptione annui valoris be- Sanctissime pater et domine pertimende. Li- neficiorum diocesis Pragensis. teras sanctitatis vestrae nuper ven. Arnesto Pragensi archiepiscopo, Johanni Olomucensi ac Johanni Lutomyslensi episcopis suffraganeis eius — — directas, per ipsos nobis exhibitas conspeximus. Quarum tenore diligenter rimato, in ipsis deprehendimus contineri, quod circa descriptionem annui valoris omnium beneficiorum et cuiuslibet ipsorum, tam secularium quam regularium, Pragensis provinciae, facta ipsa sub modis, in eisdem beat. vestrae literis plenius expressatis, eidem beat. vestrae deberent transmitti.1 Et licet aliquando, facti cessionis expertes, occasionem huiuscemodi praestiterimus aliqualem, nunc tamen eorumdem benefi- ciorum et circumstantiarum ipsorum et praesertim de modo solutionis decimae, pro sancti- tatis vestrae camera, interdum vero ex speciali sanctitatis vestrae indulto pro nostris oppor- tunitatibus recollectae, plenius informati, certo certius comperimus, quod dictae provinciae beneficia sub aestimatione certa et invariabili distringi nulla nequeunt ratione. Verum tamen conditione incertitudinis huiusmodi rite pensata, efficaciter didicimus de praesenti, quod solutio decimae per dei gratiam iuxta cuiuslibet vires beneficii pura fieri et sine diminutione consuevit. Eapropter sanctitatem vestram humiliter duximus implorandam, quatenus de praefata descriptione, multam in se impossibilitatem continente, sanctitas vestra prorsus supersedere dignetur, contenta de ordinatione pristina et consueta, quam secundum rectam considerationem fore iustam et irreprehensibilem reputamus. Ed. Palacký, Formelbücher p. 363 n. 163 e formulario Osecensi. 23) 1355, 2 Mali Pragac. Jutka priorissa ceteraeque sorores ac totus conventus monasterii b. Johannis Bapt. in Ujezd („Ugyesd“) sub monte Petrino in Minori civitate Pragensi de consensu fratris Nicolai, pro- vincialis fr. ord. Praedicatorum, villam Ostašovice („Ostassowicz“) monasterio Aulae Regiae pro 60 sex. gr. prag. vendunt, iure hereditario possidendam. „In quorum evidenciam et robur.. sigilla conventus nostri et rev. patris fratris Nicolai provincialis pretacti et pro testimonio sigilla prudentum virorum videlicet Nicolai Znoymeri, Nicolai Gentes et Nicolai Clementeri, civium Datum Prage in crastino Prag. iuratorum, ad preces nostras presentibus sunt appensa. b. Philippi et Jacobi ap. a. d. 1355." Orig. cum 5 sig. pendent., quorum primum et alterum de cera rubra, Pragae, in archivo publico mi- nisterii rerum internarum. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 76 n. 127. 24) 1355, 2 Maii Parmae. Ugolinus episcopus Parmensis ratihabet fundationem mansionariorum in Terencio, prout Karolus rex „pie mentis devocionem attendens, pro sue recolende memorie ill. principis d. Jo- 1) Vide supra n. 9.
Strana 19
Annus 1355, Apr.—8 Maii. 19 hannis Boemie regis genitoris sui animarum salute ad divini nominis augmentum et gloriam et honorem gloriose semperque virg. Marie genitricis Dei, ac domini nostri Jesu Christi et ss. Angelorum ecclesiam seu capellam in villa Terencii nostre Parmensis dioc. erexerit, fun- daverit et creaverit cum tribus presbyteris, uno videlicet vicario principali et duobus mansionariis inibi ordinandis“ et consentit litteris Karoli regis, quibus eosdem mansionarios praecentori chori s. Mariae in ecclesia Pragensi subiecit et medietatem reddituum in Bohemia deputavit (Vide Reg. imp. VIII 1989). „Bone rei dare consultum." „Datum in domo habi- tacionis nostre vicina — — 1355 die II maii, ind. octava. Gwilhelmus familiaris et scriba prefati domini Parmensis episcopi publ. imper. auct. notarius — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. III p. 360 n. 20 e codice ms. saec. XV monasterii Doxanensis, qui nunc Pragae in bibliotheca publica atque universitatis asservatur, sign. XII F 2. 25) 1355, 4 Maii ap. Villam Novam. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem rogat, ut pro sustentatione et custodia civitatis Smirnae auxilium praestet. Extr. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 95 n. 333. Reg. imp. VIII, Päbste 272. — Confer litteras papae idem negotium tangentes, Johanni episcopo Olomucensi et Arnesto ar- chiepiscopo Pragensi 1355, 7 Maii ap. Villam Novam datas, Mon. Boh. Vat. II p. 138 n. 341. 26) 1355, 8 Maii Pisis. Karolus imperator et rex bona terrestria Francisci Goswin de Liebenstein liberat a con- — — Wann wir Franczen den Goswin von Lieben- tributionibus civitatis Egrensis. stein in dem Egerlande, unsern lieben getrewen, nu nehest in unsirer keiserlichen cronunge zu Rom ritter gemachet haben, meinen wir im sunderlichen unser gunst und gnade mitze. teilen, dorumb und ouch durch dienste willen, die er unsirer hochwirdikeit nu gein Rome und auch vor oft nuczlichen getan hat und ouch furbaz tun sol und mag in kumftigen czeiten, haben wir im die gnad getan und tun ouch mit craft dicz briefs, daz er uf dem lande in seiner vesten Liebenstein oder anderswo, wo er wil, siczen und wonen mag in allen den rechten und gewonheiten, als ander edelleute do siczen und wonen, und daz alle seine leute und gut uf dem lande nicht gebunden sein ze geben dheine steur oder losunge mit der stat zu Eger; ez were denne, daz alle ander edelleute gemeinlich uf dem lande closteur oder ander steur, wie man die nennet, geben, so sol er und sein leute und gut leiden, daz ander edelleute uf dem lande leiden muzzen. Ouch wollen wir, daz er von allen seinen guten, die er in der stat zu Eger hat oder in der stat losunge, steur und losunge geben sulle gleich andern burgern, die in der stat gesezzen sein. Und by den ob- genanten unsern gnaden wollen und meinen wir in eweclich ze behalten. — — Der geben ist zu Peyse — — 1355 iar, des nehsten freitags nach des heiligen Creuces tag, unsirer 2*
Annus 1355, Apr.—8 Maii. 19 hannis Boemie regis genitoris sui animarum salute ad divini nominis augmentum et gloriam et honorem gloriose semperque virg. Marie genitricis Dei, ac domini nostri Jesu Christi et ss. Angelorum ecclesiam seu capellam in villa Terencii nostre Parmensis dioc. erexerit, fun- daverit et creaverit cum tribus presbyteris, uno videlicet vicario principali et duobus mansionariis inibi ordinandis“ et consentit litteris Karoli regis, quibus eosdem mansionarios praecentori chori s. Mariae in ecclesia Pragensi subiecit et medietatem reddituum in Bohemia deputavit (Vide Reg. imp. VIII 1989). „Bone rei dare consultum." „Datum in domo habi- tacionis nostre vicina — — 1355 die II maii, ind. octava. Gwilhelmus familiaris et scriba prefati domini Parmensis episcopi publ. imper. auct. notarius — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. III p. 360 n. 20 e codice ms. saec. XV monasterii Doxanensis, qui nunc Pragae in bibliotheca publica atque universitatis asservatur, sign. XII F 2. 25) 1355, 4 Maii ap. Villam Novam. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem rogat, ut pro sustentatione et custodia civitatis Smirnae auxilium praestet. Extr. Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 95 n. 333. Reg. imp. VIII, Päbste 272. — Confer litteras papae idem negotium tangentes, Johanni episcopo Olomucensi et Arnesto ar- chiepiscopo Pragensi 1355, 7 Maii ap. Villam Novam datas, Mon. Boh. Vat. II p. 138 n. 341. 26) 1355, 8 Maii Pisis. Karolus imperator et rex bona terrestria Francisci Goswin de Liebenstein liberat a con- — — Wann wir Franczen den Goswin von Lieben- tributionibus civitatis Egrensis. stein in dem Egerlande, unsern lieben getrewen, nu nehest in unsirer keiserlichen cronunge zu Rom ritter gemachet haben, meinen wir im sunderlichen unser gunst und gnade mitze. teilen, dorumb und ouch durch dienste willen, die er unsirer hochwirdikeit nu gein Rome und auch vor oft nuczlichen getan hat und ouch furbaz tun sol und mag in kumftigen czeiten, haben wir im die gnad getan und tun ouch mit craft dicz briefs, daz er uf dem lande in seiner vesten Liebenstein oder anderswo, wo er wil, siczen und wonen mag in allen den rechten und gewonheiten, als ander edelleute do siczen und wonen, und daz alle seine leute und gut uf dem lande nicht gebunden sein ze geben dheine steur oder losunge mit der stat zu Eger; ez were denne, daz alle ander edelleute gemeinlich uf dem lande closteur oder ander steur, wie man die nennet, geben, so sol er und sein leute und gut leiden, daz ander edelleute uf dem lande leiden muzzen. Ouch wollen wir, daz er von allen seinen guten, die er in der stat zu Eger hat oder in der stat losunge, steur und losunge geben sulle gleich andern burgern, die in der stat gesezzen sein. Und by den ob- genanten unsern gnaden wollen und meinen wir in eweclich ze behalten. — — Der geben ist zu Peyse — — 1355 iar, des nehsten freitags nach des heiligen Creuces tag, unsirer 2*
Strana 20
20 Regesta Bohemiae et Moraviae. reiche in dem neunden und des keisertums in dem ersten iar. Luthom. episcopum, cancellarium, Joh. Eystetensis. R. Wlpertus. Per d. Johannem Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. nigri flavique coloris in archivo civitatis Egrensis n. 69. - Ed. Winkelmann, Acta imp. inedita II p. 496 n. 793. — Reg. imp. VIII 2246, 6148, 6811. 27) 1355, 8 Maii Avinione. Innocentius papa VI indulgentias concedit illis, qui partem lapidis, de ecclesia s. Petri prope — — Nuper siquidem carissimus Pisas ecclesiae Vissegradensi donatam, visitaverint. in Chr. filius noster Carolus Romanorum imperator s. a. nobis significare curavit, quod, dum ipse noviter Pisis existens ecclesiam s. Petri ad Gradus prope Pisas, ad quam ex illis partibus in certis festivitatibus et nonnullis aliis temporibus maxima confluit populi multitudo, personaliter visitaret, tam ex vulgaris assercionis fama, quam per quoddam sub titulo prologi s. Ysidori de s. Petro ap. sigillatim denominatum ibidemque repertum percepit, quod ipse b. Petrus apostolorum princeps post fundatam per eum sub Claudio cesare Anthiochenam ecclesiam, versus urbem Romanam se transferens, Pisas applicuit et ibi circa sex mensium spacium permanens, predictam ecclesiam ad gradus ibi vicini tunc maris prope flumen Arni fundavit atque construxit — —. (Vide Mon. Boh. Vat. II p. 139 n. 342.) Propter quod dictus imperator certam partem lapidis seu lapidee tabule, quam idem primus Christi vicarius eidem altari imposuisse dicitur,1 per ven. fratrem nostrum Jo- hannem archiepiscopum Pisanum obtinuit sibi dari ipsamque partem nobis per d. f. Siffridum cu- stodem ecclesie Vissegradensis prope Pragam, capellanum suum, transmisit, humiliter suppli- cando, ut partem ipsam, quam predicte ecclesie Vissegradensi, sub honore et vocabulo ipsius s. Petri fundate et ecclesie Romane immediate subiecte, donare proposuit, ut ibidem in uno altari eiusdem Vissegradensis ecclesie solenniter collocetur, cum nonnullarum ipsius s. Petri et aliorum sanctorum reliquiarum imposicione consecrare ipsamque specialibus pri- vilegiis et graciis decorare de benignitate apostolica dignaremur. Nosque hodie huiusmodi lapidem per eundem imperatorem nobis, ut prefertur, transmissum, ad divini nominis dictique apostolorum principis laudem et gloriam duximus consecrandum, nonnullas ipsius s. Petri et aliorum sanctorum eidem lapidi reliquias imponendo. Cupientes itaque, quod lapis ipse per nos consecratus et altare, in quo in dicta ecclesia locatus extiterit, congruis honoribus frequentetur, — — omnibus vere penitentibus et confessis, qui dictum lapidem — — in anniversario consecracionis huiusmodi, per nos facte de illo, visitaverint annuatim, tres annos et tres quadragenas, illi vero, qui quandocunque pontificem in dicto altari missarum solennia celebrare contigerit, in celebracione seu ecclesia Wissegradensi predictis presentes extiterint, unum annum et quadraginta dies de iniunctis eis penitenciis, singulis videlicet diebus, quibus lapidem seu altare ipsa in eodem anniversario visitaverint, et quibus in predictis celebracione seu ecclesia Wissegradensi ipsius celebracionis tempore presentes fuerint, 1) Vide Joh. de Marignolis Cron., Font. rer. Boh. III p. 604.
20 Regesta Bohemiae et Moraviae. reiche in dem neunden und des keisertums in dem ersten iar. Luthom. episcopum, cancellarium, Joh. Eystetensis. R. Wlpertus. Per d. Johannem Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. nigri flavique coloris in archivo civitatis Egrensis n. 69. - Ed. Winkelmann, Acta imp. inedita II p. 496 n. 793. — Reg. imp. VIII 2246, 6148, 6811. 27) 1355, 8 Maii Avinione. Innocentius papa VI indulgentias concedit illis, qui partem lapidis, de ecclesia s. Petri prope — — Nuper siquidem carissimus Pisas ecclesiae Vissegradensi donatam, visitaverint. in Chr. filius noster Carolus Romanorum imperator s. a. nobis significare curavit, quod, dum ipse noviter Pisis existens ecclesiam s. Petri ad Gradus prope Pisas, ad quam ex illis partibus in certis festivitatibus et nonnullis aliis temporibus maxima confluit populi multitudo, personaliter visitaret, tam ex vulgaris assercionis fama, quam per quoddam sub titulo prologi s. Ysidori de s. Petro ap. sigillatim denominatum ibidemque repertum percepit, quod ipse b. Petrus apostolorum princeps post fundatam per eum sub Claudio cesare Anthiochenam ecclesiam, versus urbem Romanam se transferens, Pisas applicuit et ibi circa sex mensium spacium permanens, predictam ecclesiam ad gradus ibi vicini tunc maris prope flumen Arni fundavit atque construxit — —. (Vide Mon. Boh. Vat. II p. 139 n. 342.) Propter quod dictus imperator certam partem lapidis seu lapidee tabule, quam idem primus Christi vicarius eidem altari imposuisse dicitur,1 per ven. fratrem nostrum Jo- hannem archiepiscopum Pisanum obtinuit sibi dari ipsamque partem nobis per d. f. Siffridum cu- stodem ecclesie Vissegradensis prope Pragam, capellanum suum, transmisit, humiliter suppli- cando, ut partem ipsam, quam predicte ecclesie Vissegradensi, sub honore et vocabulo ipsius s. Petri fundate et ecclesie Romane immediate subiecte, donare proposuit, ut ibidem in uno altari eiusdem Vissegradensis ecclesie solenniter collocetur, cum nonnullarum ipsius s. Petri et aliorum sanctorum reliquiarum imposicione consecrare ipsamque specialibus pri- vilegiis et graciis decorare de benignitate apostolica dignaremur. Nosque hodie huiusmodi lapidem per eundem imperatorem nobis, ut prefertur, transmissum, ad divini nominis dictique apostolorum principis laudem et gloriam duximus consecrandum, nonnullas ipsius s. Petri et aliorum sanctorum eidem lapidi reliquias imponendo. Cupientes itaque, quod lapis ipse per nos consecratus et altare, in quo in dicta ecclesia locatus extiterit, congruis honoribus frequentetur, — — omnibus vere penitentibus et confessis, qui dictum lapidem — — in anniversario consecracionis huiusmodi, per nos facte de illo, visitaverint annuatim, tres annos et tres quadragenas, illi vero, qui quandocunque pontificem in dicto altari missarum solennia celebrare contigerit, in celebracione seu ecclesia Wissegradensi predictis presentes extiterint, unum annum et quadraginta dies de iniunctis eis penitenciis, singulis videlicet diebus, quibus lapidem seu altare ipsa in eodem anniversario visitaverint, et quibus in predictis celebracione seu ecclesia Wissegradensi ipsius celebracionis tempore presentes fuerint, 1) Vide Joh. de Marignolis Cron., Font. rer. Boh. III p. 604.
Strana 21
Annus 1355, 8—11 Maii. 21 ut prefertur, misericorditer relaxamus. Datum Auinione, VIII idus maii, pontificatus nostri a. tercio.“ Orig. cum bulla in fil. ser. Pragae in archivo capituli ecclesiae Vissegradensis sign. I 45. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 140 n. 343. 28) 1355, 8 Maii Avinione. Innocentius papa VI cupiens, ut lapis, de ecclesia s. Petri prope Pisas ecclesiae Vissegradensi donatus, eo magis in devotionis cultu habeatur, ad petitionem Karoli imperatoris et regis con- stituit, „ut nullus omnino deinceps, nisi dumtaxat pontifex seu presul, usum pallei vel potestatem cum palleo celebrandi canonice obtinens, in dicto lapide per nos, ut premittitur, consecrato seu in altari, ubi lapis ipse locatus exstiterit, audeat vel presumat imperpetuum missarum sol- lempnia celebrare.“ „Decens reputamus.“ „Datum Auinione VIII ydus maii pontif. nostri a. tercio." Copia suec. XIV Pragae in archivo capituli eccl. Vissegradensis in copiario privilegiorum fol. 51 n. 141. Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 141 n. 344. 29) 1355, 8 Maii Avinione. Innocentius papa VI ad petitionem Karoli imperatoris et regis praeposito, decano et ca- pitulo ecclesiae Vissegradensis conservatores in forma concilii Viennensis ad decennium con- cedens, Vratislaviensem et Misnensem episcopos ac abbatem monasterii Strahoviensis prope Pragam conservatores instituit. „Militanti ecclesie“. „Auinione VIII id. Maii a. tercio." Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 140, 141 n. 342, 345 e registris archivi Vaticani. 30) 1355, 8 Maii Pisis. Bušek de Vilhartice („Busco de Villarticz“), frater Čeněk („Sczenko") de Wartenberg com- mendator de Praga, Wilhelmus de Egerberg („Williemus de Egerbergk“) cum aliis testantur litteras Karoli IV imperatoris et regis Francisco Castracanis de Antemminellis de Luca datas. „Datum Pisis a. d. 1355, octava ind., VIII idus maii, regn. nostr. a. IX, imperii vero Per d. cancellarium Luthomuslensem episcopum Angelus de Aretio." primo. Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 58 n. 23 e archivo publico Lucano. — Reg. imp. VIII 2109. 31) 1355, 11 Maii. Das ist der Donatio pro monasterio Egrensi monialium ord. s. Clarae. haubtprief von Pecherer purger czu Eger, laut auf 27 kar ierlichs czinsz, der gelegen syn a) In plica: Firminus. Sub plica taxationis signum: XXX Jo. de Seduno.
Annus 1355, 8—11 Maii. 21 ut prefertur, misericorditer relaxamus. Datum Auinione, VIII idus maii, pontificatus nostri a. tercio.“ Orig. cum bulla in fil. ser. Pragae in archivo capituli ecclesiae Vissegradensis sign. I 45. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 140 n. 343. 28) 1355, 8 Maii Avinione. Innocentius papa VI cupiens, ut lapis, de ecclesia s. Petri prope Pisas ecclesiae Vissegradensi donatus, eo magis in devotionis cultu habeatur, ad petitionem Karoli imperatoris et regis con- stituit, „ut nullus omnino deinceps, nisi dumtaxat pontifex seu presul, usum pallei vel potestatem cum palleo celebrandi canonice obtinens, in dicto lapide per nos, ut premittitur, consecrato seu in altari, ubi lapis ipse locatus exstiterit, audeat vel presumat imperpetuum missarum sol- lempnia celebrare.“ „Decens reputamus.“ „Datum Auinione VIII ydus maii pontif. nostri a. tercio." Copia suec. XIV Pragae in archivo capituli eccl. Vissegradensis in copiario privilegiorum fol. 51 n. 141. Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 141 n. 344. 29) 1355, 8 Maii Avinione. Innocentius papa VI ad petitionem Karoli imperatoris et regis praeposito, decano et ca- pitulo ecclesiae Vissegradensis conservatores in forma concilii Viennensis ad decennium con- cedens, Vratislaviensem et Misnensem episcopos ac abbatem monasterii Strahoviensis prope Pragam conservatores instituit. „Militanti ecclesie“. „Auinione VIII id. Maii a. tercio." Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 140, 141 n. 342, 345 e registris archivi Vaticani. 30) 1355, 8 Maii Pisis. Bušek de Vilhartice („Busco de Villarticz“), frater Čeněk („Sczenko") de Wartenberg com- mendator de Praga, Wilhelmus de Egerberg („Williemus de Egerbergk“) cum aliis testantur litteras Karoli IV imperatoris et regis Francisco Castracanis de Antemminellis de Luca datas. „Datum Pisis a. d. 1355, octava ind., VIII idus maii, regn. nostr. a. IX, imperii vero Per d. cancellarium Luthomuslensem episcopum Angelus de Aretio." primo. Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 58 n. 23 e archivo publico Lucano. — Reg. imp. VIII 2109. 31) 1355, 11 Maii. Das ist der Donatio pro monasterio Egrensi monialium ord. s. Clarae. haubtprief von Pecherer purger czu Eger, laut auf 27 kar ierlichs czinsz, der gelegen syn a) In plica: Firminus. Sub plica taxationis signum: XXX Jo. de Seduno.
Strana 22
22 Regesta Bohemiae ct Moraviac. 10 kar czum Hag auf des Seidels Schatenhoffers hoff und czu Oberndorf 9 kar auf der Erbin hoff und achte czun Fischern auf des Liepharts hof, die alle ich czu almuszen geben han den erbergen geistlichen iunckfrauen im closter czu Eger mit weysoden und mit allen nüczen und rechten und mit allen czugehorungen czu meinen tochtern Anna und Barbara, dieselben guter geben und geantwort han fur ein freyen erb aigen von nymands czu lehen czu haben oder nemen, denn von dem reich. Datum des priefs laut: nach Christus gepurt dreyczehen hundert iar darnach in dem funfundfunfczigstem iar des nechsten montags vor unsers herren auffartstag etc. Gibt ieczunt die 10 kar czum Hag der Peter Hasler und 4 hun, 9 sex. iar, 4 kes, halp korn und halb habern ; 4 kar korn, 4 kar haber czun Fischern der Rohles und 2 hun, 2 kes und 9 kar czum Oberndorf. E mapto. archivi civitatis Egrensis fol. 31 extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 43 p. 303 n. 97. 32) 1355, 12 Maii Pisis. Protestatio Karoli imperatoris et regis, litteras suas de recollectione denarii s. Petri per ducatus Silesiae promovenda, papae quondam exhibitas, propter conditionem non impletam minus iuste a papa detineri. In Dei nomine amen. A. d. — — 1355, VIII ind., d. Innocentio papa VI“ residente et regnante — — Karolo IV Romanorum imperatore semper augusto et Boemie rege, IIII ydus maii in palatio communis civitatis Pisane, in quo habitabant domini ançiani Pisani populi, in quadam camera ipsius palatii in presentia — — Petri Ostiensis et Velletrensis episcopi, s. R. eccl. cardinalis, et infrascriptorum principum et nobilium ad hec specialiter rogatorum reverendus in Christo pater dominus Johannes, Lutthomuslensis episcopus, s. imper. aule cancellarius, nomine et vice — domini Karoli quarti" Romanorum imperatoris semper augusti et gloriosissimi Boemie regis, de mandato ac certa scientia eiusdem domini sui imperatoris eciam ibidem presentis et infrascripta mandantis et precipientis, quandam protestationem legit et in publicam formam per me Angelum in- Coram vobis frascriptum notarium petivit redigi, cuius tenor sequiturd in hec verba: — — domino Petro Ostiensi et Velletrensi episcopo, s. R. eccl. cardinali, et ceteris prin- cipibus ac nobilibus, qui sunt in presentia constituti, protestatur — — dominus Karolus quartus Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex, nec non ad vestram et aliorum circumstantium notitiam manifeste perducit, qualiter in tempore retroacto, dum idem dominus imperator in minoribus constitutus pro subiectione Wratislaviensis ecclesie, ut videlicet absolveretur‘ a Gneçnensi et ad sui instantiam subiceretur Pragensi metropoli, satis solicite constitueret laborari, et felicis recordationis dominus papa Clemens, intentioni ipsius domini imperatoris, tunc Romanorum regis, grata voluntate consentiens, sibi literas suas sub bulla papali, in quibus de supradicta subiectione certifficabat eundem, sub certis tenoribus transmisisset, ubi inter cetera continebatur, quod ipse dominus papa in hoc, a) in B sequitur tantum: residente III ydus. — b) deest in B. — c) B: petiit. — d) B: subsequitur. — c) absolvaretur, A.
22 Regesta Bohemiae ct Moraviac. 10 kar czum Hag auf des Seidels Schatenhoffers hoff und czu Oberndorf 9 kar auf der Erbin hoff und achte czun Fischern auf des Liepharts hof, die alle ich czu almuszen geben han den erbergen geistlichen iunckfrauen im closter czu Eger mit weysoden und mit allen nüczen und rechten und mit allen czugehorungen czu meinen tochtern Anna und Barbara, dieselben guter geben und geantwort han fur ein freyen erb aigen von nymands czu lehen czu haben oder nemen, denn von dem reich. Datum des priefs laut: nach Christus gepurt dreyczehen hundert iar darnach in dem funfundfunfczigstem iar des nechsten montags vor unsers herren auffartstag etc. Gibt ieczunt die 10 kar czum Hag der Peter Hasler und 4 hun, 9 sex. iar, 4 kes, halp korn und halb habern ; 4 kar korn, 4 kar haber czun Fischern der Rohles und 2 hun, 2 kes und 9 kar czum Oberndorf. E mapto. archivi civitatis Egrensis fol. 31 extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 43 p. 303 n. 97. 32) 1355, 12 Maii Pisis. Protestatio Karoli imperatoris et regis, litteras suas de recollectione denarii s. Petri per ducatus Silesiae promovenda, papae quondam exhibitas, propter conditionem non impletam minus iuste a papa detineri. In Dei nomine amen. A. d. — — 1355, VIII ind., d. Innocentio papa VI“ residente et regnante — — Karolo IV Romanorum imperatore semper augusto et Boemie rege, IIII ydus maii in palatio communis civitatis Pisane, in quo habitabant domini ançiani Pisani populi, in quadam camera ipsius palatii in presentia — — Petri Ostiensis et Velletrensis episcopi, s. R. eccl. cardinalis, et infrascriptorum principum et nobilium ad hec specialiter rogatorum reverendus in Christo pater dominus Johannes, Lutthomuslensis episcopus, s. imper. aule cancellarius, nomine et vice — domini Karoli quarti" Romanorum imperatoris semper augusti et gloriosissimi Boemie regis, de mandato ac certa scientia eiusdem domini sui imperatoris eciam ibidem presentis et infrascripta mandantis et precipientis, quandam protestationem legit et in publicam formam per me Angelum in- Coram vobis frascriptum notarium petivit redigi, cuius tenor sequiturd in hec verba: — — domino Petro Ostiensi et Velletrensi episcopo, s. R. eccl. cardinali, et ceteris prin- cipibus ac nobilibus, qui sunt in presentia constituti, protestatur — — dominus Karolus quartus Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex, nec non ad vestram et aliorum circumstantium notitiam manifeste perducit, qualiter in tempore retroacto, dum idem dominus imperator in minoribus constitutus pro subiectione Wratislaviensis ecclesie, ut videlicet absolveretur‘ a Gneçnensi et ad sui instantiam subiceretur Pragensi metropoli, satis solicite constitueret laborari, et felicis recordationis dominus papa Clemens, intentioni ipsius domini imperatoris, tunc Romanorum regis, grata voluntate consentiens, sibi literas suas sub bulla papali, in quibus de supradicta subiectione certifficabat eundem, sub certis tenoribus transmisisset, ubi inter cetera continebatur, quod ipse dominus papa in hoc, a) in B sequitur tantum: residente III ydus. — b) deest in B. — c) B: petiit. — d) B: subsequitur. — c) absolvaretur, A.
Strana 23
Annus 1355, 11—12 Маii. 23 id est super negotio subiectionis premisse de consilio fratrum suorum benigne condescenderat regie voluntati, idem dominus imperator tunc rex, sicut premittitur, de supradicta pro- missione confidens, ad requisitionem et desiderium dicti domini pape transmisit per dominum Nicholaum decanum Olomocensem, tunc cancellarium suum, quandam literam patentem, ma- iori pendenti sigillo suo regio sigillatam, in qua promisit pro se, heredibus ac successoribus suis, regibus Boemie, suprascriptum dominum papam et sedem apostolicam ac ipsius nunctios in recollectione et adeptione denarii sancti Petri, qui per ducatus Slezie et principatus eosdem Wratislaviensis diocesis regno et corone Boemie tum utili, tum directo subiectos dominio, pro antedicta sede apostolica consuevit recolligi, sua solicitudine promoveret, quantum valeret et posset, ac dictam sedem apostolicam et eius nunctios in assequtione, adeptione' et recollectione dicti denarii sancti Petri non impediret seu consentiret quomo- dolibet impediri. Et quamquam dicto suo cancellario inhibuerit, ne talis litera daretur apostolice sedi, nec eam vellet haberi pro data, nisi subiectio, de qua premittitur, foret ad integrum et totaliter consumata, tamen adversus commisionis regie seriem, eadem litera dicte sedi presentata et assignata dignoscitur, nulla etiam subiectione precedente vel sequta, et sic non impleta condictione iam dicta,eadem litera indebite susceptas per iniuriam re- tinetur, et ipsi domino imperatori pro sua et successorum suorum regum Boemie absolutione merito redderetur, recipiens hoc idem dominus imperator in animam, fidem et conscientiam suam et sub obtestatione finalis et districti iudicii, ubi ante tribunal Christi de gestis in vita presenti ratio reddenda creditur, et etiam sub illa fide katolica, quam gerit christianus quilibet in spem salutis eterne, quod eadem litera ex eo, quia condictio, propter quam et cuius ratione processit, inpleta non est, eo quod huiusmodi Wratislaviensis ecclesie sub- iectio non pervenit in actum, viribus non subsistit, quodque prefatus dominus imperator, heredes et successores sui Boemie reges pretextu* seu virtute ipsius litere et tenoris ibidem contenti, etiam si nunquam redderetur, prefate sedi apostolice secundum divinam et hu- manam iustitiam in nullo sint penitus obligati, cum negligenter et preter dicti domini im- peratoris tunc regis consensum oblata fuerit, et quod dicta subiectione non completa, in- iuriose tenetur, ut superius est expressum. Lecta igitur protestatione predicta supradictus dominus cancellarius statim, antequam ad alios actus diverteret, super hiis omnibus a me Acta fuerunt predicta, Angelo notario infrascripto petivit fieri publicum instrumentum. anno, ind., die et loco predictis, presentibus rev. in Christo patribus et dominis Marquardo Augustensis, et* Johanne Olomocensis ecclesiarum episcopis nec non illustri principe d. Ni- cholao duce Oppauie ac spectabili viro domino Johanne Nurembergensi' burgravio ac nobili viro domino Buscone de Wilhartiz," magistro imperialis camere, testibus ad predicta habitis, vocatis et rogatis. Ego Angelus olim ser Pecorarii notarii de Aretio, apostolica et imperiali auctoritate iudex ordinarius et notarius publicus etc. Orig. duo (A, B) Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Reg. imp. VIII 2119a. 1) addeptione, A. — 8) subscepta, B. — B) pretestu, A. — i) Agustensis, A, B. — k) deest in A. - 1) Nuemburgensi, A, B. — m) Willartiz, A, B.
Annus 1355, 11—12 Маii. 23 id est super negotio subiectionis premisse de consilio fratrum suorum benigne condescenderat regie voluntati, idem dominus imperator tunc rex, sicut premittitur, de supradicta pro- missione confidens, ad requisitionem et desiderium dicti domini pape transmisit per dominum Nicholaum decanum Olomocensem, tunc cancellarium suum, quandam literam patentem, ma- iori pendenti sigillo suo regio sigillatam, in qua promisit pro se, heredibus ac successoribus suis, regibus Boemie, suprascriptum dominum papam et sedem apostolicam ac ipsius nunctios in recollectione et adeptione denarii sancti Petri, qui per ducatus Slezie et principatus eosdem Wratislaviensis diocesis regno et corone Boemie tum utili, tum directo subiectos dominio, pro antedicta sede apostolica consuevit recolligi, sua solicitudine promoveret, quantum valeret et posset, ac dictam sedem apostolicam et eius nunctios in assequtione, adeptione' et recollectione dicti denarii sancti Petri non impediret seu consentiret quomo- dolibet impediri. Et quamquam dicto suo cancellario inhibuerit, ne talis litera daretur apostolice sedi, nec eam vellet haberi pro data, nisi subiectio, de qua premittitur, foret ad integrum et totaliter consumata, tamen adversus commisionis regie seriem, eadem litera dicte sedi presentata et assignata dignoscitur, nulla etiam subiectione precedente vel sequta, et sic non impleta condictione iam dicta,eadem litera indebite susceptas per iniuriam re- tinetur, et ipsi domino imperatori pro sua et successorum suorum regum Boemie absolutione merito redderetur, recipiens hoc idem dominus imperator in animam, fidem et conscientiam suam et sub obtestatione finalis et districti iudicii, ubi ante tribunal Christi de gestis in vita presenti ratio reddenda creditur, et etiam sub illa fide katolica, quam gerit christianus quilibet in spem salutis eterne, quod eadem litera ex eo, quia condictio, propter quam et cuius ratione processit, inpleta non est, eo quod huiusmodi Wratislaviensis ecclesie sub- iectio non pervenit in actum, viribus non subsistit, quodque prefatus dominus imperator, heredes et successores sui Boemie reges pretextu* seu virtute ipsius litere et tenoris ibidem contenti, etiam si nunquam redderetur, prefate sedi apostolice secundum divinam et hu- manam iustitiam in nullo sint penitus obligati, cum negligenter et preter dicti domini im- peratoris tunc regis consensum oblata fuerit, et quod dicta subiectione non completa, in- iuriose tenetur, ut superius est expressum. Lecta igitur protestatione predicta supradictus dominus cancellarius statim, antequam ad alios actus diverteret, super hiis omnibus a me Acta fuerunt predicta, Angelo notario infrascripto petivit fieri publicum instrumentum. anno, ind., die et loco predictis, presentibus rev. in Christo patribus et dominis Marquardo Augustensis, et* Johanne Olomocensis ecclesiarum episcopis nec non illustri principe d. Ni- cholao duce Oppauie ac spectabili viro domino Johanne Nurembergensi' burgravio ac nobili viro domino Buscone de Wilhartiz," magistro imperialis camere, testibus ad predicta habitis, vocatis et rogatis. Ego Angelus olim ser Pecorarii notarii de Aretio, apostolica et imperiali auctoritate iudex ordinarius et notarius publicus etc. Orig. duo (A, B) Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Reg. imp. VIII 2119a. 1) addeptione, A. — 8) subscepta, B. — B) pretestu, A. — i) Agustensis, A, B. — k) deest in A. - 1) Nuemburgensi, A, B. — m) Willartiz, A, B.
Strana 24
24 Regesla Bohemiac et Moraviac. 33) 1355, 14 Maii Rabštejn. Prudentibus viris et Oppidum Rabštejn submittitur iuribus civitatis Žatec. discretis .. iudici.. magistro consulum.. iuratis ac toti universitati civium in Sacz Vlricus Phlug, dominus in Rabenstein, Goczlinus iudex, Johannes de Luticz, Nicolaus de Rednicz, Eberlinus de Pohwyzd, Jeclinus institor, Wencezlaus, Heynlinus Hlawacz, Pesso de Stwolna et Jesco dictus Kosczal, iurati cives civitatis Rabenstein, paratam ad quevis beneplacita volun- tatem. Cupientes affectuose in dicta nostra civitate Rabenstein iuribus pariter et emendis, quibus vestra Saczensis civitas fruitur atque gaudet, per omnia uti — — ipsam nostram civitatem talibus et eisdem iuribus subicimus et submittimus, — — per presentes vobis stu- diosius supplicantes, quatenus predictam nostram civitatem Rabenstein iuxta debitum et for- mam iurium vestre Saczensis civitatis velitis effectualiter conservare, iura tamen queque cum emendis nobis vestris litteris rescribentes. In quorum omnium testimonium sigilla nostra, videlicet mei Vlrici Phlugonis supradicti et predicte nostre civitatis Rabenstein, pre- sentibus sunt appensa. Datum Rabenstein in die Ascensionis Domini a. n. eiusdem 1355. Orig. cum 2 sig. deperd. Pragae in archivo Musei Nat. — Ed. Schlesinger, UB. d. St. Saaz p. 21 n. 79 e libro civitatis. — Extr. Katzerowsky, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 29, p. 9 n. 24 e formulario saec. XIV ex. 34) 1355, 15 Maii Přerov. Johannes marchio Moraviae oppido Přerov nundinas et fora septimanalia confert videlicet forum annuale eo iure, „quo cetere nostre civitates et oppida nundinas seu annualia celebrare noscuntur, cum singulis et omnibus ipsarum vel ipsorum iuribus, libertatibus et aliis quibusvis facultatibus — —, statuentes — —, ut ipse nundine seu ipsa annualia inicium habere debeant “ quatuor diebus ante diem s. Laurencii mart. et quatuor diebus immediate sequentibus — — nec non, „ut inibi in antea perpetuis temporibus dies forenses singulis ebdomadis, teroia vi- delicet et sexta feriis, habeantur; sanccientes edicto presenti, quod omnes et singuli ad fora ipsius oppidi predictis diebus venientes res ipsorum et merces vendere et exponere, prout hactenus in sexta feria consuetum inibi fuerat ab antiquo, licite poterunt et debebunt.“ „Licet ad cun- ctorum." „Datum et actum (?) in Przerov oppido predicto a. d. 1355 in crastino Ascensionis Domini." Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 241 n. 302 e copia saec. XVIII, quae Brunae in archivo terrae Moraviae, coll. Bočkiana n. 10.281 asservatur. Contulit Šebánek. 35) 1355, 18 Maii. Johannes de Bol miles („Johans von Bol ritter") de omnibus a Karolo imperatore et rege sibi debitis se pagatum esse recognoscit. „Der geben ist — — 1355 iar an dem nehsten mentag nach dem uffartag." Orig. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In press. perg. pendet sig. rot. de cera viridi comm. impressum, in scuto cornua cervina.
24 Regesla Bohemiac et Moraviac. 33) 1355, 14 Maii Rabštejn. Prudentibus viris et Oppidum Rabštejn submittitur iuribus civitatis Žatec. discretis .. iudici.. magistro consulum.. iuratis ac toti universitati civium in Sacz Vlricus Phlug, dominus in Rabenstein, Goczlinus iudex, Johannes de Luticz, Nicolaus de Rednicz, Eberlinus de Pohwyzd, Jeclinus institor, Wencezlaus, Heynlinus Hlawacz, Pesso de Stwolna et Jesco dictus Kosczal, iurati cives civitatis Rabenstein, paratam ad quevis beneplacita volun- tatem. Cupientes affectuose in dicta nostra civitate Rabenstein iuribus pariter et emendis, quibus vestra Saczensis civitas fruitur atque gaudet, per omnia uti — — ipsam nostram civitatem talibus et eisdem iuribus subicimus et submittimus, — — per presentes vobis stu- diosius supplicantes, quatenus predictam nostram civitatem Rabenstein iuxta debitum et for- mam iurium vestre Saczensis civitatis velitis effectualiter conservare, iura tamen queque cum emendis nobis vestris litteris rescribentes. In quorum omnium testimonium sigilla nostra, videlicet mei Vlrici Phlugonis supradicti et predicte nostre civitatis Rabenstein, pre- sentibus sunt appensa. Datum Rabenstein in die Ascensionis Domini a. n. eiusdem 1355. Orig. cum 2 sig. deperd. Pragae in archivo Musei Nat. — Ed. Schlesinger, UB. d. St. Saaz p. 21 n. 79 e libro civitatis. — Extr. Katzerowsky, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 29, p. 9 n. 24 e formulario saec. XIV ex. 34) 1355, 15 Maii Přerov. Johannes marchio Moraviae oppido Přerov nundinas et fora septimanalia confert videlicet forum annuale eo iure, „quo cetere nostre civitates et oppida nundinas seu annualia celebrare noscuntur, cum singulis et omnibus ipsarum vel ipsorum iuribus, libertatibus et aliis quibusvis facultatibus — —, statuentes — —, ut ipse nundine seu ipsa annualia inicium habere debeant “ quatuor diebus ante diem s. Laurencii mart. et quatuor diebus immediate sequentibus — — nec non, „ut inibi in antea perpetuis temporibus dies forenses singulis ebdomadis, teroia vi- delicet et sexta feriis, habeantur; sanccientes edicto presenti, quod omnes et singuli ad fora ipsius oppidi predictis diebus venientes res ipsorum et merces vendere et exponere, prout hactenus in sexta feria consuetum inibi fuerat ab antiquo, licite poterunt et debebunt.“ „Licet ad cun- ctorum." „Datum et actum (?) in Przerov oppido predicto a. d. 1355 in crastino Ascensionis Domini." Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 241 n. 302 e copia saec. XVIII, quae Brunae in archivo terrae Moraviae, coll. Bočkiana n. 10.281 asservatur. Contulit Šebánek. 35) 1355, 18 Maii. Johannes de Bol miles („Johans von Bol ritter") de omnibus a Karolo imperatore et rege sibi debitis se pagatum esse recognoscit. „Der geben ist — — 1355 iar an dem nehsten mentag nach dem uffartag." Orig. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In press. perg. pendet sig. rot. de cera viridi comm. impressum, in scuto cornua cervina.
Strana 25
Annus 1355, 14—20 Маii. 25 36) 1355, 20 Maii Český Krumlov. Nos Petrus de Donatio reliquiarum pro monstrantia ecclesiae in Bošilec. Rosenberch, Pragensis Olomucensis Patawiensis ecclesiarum canonicus, Judocus de Rosen- berch frater germanus eiusdem nec non Thobias de Bechin dictus de Kempnicz tenore pre- sencium protestamur universis, quod reliquie, quas devoto fideli nostro dilecto Wenceslao plebano in Bossulecz donamus, quas idem ordinarie, prout infra scribuntur, in monstrancia sua recondidit, sunt certissime et per illustres principes, dominum Karolum imperatorem augustum regem Boemie ac per dominum Ludwicum regem Ungarie nec non per vener. dd. d. Nycolaum patriarcham Aquiligensem ac dominum Arnestum archiepiscopum Pragensem pro munere karitativo nobis date fuerunt; quarum quedam per supradictorum principum manus de sepulchris sanctorum sunt recepte, quedam vero sub bullis domini pape per eosdem principes invente, quedam vero per honorabiles abbates, videlicet monasterii sancte Braxedis et abbatem Albanensem civitatis Romane, relique vero per honestos dominos sacristanos ecclesiarum Pragensis ac Pabenbergensis tradite fuerunt. Et primo de ligno sancte Crucis, per quod Salvator noster nos redemit a morte, item de sacrosancto mensali, de quo dominus Ihesus in ultima cena cum suis discipulis manducavit, item de fune sive ligamine, quo manus ipsius Ihesu post capcionem fuerunt ligate, item lapis sepulchri Domini, item de peplo b. Marie virg., item de palio b. Elisabeth, in quo filium suum s. Johannem bap- tistam in prognata baiolavit ac matrem Dei salutando fuit amplexa, item reliquie s. Petri ap., s. Jacobi maioris, item de veste s. Johannis ew., item de ossibus s. Andree ap. et de cruce, in quo idem positus fuit, et Mathei ap., item Jacobi minoris, item reliquie s. Wen- ceslay mart., ss. quinque fratrum de Boleslauia martyrum, item s. Stephani prothomartyris, s. Laurencii, s. Jeorii, s. Viti, qui iacet in Senis, item dens s. Blasii, item de capite decem milium martyrum, s. Sebastiani mart., ss. Cleupudii et Darie mart., s. Saturnini, item s. Thi- mothei dens, qui fuit discipulus s. Pauli, s. Ananie, qui baptisavit b. Paulum ap., ss. Mau- rorum martyrum, item reliquie s. Martini ep., s. Nycolay conf., s. Procopii, de casula s. Gre- gorii, item s. Siluestri pape, item s. Briccii conf., s. Stephani pape et mart., s. Kalixti pape, s. Galli conf., s. Henrici imperatoris, s. Leonhardi conf., s. Anthonii, s. Simetri presb., de brachio s. Thome de Aquino, s. Ypolity mart., s. Fabiany pape, item reliquie s. Allexii, item reliquie s. Katherine, s. Margarete, s. Barbare, s. Agathe, de vestibus s. Agnetis, item crines s. Clare et de velo eiusdem, item reliquie s. Marthe, item de mamma s. Marie Magdalene, de vestibus s. Rose, item reliquie s. Lucie et de vestibus eiusdem, s. Elizabet de Markpurch, ss. undecim milium virg., s. Juste matris s. Siluestri, de spongia s. Braxedis, in quam recolligebat saguinem sanctorum, s. Cecilie, s. Petronelle, s. Juliane, item crines s. Barbare, s. Walpurgis, s. Otilie, s. Gunegundis virg., s. Ludmille patrone Bohemorum, item de virga Aaron. Ut autem devocio fidelium ad supradictas sacras reliquias validius ac cercius augeatur, nos predicti Petrus et Judocus de Rosenberch ac Thobias de Bechin sub puritate fidei nostre asserimus et testamur supradictas reliquias
Annus 1355, 14—20 Маii. 25 36) 1355, 20 Maii Český Krumlov. Nos Petrus de Donatio reliquiarum pro monstrantia ecclesiae in Bošilec. Rosenberch, Pragensis Olomucensis Patawiensis ecclesiarum canonicus, Judocus de Rosen- berch frater germanus eiusdem nec non Thobias de Bechin dictus de Kempnicz tenore pre- sencium protestamur universis, quod reliquie, quas devoto fideli nostro dilecto Wenceslao plebano in Bossulecz donamus, quas idem ordinarie, prout infra scribuntur, in monstrancia sua recondidit, sunt certissime et per illustres principes, dominum Karolum imperatorem augustum regem Boemie ac per dominum Ludwicum regem Ungarie nec non per vener. dd. d. Nycolaum patriarcham Aquiligensem ac dominum Arnestum archiepiscopum Pragensem pro munere karitativo nobis date fuerunt; quarum quedam per supradictorum principum manus de sepulchris sanctorum sunt recepte, quedam vero sub bullis domini pape per eosdem principes invente, quedam vero per honorabiles abbates, videlicet monasterii sancte Braxedis et abbatem Albanensem civitatis Romane, relique vero per honestos dominos sacristanos ecclesiarum Pragensis ac Pabenbergensis tradite fuerunt. Et primo de ligno sancte Crucis, per quod Salvator noster nos redemit a morte, item de sacrosancto mensali, de quo dominus Ihesus in ultima cena cum suis discipulis manducavit, item de fune sive ligamine, quo manus ipsius Ihesu post capcionem fuerunt ligate, item lapis sepulchri Domini, item de peplo b. Marie virg., item de palio b. Elisabeth, in quo filium suum s. Johannem bap- tistam in prognata baiolavit ac matrem Dei salutando fuit amplexa, item reliquie s. Petri ap., s. Jacobi maioris, item de veste s. Johannis ew., item de ossibus s. Andree ap. et de cruce, in quo idem positus fuit, et Mathei ap., item Jacobi minoris, item reliquie s. Wen- ceslay mart., ss. quinque fratrum de Boleslauia martyrum, item s. Stephani prothomartyris, s. Laurencii, s. Jeorii, s. Viti, qui iacet in Senis, item dens s. Blasii, item de capite decem milium martyrum, s. Sebastiani mart., ss. Cleupudii et Darie mart., s. Saturnini, item s. Thi- mothei dens, qui fuit discipulus s. Pauli, s. Ananie, qui baptisavit b. Paulum ap., ss. Mau- rorum martyrum, item reliquie s. Martini ep., s. Nycolay conf., s. Procopii, de casula s. Gre- gorii, item s. Siluestri pape, item s. Briccii conf., s. Stephani pape et mart., s. Kalixti pape, s. Galli conf., s. Henrici imperatoris, s. Leonhardi conf., s. Anthonii, s. Simetri presb., de brachio s. Thome de Aquino, s. Ypolity mart., s. Fabiany pape, item reliquie s. Allexii, item reliquie s. Katherine, s. Margarete, s. Barbare, s. Agathe, de vestibus s. Agnetis, item crines s. Clare et de velo eiusdem, item reliquie s. Marthe, item de mamma s. Marie Magdalene, de vestibus s. Rose, item reliquie s. Lucie et de vestibus eiusdem, s. Elizabet de Markpurch, ss. undecim milium virg., s. Juste matris s. Siluestri, de spongia s. Braxedis, in quam recolligebat saguinem sanctorum, s. Cecilie, s. Petronelle, s. Juliane, item crines s. Barbare, s. Walpurgis, s. Otilie, s. Gunegundis virg., s. Ludmille patrone Bohemorum, item de virga Aaron. Ut autem devocio fidelium ad supradictas sacras reliquias validius ac cercius augeatur, nos predicti Petrus et Judocus de Rosenberch ac Thobias de Bechin sub puritate fidei nostre asserimus et testamur supradictas reliquias
Strana 26
26 Regesta Bohemiae et Moraviac. a supradictis dominis esse donatas. In cuius rei testimonium sigilla nostra presentibus duximus appendenda. Datum in Chrumpnaw anno d. 1355 feria quarta ante festum Penthecostes. Orig. cum 3 sig. pend. Třeboň in archivo Schwarzenberg. sign. I A 3 Ka n. 124. Sigilla: 1) de cera com., cui a tergo sigillum minus de cera rubra est appressum. Ab utraque parte sigilli maioris clipeus cum rosa quinorum foliorum, in medio figura b. Virginis; S. PETRI. DROSEMBERG. ET. CANONIC/ PRA- GENS. In sigillo minori rosa ornata; M. S. PETRI DE ROSENBERK. 2) de cera rubra, in clipeo rosa, rosa pro clenodio; S. IVDOCI. DE. ROSENBERK. 3) de cera com., in clip. tela inflexa S. THOBIE DE. BECHI/ — Extr. Schmidt -Picha, UB. d. St. Krummau I p. 26 n. 100. 37) 1355, 21 Maii Pisis. Karolus imperator et rex consentit, ut domini de Rosenberg castrum Helfenburk aedificare — — Nobilibus Petro, Jodoko, Vlrico et Johanni, fratribus de Rosem- possint. berg, fidelibus nostris dilectis, graciam nostram et omne bonum. Oblata pro parte vestra nostre celsitudini suplex peticio continebat, quod cum vos super quodam monte dicto Ma- lossyn, sito in fundo terrarum et silvarum vestrarum, distante per unum miliare et medium a villa Wyethieyowicz, quoddam castrum erigere, edificare et construere ex causis raciona- bilibus vos ad hoc moventibus intendatis, quatenus ereccioni, edificacioni et construccioni castri huiusmodi nostrum benignum adhibere dignaremur consensum. Nos attendentes multa, grandia, fidelia et accepta servicia nostro culmini per vos et progenitores vestros hactenus fructuose impensa et futuris temporibus solite fidelitatis studio fructuosius impendenda, vestris supplicacionibus favorabiliter inclinati, ereccionem, edificacionem et construccionem dicti castri admittimus, eisque, dummodo absque regni nostri Boemie et aliorum fiant Presencium preiudicio, nostrum benivolum prebemus consensum pariter et assensum. sub nostre imperialis maiestatis sigillo testimonio literarum. Datum Pisis a. d. 1355, ind. VIII, XII kal. iunii, regnorum nostrorum anno nono, imperii vero primo. Per R. Volpertus. d. Olomucensem episcopum P. prepositus Wratislaviensis. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo Schwarzenberg. in Netolice. — Extr. Emler, O rkpe. privilegií p. z Rosenberka, Zprávy král. spol. nauk 1877 p. 320 n. 33. — Reg. imp. VIII 2132. 38) 1355, 27 Mail Avinione. Innocentius papa VI Johannem episcopum Luthomuslensem rogat, det apud imperatorem operam, ut Egidio apostolicae sedis legato auxilium impendatur. „Quot et quantis expen- sarum oneribus." „Datum Auinione VI kal. iun. a. tercio." Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 142 n. 348 e registris archivi Vaticani. — Confer Werunsky, Excerpta ex registris p. 97 n. 340. — Reg. imp. VIII, Päbste 277.
26 Regesta Bohemiae et Moraviac. a supradictis dominis esse donatas. In cuius rei testimonium sigilla nostra presentibus duximus appendenda. Datum in Chrumpnaw anno d. 1355 feria quarta ante festum Penthecostes. Orig. cum 3 sig. pend. Třeboň in archivo Schwarzenberg. sign. I A 3 Ka n. 124. Sigilla: 1) de cera com., cui a tergo sigillum minus de cera rubra est appressum. Ab utraque parte sigilli maioris clipeus cum rosa quinorum foliorum, in medio figura b. Virginis; S. PETRI. DROSEMBERG. ET. CANONIC/ PRA- GENS. In sigillo minori rosa ornata; M. S. PETRI DE ROSENBERK. 2) de cera rubra, in clipeo rosa, rosa pro clenodio; S. IVDOCI. DE. ROSENBERK. 3) de cera com., in clip. tela inflexa S. THOBIE DE. BECHI/ — Extr. Schmidt -Picha, UB. d. St. Krummau I p. 26 n. 100. 37) 1355, 21 Maii Pisis. Karolus imperator et rex consentit, ut domini de Rosenberg castrum Helfenburk aedificare — — Nobilibus Petro, Jodoko, Vlrico et Johanni, fratribus de Rosem- possint. berg, fidelibus nostris dilectis, graciam nostram et omne bonum. Oblata pro parte vestra nostre celsitudini suplex peticio continebat, quod cum vos super quodam monte dicto Ma- lossyn, sito in fundo terrarum et silvarum vestrarum, distante per unum miliare et medium a villa Wyethieyowicz, quoddam castrum erigere, edificare et construere ex causis raciona- bilibus vos ad hoc moventibus intendatis, quatenus ereccioni, edificacioni et construccioni castri huiusmodi nostrum benignum adhibere dignaremur consensum. Nos attendentes multa, grandia, fidelia et accepta servicia nostro culmini per vos et progenitores vestros hactenus fructuose impensa et futuris temporibus solite fidelitatis studio fructuosius impendenda, vestris supplicacionibus favorabiliter inclinati, ereccionem, edificacionem et construccionem dicti castri admittimus, eisque, dummodo absque regni nostri Boemie et aliorum fiant Presencium preiudicio, nostrum benivolum prebemus consensum pariter et assensum. sub nostre imperialis maiestatis sigillo testimonio literarum. Datum Pisis a. d. 1355, ind. VIII, XII kal. iunii, regnorum nostrorum anno nono, imperii vero primo. Per R. Volpertus. d. Olomucensem episcopum P. prepositus Wratislaviensis. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo Schwarzenberg. in Netolice. — Extr. Emler, O rkpe. privilegií p. z Rosenberka, Zprávy král. spol. nauk 1877 p. 320 n. 33. — Reg. imp. VIII 2132. 38) 1355, 27 Mail Avinione. Innocentius papa VI Johannem episcopum Luthomuslensem rogat, det apud imperatorem operam, ut Egidio apostolicae sedis legato auxilium impendatur. „Quot et quantis expen- sarum oneribus." „Datum Auinione VI kal. iun. a. tercio." Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 142 n. 348 e registris archivi Vaticani. — Confer Werunsky, Excerpta ex registris p. 97 n. 340. — Reg. imp. VIII, Päbste 277.
Strana 27
Annus 1355, 20—31 Мaii. 27 39) 1355, 28 Maii Petrae sanctae. Karolus imperator et rex prioribus artium et vexillifero iustitiae populi et communis — Exhibitionem virtuosam honoris, qua v. nob. Czenkonem Florentiae. de Lipa, supremum regni nostri Boemie marescallum, sic benigne tractastis1, tanto gratiorem nostra celsitudo recepit, quanto progenitorum eius intemerata fides magnificentius claruit in nostris obsequiis quantoque idem ceteris regni baronibus clarioris sanguinis titulis ante- fertur. Fidelitatem vestram nichilominus affectuose requirimus et hortamur, quatenus con- templatione nostri prefato Czenkoni in solutione pecuniarum, quas sibi nostra deputavit serenitas, iuxta formam litterarum imperialium promotivam et efficacem curetis ostendere voluntatem, nobis in hoc singulariter placituri. Datum in Petra sancta, die XXVIII m. maii, regn. nostr. a. IX, imperii vero primo. Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 70 n. 27 e copia saec. XIV, quae in archivo publico Florentino asservatur. — Extr. Reg. imp. VIII 2139, ubi scribae incuria „Zdenko von Lippa“ scribitur. 40) 1355, 30 Maii Petrae sanctae. Karolus imperator et rex prioribus artium et vexillifero iustitiae populi et communis civitatis Florentiae mandat, ut Czenkoni de Lipa, summo regni Bohemiae marescallo, 17.000 „Datum Pet- florenos solvant de summa, ab ipsis proximo mense augusti excunte debita. rasancte a. d. 1355, ind. ottava, III kal. iun., regn. nostr. a. nono, imp. vero primo. Per dominum.. cancellarium Nicolaus de Chremsir. R. Hertwicus." Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 70 n. 28 ex orig. archivi publici Florentini. — Extr. Reg. imp. VIII 2140, ubi itidem perperam scribitur „Zdenko von Lippa“. 41) 1355, 31 Maii Petrae sanctae. Karolus imperator et rex prioribus artium, vexillifero iustitiae populoque et communi civitatis Florentiae mandat, ut terminum solutionis pecuniae de proximo mense iunii exeunte debitae anticipantes, 20.000 flor. auri assignent „nob. Jesconi Wilherticz, curie nostre mare- schallo, ac hon. Johanni, capellano nostro, et Ulrico, registratori curie nostre, Olomucensis et Wratislauiensis ecclesiarum canonicis, ac Leggerio Niccholuccii civi Perusino, fidelibus nostris dilectis, exibitoribus presentium ——“. De summa vero 20.000 flor. auri de mense augusti provimo debita Czenkoni de Lipa, summo regni Bohemiae marescallo, 17.000, Leggerio Niccholuccii 1.000 flor. auri iam sunt assignata, residua 2.000 flor. Venetiis in funtico Teuto- nicorum reponi debent eundemque locum imperator eligit etiam ad repositionem census de proximo mense martii debiti praeter 2.000 flor. Johanni episcopo Olomucensi assignata et alias donationes de censu eodem iam factas. „Datum „Cum pro certis causis nostris“ Petrasancte die ultima m. maii, regn. nostr. a. nono, imperii vero primo." Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 73 n. 31 e trans. not. publ. de a. 1355, quod in archivo publico Florentino asservatur. 1) De morbo Čenkonis de Lipa vide Werunsky, Der erste Römerzug K. Karls IV p. 313.
Annus 1355, 20—31 Мaii. 27 39) 1355, 28 Maii Petrae sanctae. Karolus imperator et rex prioribus artium et vexillifero iustitiae populi et communis — Exhibitionem virtuosam honoris, qua v. nob. Czenkonem Florentiae. de Lipa, supremum regni nostri Boemie marescallum, sic benigne tractastis1, tanto gratiorem nostra celsitudo recepit, quanto progenitorum eius intemerata fides magnificentius claruit in nostris obsequiis quantoque idem ceteris regni baronibus clarioris sanguinis titulis ante- fertur. Fidelitatem vestram nichilominus affectuose requirimus et hortamur, quatenus con- templatione nostri prefato Czenkoni in solutione pecuniarum, quas sibi nostra deputavit serenitas, iuxta formam litterarum imperialium promotivam et efficacem curetis ostendere voluntatem, nobis in hoc singulariter placituri. Datum in Petra sancta, die XXVIII m. maii, regn. nostr. a. IX, imperii vero primo. Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 70 n. 27 e copia saec. XIV, quae in archivo publico Florentino asservatur. — Extr. Reg. imp. VIII 2139, ubi scribae incuria „Zdenko von Lippa“ scribitur. 40) 1355, 30 Maii Petrae sanctae. Karolus imperator et rex prioribus artium et vexillifero iustitiae populi et communis civitatis Florentiae mandat, ut Czenkoni de Lipa, summo regni Bohemiae marescallo, 17.000 „Datum Pet- florenos solvant de summa, ab ipsis proximo mense augusti excunte debita. rasancte a. d. 1355, ind. ottava, III kal. iun., regn. nostr. a. nono, imp. vero primo. Per dominum.. cancellarium Nicolaus de Chremsir. R. Hertwicus." Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 70 n. 28 ex orig. archivi publici Florentini. — Extr. Reg. imp. VIII 2140, ubi itidem perperam scribitur „Zdenko von Lippa“. 41) 1355, 31 Maii Petrae sanctae. Karolus imperator et rex prioribus artium, vexillifero iustitiae populoque et communi civitatis Florentiae mandat, ut terminum solutionis pecuniae de proximo mense iunii exeunte debitae anticipantes, 20.000 flor. auri assignent „nob. Jesconi Wilherticz, curie nostre mare- schallo, ac hon. Johanni, capellano nostro, et Ulrico, registratori curie nostre, Olomucensis et Wratislauiensis ecclesiarum canonicis, ac Leggerio Niccholuccii civi Perusino, fidelibus nostris dilectis, exibitoribus presentium ——“. De summa vero 20.000 flor. auri de mense augusti provimo debita Czenkoni de Lipa, summo regni Bohemiae marescallo, 17.000, Leggerio Niccholuccii 1.000 flor. auri iam sunt assignata, residua 2.000 flor. Venetiis in funtico Teuto- nicorum reponi debent eundemque locum imperator eligit etiam ad repositionem census de proximo mense martii debiti praeter 2.000 flor. Johanni episcopo Olomucensi assignata et alias donationes de censu eodem iam factas. „Datum „Cum pro certis causis nostris“ Petrasancte die ultima m. maii, regn. nostr. a. nono, imperii vero primo." Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 73 n. 31 e trans. not. publ. de a. 1355, quod in archivo publico Florentino asservatur. 1) De morbo Čenkonis de Lipa vide Werunsky, Der erste Römerzug K. Karls IV p. 313.
Strana 28
28 Regesta Bohemiac el Moraviac. 42) 1355, 1 Jun. Pragae. Controversia de molendinis prope civitatem Pontensem. Nos Przibisslaus archi- diaconus Bilinensis notum facimus — —, quod dudum materia dissensionis orta inter — — prepositum et conventum mon. Sderasiensis in Nova civitate Pragensi parte ex una et magistrum ac conventum hospitalis in pede pontis parte ex altera super dominio ac iuris- dicione cuiusdam molendini in bonis ville sancti Wencesslay prope civitatem Pontensem, que villa dinoscitur ad d. prepositum et conventum mon. Sderasiensis pleno iure et dominio pertinere, et sic multis hincinde controversiis et altercacionibus prehabitis, demum in nos, tamquam in amicabilem arbitrum et determinatorem huius rei, compromiserunt — —. Nos vero — — indagata tam per litteras patentes regias ac fundatorum mon. Sderasiensis quam eciam ab incolis ville sancti Wencesslai predicte nec non ab aliis fide dignis personis in- venimus, quod dictum molendinum, quod pronunc Habardus, civis Pontensis, possidet, est fundatum in hereditate monasterii Sderasiensis et ad illud pertinuit et pertinet cum omnibus suis iuribus pleno iure; testamentum vero per incolas dicti molendini donatum et factum est, videlicet dimidie sexagene census annuatim hospitali ibidem in villa sancti Wenceslai prefata super molendino memorato, quapropter nos — — virtute arbitrii in nos facti pro- nuncciamus — — sub pena pecunie ad summam sexaginta sexagenarum grossorum prag. denariorum, triginta ad cameram d. archiepiscopi et triginta parti servanti arbitrium per partem non servantem solvendorum et amissionis cause, videlicet, quod d. prepositus et con- ventus mon. Sderasienssis in dicto molendino debent habere directum dominium et plenam iurisdicionem et non alius, magister vero et conventus hospitalis predicti debent censum dicte dimidie sexagene grossorum percipere libere et absolute nec quicquam ultra hoc iuris vel dominii sibi usurpare, videlicet iudicium, culpas, emendas, bernas regales, exacciones vel alias quascunque obvenciones, que poterunt aut possent quoquomodo aut qualitercunque pro- venire, quia ille ad prepositum et conventum mon. Sderasiensis pertinere debent pleno iure. — — In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillis, nostro ac predictorum dd. prepositi et magistri ac conventuum ipsorum, videlicet mon. Sderasiensis et hospitalis in pede pontis fecimus appensione muniri. Datum Prage anno d. 1355 die prima mensis iunii. Orig. valde laesum Pragae in archivo Cruciferorum ad pedem pontis Pragensis; 5 sig. in press. perg. deperdita. 43) 1355, 1 Jun. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spir. generales permutationem iuris patronalus in Chra- stava et in Ruppersdorf ecclesiarum confirmant. Nos Johannes dictus Paduanus, decanus Wyssegradensis, decretorum doctor, et Wratiuogius, prepositus Tynensis ecclesiarum, vicarii — — d. Arnesti s. Prag. eccl. archiepiscopi in spir. generales, tenore presencium notum facimus inspectoribus universis, quod ex parte hon. ac rel. v. d. Galli de Lemberch, prioris domorum hospitalis s. Johannis Ierosolimitani per Boemiam, Moraviam, Poloniam
28 Regesta Bohemiac el Moraviac. 42) 1355, 1 Jun. Pragae. Controversia de molendinis prope civitatem Pontensem. Nos Przibisslaus archi- diaconus Bilinensis notum facimus — —, quod dudum materia dissensionis orta inter — — prepositum et conventum mon. Sderasiensis in Nova civitate Pragensi parte ex una et magistrum ac conventum hospitalis in pede pontis parte ex altera super dominio ac iuris- dicione cuiusdam molendini in bonis ville sancti Wencesslay prope civitatem Pontensem, que villa dinoscitur ad d. prepositum et conventum mon. Sderasiensis pleno iure et dominio pertinere, et sic multis hincinde controversiis et altercacionibus prehabitis, demum in nos, tamquam in amicabilem arbitrum et determinatorem huius rei, compromiserunt — —. Nos vero — — indagata tam per litteras patentes regias ac fundatorum mon. Sderasiensis quam eciam ab incolis ville sancti Wencesslai predicte nec non ab aliis fide dignis personis in- venimus, quod dictum molendinum, quod pronunc Habardus, civis Pontensis, possidet, est fundatum in hereditate monasterii Sderasiensis et ad illud pertinuit et pertinet cum omnibus suis iuribus pleno iure; testamentum vero per incolas dicti molendini donatum et factum est, videlicet dimidie sexagene census annuatim hospitali ibidem in villa sancti Wenceslai prefata super molendino memorato, quapropter nos — — virtute arbitrii in nos facti pro- nuncciamus — — sub pena pecunie ad summam sexaginta sexagenarum grossorum prag. denariorum, triginta ad cameram d. archiepiscopi et triginta parti servanti arbitrium per partem non servantem solvendorum et amissionis cause, videlicet, quod d. prepositus et con- ventus mon. Sderasienssis in dicto molendino debent habere directum dominium et plenam iurisdicionem et non alius, magister vero et conventus hospitalis predicti debent censum dicte dimidie sexagene grossorum percipere libere et absolute nec quicquam ultra hoc iuris vel dominii sibi usurpare, videlicet iudicium, culpas, emendas, bernas regales, exacciones vel alias quascunque obvenciones, que poterunt aut possent quoquomodo aut qualitercunque pro- venire, quia ille ad prepositum et conventum mon. Sderasiensis pertinere debent pleno iure. — — In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillis, nostro ac predictorum dd. prepositi et magistri ac conventuum ipsorum, videlicet mon. Sderasiensis et hospitalis in pede pontis fecimus appensione muniri. Datum Prage anno d. 1355 die prima mensis iunii. Orig. valde laesum Pragae in archivo Cruciferorum ad pedem pontis Pragensis; 5 sig. in press. perg. deperdita. 43) 1355, 1 Jun. Pragae. Archiepiscopi Pragensis vicarii in spir. generales permutationem iuris patronalus in Chra- stava et in Ruppersdorf ecclesiarum confirmant. Nos Johannes dictus Paduanus, decanus Wyssegradensis, decretorum doctor, et Wratiuogius, prepositus Tynensis ecclesiarum, vicarii — — d. Arnesti s. Prag. eccl. archiepiscopi in spir. generales, tenore presencium notum facimus inspectoribus universis, quod ex parte hon. ac rel. v. d. Galli de Lemberch, prioris domorum hospitalis s. Johannis Ierosolimitani per Boemiam, Moraviam, Poloniam
Strana 29
Annus 1355, 1—7 Jun. 29 Austriam etc., ac fratris Nicolai, commendatoris de Zytauia, ex una nec non nob. v. d. Jo- hannis de Donyn parte ex altera nobis extitit supplicatum, ut, cum ipsi ad invicem iura patronatus ecclesiarum, in Craczauia videlicet, cuius ius patronatus ad predictos priorem et commendatorem spectare dinoscitur, et in Rupertiuilla, cuius similiter ius patronatus ad prefatum dominum Johannem de Donyn dinoscitur pertinere, intendunt permutare, permutacionem eandem admittere — — et confirmare dignaremur. Nos vero precibus ipsorum iustis et racionabilibus favorabiliter inclinati, permutacionem ipsam, videlicet quod predicti d. prior et commendator in ecclesia in Rupertiuilla et memoratus dominus Johannes in ecclesia in Craczauia iura patronatus deinceps hereditarie obtineant, approbamus — — Datum Prage a. d. harum, quibus sigilla nostra sunt appensa, testimonio litterarum. 1355 die prima m. iunii. Orig. cum sig. vicariatus in press. perg., laeso, Pragae in archivo magni prioratus Melitensium, sign. Zittau n. 9. — Extr. Pescheck, N. Lausitz. Magazin 28 p. 405 n. 2. 44) 1355, 3 Jun. Petrae sanctae. Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis et Johannes „Lutomuschlensis“ episcopi, Busco de Vilhartice („Bolecho Vilherticz“), magister camerae imperialis, Bernardus de Cimburk (?, „Ozinnemburg“), Henricus („Hyeronimus“) de Nova Domo, Jesco de Rosemberg, Zdenko de Sternberg („Stsmberg“, „Assinberg“) cum aliis testantur litteras Karoli imperatoris et regis Guarzonibus de Piscia de Luca datas. „Datum Petrasancte, a. d. 1355, VIII ind., III nonas iunii, regn. nostr. a. IX, imperii vero primo." Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 74 n. 32 e copia saec. XVII archivi publici Lu- cani. — Reg. imp. VIII 2144. 45) 1355, 7 Jun. Petrae sanctae. Karolus imperator et rex prioribus artium et vexillifero iustitiae populi et communis Florentiae Czenkonem de Lipa, regni Bohemiae summum marescallum, commendat et eos ad procuranda sua commoda incitat. „De circumspectionis et fidei vestra" „Datum Petrasancte VII id. iun., regn. nostr. a. nono, imp. vero primo." Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 77 n. 34 e copia archivi publici Florentini. — Reg. imp. VIII 2146 („Zdenko von Lippa!“). 46) 1355, 7 Jun. Petrae sanctae. Karolus imperator et rex civitatem Florentinam quietat de summa 17.000 flor. auri Czenkoni de Lipa solvenda. „Datum Petrasancte a. d. 1355, ind. ottava, VII id. iun., regn. nostr. a. nono, imperii vero primo." Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 78 n. 35. ex orig. archivi publici Florentini, cuius sig. in press. perg. est deperditum. — Reg. imp. VIII 2147 (perperam „Zdenko von Lippa“).
Annus 1355, 1—7 Jun. 29 Austriam etc., ac fratris Nicolai, commendatoris de Zytauia, ex una nec non nob. v. d. Jo- hannis de Donyn parte ex altera nobis extitit supplicatum, ut, cum ipsi ad invicem iura patronatus ecclesiarum, in Craczauia videlicet, cuius ius patronatus ad predictos priorem et commendatorem spectare dinoscitur, et in Rupertiuilla, cuius similiter ius patronatus ad prefatum dominum Johannem de Donyn dinoscitur pertinere, intendunt permutare, permutacionem eandem admittere — — et confirmare dignaremur. Nos vero precibus ipsorum iustis et racionabilibus favorabiliter inclinati, permutacionem ipsam, videlicet quod predicti d. prior et commendator in ecclesia in Rupertiuilla et memoratus dominus Johannes in ecclesia in Craczauia iura patronatus deinceps hereditarie obtineant, approbamus — — Datum Prage a. d. harum, quibus sigilla nostra sunt appensa, testimonio litterarum. 1355 die prima m. iunii. Orig. cum sig. vicariatus in press. perg., laeso, Pragae in archivo magni prioratus Melitensium, sign. Zittau n. 9. — Extr. Pescheck, N. Lausitz. Magazin 28 p. 405 n. 2. 44) 1355, 3 Jun. Petrae sanctae. Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis et Johannes „Lutomuschlensis“ episcopi, Busco de Vilhartice („Bolecho Vilherticz“), magister camerae imperialis, Bernardus de Cimburk (?, „Ozinnemburg“), Henricus („Hyeronimus“) de Nova Domo, Jesco de Rosemberg, Zdenko de Sternberg („Stsmberg“, „Assinberg“) cum aliis testantur litteras Karoli imperatoris et regis Guarzonibus de Piscia de Luca datas. „Datum Petrasancte, a. d. 1355, VIII ind., III nonas iunii, regn. nostr. a. IX, imperii vero primo." Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 74 n. 32 e copia saec. XVII archivi publici Lu- cani. — Reg. imp. VIII 2144. 45) 1355, 7 Jun. Petrae sanctae. Karolus imperator et rex prioribus artium et vexillifero iustitiae populi et communis Florentiae Czenkonem de Lipa, regni Bohemiae summum marescallum, commendat et eos ad procuranda sua commoda incitat. „De circumspectionis et fidei vestra" „Datum Petrasancte VII id. iun., regn. nostr. a. nono, imp. vero primo." Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 77 n. 34 e copia archivi publici Florentini. — Reg. imp. VIII 2146 („Zdenko von Lippa!“). 46) 1355, 7 Jun. Petrae sanctae. Karolus imperator et rex civitatem Florentinam quietat de summa 17.000 flor. auri Czenkoni de Lipa solvenda. „Datum Petrasancte a. d. 1355, ind. ottava, VII id. iun., regn. nostr. a. nono, imperii vero primo." Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 78 n. 35. ex orig. archivi publici Florentini, cuius sig. in press. perg. est deperditum. — Reg. imp. VIII 2147 (perperam „Zdenko von Lippa“).
Strana 30
30 Regesta Bohemiae et Moraviae. 47) 1355, 11 Jun. Petrae sanctac. Karolus imperator et rex Dondaccium de Malvicinis de Fontana de Placentia militem nec non Henricum de Ziegelheim et Jaroslaum Lacembok („Heinricum Cighellerium et Jarossum Laczembole theotonicos“) procuratores constituit ad petendum et recipiendum summam 13.000 flor. auri a civitate Florentina. „In Christi nomine amen. Anno — — 1355, ind. ottava, die XI m. iun. Sit omnibus manifestum“. „Actum in cassaro terre Pietrasancte, presentibus testibus adhibitis et rogatis — — d. Johanne Olomucensi episcopo ac — — d. Johanne Lutho- muschlensi episcopo, cancellario imp. aule, spect. vv. Burcardo comite de Magdeburgh et pluribus Et ego Angielus ser Andree d. Rinaldi publ. imper. auct. notarius — aliis. Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 191 n. 97 e trans. notar. publ. de a. 1355 archivi publici Florentini. 48) 1355, 11 Jun. Pisciae. Dondaccius de Malvicinis de Fontana de Placentia, Karoli imperatoris et regis procurator, civitatem Florentinam quietat de pecunia per Paulum del Nero, civem Florentinum, soluta. „In Christi nomine amen. Anno — — 1355, ind. VIII, die XI m. iun. Sit omnibus mani- festum“ „Actum in terra Piscie distr. comunis Florentie presentibus testibus rogatis Hein- rico, magistro quoquine dicti d. imperatoris, et d. Jarusi castellano de Fursimbergh theutonicis, ser Angielo, ser Andree Donati et Jacobo Vantis, civibus Florentinis. Et ego Angielus ser. Andree d. Rinaldi, Florentinus civis, publ. imper. auct. notarius — — Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 193 n. 98 ex originali archivi publici Florentini. 49) 1355, 11 Jun.—15 Aug. Recessus Karoli imperatoris et regis ad Bohemiam. „Et post firmatum consilium primo faciunt imperatricem recedere ac ven. patres d. Arnestum ar- chiepiscopum Pragensem et Johannem episcopum Lutomislensem cum eadem; et recta via per Lombar- diam iter agentes continue per tres dietas imperatorem ipsum usque ad Almaniam antecedunt.“ „Sic igitur dispositis omnibus tandem de castro Petre sancte discedit in Boemiam profecturus — —.“ „Altera quidem inmediate sequenti die veneris quadam imperator inde (Cremona) recessit et in proximum Cre- monense castellum inibi pransurus accessit et suas continuando dietas per dictam Brixiensem civitatem versus Boemiam redire festinat.“ Joh. Portae de Annoniaco, Liber de coronatione Karoli IV imp., ed. Salomon p. 124 sq. — „Deinde d. imperator transtulit se in civitatem, que dicitur Petra sancta et ibi dispositis negociis imperii abinde reversus est cum omni triumpho victorie Alamaniam et deinde Boemiam ad dulce solum natalis patrie, et ingressus civitatem Pragensem cum gaudio et omni solempnitate a clero et populo susceptus est.“ Beneš de Weitmile, Chronicon in Font. rer. Boh. IV p. 524. -- „Item mense iulii a. d. 1355 venit V non. iulii Karolus imperator de Roma coronatus Augustam, cuius civitatis epis- copum vicarium suum Pisis constituit et ibidem reliquit. Ipse vero III non. de Augusta recedens ivit in Nüremberg, deinde venit in Ratisponam XI cal. aug. Ad quem venit ibidem Albertus dux Austrie cum filio suo Rudolfo primogenito, qui fuit gener imperatoris et inde recedentes imperator ivit in Bo-
30 Regesta Bohemiae et Moraviae. 47) 1355, 11 Jun. Petrae sanctac. Karolus imperator et rex Dondaccium de Malvicinis de Fontana de Placentia militem nec non Henricum de Ziegelheim et Jaroslaum Lacembok („Heinricum Cighellerium et Jarossum Laczembole theotonicos“) procuratores constituit ad petendum et recipiendum summam 13.000 flor. auri a civitate Florentina. „In Christi nomine amen. Anno — — 1355, ind. ottava, die XI m. iun. Sit omnibus manifestum“. „Actum in cassaro terre Pietrasancte, presentibus testibus adhibitis et rogatis — — d. Johanne Olomucensi episcopo ac — — d. Johanne Lutho- muschlensi episcopo, cancellario imp. aule, spect. vv. Burcardo comite de Magdeburgh et pluribus Et ego Angielus ser Andree d. Rinaldi publ. imper. auct. notarius — aliis. Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 191 n. 97 e trans. notar. publ. de a. 1355 archivi publici Florentini. 48) 1355, 11 Jun. Pisciae. Dondaccius de Malvicinis de Fontana de Placentia, Karoli imperatoris et regis procurator, civitatem Florentinam quietat de pecunia per Paulum del Nero, civem Florentinum, soluta. „In Christi nomine amen. Anno — — 1355, ind. VIII, die XI m. iun. Sit omnibus mani- festum“ „Actum in terra Piscie distr. comunis Florentie presentibus testibus rogatis Hein- rico, magistro quoquine dicti d. imperatoris, et d. Jarusi castellano de Fursimbergh theutonicis, ser Angielo, ser Andree Donati et Jacobo Vantis, civibus Florentinis. Et ego Angielus ser. Andree d. Rinaldi, Florentinus civis, publ. imper. auct. notarius — — Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 193 n. 98 ex originali archivi publici Florentini. 49) 1355, 11 Jun.—15 Aug. Recessus Karoli imperatoris et regis ad Bohemiam. „Et post firmatum consilium primo faciunt imperatricem recedere ac ven. patres d. Arnestum ar- chiepiscopum Pragensem et Johannem episcopum Lutomislensem cum eadem; et recta via per Lombar- diam iter agentes continue per tres dietas imperatorem ipsum usque ad Almaniam antecedunt.“ „Sic igitur dispositis omnibus tandem de castro Petre sancte discedit in Boemiam profecturus — —.“ „Altera quidem inmediate sequenti die veneris quadam imperator inde (Cremona) recessit et in proximum Cre- monense castellum inibi pransurus accessit et suas continuando dietas per dictam Brixiensem civitatem versus Boemiam redire festinat.“ Joh. Portae de Annoniaco, Liber de coronatione Karoli IV imp., ed. Salomon p. 124 sq. — „Deinde d. imperator transtulit se in civitatem, que dicitur Petra sancta et ibi dispositis negociis imperii abinde reversus est cum omni triumpho victorie Alamaniam et deinde Boemiam ad dulce solum natalis patrie, et ingressus civitatem Pragensem cum gaudio et omni solempnitate a clero et populo susceptus est.“ Beneš de Weitmile, Chronicon in Font. rer. Boh. IV p. 524. -- „Item mense iulii a. d. 1355 venit V non. iulii Karolus imperator de Roma coronatus Augustam, cuius civitatis epis- copum vicarium suum Pisis constituit et ibidem reliquit. Ipse vero III non. de Augusta recedens ivit in Nüremberg, deinde venit in Ratisponam XI cal. aug. Ad quem venit ibidem Albertus dux Austrie cum filio suo Rudolfo primogenito, qui fuit gener imperatoris et inde recedentes imperator ivit in Bo-
Strana 31
Annus 1355, 11—20 Jun. 31 hemiam, dux vero Albertus in Austriam — —.“ Henr. Dapiferi de Diessenhoven, Chronicon ed. Höfler p. 20, 21. — De adventu Karoli Ratisponam et de tractatu cum marchione Brandenburgensi ibi facto Reg. imp. VIII 2185a. — In litteris imperatoris in ista via datis commemorantur inter testes Arnestus archiepis- copus, Johannes Olomucensis et Johannes Lutomislensis episcopi, Johannes Opaviae et Ratiboriae et Pre- mislaus Tessinensis duces, Busco de Vilhartice, Johannes de Rosenberg, Sdenco de Sternberg et Henricus de Nova Domo nobiles de Bohemia vide Reg. imp. VIII 2170, 2175, 2187, 2207, 2212, 6825, 6826, 6833, 6836—6839, Nicolaus de Chremsir notarius ib. 2216, 6827. 50) 1355, 16 Jun. Brunae. Johannes marchio Moraviae civitati Iglaviensi teloneum erigere concedit. condicionem civitatis nostre Iglauiensis et incolarum eiusdem meliorem facere cupientes ipsis civibus et incolis civitatis predicte —— concedimus per presentes, ut ipsi cives et incole racione melioracionis viarum et poncium circum ipsam civitatem consisten- cium, per quas et quos ad ipsam civitatem patebat difficilis aditus, ab hominibus qui- buslibet ad ipsam civitatem et per ipsam cum curribus quocunque tempore transeuntibus de curru quolibet cum equo uno vel duobus unum, et cum tribus equis vel pluribus duos parvos denarios possint libere recipere et habere. — — Volumus autem ipsam durare recepcionem, quamdiu nostre celsitudini et predictorum civium providencie, in quo ipsorum oneramus sollicitudinem, videbitur expedire. — — Datum Brunne in crastino s. Viti mart. glor. a. d. 1355. Orig. cum sig. in press. perg. Iglaviae in archivo civit. sign. 38. — Ed. Hormayr, Taschenbuch f. d. vaterl. Gesch. 1830, p. 192. — Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 242 n. 303. — Extr. Chlumecky, Regesten der Archive im Mgft. Mähren I p. 17 n. 35. 51) 1355, 20 Jun. Michael Forster monasterio Egrensi ord. s. Clarae curias in Hirschfeld vendit. Das ist der haubtprief von Mychel Vorster: das ich verkauft hab den swestern sant Clarn orden czu Eger umb dreuundachczig pfunt hal. die czwin hoff gelegen czu Hirsfeld; auf dem einen siczt der Wolfel pey dem Gatern und auf dem andern Hanss und Krauss Wypfler, ieden hof mit 3 pfunt hal. ierlichs czins, den czins allerierlich czu geben halp czu sant Walpurgen tag und halp czu sant Mychlstag, und ieden hof mit dreyssig airen und czwien kes weysod davon czu geben czu ostern alle iar und ieden hof mit czweyen hunern, die auch davon allerierlich czu weyhennachten czu geben, und das czehent hun und den cze- henten vom flax und alles das czu demselben hof gehort, ob der erden und darunter. Datum des prieffs laut: nach Christus gepurt dreyczehenhundert iar darnach in dem fünfundfunf- czigsten iar des neschten sunabents nach sant Veits tag etc. Jeczunt gibt der Seufrid von dem einen hof 18 gr., 2 hun und das czehent hun und den czehenten vom flax und 1/2 sex. air; auf dem andern hof siczt Paulus Smyd, gibt als fil an allen dingen als der Seufrid. E mspto. archivi civitatis Egrensis fol. 39 extr. Siegl. Salbuch d. Egerer Klarisainnen v. J. 1476, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 43 p. 303 n. 98.
Annus 1355, 11—20 Jun. 31 hemiam, dux vero Albertus in Austriam — —.“ Henr. Dapiferi de Diessenhoven, Chronicon ed. Höfler p. 20, 21. — De adventu Karoli Ratisponam et de tractatu cum marchione Brandenburgensi ibi facto Reg. imp. VIII 2185a. — In litteris imperatoris in ista via datis commemorantur inter testes Arnestus archiepis- copus, Johannes Olomucensis et Johannes Lutomislensis episcopi, Johannes Opaviae et Ratiboriae et Pre- mislaus Tessinensis duces, Busco de Vilhartice, Johannes de Rosenberg, Sdenco de Sternberg et Henricus de Nova Domo nobiles de Bohemia vide Reg. imp. VIII 2170, 2175, 2187, 2207, 2212, 6825, 6826, 6833, 6836—6839, Nicolaus de Chremsir notarius ib. 2216, 6827. 50) 1355, 16 Jun. Brunae. Johannes marchio Moraviae civitati Iglaviensi teloneum erigere concedit. condicionem civitatis nostre Iglauiensis et incolarum eiusdem meliorem facere cupientes ipsis civibus et incolis civitatis predicte —— concedimus per presentes, ut ipsi cives et incole racione melioracionis viarum et poncium circum ipsam civitatem consisten- cium, per quas et quos ad ipsam civitatem patebat difficilis aditus, ab hominibus qui- buslibet ad ipsam civitatem et per ipsam cum curribus quocunque tempore transeuntibus de curru quolibet cum equo uno vel duobus unum, et cum tribus equis vel pluribus duos parvos denarios possint libere recipere et habere. — — Volumus autem ipsam durare recepcionem, quamdiu nostre celsitudini et predictorum civium providencie, in quo ipsorum oneramus sollicitudinem, videbitur expedire. — — Datum Brunne in crastino s. Viti mart. glor. a. d. 1355. Orig. cum sig. in press. perg. Iglaviae in archivo civit. sign. 38. — Ed. Hormayr, Taschenbuch f. d. vaterl. Gesch. 1830, p. 192. — Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 242 n. 303. — Extr. Chlumecky, Regesten der Archive im Mgft. Mähren I p. 17 n. 35. 51) 1355, 20 Jun. Michael Forster monasterio Egrensi ord. s. Clarae curias in Hirschfeld vendit. Das ist der haubtprief von Mychel Vorster: das ich verkauft hab den swestern sant Clarn orden czu Eger umb dreuundachczig pfunt hal. die czwin hoff gelegen czu Hirsfeld; auf dem einen siczt der Wolfel pey dem Gatern und auf dem andern Hanss und Krauss Wypfler, ieden hof mit 3 pfunt hal. ierlichs czins, den czins allerierlich czu geben halp czu sant Walpurgen tag und halp czu sant Mychlstag, und ieden hof mit dreyssig airen und czwien kes weysod davon czu geben czu ostern alle iar und ieden hof mit czweyen hunern, die auch davon allerierlich czu weyhennachten czu geben, und das czehent hun und den cze- henten vom flax und alles das czu demselben hof gehort, ob der erden und darunter. Datum des prieffs laut: nach Christus gepurt dreyczehenhundert iar darnach in dem fünfundfunf- czigsten iar des neschten sunabents nach sant Veits tag etc. Jeczunt gibt der Seufrid von dem einen hof 18 gr., 2 hun und das czehent hun und den czehenten vom flax und 1/2 sex. air; auf dem andern hof siczt Paulus Smyd, gibt als fil an allen dingen als der Seufrid. E mspto. archivi civitatis Egrensis fol. 39 extr. Siegl. Salbuch d. Egerer Klarisainnen v. J. 1476, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 43 p. 303 n. 98.
Strana 32
32 Regesta Bohemiae et Moraviae. 52) 1355, 22 Jun. Vindobonae. Taxatio expensarum in lite, quae vertebatur occasione parochialis ecclesiae in Hustopeč. In n. Domini a. Pridem — — d. Innocencius d. pr. papa VI causam, que vertebatur seu verti sperabatur inter hon. v. d. Nicolaum de Frankenstein, canonicum Wratislauiensem, ex una et Nicolaum de Swabenicz, asserentem se clericum Olomucensis diocesis, super parrochiali ecclesia in Auspecz dicte Olomucensis dioc. et eius occasione parte ex altera officiali Patauiensi, eius proprio nomine non expresso, audiendam commisit et fine debito terminandam cum emergentibus, dependentibus et connexis. Vigore cuius commis- sionis nos Vlricus canonicus Brixensis“ et officialis Patauiensis in dicta causa iuris ordine et aliis servandis servatis procedentes diffinitivam tulimus sentenciam predicto d. Nicolao de Frankenstein et contra Nicolaum de Swabenicz supradictum, ipsum in expensis in causa huiusmodi pro parte dicti Nicolai de Frankenstein factis sentencialiter condempnantes ipsarum expensarum taxacione nobis imposterum reservata, prout hec omnia et singula in quodam publico instrumento, singno et subscripcione Petri quondam Alberti de Wienna clerici Pa- tauiensis dioc. publ. imp. auct. notarii scribeque nostri singnato et nostri officiolatus sigilli appensione munito, plenius continetur. Postmodum vero nos Vlricus iudex prefatus ad in- stanciam discr. v. Nicolai de Languelt, procuratoris dicti Nicolai de Frankenstein, coram nobis in iudicio comparentis, dictum Nicolaum de Swabenicz ad videndum taxari expensas pro parte dicti Nicolai de Frankenstein factas in causa huiusmodi, ut moris est, in domo habitacionis sue et aput ecclesiam in opido Auspecz predicto citari mandavimus et fecimus ad certum peremptorium terminum competentem eidemque Nicolao de Languelt procuratori predicto eundem terminum et ad idem peremptorie assignando, in quo quidem termino comparuit in iudicio coram nobis dictus Nicolaus de Languelt procurator et dicti Nicolai de Swabenicz, citati et non comparentis, contumaciam accusavit — —. Nos igitur Vlricus iudex prefatus dictum Nicolaum de Swabenicz — — quoad actum huiusmodi reputantes exigente iusticia merito contumacem, in eius contumaciam dictas expensas pro parte dicti Nicolai de Frankenstein principalis factas in centum florenos auri de Florencia boni auri et legitimi ponderis — — duximus habita debita moderacione taxandas. In cuius rei testi- monium presentes nostras taxacionis literas seu presens publicum instrumentum per Petrum quondam Alberti de Wienna cler. Patau. dioc. publ. imp. auct. notarium scribamque nostrum infrascriptum scribi et publicari mandavimus nostrique officiolatus sigilli fecimus appensione muniri. Facta fuit huiusmodi expensarum taxacio per nos Vlricum officialem Patauiensem iudicem prefatum Wienne, in domo habitacionis nostre in loco nostro solito ad iura reddenda pro tribunali sedentem, hora vesperarum vel quasi die lune XXII m. iun. a. — — 1355, ind. — — a. tercio, presentibus hon. vv. Johanne de Saxania, canonico Colbergensi, VIII, pontif. Caminensi, Johanne rectore eccl. in Potinstein, Johanne dicto Bergawer clerico, Fridrico dicto Gresil Patauiensis, Johanne de Gotaw presbitero Moguntinensis dioc. testibus ad pre- a) Brixinensis, or.
32 Regesta Bohemiae et Moraviae. 52) 1355, 22 Jun. Vindobonae. Taxatio expensarum in lite, quae vertebatur occasione parochialis ecclesiae in Hustopeč. In n. Domini a. Pridem — — d. Innocencius d. pr. papa VI causam, que vertebatur seu verti sperabatur inter hon. v. d. Nicolaum de Frankenstein, canonicum Wratislauiensem, ex una et Nicolaum de Swabenicz, asserentem se clericum Olomucensis diocesis, super parrochiali ecclesia in Auspecz dicte Olomucensis dioc. et eius occasione parte ex altera officiali Patauiensi, eius proprio nomine non expresso, audiendam commisit et fine debito terminandam cum emergentibus, dependentibus et connexis. Vigore cuius commis- sionis nos Vlricus canonicus Brixensis“ et officialis Patauiensis in dicta causa iuris ordine et aliis servandis servatis procedentes diffinitivam tulimus sentenciam predicto d. Nicolao de Frankenstein et contra Nicolaum de Swabenicz supradictum, ipsum in expensis in causa huiusmodi pro parte dicti Nicolai de Frankenstein factis sentencialiter condempnantes ipsarum expensarum taxacione nobis imposterum reservata, prout hec omnia et singula in quodam publico instrumento, singno et subscripcione Petri quondam Alberti de Wienna clerici Pa- tauiensis dioc. publ. imp. auct. notarii scribeque nostri singnato et nostri officiolatus sigilli appensione munito, plenius continetur. Postmodum vero nos Vlricus iudex prefatus ad in- stanciam discr. v. Nicolai de Languelt, procuratoris dicti Nicolai de Frankenstein, coram nobis in iudicio comparentis, dictum Nicolaum de Swabenicz ad videndum taxari expensas pro parte dicti Nicolai de Frankenstein factas in causa huiusmodi, ut moris est, in domo habitacionis sue et aput ecclesiam in opido Auspecz predicto citari mandavimus et fecimus ad certum peremptorium terminum competentem eidemque Nicolao de Languelt procuratori predicto eundem terminum et ad idem peremptorie assignando, in quo quidem termino comparuit in iudicio coram nobis dictus Nicolaus de Languelt procurator et dicti Nicolai de Swabenicz, citati et non comparentis, contumaciam accusavit — —. Nos igitur Vlricus iudex prefatus dictum Nicolaum de Swabenicz — — quoad actum huiusmodi reputantes exigente iusticia merito contumacem, in eius contumaciam dictas expensas pro parte dicti Nicolai de Frankenstein principalis factas in centum florenos auri de Florencia boni auri et legitimi ponderis — — duximus habita debita moderacione taxandas. In cuius rei testi- monium presentes nostras taxacionis literas seu presens publicum instrumentum per Petrum quondam Alberti de Wienna cler. Patau. dioc. publ. imp. auct. notarium scribamque nostrum infrascriptum scribi et publicari mandavimus nostrique officiolatus sigilli fecimus appensione muniri. Facta fuit huiusmodi expensarum taxacio per nos Vlricum officialem Patauiensem iudicem prefatum Wienne, in domo habitacionis nostre in loco nostro solito ad iura reddenda pro tribunali sedentem, hora vesperarum vel quasi die lune XXII m. iun. a. — — 1355, ind. — — a. tercio, presentibus hon. vv. Johanne de Saxania, canonico Colbergensi, VIII, pontif. Caminensi, Johanne rectore eccl. in Potinstein, Johanne dicto Bergawer clerico, Fridrico dicto Gresil Patauiensis, Johanne de Gotaw presbitero Moguntinensis dioc. testibus ad pre- a) Brixinensis, or.
Strana 33
Annus 1355, 22—24 Jun. 33 Et ego Petrus quondam Alberti de Wienna, cler. missa vocatis specialiter et rogatis. Patau. dioc., publ. imp. auct. notarius etc. Orig. cum signo notarii et sigillo officialis curiae Pataviensis in fil. vir. col. Brunae in archivo terrae Moraviae sign. Staré Brno Cist. n. 5. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 243 n. 304. 53) 1355, 23 Jun. Gotze et Ulreich Zenger, filii Hartliebi Zenger de Nappurch militis, recognoscunt Rupertum iuniorem ducem Bavariae bona in Fridreichstorf et Sailhouen ipsis pignori obligavisse ratione damnorum, quae olim frater ipsorum Henricus in servitio eiusdem domini in Marca et ante Egram sustulerat. Datum ante diem b. Johannis bapt. Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 322 ex originali archivi generalis Bavariae. 54) 1355, 24 Jun. Velehrad. Civitas Hradiště cum monasterio Velehradensi occasione fracturae lapidum in Mařatice concordat. Nos Petrus dictus Aygel iudex, Nicolaus Lettenhosel, Vluschius carnifex, Jeclinus Jacobi, Andreas de Bysencz, Nicolaus Wyelowiczer, Hannus Hirsonis, Wlfingus Juvenis, Jacobus Triceps, Pesco Bohemus, Hirso Speruogell, Henslinus braseator, Jeno pistor, scabini et iurati totaque communitas civitatis Redicensis, recognoscimus — quod quia ad mandatum — — d. Johannis marchionis Moravie fossam seu fracturam la- pidum pro emendacione ac melioracione nostre civitatis apperuimus in campis ven. dd. Welegradensium prope villam ipsorum Maraticz nuncupatam, quam quidem fracturam ipsi dd. Atleus abbas et conventus ipsorumque pauperes in Maraticz in magnum ville gravamen — et detrimentum agrorum ibidem fore factam estimarunt, nam ob consideracionem — domini nostri prehabiti racioneque pacis et unitatis nostrorumque serviciorum intuitu dicti ven. dd. Atleus abbas et conventus Welegradensis in hunc modum pro dicta lapidum fractura nobiscum concordantes, ita ut per nos cives prenotatos in villa dictorum dd. dicta Maraticz unus emptus laneus, de quo quidem laneo et non de aliis agris incolis ipsius ville et cuilibet ipsorum, prout se cuiuslibet necessitas extendebat et detrimentum offerebat, satisfecimus, defectus uniuscuiusque mensurando et singulis ipsorum iuxta ipsam mensuram de ipso laneo retribuendo, residuam queque partem dicti lanei nos tenebimus et de ipsa parte tamquam de integro laneo unam marcam gr. moravici numeri et pagamenti singulis annis divisim bis in anno, videlicet 1/2 marcam in festo b. Johannis bapt. et 1/2 marcam in die s. Martini, dabimus censuando, deinde residuam partem dicti lanei tenebimus liberam absque omnibus robotis, vecturis et exaccionibus preter steuram regalem, quam dabimus monasterio quocienscunque imposita fuerit, pro uno integro laneo, prout incole ville tribuunt memorate. Inantea eciam et processu temporis, quando et quociens hominibus dicti mona- sterii de Maraticz in agris ipsorum communiter vel cuilibet in agro suo singulariter aliquid 3
Annus 1355, 22—24 Jun. 33 Et ego Petrus quondam Alberti de Wienna, cler. missa vocatis specialiter et rogatis. Patau. dioc., publ. imp. auct. notarius etc. Orig. cum signo notarii et sigillo officialis curiae Pataviensis in fil. vir. col. Brunae in archivo terrae Moraviae sign. Staré Brno Cist. n. 5. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 243 n. 304. 53) 1355, 23 Jun. Gotze et Ulreich Zenger, filii Hartliebi Zenger de Nappurch militis, recognoscunt Rupertum iuniorem ducem Bavariae bona in Fridreichstorf et Sailhouen ipsis pignori obligavisse ratione damnorum, quae olim frater ipsorum Henricus in servitio eiusdem domini in Marca et ante Egram sustulerat. Datum ante diem b. Johannis bapt. Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 322 ex originali archivi generalis Bavariae. 54) 1355, 24 Jun. Velehrad. Civitas Hradiště cum monasterio Velehradensi occasione fracturae lapidum in Mařatice concordat. Nos Petrus dictus Aygel iudex, Nicolaus Lettenhosel, Vluschius carnifex, Jeclinus Jacobi, Andreas de Bysencz, Nicolaus Wyelowiczer, Hannus Hirsonis, Wlfingus Juvenis, Jacobus Triceps, Pesco Bohemus, Hirso Speruogell, Henslinus braseator, Jeno pistor, scabini et iurati totaque communitas civitatis Redicensis, recognoscimus — quod quia ad mandatum — — d. Johannis marchionis Moravie fossam seu fracturam la- pidum pro emendacione ac melioracione nostre civitatis apperuimus in campis ven. dd. Welegradensium prope villam ipsorum Maraticz nuncupatam, quam quidem fracturam ipsi dd. Atleus abbas et conventus ipsorumque pauperes in Maraticz in magnum ville gravamen — et detrimentum agrorum ibidem fore factam estimarunt, nam ob consideracionem — domini nostri prehabiti racioneque pacis et unitatis nostrorumque serviciorum intuitu dicti ven. dd. Atleus abbas et conventus Welegradensis in hunc modum pro dicta lapidum fractura nobiscum concordantes, ita ut per nos cives prenotatos in villa dictorum dd. dicta Maraticz unus emptus laneus, de quo quidem laneo et non de aliis agris incolis ipsius ville et cuilibet ipsorum, prout se cuiuslibet necessitas extendebat et detrimentum offerebat, satisfecimus, defectus uniuscuiusque mensurando et singulis ipsorum iuxta ipsam mensuram de ipso laneo retribuendo, residuam queque partem dicti lanei nos tenebimus et de ipsa parte tamquam de integro laneo unam marcam gr. moravici numeri et pagamenti singulis annis divisim bis in anno, videlicet 1/2 marcam in festo b. Johannis bapt. et 1/2 marcam in die s. Martini, dabimus censuando, deinde residuam partem dicti lanei tenebimus liberam absque omnibus robotis, vecturis et exaccionibus preter steuram regalem, quam dabimus monasterio quocienscunque imposita fuerit, pro uno integro laneo, prout incole ville tribuunt memorate. Inantea eciam et processu temporis, quando et quociens hominibus dicti mona- sterii de Maraticz in agris ipsorum communiter vel cuilibet in agro suo singulariter aliquid 3
Strana 34
34 Regesta Bohemiae et Moraviae. deperierit, mox de dicta parte ipsius lanei satisfacere debebimus et tenemur, nullam moram seu dilacionem faciendo, quousque superflua pars dicti lanei, cum necesse fuerit, in consimili distribucione pariter sit consumpta, census quoque statutis iam supra terminis cum regali steura, quocienscunque fuerit inposita, de integro laneo a civitate Redisch perpetuis tempo- ribus monasterio dirivabuntur, successores vero nostri post consumptionem prehabiti lanei cum dictis dd. scilicet Atleo abbate et conventu Welegradensi, prout melius poterunt, com- ponent et concordabunt, censu et steura regali, ut memoratum est, perhenniter tamen dura- turis. In cuius rei testimonium sigillum nostrum et ad peticionem nostram sigillum civi- tatis Brode Vngaricalis presentibus sunt appensa. Datum et actum Welegrad dicto mona- sterio sub a. d. 1355 die b. Johannis bapt. Orig. cum sigillis „civium de Redisch“ et „civium de Broda“ de cera com. in press. perg. Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. kl. Velehrad lit. G n. 25. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 244 n. 305. 55) 1355, 27 Jun. Olomuc. A. d. 1355 post festum s. Johannis bapt. colloquium Olomucense est celebratum. Contractus, qui in eodem colloquio tabulis terrae sunt impositi, ed. Chytil, Landtafel d. Markgraft. Mähren I p. 20 n. 389 sq. 56) 1355, 28 Jun. Vyšehrad. Johannes Paduanus, decanus eccl. Vissegradensis, archiepiscopi Pragensis vicarius generalis, transsumit litteras Nicolai papae IV de monasteriis monialium ord. fratrum Praedicatorum. In nomine d. amen. Anno nativitatis eiusdem 1355, ind. VIII, die XXVIII m. iunii, hora quasi vesperarum, pontif. — — d. Innocencii — — pape VI anno tercio, in ecclesia Wyssegradensi in mei notarii publici et testium presencia subscriptorum constituti religiosi viri et fratres Martinus supprior monasterii sancti Clementis et Albera, prepositus sancti- monialium monasterii s. Anne in Maiori Civitate Pragensi, ord. fratrum Predicatorum, coram hon. viro d. Johanne decano ecclesie Wyssegradensis predicte — — d. Arnesti s. Prag. eccl. archiepiscopi vicario in spiritualibus generali, exhibuerunt —— quoddam rescriptum apostolicum — — d. Nicolai pape IV, ipsius vera bulla plumbea in filo canapis more Ro- mane curie communitum, non abolitum ——, cuius tenor inferius describetur, quod pecierunt transsumi et publicari ad perpetuam rei memoriam ipsius d. ..vicarii auctoritate ordinaria et .“ (Sequitur tenor litterarum datarum decreto. —— „Nicolaus episcopus servus servorum dei —— 1289, 8 Dec. Romae, vide Potthast Reg. pont. Rom. n. 23. 133, Reg. Boh. II. p. 641 n. 1487.) Acta sunt hec presentibus honor. et discr. vv. dd. Welkone et Ulrico canonicis, Johanne, Martino, Wenceslao, Stiborio et Michaele presbiteris, ministris predicte ecclesie Wyssegradensis, te- — Et ego Paulus Martini de Choczna cler. stibus ad premissa vocatis et rogatis, Prag. dioc., auct. imper. publ. notarius etc. Orig. cum sigillo vicariatus de cera rubra in press. perg. Pragae, in archivo Musei Nat. — Et. e copia valde corrupta Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 246 n. 307 (ad diem 26 Jun.).
34 Regesta Bohemiae et Moraviae. deperierit, mox de dicta parte ipsius lanei satisfacere debebimus et tenemur, nullam moram seu dilacionem faciendo, quousque superflua pars dicti lanei, cum necesse fuerit, in consimili distribucione pariter sit consumpta, census quoque statutis iam supra terminis cum regali steura, quocienscunque fuerit inposita, de integro laneo a civitate Redisch perpetuis tempo- ribus monasterio dirivabuntur, successores vero nostri post consumptionem prehabiti lanei cum dictis dd. scilicet Atleo abbate et conventu Welegradensi, prout melius poterunt, com- ponent et concordabunt, censu et steura regali, ut memoratum est, perhenniter tamen dura- turis. In cuius rei testimonium sigillum nostrum et ad peticionem nostram sigillum civi- tatis Brode Vngaricalis presentibus sunt appensa. Datum et actum Welegrad dicto mona- sterio sub a. d. 1355 die b. Johannis bapt. Orig. cum sigillis „civium de Redisch“ et „civium de Broda“ de cera com. in press. perg. Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. kl. Velehrad lit. G n. 25. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 244 n. 305. 55) 1355, 27 Jun. Olomuc. A. d. 1355 post festum s. Johannis bapt. colloquium Olomucense est celebratum. Contractus, qui in eodem colloquio tabulis terrae sunt impositi, ed. Chytil, Landtafel d. Markgraft. Mähren I p. 20 n. 389 sq. 56) 1355, 28 Jun. Vyšehrad. Johannes Paduanus, decanus eccl. Vissegradensis, archiepiscopi Pragensis vicarius generalis, transsumit litteras Nicolai papae IV de monasteriis monialium ord. fratrum Praedicatorum. In nomine d. amen. Anno nativitatis eiusdem 1355, ind. VIII, die XXVIII m. iunii, hora quasi vesperarum, pontif. — — d. Innocencii — — pape VI anno tercio, in ecclesia Wyssegradensi in mei notarii publici et testium presencia subscriptorum constituti religiosi viri et fratres Martinus supprior monasterii sancti Clementis et Albera, prepositus sancti- monialium monasterii s. Anne in Maiori Civitate Pragensi, ord. fratrum Predicatorum, coram hon. viro d. Johanne decano ecclesie Wyssegradensis predicte — — d. Arnesti s. Prag. eccl. archiepiscopi vicario in spiritualibus generali, exhibuerunt —— quoddam rescriptum apostolicum — — d. Nicolai pape IV, ipsius vera bulla plumbea in filo canapis more Ro- mane curie communitum, non abolitum ——, cuius tenor inferius describetur, quod pecierunt transsumi et publicari ad perpetuam rei memoriam ipsius d. ..vicarii auctoritate ordinaria et .“ (Sequitur tenor litterarum datarum decreto. —— „Nicolaus episcopus servus servorum dei —— 1289, 8 Dec. Romae, vide Potthast Reg. pont. Rom. n. 23. 133, Reg. Boh. II. p. 641 n. 1487.) Acta sunt hec presentibus honor. et discr. vv. dd. Welkone et Ulrico canonicis, Johanne, Martino, Wenceslao, Stiborio et Michaele presbiteris, ministris predicte ecclesie Wyssegradensis, te- — Et ego Paulus Martini de Choczna cler. stibus ad premissa vocatis et rogatis, Prag. dioc., auct. imper. publ. notarius etc. Orig. cum sigillo vicariatus de cera rubra in press. perg. Pragae, in archivo Musei Nat. — Et. e copia valde corrupta Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 246 n. 307 (ad diem 26 Jun.).
Strana 35
Annus 1355, 24 Jun.—Jul. 35 57) 1355, Jun.-Jul. Karolus imperator et rex Innocentio VI papae supplicat, ut monasterio Aulae Regiae li- centia castrum et bona Lanšperk permutandi concedatur. (Vide litteras abbatis et conventus “1 hic sequentes.) „Significat sanctitati vestre devotus filius." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 150 n. 370 e registris archivi Vaticani. 58) 1355, (-Jul.) Johannes abbas totusque conventus monasterii Aulae Regiae Cist. ord. Innocentio papae VI sup- Quanta difficultate, dispendio plicant, ut bona Lanšperk permutare vel vendere valeant. et labore usque in presens tenuerimus bona in Landesperg per cl. m. sereniss. principem d. Wenceslaum quondam Boemie regem — — collata, quamque pauca et exigua inde emolimenta traxerimus, ymmo quanta detrimenta et incommoda propter ipsa subierimus, magistra rerum experiencia manifestat ac exinanicio nostra aperte declarat et prolixe narracionis solum exi- geret, si percepta inde dampna deberent et pericula declarari. Nam quandoque domini reges Boemie, domini nostri, necessitate instante pro defensione patrie de castro nostro Landes- perg officiatos suos intromittere se retroactis iussere temporibus, nonnumquam baronibus Boemie ad inportunam eorum instanciam, dum frequenter bonorum monachalium et precipue castrorum sunt avidi, bona ipsa fuere commissa, sub quorum regimine minima vel nulla nobis obvenit utilitas ex eisdem, hodie insuper multi et varii propter firmitatem castri ea incessanter ambiunt et pro ipsis apud — — d. Karolum Romanorum et Boemie regem instanter laboraverunt actenus et adhuc multa sedulitate laborant, sicut eciam a principio fundacionis eadem bona raro vel unquam nostro tenebantur regimine, sed absque nostra utilitate seu commodo per alios tenebantur. Et si eciam personaliter ea quovis impedimento sublato libere regeremus, tamen propter longam eorum a nobis distanciam, viarum discri- mina, nostram simplicitatem et magistratuum vicinorum potenciam et cottidianas demoli- ciones nullum quasi aut valde satis exiguum de eis valeremus commodum reportare. Hiis sane omnibus ceterisque circumstanciis multa deliberacione pensatis, habito eciam respectu ad voluntatem d. nostri predicti regis, qui — — multum desiderat, ut eadem bona in fructus et redditus magis utiles adiutorio suo et racione previa commutentur, et ob hoc primo quidem cum ..abbate Cedlicensi, patre abbate, in nostro capitulo, deinde in Cyster- ciensi capitulo generali ac tandem cum inspectoribus predictis, omnibus propositis et pro fratrum industria diligentissime ventilatis omnium fratrum sive tocius conventus et nostra in eo deliberato resedit intencio et ad id mole paupertatis et gravaminum inpellente noster aspirat affectus, — — ut bona sepedicta pro aliis perpetuis censibus et certis redditibus monasterio nostro adiacentibus permutentur, vendantur seu alienentur, presertim cum ex promocione et gracia prefati d. nostri regis pro ipsis certas et utiles possessiones habere 1) Data litterarum in registris omissa est; confer litteras recentiores, 1355, 12 Jul. Norimbergae datas. 3*
Annus 1355, 24 Jun.—Jul. 35 57) 1355, Jun.-Jul. Karolus imperator et rex Innocentio VI papae supplicat, ut monasterio Aulae Regiae li- centia castrum et bona Lanšperk permutandi concedatur. (Vide litteras abbatis et conventus “1 hic sequentes.) „Significat sanctitati vestre devotus filius." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 150 n. 370 e registris archivi Vaticani. 58) 1355, (-Jul.) Johannes abbas totusque conventus monasterii Aulae Regiae Cist. ord. Innocentio papae VI sup- Quanta difficultate, dispendio plicant, ut bona Lanšperk permutare vel vendere valeant. et labore usque in presens tenuerimus bona in Landesperg per cl. m. sereniss. principem d. Wenceslaum quondam Boemie regem — — collata, quamque pauca et exigua inde emolimenta traxerimus, ymmo quanta detrimenta et incommoda propter ipsa subierimus, magistra rerum experiencia manifestat ac exinanicio nostra aperte declarat et prolixe narracionis solum exi- geret, si percepta inde dampna deberent et pericula declarari. Nam quandoque domini reges Boemie, domini nostri, necessitate instante pro defensione patrie de castro nostro Landes- perg officiatos suos intromittere se retroactis iussere temporibus, nonnumquam baronibus Boemie ad inportunam eorum instanciam, dum frequenter bonorum monachalium et precipue castrorum sunt avidi, bona ipsa fuere commissa, sub quorum regimine minima vel nulla nobis obvenit utilitas ex eisdem, hodie insuper multi et varii propter firmitatem castri ea incessanter ambiunt et pro ipsis apud — — d. Karolum Romanorum et Boemie regem instanter laboraverunt actenus et adhuc multa sedulitate laborant, sicut eciam a principio fundacionis eadem bona raro vel unquam nostro tenebantur regimine, sed absque nostra utilitate seu commodo per alios tenebantur. Et si eciam personaliter ea quovis impedimento sublato libere regeremus, tamen propter longam eorum a nobis distanciam, viarum discri- mina, nostram simplicitatem et magistratuum vicinorum potenciam et cottidianas demoli- ciones nullum quasi aut valde satis exiguum de eis valeremus commodum reportare. Hiis sane omnibus ceterisque circumstanciis multa deliberacione pensatis, habito eciam respectu ad voluntatem d. nostri predicti regis, qui — — multum desiderat, ut eadem bona in fructus et redditus magis utiles adiutorio suo et racione previa commutentur, et ob hoc primo quidem cum ..abbate Cedlicensi, patre abbate, in nostro capitulo, deinde in Cyster- ciensi capitulo generali ac tandem cum inspectoribus predictis, omnibus propositis et pro fratrum industria diligentissime ventilatis omnium fratrum sive tocius conventus et nostra in eo deliberato resedit intencio et ad id mole paupertatis et gravaminum inpellente noster aspirat affectus, — — ut bona sepedicta pro aliis perpetuis censibus et certis redditibus monasterio nostro adiacentibus permutentur, vendantur seu alienentur, presertim cum ex promocione et gracia prefati d. nostri regis pro ipsis certas et utiles possessiones habere 1) Data litterarum in registris omissa est; confer litteras recentiores, 1355, 12 Jul. Norimbergae datas. 3*
Strana 36
36 Regesta Bohemiae et Moraviae. possumus, quorum pacifica possessione poterimus et percepcione gaudere. Hinc igitur — supplicamus, quatenus — — indulgere dignemini, ut antedicta bona Landesperg cum suis pertinenciis vendere seu permutare, ut premittitur, licite valeamus, domini Benedicti b. m. predecessoris vestri prohibicione penali seu statuto in contrarium non obstante — —1 Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 78 n. 130 e formulario Osecensi. Contulit V. Hrubý. — Extr. Palacký, Formelbücher p. 241 n. 1. 59) 1355, 6 Jul. Brunae. Johannes marchio Moraviae monasterio apud s. Katherinam in Olomuc ord. Praed. privi- legium Venceslai regis de villa Kožušany a. 1297, 29 Jan. Brunae concessum (Vide Reg. II p. 746 n. 1739), per Petrum de Bílina Ladimiriensem“ episcopum et Venceslaum de Týn, Vra- tislav. et s. Georgii in castro Pragensi canonicum plebanumque in Miličín („Milicyn“), capellanos suos speciales, sibi praesentatum, confirmat eodem modo, quo frater suus Karolus tunc marchio Moraviae idem privilegium confirmaverat. „Etsi nostre celsitudinis circumspecta benig- nitas.“ „Datum Brune in octava bb. Petri et Pauli app. a. d. 1355." Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 247 n. 308 e copia vid., quae Brunae in archivo terrae Moraviae sign. Kl. s. Kat. Olom. lit A n. 9 asservabatur. 60) 1355, 8 Jul. Norimbergae. Karolus imperator et rex fundat capellam s. Mariae in civitate Norimbergensi. — Ad cumulum nostri culminis cedere non ambigimus et salutis, si illius cultus regie celsitudinis vigilancia propagatur, cuius inmesa virtute per ampla mundi spacia imperii nostri potencia dilatatur. Eapropter ad laudem ipsius et gloriam ac ad honorem gloriose semperque virginis Marie genitricis Dei et domini nostri Jhesu Christi pro nostre et progenitorum no- strorum animarum salute in civitate nostra imperiali Nurmbergensi, Babenbergensis dioc., novam ecclesiam seu capellam ereximus, fundavimus et creavimus, in qua tres presbiteros, unum videlicet vicarium principalem et duos mansionarios constituimus, capellam eandem cum eisdem vicario et mansionariis precentori chori s. Marie in ecclesia Pragensi — — subicimus et perpetuo tamquam visitatori et patrono disponimus et intendimus esse subiectos in tantum, quod idem precentor solus dumtaxat prefatum vicarium, mansionarios vero concorditer cum maioribus dicti chori s. Marie mansionariis vel parte ipsorum saniori episcopo Babenbergensi, loci diocesano, presentet canonice confirmandos — — Disponimus eciam, ut in eadem capella per singulos dies officium et hore canonice ac missa de gloriosa domina nostra a vicario et mansionariis ipsis per choros divisim stantibus et sibi alternatim respondentibus expressis a) In copia: Ladingrensis. — 1) Litterae, quarum data in formulario omissa est, scriptae sunt verisimiliter pauco tempore ante litteras Karoli imperatoris et regis idem negotium tangentes (n. 61). Nota in ipsis Karolum regis titulo tantum appellari, quod forsan per errorem factum est, alioquin litteras iam ante coronationem seu tempore coronationis datas esse probaret.
36 Regesta Bohemiae et Moraviae. possumus, quorum pacifica possessione poterimus et percepcione gaudere. Hinc igitur — supplicamus, quatenus — — indulgere dignemini, ut antedicta bona Landesperg cum suis pertinenciis vendere seu permutare, ut premittitur, licite valeamus, domini Benedicti b. m. predecessoris vestri prohibicione penali seu statuto in contrarium non obstante — —1 Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 78 n. 130 e formulario Osecensi. Contulit V. Hrubý. — Extr. Palacký, Formelbücher p. 241 n. 1. 59) 1355, 6 Jul. Brunae. Johannes marchio Moraviae monasterio apud s. Katherinam in Olomuc ord. Praed. privi- legium Venceslai regis de villa Kožušany a. 1297, 29 Jan. Brunae concessum (Vide Reg. II p. 746 n. 1739), per Petrum de Bílina Ladimiriensem“ episcopum et Venceslaum de Týn, Vra- tislav. et s. Georgii in castro Pragensi canonicum plebanumque in Miličín („Milicyn“), capellanos suos speciales, sibi praesentatum, confirmat eodem modo, quo frater suus Karolus tunc marchio Moraviae idem privilegium confirmaverat. „Etsi nostre celsitudinis circumspecta benig- nitas.“ „Datum Brune in octava bb. Petri et Pauli app. a. d. 1355." Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 247 n. 308 e copia vid., quae Brunae in archivo terrae Moraviae sign. Kl. s. Kat. Olom. lit A n. 9 asservabatur. 60) 1355, 8 Jul. Norimbergae. Karolus imperator et rex fundat capellam s. Mariae in civitate Norimbergensi. — Ad cumulum nostri culminis cedere non ambigimus et salutis, si illius cultus regie celsitudinis vigilancia propagatur, cuius inmesa virtute per ampla mundi spacia imperii nostri potencia dilatatur. Eapropter ad laudem ipsius et gloriam ac ad honorem gloriose semperque virginis Marie genitricis Dei et domini nostri Jhesu Christi pro nostre et progenitorum no- strorum animarum salute in civitate nostra imperiali Nurmbergensi, Babenbergensis dioc., novam ecclesiam seu capellam ereximus, fundavimus et creavimus, in qua tres presbiteros, unum videlicet vicarium principalem et duos mansionarios constituimus, capellam eandem cum eisdem vicario et mansionariis precentori chori s. Marie in ecclesia Pragensi — — subicimus et perpetuo tamquam visitatori et patrono disponimus et intendimus esse subiectos in tantum, quod idem precentor solus dumtaxat prefatum vicarium, mansionarios vero concorditer cum maioribus dicti chori s. Marie mansionariis vel parte ipsorum saniori episcopo Babenbergensi, loci diocesano, presentet canonice confirmandos — — Disponimus eciam, ut in eadem capella per singulos dies officium et hore canonice ac missa de gloriosa domina nostra a vicario et mansionariis ipsis per choros divisim stantibus et sibi alternatim respondentibus expressis a) In copia: Ladingrensis. — 1) Litterae, quarum data in formulario omissa est, scriptae sunt verisimiliter pauco tempore ante litteras Karoli imperatoris et regis idem negotium tangentes (n. 61). Nota in ipsis Karolum regis titulo tantum appellari, quod forsan per errorem factum est, alioquin litteras iam ante coronationem seu tempore coronationis datas esse probaret.
Strana 37
Annus 1355, Jun.—12 Jul. 37 vocibus, propter paucitatem vero ipsorum sine musica et sine nota, legantur modo et ordine et commemoracionibus, quibus huiusmodi officium b. m. d. Clemens papa in choro s. Marie in ecclesia Pragensi noscitur confirmassel; diebus autem sabbati missam predictam, quanto frequencius poterunt, cum nota decantent. — — Quoniam autem spiritualia sine temporalibus subsistere diu non possunt, pro comparandis dote et redditibus et proventibus annuis, ad sustentacionem, ad utilitatem et stipendium vicarii et mansionariorum ipsorum necessariis, mille florenos auri aput scultetum Nurmbergensem sub bono testimonio reposuimus, pro- quibus certos redditus perpetuos constituimus comparari et distribui inter ipsos, venerabilem ..episcopum Babenbergensem, principem et devotum nostrum dilectum, attencius requirentes, ut premissis omnibus et singulis suum tamquam loci diocesanus velit adhibere consensum et ea omnia auctorizare — — et auctoritate ordinaria confirmare. — — Datum Nurm- berg a. d. 1355, octava ind., VIII id. iul., regn. nostr. a. nono, imperii vero primo. Per d. ..imp. Nicolaus de Chremsir. R. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Pragae in archivo ecclesiae metropolitanae sign. XI, 18. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. III p. 346 n. H. — Reg. imp. VIII 2168. 61) 1355, 12 Jul. Norimbergac. Karolus imperator et rex permutationis castri et bonorum Lansperk causa papac iterum scribit, quia, cum priores litterae supplicationis sedi apostolicae iam directae essent, pauco temporis lapsu accessit ad culminis nostri presenciam rel. Franciscus prefati monasterii pro- fessus, procurator et ad predicta nuncius specialis, devotus noster dilectus, exhibitor pre- sencium, litteras munimenta generalis capituli et patris abbatis nec non abbatis proprii ac inspectorum presentis negocii ab ipso capitulo statutorum celsitudini nostre presentavit, ex quibus clare colligitur, permutacionem eandem de expresso consensu ac desiderio et voluntate dicti capituli abbatumque et inspectorum predictorum procedere et ipsi monasterio — Datum Nuremberg, et eius personis ad perpetuum cadere commodum et profectum. — XII die m. iul., regn. nostr. Rom. a. X et Boemie IX, imperii vero primo. Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 77 n. 128 e formulario Osecensi. — Extr. Palacký, Formelbücher p. 242 n. 2. — Reg. imp. VIII 2176. 62) 1355, 12 Jul. Norimbergae. Karolus imperator et rex cardinalibus Ostiensi, Boloniensi, Albo, Petragoricensi negotium permutationis castri et bonorum Lanšperk et Franciscum monachum monasterii Aulae Regiae, nuntium suum specialem, recommendat. „Reverendissime pater et consanguinee carissime. Cum sanctissimo in Chr. patri." „Datum ut supra.“ Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 78 n. 129 e formulario Osecensi. — Extr. Palacký, Formelbücher p. 242 n. 3. — Reg. imp. VIII 2177. 1) Vide litteras erectionis collegii mansionariorum in ecclesia Pragensi a. 1344, 30 Apr. Avinione datas, Mon. Boh. Vat. I p. 217 n. 367, Reg. Boh. IV p. 569 n. 1401.
Annus 1355, Jun.—12 Jul. 37 vocibus, propter paucitatem vero ipsorum sine musica et sine nota, legantur modo et ordine et commemoracionibus, quibus huiusmodi officium b. m. d. Clemens papa in choro s. Marie in ecclesia Pragensi noscitur confirmassel; diebus autem sabbati missam predictam, quanto frequencius poterunt, cum nota decantent. — — Quoniam autem spiritualia sine temporalibus subsistere diu non possunt, pro comparandis dote et redditibus et proventibus annuis, ad sustentacionem, ad utilitatem et stipendium vicarii et mansionariorum ipsorum necessariis, mille florenos auri aput scultetum Nurmbergensem sub bono testimonio reposuimus, pro- quibus certos redditus perpetuos constituimus comparari et distribui inter ipsos, venerabilem ..episcopum Babenbergensem, principem et devotum nostrum dilectum, attencius requirentes, ut premissis omnibus et singulis suum tamquam loci diocesanus velit adhibere consensum et ea omnia auctorizare — — et auctoritate ordinaria confirmare. — — Datum Nurm- berg a. d. 1355, octava ind., VIII id. iul., regn. nostr. a. nono, imperii vero primo. Per d. ..imp. Nicolaus de Chremsir. R. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Pragae in archivo ecclesiae metropolitanae sign. XI, 18. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. III p. 346 n. H. — Reg. imp. VIII 2168. 61) 1355, 12 Jul. Norimbergac. Karolus imperator et rex permutationis castri et bonorum Lansperk causa papac iterum scribit, quia, cum priores litterae supplicationis sedi apostolicae iam directae essent, pauco temporis lapsu accessit ad culminis nostri presenciam rel. Franciscus prefati monasterii pro- fessus, procurator et ad predicta nuncius specialis, devotus noster dilectus, exhibitor pre- sencium, litteras munimenta generalis capituli et patris abbatis nec non abbatis proprii ac inspectorum presentis negocii ab ipso capitulo statutorum celsitudini nostre presentavit, ex quibus clare colligitur, permutacionem eandem de expresso consensu ac desiderio et voluntate dicti capituli abbatumque et inspectorum predictorum procedere et ipsi monasterio — Datum Nuremberg, et eius personis ad perpetuum cadere commodum et profectum. — XII die m. iul., regn. nostr. Rom. a. X et Boemie IX, imperii vero primo. Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 77 n. 128 e formulario Osecensi. — Extr. Palacký, Formelbücher p. 242 n. 2. — Reg. imp. VIII 2176. 62) 1355, 12 Jul. Norimbergae. Karolus imperator et rex cardinalibus Ostiensi, Boloniensi, Albo, Petragoricensi negotium permutationis castri et bonorum Lanšperk et Franciscum monachum monasterii Aulae Regiae, nuntium suum specialem, recommendat. „Reverendissime pater et consanguinee carissime. Cum sanctissimo in Chr. patri." „Datum ut supra.“ Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 78 n. 129 e formulario Osecensi. — Extr. Palacký, Formelbücher p. 242 n. 3. — Reg. imp. VIII 2177. 1) Vide litteras erectionis collegii mansionariorum in ecclesia Pragensi a. 1344, 30 Apr. Avinione datas, Mon. Boh. Vat. I p. 217 n. 367, Reg. Boh. IV p. 569 n. 1401.
Strana 38
38 Regesta Bohemiae et Moraviac. 63) 1355, 12 Jul. Slavkov. Commendatores ord. s. Mariae Teuton. servitori domus Drobovicensis Mackoni de Bratčice provisionem conferunt. Wir bruder Detrich von Brandenberg comentur ze Torun und bruder Niclaus priester bruder visitierer des hochmaysters von Prussen ze den zeiten, brüder Rudolf von Honburg lantcomentur ze Behen und ze Marhern, bruder Bertolt von Triberg comentur ze Trobowicz und bruder Cunrat vonn Zwikow comentur ze Comentow und die gebietiger gemainlich ze Behan und ze Merhern veriehen — —, das wir in unserm kappitel ze Nusserlicz mit gemainem gutem willen und rat der vorgenanten gebietiger und bruder habent angesehen den getruwen dienst, den uns Maczko von Praczicz, unser diener, uns und dem orden lange zit getruwlich gedienet hat und noch alle zit tut, und gebint dem vorgenanten Maczko, unserm diener, und sinen liberben anderhalb hube akkers daselbins ze Praczicz fry und ledig von allerlaige sache eweklich ze besiczen, mit solicher geding und beschaidenhait, das der vorgenant Maczko und sin liberben dieselben anderhalbe frye huben mit ainem pharid von vier marken dem hus ze Trobowicz oder ainem comentur, der danne das hus innehat, verdienen sol. ———Wari och das es sich also fugt, wie das, wan das der vor- genant Maczko alder sin liberben dieselben frye anderhalb hube niht verdienen mahtint und och niht verdientint, alder sust davon schaiden woltint, wie sich das fugti, so sol derselb Maczko alder sin liberben die anderhalb frye hube ainem comentur ze Trebowicz von erst anbieten; wari danne, das der comentur, der ze derselben zit comentur da ist, niht koffen wolte, so sullent si es dann anderan luten anbieten und den verkoffen und sont es beseczen mit ainem erberen kneht, der dann ainem comentur gevellig ist und mit dem die hube in eren, in buw und in nucz beliben mag. Wenne och der vorgenant Maczko oder sin liberben die anderhalb hube anbietent oder verkoffen wellent, es sigi ainem comentur ze Trobowicz alder anderswa, so sollent si noch mugent niht anders angebieten noch verkoffen, dann als anderhalbe zins hube und niht frye hube. Und des ze ainem waren, staten, offen urkunde der vorgenanten gabe und fryunge und och der vorgescriben dinge, so henkent wir bruder Rudolf von Honburg, lantcomentur ze Behan und ze Merhern, und bruder Bertolt von Triberg, comentur ze Trobowicz unser insigel an diesen brief. Der da ze Nusserlicz in unserm kappitel gegeben ist — — 1355 iar an s. Margreten abent. Orig. cum sig. rot. de cera com. in press. perg. „Preceptoris Boemie et Moravie“ et „Domus de Trobovicz“ in archivo generali Dresdensi n. 3411. — Ed. Teige, XI. zpráva mus. sp. Včela Čáslavská, 1894, p. 16 n. 4. 64) 1355, 12 Jul. Sulzbach. Fridericus episcopus Ratisponensis castrum Donaustauf cum Karolo imperatore et rege ac — — cum consideratis ecclesie nostre necessitatibus, que corona regni Bohemiae permutat. multis opprimitur debitorum oneribus, ad relevacionem ipsius — — proposuissemus castrum nostrum Tumstouffen cum territorio et pertinenciis suis pro bonis et possessionibus aliis permutare, serenissimus princeps et dominus d. Karolus quartus — — imperator s. a. et
38 Regesta Bohemiae et Moraviac. 63) 1355, 12 Jul. Slavkov. Commendatores ord. s. Mariae Teuton. servitori domus Drobovicensis Mackoni de Bratčice provisionem conferunt. Wir bruder Detrich von Brandenberg comentur ze Torun und bruder Niclaus priester bruder visitierer des hochmaysters von Prussen ze den zeiten, brüder Rudolf von Honburg lantcomentur ze Behen und ze Marhern, bruder Bertolt von Triberg comentur ze Trobowicz und bruder Cunrat vonn Zwikow comentur ze Comentow und die gebietiger gemainlich ze Behan und ze Merhern veriehen — —, das wir in unserm kappitel ze Nusserlicz mit gemainem gutem willen und rat der vorgenanten gebietiger und bruder habent angesehen den getruwen dienst, den uns Maczko von Praczicz, unser diener, uns und dem orden lange zit getruwlich gedienet hat und noch alle zit tut, und gebint dem vorgenanten Maczko, unserm diener, und sinen liberben anderhalb hube akkers daselbins ze Praczicz fry und ledig von allerlaige sache eweklich ze besiczen, mit solicher geding und beschaidenhait, das der vorgenant Maczko und sin liberben dieselben anderhalbe frye huben mit ainem pharid von vier marken dem hus ze Trobowicz oder ainem comentur, der danne das hus innehat, verdienen sol. ———Wari och das es sich also fugt, wie das, wan das der vor- genant Maczko alder sin liberben dieselben frye anderhalb hube niht verdienen mahtint und och niht verdientint, alder sust davon schaiden woltint, wie sich das fugti, so sol derselb Maczko alder sin liberben die anderhalb frye hube ainem comentur ze Trebowicz von erst anbieten; wari danne, das der comentur, der ze derselben zit comentur da ist, niht koffen wolte, so sullent si es dann anderan luten anbieten und den verkoffen und sont es beseczen mit ainem erberen kneht, der dann ainem comentur gevellig ist und mit dem die hube in eren, in buw und in nucz beliben mag. Wenne och der vorgenant Maczko oder sin liberben die anderhalb hube anbietent oder verkoffen wellent, es sigi ainem comentur ze Trobowicz alder anderswa, so sollent si noch mugent niht anders angebieten noch verkoffen, dann als anderhalbe zins hube und niht frye hube. Und des ze ainem waren, staten, offen urkunde der vorgenanten gabe und fryunge und och der vorgescriben dinge, so henkent wir bruder Rudolf von Honburg, lantcomentur ze Behan und ze Merhern, und bruder Bertolt von Triberg, comentur ze Trobowicz unser insigel an diesen brief. Der da ze Nusserlicz in unserm kappitel gegeben ist — — 1355 iar an s. Margreten abent. Orig. cum sig. rot. de cera com. in press. perg. „Preceptoris Boemie et Moravie“ et „Domus de Trobovicz“ in archivo generali Dresdensi n. 3411. — Ed. Teige, XI. zpráva mus. sp. Včela Čáslavská, 1894, p. 16 n. 4. 64) 1355, 12 Jul. Sulzbach. Fridericus episcopus Ratisponensis castrum Donaustauf cum Karolo imperatore et rege ac — — cum consideratis ecclesie nostre necessitatibus, que corona regni Bohemiae permutat. multis opprimitur debitorum oneribus, ad relevacionem ipsius — — proposuissemus castrum nostrum Tumstouffen cum territorio et pertinenciis suis pro bonis et possessionibus aliis permutare, serenissimus princeps et dominus d. Karolus quartus — — imperator s. a. et
Strana 39
Annus 1355, 12 Jul. 39 Boemie rex, dominus noster graciosus, habito respectu ad amorem et sincere dileccionis studia, quibus nos et eandem ecclesiam nostram celsitudo sua favorose prosequitur, ut eadem ecclesia de tot onerosis incommodis imperialis clemencie valeat presidio respirare, pro se et heredibus ac successoribus suis, regibus Boemie, et corona regni eiusdem permutacionem huiusmedi pro eodem castro Tumstouffen publice et solempniter celebravit sub modis videlicet et condicionibus infrascriptis: Primo quidem ipse d. imperator castrum prefatum de manibus nobilis viri d. Fridrici dicti Awer de Brennberg et relicte ac heredum quondam Rudigeri Divitis civis Ratisponensis, quibus pignori fuerat obligatum, pro 11.835 florenis auri in parata pecunia liberavit et nobis pro sublevandis certis nostris indigenciis certisque bonis ipsius ecclesie redimendis et aliis nostris utilitatibus procurandis 5000 floreno- rum auri in parata pecunia mutuavit; estque inter dictum dominum nostrum d. imperatorem ex una, et nos, predictum Ratisponensem episcopum, parte ex altera, rite decretum, quod ultra solucionem dictarum summarum, quas eum impendisse et iam numerasse fatemur et constat nobis, iamdicto episcopo pro nobis et successoribus nostris, episcopis et eccl. Ratisponensi permutantibus et permutacionis titulo recipientibus pro residuo certa bona, possessiones et predia in regno suo Boemie debeat assignare, ad estimacionem et taxam ven. in Chr. patris d. Johannis Olomucensis episcopi et nob. viri d. Busconis de Wilharticz, quos pro parte sua idem dominus imperator elegit, et rev. in Chr. patris d. Bertoldi Eystetensis epi- scopi ac spect. viri d. Johannis burggravii Nurembergensis, fratrum germanorum nostrorum, quos pro parte nostra estimatores et taxatores bonorum talium similiter duximus eligendos. Qui si fortasse super estimacione et taxacione premissis concordare non possent, extunc sanctissimus in Chr. pater et dominus noster, d. summus pontifex, tam ad predicti d. impera- toris, quam ad humilem nostram instanciam, in casu ubi dicte permutacioni consentire vo- luerit, aliquem virum ydoneum deputabit, qui considerata negocii qualitate, Deum et iusticiam habendo pre oculis, computatis in sortem summis florenorum predictis compensacionem debitam taxet et estimet, et debebimus, tam ipse dominus noster in assignacione, quam nos in suscepcione bonorum huiusmodi, predicti viri diffiniciones sine contradiccione qualibet amplecti et effectualiter adimplere. Si vero ipse d. papa predicte permutacioni infra unius anni spacium, a data presencium computandum, suum non preberet assensum et dictus dominus noster aut eo, quod absit, non extante heredes et successores sui, reges Boemie, deliberarent a contractu permutacionis huiusmodi post lapsum dicti spacii quacunque hora recedere, extunc de bona voluntate et expresso consensu nostris, quos exnunc sponte et voluntarie adhibemus, idem dominus noster d. imperator aut eius heredes et successores prefati, Boemie reges, resumptis pro se et corona regni prefati Boemie supradictis bonis omnibus, que in eodem regno Boemie nobis ob causam presentis permutacionis ipse dominus noster d. imperator assignaverit, quibus nichilominus nos aut successor noster, qui fuerit pro tempore, hoc casu cedere sine omni contradiccione tenebimur, et debebit predictum castrum Thumstouffen cum omnibus redditibus, dominiis, fructibus, iuribus et pertinenciis, quibus- cunque specialibus valeant seu solita sint designari vocabulis, in antedictis florenorum seu
Annus 1355, 12 Jul. 39 Boemie rex, dominus noster graciosus, habito respectu ad amorem et sincere dileccionis studia, quibus nos et eandem ecclesiam nostram celsitudo sua favorose prosequitur, ut eadem ecclesia de tot onerosis incommodis imperialis clemencie valeat presidio respirare, pro se et heredibus ac successoribus suis, regibus Boemie, et corona regni eiusdem permutacionem huiusmedi pro eodem castro Tumstouffen publice et solempniter celebravit sub modis videlicet et condicionibus infrascriptis: Primo quidem ipse d. imperator castrum prefatum de manibus nobilis viri d. Fridrici dicti Awer de Brennberg et relicte ac heredum quondam Rudigeri Divitis civis Ratisponensis, quibus pignori fuerat obligatum, pro 11.835 florenis auri in parata pecunia liberavit et nobis pro sublevandis certis nostris indigenciis certisque bonis ipsius ecclesie redimendis et aliis nostris utilitatibus procurandis 5000 floreno- rum auri in parata pecunia mutuavit; estque inter dictum dominum nostrum d. imperatorem ex una, et nos, predictum Ratisponensem episcopum, parte ex altera, rite decretum, quod ultra solucionem dictarum summarum, quas eum impendisse et iam numerasse fatemur et constat nobis, iamdicto episcopo pro nobis et successoribus nostris, episcopis et eccl. Ratisponensi permutantibus et permutacionis titulo recipientibus pro residuo certa bona, possessiones et predia in regno suo Boemie debeat assignare, ad estimacionem et taxam ven. in Chr. patris d. Johannis Olomucensis episcopi et nob. viri d. Busconis de Wilharticz, quos pro parte sua idem dominus imperator elegit, et rev. in Chr. patris d. Bertoldi Eystetensis epi- scopi ac spect. viri d. Johannis burggravii Nurembergensis, fratrum germanorum nostrorum, quos pro parte nostra estimatores et taxatores bonorum talium similiter duximus eligendos. Qui si fortasse super estimacione et taxacione premissis concordare non possent, extunc sanctissimus in Chr. pater et dominus noster, d. summus pontifex, tam ad predicti d. impera- toris, quam ad humilem nostram instanciam, in casu ubi dicte permutacioni consentire vo- luerit, aliquem virum ydoneum deputabit, qui considerata negocii qualitate, Deum et iusticiam habendo pre oculis, computatis in sortem summis florenorum predictis compensacionem debitam taxet et estimet, et debebimus, tam ipse dominus noster in assignacione, quam nos in suscepcione bonorum huiusmodi, predicti viri diffiniciones sine contradiccione qualibet amplecti et effectualiter adimplere. Si vero ipse d. papa predicte permutacioni infra unius anni spacium, a data presencium computandum, suum non preberet assensum et dictus dominus noster aut eo, quod absit, non extante heredes et successores sui, reges Boemie, deliberarent a contractu permutacionis huiusmodi post lapsum dicti spacii quacunque hora recedere, extunc de bona voluntate et expresso consensu nostris, quos exnunc sponte et voluntarie adhibemus, idem dominus noster d. imperator aut eius heredes et successores prefati, Boemie reges, resumptis pro se et corona regni prefati Boemie supradictis bonis omnibus, que in eodem regno Boemie nobis ob causam presentis permutacionis ipse dominus noster d. imperator assignaverit, quibus nichilominus nos aut successor noster, qui fuerit pro tempore, hoc casu cedere sine omni contradiccione tenebimur, et debebit predictum castrum Thumstouffen cum omnibus redditibus, dominiis, fructibus, iuribus et pertinenciis, quibus- cunque specialibus valeant seu solita sint designari vocabulis, in antedictis florenorum seu
Strana 40
40 Regesta Bohemiae et Moraviae. pecuniarum summis, quas idem dominus imperator impendit et pro omnibus aliis pecuniis, quas pro nobis et si quas pro successoribus nostris seu ad instanciam nostram vel eorum impenderit in futurum, de quibus per litteras constare poterit et doceri, nomine et titulo iusti et veri pignoris retinebit seu eciam retinebunt, donec sibi aut eisdem heredibus et successoribus Boemie regibus et ipsius regni Boemie corone omnes et singule huiusmodi pecunie ad plenum fuerint et integraliter persolute, fructus vero et quelibet emolumenta medii temporis in sorte defalcari non debent, nam huiusmodi obvenciones in castri et bo- norum custodia ruinarumque reparacione necessario consumentur. Iura vero patronatus ecclesiarum ad proprietatem et territorium sepedicti castri spectancium et nominatim ecclesiam parrochialem in Stouffen, episcopali mense alias incorporatam, nobis et nostris successoribus et ecclesie nostre specialiter et expresse perpetuo reservamus. — Datum in Sulczbach a.d. 1355, die dominica proxima ante festum Divisionis apostolorum. Orig. cum sig. episcopi in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Pelzel, Kaiser Karl IV UB. II p. 273 n. 261 e libro privilegiorum regum et regni Bohemiae. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 248 n. 309. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 238. 65) 1355, 13 Jul. Sulzbach. Fridericus episcopus Ratisponensis iterat promissum de permutatione castri Donaustauf. In Christi nomine a. Anno n. e. 1355, ind. octava, die XIII m. iulii, hora quasi , constitutus in eiusdem domini imperatoris ac mei notarii et testium subscrip- prima — torum presencia rev. in Chr. pater et dominus d. Fridericus Ratisponensis episcopus, publice proposuit, qualiter considerata necessitate ecclesie sue, que multis debitorum oneribus oppri- mitur, ad relevacionem sui et, ut condicionem dicte ecclesie meliorem efficiat, animo deli- berato, non conpulsus, set de bona voluntate et ex certa sciencia decrevit castrum suum —— Promittentes in- Tumstauff cum suis pertinenciis pro aliis bonis et prediis commutare.1 super dicte partes michi infrascripto notario stipulanti et recipienti nomine et vice omnium, quorum interest, gratum et ratum habere, observare et tenere omnia predicta et eorum quodlibet sub ypotheca et obligacione omnium bonorum suorum mobilium et immobilium, que nunc habent aut sunt in posterum habituri. Acta sunt hec in Sulczbach in domo habita- cionis rev. in Chr. patris d. Johannis Luthomuschlensis episcopi, aule imper. cancellarii — Presentibus rev. in Chr. patribus et dd. d. Arnesto archiepiscopo infrascripti. — Pragensi, d. Lupoldo Bambergensis, domino Johanne, imper. aule cancellario, Luthomusch- lensis ecclesiarum episcopis ac illustri principe d. Bolkone duce Valkenbergensi et hon. viro d. Bohussio preposito Luthomericensi noc non viro prudente Chunrado dicto Grozze sculteto Et ego Guntherus, Nurembergensi, testibus ad premissa vocatis specialiter et regatis. quondam Chunradi Tokler de Bamberg, clericus Bambergensis, publicus imperiali auctoritate notarius etc. Orig. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 1) Sequuntur conditiones permutationis ut in charta praecedenti.
40 Regesta Bohemiae et Moraviae. pecuniarum summis, quas idem dominus imperator impendit et pro omnibus aliis pecuniis, quas pro nobis et si quas pro successoribus nostris seu ad instanciam nostram vel eorum impenderit in futurum, de quibus per litteras constare poterit et doceri, nomine et titulo iusti et veri pignoris retinebit seu eciam retinebunt, donec sibi aut eisdem heredibus et successoribus Boemie regibus et ipsius regni Boemie corone omnes et singule huiusmodi pecunie ad plenum fuerint et integraliter persolute, fructus vero et quelibet emolumenta medii temporis in sorte defalcari non debent, nam huiusmodi obvenciones in castri et bo- norum custodia ruinarumque reparacione necessario consumentur. Iura vero patronatus ecclesiarum ad proprietatem et territorium sepedicti castri spectancium et nominatim ecclesiam parrochialem in Stouffen, episcopali mense alias incorporatam, nobis et nostris successoribus et ecclesie nostre specialiter et expresse perpetuo reservamus. — Datum in Sulczbach a.d. 1355, die dominica proxima ante festum Divisionis apostolorum. Orig. cum sig. episcopi in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Pelzel, Kaiser Karl IV UB. II p. 273 n. 261 e libro privilegiorum regum et regni Bohemiae. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 248 n. 309. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 238. 65) 1355, 13 Jul. Sulzbach. Fridericus episcopus Ratisponensis iterat promissum de permutatione castri Donaustauf. In Christi nomine a. Anno n. e. 1355, ind. octava, die XIII m. iulii, hora quasi , constitutus in eiusdem domini imperatoris ac mei notarii et testium subscrip- prima — torum presencia rev. in Chr. pater et dominus d. Fridericus Ratisponensis episcopus, publice proposuit, qualiter considerata necessitate ecclesie sue, que multis debitorum oneribus oppri- mitur, ad relevacionem sui et, ut condicionem dicte ecclesie meliorem efficiat, animo deli- berato, non conpulsus, set de bona voluntate et ex certa sciencia decrevit castrum suum —— Promittentes in- Tumstauff cum suis pertinenciis pro aliis bonis et prediis commutare.1 super dicte partes michi infrascripto notario stipulanti et recipienti nomine et vice omnium, quorum interest, gratum et ratum habere, observare et tenere omnia predicta et eorum quodlibet sub ypotheca et obligacione omnium bonorum suorum mobilium et immobilium, que nunc habent aut sunt in posterum habituri. Acta sunt hec in Sulczbach in domo habita- cionis rev. in Chr. patris d. Johannis Luthomuschlensis episcopi, aule imper. cancellarii — Presentibus rev. in Chr. patribus et dd. d. Arnesto archiepiscopo infrascripti. — Pragensi, d. Lupoldo Bambergensis, domino Johanne, imper. aule cancellario, Luthomusch- lensis ecclesiarum episcopis ac illustri principe d. Bolkone duce Valkenbergensi et hon. viro d. Bohussio preposito Luthomericensi noc non viro prudente Chunrado dicto Grozze sculteto Et ego Guntherus, Nurembergensi, testibus ad premissa vocatis specialiter et regatis. quondam Chunradi Tokler de Bamberg, clericus Bambergensis, publicus imperiali auctoritate notarius etc. Orig. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 1) Sequuntur conditiones permutationis ut in charta praecedenti.
Strana 41
Annus 1355, 12—13 Jul. 41 66) 1355, 13 Jul. Bečov. Boreš et Slávek de Riesenburg incolis oppidi Schönfeld conferunt iudicium et stannifodinas. — Bursso und Schlaco zween gebrueder von Riesenburg mit gueten rat und mit wolbedachten muet thun wir chunt — —, das wir unsern lieben getreuen armen leuten von Schonfeld und allen iren erben und elichen nachkomlichen, die da sind geboren und noch geboren werden, das gericht und das zinwerk, nemblich zinwege und alle zin- gruebe oder zinwerck, doselbst gelegen in den ertzen, als weit auf unsern guth zinwerck wend oder gehet auf Pettschauer gutter, es sein zingruben oder zinseifen, wie die unge- ferlich genent mugen werden mit namen, mit allen nutzen und fromen, als derselbe genandt markt Schonfeld an seinen reinen und enden iedergleich ist geteilt und abgemessen, geben und verliehen und zueigent haben mit erblichen reinen rechten eewiglich zue besitzen, zu haben und zue behalten und zu irer fromen wenden konnen und leiten, als sie und ir erben zimblich und bequemlich dunke mit solcher unterschied, das sie unser zinse, steuer und ander zugehorung und alle unsere recht, als wir die alle iar ierlichen vorhero gehabt haben, auch itzund noch haben, uns sollen geben und beczollen zu ewigen zeiten, als vor alter gewonheit ist. Diczs geschichts zu ewigen gezeugnus haben wir diesen unsern offen gegenwertigen brief und handvesten unter unsern und unsers bruders Schlacons insigil mit den henden unsers caplans, Sossene geheisen, chreftiglichen bestettiget. Geben und geschen zu Pettschau an den tag Margaretta der heil. junkfr. — — 1355 iar. Insert. litt. Heinrici burggr. Misnensis datis 1472, Petschau, freitag des heil. zwelfpotten s. Jacobs abent, quae in copia saec. XVII. Pragae, in archivo Musei Nat. asservatur, sign. F. Stollen u. a. Bergwerks Pri- vilegien des Elbogner Kreises 1472—1602. 67) 1355, 13 Jul. Pustiměř. Dotatio altaris ss. Petri et Pauli in monasterio Ad infantiam Christi in Pustiměř. Nos Jenczo de Sirps nec non Clara uxor nostra — — ob remedium et salutem animarum predecessorum nostrorum seniorum ac nostrarum testamentum de bona nostra voluntate maturs que deliberacione primo et principaliter promittimus et spondemus discreto viro domino Chunado de Pustmir cunctisque successoribus suis, ibidem in claustro sanctimonialium moran- tibus singulis annis, quamdiu vixerimus, sub dotacione unius altaris in honore b. ap. Petri et Pauli ibidem constructi in tribus marcis moravici pagamenti tempore vite nostre ipsas augendo, in quantum possumus et valemus, a bonis nostris nec non a kamera nostra censualiter obligari, eciam post mortem nostram cum talibus personis satis certis et fidedignis pro isto fideiubentibus promisso et condicto, videlicet Wacislao de Prous, Herschone et Buschkone fratribus de Amslawicz nostris congnatis, a bonis et hereditatibus nostris nec non ipsorum fideiussorum prescriptorum promittimus in districtu duorum vel trium miliarium ipsius claustri Pustmirensis predicto domino Chunado cunctisque successoribus suis elapso unius anni spacio predictas tres marcas certitudinaliter ad prefatum altare perpetue censuando
Annus 1355, 12—13 Jul. 41 66) 1355, 13 Jul. Bečov. Boreš et Slávek de Riesenburg incolis oppidi Schönfeld conferunt iudicium et stannifodinas. — Bursso und Schlaco zween gebrueder von Riesenburg mit gueten rat und mit wolbedachten muet thun wir chunt — —, das wir unsern lieben getreuen armen leuten von Schonfeld und allen iren erben und elichen nachkomlichen, die da sind geboren und noch geboren werden, das gericht und das zinwerk, nemblich zinwege und alle zin- gruebe oder zinwerck, doselbst gelegen in den ertzen, als weit auf unsern guth zinwerck wend oder gehet auf Pettschauer gutter, es sein zingruben oder zinseifen, wie die unge- ferlich genent mugen werden mit namen, mit allen nutzen und fromen, als derselbe genandt markt Schonfeld an seinen reinen und enden iedergleich ist geteilt und abgemessen, geben und verliehen und zueigent haben mit erblichen reinen rechten eewiglich zue besitzen, zu haben und zue behalten und zu irer fromen wenden konnen und leiten, als sie und ir erben zimblich und bequemlich dunke mit solcher unterschied, das sie unser zinse, steuer und ander zugehorung und alle unsere recht, als wir die alle iar ierlichen vorhero gehabt haben, auch itzund noch haben, uns sollen geben und beczollen zu ewigen zeiten, als vor alter gewonheit ist. Diczs geschichts zu ewigen gezeugnus haben wir diesen unsern offen gegenwertigen brief und handvesten unter unsern und unsers bruders Schlacons insigil mit den henden unsers caplans, Sossene geheisen, chreftiglichen bestettiget. Geben und geschen zu Pettschau an den tag Margaretta der heil. junkfr. — — 1355 iar. Insert. litt. Heinrici burggr. Misnensis datis 1472, Petschau, freitag des heil. zwelfpotten s. Jacobs abent, quae in copia saec. XVII. Pragae, in archivo Musei Nat. asservatur, sign. F. Stollen u. a. Bergwerks Pri- vilegien des Elbogner Kreises 1472—1602. 67) 1355, 13 Jul. Pustiměř. Dotatio altaris ss. Petri et Pauli in monasterio Ad infantiam Christi in Pustiměř. Nos Jenczo de Sirps nec non Clara uxor nostra — — ob remedium et salutem animarum predecessorum nostrorum seniorum ac nostrarum testamentum de bona nostra voluntate maturs que deliberacione primo et principaliter promittimus et spondemus discreto viro domino Chunado de Pustmir cunctisque successoribus suis, ibidem in claustro sanctimonialium moran- tibus singulis annis, quamdiu vixerimus, sub dotacione unius altaris in honore b. ap. Petri et Pauli ibidem constructi in tribus marcis moravici pagamenti tempore vite nostre ipsas augendo, in quantum possumus et valemus, a bonis nostris nec non a kamera nostra censualiter obligari, eciam post mortem nostram cum talibus personis satis certis et fidedignis pro isto fideiubentibus promisso et condicto, videlicet Wacislao de Prous, Herschone et Buschkone fratribus de Amslawicz nostris congnatis, a bonis et hereditatibus nostris nec non ipsorum fideiussorum prescriptorum promittimus in districtu duorum vel trium miliarium ipsius claustri Pustmirensis predicto domino Chunado cunctisque successoribus suis elapso unius anni spacio predictas tres marcas certitudinaliter ad prefatum altare perpetue censuando
Strana 42
42 Regesta Bohemiae et Moraviac. comparare. In cuius rei testimonium presens scriptum sigillo nostro una cum sigillis fideiussorum predictorum ob cautelam cerciorem est munitum. Actum et datum Pustmir, a. incarn. d. 1355 in die s. Margarethe virg. glor., presentibus testibus subnotatis, scilicet domino Nycolao plebano in Budcz preposito in Pustmir, domino Johanne plebano in Tzschecz- sans, domino Arnoldo vicario predicti claustri, domino Johanne Asino vicario et altarista ibidem et aliis quam plurimis viris fide dignis, ad predictam ordinacionem vocatis et rogatis. Orig. cum 4 sig. pend. Kroměříž in archivo archiepiscopali sign. G I b 13 — Ed. Lechner, Zft. Ver. Gesch. Mährens u. Schles. II p. 368. — Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 55 n. 69. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 248 n. 310. 68) 1355, 18 Jul. Donaustauf. Karolus imperator et rex confirmat privilegia civitatis Egrensis. Cesaree benignitatis generosa sublimitas quamquam universis fidelibus, quos sacri imperii latitudo complectitur, grata beneficia dignetur inpendere et tanto copiosius in subiectos sue largitatis donaria propagare, quanto ex huiusmodi distribucione magnifica corda fidelium erga sacrum imperium in humili devocione experitur augeri, illos tamen, qui ad sacri imperii felicia incrementa procuranda votive ardenciori zelo aspirant, imperialis benevolencia in huiusmodi graciarum distribucione ceteris precipue anteponit et ad eorum procuranda com- moda utilitatesque et honores instaurandos totis conatibus elaborat. Sane pro parte civium civitatis Egrensis, fidelium nostrorum dilectorum, oblata nostre celsitudini supplex peticio continebat, quod ipsis et civitati Egrensi literas, gracias et privilegia, quas et que a celebris memorie divis Romanorum imperatoribus et regibus et a felicis recordacionis Boemie regibus, antecessoribus nostris, optinuisse noscuntur, imperiali auctoritate approbare, ratificare, inno- vare et confirmare dignaremur. Nos igitur prefatorum civium Egrensium multiplicia probi- tatum et virtutum merita, quibus nostram celsitudinem et sacrum Romanum imperium in humili devocione venerari et eiusdem sacri imperii utilitates, commoda et honores hactenus attenta diligencia et votivis desideriis procurare studuerunt, clare nostre mentis oculis in- tuentes, eorundem civium peticioni favorabiliter annuentes, ipsis et civitati Egrensi universas et singulas literas, gracias, privilegia et indulta, quas seu que a nostris antecessoribus, Roma- norum imperatoribus et regibus ac Boemie regibus, impetrasse noscuntur, in omnibus suis articulis — — approbamus, — — confirmamus, ceteris nostris, sacri Romani imperii, regni Boemie et aliorum in omnibus, iuribus semper salvis. Nulli ergo etc. sub poena centum marcarum puri auri, — — et earum medietatem nostre seu imperiali camere, residuam vero partem iniuriam passorum usibus applicari volumus. — — Signum etc. Huius rei testes sunt ven. Arnestus archiepiscopus Pragensis, Leupoldus Bambergensis, Johannes Olomucensis et Johannes imperialis aule cancellarius Luthomuslensis ecclesiarum episcopi, ill. Nicolaus Oppauie et Bolko Valkenbergensis duces, spect. Johannes Nurembergensis, Burchardus imperialis curie magister Magdeburgensis burggravii, Heinricus de Hohenstein, Heinricus de
42 Regesta Bohemiae et Moraviac. comparare. In cuius rei testimonium presens scriptum sigillo nostro una cum sigillis fideiussorum predictorum ob cautelam cerciorem est munitum. Actum et datum Pustmir, a. incarn. d. 1355 in die s. Margarethe virg. glor., presentibus testibus subnotatis, scilicet domino Nycolao plebano in Budcz preposito in Pustmir, domino Johanne plebano in Tzschecz- sans, domino Arnoldo vicario predicti claustri, domino Johanne Asino vicario et altarista ibidem et aliis quam plurimis viris fide dignis, ad predictam ordinacionem vocatis et rogatis. Orig. cum 4 sig. pend. Kroměříž in archivo archiepiscopali sign. G I b 13 — Ed. Lechner, Zft. Ver. Gesch. Mährens u. Schles. II p. 368. — Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 55 n. 69. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 248 n. 310. 68) 1355, 18 Jul. Donaustauf. Karolus imperator et rex confirmat privilegia civitatis Egrensis. Cesaree benignitatis generosa sublimitas quamquam universis fidelibus, quos sacri imperii latitudo complectitur, grata beneficia dignetur inpendere et tanto copiosius in subiectos sue largitatis donaria propagare, quanto ex huiusmodi distribucione magnifica corda fidelium erga sacrum imperium in humili devocione experitur augeri, illos tamen, qui ad sacri imperii felicia incrementa procuranda votive ardenciori zelo aspirant, imperialis benevolencia in huiusmodi graciarum distribucione ceteris precipue anteponit et ad eorum procuranda com- moda utilitatesque et honores instaurandos totis conatibus elaborat. Sane pro parte civium civitatis Egrensis, fidelium nostrorum dilectorum, oblata nostre celsitudini supplex peticio continebat, quod ipsis et civitati Egrensi literas, gracias et privilegia, quas et que a celebris memorie divis Romanorum imperatoribus et regibus et a felicis recordacionis Boemie regibus, antecessoribus nostris, optinuisse noscuntur, imperiali auctoritate approbare, ratificare, inno- vare et confirmare dignaremur. Nos igitur prefatorum civium Egrensium multiplicia probi- tatum et virtutum merita, quibus nostram celsitudinem et sacrum Romanum imperium in humili devocione venerari et eiusdem sacri imperii utilitates, commoda et honores hactenus attenta diligencia et votivis desideriis procurare studuerunt, clare nostre mentis oculis in- tuentes, eorundem civium peticioni favorabiliter annuentes, ipsis et civitati Egrensi universas et singulas literas, gracias, privilegia et indulta, quas seu que a nostris antecessoribus, Roma- norum imperatoribus et regibus ac Boemie regibus, impetrasse noscuntur, in omnibus suis articulis — — approbamus, — — confirmamus, ceteris nostris, sacri Romani imperii, regni Boemie et aliorum in omnibus, iuribus semper salvis. Nulli ergo etc. sub poena centum marcarum puri auri, — — et earum medietatem nostre seu imperiali camere, residuam vero partem iniuriam passorum usibus applicari volumus. — — Signum etc. Huius rei testes sunt ven. Arnestus archiepiscopus Pragensis, Leupoldus Bambergensis, Johannes Olomucensis et Johannes imperialis aule cancellarius Luthomuslensis ecclesiarum episcopi, ill. Nicolaus Oppauie et Bolko Valkenbergensis duces, spect. Johannes Nurembergensis, Burchardus imperialis curie magister Magdeburgensis burggravii, Heinricus de Hohenstein, Heinricus de
Strana 43
Annus 1355, 13—19 Jul. 43 Swartzburg, Johannes de Retz et Albertus de Anhalt comites et alii quam plures nostri et imperii sacri fideles dilecti. —— Datum in Tumstauff a. d. 1355, XV kal. augusti, Per dominum ind. VIII, regn. nostr. Rom. X, Boemie nono, imperii vero primo. Luthomuslensem episcopum, imperialis aule cancellarium, Rudolphus de Frideberg. R. Volpertus. Orig. cum sig. maiest. in cord. ser., avulso, in archivo civitatis Egrensie n. 70. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 502 n. 343. — Reg. imp. VIII 2184. 69) 1355, 19 Jul. Donaustauf. Karolus imperator et rex pecunias fratribus de Freundsberg debitas solvere promittit. — daz wir mit dem edlen Johansen Freuntsberger, unserm liben getrewen, geteidingt haben und mitenander ubereinkumen sint also, daz er sich fur sich, Jurgen und Tomas seine bruder und alle ir erben und nachkumen aller der schult, di wir in und seliger gedechtnuzz der hochgeporn Johans etwenn kunig zu Behem, unser liber vater, schuldig sein gewesen oder noch sein, do si unser brif uber haben, genczlich verczigen hat also, daz si sulch schult in dheinen cziten nymmermer an uns geforderen sullen und sulche brif nymmermer furbringen oder weisen. — — Dovon so meinen wir in von key- serlicher milt und von angeborner gute umb sulche verczihunge und schaden, den si dovon empfangen haben, und bynamen umb ir getrew dinst, di si uns und dem riche offt und unverdrozzenlich getan haben, sunderlichen zu bedenken und globen in von unsern gnaden fur uns, unser erben und nachkumen, daz wir in, den obgenanten Johansen, Jurgen und Tomas seinen bruderen — — uff Unser frawen tag lichtmesse, der schirist kumt, 700 guter guldin an hindernuzze und furczog und on allen iren schaden genczlich geben und beczalen wollen. Mit urkunt dicz brifs versigelt mit unserm insigel. Der geben ist czu Tunaustauff —— 1355 iar an dem nechsten suntag noch s. Margreten tag, unser riche des Romischen in dem czehenden, dez Bechmischen in dem neunden und dez keisertums in dem ersten iare. Insert. litteris Johannis de Freundsberg, eadem die datis (vide n. 70). — Extr. Reg. imp. VIII 2185. 70) 1355, 19 Jul. Donaustauf. Johannes de Freundsberg rata tenere promittit omnia, quae in litteris Karoli imperatoris et regis, eadem die sibi datis, continentur. „Ich Johans der Frevntsberger bekenne und tun kunt „Mit urkund dicz brifs versigelt mit meinem insigel. Der geben ist zu Tvnaustauff in denselben iaren, tagen und fristen, als in dez obgen. unsers herren dez keisers brifen geschriben stet." Orig. cum sig. Johannis „de Frevontsperg“ in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae.
Annus 1355, 13—19 Jul. 43 Swartzburg, Johannes de Retz et Albertus de Anhalt comites et alii quam plures nostri et imperii sacri fideles dilecti. —— Datum in Tumstauff a. d. 1355, XV kal. augusti, Per dominum ind. VIII, regn. nostr. Rom. X, Boemie nono, imperii vero primo. Luthomuslensem episcopum, imperialis aule cancellarium, Rudolphus de Frideberg. R. Volpertus. Orig. cum sig. maiest. in cord. ser., avulso, in archivo civitatis Egrensie n. 70. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 502 n. 343. — Reg. imp. VIII 2184. 69) 1355, 19 Jul. Donaustauf. Karolus imperator et rex pecunias fratribus de Freundsberg debitas solvere promittit. — daz wir mit dem edlen Johansen Freuntsberger, unserm liben getrewen, geteidingt haben und mitenander ubereinkumen sint also, daz er sich fur sich, Jurgen und Tomas seine bruder und alle ir erben und nachkumen aller der schult, di wir in und seliger gedechtnuzz der hochgeporn Johans etwenn kunig zu Behem, unser liber vater, schuldig sein gewesen oder noch sein, do si unser brif uber haben, genczlich verczigen hat also, daz si sulch schult in dheinen cziten nymmermer an uns geforderen sullen und sulche brif nymmermer furbringen oder weisen. — — Dovon so meinen wir in von key- serlicher milt und von angeborner gute umb sulche verczihunge und schaden, den si dovon empfangen haben, und bynamen umb ir getrew dinst, di si uns und dem riche offt und unverdrozzenlich getan haben, sunderlichen zu bedenken und globen in von unsern gnaden fur uns, unser erben und nachkumen, daz wir in, den obgenanten Johansen, Jurgen und Tomas seinen bruderen — — uff Unser frawen tag lichtmesse, der schirist kumt, 700 guter guldin an hindernuzze und furczog und on allen iren schaden genczlich geben und beczalen wollen. Mit urkunt dicz brifs versigelt mit unserm insigel. Der geben ist czu Tunaustauff —— 1355 iar an dem nechsten suntag noch s. Margreten tag, unser riche des Romischen in dem czehenden, dez Bechmischen in dem neunden und dez keisertums in dem ersten iare. Insert. litteris Johannis de Freundsberg, eadem die datis (vide n. 70). — Extr. Reg. imp. VIII 2185. 70) 1355, 19 Jul. Donaustauf. Johannes de Freundsberg rata tenere promittit omnia, quae in litteris Karoli imperatoris et regis, eadem die sibi datis, continentur. „Ich Johans der Frevntsberger bekenne und tun kunt „Mit urkund dicz brifs versigelt mit meinem insigel. Der geben ist zu Tvnaustauff in denselben iaren, tagen und fristen, als in dez obgen. unsers herren dez keisers brifen geschriben stet." Orig. cum sig. Johannis „de Frevontsperg“ in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae.
Strana 44
44 Regesta Bohemiae et Moraviac. 71) 1355, 21 Jul. Ratisponac. Petrus Ecker Karolo imperatori et regi ac coronae regni Bohemiae servire promittit. Ich Peter Ecker und Albrecht sein sun bekennen offenlichen etc. Wan der allerdurchleuchtigiste furst und her h. Karl Romuscher keiser etc., unser lieber gnediger her, von sunderen gnaden uns und unsern nochkomen gerucht hat in seinen dinst zu laden und uns M schok grosser prager phenning in bereitschaft geben hat, daz wir darumb kaufen ein erb und ein gut, alz wir best mugen, das wir und unser erben von dem vorgenanten unserm hern alz von einem kunig zu Behem und von der cronen desselbigen kunigreichs sulen ewiklich in manschaft und zu lehenrechten haben und bezitzen, so globen wir — — demselben unserm lieben genedigen hern alz einem kunig zu Behem und seinen nochkomen und der cronen des kunigreichs zu Behem die vorgenanten M schock gr. pr. phening an gut und an erb keren und es darumb kaufen und dasselbig von ym und seinen nochkomen und derselbig cronen zu Behem, alz vor begriffen ist, haben und besizen zu lehen und manschaft; und dovon ym und den vor- genanten seinen nochkomen, kunigen zu Behem und der cronen zu Behem treu, dinst und ere leisten und geharsamb allezeit, alz getreue man yrem rechtem hern von rechte tun solen, und yn dien und stetiklich beigestendig, dienschaft und beholfen sein wider allermeniclich noch recht und gewanheit ander manne des kunigs zu Behem, allein unser rechten herschaft ausgenomen, das beinamen seindt die hochgeboren fursten her Wilhelmbe“ und her Albrecht herzogen in Bayeren, unser gnedige hern, und ir nochkomen und ir erben. Mit urkund etc., versigilt mit unser beider ungesigil. Der geben ist — — 1355 iare an dem noch- sten dinstag vor sand Jacobstag zu Regenspurg. Copia saec. XV. ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 369 n. 356. 72) 1355, (5. Apr.—21. Jul.) Wir Borsutab und Frenczel Tau- De iure metallorum in Montibus Cutnis. sentmark, urberer auf dem Perge czun Kutten in den czaiten, Hensel von Morspachd, richter, Hannus Pisker und Heynel Grelnsmid, czu den czeiten schephinmaister, Hannus Sittauer, Wernusch Meutner, Hannus vom Sibentail, Hensel prenner und ander schephin gemain auf dem Perge czu Kutten bekennen — —, das alle pergmaister und alle gewerken, di pauhaft warn auf dem Spiczenperge‘ auf dem gange, der do genant ist czu den Rosentelern, quamen vor uns in einen vollen rat und legten uns fur ire geprechen und iahen, das ieder- man pauten mit grossen sorgen, si iahen aber, das imant under in ercz funde in sainer gruben, das der rede wert were, und man im messen scholde, so vorlorn ander gewerken ir gepaude und ir arbait, das si lange weile gepawet hetten, und paten uns, das wir in a) Roudn.: Wilhelbm. — b) cop.: Borsait. — c) cop.: Tausentmargt. — d) cop.: Marschpach. — e) cop.: Spicze perge.
44 Regesta Bohemiae et Moraviac. 71) 1355, 21 Jul. Ratisponac. Petrus Ecker Karolo imperatori et regi ac coronae regni Bohemiae servire promittit. Ich Peter Ecker und Albrecht sein sun bekennen offenlichen etc. Wan der allerdurchleuchtigiste furst und her h. Karl Romuscher keiser etc., unser lieber gnediger her, von sunderen gnaden uns und unsern nochkomen gerucht hat in seinen dinst zu laden und uns M schok grosser prager phenning in bereitschaft geben hat, daz wir darumb kaufen ein erb und ein gut, alz wir best mugen, das wir und unser erben von dem vorgenanten unserm hern alz von einem kunig zu Behem und von der cronen desselbigen kunigreichs sulen ewiklich in manschaft und zu lehenrechten haben und bezitzen, so globen wir — — demselben unserm lieben genedigen hern alz einem kunig zu Behem und seinen nochkomen und der cronen des kunigreichs zu Behem die vorgenanten M schock gr. pr. phening an gut und an erb keren und es darumb kaufen und dasselbig von ym und seinen nochkomen und derselbig cronen zu Behem, alz vor begriffen ist, haben und besizen zu lehen und manschaft; und dovon ym und den vor- genanten seinen nochkomen, kunigen zu Behem und der cronen zu Behem treu, dinst und ere leisten und geharsamb allezeit, alz getreue man yrem rechtem hern von rechte tun solen, und yn dien und stetiklich beigestendig, dienschaft und beholfen sein wider allermeniclich noch recht und gewanheit ander manne des kunigs zu Behem, allein unser rechten herschaft ausgenomen, das beinamen seindt die hochgeboren fursten her Wilhelmbe“ und her Albrecht herzogen in Bayeren, unser gnedige hern, und ir nochkomen und ir erben. Mit urkund etc., versigilt mit unser beider ungesigil. Der geben ist — — 1355 iare an dem noch- sten dinstag vor sand Jacobstag zu Regenspurg. Copia saec. XV. ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 369 n. 356. 72) 1355, (5. Apr.—21. Jul.) Wir Borsutab und Frenczel Tau- De iure metallorum in Montibus Cutnis. sentmark, urberer auf dem Perge czun Kutten in den czaiten, Hensel von Morspachd, richter, Hannus Pisker und Heynel Grelnsmid, czu den czeiten schephinmaister, Hannus Sittauer, Wernusch Meutner, Hannus vom Sibentail, Hensel prenner und ander schephin gemain auf dem Perge czu Kutten bekennen — —, das alle pergmaister und alle gewerken, di pauhaft warn auf dem Spiczenperge‘ auf dem gange, der do genant ist czu den Rosentelern, quamen vor uns in einen vollen rat und legten uns fur ire geprechen und iahen, das ieder- man pauten mit grossen sorgen, si iahen aber, das imant under in ercz funde in sainer gruben, das der rede wert were, und man im messen scholde, so vorlorn ander gewerken ir gepaude und ir arbait, das si lange weile gepawet hetten, und paten uns, das wir in a) Roudn.: Wilhelbm. — b) cop.: Borsait. — c) cop.: Tausentmargt. — d) cop.: Marschpach. — e) cop.: Spicze perge.
Strana 45
Annus 1355, 21—23 Jul. 45 dorczu reiten, das iederman sein pergwerk sicher pawen mochte, und sprachen, geschech das nicht, hetten des sorge, das manig pergwerk und manche gruben aufgelassen wurde, di sust gepawet wurde, und das besorgte wir uns auch und wollen das ane rate nicht entun und prachten das an unsers herrn des kuniges obrist anwalden, an h. Heinraich den“ probest czu Sderas und an h. Herworten von Janowicz und auch an h. Paul unsers herren kuniges kamerschreiber und auch mit rateb unsers herrn h. Hannosen des aptes von Czedlicz und mit rate der purger von Colen, die do tail haben an der mase, und paten sie uns dorczu raten — —. Do wurden si czu rate und machten das: wer der were, den Got ercz be- scherte, do man im vormesse€, wen er begriffe in seinen lehen, der sulle siczen in allen den rechten, alzo er in funde, um ein aigenschaft, di do genant ist newntail, domit schalden si dinen dem pergmaister und den gewerken, den der perg gemessen ist. Und wi vil der winter zegd behelt in seiner gruben, do hat der kaiser sein recht an ain achtail an der gruben und ein schicht in den newentail und der laiher ein XXXII tail. Wer aber begriffen wirt mit der mase in unsers herrn des kuniges lehen, der schol im dinen mit dem newen- tail, mit der vorgenanten eigenschaft. Alzo schol er auch dinen, wer do begriffen wirt in der purger lehen ader in des aptes lehen, mit der vorgenanten eigenschaft. Wer aber be- griffen wirt mit der mase in einer uberschar, der schol dinen, wem di angehort, mit der- selben eigenschaft, di do wor geschriben ist, ein newntail genennet. Copia saec. XV in ms. bibl. capituli ecclesiae metropolitanae Olomucensis n. 530 fol. 146. Communi- cavit O. Leminger. — Ed. Zycha, Böhm Bergrecht d. Mittelalters II p. 341 n. 36 e cod. bibl. Vindobonensis n. 14.446 et aliis copiis minus accuratis. 73) 1355, 23 Jul. Ratisponae. Karolus imperator et rex civitati Egrensi libertatem a solutione theloneorum per totum — — attendentes eximie fidei puritatem imperium Romanum confert. et sincere devocionis inmotam constanciam, qua prudentes viri.. magister civium,.. con- sules ac universi cives civitatis seu opidi in Egra, nostri et sacri imperii fideles dilecti, erga nos et recolende memorie ill. Johannem, quondam Boemie regem, genitorem nostrum carissimum, claruerunt, res suas pariter et personas gravibus periculis, cuiuslibet timoris post tergum abiectis angustiis, in nostris et predicti patris nostri obsequiis contra Ludowicum quondam de Bawaria, qui se pro imperatore gerebat, ceterosque hostes nostros intrepide et viriliter exponendo; considerantesque benignius, quod iidem cives nobis et successoribus nostris servicia futuris temporibus exhibere poterunt graciora, eisdem civibus universaliter et cuilibet eorum singulariter ipsorumque successoribus hanc graciam specialem facimus, concedimus et de nostre imperatorie potestatis plenitudine liberaliter indulgemus, ut in singulis civitatibus, opidis, locis, villis, castris, terris et fluminibus ac portubus universis Romano imperio seu regno subiectis, quibuscunque censeantur nominibus, cunctas res, bona et mercimonia ipsorum, cuiuscunque nominis, nature, generis, speciei et condicionis exi- a) cop.: der. — b) cop.: rata. — c) cop.: in von messe. — d) cop.: sole.
Annus 1355, 21—23 Jul. 45 dorczu reiten, das iederman sein pergwerk sicher pawen mochte, und sprachen, geschech das nicht, hetten des sorge, das manig pergwerk und manche gruben aufgelassen wurde, di sust gepawet wurde, und das besorgte wir uns auch und wollen das ane rate nicht entun und prachten das an unsers herrn des kuniges obrist anwalden, an h. Heinraich den“ probest czu Sderas und an h. Herworten von Janowicz und auch an h. Paul unsers herren kuniges kamerschreiber und auch mit rateb unsers herrn h. Hannosen des aptes von Czedlicz und mit rate der purger von Colen, die do tail haben an der mase, und paten sie uns dorczu raten — —. Do wurden si czu rate und machten das: wer der were, den Got ercz be- scherte, do man im vormesse€, wen er begriffe in seinen lehen, der sulle siczen in allen den rechten, alzo er in funde, um ein aigenschaft, di do genant ist newntail, domit schalden si dinen dem pergmaister und den gewerken, den der perg gemessen ist. Und wi vil der winter zegd behelt in seiner gruben, do hat der kaiser sein recht an ain achtail an der gruben und ein schicht in den newentail und der laiher ein XXXII tail. Wer aber begriffen wirt mit der mase in unsers herrn des kuniges lehen, der schol im dinen mit dem newen- tail, mit der vorgenanten eigenschaft. Alzo schol er auch dinen, wer do begriffen wirt in der purger lehen ader in des aptes lehen, mit der vorgenanten eigenschaft. Wer aber be- griffen wirt mit der mase in einer uberschar, der schol dinen, wem di angehort, mit der- selben eigenschaft, di do wor geschriben ist, ein newntail genennet. Copia saec. XV in ms. bibl. capituli ecclesiae metropolitanae Olomucensis n. 530 fol. 146. Communi- cavit O. Leminger. — Ed. Zycha, Böhm Bergrecht d. Mittelalters II p. 341 n. 36 e cod. bibl. Vindobonensis n. 14.446 et aliis copiis minus accuratis. 73) 1355, 23 Jul. Ratisponae. Karolus imperator et rex civitati Egrensi libertatem a solutione theloneorum per totum — — attendentes eximie fidei puritatem imperium Romanum confert. et sincere devocionis inmotam constanciam, qua prudentes viri.. magister civium,.. con- sules ac universi cives civitatis seu opidi in Egra, nostri et sacri imperii fideles dilecti, erga nos et recolende memorie ill. Johannem, quondam Boemie regem, genitorem nostrum carissimum, claruerunt, res suas pariter et personas gravibus periculis, cuiuslibet timoris post tergum abiectis angustiis, in nostris et predicti patris nostri obsequiis contra Ludowicum quondam de Bawaria, qui se pro imperatore gerebat, ceterosque hostes nostros intrepide et viriliter exponendo; considerantesque benignius, quod iidem cives nobis et successoribus nostris servicia futuris temporibus exhibere poterunt graciora, eisdem civibus universaliter et cuilibet eorum singulariter ipsorumque successoribus hanc graciam specialem facimus, concedimus et de nostre imperatorie potestatis plenitudine liberaliter indulgemus, ut in singulis civitatibus, opidis, locis, villis, castris, terris et fluminibus ac portubus universis Romano imperio seu regno subiectis, quibuscunque censeantur nominibus, cunctas res, bona et mercimonia ipsorum, cuiuscunque nominis, nature, generis, speciei et condicionis exi- a) cop.: der. — b) cop.: rata. — c) cop.: in von messe. — d) cop.: sole.
Strana 46
46 Regesta Bohemiae et Moraviac. stant, sine solucione et exaccione cuiuslibet thelonei et pedagii ducere, educere et reducere, emere, vendere, permutare, alienare ac eciam de eisdem alias disponere et tractare, tamquam veri exempti ab onere solucionis theloneorum et pedagiorum, queant, possint et valeant imperpetuum pro ipsorum omnimoda et libera voluntate. — — Huius rei testes sunt ven. Johannes Olomucensis, Lüpoldus Bambergensis, Fridericus Ratisponensis ecclesiarum anti- stites, ill. Albertus Austrie, Styrie et Karinthie, Nycolaus Opauie, Bolko Valken- burgensis“ duces et Fridericus marchio Mysnensis, spect. Johannes Nurembergensis et Burchardus magister curie imperialis, Mogdeburgensis burogravii, Heinricus Holsacie, Heinricus de Hohenstein, Heinricus de Swarczburg, Albertus de Werdenberg, Albertus de Anhalt et Johannes de Reczze comites et alii quam plures nostri et imperii fideles." Presencium sub bulla aurea nostre maiestatis typario impressa testimonio literarum. Datum Ratispone a. d. 1355, VIII ind., X kal. augusti, regn. nostr. Rom. a. decimo, Boemie nono, imperii vero primo. Per d. Luthomuslensem episcopum cancelarium Rudolphus de Frideberg. R. Wlpertus. Orig. (A) cum bulla aurea in archivo civitatis Egrensis n. 71. — Duplicatum (B) sub data 26 Jul. cum sig. maiest. in fil. ser., fracto, ibidem n. 79. — Ed. Winkelmann, Acta imp. inedita II p. 499 n. 796. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 507 n. 346. — Reg. imp. VIII 2189, 6832. 74) 1355, 23 Jul. Ratisponae. Karolus imperator et rex civitati Egrensi privilegia praedecessorum suorum imperatorum Rudolphi, Alberti et Henrici et regum Bohemiae Ottakari et Johannis (Vide Reg. Boh. II p. 199 n. 516, p. 503 n. 1174, p. 884 n. 2047, III p. 47 n. 113, p. 325 n. 814, IV p. 374 n. 932) confirmat, adiciens: „quia privilegium ipsius Rudolphi, antecessoris nostri, prescriptum in isto duntaxat articulo, ubi dicit: Item si aliquis in homicidio absque negacione deprehensus fuerit, facultatum suarum tercia pars uxori sue, relique due partes iudici adhe- rebunt, a privilegio divi Henrici imperatoris, avi et antecessoris nostri, discordat et privilegium ipsius avi nostri civitati et civibus Egrensibus uberiores utilitates et fructus, quam privilegium eiusdem Rudolphi in iamdicto articulo afferre minime dubitatur, volumus et imperiali auctoritate statuimus, quod inantea privilegium ipsius Henrici predicti in omnibus et non privilegium Rudolphi in articulo prescripto teneatur et inviolabiliter observetur, privilegio eiusdem Rudolphi in omnibus et singulis aliis suis articulis, clausulis et punctis in suo robore duraturo, nostris et regni Boemie in ceteris et aliorum in omnibus iuribus semper salvis.“ Testes Arnestus archiep. Prag., Stephanus dux Bavariae et alii ut in privilegio praecedenti. „Etsi quadam generalitate imperialis eminentia" „Presencium sub bulla aurea“ etc. ut in charta praecedenti. Orig. cum bulla aur. deperd. in archivo civit. Egrensis n. 73. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 505 n. 345. — Reg. imp. VIII 2204, 6831. a) Falkembergensis, B. — b) B: Presencium sub maiestatis nostre sigillo testimonio literarum, sicut eciam omnia et singula — — sub bulla aurea — — in alia nostra litera eiusdem continencie et tenoris graciose dedimus sigillata.
46 Regesta Bohemiae et Moraviac. stant, sine solucione et exaccione cuiuslibet thelonei et pedagii ducere, educere et reducere, emere, vendere, permutare, alienare ac eciam de eisdem alias disponere et tractare, tamquam veri exempti ab onere solucionis theloneorum et pedagiorum, queant, possint et valeant imperpetuum pro ipsorum omnimoda et libera voluntate. — — Huius rei testes sunt ven. Johannes Olomucensis, Lüpoldus Bambergensis, Fridericus Ratisponensis ecclesiarum anti- stites, ill. Albertus Austrie, Styrie et Karinthie, Nycolaus Opauie, Bolko Valken- burgensis“ duces et Fridericus marchio Mysnensis, spect. Johannes Nurembergensis et Burchardus magister curie imperialis, Mogdeburgensis burogravii, Heinricus Holsacie, Heinricus de Hohenstein, Heinricus de Swarczburg, Albertus de Werdenberg, Albertus de Anhalt et Johannes de Reczze comites et alii quam plures nostri et imperii fideles." Presencium sub bulla aurea nostre maiestatis typario impressa testimonio literarum. Datum Ratispone a. d. 1355, VIII ind., X kal. augusti, regn. nostr. Rom. a. decimo, Boemie nono, imperii vero primo. Per d. Luthomuslensem episcopum cancelarium Rudolphus de Frideberg. R. Wlpertus. Orig. (A) cum bulla aurea in archivo civitatis Egrensis n. 71. — Duplicatum (B) sub data 26 Jul. cum sig. maiest. in fil. ser., fracto, ibidem n. 79. — Ed. Winkelmann, Acta imp. inedita II p. 499 n. 796. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 507 n. 346. — Reg. imp. VIII 2189, 6832. 74) 1355, 23 Jul. Ratisponae. Karolus imperator et rex civitati Egrensi privilegia praedecessorum suorum imperatorum Rudolphi, Alberti et Henrici et regum Bohemiae Ottakari et Johannis (Vide Reg. Boh. II p. 199 n. 516, p. 503 n. 1174, p. 884 n. 2047, III p. 47 n. 113, p. 325 n. 814, IV p. 374 n. 932) confirmat, adiciens: „quia privilegium ipsius Rudolphi, antecessoris nostri, prescriptum in isto duntaxat articulo, ubi dicit: Item si aliquis in homicidio absque negacione deprehensus fuerit, facultatum suarum tercia pars uxori sue, relique due partes iudici adhe- rebunt, a privilegio divi Henrici imperatoris, avi et antecessoris nostri, discordat et privilegium ipsius avi nostri civitati et civibus Egrensibus uberiores utilitates et fructus, quam privilegium eiusdem Rudolphi in iamdicto articulo afferre minime dubitatur, volumus et imperiali auctoritate statuimus, quod inantea privilegium ipsius Henrici predicti in omnibus et non privilegium Rudolphi in articulo prescripto teneatur et inviolabiliter observetur, privilegio eiusdem Rudolphi in omnibus et singulis aliis suis articulis, clausulis et punctis in suo robore duraturo, nostris et regni Boemie in ceteris et aliorum in omnibus iuribus semper salvis.“ Testes Arnestus archiep. Prag., Stephanus dux Bavariae et alii ut in privilegio praecedenti. „Etsi quadam generalitate imperialis eminentia" „Presencium sub bulla aurea“ etc. ut in charta praecedenti. Orig. cum bulla aur. deperd. in archivo civit. Egrensis n. 73. — Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 505 n. 345. — Reg. imp. VIII 2204, 6831. a) Falkembergensis, B. — b) B: Presencium sub maiestatis nostre sigillo testimonio literarum, sicut eciam omnia et singula — — sub bulla aurea — — in alia nostra litera eiusdem continencie et tenoris graciose dedimus sigillata.
Strana 47
Annus 1355, 23—25 Jul. 47 75) 1355, 23 Jul. Ratisponae. Karolus imperator et rex civitati Egrensi promittit Aš, Selb et Redwitz (,Asch, Selben et Redwicz“) ab ipsa civitate Egrensi et iudicio eiusdem nullo unquam tempore alienare, cives et incolas ipsius civitatis et iudicii a communi seu generali petitione eximit et promittit civi- tatem Egrensem nunquam alienare a regno seu corona Bohemiae. Testantur praeter testes in chartis praecedentibus (n. 73, 74) nominatos „nobiles Rudolphus de Warta, Busko de Wilhar- ticz, magister imperialis camere, Rudolphus de Sassenhusen, Johannes de Beldersheim." Data ut n. 73. „Cancellarius episcopus „Decet excellenciam principis“ R. Hertwicus." Luthomuslensis. Orig. cum sig. maiest. fracto in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Winkelmann, Acta imp. inedita II p. 497 n. 794. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 503 n. 344. — Reg. imp. VIII 2190. 76) 1355, 23 Jul. Ratisponae. Karolus imperator et rex civitati Egrensi officium forestariae, a Sigmaro de Selben emptum, confirmat ita ut, cuicunque cives antedictum officium ad regendum commiserint, ille officium regere debeat et coram ipso mellicidae in nemoribus terrae Egrensis in causis et quaestionibus suis tamquam iudice respondere teneantur. Testes iidem ut in chartis praecedentibus, n. 73, Data ut n. 73. 74 praeter Stephanum ducem Bavariae. „Notum facimus.“ Cop. vid. saec. XV in archivo civitatis Egrensis. — Ed. Winkelmann, Acta imp. inedita II p. 498 n. 795. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 510 n. 347. — Reg. imp. VIII 6830. 77) 1355, 23 Jul. Ratisponae. Karolus imperator et rex Francisco Goswino concedit, ut castrum Libenstein, longo iam tempore desolatum, reedificet, et ipsi idem castrum cum tredecim laneis „de forestaria imperii, que vulgo reichsforst nuncupatur“ in feudum hereditarium confert. Testes Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis et Lupoldus Bambergensis episcopi, Albertus Austriae, Stiriae et Karinthiae, Stephanus Bavariae, Nicolaus Oppaviae et Bolko Falkenbergensis duces, Johannes Nurembergensis, Burghardus, imperialis curiae magister, Magdeburgensis burggravii, Henricus de Hoensteyn, Henricus de Swarczburg, Johannes de Recz et Albertus de Anhalt comites. „Datum Ratispone a. d. 1355, ind. octava, X kal. aug., regn. nostr. a. Rom. X, Boem. IX, imperii vero primo." Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., deperd., Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum sign. I, 74. — Extr. Inventar d. allgem. Archivs d. Ministeriums d. Innern (Wien) p. 16. 78) 1355, 25 Jul. Ratisponae. Karolus imperator et rex civitati Egrensi libertatem confirmat, quousque coronae Bohemiae pignus remanebit, ut cives Egrenses Pragae in emptione et venditione quarumlibet rerum iuribus
Annus 1355, 23—25 Jul. 47 75) 1355, 23 Jul. Ratisponae. Karolus imperator et rex civitati Egrensi promittit Aš, Selb et Redwitz (,Asch, Selben et Redwicz“) ab ipsa civitate Egrensi et iudicio eiusdem nullo unquam tempore alienare, cives et incolas ipsius civitatis et iudicii a communi seu generali petitione eximit et promittit civi- tatem Egrensem nunquam alienare a regno seu corona Bohemiae. Testantur praeter testes in chartis praecedentibus (n. 73, 74) nominatos „nobiles Rudolphus de Warta, Busko de Wilhar- ticz, magister imperialis camere, Rudolphus de Sassenhusen, Johannes de Beldersheim." Data ut n. 73. „Cancellarius episcopus „Decet excellenciam principis“ R. Hertwicus." Luthomuslensis. Orig. cum sig. maiest. fracto in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Winkelmann, Acta imp. inedita II p. 497 n. 794. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 503 n. 344. — Reg. imp. VIII 2190. 76) 1355, 23 Jul. Ratisponae. Karolus imperator et rex civitati Egrensi officium forestariae, a Sigmaro de Selben emptum, confirmat ita ut, cuicunque cives antedictum officium ad regendum commiserint, ille officium regere debeat et coram ipso mellicidae in nemoribus terrae Egrensis in causis et quaestionibus suis tamquam iudice respondere teneantur. Testes iidem ut in chartis praecedentibus, n. 73, Data ut n. 73. 74 praeter Stephanum ducem Bavariae. „Notum facimus.“ Cop. vid. saec. XV in archivo civitatis Egrensis. — Ed. Winkelmann, Acta imp. inedita II p. 498 n. 795. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 510 n. 347. — Reg. imp. VIII 6830. 77) 1355, 23 Jul. Ratisponae. Karolus imperator et rex Francisco Goswino concedit, ut castrum Libenstein, longo iam tempore desolatum, reedificet, et ipsi idem castrum cum tredecim laneis „de forestaria imperii, que vulgo reichsforst nuncupatur“ in feudum hereditarium confert. Testes Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis et Lupoldus Bambergensis episcopi, Albertus Austriae, Stiriae et Karinthiae, Stephanus Bavariae, Nicolaus Oppaviae et Bolko Falkenbergensis duces, Johannes Nurembergensis, Burghardus, imperialis curiae magister, Magdeburgensis burggravii, Henricus de Hoensteyn, Henricus de Swarczburg, Johannes de Recz et Albertus de Anhalt comites. „Datum Ratispone a. d. 1355, ind. octava, X kal. aug., regn. nostr. a. Rom. X, Boem. IX, imperii vero primo." Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., deperd., Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum sign. I, 74. — Extr. Inventar d. allgem. Archivs d. Ministeriums d. Innern (Wien) p. 16. 78) 1355, 25 Jul. Ratisponae. Karolus imperator et rex civitati Egrensi libertatem confirmat, quousque coronae Bohemiae pignus remanebit, ut cives Egrenses Pragae in emptione et venditione quarumlibet rerum iuribus
Strana 48
48 Regesta Bohemiae et Moraviae. civium Pragensium frui nec non alias omnibus iuribus et consuetudinibus aliarum civitatum regni Bohemiae gaudere debeant. „Veriehen und tun kunt“ „Mit urkunde dicz briefs, versigelt mit unserm keyserlichen ingesiegel. Geben zu Regensburg — — 1355 iare, uff s. Jacobes tag dez heil. aposteln, unserer reiche dez Romischen in dem zehenden iare, dez Beheimischen in deme nunden und dez keisertums in deme ersten. Per dominum Luthomuslensem episco- R. Wlpertus." pum, cancellarium, Rudolphus de Frideberg. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. in archivo civitatis Egrensis n. 78. — Ed. Winkelmann, Acta imp. inedita II p. 500 n. 797. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 511 n. 349. — Reg. imp. VIII 2202. 79) 1355, 25 Jul. Ratisponae. Karolus imperator et rex civitati Egrensi possessionem castri Seeberg („Seberg“) confirmat, ita ut castrum penes iudicium et civitatem Egrensem remaneat et cives ius habeant officialem castri „bekennen offenliche.“ Data etc. ut in charta praecedenti. constituere vel deponere. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. in archivo civitatis Egrensis n. 76. — Ed. Winkelmann, Acta imp. inedita II p. 501 n. 799. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 513 n. 350. — Reg. imp. VIII 2203. 80) 1355, 25 Jul. Ratisponae. Karolus imperator et rex propter commodum et ulilitatem civitatis Egrensis uniones et cechas artificum et vulgarium hominum denuo prohibet, „als wir ouch di vorgenan. sache dem egen... richter, rade und burgern von Egere in unsern kuniglichen brieven vestliche und uffenliche geboden und beschrieben haben1.“ Data etc. ut in charta n. 78. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. in archivo civitatis Egrensis n. 77. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 510 n. 348. — Reg. imp. VIII 6149. 81) 1355, 25 Jul. Ratisponae. Karolus imperator et rex civibus Egrensibus libertatem concedit, ut consilium civitatis „ver- puszen und vertriben mogen usz irer stat, wen sie wiszen oder ervaren, der uns und yn nit nutze und fuglich ist bei yn zu wonen, als wir ouch den vorgenanten burgern von Eger daz vór in unsern kunigelichen brieven offenliche verschrieben haben.2“ „Veriehen und tun kunt“ Data etc. ut in charta n. 78. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. in archivo civitatis Egrensis n. 75. — Ed. Winkelmann, Acta imper. inedita II p. 501 n. 798. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 513 n. 351. — Reg. imp. VIII 2201. 1) Vide litteras a. 1351, 29 Mart. datas. — 2) Vide litteras Karoli regis a. 1348, 4 Jul. Pragae datas, Čelakovský ibidem p. 399 n. 266, 267.
48 Regesta Bohemiae et Moraviae. civium Pragensium frui nec non alias omnibus iuribus et consuetudinibus aliarum civitatum regni Bohemiae gaudere debeant. „Veriehen und tun kunt“ „Mit urkunde dicz briefs, versigelt mit unserm keyserlichen ingesiegel. Geben zu Regensburg — — 1355 iare, uff s. Jacobes tag dez heil. aposteln, unserer reiche dez Romischen in dem zehenden iare, dez Beheimischen in deme nunden und dez keisertums in deme ersten. Per dominum Luthomuslensem episco- R. Wlpertus." pum, cancellarium, Rudolphus de Frideberg. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. in archivo civitatis Egrensis n. 78. — Ed. Winkelmann, Acta imp. inedita II p. 500 n. 797. — Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 511 n. 349. — Reg. imp. VIII 2202. 79) 1355, 25 Jul. Ratisponae. Karolus imperator et rex civitati Egrensi possessionem castri Seeberg („Seberg“) confirmat, ita ut castrum penes iudicium et civitatem Egrensem remaneat et cives ius habeant officialem castri „bekennen offenliche.“ Data etc. ut in charta praecedenti. constituere vel deponere. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. in archivo civitatis Egrensis n. 76. — Ed. Winkelmann, Acta imp. inedita II p. 501 n. 799. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 513 n. 350. — Reg. imp. VIII 2203. 80) 1355, 25 Jul. Ratisponae. Karolus imperator et rex propter commodum et ulilitatem civitatis Egrensis uniones et cechas artificum et vulgarium hominum denuo prohibet, „als wir ouch di vorgenan. sache dem egen... richter, rade und burgern von Egere in unsern kuniglichen brieven vestliche und uffenliche geboden und beschrieben haben1.“ Data etc. ut in charta n. 78. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. in archivo civitatis Egrensis n. 77. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 510 n. 348. — Reg. imp. VIII 6149. 81) 1355, 25 Jul. Ratisponae. Karolus imperator et rex civibus Egrensibus libertatem concedit, ut consilium civitatis „ver- puszen und vertriben mogen usz irer stat, wen sie wiszen oder ervaren, der uns und yn nit nutze und fuglich ist bei yn zu wonen, als wir ouch den vorgenanten burgern von Eger daz vór in unsern kunigelichen brieven offenliche verschrieben haben.2“ „Veriehen und tun kunt“ Data etc. ut in charta n. 78. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. in archivo civitatis Egrensis n. 75. — Ed. Winkelmann, Acta imper. inedita II p. 501 n. 798. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 513 n. 351. — Reg. imp. VIII 2201. 1) Vide litteras a. 1351, 29 Mart. datas. — 2) Vide litteras Karoli regis a. 1348, 4 Jul. Pragae datas, Čelakovský ibidem p. 399 n. 266, 267.
Strana 49
Annus 1355, 25—26 Jul. 49 82) 1355, 25 Jul. Fratres de Erenfels castrum Helfenberg Karolo imperatori et regi aperiunt. Wir Johan und Peter gebruder von Erenfels“ bekennen etc., das umb sonderliche gnade, die der allerdurchleuchtigiste furst unser gnediger her h. Karl Romischer kaiser etc. zu uns hat und bisher gehabt, derselbe unser herre uns, leib, land und leut in seinen und des reiches schirem emphanget hat und wil uns zu unsrem rechten verantwurten und vertei- dingen wider meniklichen, wen wir des not haben und es an yen gesunen, und wan wir unserm vorgenanten hern dem keiser unser vesten Helfenberg seine lebetage geoffent haben und machen sie ym offen mit diesem brive — —. Und aller dieser egenanten stuck zu urkund und stetiger warheit han ich Johan vorgenante mein ingesigil an diesen brief ge- hangen. Und wan ich Peter eigens ingesigil nicht hab, so hab ich semliche gebeten Schencken Heinrich von Frideburg, das er sein ingesigil zu urkund der vorgenanten sache an diesen brief wolle henken. — — Der geben ist — — 1355 iar auf s. Jacobs tag. Copia saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 363 n. 348. 83) 1355, 26 Jul. Frankenstein. Johannes Sekil miles et consules civitatis Frankenstein Karolo imperatori et regi de vendi- Serenissimo et invictissimo principi tione iudicii in civitate Frankenstein. domino Carolo div. fav. clem. Romanorum imperatori s. a. et Boh. regi, domino nostro graciosissimo, Johannes dictus Sekil miles et consules civitatis Frankenstein precondignis- sime salutacionis eulogio et fidelissimorum serviciorum incrementum. Coram vestra imperiali et regia maiestate ego Johannes Sekill publice recognosco per presentes me strenuo militi d. Ste- phano de Richenbach iudicium hereditarium in Frankenstein —— vendidisse cum iure, dominio et proprietate, prout me ex successione paterna primitus contingebat — —. Protestor eciam hec omnia, que sequuntur ab antiquo ad idem iudicium de iure pertinere, videlicet curia ante castrum in civitate Frankenstein situata, tercius denarius de iudicio proveniens, duo molendina foris civitatem Frankenstein situata, quorum unum Spettilmohle et aliud Loch- mohle nuncupantur, cum omnibus et singulis usufructibus, pertinenciis, silvis, rubetis et lignis in magna Hartta situatis, viginti banci panum, viginti macella carnium et viginti banci seu scamna calceorum, item super carnifices sex marce redituum, que kuttelzins vulgariter nominatur; item reditus trium marcarum in et super duabus stubis balnealibus; item una marca annui census, qui census hereditarius dicitur; item tres fertones annui census in et super duobus hortis prope civitatem; item octo mensure avene singulis annis de quodam agro in Pilcz; item reemcio unius equinalis servicii in allodio monachorum in Banow et reemcio, que merito fieri potest et debet macellorum, bancorum seu scamnorum panum omniumque redituum reemcio ad sepedictum iudicium hereditarium pertinencium primitus a) cop.: Enenfels.
Annus 1355, 25—26 Jul. 49 82) 1355, 25 Jul. Fratres de Erenfels castrum Helfenberg Karolo imperatori et regi aperiunt. Wir Johan und Peter gebruder von Erenfels“ bekennen etc., das umb sonderliche gnade, die der allerdurchleuchtigiste furst unser gnediger her h. Karl Romischer kaiser etc. zu uns hat und bisher gehabt, derselbe unser herre uns, leib, land und leut in seinen und des reiches schirem emphanget hat und wil uns zu unsrem rechten verantwurten und vertei- dingen wider meniklichen, wen wir des not haben und es an yen gesunen, und wan wir unserm vorgenanten hern dem keiser unser vesten Helfenberg seine lebetage geoffent haben und machen sie ym offen mit diesem brive — —. Und aller dieser egenanten stuck zu urkund und stetiger warheit han ich Johan vorgenante mein ingesigil an diesen brief ge- hangen. Und wan ich Peter eigens ingesigil nicht hab, so hab ich semliche gebeten Schencken Heinrich von Frideburg, das er sein ingesigil zu urkund der vorgenanten sache an diesen brief wolle henken. — — Der geben ist — — 1355 iar auf s. Jacobs tag. Copia saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 363 n. 348. 83) 1355, 26 Jul. Frankenstein. Johannes Sekil miles et consules civitatis Frankenstein Karolo imperatori et regi de vendi- Serenissimo et invictissimo principi tione iudicii in civitate Frankenstein. domino Carolo div. fav. clem. Romanorum imperatori s. a. et Boh. regi, domino nostro graciosissimo, Johannes dictus Sekil miles et consules civitatis Frankenstein precondignis- sime salutacionis eulogio et fidelissimorum serviciorum incrementum. Coram vestra imperiali et regia maiestate ego Johannes Sekill publice recognosco per presentes me strenuo militi d. Ste- phano de Richenbach iudicium hereditarium in Frankenstein —— vendidisse cum iure, dominio et proprietate, prout me ex successione paterna primitus contingebat — —. Protestor eciam hec omnia, que sequuntur ab antiquo ad idem iudicium de iure pertinere, videlicet curia ante castrum in civitate Frankenstein situata, tercius denarius de iudicio proveniens, duo molendina foris civitatem Frankenstein situata, quorum unum Spettilmohle et aliud Loch- mohle nuncupantur, cum omnibus et singulis usufructibus, pertinenciis, silvis, rubetis et lignis in magna Hartta situatis, viginti banci panum, viginti macella carnium et viginti banci seu scamna calceorum, item super carnifices sex marce redituum, que kuttelzins vulgariter nominatur; item reditus trium marcarum in et super duabus stubis balnealibus; item una marca annui census, qui census hereditarius dicitur; item tres fertones annui census in et super duobus hortis prope civitatem; item octo mensure avene singulis annis de quodam agro in Pilcz; item reemcio unius equinalis servicii in allodio monachorum in Banow et reemcio, que merito fieri potest et debet macellorum, bancorum seu scamnorum panum omniumque redituum reemcio ad sepedictum iudicium hereditarium pertinencium primitus a) cop.: Enenfels.
Strana 50
50 Regesta- Bohemiae et Moraviae. de ipso iudicio sub condicione reemendi venditorum. Et nos consules civitatis Franckenstein predictam protestacionis confessionem per d. Johannem Sekill predictum, sic prout premit- titur, fore firmam nobis audientibus et quibusdam nostris senioribus ipsam protestacion is confessionem sic esse affirmantibus — — protestamur. Idcirco ego Johannes Sekill iam dictus nec non consules de Franckenstein imper. et reg. maiestatis excellenciam summe fidelitatis studio duximus exorandam, quatenus dicto Stephano de Richenbach iam dicto ad confirmacionem — — predictorum exhibere dignetur clementem animum benignis- simum et favorabilem. In cuius rei testimonium presens scriptum nostrorum sigillorum appensione fecimus communiri. Datum Franckenstein die b. Anne matris Marie a. d. 1355.“ Insertum confirmationi Karoli imperatoris et regie a. 1356 II id. april. (= 12 Apr.) Pragae datae, quae in cop. saec. XVII (C) in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 30 F. Münsterberg O—A. Frankenstein asservatur. — Ed. Reichenbach, Urkundl. Gesch. der Grafen Reichenbach i. Schl. I p. 37 n. 175. 84) 1355, 29 Jul. Avinione. Innocentius papa VI consentit permutationi inter monasterium Aulae Regiae et episcopum Lutomislensem faciendae sic, ut „facta prius empcione bonorum fiat permutacio, si dictis ecclesiis utilis inveniatur.“ Dat. Avinione IV kal. aug. a. tercio. Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 150 n. 370 e registris archivi Vaticani. 85) 1355, 30 Jul. Litomyšl. Johannes de Münsterberg, praedicator Lutomislensis, a sententia officialis Lutomislensis In nomine Domini a. Anno ad curiam archiepiscopalem appellat. nativ. eiusdem 1355, ind. octava, XXX die mensis iulii — — in castro Luthomuslensi Johannes presbiter de Munsterberck, predicator in ante domum habitacionis d. officialis —— Luthomusl, quandam appelacionem in carta papirea in manu tenens, legit ac publicavit coram — magistro Gunthero de Erfordia, canonico Brunnensi, Olom. dioc., officiali quoque curie episcopalis Luthomuslensis, cuius tenor extitit per omnia talis: Coram vobis — — officiali curie episcopalis Luthomuslensis ego Johannes presbiter de Munsterberck, predicator in Luthomusl, appellando propono et dico, quod vos a. d. 1355 die XXIX mensis iulii, licet non ex equitate — — sentenciam maioris excommunicacionis —— contra me promul- gastis — —, propter quod senciens me ex hoc non immerito per vos fore gravatum — — ad sanctam sedem metropolitanam Pragensem ecclesiam et ad d. archiepiscopum eiusdem ecclesie in hiis scriptis provoco et appello — — subiciens me, statum meum, res meas mobiles et inmobiles, michi adherentes seu in posterum adherere volentes, dicte sedis pro- a) C: 1356, correctum apud Reichenbach, quia iam 1356, 12 Apr. confirmationi Karoli imperatoris el regis insertum.
50 Regesta- Bohemiae et Moraviae. de ipso iudicio sub condicione reemendi venditorum. Et nos consules civitatis Franckenstein predictam protestacionis confessionem per d. Johannem Sekill predictum, sic prout premit- titur, fore firmam nobis audientibus et quibusdam nostris senioribus ipsam protestacion is confessionem sic esse affirmantibus — — protestamur. Idcirco ego Johannes Sekill iam dictus nec non consules de Franckenstein imper. et reg. maiestatis excellenciam summe fidelitatis studio duximus exorandam, quatenus dicto Stephano de Richenbach iam dicto ad confirmacionem — — predictorum exhibere dignetur clementem animum benignis- simum et favorabilem. In cuius rei testimonium presens scriptum nostrorum sigillorum appensione fecimus communiri. Datum Franckenstein die b. Anne matris Marie a. d. 1355.“ Insertum confirmationi Karoli imperatoris et regie a. 1356 II id. april. (= 12 Apr.) Pragae datae, quae in cop. saec. XVII (C) in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 30 F. Münsterberg O—A. Frankenstein asservatur. — Ed. Reichenbach, Urkundl. Gesch. der Grafen Reichenbach i. Schl. I p. 37 n. 175. 84) 1355, 29 Jul. Avinione. Innocentius papa VI consentit permutationi inter monasterium Aulae Regiae et episcopum Lutomislensem faciendae sic, ut „facta prius empcione bonorum fiat permutacio, si dictis ecclesiis utilis inveniatur.“ Dat. Avinione IV kal. aug. a. tercio. Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 150 n. 370 e registris archivi Vaticani. 85) 1355, 30 Jul. Litomyšl. Johannes de Münsterberg, praedicator Lutomislensis, a sententia officialis Lutomislensis In nomine Domini a. Anno ad curiam archiepiscopalem appellat. nativ. eiusdem 1355, ind. octava, XXX die mensis iulii — — in castro Luthomuslensi Johannes presbiter de Munsterberck, predicator in ante domum habitacionis d. officialis —— Luthomusl, quandam appelacionem in carta papirea in manu tenens, legit ac publicavit coram — magistro Gunthero de Erfordia, canonico Brunnensi, Olom. dioc., officiali quoque curie episcopalis Luthomuslensis, cuius tenor extitit per omnia talis: Coram vobis — — officiali curie episcopalis Luthomuslensis ego Johannes presbiter de Munsterberck, predicator in Luthomusl, appellando propono et dico, quod vos a. d. 1355 die XXIX mensis iulii, licet non ex equitate — — sentenciam maioris excommunicacionis —— contra me promul- gastis — —, propter quod senciens me ex hoc non immerito per vos fore gravatum — — ad sanctam sedem metropolitanam Pragensem ecclesiam et ad d. archiepiscopum eiusdem ecclesie in hiis scriptis provoco et appello — — subiciens me, statum meum, res meas mobiles et inmobiles, michi adherentes seu in posterum adherere volentes, dicte sedis pro- a) C: 1356, correctum apud Reichenbach, quia iam 1356, 12 Apr. confirmationi Karoli imperatoris el regis insertum.
Strana 51
Annus 1355, 26 Jul.— 5 Aug. 51 teccioni et presidio speciali. Lecta et interposita est hec appellacio a. d. 1355 mensis iulii die tricesima. De qua quidem appelacionis interposicione ac publicacione prefatus d. Johannes a me notario subscripto sibi fieri publicum peciit instrumentum, et quod feci presentibus discr. et hon. viris dd. Bartholomeo Cist. ord., Ludowico canonico Luthom. ecclesie, Gregorio publico notario, Nicolao de Luthomusl, Hechardo de Przilucz et aliis quam pluribus fide dignis testibus ad premissa specialiter vocatis et rogatis. Acta sunt hec anno, ind., die, mense, hora, pontif. et loco, quibus supra. Et ego Leo Nicolai de Brawnaw, clericus Prag. dioc., publ. auct. imp. notarius etc. Orig. valde mutilum, quod fuit involucrum codicis, Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae, sign. XI, 25. 86) 1355, 5 Aug. Fratrum de Riesenburg recognitio de rivis bona ipsorum a bonis monasterii Teplensis Wir Borss von Petschau und Slabk von Riesenburch dividentibus. brüder bekennen — —, dass der bach, der da heiset die Rota undt der da fleysset gegen Petschau bis an den bach, der da fleysset hinter Landeck, und dieselben zwey wasser teylen und marscheiden unser guet undt auch das guet des klosters undt abtey zu der Töppli, dorumben gelübt wir vorgenante mit diessen gegenwürtig brief bey unsiren treuen, dass wir dieselbe rainunge und marscheidung stättig behalten wollen undt gegen den ehe- genanten kloster mit nichtens übertreten noch zum schaden mit keinen sachen überrücken dem alsovern (?) ausgenohmen, dass von denen genandten zweyen wässern soll ein ufer unser sein und das andere ufer des vorgenanten klosters mit solcher gestalt, dass unser fischer und auch des klosters fischer an beyden ufern zu helf beyden teilen fischen mag und soll von beyden seiten ungehindert. Wir geloben auch keine mühl an dieselben ufer mehr zu setzen. Wolten wir aber bey demselben mit des klosters willen und auch mit unsern willen eine mühl setzen oder bauen, die soll uns und auch dem kloster kommen zu nutzen und zu gewinn gleich auf rechte theilung. Darzu ist sonderlich ausgenohmen, ob wir einerley eyssenwerch oder berkwerk auf unser teil funden, dazu sollen wir geniessen des ge- meinen wassers und sollen es bringen zu unsern nutzen, daran soll uns das kloster nicht hindern. Und also geloben wir hinwieder, wo es funde eyssenwerk oder bergwerk, das soll es bringen zu seinen nutzen und dazu geniessen des gemeinen wassers; daran wollen wir sie nicht hindern. Und das die marscheydung und rainung von uns und von unsern erben gegen dem vorgenanten kloster behalten werde, haben wir vorgenante unsere insigl an dem brief zur urkundte angehangen, und herr Hohenfelss von Schwanberg hat auch sein insigl durch unsern willen zu zeignus angehangen. Und der brief ist gegeben an s. Oswalds tag — — 1355 jahr. Copia saec. XVIII in archivo mon. Teplensis n. 74 b. 1) Vide lil. Benedae abhatis et conventus mon. Teplensis a. 1354. 12 Maii datas.
Annus 1355, 26 Jul.— 5 Aug. 51 teccioni et presidio speciali. Lecta et interposita est hec appellacio a. d. 1355 mensis iulii die tricesima. De qua quidem appelacionis interposicione ac publicacione prefatus d. Johannes a me notario subscripto sibi fieri publicum peciit instrumentum, et quod feci presentibus discr. et hon. viris dd. Bartholomeo Cist. ord., Ludowico canonico Luthom. ecclesie, Gregorio publico notario, Nicolao de Luthomusl, Hechardo de Przilucz et aliis quam pluribus fide dignis testibus ad premissa specialiter vocatis et rogatis. Acta sunt hec anno, ind., die, mense, hora, pontif. et loco, quibus supra. Et ego Leo Nicolai de Brawnaw, clericus Prag. dioc., publ. auct. imp. notarius etc. Orig. valde mutilum, quod fuit involucrum codicis, Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae, sign. XI, 25. 86) 1355, 5 Aug. Fratrum de Riesenburg recognitio de rivis bona ipsorum a bonis monasterii Teplensis Wir Borss von Petschau und Slabk von Riesenburch dividentibus. brüder bekennen — —, dass der bach, der da heiset die Rota undt der da fleysset gegen Petschau bis an den bach, der da fleysset hinter Landeck, und dieselben zwey wasser teylen und marscheiden unser guet undt auch das guet des klosters undt abtey zu der Töppli, dorumben gelübt wir vorgenante mit diessen gegenwürtig brief bey unsiren treuen, dass wir dieselbe rainunge und marscheidung stättig behalten wollen undt gegen den ehe- genanten kloster mit nichtens übertreten noch zum schaden mit keinen sachen überrücken dem alsovern (?) ausgenohmen, dass von denen genandten zweyen wässern soll ein ufer unser sein und das andere ufer des vorgenanten klosters mit solcher gestalt, dass unser fischer und auch des klosters fischer an beyden ufern zu helf beyden teilen fischen mag und soll von beyden seiten ungehindert. Wir geloben auch keine mühl an dieselben ufer mehr zu setzen. Wolten wir aber bey demselben mit des klosters willen und auch mit unsern willen eine mühl setzen oder bauen, die soll uns und auch dem kloster kommen zu nutzen und zu gewinn gleich auf rechte theilung. Darzu ist sonderlich ausgenohmen, ob wir einerley eyssenwerch oder berkwerk auf unser teil funden, dazu sollen wir geniessen des ge- meinen wassers und sollen es bringen zu unsern nutzen, daran soll uns das kloster nicht hindern. Und also geloben wir hinwieder, wo es funde eyssenwerk oder bergwerk, das soll es bringen zu seinen nutzen und dazu geniessen des gemeinen wassers; daran wollen wir sie nicht hindern. Und das die marscheydung und rainung von uns und von unsern erben gegen dem vorgenanten kloster behalten werde, haben wir vorgenante unsere insigl an dem brief zur urkundte angehangen, und herr Hohenfelss von Schwanberg hat auch sein insigl durch unsern willen zu zeignus angehangen. Und der brief ist gegeben an s. Oswalds tag — — 1355 jahr. Copia saec. XVIII in archivo mon. Teplensis n. 74 b. 1) Vide lil. Benedae abhatis et conventus mon. Teplensis a. 1354. 12 Maii datas.
Strana 52
52 Regesta Bohemiae et Moraviae. 87) 1355, 7 Aug. Norimbergae. Albertus rector parochialis ecclesiae s. Sebaldi Norimbergae („Nürmberg“), „cum serenis- simus princeps et dominus d. Karolus imperator s. a. et Bohemie rex, capellam scu ecclesiam in honore sanctissime Dei genitricis virginis Marie infra limites prefate ecclesie mee in qua dam area, ubi olim platea Judeorum erat, fundare et erigere inchoasset, et consumare desiderans me seriosius requisisset, ut tali fundacioni et ceteris in huiusmodi oportunis vellem meum adhibere consensum“, pro 400 florenis, ratione damnorum ecclesiae suae assignatis, dictae fundationi consentit. „Cuius rei testes sunt rev. in Chr. Theodricus Minndensis episcopus, Prezyedwogios“ decanus s. eccl. Pragensis, Bohussyus prepositus Lydhamericzensis“, Wolframus magister ord. de domo Teutunica per Almoniam, Burkhardus Magdeburgensis purgrafius, Chunradus Grozz schultetus, Vlricus Haller, Bertholdus Tucher, Hermannus Vorhtel et Gotfridus Schopper cives Nürmbergenses. In cuius rei testimonium sigillum meum apposui unacum sigillo universitatis civium Nurmbergensium, quod in testimonium rei ad preces meas est appensum. Et nos consules ac universitas civium in Nurmberg recognoscimus sigillum nostrum ex certa sciencia et ad preces prefati domini plebani in testimonium premissorum presentibus appendisse. Datum et actum a. d. 1355 in die s. Affre mart. in civitate Nurmberg. Orig. valde laesum cum sig. plebani de cera communi et sig. civitatis de cera rubra in press. perg. laesis, Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae s. Viti sign. XI, 20. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. III p. 362 n. 21. — 88) 1355, 11 Aug. Altenburg. Leopoldus episcopus Bambergensis („Babenbergensis“) erectioni novae ecclesiae s. Mariae in civitate Norimbergensi consentit et litteras fundationis (vide superius n. 60), per Sty- borium praecentorem mansionariorum chori s. Mariae in ecclesia Pragensi sibi praesentatas, „Datum in castro nostro Altenburch prope Babenberg tamquam loci ordinarius confirmat. a. d. 1355 in crastino s. Laurencii mart." Orig. cum sigillo episcopi de cera communi, cui contrasigillum de cera rubra impressum est, Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae s. Viti sign. XI, 21. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. III p. 364 n. 22. 89) 1355, 11 Aug. Michael Jacobi de Netolice („Netolicz“) presbiter et confrater fratrum in Sancta Corona ord. Cist. Ludolpho abbati eiusdem loci decem marcas bonorum denariorum assignat, „ita quod quamdiu dictus d. Ludolphus abbas has decem marcas conventui in censum unius marce non conver- lerit annualem, unam marcam ex hiis decem omni anno eidem conventui sequenti die Undecim ") sic or.
52 Regesta Bohemiae et Moraviae. 87) 1355, 7 Aug. Norimbergae. Albertus rector parochialis ecclesiae s. Sebaldi Norimbergae („Nürmberg“), „cum serenis- simus princeps et dominus d. Karolus imperator s. a. et Bohemie rex, capellam scu ecclesiam in honore sanctissime Dei genitricis virginis Marie infra limites prefate ecclesie mee in qua dam area, ubi olim platea Judeorum erat, fundare et erigere inchoasset, et consumare desiderans me seriosius requisisset, ut tali fundacioni et ceteris in huiusmodi oportunis vellem meum adhibere consensum“, pro 400 florenis, ratione damnorum ecclesiae suae assignatis, dictae fundationi consentit. „Cuius rei testes sunt rev. in Chr. Theodricus Minndensis episcopus, Prezyedwogios“ decanus s. eccl. Pragensis, Bohussyus prepositus Lydhamericzensis“, Wolframus magister ord. de domo Teutunica per Almoniam, Burkhardus Magdeburgensis purgrafius, Chunradus Grozz schultetus, Vlricus Haller, Bertholdus Tucher, Hermannus Vorhtel et Gotfridus Schopper cives Nürmbergenses. In cuius rei testimonium sigillum meum apposui unacum sigillo universitatis civium Nurmbergensium, quod in testimonium rei ad preces meas est appensum. Et nos consules ac universitas civium in Nurmberg recognoscimus sigillum nostrum ex certa sciencia et ad preces prefati domini plebani in testimonium premissorum presentibus appendisse. Datum et actum a. d. 1355 in die s. Affre mart. in civitate Nurmberg. Orig. valde laesum cum sig. plebani de cera communi et sig. civitatis de cera rubra in press. perg. laesis, Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae s. Viti sign. XI, 20. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. III p. 362 n. 21. — 88) 1355, 11 Aug. Altenburg. Leopoldus episcopus Bambergensis („Babenbergensis“) erectioni novae ecclesiae s. Mariae in civitate Norimbergensi consentit et litteras fundationis (vide superius n. 60), per Sty- borium praecentorem mansionariorum chori s. Mariae in ecclesia Pragensi sibi praesentatas, „Datum in castro nostro Altenburch prope Babenberg tamquam loci ordinarius confirmat. a. d. 1355 in crastino s. Laurencii mart." Orig. cum sigillo episcopi de cera communi, cui contrasigillum de cera rubra impressum est, Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae s. Viti sign. XI, 21. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. III p. 364 n. 22. 89) 1355, 11 Aug. Michael Jacobi de Netolice („Netolicz“) presbiter et confrater fratrum in Sancta Corona ord. Cist. Ludolpho abbati eiusdem loci decem marcas bonorum denariorum assignat, „ita quod quamdiu dictus d. Ludolphus abbas has decem marcas conventui in censum unius marce non conver- lerit annualem, unam marcam ex hiis decem omni anno eidem conventui sequenti die Undecim ") sic or.
Strana 53
Annus 1355, 7—14 Aug. 53 milium virginumi pro pittanciis perpetuo assignabit et eadem die memoria mea et parentum meorum in conventu a fratribus omnibus uniformiter peragatur et istud ex promisso d. abbatis de consilio suorum seniorum tamquam ratum et gratum ad suos successores et posteros irrevo- cabiliter se extendet." „Datum et actum a. d. „Noverint universi Christi fideles“ 1355 in die s. Spinee corone. Orig. sub sig. Johannis abbatis monast. Plasensis et Ludolphi abbatis in Sancta Corona, quae modo avulsa desunt, Pragae in bibl. universit. sign. n. 260. — Ed. Pangerl, UB. Goldenkron, Font. r. Austr. XXXVII p. 127 n. 66. 90) 1355, 14 Aug. Zitaviae. Magister civium et iurati civitatis Zitaviae testantur Johannem de Donin et ordinem Cruciferorum s. Johannis Hierosolymitani ecclesias in Ruppersdorf et in Chrastava permu- Wir Nyckil Schultheis burgermeistir, Lorencz Nwhus, Cunad tasse. Honhuser, Cunad Pesold, Cünil Lyndener, Pesche Hertil, Herman Junge und schepphin gemeynlich czur Zithaw tun czu wissin und bekennen offinlich — —, daz vor uns ist kumen der edele herre h. Hannus, burogreve von Donyn und herre czu Grevinsteyn, und der erbere herre h. Nycklaws von Rathebor, unser kumtwir, und habin in unser kegin- wurtikeit mit yr beydir gutin willin — — mit eynandir gewechsilt an arge list mit den kyrchlehn czu Ruprechtisdorf und czur Craczow, also daz her Hannus von Donyn mit gutin willin abtrit und ist abgetretin dez kyrchlehins czu Ruprechtisdorf den erbern herrin h. Haschkin von Lemberg, dem homeister der huser in Polen, in Behem, in Mehrern und h. Nycklawse, unser kumtwir, von dez ordins wegin mit allin rechtin, alz her iz und syne vorvarn gehabt habin, daz sy adir yre nochkumen von yris ordins wegin schûllin und můgin lyen noch ir vryen willekur, wem sy wollin und iz ouch ir ordin vorbaz me haldin und habin ewiclich an allis hindirniz in derselbin wyse; so habin dy vorgenantin herrin h. Haschke von Lemberg der homeister und h. Nycklaws, unser kumtwir, von yris ordins wegin ouch mit gutin willin abgetretin dez kyrchlehins czur Craczow hern Hannuse von Donyn, daz her iz mag und schol lyen noch synin willin, wem her wil, und schal iz ouch vorbaz me, her und alle syne erbin, ewiclich haldin und habin schal mit allin rechtin, alz Dez czu urkünde, daz iz ordin gehabit hat, ane wedirrede und ane allis hindirniz. diz wechsil icht vorruckt adir vorbrochin werde, so habe wir unsir stat ingesigil daz grôste mit der herrin ingesigile von Donyn, hern Hannus dez obgenantin und hern Wêncschigis synis brudir, an dysin keginwurtigin offin brif lasin hengin. Gegebin czur Zithaw —— 1355 iare an dem vrytage an Unsir Vrouwin abinde, alz sy czu hymel gevarn ist. Orig. cum tribus sig. rot. de cera viridi communi impressa in press. perg. Pragae in archivo magni prioratus Melitensium, sign. Zittau n. 12. Sigillum CIVIVM DE EITAVIA fractum, sigilla Johannis et Venceslai de Donin, itidem laesa, habent galeam cornua cervina ferentem. — Extr. Pescheck, N. Lausitz. Magazin 28 p. 405 n. 3. 1) Die 22 Oct.
Annus 1355, 7—14 Aug. 53 milium virginumi pro pittanciis perpetuo assignabit et eadem die memoria mea et parentum meorum in conventu a fratribus omnibus uniformiter peragatur et istud ex promisso d. abbatis de consilio suorum seniorum tamquam ratum et gratum ad suos successores et posteros irrevo- cabiliter se extendet." „Datum et actum a. d. „Noverint universi Christi fideles“ 1355 in die s. Spinee corone. Orig. sub sig. Johannis abbatis monast. Plasensis et Ludolphi abbatis in Sancta Corona, quae modo avulsa desunt, Pragae in bibl. universit. sign. n. 260. — Ed. Pangerl, UB. Goldenkron, Font. r. Austr. XXXVII p. 127 n. 66. 90) 1355, 14 Aug. Zitaviae. Magister civium et iurati civitatis Zitaviae testantur Johannem de Donin et ordinem Cruciferorum s. Johannis Hierosolymitani ecclesias in Ruppersdorf et in Chrastava permu- Wir Nyckil Schultheis burgermeistir, Lorencz Nwhus, Cunad tasse. Honhuser, Cunad Pesold, Cünil Lyndener, Pesche Hertil, Herman Junge und schepphin gemeynlich czur Zithaw tun czu wissin und bekennen offinlich — —, daz vor uns ist kumen der edele herre h. Hannus, burogreve von Donyn und herre czu Grevinsteyn, und der erbere herre h. Nycklaws von Rathebor, unser kumtwir, und habin in unser kegin- wurtikeit mit yr beydir gutin willin — — mit eynandir gewechsilt an arge list mit den kyrchlehn czu Ruprechtisdorf und czur Craczow, also daz her Hannus von Donyn mit gutin willin abtrit und ist abgetretin dez kyrchlehins czu Ruprechtisdorf den erbern herrin h. Haschkin von Lemberg, dem homeister der huser in Polen, in Behem, in Mehrern und h. Nycklawse, unser kumtwir, von dez ordins wegin mit allin rechtin, alz her iz und syne vorvarn gehabt habin, daz sy adir yre nochkumen von yris ordins wegin schûllin und můgin lyen noch ir vryen willekur, wem sy wollin und iz ouch ir ordin vorbaz me haldin und habin ewiclich an allis hindirniz in derselbin wyse; so habin dy vorgenantin herrin h. Haschke von Lemberg der homeister und h. Nycklaws, unser kumtwir, von yris ordins wegin ouch mit gutin willin abgetretin dez kyrchlehins czur Craczow hern Hannuse von Donyn, daz her iz mag und schol lyen noch synin willin, wem her wil, und schal iz ouch vorbaz me, her und alle syne erbin, ewiclich haldin und habin schal mit allin rechtin, alz Dez czu urkünde, daz iz ordin gehabit hat, ane wedirrede und ane allis hindirniz. diz wechsil icht vorruckt adir vorbrochin werde, so habe wir unsir stat ingesigil daz grôste mit der herrin ingesigile von Donyn, hern Hannus dez obgenantin und hern Wêncschigis synis brudir, an dysin keginwurtigin offin brif lasin hengin. Gegebin czur Zithaw —— 1355 iare an dem vrytage an Unsir Vrouwin abinde, alz sy czu hymel gevarn ist. Orig. cum tribus sig. rot. de cera viridi communi impressa in press. perg. Pragae in archivo magni prioratus Melitensium, sign. Zittau n. 12. Sigillum CIVIVM DE EITAVIA fractum, sigilla Johannis et Venceslai de Donin, itidem laesa, habent galeam cornua cervina ferentem. — Extr. Pescheck, N. Lausitz. Magazin 28 p. 405 n. 3. 1) Die 22 Oct.
Strana 54
54 Regesta Bohemiae el Moraviac. 91) 1355, 14 Aug. Czenko de Lipa supremus regni Bohemiae marescallus, militem et marescallum Paulum de Opatovice („Oppathowitcz“) procuratorem suum conslituit ad recipienda 14.000 flor. auri, quae civitas Florentina adhuc sibi debet de 17.000 flor. auri sibi a Karolo imperatore et rege assignatis (vide supra n. 40)1. „In nomine Domini amen. Anno — — 1355 — — Cum hoc sit, quod serenissimus" ind. ottava, pontif. — — a. tertio die XIV m. aug. — „Acta sunt hec in Puschildorf in domo habitationis honesti v. Nicolai dicti Semla“, civis ibidem, presentibus strenuis vv. et honestis dd. Roperto de Comorows, Johanne de Suschicz, magistro curie, Czenkone dicto Cruschina, patrino dicti constituentis, Alschone de Lubetin, — Et militibus et familiaribus ipsius d. Czenkonis de Lypa et aliis quam pluribus — ego Nicholaus olim Chonczinnani de Donis, cler. Strigon, dyoc., publ. auct. imper. notarius Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 199 n. 102 e copia saec. XIV archivi publici Florentini, Ristretto Cron. 92) 1355, 15 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex a clero et populo cum gaudio et omni sollemnitate susceptus, civitatem Pragensem ingreditur. Pelzel. Kaiser Karl IV p. 479. — Karolus imperator et rex usque ad mensem novembris in regno Behemiae mansit In litteris, quae illo tempore datae sunt. commemorantur inter lestes Arnestus archiepi- scopus, Johanncs Olomucensis, Johannes Luthomuslensis, Theodricus Mindensis episcopi. Primislaus et Kazi- mirus Tessinenses duces; Reg. imp. VIII 2260, 2263. 2266, 6843, 6846. — Die 18 Nov. imperator erat Tachoviac Norimbergam proficiscens, Reg. imp. VIII 2228 93) 1355, 21 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex Leoni magistro hospitalis s. Francisci in pede pontis civitatis Pragensis ord. Cruciferorum cum stella et conventui hospitalis eiusdem privilegia ab anteces- soribus suis concessa et specialiter privilegium Venceslai regis cum data a. 1235, pridie idus febr. (Reg. Boh. I p. 408 n. 868) auctoritate regia, regni et coronae Bohemiae innovat et ratificat ac edicto regali tamquam rex Bohemiae statuit, ut hospitalia et ecclesiae seu capellac ordinis, ad coronam regni Bohemiae pertinentes „videlicet hospitale cum capella in Egra, ecclesia parochialis in Sedlitz cum villa et filiabus ad eandem pertinentibus, ecclesia et hospitale in Leutmeritz nec non ecclesia parochialis s. Elisabeth cum capella et hospitale s. Matthie in Wratislawia ac etiam hospitale cum ecclesiis suis Ausk et in Glatowia ad hoc, ut exnunc inantea perpetuis temporibus sepe dictis magistro et fratribus ac hospitali s. Francisci in pede a) ms. Sela. — b) Zimmermann: Comorero. — c) Zimmermann: del Ubetin, quae nomina in ms. manifesto corrupta esse videntur. — 1) Die 30 Aug. 1355 dicta 14.000 flor. summa Florentiae in manus Pauli de Opatovice est soluta, Zimmermann p. 205 n. 105.
54 Regesta Bohemiae el Moraviac. 91) 1355, 14 Aug. Czenko de Lipa supremus regni Bohemiae marescallus, militem et marescallum Paulum de Opatovice („Oppathowitcz“) procuratorem suum conslituit ad recipienda 14.000 flor. auri, quae civitas Florentina adhuc sibi debet de 17.000 flor. auri sibi a Karolo imperatore et rege assignatis (vide supra n. 40)1. „In nomine Domini amen. Anno — — 1355 — — Cum hoc sit, quod serenissimus" ind. ottava, pontif. — — a. tertio die XIV m. aug. — „Acta sunt hec in Puschildorf in domo habitationis honesti v. Nicolai dicti Semla“, civis ibidem, presentibus strenuis vv. et honestis dd. Roperto de Comorows, Johanne de Suschicz, magistro curie, Czenkone dicto Cruschina, patrino dicti constituentis, Alschone de Lubetin, — Et militibus et familiaribus ipsius d. Czenkonis de Lypa et aliis quam pluribus — ego Nicholaus olim Chonczinnani de Donis, cler. Strigon, dyoc., publ. auct. imper. notarius Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 199 n. 102 e copia saec. XIV archivi publici Florentini, Ristretto Cron. 92) 1355, 15 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex a clero et populo cum gaudio et omni sollemnitate susceptus, civitatem Pragensem ingreditur. Pelzel. Kaiser Karl IV p. 479. — Karolus imperator et rex usque ad mensem novembris in regno Behemiae mansit In litteris, quae illo tempore datae sunt. commemorantur inter lestes Arnestus archiepi- scopus, Johanncs Olomucensis, Johannes Luthomuslensis, Theodricus Mindensis episcopi. Primislaus et Kazi- mirus Tessinenses duces; Reg. imp. VIII 2260, 2263. 2266, 6843, 6846. — Die 18 Nov. imperator erat Tachoviac Norimbergam proficiscens, Reg. imp. VIII 2228 93) 1355, 21 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex Leoni magistro hospitalis s. Francisci in pede pontis civitatis Pragensis ord. Cruciferorum cum stella et conventui hospitalis eiusdem privilegia ab anteces- soribus suis concessa et specialiter privilegium Venceslai regis cum data a. 1235, pridie idus febr. (Reg. Boh. I p. 408 n. 868) auctoritate regia, regni et coronae Bohemiae innovat et ratificat ac edicto regali tamquam rex Bohemiae statuit, ut hospitalia et ecclesiae seu capellac ordinis, ad coronam regni Bohemiae pertinentes „videlicet hospitale cum capella in Egra, ecclesia parochialis in Sedlitz cum villa et filiabus ad eandem pertinentibus, ecclesia et hospitale in Leutmeritz nec non ecclesia parochialis s. Elisabeth cum capella et hospitale s. Matthie in Wratislawia ac etiam hospitale cum ecclesiis suis Ausk et in Glatowia ad hoc, ut exnunc inantea perpetuis temporibus sepe dictis magistro et fratribus ac hospitali s. Francisci in pede a) ms. Sela. — b) Zimmermann: Comorero. — c) Zimmermann: del Ubetin, quae nomina in ms. manifesto corrupta esse videntur. — 1) Die 30 Aug. 1355 dicta 14.000 flor. summa Florentiae in manus Pauli de Opatovice est soluta, Zimmermann p. 205 n. 105.
Strana 55
Annus 1355, 14—23 Aug. 55 pontis Pragensis ad instar temporis preteriti, et sicut consueverunt seu debuerunt alias, nunc fortius subiaceant, pareant et intendant sintque incorporata — —.“ Pena 50 marcarum auri, quarum medietas fisco regali est applicanda. Testes Ernestus archiepiscopus Pragensis, Ioannes Olomucensis, Fridericus Ratisponensis, Theodoricus Mindensis episcopi, Rudolfus Saxonie, s. i. archimarschallus, Bolko Suidnicensis, Bolko senior Opoliensis, Conradus Olesnicensis, Bolko Falckenbergensis et Primco Teschinensis duces, Burghardus Magdeburgensis burggravius, ma- gister curie, et Joannes de Retz comites, Wilhelmus de Landstein burggravius Pragensis, Hen- ricus de Nova Domo, Busco de Wilhartitz camerarius, Jesco de Wilhartitz marescallus et Hen- ricus Czigelheim magister coquine. Sub bulla aurea. „Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, XII kal. septembris, regn. nostr. a. X, Bohemie IX, imperii vero primo." Ed. Pelzel, Kaiser Karl IV. U B. II p. 379 n. 339 e copia archivi Crucigerorum ad pedem pontis Pragensis. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 514 n. 352. — Reg. imp. VIII 2225. 94) 1355, 23 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex iudici, magistro civium et iuratis civibus civitatis Gorlicensis auctoritate regia Bohemiae indulget, ut pro capella, quam erigere intendurt, 12 marcarum gross. prag. perpetuos annuos reditus comparare ac eidem capellae, dum erecta fuerit, nomine dotis valeant assignare. „Datum Prage a. d. 1355, octava ind., X kal. sept., regn. nostr. a. Per dominum cancellarium Nicolaus de Rom. X, Boemie IX, imperii vero primo. R. Wlpertus." Chremsir. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo civitatis Gorlicensis sign. n. 58/39. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 62 n. 315. — Reg. imp. VIII 2228. 95) 1355. 23 Aug. Pragac. Karolus imperalor ct rex Simonem ord. Praed. magistrum, consiliarium suum, el lotum ordinem Praedicatorum in suam et s. Romani imperii protectionem recipit ipsisque omnia Testes „Ernestus Pragensis archiepiscopus, privilegia auctoritate imperiali confirmat. ac Johannes Lutomischlensis aule nostre cancellarius, Theodoricus Mindensis episcopi ac ill. Bolko Swidnicensis, Johannes Oppauie, Bolko Falkenbergensis, Prziemisl Thessinensis duces ac spect. Burchardus magister curie nostre et Johannes Magdeburgensis et Albertus de Anhall comites ac nob. Buscho de Welharticz, Hasco de Swyerzieticz, magistri camere nostre, Johannes de Rosenberg, Henricus de Noua Domo, Herbordus de Janowicz principes et fideles." „Inter alias gloriosas rei publice curas“ „Datum Prage a. d. 1355, VIII ind., X kal. sept., regn. nostr. Rom. a. X, Boemie IX, imperii vero primo." „Per dominum Luto- mischlensem episcopum Nicolaus de Chremsir." Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 250 n. 313 e copia saec. XVIII, quae Brunae in archivo terrae Moraviae, coll. Bočkiana n. 5455 asservatur. — Extr. Reg. imp. VIII 2227, ubi aliae edi- tiones annotantur. — Transsumptum notarii publici David Einsidl de Olomuc de a. 1461 Vratislaviae in archivo publico Rep. 110, Dominikaner Ratibor n. 6.
Annus 1355, 14—23 Aug. 55 pontis Pragensis ad instar temporis preteriti, et sicut consueverunt seu debuerunt alias, nunc fortius subiaceant, pareant et intendant sintque incorporata — —.“ Pena 50 marcarum auri, quarum medietas fisco regali est applicanda. Testes Ernestus archiepiscopus Pragensis, Ioannes Olomucensis, Fridericus Ratisponensis, Theodoricus Mindensis episcopi, Rudolfus Saxonie, s. i. archimarschallus, Bolko Suidnicensis, Bolko senior Opoliensis, Conradus Olesnicensis, Bolko Falckenbergensis et Primco Teschinensis duces, Burghardus Magdeburgensis burggravius, ma- gister curie, et Joannes de Retz comites, Wilhelmus de Landstein burggravius Pragensis, Hen- ricus de Nova Domo, Busco de Wilhartitz camerarius, Jesco de Wilhartitz marescallus et Hen- ricus Czigelheim magister coquine. Sub bulla aurea. „Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, XII kal. septembris, regn. nostr. a. X, Bohemie IX, imperii vero primo." Ed. Pelzel, Kaiser Karl IV. U B. II p. 379 n. 339 e copia archivi Crucigerorum ad pedem pontis Pragensis. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 514 n. 352. — Reg. imp. VIII 2225. 94) 1355, 23 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex iudici, magistro civium et iuratis civibus civitatis Gorlicensis auctoritate regia Bohemiae indulget, ut pro capella, quam erigere intendurt, 12 marcarum gross. prag. perpetuos annuos reditus comparare ac eidem capellae, dum erecta fuerit, nomine dotis valeant assignare. „Datum Prage a. d. 1355, octava ind., X kal. sept., regn. nostr. a. Per dominum cancellarium Nicolaus de Rom. X, Boemie IX, imperii vero primo. R. Wlpertus." Chremsir. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo civitatis Gorlicensis sign. n. 58/39. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 62 n. 315. — Reg. imp. VIII 2228. 95) 1355. 23 Aug. Pragac. Karolus imperalor ct rex Simonem ord. Praed. magistrum, consiliarium suum, el lotum ordinem Praedicatorum in suam et s. Romani imperii protectionem recipit ipsisque omnia Testes „Ernestus Pragensis archiepiscopus, privilegia auctoritate imperiali confirmat. ac Johannes Lutomischlensis aule nostre cancellarius, Theodoricus Mindensis episcopi ac ill. Bolko Swidnicensis, Johannes Oppauie, Bolko Falkenbergensis, Prziemisl Thessinensis duces ac spect. Burchardus magister curie nostre et Johannes Magdeburgensis et Albertus de Anhall comites ac nob. Buscho de Welharticz, Hasco de Swyerzieticz, magistri camere nostre, Johannes de Rosenberg, Henricus de Noua Domo, Herbordus de Janowicz principes et fideles." „Inter alias gloriosas rei publice curas“ „Datum Prage a. d. 1355, VIII ind., X kal. sept., regn. nostr. Rom. a. X, Boemie IX, imperii vero primo." „Per dominum Luto- mischlensem episcopum Nicolaus de Chremsir." Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 250 n. 313 e copia saec. XVIII, quae Brunae in archivo terrae Moraviae, coll. Bočkiana n. 5455 asservatur. — Extr. Reg. imp. VIII 2227, ubi aliae edi- tiones annotantur. — Transsumptum notarii publici David Einsidl de Olomuc de a. 1461 Vratislaviae in archivo publico Rep. 110, Dominikaner Ratibor n. 6.
Strana 56
56 Regesta Bohemiae et Moraviac. 96) 1355, 23 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex reditus seu bona a Henrico dicto Kost, cive in Kamencz, pro instauratione altaris collata videlicet „octo marcarum redditum infra maccella carnium in cadem civitate Kamencz, quatuor marcas cum dimidia in octo ortis extra eandem civitatem et in agris unam marcam nec non in villa dicta Berinbruch sex solidos usualis monete et in villa Libnaw unam marcam in redditibus annuis“, ecclesiae parochiali in Kamencz confirmat. Data ut in charta praecedenti. „Per d. Luthomisslensem episcopum, cancellarium, Heinricus Thesauri. R. Martinus“. Ed. Knothe, U B. Kamenz u. Löbau, Cod. dipl. Sax. Reg. II, 7 p. 14 n. 22. ex orig. archivi civi- latis Camentinae n. 157. Sig. maiest. in press. perg. fractum. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 63 n. 319. — Reg. imp. VIII 2245, 6845. 97) 1355, 23 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex oppido Laufen privilegia, a ducibus Bavariae concessa, con- firmat et iura civitatum confert. Reg. imp. VIII 2230 ex originali archivi generalis Bavariae. 98) 1355, 23 Aug. ap. Villam Novam. Innocentius papa VI archiepiscopo Pragensi et Olomucensi, Vratislaviensi, Misnensi episcopis mandat, quatenus ecclesias et monasteria aliaque loca ecclesiastica suarum dioc. non exempta per visitatores idoneos visitent ac omnia, quae ad visitationis officium pertinent, exequantur. „Apud Villamnouam Auinionensis „Licet universis archiepiscopis." dioc. X kal. sept. a. tercio." Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 153 n. 375 e registris archivi Vaticani. 99) 1355, 23 Aug. ap. Villam Novam. Innocentius papa VI Johanni Paduano decano ecclesiae Vissegradensis mandat, qua- tenus in ecclesiis et monasteriis aliisque locis ecclesiasticis s. Benedicti, Cluniacensis, Cisterciensis, Praemonstratensis aliorumque ordinum, quae ex privilegio vel consuetudine quoad visitationem ordinariis non subsunt, omnia ad visitatoris officium pertinentia exequatur. „Datum apud Villamnouam Auinionensis dioc. X kal. „Licet universaliter“ sept. a. tercio." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 152 n. 374 e registris archivi Vaticani. 100) 1355, 23 Aug. Oslavany. Monasterium Vallis s. Mariae in Oslavany curiam in Němčice vendit. Nos Elisabeth abbatissa, Hedwigis priorissa, Elisabeth subpriorissa, Chunegundis celeraria
56 Regesta Bohemiae et Moraviac. 96) 1355, 23 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex reditus seu bona a Henrico dicto Kost, cive in Kamencz, pro instauratione altaris collata videlicet „octo marcarum redditum infra maccella carnium in cadem civitate Kamencz, quatuor marcas cum dimidia in octo ortis extra eandem civitatem et in agris unam marcam nec non in villa dicta Berinbruch sex solidos usualis monete et in villa Libnaw unam marcam in redditibus annuis“, ecclesiae parochiali in Kamencz confirmat. Data ut in charta praecedenti. „Per d. Luthomisslensem episcopum, cancellarium, Heinricus Thesauri. R. Martinus“. Ed. Knothe, U B. Kamenz u. Löbau, Cod. dipl. Sax. Reg. II, 7 p. 14 n. 22. ex orig. archivi civi- latis Camentinae n. 157. Sig. maiest. in press. perg. fractum. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 63 n. 319. — Reg. imp. VIII 2245, 6845. 97) 1355, 23 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex oppido Laufen privilegia, a ducibus Bavariae concessa, con- firmat et iura civitatum confert. Reg. imp. VIII 2230 ex originali archivi generalis Bavariae. 98) 1355, 23 Aug. ap. Villam Novam. Innocentius papa VI archiepiscopo Pragensi et Olomucensi, Vratislaviensi, Misnensi episcopis mandat, quatenus ecclesias et monasteria aliaque loca ecclesiastica suarum dioc. non exempta per visitatores idoneos visitent ac omnia, quae ad visitationis officium pertinent, exequantur. „Apud Villamnouam Auinionensis „Licet universis archiepiscopis." dioc. X kal. sept. a. tercio." Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 153 n. 375 e registris archivi Vaticani. 99) 1355, 23 Aug. ap. Villam Novam. Innocentius papa VI Johanni Paduano decano ecclesiae Vissegradensis mandat, qua- tenus in ecclesiis et monasteriis aliisque locis ecclesiasticis s. Benedicti, Cluniacensis, Cisterciensis, Praemonstratensis aliorumque ordinum, quae ex privilegio vel consuetudine quoad visitationem ordinariis non subsunt, omnia ad visitatoris officium pertinentia exequatur. „Datum apud Villamnouam Auinionensis dioc. X kal. „Licet universaliter“ sept. a. tercio." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 152 n. 374 e registris archivi Vaticani. 100) 1355, 23 Aug. Oslavany. Monasterium Vallis s. Mariae in Oslavany curiam in Němčice vendit. Nos Elisabeth abbatissa, Hedwigis priorissa, Elisabeth subpriorissa, Chunegundis celeraria
Strana 57
Annus 1355, 23—26 Aug. 57 totusque conventus sanctimonialium monasterii Vallis s. Marie in Osla ord. Cist., Olomuc. dioc., recognoscimus — —, quod — — curiam nostram liberam in villa Nempchicz sitam cum duobus et dimidio laneis ad eandem pertinentibus ad nos et ad dictum nostrum mona- sterium spectantem discr. vv. d. Petro plebano in Droskowicz predicte dioc. et d. Bartho- lomeo ad presens nostri monasterii preposito, familiaribus et capellanis nostris dilectis, pro 16 marcis denariorum grossorum prag., numeri et pagamenti moravici, nobis per ipsos iam actu in integrum numeratis et solutis, legittime vendidimus et presentibus venditam resignamus, per eosdem dd. Petrum et Bartholomeum vel per eorum alterum, altero defuncto, ad ipsorum vite tempora dumtaxat habendam, tenendam et possidendam cum omnibus et singulis curie et laneorum predictorum fructibus, proventibus et obvencionibus sine censu quolibet et ab omnibus et quibuslibet exaccionibus ac contribucionibus, quas pauperes nostri mona- sterii dare contingit, ac specialiter a steura regali liberam et exemptam. — — Insuper antedictis dominis unum iuger agri, quod adiacet agris Wulczkonis de Olekwicz, dedimus et damus e gracia speciali ad ipsorum eciam vite tempora tantum utifruendum et habendum — libere et solute — Acta sunt hec in monasterio nostro sepedicto, presentibus hon. et rel. vv. d. Athleo ven. abbate monasterii Welegradensis visitatore seu patre abbate nostro, dd. Johanne subpriore, Johanne celerario et Johanne camerario ipsius monasterii Welegra- densis et dd. Nicolao et Johanne confessoribus nostris ac aliis quam pluribus fidedignis a. d. 1355 vicesima tercia die m. augusti. Orig. cum sig. „Elizabet abbatisse in Osslavia (2)“ et sigillo conventus monasterii eiusdem de cera viridi in press. perg. Brunae in archivo terrae Moraviae sign. Kl. Staré Brno Cist. lit. P. n. 72. Contulii Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 249 n. 312. 101) 1355, 26 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex de foedere cum rege Franciae renovando. — sicut pridem animo deliberato, dum adhuc essemus in minoribus constituti, cum serenissimo principe d. Johanne rege Francie, illustri fratre nostro precarissimo, ante tempora multa, dum adhuc Normannie dux existeret, tum racione genoloye et affinitatis, tum racione sincerissime dileccionis, qua personam eius ex affectu sincero prosequimur, federa certa, colligaciones et uniones inivimus, prout littere utrimque date desuper clarius attestanturl, sic et nunc eadem promissa et colligancias, nobis utrobique ad amplioris glorie fasces rite promotis, in Dei salvatoris nostri nomine pro consolacione regnorum et grata salute subiectorum nobis ex utraque parte fidelium, siout virtute promissionum veterum rite quidem teneri dinoscimur, presentibus innovamus sub tenoribus infrascriptis: Inprimis quidem promittentes bona nostra fide sine omni dolo loco prestiti iuramenti pro nobis, 1) Vide litteras Karoli Romanorum et Bohemiae regis a. 1347, 7 Maii et Johannis primogeniti filii regis Franciae a. 1347, 4 Aug. datas, Reg. imp. VIII 322 et Reichssachen 15, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 264 n. 255.
Annus 1355, 23—26 Aug. 57 totusque conventus sanctimonialium monasterii Vallis s. Marie in Osla ord. Cist., Olomuc. dioc., recognoscimus — —, quod — — curiam nostram liberam in villa Nempchicz sitam cum duobus et dimidio laneis ad eandem pertinentibus ad nos et ad dictum nostrum mona- sterium spectantem discr. vv. d. Petro plebano in Droskowicz predicte dioc. et d. Bartho- lomeo ad presens nostri monasterii preposito, familiaribus et capellanis nostris dilectis, pro 16 marcis denariorum grossorum prag., numeri et pagamenti moravici, nobis per ipsos iam actu in integrum numeratis et solutis, legittime vendidimus et presentibus venditam resignamus, per eosdem dd. Petrum et Bartholomeum vel per eorum alterum, altero defuncto, ad ipsorum vite tempora dumtaxat habendam, tenendam et possidendam cum omnibus et singulis curie et laneorum predictorum fructibus, proventibus et obvencionibus sine censu quolibet et ab omnibus et quibuslibet exaccionibus ac contribucionibus, quas pauperes nostri mona- sterii dare contingit, ac specialiter a steura regali liberam et exemptam. — — Insuper antedictis dominis unum iuger agri, quod adiacet agris Wulczkonis de Olekwicz, dedimus et damus e gracia speciali ad ipsorum eciam vite tempora tantum utifruendum et habendum — libere et solute — Acta sunt hec in monasterio nostro sepedicto, presentibus hon. et rel. vv. d. Athleo ven. abbate monasterii Welegradensis visitatore seu patre abbate nostro, dd. Johanne subpriore, Johanne celerario et Johanne camerario ipsius monasterii Welegra- densis et dd. Nicolao et Johanne confessoribus nostris ac aliis quam pluribus fidedignis a. d. 1355 vicesima tercia die m. augusti. Orig. cum sig. „Elizabet abbatisse in Osslavia (2)“ et sigillo conventus monasterii eiusdem de cera viridi in press. perg. Brunae in archivo terrae Moraviae sign. Kl. Staré Brno Cist. lit. P. n. 72. Contulii Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 249 n. 312. 101) 1355, 26 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex de foedere cum rege Franciae renovando. — sicut pridem animo deliberato, dum adhuc essemus in minoribus constituti, cum serenissimo principe d. Johanne rege Francie, illustri fratre nostro precarissimo, ante tempora multa, dum adhuc Normannie dux existeret, tum racione genoloye et affinitatis, tum racione sincerissime dileccionis, qua personam eius ex affectu sincero prosequimur, federa certa, colligaciones et uniones inivimus, prout littere utrimque date desuper clarius attestanturl, sic et nunc eadem promissa et colligancias, nobis utrobique ad amplioris glorie fasces rite promotis, in Dei salvatoris nostri nomine pro consolacione regnorum et grata salute subiectorum nobis ex utraque parte fidelium, siout virtute promissionum veterum rite quidem teneri dinoscimur, presentibus innovamus sub tenoribus infrascriptis: Inprimis quidem promittentes bona nostra fide sine omni dolo loco prestiti iuramenti pro nobis, 1) Vide litteras Karoli Romanorum et Bohemiae regis a. 1347, 7 Maii et Johannis primogeniti filii regis Franciae a. 1347, 4 Aug. datas, Reg. imp. VIII 322 et Reichssachen 15, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 264 n. 255.
Strana 58
58 Regesta Bohemiac el Moraviac. heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, prefato domino Johanni Francie regi, carissimo nostro fratri, nec non heredibus et successoribus suis, Francie regibus, quod ammodo inantea ac eciam imperpetuum ipsorum et cuiuslibet ex eis legales et boni atque perfecti amici erimus et honorem, uberem statum, commodum, augmentum et profectum eorum semper procurabimus, omnibus modis, adiutoriis et ingeniis, sicut umquam melius poterimus, bona fide ac universum dampnum ipsorum, quod eis in personis, honore vel rebus irrogari posset, dum ad nostri noticiam pervenerit, diligenter et fideliter avertemus ipsosque et corum quemlibet ad resistendum omnibus eorum adversariis et hostibus, qui talia dampna contra eos seu eorum alterum aut in preiudicium honoris, status et condicionis eorum quomodolibet molirentur, adiuvabimus et fortificabimus nostra potencia sub ordine et modo, sicut poterimus meliori, et realiter et effective adversabimur et opponemus nos omnibus illis, qui ipsorum dispendium, iacturam seu verecundiam, ut premittitur, procurarent, et honorem, profectum ac statum eorum custodiemus legaliter iuxta posse. Et ne post amica- bilis huiusmodi unionis et amicicie sincere gratam concordiam aliqua dubia inter nos quacunque racione consurgant et ut futuris scandalis via seu materia precludatur, supradicti nostri carissimi fratris regis Francie deliberacio infrascripta rite declaranda providit: In primis siquidem, quod Virdunensis et Cameracensis civitates et Castellum in Cameresio cum earum et eius teritoriis, appendiis, districtibus et pertinenciis de mero dominio ac eciam de mera proprietate sacri Romani imperii rite consistunt — —. (Sequuntur conditiones foederis). Ideoque nos, qui supra Romanorum imperator, viceversa promittimus fide, qua supra, predictum dominum regem Francie in omnibus civitatibus et singulis earum dependenciis nec non castris, terris, iurisdicionibus, dominiis, pertinenciis et iuribus ad regnum Francie spectantibus et in earum seu eorum possessione non impedire sub omnibus condicionibus antedictis. Et nichilominus pro nobis, heredibus et successoribus nostris regibus Boemie promittimus bona nostra fide sine omni dolo loco prestiti iuramenti, ut prefertur, prefato domino Johanni regi Francie, carissimo nostro fratri, heredibus et successoribus suis Francie regibus — — dictam unionem, confederacionem et colliganciam sub omni modo et forma, sicut in tenore presencium videtur expressum, innovare ac de novo conscribi facere ac sigil- lorum nostrorum appensionibus legitime communire. Signum etc. Testes huius sunt ven. Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes Olomocensis, Johannes Luthomuschlensis, Theo- dericus Mindensis ecclesiarum episcopi nec non ill. Bolko Swidnicensis, Conradus Olsnicensis, Bolko Falkembergensis, Bolko Opoliensis et Prymko Teschinensis duces, principes regni nostri Boemie, nec non rel. Symon ord. fratrum Predicatorum sacre theologie magister et hon. Wilhelmus Pinczon prepositus Mogunthinus consiliarii et secretarii nostri et alii quam- plures fide digni. Presencium eciam sub bulla aurea typario imperialis nostre maiestatis impressa testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, VII kal. sept., regn. nostr. a. Romanorum decimo, Boemie nono, imperii vero primo. Orig. cum bulla aurea Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Goldast, Politica imp. part. XX de actis imperatorum cum rege Franc. p. 848 n. 4. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 387 n. 37. —
58 Regesta Bohemiac el Moraviac. heredibus et successoribus nostris, regibus Boemie, prefato domino Johanni Francie regi, carissimo nostro fratri, nec non heredibus et successoribus suis, Francie regibus, quod ammodo inantea ac eciam imperpetuum ipsorum et cuiuslibet ex eis legales et boni atque perfecti amici erimus et honorem, uberem statum, commodum, augmentum et profectum eorum semper procurabimus, omnibus modis, adiutoriis et ingeniis, sicut umquam melius poterimus, bona fide ac universum dampnum ipsorum, quod eis in personis, honore vel rebus irrogari posset, dum ad nostri noticiam pervenerit, diligenter et fideliter avertemus ipsosque et corum quemlibet ad resistendum omnibus eorum adversariis et hostibus, qui talia dampna contra eos seu eorum alterum aut in preiudicium honoris, status et condicionis eorum quomodolibet molirentur, adiuvabimus et fortificabimus nostra potencia sub ordine et modo, sicut poterimus meliori, et realiter et effective adversabimur et opponemus nos omnibus illis, qui ipsorum dispendium, iacturam seu verecundiam, ut premittitur, procurarent, et honorem, profectum ac statum eorum custodiemus legaliter iuxta posse. Et ne post amica- bilis huiusmodi unionis et amicicie sincere gratam concordiam aliqua dubia inter nos quacunque racione consurgant et ut futuris scandalis via seu materia precludatur, supradicti nostri carissimi fratris regis Francie deliberacio infrascripta rite declaranda providit: In primis siquidem, quod Virdunensis et Cameracensis civitates et Castellum in Cameresio cum earum et eius teritoriis, appendiis, districtibus et pertinenciis de mero dominio ac eciam de mera proprietate sacri Romani imperii rite consistunt — —. (Sequuntur conditiones foederis). Ideoque nos, qui supra Romanorum imperator, viceversa promittimus fide, qua supra, predictum dominum regem Francie in omnibus civitatibus et singulis earum dependenciis nec non castris, terris, iurisdicionibus, dominiis, pertinenciis et iuribus ad regnum Francie spectantibus et in earum seu eorum possessione non impedire sub omnibus condicionibus antedictis. Et nichilominus pro nobis, heredibus et successoribus nostris regibus Boemie promittimus bona nostra fide sine omni dolo loco prestiti iuramenti, ut prefertur, prefato domino Johanni regi Francie, carissimo nostro fratri, heredibus et successoribus suis Francie regibus — — dictam unionem, confederacionem et colliganciam sub omni modo et forma, sicut in tenore presencium videtur expressum, innovare ac de novo conscribi facere ac sigil- lorum nostrorum appensionibus legitime communire. Signum etc. Testes huius sunt ven. Arnestus Pragensis archiepiscopus, Johannes Olomocensis, Johannes Luthomuschlensis, Theo- dericus Mindensis ecclesiarum episcopi nec non ill. Bolko Swidnicensis, Conradus Olsnicensis, Bolko Falkembergensis, Bolko Opoliensis et Prymko Teschinensis duces, principes regni nostri Boemie, nec non rel. Symon ord. fratrum Predicatorum sacre theologie magister et hon. Wilhelmus Pinczon prepositus Mogunthinus consiliarii et secretarii nostri et alii quam- plures fide digni. Presencium eciam sub bulla aurea typario imperialis nostre maiestatis impressa testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, VII kal. sept., regn. nostr. a. Romanorum decimo, Boemie nono, imperii vero primo. Orig. cum bulla aurea Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Goldast, Politica imp. part. XX de actis imperatorum cum rege Franc. p. 848 n. 4. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 387 n. 37. —
Strana 59
Annus 1355, 26—28 Aug. 59 Ludewig, Rel. manuscript. V p. 451 n. 12. — Rousset, Suppl. au Corps univ. Dipl. II p. 169 n. 103. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 251 n. 314. — Reg. imp. VIII 2233. — Foedus hic oblatum non est ad effectum perductum, quia rex Franciae certis conditionibus consentire recusavit; confer inferius n. 161. — Litteras reversales, quae eodem tempore in cancellaria imperatoris confectae et regi Franciac per eosdem nuntios missae esse videntur, vide in copiario archivi coronae bibl. Roudnic. p. 77 n. 37; ed. Sommersberg, Sil. rer. SS. I p. 949 n. 48, perperam addens datam „Parisiis 1355 m. Maii“, cum in codice suo tantum legitur „sub appensione nostri minoris sigilli testimonio literarum“, (ms. archivi publici Vratislaviensis Rep. 135 D 322 fol. 66); vide etiam Goldast et Rousset l. c. 102) 1355, 26 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex urborariis Montis Chuthnis iniungit, quatenus pecunias, Frid- rico episcopo Ratisponensi de proventibus urborae et monetae septimanatim solvendas, in civi- tate Pragensi apud hospitem, quem episcopus nominandum duxerit, singulis septimanis repo- nere curent. „Datum Prage die XXVI m. aug., regn. nostr. a. Rom. X, Boem. IX, imperii a." vero primo. Per d. cancellarium — — Orig. cum sig. minori appresso Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae, sign. XI 20b. — Reg. imp. VIII 6152. 103) 1355, 26 Aug. Recognitio de debito Rudlino Melniker, civi Pragensi, solvendo. Nos Wilhemus, d. gr. prepositus eccl. Wyssegradensis, ad Romanam curiam nullo medio perti- nentis, nec non summus regni Boemie cancellarius, dictus de Lantstayn, et Jarozlaus ipsius prothonotarius, Gymbramus de Jerzerzam et Mixo antiquus iudex in Poczkalo, ipsius fideles, tenore presencium recognoscimus discr. viro Rudlino Melniker civi Pragensi et suis here- dibus in 20 sexagenis gr. prag. den. cum 12 gr. pro vino nobis credito debitorie nos teneri et promittimus sine dolo malo in solidum bona fide dictam pecuniam dicto Rudlino, nusquam ipsum alias proinde remittendo, dare et in grossis tantum pragensibus indivisim sic, quod nullus nostrum per solucionem sue partis a solucione residui debiti solutus fiat, persolvere in festo s. Katherine virg. et mart. proxime affuturol, alioquin die altera statim obstagium debitum et consuetum in Maiori civitate Pragensi in hospicio nobis ad predicti Rudlini In quorum evidenciam instanciam deputato tenebimur — — continue observare. — sigilla nostra presentibus sunt appensa. Datum feria quarta post diem s. Bartholomei ap. proxima, a. d. 1355. Orig. cum 3 sig. in press. perg., quorum primum de cera rubra, in archivo Schwarzenberg. Třeboniensi sign. F. v. Landstein. In sigillo Jaroslai prothonotarii legitur: „S. Je — — canonici Wiesg.“; in sigillo tertio: „S. Gimram (de R)ziczan“. 104) 1355, 28 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex Johanne abbate et conventu monasterii Sedlecensis („in Czedlicz“) ord. Cist. rogantibus omnes libertates, immunitates et iura monasterii ac specialiter incorpo- a) Desectum. — 1) Die 25 Nov. 1355.
Annus 1355, 26—28 Aug. 59 Ludewig, Rel. manuscript. V p. 451 n. 12. — Rousset, Suppl. au Corps univ. Dipl. II p. 169 n. 103. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 251 n. 314. — Reg. imp. VIII 2233. — Foedus hic oblatum non est ad effectum perductum, quia rex Franciae certis conditionibus consentire recusavit; confer inferius n. 161. — Litteras reversales, quae eodem tempore in cancellaria imperatoris confectae et regi Franciac per eosdem nuntios missae esse videntur, vide in copiario archivi coronae bibl. Roudnic. p. 77 n. 37; ed. Sommersberg, Sil. rer. SS. I p. 949 n. 48, perperam addens datam „Parisiis 1355 m. Maii“, cum in codice suo tantum legitur „sub appensione nostri minoris sigilli testimonio literarum“, (ms. archivi publici Vratislaviensis Rep. 135 D 322 fol. 66); vide etiam Goldast et Rousset l. c. 102) 1355, 26 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex urborariis Montis Chuthnis iniungit, quatenus pecunias, Frid- rico episcopo Ratisponensi de proventibus urborae et monetae septimanatim solvendas, in civi- tate Pragensi apud hospitem, quem episcopus nominandum duxerit, singulis septimanis repo- nere curent. „Datum Prage die XXVI m. aug., regn. nostr. a. Rom. X, Boem. IX, imperii a." vero primo. Per d. cancellarium — — Orig. cum sig. minori appresso Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae, sign. XI 20b. — Reg. imp. VIII 6152. 103) 1355, 26 Aug. Recognitio de debito Rudlino Melniker, civi Pragensi, solvendo. Nos Wilhemus, d. gr. prepositus eccl. Wyssegradensis, ad Romanam curiam nullo medio perti- nentis, nec non summus regni Boemie cancellarius, dictus de Lantstayn, et Jarozlaus ipsius prothonotarius, Gymbramus de Jerzerzam et Mixo antiquus iudex in Poczkalo, ipsius fideles, tenore presencium recognoscimus discr. viro Rudlino Melniker civi Pragensi et suis here- dibus in 20 sexagenis gr. prag. den. cum 12 gr. pro vino nobis credito debitorie nos teneri et promittimus sine dolo malo in solidum bona fide dictam pecuniam dicto Rudlino, nusquam ipsum alias proinde remittendo, dare et in grossis tantum pragensibus indivisim sic, quod nullus nostrum per solucionem sue partis a solucione residui debiti solutus fiat, persolvere in festo s. Katherine virg. et mart. proxime affuturol, alioquin die altera statim obstagium debitum et consuetum in Maiori civitate Pragensi in hospicio nobis ad predicti Rudlini In quorum evidenciam instanciam deputato tenebimur — — continue observare. — sigilla nostra presentibus sunt appensa. Datum feria quarta post diem s. Bartholomei ap. proxima, a. d. 1355. Orig. cum 3 sig. in press. perg., quorum primum de cera rubra, in archivo Schwarzenberg. Třeboniensi sign. F. v. Landstein. In sigillo Jaroslai prothonotarii legitur: „S. Je — — canonici Wiesg.“; in sigillo tertio: „S. Gimram (de R)ziczan“. 104) 1355, 28 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex Johanne abbate et conventu monasterii Sedlecensis („in Czedlicz“) ord. Cist. rogantibus omnes libertates, immunitates et iura monasterii ac specialiter incorpo- a) Desectum. — 1) Die 25 Nov. 1355.
Strana 60
60 Regesta Bohemiae et Moraviac. rationes proventuum „capellarum in Montibus Chuthnis et ecclesiarum parrochialium quarum- cunque extra regnum Boemie predicto monasterio per quoscunque et qualitercunque factas, regimen seu disposicionem hospitalis infirmorum ante portam Czaslauiensem ibidem in Montibus Chuthnis, prescripciones quascunque generales vel in regno Boemie speciales consuetudines, proprietates, dominia et possessiones quorumcunque bonorum, mobilium vel inmobilium, spiri- tualium vel temporalium, quocunque nomine censeantur, in regno Boemie vel extra ipsum regnum ubicunque sitorum, in quocunque seu quibuscunque existencium nec non omnes et singulas litteras, privilegia et instrumenta publica seu privata super eisdem bonis a nobis aut quibuscunque nostris predecessoribus divis Romanorum imperatoribus et regibus nec non Boemie regibus, ducibus, principibus, baronibus vel quibuscunque personis aliis ecclesiasticis seu secularibus, nobilibus vel ignobilibus, cuiuscunque status, condicionis vel dignitatis fuerint seu existant, quandocunque, ubicunque, qualitercunque prefato monasterio in Czedlicz concessas“ confirmat de „plenitudine imperialis, in rebus subiectis imperio, et regalis maiestatis in rebus constitutis in regno nostro Boemie.“ „Ad hoc summi dispensacione presidii principalis monarchiam obtinuimus dignitatis" „sub pena centum librarum puri auri, quas ab eo, qui contravenire seu contraire presumpserit, irremissibiliter exigi volumus et earundem medietatem fisco impe- rialis ac regalis Boemie cameris nostris, residuam vero partem iniuriam passorum usibus omnimode applicari, nostro in aliis et alieno in omnibus iure salvo.“ Signum etc. „Testes huius rei sunt ven. Arnestus s. Prag. eccl. archiepiscopus ac Fridricus Ratisponensis, Johannes Olomucensis, Johannes Luthomyslensis, s. aule nostre cancellarius, et Theodricus Myndensis eccl. episcopi nec non ill. Bolco Swydnicensis, Johannes Oppauie, Bolco Falchenbergensis et Przyemyslaus Thesschinensis duces ac spect. Purchardus purchravius Magdeburgensis, magister curie nostre, Johannes purchravius Magdeburgensis et Albertus de Anhalt comites, nec non nobiles Sbynko de Hasemburg, Busco de Wylharticz, Hasco de Zwierzeticz, magistri camere nostre, Jesco de Wylharticz, marescallus curie nostre, Johannes de Rosenberg, Henricus de Nova Domo, Hynko dictus Bercha de Duba, Bohuslaus de Swamberg et Herbordus de Janouicz, principes et fideles nostri dilecti et alii quam plures." „Datum Prage a. d. 1355, octava ind., V kal. sept., regn. nostr. anno decimo, imperii vero primo. Per dominum.. cancellarium Johannes de Glacz. R. Wlpertus." Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., deperd., in archivo Schwarzenberg. Orlicensi n. 53. — Extr. Čela- kovský, Cod. iur. mun. II p. 515 n. 353. — Riegger, Archiv d. Gesch. u. Stat. III p. 384. — Reg. imp. VIII 2237. 105) 1355, 28 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio s. Mariae Magdalenae in Lubano omnia iura, liber- tates et gratias auctoritate regia Bohemiae confirmat ipsumque monasterium cum universis redi- tibus et possessionibus in suam accipit protectionem. Testes Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis, Fridericus Ratisponensis et Theodoricus Mindensis episcopi, Bolko Swidnitzensis, Bolko senior Opuliensis, Bulko Falkenbergensis et Prymko Teschinensis duces,
60 Regesta Bohemiae et Moraviac. rationes proventuum „capellarum in Montibus Chuthnis et ecclesiarum parrochialium quarum- cunque extra regnum Boemie predicto monasterio per quoscunque et qualitercunque factas, regimen seu disposicionem hospitalis infirmorum ante portam Czaslauiensem ibidem in Montibus Chuthnis, prescripciones quascunque generales vel in regno Boemie speciales consuetudines, proprietates, dominia et possessiones quorumcunque bonorum, mobilium vel inmobilium, spiri- tualium vel temporalium, quocunque nomine censeantur, in regno Boemie vel extra ipsum regnum ubicunque sitorum, in quocunque seu quibuscunque existencium nec non omnes et singulas litteras, privilegia et instrumenta publica seu privata super eisdem bonis a nobis aut quibuscunque nostris predecessoribus divis Romanorum imperatoribus et regibus nec non Boemie regibus, ducibus, principibus, baronibus vel quibuscunque personis aliis ecclesiasticis seu secularibus, nobilibus vel ignobilibus, cuiuscunque status, condicionis vel dignitatis fuerint seu existant, quandocunque, ubicunque, qualitercunque prefato monasterio in Czedlicz concessas“ confirmat de „plenitudine imperialis, in rebus subiectis imperio, et regalis maiestatis in rebus constitutis in regno nostro Boemie.“ „Ad hoc summi dispensacione presidii principalis monarchiam obtinuimus dignitatis" „sub pena centum librarum puri auri, quas ab eo, qui contravenire seu contraire presumpserit, irremissibiliter exigi volumus et earundem medietatem fisco impe- rialis ac regalis Boemie cameris nostris, residuam vero partem iniuriam passorum usibus omnimode applicari, nostro in aliis et alieno in omnibus iure salvo.“ Signum etc. „Testes huius rei sunt ven. Arnestus s. Prag. eccl. archiepiscopus ac Fridricus Ratisponensis, Johannes Olomucensis, Johannes Luthomyslensis, s. aule nostre cancellarius, et Theodricus Myndensis eccl. episcopi nec non ill. Bolco Swydnicensis, Johannes Oppauie, Bolco Falchenbergensis et Przyemyslaus Thesschinensis duces ac spect. Purchardus purchravius Magdeburgensis, magister curie nostre, Johannes purchravius Magdeburgensis et Albertus de Anhalt comites, nec non nobiles Sbynko de Hasemburg, Busco de Wylharticz, Hasco de Zwierzeticz, magistri camere nostre, Jesco de Wylharticz, marescallus curie nostre, Johannes de Rosenberg, Henricus de Nova Domo, Hynko dictus Bercha de Duba, Bohuslaus de Swamberg et Herbordus de Janouicz, principes et fideles nostri dilecti et alii quam plures." „Datum Prage a. d. 1355, octava ind., V kal. sept., regn. nostr. anno decimo, imperii vero primo. Per dominum.. cancellarium Johannes de Glacz. R. Wlpertus." Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., deperd., in archivo Schwarzenberg. Orlicensi n. 53. — Extr. Čela- kovský, Cod. iur. mun. II p. 515 n. 353. — Riegger, Archiv d. Gesch. u. Stat. III p. 384. — Reg. imp. VIII 2237. 105) 1355, 28 Aug. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio s. Mariae Magdalenae in Lubano omnia iura, liber- tates et gratias auctoritate regia Bohemiae confirmat ipsumque monasterium cum universis redi- tibus et possessionibus in suam accipit protectionem. Testes Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis, Fridericus Ratisponensis et Theodoricus Mindensis episcopi, Bolko Swidnitzensis, Bolko senior Opuliensis, Bulko Falkenbergensis et Prymko Teschinensis duces,
Strana 61
Annus 1355, 28 Aug. — Sept. 61 Burchardus Magdeburgensis, magister curiae, Johannes de Retz et Albertus de Anhalt comites. Data ut in charta praecedenti. Copia saec. XVIII in chartulario Lusatiae Superioris in bibl. societatis Scientiarum Gorlicensis. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 63 n. 316. — Reg. imp. VIII 2236. 106) 1355, 29 Aug. Brunae. Johannes marchio Moraviae Ctiborio de Tovačov („Thowaczow“) Tibi et here- dibus tuis unum laneum cum dimidio in villa Oploczan, quinque subsides cum agris, pratis, pascuis, piscacionibus, cum flumine, iure poncium et omni eo iure et pertinenciis, quo Gregorius ibidem tenuit, de liberalitate nostre benignitatis damus graciose et donamus, per te heredesque tuos et successores habendos — —, concedendoque tibi et tuis successo- ribus predictum laneum cum dimidio et memoratas eorum pertinencias dandi, vendendi — — pro tue voluntatis beneplacito plenam et liberam facultatem. Harum mearum sub sigilli nostri consueti apensione testimonio literarum. Datum Brunne a. d. 13541, sabbato in festo decollacionis b. Johannis bapt. Ed. Bretholz Cod. dipl. Mor. XV p. 56 n. 70 e cod. Pernstein. — Dvorský Arch. Čes. XVI p. 75 n. 6. — Extr. Palacký ibidem VI p. 496 n. 5. 107) 1355, (Aug.—Nov.). A. d. 1355 Carolus IV rex Bohemiae et Romanorum imperator ecclesiam Neo-Pragae fundat in honorem s. Catharinae virg. et mart., quia ipsum in Italia in urbe Pisis a periculo liberavit, gratitudinis ergo, et penes ipsam coenobium erexit, ad quod moniales ord. s. Augus- tini introduxit. Hammerschmid, Prodromus glor. Prag. p. 326 ex litteris fundationis modo deperditis. 108) 1355, (Aug.—Sept.)2. Karolus imperator et rex Thimoni de Koldicz, advocato Budissinensi et Gorlicensi („vogte ze Budessin und ze Gorlicz“) iniungit, ut ad maleficos reprimendos certas praeparationes — — das du es also schaffen und bestellen sullest von fieri curet. unsirn wegen und mit unsirm gewalde, das alle gebawern, die in den landen ze Budisschin, ze Gorlicz, ze dem Luban, ze der Lwbaw und ze Kamencz gesezzen sein, von einem dorfe ze dem andern noch deiner anweizzung graben sullen machen. — — und lazze auch gebieten in den obgenanten steten, das alle, die in den obgen. landen gesezzin sein uff dem lande — 1) Recte 1355, quia 1354 festum Decolationis feria VI est celebratum; correctum iam apud Palacký. 2) Quo tempore litterae datae sint, ex charta proxime sequenti cognosci potest.
Annus 1355, 28 Aug. — Sept. 61 Burchardus Magdeburgensis, magister curiae, Johannes de Retz et Albertus de Anhalt comites. Data ut in charta praecedenti. Copia saec. XVIII in chartulario Lusatiae Superioris in bibl. societatis Scientiarum Gorlicensis. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 63 n. 316. — Reg. imp. VIII 2236. 106) 1355, 29 Aug. Brunae. Johannes marchio Moraviae Ctiborio de Tovačov („Thowaczow“) Tibi et here- dibus tuis unum laneum cum dimidio in villa Oploczan, quinque subsides cum agris, pratis, pascuis, piscacionibus, cum flumine, iure poncium et omni eo iure et pertinenciis, quo Gregorius ibidem tenuit, de liberalitate nostre benignitatis damus graciose et donamus, per te heredesque tuos et successores habendos — —, concedendoque tibi et tuis successo- ribus predictum laneum cum dimidio et memoratas eorum pertinencias dandi, vendendi — — pro tue voluntatis beneplacito plenam et liberam facultatem. Harum mearum sub sigilli nostri consueti apensione testimonio literarum. Datum Brunne a. d. 13541, sabbato in festo decollacionis b. Johannis bapt. Ed. Bretholz Cod. dipl. Mor. XV p. 56 n. 70 e cod. Pernstein. — Dvorský Arch. Čes. XVI p. 75 n. 6. — Extr. Palacký ibidem VI p. 496 n. 5. 107) 1355, (Aug.—Nov.). A. d. 1355 Carolus IV rex Bohemiae et Romanorum imperator ecclesiam Neo-Pragae fundat in honorem s. Catharinae virg. et mart., quia ipsum in Italia in urbe Pisis a periculo liberavit, gratitudinis ergo, et penes ipsam coenobium erexit, ad quod moniales ord. s. Augus- tini introduxit. Hammerschmid, Prodromus glor. Prag. p. 326 ex litteris fundationis modo deperditis. 108) 1355, (Aug.—Sept.)2. Karolus imperator et rex Thimoni de Koldicz, advocato Budissinensi et Gorlicensi („vogte ze Budessin und ze Gorlicz“) iniungit, ut ad maleficos reprimendos certas praeparationes — — das du es also schaffen und bestellen sullest von fieri curet. unsirn wegen und mit unsirm gewalde, das alle gebawern, die in den landen ze Budisschin, ze Gorlicz, ze dem Luban, ze der Lwbaw und ze Kamencz gesezzen sein, von einem dorfe ze dem andern noch deiner anweizzung graben sullen machen. — — und lazze auch gebieten in den obgenanten steten, das alle, die in den obgen. landen gesezzin sein uff dem lande — 1) Recte 1355, quia 1354 festum Decolationis feria VI est celebratum; correctum iam apud Palacký. 2) Quo tempore litterae datae sint, ex charta proxime sequenti cognosci potest.
Strana 62
62 Regesta Bohemiae et Moraviae. —, melden und verkunden sullen dir und deinen nachkomen, vogtin ze Budessin und ze Gorlicz, und auch den burgerrn der obgenanten stete, ob keinerlei fremdes volkes in das land queme zu schaden dorinne. Und wer des kuntlich uberwunden wirt, das er fremde schedliche lewte nicht wolde melden, den salt du vor czehen schock der egen. grozzen dorumb pfenden und die von unsirn wegen ane gnade von im nemen. Orig. perg. cum sig. minori, de cera rubra in tergo appresso, in archivo civitatis Gorlicensis, Urkun- denband I 26. — Ed. Laus. Mag. 1776 p. 115. — Extr. Zobel, Verz. Oborlausiz. Urk. I p. 63 n. 318. Reg. imp. VIII 6370. 109) 1355, 2 Sept. Litoměřice. Karolus imperator et rex civibus Sex civitatum praeparationes ad inimicos reprimendos — embiten den.. burgermeistern und den burgern facere mandat. gemeinlich der stete Budissin, Gorlicz, Sitaw, Luban, Lubaw und Camencz und allen dorf- scheften und lantleuten, die zu den obgenanten steten gehoren, unsern lieben getrewen, unser hulde und allez gut. Lieben getrewen. Durch fride und gemach und gemeinen nucz ewer und ewere lande und mit rate unsrer getrewen gebiten und heizzen wir euch ernstlich und vesticlich bey unsern hulden, daz ir undereinander von yeder stat zu den dorffern, die darumb ligen, und ye von einem dorff zu dem andern nach dem, als ewer lant gelegen sint, graben furen und machen sullet nach dem, als euch der edle Tyme von Koldicz haubtman zu Budissin, unser lieber getrewer und diener, wol under- weisen wirdetl. Wer aber, daz sich ewer dhein dowider seczte und dez niht tun wolde, ez weren stete oder dorffer, so haben wir dem obgenanten unserm hauptman empfolhen und geboten, daz er von yeder stat oder dorffe, daz sich dowider seczte, fumf schok gr. prag. pf. nemen sol und die obgenanten graben machen und volfuren nach dem, als wir im empfolhen und geboten haben. Geben zu Luthomericz an dem nechsten mitwochen nach s. Egidientag, unserer reich in dem X und dez keisertums in dem ersten iare. Per dominum cancellarium Jo. Eystetensis. Orig. perg. in archivo civitatis Gorlicensis, Urkundenband I 25. Vestigia sigilli minoris de cera rubra in aversa parte diplomatis reperiuntur. — Ed. Laus. Mag. 1776 p. 114. — Pelzel, Kaiser Karl IV UB. II p. 364 n. 327. — Extr. Zobel p. 63 n. 317. — Reg. imp. VIII 2238. 110) 1355, 9 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex Leoni magistro hospitalis Cruciferorum cum stella in pede pontis Pragensis ord. s. Aug. concedit, „ut in regno nostro Boemie a quibuscunque personis nobilibus, ecclesiasticis seu secularibus bona, census et redditus perpetuos usque ad valorem et estimacionem 200 vel 300 sexagenarum gr. den. prag. valeat pro hospitali predicto et eius con- ventu ac infirmis in ipso hospitali degentibus licite comparare. Que cum per ipsum aut 1) Vide chartam praecedentem.
62 Regesta Bohemiae et Moraviae. —, melden und verkunden sullen dir und deinen nachkomen, vogtin ze Budessin und ze Gorlicz, und auch den burgerrn der obgenanten stete, ob keinerlei fremdes volkes in das land queme zu schaden dorinne. Und wer des kuntlich uberwunden wirt, das er fremde schedliche lewte nicht wolde melden, den salt du vor czehen schock der egen. grozzen dorumb pfenden und die von unsirn wegen ane gnade von im nemen. Orig. perg. cum sig. minori, de cera rubra in tergo appresso, in archivo civitatis Gorlicensis, Urkun- denband I 26. — Ed. Laus. Mag. 1776 p. 115. — Extr. Zobel, Verz. Oborlausiz. Urk. I p. 63 n. 318. Reg. imp. VIII 6370. 109) 1355, 2 Sept. Litoměřice. Karolus imperator et rex civibus Sex civitatum praeparationes ad inimicos reprimendos — embiten den.. burgermeistern und den burgern facere mandat. gemeinlich der stete Budissin, Gorlicz, Sitaw, Luban, Lubaw und Camencz und allen dorf- scheften und lantleuten, die zu den obgenanten steten gehoren, unsern lieben getrewen, unser hulde und allez gut. Lieben getrewen. Durch fride und gemach und gemeinen nucz ewer und ewere lande und mit rate unsrer getrewen gebiten und heizzen wir euch ernstlich und vesticlich bey unsern hulden, daz ir undereinander von yeder stat zu den dorffern, die darumb ligen, und ye von einem dorff zu dem andern nach dem, als ewer lant gelegen sint, graben furen und machen sullet nach dem, als euch der edle Tyme von Koldicz haubtman zu Budissin, unser lieber getrewer und diener, wol under- weisen wirdetl. Wer aber, daz sich ewer dhein dowider seczte und dez niht tun wolde, ez weren stete oder dorffer, so haben wir dem obgenanten unserm hauptman empfolhen und geboten, daz er von yeder stat oder dorffe, daz sich dowider seczte, fumf schok gr. prag. pf. nemen sol und die obgenanten graben machen und volfuren nach dem, als wir im empfolhen und geboten haben. Geben zu Luthomericz an dem nechsten mitwochen nach s. Egidientag, unserer reich in dem X und dez keisertums in dem ersten iare. Per dominum cancellarium Jo. Eystetensis. Orig. perg. in archivo civitatis Gorlicensis, Urkundenband I 25. Vestigia sigilli minoris de cera rubra in aversa parte diplomatis reperiuntur. — Ed. Laus. Mag. 1776 p. 114. — Pelzel, Kaiser Karl IV UB. II p. 364 n. 327. — Extr. Zobel p. 63 n. 317. — Reg. imp. VIII 2238. 110) 1355, 9 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex Leoni magistro hospitalis Cruciferorum cum stella in pede pontis Pragensis ord. s. Aug. concedit, „ut in regno nostro Boemie a quibuscunque personis nobilibus, ecclesiasticis seu secularibus bona, census et redditus perpetuos usque ad valorem et estimacionem 200 vel 300 sexagenarum gr. den. prag. valeat pro hospitali predicto et eius con- ventu ac infirmis in ipso hospitali degentibus licite comparare. Que cum per ipsum aut 1) Vide chartam praecedentem.
Strana 63
Annus 1355, 2—13 Sept. 63 successorem eius empta fuerint, ad ius et proprietatem hospitalis magistri, conventus et infirmorum predictorum, sicuti cetera bona ipsis data antiquitus et collata perpetuis decer- nimus temporibus pertinere, dum tamen bona ad mensam seu cameram nostram regalem nunc vel aliquando spectancia pretextu presentis concessionis nullatenus comparentur. Nos enim statutum seu preceptum, quo vetandum duximus, ne bona quecumque pro locis reli- giosis absque nostra comparentur speciali licencia, quoad premissa de certa sciencia rela- xamus ——. Datum Prage a. d. 1355, VIII ind., V id. sept., regn. nostr. a. X, imperii vero Per d. episcopum Mindensem Nicolaus de Chremsir. R. Volpertus. primo. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, Pragae in archivo Cruciferorum sign. scrin. 2 n. 17. Contulit Friedrich. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 252 n. 315 e copia. — Pelzel, Karl IV UB. II p. 327 n. 295 ex orig. — Reg. imp. VIII 2239. 111) 1355, 10 Sept. Pěčín. Jodocus de Rosenberg („Jost von Rosenberch“) recognoscit, „daz ich mich verpunden und verhaizzen han umb alle dy stozz und aufflauffe, dy zwisschen mein und dem edlen manne h. Eberharten von Waltsse und seinem purgrafen von Valkenstain dem Pyber geschehen sint, daz wir der paidenthalben gegangen sein hinder dy erb. herren h. Wilhalm von Lanczstain und h. Ulreichen von Capelle und, waz dy nach unser baider furgab bey ir aid und bey irn trewen daruber sprechent zwisschen hie und vierczehen tag nach s. Mer- teins tag, der nu schirist chumt, daz schull wir beidenthalben stet haben, und schol sich auch der spruch vergen in der vorgenanten zeit, wenn dy obgenanten spruchherren wellent, an dem gemercht zwisschen der Haid und Rainpach. Mit urchund des priffes, der ver- sigelt ist mit meinem anhangenden insigel und geben ist z der Haid, — — 1355 iar des phincztags nach unserr Vrawen tage, als sy gebarn ward. Ed. U.B. d. Landes Ob d. Enns VII p. 422 n. 411 et Chmel Notizenblatt IV p. 319 n. 78 ex originali archivi imperialis Vindobonensis. 112) 1355, 13 Sept. ap. Villam Novam. Innocentius papa VI annuit votis, quae custos Vissegradensis€ et Ulricus Schoff, canonicus Vratislaviensis, nuntii ex parte Karoli imperatoris et regis, attule- runt, „sicut ab eodem Vlrico, qui ad te revertitur, audies plenius viva voce." „Jamdu- dum veniens ad nos d. f. Johannes de Vicedominis civ. Aret." „Datum ap. Villam- nouam Auinionensis dioc. id. sept. a. tercio." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 153 n. 377 e registris archivi Vaticani. — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris p. 98 n. 345. — Reg. imp. VIII Päbste 280. . 1) Syffridus.
Annus 1355, 2—13 Sept. 63 successorem eius empta fuerint, ad ius et proprietatem hospitalis magistri, conventus et infirmorum predictorum, sicuti cetera bona ipsis data antiquitus et collata perpetuis decer- nimus temporibus pertinere, dum tamen bona ad mensam seu cameram nostram regalem nunc vel aliquando spectancia pretextu presentis concessionis nullatenus comparentur. Nos enim statutum seu preceptum, quo vetandum duximus, ne bona quecumque pro locis reli- giosis absque nostra comparentur speciali licencia, quoad premissa de certa sciencia rela- xamus ——. Datum Prage a. d. 1355, VIII ind., V id. sept., regn. nostr. a. X, imperii vero Per d. episcopum Mindensem Nicolaus de Chremsir. R. Volpertus. primo. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, Pragae in archivo Cruciferorum sign. scrin. 2 n. 17. Contulit Friedrich. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 252 n. 315 e copia. — Pelzel, Karl IV UB. II p. 327 n. 295 ex orig. — Reg. imp. VIII 2239. 111) 1355, 10 Sept. Pěčín. Jodocus de Rosenberg („Jost von Rosenberch“) recognoscit, „daz ich mich verpunden und verhaizzen han umb alle dy stozz und aufflauffe, dy zwisschen mein und dem edlen manne h. Eberharten von Waltsse und seinem purgrafen von Valkenstain dem Pyber geschehen sint, daz wir der paidenthalben gegangen sein hinder dy erb. herren h. Wilhalm von Lanczstain und h. Ulreichen von Capelle und, waz dy nach unser baider furgab bey ir aid und bey irn trewen daruber sprechent zwisschen hie und vierczehen tag nach s. Mer- teins tag, der nu schirist chumt, daz schull wir beidenthalben stet haben, und schol sich auch der spruch vergen in der vorgenanten zeit, wenn dy obgenanten spruchherren wellent, an dem gemercht zwisschen der Haid und Rainpach. Mit urchund des priffes, der ver- sigelt ist mit meinem anhangenden insigel und geben ist z der Haid, — — 1355 iar des phincztags nach unserr Vrawen tage, als sy gebarn ward. Ed. U.B. d. Landes Ob d. Enns VII p. 422 n. 411 et Chmel Notizenblatt IV p. 319 n. 78 ex originali archivi imperialis Vindobonensis. 112) 1355, 13 Sept. ap. Villam Novam. Innocentius papa VI annuit votis, quae custos Vissegradensis€ et Ulricus Schoff, canonicus Vratislaviensis, nuntii ex parte Karoli imperatoris et regis, attule- runt, „sicut ab eodem Vlrico, qui ad te revertitur, audies plenius viva voce." „Jamdu- dum veniens ad nos d. f. Johannes de Vicedominis civ. Aret." „Datum ap. Villam- nouam Auinionensis dioc. id. sept. a. tercio." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 153 n. 377 e registris archivi Vaticani. — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris p. 98 n. 345. — Reg. imp. VIII Päbste 280. . 1) Syffridus.
Strana 64
64 Regesta Bohemiae et Moraviae. 113) 1355, 16 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex dotat monasterium s. Hieronymi Slavorum in Nova civitate — — Sane cum ante tempora multa ex infusione celestis Pragensi. gracie pro remedio animarum clare memorie ill. progenitorum nostrorum quondam regum et reginarum Boemie et pro nostra salute monasterium s. Jeronimi in Nova civitate Pra- gensi fundaverimus, ut in lingua slavonica, sicut apostolice sedis permisit auctoritas, laudes diurne pariter et nocturne creatori Domino decantentur, intelligentes — —, quod abbas et fratres nec non conventus dicti monasterii ad exercicia divinarum laudum non valeant supra- iuxta desideratam devocionem intendere, nisi temporalibus muniantur presidiis, —— dictis abbati, fratribus necnon conventui monasterii s. Jeronimi supradicti et successoribus eorum necnon eidem monasterio imperpetuum auctoritate regia Boemie damus, conferimus, incorporamus — — bona, possessiones et predia, que inferius annotantur, videlicet octo maccella carnium in Maiori civitate Pragensi, curiam unam in Walem et duas sexagenas red- dituum ibidem; duas curias cum duabus araturis et viginti quinque marcas reddituum in villa Gencz, curiam Dobrawicz cum aratura et curiam Okroheli cum vinea et duabus piscinis cum omnibus predictarum possessionum, prediorum et reddituum iustis pertinenciis — Signum etc. Testes — — ill. Rudolphus senior dux Saxonie s. i. archi- marescallus nec non ven. archiepiscopus Pragensis et Fridericus Ratisponensis, Johannes Argentinensis, Johannes Olomucensis et Thidericus Mindensis episcopi ac ill. Rudolphus iunior Saxonie, Nicolaus Munstirbergensis, Bolco Falkembergensis, Conradus Olsnicensis, Bolco Opuliensis, Kazimirus Teschinensis et Johannes Oswetinensis duces nec non spect. Burchardus Magdeburgensis, Henricus de Swarczburg, Vlricus de Helfenstein et Albertus de Anhalt comites — -. Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, XVI kal. oct., regn. nostr. Ad mandatum d. Johannis Luthomislensis episcopi, cancel- a. X, imperii vero primo. R. Wlpertus. larii, Theodoricus Staffordensis. Orig. cum sig. maiest. in fil. rubri albique colorie Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum.— Ed. Pelzel, Karl IV UB. II p. 382 n. 340 e Registro Slavorum. — Helmling - Horcicka, Das vollst. Registr. Slav. p. 47 n. 20. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 252 n. 316. — Reg. imp. VIII 2242. 114) 1355, 16 Sept. Sulzbach. Volkolt de Tanne iudex provincialis in Sulzbach litem, quae inter Henricum abbatem de Reichenbach et Leonhardum de Lichtenstein („gen Lienhart dem Lichtensteiner“) occasione cuiusdam silvae vertebatur, in iudicio provinciali decidens, silvam („ein holcz, daz gehaizzen ist die Wagensazz gelegen bey Sulczbach“) monasterio adiudicatam esse declarat. „zu Sulcz- bach a. d. mitwochen vor s. Matheustag d. h. zwelfp. u. ev. — — 1355 iar." Orig. cum sig. iudicii provincialis in press. perg., fracto, in archivo generali Bavariae, Ger. Urk. Amberg fasc. 24 n. 283. — Ibidem n. 282 eandem litem tangens littera Johannis de Hohenheim, notarii provincialis in Sulzbach, data 1355, 6. Jun. („samcztag nach uns. Herren Leychnams tag“) ; orig. cum sig. iudicii provincialis dorsotenus appresso.
64 Regesta Bohemiae et Moraviae. 113) 1355, 16 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex dotat monasterium s. Hieronymi Slavorum in Nova civitate — — Sane cum ante tempora multa ex infusione celestis Pragensi. gracie pro remedio animarum clare memorie ill. progenitorum nostrorum quondam regum et reginarum Boemie et pro nostra salute monasterium s. Jeronimi in Nova civitate Pra- gensi fundaverimus, ut in lingua slavonica, sicut apostolice sedis permisit auctoritas, laudes diurne pariter et nocturne creatori Domino decantentur, intelligentes — —, quod abbas et fratres nec non conventus dicti monasterii ad exercicia divinarum laudum non valeant supra- iuxta desideratam devocionem intendere, nisi temporalibus muniantur presidiis, —— dictis abbati, fratribus necnon conventui monasterii s. Jeronimi supradicti et successoribus eorum necnon eidem monasterio imperpetuum auctoritate regia Boemie damus, conferimus, incorporamus — — bona, possessiones et predia, que inferius annotantur, videlicet octo maccella carnium in Maiori civitate Pragensi, curiam unam in Walem et duas sexagenas red- dituum ibidem; duas curias cum duabus araturis et viginti quinque marcas reddituum in villa Gencz, curiam Dobrawicz cum aratura et curiam Okroheli cum vinea et duabus piscinis cum omnibus predictarum possessionum, prediorum et reddituum iustis pertinenciis — Signum etc. Testes — — ill. Rudolphus senior dux Saxonie s. i. archi- marescallus nec non ven. archiepiscopus Pragensis et Fridericus Ratisponensis, Johannes Argentinensis, Johannes Olomucensis et Thidericus Mindensis episcopi ac ill. Rudolphus iunior Saxonie, Nicolaus Munstirbergensis, Bolco Falkembergensis, Conradus Olsnicensis, Bolco Opuliensis, Kazimirus Teschinensis et Johannes Oswetinensis duces nec non spect. Burchardus Magdeburgensis, Henricus de Swarczburg, Vlricus de Helfenstein et Albertus de Anhalt comites — -. Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, XVI kal. oct., regn. nostr. Ad mandatum d. Johannis Luthomislensis episcopi, cancel- a. X, imperii vero primo. R. Wlpertus. larii, Theodoricus Staffordensis. Orig. cum sig. maiest. in fil. rubri albique colorie Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum.— Ed. Pelzel, Karl IV UB. II p. 382 n. 340 e Registro Slavorum. — Helmling - Horcicka, Das vollst. Registr. Slav. p. 47 n. 20. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 252 n. 316. — Reg. imp. VIII 2242. 114) 1355, 16 Sept. Sulzbach. Volkolt de Tanne iudex provincialis in Sulzbach litem, quae inter Henricum abbatem de Reichenbach et Leonhardum de Lichtenstein („gen Lienhart dem Lichtensteiner“) occasione cuiusdam silvae vertebatur, in iudicio provinciali decidens, silvam („ein holcz, daz gehaizzen ist die Wagensazz gelegen bey Sulczbach“) monasterio adiudicatam esse declarat. „zu Sulcz- bach a. d. mitwochen vor s. Matheustag d. h. zwelfp. u. ev. — — 1355 iar." Orig. cum sig. iudicii provincialis in press. perg., fracto, in archivo generali Bavariae, Ger. Urk. Amberg fasc. 24 n. 283. — Ibidem n. 282 eandem litem tangens littera Johannis de Hohenheim, notarii provincialis in Sulzbach, data 1355, 6. Jun. („samcztag nach uns. Herren Leychnams tag“) ; orig. cum sig. iudicii provincialis dorsotenus appresso.
Strana 65
Annus 1355, 16—21 Sept. 65 115) 1355, 17 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex oppidanis in Stráž („Strazz“) exemptionem a iudicio generali, electionem iudicis, ius forestae et alias libertates, a Johanne rege a. 1331, 23 Aug. (vide Reg. Boh. III p. 704 n. 1809) concessas, auctoritate regia Bohemiae confirmat. Testes Rudolphus senior dux Saxoniae, s. i. archimarscalcus, Arnestus archiepiscopus Pragensis, Fridericus Ratis- ponensis, Johannes Argentinensis, Preczlaus Wratislaviensis, Johannes Olomucensis et Theo- dricus Mindensis episcopi, Rudolphus iunior Saxoniae, Nicolaus Munsterbergensis, Bolco Opo- liensis, Conradus Olsnicensis, Bolco Falkenbergensis duces, Henricus de Swarzpurg, Johannes Magdeburgensis, Vlricus de Helfenstein et Albertus de Anhalt comites. Sub sigillo maiestatis. Datum Pragac a. d. 1355, XV kal. octobris, regn. nostr. a. X, imperii vero primo.1 Insertum litteris Sigismundi regis ab anno 1422 in oppido Stráž, copia in diplomatario Musei Nat. Pragae. — Reg. imp. VIII 2243. 116) 1355, 19 Sept. Examinatione clericorum ordinandorum peracta nomina ordinatorum ad matricam intitu- lantur. „ .. trecentesimo....temporum, quo cantatur Venite adoremus, de mandato rev. in Chr. patris et d. Arnesti s. Pragensis eccl. archiepiscopi per ven. in Chr. .... Narrate- nensem in ... Prag. .... celebratis infrascripti clerici, in presenti matricula conscripti, sunt ordinati." Fragmenta duo valde laesa matriculae cum nominibus clericorum ordinatorum de a. 1355 Pragae in operculis ms. bibl. publicae et universitatis sign. IV A 15. — Ed. Tadra, Cancellaria Arnesti, Arch. f. oesterr. Gesch. LXI, 2 p. 353. 117) 1355, 21 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex incolas subditos terrarum Gorlicensis et Budissinensis tuetur — wann uns vor war ze contra nimias exactiones dominorum. wizzen worden ist,daz etlich edle lute, unser diener, in unsern landen Gorlicz und Budissin gesezzen, arme lut, di under in gesezzen und in zu cins und andern redlichen sachen pflichtig sint, mit ubrigen stüren besweren und ungewonlich cins wordern und nemen und sie auch zuweilen wider recht und an genad beschaczen, davon diselben armen lûte und danach unser lande verderben, darumme wellen und seczen wir und haizzen mit disem brive, daz die vorgenanten edlen lûte und, wie si genant sin, von irn armen lûten furbazme gewonlich und czeitlich cins, dinste und rechte nemen und sich daran lazzen genugen, als lib si mainen unser hulde behalden. Wer aber daz ymant sein armen lute zu unrecht beswern oder von in ungewonlich cins eischen oder si mit gewalt beschaczen wolde, des sullen in unser landfogt von Gorlicz und Budissin, di nu sind und in chumftigen zeiten werden, 1) Data et nonnulla nomina testium completa ex Reg. imp. 5
Annus 1355, 16—21 Sept. 65 115) 1355, 17 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex oppidanis in Stráž („Strazz“) exemptionem a iudicio generali, electionem iudicis, ius forestae et alias libertates, a Johanne rege a. 1331, 23 Aug. (vide Reg. Boh. III p. 704 n. 1809) concessas, auctoritate regia Bohemiae confirmat. Testes Rudolphus senior dux Saxoniae, s. i. archimarscalcus, Arnestus archiepiscopus Pragensis, Fridericus Ratis- ponensis, Johannes Argentinensis, Preczlaus Wratislaviensis, Johannes Olomucensis et Theo- dricus Mindensis episcopi, Rudolphus iunior Saxoniae, Nicolaus Munsterbergensis, Bolco Opo- liensis, Conradus Olsnicensis, Bolco Falkenbergensis duces, Henricus de Swarzpurg, Johannes Magdeburgensis, Vlricus de Helfenstein et Albertus de Anhalt comites. Sub sigillo maiestatis. Datum Pragac a. d. 1355, XV kal. octobris, regn. nostr. a. X, imperii vero primo.1 Insertum litteris Sigismundi regis ab anno 1422 in oppido Stráž, copia in diplomatario Musei Nat. Pragae. — Reg. imp. VIII 2243. 116) 1355, 19 Sept. Examinatione clericorum ordinandorum peracta nomina ordinatorum ad matricam intitu- lantur. „ .. trecentesimo....temporum, quo cantatur Venite adoremus, de mandato rev. in Chr. patris et d. Arnesti s. Pragensis eccl. archiepiscopi per ven. in Chr. .... Narrate- nensem in ... Prag. .... celebratis infrascripti clerici, in presenti matricula conscripti, sunt ordinati." Fragmenta duo valde laesa matriculae cum nominibus clericorum ordinatorum de a. 1355 Pragae in operculis ms. bibl. publicae et universitatis sign. IV A 15. — Ed. Tadra, Cancellaria Arnesti, Arch. f. oesterr. Gesch. LXI, 2 p. 353. 117) 1355, 21 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex incolas subditos terrarum Gorlicensis et Budissinensis tuetur — wann uns vor war ze contra nimias exactiones dominorum. wizzen worden ist,daz etlich edle lute, unser diener, in unsern landen Gorlicz und Budissin gesezzen, arme lut, di under in gesezzen und in zu cins und andern redlichen sachen pflichtig sint, mit ubrigen stüren besweren und ungewonlich cins wordern und nemen und sie auch zuweilen wider recht und an genad beschaczen, davon diselben armen lûte und danach unser lande verderben, darumme wellen und seczen wir und haizzen mit disem brive, daz die vorgenanten edlen lûte und, wie si genant sin, von irn armen lûten furbazme gewonlich und czeitlich cins, dinste und rechte nemen und sich daran lazzen genugen, als lib si mainen unser hulde behalden. Wer aber daz ymant sein armen lute zu unrecht beswern oder von in ungewonlich cins eischen oder si mit gewalt beschaczen wolde, des sullen in unser landfogt von Gorlicz und Budissin, di nu sind und in chumftigen zeiten werden, 1) Data et nonnulla nomina testium completa ex Reg. imp. 5
Strana 66
66 Regesta Bohemiae et Moraviac. nicht gestatten, sunder si davon halden und daz understan mit unserm gewald und mit rate unsrer stetel. — — Der geben ist ze Prage — — 1355 iar an s. Matheus tag dez h. zwelfb- und ew., unserer reiche in dem X und des keisertums in dem ersten iare. Per d. impe- R. Johannes. ratorem Nicolaus de Chremsir. Orig. cum sig. maiest., lacso, in fil. ser. in archivo civitatis Gorlicensis sign. n. 59/40. — Ed. Tzschoppe-Stenzel, Urkundensammlung z. Gesch. d. Ursprungs d. Städte in Schlesien u. d. Oberlausitz p. 571 n. 168. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. p. 64 n. 321. — Reg. imp. VIII 2247. 118) 1355, 21 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex magistro civium, consilio et communitati civitatis Gorlicensis — das wir en („czu Görlicz“) usum silvac Prebuswald confirmat. den wald, der do heiset Prebuswold, in der heide vor Gorlicz gelegin, bevolen unde bevelen also, das sie den innehalden, phlegen unde hegen czu unsern handen unde von unser macht also bescheidenlich, das sie czu bauhen unde bessern die vorgenante stat, ob sie von fewher adir von alder der gebude des durftig worde, mugen us deme egenanten walde houlcz nemen unde füren in alle der weise, als des hochgeboren Johans, wylent konigs czu Behemen, unsers liben vaters sel. ged. brife sagen, die her en obir die egenante heide hat gegeben, (vide Reg. Boh. III p. 612 n. 1561). —— Der do gegeben ist czu Prage —— 1355 iore an s. Mathes tage des h. czwelfb. unde ew., unser reiche in deme X iore, des keisertumis in deme ersten. Copia saec. XV in archivo civitatis Gorlicensis, Urkundenband I 31. — Extr. Zobel, p. 63 n. 320. — Reg. imp. VIII 2248. 119) 1355, 21 Sept. Trebnicz. Agnes et Katharina, filiae Vladislai ducis Kozlensis, Konradum ducem Olesnicensem procuratorem suum ad agendum coram Karolo imperatore et rege constituunt. — nos Agnes dei paciencia abbatissa santimonialium mon. Trebniczensis, Wrat. dyoc., et Katherina, soror germana ipsius, santimonialis professa eiusdem monasterii Trebniczensis, filie et heredes dive mem. domini Wladizlai olim ducis et domini Kozlensis, eiusdem Wrat. dyoc., elegimus et eligimus — — ill. principem d. Conradum ducem Slezie et dominum Olsniczen- sem, sororium nostrum, — — nostrum verum et legittimum tutorem, curatorem, proviso- rem, procuratorem ac nunccium specialem ad presentandum se nostro nomine et pro nobis coram — — domino Karolo IV — — imperatore Romanorum s. a. regeque Bohemie 1) Vide Beneš de Weitmile, Font. rer. Boh. IV p. 525 de concilio magno, eodem fere tempore con- gregato: „Statutum est eciam in eodem concilio, ut pauperibus, quibus actenus modica vel nulla iusticia in terre iudicio reddebatur, erga divites et quoscunque barones fieret debita iusticia, et iusticie execucio conveniens. — —“
66 Regesta Bohemiae et Moraviac. nicht gestatten, sunder si davon halden und daz understan mit unserm gewald und mit rate unsrer stetel. — — Der geben ist ze Prage — — 1355 iar an s. Matheus tag dez h. zwelfb- und ew., unserer reiche in dem X und des keisertums in dem ersten iare. Per d. impe- R. Johannes. ratorem Nicolaus de Chremsir. Orig. cum sig. maiest., lacso, in fil. ser. in archivo civitatis Gorlicensis sign. n. 59/40. — Ed. Tzschoppe-Stenzel, Urkundensammlung z. Gesch. d. Ursprungs d. Städte in Schlesien u. d. Oberlausitz p. 571 n. 168. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. p. 64 n. 321. — Reg. imp. VIII 2247. 118) 1355, 21 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex magistro civium, consilio et communitati civitatis Gorlicensis — das wir en („czu Görlicz“) usum silvac Prebuswald confirmat. den wald, der do heiset Prebuswold, in der heide vor Gorlicz gelegin, bevolen unde bevelen also, das sie den innehalden, phlegen unde hegen czu unsern handen unde von unser macht also bescheidenlich, das sie czu bauhen unde bessern die vorgenante stat, ob sie von fewher adir von alder der gebude des durftig worde, mugen us deme egenanten walde houlcz nemen unde füren in alle der weise, als des hochgeboren Johans, wylent konigs czu Behemen, unsers liben vaters sel. ged. brife sagen, die her en obir die egenante heide hat gegeben, (vide Reg. Boh. III p. 612 n. 1561). —— Der do gegeben ist czu Prage —— 1355 iore an s. Mathes tage des h. czwelfb. unde ew., unser reiche in deme X iore, des keisertumis in deme ersten. Copia saec. XV in archivo civitatis Gorlicensis, Urkundenband I 31. — Extr. Zobel, p. 63 n. 320. — Reg. imp. VIII 2248. 119) 1355, 21 Sept. Trebnicz. Agnes et Katharina, filiae Vladislai ducis Kozlensis, Konradum ducem Olesnicensem procuratorem suum ad agendum coram Karolo imperatore et rege constituunt. — nos Agnes dei paciencia abbatissa santimonialium mon. Trebniczensis, Wrat. dyoc., et Katherina, soror germana ipsius, santimonialis professa eiusdem monasterii Trebniczensis, filie et heredes dive mem. domini Wladizlai olim ducis et domini Kozlensis, eiusdem Wrat. dyoc., elegimus et eligimus — — ill. principem d. Conradum ducem Slezie et dominum Olsniczen- sem, sororium nostrum, — — nostrum verum et legittimum tutorem, curatorem, proviso- rem, procuratorem ac nunccium specialem ad presentandum se nostro nomine et pro nobis coram — — domino Karolo IV — — imperatore Romanorum s. a. regeque Bohemie 1) Vide Beneš de Weitmile, Font. rer. Boh. IV p. 525 de concilio magno, eodem fere tempore con- gregato: „Statutum est eciam in eodem concilio, ut pauperibus, quibus actenus modica vel nulla iusticia in terre iudicio reddebatur, erga divites et quoscunque barones fieret debita iusticia, et iusticie execucio conveniens. — —“
Strana 67
Annus 1355, 21—24 Sept. 67 excelentissimo, vel ab ipso domino imperatore et rege eiusque auctoritate super submissis specialiter deputato seu eciam deputando ad repetendum, petendum ius et iusticiam super hereditate et porcione bonorum et teritoriorum videlicet in Cozla, in Buthum, Pysinkreczim, in Tost, in Gliwicz et in Slawanczicz ex successione paterna et ma- terna nobis in predictis bonis et eorumdem pertinenciis debitis et ad nos iure hereditario devo- lutis et super ipsis bonis, hereditate ac porcione predictis agendum — —; ratum et gratum perpetuo habiture, quidquid per dictum dominum Conradum ducem Olsniczensem actum, gestum seu procuratum fuerit vel per substitutum aut substitutos ab eo in premissis aut quolibet premissorum, in omnibus suis clausulis, sub rerum nostrarum omnium ypotheca. In cuius rei testimonium nostrum sigillum huic litere duximus appendendum. Actum et datum in Trebnicz nostro monasterio predicto in die b. Mathei ap. et ev. a. d. 1355, presentibus honorabilibus et discr. viris d. Johanne Conopacz canonico eccl. Lubuzensis, Henrico plebano in Domaskirche, Philippo priore et Johanne celerario nostri mon. Treb- niczensis supradicti, testibus ad premissa. Et ego Katherina supradicta proprio carens sigillo, omnia et singula suprascripta sub sigillo sororis mee prefate approbo et ratifico per presentes. Grünhagen-Markgraf, Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens II p. 421 n. 7 e copiario Olesnicensi, ms. archivi publici Vratislaviensis sign. F. Oels Dep. III 22 a p. 213. — Lünig, Cod. Germ. II p. 245 n. 19. — Sommersberg, Ss. rer. Sil. I p. 887 n. 117. 120) 1355, 22 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex concedit civitati Egrensi, „wenne daz sache ist, daz die vor- genanten burger der stat ze Eger uns und dem Romischen reich oder der kron des kunigreichs ze Beheim mit irem leib und luten geriten, ze fuzze oder mit wagen ze dinste komen und ze velde auz irer stat ziehen, daz dann alle man, die gesezzen sind in dem halsgericht ze Eger, wie sie genant sind, mit iren leiben, leuten und pferden ouch dorzu geholfen sullen sein nach irer macht an alles geverde, und wa die burger von Eger hinziehen uns ze dinste, da sullen dieselben man ouch hinziehen und varen an alle widerred, als oft daz geschicht." „Das wir angesehen haben steten getrewen dinst.“ „Der geben ist ze Prage n. Cr. geb. 1355 iar an dem nehsten dynstag n. s. Matheus tag, unserer reiche in dem X iar und des keysertums in dem ersten. Ad relacionem ep. Mindensis Henricus Thesauri." Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo civitatis Egrensis n. 82. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 520 n. 354. — Reg. imp. VIII 6153. 121) 1355, 24 Sept. Vratislaviae. Capitulum ecclesiae cathedralis Vratislaviensis recognoscit oppidum Grodków esse feudum regni Bohemiae regesque Bohemiae veros patronos esse ecclesiae Vratislaviensis. 5*
Annus 1355, 21—24 Sept. 67 excelentissimo, vel ab ipso domino imperatore et rege eiusque auctoritate super submissis specialiter deputato seu eciam deputando ad repetendum, petendum ius et iusticiam super hereditate et porcione bonorum et teritoriorum videlicet in Cozla, in Buthum, Pysinkreczim, in Tost, in Gliwicz et in Slawanczicz ex successione paterna et ma- terna nobis in predictis bonis et eorumdem pertinenciis debitis et ad nos iure hereditario devo- lutis et super ipsis bonis, hereditate ac porcione predictis agendum — —; ratum et gratum perpetuo habiture, quidquid per dictum dominum Conradum ducem Olsniczensem actum, gestum seu procuratum fuerit vel per substitutum aut substitutos ab eo in premissis aut quolibet premissorum, in omnibus suis clausulis, sub rerum nostrarum omnium ypotheca. In cuius rei testimonium nostrum sigillum huic litere duximus appendendum. Actum et datum in Trebnicz nostro monasterio predicto in die b. Mathei ap. et ev. a. d. 1355, presentibus honorabilibus et discr. viris d. Johanne Conopacz canonico eccl. Lubuzensis, Henrico plebano in Domaskirche, Philippo priore et Johanne celerario nostri mon. Treb- niczensis supradicti, testibus ad premissa. Et ego Katherina supradicta proprio carens sigillo, omnia et singula suprascripta sub sigillo sororis mee prefate approbo et ratifico per presentes. Grünhagen-Markgraf, Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens II p. 421 n. 7 e copiario Olesnicensi, ms. archivi publici Vratislaviensis sign. F. Oels Dep. III 22 a p. 213. — Lünig, Cod. Germ. II p. 245 n. 19. — Sommersberg, Ss. rer. Sil. I p. 887 n. 117. 120) 1355, 22 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex concedit civitati Egrensi, „wenne daz sache ist, daz die vor- genanten burger der stat ze Eger uns und dem Romischen reich oder der kron des kunigreichs ze Beheim mit irem leib und luten geriten, ze fuzze oder mit wagen ze dinste komen und ze velde auz irer stat ziehen, daz dann alle man, die gesezzen sind in dem halsgericht ze Eger, wie sie genant sind, mit iren leiben, leuten und pferden ouch dorzu geholfen sullen sein nach irer macht an alles geverde, und wa die burger von Eger hinziehen uns ze dinste, da sullen dieselben man ouch hinziehen und varen an alle widerred, als oft daz geschicht." „Das wir angesehen haben steten getrewen dinst.“ „Der geben ist ze Prage n. Cr. geb. 1355 iar an dem nehsten dynstag n. s. Matheus tag, unserer reiche in dem X iar und des keysertums in dem ersten. Ad relacionem ep. Mindensis Henricus Thesauri." Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo civitatis Egrensis n. 82. — Extr. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 520 n. 354. — Reg. imp. VIII 6153. 121) 1355, 24 Sept. Vratislaviae. Capitulum ecclesiae cathedralis Vratislaviensis recognoscit oppidum Grodków esse feudum regni Bohemiae regesque Bohemiae veros patronos esse ecclesiae Vratislaviensis. 5*
Strana 68
68 Regesta Bohemiae et Moraviac. Serenissimo principi domino Karolo d. f. cl. Romanorum imperatori s. a. et Boemie regi invictissimo, domino nostro gracioso, Petrus de Luna prepositus, Johannes de Sedlecz decanus, Andreas de Raslauicz cantor et Nicolaus de Panwicz custos totumque capitulum ecclesie Wratislauiensis, devoti ipsius, cum recommendacione oracionum suarum, salutem — — Excellencia vestra nosse dignetur, quod pridem ven. in Chr. pater et dominus noster, d. Preczlaus episcopus Wratislauiensis una nobiscum super feudo opidi Grotkow cum terra et districtu ac omnibus et singulis iuribus et pertinenciis suis nec non super patronatu seu iure patronatus nomine ecclesie Wratislauiensis predicte litteras recognicionis patentes, ipsius domini nostri episcopi et nostro sigillis sigillatas, dedit et assignavit clare memorie condam excellentissimo principi d. Johanni regi Boemie nomine corone regni Boemie recipienti, quarum tenores de verbo ad verbum taliter subsequuntur: „In nomine Domini amen. Nos Preczlaus d. gr. episcopus, Heinricus de Baruth prepositus, Stephanus decanus, Hein- ricus scolasticus totumque capitulum ecclesie Wratislauiensis — —“ (Sequitur tenor litterarum, datarum Pragae a. 1344, IX kal. dec. = 23 Nov., vide Reg. Boh. IV p. 597 n. 1475.) item: „In nomine Domini amen. Nos Preczlaus d. et ap. sed. prov. episcopus Wratislauiensis omnibus pre- sentes litteras intuentibus publice profitemur, quod magnifici principes ——“ (Sequuntur litterae datac a. 1342 in octava b. Joh. b. = 1 Jul. in domo cruciferorum s. Joh. Jer. prope Vrati- slaviam, vide Reg. Boh. IV p. 456 n. 1149.) Ne igitur aliquibus in dubium veniat, quod ca omnia et singula, que in prescriptis litteris continentur et dicti domini nostri episcopi Wratislauiensis et nostris sunt sigillata sigillis, tam super recognicione feudi opidi supra- dicti Grotkow nec non terre seu districtus ac pertinenciarum ipsius, quam super iure patro- natus nomine ecclesie Wratislauiensis ac eciam super aliis, que in eisdem litteris sunt expressa, oblivionis defectui quomodolibet subiacerent, nos capitulum memoratum nec non singulares persone ipsius d. episcopi supradicti et nostro ac ecclesie Wratislauiensis nomi- nibus expresse recognoscimus et publice profitemur, a vobis domino nostro tamquam rege Boemie, —— memoratum opidum Grotkow nec non terram seu districtum ipsius cum suis perti- nenciis universis et singulis habere et tenere in feudum et nomine veri feudi, vosque et eosdem vestros heredes seu eciam successores esse veros patronos, nomine ecclesie nostre prefate iuxta prescriptarum litterarum continenciam et tenorem, parati quoque sumus profi- teri et recognoscere efficaciter hoc ipsum in futurum omni tempore Domino concedente. — Datum Wratislauie in capitulo nostro VIII kal. oct. a. d. 1355, presentibus dominis Cunczkone de Schalcow decano, Nicolao de Schelndorf cantore Glogouiensis, Nicolao de Peuuinsdorf archidiacono Legnicensis, Martino Austacz, Petro de Gostina, Johanne de Lubek, Conrado de Hohenstetin, Dythmaro de Mecbach, Beldone de Proskow et Jacobo Augustini, canonicis nostris Wratislauiensis ecclesiarum, et Johanne Conoplati notario capituli supradicti. Orig. cum sig. maiori capituli in fil. rubri viridisque coloris Pragae in archivo coronae regni Bohemiae.— Ed. Stenzel, Urkunden zur Gesch. d. Bist. Breslau p. 348 et Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurkunden Schlesiens II p. 217 n. 24 e transsumpto de a. 1382, quod in archivo episcopatus Vratislaviensis asser- vatur. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 405 n. 371. — Extr. Balbín, Misc. hist. I, 8 p. 197 n. 15.
68 Regesta Bohemiae et Moraviac. Serenissimo principi domino Karolo d. f. cl. Romanorum imperatori s. a. et Boemie regi invictissimo, domino nostro gracioso, Petrus de Luna prepositus, Johannes de Sedlecz decanus, Andreas de Raslauicz cantor et Nicolaus de Panwicz custos totumque capitulum ecclesie Wratislauiensis, devoti ipsius, cum recommendacione oracionum suarum, salutem — — Excellencia vestra nosse dignetur, quod pridem ven. in Chr. pater et dominus noster, d. Preczlaus episcopus Wratislauiensis una nobiscum super feudo opidi Grotkow cum terra et districtu ac omnibus et singulis iuribus et pertinenciis suis nec non super patronatu seu iure patronatus nomine ecclesie Wratislauiensis predicte litteras recognicionis patentes, ipsius domini nostri episcopi et nostro sigillis sigillatas, dedit et assignavit clare memorie condam excellentissimo principi d. Johanni regi Boemie nomine corone regni Boemie recipienti, quarum tenores de verbo ad verbum taliter subsequuntur: „In nomine Domini amen. Nos Preczlaus d. gr. episcopus, Heinricus de Baruth prepositus, Stephanus decanus, Hein- ricus scolasticus totumque capitulum ecclesie Wratislauiensis — —“ (Sequitur tenor litterarum, datarum Pragae a. 1344, IX kal. dec. = 23 Nov., vide Reg. Boh. IV p. 597 n. 1475.) item: „In nomine Domini amen. Nos Preczlaus d. et ap. sed. prov. episcopus Wratislauiensis omnibus pre- sentes litteras intuentibus publice profitemur, quod magnifici principes ——“ (Sequuntur litterae datac a. 1342 in octava b. Joh. b. = 1 Jul. in domo cruciferorum s. Joh. Jer. prope Vrati- slaviam, vide Reg. Boh. IV p. 456 n. 1149.) Ne igitur aliquibus in dubium veniat, quod ca omnia et singula, que in prescriptis litteris continentur et dicti domini nostri episcopi Wratislauiensis et nostris sunt sigillata sigillis, tam super recognicione feudi opidi supra- dicti Grotkow nec non terre seu districtus ac pertinenciarum ipsius, quam super iure patro- natus nomine ecclesie Wratislauiensis ac eciam super aliis, que in eisdem litteris sunt expressa, oblivionis defectui quomodolibet subiacerent, nos capitulum memoratum nec non singulares persone ipsius d. episcopi supradicti et nostro ac ecclesie Wratislauiensis nomi- nibus expresse recognoscimus et publice profitemur, a vobis domino nostro tamquam rege Boemie, —— memoratum opidum Grotkow nec non terram seu districtum ipsius cum suis perti- nenciis universis et singulis habere et tenere in feudum et nomine veri feudi, vosque et eosdem vestros heredes seu eciam successores esse veros patronos, nomine ecclesie nostre prefate iuxta prescriptarum litterarum continenciam et tenorem, parati quoque sumus profi- teri et recognoscere efficaciter hoc ipsum in futurum omni tempore Domino concedente. — Datum Wratislauie in capitulo nostro VIII kal. oct. a. d. 1355, presentibus dominis Cunczkone de Schalcow decano, Nicolao de Schelndorf cantore Glogouiensis, Nicolao de Peuuinsdorf archidiacono Legnicensis, Martino Austacz, Petro de Gostina, Johanne de Lubek, Conrado de Hohenstetin, Dythmaro de Mecbach, Beldone de Proskow et Jacobo Augustini, canonicis nostris Wratislauiensis ecclesiarum, et Johanne Conoplati notario capituli supradicti. Orig. cum sig. maiori capituli in fil. rubri viridisque coloris Pragae in archivo coronae regni Bohemiae.— Ed. Stenzel, Urkunden zur Gesch. d. Bist. Breslau p. 348 et Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurkunden Schlesiens II p. 217 n. 24 e transsumpto de a. 1382, quod in archivo episcopatus Vratislaviensis asser- vatur. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 405 n. 371. — Extr. Balbín, Misc. hist. I, 8 p. 197 n. 15.
Strana 69
Annus 1355, 24—25 Sept. 69 122) 1355, 24 Sept. Pragae. Episcopus Vratislaviensis quittatur de pecunia pro camera apostolica soluta. — Anno — — 1355, ind. octava, die XXIV m. sept., hora quasi sexta, Prage in domo habitacionis discr. viri Johlini dicti Ebrhardi, civis Maioris civit. Pragensis, — — in mei publici notarii testiumque presencia subscriptorum constituti perso- naliter honor. et discr. viri ac domini Johannes Paduanus decanus eccl. Wyssegradensis, decret. doctor, vicarius generalis curie archiepiscopalis Pragensis, et Reymundus de Calcina, comissarii sedis apostolice et nuncii speciales per sanctiss. in Chr. patrem et dominum d. Innocencium papam modernum ad colligendum et percipiendum omnes et singulos fructus, redditus et proventus camere domini pape debitos seu debendos et specialiter tercie partis decime papalis per fel. record. d. Clementem papam sextum ad triennium imposite et instaurate in regnis Boemie, Moravie et Poloniel dati et deputati, tenore presencium recognoverunt — —, se habuisse et recepisse a rev. in Chr. patre et domino d. Przeczislao episcopo Vratislauiensi, principali collectore decime papalis prefate, racione omnium terminorum dudum preteritorum pro tercia parte ipsius decime papalis, d. papam contingente, de bonis suis et episcopatus 150 marcas polonicales gr. prag., videlicet 48 gr. pro qualibet marca computando, boni argenti in parata et numerata pecunia per manus discr. viri d. Johannis prepositi Bregensis, ipsius d. episcopi comensalis, vice et nomine d. pape prenotati et successorum ipsius Roman, pontificum recipientibus ab eodem d. epi- scopo ipsis presencialiter assignasse. De quibus pecuniis sic solutis predicti d. Johannes et Reymundus ipsum d. episcopum, ecclesiam suam, successores suos et eorum bona prefati d. pape auctoritate et nomine reddiderunt quitos penitus, liberos et solutos. — — Presen- tibus discr. ac hon. viris Marquardo can. et sacristano Wyssegradensi, Leonardo can. Sac- censi, Johanne notario d. episcopi predicti et Martino dicto Zram, cive Nove civitatis Pragensis, testibus ad premissa vocatis et rogatis. In cuius rei evidenciam sigilla dictorum dd. Johannis Paduani et Reymundi huic instrumento publico sunt appensa. Et ego Johannes quondam Mathie de Cogeticz, cler. Prag. dioc., publ. imp. auct. not. etc. Orig. cum 2 sig. deperd. in archivo episcopatus Vratislaviensis. 123) 1355, 25 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex iudici et iuratis civitatis Lunensis occasione dissensionis inter — Non sine ipsos et communitatem civitatis eiusdem exortae. gravi displicencia mentis nostre dissensionem nuper inter vos ex una et comunitatem civi- tatis eiusdem parte ab altera exortam audivimus, et non inmerito, cum ex controversia huiusmodi multa dampna et scandala in nostrum et civitatis ipsius dispendium poterant verisimiliter suboriri. Ne igitur excessus huiusmodi remaneant impuniti, fidelitati vestre 1) Vide Mon. Boh. Vat. I p. 747 n. 1447, II p. 102 n. 244.
Annus 1355, 24—25 Sept. 69 122) 1355, 24 Sept. Pragae. Episcopus Vratislaviensis quittatur de pecunia pro camera apostolica soluta. — Anno — — 1355, ind. octava, die XXIV m. sept., hora quasi sexta, Prage in domo habitacionis discr. viri Johlini dicti Ebrhardi, civis Maioris civit. Pragensis, — — in mei publici notarii testiumque presencia subscriptorum constituti perso- naliter honor. et discr. viri ac domini Johannes Paduanus decanus eccl. Wyssegradensis, decret. doctor, vicarius generalis curie archiepiscopalis Pragensis, et Reymundus de Calcina, comissarii sedis apostolice et nuncii speciales per sanctiss. in Chr. patrem et dominum d. Innocencium papam modernum ad colligendum et percipiendum omnes et singulos fructus, redditus et proventus camere domini pape debitos seu debendos et specialiter tercie partis decime papalis per fel. record. d. Clementem papam sextum ad triennium imposite et instaurate in regnis Boemie, Moravie et Poloniel dati et deputati, tenore presencium recognoverunt — —, se habuisse et recepisse a rev. in Chr. patre et domino d. Przeczislao episcopo Vratislauiensi, principali collectore decime papalis prefate, racione omnium terminorum dudum preteritorum pro tercia parte ipsius decime papalis, d. papam contingente, de bonis suis et episcopatus 150 marcas polonicales gr. prag., videlicet 48 gr. pro qualibet marca computando, boni argenti in parata et numerata pecunia per manus discr. viri d. Johannis prepositi Bregensis, ipsius d. episcopi comensalis, vice et nomine d. pape prenotati et successorum ipsius Roman, pontificum recipientibus ab eodem d. epi- scopo ipsis presencialiter assignasse. De quibus pecuniis sic solutis predicti d. Johannes et Reymundus ipsum d. episcopum, ecclesiam suam, successores suos et eorum bona prefati d. pape auctoritate et nomine reddiderunt quitos penitus, liberos et solutos. — — Presen- tibus discr. ac hon. viris Marquardo can. et sacristano Wyssegradensi, Leonardo can. Sac- censi, Johanne notario d. episcopi predicti et Martino dicto Zram, cive Nove civitatis Pragensis, testibus ad premissa vocatis et rogatis. In cuius rei evidenciam sigilla dictorum dd. Johannis Paduani et Reymundi huic instrumento publico sunt appensa. Et ego Johannes quondam Mathie de Cogeticz, cler. Prag. dioc., publ. imp. auct. not. etc. Orig. cum 2 sig. deperd. in archivo episcopatus Vratislaviensis. 123) 1355, 25 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex iudici et iuratis civitatis Lunensis occasione dissensionis inter — Non sine ipsos et communitatem civitatis eiusdem exortae. gravi displicencia mentis nostre dissensionem nuper inter vos ex una et comunitatem civi- tatis eiusdem parte ab altera exortam audivimus, et non inmerito, cum ex controversia huiusmodi multa dampna et scandala in nostrum et civitatis ipsius dispendium poterant verisimiliter suboriri. Ne igitur excessus huiusmodi remaneant impuniti, fidelitati vestre 1) Vide Mon. Boh. Vat. I p. 747 n. 1447, II p. 102 n. 244.
Strana 70
70 Regesta Bohemiae et Moraviae. seriose et omnino volentes mandamus, quatenus illos, qui dicte litis principales auctores et occasio extiterint, cum moderamine tamen, taliter corrigatis, ut consimilia attemptare de cetero non presumant. Causam vero predictam, que inter vos et dictam comunitatem super quibuscumque articulis vertitur, usque ad officialium nostrorum, utpote subcame- rarii, iudicis curie et notarii camere nostre, in civitatem vestram adventum haberi volumus in suspenso, qui auctoritate nostra super omnibus premissis, civitatem accedentes eandem, salubriter providebunt. Nostre eciam intencionis existit, ut sigillum civitatis in potestate et manibus iuratorum sive scabinorum debeat remanere, prout a retroactis temporibus Datum Prage, XXV die m. sept., regn. nostr. a. decimo, imperii vero est consuetum. primo etc. Copia in libro privilegiorum civitatis de a. 1435 fol. 5 in archivo civitatis Louny. — Ed. Čela- kovský, Cod. iur. mun. II p. 522 n. 355. 124) 1355, 25 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex civibus civitatis Budissinensis forum salis in ipsa civitate con- fert ita, ut fructus inde proveniens per consules in usus utiles civitatis convertatur. „Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, die XXV m. sept. regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Ad relacionem d. Johannis episcopi Luthomuslensis Thodericus R. Wlpertus." Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. in archivo civitatis Budissinensis. — Ed. Ludewig, Rel. manucript. XI p. 605. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 64 n. 322. — Reg. imp. VIII 2250. 125) 1355, 26 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex castra maleficorum expugnari mandat nec ulla fortalitia nova — voriehen und in Budissinensi et Gorlicensi terris erigi permittit. thun kunt — —, das wir durch notdurft unser lande und unser stette Budissen, Gorlicz, Zittaw, Luban, Lobaw und Camencz und ouch durch gemach, frede und gnade aller unser getrewen undirtanen haben geheissen und lassen brechen und bornen schedeliche hôfe und vesten und wullen und gebietin, das man dieselben hofe und vesten furbasmehr nicht sulle buwen und setzen, wullen und gebietin ouch, das dheine newe hofe adir vesten ymand sulle adir torre buwen ane unser wissen und urlaub, usgenomen alleines bergfrede uf ebener erden ane graben. Wer ouch, das dheine hôfe adir vesten weren adir wurden kuntlich beschuldiget boser sachen und dinge, so wollen wir und gebieten den burgern der obgenanten stete, unser liebin getrewen, by unsern holden und vorleyen in vollenkomende macht, dieselben hôfe und vesten von unser wegin zu brechin und zu bornen gleicher weize, als ob wir selber keinwertig wern. Ouch wollen wir und gebietin das ernstlich und vesticlich: an weme die burger der obgen. stete von unsern wegen kuntlich schedeliche hofe adir a) G: alle.
70 Regesta Bohemiae et Moraviae. seriose et omnino volentes mandamus, quatenus illos, qui dicte litis principales auctores et occasio extiterint, cum moderamine tamen, taliter corrigatis, ut consimilia attemptare de cetero non presumant. Causam vero predictam, que inter vos et dictam comunitatem super quibuscumque articulis vertitur, usque ad officialium nostrorum, utpote subcame- rarii, iudicis curie et notarii camere nostre, in civitatem vestram adventum haberi volumus in suspenso, qui auctoritate nostra super omnibus premissis, civitatem accedentes eandem, salubriter providebunt. Nostre eciam intencionis existit, ut sigillum civitatis in potestate et manibus iuratorum sive scabinorum debeat remanere, prout a retroactis temporibus Datum Prage, XXV die m. sept., regn. nostr. a. decimo, imperii vero est consuetum. primo etc. Copia in libro privilegiorum civitatis de a. 1435 fol. 5 in archivo civitatis Louny. — Ed. Čela- kovský, Cod. iur. mun. II p. 522 n. 355. 124) 1355, 25 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex civibus civitatis Budissinensis forum salis in ipsa civitate con- fert ita, ut fructus inde proveniens per consules in usus utiles civitatis convertatur. „Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, die XXV m. sept. regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Ad relacionem d. Johannis episcopi Luthomuslensis Thodericus R. Wlpertus." Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. in archivo civitatis Budissinensis. — Ed. Ludewig, Rel. manucript. XI p. 605. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 64 n. 322. — Reg. imp. VIII 2250. 125) 1355, 26 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex castra maleficorum expugnari mandat nec ulla fortalitia nova — voriehen und in Budissinensi et Gorlicensi terris erigi permittit. thun kunt — —, das wir durch notdurft unser lande und unser stette Budissen, Gorlicz, Zittaw, Luban, Lobaw und Camencz und ouch durch gemach, frede und gnade aller unser getrewen undirtanen haben geheissen und lassen brechen und bornen schedeliche hôfe und vesten und wullen und gebietin, das man dieselben hofe und vesten furbasmehr nicht sulle buwen und setzen, wullen und gebietin ouch, das dheine newe hofe adir vesten ymand sulle adir torre buwen ane unser wissen und urlaub, usgenomen alleines bergfrede uf ebener erden ane graben. Wer ouch, das dheine hôfe adir vesten weren adir wurden kuntlich beschuldiget boser sachen und dinge, so wollen wir und gebieten den burgern der obgenanten stete, unser liebin getrewen, by unsern holden und vorleyen in vollenkomende macht, dieselben hôfe und vesten von unser wegin zu brechin und zu bornen gleicher weize, als ob wir selber keinwertig wern. Ouch wollen wir und gebietin das ernstlich und vesticlich: an weme die burger der obgen. stete von unsern wegen kuntlich schedeliche hofe adir a) G: alle.
Strana 71
Annus 1355, 25—27 Sept. 71 vesten furdern, das man en die einantwurten sal ane wedirsetzunge und wedirrede, und ab ymand sich dowedir setzen torste adir wolde, den sal man thun in unser und in der obgen. stete achte. Wer ouch das ymand die burger der obgen. stete adir ir eczliche an- spreche adir beschuldigen wulde dorumb, das sie kuntliche schedliche hofe adir vesten von unser wegen brochen adir brenten, der sal und mag das thun in denselben steten und nicht andirswo und vor den richtern und dem gewonlichen rechte derselben stete. Und dovon wollen und gebietin wir ouch ernstlich und vestiglich by unsern hulden allen unsern vogten und amptluthen, die in den obgenan. steten nu synt adir in kunftigen czeiten werden, das sie den burgern der obgen. stete in allen den vorgeschreben sachen und dingen mit trawen und mit fleisse beholfen sullen sein von unsern wegen und mit unser macht und gewalde und das sie dorczu sehen, das do recht getan werde und das nyemand unrecht wedirvare. Auch behalden wir uns, unsern erben und nochkomen, kunigen zu Beheim, sulche gewalt, das wir macht habin sullin und wollen nu und alleweg, die obgen. artikel allesampt adir ir ein teil zu lewtern, zu bessern und zu vorkern, wie oder in welcher weiz wir des zu rate werdin. Mit urkund dicz brives, vorsigelt mit unserm keyserlichin ingsigel. Der geben ist zu Prage — — 1355 iare des nesten sunabendis vor s. Michaelis Per dominum.. tag, unser reiche in dem X iare und des keisertums in dem ersten. imperatorem Johannes de Glacz. R. Hertwicus. Transsumptum (V) Petri decani et capituli ecclesiae s. Petri Budissinensis in perg. cum sig. in press. perg. de a. 1435, 6 Aug. in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 132e Oels, Fremde Urk. n. 20a. Aliud vidimus (G) de a. 1534 „donrstag noch dem achten der h. Dreyer Konige, das ist den XV Januarii“ cum sig. civit. Sitaviensis in press. perg. app. in archivo civit. Gorlicensis sign. 61/41. — Ed. Laus. Mag. 1776 p. 55. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 64 n. 323. — Reg. imp. VIII 2251. — In Annalibus Johannis de Gubyn, notarii civit. Sitaviae, Script. rer. Lus. I p. 10, legitur ad annum 1355: „Donoch in demselbn iare quam keyser Karl in daz lant czu Budissin und czoch dese stat uz, mit groser macht wen vor, mit ummesessen steten und branten ab noch geheyse dezselben keyserz alle di hove in Budissiner lant und in Gôrliczer lant, di by der czyt vorsprochen worn und bose lute gehalden hatten.“ Vide etiam Beneš de Weitmile, Font. rer. Boh. IV p. 525. 126) 1355, 27 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex Johanni fratri suo eiusque heredibus sexus masculini marchio- natum Moraviae de novo confert ac constitutionem a. 1349, 26 Dec. desuper editam (Vide Cod. dipl. Mor. VII p. 679 n. 980,) auctoritate imperiali renovat adiciens, „ut quociens nos, heredes aut successores nostros, reges Boemie, non relictis masculini sexus heredibus ab hac luce migrare contingeret, regnum Boemie prefatum, comitatus Lucemburgensis, marchia Budissinensis ac Gorlicensis ac ceteri nostri principatus ad supradictum fratrem nostrum aut eo non extante, heredes sive proheredes suos legittimos sexus masculini, Moravie marchiones, absque eleccione sive assumpcione alia et absque difficultate qualibet devolvatur." „Inter ceteras sollici- Signum etc. „Testes huius rei tudinum curas, quibus pro universorum statu fidelium"
Annus 1355, 25—27 Sept. 71 vesten furdern, das man en die einantwurten sal ane wedirsetzunge und wedirrede, und ab ymand sich dowedir setzen torste adir wolde, den sal man thun in unser und in der obgen. stete achte. Wer ouch das ymand die burger der obgen. stete adir ir eczliche an- spreche adir beschuldigen wulde dorumb, das sie kuntliche schedliche hofe adir vesten von unser wegen brochen adir brenten, der sal und mag das thun in denselben steten und nicht andirswo und vor den richtern und dem gewonlichen rechte derselben stete. Und dovon wollen und gebietin wir ouch ernstlich und vestiglich by unsern hulden allen unsern vogten und amptluthen, die in den obgenan. steten nu synt adir in kunftigen czeiten werden, das sie den burgern der obgen. stete in allen den vorgeschreben sachen und dingen mit trawen und mit fleisse beholfen sullen sein von unsern wegen und mit unser macht und gewalde und das sie dorczu sehen, das do recht getan werde und das nyemand unrecht wedirvare. Auch behalden wir uns, unsern erben und nochkomen, kunigen zu Beheim, sulche gewalt, das wir macht habin sullin und wollen nu und alleweg, die obgen. artikel allesampt adir ir ein teil zu lewtern, zu bessern und zu vorkern, wie oder in welcher weiz wir des zu rate werdin. Mit urkund dicz brives, vorsigelt mit unserm keyserlichin ingsigel. Der geben ist zu Prage — — 1355 iare des nesten sunabendis vor s. Michaelis Per dominum.. tag, unser reiche in dem X iare und des keisertums in dem ersten. imperatorem Johannes de Glacz. R. Hertwicus. Transsumptum (V) Petri decani et capituli ecclesiae s. Petri Budissinensis in perg. cum sig. in press. perg. de a. 1435, 6 Aug. in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 132e Oels, Fremde Urk. n. 20a. Aliud vidimus (G) de a. 1534 „donrstag noch dem achten der h. Dreyer Konige, das ist den XV Januarii“ cum sig. civit. Sitaviensis in press. perg. app. in archivo civit. Gorlicensis sign. 61/41. — Ed. Laus. Mag. 1776 p. 55. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 64 n. 323. — Reg. imp. VIII 2251. — In Annalibus Johannis de Gubyn, notarii civit. Sitaviae, Script. rer. Lus. I p. 10, legitur ad annum 1355: „Donoch in demselbn iare quam keyser Karl in daz lant czu Budissin und czoch dese stat uz, mit groser macht wen vor, mit ummesessen steten und branten ab noch geheyse dezselben keyserz alle di hove in Budissiner lant und in Gôrliczer lant, di by der czyt vorsprochen worn und bose lute gehalden hatten.“ Vide etiam Beneš de Weitmile, Font. rer. Boh. IV p. 525. 126) 1355, 27 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex Johanni fratri suo eiusque heredibus sexus masculini marchio- natum Moraviae de novo confert ac constitutionem a. 1349, 26 Dec. desuper editam (Vide Cod. dipl. Mor. VII p. 679 n. 980,) auctoritate imperiali renovat adiciens, „ut quociens nos, heredes aut successores nostros, reges Boemie, non relictis masculini sexus heredibus ab hac luce migrare contingeret, regnum Boemie prefatum, comitatus Lucemburgensis, marchia Budissinensis ac Gorlicensis ac ceteri nostri principatus ad supradictum fratrem nostrum aut eo non extante, heredes sive proheredes suos legittimos sexus masculini, Moravie marchiones, absque eleccione sive assumpcione alia et absque difficultate qualibet devolvatur." „Inter ceteras sollici- Signum etc. „Testes huius rei tudinum curas, quibus pro universorum statu fidelium"
Strana 72
72 Regesta Bohemiae et Moraviae. sunt ven. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Preczlaus Wratislauiensis, Johannes Olomu- censis, Johannes Luthomuslensis, Theodricus Mindensis et Fridricus Ratisponensis ecclesiarum episcopi, ill. Rupertus iunior, comes palatinus Reni et dux Bauarie, Wladislaus Teschinensis, Johannes Oppauie, Bolko Falkembergensis et Bolko Opuliensis duces, principes nostri, spect. Burghardus burggravius Magdeburgensis, magister curie imperialis, Henricus de Swarczburg, Johannes de Recz et Albertus de Anhalt comites et nobiles Johannes de Rosemberg, Johannes de Sternberg, Sbinco de Hasemburg, Boczco de Cunstat et Dowessius de Kempnicz et alii quamplures nostri fideles. Presencium“ sub bulla aurea typario nostre maiestatis impressa testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, V kal. oct., regn. nostr. a. X, imperii vero primos." Orig. cum bulla aurea in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Duplicatum (B) cum sig. maiest. in fil. ser. ibidem. — Ed. Balbin Misc. hist. I, 8 p. 167 n. 3. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 251 n. 153. — Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 253 n. 317 e copia vid. de a. 1782 in archivo terrae Moraviae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 406 n. 372. — Reg. imp. VIII 2252. 127) 1355, 27 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Aulae Regiae donationes et libertates a praedecesso- ribus suis Venceslao et Johanne regibus a. 1304, 21 Maii Brunae et a. 1311, 25 Aug. Pragae collatas (vide Reg. Boh. II p. 266 n. 2004 et III p. 19 n. 45.) confirmat adiciens specia- liter, „quod certae villullae prope dictum monasterium constitutae videlicet Zabielicz, Zabrowes, Lipanicz, Lipans, Czerneczicz inferius et Czerneczicz superius, Radotin, Blahouicz, Chuchlaw maius et Chuchlaw minus ac pauperes robotarii facientes residentiam in eisdem villis ac nullum omnino censum solventes unacum taberna noviter ante dictum monasterium erecta debent exnunc inantea esse ab omni solutione regalis bernae liberi." „Exhibita maiestatis imp. celsi- tudini.“ „Testes Arnestus s. Pragensis ecclesiae archiepiscopus, Johannes Argentinensis, Fri- dericus Ratisponensis, Johannes Olomucensis, Preczlaus Wratislauiensis, Johannes Luthomis- lensis, s. aulae nostrae cancellarius, Henricus Lubucensis et Theodoricus Mindensis ecclesiarum episcopi et ill. Chunradus Olesnicensis, Casimirus Tesinensis, Bolko Falkenbergensis, Bolko Opuliensis et Johannes Osuitinensis duces, nec non spect. Burchardus burgravius Magdebur- gensis, magister nostrae curiae, Henricus de Schwarczburg, Johannes de Recz et Albertus de Anhalt comites.“ Sub maiestatis sigillo. „Datum Pragae a. d. 1355, ind. octava, V kal. oct., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Per d. episcopum Luthomislensem, cancellarium, Johannes de Glacz." Copia saec. XVII Pragae in archivo Musei Nat., sign. F Zbraslav, Vid. priv. et maiest. mon. Aulae Regiae n. 14. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 80 n. 131. — Extr. Palacký, Formelbücher p. 242 n. 9 e formulario Osecensi. — Reg. imp. VIII 2253. a) B: sub imperialis nostre maiestatis sigillo. b) B in dorso: R. Hertwicus.
72 Regesta Bohemiae et Moraviae. sunt ven. Arnestus, archiepiscopus Pragensis, Preczlaus Wratislauiensis, Johannes Olomu- censis, Johannes Luthomuslensis, Theodricus Mindensis et Fridricus Ratisponensis ecclesiarum episcopi, ill. Rupertus iunior, comes palatinus Reni et dux Bauarie, Wladislaus Teschinensis, Johannes Oppauie, Bolko Falkembergensis et Bolko Opuliensis duces, principes nostri, spect. Burghardus burggravius Magdeburgensis, magister curie imperialis, Henricus de Swarczburg, Johannes de Recz et Albertus de Anhalt comites et nobiles Johannes de Rosemberg, Johannes de Sternberg, Sbinco de Hasemburg, Boczco de Cunstat et Dowessius de Kempnicz et alii quamplures nostri fideles. Presencium“ sub bulla aurea typario nostre maiestatis impressa testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, V kal. oct., regn. nostr. a. X, imperii vero primos." Orig. cum bulla aurea in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Duplicatum (B) cum sig. maiest. in fil. ser. ibidem. — Ed. Balbin Misc. hist. I, 8 p. 167 n. 3. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 251 n. 153. — Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 253 n. 317 e copia vid. de a. 1782 in archivo terrae Moraviae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 406 n. 372. — Reg. imp. VIII 2252. 127) 1355, 27 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Aulae Regiae donationes et libertates a praedecesso- ribus suis Venceslao et Johanne regibus a. 1304, 21 Maii Brunae et a. 1311, 25 Aug. Pragae collatas (vide Reg. Boh. II p. 266 n. 2004 et III p. 19 n. 45.) confirmat adiciens specia- liter, „quod certae villullae prope dictum monasterium constitutae videlicet Zabielicz, Zabrowes, Lipanicz, Lipans, Czerneczicz inferius et Czerneczicz superius, Radotin, Blahouicz, Chuchlaw maius et Chuchlaw minus ac pauperes robotarii facientes residentiam in eisdem villis ac nullum omnino censum solventes unacum taberna noviter ante dictum monasterium erecta debent exnunc inantea esse ab omni solutione regalis bernae liberi." „Exhibita maiestatis imp. celsi- tudini.“ „Testes Arnestus s. Pragensis ecclesiae archiepiscopus, Johannes Argentinensis, Fri- dericus Ratisponensis, Johannes Olomucensis, Preczlaus Wratislauiensis, Johannes Luthomis- lensis, s. aulae nostrae cancellarius, Henricus Lubucensis et Theodoricus Mindensis ecclesiarum episcopi et ill. Chunradus Olesnicensis, Casimirus Tesinensis, Bolko Falkenbergensis, Bolko Opuliensis et Johannes Osuitinensis duces, nec non spect. Burchardus burgravius Magdebur- gensis, magister nostrae curiae, Henricus de Schwarczburg, Johannes de Recz et Albertus de Anhalt comites.“ Sub maiestatis sigillo. „Datum Pragae a. d. 1355, ind. octava, V kal. oct., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Per d. episcopum Luthomislensem, cancellarium, Johannes de Glacz." Copia saec. XVII Pragae in archivo Musei Nat., sign. F Zbraslav, Vid. priv. et maiest. mon. Aulae Regiae n. 14. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 80 n. 131. — Extr. Palacký, Formelbücher p. 242 n. 9 e formulario Osecensi. — Reg. imp. VIII 2253. a) B: sub imperialis nostre maiestatis sigillo. b) B in dorso: R. Hertwicus.
Strana 73
Annus 1355, 27—29 Sept. 73 128) 1355, 27 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Aulae Regiae privilegia: de exemptione bonorum monasterii, de libertate bona quaelibet emendi et donationes acceptandi nec non de libertate proventus monasterii Pragam absque solutione thelonei ducendi, ibique vendendi et similiter emptas in monasterium reducendi, a rege Johanne a. 1331, 22 Aug. Tustae, 1332, 10 Sept. Pragae et 1316, 15 Aug. Pragae concessa (vide Reg. Boh. III p. 702 n. 1805, p. 755 n. 1942 et p. 135 n. 335) confirmat eodem modo ac in charta praecedenti, eadem adiecta clausula, cum testibus et sub data iisdem. „Ad hoc summi dispensacione praesidii. Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 81 n. 132 e copia saec. XVII, quae ibidem, n. 21 continetur. — Extr. Palacký, Formelbücher p. 243 n. 10 e formulario Osecensi. — Reg. imp. VIII 6157. — Confer Schubert Urkunden-Regesten n. 972. 129) 1355, 27 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Aulae Regiae privilegium a rege Johanne a. 1340, 26 Mart. (vide Reg. Boh. IV p. 305 n. 772) datum, ne occasione electionis novi abbatis monasterium ad ullas solutiones teneatur, auctoritate regia Bohemiae confirmat. Testes iidem fere ac in litteris praecendentibus n. 127, 128. „Innata cesaree sublimitati benignitas“ „Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, V kal. oct., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Ego Johannes d. gr. Lutomuschlensis episcopus, s. i. aule cancellarius, vice rev. in Chr. patris d. Gerlaci Per d. cancel- Moguntini archiepiscopi, s. i. per Germaniam archicancellarii, recognovi. larium Luthomischlensem episcopum Johannes de Luthom." Orig. cum sig. maiest., deperd., Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 82 n. 133. — Extr. Palacký, Formelbücher p. 243 n. 11 e formulario Osecensi. — Reg. imp. VIII 2255. 130) 1355, 29 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex Ottoni burggravio de Wittin concedit „einen markt und wo- chenlich markttak von nawens zum machen in seinem markte zu der Polssnitz also, dass derselbye markttak sei und ewiklichn sein soll an der mitewochen, und wollen auch, das alle umbesitzere denselben markt an dem obgnanten marktage, wie ofte sie das gelüste, ane hindernis besuchen sollen mit allen ihren kaufmanschätze gleicher weise, als andere umbliegende merkte. Wir leihen auch dem obgen. Otthonn von Wytthen, — — zu dem egen. markte zu der Polssnitz alle recht, freiheiten und löbeliche gewohnheiten, als die stadt Budyssin vor alters gehabet hat und darinne die burgern derselben stadt sitzen, und auch czunderlichen golgen unde stock unde gerichte ober leiph und ober gut alzo, das sie zu oberregierer der leute leibe und gute noch dem alden gewanelichen rechte zu Budyssinn ewiklichen haben mögen und sollen. — — Der gegeben ist zu Prage — — 1355 iore an s. Mychels tage, unsers reichs in d. X iare und des kesertums in d. I. Copia saec. XVIII in chartulario Lusatiac Superioris in bibl. societ. scientiarum Gorlicensis I 215. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausitz. Urk. p. 64 n. 324. — Reg. imp. VIII 2256.
Annus 1355, 27—29 Sept. 73 128) 1355, 27 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Aulae Regiae privilegia: de exemptione bonorum monasterii, de libertate bona quaelibet emendi et donationes acceptandi nec non de libertate proventus monasterii Pragam absque solutione thelonei ducendi, ibique vendendi et similiter emptas in monasterium reducendi, a rege Johanne a. 1331, 22 Aug. Tustae, 1332, 10 Sept. Pragae et 1316, 15 Aug. Pragae concessa (vide Reg. Boh. III p. 702 n. 1805, p. 755 n. 1942 et p. 135 n. 335) confirmat eodem modo ac in charta praecedenti, eadem adiecta clausula, cum testibus et sub data iisdem. „Ad hoc summi dispensacione praesidii. Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 81 n. 132 e copia saec. XVII, quae ibidem, n. 21 continetur. — Extr. Palacký, Formelbücher p. 243 n. 10 e formulario Osecensi. — Reg. imp. VIII 6157. — Confer Schubert Urkunden-Regesten n. 972. 129) 1355, 27 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Aulae Regiae privilegium a rege Johanne a. 1340, 26 Mart. (vide Reg. Boh. IV p. 305 n. 772) datum, ne occasione electionis novi abbatis monasterium ad ullas solutiones teneatur, auctoritate regia Bohemiae confirmat. Testes iidem fere ac in litteris praecendentibus n. 127, 128. „Innata cesaree sublimitati benignitas“ „Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, V kal. oct., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Ego Johannes d. gr. Lutomuschlensis episcopus, s. i. aule cancellarius, vice rev. in Chr. patris d. Gerlaci Per d. cancel- Moguntini archiepiscopi, s. i. per Germaniam archicancellarii, recognovi. larium Luthomischlensem episcopum Johannes de Luthom." Orig. cum sig. maiest., deperd., Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 82 n. 133. — Extr. Palacký, Formelbücher p. 243 n. 11 e formulario Osecensi. — Reg. imp. VIII 2255. 130) 1355, 29 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex Ottoni burggravio de Wittin concedit „einen markt und wo- chenlich markttak von nawens zum machen in seinem markte zu der Polssnitz also, dass derselbye markttak sei und ewiklichn sein soll an der mitewochen, und wollen auch, das alle umbesitzere denselben markt an dem obgnanten marktage, wie ofte sie das gelüste, ane hindernis besuchen sollen mit allen ihren kaufmanschätze gleicher weise, als andere umbliegende merkte. Wir leihen auch dem obgen. Otthonn von Wytthen, — — zu dem egen. markte zu der Polssnitz alle recht, freiheiten und löbeliche gewohnheiten, als die stadt Budyssin vor alters gehabet hat und darinne die burgern derselben stadt sitzen, und auch czunderlichen golgen unde stock unde gerichte ober leiph und ober gut alzo, das sie zu oberregierer der leute leibe und gute noch dem alden gewanelichen rechte zu Budyssinn ewiklichen haben mögen und sollen. — — Der gegeben ist zu Prage — — 1355 iore an s. Mychels tage, unsers reichs in d. X iare und des kesertums in d. I. Copia saec. XVIII in chartulario Lusatiac Superioris in bibl. societ. scientiarum Gorlicensis I 215. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausitz. Urk. p. 64 n. 324. — Reg. imp. VIII 2256.
Strana 74
74 Regesta Bohemiae et Moraviac. 131) 1355, 29 Sept. Pragae. Anna imperatrix et regina ius patronatus ecclesiae in Lysá („Lissa“), quae ad ipsam tamquam Bohemiae reginam spectat, in Karolum imperatorem et regem transfert et suum tribuit consen- sum, ut idem ius patronatus monasterio s. Karoli canonicorum regularium ord. s. Augustini in Nova civitate Pragensi uniatur, „addicientes hec videlicet, quod prefati abbas et conventus monasterii predicti in omnibus et singulis illustrium quondam cl. mem. principum, d. Hinkonis ducis Swidnicensis, patris mei, et coniugis sue ducisse Catharine, matris nostre, anniversariorum diebus pro ipsarum salute animarum solemne pro defunctis officium in ipso suo monasterio celebrare et peragere singulis annis teneantur, cunctisque et singulis sereniss. dive record. do- minarum Blance et Anne, olim Romanorum et Boemie reginarum, diebus anniversariorum nec non, d. consorti nostro predicto ac nobis iubente Altissimo de hac luce feliciter migrantibus, nostrorum diebus tam deposicionis quam anniversariorum omnibus abbas predictus in ecclesia cathedrali Pragensi, absente duntaxat archiepiscopo, conventusque predictus in suo prefato mo- nasterio pro defunctis officium solemne teneantur et debeant perpetuis temporibus celebrare." „Datum Prage a. d. 1355 tercio kal. octobris, regn. nostr. a. III, imperii vero primo." Ed. Pelzel, K. Karl IV, UB. II p. 260 n. 252 et Borový, Ll. erect. archidioc. Prag. III p. 275 e confirmatione Johannis archiepiscopi Pragensis de anno 1387, 7 Sept. — Cop. de a. 1448 in tabulis curiae regiae 25 fol. 222. — Reg. imp. VIII, Gemahlinnen 5. 132) 1355, 29 Sept. Pragae. Rudolphus senior et Rudolphus iunior, duces Saxoniae, Johanni comiti de Retz de burg- Wir Rudolf von g. gn. herezog graviatu Magdeburgensi cedere promittunt. ze Sachsen, des h. Rom. reichs obirsten marschalk und Rudolf, sein elter sun, veriehen —, das — — Karl — — Romischer keiser — — und kung ze Beheim — — das hat geteidingt und ist mit seinem rate und durch sein gebot dargegangen, das wir der obgenante Rudolf herczog ze Sachsen unsir thochter und wir Rudolf, sein elter sun, unsir swester iunkfrow Lene dem egen. burggrafen Johans von Meidburg und grafen ze Recz ze der ee und ze einer elichen wirtinne geben sullen und wollen. Und wir sullen, wollen und geloben auch das burggrafampt ze Meidburg mit allen zegehorungen ausgenomen unserr gerichte ze Halle mit der obgenanten iunkfrowen Lenen dem egen. burggraf Johans geben. — — Do ingegen gibt der obgenante unsir herre der keiser 3000 schokk grozzer pfenninge prager muncze, der uns der obgenante unsirr herre der keiser 200 schok gereit geben hat und 800 schock uff s. Mertins tag, der nu schirest kumftig wirt, hat gelobt ze beczalen unverczoginlich und ze geben, und vor die obrigen 2000 schok hat er uns gesaczet, beweizet und bescheiden 200 schock ieriger guld ze Budisschin 150 schock und ze Gorlicz 50 schock, die wir ane hindernuzze und an alles vercziehen alleriericlich empfahen und nemen sullen von den.. burgern der obgenanten stete, das halbe teil uff s. Gallentag und das ander halbe teil uff s. Walpurg tag, also lange, uncz
74 Regesta Bohemiae et Moraviac. 131) 1355, 29 Sept. Pragae. Anna imperatrix et regina ius patronatus ecclesiae in Lysá („Lissa“), quae ad ipsam tamquam Bohemiae reginam spectat, in Karolum imperatorem et regem transfert et suum tribuit consen- sum, ut idem ius patronatus monasterio s. Karoli canonicorum regularium ord. s. Augustini in Nova civitate Pragensi uniatur, „addicientes hec videlicet, quod prefati abbas et conventus monasterii predicti in omnibus et singulis illustrium quondam cl. mem. principum, d. Hinkonis ducis Swidnicensis, patris mei, et coniugis sue ducisse Catharine, matris nostre, anniversariorum diebus pro ipsarum salute animarum solemne pro defunctis officium in ipso suo monasterio celebrare et peragere singulis annis teneantur, cunctisque et singulis sereniss. dive record. do- minarum Blance et Anne, olim Romanorum et Boemie reginarum, diebus anniversariorum nec non, d. consorti nostro predicto ac nobis iubente Altissimo de hac luce feliciter migrantibus, nostrorum diebus tam deposicionis quam anniversariorum omnibus abbas predictus in ecclesia cathedrali Pragensi, absente duntaxat archiepiscopo, conventusque predictus in suo prefato mo- nasterio pro defunctis officium solemne teneantur et debeant perpetuis temporibus celebrare." „Datum Prage a. d. 1355 tercio kal. octobris, regn. nostr. a. III, imperii vero primo." Ed. Pelzel, K. Karl IV, UB. II p. 260 n. 252 et Borový, Ll. erect. archidioc. Prag. III p. 275 e confirmatione Johannis archiepiscopi Pragensis de anno 1387, 7 Sept. — Cop. de a. 1448 in tabulis curiae regiae 25 fol. 222. — Reg. imp. VIII, Gemahlinnen 5. 132) 1355, 29 Sept. Pragae. Rudolphus senior et Rudolphus iunior, duces Saxoniae, Johanni comiti de Retz de burg- Wir Rudolf von g. gn. herezog graviatu Magdeburgensi cedere promittunt. ze Sachsen, des h. Rom. reichs obirsten marschalk und Rudolf, sein elter sun, veriehen —, das — — Karl — — Romischer keiser — — und kung ze Beheim — — das hat geteidingt und ist mit seinem rate und durch sein gebot dargegangen, das wir der obgenante Rudolf herczog ze Sachsen unsir thochter und wir Rudolf, sein elter sun, unsir swester iunkfrow Lene dem egen. burggrafen Johans von Meidburg und grafen ze Recz ze der ee und ze einer elichen wirtinne geben sullen und wollen. Und wir sullen, wollen und geloben auch das burggrafampt ze Meidburg mit allen zegehorungen ausgenomen unserr gerichte ze Halle mit der obgenanten iunkfrowen Lenen dem egen. burggraf Johans geben. — — Do ingegen gibt der obgenante unsir herre der keiser 3000 schokk grozzer pfenninge prager muncze, der uns der obgenante unsirr herre der keiser 200 schok gereit geben hat und 800 schock uff s. Mertins tag, der nu schirest kumftig wirt, hat gelobt ze beczalen unverczoginlich und ze geben, und vor die obrigen 2000 schok hat er uns gesaczet, beweizet und bescheiden 200 schock ieriger guld ze Budisschin 150 schock und ze Gorlicz 50 schock, die wir ane hindernuzze und an alles vercziehen alleriericlich empfahen und nemen sullen von den.. burgern der obgenanten stete, das halbe teil uff s. Gallentag und das ander halbe teil uff s. Walpurg tag, also lange, uncz
Strana 75
Annus 1355, 29—30 Sept. 75 er die obgenanten 2000 schock mit gereiten pfenningen uns beczalet adr die .. burger der obge- nanten stete mit den egenanten 2000 schocken die obgenanten 200 schock ieriger gulde selber abgelozen. Und wenn der obgenante unser herre der keiser adr seine erben und nochkomen, kunge zu Beheim, die obgenanten 200 schock ieriger gulde mit 2000 schokken gereitschaft abgelozzen adr sich die stete selber ablosen, als dovor geschriben ist, so sulle wir und unsir erben dem egenanten burggrafen Johanse umb dasselbe gelt eine vestin kowfin mit gulde und nuczzen, so dasselbe gelt allerverrest gereichen mag, und das sal geschehen mit rate des obgenanten unsirs herren des keisirs adr seiner erben und nochkomen, kunge ze Beheim. Und dieselbe veste und gulde und, was man mit dem obgenanten gelde gekowfen mag, sal der obgenanten iunkfrowen Lenen leipgedinge sein. Verschid abr der obgenante burggraf Johans also, das er nicht kinder liese, so sal die pfantschaft und das gelt, wo es hin gelegt und gewendet wirt, der iunkfrowen leipgedinge sein und noch irem tode sal es an den obgenanten unsern herren der keiser, sein erben und nochkomen, kunge ze Beheim, an alles hindernuzze widervallen; und wir und unsir erben sullen auch umb das burggrafampt ze Meidburg wider in unsir recht tretin, geleich als vor und ungehindirt. Auch sal der egenante unsir herre der keiser, seine erben und nochkomen, kunge ze Beheim, uns und unsir erben bei rechte und gnaden lazzen beleiben und behalden in den egenanten pfantscheften, als vorgeschriben stet. Mit urkund dicz brives, versiglt mit unsirn ingsigelen, der geben ist ze Prage — — 1355 iar an s. Michahelstag. Orig. cum 2 sig. de cera comm. „Rudolfi d. gr. Saxonie, Angarie et Westfalie ducis, comitis in Bern, 8. R. j. archimarschalci“ Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II 1 p. 407 n. 373. 133) 1355, 30 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex civitatibus Silesiae ducatus Svidnicensis libertatem a solutionibus — Sane in regno Bohemiae et specialiter in civitate Pragensi confert. pro parte magistrorum consulum, iuratorum et universitatum civium civitatum subscrip- tarum videlicet Swidnitz, Strigonie, Reichenbach, Nimitz, Haan, Landishutt, Jawer, Hirsch- bergk, Lembergk et Buntzlavie, fidelium dilectorum nostrorum, nuper oblata nostre celsitudini supplicatio continebat, ut de solita nostre benegnitatis clementia universos et singulos cives et incolas ipsarum civitatum cum omnibus et singulis mercibus suis quibuscunque eo modo, forma et condicione, prout cives civitatis Wratislaviensis, fideles nostri, per nostram celsi- tudinem de speciali nostre serenitatis gratia libertati et à solucionibus seu vexacionibus in regno nostro Boemie et specialiter in civitate Pragensi exempti sunt, patrocinio literarum nostre maiestatis libertare et eximere dignaremur. Nos itaque ipsorum votivis et rationa- bilibus supplicationibus propter eorum multiplicia studiosa obsequia, quibus nostre celsi- tudini nec non illustri Bolconi duci Swidnicensi, principi et sororio nostro predilecto, hactenus constanti fide adheserunt et notabiliter placuerunt, benignius inclinati, — — ipsos universos
Annus 1355, 29—30 Sept. 75 er die obgenanten 2000 schock mit gereiten pfenningen uns beczalet adr die .. burger der obge- nanten stete mit den egenanten 2000 schocken die obgenanten 200 schock ieriger gulde selber abgelozen. Und wenn der obgenante unser herre der keiser adr seine erben und nochkomen, kunge zu Beheim, die obgenanten 200 schock ieriger gulde mit 2000 schokken gereitschaft abgelozzen adr sich die stete selber ablosen, als dovor geschriben ist, so sulle wir und unsir erben dem egenanten burggrafen Johanse umb dasselbe gelt eine vestin kowfin mit gulde und nuczzen, so dasselbe gelt allerverrest gereichen mag, und das sal geschehen mit rate des obgenanten unsirs herren des keisirs adr seiner erben und nochkomen, kunge ze Beheim. Und dieselbe veste und gulde und, was man mit dem obgenanten gelde gekowfen mag, sal der obgenanten iunkfrowen Lenen leipgedinge sein. Verschid abr der obgenante burggraf Johans also, das er nicht kinder liese, so sal die pfantschaft und das gelt, wo es hin gelegt und gewendet wirt, der iunkfrowen leipgedinge sein und noch irem tode sal es an den obgenanten unsern herren der keiser, sein erben und nochkomen, kunge ze Beheim, an alles hindernuzze widervallen; und wir und unsir erben sullen auch umb das burggrafampt ze Meidburg wider in unsir recht tretin, geleich als vor und ungehindirt. Auch sal der egenante unsir herre der keiser, seine erben und nochkomen, kunge ze Beheim, uns und unsir erben bei rechte und gnaden lazzen beleiben und behalden in den egenanten pfantscheften, als vorgeschriben stet. Mit urkund dicz brives, versiglt mit unsirn ingsigelen, der geben ist ze Prage — — 1355 iar an s. Michahelstag. Orig. cum 2 sig. de cera comm. „Rudolfi d. gr. Saxonie, Angarie et Westfalie ducis, comitis in Bern, 8. R. j. archimarschalci“ Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II 1 p. 407 n. 373. 133) 1355, 30 Sept. Pragae. Karolus imperator et rex civitatibus Silesiae ducatus Svidnicensis libertatem a solutionibus — Sane in regno Bohemiae et specialiter in civitate Pragensi confert. pro parte magistrorum consulum, iuratorum et universitatum civium civitatum subscrip- tarum videlicet Swidnitz, Strigonie, Reichenbach, Nimitz, Haan, Landishutt, Jawer, Hirsch- bergk, Lembergk et Buntzlavie, fidelium dilectorum nostrorum, nuper oblata nostre celsitudini supplicatio continebat, ut de solita nostre benegnitatis clementia universos et singulos cives et incolas ipsarum civitatum cum omnibus et singulis mercibus suis quibuscunque eo modo, forma et condicione, prout cives civitatis Wratislaviensis, fideles nostri, per nostram celsi- tudinem de speciali nostre serenitatis gratia libertati et à solucionibus seu vexacionibus in regno nostro Boemie et specialiter in civitate Pragensi exempti sunt, patrocinio literarum nostre maiestatis libertare et eximere dignaremur. Nos itaque ipsorum votivis et rationa- bilibus supplicationibus propter eorum multiplicia studiosa obsequia, quibus nostre celsi- tudini nec non illustri Bolconi duci Swidnicensi, principi et sororio nostro predilecto, hactenus constanti fide adheserunt et notabiliter placuerunt, benignius inclinati, — — ipsos universos
Strana 76
76 Regesta Bohemiae et Moraviae. et singulos cives et incolas prescriptarum civitatum et eorum quemlibet cum eorum mercibus quibuscunque omni eo modo, forma et condicione, prout cives civitatis Wratislaviensis — — in regno nostro Boemie et singulariter in civitate Pragensi libertati et exempti sunt, eximimus et presentis scripti patrocinio de certa nostra scientia libertamus. Signum etc. — — Testes huius rei sunt ven. Arnestus s. Prag. eccl. archiepiscopus, Johannes Olo- mucensis et Preczlaus Wratislaviensis eccl. episcopi ac ill. Bolco Schwidnicensis ac Johannes Oppauie duces et spect. Johannes Magdeburgensis et Albertus de Anhalt comites ac nob. Busco de Wilhartitz et Herbordus de Janowitz — —. Sub. maiestatis sigillo. Datum Pragae a. d. 1355, ind. octava, ultima m. sept., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Copia in perg. vidimata, sub sig. secreto civitatis Legnicensis pend. a. 1544, „dinstags vor dem hg. Christtage zur Lignitz“ data, quae in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 132a Stadt Loewenberg n. 39 (35) asservatur. — Extr. Lindner, Zeit. Ver. f. Gesch. u. Alt. Schles. IX p. 88 n. 31 e copiario archivi civit. Javoriensis. — Schmidt, Gesch. d. St. Schweidnitz I p. 109. — Reg. imp. VIII 2257. 134) 1355, 2 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex Henrico de Hostivice privilegium regis Johannis confirmat. — Constitutus in nostre maiestatis presentia Heinricus de Hosthowicz miles, natus quondam Gotfridi magistri coquine clare memorie ill. olim Johannis regis Boemie, genitoris nostri carissimi, fidelis noster et familiaris dilectus, exhibuit nobis quoddam privilegium dicti genitoris nostri, quod nos pridem confirmavimus, petens cum instantia, quatenus idem privilegium denuo in favorem suum et illorum, quorum interest vel interesse poterit in futurum, approbare — — dignaremur. (Sequitur tenor litterarum Karoli regis, quibus a. 1350, 8 Jan. Pragae privilegium Johannis regis Bohemiae a. 1325, 19 Apr. de sex laneis in villa Hostivice, („Hostabicz“), datum, vide Reg. Boh. III p. 415 n. 1075, confir- mavit.) Nos itaque sinceritatis et favoris affectum, quem ad predictum Heinricum, exigen- tibus suis promptis et fidelibus obsequiis, hactenus gessimus, in ipso continuare benignius cupientes — — dictum privilegium — — ad maiorem certitudinem et cautelam denuo —— Signum etc. Testes — — ill. Rudolfus senior Saxonie dux, sacri approbamus. imperii archimarescallus, ven. Arnestus Pragensis archiepiscopus, Theodricus Mindensis et Johannes Luthomuschlensis eccl. episcopi, Rudolfus iunior primogenitus ducis Rudolfi predicti, Albertus de Anhalt, Johannes de Magdeburg comites, Sbinco de Hasemburg, supremus magister imperialis camere, Busco de Wilharticz et Hasco de Swereticz, magistri camere nostre, et aliorum principum, comitum, baronum et nobilium multitudo. Datum Prage a. d. 1355, octava ind., VI nonas oct., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. R. Hertwicus. Per d. cancellarium P. prepositus Wratislaviensis. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., avulso, Pragae in archivo capituli metropolitani 8. Viti sign. XI 22. — Reg. imp. VIII 6159.
76 Regesta Bohemiae et Moraviae. et singulos cives et incolas prescriptarum civitatum et eorum quemlibet cum eorum mercibus quibuscunque omni eo modo, forma et condicione, prout cives civitatis Wratislaviensis — — in regno nostro Boemie et singulariter in civitate Pragensi libertati et exempti sunt, eximimus et presentis scripti patrocinio de certa nostra scientia libertamus. Signum etc. — — Testes huius rei sunt ven. Arnestus s. Prag. eccl. archiepiscopus, Johannes Olo- mucensis et Preczlaus Wratislaviensis eccl. episcopi ac ill. Bolco Schwidnicensis ac Johannes Oppauie duces et spect. Johannes Magdeburgensis et Albertus de Anhalt comites ac nob. Busco de Wilhartitz et Herbordus de Janowitz — —. Sub. maiestatis sigillo. Datum Pragae a. d. 1355, ind. octava, ultima m. sept., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Copia in perg. vidimata, sub sig. secreto civitatis Legnicensis pend. a. 1544, „dinstags vor dem hg. Christtage zur Lignitz“ data, quae in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 132a Stadt Loewenberg n. 39 (35) asservatur. — Extr. Lindner, Zeit. Ver. f. Gesch. u. Alt. Schles. IX p. 88 n. 31 e copiario archivi civit. Javoriensis. — Schmidt, Gesch. d. St. Schweidnitz I p. 109. — Reg. imp. VIII 2257. 134) 1355, 2 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex Henrico de Hostivice privilegium regis Johannis confirmat. — Constitutus in nostre maiestatis presentia Heinricus de Hosthowicz miles, natus quondam Gotfridi magistri coquine clare memorie ill. olim Johannis regis Boemie, genitoris nostri carissimi, fidelis noster et familiaris dilectus, exhibuit nobis quoddam privilegium dicti genitoris nostri, quod nos pridem confirmavimus, petens cum instantia, quatenus idem privilegium denuo in favorem suum et illorum, quorum interest vel interesse poterit in futurum, approbare — — dignaremur. (Sequitur tenor litterarum Karoli regis, quibus a. 1350, 8 Jan. Pragae privilegium Johannis regis Bohemiae a. 1325, 19 Apr. de sex laneis in villa Hostivice, („Hostabicz“), datum, vide Reg. Boh. III p. 415 n. 1075, confir- mavit.) Nos itaque sinceritatis et favoris affectum, quem ad predictum Heinricum, exigen- tibus suis promptis et fidelibus obsequiis, hactenus gessimus, in ipso continuare benignius cupientes — — dictum privilegium — — ad maiorem certitudinem et cautelam denuo —— Signum etc. Testes — — ill. Rudolfus senior Saxonie dux, sacri approbamus. imperii archimarescallus, ven. Arnestus Pragensis archiepiscopus, Theodricus Mindensis et Johannes Luthomuschlensis eccl. episcopi, Rudolfus iunior primogenitus ducis Rudolfi predicti, Albertus de Anhalt, Johannes de Magdeburg comites, Sbinco de Hasemburg, supremus magister imperialis camere, Busco de Wilharticz et Hasco de Swereticz, magistri camere nostre, et aliorum principum, comitum, baronum et nobilium multitudo. Datum Prage a. d. 1355, octava ind., VI nonas oct., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. R. Hertwicus. Per d. cancellarium P. prepositus Wratislaviensis. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., avulso, Pragae in archivo capituli metropolitani 8. Viti sign. XI 22. — Reg. imp. VIII 6159.
Strana 77
Annus 1355, 30 Sept.—3 Oct. 77 135) 1355, 2 Oct. Pragae Karolus imperator et rex eidem Henrico de Hostivice privilegium de exemptione lanei in Hostivice a Johanne rege a. 1331, 20 Aug. Tustae concessum (Vide Reg. III p. 701 n. 1801) eodem modo confirmat. Orig. cum praecedenti fere consonum ibidem sign. XI, 23; sig. maiest in fil. ser., deperditum. 136) 1355, 2 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex ius patronatus ecclesiae in Lysá („Lissa“) monasterio s. Karoli canonicorum regularium ord. s. Augustini in Nova civitate Pragensi confert. „Datum Prage Per d. imperatorem a. d. 1355, sexto nonas octobris, regn. nostr. a. X, imperii vero primo. ad relacionem prepositi Lithomericensis Henricus Thesauri." Ed. Pelzel, K. Karl IV, UB. II p. 261 n. 253 el Borový, Ll. erect. archidioc. Prag. III p. 274 e confirmatione Johannis archiepiscopi Pragensis de a. 1387, 7 Sept. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 175 e confirmatione Innocentii papae VI de a. 1356, 18. Feb. — Cop. de a. 1448 in tabulis curiae regiae 25 fol. 222. — Reg. imp. VIII 2258. 137) 1355, 3 Oct. Pragac. Enuntiatio ducum Silesiae in causa Bytomiensis et Kozlensis ducatuum. Nos Cunradus Olsnicensis et Kazimirus Teschinensis Dei gracia duces ab una et nos Bolko Falkembergensis, Bolko Opoliensis et Johannes Osweczinensis eadem gracia duces parte ab alia notum facimus — —, quod licet — — d. Karolus Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, dominus noster graciosus, tamquam rex Boemie in virtute regni et corone Boemie et ex superioritate dominii, quod sibi in nos et ceteros principes ac principatus seu ducatus Polonie rite competit, plenum et notorium ius habeat in et super Bytumiensi et Coslensi ducatibus et dominiis ad eosdem spectantibus, et iidem ducatus ad ipsum tamquam regem Boemie et dominum nostrum per mortem ill. .. principum ducum Bytu- miensium et Coslensium, patris et filii, qui terras easdem et ducatus a prefato domino nostro tamquam rege Boemie nec non ab ipsius regni Boemie corona in feodum tenuisse noscuntur, sint iure communi et approbata terrarum Polonie laudabili consuetudine de certa nostra sciencia legittime devoluti ac ad ipsum velud feodi dominum tamquam res iusto tytulo devolute, sicut premittitur, pertineant pleno iure, tamen prefatus d. noster — — nobis indulsit, quod inter nos mutuo de iuribus nobis competentibus experiri possimus et super terris eisdem seu ducatibus viam diffinicionis seu composicionis amplecti, iusticia vel amore. Nos igitur —— ne tam insignis actus generose virtutis luat dispendium aut sibi vel suis heredibus, Boemie regibus, dominis nostris, in dampnum proveniant, que in nos munifi- cencia liberali distribuit, protestamur — —, quod ex huiusmodi cessione graciosa, que de meri favoris pietate processit, nullum prefato d. nostro regi Boemie, heredibus et succes-
Annus 1355, 30 Sept.—3 Oct. 77 135) 1355, 2 Oct. Pragae Karolus imperator et rex eidem Henrico de Hostivice privilegium de exemptione lanei in Hostivice a Johanne rege a. 1331, 20 Aug. Tustae concessum (Vide Reg. III p. 701 n. 1801) eodem modo confirmat. Orig. cum praecedenti fere consonum ibidem sign. XI, 23; sig. maiest in fil. ser., deperditum. 136) 1355, 2 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex ius patronatus ecclesiae in Lysá („Lissa“) monasterio s. Karoli canonicorum regularium ord. s. Augustini in Nova civitate Pragensi confert. „Datum Prage Per d. imperatorem a. d. 1355, sexto nonas octobris, regn. nostr. a. X, imperii vero primo. ad relacionem prepositi Lithomericensis Henricus Thesauri." Ed. Pelzel, K. Karl IV, UB. II p. 261 n. 253 el Borový, Ll. erect. archidioc. Prag. III p. 274 e confirmatione Johannis archiepiscopi Pragensis de a. 1387, 7 Sept. — Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 175 e confirmatione Innocentii papae VI de a. 1356, 18. Feb. — Cop. de a. 1448 in tabulis curiae regiae 25 fol. 222. — Reg. imp. VIII 2258. 137) 1355, 3 Oct. Pragac. Enuntiatio ducum Silesiae in causa Bytomiensis et Kozlensis ducatuum. Nos Cunradus Olsnicensis et Kazimirus Teschinensis Dei gracia duces ab una et nos Bolko Falkembergensis, Bolko Opoliensis et Johannes Osweczinensis eadem gracia duces parte ab alia notum facimus — —, quod licet — — d. Karolus Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, dominus noster graciosus, tamquam rex Boemie in virtute regni et corone Boemie et ex superioritate dominii, quod sibi in nos et ceteros principes ac principatus seu ducatus Polonie rite competit, plenum et notorium ius habeat in et super Bytumiensi et Coslensi ducatibus et dominiis ad eosdem spectantibus, et iidem ducatus ad ipsum tamquam regem Boemie et dominum nostrum per mortem ill. .. principum ducum Bytu- miensium et Coslensium, patris et filii, qui terras easdem et ducatus a prefato domino nostro tamquam rege Boemie nec non ab ipsius regni Boemie corona in feodum tenuisse noscuntur, sint iure communi et approbata terrarum Polonie laudabili consuetudine de certa nostra sciencia legittime devoluti ac ad ipsum velud feodi dominum tamquam res iusto tytulo devolute, sicut premittitur, pertineant pleno iure, tamen prefatus d. noster — — nobis indulsit, quod inter nos mutuo de iuribus nobis competentibus experiri possimus et super terris eisdem seu ducatibus viam diffinicionis seu composicionis amplecti, iusticia vel amore. Nos igitur —— ne tam insignis actus generose virtutis luat dispendium aut sibi vel suis heredibus, Boemie regibus, dominis nostris, in dampnum proveniant, que in nos munifi- cencia liberali distribuit, protestamur — —, quod ex huiusmodi cessione graciosa, que de meri favoris pietate processit, nullum prefato d. nostro regi Boemie, heredibus et succes-
Strana 78
78 Regesta Bohemiae et Moraviae. soribus suis, Boemie regibus, dominis nostris et eiusdem regni corone circa futuras devolu- ciones terrarum nostrarum, principatuum, ducatuum et pertinenciarum quarumlibet, quociens eosdem seu easdem in casu simili vel alio quovis legittimo tytulo vacare continget, possit seu debeat, dampnum seu preiudicium generari. Presencium sub nostris sigillis testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1355 sabbato proximo post diem s. Wenczeslay. Orig. cum 5 sig., quorum unum (ducis Osvetinensis) modo deest, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Balbín, Misc. hist. I, 8 p. 201 n. 19. — Brandl, Cod. Mor. dipl. VIII p. 258 n. 318 e copiario. — Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. II p. 422 n. 8 ex orig. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 407 n. 374. 138) 1355, 3 Oct. Pragae. Creatio trium canonicatuum in ecclesia Pragensi, quorum unus unitur praepositurae Lito- In nomine Domini amen. Nos Arnestus — — s. Pra měřicensi. — deducimus noticiam, quod nobis gensis eccl. archiepiscopus ad universorum — aput predictam Pragensem ecclesiam una cum nostro capitulo, ubi consuevit capitulum celebrari, insimul congregatis — — d. Karolus Quartus, — — imperator — — et Boemie rex, qui tunc personaliter ibidem aderat, zelo devocionis ac sincere karitatis et pietatis accensus, quam ad omnipotentem Deum et beatissimam Virginem Mariam, matrem eius, beatosque martires, Vitum videlicet, Wenczeslaum atque Adalbertum, patronos nostros, continue et inconcusse ac fervide gessit et gerit, nos verbis talibus agressus extitit, sic dicens et proponens: Quod cum ipse ad honorem, decorem, laudem et profectum eiusdem Pragensis ecclesie intenderet et proponeret certa bona et redditus dare, demonstrare et iusto donacionis tytulo eidem Pragensi ecclesie conferre pro instituendis et creandis de novo tribus canonicatibus et prebendis ultra numerum canonicorum pronunc existencium pro quolibet canonico de novo instituendo, pro redempcione et compensacione iurium ac porcionum et omnium distribucionum canonicalium, ut predicti novi canonici et vicarii eorundem possint esse participes et consortes omnium iurium, porcionum ac peccuniarum communium, Pragensi capitulo quomolibet obveniencium ac in percepcione ipsorum et ipsarum ceteris canonicis predicte ecclesie esse pares, triginta sexagenas gr. prag. dicte Pragensi ecclesie assignando, propter quod tam nobis quam predicto nostro capitulo plu- rimum institit et rogavit, ut predictos tres canonicatus et prebendas in predicta nostra Pragensi ecclesia de novo creare et instituere auctoritate ordinaria deberemus et prepo- situras infrascriptas, utpote Boleslaviensem, Lyuthomericensem et Melnicensem cuilibet cano- nicatui et prebende ac ipsas prebendas et canonicatus preposituris eisdem viceversa annectere, incorporare et unire deberemus. Nos autem eiusdem principis et d. Karoli Romanorum imperatoris et Boemie regis zelum ac devocionem, ut prefertur, quem et quam ad eandem, ut premittitur, gerit ecclesiam, beneficia quoque, que dicte exhibuit et fecit ecclesie — — una cum dicto capitulo nostro — attendentes, peticioni eius — duximus et ducimus annuendum, ipsam ad exaudicionis effectum perducere pro viribus
78 Regesta Bohemiae et Moraviae. soribus suis, Boemie regibus, dominis nostris et eiusdem regni corone circa futuras devolu- ciones terrarum nostrarum, principatuum, ducatuum et pertinenciarum quarumlibet, quociens eosdem seu easdem in casu simili vel alio quovis legittimo tytulo vacare continget, possit seu debeat, dampnum seu preiudicium generari. Presencium sub nostris sigillis testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1355 sabbato proximo post diem s. Wenczeslay. Orig. cum 5 sig., quorum unum (ducis Osvetinensis) modo deest, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Balbín, Misc. hist. I, 8 p. 201 n. 19. — Brandl, Cod. Mor. dipl. VIII p. 258 n. 318 e copiario. — Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. II p. 422 n. 8 ex orig. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 407 n. 374. 138) 1355, 3 Oct. Pragae. Creatio trium canonicatuum in ecclesia Pragensi, quorum unus unitur praepositurae Lito- In nomine Domini amen. Nos Arnestus — — s. Pra měřicensi. — deducimus noticiam, quod nobis gensis eccl. archiepiscopus ad universorum — aput predictam Pragensem ecclesiam una cum nostro capitulo, ubi consuevit capitulum celebrari, insimul congregatis — — d. Karolus Quartus, — — imperator — — et Boemie rex, qui tunc personaliter ibidem aderat, zelo devocionis ac sincere karitatis et pietatis accensus, quam ad omnipotentem Deum et beatissimam Virginem Mariam, matrem eius, beatosque martires, Vitum videlicet, Wenczeslaum atque Adalbertum, patronos nostros, continue et inconcusse ac fervide gessit et gerit, nos verbis talibus agressus extitit, sic dicens et proponens: Quod cum ipse ad honorem, decorem, laudem et profectum eiusdem Pragensis ecclesie intenderet et proponeret certa bona et redditus dare, demonstrare et iusto donacionis tytulo eidem Pragensi ecclesie conferre pro instituendis et creandis de novo tribus canonicatibus et prebendis ultra numerum canonicorum pronunc existencium pro quolibet canonico de novo instituendo, pro redempcione et compensacione iurium ac porcionum et omnium distribucionum canonicalium, ut predicti novi canonici et vicarii eorundem possint esse participes et consortes omnium iurium, porcionum ac peccuniarum communium, Pragensi capitulo quomolibet obveniencium ac in percepcione ipsorum et ipsarum ceteris canonicis predicte ecclesie esse pares, triginta sexagenas gr. prag. dicte Pragensi ecclesie assignando, propter quod tam nobis quam predicto nostro capitulo plu- rimum institit et rogavit, ut predictos tres canonicatus et prebendas in predicta nostra Pragensi ecclesia de novo creare et instituere auctoritate ordinaria deberemus et prepo- situras infrascriptas, utpote Boleslaviensem, Lyuthomericensem et Melnicensem cuilibet cano- nicatui et prebende ac ipsas prebendas et canonicatus preposituris eisdem viceversa annectere, incorporare et unire deberemus. Nos autem eiusdem principis et d. Karoli Romanorum imperatoris et Boemie regis zelum ac devocionem, ut prefertur, quem et quam ad eandem, ut premittitur, gerit ecclesiam, beneficia quoque, que dicte exhibuit et fecit ecclesie — — una cum dicto capitulo nostro — attendentes, peticioni eius — duximus et ducimus annuendum, ipsam ad exaudicionis effectum perducere pro viribus
Strana 79
Annus 1355, 3 Oct. 79 affectantes, statimque prefatus dominus Karolus imperator et rex Boemie pro creacione unius prebende et institucione canonici et vicarii ad eandem redditus et proventus infra- scriptos, utpote in villa Piesczan triginta quatuor sexagenas pro redempcione iurium, por- cionum et aliarum distribucionum canonicalium, ut supra predicitur, in Sedliscz vero decem sexagenas pro corpore eiusdem prebende ac pro sustentacione novi canonici et vicarii, per- petua et irrevocabili donacione libere et sponte nomine dotis dicte Pragensi ecclesie assig- navit et donavit, hon. virum d. Bohussium prepositum Lyuthomericensem ad prefatam prebendam, creandam per nos, nobis et predicto Pragensi capitulo presentando. Idcirco — — Christi nomine invocato, ad ipsius laudem et gloriam ac beate Marie Virginis, matris eius, sanctorum quoque martirum et patronorum nostrorum Viti, Wenczeslay atque Adalberti, sub quorum nominibus predicta Pragensis ecclesia insignitur, cete- rorumque omnium sanctorum honorem, ultra solitum et consuetum numerum canoni- corum et prebendarum, dudum per predecessores nostros creatarum, canonicatum seu iura canonicatus, ut prefertur, prebendam quoque, pro cuius corpore bona suprascripta per prefatum principem et d. — — Karolum imperatorem et Boemie regem perpetue dicte ecclesie Pragensi sunt assignata, predicta auctoritate nostra, accedente tamen ad hoc consensu capituli nostri supradicti, creavimus et creamus, statuimus et eciam ordinamus per presentes, preposituram vero Lyuthomericensem prefatam cum universis suis pertinenciis et iuribus, quocunque nomine censeantur, eidem prebende et cononicatui et viceversa ipsum canonicatum et prebendam eidem prepositure ad requisicionem prefati d. Karoli imperatoris et Boemie regis annectimus, incorporamus et unimus et perpetue dictam preposituram Lyuthomericensem in ecclesia Pragensi, sic unitam et annexam prebende predicte, unum beneficium censeri volumus presentibus et firmiter observari, decernentes et deputantes exnunc prout extunc predicto d. Bohussio preposito et canonico, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, racione iurium et canonicatus, ut vocem et locum in capitulo ac stallum in choro habeat, sicut et ceteri canonici habere cansueverunt. Decer- nimus eciam memorato domino Bohussio preposito et canonico racione canonicatus predicti omnes et singulas porciones canonicales, undecunque et quomodolibet obvenientes, ut eas integraliter et sine diminucione, sicut et ceteri canonici, percipere valeat et habere, viccarium quoque suum, quem habere tenetur, in percepcione omnium porcionum canonicorum viccariis debitarum et solitarum, eisdem vicariis decernimus et volumus esse parem. In creacione autem prebende predicte onus infrascriptum addicimus — — per prepositum Lyutho- mericensem, qui ad predictam prebendam per nos creatam est receptus et investitus, irrefragabiliter et inviolabiliter observandum, ut videlicet in anniversario clare memorie Wenczeslay primogeniti antedicti d. Karoli imperatoris et Boemie regis, quod in die sanctorum Innocentum agitur, quatuor sexagene per ipsum expendantur, ipsas dividendo,prout in regula Pragensis ecclesie continetur. Addicimus insuper, quod predicte prepositure Lyuthomericensis ac canonicatus et prebende collacio et presentacio ad predictum d. Karolum, tamquam ad regem Boemie et suos successores reges Boemie, debeat perpetuis temporibus pertinere. Postremo volu-
Annus 1355, 3 Oct. 79 affectantes, statimque prefatus dominus Karolus imperator et rex Boemie pro creacione unius prebende et institucione canonici et vicarii ad eandem redditus et proventus infra- scriptos, utpote in villa Piesczan triginta quatuor sexagenas pro redempcione iurium, por- cionum et aliarum distribucionum canonicalium, ut supra predicitur, in Sedliscz vero decem sexagenas pro corpore eiusdem prebende ac pro sustentacione novi canonici et vicarii, per- petua et irrevocabili donacione libere et sponte nomine dotis dicte Pragensi ecclesie assig- navit et donavit, hon. virum d. Bohussium prepositum Lyuthomericensem ad prefatam prebendam, creandam per nos, nobis et predicto Pragensi capitulo presentando. Idcirco — — Christi nomine invocato, ad ipsius laudem et gloriam ac beate Marie Virginis, matris eius, sanctorum quoque martirum et patronorum nostrorum Viti, Wenczeslay atque Adalberti, sub quorum nominibus predicta Pragensis ecclesia insignitur, cete- rorumque omnium sanctorum honorem, ultra solitum et consuetum numerum canoni- corum et prebendarum, dudum per predecessores nostros creatarum, canonicatum seu iura canonicatus, ut prefertur, prebendam quoque, pro cuius corpore bona suprascripta per prefatum principem et d. — — Karolum imperatorem et Boemie regem perpetue dicte ecclesie Pragensi sunt assignata, predicta auctoritate nostra, accedente tamen ad hoc consensu capituli nostri supradicti, creavimus et creamus, statuimus et eciam ordinamus per presentes, preposituram vero Lyuthomericensem prefatam cum universis suis pertinenciis et iuribus, quocunque nomine censeantur, eidem prebende et cononicatui et viceversa ipsum canonicatum et prebendam eidem prepositure ad requisicionem prefati d. Karoli imperatoris et Boemie regis annectimus, incorporamus et unimus et perpetue dictam preposituram Lyuthomericensem in ecclesia Pragensi, sic unitam et annexam prebende predicte, unum beneficium censeri volumus presentibus et firmiter observari, decernentes et deputantes exnunc prout extunc predicto d. Bohussio preposito et canonico, qui nunc est vel qui pro tempore fuerit, racione iurium et canonicatus, ut vocem et locum in capitulo ac stallum in choro habeat, sicut et ceteri canonici habere cansueverunt. Decer- nimus eciam memorato domino Bohussio preposito et canonico racione canonicatus predicti omnes et singulas porciones canonicales, undecunque et quomodolibet obvenientes, ut eas integraliter et sine diminucione, sicut et ceteri canonici, percipere valeat et habere, viccarium quoque suum, quem habere tenetur, in percepcione omnium porcionum canonicorum viccariis debitarum et solitarum, eisdem vicariis decernimus et volumus esse parem. In creacione autem prebende predicte onus infrascriptum addicimus — — per prepositum Lyutho- mericensem, qui ad predictam prebendam per nos creatam est receptus et investitus, irrefragabiliter et inviolabiliter observandum, ut videlicet in anniversario clare memorie Wenczeslay primogeniti antedicti d. Karoli imperatoris et Boemie regis, quod in die sanctorum Innocentum agitur, quatuor sexagene per ipsum expendantur, ipsas dividendo,prout in regula Pragensis ecclesie continetur. Addicimus insuper, quod predicte prepositure Lyuthomericensis ac canonicatus et prebende collacio et presentacio ad predictum d. Karolum, tamquam ad regem Boemie et suos successores reges Boemie, debeat perpetuis temporibus pertinere. Postremo volu-
Strana 80
80 Regesta Bohemiae et Moraviae. — —, quod prefata prebenda fixa et immobilis perseveret et quod prefatus dominus mus — Bohussius et successores sui aliam prebendam, in predicta ecclesia pro tempore vacantem, minime valeant optare, obedienciam vero veluti alter canonicus, dum aliquam vacare contigerit, assequi poterit et habere iuxta formam statutorum ecclesie me- morate. In quorum omnium testimonium presentes literas fieri voluimus ipsaque nostro- rum sigillorum appensione et munimine iussimus communiri. Datum Prage a. d. 1355, XX die m. septembris. Nos quoque Przedwogius decanus, Sdeslaus scolasticus totumque capitulum Pragensis ecclesie propter superius premissa evocati et citati ac capitu- lariter insimul congregati, considerantes creacionem et instituc onem predicte prebende et unionem prepositure Lyuthomericensis ad eandem et econverso prebende ad preposituram factas esse et fuisse dicte nostre ecclesie utiles et proficuas, premissis omnibus et singulis et eorum cuilibet consensum nostrum benivolum prebentes, ipsam et eorum quodlibet appro- bamus, ratum et gratum tenentes ac observari perpetuis temporibus volentes, presentibus, quibus in testimonium sigillum nostri capituli Pragensis duximus appendendum. Datum aput ecclesiam nostram prefatam in capitulo generali, quod post festum s. Wenczeslay celebrare consuevimus a. d. quo supra, III die m. octobris. Orig. cum 2 sig. in cord. fulvi coloris Litoměřice in archivo cap. eccl. cathedralis, sign. 17, X. 139) 1355, 4 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex Kozlensem et Bytumiensem ducatus Konrado Olesnicensi et — cum inter ill. Conradum Kazimiro Tessinensi ducibus adiudicat. Olsniczensem et Kazimirum Tessinensem ex una et Bolkonem Opuliensem, Bolkonem Falkin- bergensem, Albertum Streliczensem et Johannem Ossveczinensem ex parte altera duces, nostros et corone regni nostri Boemie principes dilectos, super Cozlensi et Bithumiensi duca- tibus nec non municionibus Tosta et Peyskenkreczim atque terris eorumque pertinenciis suborta et aliquamdiu ventilata fuisset materia questionis, tandem nobis ad multam parcium predictarum instanciam in castro nostro Pragensi pro tribunali sedentibus, assidentibus eciam nobis nonnullis nostris et predicte corone principibus atque proceribus, votis seu peticionibus ac propositis nec non privilegiis alternisque responsionibus parcium earundem in iudicium coram maiestate nostra deductis et multe deliberacionis liberamine examinatis propensius et discussis per principes et proceres antedictos, dictatum extitit sentencialiter et decretum, predictos Olsniczensem et Tessinensem duces in ducatibus et terris Cozlensi et Bithumiensi nec non municionibus Tosta et Peyskenkreczim prefatis et pertinenciis eorundem ius habere, quatenus supradicta privilegia per ipsos videlicet in iudicio exhibita se extendunt, illo signanter adiecto, quod eisdem ducibus Olsniczensi et Tessinensi omnia illa iura competunt, que illustri Bolkoni duci quondam Cozlensi nuper defuncto mortis sue tempore competebant. Signum etc. Testes et auctorizatores supradicte diffinitive sentencie sunt infrascripti ill. Rudolphus senior Saxonie dux s. R. imp. archimarescallus et ven.
80 Regesta Bohemiae et Moraviae. — —, quod prefata prebenda fixa et immobilis perseveret et quod prefatus dominus mus — Bohussius et successores sui aliam prebendam, in predicta ecclesia pro tempore vacantem, minime valeant optare, obedienciam vero veluti alter canonicus, dum aliquam vacare contigerit, assequi poterit et habere iuxta formam statutorum ecclesie me- morate. In quorum omnium testimonium presentes literas fieri voluimus ipsaque nostro- rum sigillorum appensione et munimine iussimus communiri. Datum Prage a. d. 1355, XX die m. septembris. Nos quoque Przedwogius decanus, Sdeslaus scolasticus totumque capitulum Pragensis ecclesie propter superius premissa evocati et citati ac capitu- lariter insimul congregati, considerantes creacionem et instituc onem predicte prebende et unionem prepositure Lyuthomericensis ad eandem et econverso prebende ad preposituram factas esse et fuisse dicte nostre ecclesie utiles et proficuas, premissis omnibus et singulis et eorum cuilibet consensum nostrum benivolum prebentes, ipsam et eorum quodlibet appro- bamus, ratum et gratum tenentes ac observari perpetuis temporibus volentes, presentibus, quibus in testimonium sigillum nostri capituli Pragensis duximus appendendum. Datum aput ecclesiam nostram prefatam in capitulo generali, quod post festum s. Wenczeslay celebrare consuevimus a. d. quo supra, III die m. octobris. Orig. cum 2 sig. in cord. fulvi coloris Litoměřice in archivo cap. eccl. cathedralis, sign. 17, X. 139) 1355, 4 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex Kozlensem et Bytumiensem ducatus Konrado Olesnicensi et — cum inter ill. Conradum Kazimiro Tessinensi ducibus adiudicat. Olsniczensem et Kazimirum Tessinensem ex una et Bolkonem Opuliensem, Bolkonem Falkin- bergensem, Albertum Streliczensem et Johannem Ossveczinensem ex parte altera duces, nostros et corone regni nostri Boemie principes dilectos, super Cozlensi et Bithumiensi duca- tibus nec non municionibus Tosta et Peyskenkreczim atque terris eorumque pertinenciis suborta et aliquamdiu ventilata fuisset materia questionis, tandem nobis ad multam parcium predictarum instanciam in castro nostro Pragensi pro tribunali sedentibus, assidentibus eciam nobis nonnullis nostris et predicte corone principibus atque proceribus, votis seu peticionibus ac propositis nec non privilegiis alternisque responsionibus parcium earundem in iudicium coram maiestate nostra deductis et multe deliberacionis liberamine examinatis propensius et discussis per principes et proceres antedictos, dictatum extitit sentencialiter et decretum, predictos Olsniczensem et Tessinensem duces in ducatibus et terris Cozlensi et Bithumiensi nec non municionibus Tosta et Peyskenkreczim prefatis et pertinenciis eorundem ius habere, quatenus supradicta privilegia per ipsos videlicet in iudicio exhibita se extendunt, illo signanter adiecto, quod eisdem ducibus Olsniczensi et Tessinensi omnia illa iura competunt, que illustri Bolkoni duci quondam Cozlensi nuper defuncto mortis sue tempore competebant. Signum etc. Testes et auctorizatores supradicte diffinitive sentencie sunt infrascripti ill. Rudolphus senior Saxonie dux s. R. imp. archimarescallus et ven.
Strana 81
Annus 1355, 3—5 Oct. 81 Arnestus Pragensis archiepiscopus, Fridricus Ratisbonensis, Preczlaus Wratislaviensis, Johannes Olomuczensis ecclesiarum episcopi et ill. Rudolphus iunior Saxonie et Nicolaus Munster- bergensis duces ac spect. Burcardus burggravius Magdeburgensis ——. Sub maiestatis sigillo. Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, IV non. oct., regn. nostr. a. X, imperii primo. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. II p. 423 n. 9 e copiario Olesnicensi, ms. archivi publici Vratislaviensis sign. F. Oels Dep. III 22 ap. 165. — Lünig, Cod. Germ. II p. 247 n. 20. — Sommersberg, SS. rer. Sil. I p. 837 n. 9. — Reg. imp. VIII 2261. 140) 1355, 4 Oct. Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatori et regi ad ea, quae Andreas de Bohemia, poeni- tentiarius apostolicus, et Nicolaus Caroli, ord. Praedicatorum in regno Bohemiae prior provin- cialis, ex parte sua attulerunt, per eundem Nicolaum respondet, „sicut ab eo, qui ad te ad presens revertitur, audies plenius viva voce." „Dd. ff. Andreas de Bohemia“ „Datum Auinione IV non. oct. anno tercio." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 157 n. 387 e registris archivi Vaticani. — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris p. 98 n. 346. — Reg. imp. VIII, Päbste 281. 141) 1355, 4 Oct. Petrus de Rosenberg („Rozemberch“), tutor orphanorum Johannis quondam de Michalovice („Michalovicz“), dominae Marussiae dictae Kunca, relictae eiusdem Johannis, condescendit „de ponte in flumine Jyzera circa Michalovicz proxime sito et de toto eo, quod in Boleslawy Juueni predictus Johannes quondam post dotacionem, eidem domine uxori sue factam, ademit .“ „Actum a. d. 1355 die dominico proximo post festum s. Jeronimi seu przykupil est — — coram dominis d. Johanne de Wessele summo camerario, Andrea de Duba iudice, Stephano canonico Pragensi, notario terre, ceterisque Pragensibus beneficiariis et baronibus Wilhelmo de Lantstayn purchravio Pragensi, Wancone de Wartemberch, Petro et Jescone fratribus de Rozemberch, Henrico de Leuchtenburch, Hyncone Berca de Duba, Benessio de Dieczyn, Bohuslao de Krassikow, Jaroslao de Sternberch, Wancone de Duba et coram aliis baronibus terre." Tab. cur. reg. I fol. 108, ms. archivi terrae Bohemiae Pragae sign. A 17. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. I p. 238 n. 8. — Emler, Rel. tab. terrae I p. 68 n. 12. 142) 1355, 5 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex pro Petro Nicolai de Litice primarias offert preces. — hon. et rel. magistro — — per Boemiam, Poloniam, Morauiam, Austriam ord. s. Johannis Jerosolimitani cruciferorum domus in Swetla, Prag. dyoc., — —. Assumpti divi- nitus, quamvis insufficientibus meritis, ad fastigia regie dignitatis, libenter personas promo- 6
Annus 1355, 3—5 Oct. 81 Arnestus Pragensis archiepiscopus, Fridricus Ratisbonensis, Preczlaus Wratislaviensis, Johannes Olomuczensis ecclesiarum episcopi et ill. Rudolphus iunior Saxonie et Nicolaus Munster- bergensis duces ac spect. Burcardus burggravius Magdeburgensis ——. Sub maiestatis sigillo. Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, IV non. oct., regn. nostr. a. X, imperii primo. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. II p. 423 n. 9 e copiario Olesnicensi, ms. archivi publici Vratislaviensis sign. F. Oels Dep. III 22 ap. 165. — Lünig, Cod. Germ. II p. 247 n. 20. — Sommersberg, SS. rer. Sil. I p. 837 n. 9. — Reg. imp. VIII 2261. 140) 1355, 4 Oct. Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatori et regi ad ea, quae Andreas de Bohemia, poeni- tentiarius apostolicus, et Nicolaus Caroli, ord. Praedicatorum in regno Bohemiae prior provin- cialis, ex parte sua attulerunt, per eundem Nicolaum respondet, „sicut ab eo, qui ad te ad presens revertitur, audies plenius viva voce." „Dd. ff. Andreas de Bohemia“ „Datum Auinione IV non. oct. anno tercio." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 157 n. 387 e registris archivi Vaticani. — Extr. Werunsky, Excerpta ex registris p. 98 n. 346. — Reg. imp. VIII, Päbste 281. 141) 1355, 4 Oct. Petrus de Rosenberg („Rozemberch“), tutor orphanorum Johannis quondam de Michalovice („Michalovicz“), dominae Marussiae dictae Kunca, relictae eiusdem Johannis, condescendit „de ponte in flumine Jyzera circa Michalovicz proxime sito et de toto eo, quod in Boleslawy Juueni predictus Johannes quondam post dotacionem, eidem domine uxori sue factam, ademit .“ „Actum a. d. 1355 die dominico proximo post festum s. Jeronimi seu przykupil est — — coram dominis d. Johanne de Wessele summo camerario, Andrea de Duba iudice, Stephano canonico Pragensi, notario terre, ceterisque Pragensibus beneficiariis et baronibus Wilhelmo de Lantstayn purchravio Pragensi, Wancone de Wartemberch, Petro et Jescone fratribus de Rozemberch, Henrico de Leuchtenburch, Hyncone Berca de Duba, Benessio de Dieczyn, Bohuslao de Krassikow, Jaroslao de Sternberch, Wancone de Duba et coram aliis baronibus terre." Tab. cur. reg. I fol. 108, ms. archivi terrae Bohemiae Pragae sign. A 17. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. I p. 238 n. 8. — Emler, Rel. tab. terrae I p. 68 n. 12. 142) 1355, 5 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex pro Petro Nicolai de Litice primarias offert preces. — hon. et rel. magistro — — per Boemiam, Poloniam, Morauiam, Austriam ord. s. Johannis Jerosolimitani cruciferorum domus in Swetla, Prag. dyoc., — —. Assumpti divi- nitus, quamvis insufficientibus meritis, ad fastigia regie dignitatis, libenter personas promo- 6
Strana 82
82 Regesta Bohemiac et Moraviae. vemus ecclesiasticas eisque“ [gracias] a Deo collatas liberaliter impertimur. Cum itaque nobis competat, tam de iure, quam antiqua approbata consuetudine et laudabili a divis Boemie regibus, predecessoribus nostris, observata hactenus, ut ex coronacionis nostre solempniis, que in nobis iam dudum sunt nutu divino completa, possimus persone ydonee in singulis tam cathedralibus, quam collegiatis et conventualibus ecclesiis et monasteriis virtute prima- rum precum nostrarum de beneficio constituere et facere provideri, quapropter devocioni vestre pro dil. nobis Petro quondam Nycolai de Luticz, dyacono predicte dyocesis primarias offerimus preces — —, quatenus eidem Petro dyacono — — de beneficio ecclesiastico cum cura vel" [sine] cura ad vestram collacionem —— debeatis sine omnis contradiccionis obsta- — culo providere, dummodo pro alio prius“ [iam] vobis non fuerint directe preces nostre — Presencium sub nostro sigillo testimonio" [litterarum]. Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, III non. oct., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Orig. mutilum, quod fuit involucrum codicis, Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae sign. XI, 22b. Sig. in press. perg. deest. — Reg. imp. VIII 6160. 143) 1355, 6 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex codicem legum et iurium regni Bohemiae, sub nomine Maiestatis — Notum facimus Carolinae noviter conditum, revocat et rescindit. t. pr. universis, quod, licet iam dudum de consilio, voluntate, sciencia et consensu nostrorum et regni nostri Boemie principum et baronum iura quedam adinvenienda duxerimusi et eciam statuenda, eademque quorumdam principum et baronum predictorum accedente consilio ac expresso consensu in scriptis redacta et in uno volumine fuerint sigillata, prout hoc in notoriam et publicam prodiit nocionem, quia tamen prefatum volumen, quod videlicet sicut prefertur, fuerat inde confectum, una cum sigillis eidem appensis fortuito casu fuit igne consumptum in nichilumque redactum, et quia nichilominus tam nos, quam prefati principes et barones iamdicta iura servare non promisimus nec aliqua super his presti- timus iuramenta, et adhuc in nostro et principum ac baronum eorundem libero pendebat arbitrio, si iura ipsa promissionibus et iuramentis in talibus oportunis confirmare, approbare et vallare vellemus, quod usque hodie non est factum a nobis vel principibus ac baronibus antedictis dictaque iura a tempore, quo illa condidimus, usque modo nunquam publicata, intimata seu nunciata fuerunt nec in terris, civitatibus seu foris publice proclamata, ideoque decernimus et auctoritate regia ex certa sciencia declaramus, nos et omnes principes ac barones nostros ac regni et corone Boemie antedictos, nostrosque insuper et ipsorum heredes et successores perpetuo ad dictorum iurium abservanciam non esse ligatos quomodolibet vel a) seq. deest, quia orig. hic mutilum. — 1) Vide Jireček, Cod. iur. Boh. II, 2 p. 100 sq., Palacký, AČ. III p. 65 sq. — Font. rer. Boh. IV. p. 524.
82 Regesta Bohemiac et Moraviae. vemus ecclesiasticas eisque“ [gracias] a Deo collatas liberaliter impertimur. Cum itaque nobis competat, tam de iure, quam antiqua approbata consuetudine et laudabili a divis Boemie regibus, predecessoribus nostris, observata hactenus, ut ex coronacionis nostre solempniis, que in nobis iam dudum sunt nutu divino completa, possimus persone ydonee in singulis tam cathedralibus, quam collegiatis et conventualibus ecclesiis et monasteriis virtute prima- rum precum nostrarum de beneficio constituere et facere provideri, quapropter devocioni vestre pro dil. nobis Petro quondam Nycolai de Luticz, dyacono predicte dyocesis primarias offerimus preces — —, quatenus eidem Petro dyacono — — de beneficio ecclesiastico cum cura vel" [sine] cura ad vestram collacionem —— debeatis sine omnis contradiccionis obsta- — culo providere, dummodo pro alio prius“ [iam] vobis non fuerint directe preces nostre — Presencium sub nostro sigillo testimonio" [litterarum]. Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, III non. oct., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Orig. mutilum, quod fuit involucrum codicis, Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae sign. XI, 22b. Sig. in press. perg. deest. — Reg. imp. VIII 6160. 143) 1355, 6 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex codicem legum et iurium regni Bohemiae, sub nomine Maiestatis — Notum facimus Carolinae noviter conditum, revocat et rescindit. t. pr. universis, quod, licet iam dudum de consilio, voluntate, sciencia et consensu nostrorum et regni nostri Boemie principum et baronum iura quedam adinvenienda duxerimusi et eciam statuenda, eademque quorumdam principum et baronum predictorum accedente consilio ac expresso consensu in scriptis redacta et in uno volumine fuerint sigillata, prout hoc in notoriam et publicam prodiit nocionem, quia tamen prefatum volumen, quod videlicet sicut prefertur, fuerat inde confectum, una cum sigillis eidem appensis fortuito casu fuit igne consumptum in nichilumque redactum, et quia nichilominus tam nos, quam prefati principes et barones iamdicta iura servare non promisimus nec aliqua super his presti- timus iuramenta, et adhuc in nostro et principum ac baronum eorundem libero pendebat arbitrio, si iura ipsa promissionibus et iuramentis in talibus oportunis confirmare, approbare et vallare vellemus, quod usque hodie non est factum a nobis vel principibus ac baronibus antedictis dictaque iura a tempore, quo illa condidimus, usque modo nunquam publicata, intimata seu nunciata fuerunt nec in terris, civitatibus seu foris publice proclamata, ideoque decernimus et auctoritate regia ex certa sciencia declaramus, nos et omnes principes ac barones nostros ac regni et corone Boemie antedictos, nostrosque insuper et ipsorum heredes et successores perpetuo ad dictorum iurium abservanciam non esse ligatos quomodolibet vel a) seq. deest, quia orig. hic mutilum. — 1) Vide Jireček, Cod. iur. Boh. II, 2 p. 100 sq., Palacký, AČ. III p. 65 sq. — Font. rer. Boh. IV. p. 524.
Strana 83
Annus 1355, 5—6 Oct. 83 astrictos, sed pocius solutos esse ac liberos abeisdem nec non ab omnibus sentenciis, punctis et articulis, que et qui in dictis erant iuribus comprehensi. Quodque tam nos quam ipsos seu nostros et ipsorum heredes et successores, sicut premittitur, in honore, statu, personis vel bonis quecunque pene in ipsis iuribus seu dicto volumine olim, ut premittitur, promul- gate, contingere vel notare non possint aut debeant ullo umquam tempore quovis modo ullumve nobis vel ipsis nostrisque et eorum heredibus et successoribus in honore, statu, personis aut bonis preiudicium generare quomodolibet vel afferre. Nos enim principibus et baronibus sepedictis eorumque heredibus et successoribus promittimus pro nobis et here- dibus ac successoribus nostris, Boemie regibus, bona fide et auctoritate regia statuimus et hac presenti constitucione perpetuo duratura sanccimus, ut nos et predicti principes ac barones nostri ac regni et corone Boemie subditi et fideles nostrique et ipsorum heredes et successores perpetuo antiquis et consuetis iuribus omni impedimento cessante frui pacifice et perpetuis gaudere temporibus debeamus. Signum etc. Huius rei testes sunt" ven. Preczlaus Wratislauiensis, aule nostre cancellarius, Johannes Argentinensis, Theodricus Mindensis, Fridericus Ratisponensis et Henricus Lubucensis episcopi, ac ill." Rudolfus senior Saxonie dux, s. i. archimarscallus, nec non Rudolfus iunior, eius filius, et spect. Henricus de Schwarzburg, Johannes Magdeburgensis, Vlricus de Helfenstein et Albertus de Anhalt comites et alii quam plures. Sub maiestatis sigillo. Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, II nonas oct., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. R. Volpertus." Orig. (A) cum signo imperiali et sig. maiest. in press. perg. in archivo Schwarzenberg. Třebonienst sign. nr. 27 A. Alia undecim exemplaria sub eadem forma edita Pragae in archivo coronae regni Bohemiae asservantur. — Ed. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 51 n. 46. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 36 n. 31. — Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 259 n. 319. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 2 p. 101. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 409 n. 375. — Reg. imp. VIII 2262. 144) 1355, 6 Oct. Pragae. Johannes marchio Moraviae testimonium perhibet de revocatione et abolitione codicis legum Maiestatis Carolinae et omnia, quae in litteris Karoli imperatoris et regis desuper editis continentur, tenere promittit in eum casum, si ipsum in regno et corona regni Bo- hemiae succedere contigerit. „Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, II non. octobris." Orig. (A) cum sig. de cera rubra in press. perg. in archivo Schwarzenberg. Třeboniensi, sign. nr. 27B. Alia decem originalia sub eadem forma edita Pragae in archivo coronae regni Bohemiae asservantur. — Ed. Goldast, Comm. de Boh. reg. iur. app. p. 64 (n. 43.) — Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 52 n. 47. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 254 n. 154. — Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 261 n. 320. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 409 n. 376. a) in B et aliis sequitur: ill. Rudolphus senior Saxonie dux, s. i. archimarescallus. — b) in B et aliis sequitur: Rudolfus iunior Saxonie dux. — e) B — F, H — M: R. Wlpertus, G: R. Hertwicus. 6*
Annus 1355, 5—6 Oct. 83 astrictos, sed pocius solutos esse ac liberos abeisdem nec non ab omnibus sentenciis, punctis et articulis, que et qui in dictis erant iuribus comprehensi. Quodque tam nos quam ipsos seu nostros et ipsorum heredes et successores, sicut premittitur, in honore, statu, personis vel bonis quecunque pene in ipsis iuribus seu dicto volumine olim, ut premittitur, promul- gate, contingere vel notare non possint aut debeant ullo umquam tempore quovis modo ullumve nobis vel ipsis nostrisque et eorum heredibus et successoribus in honore, statu, personis aut bonis preiudicium generare quomodolibet vel afferre. Nos enim principibus et baronibus sepedictis eorumque heredibus et successoribus promittimus pro nobis et here- dibus ac successoribus nostris, Boemie regibus, bona fide et auctoritate regia statuimus et hac presenti constitucione perpetuo duratura sanccimus, ut nos et predicti principes ac barones nostri ac regni et corone Boemie subditi et fideles nostrique et ipsorum heredes et successores perpetuo antiquis et consuetis iuribus omni impedimento cessante frui pacifice et perpetuis gaudere temporibus debeamus. Signum etc. Huius rei testes sunt" ven. Preczlaus Wratislauiensis, aule nostre cancellarius, Johannes Argentinensis, Theodricus Mindensis, Fridericus Ratisponensis et Henricus Lubucensis episcopi, ac ill." Rudolfus senior Saxonie dux, s. i. archimarscallus, nec non Rudolfus iunior, eius filius, et spect. Henricus de Schwarzburg, Johannes Magdeburgensis, Vlricus de Helfenstein et Albertus de Anhalt comites et alii quam plures. Sub maiestatis sigillo. Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, II nonas oct., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. R. Volpertus." Orig. (A) cum signo imperiali et sig. maiest. in press. perg. in archivo Schwarzenberg. Třebonienst sign. nr. 27 A. Alia undecim exemplaria sub eadem forma edita Pragae in archivo coronae regni Bohemiae asservantur. — Ed. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 51 n. 46. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 36 n. 31. — Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 259 n. 319. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 2 p. 101. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 409 n. 375. — Reg. imp. VIII 2262. 144) 1355, 6 Oct. Pragae. Johannes marchio Moraviae testimonium perhibet de revocatione et abolitione codicis legum Maiestatis Carolinae et omnia, quae in litteris Karoli imperatoris et regis desuper editis continentur, tenere promittit in eum casum, si ipsum in regno et corona regni Bo- hemiae succedere contigerit. „Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, II non. octobris." Orig. (A) cum sig. de cera rubra in press. perg. in archivo Schwarzenberg. Třeboniensi, sign. nr. 27B. Alia decem originalia sub eadem forma edita Pragae in archivo coronae regni Bohemiae asservantur. — Ed. Goldast, Comm. de Boh. reg. iur. app. p. 64 (n. 43.) — Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 52 n. 47. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 254 n. 154. — Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 261 n. 320. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 409 n. 376. a) in B et aliis sequitur: ill. Rudolphus senior Saxonie dux, s. i. archimarescallus. — b) in B et aliis sequitur: Rudolfus iunior Saxonie dux. — e) B — F, H — M: R. Wlpertus, G: R. Hertwicus. 6*
Strana 84
84 Regesta Bohemias et Moraviac. 145) 1355, 6 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex commendatori et conventui „domus s. Mariae in Glacz ord. Cruciferorum s. Johannis hospitalis Ierosolimitani“ perceptionem decimae de allodio in Cho- ritowe, per privilegia praedecessorum suorum Venceslai et Johannis regum, a. 1291, 1 Aug. et 1319, 5 Jul. collatam (vide Reg. Boh. III p. 208 n. 506, Volkmer-Hohaus, Geschichts- quellen der Graf. Glatz I p. 24 et 39) auctoritate regia Bohemiae confirmat. Testes Ru- dolfus senior Saxoniae dux, s. i. archimarescallus, Arnestus Pragensis archiepiscopus, Precz- laus Wratislaviensis, Johannes Argentinensis, Fridericus Ratisponensis, Johannes Olomucen- sis, Theodericus Mindensis et Heinricus Lubucensis episcopi et Rudolfus iunior Saxoniae, Nycolaus Munsterbergensis, Bolko Falkembergensis, Cunradus Olesnicensis, Bolko Opoliensis, Kazimirus Theschinensis et Johannes Osweczinensis duces et Burkgardus Magdeburgensis, Heinricus de Swarczburg, Vlricus de Helffenstein et Albertus de Anhalt comites. „notum facimus." „Datum Prage a. d. 1355, ind. VIII, II non. oct., regn. nostr. a. X, imperii Per dominum .. Luthomislensem episcopum Johannes Eystetensis. vero primo. Hertwicus." R. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., fracto, Pragae in archivo magni prioratus Melitensium, sign. Glatz. 146) 1355, 7 Oct. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis monasterio s. Karoli canonicorum regularium ord. 8. Augustini in Nova civitate Pragensi ius patronatus ecclesiae in Lysá, a Karolo imperatore et rege eidem monasterio donatum, incorporat et, habito tractatu cum capitulo ecclesiac Pragensis, ob meliorem sustentationem canonicorum, in eodem monasterio degentium, in perpetuum annectit. „Cura pastoralis officii.“ „Datum Prage a. d. 1355 nonis octobris, pontificatus nostri a. XI, presentibus honor. vv. Wratywogio preposito Tynensi, Alberto correctore cleri, Nicolao preposito Rudnicensi testibus ad premissa." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 175 e confirmatione Innocentii papae VI de a. 1356, 18 Feb. — Borový, Ll. erect. archidioc. Prag. III p. 275 e confirmatione Johannis archiepiscopi Pragensis de a. 1387, 7 Sept. — Cop. de a. 1448 in tabulis curiae regiae 25 fol. 224. 147) 1355, 8 Oct. Pragae. Karoli imperatoris et regis constitutio de obstaculis in flumine Odra. Sane ad evitandum generalis incomodi dispendia, que ex obstaculorum in fluviis Odore locacione humanis usibus notabiliter hucusque emerserunt et contra antiquitus observatam consuetudinem continue ingeruntur ex eo, quod omnia et singula obstacula, que in flumine et aqua Odore posita sunt vel fuerunt, computando a civitate Bregensi usque ad civitatem Krossin, ad sedecim ulnarum. latitudinem et unius palme passum et usque ad fundum aque propter liberum piscium et navigancium meatum aperta esse deberent et in nullo
84 Regesta Bohemias et Moraviac. 145) 1355, 6 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex commendatori et conventui „domus s. Mariae in Glacz ord. Cruciferorum s. Johannis hospitalis Ierosolimitani“ perceptionem decimae de allodio in Cho- ritowe, per privilegia praedecessorum suorum Venceslai et Johannis regum, a. 1291, 1 Aug. et 1319, 5 Jul. collatam (vide Reg. Boh. III p. 208 n. 506, Volkmer-Hohaus, Geschichts- quellen der Graf. Glatz I p. 24 et 39) auctoritate regia Bohemiae confirmat. Testes Ru- dolfus senior Saxoniae dux, s. i. archimarescallus, Arnestus Pragensis archiepiscopus, Precz- laus Wratislaviensis, Johannes Argentinensis, Fridericus Ratisponensis, Johannes Olomucen- sis, Theodericus Mindensis et Heinricus Lubucensis episcopi et Rudolfus iunior Saxoniae, Nycolaus Munsterbergensis, Bolko Falkembergensis, Cunradus Olesnicensis, Bolko Opoliensis, Kazimirus Theschinensis et Johannes Osweczinensis duces et Burkgardus Magdeburgensis, Heinricus de Swarczburg, Vlricus de Helffenstein et Albertus de Anhalt comites. „notum facimus." „Datum Prage a. d. 1355, ind. VIII, II non. oct., regn. nostr. a. X, imperii Per dominum .. Luthomislensem episcopum Johannes Eystetensis. vero primo. Hertwicus." R. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., fracto, Pragae in archivo magni prioratus Melitensium, sign. Glatz. 146) 1355, 7 Oct. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis monasterio s. Karoli canonicorum regularium ord. 8. Augustini in Nova civitate Pragensi ius patronatus ecclesiae in Lysá, a Karolo imperatore et rege eidem monasterio donatum, incorporat et, habito tractatu cum capitulo ecclesiac Pragensis, ob meliorem sustentationem canonicorum, in eodem monasterio degentium, in perpetuum annectit. „Cura pastoralis officii.“ „Datum Prage a. d. 1355 nonis octobris, pontificatus nostri a. XI, presentibus honor. vv. Wratywogio preposito Tynensi, Alberto correctore cleri, Nicolao preposito Rudnicensi testibus ad premissa." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 175 e confirmatione Innocentii papae VI de a. 1356, 18 Feb. — Borový, Ll. erect. archidioc. Prag. III p. 275 e confirmatione Johannis archiepiscopi Pragensis de a. 1387, 7 Sept. — Cop. de a. 1448 in tabulis curiae regiae 25 fol. 224. 147) 1355, 8 Oct. Pragae. Karoli imperatoris et regis constitutio de obstaculis in flumine Odra. Sane ad evitandum generalis incomodi dispendia, que ex obstaculorum in fluviis Odore locacione humanis usibus notabiliter hucusque emerserunt et contra antiquitus observatam consuetudinem continue ingeruntur ex eo, quod omnia et singula obstacula, que in flumine et aqua Odore posita sunt vel fuerunt, computando a civitate Bregensi usque ad civitatem Krossin, ad sedecim ulnarum. latitudinem et unius palme passum et usque ad fundum aque propter liberum piscium et navigancium meatum aperta esse deberent et in nullo
Strana 85
Annus 1355, 6—9 Oct. 85 ultro plus obstructa, prout antiquitus semper consuetum extitit observari. Licet postmodum per quorundam tyrannidem et temerariam presumpcionem in reipublice et terrarum nostra- rum non modicum detrimentum et gravamen predicta obstacula nimium sint preclusa, quod ulterius sub paciencie silencio preterire nequeuntes, volumus, — — perpetuo edicto sanccimus, quod exnunc inantea omnia et singula obstacula infra predictas civitates Bre- gensem et Krossinam, per quascunque personas, cuiuscunque condicionis, dignitatis seu preeminencie existant in dicto flumine Odore locata, facta vel posita seu habita vel possessa vel, que possident seu possiderint, ad latitudinem sedecim ulnarum et unius palme passum et usque ad fundum aque pro communi utilitate omnium aperta esse debeant et sine recla- macione et impedimento quolibet aperiri et perpetuis temporibus, ut premittitur, debent remanere aperta, mandantes firmiter et districte . . capitaneo et consulibus Wratisla- viensibus — — ceterisque nostris subditis et fidelibus, eciam si principali fulgeant dignitate, quatenus presentem nostram ordinacionem, constitucionem et decretum de predictis obsta- culis, per nostram maiestatem provide et salubriter factam auctoritate regia, — — debito effectui mancipare debeant et —— rebeles quoslibet, contradictores seu impeditores predicte nostre ordinacionis, ut a suis perversis conatibus et impedimentis desistant, severitate debita arceant et compescant. — — Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, VIII idus oct., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Per d. Johannem episcopum Luthomuslensem, cancel- larium, Henr. Thesauri. R. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum adest, in archivo civit. Vratislaviensis sign. F 7a. — Ed. Lünig, Teut. Reichsarchiv p. spec., IV cont. II part. p. 314 n. 104. — Korn, Breslauer U B. p. 186 n. 211. — Reg. imp. VIII 2267. 148) 1355, 9 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex ducatus Silesiae et Budissinensem ac Gorlicensem marchionatus — — Insignes lauda- auctoritate imperiali coronae regni Bohemiae incorporat. bilis fame titulos moderni temporis meretur gloriosa posteritas, si, quod predecessorum illustrium circumspecta pridem instauravit provisio, vigilanti cura prosequitur et grate sollicitudinis munit officio, ut fructuosi laboris sollercia perhenni successorum commendetur memorie et ex consequencia bonorum operum, quasi ex relucenti speculo vetustatis, surgat de felicibus mortuis felix memoria rediviva."1 — — Nos igitur indefessam solicitudinis operam et diligenciam exquisitam, quam sepedicti proavus, pater ac progenitores nostri carissimi, quondam Boemie reges, ad obtinendum subieccionem, vasallagium et obedienciam illustrium Slezie et Polonie ducum, videlicet Lignicensis, Bregensis, Munsterbergensis, Ols- a) B: Non modicos fame preconantis titulos moderni temporis meretur posteritas, si quod prede- cessorum instauravit laudanda provisio, vigilanti cura prosequitur et talibus provide circumspeccionis munit sollereiis, ut fructuose cautele ducatu preambulo vivaci successorum memorie commendetur. 1) Cfr. litteras incorporationis a. 1348, 7 Apr. Pragae datas, Reg. imp. VIII 653.
Annus 1355, 6—9 Oct. 85 ultro plus obstructa, prout antiquitus semper consuetum extitit observari. Licet postmodum per quorundam tyrannidem et temerariam presumpcionem in reipublice et terrarum nostra- rum non modicum detrimentum et gravamen predicta obstacula nimium sint preclusa, quod ulterius sub paciencie silencio preterire nequeuntes, volumus, — — perpetuo edicto sanccimus, quod exnunc inantea omnia et singula obstacula infra predictas civitates Bre- gensem et Krossinam, per quascunque personas, cuiuscunque condicionis, dignitatis seu preeminencie existant in dicto flumine Odore locata, facta vel posita seu habita vel possessa vel, que possident seu possiderint, ad latitudinem sedecim ulnarum et unius palme passum et usque ad fundum aque pro communi utilitate omnium aperta esse debeant et sine recla- macione et impedimento quolibet aperiri et perpetuis temporibus, ut premittitur, debent remanere aperta, mandantes firmiter et districte . . capitaneo et consulibus Wratisla- viensibus — — ceterisque nostris subditis et fidelibus, eciam si principali fulgeant dignitate, quatenus presentem nostram ordinacionem, constitucionem et decretum de predictis obsta- culis, per nostram maiestatem provide et salubriter factam auctoritate regia, — — debito effectui mancipare debeant et —— rebeles quoslibet, contradictores seu impeditores predicte nostre ordinacionis, ut a suis perversis conatibus et impedimentis desistant, severitate debita arceant et compescant. — — Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, VIII idus oct., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Per d. Johannem episcopum Luthomuslensem, cancel- larium, Henr. Thesauri. R. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., quod avulsum adest, in archivo civit. Vratislaviensis sign. F 7a. — Ed. Lünig, Teut. Reichsarchiv p. spec., IV cont. II part. p. 314 n. 104. — Korn, Breslauer U B. p. 186 n. 211. — Reg. imp. VIII 2267. 148) 1355, 9 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex ducatus Silesiae et Budissinensem ac Gorlicensem marchionatus — — Insignes lauda- auctoritate imperiali coronae regni Bohemiae incorporat. bilis fame titulos moderni temporis meretur gloriosa posteritas, si, quod predecessorum illustrium circumspecta pridem instauravit provisio, vigilanti cura prosequitur et grate sollicitudinis munit officio, ut fructuosi laboris sollercia perhenni successorum commendetur memorie et ex consequencia bonorum operum, quasi ex relucenti speculo vetustatis, surgat de felicibus mortuis felix memoria rediviva."1 — — Nos igitur indefessam solicitudinis operam et diligenciam exquisitam, quam sepedicti proavus, pater ac progenitores nostri carissimi, quondam Boemie reges, ad obtinendum subieccionem, vasallagium et obedienciam illustrium Slezie et Polonie ducum, videlicet Lignicensis, Bregensis, Munsterbergensis, Ols- a) B: Non modicos fame preconantis titulos moderni temporis meretur posteritas, si quod prede- cessorum instauravit laudanda provisio, vigilanti cura prosequitur et talibus provide circumspeccionis munit sollereiis, ut fructuose cautele ducatu preambulo vivaci successorum memorie commendetur. 1) Cfr. litteras incorporationis a. 1348, 7 Apr. Pragae datas, Reg. imp. VIII 653.
Strana 86
86 Regesta Bohemiae et Moraviae. nensis, Glogouiensis, Saganensis, Opoliensis, Falkembergensis, Strelicensis, Teschinensis, Coslensis, Bithumiensis, Stinauiensis et Oswetinensis, principatus Mazouie et ducatus in Ploczk, principum et fidelium nostrorum, principatus etd ducatus Wratislauiensem et Slezie" nec non civitates videlicet Wratislauiam, Novum forum, Frankenstein, Stinauiam, Gor, Glo- gouiam, Namslauiam et pertinencias ipsarum et eciam Budissinensem et Gorlicensem mar- chiam, ut prefertur, non absque magnis impensis et infinitis laboribus habuerunt, in nostre mentis acie continuo revolventes, ut virtutis ipsorum frequencia et solicitudo laboris preter- iti sub felici nostro regimine solidetur, sicuti dudum de plenitudine Romanorum regie potestatis statuendum duximus, ita et nunc ex certa sciencia statuimus de nostre impe- rialis plenitudine potestatis, quod omnes supradicte sentencie et clausule imperialium et regalium litterarum, quas ad aprobacionem dictarum intencionum adduci fecimus, semper et ubique in iudicio et extra — — eiusdem efficacie, vigoris et auctoritatis existant, ac si in figuris propriis originalia viderentur, — — ne ex interpretacione sinistra quorumlibet nostris, heredum et successorum nostrorum, regni Boemie et corone regni eiusdem iuribus, honoribus et statui valeat imposterum derogari, auctoritate imperiali dictos Slezie et Polonie duces, nostros principes et vasallos, cum principatibus, feodis et vasallagiis ipsorum, pre- sertim cum a corona regni prefati immediate dependeant, dictum quoque ducatum Wrati- slauiensem cum civitate Wratislauiensi, Nouiforensi, Frankensteinensi, Stinauiensi, Gorensi, Glogouiensi, et ceteris opidis ibidem nec non marchiam Budissinensem et Gorlicensem cum vasallis — — et omnibus dictorum ducatus et marchie pertinenciis, veluts utile et imme- diatum dominium nostrum et regni Boemie prefati, eidem regno et eius felici corone imper- petuum adiungimus, incorporamus, invisceramus, ascribimus, appropriamus et indivisibiliter ac inseparabiliter counimus. — — Signum etc. Huius rei testes sunt ven. Arnestus archi- episcopus Pragensis, ill. Rudolfus senior Saxonie dux, s. i. archimarescallus, avunculus noster, ac ven. Preczlaus Wratislauiensis, cancellarius aule nostre, Johannes Olomucensis, Johannes Luthomuschlensis, Theodricus Mindensis et Henricus Lubucensis eccl. episcopi, ill. Rudolfus iunior Saxonie et Johannes Opauiensis duces, spect. Burghardus, magister curie nostre, Magdeburgensis, Henricus de Swarczburg, Johannes Magdeburgensis et Albertus de Anhalt comites et nobiles Johannes de Rosemberg, Johannes de Sternberg, Sbinco de Hasemburg, Bohuslaus de Swannemberg, Boczco de Cunstat, Dowessius de Kempnicz et Vlricus de Vska et alii quam plures nostri fideles. Presencium subs bulla aurea, typario nostre impe- rialis maiestatis impressa, testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1355, octava ind., VII idus oct., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. R. Wlpertus.’ Orig. (A) cum bulla aurea in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Dupl. (B) cum sig. maiest. in fil. ser., deperd., ibidem. — Ed. Goldast, Comm. de Boh. iur. app. p. 66 (n. 44). — Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 55 n. 49. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 37 n. 32 et b) in B deest. — c) principatus Mazouie et ducatus in Ploozk in B deest. — d) B: seu. — e) sequencia: neonon — ipsarum in B desunt. — 1) Nouiforensi — Glogouiensi in B desunt. — s) velut — corone in B deaunt. — b) in B seq.: imperialis nostre maiestatis sigillo. — i) in B deest.
86 Regesta Bohemiae et Moraviae. nensis, Glogouiensis, Saganensis, Opoliensis, Falkembergensis, Strelicensis, Teschinensis, Coslensis, Bithumiensis, Stinauiensis et Oswetinensis, principatus Mazouie et ducatus in Ploczk, principum et fidelium nostrorum, principatus etd ducatus Wratislauiensem et Slezie" nec non civitates videlicet Wratislauiam, Novum forum, Frankenstein, Stinauiam, Gor, Glo- gouiam, Namslauiam et pertinencias ipsarum et eciam Budissinensem et Gorlicensem mar- chiam, ut prefertur, non absque magnis impensis et infinitis laboribus habuerunt, in nostre mentis acie continuo revolventes, ut virtutis ipsorum frequencia et solicitudo laboris preter- iti sub felici nostro regimine solidetur, sicuti dudum de plenitudine Romanorum regie potestatis statuendum duximus, ita et nunc ex certa sciencia statuimus de nostre impe- rialis plenitudine potestatis, quod omnes supradicte sentencie et clausule imperialium et regalium litterarum, quas ad aprobacionem dictarum intencionum adduci fecimus, semper et ubique in iudicio et extra — — eiusdem efficacie, vigoris et auctoritatis existant, ac si in figuris propriis originalia viderentur, — — ne ex interpretacione sinistra quorumlibet nostris, heredum et successorum nostrorum, regni Boemie et corone regni eiusdem iuribus, honoribus et statui valeat imposterum derogari, auctoritate imperiali dictos Slezie et Polonie duces, nostros principes et vasallos, cum principatibus, feodis et vasallagiis ipsorum, pre- sertim cum a corona regni prefati immediate dependeant, dictum quoque ducatum Wrati- slauiensem cum civitate Wratislauiensi, Nouiforensi, Frankensteinensi, Stinauiensi, Gorensi, Glogouiensi, et ceteris opidis ibidem nec non marchiam Budissinensem et Gorlicensem cum vasallis — — et omnibus dictorum ducatus et marchie pertinenciis, veluts utile et imme- diatum dominium nostrum et regni Boemie prefati, eidem regno et eius felici corone imper- petuum adiungimus, incorporamus, invisceramus, ascribimus, appropriamus et indivisibiliter ac inseparabiliter counimus. — — Signum etc. Huius rei testes sunt ven. Arnestus archi- episcopus Pragensis, ill. Rudolfus senior Saxonie dux, s. i. archimarescallus, avunculus noster, ac ven. Preczlaus Wratislauiensis, cancellarius aule nostre, Johannes Olomucensis, Johannes Luthomuschlensis, Theodricus Mindensis et Henricus Lubucensis eccl. episcopi, ill. Rudolfus iunior Saxonie et Johannes Opauiensis duces, spect. Burghardus, magister curie nostre, Magdeburgensis, Henricus de Swarczburg, Johannes Magdeburgensis et Albertus de Anhalt comites et nobiles Johannes de Rosemberg, Johannes de Sternberg, Sbinco de Hasemburg, Bohuslaus de Swannemberg, Boczco de Cunstat, Dowessius de Kempnicz et Vlricus de Vska et alii quam plures nostri fideles. Presencium subs bulla aurea, typario nostre impe- rialis maiestatis impressa, testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1355, octava ind., VII idus oct., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. R. Wlpertus.’ Orig. (A) cum bulla aurea in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Dupl. (B) cum sig. maiest. in fil. ser., deperd., ibidem. — Ed. Goldast, Comm. de Boh. iur. app. p. 66 (n. 44). — Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 55 n. 49. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 37 n. 32 et b) in B deest. — c) principatus Mazouie et ducatus in Ploozk in B deest. — d) B: seu. — e) sequencia: neonon — ipsarum in B desunt. — 1) Nouiforensi — Glogouiensi in B desunt. — s) velut — corone in B deaunt. — b) in B seq.: imperialis nostre maiestatis sigillo. — i) in B deest.
Strana 87
Annus 1355, 9—20 Oct. 87 p. 309 n. 217. — Hoffmann, SS. rer. Lusat. IV p. 195 n. 39. — Sommersberg, SS. rer. Sil. I p. 776 n. 3. — Grünhagen — Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. I p. 12 n. 5. — Brandl, Cod. Mor. dipl. VIII p. 262 n. 321 (ubique tenor A). — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 410 n. 377. — Reg. imp. VIII 2268. 149) 1355, 10 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex Bočkoni de Kunštát indulget, ut curiam Vykleky redimere et — — notum facimus — —, quod nobili Boczkoni de Chunstat, tenere possit. pincerne curie nostre regalis, fideli nostro dilecto, propter fidelia, utilia et grata servicia graciam volentes facere specialem, — — liberam damus et omnimodam potestatem, ut curiam in villa Wykleky situatam, duas araturas agrorum et septem sexagenas gr. prag. in perpetuis annuis redditibus obtinentem, quam quondam Nymczo de Gyekwie in obligacione tenebat et nunc heredes sui ex successione paterna obtinent, in precio seu pecunia obligacionis huiusmodi ab eisdem heredibus dicti quondam Nyemczonis redimere possit et eam cum predictis et aliis universis eius pertinenciis eo iure, modo et forma per se et heredes suos tenere, utifrui et perpetuo possidere, quibus prefata bona in Podye- brad dudum sibi contulimus possidenda. Eciam ius patronatus ecclesie ibidem in Wykleky de solita nostre benegnitatis clemencia dicto Boczkoni pleno iure graciosius conferimus et donamus. — — Datum Prage a. d. 1355, octava ind., X die m. octobris, regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Per d. Busconem de Wilharticz Johannes de Glacz. R. Wlpertus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Riegger, Arch. d. Gesch. u. Stat. II p. 616 n. 172. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 411 n. 378. — Reg. imp. VIII 2273. 150) 1355, 14 Oct. Avinione. Innocentius VI papa episcopo Olomucensi mandat, ut bona monasterii Aulae Regiae, modo alienata, ad proprietatem monasterii reduci procuret. „Ad audientiam nostram pervenit." „Datum Auinione, II id. oct. pontif. nostri a. tertio." Orig. cum bulla in fil. canap. Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 158 n. 392. 151) 1355, 20 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex Timoni de Kolditz, advocato Budissinensi et Gorlicensi, census unius anni, de civitatibus Budissinensi, Gorlicensi, Lubanensi et Lobaviensi provenientes, — den . . burgermeistern, den . . reten und den . confert. burgern gemeinlich der stete Budessin, Gorlicz, Luban und Lwbaw, unsirn lieben getrewen ——. Wan die czeit auskumpt und genczlich verlawfet, die wir ewer rechten ierigen czinse, die ir von ewer stete wegen uns ierlich schuldig seit ze geben, verseczt, verschriben und verkummert haben vormals noch unsirr brive lawte, die wir doruber geben han, so wolle
Annus 1355, 9—20 Oct. 87 p. 309 n. 217. — Hoffmann, SS. rer. Lusat. IV p. 195 n. 39. — Sommersberg, SS. rer. Sil. I p. 776 n. 3. — Grünhagen — Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. I p. 12 n. 5. — Brandl, Cod. Mor. dipl. VIII p. 262 n. 321 (ubique tenor A). — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 410 n. 377. — Reg. imp. VIII 2268. 149) 1355, 10 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex Bočkoni de Kunštát indulget, ut curiam Vykleky redimere et — — notum facimus — —, quod nobili Boczkoni de Chunstat, tenere possit. pincerne curie nostre regalis, fideli nostro dilecto, propter fidelia, utilia et grata servicia graciam volentes facere specialem, — — liberam damus et omnimodam potestatem, ut curiam in villa Wykleky situatam, duas araturas agrorum et septem sexagenas gr. prag. in perpetuis annuis redditibus obtinentem, quam quondam Nymczo de Gyekwie in obligacione tenebat et nunc heredes sui ex successione paterna obtinent, in precio seu pecunia obligacionis huiusmodi ab eisdem heredibus dicti quondam Nyemczonis redimere possit et eam cum predictis et aliis universis eius pertinenciis eo iure, modo et forma per se et heredes suos tenere, utifrui et perpetuo possidere, quibus prefata bona in Podye- brad dudum sibi contulimus possidenda. Eciam ius patronatus ecclesie ibidem in Wykleky de solita nostre benegnitatis clemencia dicto Boczkoni pleno iure graciosius conferimus et donamus. — — Datum Prage a. d. 1355, octava ind., X die m. octobris, regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Per d. Busconem de Wilharticz Johannes de Glacz. R. Wlpertus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Riegger, Arch. d. Gesch. u. Stat. II p. 616 n. 172. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 411 n. 378. — Reg. imp. VIII 2273. 150) 1355, 14 Oct. Avinione. Innocentius VI papa episcopo Olomucensi mandat, ut bona monasterii Aulae Regiae, modo alienata, ad proprietatem monasterii reduci procuret. „Ad audientiam nostram pervenit." „Datum Auinione, II id. oct. pontif. nostri a. tertio." Orig. cum bulla in fil. canap. Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 158 n. 392. 151) 1355, 20 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex Timoni de Kolditz, advocato Budissinensi et Gorlicensi, census unius anni, de civitatibus Budissinensi, Gorlicensi, Lubanensi et Lobaviensi provenientes, — den . . burgermeistern, den . . reten und den . confert. burgern gemeinlich der stete Budessin, Gorlicz, Luban und Lwbaw, unsirn lieben getrewen ——. Wan die czeit auskumpt und genczlich verlawfet, die wir ewer rechten ierigen czinse, die ir von ewer stete wegen uns ierlich schuldig seit ze geben, verseczt, verschriben und verkummert haben vormals noch unsirr brive lawte, die wir doruber geben han, so wolle
Strana 88
88 Regesta Bohemiae et Moraviae. wir und gebieten ewern trewen ernstlich und vesticlich bei unsirn hulden, das ir darnach in dem nehsten iar alle ewerr obgenanten stete ierige czinse dem edlen Thimen von Kol� dicz, vogte ze Budessin und ze Gorlicz, — — adr wem er euch dieselben czinse heiset geloben, uff die gewonlichen czinstage ane alle hindernuzze und widerrede genczlich und gar geben sullet und beczalen. — — Der geben ist ze Prage — — 1355 iar, des nehsten dinstag noch s. Lucas tag, unser reiche in dem X iar und des keisirtums in dem ersten. Per d. episcopum Olomucensem Johannes de Glacz. R. Johannes. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Riegger, Arch. d. Gesch. u. Stat. II p. 614 n. 162. — Zobel, Verz. Oberlaus. Urk. p. 65 n. 326. — Reg. imp. VIII 2275. 152) 1355, 21 Oct. Recognitio Henrici de Wildenstein de bonis ad advocatiam in Hohenstein spectantibus. Ich Hainrich von Wyldenstain zu dem Rotenperg bechenne und vergich fur mich, fur mein hausfrawen und fur alle unser erben mit disem gegenwertigen offen brief, daz ich mich frewntlich beriht han mit dem allerdurchleuhtigstem fursten und herren h. Karl dem Rômischen keyser, — — und kunig ze Beheim, meinem genedigen herren, umb die vogtpern gut, die zu dem Hohenstein gehorent, die hernach geschrieben stent, die ich innengehabt han mit den rehten, als andrer vogtpern gut reht ist, die zu dem Hohenstein gehorent, von ersten zu Nydern Syttenbach, zu Obern Krumpach, zu Kunnhof, zu Hedress- torf, zu Rabenhof, zu Hersdorf, zu Sigerstorf, die Hagenmul und auch akker, wysen, holcz, daz zu dem aygen gehort, und auch an dem Hugleinspach akker, wysen und holcz und, waz zu den vorgenanten guten gehort, besucht und unbesucht, also sol ich sy meinem vorgen. herren, seinen erben und nachkomen, kunig ze Beheim, zu losen geben umb 800 phunt haller, wann ich oder mein erben des ermant werden. Und wenn man mich oder mein erben mein vorgenanter herre oder sein erben und nachkomen, kunig ze Beheim, oder ir amptleut berihtent und bezalent der vorgeschriben 800 pfunt haller, so sol ich dann furbaz und mein erben nach der egeschriben vogtay ewichlichen kainerlay ansprache noch voderung nimmermer haben noch gewinnen gen meinem egenanten herren, seinen erben und nachkomen, kunig ze Beheim, an der vorgenanten vogtey. — — Daruber ze urchunde — — han ich vorgenanter Hainrich von Wyldenstein fur mich, fur mein haus- frawen und fur alle mein erben mein aygen insigel gehengt an disen brief, der geben ist — — 1355 iar, an der nehsten mitwochen nach s. Gallen tag. Orig. cum sig. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1147 n. 155. — Extr. Reitzenstein, Reg. z. bayreuth. Landesgesch., Archiv v. Oberfranken XIII. 2 p. 68 n. 18. 153) 1355, 27 Oct. Nymburk. Recognitio iudicis, magistri civium et consulum civitatis Nymburk super Albea de curia Babín a Bočkone de Poděbrady Heinlino Czudneri, concivi ipsorum, iure theutonico collata.
88 Regesta Bohemiae et Moraviae. wir und gebieten ewern trewen ernstlich und vesticlich bei unsirn hulden, das ir darnach in dem nehsten iar alle ewerr obgenanten stete ierige czinse dem edlen Thimen von Kol� dicz, vogte ze Budessin und ze Gorlicz, — — adr wem er euch dieselben czinse heiset geloben, uff die gewonlichen czinstage ane alle hindernuzze und widerrede genczlich und gar geben sullet und beczalen. — — Der geben ist ze Prage — — 1355 iar, des nehsten dinstag noch s. Lucas tag, unser reiche in dem X iar und des keisirtums in dem ersten. Per d. episcopum Olomucensem Johannes de Glacz. R. Johannes. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Riegger, Arch. d. Gesch. u. Stat. II p. 614 n. 162. — Zobel, Verz. Oberlaus. Urk. p. 65 n. 326. — Reg. imp. VIII 2275. 152) 1355, 21 Oct. Recognitio Henrici de Wildenstein de bonis ad advocatiam in Hohenstein spectantibus. Ich Hainrich von Wyldenstain zu dem Rotenperg bechenne und vergich fur mich, fur mein hausfrawen und fur alle unser erben mit disem gegenwertigen offen brief, daz ich mich frewntlich beriht han mit dem allerdurchleuhtigstem fursten und herren h. Karl dem Rômischen keyser, — — und kunig ze Beheim, meinem genedigen herren, umb die vogtpern gut, die zu dem Hohenstein gehorent, die hernach geschrieben stent, die ich innengehabt han mit den rehten, als andrer vogtpern gut reht ist, die zu dem Hohenstein gehorent, von ersten zu Nydern Syttenbach, zu Obern Krumpach, zu Kunnhof, zu Hedress- torf, zu Rabenhof, zu Hersdorf, zu Sigerstorf, die Hagenmul und auch akker, wysen, holcz, daz zu dem aygen gehort, und auch an dem Hugleinspach akker, wysen und holcz und, waz zu den vorgenanten guten gehort, besucht und unbesucht, also sol ich sy meinem vorgen. herren, seinen erben und nachkomen, kunig ze Beheim, zu losen geben umb 800 phunt haller, wann ich oder mein erben des ermant werden. Und wenn man mich oder mein erben mein vorgenanter herre oder sein erben und nachkomen, kunig ze Beheim, oder ir amptleut berihtent und bezalent der vorgeschriben 800 pfunt haller, so sol ich dann furbaz und mein erben nach der egeschriben vogtay ewichlichen kainerlay ansprache noch voderung nimmermer haben noch gewinnen gen meinem egenanten herren, seinen erben und nachkomen, kunig ze Beheim, an der vorgenanten vogtey. — — Daruber ze urchunde — — han ich vorgenanter Hainrich von Wyldenstein fur mich, fur mein haus- frawen und fur alle mein erben mein aygen insigel gehengt an disen brief, der geben ist — — 1355 iar, an der nehsten mitwochen nach s. Gallen tag. Orig. cum sig. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1147 n. 155. — Extr. Reitzenstein, Reg. z. bayreuth. Landesgesch., Archiv v. Oberfranken XIII. 2 p. 68 n. 18. 153) 1355, 27 Oct. Nymburk. Recognitio iudicis, magistri civium et consulum civitatis Nymburk super Albea de curia Babín a Bočkone de Poděbrady Heinlino Czudneri, concivi ipsorum, iure theutonico collata.
Strana 89
Annus 1355, 20—28 Oct. 89 Nos Jacobus iudex, Mika Sowkonis, magister civium, Bartholomeus Gerlaci, Nicolaus in Lacu, Arnoldus Aldemayt, Cunczlinus Crautwurst, Johannes de Bryzn, Henzli- nus Mirscho, Henzlinus Link, Paulus Herbordi, Ekhardus de Bognicz, Cunradus Weydner et Pertlinus Cinkolt, consules et scabini civitatis Neumburgensis super Albea, recongnos- cimus — —, quod nob. dominus Boczko de Podyebrad Heinlino Czudneri, concivi nostro, ob serviciorum suorum intuitu, que sibi actenus exhibuit, curiam suam hereditariam Babyn dictam cum suis hereditatibus et pertinenciis universis contulit graciose, per dictum Hein- linum, heredes et successores suos habendam, tenendam, utifruendam iure theothonico, quod vulgariter purchrecht dicitur, et possidendam tamdiu, quoad dicti domini Boczkonis, heredum et successorum suorum placuerit voluntati. De qua quidem curia et hereditatibus Heinlinus, heredes et successores sui predicti singulis annis 70 grossos prag., videlicet in festo s. Georii 35 gr. et in festo s. Galli tantumdem, ipsi domino Boczkoni, heredibus et successoribus suis perpetuis temporibus nomine veri census solvere tenebuntur et in Po- dyebrad presentare — —. Datum in vig. ss. Symonis et Jude ap. a. d. 1355. Orig. cum minori sig. civitatis in press. perg. in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 132e, F. Oels Fremde Urk. n. 18. — Ed. Emler, Listiny archivu někdy Olešnického, Arch Čes. XIV p. 499 n. 7. — Extr. Sedláček, Die altböhm. Bestände des Oelser Archivs, Věstník Kr. čes. spol. nauk 1887 p. 64 n. 79. 154) 1355, 28 Oct. Pragae. Karoli imperatoris et regis declaratio de discordia inter maiores et minores mansionarios — — cum pridem inter maiores ab una et inter chori s. Mariae in ecclesia Pragensi. minores seu inferiores chori s. Marie in ecclesia Pragensi mansionarios, devotos nostros, parte ab alia pro quibusdam serviciis seu subministracionibus ad cultum divinum spectan- tibus, in quibus iam dicti minores seu inferiores mansionarii tam in eodem s. Marie choro quam in aliis locis privatis ipsis maioribus mansionariis obligari noscuntur, seu dissensionis materia sit exorta, sic quod ipsi mansionarii minores maioribus in talibus serviciis inobe- dientes et difficiles se reddunt, ymmo simpliciter contradicunt, nos vero cum eiusdem chori veri et legittimi fundatores existamus, ambiguitatibus huiusmodi — — finem volentes inponere et quevis dubia in eisdem penitus resarcire, decernimus ——, quod prefati minores seu inferiores mansionarii maioribus seu superioribus mansionariis in portando libros et cappas ad chorum et mensam et reportando, quando et quociens officium et ordo requisierint, de- beant devote, fideliter et prompte sine contradiccione et remurmuracione quibuslibet mini- strare et eisdem ac precentori ipsorum signanter et precipue in omnibus et singulis condi- cionibus, reverenciis, serviciis et subministracionibus subesse, servire et subministrare tene- antur ad plenum, sicut vicarii ecclesie Pragensis suis canonicis famulantur. Si qui autem ex eis se in dictis serviciis et subministracionibus, ut premittitur, inobedientes ac rebelles ostenderint, volumus, quod ven. archiepiscopus seu decanus eccl. Pragensis, quem eorum prefatus precentor requirendum duxerit, tales ad obedienciam debitam, sicut expressum est superius, compellat et arceat viis et remediis oportunis. Presencium sub — — maies-
Annus 1355, 20—28 Oct. 89 Nos Jacobus iudex, Mika Sowkonis, magister civium, Bartholomeus Gerlaci, Nicolaus in Lacu, Arnoldus Aldemayt, Cunczlinus Crautwurst, Johannes de Bryzn, Henzli- nus Mirscho, Henzlinus Link, Paulus Herbordi, Ekhardus de Bognicz, Cunradus Weydner et Pertlinus Cinkolt, consules et scabini civitatis Neumburgensis super Albea, recongnos- cimus — —, quod nob. dominus Boczko de Podyebrad Heinlino Czudneri, concivi nostro, ob serviciorum suorum intuitu, que sibi actenus exhibuit, curiam suam hereditariam Babyn dictam cum suis hereditatibus et pertinenciis universis contulit graciose, per dictum Hein- linum, heredes et successores suos habendam, tenendam, utifruendam iure theothonico, quod vulgariter purchrecht dicitur, et possidendam tamdiu, quoad dicti domini Boczkonis, heredum et successorum suorum placuerit voluntati. De qua quidem curia et hereditatibus Heinlinus, heredes et successores sui predicti singulis annis 70 grossos prag., videlicet in festo s. Georii 35 gr. et in festo s. Galli tantumdem, ipsi domino Boczkoni, heredibus et successoribus suis perpetuis temporibus nomine veri census solvere tenebuntur et in Po- dyebrad presentare — —. Datum in vig. ss. Symonis et Jude ap. a. d. 1355. Orig. cum minori sig. civitatis in press. perg. in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 132e, F. Oels Fremde Urk. n. 18. — Ed. Emler, Listiny archivu někdy Olešnického, Arch Čes. XIV p. 499 n. 7. — Extr. Sedláček, Die altböhm. Bestände des Oelser Archivs, Věstník Kr. čes. spol. nauk 1887 p. 64 n. 79. 154) 1355, 28 Oct. Pragae. Karoli imperatoris et regis declaratio de discordia inter maiores et minores mansionarios — — cum pridem inter maiores ab una et inter chori s. Mariae in ecclesia Pragensi. minores seu inferiores chori s. Marie in ecclesia Pragensi mansionarios, devotos nostros, parte ab alia pro quibusdam serviciis seu subministracionibus ad cultum divinum spectan- tibus, in quibus iam dicti minores seu inferiores mansionarii tam in eodem s. Marie choro quam in aliis locis privatis ipsis maioribus mansionariis obligari noscuntur, seu dissensionis materia sit exorta, sic quod ipsi mansionarii minores maioribus in talibus serviciis inobe- dientes et difficiles se reddunt, ymmo simpliciter contradicunt, nos vero cum eiusdem chori veri et legittimi fundatores existamus, ambiguitatibus huiusmodi — — finem volentes inponere et quevis dubia in eisdem penitus resarcire, decernimus ——, quod prefati minores seu inferiores mansionarii maioribus seu superioribus mansionariis in portando libros et cappas ad chorum et mensam et reportando, quando et quociens officium et ordo requisierint, de- beant devote, fideliter et prompte sine contradiccione et remurmuracione quibuslibet mini- strare et eisdem ac precentori ipsorum signanter et precipue in omnibus et singulis condi- cionibus, reverenciis, serviciis et subministracionibus subesse, servire et subministrare tene- antur ad plenum, sicut vicarii ecclesie Pragensis suis canonicis famulantur. Si qui autem ex eis se in dictis serviciis et subministracionibus, ut premittitur, inobedientes ac rebelles ostenderint, volumus, quod ven. archiepiscopus seu decanus eccl. Pragensis, quem eorum prefatus precentor requirendum duxerit, tales ad obedienciam debitam, sicut expressum est superius, compellat et arceat viis et remediis oportunis. Presencium sub — — maies-
Strana 90
90 Regesta Bohemiae et Moraviae. tatis sigillo — —. Datum Prage a. d. 1355, ind. VIII, V kal. nov., regn. nostr. a. X. imperii vero primo. Ad mandatum d. Johannis Luthomuslensis cancellarii Theodricus de Staffordia.“ Copia saec. XV in cod. bibl. publicae atque universitatis Pragensis sign. XII F 2 (olim monast. Doxanensis) fol. 103. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. III p. 365, 366 n. 23, 24. — Reg. imp. VIII 2276. 155) 1355, 28 Oct. Neumětely. Hereditas ecclesiae Píčinensis supportatur a iudicio villae Hluboš. nos Chotyebor de Waldek una cum filiastro nostro Vlrico ibidem cum hominibus nostris in villa nostra dicta Lubos graciose egimus, litteras pro bono eorum eis donando, in qua scilicet villa plebanus ecclesie Pyeczynensis noster dignoscitur esse in emphitiotica empcione possidens hereditatem in predicta villa Lubos cum omnibus iuribus ville prelibate, veniens humiliter usque ad nos cepit supplicari, — — ut per nos a consorcio hominum nostrorum ville prenominate supportaretur. Nos igitur predicti, Chotyebor et Vlricus de Waldek, — supportamus predictum plebanum atque suos successores specialiter a iudicio et ab omnibus iuribus iudicii in villa pluries nominata Lubos, ut diligencius predictam hereditatem extirpet et emendet. Et — — presens robur munimine sigillorum nostrorum iussimus comuniri. Actum et datum in Neumyetel a. d. 1355, in die b. ap. Simonis et Jude. Orig. perg. in archivo magni prioratus Melitensium Pragae. De duobus sig. in press. perg. primum deest, alterum rot. de cera communi; in clipeo equus, S VLRICI DE WALDEK. 156) 1355, 29 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex testimonium perhibet de compositione litis, quae inter Arnestum archiepiscopum Pragensem et moniales monasterii s. Georgii in castro Pragensi vertebatur. constitute in nostri presentia rel. Agnes abbatissa, Margareta priorissa, Elizabeth custrix, Beytka subpriorissa et alie sanctimoniales monasterii s. Georgii in castro Pragensi, ord. s. Benedicti, — — suo et totius conventus sui nomine —— ad ven. Arnestum archiepiscopum Pragensem — — quedam verba direxerunt sub forma inferius annotata, sic videlicet et in hunc modum: Reverende pater et domine. Multorum fide digno relatu ad nostri perducto notitiam, qualiter paternitati vestre suspecte fuerimus et indignationem vestram nostra negligentia meruisse debuerit occasione quorundam verborum detractionis et infamie, quibus in Romana curia famam vestram sugillasse dicebamur, sicut nobis ali- quorum relatione dicitur intimatum. Nos de huiusmodi nobis impositis dictante conscientia, cum simus immunes et, si qua probata forent, quod non speramus, que vestro non con- venirent honori seu fame, multum ex corde dolemus et super omnibus preteritis, que pater- nitati vestre displicuerunt in nobis, nos gratie vestre et correctioni subicimus, parate super eisdem, et correctionem subire et satisfacere, sicut reverentia paternitatis vestre dictaverit, a) Ad — Staffordia in cop. desunt.
90 Regesta Bohemiae et Moraviae. tatis sigillo — —. Datum Prage a. d. 1355, ind. VIII, V kal. nov., regn. nostr. a. X. imperii vero primo. Ad mandatum d. Johannis Luthomuslensis cancellarii Theodricus de Staffordia.“ Copia saec. XV in cod. bibl. publicae atque universitatis Pragensis sign. XII F 2 (olim monast. Doxanensis) fol. 103. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. III p. 365, 366 n. 23, 24. — Reg. imp. VIII 2276. 155) 1355, 28 Oct. Neumětely. Hereditas ecclesiae Píčinensis supportatur a iudicio villae Hluboš. nos Chotyebor de Waldek una cum filiastro nostro Vlrico ibidem cum hominibus nostris in villa nostra dicta Lubos graciose egimus, litteras pro bono eorum eis donando, in qua scilicet villa plebanus ecclesie Pyeczynensis noster dignoscitur esse in emphitiotica empcione possidens hereditatem in predicta villa Lubos cum omnibus iuribus ville prelibate, veniens humiliter usque ad nos cepit supplicari, — — ut per nos a consorcio hominum nostrorum ville prenominate supportaretur. Nos igitur predicti, Chotyebor et Vlricus de Waldek, — supportamus predictum plebanum atque suos successores specialiter a iudicio et ab omnibus iuribus iudicii in villa pluries nominata Lubos, ut diligencius predictam hereditatem extirpet et emendet. Et — — presens robur munimine sigillorum nostrorum iussimus comuniri. Actum et datum in Neumyetel a. d. 1355, in die b. ap. Simonis et Jude. Orig. perg. in archivo magni prioratus Melitensium Pragae. De duobus sig. in press. perg. primum deest, alterum rot. de cera communi; in clipeo equus, S VLRICI DE WALDEK. 156) 1355, 29 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex testimonium perhibet de compositione litis, quae inter Arnestum archiepiscopum Pragensem et moniales monasterii s. Georgii in castro Pragensi vertebatur. constitute in nostri presentia rel. Agnes abbatissa, Margareta priorissa, Elizabeth custrix, Beytka subpriorissa et alie sanctimoniales monasterii s. Georgii in castro Pragensi, ord. s. Benedicti, — — suo et totius conventus sui nomine —— ad ven. Arnestum archiepiscopum Pragensem — — quedam verba direxerunt sub forma inferius annotata, sic videlicet et in hunc modum: Reverende pater et domine. Multorum fide digno relatu ad nostri perducto notitiam, qualiter paternitati vestre suspecte fuerimus et indignationem vestram nostra negligentia meruisse debuerit occasione quorundam verborum detractionis et infamie, quibus in Romana curia famam vestram sugillasse dicebamur, sicut nobis ali- quorum relatione dicitur intimatum. Nos de huiusmodi nobis impositis dictante conscientia, cum simus immunes et, si qua probata forent, quod non speramus, que vestro non con- venirent honori seu fame, multum ex corde dolemus et super omnibus preteritis, que pater- nitati vestre displicuerunt in nobis, nos gratie vestre et correctioni subicimus, parate super eisdem, et correctionem subire et satisfacere, sicut reverentia paternitatis vestre dictaverit, a) Ad — Staffordia in cop. desunt.
Strana 91
Annus 1355, 28—29 Oct. 91 cui tamquam patri et domino nostro in omnibus honestis et licitis intendimus obedire. Ac de benigna paternitate vestra confise, renuntiamus exnunc et cedimus omnibus litibus, questionibus, controversiis et causis in Romana curia coram quocumque auditore vel iudice et specialiter coram — — d. Bertrando episcopo Sabinensi, s. Romane ecclesie cardinali, hactenus predicte reverende paternitati vestre quavis ratione motis seu removendis impo- sterum; revocantes etiam exnunc prout extunc omnes procuratores nostros, qui ad huiusmodi lites, controversias, questiones et causas, in prefata curia Romana ventilatas seu ventilandas, quodcumque seu qualecumque mandatum a nobis modo quocumque obtinuisse noscuntur; petentes etiam universaliter singule et singulariter universe ac paternitatem vestram devotis precibus implorantes, quatenus sententias excommunicationis in nos et interdicti in nostrum monasterium predictum per vos aut auctoritate vestra per quoscumque commissarios vestros quocumque modo prolatas tollere et relaxare, nosque absolvere ac nobiscum dispensare dignemini gratiose, nam parate sumus humiliter vestris et s. matris ecclesie obedire mandatis. Ideoque prefatus archiepiscopus renunciavit et exnunc renunciat et cedit omnibus litibus, questionibus, controversiis et causis in Romana curia coram quocumque auditore vel iudice — — d. Bertrando episcopo Sabinensi, s. Romane ecclesie cardinali, et specialiter coram hactenus predictis abbatisse, sanctimonialibus et conventui quavis ratione motis seu movendis imposterum. Revocavit eciam exnunc prout extunc omnes procuratores suos — — et humili- tatem ac obedientiam abbatisse et sanctimonialium predictarum provida deliberatione per- pendens, contemplatione nihilominus maiestatis nostre, cui talium litium et dissensionum materias satis notabiliter disciplicuisse cognovit, — — abbatissam et sanctimoniales pre- dictas ab omni excommunicationis sententia et locum ipsarum ab interdicto duxit gratiosius absolvendum et — — easdem abbatissam, sanctimoniales et conventum ac ipsis adherentes — nominatim et expresse decernens dictam abbatissam regimini in integrum restituit abbatie competere et administrationem spiritualium et temporalium ipsius valere et, quod velit eam in manutenendo statu abbatie et in prosecutione sui regiminis omni tempore favorabiliter promovere, et si extra auctoritatem diocesanam vel ordinariam pro securitate dictarum abbatisse, sanctimonialium et conventus et ipsis adherentium dispensatio sedis apostolice quacumque ratione vel causa necessaria foret, ipsas ad impetrandum et finaliter assequendum talia bona fide sine dolo et pro suis viribus adiuvare. Et prefatus archi- episcopus paratus est et promisit maiestati nostre omnes suas constitutiones, quas ultra regulam s. Benedicti in prefato monasterio s. Georgii auctoritate sua decrevit, nostro consilio et iuxta deliberationem nostram moderari, interpretari et declarare seu eciam omnino tollere iuxta, quod sibi duxerimus consulendum. Nos igitur ad ambarum partium supplicacionis instantiam presentes literas fieri et nostre imperialis maiestatis sigillo muniri mandavimus in testimonium premissorum. Datum Prage a. d. 1355, octava ind., IV kal. nov., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. R. Johannes de Luthom. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., deperd., Pragae in bibliotheca publica et universitatis sign. n. 261. — Reg. imp. VIII 2277.
Annus 1355, 28—29 Oct. 91 cui tamquam patri et domino nostro in omnibus honestis et licitis intendimus obedire. Ac de benigna paternitate vestra confise, renuntiamus exnunc et cedimus omnibus litibus, questionibus, controversiis et causis in Romana curia coram quocumque auditore vel iudice et specialiter coram — — d. Bertrando episcopo Sabinensi, s. Romane ecclesie cardinali, hactenus predicte reverende paternitati vestre quavis ratione motis seu removendis impo- sterum; revocantes etiam exnunc prout extunc omnes procuratores nostros, qui ad huiusmodi lites, controversias, questiones et causas, in prefata curia Romana ventilatas seu ventilandas, quodcumque seu qualecumque mandatum a nobis modo quocumque obtinuisse noscuntur; petentes etiam universaliter singule et singulariter universe ac paternitatem vestram devotis precibus implorantes, quatenus sententias excommunicationis in nos et interdicti in nostrum monasterium predictum per vos aut auctoritate vestra per quoscumque commissarios vestros quocumque modo prolatas tollere et relaxare, nosque absolvere ac nobiscum dispensare dignemini gratiose, nam parate sumus humiliter vestris et s. matris ecclesie obedire mandatis. Ideoque prefatus archiepiscopus renunciavit et exnunc renunciat et cedit omnibus litibus, questionibus, controversiis et causis in Romana curia coram quocumque auditore vel iudice — — d. Bertrando episcopo Sabinensi, s. Romane ecclesie cardinali, et specialiter coram hactenus predictis abbatisse, sanctimonialibus et conventui quavis ratione motis seu movendis imposterum. Revocavit eciam exnunc prout extunc omnes procuratores suos — — et humili- tatem ac obedientiam abbatisse et sanctimonialium predictarum provida deliberatione per- pendens, contemplatione nihilominus maiestatis nostre, cui talium litium et dissensionum materias satis notabiliter disciplicuisse cognovit, — — abbatissam et sanctimoniales pre- dictas ab omni excommunicationis sententia et locum ipsarum ab interdicto duxit gratiosius absolvendum et — — easdem abbatissam, sanctimoniales et conventum ac ipsis adherentes — nominatim et expresse decernens dictam abbatissam regimini in integrum restituit abbatie competere et administrationem spiritualium et temporalium ipsius valere et, quod velit eam in manutenendo statu abbatie et in prosecutione sui regiminis omni tempore favorabiliter promovere, et si extra auctoritatem diocesanam vel ordinariam pro securitate dictarum abbatisse, sanctimonialium et conventus et ipsis adherentium dispensatio sedis apostolice quacumque ratione vel causa necessaria foret, ipsas ad impetrandum et finaliter assequendum talia bona fide sine dolo et pro suis viribus adiuvare. Et prefatus archi- episcopus paratus est et promisit maiestati nostre omnes suas constitutiones, quas ultra regulam s. Benedicti in prefato monasterio s. Georgii auctoritate sua decrevit, nostro consilio et iuxta deliberationem nostram moderari, interpretari et declarare seu eciam omnino tollere iuxta, quod sibi duxerimus consulendum. Nos igitur ad ambarum partium supplicacionis instantiam presentes literas fieri et nostre imperialis maiestatis sigillo muniri mandavimus in testimonium premissorum. Datum Prage a. d. 1355, octava ind., IV kal. nov., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. R. Johannes de Luthom. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., deperd., Pragae in bibliotheca publica et universitatis sign. n. 261. — Reg. imp. VIII 2277.
Strana 92
92 Regesta Bohemiae et Moraviae. 157) 1355, (Oct. — Nov.) Arnestus archiepiscopus Pragensis moniales et monasterium s. Georgii in castro Pragensi — — dd. Prudothe in ab excommunicationis et interdicti sententiis absolvit. Wsyetat et Bernhardo ministro eccl. Pragensis salutem in Domino. Quoniam secundum statuta canonum pastor, qui subditos delinquentes increpare noluerit, eos procul dubio tacendo occidit, hinc est, quod dudum ex officio pastorali nobis iniuncto causa visitacionis ad monasterium s. Georgii in castro Pragensi monialium ord. s. Benedicti accedentes et, quantum in nobis erat, nonnullos excessus, quos inter monasterii eiusdem moniales invenimus corrigendos, corrigere et vicia exstirpare, plerosque mores earundem in melius reformare cupientes. Quia tamen rel. domine Angnes abbatissa cetereque ipsius monasterii moniales, nolentes consilii nostri salubritate sanari, ymo paternis monitis vilipensis, mandatis nostris contumaciter obedire recusarunt, nos severitatem ecclesiastice discipline quodam modo ostendentes, propter rebellionem et inobedienciam huiusmodi in abbatissam nec non omnes et singulas moniales predictas canonica monicione premissa excommunicacionis, et in con- ventum et monasterium earundem interdicti sentencias duximus promulgandas, quas eciam aliquamdiu animis sustinuerunt induratis. Verum quia abbatissa et moniales monasterii supra- dicti, reverse ad cor et desiderantes ad s. matris ecclesie redire gremium, in presencia — — d. Karoli Romanorum imperatoris asseruerunt, se veraciter dolere de inobediencia predicta, et submittentes se gracie nostre, obtulerunt se promptas et paratas subire satisfaccionem, quam ipsis propter premissa duxerimus iniungendam, promittentes nobis obedienciam et reverenciam debitas exhibere in omnibus licitis et honestis, humiliter petiverunt a prefatis excommunicacionum sentenciis se absolvi et interdictum eciam predictum relaxari. Nos igitur — — intuitu eciam — — d. imperatoris predicti, nobis pro eisdem cum instancia supplicantis, . . . abbatisse et monialibus et earum cuilibet ab huiusmodi excommuni- cacionum sentenciis, recepto prius ab eis . . . solito iuramento, absolucionis beneficium duximus impendendum, prefatam huiusmodi interdicti sentenciam relaxantes. Quocirca vobis et vestrum cuilibet . . . mandamus, quatenus abbatissam et moniales predictas a pre- fatis excommunicacionum sentenciis absolutas, et sentenciam huiusmodi interdicti, latam in conventum et monasterium predicta, relaxatam fore in ecclesia Pragensi et monasterio supradicto ac alibi, ubi, quando et quociens opus fuerit et fueritis requisiti, publice nuncietis et per alios nunciare faciatis, fidemque nobis de execucione predicta plenariam facientes. Datum etc.1. Copia saec. XIV in formulario „Cancellariae Arnesti“, ms. bibl. publicae et universitatis Pragensis sign. XII C 17 fol. 34v. — Ed. Tadra, Cancell. Arn., Archiv f. öster. Gesch. LXI, 2 p. 384 n. 23. — 158) 1355, 29 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Aulae Regiae libertatem a rege Johanne concessam, quam pridem sub titulo regis Romanorum approbaverat, de novo concedit. 1) Vide charlam praecedentem et Tadra l. c. p. 345, 316, Palacký Formelbücher I p. 246.
92 Regesta Bohemiae et Moraviae. 157) 1355, (Oct. — Nov.) Arnestus archiepiscopus Pragensis moniales et monasterium s. Georgii in castro Pragensi — — dd. Prudothe in ab excommunicationis et interdicti sententiis absolvit. Wsyetat et Bernhardo ministro eccl. Pragensis salutem in Domino. Quoniam secundum statuta canonum pastor, qui subditos delinquentes increpare noluerit, eos procul dubio tacendo occidit, hinc est, quod dudum ex officio pastorali nobis iniuncto causa visitacionis ad monasterium s. Georgii in castro Pragensi monialium ord. s. Benedicti accedentes et, quantum in nobis erat, nonnullos excessus, quos inter monasterii eiusdem moniales invenimus corrigendos, corrigere et vicia exstirpare, plerosque mores earundem in melius reformare cupientes. Quia tamen rel. domine Angnes abbatissa cetereque ipsius monasterii moniales, nolentes consilii nostri salubritate sanari, ymo paternis monitis vilipensis, mandatis nostris contumaciter obedire recusarunt, nos severitatem ecclesiastice discipline quodam modo ostendentes, propter rebellionem et inobedienciam huiusmodi in abbatissam nec non omnes et singulas moniales predictas canonica monicione premissa excommunicacionis, et in con- ventum et monasterium earundem interdicti sentencias duximus promulgandas, quas eciam aliquamdiu animis sustinuerunt induratis. Verum quia abbatissa et moniales monasterii supra- dicti, reverse ad cor et desiderantes ad s. matris ecclesie redire gremium, in presencia — — d. Karoli Romanorum imperatoris asseruerunt, se veraciter dolere de inobediencia predicta, et submittentes se gracie nostre, obtulerunt se promptas et paratas subire satisfaccionem, quam ipsis propter premissa duxerimus iniungendam, promittentes nobis obedienciam et reverenciam debitas exhibere in omnibus licitis et honestis, humiliter petiverunt a prefatis excommunicacionum sentenciis se absolvi et interdictum eciam predictum relaxari. Nos igitur — — intuitu eciam — — d. imperatoris predicti, nobis pro eisdem cum instancia supplicantis, . . . abbatisse et monialibus et earum cuilibet ab huiusmodi excommuni- cacionum sentenciis, recepto prius ab eis . . . solito iuramento, absolucionis beneficium duximus impendendum, prefatam huiusmodi interdicti sentenciam relaxantes. Quocirca vobis et vestrum cuilibet . . . mandamus, quatenus abbatissam et moniales predictas a pre- fatis excommunicacionum sentenciis absolutas, et sentenciam huiusmodi interdicti, latam in conventum et monasterium predicta, relaxatam fore in ecclesia Pragensi et monasterio supradicto ac alibi, ubi, quando et quociens opus fuerit et fueritis requisiti, publice nuncietis et per alios nunciare faciatis, fidemque nobis de execucione predicta plenariam facientes. Datum etc.1. Copia saec. XIV in formulario „Cancellariae Arnesti“, ms. bibl. publicae et universitatis Pragensis sign. XII C 17 fol. 34v. — Ed. Tadra, Cancell. Arn., Archiv f. öster. Gesch. LXI, 2 p. 384 n. 23. — 158) 1355, 29 Oct. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Aulae Regiae libertatem a rege Johanne concessam, quam pridem sub titulo regis Romanorum approbaverat, de novo concedit. 1) Vide charlam praecedentem et Tadra l. c. p. 345, 316, Palacký Formelbücher I p. 246.
Strana 93
Annus 1355, 29—31 Oct. 93 — sita in Maiori civitate videlicet quod domus seu curia rel. . . abbatis et conventus nostra Pragensi, sicut actenus fuit, sic et futuris inantea temporibus libera sit, immunis et exempta ab omnibus imposicionibus, collectis, angariis seu losungis civilibus, municipalibus seu alterius tytuli cuiuscumque, quodque liceat eis res suas in domo seu curia predicta ac eciam in tribus civitatibus Pragensibus, videlicet Antiqua, Minori et Nova, illas presertim, que in predictis eorum domibus, curiis, agris, vineis et possessionibus proveniunt seu pro- venient, ad beneplacitum suum vendere atque res alias pro utilitate, necessitate seu comodo dicti monasterii comparare et emere, et tam vendendas seu venditas ac eciam emendas et emptas, dum et quociens talis casus emerserit, per pontem Pragensem precipue nec non per aquam, terras et loca quecumque libere et absque impedimento deferre seu ducere nullumque pro ipsis theloneum, dacium sive gabellam dare vel solvere teneantur. — — Signum etc. Testes — — ill. Rudolfus senior Saxonie dux, s. i. archimarescallus, et ven. Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Argentinensis, Fridericus Ratisponensis, Theod- ricus Mindensis, Henricus Lubucensis episcopi et ill. Rudolfus iunior Saxonie, Przymko Tesschinensis, Johannes Oppauiensis, Bolko Falkembergensis, Bolko Opuliensis duces nec non spect. Heinricus de Swarczburg, Vlricus de Helfinsteyn, Albertus de Anhalt comites — — Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, IV kal. nov., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Ego Johannes d. gr. Luthomuschlensis episcopus, s. i. aule cancellarius, vice rev. in Chr. patris d. Gerlaci Moguntini archiepiscopi, s. i. per Germaniam archicancellarii, recognovi. R. Wlpertus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., deperd., Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 82 n. 134. — Extr. Palacký, Uber Formelbücher I p. 243 e formulario Osecensi. — Reg. imp. VIII 2278. — 159) 1355, Oct. Pragae. Karolus imperator et rex magistro et conventui fratrum Cruciferorum hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragensis bona in Hloubětín („Lupietin“), antea a hospitali alienata, nunc autem in possessionem hospitalis restituta, confirmat. „Datum Prage a. d. 1355 . . . mensis octobris, regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Per dominum . . episcopum Mindensem Johannes de G. . . . R. Johannes." Orig. valde laesum in archivo Cruciferorum in pede pontis Pragensis sig. maiest. pendet in press. perg. 160) 1355, 31 Oct. Avinione. Innocentius papa VI archiepiscopo Pragensi atque Cistercii et Morimondi ord. Cist. abba- tibus mandat, ut de permutatione, inter monasterium Aulac Regiae et episcopum Lutomislensem facienda, inquirant et, quaecunque repererint, sedi apostolicae intimare curent. „Exhibita nobis pro parte dd. ff. abbatis et conventus mon. Aule Regie Cist. ord., Prag. dioc., peticio continebat, quod ipsi habent in diocesi Luthomuschlensi quoddam castrum dictum Landisperg
Annus 1355, 29—31 Oct. 93 — sita in Maiori civitate videlicet quod domus seu curia rel. . . abbatis et conventus nostra Pragensi, sicut actenus fuit, sic et futuris inantea temporibus libera sit, immunis et exempta ab omnibus imposicionibus, collectis, angariis seu losungis civilibus, municipalibus seu alterius tytuli cuiuscumque, quodque liceat eis res suas in domo seu curia predicta ac eciam in tribus civitatibus Pragensibus, videlicet Antiqua, Minori et Nova, illas presertim, que in predictis eorum domibus, curiis, agris, vineis et possessionibus proveniunt seu pro- venient, ad beneplacitum suum vendere atque res alias pro utilitate, necessitate seu comodo dicti monasterii comparare et emere, et tam vendendas seu venditas ac eciam emendas et emptas, dum et quociens talis casus emerserit, per pontem Pragensem precipue nec non per aquam, terras et loca quecumque libere et absque impedimento deferre seu ducere nullumque pro ipsis theloneum, dacium sive gabellam dare vel solvere teneantur. — — Signum etc. Testes — — ill. Rudolfus senior Saxonie dux, s. i. archimarescallus, et ven. Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Argentinensis, Fridericus Ratisponensis, Theod- ricus Mindensis, Henricus Lubucensis episcopi et ill. Rudolfus iunior Saxonie, Przymko Tesschinensis, Johannes Oppauiensis, Bolko Falkembergensis, Bolko Opuliensis duces nec non spect. Heinricus de Swarczburg, Vlricus de Helfinsteyn, Albertus de Anhalt comites — — Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, IV kal. nov., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Ego Johannes d. gr. Luthomuschlensis episcopus, s. i. aule cancellarius, vice rev. in Chr. patris d. Gerlaci Moguntini archiepiscopi, s. i. per Germaniam archicancellarii, recognovi. R. Wlpertus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., deperd., Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslavského p. 82 n. 134. — Extr. Palacký, Uber Formelbücher I p. 243 e formulario Osecensi. — Reg. imp. VIII 2278. — 159) 1355, Oct. Pragae. Karolus imperator et rex magistro et conventui fratrum Cruciferorum hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragensis bona in Hloubětín („Lupietin“), antea a hospitali alienata, nunc autem in possessionem hospitalis restituta, confirmat. „Datum Prage a. d. 1355 . . . mensis octobris, regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Per dominum . . episcopum Mindensem Johannes de G. . . . R. Johannes." Orig. valde laesum in archivo Cruciferorum in pede pontis Pragensis sig. maiest. pendet in press. perg. 160) 1355, 31 Oct. Avinione. Innocentius papa VI archiepiscopo Pragensi atque Cistercii et Morimondi ord. Cist. abba- tibus mandat, ut de permutatione, inter monasterium Aulac Regiae et episcopum Lutomislensem facienda, inquirant et, quaecunque repererint, sedi apostolicae intimare curent. „Exhibita nobis pro parte dd. ff. abbatis et conventus mon. Aule Regie Cist. ord., Prag. dioc., peticio continebat, quod ipsi habent in diocesi Luthomuschlensi quoddam castrum dictum Landisperg
Strana 94
94 Regesta Bohemiae et Moraviae. et quedam opida murata et non murata, utpote Landiscronam, Wilhelmswerde, Tribouiam et Gabilonam nec non campestres in Stradow et Spadow et quamplures alias villas de iuribus et pertinenciis dicti castri Landisperg existencia.“ „Datum Auinione II kal. nov. pontif. nostri a. tercio." Inser. litteris archiepiscopi Pragensis atque Sedlecensis et Pomucensis abbatum a. 1356, 16 Aug. Pragae datis. — Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 159 n. 394 e registris archivi Vaticani. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 90, ubi perperam dicitur, litteras „29 Oct.“ datas et in libro Erectionum I p. 9 edilas esse. 161) 1355 Oct. — 1356, 6. Jan. Johannes rex Franciae conditiones foederis a Karolo imperatore et rege oblati accipere Serenissimo principi Karolo, dei gracia Romanorum imperatori, fratri recusat. nostro carissimo, Johannes, eadem gracia rex Francie, incrementa semper successuum voti- vorum. Serenissime princeps et carissime frater. Cum nuper magister Symon de Lingen, magister tocius ordinis Predicatorum et discr. vir magister Rudolphus de Frideberg“, secretarius vester, ex parte vestra cum litteris vestris credencie ad nos missi, inter alia nobis exposuerunt sapienter, quam sincerum gerebatis affectum ad regni nostri quietem et pacem, presertim nepotum vestrorum intuitu, qui, cum sint nati nostri, sunt in regno nobis successuri predicto, Domino disponente, ad quorum exaltacionem merito vos racio naturalis informat, et quod super guerris dudum exortis et acrius solito frementibus inter nos et regem Anglie sedandis consilia capere volebatis, tamquam mediator salutaris et efficax intercessor — —. (Quae sequuntur, regem Angliae, pacem et indutias imperatori fallaciter obtulisse convinciunt.)1 De nobis quoque tenere pro certo velitis, quod vestris salubribus consiliis in hiis et aliis pretactis," personis viventibus semper inherere vellemus, de oblacione tam liberali vestra super hiis, per dictos vestros nuncios nobis facta, grates celsitudini vestre, quantum possumus, uberes referentes, ceterum, serenissime princeps et dilectissime frater, iucunditate summa letamur et asurgimus vobis ad graciarum similes acciones de graciosis vestris litteris sub imperiali bulla nobis transmissis super federibus et amiciciis, inter vos et nos ac imperium et regna nostra renovandis et conservandis2 litterasque nostras super eisdem vestre celsitudini per latores presencium misissemus, nisi, quia de aliis arti- culis quam de federibus vestre predicte faciunt mencionem, que alios a nobis respiciunt et ius tercii concernunt, pro quibus et aliis ad vestram presenciam speciales nunccios in brevi curabimus destinare, plene instructos a nobis super dictis federibus et aliis taliter, quod placidum vobis erit et gratum, cum nos dicta federa perfici, renovari et perpetuo a) Friedeburgk, Roudn. — b) precunctis personis viventibus, Roudn., sic etiam in codice civit. Vratislav. A 3 fol. 21, in codice Nostiz. fol. 61: et his et aliis precum etc. personis viventibus. 1) Litteras Edvardi III regis Angliae, quibus se imperatori in eadem re excusat, datas ap. Hetesford I die Decembrie vide ap. Ludewig p. 467 n. 19., Reg. imp. VIII Reichss. 242. Ibidem p. 465 aliae litterae Edvardi regis, quae in copiario Roudnicensi p. 83 n. 43 habent datam „in palacio nostro Vestm. XII die octobris regni nostri Anglie a. XXIX, regni nostri Francie XVI“ (= 1355). — 2) Vide n. 101.
94 Regesta Bohemiae et Moraviae. et quedam opida murata et non murata, utpote Landiscronam, Wilhelmswerde, Tribouiam et Gabilonam nec non campestres in Stradow et Spadow et quamplures alias villas de iuribus et pertinenciis dicti castri Landisperg existencia.“ „Datum Auinione II kal. nov. pontif. nostri a. tercio." Inser. litteris archiepiscopi Pragensis atque Sedlecensis et Pomucensis abbatum a. 1356, 16 Aug. Pragae datis. — Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 159 n. 394 e registris archivi Vaticani. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 90, ubi perperam dicitur, litteras „29 Oct.“ datas et in libro Erectionum I p. 9 edilas esse. 161) 1355 Oct. — 1356, 6. Jan. Johannes rex Franciae conditiones foederis a Karolo imperatore et rege oblati accipere Serenissimo principi Karolo, dei gracia Romanorum imperatori, fratri recusat. nostro carissimo, Johannes, eadem gracia rex Francie, incrementa semper successuum voti- vorum. Serenissime princeps et carissime frater. Cum nuper magister Symon de Lingen, magister tocius ordinis Predicatorum et discr. vir magister Rudolphus de Frideberg“, secretarius vester, ex parte vestra cum litteris vestris credencie ad nos missi, inter alia nobis exposuerunt sapienter, quam sincerum gerebatis affectum ad regni nostri quietem et pacem, presertim nepotum vestrorum intuitu, qui, cum sint nati nostri, sunt in regno nobis successuri predicto, Domino disponente, ad quorum exaltacionem merito vos racio naturalis informat, et quod super guerris dudum exortis et acrius solito frementibus inter nos et regem Anglie sedandis consilia capere volebatis, tamquam mediator salutaris et efficax intercessor — —. (Quae sequuntur, regem Angliae, pacem et indutias imperatori fallaciter obtulisse convinciunt.)1 De nobis quoque tenere pro certo velitis, quod vestris salubribus consiliis in hiis et aliis pretactis," personis viventibus semper inherere vellemus, de oblacione tam liberali vestra super hiis, per dictos vestros nuncios nobis facta, grates celsitudini vestre, quantum possumus, uberes referentes, ceterum, serenissime princeps et dilectissime frater, iucunditate summa letamur et asurgimus vobis ad graciarum similes acciones de graciosis vestris litteris sub imperiali bulla nobis transmissis super federibus et amiciciis, inter vos et nos ac imperium et regna nostra renovandis et conservandis2 litterasque nostras super eisdem vestre celsitudini per latores presencium misissemus, nisi, quia de aliis arti- culis quam de federibus vestre predicte faciunt mencionem, que alios a nobis respiciunt et ius tercii concernunt, pro quibus et aliis ad vestram presenciam speciales nunccios in brevi curabimus destinare, plene instructos a nobis super dictis federibus et aliis taliter, quod placidum vobis erit et gratum, cum nos dicta federa perfici, renovari et perpetuo a) Friedeburgk, Roudn. — b) precunctis personis viventibus, Roudn., sic etiam in codice civit. Vratislav. A 3 fol. 21, in codice Nostiz. fol. 61: et his et aliis precum etc. personis viventibus. 1) Litteras Edvardi III regis Angliae, quibus se imperatori in eadem re excusat, datas ap. Hetesford I die Decembrie vide ap. Ludewig p. 467 n. 19., Reg. imp. VIII Reichss. 242. Ibidem p. 465 aliae litterae Edvardi regis, quae in copiario Roudnicensi p. 83 n. 43 habent datam „in palacio nostro Vestm. XII die octobris regni nostri Anglie a. XXIX, regni nostri Francie XVI“ (= 1355). — 2) Vide n. 101.
Strana 95
Annus 1355, Oct.—6 Nov. 95 firmari, quantocius fieri poterit, cordialiter habeamus in votis. Serenitatem vestram conservet Altissimus in prosperitate longeva cum votive prosperitatis augmento. Dat. Parisiis die VI ianuarii.“ Copia (Roudn.) saec. XV in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 79 n. 38. Alia copia (Prag.) in codice bibl. publicae et universitatis Pragensis, sign. I C 24 fol. 383 n. 60. — Ed. ex alio copiario Ludewig, Rel. manuscript. V p. 456 n. 13. — Reg. imp. VIII Reichssachen 240. 162) 1355, 5 Nov. Pragae. Karolus imperator et rex priorissae et conventui monasterii monialium ecclesiac s. Lau- rentii in Maiori civitate Pragensi, ord. Praedicatorum, privilegium regis Johannis de exemptione domus olim Henrici canonici Pragensis prope s. Laurentium, a. 1320, 7 Maii Perchtae relictae Heimanni de Duba concessum, confirmat. „notum facimus.“ „Datum Prage a. d. 1355 die V mensis novembris, regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Per .. magistrum camere domine imperatricis Johannes de Glacz. R. Wlpertus." Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Reg. imp. VIII 2280. 163) 1355, 6 Nov. Avinione. Innocentius papa VI archiepiscopo Pragensi et Olomucensi et Lutomislensi episcopis occasione decimae Karolo imperatori quondam concessae iterum scribit. Dudum, ut exaccio decime in regno Boemie — — purius procederet — —, tibi et dd. ff. vicario tuo in spir. ac . . officiali Pragensi dedimus per nostras litteras in mandatis etc. (Vide superius n. 9.) Cum autem, sicut pro parte tua fuit nobis expositum, tu ignores, utrum nos volumus, quod tu ecclesias, monasteria, — — beneficia huiusmodi ac summam, in qua ea, que in decime solucione taxata sunt, in huiusmodi solucione taxata existunt, ac valorem annuum eorum, que in solucione ipsa taxata non sunt, de novo redigi in scrip- turam, an sufficiat nobis, si transmittas nobis copiam regestri, secundum quod huiusmodi — — beneficia decimam exegisti, scire te volumus, quod, sive de novo ecclesias, monasteria, — — sive copiam regestri huiusmodi ac summam et valorem eorum in scripturam redigas, huiusmodi nobis mittas, dum tamen ecclesias, monasteria, — — beneficia huiusmodi eorum- que valorem et summam cum nominibus personarum solvencium et pecuniarum solutarum quantitatibus fideliter et particulariter indices, contentamur. Ceterum cum in exaccione et solucione huiusmodi decime Omnium sanctorum pro primo et Penthecostes festivitates pro secundo termino annis singulis, quibus ipsa decima solvi debuit, iam elapsis fuerint constitute, nos te favorabilius prosequentes, volumus, ut ex pecunia, quam ex ipsa decima seu eius residuis deinceps te vel subcollectores tuos annis singulis in singulis eisdem festi- vitatibus recepisse contigerit, partem cameram contingentem eandem infra unum mensem, a) Data tantum in Prag.
Annus 1355, Oct.—6 Nov. 95 firmari, quantocius fieri poterit, cordialiter habeamus in votis. Serenitatem vestram conservet Altissimus in prosperitate longeva cum votive prosperitatis augmento. Dat. Parisiis die VI ianuarii.“ Copia (Roudn.) saec. XV in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 79 n. 38. Alia copia (Prag.) in codice bibl. publicae et universitatis Pragensis, sign. I C 24 fol. 383 n. 60. — Ed. ex alio copiario Ludewig, Rel. manuscript. V p. 456 n. 13. — Reg. imp. VIII Reichssachen 240. 162) 1355, 5 Nov. Pragae. Karolus imperator et rex priorissae et conventui monasterii monialium ecclesiac s. Lau- rentii in Maiori civitate Pragensi, ord. Praedicatorum, privilegium regis Johannis de exemptione domus olim Henrici canonici Pragensis prope s. Laurentium, a. 1320, 7 Maii Perchtae relictae Heimanni de Duba concessum, confirmat. „notum facimus.“ „Datum Prage a. d. 1355 die V mensis novembris, regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Per .. magistrum camere domine imperatricis Johannes de Glacz. R. Wlpertus." Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Reg. imp. VIII 2280. 163) 1355, 6 Nov. Avinione. Innocentius papa VI archiepiscopo Pragensi et Olomucensi et Lutomislensi episcopis occasione decimae Karolo imperatori quondam concessae iterum scribit. Dudum, ut exaccio decime in regno Boemie — — purius procederet — —, tibi et dd. ff. vicario tuo in spir. ac . . officiali Pragensi dedimus per nostras litteras in mandatis etc. (Vide superius n. 9.) Cum autem, sicut pro parte tua fuit nobis expositum, tu ignores, utrum nos volumus, quod tu ecclesias, monasteria, — — beneficia huiusmodi ac summam, in qua ea, que in decime solucione taxata sunt, in huiusmodi solucione taxata existunt, ac valorem annuum eorum, que in solucione ipsa taxata non sunt, de novo redigi in scrip- turam, an sufficiat nobis, si transmittas nobis copiam regestri, secundum quod huiusmodi — — beneficia decimam exegisti, scire te volumus, quod, sive de novo ecclesias, monasteria, — — sive copiam regestri huiusmodi ac summam et valorem eorum in scripturam redigas, huiusmodi nobis mittas, dum tamen ecclesias, monasteria, — — beneficia huiusmodi eorum- que valorem et summam cum nominibus personarum solvencium et pecuniarum solutarum quantitatibus fideliter et particulariter indices, contentamur. Ceterum cum in exaccione et solucione huiusmodi decime Omnium sanctorum pro primo et Penthecostes festivitates pro secundo termino annis singulis, quibus ipsa decima solvi debuit, iam elapsis fuerint constitute, nos te favorabilius prosequentes, volumus, ut ex pecunia, quam ex ipsa decima seu eius residuis deinceps te vel subcollectores tuos annis singulis in singulis eisdem festi- vitatibus recepisse contigerit, partem cameram contingentem eandem infra unum mensem, a) Data tantum in Prag.
Strana 96
96 Regesta Bohemiac et Moraviae. singulas festivitates easdem immediate sequentem, et non antea, nisi volueris, eidem nuncio, cui te ac dictos vicarium et officialem absolvendi in forma ecclesie consueta — — ple- nam concedimus — — potestatem, aut ei, quem ipse ad hoc deputaverit, non obstan tibus predictis prioribus litteris assignare et tradere tenearis. Datum Auinione, VIII id. nov., pontificatus nostri a. tercio. Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 160 n. 395 ex registris archivi Vaticani. 164) 1355, 9 Nov. Pragae. Karolus imperator et rex constituit, ut quicunque a monasterio s. Johannis in Insula ord. s. Ben. bona, redditus seu homines ad vitae tempora emptos possident, bernam regalem — známo činíme listem tímto všechněm cum monasterio supportare debeant. vůbec, že pobožní naši věrní milí, opat a konvent kláštera Ostrovského, řádu sv. Bene- dykta, pro velké škody, nátisky a nesnáze, kteréž až posavad snášeli, některé své zboží a důchody a lidi do jistých let a do času živobytí svého prodali, kteřížto, když se někdy berně královská ukládá, spolu s tím klášterem tak, jakž jsou povinni, odbývati jí nechtějí, — — poroučíme, aby jeden každý, kdožkoli z napřed jmenovaných statků od svrchu dotčeného kláštera užívají a v držení jsou, berni královskou s tím jmenova- ným klášterem odvozovati povinni byli. — — Dán v Praze 1355, devátého dne měsíce listopadu, království našich desátého a císařství prvního. Copia transl. saec. XVII Pragae in archivo Musei Nat., sign. F sv. Jan na Ostr., Consignatio bono- rum fol. 25v. 165) 1355, 10 Nov. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio s. Laurentii in Maiori civitate Pragensi donationem — sicut spect. Buda relicta Budae, relictae comitis de Orlamund, confirmat. quondam . . comitis de Orlomünd, serenissime Anne Romanorum imperatricis s. a. et Boemie regine, consortis nostre carissime, magistra curie dilecta nobis, cum rel. . . prio- rissa et . . conventu monasterii sanctimonialium eccl. s. Laurencii ord. Pred. in Maiori civitate Pragensi bona in Lydicz, puta villam cum omnibus et singulis pertinenciis — — ac toto dominio — — de speciali licencia et indulto clare mem. ill. Johannis quondam regis Boemie, genitoris nostri karissimi, pro certis pecuniarum summis iuxta attestacionem tabularum terre regni Boemie rite et racionabiliter titulo hereditario et perpetuo dinoscitur comparasse, ita contractum empcionis huiusmodi sub omni eo modo et forma, prout in dictis tabulis terre contineri constiterit, de solita nostre benignitatis clemencia approbamus ——. Cumque dicta Buda — — sub forma testamenti omnia et singula predicta bona in Lydicz, que sibi iure debentur, monasterio sanctimonalium dicte ecclesie s. Laurencii donaverit et legaverit, desiderans eadem ad dictum monasterium perpetuo iure hereditario pertinere, consideratis fidelibus, studiosis et acceptis obsequiis, quibus dicte nostre consorti
96 Regesta Bohemiac et Moraviae. singulas festivitates easdem immediate sequentem, et non antea, nisi volueris, eidem nuncio, cui te ac dictos vicarium et officialem absolvendi in forma ecclesie consueta — — ple- nam concedimus — — potestatem, aut ei, quem ipse ad hoc deputaverit, non obstan tibus predictis prioribus litteris assignare et tradere tenearis. Datum Auinione, VIII id. nov., pontificatus nostri a. tercio. Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 160 n. 395 ex registris archivi Vaticani. 164) 1355, 9 Nov. Pragae. Karolus imperator et rex constituit, ut quicunque a monasterio s. Johannis in Insula ord. s. Ben. bona, redditus seu homines ad vitae tempora emptos possident, bernam regalem — známo činíme listem tímto všechněm cum monasterio supportare debeant. vůbec, že pobožní naši věrní milí, opat a konvent kláštera Ostrovského, řádu sv. Bene- dykta, pro velké škody, nátisky a nesnáze, kteréž až posavad snášeli, některé své zboží a důchody a lidi do jistých let a do času živobytí svého prodali, kteřížto, když se někdy berně královská ukládá, spolu s tím klášterem tak, jakž jsou povinni, odbývati jí nechtějí, — — poroučíme, aby jeden každý, kdožkoli z napřed jmenovaných statků od svrchu dotčeného kláštera užívají a v držení jsou, berni královskou s tím jmenova- ným klášterem odvozovati povinni byli. — — Dán v Praze 1355, devátého dne měsíce listopadu, království našich desátého a císařství prvního. Copia transl. saec. XVII Pragae in archivo Musei Nat., sign. F sv. Jan na Ostr., Consignatio bono- rum fol. 25v. 165) 1355, 10 Nov. Pragae. Karolus imperator et rex monasterio s. Laurentii in Maiori civitate Pragensi donationem — sicut spect. Buda relicta Budae, relictae comitis de Orlamund, confirmat. quondam . . comitis de Orlomünd, serenissime Anne Romanorum imperatricis s. a. et Boemie regine, consortis nostre carissime, magistra curie dilecta nobis, cum rel. . . prio- rissa et . . conventu monasterii sanctimonialium eccl. s. Laurencii ord. Pred. in Maiori civitate Pragensi bona in Lydicz, puta villam cum omnibus et singulis pertinenciis — — ac toto dominio — — de speciali licencia et indulto clare mem. ill. Johannis quondam regis Boemie, genitoris nostri karissimi, pro certis pecuniarum summis iuxta attestacionem tabularum terre regni Boemie rite et racionabiliter titulo hereditario et perpetuo dinoscitur comparasse, ita contractum empcionis huiusmodi sub omni eo modo et forma, prout in dictis tabulis terre contineri constiterit, de solita nostre benignitatis clemencia approbamus ——. Cumque dicta Buda — — sub forma testamenti omnia et singula predicta bona in Lydicz, que sibi iure debentur, monasterio sanctimonalium dicte ecclesie s. Laurencii donaverit et legaverit, desiderans eadem ad dictum monasterium perpetuo iure hereditario pertinere, consideratis fidelibus, studiosis et acceptis obsequiis, quibus dicte nostre consorti
Strana 97
Annus 1355, 6—23 Nov. 97 hactenus constanter adhesit et in futurum debebit ac poterit sincerius adherere, donacionem et legacionem huiusmodi, post mortem eius dumtaxat, admittimus et sub omni forma, qua dictum conderit testamentum, benignius roboramus. — — Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, die X mensis novembris, regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Per ma- gistrum camere domine . . imperatricis Johannes de Glacz. R. Wlpertus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Pragae in bibl. publica et universitatis sign. n. 262. — Reg. imp. VIII 2281. 166) 1355, 11 Nov. Karlštejn. Karolus imperator et rex Botonem de Častolovice („Czastolowicz“) burggravium castri Potštýn („Botenstein") constituit et ad sustentationem ipsius et familiae, quam pro regimine dicti castri habere debebit, 100 sexagenas gr. prag. super regiis censibus annuis in civitatibus Alta Muta et Chrudim („Crudin“) assignat. „nobili Botoni de Czastalowicz.“ „Datum Karlsteyn a. d. 1355, ind. octava, XI die m. nov., regn. nostr. a. X, imperii vero primo.“ Orig. cum sig. in press. perg., deperd., in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 132e Dep. Oels, Fremde Urk. n. 19. — Ed. Emler, Listiny archivu někdy Olešnického, Arch. Čes. XIV p. 500 n. 8. — Extr. Sedláček, Die altböhm. Bestände des Oelser Archivs, Věstník Kr. čes. spol. nauk 1887 p. 56 n. 2. — Čela- kovský. Cod. iur. mun. II p. 522 n. 356. 167) 1355, 20 Nov. Vratislaviae. Cives Vratislavienses Karolo imperatori et regi scribunt de quadam strata de Prussia versus Russiam ducente. A. d. 1355 in crastino s. Elyzabeth directa est litera d. impe- ratori per Wolfelmum, in qua continebatur, quomodo per mercatores inter dominos terre Prussye et Lythwanos tractatum sit de quadam strata, propinque ducente de Prussia per Lythwaniam versus Russiam, ubi metas regni Polonie attingi non oportet, nulla tamen solucione theolonii mediante, et quod d. imperator petatur, ex quo omnes strate sue subi- ciant maiestati, ut mandet dominis Prussie, ad presens secus eum existentibus, quod opem et operam adhibeant, ut incepta debitum sorciantur effectum, mercatores d. imperatoris tamquam ipsorum mercatores assumendo. Nam si processum habere videretur, quod merca- toribus exinde profectus et commoda non modica oriantur. Ed. Grünhagen, Correspondenz der St. Breslau mit Karl IV., Arch. öster. Gesch. XXXIV p. 368, 369 e manuscripto archivi publici Vratislaviensis. — Korn, Breslauer UB. p. 172. 168) 1355, 23 Nov. Sulzbach. Karolus imperator et rex monasterio Egrensi ord. s. Clarae privilegium a rege Johanne a. 1335, 19 Jul. datum (vide Reg. Boh. IV p. 68 n. 178) confirmat, quo monasterium a contributionibus, regi Bohemiae vel officiali suo solvendis, liberatur. „Etsi imperatorie digni- tatis.“ „Datum in Sulczbach a. d. 1355, ind. VIII, die XXIII m. novembris, regn. nostr.
Annus 1355, 6—23 Nov. 97 hactenus constanter adhesit et in futurum debebit ac poterit sincerius adherere, donacionem et legacionem huiusmodi, post mortem eius dumtaxat, admittimus et sub omni forma, qua dictum conderit testamentum, benignius roboramus. — — Datum Prage a. d. 1355, ind. octava, die X mensis novembris, regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Per ma- gistrum camere domine . . imperatricis Johannes de Glacz. R. Wlpertus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Pragae in bibl. publica et universitatis sign. n. 262. — Reg. imp. VIII 2281. 166) 1355, 11 Nov. Karlštejn. Karolus imperator et rex Botonem de Častolovice („Czastolowicz“) burggravium castri Potštýn („Botenstein") constituit et ad sustentationem ipsius et familiae, quam pro regimine dicti castri habere debebit, 100 sexagenas gr. prag. super regiis censibus annuis in civitatibus Alta Muta et Chrudim („Crudin“) assignat. „nobili Botoni de Czastalowicz.“ „Datum Karlsteyn a. d. 1355, ind. octava, XI die m. nov., regn. nostr. a. X, imperii vero primo.“ Orig. cum sig. in press. perg., deperd., in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 132e Dep. Oels, Fremde Urk. n. 19. — Ed. Emler, Listiny archivu někdy Olešnického, Arch. Čes. XIV p. 500 n. 8. — Extr. Sedláček, Die altböhm. Bestände des Oelser Archivs, Věstník Kr. čes. spol. nauk 1887 p. 56 n. 2. — Čela- kovský. Cod. iur. mun. II p. 522 n. 356. 167) 1355, 20 Nov. Vratislaviae. Cives Vratislavienses Karolo imperatori et regi scribunt de quadam strata de Prussia versus Russiam ducente. A. d. 1355 in crastino s. Elyzabeth directa est litera d. impe- ratori per Wolfelmum, in qua continebatur, quomodo per mercatores inter dominos terre Prussye et Lythwanos tractatum sit de quadam strata, propinque ducente de Prussia per Lythwaniam versus Russiam, ubi metas regni Polonie attingi non oportet, nulla tamen solucione theolonii mediante, et quod d. imperator petatur, ex quo omnes strate sue subi- ciant maiestati, ut mandet dominis Prussie, ad presens secus eum existentibus, quod opem et operam adhibeant, ut incepta debitum sorciantur effectum, mercatores d. imperatoris tamquam ipsorum mercatores assumendo. Nam si processum habere videretur, quod merca- toribus exinde profectus et commoda non modica oriantur. Ed. Grünhagen, Correspondenz der St. Breslau mit Karl IV., Arch. öster. Gesch. XXXIV p. 368, 369 e manuscripto archivi publici Vratislaviensis. — Korn, Breslauer UB. p. 172. 168) 1355, 23 Nov. Sulzbach. Karolus imperator et rex monasterio Egrensi ord. s. Clarae privilegium a rege Johanne a. 1335, 19 Jul. datum (vide Reg. Boh. IV p. 68 n. 178) confirmat, quo monasterium a contributionibus, regi Bohemiae vel officiali suo solvendis, liberatur. „Etsi imperatorie digni- tatis.“ „Datum in Sulczbach a. d. 1355, ind. VIII, die XXIII m. novembris, regn. nostr.
Strana 98
98 Regesta Bohemiae et Moraviac. a. X, imperii vero primo. Per d. Sbinconem de Hasemburg Johannes de Glacz. pertus." R. Vol- Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Extr. sop. teut. e mapto. civitatis Egrensis fol. 102 Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, Milt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 43 p. 304 n. 99, 100. — Reg. imp. VIII 2284. 169) 1355, Nov. — 1356, Jan. Sollemnis curia imperialis Norimbergae. „Item praedioto anno LV mense Nov. Karolus imp. electores et civitatenses in regno Alemanniac convocavit ad se in Norenberg tractans ea, quae sunt pacis, volens et mandans, ut pacem per regnum servarent — —.“ Henr. Dapiferi de Diessenhoven, Chronicon ed. Höfler p. 21. — In litteris, quae ab imperatore Norimbergae datae sunt, commemorantur inter testes Johannes Lutomislensis episcopus, aulae imperialis cancellarius, Johannes Opaviae et Ratiboriae, Primislaus Tessinensis duces, Johannes de Rosen- berg, Henricus de Lipa nobiles, Sbynco de Hasenburg et Busco de Vilhartice, magistri camerae imperialis, Reg. imp. VIII 2296, 2318, 2321, 2323, 2341, 2360, 2368, 2372, 2381, 2385, 2407, 2412, 6849, 6854, 6857, 6862, 6865; Bohussius praepositus Luthomericensis ib. 2289, Nicolaus de Chremsir notarius ib. 2405. 170) 1355, 28 Nov. Norimbergae. Karolus imperator et rex monasterium Waldsassense liberat a debitis Iudaeis solvendis. — das wir haben angesehen grozze und schedliche schult, domit die geistl. der abt un der convent des closters Waltsachsen — — uberladen und besweret sint, — — sagen und lassen wir sie — — queit, frey, ledig und los aller der schult, die sie den . . Juden, unsirn kamernknechten, schuldig sein gewest, die vormals von gots verhenk- nuzze zu Nuremberg, zu Eger und ouch anderswo sint erslagen und verterbet, und toten — zu Nuren- und vernichten ouch alle brive, die sie denselben Juden geben hatten — berg — — 1355 — — an dem nehesten sunabende vor s. Andres tag, unser reiche in dem X iar und des keisirtums in dem ersten. Per d. magistrum curie Johannes de Glacz. R. Wlpertus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Waldsassen Kl. Urk. 45 fasc. n. 261. — Ed. Winkelmann, Acta imp. ined. II p. 506 n. 805. — Extr. Freyberg, Regesta Boica VIII p. 333. — Reg. imp. VIII 2287. 171) 1355, 28 Nov. Norimbergae. Karolus imperator et rex ad venditionem bonorum monasterii Waldsassensis in Chodov suum — veriehen und tun kunt ——, das die geistlichen der .. tribuit consensum. abbt und der .. convent des clostirs Waltsachsen, unsir lieben andechtigen, komen sint zu unsirn gnaden und haben uns gebeten — —, das wir — — in des geruchten gunnen, das sie ires clostirs gut zu Chodow, einen hof mit czwein pflugen ackers und das dorf dosel-
98 Regesta Bohemiae et Moraviac. a. X, imperii vero primo. Per d. Sbinconem de Hasemburg Johannes de Glacz. pertus." R. Vol- Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Pragae in archivo publico ministerii rerum internarum. — Extr. sop. teut. e mapto. civitatis Egrensis fol. 102 Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, Milt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 43 p. 304 n. 99, 100. — Reg. imp. VIII 2284. 169) 1355, Nov. — 1356, Jan. Sollemnis curia imperialis Norimbergae. „Item praedioto anno LV mense Nov. Karolus imp. electores et civitatenses in regno Alemanniac convocavit ad se in Norenberg tractans ea, quae sunt pacis, volens et mandans, ut pacem per regnum servarent — —.“ Henr. Dapiferi de Diessenhoven, Chronicon ed. Höfler p. 21. — In litteris, quae ab imperatore Norimbergae datae sunt, commemorantur inter testes Johannes Lutomislensis episcopus, aulae imperialis cancellarius, Johannes Opaviae et Ratiboriae, Primislaus Tessinensis duces, Johannes de Rosen- berg, Henricus de Lipa nobiles, Sbynco de Hasenburg et Busco de Vilhartice, magistri camerae imperialis, Reg. imp. VIII 2296, 2318, 2321, 2323, 2341, 2360, 2368, 2372, 2381, 2385, 2407, 2412, 6849, 6854, 6857, 6862, 6865; Bohussius praepositus Luthomericensis ib. 2289, Nicolaus de Chremsir notarius ib. 2405. 170) 1355, 28 Nov. Norimbergae. Karolus imperator et rex monasterium Waldsassense liberat a debitis Iudaeis solvendis. — das wir haben angesehen grozze und schedliche schult, domit die geistl. der abt un der convent des closters Waltsachsen — — uberladen und besweret sint, — — sagen und lassen wir sie — — queit, frey, ledig und los aller der schult, die sie den . . Juden, unsirn kamernknechten, schuldig sein gewest, die vormals von gots verhenk- nuzze zu Nuremberg, zu Eger und ouch anderswo sint erslagen und verterbet, und toten — zu Nuren- und vernichten ouch alle brive, die sie denselben Juden geben hatten — berg — — 1355 — — an dem nehesten sunabende vor s. Andres tag, unser reiche in dem X iar und des keisirtums in dem ersten. Per d. magistrum curie Johannes de Glacz. R. Wlpertus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Waldsassen Kl. Urk. 45 fasc. n. 261. — Ed. Winkelmann, Acta imp. ined. II p. 506 n. 805. — Extr. Freyberg, Regesta Boica VIII p. 333. — Reg. imp. VIII 2287. 171) 1355, 28 Nov. Norimbergae. Karolus imperator et rex ad venditionem bonorum monasterii Waldsassensis in Chodov suum — veriehen und tun kunt ——, das die geistlichen der .. tribuit consensum. abbt und der .. convent des clostirs Waltsachsen, unsir lieben andechtigen, komen sint zu unsirn gnaden und haben uns gebeten — —, das wir — — in des geruchten gunnen, das sie ires clostirs gut zu Chodow, einen hof mit czwein pflugen ackers und das dorf dosel-
Strana 99
Annus 1355, 23 Nov.—3 Dec. 99 best zu Chodow mit allen nucczen, zugehorungen — — dem edlen Troste vom Kinsperg, unserm lieben getrewen, zu einem rechten erbe verkawfen solden und mochten. Nu hab wir angesehen des abtes und des conventes des obgenanten closters vleizzige bete und begerung und auch grozze schedliche schult, dorinne sie sint und aus der sie nicht komen můgen ane verkawfung ettlicher irre guter, und gunnen in des vorgenanten gutes zu Chodow zu verkawfen und bestetigen denselben kawf — — also bescheidinlich, das der obgenante Trost, seine erben und nochkomen den egenanten hof und das dorf zu Chodow mit allen zugehorungen, nucczen, rechten und herscheften innehaben sullen, niezzen und besicczen ewiclich im sulchem rechte, als ander edle lewte in dem lande zu dem Elpogen von alter ire guter besezzen haben und noch besicczen. — —zu Nuremberg — — 1355 iar, an dem nehesten sunabende vor s. Andres tag, unser reiche in dem X iar und des keisirtums in dem ersten. Per d. . . magistrum curie Joh. de Glacz. R. Wlpertus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. ibidem fasc. 45, sign. 340. — Ed. Winkelmann, Acta imp. ined. II p. 507 n. 806. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 333. — Reg. imp. VIII 2288. 172) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Ludovicus dictus Romanus, marchio Brandenburgensis, se pacem inivisse cum Karolo imperatore et rege Bohemiae ac Johanne marchione Moraviae protestatur et, quod omnia prae- — cedentis belli oblivioni data sint. „Sintdemmal und alle missehel.“ „zu Nuremberg — 1355 iare, dez nechsten donerstags n. s. Andres tage, dez heil. zwelfboten." Orig. cum sig. oblongo de cera rubra communi impressa Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 382 n. 1004 ex orig. — E codice Nostiziano cum data f. VI post Andree ap. = 4 Dec. Dobner, Mon. hist. Boem. IV p. 352 n. 238; Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 266 n. 323; Riedel, 1. c. p. 384 n. 1007. — Reg. imp. VIII Reichssachen 244. 173) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, se Brandenburgensem et Lusatiae mar- chionatus et alias terras suas a Karolo imperatore et rege tamquam a Romanorum impe- ratore feudi titulo accepisse et ipsi debitae fidelitatis homagium praestitisse recognoscit. „bekennen.“ „zu Nurembergk —— 1355 iar an dem nochsten donerstag noch s. Andreas tag." Copia saec. XV in copiario archivi coronae ms. bibl. Roudnicensis sign. VI Fb 5 p. 180 n. 126. — Ed. e cod. Nostiziano Pelzel, Kaiser Karl IV UB. II p. 227 n. 221. — Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 379 n. 1000. — Reg. imp. VIII Reichssachen 245. 174) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, iuribus, in terris et possessionibus Karoli imperatoris et regis sibi competentibus, renuntiat. Wir Ludowig genant der Romer, 7*
Annus 1355, 23 Nov.—3 Dec. 99 best zu Chodow mit allen nucczen, zugehorungen — — dem edlen Troste vom Kinsperg, unserm lieben getrewen, zu einem rechten erbe verkawfen solden und mochten. Nu hab wir angesehen des abtes und des conventes des obgenanten closters vleizzige bete und begerung und auch grozze schedliche schult, dorinne sie sint und aus der sie nicht komen můgen ane verkawfung ettlicher irre guter, und gunnen in des vorgenanten gutes zu Chodow zu verkawfen und bestetigen denselben kawf — — also bescheidinlich, das der obgenante Trost, seine erben und nochkomen den egenanten hof und das dorf zu Chodow mit allen zugehorungen, nucczen, rechten und herscheften innehaben sullen, niezzen und besicczen ewiclich im sulchem rechte, als ander edle lewte in dem lande zu dem Elpogen von alter ire guter besezzen haben und noch besicczen. — —zu Nuremberg — — 1355 iar, an dem nehesten sunabende vor s. Andres tag, unser reiche in dem X iar und des keisirtums in dem ersten. Per d. . . magistrum curie Joh. de Glacz. R. Wlpertus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg. ibidem fasc. 45, sign. 340. — Ed. Winkelmann, Acta imp. ined. II p. 507 n. 806. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 333. — Reg. imp. VIII 2288. 172) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Ludovicus dictus Romanus, marchio Brandenburgensis, se pacem inivisse cum Karolo imperatore et rege Bohemiae ac Johanne marchione Moraviae protestatur et, quod omnia prae- — cedentis belli oblivioni data sint. „Sintdemmal und alle missehel.“ „zu Nuremberg — 1355 iare, dez nechsten donerstags n. s. Andres tage, dez heil. zwelfboten." Orig. cum sig. oblongo de cera rubra communi impressa Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 382 n. 1004 ex orig. — E codice Nostiziano cum data f. VI post Andree ap. = 4 Dec. Dobner, Mon. hist. Boem. IV p. 352 n. 238; Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 266 n. 323; Riedel, 1. c. p. 384 n. 1007. — Reg. imp. VIII Reichssachen 244. 173) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, se Brandenburgensem et Lusatiae mar- chionatus et alias terras suas a Karolo imperatore et rege tamquam a Romanorum impe- ratore feudi titulo accepisse et ipsi debitae fidelitatis homagium praestitisse recognoscit. „bekennen.“ „zu Nurembergk —— 1355 iar an dem nochsten donerstag noch s. Andreas tag." Copia saec. XV in copiario archivi coronae ms. bibl. Roudnicensis sign. VI Fb 5 p. 180 n. 126. — Ed. e cod. Nostiziano Pelzel, Kaiser Karl IV UB. II p. 227 n. 221. — Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 379 n. 1000. — Reg. imp. VIII Reichssachen 245. 174) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, iuribus, in terris et possessionibus Karoli imperatoris et regis sibi competentibus, renuntiat. Wir Ludowig genant der Romer, 7*
Strana 100
100 Regesta Bohemiae et Moraviac. von gots gn. marggraf zu Brandemburg und zu Lusicz, des h. reichs obrister camerer, . . pfallenczgraff bei Rein und . . herczog in Beiern, bekennen — —, daz czwischen — — hern Karlen Romischen keiser — — und kunige zu Beheim — — und hern Jo- hansen . . marggrafen zu Merhern, unserm oheim, an eim teil, uns und dem hoch- geborn fursten . . marggrafen Otten, unserm lieben bruder, an dem andern, alle mis- sehel — — umb alle sachen genczlich versunet und verrichtit sein also, daz wir, unser erben und nachkomen beidenseiten dieselbin nymmer zu arge geeuern sullen noch enwellen in dheinen czeiten in sulcher schicht, daz der obgenant unser herre der keiser unser gne- diger herre sein sol und daz der marggraf von Merhern, der obgenant sein bruder, unser frunt sei und wir dem obgenanten unserm herren dem keiser als unserm rechten herren dienstes und gehorsams und dem . . marggraven von Merhern, unserm oheim, fruntschaft pflichtig sein sullin. Dornach mit wolbedachtem mute — — fur uns, unser erben und nachkomen ewiclichen, gleicherweis als die hochgeborn fursten und herren h. Ludowig der elter und h. Stephan . . pfallenczgrafen bei Rein und . . herczogen in Beiern, unser lieben brudere, getan haben und samentliches lutes ire brieve geben haben, als hernach begriffen ist, also verczeihen wir uns aller ansprachen, vorderung und rechtis, ob wir dheine mit brieven oder sust hetten oder gehaben muchten in dheinenweis zu der obge- nanten herren des keisers und des . . marggrafen landen, vesten und herscheften, zu dem kunigreich ze Beheim, zu der kure und stimme, die ein kunig ze Beheim von wegen seiner lande hat und haben sol an der wale eins Romischen kuniges, eynes kunftigen keisers, zu Merhern, zu Polan, beide zu den landen und zu den fursten derselben lande, zu der marken Budissin und Gorlicz und zu den vesten Hirzow, Newstat, Storn- stein, Lichtenstein, die der hochgeborn fursten h. Ruprechts des eltern und h. Ruprechts dez iungern, pfalczgrafen bei Ryn und herczogen in Beyern, unserer vettern, rechtes erbe gewesin seint und die sie dem obgenanten unserm herren dem keiser wizzentlichen und rechticlichen verkauft haben, und zu den landen und den nachgeschrieben vesten und merkten Sulczpach, Rosemberg, Neitstein, Hertenstein, Hohenstein, Hilpoltstein, Lichten- eck, Turndorf, Frankemberg, Aurbach, Hersbruck, Laufen, Velden und daz Plech, Esschembach, Pegnicz, Husekk, Werdenstein und Ruprechtstein, die etwenn des hochgebornen fursten h. Rudolfs seligen, pfallenczgrafen bei Rein und herczogen in Beiern, des obge- nanten unsers herren des keisers sweher und unsers vettern, gewesin sein, die uf die obgenanten hern Ruprechten den eltern und h. Ruprechten den iungern, unsere vettern, nach tode . . herczogen Rudolfs des obgenanten erblich vervallin waren und die sie dem obgenanten unserm herren dem keiser wizzentlichen, rechtlichen und redelichen verkauft haben, und zu allen landen und vesten, die der obgenant unser herre der keiser in Dutschen landen hat und allen iren zugehorungen und beinamen zu den landen des hochgebornen fursten hern Bolken . . herczogen zu der Swidnicz und zu dem Jawer, unsers oheims, und waz derselb herczog innehat, der die obgenanten herren, unser herre der keiser und der . . marggraf zu Merhern, unser oheim, noch nicht in gewer sint,
100 Regesta Bohemiae et Moraviac. von gots gn. marggraf zu Brandemburg und zu Lusicz, des h. reichs obrister camerer, . . pfallenczgraff bei Rein und . . herczog in Beiern, bekennen — —, daz czwischen — — hern Karlen Romischen keiser — — und kunige zu Beheim — — und hern Jo- hansen . . marggrafen zu Merhern, unserm oheim, an eim teil, uns und dem hoch- geborn fursten . . marggrafen Otten, unserm lieben bruder, an dem andern, alle mis- sehel — — umb alle sachen genczlich versunet und verrichtit sein also, daz wir, unser erben und nachkomen beidenseiten dieselbin nymmer zu arge geeuern sullen noch enwellen in dheinen czeiten in sulcher schicht, daz der obgenant unser herre der keiser unser gne- diger herre sein sol und daz der marggraf von Merhern, der obgenant sein bruder, unser frunt sei und wir dem obgenanten unserm herren dem keiser als unserm rechten herren dienstes und gehorsams und dem . . marggraven von Merhern, unserm oheim, fruntschaft pflichtig sein sullin. Dornach mit wolbedachtem mute — — fur uns, unser erben und nachkomen ewiclichen, gleicherweis als die hochgeborn fursten und herren h. Ludowig der elter und h. Stephan . . pfallenczgrafen bei Rein und . . herczogen in Beiern, unser lieben brudere, getan haben und samentliches lutes ire brieve geben haben, als hernach begriffen ist, also verczeihen wir uns aller ansprachen, vorderung und rechtis, ob wir dheine mit brieven oder sust hetten oder gehaben muchten in dheinenweis zu der obge- nanten herren des keisers und des . . marggrafen landen, vesten und herscheften, zu dem kunigreich ze Beheim, zu der kure und stimme, die ein kunig ze Beheim von wegen seiner lande hat und haben sol an der wale eins Romischen kuniges, eynes kunftigen keisers, zu Merhern, zu Polan, beide zu den landen und zu den fursten derselben lande, zu der marken Budissin und Gorlicz und zu den vesten Hirzow, Newstat, Storn- stein, Lichtenstein, die der hochgeborn fursten h. Ruprechts des eltern und h. Ruprechts dez iungern, pfalczgrafen bei Ryn und herczogen in Beyern, unserer vettern, rechtes erbe gewesin seint und die sie dem obgenanten unserm herren dem keiser wizzentlichen und rechticlichen verkauft haben, und zu den landen und den nachgeschrieben vesten und merkten Sulczpach, Rosemberg, Neitstein, Hertenstein, Hohenstein, Hilpoltstein, Lichten- eck, Turndorf, Frankemberg, Aurbach, Hersbruck, Laufen, Velden und daz Plech, Esschembach, Pegnicz, Husekk, Werdenstein und Ruprechtstein, die etwenn des hochgebornen fursten h. Rudolfs seligen, pfallenczgrafen bei Rein und herczogen in Beiern, des obge- nanten unsers herren des keisers sweher und unsers vettern, gewesin sein, die uf die obgenanten hern Ruprechten den eltern und h. Ruprechten den iungern, unsere vettern, nach tode . . herczogen Rudolfs des obgenanten erblich vervallin waren und die sie dem obgenanten unserm herren dem keiser wizzentlichen, rechtlichen und redelichen verkauft haben, und zu allen landen und vesten, die der obgenant unser herre der keiser in Dutschen landen hat und allen iren zugehorungen und beinamen zu den landen des hochgebornen fursten hern Bolken . . herczogen zu der Swidnicz und zu dem Jawer, unsers oheims, und waz derselb herczog innehat, der die obgenanten herren, unser herre der keiser und der . . marggraf zu Merhern, unser oheim, noch nicht in gewer sint,
Strana 101
Annus 1355, 3 Dec. 101 und zu Velters und Sibidat und, was darzu gehoret und zu dheinen iren landen, vesten — und allen iren zugehorungen, wo oder in welchen landen die gelegen sint, die sie iczunt innehaben, und geloben — — fur uns, unser erben und nachkomen ewiclich dem obgenanten unserm herren dem keiser und dem marggrafen zu Merhern, seinem bruder, iren erben und nachkomen, kunigen zu Beheim und marggrafen zu Merhern, ewiclichen, — nymmer angesprehen, hindern daz wir sie besament oder besunder umb sulche lande — — wellen noch sullen on geverde und daz wir dornach mit dheinerlei geistlicher oder werltlicher hilfe nymmer gesteen wellen noch sullen. Es sullen auch alle brieve und hand- vesten, die wir von unserm vatter seligen oder von ymanden andirs doruber haben un- kreftig, untuglich und aller sachen absein und dem obgenanten unserm herren dem keiser, dem marggrafen zu Merhern, sinem bruder, iren erben und nachkomen, kunigen ze Beheim und marggrafen ze Merhern, keinen schaden bringen, wann wir derselben brieve und hant- vesten uns — — vercziegen haben und verczeihen uns derselben fur uns, unser erben und nachkomen ewiclich — — Ouch geloben wir fur uns, unser erben und nachkomen — den obgenanten unserm herren dem keiser, dem marggrafen von Merhern, seinem bruder, iren erben und nachkomen, kunigen zu Beheim und marggrafen zu Merhern, daz wir sie zu allen denselben iren landen, vesten, burgen, steten, guten und allin iren zugehorungen, als dovor begriffen ist, mit guten truwen on geverde und bei dem obgenanten eyde ge- truwelich und fruntlich furdern wellen und sullen. — — zu Nuremberg — — 1355 iar, am nehsten donristag nach s. Andreas tage des h. czwolfbotten. Orig. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae; sigillum secretum sub plica appressum, plicac inscrip- tum: „Approbata“, sig. minus de cera rubra pendet fil, ser. rubri viridisque coloris. — Ed. Lünig. Cod. Germ. dipl. I p. 1149 n. 156. — Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 375 n. 997. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 243. 175) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, iuribus in marchionatibus Budissinensi — veriehen — —, daz wir — et Gorlicensi sibi competentibus renuntiat. — fur uns, alle unser bruder und ir erben und nachkomen, margraven zu Brandenburg, ewiclich geleicherweizz, als der hohgebornn furstew und herr h. Ludowig der elter pfal- lenczgrave bey Reyn und herczog in Beyern, unser bruder, und ouch wir in der stat zu Budissin getan haben und semliches lutes brive geben haben, als hernach begriffen istl, also haben wir uns nu von newens verczigen und verczeihen uns ouch aller der rechten, anredungen und ansprach, ob wir dheine als margraven ze Brandenburg und zu Lusicz gehabt haben und haben oder gehaben mochten zu dem lande zu Budissin und zu Gorlicz und zu den steten Luban, Lubow, Kamencz und andern steten, lehen, mannen, mann- scheften, weippilden" und kreisen, die darzu gehorent, geistlichen und wertlichen, und a) B: weichpilden. — 1) Vide litteras a. 1350, 16 Febr. datas, Riedel l. c. p. 282 n. 909, Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 348 n. 302.
Annus 1355, 3 Dec. 101 und zu Velters und Sibidat und, was darzu gehoret und zu dheinen iren landen, vesten — und allen iren zugehorungen, wo oder in welchen landen die gelegen sint, die sie iczunt innehaben, und geloben — — fur uns, unser erben und nachkomen ewiclich dem obgenanten unserm herren dem keiser und dem marggrafen zu Merhern, seinem bruder, iren erben und nachkomen, kunigen zu Beheim und marggrafen zu Merhern, ewiclichen, — nymmer angesprehen, hindern daz wir sie besament oder besunder umb sulche lande — — wellen noch sullen on geverde und daz wir dornach mit dheinerlei geistlicher oder werltlicher hilfe nymmer gesteen wellen noch sullen. Es sullen auch alle brieve und hand- vesten, die wir von unserm vatter seligen oder von ymanden andirs doruber haben un- kreftig, untuglich und aller sachen absein und dem obgenanten unserm herren dem keiser, dem marggrafen zu Merhern, sinem bruder, iren erben und nachkomen, kunigen ze Beheim und marggrafen ze Merhern, keinen schaden bringen, wann wir derselben brieve und hant- vesten uns — — vercziegen haben und verczeihen uns derselben fur uns, unser erben und nachkomen ewiclich — — Ouch geloben wir fur uns, unser erben und nachkomen — den obgenanten unserm herren dem keiser, dem marggrafen von Merhern, seinem bruder, iren erben und nachkomen, kunigen zu Beheim und marggrafen zu Merhern, daz wir sie zu allen denselben iren landen, vesten, burgen, steten, guten und allin iren zugehorungen, als dovor begriffen ist, mit guten truwen on geverde und bei dem obgenanten eyde ge- truwelich und fruntlich furdern wellen und sullen. — — zu Nuremberg — — 1355 iar, am nehsten donristag nach s. Andreas tage des h. czwolfbotten. Orig. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae; sigillum secretum sub plica appressum, plicac inscrip- tum: „Approbata“, sig. minus de cera rubra pendet fil, ser. rubri viridisque coloris. — Ed. Lünig. Cod. Germ. dipl. I p. 1149 n. 156. — Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 375 n. 997. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 243. 175) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, iuribus in marchionatibus Budissinensi — veriehen — —, daz wir — et Gorlicensi sibi competentibus renuntiat. — fur uns, alle unser bruder und ir erben und nachkomen, margraven zu Brandenburg, ewiclich geleicherweizz, als der hohgebornn furstew und herr h. Ludowig der elter pfal- lenczgrave bey Reyn und herczog in Beyern, unser bruder, und ouch wir in der stat zu Budissin getan haben und semliches lutes brive geben haben, als hernach begriffen istl, also haben wir uns nu von newens verczigen und verczeihen uns ouch aller der rechten, anredungen und ansprach, ob wir dheine als margraven ze Brandenburg und zu Lusicz gehabt haben und haben oder gehaben mochten zu dem lande zu Budissin und zu Gorlicz und zu den steten Luban, Lubow, Kamencz und andern steten, lehen, mannen, mann- scheften, weippilden" und kreisen, die darzu gehorent, geistlichen und wertlichen, und a) B: weichpilden. — 1) Vide litteras a. 1350, 16 Febr. datas, Riedel l. c. p. 282 n. 909, Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 348 n. 302.
Strana 102
102 Regesta Bohemiae et Moraviae. bynamen zu den edlen herren Vlreichen von Pack von Sarow und zu dem lande zu Sarow und hern Albrechten von Hackennburnn und seiner herschefte und ir beider erben und nachkomen. — — zu Nuremberg — — 1355 iar, des nechsten donerstags nach s. Andres tag, des h. zwelefboten. Orig. (A) Pragae in archivo coronae regni Bohemiae, sigillum secr. sub plica appressum, in plica „Approbata“, sig. minus de cera rubra pendet in fil. ser. Ibidem dupl. (B) cum sig. maiori in fil. ser. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1151 n. 158. — Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 381 n. 1003 ex orig. B. — Extr. cum data 30 Nov. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 412 n. 379. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 248. 176) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, civitatem Egrensem cum districtu nec non munitiones Floss et Parkstein regno et coronae regni Bohemiae rite obligatas esse recog- — Allein die brive des allirdurchluchtigsten fursten und herren h. noscit. Karls Romischs keisers — — und kungs ze Beheim, unsirs lieben genedigen herren, die er uber seine pfantschaft der stat und dez landes zu Eger und der vesten Flozz und Parkstein und, waz dorczu gehoret, gehabt hat und die ouch seliger gedechtnůzze die hoch- gebornen fursten etwenne kunge zu Beheim, sein eldern, durch merklicher sachen willen von dem Heiligen reich behalden und erworben haben, von widerczemer ungeschicht beide verbrennet und vorloren sein, daz er domit sein recht nicht beweisen mag, als billeich were; doch sintdemmal das uns dieselbe pfantschaft wol kundig ist und wir sulcher gelegenheit wol und genczlich underweiset sein, daz die obgenante stat zu Eger mit dem lande und die vesten Flozz und Parkstein mit allen czugehorungen dem kungrich und der cronen ze Behem umb 40.000 mark lotiges silbers, sechsthalben guldein florenczer gewicht vor yecliche mark cze reiten, ze rechtem pfande recht und redlich von wegen des Heil. reichs ver- secczet sein und seine eldern und vorvaren, kunge ze Beheim, in gewer und in rechter be- sicczunge derselben pfantscheffte gewesen sind und er noch ist uff disen hutigen tag. Des haben wir angesehen die besundire genad und den nucczen, fleizz und ouch die steticliche erbeit, domit der obgenante unsir herre des Heiligen reichs nucz und ere getrewlich under- standen hat, und haben ouch gebruvet die merklichen getrewen dinst, die sein eldern, ettwenne hochgeborne kung ze Beheim, dem obgenanten reich erlichen und nucczlichen offt getan haben, wann ouch das kungrich ze Beheim ein edles wirdiges geliet ist der Romi- schen cronen, so meinen und wollen wir sulchen schaden des obgenanten kungrichs zu Be� heim vernufticlich widersteen durch die besundire trewe, domit wir als ein kurfurste dem Heil. reiche verbunden sein, uff die rede, daz der obgenant unser herre dazselbe sein kungrich zu Beheim durch sulchen czweivel icht beschedigit oder gehindirt werde, so be- kennen wir — —, gleich andirn kurfursten und als sie ire brive doruber geben haben, das die obgenante stat ze Eger mit dem lande und die vesten Flozz und Parkstein — dez obgenanten unsirs herren als eines kungs ze Beheim, seiner erben und nach-
102 Regesta Bohemiae et Moraviae. bynamen zu den edlen herren Vlreichen von Pack von Sarow und zu dem lande zu Sarow und hern Albrechten von Hackennburnn und seiner herschefte und ir beider erben und nachkomen. — — zu Nuremberg — — 1355 iar, des nechsten donerstags nach s. Andres tag, des h. zwelefboten. Orig. (A) Pragae in archivo coronae regni Bohemiae, sigillum secr. sub plica appressum, in plica „Approbata“, sig. minus de cera rubra pendet in fil. ser. Ibidem dupl. (B) cum sig. maiori in fil. ser. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1151 n. 158. — Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 381 n. 1003 ex orig. B. — Extr. cum data 30 Nov. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 412 n. 379. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 248. 176) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, civitatem Egrensem cum districtu nec non munitiones Floss et Parkstein regno et coronae regni Bohemiae rite obligatas esse recog- — Allein die brive des allirdurchluchtigsten fursten und herren h. noscit. Karls Romischs keisers — — und kungs ze Beheim, unsirs lieben genedigen herren, die er uber seine pfantschaft der stat und dez landes zu Eger und der vesten Flozz und Parkstein und, waz dorczu gehoret, gehabt hat und die ouch seliger gedechtnůzze die hoch- gebornen fursten etwenne kunge zu Beheim, sein eldern, durch merklicher sachen willen von dem Heiligen reich behalden und erworben haben, von widerczemer ungeschicht beide verbrennet und vorloren sein, daz er domit sein recht nicht beweisen mag, als billeich were; doch sintdemmal das uns dieselbe pfantschaft wol kundig ist und wir sulcher gelegenheit wol und genczlich underweiset sein, daz die obgenante stat zu Eger mit dem lande und die vesten Flozz und Parkstein mit allen czugehorungen dem kungrich und der cronen ze Behem umb 40.000 mark lotiges silbers, sechsthalben guldein florenczer gewicht vor yecliche mark cze reiten, ze rechtem pfande recht und redlich von wegen des Heil. reichs ver- secczet sein und seine eldern und vorvaren, kunge ze Beheim, in gewer und in rechter be- sicczunge derselben pfantscheffte gewesen sind und er noch ist uff disen hutigen tag. Des haben wir angesehen die besundire genad und den nucczen, fleizz und ouch die steticliche erbeit, domit der obgenante unsir herre des Heiligen reichs nucz und ere getrewlich under- standen hat, und haben ouch gebruvet die merklichen getrewen dinst, die sein eldern, ettwenne hochgeborne kung ze Beheim, dem obgenanten reich erlichen und nucczlichen offt getan haben, wann ouch das kungrich ze Beheim ein edles wirdiges geliet ist der Romi- schen cronen, so meinen und wollen wir sulchen schaden des obgenanten kungrichs zu Be� heim vernufticlich widersteen durch die besundire trewe, domit wir als ein kurfurste dem Heil. reiche verbunden sein, uff die rede, daz der obgenant unser herre dazselbe sein kungrich zu Beheim durch sulchen czweivel icht beschedigit oder gehindirt werde, so be- kennen wir — —, gleich andirn kurfursten und als sie ire brive doruber geben haben, das die obgenante stat ze Eger mit dem lande und die vesten Flozz und Parkstein — dez obgenanten unsirs herren als eines kungs ze Beheim, seiner erben und nach-
Strana 103
Annus 1355, 3 Dec. 103 kumen, kunge ze Beheim und der cronen dezselben kungrichs, rechte pfantschaft lang gewesen sein und noch sein — —, und geben dorczu unsir gunst, willen und wort als ein marggrafe ze Brandeburg und ze Lusicz, obrister camerer und ein kurfurste des Heil. reichs. Mit urkund dicz brives versigilt mit unsirma insigel. Der geben ist zu Nurem- berg — — 1355 iare, des nechsten donerstag n. s. Andreas tag, des h. czwelfb. Orig. (A) Pragae in archivo coronae regni Bohemiae; sigillum minus de cera rubra pendet in fil. ser., in plica: „Serioum“. Ibidem dupl. (B) cum secreto sub plica appresso et sig. maiori in fil. ser. — Ed. Sommersberg, SS. rer. Sil. I p. 997 n. 115. — Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 378 n. 999. — Reg. imp. VIII, Reichesachen 247. 177) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, venditioni castri Hohenstein nec non — quia ill. prin- oppidorum Hersbruck et Auerbach suum tribuit consensum. cipes et dd. Rupertus senior et Rupertus iunior, comites palatini Reni et duces Bavarie — — d. Karolo, Romanorum imperatori s. a. et Boemie regi, tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone subscriptam mu- nicionem Hohenstein et opida Herspruk et Awerbach, que a sacro imperio in feudum de- pendent, cum omnibus iuribus — — in verum feudum hereditarium rite et racionabiliter vendiderunt sub omnibus condicionibus et modis, sicut eadem municio, opida et pertinencie ex morte felicis record. ill. principis d. Rudolfi, quondam comitis palatini Reni et ducis Bavarie, patrui nostri carissimi, ad ipsos legitime pervenerunt, sicut in litteris super eadem vendicioner factis et editis plenius est expressum: nos intuentes affectuosum desi- derium comitum palatinorum et ducum Bavarie predictorum, considerantes eciam inmote fidei et virtutis constanciam, qua ill. Boemie reges sacrum imperium continuatis crebro studiis honorarunt, vendicioni prefate ad instar aliorum principum electorum et, prout ipsi desuper suas litteras erogasse noscuntur, eciam benivolum consensum adhibere decrevimus, ipsamque sub omnibus condicionibus et modis, sicut in litteris desuper editis invenitur — velut marchio Brandenburgensis et Lusacie, princeps expressum, approbamus et — — Datum Nuremberg a. elector et archicamerarius s. imperii supradicti confirmamus. — d. 1355, ind. octava, proxima V feria post festum s. Andree ap. Orig. (A) Pragae in archivo coronae regni Bohemiae; secretum sub plica appressum, in plica: „Appro- bata“, sig. minus de cera rubra pendet in fil. ser. Ibidem duplicatum (B) cum sig. maiori in fil. ser., in plica: „Sericum". — Ed. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 58 n. 50. 178) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, Karolo imperatori et regi ac Johanni marchioni Moraviae in terris ipsorum et successorum eorum, Bohemiae regum et marchionum ") in B seq.: anhangenden. — b) B: municione.
Annus 1355, 3 Dec. 103 kumen, kunge ze Beheim und der cronen dezselben kungrichs, rechte pfantschaft lang gewesen sein und noch sein — —, und geben dorczu unsir gunst, willen und wort als ein marggrafe ze Brandeburg und ze Lusicz, obrister camerer und ein kurfurste des Heil. reichs. Mit urkund dicz brives versigilt mit unsirma insigel. Der geben ist zu Nurem- berg — — 1355 iare, des nechsten donerstag n. s. Andreas tag, des h. czwelfb. Orig. (A) Pragae in archivo coronae regni Bohemiae; sigillum minus de cera rubra pendet in fil. ser., in plica: „Serioum“. Ibidem dupl. (B) cum secreto sub plica appresso et sig. maiori in fil. ser. — Ed. Sommersberg, SS. rer. Sil. I p. 997 n. 115. — Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 378 n. 999. — Reg. imp. VIII, Reichesachen 247. 177) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, venditioni castri Hohenstein nec non — quia ill. prin- oppidorum Hersbruck et Auerbach suum tribuit consensum. cipes et dd. Rupertus senior et Rupertus iunior, comites palatini Reni et duces Bavarie — — d. Karolo, Romanorum imperatori s. a. et Boemie regi, tamquam regi Boemie, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, et eiusdem regni corone subscriptam mu- nicionem Hohenstein et opida Herspruk et Awerbach, que a sacro imperio in feudum de- pendent, cum omnibus iuribus — — in verum feudum hereditarium rite et racionabiliter vendiderunt sub omnibus condicionibus et modis, sicut eadem municio, opida et pertinencie ex morte felicis record. ill. principis d. Rudolfi, quondam comitis palatini Reni et ducis Bavarie, patrui nostri carissimi, ad ipsos legitime pervenerunt, sicut in litteris super eadem vendicioner factis et editis plenius est expressum: nos intuentes affectuosum desi- derium comitum palatinorum et ducum Bavarie predictorum, considerantes eciam inmote fidei et virtutis constanciam, qua ill. Boemie reges sacrum imperium continuatis crebro studiis honorarunt, vendicioni prefate ad instar aliorum principum electorum et, prout ipsi desuper suas litteras erogasse noscuntur, eciam benivolum consensum adhibere decrevimus, ipsamque sub omnibus condicionibus et modis, sicut in litteris desuper editis invenitur — velut marchio Brandenburgensis et Lusacie, princeps expressum, approbamus et — — Datum Nuremberg a. elector et archicamerarius s. imperii supradicti confirmamus. — d. 1355, ind. octava, proxima V feria post festum s. Andree ap. Orig. (A) Pragae in archivo coronae regni Bohemiae; secretum sub plica appressum, in plica: „Appro- bata“, sig. minus de cera rubra pendet in fil. ser. Ibidem duplicatum (B) cum sig. maiori in fil. ser., in plica: „Sericum". — Ed. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 58 n. 50. 178) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, Karolo imperatori et regi ac Johanni marchioni Moraviae in terris ipsorum et successorum eorum, Bohemiae regum et marchionum ") in B seq.: anhangenden. — b) B: municione.
Strana 104
104 Regesta Bohemiae et Moraviae. Moravias, sine consensu ipsorum nec munitiones nec civitates vel bona emere nec homines ibi sessionatos in servitium suum accipere promittit. „bekennen" „zu Nuremberg — 1355 iare an dem nehesten dunerstag nach s. Andres tag, des. h. zwelfb." Orig. cum secr. sub plica appresso et sig. minori de cera rubra in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In plica: „Approbata“. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1151 n. 157. — Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 380 n. 1001. 179) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Karolus imperator et rex Ludovico Romano marchioni Brandenburgensi et Ottoni fratri ipsius eandem facit promissionem (vide n. 178.). „bekennen." „Nuremberg — — 1355 iare an dem nehesten donerstage nach s. Andres tag d. h. zwelfb., unsir reich in dem X und des kaisertums in dem ersten iare." Ed. Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 381 n. 1002 ex orig. archivi secreti Berolinensis. — Reg. imp. VIII 2309. 180) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, tam suo quam fratris Ottonis nomine omnes promissiones, Karolo imperatori et regi ac Johanni marchioni Moraviae et successoribus „bekennen.“ corum, regibus Bohemiae et marchionibus Moraviae factas, servare promittit. „Geben zu Nurembergk ut supra.“1 Copia saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae ms. bibl. Roudnic. sign. VI Fb 5 p. 181 n. 127. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. IV p. 351 n. 236 e codice Nostiziano cum data: „feria VI post Andreae“ = Dec. 4. — Brandl, Cod. Mor. dipl. VIII p. 267 n. 325. — Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 385 n. 1008 cum data „die 8. Andreae ap.“ = 30 Nov. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 249. 181) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis, recognoscit se Karolo imperatori et regi das wir bestellen und schaffen wollen und sulen, das der hochgeboren promisisse: furst h. Otte margraffe zu Brandemburgk und zu Llusicz, phalczgrave bei Rein und herczog in Bayern, unserr lieber bruder, alle sulhe taydung, sun und berichtegung, alz zwischen dem obgenanten unserem herrn dem kaiser und dem margraffen zu Merheren, seinem bruderr, an einem tail und uns an dem andern zu Nurembergk uberkomen und geret ist, gancz und steet helden und haben soll und die auch versigillen, sweren und globen und seine brief antworten auf das rathaus der Grossen statt zu Prag den ratleuten zwischen s. Jacobstag, der schirst kunftig ist — —. Mit urkund dicz briefes etc. ut supra.2 1) Similiter in codice Nostiziano fol. 152; praecedit „recognicio praestiti homagii et fidelitatis“ data „an dem nochsten donerstag noch 8. Andreustag,“ (vide supra n. 173). — 2) Similiter in codice Nostiziano fol. 152, praecedunt „recognicio praestiti homagii et fidelitatis“ (vide supra n. 173) et litterae cum data „Geben zu Nurembergk ut supra“ (vide n. 180).
104 Regesta Bohemiae et Moraviae. Moravias, sine consensu ipsorum nec munitiones nec civitates vel bona emere nec homines ibi sessionatos in servitium suum accipere promittit. „bekennen" „zu Nuremberg — 1355 iare an dem nehesten dunerstag nach s. Andres tag, des. h. zwelfb." Orig. cum secr. sub plica appresso et sig. minori de cera rubra in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In plica: „Approbata“. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1151 n. 157. — Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 380 n. 1001. 179) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Karolus imperator et rex Ludovico Romano marchioni Brandenburgensi et Ottoni fratri ipsius eandem facit promissionem (vide n. 178.). „bekennen." „Nuremberg — — 1355 iare an dem nehesten donerstage nach s. Andres tag d. h. zwelfb., unsir reich in dem X und des kaisertums in dem ersten iare." Ed. Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 381 n. 1002 ex orig. archivi secreti Berolinensis. — Reg. imp. VIII 2309. 180) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, tam suo quam fratris Ottonis nomine omnes promissiones, Karolo imperatori et regi ac Johanni marchioni Moraviae et successoribus „bekennen.“ corum, regibus Bohemiae et marchionibus Moraviae factas, servare promittit. „Geben zu Nurembergk ut supra.“1 Copia saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae ms. bibl. Roudnic. sign. VI Fb 5 p. 181 n. 127. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. IV p. 351 n. 236 e codice Nostiziano cum data: „feria VI post Andreae“ = Dec. 4. — Brandl, Cod. Mor. dipl. VIII p. 267 n. 325. — Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 385 n. 1008 cum data „die 8. Andreae ap.“ = 30 Nov. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 249. 181) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis, recognoscit se Karolo imperatori et regi das wir bestellen und schaffen wollen und sulen, das der hochgeboren promisisse: furst h. Otte margraffe zu Brandemburgk und zu Llusicz, phalczgrave bei Rein und herczog in Bayern, unserr lieber bruder, alle sulhe taydung, sun und berichtegung, alz zwischen dem obgenanten unserem herrn dem kaiser und dem margraffen zu Merheren, seinem bruderr, an einem tail und uns an dem andern zu Nurembergk uberkomen und geret ist, gancz und steet helden und haben soll und die auch versigillen, sweren und globen und seine brief antworten auf das rathaus der Grossen statt zu Prag den ratleuten zwischen s. Jacobstag, der schirst kunftig ist — —. Mit urkund dicz briefes etc. ut supra.2 1) Similiter in codice Nostiziano fol. 152; praecedit „recognicio praestiti homagii et fidelitatis“ data „an dem nochsten donerstag noch 8. Andreustag,“ (vide supra n. 173). — 2) Similiter in codice Nostiziano fol. 152, praecedunt „recognicio praestiti homagii et fidelitatis“ (vide supra n. 173) et litterae cum data „Geben zu Nurembergk ut supra“ (vide n. 180).
Strana 105
Annus 1355, 3 Dec. 105 Copia saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae ms. bibl. Roudnic. sign. VI Fb 5 p. 181 n. 128. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. IV p. 351 n. 237 e codice Nostiziano cum data „fer. VI post Andreae ap.“ = 4 Dec. — Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 384 n. 1006. — Brandl, Cod. Mor. dipl. VIII p. 267 n. 324. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 250. 182) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, Friderico et Balthasari marchionibus Mis- nensibus potestatem dat intercedendi, si ipsum cum Karolo imperatore et rege ac Johanne marchione Moraviae in posterum discordare contigerit. „bekennen." „Der geben ist zu Nurembergk — — 1355 iar amb donerstag nach s. Andrestag." Copia saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae ms. bibl. Roudnic. sign. VI Fb 5 p. 168 n. 111. — Ed. Sommersberg, SS. rer. Sil. I p. 993 n. 109 e copiario dicto „Diplomatarium Bohemo-Silesiacum.“ — Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 377 n. 998. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 246. 183) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Karolus imperator et rex Ludovico Romano marchioni Brandenburgensi omnes possessiones et iura confirmat, adiciens tamen: daz alle die abgenanten unser bestetigung uns, unsern er- ben und nachkomen, kunigen zu Beheim und marggrafen zû Merhern, unschadlichen sein sullen in allen unsern landen dez egenanten kunigrichs zu Beheim und beinamen an den herczogen und herczogtümen zu Polan und den landen etwenn herczog Rudolfs, unsers swehers, und herczogen Ruprechts des eltern und herczogen Ruprechts des iungern, pfallenczgrafen bei Rein und herczogen in Beiern — —, in der marken von Merhern beynamen und dornach in allen andern landen, vesten und guten und iren zugehorungen, die wir in Deutschen landen innehaben und der wir in gewer sein, wenne vormals die hochgeb. Ludowig der elter und Steppfan, pfallenczgraven bei Rein und herczogen in Beyern, seine brudere, ire brieve eyner verczeihunge doruber geben haben und der egenant Ludowig der Romer auch in diesen stunden seine verczihbrieve geben hait geleich der obgenanten seinen brudern. Dovone welcherleie brieve zû lichte quemen oder furbracht wurden, die üns, unsern erben und nachkommen, kunigen zu Beheim und marggraven zu Merhern, in den abgenanten din- gen geschaden muchten, meynen wir und wollen auch mit keiserlicher mechte vollenkomen- heit, daz dieselben untugelichen, uncreftig und ûns unschedlich sein sullen in allen unsern ob- — — 1355 iar, an dem nehsten donrstag nach s. genanten landen. — — zu Nuremberg Andreas tage des h. tzwelfb., unser reiche in dem X iar und des keisertûms in dem ersten. R. Volpertus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., avulso, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Riegger, Archiv d. Gesch. u. Stat. II p. 605 n. 102. — Reg. imp. VIII 2307.
Annus 1355, 3 Dec. 105 Copia saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae ms. bibl. Roudnic. sign. VI Fb 5 p. 181 n. 128. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. IV p. 351 n. 237 e codice Nostiziano cum data „fer. VI post Andreae ap.“ = 4 Dec. — Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 384 n. 1006. — Brandl, Cod. Mor. dipl. VIII p. 267 n. 324. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 250. 182) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus, marchio Brandenburgensis, Friderico et Balthasari marchionibus Mis- nensibus potestatem dat intercedendi, si ipsum cum Karolo imperatore et rege ac Johanne marchione Moraviae in posterum discordare contigerit. „bekennen." „Der geben ist zu Nurembergk — — 1355 iar amb donerstag nach s. Andrestag." Copia saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae ms. bibl. Roudnic. sign. VI Fb 5 p. 168 n. 111. — Ed. Sommersberg, SS. rer. Sil. I p. 993 n. 109 e copiario dicto „Diplomatarium Bohemo-Silesiacum.“ — Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 377 n. 998. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 246. 183) 1355, 3 Dec. Norimbergae. Karolus imperator et rex Ludovico Romano marchioni Brandenburgensi omnes possessiones et iura confirmat, adiciens tamen: daz alle die abgenanten unser bestetigung uns, unsern er- ben und nachkomen, kunigen zu Beheim und marggrafen zû Merhern, unschadlichen sein sullen in allen unsern landen dez egenanten kunigrichs zu Beheim und beinamen an den herczogen und herczogtümen zu Polan und den landen etwenn herczog Rudolfs, unsers swehers, und herczogen Ruprechts des eltern und herczogen Ruprechts des iungern, pfallenczgrafen bei Rein und herczogen in Beiern — —, in der marken von Merhern beynamen und dornach in allen andern landen, vesten und guten und iren zugehorungen, die wir in Deutschen landen innehaben und der wir in gewer sein, wenne vormals die hochgeb. Ludowig der elter und Steppfan, pfallenczgraven bei Rein und herczogen in Beyern, seine brudere, ire brieve eyner verczeihunge doruber geben haben und der egenant Ludowig der Romer auch in diesen stunden seine verczihbrieve geben hait geleich der obgenanten seinen brudern. Dovone welcherleie brieve zû lichte quemen oder furbracht wurden, die üns, unsern erben und nachkommen, kunigen zu Beheim und marggraven zu Merhern, in den abgenanten din- gen geschaden muchten, meynen wir und wollen auch mit keiserlicher mechte vollenkomen- heit, daz dieselben untugelichen, uncreftig und ûns unschedlich sein sullen in allen unsern ob- — — 1355 iar, an dem nehsten donrstag nach s. genanten landen. — — zu Nuremberg Andreas tage des h. tzwelfb., unser reiche in dem X iar und des keisertûms in dem ersten. R. Volpertus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., avulso, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Riegger, Archiv d. Gesch. u. Stat. II p. 605 n. 102. — Reg. imp. VIII 2307.
Strana 106
106 Regesta Bohemiae et Moraviae. 184) 1355, 4 Dec. Littera super censu solvendo monasterio Egrensi ord. s. Clarae. Das ist ein prief, aber ein unnuczer prief, laut uber ein pfunt haller auf einem haus auf der forburg pey sant Johans freithof von Cunrat Newperger, der mentler czu Eger etc. Datum des priefs: — — 1355 iar an s. Barbar der heil. iunkfrauen tag. E mepto. archivi civitatis Egrensis fol. 83 extr. Siegel, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 43 p. 304 n. 101. 185) 1355, 4 Dec. A d. Johanne Paduano decano Vissegradensi, collectore in regno Bohemiae, de pecuniis pro camera apostolica recollectis, tam de decimis quam de fructibus beneficiorum ad cameram pertinentium, per manus Antonii Malabayla mercatoris Astensis 5000 florenorum fortium ca- merae apostolicae sunt soluta. Ed. Kirsch, Die päpstl. Kollektorien in Deutschland während d. XIV Jhdts. p. 384. — Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 164 n. 402 e registris introituum et exituum camerae apostolicae. 186) 1355, 6 Dec. Kolín. Judex, magister civium et iurati civitatis Novae Coloniae super Albea, cives de Nymburk Nos Goczlinus iudex, viam habere per bona Bočkonis de Poděbrady testantur. Petrus Meysner protunc magister civium, Petrus Rossa, Petrus Cropp, Haynusch Nunnen- kluppil, Vlmannus Halpritter, Theodricus Hamer, Johannes Sechsel, Seybotha Choler, Johan- nes Helwigsdorf, Hermannus Otnandi, Petrus Leywother, Henslinus Lewpoldi, iurati civi- tatis Nove Colonie super Albea, constare volumus — — palam protestantes, quod nob. d. Boczko de Podyebrad ob reverenciam ven. domini .. Mindensis episcopi et ad pluri- marum nostrarum precum efficaces instancias discr. viris . . civibus de Newburga super via, que de Horat per bona eiusdem domini hereditaria meatum habet, prout ipsis de fine ad finem extat demonstrata, in omnibus suis partibus rite racionabiliterque signata, bonam ac promotivam exhibuit voluntatem, prout alias in ipsorum civium litteris privile- gialibus super se datis plenius continetur. Cuius tamen tenorem littere ob maiorem cautelam roboramus, ratificamus, presentibus confirmantes tali sub condicione atque forma, quod dictus d. Boczko hominesque sui ammodo a predictis civibus et eorum carbo- nariis perpetuis temporibus nullum detrimentum dampni per vecturas ipsorum paciantur et ut dicti cives omnia et singula iuxta tenorem litterarum, quas super se domino Boczkoni prefato dedisse dinoscuntur, rata servare debeant et tenere. — — Actum et datum die s. Nicolai conf. a. d. 1355. Orig. cum sig. „burgensium“ in press. perg. in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 132. Dep. Oels, Fremde Urk. n. 20. — Ed. Emler, Listiny archivu někdy Olešnického, Arch. Češ. XIV p. 501 n. 9. — Extr. Sedláček, Die altböhm. Bestände des Oelser Archivs, Věstník Kr. čes. spol. nauk, 1887 p. 64 n. 80.
106 Regesta Bohemiae et Moraviae. 184) 1355, 4 Dec. Littera super censu solvendo monasterio Egrensi ord. s. Clarae. Das ist ein prief, aber ein unnuczer prief, laut uber ein pfunt haller auf einem haus auf der forburg pey sant Johans freithof von Cunrat Newperger, der mentler czu Eger etc. Datum des priefs: — — 1355 iar an s. Barbar der heil. iunkfrauen tag. E mepto. archivi civitatis Egrensis fol. 83 extr. Siegel, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 43 p. 304 n. 101. 185) 1355, 4 Dec. A d. Johanne Paduano decano Vissegradensi, collectore in regno Bohemiae, de pecuniis pro camera apostolica recollectis, tam de decimis quam de fructibus beneficiorum ad cameram pertinentium, per manus Antonii Malabayla mercatoris Astensis 5000 florenorum fortium ca- merae apostolicae sunt soluta. Ed. Kirsch, Die päpstl. Kollektorien in Deutschland während d. XIV Jhdts. p. 384. — Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 164 n. 402 e registris introituum et exituum camerae apostolicae. 186) 1355, 6 Dec. Kolín. Judex, magister civium et iurati civitatis Novae Coloniae super Albea, cives de Nymburk Nos Goczlinus iudex, viam habere per bona Bočkonis de Poděbrady testantur. Petrus Meysner protunc magister civium, Petrus Rossa, Petrus Cropp, Haynusch Nunnen- kluppil, Vlmannus Halpritter, Theodricus Hamer, Johannes Sechsel, Seybotha Choler, Johan- nes Helwigsdorf, Hermannus Otnandi, Petrus Leywother, Henslinus Lewpoldi, iurati civi- tatis Nove Colonie super Albea, constare volumus — — palam protestantes, quod nob. d. Boczko de Podyebrad ob reverenciam ven. domini .. Mindensis episcopi et ad pluri- marum nostrarum precum efficaces instancias discr. viris . . civibus de Newburga super via, que de Horat per bona eiusdem domini hereditaria meatum habet, prout ipsis de fine ad finem extat demonstrata, in omnibus suis partibus rite racionabiliterque signata, bonam ac promotivam exhibuit voluntatem, prout alias in ipsorum civium litteris privile- gialibus super se datis plenius continetur. Cuius tamen tenorem littere ob maiorem cautelam roboramus, ratificamus, presentibus confirmantes tali sub condicione atque forma, quod dictus d. Boczko hominesque sui ammodo a predictis civibus et eorum carbo- nariis perpetuis temporibus nullum detrimentum dampni per vecturas ipsorum paciantur et ut dicti cives omnia et singula iuxta tenorem litterarum, quas super se domino Boczkoni prefato dedisse dinoscuntur, rata servare debeant et tenere. — — Actum et datum die s. Nicolai conf. a. d. 1355. Orig. cum sig. „burgensium“ in press. perg. in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 132. Dep. Oels, Fremde Urk. n. 20. — Ed. Emler, Listiny archivu někdy Olešnického, Arch. Češ. XIV p. 501 n. 9. — Extr. Sedláček, Die altböhm. Bestände des Oelser Archivs, Věstník Kr. čes. spol. nauk, 1887 p. 64 n. 80.
Strana 107
Annus 1355, 4—13 Dec. 107 187) 1355, 13 Dec. Norimbergae. Karolus imperator et rex Bolconi duci Falkenbergensi, principi et iudici curiae imperialis, terram ac dominium, quae ad Sacrum imperium proxime devolventur, conferre promittil, ex- ceptis tamen principatibus et terris in regno Bohemiae seu aliis terris regno Bohemiae adia- „ze Nüremberg — — 1355 an s. Lucien tag, unsirr reich in „bekennen.“ centibus. dem X und dez keisertums in dem ersten iare. Per dominum . . cancellarium Johannes Eystetensis." Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., deperd., Monaci in archivo generali sign. Landgrafschaft Leuchten- berg fasc. 5. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 386. — Reg. imp. VIII 2337. 188) 1355, 13 Dec. Norimbergae. Gerlacus archiepiscopus Moguntinus ad incorporationem ducatuum Silesiae et Budissi- nensis ac Gorlicensis marchionatuum suum tribuit consensum. Nos Gerlacus d. gr. s. Maguntine sedis archiepiscopus, s. imperii per Germaniam archicancellarius, ad per- petuam rei memoriam. Serenissimus ac invictissimus princeps et dominus d. Karolus — — Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, dominus noster graciosus, provida sue circum- speccionis industria diligenter advertens, qualiter insignes laudabilis fame tytulos moderni temporis meretur gloriosa posteritas, si quod predecessorum illustrium circumspecta pridem instauravit provisio etc. sicut in litteris originalibus dicti d. nostri imperatoris, quas sub bulla aurea, typario imperialis sue maiestatis impressa, desuper erogasse dinoscitur, plenius et distinccius est expressum. (Vide litteras incorporationis n. 148, quarum tenor, A, mutatis mutandis hic est insertus.) Nos igitur, qui supra, Gerlacus dicte sedis Moguntinensis archiepiscopus, ex eisdem racionabilibus et evidentibus causis, quibus antedictus serenis- simus princeps d. noster imperator Karolus circumspecta sua prudencia motus fore dino- scitur, et ex omnibus predictis tamquam ex motivis legittimis, s. Romani imperii magnifi- cum statum et augmentum prospicientibus, propensius animati, supradictis adiunccioni, incorporacioni — — velut archiepiscopus Moguntinus, s. imperii per Germaniam archi- — nostrum benivolum consensum et assensum pre- cancellarius et princeps elector, — sentibus adhibemus ac supradicta omnia et singula ac eorum quodlibet in omnibus suis tenoribus, sentenciis, — — ex officii nostri debito laudamus, approbamus et de certa nostra sciencia confirmamus plenissime perpetuis temporibus valitura. — — Datum Nuremberg a. d. 1355 in die b. Lucie virg. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Goldast, Comm. de Boh. reg. iur. app. p. 73 (n. 47.) — Hoffmann, SS. rer. Lusat. IV p. 197 n. 40. — Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 60 n. 52. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 39 n. 34. — Extr. Brandl, Cod. Mor. dipl. VIII p. 268 n. 328. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 412 n. 382. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 252.
Annus 1355, 4—13 Dec. 107 187) 1355, 13 Dec. Norimbergae. Karolus imperator et rex Bolconi duci Falkenbergensi, principi et iudici curiae imperialis, terram ac dominium, quae ad Sacrum imperium proxime devolventur, conferre promittil, ex- ceptis tamen principatibus et terris in regno Bohemiae seu aliis terris regno Bohemiae adia- „ze Nüremberg — — 1355 an s. Lucien tag, unsirr reich in „bekennen.“ centibus. dem X und dez keisertums in dem ersten iare. Per dominum . . cancellarium Johannes Eystetensis." Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., deperd., Monaci in archivo generali sign. Landgrafschaft Leuchten- berg fasc. 5. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 386. — Reg. imp. VIII 2337. 188) 1355, 13 Dec. Norimbergae. Gerlacus archiepiscopus Moguntinus ad incorporationem ducatuum Silesiae et Budissi- nensis ac Gorlicensis marchionatuum suum tribuit consensum. Nos Gerlacus d. gr. s. Maguntine sedis archiepiscopus, s. imperii per Germaniam archicancellarius, ad per- petuam rei memoriam. Serenissimus ac invictissimus princeps et dominus d. Karolus — — Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, dominus noster graciosus, provida sue circum- speccionis industria diligenter advertens, qualiter insignes laudabilis fame tytulos moderni temporis meretur gloriosa posteritas, si quod predecessorum illustrium circumspecta pridem instauravit provisio etc. sicut in litteris originalibus dicti d. nostri imperatoris, quas sub bulla aurea, typario imperialis sue maiestatis impressa, desuper erogasse dinoscitur, plenius et distinccius est expressum. (Vide litteras incorporationis n. 148, quarum tenor, A, mutatis mutandis hic est insertus.) Nos igitur, qui supra, Gerlacus dicte sedis Moguntinensis archiepiscopus, ex eisdem racionabilibus et evidentibus causis, quibus antedictus serenis- simus princeps d. noster imperator Karolus circumspecta sua prudencia motus fore dino- scitur, et ex omnibus predictis tamquam ex motivis legittimis, s. Romani imperii magnifi- cum statum et augmentum prospicientibus, propensius animati, supradictis adiunccioni, incorporacioni — — velut archiepiscopus Moguntinus, s. imperii per Germaniam archi- — nostrum benivolum consensum et assensum pre- cancellarius et princeps elector, — sentibus adhibemus ac supradicta omnia et singula ac eorum quodlibet in omnibus suis tenoribus, sentenciis, — — ex officii nostri debito laudamus, approbamus et de certa nostra sciencia confirmamus plenissime perpetuis temporibus valitura. — — Datum Nuremberg a. d. 1355 in die b. Lucie virg. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Goldast, Comm. de Boh. reg. iur. app. p. 73 (n. 47.) — Hoffmann, SS. rer. Lusat. IV p. 197 n. 40. — Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 60 n. 52. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 39 n. 34. — Extr. Brandl, Cod. Mor. dipl. VIII p. 268 n. 328. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 412 n. 382. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 252.
Strana 108
108 Regesta Bohemiae et Moraviae. 189) 1355, 13 Dec. Norimbergae. Rupertus senior comes palatinus Rheni ad incorporationem ducatuum Silesiae et Budis- sinensis ac Gorlicensis marchionatuum suum tribuit consensum (per omnia ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, n. 188). „Datum Nuremberg a. d. 1355 in die b. Lucie virg. Orig. cum sig. mai. de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 182. — Brandl, Cod. Mor. dipl. VIII p. 269 n. 329. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 412 n. 382. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 252. 190) 1355, 13 Dec. Norimbergae. Rudolphus dux Saxoniae ad incorporationem ducatuum Silesiae et Budissinensis ac Gorli- censis marchionatuum suum tribuit consensum (per omnia ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, n. 188). „Datum Nuremberg a. d. 1355 in die s. Lucie virg. Orig. cum sig. mai. de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 182. — Brandl, Cod. Mor. dipl. VIII p. 269 n. 329. — Jireček, Cod. iur. Boh. II. 1 p. 412 n. 382. — Beg. imp. VIII, Reichssachen 252. 191) 1355, 13 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis ad incorporationem ducatuum Silesiae et Budissinensis ac Gorlicensis marchionatuum suum tribuit consensum (per omnia ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, n. 188). „Datum Nuremberg a. d. 1355 in die b. Lucie virg." Orig. cum sig. min. de cera rubra communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. — Ed. Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 385 n. 1009. — Extr. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 182. — Brandl, Cod. Mor. dipl. VIII p. 269 n. 329. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 412 n. 382. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 252. 192) 1355, 13 Dec. Norimbergae. Gerlacus archiepiscopus Moguntinus consentit litteris Karoli imperatoris et regis de feudis Nos Gerlacus d. gr. s. Maguntinensis in Bavaria regno Bohemiae incorporatis. sedis archiepiscopus, s. i. per Germaniam archicancellarius, ad perpetuam rei memoriam. Serenissimus ac invictissimus princeps et dominus d. Karolus quartus, — — Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, inter alias sollicitudinum operosas vigilias, quibus pro sub- ditorum grata quiete etc. (ofr. litteras incorporationis a. 1355, 5 Apr. Romae datas, quarum prima pars et finis, mutatis mutandis, hic inseruntur,i vide superius n. 2.). Nos igitur, qui supra, Gerlacus dicte sedis Maguntine archiepiscopus, ex eisdem racionabilibus et evidentibus 1) Usque ad „in suo robore perseverent“ et a „Non obstantibus — —.“ Loco, „statutorum“ regni Bo- hemiae (vide p. 3) hic loquitur de „privilegiis regni sui Boemie“.
108 Regesta Bohemiae et Moraviae. 189) 1355, 13 Dec. Norimbergae. Rupertus senior comes palatinus Rheni ad incorporationem ducatuum Silesiae et Budis- sinensis ac Gorlicensis marchionatuum suum tribuit consensum (per omnia ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, n. 188). „Datum Nuremberg a. d. 1355 in die b. Lucie virg. Orig. cum sig. mai. de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 182. — Brandl, Cod. Mor. dipl. VIII p. 269 n. 329. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 412 n. 382. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 252. 190) 1355, 13 Dec. Norimbergae. Rudolphus dux Saxoniae ad incorporationem ducatuum Silesiae et Budissinensis ac Gorli- censis marchionatuum suum tribuit consensum (per omnia ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, n. 188). „Datum Nuremberg a. d. 1355 in die s. Lucie virg. Orig. cum sig. mai. de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 182. — Brandl, Cod. Mor. dipl. VIII p. 269 n. 329. — Jireček, Cod. iur. Boh. II. 1 p. 412 n. 382. — Beg. imp. VIII, Reichssachen 252. 191) 1355, 13 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis ad incorporationem ducatuum Silesiae et Budissinensis ac Gorlicensis marchionatuum suum tribuit consensum (per omnia ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, n. 188). „Datum Nuremberg a. d. 1355 in die b. Lucie virg." Orig. cum sig. min. de cera rubra communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohe- miae. — Ed. Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 385 n. 1009. — Extr. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 182. — Brandl, Cod. Mor. dipl. VIII p. 269 n. 329. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 412 n. 382. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 252. 192) 1355, 13 Dec. Norimbergae. Gerlacus archiepiscopus Moguntinus consentit litteris Karoli imperatoris et regis de feudis Nos Gerlacus d. gr. s. Maguntinensis in Bavaria regno Bohemiae incorporatis. sedis archiepiscopus, s. i. per Germaniam archicancellarius, ad perpetuam rei memoriam. Serenissimus ac invictissimus princeps et dominus d. Karolus quartus, — — Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, inter alias sollicitudinum operosas vigilias, quibus pro sub- ditorum grata quiete etc. (ofr. litteras incorporationis a. 1355, 5 Apr. Romae datas, quarum prima pars et finis, mutatis mutandis, hic inseruntur,i vide superius n. 2.). Nos igitur, qui supra, Gerlacus dicte sedis Maguntine archiepiscopus, ex eisdem racionabilibus et evidentibus 1) Usque ad „in suo robore perseverent“ et a „Non obstantibus — —.“ Loco, „statutorum“ regni Bo- hemiae (vide p. 3) hic loquitur de „privilegiis regni sui Boemie“.
Strana 109
Annus 1355, 13 Dec. 109 causis, quibus antedictus serenissimus princeps dominus noster imperator Karolus circum- specta sua providencia motus fore dinoscitur, et ex omnibus predictis tamquam ex motivis legitimis, s. Romani imperii magnificum statum prospicientibus, propensius animati, supradictis incorporacioni, adiunccioni —— velut archiepiscopus Maguntinus, s. i. per Germaniam archi- — — nostrum benivolum consensum et assensum presen- cancellarius et princeps elector, tibus adhibemus ac — — confirmamus plenissime, perpetuis temporibus valitura. — Datum Nuremberg a. d. 1355 in die b. Lucie virg. Orig. cum sig. mai. de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Gold- ast, Comm. de Boh. reg. iur. p. 71 (n. 46). — Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 59 n. 51. — Extr. Brandl, Cod. Mor. dipl. VIII p. 268 n. 326. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 253. 193) 1355, 13 Dec. Norimbergae. Rupertus senior comes palatinus Rheni litteris Karoli imperatoris et regis de feudis in Ba- varia regno Bohemiae incorporatis suum tribuit consensum (per omnia ut in praecedenti charta Gerlaci archiepiscopi Moguntini, n. 192). „Datum in Nuremberg a. d. 1355 in die b. Lucie virg. Orig. cum sig. in fil. ser., deperd., Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 194) 1355, 13 Dec. Norimbergae. Rudolphus dux Saxoniae consentit litteris Karoli imperatoris et regis de feudis in Bavaria regno Bohemiae incorporatis (per omnia fere ut in charta Gerlaci archiepiscopi Moguntini, vide n. 192). „Datum Nuremberg a. d. 1355 in die s. Lucie virg. Orig. cum sig. in fil. ser., deperd., Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 195) 1355, 13 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis litteris Karoli imperatoris et regis de feudis in Bavaria regno Bohemiae incorporatis suum tribuit consensum (per omnia fere ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, vide n. 192). „Datum Nuremberg a. d. 1355 in die b. Lucie virg. Orig. cum sig. min. de cera rubra in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Brandl, Cod. Mor. dipl. VIII p. 268 n. 327. 196) 1355, 13 Dec. Olsnae. Knechtoni de Haugwitz, commendatori domus ord. s. Johannis Hierosolymitani in Tyncia, Nos frater Gallus bona ordinis in Pylavia ad vitae ipsius tempora conceduntur. de Lemberch, prior domorum hospitalis ord. s. Johannis Jerosolimitani per Boemiam, Polo-
Annus 1355, 13 Dec. 109 causis, quibus antedictus serenissimus princeps dominus noster imperator Karolus circum- specta sua providencia motus fore dinoscitur, et ex omnibus predictis tamquam ex motivis legitimis, s. Romani imperii magnificum statum prospicientibus, propensius animati, supradictis incorporacioni, adiunccioni —— velut archiepiscopus Maguntinus, s. i. per Germaniam archi- — — nostrum benivolum consensum et assensum presen- cancellarius et princeps elector, tibus adhibemus ac — — confirmamus plenissime, perpetuis temporibus valitura. — Datum Nuremberg a. d. 1355 in die b. Lucie virg. Orig. cum sig. mai. de cera comm. in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Gold- ast, Comm. de Boh. reg. iur. p. 71 (n. 46). — Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 59 n. 51. — Extr. Brandl, Cod. Mor. dipl. VIII p. 268 n. 326. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 253. 193) 1355, 13 Dec. Norimbergae. Rupertus senior comes palatinus Rheni litteris Karoli imperatoris et regis de feudis in Ba- varia regno Bohemiae incorporatis suum tribuit consensum (per omnia ut in praecedenti charta Gerlaci archiepiscopi Moguntini, n. 192). „Datum in Nuremberg a. d. 1355 in die b. Lucie virg. Orig. cum sig. in fil. ser., deperd., Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 194) 1355, 13 Dec. Norimbergae. Rudolphus dux Saxoniae consentit litteris Karoli imperatoris et regis de feudis in Bavaria regno Bohemiae incorporatis (per omnia fere ut in charta Gerlaci archiepiscopi Moguntini, vide n. 192). „Datum Nuremberg a. d. 1355 in die s. Lucie virg. Orig. cum sig. in fil. ser., deperd., Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 195) 1355, 13 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis litteris Karoli imperatoris et regis de feudis in Bavaria regno Bohemiae incorporatis suum tribuit consensum (per omnia fere ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, vide n. 192). „Datum Nuremberg a. d. 1355 in die b. Lucie virg. Orig. cum sig. min. de cera rubra in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Extr. Brandl, Cod. Mor. dipl. VIII p. 268 n. 327. 196) 1355, 13 Dec. Olsnae. Knechtoni de Haugwitz, commendatori domus ord. s. Johannis Hierosolymitani in Tyncia, Nos frater Gallus bona ordinis in Pylavia ad vitae ipsius tempora conceduntur. de Lemberch, prior domorum hospitalis ord. s. Johannis Jerosolimitani per Boemiam, Polo-
Strana 110
110 Regesta Bohemiae et Moraviac. niam, Moraviam, Austriam etc. — — profitemur in hiis scriptis, nos rel. in Chr. nobis carissimo fratri Knecht de Hugwicz, commendatori in Tyncia, de consensu et consilio com- mendatorum tunc nobis assistencium — — ex speciali gracia admisisse pro sua patrimoniali pecunia redimere, adunare seu ex novo reformare bona ordinis nostri domus in Pylauia, que longis temporibus desolata ac obligata et verius dicendo in toto a possessione iam dicti nostri ordinis separata exstiterunt.1 Quam quidem patrimonialem pecuniam pridem eciam de nostro favore seu licencia tenuit et habuit, videlicet ducentas et triginta sex marcas gr. den. prag. polonici pagamenti, quas pro exsolucione predictorum bonorum exposuit seu impendit. Cuius benivolenciam — — benigniter attendentes, sibi predicta bona in Pylauia cum omnibus eius iuribus ac pertinenciis, usufructibus ac utilitatibus universis, quocunque nomine nuncupatis, prout antiquitus in suis limitibus sive metis circumferencialiter sunt distincta, ad vite sue tempora per eum tenenda, regenda et habenda concedimus — tali tamen condicionis clausula mediante, sane videlicet, quod de decima in villa Kemresdorf dicta ac responsione nostra ibidem ipse frater Knecht de Hugwicz eo tempore, quo sibi vita fuerit comes, solvet nobis ac successoribus nostris, prioribus Boemie, singulis annis decem marcas gr. den. prag. polonicalis pagamenti. Quandocunque autem predictum fratrem Knecht viam carnis ingredi contigerit universe, tunc statim dicta domus in Pylauia cum omnibus eius bonis seu iuribus ac pertinenciis prelibatis ad domum ordinis nostri in Tyncia deinceps pertinere debent integraliter, de qua eciam domo et bonis eiusdem com- mendator domus in Tyncia — — prioribus Boemie singulis annis viginti marcas gr. den. prag. polonicalis pagamenti — — solvet atque dabit. In cuius rei testimonium ac certitudinem maiorem nostri sigilli munimine nec non rel. virorum seu fratrum scilicet Ni- colay de Ratybor in Sythauia, Michaelis de Swydnicz in Strigonia, Mathie de Panowicz in Olsna, Waltheri de Colonia in Brega, Petri de Ratybor in Lichtnow, Popponis in Lübssicz et Tylkonis Rymmani in Wratislauia commendatorum presentem dedimus litteram robora- tam. Actum et datum in domo ordinis nostri in Olsna in die b. Lucie virg. a. d. 1355. Orig. Pragae in archivo magni prioratus Melitensium, sign. Grosstinz n. 49. Octo sig. rot. pendent in press. perg., quorum primum de cera rubra est sigillum maius fratris Galli de Lemberg. 197) 1355, 14 Dec. Norimbergae. Nicolaus de Seifridau miles castrum Zacléř sibi sub certis conditionibus traditum esse re- cognoscit. Ich Niclas von Seyfridaw ritter bekennen — —, daz mir der aller- — — h. Karl Romisscher keiser — — und kung zu Beheim, mein liber durchleuhtigste gnediger herre, 300 schog gr. pr. pf. geben hat von sunderleichen seinen gnaden und dafur 1) In eodem archivo (sign. Grosstinz, Beilau n. 50) reperitur charta Nicolai ducis Silesiae et domini in Munsterberg a. 1355, 24 Sept. in Munsterberg data, qua curiam Pylaviam Kanthensis districtus nomine veri testamenti confert d. Knecht de Hugwicz, commendatori in Tynczia et ordini s. Johannis hospitalis Hiero- solymitani.
110 Regesta Bohemiae et Moraviac. niam, Moraviam, Austriam etc. — — profitemur in hiis scriptis, nos rel. in Chr. nobis carissimo fratri Knecht de Hugwicz, commendatori in Tyncia, de consensu et consilio com- mendatorum tunc nobis assistencium — — ex speciali gracia admisisse pro sua patrimoniali pecunia redimere, adunare seu ex novo reformare bona ordinis nostri domus in Pylauia, que longis temporibus desolata ac obligata et verius dicendo in toto a possessione iam dicti nostri ordinis separata exstiterunt.1 Quam quidem patrimonialem pecuniam pridem eciam de nostro favore seu licencia tenuit et habuit, videlicet ducentas et triginta sex marcas gr. den. prag. polonici pagamenti, quas pro exsolucione predictorum bonorum exposuit seu impendit. Cuius benivolenciam — — benigniter attendentes, sibi predicta bona in Pylauia cum omnibus eius iuribus ac pertinenciis, usufructibus ac utilitatibus universis, quocunque nomine nuncupatis, prout antiquitus in suis limitibus sive metis circumferencialiter sunt distincta, ad vite sue tempora per eum tenenda, regenda et habenda concedimus — tali tamen condicionis clausula mediante, sane videlicet, quod de decima in villa Kemresdorf dicta ac responsione nostra ibidem ipse frater Knecht de Hugwicz eo tempore, quo sibi vita fuerit comes, solvet nobis ac successoribus nostris, prioribus Boemie, singulis annis decem marcas gr. den. prag. polonicalis pagamenti. Quandocunque autem predictum fratrem Knecht viam carnis ingredi contigerit universe, tunc statim dicta domus in Pylauia cum omnibus eius bonis seu iuribus ac pertinenciis prelibatis ad domum ordinis nostri in Tyncia deinceps pertinere debent integraliter, de qua eciam domo et bonis eiusdem com- mendator domus in Tyncia — — prioribus Boemie singulis annis viginti marcas gr. den. prag. polonicalis pagamenti — — solvet atque dabit. In cuius rei testimonium ac certitudinem maiorem nostri sigilli munimine nec non rel. virorum seu fratrum scilicet Ni- colay de Ratybor in Sythauia, Michaelis de Swydnicz in Strigonia, Mathie de Panowicz in Olsna, Waltheri de Colonia in Brega, Petri de Ratybor in Lichtnow, Popponis in Lübssicz et Tylkonis Rymmani in Wratislauia commendatorum presentem dedimus litteram robora- tam. Actum et datum in domo ordinis nostri in Olsna in die b. Lucie virg. a. d. 1355. Orig. Pragae in archivo magni prioratus Melitensium, sign. Grosstinz n. 49. Octo sig. rot. pendent in press. perg., quorum primum de cera rubra est sigillum maius fratris Galli de Lemberg. 197) 1355, 14 Dec. Norimbergae. Nicolaus de Seifridau miles castrum Zacléř sibi sub certis conditionibus traditum esse re- cognoscit. Ich Niclas von Seyfridaw ritter bekennen — —, daz mir der aller- — — h. Karl Romisscher keiser — — und kung zu Beheim, mein liber durchleuhtigste gnediger herre, 300 schog gr. pr. pf. geben hat von sunderleichen seinen gnaden und dafur 1) In eodem archivo (sign. Grosstinz, Beilau n. 50) reperitur charta Nicolai ducis Silesiae et domini in Munsterberg a. 1355, 24 Sept. in Munsterberg data, qua curiam Pylaviam Kanthensis districtus nomine veri testamenti confert d. Knecht de Hugwicz, commendatori in Tynczia et ordini s. Johannis hospitalis Hiero- solymitani.
Strana 111
Annus 1355, 13—15 Dec. 111 hat er mir eingesaczet zu rechtem phande alle die gut mit allen iren nuczen, die zu dem haws zu Scheczlern gehoren, und hat mir dazselbe haws enpholhen, daz ich dez phlegen und es bewarn schol von seinen wegen uncz an die zeit, daz er dazselbe haws wider an mir fordern oder heischen wrde, in sulchem undirscheide: wer daz sache, daz dem edeln manne hern Albrehten von Crenwicz dazselbe haws durch reht wider werden scholde, oder ob der hochgeborn furste her Polke herczoge zu der Swidnicz und zu dem Jawr, auch mein gnediger herre, dheinerley fruntliche gelubde getan hette dem obgenanten hern Albreh- ten von Crenewicz, im daz haws widerzuschaffen, so gelob ich fur mich und mein erben —, daz wir der obgenanten guter und hauses on allez verzihen und widerrede ledeclichen abtretten wollen und schullen. Wer aber, daz daz obgenant haws bey dem obgenanten meinem herren dem keiser und in seinen handen blibe, so schol ez in meiner pflege sein, uncz an die zeit, daz er ez wider von mir fordern oder heischen wirdet, alz da vor be- griffen ist; aber die obgenanten gut, die zu dem hause gehorn, schullen mein phant sein fur die egenanten 300 schog an allen abslag der nucze, die davon bekumen, alz lange, daz der obgenant unser herre der keyser oder sein nachkumen, kunge zu Beheim, die obge- nanten gut fur die egenanten 300 schog wider mich oder die obgenanten mein erben losen und uns die gnediclich rihten und bezaln. Und dez zu urchunde und gezeugnizze han ich mein insigel an disen brief gehenget — —. Und wir Bolke von Falkenperg, Bolke von Opul, von gots gn. herczogen, Burchart von denselben gots gn. burggraffe zu Meydburg und Bohuslaw von Swannenberg haben durch fleizzege dez edeln mannes h. Nyclas von Seyfridaw dez obgenanten unser insigel auch an disem brieff gehenget zu merer sicherunge und gezeugnisse aller der obgenanten dinge. Der geben ist zu Nuremberg — — 1355 iar am nehsten mantag nach s. Lucien tag. Orig. cum 5 sig. rot. in press. perg., quorum quartum de cera viridi, alia vero de cera rubra communi impressa sunt, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 198) 1355. 15 Dec. Moniales ord. s. Clarae in Curia Regnitz monasterio Egrensi eiusdem ord. bona in villa Horní Lomany vendunt. Das ist uber einen hof czu Ober Lamen uber 10 kar traid, hat ieczunt der Puhler. Das ist ein haubtprief von swester Elisabeth“ abtesin und die samung sant Clarn orden czu dem Hof Regnicz, das wir mit bedachtem mut verkauft haben der samung sant Clarn orden czu Eger unser hof czu Obern Lamen umb hundert pfunt und firczig pfunt haller, und der hof czinset 10 kar getraids, funf kar korn und funf kar haber. Und den forgenanten hof hab wir in verkauft mit allen rechten, nuczen und eren, es sey mit czynsen, mit fronen oder mit weysoden, mit holcz, mit feld, mit wiszen, mit eckern unter der erden und ob der erden, versucht und unversucht. Datum des priefs a) ms.: Tel, recte: El., vide Siegl l. c. p. 300 n. 89.
Annus 1355, 13—15 Dec. 111 hat er mir eingesaczet zu rechtem phande alle die gut mit allen iren nuczen, die zu dem haws zu Scheczlern gehoren, und hat mir dazselbe haws enpholhen, daz ich dez phlegen und es bewarn schol von seinen wegen uncz an die zeit, daz er dazselbe haws wider an mir fordern oder heischen wrde, in sulchem undirscheide: wer daz sache, daz dem edeln manne hern Albrehten von Crenwicz dazselbe haws durch reht wider werden scholde, oder ob der hochgeborn furste her Polke herczoge zu der Swidnicz und zu dem Jawr, auch mein gnediger herre, dheinerley fruntliche gelubde getan hette dem obgenanten hern Albreh- ten von Crenewicz, im daz haws widerzuschaffen, so gelob ich fur mich und mein erben —, daz wir der obgenanten guter und hauses on allez verzihen und widerrede ledeclichen abtretten wollen und schullen. Wer aber, daz daz obgenant haws bey dem obgenanten meinem herren dem keiser und in seinen handen blibe, so schol ez in meiner pflege sein, uncz an die zeit, daz er ez wider von mir fordern oder heischen wirdet, alz da vor be- griffen ist; aber die obgenanten gut, die zu dem hause gehorn, schullen mein phant sein fur die egenanten 300 schog an allen abslag der nucze, die davon bekumen, alz lange, daz der obgenant unser herre der keyser oder sein nachkumen, kunge zu Beheim, die obge- nanten gut fur die egenanten 300 schog wider mich oder die obgenanten mein erben losen und uns die gnediclich rihten und bezaln. Und dez zu urchunde und gezeugnizze han ich mein insigel an disen brief gehenget — —. Und wir Bolke von Falkenperg, Bolke von Opul, von gots gn. herczogen, Burchart von denselben gots gn. burggraffe zu Meydburg und Bohuslaw von Swannenberg haben durch fleizzege dez edeln mannes h. Nyclas von Seyfridaw dez obgenanten unser insigel auch an disem brieff gehenget zu merer sicherunge und gezeugnisse aller der obgenanten dinge. Der geben ist zu Nuremberg — — 1355 iar am nehsten mantag nach s. Lucien tag. Orig. cum 5 sig. rot. in press. perg., quorum quartum de cera viridi, alia vero de cera rubra communi impressa sunt, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 198) 1355. 15 Dec. Moniales ord. s. Clarae in Curia Regnitz monasterio Egrensi eiusdem ord. bona in villa Horní Lomany vendunt. Das ist uber einen hof czu Ober Lamen uber 10 kar traid, hat ieczunt der Puhler. Das ist ein haubtprief von swester Elisabeth“ abtesin und die samung sant Clarn orden czu dem Hof Regnicz, das wir mit bedachtem mut verkauft haben der samung sant Clarn orden czu Eger unser hof czu Obern Lamen umb hundert pfunt und firczig pfunt haller, und der hof czinset 10 kar getraids, funf kar korn und funf kar haber. Und den forgenanten hof hab wir in verkauft mit allen rechten, nuczen und eren, es sey mit czynsen, mit fronen oder mit weysoden, mit holcz, mit feld, mit wiszen, mit eckern unter der erden und ob der erden, versucht und unversucht. Datum des priefs a) ms.: Tel, recte: El., vide Siegl l. c. p. 300 n. 89.
Strana 112
112 Regesta Bohemiac et Moraviac. laut: — — 1355 iar an dem neschten dienstag nach s. Lucien tag etc. Czinst ieczunt der Hans Puhler czu Lamen 5 kar korn, 5 kar haber und die weysod. E mepto. archivi civitatis Egrensis fol. 35 extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, Milt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 43 p. 305 n. 102. 199) 1355, 16 Dec. Norimbergae. Karolus imperator et rex interdicit, ne munitiones Gattendorf, Neumarkt et Posseck denuo — enbieten den neunen, di in Egerlande, Ellbogerlande und der erigantur. Voyt lande über den lantfride gesatzt sint, dem purgermeister, dem rate und der gemein der purger zu Eger, undern liben getrewn, unser genade und allez gut. Wan di vesten Pozzek, Newnmarcht und Gatendorf, die raupheuser, gebrochen sint€ und wir wellen, daz er nimmermer widergebawt noch aufgericht werden, sunder ewichlich also vertilgt und ab- getan beleiben, gebieten und bevelhen wir euch ernstlich bei undern hulden, ob diselben vesten oder ir dehein imant widerpawn wold, daz ir mit aller ewer maht dem widerstet — —, darzu euch mit namen schûln geholffen sein, wenn ez sich gebûre, alle voyt, den wir daz auch mit undern brifen enpfolhen haben. — — Geben ze Nurenberg des nehsten mitwochen vor s. Thomas des zwelfb. tag, unserr reiche in dem X und des keysertums in dem ersten iar. Orig. cum sig. a tergo appresso in archivo civitatis Egrensis n. 83. — Ed. Müller, Urk. u. Urkunden- auszüge z. Gesch. Plauens u. d. Vogtlandes, Mitt. d. Altertumsver. zu Plauen i. Vogtl. III p. 93 n. 397. - Reg. imp. VIII 6164. 200) 1355, 16 Dec. Sulzbach. Volkolt de Tann, iudex provincialis in Sulzbach, litem, quae de quodam prato inter mo- nasterium in Michelfeld et Annam Lanczpergerin de Pegnitz vertebatur, decidens pronuntiat pratum („haizzet die Hofmenin under Newsezze“) ad iurisdictionem abbatis pertinere. — — 1355 „Der geben ist ze Sulczbach an der nehsten mitwochen nach Lucie d. h. iunchfr. iar." Orig. cum sig. iudicii provincialis in press. perg., deperd., Monaci in archivo generali Bavariae, Kl. Urk. Michelfeld fasc. 7, sign. n. 37. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 336. 201) 1355, 16 Dec. Sulzbach. Volkolt de Tann, iudex provincialis in Sulzbach, recognoscit litem, quae inter Volframum de Gnendleinss et abbatem monasterii in Michelfeld occasione tertiae partis bonorum in Gnend- leinss (?) vertebatur, in praesentia sua in iudicio provinciali a notario provinciali („meins herrn des keysers landschreiber h. Hansen von Hochenheim“) sic esse decisam, ut Volframus 1) Cfr. Gradl, Gesch. d. Egerlandes I p. 217.
112 Regesta Bohemiac et Moraviac. laut: — — 1355 iar an dem neschten dienstag nach s. Lucien tag etc. Czinst ieczunt der Hans Puhler czu Lamen 5 kar korn, 5 kar haber und die weysod. E mepto. archivi civitatis Egrensis fol. 35 extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, Milt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 43 p. 305 n. 102. 199) 1355, 16 Dec. Norimbergae. Karolus imperator et rex interdicit, ne munitiones Gattendorf, Neumarkt et Posseck denuo — enbieten den neunen, di in Egerlande, Ellbogerlande und der erigantur. Voyt lande über den lantfride gesatzt sint, dem purgermeister, dem rate und der gemein der purger zu Eger, undern liben getrewn, unser genade und allez gut. Wan di vesten Pozzek, Newnmarcht und Gatendorf, die raupheuser, gebrochen sint€ und wir wellen, daz er nimmermer widergebawt noch aufgericht werden, sunder ewichlich also vertilgt und ab- getan beleiben, gebieten und bevelhen wir euch ernstlich bei undern hulden, ob diselben vesten oder ir dehein imant widerpawn wold, daz ir mit aller ewer maht dem widerstet — —, darzu euch mit namen schûln geholffen sein, wenn ez sich gebûre, alle voyt, den wir daz auch mit undern brifen enpfolhen haben. — — Geben ze Nurenberg des nehsten mitwochen vor s. Thomas des zwelfb. tag, unserr reiche in dem X und des keysertums in dem ersten iar. Orig. cum sig. a tergo appresso in archivo civitatis Egrensis n. 83. — Ed. Müller, Urk. u. Urkunden- auszüge z. Gesch. Plauens u. d. Vogtlandes, Mitt. d. Altertumsver. zu Plauen i. Vogtl. III p. 93 n. 397. - Reg. imp. VIII 6164. 200) 1355, 16 Dec. Sulzbach. Volkolt de Tann, iudex provincialis in Sulzbach, litem, quae de quodam prato inter mo- nasterium in Michelfeld et Annam Lanczpergerin de Pegnitz vertebatur, decidens pronuntiat pratum („haizzet die Hofmenin under Newsezze“) ad iurisdictionem abbatis pertinere. — — 1355 „Der geben ist ze Sulczbach an der nehsten mitwochen nach Lucie d. h. iunchfr. iar." Orig. cum sig. iudicii provincialis in press. perg., deperd., Monaci in archivo generali Bavariae, Kl. Urk. Michelfeld fasc. 7, sign. n. 37. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 336. 201) 1355, 16 Dec. Sulzbach. Volkolt de Tann, iudex provincialis in Sulzbach, recognoscit litem, quae inter Volframum de Gnendleinss et abbatem monasterii in Michelfeld occasione tertiae partis bonorum in Gnend- leinss (?) vertebatur, in praesentia sua in iudicio provinciali a notario provinciali („meins herrn des keysers landschreiber h. Hansen von Hochenheim“) sic esse decisam, ut Volframus 1) Cfr. Gradl, Gesch. d. Egerlandes I p. 217.
Strana 113
Annus 1355, 15—17 Dec. 113 bona teneat et de ipsis monasterio censum annuum solvere debeat. negsten mitwochen vor s. Thomas tag d. h. zwelfb. — — 1355 iar.“ Copia recentior ibidem fasc. 7 sign. n. 251. „Der geben ist an der 202) 1355, 17 Dec. Norimbergae. Karolus imperator et rex Sbynconi Lepori de Hasenburg („Sbinch Hase von Hasenburch“), magistro camerae imperialis, turrim in castro Norimbergensi („den turen uf dem cleinen tûrlein auf unserer burch ze Nürmberg“) ad beneplacitum imperatoris possidendam confert. „zu Nürnberg — — 1355 iare dez nehsten donerstag vor s. Thomas tag d. zwelfb., in d. X iar unserer reiche u. d. keys. i. d. I iare. Per d. Johannem episcopum Luthmuslensem, can- cellarium, Henricus. R. Hertwicus." Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, Reichsst. Nürnberg fasc. 361 n. 428. — Ed. Lochner, Anz. f. Kun. deut. Vorzeit 1865 p. 137. — Reg. imp. VIII 2343. 203) 1355, 17 Dec. Norimbergae. Karolus imperator el rex Wolframo de Nellenburg, praeceptori Alemaniae, et Rudolpho de Hoenburg, provinciali Bohemiae et Moraviae, fratrum hospitalis s. Mariae Hierosolymitanae domus Teutonicae privilegium, a Friderico imperatore a. 1221 m. Apr. concessum, auctoritate imperiali confirmat. Testes Gerlacus Moguntinus archiepiscopus, Rupertus senior comes pa- latinus Rheni, Rudolphus Saxoniae, Bolco Falkenbergensis, Bolco Opoliensis, Johannes Opaviae et Primislaus Tessinensis duces, Johannes Norimbergensis et Burchardus Magdeburgensis burg- gravii. „Datum Nuremberg a. d. 1355, VIII ind., XVI kal. ian., regn. nostr. a. X, imperii vero primo." Ed. Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 4 p. 10 n. 8. — Reg. imp. VIII 2342. 204) 1355, 17 Dec. Norimbergae. Karolus imperator et rex ad privilegia Adolpho comiti Nassaviensi, de libertatibus, feudis, theloneis, conductibus et aliis iuribus possidendis concessa, tamquam Bohemiae rex, s. i. archi- pincerna et princeps elector suum tribuit consensum. Reg. imp. VIII 6168. 205) 1355, 17 Dec. Cistercii. Johannes abbas Cisterciensis Sedlecensi et Pomucensi coabbatibus inquisitionem de per- mutatione bonorum inter monasterium Aulae Regiae et episcopum Luthomislensem facienda, quantum ad ipsum spectat, commitit. „Datum Cistercii cum nostri appensione sigilli in testimonium premissorum, die XVII m. dec. a. d. 1355." Inser. litteris archiepiscopi Pragensis atque Sedlecensis et Pomucensis abbatum a. 1356, 16 Aug. Pragae datis. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 90. 1) Vide n. 160.
Annus 1355, 15—17 Dec. 113 bona teneat et de ipsis monasterio censum annuum solvere debeat. negsten mitwochen vor s. Thomas tag d. h. zwelfb. — — 1355 iar.“ Copia recentior ibidem fasc. 7 sign. n. 251. „Der geben ist an der 202) 1355, 17 Dec. Norimbergae. Karolus imperator et rex Sbynconi Lepori de Hasenburg („Sbinch Hase von Hasenburch“), magistro camerae imperialis, turrim in castro Norimbergensi („den turen uf dem cleinen tûrlein auf unserer burch ze Nürmberg“) ad beneplacitum imperatoris possidendam confert. „zu Nürnberg — — 1355 iare dez nehsten donerstag vor s. Thomas tag d. zwelfb., in d. X iar unserer reiche u. d. keys. i. d. I iare. Per d. Johannem episcopum Luthmuslensem, can- cellarium, Henricus. R. Hertwicus." Orig. cum sig. maiest. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, Reichsst. Nürnberg fasc. 361 n. 428. — Ed. Lochner, Anz. f. Kun. deut. Vorzeit 1865 p. 137. — Reg. imp. VIII 2343. 203) 1355, 17 Dec. Norimbergae. Karolus imperator el rex Wolframo de Nellenburg, praeceptori Alemaniae, et Rudolpho de Hoenburg, provinciali Bohemiae et Moraviae, fratrum hospitalis s. Mariae Hierosolymitanae domus Teutonicae privilegium, a Friderico imperatore a. 1221 m. Apr. concessum, auctoritate imperiali confirmat. Testes Gerlacus Moguntinus archiepiscopus, Rupertus senior comes pa- latinus Rheni, Rudolphus Saxoniae, Bolco Falkenbergensis, Bolco Opoliensis, Johannes Opaviae et Primislaus Tessinensis duces, Johannes Norimbergensis et Burchardus Magdeburgensis burg- gravii. „Datum Nuremberg a. d. 1355, VIII ind., XVI kal. ian., regn. nostr. a. X, imperii vero primo." Ed. Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 4 p. 10 n. 8. — Reg. imp. VIII 2342. 204) 1355, 17 Dec. Norimbergae. Karolus imperator et rex ad privilegia Adolpho comiti Nassaviensi, de libertatibus, feudis, theloneis, conductibus et aliis iuribus possidendis concessa, tamquam Bohemiae rex, s. i. archi- pincerna et princeps elector suum tribuit consensum. Reg. imp. VIII 6168. 205) 1355, 17 Dec. Cistercii. Johannes abbas Cisterciensis Sedlecensi et Pomucensi coabbatibus inquisitionem de per- mutatione bonorum inter monasterium Aulae Regiae et episcopum Luthomislensem facienda, quantum ad ipsum spectat, commitit. „Datum Cistercii cum nostri appensione sigilli in testimonium premissorum, die XVII m. dec. a. d. 1355." Inser. litteris archiepiscopi Pragensis atque Sedlecensis et Pomucensis abbatum a. 1356, 16 Aug. Pragae datis. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 90. 1) Vide n. 160.
Strana 114
114 Regesta Bohemiae et Moraviac. 206) 1355, 19 Dec. Norimbergac. Karolus imperator et rex ad privilegia Johanni comiti Nassaviensi de libertatibus, feudis et aliis iuribus possidendis concessa tamquam Bohemiae rex, s. i. archipincerna et princeps elector suum tribuit consensum. Reg. imp. VIII 6169. 207) 1355, 19 Dec. Pragac. Confirmatio Nětkonis plebani in Rožďalovice. Nos Johannes dictus Paduanus, decanus Wissegradensis, decretorum doctor, et Wratiuogius prepositus Tynensis ecclesiarum, vicarii rev. — — d. Arnesti s. Pragensis eccl. archiepiscopi in spir. generales, notum facimus — —, quod nos ad presentacionem et peticionem nob. viri d. Jarossii de Rozda- louicz in media parte ecclesie, ibidem per mortem Galli, olim plebani ibidem vacante, in qua ipse ius patronatus obtinere dinoscitur, discr. virum Nyetkonem clericum, quondam Wlkyani de Libochouicz, exhibitorem presencium, crida seu proclamacione premissis, rec- torem legitimum instituimus et plebanum ipsumque ad eandem ecclesiam cum omnibus iuribus et pertinenciis suis, commissa sibi inibi cura animarum, auctoritate, qua fungimur, confirmamus. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione fecimus communiri. Datum Prage a. d. 1355 die XIX m. decembris. Copia coaeva Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae Pragensis in Libro erectionum eccle- si ae Pragensis I fol. CII. 208) 1355, 20 Dec. Sulzbach. Karolus imperator et rex Ulrico Engelhouer de Luh feudum imperiale Grenow confert et officialibus suis, nominatim burggravio in Parkstein iniungit, ut ipsum in possessione dicti feudi defendant. „zu Sulczbach — — 1355 iare am s. Thomas abend d. h. czwelfb., uns. reiche i. d. X iare u. d. keis. i. d. ersten. Luthomuslensis episcopus cancellarius." Orig. cum sig. in press. perg., deperd., in archivo generali Bavariae, Ger. Urk. Parkstein fasc. I n. 2. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 337. — Reg. imp. VIII 2351. 209) 1355, 20 Dec. Morimundi. Thomas abbas Morimundi monasterii Cist. ord., Lingonensis dioc., Sedlecensi et Pomucensi coabbatibus inquisitionem de permutatione bonorum inter monasterium Aulae Regiae et Lutho- mislensem episcopum facienda, quantum ad ipsum spectat, committit. „Datum in Mori- mondo cum nostri appensione sigilli in testimonium premissorum, die XX m. dec. a. d. 1355. Inser. litteris archiepiscopi Pragensis atque Sedlecensis et Pomucensis abbatum a. 1356, 16 Aug. Pragae datis. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 90. 1) Vide n. 205.
114 Regesta Bohemiae et Moraviac. 206) 1355, 19 Dec. Norimbergac. Karolus imperator et rex ad privilegia Johanni comiti Nassaviensi de libertatibus, feudis et aliis iuribus possidendis concessa tamquam Bohemiae rex, s. i. archipincerna et princeps elector suum tribuit consensum. Reg. imp. VIII 6169. 207) 1355, 19 Dec. Pragac. Confirmatio Nětkonis plebani in Rožďalovice. Nos Johannes dictus Paduanus, decanus Wissegradensis, decretorum doctor, et Wratiuogius prepositus Tynensis ecclesiarum, vicarii rev. — — d. Arnesti s. Pragensis eccl. archiepiscopi in spir. generales, notum facimus — —, quod nos ad presentacionem et peticionem nob. viri d. Jarossii de Rozda- louicz in media parte ecclesie, ibidem per mortem Galli, olim plebani ibidem vacante, in qua ipse ius patronatus obtinere dinoscitur, discr. virum Nyetkonem clericum, quondam Wlkyani de Libochouicz, exhibitorem presencium, crida seu proclamacione premissis, rec- torem legitimum instituimus et plebanum ipsumque ad eandem ecclesiam cum omnibus iuribus et pertinenciis suis, commissa sibi inibi cura animarum, auctoritate, qua fungimur, confirmamus. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione fecimus communiri. Datum Prage a. d. 1355 die XIX m. decembris. Copia coaeva Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae Pragensis in Libro erectionum eccle- si ae Pragensis I fol. CII. 208) 1355, 20 Dec. Sulzbach. Karolus imperator et rex Ulrico Engelhouer de Luh feudum imperiale Grenow confert et officialibus suis, nominatim burggravio in Parkstein iniungit, ut ipsum in possessione dicti feudi defendant. „zu Sulczbach — — 1355 iare am s. Thomas abend d. h. czwelfb., uns. reiche i. d. X iare u. d. keis. i. d. ersten. Luthomuslensis episcopus cancellarius." Orig. cum sig. in press. perg., deperd., in archivo generali Bavariae, Ger. Urk. Parkstein fasc. I n. 2. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII p. 337. — Reg. imp. VIII 2351. 209) 1355, 20 Dec. Morimundi. Thomas abbas Morimundi monasterii Cist. ord., Lingonensis dioc., Sedlecensi et Pomucensi coabbatibus inquisitionem de permutatione bonorum inter monasterium Aulae Regiae et Lutho- mislensem episcopum facienda, quantum ad ipsum spectat, committit. „Datum in Mori- mondo cum nostri appensione sigilli in testimonium premissorum, die XX m. dec. a. d. 1355. Inser. litteris archiepiscopi Pragensis atque Sedlecensis et Pomucensis abbatum a. 1356, 16 Aug. Pragae datis. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 90. 1) Vide n. 205.
Strana 115
Annus 1355, 19—21 Dec. 115 210) 1355, 21 Dec. Rouchovany. Vilhelmus de Tavíkovice et Cuzkraj de Litavany Nicolao de Křtěnice de duobus laneis Wier Wilhelm von Teukowicz und Cziczgray von in Litavany condescendunt. Litwan tuen czu wissen — —, daz der ersam man h. Niclan von Stichnicz und sein gerben wider uns vorgenanten und wider unser gerben hat gelost czway lehen czu Litwan in dem dorf seines rechtes erbe, daz uns waz versaczt um ein morgengab czu veld und czu dorf, dazselb gut daz gelobe wir vorgenanten und unser gerben dem vorgeschriben und seinen gerben czu vrein recht, alz lant recht ist —— und swo wir des nicht enteten, so schol darnach czuhant der vorgenant oder sein gerben aus den vorgenanten ain manen und haissen laisten, und derselb der gelobt daz mit sein treun, daz| er wel und schol laisten und inligen mit aim knecht und mit czwain pferten czu Ruchwan in dem marcht — — Daruber czu ainer pesser urchund und gewisheit diser sache habe wir vorgenanten czu uns gepeten di edeln herrn Philippen von Dobranicz, Bransuden von Schirmankwicz, Nassien von Dobrabud, Mixein von Pressirs und Diepolten von Pressirs nûr czu ainer czeugnûss. Obs den vorgenanten oder seinen gerben daz oftgenant gut czu crige tet, dez got nicht engeb, so schullen di vorgenanten herren dez vorgenanten oder seiner gerben czeug sein auf uns vorgenanten an aller stat, ob sein chain not geschehe, daz der oftgesprochen sein recht erbe czu Litwan hat gelost wider die vorgenanten und wider ir gerben mit beraiten pfennengen. Und welcher aus den vorgenanten czeugen dez nicht welt bechennen, ob sein chain not geschehe, so geloben daz die oftgenanten Wilhelm von Teukwicz und Cziczgrai von Litwan und ir gerben wider in czu ligen und laisten in dem marcht czu Ruchwan in aller weis recht, alz is vor ist geschriben von uns und gelobt mit unsern treun und mit gesampter hant. In welcher sach czeugnuss geben wir vorgenanten disen offen prif mit unsern hangunden yngesigeln und mit der czeugen yngesigeln. Gegeben und geschehen in dem marcht czu Ruchwan — — 1355 iar an s. Thomas tag des czwelefpoten. Orig. cum 7 sig. rot. de cera communi in press. perg. Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. Sb. stavov. listin. Sigilla: 1) fract., clypeus quadripertitus; [ WIjII MI TEVKWIj/. 2) galea cornula; CZIZGRAYII LITWICZ. 3) laesum, Philippi de Dobronice, signum vide Král, Heraldika p. 288. 4) galea cornuta; S. NASSIEN.D. DOBRABVOD. 5) galea, clen. avis; S. BRANSVDI. DE.SCHIRMANC IIII. 6) laesum, clyp. quadripertitus. 7) in clyp. manus tres flores tenens; S.DIPOLDI D. TAIGVWIZ. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 269 n. 330. 211) 1355, 21 Dec. Fridericus et Wirent de Aue Karolo imperatori et regi munitionem Adelburg assig- Ich Fridrich der Awer von Prennberch, hauptman in Nyder Peyern, nant. und ich Wyrent der Awer, vicztum ze Strawbing, veriehen offenbar — —, daz wir unserm genadigem herren — — Karl Romischem kayser und chünig in Pehaim gehaizzen und gelobt haben mit unsern trewen an aydez stat, wann unser herr der kayser gibt unserr 8*
Annus 1355, 19—21 Dec. 115 210) 1355, 21 Dec. Rouchovany. Vilhelmus de Tavíkovice et Cuzkraj de Litavany Nicolao de Křtěnice de duobus laneis Wier Wilhelm von Teukowicz und Cziczgray von in Litavany condescendunt. Litwan tuen czu wissen — —, daz der ersam man h. Niclan von Stichnicz und sein gerben wider uns vorgenanten und wider unser gerben hat gelost czway lehen czu Litwan in dem dorf seines rechtes erbe, daz uns waz versaczt um ein morgengab czu veld und czu dorf, dazselb gut daz gelobe wir vorgenanten und unser gerben dem vorgeschriben und seinen gerben czu vrein recht, alz lant recht ist —— und swo wir des nicht enteten, so schol darnach czuhant der vorgenant oder sein gerben aus den vorgenanten ain manen und haissen laisten, und derselb der gelobt daz mit sein treun, daz| er wel und schol laisten und inligen mit aim knecht und mit czwain pferten czu Ruchwan in dem marcht — — Daruber czu ainer pesser urchund und gewisheit diser sache habe wir vorgenanten czu uns gepeten di edeln herrn Philippen von Dobranicz, Bransuden von Schirmankwicz, Nassien von Dobrabud, Mixein von Pressirs und Diepolten von Pressirs nûr czu ainer czeugnûss. Obs den vorgenanten oder seinen gerben daz oftgenant gut czu crige tet, dez got nicht engeb, so schullen di vorgenanten herren dez vorgenanten oder seiner gerben czeug sein auf uns vorgenanten an aller stat, ob sein chain not geschehe, daz der oftgesprochen sein recht erbe czu Litwan hat gelost wider die vorgenanten und wider ir gerben mit beraiten pfennengen. Und welcher aus den vorgenanten czeugen dez nicht welt bechennen, ob sein chain not geschehe, so geloben daz die oftgenanten Wilhelm von Teukwicz und Cziczgrai von Litwan und ir gerben wider in czu ligen und laisten in dem marcht czu Ruchwan in aller weis recht, alz is vor ist geschriben von uns und gelobt mit unsern treun und mit gesampter hant. In welcher sach czeugnuss geben wir vorgenanten disen offen prif mit unsern hangunden yngesigeln und mit der czeugen yngesigeln. Gegeben und geschehen in dem marcht czu Ruchwan — — 1355 iar an s. Thomas tag des czwelefpoten. Orig. cum 7 sig. rot. de cera communi in press. perg. Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. Sb. stavov. listin. Sigilla: 1) fract., clypeus quadripertitus; [ WIjII MI TEVKWIj/. 2) galea cornula; CZIZGRAYII LITWICZ. 3) laesum, Philippi de Dobronice, signum vide Král, Heraldika p. 288. 4) galea cornuta; S. NASSIEN.D. DOBRABVOD. 5) galea, clen. avis; S. BRANSVDI. DE.SCHIRMANC IIII. 6) laesum, clyp. quadripertitus. 7) in clyp. manus tres flores tenens; S.DIPOLDI D. TAIGVWIZ. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 269 n. 330. 211) 1355, 21 Dec. Fridericus et Wirent de Aue Karolo imperatori et regi munitionem Adelburg assig- Ich Fridrich der Awer von Prennberch, hauptman in Nyder Peyern, nant. und ich Wyrent der Awer, vicztum ze Strawbing, veriehen offenbar — —, daz wir unserm genadigem herren — — Karl Romischem kayser und chünig in Pehaim gehaizzen und gelobt haben mit unsern trewen an aydez stat, wann unser herr der kayser gibt unserr 8*
Strana 116
116 Regesta Bohemiae et Moraviae. mumen der Jorginn der Awarinn, iren erben und nachkomen, zway tausent pfunt und vier hundert pfunt regensburgischer pfennung ze Regensburg in der stat, an allez verpot so sûllen wir di vest z der Adelburch antwurtten unserm genadigem herren dem kayser oder, wem er sei haizt antwurtten mit seinem offem brief. Wan auch unser veter her Jorig der Awer zu dem land chumbt, so sey wir unserm vorgenantem herren dem kayser nichcz mer schuldich noch gepunden, und ist auch der brief ab und tod. War auch daz unser vorgenanter veter herr Jorig der Awer auzzer landez stürb — — waz dann sein geschaft- brief sagt, dez sûllen wir ungolten beleiben und sol unser vorgenanter herre der kayser von seinen genaden hincz uns dhainerlay voderung nymer haben umb di Adelburch. — Daz ist geschehen — — 1355 iar, an s. Thomas tag dez heil. zwelfp. Orig. cum 2 sig. de cera viridi in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 212) 1355, 21 Dec. Vratislaviae. Wenceslaus Sbynconis de Lulč clericus Olomucensis dyoc., publ. auct. imper. notarius, ad requisitionem d. Nicolai Franczkonis de Rausin, syndici monasterii in Henrichow transcribit et in formam publici instrumenti una cum Petro quondam Conradi de Frankenstein, cler. Vrat. dioc., transsumit privilegium a Henrico duce monasterio a. 1279, 1 Jul. (ofr. Grün- hagen, Reg. zur Schles. Gesch. II p. 247 n. 1603) datum. „In nomine d. amen. A. nat. e. 1355, ind. nona secundum consuetudinem Gneznensis provincie, duodecimo kal. ianuarii hora quasi nona in civit. Wratislauiensi in domo rel. vir. dd... abbatis et .. conventus mon. de Henrichow, Cyst. ord. Wrat. dyoc." „Et ego Wenceslaus Sbinconis de Lulcz cler. Olomuc. dyoc.“ etc. Orig. in archivo publico Vratislaviensi sign. Rep. 84, Zisterzienser Heinrichau n. 115 b. 213) 1355, 24 (2) Dec. Karolus imperator et rex Guidoni, Philipino et Ugolino de Gonzaga, vicariis Mantuae, ad ipsorum querelas respondens, bonum statum rerum in Alamannia et Bohemia nuntiat. Datum die XXI..I m. dec., regn. X, imp. I. Reg. imp. VIII 2356 ex orig. archivi Mantovani. 214) 1355, 25 Dec. Norimbergae. Karolus imperator et rex „universis iusticiariis, per regnum suum Boemie ac specialiter in Luthomericensi provincia presidentibus, nec non iudici, magistro civium et iuratis de Lutho- mericz“ mandat, ut capellanum et familiarem suum Bohussium, praepositum ecclesiae Lito- měřicensis („Luthomericensis“), privilegiis libere frui permittant, quae super tabernis ipsi et praepositurae per reges Bohemiae concessa et per imperatorem Karolum sunt approbata.
116 Regesta Bohemiae et Moraviae. mumen der Jorginn der Awarinn, iren erben und nachkomen, zway tausent pfunt und vier hundert pfunt regensburgischer pfennung ze Regensburg in der stat, an allez verpot so sûllen wir di vest z der Adelburch antwurtten unserm genadigem herren dem kayser oder, wem er sei haizt antwurtten mit seinem offem brief. Wan auch unser veter her Jorig der Awer zu dem land chumbt, so sey wir unserm vorgenantem herren dem kayser nichcz mer schuldich noch gepunden, und ist auch der brief ab und tod. War auch daz unser vorgenanter veter herr Jorig der Awer auzzer landez stürb — — waz dann sein geschaft- brief sagt, dez sûllen wir ungolten beleiben und sol unser vorgenanter herre der kayser von seinen genaden hincz uns dhainerlay voderung nymer haben umb di Adelburch. — Daz ist geschehen — — 1355 iar, an s. Thomas tag dez heil. zwelfp. Orig. cum 2 sig. de cera viridi in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 212) 1355, 21 Dec. Vratislaviae. Wenceslaus Sbynconis de Lulč clericus Olomucensis dyoc., publ. auct. imper. notarius, ad requisitionem d. Nicolai Franczkonis de Rausin, syndici monasterii in Henrichow transcribit et in formam publici instrumenti una cum Petro quondam Conradi de Frankenstein, cler. Vrat. dioc., transsumit privilegium a Henrico duce monasterio a. 1279, 1 Jul. (ofr. Grün- hagen, Reg. zur Schles. Gesch. II p. 247 n. 1603) datum. „In nomine d. amen. A. nat. e. 1355, ind. nona secundum consuetudinem Gneznensis provincie, duodecimo kal. ianuarii hora quasi nona in civit. Wratislauiensi in domo rel. vir. dd... abbatis et .. conventus mon. de Henrichow, Cyst. ord. Wrat. dyoc." „Et ego Wenceslaus Sbinconis de Lulcz cler. Olomuc. dyoc.“ etc. Orig. in archivo publico Vratislaviensi sign. Rep. 84, Zisterzienser Heinrichau n. 115 b. 213) 1355, 24 (2) Dec. Karolus imperator et rex Guidoni, Philipino et Ugolino de Gonzaga, vicariis Mantuae, ad ipsorum querelas respondens, bonum statum rerum in Alamannia et Bohemia nuntiat. Datum die XXI..I m. dec., regn. X, imp. I. Reg. imp. VIII 2356 ex orig. archivi Mantovani. 214) 1355, 25 Dec. Norimbergae. Karolus imperator et rex „universis iusticiariis, per regnum suum Boemie ac specialiter in Luthomericensi provincia presidentibus, nec non iudici, magistro civium et iuratis de Lutho- mericz“ mandat, ut capellanum et familiarem suum Bohussium, praepositum ecclesiae Lito- měřicensis („Luthomericensis“), privilegiis libere frui permittant, quae super tabernis ipsi et praepositurae per reges Bohemiae concessa et per imperatorem Karolum sunt approbata.
Strana 117
Annus 1355, 21—29 Dec. 117 „Universis iusticiariis." vero primo." „Datum Nurmberg die XXV m. dec., regn. nostr. a. X, imperii Orig. cum sig. minori a tergo appresso in archivo cap. eccl. Litoměřicensis sign. 18 (12). — Ed. Čela- kovský, Cod. iur. mun. II p. 524 n. 358. — Reg. imp. VIII 2357. 215) 1355, 27 Dec. Norimbergae. Karolus imperator et rex ad id, quod inter Rupertum seniorem et Rupertum iuniorem comites palatinos Rheni et duces Bavariae ratione iuris electionis et tutelae heredum pupillorum convenerat, tamquam Bohemiae rex, s. i. archipincerna et princeps elector suum tribuit con- — — 1356 iare an s. Johannen dez h. ew. tag, sensum. „bekennen“ „zu Nuremberg — unsir reiche in dem X und dez keisertums in dem ersten iare. Per d. imperatorem can- cellarius regis Boemie. R. Ed. Zeumer, Goldene Bulle II p. 76 n. 17 ex orig. archivi generalis Bavariae Monac. — Reg. imp. VIII 2361. 216) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Karolus imperator et rex constitutione imperiali declarat, Rudolphum ducem Saxoniae eiusque successores habere ius eligendi in electione regis Romanorum, in imperatorem promo- vendi, nec non tamquam Bohemiae rex, s. i. archipincerna et princeps elector, ad constitutionem eam suum tribuit consensum. „Datum Nurinberg a. d. 1356, ind. nona, IV kal. ian., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Per d. Johannem Luthomuschlensem episcopum, cancellarium, Nicolaus de Chremsir. R. Hertwicus.“ Ed. Zeumer. Gold. Bulle II p. 79 n. 18 ex orig. archivi generalis Dresdensis. — Reg. imp. VIII 6860. 217) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Gerlacus archiepiscopus Moguntinus consentit pacto permutationis, inter Karolum impe- ratorem et regem et Fridericum episcopum Ratisponensem de castro Donaustauf confecto. Nos Gerlacus d. gr. s. Moguntinensis sedis archiepiscopus, s. R. imperii per Ger- maniam archicancellarius, notum facimus — —, quod cum rev. in Chr. pater d. Fridericus Ratisponensis episcopus, consideratis ecclesie sue Ratisponensis necessitatibus, que multis opprimitur oneribus debitorum, ad relevacionem ipsius et, ut suam et eiusdem sue ecclesie condicionem posset facere meliorem, — — proposuisset castrum suum Tumstauff cum ter- ritorio et pertinenciis suis pro bonis et possessionibus aliis permutare, serenissimus princeps et dominus d. Karolus quartus — — imperator — — et Boemie rex — — habito respectu ad amorem et sincere dileccionis studia, quibus eundem episcopum et prefatam suam ecclesiam celsitudo sua favorose prosequitur, ut eadem ecclesia de tot onerosis incomodis imperialis clemencie valeret presidio respirare, pro se et heredibus ac successoribus suis regibus Boemie
Annus 1355, 21—29 Dec. 117 „Universis iusticiariis." vero primo." „Datum Nurmberg die XXV m. dec., regn. nostr. a. X, imperii Orig. cum sig. minori a tergo appresso in archivo cap. eccl. Litoměřicensis sign. 18 (12). — Ed. Čela- kovský, Cod. iur. mun. II p. 524 n. 358. — Reg. imp. VIII 2357. 215) 1355, 27 Dec. Norimbergae. Karolus imperator et rex ad id, quod inter Rupertum seniorem et Rupertum iuniorem comites palatinos Rheni et duces Bavariae ratione iuris electionis et tutelae heredum pupillorum convenerat, tamquam Bohemiae rex, s. i. archipincerna et princeps elector suum tribuit con- — — 1356 iare an s. Johannen dez h. ew. tag, sensum. „bekennen“ „zu Nuremberg — unsir reiche in dem X und dez keisertums in dem ersten iare. Per d. imperatorem can- cellarius regis Boemie. R. Ed. Zeumer, Goldene Bulle II p. 76 n. 17 ex orig. archivi generalis Bavariae Monac. — Reg. imp. VIII 2361. 216) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Karolus imperator et rex constitutione imperiali declarat, Rudolphum ducem Saxoniae eiusque successores habere ius eligendi in electione regis Romanorum, in imperatorem promo- vendi, nec non tamquam Bohemiae rex, s. i. archipincerna et princeps elector, ad constitutionem eam suum tribuit consensum. „Datum Nurinberg a. d. 1356, ind. nona, IV kal. ian., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Per d. Johannem Luthomuschlensem episcopum, cancellarium, Nicolaus de Chremsir. R. Hertwicus.“ Ed. Zeumer. Gold. Bulle II p. 79 n. 18 ex orig. archivi generalis Dresdensis. — Reg. imp. VIII 6860. 217) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Gerlacus archiepiscopus Moguntinus consentit pacto permutationis, inter Karolum impe- ratorem et regem et Fridericum episcopum Ratisponensem de castro Donaustauf confecto. Nos Gerlacus d. gr. s. Moguntinensis sedis archiepiscopus, s. R. imperii per Ger- maniam archicancellarius, notum facimus — —, quod cum rev. in Chr. pater d. Fridericus Ratisponensis episcopus, consideratis ecclesie sue Ratisponensis necessitatibus, que multis opprimitur oneribus debitorum, ad relevacionem ipsius et, ut suam et eiusdem sue ecclesie condicionem posset facere meliorem, — — proposuisset castrum suum Tumstauff cum ter- ritorio et pertinenciis suis pro bonis et possessionibus aliis permutare, serenissimus princeps et dominus d. Karolus quartus — — imperator — — et Boemie rex — — habito respectu ad amorem et sincere dileccionis studia, quibus eundem episcopum et prefatam suam ecclesiam celsitudo sua favorose prosequitur, ut eadem ecclesia de tot onerosis incomodis imperialis clemencie valeret presidio respirare, pro se et heredibus ac successoribus suis regibus Boemie
Strana 118
118 Regesta Bohemiae et Moraviae. et corona regni eiusdem permutacionem huiusmodi pro eodem castro Tumstauff publice et solempniter celebravit, sub modis videlicet et condicionibus infrascriptis — —, sicut in lit- teris eiusdem episcopi, quas prefato d. nostro imperatori desuper erogasse dinoscitur, plenius continetur. (Vide superius n. 64.) Quapropter animo deliberato et aliorum coelectorum principum accedente consilio supradicte permutacioni, si consensus apostolice sedis accesserit, ut prefertur, nostram adicimus voluntatem; si vero consensus dicte sedis obtentus non fuerit, tunc de nostra voluntate et consensu plene consistit, quod prefatus d. imperator pro se, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, regno Boemie et eiusdem regni corona dictum castrum Tumstauffen cum omnibus suis pertinenciis, ut premittitur, nomine et tytulo iusti pignoris teneat eo modo, sicut superius est expressum. — — Datum Nurmberg a. d. 1355 in die b. Thome Cantuariensis. Orig. cum sig. in fil. ser., avulso, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1171 n. 173 et Ludewig, Rel. manuscript. V p. 514 n. 36 cum data „Datum in Nurem- bergk a. d. 1356 in die s. Thomae Cantuariensis.“ 218) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Boemundus archiepiscopus Treverensis, s. R. i. per Galliam et regnum Arelatense archi- cancellarius, pacto permutationis castri Donaustauf (per omnia, ut in charta praecedenti, „Datum Nuremberg, a. d. 1355 in die b. Thome Cantuariensis." n. 217) consentit. Orig. cum sig. in fil. ser., deperd., Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Annot. Ludewig, Rel. manuscript. V p. 514. 219) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis, s. R. i. per Italiam archicancellarius, pacto permutationis castri Donaustauf consentit (per omnia fere, ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Mo- guntini eadem die datis, n. 217). „Datum Nuremberg a. d. millesimo trecentesimo quin- quagesimo sextos in die b. Thome Cantuariensis." Orig. cum sigillo in fil. ser., deperdito, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Annot. Ludewig Rel. manuscript. V p. 514. 220) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Rupertus senior comes palatinus Rheni, s. R. i. archidapifer et dux Bavariae, pacto permutationis castri Donaustauf consentit (per omnia fere, ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini eadem die datis, n. 217). „Datum Nuremberg a. d. 1356 in die b. Thome Cantuariensis. Orig. cum sigillo in fil. ser., deperdito, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Annot. Ludewig, Rel. manuscript. V p. 514. a) sexto e quinto correctum esse videtur.
118 Regesta Bohemiae et Moraviae. et corona regni eiusdem permutacionem huiusmodi pro eodem castro Tumstauff publice et solempniter celebravit, sub modis videlicet et condicionibus infrascriptis — —, sicut in lit- teris eiusdem episcopi, quas prefato d. nostro imperatori desuper erogasse dinoscitur, plenius continetur. (Vide superius n. 64.) Quapropter animo deliberato et aliorum coelectorum principum accedente consilio supradicte permutacioni, si consensus apostolice sedis accesserit, ut prefertur, nostram adicimus voluntatem; si vero consensus dicte sedis obtentus non fuerit, tunc de nostra voluntate et consensu plene consistit, quod prefatus d. imperator pro se, heredibus et successoribus suis, Boemie regibus, regno Boemie et eiusdem regni corona dictum castrum Tumstauffen cum omnibus suis pertinenciis, ut premittitur, nomine et tytulo iusti pignoris teneat eo modo, sicut superius est expressum. — — Datum Nurmberg a. d. 1355 in die b. Thome Cantuariensis. Orig. cum sig. in fil. ser., avulso, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1171 n. 173 et Ludewig, Rel. manuscript. V p. 514 n. 36 cum data „Datum in Nurem- bergk a. d. 1356 in die s. Thomae Cantuariensis.“ 218) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Boemundus archiepiscopus Treverensis, s. R. i. per Galliam et regnum Arelatense archi- cancellarius, pacto permutationis castri Donaustauf (per omnia, ut in charta praecedenti, „Datum Nuremberg, a. d. 1355 in die b. Thome Cantuariensis." n. 217) consentit. Orig. cum sig. in fil. ser., deperd., Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Annot. Ludewig, Rel. manuscript. V p. 514. 219) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis, s. R. i. per Italiam archicancellarius, pacto permutationis castri Donaustauf consentit (per omnia fere, ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Mo- guntini eadem die datis, n. 217). „Datum Nuremberg a. d. millesimo trecentesimo quin- quagesimo sextos in die b. Thome Cantuariensis." Orig. cum sigillo in fil. ser., deperdito, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Annot. Ludewig Rel. manuscript. V p. 514. 220) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Rupertus senior comes palatinus Rheni, s. R. i. archidapifer et dux Bavariae, pacto permutationis castri Donaustauf consentit (per omnia fere, ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini eadem die datis, n. 217). „Datum Nuremberg a. d. 1356 in die b. Thome Cantuariensis. Orig. cum sigillo in fil. ser., deperdito, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Annot. Ludewig, Rel. manuscript. V p. 514. a) sexto e quinto correctum esse videtur.
Strana 119
Annus 1355, 29 Dec. 119 221) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis et Lusatiac, s. i. archicamerarius, pacto permutationis castri Donaustauf consentit (per omnia jere, ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini eadem die datis, n. 217). „Datum Nuremberg a. d. 1356 in die b. Thome Kantuariensis." Orig. cum sigillo minori de cera rubra communi impressa in fil. aer. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Annot. Ludewig, Rel. manuscript. V p. 514. 222) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Gerlacus archiepiscopu. Moguntinus testatur Rupertum seniorem et Rupertum iuniorem duces Bavariae certas civitates, munitiones et terras Karolo imperatori et regi ac coronae regni Wir Gerlach von gotes gnaden erczbischof zu Meincz, Bohemiae vendidisse. d. h. R. erczcanczler in Dutschen landen, veriehen und tun kunt — —, daz die hochge- bornen fursten und herren, h. Ruprecht der elter und h. Ruprecht der iunger, pfallencz- graven bei Rein und herczogen in Beyern, in dez allerdurchluchtigisten fursten und herren h. Karls — — Romischen keisers — — und kungs zu Beheim — — und ouch unsirer und aller anderer kurfursten geistlicher und werltlicher gegenwertikeit offenlich bekant haben, daz sie — — fur sich und alle ire erben und nachkumen ewiclichen dem obgenanten unserm herren dem keiser als einem kunge zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kungen zu Beheim, und der cronen dezselben kungrichs recht und redlich verkouffet haben zu rechtem eigen und erbe die nachgeschribnen vesten, stete und lande: Hirsow, Newenstat, Stornstein, Lichtenstein, die der vorgenanten herren und fursten, hern Ruprechtes dez eltern und hern Ruprechtes dez iungern rechtes erbe und eigenschaft gewesen sein, und dornoch die vesten, stete und merkte Sulczbach, Rosemberg, Neidstein, Hertenstein, Hiltpoltstein, Lichtenecke, Turrendorf, Frankemberg, Louffen und daz Plech, Eschembach, Begnicz, Husecke, Werden- stein und Ruprechtstein, die etwenne des hochgebornen fursten h. Rudolfs, s. g. pfallencz- graven bei Rein und herczogen in Beyern, dez obgenanten unsers herren dez keisers sweher, waren und die nach tode dezselben herczogen Rudolfs uf den egenanten herczogen Ruprecht den eltern, seinen bruder, erblich und zu rechter eigenschafft ouch vervallen waren, und dornoch die vesten und merkte Hoenstein, Awrbach und Hersbrucke, die lehen seind von dem Romischen reiche, haben sie dem obgenanten unserm herren dem keiser als einem kunge zu Behem, seinen erben und nachkomen, kungen zu Behem, und der cronen dez- selben kungreichs ouch verkouffit zu lehens recht und Velden und Veldner vorst mit iren zugehorungen, die von dem erw. vater in got dem bischof von Babemberg lehen sind glei- cherweis, als dieselben von todes wegen des egenanten herczogen Rudolfs uf den egenanten herren herczogen Ruprecht den eltern geerbet sind, doran der egenant herczog Ruprecht der iunger sein wartunge und sulchen aneval, als er doran gebeitet hat, dem egenanten
Annus 1355, 29 Dec. 119 221) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis et Lusatiac, s. i. archicamerarius, pacto permutationis castri Donaustauf consentit (per omnia jere, ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini eadem die datis, n. 217). „Datum Nuremberg a. d. 1356 in die b. Thome Kantuariensis." Orig. cum sigillo minori de cera rubra communi impressa in fil. aer. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Annot. Ludewig, Rel. manuscript. V p. 514. 222) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Gerlacus archiepiscopu. Moguntinus testatur Rupertum seniorem et Rupertum iuniorem duces Bavariae certas civitates, munitiones et terras Karolo imperatori et regi ac coronae regni Wir Gerlach von gotes gnaden erczbischof zu Meincz, Bohemiae vendidisse. d. h. R. erczcanczler in Dutschen landen, veriehen und tun kunt — —, daz die hochge- bornen fursten und herren, h. Ruprecht der elter und h. Ruprecht der iunger, pfallencz- graven bei Rein und herczogen in Beyern, in dez allerdurchluchtigisten fursten und herren h. Karls — — Romischen keisers — — und kungs zu Beheim — — und ouch unsirer und aller anderer kurfursten geistlicher und werltlicher gegenwertikeit offenlich bekant haben, daz sie — — fur sich und alle ire erben und nachkumen ewiclichen dem obgenanten unserm herren dem keiser als einem kunge zu Beheim, seinen erben und nachkomen, kungen zu Beheim, und der cronen dezselben kungrichs recht und redlich verkouffet haben zu rechtem eigen und erbe die nachgeschribnen vesten, stete und lande: Hirsow, Newenstat, Stornstein, Lichtenstein, die der vorgenanten herren und fursten, hern Ruprechtes dez eltern und hern Ruprechtes dez iungern rechtes erbe und eigenschaft gewesen sein, und dornoch die vesten, stete und merkte Sulczbach, Rosemberg, Neidstein, Hertenstein, Hiltpoltstein, Lichtenecke, Turrendorf, Frankemberg, Louffen und daz Plech, Eschembach, Begnicz, Husecke, Werden- stein und Ruprechtstein, die etwenne des hochgebornen fursten h. Rudolfs, s. g. pfallencz- graven bei Rein und herczogen in Beyern, dez obgenanten unsers herren dez keisers sweher, waren und die nach tode dezselben herczogen Rudolfs uf den egenanten herczogen Ruprecht den eltern, seinen bruder, erblich und zu rechter eigenschafft ouch vervallen waren, und dornoch die vesten und merkte Hoenstein, Awrbach und Hersbrucke, die lehen seind von dem Romischen reiche, haben sie dem obgenanten unserm herren dem keiser als einem kunge zu Behem, seinen erben und nachkomen, kungen zu Behem, und der cronen dez- selben kungreichs ouch verkouffit zu lehens recht und Velden und Veldner vorst mit iren zugehorungen, die von dem erw. vater in got dem bischof von Babemberg lehen sind glei- cherweis, als dieselben von todes wegen des egenanten herczogen Rudolfs uf den egenanten herren herczogen Ruprecht den eltern geerbet sind, doran der egenant herczog Ruprecht der iunger sein wartunge und sulchen aneval, als er doran gebeitet hat, dem egenanten
Strana 120
120 Regesta Bohemiae et Moraviae. unserm herren dem keiser als einem kunge zu Behem, der crone und dem kungrich zu Be- heim, als dovor begriffen ist, recht und redlich verkouffit hat. Und daz alle dieselben vesten, stete und merkte und alle ire zugehorunge, wie man die benennen mag, hat der ob- genant unsir herre der keiser im, seinen erben und nachkumen kungen zu Beheim und der cronen dez kungrichs zu Behem recht und redlich umb sein eigen gut gekouffit, daz fur eigenschafft und erbe dovor geschriben ist, zu eigenschaft und erbe, und waz fur lehen dovor geschriben ist, zu lehen. Dez haben die obgenanten herren h. Ruprecht der elter und h. Ruprecht der iunger gebeten, daz wir unser brive zu geczugnuzze daruber geben wolden. Des sei wir ouch geczeuge und ist uns wizzentliche, daz die obgenanten herczogen sulche vesten, stete und zugehorungen wol verkouffen mochten und sie der egenant unser herre der keiser recht und redlich kouffen mochte und gekouffit hat in aller der mazze, als dovor begriffen ist. — — Der geben ist zu Nuremberg — — 1355 iare an s. Thomas tage von Kantelberg. Orig. cum sig. in fil. ser., deperd., Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1153 n. 159. 223) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Boemundus archiepiscopus Treverensis eodem modo testatur emptionem civitatum, muni- tionum et terrarum in Alamannia, a Karolo imperatore et rege pro corona regni Bohemiae — — 1356 iare an s. Thomas tag von Kantelberg." factam. „zu Nuremberg Orig. cum sig. in fil. ser., deperdito, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1165 n. 169. 224) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis eodem modo testatur emptionem civitatum, munitionum et terrarum in Alamannia, a Karolo imperatore et rege pro corona regni Bohemiae factam. „zu Nuremberg — — 1356 iare an s. Thomas tag von Kantelberg." Orig. cum sig. in fil. ser., deperdito, Pragac in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1165 n. 170. 225) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Rudolphus dux Saxoniae eodem modo testatur emptionem civitatum, munitionum et terrarum in Alamannia, a Karolo imperatore et rege pro corona regni Bohemiae factam. „zu Nurem- berg — — 1356 iare an 8. Thomas tage von Kantelberg." Orig. cum sigillo equestri de cera communi in fil. cer. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1167 n. 171.
120 Regesta Bohemiae et Moraviae. unserm herren dem keiser als einem kunge zu Behem, der crone und dem kungrich zu Be- heim, als dovor begriffen ist, recht und redlich verkouffit hat. Und daz alle dieselben vesten, stete und merkte und alle ire zugehorunge, wie man die benennen mag, hat der ob- genant unsir herre der keiser im, seinen erben und nachkumen kungen zu Beheim und der cronen dez kungrichs zu Behem recht und redlich umb sein eigen gut gekouffit, daz fur eigenschafft und erbe dovor geschriben ist, zu eigenschaft und erbe, und waz fur lehen dovor geschriben ist, zu lehen. Dez haben die obgenanten herren h. Ruprecht der elter und h. Ruprecht der iunger gebeten, daz wir unser brive zu geczugnuzze daruber geben wolden. Des sei wir ouch geczeuge und ist uns wizzentliche, daz die obgenanten herczogen sulche vesten, stete und zugehorungen wol verkouffen mochten und sie der egenant unser herre der keiser recht und redlich kouffen mochte und gekouffit hat in aller der mazze, als dovor begriffen ist. — — Der geben ist zu Nuremberg — — 1355 iare an s. Thomas tage von Kantelberg. Orig. cum sig. in fil. ser., deperd., Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1153 n. 159. 223) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Boemundus archiepiscopus Treverensis eodem modo testatur emptionem civitatum, muni- tionum et terrarum in Alamannia, a Karolo imperatore et rege pro corona regni Bohemiae — — 1356 iare an s. Thomas tag von Kantelberg." factam. „zu Nuremberg Orig. cum sig. in fil. ser., deperdito, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1165 n. 169. 224) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis eodem modo testatur emptionem civitatum, munitionum et terrarum in Alamannia, a Karolo imperatore et rege pro corona regni Bohemiae factam. „zu Nuremberg — — 1356 iare an s. Thomas tag von Kantelberg." Orig. cum sig. in fil. ser., deperdito, Pragac in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1165 n. 170. 225) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Rudolphus dux Saxoniae eodem modo testatur emptionem civitatum, munitionum et terrarum in Alamannia, a Karolo imperatore et rege pro corona regni Bohemiae factam. „zu Nurem- berg — — 1356 iare an 8. Thomas tage von Kantelberg." Orig. cum sigillo equestri de cera communi in fil. cer. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1167 n. 171.
Strana 121
Annus 1355, 29 Dec. 121 226) 1355, 29 Dec. Norimbergae Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis eodem modo testatur emptionem civitatum, munitionum et terrarum in Alamannia, a Karolo imperatore et rege pro corona regni Bohemiae „zu Nuremberg — — 1356 iare an s. Thomas tage von Kantelberg." factam. Orig. cum sig. minori de cera rubra communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1169 n. 172. 227) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Boemundus archiepiscopus Treverensis consentit litteris Karoli imperatoris et regis de in- corporatione terrarum et oppidorum in Bavaria (per omnia fere, ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, die 13 Dec. Norimbergae datis, n. 192). „Datum Nuremberg a. d. 1356 in die b. Thome Cantuariensis." Orig. cum sigillo in fil. ser., deperdito, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 228) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis consentit litteris Karoli imperatoris et regis de incor- poratione terrarum et oppidorum in Bavaria (per omnia fere, ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, die 13 Dec. Norimbergae datis, n. 192). „Datum Nuremberg a. d. 1356 in die b. Thome Cantuariensis." Orig. cum sigillo in fil. ser., deperdito, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 229) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Boemundus archiepiscopus Treverensis ad incorporationem ducatuum Silesiae ac Budissi- nensis et Gorlicensis marchionatuum suum tribuit consensum (per omnia fere, ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, die 13 Dec. Norimbergae datis, n. 188). „Datum Nurem- berg a. d. 1356 in die b. Thome Cantuariensis." Orig. cum sigillo in fil. ser., deperdito, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Annot. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 182. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 412 n. 382. 230) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis ad incorporationem ducatuum Silesiae ac Budissi- nensis et Gorlicensis marchionatuum suum tribuit consensum (per omnia fere, ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, die 13 Dec. Norimbergae datis, n. 188). „Datum Nurem- berg a. d. 1356 in die b. Thome Cantuariensis." Orig. cum sigillo in fil. ser., deperdito, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Annot. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 182. — Jireček, Cod. jur. Boh. II, 1 p. 412 n. 382.
Annus 1355, 29 Dec. 121 226) 1355, 29 Dec. Norimbergae Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis eodem modo testatur emptionem civitatum, munitionum et terrarum in Alamannia, a Karolo imperatore et rege pro corona regni Bohemiae „zu Nuremberg — — 1356 iare an s. Thomas tage von Kantelberg." factam. Orig. cum sig. minori de cera rubra communi impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1169 n. 172. 227) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Boemundus archiepiscopus Treverensis consentit litteris Karoli imperatoris et regis de in- corporatione terrarum et oppidorum in Bavaria (per omnia fere, ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, die 13 Dec. Norimbergae datis, n. 192). „Datum Nuremberg a. d. 1356 in die b. Thome Cantuariensis." Orig. cum sigillo in fil. ser., deperdito, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 228) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis consentit litteris Karoli imperatoris et regis de incor- poratione terrarum et oppidorum in Bavaria (per omnia fere, ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, die 13 Dec. Norimbergae datis, n. 192). „Datum Nuremberg a. d. 1356 in die b. Thome Cantuariensis." Orig. cum sigillo in fil. ser., deperdito, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. 229) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Boemundus archiepiscopus Treverensis ad incorporationem ducatuum Silesiae ac Budissi- nensis et Gorlicensis marchionatuum suum tribuit consensum (per omnia fere, ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, die 13 Dec. Norimbergae datis, n. 188). „Datum Nurem- berg a. d. 1356 in die b. Thome Cantuariensis." Orig. cum sigillo in fil. ser., deperdito, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Annot. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 182. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 412 n. 382. 230) 1355, 29 Dec. Norimbergae. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis ad incorporationem ducatuum Silesiae ac Budissi- nensis et Gorlicensis marchionatuum suum tribuit consensum (per omnia fere, ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, die 13 Dec. Norimbergae datis, n. 188). „Datum Nurem- berg a. d. 1356 in die b. Thome Cantuariensis." Orig. cum sigillo in fil. ser., deperdito, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Annot. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 182. — Jireček, Cod. jur. Boh. II, 1 p. 412 n. 382.
Strana 122
122 Regesta Bohemiae et Moraviac. 231) 1355, 31 Dec. Norimbergae. Karolus imperator et rex fratribus de Rosenberg numerum Judaeorum augere permittü. — notum facimus — —, quod nos attendentes multa grata et accepta servicia nobilium Petri, Judoci, Vlrici et Johannis, fratrum de Rosemberg, nostrorum fidelium dilectorum, que nostro culmini exibuerunt hactenus, exhibent in presenti et exhibituros indubitanter speramus fructuosius in futurum, volentesque ipsis proinde graciam facere specialem, ipsis et heredibus eorum, ut ultra illos quatuor Iudeos, quos ex indulto ill. Johannis Boemie quondam regis, genitoris nostri carissimi cl. mem., in bonis ipsorum ob- tinuerunt hactenus et obtinent, alios duos Iudeos hospites cum familiis eorum similiter in bonis ipsorum, iuxta continenciam litterarum dicti genitoris nostri, ubi eis expediens vide- bitur, tenere et habere valeant, de dono nostre specialis gracie indulgemus. — — Datum Nuremberg a. d. 1356, octava ind., pridie kal. ian., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Per dominum cancellarium P. de Luna R. Wlpertus. — Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo Schwarzenberg. Třeboniensi, sign. Hist. n. 9b. Extr. Emler, O rkpe. privilegií p. z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 320 n. 32. — Schmidt- Picha, U. B. d. St. Krummau I p. 26 n. 101. — Reg. imp. VIII 2367. 232) 1355, Statutum civitatis Brunensis de introductione et propinatione vini et de collecta de vino et de vineis solvenda. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 270 n. 331 e codice 34 archivi civitatis Brunensis. 233) 1355. Johannes abbas et conventus monasterii Plasensis agros villae Žichlice de novo elocant et iura incolarum constituunt. Extr. Scheinpflug, Materialien zur Gesch. v. Plass u. s. Umg., Mitt. Ver. Gesch. Deutsch. i. B. XIII p. 55 e cod. saec. XVII. 234) 1355. Pestlinus de Rosenthal Enderlino in Monte Kuthna, concivi suo, villam Pryben vendit. Annot. Schubert, Urkundenreg. a. d. ehem. Archiven p. 123 n. 940 ex inventario chartarum, quae vlim in archivo monasterii Aulae Regiae asservabantur. 235) 1355. Donatio pro monasterio s. Thomae in Minori civitate Pragensi. alia littera continetur, quod similiter dedit conventui idem dominus Sbynko 50 sexagenas Item in
122 Regesta Bohemiae et Moraviac. 231) 1355, 31 Dec. Norimbergae. Karolus imperator et rex fratribus de Rosenberg numerum Judaeorum augere permittü. — notum facimus — —, quod nos attendentes multa grata et accepta servicia nobilium Petri, Judoci, Vlrici et Johannis, fratrum de Rosemberg, nostrorum fidelium dilectorum, que nostro culmini exibuerunt hactenus, exhibent in presenti et exhibituros indubitanter speramus fructuosius in futurum, volentesque ipsis proinde graciam facere specialem, ipsis et heredibus eorum, ut ultra illos quatuor Iudeos, quos ex indulto ill. Johannis Boemie quondam regis, genitoris nostri carissimi cl. mem., in bonis ipsorum ob- tinuerunt hactenus et obtinent, alios duos Iudeos hospites cum familiis eorum similiter in bonis ipsorum, iuxta continenciam litterarum dicti genitoris nostri, ubi eis expediens vide- bitur, tenere et habere valeant, de dono nostre specialis gracie indulgemus. — — Datum Nuremberg a. d. 1356, octava ind., pridie kal. ian., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Per dominum cancellarium P. de Luna R. Wlpertus. — Orig. cum sig. maiest. in press. perg. in archivo Schwarzenberg. Třeboniensi, sign. Hist. n. 9b. Extr. Emler, O rkpe. privilegií p. z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 320 n. 32. — Schmidt- Picha, U. B. d. St. Krummau I p. 26 n. 101. — Reg. imp. VIII 2367. 232) 1355, Statutum civitatis Brunensis de introductione et propinatione vini et de collecta de vino et de vineis solvenda. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. VIII p. 270 n. 331 e codice 34 archivi civitatis Brunensis. 233) 1355. Johannes abbas et conventus monasterii Plasensis agros villae Žichlice de novo elocant et iura incolarum constituunt. Extr. Scheinpflug, Materialien zur Gesch. v. Plass u. s. Umg., Mitt. Ver. Gesch. Deutsch. i. B. XIII p. 55 e cod. saec. XVII. 234) 1355. Pestlinus de Rosenthal Enderlino in Monte Kuthna, concivi suo, villam Pryben vendit. Annot. Schubert, Urkundenreg. a. d. ehem. Archiven p. 123 n. 940 ex inventario chartarum, quae vlim in archivo monasterii Aulae Regiae asservabantur. 235) 1355. Donatio pro monasterio s. Thomae in Minori civitate Pragensi. alia littera continetur, quod similiter dedit conventui idem dominus Sbynko 50 sexagenas Item in
Strana 123
A. 1355, 31 Dec.—1356, 5 Jan. 123 grossorum, in qua obligamur in anniversario suo, quod est in Circumcisione Domini solempnes vigilias et missam defunctorum accensis candelis et signo funerali in medio chori posito et cooperto. Item ipsa die et sequenti 24 misse defunctorum legi debent pro anima eiusdem domini et d. Vlrici patris sui et Agnetis matris ipsius et 25 pauperes debent pasci semel ipsa die sub pena omnium predictorum perdicionis centum sexag. grossorum, que ad castrum Pragense debent devolvi. A. d. 1355. Annot. in codice Thomaco fol. 131. 236) Ca. 1355. „Ostroviensis, Brewnoviensis, Cladrubiensis, Porte Apostolorum, s. Procopii, Opatoviensis, Wilemoviensis, Podlazicensis monasteriorum abbates et abbatissa s. Georgii in castro Pragensi, ord. s. Ben.“, hospitale, monasterio Ostroviensi subiectum, quod Dominicus praepositus eccl. Slanensis de consensu Karoli imperatoris et regis ac archiepiscopi Pragensis fundare intendit, promovere cupientes, benefactores hospitalis eiusdem in ipsorum recipiunt fraternitatem. Ed. Tadra, Cancellaria Arnesti p. 545 e mapto XII C 17 bibl. publ. ac universitatis Pragensis. — Extr. Schramm, Stud. u. Mitt. a. d. Ben. Ord. III. p. 298. 237) 1356, 5 Jan. Norimbergae. Boemundus archiepiscopus Treverensis iuribus sibi in castro Stierberg competentibus re- nuntians, Ulricum et Johannem lantgravios de Leuchtenberg castra Pleistein, Reichenstein et Stierberg a Karolo imperatore et rege et a corona regni Bohemiae feudi titulo accepisse recognoscit. Wir Boemund von g. gn. erczbischoff ze Triere, d. h. R. erczcanczler in We- lischen landen und in dem kunigreich ze Arelat, bekennen — —, daz der edil man h. Vlrich lantgraff zu dem Leutemberg von seinen und h. Johans seynes bruder wegen komen ist in unsir und aller andirer geistlicher und werltlicher kurfursten gegenwertikeit und hat bekennet ——, daz der egen. h. Johans sein bruder, er und ir beyder erben yre hausere Pleynsteyn und Richensteyn und, waz dorczu gehoret, — — hern Karl Romischem kei- ser — — und kunige ze Behem, unserm lieben gnedigen herren, als eynem kunige ze Be� heim, seinen erben und nachkomen, kunigen ze Beheim, und der cronen desselben kung- reichs ze Behem recht und redlich ufgelazen haben und die von dem obgenanten unserm herren dem keiser als von eynem kunige ze Beheim und der cronen desselben kunigreichs ze ewigem erlichen lehen empfangen haben. Und dornach bekennen wir auch, daz wir in aller andirer kurfursten geginwertikeit, als dovor begriffen ist, den egen. lantgrafen Vlrichen, der do zegegen was, hern Johans seynen bruder und irer beider erben ledig und los gesagt haben aller huldung, eyde und glubde, der sie uns und unserm stiffte ze Triere verbunden waren von wegen yres hauses ze Stirberg, daz von uns und dem egenanten unserm stiffte ze Triere lehen was, wann sel. ged. h. Baldwin etwenn erczbischoff ze Triere, unsir furfar, dieselben manschafft verwechselt hatte mit dem kungreich von Beheim umb andre lehen
A. 1355, 31 Dec.—1356, 5 Jan. 123 grossorum, in qua obligamur in anniversario suo, quod est in Circumcisione Domini solempnes vigilias et missam defunctorum accensis candelis et signo funerali in medio chori posito et cooperto. Item ipsa die et sequenti 24 misse defunctorum legi debent pro anima eiusdem domini et d. Vlrici patris sui et Agnetis matris ipsius et 25 pauperes debent pasci semel ipsa die sub pena omnium predictorum perdicionis centum sexag. grossorum, que ad castrum Pragense debent devolvi. A. d. 1355. Annot. in codice Thomaco fol. 131. 236) Ca. 1355. „Ostroviensis, Brewnoviensis, Cladrubiensis, Porte Apostolorum, s. Procopii, Opatoviensis, Wilemoviensis, Podlazicensis monasteriorum abbates et abbatissa s. Georgii in castro Pragensi, ord. s. Ben.“, hospitale, monasterio Ostroviensi subiectum, quod Dominicus praepositus eccl. Slanensis de consensu Karoli imperatoris et regis ac archiepiscopi Pragensis fundare intendit, promovere cupientes, benefactores hospitalis eiusdem in ipsorum recipiunt fraternitatem. Ed. Tadra, Cancellaria Arnesti p. 545 e mapto XII C 17 bibl. publ. ac universitatis Pragensis. — Extr. Schramm, Stud. u. Mitt. a. d. Ben. Ord. III. p. 298. 237) 1356, 5 Jan. Norimbergae. Boemundus archiepiscopus Treverensis iuribus sibi in castro Stierberg competentibus re- nuntians, Ulricum et Johannem lantgravios de Leuchtenberg castra Pleistein, Reichenstein et Stierberg a Karolo imperatore et rege et a corona regni Bohemiae feudi titulo accepisse recognoscit. Wir Boemund von g. gn. erczbischoff ze Triere, d. h. R. erczcanczler in We- lischen landen und in dem kunigreich ze Arelat, bekennen — —, daz der edil man h. Vlrich lantgraff zu dem Leutemberg von seinen und h. Johans seynes bruder wegen komen ist in unsir und aller andirer geistlicher und werltlicher kurfursten gegenwertikeit und hat bekennet ——, daz der egen. h. Johans sein bruder, er und ir beyder erben yre hausere Pleynsteyn und Richensteyn und, waz dorczu gehoret, — — hern Karl Romischem kei- ser — — und kunige ze Behem, unserm lieben gnedigen herren, als eynem kunige ze Be� heim, seinen erben und nachkomen, kunigen ze Beheim, und der cronen desselben kung- reichs ze Behem recht und redlich ufgelazen haben und die von dem obgenanten unserm herren dem keiser als von eynem kunige ze Beheim und der cronen desselben kunigreichs ze ewigem erlichen lehen empfangen haben. Und dornach bekennen wir auch, daz wir in aller andirer kurfursten geginwertikeit, als dovor begriffen ist, den egen. lantgrafen Vlrichen, der do zegegen was, hern Johans seynen bruder und irer beider erben ledig und los gesagt haben aller huldung, eyde und glubde, der sie uns und unserm stiffte ze Triere verbunden waren von wegen yres hauses ze Stirberg, daz von uns und dem egenanten unserm stiffte ze Triere lehen was, wann sel. ged. h. Baldwin etwenn erczbischoff ze Triere, unsir furfar, dieselben manschafft verwechselt hatte mit dem kungreich von Beheim umb andre lehen
Strana 124
124 Regesta Bohemiae et Moraviae. und manschafft, die uns und unserm stiffte der egenante unsir herre der keiser dorumb geben hat und uns derselben in gewer seczen wil und sol noch leute seyner brieve, die wir daruber haben.1 Dornoch so hat der egenante lantgraff Vlrich fur sich, h. Johansen seinen brudern und yr beider erben daz egen. haus ze Stirberg mit den nachgeschribnen guten und dorfern Eckenreut, Eczendorff, Heczendorff, Drochsenreut, Muldorff, Wamsental, Hut- fluis und den hoff ze Hunger, den hoff ze Wegancz, die vischerrey bei Stankwazzer mit wisen, welden, eckern gearn und ungearn und mit allen andern dingen, die zu dem egen. haus ze Stirberg gehorent, dem egenanten unserm herren dem keysere als eynem kunige ze Behem, seinen erben und nachkomen, kunigen ze Behem, und der cronen desselben kunig- reichs — — rechte und redliche ufgelazen und die von ym zu rechtem erlichen lehen empfangen und hat ym fur sich, h. Johansen seinen bruder und ir beider erben gehuldet, gelobt und gesworen, daz sie ym als einem kunige ze Behem, seinen erben und nachkomen, kunigen ze Beheim, und der cronen desselben kunigreichs getrewe, gehorsam und undertenig sein wellen und sullen und alles daz gen yn ze tun, daz man gen yren rechten lehenherren ze tun pflichtig seint, und auch in aller der weise, als sie sulche huldung getan haben in den zeiten, do sie die obgen. yre vesten Pleynstein und Richensteyn von dem kungreich — — 1356 iare des nehsten tages ze Behem empfingen.— — Der geben ist ze Nurmberg vor d. heil. Obristen tage. Orig. cum sig. oblongo de cera viridi comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1157 n. 163 cum data „tages vor ostern.“ — Cod. iur. feud. Germ. II p. 95 n. 45. — Extr. Reitzenstein, Reg. z. bayreut. Gesch., Arch. v. Oberfranken XIV, 1 p. 37 n. 64. 238) 1356, 5 Jan. Norimbergae. Ulrici lantgrami de Leuchtenberg recognitio de castro Stierberg. Ich Vllrich lantgraff zum Lutemberg bekenn und tun kund mit diesem brief, wan der erw. — h. Boemund erczb. zu Trierr — — in geginwertikeit allerr kurfursten d. h. R., beide geist- licher und weltlicher, h. Johans meinen bruder, mich und unser beider erben ledig und las gesagt hat aller huldung, eide und glubde, der wir ym und dem stifte zu Trierr verbunden waren von wegen unsers hauses zu Stirberg — — (vide chartam praecedentem, n. 237), des hab ich mit wolpedachtem mut — — fur mich, h. Hanusen, mein brudern, und unser bederr des egenant unsers hauses zu Stirberg mit den nochgeschribenn guten — — dem und der cron desselben egenanten meinem heren dem kaiser, alz einem kunig zu Behem —— kunigreichs, recht und redlich aufgelassen und hab das von ym als von einem kunig zu Behem zu rechtem erlichen lehen enphangen in aller der masse, alz her Johan mein bruder und ich vormals unser vesten Pleinstein und Reychenstein zu lehen von ym enphangen 1) Ofr. litteras imperatoris eadem die datas, quibus Boemundo archiepiscopo Treverensi obligationem civitatum Boppard et Oberwesel, medietatis castri Sternberg, advocatiae in Hirzenach et iudicii Galgenscheid nec non ius in theloneo Boppardensi confirmavit; Reg. imp. VIII 6862.
124 Regesta Bohemiae et Moraviae. und manschafft, die uns und unserm stiffte der egenante unsir herre der keiser dorumb geben hat und uns derselben in gewer seczen wil und sol noch leute seyner brieve, die wir daruber haben.1 Dornoch so hat der egenante lantgraff Vlrich fur sich, h. Johansen seinen brudern und yr beider erben daz egen. haus ze Stirberg mit den nachgeschribnen guten und dorfern Eckenreut, Eczendorff, Heczendorff, Drochsenreut, Muldorff, Wamsental, Hut- fluis und den hoff ze Hunger, den hoff ze Wegancz, die vischerrey bei Stankwazzer mit wisen, welden, eckern gearn und ungearn und mit allen andern dingen, die zu dem egen. haus ze Stirberg gehorent, dem egenanten unserm herren dem keysere als eynem kunige ze Behem, seinen erben und nachkomen, kunigen ze Behem, und der cronen desselben kunig- reichs — — rechte und redliche ufgelazen und die von ym zu rechtem erlichen lehen empfangen und hat ym fur sich, h. Johansen seinen bruder und ir beider erben gehuldet, gelobt und gesworen, daz sie ym als einem kunige ze Behem, seinen erben und nachkomen, kunigen ze Beheim, und der cronen desselben kunigreichs getrewe, gehorsam und undertenig sein wellen und sullen und alles daz gen yn ze tun, daz man gen yren rechten lehenherren ze tun pflichtig seint, und auch in aller der weise, als sie sulche huldung getan haben in den zeiten, do sie die obgen. yre vesten Pleynstein und Richensteyn von dem kungreich — — 1356 iare des nehsten tages ze Behem empfingen.— — Der geben ist ze Nurmberg vor d. heil. Obristen tage. Orig. cum sig. oblongo de cera viridi comm. impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1157 n. 163 cum data „tages vor ostern.“ — Cod. iur. feud. Germ. II p. 95 n. 45. — Extr. Reitzenstein, Reg. z. bayreut. Gesch., Arch. v. Oberfranken XIV, 1 p. 37 n. 64. 238) 1356, 5 Jan. Norimbergae. Ulrici lantgrami de Leuchtenberg recognitio de castro Stierberg. Ich Vllrich lantgraff zum Lutemberg bekenn und tun kund mit diesem brief, wan der erw. — h. Boemund erczb. zu Trierr — — in geginwertikeit allerr kurfursten d. h. R., beide geist- licher und weltlicher, h. Johans meinen bruder, mich und unser beider erben ledig und las gesagt hat aller huldung, eide und glubde, der wir ym und dem stifte zu Trierr verbunden waren von wegen unsers hauses zu Stirberg — — (vide chartam praecedentem, n. 237), des hab ich mit wolpedachtem mut — — fur mich, h. Hanusen, mein brudern, und unser bederr des egenant unsers hauses zu Stirberg mit den nochgeschribenn guten — — dem und der cron desselben egenanten meinem heren dem kaiser, alz einem kunig zu Behem —— kunigreichs, recht und redlich aufgelassen und hab das von ym als von einem kunig zu Behem zu rechtem erlichen lehen enphangen in aller der masse, alz her Johan mein bruder und ich vormals unser vesten Pleinstein und Reychenstein zu lehen von ym enphangen 1) Ofr. litteras imperatoris eadem die datas, quibus Boemundo archiepiscopo Treverensi obligationem civitatum Boppard et Oberwesel, medietatis castri Sternberg, advocatiae in Hirzenach et iudicii Galgenscheid nec non ius in theloneo Boppardensi confirmavit; Reg. imp. VIII 6862.
Strana 125
Annus 1356, 5 Jan. 125 haben und alz unser brief, die wir dem egenanten unserm heren geben habinn, und hab dem egenanten meinem heren fur mich, h. Johansen, meinen bruder, un unser beider erben gehuldet, globt und geschworen — — in aller der weisz, als wir solche huldung getan haben in den zeiten, da wir die egenanten unser heuserr Pleystein und Reichenstein von dem kunigreich zu Behem enphingen. Mit urkund etc. Der geben ist zu Nuremberg — — 1356 iar des nochsten tags vor dem Obrusten. Copia saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 345 n. 318. — Ed. Sommersberg, Ss. rer. Sil. III p. 71 n. 57. — Exlr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 413 n. 387. 239) 1356, 5 Jan. Norimbergae. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis testatur castra Pleistein, Reichenstein et Stierberg Wir Wilhelm von g. gn. ercz- iure feudi ad coronam regni Bohemiae pertinere. bischoff ze Colne, d. h. R. erczcanczler in Italien, bekennen und tun kunt — —, daz der edel man h. Johans lantgraff zu dem Leutemberge von seinen und h. Vlriches seines bruder wegen kummen ist in unsir und aller andirer geistlicher und werltlicher kurfursten gegen- wertikeit und hat bekennet — —, daz der egenante h. Vlrich, sein bruder, er und ir beyder erben ire heuser Pleyenstein und Richensteyn und, waz dorczu gehoret, dem — — h. Karl Romischen keyser — — und kunige ze Beheim, unserm lieben gnedigen herren, als einem kunige ze Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen ze Beheim, und der cronen des- selben kunigreichs ze Beheim rechte und redlichen ufgelazen haben und die von dem obgen. unserm herren dem keyser, als von eynem kunige ze Behem, und der cronen desselben kunigreichs ze ewigem erlichen lehen empfangen haben. Und dornach bekennen wir auch, daz der erw. — — h. Boemund erczbischoff ze Triere — — in unsirer und aller andirer kurfürsten geginwertikeit, als do vor begriffen ist, den egenanten lantgrafen Johansen, der do zegegen was, hern Vlrich, seinen bruder, und ir beyder erben ledig und los gesagt hat aller huldung, eyde und glubde, der sie yme und dem stiffte ze Triere verbunden waren von wegen ires hauses ze Stirberg, daz von dem egenanten stiffte ze Trier lehen was, wann sel. ged. h. Baldewin, etwenn erczbischoff ze Trier, sein vorvar, dieselben manschafft ver- wechselt hatte mit dem kunigreich von Beheim umb andere lehen und manschafft, der die kirche ze Trier noch heute in gewer ist. Dornoch so hat der egenante lantgraff Johans fur sich, h. Vlrichen, seynen bruder, und ir beyder erben daz egenante haus ze Stirberg mit den nachgeschribnen guten und dorfern Eckenrwt, Eczendorff, Heczendorff, Droschen- reute, Müldorf, Bambsental, Hutfluis und den hoff ze Hunger, den hoff ze Wegantz, die vischerige bey Stankwazzer mit wisen, welden — — und mit allen andern dingen, die zu dem egenanten hause ze Stirberg gehorent, dem egenanten unserm herren dem keyser, als einem kunig ze Behem, seinen erben und nachkomen, kunigen ze Behem, und der cronen desselben kunigreichs — — recht und redliche ufgelazen und die von ym ze rech- 1) Vide litteras a. 1350, 29 Maii Norimbergae datas.
Annus 1356, 5 Jan. 125 haben und alz unser brief, die wir dem egenanten unserm heren geben habinn, und hab dem egenanten meinem heren fur mich, h. Johansen, meinen bruder, un unser beider erben gehuldet, globt und geschworen — — in aller der weisz, als wir solche huldung getan haben in den zeiten, da wir die egenanten unser heuserr Pleystein und Reichenstein von dem kunigreich zu Behem enphingen. Mit urkund etc. Der geben ist zu Nuremberg — — 1356 iar des nochsten tags vor dem Obrusten. Copia saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 345 n. 318. — Ed. Sommersberg, Ss. rer. Sil. III p. 71 n. 57. — Exlr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 413 n. 387. 239) 1356, 5 Jan. Norimbergae. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis testatur castra Pleistein, Reichenstein et Stierberg Wir Wilhelm von g. gn. ercz- iure feudi ad coronam regni Bohemiae pertinere. bischoff ze Colne, d. h. R. erczcanczler in Italien, bekennen und tun kunt — —, daz der edel man h. Johans lantgraff zu dem Leutemberge von seinen und h. Vlriches seines bruder wegen kummen ist in unsir und aller andirer geistlicher und werltlicher kurfursten gegen- wertikeit und hat bekennet — —, daz der egenante h. Vlrich, sein bruder, er und ir beyder erben ire heuser Pleyenstein und Richensteyn und, waz dorczu gehoret, dem — — h. Karl Romischen keyser — — und kunige ze Beheim, unserm lieben gnedigen herren, als einem kunige ze Beheim, seinen erben und nachkomen, kunigen ze Beheim, und der cronen des- selben kunigreichs ze Beheim rechte und redlichen ufgelazen haben und die von dem obgen. unserm herren dem keyser, als von eynem kunige ze Behem, und der cronen desselben kunigreichs ze ewigem erlichen lehen empfangen haben. Und dornach bekennen wir auch, daz der erw. — — h. Boemund erczbischoff ze Triere — — in unsirer und aller andirer kurfürsten geginwertikeit, als do vor begriffen ist, den egenanten lantgrafen Johansen, der do zegegen was, hern Vlrich, seinen bruder, und ir beyder erben ledig und los gesagt hat aller huldung, eyde und glubde, der sie yme und dem stiffte ze Triere verbunden waren von wegen ires hauses ze Stirberg, daz von dem egenanten stiffte ze Trier lehen was, wann sel. ged. h. Baldewin, etwenn erczbischoff ze Trier, sein vorvar, dieselben manschafft ver- wechselt hatte mit dem kunigreich von Beheim umb andere lehen und manschafft, der die kirche ze Trier noch heute in gewer ist. Dornoch so hat der egenante lantgraff Johans fur sich, h. Vlrichen, seynen bruder, und ir beyder erben daz egenante haus ze Stirberg mit den nachgeschribnen guten und dorfern Eckenrwt, Eczendorff, Heczendorff, Droschen- reute, Müldorf, Bambsental, Hutfluis und den hoff ze Hunger, den hoff ze Wegantz, die vischerige bey Stankwazzer mit wisen, welden — — und mit allen andern dingen, die zu dem egenanten hause ze Stirberg gehorent, dem egenanten unserm herren dem keyser, als einem kunig ze Behem, seinen erben und nachkomen, kunigen ze Behem, und der cronen desselben kunigreichs — — recht und redliche ufgelazen und die von ym ze rech- 1) Vide litteras a. 1350, 29 Maii Norimbergae datas.
Strana 126
126 Regesta Bohemiac et Moraviac. tem erlichen lehen empfangen und hat ym fur sich, h. Vlriche, seinen bruder, und yr beider erben gehuldet, globet und gesworen, daz sie yme als einem kunige ze Behem, sei- nen erben und nachkomen, kunigen ze Behem, und der cronen desselben kunigreichs ge- trewe, gehorsam und undertenig sein sullen und wollen und allez daz gen yen zu tün, daz man gen yren rechten lehenherren zu tun pflichtig seint, und auch in aller der weise, als sie sulche huldung getan haben in den zeiten, do sie die obgen. yre vesten Bleyensteyn und Richenstein von dem kunigreich ze Behem empfingen. — — Der geben ist ze Nurem- berg — — 1356 iare des nehsten tages vor dem h. Obristen tage. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig. Cod. Germ. dipl. I p. 1159 n. 164 („tages vor ostern“), Corp. iur. feud. Germ. II p. 97 n. 46. — Cfr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 414 n. 388 cum data „20 Apr. 1356 Normbergae“. 240) 1356, 5 Jan. Norimbergae. Gerlacus archiepiscopus Moguntinus testatur castra Pleistein, Reichenstein et Stierberg iure feudi ad coronam regni Bohemiae pertinere (per omnia fere, ut in praecedenti charta Wilhelmi — — 1356 iöre des archiepiscopi Coloniensis, n. 239). „Der geben ist zu Nurembergk nochstem tages vor dem h. Obrusten tag." Сор. sаеc. XV in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. p. 125 n. 74. — Ed. Lünig, Corp. iur. feud. Germ. II p. 93 n. 44. 241) 1356, 5 Jan. Norimbergac. Rupertus senior comes palatinus Rheni testatur castra Pleistein, Reichenstein et Stierberg iure feudi ad coronam regni Bohemiae pertinere (per omnia, ut in litteris Wilhelmi archi- episcopi Coloniensis n. 239). „Der geben ist zu Nürmberg — — 1356 iar dez nehsten tags vor dem h. Oberistem tag." Orig. cum sig. mai. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1159 n. 165 („tages vor ostern“), Cod. iur. feud. Germ. II p. 97 n. 47. — Cfr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 414 n. 388. 242) 1356, 5 Jan. Norimbergae. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis testatur castra Pleistein, Reichenstein et Stierberg iure feudi ad coronam regni Bohemiae pertinere (per omnia, ut in litteris Wilhelmi archiepiscopi Coloniensis n. 239). „Der geben ist zu Nuremberg — — 1356 iar des neh- sten tags vor dem h. Obristen tage." Orig. cum sig. minori de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1161 n. 166 („tages vor ostern“), Corp. iur. feud. Germ. II. p. 99 n. 48.
126 Regesta Bohemiac et Moraviac. tem erlichen lehen empfangen und hat ym fur sich, h. Vlriche, seinen bruder, und yr beider erben gehuldet, globet und gesworen, daz sie yme als einem kunige ze Behem, sei- nen erben und nachkomen, kunigen ze Behem, und der cronen desselben kunigreichs ge- trewe, gehorsam und undertenig sein sullen und wollen und allez daz gen yen zu tün, daz man gen yren rechten lehenherren zu tun pflichtig seint, und auch in aller der weise, als sie sulche huldung getan haben in den zeiten, do sie die obgen. yre vesten Bleyensteyn und Richenstein von dem kunigreich ze Behem empfingen. — — Der geben ist ze Nurem- berg — — 1356 iare des nehsten tages vor dem h. Obristen tage. Orig. cum sig. oblongo de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig. Cod. Germ. dipl. I p. 1159 n. 164 („tages vor ostern“), Corp. iur. feud. Germ. II p. 97 n. 46. — Cfr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 414 n. 388 cum data „20 Apr. 1356 Normbergae“. 240) 1356, 5 Jan. Norimbergae. Gerlacus archiepiscopus Moguntinus testatur castra Pleistein, Reichenstein et Stierberg iure feudi ad coronam regni Bohemiae pertinere (per omnia fere, ut in praecedenti charta Wilhelmi — — 1356 iöre des archiepiscopi Coloniensis, n. 239). „Der geben ist zu Nurembergk nochstem tages vor dem h. Obrusten tag." Сор. sаеc. XV in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. p. 125 n. 74. — Ed. Lünig, Corp. iur. feud. Germ. II p. 93 n. 44. 241) 1356, 5 Jan. Norimbergac. Rupertus senior comes palatinus Rheni testatur castra Pleistein, Reichenstein et Stierberg iure feudi ad coronam regni Bohemiae pertinere (per omnia, ut in litteris Wilhelmi archi- episcopi Coloniensis n. 239). „Der geben ist zu Nürmberg — — 1356 iar dez nehsten tags vor dem h. Oberistem tag." Orig. cum sig. mai. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1159 n. 165 („tages vor ostern“), Cod. iur. feud. Germ. II p. 97 n. 47. — Cfr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 414 n. 388. 242) 1356, 5 Jan. Norimbergae. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis testatur castra Pleistein, Reichenstein et Stierberg iure feudi ad coronam regni Bohemiae pertinere (per omnia, ut in litteris Wilhelmi archiepiscopi Coloniensis n. 239). „Der geben ist zu Nuremberg — — 1356 iar des neh- sten tags vor dem h. Obristen tage." Orig. cum sig. minori de cera rubra communi impressa in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1161 n. 166 („tages vor ostern“), Corp. iur. feud. Germ. II. p. 99 n. 48.
Strana 127
Annus 1356, 5—6 Jan. 127 243) 1356, 5 Jan. Norimbergac. Rudolphus dux Saxoniae testimonium perhibet de castris lantgraviorum de Leuchtenberg, iure feudi ad coronam regni Bohemiae pertinentibus. Litterae eiusdem verisimiliter tenoris ac pracedentes (n. 239—242) modo desiderantur; ex antiquo inventario archivi coronae regni Bohemiae annotavii Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 414 n. 388. 244) 1356, 6 Jan. Monasterium in Alto Vado emit vineam prope Weikersdorf. Ich Meinhart der Fleut von Weicherstorff und ich Ursula sein hausfrau und unser baider erben, wir veriehen — —, das wir — — verkauft haben unsern weingarten, der da ligt an dem perg, der da haiset „Gelaub wir unsern“, und haisset auch der weingartn allsam, des vier ioch sindt, mitsambt dem ackher, der vor dem weingarten leit, als lang der weingart ist an der leng und acht klafter und zwo elln nach der brait, und ist alles freis aigen, also das man nichts darvon diennet noch diennen soll, weder voithrecht noch perckrecht, noch klains und gross, dan einen emer weins zu seelgret zu der pfarr zu Weicherstorff, dem man raichen sol den leuten, die zu ostern zu gots disch geen, und den sol innemen, wer zech- maister daselb ist, in dem lesen vor dem weingarten oder in der press. Wir haben in auch geben ainen freien wege und ein freye strassen mittenn von dem weingarten uber ale äcker unczt auf die landstrasse, in und allen leuten, die da zu schaffen habend, also das ein wagen freilich da geen mag und ein knecht daneben und auch ein wagen dem andern geweichen mag, ob sein not geschäch, sy sein geseet oder nicht. Den vorgenanten weingarten, acker und weg haben wir recht und redlich und unverschaidenlich verkauft und gebn mit allem dem nucz und rechten, als sy vom altem ding herkommen sindt und wir sy in aignes gewer hergebracht haben, umb 59 pfundt wiener pf., der wir gar und gancz gewert sein, dem erbern h. abt Albrechten und den herren gemain des closters zu Hohenfurt furbas ledigclich und freilich ze haben — —. Und das diser kauf und die rede al furbass also stät sein und unzerprochen beleib, darumben geben wir in den brief zu ainem waren urkundt und zu ainer ewigen vestigung diser sach, versiglten mit meinem insigl und mit Fridrichs des Pluemen von Wisendorff und mit Conrads des Pluemen von Starendwerd und mit Dietmars des Pluemen von Weichersdorff anhangunden insigeln, die ich des vleissigelich gebeten hab, das sy der sach geczeug sein mit andern erbern leuten. Der prief ist geben — 1356 iaren an dem Prehentag." Insertum transsumpto Jodoci de Rosenberg a. 1535, 13 Sept. „zu Krumbnaw“ dato, quod in archivo monasterii Altovadensis sign. L. 19 n. XII asservatur. — Ed. Pangerl, UB. Hohenfurt, Font. rer. Austr. XXIII. p. 113 n. 105. a) piehentag tr.
Annus 1356, 5—6 Jan. 127 243) 1356, 5 Jan. Norimbergac. Rudolphus dux Saxoniae testimonium perhibet de castris lantgraviorum de Leuchtenberg, iure feudi ad coronam regni Bohemiae pertinentibus. Litterae eiusdem verisimiliter tenoris ac pracedentes (n. 239—242) modo desiderantur; ex antiquo inventario archivi coronae regni Bohemiae annotavii Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 414 n. 388. 244) 1356, 6 Jan. Monasterium in Alto Vado emit vineam prope Weikersdorf. Ich Meinhart der Fleut von Weicherstorff und ich Ursula sein hausfrau und unser baider erben, wir veriehen — —, das wir — — verkauft haben unsern weingarten, der da ligt an dem perg, der da haiset „Gelaub wir unsern“, und haisset auch der weingartn allsam, des vier ioch sindt, mitsambt dem ackher, der vor dem weingarten leit, als lang der weingart ist an der leng und acht klafter und zwo elln nach der brait, und ist alles freis aigen, also das man nichts darvon diennet noch diennen soll, weder voithrecht noch perckrecht, noch klains und gross, dan einen emer weins zu seelgret zu der pfarr zu Weicherstorff, dem man raichen sol den leuten, die zu ostern zu gots disch geen, und den sol innemen, wer zech- maister daselb ist, in dem lesen vor dem weingarten oder in der press. Wir haben in auch geben ainen freien wege und ein freye strassen mittenn von dem weingarten uber ale äcker unczt auf die landstrasse, in und allen leuten, die da zu schaffen habend, also das ein wagen freilich da geen mag und ein knecht daneben und auch ein wagen dem andern geweichen mag, ob sein not geschäch, sy sein geseet oder nicht. Den vorgenanten weingarten, acker und weg haben wir recht und redlich und unverschaidenlich verkauft und gebn mit allem dem nucz und rechten, als sy vom altem ding herkommen sindt und wir sy in aignes gewer hergebracht haben, umb 59 pfundt wiener pf., der wir gar und gancz gewert sein, dem erbern h. abt Albrechten und den herren gemain des closters zu Hohenfurt furbas ledigclich und freilich ze haben — —. Und das diser kauf und die rede al furbass also stät sein und unzerprochen beleib, darumben geben wir in den brief zu ainem waren urkundt und zu ainer ewigen vestigung diser sach, versiglten mit meinem insigl und mit Fridrichs des Pluemen von Wisendorff und mit Conrads des Pluemen von Starendwerd und mit Dietmars des Pluemen von Weichersdorff anhangunden insigeln, die ich des vleissigelich gebeten hab, das sy der sach geczeug sein mit andern erbern leuten. Der prief ist geben — 1356 iaren an dem Prehentag." Insertum transsumpto Jodoci de Rosenberg a. 1535, 13 Sept. „zu Krumbnaw“ dato, quod in archivo monasterii Altovadensis sign. L. 19 n. XII asservatur. — Ed. Pangerl, UB. Hohenfurt, Font. rer. Austr. XXIII. p. 113 n. 105. a) piehentag tr.
Strana 128
128 Regesta Bohemiae et Moraviae. 245) 1356, 7 Jan. Norimbergae. Gerlaci archiepiscopi Moguntini recognitio de incolis regni Bohemiae ad iudicia extranea non evocandis nec non de aliis iuribus regum et regni Bohemiae. Nos Gerlacus d. g. s. Moguntinensis sedis archiepiscopus, s. R. i. per Germaniam archicancellarius, omnibus imperpetuum. Cum per recolende memorie divos Romanorum imperatores et reges illustribus quondam Boemie regibus clare memorie ac regno Boemie et eiusdem regni corone olim concessum fuerit et indultum sitque in eodem regno a tempore, cuius contrarii hodie non extat memoria, consuetudine laudabili inconvulse servata diuturnitate temporum et prescripta moribus utencium sine contradiccionis aut interrupcionis obstaculo intro- ductum, — — ita tamen, quod ipsi reges Boemie de hiis, que hoc modo comparaverint vel receperint et regno Boemie applicanda duxerint, ad consueta et debita iura de talibus Sacro explenda et reddenda imperio perpetuo sint astricti, (inseritur mutatis mutandis tenor constitutionum Bullae Aureae cap. VIII, IX et X; vide infra n. 257), sicut in forma con- stitucionum predicti d. nostri imperatoris, quas desuper nostro et aliorum electorum prin- cipum consilio edidisse dinoscitur, plenius est expressum. Nos igitur premissa omnia et eorum quodlibet, sicut in solempnis curie Nurembergensis celebracione in commune consilium nobiscum et cum ceteris principibus coelectoribus nostris habitum per ipsum dominum nostrum d. imperatorem deducta multoque studio ventilata et racionabilia fuerint iudicata recognoscimus de nostro consilio et pleno processisse consensu, ratificantes ac rata omnia et singula habentes et grata, nostrum eis benivolum adhibemus ex certa sciencia consensum pariter et assensum. — — Datum Nuremberg a. d. 1356 in crastino Epiphanie eiusdem. Orig. cum sig. in fil. ser., deperd., Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Goldast, Comm. de Boh. reg. iur. app. p. 78. — Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 64 n. 53. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 42 n. 35. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 1 n. I. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, I p. 414 n. 389. — Zeumer, Gold. Bulle II p. 86 n. 20 (ex or.). — Reg. imp. VIII, Reichssachen 259. 246) 1356, 7 Jan. Norimbergae. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis similiter testimonium perhibet de regum et regni- colarum Bohemiae iuribus (similiter ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, n. 245). „Datum Nuremberg a. d. 1356 in crastino Epiphanie eiusdem." Orig. oum sig. mai. de cera comm. in fil. ser., avulso, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Comm. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 66. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 414 n. 389. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 259. 247) 1356, 7 Jan. Norimbergae. Boemundus archiepiscopus Treverensis similiter testimonium perhibet de regum et regni- colarum Bohemiae iuribus (similiter ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, n. 245). „Datum Nuremberg a. d. 1356 in crastino Epiphanie eiusdem.“
128 Regesta Bohemiae et Moraviae. 245) 1356, 7 Jan. Norimbergae. Gerlaci archiepiscopi Moguntini recognitio de incolis regni Bohemiae ad iudicia extranea non evocandis nec non de aliis iuribus regum et regni Bohemiae. Nos Gerlacus d. g. s. Moguntinensis sedis archiepiscopus, s. R. i. per Germaniam archicancellarius, omnibus imperpetuum. Cum per recolende memorie divos Romanorum imperatores et reges illustribus quondam Boemie regibus clare memorie ac regno Boemie et eiusdem regni corone olim concessum fuerit et indultum sitque in eodem regno a tempore, cuius contrarii hodie non extat memoria, consuetudine laudabili inconvulse servata diuturnitate temporum et prescripta moribus utencium sine contradiccionis aut interrupcionis obstaculo intro- ductum, — — ita tamen, quod ipsi reges Boemie de hiis, que hoc modo comparaverint vel receperint et regno Boemie applicanda duxerint, ad consueta et debita iura de talibus Sacro explenda et reddenda imperio perpetuo sint astricti, (inseritur mutatis mutandis tenor constitutionum Bullae Aureae cap. VIII, IX et X; vide infra n. 257), sicut in forma con- stitucionum predicti d. nostri imperatoris, quas desuper nostro et aliorum electorum prin- cipum consilio edidisse dinoscitur, plenius est expressum. Nos igitur premissa omnia et eorum quodlibet, sicut in solempnis curie Nurembergensis celebracione in commune consilium nobiscum et cum ceteris principibus coelectoribus nostris habitum per ipsum dominum nostrum d. imperatorem deducta multoque studio ventilata et racionabilia fuerint iudicata recognoscimus de nostro consilio et pleno processisse consensu, ratificantes ac rata omnia et singula habentes et grata, nostrum eis benivolum adhibemus ex certa sciencia consensum pariter et assensum. — — Datum Nuremberg a. d. 1356 in crastino Epiphanie eiusdem. Orig. cum sig. in fil. ser., deperd., Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. Goldast, Comm. de Boh. reg. iur. app. p. 78. — Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 64 n. 53. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 42 n. 35. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 1 n. I. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, I p. 414 n. 389. — Zeumer, Gold. Bulle II p. 86 n. 20 (ex or.). — Reg. imp. VIII, Reichssachen 259. 246) 1356, 7 Jan. Norimbergae. Wilhelmus archiepiscopus Coloniensis similiter testimonium perhibet de regum et regni- colarum Bohemiae iuribus (similiter ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, n. 245). „Datum Nuremberg a. d. 1356 in crastino Epiphanie eiusdem." Orig. oum sig. mai. de cera comm. in fil. ser., avulso, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Comm. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 66. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 414 n. 389. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 259. 247) 1356, 7 Jan. Norimbergae. Boemundus archiepiscopus Treverensis similiter testimonium perhibet de regum et regni- colarum Bohemiae iuribus (similiter ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, n. 245). „Datum Nuremberg a. d. 1356 in crastino Epiphanie eiusdem.“
Strana 129
Annus 1356, 7 Jan. 129 Orig. cum sig. mai. de cera vir. communi impressa, avulso, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Comm. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 66. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 414 n. 389. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 259. 248) 1356, 7 Jan. Norimbergae. Rupertus senior comes palatinus Rheni similiter testimonium perhibet de regum et regni- colarum Bohemiae iuribus (similiter, ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, n. 245). „Datum in Nuremberg a. d. 1356 in crastino Epyphanie ciusdem." Orig. cum sig. mai. de cera comm. in fil. ser., fracto, Pragae in archivo coronac regni Bohemiac. — Comm. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 66. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, I p. 414 n. 389. — Reg. imp. VIII, Rcichssachen 259. 249) 1356, 7 Jan. Norimbergae. Rudolphus dux Saxoniac similiter testimonium perhibet de regum et regnicolarum Bohemiac iuribus (similiter, ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, n. 245). „Datum Nürmberg a. d. 1356 in crastino Epiphanie ciusdem." Orig. cum sig. mai. de cera comm. in fil. ser., fracto, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Comm. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 66. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 414 n. 389. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 259. 250) 1356, 7 Jan. Norimbergae. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis similiter testimonium perhibet de regum et regnicolarum Bohemiae iuribus (similiter, ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, n. 245). „Datum Nuremberg a. d. 1356 in crastino Epiphanie eiusdem." Orig. cum sig. min. de cera rubra comm. impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Comm. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 66. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 414 n. 389. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 259. 251) 1356, 7 Jan. Norimbergae. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis Karolo imperatori et regi litteras, sub Wir Ludwig etc. bek- minori sigillo datas, sub maiori sigillo renovare promittit. kennen etc., das wir dem allerdurichleuchtigisten fursten und herrn h. Karl Romuschem kaiser etc., unserem gnedigen herrn, glubt haben auch mit guten treuen ungeverlich, das wir ym alle solhe brief, alz wir ym vor versigilt haben geben nu zu Nurembergk mit unserm cleinen insigil, nu auf die nochst sampnung, die er mit den kurfursten des h. Reichs habent wirdet zu Franckenfurt auf dem Mainn oderr anders, wo er dann seind wirdit, vier wochen noch osteren, die schir kunftig seind, mit unserm grossem ingesigelen wellen — — Wer aber, das von dhaynerlay hindernuss unser grosses ingesigil an die 9
Annus 1356, 7 Jan. 129 Orig. cum sig. mai. de cera vir. communi impressa, avulso, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Comm. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 66. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 414 n. 389. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 259. 248) 1356, 7 Jan. Norimbergae. Rupertus senior comes palatinus Rheni similiter testimonium perhibet de regum et regni- colarum Bohemiae iuribus (similiter, ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, n. 245). „Datum in Nuremberg a. d. 1356 in crastino Epyphanie ciusdem." Orig. cum sig. mai. de cera comm. in fil. ser., fracto, Pragae in archivo coronac regni Bohemiac. — Comm. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 66. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, I p. 414 n. 389. — Reg. imp. VIII, Rcichssachen 259. 249) 1356, 7 Jan. Norimbergae. Rudolphus dux Saxoniac similiter testimonium perhibet de regum et regnicolarum Bohemiac iuribus (similiter, ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, n. 245). „Datum Nürmberg a. d. 1356 in crastino Epiphanie ciusdem." Orig. cum sig. mai. de cera comm. in fil. ser., fracto, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Comm. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 66. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 414 n. 389. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 259. 250) 1356, 7 Jan. Norimbergae. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis similiter testimonium perhibet de regum et regnicolarum Bohemiae iuribus (similiter, ut in litteris Gerlaci archiepiscopi Moguntini, n. 245). „Datum Nuremberg a. d. 1356 in crastino Epiphanie eiusdem." Orig. cum sig. min. de cera rubra comm. impressa in fil. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Comm. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 66. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 414 n. 389. — Reg. imp. VIII, Reichssachen 259. 251) 1356, 7 Jan. Norimbergae. Ludovicus Romanus marchio Brandenburgensis Karolo imperatori et regi litteras, sub Wir Ludwig etc. bek- minori sigillo datas, sub maiori sigillo renovare promittit. kennen etc., das wir dem allerdurichleuchtigisten fursten und herrn h. Karl Romuschem kaiser etc., unserem gnedigen herrn, glubt haben auch mit guten treuen ungeverlich, das wir ym alle solhe brief, alz wir ym vor versigilt haben geben nu zu Nurembergk mit unserm cleinen insigil, nu auf die nochst sampnung, die er mit den kurfursten des h. Reichs habent wirdet zu Franckenfurt auf dem Mainn oderr anders, wo er dann seind wirdit, vier wochen noch osteren, die schir kunftig seind, mit unserm grossem ingesigelen wellen — — Wer aber, das von dhaynerlay hindernuss unser grosses ingesigil an die 9
Strana 130
130 Regesta Bohemiac et Moraviac. egenanten briff nicht kem, dannoch so maynen und wellen wir, das wir, unserr erben und nochkomen und, wer in denselben briven begriffen ist, aller glub, sachen und teiding ver- bunden sein und die brief ir kroft haben gleicherweis, als ob unser gross insigil daron komen wer. Und des zu zeugnuss haben wir h. Hainrich bischoff von Lubus und die vesten landtleut Nickl von Kokericz, unserr hoffmeister, Peter von Bredow, unser camer- meister, Johanns von Wanczslewen, Marquart Loterperrg, Peter von Trutenbergk, unser phleger zu Lengenfelds, ritter Heinrich von der Schulenbergk, unser vogt, und Dietrich Morner probst zu Bernow, unserr obruster schreiber, und ander erber leut genug, den wol zu gleuben ist. Der geben ist zu Nurembergk — — 1356 iaren noch dez Obrusten. Copia saec. XV in copiario archivi coronac regni Bohemiae bibl. Roudnicensis ms. VIF b5 p. 179 n. 125. 252) 1356, 7 Jan. Norimbergae. Karolus imperator tamquam Bohemiae rex et princeps elector testatur Rupertum seniorem comitem palatinum Rheni in legitima possessione esse vocis in electione regis Romanorum, archidapiferiae nec non omnium iurium ad palatinatum pertinentium. „recognoscimus." „Datum Nurenbergie a. d. 1356 V fer. post Epiphaniam Domini, regn. nostr. a. X, imperii vero primo." Ed. Zeumer, Goldene Bulle II p. 88 n. 21 e transs. notar. de a. 1379 archivi secr. Monacensis. — Extr. Koch u. Wille, Reg. der Pfalzgr. 2926. — Reg. imp. VIII 2380. 253) 1356, 7 Jan. A d. Johanne Paduano decano ecclesiae Vissegradensis, collectore in regno Bohemiae, de pecuniis per cum receptis, per manus Guidonis Malabayla mercatoris Astensis 3307 floreni fortes 18 solidi 8 denarii camerae apostolicac sunt soluti. Ed. Kirsch, Dic päpstl. Kollektorien in Deutschland währ. d. XIV Jhdts. p. 384. — Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 165 n. 406 e registris introituum et exituum camerae apostolicae. 254) 1356, 8 Jan. Avinione. A d. Johanne episcopo Lutomislensi pro complemento communis servitii, quo erat camerae apostolicae obligatus, 200 floreni auri nec non pro complemento quatuor servitiorum familiarium 34 flor. auri 10 solidi 8 den. monete avinionensis per manus Johannis de Lutho- musl, canonici s. Petri Brunensis, familiaris eiusdem episcopi, sunt soluti. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 165 n. 407 e registris obligationum et solutionum et registris introituum et exituum camerae apostolicae. a) Llegenffeld, cop.
130 Regesta Bohemiac et Moraviac. egenanten briff nicht kem, dannoch so maynen und wellen wir, das wir, unserr erben und nochkomen und, wer in denselben briven begriffen ist, aller glub, sachen und teiding ver- bunden sein und die brief ir kroft haben gleicherweis, als ob unser gross insigil daron komen wer. Und des zu zeugnuss haben wir h. Hainrich bischoff von Lubus und die vesten landtleut Nickl von Kokericz, unserr hoffmeister, Peter von Bredow, unser camer- meister, Johanns von Wanczslewen, Marquart Loterperrg, Peter von Trutenbergk, unser phleger zu Lengenfelds, ritter Heinrich von der Schulenbergk, unser vogt, und Dietrich Morner probst zu Bernow, unserr obruster schreiber, und ander erber leut genug, den wol zu gleuben ist. Der geben ist zu Nurembergk — — 1356 iaren noch dez Obrusten. Copia saec. XV in copiario archivi coronac regni Bohemiae bibl. Roudnicensis ms. VIF b5 p. 179 n. 125. 252) 1356, 7 Jan. Norimbergae. Karolus imperator tamquam Bohemiae rex et princeps elector testatur Rupertum seniorem comitem palatinum Rheni in legitima possessione esse vocis in electione regis Romanorum, archidapiferiae nec non omnium iurium ad palatinatum pertinentium. „recognoscimus." „Datum Nurenbergie a. d. 1356 V fer. post Epiphaniam Domini, regn. nostr. a. X, imperii vero primo." Ed. Zeumer, Goldene Bulle II p. 88 n. 21 e transs. notar. de a. 1379 archivi secr. Monacensis. — Extr. Koch u. Wille, Reg. der Pfalzgr. 2926. — Reg. imp. VIII 2380. 253) 1356, 7 Jan. A d. Johanne Paduano decano ecclesiae Vissegradensis, collectore in regno Bohemiae, de pecuniis per cum receptis, per manus Guidonis Malabayla mercatoris Astensis 3307 floreni fortes 18 solidi 8 denarii camerae apostolicac sunt soluti. Ed. Kirsch, Dic päpstl. Kollektorien in Deutschland währ. d. XIV Jhdts. p. 384. — Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 165 n. 406 e registris introituum et exituum camerae apostolicae. 254) 1356, 8 Jan. Avinione. A d. Johanne episcopo Lutomislensi pro complemento communis servitii, quo erat camerae apostolicae obligatus, 200 floreni auri nec non pro complemento quatuor servitiorum familiarium 34 flor. auri 10 solidi 8 den. monete avinionensis per manus Johannis de Lutho- musl, canonici s. Petri Brunensis, familiaris eiusdem episcopi, sunt soluti. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 165 n. 407 e registris obligationum et solutionum et registris introituum et exituum camerae apostolicae. a) Llegenffeld, cop.
Strana 131
Annus 1356, 7—10 Jan. 131 255) 1356, 9 Jan. Karolus imperator tamquam Bohemiae rex et princeps elector consentit litteris, quibus ipse a. 1356, 7 Jan. Johanni episcopo Argentinensi possesionem castri Ortenberg, oppidorum Offenburg, Gengenbach et Zell et iudicii in Mortenau auctoritate imperiali confirmavit et in summa pecuniarum, pro qua episcopus dictas possesiones a S. imperio titulo pignoris tenebat, 5.000 flor. adiecit. Reg. imp. VIII 2391 e annot. in cop. saec. XVI in archivo publico Ocnipontano, Pestarchiv XXVI/424. 256) 1356, 9 Jan. Olomuc. A. d. 1356 post Epiphaniam Domini colloquium Olomucii est celebratum. Contractus, qui in codem colloquio labulis terrae sunt impositi, cd. Chytil, Landtafel d. Markgraft. Mähren I p. 22 n. 434 sq. 257) 1356, 10 Jan. Norimbergae. Karolus imperator et rex in sollemni curia imperiali, ad unitatem inter principes electores jovendam et statum Romani imperii promovendum, constitutiones Bullae Aureae edit, quarum plures ius regum et regni Bohemiae tangunt, nominatim in I reperitur, qualis esse debeat conductus regis Bohemiae, quando casus electionis regis Romanorum emerserit, in II ius regis Bohemiae in electione confirmatur, in XXII de ordine processionis principum electorum sta- tuitur, ut rex Bohemiae imperatorem seu regem Romanorum nullo interveniente sequatur, in VI de celebratione imperialis curiae statuitur: quod nominatim rex Boemie in celebracione curiarum huiusmodi in omnibus et singulis actibus antedictis quemcumque regem alium, quacumque eciam singulari dignitatis prerogativa fulgentem, quem quovis casu seu causa venire vel adesse forte contigerit, immutabiliter antecedat. In cap. VII ius successionis principum electorum saecularium stabilitur: Si vero aliquem ex huiusmodi principatibus ipsorum imperio Sacro vacare contingeret, tunc imperator seu rex Romanorum, qui pro tempore fuerit, de ipso providere debebit et poterit, tamquam de re ad se et imperium legitime devoluta, salvis semper privilegiis, iuribus et consuetudinibus regni nostri Boemie super electione regis in casu vacacionis per regnicolas, qui ius habent eligendi regem Boemie, facienda iuxta continenciam eorundem privilegiorum et observatam consuetudinem diuturnam a divis Romanorum imperatoribus sive regibus obtentorum, quibus ex huiusmodi sanctione imperiali in nullo preiudicari volumus, imo ipsa decernimus nunc et perpetuis futuris temporibus in omni suo tenore et forma indubiam tenere roboris firmitatem. Cap. VIII. De regis Boemie et regnicolarum eius immunitate: Cum per divos Romanorum imperatores et reges, predecessores nostros, ill. Boemie regibus, proprogenitoribus et predecessoribus nostris nec non regno Boemie eiusdemque regni corone olim concessum fuerit graciosius et indultum, sitque in regno eodem a tempore, cuius contrarii hodie non existit memoria, 9*
Annus 1356, 7—10 Jan. 131 255) 1356, 9 Jan. Karolus imperator tamquam Bohemiae rex et princeps elector consentit litteris, quibus ipse a. 1356, 7 Jan. Johanni episcopo Argentinensi possesionem castri Ortenberg, oppidorum Offenburg, Gengenbach et Zell et iudicii in Mortenau auctoritate imperiali confirmavit et in summa pecuniarum, pro qua episcopus dictas possesiones a S. imperio titulo pignoris tenebat, 5.000 flor. adiecit. Reg. imp. VIII 2391 e annot. in cop. saec. XVI in archivo publico Ocnipontano, Pestarchiv XXVI/424. 256) 1356, 9 Jan. Olomuc. A. d. 1356 post Epiphaniam Domini colloquium Olomucii est celebratum. Contractus, qui in codem colloquio labulis terrae sunt impositi, cd. Chytil, Landtafel d. Markgraft. Mähren I p. 22 n. 434 sq. 257) 1356, 10 Jan. Norimbergae. Karolus imperator et rex in sollemni curia imperiali, ad unitatem inter principes electores jovendam et statum Romani imperii promovendum, constitutiones Bullae Aureae edit, quarum plures ius regum et regni Bohemiae tangunt, nominatim in I reperitur, qualis esse debeat conductus regis Bohemiae, quando casus electionis regis Romanorum emerserit, in II ius regis Bohemiae in electione confirmatur, in XXII de ordine processionis principum electorum sta- tuitur, ut rex Bohemiae imperatorem seu regem Romanorum nullo interveniente sequatur, in VI de celebratione imperialis curiae statuitur: quod nominatim rex Boemie in celebracione curiarum huiusmodi in omnibus et singulis actibus antedictis quemcumque regem alium, quacumque eciam singulari dignitatis prerogativa fulgentem, quem quovis casu seu causa venire vel adesse forte contigerit, immutabiliter antecedat. In cap. VII ius successionis principum electorum saecularium stabilitur: Si vero aliquem ex huiusmodi principatibus ipsorum imperio Sacro vacare contingeret, tunc imperator seu rex Romanorum, qui pro tempore fuerit, de ipso providere debebit et poterit, tamquam de re ad se et imperium legitime devoluta, salvis semper privilegiis, iuribus et consuetudinibus regni nostri Boemie super electione regis in casu vacacionis per regnicolas, qui ius habent eligendi regem Boemie, facienda iuxta continenciam eorundem privilegiorum et observatam consuetudinem diuturnam a divis Romanorum imperatoribus sive regibus obtentorum, quibus ex huiusmodi sanctione imperiali in nullo preiudicari volumus, imo ipsa decernimus nunc et perpetuis futuris temporibus in omni suo tenore et forma indubiam tenere roboris firmitatem. Cap. VIII. De regis Boemie et regnicolarum eius immunitate: Cum per divos Romanorum imperatores et reges, predecessores nostros, ill. Boemie regibus, proprogenitoribus et predecessoribus nostris nec non regno Boemie eiusdemque regni corone olim concessum fuerit graciosius et indultum, sitque in regno eodem a tempore, cuius contrarii hodie non existit memoria, 9*
Strana 132
132 Regesta Bohemiac et Moraviac. consuetudine laudabili inconvulse servata diuturnitate temporum et prescripta moribus utencium sine contradiccionis aut interrupcionis obstaculo introductum, quod nullus princeps, baro, nobilis, miles, cliens, burgensis, civis, nulla denique persona eiusdem regni et perti- nenciarum eius — —, ad cuiuscumque actoris instanciam, extra regnum ipsum ad quod- cumque tribunal seu alterius preterquam regis Boemie et iudicum regalis curie sue iudicium citari potuerit sive trahi nec vocari debeat perpetuis inantea temporibus sive possit; ideoque — innovantes privilegium, consuetudinem et indultum huiusmodi auctoritate imperiali — et ecian confirmantes, hac presenti nostra constitucione imperiali perpetuis temporibus valitura statuimus, ut, si contra privilegium, consuetudinem vel indultum prefatum quispiam predictorum, puta princeps, baro, nobilis, miles, cliens, civis, burgensis seu rusticus aut alia quecumque persona premissa ad cuiuscumque tribunal extra regnum predictum Boemie in quacumque causa criminali, civili vel mixta seu super quocumque negocio citatus fuerit quocumque tempore vel citata, comparere vel in iudicio respondere minime teneatur. Quodsi adversus huiusmodi non comparentes vel comparentem a quocumque iudice, cuiuscumque auctoritatis existat, extra regnum ipsum Boemie constituto iudicialiter procedi, — — quovis modo ferri et promulgari continget, auctoritate premissa de plenitudine insuper antedicte imperatorie potestatis citaciones, precepta, processus et sentencias huiusmodi — — irritamus penitus et cassamus. Adicientes expresse et edicto imperiali perpetuo valituro eadem aucto- ritate et de premisse potestatis plenitudine decernentes, ut, quemadmodum in predicto regno Boemie a tempore, cuius contrarii non habetur memoria, iugiter observatum existit, ita nulli prorsus principi, baroni, nobili, militi, clienti, civi, burgensi seu rustico, nulli demum persone seu incole regni Boemie sepedicti, cuiuscumque status, preeminencie, dignitatis vel condicionis existant vel existat, a quibuscumque processibus, sentenciis interlocutoriis vel diffinitivis sive preceptis regis Boemie aut quorumcumque suorum iudicum nec non execucionibus eorundem contra se in regali iudicio seu coram regis, regni seu predictorum iudicum tribunalibus factis aut latis, habitis vel ferendis inantea seu fiendis, liceat ad quodcumque aliud iudicium appellare. Provocaciones quoque seu appellaciones huiusmodi, si quas contra hoc interponi contigerit, eo ipso viribus non subsistant et appellantes ipsi penam perdicionis causarum ipso facto se noverint incurrisse. Cap. IX. De auri, argenti et aliarum specierum mineris: Presenti constitucione imperpetuum valitura statuimus ac de certa sciencia declaramus, quod successores nostri, Boemie reges, nec non universi et singuli principes electores, ecclesiastici et seculares, qui perpetuo fuerint, universas auri et argenti fodinas atque mineras stanni, cupri, ferri, plumbi et alterius cuiuscumque generis metalli ac eciam salis, tam inventas quam inveniendas in posterum, quibuscumque tempo- ribus in regno predicto ac terris et pertinenciis eidem regno subiectis, nec non supradicti principes in principatibus, terris, dominiis et pertinenciis suis tenere iuste possint et legitime possidere cum omnibus iuribus, nullo prorsus excepto, prout possunt seu consueverunt talia possideri, nec non Iudeos habere, thelonea in preterito statuta et indicta percipere, quodque progenitores nostri, reges Boemie felicis memorie, ipsique principes electores ac
132 Regesta Bohemiac et Moraviac. consuetudine laudabili inconvulse servata diuturnitate temporum et prescripta moribus utencium sine contradiccionis aut interrupcionis obstaculo introductum, quod nullus princeps, baro, nobilis, miles, cliens, burgensis, civis, nulla denique persona eiusdem regni et perti- nenciarum eius — —, ad cuiuscumque actoris instanciam, extra regnum ipsum ad quod- cumque tribunal seu alterius preterquam regis Boemie et iudicum regalis curie sue iudicium citari potuerit sive trahi nec vocari debeat perpetuis inantea temporibus sive possit; ideoque — innovantes privilegium, consuetudinem et indultum huiusmodi auctoritate imperiali — et ecian confirmantes, hac presenti nostra constitucione imperiali perpetuis temporibus valitura statuimus, ut, si contra privilegium, consuetudinem vel indultum prefatum quispiam predictorum, puta princeps, baro, nobilis, miles, cliens, civis, burgensis seu rusticus aut alia quecumque persona premissa ad cuiuscumque tribunal extra regnum predictum Boemie in quacumque causa criminali, civili vel mixta seu super quocumque negocio citatus fuerit quocumque tempore vel citata, comparere vel in iudicio respondere minime teneatur. Quodsi adversus huiusmodi non comparentes vel comparentem a quocumque iudice, cuiuscumque auctoritatis existat, extra regnum ipsum Boemie constituto iudicialiter procedi, — — quovis modo ferri et promulgari continget, auctoritate premissa de plenitudine insuper antedicte imperatorie potestatis citaciones, precepta, processus et sentencias huiusmodi — — irritamus penitus et cassamus. Adicientes expresse et edicto imperiali perpetuo valituro eadem aucto- ritate et de premisse potestatis plenitudine decernentes, ut, quemadmodum in predicto regno Boemie a tempore, cuius contrarii non habetur memoria, iugiter observatum existit, ita nulli prorsus principi, baroni, nobili, militi, clienti, civi, burgensi seu rustico, nulli demum persone seu incole regni Boemie sepedicti, cuiuscumque status, preeminencie, dignitatis vel condicionis existant vel existat, a quibuscumque processibus, sentenciis interlocutoriis vel diffinitivis sive preceptis regis Boemie aut quorumcumque suorum iudicum nec non execucionibus eorundem contra se in regali iudicio seu coram regis, regni seu predictorum iudicum tribunalibus factis aut latis, habitis vel ferendis inantea seu fiendis, liceat ad quodcumque aliud iudicium appellare. Provocaciones quoque seu appellaciones huiusmodi, si quas contra hoc interponi contigerit, eo ipso viribus non subsistant et appellantes ipsi penam perdicionis causarum ipso facto se noverint incurrisse. Cap. IX. De auri, argenti et aliarum specierum mineris: Presenti constitucione imperpetuum valitura statuimus ac de certa sciencia declaramus, quod successores nostri, Boemie reges, nec non universi et singuli principes electores, ecclesiastici et seculares, qui perpetuo fuerint, universas auri et argenti fodinas atque mineras stanni, cupri, ferri, plumbi et alterius cuiuscumque generis metalli ac eciam salis, tam inventas quam inveniendas in posterum, quibuscumque tempo- ribus in regno predicto ac terris et pertinenciis eidem regno subiectis, nec non supradicti principes in principatibus, terris, dominiis et pertinenciis suis tenere iuste possint et legitime possidere cum omnibus iuribus, nullo prorsus excepto, prout possunt seu consueverunt talia possideri, nec non Iudeos habere, thelonea in preterito statuta et indicta percipere, quodque progenitores nostri, reges Boemie felicis memorie, ipsique principes electores ac
Strana 133
Annus 1356, 10—13 Jan. 133 progenitores et predecessores eorum legitime potuerint usque in presens, sicut hoc antiqua laudabili et approbata consuetudine diuturnique ac longissimi temporis cursu prescripta noscitur observatum. Cap. X. De monetis: Statuimus preterea, ut regi Boemie, suc- cessori nostro, qui fuerit pro tempore, sicut constat ab antiquo ill. memorie Boemie regibus, nostris predecessoribus, licuisse et in possessione pacifica continua ipsos fuisse iuris sub- sequentis, videlicet monetas auri et argenti in omni loco et parte regni sui et subditarum ei terrarum et pertinenciarum omnium, ubi rex ipse decreverit sibique placuerit, cudi facere et mandare sub omni modo et forma in regno ipso Boemie in hiis ad hec usque tempora observatis; quodque futuris perpetuo Boemie regibus hac nostra imperiali constitucione et gracia perpetuo valituris, a quibuscumque principibus, magnatibus, comitibus ac personis aliis quascumque terras, castra, possessiones, predia sive bona liceat emere, comparare seu in donum vel donacionem ex quacumque causa aut in obligacionem recipere sub talium terrarum, castrorum, possessionum, prediorum seu bonorum condicione consueta, ut videlicet propria recipiantur vel comparentur ut propria, libera velut libera, et ea, que dependent in feudum, similiter emantur in feudum seu comparata taliter teneantur; ita tamen, quod ipsi reges Boemie de hiis, que hoc modo comparaverint vel receperint et regno Boemie duxerint applicanda, ad pristina ac consueta iura de talibus Sacro explenda et reddenda imperio sint astricti. Ed. Zeumer, Die Goldene Bulle K. Karls IV, II, in cuius accuratissima editione archetypa, quae extant, commemorantur. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 417 n. 390. — Reg. imp. VIII 2397, ubi aliae editiones memorantur. 258) 1356, 12 Jan. Norimbergac. Karolus imperator tamquam Bohemiae rex et princeps elector consentit litteris, quibus ipse a. 1356, 11 Jan. fratribus Cruciferis ord. s. Mariae Theutonicorum domus Norimbergensis usum lignorum de silva, prope civitatem situata, auctoritate imperiali confirmavit. Reg. imp. VIII 6870 e repertorio archivi publici Stutgardiensis. 259) 1356, 12 Jan. Norimbergae. Karolus imperator tamquam Bohemiae rex et princeps clector approbat privilegium im- periale de prohibitione et abolitione pfalburgeriorum, Johanni episcopo Argentinensi eadem die concessum. „notum facimus.“ „Datum Nüremberg a. d. 1356, nona ind., II idus ianuarii, regn. nostr. a. X, imperii vero primo." Ed. Zeumer, Die Goldene Bulle K. Karls IV, II p. 100 n. 26 e cop. saec. XVI. quae Argentorati in archivo publico asserrabatur sign. G 495. — Reg. imp. VIII 2411. 260) 1356, 13 Jan. [?] Fratres Schenk castrum Reicheneck iure feudi a Karolo imperatore et rege et a corona regni Bohemiae dependere recognoscunt. Wir Schenck, Vlrich ritter Schenck, Cünrad
Annus 1356, 10—13 Jan. 133 progenitores et predecessores eorum legitime potuerint usque in presens, sicut hoc antiqua laudabili et approbata consuetudine diuturnique ac longissimi temporis cursu prescripta noscitur observatum. Cap. X. De monetis: Statuimus preterea, ut regi Boemie, suc- cessori nostro, qui fuerit pro tempore, sicut constat ab antiquo ill. memorie Boemie regibus, nostris predecessoribus, licuisse et in possessione pacifica continua ipsos fuisse iuris sub- sequentis, videlicet monetas auri et argenti in omni loco et parte regni sui et subditarum ei terrarum et pertinenciarum omnium, ubi rex ipse decreverit sibique placuerit, cudi facere et mandare sub omni modo et forma in regno ipso Boemie in hiis ad hec usque tempora observatis; quodque futuris perpetuo Boemie regibus hac nostra imperiali constitucione et gracia perpetuo valituris, a quibuscumque principibus, magnatibus, comitibus ac personis aliis quascumque terras, castra, possessiones, predia sive bona liceat emere, comparare seu in donum vel donacionem ex quacumque causa aut in obligacionem recipere sub talium terrarum, castrorum, possessionum, prediorum seu bonorum condicione consueta, ut videlicet propria recipiantur vel comparentur ut propria, libera velut libera, et ea, que dependent in feudum, similiter emantur in feudum seu comparata taliter teneantur; ita tamen, quod ipsi reges Boemie de hiis, que hoc modo comparaverint vel receperint et regno Boemie duxerint applicanda, ad pristina ac consueta iura de talibus Sacro explenda et reddenda imperio sint astricti. Ed. Zeumer, Die Goldene Bulle K. Karls IV, II, in cuius accuratissima editione archetypa, quae extant, commemorantur. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 417 n. 390. — Reg. imp. VIII 2397, ubi aliae editiones memorantur. 258) 1356, 12 Jan. Norimbergac. Karolus imperator tamquam Bohemiae rex et princeps elector consentit litteris, quibus ipse a. 1356, 11 Jan. fratribus Cruciferis ord. s. Mariae Theutonicorum domus Norimbergensis usum lignorum de silva, prope civitatem situata, auctoritate imperiali confirmavit. Reg. imp. VIII 6870 e repertorio archivi publici Stutgardiensis. 259) 1356, 12 Jan. Norimbergae. Karolus imperator tamquam Bohemiae rex et princeps clector approbat privilegium im- periale de prohibitione et abolitione pfalburgeriorum, Johanni episcopo Argentinensi eadem die concessum. „notum facimus.“ „Datum Nüremberg a. d. 1356, nona ind., II idus ianuarii, regn. nostr. a. X, imperii vero primo." Ed. Zeumer, Die Goldene Bulle K. Karls IV, II p. 100 n. 26 e cop. saec. XVI. quae Argentorati in archivo publico asserrabatur sign. G 495. — Reg. imp. VIII 2411. 260) 1356, 13 Jan. [?] Fratres Schenk castrum Reicheneck iure feudi a Karolo imperatore et rege et a corona regni Bohemiae dependere recognoscunt. Wir Schenck, Vlrich ritter Schenck, Cünrad
Strana 134
134 Regesta Bohemiac et Moraviac. Crieger Schenck, Petr Schenck, Partus gebruder und ich Schenck Vlrich, Mayr und Ssenck Erhart, derer Criegers sun, veriehen und tun kund etc., alz der edl her h. Lucze von Hoenloch verkauft hatt dem allerd. fursten und herrn h. Karl Romuschem kunig und kunig zu Behem die lehenschaft und manschaft unseren tail der vesten zu Reicheneck, die wir von dem vorgenanten herrn Luczen zu lehen gihabt haben, und die er furbaz zu lehen hat gihabt von dem bischoff von Babemberg,1 und h. Lucens von Hoenloch unsern vorgenanten tail zu Reichenneck, alz verre der berig begriffen hat, der umb die vesten leit, und alz ferr ein anthwerich oder ander geschucze dovan geschiesen oder gewerfen mag, zu lehen — — enphahen mit diesem brief, und wir sulen und unserr erben und nochkomen den vorgeschriben tail der vesten zu Reichenek, — — von unserm vorgenanten herrn, alz von einem kunig zu Behem, und der cronen von Behem ewiklichen halden — Und darûber zu urkund — — hat unser ieklicher sein eigen ingesigil gehenken an diesen brief. Der geben ist an der nochsten mitichen n. Erhardi 13562 iare. Cop. saec. XV in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 361 n. 344. 261) 1356, 13 Jan. Recessus Karoli imperatoris et regis ad Bohemiam. Die 16 Jan. erat imperator in Sulzbach ibique usque ad 27 Jan. mansit. 2 Febr. erat imperator Pragae. In litteris hoc tempore datis commemorantur inter testes: Theodericus Mindensis episcopus, Johannes Opaviae et Primislaus Tessinensis duces, Ulricus de Rosenberg, Sdenco de Sternberg et Ruzzo de Luticz, subcamerarius regni Bohemiae; Reg. imp. VIII 2417, 2419, 2420, 2427, 2429, 6872. Henricus Thesauri et P. de Luna notarii ib. 2420, 2422, 2423. 262) 1356, 13 Jan. Olomuc. — episcopus Nos Johannes — De iure patronatus ecclesiae in Bílovice. Olomucensis, notum facimus — —, quod cum inter honor. v. d. Arnoldum de Gymnik," canonicum nostrum Olomucensem, ab una et nobiles vv. Johannem et Conradum milites de Pelwicz ac fratres ab altera parte super iure presentandi rectorem ad ecclesiam in Pelwicz discordia verteretur, nos — — de consensu et consilio honor. vv. dd. Alberti decani, Johannis prepositi et capituli ecclesie nostre Olomucensis, fratrum nostrorum, inter prefatas partes — — talem ordinacionem duximus faciendam, quod Johanne, ad prefatam ecclesiam per utriusque partis presentacionem nunc confirmato, cedente vel decedente ab eadem ecclesia, prefati fratres per se, predicto d. Arnoldo et quovis alio canonico Olomu- censi irrequisito, clericum idoneum possint et debeant ad predictam ecclesiam libere pre- a) cop.: Gymuk. 1) Vide litteras Ludovici de Hohenlohe a. 1353, 12 Dec. Moguntiae datas, Pelzel, Karl IV UB. I p. 175 n. 179. — 2) Sic etiam in codice Nostiziano fol. 309, nihilo minus datam litterarum incertam esse putamus, quia Karolo imperatori solum titulus regis attribuilur et litterae Ludovici de Hohenlohe iam a. 1353, 12 Dec. Moguntiae datae sunt.
134 Regesta Bohemiac et Moraviac. Crieger Schenck, Petr Schenck, Partus gebruder und ich Schenck Vlrich, Mayr und Ssenck Erhart, derer Criegers sun, veriehen und tun kund etc., alz der edl her h. Lucze von Hoenloch verkauft hatt dem allerd. fursten und herrn h. Karl Romuschem kunig und kunig zu Behem die lehenschaft und manschaft unseren tail der vesten zu Reicheneck, die wir von dem vorgenanten herrn Luczen zu lehen gihabt haben, und die er furbaz zu lehen hat gihabt von dem bischoff von Babemberg,1 und h. Lucens von Hoenloch unsern vorgenanten tail zu Reichenneck, alz verre der berig begriffen hat, der umb die vesten leit, und alz ferr ein anthwerich oder ander geschucze dovan geschiesen oder gewerfen mag, zu lehen — — enphahen mit diesem brief, und wir sulen und unserr erben und nochkomen den vorgeschriben tail der vesten zu Reichenek, — — von unserm vorgenanten herrn, alz von einem kunig zu Behem, und der cronen von Behem ewiklichen halden — Und darûber zu urkund — — hat unser ieklicher sein eigen ingesigil gehenken an diesen brief. Der geben ist an der nochsten mitichen n. Erhardi 13562 iare. Cop. saec. XV in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 361 n. 344. 261) 1356, 13 Jan. Recessus Karoli imperatoris et regis ad Bohemiam. Die 16 Jan. erat imperator in Sulzbach ibique usque ad 27 Jan. mansit. 2 Febr. erat imperator Pragae. In litteris hoc tempore datis commemorantur inter testes: Theodericus Mindensis episcopus, Johannes Opaviae et Primislaus Tessinensis duces, Ulricus de Rosenberg, Sdenco de Sternberg et Ruzzo de Luticz, subcamerarius regni Bohemiae; Reg. imp. VIII 2417, 2419, 2420, 2427, 2429, 6872. Henricus Thesauri et P. de Luna notarii ib. 2420, 2422, 2423. 262) 1356, 13 Jan. Olomuc. — episcopus Nos Johannes — De iure patronatus ecclesiae in Bílovice. Olomucensis, notum facimus — —, quod cum inter honor. v. d. Arnoldum de Gymnik," canonicum nostrum Olomucensem, ab una et nobiles vv. Johannem et Conradum milites de Pelwicz ac fratres ab altera parte super iure presentandi rectorem ad ecclesiam in Pelwicz discordia verteretur, nos — — de consensu et consilio honor. vv. dd. Alberti decani, Johannis prepositi et capituli ecclesie nostre Olomucensis, fratrum nostrorum, inter prefatas partes — — talem ordinacionem duximus faciendam, quod Johanne, ad prefatam ecclesiam per utriusque partis presentacionem nunc confirmato, cedente vel decedente ab eadem ecclesia, prefati fratres per se, predicto d. Arnoldo et quovis alio canonico Olomu- censi irrequisito, clericum idoneum possint et debeant ad predictam ecclesiam libere pre- a) cop.: Gymuk. 1) Vide litteras Ludovici de Hohenlohe a. 1353, 12 Dec. Moguntiae datas, Pelzel, Karl IV UB. I p. 175 n. 179. — 2) Sic etiam in codice Nostiziano fol. 309, nihilo minus datam litterarum incertam esse putamus, quia Karolo imperatori solum titulus regis attribuilur et litterae Ludovici de Hohenlohe iam a. 1353, 12 Dec. Moguntiae datae sunt.
Strana 135
Annus 1356, 13—17 Jan. 135 — — sicque predicte partes et eorum successores alternis vicibus ad predictam sentare, ecclesiam, quociens eam vacare contigerit, idoneos clericos perpetuo presentabunt. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri iussimus nostrorum et supradicti capituli sigillorum appensione munitas. — — Actum et datum Olomucz a. d. 1356 in octava Epiphanie Do- mini etc. Copia saec. XV in archivo capituli ecclesiae metropolitanae Olomucensis cod. E I 28 fol. 91. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 3 n. 2. 263) 1356, 15 Jan. Olomuc. Albertus de Sternberg decanus, Johannes de Tasov („Thassaw“) praepositus ceterique canonici et capitulum ecclesiae Olomucensis parte ab una et Budislaus et Petrus eiusdem ecclesiae perpetui vicarii parte ab altera Henricum decanum Cremsiriensis ecclesiae, praesentem, et Sazemam, absentem tamquam praesentem, canonicos Olomucenses, arbitratores constituunt et ipsis potestatem dant pronuntiandi in lite, quae inter dictas partes vertebatur „racione distri- bucionum seu porcionum cottidianarum, que in ipsa Olomucensi ecclesia denuo excreverunt et excrescunt, per dictos vicarios percipiendarum, in quibus dicti vicarii ambo insimul tantum, quantum unus canonicus, prout in antiquis distribucionibus et porcionibus se habere et percipere debere de iure et consuetudine antiqua dicunt et pretendunt; quod memorati dd. decanus et prepositus ac capitulum ipsis hucusque denegaverunt et negant, pretendentes in eisdem novis distribucionibus eis porcionem et partem non deberi de iure.“ „In n. Do- mini a. Anno n. e. 1356, ind. nona, die XV mensis ianuarii, hora quasi tercia, pontif. — — Innocencii — — pape VI anno quarto, in castro Olomucz in stuba domus vicariorum ecclesie Olomucensis.“ „Acta sunt hec anno, — — presentibus discr. et hon. vv. dd. Petro rev. d. Johannis episcopi Olomucensis predicti notario et plebano in Zbraczlaws, Wenceslao rectore capelle s. Wenceslai in Minori civitate sub castro Pragensi, Ulrico capellano d. Mirzoni dicte Olomucensis ecclesie canonici, magistro Jaroslao advocato consistorii Olomucensis, Paulo Martini de Choczna, publico auct. imp. notario, presbiteris et clericis Pragensis et Olomucensis dioc. et aliis quam pluribus fide dignis testibus ad premissa specialiter vocatis et rogatis. Ego Nicolaus Luce de Freystat, clericus Olomucensis dioc. publicus auct. imp. notarius“ etc. Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 56 n. 71 e copiario perg. I fol. S II n. 155 archivi archi- episcopalis in Kroměříž. — Lechner, Zft. Gesch. Mährens u. Schles. IV p. 134 n. 4. — Snopek, Čas. Mat. Mor. XXV p. 52 n. 4. 264) 1356, 17 Jan. Pragae. Sacrista Pragensis vendit curiam in Modřany sub censu annuo possidendam. ego Zawyssius sacrista Pragensis et Wyssegradensis ecclesiarum canonicus curiam cum hereditate ad eam pertinente sitam in villa Modrzan, ad officium sacristie pertinentem et ad me de iure devolutam seu devoluta per mortem quondam Andrlini civis Pragensis
Annus 1356, 13—17 Jan. 135 — — sicque predicte partes et eorum successores alternis vicibus ad predictam sentare, ecclesiam, quociens eam vacare contigerit, idoneos clericos perpetuo presentabunt. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri iussimus nostrorum et supradicti capituli sigillorum appensione munitas. — — Actum et datum Olomucz a. d. 1356 in octava Epiphanie Do- mini etc. Copia saec. XV in archivo capituli ecclesiae metropolitanae Olomucensis cod. E I 28 fol. 91. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 3 n. 2. 263) 1356, 15 Jan. Olomuc. Albertus de Sternberg decanus, Johannes de Tasov („Thassaw“) praepositus ceterique canonici et capitulum ecclesiae Olomucensis parte ab una et Budislaus et Petrus eiusdem ecclesiae perpetui vicarii parte ab altera Henricum decanum Cremsiriensis ecclesiae, praesentem, et Sazemam, absentem tamquam praesentem, canonicos Olomucenses, arbitratores constituunt et ipsis potestatem dant pronuntiandi in lite, quae inter dictas partes vertebatur „racione distri- bucionum seu porcionum cottidianarum, que in ipsa Olomucensi ecclesia denuo excreverunt et excrescunt, per dictos vicarios percipiendarum, in quibus dicti vicarii ambo insimul tantum, quantum unus canonicus, prout in antiquis distribucionibus et porcionibus se habere et percipere debere de iure et consuetudine antiqua dicunt et pretendunt; quod memorati dd. decanus et prepositus ac capitulum ipsis hucusque denegaverunt et negant, pretendentes in eisdem novis distribucionibus eis porcionem et partem non deberi de iure.“ „In n. Do- mini a. Anno n. e. 1356, ind. nona, die XV mensis ianuarii, hora quasi tercia, pontif. — — Innocencii — — pape VI anno quarto, in castro Olomucz in stuba domus vicariorum ecclesie Olomucensis.“ „Acta sunt hec anno, — — presentibus discr. et hon. vv. dd. Petro rev. d. Johannis episcopi Olomucensis predicti notario et plebano in Zbraczlaws, Wenceslao rectore capelle s. Wenceslai in Minori civitate sub castro Pragensi, Ulrico capellano d. Mirzoni dicte Olomucensis ecclesie canonici, magistro Jaroslao advocato consistorii Olomucensis, Paulo Martini de Choczna, publico auct. imp. notario, presbiteris et clericis Pragensis et Olomucensis dioc. et aliis quam pluribus fide dignis testibus ad premissa specialiter vocatis et rogatis. Ego Nicolaus Luce de Freystat, clericus Olomucensis dioc. publicus auct. imp. notarius“ etc. Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 56 n. 71 e copiario perg. I fol. S II n. 155 archivi archi- episcopalis in Kroměříž. — Lechner, Zft. Gesch. Mährens u. Schles. IV p. 134 n. 4. — Snopek, Čas. Mat. Mor. XXV p. 52 n. 4. 264) 1356, 17 Jan. Pragae. Sacrista Pragensis vendit curiam in Modřany sub censu annuo possidendam. ego Zawyssius sacrista Pragensis et Wyssegradensis ecclesiarum canonicus curiam cum hereditate ad eam pertinente sitam in villa Modrzan, ad officium sacristie pertinentem et ad me de iure devolutam seu devoluta per mortem quondam Andrlini civis Pragensis
Strana 136
136 Regesta Bohemiae et Moraviae. olim censualis mei, qui, nullo herede legittimo post se relicto, viam universe carnis est ingressus, vendidi honesto v. Nicolao de Lapide dicto Slaner, civi Pragensi, et heredibus suis pro sex sexagenis gr. prag. den. michi plene persolutis et titulo vendicionis tradidi sub eodem iure et census solucione omnibusque aliis oneribus et solucionibus, quibus ho- mines dicte ville, ad officium sacristie pertinentes, solvere et obtinere dinoscuntur, eo eciam iure, quo predictus Andrlinus bone memorie obtinebat. — — In cuius rei testimonium et robur firmitatis presentes litteras sigillo meo et dominorum Plychte de Mysen et Habardi de Malowar canonicorum predicte ecclesie Pragensis duxi communiri. Actum et datum in domo habitacionis mee in castro Pragensi a. d. 1356 in die s. Anthonii conf. Orig. perg. cum 3 sig. in press. perg., quorum 1. et 2. de cera comm. laesa, 3. deperd. Pragae, in archivo capituli ecclesiae metropolitanae sign. XI 26. In primo sigillo figura cuiusdam sancti; IIIWISSII DI RACZ/IIII. — Ed. Teige, Zprávy o statcích venkovských, Arch. Čes. 28 p. 63 (ad 1356, 13 Jun.). 265) 1356, 17 Jan. Brunae. A. d. 1356 die s. Anthonii colloquium generale in Brunna est celebratum. Contractus, qui in eodem colloquio tabulis terrae sunt impositi, ed. Chytil, Landtafel d. Markgraft. Mähren II p. 26 n. 118 sq. 266) 1356, 18 Jan. Avinione. Innocentius papa VI Bertrando episcopo Aptensi iniungit, ut ratione contractus permu- tationis castri Donaustauf („Stauffen alias dictum Tunnstaufen“), de quo inter Karolum imperatorem et regem et episcopum Ratisponensem tractatur, ad illas partes se specialiter con- ferens, capitulo ecclesiae Ratisponensis vel aliis vocatis inquisitionem faciat diligentem „pre- sertim, si bona, que predictus imperator eisdem episcopo et mense pro dicto castro, ut premit- titur, rependit vel adhuc rependere seu supplere voluerit, si sit opus, sint equivalencia vel eciam meliora, et utrum permutacio huiusmodi cedat in utilitatem mense et ecclesie predictarum, „Exhibita nobis pro parte karissimi in Chr. filii aliisque circumstanciis universis.“2 Karoli." „Datum Auinione XV kal. febr. a. quarto.“ Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 168 n. 415 e registris archivi Vaticani. 267) 1356, 19 Jan. in Nova Domo. Jacobus de Pěnčín („Penczein“) bona „in Penczein et in Roseczka,“ quae hactenus a d. Henrico de Nova Domo pro servitio habuit, eidem domino suo resignat. „In cuius rei testimonium — — sigilla civitatum Iglauie, Jempnicz nec non Telcz — —, cum propriis 1) Vide superius n. 64. — 2) Litteras securi conductus Bertrando episcopo a. 1356, 16 Feb. datas vide Mon. Boh. Vat. II p. 174 n. 426.
136 Regesta Bohemiae et Moraviae. olim censualis mei, qui, nullo herede legittimo post se relicto, viam universe carnis est ingressus, vendidi honesto v. Nicolao de Lapide dicto Slaner, civi Pragensi, et heredibus suis pro sex sexagenis gr. prag. den. michi plene persolutis et titulo vendicionis tradidi sub eodem iure et census solucione omnibusque aliis oneribus et solucionibus, quibus ho- mines dicte ville, ad officium sacristie pertinentes, solvere et obtinere dinoscuntur, eo eciam iure, quo predictus Andrlinus bone memorie obtinebat. — — In cuius rei testimonium et robur firmitatis presentes litteras sigillo meo et dominorum Plychte de Mysen et Habardi de Malowar canonicorum predicte ecclesie Pragensis duxi communiri. Actum et datum in domo habitacionis mee in castro Pragensi a. d. 1356 in die s. Anthonii conf. Orig. perg. cum 3 sig. in press. perg., quorum 1. et 2. de cera comm. laesa, 3. deperd. Pragae, in archivo capituli ecclesiae metropolitanae sign. XI 26. In primo sigillo figura cuiusdam sancti; IIIWISSII DI RACZ/IIII. — Ed. Teige, Zprávy o statcích venkovských, Arch. Čes. 28 p. 63 (ad 1356, 13 Jun.). 265) 1356, 17 Jan. Brunae. A. d. 1356 die s. Anthonii colloquium generale in Brunna est celebratum. Contractus, qui in eodem colloquio tabulis terrae sunt impositi, ed. Chytil, Landtafel d. Markgraft. Mähren II p. 26 n. 118 sq. 266) 1356, 18 Jan. Avinione. Innocentius papa VI Bertrando episcopo Aptensi iniungit, ut ratione contractus permu- tationis castri Donaustauf („Stauffen alias dictum Tunnstaufen“), de quo inter Karolum imperatorem et regem et episcopum Ratisponensem tractatur, ad illas partes se specialiter con- ferens, capitulo ecclesiae Ratisponensis vel aliis vocatis inquisitionem faciat diligentem „pre- sertim, si bona, que predictus imperator eisdem episcopo et mense pro dicto castro, ut premit- titur, rependit vel adhuc rependere seu supplere voluerit, si sit opus, sint equivalencia vel eciam meliora, et utrum permutacio huiusmodi cedat in utilitatem mense et ecclesie predictarum, „Exhibita nobis pro parte karissimi in Chr. filii aliisque circumstanciis universis.“2 Karoli." „Datum Auinione XV kal. febr. a. quarto.“ Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 168 n. 415 e registris archivi Vaticani. 267) 1356, 19 Jan. in Nova Domo. Jacobus de Pěnčín („Penczein“) bona „in Penczein et in Roseczka,“ quae hactenus a d. Henrico de Nova Domo pro servitio habuit, eidem domino suo resignat. „In cuius rei testimonium — — sigilla civitatum Iglauie, Jempnicz nec non Telcz — —, cum propriis 1) Vide superius n. 64. — 2) Litteras securi conductus Bertrando episcopo a. 1356, 16 Feb. datas vide Mon. Boh. Vat. II p. 174 n. 426.
Strana 137
Annus 1356, 17—22 Jan. 137 careamus sigillis, presentibus sunt appensa. Datum in Noua Domo a. d. 1356 fer. tercia in vigilia ss. Fabiani et Sebastiani mart. Orig. in archivo Cerniniano Jindřichův Hradec n. 13. De 3 sig. in press. perg. primum deest, 2) et 3) de cera comm. 2) aquila in scuto; SECRETVM. CIVIV I! EMNI 11. 3) in campo rosa quinorum foliorum. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 3 n. 3. 268) 1356, 20 Jan. Olomuc. Stephanus canonicus ecclesiae Olomucensis a Theoderico et Petro vicariis ecclesiae Olo- mucensis, tamquam testamentariis Jacobi Cristine, olim praefatae ecclesiae vicarii, domum „ipsius d. Jacobi in suburbio, in bonis et fundo monasterii s. Jacobi ibidem in Olomucz et inter domos plebani s. Petri et Luczlawe constitutam, de consensu et voluntate Jacobi clerici pro 11 marcis gr. prag. numeri et pagamenti moravici" se emisse recognoscit. De qua quidem domo monasterio s. Jacobi 8 gr. in festo s. Michaelis censuare tenetur et, si domum vendi contigerit, prae ceteris monasterio vendetur, si monasterium tantum quantum alter emens dare voluerit. „In cuius rei testimonium meum et honorabilium vv. dd. Herbordi et Mirzani canonicorum ecclesie Olomucensis memorate sigilla presentibus sunt appensa. Datum Olomucz a. d. 1356 in die bb. Sebastiani et Fabiani mart. Chr." Orig. cum 3 sig. rot. de cera communi, fractis, in press. perg. in archivo capituli Olomucensis, sign. A I d 39. In sigillo Stephani canonici signum dominorum de Holstein, in sigillo Herbordi signum dominorum de Fulstein. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 4 n. 4. 269) 1356, 22 Jan. Fratres de Breitenstein Karolo imperatori et regi nullum damnum inferre promittunt de Ich Herman und Werne gebruder von dem Praytensstein" veriehenn castro suo. und tun kund etc., das wir dem allerd. fursten und herrn h. Karl dem Romuschem kaiser und kunig zu Behaim, unserm gnedigem herrn, alz einem kunige zu Behaim, seinen erben und nochkomen," kunigen zu Behaim, globt und zu den hailigen geswaren haben fur uns und unser beider erben und nochkomen, das wir aus unser vesten zu dem Praytenstein und widerr darinn widerr den vorgen. unsern herrn, seine erben und nochkomen, kunig zu Behaim, und allen ir landt, das sie zu Bayeren und in Deutschen landen haben, nym- merr in dheinen zeiten tun wellenn oder solen. Wir globen auch, das wir und unser erbenn unserm vorgenanten herrn noch dem lande zu Payren und, was sie in Deutschen landen haben, keinen krieg sulenn zuziehen, der yn und dem obgenanten landt zu Beyren schedlig sei ungeverde. Ob auch unser vorgenanter herr oder seine erben und nochkomende, kunig zu Behaim, unser oder unseren erben zu dinst bedorfen, so sol uns unser egenanter herr oder seine erbenn und nochkomen darumb tun und geben, das muglich und zeitlich ist; a) Breitenstein, Nostiz. — b) deest in Roudn., nachkhomen in Nostiz.
Annus 1356, 17—22 Jan. 137 careamus sigillis, presentibus sunt appensa. Datum in Noua Domo a. d. 1356 fer. tercia in vigilia ss. Fabiani et Sebastiani mart. Orig. in archivo Cerniniano Jindřichův Hradec n. 13. De 3 sig. in press. perg. primum deest, 2) et 3) de cera comm. 2) aquila in scuto; SECRETVM. CIVIV I! EMNI 11. 3) in campo rosa quinorum foliorum. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 3 n. 3. 268) 1356, 20 Jan. Olomuc. Stephanus canonicus ecclesiae Olomucensis a Theoderico et Petro vicariis ecclesiae Olo- mucensis, tamquam testamentariis Jacobi Cristine, olim praefatae ecclesiae vicarii, domum „ipsius d. Jacobi in suburbio, in bonis et fundo monasterii s. Jacobi ibidem in Olomucz et inter domos plebani s. Petri et Luczlawe constitutam, de consensu et voluntate Jacobi clerici pro 11 marcis gr. prag. numeri et pagamenti moravici" se emisse recognoscit. De qua quidem domo monasterio s. Jacobi 8 gr. in festo s. Michaelis censuare tenetur et, si domum vendi contigerit, prae ceteris monasterio vendetur, si monasterium tantum quantum alter emens dare voluerit. „In cuius rei testimonium meum et honorabilium vv. dd. Herbordi et Mirzani canonicorum ecclesie Olomucensis memorate sigilla presentibus sunt appensa. Datum Olomucz a. d. 1356 in die bb. Sebastiani et Fabiani mart. Chr." Orig. cum 3 sig. rot. de cera communi, fractis, in press. perg. in archivo capituli Olomucensis, sign. A I d 39. In sigillo Stephani canonici signum dominorum de Holstein, in sigillo Herbordi signum dominorum de Fulstein. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 4 n. 4. 269) 1356, 22 Jan. Fratres de Breitenstein Karolo imperatori et regi nullum damnum inferre promittunt de Ich Herman und Werne gebruder von dem Praytensstein" veriehenn castro suo. und tun kund etc., das wir dem allerd. fursten und herrn h. Karl dem Romuschem kaiser und kunig zu Behaim, unserm gnedigem herrn, alz einem kunige zu Behaim, seinen erben und nochkomen," kunigen zu Behaim, globt und zu den hailigen geswaren haben fur uns und unser beider erben und nochkomen, das wir aus unser vesten zu dem Praytenstein und widerr darinn widerr den vorgen. unsern herrn, seine erben und nochkomen, kunig zu Behaim, und allen ir landt, das sie zu Bayeren und in Deutschen landen haben, nym- merr in dheinen zeiten tun wellenn oder solen. Wir globen auch, das wir und unser erbenn unserm vorgenanten herrn noch dem lande zu Payren und, was sie in Deutschen landen haben, keinen krieg sulenn zuziehen, der yn und dem obgenanten landt zu Beyren schedlig sei ungeverde. Ob auch unser vorgenanter herr oder seine erben und nochkomende, kunig zu Behaim, unser oder unseren erben zu dinst bedorfen, so sol uns unser egenanter herr oder seine erbenn und nochkomen darumb tun und geben, das muglich und zeitlich ist; a) Breitenstein, Nostiz. — b) deest in Roudn., nachkhomen in Nostiz.
Strana 138
138 Regesta Bohemiae et Moraviae. werr ober das sie unser oder unser erben dinst nicht beduriften, so mugen wir dienen mit unsern vesten und mit unserm leib, wem wir wellen, unschedlich yn und yren ob- genanten lande, alz vor geschribinn stett. Wer auch sache, das der egenante unser her, sein erben und nochkomen mit einem bischoff von Babemberg crieg heten, wie das gischeh, so solen und wellen wir und unserr obgenante erben und nochkomen in guten treun und bei dem obgenanten eid mit der obgenanten unser vesten stille sitzen und gemaine leut sein und daran und darinn dem obgenanten unserm hern alz einem kunig von Behaim, seinen erben und nochkomen, kunigen zu Behaim, dheinen schaden tun noch gistatten, daz yn von dannen und darinn von niemand geschehe in dheine weis an alles geverde. Auch sol unser egenante herr, seine erben und nochkomen uns und unsern erbinn schutzen — — und sol auch — — und alle yre amptleut — — bei rechter gewanheit lassen blaiben, alz wir ez und alle unser vorderen herbracht habenn, und alz hie in Deutschen landen und zu Bayeren recht ist. Wir globen auch fur Heinrich seligen von dem Praytenstein, unsers ve- teren, erben, wenn die zu yren tagen komend, das sie alle die obgeschribne punde, glubd und ertikel — — stete halden sulen — — Der vorgeschribne sach und tedigen sind ge- zeuge der hochgeporen h. herczog Rudolf von Sachsen, der edel h. Johans burgraff zu Nu- remberg, h. Albrecht der Nothafft von dem Tirstein, h. Conrad Kemnater,“ der camer- meister, und h. Johanns von Hochenheim lantschreiber zu Sulczbach, — — mitt unsern ingesigillen besigilt, die daron hengen. Der geben ist an dem freitag vor s. Pauls tag con- versionis a. 1356 iaren. Cоp. saec. XV in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. p. 369 n. 357; cop. recentior in codice Nostiziano fol. 313 n. 358. 270) 1356, 25 Jan. Brunae. — Ex ple- Johannes marchio Moraviae libertates civitatis Iglaviae auget. nitudine consilii civium civitatis nostre Iglauiensis — — ad aures celsitudinis nostre per- venit, quod iura civitatis nostre iamdicte sic doceant ab apperto, quod bona spectancia ad ipsam civitatem, omnia ac singula immobilia, ipsius civitatis cives, que legata sunt olim in extremis per eos monasteriis et aliis locis sacratis et in futurum legabuntur et do- nabuntur per ipsos nomine ultimi testamenti, possint et debeant licite, salvis suis iuribus, eorum civium superstites redimere et exsolvere, et quod nullus ex ipsis civibus per quem- piam religiosorum et secularium presbiterorum aut clericorum citari seu conveniri spirituali iudicio possint et valeant, nisi prius a iudice et iuratis ipsius civitatis Iglauiensis — — debite iusticiam eis congruam inquirant iuxta consuetudinem civitatis prefate, que iura ipsis religiosis secularibus, presbiteris seu clericis nunquam denegari debentur, ne iusticia limitibus suis veris fraudetur; quos quidem cives et eorum quemlibet, ut predicitur, circa ipsa iura volumus conservare et eos exnunc presencium serie conservamus. Insuper ad- mittimus et de benignitate celsitudinis nostre donamus prefatis civibus et eorum cuilibet, a) Komnater Roudn., Kemnater Nosliz.
138 Regesta Bohemiae et Moraviae. werr ober das sie unser oder unser erben dinst nicht beduriften, so mugen wir dienen mit unsern vesten und mit unserm leib, wem wir wellen, unschedlich yn und yren ob- genanten lande, alz vor geschribinn stett. Wer auch sache, das der egenante unser her, sein erben und nochkomen mit einem bischoff von Babemberg crieg heten, wie das gischeh, so solen und wellen wir und unserr obgenante erben und nochkomen in guten treun und bei dem obgenanten eid mit der obgenanten unser vesten stille sitzen und gemaine leut sein und daran und darinn dem obgenanten unserm hern alz einem kunig von Behaim, seinen erben und nochkomen, kunigen zu Behaim, dheinen schaden tun noch gistatten, daz yn von dannen und darinn von niemand geschehe in dheine weis an alles geverde. Auch sol unser egenante herr, seine erben und nochkomen uns und unsern erbinn schutzen — — und sol auch — — und alle yre amptleut — — bei rechter gewanheit lassen blaiben, alz wir ez und alle unser vorderen herbracht habenn, und alz hie in Deutschen landen und zu Bayeren recht ist. Wir globen auch fur Heinrich seligen von dem Praytenstein, unsers ve- teren, erben, wenn die zu yren tagen komend, das sie alle die obgeschribne punde, glubd und ertikel — — stete halden sulen — — Der vorgeschribne sach und tedigen sind ge- zeuge der hochgeporen h. herczog Rudolf von Sachsen, der edel h. Johans burgraff zu Nu- remberg, h. Albrecht der Nothafft von dem Tirstein, h. Conrad Kemnater,“ der camer- meister, und h. Johanns von Hochenheim lantschreiber zu Sulczbach, — — mitt unsern ingesigillen besigilt, die daron hengen. Der geben ist an dem freitag vor s. Pauls tag con- versionis a. 1356 iaren. Cоp. saec. XV in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. p. 369 n. 357; cop. recentior in codice Nostiziano fol. 313 n. 358. 270) 1356, 25 Jan. Brunae. — Ex ple- Johannes marchio Moraviae libertates civitatis Iglaviae auget. nitudine consilii civium civitatis nostre Iglauiensis — — ad aures celsitudinis nostre per- venit, quod iura civitatis nostre iamdicte sic doceant ab apperto, quod bona spectancia ad ipsam civitatem, omnia ac singula immobilia, ipsius civitatis cives, que legata sunt olim in extremis per eos monasteriis et aliis locis sacratis et in futurum legabuntur et do- nabuntur per ipsos nomine ultimi testamenti, possint et debeant licite, salvis suis iuribus, eorum civium superstites redimere et exsolvere, et quod nullus ex ipsis civibus per quem- piam religiosorum et secularium presbiterorum aut clericorum citari seu conveniri spirituali iudicio possint et valeant, nisi prius a iudice et iuratis ipsius civitatis Iglauiensis — — debite iusticiam eis congruam inquirant iuxta consuetudinem civitatis prefate, que iura ipsis religiosis secularibus, presbiteris seu clericis nunquam denegari debentur, ne iusticia limitibus suis veris fraudetur; quos quidem cives et eorum quemlibet, ut predicitur, circa ipsa iura volumus conservare et eos exnunc presencium serie conservamus. Insuper ad- mittimus et de benignitate celsitudinis nostre donamus prefatis civibus et eorum cuilibet, a) Komnater Roudn., Kemnater Nosliz.
Strana 139
Annus 1356, 22—27 Jan. 139 ut est dictum, quod quidquid utilitatis ac fructuum nobis, heredibus et successoribus nostris et ipsi civitati racionabiliter adducere et adaugere poterunt, de liberalitate nostre celsi- tudinis id eis faciendum circumquaque ipsius civitatis exigente iure benigniter indulgemus, nichilominus mandantes et districte precipientes omnibus ac singulis baronibus, nobilibus, iudicibus civitatum et castrorum rectoribus — —, ut omnes homines cuiuscunque status existant, dummodo sint ydonei, volentes et affectantes esse velle concives civitatis prefate et gaudere iuribus civium eorundem, in nullis occupent, arestent aut impediant sine causa notabili, cum tamen nos nullum in civitatibus nostris et bonis sitis ubilibet, qui velit aut cupiat fore ipsorum baronum et aliorum, ut iam dictum est, homo subditus et censualis, arestemus nec eciam aliquem aliqualiter retineamus. — — Datum Brunne a. d. 1356 in die Conversionis s. Pauli doctoris et apost. glor. Orig. cum sig. ap. in archivo civitatis Iglaviae n. 54. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. A n. 5. 271) 1356, 27 Jan. Sulzbach. Karolus imperator et rex civitati Siccensi libertatem concedit, ne in ipsius confinio intra unius miliaris spatium tabernae aut artifices habeantur. „List císaře Karla, aby blíže míle okolo Sušic žádných krčem ani řemeslníkuov nebylo. Datum v Sulopachu l. 1355 (!), IX ind., VI kal. februarii. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 527 n. 359 e confirmatione regis Ferdinandi I, data Pragae a. 1547, 24 Sept. — Reg. imp. VIII 6172. 272) 1356, 27 Jan. Sulzbach. — dass wir Karolus imperator et rex libertates oppidi Luhe confirmat. durch besondern lieb und fleissige bette willen unsern lieben getreüen Johannsen von Grünau des ritters, dem markt zu Lue und allen den leuten, die daselbst gesessen seind, solch gnad gethan haben und thun auch mit diesem brief also, dass derselb markt zu Lue und leüt darin gesessen, bei allen rechten, freiheiten, ehren und gewohnheiten ewiglich bleibe sollen ungehindert, und sonderlich mit holtz, grüns und dürrs, prennholtz oder zimmerholtz aus dem Luer forst zu nehmen und zu nüssen und mit allen anderen sachen und guten gewohnheiten in aller der masse, als sie die von alter hergebracht haben. Und sie sollen desselben vorst genüssen mit holtz darinnen und dabei mit waide genüssen und gebrauchen zu aller ihrer nothdurft, als sie das von alter hergebracht haben. Davon gebieten wir ernst- lich bei unseren hulden dem burggrafen und pflegeren zu Pargstein und dem vorster zu Lue des forsts — —, dass sie die vorgenandten leüt zu Lue in unseren vergünten gnaden und freiheiten in keiner weise hinderen oder irren sollen — —. Der geben ist zu Sultzbach, — 1356 iahre des nechsten mitwochen vor Unser Frauen tag zu der lichtmesse, unserer reiche in dem X iahre und des kaiserthums in dem ersten. Copia diplomatarii Musei Nat. Pragae descripta e confirmatione Francisci I, quae a. 1761, 4 Maii dala, in tabulario oppidi Luhe asservatur.
Annus 1356, 22—27 Jan. 139 ut est dictum, quod quidquid utilitatis ac fructuum nobis, heredibus et successoribus nostris et ipsi civitati racionabiliter adducere et adaugere poterunt, de liberalitate nostre celsi- tudinis id eis faciendum circumquaque ipsius civitatis exigente iure benigniter indulgemus, nichilominus mandantes et districte precipientes omnibus ac singulis baronibus, nobilibus, iudicibus civitatum et castrorum rectoribus — —, ut omnes homines cuiuscunque status existant, dummodo sint ydonei, volentes et affectantes esse velle concives civitatis prefate et gaudere iuribus civium eorundem, in nullis occupent, arestent aut impediant sine causa notabili, cum tamen nos nullum in civitatibus nostris et bonis sitis ubilibet, qui velit aut cupiat fore ipsorum baronum et aliorum, ut iam dictum est, homo subditus et censualis, arestemus nec eciam aliquem aliqualiter retineamus. — — Datum Brunne a. d. 1356 in die Conversionis s. Pauli doctoris et apost. glor. Orig. cum sig. ap. in archivo civitatis Iglaviae n. 54. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. A n. 5. 271) 1356, 27 Jan. Sulzbach. Karolus imperator et rex civitati Siccensi libertatem concedit, ne in ipsius confinio intra unius miliaris spatium tabernae aut artifices habeantur. „List císaře Karla, aby blíže míle okolo Sušic žádných krčem ani řemeslníkuov nebylo. Datum v Sulopachu l. 1355 (!), IX ind., VI kal. februarii. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 527 n. 359 e confirmatione regis Ferdinandi I, data Pragae a. 1547, 24 Sept. — Reg. imp. VIII 6172. 272) 1356, 27 Jan. Sulzbach. — dass wir Karolus imperator et rex libertates oppidi Luhe confirmat. durch besondern lieb und fleissige bette willen unsern lieben getreüen Johannsen von Grünau des ritters, dem markt zu Lue und allen den leuten, die daselbst gesessen seind, solch gnad gethan haben und thun auch mit diesem brief also, dass derselb markt zu Lue und leüt darin gesessen, bei allen rechten, freiheiten, ehren und gewohnheiten ewiglich bleibe sollen ungehindert, und sonderlich mit holtz, grüns und dürrs, prennholtz oder zimmerholtz aus dem Luer forst zu nehmen und zu nüssen und mit allen anderen sachen und guten gewohnheiten in aller der masse, als sie die von alter hergebracht haben. Und sie sollen desselben vorst genüssen mit holtz darinnen und dabei mit waide genüssen und gebrauchen zu aller ihrer nothdurft, als sie das von alter hergebracht haben. Davon gebieten wir ernst- lich bei unseren hulden dem burggrafen und pflegeren zu Pargstein und dem vorster zu Lue des forsts — —, dass sie die vorgenandten leüt zu Lue in unseren vergünten gnaden und freiheiten in keiner weise hinderen oder irren sollen — —. Der geben ist zu Sultzbach, — 1356 iahre des nechsten mitwochen vor Unser Frauen tag zu der lichtmesse, unserer reiche in dem X iahre und des kaiserthums in dem ersten. Copia diplomatarii Musei Nat. Pragae descripta e confirmatione Francisci I, quae a. 1761, 4 Maii dala, in tabulario oppidi Luhe asservatur.
Strana 140
140 Regesta Bohemiae et Moraviae. 273) 1356, 1 Febr. — Vitus de Recognitio de limitibus silvarum monasterii Aulae Regiae. Bytaw burgravius in Karlstein ad universorum — — opto noticiam devenire, quod ven. et rel. viri d. Johannes abbas totusque conventus monasterii b. Virginis in Aula Regia ser. domino nostro d. Karolo Romanorum imperatori et Boemie regi“ querulose sepius proposuerunt, se in predicti sui monasterii metis et terminis a multis impediri et multi- pliciter infestari, devote et suppliciter“ petentes, super hoc oportunum sibi remedium cesarea ac regia clemencia adhiberi — —. Quorum precibus idem d. imperator clementer inclinatus michi seriosius precipiendo iniunxit, ut a forestariis seu silvanis silve regie, que Burda dicitur, et ab aliis circumsedentibus, investigata ad plenum veritate metarum ac termi- norum monasterii memorati, assumptis eciam ad hoc aliis personis idoneis et fide dignis, omnes metas et limites sive terminos prefati monasterii evidenter et efficaciter innovarem, ita quod tam regalia quam monasterii predicti bona singula quieta, homines quoque ipsa bona utrobique colentes, quieti et pacifici in suis limitibus permanerent. Ego igitur ipsius d. regis imperium — — explere cupiens, convocatis forestariis seu silvanis regalis silve, que Burda dicitur, videlicet Swynek, Lessatha et Pesscone dicto Hordynka de Dobrzisch, Mathia Rayk et Mathia Czypla de Czhusowicz, quibus de metis omnibus et distinccionibus eiusdem regalis silve simul et de ipsius monasterii metis plenissime constabat, quibus eciam prenotatus d. imperator mecum pariter viva voce insimul id ipsum iniunxerat faciendum — qui sic iuramentis et promissionibus obligati presentibus hon. et discr. vv. videlicet Bla- hutha de Swynarz, Andrea dicto Syppen, Heroldo de Schenor, Vlrico de Cosch et Thomyk de Glincz aliisque viris pluribus fidedignis ad hoc in testimonium advocatis, iidem forestarii seu silvani me de metis omnibus et distinccionibus plenius informarunt ——: Prima itaque meta ipsius monasterii incipit in rivulo, qui vocatur Trzemesnicz, in eo videlicet loco, ubi via publica ducens de Gablona in Monacum oppidum regale in vallis medio per rivulum ipsum transit, protenditur vero sive durat eadem meta directe de ipso rivulo per eandem viam publicam ascendendo, in cuius vie dextera omnes montes, silve, rubeta, agri et campi ad curiam Glincz et ad villam Leschnicz de novo exstirpatam pertinent omni iure. In altera autem via, que Schenorska dicitur, de Sehussowiczb videlicet in Schenor ducens, meta eadem terminatur. Sicque predicte due vie bona regalia et bona supradicti monasterii dividunt et distinguunt, ita quod omnia, que inter easdem duas vias usque ad predictum rivulum Trsemesnicz descendendo concluditur et similiter de eodem loco, ubi idem rivulus ipsam publicam viam in media valle transfluit, ut est dictum, omnes montes et rubeta, quos sepedictus rivulus usque ad flumen Vultaviame descendendo a sinistris concludit vel circumfluit, totum pertinet ad sepedictum monasterium pleno iure. Prenominatas vero metas ac terminorum exitus seu distincciones, per me simul et per supradictos forestarios evidenter factas, prout imperialis celsitudo utrisque nobis precipiendo iniunxerat faciendum, presen- ") sic in formulario. — b) formul.: Czussowitz. — c) formul.: Bultauiam.
140 Regesta Bohemiae et Moraviae. 273) 1356, 1 Febr. — Vitus de Recognitio de limitibus silvarum monasterii Aulae Regiae. Bytaw burgravius in Karlstein ad universorum — — opto noticiam devenire, quod ven. et rel. viri d. Johannes abbas totusque conventus monasterii b. Virginis in Aula Regia ser. domino nostro d. Karolo Romanorum imperatori et Boemie regi“ querulose sepius proposuerunt, se in predicti sui monasterii metis et terminis a multis impediri et multi- pliciter infestari, devote et suppliciter“ petentes, super hoc oportunum sibi remedium cesarea ac regia clemencia adhiberi — —. Quorum precibus idem d. imperator clementer inclinatus michi seriosius precipiendo iniunxit, ut a forestariis seu silvanis silve regie, que Burda dicitur, et ab aliis circumsedentibus, investigata ad plenum veritate metarum ac termi- norum monasterii memorati, assumptis eciam ad hoc aliis personis idoneis et fide dignis, omnes metas et limites sive terminos prefati monasterii evidenter et efficaciter innovarem, ita quod tam regalia quam monasterii predicti bona singula quieta, homines quoque ipsa bona utrobique colentes, quieti et pacifici in suis limitibus permanerent. Ego igitur ipsius d. regis imperium — — explere cupiens, convocatis forestariis seu silvanis regalis silve, que Burda dicitur, videlicet Swynek, Lessatha et Pesscone dicto Hordynka de Dobrzisch, Mathia Rayk et Mathia Czypla de Czhusowicz, quibus de metis omnibus et distinccionibus eiusdem regalis silve simul et de ipsius monasterii metis plenissime constabat, quibus eciam prenotatus d. imperator mecum pariter viva voce insimul id ipsum iniunxerat faciendum — qui sic iuramentis et promissionibus obligati presentibus hon. et discr. vv. videlicet Bla- hutha de Swynarz, Andrea dicto Syppen, Heroldo de Schenor, Vlrico de Cosch et Thomyk de Glincz aliisque viris pluribus fidedignis ad hoc in testimonium advocatis, iidem forestarii seu silvani me de metis omnibus et distinccionibus plenius informarunt ——: Prima itaque meta ipsius monasterii incipit in rivulo, qui vocatur Trzemesnicz, in eo videlicet loco, ubi via publica ducens de Gablona in Monacum oppidum regale in vallis medio per rivulum ipsum transit, protenditur vero sive durat eadem meta directe de ipso rivulo per eandem viam publicam ascendendo, in cuius vie dextera omnes montes, silve, rubeta, agri et campi ad curiam Glincz et ad villam Leschnicz de novo exstirpatam pertinent omni iure. In altera autem via, que Schenorska dicitur, de Sehussowiczb videlicet in Schenor ducens, meta eadem terminatur. Sicque predicte due vie bona regalia et bona supradicti monasterii dividunt et distinguunt, ita quod omnia, que inter easdem duas vias usque ad predictum rivulum Trsemesnicz descendendo concluditur et similiter de eodem loco, ubi idem rivulus ipsam publicam viam in media valle transfluit, ut est dictum, omnes montes et rubeta, quos sepedictus rivulus usque ad flumen Vultaviame descendendo a sinistris concludit vel circumfluit, totum pertinet ad sepedictum monasterium pleno iure. Prenominatas vero metas ac terminorum exitus seu distincciones, per me simul et per supradictos forestarios evidenter factas, prout imperialis celsitudo utrisque nobis precipiendo iniunxerat faciendum, presen- ") sic in formulario. — b) formul.: Czussowitz. — c) formul.: Bultauiam.
Strana 141
Annus 1356, 1—4 Febr. 141 tibus literis conscribi et lucide interpretari in eorum presencia procuravi, ipsis laudantibus, approbantibus et confirmantibus omnia hic conscripta. Et quia iidem forestarii sigillis carent propriis, ad predictorum omnium evidens testimonium et perpetuam memoriam sigilla meum et predictorum testium presentibus sunt appensa. Datum et actum a. d. 1356 in vigilia Purificacionis b. Marie virg. glor. Insertum confirmationi Karoli imperatoris et regis, Pragae a. 1356, 6 Apr. datac. Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 84 n. 135 e copiario privilegiorum Aulac Regiae, ms. monasterii Osecensis I p. 216. — Extr. Palacký, Formelbücher I p. 241 e formulario Osecensi. Cum codem formulario contulil Hrubý. 274) 1356, 4 Febr. Pragae. „A. d. 1356 in crastino s. Blasii mart. infrascripti viri ad officium consulatus per d. Karolum imperatorem s. a. et Bohemie regem sunt positi: Vlricus Silberczaiger, Leutlinus wein- schroter, Nicolaus dictus Cum virgine, Ortlinus pellifex, Seydlinus institor, Conradus Niger Clementer, Nicolaus weger, Elblinus Heusmech, Rudlinus Raysenkytel, Witko de Monte, Sal- mannus in Templo, Cunczlinus Feterreich, Pesco pannicida de Melniko, Paulus de Beneschow, Hilprandus pellifex. Leo sartor, Fridlinus Piperis, Vla taschner et iidem infrascriptos offi- " ciales fecerunt — In Libro velustissimo statutorum et aliarum rerum memorabilium Veteris urbis Pragensis, ms. archivi civit. Pragensis n. 986 fol. 158v (287). — Cfr. Tomek, Dějepis m. Prahy V. 275) 1356, 4 Feb. Avinione. Innocentius papa VI archiepiscopum Pragensem, episcopum Misnensem ac decanum ecclesiae Vissegradensis conservatores prioris et conventus Maioris domus Carthusiac Gratiano- politanae dioc. aliorumque priorum et fratrum eiusdem Carthusiensis ordinis instituit. „Avinione II non. februarii, pontificatus nostri anno quarto." „Militanti ecclesie." Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 170 n. 416 e registris archivi Vaticani. — Ed. Riedel, Cod. dipl. Brand. I, 20 p. 7 n. 8 ex litteris Zbynconis archiepiscopi Pragensis de a. 1405, 11 Maii. — Extr. Gersdorf, U. B. Hochst. Meissen, Cod. dipl. Sax. Reg. II, 1 p. 422 n. 488. 276) 1356, 4. Febr. Brunac. Hermannus Albus canonicus canonicatum ecclesiae Pragensis cum Benessio plebano eccl. s. Jacobi in Brunna pro beneficio eiusdem ecclesiae ac canonicatu ecclesiae s. Egidii Maioris civitatis Pragensis permutat, omnia onera dictis beneficiis incumbentia subintrans et specialiter promittens, censum sedecim marcarum grossorum denariorum pragensium moravici pagamenti monasterio in Oslavia, ord. Cist., quater in anno in singulis quatuor temporibus, quamdiu vi- — — 1356, ind. nona, die IV m. febr. hora vesperarum — — in domo xerit, censuare. habitacionis d. prepositi eccl. s. Petri in Brunna, Olom. dioc., superius in parva stuba."
Annus 1356, 1—4 Febr. 141 tibus literis conscribi et lucide interpretari in eorum presencia procuravi, ipsis laudantibus, approbantibus et confirmantibus omnia hic conscripta. Et quia iidem forestarii sigillis carent propriis, ad predictorum omnium evidens testimonium et perpetuam memoriam sigilla meum et predictorum testium presentibus sunt appensa. Datum et actum a. d. 1356 in vigilia Purificacionis b. Marie virg. glor. Insertum confirmationi Karoli imperatoris et regis, Pragae a. 1356, 6 Apr. datac. Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 84 n. 135 e copiario privilegiorum Aulac Regiae, ms. monasterii Osecensis I p. 216. — Extr. Palacký, Formelbücher I p. 241 e formulario Osecensi. Cum codem formulario contulil Hrubý. 274) 1356, 4 Febr. Pragae. „A. d. 1356 in crastino s. Blasii mart. infrascripti viri ad officium consulatus per d. Karolum imperatorem s. a. et Bohemie regem sunt positi: Vlricus Silberczaiger, Leutlinus wein- schroter, Nicolaus dictus Cum virgine, Ortlinus pellifex, Seydlinus institor, Conradus Niger Clementer, Nicolaus weger, Elblinus Heusmech, Rudlinus Raysenkytel, Witko de Monte, Sal- mannus in Templo, Cunczlinus Feterreich, Pesco pannicida de Melniko, Paulus de Beneschow, Hilprandus pellifex. Leo sartor, Fridlinus Piperis, Vla taschner et iidem infrascriptos offi- " ciales fecerunt — In Libro velustissimo statutorum et aliarum rerum memorabilium Veteris urbis Pragensis, ms. archivi civit. Pragensis n. 986 fol. 158v (287). — Cfr. Tomek, Dějepis m. Prahy V. 275) 1356, 4 Feb. Avinione. Innocentius papa VI archiepiscopum Pragensem, episcopum Misnensem ac decanum ecclesiae Vissegradensis conservatores prioris et conventus Maioris domus Carthusiac Gratiano- politanae dioc. aliorumque priorum et fratrum eiusdem Carthusiensis ordinis instituit. „Avinione II non. februarii, pontificatus nostri anno quarto." „Militanti ecclesie." Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 170 n. 416 e registris archivi Vaticani. — Ed. Riedel, Cod. dipl. Brand. I, 20 p. 7 n. 8 ex litteris Zbynconis archiepiscopi Pragensis de a. 1405, 11 Maii. — Extr. Gersdorf, U. B. Hochst. Meissen, Cod. dipl. Sax. Reg. II, 1 p. 422 n. 488. 276) 1356, 4. Febr. Brunac. Hermannus Albus canonicus canonicatum ecclesiae Pragensis cum Benessio plebano eccl. s. Jacobi in Brunna pro beneficio eiusdem ecclesiae ac canonicatu ecclesiae s. Egidii Maioris civitatis Pragensis permutat, omnia onera dictis beneficiis incumbentia subintrans et specialiter promittens, censum sedecim marcarum grossorum denariorum pragensium moravici pagamenti monasterio in Oslavia, ord. Cist., quater in anno in singulis quatuor temporibus, quamdiu vi- — — 1356, ind. nona, die IV m. febr. hora vesperarum — — in domo xerit, censuare. habitacionis d. prepositi eccl. s. Petri in Brunna, Olom. dioc., superius in parva stuba."
Strana 142
142 Regesta Bohemiae et Moraviac. „Acta sunt hec Brunne presentibus hon. ac discr. vv. et dd. magistro Hermanno preposilo predicto Brunnensi, magistris Mathia Olomucensis, Nicolao Wratislauiensis, Gunthero et Petro preposito Aule s. Marie in Antiqua Brunna Brunnensis eccl. canonicis, Bartholomeo predicti monasterii Oslauiensis preposito, Johanne plebano de Lypa, Prag. dioc., Dyetlino Mauricii cive Brunnensi ac Gregorio notario publico testibus — — Et ego Paulus Martini de Choczna cler. Prag. dioc., auct. imp. publ. notarius, — — scripsi — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 5 n. 6 ex originali archivi civitatis Brunensis. 277) 1356, 5 Febr. Avinione. Innocentius papa VI, petente Karolo imperatore et rege, priori generali et fratribus ordinis cremitarum s. Augustini concedit licentiam in civitate Luthomuslensi, quae est locus utique po- pulosus ct pro religiosis mendicantium ordinum valde oportunus, novum monasterium ciusdem ordinis aedificandi et „construendi domos, ecclesiam, capellam seu oratorium cum cimiterio nec non campanili et campana ac aliis necessariis officinis et in co morandi sine preiudicio parrochialis ecclesie et alterius cuiuscunque." „In hiis, que animarum salutem." „Datum Auinione nonis februarii anno quarto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 170 n. 417 e registris archivi Vaticani. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 6 n. 7 ex transsumpto archivi monasterii s. Thomae Brunensis de a. 1360. 278) 1356, 5 Febr. Avinione. Innocentius papa VI Johanni Paduano decano ecclesiae Vissegradensis potestatem con- cedit, pecunias in diocesi Pragensi camerae apostolicae debitas exigendi. „Sunt in civitate et diocesi ac provincia Pragensi nonnulli.“ „Datum Auinione nonis februarii a. quarto. Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 170 n. 418 e registris archivi Vaticani. — Extr. Dudík, Iter Romanum II p. 122 n. 308. 279) 1356, 6 Febr. Lipnice. Czenko de Lipa permutationi de curiis in Jeclov et in Puklice faciendae consentit. — constitutus coram nobis fid. noster d. Heinricus de Beranow proposuit, quod ipse curiam suam in Jeczlaw, quam a nobis tenet in feodum, pro alia curia equivalente in Puklicz commutare vellet propter suum bonum, utilitatem et profectum, petens instanter a nobis, ut ad ipsam commutacionem nostrum consensum daremus benivolum et assensum. Quibus precibus — — inclinati — — eandem commutacionem, ut premittitur, faciendam, ratam et gratam habentes ipsamque presentis scripti patrocinio approbantes, promittentes pro nobis, heredibus et successoribus nostris illum vel illos, qui inantea dictam curiam in Jeczlaw habuerit seu habuerint, non molestare quomodolibet seu turbare ipsamque ab omni servitutis onere et iure, quod nobis nostrisque heredibus et successoribus conpetebat seu conpetere poterat in futurum, liberum dimittimus et solutum, ita tamen quod pre-
142 Regesta Bohemiae et Moraviac. „Acta sunt hec Brunne presentibus hon. ac discr. vv. et dd. magistro Hermanno preposilo predicto Brunnensi, magistris Mathia Olomucensis, Nicolao Wratislauiensis, Gunthero et Petro preposito Aule s. Marie in Antiqua Brunna Brunnensis eccl. canonicis, Bartholomeo predicti monasterii Oslauiensis preposito, Johanne plebano de Lypa, Prag. dioc., Dyetlino Mauricii cive Brunnensi ac Gregorio notario publico testibus — — Et ego Paulus Martini de Choczna cler. Prag. dioc., auct. imp. publ. notarius, — — scripsi — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 5 n. 6 ex originali archivi civitatis Brunensis. 277) 1356, 5 Febr. Avinione. Innocentius papa VI, petente Karolo imperatore et rege, priori generali et fratribus ordinis cremitarum s. Augustini concedit licentiam in civitate Luthomuslensi, quae est locus utique po- pulosus ct pro religiosis mendicantium ordinum valde oportunus, novum monasterium ciusdem ordinis aedificandi et „construendi domos, ecclesiam, capellam seu oratorium cum cimiterio nec non campanili et campana ac aliis necessariis officinis et in co morandi sine preiudicio parrochialis ecclesie et alterius cuiuscunque." „In hiis, que animarum salutem." „Datum Auinione nonis februarii anno quarto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 170 n. 417 e registris archivi Vaticani. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 6 n. 7 ex transsumpto archivi monasterii s. Thomae Brunensis de a. 1360. 278) 1356, 5 Febr. Avinione. Innocentius papa VI Johanni Paduano decano ecclesiae Vissegradensis potestatem con- cedit, pecunias in diocesi Pragensi camerae apostolicae debitas exigendi. „Sunt in civitate et diocesi ac provincia Pragensi nonnulli.“ „Datum Auinione nonis februarii a. quarto. Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 170 n. 418 e registris archivi Vaticani. — Extr. Dudík, Iter Romanum II p. 122 n. 308. 279) 1356, 6 Febr. Lipnice. Czenko de Lipa permutationi de curiis in Jeclov et in Puklice faciendae consentit. — constitutus coram nobis fid. noster d. Heinricus de Beranow proposuit, quod ipse curiam suam in Jeczlaw, quam a nobis tenet in feodum, pro alia curia equivalente in Puklicz commutare vellet propter suum bonum, utilitatem et profectum, petens instanter a nobis, ut ad ipsam commutacionem nostrum consensum daremus benivolum et assensum. Quibus precibus — — inclinati — — eandem commutacionem, ut premittitur, faciendam, ratam et gratam habentes ipsamque presentis scripti patrocinio approbantes, promittentes pro nobis, heredibus et successoribus nostris illum vel illos, qui inantea dictam curiam in Jeczlaw habuerit seu habuerint, non molestare quomodolibet seu turbare ipsamque ab omni servitutis onere et iure, quod nobis nostrisque heredibus et successoribus conpetebat seu conpetere poterat in futurum, liberum dimittimus et solutum, ita tamen quod pre-
Strana 143
Annus 1356, 4—6 Febr. 143 libatus d. Heinricus ipsam curiam in Puklicz cum suis pertinenciis universis a nobis in homagium suscipere et debita obsequia prestare nobis et nostris heredibus, prout antea de curia in Jeczlaw fecerat, debet et tenetur. In cuius rei evidenciam nostrum una cum dil. ac fid. nostrorum homagialium subscriptorum sigillis, quos ad hoc specialiter pro testibus rogantes, de certa nostra sciencia est appensum. Et nos Otto de Mylein et Marquardus dictus Voytel de Pochticz, per dictum dominum nostrum d. Czenkonem de Lypa ad hoc specialiter rogati, sigilla nostra una cum ipsius sigillo sunt appensa in testimonium omnium premissorum. Data Lypnicz a. d. 1356 die b. virg. et mart. Dorothee. Orig. cum 3 sig. rot. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) de cera rubra, in scuto ostrvy, in galea piscis cum conwolutione pennarum, kytka' dicta, in campo duae coronac; S-CZEN- CONIS DE LIPA SUMMI MARSCALCI REGNI BOEMIE. 2) de cera comm., in scuto sign. Sedláček, Českomor. heraldika II p. 174; S-OTTONIS-D MILIN/. 3) de cera comm., scutum ter acutum, galea pennata; S - MARCVARDI. 280) 1356, 6 Febr. Žatec. Nos Pessco Mathie iudex, Nicolaus Legatum pro pauperibus balneandis. Czempernik, Jeclinus Jacobi, Johannes Florconis, Johannes institor, Purkardus Purkardi, Leo Raconikeri, Tyczo Cum virgine, Frenlinus Golacz, Ulricus faber, Swacho sartor et Nicolaus Cristani, iurati cives Zacenses, recognoscimus — —, quod Heynczlinus balneator residens in stuba balneari, quam Weykerus quondam tenuit pre muris nostre civitatis, — — vendidit — — duo balnea, per eum et suos successores in eadem stuba singulis annis in duobus, ut summittitur, terminis pro pauperibus preparanda, provido v. Frenczlino Wenczlai, nostro coniurato, — — pro tribus sexagenis grossorum den. prag. ipsi Heynczlino in parata pecunia persolutis, hiis condicionibus interiectis: quod dictus Heynczlinus, heredes et suc- cessores sui, prefate stube balnearis possessores, tenebuntur antedicta duo balnea, unum eorum infra festum Penthecostes et s. Johannis bapt. in die, quam dictus Frenczlinus aut sui successores, presencium possessores, elegerint, et alterum infra Nativitatem Christi et carnisprivium die, quam similiter ad hoc elegerint, omni anno in perpetuum pro pauperibus facere et parare, balneaturi omnes, qui veniunt, pauperes et provisuri eis de singulis pro balneo necessariis a mane usque ad horam vesperarum, in ipsius Frenczlini salutis aug- mentum et omnium suorum progenitorum ac fidelium defunctorum animarum remedium et salutem. Et in hiis duobus diebus, quibus pauperes balneari debebunt, tenebuntur eciam pre- signati Heynczlinus et sui successores dictos Frenczlinum, heredes et successores suos, quemlibet eorum, qui presencium possessor fuerit, cum sua familia et tribus hospitatoribus, quos secum adduxerit, sine precio perpetuis temporibus balneare, nisi quod possessor presencium iuxta suam discrecionem, cui id relinquitur, debebit familie balneanti pro suis laboribus respon- dere. — — In cuius rei evidenciam — — civitatis sigillum ad preces sepedicti Frenczlini duximus presentibus appendendum. Datum die s. Dorothee virg. a. d. 1356. Cop. saec. XV in. in libro civit. Zacensis fol. 22. — Ed. Schlesinger, U B. d. St. Saaz p. 21 n. 82.
Annus 1356, 4—6 Febr. 143 libatus d. Heinricus ipsam curiam in Puklicz cum suis pertinenciis universis a nobis in homagium suscipere et debita obsequia prestare nobis et nostris heredibus, prout antea de curia in Jeczlaw fecerat, debet et tenetur. In cuius rei evidenciam nostrum una cum dil. ac fid. nostrorum homagialium subscriptorum sigillis, quos ad hoc specialiter pro testibus rogantes, de certa nostra sciencia est appensum. Et nos Otto de Mylein et Marquardus dictus Voytel de Pochticz, per dictum dominum nostrum d. Czenkonem de Lypa ad hoc specialiter rogati, sigilla nostra una cum ipsius sigillo sunt appensa in testimonium omnium premissorum. Data Lypnicz a. d. 1356 die b. virg. et mart. Dorothee. Orig. cum 3 sig. rot. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla: 1) de cera rubra, in scuto ostrvy, in galea piscis cum conwolutione pennarum, kytka' dicta, in campo duae coronac; S-CZEN- CONIS DE LIPA SUMMI MARSCALCI REGNI BOEMIE. 2) de cera comm., in scuto sign. Sedláček, Českomor. heraldika II p. 174; S-OTTONIS-D MILIN/. 3) de cera comm., scutum ter acutum, galea pennata; S - MARCVARDI. 280) 1356, 6 Febr. Žatec. Nos Pessco Mathie iudex, Nicolaus Legatum pro pauperibus balneandis. Czempernik, Jeclinus Jacobi, Johannes Florconis, Johannes institor, Purkardus Purkardi, Leo Raconikeri, Tyczo Cum virgine, Frenlinus Golacz, Ulricus faber, Swacho sartor et Nicolaus Cristani, iurati cives Zacenses, recognoscimus — —, quod Heynczlinus balneator residens in stuba balneari, quam Weykerus quondam tenuit pre muris nostre civitatis, — — vendidit — — duo balnea, per eum et suos successores in eadem stuba singulis annis in duobus, ut summittitur, terminis pro pauperibus preparanda, provido v. Frenczlino Wenczlai, nostro coniurato, — — pro tribus sexagenis grossorum den. prag. ipsi Heynczlino in parata pecunia persolutis, hiis condicionibus interiectis: quod dictus Heynczlinus, heredes et suc- cessores sui, prefate stube balnearis possessores, tenebuntur antedicta duo balnea, unum eorum infra festum Penthecostes et s. Johannis bapt. in die, quam dictus Frenczlinus aut sui successores, presencium possessores, elegerint, et alterum infra Nativitatem Christi et carnisprivium die, quam similiter ad hoc elegerint, omni anno in perpetuum pro pauperibus facere et parare, balneaturi omnes, qui veniunt, pauperes et provisuri eis de singulis pro balneo necessariis a mane usque ad horam vesperarum, in ipsius Frenczlini salutis aug- mentum et omnium suorum progenitorum ac fidelium defunctorum animarum remedium et salutem. Et in hiis duobus diebus, quibus pauperes balneari debebunt, tenebuntur eciam pre- signati Heynczlinus et sui successores dictos Frenczlinum, heredes et successores suos, quemlibet eorum, qui presencium possessor fuerit, cum sua familia et tribus hospitatoribus, quos secum adduxerit, sine precio perpetuis temporibus balneare, nisi quod possessor presencium iuxta suam discrecionem, cui id relinquitur, debebit familie balneanti pro suis laboribus respon- dere. — — In cuius rei evidenciam — — civitatis sigillum ad preces sepedicti Frenczlini duximus presentibus appendendum. Datum die s. Dorothee virg. a. d. 1356. Cop. saec. XV in. in libro civit. Zacensis fol. 22. — Ed. Schlesinger, U B. d. St. Saaz p. 21 n. 82.
Strana 144
144 Regesta Bohemiae et Moraviac. 281) 1356, 7 Febr. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem rogat, quatenus ordinem Theuto- nicorum b. Mariae Virg. ac terras et subditos eius habeat commendatos. „Quid amoris. „Auinione VII idus februarii anno quarto." Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 171 n. 419 e registris archivi Vaticani. — Dudík, Iter Ro manum II p. 122 n. 309. 282) 1356, 10 Febr. Brunac. Karolus imperator et rex Johanni abbati et conventui monasterii Sedlecensis („in Czedlicz“) Cist. ord. iterum omnes libertates, possessiones et iura monasterii ac specialiter „modum et ritum iudicandi et sentenciandi in iudicio claustrali antiquitus racionabiliter obscrvatum“ et proprietates „camporum circum et circa foveas seu argentifodinas in Montibus et alibi sitorum" iisdem fere verbis, ac pridem a. 1355, 28 Aug. (vide supra n. 104), confirmat: supplentes omnem defectum, si quis in premissis omnibus aut aliquo premissorum nec non litteris recolende memorie divorum imperatorum seu eciam regum Romanorum et signanter regum Boemie et aliorum principum, baronum, procerum seu quorumcunque Christi fidelium litteris supradicta concernentibus, tam obscuritate verborum et sentenciarum, quam solempnitatis obmisse aut alio quocunque modo compertus fuerit, ac decernentes premissa et eorum quodlibet in suo robore perpetuo permanere. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostre approbacionis, renovacionis, ratificacionis, laudacionis, confirmacionis, collacionis et donacionis seu defectuum supplecionis paginam infringere vel ei ausu temerario quomodolibet contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignacionem nostram et penam centum librarum auri puri, quarum medietatem nostre seu successorum nostrorum Boemie regum cameris, reliquam vero partem dictorum abbatis et conventus monasterii in Czedlicz applicari volumus, se noverit irremissibiliter incursurum. Signum etc. Testes huius rei sunt ill. Rudolfus dux Saxonie, s. Romani imperii archimareschallus ac ven. Johannes Olomucensis episcopus et Heinricus abbas Voldensis ac ill. Johannes marchio Morauie, Bolko Falkembergensis, Bolko Opuliensis et Przimislaus Teschinensis duces nec non nob. Heinricus de Noua domo, Busco de Sbereticz, Hasco de Wilherticz, Sdenko de Sternberg et alii quam plures. — — Datum Brunne a. d. 1356, ind. nona, IV idus febr., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Cancellarius. R. Hertwicus. Orig. perg. cum sig. maiest. in fil. ser., deperd., in archivo Schwarzenberg. Orlicensi n. 55. — Ed. satis mendose Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 515 n. 353. — Reg. imp. VIII 2432. 283) 1356, 10 Febr. Sulzbach. Volkolt de Tanne, iudex provincialis in Sulzbach, litem, quae de quibusdam bonis in Happurch („do der Spehmukkel auf siczet“) inter monasterium Bergen et Bertholdum Hewgel
144 Regesta Bohemiae et Moraviac. 281) 1356, 7 Febr. Avinione. Innocentius papa VI Karolum imperatorem et regem rogat, quatenus ordinem Theuto- nicorum b. Mariae Virg. ac terras et subditos eius habeat commendatos. „Quid amoris. „Auinione VII idus februarii anno quarto." Extr. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 171 n. 419 e registris archivi Vaticani. — Dudík, Iter Ro manum II p. 122 n. 309. 282) 1356, 10 Febr. Brunac. Karolus imperator et rex Johanni abbati et conventui monasterii Sedlecensis („in Czedlicz“) Cist. ord. iterum omnes libertates, possessiones et iura monasterii ac specialiter „modum et ritum iudicandi et sentenciandi in iudicio claustrali antiquitus racionabiliter obscrvatum“ et proprietates „camporum circum et circa foveas seu argentifodinas in Montibus et alibi sitorum" iisdem fere verbis, ac pridem a. 1355, 28 Aug. (vide supra n. 104), confirmat: supplentes omnem defectum, si quis in premissis omnibus aut aliquo premissorum nec non litteris recolende memorie divorum imperatorum seu eciam regum Romanorum et signanter regum Boemie et aliorum principum, baronum, procerum seu quorumcunque Christi fidelium litteris supradicta concernentibus, tam obscuritate verborum et sentenciarum, quam solempnitatis obmisse aut alio quocunque modo compertus fuerit, ac decernentes premissa et eorum quodlibet in suo robore perpetuo permanere. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostre approbacionis, renovacionis, ratificacionis, laudacionis, confirmacionis, collacionis et donacionis seu defectuum supplecionis paginam infringere vel ei ausu temerario quomodolibet contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignacionem nostram et penam centum librarum auri puri, quarum medietatem nostre seu successorum nostrorum Boemie regum cameris, reliquam vero partem dictorum abbatis et conventus monasterii in Czedlicz applicari volumus, se noverit irremissibiliter incursurum. Signum etc. Testes huius rei sunt ill. Rudolfus dux Saxonie, s. Romani imperii archimareschallus ac ven. Johannes Olomucensis episcopus et Heinricus abbas Voldensis ac ill. Johannes marchio Morauie, Bolko Falkembergensis, Bolko Opuliensis et Przimislaus Teschinensis duces nec non nob. Heinricus de Noua domo, Busco de Sbereticz, Hasco de Wilherticz, Sdenko de Sternberg et alii quam plures. — — Datum Brunne a. d. 1356, ind. nona, IV idus febr., regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Cancellarius. R. Hertwicus. Orig. perg. cum sig. maiest. in fil. ser., deperd., in archivo Schwarzenberg. Orlicensi n. 55. — Ed. satis mendose Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 515 n. 353. — Reg. imp. VIII 2432. 283) 1356, 10 Febr. Sulzbach. Volkolt de Tanne, iudex provincialis in Sulzbach, litem, quae de quibusdam bonis in Happurch („do der Spehmukkel auf siczet“) inter monasterium Bergen et Bertholdum Hewgel
Strana 145
Annus 1356, 7—14 Febr. 145 de Norimberga vertebatur, decidens pronuntiat dicta bona ad possessiones monasterii pertinere. „Der geben ist an der mitwochen nach s. Blasien tag — — 1356 iar. Orig. cum sigillo iudicii provincialis in press. perg., laeso, Monaci in archivo generali Bavariae, Reichsstadt Nürnberg, Kl. Bergen fasc. 290 n. 11. — Ibidem n. 13, 9 et 12 similes litterae, a. 1356, 13 Jan., 4 Maii et 6 Jul. datae, quibus bona eiusdem monasterii in Aycha, Happurch et Mosenhofen, in Uttling („do der Lochner uff siczet“), advocatia in Guntersreut et Lyrungshofen nec non advocatia in Mosenhofen, Happurch et Fuhsreut defenduntur contra Conradum dictum Kriger Schenk de Reichenek, Petrum, Bartholomeum Schenk de Reichenek fratres et alios dicta bona impetentes. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII. 284) 1356, 12 Febr. Ratibor. Nicolaus Opaviae et Rathiboriae dux renuntiationem, quam in ipsius praesentia Nicolaus advocatus hereditarius Rathiboriensis et sorores eiusdem Ysentrudis et Katherina fecerunt, confirmat: renunciantes devote in Chr. et serenissime domicelle Eufemie, nostre proxime sorori, Rathibor sub voto et professione ord. s. Dominici apud Rathibor in monasterio s. Spiritus beateque Marie semper virg. ac b. Johannis ap. et ew. divinis obsequiis manci- pate, totique conventui sanctimonialium eiusdem monasterii ac totaliter ipsi monasterio quatuor marcas reddituum seu annui census, quas Jacobus quondam ibidem Rathibor ad- vocatus, dicti Nicolai advocati, Ysentrudis et Katherine progenitor, in et super civitate nostra Saar longo tempore tenuit hereditarie et possedit, cum omnibus aliis pecuniis Marga- rethe ipsorum sorori ad claustrum predictum donatis. — — Actum et datum Rathibor a. d. 1356, proxima feria VI post octavas Purificacionis b. Marie virg. glor. Orig. perg. cum sig. minori ducis Nicolai in press. perg. Vratislaviae in archivo publico, sign. Rep. 112 n. 49. — Ed. Wattenbach, Cod. dipl. Sil. II p. 156 n. 49. 285) 1356, 13 Febr. Brunac. Karolus imperator et rex Aldovrandino marchioni Estensi et Guidoni, Philippino et Feltrino fratribus de Gonzaga, vicariis Mantuae, scribit se causam inter ipsos et vicarios Mediolani motam distulisse, quia in Hungariam proficiscitur, cum rege Hungariae de rebus imperii tractaturus. Reg. imp. VIII 2434 ex orig. archivi Mantuani. 286) 1356, 14 Febr. Wolfhardi de Lengfeld cum monasterio Valdsassensi compositio. Ich Wolfhart Lenguelder und ver Els, mein eleich hausvrow, und all unser erben bechennen — —, daz wir umb allen den auflauf und chrieg und ansproch, di wir uncz auf disen heutigen tag gehabt haben zu den erbern geistleichen hern ..dem abbt und dem convent des closters ze Waltsassen, und sünderleich umb di ansproch, di wir gehabt haben nach den guten, 10
Annus 1356, 7—14 Febr. 145 de Norimberga vertebatur, decidens pronuntiat dicta bona ad possessiones monasterii pertinere. „Der geben ist an der mitwochen nach s. Blasien tag — — 1356 iar. Orig. cum sigillo iudicii provincialis in press. perg., laeso, Monaci in archivo generali Bavariae, Reichsstadt Nürnberg, Kl. Bergen fasc. 290 n. 11. — Ibidem n. 13, 9 et 12 similes litterae, a. 1356, 13 Jan., 4 Maii et 6 Jul. datae, quibus bona eiusdem monasterii in Aycha, Happurch et Mosenhofen, in Uttling („do der Lochner uff siczet“), advocatia in Guntersreut et Lyrungshofen nec non advocatia in Mosenhofen, Happurch et Fuhsreut defenduntur contra Conradum dictum Kriger Schenk de Reichenek, Petrum, Bartholomeum Schenk de Reichenek fratres et alios dicta bona impetentes. — Extr. Freyberg, Reg. Boica VIII. 284) 1356, 12 Febr. Ratibor. Nicolaus Opaviae et Rathiboriae dux renuntiationem, quam in ipsius praesentia Nicolaus advocatus hereditarius Rathiboriensis et sorores eiusdem Ysentrudis et Katherina fecerunt, confirmat: renunciantes devote in Chr. et serenissime domicelle Eufemie, nostre proxime sorori, Rathibor sub voto et professione ord. s. Dominici apud Rathibor in monasterio s. Spiritus beateque Marie semper virg. ac b. Johannis ap. et ew. divinis obsequiis manci- pate, totique conventui sanctimonialium eiusdem monasterii ac totaliter ipsi monasterio quatuor marcas reddituum seu annui census, quas Jacobus quondam ibidem Rathibor ad- vocatus, dicti Nicolai advocati, Ysentrudis et Katherine progenitor, in et super civitate nostra Saar longo tempore tenuit hereditarie et possedit, cum omnibus aliis pecuniis Marga- rethe ipsorum sorori ad claustrum predictum donatis. — — Actum et datum Rathibor a. d. 1356, proxima feria VI post octavas Purificacionis b. Marie virg. glor. Orig. perg. cum sig. minori ducis Nicolai in press. perg. Vratislaviae in archivo publico, sign. Rep. 112 n. 49. — Ed. Wattenbach, Cod. dipl. Sil. II p. 156 n. 49. 285) 1356, 13 Febr. Brunac. Karolus imperator et rex Aldovrandino marchioni Estensi et Guidoni, Philippino et Feltrino fratribus de Gonzaga, vicariis Mantuae, scribit se causam inter ipsos et vicarios Mediolani motam distulisse, quia in Hungariam proficiscitur, cum rege Hungariae de rebus imperii tractaturus. Reg. imp. VIII 2434 ex orig. archivi Mantuani. 286) 1356, 14 Febr. Wolfhardi de Lengfeld cum monasterio Valdsassensi compositio. Ich Wolfhart Lenguelder und ver Els, mein eleich hausvrow, und all unser erben bechennen — —, daz wir umb allen den auflauf und chrieg und ansproch, di wir uncz auf disen heutigen tag gehabt haben zu den erbern geistleichen hern ..dem abbt und dem convent des closters ze Waltsassen, und sünderleich umb di ansproch, di wir gehabt haben nach den guten, 10
Strana 146
146 Regesta Bohemiac, et Moraviae. di hernach geschriben sein, allzemal freuntleich und gûtleich verriht und versünt sein in der bescheidenheit, daz diselben hern von Waltsassen ain seit, und ich egenanter Wolfhart Lenguelder ander seit, mit gütem willen zu ainem schidman genomen haben den erbern hern h. Albreht den Nothaft von dem Tirstein über di ansproch, di ich egenanter Wolfhart Lenguelder und.. mein vorgenante hausvrow und all unser erben gehabt haben nach den güten, daz ist nach dem gut, daz genant ist zum Chessel, nach dem hoff zu Entzenreut, nach dem hoff zu Welltechenreut, der pey Floss gelegen ist, und nach Lenguelt, Rusenpühel und Rotenpürg, und waz dorzu gehôrt, daz meins offtgenanten Wolfhart vater dem vor- genanten closter verchaufft hat, und auch nach dem zehent zu Swartzperg, und des hat uns der egenante Albreht her Nothafft mit weiser leutt rat also entschiden, das ich ege- nanter Wolfhart und ..mein vorgenante hausvrow, di ich inzund han, allain zu unser paider leip daz egenante gut zum Chessel allzemal innhaben schûllen, diweil wir leben — — Ich egenanter Wolfhart Lenguelder schol auch allain zu meins ains leip innhaben und nüczzen den zehent zu Swartzperg — — Uns haben auch di vorgenanten hern von Walt- sassen von der schidung wegen geben czwainczich pfunt haller beraits und bezalts gelts. Dornach hat der vorgenante her h. Nothafft auch geschiden, daz di offtgenanten hern von Waltsassen ewichleich schüllen innhaben und erwichleich besiczzen di vorgenanten gut, daz ist den hoff zu Entzenreut und Lenguelt, Rusenpühel und Rotenpurch, und waz dorzu gehort, und den hoff zu Weltichenreut, und waz dorzu gehort. — — Und daz daz alles gancz und stet beleib, hab ich egenanter Wolfhart Lenguelder gepeten den erbern offt- genanten hern h. Albreht den Nothaft, der der sach schidman gewesen ist, und h. Hert- weich den Dreswitzer, meinen sweher, und den vesten ritter h. Marschen, seinen sun; dorzu han ich auch gepeten di ersam man h. Wolfhart den Goppolt und h. Heinrich den Holagut, purger zu Eger, di allzemal der sach taidinger gewesen sein, daz di zu ainer zeuchnûzz ir insigel gehangen haben an disen brif zu meinem insigel, daz ich auch doran gehangen han. Daz ist geschehen — — 1356 iar an d. heil. hern s. Valentins tag. Orig. cum 6 sig. rot. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Kl. Waldsassen Urk. fasc. 15 n. 41. 287) 1356, 20 Febr. Raab. Albertus dux Austriac, Styriae et Karintiae legatis suis („Ulrich von Walse, unserm houptman daselbs in Steyr, Herman von Landenberg von Greiffense, Albern von Puchaim, unserm lantvogt in Ergöw undt Turgöw, und Otten von Meissow“) plenam dat potestatem, tractandi de pace, per Ludovicum regem Hungariac inter ipsum ducem Austriae et Karolum imperatorem et regem renovanda. „geben ze Rabe am sambstag vor s. Peters tag, alz er auf den stul gesätz warde a. d. 1356." Ed. Steyerer, Comm. pro hist. Alberti II p. 188 ex archivo imperiali Vindobonensi. — Extr. Verz. d. Urk. z. Gesch. d. H. Habsburg p. 503 n. 1839 (Lichnowsky III).
146 Regesta Bohemiac, et Moraviae. di hernach geschriben sein, allzemal freuntleich und gûtleich verriht und versünt sein in der bescheidenheit, daz diselben hern von Waltsassen ain seit, und ich egenanter Wolfhart Lenguelder ander seit, mit gütem willen zu ainem schidman genomen haben den erbern hern h. Albreht den Nothaft von dem Tirstein über di ansproch, di ich egenanter Wolfhart Lenguelder und.. mein vorgenante hausvrow und all unser erben gehabt haben nach den güten, daz ist nach dem gut, daz genant ist zum Chessel, nach dem hoff zu Entzenreut, nach dem hoff zu Welltechenreut, der pey Floss gelegen ist, und nach Lenguelt, Rusenpühel und Rotenpürg, und waz dorzu gehôrt, daz meins offtgenanten Wolfhart vater dem vor- genanten closter verchaufft hat, und auch nach dem zehent zu Swartzperg, und des hat uns der egenante Albreht her Nothafft mit weiser leutt rat also entschiden, das ich ege- nanter Wolfhart und ..mein vorgenante hausvrow, di ich inzund han, allain zu unser paider leip daz egenante gut zum Chessel allzemal innhaben schûllen, diweil wir leben — — Ich egenanter Wolfhart Lenguelder schol auch allain zu meins ains leip innhaben und nüczzen den zehent zu Swartzperg — — Uns haben auch di vorgenanten hern von Walt- sassen von der schidung wegen geben czwainczich pfunt haller beraits und bezalts gelts. Dornach hat der vorgenante her h. Nothafft auch geschiden, daz di offtgenanten hern von Waltsassen ewichleich schüllen innhaben und erwichleich besiczzen di vorgenanten gut, daz ist den hoff zu Entzenreut und Lenguelt, Rusenpühel und Rotenpurch, und waz dorzu gehort, und den hoff zu Weltichenreut, und waz dorzu gehort. — — Und daz daz alles gancz und stet beleib, hab ich egenanter Wolfhart Lenguelder gepeten den erbern offt- genanten hern h. Albreht den Nothaft, der der sach schidman gewesen ist, und h. Hert- weich den Dreswitzer, meinen sweher, und den vesten ritter h. Marschen, seinen sun; dorzu han ich auch gepeten di ersam man h. Wolfhart den Goppolt und h. Heinrich den Holagut, purger zu Eger, di allzemal der sach taidinger gewesen sein, daz di zu ainer zeuchnûzz ir insigel gehangen haben an disen brif zu meinem insigel, daz ich auch doran gehangen han. Daz ist geschehen — — 1356 iar an d. heil. hern s. Valentins tag. Orig. cum 6 sig. rot. in press. perg. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Kl. Waldsassen Urk. fasc. 15 n. 41. 287) 1356, 20 Febr. Raab. Albertus dux Austriac, Styriae et Karintiae legatis suis („Ulrich von Walse, unserm houptman daselbs in Steyr, Herman von Landenberg von Greiffense, Albern von Puchaim, unserm lantvogt in Ergöw undt Turgöw, und Otten von Meissow“) plenam dat potestatem, tractandi de pace, per Ludovicum regem Hungariac inter ipsum ducem Austriae et Karolum imperatorem et regem renovanda. „geben ze Rabe am sambstag vor s. Peters tag, alz er auf den stul gesätz warde a. d. 1356." Ed. Steyerer, Comm. pro hist. Alberti II p. 188 ex archivo imperiali Vindobonensi. — Extr. Verz. d. Urk. z. Gesch. d. H. Habsburg p. 503 n. 1839 (Lichnowsky III).
Strana 147
Annus 1356, 14—21 Febr. 147 288) 1356, (Febr.—Mart.). De congressu imperatoris cum rege Hungariae celebrato cancellarius scribit Petro de Luna — — Magnitudinem honorum, quibus rex Ungarie praeposito Vratislaviensi. personam serenissimi et invictissimi principis et domini d. imperatoris grata de liberalitate“ respexit, nemo narrare poterit, nam liberalitas donorum regalium non solum verborum ordinem, immo cogitacionum vires excellit, ut sit quodam modo ineffabilis tanti decoris claritas, nec exprimi possit ab aliquo, quod tanti regis gloria preparavit. Nam post vasorum aureorum distribucionem munificam, quibus cesari et imperatrici provisum fore dinoscitur, ego clenodia obtinui signanter usque ad valorem mille florenorum et Nicolaus de Chremsir ad florenos trecentos et, dum plures non essent principales notarii, quasi neccessitate con- pulsus eliciens, iuniores loco maiorum institui, qui obtinuerunt centum florenos pro quolibet; et sic omnes adulti et iuvenes redierunt feliciter donis regalibus consolati —— Datum etc. Copia saec. XV in. in formulario bibl. Svidnicensis I 243 fol. 113 n. 87. — Ed. Schieche, Ein Schweidnitzer Formularbuch Johanns v. Neumarkt, Zft. d. Ver. f. Gesch. u. Alt. Schles. LXI (1927) p. 350 n. 6. 289) 1356 (Febr.—Mart.). Karolus imperator et rex Johannae ducissae Brabantiae et Venceslao duci, fratri suo, de prosperis circa terram Brabantiae successibus gratulatur et de congressu cum rege Hungariac — nuper facto et de curia imperiali in civitate Metensi celebranda scribit. nosse te volentes, quod hiis diebus1 in Ungaria fuimus, ubi cum serenissimo rege Ungarie, fratre nostro karissimo, gratam inivimus parentelam, videlicet inter primogenitum illustris Johannis marchionis Moravie, fratris nostri karissimi, et filiam quondam ducis Stephani, fratris predicti regis Ungarie, sponsalia contrahendo eademque promissis et litteris sollemp- nibus roborando, quem eciam dominum regem ad nostra habemus beneplacita solita sin- ceritate paratum. — — Datum etc. Cancellarius Luthomislensis episcopus etc. Cоpia saec. XV in. in formulario bibl. Svidnicensis I 243 fol. 102° n. 60. — Ed. Schieche l. c p. 351 n. 7. 290) 1356, 21 Febr. Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatori et regi scribit, se litteras eius et, quae nuntius eius nomine exposuit, benigne accepisse et petitiones eius exaudisse. „Literas magni- „Datum Auinione VIIII kal. marcii anno tudinis tue, quas nobis d. f. .. nuncius tuus." quarto. Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 177 n. 431 ex registris archivi Vaticani. a) ms.: deliberacione. — 1) 20 Febr. 10*
Annus 1356, 14—21 Febr. 147 288) 1356, (Febr.—Mart.). De congressu imperatoris cum rege Hungariae celebrato cancellarius scribit Petro de Luna — — Magnitudinem honorum, quibus rex Ungarie praeposito Vratislaviensi. personam serenissimi et invictissimi principis et domini d. imperatoris grata de liberalitate“ respexit, nemo narrare poterit, nam liberalitas donorum regalium non solum verborum ordinem, immo cogitacionum vires excellit, ut sit quodam modo ineffabilis tanti decoris claritas, nec exprimi possit ab aliquo, quod tanti regis gloria preparavit. Nam post vasorum aureorum distribucionem munificam, quibus cesari et imperatrici provisum fore dinoscitur, ego clenodia obtinui signanter usque ad valorem mille florenorum et Nicolaus de Chremsir ad florenos trecentos et, dum plures non essent principales notarii, quasi neccessitate con- pulsus eliciens, iuniores loco maiorum institui, qui obtinuerunt centum florenos pro quolibet; et sic omnes adulti et iuvenes redierunt feliciter donis regalibus consolati —— Datum etc. Copia saec. XV in. in formulario bibl. Svidnicensis I 243 fol. 113 n. 87. — Ed. Schieche, Ein Schweidnitzer Formularbuch Johanns v. Neumarkt, Zft. d. Ver. f. Gesch. u. Alt. Schles. LXI (1927) p. 350 n. 6. 289) 1356 (Febr.—Mart.). Karolus imperator et rex Johannae ducissae Brabantiae et Venceslao duci, fratri suo, de prosperis circa terram Brabantiae successibus gratulatur et de congressu cum rege Hungariac — nuper facto et de curia imperiali in civitate Metensi celebranda scribit. nosse te volentes, quod hiis diebus1 in Ungaria fuimus, ubi cum serenissimo rege Ungarie, fratre nostro karissimo, gratam inivimus parentelam, videlicet inter primogenitum illustris Johannis marchionis Moravie, fratris nostri karissimi, et filiam quondam ducis Stephani, fratris predicti regis Ungarie, sponsalia contrahendo eademque promissis et litteris sollemp- nibus roborando, quem eciam dominum regem ad nostra habemus beneplacita solita sin- ceritate paratum. — — Datum etc. Cancellarius Luthomislensis episcopus etc. Cоpia saec. XV in. in formulario bibl. Svidnicensis I 243 fol. 102° n. 60. — Ed. Schieche l. c p. 351 n. 7. 290) 1356, 21 Febr. Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatori et regi scribit, se litteras eius et, quae nuntius eius nomine exposuit, benigne accepisse et petitiones eius exaudisse. „Literas magni- „Datum Auinione VIIII kal. marcii anno tudinis tue, quas nobis d. f. .. nuncius tuus." quarto. Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 177 n. 431 ex registris archivi Vaticani. a) ms.: deliberacione. — 1) 20 Febr. 10*
Strana 148
148 Regesta Bohemiae et Moraviac. 291) 1356, 22 Febr. Pragae. Petrus cantor Lubicensis, officialis curiae archiepiscopalis Pragensis, Petro de Strakonicz scolarum mon. Sderasiensis in Praga, Henrici praepositi monasterii eiusdem procuratori, petenti litteras, quibus Johannes episcopus Olomucensis ius patronatus ecclesiae in Švábenice eidem monasterio, ord. s. Augustini, sacrosancti Dominici Sepulcri Hierosolymitani confirmaverat (vide Reg. Boh. II p. 955 n. 2197), sub sigillo officialatus transsumi et in formam instrumenti " — — 1356, ind. nona, die XXII m. febr., hora vesperarum — publici redigi facit. „ „Acta Prage in domo hon. v. d. Petri officialis predicti — — presentibus Nicolao clerico de Chotyessow, Merklino de Drazdyan et Mathia Coquinemagistro de Wratislavia, familiaribus dicti d. officialis, — — ego Johannes de Tyn Horsseviensi Prag. dioc., publ. auct. imp. no- “ tarius — — transsumpsi — — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. IV p. 352 n. 239 ex orig., quod olim in archivo monasterii Zdera- siensis asservabatur. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 7 n. 8. 292) 1356, 22 Febr. Wir bruder Lewe oberster Donatio pro hospitali Egrensi ord. Cruciferorum. meister des ordens der Crüczer mit dem stern und wir der convent gemein und uberal der bruder desselben ordens veriehen offenlich — —, daz di ersamen bescheiden Hans Hüler, Rudusch Angil, Herman Franckengrüner, Marquart Pyrnickel, Heinrich Knode, Heinrich Zehe und Gôtzel Eckhart, alle purger zu Eger, und Nyclas Walther vom Hof gesezzen zu Pilgreimsreut durch ir und irr vordern sele selicheit di hernach genanten gut in under spitalhause daselbst zu Eger geben, geewigt und geeigent habent — —, doch mit solher bescheidenheit, daz under spitalmeister daselbst — — undern brudern in demselben underm spitalhause darinne, cappellanen und schulern, pfrumdnern und pfrümdnerinnen, den sichen allen und den gesunden, knehten und mayden, dinern und dinerinen und irm gesinde allem — — davon ewichlichen schuln geben zu der kost und speyse, di man in sust gibt, schôn semelrückein brot, gebeutelt durch einen rimischen dicken beutel, daz si alle fürbaz gleich dazselb einerlaie schôn brot ezzen schûln ewichlich — — Auch schûln allezit un- vergenchlich der cappellan, der iczunde in demselben underm spitalhause ist, und alle, di hernach darinne cappellan werdent, alle sunntage und alle ander banfeyertage vor dem volck gedenchen derselben und irr vordern sele, von den und durch der selicheit diselben hernach- gesprochen gut hinein geben sint. Und darumb schal der spitalmeister zu Eger, der ie dann ist, alle quatertemper demselben cappellan dreizzich haller geben — — Zu demselben vorverschriben schônen brote habent geben, geewigt und geeigent der egenant Hans Hüler daz gut, daz er hot zu Dellnitz, ierlichs und ewigs zinss des sint neun kar und ein virteil getreids und ein halp pfunt haller und drey gense und aht kese, und an der stainbrucken zu Eger auf der badstuben anderthalp pfund haller und ahtzehen haller, zu trost und
148 Regesta Bohemiae et Moraviac. 291) 1356, 22 Febr. Pragae. Petrus cantor Lubicensis, officialis curiae archiepiscopalis Pragensis, Petro de Strakonicz scolarum mon. Sderasiensis in Praga, Henrici praepositi monasterii eiusdem procuratori, petenti litteras, quibus Johannes episcopus Olomucensis ius patronatus ecclesiae in Švábenice eidem monasterio, ord. s. Augustini, sacrosancti Dominici Sepulcri Hierosolymitani confirmaverat (vide Reg. Boh. II p. 955 n. 2197), sub sigillo officialatus transsumi et in formam instrumenti " — — 1356, ind. nona, die XXII m. febr., hora vesperarum — publici redigi facit. „ „Acta Prage in domo hon. v. d. Petri officialis predicti — — presentibus Nicolao clerico de Chotyessow, Merklino de Drazdyan et Mathia Coquinemagistro de Wratislavia, familiaribus dicti d. officialis, — — ego Johannes de Tyn Horsseviensi Prag. dioc., publ. auct. imp. no- “ tarius — — transsumpsi — — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. IV p. 352 n. 239 ex orig., quod olim in archivo monasterii Zdera- siensis asservabatur. — Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 7 n. 8. 292) 1356, 22 Febr. Wir bruder Lewe oberster Donatio pro hospitali Egrensi ord. Cruciferorum. meister des ordens der Crüczer mit dem stern und wir der convent gemein und uberal der bruder desselben ordens veriehen offenlich — —, daz di ersamen bescheiden Hans Hüler, Rudusch Angil, Herman Franckengrüner, Marquart Pyrnickel, Heinrich Knode, Heinrich Zehe und Gôtzel Eckhart, alle purger zu Eger, und Nyclas Walther vom Hof gesezzen zu Pilgreimsreut durch ir und irr vordern sele selicheit di hernach genanten gut in under spitalhause daselbst zu Eger geben, geewigt und geeigent habent — —, doch mit solher bescheidenheit, daz under spitalmeister daselbst — — undern brudern in demselben underm spitalhause darinne, cappellanen und schulern, pfrumdnern und pfrümdnerinnen, den sichen allen und den gesunden, knehten und mayden, dinern und dinerinen und irm gesinde allem — — davon ewichlichen schuln geben zu der kost und speyse, di man in sust gibt, schôn semelrückein brot, gebeutelt durch einen rimischen dicken beutel, daz si alle fürbaz gleich dazselb einerlaie schôn brot ezzen schûln ewichlich — — Auch schûln allezit un- vergenchlich der cappellan, der iczunde in demselben underm spitalhause ist, und alle, di hernach darinne cappellan werdent, alle sunntage und alle ander banfeyertage vor dem volck gedenchen derselben und irr vordern sele, von den und durch der selicheit diselben hernach- gesprochen gut hinein geben sint. Und darumb schal der spitalmeister zu Eger, der ie dann ist, alle quatertemper demselben cappellan dreizzich haller geben — — Zu demselben vorverschriben schônen brote habent geben, geewigt und geeigent der egenant Hans Hüler daz gut, daz er hot zu Dellnitz, ierlichs und ewigs zinss des sint neun kar und ein virteil getreids und ein halp pfunt haller und drey gense und aht kese, und an der stainbrucken zu Eger auf der badstuben anderthalp pfund haller und ahtzehen haller, zu trost und
Strana 149
Annus 1356, 22 Febr. 149 — — Und der ebenant gemache siner sele und etwen sins vaterr Chunrads Hulers sele Rudusch Angil durch seiner und etwenn sins vater h. Rudgers Angils und irr vordern selen trost und rue den hof, den er het zu der Ode, der da zinst ein kar habern, ein hun, einen kese und fünftzehen ayer, also wenn der zinsman, der auf demselben hof sitzt, underm ebenanten spitalhause virtzehen pfunt haller nach der stat werunge zu Eger bezalt, so ist derselb hof desselben manns ledichlich on allen zins — — Und der vorgenant Herman Franckengrüner des Chunrads seligen des Rostauschers selgerets, daz im empfolhen was, zway pfunt haller und zway huner, auch ewigs und ierlichs zinss zu Eger in der stat, des ist ein pfunt und di zway huner auf dem hause, daz der . . Precznerinn was, und daz ander pfunt auf dem maltzhaus, in der Romnen gezzel gelegen zwischen Chunrads Kuttners maltzhaus und der Wolflinn der wytiben hause ——. Und der vorbenant Marquart Pyrnickel — — fünftzehen schilling haller der kurtzen schilling, auch vorbeschribens zinss auf Heinrichenn der schuhsterinn garten, gelegen vor dem Obern tore zu Eger zwischen Heinrichs Buzken garten und Seydels Ottels aydems von Pilgreimsreut garten. Und der egenant Heinrich Knod von den zwelf karn zinss, di er het zu Knebein cehen kar, halp korn und halp habern, auch egesprochens zins — — Und der ebenant Heinrich Zehe auch sôlhs ewigs und ierlichs zinss durch siner und siner vordern sele selicheit ein pfunt haller und drey hûner, des sint fünftzehen schilling der kurtzen schilling und ain hun auf des Chunrads Gerstners eckhaus inwendich des Rupels Puchwalds hause zu Eger und in dem grabenwege hinter der Gespillner gazzen vor dem Nydern tor daselbst zu Eger, auf Cecilien der Ohslerinn herberge sehtzich haller und zway hüner. Und der obgenant Nyclas Walther durch seiner, sins vater seligen des Walthers vom Hof und etwenn sins bruder des Jacobs und irr vordern sele selicheit daz dorffel Vechlern genant mit zwelf karn, halp korn und halp habern, und mit aht hunern auch ewigs und ierlichs zinss — —. Und mit denselben vorbeschriben guten allen ist also das ebeschriben schon brote gefrůmet und gewidempt ewichlich. Auch hat der obbenant Hans Hüler durch seiner und siner egenanten anherren — — sele trost in dazselb under oftgenant spitalhaus zu Eger geben drey pfunt haller ierlichs zinss, gelegen zu Eger auf des Seydels Krausen pecken haus zwischen Vlrichs Porn und Heintzels Stens heusern, den sichen desselben spitals das flaisch, daz man in alle wochen kaufft, damit allezit zu meren und desto bezzere zu chauffen, doch also, wen ie derselb vorgenant Seydel Kraus demselben underm spitalhaus nach der stat werunge zu Eger zwelf pfunt haller bezalt, so ist er und sin haus eins pfunds zinss ledig — — Und der vorgenant Heinrich Knode hat auch durch siner vordern sele selicheit geben in dazselbe under spitalhaus einen halben zentner ünslids auch ewigs und ierlichs zinss zu Eger auf des Chüntzel Wirtels flaischbanck, damit ewichlich di meisterinn desselben spitals — — di sichen in der stuben alle naht untz an den tach beleuhten schol. Und der obgesprochen Gotzel Eckhart hat auch in dazselb spital durch siner und seiner vordern sele geben, ge- ewigt und geeigent ein halp pfunt haller auch solhs ewigs und ierlichs zinss, den er het in der Gespillners gazzen auf der herberg und dem gertel, darauf sitzt Chüntzel Schönnpach
Annus 1356, 22 Febr. 149 — — Und der ebenant gemache siner sele und etwen sins vaterr Chunrads Hulers sele Rudusch Angil durch seiner und etwenn sins vater h. Rudgers Angils und irr vordern selen trost und rue den hof, den er het zu der Ode, der da zinst ein kar habern, ein hun, einen kese und fünftzehen ayer, also wenn der zinsman, der auf demselben hof sitzt, underm ebenanten spitalhause virtzehen pfunt haller nach der stat werunge zu Eger bezalt, so ist derselb hof desselben manns ledichlich on allen zins — — Und der vorgenant Herman Franckengrüner des Chunrads seligen des Rostauschers selgerets, daz im empfolhen was, zway pfunt haller und zway huner, auch ewigs und ierlichs zinss zu Eger in der stat, des ist ein pfunt und di zway huner auf dem hause, daz der . . Precznerinn was, und daz ander pfunt auf dem maltzhaus, in der Romnen gezzel gelegen zwischen Chunrads Kuttners maltzhaus und der Wolflinn der wytiben hause ——. Und der vorbenant Marquart Pyrnickel — — fünftzehen schilling haller der kurtzen schilling, auch vorbeschribens zinss auf Heinrichenn der schuhsterinn garten, gelegen vor dem Obern tore zu Eger zwischen Heinrichs Buzken garten und Seydels Ottels aydems von Pilgreimsreut garten. Und der egenant Heinrich Knod von den zwelf karn zinss, di er het zu Knebein cehen kar, halp korn und halp habern, auch egesprochens zins — — Und der ebenant Heinrich Zehe auch sôlhs ewigs und ierlichs zinss durch siner und siner vordern sele selicheit ein pfunt haller und drey hûner, des sint fünftzehen schilling der kurtzen schilling und ain hun auf des Chunrads Gerstners eckhaus inwendich des Rupels Puchwalds hause zu Eger und in dem grabenwege hinter der Gespillner gazzen vor dem Nydern tor daselbst zu Eger, auf Cecilien der Ohslerinn herberge sehtzich haller und zway hüner. Und der obgenant Nyclas Walther durch seiner, sins vater seligen des Walthers vom Hof und etwenn sins bruder des Jacobs und irr vordern sele selicheit daz dorffel Vechlern genant mit zwelf karn, halp korn und halp habern, und mit aht hunern auch ewigs und ierlichs zinss — —. Und mit denselben vorbeschriben guten allen ist also das ebeschriben schon brote gefrůmet und gewidempt ewichlich. Auch hat der obbenant Hans Hüler durch seiner und siner egenanten anherren — — sele trost in dazselb under oftgenant spitalhaus zu Eger geben drey pfunt haller ierlichs zinss, gelegen zu Eger auf des Seydels Krausen pecken haus zwischen Vlrichs Porn und Heintzels Stens heusern, den sichen desselben spitals das flaisch, daz man in alle wochen kaufft, damit allezit zu meren und desto bezzere zu chauffen, doch also, wen ie derselb vorgenant Seydel Kraus demselben underm spitalhaus nach der stat werunge zu Eger zwelf pfunt haller bezalt, so ist er und sin haus eins pfunds zinss ledig — — Und der vorgenant Heinrich Knode hat auch durch siner vordern sele selicheit geben in dazselbe under spitalhaus einen halben zentner ünslids auch ewigs und ierlichs zinss zu Eger auf des Chüntzel Wirtels flaischbanck, damit ewichlich di meisterinn desselben spitals — — di sichen in der stuben alle naht untz an den tach beleuhten schol. Und der obgesprochen Gotzel Eckhart hat auch in dazselb spital durch siner und seiner vordern sele geben, ge- ewigt und geeigent ein halp pfunt haller auch solhs ewigs und ierlichs zinss, den er het in der Gespillners gazzen auf der herberg und dem gertel, darauf sitzt Chüntzel Schönnpach
Strana 150
150 Regesta Bohemiae et Moraviae. also, daz auch di vorgesprochen maisterinn davon ewichlich alle iar dreystunt den sichen frisch stroe legen schol — — Daz geschach — — 1356 iar an s. Peters des zwelfb. tage, als er auf den stule gesatzt wart. Orig. cum sigillo oblongo conventus in press. perg. in archivo civitatis Egrensis n. 85. 293) 1356, 4 Mart. Pragae. Capitulum ecclesiae Pragensis bona praepositurae Lutomericensi unita pro villa Zlatníky Nos Prziedwogius decanus, Plichta scolasticus, et bonis in Hodkovice permutat. Johannes Pauli, Johannes Prepositellus, Hinco dictus Malowar, Benessius de Krawar, Genczo de Vgiezdecz, Bartholomeus decanus s. Egidii Maioris civitatis Pragensis, Welko decanus ecclesie Saccensis, Busko quondam Leonardi, archidiaconus Curimensis, Cunsiko, Theobaldus archidiaconus Zacensis, Henricus Thesauri,-Albertus decanus Olcmucensis, Stephanus notarius tabularum regni Boemie, Johannes quondam Czadkonis, Hermannus dictus Wayse, Petrus de Rosenberg, Sazema de Vsk, Sazema canonicus Olomucensis, Zawissius dictus Hrobnik, Nicolaus tumbarius, Habardus olim plebanus in Bezdiez, Czadko Czadconis, Bohunco, Stephanus Johannis et Przibico archidiaconus Byelinensis, prelati et canonici ecclesie Pra- gensis — — constare volumus — —, quod licet de anno proxime preterito ad instan- ciam — — d. Karoli — — Romanorum imperatoris s. a. et Boemie regis rev. in Chr. pater et dominus d. Arnestus, s. Pragensis ecclesie predicte archiepiscopus, unam prebendam canonicalem super certis bonis seu posessionibus villarum, videlicet Pyesczan, Luthomericensis et Sedlicz, Boleslauiensis districtuum, quas predictus dominus noster Romanorum imperator et Boemie rex canonico eiusdem prebende, qui esset pro tempore, et nobis, ut idem cano- nicus in porcionibus, distribucionibus et obvencionibus quibuscumque ac iuribus aliis no- biscum, .. vicarius vero ipsius cum nostris vicariis plenam et omnimodam communionem et participacionem haberet et haberent, onus quoque sibi in donacione bonorum eorumdem inpositum melius et efficacius posset exsolvere, prout hec in litteris autenticis super hoc confectis plenius continebantur et continentur,l iusto et vero tytulo donavisset, assignasset et tradidisset pro honorabili viro d. Bohussio preposito Luthomericensi et ipsius successo- ribus de voluntate et consensu nostris creasset et erexisset in ecclesia iamdicta ipsamque prebendam sic creatam et erectam prepositure Luthomericensi et viceversa Luthomericensem preposituram prebende huiusmodi rite et canonice unisset et incorporasset, fuissemusque nos in possessione bonorum Piesczan scilicet et Sedlicz villarum predictarum ex causa pre- missa hactenus pacifica et quieta, cupientes tamen et summo desiderio affectantes, prout eciam tenemur et debemus, nostram et ecclesie prefate condicionem facere meliorem — — de voluntate — — domini nostri antedicte ecclesie archiepiscopi nec non — — d. Karoli memorati, ad hoc annuentis et consencientis, predictas villas Piesczan et Sedlicz nobis et 1) Vide supra n. 138.
150 Regesta Bohemiae et Moraviae. also, daz auch di vorgesprochen maisterinn davon ewichlich alle iar dreystunt den sichen frisch stroe legen schol — — Daz geschach — — 1356 iar an s. Peters des zwelfb. tage, als er auf den stule gesatzt wart. Orig. cum sigillo oblongo conventus in press. perg. in archivo civitatis Egrensis n. 85. 293) 1356, 4 Mart. Pragae. Capitulum ecclesiae Pragensis bona praepositurae Lutomericensi unita pro villa Zlatníky Nos Prziedwogius decanus, Plichta scolasticus, et bonis in Hodkovice permutat. Johannes Pauli, Johannes Prepositellus, Hinco dictus Malowar, Benessius de Krawar, Genczo de Vgiezdecz, Bartholomeus decanus s. Egidii Maioris civitatis Pragensis, Welko decanus ecclesie Saccensis, Busko quondam Leonardi, archidiaconus Curimensis, Cunsiko, Theobaldus archidiaconus Zacensis, Henricus Thesauri,-Albertus decanus Olcmucensis, Stephanus notarius tabularum regni Boemie, Johannes quondam Czadkonis, Hermannus dictus Wayse, Petrus de Rosenberg, Sazema de Vsk, Sazema canonicus Olomucensis, Zawissius dictus Hrobnik, Nicolaus tumbarius, Habardus olim plebanus in Bezdiez, Czadko Czadconis, Bohunco, Stephanus Johannis et Przibico archidiaconus Byelinensis, prelati et canonici ecclesie Pra- gensis — — constare volumus — —, quod licet de anno proxime preterito ad instan- ciam — — d. Karoli — — Romanorum imperatoris s. a. et Boemie regis rev. in Chr. pater et dominus d. Arnestus, s. Pragensis ecclesie predicte archiepiscopus, unam prebendam canonicalem super certis bonis seu posessionibus villarum, videlicet Pyesczan, Luthomericensis et Sedlicz, Boleslauiensis districtuum, quas predictus dominus noster Romanorum imperator et Boemie rex canonico eiusdem prebende, qui esset pro tempore, et nobis, ut idem cano- nicus in porcionibus, distribucionibus et obvencionibus quibuscumque ac iuribus aliis no- biscum, .. vicarius vero ipsius cum nostris vicariis plenam et omnimodam communionem et participacionem haberet et haberent, onus quoque sibi in donacione bonorum eorumdem inpositum melius et efficacius posset exsolvere, prout hec in litteris autenticis super hoc confectis plenius continebantur et continentur,l iusto et vero tytulo donavisset, assignasset et tradidisset pro honorabili viro d. Bohussio preposito Luthomericensi et ipsius successo- ribus de voluntate et consensu nostris creasset et erexisset in ecclesia iamdicta ipsamque prebendam sic creatam et erectam prepositure Luthomericensi et viceversa Luthomericensem preposituram prebende huiusmodi rite et canonice unisset et incorporasset, fuissemusque nos in possessione bonorum Piesczan scilicet et Sedlicz villarum predictarum ex causa pre- missa hactenus pacifica et quieta, cupientes tamen et summo desiderio affectantes, prout eciam tenemur et debemus, nostram et ecclesie prefate condicionem facere meliorem — — de voluntate — — domini nostri antedicte ecclesie archiepiscopi nec non — — d. Karoli memorati, ad hoc annuentis et consencientis, predictas villas Piesczan et Sedlicz nobis et 1) Vide supra n. 138.
Strana 151
Annus 1356, 22 Febr.—4 Mart. 151 prefato d. Bohussio preposito Luthomericensi, confratri nostro karissimo, et ipsius successo- ribus, Luthomericensibus prepositis, ex causis predictis et ob ipsas datas, traditas et asig- natas, insuper Hrzminin, Boleslauiensis, et Wazicz, Gradicensis districtuum, villas, que vicarie predicti domini nostri archiepiscopi, ut vicarius, qui est et qui esset pro tempore, magistro in theologia, qui pro personis ecclesie predicte et aliis ipsum audire volentibus cursum leccionum suarum in byblia annis singulis, finita missa .. mansionariorum, in die b. Dionisii, in loco consueto habet et debet incipere, prout in statutis ecclesie nostre plenius continetur, annis singulis census nomine de viginti sexagenis gr. den. prag. secundum formam statutorum prefate ecclesie nostre Pragensis responderet et non aliter neque ultra, erant et fuerant asignate, annuente et expresse consenciente d. Stephano canonico Olomucensi, vicario vicarie predicte, pro villa dicta Zlatnik, Pragensis districtus, et quatuor laneis ville dicte Hodko- wicz, iamdicte ville Zlatnik, de propinquo, et vicino adiacenti, in qua quidem villa nos triginta sexagenas gr. den. prag. nomine annui census in quatuordecim laneis, quos tenent, habent et possident incole et rustici in dextra parte ville eiusdem constituti a domo plebani insursum conputando, Alberto, qui in parte huiusmodi ultimus est in ordine, excepto, habere debemus, Luthomericensis autem prepositus, qui est et qui pro tempore fuerit, sexagenas quatuordecim pro corpore prebende sue predicte in sex laneis incluso laneo Alberti superius nominati, quos laneos habent, possident et excolunt villani in parte sinistra ville predicte existentes ab ista parte villam intrando et procedendo deinceps inclusive usque ad hominem Mikes nuncupatum, de quibus quatuor sexagenas gr. annis singulis ipse Luthomericensis in anniversario dive memorie domini Wenceslai memorati, domini nostri regis primogeniti, prout in regula nostra continetur, habet exsolvere, vicarius vero domini . . archiepiscopi memoratus et successores ipsius viginti quatuor sexagenas gr. monete predicte in undecim laneis, quorum laneorum septem annotantur septem curiis seu domibus, a curia predicti Miksonis et deinceps supra usque ad finem valve locatis et situatis conputando, quatuor vero lanei residui sunt in predicta villa Hodkowicz, quos ad presens habent, tenent et possident Crux, Johanka, Paulus et Anthonius incole et agricole Hodkowicz ville prefate, habere debet et debent pleno iure, quam quidem villam et quatuor laneos predictos prefatus d. prepositus cum strennuo milite d. Smilone de Pordubicz, fratre suo germano, iusto empcionis tytulo emerat et conparaverat, emerant et conparaverant et in cuius plena possessione et dominio fuerant et tunc erant pacifica et quieta cum suis iuribus et perti- nenciis universis, permutavimus et presentibus permutemus cum eisdem, omni iuri, posses- sioni, dominio et proprietati, quod nobis et vicario prefato coniunctim et divisim in bonis et possessionibus villarum predictarum et ipsarum occasione, racione premissorum conpeciit et conpetebat quoquomodo, litteris eciam super hoc et villa dicta Zerczicz, quam prefatus dominus noster archiepiscopus dominis Bohussio preposito et Smiloni fratribus suis predictis in reconpensam et emendam asignaverat et asignavit, prout in literis super hoc confectis plenius et expressius continetur et continebatur, — — per omnia renuncciantes. Cum autem quilibet predictorum laneorum censuet seu census nomine annuatim duas sexagenas
Annus 1356, 22 Febr.—4 Mart. 151 prefato d. Bohussio preposito Luthomericensi, confratri nostro karissimo, et ipsius successo- ribus, Luthomericensibus prepositis, ex causis predictis et ob ipsas datas, traditas et asig- natas, insuper Hrzminin, Boleslauiensis, et Wazicz, Gradicensis districtuum, villas, que vicarie predicti domini nostri archiepiscopi, ut vicarius, qui est et qui esset pro tempore, magistro in theologia, qui pro personis ecclesie predicte et aliis ipsum audire volentibus cursum leccionum suarum in byblia annis singulis, finita missa .. mansionariorum, in die b. Dionisii, in loco consueto habet et debet incipere, prout in statutis ecclesie nostre plenius continetur, annis singulis census nomine de viginti sexagenis gr. den. prag. secundum formam statutorum prefate ecclesie nostre Pragensis responderet et non aliter neque ultra, erant et fuerant asignate, annuente et expresse consenciente d. Stephano canonico Olomucensi, vicario vicarie predicte, pro villa dicta Zlatnik, Pragensis districtus, et quatuor laneis ville dicte Hodko- wicz, iamdicte ville Zlatnik, de propinquo, et vicino adiacenti, in qua quidem villa nos triginta sexagenas gr. den. prag. nomine annui census in quatuordecim laneis, quos tenent, habent et possident incole et rustici in dextra parte ville eiusdem constituti a domo plebani insursum conputando, Alberto, qui in parte huiusmodi ultimus est in ordine, excepto, habere debemus, Luthomericensis autem prepositus, qui est et qui pro tempore fuerit, sexagenas quatuordecim pro corpore prebende sue predicte in sex laneis incluso laneo Alberti superius nominati, quos laneos habent, possident et excolunt villani in parte sinistra ville predicte existentes ab ista parte villam intrando et procedendo deinceps inclusive usque ad hominem Mikes nuncupatum, de quibus quatuor sexagenas gr. annis singulis ipse Luthomericensis in anniversario dive memorie domini Wenceslai memorati, domini nostri regis primogeniti, prout in regula nostra continetur, habet exsolvere, vicarius vero domini . . archiepiscopi memoratus et successores ipsius viginti quatuor sexagenas gr. monete predicte in undecim laneis, quorum laneorum septem annotantur septem curiis seu domibus, a curia predicti Miksonis et deinceps supra usque ad finem valve locatis et situatis conputando, quatuor vero lanei residui sunt in predicta villa Hodkowicz, quos ad presens habent, tenent et possident Crux, Johanka, Paulus et Anthonius incole et agricole Hodkowicz ville prefate, habere debet et debent pleno iure, quam quidem villam et quatuor laneos predictos prefatus d. prepositus cum strennuo milite d. Smilone de Pordubicz, fratre suo germano, iusto empcionis tytulo emerat et conparaverat, emerant et conparaverant et in cuius plena possessione et dominio fuerant et tunc erant pacifica et quieta cum suis iuribus et perti- nenciis universis, permutavimus et presentibus permutemus cum eisdem, omni iuri, posses- sioni, dominio et proprietati, quod nobis et vicario prefato coniunctim et divisim in bonis et possessionibus villarum predictarum et ipsarum occasione, racione premissorum conpeciit et conpetebat quoquomodo, litteris eciam super hoc et villa dicta Zerczicz, quam prefatus dominus noster archiepiscopus dominis Bohussio preposito et Smiloni fratribus suis predictis in reconpensam et emendam asignaverat et asignavit, prout in literis super hoc confectis plenius et expressius continetur et continebatur, — — per omnia renuncciantes. Cum autem quilibet predictorum laneorum censuet seu census nomine annuatim duas sexagenas
Strana 152
152 Regesta Bohemiae et Moraviae. gr. prag. et decem gr. persolvat, sic quod racione debite et ordinate facta, ultra triginta sexagenas nobis debitas excrescent viginti grossi, ut eciam prepositus et vicarius prefati summam superius expressam ex integro nanciscantur, ipsorum cuilibet decem grossos an- nuatim, quinque videlicet in festo b. Georgii et quinque alios in festo b. Galli dare tene- bimur, nos et successores nostros ad hoc presentibus obligantes et submittentes bona fide. Habebit insuper prefatus confrater noster d. prepositus Luthomericensis quinquaginta gr. in pomerio, quod ibidem in Zlatnik existit, cui unacum sepe nominato vicario et de ipsius voluntate concessimus et speciali gracia presentibus concedimus, quod ipse ius patronatus ecclesie ibidem in Zlatnik ad vite sue tempora habere debeat; post obitum vero ipsius prenominatus dominus d. archiepiscopus Pragensis et Smilo de Pordubicz ac Wilhelmus de Stara, fratres ipsius germani, ad vite sue tempora tantummodo huiusmodi ius habere debent et habebunt; ipsis autem mortuis ius patronatus ecclesie iamdicte ad prepositum Lutho- mericensem, qui fuerit pro tempore, libere revertetur — —, iuribus aliis, videlicet iudiciis, culpis, honoranciis et obvencionibus quibuscunque, salva quota iudicis ibidem, semper salvis, de quibus confrater noster d. prepositus Luthomericensis, qui est et qui fuerit pro tempore, sine nostra et vicarii prefati voluntate se non intromittet nec intromittere debebit, quin pocius, tam ipse d. prepositus, quam nos et vicarius memoratus, secundum laneos seu summam sexagenarum bonorum predictorum sibi deputatos seu deputatam ipse capiet et apprehendet absque quovis inpedimento. — — In quorum omnium testimonium sigillum nostrum, quo in arduis et maioribus nostris negociis uti consuevimus, presentibus est ap- pensum. Actum et datum aput ecclesiam nostram predictam in capitulo generali, quod tunc celebravimus, a. d. 1356 die quarta m. marcii. Orig. cum sig. capituli in cordula fulvi coloris Litoměřice in archivo capituli sign. XII, 19. 294) 1356, 4 Mart. Pragae. Bohuta praepositus Lutomericensis et Smil de Pardubice villam Zlatníky et bona in Hodko- vice ratione permutationis capitulo metropolitande ecclesiae Pragensis resignant. Nos Bohussius prepositus ecclesie s. Stephani Luthomericensis et Smylo de Pordubicz, fratres germani, presentibus recognoscimus publice et profitemur, nos villam nostram Zlathnik, districtus Pragensis, et quatuor laneos in villa Hodkowicz, quam et quos iusto empcionis tytulo comparaveramus et comparavimus, honorabilibus dominis Prziedwogio decano, Plichte scolastico totique capitulo s. Pragensis ecclesie pro Pyesczan et Sedlicz villis, super quibus corpus prebende nostre fuit et erat erectum et nostre prepositure iam dicte unitum et incorporatum, item pro Hrzmynyn et Wazicz villis, vicarie rev. in Chr. patris et domini nostri d. Arnesti archiepiscopi Pragensis, fratris nostri germani, quam habet in ecclesia Pragensi sub honere, quod in statutis eiusdem ecclesie exprimitur, unitis et annexis, tytulo vere permutacionis donasse et assignasse et in ipsos dominium utile et directum ville iam dicte Zlathnik cum quatuor laneis ville Hodkowicz predicte, eo tamen
152 Regesta Bohemiae et Moraviae. gr. prag. et decem gr. persolvat, sic quod racione debite et ordinate facta, ultra triginta sexagenas nobis debitas excrescent viginti grossi, ut eciam prepositus et vicarius prefati summam superius expressam ex integro nanciscantur, ipsorum cuilibet decem grossos an- nuatim, quinque videlicet in festo b. Georgii et quinque alios in festo b. Galli dare tene- bimur, nos et successores nostros ad hoc presentibus obligantes et submittentes bona fide. Habebit insuper prefatus confrater noster d. prepositus Luthomericensis quinquaginta gr. in pomerio, quod ibidem in Zlatnik existit, cui unacum sepe nominato vicario et de ipsius voluntate concessimus et speciali gracia presentibus concedimus, quod ipse ius patronatus ecclesie ibidem in Zlatnik ad vite sue tempora habere debeat; post obitum vero ipsius prenominatus dominus d. archiepiscopus Pragensis et Smilo de Pordubicz ac Wilhelmus de Stara, fratres ipsius germani, ad vite sue tempora tantummodo huiusmodi ius habere debent et habebunt; ipsis autem mortuis ius patronatus ecclesie iamdicte ad prepositum Lutho- mericensem, qui fuerit pro tempore, libere revertetur — —, iuribus aliis, videlicet iudiciis, culpis, honoranciis et obvencionibus quibuscunque, salva quota iudicis ibidem, semper salvis, de quibus confrater noster d. prepositus Luthomericensis, qui est et qui fuerit pro tempore, sine nostra et vicarii prefati voluntate se non intromittet nec intromittere debebit, quin pocius, tam ipse d. prepositus, quam nos et vicarius memoratus, secundum laneos seu summam sexagenarum bonorum predictorum sibi deputatos seu deputatam ipse capiet et apprehendet absque quovis inpedimento. — — In quorum omnium testimonium sigillum nostrum, quo in arduis et maioribus nostris negociis uti consuevimus, presentibus est ap- pensum. Actum et datum aput ecclesiam nostram predictam in capitulo generali, quod tunc celebravimus, a. d. 1356 die quarta m. marcii. Orig. cum sig. capituli in cordula fulvi coloris Litoměřice in archivo capituli sign. XII, 19. 294) 1356, 4 Mart. Pragae. Bohuta praepositus Lutomericensis et Smil de Pardubice villam Zlatníky et bona in Hodko- vice ratione permutationis capitulo metropolitande ecclesiae Pragensis resignant. Nos Bohussius prepositus ecclesie s. Stephani Luthomericensis et Smylo de Pordubicz, fratres germani, presentibus recognoscimus publice et profitemur, nos villam nostram Zlathnik, districtus Pragensis, et quatuor laneos in villa Hodkowicz, quam et quos iusto empcionis tytulo comparaveramus et comparavimus, honorabilibus dominis Prziedwogio decano, Plichte scolastico totique capitulo s. Pragensis ecclesie pro Pyesczan et Sedlicz villis, super quibus corpus prebende nostre fuit et erat erectum et nostre prepositure iam dicte unitum et incorporatum, item pro Hrzmynyn et Wazicz villis, vicarie rev. in Chr. patris et domini nostri d. Arnesti archiepiscopi Pragensis, fratris nostri germani, quam habet in ecclesia Pragensi sub honere, quod in statutis eiusdem ecclesie exprimitur, unitis et annexis, tytulo vere permutacionis donasse et assignasse et in ipsos dominium utile et directum ville iam dicte Zlathnik cum quatuor laneis ville Hodkowicz predicte, eo tamen
Strana 153
Annus 1356, 4—10 Mart. 153 modo, ordine et forma, prout in litteris iam dictorum Prziedwogii decani, Plichte scolastici et capituli super hoc confectis clarius et plenius continetur et non aliter nec ultra, quarum litterarum copia de verbo ad verbum de voluntate et expresso consensu domini .. decani predicti regule ecclesie Pragensis prefate ad perpetuam rei memoriam est annexa, transtu- lisse et presentibus transferrel — — Actum et datum Prage a. d. 1356 die quarta m. marcii. Orig. cum 2 sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae s. Vili, sign. XI, 27. Sigilla habent in scutis equum dimidiatum, primum est laesum, circumscriptio alterius S -SMYLONIS - DE PORDUBICZ. 295) 1356, 7 Mart. Avinione. Innocentius papa VI episcopo Vratislaviensi mandat, ut de decima, Karolo imperatori et regi olim concessa, tertiam partem, camerae apostolicae reservatam, Johanni Paduano decano Vissegradensi, sedis apostolicae nuntio, tradere et assignare procuret. „Fraternitati tue per apostolica scripta mandamus. „Datum Auinione nonis marcii, pontificatus nostri a. quarto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 177 n. 433 e registris archivi Vaticani. — Vide eliam ibidem n. 434 et 435. 296) 1356, 10 Mart. Brunae. Karolus imperator et rex Elisabeth abbatissae et conventui monasterii Aulae s. Mariae in Antiqua Brunna omnes libertates, exemptiones, donationes, iurisdictiones, privilegia a Johanne rege seu ab aliis concessa, nec non „modum et ritum iudicandi et sentenciandi, in iudicio claustrali pridem racionabiliter observatum, et quecumque iura alia, spiritualia vel temporalia, uniones seu incorporaciones fructuum vel reddituum et proventuum capellarum in castro Spilberg intra muros civitatis Brunnensis et in suburbio ipsius civitatis ac ecclesiarum parrochialium quarumcumque predicto monasterio per quoscumque vel qualitercumque factas, regimen seu disposicionem hospitalis infirmorum penes capellam s. Procopii in ipso suburbio dicte civi- tatis,“ „prescripciones secundum ius canonicum vel civile generales, aut in dicta terra Moravie ex consuetudine eiusdem terre speciales,“ „consuetudines, proprietates, dominia, possessiones quorumcumque bonorum, mobilium vel immobilium, spiritualium vel temporalium, quocumque censeantur nomine, in terra Moravie vel extra ipsam terram ubicumque sitorum,“ confirmat sub poena centum librarum auri puri, quarum medietas camerae regum Bohemiae, reliqua vero pars monasterio applicari debet. „Ad hoc summi dispensacione presidii principalis Signum etc. „Testes huius rei sunt magnifici Ru- monarchiam obtinuimus dignitatis. dolfus dux Saxonie, s. i. archimarescallus, avunculus, et Johannes marchio Moravie, frater nostri carissimi, ac ven. Johannes Olomucensis episcopus et Heinricus abbas Fuldensis nec non ill. Nicolaus Opauie et Ratiborie, Bolko Falkenbergensis, Bolko Opuliensis et Przimislaus 1) Vide chartam praecedentem.
Annus 1356, 4—10 Mart. 153 modo, ordine et forma, prout in litteris iam dictorum Prziedwogii decani, Plichte scolastici et capituli super hoc confectis clarius et plenius continetur et non aliter nec ultra, quarum litterarum copia de verbo ad verbum de voluntate et expresso consensu domini .. decani predicti regule ecclesie Pragensis prefate ad perpetuam rei memoriam est annexa, transtu- lisse et presentibus transferrel — — Actum et datum Prage a. d. 1356 die quarta m. marcii. Orig. cum 2 sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae s. Vili, sign. XI, 27. Sigilla habent in scutis equum dimidiatum, primum est laesum, circumscriptio alterius S -SMYLONIS - DE PORDUBICZ. 295) 1356, 7 Mart. Avinione. Innocentius papa VI episcopo Vratislaviensi mandat, ut de decima, Karolo imperatori et regi olim concessa, tertiam partem, camerae apostolicae reservatam, Johanni Paduano decano Vissegradensi, sedis apostolicae nuntio, tradere et assignare procuret. „Fraternitati tue per apostolica scripta mandamus. „Datum Auinione nonis marcii, pontificatus nostri a. quarto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 177 n. 433 e registris archivi Vaticani. — Vide eliam ibidem n. 434 et 435. 296) 1356, 10 Mart. Brunae. Karolus imperator et rex Elisabeth abbatissae et conventui monasterii Aulae s. Mariae in Antiqua Brunna omnes libertates, exemptiones, donationes, iurisdictiones, privilegia a Johanne rege seu ab aliis concessa, nec non „modum et ritum iudicandi et sentenciandi, in iudicio claustrali pridem racionabiliter observatum, et quecumque iura alia, spiritualia vel temporalia, uniones seu incorporaciones fructuum vel reddituum et proventuum capellarum in castro Spilberg intra muros civitatis Brunnensis et in suburbio ipsius civitatis ac ecclesiarum parrochialium quarumcumque predicto monasterio per quoscumque vel qualitercumque factas, regimen seu disposicionem hospitalis infirmorum penes capellam s. Procopii in ipso suburbio dicte civi- tatis,“ „prescripciones secundum ius canonicum vel civile generales, aut in dicta terra Moravie ex consuetudine eiusdem terre speciales,“ „consuetudines, proprietates, dominia, possessiones quorumcumque bonorum, mobilium vel immobilium, spiritualium vel temporalium, quocumque censeantur nomine, in terra Moravie vel extra ipsam terram ubicumque sitorum,“ confirmat sub poena centum librarum auri puri, quarum medietas camerae regum Bohemiae, reliqua vero pars monasterio applicari debet. „Ad hoc summi dispensacione presidii principalis Signum etc. „Testes huius rei sunt magnifici Ru- monarchiam obtinuimus dignitatis. dolfus dux Saxonie, s. i. archimarescallus, avunculus, et Johannes marchio Moravie, frater nostri carissimi, ac ven. Johannes Olomucensis episcopus et Heinricus abbas Fuldensis nec non ill. Nicolaus Opauie et Ratiborie, Bolko Falkenbergensis, Bolko Opuliensis et Przimislaus 1) Vide chartam praecedentem.
Strana 154
154 Regesta Bohemiae et Moraviae. Tesschinensis duces, principes nostri et sacri imperii fideles dilecti et alii quam plures. Presencium sub nostre imperialis maiestatis sigillo testimonio literarum. Datum Brunne a. d. 1356, nona ind., VI idus marcii, regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Ego Johannes d. gr. Luthomuschlensis episcopus, s. imp. aule cancellarius, vice rev. in Chr. patris d. Gerlaci Moguntini archiepiscopi, s. imperii per Germaniam archicancellarii, recognovi. R. Hert- vicus." Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., avulso, Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. Staré Brno, Cisterc. G 19. Contulit Sebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 9 n. 10. — Reg. imp. VIII 6173. 297) 1356, 12 Mart. Krumlov. Fratres de Rosenberg monasterio s. Mariae in Plaga villam Wurmbrand, ab omnibus Nos Petrus, Jodocus, Vlricus et Johannes fratres serviciis liberam, appropriant. de Rosenberch recognoscimus — —, quia villam nostram Wormprant nominatam cum molendino ibidem sub predicta villa sito, que omnia, videlicet hereditates prefate ville cum iamdicto molendino tantummodo tria talenta denariorum wienensium censuant annuatim, ad reverenciam gloriosissime Virginis Marie ac ob salutem animarum patris nostri d. Petri et d. Katherine matris nostre pie recordacionis aliorumque predecessorum nostrorum nec non et nostra salvacione dominis et fratribus viris religiosis ord. Prem. in monasterio in Plaga s. Marie — — ab omni iugo, serviciis et onere pheodalibus, quibus per nos nostrosque predecessores hactenus possessa fuerunt, presentibus exonerantes et liberantes, pacifica, quieta et libera in restaurum et melioracionem prefati monasterii ad perpetuam habicionem, prout alia propria prefati monasterii bona conferimus, damus et appropriamus simpliciter de omni iure pheodali predictis fratribus religiosis condescendentes, quecunque nobis in eisdem competebant. In cuius testimonium et robur perpetuo valiturum presentibus sigilla nostra sunt appensa. Datum in Chrumpnaw a. d. 1356, sabbato die sancti Gregorii conf. Ed. UB. d. Landes Ob der Enns VII p. 441 n. 434 ex orig. monasterii in Plaga, cui 4 sig. de cera rubra appensa sunt. 298) 1356, 17 Mart. Strakonice. Donatio pro monasterio Strakonicensi Cruciferorum ord. s. Johannis Hierosolymitani. — — ego Benedictus plebanus de Bezdyekow emi et comparavi rite et racionabiliter per manus rel. vv. videlicet commendatoris ac tocius conventus fratrum domus Straconi- censis quatuor sexagenas gr. pragensis monete argenteorum den., in censu annis singulis hereditarie in perpetuum possidendas, tenendas et habendas pro quadraginta sexagenis gr. monete predicte. Nichilominus tamen spiritu sancto instructus — — de prescripto censu quatuor sexagenarum pro animabus predecessorum meorum, videlicet patris, matris, fratris et sororis, statuo et ordino ac dono testamentum fratribus prescripte domus post tempora vite mee regendum per omnia ac pro pietancia ipsis habendum. De quibus sexagenis pre-
154 Regesta Bohemiae et Moraviae. Tesschinensis duces, principes nostri et sacri imperii fideles dilecti et alii quam plures. Presencium sub nostre imperialis maiestatis sigillo testimonio literarum. Datum Brunne a. d. 1356, nona ind., VI idus marcii, regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Ego Johannes d. gr. Luthomuschlensis episcopus, s. imp. aule cancellarius, vice rev. in Chr. patris d. Gerlaci Moguntini archiepiscopi, s. imperii per Germaniam archicancellarii, recognovi. R. Hert- vicus." Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., avulso, Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. Staré Brno, Cisterc. G 19. Contulit Sebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 9 n. 10. — Reg. imp. VIII 6173. 297) 1356, 12 Mart. Krumlov. Fratres de Rosenberg monasterio s. Mariae in Plaga villam Wurmbrand, ab omnibus Nos Petrus, Jodocus, Vlricus et Johannes fratres serviciis liberam, appropriant. de Rosenberch recognoscimus — —, quia villam nostram Wormprant nominatam cum molendino ibidem sub predicta villa sito, que omnia, videlicet hereditates prefate ville cum iamdicto molendino tantummodo tria talenta denariorum wienensium censuant annuatim, ad reverenciam gloriosissime Virginis Marie ac ob salutem animarum patris nostri d. Petri et d. Katherine matris nostre pie recordacionis aliorumque predecessorum nostrorum nec non et nostra salvacione dominis et fratribus viris religiosis ord. Prem. in monasterio in Plaga s. Marie — — ab omni iugo, serviciis et onere pheodalibus, quibus per nos nostrosque predecessores hactenus possessa fuerunt, presentibus exonerantes et liberantes, pacifica, quieta et libera in restaurum et melioracionem prefati monasterii ad perpetuam habicionem, prout alia propria prefati monasterii bona conferimus, damus et appropriamus simpliciter de omni iure pheodali predictis fratribus religiosis condescendentes, quecunque nobis in eisdem competebant. In cuius testimonium et robur perpetuo valiturum presentibus sigilla nostra sunt appensa. Datum in Chrumpnaw a. d. 1356, sabbato die sancti Gregorii conf. Ed. UB. d. Landes Ob der Enns VII p. 441 n. 434 ex orig. monasterii in Plaga, cui 4 sig. de cera rubra appensa sunt. 298) 1356, 17 Mart. Strakonice. Donatio pro monasterio Strakonicensi Cruciferorum ord. s. Johannis Hierosolymitani. — — ego Benedictus plebanus de Bezdyekow emi et comparavi rite et racionabiliter per manus rel. vv. videlicet commendatoris ac tocius conventus fratrum domus Straconi- censis quatuor sexagenas gr. pragensis monete argenteorum den., in censu annis singulis hereditarie in perpetuum possidendas, tenendas et habendas pro quadraginta sexagenis gr. monete predicte. Nichilominus tamen spiritu sancto instructus — — de prescripto censu quatuor sexagenarum pro animabus predecessorum meorum, videlicet patris, matris, fratris et sororis, statuo et ordino ac dono testamentum fratribus prescripte domus post tempora vite mee regendum per omnia ac pro pietancia ipsis habendum. De quibus sexagenis pre-
Strana 155
Annus 1356, 10—21 Mart. 155 fatis disposui in hunc modum: Primo enim statuo et dispono pro anima genitricis mee, “ que Hostysslawa vocabatur, ut in aniversario die ipsius in die, quo, cantatur „Salus populi“ tempore quadragesimali vigilie novem leccionum cum missa pro defunctis in crastino ab antedictis fratribus debent decantari et una sexagena gr. ipsis fratribus pro pietancia eo die tribuatur. Aniversarius vero dies fratris et sororis mee, Johannis videlicet et Myleysye sic nunccupatis, peragi debet sequenti die post Nativitatem s. Johannis bapt., in quo die vigilie eciam novem leccionum cum missa pro defunctis in crastino ab ipsis fratribus debent decantari et una iterum sexagena gr. ipsis fratribus pro pietancia condonetur. Tercius vero dies aniversarius pro anima genitoris mei Waczkonis nominati debet peragi infra octavas s. Procopii, quocunque die ipsis fratribus videbitur expedire; in quo quidem aniversario vigilie cum missa secundum modum superius expressum debent decantari et tercia sexagena gr. ipsis fratribus pro pietancia tribuatur. Insuper de quarta sexagena gr. pretacti census singulis annis debet fieri distribucio per magistrum pietancie in hunc modum: Primo enim tribus clericis ipsius domus seu claustri Straconicensis, qui campanatores appellantur, unus ferto gr. condonetur, sic ut unicuique ex ipsis quinque grossi annuatim tribuantur, tres vero fertones gr. residui de quarta sexegena pauperibus per magistrum pietancie erogentur integraliter et ad plenum. Preterea omnia ista per me superius expressa post tempora vite- mee regere debet et dispensare commendator domus supradicte taliter, quod censu prefato singulis annis recepto tribuat seu det ipsum censum magistro pietancie, quem fratres ipsius predicte domus elegerint ad disponendum ac distribuendum modo illo, prout superius est expressum. Si autem prenominati fratres de testamento prius expresso aliqua ex premissis obmittere vellent, eo facto magister ordinis eorum seu prior provinciarum istarum de censu illo se intromittere debet manu potenti et cuicumque alteri domo eiusdem ordinis ipsum, salvis tamen condicionibus superius expressis, annectere ac dare decreverit, hoc ratum et inviolabile debet vigore presencium perpetue observari. — — Datum et actum in Straco- nycz a. d. 1356 in die s. Gerdrudis virg. gl. Orig. Pragae in archivo magni prioratus Melitensium, sign. Strakonice n. 43 (B 8); in press. perg. pendent sigilla rotunda: 1) sig. minus de cera rubra „fratris Gali de Lemberch“, prioris per Bohemiam, 2), 3) de cera comm. sigilla commendatoris et „conventus de Strakonicz“. 299) 1356, 21 Mart. Čes. Krumlov. Nos Petrus, Judocus, Vlricus et Johannes Donatio pro ecclesia in Rosenberg. fratres de Rosenberch recognoscimus — — —, quod — — decimam plenam et integram de quadruplici grano, tantum scilicet siligineo, triticeo, ordeaceo et avenatico de omnibus, que in agris seu in ortis ad curiam nostram in Mutam pertinentibus proveniunt, ad eccle- siam in Rozenberch fundatam in honore s. Nicolai conf., ad quam ipsa curia nostra pre- dicta in iure spirituali et sacramentis percipiendis pertinet ab antiquo, sive plebano eiusdem ecclesie disposuimus et statuimus dandam perpetue et solvendam per nos seu eciam alios
Annus 1356, 10—21 Mart. 155 fatis disposui in hunc modum: Primo enim statuo et dispono pro anima genitricis mee, “ que Hostysslawa vocabatur, ut in aniversario die ipsius in die, quo, cantatur „Salus populi“ tempore quadragesimali vigilie novem leccionum cum missa pro defunctis in crastino ab antedictis fratribus debent decantari et una sexagena gr. ipsis fratribus pro pietancia eo die tribuatur. Aniversarius vero dies fratris et sororis mee, Johannis videlicet et Myleysye sic nunccupatis, peragi debet sequenti die post Nativitatem s. Johannis bapt., in quo die vigilie eciam novem leccionum cum missa pro defunctis in crastino ab ipsis fratribus debent decantari et una iterum sexagena gr. ipsis fratribus pro pietancia condonetur. Tercius vero dies aniversarius pro anima genitoris mei Waczkonis nominati debet peragi infra octavas s. Procopii, quocunque die ipsis fratribus videbitur expedire; in quo quidem aniversario vigilie cum missa secundum modum superius expressum debent decantari et tercia sexagena gr. ipsis fratribus pro pietancia tribuatur. Insuper de quarta sexagena gr. pretacti census singulis annis debet fieri distribucio per magistrum pietancie in hunc modum: Primo enim tribus clericis ipsius domus seu claustri Straconicensis, qui campanatores appellantur, unus ferto gr. condonetur, sic ut unicuique ex ipsis quinque grossi annuatim tribuantur, tres vero fertones gr. residui de quarta sexegena pauperibus per magistrum pietancie erogentur integraliter et ad plenum. Preterea omnia ista per me superius expressa post tempora vite- mee regere debet et dispensare commendator domus supradicte taliter, quod censu prefato singulis annis recepto tribuat seu det ipsum censum magistro pietancie, quem fratres ipsius predicte domus elegerint ad disponendum ac distribuendum modo illo, prout superius est expressum. Si autem prenominati fratres de testamento prius expresso aliqua ex premissis obmittere vellent, eo facto magister ordinis eorum seu prior provinciarum istarum de censu illo se intromittere debet manu potenti et cuicumque alteri domo eiusdem ordinis ipsum, salvis tamen condicionibus superius expressis, annectere ac dare decreverit, hoc ratum et inviolabile debet vigore presencium perpetue observari. — — Datum et actum in Straco- nycz a. d. 1356 in die s. Gerdrudis virg. gl. Orig. Pragae in archivo magni prioratus Melitensium, sign. Strakonice n. 43 (B 8); in press. perg. pendent sigilla rotunda: 1) sig. minus de cera rubra „fratris Gali de Lemberch“, prioris per Bohemiam, 2), 3) de cera comm. sigilla commendatoris et „conventus de Strakonicz“. 299) 1356, 21 Mart. Čes. Krumlov. Nos Petrus, Judocus, Vlricus et Johannes Donatio pro ecclesia in Rosenberg. fratres de Rosenberch recognoscimus — — —, quod — — decimam plenam et integram de quadruplici grano, tantum scilicet siligineo, triticeo, ordeaceo et avenatico de omnibus, que in agris seu in ortis ad curiam nostram in Mutam pertinentibus proveniunt, ad eccle- siam in Rozenberch fundatam in honore s. Nicolai conf., ad quam ipsa curia nostra pre- dicta in iure spirituali et sacramentis percipiendis pertinet ab antiquo, sive plebano eiusdem ecclesie disposuimus et statuimus dandam perpetue et solvendam per nos seu eciam alios
Strana 156
156 Regesta Bohemiae et Moraviac. nostros quoscumque successores, addicientes, quod si ipsa nostra sepedicta curia unacum agris ad ipsam spectantibus per nos aut heredes nostros alio venderetur cuicumque vel alio quocumque modo ipsam curiam locare contingat, semper plena decima de omnibus, ut supradictum est, ad sepedictam ecclesiam in Rozenberch sive plebano eiusdem ecclesie, quicumque fuerit, persolvi debet atque dari integraliter et ex toto contradiccione qualibet procul mota. Item eidem sepiusfate ecclesie in Rozenberch seu plebano eiusdem ecclesie, qui pro tempore fuerit, medium talentum denariorum wiennensium damus et donamus expresse in iudicia- libus denariis de iudicio Rozenbergensi perpetuis temporibus percipiendum deputantes. Ipse quoque plebanus — — ibidem in capella castri nostri Rozenberch, in honore s. Johannis ap. et ew. fundata, divinum officium cum una missa singulis feriis sextis, consideratis premissis beneficiis, debebit et tenebitur procurare. In casu tamen, ubi feria sexta comode missa non possit inibi celebrari, tunc alio quocumque uno die omni septimana in prefata capella ex provisione prefati plebani officium divinum unius misse in perpetuum tene- atur. — — Datum in Chrumpnaw a. d. 1356 prexima feria secunda post dominicam, qua cantatur Reminiscere. Orig. in archivo monasterii Altovadensis sign. L. 97 n. VII. Sigilla quatuor rotunda de cera rubra pendent in press. perg.: 1) et 2) vide n. 36; 3) et 4) habent in clipeo rosam quinorum foliorum et rosam pro clenodio; sigillum d. Ulrici fractum. — Ed. Pangerl, UB. Hohenfurt, Font. rer. Austr. XXIII p. 114 n. 106. 300) 1356, 25 Mart. Pragae. Ordinatio Maioris et Novae civitatum Pragensium de venditione lignorum in Podskalí. Ad universorum noticiam tenore presencium volumus pervenire, quod nos Nicolaus Reynbote iudex, Ortlinus Clementer, Petrus pannicida, Seydlinus institor, Conradus Clementer, Elblinus Heusmek, Salmannus Galem, Witko de Monte, Leo sartor, Paulus Weneschauwer, Hiltprandus pellifex, Ula taschner, Leutlinus in Ferrea platea, Nicolaus Cum virgine, Rudlinus Reysenkitel, Nicolaus weger, Cunczlinus Feterreih, Fridlinus Piperis, consules Maioris civitatis, ac Wolflinus iudex, Jeclinus Tursmid, Dyekan, Thomas, Nicolaus Kneyfl, Wenczeslaus pellifex, Heinricus Huba, Hasco, Pesko, Bohunco, Jesco colarz, Hein- linus, Jurzico pannicida, scabini iurati Nove civitatum Pragensium, volentes multorum excogitatis fraudibus et exquisitis adinvencionibus in lignorum, que per Multauie flumen ad nos et civitates nostras ducuntur et transvehuntur, empcione et vendicione diligenti studio obviare et viam precludere ac ipsorum fomentum, nec non incommoda et dispendia dictarum civitatum ac civium et incolarum ipsarum, occasione dictarum fraudum et ad- invencionum suborta, sarculo diligentis sollicitudinis radicitus evellere et omnino desub- movere, cupientesque ipsis civitatibus ac civibus et incolis ipsarum et ipsorum indempnitati et reipublice salubri diligencia utiliter providere, diligenti super hiis cum senioribus et sapientibus dictarum civitatum nostrarum deliberacione prehabita, de ipsorum seniorum et sapientum consilio statuimus, ordinamus et firmiter observari precipimus, quod forum
156 Regesta Bohemiae et Moraviac. nostros quoscumque successores, addicientes, quod si ipsa nostra sepedicta curia unacum agris ad ipsam spectantibus per nos aut heredes nostros alio venderetur cuicumque vel alio quocumque modo ipsam curiam locare contingat, semper plena decima de omnibus, ut supradictum est, ad sepedictam ecclesiam in Rozenberch sive plebano eiusdem ecclesie, quicumque fuerit, persolvi debet atque dari integraliter et ex toto contradiccione qualibet procul mota. Item eidem sepiusfate ecclesie in Rozenberch seu plebano eiusdem ecclesie, qui pro tempore fuerit, medium talentum denariorum wiennensium damus et donamus expresse in iudicia- libus denariis de iudicio Rozenbergensi perpetuis temporibus percipiendum deputantes. Ipse quoque plebanus — — ibidem in capella castri nostri Rozenberch, in honore s. Johannis ap. et ew. fundata, divinum officium cum una missa singulis feriis sextis, consideratis premissis beneficiis, debebit et tenebitur procurare. In casu tamen, ubi feria sexta comode missa non possit inibi celebrari, tunc alio quocumque uno die omni septimana in prefata capella ex provisione prefati plebani officium divinum unius misse in perpetuum tene- atur. — — Datum in Chrumpnaw a. d. 1356 prexima feria secunda post dominicam, qua cantatur Reminiscere. Orig. in archivo monasterii Altovadensis sign. L. 97 n. VII. Sigilla quatuor rotunda de cera rubra pendent in press. perg.: 1) et 2) vide n. 36; 3) et 4) habent in clipeo rosam quinorum foliorum et rosam pro clenodio; sigillum d. Ulrici fractum. — Ed. Pangerl, UB. Hohenfurt, Font. rer. Austr. XXIII p. 114 n. 106. 300) 1356, 25 Mart. Pragae. Ordinatio Maioris et Novae civitatum Pragensium de venditione lignorum in Podskalí. Ad universorum noticiam tenore presencium volumus pervenire, quod nos Nicolaus Reynbote iudex, Ortlinus Clementer, Petrus pannicida, Seydlinus institor, Conradus Clementer, Elblinus Heusmek, Salmannus Galem, Witko de Monte, Leo sartor, Paulus Weneschauwer, Hiltprandus pellifex, Ula taschner, Leutlinus in Ferrea platea, Nicolaus Cum virgine, Rudlinus Reysenkitel, Nicolaus weger, Cunczlinus Feterreih, Fridlinus Piperis, consules Maioris civitatis, ac Wolflinus iudex, Jeclinus Tursmid, Dyekan, Thomas, Nicolaus Kneyfl, Wenczeslaus pellifex, Heinricus Huba, Hasco, Pesko, Bohunco, Jesco colarz, Hein- linus, Jurzico pannicida, scabini iurati Nove civitatum Pragensium, volentes multorum excogitatis fraudibus et exquisitis adinvencionibus in lignorum, que per Multauie flumen ad nos et civitates nostras ducuntur et transvehuntur, empcione et vendicione diligenti studio obviare et viam precludere ac ipsorum fomentum, nec non incommoda et dispendia dictarum civitatum ac civium et incolarum ipsarum, occasione dictarum fraudum et ad- invencionum suborta, sarculo diligentis sollicitudinis radicitus evellere et omnino desub- movere, cupientesque ipsis civitatibus ac civibus et incolis ipsarum et ipsorum indempnitati et reipublice salubri diligencia utiliter providere, diligenti super hiis cum senioribus et sapientibus dictarum civitatum nostrarum deliberacione prehabita, de ipsorum seniorum et sapientum consilio statuimus, ordinamus et firmiter observari precipimus, quod forum
Strana 157
Annus 1356, 21—25 Mart. 157 lignorum in flumine Multauie incipi et principium habere debet a domo et penes domum Jacobi Kvial in Podscal et terminari et finiri in obstaculo in Multauia, sub domo d. Pauli, notarii camere ser. principis domini d. nostri Karoli Romanorum imperatoris et Boemie regis, consistente, et parvorum seu minutorum lignorum, que in ipso flumine adducuntur, forum iuxta furnos cimentorum in Nova civitate consistentes, teneri volumus et servari, et quod huiusmodi ligna parva seu minuta singulis secundis, quartis, sextis feriis dumtaxat ibidem penes dictos furnos vendantur et vendicioni exponantur, nullusque subemptor ligna sive magna sive parva, qualitercumque ad nos et civitates nostras in dicto Multauie fluvio deducantur et transvehentur, infra tres dierum continuos, a tempore adduccionis compu- tandos, dictorum lignorum emere et comparare presumat sub pena perdicionis lignorum huiusmodi et unius sexagene, quam contrafacientem volumus incurrere eo ipso; elapsis vero tribus diebus continuis predicta ligna licite emere et comparare poterit et hec ligna sic post tres dies empta de flumine extrahere et exponere tenentur et extracta seu exposita in continenti de foro lignorum absque divisione aliqua ammovere et sub pena unius sexa- gene deducere sit asstrictus. Nullus eciam in Podol, sive civis, incola, indigena noster, sive extraneus aut alienigena fuerit, ligna in Podol emere aut vendere sub pena unius sexagene valeat aut presumat. Si quis vero eo tempore cum lignis in fluvio Multauie in Podol ad- venerit, quo commode et absque difficultate venire et in ipso flumine transvehere ad forum rectum supra diffinitum ante noctis tenebras seu crepusculum possit et ibidem in Podol applicaverit et infra ad forum nostrum predictum cum ipsis lignis non descenderit, extunc ibidem in Podol cum eisdem lignis stare, manere et moram facere per octo dies continue tenetur et infra dictos octo dies in Podol vendere non poterit, nullusque ab co ipsa ligna infra id tempus comparare aut emere poterit et debebit sub pena septem sexagenarum et amissionis huiusmodi lignorum ibidem emptorum seu venditorum, quam tam ementem quam vendentem et contrafacientem incurrere volumus ipso facto. Eciam quicumque ligna inter Camik, Veronam et Pragam in et super fluviis Multauie et Mise emerit aut venderit, penam septem sexagenarum gr. prag. se noverit incurrisse; in terra vero et extra fluvios iam dictos, dummodo de fluviis ipsis“ extracta in fraudem ordinacionum et statutorum predictorum non fuerint, licite vendi et comparari seu emi poterunt et valebunt. Insuper nullus plura ligna cremabilia, quam necessitas sua exigit et requirit et quantum pro sua indigencia et necessitate necessaria et sufficere dinoscuntur, et ultra necessitatem suam pro decem sexagenis dumtaxat et decem sexagenas valencia emere seu comparare in flumine seu foro lignorum predicto presumat sub pena unius sexagene et perdicionis dictorum ligno- rum, sic ultra necessitatem et decem sexagenas emptorum et comparatorum, quam contra- faciens eo ipso noverit se incurrisse, salvis lignis pro stubis et structuris seu quibuscumque edificiis aptis, que iuxta ordinacionem et statuta predicta et infrascripta quilibet emere et comparare poterit et valeat, quantumcumque voluerit et placuerit et sibi visum fuerit expedire. Preterea volumus, quod civis sive incola Maioris per .. iudicem et iuratos ) ipsos, cop.
Annus 1356, 21—25 Mart. 157 lignorum in flumine Multauie incipi et principium habere debet a domo et penes domum Jacobi Kvial in Podscal et terminari et finiri in obstaculo in Multauia, sub domo d. Pauli, notarii camere ser. principis domini d. nostri Karoli Romanorum imperatoris et Boemie regis, consistente, et parvorum seu minutorum lignorum, que in ipso flumine adducuntur, forum iuxta furnos cimentorum in Nova civitate consistentes, teneri volumus et servari, et quod huiusmodi ligna parva seu minuta singulis secundis, quartis, sextis feriis dumtaxat ibidem penes dictos furnos vendantur et vendicioni exponantur, nullusque subemptor ligna sive magna sive parva, qualitercumque ad nos et civitates nostras in dicto Multauie fluvio deducantur et transvehentur, infra tres dierum continuos, a tempore adduccionis compu- tandos, dictorum lignorum emere et comparare presumat sub pena perdicionis lignorum huiusmodi et unius sexagene, quam contrafacientem volumus incurrere eo ipso; elapsis vero tribus diebus continuis predicta ligna licite emere et comparare poterit et hec ligna sic post tres dies empta de flumine extrahere et exponere tenentur et extracta seu exposita in continenti de foro lignorum absque divisione aliqua ammovere et sub pena unius sexa- gene deducere sit asstrictus. Nullus eciam in Podol, sive civis, incola, indigena noster, sive extraneus aut alienigena fuerit, ligna in Podol emere aut vendere sub pena unius sexagene valeat aut presumat. Si quis vero eo tempore cum lignis in fluvio Multauie in Podol ad- venerit, quo commode et absque difficultate venire et in ipso flumine transvehere ad forum rectum supra diffinitum ante noctis tenebras seu crepusculum possit et ibidem in Podol applicaverit et infra ad forum nostrum predictum cum ipsis lignis non descenderit, extunc ibidem in Podol cum eisdem lignis stare, manere et moram facere per octo dies continue tenetur et infra dictos octo dies in Podol vendere non poterit, nullusque ab co ipsa ligna infra id tempus comparare aut emere poterit et debebit sub pena septem sexagenarum et amissionis huiusmodi lignorum ibidem emptorum seu venditorum, quam tam ementem quam vendentem et contrafacientem incurrere volumus ipso facto. Eciam quicumque ligna inter Camik, Veronam et Pragam in et super fluviis Multauie et Mise emerit aut venderit, penam septem sexagenarum gr. prag. se noverit incurrisse; in terra vero et extra fluvios iam dictos, dummodo de fluviis ipsis“ extracta in fraudem ordinacionum et statutorum predictorum non fuerint, licite vendi et comparari seu emi poterunt et valebunt. Insuper nullus plura ligna cremabilia, quam necessitas sua exigit et requirit et quantum pro sua indigencia et necessitate necessaria et sufficere dinoscuntur, et ultra necessitatem suam pro decem sexagenis dumtaxat et decem sexagenas valencia emere seu comparare in flumine seu foro lignorum predicto presumat sub pena unius sexagene et perdicionis dictorum ligno- rum, sic ultra necessitatem et decem sexagenas emptorum et comparatorum, quam contra- faciens eo ipso noverit se incurrisse, salvis lignis pro stubis et structuris seu quibuscumque edificiis aptis, que iuxta ordinacionem et statuta predicta et infrascripta quilibet emere et comparare poterit et valeat, quantumcumque voluerit et placuerit et sibi visum fuerit expedire. Preterea volumus, quod civis sive incola Maioris per .. iudicem et iuratos ) ipsos, cop.
Strana 158
158 Regesta Bohemiae et Moraviae. eiusdem Maioris et civis et incola Nove per iudicem et iuratos eiusdem Nove civitatis Pragensis, si in premissis aut premissorum aliquo excesserit, penis mulctetur et puniatur supradictis, sic tamen, quod due partes eiusdem pene per civem et incolam Maioris civitatis commisse, iudici et iuratis eiusdem Maioris civitatis, et tercia pars ipsorum commissariis et custodibus, qui ut premissa omnia et singula observentur et debitum sorciantur effectum, custodiant et respiciant et per ipsos iudicem et iuratos ad hoc deputati fuerint, cedet et similiter due partes pene civis et incole“ Nove civitatis .. iudici et .. iuratis eiusdem civitatis, qui pro tempore fuerint, et tercia pars suis commissariis et custodibus derivetur et, ut prescribitur, assignetur. — — Ceterum districte precipimus et inhibemus, ut nullus, cuiuscumque status aut condicionis fuerit, predictorum statutorum et ordinacionum statu- tarium vel ordinatorem seu statutarios aut ordinatores, ipsi aut ipsis temerarie aut publice occasione dictorum statutorum vel ordinacionum obloquendo aut iniuriose detrahendo vitu- perare vel calumpniari, aut verbis sub pena septem sexagenarum, aut facto et opere rea- liter sub pena decem sexagenarum iniuriose tractare, vel ipsam aut ipsos, insidiando vite ipsius et ipsorum, occidere aut interficere presumat sub pena perdicionis persone et omnium rerum ac bonorum suorum et proscripcionis' perpetue, quam et quas contrafaciense seu contrafacientes se noverit incurrisse. Harum, quibus sigilla Maioris et Nove civitatum Pragensium predictarum sunt presentibus appensa, testimonio literarum a. d. 1356 die Annuncciacionis s. Marie. Copia fere coaeva in archivo civitatis Pragensis, ms. n. 993 fol. 1. 301) 1356, 25 Mart. 1 Locatio molendini Klatoviensis. Nos Jacobus iudex et iurati cives Glatho- uienses recognoscimus — —, quod frater Leo, summus magister ordinis Cruciferorum cum stella in pede pontis in Praga, nec non totus conventus ibidem molendinum Petri Rapote, olym concivis nostri fel. mem., per ipsum hospitali nostro legatum, locavit et locando vendidit more theutunico Petro Pesoldi pistoris ibidem heredibusque suis iure hereditario possidendum — — sub onere census quadraginta gr. den. prag. singulis annis persolven- dorum hospitalis egenis ibidem in carnisprivio pro refeccione ad emendum eis ficus et allecia. — — Ceterum dictus Petrus aut quicumque antedictum molendinum tenuerit, ille tenetur ab eo persolvere steuram regiam et alia iura civilia, sicut ab aliis persolvitur mo- lendinis. Preterea poterit incumbente necessitate supradictum molendinum vendere, pre- ocupare sive eciam obligare eo modo, quo et ipse tenet, salvo tamen onere census nostri. — — Datum in festo Annuncciacionis b. Virg. Marie a. d. 1356. Orig. valde laesum cum sigillo civitatis in press. perg., deperdito, in archivo monasterii Cruciferorum in pede pontis Pragensis, sign. scrin. 35 fasc. 1 n. 10. Contulit Friedrich. a) incola, cop. — b) prescripcionis, cop. — c) contrafacientem, cop.
158 Regesta Bohemiae et Moraviae. eiusdem Maioris et civis et incola Nove per iudicem et iuratos eiusdem Nove civitatis Pragensis, si in premissis aut premissorum aliquo excesserit, penis mulctetur et puniatur supradictis, sic tamen, quod due partes eiusdem pene per civem et incolam Maioris civitatis commisse, iudici et iuratis eiusdem Maioris civitatis, et tercia pars ipsorum commissariis et custodibus, qui ut premissa omnia et singula observentur et debitum sorciantur effectum, custodiant et respiciant et per ipsos iudicem et iuratos ad hoc deputati fuerint, cedet et similiter due partes pene civis et incole“ Nove civitatis .. iudici et .. iuratis eiusdem civitatis, qui pro tempore fuerint, et tercia pars suis commissariis et custodibus derivetur et, ut prescribitur, assignetur. — — Ceterum districte precipimus et inhibemus, ut nullus, cuiuscumque status aut condicionis fuerit, predictorum statutorum et ordinacionum statu- tarium vel ordinatorem seu statutarios aut ordinatores, ipsi aut ipsis temerarie aut publice occasione dictorum statutorum vel ordinacionum obloquendo aut iniuriose detrahendo vitu- perare vel calumpniari, aut verbis sub pena septem sexagenarum, aut facto et opere rea- liter sub pena decem sexagenarum iniuriose tractare, vel ipsam aut ipsos, insidiando vite ipsius et ipsorum, occidere aut interficere presumat sub pena perdicionis persone et omnium rerum ac bonorum suorum et proscripcionis' perpetue, quam et quas contrafaciense seu contrafacientes se noverit incurrisse. Harum, quibus sigilla Maioris et Nove civitatum Pragensium predictarum sunt presentibus appensa, testimonio literarum a. d. 1356 die Annuncciacionis s. Marie. Copia fere coaeva in archivo civitatis Pragensis, ms. n. 993 fol. 1. 301) 1356, 25 Mart. 1 Locatio molendini Klatoviensis. Nos Jacobus iudex et iurati cives Glatho- uienses recognoscimus — —, quod frater Leo, summus magister ordinis Cruciferorum cum stella in pede pontis in Praga, nec non totus conventus ibidem molendinum Petri Rapote, olym concivis nostri fel. mem., per ipsum hospitali nostro legatum, locavit et locando vendidit more theutunico Petro Pesoldi pistoris ibidem heredibusque suis iure hereditario possidendum — — sub onere census quadraginta gr. den. prag. singulis annis persolven- dorum hospitalis egenis ibidem in carnisprivio pro refeccione ad emendum eis ficus et allecia. — — Ceterum dictus Petrus aut quicumque antedictum molendinum tenuerit, ille tenetur ab eo persolvere steuram regiam et alia iura civilia, sicut ab aliis persolvitur mo- lendinis. Preterea poterit incumbente necessitate supradictum molendinum vendere, pre- ocupare sive eciam obligare eo modo, quo et ipse tenet, salvo tamen onere census nostri. — — Datum in festo Annuncciacionis b. Virg. Marie a. d. 1356. Orig. valde laesum cum sigillo civitatis in press. perg., deperdito, in archivo monasterii Cruciferorum in pede pontis Pragensis, sign. scrin. 35 fasc. 1 n. 10. Contulit Friedrich. a) incola, cop. — b) prescripcionis, cop. — c) contrafacientem, cop.
Strana 159
Annus 1356, 25 Mart.—4 Apr. 159 302) 1356, 26 Mart. Pragac. Nos Raczko iudex, Venditio areae censualis in Minori civitate Pragensi. Bertholdus magister civium, Petrus Maczkonis, Mikulecz, Symon institor, Henricus, Theodricus de Inferno, Waltherus, Nicolaus Zarka, Gallus Ospiel, Wenceslaus Medwydonis, Hermannus Homole, Nicolaus Ostreych, iurati Minoris civitatis Pragensis sub castro Pragensi, notum facimus — —, quod quia Michael braxator, predicte civitatis Pragensis civis, a ven. ac rel. vv. fr. Leone summo magistro, Frenczlino priore, Henrico clavigero totoque conventu fratrum ord. Cruciferorum cum stella domus hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragensis aream ipsorum et domum ex opposito ecclesie s. Andree in platea predicte Minoris civitatis Pragensis sub castro Pragensi, sitam inter domos Nicolai dicti Slawik de Slana et Antonii braseatoris, conduxit et suscepit per ipsum Michaelem braxatorem, heredes et successores suos, — — iure hereditario in perpetuum possidendam — — ita videlicet, quod iamdictus Michael braxator, heredes et successores sui, de predicta area et domo, quam ipse in eadem area de novo edificare debet, 64 grossos den. prag. anui census, horum 32 in festo s. Galli proxime venturo et 32 gr. in festo s. Georgii — — persolvant; hoc expresse adiecto, quod predictus census de domo et area sit liber et exemptus a collectis —— et aliis quibuscunque iuribus civitatis nostre antedicte, quantum ad predictos magistrum et fratres, set pro hiis iuribus ipse Michael braxator, heredes et successores sui, predicte civitati nostre respondere et satisfacere debent et tenentur, quocienscunque fuerit oportunum. — — Insuper si sepe- dictus Michael, heredes et successores sui, prefatam domum et aream alii vel aliis vellent vendere, quod hoc aliter non debeant facere, nisi de scitu et consensu magistri et fratrum predictorum. — — A. d. 1356 in crastino Anunciacionis s. Marie virg. Orig. cum „sigillo civium Pragensis de Nova civitate" in press. perg. in archivo Cruciferorum in pede pontis Pragensis, scr. 36 fasc. 3 n. 11. 303) 1356, 27 Mart. Zvíkov. Karolus imperator et rex civibus in Frankenstein omnia privilegia, ab antecessoribus suis, principibus Silesiac, collata nec non libertates omnesque bonas et laudabiles consuetudines nominatim circa iudicium curiae ibidem in Frankenstein confirmat, omnes litteras contrarias irritans, quas terrigenae districtus eiusdem a Bolcone et Nicolao ducibus olim obtinuerunt. Testes Ernestus Pragensis archiepiscopus, Joannes Luthomislensis, imper. aulae cancellarius, Prothiwa Segniensis episcopi, Joannes marchio Moraviae, Cunradus Olsnicensis, Bolcko Falcken- bergensis, Przimislaus Teschnensis et Joannes Opaviae duces. Dat. Klingenberg die 27 martii. Extr. Sommersberg, Ss. rer. Sil. I p. 164. — Reg. imp. VIII 2435. 304) 1356, 4 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex una cum Anna coniuge sua in eum casum, si Svidnicensem et Javoriensem ducatus ad ipsos devolvi contigerit, omnia iura incolarum servare nec eorum
Annus 1356, 25 Mart.—4 Apr. 159 302) 1356, 26 Mart. Pragac. Nos Raczko iudex, Venditio areae censualis in Minori civitate Pragensi. Bertholdus magister civium, Petrus Maczkonis, Mikulecz, Symon institor, Henricus, Theodricus de Inferno, Waltherus, Nicolaus Zarka, Gallus Ospiel, Wenceslaus Medwydonis, Hermannus Homole, Nicolaus Ostreych, iurati Minoris civitatis Pragensis sub castro Pragensi, notum facimus — —, quod quia Michael braxator, predicte civitatis Pragensis civis, a ven. ac rel. vv. fr. Leone summo magistro, Frenczlino priore, Henrico clavigero totoque conventu fratrum ord. Cruciferorum cum stella domus hospitalis s. Francisci in pede pontis Pragensis aream ipsorum et domum ex opposito ecclesie s. Andree in platea predicte Minoris civitatis Pragensis sub castro Pragensi, sitam inter domos Nicolai dicti Slawik de Slana et Antonii braseatoris, conduxit et suscepit per ipsum Michaelem braxatorem, heredes et successores suos, — — iure hereditario in perpetuum possidendam — — ita videlicet, quod iamdictus Michael braxator, heredes et successores sui, de predicta area et domo, quam ipse in eadem area de novo edificare debet, 64 grossos den. prag. anui census, horum 32 in festo s. Galli proxime venturo et 32 gr. in festo s. Georgii — — persolvant; hoc expresse adiecto, quod predictus census de domo et area sit liber et exemptus a collectis —— et aliis quibuscunque iuribus civitatis nostre antedicte, quantum ad predictos magistrum et fratres, set pro hiis iuribus ipse Michael braxator, heredes et successores sui, predicte civitati nostre respondere et satisfacere debent et tenentur, quocienscunque fuerit oportunum. — — Insuper si sepe- dictus Michael, heredes et successores sui, prefatam domum et aream alii vel aliis vellent vendere, quod hoc aliter non debeant facere, nisi de scitu et consensu magistri et fratrum predictorum. — — A. d. 1356 in crastino Anunciacionis s. Marie virg. Orig. cum „sigillo civium Pragensis de Nova civitate" in press. perg. in archivo Cruciferorum in pede pontis Pragensis, scr. 36 fasc. 3 n. 11. 303) 1356, 27 Mart. Zvíkov. Karolus imperator et rex civibus in Frankenstein omnia privilegia, ab antecessoribus suis, principibus Silesiac, collata nec non libertates omnesque bonas et laudabiles consuetudines nominatim circa iudicium curiae ibidem in Frankenstein confirmat, omnes litteras contrarias irritans, quas terrigenae districtus eiusdem a Bolcone et Nicolao ducibus olim obtinuerunt. Testes Ernestus Pragensis archiepiscopus, Joannes Luthomislensis, imper. aulae cancellarius, Prothiwa Segniensis episcopi, Joannes marchio Moraviae, Cunradus Olsnicensis, Bolcko Falcken- bergensis, Przimislaus Teschnensis et Joannes Opaviae duces. Dat. Klingenberg die 27 martii. Extr. Sommersberg, Ss. rer. Sil. I p. 164. — Reg. imp. VIII 2435. 304) 1356, 4 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex una cum Anna coniuge sua in eum casum, si Svidnicensem et Javoriensem ducatus ad ipsos devolvi contigerit, omnia iura incolarum servare nec eorum
Strana 160
160 Regesta Bohemiae et Moraviac. Wir Karl von g. gn. Romischer quemquam a dominio suo separare promittit. keyser — — und kung zu Beheim und wir Anna von denselben gn. Romische keiserinne — und kunginne zu Behem tun kunt — —, das wir — — gelobt haben und ge- loben in guten trewen an alles geverde allen trewewirdigen rittern und knechten, lehenluten, schultheizzen, richtern, burgern, gebowrn und der gemeinde armer und reicher der lande, vesten und stete, die hernach geschriben sten, Swidnicz, Strigon, Hayn, Landeshute, Rei- chembach, Nymptsch, Czoboten, Friburg, Fridberg, Jawer, Lewinberg, Bunczlowe, Hirsberg, Schonow, Lehen, Grifemberg und Fridberg an dem Queys gelegen, und aller wichpilde derselben lande, vesten und stete vor uns, unsir erben und nachkomen, kunge zu Beheim, ob is zu sulchen sachen kumpt, daz derselben lande, vesten, stete und wichpilde herschaft an uns und in unser gewere und gewalt gevellet besamment oder besundern, daz wir und die vorgenanten unsir erben und nachkomelinge keinen lehenman, schultheizzen, voget, richter, burger, gebower oder gesezzen man in denselben landen, vesten, steten und wich- pilden vorgeben oder vorkeuffen oder us unsir hant brengen sullen — —, sunder wir wollen und sullen yeden man lazzen und behalden in seinen wirden, als wir in vinden und als er an uns kumen wirdet. Und ob wir nu doruber von yemande gebeten wurden oder in eines koufes weize an uns gesuchet wurde oder in einer meinunge dinstes zu lonen oder in welchirlei geschichte das an uns begert und gemutet wurde, daz wir der egenanten eynen oder mere zu lehen geben und zu manschafft an ymanden weisten, und ob sie leichte sprechen, sie weren in nicht gut genug zu genozzen, do wollen und sullen wir uns nicht ankeren und sulchir rede sullen sie gegen uns nicht furtragen, das wir der egenanten einen an den andern weizen, sunder wir wollen und sullen sie gemeinlich und einen ieczlichen besundern bei uns in allen iren wirden behalden unverrücket und nirgent an fremde hande weizen. — — Ouch geloben wir binamen, das wir, unser erben und nachkomen kirch- lehen, closter, dorffer, monchove, mulen, vorwerg, welde, vorste oder gebirge der egenanten lande, vesten und stete und weichpilde, die iczunt zu dem furstentum gehoren oder hernoch dorczu komen werden, und die wir noch dorczu brengen mugen, von unsern, unserer erben und nachkomlingen handen nicht sullen noch wollen lazzen komen und sullen ouch des keine macht haben, sunder wir wollen und sullen sie in allen iren wirden bei dem fursten- tume unverrucket lazzen und behalden. Wer aber sache, daz wir, unser erben oder nach- komlinge benotiget wurden von rechter und redlicher not wegen, wie sich das gebürte, so sullen wir oder die vorgenanten unser erben und nachkomelinge die mark geldez, es sei an mulen oder vorste nucczen oder an welchen nucczen oder an unserm geschozze uf steten, uf dem lande in dorfern, oder wie die nuccze benennet sein, vorkeufen umb czehen mark widerzukeufen, und nicht hoher, und die nuccze sol man achten, wievil dovon kumen mag; und welche heuser der vorgenanten lande, festen, stete und weichbilde wir versecczen wollen durch sulche not, als dovor geschriben stet, die sullen wir und wollen und sullen ouch nicht mugen hoher verseczen, denne daz hous vor 2000 mark widerzulosen und die hufe der vorwerg nicht hoher versecczen, wenn für 25 mark widerzulosen. Wir geloben
160 Regesta Bohemiae et Moraviac. Wir Karl von g. gn. Romischer quemquam a dominio suo separare promittit. keyser — — und kung zu Beheim und wir Anna von denselben gn. Romische keiserinne — und kunginne zu Behem tun kunt — —, das wir — — gelobt haben und ge- loben in guten trewen an alles geverde allen trewewirdigen rittern und knechten, lehenluten, schultheizzen, richtern, burgern, gebowrn und der gemeinde armer und reicher der lande, vesten und stete, die hernach geschriben sten, Swidnicz, Strigon, Hayn, Landeshute, Rei- chembach, Nymptsch, Czoboten, Friburg, Fridberg, Jawer, Lewinberg, Bunczlowe, Hirsberg, Schonow, Lehen, Grifemberg und Fridberg an dem Queys gelegen, und aller wichpilde derselben lande, vesten und stete vor uns, unsir erben und nachkomen, kunge zu Beheim, ob is zu sulchen sachen kumpt, daz derselben lande, vesten, stete und wichpilde herschaft an uns und in unser gewere und gewalt gevellet besamment oder besundern, daz wir und die vorgenanten unsir erben und nachkomelinge keinen lehenman, schultheizzen, voget, richter, burger, gebower oder gesezzen man in denselben landen, vesten, steten und wich- pilden vorgeben oder vorkeuffen oder us unsir hant brengen sullen — —, sunder wir wollen und sullen yeden man lazzen und behalden in seinen wirden, als wir in vinden und als er an uns kumen wirdet. Und ob wir nu doruber von yemande gebeten wurden oder in eines koufes weize an uns gesuchet wurde oder in einer meinunge dinstes zu lonen oder in welchirlei geschichte das an uns begert und gemutet wurde, daz wir der egenanten eynen oder mere zu lehen geben und zu manschafft an ymanden weisten, und ob sie leichte sprechen, sie weren in nicht gut genug zu genozzen, do wollen und sullen wir uns nicht ankeren und sulchir rede sullen sie gegen uns nicht furtragen, das wir der egenanten einen an den andern weizen, sunder wir wollen und sullen sie gemeinlich und einen ieczlichen besundern bei uns in allen iren wirden behalden unverrücket und nirgent an fremde hande weizen. — — Ouch geloben wir binamen, das wir, unser erben und nachkomen kirch- lehen, closter, dorffer, monchove, mulen, vorwerg, welde, vorste oder gebirge der egenanten lande, vesten und stete und weichpilde, die iczunt zu dem furstentum gehoren oder hernoch dorczu komen werden, und die wir noch dorczu brengen mugen, von unsern, unserer erben und nachkomlingen handen nicht sullen noch wollen lazzen komen und sullen ouch des keine macht haben, sunder wir wollen und sullen sie in allen iren wirden bei dem fursten- tume unverrucket lazzen und behalden. Wer aber sache, daz wir, unser erben oder nach- komlinge benotiget wurden von rechter und redlicher not wegen, wie sich das gebürte, so sullen wir oder die vorgenanten unser erben und nachkomelinge die mark geldez, es sei an mulen oder vorste nucczen oder an welchen nucczen oder an unserm geschozze uf steten, uf dem lande in dorfern, oder wie die nuccze benennet sein, vorkeufen umb czehen mark widerzukeufen, und nicht hoher, und die nuccze sol man achten, wievil dovon kumen mag; und welche heuser der vorgenanten lande, festen, stete und weichbilde wir versecczen wollen durch sulche not, als dovor geschriben stet, die sullen wir und wollen und sullen ouch nicht mugen hoher verseczen, denne daz hous vor 2000 mark widerzulosen und die hufe der vorwerg nicht hoher versecczen, wenn für 25 mark widerzulosen. Wir geloben
Strana 161
Annus 1356, 4 Apr. 161 ouch, daz wir nicht sullen noch wollen die nachgeschribnen vorste und welde, bynamen die vorste by der Swidnicz, by Richembach, bei Landeshute, bei dem Hayn, bei Friburg, bei Hersberg, bei Greifemberg, zum Czoboten und die welde zu Rusk und die welde zum Zerner, die heide zum Bunczelow und binamen alle vorste, welde und gebirge der obge- nanten lande — — von uns und von unserm gewalde empfremden, sunder sie lazzen und behalden in allem irem wesen und wirden, und wollen sie nicht lazzen usroden, zu dorfern zu machen. Ouch wollen wir, daz die man, ritter und knechte und burger derselben lande, stete und weichpilde keine eynunge an urlaup, rate und wizzen ires erbherren hoher machen sullen noch mugen, denne zu dreizzig schillingen. Ouch sol under den herren allewege der eldeste herre sein, wo ir mer wer denn eyner, und denselben eldesten sullen die man, stete und burger vor iren herren halden und die andern nicht. Bynamen geloben wir, das wir nicht sullen noch wollen und ouch nich mugen sullen kein burglehen oder ledige dorfer, rossedinste oder lantvogteye des obgenanten furstentumes erbicklich vorgeben oder vorleihen durch keinerlei sachen. Mit urkund dicz brives, versigilt mit unsirn keisirlichen insigeln. Der geben ist zu Prage — — 1356 iare an s. Ambrosii tage des h. bischoves, unsirer dez obgen. keisers reiche in dem X und dez keisertumes in dem ersten iare, und unsirer der egen. keiserinne reiche im III und dez keisertumes ouch in dem ersten iare. Per d. imperatorem Nicolaus de Chremsir. Edd. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurkunden Schlesiens I p. 504 n. 16 ex orig. archivi civit. Svidnicensis, cuius 2 sig. in fil. ser. avulsa desunt. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 311 n. 218. — Reg. imp. VIII 2436. — Extr. in „Auszug aller privilegien des adels der fürsten- thumer Schweidnitz und Jauer“, ms. saec. XVI in archivo publico Vratislaviensi sign. D 322 fol. 498 („Bochm.-Schles. Diplomatar“). 305) 1356, 4 Apr. De disbrigatione hereditatis in Perštejnec prope Montem Kutnis. Ego Jo- hannes dictus Morspach iudex et nos schabini in Monte Chuttnis protestamur presencium per tenorem, quod cum discr. et hon. viri Andreas et Joannes germani nati quondam Sevlini, nostri concives in Monte, ad instanciam rev. d. d. Johannis abbatis et conventus monasterii Czedlicensis se ac suos heredes erga discr. virum Wernuschum dictum Maurner suosque heredes pro Nicolao Hanmanno et Andrea similiter germanis, natis quondam ma- gistri Delfini, striccius obligarunt, ut videlicet ipsi quondam Delfini dicto Wernuschoni et suis heredibus ipsorum quondam hereditatem in Pirkenstain prope Montem secundum consuetudinem terre communem per tres annos et sex septimanas continue computandas ab omni prorsus impeticione debeant omnimode disbrigare, quod quidem dicti Delfini facere promiserunt et insolidum coniuncta manu se firmiter obligarunt. Idcirco coram nobis con- stituti talem dicto d. abbati et conventui Czedlicensi pro huiusmodi promocionis intersigno fidem seu caucionem facientes, ut in predicta disbrigacione, si quam negligenciam com- mitterent, quod absit, et dampnum quodcumque, eiusdem disbrigacionis pretextu, dictis 11
Annus 1356, 4 Apr. 161 ouch, daz wir nicht sullen noch wollen die nachgeschribnen vorste und welde, bynamen die vorste by der Swidnicz, by Richembach, bei Landeshute, bei dem Hayn, bei Friburg, bei Hersberg, bei Greifemberg, zum Czoboten und die welde zu Rusk und die welde zum Zerner, die heide zum Bunczelow und binamen alle vorste, welde und gebirge der obge- nanten lande — — von uns und von unserm gewalde empfremden, sunder sie lazzen und behalden in allem irem wesen und wirden, und wollen sie nicht lazzen usroden, zu dorfern zu machen. Ouch wollen wir, daz die man, ritter und knechte und burger derselben lande, stete und weichpilde keine eynunge an urlaup, rate und wizzen ires erbherren hoher machen sullen noch mugen, denne zu dreizzig schillingen. Ouch sol under den herren allewege der eldeste herre sein, wo ir mer wer denn eyner, und denselben eldesten sullen die man, stete und burger vor iren herren halden und die andern nicht. Bynamen geloben wir, das wir nicht sullen noch wollen und ouch nich mugen sullen kein burglehen oder ledige dorfer, rossedinste oder lantvogteye des obgenanten furstentumes erbicklich vorgeben oder vorleihen durch keinerlei sachen. Mit urkund dicz brives, versigilt mit unsirn keisirlichen insigeln. Der geben ist zu Prage — — 1356 iare an s. Ambrosii tage des h. bischoves, unsirer dez obgen. keisers reiche in dem X und dez keisertumes in dem ersten iare, und unsirer der egen. keiserinne reiche im III und dez keisertumes ouch in dem ersten iare. Per d. imperatorem Nicolaus de Chremsir. Edd. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurkunden Schlesiens I p. 504 n. 16 ex orig. archivi civit. Svidnicensis, cuius 2 sig. in fil. ser. avulsa desunt. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 311 n. 218. — Reg. imp. VIII 2436. — Extr. in „Auszug aller privilegien des adels der fürsten- thumer Schweidnitz und Jauer“, ms. saec. XVI in archivo publico Vratislaviensi sign. D 322 fol. 498 („Bochm.-Schles. Diplomatar“). 305) 1356, 4 Apr. De disbrigatione hereditatis in Perštejnec prope Montem Kutnis. Ego Jo- hannes dictus Morspach iudex et nos schabini in Monte Chuttnis protestamur presencium per tenorem, quod cum discr. et hon. viri Andreas et Joannes germani nati quondam Sevlini, nostri concives in Monte, ad instanciam rev. d. d. Johannis abbatis et conventus monasterii Czedlicensis se ac suos heredes erga discr. virum Wernuschum dictum Maurner suosque heredes pro Nicolao Hanmanno et Andrea similiter germanis, natis quondam ma- gistri Delfini, striccius obligarunt, ut videlicet ipsi quondam Delfini dicto Wernuschoni et suis heredibus ipsorum quondam hereditatem in Pirkenstain prope Montem secundum consuetudinem terre communem per tres annos et sex septimanas continue computandas ab omni prorsus impeticione debeant omnimode disbrigare, quod quidem dicti Delfini facere promiserunt et insolidum coniuncta manu se firmiter obligarunt. Idcirco coram nobis con- stituti talem dicto d. abbati et conventui Czedlicensi pro huiusmodi promocionis intersigno fidem seu caucionem facientes, ut in predicta disbrigacione, si quam negligenciam com- mitterent, quod absit, et dampnum quodcumque, eiusdem disbrigacionis pretextu, dictis 11
Strana 162
162 Regesta Bohemiae et Moraviac. dd. abbati et conventui sive ipsi monasterio Czedlicensi contingeret evenire, quod de eiusdem dampno sive dampnis dictus d. abbas et conventus de ducentis sexagenis gr. prag. den., pro quibus predicti Delfini sibi et suis heredibus solummodo ad tres annos de dicto monas- terio et villa ipsius dicta Kothawicz viginti sexagenas redditus annuatim persolvendas iam actu compararunt, semetipsos, prout sunt, eximere debet integraliter et complete, contra quod per litteras dicti abbatis et conventus pro ipsis ducentis sex. et pro viginti sex. red- ditibus, quas nunc habere videntur, ut est premissum, se minime poterunt iuvare nec dictis litteris contra premissa ipsis auxilium quodcunque debent vel poterunt aliqualiter conferre. Insuper et sepedicti Delfini similiter recognoscendo sunt protestati, quod elapsis tribus annis predictis et sex septimanis de ipsis ducentis sexagenis gr. triginta sexagenas gr. in pecunia parata vel tres sexagenas gr. reddituum perpetui census in certis possessionibus dicto monasterio et conventui ipsius in remedium anime patris ipsorum ac suorum pro- genitorum comparare de consilio abbatis predicti vel, qui pro tempore fuerit, tenentur et finaliter assignare. In cuius rei testimonium sigillum dicte civitatis ad ipsorum peti- cionem presentibus duximus appendendum. Datum a. d. 1356, ipso die s. Ambrosii ep. Copia saec. XVII in archivo Schwarzenberg. Orlicensi in copiario n. 40 p. 213. 306) 1356, 5 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex Elisabeth abbatissae et conventui monasterii Aulae s. Mariae in Antiqua Brunna omnes libertates confirmat et nominatim possessionem bonorum Hustopeč („Hustopecz“), Starovice („Stirowicz“), Starovičky („Nostarowicz“) et Měnín („Menis“, „Menys“). (Vide superius chartam n. 296, cuius tenor hic per omnia fere iteratur.) „Testes huius rei sunt ven. Arnestus archiepiscopus Pragensis, Bertrandus Aptensis et Theod- ricus Mindensis eccl. episcopi, ill. Johannes marchio Moravie, frater noster, Nicolaus Opauie et Ratiborie, Bolko Falkenbergensis et Przimko Teschinensis duces, principes nostri, et aliorum principum, comitum, baronum et procerum multitudo. Presencium sub bulla aurea, typario Datum Prage a. d. 1356, nona ind., nostre imp. maiestatis impressa, testimonio literarum. nonis aprilis, regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Ego Johannes d. gr. Luthomuschlensis Per dominum Johannem Luthom. episcopum, cancellarium, Nicolaus de episcopus etc. Chremsir. R. Hertvicus." Orig. cum bulla aurea, deperdita, Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. Staré Brno, Cist. A 26. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 11 n. 11. — Reg. imp. VIII 2437, 6174. 307) 1356, 5 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex constitutionem de venditione carnium in civitate Glacensi editam — — Wanne der edle Benesch von Chusnik, unser haubtman zu confirmat. Glacz, von wegen unser lieben getreuen der burger und gemaine derselben statt Glacz fur
162 Regesta Bohemiae et Moraviac. dd. abbati et conventui sive ipsi monasterio Czedlicensi contingeret evenire, quod de eiusdem dampno sive dampnis dictus d. abbas et conventus de ducentis sexagenis gr. prag. den., pro quibus predicti Delfini sibi et suis heredibus solummodo ad tres annos de dicto monas- terio et villa ipsius dicta Kothawicz viginti sexagenas redditus annuatim persolvendas iam actu compararunt, semetipsos, prout sunt, eximere debet integraliter et complete, contra quod per litteras dicti abbatis et conventus pro ipsis ducentis sex. et pro viginti sex. red- ditibus, quas nunc habere videntur, ut est premissum, se minime poterunt iuvare nec dictis litteris contra premissa ipsis auxilium quodcunque debent vel poterunt aliqualiter conferre. Insuper et sepedicti Delfini similiter recognoscendo sunt protestati, quod elapsis tribus annis predictis et sex septimanis de ipsis ducentis sexagenis gr. triginta sexagenas gr. in pecunia parata vel tres sexagenas gr. reddituum perpetui census in certis possessionibus dicto monasterio et conventui ipsius in remedium anime patris ipsorum ac suorum pro- genitorum comparare de consilio abbatis predicti vel, qui pro tempore fuerit, tenentur et finaliter assignare. In cuius rei testimonium sigillum dicte civitatis ad ipsorum peti- cionem presentibus duximus appendendum. Datum a. d. 1356, ipso die s. Ambrosii ep. Copia saec. XVII in archivo Schwarzenberg. Orlicensi in copiario n. 40 p. 213. 306) 1356, 5 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex Elisabeth abbatissae et conventui monasterii Aulae s. Mariae in Antiqua Brunna omnes libertates confirmat et nominatim possessionem bonorum Hustopeč („Hustopecz“), Starovice („Stirowicz“), Starovičky („Nostarowicz“) et Měnín („Menis“, „Menys“). (Vide superius chartam n. 296, cuius tenor hic per omnia fere iteratur.) „Testes huius rei sunt ven. Arnestus archiepiscopus Pragensis, Bertrandus Aptensis et Theod- ricus Mindensis eccl. episcopi, ill. Johannes marchio Moravie, frater noster, Nicolaus Opauie et Ratiborie, Bolko Falkenbergensis et Przimko Teschinensis duces, principes nostri, et aliorum principum, comitum, baronum et procerum multitudo. Presencium sub bulla aurea, typario Datum Prage a. d. 1356, nona ind., nostre imp. maiestatis impressa, testimonio literarum. nonis aprilis, regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Ego Johannes d. gr. Luthomuschlensis Per dominum Johannem Luthom. episcopum, cancellarium, Nicolaus de episcopus etc. Chremsir. R. Hertvicus." Orig. cum bulla aurea, deperdita, Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. Staré Brno, Cist. A 26. Contulit Šebánek. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 11 n. 11. — Reg. imp. VIII 2437, 6174. 307) 1356, 5 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex constitutionem de venditione carnium in civitate Glacensi editam — — Wanne der edle Benesch von Chusnik, unser haubtman zu confirmat. Glacz, von wegen unser lieben getreuen der burger und gemaine derselben statt Glacz fur
Strana 163
Annus 1356, 4—6 Apr. 163 unser kaiserlichen maiestat gegenwertigkait khomen ist und hat uns gebetn, das wir ainen brief denselben burgern und der statt bestettigen und confirmirn geruechtn, als er her- nach von wort zu wort geschriben steet: Wir schöpfen der statt zu Glacz Johannes Czeterwang, Cunrad Herold — — (Sequitur tenor constitutionis de a. 1354, 12 Sept., vide Volkmer-Hohaus, Geschichtsquellen d. Grafsch. Glatz I p. 152, Korn, Cod. dipl. Sil. VIII p. 43 n. 29.) Des haben wir angesehen, das die obgenannte sachen und ding mit wolbe- dachtem muete und mit freier willkhur der eegenanten unser burger zu Glacz ge- machet seind und si uns auch redlich dunken, und bestettigen und confirmirn denselben brief von wort zu wort, als er geschriben und begriffen ist. Mit urkundt dicz briefs, versiglt mit unserm kais. maiestat insigl. Geben zu Prage — — 1356 iare, des negsten dinstags nach der dominicen, als man singet Letare, unsers reichs i. d. X und des kaisertumbs in dem I iare. Insertum confirmationi Ferdinandi imperatoris et regis de a. 1562, 30 Maii, quae in archivo publico Vratislaviensi Rep. 4, Grafschaft Glatz n. 19 asservatur. 308) 1356, 6 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex limitationem silvarum monasterii Aulae Regiae, per Vitum de Bítov („Bytaw“), burgravium in Karlstein (vide supra n. 273) factam, auctoritate regia Bohe- miae confirmat. „Datum Prage a. d. 1356, „pro parte rel. abbatis et conventus.“ ind. octava, VIII idus aprilis, regn. nostr. a. X, imperii vero primo." Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 84 n. 135 e copiario privilegiorum Aulae Regiae, ms. monasterii Osecensis I p. 246. — Extr. Palacký, Formelbücher I p. 244 e formulario Osecensi. — Reg. imp. VIII 2438. 309) 1356, 6 Apr. Pragae. Czenco de Lipa, summus regni Bohemiae marescallus, castrum Polná resignat. patruo nostro karissimo d Jesconi dicto de Byrkensteyn pro bonis hereditatis sue videlicet castro Byrkensteyn cum universis suis pertinenciis, que bona .. fratres nostri pie recordacionis habuerunt et ab eis alienaverunt, bona nostra infrascripta scilicet Polnam castrum et opidum una cum theoloneo seu mutha ibidem cum omnibus aliis et singulis dominacionibus, libertatibus, nemoribus — —, prout predecessores nostri felicis recordacionis possiderunt et habuerunt, et sicut dicta bona ad nostram potestatem devenerunt, et spe- cialiter cum istis villis Dobrutow, Wezenicz, Huerbov. Oleschna, Porschiecz, Gablans Theu- tunicale, Gablans Boemicale, Bukow, Czazonia, Roschitz, Spyneldorf, Nyeskow, Czyraz, Podyschin, curia in Przimislauia ac nominatim cum iure patronatus ecclesiarum in dictis bonis libere et hereditarie donamus et presentibus resignamus, per ipsum, heredes et succes- sores suos pacifice possidenda — — In cuius rei evidenciam et robur perpetuo vali- turum sigillum nostrum cum sigillis subscriptorum amicorum nostrorum presenti littere de certa nostra sciencia duximus appendenda. Nos quoque Wanko, pincerna rengni Boemie.
Annus 1356, 4—6 Apr. 163 unser kaiserlichen maiestat gegenwertigkait khomen ist und hat uns gebetn, das wir ainen brief denselben burgern und der statt bestettigen und confirmirn geruechtn, als er her- nach von wort zu wort geschriben steet: Wir schöpfen der statt zu Glacz Johannes Czeterwang, Cunrad Herold — — (Sequitur tenor constitutionis de a. 1354, 12 Sept., vide Volkmer-Hohaus, Geschichtsquellen d. Grafsch. Glatz I p. 152, Korn, Cod. dipl. Sil. VIII p. 43 n. 29.) Des haben wir angesehen, das die obgenannte sachen und ding mit wolbe- dachtem muete und mit freier willkhur der eegenanten unser burger zu Glacz ge- machet seind und si uns auch redlich dunken, und bestettigen und confirmirn denselben brief von wort zu wort, als er geschriben und begriffen ist. Mit urkundt dicz briefs, versiglt mit unserm kais. maiestat insigl. Geben zu Prage — — 1356 iare, des negsten dinstags nach der dominicen, als man singet Letare, unsers reichs i. d. X und des kaisertumbs in dem I iare. Insertum confirmationi Ferdinandi imperatoris et regis de a. 1562, 30 Maii, quae in archivo publico Vratislaviensi Rep. 4, Grafschaft Glatz n. 19 asservatur. 308) 1356, 6 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex limitationem silvarum monasterii Aulae Regiae, per Vitum de Bítov („Bytaw“), burgravium in Karlstein (vide supra n. 273) factam, auctoritate regia Bohe- miae confirmat. „Datum Prage a. d. 1356, „pro parte rel. abbatis et conventus.“ ind. octava, VIII idus aprilis, regn. nostr. a. X, imperii vero primo." Ed. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 84 n. 135 e copiario privilegiorum Aulae Regiae, ms. monasterii Osecensis I p. 246. — Extr. Palacký, Formelbücher I p. 244 e formulario Osecensi. — Reg. imp. VIII 2438. 309) 1356, 6 Apr. Pragae. Czenco de Lipa, summus regni Bohemiae marescallus, castrum Polná resignat. patruo nostro karissimo d Jesconi dicto de Byrkensteyn pro bonis hereditatis sue videlicet castro Byrkensteyn cum universis suis pertinenciis, que bona .. fratres nostri pie recordacionis habuerunt et ab eis alienaverunt, bona nostra infrascripta scilicet Polnam castrum et opidum una cum theoloneo seu mutha ibidem cum omnibus aliis et singulis dominacionibus, libertatibus, nemoribus — —, prout predecessores nostri felicis recordacionis possiderunt et habuerunt, et sicut dicta bona ad nostram potestatem devenerunt, et spe- cialiter cum istis villis Dobrutow, Wezenicz, Huerbov. Oleschna, Porschiecz, Gablans Theu- tunicale, Gablans Boemicale, Bukow, Czazonia, Roschitz, Spyneldorf, Nyeskow, Czyraz, Podyschin, curia in Przimislauia ac nominatim cum iure patronatus ecclesiarum in dictis bonis libere et hereditarie donamus et presentibus resignamus, per ipsum, heredes et succes- sores suos pacifice possidenda — — In cuius rei evidenciam et robur perpetuo vali- turum sigillum nostrum cum sigillis subscriptorum amicorum nostrorum presenti littere de certa nostra sciencia duximus appendenda. Nos quoque Wanko, pincerna rengni Boemie.
Strana 164
164 Regesta Bohemiae et Moraviae. Jesco, eiusdem rengni camerarius, de Wessel dicti de Wartenberch, Jesco de Bozkowicz, Beneschius et Jesco de Ticzin dicti de Wartenberch, Heinricus de Leuchtenburk dominus in Vethouia, Czenko de Potenstein et Heinricus de Lipa, per antedictum d. Czenkonem de Lypa ad premissa specialiter rogati pro testibus, sigilla nostra cum ipsius sigillo pre- sentibus in testimonium sunt appensa. Actum et datum Prage a. d. 1356 die b. Sixti рapе. Orig. in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 132e, Dep. Oels, Fremde Urk. n. 21. Sigilla 9 rot. in press. perg. plus minus laesa, primum de cera rubra, tertium de cera viridi, alia de communi. In sigillo Jesconis de Boskovice clipeus cum pectine, galea pro clenodio; in sigillo Czenconis de Potenstein scutum cum tribus balteis sinistris. Jesco de Wartenberg, regni camerarius, habet pro clenodio galeam pennatam, Jesco de Wartenberg de Déčin habet clipeum bipertitum et pro clenodio navem. — Ed. Emler, Listiny archivu někdy Olešnického, AČ. XIV p. 501 n. 10. — Extr. Sedláček, Die altböhm. Bestände des Oelser Archivs, Věstník Kr. čes. spol. nauk 1887 p. 60 n. 40. 310) 1356, 7 Apr. Pragae. Bolconis ducis Svidnicensis recognitio de aurifodinis in Reichstein emptis. Wir Bolke von gotis gn. herczoge in Slezien, herre von Furstenberk unde czur Swydnicz, tuen kunt — —, wanne der allirdurchluchtegiste furste unde herre h. Karl Romischer keyser — — unde kunig czu Behemen, unser liber genedeger herre, sinen willen, laube unde gunst mit rechter wissen durch sundirlicher liebe unde fruntschaft willen, die her genedeclich czu uns treyt, dorczu gegeben hat, das wir das goltwerk czu dem Richen- steyne in syme lande by Frankensteyn gekouft haben wedir die edeln Swydegern unde Heynrich gebruder von Hugwicz czu unserm libe czu haben, so maynen unde lutirn wir an desim bryve, das das obgenant goltwerk mit herschaft, nucze, rechten unde mit seiner czuhorunge an den vorbenanten unsern herren den keyser, sine erben unde nachkomelinge, kunege czu Behemen, noch unserm tode gevallen sal ledeclich, ungehindirt unde an alle wedirrede. — — Gegeben czu Prage an dem nehesten dunyrstage nach metevasten — 1356 iare. Orig. cum. sig. minori de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Ed. Sommersberg, SS. rer. Sil. II p. 76 n. 1. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1155 n. 161. — 311) 1356, 7 Apr. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis Velislao decano ecclesiae Saccensis mandat, ut de of- ficio campanariae ecclesiae eiusdem, per mortem Georgii olim campanatoris vacante, cuius collatio ad mensam archiepiscopalem pertinet, Hanconi diacono, ministro eiusdem ecclesiae provideat. „Datum Prage a. d. 1356 die VII m. april." Cop. in formulario Cancellariae Arnesti, ms. bibl. publicae ac universitatis Pragensis sign. XII C 17 fol. 107. — Ed. Tadra, Cancellaria Arnesti, Arch. f. oesterr. Gesch. LXI, 2 p. 566 (300) n. 76.
164 Regesta Bohemiae et Moraviae. Jesco, eiusdem rengni camerarius, de Wessel dicti de Wartenberch, Jesco de Bozkowicz, Beneschius et Jesco de Ticzin dicti de Wartenberch, Heinricus de Leuchtenburk dominus in Vethouia, Czenko de Potenstein et Heinricus de Lipa, per antedictum d. Czenkonem de Lypa ad premissa specialiter rogati pro testibus, sigilla nostra cum ipsius sigillo pre- sentibus in testimonium sunt appensa. Actum et datum Prage a. d. 1356 die b. Sixti рapе. Orig. in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 132e, Dep. Oels, Fremde Urk. n. 21. Sigilla 9 rot. in press. perg. plus minus laesa, primum de cera rubra, tertium de cera viridi, alia de communi. In sigillo Jesconis de Boskovice clipeus cum pectine, galea pro clenodio; in sigillo Czenconis de Potenstein scutum cum tribus balteis sinistris. Jesco de Wartenberg, regni camerarius, habet pro clenodio galeam pennatam, Jesco de Wartenberg de Déčin habet clipeum bipertitum et pro clenodio navem. — Ed. Emler, Listiny archivu někdy Olešnického, AČ. XIV p. 501 n. 10. — Extr. Sedláček, Die altböhm. Bestände des Oelser Archivs, Věstník Kr. čes. spol. nauk 1887 p. 60 n. 40. 310) 1356, 7 Apr. Pragae. Bolconis ducis Svidnicensis recognitio de aurifodinis in Reichstein emptis. Wir Bolke von gotis gn. herczoge in Slezien, herre von Furstenberk unde czur Swydnicz, tuen kunt — —, wanne der allirdurchluchtegiste furste unde herre h. Karl Romischer keyser — — unde kunig czu Behemen, unser liber genedeger herre, sinen willen, laube unde gunst mit rechter wissen durch sundirlicher liebe unde fruntschaft willen, die her genedeclich czu uns treyt, dorczu gegeben hat, das wir das goltwerk czu dem Richen- steyne in syme lande by Frankensteyn gekouft haben wedir die edeln Swydegern unde Heynrich gebruder von Hugwicz czu unserm libe czu haben, so maynen unde lutirn wir an desim bryve, das das obgenant goltwerk mit herschaft, nucze, rechten unde mit seiner czuhorunge an den vorbenanten unsern herren den keyser, sine erben unde nachkomelinge, kunege czu Behemen, noch unserm tode gevallen sal ledeclich, ungehindirt unde an alle wedirrede. — — Gegeben czu Prage an dem nehesten dunyrstage nach metevasten — 1356 iare. Orig. cum. sig. minori de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Ed. Sommersberg, SS. rer. Sil. II p. 76 n. 1. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 1155 n. 161. — 311) 1356, 7 Apr. Pragae. Arnestus archiepiscopus Pragensis Velislao decano ecclesiae Saccensis mandat, ut de of- ficio campanariae ecclesiae eiusdem, per mortem Georgii olim campanatoris vacante, cuius collatio ad mensam archiepiscopalem pertinet, Hanconi diacono, ministro eiusdem ecclesiae provideat. „Datum Prage a. d. 1356 die VII m. april." Cop. in formulario Cancellariae Arnesti, ms. bibl. publicae ac universitatis Pragensis sign. XII C 17 fol. 107. — Ed. Tadra, Cancellaria Arnesti, Arch. f. oesterr. Gesch. LXI, 2 p. 566 (300) n. 76.
Strana 165
Annus 1356, 6—12 Apr. 165 312) 1356, 10 Apr. ap. Villam Novam. Innocentius papa VI, litteris per Gautherium de Montiliis, militem Tricastrinae dioc., praesentatis et, quae idem nuntius ex parte imperatoris exposuit, benigne receptis, Karolo imperatori et regi scribit se ipsi nuntio verbo respondisse. „Serenitatis tue litteras „Datum apud Villamnouam Auinionensis dioc. IV idus aprilis anno presentatas nobis." quarto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 180 n. 440 e registris archivi Vaticani. — Extr. Dudík, Iter Ro- manum II p. 123 n. 313. — Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 100 n. 355. — Reg. imp. VIII, Päbste 287. 313) 1356, 11 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex Heinczlino, Bayer alias Bader dicto, propter diversa servitia ipsius et specialiter propter adinventionem seu expositionem viae novae seu stratae publicae. quam versus Passaviam seu Bavariam imperator fieri constituit, laneum terrae, 64 iugera con- tinentem, „infra minorem Loznicz et Rotenseiffen prope Unam seram“, confert. P. Val. Schmidt (ms. in archivo Altovadensi) ex copia saec. XVII libri libertinorum II M 11. Similis donatio eadem die Venceslao Dumbauer facta esse dicitur; vide P. Jos. Schwarzmeier-Winterberg, Waldheimat, Monatsschr. f. d. Böhmerwald III (1926), ubi dicitur, originalia (?) in possessione heredum curidrum Bayerhof et Kaiserhof prope Nicov asservari. 314) 1356, 12. Apr. Pragae. Karolus imperator et rex Stephano de Richenbach iudicium civitatis Frankenstein in — notum facimus — —, quod dum dilectus nobis Ste- feudum confert. phanus de Richenbach, fidelis noster, in nostre maiestatis presencia constitutus se de iu- dicio hereditario civitatis nostre Frankenstein et eiusdem iudicii pertinenciis iuxta formam contractus, quem cum Johanne Sekil pridem fecerat, instancia supplici peteret investiri, nos informacionem pleniorem de condicionibus eiusdem iudicii habere volentes, scripsimus dilectis nobis Johanni Sekil predicto et consulibus civitatis Frankenstein predicte, fidelibus nostris, quatenus nos de premissis et eorum quolibet per suas litteras distinctius informa- rent. Qui deliberacione previa et multorum fide dignorum acceptis testimoniis nostre maies- tati rescripserunt fideliter sub tenore, qui sequitur in haec verba: Serenissimo et invictis- simo principi domino Carolo — — (Sequitur tenor litterarum Johannis Sekil militis et con- sulum civitatis Frankenstein, vide superius n. 83.) Nos igitur iuxta intencionem expressam in dictis literis et ordinem confessionis predicte — —, attendentes grata servicia dicti Stephani — — sibi, heredibus et successoribus legitimis tercium denarium hereditatis dicti iudicii in feudum conferimus et omnes alias pertinencias predictas, sicut expressantur superius, ipsis auctoritate regia Bohemie in proprietatem iuste possessionis, sicut digne
Annus 1356, 6—12 Apr. 165 312) 1356, 10 Apr. ap. Villam Novam. Innocentius papa VI, litteris per Gautherium de Montiliis, militem Tricastrinae dioc., praesentatis et, quae idem nuntius ex parte imperatoris exposuit, benigne receptis, Karolo imperatori et regi scribit se ipsi nuntio verbo respondisse. „Serenitatis tue litteras „Datum apud Villamnouam Auinionensis dioc. IV idus aprilis anno presentatas nobis." quarto." Ed. Novák, Mon. Boh. Vat. II p. 180 n. 440 e registris archivi Vaticani. — Extr. Dudík, Iter Ro- manum II p. 123 n. 313. — Werunsky, Excerpta ex registris Clementis VI et Innocentii VI p. 100 n. 355. — Reg. imp. VIII, Päbste 287. 313) 1356, 11 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex Heinczlino, Bayer alias Bader dicto, propter diversa servitia ipsius et specialiter propter adinventionem seu expositionem viae novae seu stratae publicae. quam versus Passaviam seu Bavariam imperator fieri constituit, laneum terrae, 64 iugera con- tinentem, „infra minorem Loznicz et Rotenseiffen prope Unam seram“, confert. P. Val. Schmidt (ms. in archivo Altovadensi) ex copia saec. XVII libri libertinorum II M 11. Similis donatio eadem die Venceslao Dumbauer facta esse dicitur; vide P. Jos. Schwarzmeier-Winterberg, Waldheimat, Monatsschr. f. d. Böhmerwald III (1926), ubi dicitur, originalia (?) in possessione heredum curidrum Bayerhof et Kaiserhof prope Nicov asservari. 314) 1356, 12. Apr. Pragae. Karolus imperator et rex Stephano de Richenbach iudicium civitatis Frankenstein in — notum facimus — —, quod dum dilectus nobis Ste- feudum confert. phanus de Richenbach, fidelis noster, in nostre maiestatis presencia constitutus se de iu- dicio hereditario civitatis nostre Frankenstein et eiusdem iudicii pertinenciis iuxta formam contractus, quem cum Johanne Sekil pridem fecerat, instancia supplici peteret investiri, nos informacionem pleniorem de condicionibus eiusdem iudicii habere volentes, scripsimus dilectis nobis Johanni Sekil predicto et consulibus civitatis Frankenstein predicte, fidelibus nostris, quatenus nos de premissis et eorum quolibet per suas litteras distinctius informa- rent. Qui deliberacione previa et multorum fide dignorum acceptis testimoniis nostre maies- tati rescripserunt fideliter sub tenore, qui sequitur in haec verba: Serenissimo et invictis- simo principi domino Carolo — — (Sequitur tenor litterarum Johannis Sekil militis et con- sulum civitatis Frankenstein, vide superius n. 83.) Nos igitur iuxta intencionem expressam in dictis literis et ordinem confessionis predicte — —, attendentes grata servicia dicti Stephani — — sibi, heredibus et successoribus legitimis tercium denarium hereditatis dicti iudicii in feudum conferimus et omnes alias pertinencias predictas, sicut expressantur superius, ipsis auctoritate regia Bohemie in proprietatem iuste possessionis, sicut digne
Strana 166
166 Regesta Bohemiae et Moraviae. possumus, approbamus — — conferentes sibi plenam potestatem et omnimodam facul- tatem dictum iudicium cum omnibus suis pertinenciis vendendi, obligandi, locandi — — salvis nostris iuribus et quorumlibet aliorum. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnes- tus archiepiscopus Pragensis, Bertrandus Aptensis et Protiva Segniensis episcopi ac Hen- ricus abbas Fuldensis et ill. Bolco Svidnicensis, Nicolaus Oppavie, Bulco Falken- bergensis et Przymischel Teschinensis duces nec non nob. Wilhelm de Landstein, burg- gravius Pragensis, Petrus et Jodocus de Rosenberg et alii quam plures. Presencium sub nostre maiest. sig. testimonio literarum. Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, II idus aprilis, regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Copia saec. XVII in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 30, F. Münsterberg, O-A Frankenstein. — Ed. Heinr. Graf Reichenbach, Urkundl. Gesch. d. Grafen Reichenbach I p. 37 n. 175. — Cfr. Lindner, N. Archiv VIII p. 265 n. 96. — Reg. imp. VIII 6873. 315) 1356, 13 Apr. Pragae. In causa litis, quae inter monasterium Slavorum in Nova civitate Pragensi et Martinum de Milostín („Milostyn“) occasione unius lanei ibidem in Milostín vertebatur, cuius lanei medietatem Martinus se in servitium habere asserebat, quod tamen probare non poterat, Ul- ricus dictus Tysta de Hedčany („Hodczan“) et Raczko de Rakownik, iudex Minoris civi- tatis Pragensis, tamquam arbitratores electi pronuntiant, ut Martinus, fratres et successores sui totum laneum teneant sub iure theutonico, quod purchrecht dicitur, et census onere, prout „In cuius conpla- vicini sui, praetactae villae incolae, agros suos tenent et possident. nacionis evidenciam sigilla nostra, in testimonium autem sigillum civium seu civitatis Ra- cownicensis presentibus sunt appensa. Datum Prage a. d. 1356, fer. IV proxima ante diem b. Tiburcii. Ed. Helmling-Horcicka, Das vollst. Registrum Slavorum p. 166 n. 79 e ms. Registri eiusdem p. 78. — Extr. Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. XVI p. 257 n. 26. 316) 1356, 14 Apr. Pragae. Johannes de Potštejn bona ad castrum Potštejn spectantia Karolo imperatori et regi ven- Ego Johannes de Botenstein notum facio — —, quod ego animo deli- dit. berato, fratrum et amicorum meorum accedente consilio — — infrascripta bona mea vide- licet Botensstein, Velissow, Kostelicz, Dudleb, Sinkow, Hodka dictum Saborkik, quidquid habeo seu habui in Hodieczsyn, Stradin cum araturis et villa, Holteka Parvum, Korytha, Rybna Sucha, Hlasnares, Samille et medietatem ville Burna et ville Sopotnicz et, quid- quid habeo seu habui in villa Dobrzissniow, nec non silvam Kostelicensem, cuius confines se protendunt a Costelicz usque ad fluvium Wrobnicz, ac eciam silvas Sakopanicz et Wapni cum metis, terminis et graniciis suis, cum omnibus utilitatibus suis — — et nominatim iura, que mihi post mortem nob. domine Elizabeth, matris mee, in bonis eius et eorun- dem bonorum pertinenciis competunt, serenissimo — — d. Karolo Romanorum imperatori
166 Regesta Bohemiae et Moraviae. possumus, approbamus — — conferentes sibi plenam potestatem et omnimodam facul- tatem dictum iudicium cum omnibus suis pertinenciis vendendi, obligandi, locandi — — salvis nostris iuribus et quorumlibet aliorum. Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnes- tus archiepiscopus Pragensis, Bertrandus Aptensis et Protiva Segniensis episcopi ac Hen- ricus abbas Fuldensis et ill. Bolco Svidnicensis, Nicolaus Oppavie, Bulco Falken- bergensis et Przymischel Teschinensis duces nec non nob. Wilhelm de Landstein, burg- gravius Pragensis, Petrus et Jodocus de Rosenberg et alii quam plures. Presencium sub nostre maiest. sig. testimonio literarum. Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, II idus aprilis, regn. nostr. a. X, imperii vero primo. Copia saec. XVII in archivo publico Vratislaviensi, Rep. 30, F. Münsterberg, O-A Frankenstein. — Ed. Heinr. Graf Reichenbach, Urkundl. Gesch. d. Grafen Reichenbach I p. 37 n. 175. — Cfr. Lindner, N. Archiv VIII p. 265 n. 96. — Reg. imp. VIII 6873. 315) 1356, 13 Apr. Pragae. In causa litis, quae inter monasterium Slavorum in Nova civitate Pragensi et Martinum de Milostín („Milostyn“) occasione unius lanei ibidem in Milostín vertebatur, cuius lanei medietatem Martinus se in servitium habere asserebat, quod tamen probare non poterat, Ul- ricus dictus Tysta de Hedčany („Hodczan“) et Raczko de Rakownik, iudex Minoris civi- tatis Pragensis, tamquam arbitratores electi pronuntiant, ut Martinus, fratres et successores sui totum laneum teneant sub iure theutonico, quod purchrecht dicitur, et census onere, prout „In cuius conpla- vicini sui, praetactae villae incolae, agros suos tenent et possident. nacionis evidenciam sigilla nostra, in testimonium autem sigillum civium seu civitatis Ra- cownicensis presentibus sunt appensa. Datum Prage a. d. 1356, fer. IV proxima ante diem b. Tiburcii. Ed. Helmling-Horcicka, Das vollst. Registrum Slavorum p. 166 n. 79 e ms. Registri eiusdem p. 78. — Extr. Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. XVI p. 257 n. 26. 316) 1356, 14 Apr. Pragae. Johannes de Potštejn bona ad castrum Potštejn spectantia Karolo imperatori et regi ven- Ego Johannes de Botenstein notum facio — —, quod ego animo deli- dit. berato, fratrum et amicorum meorum accedente consilio — — infrascripta bona mea vide- licet Botensstein, Velissow, Kostelicz, Dudleb, Sinkow, Hodka dictum Saborkik, quidquid habeo seu habui in Hodieczsyn, Stradin cum araturis et villa, Holteka Parvum, Korytha, Rybna Sucha, Hlasnares, Samille et medietatem ville Burna et ville Sopotnicz et, quid- quid habeo seu habui in villa Dobrzissniow, nec non silvam Kostelicensem, cuius confines se protendunt a Costelicz usque ad fluvium Wrobnicz, ac eciam silvas Sakopanicz et Wapni cum metis, terminis et graniciis suis, cum omnibus utilitatibus suis — — et nominatim iura, que mihi post mortem nob. domine Elizabeth, matris mee, in bonis eius et eorun- dem bonorum pertinenciis competunt, serenissimo — — d. Karolo Romanorum imperatori
Strana 167
Annus 1356, 12—14 Apr. 167 s. a. et Boemie regi, domino meo gracioso, pro se, heredibus ac successoribus suis, regibus Boemie, dumtaxat et eiusdem regni corona ementi — — vendidi“ pro tribus milibus qua- dringentis sexagenis gr. prag. usualis et curentis monete, de quibus dominus meus mihi et fratribus meis ac heredibus nostris mille septingentas sexagenas in festo s. Venceslai futuro proxime et mille et septingentas sexagenas in festo s. Georgi, tunc inmediate se- quenti, in civitate Pragensi dare et solvere tenebitur et promisit et easdem peccunias nobis sine dolo conducere in Boschowicz, Sampach seu Czastolowicz, ubi duxerimus eli- gendum. Conditione nihilominus infrascripta, quod si predicte peccunie in singulis prefatis terminis mihi et fratribus meis seu heredibus nostris in loco prefato solute non fuerint et modo predicto conducte, quod tunc honor. vir d. Michael, frater — — d. Johannis Olmucensis episcopi, nobis alterum ex duobus castris videlicet Leichtemburg seu Fursten- berg, quodcunque a predicto domino nostro in mandatis acceperit, sicut nobis viva voce promisit, teneatur et debeat sine contradicciones qualibet assignare, per me, fratres meos et heredes nostros tenendum, habendum et utifruendum cum redditibus et proventibus con- suetis et debitis ad hoc spectantibus, fructibus non decuciendis in sorte, tamdiu, donec prefate peccunie per antedictum dominum nostrum, heredes vel successores suos, reges Boemie, nobis solute fuerint — —. Decrevit eciam prefatus dominus meus imperator, quod ego et heredes mei nullis demeritis nostris seu reatibus predictas peccunias possimus perdere, quin nobis debeant modis omnibus dari et solvi sub condicionibus antedictis. Renunccio igitur ego, qui supra Johannes de Botenstein etc. In cuius rei testimonium presentes fieri et mei nec non nob. viri d. Cenconis de Botenssteyn constitui sigillorum appensione muniri. Datum Prage a. d. 1356 feria quinta proxima ante diem Palmarum. Cop. saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 416 n. 416. 317) 1356, 14 Apr. Pragae. Obligatio Johlini Jacobi, burggravii Vissegradensis. Ego Johlinus Jacobi burgravius Wyssegradensis tenore presencium bona fide promitto serenissimo principi et domino meo gracioso, d. Karolo Romanorum imperatori s. a. et Boemie regi illustrissimo trecentas sexagenas gr. prag. infra proximum conductum pasche et abinde infra quindenam sequentem continue trecentas sexagenas gr. et demum in festo penthecostes inmediate secuturo ICL sexagenas minus centum florenis dare et solvere sine dilacione‘ ac in sacris- tiam ecclesie Pragensis reponere nec non illi presentare persone, cui ipse dominus meus prefatus easdem duxerit deputandas. Harum, quibus sigillum est appressum, testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1356, feria V ante dominicam Palmarum. Сор. saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 466 n. 478. a) vendendi, cop. — b) condiccione, cop. — c) dilatacione, cop.
Annus 1356, 12—14 Apr. 167 s. a. et Boemie regi, domino meo gracioso, pro se, heredibus ac successoribus suis, regibus Boemie, dumtaxat et eiusdem regni corona ementi — — vendidi“ pro tribus milibus qua- dringentis sexagenis gr. prag. usualis et curentis monete, de quibus dominus meus mihi et fratribus meis ac heredibus nostris mille septingentas sexagenas in festo s. Venceslai futuro proxime et mille et septingentas sexagenas in festo s. Georgi, tunc inmediate se- quenti, in civitate Pragensi dare et solvere tenebitur et promisit et easdem peccunias nobis sine dolo conducere in Boschowicz, Sampach seu Czastolowicz, ubi duxerimus eli- gendum. Conditione nihilominus infrascripta, quod si predicte peccunie in singulis prefatis terminis mihi et fratribus meis seu heredibus nostris in loco prefato solute non fuerint et modo predicto conducte, quod tunc honor. vir d. Michael, frater — — d. Johannis Olmucensis episcopi, nobis alterum ex duobus castris videlicet Leichtemburg seu Fursten- berg, quodcunque a predicto domino nostro in mandatis acceperit, sicut nobis viva voce promisit, teneatur et debeat sine contradicciones qualibet assignare, per me, fratres meos et heredes nostros tenendum, habendum et utifruendum cum redditibus et proventibus con- suetis et debitis ad hoc spectantibus, fructibus non decuciendis in sorte, tamdiu, donec prefate peccunie per antedictum dominum nostrum, heredes vel successores suos, reges Boemie, nobis solute fuerint — —. Decrevit eciam prefatus dominus meus imperator, quod ego et heredes mei nullis demeritis nostris seu reatibus predictas peccunias possimus perdere, quin nobis debeant modis omnibus dari et solvi sub condicionibus antedictis. Renunccio igitur ego, qui supra Johannes de Botenstein etc. In cuius rei testimonium presentes fieri et mei nec non nob. viri d. Cenconis de Botenssteyn constitui sigillorum appensione muniri. Datum Prage a. d. 1356 feria quinta proxima ante diem Palmarum. Cop. saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 416 n. 416. 317) 1356, 14 Apr. Pragae. Obligatio Johlini Jacobi, burggravii Vissegradensis. Ego Johlinus Jacobi burgravius Wyssegradensis tenore presencium bona fide promitto serenissimo principi et domino meo gracioso, d. Karolo Romanorum imperatori s. a. et Boemie regi illustrissimo trecentas sexagenas gr. prag. infra proximum conductum pasche et abinde infra quindenam sequentem continue trecentas sexagenas gr. et demum in festo penthecostes inmediate secuturo ICL sexagenas minus centum florenis dare et solvere sine dilacione‘ ac in sacris- tiam ecclesie Pragensis reponere nec non illi presentare persone, cui ipse dominus meus prefatus easdem duxerit deputandas. Harum, quibus sigillum est appressum, testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1356, feria V ante dominicam Palmarum. Сор. saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 466 n. 478. a) vendendi, cop. — b) condiccione, cop. — c) dilatacione, cop.
Strana 168
168 Regesta Bohemiae et Moraviae 318) (1356, 14 Apr.). Vobis universis purchraviis, iusticiariis seu De hereditate in Račíněves. poprawczonibus in regno Boemie constitutis, quibus presentes exhibite fuerint, significamus, quia domicella Jutka de Raczynyvsi hereditatem suam ibidem in Raczynauess, quidquid ibi habuit, dedit libere et ad terre tabulas inposuit ac hereditarie condescendit Hukoni de Cziesczowicz et Wychne de Slapanowicz, prout hoc in ipsis tabulis plenius continetur expressum, unde vobis auctoritate domini nostri, imperatoris Romanorum et Boemie regis ac nostra committimus, quatenus ipsos Hukonem et Wichnam in eadem hereditate Raczy- nawsy manuteneatis et non permittatis per quempiam inpediri, in eo nobis specialiter placituri. Datum Prage feria V ante dominicam Palmarum. Copia coaeva in tabulis curiae regiae 1, ms. archivi terrae Bohemiae sign. A 17 p. 115. — Ibidem aliae litterae de hereditate in Račinèves, quae eodem anno, aut (quia in ipsis Herbordus de Janovice, sup- remus officialis regni Bohemiae commemoratur ut n. 72) iam anno 1355 datae sunt: Johannes de Wessele summus camerarius, Andreas de Duba iudex, Stephanus notarius terre, ceterique beneficiarii Pragenses. Vobis d. Herbordo de Janowicz, supremo officiali regni Boemie, presentibus notificamus, quia Byczen de Raczynywsy et Pota de Hostky, bone memorie, hereditates suas ad invicem permutaverunt, ita quod idem Byczen eidem Pote et suis heredibus hereditatem suam in Raczynyewsy duas curias aratu- rarum et 4 marcas argenti census annui pro aliis hereditatibus dedit et hereditarie in perpetuum con- descendit; in qua quidem hereditate domicella Gitka, filia ipsius Pote, tamquam heres legittima successit. Et quia eidem domicelle de ipsa hereditate per quosdam est violenter intromissum, ut didicimus, idcirco vos tanquam supremum officialem hortamur presentibus et rogamus, quatenus eandem domicellam de ipsa hereditate potentem faciatis et contra omnes et singulos ipsam in hoc inpedientes defendas, ammoto ab eadem hereditate quolibet illicito et violento detentore. Datum Prage sub sigillo nostri beneficii sab- batho quatuor temporum Penthecostes. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. I p. 239 n. 9. — Emler, Rel. tab. terrae I p. 69 n. 15, 16. 319) 1356, 15 Apr. Avinione. Waltero quondam Sdeslai de Královice („Crelowicz“), paupere clerico Pragensis diocesis, parte ex una et magistro domus s. Francisci in pede pontis Pragensis Cruciferorum cum stella ac Conrado dicto Slegel („Slegh“), Crucifero domus eiusdem, parte ex altera de ecclesia parochiali in Kynšperch („Kungesperch“), per resignationem Venceslai dicti „Wylrechanis" legitime vacante, litigantibus, cum iam pridem Clemens papa VI Bernardo de Caulasone legum doctori, archidiacono Elnensi, s. palatii auditori, eandem causam decidendam commisisset et ipse Bernardus dictas partes nec non Syfredum „Cuford“, Detlevum dictum Sturmer et Jo- hannem, procuratores a Henrico magistro et Petro priore dictae domus s. Francisci successive substitutos, pluries citavisset ac etiam, Clemente papa mortuo, a Petro episcopo Penestrino, s. Romanae ecclesiae vicecancellario, iussus in eadem causa ulterius processisset, denique Ber- nardo auditore se de Romana curia absentante, Geraldus de Podiofulconis legum doctor, cano- nicus Lemovicensis, s. palatii auditor, dictam causam ulterius est prosecutus et ambabus par- tibus citatis et Venceslao rectore ecclesiae in Ponte a Leone magistro domus s. Francisci
168 Regesta Bohemiae et Moraviae 318) (1356, 14 Apr.). Vobis universis purchraviis, iusticiariis seu De hereditate in Račíněves. poprawczonibus in regno Boemie constitutis, quibus presentes exhibite fuerint, significamus, quia domicella Jutka de Raczynyvsi hereditatem suam ibidem in Raczynauess, quidquid ibi habuit, dedit libere et ad terre tabulas inposuit ac hereditarie condescendit Hukoni de Cziesczowicz et Wychne de Slapanowicz, prout hoc in ipsis tabulis plenius continetur expressum, unde vobis auctoritate domini nostri, imperatoris Romanorum et Boemie regis ac nostra committimus, quatenus ipsos Hukonem et Wichnam in eadem hereditate Raczy- nawsy manuteneatis et non permittatis per quempiam inpediri, in eo nobis specialiter placituri. Datum Prage feria V ante dominicam Palmarum. Copia coaeva in tabulis curiae regiae 1, ms. archivi terrae Bohemiae sign. A 17 p. 115. — Ibidem aliae litterae de hereditate in Račinèves, quae eodem anno, aut (quia in ipsis Herbordus de Janovice, sup- remus officialis regni Bohemiae commemoratur ut n. 72) iam anno 1355 datae sunt: Johannes de Wessele summus camerarius, Andreas de Duba iudex, Stephanus notarius terre, ceterique beneficiarii Pragenses. Vobis d. Herbordo de Janowicz, supremo officiali regni Boemie, presentibus notificamus, quia Byczen de Raczynywsy et Pota de Hostky, bone memorie, hereditates suas ad invicem permutaverunt, ita quod idem Byczen eidem Pote et suis heredibus hereditatem suam in Raczynyewsy duas curias aratu- rarum et 4 marcas argenti census annui pro aliis hereditatibus dedit et hereditarie in perpetuum con- descendit; in qua quidem hereditate domicella Gitka, filia ipsius Pote, tamquam heres legittima successit. Et quia eidem domicelle de ipsa hereditate per quosdam est violenter intromissum, ut didicimus, idcirco vos tanquam supremum officialem hortamur presentibus et rogamus, quatenus eandem domicellam de ipsa hereditate potentem faciatis et contra omnes et singulos ipsam in hoc inpedientes defendas, ammoto ab eadem hereditate quolibet illicito et violento detentore. Datum Prage sub sigillo nostri beneficii sab- batho quatuor temporum Penthecostes. — Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. I p. 239 n. 9. — Emler, Rel. tab. terrae I p. 69 n. 15, 16. 319) 1356, 15 Apr. Avinione. Waltero quondam Sdeslai de Královice („Crelowicz“), paupere clerico Pragensis diocesis, parte ex una et magistro domus s. Francisci in pede pontis Pragensis Cruciferorum cum stella ac Conrado dicto Slegel („Slegh“), Crucifero domus eiusdem, parte ex altera de ecclesia parochiali in Kynšperch („Kungesperch“), per resignationem Venceslai dicti „Wylrechanis" legitime vacante, litigantibus, cum iam pridem Clemens papa VI Bernardo de Caulasone legum doctori, archidiacono Elnensi, s. palatii auditori, eandem causam decidendam commisisset et ipse Bernardus dictas partes nec non Syfredum „Cuford“, Detlevum dictum Sturmer et Jo- hannem, procuratores a Henrico magistro et Petro priore dictae domus s. Francisci successive substitutos, pluries citavisset ac etiam, Clemente papa mortuo, a Petro episcopo Penestrino, s. Romanae ecclesiae vicecancellario, iussus in eadem causa ulterius processisset, denique Ber- nardo auditore se de Romana curia absentante, Geraldus de Podiofulconis legum doctor, cano- nicus Lemovicensis, s. palatii auditor, dictam causam ulterius est prosecutus et ambabus par- tibus citatis et Venceslao rectore ecclesiae in Ponte a Leone magistro domus s. Francisci
Strana 169
Annus 1356, 14—20 Apr. 169 procuratore substituto, visis omnibus munimentis per utramque partem productis, definitivam fert sententiam et Conradum Slegel ad ecclesiam in Kynšperch confirmat, taxationem vero expensarum de consensu utriusque partis omittit. „Lecta, lata et in scriptis promulgata fuit supradicta diffinitiva sentencia per nos Geraldum de Podiofulconis auditorem predictum — — 1356, Auinione in palacio causarum apostolico, ubi iura redduntur, mane — — sub a. ind. nona, die veneris XV m. aprilis, pontificatus — — Innocencii pape VI predicti a. IV. presentibus discr. vv. magistris Guillermo de Portutz, Johanne de Longogimello et Guillelmo de Bosco, clericis Claromontensis, Parisiensis et Nemausensis dioc., notariis publicis et scribis nostris, testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Bernardus Johannis, clericus Castrensis dioc., publicus apostolica auctoritate notarius ac ven. v. d. Geraldi de Po- diofulconis auditoris suprascripti scriba — — per alium scribi feci meque subscripsi et signum meum apposui consuetum rogatus in testimonium premissorum. Orig. cum sig. oblongo de cera rubra communi impressa in filis flavi rubrique coloris in archivo Cruci- ferorum in pede pontis Pragensis scr. 21 cl. I n. 18. 320) 1356, 20 Apr. Třebíč. Monasterium Trebicense vendit molendinum sub censu annuo possidendum. — nos Adamus div. miser. abbas, Martinus prior, Clemens supprior et totus conventus mon. s. Mariae in Trebic, ord. s. Ben., dioc. Olom., — — profitemur, quod prov. ac hon. v. Andreas dictus Radil, civitatis nostre Trebicensis incola, a nobis molendinum quoddam sub castello Palanek situatum una cum agris, hortis — —, quod antehac Woijslaus et Wenceslaus b. mem. monasterii nostri fratres comprofessi, dum viverent, cum assensu nostro pietantie nomine usurparunt, post quorum demum obitum ad nos devolutum fuit, iusto emptionis titulo pro se ac heredibus suis emerit, triginta marcas gr. prag. moravici numeri et pagamenti pro eo solvendo, his insuper sub conditionibus et pactis, ut prae- fatus Andreas, actualis emptor, et eius heredes — - ex eo praeter praefatas 30 marcas adhuc omni anno nomine census annui semiterciam marcam gr. prag. eiusdem numeri et pagamenti, et quidem signanter in die Urbani mart. unam, in die Corporis Christi mediam et in die Purificationis b. Mariae denuo unam integram marcam fratribus, monasterium Trebicense nostrum incolentibus, in pietanciam — — persolvant, caeteroquin autem ab omnibus dationibus, solutionibus, robotis et aliis operis omnino sint liberi et exempti, excepta una berna regali et communi, quam, postquam communi necessitate exigente pre- scripta fuerit, non secus ac alii molendinatores anteriores et inferiores in hoc flumine locati — — solvere tenebuntur. Hoc preterea ei aut eisdem favorabiliter concedentes, ut — voluerit penes hoc molendinum adhuc pistrinum quodsi ipse aut aliquis heredum — pro conficiendis pultis ad proprias expensas edificare, id — — possit, quin exinde ultra alium censum solvere teneantur, praesertim cum supramemorati monasterii fratres iam nobis intuitu huius tempore redemptionis ville nostre Wojikowicz aliis triginta marcis gr.
Annus 1356, 14—20 Apr. 169 procuratore substituto, visis omnibus munimentis per utramque partem productis, definitivam fert sententiam et Conradum Slegel ad ecclesiam in Kynšperch confirmat, taxationem vero expensarum de consensu utriusque partis omittit. „Lecta, lata et in scriptis promulgata fuit supradicta diffinitiva sentencia per nos Geraldum de Podiofulconis auditorem predictum — — 1356, Auinione in palacio causarum apostolico, ubi iura redduntur, mane — — sub a. ind. nona, die veneris XV m. aprilis, pontificatus — — Innocencii pape VI predicti a. IV. presentibus discr. vv. magistris Guillermo de Portutz, Johanne de Longogimello et Guillelmo de Bosco, clericis Claromontensis, Parisiensis et Nemausensis dioc., notariis publicis et scribis nostris, testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Bernardus Johannis, clericus Castrensis dioc., publicus apostolica auctoritate notarius ac ven. v. d. Geraldi de Po- diofulconis auditoris suprascripti scriba — — per alium scribi feci meque subscripsi et signum meum apposui consuetum rogatus in testimonium premissorum. Orig. cum sig. oblongo de cera rubra communi impressa in filis flavi rubrique coloris in archivo Cruci- ferorum in pede pontis Pragensis scr. 21 cl. I n. 18. 320) 1356, 20 Apr. Třebíč. Monasterium Trebicense vendit molendinum sub censu annuo possidendum. — nos Adamus div. miser. abbas, Martinus prior, Clemens supprior et totus conventus mon. s. Mariae in Trebic, ord. s. Ben., dioc. Olom., — — profitemur, quod prov. ac hon. v. Andreas dictus Radil, civitatis nostre Trebicensis incola, a nobis molendinum quoddam sub castello Palanek situatum una cum agris, hortis — —, quod antehac Woijslaus et Wenceslaus b. mem. monasterii nostri fratres comprofessi, dum viverent, cum assensu nostro pietantie nomine usurparunt, post quorum demum obitum ad nos devolutum fuit, iusto emptionis titulo pro se ac heredibus suis emerit, triginta marcas gr. prag. moravici numeri et pagamenti pro eo solvendo, his insuper sub conditionibus et pactis, ut prae- fatus Andreas, actualis emptor, et eius heredes — - ex eo praeter praefatas 30 marcas adhuc omni anno nomine census annui semiterciam marcam gr. prag. eiusdem numeri et pagamenti, et quidem signanter in die Urbani mart. unam, in die Corporis Christi mediam et in die Purificationis b. Mariae denuo unam integram marcam fratribus, monasterium Trebicense nostrum incolentibus, in pietanciam — — persolvant, caeteroquin autem ab omnibus dationibus, solutionibus, robotis et aliis operis omnino sint liberi et exempti, excepta una berna regali et communi, quam, postquam communi necessitate exigente pre- scripta fuerit, non secus ac alii molendinatores anteriores et inferiores in hoc flumine locati — — solvere tenebuntur. Hoc preterea ei aut eisdem favorabiliter concedentes, ut — voluerit penes hoc molendinum adhuc pistrinum quodsi ipse aut aliquis heredum — pro conficiendis pultis ad proprias expensas edificare, id — — possit, quin exinde ultra alium censum solvere teneantur, praesertim cum supramemorati monasterii fratres iam nobis intuitu huius tempore redemptionis ville nostre Wojikowicz aliis triginta marcis gr.
Strana 170
170 Regesta Bohemiae et Moraviae. prag. eiusdem numeri et pagamenti succurrerunt. Volentes, ut perinde supranominatus census pro pietantia fratrum eo certior sit et a fratribus monasterii anniversaria supra constitutis diebus pro anima cuiusdam b. mem. Nicolai, nostri monasterii quondam purg- gravii, et animabus omnium aliorum fidelium defunctorum eo libentius — — persolvantur. In quorum robur et testimonium sigilla quoque nostra abbatiale et conventuale hisce ap- pendimus. Datum et actum in monasterio nostro Trebic a. d. 1356, fer. quarta ante Magnum diem Domini. Cop. saec. XIX in Monastico Moraviensi (G. Lefebure), ms. monasterii Rajhradensis sign. G a 40 p. 84. Contulit Fr. Hrubý. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 12 n. 12. 321) 1356, 24 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex Tyloni abbati et conventui monasterii Lubensis Cist. ord., Vrat. dioc., donationes a Johanne rege Bohemiae vel a ducibus et principibus Silesiae sive ab aliis concessas, modum iudicandi in iudicio claustrali antiquitus rite observatum, incorporationes fructuum capellae s. Laurentii in castro Lignicensi et ecclesiarum quarumcunque in regno Bohemiae vel extra in quocunque loco dicto monasterio factas nec non alias possessiones et iura monasterii confirmat. Poena 100 mar. auri puri, quarum medietas regum Bohemiae Testes curiae seu camerae est solvenda. „Ad hoc summi dispensacione presidii." Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis, Bertrandus Aptensis, Theodericus Mindensis episcopi, Heinricus abbas Fuldensis, Bolko Falkemburgensis, Bolko Opuliensis, Przimislaus Teschinensis duces, Burghardus burggravius Magdeburgensis, magister curiae, Hein- ricus de Swarczburg, Albertus de Anhalt comites, Hasco de Swereticz, Busco de Wilharticz, magistri camerae. „Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, VIII kal. maii, regn. nostr. a. X, imp. vero secundo. Per dominum .. Luthomuslensem episcopum, cancellarium, Johannes Eystetensis. R. Wlpertus." Orig. cum signo imper. et sig. maiest. in fil. ser. in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 91 Cisterc. Leubus n. 320. — Reg. imp. VIII 6176. 322) 1356, 28 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex cives civitatis Gorlicz ab exactionibus liberat ita, ut post ex- spirationem libertatis, dudum ipsis concessae, ad unum annum immediate sequentem ab omni solutionum genere iterum sint absoluti. „Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, IV kal. Per Thimonem de Koldicz, advocatum Bu- maii, regn. nostr. a. X, imp. vero secundo. dissinensem, Johannes de Glacz. R. Hertwicus. Orig. cum sig. in press. perg., deperdito, in archivo civitatis Gorlicensis sign. 62/42. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 67 n. 334. — Reg. imp. VIII 2444.
170 Regesta Bohemiae et Moraviae. prag. eiusdem numeri et pagamenti succurrerunt. Volentes, ut perinde supranominatus census pro pietantia fratrum eo certior sit et a fratribus monasterii anniversaria supra constitutis diebus pro anima cuiusdam b. mem. Nicolai, nostri monasterii quondam purg- gravii, et animabus omnium aliorum fidelium defunctorum eo libentius — — persolvantur. In quorum robur et testimonium sigilla quoque nostra abbatiale et conventuale hisce ap- pendimus. Datum et actum in monasterio nostro Trebic a. d. 1356, fer. quarta ante Magnum diem Domini. Cop. saec. XIX in Monastico Moraviensi (G. Lefebure), ms. monasterii Rajhradensis sign. G a 40 p. 84. Contulit Fr. Hrubý. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 12 n. 12. 321) 1356, 24 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex Tyloni abbati et conventui monasterii Lubensis Cist. ord., Vrat. dioc., donationes a Johanne rege Bohemiae vel a ducibus et principibus Silesiae sive ab aliis concessas, modum iudicandi in iudicio claustrali antiquitus rite observatum, incorporationes fructuum capellae s. Laurentii in castro Lignicensi et ecclesiarum quarumcunque in regno Bohemiae vel extra in quocunque loco dicto monasterio factas nec non alias possessiones et iura monasterii confirmat. Poena 100 mar. auri puri, quarum medietas regum Bohemiae Testes curiae seu camerae est solvenda. „Ad hoc summi dispensacione presidii." Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis, Bertrandus Aptensis, Theodericus Mindensis episcopi, Heinricus abbas Fuldensis, Bolko Falkemburgensis, Bolko Opuliensis, Przimislaus Teschinensis duces, Burghardus burggravius Magdeburgensis, magister curiae, Hein- ricus de Swarczburg, Albertus de Anhalt comites, Hasco de Swereticz, Busco de Wilharticz, magistri camerae. „Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, VIII kal. maii, regn. nostr. a. X, imp. vero secundo. Per dominum .. Luthomuslensem episcopum, cancellarium, Johannes Eystetensis. R. Wlpertus." Orig. cum signo imper. et sig. maiest. in fil. ser. in archivo publico Vratislaviensi, sign. Rep. 91 Cisterc. Leubus n. 320. — Reg. imp. VIII 6176. 322) 1356, 28 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex cives civitatis Gorlicz ab exactionibus liberat ita, ut post ex- spirationem libertatis, dudum ipsis concessae, ad unum annum immediate sequentem ab omni solutionum genere iterum sint absoluti. „Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, IV kal. Per Thimonem de Koldicz, advocatum Bu- maii, regn. nostr. a. X, imp. vero secundo. dissinensem, Johannes de Glacz. R. Hertwicus. Orig. cum sig. in press. perg., deperdito, in archivo civitatis Gorlicensis sign. 62/42. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 67 n. 334. — Reg. imp. VIII 2444.
Strana 171
Annus 1356, 20—30 Apr. 171 323) 1356, 28 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex cives civitatis Budissin ab exactionibus liberat (mutatis mutan- dis ut in charta praecedenti). Orig. cum sig. in press. perg., deperdito, in archivo civitatis Budissinensis sign. n. 109. 324) 1356, 30 Apr. Pragae. In nomine Domini amen. De decimis agrorum prope Montem Kutnis. Noverint universi presentes litteras inspecturi, quod nos Johannes permissione divina abbas monasterii Sedlicensis, Prag. dioc., arbiter — — per discr. vv. d. Crucem plebanum eccl. in Monte s. Jacobi parte una et Vlussium penesticum civem in Montibus Chuttnis parte ex altera, de consensu expresso ac auctoritate speciali ven. viri et d. Petri cantoris Lubu- censis ecclesie, officialis curie Pragensis, concorditer assumptus et electus, in causa, que inter prefatum Crucem plebanum ex una et dictum Vlussium civem parte ex altera super plenis et integris decimis fructuum agrorum, quos dictus civis infra fines et limites par- rochie dicte ecclesie s. Jacobi coluit et colit, retentis et non solutis et eciam decimis in- antea persolvendis nec non super quarumdam oblacionum et obvencionum subtraccione, quass idem plebanus et sui predecessores a colonis et rusticis, qui dictos agros coluerunt et colere consueverunt, pridem perceperunt, antequam predicti rustici et coloni per eundem civem fuissent amoti, et eorum occasione vertitur seu vertisperatur seu quocumque modo occasione premissorum verti posset, prout in forma compromissi per discr. virum Johannem de Byelina, notarium publicum, in publicam formam redacti plenius continetur, visis et auditis parcium iuribus — — in hiis scriptis arbitramur — —, quod predictus Vlussius civis de predictis agris censualibus, videlicet sex laneorum, quos idem civis infra fines et limites parrochie dicte ecclesie coluit et colit, ut premittitur, solvere debeat et teneatur singulis annis inantea de quolibet laneo duas mensuras sive strichones, videlicet unum siliginis et alterum avene, prout alii coloni agrorum censualium dicti monasterii Sedlicensis a centum annis citra et ultra facere et solvere consueverunt et faciunt et solvunt. Item arbitramur — —, quod pro oblacionibus et obvencionibus supradictis seu loco oblacionum et obvencionum predictarum, quas' idem plebanus et nomine sue ecclesie a rusticis et colonis predictis, si in dictis agris, sicut antea resedissent et residerent, percipere po- tuissent et possent, idem civis aput nos reponere teneatur et debeat quindecim sexagenas gr. den. prag. pro redditibus comparandis ad ecclesiam supradictam, quam cito predicti redditus potuerint ad emendum inveniri et haberi, infra hinc et festum s. Michaelis pro- xime afuturum inclusive. Et hec omnia in recompensam et restauracionem ecclesie supra- dicte laudamus, arbitramur, diffinimus atque inviolabiliter precipimus fieri et observari sub pena centum sexagenarum gr. den. prag. in singulis capitulis laudi et compromissi, ") or.: quos. — b) or.: quam.
Annus 1356, 20—30 Apr. 171 323) 1356, 28 Apr. Pragae. Karolus imperator et rex cives civitatis Budissin ab exactionibus liberat (mutatis mutan- dis ut in charta praecedenti). Orig. cum sig. in press. perg., deperdito, in archivo civitatis Budissinensis sign. n. 109. 324) 1356, 30 Apr. Pragae. In nomine Domini amen. De decimis agrorum prope Montem Kutnis. Noverint universi presentes litteras inspecturi, quod nos Johannes permissione divina abbas monasterii Sedlicensis, Prag. dioc., arbiter — — per discr. vv. d. Crucem plebanum eccl. in Monte s. Jacobi parte una et Vlussium penesticum civem in Montibus Chuttnis parte ex altera, de consensu expresso ac auctoritate speciali ven. viri et d. Petri cantoris Lubu- censis ecclesie, officialis curie Pragensis, concorditer assumptus et electus, in causa, que inter prefatum Crucem plebanum ex una et dictum Vlussium civem parte ex altera super plenis et integris decimis fructuum agrorum, quos dictus civis infra fines et limites par- rochie dicte ecclesie s. Jacobi coluit et colit, retentis et non solutis et eciam decimis in- antea persolvendis nec non super quarumdam oblacionum et obvencionum subtraccione, quass idem plebanus et sui predecessores a colonis et rusticis, qui dictos agros coluerunt et colere consueverunt, pridem perceperunt, antequam predicti rustici et coloni per eundem civem fuissent amoti, et eorum occasione vertitur seu vertisperatur seu quocumque modo occasione premissorum verti posset, prout in forma compromissi per discr. virum Johannem de Byelina, notarium publicum, in publicam formam redacti plenius continetur, visis et auditis parcium iuribus — — in hiis scriptis arbitramur — —, quod predictus Vlussius civis de predictis agris censualibus, videlicet sex laneorum, quos idem civis infra fines et limites parrochie dicte ecclesie coluit et colit, ut premittitur, solvere debeat et teneatur singulis annis inantea de quolibet laneo duas mensuras sive strichones, videlicet unum siliginis et alterum avene, prout alii coloni agrorum censualium dicti monasterii Sedlicensis a centum annis citra et ultra facere et solvere consueverunt et faciunt et solvunt. Item arbitramur — —, quod pro oblacionibus et obvencionibus supradictis seu loco oblacionum et obvencionum predictarum, quas' idem plebanus et nomine sue ecclesie a rusticis et colonis predictis, si in dictis agris, sicut antea resedissent et residerent, percipere po- tuissent et possent, idem civis aput nos reponere teneatur et debeat quindecim sexagenas gr. den. prag. pro redditibus comparandis ad ecclesiam supradictam, quam cito predicti redditus potuerint ad emendum inveniri et haberi, infra hinc et festum s. Michaelis pro- xime afuturum inclusive. Et hec omnia in recompensam et restauracionem ecclesie supra- dicte laudamus, arbitramur, diffinimus atque inviolabiliter precipimus fieri et observari sub pena centum sexagenarum gr. den. prag. in singulis capitulis laudi et compromissi, ") or.: quos. — b) or.: quam.
Strana 172
172 Regesta Bohemiae et Moraviae. si contrafactum fuerit, committenda et parti servanti huiusmodi arbitrium per partem non servantem seu contravenientem plene et integraliter persolvenda; salvo et reservato nobis arbitrio et potestate declarandi, interpretandi et corrigendi super predictis, ubi- cumque et quandocumque visum fuerit expedire, et super predictis et quodlibet predictorum iterum, semel vel pluries pronunciandi. Et huiusmodi quidem laudum seu arbitrium per Johannem notarium publicum de Tyn Horssoviensi scribi et in formam publici instru- menti redigi mandavimus et nostri ac officiolatus curie archiepiscopalis Pragensis sigillis fecimus et procuravimus communiri in testimonium ac robur et firmitatem omnium pre- missorum. Lectum et latum fuit in scriptis arbitrium predictum Prage in domo habitacionis hon. v. d. Petri, officialis curie archiepiscopalis Pragensis predicti, a. d. 1356, ind. nona, — Innocencii — — pape VI anno quarto, Cruce die ultima mensis aprilis, pontif. — plebano et Vlussio cive, partibus predictis, presentibus et laudum seu arbitrium huiusmodi statim expresse emologantibus et approbantibus, in presencia ven. vv. Jacobi, Hynconis fratrum monasterii Sedlicensis predicti, ord. Cist., Johannis plebani de Gurim et Wilhelmi rectoris scolarum de Montibus Chuttnis, testium ad premissa vocatorum specialiter et rogatorum. Et ego Johannes Andree de Tyn Horssoviensi, clericus Prag. dioc., publicus auctoritate imperiali notarius etc. Orig. cum signo Johannis notarii et sigillo officialatus in press. perg. Pragae in archivo Musei Nat. sign. A. 325) 1356, 30 Apr. Pactum de aquae ductu in civitate Egrensi. Ich bruder Berhtolt spital- meister und ich bruder Johans prior und wir der convent gemein der Crützerbruder mit dem stern zu Eger vergehen offenlich — — umb das wazzer, daz in der erbern geistl. Deutschen herren hof zu Eger gefurt ist und darinne aufget und aufgangen ist manich iar, darumb si und under lûte, gesezzen in der Frowen gazzen, durch der gerten dazselb wazzer geleitet und gefurt ist, Lew Turner und Nykel Wernher in zwitraht und krig waren, daz mit underm wizzen, willen, gunst und wort di ersamen bescheiden Rudusch Angil und Heinrich Holagut, purger zu Eger, di vorgenanten Dütschen herren und under lût des miteinander gutlich vereinet, verrihtet, versünet und entschiden habent also, daz diselben under lûte Lew Turner und Nykel Wernher und ir erben, diweil si in den heu- sern sitzent, darinne si itzunde wonent, und di gerten habent, auf der rain des vor- gesprochen wazzers ein teil aufget — —, schûln desselben wazzers in denselben irn heusern niht mer nemen noch nutzen, dann alsvil in des not sei czu trincken und zu kochen — — und desselben wazzers schol in niht mer noch dicker auz den rôren gen, dann als ein hutsnur. — — Daz geschach — — 1356 iar des nehsten sunnabendes nach s. Marcus des ev. tage. Orig. cum sigillis magistri hospitalis et dictorum civium Egrensium, deperditis, in archivo civitatis Egrensis n. 86.
172 Regesta Bohemiae et Moraviae. si contrafactum fuerit, committenda et parti servanti huiusmodi arbitrium per partem non servantem seu contravenientem plene et integraliter persolvenda; salvo et reservato nobis arbitrio et potestate declarandi, interpretandi et corrigendi super predictis, ubi- cumque et quandocumque visum fuerit expedire, et super predictis et quodlibet predictorum iterum, semel vel pluries pronunciandi. Et huiusmodi quidem laudum seu arbitrium per Johannem notarium publicum de Tyn Horssoviensi scribi et in formam publici instru- menti redigi mandavimus et nostri ac officiolatus curie archiepiscopalis Pragensis sigillis fecimus et procuravimus communiri in testimonium ac robur et firmitatem omnium pre- missorum. Lectum et latum fuit in scriptis arbitrium predictum Prage in domo habitacionis hon. v. d. Petri, officialis curie archiepiscopalis Pragensis predicti, a. d. 1356, ind. nona, — Innocencii — — pape VI anno quarto, Cruce die ultima mensis aprilis, pontif. — plebano et Vlussio cive, partibus predictis, presentibus et laudum seu arbitrium huiusmodi statim expresse emologantibus et approbantibus, in presencia ven. vv. Jacobi, Hynconis fratrum monasterii Sedlicensis predicti, ord. Cist., Johannis plebani de Gurim et Wilhelmi rectoris scolarum de Montibus Chuttnis, testium ad premissa vocatorum specialiter et rogatorum. Et ego Johannes Andree de Tyn Horssoviensi, clericus Prag. dioc., publicus auctoritate imperiali notarius etc. Orig. cum signo Johannis notarii et sigillo officialatus in press. perg. Pragae in archivo Musei Nat. sign. A. 325) 1356, 30 Apr. Pactum de aquae ductu in civitate Egrensi. Ich bruder Berhtolt spital- meister und ich bruder Johans prior und wir der convent gemein der Crützerbruder mit dem stern zu Eger vergehen offenlich — — umb das wazzer, daz in der erbern geistl. Deutschen herren hof zu Eger gefurt ist und darinne aufget und aufgangen ist manich iar, darumb si und under lûte, gesezzen in der Frowen gazzen, durch der gerten dazselb wazzer geleitet und gefurt ist, Lew Turner und Nykel Wernher in zwitraht und krig waren, daz mit underm wizzen, willen, gunst und wort di ersamen bescheiden Rudusch Angil und Heinrich Holagut, purger zu Eger, di vorgenanten Dütschen herren und under lût des miteinander gutlich vereinet, verrihtet, versünet und entschiden habent also, daz diselben under lûte Lew Turner und Nykel Wernher und ir erben, diweil si in den heu- sern sitzent, darinne si itzunde wonent, und di gerten habent, auf der rain des vor- gesprochen wazzers ein teil aufget — —, schûln desselben wazzers in denselben irn heusern niht mer nemen noch nutzen, dann alsvil in des not sei czu trincken und zu kochen — — und desselben wazzers schol in niht mer noch dicker auz den rôren gen, dann als ein hutsnur. — — Daz geschach — — 1356 iar des nehsten sunnabendes nach s. Marcus des ev. tage. Orig. cum sigillis magistri hospitalis et dictorum civium Egrensium, deperditis, in archivo civitatis Egrensis n. 86.
Strana 173
Annus 1356, 30 Apr.—1 Maii. 173 326) 1356, 1 Maii Pragae. Kazimirus Poloniae rex foedus cum Karolo imperatore et rege a. 1348 initum renovat. Kazimirus dei gracia rex Polonie et Russie nec non Cracouie, Sandomirie, Syradie, Lancicie, Cuyauie et Pomoranie terrarum ac ducatuum dominus et heres, notum facimus universis, quod quia serenissimo ac invictissimo principi et domino d. Karolo Romanorum imperatori s. a. et Boemie regi, fratri nostro carissimo, in tractatibus habitis inter mayestatem suam ab una et nos parte ab alia in opido suo Namislauia sub a. d. 1348, ind. prima, X kal. decembris, regn. ipsius a. tercio sub tytulo Romano regio, quo illis temporibus utebatur, sub iuramento rite promisimus,i sic et nunc animo deliberato et maturo nostrorum procerum accedente consilio modo consimili sub eodem iuramento deliberate promittimus perpetuam dileccionem et fraternam amiciciam cunctis inantea futuris temporibus inviolabiliter observare, sicut ipse versa vice nobis sub iuramento alias facto, ad observacionem earundem dileccionis et amicicie teneatur, prout in antiquis litteris nostre concordie, inter nos et eum aliquociens celebrate, plenius continetur. Promisit eciam dictus d. imperator sub iuramento alias prestito bona fide et sine dolo nobis adversus quemlibet hominem et nominatim contra Cruciferos de domo Theutonica seu eciam contra Bauaros vel quoscunque alios, in marchionatu Brandemburgensi manentes, in propria persona, si commode fieri poterit, vel in persona ill. principis d. Johannis marchionis Moravie, fratris sui, secundogeniti cl. m. ill. d. Johannis quondam regis Boemie genitoris sui, cum sexin- gentis hominibus galeatis assistere et amicabiliter suffragari, illo presertim tempore, cum blada et segetes sunt in campis. Et si quispiam inimicorum ante tempus messium quo- cumque tempore terras nostras invaderet, sub premisso iuramento absque dolo promisit contra insultum eorumdem inimicorum nostrorum toto suo posse nos adiuvare. Et si prima via cum hominibus eisdem nos adversus inimicos nostros limites regni nostri non recu- peraremus, tunc secundario ad requisicionem nostram quadringentos galeatos nobis destinare promisit et tenebitur sub suis dampnis, sumptibus et expensis; ita tamen quod nos suo exercitui predicto, quamdiu in regno nostro moram traxerit, de esculentis et poculentis tenebimur et promittimus providere. Et si, quod non speramus, prima et secunda via non recuperaremus limites eiusdem regni nostri, tunc tercia et quarta vice et quociens necesse fuerit, nobis sub iuramento et fide premissis, iuxta suum posse, sine dolo suffragari pro- misit et tenetur tamdiu, quousque, ut predicitur, recuperemus limites regni nostri. Quibus recuperatis, prefato d. imperatori et regi Boemie assistere et astare tenebimur adversus omnem hominem excepto rege Ungarie, prout in antiquis nostris litteris est expressum. Insuper quamdiu effectum predictorum adversus inimicos nostros assecuti non fuerimus, sibi non tenebimur suffragari. Hoc tamen adiecto, quod in hoc medio suis inimicis per nos vel nostros non cooperabimur vel assistemus opere, consilio vel favore et supradictos galeatos, quos in adiutorium nobis destinare tenetur, sumptibus et expensis ac refusione 1) Vide Cod. iur. Boh II. 1 p. 314 n. 282.
Annus 1356, 30 Apr.—1 Maii. 173 326) 1356, 1 Maii Pragae. Kazimirus Poloniae rex foedus cum Karolo imperatore et rege a. 1348 initum renovat. Kazimirus dei gracia rex Polonie et Russie nec non Cracouie, Sandomirie, Syradie, Lancicie, Cuyauie et Pomoranie terrarum ac ducatuum dominus et heres, notum facimus universis, quod quia serenissimo ac invictissimo principi et domino d. Karolo Romanorum imperatori s. a. et Boemie regi, fratri nostro carissimo, in tractatibus habitis inter mayestatem suam ab una et nos parte ab alia in opido suo Namislauia sub a. d. 1348, ind. prima, X kal. decembris, regn. ipsius a. tercio sub tytulo Romano regio, quo illis temporibus utebatur, sub iuramento rite promisimus,i sic et nunc animo deliberato et maturo nostrorum procerum accedente consilio modo consimili sub eodem iuramento deliberate promittimus perpetuam dileccionem et fraternam amiciciam cunctis inantea futuris temporibus inviolabiliter observare, sicut ipse versa vice nobis sub iuramento alias facto, ad observacionem earundem dileccionis et amicicie teneatur, prout in antiquis litteris nostre concordie, inter nos et eum aliquociens celebrate, plenius continetur. Promisit eciam dictus d. imperator sub iuramento alias prestito bona fide et sine dolo nobis adversus quemlibet hominem et nominatim contra Cruciferos de domo Theutonica seu eciam contra Bauaros vel quoscunque alios, in marchionatu Brandemburgensi manentes, in propria persona, si commode fieri poterit, vel in persona ill. principis d. Johannis marchionis Moravie, fratris sui, secundogeniti cl. m. ill. d. Johannis quondam regis Boemie genitoris sui, cum sexin- gentis hominibus galeatis assistere et amicabiliter suffragari, illo presertim tempore, cum blada et segetes sunt in campis. Et si quispiam inimicorum ante tempus messium quo- cumque tempore terras nostras invaderet, sub premisso iuramento absque dolo promisit contra insultum eorumdem inimicorum nostrorum toto suo posse nos adiuvare. Et si prima via cum hominibus eisdem nos adversus inimicos nostros limites regni nostri non recu- peraremus, tunc secundario ad requisicionem nostram quadringentos galeatos nobis destinare promisit et tenebitur sub suis dampnis, sumptibus et expensis; ita tamen quod nos suo exercitui predicto, quamdiu in regno nostro moram traxerit, de esculentis et poculentis tenebimur et promittimus providere. Et si, quod non speramus, prima et secunda via non recuperaremus limites eiusdem regni nostri, tunc tercia et quarta vice et quociens necesse fuerit, nobis sub iuramento et fide premissis, iuxta suum posse, sine dolo suffragari pro- misit et tenetur tamdiu, quousque, ut predicitur, recuperemus limites regni nostri. Quibus recuperatis, prefato d. imperatori et regi Boemie assistere et astare tenebimur adversus omnem hominem excepto rege Ungarie, prout in antiquis nostris litteris est expressum. Insuper quamdiu effectum predictorum adversus inimicos nostros assecuti non fuerimus, sibi non tenebimur suffragari. Hoc tamen adiecto, quod in hoc medio suis inimicis per nos vel nostros non cooperabimur vel assistemus opere, consilio vel favore et supradictos galeatos, quos in adiutorium nobis destinare tenetur, sumptibus et expensis ac refusione 1) Vide Cod. iur. Boh II. 1 p. 314 n. 282.
Strana 174
174 Regesta Bohemiae et Moraviae. dampnorum sine dolo respicere promittit, quamdiu extra nostrum dominium fuerint consti- tuti. Sique limitibus regni Polonie suffragio suo obtentis, aliqui occupatores de bonis et dominiis ad regnum nostrum Polonie non pertinentibus exterminati et expulsi fuerint, medietatem bonorum et dominiorum huiusmodi predicti domini imperatoris et regis Boemie, residuam vero nostris usibus decernimus applicandam. Et omnia et singula, que in huius- modi nostris litteris contenta noscuntur, de verbo ad verbum, sicut ibidem exprimuntur, ad litteram inviolabiliter observare promittimus et tenemur sub omnibus modis et condi- cionibus, prout in eisdem litteris sub data, loco et tempore prelibatis invenitur expressum, eo dumtaxat excepto, quod de pecuniis omnibus, de quibus heedem littere mencionem constituunt, dictus d. imperator et Boemie rex ac fideiussores et compromissores sui liberi sint totaliter et penitus absoluti, sicut serenissimus princeps dominus Ludouicus rex Un- garie, frater noster carissimus, prefatum d. imperatorem et regem Boemie de ipsis pecuniis auctoritate procuratoria vice et nomine nostris absolvisse dinoscitur,1 et sicut eciam nos prefatum d. imperatorem et regem Boemie, fideiussores et compromissores ipsius, ad instar dicti regis Ungarie, specialibus litteris nostris rite quitavimus et liberos dimisimus ac penitus absolutos.2 Si vero, quod absit, predictum suffragium nobis, per nos requisitus, facere vel mittere neglexerit, extunc pro eodem suffragio, quociens neglexerit, ipsum et filios suos, si quos habuerit Domino permittente, aut eo absque heredibus decedente, ill. principem d. Johannem marchionem Moravie, fratrem suum predictum, in eum casum, — — Actum ubi sibi in regno Boemie successerit, debebimus et poterimus ammonere. et datum Prage a. d. 1356 die bb. Philippi et Jacobi ap. Orig. cum sig. maiest. in cord. serica in archivo coronae regni Bohemiae Pragae. — Ed. e copiario archivi coronae Ludewig, Rel. manuscript. V p. 496 n. 29. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 389 n. 38. — Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 397 n. 1014. — Cod dipl. Mai. Pol. III p. 50 n. 1340. — ex alio copiario Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 12 n. 13. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 422 n. 393. — Reg. imp. VIII, Reichss. 262. 327) 1356, 1 Mali Pragae. Kazimirus rex Poloniae Karolo imperatori et regi tamquam regi Bohemiae et eiusdem regni coronae Svidnicensem et Javoriensem ducatus erogat et iuribus, sibi ac regno Poloniae „notum facimus universis, quod nos ob in eisdem ducatibus competentibus, renuntiat. amoris sinceri puritatem" (Sequitur tenor idem ac in litteris Ludovici regis Hungariae a. 1353, 27 Maii Budae datis, vide Cod. iur. Boh. II, 1 p. 369 n. 332, Grünhagen-Markgraf I p. 496 n. 11). „Actum et datum Prage a. d. 1356 die bb. Philippi et Jacobi ap." Orig. cum sigillo in cord. ser., fracto, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Edd. e cop. Goldast, Comm. de Boh. reg. iur. app. p. 80 (n. 49). — Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 67 n. 55. — Sommersberg, SS. rer. Sil. I p. 865 n. 91. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 313 n. 219. — ex orig. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. I p. 507 n. 17. — Extr. Jireček, Cod. iur- Boh. II, 1 p. 425 n. 394. — Reg. imp. VIII, Reichss. 263. 1) Vide litteras Ludovici regis Hungariae a. 1353, 27 Maii Budae datas, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 369 n. 333. — 2) Vide chartas sequentes.
174 Regesta Bohemiae et Moraviae. dampnorum sine dolo respicere promittit, quamdiu extra nostrum dominium fuerint consti- tuti. Sique limitibus regni Polonie suffragio suo obtentis, aliqui occupatores de bonis et dominiis ad regnum nostrum Polonie non pertinentibus exterminati et expulsi fuerint, medietatem bonorum et dominiorum huiusmodi predicti domini imperatoris et regis Boemie, residuam vero nostris usibus decernimus applicandam. Et omnia et singula, que in huius- modi nostris litteris contenta noscuntur, de verbo ad verbum, sicut ibidem exprimuntur, ad litteram inviolabiliter observare promittimus et tenemur sub omnibus modis et condi- cionibus, prout in eisdem litteris sub data, loco et tempore prelibatis invenitur expressum, eo dumtaxat excepto, quod de pecuniis omnibus, de quibus heedem littere mencionem constituunt, dictus d. imperator et Boemie rex ac fideiussores et compromissores sui liberi sint totaliter et penitus absoluti, sicut serenissimus princeps dominus Ludouicus rex Un- garie, frater noster carissimus, prefatum d. imperatorem et regem Boemie de ipsis pecuniis auctoritate procuratoria vice et nomine nostris absolvisse dinoscitur,1 et sicut eciam nos prefatum d. imperatorem et regem Boemie, fideiussores et compromissores ipsius, ad instar dicti regis Ungarie, specialibus litteris nostris rite quitavimus et liberos dimisimus ac penitus absolutos.2 Si vero, quod absit, predictum suffragium nobis, per nos requisitus, facere vel mittere neglexerit, extunc pro eodem suffragio, quociens neglexerit, ipsum et filios suos, si quos habuerit Domino permittente, aut eo absque heredibus decedente, ill. principem d. Johannem marchionem Moravie, fratrem suum predictum, in eum casum, — — Actum ubi sibi in regno Boemie successerit, debebimus et poterimus ammonere. et datum Prage a. d. 1356 die bb. Philippi et Jacobi ap. Orig. cum sig. maiest. in cord. serica in archivo coronae regni Bohemiae Pragae. — Ed. e copiario archivi coronae Ludewig, Rel. manuscript. V p. 496 n. 29. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 389 n. 38. — Riedel, Cod. dipl. Brand. II, 2 p. 397 n. 1014. — Cod dipl. Mai. Pol. III p. 50 n. 1340. — ex alio copiario Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 12 n. 13. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 422 n. 393. — Reg. imp. VIII, Reichss. 262. 327) 1356, 1 Mali Pragae. Kazimirus rex Poloniae Karolo imperatori et regi tamquam regi Bohemiae et eiusdem regni coronae Svidnicensem et Javoriensem ducatus erogat et iuribus, sibi ac regno Poloniae „notum facimus universis, quod nos ob in eisdem ducatibus competentibus, renuntiat. amoris sinceri puritatem" (Sequitur tenor idem ac in litteris Ludovici regis Hungariae a. 1353, 27 Maii Budae datis, vide Cod. iur. Boh. II, 1 p. 369 n. 332, Grünhagen-Markgraf I p. 496 n. 11). „Actum et datum Prage a. d. 1356 die bb. Philippi et Jacobi ap." Orig. cum sigillo in cord. ser., fracto, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Edd. e cop. Goldast, Comm. de Boh. reg. iur. app. p. 80 (n. 49). — Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 67 n. 55. — Sommersberg, SS. rer. Sil. I p. 865 n. 91. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 313 n. 219. — ex orig. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. I p. 507 n. 17. — Extr. Jireček, Cod. iur- Boh. II, 1 p. 425 n. 394. — Reg. imp. VIII, Reichss. 263. 1) Vide litteras Ludovici regis Hungariae a. 1353, 27 Maii Budae datas, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 369 n. 333. — 2) Vide chartas sequentes.
Strana 175
Annus 1356, 1—2 Маii. 175 328) 1356, 1 Maii Pragae. Kazimirus rex Poloniae pro ducatu Plocensi, cui nec non aliis principatibus Mazoviae Karolus imperator et rex resignavit, oppida Byczinam et Kreuzburg („Byczin et Crucemburk“) eidem imperatori tamquam regi Bohemiae et eiusdem regni coronae confert ac imperatorem et Bolconem ducem Svidnicensem ab omnibus debitis absolvit. „notum facimus universis, quia serenissimus ac invictissimus princeps“ (Sequitur tenor idem fere ac in litteris Ludovici regis Hungariae a. 1353, 27 Maii Budae datis; vide Cod. iur. Boh. II, 1 p. 369 n. 333). „Actum et datum Prage a. d. 1356 die bb. Philippi et Jacobi ap.“ Orig. cum sig. in cord. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Edd. e cop. Goldast, Comm. de Boh. reg. iur. app. p. 81 (n. 50). — Balbín, Miscell. hist. I, 8p. 68 n. 56. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 313 n. 220. — Extr. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. I p. 332 n. 31. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 425 n. 395. — Reg. imp. VIII, Reichss. 264. 329) 1356, 1 Maii. Johannes et Hugo de Alamsdorf agrum cum Henrico fratris ipsorum filio permutant. Ich Hannus, Hug bruder von Alamsdorf bekennen — —, das wyr mit unsers bruder sun Heynich eyn wechsel han getan mit dem acker, der da lyt in dem steynberge und stost an den wek, mit allen den reynen, als sin vater und her gehabt hat, mit wysen, mit allem rechte, mit allir gewonheyt, als sy ez gehabt han, und haben ym dorumme also vil zinses gegeben, als eyn hube zu der Birken zynset, daz bewise wir ym zu dem Nuendorfe an dem obern vyrteil kegen Spinnelbach. Und haben daz mit ym gereth: ab wir apgen Hannus und Hug und an erben sterben, das der acker und der zyns an yn gevallen sal; wer abyr, das wyr erben lisen hynder uns, so sal der acker an Heynichen gevallen und der zyns an dy erben, dy wyr lisen, sturbe abyr Heynich unsers bruder sun e, wen ich Hannus und Hug, so solde der vorgenante ackyr und der zyns uns ge- vallen und uf uns erben. Der redde gezyk ist unse herre, bruder Cunrad von Zwykkaw, commathawr zu Commathaw, mit dem ynsigel des huses zu Commathaw, daz an den brif gehangen ist. Daz wyr di beschribene sache stete und ganz halden wellen, des gebe wyr disen brif mit unsern ynsigeln behangen. Der ist geschriben — — 1356 iare an s. Wal- purge tak der h. witdowen. Orig. in archivo generali Dresdensi n. 3446. De tribus sigillis, in press. perg. pendentibus, 3) deest; 1) commendatoris de „Cumatow“, rot. de cera comm., laesum, 2) itidem rot. de cera comm., in clipeo duo vertragi; S- IOHANNIS - DE� ALAMSDORF. 330) 1356, 2 Maii Pragac. Rüdiger de Sparneck castrum Waldstein cum pertinentiis a Karolo imperatore et rege et a corona regni Bohemiae iure feudi dependere recognoscit. Ich Rudegerr von
Annus 1356, 1—2 Маii. 175 328) 1356, 1 Maii Pragae. Kazimirus rex Poloniae pro ducatu Plocensi, cui nec non aliis principatibus Mazoviae Karolus imperator et rex resignavit, oppida Byczinam et Kreuzburg („Byczin et Crucemburk“) eidem imperatori tamquam regi Bohemiae et eiusdem regni coronae confert ac imperatorem et Bolconem ducem Svidnicensem ab omnibus debitis absolvit. „notum facimus universis, quia serenissimus ac invictissimus princeps“ (Sequitur tenor idem fere ac in litteris Ludovici regis Hungariae a. 1353, 27 Maii Budae datis; vide Cod. iur. Boh. II, 1 p. 369 n. 333). „Actum et datum Prage a. d. 1356 die bb. Philippi et Jacobi ap.“ Orig. cum sig. in cord. ser. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Edd. e cop. Goldast, Comm. de Boh. reg. iur. app. p. 81 (n. 50). — Balbín, Miscell. hist. I, 8p. 68 n. 56. — Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 313 n. 220. — Extr. Grünhagen-Markgraf, Lehns- u. Besitzurk. Schles. I p. 332 n. 31. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 425 n. 395. — Reg. imp. VIII, Reichss. 264. 329) 1356, 1 Maii. Johannes et Hugo de Alamsdorf agrum cum Henrico fratris ipsorum filio permutant. Ich Hannus, Hug bruder von Alamsdorf bekennen — —, das wyr mit unsers bruder sun Heynich eyn wechsel han getan mit dem acker, der da lyt in dem steynberge und stost an den wek, mit allen den reynen, als sin vater und her gehabt hat, mit wysen, mit allem rechte, mit allir gewonheyt, als sy ez gehabt han, und haben ym dorumme also vil zinses gegeben, als eyn hube zu der Birken zynset, daz bewise wir ym zu dem Nuendorfe an dem obern vyrteil kegen Spinnelbach. Und haben daz mit ym gereth: ab wir apgen Hannus und Hug und an erben sterben, das der acker und der zyns an yn gevallen sal; wer abyr, das wyr erben lisen hynder uns, so sal der acker an Heynichen gevallen und der zyns an dy erben, dy wyr lisen, sturbe abyr Heynich unsers bruder sun e, wen ich Hannus und Hug, so solde der vorgenante ackyr und der zyns uns ge- vallen und uf uns erben. Der redde gezyk ist unse herre, bruder Cunrad von Zwykkaw, commathawr zu Commathaw, mit dem ynsigel des huses zu Commathaw, daz an den brif gehangen ist. Daz wyr di beschribene sache stete und ganz halden wellen, des gebe wyr disen brif mit unsern ynsigeln behangen. Der ist geschriben — — 1356 iare an s. Wal- purge tak der h. witdowen. Orig. in archivo generali Dresdensi n. 3446. De tribus sigillis, in press. perg. pendentibus, 3) deest; 1) commendatoris de „Cumatow“, rot. de cera comm., laesum, 2) itidem rot. de cera comm., in clipeo duo vertragi; S- IOHANNIS - DE� ALAMSDORF. 330) 1356, 2 Maii Pragac. Rüdiger de Sparneck castrum Waldstein cum pertinentiis a Karolo imperatore et rege et a corona regni Bohemiae iure feudi dependere recognoscit. Ich Rudegerr von
Strana 176
176 Regesta Bohemiae et Moraviae. Sparneck beckenn und tu kund etc., das ich dem allerd. fursten und herrn h. Karl Ro- muschem kaiser etc., meinem liebem gnedigem herrn etc., alz einem kunig zu Behem und der cronen desselben kunigreichs die vesten Waldenstein mit dorfern und anderen zugehorungen, die darzu gehoren, Schombach und, was darzu gehort, den Steyn und, was darzu gehort, den Hoff Wald und, was darzu gehort, die mein recht eygen gewesen seint, mith wolbedachten mutt — — aufgereichett und gelassen han, und der obgenante mein herre, alz ein kunig zu Behem, von sunderlichen seinen gnaden alle die obgenanten vesten und kutt mit allen iren zugehorungen mir und den obgenanten meinen erben zu rechtem manlehen gelichen hatt, alzo das wir die mit allen rechten, freiheiten — — haben sulen, alz ich die vor gehabt und besessen hab, da sie mein eigen woren ——. Davon glob demselben meinem herrn dem kaiser, alz einem kunig zu Behem, seinen erben und noch- komen, kunigen zu Behem, und der cronen daselbs in guten treun angeverd, alz ich auch daruberr zu den heiligen geswaren hab, fur mich und dy obgenanten mein erbinn, daz wir yn getreu, gehorsamb und untertenig sein wellen und sulen ewiklich angeverd, und wir yn mit den obgenanten vesten und gûttn warten solen und dienen gleich, alz anderr mannen, die solhe lehen von ym haben. Und darumb so wellen und sullen uns der obge- nante unser her der kaiser und seine erben und nachkomen, kunigen zu Behem, alz anderr ier dienerr schuczen und schirmen widerr allermeniklich, der uns widerr rechs ongreifen oder beschedigen wolt. Mit urkund etc. Der geben ist zu Prag an dem nochsten mantag noch Philippi und Jacobi app. a. d. 1356 iare. Соp. saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 364 n. 349. — Ed. ex alio copiario Sommersberg, Sil. rer. SS. III p. 75 n. 65. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 426 n. 396. 331) 1356, 3 Maii Pragac. Kazimirus rex Poloniae se ad Karolum imperatorem et regem respectum habere recognoscit pro 2000 sexagenis gr. prag. dotalitiae pecuniae, quam vice Henrici landgravii Hassiae ipse imperator sibi solvere promittit (Vide inferius n. 340). „notum facimus tenore pre- „Datum Prage a. d. 1356 sencium universis, quia serenissimus ac invictissimus princeps." in die Invencionis s. Crucis. Copia saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic., ms. VI F b 5 p. 105 n. 61. — Ed. ex alio copiario Ludewig, Rel. manuscript. V p. 499 n. 30. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 391 n. 39. — Reg. imp. VIII, Reichss. 265. 332) 1356, 3 Maii Pragae. Karolus imperator et rex priores artium, vexilliferum iustitiae, commune et populum civitatis Florentiae, ipsorum litteris visis „et etiam a nob. Czenkone de Lipa (Czenkoni de Rypa), regni nostri Boemie summo marescallo, qui dirigendis nostris negotiis singulari quadam diligentia frequenter intendit, de omnibus huiusmodi factis informatione recepta“, hortatur, ut
176 Regesta Bohemiae et Moraviae. Sparneck beckenn und tu kund etc., das ich dem allerd. fursten und herrn h. Karl Ro- muschem kaiser etc., meinem liebem gnedigem herrn etc., alz einem kunig zu Behem und der cronen desselben kunigreichs die vesten Waldenstein mit dorfern und anderen zugehorungen, die darzu gehoren, Schombach und, was darzu gehort, den Steyn und, was darzu gehort, den Hoff Wald und, was darzu gehort, die mein recht eygen gewesen seint, mith wolbedachten mutt — — aufgereichett und gelassen han, und der obgenante mein herre, alz ein kunig zu Behem, von sunderlichen seinen gnaden alle die obgenanten vesten und kutt mit allen iren zugehorungen mir und den obgenanten meinen erben zu rechtem manlehen gelichen hatt, alzo das wir die mit allen rechten, freiheiten — — haben sulen, alz ich die vor gehabt und besessen hab, da sie mein eigen woren ——. Davon glob demselben meinem herrn dem kaiser, alz einem kunig zu Behem, seinen erben und noch- komen, kunigen zu Behem, und der cronen daselbs in guten treun angeverd, alz ich auch daruberr zu den heiligen geswaren hab, fur mich und dy obgenanten mein erbinn, daz wir yn getreu, gehorsamb und untertenig sein wellen und sulen ewiklich angeverd, und wir yn mit den obgenanten vesten und gûttn warten solen und dienen gleich, alz anderr mannen, die solhe lehen von ym haben. Und darumb so wellen und sullen uns der obge- nante unser her der kaiser und seine erben und nachkomen, kunigen zu Behem, alz anderr ier dienerr schuczen und schirmen widerr allermeniklich, der uns widerr rechs ongreifen oder beschedigen wolt. Mit urkund etc. Der geben ist zu Prag an dem nochsten mantag noch Philippi und Jacobi app. a. d. 1356 iare. Соp. saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 364 n. 349. — Ed. ex alio copiario Sommersberg, Sil. rer. SS. III p. 75 n. 65. — Extr. Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 426 n. 396. 331) 1356, 3 Maii Pragac. Kazimirus rex Poloniae se ad Karolum imperatorem et regem respectum habere recognoscit pro 2000 sexagenis gr. prag. dotalitiae pecuniae, quam vice Henrici landgravii Hassiae ipse imperator sibi solvere promittit (Vide inferius n. 340). „notum facimus tenore pre- „Datum Prage a. d. 1356 sencium universis, quia serenissimus ac invictissimus princeps." in die Invencionis s. Crucis. Copia saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic., ms. VI F b 5 p. 105 n. 61. — Ed. ex alio copiario Ludewig, Rel. manuscript. V p. 499 n. 30. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 391 n. 39. — Reg. imp. VIII, Reichss. 265. 332) 1356, 3 Maii Pragae. Karolus imperator et rex priores artium, vexilliferum iustitiae, commune et populum civitatis Florentiae, ipsorum litteris visis „et etiam a nob. Czenkone de Lipa (Czenkoni de Rypa), regni nostri Boemie summo marescallo, qui dirigendis nostris negotiis singulari quadam diligentia frequenter intendit, de omnibus huiusmodi factis informatione recepta“, hortatur, ut
Strana 177
Annus 1356, 2—4 Maii. 177 pecunias, camerae imperiali dandas, secundum priorum litterarum imperialium continentiam distribuere curent. „Litteris fidelitatis vestre visis.“ „Dat. Prage III die m. maii, regn. nostr. a. X, imperii vero primo." Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 97 n. 49 e copia coaeva archivi publici Floren- tini. — Reg. imp. VIII 2448. 333) 1356, 4 Mali Pragae. Bertrandus episcopus Aptensis Johannem Paduanum, decanum ecclesiae Vissegradensis, ab- In nomine Domini amen. solvit de solutione pecuniae, camerae apostolicae debitae. — — Noverint universi et singuli, Anno — — 1356, ind. IX, die quarta mensis madii quod in presencia mei, notarii publici, et testium infrascriptorum rev. in Chr. pater et do- minus d. Bertrandus, eadem gracia Aptensis episcopus, habens a sede apostolica plenam potestatem recipiendi quascunque peccunias seu peccuniarum summas et quantitates, ad cameram apostolicam pertinentes, existentes penes ven. virum d. Johannem dictum Pa- duanum, decanum ecclesie Wissegradensis, Pragensis diocesis seu prope Pragam, doctorem decretorum nunciumque ac collectorem in provincia Boemie pro dicta sede apostolica et de ipsis receptis quittacionem et liberacionem plenariam eidem concedendi, prout de dicta potestate facta fuit ibidem fides per veras litteras apostolicas patentes, ibidem exhibitas et per me notarium infrascriptum lectasl, confessus fuit et in veritate ac bona fide recog- novit, se nomine dicte camere apostolice in parata peccunia aurea et realiter numerata ac in mei notarii presencia assignata, licet non ponderata, a domino Johanne decano et nuncio ac collectore prefato tradente, nomine dicte camere recepisse florenos auri diversi generis et cuiuslibet in computatis ducatibus in numero et computo florentino quingentos et sexa- ginta sex, quam peccuniam asseruit idem dominus decanus et nuncius ac collector fuisse per eum receptam et levatam pro censu annuatim debito Romane ecclesie per dictam ecclesiam Wissegradensem seu eius capitulum vel collegium in signum subieccionis, qui quidem census pro viginti quinque annis neglectis et preteritis, quibus cessatum in solucione ipsius fuerat, debebatur. — — Acta fuerunt hec in civitate Pragensi, anno, die, mense, indiccione et pontificatu, quibus supra, presentibus discr. viris, dd. Johanne de Pradella, rectore ec- clesie de villa Brumerio, Johanne plebano de Loschano presbiteris, magistro Wernerio prothonotario civitatis Pragensis, Guillielmo Bernardi Donadei, notario publico, et Martino Cherams familiaris dicti domini decani Wissegradensis, Montis Albanensis, Caturcensis et Pragensis diocesium, testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Petrus Egidii, clericus de Bilionio Claromontensis diocesis, publicus apostolica et imperiali aucto- ritate notarius etc. Et nichilominus prefatus d. episcopus ad maiorem certitudinem premis- sorum hoc presens instrumentum iussit et fecit appensione sigilli sui autentici communiri. Orig. in archivo capituli ecclesiae Vissegradensis sign. I 48. Sigillum Bertrandi episcopi de cera rubra ex longo rotundum, pendet press. perg. 1) Vide Mon. Boh. Vat. II p. 117 n. 280, 281. 12
Annus 1356, 2—4 Maii. 177 pecunias, camerae imperiali dandas, secundum priorum litterarum imperialium continentiam distribuere curent. „Litteris fidelitatis vestre visis.“ „Dat. Prage III die m. maii, regn. nostr. a. X, imperii vero primo." Ed. Zimmermann, Acta Karoli IV imp. inedita p. 97 n. 49 e copia coaeva archivi publici Floren- tini. — Reg. imp. VIII 2448. 333) 1356, 4 Mali Pragae. Bertrandus episcopus Aptensis Johannem Paduanum, decanum ecclesiae Vissegradensis, ab- In nomine Domini amen. solvit de solutione pecuniae, camerae apostolicae debitae. — — Noverint universi et singuli, Anno — — 1356, ind. IX, die quarta mensis madii quod in presencia mei, notarii publici, et testium infrascriptorum rev. in Chr. pater et do- minus d. Bertrandus, eadem gracia Aptensis episcopus, habens a sede apostolica plenam potestatem recipiendi quascunque peccunias seu peccuniarum summas et quantitates, ad cameram apostolicam pertinentes, existentes penes ven. virum d. Johannem dictum Pa- duanum, decanum ecclesie Wissegradensis, Pragensis diocesis seu prope Pragam, doctorem decretorum nunciumque ac collectorem in provincia Boemie pro dicta sede apostolica et de ipsis receptis quittacionem et liberacionem plenariam eidem concedendi, prout de dicta potestate facta fuit ibidem fides per veras litteras apostolicas patentes, ibidem exhibitas et per me notarium infrascriptum lectasl, confessus fuit et in veritate ac bona fide recog- novit, se nomine dicte camere apostolice in parata peccunia aurea et realiter numerata ac in mei notarii presencia assignata, licet non ponderata, a domino Johanne decano et nuncio ac collectore prefato tradente, nomine dicte camere recepisse florenos auri diversi generis et cuiuslibet in computatis ducatibus in numero et computo florentino quingentos et sexa- ginta sex, quam peccuniam asseruit idem dominus decanus et nuncius ac collector fuisse per eum receptam et levatam pro censu annuatim debito Romane ecclesie per dictam ecclesiam Wissegradensem seu eius capitulum vel collegium in signum subieccionis, qui quidem census pro viginti quinque annis neglectis et preteritis, quibus cessatum in solucione ipsius fuerat, debebatur. — — Acta fuerunt hec in civitate Pragensi, anno, die, mense, indiccione et pontificatu, quibus supra, presentibus discr. viris, dd. Johanne de Pradella, rectore ec- clesie de villa Brumerio, Johanne plebano de Loschano presbiteris, magistro Wernerio prothonotario civitatis Pragensis, Guillielmo Bernardi Donadei, notario publico, et Martino Cherams familiaris dicti domini decani Wissegradensis, Montis Albanensis, Caturcensis et Pragensis diocesium, testibus ad premissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Petrus Egidii, clericus de Bilionio Claromontensis diocesis, publicus apostolica et imperiali aucto- ritate notarius etc. Et nichilominus prefatus d. episcopus ad maiorem certitudinem premis- sorum hoc presens instrumentum iussit et fecit appensione sigilli sui autentici communiri. Orig. in archivo capituli ecclesiae Vissegradensis sign. I 48. Sigillum Bertrandi episcopi de cera rubra ex longo rotundum, pendet press. perg. 1) Vide Mon. Boh. Vat. II p. 117 n. 280, 281. 12
Strana 178
178 Regesta Bohemiae et Moraviae. 334) 1356, 4 Mali Pragae. Contractus permutationis bonorum in Lanšperk. . . Inter . . Luthomuslensem episcopum ab una et ..abbatem Aule Regie et suum conventum parte ab alia pro bonis in Lantsberg talis contractus intercessit, videlicet quod prefatus episcopus debet predicto monasterio assignare 300 sexagenas reddituum annui census in talibus bonis, que ad pre- dictum monasterium empcione seu assignacione facta pleno dominio et pleno iure respectum habebunt. Assignabit autem dictos redditus modo infrascripto: Primo comparabit centum sexagenas reddituum prope monasterium in distancia quatuor miliarium ad longius, ubi- cunque . . abbas et conventus redditus illos elegerint in vicinitate predicta. Item assignabit eis in hereditatem perpetuam villas Spanow et Stradow pro 60 sexagenis reddituum et villam Rauschow cum omni iure, dominio et pertinenciis suis et omnes redditus, quos habet ibidem, qui si excesserint numerum 40 sexagenarum, tunc talis excessus defalcabitur in redditibus centum sexagenarum emendarum in propinquitate monasterii, ut prefertur. Item predictus . . episcopus dabit centum sexagenas de mensa sua quolibet anno et firmabit eundem censum sub omni illa securitate, qua camera papalis assecuratur, et infra quin- quennium tenebitur assignare alios redditus monasterio predicto vicinos in distancia supra- dicta, quod si non fecerit, tunc addet eis quolibet anno 30 sexagenas, donec emerit censum eundem, ut prefertur, et designabit statim villas certas, in quibus sint 130 sexagene red- dituum. Quas villas lapso dicto quinquennio et redditibus non comparatis, dicti . . abbas et conventus tenebunt cum pleno dominio et omnibus pertinenciis, donec dicte centum sexagene reddituum fuerint comparate; quibus eciam comparatis in distancia et modo, sicut premittitur, tunc ville sint penitus absolute, dum tamen..abbas et conventus infra dictum quinquennium seu in anno ultimo predicti temporis inveniant et ostendant sibi bona venalia; alias reputari debebit, quod per ipsos steterit et non per antedictum episcopum, quominus dicti redditus emerentur. Item ipsi .. abbas et conventus vendiderunt sibi bona predicta sub omni ea condicione, sicut de presenti sunt, quieta in quiete, litigiosa in lite. Item post omnem celebratum contractum dictus .. Luthomuslensis episcopus obtulit b. Virgini in monasterio predicto pro consolacione dictorum .. abbatis et conventus 1200 sexagenas. Renunciabunt privilegiis et iuribus sibi competentibus in illis bonis, salvis iuribus eorum ad alia bona. Item notandum, quod Banyns, Noua Bela, Cygenfuz et Trepnis pertinent simpliciter ad monasterium Aule Regie et non comprehenduntur in contractu. Item curia- litas de residuo facienda et fructus percepti per ecclesiam de tempore preterito et recu- peracio bonorum existencium in lite et agravacio census hominum in bonis illis, sive sit in pecunia vel in blado, hec omnia relicta sunt consciencie ipsius episcopi, pro quibus moneri non debet, sed poterit bene sibi recordium fieri amicicia et favore. In cuius rei testimonium sigilla predictorum .. episcopi et . . abbatum Czedlicensis et Aule Regie presentibus sunt appensa. Actum et datum Prage in domo habitacionis abbatis Czydli- censis a. d. 1356, IV feria post diem Invencionis s. Crucis.
178 Regesta Bohemiae et Moraviae. 334) 1356, 4 Mali Pragae. Contractus permutationis bonorum in Lanšperk. . . Inter . . Luthomuslensem episcopum ab una et ..abbatem Aule Regie et suum conventum parte ab alia pro bonis in Lantsberg talis contractus intercessit, videlicet quod prefatus episcopus debet predicto monasterio assignare 300 sexagenas reddituum annui census in talibus bonis, que ad pre- dictum monasterium empcione seu assignacione facta pleno dominio et pleno iure respectum habebunt. Assignabit autem dictos redditus modo infrascripto: Primo comparabit centum sexagenas reddituum prope monasterium in distancia quatuor miliarium ad longius, ubi- cunque . . abbas et conventus redditus illos elegerint in vicinitate predicta. Item assignabit eis in hereditatem perpetuam villas Spanow et Stradow pro 60 sexagenis reddituum et villam Rauschow cum omni iure, dominio et pertinenciis suis et omnes redditus, quos habet ibidem, qui si excesserint numerum 40 sexagenarum, tunc talis excessus defalcabitur in redditibus centum sexagenarum emendarum in propinquitate monasterii, ut prefertur. Item predictus . . episcopus dabit centum sexagenas de mensa sua quolibet anno et firmabit eundem censum sub omni illa securitate, qua camera papalis assecuratur, et infra quin- quennium tenebitur assignare alios redditus monasterio predicto vicinos in distancia supra- dicta, quod si non fecerit, tunc addet eis quolibet anno 30 sexagenas, donec emerit censum eundem, ut prefertur, et designabit statim villas certas, in quibus sint 130 sexagene red- dituum. Quas villas lapso dicto quinquennio et redditibus non comparatis, dicti . . abbas et conventus tenebunt cum pleno dominio et omnibus pertinenciis, donec dicte centum sexagene reddituum fuerint comparate; quibus eciam comparatis in distancia et modo, sicut premittitur, tunc ville sint penitus absolute, dum tamen..abbas et conventus infra dictum quinquennium seu in anno ultimo predicti temporis inveniant et ostendant sibi bona venalia; alias reputari debebit, quod per ipsos steterit et non per antedictum episcopum, quominus dicti redditus emerentur. Item ipsi .. abbas et conventus vendiderunt sibi bona predicta sub omni ea condicione, sicut de presenti sunt, quieta in quiete, litigiosa in lite. Item post omnem celebratum contractum dictus .. Luthomuslensis episcopus obtulit b. Virgini in monasterio predicto pro consolacione dictorum .. abbatis et conventus 1200 sexagenas. Renunciabunt privilegiis et iuribus sibi competentibus in illis bonis, salvis iuribus eorum ad alia bona. Item notandum, quod Banyns, Noua Bela, Cygenfuz et Trepnis pertinent simpliciter ad monasterium Aule Regie et non comprehenduntur in contractu. Item curia- litas de residuo facienda et fructus percepti per ecclesiam de tempore preterito et recu- peracio bonorum existencium in lite et agravacio census hominum in bonis illis, sive sit in pecunia vel in blado, hec omnia relicta sunt consciencie ipsius episcopi, pro quibus moneri non debet, sed poterit bene sibi recordium fieri amicicia et favore. In cuius rei testimonium sigilla predictorum .. episcopi et . . abbatum Czedlicensis et Aule Regie presentibus sunt appensa. Actum et datum Prage in domo habitacionis abbatis Czydli- censis a. d. 1356, IV feria post diem Invencionis s. Crucis.
Strana 179
Annus 1356, 4—5 Маii. 179 Orig. cum 3 sig. ex longo rot. de cera rubra in press. perg. Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. Litomyšl. Praem. n. 27. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 14 n. 14. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 86 n. 136. — Contulit Šebánek. 335) 1356, 4 Maii. Contractus de villa Poxdorf. Ich Heinrich Lomaner und ver Geisel, mein — —.. dem abbt und .. seinem convent des closters ewirtinn, bechenn — —, daz wir zu Waltsassen di sünderlich freuntschaft tun, daz wir in vollen gewalt geben — — von uns widerzechauffen mit allen nüczzen, eren und rehten daz dorff, daz da genant ist Pox- dorf, umb — — 130 pfunt haller gelts, das zu des widerchaufs zeiten gib und gab in dem land ist, — — in der vrist, daz ist hie und czwischen s. Merteins tag, der nu schirst kumt, und in den nehsten czwain iarn dornach — — Und wan ich niht aygens insigels han, hab ich gepeten di ersamen hern und purger zu Eger, h. Hansen den Hüler und hern Wolfhard den Goppold, daz si — — ir insigel gehangen haben an disen briff. Daz ist geschehen — — 1356 iar an der nehsten mitwochen nach des heil. Creucz tag, als ez fünden ward. Orig. cum 2 sig. in press. perg., deperditis, Monaci in archivo generali Bavariae, Waldsassen Kl. Urk. fasc. 45 n. 133. — Extr. Reg. Boica VIII p. 352. 336) 1356, 5 Maii Olomouc. Henricus, decanus Cremsiriensis et canonicus Olomucensis, et Sazema, Olomucensis et Pra- gensis ecclesiarum canonicus, in lite, quae inter Albertum decanum, Johannem praepositum et capitulum ecclesiae Olomucensis parte ex una et Budislaum et Petrum, Johannis episcopi et ecclesiae Olomucensis vicarios, parte ex altera vertebatur, tamquam amicabiles compositores electi (vide n. 263) pronuntiant declarantes: „ambobus dominis vicariis predictis et eorum succes- soribus in omnibus distribucionibus communibus tantum solvi et ministrari debere, quantum uni canonico ministrabitur de cetero per distributores a dicto capitulo deputatos et in posterum deputandos; super retentis (?) quoque distribucionibus et non solutis ac expensis per pre- dictos vicarios quomodolibet factis eis, cum ipsas non petiverint, perpetuum silentium duximus inponendum, super quibus predictos dominos de capitulo observandis infra dies quindecim, a presenti nostra pronunciacione conputandos, quos eis pro monicione canonica et termino perem- torio prefigimus, prefatis dd. vicariis patentem literam maiori sigillo capituli sigillatam, pre- sentem ordinacionem continentem ad perpetuam rei memoriam dare debent.“ Pronuntiatio poena 15 marcarum gr. prag. sanccitur, quarum tertia pars episcopo, aliae quinque marcae pro fabrica ecclesiae Olomucensis et residuae quinque marcae parti arbitrium servanti solvi debent. „In n. Domini a. Anno n. e. 1356, ind. IX, die V mensis maii, hora tercia, pontif. — — Innocencii — — pape VI anno IV, in sacristia ecclesie Olomucensis, ubi capi- tulares tractatus dominorum de capitulo eiusdem haberi consueverunt." „Acta sunt hec
Annus 1356, 4—5 Маii. 179 Orig. cum 3 sig. ex longo rot. de cera rubra in press. perg. Brunae in archivo terrae Moraviae, sign. Litomyšl. Praem. n. 27. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 14 n. 14. — Extr. Tadra, Listy kl. Zbraslav. p. 86 n. 136. — Contulit Šebánek. 335) 1356, 4 Maii. Contractus de villa Poxdorf. Ich Heinrich Lomaner und ver Geisel, mein — —.. dem abbt und .. seinem convent des closters ewirtinn, bechenn — —, daz wir zu Waltsassen di sünderlich freuntschaft tun, daz wir in vollen gewalt geben — — von uns widerzechauffen mit allen nüczzen, eren und rehten daz dorff, daz da genant ist Pox- dorf, umb — — 130 pfunt haller gelts, das zu des widerchaufs zeiten gib und gab in dem land ist, — — in der vrist, daz ist hie und czwischen s. Merteins tag, der nu schirst kumt, und in den nehsten czwain iarn dornach — — Und wan ich niht aygens insigels han, hab ich gepeten di ersamen hern und purger zu Eger, h. Hansen den Hüler und hern Wolfhard den Goppold, daz si — — ir insigel gehangen haben an disen briff. Daz ist geschehen — — 1356 iar an der nehsten mitwochen nach des heil. Creucz tag, als ez fünden ward. Orig. cum 2 sig. in press. perg., deperditis, Monaci in archivo generali Bavariae, Waldsassen Kl. Urk. fasc. 45 n. 133. — Extr. Reg. Boica VIII p. 352. 336) 1356, 5 Maii Olomouc. Henricus, decanus Cremsiriensis et canonicus Olomucensis, et Sazema, Olomucensis et Pra- gensis ecclesiarum canonicus, in lite, quae inter Albertum decanum, Johannem praepositum et capitulum ecclesiae Olomucensis parte ex una et Budislaum et Petrum, Johannis episcopi et ecclesiae Olomucensis vicarios, parte ex altera vertebatur, tamquam amicabiles compositores electi (vide n. 263) pronuntiant declarantes: „ambobus dominis vicariis predictis et eorum succes- soribus in omnibus distribucionibus communibus tantum solvi et ministrari debere, quantum uni canonico ministrabitur de cetero per distributores a dicto capitulo deputatos et in posterum deputandos; super retentis (?) quoque distribucionibus et non solutis ac expensis per pre- dictos vicarios quomodolibet factis eis, cum ipsas non petiverint, perpetuum silentium duximus inponendum, super quibus predictos dominos de capitulo observandis infra dies quindecim, a presenti nostra pronunciacione conputandos, quos eis pro monicione canonica et termino perem- torio prefigimus, prefatis dd. vicariis patentem literam maiori sigillo capituli sigillatam, pre- sentem ordinacionem continentem ad perpetuam rei memoriam dare debent.“ Pronuntiatio poena 15 marcarum gr. prag. sanccitur, quarum tertia pars episcopo, aliae quinque marcae pro fabrica ecclesiae Olomucensis et residuae quinque marcae parti arbitrium servanti solvi debent. „In n. Domini a. Anno n. e. 1356, ind. IX, die V mensis maii, hora tercia, pontif. — — Innocencii — — pape VI anno IV, in sacristia ecclesie Olomucensis, ubi capi- tulares tractatus dominorum de capitulo eiusdem haberi consueverunt." „Acta sunt hec
Strana 180
180 Regesta Bohemiae et Moraviac. anno, indiccione, die, mense, hora, pontificatu, loco, quibus supra, presentibus discr. vv. dd. Theodrico sacrista, Petro vicario dicte ecclesie Olomucensis, magistro Jaroslao advocato consi- storii Olomucensis, Paulo de Coczna Pragensis et Nicolao de Frienstat Olomucensis diocesis publ. auct. imp. notariis ac pluribus aliis fide dignis testibus, ad premissa specialiter vocatis et rogatis. Et ego Petrus olim Petri de Gewyczka, clericus Olomucensis dioc., imp. auctoritate publicus notarius“ etc. Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 59 n. 72 e copiario pergameneo I fol. S II n. 156 archivi archiepiscopalis in Kroměříž. — Lechner, Zft. Gesch. Mähr. u. Schles. IV p. 136 n. 5. — Snopek, Čas. Mat. Mor. XXV p. 53 n. 5. 337) 1356, 6 Mail Pragae. Karolus imperator et rex Rusoni de Litice, regni Bohemiae subcamerario, mandat, quatenus Heinslinum Fridlini, Pragensem, et Ulricum dictum Scheczel, Plznensem, cives in possessione bonorum et censuum in villa Bor manuteneat ac defendat, „prout tibi alias proinde direxisse meminimus nostra scripta.“ „Tibi Rusoni de Lutycz, regni nostri Boemie subcamerario.“ „Datum Prage VI die m. maii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo. Per dominum imperatorem Welyslaus." Copia saec. XV in libro privilegiorum et testamentorum civitatis Plznae, qui in archivo Musei Nat. Pragae asservatur, sign. F. Plzeň, fol. A 4. — Ed. Strnad, Listář kr. m. Plzně I p. 82 n. 72. 338) 1356, 6 Mail Pragae. Karolus imperator et rex iudici et iuratis civitatis Plznensis mandat, quatenus Heinslinum Fridlini, Pragensem, et Ulricum dictum Scheczel, Plznensem, cives in possessione bonorum et censuum in villa Bor defendere curent, „prout eciam vobis alias proinde direxisse meminimus nostra scripta.“ „Datum Prage VI die „Vobis iudici et iuratis civitatis Pilznensis." m. maii regn. nostr. a. X, imperii vero secundo. Per dominum imperatorem Welyslaus." Copia saec. XV in libro privilegiorum et testamentorum civitatis Plznae (vide n. 337) fol. A 4. — Ed. Strnad, Listář kr. m. Plzně I p. 82 n. 73. 339) 1356, 7 Maii Vindobonae. Clemens abbas monasterii Scotorum in causa, quae inter Welislaum rectorem ecclesiae s. Jo- hannis bapt. in Kostelec („Costellicz“), Olom. dioc., ex una et Philippum presbyterum, occupa- torem ecclesiae eiusdem parte ex altera vertebatur, iudex ab Innocentio papa VI a. 1355, 23 Nov. delegatus, rectoribus ecclesiarum in Bohuslavice („Bohuslawicz“), in Ježov („Jesawe“) et in Vlkoš („Bulkus“), Olom. dioc., mandat, ut dictum Philippum Vindobonam in monasterium Scotorum citent ad definitivam sententiam audiendam. „Datum Wienne — — 1356, VII die mensis maii." Fragmentum orig. Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae s. Viti, sign. XII 75.
180 Regesta Bohemiae et Moraviac. anno, indiccione, die, mense, hora, pontificatu, loco, quibus supra, presentibus discr. vv. dd. Theodrico sacrista, Petro vicario dicte ecclesie Olomucensis, magistro Jaroslao advocato consi- storii Olomucensis, Paulo de Coczna Pragensis et Nicolao de Frienstat Olomucensis diocesis publ. auct. imp. notariis ac pluribus aliis fide dignis testibus, ad premissa specialiter vocatis et rogatis. Et ego Petrus olim Petri de Gewyczka, clericus Olomucensis dioc., imp. auctoritate publicus notarius“ etc. Ed. Bretholz, Cod. dipl. Mor. XV p. 59 n. 72 e copiario pergameneo I fol. S II n. 156 archivi archiepiscopalis in Kroměříž. — Lechner, Zft. Gesch. Mähr. u. Schles. IV p. 136 n. 5. — Snopek, Čas. Mat. Mor. XXV p. 53 n. 5. 337) 1356, 6 Mail Pragae. Karolus imperator et rex Rusoni de Litice, regni Bohemiae subcamerario, mandat, quatenus Heinslinum Fridlini, Pragensem, et Ulricum dictum Scheczel, Plznensem, cives in possessione bonorum et censuum in villa Bor manuteneat ac defendat, „prout tibi alias proinde direxisse meminimus nostra scripta.“ „Tibi Rusoni de Lutycz, regni nostri Boemie subcamerario.“ „Datum Prage VI die m. maii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo. Per dominum imperatorem Welyslaus." Copia saec. XV in libro privilegiorum et testamentorum civitatis Plznae, qui in archivo Musei Nat. Pragae asservatur, sign. F. Plzeň, fol. A 4. — Ed. Strnad, Listář kr. m. Plzně I p. 82 n. 72. 338) 1356, 6 Mail Pragae. Karolus imperator et rex iudici et iuratis civitatis Plznensis mandat, quatenus Heinslinum Fridlini, Pragensem, et Ulricum dictum Scheczel, Plznensem, cives in possessione bonorum et censuum in villa Bor defendere curent, „prout eciam vobis alias proinde direxisse meminimus nostra scripta.“ „Datum Prage VI die „Vobis iudici et iuratis civitatis Pilznensis." m. maii regn. nostr. a. X, imperii vero secundo. Per dominum imperatorem Welyslaus." Copia saec. XV in libro privilegiorum et testamentorum civitatis Plznae (vide n. 337) fol. A 4. — Ed. Strnad, Listář kr. m. Plzně I p. 82 n. 73. 339) 1356, 7 Maii Vindobonae. Clemens abbas monasterii Scotorum in causa, quae inter Welislaum rectorem ecclesiae s. Jo- hannis bapt. in Kostelec („Costellicz“), Olom. dioc., ex una et Philippum presbyterum, occupa- torem ecclesiae eiusdem parte ex altera vertebatur, iudex ab Innocentio papa VI a. 1355, 23 Nov. delegatus, rectoribus ecclesiarum in Bohuslavice („Bohuslawicz“), in Ježov („Jesawe“) et in Vlkoš („Bulkus“), Olom. dioc., mandat, ut dictum Philippum Vindobonam in monasterium Scotorum citent ad definitivam sententiam audiendam. „Datum Wienne — — 1356, VII die mensis maii." Fragmentum orig. Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae s. Viti, sign. XII 75.
Strana 181
Annus 1356, 5—8 Maii. 181 340) 1356, 8 Maii Pragae. Karolus imperator et rex Kazimiro regi Poloniae duo milia sexagenarum gr. prag. nomine dotalitiae pecuniae, a Henrico landgravio Hassiae, ipsius regis Poloniae socero debitae, infra duos annos solvere promittit. „notum facimus universis, quod magnifico et excellenti. „Presencium sub imperialis maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, octava die maii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo." Insertum diplomati Kazimiri regis Poloniae, dato Pragae a. 1356, 3. Maii (vide n. 331). — Ed. Ludewig, Rel. manuscript. V p. 500. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 391. — Reg. imp. VIII 2449. 341) 1356, 8 Mail Pragae. Karolus imperator et rex terrigenas terrae Gorlicensis eximit a iurisdictione civitatum. — das wir habin angesehin stetin getruwen dinst, den uns unsir diner und landlute, die in dem lande zu Gorlicz gesessin sind, — — getan habin — —, habin in — — die gnade getan und thuen — —, das unsir stete in dem lande zu Gorlicz noch nimand andirs von der stete wegin obir sie keine gewalt habin sullen noch in dheinen gewalt tun, sundir wir meinen und wollen, das si zu unserm, unsir erbin und nochkommen, konigen zu Behmen, gerichten gehoren sullen und das nimand von unsir wegin dheinen gewalt ober si habe, nur der vogt in dem obingnanten lande, der in cziten wirdet, dem sullen si an unsir stat gehorsam und undertenig sin. — — Der geben ist zu Prage — — 1356 iare an dem sontage, als man singet Misericordia Domini, unsir reich in dem X iar und des keisertums in dem andern. Copia vid. sub sig. capituli eccl. 8. Petri Budissinensis de a. 1454, 30 Oct. in archivo publico Vrati- slaviensi sign. Rep. 132e F. Oels, Fremde Urk. n. 21c. — Ed. Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. cont. II, 4 Anh. p. 9 n. 7. — Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 67 n. 335. — Reg. imp. VIII 2450. 342) 1356, 8 Maii Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Cruciferorum in pede pontis Pragensis villam Host- — veniens ad serenitatis nostre presenciam nob. Nicolaus lovice confirmat. dictus Kossorzs de Nyhossouicz, fidelis noster dilectus, exhibuit nostre celsitudini quandam litteram, suo et nepotum suorum Fridrici de Zeliborzicz et Bohunconis de Radcouicz sigillis sigillatam, supplicans — —, quatenus eandem litteram — — confirmare dignaremur. Cuius quidem littere tenor fuit et est talis: Noverint universi — —, quod nos Nicolaus dictus Kossorzs de Nyhossouicz recognoscimus — — a rel. vv. fratre Leone summo magistro, Petro priore totoque conventu domus s. Francisci in pede pontis Pragensis Cruciferorum cum stella ord. s. Augustini infrascriptos homines in villa Hostleuicz residentes videlicet Petrum et Michaelem, qui de una hereditate 88 gr., Martinum et alium Martinum, qui similiter de una hereditate 88 gr., Hostkonem et Schtyedrononem, qui de una hereditate
Annus 1356, 5—8 Maii. 181 340) 1356, 8 Maii Pragae. Karolus imperator et rex Kazimiro regi Poloniae duo milia sexagenarum gr. prag. nomine dotalitiae pecuniae, a Henrico landgravio Hassiae, ipsius regis Poloniae socero debitae, infra duos annos solvere promittit. „notum facimus universis, quod magnifico et excellenti. „Presencium sub imperialis maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, octava die maii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo." Insertum diplomati Kazimiri regis Poloniae, dato Pragae a. 1356, 3. Maii (vide n. 331). — Ed. Ludewig, Rel. manuscript. V p. 500. — Lünig, Cod. Germ. dipl. I p. 391. — Reg. imp. VIII 2449. 341) 1356, 8 Mail Pragae. Karolus imperator et rex terrigenas terrae Gorlicensis eximit a iurisdictione civitatum. — das wir habin angesehin stetin getruwen dinst, den uns unsir diner und landlute, die in dem lande zu Gorlicz gesessin sind, — — getan habin — —, habin in — — die gnade getan und thuen — —, das unsir stete in dem lande zu Gorlicz noch nimand andirs von der stete wegin obir sie keine gewalt habin sullen noch in dheinen gewalt tun, sundir wir meinen und wollen, das si zu unserm, unsir erbin und nochkommen, konigen zu Behmen, gerichten gehoren sullen und das nimand von unsir wegin dheinen gewalt ober si habe, nur der vogt in dem obingnanten lande, der in cziten wirdet, dem sullen si an unsir stat gehorsam und undertenig sin. — — Der geben ist zu Prage — — 1356 iare an dem sontage, als man singet Misericordia Domini, unsir reich in dem X iar und des keisertums in dem andern. Copia vid. sub sig. capituli eccl. 8. Petri Budissinensis de a. 1454, 30 Oct. in archivo publico Vrati- slaviensi sign. Rep. 132e F. Oels, Fremde Urk. n. 21c. — Ed. Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. cont. II, 4 Anh. p. 9 n. 7. — Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 67 n. 335. — Reg. imp. VIII 2450. 342) 1356, 8 Maii Pragae. Karolus imperator et rex monasterio Cruciferorum in pede pontis Pragensis villam Host- — veniens ad serenitatis nostre presenciam nob. Nicolaus lovice confirmat. dictus Kossorzs de Nyhossouicz, fidelis noster dilectus, exhibuit nostre celsitudini quandam litteram, suo et nepotum suorum Fridrici de Zeliborzicz et Bohunconis de Radcouicz sigillis sigillatam, supplicans — —, quatenus eandem litteram — — confirmare dignaremur. Cuius quidem littere tenor fuit et est talis: Noverint universi — —, quod nos Nicolaus dictus Kossorzs de Nyhossouicz recognoscimus — — a rel. vv. fratre Leone summo magistro, Petro priore totoque conventu domus s. Francisci in pede pontis Pragensis Cruciferorum cum stella ord. s. Augustini infrascriptos homines in villa Hostleuicz residentes videlicet Petrum et Michaelem, qui de una hereditate 88 gr., Martinum et alium Martinum, qui similiter de una hereditate 88 gr., Hostkonem et Schtyedrononem, qui de una hereditate
Strana 182
182 Regesta Bohemiae et Moraviae. 88 gr., Mikschonem et Michaelem fabrum, qui similiter 88 gr., Pesconem, qui de una here- ditate 88 gr., Petrum et Ulricum, qui unam marcam gr., Jacobum filium Waczconis, qui de una hereditate 88 gr., Nedwiedonem, qui de una hereditate 88 gr., Stephanum et Swa- chonem silvanum, qui de una hereditate 88 gr., Jacobum dictum Ptacznyk, qui de heredi- tate 88 gr., Swietyconem, qui de hereditate 88 gr., et Zdichonem molendinatorem, qui de molendino et hereditate 16 gr., quorum quilibet pro duobos terminis annis singulis census nomine cum minutis et aliis iuribus predictis magistro et .. conventui solvere debent et tenentur, quos ipse magister et .. conventus aput nos suis pecuniis emerunt, et nos ab ipsis pecunias pro eisdem hominibus in parata et numerata pecunia fatemur nos recepisse, de ipsorum bona voluntate et consensu titulo tuicionis tantum ad vite nostre tempora nos tenere, de quibus predictis .. magistro et . . conventui 16 sexagenas gr. den. prag. annis singulis census nomine, octo videlicet sexagenas gr. iamdictorum in festo s. Georgii et alias octo in festo s. Galli Prage in domo ipsorum sine quavis difficultate solvere promit- timus et debemus. — — Promittimus eciam predictis. . magistro et conventui — —, quod predictos homines nulli — — volumus obligare, vendere, alienare seu ipsorum tuicionem cuiquam committere nec eciam domine Helene, conthorali nostre, racione dotalicii ipsius nec in vita nec post mortem nostram volumus assignare — — Ut autem omnia et singula predicta per nos et heredes nostros inviolabiliter observentur, supplicamus — —, d. Karolo quarto — - Romanorum imperatori s. a. et Boemie regi, ut premissa omnia, quoad omnes clausulas et puncta de regia maiestate sua dignetur confirmare. In quorum omnium testi- monium — — presentes litteras fieri iussimus, quibus nostrum et discr. vv. Fridrici de Zeliborzicz et Bohunconis de Radkouicz, nepotum nostrorum, ad instantem peticionem nostram de ipsorum certa sciencia et consensu sunt appensa. Datum Prage a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo secundo" in vigilia Nativitatis s. Marie virg. glor. Nos igitur - votivis et racionabilibus dicti Nicolai Kossorzs supplicacionibus graciosius inclinati, — confirmamus — — Datum Prage a. d. 1356, indiccione nona, VIII idus maii, regn. nostr. R. a. X, imperii vero secundo. Per dominum .. cancellarium Johannes de Glacz. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. Pragae in archivo monasterii Cruciferorum in pede pontis Pragensis, sign. scrin. 5 fasc. 1 n. 6. — Reg. imp. VIII 6877. 343) 1356, 9 Maii Pragae. Karolus imperator et rex Ruperto comiti palatino Rheni, civitati Argentinae et Guidoni et Feltrino de Gonzaga, vicariis Mantuae, scribit se in regno Bohemiae mansisse, quia Kazi- mirus Poloniae rex Pragam venit ibidemque magnam amicitiam secum conciliavit. Post quatuor- decim dies in civitate Budějovicensi („Budewys“), per tres dietas a Praga distante, imperator cum Alberto Austriae, Stiriae et Carinthiae duce conveniet, de necessitatibus terrarum suarum a) sic in orig., quamquam Karolo imperatoris titulus attribuitur.
182 Regesta Bohemiae et Moraviae. 88 gr., Mikschonem et Michaelem fabrum, qui similiter 88 gr., Pesconem, qui de una here- ditate 88 gr., Petrum et Ulricum, qui unam marcam gr., Jacobum filium Waczconis, qui de una hereditate 88 gr., Nedwiedonem, qui de una hereditate 88 gr., Stephanum et Swa- chonem silvanum, qui de una hereditate 88 gr., Jacobum dictum Ptacznyk, qui de heredi- tate 88 gr., Swietyconem, qui de hereditate 88 gr., et Zdichonem molendinatorem, qui de molendino et hereditate 16 gr., quorum quilibet pro duobos terminis annis singulis census nomine cum minutis et aliis iuribus predictis magistro et .. conventui solvere debent et tenentur, quos ipse magister et .. conventus aput nos suis pecuniis emerunt, et nos ab ipsis pecunias pro eisdem hominibus in parata et numerata pecunia fatemur nos recepisse, de ipsorum bona voluntate et consensu titulo tuicionis tantum ad vite nostre tempora nos tenere, de quibus predictis .. magistro et . . conventui 16 sexagenas gr. den. prag. annis singulis census nomine, octo videlicet sexagenas gr. iamdictorum in festo s. Georgii et alias octo in festo s. Galli Prage in domo ipsorum sine quavis difficultate solvere promit- timus et debemus. — — Promittimus eciam predictis. . magistro et conventui — —, quod predictos homines nulli — — volumus obligare, vendere, alienare seu ipsorum tuicionem cuiquam committere nec eciam domine Helene, conthorali nostre, racione dotalicii ipsius nec in vita nec post mortem nostram volumus assignare — — Ut autem omnia et singula predicta per nos et heredes nostros inviolabiliter observentur, supplicamus — —, d. Karolo quarto — - Romanorum imperatori s. a. et Boemie regi, ut premissa omnia, quoad omnes clausulas et puncta de regia maiestate sua dignetur confirmare. In quorum omnium testi- monium — — presentes litteras fieri iussimus, quibus nostrum et discr. vv. Fridrici de Zeliborzicz et Bohunconis de Radkouicz, nepotum nostrorum, ad instantem peticionem nostram de ipsorum certa sciencia et consensu sunt appensa. Datum Prage a. d. millesimo trecentesimo quinquagesimo secundo" in vigilia Nativitatis s. Marie virg. glor. Nos igitur - votivis et racionabilibus dicti Nicolai Kossorzs supplicacionibus graciosius inclinati, — confirmamus — — Datum Prage a. d. 1356, indiccione nona, VIII idus maii, regn. nostr. R. a. X, imperii vero secundo. Per dominum .. cancellarium Johannes de Glacz. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. Pragae in archivo monasterii Cruciferorum in pede pontis Pragensis, sign. scrin. 5 fasc. 1 n. 6. — Reg. imp. VIII 6877. 343) 1356, 9 Maii Pragae. Karolus imperator et rex Ruperto comiti palatino Rheni, civitati Argentinae et Guidoni et Feltrino de Gonzaga, vicariis Mantuae, scribit se in regno Bohemiae mansisse, quia Kazi- mirus Poloniae rex Pragam venit ibidemque magnam amicitiam secum conciliavit. Post quatuor- decim dies in civitate Budějovicensi („Budewys“), per tres dietas a Praga distante, imperator cum Alberto Austriae, Stiriae et Carinthiae duce conveniet, de necessitatibus terrarum suarum a) sic in orig., quamquam Karolo imperatoris titulus attribuitur.
Strana 183
Annus 1356, 8—10 Маii. 183 tractaturus. Denique imperator indicet terminum curiae imperialis in civitate Metensi cele- brandae. „Geben zu Prage dez nehesten mantages n. d. suntage, als man singet Miseri- “ cordia Domini, unserer riche i. d. X iare und d. keisertums i. d. II. Reg. imp. VIII 2451 ex Schunck, Cod. dipl. p. 304. — Reg. imp. VIII 2452, 2453. — Congresssus cum duce Austriae dilatus esse videtur, et imperator usque ad finem Junii Pragae mansit. Inter testes litterarum, quae ab imperatore mensibus Apr.—Jun. Pragae datae sunt, commemorantur Arnestus archi- episcopus Pragensis, Johannes Olomucensis, Theodericus Mindensis, Marquardus Augustensis, Henricus Lubucensis, Mathias Tribuniensis, Maurus Corbaviensis, Protiwa Segniensis episcopi, Kazimirus rex Poloniae, Johannes Moraviae et Fridericus Misnensis marchiones, Bolco Svidnicensis, Nicolaus Opaviae et Ratiboriae, Conradus Olesnicensis, Bolco Falkenbergensis, Bolco Opoliensis, Primislaus Teschinensis duces, Burghardus burggravius Magdeburgensis, magister curiae, et Albertus de Anhalt comites, Jesco de Wartenberg dictus de Wessele, supremus camerarius, Andreas de Duba, czudarius, Wanco de Wartenberg, supremus pincerna regni Bohemiae; Reg. imp. VIII 2445, 2466, 6882. 344) 1356, 10 Maii Pragae. Karolus imperator et rex litteras, a Johanne rege Beroni iudici Lunensi a. 1321, 21 Maii concessas (vide Reg. Boh. III p. 285 n. 684), Nicolao iudici eiusdem civitatis confirmat, in- hibens, ne officiati regii per Bohemiam et nominatim scabini et iurati ac communitas civium eiusdem civitatis dictum Nicolaum contra eandem confirmationem impediant. „Datum Prage a. d. 1356a, ind. IX, VI id. maii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo." Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 527 n. 360 e Copiario dipl. Przemislaco, ms. bibl. publ. et universit. Pragensis sign. VI A 7. 345) 1356, 10 Maii Pragae. Resignatio curiae in Přívlaky. Ego Johlinus Jacobi, civis Pragensis, recognosco —, quod ex quo hon. et rel. vv. d. ..abbas et .. conventus monasterii in Waltsassen de omni illa pecunia, pro qua michi curiam ipsorum in Prelak cum villis ac aliis omnibus eius pertinenciis locaverant, michi plenarie satisfecerunt per sufficientem fideiussoriam cau- cionem, idcirco, ne supradictam curiam cum villis seu eius pertinenciis ab aliquo quomodo- libet impetantur, memoratam curiam supradictis dominis cum villis ac omnibus suis atinen- ciis divine remuneracionis ob respectum ad ipsorum manus liberaliter resignavi perpetuis temporibus possidendum. In cuius rei testimonium presentem dedi litteram, sigillo meo ac sigillo patrui mei Jaxonis, filii quondam Polconis Jacobi, civis Pragensis. Datum et actum Prage, a. d. 1356, III fer. post fest. b. Stanislay. Orig. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Waldsassen Kl. Urk. fasc. 45 n. 672; de duobus sig. in press. perg. 2) deperd., 1) laesum. a) in copiario perperam: 1355. Versio bohemica saec. XV in archivo civitatis Lunenais habet annum 1356.
Annus 1356, 8—10 Маii. 183 tractaturus. Denique imperator indicet terminum curiae imperialis in civitate Metensi cele- brandae. „Geben zu Prage dez nehesten mantages n. d. suntage, als man singet Miseri- “ cordia Domini, unserer riche i. d. X iare und d. keisertums i. d. II. Reg. imp. VIII 2451 ex Schunck, Cod. dipl. p. 304. — Reg. imp. VIII 2452, 2453. — Congresssus cum duce Austriae dilatus esse videtur, et imperator usque ad finem Junii Pragae mansit. Inter testes litterarum, quae ab imperatore mensibus Apr.—Jun. Pragae datae sunt, commemorantur Arnestus archi- episcopus Pragensis, Johannes Olomucensis, Theodericus Mindensis, Marquardus Augustensis, Henricus Lubucensis, Mathias Tribuniensis, Maurus Corbaviensis, Protiwa Segniensis episcopi, Kazimirus rex Poloniae, Johannes Moraviae et Fridericus Misnensis marchiones, Bolco Svidnicensis, Nicolaus Opaviae et Ratiboriae, Conradus Olesnicensis, Bolco Falkenbergensis, Bolco Opoliensis, Primislaus Teschinensis duces, Burghardus burggravius Magdeburgensis, magister curiae, et Albertus de Anhalt comites, Jesco de Wartenberg dictus de Wessele, supremus camerarius, Andreas de Duba, czudarius, Wanco de Wartenberg, supremus pincerna regni Bohemiae; Reg. imp. VIII 2445, 2466, 6882. 344) 1356, 10 Maii Pragae. Karolus imperator et rex litteras, a Johanne rege Beroni iudici Lunensi a. 1321, 21 Maii concessas (vide Reg. Boh. III p. 285 n. 684), Nicolao iudici eiusdem civitatis confirmat, in- hibens, ne officiati regii per Bohemiam et nominatim scabini et iurati ac communitas civium eiusdem civitatis dictum Nicolaum contra eandem confirmationem impediant. „Datum Prage a. d. 1356a, ind. IX, VI id. maii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo." Ed. Čelakovský, Cod. iur. mun. II p. 527 n. 360 e Copiario dipl. Przemislaco, ms. bibl. publ. et universit. Pragensis sign. VI A 7. 345) 1356, 10 Maii Pragae. Resignatio curiae in Přívlaky. Ego Johlinus Jacobi, civis Pragensis, recognosco —, quod ex quo hon. et rel. vv. d. ..abbas et .. conventus monasterii in Waltsassen de omni illa pecunia, pro qua michi curiam ipsorum in Prelak cum villis ac aliis omnibus eius pertinenciis locaverant, michi plenarie satisfecerunt per sufficientem fideiussoriam cau- cionem, idcirco, ne supradictam curiam cum villis seu eius pertinenciis ab aliquo quomodo- libet impetantur, memoratam curiam supradictis dominis cum villis ac omnibus suis atinen- ciis divine remuneracionis ob respectum ad ipsorum manus liberaliter resignavi perpetuis temporibus possidendum. In cuius rei testimonium presentem dedi litteram, sigillo meo ac sigillo patrui mei Jaxonis, filii quondam Polconis Jacobi, civis Pragensis. Datum et actum Prage, a. d. 1356, III fer. post fest. b. Stanislay. Orig. Monaci in archivo generali Bavariae, sign. Waldsassen Kl. Urk. fasc. 45 n. 672; de duobus sig. in press. perg. 2) deperd., 1) laesum. a) in copiario perperam: 1355. Versio bohemica saec. XV in archivo civitatis Lunenais habet annum 1356.
Strana 184
184 Regesta Bohemiae et Moraviae. 346) 1356, 11 Mali Pragae. Karolus imperator et rex iura et libertates civitatis Gorlicensis auget. inmote fidelitatis constanciam, qua . . cives civitatis nostre Gorlicz, — — nostro culmini approbata sedulitate dudum placuerunt — —, intuentes, — — districtum Gorlicensem et omnes ac singulos incolas seu inhabitatores eiusdem districtus nobis et regno nostro Boemie ac eiusdem regni corone incorporamus — —, ita videlicet, quod nec ipse districtus Gorlicensis, neque ex nomine et specialiter civitas Gorlicz et proventus advocacie ibidem nec non iudi- cium et proventus iudicii de subscriptis causis iudicandis per districtum Gorlicensem, quo- cienscunque emerserit, videlicet de homicidiis, rapinis, incendiis, furtis, mutilacionibus et aliis quibuscunque causis maioribus, quos et quod nobis specialiter reservandum duximus, per nos, heredes vel successores nostros, Boemie reges, a dicto regno Boemie et eiusdem regni — possint perpetuis temporibus affuturis. Decernentes, quod cives corona dimembrari, — dicte civitatis Gorlicz eisdem iuribus Magdenburgensibus, quibus hactenus freti noscuntur, in omnibus et singulis suis iudiciis, questionibus, causis et contractibus inantea uti et frui debeant ac potiri. Concedimus eciam civibus dicte civitatis de speciali nostre celsitudinis gracia usum lignorum de merica nostra provinciali et specialiter silvam dictam Prebuswald, quam custodire debent ab omni aliorum succisione et pro edificiorum secandorum necessariis una cum lignis dicte merice convertere pro sua necessitate, si fortasse, quod absit, dictam civitatem Gorlicz in toto vel in parte contigerit incendio desolari, et quod de bonis suis seu allodiis, que ad civitatem propriis excolunt araturis, taxaciones solitas et collectas solvant in ipsa civitate nec de ipsis ad solucionem collecte generalis, que vulgariter berna dicitur, nobis aut alteri nostro nomine decetero tenebuntur. Addicientesque, quod si cives dicte civitatis bona aliqua a nobis, heredibus vel successoribus nostris, Boemie regibus, in feodum reci- pienda iuxta antiquam et approbatam consuetudinem empcionis titulo comparaverint circa valorem decem marcarum redditus seu annue pensionis, eadem advocatus noster — — no- mine nostri infeodare poterit taliter, quod post nostrum vel eorundem heredum et succes- sorum nostrorum reditum a nobis huiusmodi feoda cum consuetis cerimoniis exigantur. Et si cives dicte civitatis ex nostro vel advocatorum nostrorum mandato emulos et inimicos nostros seu ipsius civitatis insecuti fuerint et invaserint et, taliter invadendo ipsos, dampni- ficati fuerint, racionabiliter dampna huiusmodi ipsis tenebimur resarcire. Si quis vero feoda- lium seu aliorum incolarum districtus Gorlicensis bona sua, que possidet quocunque titulo, vendere seu alienare decreverit, eidem per.. advocatum — — licencia recedendi de eisdem bonis dari non debebit, nisi prius per viam amoris vel iusticie cum omnibus suis credito- ribus componat, quibus constiterit fore debitorie obligatus. Inhibemus eciam omnes tabernas et universa ac singula opera mechanica eo modo, quod infra spacium unius miliaris circum circa a dicta civitate Gorlicz non habeantur vel exerceantur aliquatenus, fabris dumtaxat exceptis, qui ferramenta aratrorum reformant, et sutoribus, qui veteres calcios solent refor- mare. Donamus eciam civibus dicte civitatis Gorlicz iura, que in moneta et cambio ibidem
184 Regesta Bohemiae et Moraviae. 346) 1356, 11 Mali Pragae. Karolus imperator et rex iura et libertates civitatis Gorlicensis auget. inmote fidelitatis constanciam, qua . . cives civitatis nostre Gorlicz, — — nostro culmini approbata sedulitate dudum placuerunt — —, intuentes, — — districtum Gorlicensem et omnes ac singulos incolas seu inhabitatores eiusdem districtus nobis et regno nostro Boemie ac eiusdem regni corone incorporamus — —, ita videlicet, quod nec ipse districtus Gorlicensis, neque ex nomine et specialiter civitas Gorlicz et proventus advocacie ibidem nec non iudi- cium et proventus iudicii de subscriptis causis iudicandis per districtum Gorlicensem, quo- cienscunque emerserit, videlicet de homicidiis, rapinis, incendiis, furtis, mutilacionibus et aliis quibuscunque causis maioribus, quos et quod nobis specialiter reservandum duximus, per nos, heredes vel successores nostros, Boemie reges, a dicto regno Boemie et eiusdem regni — possint perpetuis temporibus affuturis. Decernentes, quod cives corona dimembrari, — dicte civitatis Gorlicz eisdem iuribus Magdenburgensibus, quibus hactenus freti noscuntur, in omnibus et singulis suis iudiciis, questionibus, causis et contractibus inantea uti et frui debeant ac potiri. Concedimus eciam civibus dicte civitatis de speciali nostre celsitudinis gracia usum lignorum de merica nostra provinciali et specialiter silvam dictam Prebuswald, quam custodire debent ab omni aliorum succisione et pro edificiorum secandorum necessariis una cum lignis dicte merice convertere pro sua necessitate, si fortasse, quod absit, dictam civitatem Gorlicz in toto vel in parte contigerit incendio desolari, et quod de bonis suis seu allodiis, que ad civitatem propriis excolunt araturis, taxaciones solitas et collectas solvant in ipsa civitate nec de ipsis ad solucionem collecte generalis, que vulgariter berna dicitur, nobis aut alteri nostro nomine decetero tenebuntur. Addicientesque, quod si cives dicte civitatis bona aliqua a nobis, heredibus vel successoribus nostris, Boemie regibus, in feodum reci- pienda iuxta antiquam et approbatam consuetudinem empcionis titulo comparaverint circa valorem decem marcarum redditus seu annue pensionis, eadem advocatus noster — — no- mine nostri infeodare poterit taliter, quod post nostrum vel eorundem heredum et succes- sorum nostrorum reditum a nobis huiusmodi feoda cum consuetis cerimoniis exigantur. Et si cives dicte civitatis ex nostro vel advocatorum nostrorum mandato emulos et inimicos nostros seu ipsius civitatis insecuti fuerint et invaserint et, taliter invadendo ipsos, dampni- ficati fuerint, racionabiliter dampna huiusmodi ipsis tenebimur resarcire. Si quis vero feoda- lium seu aliorum incolarum districtus Gorlicensis bona sua, que possidet quocunque titulo, vendere seu alienare decreverit, eidem per.. advocatum — — licencia recedendi de eisdem bonis dari non debebit, nisi prius per viam amoris vel iusticie cum omnibus suis credito- ribus componat, quibus constiterit fore debitorie obligatus. Inhibemus eciam omnes tabernas et universa ac singula opera mechanica eo modo, quod infra spacium unius miliaris circum circa a dicta civitate Gorlicz non habeantur vel exerceantur aliquatenus, fabris dumtaxat exceptis, qui ferramenta aratrorum reformant, et sutoribus, qui veteres calcios solent refor- mare. Donamus eciam civibus dicte civitatis Gorlicz iura, que in moneta et cambio ibidem
Strana 185
Annus 1356, 11 Maii. 185 in Gorlicz ad nos, heredes et successores nostros, Boemie reges, quovismodo seu titulo pertinere et spectare noscuntur, concedentes eisdem civibus, quod monetam et cambium antedicta tribus annis propter defectum, decrescenciam et vilefaccionem eorum locare pos- sint et valeant perpetuis futuris temporibus pro censu tali, qui alias de eisdem solutus fuit, dum vigerent in statu meliori uno anno, et quod de ipsis cambio et moneta facere possint, tamquam de bonis et rebus ipsorum hereditariis ac disponere, quidquid eorum utilitati et comodo melius videbitur expedire. Statuimus eciam et sanccimus, quod per- petuis futuris temporibus nullus unquam textor aut pannifex dicte civitatis Gorlicz pannum aliquem venditurus incidere per ulnas aut pecias debeat, et pannicide non textores pannos ulnatim aut per pecias debent incidere, nisi in communi mercatoria domo ipsius civitatis, in qua iuxta statuta municipalia civium dicte civitatis certas suas habeant staciones. De- cernimus eciam, quod inantea — — mercatores et vectores cum quibuscunque rebus seu mercibus transeuntes, cum ad districtum Gorlicensem pervenerint de Saxonia, Polonia vel aliunde, per civitatem nostram Gorlicz transire teneantur et debeant et omnia ac singula iura ac consuetudines, ibidem antiquitus observatas, observare penitus et explere, inhibentes — quod nullus amodo stratas per Fridlant, Seydenberg et Schomberg vel alias incon- suetas et prohibitas stratas cum mercibus seu aliis rebus transire debeant —— Quicunque vero mercatores seu vectores sandicem ducentes, quibuscunque temporibus vel horis districtibus Budissinensi et Gorlicensi applicuerint, postquam metas eorundem districtuum ingressi fue- rint, tenebuntur — — intrare civitatem Gorlicensem et ibidem deponere sandicem et cum eodem continuare ibidem ac omnia et singula alia facere, que antiquitus iure vel laudabili consuetudine noscuntur observata. Et sicut in villa dicta Leschewicz districtus Gorlicensis octo marcas reddituum census annui et ius patronatus parochialis ecclesie ibidem habere et possidere noscuntur nec non theoloneum transitus, quod vulgariter durchczol dicitur, quod a nobis — — in dicta civitate Gorlicz in feodum tenent et possident ac perpetuis tempo- ribus tenere et possidere debent iure feodali libere et quiete absque omni exhibicione per- sonalis officii vel realis, ita ad instar cl. mem. ill. Johannis, quondam Boemie regis, geni- toris nostri karrissimi, qui super hiis et omnibus aliis prescriptis suas speciales litteras erogasse dinoscitur, penes omnia et singula prescripta de speciali celsitudinis nostre gracia volumus graciosius conservare et, sicut eciam aliis regalibus nostris litteris fecisse dinoscimur, ita de novo — — forum sive vendicionem salis in dicta civitate Gorlicz cum omni usu, fructu seu utilitate inde provenientibus in usus utiles civitatis eiusdem, iuxta discrecionem ipsorum pro suo beneplacito convertendos, ad habendum, tenendum per consules dicte civitatis et successorum ipsorum perpetuis inantea temporibus liberaliter damus, conferimus et donamus. — — Demum de uberiori dono gracie civibus dicte civitatis Gorlicz omnia et singula privilegia, litteras et scripturas, que et quas — — a nobis nec non a cl. mem. ill. quondam Boemie regibus et marchionibus Brandeburgensibus aut aliis principibus quibus- cunque obtinuerunt hactenus, in omnibus suis tenoribus, — — confirmamus, nostro in aliis et alieno in omnibus iure salvo. Poena 50 marcarum auri puri. Signum etc. Testes
Annus 1356, 11 Maii. 185 in Gorlicz ad nos, heredes et successores nostros, Boemie reges, quovismodo seu titulo pertinere et spectare noscuntur, concedentes eisdem civibus, quod monetam et cambium antedicta tribus annis propter defectum, decrescenciam et vilefaccionem eorum locare pos- sint et valeant perpetuis futuris temporibus pro censu tali, qui alias de eisdem solutus fuit, dum vigerent in statu meliori uno anno, et quod de ipsis cambio et moneta facere possint, tamquam de bonis et rebus ipsorum hereditariis ac disponere, quidquid eorum utilitati et comodo melius videbitur expedire. Statuimus eciam et sanccimus, quod per- petuis futuris temporibus nullus unquam textor aut pannifex dicte civitatis Gorlicz pannum aliquem venditurus incidere per ulnas aut pecias debeat, et pannicide non textores pannos ulnatim aut per pecias debent incidere, nisi in communi mercatoria domo ipsius civitatis, in qua iuxta statuta municipalia civium dicte civitatis certas suas habeant staciones. De- cernimus eciam, quod inantea — — mercatores et vectores cum quibuscunque rebus seu mercibus transeuntes, cum ad districtum Gorlicensem pervenerint de Saxonia, Polonia vel aliunde, per civitatem nostram Gorlicz transire teneantur et debeant et omnia ac singula iura ac consuetudines, ibidem antiquitus observatas, observare penitus et explere, inhibentes — quod nullus amodo stratas per Fridlant, Seydenberg et Schomberg vel alias incon- suetas et prohibitas stratas cum mercibus seu aliis rebus transire debeant —— Quicunque vero mercatores seu vectores sandicem ducentes, quibuscunque temporibus vel horis districtibus Budissinensi et Gorlicensi applicuerint, postquam metas eorundem districtuum ingressi fue- rint, tenebuntur — — intrare civitatem Gorlicensem et ibidem deponere sandicem et cum eodem continuare ibidem ac omnia et singula alia facere, que antiquitus iure vel laudabili consuetudine noscuntur observata. Et sicut in villa dicta Leschewicz districtus Gorlicensis octo marcas reddituum census annui et ius patronatus parochialis ecclesie ibidem habere et possidere noscuntur nec non theoloneum transitus, quod vulgariter durchczol dicitur, quod a nobis — — in dicta civitate Gorlicz in feodum tenent et possident ac perpetuis tempo- ribus tenere et possidere debent iure feodali libere et quiete absque omni exhibicione per- sonalis officii vel realis, ita ad instar cl. mem. ill. Johannis, quondam Boemie regis, geni- toris nostri karrissimi, qui super hiis et omnibus aliis prescriptis suas speciales litteras erogasse dinoscitur, penes omnia et singula prescripta de speciali celsitudinis nostre gracia volumus graciosius conservare et, sicut eciam aliis regalibus nostris litteris fecisse dinoscimur, ita de novo — — forum sive vendicionem salis in dicta civitate Gorlicz cum omni usu, fructu seu utilitate inde provenientibus in usus utiles civitatis eiusdem, iuxta discrecionem ipsorum pro suo beneplacito convertendos, ad habendum, tenendum per consules dicte civitatis et successorum ipsorum perpetuis inantea temporibus liberaliter damus, conferimus et donamus. — — Demum de uberiori dono gracie civibus dicte civitatis Gorlicz omnia et singula privilegia, litteras et scripturas, que et quas — — a nobis nec non a cl. mem. ill. quondam Boemie regibus et marchionibus Brandeburgensibus aut aliis principibus quibus- cunque obtinuerunt hactenus, in omnibus suis tenoribus, — — confirmamus, nostro in aliis et alieno in omnibus iure salvo. Poena 50 marcarum auri puri. Signum etc. Testes
Strana 186
186 Regesta Bohemiae et Moraviae. Arnestus s. Prag. eccl. archiepiscopus, Johannes Olomucensis et Theodricus Mindensis eccl. episcopi, et ill. Johannes marchio Moravie, Bolco Swidnicensis, Bolco senior et Bolco iunior Opulienses, Cunradus Olesnicensis, Johannes Opauiensis et Przemyslaus Theschinensis duces, nec non spect. Burchardus burgravius Magdeburgensis, magister curie nostre, et Albertus de Anhald comites et nob. Jesco de Warthenberg dictus de Wessel, supremus camerarius, Andreas de Duba, supremus czudarius, et Wanco de Warthenberg, supremus pincerna regni Boemie — — Presencium sub bulla aurea typario nostre maiestatis inpressa testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, V idus maii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo. Per d. Luthomyslensem episcopum, cancellarium, Johannes de Glacz. R. Hertwicus. Orig. cum bulla aurea in archivo civitatis Gorlicensis sign. 63/as. Ibidem 50/82, 4/43—67/43, 72/463 7/48, 75/40 copiae et varii extractus. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 67 n. 336. — Reg. imp. VIII 2454. 347) 1356, 11 Mail Pragae. Karolus imperator et rex civitatem Kamencz regno Bohemiae incorporat. volentes condicionem et statum regni nostri Bohemie ac specialiter marchie nostre Budissi- nensis pietate solita facere meliorem et fideles nostros subditos in securiori pacis tranquilli- tate collocare, civitatem nostram Camentz, cum universis et singulis civibus, incolis et inhabitatoribus suis, civitatibus Budissin et Gorlicz coniungimus, applicamus et counimus ea condicione, quod per nos, heredes et successores nostros, Bohemie reges, sicut etiam dicte civitates Budissin et Gorlicz, a regno et corona regni Bohemie nullatenus alienari seu obligari possit vel debeat — — regalis Bohemie potestatis plenitudine — — statuentes, quod cives dicte civitatis Camentz ——, nobis, heredibus et successoribus nostris, Bohemie regibus, in alienacione et obligacione sua a regno Bohemie et eiusdem regni corona dun- taxat, non teneantur modis aliquibus obedire — —. Datum Prage a. d. 1356, ind. IX, V idus maii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo. Ed. Laus. Monatsschr. 1795 I p. 142. — Knothe, UB. Kamenz u. Löbau, Cod. dipl. Sax. Reg. II. 7 p. 15 n. 23. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 66 n. 332 (ad 11 Mart.). — Reg. imp. VIII 2434, 6878. 348) 1356, 11 Maii Pragae. Karolus imperator et rex iudici, magistro civium et universitati civitatis Kamencz („Ca- mencz“) pro melioratione et exaltatione ipsius civitatis forum salis usque ad revocationem suam possidendum confert. „Datum Prage a. d. 1356, ind. IX, V idus maii, regn. nostr. Per dominum .. Mindensem episcopum Johannes de Glacz. a.IX, imperii vero secundo. R. Hertwicus." Ed. Knothe, UB. Kamenz u. Löbau, Cod. dipl. Sax. Reg. II, 7 p. 16 n. 24 ex or. cum sig. in press. perg., deperd., in archivo civitatis Camentinae sign. 19a. — Ed. Laus. Monatsschr. 1793 II p. 304. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 69 n. 344. — Reg. imp. VIII 6371, 6879.
186 Regesta Bohemiae et Moraviae. Arnestus s. Prag. eccl. archiepiscopus, Johannes Olomucensis et Theodricus Mindensis eccl. episcopi, et ill. Johannes marchio Moravie, Bolco Swidnicensis, Bolco senior et Bolco iunior Opulienses, Cunradus Olesnicensis, Johannes Opauiensis et Przemyslaus Theschinensis duces, nec non spect. Burchardus burgravius Magdeburgensis, magister curie nostre, et Albertus de Anhald comites et nob. Jesco de Warthenberg dictus de Wessel, supremus camerarius, Andreas de Duba, supremus czudarius, et Wanco de Warthenberg, supremus pincerna regni Boemie — — Presencium sub bulla aurea typario nostre maiestatis inpressa testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, V idus maii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo. Per d. Luthomyslensem episcopum, cancellarium, Johannes de Glacz. R. Hertwicus. Orig. cum bulla aurea in archivo civitatis Gorlicensis sign. 63/as. Ibidem 50/82, 4/43—67/43, 72/463 7/48, 75/40 copiae et varii extractus. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 67 n. 336. — Reg. imp. VIII 2454. 347) 1356, 11 Mail Pragae. Karolus imperator et rex civitatem Kamencz regno Bohemiae incorporat. volentes condicionem et statum regni nostri Bohemie ac specialiter marchie nostre Budissi- nensis pietate solita facere meliorem et fideles nostros subditos in securiori pacis tranquilli- tate collocare, civitatem nostram Camentz, cum universis et singulis civibus, incolis et inhabitatoribus suis, civitatibus Budissin et Gorlicz coniungimus, applicamus et counimus ea condicione, quod per nos, heredes et successores nostros, Bohemie reges, sicut etiam dicte civitates Budissin et Gorlicz, a regno et corona regni Bohemie nullatenus alienari seu obligari possit vel debeat — — regalis Bohemie potestatis plenitudine — — statuentes, quod cives dicte civitatis Camentz ——, nobis, heredibus et successoribus nostris, Bohemie regibus, in alienacione et obligacione sua a regno Bohemie et eiusdem regni corona dun- taxat, non teneantur modis aliquibus obedire — —. Datum Prage a. d. 1356, ind. IX, V idus maii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo. Ed. Laus. Monatsschr. 1795 I p. 142. — Knothe, UB. Kamenz u. Löbau, Cod. dipl. Sax. Reg. II. 7 p. 15 n. 23. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 66 n. 332 (ad 11 Mart.). — Reg. imp. VIII 2434, 6878. 348) 1356, 11 Maii Pragae. Karolus imperator et rex iudici, magistro civium et universitati civitatis Kamencz („Ca- mencz“) pro melioratione et exaltatione ipsius civitatis forum salis usque ad revocationem suam possidendum confert. „Datum Prage a. d. 1356, ind. IX, V idus maii, regn. nostr. Per dominum .. Mindensem episcopum Johannes de Glacz. a.IX, imperii vero secundo. R. Hertwicus." Ed. Knothe, UB. Kamenz u. Löbau, Cod. dipl. Sax. Reg. II, 7 p. 16 n. 24 ex or. cum sig. in press. perg., deperd., in archivo civitatis Camentinae sign. 19a. — Ed. Laus. Monatsschr. 1793 II p. 304. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 69 n. 344. — Reg. imp. VIII 6371, 6879.
Strana 187
Annus 1356, 11 Маii. 187 349) 1356, 11 Maii Pragae. Karolus imperator et rex Theoderico, abbate monasterii Portae Apostolorum ord. s. Ben., cappellano et familiari suo petente, monasterium idem, ut a debitorum oneribus relevari valeat, ab omnibus exactionibus et collectis, bernis generalibus dumtaxat exceptis, liberat, tuitionem mo- nasterii sibi et successoribus suis, Bohemiae regibus, reservat; monasterium et homines mona- sterii subditos a czudis ac iudiciis provincialibus et „a iurisdictione czudariorum, iusticiariorum, poprawczonum, baronum, nobilium et aliorum hominum“ eximit; omne iudicium, enormibus criminibus dumtaxat exceptis, abbati relinquit, prohibens, ne homines monasterii in civitatibus et oppidis regni Bohemiae, nominatim in „Luna, Zacz, Cadano et Ponte“ pro debitis arresten- tur; iudicium de criminibus enormibus et casus, ubi iustitia ab abbate denegata fuerit, sibi et successoribus suis, Bohemiae regibus, reservat; prohibet, ne principes, barones vel alterius cuius- cunque dignitatis homines in bonis monasterii Portae Apostolorum sub hospitalitatis forma vel alio quocunque modo nocturnas sive diurnas faciant stationes nec alias monasterium in posses- sionibus et subditis ipsius molestent, ligna, strues seu fluxus lignorum, quos in flumine Egra a Cubitensi districtu ad monasterium vel amplius duci contigerit, a solutione theloneorum libertat, prout etiam Venceslaus rex olim monasterium libertavit; insuper omnia privilegia, ab antecessoribus suis vel ab alio quocunque homine monasterio collata, confirmat. „Ad hoc summi dispensacione presidis.“ Testes Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomu- censis et Theodricus Mindensis episcopi, Bolko Swiednicensis, Bolko senior et Bulko iunior Oppulienses, Conradus Olessnicensis, Johannes Oppauiensis et Przemislaus Thessynensis duces, Purkardus burgravius Magdeburgensis, magister curiae, et Albertus de Anhalts comites, Jesco de Wartemberg, dictus de Wessele, supremus camerarius, Andreas de Duba, supremus czu- darius, Wanko de Wartemberg, supremus pincerna, Russo de Luticz, subcamerarius regni Bohemiae, Sbinko de Hazemburg, et Hassko de Swierzetiz, magistri camerae. „Presencium sub bulla aurea typareo maiestatis nostre impressa testimonio literarum. Datum Pragae a. d. 1356, ind. IX, V idus maii, regn. nostr. a. Boemie X, imperii vero secundo." Соp. sаеc. XV in cod. mepto. bibl. capit. ecclesiae metropolitanae Pragensis sign. G 19 fol. 116v. — Reg. imp. VIII 2455. 350) 1356, 11 Maii. Nicolaus Forestarius („Forster") de Selb monasterio Egrensi ord. s. Francisci super curiam suam in Selb, quam Albertus Weydinger incolit, unam libram hallensium census perpetui con- fert. „Datum: 1356 d. neschten mitwochen noch s. Johannssen d. zwelfb. u. ew. tag, als er in das öle geseczt wart." Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 43 p. 305 n. 103 e mepto. archivi civitatis Egrensis fol. 19°. a) Alnoth, cop.
Annus 1356, 11 Маii. 187 349) 1356, 11 Maii Pragae. Karolus imperator et rex Theoderico, abbate monasterii Portae Apostolorum ord. s. Ben., cappellano et familiari suo petente, monasterium idem, ut a debitorum oneribus relevari valeat, ab omnibus exactionibus et collectis, bernis generalibus dumtaxat exceptis, liberat, tuitionem mo- nasterii sibi et successoribus suis, Bohemiae regibus, reservat; monasterium et homines mona- sterii subditos a czudis ac iudiciis provincialibus et „a iurisdictione czudariorum, iusticiariorum, poprawczonum, baronum, nobilium et aliorum hominum“ eximit; omne iudicium, enormibus criminibus dumtaxat exceptis, abbati relinquit, prohibens, ne homines monasterii in civitatibus et oppidis regni Bohemiae, nominatim in „Luna, Zacz, Cadano et Ponte“ pro debitis arresten- tur; iudicium de criminibus enormibus et casus, ubi iustitia ab abbate denegata fuerit, sibi et successoribus suis, Bohemiae regibus, reservat; prohibet, ne principes, barones vel alterius cuius- cunque dignitatis homines in bonis monasterii Portae Apostolorum sub hospitalitatis forma vel alio quocunque modo nocturnas sive diurnas faciant stationes nec alias monasterium in posses- sionibus et subditis ipsius molestent, ligna, strues seu fluxus lignorum, quos in flumine Egra a Cubitensi districtu ad monasterium vel amplius duci contigerit, a solutione theloneorum libertat, prout etiam Venceslaus rex olim monasterium libertavit; insuper omnia privilegia, ab antecessoribus suis vel ab alio quocunque homine monasterio collata, confirmat. „Ad hoc summi dispensacione presidis.“ Testes Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomu- censis et Theodricus Mindensis episcopi, Bolko Swiednicensis, Bolko senior et Bulko iunior Oppulienses, Conradus Olessnicensis, Johannes Oppauiensis et Przemislaus Thessynensis duces, Purkardus burgravius Magdeburgensis, magister curiae, et Albertus de Anhalts comites, Jesco de Wartemberg, dictus de Wessele, supremus camerarius, Andreas de Duba, supremus czu- darius, Wanko de Wartemberg, supremus pincerna, Russo de Luticz, subcamerarius regni Bohemiae, Sbinko de Hazemburg, et Hassko de Swierzetiz, magistri camerae. „Presencium sub bulla aurea typareo maiestatis nostre impressa testimonio literarum. Datum Pragae a. d. 1356, ind. IX, V idus maii, regn. nostr. a. Boemie X, imperii vero secundo." Соp. sаеc. XV in cod. mepto. bibl. capit. ecclesiae metropolitanae Pragensis sign. G 19 fol. 116v. — Reg. imp. VIII 2455. 350) 1356, 11 Maii. Nicolaus Forestarius („Forster") de Selb monasterio Egrensi ord. s. Francisci super curiam suam in Selb, quam Albertus Weydinger incolit, unam libram hallensium census perpetui con- fert. „Datum: 1356 d. neschten mitwochen noch s. Johannssen d. zwelfb. u. ew. tag, als er in das öle geseczt wart." Extr. Siegl, Salbuch d. Egerer Klarissinnen v. J. 1476, Mitt. Ver. Gesch. Deut. i. B. 43 p. 305 n. 103 e mepto. archivi civitatis Egrensis fol. 19°. a) Alnoth, cop.
Strana 188
188 Regesta Bohemiae et Moraviac. 351) 1356, 13 Maii Pragae. Karolus imperator et rex privilegia et possessiones praepositurae Vissegradensis confirmat. — Sane ad honorem Dei omnipotentis, cuius spiritu totum corpus ecclesie regitur et beati Petri, apostolorum principis, in cuius honore Wissegradensis ecclesia, que ad Romanam ecclesiam nullo medio pertinere dinoscitur ex sui fundacione, et que est capella nostre regie magnificencie specialis, ad quam eciam et preposituram" eiusdem, nostre et regni cancellarie officium a longo retroactis predecessorum nostrorum temporibus est an- nexum, presertim cum eadem Wissegradensis ecclesia a nostris pia devocione sit progeni- toribus instituta et nobilibus munita privilegiis et ibidem per prepositum ipsius ecclesie, qui est princeps noster dilectus, et alias personas laudabiles, qui Domino militant in eadem, divini cultus atque alia caritatis opera, quibus tamquam per gradus ascensionis ad veri Salomonis reclinatorium salubriter ascenditur et sancta mater ecclesia in filiorum operibus delectatur, et ut studiosius ac devocius peragantur, uberioris dileccionis graciam impartimur et interioris amplexus specialiter admisimus cordis nostri, in eo equidem boni emulatores serenissimorum predecessorum nostrorum evidencius existendo, qui eciam eandem ecclesiam ac preposituram ipsius confoverunt uberibus gracie multiformis, nec non extulerunt tamquam nobile membrum suum pre ceteris ad tytulum principatus eidem prepositure et principatui regni cancellarie officium perpetue annectendo, dileccionis privilegio singulari. Eapropter omnes et singulas donaciones possessionum, reddituum, libertatum, imunitatum, concessionum, iurium, feodorum, prediorum, istorum videlicet: Syttonicz cum araturis, vineis atque villis, scilicet Albyn, Maleschow, Lebein, Kamnyk, Brziezas et homines in preurbio Leuthmericz ac in villa Copicz cum universis et singulis suis iuribus et pertinenciis ad Sittonicz spectan- tibus ; item naulum cum hereditate in villa Hoholicz; item villa Hostin cum suis laneis, piscinis et censibus; item villa Boykouicz cum suis laneis, piscinis et aliis; item villa Taticz cum quatuor araturis, pratis et aliis pertinenciis atque villis, scilicet villa Vyerbczan cum suis laneis, piscinis, molendino et iudicio; item villa Brziezan cum suis laneis, thaberna et iudicio; item villa Milcicz cum suis laneis, iudicio et thaberna; item homines in villa Hra- disczko cum pertinenciis universis; item opidum Cralowicz cum suis agris, iudicio, theloneo. molendino et aliis duabus villis, ad illud opidum spectantibus, scilicet villa Prziesek cum agris suis et molendino ; item villa Lubsicz cum suis agris et pertinenciis universis ; item opidum Zahradca cum suis agris, silvis, iudicio, theloneo, molendino et aliis duabus villis, scilicet villa Wyela et Byelicz villa cum eorum agris, iuribus et pertinenciis universis; item the- loneum in Neumburga super Albea flumine, item theloneum allecium in Maiori civitate Pragensi; item theloneum lignorum et peczetne cum Podskalo, cum molendinis sub Sde- razio; item villa Jessenicz et Sderyk cum campanatoribus in villa Letaw et Modrzan; item opidum Prachaticz cum agris, nemoribus, theloneo, iudicio et villis, videlicet Tysscho- uicz, Weyraw, Fepherslak cum ceteris villis et pertinenciis universis; item in villa Popouicz agri cum molendino; item in provincia Pilznensi villa Zarowicz cum suis laneis, censibus, a) prepositura, or.
188 Regesta Bohemiae et Moraviac. 351) 1356, 13 Maii Pragae. Karolus imperator et rex privilegia et possessiones praepositurae Vissegradensis confirmat. — Sane ad honorem Dei omnipotentis, cuius spiritu totum corpus ecclesie regitur et beati Petri, apostolorum principis, in cuius honore Wissegradensis ecclesia, que ad Romanam ecclesiam nullo medio pertinere dinoscitur ex sui fundacione, et que est capella nostre regie magnificencie specialis, ad quam eciam et preposituram" eiusdem, nostre et regni cancellarie officium a longo retroactis predecessorum nostrorum temporibus est an- nexum, presertim cum eadem Wissegradensis ecclesia a nostris pia devocione sit progeni- toribus instituta et nobilibus munita privilegiis et ibidem per prepositum ipsius ecclesie, qui est princeps noster dilectus, et alias personas laudabiles, qui Domino militant in eadem, divini cultus atque alia caritatis opera, quibus tamquam per gradus ascensionis ad veri Salomonis reclinatorium salubriter ascenditur et sancta mater ecclesia in filiorum operibus delectatur, et ut studiosius ac devocius peragantur, uberioris dileccionis graciam impartimur et interioris amplexus specialiter admisimus cordis nostri, in eo equidem boni emulatores serenissimorum predecessorum nostrorum evidencius existendo, qui eciam eandem ecclesiam ac preposituram ipsius confoverunt uberibus gracie multiformis, nec non extulerunt tamquam nobile membrum suum pre ceteris ad tytulum principatus eidem prepositure et principatui regni cancellarie officium perpetue annectendo, dileccionis privilegio singulari. Eapropter omnes et singulas donaciones possessionum, reddituum, libertatum, imunitatum, concessionum, iurium, feodorum, prediorum, istorum videlicet: Syttonicz cum araturis, vineis atque villis, scilicet Albyn, Maleschow, Lebein, Kamnyk, Brziezas et homines in preurbio Leuthmericz ac in villa Copicz cum universis et singulis suis iuribus et pertinenciis ad Sittonicz spectan- tibus ; item naulum cum hereditate in villa Hoholicz; item villa Hostin cum suis laneis, piscinis et censibus; item villa Boykouicz cum suis laneis, piscinis et aliis; item villa Taticz cum quatuor araturis, pratis et aliis pertinenciis atque villis, scilicet villa Vyerbczan cum suis laneis, piscinis, molendino et iudicio; item villa Brziezan cum suis laneis, thaberna et iudicio; item villa Milcicz cum suis laneis, iudicio et thaberna; item homines in villa Hra- disczko cum pertinenciis universis; item opidum Cralowicz cum suis agris, iudicio, theloneo. molendino et aliis duabus villis, ad illud opidum spectantibus, scilicet villa Prziesek cum agris suis et molendino ; item villa Lubsicz cum suis agris et pertinenciis universis ; item opidum Zahradca cum suis agris, silvis, iudicio, theloneo, molendino et aliis duabus villis, scilicet villa Wyela et Byelicz villa cum eorum agris, iuribus et pertinenciis universis; item the- loneum in Neumburga super Albea flumine, item theloneum allecium in Maiori civitate Pragensi; item theloneum lignorum et peczetne cum Podskalo, cum molendinis sub Sde- razio; item villa Jessenicz et Sderyk cum campanatoribus in villa Letaw et Modrzan; item opidum Prachaticz cum agris, nemoribus, theloneo, iudicio et villis, videlicet Tysscho- uicz, Weyraw, Fepherslak cum ceteris villis et pertinenciis universis; item in villa Popouicz agri cum molendino; item in provincia Pilznensi villa Zarowicz cum suis laneis, censibus, a) prepositura, or.
Strana 189
Annus 1356, 13 Maii. 189 iudicio, annonis, pullis et aliis; item villa Lybacouicz cum hereditate et iudicio; item in provincia Zacensi villa Letaw cum suis agris, bladis, iudicio, thaberna ; item villa Lybusscho- uicz cum suis agris ; item villa Ziren cum suis agris, iudicio et thaberna, bladis ac molendino; item villa Sobocle cum suis agris, iudicio et thaberna ; item in villa Vstatywniczie allodium cum censibus, pratis et rubetis; item villa Budyehosticz et villa Voyeticz cum allodio et censibus ac capella s. Adalberti in Juveni Bolezlauia; item villa Colecz; item villa Tynecz, Zacolan, Veluari, Scziedrik, Crewenicz, Hnidicz, Lobosin, Otwoycz, Kneyezewes et Podlisin —— ac singulis aliis, prout et omnes et singulas possessiones vestras cum pratis, pascuis, in earum metis, limitibus et terminis ab antiquo circumferencialiter sunt distincte, omnia eciam privilegia, litteras, gracias, emunitates, concessiones, iura, feoda et consuetudines predicte prepositure a recolende memorie predecessoribus nostris, illustribus quondam Boemie regibus, ducibus seu principibus indulta seu indultas, concessa seu concessas seu quovis titulo empcionis, donacionis, concessionis, permutacionis, sive sint realia sive personalia, ad res seu iura pertinencia, dummodo appareant in prima figura et autenticis sigillis sigillata, non viciata, non cancellata, in aliqua sui parte abolita, maturo procerum et fidelium nost- rorum consilio precedente et ex certa nostra sciencia de verbo ad verbum in omnibus suis clausulis et sentenciis, ac si predictorum privilegiorum, litterarum, immunitatum, con- cessionum, iurium, consuetudinum tenores in propriis apicibus et clausulis essent presentibus inserti et totaliter interclusi, sicut rite et provide processerunt, auctoritate regia Boemie innovamus, approbamus — — salvis semper et in suo robore permanentibus nostris iuribus et quorumlibet aliorum. Poena: centum marcarum auri puri, quarum medietatem fisco regio et aliam medietatem dicto preposito, principi nostro, applicari volumus — — Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus s. Pragensis ecclesie archiepiscopus, Johannes Olomu- censis et Theodricus Mindensis ecclesiarum episcopi et ill. Johannes marchio Moravie, Bolko Swidnicensis, Bolko senior et Bolko iunior Opulienses, Cunradus Olesnicensis, Johannes Opa- uiensis et Prziemyslaus Thessinensis duces nec non spect. Burchardus burggravius Magde- burgensis, magister curie nostre, et Albertus de Anhalt comites ac nob. Jesco de Wartem- berg dictus de Vessel, supremus camerarius, Andreas de Duba, supremus sudarius, Wanco de Wartemberg, supremus pincerna, Russo de Lutticz, subcamerarius, Sdenco de Sterenberg, iudex curie regni Boemie, Sbinco de Hassenburg et Hassco de Swyereticz, magistri camere nostre, et alii quam plures nostri fideles. Presencium sub bulla aurea, typario nostre ma ies- tatis impressa, testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1356, IX ind., III idus maii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo. Per dominum imperatorem Welyslaus. R. Volpertus. Orig. cum bulla aurea, quae avulsa adest, Pragae in archivo capituli ecclesiae Vissegradensis, sign. III 46. — Reg. imp. VIII 2456. 352) 1356, 13 Maii Pragae. Karolus imperator et rex, Bohuslao abbate et conventu monasterii s. Johannis in Insula ord. s. Ben., Prag. dioc., petentibus, confirmat „ipsis et eorum successoribus ac ipsi mona-
Annus 1356, 13 Maii. 189 iudicio, annonis, pullis et aliis; item villa Lybacouicz cum hereditate et iudicio; item in provincia Zacensi villa Letaw cum suis agris, bladis, iudicio, thaberna ; item villa Lybusscho- uicz cum suis agris ; item villa Ziren cum suis agris, iudicio et thaberna, bladis ac molendino; item villa Sobocle cum suis agris, iudicio et thaberna ; item in villa Vstatywniczie allodium cum censibus, pratis et rubetis; item villa Budyehosticz et villa Voyeticz cum allodio et censibus ac capella s. Adalberti in Juveni Bolezlauia; item villa Colecz; item villa Tynecz, Zacolan, Veluari, Scziedrik, Crewenicz, Hnidicz, Lobosin, Otwoycz, Kneyezewes et Podlisin —— ac singulis aliis, prout et omnes et singulas possessiones vestras cum pratis, pascuis, in earum metis, limitibus et terminis ab antiquo circumferencialiter sunt distincte, omnia eciam privilegia, litteras, gracias, emunitates, concessiones, iura, feoda et consuetudines predicte prepositure a recolende memorie predecessoribus nostris, illustribus quondam Boemie regibus, ducibus seu principibus indulta seu indultas, concessa seu concessas seu quovis titulo empcionis, donacionis, concessionis, permutacionis, sive sint realia sive personalia, ad res seu iura pertinencia, dummodo appareant in prima figura et autenticis sigillis sigillata, non viciata, non cancellata, in aliqua sui parte abolita, maturo procerum et fidelium nost- rorum consilio precedente et ex certa nostra sciencia de verbo ad verbum in omnibus suis clausulis et sentenciis, ac si predictorum privilegiorum, litterarum, immunitatum, con- cessionum, iurium, consuetudinum tenores in propriis apicibus et clausulis essent presentibus inserti et totaliter interclusi, sicut rite et provide processerunt, auctoritate regia Boemie innovamus, approbamus — — salvis semper et in suo robore permanentibus nostris iuribus et quorumlibet aliorum. Poena: centum marcarum auri puri, quarum medietatem fisco regio et aliam medietatem dicto preposito, principi nostro, applicari volumus — — Signum etc. Testes huius rei sunt ven. Arnestus s. Pragensis ecclesie archiepiscopus, Johannes Olomu- censis et Theodricus Mindensis ecclesiarum episcopi et ill. Johannes marchio Moravie, Bolko Swidnicensis, Bolko senior et Bolko iunior Opulienses, Cunradus Olesnicensis, Johannes Opa- uiensis et Prziemyslaus Thessinensis duces nec non spect. Burchardus burggravius Magde- burgensis, magister curie nostre, et Albertus de Anhalt comites ac nob. Jesco de Wartem- berg dictus de Vessel, supremus camerarius, Andreas de Duba, supremus sudarius, Wanco de Wartemberg, supremus pincerna, Russo de Lutticz, subcamerarius, Sdenco de Sterenberg, iudex curie regni Boemie, Sbinco de Hassenburg et Hassco de Swyereticz, magistri camere nostre, et alii quam plures nostri fideles. Presencium sub bulla aurea, typario nostre ma ies- tatis impressa, testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1356, IX ind., III idus maii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo. Per dominum imperatorem Welyslaus. R. Volpertus. Orig. cum bulla aurea, quae avulsa adest, Pragae in archivo capituli ecclesiae Vissegradensis, sign. III 46. — Reg. imp. VIII 2456. 352) 1356, 13 Maii Pragae. Karolus imperator et rex, Bohuslao abbate et conventu monasterii s. Johannis in Insula ord. s. Ben., Prag. dioc., petentibus, confirmat „ipsis et eorum successoribus ac ipsi mona-
Strana 190
190 Regesta Bohemiae et Moraviae. sterio in perpetuum universa et singula privilegia, litteras et scripturas primeve fundacionis et omnium consequencium utilitatum, que et quas super donacionibus, largicionibus, concessionibus, libertatibus, emunitatibus, empcionibus, acquisicionibus, exempcionibus, iurisdicionibus, iuribus, consuetudinibus, villis, prediis, agris, bonis et omnibus dicti monasterii pertinenciis — — a nobis seu a primis fundatoribus nec non a cl. mem. ill. quondam Boemie regibus et . . ducibus, progenitoribus et predecessoribus nostris aut ab aliis principibus, .. baronibus, nobilibus, wla- diconibus, iudicibus, civibus et a quovis hominum gradu seu genere, universitatibus, collegiis, civitatibus aut singularibus personis obtinuerunt hactenus.“ „Ad hoc summi dispensacione presidis principalis monarchie obtinuimus dignitatem.“ Signum etc. Testes: Arnestus Pra- gensis archiepiscopus, Johannes Olomucensis et Theodricus Mindensis episcopi, Johannes marchio Moraviae, Bolco Swidnicensis, Bolco senior et Bolco iunior Opulienses, Cunradus Olesnicensis, Johannes Opauiensis et Przemyslaus Theschinensis duces, Burchardus burgravius Magdeburgensis, magister curiae imperialis, et Albertus de Anhalt comites ac nob. Jesco de Warthemberg dictus de Wessel, supremus camerarius, Andreas de Duba, supremus czudarius, Wanco de Warthem- berg, supremus pincerna, Russo de Luticz, subcamerarius, Sdenco de Sternberg, iudex curiae regni Bohemiae. Sub bulla aurea. „Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, III idus maii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo. Per dominum Luthomyslensem episcopum, cancellarium, Johannes de Glacz. R. Hertwicus.“ Orig. cum bulla aurea in fil. ser., modo deperdita, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae, sign. D 35. — Cop. boh. transl. saec. XVII Pragae in archivo Musei Nat. (F, Consignatio possessionum mon. 8. Johannis in Insula et sub Rupe fol. 28) habet datam 9 Maii. 353) 1356, 14 Maii Pragae. Iudex et iurati oppidi Chotěboř oppidum suum munire promittunt. Nos iudex, iurati ac tota universitas oppidanorum oppidi Chothibors notum facimus — — —, quod quia — d. Karolus Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, dominus noster graciosus, nos, heredes et successores nostros de sue celsitudinis clementi bonitate a festo s. Galli afuturo proxime per quatuor annos revolvendos continue ab omnium solucionum et dacionum oneribus — — graciosius libertavit et absolvit, ita nos grati huiusmodi suo beneficio op- pidum predictum Cothibors ad honorem ipsius et utilitatem nostram infra revolucionem prescripti temporis muro bono circumdare et cingere volumus ac sine dolo promittimus bona fide, ea condicione, quod si dictum oppidum muro perfecto infra prescriptum tempus non circumdaretur ad plenum, defectum huiusmodi per officiales prefati domini nostri, quibus commitendum duxerit, suppleri volumus de omnibus bonis nostris. Presencium sub sigillo nostri oppidi testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1356 sabbato proximo ante dominicam Jubilate. Cоp. saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 467 n. 479. — Cfr. Reg. imp. VIII 2457.
190 Regesta Bohemiae et Moraviae. sterio in perpetuum universa et singula privilegia, litteras et scripturas primeve fundacionis et omnium consequencium utilitatum, que et quas super donacionibus, largicionibus, concessionibus, libertatibus, emunitatibus, empcionibus, acquisicionibus, exempcionibus, iurisdicionibus, iuribus, consuetudinibus, villis, prediis, agris, bonis et omnibus dicti monasterii pertinenciis — — a nobis seu a primis fundatoribus nec non a cl. mem. ill. quondam Boemie regibus et . . ducibus, progenitoribus et predecessoribus nostris aut ab aliis principibus, .. baronibus, nobilibus, wla- diconibus, iudicibus, civibus et a quovis hominum gradu seu genere, universitatibus, collegiis, civitatibus aut singularibus personis obtinuerunt hactenus.“ „Ad hoc summi dispensacione presidis principalis monarchie obtinuimus dignitatem.“ Signum etc. Testes: Arnestus Pra- gensis archiepiscopus, Johannes Olomucensis et Theodricus Mindensis episcopi, Johannes marchio Moraviae, Bolco Swidnicensis, Bolco senior et Bolco iunior Opulienses, Cunradus Olesnicensis, Johannes Opauiensis et Przemyslaus Theschinensis duces, Burchardus burgravius Magdeburgensis, magister curiae imperialis, et Albertus de Anhalt comites ac nob. Jesco de Warthemberg dictus de Wessel, supremus camerarius, Andreas de Duba, supremus czudarius, Wanco de Warthem- berg, supremus pincerna, Russo de Luticz, subcamerarius, Sdenco de Sternberg, iudex curiae regni Bohemiae. Sub bulla aurea. „Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, III idus maii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo. Per dominum Luthomyslensem episcopum, cancellarium, Johannes de Glacz. R. Hertwicus.“ Orig. cum bulla aurea in fil. ser., modo deperdita, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae, sign. D 35. — Cop. boh. transl. saec. XVII Pragae in archivo Musei Nat. (F, Consignatio possessionum mon. 8. Johannis in Insula et sub Rupe fol. 28) habet datam 9 Maii. 353) 1356, 14 Maii Pragae. Iudex et iurati oppidi Chotěboř oppidum suum munire promittunt. Nos iudex, iurati ac tota universitas oppidanorum oppidi Chothibors notum facimus — — —, quod quia — d. Karolus Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, dominus noster graciosus, nos, heredes et successores nostros de sue celsitudinis clementi bonitate a festo s. Galli afuturo proxime per quatuor annos revolvendos continue ab omnium solucionum et dacionum oneribus — — graciosius libertavit et absolvit, ita nos grati huiusmodi suo beneficio op- pidum predictum Cothibors ad honorem ipsius et utilitatem nostram infra revolucionem prescripti temporis muro bono circumdare et cingere volumus ac sine dolo promittimus bona fide, ea condicione, quod si dictum oppidum muro perfecto infra prescriptum tempus non circumdaretur ad plenum, defectum huiusmodi per officiales prefati domini nostri, quibus commitendum duxerit, suppleri volumus de omnibus bonis nostris. Presencium sub sigillo nostri oppidi testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1356 sabbato proximo ante dominicam Jubilate. Cоp. saec. XV ex. in copiario archivi coronae regni Bohemiae bibl. Roudnic. ms. VI F b 5 p. 467 n. 479. — Cfr. Reg. imp. VIII 2457.
Strana 191
Annus 1356, 13—19 Маii. 191 354) 1356, 16 Maii Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatori et regi scribit de decima papali in partibus Ala- manniae colligenda et ipsum rogat, ut Bertrandi episcopi Aptensis et Androini abbatis mona- sterii Cluniacensis relatibus plenam adhibeat fidem. Avinione XVII kalendas iunii anno quarto. Extr. Werunsky, Excerpta ex registris p. 102 n. 362 e registris archivi Vaticani. — Reg. imp. VIII, Päbste 289. 355) 1356, 17 Maii. Karolus imperator et rex abbati monasterii Montis s. Karoli Novae civitatis Pragensis, ord. s. Aug., et successoribus ipsius officium eleemosynariae curiae regalis Bohemiac confert, ita ut, ubicunque curiam teneri contigerit, dictum officium regere aut alium loco sui substi- tuere possint. „notum facimus." „Datum a. d. 1356, nona ind., XVI kal. iunii, regn. nostr. a. X, imp. vero secundo." Ed. Navrátil, Paměti kostela na Karlově p. 211 n. 5 e cop. bibliothecae publ. ac universit. Pragensis, sign. II B 12. — Insert. confirmationi Venceslai IV regis de a. 1388, 22 Febr. — Reg. imp. VIII 6880. 356) 1356, 17 Maii Pragae. Karolus imperator et rex mansionarios in capella s. Mariae in Terencio, Parmensis dioc., ab omni exactionum genere auctoritate imperiali libertat. „Ad cumulum cedere non ambi- gimus salutis.“ Testes: Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis, Theodricus Mindensis episcopi, Johannes marchio Moraviae, Bolko Svidnicensis, Bolko senior et Bolko iunior Opulienses duces, Burkardus burggravius Magdeburgensis, magister curiae, et Albertus de Anhalt comites. Cum signo et sigillo maiestatis. „Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, XVI kal. iunii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo. Per d. cancellarium Johannes Eyste- tensis. Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. III p. 367 n. 25 e ms. bibliothecae publ. atque universit. Prag. sign. XII F 2. — Reg. imp. VIII 2459. 357) 1356, 19 Maii Pragae. Karoli imperatoris et regis constitutio de incisione pannorum in civitate Gorlicensi. — ad cavendum futuris dissensionibus et controversiarum dispendiis, que inter communes cives dicte Gorlicensis civitatis possent aliquatenus suboriri, ad instar cl. mem. ill. predecessorum nostrorum decernimus — —, quod textores dicte civitatis Gorlicensis, qui pannos faciunt, cum omnibus et singulis eorum contextoribus pannos nullatenus ulnatim vel per pecias incidere debeant cunctis perpetuo temporibus affuturis, sed..cives alii pannos ulnatim et per pecias incidere et vendere debebunt ac poterunt, qui in domo mercatoria
Annus 1356, 13—19 Маii. 191 354) 1356, 16 Maii Avinione. Innocentius papa VI Karolo imperatori et regi scribit de decima papali in partibus Ala- manniae colligenda et ipsum rogat, ut Bertrandi episcopi Aptensis et Androini abbatis mona- sterii Cluniacensis relatibus plenam adhibeat fidem. Avinione XVII kalendas iunii anno quarto. Extr. Werunsky, Excerpta ex registris p. 102 n. 362 e registris archivi Vaticani. — Reg. imp. VIII, Päbste 289. 355) 1356, 17 Maii. Karolus imperator et rex abbati monasterii Montis s. Karoli Novae civitatis Pragensis, ord. s. Aug., et successoribus ipsius officium eleemosynariae curiae regalis Bohemiac confert, ita ut, ubicunque curiam teneri contigerit, dictum officium regere aut alium loco sui substi- tuere possint. „notum facimus." „Datum a. d. 1356, nona ind., XVI kal. iunii, regn. nostr. a. X, imp. vero secundo." Ed. Navrátil, Paměti kostela na Karlově p. 211 n. 5 e cop. bibliothecae publ. ac universit. Pragensis, sign. II B 12. — Insert. confirmationi Venceslai IV regis de a. 1388, 22 Febr. — Reg. imp. VIII 6880. 356) 1356, 17 Maii Pragae. Karolus imperator et rex mansionarios in capella s. Mariae in Terencio, Parmensis dioc., ab omni exactionum genere auctoritate imperiali libertat. „Ad cumulum cedere non ambi- gimus salutis.“ Testes: Arnestus archiepiscopus Pragensis, Johannes Olomucensis, Theodricus Mindensis episcopi, Johannes marchio Moraviae, Bolko Svidnicensis, Bolko senior et Bolko iunior Opulienses duces, Burkardus burggravius Magdeburgensis, magister curiae, et Albertus de Anhalt comites. Cum signo et sigillo maiestatis. „Datum Prage a. d. 1356, ind. nona, XVI kal. iunii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo. Per d. cancellarium Johannes Eyste- tensis. Ed. Dobner, Mon. hist. Boem. III p. 367 n. 25 e ms. bibliothecae publ. atque universit. Prag. sign. XII F 2. — Reg. imp. VIII 2459. 357) 1356, 19 Maii Pragae. Karoli imperatoris et regis constitutio de incisione pannorum in civitate Gorlicensi. — ad cavendum futuris dissensionibus et controversiarum dispendiis, que inter communes cives dicte Gorlicensis civitatis possent aliquatenus suboriri, ad instar cl. mem. ill. predecessorum nostrorum decernimus — —, quod textores dicte civitatis Gorlicensis, qui pannos faciunt, cum omnibus et singulis eorum contextoribus pannos nullatenus ulnatim vel per pecias incidere debeant cunctis perpetuo temporibus affuturis, sed..cives alii pannos ulnatim et per pecias incidere et vendere debebunt ac poterunt, qui in domo mercatoria
Strana 192
192 Regesta Bohemiae et Moraviac. seu forensi dicte civitatis iuxta statuta municipalia civium eiusdem civitatis suas habere noscuntur staciones. Volumus itaque consuetudinem generalem aliarum civitatum nostrarum de pannis incidendis observari debere in predicta nostra Gorlicensi civitate. Concedimus eciam insuper et indulgemus civibus ipsius civitatis Gorlicensis, quod utilitate communi eiusdem civitatis considerata, construere et edificare valeant habitaciones, quas institoribus vel aliis in eisdem manere et demorari volentibus locent pro annua pensione. Quam quidem pensionem cives dicte civitatis, qui pro tempore fuerint, tenebuntur et debebunt convertere in communem usum Gorlicensis civitatis prefate, pariter et profectum. — — Testes — Arnestus s. Prag. eccl. archiepiscopus, Johannes Olomucensis et Theodricus Mindensis eccle- siarum episcopi et ill. Bolco Swidnicensis, Bolco Opuliensis, Johannes Opauiensis et Prze- myslaus Theschinensis duces et spect. Albertus de Anhalt comes ac nob. Sbinco de Hasem- burg et Hasco de Zwierzeticz, magistri camere nostre — —. Datum Prage a. d. 1356, IX ind., XIV kal. iunii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo. Per dominum . . cancellarium Johannes de Glacz. R. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., deperd., in archivo civitatis Gorlicensis, sign. 68/44. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. p. 68 n. 337. — Reg. imp. VIII 2460. 358) 1356, 19 Maii Pragae. Karolus imperator et rex magistro civium civitatis Gorlicensis privilegium, de incisione pannorum a Johanne rege a. 1331, 13. Jul. concessum, (Reg. Boh. III p. 691 n. 1769) in- novat. Testes, data et notae, ut in charta praecedenti. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., deperd., in archivo civit. Gorlicensis sign. 7%/5. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 68 n. 338. 359) 1356, 19 Maii Pragae. Karolus imperator et rex communitati civitatis Budissinensis mandat, ut consilio civitatis —— tuen kundt — —, das wir durch fridts und gemachs oboedienter pareant. willen auch durch gemaines nutz willen aller unser getreuen underthanen mit unsern fürsten und herrn und mit unsern rechten wissen der gemain, arm und reich, in der statt zu Bu- dissin, unsern lieben getreuen, empfohlen und gebotten haben und gebieten auch in kraft diss gegenwertigen briefs ernstlich und vestiglich bei unsern hulden, dass sie dem rath zu Budissin, die nun sein oder in künftigen zeiten gekorn und erwelt werden, von unsernt- wegen gehorsamb, getreu und underthenig sein sollen in allen dingen — —, uns, dem lande und der statt Budissin zu ehrn und zu nutze und auch den leuten, die darinne wonen, zur seeligkeit und zu fride. Und ob ieman des fraventlich dawider tuen derft mit worten oder mit werken, der soll darumb leibs und guettes uns bestanden sein, und wir wollen und gebieten dem rathe — — zu Budissin, das sie soliche fraveler mit unserer
192 Regesta Bohemiae et Moraviac. seu forensi dicte civitatis iuxta statuta municipalia civium eiusdem civitatis suas habere noscuntur staciones. Volumus itaque consuetudinem generalem aliarum civitatum nostrarum de pannis incidendis observari debere in predicta nostra Gorlicensi civitate. Concedimus eciam insuper et indulgemus civibus ipsius civitatis Gorlicensis, quod utilitate communi eiusdem civitatis considerata, construere et edificare valeant habitaciones, quas institoribus vel aliis in eisdem manere et demorari volentibus locent pro annua pensione. Quam quidem pensionem cives dicte civitatis, qui pro tempore fuerint, tenebuntur et debebunt convertere in communem usum Gorlicensis civitatis prefate, pariter et profectum. — — Testes — Arnestus s. Prag. eccl. archiepiscopus, Johannes Olomucensis et Theodricus Mindensis eccle- siarum episcopi et ill. Bolco Swidnicensis, Bolco Opuliensis, Johannes Opauiensis et Prze- myslaus Theschinensis duces et spect. Albertus de Anhalt comes ac nob. Sbinco de Hasem- burg et Hasco de Zwierzeticz, magistri camere nostre — —. Datum Prage a. d. 1356, IX ind., XIV kal. iunii, regn. nostr. a. X, imperii vero secundo. Per dominum . . cancellarium Johannes de Glacz. R. Hertwicus. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., deperd., in archivo civitatis Gorlicensis, sign. 68/44. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. p. 68 n. 337. — Reg. imp. VIII 2460. 358) 1356, 19 Maii Pragae. Karolus imperator et rex magistro civium civitatis Gorlicensis privilegium, de incisione pannorum a Johanne rege a. 1331, 13. Jul. concessum, (Reg. Boh. III p. 691 n. 1769) in- novat. Testes, data et notae, ut in charta praecedenti. Orig. cum sig. maiest. in fil. ser., deperd., in archivo civit. Gorlicensis sign. 7%/5. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 68 n. 338. 359) 1356, 19 Maii Pragae. Karolus imperator et rex communitati civitatis Budissinensis mandat, ut consilio civitatis —— tuen kundt — —, das wir durch fridts und gemachs oboedienter pareant. willen auch durch gemaines nutz willen aller unser getreuen underthanen mit unsern fürsten und herrn und mit unsern rechten wissen der gemain, arm und reich, in der statt zu Bu- dissin, unsern lieben getreuen, empfohlen und gebotten haben und gebieten auch in kraft diss gegenwertigen briefs ernstlich und vestiglich bei unsern hulden, dass sie dem rath zu Budissin, die nun sein oder in künftigen zeiten gekorn und erwelt werden, von unsernt- wegen gehorsamb, getreu und underthenig sein sollen in allen dingen — —, uns, dem lande und der statt Budissin zu ehrn und zu nutze und auch den leuten, die darinne wonen, zur seeligkeit und zu fride. Und ob ieman des fraventlich dawider tuen derft mit worten oder mit werken, der soll darumb leibs und guettes uns bestanden sein, und wir wollen und gebieten dem rathe — — zu Budissin, das sie soliche fraveler mit unserer
Strana 193
Annus 1356, 19—25 Маii. 193 gewalt buessen und bessern sollen nach grosse des fravels an leib und guett. — — Geben zu Prag — — 1356 iare, XIV kal. iunii.“ Insert. confirmationi Rudolphi imperatoris de a. 1585,,1 Apr., quae in archivo civitatis Budissinensis asservatur. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 66 n. 331. — Knothe, Nachträge zu Hubers Regesten, N. Archiv f. Sächs. Gesch. XII p. 312 n. 11 (ad 1355, 19 Dec.). — Reg. imp. VIII 2461. 360) 1356, 25 Maii in Alto Vado. Charta visitationis monasterii in Alto Vado. A. d. 1356 die Urbani pape et mart. nos fr. Wernhardus dictus abbas in Wilhering, abbacie Alti Vadi, filie nostre, annue visitacionis officium iuxta morem ordinis personaliter inpendentes, subnotata sta- tuimus inviolabiliter observari. In primis — prioribus huius domus firmissime iniungimus, ut omnem curam sollicitudinis adhibeant, quomodo regularis discipline observancia valeat secundum ordinis decenciam reformari. Ne autem statutum patris nostri Benedicti de labore manum lanqueat et vilescat, volumus et precise mandamus, ut qualibet die, in qua tamen laborare iuxta ordinis consuetudinem nobis licet, prior vel subprior aut tenens conventum aliquid operis cum conventualibus faciat, nisi aure intemperies aut brevitas temporis aliud aliquod exegerit faciendum. Item cum secundum regulam eiusdem patris nostri beatissimi Benedicti de infirmis et debilibus cura maxima sit habenda, dominum abbatem ceterosque officiales monemus pariter et hortamur, ut erga venientes ad se pro consolacione monachos pios se prebeant et benignos, pie considerantes, ne aliquam in necessariis negligenciam paciantur, maxime cum consolacio sit necessaria post laborem. Item cum doceat apostolus nos de victu esse contentos pariter et vestitu, inhibemus singulis atque omnibus, ne quis audeat vestes camere distrahere et sibi de lenioribus providere sine d. abbatis licencia speciali, alioquin transgressoribus vestes empticie auferantur et ad portam pauperibus ero- gentur. Adicientes, quod camerarius — — ordinata scapularia ante nostram proximam visitacionem indigentibus administret. Item quoniam sic nova cudimus, ut tamen vetera nullatenus destruamus, mandata visitacionis preterite innovantes volumus omnino in suo robore permanere, quia eadem minus reperimus plene observata. Preterea pensionum vendi- ciones, possessionum distracciones, personarum recepciones, debitorum augmentaciones, nisi secundum statuta Benedicti pape, simpliciter fieri prohibemus. Has autem ambas cartas nostre constitucionis ante futuram nostram visitacionem quater in capitulo coram omnibus recitari volumus, ut nullus se possit de ignorancia excusare. Ed. O. Grillnberger, Stud. u. Mitt. a. d. Ben. u. d. Cist. Orden 20 p. 487 n. 56 e codice mapto. mon. Hilariensis „De kartis visitacionum.“ — Extr. V. Schmidt ibid. 22, Nachträge zum Hohenfurter UB. p. 439 n. 26. 361) 1356, 25 Maii Vratislaviae. Consules civitatis Vratislaviensis („Wraczlavie“) de speciali mandato Karoli imperatoris et regis Muschoni fratri Jordani de Legnicz Iudaeo, Hadas uxori suae et ipsorum familiae ") cop.: XIV kal. ian. 13
Annus 1356, 19—25 Маii. 193 gewalt buessen und bessern sollen nach grosse des fravels an leib und guett. — — Geben zu Prag — — 1356 iare, XIV kal. iunii.“ Insert. confirmationi Rudolphi imperatoris de a. 1585,,1 Apr., quae in archivo civitatis Budissinensis asservatur. — Extr. Zobel, Verz. Oberlausiz. Urk. I p. 66 n. 331. — Knothe, Nachträge zu Hubers Regesten, N. Archiv f. Sächs. Gesch. XII p. 312 n. 11 (ad 1355, 19 Dec.). — Reg. imp. VIII 2461. 360) 1356, 25 Maii in Alto Vado. Charta visitationis monasterii in Alto Vado. A. d. 1356 die Urbani pape et mart. nos fr. Wernhardus dictus abbas in Wilhering, abbacie Alti Vadi, filie nostre, annue visitacionis officium iuxta morem ordinis personaliter inpendentes, subnotata sta- tuimus inviolabiliter observari. In primis — prioribus huius domus firmissime iniungimus, ut omnem curam sollicitudinis adhibeant, quomodo regularis discipline observancia valeat secundum ordinis decenciam reformari. Ne autem statutum patris nostri Benedicti de labore manum lanqueat et vilescat, volumus et precise mandamus, ut qualibet die, in qua tamen laborare iuxta ordinis consuetudinem nobis licet, prior vel subprior aut tenens conventum aliquid operis cum conventualibus faciat, nisi aure intemperies aut brevitas temporis aliud aliquod exegerit faciendum. Item cum secundum regulam eiusdem patris nostri beatissimi Benedicti de infirmis et debilibus cura maxima sit habenda, dominum abbatem ceterosque officiales monemus pariter et hortamur, ut erga venientes ad se pro consolacione monachos pios se prebeant et benignos, pie considerantes, ne aliquam in necessariis negligenciam paciantur, maxime cum consolacio sit necessaria post laborem. Item cum doceat apostolus nos de victu esse contentos pariter et vestitu, inhibemus singulis atque omnibus, ne quis audeat vestes camere distrahere et sibi de lenioribus providere sine d. abbatis licencia speciali, alioquin transgressoribus vestes empticie auferantur et ad portam pauperibus ero- gentur. Adicientes, quod camerarius — — ordinata scapularia ante nostram proximam visitacionem indigentibus administret. Item quoniam sic nova cudimus, ut tamen vetera nullatenus destruamus, mandata visitacionis preterite innovantes volumus omnino in suo robore permanere, quia eadem minus reperimus plene observata. Preterea pensionum vendi- ciones, possessionum distracciones, personarum recepciones, debitorum augmentaciones, nisi secundum statuta Benedicti pape, simpliciter fieri prohibemus. Has autem ambas cartas nostre constitucionis ante futuram nostram visitacionem quater in capitulo coram omnibus recitari volumus, ut nullus se possit de ignorancia excusare. Ed. O. Grillnberger, Stud. u. Mitt. a. d. Ben. u. d. Cist. Orden 20 p. 487 n. 56 e codice mapto. mon. Hilariensis „De kartis visitacionum.“ — Extr. V. Schmidt ibid. 22, Nachträge zum Hohenfurter UB. p. 439 n. 26. 361) 1356, 25 Maii Vratislaviae. Consules civitatis Vratislaviensis („Wraczlavie“) de speciali mandato Karoli imperatoris et regis Muschoni fratri Jordani de Legnicz Iudaeo, Hadas uxori suae et ipsorum familiae ") cop.: XIV kal. ian. 13
Strana 194
194 Regesta Bohemiae et Moraviac. concedunt, ut per duos annos in civitate Vratislaviensi libere maneant, censum annuum 2 mar- carum imperatori et eius camerae, ac unam marcam grossorum regalium annuae pensionis „Datum a. d. 1356 die b. Urbani ep." civitati solventes. Ed. Oelsner, Schles. Urk. z. Gesch. d. Juden, Arch. oesterr. Gesch. XXXI p. 118 n. 19 e ms. saec. XIV, „Kladdenbuch des Breslauer Rates“ in archivo publico Vratislaviensi. 362) 1356, m. Maii Parisius. Johannes rex Francorum cum Karolo imperatore et rege foedus a. 1347 initum renovat. — notum facimus — —, quod sicut pridem animo deliberato, dum adhuc essemus in minoribus constituti, cum serenissimo principe Karolo quarto d. f. cl. Roma- norum imperatore s. a. et Boemie rege, illustri fratre nostro precarissimo, sub a. d. 1347, dum ipse adhuc in minoribus constitutus foret, pro nobis nec non filiis et liberis nostris videlicet Karolo primogenito nostro duce Normannie et dalphino Viennensi, Ludouico Ande- gauensi, Johanne Pictauensi comitibus et Philippo ultimo genito nostro, tum racione geno- logie, tum racione sincerissime dilectionis, qua personam ipsius ex affectu sincero prosequimur, federa certa, colligationes, promissiones et uniones inivimus, prout littere utrimque“ date desuper clarius attestantur, sic et nunc eadem promissa et colligantias ad instar promis- sorum veterum in Dei Salvatoris nostri nomine pro consolatione regnorum et grata salute subiectorum nobis ex utraque parte fidelium, sicut ex precedentibus pactis rite quidem teneri dignoscimur, innovamus, firmamus et corroboramus sub tenoribus infrascriptis: In primis siquidem promittentes bona nostra fide sine omni dolo et in virtute iuramenti, quod desuper ad evangelia sancta iuravimus, pro nobis nec non dictis filiis et liberis nostris, heredibus et successoribus nostris, regibus Francie, seu quorumcunque aliorum titulorum extiterint, prefato serenissimo principi Karolo Romanorum imperatori et regi Boemie, here- dibus et successoribus suis, Boemie regibus, quod ammodo inantea ac eciam in perpetuum ipsorum et cuiuslibet ex eis legales et boni atque perfecti amici erimus et honorem, uberem statum, commodum et profectum eorum semper procurabimus omnibus modis, adiutoriis et ingeniis, sicut umquam melius poterimus, ac universum dampnum ipsorum, quod eis in personis, honoreb vel rebus irrogari posset, dum ad nostri noticiam pervenerit, fideliter avertemus ipsosque et eorum quemlibet ad resistendum omnibus eorum adversariis et hos- tibus, qui talia dampna contra eos seu eorum alterum aut in preiudicium honoris, status et conditionis eorum quomodolibet molirentur, ipsosque predictos imperatorem et regem Boemie adiuvabimus et fortificabimus tota nostra potentia, consilio, auxilio et alio modo, quo poterimus meliori, et realiter et effective adversabimus et opponemus nos omnibus regibus, principibus et aliis, cuiuscunque status, eminentie aut dignitatis existant, qui ipsorum dispendium, iacturam seu verecundiam procurarent, et honorem, profectum et statum eorum custodiemus legaliter iuxta posse. Et ne post amicabilis huiusmodi unionis et amicitie gratam a) utrumque, or. — b) honorem, or.
194 Regesta Bohemiae et Moraviac. concedunt, ut per duos annos in civitate Vratislaviensi libere maneant, censum annuum 2 mar- carum imperatori et eius camerae, ac unam marcam grossorum regalium annuae pensionis „Datum a. d. 1356 die b. Urbani ep." civitati solventes. Ed. Oelsner, Schles. Urk. z. Gesch. d. Juden, Arch. oesterr. Gesch. XXXI p. 118 n. 19 e ms. saec. XIV, „Kladdenbuch des Breslauer Rates“ in archivo publico Vratislaviensi. 362) 1356, m. Maii Parisius. Johannes rex Francorum cum Karolo imperatore et rege foedus a. 1347 initum renovat. — notum facimus — —, quod sicut pridem animo deliberato, dum adhuc essemus in minoribus constituti, cum serenissimo principe Karolo quarto d. f. cl. Roma- norum imperatore s. a. et Boemie rege, illustri fratre nostro precarissimo, sub a. d. 1347, dum ipse adhuc in minoribus constitutus foret, pro nobis nec non filiis et liberis nostris videlicet Karolo primogenito nostro duce Normannie et dalphino Viennensi, Ludouico Ande- gauensi, Johanne Pictauensi comitibus et Philippo ultimo genito nostro, tum racione geno- logie, tum racione sincerissime dilectionis, qua personam ipsius ex affectu sincero prosequimur, federa certa, colligationes, promissiones et uniones inivimus, prout littere utrimque“ date desuper clarius attestantur, sic et nunc eadem promissa et colligantias ad instar promis- sorum veterum in Dei Salvatoris nostri nomine pro consolatione regnorum et grata salute subiectorum nobis ex utraque parte fidelium, sicut ex precedentibus pactis rite quidem teneri dignoscimur, innovamus, firmamus et corroboramus sub tenoribus infrascriptis: In primis siquidem promittentes bona nostra fide sine omni dolo et in virtute iuramenti, quod desuper ad evangelia sancta iuravimus, pro nobis nec non dictis filiis et liberis nostris, heredibus et successoribus nostris, regibus Francie, seu quorumcunque aliorum titulorum extiterint, prefato serenissimo principi Karolo Romanorum imperatori et regi Boemie, here- dibus et successoribus suis, Boemie regibus, quod ammodo inantea ac eciam in perpetuum ipsorum et cuiuslibet ex eis legales et boni atque perfecti amici erimus et honorem, uberem statum, commodum et profectum eorum semper procurabimus omnibus modis, adiutoriis et ingeniis, sicut umquam melius poterimus, ac universum dampnum ipsorum, quod eis in personis, honoreb vel rebus irrogari posset, dum ad nostri noticiam pervenerit, fideliter avertemus ipsosque et eorum quemlibet ad resistendum omnibus eorum adversariis et hos- tibus, qui talia dampna contra eos seu eorum alterum aut in preiudicium honoris, status et conditionis eorum quomodolibet molirentur, ipsosque predictos imperatorem et regem Boemie adiuvabimus et fortificabimus tota nostra potentia, consilio, auxilio et alio modo, quo poterimus meliori, et realiter et effective adversabimus et opponemus nos omnibus regibus, principibus et aliis, cuiuscunque status, eminentie aut dignitatis existant, qui ipsorum dispendium, iacturam seu verecundiam procurarent, et honorem, profectum et statum eorum custodiemus legaliter iuxta posse. Et ne post amicabilis huiusmodi unionis et amicitie gratam a) utrumque, or. — b) honorem, or.
Strana 195
Annus 1356, m. Maii. 195 concordiam alique dubietates inter nos utrobique quacunque racione consurgant et ne“ futuris scandalis via seu materia precludatur, deliberatione matura rite promisimus videlicet, quod nos ac dicti nostri filii et heredes supradictum imperatorem in possessione omnium et singularum civitatum, terrarum, castrorum, iuridicionum, dominiorum, pertinentiarum et iurium ad imperium Romanum quomodolibet spectancium, ubicumque talia fuerint con- stituta, non impediemus aut invademus seu de talibus predictis iuribus et possessionibus, sicut exprimuntur superius, non intromittemus vel invadi, molestari aut se de hiis intro- mitti constituemus, paciemur aut sustinebimus verbo, facto vel suggestu, ymo verius eum sub fide et iuramento, quibus supra, ad manutenendum predicta et eorum quodlibet tota nostra potentia tenebimur fideliter promovere, sicut idem imperator Romanorum et Boemie rex nobis ac dictis filiis et liberis nostris viceversa promisit, fide et iuramento, quibus supra, nos et dictos filios et liberos nostros in omnibus civitatibus, castris, terris, iuridicio- nibus, dominiis, pertinenciis et quibuslibet iuribus, ad regnum Francie seu quevis ipsorum dominia spectantibus, promovere fideliter et in eorum seu earum possessione non impedire aut molestare seu invadere vel nos molestari aut invadi constituere; ymo verius promisit fide et iuramento, quibus supra, nobis ad manutenendum, possidendum et observandum predicta auxilio, favore et consilio modis expressatis superius fideliter subvenire ac predictas uniones, confederationes et colligantias sub omnibus conditionibus expressatis superius in- violabiliter observare. Quod ut firmum et stabile permaneat in futurum, sigillum nostrum presentibus litteris duximus apponendum. Datum Parisius a. d. 1356 mense maii. Per dominum regem ad relacionem domini ducis et vestram J. Royer. Orig. cum sig. de cera viridi in fil. ser., cui a tergo secretum dorsale est appressum, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. e cop. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 53 n. 48 (ad a. 1355), similiter Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 35 n. 30, Reg. imp. VIII, Reichss. 234. — Extr. e copiario privilegiorum ad. a. 1356 Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 15 n. 15. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 426 n. 397. 363) 1356, m. Maii Parisius. Johannes rex Francorum Karolo imperatori et regi duas spinas e corona spinea Salvatoris — quod nos sancte devotionis affectum, quem ad sacratissimam confert. coronam spineam, in sua gloriosissima passione nostri impositam capiti Salvatoris, que in sacrario reliquiarum nostre sacre capelle regalis Parisius ab antiquis temporibus reposita servatur, serenissimus princeps d. Karolus quartus d. g. Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, frater noster carissimus, habere dignoscitur, et zelum sincere dilectionis, quem ad nos et domum nostram Francie et liberos nostros, nepotes suos, rerum experientia gerere comprobatur, debita meditatione pensantes, ut ardentius crescat sue devotionis affectus, duas spinas de dicta sacratissima corona per manus dilecti et fidelis consiliarii et cancellarii nostri Petri archiepiscopi Rothomagensis extrahi fecimus et reverenter assumi, ipsasque ") sic in or. loco ut. 13*
Annus 1356, m. Maii. 195 concordiam alique dubietates inter nos utrobique quacunque racione consurgant et ne“ futuris scandalis via seu materia precludatur, deliberatione matura rite promisimus videlicet, quod nos ac dicti nostri filii et heredes supradictum imperatorem in possessione omnium et singularum civitatum, terrarum, castrorum, iuridicionum, dominiorum, pertinentiarum et iurium ad imperium Romanum quomodolibet spectancium, ubicumque talia fuerint con- stituta, non impediemus aut invademus seu de talibus predictis iuribus et possessionibus, sicut exprimuntur superius, non intromittemus vel invadi, molestari aut se de hiis intro- mitti constituemus, paciemur aut sustinebimus verbo, facto vel suggestu, ymo verius eum sub fide et iuramento, quibus supra, ad manutenendum predicta et eorum quodlibet tota nostra potentia tenebimur fideliter promovere, sicut idem imperator Romanorum et Boemie rex nobis ac dictis filiis et liberis nostris viceversa promisit, fide et iuramento, quibus supra, nos et dictos filios et liberos nostros in omnibus civitatibus, castris, terris, iuridicio- nibus, dominiis, pertinenciis et quibuslibet iuribus, ad regnum Francie seu quevis ipsorum dominia spectantibus, promovere fideliter et in eorum seu earum possessione non impedire aut molestare seu invadere vel nos molestari aut invadi constituere; ymo verius promisit fide et iuramento, quibus supra, nobis ad manutenendum, possidendum et observandum predicta auxilio, favore et consilio modis expressatis superius fideliter subvenire ac predictas uniones, confederationes et colligantias sub omnibus conditionibus expressatis superius in- violabiliter observare. Quod ut firmum et stabile permaneat in futurum, sigillum nostrum presentibus litteris duximus apponendum. Datum Parisius a. d. 1356 mense maii. Per dominum regem ad relacionem domini ducis et vestram J. Royer. Orig. cum sig. de cera viridi in fil. ser., cui a tergo secretum dorsale est appressum, Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. — Ed. e cop. Balbin, Miscell. hist. I, 8 p. 53 n. 48 (ad a. 1355), similiter Lünig, Teut. Reichsarchivs part. spec. II, 2 p. 35 n. 30, Reg. imp. VIII, Reichss. 234. — Extr. e copiario privilegiorum ad. a. 1356 Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 15 n. 15. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 426 n. 397. 363) 1356, m. Maii Parisius. Johannes rex Francorum Karolo imperatori et regi duas spinas e corona spinea Salvatoris — quod nos sancte devotionis affectum, quem ad sacratissimam confert. coronam spineam, in sua gloriosissima passione nostri impositam capiti Salvatoris, que in sacrario reliquiarum nostre sacre capelle regalis Parisius ab antiquis temporibus reposita servatur, serenissimus princeps d. Karolus quartus d. g. Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, frater noster carissimus, habere dignoscitur, et zelum sincere dilectionis, quem ad nos et domum nostram Francie et liberos nostros, nepotes suos, rerum experientia gerere comprobatur, debita meditatione pensantes, ut ardentius crescat sue devotionis affectus, duas spinas de dicta sacratissima corona per manus dilecti et fidelis consiliarii et cancellarii nostri Petri archiepiscopi Rothomagensis extrahi fecimus et reverenter assumi, ipsasque ") sic in or. loco ut. 13*
Strana 196
196 eidem fratri nostro per dilectissimum primogenitum nostrum Karolum ducem Normannie Viennensemque dalphinum, ipsius fratris nostri nepotem, fecimus presentari easque eidem fratri nostro carissimo fraterna et liberali affectione concedimus et donamus. Et ut nemini veniat in dubium, quin dicte spine de predicta corona sacratissima veraciter sint extracte, litteras presentes prefato fratri nostro una cum dictis spinis tradi fecimus, nostro magno sigillo sigillatas in testimonium veritatis. Datum Parisius a. d. 1356 m. maii. dominum regem ad relacionem vestram J. Royer. Orig. cum sig. de cera viridi, cui a tergo secretum dorsuale appressum est, in fil. ser., Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Aliud originale, cum sigillo fracto, Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae s. Viti, sign. XII 1. — Ed. Balbin, Miscell. hist. I, 6 p. 71 n. 48. — e copiario privi- legiorum Pelzel, Karl IV UB. p. 288 n. 271. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 15 n. 16. — Reg. imp. VIII, Reichss. 266. Per Regesta Bohemiae et Moraviae. 364) 1356, 2 Jun. Pragae. Karolus imperator et rex nob. Henrico de Ciglheim („Czigelheim“), magistro coquinae, castrum Kámen („Steyn“) confert iure feodali possidendum, quod de speciali suo indulto et licentia a Przibicone et fratribus dictis Thluksa titulo hereditario rite emit et legitime com- paravit. „Datum Prage a. d. 1356, nona ind., IV nonas iunii, regn. nostr. a. X, im- Per dominum ..magistrum curie Johannes de Glacz. R. Hert- perii vero secundo. wicus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, in museo civitatis Německý Brod n. 383. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 15 n. 17. — Reg. imp. VIII 2465, 6177. 365) 1356, 3 Jun. Pragae. Karolus imperator et rex permutationem, quam decanus et capitulum ecclesiae Pragensis parte ab una et Bohussius praepositus Luthomericensis parte ex altera iniverunti, auctoritate regia Bohemiae confirmat. Testes: Arnestus archiepiscopus „notum facimus." Pragensis, Johannes Olomucensis, Theodricus Mindensis episcopi, Fridericus marchio Missnensis, Bolko senior et Bolko iunior Opulienses, Johannes Oppaviae et Przimislaus Teschinensis duces. „Datum Prage a. d. 1356, nona ind., tercio nonas iunii, regn. nostr. anno X, imperii vero secundo. Per dominum .. cancellarium Johannes Eystetensis. R. Hertwicus." Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. in archivo cap. eccl. cathedralis in Litoměřice, sign. XIX. — Reg. imp. VIII 2464. 366) (1356, 4 Jun.) Jodocus de Rosenberg conqueritur de Karolo imperatore et rege. Honestis et discr. vv. iudici, . . magistro civium, iuratis et communitati civium in Frankenfurt, amicis karissimis, Judocus de Rosenberch paratum in omnibus serviendi affectum. Honestati vestre significamus querulose, quod dominus noster imperator Romanorum nos sine omni 1) Vide n. 293.
196 eidem fratri nostro per dilectissimum primogenitum nostrum Karolum ducem Normannie Viennensemque dalphinum, ipsius fratris nostri nepotem, fecimus presentari easque eidem fratri nostro carissimo fraterna et liberali affectione concedimus et donamus. Et ut nemini veniat in dubium, quin dicte spine de predicta corona sacratissima veraciter sint extracte, litteras presentes prefato fratri nostro una cum dictis spinis tradi fecimus, nostro magno sigillo sigillatas in testimonium veritatis. Datum Parisius a. d. 1356 m. maii. dominum regem ad relacionem vestram J. Royer. Orig. cum sig. de cera viridi, cui a tergo secretum dorsuale appressum est, in fil. ser., Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Aliud originale, cum sigillo fracto, Pragae in archivo capituli ecclesiae metropolitanae s. Viti, sign. XII 1. — Ed. Balbin, Miscell. hist. I, 6 p. 71 n. 48. — e copiario privi- legiorum Pelzel, Karl IV UB. p. 288 n. 271. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 15 n. 16. — Reg. imp. VIII, Reichss. 266. Per Regesta Bohemiae et Moraviae. 364) 1356, 2 Jun. Pragae. Karolus imperator et rex nob. Henrico de Ciglheim („Czigelheim“), magistro coquinae, castrum Kámen („Steyn“) confert iure feodali possidendum, quod de speciali suo indulto et licentia a Przibicone et fratribus dictis Thluksa titulo hereditario rite emit et legitime com- paravit. „Datum Prage a. d. 1356, nona ind., IV nonas iunii, regn. nostr. a. X, im- Per dominum ..magistrum curie Johannes de Glacz. R. Hert- perii vero secundo. wicus. Orig. cum sig. maiest. in press. perg., fracto, in museo civitatis Německý Brod n. 383. — Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 15 n. 17. — Reg. imp. VIII 2465, 6177. 365) 1356, 3 Jun. Pragae. Karolus imperator et rex permutationem, quam decanus et capitulum ecclesiae Pragensis parte ab una et Bohussius praepositus Luthomericensis parte ex altera iniverunti, auctoritate regia Bohemiae confirmat. Testes: Arnestus archiepiscopus „notum facimus." Pragensis, Johannes Olomucensis, Theodricus Mindensis episcopi, Fridericus marchio Missnensis, Bolko senior et Bolko iunior Opulienses, Johannes Oppaviae et Przimislaus Teschinensis duces. „Datum Prage a. d. 1356, nona ind., tercio nonas iunii, regn. nostr. anno X, imperii vero secundo. Per dominum .. cancellarium Johannes Eystetensis. R. Hertwicus." Orig. cum sig. maiest. in fil. ser. in archivo cap. eccl. cathedralis in Litoměřice, sign. XIX. — Reg. imp. VIII 2464. 366) (1356, 4 Jun.) Jodocus de Rosenberg conqueritur de Karolo imperatore et rege. Honestis et discr. vv. iudici, . . magistro civium, iuratis et communitati civium in Frankenfurt, amicis karissimis, Judocus de Rosenberch paratum in omnibus serviendi affectum. Honestati vestre significamus querulose, quod dominus noster imperator Romanorum nos sine omni 1) Vide n. 293.
Strana 197
Annus 1356, Maii — 16 Jun. 197 causa, et propter nos ceteros fratres nostros, destruere nititur et annichilare et iam bona nostra invadit devastando. Quare vos confidenter rogamus, quatenus respectu serviciorum nostrorum, que vobis loco et tempore oportunis libenti animo exhibere parati sumus, ipsum d. imperatorem informetis, quod nos iure terre Bohemie, quo omnes predecessores nostri gaudebant, gaudere permittat, quia nos sibi ad omnem iusticiam coram baronibus terre exhibuimus et illam consequi non poteramus. Datum sabato infra octavas Ascensionis Do- mini. Honestis et discretis viris . . iudici, magistro civium, iuratis et communitati civium in Frankenfurt, amicis karissimis.“ Ed. Winkelmann, Acta imp. ined. II p. 858 n. 1198 (ad a. 1358, 12 Maii) ex orig. chart. (littera clausa) archivi civitatis Moenofrancofurtanae, sign. Imperat. I, 70. — Reg. imp. VIII, Reichss. 701 ad a. 1356, 4 Jun. — Vide infra ad 30 Jun. — Litem Karoli imperatoris cum dominis de Rosenberg a. 1411 episcopus Lutomislensis his verbis commemorat: „Jakož císař Karel dobré paměti byl pochtěl pánuom z Michalovic odměniti a zaplatiti Brandýský les vedle Boleslavi i to, což jsú tu v Boleslavi měli, a páni z Rožmberka staří tu dobu pánuov z Michalovic poručníci byli a oni vidúce, že by to siroci dobré nebylo, nechtěli k tomu trhu ani k té odměně přivoliti, a tak ciesař Karel dobré paměti rozhněvav sě i trhl na jich zbožie do Plzenska před Strašice, chtě je k tomu mocí připraviti, a oni vidúc to i obe- slali všecky pány přátely své i arcibiskupa i jiné preláty i zemany a je zpravili, že Jeho Milost z moci chtie je k tomu připraviti a že je proto hubí, a také když jest ciesař byl zpraven skrze přátely, slu- žebníky i posly i jiné dobré lidi pánuov starých z Rožmberka, jim přikázal, aby takových věcí s po- kojem nechali i jim viece na těch věcech nepřekáželi.“ Copia de a. 1456 in archivo Schwarzenberg. Třeboniensi, sign. Hist. 83 A. — In tabulis curiae regiae I p. 103 ad a. 1356, 30 Maii: Item a. d. 1356, fer. II proxima ante festum Ascensionis Domini, d. Karolus rex Boemie per nuncios suos dd. Johannem de Wessele, summum camerarium, Andream de Duba, iudicem terre, Czenkonem de Lipa et Henricum de Leuchtenburch ad dd. Petrum et Jostonem fratres de Rozemberch, tutores et commissarios orphani Johannis quondam de Michalowiez dixit, quia nollet eidem orphano et bonis suis aliqua dampna vel incommoda aliquatenus inferre nec inferri per quempiam sinere quoquomodo, si eciam sibi et regno suo de eisdem bonis nulla dampna inferentur. Qui fratres de Rozemberch et tutores eidem d. regi per eosdem nuncios et dominos responderunt: quia omnia et singula prospera et adversa cum eodem orphano volunt et ipse orphanus cum eis debet sustinere. — Ed. Emler, Rel. tab. terrae I p. 418. — Reg. imp. VIII 2662 b. 367) 1356, 10 Jun. Petrus praepositus ecclesiae s. Michaelis de Castroferreo, dioc. Jauriensis, ad episcopatum ecclesiae Curiensis in Helvetia promovetur. Eubel, Hierarchia catholica medii aevi p. 227 e registris archivi Vaticani. 368) 1356, 16 Jun. Pragae. Fratres de Bítov Karolum imperatorem et regem liberant de pecunia, patri ipsorum debita. Ich Hainrich von Vetaw und ich Hans von Vetaw und ich Iorig von Vetaw, wir veriechen und tun chunt an disem prief allen leuten — — umb daz gelt, daz mein herr chaiser Charl chünich cze Pehaim umserm vater hern Cznieln von Vetaw schuldich ist gwesen, da wir in umb gmant haben, daz wir in desselben gelts ledich sagen und wir a) in dorso.
Annus 1356, Maii — 16 Jun. 197 causa, et propter nos ceteros fratres nostros, destruere nititur et annichilare et iam bona nostra invadit devastando. Quare vos confidenter rogamus, quatenus respectu serviciorum nostrorum, que vobis loco et tempore oportunis libenti animo exhibere parati sumus, ipsum d. imperatorem informetis, quod nos iure terre Bohemie, quo omnes predecessores nostri gaudebant, gaudere permittat, quia nos sibi ad omnem iusticiam coram baronibus terre exhibuimus et illam consequi non poteramus. Datum sabato infra octavas Ascensionis Do- mini. Honestis et discretis viris . . iudici, magistro civium, iuratis et communitati civium in Frankenfurt, amicis karissimis.“ Ed. Winkelmann, Acta imp. ined. II p. 858 n. 1198 (ad a. 1358, 12 Maii) ex orig. chart. (littera clausa) archivi civitatis Moenofrancofurtanae, sign. Imperat. I, 70. — Reg. imp. VIII, Reichss. 701 ad a. 1356, 4 Jun. — Vide infra ad 30 Jun. — Litem Karoli imperatoris cum dominis de Rosenberg a. 1411 episcopus Lutomislensis his verbis commemorat: „Jakož císař Karel dobré paměti byl pochtěl pánuom z Michalovic odměniti a zaplatiti Brandýský les vedle Boleslavi i to, což jsú tu v Boleslavi měli, a páni z Rožmberka staří tu dobu pánuov z Michalovic poručníci byli a oni vidúce, že by to siroci dobré nebylo, nechtěli k tomu trhu ani k té odměně přivoliti, a tak ciesař Karel dobré paměti rozhněvav sě i trhl na jich zbožie do Plzenska před Strašice, chtě je k tomu mocí připraviti, a oni vidúc to i obe- slali všecky pány přátely své i arcibiskupa i jiné preláty i zemany a je zpravili, že Jeho Milost z moci chtie je k tomu připraviti a že je proto hubí, a také když jest ciesař byl zpraven skrze přátely, slu- žebníky i posly i jiné dobré lidi pánuov starých z Rožmberka, jim přikázal, aby takových věcí s po- kojem nechali i jim viece na těch věcech nepřekáželi.“ Copia de a. 1456 in archivo Schwarzenberg. Třeboniensi, sign. Hist. 83 A. — In tabulis curiae regiae I p. 103 ad a. 1356, 30 Maii: Item a. d. 1356, fer. II proxima ante festum Ascensionis Domini, d. Karolus rex Boemie per nuncios suos dd. Johannem de Wessele, summum camerarium, Andream de Duba, iudicem terre, Czenkonem de Lipa et Henricum de Leuchtenburch ad dd. Petrum et Jostonem fratres de Rozemberch, tutores et commissarios orphani Johannis quondam de Michalowiez dixit, quia nollet eidem orphano et bonis suis aliqua dampna vel incommoda aliquatenus inferre nec inferri per quempiam sinere quoquomodo, si eciam sibi et regno suo de eisdem bonis nulla dampna inferentur. Qui fratres de Rozemberch et tutores eidem d. regi per eosdem nuncios et dominos responderunt: quia omnia et singula prospera et adversa cum eodem orphano volunt et ipse orphanus cum eis debet sustinere. — Ed. Emler, Rel. tab. terrae I p. 418. — Reg. imp. VIII 2662 b. 367) 1356, 10 Jun. Petrus praepositus ecclesiae s. Michaelis de Castroferreo, dioc. Jauriensis, ad episcopatum ecclesiae Curiensis in Helvetia promovetur. Eubel, Hierarchia catholica medii aevi p. 227 e registris archivi Vaticani. 368) 1356, 16 Jun. Pragae. Fratres de Bítov Karolum imperatorem et regem liberant de pecunia, patri ipsorum debita. Ich Hainrich von Vetaw und ich Hans von Vetaw und ich Iorig von Vetaw, wir veriechen und tun chunt an disem prief allen leuten — — umb daz gelt, daz mein herr chaiser Charl chünich cze Pehaim umserm vater hern Cznieln von Vetaw schuldich ist gwesen, da wir in umb gmant haben, daz wir in desselben gelts ledich sagen und wir a) in dorso.
Strana 198
198 Regesta Bohemiae et Moraviae. in darumb fürwaz nicht mann mer und gewen im auch daruber disen prief, versigelt mit unserm anhangunden insigel. Der prief ist gewen cze Prag — — 1356 iar, des nachsten phincztag nach dem Phingstag. Orig. perg. cum 3 sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In quocumque sigillo clipeus cum ostrvy et galea, piscem et convolutionem pennarum pro clenodio ferens; 1) S-HENRICI-D LEVCHTENBVRCH; 2) S IOHANNIS D-LEVCHTENBV(RK); 3) S IEORIY. D. LEVCHTENBVRK. 369) 1356, 18 Jun. Brunae. Johannes marchio Moraviae iuxta oppidum Antiquum Klobouky („Clobuk“), quod in vallibus est situm, ita ut propter inundationes rivorum saepe fora frequentari non possint, novum oppidum in monte, Antiquo oppido immediate contiguo, fundari et secundum disposi- tionem Jesconis iudicis aedificari curat; inhabitatores Antiqui oppidi in ipsorum aedificiis, censibus et utilitatibus remanebunt, incolis novi oppidi ius civitatis Uh. Hradiště („Hradiscz“) in perpetuum et libertas, in vulgari bohemico lhota dicta, ad quinquennium conceditur. „inter ceteras solicitudines.“ „Datum Brunne in vigilia s. Trinitatis a. d. 1356. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 16 n. 19 ex orig. archivi civitatis Valašské Klobouky. 370) 1356, 21 Jun. Pragae. Karolus imperator et rex fratres de Rosenberg in gratiam recipit. notum facimus — —, quod super causis, ex quibus nob. Petrus, Jodocus, Ulricus et Jo- hannes, fratres de Rosenberg, fideles nostri dilecti, nuper indignacionem nostram incurre- rant, nostie duxit serenitatis deliberacio graciose — — taliter ordinandum, quod nos eosdem fratres de Rosenberg et eorum quemlibet pristine culminis nostri gracie benigne reforma- vimus et virtute presencium reformamus eosque tamquam ceteros nostros et regni nostri Boemie barones, fideles et nobiles solitis clemencie nostre favoribus prosequi volumus gra- ciose et tam ipsos, quam omnes et singulos eorum servitores et homines iuxta consuetudinem regni nostri predicti in iuribus, eis et eorum cuilibet competentibus, ad instar aliorum nobilium et baronum per regnum nostrum Boemie et suorum hominum graciosius con- servare nec non de speciali gracia ab iniuriis et violentis invasionibus, si que ipsis per quoscunque illate fuerint nobisque de hoc per eos fuerit facta fides, ipsos in sua iusticia protegere et tueri. Dicti quoque fratres de Rosenberg nobis, ut regi Boemie, suo domino naturali, — — sincere et humiliter promiserunt, quod nobis more aliorum baronum et nobilium regni nostri prefati prompte velint iugiter obedire et insuper contra omnem ho- minem cuiuscunque condicionis aut status existat, nullo prorsus excepto, in quibuscunque oportunitatibus cum personis et rebus suis ac tota sua potencia nostre maiestati servire, parere, assistere et efficaciter ac fideliter adherere; hoc adiecto, quod si in nostris serviciis dampna ipsos notabilia sustinere contingeret, illa iuxta morem sepedicti regni nostri eis dignabimur refundere graciose. Presencium sub nostro sigillo testimonio litterarum. Datum
198 Regesta Bohemiae et Moraviae. in darumb fürwaz nicht mann mer und gewen im auch daruber disen prief, versigelt mit unserm anhangunden insigel. Der prief ist gewen cze Prag — — 1356 iar, des nachsten phincztag nach dem Phingstag. Orig. perg. cum 3 sig. rot. de cera comm. in press. perg. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. In quocumque sigillo clipeus cum ostrvy et galea, piscem et convolutionem pennarum pro clenodio ferens; 1) S-HENRICI-D LEVCHTENBVRCH; 2) S IOHANNIS D-LEVCHTENBV(RK); 3) S IEORIY. D. LEVCHTENBVRK. 369) 1356, 18 Jun. Brunae. Johannes marchio Moraviae iuxta oppidum Antiquum Klobouky („Clobuk“), quod in vallibus est situm, ita ut propter inundationes rivorum saepe fora frequentari non possint, novum oppidum in monte, Antiquo oppido immediate contiguo, fundari et secundum disposi- tionem Jesconis iudicis aedificari curat; inhabitatores Antiqui oppidi in ipsorum aedificiis, censibus et utilitatibus remanebunt, incolis novi oppidi ius civitatis Uh. Hradiště („Hradiscz“) in perpetuum et libertas, in vulgari bohemico lhota dicta, ad quinquennium conceditur. „inter ceteras solicitudines.“ „Datum Brunne in vigilia s. Trinitatis a. d. 1356. Ed. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 16 n. 19 ex orig. archivi civitatis Valašské Klobouky. 370) 1356, 21 Jun. Pragae. Karolus imperator et rex fratres de Rosenberg in gratiam recipit. notum facimus — —, quod super causis, ex quibus nob. Petrus, Jodocus, Ulricus et Jo- hannes, fratres de Rosenberg, fideles nostri dilecti, nuper indignacionem nostram incurre- rant, nostie duxit serenitatis deliberacio graciose — — taliter ordinandum, quod nos eosdem fratres de Rosenberg et eorum quemlibet pristine culminis nostri gracie benigne reforma- vimus et virtute presencium reformamus eosque tamquam ceteros nostros et regni nostri Boemie barones, fideles et nobiles solitis clemencie nostre favoribus prosequi volumus gra- ciose et tam ipsos, quam omnes et singulos eorum servitores et homines iuxta consuetudinem regni nostri predicti in iuribus, eis et eorum cuilibet competentibus, ad instar aliorum nobilium et baronum per regnum nostrum Boemie et suorum hominum graciosius con- servare nec non de speciali gracia ab iniuriis et violentis invasionibus, si que ipsis per quoscunque illate fuerint nobisque de hoc per eos fuerit facta fides, ipsos in sua iusticia protegere et tueri. Dicti quoque fratres de Rosenberg nobis, ut regi Boemie, suo domino naturali, — — sincere et humiliter promiserunt, quod nobis more aliorum baronum et nobilium regni nostri prefati prompte velint iugiter obedire et insuper contra omnem ho- minem cuiuscunque condicionis aut status existat, nullo prorsus excepto, in quibuscunque oportunitatibus cum personis et rebus suis ac tota sua potencia nostre maiestati servire, parere, assistere et efficaciter ac fideliter adherere; hoc adiecto, quod si in nostris serviciis dampna ipsos notabilia sustinere contingeret, illa iuxta morem sepedicti regni nostri eis dignabimur refundere graciose. Presencium sub nostro sigillo testimonio litterarum. Datum
Strana 199
Annus 1356, 16—23 Jun. 199 Prage a. d. 1356 die XXI m. iun., regn. nostr. a. X, imperii vero secundo. minum imperatorem Johannes de Glacz. Orig. cum sig. minori de cera rubra communi impressa (Posse, Siegel II tab. 3, 8) pend. in press. perg. in archivo Schwarzenberg. Třeboniensi sign. Fam. Rosenberg, Unt. 15 n. 1. — Extr. Emler, O rukop. priv. pánů z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 320 n. 44. — Reg. imp. VIII 2468, 2670. Per do- 371) 1356, 21 Jun. Pragae. Fratres de Rosenberg Karolo imperatori et regi adhaerere et fideliter servire promittunt. Nos Petrus, Judocus, Vlricus et Johannes fratres de Rosemberg notum fa- cimus — —, quod quia serenissimus ac invictissimus princeps et dominus d. Karolus quartus — — Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, dominus noster graciosus, super causis, ex quibus alias sue maiestatis incurreramus offensam, de solita celsitudinis sue cle- mencia nos et nostrum quemlibet pristine sue gracie reformavit, et tamquam ceteros suos et regni sui Boemie barones, fideles et nobiles solitis clemencie sue favoribus vult prosequi graciose — —. (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Karoli imperatoris et regis, vide n. 370.) Presencium sub nostris sigillis testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1356 die XXI mensis iunii. Orig. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla quatuor de cera rubra pendent in press. perg.: 1) sig. minus Petri de Rosenberg vide supra n. 36; 2) sig. Jodoci vide itidem n. 36; 3) et 4) habent in clipeo rosam quinorum foliorum et rosam pro clenodio; S-VLRICI DE ROSENBERCH; S IOHANIS D ROSENBERK. — Ed. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 66 n. 54. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 17 n. 20. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 426 n. 398. 372) 1356, 23 Jun. Pragae. Venditio domus in Nova civitate Pragensi. Nos Wolflinus Manhardi iudex, Frana Terkleri, Marziko cerdo, Jaxo Cruplini, Saydlinus frenifex, Nicolaus tendleri, Gallus ligni emptor, Martinus dictus Zageczko, Petrus Hrusiczky, Teodricus Bambays, Masko braseator, Cunat carnifex et Andreas Radoch cives et iurati Nove civitatis Pragensis notum facimus — —, quod Anka zonatrix domum suam cum area, contra ortum Iudeorum inter domos Marsonis sutoris et Wenceslay gladiatoris sitam, vendidit sponte sua et heredum suorum nomine et resignavit in publico iudicio coram nobis discr. v. Francisco carnifici civi Pragensi, ementi et recipienti pro se et suis heredibus, rite et racionabiliter pro quadam certa pecunie quantitate, eidem Anne, prout coram nobis fassa est, plenarie persoluta —— Et qui presentem habuerit literam, eidem ius competit et debebit omnium premissorum. In quorum testimonium et robur perpetuo valiturum sigillum maius civitatis nostre ante- dicte ad peticiones parcium predictarum presentibus est apensum. Datum in vigilia Johannis bapt. a. d. 1356. Orig. cum sigillo maiori, fracto, in press. perg. in archivo praepositurae Custodum s. Sepulcri in Zderas in Nova civitate Pragensi, nunc Pragae in bibliotheca publica et universitatis, sign. n. 263 - Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens n. 371.
Annus 1356, 16—23 Jun. 199 Prage a. d. 1356 die XXI m. iun., regn. nostr. a. X, imperii vero secundo. minum imperatorem Johannes de Glacz. Orig. cum sig. minori de cera rubra communi impressa (Posse, Siegel II tab. 3, 8) pend. in press. perg. in archivo Schwarzenberg. Třeboniensi sign. Fam. Rosenberg, Unt. 15 n. 1. — Extr. Emler, O rukop. priv. pánů z Rosenberka, Zprávy Král. spol. nauk 1877 p. 320 n. 44. — Reg. imp. VIII 2468, 2670. Per do- 371) 1356, 21 Jun. Pragae. Fratres de Rosenberg Karolo imperatori et regi adhaerere et fideliter servire promittunt. Nos Petrus, Judocus, Vlricus et Johannes fratres de Rosemberg notum fa- cimus — —, quod quia serenissimus ac invictissimus princeps et dominus d. Karolus quartus — — Romanorum imperator s. a. et Boemie rex, dominus noster graciosus, super causis, ex quibus alias sue maiestatis incurreramus offensam, de solita celsitudinis sue cle- mencia nos et nostrum quemlibet pristine sue gracie reformavit, et tamquam ceteros suos et regni sui Boemie barones, fideles et nobiles solitis clemencie sue favoribus vult prosequi graciose — —. (Sequitur mutatis mutandis tenor litterarum Karoli imperatoris et regis, vide n. 370.) Presencium sub nostris sigillis testimonio litterarum. Datum Prage a. d. 1356 die XXI mensis iunii. Orig. Pragae in archivo coronae regni Bohemiae. Sigilla quatuor de cera rubra pendent in press. perg.: 1) sig. minus Petri de Rosenberg vide supra n. 36; 2) sig. Jodoci vide itidem n. 36; 3) et 4) habent in clipeo rosam quinorum foliorum et rosam pro clenodio; S-VLRICI DE ROSENBERCH; S IOHANIS D ROSENBERK. — Ed. Balbín, Miscell. hist. I, 8 p. 66 n. 54. — Extr. Brandl, Cod. dipl. Mor. IX p. 17 n. 20. — Jireček, Cod. iur. Boh. II, 1 p. 426 n. 398. 372) 1356, 23 Jun. Pragae. Venditio domus in Nova civitate Pragensi. Nos Wolflinus Manhardi iudex, Frana Terkleri, Marziko cerdo, Jaxo Cruplini, Saydlinus frenifex, Nicolaus tendleri, Gallus ligni emptor, Martinus dictus Zageczko, Petrus Hrusiczky, Teodricus Bambays, Masko braseator, Cunat carnifex et Andreas Radoch cives et iurati Nove civitatis Pragensis notum facimus — —, quod Anka zonatrix domum suam cum area, contra ortum Iudeorum inter domos Marsonis sutoris et Wenceslay gladiatoris sitam, vendidit sponte sua et heredum suorum nomine et resignavit in publico iudicio coram nobis discr. v. Francisco carnifici civi Pragensi, ementi et recipienti pro se et suis heredibus, rite et racionabiliter pro quadam certa pecunie quantitate, eidem Anne, prout coram nobis fassa est, plenarie persoluta —— Et qui presentem habuerit literam, eidem ius competit et debebit omnium premissorum. In quorum testimonium et robur perpetuo valiturum sigillum maius civitatis nostre ante- dicte ad peticiones parcium predictarum presentibus est apensum. Datum in vigilia Johannis bapt. a. d. 1356. Orig. cum sigillo maiori, fracto, in press. perg. in archivo praepositurae Custodum s. Sepulcri in Zderas in Nova civitate Pragensi, nunc Pragae in bibliotheca publica et universitatis, sign. n. 263 - Extr. Schubert, Urkundenreg. aus d. ehem. Archiven der aufgehobenen Klöster Böhmens n. 371.
- I: Titulus
- 1: Editio