z 485 stránek
Titel
I
II
III
IV
Vorwort
V
VI
VII
VIII
Edition
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
337
338
339
340
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
351
352
353
354
355
356
357
358
359
360
361
362
363
364
365
366
367
368
369
370
371
372
373
374
375
376
377
378
Anhang
379
380
381
382
383
384
385
386
387
388
389
390
391
392
393
394
395
396
397
398
399
400
401
402
403
404
405
406
407
408
409
410
Register
411
412
413
414
415
416
417
418
419
420
421
422
423
424
425
426
427
428
429
430
431
432
433
434
435
436
437
438
439
440
441
442
443
444
445
446
447
448
449
450
451
452
453
454
455
456
457
458
459
460
461
462
463
464
465
466
467
468
469
470
471
472
473
474
Berichtigungen
475
Verzeichiss der Äbte
476
477
Název:
Fontes rerum Austriacarum. Österreichische Geschichtsquellen. II Diplomatica et Acta; 23 Bd.Urkundenbuch des Cistercienserstiftes B. Mariae V. zu Hohenfurt in Böhmen.
Autor:
Pangerl, Mathias
Rok vydání:
1865
Místo vydání:
Wien
Počet stran celkem:
485
Obsah:
- I: Titel
- V: Vorwort
- 1: Edition
- 379: Anhang
- 411: Register
- 475: Berichtigungen
- 476: Verzeichiss der Äbte
upravit
Strana I
URKUNDENBUCH DES CISTERCIENSERSTIFTES B. MARIAE V. ZU HOHENFURT IN BÖHMEN. HERAUSGEGEBEN VON MATHIAS PANGERL. MIT EINEM ANHANGE. WIEN. AUS DER KAISERLICH-KONIGLICHEN HOF- UND STAATSDRUCKEREI. 1863.
URKUNDENBUCH DES CISTERCIENSERSTIFTES B. MARIAE V. ZU HOHENFURT IN BÖHMEN. HERAUSGEGEBEN VON MATHIAS PANGERL. MIT EINEM ANHANGE. WIEN. AUS DER KAISERLICH-KONIGLICHEN HOF- UND STAATSDRUCKEREI. 1863.
Strana II
FONTES RERUM AUSTRIACARUM. ESTERRMICHISCHE GESCHICHTS-QUELLEN. HERAUSGEGEBEN VON DER HISTORISCHEN COMMISSION DER KAISERLICHEN AKADEMIE DER WISSENSCHAFTEN IN WIEN. ZWEITE ABTHEILUNG. DIPLOMATARIA ET ACTA. XXIII. BAND. URKUNDENBUCH DES CISTERCIENSERSTIFTES ZU HOHENFURT IN BÖHMEN. WIEN. AUS DER KAISERLICH-KÖNIGLICHEN HOF- UND STAATSDRUCKEREI. 1865.
FONTES RERUM AUSTRIACARUM. ESTERRMICHISCHE GESCHICHTS-QUELLEN. HERAUSGEGEBEN VON DER HISTORISCHEN COMMISSION DER KAISERLICHEN AKADEMIE DER WISSENSCHAFTEN IN WIEN. ZWEITE ABTHEILUNG. DIPLOMATARIA ET ACTA. XXIII. BAND. URKUNDENBUCH DES CISTERCIENSERSTIFTES ZU HOHENFURT IN BÖHMEN. WIEN. AUS DER KAISERLICH-KÖNIGLICHEN HOF- UND STAATSDRUCKEREI. 1865.
Strana III
Strana IV
Strana V
VOrWOTt. nter den drei grösseren Klöstern, welche in der zweiten Hälfte des 13. Jahrhunderts im Thale der Moldau erstanden und welche sämmtlich dem Orden der Cistercienser ange- hören, ist Hohenfurt das älteste. Während nun die Stiftun- gen Premisl Ottokars II. und Wenzls II., Goldenkron und Königssaal, schon seit einer Reihe von Jahren nicht mehr existiren, blüht die bereits mehr als 600 Jahre zählende Stiftung der Herren von Rosenberg noch immer fort. Als deren erster Stifter wird in den Urkunden genannt der fromme und edle Wok von Rosenberg, einer der ersten Ge- treuen des Königs Premisl Ottokar II. Wok von Rosenberg war böhmischer Landesmarschall und starb im Jahre 1262 als Landeshauptmann der Steiermark. Der Beginn seiner frommen Stiftung fallt in das Jahr 1259. Die Geschichte des Cistercienserstiftes Hohenfurt wurde zwar schon mehrfach bearbeitet, aber nur zwei dieser Bear- beitungen sind im Drucke erschienen *). Die erste der- selben erschien als „eine diplomatische Skizze" im Jahre 1814 zu Prag unter dem Titel: "Der Ursprung des Cister- *) Pillwein’s Abriss der Geschichte des Cistercienserstiftes Hohenfurt (Österreich. Arch. 1833, Nr. 123 und 124) mit seinen falschen „Berichti- gungen" ist kaum hieher zu rechnen
VOrWOTt. nter den drei grösseren Klöstern, welche in der zweiten Hälfte des 13. Jahrhunderts im Thale der Moldau erstanden und welche sämmtlich dem Orden der Cistercienser ange- hören, ist Hohenfurt das älteste. Während nun die Stiftun- gen Premisl Ottokars II. und Wenzls II., Goldenkron und Königssaal, schon seit einer Reihe von Jahren nicht mehr existiren, blüht die bereits mehr als 600 Jahre zählende Stiftung der Herren von Rosenberg noch immer fort. Als deren erster Stifter wird in den Urkunden genannt der fromme und edle Wok von Rosenberg, einer der ersten Ge- treuen des Königs Premisl Ottokar II. Wok von Rosenberg war böhmischer Landesmarschall und starb im Jahre 1262 als Landeshauptmann der Steiermark. Der Beginn seiner frommen Stiftung fallt in das Jahr 1259. Die Geschichte des Cistercienserstiftes Hohenfurt wurde zwar schon mehrfach bearbeitet, aber nur zwei dieser Bear- beitungen sind im Drucke erschienen *). Die erste der- selben erschien als „eine diplomatische Skizze" im Jahre 1814 zu Prag unter dem Titel: "Der Ursprung des Cister- *) Pillwein’s Abriss der Geschichte des Cistercienserstiftes Hohenfurt (Österreich. Arch. 1833, Nr. 123 und 124) mit seinen falschen „Berichti- gungen" ist kaum hieher zu rechnen
Strana VI
VI cienser-Stiftes Hohenfurt in Bohmen". Ihr Verfasser war der Stiftsangehörige X. M. Millauer, der intime Freund des gelehrten Florianer Stiftsherrn F. Kurz. Es ist diese Schrift, in welcher 27 der älteren bis dahin theilweise ganz unbe- kannten Urkunden des Stiftes nebst guten Anmerkungen ab- gedruckt wurden, bereits ziemlich selten geworden. — Die zweite Bearbeitung erschien im Jahre 1859 aus Anlass des Jubiläums, welches das Stift zur Erinnerung an sein 600jähriges Bestehen feierte. Diese Schrift: "Das Cister- cienserstift Hohenfurt in Böhmen, von Dr. Franz Isidor Proschko, Linz 1859“, ist aber ziemlich flüchtig und wenig kritisch gearbeitet und hat daher auch nur geringen Werth. Die Geschichte der bedeutendsten Rosenbergischen Stiftung hat also nach dem eben Gesagten bei ihrer Bearbei- tung noch immer nicht die ihr gebührende Aufmerksamkeit gefunden. Der Herausgeber dieses Urkundenbuches hat sich nun mit grosser Vorliebe für die Sache daran gemacht, eine ausführliche und kritische Geschichte dieser Stiftung zu ver- fassen. Als Vorläufer derselben gibt er dieses Urkundenbuch, dessen Erscheinen die Freunde böhmischer Geschichtsforschung wohl freundlich begrüssen dürften. Die Abschriften der Urkunden machte der Herausgeber mit grösstmöglicher Genauigkeit, so wie er auch auf die Be- schreibung der Siegel bedeutende Sorgfalt verwendete. Nach seinem besten Wissen hat man bei Herausgabe von Urkunden- büchern bisher den an den Urkunden befestigten Siegeln zu geringe Aufmerksamkeit geschenkt. Denn hat auch das an der Urkunde hängende Siegel für den Geschichtsforscher nur
VI cienser-Stiftes Hohenfurt in Bohmen". Ihr Verfasser war der Stiftsangehörige X. M. Millauer, der intime Freund des gelehrten Florianer Stiftsherrn F. Kurz. Es ist diese Schrift, in welcher 27 der älteren bis dahin theilweise ganz unbe- kannten Urkunden des Stiftes nebst guten Anmerkungen ab- gedruckt wurden, bereits ziemlich selten geworden. — Die zweite Bearbeitung erschien im Jahre 1859 aus Anlass des Jubiläums, welches das Stift zur Erinnerung an sein 600jähriges Bestehen feierte. Diese Schrift: "Das Cister- cienserstift Hohenfurt in Böhmen, von Dr. Franz Isidor Proschko, Linz 1859“, ist aber ziemlich flüchtig und wenig kritisch gearbeitet und hat daher auch nur geringen Werth. Die Geschichte der bedeutendsten Rosenbergischen Stiftung hat also nach dem eben Gesagten bei ihrer Bearbei- tung noch immer nicht die ihr gebührende Aufmerksamkeit gefunden. Der Herausgeber dieses Urkundenbuches hat sich nun mit grosser Vorliebe für die Sache daran gemacht, eine ausführliche und kritische Geschichte dieser Stiftung zu ver- fassen. Als Vorläufer derselben gibt er dieses Urkundenbuch, dessen Erscheinen die Freunde böhmischer Geschichtsforschung wohl freundlich begrüssen dürften. Die Abschriften der Urkunden machte der Herausgeber mit grösstmöglicher Genauigkeit, so wie er auch auf die Be- schreibung der Siegel bedeutende Sorgfalt verwendete. Nach seinem besten Wissen hat man bei Herausgabe von Urkunden- büchern bisher den an den Urkunden befestigten Siegeln zu geringe Aufmerksamkeit geschenkt. Denn hat auch das an der Urkunde hängende Siegel für den Geschichtsforscher nur
Strana VII
VII wenig oder gar kein Interesse, so hat es doch ein solches und vielleicht bedeutendes für den Diplomatiker und Sphragi- stiker. Diesen sollten nun darüber von den Herausgebern der Urkundenbücher wenigstens ausführlichere und verlässlichere Andeutungen gegeben werden, als es bis jetzt geschehen ist, da man sich meist mit höchst mageren Angaben über Gestalt, Legende, Zeichen u. s. w. des Siegels begnügt hat. Übrigens soll auch nicht übersehen werden, dass die Siegel zu den wichtigsten Quellen der Genealogie gezählt werden müssen. Man wird unter den nachstehenden Urkunden die eine und die andere finden, welche nach ihrem Inhalte in ein Urkundenbuch des Stiftes Hohenfurt scheinbar nicht gehören. Ich sage „scheinbar“; ein Beispiel soll diesen Ausdruck näher erklären. Die Cistercienser von Hohenfurt kauften z. B. im 16. Jahrhunderte von den Cisterciensern in Goldenkron ein Gut. Nun liessen sich jene von diesen, die Käufer von den Verkäufern, ausser dem Kaufobjecte auch alle auf dasselbe Bezug habenden und bis dahin ausgestellten Urkunden aus- liefern. Ich fand daher keinen Grund, derartige Urkunden von dieser Sammlung auszuschliessen. Wenn sich nichts desto weniger auch einige wenige finden, auf welche obiges Bei- spiel keine Anwendung findet, so ist ihre Aufnahme hier wegen des Interesses, das sie sonst dem Geschichtsforscher bieten, erfolgt. Freilich ist durch dieses Verfahren das Urkun- denbuch des Cistercienserstiftes zu Hohenfurt mehr zu einem Urkundenbuche, zusammengestellt aus den Schätzen des Hohenfurter Stiftsarchives, geworden. Ich hoffe aber, dass man mir dieses Verfahren nicht als groben Fehler anrechnen wird.
VII wenig oder gar kein Interesse, so hat es doch ein solches und vielleicht bedeutendes für den Diplomatiker und Sphragi- stiker. Diesen sollten nun darüber von den Herausgebern der Urkundenbücher wenigstens ausführlichere und verlässlichere Andeutungen gegeben werden, als es bis jetzt geschehen ist, da man sich meist mit höchst mageren Angaben über Gestalt, Legende, Zeichen u. s. w. des Siegels begnügt hat. Übrigens soll auch nicht übersehen werden, dass die Siegel zu den wichtigsten Quellen der Genealogie gezählt werden müssen. Man wird unter den nachstehenden Urkunden die eine und die andere finden, welche nach ihrem Inhalte in ein Urkundenbuch des Stiftes Hohenfurt scheinbar nicht gehören. Ich sage „scheinbar“; ein Beispiel soll diesen Ausdruck näher erklären. Die Cistercienser von Hohenfurt kauften z. B. im 16. Jahrhunderte von den Cisterciensern in Goldenkron ein Gut. Nun liessen sich jene von diesen, die Käufer von den Verkäufern, ausser dem Kaufobjecte auch alle auf dasselbe Bezug habenden und bis dahin ausgestellten Urkunden aus- liefern. Ich fand daher keinen Grund, derartige Urkunden von dieser Sammlung auszuschliessen. Wenn sich nichts desto weniger auch einige wenige finden, auf welche obiges Bei- spiel keine Anwendung findet, so ist ihre Aufnahme hier wegen des Interesses, das sie sonst dem Geschichtsforscher bieten, erfolgt. Freilich ist durch dieses Verfahren das Urkun- denbuch des Cistercienserstiftes zu Hohenfurt mehr zu einem Urkundenbuche, zusammengestellt aus den Schätzen des Hohenfurter Stiftsarchives, geworden. Ich hoffe aber, dass man mir dieses Verfahren nicht als groben Fehler anrechnen wird.
Strana VIII
VIII Die Räumlichkeit, auf welche sich der Inhalt der in dieser Sammlung erscheinenden Urkunden bezieht, ist keines- wegs eine beschränkte, von nur geringem Umfange, sondern eine ziemlich ausgedehnte. Denn nicht allein das südliche Böhmen, sondern auch das oberösterreichische Mühlviertel und Theile des Landes unter der Enns fallen in den Rahmen dieses Urkundenbuches. Namentlich in Nieder�Österreich erscheint das Stift Hohenfurt schon im zweiten Jahre nach seiner Gründung als begütert und ist es da geblieben bis zum heutigen Tage, während ihm seine Besitzungen in Ober-Öster- reich bereits ziemlich früh verloren gingen. Schliesslich sei noch bemerkt, dass sämmtliche nach- stehende Urkunden im Stiftsarchive aufbewahrt, dass sie mit nur wenigen hier besonders namhaft gemachten Ausnahmen durchaus Originale und mit gleichfalls nur wenigen Ausnahmen durchaus auf Pergament geschrieben sind. Wien, im November 1862. Mathias Pangerl.
VIII Die Räumlichkeit, auf welche sich der Inhalt der in dieser Sammlung erscheinenden Urkunden bezieht, ist keines- wegs eine beschränkte, von nur geringem Umfange, sondern eine ziemlich ausgedehnte. Denn nicht allein das südliche Böhmen, sondern auch das oberösterreichische Mühlviertel und Theile des Landes unter der Enns fallen in den Rahmen dieses Urkundenbuches. Namentlich in Nieder�Österreich erscheint das Stift Hohenfurt schon im zweiten Jahre nach seiner Gründung als begütert und ist es da geblieben bis zum heutigen Tage, während ihm seine Besitzungen in Ober-Öster- reich bereits ziemlich früh verloren gingen. Schliesslich sei noch bemerkt, dass sämmtliche nach- stehende Urkunden im Stiftsarchive aufbewahrt, dass sie mit nur wenigen hier besonders namhaft gemachten Ausnahmen durchaus Originale und mit gleichfalls nur wenigen Ausnahmen durchaus auf Pergament geschrieben sind. Wien, im November 1862. Mathias Pangerl.
Strana 1
I. O. J. und T. und A0. — W. von Rosenberg bittet den Abt und Convent der Cistercienser zu Citeaux, seine neue Stiftung (zu Hohenfurt) ihrem Orden einzuverleiben. Reuerendo in Christo patri et domino ... abbati Cysterciensi totique conuentui ordinis eiusdem W. de Rosenberch marscalcus Boemie sinceram et paratam ad obsequia uoluntatem. Habentes in desiderio pro nostra nostrorumque progenitorum et successorum salute et remedio animarum abbatiam uestri ordinis construere et fundare, discretioni uestre significamus, quod inuocata sancti spi- ritus gratia presente venerabili abbate et quibusdam fratribus de Ylaria de consensu et expressa uoluntate coniugis nostre et aliorum amicorum nostrorum ad hoc locum distinximus satis aptum, uolentes eum predicto abbati de Ylaria et eins ecclesie tanquam matri filiam in perpetuum obedire. Dotauimus etiam locum supradictum reddi- tibus sexaginta talenta plene persoluentibus, addentes duas uineas cum piscationibus pascuis et nemoribus spatiosis, in proposito tenen- tes de die in diem nostra possibilitate eosdem redditus augmentare. Quare douotionem uestram petimus studiose, quatenus antedictum locum uestro ordini incorporare dignemini propter deum. 1. Nach Stülz Geschichte von Wilhering, p. 530, Nr. 52. „Das zer- bröckelte Siegel", bemerkt derselbe, „stellt vor das Leibstück eines Gehar- nischten mit einem Schwerte in der Rechten". Vergl. die Beschreibung des Siegels an der Urkunde Nr. VIII. 2. Stülz a. a. O. — Millauer p. 5. — Proschko p. 1. II. 1259. 23. Mai, Thin. — Bischof Johann von Prag bestätigt die von dem böh- mischen Landesmarschalle, Wok von Rosenberg, den Cisterciensern gemachte Schenkung des Patronatsrechtes über die Kirchen in Priethal und Rosenthal. Johannes dei gratia Pragensis episcopus vniuersis presens scriptum inspecturis salutem in domino perpetuam. Justis petentium desideriis iustum est prebere assensum, et uota que a racionis tra- Fontes. Abthlg. II. Bd. XXIII.
I. O. J. und T. und A0. — W. von Rosenberg bittet den Abt und Convent der Cistercienser zu Citeaux, seine neue Stiftung (zu Hohenfurt) ihrem Orden einzuverleiben. Reuerendo in Christo patri et domino ... abbati Cysterciensi totique conuentui ordinis eiusdem W. de Rosenberch marscalcus Boemie sinceram et paratam ad obsequia uoluntatem. Habentes in desiderio pro nostra nostrorumque progenitorum et successorum salute et remedio animarum abbatiam uestri ordinis construere et fundare, discretioni uestre significamus, quod inuocata sancti spi- ritus gratia presente venerabili abbate et quibusdam fratribus de Ylaria de consensu et expressa uoluntate coniugis nostre et aliorum amicorum nostrorum ad hoc locum distinximus satis aptum, uolentes eum predicto abbati de Ylaria et eins ecclesie tanquam matri filiam in perpetuum obedire. Dotauimus etiam locum supradictum reddi- tibus sexaginta talenta plene persoluentibus, addentes duas uineas cum piscationibus pascuis et nemoribus spatiosis, in proposito tenen- tes de die in diem nostra possibilitate eosdem redditus augmentare. Quare douotionem uestram petimus studiose, quatenus antedictum locum uestro ordini incorporare dignemini propter deum. 1. Nach Stülz Geschichte von Wilhering, p. 530, Nr. 52. „Das zer- bröckelte Siegel", bemerkt derselbe, „stellt vor das Leibstück eines Gehar- nischten mit einem Schwerte in der Rechten". Vergl. die Beschreibung des Siegels an der Urkunde Nr. VIII. 2. Stülz a. a. O. — Millauer p. 5. — Proschko p. 1. II. 1259. 23. Mai, Thin. — Bischof Johann von Prag bestätigt die von dem böh- mischen Landesmarschalle, Wok von Rosenberg, den Cisterciensern gemachte Schenkung des Patronatsrechtes über die Kirchen in Priethal und Rosenthal. Johannes dei gratia Pragensis episcopus vniuersis presens scriptum inspecturis salutem in domino perpetuam. Justis petentium desideriis iustum est prebere assensum, et uota que a racionis tra- Fontes. Abthlg. II. Bd. XXIII.
Strana 2
2 mite non discordant, complere effectu debito consequente. Sane cum in peticione viri nobilis Wokonis de Rosenbere, marsalci regni Boemie, dilecti compatris nostri, acceperimus humili et deuota, ut donacionem suam, quam ipse super ecclesiis in Rosental et in Pre- dol, quarum ad ipsum ius pertinuit patronatus, fratribus Cisterciensis ordinis ob amorem eius, quem ipsi fratres salcatis illecebris huius mundi pauperem pauperes imitantur, pro remedio anime sue suorum- que parentum sollempniter fecit, pleno iure in perpetuum possi- dendam ratificare et confirmare nostris litteris curaremus: nos qui etiam ex debito dictum ordinem interne caritatis brachiis amplec- timur, puro corde peticioni huic, que uidetur racionabilis et honesta, ex sinceris affectibus annuentes donacionem huiusmodi in nomine patris et filii et spiritus sancti duximus confirmandam. In cuius rei testimonium et uigorem presentes litteras nostri sigilli munimine fecimus roborari. Datum in Thin anno domini Mo CCo LIXo, Xo Ka- lendas Junii, pontificatus nostri anno primo. Ziemlich grosses, an Pergamentstreifen hängendes und gut erhaltenes Siegel in weissem Wachs. — Ein Bischof in seinem Ornate, sitzend, in der Rech- ten einen Stab, in der Linken ein Buch haltend. — † Sigill. Johis. (Johis steht in kleinerer Schrift unter Sigill.) Di. Gra. Sce. Pragen. Ecclie. Episcopi. — Das kleine runde Gegensiegel weist einen Adler mit ausgebreiteten Flügeln. — Sigillvm. Secretor. III. 1259. 1. Juni, O. AO. — Bischof Johann von Prag bestätigt die an das neue Cistercienserkloster zu Hohenfurt von dessen Stifter, Wok von Rosenberg, gemachten Schenkungen. Johannes dei gratia Pragensis episcopus vniuersis presentes litteras inspecturis salutem in domino Jesu Christo. Pie postulatio uoluntatis effectu debet prosequente compleri, ut et deuotionis sin- ceritas laudabiliter enitescat et utilitas postulata uires indubitanter assumat. Eapropter uniuersitati uestre huius scripti continencia volumus esse notum, quod nobilis vir Wocco de Rosmberk, marsaleus regni Boemie, compater noster karissimus, cenobio quod in honore et memoria sancte Marie gloriose uirginis de nouo fundari fecit, in bonis suis ultra Rosmberk sub nemore Cisterciensis ordinis nostre dyocesis, Hohenuurt uulgariter appellato, pro suorum peccatorum remedio, propriam et progenitorum suorum salutem operibus miseri- cordie procurare cupiens, predia ecclesias decimas de nostra conni-
2 mite non discordant, complere effectu debito consequente. Sane cum in peticione viri nobilis Wokonis de Rosenbere, marsalci regni Boemie, dilecti compatris nostri, acceperimus humili et deuota, ut donacionem suam, quam ipse super ecclesiis in Rosental et in Pre- dol, quarum ad ipsum ius pertinuit patronatus, fratribus Cisterciensis ordinis ob amorem eius, quem ipsi fratres salcatis illecebris huius mundi pauperem pauperes imitantur, pro remedio anime sue suorum- que parentum sollempniter fecit, pleno iure in perpetuum possi- dendam ratificare et confirmare nostris litteris curaremus: nos qui etiam ex debito dictum ordinem interne caritatis brachiis amplec- timur, puro corde peticioni huic, que uidetur racionabilis et honesta, ex sinceris affectibus annuentes donacionem huiusmodi in nomine patris et filii et spiritus sancti duximus confirmandam. In cuius rei testimonium et uigorem presentes litteras nostri sigilli munimine fecimus roborari. Datum in Thin anno domini Mo CCo LIXo, Xo Ka- lendas Junii, pontificatus nostri anno primo. Ziemlich grosses, an Pergamentstreifen hängendes und gut erhaltenes Siegel in weissem Wachs. — Ein Bischof in seinem Ornate, sitzend, in der Rech- ten einen Stab, in der Linken ein Buch haltend. — † Sigill. Johis. (Johis steht in kleinerer Schrift unter Sigill.) Di. Gra. Sce. Pragen. Ecclie. Episcopi. — Das kleine runde Gegensiegel weist einen Adler mit ausgebreiteten Flügeln. — Sigillvm. Secretor. III. 1259. 1. Juni, O. AO. — Bischof Johann von Prag bestätigt die an das neue Cistercienserkloster zu Hohenfurt von dessen Stifter, Wok von Rosenberg, gemachten Schenkungen. Johannes dei gratia Pragensis episcopus vniuersis presentes litteras inspecturis salutem in domino Jesu Christo. Pie postulatio uoluntatis effectu debet prosequente compleri, ut et deuotionis sin- ceritas laudabiliter enitescat et utilitas postulata uires indubitanter assumat. Eapropter uniuersitati uestre huius scripti continencia volumus esse notum, quod nobilis vir Wocco de Rosmberk, marsaleus regni Boemie, compater noster karissimus, cenobio quod in honore et memoria sancte Marie gloriose uirginis de nouo fundari fecit, in bonis suis ultra Rosmberk sub nemore Cisterciensis ordinis nostre dyocesis, Hohenuurt uulgariter appellato, pro suorum peccatorum remedio, propriam et progenitorum suorum salutem operibus miseri- cordie procurare cupiens, predia ecclesias decimas de nostra conni-
Strana 3
3 uencia et subscriptos reditus rationis sue compos existens pietatis intuitu dedit liberaliter et concessit; ac de hiis ut patronus legitimus et fundator dotauit cenobium supradictum coram nobis et suis multis commilitonibus et amicis de consensu Heduigis dilecte coniugis sue et principalium consanguineorum suorum, metas speciales ei et legi- timos distinguendo terminos uoce propria in hunc modum: Nemus ex altera parte Wlytaue fluminis uersus occidentem attingens uiam illam que ducit Helfenberk, Hohenuurt cenobio quod de nouo fun- daui, faciat metam unam; et in parte orientali alia meta transit riuum quendam qui uocatur minor Wlitauich, et ambit pratum Zbya- del, ut idem pratum cum aliis bonis conclusum ipso termino ad dic- tum cenobium pertineat integraliter pleno iure. Item alia meta in riuo Mokri nomine terminetur, qui terminus incipiens a flumine Wli- taua dirigitur ascendendo usque ad hortum riuuli iam predicti, et inde per montem Hradisch in minorem Wlitauich reuertitur ex directo, et ascendit in illo riuo usque ad altitudinem silue Boemiam et Baua- riam diuidentem. Item alia et ultima meta ex ista parte Wlitaue in- cipiens ab ipsa Wlitaua ascendit per decursum cuiusdam ripe, que Psyn uocatur, usque ad montem quendam Strasedelnik nominatum et ab eo ascendit directe preteriens metas et terminos uillarum que fuerant Suatomiri, usque ad metas domini Witkonis de Crumlow. Predicto insuper cenobio piscaturas concessit et per has metas di- stinxit, uidelicet quod mete piscationis iamdicte incipiant a riuo Mokri in flumine Wlitaua et ascendant usque ad metas Witkonis predicti. Ilii autem sunt redditus et predia de quibus mentio est facta superius, quos ipse Wocco in nostra presencia uoce sua expressit publice isto modo: Do, pater reuerende domine Johannes Pragensis episcope, de assensu uestro et iam dedi Hohenuurt cenobio de nouo fundato ecclesiam in Rosntal cum omnibus suis pertinenciis et usu totali, et partem tertiam decimarum tam de hiis villis meis quibus utor, quam de illis quas in feudo contuli de parrochia ecclesie iam predicte, et de curia mea Mihnich decimas integrales. Item do ecclesiam in Pre- dol cum omni fructu qui ab ea poterit prouenire, et de toto Predol decimas plenas, et de villis ad me et ecclesiam de Predol iamdictam spectantibus ac de curia mea Polen decimas integrales, et in Sla- uetych de septem araturis decimas totales et plenas que dicuntur integrales, frugum scilicet agnellorum porcellorum caseorum et aliorum cunctorum prouentuum. Item uillam Sedlech iuxta Predol, 1.
3 uencia et subscriptos reditus rationis sue compos existens pietatis intuitu dedit liberaliter et concessit; ac de hiis ut patronus legitimus et fundator dotauit cenobium supradictum coram nobis et suis multis commilitonibus et amicis de consensu Heduigis dilecte coniugis sue et principalium consanguineorum suorum, metas speciales ei et legi- timos distinguendo terminos uoce propria in hunc modum: Nemus ex altera parte Wlytaue fluminis uersus occidentem attingens uiam illam que ducit Helfenberk, Hohenuurt cenobio quod de nouo fun- daui, faciat metam unam; et in parte orientali alia meta transit riuum quendam qui uocatur minor Wlitauich, et ambit pratum Zbya- del, ut idem pratum cum aliis bonis conclusum ipso termino ad dic- tum cenobium pertineat integraliter pleno iure. Item alia meta in riuo Mokri nomine terminetur, qui terminus incipiens a flumine Wli- taua dirigitur ascendendo usque ad hortum riuuli iam predicti, et inde per montem Hradisch in minorem Wlitauich reuertitur ex directo, et ascendit in illo riuo usque ad altitudinem silue Boemiam et Baua- riam diuidentem. Item alia et ultima meta ex ista parte Wlitaue in- cipiens ab ipsa Wlitaua ascendit per decursum cuiusdam ripe, que Psyn uocatur, usque ad montem quendam Strasedelnik nominatum et ab eo ascendit directe preteriens metas et terminos uillarum que fuerant Suatomiri, usque ad metas domini Witkonis de Crumlow. Predicto insuper cenobio piscaturas concessit et per has metas di- stinxit, uidelicet quod mete piscationis iamdicte incipiant a riuo Mokri in flumine Wlitaua et ascendant usque ad metas Witkonis predicti. Ilii autem sunt redditus et predia de quibus mentio est facta superius, quos ipse Wocco in nostra presencia uoce sua expressit publice isto modo: Do, pater reuerende domine Johannes Pragensis episcope, de assensu uestro et iam dedi Hohenuurt cenobio de nouo fundato ecclesiam in Rosntal cum omnibus suis pertinenciis et usu totali, et partem tertiam decimarum tam de hiis villis meis quibus utor, quam de illis quas in feudo contuli de parrochia ecclesie iam predicte, et de curia mea Mihnich decimas integrales. Item do ecclesiam in Pre- dol cum omni fructu qui ab ea poterit prouenire, et de toto Predol decimas plenas, et de villis ad me et ecclesiam de Predol iamdictam spectantibus ac de curia mea Polen decimas integrales, et in Sla- uetych de septem araturis decimas totales et plenas que dicuntur integrales, frugum scilicet agnellorum porcellorum caseorum et aliorum cunctorum prouentuum. Item uillam Sedlech iuxta Predol, 1.
Strana 4
4 que etiam in Predol ad ecclesiam pertinebat. Item villam Gute- prunne superiorem, que est sita iuxta Strobnich, cum omni suo fructu. Item uilla Wintersdorph me procurante ad idem cenobium est donata. Item de villa mea Lutwinouich tercium manipulum deci- marum, et de villa mea Plan etiam partem tertiam decimarum. De assensu insuper uestro, domine episcope, do uolo et ordino ac dis- pono incommutabiliter, ut omnes ville que in hereditate mea situm habent inter Wlitauam et ripam Wlitauich maiorem, et que ibidem inposterum locabuntur, ad forensem ecclesiam in Hohenuurt per- tineant et ab ipsius ecclesie plebano qui pro tempore fuerit, incole earum recipiant uniuersa ecclesiastica sacramenta, et ei parrochalia iura persoluant, et ab eo audiant divina offitia, et corpora defunc- torum sepeliantur in eiusdem ecclesie cimiterio sicut decet, et dent ipsi plebano de omnibus agris quos excolunt et excolent in futurum, partem terciam decimarum. Item in terra Opauie villam unam nomine Kotchen de nouo fundatam et plantatam cum omni suo iure et pro- uentibus donau (sic) cenobio antedicto. Item de Sonberk duas partes decimarum, et de Stradenich tercium manipulum decimarum, et de curia nostra Malsich decimas integrales. Item in Sedlechrut duas areas cum agris suis. Item villam Babich cum omni prouentu, qui ex ea poterit prouenire. Item villam Ponedraz apud Wesele dedi dicto cenobio pleno iure. Et hec omnia et singula sepedictus Wocco compater noster donauit nominato cenobio Hohenuurt libere quiete plenarie et integre iure hereditario perpetuo possidenda, petens a nobis humiliter et deuote, ut hoc factum eius in omnibus et per omnia generaliter et singulariter dignaremur nostre confirmationis robore et litteris nostris facti seriem continentibus cum sigilli nostri apensione, ut conuenit, roborare. Nos uero piis uotis et salubribus desideriis fauore beniuolo concurrentes, donationem dotationem et ordinationem ipsius in premissis omnibus et singulis premissorum rite et rationabiliter ac sulubriter et legitime celebratam auctoritate qua fungimur, confirmamus et presentis scripti patrocinio commu- nimus, facientes ipsum honorabili dicti cenobii sigilli nostri caractere insignitum conuentui fauorabiliter assignari. Nulli ergo omnino ho- minum liceat hanc nostre confirmationis paginam infringere aut ei ausu temerario contraire. Si quis contrarium attemptare presump- serit cum Datan et Abyron et cum Juda traditore domini et cum hiis qui dixerunt domino deo: "Recede a nobis scientiam uiarum tuarum
4 que etiam in Predol ad ecclesiam pertinebat. Item villam Gute- prunne superiorem, que est sita iuxta Strobnich, cum omni suo fructu. Item uilla Wintersdorph me procurante ad idem cenobium est donata. Item de villa mea Lutwinouich tercium manipulum deci- marum, et de villa mea Plan etiam partem tertiam decimarum. De assensu insuper uestro, domine episcope, do uolo et ordino ac dis- pono incommutabiliter, ut omnes ville que in hereditate mea situm habent inter Wlitauam et ripam Wlitauich maiorem, et que ibidem inposterum locabuntur, ad forensem ecclesiam in Hohenuurt per- tineant et ab ipsius ecclesie plebano qui pro tempore fuerit, incole earum recipiant uniuersa ecclesiastica sacramenta, et ei parrochalia iura persoluant, et ab eo audiant divina offitia, et corpora defunc- torum sepeliantur in eiusdem ecclesie cimiterio sicut decet, et dent ipsi plebano de omnibus agris quos excolunt et excolent in futurum, partem terciam decimarum. Item in terra Opauie villam unam nomine Kotchen de nouo fundatam et plantatam cum omni suo iure et pro- uentibus donau (sic) cenobio antedicto. Item de Sonberk duas partes decimarum, et de Stradenich tercium manipulum decimarum, et de curia nostra Malsich decimas integrales. Item in Sedlechrut duas areas cum agris suis. Item villam Babich cum omni prouentu, qui ex ea poterit prouenire. Item villam Ponedraz apud Wesele dedi dicto cenobio pleno iure. Et hec omnia et singula sepedictus Wocco compater noster donauit nominato cenobio Hohenuurt libere quiete plenarie et integre iure hereditario perpetuo possidenda, petens a nobis humiliter et deuote, ut hoc factum eius in omnibus et per omnia generaliter et singulariter dignaremur nostre confirmationis robore et litteris nostris facti seriem continentibus cum sigilli nostri apensione, ut conuenit, roborare. Nos uero piis uotis et salubribus desideriis fauore beniuolo concurrentes, donationem dotationem et ordinationem ipsius in premissis omnibus et singulis premissorum rite et rationabiliter ac sulubriter et legitime celebratam auctoritate qua fungimur, confirmamus et presentis scripti patrocinio commu- nimus, facientes ipsum honorabili dicti cenobii sigilli nostri caractere insignitum conuentui fauorabiliter assignari. Nulli ergo omnino ho- minum liceat hanc nostre confirmationis paginam infringere aut ei ausu temerario contraire. Si quis contrarium attemptare presump- serit cum Datan et Abyron et cum Juda traditore domini et cum hiis qui dixerunt domino deo: "Recede a nobis scientiam uiarum tuarum
Strana 5
5 nolumus“, recipiat porcionem. — Actum et datum anno gratie Mo Co Colvinj. Kl. Junii. Indictione XV. 1. Siegel an grünrothen Seidenfäden hängend und beschädigt; sonst wie in Il. 2. Jongelin Not. abb. Ord. Cistere. lib. V. p. 10. — Sommersberg, Scriptt. I, p. 927 n. 9. — Millauer p. 12. — Prosehko p. 3. IV. 1259. 1. Juni, Hohenwrt. — Budiwoy von Krumau schenkt dem neuen Cister- cienserkloster zu Hohenfurt seinen Antheil an dem sogenannten Klosterwald. In nomine sancte et indiuidue trinitatis amen. Qvoniam eorum que geruntur in tempore, obliuio solet memoriam resecare, necesse est ea tam testium quam scripture munimine perhennari. Nos igitur Bvdwoy de Krymbenowe notum facimus et constare uolumus pre- sentium inspectoribus vniuersis, quod de consensu et expressa volun- tate uxoris nostre Perhte liberorumque nostrorum cenobio in Ho- henwrt ordinis Cysterciensis, quod diuina inspirante gracia ad hono- rem sancte perpetueque virginis dei genitricis Marie ob remedium anime sue Woko patruelis noster, marsalcus videlicet Boemie, de nouo fundare et construere in communi nostra possessione inchoauit, eam partem silue que nos iure hereditario contingebat, ut ipsius boni propositi et remunerationis diuine participes simus et nominis fun- datoris, per manum domini Johannis venerabilis episcopi Pragensis in dedicatione eiusdem ecclesie dedimus in perpetuum pleno iure exceptione qualibet pretermissa, metas eiusdem predicto cenobio legitimas distinguentes. Hec autem sunt mete : Nemus ex altera parte Wite in occidentali parte attingens uiam illam que ducit in Helfen- berch, in orientali parte transiens riuum quendam qui uocatur minor Witawitz, et pratum Zbyadel inclusiue, ita quod idem pratum ad cenobium integraliter pertineat; et meta in riuulo Mokri nomine ter- minetur, et incipiens a flumine Wita dirigitur ascendendo usque ad ortum riuuli iam predicti et inde per montem Hradisch in minorem Witawitz reuertitur ex directo, et ascendit in illo riuo usque ad alti- tudinem silue Boemiam et Bawariam diuidentem. Ut autem predicta robur habeant firmitatis, presentem paginam scribi fecimus et sigilli nostri munimine roborari. Testes autem qui aderant, sunt : Dominus Johannes prenotatus venerabilis episcopus Pragensis ecclesie. Do- minus Heinricus et Wernhardus fratres de Schowenberch. Wern-
5 nolumus“, recipiat porcionem. — Actum et datum anno gratie Mo Co Colvinj. Kl. Junii. Indictione XV. 1. Siegel an grünrothen Seidenfäden hängend und beschädigt; sonst wie in Il. 2. Jongelin Not. abb. Ord. Cistere. lib. V. p. 10. — Sommersberg, Scriptt. I, p. 927 n. 9. — Millauer p. 12. — Prosehko p. 3. IV. 1259. 1. Juni, Hohenwrt. — Budiwoy von Krumau schenkt dem neuen Cister- cienserkloster zu Hohenfurt seinen Antheil an dem sogenannten Klosterwald. In nomine sancte et indiuidue trinitatis amen. Qvoniam eorum que geruntur in tempore, obliuio solet memoriam resecare, necesse est ea tam testium quam scripture munimine perhennari. Nos igitur Bvdwoy de Krymbenowe notum facimus et constare uolumus pre- sentium inspectoribus vniuersis, quod de consensu et expressa volun- tate uxoris nostre Perhte liberorumque nostrorum cenobio in Ho- henwrt ordinis Cysterciensis, quod diuina inspirante gracia ad hono- rem sancte perpetueque virginis dei genitricis Marie ob remedium anime sue Woko patruelis noster, marsalcus videlicet Boemie, de nouo fundare et construere in communi nostra possessione inchoauit, eam partem silue que nos iure hereditario contingebat, ut ipsius boni propositi et remunerationis diuine participes simus et nominis fun- datoris, per manum domini Johannis venerabilis episcopi Pragensis in dedicatione eiusdem ecclesie dedimus in perpetuum pleno iure exceptione qualibet pretermissa, metas eiusdem predicto cenobio legitimas distinguentes. Hec autem sunt mete : Nemus ex altera parte Wite in occidentali parte attingens uiam illam que ducit in Helfen- berch, in orientali parte transiens riuum quendam qui uocatur minor Witawitz, et pratum Zbyadel inclusiue, ita quod idem pratum ad cenobium integraliter pertineat; et meta in riuulo Mokri nomine ter- minetur, et incipiens a flumine Wita dirigitur ascendendo usque ad ortum riuuli iam predicti et inde per montem Hradisch in minorem Witawitz reuertitur ex directo, et ascendit in illo riuo usque ad alti- tudinem silue Boemiam et Bawariam diuidentem. Ut autem predicta robur habeant firmitatis, presentem paginam scribi fecimus et sigilli nostri munimine roborari. Testes autem qui aderant, sunt : Dominus Johannes prenotatus venerabilis episcopus Pragensis ecclesie. Do- minus Heinricus et Wernhardus fratres de Schowenberch. Wern-
Strana 6
6 hardus et Heinricus eiusdem tituli fratres minores. Dominus Ger- bertus. Dominus Livpoldus. Habelo. Andreas. Prehtlo. Chunradus de Turdelinge. Benada. Benisius. Bvdilaus purchrauii de Rosen- berch, et alii quam plures. Datum et actum in Hohenwrt anno domini M° CC° Iviij. Kal. Junii. Indictione XV. 1. Gut erhaltenes dreieckiges, an gelbrother Seide hängendes Siegel in weissem Wachs. — Eine fünfblätterige Rose; in jeder der drei Eeken ein Vogel, von denen der in der Dreieckspitze befindliche offenbar einen Schwan vorstellt. — Si. Budivoi. De. Crvmnov. 2. Millauer p. 23, n. 2. V. 1259. 1. Juni, Hohenwrt. — Witigo von Krumau schenkt dem neuen Cistercien- eerkloster zu Hohenfurt seinen Antheil an dem sogenannten Klosterwald. In nomine sancte et indiuidue trinitatis amen. Quoniam eorum que geruntur in tempore, obliuio solet memoriam resecare, necesse est, ea tam testium quam scripture munimine perhennari. Nos igitur Witigo de Krvmbenowe notum facimus et constare uolumus presen- tium inspectoribus uniuersis, quod de consensu et expressa uoluntate uxoris nostre Sibille liberorumque nostrorum cenobio in Hohenwrt ordinis Cysterciensis, quod diuina inspirante gracia ad honorem sancte perpetueque uirginis dei genitricis Marie ob remedium anime sue Woko patruelis noster, marsalcus videlicet Boemie, de nouo fun- dare et construere in communi nostra possessione inchoauit, eam partem silve que nos iure hereditario contingebat, ut ipsius boni pro- positi et remunerationis diuine participes simus et nominis funda- toris, per manum domini Johannis venerabilis episcopi Pragensis in dedicatione eiusdem ecclesie dedimus in perpetuum pleno iure ex- ceptione qualibet pretermissa, metas eiusdem predicto cenobio legi- timas distinguentes. Hec autem sunt mete: Nemus ex altera parte Wite in occidentali parte attingens uiam illam que ducit in Helfen- berch, in orientali parte transiens riuum quendam qui uocatur minor Wltawitz, et pratum Zbyadel inclusiue, ita quod idem pratum ad cenobium integraliter pertineat; et meta in riuulo Mokri nomine ter- minetur, et incipiens a flumine Wita dirigitur ascendendo usque ad ortum riuuli iam predicti et inde per montem Hradisch in minorem Wltawitz reuertitur ex directo, et ascendit in illo riuo usque ad alti- tudinem silue Boemiam et Bawariam diuidentem. Ut autem predicta
6 hardus et Heinricus eiusdem tituli fratres minores. Dominus Ger- bertus. Dominus Livpoldus. Habelo. Andreas. Prehtlo. Chunradus de Turdelinge. Benada. Benisius. Bvdilaus purchrauii de Rosen- berch, et alii quam plures. Datum et actum in Hohenwrt anno domini M° CC° Iviij. Kal. Junii. Indictione XV. 1. Gut erhaltenes dreieckiges, an gelbrother Seide hängendes Siegel in weissem Wachs. — Eine fünfblätterige Rose; in jeder der drei Eeken ein Vogel, von denen der in der Dreieckspitze befindliche offenbar einen Schwan vorstellt. — Si. Budivoi. De. Crvmnov. 2. Millauer p. 23, n. 2. V. 1259. 1. Juni, Hohenwrt. — Witigo von Krumau schenkt dem neuen Cistercien- eerkloster zu Hohenfurt seinen Antheil an dem sogenannten Klosterwald. In nomine sancte et indiuidue trinitatis amen. Quoniam eorum que geruntur in tempore, obliuio solet memoriam resecare, necesse est, ea tam testium quam scripture munimine perhennari. Nos igitur Witigo de Krvmbenowe notum facimus et constare uolumus presen- tium inspectoribus uniuersis, quod de consensu et expressa uoluntate uxoris nostre Sibille liberorumque nostrorum cenobio in Hohenwrt ordinis Cysterciensis, quod diuina inspirante gracia ad honorem sancte perpetueque uirginis dei genitricis Marie ob remedium anime sue Woko patruelis noster, marsalcus videlicet Boemie, de nouo fun- dare et construere in communi nostra possessione inchoauit, eam partem silve que nos iure hereditario contingebat, ut ipsius boni pro- positi et remunerationis diuine participes simus et nominis funda- toris, per manum domini Johannis venerabilis episcopi Pragensis in dedicatione eiusdem ecclesie dedimus in perpetuum pleno iure ex- ceptione qualibet pretermissa, metas eiusdem predicto cenobio legi- timas distinguentes. Hec autem sunt mete: Nemus ex altera parte Wite in occidentali parte attingens uiam illam que ducit in Helfen- berch, in orientali parte transiens riuum quendam qui uocatur minor Wltawitz, et pratum Zbyadel inclusiue, ita quod idem pratum ad cenobium integraliter pertineat; et meta in riuulo Mokri nomine ter- minetur, et incipiens a flumine Wita dirigitur ascendendo usque ad ortum riuuli iam predicti et inde per montem Hradisch in minorem Wltawitz reuertitur ex directo, et ascendit in illo riuo usque ad alti- tudinem silue Boemiam et Bawariam diuidentem. Ut autem predicta
Strana 7
robur habeant firmitatis presentem paginam scribi fecimus et sigilli nostri munimine roborari. Testes autem qui aderant sunt: Dominus Johannes prenotatus venerabilis episcopus Pragensis ecclesie. Do- minus Heinricus et Wernhardus fratres de Schowenberch. Wern- hardus et Heinricus eiusdem tituli fratres minores. Dominus Ger- bertus. Dominus Liupoldus. Habelo. Andreas. Prehtlo. Chonradus de Turdelinge. Benada. Benysius. Bvdylaus purchrauii de Rosenberch, et alii quam plures. Datum et actum in Hohenwrt anno domini M° CC° vinij° Kal. Junii. Indictione XV. Gut erhaltenes dreieckiges, an gelbrother Seide hängendes Siegel in w. W. — Ein aufrecht einherschreitender einfach geschwänzter Löwe hat vor sich die fünfblätterige Rose. — S. Vitigonis. De. Crhvmnovve. Vergl. XXIII. VI. 1260. Juni, Hohenfurt. — Wok von Rosenberg erneuert und vermehrt die von ihm seiner Stiftung zu Hohenfurt gemachten Schenkungen. In nomine sancte et indiuidue trinitatis amen. Que geruntur in tempore, ne labantur cum tempore, perhennantur testibus et scrip- tura. Nos igitur Wocco de Rosenberch marscalcus Boemie notum facimus et constare uolumus presentium inspectoribus vniuersis, quod nos de consensu et expressa uoluntate uxoris nostre omniumque pa- rentum nostrorum utrobique diuina nobis inspirante gratia cenobio in Hohenfurt ordinis Cisterciensis, quod ad honorem sancte per- petueque uirginis dei genitricis Marie pro nostra nostroruinque pro- genitorum et successorum salute et remedio animarum de nouo fun- dare et construere incepimus, pio fauore predia hic subscripta reddi- tusque subscriptos contulimus in perpetuum pleno iure exceptione qualibet pretermissa, metas predicto cenobio legitimas similiter distinguentes. Hec autem sunt mete: Nemus ex altera parte Wülte in superiori parte attingens uiam illam que ducit in Helfenberch, tangens in inferiori parte riuum quendam qui uocatur minor Wûl- tawitz, et pratum Zbyadel inclusiue, ita quod idem pratum ad ceno- bium supradictum integraliter debeat pertinere; incipiendo ab aqua Wûlta extenditur per ascensum antedicti riui usque ad altitudinem silue Boemiam et Bawariam diuidentem. Item ex ista parte Wulte incipiendo ab ipsa Wulta dirigitur per ascensum cuiusdam ripe que Pzyn uocatur, usque ad montem quendam Strasedelnik nominatum, et ab eodem directe ascendit pertranseundo metas uillarum Zwatemyri
robur habeant firmitatis presentem paginam scribi fecimus et sigilli nostri munimine roborari. Testes autem qui aderant sunt: Dominus Johannes prenotatus venerabilis episcopus Pragensis ecclesie. Do- minus Heinricus et Wernhardus fratres de Schowenberch. Wern- hardus et Heinricus eiusdem tituli fratres minores. Dominus Ger- bertus. Dominus Liupoldus. Habelo. Andreas. Prehtlo. Chonradus de Turdelinge. Benada. Benysius. Bvdylaus purchrauii de Rosenberch, et alii quam plures. Datum et actum in Hohenwrt anno domini M° CC° vinij° Kal. Junii. Indictione XV. Gut erhaltenes dreieckiges, an gelbrother Seide hängendes Siegel in w. W. — Ein aufrecht einherschreitender einfach geschwänzter Löwe hat vor sich die fünfblätterige Rose. — S. Vitigonis. De. Crhvmnovve. Vergl. XXIII. VI. 1260. Juni, Hohenfurt. — Wok von Rosenberg erneuert und vermehrt die von ihm seiner Stiftung zu Hohenfurt gemachten Schenkungen. In nomine sancte et indiuidue trinitatis amen. Que geruntur in tempore, ne labantur cum tempore, perhennantur testibus et scrip- tura. Nos igitur Wocco de Rosenberch marscalcus Boemie notum facimus et constare uolumus presentium inspectoribus vniuersis, quod nos de consensu et expressa uoluntate uxoris nostre omniumque pa- rentum nostrorum utrobique diuina nobis inspirante gratia cenobio in Hohenfurt ordinis Cisterciensis, quod ad honorem sancte per- petueque uirginis dei genitricis Marie pro nostra nostroruinque pro- genitorum et successorum salute et remedio animarum de nouo fun- dare et construere incepimus, pio fauore predia hic subscripta reddi- tusque subscriptos contulimus in perpetuum pleno iure exceptione qualibet pretermissa, metas predicto cenobio legitimas similiter distinguentes. Hec autem sunt mete: Nemus ex altera parte Wülte in superiori parte attingens uiam illam que ducit in Helfenberch, tangens in inferiori parte riuum quendam qui uocatur minor Wûl- tawitz, et pratum Zbyadel inclusiue, ita quod idem pratum ad ceno- bium supradictum integraliter debeat pertinere; incipiendo ab aqua Wûlta extenditur per ascensum antedicti riui usque ad altitudinem silue Boemiam et Bawariam diuidentem. Item ex ista parte Wulte incipiendo ab ipsa Wulta dirigitur per ascensum cuiusdam ripe que Pzyn uocatur, usque ad montem quendam Strasedelnik nominatum, et ab eodem directe ascendit pertranseundo metas uillarum Zwatemyri
Strana 8
8 usque ad metas domini Witigonis de Krvimmenowe. Sepedicto uero cenobio piscaturas dedimus distinguentes sic, quod a prato Zbyadel in aqua Wûlta incipiant et ascendant, usque tangant metas domini Witigonis. Attamen uolumus, quod piscatoribus nostris piscari liceat in eadem. Hii uero sunt redditus quos ad cenobium dedimus supra- dictum: Ecclesiam in Rosental cum usu totali et partem terciam de- cimarum tam de nostris villis quam de aliis, quas contulimus in feodo in parrochia iam predicta, et de curia nostra Michenitz decimas integrales. Item ecclesiam in Predal cum omni fructu qui ab ea po- terit deuenire, et de curia nostra Polen decimas similiter integrales, et in Zlawatitz de septem aratris decimas frugum totas et de caseis et agnis et aliis uniuersis. Item villam in Cedelitz iuxta Predal, que etiam antea ad ecclesiam Predal pertinebat. Item uillam Gvtenprvnne superiorem, que est iuxta Strobnitz sita, cum omni prouentu. Item de uilla nostra Levtwinitz tercium manipulum nostrarum decimarum et de villa nostra Plan etiam partem tertiam decimarum. Fatemur similiter sepedicto cenobio nos duas vineas contulisse, quarum unam comes de Hardekke nobis dedit, alteram uero noster con- sobrinus de Schowenberch iunior Werenhardus. Item in terra Opauie uillam unam Kotzen nomine fundatam nouiter et plantatam cum omnibus prouentibus ab ea uenientibus, et in ea in presenti quin- quaginta et duo uiri hospites commorantur. Item de Svnnenberch partem decime, que nos contingit. Item de villa Stradonitz tercium manipulum decimarum. Item de curia nostra Malschit[z] decimas integrales. Item in Cedlikstrevt aream unam cum agro predicte aree pertinenti. Item villam Wawitz cum omnibus prouentibus, qui ex ea poterunt prouenire. Vt autem antedicta robur habeant firmitatis pre- sentem paginam conscribi fecimus et sigilli nostri munimine roborari. Testes autem qui aderant, sunt : Dominus Heinricus et Werenhardus fratres de Schowenberch. Werenhardus et Heinricus eiusdem tituli fratres iuniores. Dominus Bvdewoy et dominus Witigo de Krumme- nowe frater suus. Dominus Poppo. Dominus Johannes. Dominus Ger- bertus. Benata et Benisius purchyrauii in Rosenberch et alii plures. Acta sunt autem in Hohenfurt et scripta in Rosenberch anno gratie domini M° CC° saxagesimo in mense Junii. 1. Das Siegel in weissem Wachs, an rother Seide hängend, ist jetzt ganz zerbröckelt. 2. Millauer p. 26 im Auszuge.
8 usque ad metas domini Witigonis de Krvimmenowe. Sepedicto uero cenobio piscaturas dedimus distinguentes sic, quod a prato Zbyadel in aqua Wûlta incipiant et ascendant, usque tangant metas domini Witigonis. Attamen uolumus, quod piscatoribus nostris piscari liceat in eadem. Hii uero sunt redditus quos ad cenobium dedimus supra- dictum: Ecclesiam in Rosental cum usu totali et partem terciam de- cimarum tam de nostris villis quam de aliis, quas contulimus in feodo in parrochia iam predicta, et de curia nostra Michenitz decimas integrales. Item ecclesiam in Predal cum omni fructu qui ab ea po- terit deuenire, et de curia nostra Polen decimas similiter integrales, et in Zlawatitz de septem aratris decimas frugum totas et de caseis et agnis et aliis uniuersis. Item villam in Cedelitz iuxta Predal, que etiam antea ad ecclesiam Predal pertinebat. Item uillam Gvtenprvnne superiorem, que est iuxta Strobnitz sita, cum omni prouentu. Item de uilla nostra Levtwinitz tercium manipulum nostrarum decimarum et de villa nostra Plan etiam partem tertiam decimarum. Fatemur similiter sepedicto cenobio nos duas vineas contulisse, quarum unam comes de Hardekke nobis dedit, alteram uero noster con- sobrinus de Schowenberch iunior Werenhardus. Item in terra Opauie uillam unam Kotzen nomine fundatam nouiter et plantatam cum omnibus prouentibus ab ea uenientibus, et in ea in presenti quin- quaginta et duo uiri hospites commorantur. Item de Svnnenberch partem decime, que nos contingit. Item de villa Stradonitz tercium manipulum decimarum. Item de curia nostra Malschit[z] decimas integrales. Item in Cedlikstrevt aream unam cum agro predicte aree pertinenti. Item villam Wawitz cum omnibus prouentibus, qui ex ea poterunt prouenire. Vt autem antedicta robur habeant firmitatis pre- sentem paginam conscribi fecimus et sigilli nostri munimine roborari. Testes autem qui aderant, sunt : Dominus Heinricus et Werenhardus fratres de Schowenberch. Werenhardus et Heinricus eiusdem tituli fratres iuniores. Dominus Bvdewoy et dominus Witigo de Krumme- nowe frater suus. Dominus Poppo. Dominus Johannes. Dominus Ger- bertus. Benata et Benisius purchyrauii in Rosenberch et alii plures. Acta sunt autem in Hohenfurt et scripta in Rosenberch anno gratie domini M° CC° saxagesimo in mense Junii. 1. Das Siegel in weissem Wachs, an rother Seide hängend, ist jetzt ganz zerbröckelt. 2. Millauer p. 26 im Auszuge.
Strana 9
9 VII. 1260. O. T. Intentoriis apvt Morawam. — Königin Margareth von Böhmen gibt dem Wok von Rosenberg die Grafschaft Retz zu Lehen. In nomine sancte et indiuidue trinitatis amen. Qvoniam eorum qve gervntur in tempore, oblinio solet memoriam resecare, necesse est, ea tam scripturarum quam testivm munimine perennari. Igitur nos Margareta domina regni Boemie dveissa Austrie et Styrie mar- chionissa Moravie vniuersis in perpetuum notum esse cupimus, quod nos Wocconi de Rosenberch, cuius fidei puritatem per experientiam agnovimus, et maxime nobilitatem suam attendentes, qvia in pro- genitoribus suis liberis atque nobilibus vitam ducens comicias vel maiores dignitates , si sibi collate fuerint, tenere poterit et habere, de consensy et expressa volvntate maritis (sic) nostri incliti regis Boemie, sicut in ipsius continetur plenius instrumento, predicto Wocconi et suis post ipsum heredibus in perpetuum comitiam in Rakz confulimus suo iure, scilicet patronatum ecclesiarum de iam dicta comicia homines beneficiatos et feoda habentes in ea, iudicia advo- catias ad comitiam pertinentes, dotes que wlgariter lipgedinge nomi- nantur, siue possessiones per obligacionem expositas, que suo tem- pore absolute ad antedictam debent comiciam pertinere; et omnia alia iura quocumque nomine sint vocata, nulla condicione [aut ex- ceptione interpo-] sita sepedicto Wokoni et suis heredibus, vt pre- dictum est, contulimus iure et tytulo feodali. Vt autem hec collacio robvr obtineat firmitatis presentem paginam conscribi et sigilli nostri mvnimine iussimus roborari. Testes autem qui aderant sunt: Dominus Philippus Salzburgensis ecclesie electus. Dominus Bruno venerabilis Olomucensis episcopus. Dominus Otto illustris marchio Branbur- gensis. Dominus Vlricus inclitus dvx Karintie*). Dominus Heinrieus dvx Polonie. Dominus Werenhardus et Heinricus fratres iuniores de Schowenberch. Dominus Heinricus pvrcravius de Dewin. Dominus Hoyerius de Vridberch. Dominus Gerossius pvrcravius Pragensis. Dominus Zmilo de Lewchtenberch. Dominus Ratmirus de Phrem- perch. Dominus Hermannus de Richnawe. Dominus Bavarus de Stra- konitz. Dominus Vlricus dictus Lepus. Dominus Wilhalmus de Bo- debrade. Dominus Pvrchardvs de Klingenberch. Dominus Sdezlaus *) In „Karintye" von anderer Hand verändert.
9 VII. 1260. O. T. Intentoriis apvt Morawam. — Königin Margareth von Böhmen gibt dem Wok von Rosenberg die Grafschaft Retz zu Lehen. In nomine sancte et indiuidue trinitatis amen. Qvoniam eorum qve gervntur in tempore, oblinio solet memoriam resecare, necesse est, ea tam scripturarum quam testivm munimine perennari. Igitur nos Margareta domina regni Boemie dveissa Austrie et Styrie mar- chionissa Moravie vniuersis in perpetuum notum esse cupimus, quod nos Wocconi de Rosenberch, cuius fidei puritatem per experientiam agnovimus, et maxime nobilitatem suam attendentes, qvia in pro- genitoribus suis liberis atque nobilibus vitam ducens comicias vel maiores dignitates , si sibi collate fuerint, tenere poterit et habere, de consensy et expressa volvntate maritis (sic) nostri incliti regis Boemie, sicut in ipsius continetur plenius instrumento, predicto Wocconi et suis post ipsum heredibus in perpetuum comitiam in Rakz confulimus suo iure, scilicet patronatum ecclesiarum de iam dicta comicia homines beneficiatos et feoda habentes in ea, iudicia advo- catias ad comitiam pertinentes, dotes que wlgariter lipgedinge nomi- nantur, siue possessiones per obligacionem expositas, que suo tem- pore absolute ad antedictam debent comiciam pertinere; et omnia alia iura quocumque nomine sint vocata, nulla condicione [aut ex- ceptione interpo-] sita sepedicto Wokoni et suis heredibus, vt pre- dictum est, contulimus iure et tytulo feodali. Vt autem hec collacio robvr obtineat firmitatis presentem paginam conscribi et sigilli nostri mvnimine iussimus roborari. Testes autem qui aderant sunt: Dominus Philippus Salzburgensis ecclesie electus. Dominus Bruno venerabilis Olomucensis episcopus. Dominus Otto illustris marchio Branbur- gensis. Dominus Vlricus inclitus dvx Karintie*). Dominus Heinrieus dvx Polonie. Dominus Werenhardus et Heinricus fratres iuniores de Schowenberch. Dominus Heinricus pvrcravius de Dewin. Dominus Hoyerius de Vridberch. Dominus Gerossius pvrcravius Pragensis. Dominus Zmilo de Lewchtenberch. Dominus Ratmirus de Phrem- perch. Dominus Hermannus de Richnawe. Dominus Bavarus de Stra- konitz. Dominus Vlricus dictus Lepus. Dominus Wilhalmus de Bo- debrade. Dominus Pvrchardvs de Klingenberch. Dominus Sdezlaus *) In „Karintye" von anderer Hand verändert.
Strana 10
10 de Sternberch. Dominus Bvdiwoy de Zcaliz. Dominus Hoyerius de Swinz. Dominus Vlricus de Novadomo. Dominus Heinricus de Lich- tenstein. Dominus Otto de Meysow. Dominus Otto de Haslaw. Et alii quam plures. Acta autem sunt hec in La. Datvm in tentoriis apvt Morawam anno ab incarnacione domini millesimo dvcentesimo sexagesimo. 1. Diese Urkunde ist zierlich geschrieben, ohne Linien, und hat bereits durch Feuchtigkeit gelitten. Die eingeklammerte Stelle ist aus einer alten Abschrift ergänzt. — Das stark zerbröckelte Siegel an rother Seide hängend und in weissem Wachs abgedruckt. Die rechte Hälfte ist nun bis auf einen kleinen Theil verloren. — Eine auf einem Throne sitzende weibliche Figur ? — Margareta . Di . Gra. Dveissa . . . 2. Kurz, Ott. Alb. II, 175, n. 2. VIII. 1261. 29. Mai, Gretz. — Wok von Rosenberg erneuert und vermehrt die von ihm seiner Stiftung zu Hohenfurt gemachten Schenkungen. In nomine sancte et indiuidue trinitatis amen. Quoniam eorum que geruntur in tempore, obliuio solet memoriam resecare, necesse est, ea tam testium quam scripture munimine perhennari. Nos igitur Wocho marscalcus Boemie notum facimus et constare uolumus pre- sentium inspectoribus vniuersis, quod de consensu et expressa uolun- tate uxoris nostre omniumque parentum nostrorum utrobique diuina inspirante gratia cenobio in Hohenvurt ordinis Cysterciensis, quod ad honorem sancte perpetueque uirginis dei genitricis Marie pro nostra nostrorumque progenitorum et successorum salute et remedio animarum de nouo fundare et construere incepimus pio fauore, predia hic subscripta redditusque subscriptos dedimus in perpetuum pleno iure exceptione qualibet pretermissa, metas predicto cenobio legi- timas distinguentes. Hec autem sunt mete : Nemus ex altera parte Wulte in occidentali parte attingens uiam illam que ducit in Helfen- berch, in orientali parte transiens riuum quendam qui uocatur minor Wultawitz, et pratum Zbyadel inclusiue, ita quod idem pratum ad cenobium integraliter pertineat, et meta in riuulo Mokri nomine ter- minetur, et incipiens a flumine Wulta dirigitur ascendendo usque ad ortum riuuli iam predicti, et inde per montem Yradiss in minorem Wultawitz reuertitur ex directo, et ascendit in illo riuo usque ad altitudinem silue Boemiam et Bawariam dividentem. Item ex ista
10 de Sternberch. Dominus Bvdiwoy de Zcaliz. Dominus Hoyerius de Swinz. Dominus Vlricus de Novadomo. Dominus Heinricus de Lich- tenstein. Dominus Otto de Meysow. Dominus Otto de Haslaw. Et alii quam plures. Acta autem sunt hec in La. Datvm in tentoriis apvt Morawam anno ab incarnacione domini millesimo dvcentesimo sexagesimo. 1. Diese Urkunde ist zierlich geschrieben, ohne Linien, und hat bereits durch Feuchtigkeit gelitten. Die eingeklammerte Stelle ist aus einer alten Abschrift ergänzt. — Das stark zerbröckelte Siegel an rother Seide hängend und in weissem Wachs abgedruckt. Die rechte Hälfte ist nun bis auf einen kleinen Theil verloren. — Eine auf einem Throne sitzende weibliche Figur ? — Margareta . Di . Gra. Dveissa . . . 2. Kurz, Ott. Alb. II, 175, n. 2. VIII. 1261. 29. Mai, Gretz. — Wok von Rosenberg erneuert und vermehrt die von ihm seiner Stiftung zu Hohenfurt gemachten Schenkungen. In nomine sancte et indiuidue trinitatis amen. Quoniam eorum que geruntur in tempore, obliuio solet memoriam resecare, necesse est, ea tam testium quam scripture munimine perhennari. Nos igitur Wocho marscalcus Boemie notum facimus et constare uolumus pre- sentium inspectoribus vniuersis, quod de consensu et expressa uolun- tate uxoris nostre omniumque parentum nostrorum utrobique diuina inspirante gratia cenobio in Hohenvurt ordinis Cysterciensis, quod ad honorem sancte perpetueque uirginis dei genitricis Marie pro nostra nostrorumque progenitorum et successorum salute et remedio animarum de nouo fundare et construere incepimus pio fauore, predia hic subscripta redditusque subscriptos dedimus in perpetuum pleno iure exceptione qualibet pretermissa, metas predicto cenobio legi- timas distinguentes. Hec autem sunt mete : Nemus ex altera parte Wulte in occidentali parte attingens uiam illam que ducit in Helfen- berch, in orientali parte transiens riuum quendam qui uocatur minor Wultawitz, et pratum Zbyadel inclusiue, ita quod idem pratum ad cenobium integraliter pertineat, et meta in riuulo Mokri nomine ter- minetur, et incipiens a flumine Wulta dirigitur ascendendo usque ad ortum riuuli iam predicti, et inde per montem Yradiss in minorem Wultawitz reuertitur ex directo, et ascendit in illo riuo usque ad altitudinem silue Boemiam et Bawariam dividentem. Item ex ista
Strana 11
11 parte Wulte incipiens ab ipsa Wulta ascendit per decursum cuiusdam ripe que Pyzin uocatur, usque ad montem Strasedelnik nominatum, et ab eo ascendit directe preteriens metas uillarum que fuerant Zwatemyri, usque ad metas domini Witegonis de Krummenowe. Sepedicto vero cenobio piscaturas dedimus similiter distinguentes metis, sic quod incipiant a rinulo Mokry in flumine Wulta et ascen- dant usque ad metas domini Witigonis. Hii autem sunt redditus, quos ad cenobium dedimus supradictum: Ecclesiam in Rosental cum usu totali dedimus et partem terciam decimarum tam de nostris uillis, quibus utimur in presenti, quam de illis, quas in feodo contulimus de parrochia iam predicta, et de curia nostra Michenitz decimas integrales. Item ecclesiam in Predol cum omni fructu, qui ab ea poterit prouenire, et de curia nostra Polen decimas similiter inte- grales, et de Zlawatitz de septem aratris decimas frugum totas, et de caseis et agnis decimas et de aliis vniuersis. Item uillam Cedelitz iuxta Predal, que etiam antea ad ecclesiam in Predal pertinebat. Item uillam Gutenprunne superiorem, que est sita iuxta Strobnitz. cum omni suo fructu. Item uilla Winthersdorf nobis procurantibus ad idem cenobium est donata. Item de uilla nostra Levtwinitz ter- cium manipulum dedimus decimarum, et de uilla nostra Plan etiam partem terciam decimarum. Fatemur similiter, nos duas uineas de- disse ad cenobium sepedictum, quarum unam comes de Hardekke dedit nobis, alteram vero consobrinus noster de Schowenberch Werenhardus iunior dedit nobis. Item in terra Opauie uillam unam nomine Kotzen nouiter fundatam et plantatam cum omni suo iure et prouentibus ad cenobium dedimus antedictum. Item de Sunnenberch duas partes decimarum ad idem cenobium dedimus, et de Stradonitz tercium manipulum decimarum, et de curia nostra Malschitz decimas integrales. Item in Cedlixrevt duas areas cum agris suis. Item uillam Wawitz cum omni prouentu, qui ex ea poterit prouenire. Ad hec autem uillam Ponedraz apud Wezzal dedimus ad idem cenobium pleno iure. Item cum essemus in extremo tempore uite nostre de- dimus forum Stradonitz, et uillam Plan et curiam Malschitz eidem cenobio integraliter iure pleno. Vt autem predicta robur habeant firmitatis presentem paginam scribi fecimus et sigilli nostri munimine roborari. Testes autem qui aderant, sunt: Dominus Heinricus et Werenhardus fratres de Schowenberch. Werenhardus et Heinricus eiusdem tituli fratres iuniores. Dominus Budewoy et dominus Witigo
11 parte Wulte incipiens ab ipsa Wulta ascendit per decursum cuiusdam ripe que Pyzin uocatur, usque ad montem Strasedelnik nominatum, et ab eo ascendit directe preteriens metas uillarum que fuerant Zwatemyri, usque ad metas domini Witegonis de Krummenowe. Sepedicto vero cenobio piscaturas dedimus similiter distinguentes metis, sic quod incipiant a rinulo Mokry in flumine Wulta et ascen- dant usque ad metas domini Witigonis. Hii autem sunt redditus, quos ad cenobium dedimus supradictum: Ecclesiam in Rosental cum usu totali dedimus et partem terciam decimarum tam de nostris uillis, quibus utimur in presenti, quam de illis, quas in feodo contulimus de parrochia iam predicta, et de curia nostra Michenitz decimas integrales. Item ecclesiam in Predol cum omni fructu, qui ab ea poterit prouenire, et de curia nostra Polen decimas similiter inte- grales, et de Zlawatitz de septem aratris decimas frugum totas, et de caseis et agnis decimas et de aliis vniuersis. Item uillam Cedelitz iuxta Predal, que etiam antea ad ecclesiam in Predal pertinebat. Item uillam Gutenprunne superiorem, que est sita iuxta Strobnitz. cum omni suo fructu. Item uilla Winthersdorf nobis procurantibus ad idem cenobium est donata. Item de uilla nostra Levtwinitz ter- cium manipulum dedimus decimarum, et de uilla nostra Plan etiam partem terciam decimarum. Fatemur similiter, nos duas uineas de- disse ad cenobium sepedictum, quarum unam comes de Hardekke dedit nobis, alteram vero consobrinus noster de Schowenberch Werenhardus iunior dedit nobis. Item in terra Opauie uillam unam nomine Kotzen nouiter fundatam et plantatam cum omni suo iure et prouentibus ad cenobium dedimus antedictum. Item de Sunnenberch duas partes decimarum ad idem cenobium dedimus, et de Stradonitz tercium manipulum decimarum, et de curia nostra Malschitz decimas integrales. Item in Cedlixrevt duas areas cum agris suis. Item uillam Wawitz cum omni prouentu, qui ex ea poterit prouenire. Ad hec autem uillam Ponedraz apud Wezzal dedimus ad idem cenobium pleno iure. Item cum essemus in extremo tempore uite nostre de- dimus forum Stradonitz, et uillam Plan et curiam Malschitz eidem cenobio integraliter iure pleno. Vt autem predicta robur habeant firmitatis presentem paginam scribi fecimus et sigilli nostri munimine roborari. Testes autem qui aderant, sunt: Dominus Heinricus et Werenhardus fratres de Schowenberch. Werenhardus et Heinricus eiusdem tituli fratres iuniores. Dominus Budewoy et dominus Witigo
Strana 12
12 de Krummenowe. Dominus Gerbertus. Dominus Leupoldus. Dominus Habelo. Dominus Andreas. Dominus Prechtilo de Ried. Cunradus de Turdeling. Benata. Benysius. Budelaus, purchgrauii de Rosenberch ; et alii quam plures. Datum et actum in Gretz. Anno domini mille- simo ducentesimo sexagesimo primo mij° Kal. Junii. 1. Entzwei gebrochenes, dreieckiges, an Pergamentstreifen hängendes Sie- gel in weissem Wachs. — Ein auf einem brückenartigen Postament stehender gewappneter Ritter hält in der an die Hüfte gestemmten Rechten ein grosses Schwert, in der Linken aber einen Schild mit der fünfblätterigen Rose. Der Helm weist fächerartigen Schmuck. — † Sigillvm. Woccon. . D. . osenbere. 2. Millauer p. 30, n. 4. IX. 1261. O. T. O. AO. — Wok von Rosenberg schenkt seiner Stiftung zu Hohenfurt die Kirche zu Wesely und das Dorf Ponédraž. In nomine sancte et individue trinitatis amen. Quoniam eorum qui geruntur, obliuio solet memoriam resecare, necesse est, ea tam scripturarum quam testium munimine perhennari. Igitur ego Wocko de Rosenperch marsalcus Boemie vniuersis in perpetuum notum esse cupio, quod de consensu et expressa voluntate uxoris mee Hadwigis atque consilio et uoluntate domini Jo. venerabilis episcopi Pragensis compatris mei ad fundationem meam ad claustrum scilicet Hohenfurt ecclesiam in Wezzel et villam Ponedraz iuxta Wezzel sitam donaui integraliter cum omnibus prouentibus, qui (ex ei-)s poterunt pro- uenire. Et sciendum quod iam dictam ecclesiam eum tercia parte decimarum et restauro dato de aliis bonis mei(s) pro uilla predicta. Dominus Lenco plebanus predicte ecclesie ad uitam suam tantum habebit. Vt autem hec don-(atio majus ro-)bur optineat firmitatis, presentem litteram conscribi iussi et sigilli mei munimine roboraui- Testes autem qui aderant (sunt) : Dominus Witigo de Crummenowe, dominus Albertus de Borschow, dominus Billungus, dominus Jacobus, dominus Ilirzo, dominus Hotizlaus, dominus Nicolaus, dominus Ger- bertus, dominus Liupoldus, Benisius cum fratribus suis, et alii quam plures. Acta sunt hec anno (domini) M° CC° lx° I°. 1. Diese Urkunde ist an mehreren Stellen schon früh von den Schaben beschädigt worden, indem bereits in alten Abschriften sich dieselben Lücken finden. Nach „bonis meis“ folgt noch ein Wort, dessen Iniciale wahrscheinlich ein d ist und dessen Endsylbe ein b oder h oder 1 mit einer Abkürzung enthalt.
12 de Krummenowe. Dominus Gerbertus. Dominus Leupoldus. Dominus Habelo. Dominus Andreas. Dominus Prechtilo de Ried. Cunradus de Turdeling. Benata. Benysius. Budelaus, purchgrauii de Rosenberch ; et alii quam plures. Datum et actum in Gretz. Anno domini mille- simo ducentesimo sexagesimo primo mij° Kal. Junii. 1. Entzwei gebrochenes, dreieckiges, an Pergamentstreifen hängendes Sie- gel in weissem Wachs. — Ein auf einem brückenartigen Postament stehender gewappneter Ritter hält in der an die Hüfte gestemmten Rechten ein grosses Schwert, in der Linken aber einen Schild mit der fünfblätterigen Rose. Der Helm weist fächerartigen Schmuck. — † Sigillvm. Woccon. . D. . osenbere. 2. Millauer p. 30, n. 4. IX. 1261. O. T. O. AO. — Wok von Rosenberg schenkt seiner Stiftung zu Hohenfurt die Kirche zu Wesely und das Dorf Ponédraž. In nomine sancte et individue trinitatis amen. Quoniam eorum qui geruntur, obliuio solet memoriam resecare, necesse est, ea tam scripturarum quam testium munimine perhennari. Igitur ego Wocko de Rosenperch marsalcus Boemie vniuersis in perpetuum notum esse cupio, quod de consensu et expressa voluntate uxoris mee Hadwigis atque consilio et uoluntate domini Jo. venerabilis episcopi Pragensis compatris mei ad fundationem meam ad claustrum scilicet Hohenfurt ecclesiam in Wezzel et villam Ponedraz iuxta Wezzel sitam donaui integraliter cum omnibus prouentibus, qui (ex ei-)s poterunt pro- uenire. Et sciendum quod iam dictam ecclesiam eum tercia parte decimarum et restauro dato de aliis bonis mei(s) pro uilla predicta. Dominus Lenco plebanus predicte ecclesie ad uitam suam tantum habebit. Vt autem hec don-(atio majus ro-)bur optineat firmitatis, presentem litteram conscribi iussi et sigilli mei munimine roboraui- Testes autem qui aderant (sunt) : Dominus Witigo de Crummenowe, dominus Albertus de Borschow, dominus Billungus, dominus Jacobus, dominus Ilirzo, dominus Hotizlaus, dominus Nicolaus, dominus Ger- bertus, dominus Liupoldus, Benisius cum fratribus suis, et alii quam plures. Acta sunt hec anno (domini) M° CC° lx° I°. 1. Diese Urkunde ist an mehreren Stellen schon früh von den Schaben beschädigt worden, indem bereits in alten Abschriften sich dieselben Lücken finden. Nach „bonis meis“ folgt noch ein Wort, dessen Iniciale wahrscheinlich ein d ist und dessen Endsylbe ein b oder h oder 1 mit einer Abkürzung enthalt.
Strana 13
13 Das Siegel wie in VIII, zwar gut erhalten, aber sehr schlecht abgedruekt, so dass von der Umschrift nur † und Ro deutlich zu erkennen ist. 2. Millauer p. 27, n. 3. X. 1261. 11. Juni, Prag. — Bischof Johann von Prag bestätigt die Schenkung, welche Wok von Rosenberg dem Stifte Hohenfurt mit der Kirche zu Wesely macht. Vniversis Christi fidelibus, ad quos peruenerit presens scripfum, Johannes dei gratia ecclesie Pragensis episcopus in perpetuum. Quo- niam ex officii nostri sollicitudine tenemur piis fidelium votis annuere et illis maxime, quibus eterne uite meritum augetur et commodum religiose uiuentibus augmentatur, nobilis viri dilecti compatris nostri Wokkonis de Rosenberch marscalci Boemie peticionem tanto beni- uolentius admisimus, quanto eam plenius cognouimus de magne de- uotionis fomite processisse. Siquidem pro subleuatione nouelle plan- tacionis sue monasterii videlicet de Altovado Cisterciensis ordinis nostre dyocesis ius patronatus ecclesie de Wezzel, quod ipse iuste possidet et quiete, de consensu nobilis vxoris sue Hedwidis mona- sterio contulit supradicto petens humiliter, quatenus nos ipsam dona- tionem ratam habentes permissione nostra dignaremur firmare et ins patronatus predicte ecclesie de Vezzel sepedicto monasterio de Altovado in possessionem perpetuam instrumento auctentico con- firmare. Nos vero peticionem hanc advertentes rationabilem et de- uotam auctoritate omnipotentis dei et beati Viti martyris ius patro- natus ecclesie de Vezzel monasterio de Altovado in possessionem perpetuam presentis scripti patrocinio confirmamus. Nulli ergo ho- minum liceat hanc confirmationis nostre paginam infringere aut ei ausu temerario contraire. Si quis autem hominum nostre iurisdictionis contrarium attemptare presumpserit ipso facto sic nouerit excommu- nicationis sententiam incidisse. Datum Prage tercio Idus Junii. Pon- tificatus nostri anno tercio. Testes autem qui aderant sunt: Dominus Witigo de Chůmenowe. Dominus Albertus de Borschowe. Dominus Bilungus. Dominus Jacobus. Dominus Hirzo. Dominus Hotizlaus. Dominus Nicolaus. Dominus Gerbertus. Dominus Liupoldus. Benisius cum fratribus suis; et alii quam plures. Acta sunt hec anno domini M°. CC°. Ix° I°. Die beiden Siegel, welche einmal an dieser Urkunde hingen, sind nicht mehr vorhanden.
13 Das Siegel wie in VIII, zwar gut erhalten, aber sehr schlecht abgedruekt, so dass von der Umschrift nur † und Ro deutlich zu erkennen ist. 2. Millauer p. 27, n. 3. X. 1261. 11. Juni, Prag. — Bischof Johann von Prag bestätigt die Schenkung, welche Wok von Rosenberg dem Stifte Hohenfurt mit der Kirche zu Wesely macht. Vniversis Christi fidelibus, ad quos peruenerit presens scripfum, Johannes dei gratia ecclesie Pragensis episcopus in perpetuum. Quo- niam ex officii nostri sollicitudine tenemur piis fidelium votis annuere et illis maxime, quibus eterne uite meritum augetur et commodum religiose uiuentibus augmentatur, nobilis viri dilecti compatris nostri Wokkonis de Rosenberch marscalci Boemie peticionem tanto beni- uolentius admisimus, quanto eam plenius cognouimus de magne de- uotionis fomite processisse. Siquidem pro subleuatione nouelle plan- tacionis sue monasterii videlicet de Altovado Cisterciensis ordinis nostre dyocesis ius patronatus ecclesie de Wezzel, quod ipse iuste possidet et quiete, de consensu nobilis vxoris sue Hedwidis mona- sterio contulit supradicto petens humiliter, quatenus nos ipsam dona- tionem ratam habentes permissione nostra dignaremur firmare et ins patronatus predicte ecclesie de Vezzel sepedicto monasterio de Altovado in possessionem perpetuam instrumento auctentico con- firmare. Nos vero peticionem hanc advertentes rationabilem et de- uotam auctoritate omnipotentis dei et beati Viti martyris ius patro- natus ecclesie de Vezzel monasterio de Altovado in possessionem perpetuam presentis scripti patrocinio confirmamus. Nulli ergo ho- minum liceat hanc confirmationis nostre paginam infringere aut ei ausu temerario contraire. Si quis autem hominum nostre iurisdictionis contrarium attemptare presumpserit ipso facto sic nouerit excommu- nicationis sententiam incidisse. Datum Prage tercio Idus Junii. Pon- tificatus nostri anno tercio. Testes autem qui aderant sunt: Dominus Witigo de Chůmenowe. Dominus Albertus de Borschowe. Dominus Bilungus. Dominus Jacobus. Dominus Hirzo. Dominus Hotizlaus. Dominus Nicolaus. Dominus Gerbertus. Dominus Liupoldus. Benisius cum fratribus suis; et alii quam plures. Acta sunt hec anno domini M°. CC°. Ix° I°. Die beiden Siegel, welche einmal an dieser Urkunde hingen, sind nicht mehr vorhanden.
Strana 14
14 XI. 1261. 29. Juni, Richenovve. — Agnes, Witwe nach Pilgrim von Wittingau, schenkt dem Stifte Hohenfurt die Kirche zu Deutsch-Reichenau bei Gratzen. † In nomine sancte et indiuidue trintatis (sic) amen. Ego Agnes humilis ancilla Christi vxor quondam domini Pilgerimi de Vvi- tigenovve nunc marito uiduata deo autem dicata omnibus Christi fidelibus presens scriptum legentibus in perpetuum. Acturi sumus coram omnium redemptore simul et iudice illuc, necesse est, nos preueniant, nobis si uolumus ut subueniant, aduocati. Aduocati autem illi sunt, de quibus dicit dominus in evvangelio: „Facite uobis amicos de mammona iniquitatis". Amici huiusmodi amici certi, et in die cala- mitatis et miserie nescii suum nescire cultorem. Hii profecto panperes intelliguntur. Pauperes autem suppremum tribunal, in propulsandis de- lationibus obtinent principatum. Vnde fit, ut bene speret de indice Christo, quicunque sub Christo pauperum meruerit interuentum. Cer- nens igitur pauperes non esse ueriores et nuncios ueri Jesu in urbem Jerichontinam cerciores quam ordinis Cysterciensis cultores, qui nudi dominum nudum secuntur, mundi gaudia cum flore suo spernunt, et ad celestia possidenda anhelant. Horum suffragiis credens me in resur- rectione partem cum ipsis habituram, domui que Altumuadum dicitur, ordinis Cysterciensis in honore beate semperque uirginis Marie con- structe ab illustri barone et marscalco principis Boemie Vvokkone, et a sanctissimo Johanne Pragensis ecclesie pontifice sollempniter dedicate, fratribusque ibi iugiter deo et beate Marie semper uirgini famulantibus ecclesiam in Richenovve mihi uaccantem iure heredi- tario in perpetuo tradidi manu potestatiua cum omni iure, quo a nouella plantatione fuit fundata et a venerabili Johanne episcopo Pragensis ecclesie dedicata, omnimodo potita, possidendam. Hanc autem sollempnem donationem feci nullo contradicente, sed nobi- lioribus baronibus filiisque meis Vvokkone et Zezimir, germanioribus scilicet domino Vvokkone iam dicti cenobii fundatore, et domino Hoigerio patruo filiorum meorum iam dictorum, et domino Bodivvoi ceterisque consanguineis nostris consencientibus in remissionem peccatorum mariti mei domini Pilgerimi iam honere carnis absoluti necnon omnium parentum nostrorum tam uiuorum quam et defunc- torum, qui nos processerunt et adhuc supersunt, sed etiam post nos
14 XI. 1261. 29. Juni, Richenovve. — Agnes, Witwe nach Pilgrim von Wittingau, schenkt dem Stifte Hohenfurt die Kirche zu Deutsch-Reichenau bei Gratzen. † In nomine sancte et indiuidue trintatis (sic) amen. Ego Agnes humilis ancilla Christi vxor quondam domini Pilgerimi de Vvi- tigenovve nunc marito uiduata deo autem dicata omnibus Christi fidelibus presens scriptum legentibus in perpetuum. Acturi sumus coram omnium redemptore simul et iudice illuc, necesse est, nos preueniant, nobis si uolumus ut subueniant, aduocati. Aduocati autem illi sunt, de quibus dicit dominus in evvangelio: „Facite uobis amicos de mammona iniquitatis". Amici huiusmodi amici certi, et in die cala- mitatis et miserie nescii suum nescire cultorem. Hii profecto panperes intelliguntur. Pauperes autem suppremum tribunal, in propulsandis de- lationibus obtinent principatum. Vnde fit, ut bene speret de indice Christo, quicunque sub Christo pauperum meruerit interuentum. Cer- nens igitur pauperes non esse ueriores et nuncios ueri Jesu in urbem Jerichontinam cerciores quam ordinis Cysterciensis cultores, qui nudi dominum nudum secuntur, mundi gaudia cum flore suo spernunt, et ad celestia possidenda anhelant. Horum suffragiis credens me in resur- rectione partem cum ipsis habituram, domui que Altumuadum dicitur, ordinis Cysterciensis in honore beate semperque uirginis Marie con- structe ab illustri barone et marscalco principis Boemie Vvokkone, et a sanctissimo Johanne Pragensis ecclesie pontifice sollempniter dedicate, fratribusque ibi iugiter deo et beate Marie semper uirgini famulantibus ecclesiam in Richenovve mihi uaccantem iure heredi- tario in perpetuo tradidi manu potestatiua cum omni iure, quo a nouella plantatione fuit fundata et a venerabili Johanne episcopo Pragensis ecclesie dedicata, omnimodo potita, possidendam. Hanc autem sollempnem donationem feci nullo contradicente, sed nobi- lioribus baronibus filiisque meis Vvokkone et Zezimir, germanioribus scilicet domino Vvokkone iam dicti cenobii fundatore, et domino Hoigerio patruo filiorum meorum iam dictorum, et domino Bodivvoi ceterisque consanguineis nostris consencientibus in remissionem peccatorum mariti mei domini Pilgerimi iam honere carnis absoluti necnon omnium parentum nostrorum tam uiuorum quam et defunc- torum, qui nos processerunt et adhuc supersunt, sed etiam post nos
Strana 15
15 futuri erunt, ut in presenti pacem et honorem et in futuro cum sanctis angelis gaudio fruantur sempiterno amen. Huius rei testes sunt: Abbas Otto iam dicti cenobii, in cuius manus hanc donationem dele- gauimus ; Adam prior de Altovado. Otto monachus et sacerdos, Gal- lus plebanus de Predal, Stizlaus miles, et alii quam plures. Acta sunt hec anno domini M. CC. Ixi. indictione IIII epact. XVII’ concurrente Vo in Richenovve in festo beatorum apostolorum Petri et Pauli. Hec igitur ut rata et inconvvlsa perseuerent, presentem paginam sigillo mariti mei iam defuncti et fratris sui domini Hoigerii adhuc super- stitis fecimus communiri. † 1. Die Invocation ist in langen schmalen Lettern geschrieben. 1, d etc. sind ungewöhnlich lang geschaftet. — Dreieckiges, etwas beschädigtes, an Per- gamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Eine fünfblätterige Rose. — † P . . . . . . . . (Peregrini oder Pilgerimi?). Et. Hogeri.De. Vvitigenawe. 2. Millauer p. 35, n. 5. Trajer historisch�statistische Beschreibung der Diöcese Budweis p. 289. XII. cc. 1261. 4. November. — Bruchstück einer Urkunde, deren Inhalt eine Streit- sache zwischen dem Abte Otto von Hohenfurt und dem Pfarrer Salmannus von Wesely betrifft. . . . . . . . . . Salmannus plebanus de Wessel proba . . . iusdem ville violenter eiecerunt et in continenti predictum nuncium . . . . cum litteris transmisimus ad predictos videlicet dominum Ottonem abbatem . . . Bechinen. (?) comparerent et si possent se contra probaciones predicti Salmanni plebani de Wessel defendere vel excipere quod hoc facerent Nuncius . . . cti do- minus Otto abbas et conuentus de Altovado nec per se nec per re- sponsalem comparuerunt predictus autem Salmannus presbyter cum suis testibus comparuit . . . aliciam suorum ipsos denuo citauimus vt sequenti die post Luce ewangeliste coram nobis in Thyna com- parerent ad videndos et audiendos testes . . . predicti Salmanni scilicet dominus Blasias plebanus de Zimenticz et dominus Mathias plebanus de Krstenow et dominus Wenceslaus plebanus de Pischin . . . almannus presbyter contra dominum Ottonem abbatem et conuentum de Altovado nec aliquo amore nec precium inde babeo nec habui nec habebo nec timore sic deus me . . . o testis primus scilicet Blasias interrogatus fuit supra iuramentum quod prestiterat
15 futuri erunt, ut in presenti pacem et honorem et in futuro cum sanctis angelis gaudio fruantur sempiterno amen. Huius rei testes sunt: Abbas Otto iam dicti cenobii, in cuius manus hanc donationem dele- gauimus ; Adam prior de Altovado. Otto monachus et sacerdos, Gal- lus plebanus de Predal, Stizlaus miles, et alii quam plures. Acta sunt hec anno domini M. CC. Ixi. indictione IIII epact. XVII’ concurrente Vo in Richenovve in festo beatorum apostolorum Petri et Pauli. Hec igitur ut rata et inconvvlsa perseuerent, presentem paginam sigillo mariti mei iam defuncti et fratris sui domini Hoigerii adhuc super- stitis fecimus communiri. † 1. Die Invocation ist in langen schmalen Lettern geschrieben. 1, d etc. sind ungewöhnlich lang geschaftet. — Dreieckiges, etwas beschädigtes, an Per- gamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Eine fünfblätterige Rose. — † P . . . . . . . . (Peregrini oder Pilgerimi?). Et. Hogeri.De. Vvitigenawe. 2. Millauer p. 35, n. 5. Trajer historisch�statistische Beschreibung der Diöcese Budweis p. 289. XII. cc. 1261. 4. November. — Bruchstück einer Urkunde, deren Inhalt eine Streit- sache zwischen dem Abte Otto von Hohenfurt und dem Pfarrer Salmannus von Wesely betrifft. . . . . . . . . . Salmannus plebanus de Wessel proba . . . iusdem ville violenter eiecerunt et in continenti predictum nuncium . . . . cum litteris transmisimus ad predictos videlicet dominum Ottonem abbatem . . . Bechinen. (?) comparerent et si possent se contra probaciones predicti Salmanni plebani de Wessel defendere vel excipere quod hoc facerent Nuncius . . . cti do- minus Otto abbas et conuentus de Altovado nec per se nec per re- sponsalem comparuerunt predictus autem Salmannus presbyter cum suis testibus comparuit . . . aliciam suorum ipsos denuo citauimus vt sequenti die post Luce ewangeliste coram nobis in Thyna com- parerent ad videndos et audiendos testes . . . predicti Salmanni scilicet dominus Blasias plebanus de Zimenticz et dominus Mathias plebanus de Krstenow et dominus Wenceslaus plebanus de Pischin . . . almannus presbyter contra dominum Ottonem abbatem et conuentum de Altovado nec aliquo amore nec precium inde babeo nec habui nec habebo nec timore sic deus me . . . o testis primus scilicet Blasias interrogatus fuit supra iuramentum quod prestiterat
Strana 16
16 quid sciret de causa predicti Salmanni plebani de Wessel dixit quod notorium est . . . lle sicut verus plebanus et feria secunda post beati Viti dominus Otto abbas et conuentus de Altovado ipsum Sal- mannum plebanum de Wessel spoliauerunt pre . . . sate Wessel maneret vel si se de predicta villa intromitteret quod ex hoc vitam ammiteret et interrogatus supra iuramentum suum quomodo hoc... turbulenta dixit quod clara et interrogatus super iuramenta vtrum dominus Otto abbas et conuentus fuissent in villa et dixit quod fuerunt interrogatus . . . s intrassent villam in equis vel pedes et dixit quod in equis intrassent villam et sederunt de equis et intrauerunt ad omnes curias eiusdem ville . . . nisi quod non posset recor- dare vtrum dominus Otto abbas et conuentus intrassent cum aliis hominibus suis in curias eiusdem ville Tercius testis videlicet. . . scriptis autem dictis testium et examinatis vt est dictum statim ad probandum dicta testium proxima feria quinta post natiuitatem beate virginis Marie in ecclesia . . . tercio coram nobis comparerent vt si possent quod obicerent in dicta et in personas testium produc- torum Quo tercio adveniente cum nec predicti nec dominus abbas... Salmanni presbyteri plebani in Wessel dicta testium fecimus publi- care provt superius continentur et cum nullus appellari (?) qui vel in dicta vel in personas aliquid . . . Nos tercium in vigilia appo- stolorum Symonis et Jude partibus ad audiendam sentenciam diffi- nitiuam duximus statuendum et predictos videlicet dominum Ottonem . . . plebanus de Wessel comparuit per se et sentenciam cum instancia postulavit predicti autem videlicet dominus Otto abbas et conventus de Altovado nec . . . Salmanni plebani de Wessel ha- bita deliberatione et consilio cum sapientibus deum solum pre oculis habentes nomine domini invocato sentenciam diffini . . . en. Anno domini M° CCo sexagesimo I°. Nonas Nouembris II. Nos Gotfridus prepositus ecclesie judices . . . parte vna et dominum Ottonem abbatem et conuentum de Altovado ex parte altera que talis est. Coram vobis honorabilibus viris et dominis Gotfrido . . . ibus de- legatis conqueror ego Salmannus plebanus in Wessel de domino Ottone abbate et conuenty de Altovado quod ipsi me et ecclesiam meam . . . per vos compelli meque peto in possessionem predicte ville per vos reduci poto (sic) etiam de dampnis et iniuriis michi pre- texti predicte spoliacionis illatis . . . to abbas et conuentus de Altovado coram nobis comparuerunt et Salmann plebano porrecto
16 quid sciret de causa predicti Salmanni plebani de Wessel dixit quod notorium est . . . lle sicut verus plebanus et feria secunda post beati Viti dominus Otto abbas et conuentus de Altovado ipsum Sal- mannum plebanum de Wessel spoliauerunt pre . . . sate Wessel maneret vel si se de predicta villa intromitteret quod ex hoc vitam ammiteret et interrogatus supra iuramentum suum quomodo hoc... turbulenta dixit quod clara et interrogatus super iuramenta vtrum dominus Otto abbas et conuentus fuissent in villa et dixit quod fuerunt interrogatus . . . s intrassent villam in equis vel pedes et dixit quod in equis intrassent villam et sederunt de equis et intrauerunt ad omnes curias eiusdem ville . . . nisi quod non posset recor- dare vtrum dominus Otto abbas et conuentus intrassent cum aliis hominibus suis in curias eiusdem ville Tercius testis videlicet. . . scriptis autem dictis testium et examinatis vt est dictum statim ad probandum dicta testium proxima feria quinta post natiuitatem beate virginis Marie in ecclesia . . . tercio coram nobis comparerent vt si possent quod obicerent in dicta et in personas testium produc- torum Quo tercio adveniente cum nec predicti nec dominus abbas... Salmanni presbyteri plebani in Wessel dicta testium fecimus publi- care provt superius continentur et cum nullus appellari (?) qui vel in dicta vel in personas aliquid . . . Nos tercium in vigilia appo- stolorum Symonis et Jude partibus ad audiendam sentenciam diffi- nitiuam duximus statuendum et predictos videlicet dominum Ottonem . . . plebanus de Wessel comparuit per se et sentenciam cum instancia postulavit predicti autem videlicet dominus Otto abbas et conventus de Altovado nec . . . Salmanni plebani de Wessel ha- bita deliberatione et consilio cum sapientibus deum solum pre oculis habentes nomine domini invocato sentenciam diffini . . . en. Anno domini M° CCo sexagesimo I°. Nonas Nouembris II. Nos Gotfridus prepositus ecclesie judices . . . parte vna et dominum Ottonem abbatem et conuentum de Altovado ex parte altera que talis est. Coram vobis honorabilibus viris et dominis Gotfrido . . . ibus de- legatis conqueror ego Salmannus plebanus in Wessel de domino Ottone abbate et conuenty de Altovado quod ipsi me et ecclesiam meam . . . per vos compelli meque peto in possessionem predicte ville per vos reduci poto (sic) etiam de dampnis et iniuriis michi pre- texti predicte spoliacionis illatis . . . to abbas et conuentus de Altovado coram nobis comparuerunt et Salmann plebano porrecto
Strana 17
17 nobis libello et coram nobis lecto petiuerunt instanter a nobis ... o continuentur animo contestandi litem et sic lite contestata tercium eis asignauimus vigiliam sancti Mathei appostoli . . . se nec per ydoneum responsalem comparere contumaciter neglexerunt Nos vero contra ipsos quantum de iure potuimus duximus procedendum ipsorum contumatia sev absencia . . . te diffinitiuam sentenciam pro pre- dicto Salmanno pronunciantes in hiis scriptis ipsum et suam eccle- siam per diffinitiuam sentenciam ad villam restituendum de ce...puis sibi illatis et expensis propter hoc factis in lite quas taxamus iura- mento sepe dicti Salmanni proinde prestito ad centum marcas puri argenti Pragen . . . as et conuentus de Altovado . . . parere contumaciter uoluerunt ad instanciam ipsius Salmanni . . . Diese Urkunde wurde schon früh verstümmelt; denn der Pergamenteodex Nr. 125, zu dessen Einband sie verwendet ward und in welchem Stephan Licht- blau sie zuerst auffand, wurde um das Jahr 1400 geschrieben. XIII. 1262. 4. Juni, Gretz. — Wok von Rosenberg schenkt letztwillig dem Stifte Hohen- furt die Dörfer Plaben und Neudorf, ferners sein Silbergeschirr und sein Handpferd. Ego Wocho de Rosenberch sciens ineuitabile omnibus esse mori, dum essem in extremis diebus uite mee, compos tamen adhuc mentis mee, subscripta fieri decreui et uolo ab omnibus amicis meis inmutabiliter obseruari. Notum sit vniuersis, quibus presens littera fuerit demonstrata, quod Hedewigi uxori mee dilecte disposui et plane dedi uniuersa bona mea, tam res mobiles quam omnes redditus meos, ut utatur eis et habeat una cum pueris meis libere sicut uelit tam diu, ut caste in sede uiduali curauerit residere. Si uero volun- tarie a pueris suis separari et diuidi uoluerit et caste absque marito uixerit, habeat Pudeiauz cum attinentiis suis, Strobnitz cum perti- nentiis suis, et Wezzal cum cum (sic) omnibus que ad hoc pertinent, et Gemundam habeat tantum pro peccunia ut ei primo fuerat obli- gata, et dotem que ei in primo contractu sponsalium a me fuerat assignata. Illa uero bona citra Gemundam que denariis meis redemi, domine de Potendorf reddo integraliter et relaxo. Si autem uxor mea uiro alii uiro (sic) nubere uoluerit, Strobnitz cum attinentiis suis et Wezzal cum omnibus, que ad hoc pertinent, et Gemundam et dotem suam cum curia supra Swant habeat et recedat. Iter litem Fontes. Abthlg. II. Bd. XXIII. 2
17 nobis libello et coram nobis lecto petiuerunt instanter a nobis ... o continuentur animo contestandi litem et sic lite contestata tercium eis asignauimus vigiliam sancti Mathei appostoli . . . se nec per ydoneum responsalem comparere contumaciter neglexerunt Nos vero contra ipsos quantum de iure potuimus duximus procedendum ipsorum contumatia sev absencia . . . te diffinitiuam sentenciam pro pre- dicto Salmanno pronunciantes in hiis scriptis ipsum et suam eccle- siam per diffinitiuam sentenciam ad villam restituendum de ce...puis sibi illatis et expensis propter hoc factis in lite quas taxamus iura- mento sepe dicti Salmanni proinde prestito ad centum marcas puri argenti Pragen . . . as et conuentus de Altovado . . . parere contumaciter uoluerunt ad instanciam ipsius Salmanni . . . Diese Urkunde wurde schon früh verstümmelt; denn der Pergamenteodex Nr. 125, zu dessen Einband sie verwendet ward und in welchem Stephan Licht- blau sie zuerst auffand, wurde um das Jahr 1400 geschrieben. XIII. 1262. 4. Juni, Gretz. — Wok von Rosenberg schenkt letztwillig dem Stifte Hohen- furt die Dörfer Plaben und Neudorf, ferners sein Silbergeschirr und sein Handpferd. Ego Wocho de Rosenberch sciens ineuitabile omnibus esse mori, dum essem in extremis diebus uite mee, compos tamen adhuc mentis mee, subscripta fieri decreui et uolo ab omnibus amicis meis inmutabiliter obseruari. Notum sit vniuersis, quibus presens littera fuerit demonstrata, quod Hedewigi uxori mee dilecte disposui et plane dedi uniuersa bona mea, tam res mobiles quam omnes redditus meos, ut utatur eis et habeat una cum pueris meis libere sicut uelit tam diu, ut caste in sede uiduali curauerit residere. Si uero volun- tarie a pueris suis separari et diuidi uoluerit et caste absque marito uixerit, habeat Pudeiauz cum attinentiis suis, Strobnitz cum perti- nentiis suis, et Wezzal cum cum (sic) omnibus que ad hoc pertinent, et Gemundam habeat tantum pro peccunia ut ei primo fuerat obli- gata, et dotem que ei in primo contractu sponsalium a me fuerat assignata. Illa uero bona citra Gemundam que denariis meis redemi, domine de Potendorf reddo integraliter et relaxo. Si autem uxor mea uiro alii uiro (sic) nubere uoluerit, Strobnitz cum attinentiis suis et Wezzal cum omnibus, que ad hoc pertinent, et Gemundam et dotem suam cum curia supra Swant habeat et recedat. Iter litem Fontes. Abthlg. II. Bd. XXIII. 2
Strana 18
18 que inter me et patruum meum Budewoy uertitur de Schinta, sic decido, quod ipse ad claustrum in Slegel det pro anime mee remedio, si mihi cedat de iure, aut illuc det pro anime sue remedio, si de iure sibi cedat, aut metipse super animam suam retineat; hoc eius con- scientie sic relinquo. Item peto et inuoco gratiam domini mei regis, ut ducentas marcas argenti quas canonicis Pragensibus dedi, faciat restitui et triginta marcas de eadem recipiat peccunia, quia triginta mareas de peccunia comiti de Wirtenberch danda de Styr. iam recepi. De residua autem peccunia predicatoribus de Auzt, quicquid ipsis soluere teneor, persoluatur; et post hec domine Cristine de Praga, quidquid superfluum fuerit, tribuatur. Item Hermanno de Lettowitz do maius Pomerswitz, ut michi ignoscat, quod dominum meum regem pro ipso non ammonui, ut sperabat. Vlrico etiam de Hohenpurch minus Pomerswitz dedi et eum a bonis meis aliis penitus exclusi. Item Borute uillam meam Ruzin assigno nomine pignoris pro peccunia, quam adhue sibi soluere debui, sicut Zwatemiro meo militi bene constat, aut reddat pueris meis peccuniam quam ipsi dedi, si uillam uoluerit retinere. Item pueris sororis mee do Pritschit in cambium pro Dobricho, si habere uoluerint uel dent domino Jerusio compatri meo, et reddet ipsis Dobricho. Pro eo autem quod usus sum bonis eorum, do eis Vletitz et illas duas uillas, quas habent Zwatebor et Petrus. Item domino Hoztizlao pro triginta tribus marcis argenti, quas ipsis soluere debui, Paschitz dedi, si tantum ualeat, si uero non ualeat, tantum residuum de bonis meis illi persoluatur. Et Benate duas hubas in Treboni, que mel soluunt, pro decem marcis argenti et in pignore assignaui. Item Alberoni de Rotenstain duas maiores uillas supra Swant contuli, ut habeat a pueris meis in feodo. Curiam autem et agros contra Sumerowe et interiores agros contra Yben- stain usque ad metas Boemie do vxori mee. Item uolo, ut Schecow tres ille uille uendantur domino Predote pro centum septuaginta marcis, et soluatur inde fratribus de Sancto Clemente, si quinque marce auri ipsis non sint integraliter persolute. Et quinque marce auri soluantur inde pueris domini Bawari secundum conscientiam domini Benisii sororii domini Bawari et domini Predote iam predicti. Et triginta marce argenti dentur inde homini, qui pro anima mea uadat ad Pruthenos. Et uendantur uiginti marce pro XXX- talentis Wiennensibus, et XV talenta dentur in Durrenpach, et XV in Gors, et residuum in Tyn et circa in villis secundum domini Hoztizlai con-
18 que inter me et patruum meum Budewoy uertitur de Schinta, sic decido, quod ipse ad claustrum in Slegel det pro anime mee remedio, si mihi cedat de iure, aut illuc det pro anime sue remedio, si de iure sibi cedat, aut metipse super animam suam retineat; hoc eius con- scientie sic relinquo. Item peto et inuoco gratiam domini mei regis, ut ducentas marcas argenti quas canonicis Pragensibus dedi, faciat restitui et triginta marcas de eadem recipiat peccunia, quia triginta mareas de peccunia comiti de Wirtenberch danda de Styr. iam recepi. De residua autem peccunia predicatoribus de Auzt, quicquid ipsis soluere teneor, persoluatur; et post hec domine Cristine de Praga, quidquid superfluum fuerit, tribuatur. Item Hermanno de Lettowitz do maius Pomerswitz, ut michi ignoscat, quod dominum meum regem pro ipso non ammonui, ut sperabat. Vlrico etiam de Hohenpurch minus Pomerswitz dedi et eum a bonis meis aliis penitus exclusi. Item Borute uillam meam Ruzin assigno nomine pignoris pro peccunia, quam adhue sibi soluere debui, sicut Zwatemiro meo militi bene constat, aut reddat pueris meis peccuniam quam ipsi dedi, si uillam uoluerit retinere. Item pueris sororis mee do Pritschit in cambium pro Dobricho, si habere uoluerint uel dent domino Jerusio compatri meo, et reddet ipsis Dobricho. Pro eo autem quod usus sum bonis eorum, do eis Vletitz et illas duas uillas, quas habent Zwatebor et Petrus. Item domino Hoztizlao pro triginta tribus marcis argenti, quas ipsis soluere debui, Paschitz dedi, si tantum ualeat, si uero non ualeat, tantum residuum de bonis meis illi persoluatur. Et Benate duas hubas in Treboni, que mel soluunt, pro decem marcis argenti et in pignore assignaui. Item Alberoni de Rotenstain duas maiores uillas supra Swant contuli, ut habeat a pueris meis in feodo. Curiam autem et agros contra Sumerowe et interiores agros contra Yben- stain usque ad metas Boemie do vxori mee. Item uolo, ut Schecow tres ille uille uendantur domino Predote pro centum septuaginta marcis, et soluatur inde fratribus de Sancto Clemente, si quinque marce auri ipsis non sint integraliter persolute. Et quinque marce auri soluantur inde pueris domini Bawari secundum conscientiam domini Benisii sororii domini Bawari et domini Predote iam predicti. Et triginta marce argenti dentur inde homini, qui pro anima mea uadat ad Pruthenos. Et uendantur uiginti marce pro XXX- talentis Wiennensibus, et XV talenta dentur in Durrenpach, et XV in Gors, et residuum in Tyn et circa in villis secundum domini Hoztizlai con-
Strana 19
19 scientiam persoluatur. Item homini de Patauia pro uiginti marcis argenti in Leimpach dentur due hube, sed si gratiam mihi fecerit, tantum una. Item Rudigero notario vxori sue et suis heredibus dedi Kirspovm uillam libere cum omni iure, ita tamen quod inde vxori mee, dum uiuit, seruiat obsequia debita per scripturam, et tantum uiginti marcas argenti, si a pueris meis et vxore recedere uoluerit, habeat super uillam iam predictam. Item Koyate camerario in Styb- nitz tres hubas dedi, illas inquam, que iudicis fuerant, dum uiuebat. Item Cunrado de Turdeling uillam Gutenprvn, quam prius a me tenuit in feodo, in proprietatem dedi, ita tamen quod nunquam se, dum uiuit, a pueris meis seruiendo ipsis fideliter alienet ; et duo molen- dina iuxta aquam Strobnitz, et quatuor hubas in Fridrichisslage eidem Cunrado pro triginta marcis argenti obligaui uel habeat in feodo, si sibi uidebitur expedire. Item quicquid in Gunthersrevt habeo solutum, Kalhocho contuli in feodo; et reddo Andree militi suam uillam. Item ad claustrum Hohenvurt dedi Plawe, Nouum Forum, et quicquid ex ista parte Wulte habeo, pro anime mee remedio et suc- cessorum meorum salute et remedio animarum. Item uolo, ut Budewoy patruus meus Lohemilo det uillam unam de meis possessionibus ex altera parte Pritschitz, ubi ipsum sua discretio ammonebit. Item uolo, ut idem patruus meus Bodewoy illi militi, cuius dextrarium accepi, uillam illam assignet in pignore iterato, que prius ipsi fuerat assignata, et ille due uille reddantur ecclesie, ut est iustum, quas idem miles habet. Item uolo, ut dominus Zwatemirus pro quadraginta marcis argenti uillam meam Treboni assignet in pignore domino Borsoni, ut indultum et remissum michi sit, si ipsum in commutatione quam feci pro Strobnitz, aliqualiter defraudaui; et non multum rogetur, sed addatur ei aliquid, si quadraginta marcas beniuole ren- nuerit acceptare. Item uolo, ut Bvdewoy patruus meus pro quin- quaginta marcis argenti obliget Bozeiowitz uillam meam et distri- buatur illud argentum inter orphanos meos et orphanos fratris mei, seruos illos scilicet, quorum patres a me nulla feoda tenuerunt. Et quatuordecim equi quos frater meus reliquit in Pribenitz, distribuantur similiter inter illos, ex una parte secundum conscientiam domini Prehtelini, domini Gerberti, Cunradi de Turdeling; ex parte uero altera secundum conscientiam domini Zwatemiri, domini Predote et domini Hoztizlai, ut unicuique pro obsequii sui merito tribuatur. Item Budelao uillam meam Babenberch obligationis titulo assignaui
19 scientiam persoluatur. Item homini de Patauia pro uiginti marcis argenti in Leimpach dentur due hube, sed si gratiam mihi fecerit, tantum una. Item Rudigero notario vxori sue et suis heredibus dedi Kirspovm uillam libere cum omni iure, ita tamen quod inde vxori mee, dum uiuit, seruiat obsequia debita per scripturam, et tantum uiginti marcas argenti, si a pueris meis et vxore recedere uoluerit, habeat super uillam iam predictam. Item Koyate camerario in Styb- nitz tres hubas dedi, illas inquam, que iudicis fuerant, dum uiuebat. Item Cunrado de Turdeling uillam Gutenprvn, quam prius a me tenuit in feodo, in proprietatem dedi, ita tamen quod nunquam se, dum uiuit, a pueris meis seruiendo ipsis fideliter alienet ; et duo molen- dina iuxta aquam Strobnitz, et quatuor hubas in Fridrichisslage eidem Cunrado pro triginta marcis argenti obligaui uel habeat in feodo, si sibi uidebitur expedire. Item quicquid in Gunthersrevt habeo solutum, Kalhocho contuli in feodo; et reddo Andree militi suam uillam. Item ad claustrum Hohenvurt dedi Plawe, Nouum Forum, et quicquid ex ista parte Wulte habeo, pro anime mee remedio et suc- cessorum meorum salute et remedio animarum. Item uolo, ut Budewoy patruus meus Lohemilo det uillam unam de meis possessionibus ex altera parte Pritschitz, ubi ipsum sua discretio ammonebit. Item uolo, ut idem patruus meus Bodewoy illi militi, cuius dextrarium accepi, uillam illam assignet in pignore iterato, que prius ipsi fuerat assignata, et ille due uille reddantur ecclesie, ut est iustum, quas idem miles habet. Item uolo, ut dominus Zwatemirus pro quadraginta marcis argenti uillam meam Treboni assignet in pignore domino Borsoni, ut indultum et remissum michi sit, si ipsum in commutatione quam feci pro Strobnitz, aliqualiter defraudaui; et non multum rogetur, sed addatur ei aliquid, si quadraginta marcas beniuole ren- nuerit acceptare. Item uolo, ut Bvdewoy patruus meus pro quin- quaginta marcis argenti obliget Bozeiowitz uillam meam et distri- buatur illud argentum inter orphanos meos et orphanos fratris mei, seruos illos scilicet, quorum patres a me nulla feoda tenuerunt. Et quatuordecim equi quos frater meus reliquit in Pribenitz, distribuantur similiter inter illos, ex una parte secundum conscientiam domini Prehtelini, domini Gerberti, Cunradi de Turdeling; ex parte uero altera secundum conscientiam domini Zwatemiri, domini Predote et domini Hoztizlai, ut unicuique pro obsequii sui merito tribuatur. Item Budelao uillam meam Babenberch obligationis titulo assignaui
Strana 20
20 pro quadraginta talentis Wiennensium denariorum, quas sibi dare promisi cum uxore sua, cum eam sibi legitime copulaui. Item eidem curiam in suburbio castri Rosenberch dedi, ut in ea resideat pro purchhuta. Item Werenhardo marstellario curiam unam in Mut- scherat dedi, illam que quondam Berhtoldo carpentario seruiebat. Item Gvilloni in Emerndorf quatuor benefitia contuli iure et tytulo feodali. Item hospitalario de Pirn sex marcas denar., quas ei soluere debeo, iubeo sibi dari, et arma mea similiter sibi dedi. Monachis de Hohenvurt uasa mea argentea et dextrarium meum dedi. Vt autem hec suprascripta robur habeant firmitatis, presentem litteram in testi- monium scribi iussi et sigillo prioris de Petow et sigillo custodis minorum fratrum de Gretz et sigillo proprio roborari. Acta sunt autem hec presentibus fratre Gotfrido et fratre Ottone sacerdotibus ordinis predicatorum, domino Prehtelino, Cunrado offitiali, Koyta et Grillone camerariis, Rudigero notario, et aliis multis. Datum in Gretz anno gratie domini millesimo ducentesimo sexagesimo secundo pri- die Nonas Junii. 1. Drei beschädigte Siegel in weissem Wachs. — Das erste klein, an Pergamentstreifen hängend. — Der vor dem Sarge des Lazarus stehende Jesus ? — † St. Prioris. Petovie. — Das zweite an einer Hanfschnur hängend, sonst wie in VIII. — Das dritte ist klein und linsenförmig und hängt an einem Pergamentstreifen. — Eine auf einem Esel (?) sitzende Gestalt mit einem Heiligenschein, zu den beiden Seiten des Hauptes Tr—ac. — † Sigillvm. Cvstodis. St. . . 2. Millauer p. 45, n. 6. XIV. 1263. 29. März, Budwog. — Čech von Budwog verkauft dem Stifte Hohenfurt sein Dorf Zaboř. Nos Scech de Budwog omnibus presentes litteras cognituris salutem in omnium fidelium saluatore. Solet nonnunquam (sic) acci- dere, vt res quantumlibet notas et eximie gestas tractu temporis vel fama languidior minuat, vel obliuio posteritatis extinguat. Ne qua tamen geste rei possit esse dubietas, ea que fecimus, tam scriptu- rarum quam testium caucione decreuimus confirmare. Nouerint igitur vniuersi serie manifesta, quod nos de bona voluntate vxoris nostre que Jevtta vocatur, possessionem nostram, quam wigus Zabore appellat, cum omnibus pertinenciis suis abbati et conuentui de Alto- vado fratribus ordinis Cysterciensis eo iure, quo nos possedimus, omnibus cauillacionum obiectionibus exclusis legaliter vendidimus
20 pro quadraginta talentis Wiennensium denariorum, quas sibi dare promisi cum uxore sua, cum eam sibi legitime copulaui. Item eidem curiam in suburbio castri Rosenberch dedi, ut in ea resideat pro purchhuta. Item Werenhardo marstellario curiam unam in Mut- scherat dedi, illam que quondam Berhtoldo carpentario seruiebat. Item Gvilloni in Emerndorf quatuor benefitia contuli iure et tytulo feodali. Item hospitalario de Pirn sex marcas denar., quas ei soluere debeo, iubeo sibi dari, et arma mea similiter sibi dedi. Monachis de Hohenvurt uasa mea argentea et dextrarium meum dedi. Vt autem hec suprascripta robur habeant firmitatis, presentem litteram in testi- monium scribi iussi et sigillo prioris de Petow et sigillo custodis minorum fratrum de Gretz et sigillo proprio roborari. Acta sunt autem hec presentibus fratre Gotfrido et fratre Ottone sacerdotibus ordinis predicatorum, domino Prehtelino, Cunrado offitiali, Koyta et Grillone camerariis, Rudigero notario, et aliis multis. Datum in Gretz anno gratie domini millesimo ducentesimo sexagesimo secundo pri- die Nonas Junii. 1. Drei beschädigte Siegel in weissem Wachs. — Das erste klein, an Pergamentstreifen hängend. — Der vor dem Sarge des Lazarus stehende Jesus ? — † St. Prioris. Petovie. — Das zweite an einer Hanfschnur hängend, sonst wie in VIII. — Das dritte ist klein und linsenförmig und hängt an einem Pergamentstreifen. — Eine auf einem Esel (?) sitzende Gestalt mit einem Heiligenschein, zu den beiden Seiten des Hauptes Tr—ac. — † Sigillvm. Cvstodis. St. . . 2. Millauer p. 45, n. 6. XIV. 1263. 29. März, Budwog. — Čech von Budwog verkauft dem Stifte Hohenfurt sein Dorf Zaboř. Nos Scech de Budwog omnibus presentes litteras cognituris salutem in omnium fidelium saluatore. Solet nonnunquam (sic) acci- dere, vt res quantumlibet notas et eximie gestas tractu temporis vel fama languidior minuat, vel obliuio posteritatis extinguat. Ne qua tamen geste rei possit esse dubietas, ea que fecimus, tam scriptu- rarum quam testium caucione decreuimus confirmare. Nouerint igitur vniuersi serie manifesta, quod nos de bona voluntate vxoris nostre que Jevtta vocatur, possessionem nostram, quam wigus Zabore appellat, cum omnibus pertinenciis suis abbati et conuentui de Alto- vado fratribus ordinis Cysterciensis eo iure, quo nos possedimus, omnibus cauillacionum obiectionibus exclusis legaliter vendidimus
Strana 21
21 iure hereditario libere possidendam. Huius rei testes sunt : Zwatimir de Nemsiche. Bwto de Witkowich. Clawat de Ladem. Aloz de Hawsen. Psid de Howsen. Zvzlab de Dvdem. Jeruzlab de Strizendorf. Otto filius Wetmanni. Boriz seruiens Alberti. Chwnch Renner. Chwnch iudex de Ztradanich. Michael de Wgezt. Albret de Ztriben. Vt autem hec nostra vendicio tam sollempniter facta omni evo rata ac inconwisa permaneat et emergentibus calumpniis firma prebeat ob- stacula veritati, presentem inde paginam conscripsimus sigilli nostri munimine roboratam. Datum anno domini millesimo dvcentesimo sexa- gesimo tercio jndictione quinta decima in Budwog in cena domini. 1. Dreieckiges, an Pergamentstreifen hängendes beschädigtes Siegel in weissem Wachs. Ein grosser Theil der linken Hälfte fehlt gänzlich. — Drei Paar Hacken, von denen je zwei immer mit den Rücken an einander lehnen. — Merkwürdig an diesem Siegel ist die gänzlich verkehrte Schrift . . . gillum. Domni . Csech (?) . De . . . . 2. Millauer p. 55, n. 7. XV. 1264. 17. Juli, apud Pyezka. — König Premyel Ottokar II. bestätigt die Be- sittungen des Stiftes Hohenfurt und nimmt dasselbe in seinen besonderen Schutz. In nomine sancte et indiuidue trinitatis amen. Otacharus dei gratia rex Boemorum dux Austrie et Styrie et marchio Moravie omnibus in perpetuum. Cum pia hominum studia pio fauore prin- cipum merito debeant roborari, maxime tamen id exigit ratio pietatis, cum elemosine largitati et hospitalitati religiosorumque profectui intenditur atque paci. Nos igitur deuocioni fidelis nostri Wockonis quondam marschalci regni nostri, qui pro suorum peccaminum remis- sione suorumque progenitorum uxoris sue atque heredum reme- dio et salute monasterium Cysterciensis ordinis in honorem glo- riose uirginis dei genitricis fundauit, ex animo congaudentes ipsum monasterium in nostram recepimus protectionem et gratiam specia- lem cum omnibus prediis ac possessionibus", quibus eundem locum dotauit et suo inseruit testamento, cuius tenorem presenti pagine de uerbo ad verbum duximus adnotandum: In nomine sancte etc. (Folgt nun die Urkunde Wok’s von Rosenberg, ausgestellt zu Gratz * Folgt „eunde“ durchgestrichen.
21 iure hereditario libere possidendam. Huius rei testes sunt : Zwatimir de Nemsiche. Bwto de Witkowich. Clawat de Ladem. Aloz de Hawsen. Psid de Howsen. Zvzlab de Dvdem. Jeruzlab de Strizendorf. Otto filius Wetmanni. Boriz seruiens Alberti. Chwnch Renner. Chwnch iudex de Ztradanich. Michael de Wgezt. Albret de Ztriben. Vt autem hec nostra vendicio tam sollempniter facta omni evo rata ac inconwisa permaneat et emergentibus calumpniis firma prebeat ob- stacula veritati, presentem inde paginam conscripsimus sigilli nostri munimine roboratam. Datum anno domini millesimo dvcentesimo sexa- gesimo tercio jndictione quinta decima in Budwog in cena domini. 1. Dreieckiges, an Pergamentstreifen hängendes beschädigtes Siegel in weissem Wachs. Ein grosser Theil der linken Hälfte fehlt gänzlich. — Drei Paar Hacken, von denen je zwei immer mit den Rücken an einander lehnen. — Merkwürdig an diesem Siegel ist die gänzlich verkehrte Schrift . . . gillum. Domni . Csech (?) . De . . . . 2. Millauer p. 55, n. 7. XV. 1264. 17. Juli, apud Pyezka. — König Premyel Ottokar II. bestätigt die Be- sittungen des Stiftes Hohenfurt und nimmt dasselbe in seinen besonderen Schutz. In nomine sancte et indiuidue trinitatis amen. Otacharus dei gratia rex Boemorum dux Austrie et Styrie et marchio Moravie omnibus in perpetuum. Cum pia hominum studia pio fauore prin- cipum merito debeant roborari, maxime tamen id exigit ratio pietatis, cum elemosine largitati et hospitalitati religiosorumque profectui intenditur atque paci. Nos igitur deuocioni fidelis nostri Wockonis quondam marschalci regni nostri, qui pro suorum peccaminum remis- sione suorumque progenitorum uxoris sue atque heredum reme- dio et salute monasterium Cysterciensis ordinis in honorem glo- riose uirginis dei genitricis fundauit, ex animo congaudentes ipsum monasterium in nostram recepimus protectionem et gratiam specia- lem cum omnibus prediis ac possessionibus", quibus eundem locum dotauit et suo inseruit testamento, cuius tenorem presenti pagine de uerbo ad verbum duximus adnotandum: In nomine sancte etc. (Folgt nun die Urkunde Wok’s von Rosenberg, ausgestellt zu Gratz * Folgt „eunde“ durchgestrichen.
Strana 22
22 am 29. Mai 1261 (Nr. VIII), mit in der Note *) bemerkten Abwei- chungen.) Volentes itaque domino complacere opera pietatis in aliis intendimus promouere, que per nos uariis distractionibus impediti non sufficimus adimplere. Eapropter omnia bona memorato mona- sterio a prefato fundatore collata, et quicquid ad presens possidet et in posterum donacione fidelium uel propriis laboribus aut sumptibus iusto titulo possidebit, eidem perpetua stabilitate auctoritate nostre celsitudinis confirmamus ab omni uexacione et infestacione seu qua- libet uiolencia et iniuria ipsum regia munificencia contra maliuolen- ciam quorumlibet hominum eximentes. In cuius rei euidentiam pre- sentem paginam conseribi et sigilli nostri duplici fecimus munimine roborari. Data apud Pyezka. Anno domini M° CC° IxiIj° XVI° Kalen. Augusti. Indictione vus. Regni nostri anno nj°. Expedita per manus prothonotariorum nostrorum Petri et Vlrici. 1. Grosses, entzwei gebrochenes, sonst aber gut erhaltenes, an grün- rother Seide hängendes Siegel in weissem Wachs. Vorderseite: Ein hoch zu Rosse einhersprengender Ritter, dessen Schild einen Querbalken zeigt. — † S. Otakari . Dei . Gra. Regis . Boemor. Q . inti . Morav . Marchionis. Avstrie . Et . Stirie . Dveis. Rückseite : Der König sitzt in vollem Schmucke auf dem Throne mit dem Scepter in der Rechten und dem Reichsapfel in der Linken. — † S. Otakari . Sive . Premizlai. Qvinti . Regis . Boemorum . Mar- chionis . Moravie . Filii. Wenzezlai . Regis . Qvarti. Vergl. XXI. 2. Millauer p. 59, n. 8. *) Nos igitur Wocko — marschalcus — montem Hradisch — nach „Bawariam diui- dentem" hier die Stelle : Item uolo et ordino ac dispono inconmutabiliter, ut omnes ville que in hereditate mea situm habent inter Wultawam et ripam Wltawitz mino- rem, et que ibidem in posterum locabuntur, ad forensem ecclesiam in Hohenvurt pertineant, et ab ipsius ecclesie plebano qui pro tempore fuerit, incole eorum reci- piant uniuersa ecclesinstica sacramenta, et parrochialia iura persoluant, et ab eo audiant diuina offitia, et corpora defunctorum sepeliantur in eiusdem ecclesie cimiterio sicut decet, et dent ipsi plebano de omnibus agris quos excolunt et excolent in futurum, partem terciam decimarum. Hierauf : Item ex ista parte Wulte incipiens etc. — Pzyn — Zwatemiri — Witigonis de Krvmenowe — Ecclesiam in Rosental cum usu totali dedimus scilicet duas areas cum agris suis in Cedelitzrewt et partem terciam decimarum tam de nostris uillis quibus etc. — Mychenitz — poterit prouenire uidelicet decimas plenas de Predol et de uillis ad me et eccle- siam iamdictam spectantibus et de curia nostra Polen — Gvtenprvnne — Stro- benitz — villam Winthersdorf — Levtwenitz — Wernhardus — Sunneberch — „Item in Cedlixrevt — suis“ fehlt an dieser Stelle. — Wezzel — Malchitz — Wernhardus — Wernhardus — Budiwoy — Livpoldus — „Dominus“ vor Habelo, Andreas und Prehtlo fehlt — Prehtlo oder Priehtio ohne den Beisatz „de Ried" — Chvnradus de Tvrdelinge — Benada — Bvdylaus — Graetz.
22 am 29. Mai 1261 (Nr. VIII), mit in der Note *) bemerkten Abwei- chungen.) Volentes itaque domino complacere opera pietatis in aliis intendimus promouere, que per nos uariis distractionibus impediti non sufficimus adimplere. Eapropter omnia bona memorato mona- sterio a prefato fundatore collata, et quicquid ad presens possidet et in posterum donacione fidelium uel propriis laboribus aut sumptibus iusto titulo possidebit, eidem perpetua stabilitate auctoritate nostre celsitudinis confirmamus ab omni uexacione et infestacione seu qua- libet uiolencia et iniuria ipsum regia munificencia contra maliuolen- ciam quorumlibet hominum eximentes. In cuius rei euidentiam pre- sentem paginam conseribi et sigilli nostri duplici fecimus munimine roborari. Data apud Pyezka. Anno domini M° CC° IxiIj° XVI° Kalen. Augusti. Indictione vus. Regni nostri anno nj°. Expedita per manus prothonotariorum nostrorum Petri et Vlrici. 1. Grosses, entzwei gebrochenes, sonst aber gut erhaltenes, an grün- rother Seide hängendes Siegel in weissem Wachs. Vorderseite: Ein hoch zu Rosse einhersprengender Ritter, dessen Schild einen Querbalken zeigt. — † S. Otakari . Dei . Gra. Regis . Boemor. Q . inti . Morav . Marchionis. Avstrie . Et . Stirie . Dveis. Rückseite : Der König sitzt in vollem Schmucke auf dem Throne mit dem Scepter in der Rechten und dem Reichsapfel in der Linken. — † S. Otakari . Sive . Premizlai. Qvinti . Regis . Boemorum . Mar- chionis . Moravie . Filii. Wenzezlai . Regis . Qvarti. Vergl. XXI. 2. Millauer p. 59, n. 8. *) Nos igitur Wocko — marschalcus — montem Hradisch — nach „Bawariam diui- dentem" hier die Stelle : Item uolo et ordino ac dispono inconmutabiliter, ut omnes ville que in hereditate mea situm habent inter Wultawam et ripam Wltawitz mino- rem, et que ibidem in posterum locabuntur, ad forensem ecclesiam in Hohenvurt pertineant, et ab ipsius ecclesie plebano qui pro tempore fuerit, incole eorum reci- piant uniuersa ecclesinstica sacramenta, et parrochialia iura persoluant, et ab eo audiant diuina offitia, et corpora defunctorum sepeliantur in eiusdem ecclesie cimiterio sicut decet, et dent ipsi plebano de omnibus agris quos excolunt et excolent in futurum, partem terciam decimarum. Hierauf : Item ex ista parte Wulte incipiens etc. — Pzyn — Zwatemiri — Witigonis de Krvmenowe — Ecclesiam in Rosental cum usu totali dedimus scilicet duas areas cum agris suis in Cedelitzrewt et partem terciam decimarum tam de nostris uillis quibus etc. — Mychenitz — poterit prouenire uidelicet decimas plenas de Predol et de uillis ad me et eccle- siam iamdictam spectantibus et de curia nostra Polen — Gvtenprvnne — Stro- benitz — villam Winthersdorf — Levtwenitz — Wernhardus — Sunneberch — „Item in Cedlixrevt — suis“ fehlt an dieser Stelle. — Wezzel — Malchitz — Wernhardus — Wernhardus — Budiwoy — Livpoldus — „Dominus“ vor Habelo, Andreas und Prehtlo fehlt — Prehtlo oder Priehtio ohne den Beisatz „de Ried" — Chvnradus de Tvrdelinge — Benada — Bvdylaus — Graetz.
Strana 23
23 XVI. 1267. 30. April, Vienne. — Der päpstliche Legat Cardinal Guido verleiht dem Stifte Hohenfurt einige Indulgenzen. Frater Guido miseratione diuina tituli sancti Laurentii in Lucer. presbyter cardinalis apostolice sedis legatus dilectis in Christo abbati et conuentui monasterii de Altouado Cisterciensis ordinis Pragensis diocesis salutem in domino. — Loca sanctorum omnium pia et prompta deuotione sunt a Christi fidelibus ueneranda, ut dum dei honoramus amicos, ipsi nos amabiles deo reddant et illorum nobis uendicantes quodammodo patrocinium apud ipsum, quod merita nostra non obtinent, eorum mereamur intercessionibus obtinere. Cupientes igitur ut ecclesia uestra congruis honoribus frequentetur, omnibus uere penitentibus et confessis, qui ecclesiam ipsam in festiuitatibus beate Marie virginis natiuitatis dominice pentecostes beatorum Petri et Pauli apostolorum et sancti Johannis Baptiste causa deuotionis uenerabiliter uisitauerint, de omnipotentis dei misericordia et aucto- ritate nobis a domino papa concessa confisi sexaginta dies de in- iunctis sibi penitentiis annis singulis misericorditer in domino rela- xamus. — Datum Vienne II. Kl. Maii. Pontificatus domini Clementis pape quarti anno tercio. Das an grünrother Seide angehängt gewesene Siegel fehlt. XVII. 1267. 12. Mai, Vienne. — Derselbe bestätigt die von Erzbischöfen und Bischöfen dem Kloster zu Hohenfurt verliehenen Indulgenzen. Frater Guido miseracione diuina tituli sancti Laurentii in Lucina presbyter cardinalis apostolice sedis legatus religiosis viris abbati et conuentui de Altovado Cisterciensis ordinis Pragensis diocesis salutem in domino. Cisterciensis ordinis meretur honestas, ut nos qui eiusdem ordinis sumus, voto filius et protectione patronus, illa uobis libenter concedamus, que fructus dulcedinis vobis proferant et saporis. Eapropter vestris supplicationibus inclinati relaxationes et indulgentias, quas vobis et fratribus uestris ac ecclesie uestre archiepiscopi et episcopi concesserunt prout in eorum litteris con- tinetur, ratas et gratas habentes, sicut iuste et racionabiliter facte
23 XVI. 1267. 30. April, Vienne. — Der päpstliche Legat Cardinal Guido verleiht dem Stifte Hohenfurt einige Indulgenzen. Frater Guido miseratione diuina tituli sancti Laurentii in Lucer. presbyter cardinalis apostolice sedis legatus dilectis in Christo abbati et conuentui monasterii de Altouado Cisterciensis ordinis Pragensis diocesis salutem in domino. — Loca sanctorum omnium pia et prompta deuotione sunt a Christi fidelibus ueneranda, ut dum dei honoramus amicos, ipsi nos amabiles deo reddant et illorum nobis uendicantes quodammodo patrocinium apud ipsum, quod merita nostra non obtinent, eorum mereamur intercessionibus obtinere. Cupientes igitur ut ecclesia uestra congruis honoribus frequentetur, omnibus uere penitentibus et confessis, qui ecclesiam ipsam in festiuitatibus beate Marie virginis natiuitatis dominice pentecostes beatorum Petri et Pauli apostolorum et sancti Johannis Baptiste causa deuotionis uenerabiliter uisitauerint, de omnipotentis dei misericordia et aucto- ritate nobis a domino papa concessa confisi sexaginta dies de in- iunctis sibi penitentiis annis singulis misericorditer in domino rela- xamus. — Datum Vienne II. Kl. Maii. Pontificatus domini Clementis pape quarti anno tercio. Das an grünrother Seide angehängt gewesene Siegel fehlt. XVII. 1267. 12. Mai, Vienne. — Derselbe bestätigt die von Erzbischöfen und Bischöfen dem Kloster zu Hohenfurt verliehenen Indulgenzen. Frater Guido miseracione diuina tituli sancti Laurentii in Lucina presbyter cardinalis apostolice sedis legatus religiosis viris abbati et conuentui de Altovado Cisterciensis ordinis Pragensis diocesis salutem in domino. Cisterciensis ordinis meretur honestas, ut nos qui eiusdem ordinis sumus, voto filius et protectione patronus, illa uobis libenter concedamus, que fructus dulcedinis vobis proferant et saporis. Eapropter vestris supplicationibus inclinati relaxationes et indulgentias, quas vobis et fratribus uestris ac ecclesie uestre archiepiscopi et episcopi concesserunt prout in eorum litteris con- tinetur, ratas et gratas habentes, sicut iuste et racionabiliter facte
Strana 24
24 sunt, auctoritate presentium approbamus. Datum Vienne inj. Idus Maii. Pontificatus domini Clementis pape nij“ anno tercio. Gut erhaltenes, an grün-violeter Seide hängendes Siegel in rothem Wachs. — Der h. Laurenz auf einem Roste liegend, unter demselben zwischen zwei Sternen ein betender Bischof, ober demselben aber? — S. Fris. Gvi- donis. Tt. Sei. Lav. In. Lve. Pbri. Card. XVIII. 1270. 16. Juni, Prag. — Bischof Johann von Prag erneuert eine von ihm dem Hohenfurter Stifte verliehene Indulgenz und bestätigt eine andere ahnliche, welche der Bischof von Regensburg derselben Stiftung verlich. Johannes dei gratia Pragensis episcopus vniuersis Christi fide- libus, ad quos peruenerit presens. scriptum, salutem in domino sem- piternam. Quoniam in dubium reuocatum est, vtrum uidelicet aliquam indulgentiam dederimus fidelibus Christi, qui ecclesiam monasterii de Hohenuurt in festiuitatibus sancte Marie gloriose virginis annis singulis uisitarent, nos dubietatem huiusmodi declarantes istius scripti testimonio protestamur, quod quemadmodum in die aniuer- sario dedicationis ecclesie supradicte, sic in festiuitatibus premissis quater in anno, assumptione annunciatione natiuitate et purificatione ipsius gloriose uirginis, annum et quadraginta dies omnibus qui ecclesiam ipsam illis temporibus causa deuotionis uisitauerint, in per- petuum annis singulis relaxauimus, cum ecclesiam prefatam dedi- cauimus; et hoc istius scripti testimonio declaramus quemlibet, siue clericus fuerit aut laicus, qui christianum populum, ne ad monaste- rium uetuerit eo tempore, quo hec remissionis gratia fuerit prome- renda, accedat in hiis scriptis excommunicationis sententia percel- lentes. Datum Prage XVI. Kl. Julii. Pontificatus nostri anno tercio decimo. Ratam habemus insuper indulgentiam venerabilis fratris nostri domini Ratisponensis episcopi nostre consimilem in hoc casu. Beschädigtes, an gelb�rother Seide hängendes Siegel wie in II. XIX. 1271. 20. October, Prag. — Derselbe bestätigt die von Hedwig, der Witwe nach Wok von Rosenberg, gemachte Dotation der Kirche zu Rosenberg. In nomine domini amen. Nos Johannes dei gratia Pragensis episcopus omnibus in perpetuum. Cum a nobis petitur, quod iustum
24 sunt, auctoritate presentium approbamus. Datum Vienne inj. Idus Maii. Pontificatus domini Clementis pape nij“ anno tercio. Gut erhaltenes, an grün-violeter Seide hängendes Siegel in rothem Wachs. — Der h. Laurenz auf einem Roste liegend, unter demselben zwischen zwei Sternen ein betender Bischof, ober demselben aber? — S. Fris. Gvi- donis. Tt. Sei. Lav. In. Lve. Pbri. Card. XVIII. 1270. 16. Juni, Prag. — Bischof Johann von Prag erneuert eine von ihm dem Hohenfurter Stifte verliehene Indulgenz und bestätigt eine andere ahnliche, welche der Bischof von Regensburg derselben Stiftung verlich. Johannes dei gratia Pragensis episcopus vniuersis Christi fide- libus, ad quos peruenerit presens. scriptum, salutem in domino sem- piternam. Quoniam in dubium reuocatum est, vtrum uidelicet aliquam indulgentiam dederimus fidelibus Christi, qui ecclesiam monasterii de Hohenuurt in festiuitatibus sancte Marie gloriose virginis annis singulis uisitarent, nos dubietatem huiusmodi declarantes istius scripti testimonio protestamur, quod quemadmodum in die aniuer- sario dedicationis ecclesie supradicte, sic in festiuitatibus premissis quater in anno, assumptione annunciatione natiuitate et purificatione ipsius gloriose uirginis, annum et quadraginta dies omnibus qui ecclesiam ipsam illis temporibus causa deuotionis uisitauerint, in per- petuum annis singulis relaxauimus, cum ecclesiam prefatam dedi- cauimus; et hoc istius scripti testimonio declaramus quemlibet, siue clericus fuerit aut laicus, qui christianum populum, ne ad monaste- rium uetuerit eo tempore, quo hec remissionis gratia fuerit prome- renda, accedat in hiis scriptis excommunicationis sententia percel- lentes. Datum Prage XVI. Kl. Julii. Pontificatus nostri anno tercio decimo. Ratam habemus insuper indulgentiam venerabilis fratris nostri domini Ratisponensis episcopi nostre consimilem in hoc casu. Beschädigtes, an gelb�rother Seide hängendes Siegel wie in II. XIX. 1271. 20. October, Prag. — Derselbe bestätigt die von Hedwig, der Witwe nach Wok von Rosenberg, gemachte Dotation der Kirche zu Rosenberg. In nomine domini amen. Nos Johannes dei gratia Pragensis episcopus omnibus in perpetuum. Cum a nobis petitur, quod iustum
Strana 25
25 est, tam uigor iuris quam ordo postulat rationis, ut id ad exauditionis gratiam fauorabiliter admittere debeamus. Nouerint igitur uniuersi presentes litteras inspecturi, quod dotacionem ecclesie de Rosmberk quam fecit nobilis et honesta domina Heduigis relicta Wocconis bone memorie de Rosmberk de amborum filiorum suorum Henrici uidelicet et Uitconis expressa et libera conniuencia et assensu, prout in litteris eius super hoc editis quibus nos sigilli nostri robur apposuimus, ple- nius continetur, ex certa sciencia auctoritate qua fungimur, confir- mamus et presentis scripti patrocinio communimus in hiis scriptis, excommunicationis sententiam proferentes contra illos, qui id in posterum inmutare et calumpnia presumpserint attemptare aut aliquid diminuere de predictis, que in pretacta littera nominatim et sin- gularit (sic) ac generaliter sunt expressa. In cuius rei testimonium presens scriptum sigilli nostri caractare (sic) fecimus roborari. Actum et datum Prage anno domini M° COC° Ix°x° I° xIJ. Kal. No- uembris indictione quarta decima pontificatus uero nostri anno quarto decimo. Beschädigtes, an gelb�grüner Seide hängendes Siegel wie in II. XX. 1272. 19. März, Rosenberch. — Die Gebrüder Heinrich und Witko von Rosen- berg schenken dem Abt und Convent des Klosters zu Hohenfurt dae Patronats- recht über die Kirche zu Raabs in Niederösterreich. In nomine sancte et individue trinitatis amen. Quoniam eorum que geruntur in tempore, obliuio solet memoriam resecare, necesse est, ea tam scripturarum quam testium munimine perhennari. Igitur nos Hanricus et Witko fratres de Rosenberch confitemur et constare volumus presencium inspectoribus vniuersis, quod nos de consensu et expressa voluntate matris nostre dilecte domine Hedewigis vene- rabili patri abbati de Hohenwrt et conuentui eiusdem loci ordinis Cysterciensis, quem conventum pater noster dominus Vocho bone memorie in honore beate et gloriose virginis Marie inchoauit et ex nouella plantacione pro sue suorumque progenitorum et heredum salute et animarum remedio fundauit, quorum defectui condolentes et pura mente profectui modis omnibus intendentes ius patronatus ecclesie in Rakz Patauiensis dyocesis quod ad nos ex vero patrimonio pertinebat, donantes resignauimus fauorabiliter atque plane. Et in hac parte cessimus in perpetuum iuri nostro excepcione quelibet
25 est, tam uigor iuris quam ordo postulat rationis, ut id ad exauditionis gratiam fauorabiliter admittere debeamus. Nouerint igitur uniuersi presentes litteras inspecturi, quod dotacionem ecclesie de Rosmberk quam fecit nobilis et honesta domina Heduigis relicta Wocconis bone memorie de Rosmberk de amborum filiorum suorum Henrici uidelicet et Uitconis expressa et libera conniuencia et assensu, prout in litteris eius super hoc editis quibus nos sigilli nostri robur apposuimus, ple- nius continetur, ex certa sciencia auctoritate qua fungimur, confir- mamus et presentis scripti patrocinio communimus in hiis scriptis, excommunicationis sententiam proferentes contra illos, qui id in posterum inmutare et calumpnia presumpserint attemptare aut aliquid diminuere de predictis, que in pretacta littera nominatim et sin- gularit (sic) ac generaliter sunt expressa. In cuius rei testimonium presens scriptum sigilli nostri caractare (sic) fecimus roborari. Actum et datum Prage anno domini M° COC° Ix°x° I° xIJ. Kal. No- uembris indictione quarta decima pontificatus uero nostri anno quarto decimo. Beschädigtes, an gelb�grüner Seide hängendes Siegel wie in II. XX. 1272. 19. März, Rosenberch. — Die Gebrüder Heinrich und Witko von Rosen- berg schenken dem Abt und Convent des Klosters zu Hohenfurt dae Patronats- recht über die Kirche zu Raabs in Niederösterreich. In nomine sancte et individue trinitatis amen. Quoniam eorum que geruntur in tempore, obliuio solet memoriam resecare, necesse est, ea tam scripturarum quam testium munimine perhennari. Igitur nos Hanricus et Witko fratres de Rosenberch confitemur et constare volumus presencium inspectoribus vniuersis, quod nos de consensu et expressa voluntate matris nostre dilecte domine Hedewigis vene- rabili patri abbati de Hohenwrt et conuentui eiusdem loci ordinis Cysterciensis, quem conventum pater noster dominus Vocho bone memorie in honore beate et gloriose virginis Marie inchoauit et ex nouella plantacione pro sue suorumque progenitorum et heredum salute et animarum remedio fundauit, quorum defectui condolentes et pura mente profectui modis omnibus intendentes ius patronatus ecclesie in Rakz Patauiensis dyocesis quod ad nos ex vero patrimonio pertinebat, donantes resignauimus fauorabiliter atque plane. Et in hac parte cessimus in perpetuum iuri nostro excepcione quelibet
Strana 26
26 (sic) pretermissa, vt conferendi velud nos habuimus prefatam eccle- siam, plenam et liberam habeant potestatem. Vt autem supradicta robur optineant firmitatis presentem litteram in euisdens (sic) testi- monium scribi iussimus et sigilli nostri munimine roborari cum testi- bus subnotatis, qui sunt : Dominus Werenhardus et Hanricus fratres de Schowenberg, dominus Vlricus de Nouadomo, dominus Hoyerus de Klocot, dominus Zewis, dominus Witigo, Wocho filii domini Bu- dewoy de Krummenow, Hanricus et Wocho domini Witigonis filii de Krummenow, dominus Albertus de Porsow, dominus Benysius frater suus, dominus Hanricus de Hvritzh, dominus Benysius de Horach et fratres sui Johannes Johan Bohuzlaus, dominus Zwate- mirus miles, dominus Predota frater suus, dominus Benata purcra- uius et frater eius Vlricus de Wisle, Ozle et frater suus Bezpri, Kunas de Strizendorf, et alii quam plures. Datum et actum in Rosen- berch anno gracie domini millesimo ducentesimo septuagesimo se- cundo xinlj° Kalendas Aprilis. 1. Etwas beschädigtes, an gelb-weisser Seide hängendes Siegel in weissem Wachs. Vergl. XXII. 2. Kurz Ott. und Alb. II, p. 178, n. 4. Millauer p. 62, n. 9. XXI. 1273. 25. Jänner, Misseritz. — König Přemyel Ottokar II. tauscht von dem Stifte Hohenfurt für die vier Dörfer des verurtheilten Ritters Swatomir die Dörfer Strodenitz, Plaben, Malschitz und Zabor ein. In nomine sancte et indiuidue trinitatis amen. Othakarus dei gratia rex Boemie, dux Austrie et Karinthie marchioque Moravie dominus Carniole Marchie Egre ac Portus Naonis, omnibus in per- petuum. Cum in humanis disposicionibus nichil ad summe soliditatis culmen valeat peruenire, sed semper de gestis hominum quamuis racionabilibus sub serenitatis tempore obliuionum nebulas et calump- niarum timeri opporteat tempestates, necesse est, ea que ex prin- cipum beneplacito disponuntur, scriptis autenticis commendari, vt ex scripture testimonio rei geste acquiratur memoria et calumpniandi materia apud posteros recindatur (sic). Eapropter ad noticiam omnium volumus peruenire, quod monasterio sito in Altovado ordinis Cisterciensis, quem ob sue religionis deuocionem et rigorem obser- uancie regularis, in qua fratres ipsius ordinis domino humiliter famu- lantur, nostre liberalitatis beniuolencia et fauore tanto amplius pro-
26 (sic) pretermissa, vt conferendi velud nos habuimus prefatam eccle- siam, plenam et liberam habeant potestatem. Vt autem supradicta robur optineant firmitatis presentem litteram in euisdens (sic) testi- monium scribi iussimus et sigilli nostri munimine roborari cum testi- bus subnotatis, qui sunt : Dominus Werenhardus et Hanricus fratres de Schowenberg, dominus Vlricus de Nouadomo, dominus Hoyerus de Klocot, dominus Zewis, dominus Witigo, Wocho filii domini Bu- dewoy de Krummenow, Hanricus et Wocho domini Witigonis filii de Krummenow, dominus Albertus de Porsow, dominus Benysius frater suus, dominus Hanricus de Hvritzh, dominus Benysius de Horach et fratres sui Johannes Johan Bohuzlaus, dominus Zwate- mirus miles, dominus Predota frater suus, dominus Benata purcra- uius et frater eius Vlricus de Wisle, Ozle et frater suus Bezpri, Kunas de Strizendorf, et alii quam plures. Datum et actum in Rosen- berch anno gracie domini millesimo ducentesimo septuagesimo se- cundo xinlj° Kalendas Aprilis. 1. Etwas beschädigtes, an gelb-weisser Seide hängendes Siegel in weissem Wachs. Vergl. XXII. 2. Kurz Ott. und Alb. II, p. 178, n. 4. Millauer p. 62, n. 9. XXI. 1273. 25. Jänner, Misseritz. — König Přemyel Ottokar II. tauscht von dem Stifte Hohenfurt für die vier Dörfer des verurtheilten Ritters Swatomir die Dörfer Strodenitz, Plaben, Malschitz und Zabor ein. In nomine sancte et indiuidue trinitatis amen. Othakarus dei gratia rex Boemie, dux Austrie et Karinthie marchioque Moravie dominus Carniole Marchie Egre ac Portus Naonis, omnibus in per- petuum. Cum in humanis disposicionibus nichil ad summe soliditatis culmen valeat peruenire, sed semper de gestis hominum quamuis racionabilibus sub serenitatis tempore obliuionum nebulas et calump- niarum timeri opporteat tempestates, necesse est, ea que ex prin- cipum beneplacito disponuntur, scriptis autenticis commendari, vt ex scripture testimonio rei geste acquiratur memoria et calumpniandi materia apud posteros recindatur (sic). Eapropter ad noticiam omnium volumus peruenire, quod monasterio sito in Altovado ordinis Cisterciensis, quem ob sue religionis deuocionem et rigorem obser- uancie regularis, in qua fratres ipsius ordinis domino humiliter famu- lantur, nostre liberalitatis beniuolencia et fauore tanto amplius pro-
Strana 27
27 sequimur et fovemus, quanto in eodem hospitalitatis ac alia caritatis opera per crebram exerciciorum evidenciam clarius ac vberius elu- cescunt, possessiones sev villas videlicet Nemtsicz Bilhlawa Chratzan et Tupess, que olim fuerant Swatomiri militis nobisque propter ex- cessus eiusdem enormes iure preuio sunt addicte; nam non solum eisdem ac eciam aliis possessionibus culpis suis exigentibus debite est privatus immo propter commissi facinoris qualitatem, nisi nostra preuentus fuisset gratia mortis subire supplicium debuisset, cum vniuersis attinenciis earundem contulimus liberaliter et sincere in concambium quarumdam villarum videlicet Ztradanitz Plawen Maltze et Zaborsi, quas abbas et conuentus dicti monasterii nobis de con- sensu vnamini assignarunt libera et spontanea voluntate. In predictis eciam bonis, que monasterio contulimus supradicto, nobis uel here- dibus nostris nullam reseruamus penitus actionem absoluentes ipsum monasterium ab omni inpeticione, que per dictum Swatomirum vel heredes suos aut per quemcumque alium super repeticione bonorum huiusmodi posset institui inposterum contra ipsum. In cuius rei testi- monium et robur perpetue firmitatis presentes sepedicto monasterio concessimus litteras sigillorum nostrorum munimine roboratas. Testi- bus qui aderant subnotatis, qui sunt: Andreas Boemie camerarius, Jerco de Waldenberch, Burchardus marschalcus Boemie, Theode- ricus subeamerarius, Bawarus de Ztraconicz, Sifridus de Baruch, Bohuslaus burchrauius de Phrimberch, Albertus burchrauius in Vren, Wernhardus de Schovmberch, Onso subpincerna, Chunradus ma- gister coquine, et alii quam plures fideles nostri. Actum in Misseritz anno domini millesimo CC° lxx in° vnjo Kalendas Februarii. Datum ibidem anno et die predictis coronacionis nostre anno XI°. Indictione prima. 1. Grosses, entzwei gebrochenes, sonst aber gut erhaltenes, an grün-gelb rother Seide hängendes Siegel in weissem Wachs. Vorderseite: Der König auf einem Throne sitzend, mit Scepter und Reichsapfel in den Händen; rechts ein Schild mit zwiefach geschwänztem Löwen, links aber ein solcher mit einem einfachen Adler. — † S. Ota. ari . Dei . Gracia . Qvinti . Regis . Boemory . Marchionis . Mor . . . e . Dueis . Karintie . Dom . ni . Egre. — Rückseite: Ein hoch zu Rosse einhersprengender Reiter, der über die linke Schulter einen Schild mit Querbalken geworfen und in der rechten Hand eine Lanze mit einem Fähnlein, worauf ein zwiefach geschwänzter Löwe, hält. Die Schabracke des Pferdes ist mit fünfblättrigen Rosen übersüet und mit vier Wappen von unter Ottokar's Herrschaft stehenden Lündern geziert. — † S. Otakari . Dei. Gra-
27 sequimur et fovemus, quanto in eodem hospitalitatis ac alia caritatis opera per crebram exerciciorum evidenciam clarius ac vberius elu- cescunt, possessiones sev villas videlicet Nemtsicz Bilhlawa Chratzan et Tupess, que olim fuerant Swatomiri militis nobisque propter ex- cessus eiusdem enormes iure preuio sunt addicte; nam non solum eisdem ac eciam aliis possessionibus culpis suis exigentibus debite est privatus immo propter commissi facinoris qualitatem, nisi nostra preuentus fuisset gratia mortis subire supplicium debuisset, cum vniuersis attinenciis earundem contulimus liberaliter et sincere in concambium quarumdam villarum videlicet Ztradanitz Plawen Maltze et Zaborsi, quas abbas et conuentus dicti monasterii nobis de con- sensu vnamini assignarunt libera et spontanea voluntate. In predictis eciam bonis, que monasterio contulimus supradicto, nobis uel here- dibus nostris nullam reseruamus penitus actionem absoluentes ipsum monasterium ab omni inpeticione, que per dictum Swatomirum vel heredes suos aut per quemcumque alium super repeticione bonorum huiusmodi posset institui inposterum contra ipsum. In cuius rei testi- monium et robur perpetue firmitatis presentes sepedicto monasterio concessimus litteras sigillorum nostrorum munimine roboratas. Testi- bus qui aderant subnotatis, qui sunt: Andreas Boemie camerarius, Jerco de Waldenberch, Burchardus marschalcus Boemie, Theode- ricus subeamerarius, Bawarus de Ztraconicz, Sifridus de Baruch, Bohuslaus burchrauius de Phrimberch, Albertus burchrauius in Vren, Wernhardus de Schovmberch, Onso subpincerna, Chunradus ma- gister coquine, et alii quam plures fideles nostri. Actum in Misseritz anno domini millesimo CC° lxx in° vnjo Kalendas Februarii. Datum ibidem anno et die predictis coronacionis nostre anno XI°. Indictione prima. 1. Grosses, entzwei gebrochenes, sonst aber gut erhaltenes, an grün-gelb rother Seide hängendes Siegel in weissem Wachs. Vorderseite: Der König auf einem Throne sitzend, mit Scepter und Reichsapfel in den Händen; rechts ein Schild mit zwiefach geschwänztem Löwen, links aber ein solcher mit einem einfachen Adler. — † S. Ota. ari . Dei . Gracia . Qvinti . Regis . Boemory . Marchionis . Mor . . . e . Dueis . Karintie . Dom . ni . Egre. — Rückseite: Ein hoch zu Rosse einhersprengender Reiter, der über die linke Schulter einen Schild mit Querbalken geworfen und in der rechten Hand eine Lanze mit einem Fähnlein, worauf ein zwiefach geschwänzter Löwe, hält. Die Schabracke des Pferdes ist mit fünfblättrigen Rosen übersüet und mit vier Wappen von unter Ottokar's Herrschaft stehenden Lündern geziert. — † S. Otakari . Dei. Gra-
Strana 28
28 cia . Dveis . Austrie . 7 . Stirie . Domini . Carniole . 7 . Marchie . Portvs Naonis. Vergl. XV. 2. Millauer p. 67, n. 10. XXII. 1274. 19. März, Rosenberch. — Die Gebrülder Heinrich und Witko von Rosen- berg wiederholen ihre Schenkung des Patronatsrechtes über die Kirche zu Raabs an das Kloster der Cistercienser zu Hohenfurt. In nomine sancte et indiuidue trinitatis amen. Quoniam eorum que geruntur in tempore, obliuio solet memoriam resecare, necesse est, ea tam scripturarum quam testium munimine perhennari. Igitur nos Heinricus et Witko fratres de Rosenberch confitemur et constare uolumus presentium inspectoribus vniuersis, quod nos de consensu et expressa uoluntate matris nostre dilecte domine Hedewigis vene- rabili patri abbati de Hohenvurt et conuentui eiusdem loci ordinis Cysterciensis, quem conuentum pater noster dominus Wocho bone memorie in honore beate et gloriose uirginis Marie inchoauit et ex nouella plantatione pro sue suorumque progenitorum et heredum salute et animarum remedio fundauit, quorum defectui condolentes et pura mente profectui modis omnibus intendentes ius patronatus ecclesie in Rakz Pataviensis dyocesis, quod ad nos ex uero patri- monio pertinebat, donantes resignauimus fauorabiliter atque plane. Et in hac parte cessimus in perpetuum iuri nostro exceptione que- libet (sic) pretermissa, ut conferendi uelud nos habuimus prefatam ecclesiam, plenam et liberam habeant potestatem. Vt autem supra- dicta robur optineant firmitatis presentem litteram in euidens testi- monium scribi iussimus et sigilli nostri munimine roborari cum testibus subnotatis, qui sunt: Dominus Werenhardus et Heinricus fratres de Schowenberch, dominus Vlricus de Nouadomo, dominus Hoyerius de Klocot; dominus Zewis, dominus Witigo, Wocho, filii domini Budewoy de Krummenow ; Heinricus et Wocho domini Witi- gonis filii de Krummenow; dominus Albertus de Porsow, dominus Benysius frater suus, dominus Heinricus de Hvritz; dominus Beny- sius de Horach et fratres sui Johannes, Johan, Bohuzlaus; dominus Zwatemyrus miles, dominus Predota frater suus; dominus Benata purchgrauius et frater suus Vlricus de Wisle; Ozle et frater suus Bezpri; Kunas de Strizendorf et alli quam plures. Datum et actum
28 cia . Dveis . Austrie . 7 . Stirie . Domini . Carniole . 7 . Marchie . Portvs Naonis. Vergl. XV. 2. Millauer p. 67, n. 10. XXII. 1274. 19. März, Rosenberch. — Die Gebrülder Heinrich und Witko von Rosen- berg wiederholen ihre Schenkung des Patronatsrechtes über die Kirche zu Raabs an das Kloster der Cistercienser zu Hohenfurt. In nomine sancte et indiuidue trinitatis amen. Quoniam eorum que geruntur in tempore, obliuio solet memoriam resecare, necesse est, ea tam scripturarum quam testium munimine perhennari. Igitur nos Heinricus et Witko fratres de Rosenberch confitemur et constare uolumus presentium inspectoribus vniuersis, quod nos de consensu et expressa uoluntate matris nostre dilecte domine Hedewigis vene- rabili patri abbati de Hohenvurt et conuentui eiusdem loci ordinis Cysterciensis, quem conuentum pater noster dominus Wocho bone memorie in honore beate et gloriose uirginis Marie inchoauit et ex nouella plantatione pro sue suorumque progenitorum et heredum salute et animarum remedio fundauit, quorum defectui condolentes et pura mente profectui modis omnibus intendentes ius patronatus ecclesie in Rakz Pataviensis dyocesis, quod ad nos ex uero patri- monio pertinebat, donantes resignauimus fauorabiliter atque plane. Et in hac parte cessimus in perpetuum iuri nostro exceptione que- libet (sic) pretermissa, ut conferendi uelud nos habuimus prefatam ecclesiam, plenam et liberam habeant potestatem. Vt autem supra- dicta robur optineant firmitatis presentem litteram in euidens testi- monium scribi iussimus et sigilli nostri munimine roborari cum testibus subnotatis, qui sunt: Dominus Werenhardus et Heinricus fratres de Schowenberch, dominus Vlricus de Nouadomo, dominus Hoyerius de Klocot; dominus Zewis, dominus Witigo, Wocho, filii domini Budewoy de Krummenow ; Heinricus et Wocho domini Witi- gonis filii de Krummenow; dominus Albertus de Porsow, dominus Benysius frater suus, dominus Heinricus de Hvritz; dominus Beny- sius de Horach et fratres sui Johannes, Johan, Bohuzlaus; dominus Zwatemyrus miles, dominus Predota frater suus; dominus Benata purchgrauius et frater suus Vlricus de Wisle; Ozle et frater suus Bezpri; Kunas de Strizendorf et alli quam plures. Datum et actum
Strana 29
29 in Rosenberch. Anno gratie domini millesimo ducentesimo septua- gesimo quarto xiin° Kalendas Aprilis. Gut erhaltenes, ziemlich grosses und rundes, ehemals an gelb-weisser Seide hängendes Siegel in weissem Wachs. — Ein dreieckiger Schild mit der fünfblättrigen Rose. — † Sigilym . Domini . Henrici . De .Rosenbere . Et. Viteoni. XXIII. 1277. 0. T. 0. A0. — Witigo von Krumau schenkt dem Stifte Hohenfurt einige Dörfer. Evanescere solent more fluentis aque facta hominum, nisi scrip- ture testimonio et voce testium fideliter roborentur. Hinc est, quod ego Witigo dictus de Chrvmenowe positus in extremis ob remedium anime mee et predecessorum meorum dedi et contuli potestativa manu liberali donatione ecclesie sancte Marie virginis in Altovado et fratribus ibidem deo iugiter famulantibus possessiones meas vide- licet villam Gywowiz et aliam Nolomich, que postea dicta est vulgariter „ad piscatores“, terciam quoque villam Xradowi, que nunc mutato nomine vocatur „curia Witigonis“, iusto proprietatis titulo liberaliter et perpetuo possidendas. In cuius rei testimonium et irrevocabilem memoriam presentes litteras exinde conscriptas antedicte dedi ecclesie et fratribus memoratis sigilli mei et voce subscriptorum testium fide- liter communitas. Sunt autem testes: Dominus Prebizlaus plebanus de Friedberch, dominus Christanus plebanus de Sancto Oswaldo, Gregorius, et alii plures. Datum et actum anno domini MOCCOLxx° septimo. 1. Diese Urkunde ist die kleinste unter den vorhandenen. Die mit Linien versehene und mit den Worten Exaudi und Nomen domini beschriebene Rück- seite beweist, dass das Pergament aus einem Buche genommen wurde. — Das nur wenig beschädigte Siegel in weissem Wachs hängt an blauen Zwirns- faden. — Ein Löwe mit einem Schilde, worauf die fünfblättrige Rose. — † S. Vvitigonis . . . rhvmnovve. Vergl. V. Das kleine Gegensiegel zeigt gleichfalls einen Löwen. 2. Millauer p. 71, n. 11. XXIV. 1278. 24. Juni, Pribnitz. — Heinrich von Rosenberg bestätigt die Schenkung, welche sein Bruder Wittigo den Hohenfurter Cisterciensern mit den Dörfern Schönhub, Sonnberg, Rukendorf und Unter-Schlagl machte. Heinricus de Rosenberch vniuersis Christi fidelibus presentibus et futuris hanc paginam cognituris notitiam geste rei. Cautum fuit a
29 in Rosenberch. Anno gratie domini millesimo ducentesimo septua- gesimo quarto xiin° Kalendas Aprilis. Gut erhaltenes, ziemlich grosses und rundes, ehemals an gelb-weisser Seide hängendes Siegel in weissem Wachs. — Ein dreieckiger Schild mit der fünfblättrigen Rose. — † Sigilym . Domini . Henrici . De .Rosenbere . Et. Viteoni. XXIII. 1277. 0. T. 0. A0. — Witigo von Krumau schenkt dem Stifte Hohenfurt einige Dörfer. Evanescere solent more fluentis aque facta hominum, nisi scrip- ture testimonio et voce testium fideliter roborentur. Hinc est, quod ego Witigo dictus de Chrvmenowe positus in extremis ob remedium anime mee et predecessorum meorum dedi et contuli potestativa manu liberali donatione ecclesie sancte Marie virginis in Altovado et fratribus ibidem deo iugiter famulantibus possessiones meas vide- licet villam Gywowiz et aliam Nolomich, que postea dicta est vulgariter „ad piscatores“, terciam quoque villam Xradowi, que nunc mutato nomine vocatur „curia Witigonis“, iusto proprietatis titulo liberaliter et perpetuo possidendas. In cuius rei testimonium et irrevocabilem memoriam presentes litteras exinde conscriptas antedicte dedi ecclesie et fratribus memoratis sigilli mei et voce subscriptorum testium fide- liter communitas. Sunt autem testes: Dominus Prebizlaus plebanus de Friedberch, dominus Christanus plebanus de Sancto Oswaldo, Gregorius, et alii plures. Datum et actum anno domini MOCCOLxx° septimo. 1. Diese Urkunde ist die kleinste unter den vorhandenen. Die mit Linien versehene und mit den Worten Exaudi und Nomen domini beschriebene Rück- seite beweist, dass das Pergament aus einem Buche genommen wurde. — Das nur wenig beschädigte Siegel in weissem Wachs hängt an blauen Zwirns- faden. — Ein Löwe mit einem Schilde, worauf die fünfblättrige Rose. — † S. Vvitigonis . . . rhvmnovve. Vergl. V. Das kleine Gegensiegel zeigt gleichfalls einen Löwen. 2. Millauer p. 71, n. 11. XXIV. 1278. 24. Juni, Pribnitz. — Heinrich von Rosenberg bestätigt die Schenkung, welche sein Bruder Wittigo den Hohenfurter Cisterciensern mit den Dörfern Schönhub, Sonnberg, Rukendorf und Unter-Schlagl machte. Heinricus de Rosenberch vniuersis Christi fidelibus presentibus et futuris hanc paginam cognituris notitiam geste rei. Cautum fuit a
Strana 30
30 uiris prudentibus et prouisum, ut quod ipsi uolebant manere sta- bilius, litterarum suarum indiciis perhennarent. Sciant igitur pre- sentes ac posteri, quod frater meus Witigo pie memorie positus in extremis fideliter mente pertractans, quia quicquit misericorditer pau- peribus Christi maxime religiosam uitam docentibus inpenditur, aucto- rem suum adiuuare et optatum ei premium in die retributionis apportare (sic), in remedium anime sue nec non progenitorum suorum pariter et successorum de bonis sibi a deo et a progenitoribus suis collatis de bona uoluntate mea domui sancte Marie in Hohenfvrt ordinis Cysterciensis quatuor villas, scilicet Pzizaho Svnnberch Rykchen- dorf et minorem plagam Gerberti, liberaliter condonauit cum suis attinenciis siluis virgultis pratis pascuis cultis et incultis viis et in- uiis et omnibus attinentiis suis, cum metis ipsarum villarum dudum distinctis pariter et expressis. Hanc donationem fratris mei et omnem donationem patris mei domini Wokkonis predicto cenobio factam et perpetuo possidendam cum omni iure sibi etiam tradito ego Hein- ricus de Rosenberch approbo et confirmo. Vt autem hec rata per- maneant et nulla queant in posterum calumpnia perturbari presentem cartam conscribi feci et mei sigilli munimine roborari. Huius rei testes sunt : Dominus Hablo, Zwatimirus, Chreno, Wenadab milites, Vlricus frater Wenade, Otto Wassho, Nycolaus, Petrus, Psedwor, Shenko, Dominicus, Bozlaus Troianus *), Shaztolaus fratres, et alii quam plures fide digni. Actum anno domini Mo CCo septuagesimo octauo indictione vi' epacta xxv°. Datum in Pribnitz in die sancti Johannis baptiste. 1. Etwas beschädigtes, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. Sonst wie XXII. 2. Millauer p. 73, n. 12. XXV. 1278. 13. Juli, Rosenberch. — Heinrich von Rosenberg schenkt dem Stifte zu Hohenfurt den Markt Ober-Haid und das Dorf Gerbetschlag und verpflichtet sich uberdies zur Zahlung von jährlichen 10 Mark bis zur Vollendung des Klosters und von 5 Talenten auf immer. Ne per obliuionem aut calumpniam facta hominum rationabilia et honesta processu temporis dispendium paciantur, prouida maiorum *) Ursprünglich stand „Tronanus".
30 uiris prudentibus et prouisum, ut quod ipsi uolebant manere sta- bilius, litterarum suarum indiciis perhennarent. Sciant igitur pre- sentes ac posteri, quod frater meus Witigo pie memorie positus in extremis fideliter mente pertractans, quia quicquit misericorditer pau- peribus Christi maxime religiosam uitam docentibus inpenditur, aucto- rem suum adiuuare et optatum ei premium in die retributionis apportare (sic), in remedium anime sue nec non progenitorum suorum pariter et successorum de bonis sibi a deo et a progenitoribus suis collatis de bona uoluntate mea domui sancte Marie in Hohenfvrt ordinis Cysterciensis quatuor villas, scilicet Pzizaho Svnnberch Rykchen- dorf et minorem plagam Gerberti, liberaliter condonauit cum suis attinenciis siluis virgultis pratis pascuis cultis et incultis viis et in- uiis et omnibus attinentiis suis, cum metis ipsarum villarum dudum distinctis pariter et expressis. Hanc donationem fratris mei et omnem donationem patris mei domini Wokkonis predicto cenobio factam et perpetuo possidendam cum omni iure sibi etiam tradito ego Hein- ricus de Rosenberch approbo et confirmo. Vt autem hec rata per- maneant et nulla queant in posterum calumpnia perturbari presentem cartam conscribi feci et mei sigilli munimine roborari. Huius rei testes sunt : Dominus Hablo, Zwatimirus, Chreno, Wenadab milites, Vlricus frater Wenade, Otto Wassho, Nycolaus, Petrus, Psedwor, Shenko, Dominicus, Bozlaus Troianus *), Shaztolaus fratres, et alii quam plures fide digni. Actum anno domini Mo CCo septuagesimo octauo indictione vi' epacta xxv°. Datum in Pribnitz in die sancti Johannis baptiste. 1. Etwas beschädigtes, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. Sonst wie XXII. 2. Millauer p. 73, n. 12. XXV. 1278. 13. Juli, Rosenberch. — Heinrich von Rosenberg schenkt dem Stifte zu Hohenfurt den Markt Ober-Haid und das Dorf Gerbetschlag und verpflichtet sich uberdies zur Zahlung von jährlichen 10 Mark bis zur Vollendung des Klosters und von 5 Talenten auf immer. Ne per obliuionem aut calumpniam facta hominum rationabilia et honesta processu temporis dispendium paciantur, prouida maiorum *) Ursprünglich stand „Tronanus".
Strana 31
31 auctoritas scripture ac testium decreuit remedium adhibere. Sciant igitur presentes ac posteri, quod ego Heinricus de Rosenberch ad expedicionem Austrie proficiscens mente sedula revolui, quia varius est euentus belli, nunc hunc nunc uero illum consumit gladius, venerabilium fratrum in Hohenfvrt orationi me committens, quos pro salute mea me habere congratulor intercessores, de bonis mihi a deo et a progeaitoribus meis collatis forum in Merica et villam in Gerbrehtslag cum omnibus adtinenciis siluis nemoribus pratis pas- cuis agris cultis et incultis viis et inviis, duas partes decime predic- tarum possessionum scilicet cum duobus manipulis, in remedium anime mee nec non et progenitorum meorum domui sancte Marie in Hohenfvrt tradidi iure perpetuo possidenda, ita tamen si in ipsa expedicione de medio vite mee fuero euocatus. Hiis autem debitis me fateor obligatum: primo domino Benate purchrauio triginta sex marcas, pro quibus sibi villam in Atez obligaui; item Jacobo Ledni- cerio duodecim marcas et viginti talenta, pro quibus sibi uillam in qua residet, obligaui; item Vlrico de Wischel septem fertones; item Alwico xx viginti (sic) talenta, pro quibus sibi uillam in Schillte obligaui; item Moisio sedecim talenta, pro quibus sibi uillam in Chaltenbrunne obligaui; item Wernhardo Turdlingerio decem mar- cas et octo talenta, pro quibus sibi uillam in Cyringe obligaui; item Vlrico Lednicerio tredecim talenta; item Vlrico iudici seniori sex talenta; item cenobio sancte Marie virginis in Hohenfvrt quolibet anno decem marcas usque ad operis consummationem et quinque talenta absolute. Vt autem hec rata permaneant presentem cartam super ea conscripta sigilli mei iusti munimine roborari. Huius rei testes sunt : Dominus Benata purcrauius, dominus Andreas miles, domi- nus Rûdgerus de Haichpach. Actum anno domini M° CC° LXX. VIII" indictione sexta. Datum in Rosenberch in die sancte Margarete virginis. 1. Gut erhaltenes, an violet gelb-rother Seide hängendes Siegel. Sonst wie XXII. 2. Millauer p. 76, n. 13. XXVI. 1279. O. T. Rosenberch. — Derselbe schenkt demselben die Kirche zu Rosenberg. Bone rei datur consilium, ut presentis uite conferatur sub- sidium, vbi eterne remuneracionis premium exspectatur. Sciant
31 auctoritas scripture ac testium decreuit remedium adhibere. Sciant igitur presentes ac posteri, quod ego Heinricus de Rosenberch ad expedicionem Austrie proficiscens mente sedula revolui, quia varius est euentus belli, nunc hunc nunc uero illum consumit gladius, venerabilium fratrum in Hohenfvrt orationi me committens, quos pro salute mea me habere congratulor intercessores, de bonis mihi a deo et a progeaitoribus meis collatis forum in Merica et villam in Gerbrehtslag cum omnibus adtinenciis siluis nemoribus pratis pas- cuis agris cultis et incultis viis et inviis, duas partes decime predic- tarum possessionum scilicet cum duobus manipulis, in remedium anime mee nec non et progenitorum meorum domui sancte Marie in Hohenfvrt tradidi iure perpetuo possidenda, ita tamen si in ipsa expedicione de medio vite mee fuero euocatus. Hiis autem debitis me fateor obligatum: primo domino Benate purchrauio triginta sex marcas, pro quibus sibi villam in Atez obligaui; item Jacobo Ledni- cerio duodecim marcas et viginti talenta, pro quibus sibi uillam in qua residet, obligaui; item Vlrico de Wischel septem fertones; item Alwico xx viginti (sic) talenta, pro quibus sibi uillam in Schillte obligaui; item Moisio sedecim talenta, pro quibus sibi uillam in Chaltenbrunne obligaui; item Wernhardo Turdlingerio decem mar- cas et octo talenta, pro quibus sibi uillam in Cyringe obligaui; item Vlrico Lednicerio tredecim talenta; item Vlrico iudici seniori sex talenta; item cenobio sancte Marie virginis in Hohenfvrt quolibet anno decem marcas usque ad operis consummationem et quinque talenta absolute. Vt autem hec rata permaneant presentem cartam super ea conscripta sigilli mei iusti munimine roborari. Huius rei testes sunt : Dominus Benata purcrauius, dominus Andreas miles, domi- nus Rûdgerus de Haichpach. Actum anno domini M° CC° LXX. VIII" indictione sexta. Datum in Rosenberch in die sancte Margarete virginis. 1. Gut erhaltenes, an violet gelb-rother Seide hängendes Siegel. Sonst wie XXII. 2. Millauer p. 76, n. 13. XXVI. 1279. O. T. Rosenberch. — Derselbe schenkt demselben die Kirche zu Rosenberg. Bone rei datur consilium, ut presentis uite conferatur sub- sidium, vbi eterne remuneracionis premium exspectatur. Sciant
Strana 32
32 igitur presentes ac posteri, quod ego Heinricus de Rosenberch pre- ceptis diuinis et salutaribus informatus domui sancte Marie virginis in Hohenfürt, quam pater meus pie memorie dominus Wokko multa beniuolencia cepit construere et fundare, ecclesiam in Rosenberch post mortem et obitum domini Jacobi plebani sacerdotis liberaliter omni iure, quo ipsam tenuit et possedit, tradidi perpetuo possiden- dam, vt fratres ibidem domino iugiter seruientes et pro salute mea atque progenitorum et successorum meorum fideles ad dominum intercessores non alicuius necessitatis occasio aut desides faciat, aut robur sancte conuersacionis quod absit, infringat, quia plurimis indi- gent, qui indigencias plurimorum conantur fideliter releuare. Vt autem hec rata permaneant et nulla queant inposterum calumpnia perturbari, presentem cartam ipsis tradidi mei sigilli munimine robo- ratam cum testibus subnotatis, qui sunt: Dominus Andreas miles, Leupoldus, dominus Benata miles, Onscho ipsius frater, Nycolaus, Vlricus de Weischel et eius frater Bseborius, Troyanus suisque fra- tribus et alii quam plures. Actum anno domini M° C° C° lxx° vinj" indictione sexta epacta XX quinta. Datum in Rosenberch. Gut erhaltenes an Pergamentstreifen hängendes Siegel wie in XXII. XXVII. 1279. O. T. Rosenberch. — Derselbe wiederholt die Schenkung der Rosenberger Kirche und fugt die Filialkirche zu Ober-Haid hinzu. Bone rei datur consilium, ut presentis uite conferatur sub- sidium, vbi eterne remunerationis premium exspectatur. Sciant igitur presentes ac posteri, quod ego Heinricus de Rosenberch pre- ceptis diuinis et salutaribus informatus domui sancte Marie virginis in Hohenfürt, quam pater meus pie memorie dominus Wokko multa beniuolentia cepit construere et fundare, ecclesiam in Rosenberch cum filia in Mericha cum tercia parte decimarum et ius patronatus liberaliter omni iure tradidi perpetuo possidendam, ita tamen ut abbas et conuentus Jacobum sacerdotem nostrum capellanum diebus vite sue non priuent suo iure, vt fratres ibidem domino iugiter ser- uientes et pro salute mea atque progenitorum et successorum meorum fideles ad dominum intercessores non alicuius necessitatis occasio aut desides faciat, aut robur sancte conuersationis quod absit, infrin- gat, quia plurimis indigent, qui indigentias plurimorum conantur
32 igitur presentes ac posteri, quod ego Heinricus de Rosenberch pre- ceptis diuinis et salutaribus informatus domui sancte Marie virginis in Hohenfürt, quam pater meus pie memorie dominus Wokko multa beniuolencia cepit construere et fundare, ecclesiam in Rosenberch post mortem et obitum domini Jacobi plebani sacerdotis liberaliter omni iure, quo ipsam tenuit et possedit, tradidi perpetuo possiden- dam, vt fratres ibidem domino iugiter seruientes et pro salute mea atque progenitorum et successorum meorum fideles ad dominum intercessores non alicuius necessitatis occasio aut desides faciat, aut robur sancte conuersacionis quod absit, infringat, quia plurimis indi- gent, qui indigencias plurimorum conantur fideliter releuare. Vt autem hec rata permaneant et nulla queant inposterum calumpnia perturbari, presentem cartam ipsis tradidi mei sigilli munimine robo- ratam cum testibus subnotatis, qui sunt: Dominus Andreas miles, Leupoldus, dominus Benata miles, Onscho ipsius frater, Nycolaus, Vlricus de Weischel et eius frater Bseborius, Troyanus suisque fra- tribus et alii quam plures. Actum anno domini M° C° C° lxx° vinj" indictione sexta epacta XX quinta. Datum in Rosenberch. Gut erhaltenes an Pergamentstreifen hängendes Siegel wie in XXII. XXVII. 1279. O. T. Rosenberch. — Derselbe wiederholt die Schenkung der Rosenberger Kirche und fugt die Filialkirche zu Ober-Haid hinzu. Bone rei datur consilium, ut presentis uite conferatur sub- sidium, vbi eterne remunerationis premium exspectatur. Sciant igitur presentes ac posteri, quod ego Heinricus de Rosenberch pre- ceptis diuinis et salutaribus informatus domui sancte Marie virginis in Hohenfürt, quam pater meus pie memorie dominus Wokko multa beniuolentia cepit construere et fundare, ecclesiam in Rosenberch cum filia in Mericha cum tercia parte decimarum et ius patronatus liberaliter omni iure tradidi perpetuo possidendam, ita tamen ut abbas et conuentus Jacobum sacerdotem nostrum capellanum diebus vite sue non priuent suo iure, vt fratres ibidem domino iugiter ser- uientes et pro salute mea atque progenitorum et successorum meorum fideles ad dominum intercessores non alicuius necessitatis occasio aut desides faciat, aut robur sancte conuersationis quod absit, infrin- gat, quia plurimis indigent, qui indigentias plurimorum conantur
Strana 33
33 fideliter releuare. Vt autem hec rata permaneant et nulla queant in posterum calumpnia perturbari, presentem cartam ipsis tradidi mei sigilli munimine roboratam cum testibus subnotatis, qui sunt: Domi- nus Andreas miles, Leupoldus, dominus Benata miles, Onscho ipsius frater, Nycolaus, Vlricus de Weischel et eius frater Bseborius, Troyanus suisque fratribus, et alii quam plures. Actum anno domini M° Co Colxx° viiij. indictione septima epacta VI. Datum in Rosenberch. 1. Beschädigtes, an Pergamentstreifen hängendes Siegel wie in XXII. 2. Millauer p. 79, n. 14. XXVIII. 1281. 20. August. Apud Urbem Veterem. — Papst Martin IV. nimmt das Hohenfurter Kloster in seinen und des heil. Petrus Schutz und bestätigt die Besitzungen desselben. Martinus episcopus seruus seruorum dei dilectis filiis abbati et conuentui monasterii de Altovado Cisterciensis ordinis Pragensis dio- cesis salutem et apostolicam benedictionem. Sacrosancta Romana ecclesia deuotos et humiles filios ex assuete pietatis officio propen- sius diligere consueuit, et ne prauorum hominum molestiis agitentur eos tamquam pia mater sue protectionis munimine confouere. Eapropter dilecti in domino filii uestris iustis postulationibus grato concur- rentes assensu personas uestras et monasterium, in quo diuino estis obsequio mancipati, cum omnibus bonis , que impresentiarum rationabiliter possidetis aut in futurum iustis modis prestante domino poteritis adipisci, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus. Specialiter autem terras, possessiones, domos, vineas et alia bona uestra, sicut ea omnia iuste ac pacifice possidetis, uobis et per uos monasterio uestro auctoritate apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre protectionis infringere uel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se nouerit incursurum. Datum apud Vrbemueterem xuj. Kl. Septembris. Pontificatus nostri anno primo. Auf dem Umbug dieser wie der folgenden Urkunde: Jac. Roman., auf der Rückseite beider aber: † Egidius de Adria †. — Die an gelbrother Seide hängende Bleibulle ist fast gänzlich verwittert. Fontes. Abth. II. Bd. XXIII.
33 fideliter releuare. Vt autem hec rata permaneant et nulla queant in posterum calumpnia perturbari, presentem cartam ipsis tradidi mei sigilli munimine roboratam cum testibus subnotatis, qui sunt: Domi- nus Andreas miles, Leupoldus, dominus Benata miles, Onscho ipsius frater, Nycolaus, Vlricus de Weischel et eius frater Bseborius, Troyanus suisque fratribus, et alii quam plures. Actum anno domini M° Co Colxx° viiij. indictione septima epacta VI. Datum in Rosenberch. 1. Beschädigtes, an Pergamentstreifen hängendes Siegel wie in XXII. 2. Millauer p. 79, n. 14. XXVIII. 1281. 20. August. Apud Urbem Veterem. — Papst Martin IV. nimmt das Hohenfurter Kloster in seinen und des heil. Petrus Schutz und bestätigt die Besitzungen desselben. Martinus episcopus seruus seruorum dei dilectis filiis abbati et conuentui monasterii de Altovado Cisterciensis ordinis Pragensis dio- cesis salutem et apostolicam benedictionem. Sacrosancta Romana ecclesia deuotos et humiles filios ex assuete pietatis officio propen- sius diligere consueuit, et ne prauorum hominum molestiis agitentur eos tamquam pia mater sue protectionis munimine confouere. Eapropter dilecti in domino filii uestris iustis postulationibus grato concur- rentes assensu personas uestras et monasterium, in quo diuino estis obsequio mancipati, cum omnibus bonis , que impresentiarum rationabiliter possidetis aut in futurum iustis modis prestante domino poteritis adipisci, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus. Specialiter autem terras, possessiones, domos, vineas et alia bona uestra, sicut ea omnia iuste ac pacifice possidetis, uobis et per uos monasterio uestro auctoritate apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre protectionis infringere uel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se nouerit incursurum. Datum apud Vrbemueterem xuj. Kl. Septembris. Pontificatus nostri anno primo. Auf dem Umbug dieser wie der folgenden Urkunde: Jac. Roman., auf der Rückseite beider aber: † Egidius de Adria †. — Die an gelbrother Seide hängende Bleibulle ist fast gänzlich verwittert. Fontes. Abth. II. Bd. XXIII.
Strana 34
34 XXIX. 1281. 20. August. Apud Urbem Veterem. — Derselbe bestätigt alle von seinen Vorgängern, von Königen, Fürsten und anderen Personen dem Stifte Hohenfurt verwilligten Freiheiten und Immunitäten. Martinus episcopus seruus seruorum dei dilectis filiis abbati et conuentui monasterii de Altovado Cisterciensis ordinis Pragensis dio- cesis salutem et apostolicam benedictionem. Cum a nobis petitur, quod iustum est et honestum, tam uigor equitatis quam ordo exigit rationis, ut id per sollicitudinem officii nostri ad debitum perducatur effectum. Eapropter dilecti in domino filii uestris iustis postulationi- bus grato concurrentes assensu omnes libertates et immunitates a predecessoribus nostris Romanis pontificibus siue per priuilegia seu alias indulgentias monasterio uestro et uobis concessas nec non liber- tates et exemptiones secularium exactionum a regibus et princi- pibus ac aliis Christi fidelibus rationabiliter uobis indultas, sicut eas iuste ac pacifice obtinetis, uobis et per uos eidem monasterio aucto- ritate apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio commu- nimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre con- firmationis infringere, uel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei etbea- torum Petri et Pauli apostolorum eius se nouerit incursurum. Datum apud Vrbemueterem xiij. Kl. Septembris. Pontificatus nostri anno primo. Vergl. XXVIII. Die an gelbrother Seide hängende Bleibulle halb ver- wittert. XXX. 1281. 12. November. Apud Rosenberch. — Heinrich von Rosenberg schenkt dem Stifte Hohenfurt fünf Dörfer nebst einem Wald und tauscht von eben dem- selben gegen drei andere Dörfer das Dorf Sonnberg wieder ein. In nomine sancte et indiuidue trinitatis patris et filii et spiritus sancti amen. Cum eorum que geruntur in tempore, obliuio solet me- moriam resecare, necesse est, ea tam testium quam scripture muni- mine confirmari. Vnde nouerint vniuersi Christi fideles presentes litteras visuri vel audituri, quod ego Henricus de Rosenberch de consensu et voluntate expressa vxoris mee Elyzabeth plurimorumque parentum meorum pro remedio, quod dominus Wocko pie memorie
34 XXIX. 1281. 20. August. Apud Urbem Veterem. — Derselbe bestätigt alle von seinen Vorgängern, von Königen, Fürsten und anderen Personen dem Stifte Hohenfurt verwilligten Freiheiten und Immunitäten. Martinus episcopus seruus seruorum dei dilectis filiis abbati et conuentui monasterii de Altovado Cisterciensis ordinis Pragensis dio- cesis salutem et apostolicam benedictionem. Cum a nobis petitur, quod iustum est et honestum, tam uigor equitatis quam ordo exigit rationis, ut id per sollicitudinem officii nostri ad debitum perducatur effectum. Eapropter dilecti in domino filii uestris iustis postulationi- bus grato concurrentes assensu omnes libertates et immunitates a predecessoribus nostris Romanis pontificibus siue per priuilegia seu alias indulgentias monasterio uestro et uobis concessas nec non liber- tates et exemptiones secularium exactionum a regibus et princi- pibus ac aliis Christi fidelibus rationabiliter uobis indultas, sicut eas iuste ac pacifice obtinetis, uobis et per uos eidem monasterio aucto- ritate apostolica confirmamus et presentis scripti patrocinio commu- nimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre con- firmationis infringere, uel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei etbea- torum Petri et Pauli apostolorum eius se nouerit incursurum. Datum apud Vrbemueterem xiij. Kl. Septembris. Pontificatus nostri anno primo. Vergl. XXVIII. Die an gelbrother Seide hängende Bleibulle halb ver- wittert. XXX. 1281. 12. November. Apud Rosenberch. — Heinrich von Rosenberg schenkt dem Stifte Hohenfurt fünf Dörfer nebst einem Wald und tauscht von eben dem- selben gegen drei andere Dörfer das Dorf Sonnberg wieder ein. In nomine sancte et indiuidue trinitatis patris et filii et spiritus sancti amen. Cum eorum que geruntur in tempore, obliuio solet me- moriam resecare, necesse est, ea tam testium quam scripture muni- mine confirmari. Vnde nouerint vniuersi Christi fideles presentes litteras visuri vel audituri, quod ego Henricus de Rosenberch de consensu et voluntate expressa vxoris mee Elyzabeth plurimorumque parentum meorum pro remedio, quod dominus Wocko pie memorie
Strana 35
35 pater meus in decessu suo pro suo suorumque parentum salute ani- marum ecclesie gloriose perpetueque virginis dei genitricis Marie sue fundationi scilicet in Altovado ordinauit, fraterque meus Witigo in sua morte confirmando renouauit remedium, scilicet annuatim sili- ginis modiorum quatuor argenti marcarum decem, venerabili domino Ade abbati totique conuentui ad edificationem dicte ecclesie de Alto- vado ordinis Cysterciensis ob reuerentiam sancte trinitatis et glo- riose dei genitricis virginis Marie villas subscriptas pleno jure omni- umque meorum posterorum liberorum ceterorumque heredum meorum omni contradictione postposita contuli beniuole in perpetuum per- mansuras. Quare predictus dominus Adam abbas eiusque conuentus pro remedio supradicto omnibusque dampnis ex ipsius subtractione remedii eidem ecclesie illatis patrem et fratrem meum pie memorie, me et meos heredes per presentes litteras nunc et in posterum sub gratia mee conscientie liberos confirmant et solutos. Hec autem sunt ville : Nebersyhuew et ea in quaresidebat Otthardus, item Hodennitz, Vzahratky, Oppach cum omnibus harum quinque villarum pertinen- tiis scilicet cum terris pratis herbis nemoribus et pascuis in bosco in montibus in plano in aquis in viis et semitis et omnibus aliis libe- ralitatibus et emunitatibus (sic) suis. Item siluam, que sita est inter Nebersyhuew et metas domini Bauwari, in superscriptarum villarum confirmans libertate. Item pro quadam villa, que vocatur Sunnberch, tres villas scilicet Stoiechingen, et ipsam in qua residebat Brazzlaus, et tertiam plagam domini Gerberti bone memorie, quam exstirpauit Jur, eisdem predicta confirmans libertate libere contuli et benigne. In cuius rei testimonium presentes litteras mei munimine sigilli dedi roboratas. Huius facti sunt testes : Dominus Wernhardus de Schaum- berch, filii eius Henricus Wernhardus , et frater eius Henricus ; do- minus Hoierius de Lomniz et filius eius Zmielo ; Wocko de Witi- genaů, Henricus et Wocko de Chrumnaů, Vlricus et Otto fratres de Nouadomo, Henricus de Höritz, Zmielo de Zmielenberch, Wernhar- dus Pibro, dominus Jacobus plebanus in Rosenberch, dominus Vlricus plebanus in Predol, dominus Theodericus plebanus in Rosental, dominus Creno purchrauius de Pribenitz, dominus Benata purchrauius de Rosenberch, dominus Andreas, dominus Blasius milites mei, Leu- poldus camerarius, Troianus procurator et fratres sui Tschaztolaus et Bôzlaus ; Alwich et frater suus Leutoldus de Vinchenhaim, Vlricus de Weichselen et frater suus Psedborius, Watzlaus filius domini 3.
35 pater meus in decessu suo pro suo suorumque parentum salute ani- marum ecclesie gloriose perpetueque virginis dei genitricis Marie sue fundationi scilicet in Altovado ordinauit, fraterque meus Witigo in sua morte confirmando renouauit remedium, scilicet annuatim sili- ginis modiorum quatuor argenti marcarum decem, venerabili domino Ade abbati totique conuentui ad edificationem dicte ecclesie de Alto- vado ordinis Cysterciensis ob reuerentiam sancte trinitatis et glo- riose dei genitricis virginis Marie villas subscriptas pleno jure omni- umque meorum posterorum liberorum ceterorumque heredum meorum omni contradictione postposita contuli beniuole in perpetuum per- mansuras. Quare predictus dominus Adam abbas eiusque conuentus pro remedio supradicto omnibusque dampnis ex ipsius subtractione remedii eidem ecclesie illatis patrem et fratrem meum pie memorie, me et meos heredes per presentes litteras nunc et in posterum sub gratia mee conscientie liberos confirmant et solutos. Hec autem sunt ville : Nebersyhuew et ea in quaresidebat Otthardus, item Hodennitz, Vzahratky, Oppach cum omnibus harum quinque villarum pertinen- tiis scilicet cum terris pratis herbis nemoribus et pascuis in bosco in montibus in plano in aquis in viis et semitis et omnibus aliis libe- ralitatibus et emunitatibus (sic) suis. Item siluam, que sita est inter Nebersyhuew et metas domini Bauwari, in superscriptarum villarum confirmans libertate. Item pro quadam villa, que vocatur Sunnberch, tres villas scilicet Stoiechingen, et ipsam in qua residebat Brazzlaus, et tertiam plagam domini Gerberti bone memorie, quam exstirpauit Jur, eisdem predicta confirmans libertate libere contuli et benigne. In cuius rei testimonium presentes litteras mei munimine sigilli dedi roboratas. Huius facti sunt testes : Dominus Wernhardus de Schaum- berch, filii eius Henricus Wernhardus , et frater eius Henricus ; do- minus Hoierius de Lomniz et filius eius Zmielo ; Wocko de Witi- genaů, Henricus et Wocko de Chrumnaů, Vlricus et Otto fratres de Nouadomo, Henricus de Höritz, Zmielo de Zmielenberch, Wernhar- dus Pibro, dominus Jacobus plebanus in Rosenberch, dominus Vlricus plebanus in Predol, dominus Theodericus plebanus in Rosental, dominus Creno purchrauius de Pribenitz, dominus Benata purchrauius de Rosenberch, dominus Andreas, dominus Blasius milites mei, Leu- poldus camerarius, Troianus procurator et fratres sui Tschaztolaus et Bôzlaus ; Alwich et frater suus Leutoldus de Vinchenhaim, Vlricus de Weichselen et frater suus Psedborius, Watzlaus filius domini 3.
Strana 36
36 Benate, Tschenko et filius eius Duursat et fratres eins Radozt et Dominicus ; Vlricus de Eichorns et frater suus Jan, Rödolfus de Gusen et filius eius Vlricus, Jacobus Ladennicer et frater eius; Viricus Chreno filius domini Chrenonis, Qual et frater suus Eberhardus filii Odoleni, Syboto judex, et ceteri quam plures. Datum et actum apud Rosenberch anno domini M'CC'Lxxxj" in sequenti die beati Martini episcopi. 1. Das ziemlich gut erhaltene Siegel, ehemals an violetgelbrother Seide hängend, wie in XXII. 2. Millauer p. 82, n. 15. XXXI. 1282. 1. September. Protiwins. — Die Brüder Leutold, Ulrich und Rueger, genannt Prueschinchen, schenken dem Cistercienserstifte Hohenfurt einen Mansus in Einsiedl. Quoniam deprecacio justi assidua et deuocio multum valent felix- que memoria summum bonum: nos igitur Levtoldus Vlricus et Rue- gerus fratres dicti Prueschinchen venerabilis abbatis nec non tocius conuentus Altouadensis ecclesie Cysterciensis ordinis sancte deuo- cioni inuolui cupientes felicique memorie nos humiliter committentes notum esse volumus vniuersis, quibus exhibitum fuerit presens scriptum, quod eidem ecclesie predicte in Altouado mansum situm in Nevzadling cum omnibus suis redditibus et vsibus pretaxatis, soluen- tibus annuatim videlicet VI metretis siliginis vno modio auene VI solidis denariorum Wiennensium siue porco talento etiam pro steura nec non aliis minutis seruiciis, a nobis ibidem super altare glorio- sissime Marie virginis iuste et racionabiliter delegatum concedimus et donamus perpetuo possidendum. Vt autem hec donacio permaneat inconuulsa et rata omnimodis teneatur presentes sibi literas cum ap- pensione nostri sigilli dedimus et munimine roboratas. Testibus etiam subnotatis: Domino Wernhardo de Schaumberch seniore nec non fratre eius domino Hainrico filiisque eorum Hainrico seniore et Wernhardo juniore ; domino Hainrico de Rosenberch, domino Jo- hanne venerabile plebano in Netolicz, domino Vrso capellano nec non Rudolfo notario Prueschinchorum, et aliis quam pluribus fide dignis. Datum anno domini M°CoColxxxii. in Protiwins in die sancti Egidii confessoris. Gut erhaltenes, thalergrosses, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Vorderseite: Rundes Siegel; ein Helm mit flügelartigem
36 Benate, Tschenko et filius eius Duursat et fratres eins Radozt et Dominicus ; Vlricus de Eichorns et frater suus Jan, Rödolfus de Gusen et filius eius Vlricus, Jacobus Ladennicer et frater eius; Viricus Chreno filius domini Chrenonis, Qual et frater suus Eberhardus filii Odoleni, Syboto judex, et ceteri quam plures. Datum et actum apud Rosenberch anno domini M'CC'Lxxxj" in sequenti die beati Martini episcopi. 1. Das ziemlich gut erhaltene Siegel, ehemals an violetgelbrother Seide hängend, wie in XXII. 2. Millauer p. 82, n. 15. XXXI. 1282. 1. September. Protiwins. — Die Brüder Leutold, Ulrich und Rueger, genannt Prueschinchen, schenken dem Cistercienserstifte Hohenfurt einen Mansus in Einsiedl. Quoniam deprecacio justi assidua et deuocio multum valent felix- que memoria summum bonum: nos igitur Levtoldus Vlricus et Rue- gerus fratres dicti Prueschinchen venerabilis abbatis nec non tocius conuentus Altouadensis ecclesie Cysterciensis ordinis sancte deuo- cioni inuolui cupientes felicique memorie nos humiliter committentes notum esse volumus vniuersis, quibus exhibitum fuerit presens scriptum, quod eidem ecclesie predicte in Altouado mansum situm in Nevzadling cum omnibus suis redditibus et vsibus pretaxatis, soluen- tibus annuatim videlicet VI metretis siliginis vno modio auene VI solidis denariorum Wiennensium siue porco talento etiam pro steura nec non aliis minutis seruiciis, a nobis ibidem super altare glorio- sissime Marie virginis iuste et racionabiliter delegatum concedimus et donamus perpetuo possidendum. Vt autem hec donacio permaneat inconuulsa et rata omnimodis teneatur presentes sibi literas cum ap- pensione nostri sigilli dedimus et munimine roboratas. Testibus etiam subnotatis: Domino Wernhardo de Schaumberch seniore nec non fratre eius domino Hainrico filiisque eorum Hainrico seniore et Wernhardo juniore ; domino Hainrico de Rosenberch, domino Jo- hanne venerabile plebano in Netolicz, domino Vrso capellano nec non Rudolfo notario Prueschinchorum, et aliis quam pluribus fide dignis. Datum anno domini M°CoColxxxii. in Protiwins in die sancti Egidii confessoris. Gut erhaltenes, thalergrosses, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Vorderseite: Rundes Siegel; ein Helm mit flügelartigem
Strana 37
37 Schmuck. — † S. Virici Prvschinchi. — Rückseite: Dreieckiges Siegel ein durch einen Querbalken getheilter Schild. — S. Levtoldi. Prveschin. 2. Millauer p. 86, n. 16. XXXII. 1284. 1. December. O. A0. — Smil von Gratzen bewilligt dem Stifte Hohenfurt in Stadt und District von Gratzen Mauthfreiheit für Wein, Getreide, Fische und andere Dinge. Legum statuta volunt, ut omne, quod agatur in solidum per mor- tales, testibus idoneis atque fide dignis literarumque apicibus debeat lucidius perennari. Nos igitur Zmilo de Gretzen purchravius in Pode- brad scire volumus universos praesentes literas inspecturos, quod ex dilectione, qua amplectimur fratres religiosos conventus in Alto- vado, porro divinae remunerationis praecipua ratione ipsis in omni- bus transducendis suis, quibus ad eorum claustrum potiri videantur, per civitatem nostram Gretzen largam facimus gratiam ex pura volun- tate, sive in vino sive in annona, vel in piscibus aut aliis ductilibus quibuscumque, ut eadem transducant per dictam nostram civitatem Gretzen et citra per nostros districtus absque teloneo sive muta libere, absque exactione pecuniae aliqualis a nobis vel a nostris suc- cessivis haeredibus in perpetuum sub tranquillo. Ut autem huic rati- habitioni nullum dubietatis scrupulum valeat suboriri in posterum sive tempore successivo, praesentes ipsis conscribi fecimus in evi- dens testimonium et cautelam sigilli nostri charactere consignatas, testibus subnotatis qui aderant: Ambo nostri patrui videlicet d. Hein- ricus de Rosenberch. D. Wocho de Witigenow. Noster consangui- neus d. Wocko de Lobenstayn. D. Albertus de Strobnitz. D. Ber- tholdus honorabilis decanus de eodem Strobnitz. D. Henricus noster plebanus in Gretzen. D. Petrus noster miles in Petrinsdorf. Paulus noster procurator et alii quam plures. Acta sunt haec anno domini millesimo ducentesimo octogesimo quarto calendis Decembris. 1. Diese Urkunde ist im Original nicht mehr vorhanden, wohl aber war sie es noch zu Millauer’s Zeit, der das daran hängende Siegel also beschreibt: „Das Sigill ist ein hangendes, rund , von weissem Wachs. In der Mitte hat es einen dreieckigten Schild mit der bekannten Rose. Die Umschrift ist: S. Zmi- lonis de Gretzen". 2. Millauer p. 88, n. 17.
37 Schmuck. — † S. Virici Prvschinchi. — Rückseite: Dreieckiges Siegel ein durch einen Querbalken getheilter Schild. — S. Levtoldi. Prveschin. 2. Millauer p. 86, n. 16. XXXII. 1284. 1. December. O. A0. — Smil von Gratzen bewilligt dem Stifte Hohenfurt in Stadt und District von Gratzen Mauthfreiheit für Wein, Getreide, Fische und andere Dinge. Legum statuta volunt, ut omne, quod agatur in solidum per mor- tales, testibus idoneis atque fide dignis literarumque apicibus debeat lucidius perennari. Nos igitur Zmilo de Gretzen purchravius in Pode- brad scire volumus universos praesentes literas inspecturos, quod ex dilectione, qua amplectimur fratres religiosos conventus in Alto- vado, porro divinae remunerationis praecipua ratione ipsis in omni- bus transducendis suis, quibus ad eorum claustrum potiri videantur, per civitatem nostram Gretzen largam facimus gratiam ex pura volun- tate, sive in vino sive in annona, vel in piscibus aut aliis ductilibus quibuscumque, ut eadem transducant per dictam nostram civitatem Gretzen et citra per nostros districtus absque teloneo sive muta libere, absque exactione pecuniae aliqualis a nobis vel a nostris suc- cessivis haeredibus in perpetuum sub tranquillo. Ut autem huic rati- habitioni nullum dubietatis scrupulum valeat suboriri in posterum sive tempore successivo, praesentes ipsis conscribi fecimus in evi- dens testimonium et cautelam sigilli nostri charactere consignatas, testibus subnotatis qui aderant: Ambo nostri patrui videlicet d. Hein- ricus de Rosenberch. D. Wocho de Witigenow. Noster consangui- neus d. Wocko de Lobenstayn. D. Albertus de Strobnitz. D. Ber- tholdus honorabilis decanus de eodem Strobnitz. D. Henricus noster plebanus in Gretzen. D. Petrus noster miles in Petrinsdorf. Paulus noster procurator et alii quam plures. Acta sunt haec anno domini millesimo ducentesimo octogesimo quarto calendis Decembris. 1. Diese Urkunde ist im Original nicht mehr vorhanden, wohl aber war sie es noch zu Millauer’s Zeit, der das daran hängende Siegel also beschreibt: „Das Sigill ist ein hangendes, rund , von weissem Wachs. In der Mitte hat es einen dreieckigten Schild mit der bekannten Rose. Die Umschrift ist: S. Zmi- lonis de Gretzen". 2. Millauer p. 88, n. 17.
Strana 38
38 XXXIII. O. J. und T. und A0. — Heinrich von Rosenberg und Albert von Payreschau schenken dem Abt und Convent zu Hohenfurt die Kirche in Strobnitz. Cum eorum que geruntur in tempore, obliuio solet memoriam resecare, necesse est, ea tam testium quam scripture memoria con- firmari. Vnde nouerint vniuersi Christi fideles presens scriptum visuri et audituri, quod nos H. de Rosenberg de consensu et voluntate vxoris mee Elyzabeth et Albertus de Borischoue de bona ac pia vxo- ris mee Petronille filiique mei Hogerii voluntate venerabili domino abbati totique conuentui in Altovado pro nostra nostrorumque ante- cessorum presencium futurorumque amicorum salute animarum eccle- siam in Strobeniz omni jure, quo a progenitoribus nostris possedimus et a nobis ceteri possederunt, perpetuo tradidimus possidendam, vi nobis in Christo dilecti confratres nostri ibidem deo jugiter seruien- tes ex tali ac tanto elemosinarum beneficio plurimorum indigentias releuare atque ad dei seruicium pro viuorum et mortuorum salute feruentius et salubrius valeant frequentare. In cuius rei testimonium litteras presentes nostrorum munimine sigillorum contulimus robo- ratas. Huius facti testes sunt: Dominus Bertholdus plebanus eiusdem ecclesie, Dominus Conradus plebanus de Ragizz, Dominus Jacobus plebanus de Rosenberg, Andreas miles de Hossicz, Rodengerus de Haichenpach, Hainricus de Altenburg. Zwei gut erhaltene, an gelb-grün-schwarzer Seide hängendes Siegel in weissem Wachs. — a) Ziemlich gross. Ein Reiter hoch zu Rosse, dessen Decke mit Rosen übersäet ist, hält in seiner Rechten ein Schwert, in der Linken aber einen Schildmit der fünfblättrigen Rose. Der Helm des Reiters hat facherartigen Schmuck.—S. Heinrici. Domini. De. Rosenberch. — b) Klein ; Schild mit einem Pfeil. — † S. Alberti. De. Stropniz. XXXIV. 1286. 29. Juni. Hohenfurt. — Heinrich von Rosenberg und Albert von Payre- schau wiederholen die Schenkung der Kirche in Strobnitz an das Stift Hohenfurt. Tranquillitati domus dei studiose consulitur et prudenter, dum id quod in eivs commodum geritur et honorem, instrumentali fide per scripturam transmittitur noticie posterorum. Eapropter nos Hein- ricus de Rosenberch et Albertus de Borschowe notum fieri cupimus vniuersis tenore presentium audituris presentibus pariter et futuris,
38 XXXIII. O. J. und T. und A0. — Heinrich von Rosenberg und Albert von Payreschau schenken dem Abt und Convent zu Hohenfurt die Kirche in Strobnitz. Cum eorum que geruntur in tempore, obliuio solet memoriam resecare, necesse est, ea tam testium quam scripture memoria con- firmari. Vnde nouerint vniuersi Christi fideles presens scriptum visuri et audituri, quod nos H. de Rosenberg de consensu et voluntate vxoris mee Elyzabeth et Albertus de Borischoue de bona ac pia vxo- ris mee Petronille filiique mei Hogerii voluntate venerabili domino abbati totique conuentui in Altovado pro nostra nostrorumque ante- cessorum presencium futurorumque amicorum salute animarum eccle- siam in Strobeniz omni jure, quo a progenitoribus nostris possedimus et a nobis ceteri possederunt, perpetuo tradidimus possidendam, vi nobis in Christo dilecti confratres nostri ibidem deo jugiter seruien- tes ex tali ac tanto elemosinarum beneficio plurimorum indigentias releuare atque ad dei seruicium pro viuorum et mortuorum salute feruentius et salubrius valeant frequentare. In cuius rei testimonium litteras presentes nostrorum munimine sigillorum contulimus robo- ratas. Huius facti testes sunt: Dominus Bertholdus plebanus eiusdem ecclesie, Dominus Conradus plebanus de Ragizz, Dominus Jacobus plebanus de Rosenberg, Andreas miles de Hossicz, Rodengerus de Haichenpach, Hainricus de Altenburg. Zwei gut erhaltene, an gelb-grün-schwarzer Seide hängendes Siegel in weissem Wachs. — a) Ziemlich gross. Ein Reiter hoch zu Rosse, dessen Decke mit Rosen übersäet ist, hält in seiner Rechten ein Schwert, in der Linken aber einen Schildmit der fünfblättrigen Rose. Der Helm des Reiters hat facherartigen Schmuck.—S. Heinrici. Domini. De. Rosenberch. — b) Klein ; Schild mit einem Pfeil. — † S. Alberti. De. Stropniz. XXXIV. 1286. 29. Juni. Hohenfurt. — Heinrich von Rosenberg und Albert von Payre- schau wiederholen die Schenkung der Kirche in Strobnitz an das Stift Hohenfurt. Tranquillitati domus dei studiose consulitur et prudenter, dum id quod in eivs commodum geritur et honorem, instrumentali fide per scripturam transmittitur noticie posterorum. Eapropter nos Hein- ricus de Rosenberch et Albertus de Borschowe notum fieri cupimus vniuersis tenore presentium audituris presentibus pariter et futuris,
Strana 39
39 quod prehabita deliberatione et maturo adhibito consilio pari voto et vnanimi consensu cum bona et perfecta voluntate vxorum nostrarum et predecessorum nostrorum ivs patronatus ecclesie in Strobniz, quod ex iusto patrimonio et hereditaria successione ad nos pertinered ino- scebatur, cum omnibus dotibus decimis et aliis pertinentiis suis que- sitis et inquirendis pleno ivre, quemadmodum progenitores nostri per multa temporum curricula possederunt, dedimus et contulimus coadunatis et potestatiuis manibus liberali donatione ecclesie sancte Marie virginis in Altovado et fratribus ibidem deo iugiter famulanti- bus iusto proprietatis titulo quiete et liberaliter in perpetuum possi- dendum, vt ex tali ac tanto elemosinarum beneficio, dum dictis fratri- bus de bonis a deo nobis collatis providemus, ipsi divino cultui liberius mancipati pro salute viuorum et mortuorum feruentius et salubrius valeant in conspectu domini ministrare. Ne igitur tam sollempnis et liberalis donatio aliqua heredum uel amicorum nostrorum valeat perturbari calumpnia, presentes litteras super eo conscriptas dicto dedimus monasterio in Altovado et fratribus memoratis sigillorum nostrorum et voce subscriptorum testium munimine roboratas. Sunt autem. huius rei testes: Dominus Berhtoldus decanus de Stro- bniz, dominus Chunradus plebanus de Ragiz, dominus Jacobus ple- banus de Rosenberch, Andreas de Hossitz, Rogerus de Haichenbach, Heinrieus de Altenburch, Conasch de Strizendorf, Nedamir de Bschi- zawiz, Vlricus Bschedworius fratres dicti de Weihsel, Schenco et filius suus Dwursrad de Metliz, Wazlavs filius Benate, et alii plures. Datum et actum in Altovado anno domini MOCCOlxXx. sexto in festo apostolorum Petri et Pauli. 1. a) Siegel Heinrich’s von Rosenberg wie in XXXIII., etwas beschädigt und ehemals an grünrother Seide hängend. b) Das gut erhaltene Siegel des Albert von Stropnitz, ehemals an grünen Seidenfaden hängend. Vergl. XXXIII. 2. Millauer p. 90, n. 18. — Trajer a. a. O. p. 367, beide mit der falsehen Jahreszahl 1287. XXXV. 1290. 20. März, Prag. — Bischof Tobias von Prag bestätigt die vorhergehende Schenkung. In nomine domini amen. Nos Thobias dei gratia Pragensis epis- copus omnibus in perpetuum. Cum a nobis petitur, quod iustum est, tam vigor iuris quam ordo postulat racionis, ut id ad exaudicionis gratiam fauorabiliter admittamus; pie namque et iuste postulacio
39 quod prehabita deliberatione et maturo adhibito consilio pari voto et vnanimi consensu cum bona et perfecta voluntate vxorum nostrarum et predecessorum nostrorum ivs patronatus ecclesie in Strobniz, quod ex iusto patrimonio et hereditaria successione ad nos pertinered ino- scebatur, cum omnibus dotibus decimis et aliis pertinentiis suis que- sitis et inquirendis pleno ivre, quemadmodum progenitores nostri per multa temporum curricula possederunt, dedimus et contulimus coadunatis et potestatiuis manibus liberali donatione ecclesie sancte Marie virginis in Altovado et fratribus ibidem deo iugiter famulanti- bus iusto proprietatis titulo quiete et liberaliter in perpetuum possi- dendum, vt ex tali ac tanto elemosinarum beneficio, dum dictis fratri- bus de bonis a deo nobis collatis providemus, ipsi divino cultui liberius mancipati pro salute viuorum et mortuorum feruentius et salubrius valeant in conspectu domini ministrare. Ne igitur tam sollempnis et liberalis donatio aliqua heredum uel amicorum nostrorum valeat perturbari calumpnia, presentes litteras super eo conscriptas dicto dedimus monasterio in Altovado et fratribus memoratis sigillorum nostrorum et voce subscriptorum testium munimine roboratas. Sunt autem. huius rei testes: Dominus Berhtoldus decanus de Stro- bniz, dominus Chunradus plebanus de Ragiz, dominus Jacobus ple- banus de Rosenberch, Andreas de Hossitz, Rogerus de Haichenbach, Heinrieus de Altenburch, Conasch de Strizendorf, Nedamir de Bschi- zawiz, Vlricus Bschedworius fratres dicti de Weihsel, Schenco et filius suus Dwursrad de Metliz, Wazlavs filius Benate, et alii plures. Datum et actum in Altovado anno domini MOCCOlxXx. sexto in festo apostolorum Petri et Pauli. 1. a) Siegel Heinrich’s von Rosenberg wie in XXXIII., etwas beschädigt und ehemals an grünrother Seide hängend. b) Das gut erhaltene Siegel des Albert von Stropnitz, ehemals an grünen Seidenfaden hängend. Vergl. XXXIII. 2. Millauer p. 90, n. 18. — Trajer a. a. O. p. 367, beide mit der falsehen Jahreszahl 1287. XXXV. 1290. 20. März, Prag. — Bischof Tobias von Prag bestätigt die vorhergehende Schenkung. In nomine domini amen. Nos Thobias dei gratia Pragensis epis- copus omnibus in perpetuum. Cum a nobis petitur, quod iustum est, tam vigor iuris quam ordo postulat racionis, ut id ad exaudicionis gratiam fauorabiliter admittamus; pie namque et iuste postulacio
Strana 40
40 voluntatis effectu debet prosequente compleri, vi et deuocionis sinceri- tas laudabiliter enitescat et vtilitas postulata vires indubitanter assu- mat. Eapropter notum esse volumus vniuersis tam presentibus quam futuris, quod nos ad preces et deuotam instanciam nobilium virorum domini Henrici dicti de Rosmberch et domini Alberti dicti de Strop- nicz donacionem legittimam perfectam iuris patronatus ecclesiarum in Rosmberk et in Stropnicz, in quibus ipsi ius plenum patronatus obtinebant, per eosdem nobiles rite et racionabiliter factam honora- bilibus viris domino Ottoni abbati et conuentui ac monasterio ipsorum in Altovado ordinis Cysterciensis nostre dyocesis, pietatis intuitu et pro suorum remedio peccatorum ex causa saluberrima et honesta auctoritate qua fungimur, ex certa sciencia confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus, ita ut prefatarum ecclesiarum ius patronatus cum omnibus suis pertinenciis ad predictos dominum abba- tem et conuentum ac monasterium ipsorum iam predictum et succes- sores eorundem in perpetuum inuiolabiliter debeat pertinere. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostre confirmacionis paginam in- fringere aut ei ausu temerario contraire. Si quis autem contrarium attemptare presumpserit, indignacionem omnipotentis dei et beatorum Viti Wencezlai atque Adalberti martirum ac aliorum sanctorum omni- um se nouerit incursurum. In cuius rei testimonium istud scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum Prage anno domini Mo CCo LXXXX° xiij. Kalendas Aprilis, pontificatus uero nostri anno duodecimo, indiccionis tercie. Die gut erhaltenen Siegel dieser und der folgenden Urkunde sind völlig gleich. Sie sind ziemlich gross, an gelbgrüner Seide befestigt und in weissem Wachs abgedruckt. — Der Bischof in seinem Ornate, stehend, segnend. — † S. Thobie. Dei. Gracia. Pragensis. Episcopi. — Das kleine Gegensiegel zeigt den Kopf St. Wenceslai mit darauf bezüglicher Umschrift ? Eine zweite Umschrift lautet: † S. Secretorvm. XXXVI. 1290. 20. März, Prag. — Derselbe bestätigt die Schenkung, welche Albert von Strobnitz dem Stifte Hohenfurt mit dem Dorfe Payreschau und dem Patronats- rechte über die dortige Kirche machte. In nomine domini amen. Nos Thobias dei gratia Pragensisepis- copus omnibus in perpetuum. Incumbit nobis ex debito pontificalis nostri officii, ut iusta petencium desideriis audienciam cum effi- cacia prebeamus, persertim cum eorum vota et puritas adiuuat et
40 voluntatis effectu debet prosequente compleri, vi et deuocionis sinceri- tas laudabiliter enitescat et vtilitas postulata vires indubitanter assu- mat. Eapropter notum esse volumus vniuersis tam presentibus quam futuris, quod nos ad preces et deuotam instanciam nobilium virorum domini Henrici dicti de Rosmberch et domini Alberti dicti de Strop- nicz donacionem legittimam perfectam iuris patronatus ecclesiarum in Rosmberk et in Stropnicz, in quibus ipsi ius plenum patronatus obtinebant, per eosdem nobiles rite et racionabiliter factam honora- bilibus viris domino Ottoni abbati et conuentui ac monasterio ipsorum in Altovado ordinis Cysterciensis nostre dyocesis, pietatis intuitu et pro suorum remedio peccatorum ex causa saluberrima et honesta auctoritate qua fungimur, ex certa sciencia confirmamus et presentis scripti patrocinio communimus, ita ut prefatarum ecclesiarum ius patronatus cum omnibus suis pertinenciis ad predictos dominum abba- tem et conuentum ac monasterium ipsorum iam predictum et succes- sores eorundem in perpetuum inuiolabiliter debeat pertinere. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostre confirmacionis paginam in- fringere aut ei ausu temerario contraire. Si quis autem contrarium attemptare presumpserit, indignacionem omnipotentis dei et beatorum Viti Wencezlai atque Adalberti martirum ac aliorum sanctorum omni- um se nouerit incursurum. In cuius rei testimonium istud scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum Prage anno domini Mo CCo LXXXX° xiij. Kalendas Aprilis, pontificatus uero nostri anno duodecimo, indiccionis tercie. Die gut erhaltenen Siegel dieser und der folgenden Urkunde sind völlig gleich. Sie sind ziemlich gross, an gelbgrüner Seide befestigt und in weissem Wachs abgedruckt. — Der Bischof in seinem Ornate, stehend, segnend. — † S. Thobie. Dei. Gracia. Pragensis. Episcopi. — Das kleine Gegensiegel zeigt den Kopf St. Wenceslai mit darauf bezüglicher Umschrift ? Eine zweite Umschrift lautet: † S. Secretorvm. XXXVI. 1290. 20. März, Prag. — Derselbe bestätigt die Schenkung, welche Albert von Strobnitz dem Stifte Hohenfurt mit dem Dorfe Payreschau und dem Patronats- rechte über die dortige Kirche machte. In nomine domini amen. Nos Thobias dei gratia Pragensisepis- copus omnibus in perpetuum. Incumbit nobis ex debito pontificalis nostri officii, ut iusta petencium desideriis audienciam cum effi- cacia prebeamus, persertim cum eorum vota et puritas adiuuat et
Strana 41
41 iuris explorati veritas non relinquit. Eapropter notum esse volumus vniuersis tenorem presencium inspecturis, quod nos ad preces et de- uotam instanciam nobilis viri domini Alberti dicti de Stropnicz do- nacionem legittimam et perfectam ville dicte Borsow cum iure pa- tronatus ecclesie site in villa eadem, quam ipse honorabilibus viris domino Ottoni abbati et conuentui ac monasterio ipsorum in Altovado ordinis Cysterciensis nostre dyocesis cum omnibus pertinenciis et iuribus ad eandem villam et ecclesiam pertinentibus pietatis intuitu de assensu nostro fecisse dignoscitur ex causa saluberrima et honesta auctoritate qua fungimur, confirmamus ex certa sciencia atque vera et presentis scripti patrocinio communimus, ita ut prefata villa dicta Borsow cum iure patronatus ecclesie iam predicte cum omnibus suis pertinenciis agris pascuis pratis aquis piscacionibus et iuribus omni- bus ad predictos dominum abbatem et conuentum ac monasterium ipsorum predictum et successores eorundem in perpetuum inviolabi- liter debeat pertinere. Nulli ergo omnino hominum liceathanc nostre confirmacionis paginam infringere aut ei ausu temerario contraire. Si quis autem contrarium attemptare presumpserit indignacionem omnipotentis dei et beatorum Viti Wenceslai atque Adalberti marti- rum ac aliorum sanctorum omnium se nouerit incursurum. In cuius rei testimonium istud scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum Prage anno domini MOCCOLXXXX°xIII. Kalendas Aprilis, pontificatus nostri anno duodecimo, indictionis tercie. Vergl. XXXV. XXXVII. 1290. 23. Marz, Prag. — König Wenzel II. bestätigt dieselbe Schenkung. Nos Wencezlaus dei gratia rex Boemie et marchio Morauie ad uniuersorum perpetuam peruenire cupimus noticiam, quod libenter assensum regium ad illa porrigimus, que tam ad laudem superni regis sueque matris Marie gloriose uirginis fiunt, quam etiam ad illorum sustentationem, qui momentaneis huius mundi spretis secularibus illecebris renunciantes sub ingo dei uitam monasticam elegerunt. Accedente itaque ad nostram presentiam Alberto de Strubnitz cum venerabili Ottone abbate de Altovado, quod uulgariter Houurt nun- cupatur, et a nobis humiliter exposcente, vt cum bona sua in Borsow, que asserit ad eum hereditarie pertinere, cum omnibus pertinentiis et iuribus eorumdem agris siluis campis pratis pascuis piscationibus
41 iuris explorati veritas non relinquit. Eapropter notum esse volumus vniuersis tenorem presencium inspecturis, quod nos ad preces et de- uotam instanciam nobilis viri domini Alberti dicti de Stropnicz do- nacionem legittimam et perfectam ville dicte Borsow cum iure pa- tronatus ecclesie site in villa eadem, quam ipse honorabilibus viris domino Ottoni abbati et conuentui ac monasterio ipsorum in Altovado ordinis Cysterciensis nostre dyocesis cum omnibus pertinenciis et iuribus ad eandem villam et ecclesiam pertinentibus pietatis intuitu de assensu nostro fecisse dignoscitur ex causa saluberrima et honesta auctoritate qua fungimur, confirmamus ex certa sciencia atque vera et presentis scripti patrocinio communimus, ita ut prefata villa dicta Borsow cum iure patronatus ecclesie iam predicte cum omnibus suis pertinenciis agris pascuis pratis aquis piscacionibus et iuribus omni- bus ad predictos dominum abbatem et conuentum ac monasterium ipsorum predictum et successores eorundem in perpetuum inviolabi- liter debeat pertinere. Nulli ergo omnino hominum liceathanc nostre confirmacionis paginam infringere aut ei ausu temerario contraire. Si quis autem contrarium attemptare presumpserit indignacionem omnipotentis dei et beatorum Viti Wenceslai atque Adalberti marti- rum ac aliorum sanctorum omnium se nouerit incursurum. In cuius rei testimonium istud scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum Prage anno domini MOCCOLXXXX°xIII. Kalendas Aprilis, pontificatus nostri anno duodecimo, indictionis tercie. Vergl. XXXV. XXXVII. 1290. 23. Marz, Prag. — König Wenzel II. bestätigt dieselbe Schenkung. Nos Wencezlaus dei gratia rex Boemie et marchio Morauie ad uniuersorum perpetuam peruenire cupimus noticiam, quod libenter assensum regium ad illa porrigimus, que tam ad laudem superni regis sueque matris Marie gloriose uirginis fiunt, quam etiam ad illorum sustentationem, qui momentaneis huius mundi spretis secularibus illecebris renunciantes sub ingo dei uitam monasticam elegerunt. Accedente itaque ad nostram presentiam Alberto de Strubnitz cum venerabili Ottone abbate de Altovado, quod uulgariter Houurt nun- cupatur, et a nobis humiliter exposcente, vt cum bona sua in Borsow, que asserit ad eum hereditarie pertinere, cum omnibus pertinentiis et iuribus eorumdem agris siluis campis pratis pascuis piscationibus
Strana 42
42 aquis et aquarum decursibus venationibus montibus et vallibus et ecclesia vna in ipsis bonis locata cum iure patronatus eiusdem et aliis quibuslibet ad ipsa bona spectantibus monasterio in Altouado, quod uulgariter Houurt nuncupatur, fratrum ordinis Cisterciensis tytulo testamenti et nomine donationis ad honorem beate Marie vir- ginis et pro remedio anime sue legauerit donauerit atque dederit per- petuo ab ipso monasterio et eiusdem monasterii fratribus possidenda, eorumdem bonorum usufructum sibi tantummodo per uite sue tempora reseruando, nostrum assensum et consensum de benignitate regali ad candem legationem et donationem apponere dignaremur. Nos qui respectu celestis premii ad huiusmodi petitiones facilius inclinamur, ad prefatam legationem et donationem nostrum ex certa nostra scientia consensum porrigimus et assensum ipsum de plenitudine potestatis nostre perpetuo confirmantes, inhibentes quoque, ut nullus dictos monasterium et fratres in prelibatis bonis impedire uel molestare contra iusticiam audeat uel presumat. In cuius rei testimonium et robur perpetuo ualiturum presens instrumentum nostri consensus et confirmationis fieri et nostrorum sigillorum munimine iussimus robo- rari. Datum Prage per manus magistri Petri regni nostri prothono- tarii. Anno domini millesimo ducentesimo nonagesimo x° Kal. Aprilis. Indictione tercia. 1. Die nähere Beschreibung des an grünrother Seide hängenden zer� brochenen Siegels in XXXVIII. 2. Millauer p. 93, n. 19. XXXVIII. 1290. 15. November, Prag. — Derselbe bestätigt das Stift Hohenfurt im Besitze der Höritzer Güter, welche es von Witigo, dem Bruder des verurtheillen Zawis von Falkenstein, für 500 Mark Silbers angekauft hate. Wencezlaus dei gratia rex Boemie et marchio Morauie omnibus noticiam subscriptorum. Etsi celsitudinis nostre clara munificentia et munifica claritudo clementie sue dexteram porrigat uniuersis, illis tamen libentius sue promotionis pandit sinus, qui uiuentes deo mundo moriuntur interris et mortui seculo Christo uiuere in celestibus uita seculari postpo- sita elaborant; nam pro talibus retributor omnium bonorum deus solum constituit se mercedem. Quamobrem presentibus et posoteris notum fieri uolumus uniuersis, quod ad honorem beate Marie virginis glo-
42 aquis et aquarum decursibus venationibus montibus et vallibus et ecclesia vna in ipsis bonis locata cum iure patronatus eiusdem et aliis quibuslibet ad ipsa bona spectantibus monasterio in Altouado, quod uulgariter Houurt nuncupatur, fratrum ordinis Cisterciensis tytulo testamenti et nomine donationis ad honorem beate Marie vir- ginis et pro remedio anime sue legauerit donauerit atque dederit per- petuo ab ipso monasterio et eiusdem monasterii fratribus possidenda, eorumdem bonorum usufructum sibi tantummodo per uite sue tempora reseruando, nostrum assensum et consensum de benignitate regali ad candem legationem et donationem apponere dignaremur. Nos qui respectu celestis premii ad huiusmodi petitiones facilius inclinamur, ad prefatam legationem et donationem nostrum ex certa nostra scientia consensum porrigimus et assensum ipsum de plenitudine potestatis nostre perpetuo confirmantes, inhibentes quoque, ut nullus dictos monasterium et fratres in prelibatis bonis impedire uel molestare contra iusticiam audeat uel presumat. In cuius rei testimonium et robur perpetuo ualiturum presens instrumentum nostri consensus et confirmationis fieri et nostrorum sigillorum munimine iussimus robo- rari. Datum Prage per manus magistri Petri regni nostri prothono- tarii. Anno domini millesimo ducentesimo nonagesimo x° Kal. Aprilis. Indictione tercia. 1. Die nähere Beschreibung des an grünrother Seide hängenden zer� brochenen Siegels in XXXVIII. 2. Millauer p. 93, n. 19. XXXVIII. 1290. 15. November, Prag. — Derselbe bestätigt das Stift Hohenfurt im Besitze der Höritzer Güter, welche es von Witigo, dem Bruder des verurtheillen Zawis von Falkenstein, für 500 Mark Silbers angekauft hate. Wencezlaus dei gratia rex Boemie et marchio Morauie omnibus noticiam subscriptorum. Etsi celsitudinis nostre clara munificentia et munifica claritudo clementie sue dexteram porrigat uniuersis, illis tamen libentius sue promotionis pandit sinus, qui uiuentes deo mundo moriuntur interris et mortui seculo Christo uiuere in celestibus uita seculari postpo- sita elaborant; nam pro talibus retributor omnium bonorum deus solum constituit se mercedem. Quamobrem presentibus et posoteris notum fieri uolumus uniuersis, quod ad honorem beate Marie virginis glo-
Strana 43
43 riose ac ad petitionem Ottonis venerabilis abbatis monasterii in Alto- vado bona in Horzitz cum molendinis aquis et aquarum decursibus piscationibus agris cultis et incultis pratis montibus vallibus rubetis nemoribus venationibus et aliis iuribus et pertinentiis bonorum eorundem, que quondam Zawissius dictus de Falkenstayn apud Henri- cum de Cassowohora emerat legitime, licet ad nostram potestatem eadem bona et alia bona prefati Zawissii et suorum fratrum propter excessus ipsorum dictante regni nostri iudicio et iusticia absolute fuerint deuoluta, tamen de benignitate regia dictorum bonorum uen- ditionem per Witigonem fratrem antedicti Zawissii prelibato abbati et suo monasterio in Altouado, quod uulgariter Houurt nuncupatur, pro quingentis marcis puri argenti factam gratiosius admittentes et ratam habentes dicto monasterio, ut perpetuo eadem bona cum pre- dictis pertinentiis suis libere possideat et habeat, autoritate regia confirmamus. Ad maiorem etiam cautelam sepedicto monasterio de possessione dictorum bonorum faciendam Henricus de Cassowohora prenominatus pro se et suis heredibus ac amicis omni actioni et iuri suo, si qua uel si quod in predictis bonis in Horzitz sibi adhuc com- peteret uel competere uidetur, sponte ac uoluntate renunciauit in nostra presentia constitutus. In cuius rei testimonium et robur per- petuo ualiturum presens scriptum fieri et nostrorum sigillorum muni- mine iussimus roborari. Datum Prage per manus magistri Petri regni nostri prothonotarii. Anno domini millesimo ducentesimo nonagesimo, xvij° Kalendas Decembris, indictione quarta. 1. Grosses,, zwar entzwei gebrochenes übrigens aber gut erhaltenes, an gelbroth grünen Seidenfäden hängendes Siegel in weissem Wachs. — Vorderseite : Ohne Krone sitzt der König aufdem Throne und halt in der Rechten ein Schwert, während sich zu seiner Linken ein Schild mit dem zweifach geschwänzten Löwen befindet. — † Wencezlaus. Secundvs. Dei. Gracia. Otakari. Regis. Qvondam. Filius. Dominvs. Et. Eres. Regni. Boemie. Rückseite: Daherspren- gender Reiter, in der Rechten eine Lanze mit Fahne, worauf ein Löwe, haltend, über die linke Achsel aber einen Schild, worauf ein Adler, geworfen; der Helm mit facherartigem Schmuck. — † Wencezlavs. Seevndvs. Dei. Gra. Otakari. Regis. Qvondam. Filivs. Dominvs. Et. Heres. Marchionatvs. Moravi. . 2. Millauer p. 101, n. 22.
43 riose ac ad petitionem Ottonis venerabilis abbatis monasterii in Alto- vado bona in Horzitz cum molendinis aquis et aquarum decursibus piscationibus agris cultis et incultis pratis montibus vallibus rubetis nemoribus venationibus et aliis iuribus et pertinentiis bonorum eorundem, que quondam Zawissius dictus de Falkenstayn apud Henri- cum de Cassowohora emerat legitime, licet ad nostram potestatem eadem bona et alia bona prefati Zawissii et suorum fratrum propter excessus ipsorum dictante regni nostri iudicio et iusticia absolute fuerint deuoluta, tamen de benignitate regia dictorum bonorum uen- ditionem per Witigonem fratrem antedicti Zawissii prelibato abbati et suo monasterio in Altouado, quod uulgariter Houurt nuncupatur, pro quingentis marcis puri argenti factam gratiosius admittentes et ratam habentes dicto monasterio, ut perpetuo eadem bona cum pre- dictis pertinentiis suis libere possideat et habeat, autoritate regia confirmamus. Ad maiorem etiam cautelam sepedicto monasterio de possessione dictorum bonorum faciendam Henricus de Cassowohora prenominatus pro se et suis heredibus ac amicis omni actioni et iuri suo, si qua uel si quod in predictis bonis in Horzitz sibi adhuc com- peteret uel competere uidetur, sponte ac uoluntate renunciauit in nostra presentia constitutus. In cuius rei testimonium et robur per- petuo ualiturum presens scriptum fieri et nostrorum sigillorum muni- mine iussimus roborari. Datum Prage per manus magistri Petri regni nostri prothonotarii. Anno domini millesimo ducentesimo nonagesimo, xvij° Kalendas Decembris, indictione quarta. 1. Grosses,, zwar entzwei gebrochenes übrigens aber gut erhaltenes, an gelbroth grünen Seidenfäden hängendes Siegel in weissem Wachs. — Vorderseite : Ohne Krone sitzt der König aufdem Throne und halt in der Rechten ein Schwert, während sich zu seiner Linken ein Schild mit dem zweifach geschwänzten Löwen befindet. — † Wencezlaus. Secundvs. Dei. Gracia. Otakari. Regis. Qvondam. Filius. Dominvs. Et. Eres. Regni. Boemie. Rückseite: Daherspren- gender Reiter, in der Rechten eine Lanze mit Fahne, worauf ein Löwe, haltend, über die linke Achsel aber einen Schild, worauf ein Adler, geworfen; der Helm mit facherartigem Schmuck. — † Wencezlavs. Seevndvs. Dei. Gra. Otakari. Regis. Qvondam. Filivs. Dominvs. Et. Heres. Marchionatvs. Moravi. . 2. Millauer p. 101, n. 22.
Strana 44
44 XXXIX. 1290. 16. November, Prag. — Bischof Tobias von Prag pfarrt auf Bitten des Abtes von Hohenfurt die Payreschauer Pfarrkinder nach Steinkirchen ein. Nos Thobias dei gratia Pragensis episcopus notum esse volumus omnibus presentes litteras inspecturis, quod nos vtilitatibus mona- sterii de Altovado ordinis Cisterciensis nostre dyocesis intendere cupientes plebem, que ad ecclesiam de Borsowspectabat, in qua pre- dictum monasterium pro suo commodo grandiam*) edificare proponit, ad ipsius monasterii abbatis instanciam ecclesie parrochiali in Wiest pleno iure subicimus presencium per tenorem, volentes ut eadem plebs apud predictam parrochiam de Wiest recipere debeat quelibet ecclesiastica sacramenta ac plebano, qui ad presens est vel fuerit in futurum, tamquam suo vero pastori in quibuslibet iuribus parrochi- alibus teneantur sine reffragacione qualibet respondere. In cuius rei testimonium presens scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus communiri. Datum Prage anno domini M° CC° IXXXX° XVI. Ka- lendas Decembris, pontificatus vero nostri anno duodecimo, in- dictionis tercie. 1. Das beschädigte, an gelbgrünrother Seide hängende Siegel wie in XXXV. 2. Millauer p. 96, n. 20. XL. 1290. O. T. und A0. — Die Brüder Witigo und Wok von Krumau schenken zu ihrem und ihres Bruders, Zawis von Falkenstein, Seelenheile dem Stifte zu Hohenfurt die Dörfer Ulrichsschlag, Klein-Drasen und Hohenschlag. Cvm per negligenciam hymanam et dinfurnitatem temporis multa hominvm facta obliuione torpescant, saniorum consilio sanccitum est, ut ea que racionabiliter fiunt, litterarum memorie commendentur et ad posteros transmittantur. Sciant igitur presentes ac posteri, quod ego Witigo et frater mevs Woko filii domini Wudwoii pie memorie de Chrumenav, dum adhuc in plena rerum nostrarum disponendarum potestate essemus constituti, accensi desiderio eternorum temporalia cupientes pro celestibus commutare, domui sancte Marie semperque virginis in Altovado, quod vulgariter Hohenfurt unncupatur, ordinis *) Soll heissen „grangiam".
44 XXXIX. 1290. 16. November, Prag. — Bischof Tobias von Prag pfarrt auf Bitten des Abtes von Hohenfurt die Payreschauer Pfarrkinder nach Steinkirchen ein. Nos Thobias dei gratia Pragensis episcopus notum esse volumus omnibus presentes litteras inspecturis, quod nos vtilitatibus mona- sterii de Altovado ordinis Cisterciensis nostre dyocesis intendere cupientes plebem, que ad ecclesiam de Borsowspectabat, in qua pre- dictum monasterium pro suo commodo grandiam*) edificare proponit, ad ipsius monasterii abbatis instanciam ecclesie parrochiali in Wiest pleno iure subicimus presencium per tenorem, volentes ut eadem plebs apud predictam parrochiam de Wiest recipere debeat quelibet ecclesiastica sacramenta ac plebano, qui ad presens est vel fuerit in futurum, tamquam suo vero pastori in quibuslibet iuribus parrochi- alibus teneantur sine reffragacione qualibet respondere. In cuius rei testimonium presens scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus communiri. Datum Prage anno domini M° CC° IXXXX° XVI. Ka- lendas Decembris, pontificatus vero nostri anno duodecimo, in- dictionis tercie. 1. Das beschädigte, an gelbgrünrother Seide hängende Siegel wie in XXXV. 2. Millauer p. 96, n. 20. XL. 1290. O. T. und A0. — Die Brüder Witigo und Wok von Krumau schenken zu ihrem und ihres Bruders, Zawis von Falkenstein, Seelenheile dem Stifte zu Hohenfurt die Dörfer Ulrichsschlag, Klein-Drasen und Hohenschlag. Cvm per negligenciam hymanam et dinfurnitatem temporis multa hominvm facta obliuione torpescant, saniorum consilio sanccitum est, ut ea que racionabiliter fiunt, litterarum memorie commendentur et ad posteros transmittantur. Sciant igitur presentes ac posteri, quod ego Witigo et frater mevs Woko filii domini Wudwoii pie memorie de Chrumenav, dum adhuc in plena rerum nostrarum disponendarum potestate essemus constituti, accensi desiderio eternorum temporalia cupientes pro celestibus commutare, domui sancte Marie semperque virginis in Altovado, quod vulgariter Hohenfurt unncupatur, ordinis *) Soll heissen „grangiam".
Strana 45
45 Cysterciensis fundacioni nostre et amicorum nostrorum tres villas nostras nobis hereditarie attinentes, scilicet Vlreichschlag et minus Drasen et in Hohenslag, cum omnibus attinenciis et iuribus earundem pratis agris cultis et incultis pascuis viis et inviis nemoribus virgultis montibus et vallibus aquis piscacionibus venacionibus cum terminis distinctis liberaliter ac sine contradictione cuiuslibet in remissionem nostrorum peccaminum et aliorum propinquorum nostrorum et ob remedium anime dilecte fratris nostri Zawisii et ad restauracionem remedii predicti fratris nostri quod per neglienciam in toto non- dum fuerat persolutum, tradidimus iure perpetuo possidendas. Et prenotate domus abbas easdem villas redigat ad usus ecclesie sue, prout sibi et fratribus ibidem deo famulantibus nouerit melius expedire. Vt autem hec rata permaneant et nulla queant in posterum calumpnia perturbari, presentem cartam antedictis fratribus in Hohenfurt devm pro nobis exorantibus tradidimus sigillatam cum testimonio patrui nostri Hainrici de Rosenberch et aliorum proborum virorum, videlicet Thsenconis, Andree militum, Wisconis, Vlrici, Thsedworii fratrum de Weihseln, Qualonis de Sheztay, et aliorum plurimorum quorum propter abreuiacionem nomina sunt obmissa. Datum anno domini millesimo ducentesimo nonagesimo. 1. Schönes, ziemlich grosses und gut erhaltenes Siegel in weissem Wachs, Dasselbe hing einmal wahrscheinlich an Seidenfaden. — Einen dreieckigen Schild mit der fünfblättrigen Rose deckt ein Helm mit einer Rose, aus derer jedem Blatte ein farrenkrautähnliches Gewächs entspringt, zur Zierde. — † S. Wi. . gonis. De. Chrvmnav. 2. Millauer p. 98, n. 21. XLI. 1291. O. T. Rosenberch. — Smil von Gratzen schenkt dem Stifte die Kirche in Deutsch-Reichenau und nebstdem den dritten Theil der Zehnten von den Deutschreichenauer Pfarrdörfern. Diuino atestante eloquio didici, quia quicquid misericorditer ac respectu pietatis inpenditur, et auctorem suum adiuuare et in die remuneracionis optatum ei premium adportare (sic). Sciant igitur presentes ac posteri, quod ego Zmielo de Graetzen diuinis inspira- cionibus informatus ecclesiam meam in Reychenaw, cuius collacio et ius patronatus iure hereditario ad me spectat, tradidi domui beate Marie virginis in Hohenf’rt ordinis Cysterciensis cum tercia parte omnium decimarum cunctarum villarum, que ad prefatam dinoscuntur
45 Cysterciensis fundacioni nostre et amicorum nostrorum tres villas nostras nobis hereditarie attinentes, scilicet Vlreichschlag et minus Drasen et in Hohenslag, cum omnibus attinenciis et iuribus earundem pratis agris cultis et incultis pascuis viis et inviis nemoribus virgultis montibus et vallibus aquis piscacionibus venacionibus cum terminis distinctis liberaliter ac sine contradictione cuiuslibet in remissionem nostrorum peccaminum et aliorum propinquorum nostrorum et ob remedium anime dilecte fratris nostri Zawisii et ad restauracionem remedii predicti fratris nostri quod per neglienciam in toto non- dum fuerat persolutum, tradidimus iure perpetuo possidendas. Et prenotate domus abbas easdem villas redigat ad usus ecclesie sue, prout sibi et fratribus ibidem deo famulantibus nouerit melius expedire. Vt autem hec rata permaneant et nulla queant in posterum calumpnia perturbari, presentem cartam antedictis fratribus in Hohenfurt devm pro nobis exorantibus tradidimus sigillatam cum testimonio patrui nostri Hainrici de Rosenberch et aliorum proborum virorum, videlicet Thsenconis, Andree militum, Wisconis, Vlrici, Thsedworii fratrum de Weihseln, Qualonis de Sheztay, et aliorum plurimorum quorum propter abreuiacionem nomina sunt obmissa. Datum anno domini millesimo ducentesimo nonagesimo. 1. Schönes, ziemlich grosses und gut erhaltenes Siegel in weissem Wachs, Dasselbe hing einmal wahrscheinlich an Seidenfaden. — Einen dreieckigen Schild mit der fünfblättrigen Rose deckt ein Helm mit einer Rose, aus derer jedem Blatte ein farrenkrautähnliches Gewächs entspringt, zur Zierde. — † S. Wi. . gonis. De. Chrvmnav. 2. Millauer p. 98, n. 21. XLI. 1291. O. T. Rosenberch. — Smil von Gratzen schenkt dem Stifte die Kirche in Deutsch-Reichenau und nebstdem den dritten Theil der Zehnten von den Deutschreichenauer Pfarrdörfern. Diuino atestante eloquio didici, quia quicquid misericorditer ac respectu pietatis inpenditur, et auctorem suum adiuuare et in die remuneracionis optatum ei premium adportare (sic). Sciant igitur presentes ac posteri, quod ego Zmielo de Graetzen diuinis inspira- cionibus informatus ecclesiam meam in Reychenaw, cuius collacio et ius patronatus iure hereditario ad me spectat, tradidi domui beate Marie virginis in Hohenf’rt ordinis Cysterciensis cum tercia parte omnium decimarum cunctarum villarum, que ad prefatam dinoscuntur
Strana 46
46 ecclesiam pertinere, iure perpetuo possidendam in meorum pecca- minum remissionem et ob remedium propinquorum meorum, qui de hoc seculo migrauerunt, sperans per hec et alia beneficia, quibus deum honorare desidero in seruis suis, quandoque aput dominum omnium bonorum retributorem misericordiam inuenire. Hoc etiam uolui memorie commendandum, quod eiusdem ecclesie plebanus no- mine Paeblo, cui eandem contuli, propter deum eam possideat ad dies suos; post mortem uero predicti sacerdotis antedicte ecclesie collacio spectat ad abbatem et conuentum in Hohenfêrt pleno iure. Vt autem hec rata permaneant et nulla queant in posterum calumpnia perturbari, presentem cartam predictis fratribus tradidi meo sigillo et dilecti cognati mei domini Hainrici de Rosenberch sigilli munimine roboratam. Huius rei testes sunt: Dominus Hainricus cognatus meus de Rosenberch, dominus Hainricus et dominus Wocho fratres dicti de Chrvmbenaw , dominus Albertus de Strobnitz, dominus Benisius de Horach, dominus Shenko de Dvdlieb, Dwrsata de Cypping, Watz- laus purcrauius de Rosenberch, Albero et Bvdilaus fratres de Horach, et alii quam plures. Actum anno in Rosenberch anno domini M°CCo nonagesimo primo. 1. Die beiden, an Pergamentstreifen hängenden Siegel sind gut erhalten. a) Ziemlich gross und in weissem Wachs abgedruckt. — Ein Schild mit der fünfblättrigen Rose. — † S. Zmilonis. De. Gretzen (oder Gretzen?). b) Das zweite Siegel ist klein und in grünes Wachs gedruckt. — Spuren eines Schildes. dessen Zeichen aber nicht mehr erkennbar ist, mit einem Helm darüber, dessen Schmuck in dem Brustbilde eines schwertschwingenden Mannes besteht.—Sigil. Wilhelmi. De Rosenberk. Millauer hat dieses Siegel nicht genau untersucht und daher übersehen, dass dasselbeschon nach seiner äusseren Gestalt einer anderen Zeit angehören müsse. Vergl. seinen Ursprung p. 107, Anm. 162. Ich unterlasse es, darüber, wie das Siegel einer bedeutend späteren Zeit und eines später lebenden Mannes an diese Urkunde gehängt werden konnte, Vermuthungen auszus prechen. 2. Millauer p. 105, n. 23. — Trajer a. a. O. p. 290. XLII. 1291. 0. T. und A0. — Dominik von Passauerschlag schenkt dem Cistercien- serstifte zu Hohenfurt zwei Theile des Zehnten von seinen Gütern in Passern. Ab humana citius elabuntur memoria, que nec scripto nec uoce testium eternantur. Sciant igitur presentes ac posteri, quod ego Do- minicus de rebus diuinitus mihi collatis seminare cupio in terris, vnde manipulos colligam letanter in celis. Inspiratione igitur domini in-
46 ecclesiam pertinere, iure perpetuo possidendam in meorum pecca- minum remissionem et ob remedium propinquorum meorum, qui de hoc seculo migrauerunt, sperans per hec et alia beneficia, quibus deum honorare desidero in seruis suis, quandoque aput dominum omnium bonorum retributorem misericordiam inuenire. Hoc etiam uolui memorie commendandum, quod eiusdem ecclesie plebanus no- mine Paeblo, cui eandem contuli, propter deum eam possideat ad dies suos; post mortem uero predicti sacerdotis antedicte ecclesie collacio spectat ad abbatem et conuentum in Hohenfêrt pleno iure. Vt autem hec rata permaneant et nulla queant in posterum calumpnia perturbari, presentem cartam predictis fratribus tradidi meo sigillo et dilecti cognati mei domini Hainrici de Rosenberch sigilli munimine roboratam. Huius rei testes sunt: Dominus Hainricus cognatus meus de Rosenberch, dominus Hainricus et dominus Wocho fratres dicti de Chrvmbenaw , dominus Albertus de Strobnitz, dominus Benisius de Horach, dominus Shenko de Dvdlieb, Dwrsata de Cypping, Watz- laus purcrauius de Rosenberch, Albero et Bvdilaus fratres de Horach, et alii quam plures. Actum anno in Rosenberch anno domini M°CCo nonagesimo primo. 1. Die beiden, an Pergamentstreifen hängenden Siegel sind gut erhalten. a) Ziemlich gross und in weissem Wachs abgedruckt. — Ein Schild mit der fünfblättrigen Rose. — † S. Zmilonis. De. Gretzen (oder Gretzen?). b) Das zweite Siegel ist klein und in grünes Wachs gedruckt. — Spuren eines Schildes. dessen Zeichen aber nicht mehr erkennbar ist, mit einem Helm darüber, dessen Schmuck in dem Brustbilde eines schwertschwingenden Mannes besteht.—Sigil. Wilhelmi. De Rosenberk. Millauer hat dieses Siegel nicht genau untersucht und daher übersehen, dass dasselbeschon nach seiner äusseren Gestalt einer anderen Zeit angehören müsse. Vergl. seinen Ursprung p. 107, Anm. 162. Ich unterlasse es, darüber, wie das Siegel einer bedeutend späteren Zeit und eines später lebenden Mannes an diese Urkunde gehängt werden konnte, Vermuthungen auszus prechen. 2. Millauer p. 105, n. 23. — Trajer a. a. O. p. 290. XLII. 1291. 0. T. und A0. — Dominik von Passauerschlag schenkt dem Cistercien- serstifte zu Hohenfurt zwei Theile des Zehnten von seinen Gütern in Passern. Ab humana citius elabuntur memoria, que nec scripto nec uoce testium eternantur. Sciant igitur presentes ac posteri, quod ego Do- minicus de rebus diuinitus mihi collatis seminare cupio in terris, vnde manipulos colligam letanter in celis. Inspiratione igitur domini in-
Strana 47
47 formatus duas partes decime de omnibus bonis meis in Pazzawerslag tradidi domui beate Marie virginis in Hohenfvrt ordinis Cysterciensis in perpetuum possidendas in uita mea pariter et post mortem, ad quoscumque ipsa bona in posterum peruenerint, possidenda in meo- rum peccaminum remissionem. Vt autem hec rata permaneant et nulla queant in posterum calumpnia perturbari, presentem cartam fratribus in prefata domo deo iugiter famulantibus tradidi sigillo no- bilis domini mei de Rosenberch cum appositione sigilli mei munimine roboratam. Actum anno domini MOCC° nonagesimo primo. 1. Zwei an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. v) Das gut erhaltene Reitersiegel Heinrich's von Rosenberg, dessen nähere Be- schreibung in XXXIII. b) Von dem kleinen Siegel des Dominik ist nur mehr der obere linke Seitentheil vorhanden. Man sieht auf demselben den Überrest einer S-förmigen Zeichnung und von der Umschrift nur mehr : † S. 2. Millauer p. 107, n. 24. XLIII. 1292. 13. Jänner. 0. A0. — Hedwig von Schaumberg, Witwe nach Wok von Rosenberg, tritt ihre Rechte auf die Strobnitzer Kirche dem Hohenfurter Kloster ab. Ego Hedwigis dicta de Shaunberch quondam relicta pie me- morie domini Wokonis de Rosenberch iam defuncti presentibus et futuris per presentes litteras cupio pro testimonio innotesci, quod ecclesiam meam in Strobinitz, cuius ius patronatus pro medietate cum aliis bonis attinenciis (sic), que a predilecto supradicto meo marito domino Wokone marsalco regni Bohemie accepi pro sposalibus (sie), cum quibus ipsius (sic) fui matrimonio copulata, fratribus fundacio- nis mee, claustri quod Altusvadus dicitur, Cysterciensis ordinis ipsam solam ecclesiam tradidi cum omni iure meo, quatenus abbates ante- dicti monasterii ipsam ecclesiam perpetuo cum suis fratribus possideant ac conferant, prout ipsis uidebitur expedire. In cuius rei testimonium presens scriptum sigilli mei testimonio tradidi communitam (sic). Datum anno domini MCC° nonagesimo secundo in die octaua epy- phanie domini nostri Jesu Christi. 1. Kleines, beschädigtes, an einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissemWachs. — Zwei in einander verschlungene Hände und beiderseits ein Pfau. — † Hed...oietsa, D'. Schowenbk'. 2. Millauer p. 109, n. 25.
47 formatus duas partes decime de omnibus bonis meis in Pazzawerslag tradidi domui beate Marie virginis in Hohenfvrt ordinis Cysterciensis in perpetuum possidendas in uita mea pariter et post mortem, ad quoscumque ipsa bona in posterum peruenerint, possidenda in meo- rum peccaminum remissionem. Vt autem hec rata permaneant et nulla queant in posterum calumpnia perturbari, presentem cartam fratribus in prefata domo deo iugiter famulantibus tradidi sigillo no- bilis domini mei de Rosenberch cum appositione sigilli mei munimine roboratam. Actum anno domini MOCC° nonagesimo primo. 1. Zwei an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. v) Das gut erhaltene Reitersiegel Heinrich's von Rosenberg, dessen nähere Be- schreibung in XXXIII. b) Von dem kleinen Siegel des Dominik ist nur mehr der obere linke Seitentheil vorhanden. Man sieht auf demselben den Überrest einer S-förmigen Zeichnung und von der Umschrift nur mehr : † S. 2. Millauer p. 107, n. 24. XLIII. 1292. 13. Jänner. 0. A0. — Hedwig von Schaumberg, Witwe nach Wok von Rosenberg, tritt ihre Rechte auf die Strobnitzer Kirche dem Hohenfurter Kloster ab. Ego Hedwigis dicta de Shaunberch quondam relicta pie me- morie domini Wokonis de Rosenberch iam defuncti presentibus et futuris per presentes litteras cupio pro testimonio innotesci, quod ecclesiam meam in Strobinitz, cuius ius patronatus pro medietate cum aliis bonis attinenciis (sic), que a predilecto supradicto meo marito domino Wokone marsalco regni Bohemie accepi pro sposalibus (sie), cum quibus ipsius (sic) fui matrimonio copulata, fratribus fundacio- nis mee, claustri quod Altusvadus dicitur, Cysterciensis ordinis ipsam solam ecclesiam tradidi cum omni iure meo, quatenus abbates ante- dicti monasterii ipsam ecclesiam perpetuo cum suis fratribus possideant ac conferant, prout ipsis uidebitur expedire. In cuius rei testimonium presens scriptum sigilli mei testimonio tradidi communitam (sic). Datum anno domini MCC° nonagesimo secundo in die octaua epy- phanie domini nostri Jesu Christi. 1. Kleines, beschädigtes, an einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissemWachs. — Zwei in einander verschlungene Hände und beiderseits ein Pfau. — † Hed...oietsa, D'. Schowenbk'. 2. Millauer p. 109, n. 25.
Strana 48
48 XLIV. 1292. 11. Juni, Salzburg. — Die Bischöfe Friedrich von Chiemsee und Heinrich von Lavant verleihen dem Kloster zu Hohenfurt einige Indulgenzen. Fridericus et Hainricus dei gratia Chiemensis et Lauentinensis ecclesiarum episcopi vniuersis Christi fidelibus presentes litteras in- specturis salutem in omnium saluatore. Cupientes Christi fideles qui- busdam muneribus illectiuis indulgentiis scilicet et remissionibus ad pietatis et deuocionis opera inuitare, vt exinde reddantur diuine gratie apciores, omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad mo- nasterium sancte Marie virorum religiosorum ordinis Cysterciensis in Altovado Pragensis dyocesis in quatuor festiuitatibus gloriose vir- ginis Marie et in anniuersario dedicacionis ipsius deuocionis causa peruenerint, ac ad structuram eiusdem, quod propter operis celebri- tatem qua inchoatum est, non valet sine aminiculo Christi fidelium comode consumari, manum porrexerint adiutricem, vterque nostrum quadraginta dies iniuncte sibi peniteutie misericorditer in domino relaxamus, dummodo illud de dyocesani processerit voluntate. Datum Salzburge anno domini millesimo CCmo nonagesimo secundo III. Idus Junii. Zwei gut erhaltene, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — Auf dem einen wie dem andern sieht man einen Bischof auf einem Stuhle sitzen, die Rechte zum Segenspenden erhoben. — † S. Friderici. Dei. Gra. Epi. Ecce. Chiemensis. — † S. Heinrici. Dei. Gra. . . . Eccle. Laventin. XLV. 1292. 3. Juli, Prag. — König Wenzel II. gibt dem Stifte Hohenfurt für die Dörfer Strodenitz, Malschitz und Zábor acht andere Dörfer, worunter Stricitt nebet der dasigen Kirche, und einen Theil des Waldes bei Dobschitz. Nos Wencezlaus dei gratia rex Boemie dux Cracouie et Sando- merie marchioque Morauie harum serie notum esse uolumus tam presentibus quam futuris, quod felicis memorie dominus Otakarus illustris rex Boemie karissimus pater noster villam forensem dictam Zdradonicz circa ciuitatem nostram Budiwoyz necnon Plawen Mal- shicz et Zaborsi ad monasterium in Altovado Cisterciensis ordinis pertinentes accepit, quarum tres videlicet Zdradonicz Malschicz et Zaborsi dicte ciuitati adiunxit, pro quibus quatuor villis dictus pater noster villas dictas Nencitz Bellela Craschan et Tupes quondam Zua-
48 XLIV. 1292. 11. Juni, Salzburg. — Die Bischöfe Friedrich von Chiemsee und Heinrich von Lavant verleihen dem Kloster zu Hohenfurt einige Indulgenzen. Fridericus et Hainricus dei gratia Chiemensis et Lauentinensis ecclesiarum episcopi vniuersis Christi fidelibus presentes litteras in- specturis salutem in omnium saluatore. Cupientes Christi fideles qui- busdam muneribus illectiuis indulgentiis scilicet et remissionibus ad pietatis et deuocionis opera inuitare, vt exinde reddantur diuine gratie apciores, omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad mo- nasterium sancte Marie virorum religiosorum ordinis Cysterciensis in Altovado Pragensis dyocesis in quatuor festiuitatibus gloriose vir- ginis Marie et in anniuersario dedicacionis ipsius deuocionis causa peruenerint, ac ad structuram eiusdem, quod propter operis celebri- tatem qua inchoatum est, non valet sine aminiculo Christi fidelium comode consumari, manum porrexerint adiutricem, vterque nostrum quadraginta dies iniuncte sibi peniteutie misericorditer in domino relaxamus, dummodo illud de dyocesani processerit voluntate. Datum Salzburge anno domini millesimo CCmo nonagesimo secundo III. Idus Junii. Zwei gut erhaltene, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — Auf dem einen wie dem andern sieht man einen Bischof auf einem Stuhle sitzen, die Rechte zum Segenspenden erhoben. — † S. Friderici. Dei. Gra. Epi. Ecce. Chiemensis. — † S. Heinrici. Dei. Gra. . . . Eccle. Laventin. XLV. 1292. 3. Juli, Prag. — König Wenzel II. gibt dem Stifte Hohenfurt für die Dörfer Strodenitz, Malschitz und Zábor acht andere Dörfer, worunter Stricitt nebet der dasigen Kirche, und einen Theil des Waldes bei Dobschitz. Nos Wencezlaus dei gratia rex Boemie dux Cracouie et Sando- merie marchioque Morauie harum serie notum esse uolumus tam presentibus quam futuris, quod felicis memorie dominus Otakarus illustris rex Boemie karissimus pater noster villam forensem dictam Zdradonicz circa ciuitatem nostram Budiwoyz necnon Plawen Mal- shicz et Zaborsi ad monasterium in Altovado Cisterciensis ordinis pertinentes accepit, quarum tres videlicet Zdradonicz Malschicz et Zaborsi dicte ciuitati adiunxit, pro quibus quatuor villis dictus pater noster villas dictas Nencitz Bellela Craschan et Tupes quondam Zua-
Strana 49
49 tumiri militis de Nemcicz in commutacionem prefato monasterio as- signauit. Cumque per heredes dicti militis, quod eedem ville videlicet Nemchicz Bellela Craschan et Tupes ad eos racionabiliter pertinerent, nobis facta fuerit plena fides, eas restituendas duximus heredibus me- moratis. Volentes itaque monasterium ipsum indempne super com- mutatione predicta seruare, villam predictam Plawen prefato mona- sterio restituimus et pro dictis tribus villis Zdradonicz Malshicz et Zaborsi villas nostras dictas Strishicz cum ecclesia in ea sita Borach Zaborsi Badiczi Holaschawicz Shemil Dubshicz Lupanawicz et partem silue Chraski usque ad metas inter bona monasterii Sancte Corone ac Henrici de Rosemberch et Johannis de Monte Michaelis, cum pratis pascuis agris cultis et incultis aquis et aquarum desursibus piscatio- nibus et uenationibus ac iuribus omnibus racionibus et pertinenciis villarum ipsarum dicto monasterio de Altovado in cummutacionem damus tradimus et etiam assignamus, per abbatem et conuentum ipsius monasterii de Altovado commutationis titulo in perpetuum pos- sidendas. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum munimine iussimus communiri. Datum Prage per manus magistri Petri prothonotarii nostri Pragensis Wratislauiensis et Wis- segradensis ecclesiarum canonici. Anno domini millesimo ducentesimo nonagesimo secundo V° Nonas Julii. Indictionis quinte. 1. Beschädigtes Siegel wie in XXXVIII. 2. Millauer p. 110, n. 26. XLVI. 1292. O. T. Rom. — Mehrere Erzbischöfe und Bischöfe verleihen der Kirche der heil. Jungfrau Maria zu Hohenfurt einige Indulgenzen. Uniuersis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis, Roge- rius Seuerinensis et Johannes Mokicensis dei gratia arciepiscopi, Cyprianus Vouensis Jacobus Acernensis Saluus Racanatensis Daniel Laquedoniensis Perronus Larinensis Jacobus Treuentinus Guillelmus Callensis Romanus Croensis Berardus Fulginas eadem gratia espicopi salutem in domino sempiternam. Vite perhennis gloria, qua mira be- nignitas conditoris omnium beatam coronat aciem ciuium supernorum, a redemptis pretio sanguinis fusi de pretioso corpore redemptoris meritorum debet acquiri virtute, inter que illud esse pregrande dino- scitur, quod ubique maiestas altissimi sed precipue in sanctorum ec- clesiis collaudetur. Cupientes igitur vt ecclesia sancte Marie virginis
49 tumiri militis de Nemcicz in commutacionem prefato monasterio as- signauit. Cumque per heredes dicti militis, quod eedem ville videlicet Nemchicz Bellela Craschan et Tupes ad eos racionabiliter pertinerent, nobis facta fuerit plena fides, eas restituendas duximus heredibus me- moratis. Volentes itaque monasterium ipsum indempne super com- mutatione predicta seruare, villam predictam Plawen prefato mona- sterio restituimus et pro dictis tribus villis Zdradonicz Malshicz et Zaborsi villas nostras dictas Strishicz cum ecclesia in ea sita Borach Zaborsi Badiczi Holaschawicz Shemil Dubshicz Lupanawicz et partem silue Chraski usque ad metas inter bona monasterii Sancte Corone ac Henrici de Rosemberch et Johannis de Monte Michaelis, cum pratis pascuis agris cultis et incultis aquis et aquarum desursibus piscatio- nibus et uenationibus ac iuribus omnibus racionibus et pertinenciis villarum ipsarum dicto monasterio de Altovado in cummutacionem damus tradimus et etiam assignamus, per abbatem et conuentum ipsius monasterii de Altovado commutationis titulo in perpetuum pos- sidendas. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum munimine iussimus communiri. Datum Prage per manus magistri Petri prothonotarii nostri Pragensis Wratislauiensis et Wis- segradensis ecclesiarum canonici. Anno domini millesimo ducentesimo nonagesimo secundo V° Nonas Julii. Indictionis quinte. 1. Beschädigtes Siegel wie in XXXVIII. 2. Millauer p. 110, n. 26. XLVI. 1292. O. T. Rom. — Mehrere Erzbischöfe und Bischöfe verleihen der Kirche der heil. Jungfrau Maria zu Hohenfurt einige Indulgenzen. Uniuersis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis, Roge- rius Seuerinensis et Johannes Mokicensis dei gratia arciepiscopi, Cyprianus Vouensis Jacobus Acernensis Saluus Racanatensis Daniel Laquedoniensis Perronus Larinensis Jacobus Treuentinus Guillelmus Callensis Romanus Croensis Berardus Fulginas eadem gratia espicopi salutem in domino sempiternam. Vite perhennis gloria, qua mira be- nignitas conditoris omnium beatam coronat aciem ciuium supernorum, a redemptis pretio sanguinis fusi de pretioso corpore redemptoris meritorum debet acquiri virtute, inter que illud esse pregrande dino- scitur, quod ubique maiestas altissimi sed precipue in sanctorum ec- clesiis collaudetur. Cupientes igitur vt ecclesia sancte Marie virginis
Strana 50
50 religiosorum virorum ordinis Cysterciensis in Altovado Pragensis dyocesis congruis honoribus frequentetur, et cunctis Christi fidelibus jugiter veneretur, que quidem ecclesia magis sumptuose construitur, nec illi ecclesie ad hoc proprie suppetant facultates, per quod illud laudabile opus ad honorem Marie sic inceptum possit laudabiliter consumari, vniuersitatem vestram monemus rogamus et in domino exhortamur, quatenus in remissionem vestrorum peccaminum de bonis vobis a deo collatis pias elemosinas et grata caritatis subsidia ad fabricam ipsius ecclesie erogetis. Nos de omnipotentis dei miseri- cordia et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auc toritate confisi omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad fabricam predicte ecclesie manus adiutrices porrexerint, aut qui ad ipsam ecclesiam in festis videlicet natiuitatis domini resurrectionis ascentionis et pen- tecostes in quatuor festiuitatibus gloriose virginis Marie Michaelis archangeli Johannis baptiste et ewangeliste Petri et Pauli atque alio- rum apostolorum Laurentii martyris Martini et Nycholai confessoris Marie Magdalene Katerine Margarite Cecylie virginum jn die omnium sanctorum in die dedicationis vel in anniuersariis eiusdem diei ac singulis sextis feriis per circulum tocius anni causa deuotionis acces- serint, aut in extremis laborantes quicquam facultatum suarum legaue- rint ecclesie prelibate, singuli singulas dierum quadragenas de in- junctis sibi penitentiis, dummodo consensus dyocesani ad id acces- serit, misericorditer in domino relaxamus. In cuius rei testimonium presens scriptum sigillorum nostrorum munimine duximus roboran- dum. Datum Rome. Anno domini millesimo CC° nonagesimo secundo pontificatus domini Nycholai pape quarti anno quinto. Eilf mehr oder minder gut erhaltene, an rothseidenen Faden hängende Siegel in rothem Wachs. — a) und b) Sitzender segnender Bischof. —. .ogerii. Dei. Gra. A.. hiepi. S. Severin. E.— S. Johis. Arciepi. S. Ecci. Mveise.— c) In der oberen Hälfte Maria Hilf, in der unteren, ein auf den Knien liegender Bischof; rechts eine heraldische Lilie, links ein gehörnter Thierko pf. — S. Ciprian . . .Gra. Vov. Ec. (Eel.?) Epi. — d) e) f) k) l) Stehender segnender Bischof. — S. Fris. . . . vi.Dei. . . a.Epi.Racanaten. — Sig. . . cobi Epi . . . nti . . . — S. Fris. Danielis. Di. Gra. Laqdonen. Epi. — S. Gvilli. Dei. . . . Callen. Epi. — S. Fris. Romani. . .Gra. Crohen. Epi. — g) In der oberen Hälfte Maria Hilf und beiderseits sie Anbetende in der unteren ein knieender Bischof. — Si.. Iv . . Fris. Jac . . . Episc . . . nesis. — h) In der oberen Hälfte Maria Hilf und beiderseits C und O, in der unteren ein stehender segnender Bischof und beiderseits ein Stern. — S. Perro . . Larinen . . . p . . — i) Stehender
50 religiosorum virorum ordinis Cysterciensis in Altovado Pragensis dyocesis congruis honoribus frequentetur, et cunctis Christi fidelibus jugiter veneretur, que quidem ecclesia magis sumptuose construitur, nec illi ecclesie ad hoc proprie suppetant facultates, per quod illud laudabile opus ad honorem Marie sic inceptum possit laudabiliter consumari, vniuersitatem vestram monemus rogamus et in domino exhortamur, quatenus in remissionem vestrorum peccaminum de bonis vobis a deo collatis pias elemosinas et grata caritatis subsidia ad fabricam ipsius ecclesie erogetis. Nos de omnipotentis dei miseri- cordia et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auc toritate confisi omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad fabricam predicte ecclesie manus adiutrices porrexerint, aut qui ad ipsam ecclesiam in festis videlicet natiuitatis domini resurrectionis ascentionis et pen- tecostes in quatuor festiuitatibus gloriose virginis Marie Michaelis archangeli Johannis baptiste et ewangeliste Petri et Pauli atque alio- rum apostolorum Laurentii martyris Martini et Nycholai confessoris Marie Magdalene Katerine Margarite Cecylie virginum jn die omnium sanctorum in die dedicationis vel in anniuersariis eiusdem diei ac singulis sextis feriis per circulum tocius anni causa deuotionis acces- serint, aut in extremis laborantes quicquam facultatum suarum legaue- rint ecclesie prelibate, singuli singulas dierum quadragenas de in- junctis sibi penitentiis, dummodo consensus dyocesani ad id acces- serit, misericorditer in domino relaxamus. In cuius rei testimonium presens scriptum sigillorum nostrorum munimine duximus roboran- dum. Datum Rome. Anno domini millesimo CC° nonagesimo secundo pontificatus domini Nycholai pape quarti anno quinto. Eilf mehr oder minder gut erhaltene, an rothseidenen Faden hängende Siegel in rothem Wachs. — a) und b) Sitzender segnender Bischof. —. .ogerii. Dei. Gra. A.. hiepi. S. Severin. E.— S. Johis. Arciepi. S. Ecci. Mveise.— c) In der oberen Hälfte Maria Hilf, in der unteren, ein auf den Knien liegender Bischof; rechts eine heraldische Lilie, links ein gehörnter Thierko pf. — S. Ciprian . . .Gra. Vov. Ec. (Eel.?) Epi. — d) e) f) k) l) Stehender segnender Bischof. — S. Fris. . . . vi.Dei. . . a.Epi.Racanaten. — Sig. . . cobi Epi . . . nti . . . — S. Fris. Danielis. Di. Gra. Laqdonen. Epi. — S. Gvilli. Dei. . . . Callen. Epi. — S. Fris. Romani. . .Gra. Crohen. Epi. — g) In der oberen Hälfte Maria Hilf und beiderseits sie Anbetende in der unteren ein knieender Bischof. — Si.. Iv . . Fris. Jac . . . Episc . . . nesis. — h) In der oberen Hälfte Maria Hilf und beiderseits C und O, in der unteren ein stehender segnender Bischof und beiderseits ein Stern. — S. Perro . . Larinen . . . p . . — i) Stehender
Strana 51
51 segnender Bischof, über dessen Haupte ein ihn segnender Engel schwebt. — † S. Berardi. Dei. Gra. Epi. Fulginatis. XLVII. 1292. O. T. Rom. — Mehrere Bischöfe verleihen der Kirche des heil. Nikolaus in Rosenberg einige Indulgenzen. Uniuersis Christi fidelibus, ad quos littere presentes peruene- rint, Johannes dei gratia archiepiscopus Mucicensis, Cyprianus Vouensis Perronus Larinensis frater Daniel Laquedoniensis Jacobus Treuentinus Guuilhelmus Callensis et Romanus Crohensis eadem gracia episcopi, salutem in domino sempiternam. — Uite perhennis gloria, qua mira benignitas conditoris omnium beatam coronat aciem ciuium supernorum , a redemptis precio sanguinis fusi de precioso corpore redemptoris meritorum debet adquiri uirtute, inter que illud esse pregrande dinoscitur, quod ubique maiestas altissimi set pre- cipue in sanctorum ecclesiis collaudetur. — Cupientes ut ecclesia parochialis sancti Nicholai confessoris in Rosenberh Pragensis dio- cesis congruis honoribus frequentetur et a cunctis Christi fidelibus iugiter ueneretur, omnibus uere penitentibus et confessis, qui ad ipsam ecclesiam in festis subscriptis, videlicet in natiuitate domini resurreccionis ascensionis et pentecostes in quatuor festiuitatibus beate et gloriose semper virginis Marie sancti Michaelis archangeli beato- rum Johannis baptiste et euangeliste sanctorum Petri et Pauli beati Nicholai pontificis Marie Magdalene Margerete Katerine virginum et aliorum patronorum dicte ecclesie in die dedicacionis uel in anniuer- sario eiusdem diei et per octauas festiuitatum predictarum causa deuocionis accesserint, aut qui ad fabricam luminaria ornamenta seu ad alia necessaria ipsius ecclesie manus adiutrices porrexerint aut in extremis laborantes quicquam facultatum suarum legauerint ecclesie prelibate, singuli singulis singulas dierum quadragenas de iniunctis sibi penitenciis, dummodo consensus diocesani ad id accesserit, misericorditer in domino relaxamus. — In cuius rei testimonium presens scriptum sigillorum nostrorum munimine duximus roboran- dum. Datum Rome anno domini MOCC° nonagesimo secundo sede apostolica vacante. Sechs an rothen Seidenfäden häng ende und sehr stark beschädigte Siegel in rothem Wachs. — a) b) c) d) f) g) siehe in XLVI, e) fehlt ganz. 4*
51 segnender Bischof, über dessen Haupte ein ihn segnender Engel schwebt. — † S. Berardi. Dei. Gra. Epi. Fulginatis. XLVII. 1292. O. T. Rom. — Mehrere Bischöfe verleihen der Kirche des heil. Nikolaus in Rosenberg einige Indulgenzen. Uniuersis Christi fidelibus, ad quos littere presentes peruene- rint, Johannes dei gratia archiepiscopus Mucicensis, Cyprianus Vouensis Perronus Larinensis frater Daniel Laquedoniensis Jacobus Treuentinus Guuilhelmus Callensis et Romanus Crohensis eadem gracia episcopi, salutem in domino sempiternam. — Uite perhennis gloria, qua mira benignitas conditoris omnium beatam coronat aciem ciuium supernorum , a redemptis precio sanguinis fusi de precioso corpore redemptoris meritorum debet adquiri uirtute, inter que illud esse pregrande dinoscitur, quod ubique maiestas altissimi set pre- cipue in sanctorum ecclesiis collaudetur. — Cupientes ut ecclesia parochialis sancti Nicholai confessoris in Rosenberh Pragensis dio- cesis congruis honoribus frequentetur et a cunctis Christi fidelibus iugiter ueneretur, omnibus uere penitentibus et confessis, qui ad ipsam ecclesiam in festis subscriptis, videlicet in natiuitate domini resurreccionis ascensionis et pentecostes in quatuor festiuitatibus beate et gloriose semper virginis Marie sancti Michaelis archangeli beato- rum Johannis baptiste et euangeliste sanctorum Petri et Pauli beati Nicholai pontificis Marie Magdalene Margerete Katerine virginum et aliorum patronorum dicte ecclesie in die dedicacionis uel in anniuer- sario eiusdem diei et per octauas festiuitatum predictarum causa deuocionis accesserint, aut qui ad fabricam luminaria ornamenta seu ad alia necessaria ipsius ecclesie manus adiutrices porrexerint aut in extremis laborantes quicquam facultatum suarum legauerint ecclesie prelibate, singuli singulis singulas dierum quadragenas de iniunctis sibi penitenciis, dummodo consensus diocesani ad id accesserit, misericorditer in domino relaxamus. — In cuius rei testimonium presens scriptum sigillorum nostrorum munimine duximus roboran- dum. Datum Rome anno domini MOCC° nonagesimo secundo sede apostolica vacante. Sechs an rothen Seidenfäden häng ende und sehr stark beschädigte Siegel in rothem Wachs. — a) b) c) d) f) g) siehe in XLVI, e) fehlt ganz. 4*
Strana 52
52 XLVIII. 1293. 25. Februar. Rosenberch. — Heinrich von Rosenberg gibt seinem Diener Ulrich, genannt Guener, als Belohnung für dessen treue Dienste das Dorf Wal- dau zu Eigen. Cum res gesta mandatur litteris, vniuersa calumpnie materia preuenitur. Nos igitur Henricus dominus de Rosenberch notum faci- mus vniuersis tam presentibus quam futuris, quod nos fideli famulo nostro Vlrico dicto Gusner atendentes ipsius obsequi fidelitatem vil- jam nostram in Waldawe cum omnibus ad eandem iuste pertinentibus videlicet agris campis pratis atque siluis, iure hereditario contuli- mus possidendam. In cuius collacionis testimonium et robur validis- sum (sic) presentem litteram fecimus nostri sigilli munimine robo- rari testibus subnotatis: primo domino Wenzeslo purchrauio in Rosenberch, Wolfrado de Gusen, Zenco de Zipin, Dworata filio ipsius, Vlrico de Weichsel, Pribislao Lednicer, Ortlino Seubel- perger, Freisinger, Ditmar de Nemze, Vlrico de Sestauue, Wal- wano, Petro, Otone, Troiano, Zastawoio, et aliis quam pluribus fide dignis. Actum et datum in Rosenberch anno domini MoCCo Lxxxxuj" Vo Kalendas Marcii. Das gut erhaltene Reitersiegel Herrn Heinrich's von Rosenberg an violet gelbrother Seide hängend. Vergl. XXXIII. XLIX. 1293. 22. April. Prag. — Bischof Tobias von Prag verleiht der Kirche der sel. Jungfrau zu Hohenfurt einige Indulgenzen und bekräftigt solche andere derselben Kirche von mehreren Erzbischöfen und Bischöfen verliehene. Thobias dei gratia Pragensis episcopus vniuersis Christi fideli- bus per Pragensem ciuitatem et dyocesim constitutis salutem in do- mino sempiternam. Inter opera caritatis elemosina est, que opperit multitudinem peccatorum et diuinam offensam mitigat, dat gratiam in presenti et addicit gloriam in futuro. Sperantes igitur nos ad quecunque pietatis opera beniuolos et faciles inueniri, vniuersitatem vestram requirimus et hortamur in remissionem vobis vestrorum nichilominus peccaminum iniungentes, quatenus ad opus ecclesie sancte Marie virginis gloriose monasterii de Altovado, quod con- struitur et construi debet opere sumptuoso nec ad ipsum consuman-
52 XLVIII. 1293. 25. Februar. Rosenberch. — Heinrich von Rosenberg gibt seinem Diener Ulrich, genannt Guener, als Belohnung für dessen treue Dienste das Dorf Wal- dau zu Eigen. Cum res gesta mandatur litteris, vniuersa calumpnie materia preuenitur. Nos igitur Henricus dominus de Rosenberch notum faci- mus vniuersis tam presentibus quam futuris, quod nos fideli famulo nostro Vlrico dicto Gusner atendentes ipsius obsequi fidelitatem vil- jam nostram in Waldawe cum omnibus ad eandem iuste pertinentibus videlicet agris campis pratis atque siluis, iure hereditario contuli- mus possidendam. In cuius collacionis testimonium et robur validis- sum (sic) presentem litteram fecimus nostri sigilli munimine robo- rari testibus subnotatis: primo domino Wenzeslo purchrauio in Rosenberch, Wolfrado de Gusen, Zenco de Zipin, Dworata filio ipsius, Vlrico de Weichsel, Pribislao Lednicer, Ortlino Seubel- perger, Freisinger, Ditmar de Nemze, Vlrico de Sestauue, Wal- wano, Petro, Otone, Troiano, Zastawoio, et aliis quam pluribus fide dignis. Actum et datum in Rosenberch anno domini MoCCo Lxxxxuj" Vo Kalendas Marcii. Das gut erhaltene Reitersiegel Herrn Heinrich's von Rosenberg an violet gelbrother Seide hängend. Vergl. XXXIII. XLIX. 1293. 22. April. Prag. — Bischof Tobias von Prag verleiht der Kirche der sel. Jungfrau zu Hohenfurt einige Indulgenzen und bekräftigt solche andere derselben Kirche von mehreren Erzbischöfen und Bischöfen verliehene. Thobias dei gratia Pragensis episcopus vniuersis Christi fideli- bus per Pragensem ciuitatem et dyocesim constitutis salutem in do- mino sempiternam. Inter opera caritatis elemosina est, que opperit multitudinem peccatorum et diuinam offensam mitigat, dat gratiam in presenti et addicit gloriam in futuro. Sperantes igitur nos ad quecunque pietatis opera beniuolos et faciles inueniri, vniuersitatem vestram requirimus et hortamur in remissionem vobis vestrorum nichilominus peccaminum iniungentes, quatenus ad opus ecclesie sancte Marie virginis gloriose monasterii de Altovado, quod con- struitur et construi debet opere sumptuoso nec ad ipsum consuman-
Strana 53
53 dum proprie suppetunt facultates, de bonis a deo collatis vobis ve- stras pias elemosinas et alia grata caritatis subsidia taliter errogare curetis, vt per hec et alia bona, que domino inspirante feceritis, ad eterne possitis felicitatis gaudia peruenire. Nos enim de omnipo- tentis dei misericordia et sanctorum eius meritis et intercessionibus confidentes omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad predictum opus manum porrexerint adiutricem xla dies criminalium et annum peccatorum venialium misericorditer relaxamus, peccata insuper oblita vota fracta, si ad ea redieritis, offensas patrum et matrum sine inieccione manuum violenta ac iuramenta, que fiunt animi leuitate, vobis nichilominus in ipsius dei misericordia condonantes; preterea indulgencias venerabilium in Christo patrum Fridrici Clye- mensis (sic) Heinrici Lauentinensis Rogerii*) Seuerinensis Johannis Mokycensis Cypriani Vouensis Jacobi Acernensis Salui Patana- c(e)nsis (sic) Danielis Laquedoniensis Perroni Larniensis Jacobi Treuentini Guillelmi Callensis Romani Croensis Berchardi Fulginas dei gratia archiepiscoporum et episcoporum eidem monasterio colla- tas ratas ac gratas habentes auctoritate qua fungimur, confirmamus presentibus in perpetuum valituris. Datum Prage anno domini MOCCo Ixxxx° tercio x. Kalendas Magi**). Pontificatus nostri anno xv°, indiccionis sexte. Gut erhaltenes, an gelbroth seidenen Füden hängendes Siegel, dessen nähere Beschreibung bei XXXV. Doch fehlt hier das Gegensiegel. L. 1293. 15. Juni. Prag. — Bischof Theodorich von Olmütz verleiht dem Kloster der Cistercienser zu Hohenfurt Indulgenzen. Th. dei gratia Olomucensis episcopus vniuersis Christi fidelibus, ad quos presentes pervenerint, salutem in domino Jesu Christo. — Quia nichil viriditatis habet ramus boni operis, nisi manserit in radice karitatis, deuocionem vniuersitatis vestre hortamur in domino flagitantes, quatenus ad monasterium sancte Marie genitricis dei in Altovado Pragensis diocesis ob amorem Jesu Christi de bonis a deo vobis collatis pias dignemini elemosinas erogare, vitam eternam *) Ursprünglich „Rogerius". **) Ursprünglich „Magii“.
53 dum proprie suppetunt facultates, de bonis a deo collatis vobis ve- stras pias elemosinas et alia grata caritatis subsidia taliter errogare curetis, vt per hec et alia bona, que domino inspirante feceritis, ad eterne possitis felicitatis gaudia peruenire. Nos enim de omnipo- tentis dei misericordia et sanctorum eius meritis et intercessionibus confidentes omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad predictum opus manum porrexerint adiutricem xla dies criminalium et annum peccatorum venialium misericorditer relaxamus, peccata insuper oblita vota fracta, si ad ea redieritis, offensas patrum et matrum sine inieccione manuum violenta ac iuramenta, que fiunt animi leuitate, vobis nichilominus in ipsius dei misericordia condonantes; preterea indulgencias venerabilium in Christo patrum Fridrici Clye- mensis (sic) Heinrici Lauentinensis Rogerii*) Seuerinensis Johannis Mokycensis Cypriani Vouensis Jacobi Acernensis Salui Patana- c(e)nsis (sic) Danielis Laquedoniensis Perroni Larniensis Jacobi Treuentini Guillelmi Callensis Romani Croensis Berchardi Fulginas dei gratia archiepiscoporum et episcoporum eidem monasterio colla- tas ratas ac gratas habentes auctoritate qua fungimur, confirmamus presentibus in perpetuum valituris. Datum Prage anno domini MOCCo Ixxxx° tercio x. Kalendas Magi**). Pontificatus nostri anno xv°, indiccionis sexte. Gut erhaltenes, an gelbroth seidenen Füden hängendes Siegel, dessen nähere Beschreibung bei XXXV. Doch fehlt hier das Gegensiegel. L. 1293. 15. Juni. Prag. — Bischof Theodorich von Olmütz verleiht dem Kloster der Cistercienser zu Hohenfurt Indulgenzen. Th. dei gratia Olomucensis episcopus vniuersis Christi fidelibus, ad quos presentes pervenerint, salutem in domino Jesu Christo. — Quia nichil viriditatis habet ramus boni operis, nisi manserit in radice karitatis, deuocionem vniuersitatis vestre hortamur in domino flagitantes, quatenus ad monasterium sancte Marie genitricis dei in Altovado Pragensis diocesis ob amorem Jesu Christi de bonis a deo vobis collatis pias dignemini elemosinas erogare, vitam eternam *) Ursprünglich „Rogerius". **) Ursprünglich „Magii“.
Strana 54
54 transitoriis mercaturi. Nos enim de omnipotentis dei misericordia et dilectissime matris eius confisi patrocinio omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad predictum monasterium manus porrexerint adiu- trices, et qui ad ipsum monasterium causa deuocionis accesserint, suorum peccatorum veniam petituri, xl dies de iniuncta penitentia misericorditer in domino relaxamus, presentibus perpetue vali- turis. — Datum in Praga anno domini M’CCo nonagesimo tercio in die sancti Viti. — Gut erhaltenes, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. Bischof stehend segnend. — Theoderievs. Dei. Gra. Eps. Olomveen. Ll. 1293. 15. Juni. Prag. — Die Bischöfe Heinrich von Merseburg und Bernard von Meissen ertheilen gleichfalls der Kirche der sel. Jungfrau Maria zu Hohen- furt einige Indulgenzen. Heynricus Mersburgensis Bernardus Mysnensis dei gratia eccle- siarum episcopi vniuersis, ad quos presens scriptum pervenerit, salutem in domino. — Cum ex sacri pontificatus officio diuina di- spensatione nobis credito teneamur ad pietatis opera et ad honorem debitum deo et sacris edibus inpendendum Christi fideles indulgen- ciis et remissionibus invitare, vt exinde reddantur ad promerendum diuinam gratiam apciores omnibus vere penitentibus et confessis, qui monasterium in Altovado Cysterciensis ordinis Pragensis dyocesis in quatuor festiuitatibus gloriose virginis Marie in festo natiuitatis domini resurrectionis atque penthecostes et per singulas octauas eorundem festorum causa deuocionis in spiritu humilitatis acces- serint, aut qui ad fabricam luminaria ornamenta vel alia necessaria iam dicti monasterii manus in karitate porrexerint adiutrices , de omnipotentis dei misericordia quadraginta dies de iniunctis sibi peni- tentiis, dummodo consensus dyocesani ipsius loci ad id accesserit, misericorditer relaxamus, presentibus perpetue valituris. — Datum Prage anno domini M° CC° nonagesimo tercio in die beati Viti mar- tyris. Pontificatus Mersburgensis episcopi anno xj°. Mysnensis vero episcopi anno primo. Das Siegel Bernard’s von Meissen fehlt. Das andere ist etwas beschädigt, an Pergamentstreifen hängend in weissem Wachs. — Ein Bischof auf einem Stuhle sitzend. — † S. H. nrici. Dei. Gra. Me . . . vrgn. Eclesie. Epi. Sc.
54 transitoriis mercaturi. Nos enim de omnipotentis dei misericordia et dilectissime matris eius confisi patrocinio omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad predictum monasterium manus porrexerint adiu- trices, et qui ad ipsum monasterium causa deuocionis accesserint, suorum peccatorum veniam petituri, xl dies de iniuncta penitentia misericorditer in domino relaxamus, presentibus perpetue vali- turis. — Datum in Praga anno domini M’CCo nonagesimo tercio in die sancti Viti. — Gut erhaltenes, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. Bischof stehend segnend. — Theoderievs. Dei. Gra. Eps. Olomveen. Ll. 1293. 15. Juni. Prag. — Die Bischöfe Heinrich von Merseburg und Bernard von Meissen ertheilen gleichfalls der Kirche der sel. Jungfrau Maria zu Hohen- furt einige Indulgenzen. Heynricus Mersburgensis Bernardus Mysnensis dei gratia eccle- siarum episcopi vniuersis, ad quos presens scriptum pervenerit, salutem in domino. — Cum ex sacri pontificatus officio diuina di- spensatione nobis credito teneamur ad pietatis opera et ad honorem debitum deo et sacris edibus inpendendum Christi fideles indulgen- ciis et remissionibus invitare, vt exinde reddantur ad promerendum diuinam gratiam apciores omnibus vere penitentibus et confessis, qui monasterium in Altovado Cysterciensis ordinis Pragensis dyocesis in quatuor festiuitatibus gloriose virginis Marie in festo natiuitatis domini resurrectionis atque penthecostes et per singulas octauas eorundem festorum causa deuocionis in spiritu humilitatis acces- serint, aut qui ad fabricam luminaria ornamenta vel alia necessaria iam dicti monasterii manus in karitate porrexerint adiutrices , de omnipotentis dei misericordia quadraginta dies de iniunctis sibi peni- tentiis, dummodo consensus dyocesani ipsius loci ad id accesserit, misericorditer relaxamus, presentibus perpetue valituris. — Datum Prage anno domini M° CC° nonagesimo tercio in die beati Viti mar- tyris. Pontificatus Mersburgensis episcopi anno xj°. Mysnensis vero episcopi anno primo. Das Siegel Bernard’s von Meissen fehlt. Das andere ist etwas beschädigt, an Pergamentstreifen hängend in weissem Wachs. — Ein Bischof auf einem Stuhle sitzend. — † S. H. nrici. Dei. Gra. Me . . . vrgn. Eclesie. Epi. Sc.
Strana 55
55 LII. 1293. 12. Juli. Zobislaus. — Heinrich von Rosenberg und Smil von Gratzen legen als Schiedsrichter den zwischen dem Stifte Hohenfurt und den Söhnen des Heinrich von Kosowahora wegen der Höritzer Güter entstandenen Streit gütlich bei. Legum statuta swadent et necessarium est, vt acta hominum que aguntur, ne obliuio sit solita ea recesare a memoria, debeant ydoneorum virorum testibus nec non litterarum apicibus solidari. Nos igitur Heinricus de Rosenberch et Zmilo de Gretzen ad vniuer- sorum noticiam presenti scripto tam presentium quam futurorum in ueri deposicione testimonii cupimus peruenire, quod reuerendus dominus Otto abbas de Hohenfurt pariter et totus conuentus fratrum eiusdem monasterii emerunt vniuersa bona in Horzitz cum om- nibus ad hec pertinenciis pratis rubetis cultis et incultis apud viros nobiles dominum Zawissium et dominum Witigonem fratres de Laedenitz empcionis more racionabili ac consueto, que quondam viri nobilis domini Heinrici de Cozzowahora fuerunt ex ipsius uolun- tate gratuita omnimodo et consensu, qui eciam coram magnificencia illustri regis Boemie Wenzeslay nunc regnantis pro se atque pueris suis ipsa bona estuantibus desideriis animoque discretiuo affectuosius resignauit dicto domino abbati atque conuentui fratrum dicti monas- terii, prout priuilegia dicti regis incliti lucidius protestantur. Porro auctor sceleris, perswasor fraudis, leo rugiens, milleartifex seminator zizanie, suum lolium seminauit, ita ut ipsius pueri dicti domini Hein- rici de Cozzowahora ipsum dominum abbatem bonis inpeterent pro eisdem. Ad decidendam autem cuiuslibet materiam scandali seu omnis omnino inconuenientem incongruamque causam litigii dictorum puerorum medullitus abolendam ab utraque parte scilicet a domino abbate a dictis pueris peremptorie in arbitros eligebamur. Huic honeri tanquam illi, qui virtutem colimus, vicium profligamus, no- stros humeros submittentes pactibus interclusis, si prefatus dominus abbas nostro arbitrio non obediret, quod foret in quingentis marcis argentis nobis arbitris obligatus, et si uice uersa prenominati pueri ausu temerario seu moti maliuolencia qualicumque nostro arbitrio in aliquo contrairent, quod similiter nobis arbitris quingentas marcas
55 LII. 1293. 12. Juli. Zobislaus. — Heinrich von Rosenberg und Smil von Gratzen legen als Schiedsrichter den zwischen dem Stifte Hohenfurt und den Söhnen des Heinrich von Kosowahora wegen der Höritzer Güter entstandenen Streit gütlich bei. Legum statuta swadent et necessarium est, vt acta hominum que aguntur, ne obliuio sit solita ea recesare a memoria, debeant ydoneorum virorum testibus nec non litterarum apicibus solidari. Nos igitur Heinricus de Rosenberch et Zmilo de Gretzen ad vniuer- sorum noticiam presenti scripto tam presentium quam futurorum in ueri deposicione testimonii cupimus peruenire, quod reuerendus dominus Otto abbas de Hohenfurt pariter et totus conuentus fratrum eiusdem monasterii emerunt vniuersa bona in Horzitz cum om- nibus ad hec pertinenciis pratis rubetis cultis et incultis apud viros nobiles dominum Zawissium et dominum Witigonem fratres de Laedenitz empcionis more racionabili ac consueto, que quondam viri nobilis domini Heinrici de Cozzowahora fuerunt ex ipsius uolun- tate gratuita omnimodo et consensu, qui eciam coram magnificencia illustri regis Boemie Wenzeslay nunc regnantis pro se atque pueris suis ipsa bona estuantibus desideriis animoque discretiuo affectuosius resignauit dicto domino abbati atque conuentui fratrum dicti monas- terii, prout priuilegia dicti regis incliti lucidius protestantur. Porro auctor sceleris, perswasor fraudis, leo rugiens, milleartifex seminator zizanie, suum lolium seminauit, ita ut ipsius pueri dicti domini Hein- rici de Cozzowahora ipsum dominum abbatem bonis inpeterent pro eisdem. Ad decidendam autem cuiuslibet materiam scandali seu omnis omnino inconuenientem incongruamque causam litigii dictorum puerorum medullitus abolendam ab utraque parte scilicet a domino abbate a dictis pueris peremptorie in arbitros eligebamur. Huic honeri tanquam illi, qui virtutem colimus, vicium profligamus, no- stros humeros submittentes pactibus interclusis, si prefatus dominus abbas nostro arbitrio non obediret, quod foret in quingentis marcis argentis nobis arbitris obligatus, et si uice uersa prenominati pueri ausu temerario seu moti maliuolencia qualicumque nostro arbitrio in aliquo contrairent, quod similiter nobis arbitris quingentas marcas
Strana 56
56 argenti persoluerent quolibet dubii sine scrupulo. Huius autem per- solucionis totidem marcarum videlicet quingentarum dominus Bern- hardus de Bernhartitz ex parte dictorum puerorum uersus nos est in solidum perpetuus fideiussor. Decreuimus autem arbitrando quam- uis immerito, quod uiri religiosi licet de iure dare nichil tenerentur, quod quinquaginta marcas argenti sepefatis pueris erogarent, vt ammodo iidem pueri eundem dominum abbatem et suos confratres non inpeterent infestando pro eisdem bonis in Horzitz temporibus affuturis, sed pacifice ea iure hereditario libere ac perpetuo contra- diccione possiderent qualibet procul mota. Hec uero efficaciter iuxta uoluntatis nostre arbitrium impleuerunt, dictas quinquaginta marcas argenti persoluentes pueris ex integro prelibatis. Huiusmodi autem arbitrium efficax factum est in presencia virorum nobilium domini Zezame de Landesteyn, domini Wochonis de Witigenow ac domini Hogeri de Lompnitz atque firmissime stabilitum. Vt autem hec mani- festa confirmacio illibata et inconfracta perpetuo tempore conserue- tur sepefato domino abbati ac conuentui fratrum in Hohenfurt pre- sentes litteras conscribi fecimus in euidens testimonium et cautelam sigillorum nostrorum necnon sigillorum virorum nobilium, in quorum presencia factum est arbitrium superius prenotatum, caractere insignitas testibus subnotatis qui sunt: Dominus Stephanus de Priesnitz, dominus Nedamirus de Lobanitz, dominus Ontscho de Nemschitz, dominus Liupol- dus de Vgetz milites domini Heinrici de Rosenberch, Witscho de Zedlo, Albertus et Budyloius fratres dicti de Horach, dominus Hron et dominus Dytmarus fratres de Zbinitz milites domini Zmilonis de Gretzen, dominus Ztata de Vdin miles domini Hogeri de Lompnitz, dominus Luteborius de Zletowitz, et alii quam plures viri racionabi- les ac discreti. Acta sunt hec in Zobizlaus anno domini millesimo ducentesimo nonagesimo tercio, quarto Ydus Julii. 1. Fünf an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) Kleines dreieckiges Siegel mit einer fünfblätterigen Rose. — S. D. Woc- conis. D. Witgnov. — b) Sehr kleines dreieckiges Siegel mit einer gleichen Rose. — † S. Zmiloni. De. Grezcen. — c) Das Reitersiegel Heinrich’s von Rosenberg, hier beschädigt, siehe bei XXXIII. d) Rundes Siegel mit einem dreieckigen Schild, worauf eine fünfblätterige Rose. — † Sigillvm. Hogeri. De. Lomnitz. e) Sehr kleines rundes Siegel. — Ein Helm, worauf eine Rose, von der nur mehr drei Blätter sichtbar sind ; an den Spitzen eines jeden dieser drei Blätter erscheint aber wieder die fünfblätterige Rose. — † S. Secretor. Ze. D. Ladstay. 2. Millauer p. 113, n. 27.
56 argenti persoluerent quolibet dubii sine scrupulo. Huius autem per- solucionis totidem marcarum videlicet quingentarum dominus Bern- hardus de Bernhartitz ex parte dictorum puerorum uersus nos est in solidum perpetuus fideiussor. Decreuimus autem arbitrando quam- uis immerito, quod uiri religiosi licet de iure dare nichil tenerentur, quod quinquaginta marcas argenti sepefatis pueris erogarent, vt ammodo iidem pueri eundem dominum abbatem et suos confratres non inpeterent infestando pro eisdem bonis in Horzitz temporibus affuturis, sed pacifice ea iure hereditario libere ac perpetuo contra- diccione possiderent qualibet procul mota. Hec uero efficaciter iuxta uoluntatis nostre arbitrium impleuerunt, dictas quinquaginta marcas argenti persoluentes pueris ex integro prelibatis. Huiusmodi autem arbitrium efficax factum est in presencia virorum nobilium domini Zezame de Landesteyn, domini Wochonis de Witigenow ac domini Hogeri de Lompnitz atque firmissime stabilitum. Vt autem hec mani- festa confirmacio illibata et inconfracta perpetuo tempore conserue- tur sepefato domino abbati ac conuentui fratrum in Hohenfurt pre- sentes litteras conscribi fecimus in euidens testimonium et cautelam sigillorum nostrorum necnon sigillorum virorum nobilium, in quorum presencia factum est arbitrium superius prenotatum, caractere insignitas testibus subnotatis qui sunt: Dominus Stephanus de Priesnitz, dominus Nedamirus de Lobanitz, dominus Ontscho de Nemschitz, dominus Liupol- dus de Vgetz milites domini Heinrici de Rosenberch, Witscho de Zedlo, Albertus et Budyloius fratres dicti de Horach, dominus Hron et dominus Dytmarus fratres de Zbinitz milites domini Zmilonis de Gretzen, dominus Ztata de Vdin miles domini Hogeri de Lompnitz, dominus Luteborius de Zletowitz, et alii quam plures viri racionabi- les ac discreti. Acta sunt hec in Zobizlaus anno domini millesimo ducentesimo nonagesimo tercio, quarto Ydus Julii. 1. Fünf an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) Kleines dreieckiges Siegel mit einer fünfblätterigen Rose. — S. D. Woc- conis. D. Witgnov. — b) Sehr kleines dreieckiges Siegel mit einer gleichen Rose. — † S. Zmiloni. De. Grezcen. — c) Das Reitersiegel Heinrich’s von Rosenberg, hier beschädigt, siehe bei XXXIII. d) Rundes Siegel mit einem dreieckigen Schild, worauf eine fünfblätterige Rose. — † Sigillvm. Hogeri. De. Lomnitz. e) Sehr kleines rundes Siegel. — Ein Helm, worauf eine Rose, von der nur mehr drei Blätter sichtbar sind ; an den Spitzen eines jeden dieser drei Blätter erscheint aber wieder die fünfblätterige Rose. — † S. Secretor. Ze. D. Ladstay. 2. Millauer p. 113, n. 27.
Strana 57
57 LIII. 1300. 25. December. 0. A0. — Smil von Gratzen verkauft deme Abt und Con- vent des Klosters zu Hohenfurt das Dorf Gerleithen in der Strowinitz um 200 Pfund Wiener Pfenninge. In dem nomen der heligen driualtichait amen. Swaz man ewich wil machen durch der zeit vnstet vnd der leut absterbunge, muez man den, di noh vns chunftich sint, die worhait also vurgebn mit der shrift, daz dehain vngeslicht oder vnrecht muge geshaden der rehtichait. Dar vmbe ich der gehaizen pin Zmiel von dem Gretzen tuen allen den chund, di nu sind oder chunftich sind, daz ich vm mein durft verchauft hon mein dorf Gerleithen, daz do haizet in der Strowinitz, vmzwai hundert phunt Wienner phenige dem erwern abt vnd seiner samnunge des chlosters datz dem Hohenfurt vuer rehtez aigen ewichleichen ze besitzen mit allem nutz, iz sei acher wis waid holtz wazzer mul vishrei oder geiait vnd swi iz gehaizen mach, des dasselb aigen reht hot, also daz ich mir und meinen chinden dehain reht vns behalden. Dar vber hon ich gelobt, ob an demselben aigen dehain chrieg wer oder wurd, den schol ich in ledign on ir shaden vnd meht ich des nicht getuen, so shuln sie babn ze widerwet mein dorf datz Reihnaw ze rehten aigen, als ich in daz vor genant dorf in der Strobinitz verchauft het. Vnd swaz rehtes an demselben dorf ist vershriben, daz shol der vorgenant abt vnd sein samenuge an Reihenawe reht habn. Vnd swaz daz aigen tevrr ist den zwair hundert phunt, daz wil ich sein mein sel- geret hintz dem Hohenfurt. Vber denselben chauf, daz der stet sei, gib ich in disen brief zv ainer hanfest verinsiglten mit meins vetern insigl hern Hainreihs von Rosenberch, vnd mit meinem insigl vnd mit meins bruder insigl hern Witign. Ditz ist geshen, du ergangen worn von Christes geburde tausent iar vnd drev hundert iar in den veir- tagen ze weinahten. Zwei an Pergamentstreifen hängende, etwas beschädigte Siegel in weissem Wachs. Die nähere Beschreibung des Siegels Smil’s von Gratzen siehe bei LII und des Siegels Heinrich's von Rosenberg bei XXXIII. Das Siegel des Witigo ist verloren gegangen.
57 LIII. 1300. 25. December. 0. A0. — Smil von Gratzen verkauft deme Abt und Con- vent des Klosters zu Hohenfurt das Dorf Gerleithen in der Strowinitz um 200 Pfund Wiener Pfenninge. In dem nomen der heligen driualtichait amen. Swaz man ewich wil machen durch der zeit vnstet vnd der leut absterbunge, muez man den, di noh vns chunftich sint, die worhait also vurgebn mit der shrift, daz dehain vngeslicht oder vnrecht muge geshaden der rehtichait. Dar vmbe ich der gehaizen pin Zmiel von dem Gretzen tuen allen den chund, di nu sind oder chunftich sind, daz ich vm mein durft verchauft hon mein dorf Gerleithen, daz do haizet in der Strowinitz, vmzwai hundert phunt Wienner phenige dem erwern abt vnd seiner samnunge des chlosters datz dem Hohenfurt vuer rehtez aigen ewichleichen ze besitzen mit allem nutz, iz sei acher wis waid holtz wazzer mul vishrei oder geiait vnd swi iz gehaizen mach, des dasselb aigen reht hot, also daz ich mir und meinen chinden dehain reht vns behalden. Dar vber hon ich gelobt, ob an demselben aigen dehain chrieg wer oder wurd, den schol ich in ledign on ir shaden vnd meht ich des nicht getuen, so shuln sie babn ze widerwet mein dorf datz Reihnaw ze rehten aigen, als ich in daz vor genant dorf in der Strobinitz verchauft het. Vnd swaz rehtes an demselben dorf ist vershriben, daz shol der vorgenant abt vnd sein samenuge an Reihenawe reht habn. Vnd swaz daz aigen tevrr ist den zwair hundert phunt, daz wil ich sein mein sel- geret hintz dem Hohenfurt. Vber denselben chauf, daz der stet sei, gib ich in disen brief zv ainer hanfest verinsiglten mit meins vetern insigl hern Hainreihs von Rosenberch, vnd mit meinem insigl vnd mit meins bruder insigl hern Witign. Ditz ist geshen, du ergangen worn von Christes geburde tausent iar vnd drev hundert iar in den veir- tagen ze weinahten. Zwei an Pergamentstreifen hängende, etwas beschädigte Siegel in weissem Wachs. Die nähere Beschreibung des Siegels Smil’s von Gratzen siehe bei LII und des Siegels Heinrich's von Rosenberg bei XXXIII. Das Siegel des Witigo ist verloren gegangen.
Strana 58
58 LIV. 1300. O. T. Rom. — Mehrere Erzbischöfe und Bischöfe verleihen der Kirche des heil. Nikolaus in Rosenberg Indulgenzen. Uniuersius Christi fidelibus presentes litteras inspecturis nos Basilius Irosolimitanus (?) Raynucius Calaritanus Adenulphus Con- sanus gratia dei archiepiscopi, Nicolaus Tortibulensis Jacobus Cal- cedoniensis Manfredus Sancti Marci Nicolaus Neocastrensis Antonius Chenadiensis Rogerius Esculanus Landulphus Ferentinatus eadem gratia episcopi, salutem in domino sempiternam. — Splendor pa- terne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate, pia vota fidelium de clementissima ipsius maiestate benignitate sperancium tunc pio fauore precipue prosequitur, cum deuota eorum humilitatis sanctorum meritis in precibus adiuuatur. Cupientes igitur vt ecclesia sancti Nycolai episcopi in Rosenberch Pragensis dyocesis congruis honoribus a Christi fidelibus iugiter frequentetur, et frequentantes pro temporali labore perpetue quietis munere gratulentur, omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad dictam ecclesiam in subscriptis festiuitatibus seu diebus, videlicet ipsius sancti Nicolai episcopi natiuitatis circumcisionis epyphanie resurrectionis ascensionis et pentecostes in quatuor festiuitatibus beate Marie virginis Petri et Pauli et aliorum apostolorum Michahelis archangeli Johannis baptiste commemoratione omnium sanctorum et omnium Christi fidelium ani- marum Laurencii Georii martyrum Nicolai Martini confessorum Ka- terine Margarete virginum ac in dedicatione ipsius ecclesie et per octauas ipsarum festiuitatum octauas habencium accesserint annuatim, aut qui ad fabricam eiusdem ecclesie luminaria ornamenta seu alia necessaria manus porrexerint adiutrices, aut qui in bona sui corporis sanitate siue in extremis laborantes quicquam suarum legauerint facultatum, vel qui presbyterum dicte ecclesie sacra communione et vnctione infirmos visitantem accesserit et reuerenter associauerit, et cimiterium ibidem dominica oratione et angelica salutatione frequen- tauerit deuote, nos omnipotentis dei misericordia ac perpetue vir- ginis Marie beatorum Petri et Pauli apostolorum omniumque sanctorum auctoritate confisi singuli nostrum singulas quadraginta dierum indul- gentias de iniunctis sibi penitenciis misericorditer in domino relaxa- mus, dummodo dyocesani voluntas ad id accesserit et consensus.
58 LIV. 1300. O. T. Rom. — Mehrere Erzbischöfe und Bischöfe verleihen der Kirche des heil. Nikolaus in Rosenberg Indulgenzen. Uniuersius Christi fidelibus presentes litteras inspecturis nos Basilius Irosolimitanus (?) Raynucius Calaritanus Adenulphus Con- sanus gratia dei archiepiscopi, Nicolaus Tortibulensis Jacobus Cal- cedoniensis Manfredus Sancti Marci Nicolaus Neocastrensis Antonius Chenadiensis Rogerius Esculanus Landulphus Ferentinatus eadem gratia episcopi, salutem in domino sempiternam. — Splendor pa- terne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate, pia vota fidelium de clementissima ipsius maiestate benignitate sperancium tunc pio fauore precipue prosequitur, cum deuota eorum humilitatis sanctorum meritis in precibus adiuuatur. Cupientes igitur vt ecclesia sancti Nycolai episcopi in Rosenberch Pragensis dyocesis congruis honoribus a Christi fidelibus iugiter frequentetur, et frequentantes pro temporali labore perpetue quietis munere gratulentur, omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad dictam ecclesiam in subscriptis festiuitatibus seu diebus, videlicet ipsius sancti Nicolai episcopi natiuitatis circumcisionis epyphanie resurrectionis ascensionis et pentecostes in quatuor festiuitatibus beate Marie virginis Petri et Pauli et aliorum apostolorum Michahelis archangeli Johannis baptiste commemoratione omnium sanctorum et omnium Christi fidelium ani- marum Laurencii Georii martyrum Nicolai Martini confessorum Ka- terine Margarete virginum ac in dedicatione ipsius ecclesie et per octauas ipsarum festiuitatum octauas habencium accesserint annuatim, aut qui ad fabricam eiusdem ecclesie luminaria ornamenta seu alia necessaria manus porrexerint adiutrices, aut qui in bona sui corporis sanitate siue in extremis laborantes quicquam suarum legauerint facultatum, vel qui presbyterum dicte ecclesie sacra communione et vnctione infirmos visitantem accesserit et reuerenter associauerit, et cimiterium ibidem dominica oratione et angelica salutatione frequen- tauerit deuote, nos omnipotentis dei misericordia ac perpetue vir- ginis Marie beatorum Petri et Pauli apostolorum omniumque sanctorum auctoritate confisi singuli nostrum singulas quadraginta dierum indul- gentias de iniunctis sibi penitenciis misericorditer in domino relaxa- mus, dummodo dyocesani voluntas ad id accesserit et consensus.
Strana 59
59 In cuius rei testimonium presentes litteras nostrorum sigillorum fecimus appensione muniri. — Datum Rome anno domini M.CCCo, pontificatus domini Bonifacii pape octaui anno sexto. (Folgt nun die Bestätigung durch den Bischof Johann von Prag, ddo. 6. Jänner 1303. Siehe Nr. LVII.) Zehn meist sehr stark beschädigte, an blau gelbweissen Zwirnfaden hängende Siegel in rothem Wachs. — a) In gothischer Capelle segnender Bischof, zu dessen Häupten rechts ein sechsstrabliger Stern. b) In einer eben solchen Capelle ein Bischof sitzend und segnend, ober ihm Maria Hilf, rechts und links aber je eine Lilie. c) Ein Bischof im Ornate. Dieses Siegel hat ein Gegensiegel, dessen Zeichnung irgend eine Blume vorstellt. Die Umschrift ist unlesbar. d)e) f) und k) Stehen- der segnender Bischof. g) Mehrere gothische Capellen, in deren unterster segnend einherschreitend ein Bischof. h) Ein segnender Bischof, zu dessen Rechten sich eine heraldische Lilie, zur Linken aber ein sechsstrahliger Stern zeigt. i) Mehrere gothische Capellen, in deren oberster Maria Hilf, in der untersten aber ein Bischof ist. Die Umschriften dieser zehn Siegel sind bis auf wenige Buchstaben verschwunden. Das inmitten der zehn an gelbvioleter Seide hängend gewesene Siegel des Bischofs Johann von Prag ging ganz verloren. LV. 1302. 15. Juli. Saczka. — König Wenzel III. verleiht dem Kloster zu Hohenfurt das Patronatsrecht an der Kirche in Wesely. Nos Wencezlaus dei gratia Boemie et Polonie rex notum faci- mus vniuersis tam presentibus quam futuris, quod nos ex specialis deuocionis et dilectionis affectu, quem ad ordinem Cisterciensem gerimus, monasterium de Altovado eiusdem ordinis beneficis (sic) adaugere graciis cupientes, ius patronatus ecclesie in Wessel dicto monasterio damus et conferimus per idem monasterium et abbatem ac conuentum ibidem retinendum perpetuo et habendum. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillis maiestatis nostre iussimus communiri. Datum in Saczka per manus venerabilis Petri Basiliensis episcopi Wissegradensis prepositi, regnique Boemie cancellarii principis nostri dilecti. Anno domini millesimo trecente- simo secundo Id. Julii, quinta decima indictione. Anno regnorum nostrorum Boemie sexto, Polonie uero secundo. 1. Gut erhaltenes grosses, an rothgrüner Seide hängendes Siegel in weissem Wachs. Vorderseite: Der König in vollem Schmucke auf einem Throne sitzend, rechts undlinks von diesem Schilde mit einem einfachen Adler. — † Wencezlavs. Secvn- dvs. Dei. Gracia. Boemie. Et. Polonie. Rex. Rückseite: Ein gewappneter Reiter; auf dem Lanzenfähnlein desselben der doppelt geschwänzte Löwe, auf dem
59 In cuius rei testimonium presentes litteras nostrorum sigillorum fecimus appensione muniri. — Datum Rome anno domini M.CCCo, pontificatus domini Bonifacii pape octaui anno sexto. (Folgt nun die Bestätigung durch den Bischof Johann von Prag, ddo. 6. Jänner 1303. Siehe Nr. LVII.) Zehn meist sehr stark beschädigte, an blau gelbweissen Zwirnfaden hängende Siegel in rothem Wachs. — a) In gothischer Capelle segnender Bischof, zu dessen Häupten rechts ein sechsstrabliger Stern. b) In einer eben solchen Capelle ein Bischof sitzend und segnend, ober ihm Maria Hilf, rechts und links aber je eine Lilie. c) Ein Bischof im Ornate. Dieses Siegel hat ein Gegensiegel, dessen Zeichnung irgend eine Blume vorstellt. Die Umschrift ist unlesbar. d)e) f) und k) Stehen- der segnender Bischof. g) Mehrere gothische Capellen, in deren unterster segnend einherschreitend ein Bischof. h) Ein segnender Bischof, zu dessen Rechten sich eine heraldische Lilie, zur Linken aber ein sechsstrahliger Stern zeigt. i) Mehrere gothische Capellen, in deren oberster Maria Hilf, in der untersten aber ein Bischof ist. Die Umschriften dieser zehn Siegel sind bis auf wenige Buchstaben verschwunden. Das inmitten der zehn an gelbvioleter Seide hängend gewesene Siegel des Bischofs Johann von Prag ging ganz verloren. LV. 1302. 15. Juli. Saczka. — König Wenzel III. verleiht dem Kloster zu Hohenfurt das Patronatsrecht an der Kirche in Wesely. Nos Wencezlaus dei gratia Boemie et Polonie rex notum faci- mus vniuersis tam presentibus quam futuris, quod nos ex specialis deuocionis et dilectionis affectu, quem ad ordinem Cisterciensem gerimus, monasterium de Altovado eiusdem ordinis beneficis (sic) adaugere graciis cupientes, ius patronatus ecclesie in Wessel dicto monasterio damus et conferimus per idem monasterium et abbatem ac conuentum ibidem retinendum perpetuo et habendum. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillis maiestatis nostre iussimus communiri. Datum in Saczka per manus venerabilis Petri Basiliensis episcopi Wissegradensis prepositi, regnique Boemie cancellarii principis nostri dilecti. Anno domini millesimo trecente- simo secundo Id. Julii, quinta decima indictione. Anno regnorum nostrorum Boemie sexto, Polonie uero secundo. 1. Gut erhaltenes grosses, an rothgrüner Seide hängendes Siegel in weissem Wachs. Vorderseite: Der König in vollem Schmucke auf einem Throne sitzend, rechts undlinks von diesem Schilde mit einem einfachen Adler. — † Wencezlavs. Secvn- dvs. Dei. Gracia. Boemie. Et. Polonie. Rex. Rückseite: Ein gewappneter Reiter; auf dem Lanzenfähnlein desselben der doppelt geschwänzte Löwe, auf dem
Strana 60
60 Schilde aber ein Adler; dieselben Zeichen auch auf den Schilden, welche an der sternenbesäeten Decke des Pferdes angebracht sind. — † Wencezlavs. Secvndvs. Dei. Gracia. Boemie. Et. Polonie. Rex. 2. Millauer in den Schriften der k. böhm. Akademie VI. B. 1819. — Trajer a. a. O. p. 138. LVI. 1302. 25. Juli. O. AO. — Smil von Gratzen verkauft dem Abte Otto von Hohen- furt und dessen Samnung seinen halben Antheil am Markte Strobnitz und das Dorf Gerleithen fur 422 Pfund alter Wiener Pfenninge. Ich der gehaizzen pin Zmiel von dem Gretzen, tven allen den chvnt, di ny sint oder chvmftich sind, vnd disen brief lesent oder horent lesen, daz der erber apt Ot von Hohenfvort vnd sein sam- nunge dvrch mein pet vnd meines vetern hern Hainreiches von Ro- senberch daz aigen den halben marchet mein tail datze Strobinitz vnd auch daz dorf Garleith (?) in der Strobinitz vnd swaz da zwi- schen ist oder da zve gehoret, myl wazzer accher waid wis holtz oder swie iz gehaizzen mag, das han ich in reht vnd redleichen verchauffet vmme vierhvndert phvnt vnd zwai vnd zwaintzich phvnt alter Wienner phenninge ze rehtem aigen. Daz selb ir aigen durch ir beschaidenhait mir wellent wider geben, oder ob ich niht pin meinen chinden vmme die selben vierhvndert phynt vnd zwai vnd zwainzich phvnt; ob ich oder ob ich niht pin, meinev chint in wider geben daz selbe gvet zwischen hinne vnd sand Mertleins tach der ny nahest chvmftich ist, vnd tvent mier oder meinen chinden daz ze liebe, ob wier Wienner phenninge niht haben, daz si von mier oder meinen chinden nement ein march grozzer Prager phennige vnd immer vier vnd sehzich an der zahl wor zwai phvnt Wienner, vntze daz si des gvetes, daz ich von in han enphangen, alles zwischen dem vor genanten tage gewert werden. Dennoch tvent si mier oder meinen chinden die genad, ob wier in ir gvet geben, daz si zins vnd zehent, swaz si ny vntz auf sand Merteins tach nement, mit samt dem aigen mier oder meinen chinden wellent wider geben. Gegen der beschaidenhait han ich oder ob ich niht pin meinev chint in gelobet, ob ich oder meinev chint daz vor genant gvet, daz von mier enphangen ist, dem vor genanten apt vnd seiner samnvnge zwischen ny vnd des oft gesprochen sand Merteins tach garleichen niht geben, so verzeich ich Zmiel mich vnd meinev chint des selben aigens vmme daz oft genant guet, daz ich von in han enphangen
60 Schilde aber ein Adler; dieselben Zeichen auch auf den Schilden, welche an der sternenbesäeten Decke des Pferdes angebracht sind. — † Wencezlavs. Secvndvs. Dei. Gracia. Boemie. Et. Polonie. Rex. 2. Millauer in den Schriften der k. böhm. Akademie VI. B. 1819. — Trajer a. a. O. p. 138. LVI. 1302. 25. Juli. O. AO. — Smil von Gratzen verkauft dem Abte Otto von Hohen- furt und dessen Samnung seinen halben Antheil am Markte Strobnitz und das Dorf Gerleithen fur 422 Pfund alter Wiener Pfenninge. Ich der gehaizzen pin Zmiel von dem Gretzen, tven allen den chvnt, di ny sint oder chvmftich sind, vnd disen brief lesent oder horent lesen, daz der erber apt Ot von Hohenfvort vnd sein sam- nunge dvrch mein pet vnd meines vetern hern Hainreiches von Ro- senberch daz aigen den halben marchet mein tail datze Strobinitz vnd auch daz dorf Garleith (?) in der Strobinitz vnd swaz da zwi- schen ist oder da zve gehoret, myl wazzer accher waid wis holtz oder swie iz gehaizzen mag, das han ich in reht vnd redleichen verchauffet vmme vierhvndert phvnt vnd zwai vnd zwaintzich phvnt alter Wienner phenninge ze rehtem aigen. Daz selb ir aigen durch ir beschaidenhait mir wellent wider geben, oder ob ich niht pin meinen chinden vmme die selben vierhvndert phynt vnd zwai vnd zwainzich phvnt; ob ich oder ob ich niht pin, meinev chint in wider geben daz selbe gvet zwischen hinne vnd sand Mertleins tach der ny nahest chvmftich ist, vnd tvent mier oder meinen chinden daz ze liebe, ob wier Wienner phenninge niht haben, daz si von mier oder meinen chinden nement ein march grozzer Prager phennige vnd immer vier vnd sehzich an der zahl wor zwai phvnt Wienner, vntze daz si des gvetes, daz ich von in han enphangen, alles zwischen dem vor genanten tage gewert werden. Dennoch tvent si mier oder meinen chinden die genad, ob wier in ir gvet geben, daz si zins vnd zehent, swaz si ny vntz auf sand Merteins tach nement, mit samt dem aigen mier oder meinen chinden wellent wider geben. Gegen der beschaidenhait han ich oder ob ich niht pin meinev chint in gelobet, ob ich oder meinev chint daz vor genant gvet, daz von mier enphangen ist, dem vor genanten apt vnd seiner samnvnge zwischen ny vnd des oft gesprochen sand Merteins tach garleichen niht geben, so verzeich ich Zmiel mich vnd meinev chint des selben aigens vmme daz oft genant guet, daz ich von in han enphangen
Strana 61
61 also daz dehain vberschatzvnge da vber vuerbaz erge, nvr daz si iz an alle ansprache ze rehten aigen ledichleichen besitzen schvlen ebichleichen. Dar vber gib ich in diesen brief versigelten mit meines vetern insigel hern Hainreiches von Rosenberch vnd meinem insigel vnd meines brvoders hern Witigen von Landestain. Ditz ist gesche- hen, do ergangen waren von Christes gebverde tavsent jar vnd drev hvndert jar vnd da nach im anderen jar an sand Jacobs tage. Zwei beschadigte, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Klein ; ein Schild mit einer Rose,|den ein Helm deekt, dessen Schmuck in zwei Rosen besteht. —. . Henrici. De . . . . . . bere. b) Das Siegel Smil’s von Gratzen wie in LII. c) Das Siegel Witigo’s von Landstein fehlt. LVII. 1303. 6. Jänner. O. A0. — Bischof Johann von Prag bestätigt die im Jahre 1300 von mehreren Erzbischöfen und Bischöfen der Rosenberger Pfarrkirche ver- liehenen Indulgenzen. Nos vero Johannes dei gratia Pragensis episcopus loci dyoce- sanus has indulgencias ratas et gratas habentes auctoritate, qua fungimur, confirmamus ,l dies auctoritatis nostre annectentes indul- genciis eisdem testimonio huius scripti. Sub anno domini millesimo CCCo nj° vnj° Idus Januarii pontificatus nostri anno secundo. Vergl. LIV. LVIII. 1305. 13. Juni. Hohenfurt. — Bischof Rudger von Botzen verleiht der Hohen- furter Stiftskirche einige Indulgenzen. Nos frater Rudgerus dei gratia ecclesie Boznsis (sic) epis- copus ordinis Cysterciensis vniuersis sancte matris ecclesie filiis, ad quos presentes peruenerint salutem in eo, qui est vera salus omnium beatorum. — Cupientes quoslibet fidei katholice prosecutores ad pietatis opera et deuotarum orationum studia indulgenciis ac pecca- torum remissionibus sollercius inuitare, omnibus vere penitentibus confessis et contritis, qui ad monasterium beate et gloriose virginis Marie in Altovado ordinis Cysterciensis Pragensis dyocesis, in na- tiuitate domini in epyphania in pascha in ascensione domini in pen- tecoste et in omnibus festis sanctissime dei genitricis Marie et omnium apostolorum et in die sancti Johannis baptiste et omnium sanctorum et in dedicacionis anniuersario et in octauis omnium predictorum
61 also daz dehain vberschatzvnge da vber vuerbaz erge, nvr daz si iz an alle ansprache ze rehten aigen ledichleichen besitzen schvlen ebichleichen. Dar vber gib ich in diesen brief versigelten mit meines vetern insigel hern Hainreiches von Rosenberch vnd meinem insigel vnd meines brvoders hern Witigen von Landestain. Ditz ist gesche- hen, do ergangen waren von Christes gebverde tavsent jar vnd drev hvndert jar vnd da nach im anderen jar an sand Jacobs tage. Zwei beschadigte, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Klein ; ein Schild mit einer Rose,|den ein Helm deekt, dessen Schmuck in zwei Rosen besteht. —. . Henrici. De . . . . . . bere. b) Das Siegel Smil’s von Gratzen wie in LII. c) Das Siegel Witigo’s von Landstein fehlt. LVII. 1303. 6. Jänner. O. A0. — Bischof Johann von Prag bestätigt die im Jahre 1300 von mehreren Erzbischöfen und Bischöfen der Rosenberger Pfarrkirche ver- liehenen Indulgenzen. Nos vero Johannes dei gratia Pragensis episcopus loci dyoce- sanus has indulgencias ratas et gratas habentes auctoritate, qua fungimur, confirmamus ,l dies auctoritatis nostre annectentes indul- genciis eisdem testimonio huius scripti. Sub anno domini millesimo CCCo nj° vnj° Idus Januarii pontificatus nostri anno secundo. Vergl. LIV. LVIII. 1305. 13. Juni. Hohenfurt. — Bischof Rudger von Botzen verleiht der Hohen- furter Stiftskirche einige Indulgenzen. Nos frater Rudgerus dei gratia ecclesie Boznsis (sic) epis- copus ordinis Cysterciensis vniuersis sancte matris ecclesie filiis, ad quos presentes peruenerint salutem in eo, qui est vera salus omnium beatorum. — Cupientes quoslibet fidei katholice prosecutores ad pietatis opera et deuotarum orationum studia indulgenciis ac pecca- torum remissionibus sollercius inuitare, omnibus vere penitentibus confessis et contritis, qui ad monasterium beate et gloriose virginis Marie in Altovado ordinis Cysterciensis Pragensis dyocesis, in na- tiuitate domini in epyphania in pascha in ascensione domini in pen- tecoste et in omnibus festis sanctissime dei genitricis Marie et omnium apostolorum et in die sancti Johannis baptiste et omnium sanctorum et in dedicacionis anniuersario et in octauis omnium predictorum
Strana 62
62 festorum, gratia deuotarum precum humiliter confluxerint, seu ad edificacionem prefati monasterii manum porrexerint adiutricem, de omnipotentis dei misericordia et beatorum apostolorum Petri et Pauli auctoritate confisi quadraginta dies criminalium et centum venialium de quolibet quatuor altarium, que manu propria domino adiuuante consecrauimus, de iniuncta sibi penitencia in Christo misericorditer relaxamus. — Datum in Altovado anno domini Mo CCC° Vo, in octaua pentecostes; presentibus in perpetuum infallibiliter valituris. Kleines, gut erhaltenes, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Ein Bischof stehend segnend. — † S. Rugerus. Dei. Greia. Eps. Boznensis (?). LIX. nn 1310. 0. T. und A0. — Bischof Hermann, Stellvertreter des Bischofs Joha von Prag, verleiht gleichfalle derselben Kirche einige Indulgenzen. Frater Hermannus miseracione diuina episcopus Prisirinensis plenas vices gerens domini Jo. episcopi Pragensis per totam suam dyocesim, vniuersis in Christo fidelibus presentem litteram inspecturis salutem in omnium saluatore. — Loca sanctorum et maxime religio- sorum, ubi salus animarum viget et consolacio peccatorum, pia deuo- cione a Christi fidelibus sunt ueneranda, vt dum dei honoramus amicos, ipsi nos amabiles deo reddant et illorum nobis quodamodo uendicantes patrocinium, quod merita nostra non obtinent, eorum mereamur intercessionibus obtinere. Cupientes igitur, vt monaste- rium beate virginis Marie in Altovado deuotorum in Christo religio- sorum ordinis Cisterciensis congruis honoribus ac deuotis oracio- nibus frequentetur et ut premia celestis gratie populus fidelis et cre- dulus obtineat, et ex hoc sibi prebeatur larga remissio peccatorum, omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad ecclesiam siue mona- sterium beate virginis Marie in Altovado dominorum religiosorum ordinis Cisterciensis causa deuocionis accesserint, in omnibus festi- uitatibus Christi et festiuitatibus beate virginis Marie necnon et in festiuitatibus omnium apostolorum et in die patroni et omnium patro- norum eiusdem ecclesie et in dedicacione eius et per octavas eiusdem dedicacionis confisi, de misericordia dei omnipotentis et beatorum apostolorum Petri et Pauli auctoritate, domini Jo. episcopi Pragensis, cujus vices gerimus, et auctoritate nostra lxxxa dies de iniuncta peni- tencia indulgencie in domino misericorditer relaxamus. In cuius rei testimonium presens scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus
62 festorum, gratia deuotarum precum humiliter confluxerint, seu ad edificacionem prefati monasterii manum porrexerint adiutricem, de omnipotentis dei misericordia et beatorum apostolorum Petri et Pauli auctoritate confisi quadraginta dies criminalium et centum venialium de quolibet quatuor altarium, que manu propria domino adiuuante consecrauimus, de iniuncta sibi penitencia in Christo misericorditer relaxamus. — Datum in Altovado anno domini Mo CCC° Vo, in octaua pentecostes; presentibus in perpetuum infallibiliter valituris. Kleines, gut erhaltenes, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Ein Bischof stehend segnend. — † S. Rugerus. Dei. Greia. Eps. Boznensis (?). LIX. nn 1310. 0. T. und A0. — Bischof Hermann, Stellvertreter des Bischofs Joha von Prag, verleiht gleichfalle derselben Kirche einige Indulgenzen. Frater Hermannus miseracione diuina episcopus Prisirinensis plenas vices gerens domini Jo. episcopi Pragensis per totam suam dyocesim, vniuersis in Christo fidelibus presentem litteram inspecturis salutem in omnium saluatore. — Loca sanctorum et maxime religio- sorum, ubi salus animarum viget et consolacio peccatorum, pia deuo- cione a Christi fidelibus sunt ueneranda, vt dum dei honoramus amicos, ipsi nos amabiles deo reddant et illorum nobis quodamodo uendicantes patrocinium, quod merita nostra non obtinent, eorum mereamur intercessionibus obtinere. Cupientes igitur, vt monaste- rium beate virginis Marie in Altovado deuotorum in Christo religio- sorum ordinis Cisterciensis congruis honoribus ac deuotis oracio- nibus frequentetur et ut premia celestis gratie populus fidelis et cre- dulus obtineat, et ex hoc sibi prebeatur larga remissio peccatorum, omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad ecclesiam siue mona- sterium beate virginis Marie in Altovado dominorum religiosorum ordinis Cisterciensis causa deuocionis accesserint, in omnibus festi- uitatibus Christi et festiuitatibus beate virginis Marie necnon et in festiuitatibus omnium apostolorum et in die patroni et omnium patro- norum eiusdem ecclesie et in dedicacione eius et per octavas eiusdem dedicacionis confisi, de misericordia dei omnipotentis et beatorum apostolorum Petri et Pauli auctoritate, domini Jo. episcopi Pragensis, cujus vices gerimus, et auctoritate nostra lxxxa dies de iniuncta peni- tencia indulgencie in domino misericorditer relaxamus. In cuius rei testimonium presens scriptum fieri et sigilli nostri munimine fecimus
Strana 63
63 roborari. — Datum anno domini M° CCC° X° Pontificatus nostri anno primo. Gut erhaltenes, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Ein segnender Bischof. — † Fr. Hermanvs. Dei. Gr . . Prisirine sis Eps. LX. 1311. 4. Mai. Wien. — Herzog Friedrich von Osterreich ertheilt dem Abte und Convente des Stiftes Hohenfurt die Erlaubniss, für 60 Mark Silber Wiener Gewichtes sich Weinberge in Osterreich anzukaufen. Nos Fridericus dei gratia dux Austrie et Styrie dominus Car- niole Marchie ac Portusnaonis ad vniuersorum noticiam volumus peruenire, quod nos honorabilibus et in Christo religiosis viris abbati et conuentui monasterii de Altovado circa metas Bohemie situati ordinis Cysterciensis Pragensis dyocesis indulsimus et de speciali gratia tenore presentium indulgemus, vt pro subsidio eiusdem cenobii in terris Austrie, prout sibi oportunum fuerit, pro sexaginta marcis argenti Wiennensis ponderis vineas aut vineta ad jus et proprietatem dicti monasterii perpetuo redditura libere valeant comparare, statuto nostro, quo cauetur, ne seculares clerici religioseve persone posses- siones et predia huiusmodi sine nostra licencia comparare presumant, aliquatenus non obstante. In cuius rei testimonium sigillum nostrum presentibus est appensum. Datum Wienne anno domini millesimo trecentesimo vndecimo uij° Nonas Maii. Sowohl die Urkunde als auch das daran hängende Siegel sind heschä- digt. — Reitersiegel. — † Friderievs . Dei . . . . D. . . Avstrie. Styrie. D. . . Carniole. Marchie. 7. Portvs Naonis. Comes. D. Habspurch. 7. Kyburch. 7. Lantgravivs. Alsatie. LXI. 1315. 15. Mai. Przibenicz. — Der Oberstkämmerer von Böhmen, Peter von Rosen- berg, schenkt für den Fall seines Todes dem Stifte zu Hohenfurt das Dorf Eibenstein nebet drei anderen in der Nachbarschaft dieses gelegenen Dörfern. Nos Petrus de Rosenberch summus regni Boemie camerarius notum facimus vniuersis tam presentibus quam futuris, quod nos intendentes remediis animarum predecessorum nostrorum et parentum vtilius et salubrius nobis exhistentibus prouidere, sani mente et corpore de maturo consilio et bona voluntate nostras villas Eyben- stein cum tribus villis adiacentibus, que ad nos rite et rationabiliter post obitum aue nostre felicis recordacionis domine Hedwigis
63 roborari. — Datum anno domini M° CCC° X° Pontificatus nostri anno primo. Gut erhaltenes, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Ein segnender Bischof. — † Fr. Hermanvs. Dei. Gr . . Prisirine sis Eps. LX. 1311. 4. Mai. Wien. — Herzog Friedrich von Osterreich ertheilt dem Abte und Convente des Stiftes Hohenfurt die Erlaubniss, für 60 Mark Silber Wiener Gewichtes sich Weinberge in Osterreich anzukaufen. Nos Fridericus dei gratia dux Austrie et Styrie dominus Car- niole Marchie ac Portusnaonis ad vniuersorum noticiam volumus peruenire, quod nos honorabilibus et in Christo religiosis viris abbati et conuentui monasterii de Altovado circa metas Bohemie situati ordinis Cysterciensis Pragensis dyocesis indulsimus et de speciali gratia tenore presentium indulgemus, vt pro subsidio eiusdem cenobii in terris Austrie, prout sibi oportunum fuerit, pro sexaginta marcis argenti Wiennensis ponderis vineas aut vineta ad jus et proprietatem dicti monasterii perpetuo redditura libere valeant comparare, statuto nostro, quo cauetur, ne seculares clerici religioseve persone posses- siones et predia huiusmodi sine nostra licencia comparare presumant, aliquatenus non obstante. In cuius rei testimonium sigillum nostrum presentibus est appensum. Datum Wienne anno domini millesimo trecentesimo vndecimo uij° Nonas Maii. Sowohl die Urkunde als auch das daran hängende Siegel sind heschä- digt. — Reitersiegel. — † Friderievs . Dei . . . . D. . . Avstrie. Styrie. D. . . Carniole. Marchie. 7. Portvs Naonis. Comes. D. Habspurch. 7. Kyburch. 7. Lantgravivs. Alsatie. LXI. 1315. 15. Mai. Przibenicz. — Der Oberstkämmerer von Böhmen, Peter von Rosen- berg, schenkt für den Fall seines Todes dem Stifte zu Hohenfurt das Dorf Eibenstein nebet drei anderen in der Nachbarschaft dieses gelegenen Dörfern. Nos Petrus de Rosenberch summus regni Boemie camerarius notum facimus vniuersis tam presentibus quam futuris, quod nos intendentes remediis animarum predecessorum nostrorum et parentum vtilius et salubrius nobis exhistentibus prouidere, sani mente et corpore de maturo consilio et bona voluntate nostras villas Eyben- stein cum tribus villis adiacentibus, que ad nos rite et rationabiliter post obitum aue nostre felicis recordacionis domine Hedwigis
Strana 64
64 senioris de Schawmberch hereditarie sunt devolute, monasterio nostro in Altovado cum omnibus juribus vtilitatibus et pertinenciis vniuersis libere delegamus volentes, quatenus easdem villas nostras post obi- tum nostrum dictum claustrum Altiuadense possideat in perpetuum pacifice et quiete. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri iussimus et sigilli nostri appensione communiri. Datum in Pzri- benicz anno domini millesimo CCC° xv°, quinta feria in ebdomada penthecostes. Gut erhaltenes, an Pergamentstreifen hängendes kleines Siegel in weissem Wachs. — Ein Helm mit zwei Rosen geziert. — † S. Petri. De. Rosenb’e. LXII. 1316. 16. Jänner. Eystet. — Bischof Philipp von Eichstädt verleiht der Stifte- kirche vu Hohenfurt einige Indulgenzen. Frater Philippus dei gratia episcopus ecclesie Eystetensis vni- uersis Christi fidelibus, ad quos pervenerit presens scriptum, salutem in eo, qui est omnium vera salus. — Cupientes Christi fideles quibusdam muneribus illectivis indulgenciis scilicet et peccatorum remissionibus ad pietatis et mise ricordie opera invitare, vt exinde reddantur diuine gracie apciores, omnibus vere penitentibus et con- fessis, qui ad cenobium in Altovado ordinis Cysterciensis Pragensis dyocesis in honore gloriosissime dei genitricis et semper virginis Marie constructum, in festo natiuitatis domini jn epiphania in festo pasce in ascensione domini in festo pentecostes in quatuor festiui- tatibus sancte Marie in die dedicacionis sancti Johannis baptiste omnium sanctorum omnium apostolorum prima dominica in aduentu domini et dominica in palmis, causa deuoconis (sic) accesserint. aut qui eidem cenobio aliquid ad luminaria ecclesie siue ad alia monasterii necessaria de bonis suis dederint sev in morte legauerint, confisi de omnipotentis dei misericordia quadraginta dies iniuncte eis penitencie, dummodo dyocesani consensus ad id accesserit, misericorditer in domino relaxamus. In cuius rei testimonium nos- trum sigillum duximus presentibus apponendum. — Datum Eystet anno domini millesimo trecentesimo sexto decimo in die sancti Marcelli pape et martyris. — Beschädigtes Wachssiegel an einem Pergamentstreifen hängend. Ein auf seinem Stuhle sitzender, Segen spendender Bischof. —. rater. D... . .a. Philippus. Eystetensis.
64 senioris de Schawmberch hereditarie sunt devolute, monasterio nostro in Altovado cum omnibus juribus vtilitatibus et pertinenciis vniuersis libere delegamus volentes, quatenus easdem villas nostras post obi- tum nostrum dictum claustrum Altiuadense possideat in perpetuum pacifice et quiete. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri iussimus et sigilli nostri appensione communiri. Datum in Pzri- benicz anno domini millesimo CCC° xv°, quinta feria in ebdomada penthecostes. Gut erhaltenes, an Pergamentstreifen hängendes kleines Siegel in weissem Wachs. — Ein Helm mit zwei Rosen geziert. — † S. Petri. De. Rosenb’e. LXII. 1316. 16. Jänner. Eystet. — Bischof Philipp von Eichstädt verleiht der Stifte- kirche vu Hohenfurt einige Indulgenzen. Frater Philippus dei gratia episcopus ecclesie Eystetensis vni- uersis Christi fidelibus, ad quos pervenerit presens scriptum, salutem in eo, qui est omnium vera salus. — Cupientes Christi fideles quibusdam muneribus illectivis indulgenciis scilicet et peccatorum remissionibus ad pietatis et mise ricordie opera invitare, vt exinde reddantur diuine gracie apciores, omnibus vere penitentibus et con- fessis, qui ad cenobium in Altovado ordinis Cysterciensis Pragensis dyocesis in honore gloriosissime dei genitricis et semper virginis Marie constructum, in festo natiuitatis domini jn epiphania in festo pasce in ascensione domini in festo pentecostes in quatuor festiui- tatibus sancte Marie in die dedicacionis sancti Johannis baptiste omnium sanctorum omnium apostolorum prima dominica in aduentu domini et dominica in palmis, causa deuoconis (sic) accesserint. aut qui eidem cenobio aliquid ad luminaria ecclesie siue ad alia monasterii necessaria de bonis suis dederint sev in morte legauerint, confisi de omnipotentis dei misericordia quadraginta dies iniuncte eis penitencie, dummodo dyocesani consensus ad id accesserit, misericorditer in domino relaxamus. In cuius rei testimonium nos- trum sigillum duximus presentibus apponendum. — Datum Eystet anno domini millesimo trecentesimo sexto decimo in die sancti Marcelli pape et martyris. — Beschädigtes Wachssiegel an einem Pergamentstreifen hängend. Ein auf seinem Stuhle sitzender, Segen spendender Bischof. —. rater. D... . .a. Philippus. Eystetensis.
Strana 65
65 LXIII. 1317. 27. Februar. Netolicz. — Wernher, Racko und Pribiko von Witejitz einerseite und der Abt Theoderich von Goldenkron und dessen Convent anderer- seits gleichen sich über ihren Streit wegen des Dorfee Frauenthal gütlich aus. Nos Wernherus Racko et Pribycus de Wityeuyez notum facimus tam presentibus quam futuris vniuersis per presentes, quod nos animaduertentes, quod cum ea, que cultum diuini nominis et diuini amplificacionem seruicii respexerint, non impedimus, conue- niant, sed potius expedimus; nam bonorum operum gloriosus erit fructus. De communi et vnanimi nostro consensu villam dictam Freud- tal, super qua villa inter nos et venerabiles fratres dominos Theo- dericum abbatem et conuentum fratrum ordinis Cystercyensis mona- sterii dicte Sancte Corone controuersia seu discordia pro tempore durauit, que amicabiliter extitit iam vnita, cum omnibus juribus vtili- tatibus libertatibus et pertinenciis suis vniuersis dicto monasterio jure hereditario resignauimus, in perpetuum possidendam trans- ferentes in ipsos dominos seu monasterium, vt in ipso monasterio memoria patris nostri recolende memorie et aliorum nostrorum pre- decessorum habeatur, omne jus et omnem potestatem, quod vel quam in villa habuimus vel habere potuimus eadem. Et vt pauperes ville predicte per nostram protectionem a pressuris molestiis, que homi- nibus monasteriorum per varios infliguntur, valeant subleuari et se stabilire ac melius locare necnon agros possint dilatare, memoratam villam et locum silue dictum Strobole iuxta Aureum Riwum, in quo loco uillam vel quot nobis visum fuerit, locabimus, cum omnibus juribus vtilitatibus et pertinenciis eorundem prefati domini abbas et conuentus, velut in ipsorum litteris est expressum super hoc nobis datis, contulerunt de nouo nobis tenere vsque ad cuncta tempora nostra nostrarum trium tantummodo personarum. Postquam autem nos omnes tres persone de huius vite luce domino vocante transieri- mus, prenotate ville qualibet contradiccione nostrorum posterorum procul mota ad monasterium dictum cum omnibus eorundem perti- nenciis prius declaratis libere reuertentur. Nos eciam, vt discordia que est contagio perniciosa virtutum, per quam multiplicia emergere consuerunt dispendii nocumenta, inter possessiones monasterii iam notati et possessiones nostras in Wityeiuicz spectantes deinceps con- quiescat, ipsas metas distinguimus seu presentibus limitamus. Prima est lapis Wzlprz, a quo lapide vsque Elehnyzdo (?) ab inde directe
65 LXIII. 1317. 27. Februar. Netolicz. — Wernher, Racko und Pribiko von Witejitz einerseite und der Abt Theoderich von Goldenkron und dessen Convent anderer- seits gleichen sich über ihren Streit wegen des Dorfee Frauenthal gütlich aus. Nos Wernherus Racko et Pribycus de Wityeuyez notum facimus tam presentibus quam futuris vniuersis per presentes, quod nos animaduertentes, quod cum ea, que cultum diuini nominis et diuini amplificacionem seruicii respexerint, non impedimus, conue- niant, sed potius expedimus; nam bonorum operum gloriosus erit fructus. De communi et vnanimi nostro consensu villam dictam Freud- tal, super qua villa inter nos et venerabiles fratres dominos Theo- dericum abbatem et conuentum fratrum ordinis Cystercyensis mona- sterii dicte Sancte Corone controuersia seu discordia pro tempore durauit, que amicabiliter extitit iam vnita, cum omnibus juribus vtili- tatibus libertatibus et pertinenciis suis vniuersis dicto monasterio jure hereditario resignauimus, in perpetuum possidendam trans- ferentes in ipsos dominos seu monasterium, vt in ipso monasterio memoria patris nostri recolende memorie et aliorum nostrorum pre- decessorum habeatur, omne jus et omnem potestatem, quod vel quam in villa habuimus vel habere potuimus eadem. Et vt pauperes ville predicte per nostram protectionem a pressuris molestiis, que homi- nibus monasteriorum per varios infliguntur, valeant subleuari et se stabilire ac melius locare necnon agros possint dilatare, memoratam villam et locum silue dictum Strobole iuxta Aureum Riwum, in quo loco uillam vel quot nobis visum fuerit, locabimus, cum omnibus juribus vtilitatibus et pertinenciis eorundem prefati domini abbas et conuentus, velut in ipsorum litteris est expressum super hoc nobis datis, contulerunt de nouo nobis tenere vsque ad cuncta tempora nostra nostrarum trium tantummodo personarum. Postquam autem nos omnes tres persone de huius vite luce domino vocante transieri- mus, prenotate ville qualibet contradiccione nostrorum posterorum procul mota ad monasterium dictum cum omnibus eorundem perti- nenciis prius declaratis libere reuertentur. Nos eciam, vt discordia que est contagio perniciosa virtutum, per quam multiplicia emergere consuerunt dispendii nocumenta, inter possessiones monasterii iam notati et possessiones nostras in Wityeiuicz spectantes deinceps con- quiescat, ipsas metas distinguimus seu presentibus limitamus. Prima est lapis Wzlprz, a quo lapide vsque Elehnyzdo (?) ab inde directe
Strana 66
66 iuxta maiores Lazyscz ad viam in Nebahow, et per illam viam di- recte vsque ad Dobewle (?) extendent. In cuius rei resignacionis et resumpcionis et metarum limitacionis testimonium presentes fieri iussimus sigillorum nostrorum munimine consignantes. Acta sunt autem hec in Netolicz anno domini millesimo trecentesimo decimo septimo tercio Kalendas Marcii. Es ist nur mehr das Siegel des Pribiko vorhanden. Dasselbe hängt an einem Pergamentstreifen und ist in weissem Wachs abgedruckt. — Ein Helm mit einer Keule (?) zur Zierde. — † S. Pribislai. De. Witiegeve. LXIV. 1317. 2. September, Blanicz. — Bawor von Bawarow tritt seine Rechte auf das Dorf Frauenthal den Cisterciensern von Goldenkron ab. Nos Bawarus de Bawarow tenore presentis scripti profitemur, quod cum commutacionem fecissemus cum bonis nostris de Porzesin pro bonis de Wythieyouiez cum Wernhero Raczkone Przibicone fratribus, idem fratres quondom nouam plantacionem dictam Freu- dentale cum silua adiacente tenuerunt ex parte monasterii Sancte Corone ad tempora vite eorum possidendam, quam nobis eciam resignauerunt eo iure, quo et ipsi possidebant. Nos autem consi- derantes quod aliis occupati nec siluas extirpare nee villas fundare valentes deo et beate virgini et conuentui Sancte Corone omne jus, quod in ipsa villa Freudentale et siluis adiacentibus habere videba- mur, ob salutem anime nostre et progenitorum nostrorum liberaliter resignauimus monasterio memorato, priuilegium quod abbas dicti monasterii Sancte Corone dictis fratribus Wernhero Raczkoni Przi- biconi de Withieyouicz contulerat, quod ad nos per eosdem devenit, voluntarie resignantes; testibus presentibus: Domino Habrkone de Dubrauicz, Philippo, Stephano predicatoribus, Hermanno plebano de Blanicz, Henczlino plebano de Inyn, Petro de Trzessouicz, Andrea judice de Netholicz et aliis quam pluribus fide dignis. Datum in Bla- nicz anno Domini MOCCC° xvij° in crastino sancti Egidii confessoris. Das Siegel, wahrscheinlich des Bawor, ist verloren gegangen. LXV. 1318. 26. September. Hohenfurt. — Peter von Rosenberg schenkt zum Seelen- heile seiner Gemahlin Viola dem Stifte Hohenfurt die Dörfer Eibenstein, Stiftung, Schwarzenbach, Frauenthal und „zu den höfen". In nomine sancte et indiuidue trinitatis amen. Quoniam humane condicio nature secundum status sui qualitatem mobiliter discurrens
66 iuxta maiores Lazyscz ad viam in Nebahow, et per illam viam di- recte vsque ad Dobewle (?) extendent. In cuius rei resignacionis et resumpcionis et metarum limitacionis testimonium presentes fieri iussimus sigillorum nostrorum munimine consignantes. Acta sunt autem hec in Netolicz anno domini millesimo trecentesimo decimo septimo tercio Kalendas Marcii. Es ist nur mehr das Siegel des Pribiko vorhanden. Dasselbe hängt an einem Pergamentstreifen und ist in weissem Wachs abgedruckt. — Ein Helm mit einer Keule (?) zur Zierde. — † S. Pribislai. De. Witiegeve. LXIV. 1317. 2. September, Blanicz. — Bawor von Bawarow tritt seine Rechte auf das Dorf Frauenthal den Cisterciensern von Goldenkron ab. Nos Bawarus de Bawarow tenore presentis scripti profitemur, quod cum commutacionem fecissemus cum bonis nostris de Porzesin pro bonis de Wythieyouiez cum Wernhero Raczkone Przibicone fratribus, idem fratres quondom nouam plantacionem dictam Freu- dentale cum silua adiacente tenuerunt ex parte monasterii Sancte Corone ad tempora vite eorum possidendam, quam nobis eciam resignauerunt eo iure, quo et ipsi possidebant. Nos autem consi- derantes quod aliis occupati nec siluas extirpare nee villas fundare valentes deo et beate virgini et conuentui Sancte Corone omne jus, quod in ipsa villa Freudentale et siluis adiacentibus habere videba- mur, ob salutem anime nostre et progenitorum nostrorum liberaliter resignauimus monasterio memorato, priuilegium quod abbas dicti monasterii Sancte Corone dictis fratribus Wernhero Raczkoni Przi- biconi de Withieyouicz contulerat, quod ad nos per eosdem devenit, voluntarie resignantes; testibus presentibus: Domino Habrkone de Dubrauicz, Philippo, Stephano predicatoribus, Hermanno plebano de Blanicz, Henczlino plebano de Inyn, Petro de Trzessouicz, Andrea judice de Netholicz et aliis quam pluribus fide dignis. Datum in Bla- nicz anno Domini MOCCC° xvij° in crastino sancti Egidii confessoris. Das Siegel, wahrscheinlich des Bawor, ist verloren gegangen. LXV. 1318. 26. September. Hohenfurt. — Peter von Rosenberg schenkt zum Seelen- heile seiner Gemahlin Viola dem Stifte Hohenfurt die Dörfer Eibenstein, Stiftung, Schwarzenbach, Frauenthal und „zu den höfen". In nomine sancte et indiuidue trinitatis amen. Quoniam humane condicio nature secundum status sui qualitatem mobiliter discurrens
Strana 67
67 proniorque ad malum quam ad bonum, ad instabile quam ad stabile fore dinoscitur euidenter, necesse est, gesta hominum, ne in obluio- nis materiam decidant, apicibus scripturarum sagaciter perhennari. Eapropter nos Petrus de Rosenberch summus regni Boemie camera- rius vniuersis tam presentibus quam futuris hanc litteram inspecturis in noticiam deducimus clariorem, quod ob remedium anime felicis recordacionis domine Wpole vxoris nostre dulcissime monasterio beate virginis Marie in Altovado ordinis Cysterciensis nostre funda- cionis villas nostras Eybenstein, Styphtung, Swarczenpach, Freu� dental et curias, que wlgariter „dacz den hoefen“ nuncupantur, cum omnibus pertinenciis earundem, agris cultis incultis pratis suluis pascuis aquis piscacionibus molendinis aquaruimve decursibus et montibus, ea metarum, qua prefatas habuimus villas, certa et con- sveta distinecione pleno iure, quo nos antecessoresque nostri incon- cusse ipsas possedimus, iusto donauimus proprietatis tytulo perpetuo possidendas, excepto dumtaxat iure nostro feodali, quo nobiles illius districti ab antiquo progenitoribus nostris et nobis sunt astricti, quod nobis et nostris successoribus perpetuo reseruamus. Ne igitur prenominate fundacioni nostre dilecte, cuius promocionis vtilitas singulariter nostro cordi insidet, de nostra sibi in pretaxatis villis facta donacione alicuius litis sev controuersie calumpnia possit in futurum suboriri, presentem sibi tradidimus litteram sigilli nostri maioris robore consignatam. Datum in Altovado anno domini mille- simo trecentesimo decimo octauo in vigilia sanctorum martirum Cosme et Damyani. Ein etwas beschadigtes, ziemlich grosses, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Ein Ritter hoch zu Rosse, dessen Schabracke mit Rosen besäet ist, schwingt mit der Rechten ein Schwert und hält in der Linken einen Schild mit der fünfblätterigen Rose; die Zierde des Helmes besteht in eben solchen zwei Rosen. — † Sigillvm. Domi . . . . . . ri. De. Rosen- bere. . . . LXVI. 1320. cc. 24. Juni. O. AO. — Předwoy von Elhot urkundet, das Dorf Frauenthal von dem Abte Theoderich und dem Convent des Klosters Goldenkron nur zum lebenslänglichen Genusse erhalten zu haben. Nos Przedwoyus de Elhot recongnoscimus (sic) presencium per tenorem, quod venerabilis in Christo dominus dom inus Theode- ricus abbas de Sancta Corona ordinis Cysterciensis totusque conuen- tus ibidem villam ipsorum Freudenthal wigariter appellatam nobis
67 proniorque ad malum quam ad bonum, ad instabile quam ad stabile fore dinoscitur euidenter, necesse est, gesta hominum, ne in obluio- nis materiam decidant, apicibus scripturarum sagaciter perhennari. Eapropter nos Petrus de Rosenberch summus regni Boemie camera- rius vniuersis tam presentibus quam futuris hanc litteram inspecturis in noticiam deducimus clariorem, quod ob remedium anime felicis recordacionis domine Wpole vxoris nostre dulcissime monasterio beate virginis Marie in Altovado ordinis Cysterciensis nostre funda- cionis villas nostras Eybenstein, Styphtung, Swarczenpach, Freu� dental et curias, que wlgariter „dacz den hoefen“ nuncupantur, cum omnibus pertinenciis earundem, agris cultis incultis pratis suluis pascuis aquis piscacionibus molendinis aquaruimve decursibus et montibus, ea metarum, qua prefatas habuimus villas, certa et con- sveta distinecione pleno iure, quo nos antecessoresque nostri incon- cusse ipsas possedimus, iusto donauimus proprietatis tytulo perpetuo possidendas, excepto dumtaxat iure nostro feodali, quo nobiles illius districti ab antiquo progenitoribus nostris et nobis sunt astricti, quod nobis et nostris successoribus perpetuo reseruamus. Ne igitur prenominate fundacioni nostre dilecte, cuius promocionis vtilitas singulariter nostro cordi insidet, de nostra sibi in pretaxatis villis facta donacione alicuius litis sev controuersie calumpnia possit in futurum suboriri, presentem sibi tradidimus litteram sigilli nostri maioris robore consignatam. Datum in Altovado anno domini mille- simo trecentesimo decimo octauo in vigilia sanctorum martirum Cosme et Damyani. Ein etwas beschadigtes, ziemlich grosses, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Ein Ritter hoch zu Rosse, dessen Schabracke mit Rosen besäet ist, schwingt mit der Rechten ein Schwert und hält in der Linken einen Schild mit der fünfblätterigen Rose; die Zierde des Helmes besteht in eben solchen zwei Rosen. — † Sigillvm. Domi . . . . . . ri. De. Rosen- bere. . . . LXVI. 1320. cc. 24. Juni. O. AO. — Předwoy von Elhot urkundet, das Dorf Frauenthal von dem Abte Theoderich und dem Convent des Klosters Goldenkron nur zum lebenslänglichen Genusse erhalten zu haben. Nos Przedwoyus de Elhot recongnoscimus (sic) presencium per tenorem, quod venerabilis in Christo dominus dom inus Theode- ricus abbas de Sancta Corona ordinis Cysterciensis totusque conuen- tus ibidem villam ipsorum Freudenthal wigariter appellatam nobis
Strana 68
68 regendam ac possidendam contulerunt ad tempora vite nostre ita dumtaxat, vt cum silua adiacente necnon auri argentique fodinis vel alterius metalli, si alique ibidem apparuerint, nil omnino disponere habeamus, hoc adiuncto, vt nullus heredum aut amicorum nostrorum post obitum nostrum aliquod sibi jus vel regimen in eadem supra dicta villa dictorum dominorum atque pertinenciis eiusdem vsvrpare debeat vel presumat, sed ipsa villa cum omnibus suis pertinenciis ad memoratum monasterium absque omni retractacione libere reuerte- tur. Si nichilominus aliqua regalis exaccio siue streura (sic) medio tempore, quo eandem villam prefatam possidemus, dari continget, tunc homines ipsius ville secundum disposicionem ac nutum predic- torum dominorum de Sancta Corona aut successorum ipsorum soluere tenebuntur. Vt autem regimen prenotate ville concessum nobis a dicti monasterii congregacione cognoscamus, ipsi congregacioni seu conuentui singulis annis circa natiuitatem domini, quam diu sub nostro regimine exstiterit, promittimus ad minucionem (sic) vnum capreolum ministrare. In quarum rerum omnium euidenciam seu testimonium presens scriptum fieri iussimus sigillorum videlicet nostri et strennui militis domini Bouslay de Malowitz munimine con- singnatum (sic). Datum et actum anno domini MOCCC° xx° circa festum beati Johannis baptiste. Zwei kleine, sehr beschädigte, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Ein Helm, dessen Zierde bereits weggebrochen ist. — . . . vogii.D . . . — b) Ein Helm mit dem Vordertheil eines Pferdes zur Zierde. — . . Bohvzlai. De . . . . LXVII. 1320. 7. Juli. O. A0. — Abt Heinrich von Wilhering, als Visitator seines Toch- terstiftee zu Hohenfurt, regelt unter Beistand der Abte Theoderich von Golden- kron und Friedrich von Engelszell die Zuräckzahlung von 110 Talenten alter Wiener Pfenninge, welche der Hohenfurter Abt Bartholomäus von seinem Con- vente empfangen hatte. Nos frater H. abbas de Wilhering existentes in acty visitacionis filie nostre Altivadensis ecclesie, assidentibus nobis reuerendis patribus domino Th. abbate de Sancta Corona nec non domino Frid. abbate de Cella Angelorum, veridica relacione didicimus, quosdam denarios videlicet CX talenta denariorum Wienensium veterum domi- num Stephanum quondam abbatem Altivadi atque dominum Bartholo- mevm venerabilem abbatem eiusdem ecclesie moti (sic) paterna pie-
68 regendam ac possidendam contulerunt ad tempora vite nostre ita dumtaxat, vt cum silua adiacente necnon auri argentique fodinis vel alterius metalli, si alique ibidem apparuerint, nil omnino disponere habeamus, hoc adiuncto, vt nullus heredum aut amicorum nostrorum post obitum nostrum aliquod sibi jus vel regimen in eadem supra dicta villa dictorum dominorum atque pertinenciis eiusdem vsvrpare debeat vel presumat, sed ipsa villa cum omnibus suis pertinenciis ad memoratum monasterium absque omni retractacione libere reuerte- tur. Si nichilominus aliqua regalis exaccio siue streura (sic) medio tempore, quo eandem villam prefatam possidemus, dari continget, tunc homines ipsius ville secundum disposicionem ac nutum predic- torum dominorum de Sancta Corona aut successorum ipsorum soluere tenebuntur. Vt autem regimen prenotate ville concessum nobis a dicti monasterii congregacione cognoscamus, ipsi congregacioni seu conuentui singulis annis circa natiuitatem domini, quam diu sub nostro regimine exstiterit, promittimus ad minucionem (sic) vnum capreolum ministrare. In quarum rerum omnium euidenciam seu testimonium presens scriptum fieri iussimus sigillorum videlicet nostri et strennui militis domini Bouslay de Malowitz munimine con- singnatum (sic). Datum et actum anno domini MOCCC° xx° circa festum beati Johannis baptiste. Zwei kleine, sehr beschädigte, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Ein Helm, dessen Zierde bereits weggebrochen ist. — . . . vogii.D . . . — b) Ein Helm mit dem Vordertheil eines Pferdes zur Zierde. — . . Bohvzlai. De . . . . LXVII. 1320. 7. Juli. O. A0. — Abt Heinrich von Wilhering, als Visitator seines Toch- terstiftee zu Hohenfurt, regelt unter Beistand der Abte Theoderich von Golden- kron und Friedrich von Engelszell die Zuräckzahlung von 110 Talenten alter Wiener Pfenninge, welche der Hohenfurter Abt Bartholomäus von seinem Con- vente empfangen hatte. Nos frater H. abbas de Wilhering existentes in acty visitacionis filie nostre Altivadensis ecclesie, assidentibus nobis reuerendis patribus domino Th. abbate de Sancta Corona nec non domino Frid. abbate de Cella Angelorum, veridica relacione didicimus, quosdam denarios videlicet CX talenta denariorum Wienensium veterum domi- num Stephanum quondam abbatem Altivadi atque dominum Bartholo- mevm venerabilem abbatem eiusdem ecclesie moti (sic) paterna pie-
Strana 69
69 tate ibidem dedisse conuentui, quos rursus prefatus pater dominus Barth. ab ipso suo conuentu nomine mutui propter necessitatem sibi inminentem constat recepisse. Animaduertentes igitur affectuque paterno metuentes dictos Christi milites priuatos temporali solacio, quo post labores necessario recreantur, in ipsis etiam dei laudes inminui volumus et auctoritate visitatoria precipimus et mandamus, quatenus singulis annis dominus abbas x libras reddituum conuentui teneatur exsoluere, quousque CX libras denorierum, quos sibi com- paciendo mutuauit, insimul constiterit exsoluisse. Annectentes nichi- lominus et volentes, vt conuentus in piscina semel in ebdomada pis- candi facultatem habeat, et super hiis atque aliis pitanciis, que con- ventui exhibentur, vnum ex ipsis eligant, qui omni diligencia conu- entui de solaciis prouideat, secundum quod eidem conuentui gratum fuerit et acceptum. In cuius rei testimonium fieri iussimus presens scriptum sigilli nostri necnon predictorum venerabilium patrum sigil- lorum munimine roboratum. Actum et datum anno domini mille- simo trecentesimo xxme sequenti die post octauas apostolorum Petri et Pauli. Sämmtliche Siegel fehlen. LXVIII. 1323. 5. Juni. O. A0. — Abt Bartholomäus von Hohenfurt weist mit Rath der Abte Friedrich von Eberach und Heinrich von Wilhering seinem Convente fur schuldige 110 Thaler 60 Pfenninge Wiener Münze Zinsen von verschiedenen zu seiner Abtei gehörigen Besitzungen an. Nos frater Bartholomeus dictus abbas de Altovado protestamur fide presentium, quod cum conuentui nostro in centum decem talen- tis Wiennensium denariorum et in sexaginta denariis reddituum, ipsi a quodam ciue Libere Ciuitatis a nobis comparatorum, obligati essemus, dictamque pecuniam pro aliquibus redditibus comparandis insimul non possemus exsoluere, de consilio reuerendorum patrum domini Friderici de Ebera et domini Hainrici de Wilhering abbatum venerabilium congruum cesebatur (sic), vt eidem conuentui nostro in aliquibus bonis abbacie nostre decem talentorum et sexaginta denariorum redditus assignando ipsi satisfacere deberemus. Quorum honorabilium patrum consiliis et beneplacito acquiescentes simulque proprie deuocioni iam diu concepte satisfacere cupientes assignauimus ac libere tradidimus iam dicto conuentui nostro super duabus villis
69 tate ibidem dedisse conuentui, quos rursus prefatus pater dominus Barth. ab ipso suo conuentu nomine mutui propter necessitatem sibi inminentem constat recepisse. Animaduertentes igitur affectuque paterno metuentes dictos Christi milites priuatos temporali solacio, quo post labores necessario recreantur, in ipsis etiam dei laudes inminui volumus et auctoritate visitatoria precipimus et mandamus, quatenus singulis annis dominus abbas x libras reddituum conuentui teneatur exsoluere, quousque CX libras denorierum, quos sibi com- paciendo mutuauit, insimul constiterit exsoluisse. Annectentes nichi- lominus et volentes, vt conuentus in piscina semel in ebdomada pis- candi facultatem habeat, et super hiis atque aliis pitanciis, que con- ventui exhibentur, vnum ex ipsis eligant, qui omni diligencia conu- entui de solaciis prouideat, secundum quod eidem conuentui gratum fuerit et acceptum. In cuius rei testimonium fieri iussimus presens scriptum sigilli nostri necnon predictorum venerabilium patrum sigil- lorum munimine roboratum. Actum et datum anno domini mille- simo trecentesimo xxme sequenti die post octauas apostolorum Petri et Pauli. Sämmtliche Siegel fehlen. LXVIII. 1323. 5. Juni. O. A0. — Abt Bartholomäus von Hohenfurt weist mit Rath der Abte Friedrich von Eberach und Heinrich von Wilhering seinem Convente fur schuldige 110 Thaler 60 Pfenninge Wiener Münze Zinsen von verschiedenen zu seiner Abtei gehörigen Besitzungen an. Nos frater Bartholomeus dictus abbas de Altovado protestamur fide presentium, quod cum conuentui nostro in centum decem talen- tis Wiennensium denariorum et in sexaginta denariis reddituum, ipsi a quodam ciue Libere Ciuitatis a nobis comparatorum, obligati essemus, dictamque pecuniam pro aliquibus redditibus comparandis insimul non possemus exsoluere, de consilio reuerendorum patrum domini Friderici de Ebera et domini Hainrici de Wilhering abbatum venerabilium congruum cesebatur (sic), vt eidem conuentui nostro in aliquibus bonis abbacie nostre decem talentorum et sexaginta denariorum redditus assignando ipsi satisfacere deberemus. Quorum honorabilium patrum consiliis et beneplacito acquiescentes simulque proprie deuocioni iam diu concepte satisfacere cupientes assignauimus ac libere tradidimus iam dicto conuentui nostro super duabus villis
Strana 70
70 nostris, videlicet Opach et Zedlitz, circa grangyam nostram Hoda- nitz sitis, sextum medium talentum denariorum Wiennensium et tri- ginta sex denarios, et super duabus villis nostris dictis plagys Ger- berti non longe a nostro monasterio positis quintum medium talentum denariorum Wiennensium, ac super molendino locate sub nostro monasterio sexaginta denarios eiusdem monete, qui redditus omnes et singuli super prefatis possessionibus nostris nomine census integra- liter continentur. De „curia“ etiam „apum“, que plena iurisdiccione ad ipsum conuentum pertinet, integram deciman et censum duodecim solidorum Wiennensium denariorum dinoscitur possidere. Prote- stamur nichilominus remedia conuentui nostro data in Austria, vide- licet a vinitore Wilhelmo pie memorie vineam paruam circa Nuz- dorf, a domina Hedvige ciuissa in Wienna inscitam in Altoforo. Que omnia sibi auctoritate nostra concessimus et paterno affectu con- firmantes volumus, ut cuicumque conuentus in hac parte vices suas commiserit, prescriptos redditus ac prouentus diligenter colligat et de hiis ipsi conuentui de solaciis prouideat, prout eidem viderit gra- tum et acceptum. Si vero, quod absit, nos uel aliquis successorum nostrorum sepedicto conuentui quicumque fuerit pro tempore de pre- fatis prouentibus sibi a nobis et aliis fidelibus donatis quicpuam ab- strahere sev ipsum contra mandatum memoratorum venerabilium patrum abbatum in hiis aliquatenus impedire sev indebite grauare temptauerit, extunc auctoritate ipsorum atque nostra prior subprior cellerarius et bursarius ab ingressu ecclesie et diuinorum in hiis scriptis suspensi sint et nichilominus pane et aqua tam diu sint con- tenti, quousque prenotato conuentui de omnibus fuerit satisfactum. In cuius rei testimonium iussimus fieri presens scriptum antedictorum reuerendorum patrum sigillis et nostro sigillo fideliter communitum. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo vicesimo tercio, Non. Junii. Drei an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs, klein und gut erhalten. a) Ein sitzender Abt mit Buch und Stab. — † Sigillum. Abbatis In . . . era. b) und c) Ein stehender Abt mit Stab und Buch. — † S. Abbatis. De . Wilherine. — † S. Abbatis . De . Alto . Vado.
70 nostris, videlicet Opach et Zedlitz, circa grangyam nostram Hoda- nitz sitis, sextum medium talentum denariorum Wiennensium et tri- ginta sex denarios, et super duabus villis nostris dictis plagys Ger- berti non longe a nostro monasterio positis quintum medium talentum denariorum Wiennensium, ac super molendino locate sub nostro monasterio sexaginta denarios eiusdem monete, qui redditus omnes et singuli super prefatis possessionibus nostris nomine census integra- liter continentur. De „curia“ etiam „apum“, que plena iurisdiccione ad ipsum conuentum pertinet, integram deciman et censum duodecim solidorum Wiennensium denariorum dinoscitur possidere. Prote- stamur nichilominus remedia conuentui nostro data in Austria, vide- licet a vinitore Wilhelmo pie memorie vineam paruam circa Nuz- dorf, a domina Hedvige ciuissa in Wienna inscitam in Altoforo. Que omnia sibi auctoritate nostra concessimus et paterno affectu con- firmantes volumus, ut cuicumque conuentus in hac parte vices suas commiserit, prescriptos redditus ac prouentus diligenter colligat et de hiis ipsi conuentui de solaciis prouideat, prout eidem viderit gra- tum et acceptum. Si vero, quod absit, nos uel aliquis successorum nostrorum sepedicto conuentui quicumque fuerit pro tempore de pre- fatis prouentibus sibi a nobis et aliis fidelibus donatis quicpuam ab- strahere sev ipsum contra mandatum memoratorum venerabilium patrum abbatum in hiis aliquatenus impedire sev indebite grauare temptauerit, extunc auctoritate ipsorum atque nostra prior subprior cellerarius et bursarius ab ingressu ecclesie et diuinorum in hiis scriptis suspensi sint et nichilominus pane et aqua tam diu sint con- tenti, quousque prenotato conuentui de omnibus fuerit satisfactum. In cuius rei testimonium iussimus fieri presens scriptum antedictorum reuerendorum patrum sigillis et nostro sigillo fideliter communitum. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo vicesimo tercio, Non. Junii. Drei an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs, klein und gut erhalten. a) Ein sitzender Abt mit Buch und Stab. — † Sigillum. Abbatis In . . . era. b) und c) Ein stehender Abt mit Stab und Buch. — † S. Abbatis. De . Wilherine. — † S. Abbatis . De . Alto . Vado.
Strana 71
71 LXIX. 1325. 21. December. 0. A0. — Peter von Rosenberg versetzt dem Bohunek von Harach für 83 Mark löthiges Silber die Dörfer Zetbunne und Nicolts. Ich Peter von Rosenberch oberister chamrer des chunigreichs in Pehemlant offen vnd vergich an diesem brief vnd tuen chunt allen den, die in sehent oder hornt lesen, daz ich gesatzt han tzwai doer- fer datz Zetbunne vnd ze dem Nicolts mit allem dem vnd dar zve gehoert ze holtz vnd ze veld versuecht vnd vnunersucht, redelein vnd recht, als ichs gehabt han, dem erbern vnd dem getrewen ritter hern Bohunken von Harach fuer an drei achtzk mark letigs silbers, immer vier vnd sechtzk grozzer Prager phenning fuer ein march; auf den vaschanch der schirist chumt, so schol ich mein guet loesen. Tet ich des nicht, so schol iz iem auer sten ein jar vnd schol alle ierlich losung sein ze vaschang, vnd mer : ich schol auch des guets vnd des satzs sein herre vnd sein gewer, sein voyt vnd sein scher- mer sein, also lants recht ist. Geschech auer daz, des got nicht engeb, daz wir baid sturben ich vnd her Bohunk, e daz daz vorge- nant guet gelöst wuerd, so schulen meinev chint seiner chinde voyt vnd schermer sein als lang vntzd iz geloest wiert. Vnd daz iem daz stet vnd vnuerchert beleib, dar vber gib ich iem disen ofen brief zeinem verchund mit meinem hangunden insigel wol versigelt vnd bestet. Der red sint zevg her Bonizlab von Malabitz, her Michs von Buednabitz, her Puerchart, her Alber von Harach, her Witzk von Lenkaev, Dietrich vnd sein bruder Witzk von Harach, Jacob von Harach, Vlreich von Rumen, vnd ander erber leut gnuech, di der red zevg sint. Der brief ist geben nach Christes gebuert tausent jar drev hundert jar dar nach in dem fumph vnd tzwaintzkisten jar an sant Thomas tag. Das beschãdigte Siegel wie in LXI. LXX. cc. 1326. — Abt Bartholomäus und die Gemeine des Gotteshauses zu Hohen- furt versetzen mit Willen des Herrn Peter von Rosenberg dem Wusk von Harach, Landrichter in der Riedmarch, die Dörfer Stiftung, Eibenstein, Frauenthal, Schwarzenbach und „zu den höfen" für 200 Pfund Pfenninge alter Wiener Münze. .ier prueder Bartholome apte ze dem Hohenfuert vnd di ge- maine des selben gotes hauses wier veriehen vnd tuen chunt an
71 LXIX. 1325. 21. December. 0. A0. — Peter von Rosenberg versetzt dem Bohunek von Harach für 83 Mark löthiges Silber die Dörfer Zetbunne und Nicolts. Ich Peter von Rosenberch oberister chamrer des chunigreichs in Pehemlant offen vnd vergich an diesem brief vnd tuen chunt allen den, die in sehent oder hornt lesen, daz ich gesatzt han tzwai doer- fer datz Zetbunne vnd ze dem Nicolts mit allem dem vnd dar zve gehoert ze holtz vnd ze veld versuecht vnd vnunersucht, redelein vnd recht, als ichs gehabt han, dem erbern vnd dem getrewen ritter hern Bohunken von Harach fuer an drei achtzk mark letigs silbers, immer vier vnd sechtzk grozzer Prager phenning fuer ein march; auf den vaschanch der schirist chumt, so schol ich mein guet loesen. Tet ich des nicht, so schol iz iem auer sten ein jar vnd schol alle ierlich losung sein ze vaschang, vnd mer : ich schol auch des guets vnd des satzs sein herre vnd sein gewer, sein voyt vnd sein scher- mer sein, also lants recht ist. Geschech auer daz, des got nicht engeb, daz wir baid sturben ich vnd her Bohunk, e daz daz vorge- nant guet gelöst wuerd, so schulen meinev chint seiner chinde voyt vnd schermer sein als lang vntzd iz geloest wiert. Vnd daz iem daz stet vnd vnuerchert beleib, dar vber gib ich iem disen ofen brief zeinem verchund mit meinem hangunden insigel wol versigelt vnd bestet. Der red sint zevg her Bonizlab von Malabitz, her Michs von Buednabitz, her Puerchart, her Alber von Harach, her Witzk von Lenkaev, Dietrich vnd sein bruder Witzk von Harach, Jacob von Harach, Vlreich von Rumen, vnd ander erber leut gnuech, di der red zevg sint. Der brief ist geben nach Christes gebuert tausent jar drev hundert jar dar nach in dem fumph vnd tzwaintzkisten jar an sant Thomas tag. Das beschãdigte Siegel wie in LXI. LXX. cc. 1326. — Abt Bartholomäus und die Gemeine des Gotteshauses zu Hohen- furt versetzen mit Willen des Herrn Peter von Rosenberg dem Wusk von Harach, Landrichter in der Riedmarch, die Dörfer Stiftung, Eibenstein, Frauenthal, Schwarzenbach und „zu den höfen" für 200 Pfund Pfenninge alter Wiener Münze. .ier prueder Bartholome apte ze dem Hohenfuert vnd di ge- maine des selben gotes hauses wier veriehen vnd tuen chunt an
Strana 72
72 disem prief allen den, di in sehent oder hoerent lesen, das wier mit verdachtem muet vnd mit vnserm guetem willen vnd ouch mit vnsers herren hern Peters von Rosenberch guetlichen willen dem Buzken von Harach, der zden selben zeiten lantrichter was in der Ryed- marche, vnd seiner hovsvrowen vron Katreyn vnd allen seinen erben versetzzet haben vnser guet di Stifftunge vnd Eybenstaine vnd Vro- wedental vnd Swartzzenpach vnd "datz den hoeven" mit allem dem, das dar zve gehoret ze holtz vnd ze velde versuechte vnd vnver- suechte, fuer zway hundert pfvnt pfenninge alter Wyenner munzze also beschaidenleich, daz man iem ... Das Original ward, wahrscheinlich sehon in alter Zeit, zum Behufe der Ausbesserung eines Blattes im handschriftlichen Missale Nr. 23 verstümmelt. LXXI. 1326. 20. Jänner. 0. A0. — Bischof Rudolph von Syrique verleiht der Hohen- furter Stiftskirche einige Indulgenzen. Nos frater Rudolfus dei gratia Syriquensis episcopus vniuersis Christi fidelibus presentem paginam inspecturis salutem in omnium saluatore. — Quaslibet mentes fidelium cupientes ad pie deuocionis opera et deuotarum orationum studia invitare et monasterium beate virginis in Altovado congruis honoribus preuenire, nos de omnipo- tentis dei misericordia et beatorum apostolorum Petri et Pauli auc- toritate confisi omnibus vere penitentibus confessis et contritis, qui ad predictum monasterium in dominica aduentus domini in natiuitate domini in circumcisione in epyphania domini in cena domini paras- ceve pasche et pentecosten in ascensione domini et in omnibus festi- uitatibus beate Marie virginis insuper in die beate Marie Magdalene et beati Marci ewangeliste et in die beati Johannis baptiste necnon in festiuitatibus omnium apostolorum et in anniuersario dedicacionis, causa deuocionis confluxerint oraturi, vel ad ipsum de bonis suis aliquid dederint, vel in morte legauerint, de duobus altaribus, que in abside dicti monasterii domino adiuuante dedicauimus, videlicet in honore beati Johannis baptiste et in honore beatorum apostolorum Petri et Pauli, de vno quoque altari singulariter, de iniuncta eis pena quadraginta dies criminalium et centum venialium misericorditer in domino relaxamus. In cuius rei testimonium presentem litteram curaui-
72 disem prief allen den, di in sehent oder hoerent lesen, das wier mit verdachtem muet vnd mit vnserm guetem willen vnd ouch mit vnsers herren hern Peters von Rosenberch guetlichen willen dem Buzken von Harach, der zden selben zeiten lantrichter was in der Ryed- marche, vnd seiner hovsvrowen vron Katreyn vnd allen seinen erben versetzzet haben vnser guet di Stifftunge vnd Eybenstaine vnd Vro- wedental vnd Swartzzenpach vnd "datz den hoeven" mit allem dem, das dar zve gehoret ze holtz vnd ze velde versuechte vnd vnver- suechte, fuer zway hundert pfvnt pfenninge alter Wyenner munzze also beschaidenleich, daz man iem ... Das Original ward, wahrscheinlich sehon in alter Zeit, zum Behufe der Ausbesserung eines Blattes im handschriftlichen Missale Nr. 23 verstümmelt. LXXI. 1326. 20. Jänner. 0. A0. — Bischof Rudolph von Syrique verleiht der Hohen- furter Stiftskirche einige Indulgenzen. Nos frater Rudolfus dei gratia Syriquensis episcopus vniuersis Christi fidelibus presentem paginam inspecturis salutem in omnium saluatore. — Quaslibet mentes fidelium cupientes ad pie deuocionis opera et deuotarum orationum studia invitare et monasterium beate virginis in Altovado congruis honoribus preuenire, nos de omnipo- tentis dei misericordia et beatorum apostolorum Petri et Pauli auc- toritate confisi omnibus vere penitentibus confessis et contritis, qui ad predictum monasterium in dominica aduentus domini in natiuitate domini in circumcisione in epyphania domini in cena domini paras- ceve pasche et pentecosten in ascensione domini et in omnibus festi- uitatibus beate Marie virginis insuper in die beate Marie Magdalene et beati Marci ewangeliste et in die beati Johannis baptiste necnon in festiuitatibus omnium apostolorum et in anniuersario dedicacionis, causa deuocionis confluxerint oraturi, vel ad ipsum de bonis suis aliquid dederint, vel in morte legauerint, de duobus altaribus, que in abside dicti monasterii domino adiuuante dedicauimus, videlicet in honore beati Johannis baptiste et in honore beatorum apostolorum Petri et Pauli, de vno quoque altari singulariter, de iniuncta eis pena quadraginta dies criminalium et centum venialium misericorditer in domino relaxamus. In cuius rei testimonium presentem litteram curaui-
Strana 73
73 mus nostri sigilli munimine consignari. — Datum anno domini Mo- CCC° xxovj° in die beatorum martyrum Fabiani et Sebastiani. Gut erhaltenes, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Maria mit dem Jesukinde unter einem Baldachin auf einem Throne sitzend; vor ihr knieet ein Bischof. — † S. Fris. Rodolphi. Dei. Gracia. Syri- qvensis. LXXII. 1327. 15. Juni. O. A0.—Wusk von Harach erklärt einen verlorenen, thm vom Abte Bortholomäus von Hohenfurt und der dortigen Samnung über 200 Pfund alter Wiener Pfenninge ausgestellten Schuldbrief im Falle der Wiederauffindung für ungiltig. Ich Wusk von Harach vergich vnd tuen chund alle den, di disen prief lesent oder horent lesen, daz mier der erwer herr abt Barto- lome dem got genad vnd di samnung gemain ze Hohenfuert in dem chloster gelten scholden tzwai hundert phunt alter Wienner phen- ning; vm daz selbe gelt satzten si mier ze phant iern weingarten, der do leit an dem Sauperg vnd genant ist „in dem gereud", vnd gaben mier dar vber einen prief versigelten mit dez vor genantes hern dez abtes insigl von Hohenfuert vnd mit hern Duerings insigl, der ze den selbe zeeiten pergmaister waz vber den selben wein- garten. Den selben prief den hab ich vlarn; wer daz daz den selben prief iemant meiner gerben oder ander iemant funden hiet oder noch fund, vnd den chumftichleichen her fuer zaigen wold den vor- genanten hern ze Hohenfuert ze schaden vm daz vor geschriben gelt, so mag den selben hern von Hohenfuert der selbe prief nichtiz nicht geschaden, noch chain ansprach hintz in geprueven vm daz vor genant gelt, wan si mich dez selbe geltez schan vnd erleich habent verricht an allen chrieg. Daz daz allez, daz nu vor geschri- ben ist, wor vnd stet sei, dar vber so gib ich den vor genanten hern von Hohenfuert disen prief zu einem gewissen vrchund versiglt mit meinem insigl. Diser prief ist gegeben do von Christes gepuerd ergangen warn dreuczehen hundert jar dar nach in dem suben vnd tzwaingistem jar an dez heiligen hern sand Veites tag. Kleines, gut erhaltenes, an einem Pergamentstreifen befestigtes Siegel in weissem Wachs. — Ein Schild mit drei Pfauenfedern. — † S. Bvschonis. De. Harach.
73 mus nostri sigilli munimine consignari. — Datum anno domini Mo- CCC° xxovj° in die beatorum martyrum Fabiani et Sebastiani. Gut erhaltenes, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Maria mit dem Jesukinde unter einem Baldachin auf einem Throne sitzend; vor ihr knieet ein Bischof. — † S. Fris. Rodolphi. Dei. Gracia. Syri- qvensis. LXXII. 1327. 15. Juni. O. A0.—Wusk von Harach erklärt einen verlorenen, thm vom Abte Bortholomäus von Hohenfurt und der dortigen Samnung über 200 Pfund alter Wiener Pfenninge ausgestellten Schuldbrief im Falle der Wiederauffindung für ungiltig. Ich Wusk von Harach vergich vnd tuen chund alle den, di disen prief lesent oder horent lesen, daz mier der erwer herr abt Barto- lome dem got genad vnd di samnung gemain ze Hohenfuert in dem chloster gelten scholden tzwai hundert phunt alter Wienner phen- ning; vm daz selbe gelt satzten si mier ze phant iern weingarten, der do leit an dem Sauperg vnd genant ist „in dem gereud", vnd gaben mier dar vber einen prief versigelten mit dez vor genantes hern dez abtes insigl von Hohenfuert vnd mit hern Duerings insigl, der ze den selbe zeeiten pergmaister waz vber den selben wein- garten. Den selben prief den hab ich vlarn; wer daz daz den selben prief iemant meiner gerben oder ander iemant funden hiet oder noch fund, vnd den chumftichleichen her fuer zaigen wold den vor- genanten hern ze Hohenfuert ze schaden vm daz vor geschriben gelt, so mag den selben hern von Hohenfuert der selbe prief nichtiz nicht geschaden, noch chain ansprach hintz in geprueven vm daz vor genant gelt, wan si mich dez selbe geltez schan vnd erleich habent verricht an allen chrieg. Daz daz allez, daz nu vor geschri- ben ist, wor vnd stet sei, dar vber so gib ich den vor genanten hern von Hohenfuert disen prief zu einem gewissen vrchund versiglt mit meinem insigl. Diser prief ist gegeben do von Christes gepuerd ergangen warn dreuczehen hundert jar dar nach in dem suben vnd tzwaingistem jar an dez heiligen hern sand Veites tag. Kleines, gut erhaltenes, an einem Pergamentstreifen befestigtes Siegel in weissem Wachs. — Ein Schild mit drei Pfauenfedern. — † S. Bvschonis. De. Harach.
Strana 74
74 LXXIII. 1328. 27. März. 0. A0. — Pilgrim der Walich schenkt unserer Frauen und der Samnung zu Hohenfurt für den Fall seines und des Todes seiner Hausfrau Sophie ein halbes Joch Weingarten zu Gobelsburg. In dem namen der heyligen vnd ewigen driualtichayt. Dehayn versach schol nicht wenden, swas man begint in gotes lob vnd eren ze volenden. Dar vm ich Pylgreim der Walich vergich vnd offen an disem prief allen den, di in sehent oder horent lesen, di no lebentich sint oder noch chunftich werdent, daz ich mit guetem willen vnd warer verrichtichayt meiner sinne vnd auch mit guetley- chem willen vnd verhanchnusse meiner lieben hausvrowen vron So- pheyn gegeben han mein weingarten ze Goboltzpurch in dem Geren, des ein halber jevch ist. vnser vrowen vnd der ersamen sampnunge ze Hohenfuert reht vnd redleychen noch meinem tod vnd noch meiner vorgenanten hausvrowen tod mit allem dem recht vnd ich in ze meines leibes vrist inne han. Vnd weger des vnd wil auch daz, daz der ebenant weingart mit allem dem nucz vnd da van jerleichen chomen mach noch meinem tod vnd noch meiner egenanten haus- vrowen tod schol dienen vnd warten der vorgeschriben sampnunge in den refent ze einer pezzerung irer phruent. Ich han auch mir erwelt mein begrabnusse mit sampt meiner hausvrowen, div des selben auch gert von herczen, datz dem oft genanten goteshaus ze Hohenfuert. Vnd daz di red meines vorbenanten selgeretes stet vnd vnzebrochen beleibe, dar vber han ich haizzen schreiben disen prief versigelten mit meinem hangunden insygel vnd mit der erberen laeut insigel, hern Tietreychs von Harach vnd hern Seybotes des Sweinpekchen, der ze den selben zeyten in der Riedmarch lant- richter was. Der prief ist gegeben da von Christes geburde waren ergangen drevtzehenhundert jar dar nach in dem oechtundzwain- gystem jar ze bluem osteren. Drei ziemlich gut erhaltene kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) Ein Schild mit einem etwas unkenntlichen Zeichen, welches aber dem der Harach sehr ähnelt. — † S. Pilgrimi. Latini. b) Ein Schild mit drei Pfauenfedern. — † S. Diettri . De . Harach . c) Ein Schild mit dem Bildniss einer Sau. — † S. Sib . . . Swenpechonis.
74 LXXIII. 1328. 27. März. 0. A0. — Pilgrim der Walich schenkt unserer Frauen und der Samnung zu Hohenfurt für den Fall seines und des Todes seiner Hausfrau Sophie ein halbes Joch Weingarten zu Gobelsburg. In dem namen der heyligen vnd ewigen driualtichayt. Dehayn versach schol nicht wenden, swas man begint in gotes lob vnd eren ze volenden. Dar vm ich Pylgreim der Walich vergich vnd offen an disem prief allen den, di in sehent oder horent lesen, di no lebentich sint oder noch chunftich werdent, daz ich mit guetem willen vnd warer verrichtichayt meiner sinne vnd auch mit guetley- chem willen vnd verhanchnusse meiner lieben hausvrowen vron So- pheyn gegeben han mein weingarten ze Goboltzpurch in dem Geren, des ein halber jevch ist. vnser vrowen vnd der ersamen sampnunge ze Hohenfuert reht vnd redleychen noch meinem tod vnd noch meiner vorgenanten hausvrowen tod mit allem dem recht vnd ich in ze meines leibes vrist inne han. Vnd weger des vnd wil auch daz, daz der ebenant weingart mit allem dem nucz vnd da van jerleichen chomen mach noch meinem tod vnd noch meiner egenanten haus- vrowen tod schol dienen vnd warten der vorgeschriben sampnunge in den refent ze einer pezzerung irer phruent. Ich han auch mir erwelt mein begrabnusse mit sampt meiner hausvrowen, div des selben auch gert von herczen, datz dem oft genanten goteshaus ze Hohenfuert. Vnd daz di red meines vorbenanten selgeretes stet vnd vnzebrochen beleibe, dar vber han ich haizzen schreiben disen prief versigelten mit meinem hangunden insygel vnd mit der erberen laeut insigel, hern Tietreychs von Harach vnd hern Seybotes des Sweinpekchen, der ze den selben zeyten in der Riedmarch lant- richter was. Der prief ist gegeben da von Christes geburde waren ergangen drevtzehenhundert jar dar nach in dem oechtundzwain- gystem jar ze bluem osteren. Drei ziemlich gut erhaltene kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) Ein Schild mit einem etwas unkenntlichen Zeichen, welches aber dem der Harach sehr ähnelt. — † S. Pilgrimi. Latini. b) Ein Schild mit drei Pfauenfedern. — † S. Diettri . De . Harach . c) Ein Schild mit dem Bildniss einer Sau. — † S. Sib . . . Swenpechonis.
Strana 75
75 LXXIV. 1828. 24. August. Vreienstatt. — Dietrich von Harach schenkt zum Seelenheile seiner Hausfrau Kunigunde der Samnung zu Hohenfurt für ewige Zeiten alljahr- lich zwei Pfund alter Pfenninge Wiener Münze. Ich Dietrich von Harach vergich offenbar ahn diesem brieff vnd thue khuent allen den, die ihn sehent oder hörrent lesen, die nhue lebent oder hernach khuenfftig werdentt, daz ich mitt woll verdachten muett vnd mitt guetten fursatz redelich vnd recht nach meines pharrer rhat herren Vlreichs vnd gentzlichen durch gott han gegeben der samnung zu vnser frawen gen Hohenfuert alle jhar zway phuent gelts alter phenning Wienner münzze ab meiner lieben hausfrawen ver Chunegunten seel, die da bestatt ist, wan ich mir auch da erwelt han ein statt vnd ein begrebnusse nach mein todt, ob mir sein gott gan, daz ich des jüngsten tags da erbeitten will. Vnd den geldt der vorgenanter zweier phuent hab ich gegeben der vorgenanter sam- nung zdem Hohenfuertt auff meiner babstueben (sic) in der Vreien- stat so beschaidenleich, daz die herren gemainichlich, die prister sint in der selben samnung, alle jhar, die weill vnd daz closter stett, sollen legen meiner vorgenanten hausfrawen jhartag ahn dem nech- sten montag nach vnser frawen tage zu der liechmes, ieder herre mit einer messe. Darumb soll des closters obrister chelner, oder wer in darzu fugt, oder wer des guettes ihnnemmer ist, geben ahn dem selben jhartage ein dienst der samnung in dem reuent, als man allerbest magk, sam in anderen clösteren gewonleich ist, von einem phuent phenning der vorgenanten gult. Darnach soll man von dem anderen phuent aber geben einem dienst der selbigen samnung in dem refent ahn sanct Margarethen tage, als man böst magk, als forgeschriben ist, vnd sollen sie nach meinen tode auch meinen jhartag davon begehen. Vnd mer: man scholl in daz selb seelgerett alle jhar geben in den weihenachten ein phuent, vnd zu den sune- benten daz ander, ohne allen krieg, die weill ich lebe, nach mein tod meiner khientt, mit der willen es geschehen ist. Geschehe aber daz, daz gott nit gebe, daz sich meine khindt dem wieder setzten vnd des gelts nitt geben, so soll der apt vnd die samnung des offt genanten closters mit des herren hilffen, der dann vber die statt gewaltich ist, meiner badstueben, die mein rechts purchrecht ist, vnterwünden und sollen sie dan das ibrig meinen khinden geben
75 LXXIV. 1828. 24. August. Vreienstatt. — Dietrich von Harach schenkt zum Seelenheile seiner Hausfrau Kunigunde der Samnung zu Hohenfurt für ewige Zeiten alljahr- lich zwei Pfund alter Pfenninge Wiener Münze. Ich Dietrich von Harach vergich offenbar ahn diesem brieff vnd thue khuent allen den, die ihn sehent oder hörrent lesen, die nhue lebent oder hernach khuenfftig werdentt, daz ich mitt woll verdachten muett vnd mitt guetten fursatz redelich vnd recht nach meines pharrer rhat herren Vlreichs vnd gentzlichen durch gott han gegeben der samnung zu vnser frawen gen Hohenfuert alle jhar zway phuent gelts alter phenning Wienner münzze ab meiner lieben hausfrawen ver Chunegunten seel, die da bestatt ist, wan ich mir auch da erwelt han ein statt vnd ein begrebnusse nach mein todt, ob mir sein gott gan, daz ich des jüngsten tags da erbeitten will. Vnd den geldt der vorgenanter zweier phuent hab ich gegeben der vorgenanter sam- nung zdem Hohenfuertt auff meiner babstueben (sic) in der Vreien- stat so beschaidenleich, daz die herren gemainichlich, die prister sint in der selben samnung, alle jhar, die weill vnd daz closter stett, sollen legen meiner vorgenanten hausfrawen jhartag ahn dem nech- sten montag nach vnser frawen tage zu der liechmes, ieder herre mit einer messe. Darumb soll des closters obrister chelner, oder wer in darzu fugt, oder wer des guettes ihnnemmer ist, geben ahn dem selben jhartage ein dienst der samnung in dem reuent, als man allerbest magk, sam in anderen clösteren gewonleich ist, von einem phuent phenning der vorgenanten gult. Darnach soll man von dem anderen phuent aber geben einem dienst der selbigen samnung in dem refent ahn sanct Margarethen tage, als man böst magk, als forgeschriben ist, vnd sollen sie nach meinen tode auch meinen jhartag davon begehen. Vnd mer: man scholl in daz selb seelgerett alle jhar geben in den weihenachten ein phuent, vnd zu den sune- benten daz ander, ohne allen krieg, die weill ich lebe, nach mein tod meiner khientt, mit der willen es geschehen ist. Geschehe aber daz, daz gott nit gebe, daz sich meine khindt dem wieder setzten vnd des gelts nitt geben, so soll der apt vnd die samnung des offt genanten closters mit des herren hilffen, der dann vber die statt gewaltich ist, meiner badstueben, die mein rechts purchrecht ist, vnterwünden und sollen sie dan das ibrig meinen khinden geben
Strana 76
76 als lang, vntz sie daz wieder thuen. Ich wiell auch dan der selben samnung ahn dem offt genanten guett khein leid oder kein irrung nicht geschehe. Wer aber daz gethan, daz in der abt, gwer der wer, die selben gullt verchumberen wolt, so soll after des (?) die gult dienen hintz Wilhering in daz kloster vnd sollen die herren meiner sell vnd meiner hausfrawen seell vnd aller meiner vodern seel davon gedencken, als vorgeschriben ist. Daz die rede stet vnd gantz vnd vnuerchertt beleib, darüber gieb ich diesen offen brieff zuem verkhuentt mit meim hangnden insigell, vnd mitt der statt insigell, vnd mitt des apts insigell von dem Hohenfuertt zu einem waren zeug. Der brieff ist geben nach Christes gebuerdt tausent jhar dreihundert ihar darnach in dem acht vndt zwainzigsten jar ahn sanct Bartolomaeus tage in der Vreienstatt. Nach einer Abschrift im hs. Codex des Stiftsarchives, welcher eine Sammlung von nur alteren Urkunden des Stiftes Hohenfurt enthält. LXXV. 1331. 24. August. Vreinstat. — Pilgrim der Walich und seine Hausfrau Sophie schenken dem Kloster der Himmelskönigin zu Hohenfurt zwei Wein- gärten. Ich Pilgreim der Walich vnd mein hausvrowe vro Sophey veriehen offenbar an disem brief vnd tuen chunt allen den, die in lesent sehent oder horent lesen, di nu lebent oder hernach chunftig sind, daz vns got von himel des ermant hat, daz wier vns in vnser gewizzen auz erwelt haben ze ligen nach vnserm tod datz der edeln chuniginne Marie in ierm chloster zdem Hohenfuert; vnd darumb hab wir vns des veraint lieblichen vnd gutlichen mit vnser besten vreunt rat vnd auch zder zeit, do wir iz wol getuen mochten an siechtuem vnd an alle chranchait, ze geben dem egnanten chloster zwen weingarten, di wier haben lang herpracht in rechter puerch- rechts gwer an allen chrieg. Der ain der leit ze Goboltspurch am kyrichegraben iem (?) Gern, da von man dient alle jar an sand Michels tag ze rechtem perchrecht funph phenning; der ander leit ob Henndorf am Haslech in der Setz, der dient alle jar an sand Michels tag ze perchrecht drithalben phenninch Wienner munzze, di schullen die herren die samnung des oft genanten chlosters nach vnserm tod in irem reuent mezzen, wand wier inz gegeben haben zeinem ewigen selgeret mit vnsers suns Fridreichs vnd mit andern
76 als lang, vntz sie daz wieder thuen. Ich wiell auch dan der selben samnung ahn dem offt genanten guett khein leid oder kein irrung nicht geschehe. Wer aber daz gethan, daz in der abt, gwer der wer, die selben gullt verchumberen wolt, so soll after des (?) die gult dienen hintz Wilhering in daz kloster vnd sollen die herren meiner sell vnd meiner hausfrawen seell vnd aller meiner vodern seel davon gedencken, als vorgeschriben ist. Daz die rede stet vnd gantz vnd vnuerchertt beleib, darüber gieb ich diesen offen brieff zuem verkhuentt mit meim hangnden insigell, vnd mitt der statt insigell, vnd mitt des apts insigell von dem Hohenfuertt zu einem waren zeug. Der brieff ist geben nach Christes gebuerdt tausent jhar dreihundert ihar darnach in dem acht vndt zwainzigsten jar ahn sanct Bartolomaeus tage in der Vreienstatt. Nach einer Abschrift im hs. Codex des Stiftsarchives, welcher eine Sammlung von nur alteren Urkunden des Stiftes Hohenfurt enthält. LXXV. 1331. 24. August. Vreinstat. — Pilgrim der Walich und seine Hausfrau Sophie schenken dem Kloster der Himmelskönigin zu Hohenfurt zwei Wein- gärten. Ich Pilgreim der Walich vnd mein hausvrowe vro Sophey veriehen offenbar an disem brief vnd tuen chunt allen den, die in lesent sehent oder horent lesen, di nu lebent oder hernach chunftig sind, daz vns got von himel des ermant hat, daz wier vns in vnser gewizzen auz erwelt haben ze ligen nach vnserm tod datz der edeln chuniginne Marie in ierm chloster zdem Hohenfuert; vnd darumb hab wir vns des veraint lieblichen vnd gutlichen mit vnser besten vreunt rat vnd auch zder zeit, do wir iz wol getuen mochten an siechtuem vnd an alle chranchait, ze geben dem egnanten chloster zwen weingarten, di wier haben lang herpracht in rechter puerch- rechts gwer an allen chrieg. Der ain der leit ze Goboltspurch am kyrichegraben iem (?) Gern, da von man dient alle jar an sand Michels tag ze rechtem perchrecht funph phenning; der ander leit ob Henndorf am Haslech in der Setz, der dient alle jar an sand Michels tag ze perchrecht drithalben phenninch Wienner munzze, di schullen die herren die samnung des oft genanten chlosters nach vnserm tod in irem reuent mezzen, wand wier inz gegeben haben zeinem ewigen selgeret mit vnsers suns Fridreichs vnd mit andern
Strana 77
77 vnsern erben guetlichem willen. Daz in daz stet vnd ewichleichen vnzebrochen beleib, dar vber gib ich Pilgreim der Walich diesen offen brief mit meim anhangunden insigel, vnd mit hern Dietreichs insigel von Harach, vnd mit Wolfharts insigel des Gullen, der zden zeiten lantrichter was in der Vreinstat, fur allen chunftigen chrieg. Der red sind zeug Dietrich der Walich, Hainrich der Gletnei, Vecz der Sahaffer, Vlreich der Walpot, Elbel vnd sein bruder der Dunne (?), Chunrat der Ammolf, Herman der Zynernspan, Fridreich der Wegner, vnd ander pidber leut gnuech, di der sach gern zeug sind. Der brief ist geben nach Christes geburt dreutzehenhundert jar dar nach in dem ainz vnd dreizkysten jar an sand Bartholomeus tag in der Vreinstat. Drei kleine, ziemlich gut erhaltene Siegel in weissem Wachs und an Per- gamentstreifen befestigt. a) und b) Siehe LXXIII. a) und b). — c) Ein Schild mit drei Kugeln. — S. Wolfardi. Gvllonis. LXXVI. 1332. 2. Februar. O. A0. — Peter von Rosenberg tauscht von dem Stifte Hohen- furt gegen das Dorf Raifmass das Dorf Ponédraž ein. Wier Peter von Rosenwerch tuenn ze wizzen chvnden vnd veriehen allen, di den prief sehent oder lesen heorent, di nu lemp- tig sint oder her noch chvmftig werdent, das wier von guetem rat wol verdacht haben mit dem ersam hern hern Thoman dem apt mit samt seiner samnung zdem Hohenfuert vnser stiftung recht vnd red- leich einen wechsel getan, do (wir) iz wol mochten getuon. Also das wier vmb ier dorf Ponedras, das gelegen ist in der pfarr zdem Wessel, in haben gegeben vnser deorfer ains, das e zu Rosenwerch hat geheort vnd gelegen ist in der pfarr ze Hohenfuert, Raifmais genant, mit alle dem nutz, mit all der gelegenhait vnd freivng ver- suecht vnd vnversuecht, als wier iz gehabt haben, also beschaiden- leich, das di ebgenanten hern apt Thoman vnd di samnung gemain von Hohenfuert das vorgeschriben dorf Raifmais haben vnd pesitzen schullen vnd niezzen, als si pest mugen, an all ansprach vnd an allen chrieg vnd an allev hindrung vor vns vnd vnserr gerben schol iz zu dem chloster ze Hohenfuert geheoren vnd ewichleich beleiben. Das der wechsel vnd di redd stet vnd vnzeprochen beleib, dar vmb geb wier in zu einem gewizzen vrchvnd vnd zu einem worn gezeug
77 vnsern erben guetlichem willen. Daz in daz stet vnd ewichleichen vnzebrochen beleib, dar vber gib ich Pilgreim der Walich diesen offen brief mit meim anhangunden insigel, vnd mit hern Dietreichs insigel von Harach, vnd mit Wolfharts insigel des Gullen, der zden zeiten lantrichter was in der Vreinstat, fur allen chunftigen chrieg. Der red sind zeug Dietrich der Walich, Hainrich der Gletnei, Vecz der Sahaffer, Vlreich der Walpot, Elbel vnd sein bruder der Dunne (?), Chunrat der Ammolf, Herman der Zynernspan, Fridreich der Wegner, vnd ander pidber leut gnuech, di der sach gern zeug sind. Der brief ist geben nach Christes geburt dreutzehenhundert jar dar nach in dem ainz vnd dreizkysten jar an sand Bartholomeus tag in der Vreinstat. Drei kleine, ziemlich gut erhaltene Siegel in weissem Wachs und an Per- gamentstreifen befestigt. a) und b) Siehe LXXIII. a) und b). — c) Ein Schild mit drei Kugeln. — S. Wolfardi. Gvllonis. LXXVI. 1332. 2. Februar. O. A0. — Peter von Rosenberg tauscht von dem Stifte Hohen- furt gegen das Dorf Raifmass das Dorf Ponédraž ein. Wier Peter von Rosenwerch tuenn ze wizzen chvnden vnd veriehen allen, di den prief sehent oder lesen heorent, di nu lemp- tig sint oder her noch chvmftig werdent, das wier von guetem rat wol verdacht haben mit dem ersam hern hern Thoman dem apt mit samt seiner samnung zdem Hohenfuert vnser stiftung recht vnd red- leich einen wechsel getan, do (wir) iz wol mochten getuon. Also das wier vmb ier dorf Ponedras, das gelegen ist in der pfarr zdem Wessel, in haben gegeben vnser deorfer ains, das e zu Rosenwerch hat geheort vnd gelegen ist in der pfarr ze Hohenfuert, Raifmais genant, mit alle dem nutz, mit all der gelegenhait vnd freivng ver- suecht vnd vnversuecht, als wier iz gehabt haben, also beschaiden- leich, das di ebgenanten hern apt Thoman vnd di samnung gemain von Hohenfuert das vorgeschriben dorf Raifmais haben vnd pesitzen schullen vnd niezzen, als si pest mugen, an all ansprach vnd an allen chrieg vnd an allev hindrung vor vns vnd vnserr gerben schol iz zu dem chloster ze Hohenfuert geheoren vnd ewichleich beleiben. Das der wechsel vnd di redd stet vnd vnzeprochen beleib, dar vmb geb wier in zu einem gewizzen vrchvnd vnd zu einem worn gezeug
Strana 78
78 disen prief bestetigt vnd versigelt mit vnserm anhangundem insigl. Der wechsel geschah vnd der prief wart gegeben do von Christes gepuerd ergangen waren tausent jar vnd drev hvndert jar, dar nach in dem ezwai vnd dreczkistem jar an dem heyligen vnser vrown tag zder heyligen liechtmess. Kleines, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Ein Helm, dessen Zierde eine Rose; der Grund mit Sternchen ausgefüllt. — 1 S. Petri. De. Rosemberch. LXXVII. 1332. 8. März. Hoehenperg in domo dotis.— Der Pfarrer Leopold von Hoehen- berg schenkt dem Kloster der heiligen Jungfrau Maria zu Hohenfurt seinen Weingarten zu Leubs. Cum nature humane condicio secundum status sui qualitatem ex prothoplasti transgessione pullulatam ad malum pronior quam ad bonum, ad dissenciendum quam ad consenciendum, in actibus ipsius quamuis legitime celebratis fore limpidius dinoscatur, opus est, ne in obliuionis nebulam decidant, literarum apicibus et testium munimen- tis eosdem sollicicius perhennari. Proinde ego Levpoldus ecclesie in Hoehenperg plebanus ad certitudinem presencium et memoriam futu- rorum libere et viue vocis oraculo protestor in hiis scriptis, quod prematura animi mei deliberatiua (sic) ex deuocionis ardore succensa singulariter me ad hoc inducente vineam meam in Levbsa, que wlgariter dicitur "an der aeinod“, progenitorum ac meorum pecca- minum in remissionem monasterio sancte Marie virginis in Altovado ordinis Cysterciensis pure et simpliciter propter deum tradidi et donaui libere pacifice perpetuis temporibus possidendam contradi- cione qualibet procul mota, proponens firmiter mentetenus et intendens meis caducis rebus, si quas exnunc habeo uel in futurum habuero, ob beate Marie virginis reuerenciam singularem iuxta mee possibili- tatis affectum monasterium; honorari memoratum, nichilominus ora- tionis continue suffragium ipsius sacri eiusdem conuentus sperans me in hoc et per hoc fiducialius adipisci. Vt autem hec mea prenomi- nata donacio prenotato facta monasterio inc oncussa permaneat et in- violata, presentem ipsi monasterio trado literam discreti viri Thome in Strobnitz plebani siglli munimine raboratam, quia proprio careo ista vice sigilli munimento. Testes autem, qui huic interfue runt do-
78 disen prief bestetigt vnd versigelt mit vnserm anhangundem insigl. Der wechsel geschah vnd der prief wart gegeben do von Christes gepuerd ergangen waren tausent jar vnd drev hvndert jar, dar nach in dem ezwai vnd dreczkistem jar an dem heyligen vnser vrown tag zder heyligen liechtmess. Kleines, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Ein Helm, dessen Zierde eine Rose; der Grund mit Sternchen ausgefüllt. — 1 S. Petri. De. Rosemberch. LXXVII. 1332. 8. März. Hoehenperg in domo dotis.— Der Pfarrer Leopold von Hoehen- berg schenkt dem Kloster der heiligen Jungfrau Maria zu Hohenfurt seinen Weingarten zu Leubs. Cum nature humane condicio secundum status sui qualitatem ex prothoplasti transgessione pullulatam ad malum pronior quam ad bonum, ad dissenciendum quam ad consenciendum, in actibus ipsius quamuis legitime celebratis fore limpidius dinoscatur, opus est, ne in obliuionis nebulam decidant, literarum apicibus et testium munimen- tis eosdem sollicicius perhennari. Proinde ego Levpoldus ecclesie in Hoehenperg plebanus ad certitudinem presencium et memoriam futu- rorum libere et viue vocis oraculo protestor in hiis scriptis, quod prematura animi mei deliberatiua (sic) ex deuocionis ardore succensa singulariter me ad hoc inducente vineam meam in Levbsa, que wlgariter dicitur "an der aeinod“, progenitorum ac meorum pecca- minum in remissionem monasterio sancte Marie virginis in Altovado ordinis Cysterciensis pure et simpliciter propter deum tradidi et donaui libere pacifice perpetuis temporibus possidendam contradi- cione qualibet procul mota, proponens firmiter mentetenus et intendens meis caducis rebus, si quas exnunc habeo uel in futurum habuero, ob beate Marie virginis reuerenciam singularem iuxta mee possibili- tatis affectum monasterium; honorari memoratum, nichilominus ora- tionis continue suffragium ipsius sacri eiusdem conuentus sperans me in hoc et per hoc fiducialius adipisci. Vt autem hec mea prenomi- nata donacio prenotato facta monasterio inc oncussa permaneat et in- violata, presentem ipsi monasterio trado literam discreti viri Thome in Strobnitz plebani siglli munimine raboratam, quia proprio careo ista vice sigilli munimento. Testes autem, qui huic interfue runt do-
Strana 79
79 nacioni, sunt hii : Hainricus plebanus de Penesschawe, Albertus ple- banus de Gretzen, Albertus plebanus in Svnberch, Alramus in Schoennawe plebanus, Thomas officialis in Hoehenperg, Wulfingus magister cehche ibidem, Otto judex in Strobnitz et Nycolaus filius eius, Chunradus Bohemus. Acta sunt hec in Hoehenperg in domo dotis. Anno domini MOC CoCo tricesimo secundo xv“ indictione, VIIIe Idus Marci dominica, qua cantatur „Invocauit“. Kleines, ziemlich gut erhaltenes, an einem Pergamentstreifen hüngendes Siegel in weissem Wachs. — Das Brustbild des heiligen Nikolaus. — † S. Thome. Plbi. D. Strobnitz. LXXVIII. 1333. 2. Februar. 0. A0. — Dietrich von Harach schenkt zu einem ewigen Seel- geräth dem Stifte Hohenfurt seinen Weingarten zu Neuburg (Klosterneuburg), genannt der Dechler. Ich Dietrich von Harach vergich offenbar an diesem prief vnd tuen chunt allen den, die in ansehent oder horent lesen, di nu lebent oder noch chunftig sind, daz ich mit wolueraintem muet vnd mit recht bedechtigen sachen mit meiner sun aller vierer guetlichem willen han gegeben ze einem ewigen selgeret meinen weingarten datz Nevnburch, der genant ist der Dechler, mit allem dem recht vnd ich in gehabt han langen jar her in rechter purchrechtes gwer, der edeln chuneginne sant Marein hintz dem Hohenfuert, also daz man meiner sel vnd allen meiner vodern damit geholfen schol sein mit singen vnd mit lesen vnd mit allen gueten dingen, di in dem chloster von der samnung ewichlichen geschiecht. Vnd daz daz vor gesriben selgret gancz vnd staet vnd vnzebrochen dem chloster ze Hohenfuert ewichleich beleib, han ich in gegeben diesem prief ver- sigelt mit meinem anhanngunt insigil, vnd mit hern Wenischen in- sigil meines suns, vnd mit hern Jansen insigil des Sirendorfer zten ceiten perchmaister vber den vorgenanten weingarten. Der prief ist geben, da seid Christes gepuerd ergangen waren drevzehen hundert jar vnd dar nach in dem drevnddreizkisten jar an vnser vrowen tag der liechtmiss. Zwei an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs und mit dem Harach'schen Zeichen. — a) Gut erhalten. — S. Diettri. De. Harach. b) Be- schädigt. — . . . . nisch . D . Harach. Das Siegel des Hans Sirendorfer fehlt.
79 nacioni, sunt hii : Hainricus plebanus de Penesschawe, Albertus ple- banus de Gretzen, Albertus plebanus in Svnberch, Alramus in Schoennawe plebanus, Thomas officialis in Hoehenperg, Wulfingus magister cehche ibidem, Otto judex in Strobnitz et Nycolaus filius eius, Chunradus Bohemus. Acta sunt hec in Hoehenperg in domo dotis. Anno domini MOC CoCo tricesimo secundo xv“ indictione, VIIIe Idus Marci dominica, qua cantatur „Invocauit“. Kleines, ziemlich gut erhaltenes, an einem Pergamentstreifen hüngendes Siegel in weissem Wachs. — Das Brustbild des heiligen Nikolaus. — † S. Thome. Plbi. D. Strobnitz. LXXVIII. 1333. 2. Februar. 0. A0. — Dietrich von Harach schenkt zu einem ewigen Seel- geräth dem Stifte Hohenfurt seinen Weingarten zu Neuburg (Klosterneuburg), genannt der Dechler. Ich Dietrich von Harach vergich offenbar an diesem prief vnd tuen chunt allen den, die in ansehent oder horent lesen, di nu lebent oder noch chunftig sind, daz ich mit wolueraintem muet vnd mit recht bedechtigen sachen mit meiner sun aller vierer guetlichem willen han gegeben ze einem ewigen selgeret meinen weingarten datz Nevnburch, der genant ist der Dechler, mit allem dem recht vnd ich in gehabt han langen jar her in rechter purchrechtes gwer, der edeln chuneginne sant Marein hintz dem Hohenfuert, also daz man meiner sel vnd allen meiner vodern damit geholfen schol sein mit singen vnd mit lesen vnd mit allen gueten dingen, di in dem chloster von der samnung ewichlichen geschiecht. Vnd daz daz vor gesriben selgret gancz vnd staet vnd vnzebrochen dem chloster ze Hohenfuert ewichleich beleib, han ich in gegeben diesem prief ver- sigelt mit meinem anhanngunt insigil, vnd mit hern Wenischen in- sigil meines suns, vnd mit hern Jansen insigil des Sirendorfer zten ceiten perchmaister vber den vorgenanten weingarten. Der prief ist geben, da seid Christes gepuerd ergangen waren drevzehen hundert jar vnd dar nach in dem drevnddreizkisten jar an vnser vrowen tag der liechtmiss. Zwei an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs und mit dem Harach'schen Zeichen. — a) Gut erhalten. — S. Diettri. De. Harach. b) Be- schädigt. — . . . . nisch . D . Harach. Das Siegel des Hans Sirendorfer fehlt.
Strana 80
80 LXXIX. 1334. 28. October. Vreinstat. — Alber, Richter in Freistadt, schenkt für den Fall seines Todes unserer Frauen in dem Kloster zu Hohenfurt seinen Wein- garten zu Wachau, genannt „ze puhel an dem pruntal". Ich Alber zden zeiten richter in der Vreinstat vergich offenbar an disem prief vnd tuen chunt allen den, di in ansehent oder hornt lesen, di nu lebent oder hernach chunftig sint, daz ich mit wohlbe- dachtem muet vnd mit guetem willen meiner besten vreunt han gegeben willechlichen vnd guetlichen meinen weingarten nach meim tod ze Wachewe, der gehaizzen ist "ze puhel an dem pruntal“, den ich gehabt han vnd noch han vntz an meinen tod ze rechtem purch- recht, vnd dient alle jar ze perchrecht an sand Michels tag vier vnd tzwaintzk newer phenning Wienner munzze vnd ein phunt wachs hintz sand Michel, vnser vrowen sand Marein hintz dem chloster gen dem Hohenfurt ze einem rechten selgeret, also daz mein da von gadacht sol werden vnd meiner lieben hausfrowen vron Katrein, der got genad vnd meins brueder Heinrichs des Dvnne, vnd schullen daz tuen di herren gemainchlich, wand si den weingarten niezzen schullen in dem refent nach mein ains tod, so ist er ier ledichlichen vnd hat darauf fuerbaz niemen nicht ze sprechen. Daz in di red stet vnd vnuerchert beleib hinfuer ewichlichen, darvber gib ich Alber disen offen prief zeim vrchund mit meim anhangunden insigel, vnd mit der Vreinstat insigel, vnd mit meins swehers insigel Vetzen des Schaffer, mit des willen vnd rat iz geschehen ist. Der brief ist geben nach Christes gebuert tausent jar drev hundert jar dar nach in dem vier vnd dreizkisten jar an sand Symons tag in der Vreinstat vor erbern leuten. Drei an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Klein und schlecht abgedruckt. — Ein Schild mit einer Breithacke. — † S. Alberti. b) Ziemlich gross und beschädigt. — Ein Schild mit einem Querbalken, der Grund mit weinlaubartigen Verzierungen ausgefüllt. — . . . Civium. . e . . . c) Gut erhalten und von der Grösse eines Guldenstückes. — † S. Vet- zonis. Pevratoris (Procuratoris).
80 LXXIX. 1334. 28. October. Vreinstat. — Alber, Richter in Freistadt, schenkt für den Fall seines Todes unserer Frauen in dem Kloster zu Hohenfurt seinen Wein- garten zu Wachau, genannt „ze puhel an dem pruntal". Ich Alber zden zeiten richter in der Vreinstat vergich offenbar an disem prief vnd tuen chunt allen den, di in ansehent oder hornt lesen, di nu lebent oder hernach chunftig sint, daz ich mit wohlbe- dachtem muet vnd mit guetem willen meiner besten vreunt han gegeben willechlichen vnd guetlichen meinen weingarten nach meim tod ze Wachewe, der gehaizzen ist "ze puhel an dem pruntal“, den ich gehabt han vnd noch han vntz an meinen tod ze rechtem purch- recht, vnd dient alle jar ze perchrecht an sand Michels tag vier vnd tzwaintzk newer phenning Wienner munzze vnd ein phunt wachs hintz sand Michel, vnser vrowen sand Marein hintz dem chloster gen dem Hohenfurt ze einem rechten selgeret, also daz mein da von gadacht sol werden vnd meiner lieben hausfrowen vron Katrein, der got genad vnd meins brueder Heinrichs des Dvnne, vnd schullen daz tuen di herren gemainchlich, wand si den weingarten niezzen schullen in dem refent nach mein ains tod, so ist er ier ledichlichen vnd hat darauf fuerbaz niemen nicht ze sprechen. Daz in di red stet vnd vnuerchert beleib hinfuer ewichlichen, darvber gib ich Alber disen offen prief zeim vrchund mit meim anhangunden insigel, vnd mit der Vreinstat insigel, vnd mit meins swehers insigel Vetzen des Schaffer, mit des willen vnd rat iz geschehen ist. Der brief ist geben nach Christes gebuert tausent jar drev hundert jar dar nach in dem vier vnd dreizkisten jar an sand Symons tag in der Vreinstat vor erbern leuten. Drei an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Klein und schlecht abgedruckt. — Ein Schild mit einer Breithacke. — † S. Alberti. b) Ziemlich gross und beschädigt. — Ein Schild mit einem Querbalken, der Grund mit weinlaubartigen Verzierungen ausgefüllt. — . . . Civium. . e . . . c) Gut erhalten und von der Grösse eines Guldenstückes. — † S. Vet- zonis. Pevratoris (Procuratoris).
Strana 81
81 LXXX. 1335. 13. October. O. AO.— Friedrich der Walich von Freistadt übergibt die von seinem Vater den geistlichen Herren des Klosters zu Hohenfurt geschafften zwei Weingärten gegen Erlag von drei Pfunden Wiener Pfenninge dem genannten Kloster. Ich Fridreich der Walich von der Freinstat vnd mein haus- frowe vnd vnser eriben wier veriehen vnd tuen chunt allen den, die disen brief lesent oder horent lesen, daz wier mit vnserr nasten vnd pesten freunt rat haben verichtet vns mit den geistleichen herren des chlosters von Hohenfuert vm di tzway weingertel, di mein vater vnd sein hausfrowe in geschafft hat, vnd der leit ains pei Leubs an dem Haslech vnd dient alle iar an sand Michels tag drithalben Wienner phenninch sand Mertein hintz Zebing, daz ander leit pei Goboltzpurch in den Gern vnd dinent alle iar an sand Michels tag funf Wienner phenning den herren von Chirichling, vnd di selben weingaertel hab wier in ledich lazzen vnd haben seu aufgegeben mit perchherren hant dem geistleichen herren hern Hainreichen ze den tzeiten ierm pitantzer an ier aller stat, vnd darvm habent seu vns gegeben dreu phunt Wienner phenning, der wier schon gewert sein. Wier schuln auch fuerbaz der vorgenanten weingaertlein ier rechter scherm sein fuer alle ansprach. Vnd ich Fridreich Walich gib in darvber disen brief ze vrchund versigelt mit meinem insigel, vnd tzu ainem gezeuge versigelt mit hern Chunrates des Walich in- sigel, vnd zu gezeuge di erbern leut hern Vlreich vnd hern Pilgreim di Walich, hern Nyklan ze den tzeiten pharrer datz Tzebing, Mari- charten den Poschen ze den tzeiten richter datz Leubs, Vlreichen den amptman, Nyklan seiner swester sun, vnd ander leut genueg. den di sachhe wol chund ist. Der brief ist gegeben nach Christes geburd dreutzehen hundert iar dar nach in dem funf vnd dreizigi- stem iar an sand Cholmans tag. Zwei kleine, gut erhaltene, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — Beide bestehen aus einem in drei dreieckige Felder ge- theilten Schild. — † S. Fridrici. Latini. — † S. Chvnradi . Dictvs . Walich.
81 LXXX. 1335. 13. October. O. AO.— Friedrich der Walich von Freistadt übergibt die von seinem Vater den geistlichen Herren des Klosters zu Hohenfurt geschafften zwei Weingärten gegen Erlag von drei Pfunden Wiener Pfenninge dem genannten Kloster. Ich Fridreich der Walich von der Freinstat vnd mein haus- frowe vnd vnser eriben wier veriehen vnd tuen chunt allen den, die disen brief lesent oder horent lesen, daz wier mit vnserr nasten vnd pesten freunt rat haben verichtet vns mit den geistleichen herren des chlosters von Hohenfuert vm di tzway weingertel, di mein vater vnd sein hausfrowe in geschafft hat, vnd der leit ains pei Leubs an dem Haslech vnd dient alle iar an sand Michels tag drithalben Wienner phenninch sand Mertein hintz Zebing, daz ander leit pei Goboltzpurch in den Gern vnd dinent alle iar an sand Michels tag funf Wienner phenning den herren von Chirichling, vnd di selben weingaertel hab wier in ledich lazzen vnd haben seu aufgegeben mit perchherren hant dem geistleichen herren hern Hainreichen ze den tzeiten ierm pitantzer an ier aller stat, vnd darvm habent seu vns gegeben dreu phunt Wienner phenning, der wier schon gewert sein. Wier schuln auch fuerbaz der vorgenanten weingaertlein ier rechter scherm sein fuer alle ansprach. Vnd ich Fridreich Walich gib in darvber disen brief ze vrchund versigelt mit meinem insigel, vnd tzu ainem gezeuge versigelt mit hern Chunrates des Walich in- sigel, vnd zu gezeuge di erbern leut hern Vlreich vnd hern Pilgreim di Walich, hern Nyklan ze den tzeiten pharrer datz Tzebing, Mari- charten den Poschen ze den tzeiten richter datz Leubs, Vlreichen den amptman, Nyklan seiner swester sun, vnd ander leut genueg. den di sachhe wol chund ist. Der brief ist gegeben nach Christes geburd dreutzehen hundert iar dar nach in dem funf vnd dreizigi- stem iar an sand Cholmans tag. Zwei kleine, gut erhaltene, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — Beide bestehen aus einem in drei dreieckige Felder ge- theilten Schild. — † S. Fridrici. Latini. — † S. Chvnradi . Dictvs . Walich.
Strana 82
82 LXXXI. 1338. 24. Juni. O. A0. — Johann von Michnitz, Wanat Burggraf und Nikolaus Schaffer zu Rosenberg entscheiden, was der Hohenfurter Stiftsholde Hermann von Krakowitz dem genannten Stifte alljährlich zu dienen hatte. Ich Johan von Mychnitz vnd ich Wanat puergraf vnd ich Nycla schaffer von Rosenberch veriehen vnd tuen chunt offenbar an disem prief alle den, di in lesent oder lesen hoerent, di nu lebent oder hernach chvmftig sint, daz der erber herr apt Thoman von Hohen- fuert ein recht het hintz seinem holden Hermann von Crakawitz; darvber wuerd wier genomen paydenthalben zv schiedlevten vnd haben daz beschaiden vnd vertaidigt, also sam hie geschriben stet. Der vorgenant Herman het genomen var etleichen jaren ein hantfest vber sein chaufrecht ze Crakawitz von dem ersam herren apt Tho- mann von Hohenfuert vnd von der erbern sampmung, devselben hant- fest macht er nicht gezaigen; chem div selb hantfest fuerwaz immer fuerd levt anz liecht, so scholz chain recht vnd nichteznicht chreft haben. Er schol dienen alle jar vam hof ze Crakawitz ein halbs phunt vnd gantzen zehent gen chloster, vnd der hold, den er var dem tar hat gehabt, der schol fuerwaz ander niemant dienen den demselben chloster ze Hohenfuert. Disev schidung hat der vorgenant Herman im vnd seinem chaufrecht ze Crakawitz genomen zv einem recht vnd hat daz getan vnbedwunchleich vnd mit gar guetleichen willen. Daz wier der sach ewig tzevg sein, darum geb wier disen prief bestetigten vnd wol versigelten mit vnser allen drein anhangenden insigeln. Diser prief ist gegeben da von Christez gepuerd ergangen warden drevtzechen hundert jar darnach in dem acht vnd dreiskistem jar tzynwenten. Drei kleine, gut erhaltene, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Ein Helm, dessen Zierde in einem Paar Ochsenhörner besteht. — † S. Johanis . De . Michniz. — b) Ein Helm mit zwei facherartigen Verzierungen. — S. Wanate. Pvreravii. Rosebci. — c) Ein Helm mit einem Frauenkopfe (?) zur Zierde. — † S. Niklas . Von . Nemtez. LXXXII. 1339. 16. Februar. O. A0. — Paul, Benesch, Wernhart und Bohunek von Ha- rach, die Sohne Bohunck's von Harach, geben der Samnung des Klosters zu Hohenfurt auf ewige Zeiten alljährlich drei Pfund Geldes zur Abhaltung eines Jahrtages für ihre Eltern. Ich Paul vnd ich Wenichs vnd ich Wernhart vnd ich Wohvnk vnd ander vnser prueder hern Wohvnks chinder von Harach ver-
82 LXXXI. 1338. 24. Juni. O. A0. — Johann von Michnitz, Wanat Burggraf und Nikolaus Schaffer zu Rosenberg entscheiden, was der Hohenfurter Stiftsholde Hermann von Krakowitz dem genannten Stifte alljährlich zu dienen hatte. Ich Johan von Mychnitz vnd ich Wanat puergraf vnd ich Nycla schaffer von Rosenberch veriehen vnd tuen chunt offenbar an disem prief alle den, di in lesent oder lesen hoerent, di nu lebent oder hernach chvmftig sint, daz der erber herr apt Thoman von Hohen- fuert ein recht het hintz seinem holden Hermann von Crakawitz; darvber wuerd wier genomen paydenthalben zv schiedlevten vnd haben daz beschaiden vnd vertaidigt, also sam hie geschriben stet. Der vorgenant Herman het genomen var etleichen jaren ein hantfest vber sein chaufrecht ze Crakawitz von dem ersam herren apt Tho- mann von Hohenfuert vnd von der erbern sampmung, devselben hant- fest macht er nicht gezaigen; chem div selb hantfest fuerwaz immer fuerd levt anz liecht, so scholz chain recht vnd nichteznicht chreft haben. Er schol dienen alle jar vam hof ze Crakawitz ein halbs phunt vnd gantzen zehent gen chloster, vnd der hold, den er var dem tar hat gehabt, der schol fuerwaz ander niemant dienen den demselben chloster ze Hohenfuert. Disev schidung hat der vorgenant Herman im vnd seinem chaufrecht ze Crakawitz genomen zv einem recht vnd hat daz getan vnbedwunchleich vnd mit gar guetleichen willen. Daz wier der sach ewig tzevg sein, darum geb wier disen prief bestetigten vnd wol versigelten mit vnser allen drein anhangenden insigeln. Diser prief ist gegeben da von Christez gepuerd ergangen warden drevtzechen hundert jar darnach in dem acht vnd dreiskistem jar tzynwenten. Drei kleine, gut erhaltene, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Ein Helm, dessen Zierde in einem Paar Ochsenhörner besteht. — † S. Johanis . De . Michniz. — b) Ein Helm mit zwei facherartigen Verzierungen. — S. Wanate. Pvreravii. Rosebci. — c) Ein Helm mit einem Frauenkopfe (?) zur Zierde. — † S. Niklas . Von . Nemtez. LXXXII. 1339. 16. Februar. O. A0. — Paul, Benesch, Wernhart und Bohunek von Ha- rach, die Sohne Bohunck's von Harach, geben der Samnung des Klosters zu Hohenfurt auf ewige Zeiten alljährlich drei Pfund Geldes zur Abhaltung eines Jahrtages für ihre Eltern. Ich Paul vnd ich Wenichs vnd ich Wernhart vnd ich Wohvnk vnd ander vnser prueder hern Wohvnks chinder von Harach ver-
Strana 83
83 gehen vnd tuen chvnt offenbar an disem prief allen den, die in lesent sechent oder hoerent lesen, di nu lebent oder her nach chvmftig sind, daz wier mit wol verdachtem muet vnd mit guetem willen vnd auch mit vnserr pesten vrevnt rat vor pidern levten gegeben haben der erbern sampnung gemain dez chlosters ze Hohenfuert drev phunt geltz all jar ewichleich vnsers vater sel hern Wohunks von Harach vnd vnserr paider mueterr sel, den allen got genad, zv einem rechten vnd ewigen selgeret, also daz wier dev vorgescriben drev phvnt geltz alle jar selb verrichten vnd geben schvllen zv den drein tegen, als vnser vater vnd vnser paid mueter verschaiden sind, dez nesten mentaiz in der ersten vastwochen ein phunt, an sand Dominchen tag ein phunt, vnd an sand Nyclas tag ein phunt, also ausgenomenchleich daz man von den selben drein phunten geltz in dem egenanten chlosters ze Hohenfuert schol begen alle jar ewich- leich ier aller dreier jartag, einem igleichem an seinem tag als sev verschaiden sind, mit ganzer andach vnd mit einem mal der samp- mung gemain in daz reuent, als ier gewonhait ist. Also beschaiden- leichen wan daz ist, daz wier dev vorgenanten sampmung ze Hohen- fuert verrichten dreisk phunt phenning, so schvll wier der dreier phunt geltz ledig sein gantz vnd gar. Iz schol auch di vorgenant sampmung ze Hohenfuert dev selben dreisk phunt anlegen nach vn- serm rat, also daz si da von begen schvllen ewichleich vnsers vater vnd vnserr paiderr mueter jartag als vorgescriben stet. Daz dev redd all stet vnd gantz vnd vnzeprochen beleib an allen chrieg ewichleich, darum geb wier der oft genanten sampmung ze Hohenfuert disen prief wol versigelten mit vnsers prueder Pauleins insigel vnd mit vnsers genedigen herren hern Peters von Rosenberch insigel. Diser prief ist gegeben, do von Christez gepuerd ergangen warn drev- czehen hundert jar, dar nach in dem nevn vnd dreiskistem jar dez eritaiz in der ersten vastwochen. Zwei an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) Klein. Einen Schild, worauf eine fünfblättrige Rose, deckt ein Helm, dessen Zierde abermal in einer solchen Rose besteht. — † S. Petri . D . Rosemberch. b) In der Grösse eines Guldenstückes. — Ein Schild mit drei Pfauenfedern. — † S. Pavli . De . Harach.
83 gehen vnd tuen chvnt offenbar an disem prief allen den, die in lesent sechent oder hoerent lesen, di nu lebent oder her nach chvmftig sind, daz wier mit wol verdachtem muet vnd mit guetem willen vnd auch mit vnserr pesten vrevnt rat vor pidern levten gegeben haben der erbern sampnung gemain dez chlosters ze Hohenfuert drev phunt geltz all jar ewichleich vnsers vater sel hern Wohunks von Harach vnd vnserr paider mueterr sel, den allen got genad, zv einem rechten vnd ewigen selgeret, also daz wier dev vorgescriben drev phvnt geltz alle jar selb verrichten vnd geben schvllen zv den drein tegen, als vnser vater vnd vnser paid mueter verschaiden sind, dez nesten mentaiz in der ersten vastwochen ein phunt, an sand Dominchen tag ein phunt, vnd an sand Nyclas tag ein phunt, also ausgenomenchleich daz man von den selben drein phunten geltz in dem egenanten chlosters ze Hohenfuert schol begen alle jar ewich- leich ier aller dreier jartag, einem igleichem an seinem tag als sev verschaiden sind, mit ganzer andach vnd mit einem mal der samp- mung gemain in daz reuent, als ier gewonhait ist. Also beschaiden- leichen wan daz ist, daz wier dev vorgenanten sampmung ze Hohen- fuert verrichten dreisk phunt phenning, so schvll wier der dreier phunt geltz ledig sein gantz vnd gar. Iz schol auch di vorgenant sampmung ze Hohenfuert dev selben dreisk phunt anlegen nach vn- serm rat, also daz si da von begen schvllen ewichleich vnsers vater vnd vnserr paiderr mueter jartag als vorgescriben stet. Daz dev redd all stet vnd gantz vnd vnzeprochen beleib an allen chrieg ewichleich, darum geb wier der oft genanten sampmung ze Hohenfuert disen prief wol versigelten mit vnsers prueder Pauleins insigel vnd mit vnsers genedigen herren hern Peters von Rosenberch insigel. Diser prief ist gegeben, do von Christez gepuerd ergangen warn drev- czehen hundert jar, dar nach in dem nevn vnd dreiskistem jar dez eritaiz in der ersten vastwochen. Zwei an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) Klein. Einen Schild, worauf eine fünfblättrige Rose, deckt ein Helm, dessen Zierde abermal in einer solchen Rose besteht. — † S. Petri . D . Rosemberch. b) In der Grösse eines Guldenstückes. — Ein Schild mit drei Pfauenfedern. — † S. Pavli . De . Harach.
Strana 84
84 LXXXIII. 1340. 7. Mai. O. A0. — Thomas, Pfarrer in Strobnitz, urkundet, dass er dem Abte Thomas und dem Convent zu Hohenfurt für die ihm auf fünf nach ein- ander folgende Jahre überlassenen Zehnten der Pfarre Strobnitz jährlich zehn Pfund kleiner Wiener Pfenninge zahlen wolle. Ovoniam ea que geruntur in tempore, ne simul labantur cum tem- pore, scripturarum solent memorie commendari, proinde ego Tho- mas in Strobnitz plebanus ad certitudinem presencium et memoriam futurorum profiteor in hiis scriptis, me reuerendorum dominorum meorum domini Thome abbatis tociusque conuentus in Altovado vni- uersas in Strobnitz decimas ad quinque annorum spacium continue subsequencium conuenisse in omnem euentum tali condiccionis mo- dulo, ut per eosdem quinque annos omni anno prefatis dominis meis in Altovado x libras parworum denariorum Wiennensium exso- luam terminis infrascriptis, in festo scilicet natiuitatis Christi quin- que talenta et in festo pasche subsequentis quinque talenta contra- dictione qualibet propulsata. Quod si non facerem, nec ipsis eandem pecuniam temporibus exsoluerem antedictis, extune sepefati domini liberam habebunt potestatem, prescriptam pecuniam super dampnum meum sub usura recipere in Judea. In cuius rei testimonium et eui- denciam clariorem presentem litteram ipsis tradidi sigilli mei necnon honestorum virorum, qui et testes horum existunt, Hainrici videlicet plebani in Peneschaw ac Liebhardi plebani in Reichennaw, sigillorum munimine roboratam. Datum anno domini millesimo CCCo xlimo in dominica post pascha, qua cantatur „Jubilate“. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel, von denen das erste und dritte in rothem, das zweite aber in grünnem Wachse abgedruckt ist. a)' Beschädigt. Zwei mit einander schnäbelnde Tauben. — † S. Libhard. . . esbiteri. b) St. Nikolaus — † S. Thome . Plbi . De .Strobnicz. c) Beschadigt . . . rici . . . n . . . LXXXIV. 1340. 5. August. Przibinicz. — Peter von Rosenberg weist zum Seelenheile der Frau Offka, Gemahlin des Hynko von Krumau, fur immer dem Kloster zu Hohenfurt alljährlich ein Pfund kleiner Passauer Pfenninge aus seiner Kammer an. Constare volumus vniuerssis presentem litteram inspecturis, quod nos Petrus de Rosemberch regni Boemie capitaneus, plus pen-
84 LXXXIII. 1340. 7. Mai. O. A0. — Thomas, Pfarrer in Strobnitz, urkundet, dass er dem Abte Thomas und dem Convent zu Hohenfurt für die ihm auf fünf nach ein- ander folgende Jahre überlassenen Zehnten der Pfarre Strobnitz jährlich zehn Pfund kleiner Wiener Pfenninge zahlen wolle. Ovoniam ea que geruntur in tempore, ne simul labantur cum tem- pore, scripturarum solent memorie commendari, proinde ego Tho- mas in Strobnitz plebanus ad certitudinem presencium et memoriam futurorum profiteor in hiis scriptis, me reuerendorum dominorum meorum domini Thome abbatis tociusque conuentus in Altovado vni- uersas in Strobnitz decimas ad quinque annorum spacium continue subsequencium conuenisse in omnem euentum tali condiccionis mo- dulo, ut per eosdem quinque annos omni anno prefatis dominis meis in Altovado x libras parworum denariorum Wiennensium exso- luam terminis infrascriptis, in festo scilicet natiuitatis Christi quin- que talenta et in festo pasche subsequentis quinque talenta contra- dictione qualibet propulsata. Quod si non facerem, nec ipsis eandem pecuniam temporibus exsoluerem antedictis, extune sepefati domini liberam habebunt potestatem, prescriptam pecuniam super dampnum meum sub usura recipere in Judea. In cuius rei testimonium et eui- denciam clariorem presentem litteram ipsis tradidi sigilli mei necnon honestorum virorum, qui et testes horum existunt, Hainrici videlicet plebani in Peneschaw ac Liebhardi plebani in Reichennaw, sigillorum munimine roboratam. Datum anno domini millesimo CCCo xlimo in dominica post pascha, qua cantatur „Jubilate“. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel, von denen das erste und dritte in rothem, das zweite aber in grünnem Wachse abgedruckt ist. a)' Beschädigt. Zwei mit einander schnäbelnde Tauben. — † S. Libhard. . . esbiteri. b) St. Nikolaus — † S. Thome . Plbi . De .Strobnicz. c) Beschadigt . . . rici . . . n . . . LXXXIV. 1340. 5. August. Przibinicz. — Peter von Rosenberg weist zum Seelenheile der Frau Offka, Gemahlin des Hynko von Krumau, fur immer dem Kloster zu Hohenfurt alljährlich ein Pfund kleiner Passauer Pfenninge aus seiner Kammer an. Constare volumus vniuerssis presentem litteram inspecturis, quod nos Petrus de Rosemberch regni Boemie capitaneus, plus pen-
Strana 85
85 santes eternam uitam quam presentem, vnam libram denariorum par- uorum Patawiensium de camera nostra monasterio in Altouado ma- gistro pitancie pro vno prandio ob salutem et remedium anime do- mine Offce diue recordacionis relicte domini Hinconis de Crumnow singulis annis sabbatho proximo post festum trinitatis duximus proui- dendam per nos et heredes nostros, perpetuis temporibus inuiolabi- liter duraturam. In cuius rei testimonium presentem litteram sigillo nostro iussimus roborari. Datum Przibinicz anno domini millesimo trecentesimo xlo in crastino sancti Dominici. Das an einem Pergamentstreifen befindliche Siegel ist oben bei LXXXII bereits beschrieben worden. LXXXV. 1341. 24. Juni. Hohenfurt. — Dominik von Passauerschlag gibt zu einem rechten Seelgeräthe der Samnung des Klosters zu Hohenfurt zwei Lehen in dem Dorfe Gollitsch. Ich Domyn von Passawerslag vergich vnd tven chunt offenbar an disem prief allen den, di in sehent oder lesent oder hoerent lesen, daz ich mit wol verdachtem mvet vnd mit meiner pesten vrevnt rat durch meiner sel willen vnd aller meiner voruodern sel ze einem rechten selgeraet gib vnd geben han der gemain der samnung dez chlosters dacz dem Hohenfuert ze einer pesservng irer pfrvent zway lehen, dacz Kalicz in dem dorf, daz mein vreis vad mein rechts aygen ist gewesen, vnd daz niderhalb des weges zder tenken hant leit, da man von Passawerslag gen Chrumnaw reitt, da izunt auf ge- sessen sint Jacob vnd Haertel vnd Andre der richter, in allem dem recht vnd ichs in aygens recht mit allem nucz herpracht han, also gib ichs ledichleich der samnung dez vor geschriben chlosters ze Hohenfuert. Also beschaidenleich ob ich verschied an gerben, dez got nicht engeb, wem dann daz aygen angeviell, der schol der vor- genanten samnung ze Hohenfuert geben dreizzichk schok grosser phenning Prager mvense, so wirt daz aygen von in ledig. Di weil man in dez vorgenanten gvet nicht geit, so schullen si is inne haben in allem dem recht, vnd si ander ir aygen gvet inne habent. Vnd dar vmb pitt ich meinen genaedigen herren hern Petern von Rosenberch, daz er diser sach vnd diser red rechter zevg vnd schermer mit seinem insigel an disem prief sey. Vnd ich Domyn von Passawerslag gib
85 santes eternam uitam quam presentem, vnam libram denariorum par- uorum Patawiensium de camera nostra monasterio in Altouado ma- gistro pitancie pro vno prandio ob salutem et remedium anime do- mine Offce diue recordacionis relicte domini Hinconis de Crumnow singulis annis sabbatho proximo post festum trinitatis duximus proui- dendam per nos et heredes nostros, perpetuis temporibus inuiolabi- liter duraturam. In cuius rei testimonium presentem litteram sigillo nostro iussimus roborari. Datum Przibinicz anno domini millesimo trecentesimo xlo in crastino sancti Dominici. Das an einem Pergamentstreifen befindliche Siegel ist oben bei LXXXII bereits beschrieben worden. LXXXV. 1341. 24. Juni. Hohenfurt. — Dominik von Passauerschlag gibt zu einem rechten Seelgeräthe der Samnung des Klosters zu Hohenfurt zwei Lehen in dem Dorfe Gollitsch. Ich Domyn von Passawerslag vergich vnd tven chunt offenbar an disem prief allen den, di in sehent oder lesent oder hoerent lesen, daz ich mit wol verdachtem mvet vnd mit meiner pesten vrevnt rat durch meiner sel willen vnd aller meiner voruodern sel ze einem rechten selgeraet gib vnd geben han der gemain der samnung dez chlosters dacz dem Hohenfuert ze einer pesservng irer pfrvent zway lehen, dacz Kalicz in dem dorf, daz mein vreis vad mein rechts aygen ist gewesen, vnd daz niderhalb des weges zder tenken hant leit, da man von Passawerslag gen Chrumnaw reitt, da izunt auf ge- sessen sint Jacob vnd Haertel vnd Andre der richter, in allem dem recht vnd ichs in aygens recht mit allem nucz herpracht han, also gib ichs ledichleich der samnung dez vor geschriben chlosters ze Hohenfuert. Also beschaidenleich ob ich verschied an gerben, dez got nicht engeb, wem dann daz aygen angeviell, der schol der vor- genanten samnung ze Hohenfuert geben dreizzichk schok grosser phenning Prager mvense, so wirt daz aygen von in ledig. Di weil man in dez vorgenanten gvet nicht geit, so schullen si is inne haben in allem dem recht, vnd si ander ir aygen gvet inne habent. Vnd dar vmb pitt ich meinen genaedigen herren hern Petern von Rosenberch, daz er diser sach vnd diser red rechter zevg vnd schermer mit seinem insigel an disem prief sey. Vnd ich Domyn von Passawerslag gib
Strana 86
86 disen prief ze einem rechten vrchvend vnd zv einer bestaetigvng, daz disev red gancz vnd vnzebrochen beleib ewichleich, wol ver- sigelt mit meinem insigel. Diser prief ist gegeben ze Hohenfurt in dem chloster, da von Christes geburt ergangen warn drevezehen- hundert jar, dar nach in dem ain vnd viertzigisten jar an sand Jo- hannes tag ze sunbenten. Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Siegel Peter’s von Rosenberg wie in LXXXII. b) Ein Schild, worauf eine Mannesgestalt (ein Mönch?), die den Zeigefinger der Rechten erhoben und in der Linken eine Rolle oder einen Stock hält. — † S. Dominic. [i. De.] (?) Passawerslag. LXXXVI. 1343. 6. December. 0. A0. — Bruder Wernhart aus dem Prämonstratenser- kloster Schlägel verkauft dem Abte Thomas von Hohenfurt und dem Convent da- selbet sein Dorf Worsikschlag um 24 Pfund Passauer Pfenninge. Ich prueder Wernhart in vnser vrowen chloster weizzes ordens dacz dem Slegel vergich vnd tuen chvnt offenbar an disem prief allen den, di in sechent lesent oder horent lesen, di nu lebent oder her- nach chvmftig werdent, daz ich mit guetem willem mit verdachtem muet vnd mit verayntem rat vnd gunst meines herren hern Nyclas probsts zv der selben zeit vnd dez gemaynem conuencz dez egenan- ten chlosters vnd auch meines prveders Vlreichs von Woytgendorf vnd aller meiner vreunt zv der zeit, do ich iz wol getuen mocht, recht vnd redleich verchauft han mein dorf ze Worsikslag, dez fumf lechen vnd ayn viertail ist, daz mein rechtes eribtail gewesen von meinem vater Vlreichen Pern von Woytgendorf, dem got genad, mit alle dem nucz vnd recht, als er iz inn gehabet hat, vmb vier vnd czwaintzik phunt Pazzawer phenning, der ich gar vnd genczleich verricht vnd gewert pin, dem erbern herren apt Thomann zden sel- ben zeiten vnd dem erbern conuent ze Hohenfurt, also beschaydeu- leichen wan daz ist, daz di erber vrow Offmei mein steuf mueter Symons dez Nimmervols mueter gestirbet, daz si iz dann aften des haben schullen ledichleich vnd vreileich ze wald vnd ze veld ver- sucht vnd vnversucht mit alle dem, daz dar zve gehoert, ze verchauf fen vnd versetzen vnd allen iren frume da mit ze schaffen, als iz in aler pest chom vnd vuge, an allen irsal vnd an allev ansprach elwichleich. Daz di redd all stet vnd gantz vnd vnczeprochen beleib
86 disen prief ze einem rechten vrchvend vnd zv einer bestaetigvng, daz disev red gancz vnd vnzebrochen beleib ewichleich, wol ver- sigelt mit meinem insigel. Diser prief ist gegeben ze Hohenfurt in dem chloster, da von Christes geburt ergangen warn drevezehen- hundert jar, dar nach in dem ain vnd viertzigisten jar an sand Jo- hannes tag ze sunbenten. Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Siegel Peter’s von Rosenberg wie in LXXXII. b) Ein Schild, worauf eine Mannesgestalt (ein Mönch?), die den Zeigefinger der Rechten erhoben und in der Linken eine Rolle oder einen Stock hält. — † S. Dominic. [i. De.] (?) Passawerslag. LXXXVI. 1343. 6. December. 0. A0. — Bruder Wernhart aus dem Prämonstratenser- kloster Schlägel verkauft dem Abte Thomas von Hohenfurt und dem Convent da- selbet sein Dorf Worsikschlag um 24 Pfund Passauer Pfenninge. Ich prueder Wernhart in vnser vrowen chloster weizzes ordens dacz dem Slegel vergich vnd tuen chvnt offenbar an disem prief allen den, di in sechent lesent oder horent lesen, di nu lebent oder her- nach chvmftig werdent, daz ich mit guetem willem mit verdachtem muet vnd mit verayntem rat vnd gunst meines herren hern Nyclas probsts zv der selben zeit vnd dez gemaynem conuencz dez egenan- ten chlosters vnd auch meines prveders Vlreichs von Woytgendorf vnd aller meiner vreunt zv der zeit, do ich iz wol getuen mocht, recht vnd redleich verchauft han mein dorf ze Worsikslag, dez fumf lechen vnd ayn viertail ist, daz mein rechtes eribtail gewesen von meinem vater Vlreichen Pern von Woytgendorf, dem got genad, mit alle dem nucz vnd recht, als er iz inn gehabet hat, vmb vier vnd czwaintzik phunt Pazzawer phenning, der ich gar vnd genczleich verricht vnd gewert pin, dem erbern herren apt Thomann zden sel- ben zeiten vnd dem erbern conuent ze Hohenfurt, also beschaydeu- leichen wan daz ist, daz di erber vrow Offmei mein steuf mueter Symons dez Nimmervols mueter gestirbet, daz si iz dann aften des haben schullen ledichleich vnd vreileich ze wald vnd ze veld ver- sucht vnd vnversucht mit alle dem, daz dar zve gehoert, ze verchauf fen vnd versetzen vnd allen iren frume da mit ze schaffen, als iz in aler pest chom vnd vuge, an allen irsal vnd an allev ansprach elwichleich. Daz di redd all stet vnd gantz vnd vnczeprochen beleib
Strana 87
87 an allen chrieg ewichleich, darum gib ich in disen prief wol versi- gelten, mit meines herren hern Nyclas dez probsts insigel vnd auch mit dez conuencz insigel, vnd mit meines herren hern Peters von Rosenberch insigel, vnd mit meins prueder Vlreichs von Woytgen- dorf insigel. Vnd ich Peter von Rosen berch vergich bestetig mit meinem anhangunden insigel, daz der chauf mit meinem rat mit meiner hilf vnd mit meiner gunst geschechen ist. Diser prief ist gegeben do von Christez gepuerd ergangen warden trevezehenhundert jar darnach in dem drevntvierkistem jar an sand Nyclas tag. Vier an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Nicht sehr gross. — Maria mit dem Jesukinde in einer gothischen Capelle, unter ihr ein Betender. — S. Prepositi. Plagensis. b) Beschädigt, ziemlich gross. — Maria mit dem Jesukinde auf einer Bank mit gitterartiger Lehne sitzend. —.S.. . vs . Domvs . Sancte . Ma . . . Plaga. c) Uber das Siegel des Peter von Ro- senberg vergl. LXXXII. d) Klein; ein Helm, dessen Zierde ein Paar Hör- ner. — † S. Vlrici . De . Woitendorf. LXXXVII. 1346. 25. October. O. AO. — Bischof Adam von Gabulla verleiht der Hohenfurter Stiftskirche einige Indulgenzen. Frater Adam miseracione diuina episcopus Gabullensis plenas vices gerens domini Ernesti archyepiscopi Pragensis per totam suam dyocesim vniuersis in Christo fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in omnium saluatore. — Loca sanctorum et maxime religio- sorum, vbi salus animarum viget et consolacio peccatorum, pia deuo- cione a Christi fidelibus sunt veneranda, vt dum deum (sic) honora- mus amicos, ipsi nos amabiles deo reddant, et illorum nobis quo- dammodo vendicantes patrocinium, quod merita nostra non optinent, eorum mereamur intercessionibus obtinere. Cupientes igitur vt mo- nasterium beate virginis Marie in Altovado deuotorum in Christo reli- giosorum ordinis Cysterciensis congruis honoribus ac deuotis oratio- nibus frequentetur, et vt premia celestis gratie populus fidelis et credulus obtineat et ex hoc sibi prebeatur larga remissio peccatorum, omnibus vere penitentibus confessis et contritis, qui ad ecclesiam siue monasterium beate virginis Marie in Altovado dominorum reli- giosorum ordinis Cysterciensis causa deuocionis accesserint, in om- nibus Christi festiuitatibus et festiuitatibus beate virginis Marie nec non et in fastiuitatibus omnium apostolorum et in die patroni et
87 an allen chrieg ewichleich, darum gib ich in disen prief wol versi- gelten, mit meines herren hern Nyclas dez probsts insigel vnd auch mit dez conuencz insigel, vnd mit meines herren hern Peters von Rosenberch insigel, vnd mit meins prueder Vlreichs von Woytgen- dorf insigel. Vnd ich Peter von Rosen berch vergich bestetig mit meinem anhangunden insigel, daz der chauf mit meinem rat mit meiner hilf vnd mit meiner gunst geschechen ist. Diser prief ist gegeben do von Christez gepuerd ergangen warden trevezehenhundert jar darnach in dem drevntvierkistem jar an sand Nyclas tag. Vier an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Nicht sehr gross. — Maria mit dem Jesukinde in einer gothischen Capelle, unter ihr ein Betender. — S. Prepositi. Plagensis. b) Beschädigt, ziemlich gross. — Maria mit dem Jesukinde auf einer Bank mit gitterartiger Lehne sitzend. —.S.. . vs . Domvs . Sancte . Ma . . . Plaga. c) Uber das Siegel des Peter von Ro- senberg vergl. LXXXII. d) Klein; ein Helm, dessen Zierde ein Paar Hör- ner. — † S. Vlrici . De . Woitendorf. LXXXVII. 1346. 25. October. O. AO. — Bischof Adam von Gabulla verleiht der Hohenfurter Stiftskirche einige Indulgenzen. Frater Adam miseracione diuina episcopus Gabullensis plenas vices gerens domini Ernesti archyepiscopi Pragensis per totam suam dyocesim vniuersis in Christo fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in omnium saluatore. — Loca sanctorum et maxime religio- sorum, vbi salus animarum viget et consolacio peccatorum, pia deuo- cione a Christi fidelibus sunt veneranda, vt dum deum (sic) honora- mus amicos, ipsi nos amabiles deo reddant, et illorum nobis quo- dammodo vendicantes patrocinium, quod merita nostra non optinent, eorum mereamur intercessionibus obtinere. Cupientes igitur vt mo- nasterium beate virginis Marie in Altovado deuotorum in Christo reli- giosorum ordinis Cysterciensis congruis honoribus ac deuotis oratio- nibus frequentetur, et vt premia celestis gratie populus fidelis et credulus obtineat et ex hoc sibi prebeatur larga remissio peccatorum, omnibus vere penitentibus confessis et contritis, qui ad ecclesiam siue monasterium beate virginis Marie in Altovado dominorum reli- giosorum ordinis Cysterciensis causa deuocionis accesserint, in om- nibus Christi festiuitatibus et festiuitatibus beate virginis Marie nec non et in fastiuitatibus omnium apostolorum et in die patroni et
Strana 88
88 omnium patronorum eiusdem ecclesie et in dedicacione eius et per oc- tauas eiusdem dedicacionis confisi,de misericordia dei omnipotentis et beatorum apostolorum Petri et Pauli et auctoritate nostra xla dies de iniuncta penitencia indulgencie in domino misericorditer relaxamus. In cuius rei testimonium presens scriptum fieri et sigilli nostri muni- mine fecimus roborari. — Datum anno domini Mo CCCo xlo vjo vnjo Kla. Nouembris. Pontificatus nostri anno secundo. An Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Ein in gothischer Capelle stehender Bischof Segen spendend. — S.F. Adam. [Ord. Pd [i] cator . ] (?) Dei . Gra . Epi . Gabvlen. LXXXVIII. 1347. 1. September. Krumau. — Peter von Rosenberg gibt dem Stifte Hohenfurt das Dorf Nesselbach nebet Zubehör zu Eigen. Cum ad bene faciendum omnibus simus debitores, pocius tamen illis benefacere tenemur, qui nobis familiares existunt. Hinc est, quod nos Petrus de Rosenberch summus regni Bohemie camerarius et predecessores nostri monasterii monachorum ordinis Cistarsiensis sub regula sancti Benedicti nocte dieque deuote militancium in Alto- vado fundatores existentes notum facimus vniuersis presentes per- petue inspecturis, quod nos bona deliberacione maturo consilio con- sensu ac beneplacito omnium heredum nostrorum prehabito contuli- mus et exnunc assignamus et resignamus perpetue possidenda dicto monasterio in Altouado villam nostram Nesselbach cum aratura nostra atque pomerio nostro eidem ville adiacente, cum omnibus iuribus atque agris cultis et incultis pratis pascuis aquis aquarumue decur- sibus rubetis montibus planiciebus emolimentis (sic) censibus pro- uentibus aliisque cunctis vtilitatibus et pertinenciis vniuersis, que nunc ibi sunt aut fieri poterunt in futurum, quocunque nomine cen- seantur, ipsi monasterio et ad usus monachorum ibidem deo ac beate virgini incessanter deseruiencium et sex infirmorum perpetue in hospitali sepedicti claustri connutriendorum, tali condicione adiecta, quod dictis infirmis necessaria omnia tam victus quam amictus deuo- cius ac perhenniter porrigantur consuetudinem hospitalis nostri in Chrumpnaw in omnibus obseruando, excluso dumtaxat denario, qui pro speciali recreacione singulis diebus in Chrumpnaw infirmis por- rigitur. Insuper volumus ac ordinamus et ratum perpetue habere vo- lumus, vt anniuersarius noster in sepedicto claustro nostro singulis
88 omnium patronorum eiusdem ecclesie et in dedicacione eius et per oc- tauas eiusdem dedicacionis confisi,de misericordia dei omnipotentis et beatorum apostolorum Petri et Pauli et auctoritate nostra xla dies de iniuncta penitencia indulgencie in domino misericorditer relaxamus. In cuius rei testimonium presens scriptum fieri et sigilli nostri muni- mine fecimus roborari. — Datum anno domini Mo CCCo xlo vjo vnjo Kla. Nouembris. Pontificatus nostri anno secundo. An Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Ein in gothischer Capelle stehender Bischof Segen spendend. — S.F. Adam. [Ord. Pd [i] cator . ] (?) Dei . Gra . Epi . Gabvlen. LXXXVIII. 1347. 1. September. Krumau. — Peter von Rosenberg gibt dem Stifte Hohenfurt das Dorf Nesselbach nebet Zubehör zu Eigen. Cum ad bene faciendum omnibus simus debitores, pocius tamen illis benefacere tenemur, qui nobis familiares existunt. Hinc est, quod nos Petrus de Rosenberch summus regni Bohemie camerarius et predecessores nostri monasterii monachorum ordinis Cistarsiensis sub regula sancti Benedicti nocte dieque deuote militancium in Alto- vado fundatores existentes notum facimus vniuersis presentes per- petue inspecturis, quod nos bona deliberacione maturo consilio con- sensu ac beneplacito omnium heredum nostrorum prehabito contuli- mus et exnunc assignamus et resignamus perpetue possidenda dicto monasterio in Altouado villam nostram Nesselbach cum aratura nostra atque pomerio nostro eidem ville adiacente, cum omnibus iuribus atque agris cultis et incultis pratis pascuis aquis aquarumue decur- sibus rubetis montibus planiciebus emolimentis (sic) censibus pro- uentibus aliisque cunctis vtilitatibus et pertinenciis vniuersis, que nunc ibi sunt aut fieri poterunt in futurum, quocunque nomine cen- seantur, ipsi monasterio et ad usus monachorum ibidem deo ac beate virgini incessanter deseruiencium et sex infirmorum perpetue in hospitali sepedicti claustri connutriendorum, tali condicione adiecta, quod dictis infirmis necessaria omnia tam victus quam amictus deuo- cius ac perhenniter porrigantur consuetudinem hospitalis nostri in Chrumpnaw in omnibus obseruando, excluso dumtaxat denario, qui pro speciali recreacione singulis diebus in Chrumpnaw infirmis por- rigitur. Insuper volumus ac ordinamus et ratum perpetue habere vo- lumus, vt anniuersarius noster in sepedicto claustro nostro singulis
Strana 89
89 annis post obitum nostrum sollempnius peragatur sic videlicet, vt vigilie maiores ad vesperam decantentur, et in crastino dominus ab- bas, nisi legittima causa propediente missam summam celebret, reli- qui vero sacerdotes, quodquod (sic) fuerint, missas dicere eodem die non negligant pro anima nostra ac omnium predecessorum nostrorum et omnium fidelium defunctorum, vt tenentur; eodem quoque die prandium cum pitanciis in refectorio singulis laucius porrigatur, du- centis quoque pauperibus eodem die victus pro vna vice tribuatur, vnicuique vnum denarium Wyennensis vel Patauiensis monete er- rogantes, iniungendo eisdem pauperibus, vt anime nostre ac animo- rum predecessorum nostrorum et omnium fidelium defunctorum in suis oracionibus memorentur. Ceterum hortamur et rogamus, vt omnes monachi tam clerici quam layci singulis diebus in suis speci- alibus deuocionibus ob respectum diuine remuaeracionis nostri dig- nentur perpetue memorari. Hoc autem faciendum perpetue sit con- scienciis abbatis et prioris loci predicti committimus, quod si aliquid de prescriptis obmiserint, quatenus sciant, se penam qua nos ratifi- carunt incurrisse et racionem de hoc in die dei districti judicii red- dituros. Et vt prescripta robur perpetue firmitatis sorciantur, ideo iussimus presentes conscribi et eas sigilli nostri munimine roborari. Insuper ego Petrus junior de Rosenberch Pragensis Olomucensis Pa- tauiensis ecclesiarum canonicus hec appensione sigilli mei ratifico ac protestor. Acta sunt hec et data in Chrumpnaw. Anno domini mille- simo trecentesimo quadragesimo septimo, in die sancti Egidii con- fessoris. Zwei an Pergamentstreifen hängende Siegel. a) Ziemlich gross und in weissem Wachs abgedruckt. Ein Ritter hoch zu Ross, das mit einer rosenbe- süeten Schabracke bedeekt ist und am Halse und Hinterschenkeln Schilde mit fünfblättrigen Rosen trägt, schwingt in seiner Rechten ein Schwert und hält in der Linken einen Schild mit einer Rose zum Abzeichen; gleichfalls aus einer Rose besteht die Zierde des Helmes und die Kopfzierde des Pferdes. — Si- gillvm . Petri . De . Rosenberch . Vergl .LXIV. Das Gegensiegel in rothem Wachs wie in LXXXII. b) Thalergrosses Siegel in weissem Wachs. — Eine in ein langes, wallendes Kleid gehüllte Gestalt mit einer Art Heiligenschein um das Haupt hält in ihrer Rechten vor sich einen Schild, worauf eine Rose ; ein solcher Schild ist auch auf der rechten Seite des Siegels. — † S. Petri. D. Rosemberch . Canonici . Pragens.
89 annis post obitum nostrum sollempnius peragatur sic videlicet, vt vigilie maiores ad vesperam decantentur, et in crastino dominus ab- bas, nisi legittima causa propediente missam summam celebret, reli- qui vero sacerdotes, quodquod (sic) fuerint, missas dicere eodem die non negligant pro anima nostra ac omnium predecessorum nostrorum et omnium fidelium defunctorum, vt tenentur; eodem quoque die prandium cum pitanciis in refectorio singulis laucius porrigatur, du- centis quoque pauperibus eodem die victus pro vna vice tribuatur, vnicuique vnum denarium Wyennensis vel Patauiensis monete er- rogantes, iniungendo eisdem pauperibus, vt anime nostre ac animo- rum predecessorum nostrorum et omnium fidelium defunctorum in suis oracionibus memorentur. Ceterum hortamur et rogamus, vt omnes monachi tam clerici quam layci singulis diebus in suis speci- alibus deuocionibus ob respectum diuine remuaeracionis nostri dig- nentur perpetue memorari. Hoc autem faciendum perpetue sit con- scienciis abbatis et prioris loci predicti committimus, quod si aliquid de prescriptis obmiserint, quatenus sciant, se penam qua nos ratifi- carunt incurrisse et racionem de hoc in die dei districti judicii red- dituros. Et vt prescripta robur perpetue firmitatis sorciantur, ideo iussimus presentes conscribi et eas sigilli nostri munimine roborari. Insuper ego Petrus junior de Rosenberch Pragensis Olomucensis Pa- tauiensis ecclesiarum canonicus hec appensione sigilli mei ratifico ac protestor. Acta sunt hec et data in Chrumpnaw. Anno domini mille- simo trecentesimo quadragesimo septimo, in die sancti Egidii con- fessoris. Zwei an Pergamentstreifen hängende Siegel. a) Ziemlich gross und in weissem Wachs abgedruckt. Ein Ritter hoch zu Ross, das mit einer rosenbe- süeten Schabracke bedeekt ist und am Halse und Hinterschenkeln Schilde mit fünfblättrigen Rosen trägt, schwingt in seiner Rechten ein Schwert und hält in der Linken einen Schild mit einer Rose zum Abzeichen; gleichfalls aus einer Rose besteht die Zierde des Helmes und die Kopfzierde des Pferdes. — Si- gillvm . Petri . De . Rosenberch . Vergl .LXIV. Das Gegensiegel in rothem Wachs wie in LXXXII. b) Thalergrosses Siegel in weissem Wachs. — Eine in ein langes, wallendes Kleid gehüllte Gestalt mit einer Art Heiligenschein um das Haupt hält in ihrer Rechten vor sich einen Schild, worauf eine Rose ; ein solcher Schild ist auch auf der rechten Seite des Siegels. — † S. Petri. D. Rosemberch . Canonici . Pragens.
Strana 90
90 LXXXIX. 1347. 11. November. O. AO. — Paul von Harach gibt der Samnung zu Hohenfurt auf einen Jahrtag seiner Mutter Bertha ein Lehen zu Angern. Ich Paul von Harach vergich vnd tuen chunt offenbar an disem prief allen den, di in lesent sechent oder hoerent lesent, di ny lebent oder hernach chvmftig sint, daz ich mit gvetem willen mit verdach- tem mvete vnd mit veraintem rat vnd mit meyner havsvrawen vron Stenken gveten willen vnd ander meyner vrevnd gynst zv der zeit, do ich iz wol getven moecht, gegeben han den erbern herren der sampmyng gemain ze Hohensvrt ain lehen, dacz den Angreren, da auf siczet Perichtolt vnd seyn sun Symon, do man von dient alle jar an acht drevezehen schilling phenning, also daz sev davon begen schvellen meyner mveter Perchten jartag der got genad mit ayner ewigen gedechtnvez nach ires ordens gewanhait vnd mit ainem mal in dacz refent sampnung gemain von ainem phunt, so man pest mag ; von den andern schvellen sev haben ain ewiges liecht, daz daz alle nacht prinne liecht vnd chlar ob meines vater grab herrn Wohvnk, dem got genad. Also beschaydenleich, ob ich oder meyn gerben zv chvmftiger zeit daz egenant lechen wider haben wollen, so schvel wier den vorgenanten herren als vil vnd als gveten gelt geben azwo avf vnserm aigen als der ist. Daz di redd all staet gancz vnd vncze- prochen beleib, darvm gib ich in disen prief versigelten mit meynem vnd mit meins vetern herrn Jechscheks von Schekaw insigeln, der diser sach mit seynem jnsigel gezevg ist. Diser prief ist gegeben da von Christez gepuerd ergangen warden drevczehenhvndert jar dar nach in dem siben vnd vierczkistem jar an sant Merteins tag. Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Beschädigt. Schild mit den drei Pfauenfedern. — † S . . . [Haraci (?)] Vergl. LXXXII. b. — b) Ein Schild mit demselben Zeichen. — S. Johannis. De . Chee . w. XC. 1348. 27. März. Prag. — König Karl IV. befreit den Abt und Convent des Stiftes Hohenfurt, so wie dessen Beeitzungen und Unterthanen von allen Steuern und Abgaben. Karolus dei gratia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex ad perpetuam rei [memoriam. Pi-] us pater altissimus dispensans,
90 LXXXIX. 1347. 11. November. O. AO. — Paul von Harach gibt der Samnung zu Hohenfurt auf einen Jahrtag seiner Mutter Bertha ein Lehen zu Angern. Ich Paul von Harach vergich vnd tuen chunt offenbar an disem prief allen den, di in lesent sechent oder hoerent lesent, di ny lebent oder hernach chvmftig sint, daz ich mit gvetem willen mit verdach- tem mvete vnd mit veraintem rat vnd mit meyner havsvrawen vron Stenken gveten willen vnd ander meyner vrevnd gynst zv der zeit, do ich iz wol getven moecht, gegeben han den erbern herren der sampmyng gemain ze Hohensvrt ain lehen, dacz den Angreren, da auf siczet Perichtolt vnd seyn sun Symon, do man von dient alle jar an acht drevezehen schilling phenning, also daz sev davon begen schvellen meyner mveter Perchten jartag der got genad mit ayner ewigen gedechtnvez nach ires ordens gewanhait vnd mit ainem mal in dacz refent sampnung gemain von ainem phunt, so man pest mag ; von den andern schvellen sev haben ain ewiges liecht, daz daz alle nacht prinne liecht vnd chlar ob meines vater grab herrn Wohvnk, dem got genad. Also beschaydenleich, ob ich oder meyn gerben zv chvmftiger zeit daz egenant lechen wider haben wollen, so schvel wier den vorgenanten herren als vil vnd als gveten gelt geben azwo avf vnserm aigen als der ist. Daz di redd all staet gancz vnd vncze- prochen beleib, darvm gib ich in disen prief versigelten mit meynem vnd mit meins vetern herrn Jechscheks von Schekaw insigeln, der diser sach mit seynem jnsigel gezevg ist. Diser prief ist gegeben da von Christez gepuerd ergangen warden drevczehenhvndert jar dar nach in dem siben vnd vierczkistem jar an sant Merteins tag. Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Beschädigt. Schild mit den drei Pfauenfedern. — † S . . . [Haraci (?)] Vergl. LXXXII. b. — b) Ein Schild mit demselben Zeichen. — S. Johannis. De . Chee . w. XC. 1348. 27. März. Prag. — König Karl IV. befreit den Abt und Convent des Stiftes Hohenfurt, so wie dessen Beeitzungen und Unterthanen von allen Steuern und Abgaben. Karolus dei gratia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex ad perpetuam rei [memoriam. Pi-] us pater altissimus dispensans,
Strana 91
91 prout wit singulis munera gratiarum, ad hec nos constituit principa- liter in supreme solio dignitatis binique regni contulit dyadema, vt si ad alia extrinseca [debita nos so-] llicitudo prouocat, ad ea tamen que statum pacificum honorem et comodum ecclesiarum et ecclesia- sticarum personarum, que in ara sancte religionis non cessant im- molari, iugiter semetipsos tant- [o uberius et lib-] eralius intendamus, quanto deuocius ab ipso, cuius omne datum optimum et omne donum perfectum dependet, arbitrio regalis suscepisse gracie recognosci- mus vnctionem. Eapropter per presens [priuilegium nou-] erit tam presens etas quam posteritas successiua, quod nos monasterium in Altouado Cisterciensis ordinis, in quo rex celorum et dominus deuo- tissime colitur assidue et laudatur, nec non abbatem [et conuentum ipsius m-] onasterii nobis quam plurimum deuotos modernos eorum- que successores in perpetuum, vt in missis orationibus suffragiis ceterisque operibus caritatis, que in presenciarum dicto fiunt mona- sterio et fieri con- [tigerit (sic) temporibus p-] rofuturis, simus vna- cum illustri Blanca consorte nostra carissima participes et consortes, eorumque homines possessiones et bona quecumque de vberiori dono nostre gratie et ex certa sciencia [a steure regalis so-] lucione, que wlgariter berna dicitur et colligitur de presenti, necnon ab omnibus et singulis bernis steuris collectis imposicionibus precariis angariis preangariis peticionib- [us vngeltis hospita-] litatibus subsidiis ac grauaminibus et oneribus quibuscumque in perpetuum absoluimus eximimus liberamus penitus et quittamus, nostraque auctoritate regia ipsum monasterium [ac abbatem et conuent-] um prefatos eorumque successores homines possessiones et bona ab omnibus et singulis prelibatis liberos exemptos quittos et absolutos simpliciter et ex toto perpetuo decerni-[mus volumus praecipim-] us et mandamus nostris indicantes successoribus regibus Bohemie ipsosque tenore presencium hortantes et rogantes attente per viscera misericordie dei nostri, quatenus nostram [praesentem gratiam de-] beant inviolabiliter ob- seruare et eciam confirmare. Mandamus insuper et precipimus vni- uersis et singulis locumtenentibus capitaneis camerariis subcamera- riis p- [urgrauiis popraptzconibus] scultetis ceterisque officialibus et subditis regni nostri Boemie, qui sunt pro presenti et erunt tem- pore profuturo, quatenus ipsum monasterium ac abbatem et conuen- tum [monasterii memorati] in predictis omnibus et singulis manu- teneant foueant custodiant et conseruent nec permittant ipsos super
91 prout wit singulis munera gratiarum, ad hec nos constituit principa- liter in supreme solio dignitatis binique regni contulit dyadema, vt si ad alia extrinseca [debita nos so-] llicitudo prouocat, ad ea tamen que statum pacificum honorem et comodum ecclesiarum et ecclesia- sticarum personarum, que in ara sancte religionis non cessant im- molari, iugiter semetipsos tant- [o uberius et lib-] eralius intendamus, quanto deuocius ab ipso, cuius omne datum optimum et omne donum perfectum dependet, arbitrio regalis suscepisse gracie recognosci- mus vnctionem. Eapropter per presens [priuilegium nou-] erit tam presens etas quam posteritas successiua, quod nos monasterium in Altouado Cisterciensis ordinis, in quo rex celorum et dominus deuo- tissime colitur assidue et laudatur, nec non abbatem [et conuentum ipsius m-] onasterii nobis quam plurimum deuotos modernos eorum- que successores in perpetuum, vt in missis orationibus suffragiis ceterisque operibus caritatis, que in presenciarum dicto fiunt mona- sterio et fieri con- [tigerit (sic) temporibus p-] rofuturis, simus vna- cum illustri Blanca consorte nostra carissima participes et consortes, eorumque homines possessiones et bona quecumque de vberiori dono nostre gratie et ex certa sciencia [a steure regalis so-] lucione, que wlgariter berna dicitur et colligitur de presenti, necnon ab omnibus et singulis bernis steuris collectis imposicionibus precariis angariis preangariis peticionib- [us vngeltis hospita-] litatibus subsidiis ac grauaminibus et oneribus quibuscumque in perpetuum absoluimus eximimus liberamus penitus et quittamus, nostraque auctoritate regia ipsum monasterium [ac abbatem et conuent-] um prefatos eorumque successores homines possessiones et bona ab omnibus et singulis prelibatis liberos exemptos quittos et absolutos simpliciter et ex toto perpetuo decerni-[mus volumus praecipim-] us et mandamus nostris indicantes successoribus regibus Bohemie ipsosque tenore presencium hortantes et rogantes attente per viscera misericordie dei nostri, quatenus nostram [praesentem gratiam de-] beant inviolabiliter ob- seruare et eciam confirmare. Mandamus insuper et precipimus vni- uersis et singulis locumtenentibus capitaneis camerariis subcamera- riis p- [urgrauiis popraptzconibus] scultetis ceterisque officialibus et subditis regni nostri Boemie, qui sunt pro presenti et erunt tem- pore profuturo, quatenus ipsum monasterium ac abbatem et conuen- tum [monasterii memorati] in predictis omnibus et singulis manu- teneant foueant custodiant et conseruent nec permittant ipsos super
Strana 92
92 hec in aliquo molestari. Nulli ergo omnino liceat hanc [nostrae con- cessio-] nis absolucionis eximicionis liberacionis et quittacionis pa- ginam infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis vero hec attemptare presumpserit, indignacionem [nostrae celsitudin-] is se nouerit grauiter incursurum. In quorum omnium testimonium et ad certitudinem pleniorem presentes fieri iussimus et nostre maiestatis sigilli appensione muniri. Datum [Pragae an-] no domini millesimo trecentesimo quadragesimo octauo indiccione prima sexto Kalendas Aprilis regnorum nostrorum anno secundo. [Per dominum regem ad vestram rel. (Folgt ein nicht lesbarer Name).] Nach einer vidimirten Abschrift vom December 1479, welche jedoch viel- fach beschädigt ist. Die Lücken derselben sind aus neueren Abschriften ergänzt worden. Das Original dieser Urkunde ist zwar verloren gegangen, aber das Siegel ist, wiewohl beschädigt, erhalten. Es ist dasselbe sehr gross, hängt an rother Seide und ist von weissem Wachs. — Der König in seinem Schmucke auf einem Throne sitzend, zu seiner Rechten ein Schild mit einem Adler, zur Linken aber ein Schild mit einem doppeltgeschwänzten Löwen. — † Karolvs . Dei . Gracia . Romanorym . Rex . Semp . . . . . vstvs . Et . Boemie. Rex. XCI. 1348. 5. Juni. 0. A0. — Abt Thomas von Hohenfurt und der Convent daselbet verpflichten sich gegenüber den Herren Peter, Jodok, Vlrich und Johann von Rosenberg, von den Stiftounterthanen nur im Nothfalle und auch dann nur mit Erlaubnise der vorgenannten Herren Steuern und Abgaben zu erheben. Ab humana memoria mundi negotia facilius elabuntur, que nec sigillis nec idoneo literarum testimonio perennantur. Nos igitur fr. Thomas dictus abbas totusque conventus monasterii in Altovado ordi- nis Cisterciensis notum facimus tenore praesentium universis, quod multimodas gratias, quibus nos nostrumque monasterium nec non ho- mines haereditates possessiones ac bona nostra nobiles viri domini et fundatores nostri dilecti domini Petrus Jodocus Vlricus et Joannes fratres de Rosenberg gratiose et multum charitative ubilibet prose- quuntur, et praecipue seu maxime gratiam, quam nobis nostroque monasterio universis et singulis hominibus seu subditis nostris super libertate et absolutione omnium bernarum et impositionum steirarum et collectarum praesentium et futurarum circa excellentissimum prin- cipem dominum dominum Carolum regem Romanorum et Boemiae regem perpetue obtinentes impetrarunt, nos praesentibus submitti-
92 hec in aliquo molestari. Nulli ergo omnino liceat hanc [nostrae con- cessio-] nis absolucionis eximicionis liberacionis et quittacionis pa- ginam infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis vero hec attemptare presumpserit, indignacionem [nostrae celsitudin-] is se nouerit grauiter incursurum. In quorum omnium testimonium et ad certitudinem pleniorem presentes fieri iussimus et nostre maiestatis sigilli appensione muniri. Datum [Pragae an-] no domini millesimo trecentesimo quadragesimo octauo indiccione prima sexto Kalendas Aprilis regnorum nostrorum anno secundo. [Per dominum regem ad vestram rel. (Folgt ein nicht lesbarer Name).] Nach einer vidimirten Abschrift vom December 1479, welche jedoch viel- fach beschädigt ist. Die Lücken derselben sind aus neueren Abschriften ergänzt worden. Das Original dieser Urkunde ist zwar verloren gegangen, aber das Siegel ist, wiewohl beschädigt, erhalten. Es ist dasselbe sehr gross, hängt an rother Seide und ist von weissem Wachs. — Der König in seinem Schmucke auf einem Throne sitzend, zu seiner Rechten ein Schild mit einem Adler, zur Linken aber ein Schild mit einem doppeltgeschwänzten Löwen. — † Karolvs . Dei . Gracia . Romanorym . Rex . Semp . . . . . vstvs . Et . Boemie. Rex. XCI. 1348. 5. Juni. 0. A0. — Abt Thomas von Hohenfurt und der Convent daselbet verpflichten sich gegenüber den Herren Peter, Jodok, Vlrich und Johann von Rosenberg, von den Stiftounterthanen nur im Nothfalle und auch dann nur mit Erlaubnise der vorgenannten Herren Steuern und Abgaben zu erheben. Ab humana memoria mundi negotia facilius elabuntur, que nec sigillis nec idoneo literarum testimonio perennantur. Nos igitur fr. Thomas dictus abbas totusque conventus monasterii in Altovado ordi- nis Cisterciensis notum facimus tenore praesentium universis, quod multimodas gratias, quibus nos nostrumque monasterium nec non ho- mines haereditates possessiones ac bona nostra nobiles viri domini et fundatores nostri dilecti domini Petrus Jodocus Vlricus et Joannes fratres de Rosenberg gratiose et multum charitative ubilibet prose- quuntur, et praecipue seu maxime gratiam, quam nobis nostroque monasterio universis et singulis hominibus seu subditis nostris super libertate et absolutione omnium bernarum et impositionum steirarum et collectarum praesentium et futurarum circa excellentissimum prin- cipem dominum dominum Carolum regem Romanorum et Boemiae regem perpetue obtinentes impetrarunt, nos praesentibus submitti-
Strana 93
93 mus bona et sincera fide nostra promittentes, quod nec nos nec suc- cessores nostri de universis et singulis bonis haereditatibus incolis praetacti nostri monasterii nullo unquam tempore et perpetue bernas steiras collectas ungeltum subsidia honores remunerationes et alias impositiones qualescunque aut quomodocunqne nuncupatos absque consensu et voluntate praedictorum dominorum et fundatorum no- strorum requirere exigere et exhortare debemus. Et si unquam neces- sitate non modica nos urgente contributionem seu steiram a predicti monasterii nostri pauperibus seu incolis aptare conaremur, hanc ex fauore et licentia praedictorum dominorum et fundatorum nostrorum obtinendo ipsam in usus nostros ac in meliorationem ac sublevamen praetacti nostri monasterii juxta ipsorum consilia disponere et con- vertere tenebimur et spondemus. In cuius rei testimonium et evi- dentiam clariorem praesentem eis literam tradidimus sigillorum no- strorum munimine roboratam. Datum anno domini MCCCXLVIII. in octava ascensionis domini. Nach Kühbeck Diplom. I, 190, der die Abschrift aus einem von ihm nicht näher bezeichneten hs. Codex der Stiftsbibliothek nahm. XCII. 1348. 15. Juni. Krumau. — Die Brüder Peter, Jodok, Ulrich und Johann von Rosenberg machen sich verbindlich, die dem Stifte zu Hohenfurt von König Karl IV. verliehene Steuerfreiheit stets zu achten und unverbrüchlich zu bewahren. Opera pietatis et misericordie sollercia peruigili per nonnullos Christi fideles non inmerito sine quouis more dispendio debentur imitari, docente beato Paulo apostolo bonum facientes non deficiamus tempore enim suo metemus non deficientes. Ergo dum tempus habe- mus, operemur bonum ad omnes maxime autem ad domesticos fidei. Ob quod nos Petrus Jodocus Vlricus et Johannes fratres de Rosen- berg ad vniuersorum noticiam tenore presencium volumus peruenire, quod attendentes naufragium labentis mundi statum et temporum fluxum inconstantem et incertum culmen diuinum vbilibet, prout ex- pedit augeri, cupientes de consensu et voluntate domine genitricis nostre domine Katherine de Rosenberg et de maturo fidelium nostro- rum dilectorum conciliariorum, videlicet Buskonis de Bernharticz, Wernheri et Przibikonis fratrum de Porzessin, Nicolai de Podnawicz, Jesskonis de Czekow et Wlezkonis de Dobronicz concilio monaste-
93 mus bona et sincera fide nostra promittentes, quod nec nos nec suc- cessores nostri de universis et singulis bonis haereditatibus incolis praetacti nostri monasterii nullo unquam tempore et perpetue bernas steiras collectas ungeltum subsidia honores remunerationes et alias impositiones qualescunque aut quomodocunqne nuncupatos absque consensu et voluntate praedictorum dominorum et fundatorum no- strorum requirere exigere et exhortare debemus. Et si unquam neces- sitate non modica nos urgente contributionem seu steiram a predicti monasterii nostri pauperibus seu incolis aptare conaremur, hanc ex fauore et licentia praedictorum dominorum et fundatorum nostrorum obtinendo ipsam in usus nostros ac in meliorationem ac sublevamen praetacti nostri monasterii juxta ipsorum consilia disponere et con- vertere tenebimur et spondemus. In cuius rei testimonium et evi- dentiam clariorem praesentem eis literam tradidimus sigillorum no- strorum munimine roboratam. Datum anno domini MCCCXLVIII. in octava ascensionis domini. Nach Kühbeck Diplom. I, 190, der die Abschrift aus einem von ihm nicht näher bezeichneten hs. Codex der Stiftsbibliothek nahm. XCII. 1348. 15. Juni. Krumau. — Die Brüder Peter, Jodok, Ulrich und Johann von Rosenberg machen sich verbindlich, die dem Stifte zu Hohenfurt von König Karl IV. verliehene Steuerfreiheit stets zu achten und unverbrüchlich zu bewahren. Opera pietatis et misericordie sollercia peruigili per nonnullos Christi fideles non inmerito sine quouis more dispendio debentur imitari, docente beato Paulo apostolo bonum facientes non deficiamus tempore enim suo metemus non deficientes. Ergo dum tempus habe- mus, operemur bonum ad omnes maxime autem ad domesticos fidei. Ob quod nos Petrus Jodocus Vlricus et Johannes fratres de Rosen- berg ad vniuersorum noticiam tenore presencium volumus peruenire, quod attendentes naufragium labentis mundi statum et temporum fluxum inconstantem et incertum culmen diuinum vbilibet, prout ex- pedit augeri, cupientes de consensu et voluntate domine genitricis nostre domine Katherine de Rosenberg et de maturo fidelium nostro- rum dilectorum conciliariorum, videlicet Buskonis de Bernharticz, Wernheri et Przibikonis fratrum de Porzessin, Nicolai de Podnawicz, Jesskonis de Czekow et Wlezkonis de Dobronicz concilio monaste-
Strana 94
94 rium in Altouado Cisterciensis ordinis, in quo rex celorum et dominus deuotissime colitur assidue et laudatur, quod nostre et nostrorum progenitorum fundacionis existit, necnon abbatem et conuentum ip- sius monasterii quam plurimum nobis dilectos modernos eorumque successores circa omnes et singulas gratias, quibus excellentissimus dominus noster dominus Karolus serenissimus rex Romanorum et Boemie rex ipsum monasterium abbatem et conuentum eorumque ho- mines possessiones et bona quecumque a steure regalis solucione, que vulgariter berna dicitur, et ab vniuersis et singulis bernis steuris collectis imposicionibus precariis angariis preangariis peticionibus vngeltis hospitalitatibus susbsidiis et grauaminibus et oneribus qui- buscumque de liberalitate regia suis patentibus litteris pure propter deum intuitumque nostri obsequii ac in remedium anime domini geni- toris nostri felicis memorie domini Petri de Rosenberg absoluit exe- mit quittauit ac perpetuo libertauit. Promittimus firmiter et sincere per nos heredes et successores nostros grauaminibus impedimentis et postergacionibus quibuslibet remotis virtute presentium perpetue et inuiolabiliter conseruare, nec quidpiam contra huiusmodi donacio- nis gratias vllo vmquam tempore venire facere jure siue facto. In cuius rei testimonium sigilla nostra et predictorum fidelium nostrorum Busskonis de Bernharticz, Wernhardi et Przibiconis de Porzessin, Nicolai de Podnawitz, Jeskonis de Czekow et Wiezkonis de Dob- rouitz duximus appendenda. Datum in Crumbnau anno domini mille- simo trecentesimo quadragesimo octauo die festi penthecostes. Nach einer von dem Abte Stanislaus Preinfalk mit den Abkürzungen und den ähnlichen Lettern des Originals gemachten Abschrift. XCIII. 1348. 30. November. O. AO. — Wusk von Harach schafft unserer Frauen in dem Kloster zu Hohenfurt sein Gut zu Königschlag in der Schenkenfeldner Pfarre zur Abhaltung eines Jahrtages für sich und eeine Vorfahren. Ich Wusk von Harach hern Dyetreichs svn vergich offenbar mit dem prief vnd tuenn auch chvnt allen den, dy den prief sehent oder lesen horent, dy ny lebent oder hernach chvmftig sint, daz ich mit wolbedachtem mvet zder zeyt, do ichs wol getun mocht, mit rat vnd gvnst meiner pesten vrevnt vnd auch mit guetem willen meiner hausfrown Agnesen vnd aller meiner erben recht vnd redleich ge- geschafft hab vnser vrown zv dem chloster gen Hohenfurt mein gut
94 rium in Altouado Cisterciensis ordinis, in quo rex celorum et dominus deuotissime colitur assidue et laudatur, quod nostre et nostrorum progenitorum fundacionis existit, necnon abbatem et conuentum ip- sius monasterii quam plurimum nobis dilectos modernos eorumque successores circa omnes et singulas gratias, quibus excellentissimus dominus noster dominus Karolus serenissimus rex Romanorum et Boemie rex ipsum monasterium abbatem et conuentum eorumque ho- mines possessiones et bona quecumque a steure regalis solucione, que vulgariter berna dicitur, et ab vniuersis et singulis bernis steuris collectis imposicionibus precariis angariis preangariis peticionibus vngeltis hospitalitatibus susbsidiis et grauaminibus et oneribus qui- buscumque de liberalitate regia suis patentibus litteris pure propter deum intuitumque nostri obsequii ac in remedium anime domini geni- toris nostri felicis memorie domini Petri de Rosenberg absoluit exe- mit quittauit ac perpetuo libertauit. Promittimus firmiter et sincere per nos heredes et successores nostros grauaminibus impedimentis et postergacionibus quibuslibet remotis virtute presentium perpetue et inuiolabiliter conseruare, nec quidpiam contra huiusmodi donacio- nis gratias vllo vmquam tempore venire facere jure siue facto. In cuius rei testimonium sigilla nostra et predictorum fidelium nostrorum Busskonis de Bernharticz, Wernhardi et Przibiconis de Porzessin, Nicolai de Podnawitz, Jeskonis de Czekow et Wiezkonis de Dob- rouitz duximus appendenda. Datum in Crumbnau anno domini mille- simo trecentesimo quadragesimo octauo die festi penthecostes. Nach einer von dem Abte Stanislaus Preinfalk mit den Abkürzungen und den ähnlichen Lettern des Originals gemachten Abschrift. XCIII. 1348. 30. November. O. AO. — Wusk von Harach schafft unserer Frauen in dem Kloster zu Hohenfurt sein Gut zu Königschlag in der Schenkenfeldner Pfarre zur Abhaltung eines Jahrtages für sich und eeine Vorfahren. Ich Wusk von Harach hern Dyetreichs svn vergich offenbar mit dem prief vnd tuenn auch chvnt allen den, dy den prief sehent oder lesen horent, dy ny lebent oder hernach chvmftig sint, daz ich mit wolbedachtem mvet zder zeyt, do ichs wol getun mocht, mit rat vnd gvnst meiner pesten vrevnt vnd auch mit guetem willen meiner hausfrown Agnesen vnd aller meiner erben recht vnd redleich ge- geschafft hab vnser vrown zv dem chloster gen Hohenfurt mein gut
Strana 95
95 gelegen in dem Chvnigslag in Schenchenvelder pharr genant in dem Pavmbgarten, da Hainrich zden zeyten auf gesezzen ist, vnd daz mein vreys aygen gewesen ist, vnd daz mir gedient hat zehen schil- ling phenning gult, mit allen den rechten vnd nvezen, vnd ichs ge- habt hab, vnd ich mit alle dev vnd dar zv gehort, besuecht vnd vnbe- suecht, also mit beschaidenhait daz der conuent vnd dy sammyng des egenanten chlosters daz selb egenant gut in nvez vnd in gewer schul- len haben ze alle dem recht, vnd ichs gehabt hab. Vnd wenn daz ist, das got vber mich pevtt vnd daz ich nicht enpin, so schullen mir vnd allen mein vodern dy herren in dem egenanten chloster vnsern jartag alle jar jaerleich begen mit einer gewissen. Vnd darumb hab ich vorgenanter Wusk in daz vorgenant gut recht vnd redleichen aufge- ben vnd richtig gemacht zder zeyt, do ichs do ichs (sic) wol getun mocht, also daz ich noch mein erben vns furbas dar nach nicht schullen stellen noch seczen noch chain chrieg dar nach nimmer mer gewinnen. Daz dem conuent vnd der sammyng dez egenannten chlo- sters daz geschaefft vnd dy red also staet vnd vnuerchert beleib, dar- uber so gib ich vorgenanter Wusk von Harach in dysen offen prief fur mich vnd fur all mein erben wolbesigelten vnd bestaett mit mei- nem anhungunden insigel, vnd zv einem zevg pezzer sicherhait mit meines lieben prueder insigel Dyetreich Penisch von Harach, vnd mit meines lieben ohem insigel Hainreichs von Lozperch fur allen chvmftigen chrieg. Der prief ist geben nach Christes geburd drev- zehen hvndert jar dar nach in dem aecht vnd virczkysten jar dez svntags an sand Andres tag. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) Ein Schild mit drei Pfauenfedern. — † S. Bvskonis . De . Harach. — b) Ein Schild mit demselben Zeichen. — † S. Dietrici. De . Harach. Vergleiche LXXII. b. — c) Ein Schild in zwei Felder getheilt; in dem untern derselben erhebt sich ein Kegel oder eine Pyramide. — † S . Hainrici . De . Loszperch. XCIV. 1349. 4. Februar. Lucouia. — Die Brüder Witko und Hoyer von Landstein be- willigen dem Kloster zu Hohenfurt Zollfreiheit in Gratzen. Nos Witko et Hoygerius fratres de Lanestein et domini in Nouo Castro et in Wistritz ad vniuersorum tam praesentium quam futu- rorum notitiam volumus deuenire, quod nos bona deliberatione maturoque consilio prehabito deligenti pure propter dominum et in
95 gelegen in dem Chvnigslag in Schenchenvelder pharr genant in dem Pavmbgarten, da Hainrich zden zeyten auf gesezzen ist, vnd daz mein vreys aygen gewesen ist, vnd daz mir gedient hat zehen schil- ling phenning gult, mit allen den rechten vnd nvezen, vnd ichs ge- habt hab, vnd ich mit alle dev vnd dar zv gehort, besuecht vnd vnbe- suecht, also mit beschaidenhait daz der conuent vnd dy sammyng des egenanten chlosters daz selb egenant gut in nvez vnd in gewer schul- len haben ze alle dem recht, vnd ichs gehabt hab. Vnd wenn daz ist, das got vber mich pevtt vnd daz ich nicht enpin, so schullen mir vnd allen mein vodern dy herren in dem egenanten chloster vnsern jartag alle jar jaerleich begen mit einer gewissen. Vnd darumb hab ich vorgenanter Wusk in daz vorgenant gut recht vnd redleichen aufge- ben vnd richtig gemacht zder zeyt, do ichs do ichs (sic) wol getun mocht, also daz ich noch mein erben vns furbas dar nach nicht schullen stellen noch seczen noch chain chrieg dar nach nimmer mer gewinnen. Daz dem conuent vnd der sammyng dez egenannten chlo- sters daz geschaefft vnd dy red also staet vnd vnuerchert beleib, dar- uber so gib ich vorgenanter Wusk von Harach in dysen offen prief fur mich vnd fur all mein erben wolbesigelten vnd bestaett mit mei- nem anhungunden insigel, vnd zv einem zevg pezzer sicherhait mit meines lieben prueder insigel Dyetreich Penisch von Harach, vnd mit meines lieben ohem insigel Hainreichs von Lozperch fur allen chvmftigen chrieg. Der prief ist geben nach Christes geburd drev- zehen hvndert jar dar nach in dem aecht vnd virczkysten jar dez svntags an sand Andres tag. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) Ein Schild mit drei Pfauenfedern. — † S. Bvskonis . De . Harach. — b) Ein Schild mit demselben Zeichen. — † S. Dietrici. De . Harach. Vergleiche LXXII. b. — c) Ein Schild in zwei Felder getheilt; in dem untern derselben erhebt sich ein Kegel oder eine Pyramide. — † S . Hainrici . De . Loszperch. XCIV. 1349. 4. Februar. Lucouia. — Die Brüder Witko und Hoyer von Landstein be- willigen dem Kloster zu Hohenfurt Zollfreiheit in Gratzen. Nos Witko et Hoygerius fratres de Lanestein et domini in Nouo Castro et in Wistritz ad vniuersorum tam praesentium quam futu- rorum notitiam volumus deuenire, quod nos bona deliberatione maturoque consilio prehabito deligenti pure propter dominum et in
Strana 96
96 remedium praedecessorum nostrorum monasterium seu claustrum Altouadum, vulgariter nuncupatum Wisnowibrod, donum telonis (sic), quod in ciuitate nostra videlicet in Nouo Castro nos vel aliquem no- mine nostro contingit recipere, quantum ipsum monasterium tangit, duntaxat facimus liberum penitus et solutum, promittentes pro nobis heredibus et successoribus nostris et pro illis, qui ipsum telonium nostro nomine habuerint vel tenuerint pro illo vel aliis, ab ipso mo- nasterio telonium a data presentium nunquam exposcere seu repetere temporibus duraturis. In cuius rei testimonium et perpetui roboris firmamentum sigilla nostra presentibus duximus appendenda. Datum in Lucouia 4ts die mensis Februarii anno domini 1349. Nach einer Abschrift im Liber ruber privilegiorum. XCV. 1349. 21. Mai. Krumau. — Nikolaus von Swietlik verkauft dem Abte Thomas von Hohenfurt und dem Convente daselbet das Dorf Oggold für 36 Schock Prager Groschen. Ego Nicolaus de Swietlik recognosco tenore presencium vniuer- sis, quod bona deliberacione et maturo amicorum meorum prehabito consilio et consensu villam meam dictam Okol quatuor laneos in se continentem, quam a fratribus meis Leonhardo videlicet et Jescone de Swietlik comparaueram pro septuaginta sexagenis, domino Thome reuerendo abbati et toto conuentui de Altovado rite et rationabiliter pro quinquaginta sex sexagenis grossorum Pragensium, quas ab eis- dem plene et integre me percepisse fateor, duxi vendendam cum agris cultis et incultis pratis pascuis montibus planis siluis rubetis aquis aquarumve decursibus censibus dominio proprietate necnon aliis suis pertinenciis et fructibus vniuersis, que nunc ibi sunt vel fieri poterint in futurum, in quibuscumque rebus consistant, aut quocumque no- mine censeantur. Valorem vero qui dictas quinquaginta sex sexage- nas excrescit, in remedium anime mee et omnium meorum predeces- sorum dicto monasterio et fratribus pie largiendo promittens bona et sincera fide fraude et dolo remotis vna cum fideiussoribus meis Chwalone de Swietlik et Petro de Sestow prefatam villam cum per- tinenciis suis vniuersis qualibet remota postergacione contra quam- libet personam, cuiuscumque status fuerit, iure terre iuxta regni Bohemie approbatam et bactenus obseruatam consuetudinem disbri- gare; quod si quoquo modo facere neglexerimus, obstagium debitum
96 remedium praedecessorum nostrorum monasterium seu claustrum Altouadum, vulgariter nuncupatum Wisnowibrod, donum telonis (sic), quod in ciuitate nostra videlicet in Nouo Castro nos vel aliquem no- mine nostro contingit recipere, quantum ipsum monasterium tangit, duntaxat facimus liberum penitus et solutum, promittentes pro nobis heredibus et successoribus nostris et pro illis, qui ipsum telonium nostro nomine habuerint vel tenuerint pro illo vel aliis, ab ipso mo- nasterio telonium a data presentium nunquam exposcere seu repetere temporibus duraturis. In cuius rei testimonium et perpetui roboris firmamentum sigilla nostra presentibus duximus appendenda. Datum in Lucouia 4ts die mensis Februarii anno domini 1349. Nach einer Abschrift im Liber ruber privilegiorum. XCV. 1349. 21. Mai. Krumau. — Nikolaus von Swietlik verkauft dem Abte Thomas von Hohenfurt und dem Convente daselbet das Dorf Oggold für 36 Schock Prager Groschen. Ego Nicolaus de Swietlik recognosco tenore presencium vniuer- sis, quod bona deliberacione et maturo amicorum meorum prehabito consilio et consensu villam meam dictam Okol quatuor laneos in se continentem, quam a fratribus meis Leonhardo videlicet et Jescone de Swietlik comparaueram pro septuaginta sexagenis, domino Thome reuerendo abbati et toto conuentui de Altovado rite et rationabiliter pro quinquaginta sex sexagenis grossorum Pragensium, quas ab eis- dem plene et integre me percepisse fateor, duxi vendendam cum agris cultis et incultis pratis pascuis montibus planis siluis rubetis aquis aquarumve decursibus censibus dominio proprietate necnon aliis suis pertinenciis et fructibus vniuersis, que nunc ibi sunt vel fieri poterint in futurum, in quibuscumque rebus consistant, aut quocumque no- mine censeantur. Valorem vero qui dictas quinquaginta sex sexage- nas excrescit, in remedium anime mee et omnium meorum predeces- sorum dicto monasterio et fratribus pie largiendo promittens bona et sincera fide fraude et dolo remotis vna cum fideiussoribus meis Chwalone de Swietlik et Petro de Sestow prefatam villam cum per- tinenciis suis vniuersis qualibet remota postergacione contra quam- libet personam, cuiuscumque status fuerit, iure terre iuxta regni Bohemie approbatam et bactenus obseruatam consuetudinem disbri- gare; quod si quoquo modo facere neglexerimus, obstagium debitum
Strana 97
97 in ciuitate Chrumpnaw dominorum de Rosenberch ad hospitem per dominum abbatem vel conuentum predictos nobis deputatum tene- bimur in personis propriis obseruare, quousque per nos antedicta villa ipsis sufficienter fuerit disbrigata. In cuius rei testimonium si- gillum meum vna cum sigillo Leonhardi de Swietlik fratris mei pre- sentibus duxi appendendum. Insuper ego Leonhardus predictus de Swietlik predicta protestor et recognosco et in euidens testimonium sigillum meum presentibus duxi appendendum. Datum Chrumpnaw die ascensionis domini millesimo trecentesimo quadragesimo nono. Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Ein Helm, dessen Schmuck ein langgeschnabelter Vogel. — † S. Nicolai. D . Swietlik. b) Ein Helm, dessen Zierde ein Hahn. — † S. Leonhardi.D. Swietlik. XCVI. 1349. 22. November. O. A0. — Ulrich von Schauftern urkundet, dass sein Vater Johann den Herren zu Hohenfurt zu einem rechten Seelgeräthe für sich und seinen Oheim Peschek von Hatzles zeln Pfund Passauer Pfenninge geschafft habe. Ich Vlreich hern Johans sven von Schzawflern, dem got genadt, vergich vnd tven chvnt offenbar an dysem prief allen den, die yn sehent lesen oder hoerent lesen, dye nv lebent oder hernach chvemftig synt, daz meyn egenanter vater Johan von Schzawflern gelten scholt der erbern sammyng des clasters cze Hohenfurt fvemf phvnt Pazzawer phenning vmb eyn ebeges selgeraet seym oehem Pescheyn vom Hatslabs ; dar czy hat er geschaft an seynem todpett fvemf phynt Pazzawer phenning den vorgenanten hern cze Hohenfurt seyn selbes sel ezy aynem rechten vnd ewygen selgeraet mit meym gveten wyllen mit gvnst vnd mit rat aller venser vrevnt. Vnd dye czehent phvnt hat er yn geschaft avf vensern ezwayn mvelen, die da lygent da ezem Saeherleyns; dye erst dyent ayn halbs schok groser phenning Prager mvencz, dye ander dreysich Pazzawer. Von dem phunt schzvellen die egenanten hern von Hohenfvrt alle jar begen ayn jartag mit ayner ewygen bedaechtnvezz meyns vaters sel vnd seynes oehems nach yrs ordens gewanheyt vnd mit aynem mal der gemayn in daz refent. Waer aver das, daz ich egenanter Vlreich den oftgenanten herren von Hohenfurt czehen phvnt phenning gaeb, wan daz geschae, so schzvellen dye vorgenanten mvel wyder an
97 in ciuitate Chrumpnaw dominorum de Rosenberch ad hospitem per dominum abbatem vel conuentum predictos nobis deputatum tene- bimur in personis propriis obseruare, quousque per nos antedicta villa ipsis sufficienter fuerit disbrigata. In cuius rei testimonium si- gillum meum vna cum sigillo Leonhardi de Swietlik fratris mei pre- sentibus duxi appendendum. Insuper ego Leonhardus predictus de Swietlik predicta protestor et recognosco et in euidens testimonium sigillum meum presentibus duxi appendendum. Datum Chrumpnaw die ascensionis domini millesimo trecentesimo quadragesimo nono. Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Ein Helm, dessen Schmuck ein langgeschnabelter Vogel. — † S. Nicolai. D . Swietlik. b) Ein Helm, dessen Zierde ein Hahn. — † S. Leonhardi.D. Swietlik. XCVI. 1349. 22. November. O. A0. — Ulrich von Schauftern urkundet, dass sein Vater Johann den Herren zu Hohenfurt zu einem rechten Seelgeräthe für sich und seinen Oheim Peschek von Hatzles zeln Pfund Passauer Pfenninge geschafft habe. Ich Vlreich hern Johans sven von Schzawflern, dem got genadt, vergich vnd tven chvnt offenbar an dysem prief allen den, die yn sehent lesen oder hoerent lesen, dye nv lebent oder hernach chvemftig synt, daz meyn egenanter vater Johan von Schzawflern gelten scholt der erbern sammyng des clasters cze Hohenfurt fvemf phvnt Pazzawer phenning vmb eyn ebeges selgeraet seym oehem Pescheyn vom Hatslabs ; dar czy hat er geschaft an seynem todpett fvemf phynt Pazzawer phenning den vorgenanten hern cze Hohenfurt seyn selbes sel ezy aynem rechten vnd ewygen selgeraet mit meym gveten wyllen mit gvnst vnd mit rat aller venser vrevnt. Vnd dye czehent phvnt hat er yn geschaft avf vensern ezwayn mvelen, die da lygent da ezem Saeherleyns; dye erst dyent ayn halbs schok groser phenning Prager mvencz, dye ander dreysich Pazzawer. Von dem phunt schzvellen die egenanten hern von Hohenfvrt alle jar begen ayn jartag mit ayner ewygen bedaechtnvezz meyns vaters sel vnd seynes oehems nach yrs ordens gewanheyt vnd mit aynem mal der gemayn in daz refent. Waer aver das, daz ich egenanter Vlreich den oftgenanten herren von Hohenfurt czehen phvnt phenning gaeb, wan daz geschae, so schzvellen dye vorgenanten mvel wyder an
Strana 98
98 mych gevallen als ee. Vnd schzvellen dye hern vmb dye czehen phvnt ayn phvnt gelezs chawfen, da meynes vater sel vnd seynes oehems bey gedacht werd ewygleych. Daz dye red all staet vnd vnczeprochen veurbaz beleyb an allen chryeg, dar vmb gib ich yn dysen prief versygelten mit meym ingsygel mit Vlreichs von Dro- chaw vnd mit Benyschzs von Rosenberch ingsygeln, dye dyrr sach mit andern pidern lewten geczevgen synt. Der prief ist gegeben da von Christes gepvrd ergangen warden drewczen hvndert jar dar nach yn dem nevn vnd vyerczygistem jar an sand Ceczilgen tag. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) Ein Helm, dessen Zierde der Oberleib eines schwertschwingenden Mannes. — † S. Vlrici. D . Saher. b) Ein Helm, dessen Zierde ein Hütlein mit einem Paar Hörner. — † S. Vlrici. D' Kwietonio. c) Ein Schild mit dem Zeichen der Harach. — † S. Benichsi . De . Harach. XCVII. 1350. 17. September. O. A0. — Michl von Gulwasser bekennt, von dem Convent des Klosters zu Hohenfurt auf seinen halben Hof zu Gutwasser 83 Pfund Pas- sauer Pfenning geliehen zu haben. Ich Mychlis Vlreichs sun vom Guetemwasser, dein got genad, vergich vnd tuen chvnt offenbar an dem prief allen den, di in sechent lesent oder horent lesen, daz der erber conuent des chlo- sters ze Hohenfuert mier gelichen hat auf meinen halben hof, den ich han datz dem Guetemwasser, achtzk vnd drev phunt Passawer phenning, also beschaidenleich daz si den cins, daz iar achtzk phen- ning dienst an sand Georgen tag viertzk vnd an sand Mychels tag viertzk, innemen schullen. Vnd wer daz, daz ich in di egenanten achtzk vnd drev phunt phenning vor sand Mychels tag viertzehen tag wider chert, so ist mein vorgenanter halber hof wider mein als ee. Tet ich des nicht, so schullen si in dann furbas inn haben in alle dem nustz vnd gewer, als ich in vnd mein vorvodern inn gehabt haben, an allen chrig an allev widerredd vnd an allev ansprach ewichleich. Daz di redd stet gantz vnd vnzeprochen weleib, darum gib ich in den prief versigelten mit hern Ludweiges purgrauens in- sigels ze Rosenberch, wand ich aygens insigels nicht het, der mit sant (sic) dem Qualn von Chirichslag vmb di sach mein purgel war- den ist, vnd ein warr gezevg mit andern pidern levten. Der prief ist gegeben do von Christes gepuerd ergangen warden drevtzehenhun-
98 mych gevallen als ee. Vnd schzvellen dye hern vmb dye czehen phvnt ayn phvnt gelezs chawfen, da meynes vater sel vnd seynes oehems bey gedacht werd ewygleych. Daz dye red all staet vnd vnczeprochen veurbaz beleyb an allen chryeg, dar vmb gib ich yn dysen prief versygelten mit meym ingsygel mit Vlreichs von Dro- chaw vnd mit Benyschzs von Rosenberch ingsygeln, dye dyrr sach mit andern pidern lewten geczevgen synt. Der prief ist gegeben da von Christes gepvrd ergangen warden drewczen hvndert jar dar nach yn dem nevn vnd vyerczygistem jar an sand Ceczilgen tag. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) Ein Helm, dessen Zierde der Oberleib eines schwertschwingenden Mannes. — † S. Vlrici. D . Saher. b) Ein Helm, dessen Zierde ein Hütlein mit einem Paar Hörner. — † S. Vlrici. D' Kwietonio. c) Ein Schild mit dem Zeichen der Harach. — † S. Benichsi . De . Harach. XCVII. 1350. 17. September. O. A0. — Michl von Gulwasser bekennt, von dem Convent des Klosters zu Hohenfurt auf seinen halben Hof zu Gutwasser 83 Pfund Pas- sauer Pfenning geliehen zu haben. Ich Mychlis Vlreichs sun vom Guetemwasser, dein got genad, vergich vnd tuen chvnt offenbar an dem prief allen den, di in sechent lesent oder horent lesen, daz der erber conuent des chlo- sters ze Hohenfuert mier gelichen hat auf meinen halben hof, den ich han datz dem Guetemwasser, achtzk vnd drev phunt Passawer phenning, also beschaidenleich daz si den cins, daz iar achtzk phen- ning dienst an sand Georgen tag viertzk vnd an sand Mychels tag viertzk, innemen schullen. Vnd wer daz, daz ich in di egenanten achtzk vnd drev phunt phenning vor sand Mychels tag viertzehen tag wider chert, so ist mein vorgenanter halber hof wider mein als ee. Tet ich des nicht, so schullen si in dann furbas inn haben in alle dem nustz vnd gewer, als ich in vnd mein vorvodern inn gehabt haben, an allen chrig an allev widerredd vnd an allev ansprach ewichleich. Daz di redd stet gantz vnd vnzeprochen weleib, darum gib ich in den prief versigelten mit hern Ludweiges purgrauens in- sigels ze Rosenberch, wand ich aygens insigels nicht het, der mit sant (sic) dem Qualn von Chirichslag vmb di sach mein purgel war- den ist, vnd ein warr gezevg mit andern pidern levten. Der prief ist gegeben do von Christes gepuerd ergangen warden drevtzehenhun-
Strana 99
99 dert jar dar nach in dem fumftzkistem jar an des heiligen herren sand Lamprecht tag. Kleines, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Ein Helm, dessen Zierde aus dem Brustbilde eines schwertschwingenden Man- nes besteht. — S. Lvdwici . D. Zwetliek. XCVIII. 1351. 6. Februar. O. AO. — Meinhart der Fleut von Weikersdorf macht seiner Hausfrau Ursula zu rechter Morgengabe einen Weingarten für 70 Pfund Wie- ner Pfenninge. Ich Meinhart der Fleut*) von Weichesdorff verjech vnd thuen kundt allen den, die disen brieff lesen oder horen lesen, die nun le- bend vnd hernach kunfftig sindt, das ich meiner hausfrawen frawen Vrsulen gemacht hab zu rechter morgengab nach des lanndsrecht zu Osterreich den weingarten, der da haiset der "glob wier vns“, vnd gelegen ist bei Amaistall, der vnnser rechts aigen ist, für sibentzig pfund pfenning Wienner munss vnd bin auch ich vorgenanter Mein- hart der Fleut vnd ich Hainrich sein brueder recht scherm vnd gewer fur all ansprach, als aigens vnnd morgengab recht ist in dem landt zw Osterreich, vnd habn vnns auch baid angenommen für vnnsern brueder Otten, wan er bey landt nicht ist, vnd wen wir es mit vnn- ser muetter vnd mit vnnser geschwisteret wil gethan haben vnd nach vnnser pessten frewndt rat also mit ausgenommer red, wan ir mein erben geben die vorgenanten siebenczig pfundt pfennig, so sol der weingart ledig sein. Vnd daruber geb wir ir disen brieff versiglt mit vnnser peder aigen anhangunden insigin vnd ist auch der sach geczeug mein oheim Fridrich der Perawer mit seim inn- sigl vnd mein uetter Conrad der Pluemb mit seinem innsigl. Der prieff ist gebn nach Cristi geburd dreyczehenhundert jar darnach in dem ainundfunffezigisten jarn des sontags nach vnser frawen tag zw der liechtmessn. Nach einer vom Herrn Jobst von Rosenberg vidimirten Abschrift ddo. Krumau am Montag nach Mariä Geburt 1535. *) In „Floyt" durch eine zweite Hand verändert.
99 dert jar dar nach in dem fumftzkistem jar an des heiligen herren sand Lamprecht tag. Kleines, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Ein Helm, dessen Zierde aus dem Brustbilde eines schwertschwingenden Man- nes besteht. — S. Lvdwici . D. Zwetliek. XCVIII. 1351. 6. Februar. O. AO. — Meinhart der Fleut von Weikersdorf macht seiner Hausfrau Ursula zu rechter Morgengabe einen Weingarten für 70 Pfund Wie- ner Pfenninge. Ich Meinhart der Fleut*) von Weichesdorff verjech vnd thuen kundt allen den, die disen brieff lesen oder horen lesen, die nun le- bend vnd hernach kunfftig sindt, das ich meiner hausfrawen frawen Vrsulen gemacht hab zu rechter morgengab nach des lanndsrecht zu Osterreich den weingarten, der da haiset der "glob wier vns“, vnd gelegen ist bei Amaistall, der vnnser rechts aigen ist, für sibentzig pfund pfenning Wienner munss vnd bin auch ich vorgenanter Mein- hart der Fleut vnd ich Hainrich sein brueder recht scherm vnd gewer fur all ansprach, als aigens vnnd morgengab recht ist in dem landt zw Osterreich, vnd habn vnns auch baid angenommen für vnnsern brueder Otten, wan er bey landt nicht ist, vnd wen wir es mit vnn- ser muetter vnd mit vnnser geschwisteret wil gethan haben vnd nach vnnser pessten frewndt rat also mit ausgenommer red, wan ir mein erben geben die vorgenanten siebenczig pfundt pfennig, so sol der weingart ledig sein. Vnd daruber geb wir ir disen brieff versiglt mit vnnser peder aigen anhangunden insigin vnd ist auch der sach geczeug mein oheim Fridrich der Perawer mit seim inn- sigl vnd mein uetter Conrad der Pluemb mit seinem innsigl. Der prieff ist gebn nach Cristi geburd dreyczehenhundert jar darnach in dem ainundfunffezigisten jarn des sontags nach vnser frawen tag zw der liechtmessn. Nach einer vom Herrn Jobst von Rosenberg vidimirten Abschrift ddo. Krumau am Montag nach Mariä Geburt 1535. *) In „Floyt" durch eine zweite Hand verändert.
Strana 100
100 XCIX. 1353. 12. Februar. Auinione. — Papet Innocenz VI. beauftragt den Erzbischof von Prag, dem Weltpriester Mauritz von Malenitz zu irgend einem Beneficium, dessen Präsentation dem Abte und Convente zu Hohenfurt zusteht, zu verhelfen. Innocencius episcopus seruus seruorum dei venerabili fratri archiepiscopo Pragensi salutem et apostolicam benedictionem. Con- stitutus in presencia nostra dilectus filius Mauricius natus quondam Petri de Malenicz pauper presbyter tue dyocesis nobis humiliter supplicauit, ut cum ipse, sicut asserit, beneficium aliquod ecclesia- sticum non obtineat, prouideri sibi de benignitate apostolica manda- remus. Quia igitur illi sunt ad ecclesiastica beneficia promouendi, quibus mores et sciencia suffragantur; cum idem presbyter, quem per certos examinatores super hoc deputatos a nobis de litteratura examinari fecimus diligenter, inuentus sit in illa conuenienter ydoneus ad ecclesiasticum beneficium obtinendum, nos de uita et conuersa- cione ipsius presbyteri noticiam non habentes fraternitati tue per apostolica scripta mandamus, quatinus de hiis solerter inquirens, si enim vite laudabilis et honeste conuersacionis esse reperies, et aliud ecclesiasticum beneficium non obtineat, aliudque canonicum non ob- sistat, et de aliquo ecclesiastico beneficio secundum sue probitatis merita competenti cum cura uel sine cura consueto ab olim clericis secularibus assignari spectante communiter uel diuisim ad collacio- nem uel presentacionem dilectorum filiorum abbatis et conuentus monasterii in Altouado Cisterciensis ordinis dicte dyocesis, si quod in ciuitate uel dyocesi Pragensi uacat ad presens, uel quam primum ad id obtulerit se facultas, per te uel alium seu alios prouidere pro- cures, inducens eum in corporalem possessionem eiusdem beneficii et defendens inductum ac faciens ipsum ad illud, si in ecclesia col- legiata secundum disticcionem (sic) nostram inferius annotatam ex- titerit, postquam de ipso uacante sibi prouisum fuerit, in canonicum recipi et in fratrem. Non obstante si aliqui nostra uel predecessorum nostrorum Romanorum pontificum auctoritate huiusmodi beneficia ad dictorum abbatis et conuentus collacionem uel presentacionem spec- tancia tam in huiusmodi pauperum quam alia quacumque forma proui- sionis expectent, quibus omnibus preterquam auctoritate nostra huius- modi beneficia expectantibus dictum presbyterum in assecucione
100 XCIX. 1353. 12. Februar. Auinione. — Papet Innocenz VI. beauftragt den Erzbischof von Prag, dem Weltpriester Mauritz von Malenitz zu irgend einem Beneficium, dessen Präsentation dem Abte und Convente zu Hohenfurt zusteht, zu verhelfen. Innocencius episcopus seruus seruorum dei venerabili fratri archiepiscopo Pragensi salutem et apostolicam benedictionem. Con- stitutus in presencia nostra dilectus filius Mauricius natus quondam Petri de Malenicz pauper presbyter tue dyocesis nobis humiliter supplicauit, ut cum ipse, sicut asserit, beneficium aliquod ecclesia- sticum non obtineat, prouideri sibi de benignitate apostolica manda- remus. Quia igitur illi sunt ad ecclesiastica beneficia promouendi, quibus mores et sciencia suffragantur; cum idem presbyter, quem per certos examinatores super hoc deputatos a nobis de litteratura examinari fecimus diligenter, inuentus sit in illa conuenienter ydoneus ad ecclesiasticum beneficium obtinendum, nos de uita et conuersa- cione ipsius presbyteri noticiam non habentes fraternitati tue per apostolica scripta mandamus, quatinus de hiis solerter inquirens, si enim vite laudabilis et honeste conuersacionis esse reperies, et aliud ecclesiasticum beneficium non obtineat, aliudque canonicum non ob- sistat, et de aliquo ecclesiastico beneficio secundum sue probitatis merita competenti cum cura uel sine cura consueto ab olim clericis secularibus assignari spectante communiter uel diuisim ad collacio- nem uel presentacionem dilectorum filiorum abbatis et conuentus monasterii in Altouado Cisterciensis ordinis dicte dyocesis, si quod in ciuitate uel dyocesi Pragensi uacat ad presens, uel quam primum ad id obtulerit se facultas, per te uel alium seu alios prouidere pro- cures, inducens eum in corporalem possessionem eiusdem beneficii et defendens inductum ac faciens ipsum ad illud, si in ecclesia col- legiata secundum disticcionem (sic) nostram inferius annotatam ex- titerit, postquam de ipso uacante sibi prouisum fuerit, in canonicum recipi et in fratrem. Non obstante si aliqui nostra uel predecessorum nostrorum Romanorum pontificum auctoritate huiusmodi beneficia ad dictorum abbatis et conuentus collacionem uel presentacionem spec- tancia tam in huiusmodi pauperum quam alia quacumque forma proui- sionis expectent, quibus omnibus preterquam auctoritate nostra huius- modi beneficia expectantibus dictum presbyterum in assecucione
Strana 101
101 huiusmodi beneficii uolumus anteferri, sed nullum per hoc eis quo ad assecucionem aliorum beneficiorum preiudicium generari ; aut si ali- quibus de beneficiis ecclesiasticis ad dictos abbatem et conuentum spectantibus per nostras litteras sit prouisum, seu si eisdem abbati et conuentui uel personis ipsius ecclesie, in qua sibi prouideri con- tigerit, a sede apostolica sit indultum, quod ad recepcionem uel prouisionem alicuius minime teneantur, quodque ad id compelli aut quod interdici suspendi uel excommunicari non possint, uel quod de beneficiis ad eorum collacionem uel presentacionem spectantibus non possit aliquibus prouideri, per litteras apostolicas non facientes ple- nam et expressam de indulto huismodi mencionem sine qualibet alia prefate sedis indulgencia, cuiuscumque tenoris existat, per quam effectus presencium impediri valeat uel differi, et de qua in nostris litteris mencionem fieri oporteat specialem, contradictores per cen- suram ecclesiasticam appellacione posposita compescendo. Ita tamen quod idem presbyter, prout requiret onus beneficii, de quo ei proui- sum fuerit, personaliter resideat in eodem, mandatum nostrum in hac parte impleturus, quod in eo impendisse lauderis misericordiam pau- peri et obedienciam mandatori. Volumus autem, quod omnes alie littere a sede predicta uel eius legatis seu quibuslibet aliis obtente necnon promissiones et obligaciones a quibuscumque personis facte super ipsius presbyteri prouisione sint inualide omnique careat (sic) firmitate. Ceterum districcius inhibemus, ne prefato presbytero auc- toritate presencium in cathedrali aliquatenus prouideatur ecclesia uel de cuiuslibet ecclesie collegiate prebenda uel alio ecclesiastico bene- ficio sine cura, cuius redditus et prouentus annui quindecim marcha- rum argenti summam siue de aliqua parrochiali ecclesia uel aliquo ecclesiastico beneficio curam animarum habente, cuius redditus et prouentus viginti marcharum argenti annuam quantitatem excedant- valorem autem annuum huiusmodi reddituum et prouentuum declara- mus et haberi volumus extimatum (sic), prout de illis secundum ta- xacionem uel alias pro decima est amplius persolutum. Nostre tamen intencionis existit, quod de huiusmodi beneficio eciam, si minoris, quam predicitur, valoris extiterit, possit eidem presbytero, si illud infra vnius mensis spacium, postquam sibi de ipsius beneficii uaca- cione constiterit, acceptare uoluerit, prouideri. Prefatis enim abbati et conuentui, ne post insinuacionem presencium et processuum per eas habitorum eis factam de ipso beneficio interim eciam ante accep-
101 huiusmodi beneficii uolumus anteferri, sed nullum per hoc eis quo ad assecucionem aliorum beneficiorum preiudicium generari ; aut si ali- quibus de beneficiis ecclesiasticis ad dictos abbatem et conuentum spectantibus per nostras litteras sit prouisum, seu si eisdem abbati et conuentui uel personis ipsius ecclesie, in qua sibi prouideri con- tigerit, a sede apostolica sit indultum, quod ad recepcionem uel prouisionem alicuius minime teneantur, quodque ad id compelli aut quod interdici suspendi uel excommunicari non possint, uel quod de beneficiis ad eorum collacionem uel presentacionem spectantibus non possit aliquibus prouideri, per litteras apostolicas non facientes ple- nam et expressam de indulto huismodi mencionem sine qualibet alia prefate sedis indulgencia, cuiuscumque tenoris existat, per quam effectus presencium impediri valeat uel differi, et de qua in nostris litteris mencionem fieri oporteat specialem, contradictores per cen- suram ecclesiasticam appellacione posposita compescendo. Ita tamen quod idem presbyter, prout requiret onus beneficii, de quo ei proui- sum fuerit, personaliter resideat in eodem, mandatum nostrum in hac parte impleturus, quod in eo impendisse lauderis misericordiam pau- peri et obedienciam mandatori. Volumus autem, quod omnes alie littere a sede predicta uel eius legatis seu quibuslibet aliis obtente necnon promissiones et obligaciones a quibuscumque personis facte super ipsius presbyteri prouisione sint inualide omnique careat (sic) firmitate. Ceterum districcius inhibemus, ne prefato presbytero auc- toritate presencium in cathedrali aliquatenus prouideatur ecclesia uel de cuiuslibet ecclesie collegiate prebenda uel alio ecclesiastico bene- ficio sine cura, cuius redditus et prouentus annui quindecim marcha- rum argenti summam siue de aliqua parrochiali ecclesia uel aliquo ecclesiastico beneficio curam animarum habente, cuius redditus et prouentus viginti marcharum argenti annuam quantitatem excedant- valorem autem annuum huiusmodi reddituum et prouentuum declara- mus et haberi volumus extimatum (sic), prout de illis secundum ta- xacionem uel alias pro decima est amplius persolutum. Nostre tamen intencionis existit, quod de huiusmodi beneficio eciam, si minoris, quam predicitur, valoris extiterit, possit eidem presbytero, si illud infra vnius mensis spacium, postquam sibi de ipsius beneficii uaca- cione constiterit, acceptare uoluerit, prouideri. Prefatis enim abbati et conuentui, ne post insinuacionem presencium et processuum per eas habitorum eis factam de ipso beneficio interim eciam ante accep-
Strana 102
102 tacionem huiusmodi disponere quoquo modo presumant, districcius inhibemus, decernentes irritum et inane, si secus super premissis a quoquam quauis anctoritate contigerit attemptari. Datum Auinione II. Idus Februarii pontificatus nostri anno primo. Inserirt in die Urkunde N. C. C. 1353. 14. Juni. Prag. — Bartholomäus und Stephan, Domherren der Prager Kirche und vicarii in spiritualibus des Erzbischofes Arnest von Prag, beauftra- gen den Dechant von Teindles und die Pfarrer von Priethal und Rosenberg mit der Vollziehung vorstehender Bulle des Papstes Innocenz VI. Bartholomeus, decanus ecclesie sancti Egidii maioris ciuitatis Pragensis, et Stephanus canonici Pragensis ecclesie, reuerendissimi in Christo patris et domini domini Arnesti dei et epostolice sedis gratia sancte ecclesie Pragensis archiepiscopi executoris principalis ad infrascripta a sede apostolica deputati vicarii in spiritualibus ge- nerales, venerabilibus ac religiosis viris abbati et conuentui mona- sterii in Altouado ordinis Cisterciensis Pragensis diocesis ac omnibus et singulis, ad quos presentes littere peruenerint et quos infrascripta contingunt seu contingere poterunt, quoquo modo quocumque no- mine censeantur, salutem in domino et mandatis nostris ymo verius apostolicis humiliter obedire. Litteras sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Innocencii diuina prouidencia pape VI“ eius vera bulla plumbea cum cordula canapis bullatas sanas et integras omnique suspicione carentes presentatas nobis per discretum virum, Mauricium de Malenicz presbiterum eiusdem dyocesis nos cum ea, qua decuit, reuerencia recepisse noueritis sub hac forma : [Folgt die Bulle des Papstes Innocens VI., ausgestellt zu Auinione 1353. 12. Februar. (N. XCIX.)]. Post quarum litterarum apostolicarum presentacionem et lecturam predictus Mauricius presbyter nobis humiliter supplicauit, ut dictum mandatum apostolicum predicto domino nostro archiepis- copo Pragensi in hac parte commissum vice et nomine ipsius execu- toris nobis in hac parte commissum exsecucioni debite mandaremus. Nos igitur vicarii prefati tamquam obediencie filii volentes mandatum apostolicum predictum exsequi reuerenter auctoritate apostolica, qua fungimur in hac parte, de vita et conuersacione ipsius presbyteri et aliis circumstanciis in ipsis litteris apostolicis contentis iuxta traditam nobis formam in quisiuimus diligenter, et quia ipsum ex fide digno-
102 tacionem huiusmodi disponere quoquo modo presumant, districcius inhibemus, decernentes irritum et inane, si secus super premissis a quoquam quauis anctoritate contigerit attemptari. Datum Auinione II. Idus Februarii pontificatus nostri anno primo. Inserirt in die Urkunde N. C. C. 1353. 14. Juni. Prag. — Bartholomäus und Stephan, Domherren der Prager Kirche und vicarii in spiritualibus des Erzbischofes Arnest von Prag, beauftra- gen den Dechant von Teindles und die Pfarrer von Priethal und Rosenberg mit der Vollziehung vorstehender Bulle des Papstes Innocenz VI. Bartholomeus, decanus ecclesie sancti Egidii maioris ciuitatis Pragensis, et Stephanus canonici Pragensis ecclesie, reuerendissimi in Christo patris et domini domini Arnesti dei et epostolice sedis gratia sancte ecclesie Pragensis archiepiscopi executoris principalis ad infrascripta a sede apostolica deputati vicarii in spiritualibus ge- nerales, venerabilibus ac religiosis viris abbati et conuentui mona- sterii in Altouado ordinis Cisterciensis Pragensis diocesis ac omnibus et singulis, ad quos presentes littere peruenerint et quos infrascripta contingunt seu contingere poterunt, quoquo modo quocumque no- mine censeantur, salutem in domino et mandatis nostris ymo verius apostolicis humiliter obedire. Litteras sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Innocencii diuina prouidencia pape VI“ eius vera bulla plumbea cum cordula canapis bullatas sanas et integras omnique suspicione carentes presentatas nobis per discretum virum, Mauricium de Malenicz presbiterum eiusdem dyocesis nos cum ea, qua decuit, reuerencia recepisse noueritis sub hac forma : [Folgt die Bulle des Papstes Innocens VI., ausgestellt zu Auinione 1353. 12. Februar. (N. XCIX.)]. Post quarum litterarum apostolicarum presentacionem et lecturam predictus Mauricius presbyter nobis humiliter supplicauit, ut dictum mandatum apostolicum predicto domino nostro archiepis- copo Pragensi in hac parte commissum vice et nomine ipsius execu- toris nobis in hac parte commissum exsecucioni debite mandaremus. Nos igitur vicarii prefati tamquam obediencie filii volentes mandatum apostolicum predictum exsequi reuerenter auctoritate apostolica, qua fungimur in hac parte, de vita et conuersacione ipsius presbyteri et aliis circumstanciis in ipsis litteris apostolicis contentis iuxta traditam nobis formam in quisiuimus diligenter, et quia ipsum ex fide digno-
Strana 103
103 rum testimonio vite laudabilis et honeste conuersacionis esse repe- rimus nec inuenimus aliquod canonicum, quod obstet eidem, propter quod dicta prouisio retardari uel impediri deberet, ipsum pronunc- ciamus abilem et idoneum ad ecclesiasticum beneficium obtinendum vsque ad ualorem et summam in eisdem litteris apostolicis compre- hensam. Ideoque ecclesiasticum beneficium nulli alii de iure debitum cum cura uel sine cura eidem presbytero sibi tamen competens se- cundum sue probitatis merita spectans ad collacionem uel presenta- cionem vestram, si quod in ciuitate uel dyocesi Pragensi vacat, ad presens consuetum ab olim clericis secularibus assignari, cuius redditus annui summam viginti marcarum cum cura uel sine cura quindecim secundum taxacionem in prefatis litteris apostolicis con- tentam non excedant, quod idem presbyter per se uel procuratorem suum ad hoc legittime constitutum infra vnius mensis spacium a noti- cia vacacionis ipsius duxerit acceptandum, cum omnibus iuribus et pertinenciis suis auctoritate apostolica conferimus et eidem de ipso prouidemus, ipsumpue per birretum nostrum inuestimus de eodem. Vosque abbatem et conuentum necnon omnes et singulos alios, quo- rum interest uel interesse poterit, primo secundo tercio et peremp- torie requirimus et monemus communiter et diuisim vobis nichilomi- nus in virtute sancte obediencie precipiendo mandantes, quatinus infra sex dies a presentacione seu notificacione presencium vobis facta, quorum duos pro primo pro secundo et reliquos duos vobis et aliis, quorum interest uel interesse poterit, pro tercio et peremptorie termino ac monicione canonica assignamus eundem presbyterum uel suum procuratorem eius nomine ad dictum beneficium, de quo sibi prouidimus, sine difficultate qualibet recipiatis et eciam ad- mittatis, permittentes ipsum pacifica ipsius beneficii possessione gaudere, amouentes ab eo quemlibet illicitum et iniustum detentorem, quem et nos exnunc prout extunc amouemus, sibique uel eius procu- ratori pro eo de ipsius beneficii fructibus redditibus prouentibus e obuencionibus vniuersis, prout ad uos pertinet, faciatis integre res- ponderi. Quod si dictum beneficium, de quo sibi prouidimus, in ecclesia collegiata existat, eundem presbyterum uel procuratorem suum eius nomine infra predictum terminum, prout ipsius beneficii qualitas exigit, in canonicum et in fratrem ipsius ecclesie recipiatis et recipi ab aliis faciatis, stallum in choro et locum in capitulo ipsius ecclesie, ut moris est, cum omni plenitudine iuris canonici sibi uel
103 rum testimonio vite laudabilis et honeste conuersacionis esse repe- rimus nec inuenimus aliquod canonicum, quod obstet eidem, propter quod dicta prouisio retardari uel impediri deberet, ipsum pronunc- ciamus abilem et idoneum ad ecclesiasticum beneficium obtinendum vsque ad ualorem et summam in eisdem litteris apostolicis compre- hensam. Ideoque ecclesiasticum beneficium nulli alii de iure debitum cum cura uel sine cura eidem presbytero sibi tamen competens se- cundum sue probitatis merita spectans ad collacionem uel presenta- cionem vestram, si quod in ciuitate uel dyocesi Pragensi vacat, ad presens consuetum ab olim clericis secularibus assignari, cuius redditus annui summam viginti marcarum cum cura uel sine cura quindecim secundum taxacionem in prefatis litteris apostolicis con- tentam non excedant, quod idem presbyter per se uel procuratorem suum ad hoc legittime constitutum infra vnius mensis spacium a noti- cia vacacionis ipsius duxerit acceptandum, cum omnibus iuribus et pertinenciis suis auctoritate apostolica conferimus et eidem de ipso prouidemus, ipsumpue per birretum nostrum inuestimus de eodem. Vosque abbatem et conuentum necnon omnes et singulos alios, quo- rum interest uel interesse poterit, primo secundo tercio et peremp- torie requirimus et monemus communiter et diuisim vobis nichilomi- nus in virtute sancte obediencie precipiendo mandantes, quatinus infra sex dies a presentacione seu notificacione presencium vobis facta, quorum duos pro primo pro secundo et reliquos duos vobis et aliis, quorum interest uel interesse poterit, pro tercio et peremptorie termino ac monicione canonica assignamus eundem presbyterum uel suum procuratorem eius nomine ad dictum beneficium, de quo sibi prouidimus, sine difficultate qualibet recipiatis et eciam ad- mittatis, permittentes ipsum pacifica ipsius beneficii possessione gaudere, amouentes ab eo quemlibet illicitum et iniustum detentorem, quem et nos exnunc prout extunc amouemus, sibique uel eius procu- ratori pro eo de ipsius beneficii fructibus redditibus prouentibus e obuencionibus vniuersis, prout ad uos pertinet, faciatis integre res- ponderi. Quod si dictum beneficium, de quo sibi prouidimus, in ecclesia collegiata existat, eundem presbyterum uel procuratorem suum eius nomine infra predictum terminum, prout ipsius beneficii qualitas exigit, in canonicum et in fratrem ipsius ecclesie recipiatis et recipi ab aliis faciatis, stallum in choro et locum in capitulo ipsius ecclesie, ut moris est, cum omni plenitudine iuris canonici sibi uel
Strana 104
104 procuratori suo pro eo assignando. Si uero tempore date (sic) pre- sencium nullum beneficium tale cum cura uel sine cura ad vestram, domine abba et conuentus, collacionem seu prouisionem pertinens in ciuitate uel dyocesi predictis vaeabat (sic), nos beneficium simile ac eciam beneficium minoris valoris, si dictus presbyter huiusmodi beneficium infra vnius mensis spacium, postquam sibi de ipsius be- neficii vacacione constiterit, acceptare voluerit, in ciuitate uel dyo- cesi supradictis proxime uacaturum conferendum eidem presbytero cum omnibus iuribus et pertinenciis suis collacioni nostre et cuilibet subdelegatorum nostrorum infrascriptorum ymo pocius apostolice reseruamus, districcius inhibentes vobis abbati et conuentui predicto ac omnibus aliis, quorum interest uel intererit, ne huiusmodi bene- ficium per nos dicto presbytero collatum uel conferendum, ut pre- mittitur, reseruatum alicui alii conferatis, seu ad ipsum quemquam alium presentetis, aut de illo uel aliquo iure ad ipsum beneficium quomodolibet pertinente in preiudicium dicti presbyteri quomodolibet disponatis, ac decernentes exnunc irritum et inane, si secus super hiis a quoquam quauis auctoritate scienter uel ignoranter contigerit attemptari prefatas quoque litteras et hunc nostrum processum ac omnia et singula instrumenta et litteras dicti presbyteri negocium huiusmodi contingencia; si et quando ad uos peruenerint, retenta ipsorum copia, si eam habere volueritis, quam vobis fieri decernimus vestris tamen sumptibus et expensis, eidem presbytero uel procura- tori suo pro eo, cum super hoc ab eis uel eorum altero requisiti fueritis, sine difficultate qualibet restituatis integra et illesa sub pena superius expressa ac aliis predictis et infrascriptis nostris monicioni- bus et mandatis plenarie obedire studeatis. Quod si forte, quod ab- sit, premissa omuia et singula, prout ad uos et singulos vestrum per- tinent, non adimpleueritis aut aliquid in contrarium feceritis uel monicionibus et mandatis nostris huiusmodi ymo verius apostolicis in hac parte non parueritis cum effectu, in vos dominum abbatem et conuentum predictum et contradictores quoslibet et rebelles ac dictum presbyterum quomodolibet impedientes super premissis aut in aliquo impedientibus ipsum dantes consilium auxilium uel fauorem publice uel occulte directe uel indirecte, cuiuscumque status ordinis gradus preeminencie dignitatis auctoritatis seu condicionis existant, exnunc singulariter et in singulis predicta monicione canonica premissa ex- communicacionis sententiam ferimus in hiis scriptis absolucione om-
104 procuratori suo pro eo assignando. Si uero tempore date (sic) pre- sencium nullum beneficium tale cum cura uel sine cura ad vestram, domine abba et conuentus, collacionem seu prouisionem pertinens in ciuitate uel dyocesi predictis vaeabat (sic), nos beneficium simile ac eciam beneficium minoris valoris, si dictus presbyter huiusmodi beneficium infra vnius mensis spacium, postquam sibi de ipsius be- neficii vacacione constiterit, acceptare voluerit, in ciuitate uel dyo- cesi supradictis proxime uacaturum conferendum eidem presbytero cum omnibus iuribus et pertinenciis suis collacioni nostre et cuilibet subdelegatorum nostrorum infrascriptorum ymo pocius apostolice reseruamus, districcius inhibentes vobis abbati et conuentui predicto ac omnibus aliis, quorum interest uel intererit, ne huiusmodi bene- ficium per nos dicto presbytero collatum uel conferendum, ut pre- mittitur, reseruatum alicui alii conferatis, seu ad ipsum quemquam alium presentetis, aut de illo uel aliquo iure ad ipsum beneficium quomodolibet pertinente in preiudicium dicti presbyteri quomodolibet disponatis, ac decernentes exnunc irritum et inane, si secus super hiis a quoquam quauis auctoritate scienter uel ignoranter contigerit attemptari prefatas quoque litteras et hunc nostrum processum ac omnia et singula instrumenta et litteras dicti presbyteri negocium huiusmodi contingencia; si et quando ad uos peruenerint, retenta ipsorum copia, si eam habere volueritis, quam vobis fieri decernimus vestris tamen sumptibus et expensis, eidem presbytero uel procura- tori suo pro eo, cum super hoc ab eis uel eorum altero requisiti fueritis, sine difficultate qualibet restituatis integra et illesa sub pena superius expressa ac aliis predictis et infrascriptis nostris monicioni- bus et mandatis plenarie obedire studeatis. Quod si forte, quod ab- sit, premissa omuia et singula, prout ad uos et singulos vestrum per- tinent, non adimpleueritis aut aliquid in contrarium feceritis uel monicionibus et mandatis nostris huiusmodi ymo verius apostolicis in hac parte non parueritis cum effectu, in vos dominum abbatem et conuentum predictum et contradictores quoslibet et rebelles ac dictum presbyterum quomodolibet impedientes super premissis aut in aliquo impedientibus ipsum dantes consilium auxilium uel fauorem publice uel occulte directe uel indirecte, cuiuscumque status ordinis gradus preeminencie dignitatis auctoritatis seu condicionis existant, exnunc singulariter et in singulis predicta monicione canonica premissa ex- communicacionis sententiam ferimus in hiis scriptis absolucione om-
Strana 105
105 nium et singulorum, qui predictas et infrascriptas nostras ymo pocius apostolicas sentencias uel earum aliquam iucurrerint, quoquomodo nobis uel superiori nostro preterquam in mortis articulo tantummodo reseruantes. Ceterum cum ad exsecucionem huiusmodi vlterius faci- endum non possumus quo ad presens personaliter interesse, venera- bilibus et discretis viris decano Dudlebensi plebano ecclesie in Rosenberch et plebano ecclesie in Pryedal, quibus et eorum cuilibet in solidum super exsecucione predicti mandati apostolici atque nostri tenore presencium committimus vices nostras, donec eas ad nos du- xerimus reuocandas, quos et quemlibet ipsorum monemus primo secundo et tercio et peremptorie in virtute sancte obediencie et sub excommunicacionis pena, quam predicta canonica monicione premissa in eos et eorum quemlibet ferimus in hiis scriptis, si ea que ipsis et eorum cuilibet in hac parte committimus, neglexerint seu contemp- serint contumaciter, adimplere districte precipiendo mandamus, qua- tenus ipsi et eorum quilibet vnus alium non expectans, qui predictum presbyterum uel eius procuratorem super hoc requisiti fuerint, infra sex dies a requisicione huiusmodi inmediate sequentes, quos eis pro omnibus dilacionibus ac monicione canonica assignamus ad vos do- minum abbatem et conuentum predictum neenon ad omnes et singulos, quorum interest uel interesse poterit, quoquomodo personaliter acce- dant et predictas litteras apostolicas et hunc nostrum processum ac omnia et singula in eis contenta vobis et aliis, quorum interest uel intererit, in predicto monasterio et extra et alios, vbi quando et quociens expediens fuerit, denunccient legant et publicare procurent et prefatum presbyterum uel procuratorem suum eius nomine corpo- ralem possessionem beneficii per nos, ut premittitur, sibi collati ju- rium et pertinenciarum eius. Si quod tempore collacionis huiusmodi per nos sibi facte vacabat, inducant et defendent inductum amoto abinde quolibet illicito detentore alioquin beneficium per nos, ut permittitur, reseruatum, cum illud vacare contigerit, eidem presby- tero cum omnibus iuribus et pertinenciis suis conferant et assignent ipsumque faciant pacifica illorum possessione gaudere. Et si illud beneficium in ecclesia collegiata fuerit, eundem presbyterum uel procuratorem suum pro eo in eadem ecclesia recipi faciant in cano- nicum et in fratrem, stallo sibi in choro et loco in capitulo ipsius ecclesie cum plenitudine iuris canonici assignatis, sibique uel dicto procuratori suo pro eo de ipsius beneficii fructibus redditibus prouen-
105 nium et singulorum, qui predictas et infrascriptas nostras ymo pocius apostolicas sentencias uel earum aliquam iucurrerint, quoquomodo nobis uel superiori nostro preterquam in mortis articulo tantummodo reseruantes. Ceterum cum ad exsecucionem huiusmodi vlterius faci- endum non possumus quo ad presens personaliter interesse, venera- bilibus et discretis viris decano Dudlebensi plebano ecclesie in Rosenberch et plebano ecclesie in Pryedal, quibus et eorum cuilibet in solidum super exsecucione predicti mandati apostolici atque nostri tenore presencium committimus vices nostras, donec eas ad nos du- xerimus reuocandas, quos et quemlibet ipsorum monemus primo secundo et tercio et peremptorie in virtute sancte obediencie et sub excommunicacionis pena, quam predicta canonica monicione premissa in eos et eorum quemlibet ferimus in hiis scriptis, si ea que ipsis et eorum cuilibet in hac parte committimus, neglexerint seu contemp- serint contumaciter, adimplere districte precipiendo mandamus, qua- tenus ipsi et eorum quilibet vnus alium non expectans, qui predictum presbyterum uel eius procuratorem super hoc requisiti fuerint, infra sex dies a requisicione huiusmodi inmediate sequentes, quos eis pro omnibus dilacionibus ac monicione canonica assignamus ad vos do- minum abbatem et conuentum predictum neenon ad omnes et singulos, quorum interest uel interesse poterit, quoquomodo personaliter acce- dant et predictas litteras apostolicas et hunc nostrum processum ac omnia et singula in eis contenta vobis et aliis, quorum interest uel intererit, in predicto monasterio et extra et alios, vbi quando et quociens expediens fuerit, denunccient legant et publicare procurent et prefatum presbyterum uel procuratorem suum eius nomine corpo- ralem possessionem beneficii per nos, ut premittitur, sibi collati ju- rium et pertinenciarum eius. Si quod tempore collacionis huiusmodi per nos sibi facte vacabat, inducant et defendent inductum amoto abinde quolibet illicito detentore alioquin beneficium per nos, ut permittitur, reseruatum, cum illud vacare contigerit, eidem presby- tero cum omnibus iuribus et pertinenciis suis conferant et assignent ipsumque faciant pacifica illorum possessione gaudere. Et si illud beneficium in ecclesia collegiata fuerit, eundem presbyterum uel procuratorem suum pro eo in eadem ecclesia recipi faciant in cano- nicum et in fratrem, stallo sibi in choro et loco in capitulo ipsius ecclesie cum plenitudine iuris canonici assignatis, sibique uel dicto procuratori suo pro eo de ipsius beneficii fructibus redditibus prouen-
Strana 106
106 tibus iuribus et obuencionibus vniuersis integre responderi, ac alias in omnibus et singulis pertinentibus ad exsecucionem huismodi gracie procedant libere vice nostra. Ita tamen, quod in preiudicium dicti presbyteri nichil valeant attemptare nec in processibus nec in sen- tenciis per nos habitis atque latis absoluendo uel suspendendo ali- quatinus immutare volumus; insuper vt, quod per aliquem dictorum subdelegatorum nostrorum ceptum fuerit, per alium seu alios possit terminari. Et si contingat, nos vlterius super premissis procedere non intendimus commissionem huiusmodi in aliquo reuocare, nisi de reuocacione ipsius plena et expressa in litteris reuocatoriis mencio habeatur. In quorum omnium testimonium et pleniorem roboris fir- mitatem presentes litteras siue hunc nostrum processum fieri et sigillo nostri vicariatus fecimus appensione muniri. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo tercio die xnu- mensis Junii. In der linken Oberecke der Urkunde von anderer als des Urkunden- schreibers Hand: O Jur. Beschädigtes, ziemlich grosses, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — St. Wenzel, zu dessen Rechten ein Schild mit einem Querbalken, zur Linken aber ein Schild mit dem Vordertheil eines Pferdes; zu den Füssen des Heiligen zwei auf den Knieen liegende Priester. — † S. Uicariatvs . . . . . iepiscopa . . s . Pragensis. CI. 1353. 14. Juni. 0. A0. — Iwein von Klosterneuburg mit mehreren seiner Ver- wandten kauft von dem Abte Heinrich von Hohenfurt und dem dortigen Convente fünf Viertheile Weingärten, gelegen am Puchberg, um acht Pfund Wiener Pfenninge. Ich Ybein ze Neunburch chlosterhalb vnd ich Elzpet sein haus- vraw vnd ich Jacob sein bruder vnd ich Elzpet sein hausvraw vnd ich Hainrich der vargenanten paiden brueder vnd ich Katrey sein hausvraw vnd ich Weygand zden czeiten Ybeins hofherre vnd ich Tristram vnd all vnser eriben vergehen vnd tun chunt mit disem brief offenleichen, daz wir all vnuerschaidenleichen gelten sullen dem erbirdigen gestleichem herren hern Hainreichen zden czeiten apt vnd dem conuent gemayn ze Hohenfuert acht phunt Wienner phen- ninge, do sy vns mit verayntem willen fumf virtayl weingarten ze chauffen vmb gegeben habent vnd liegent in dem Puchperige ze- nachst Lyenharten von Eybesprunne, do man von dient drey emmer
106 tibus iuribus et obuencionibus vniuersis integre responderi, ac alias in omnibus et singulis pertinentibus ad exsecucionem huismodi gracie procedant libere vice nostra. Ita tamen, quod in preiudicium dicti presbyteri nichil valeant attemptare nec in processibus nec in sen- tenciis per nos habitis atque latis absoluendo uel suspendendo ali- quatinus immutare volumus; insuper vt, quod per aliquem dictorum subdelegatorum nostrorum ceptum fuerit, per alium seu alios possit terminari. Et si contingat, nos vlterius super premissis procedere non intendimus commissionem huiusmodi in aliquo reuocare, nisi de reuocacione ipsius plena et expressa in litteris reuocatoriis mencio habeatur. In quorum omnium testimonium et pleniorem roboris fir- mitatem presentes litteras siue hunc nostrum processum fieri et sigillo nostri vicariatus fecimus appensione muniri. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo tercio die xnu- mensis Junii. In der linken Oberecke der Urkunde von anderer als des Urkunden- schreibers Hand: O Jur. Beschädigtes, ziemlich grosses, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — St. Wenzel, zu dessen Rechten ein Schild mit einem Querbalken, zur Linken aber ein Schild mit dem Vordertheil eines Pferdes; zu den Füssen des Heiligen zwei auf den Knieen liegende Priester. — † S. Uicariatvs . . . . . iepiscopa . . s . Pragensis. CI. 1353. 14. Juni. 0. A0. — Iwein von Klosterneuburg mit mehreren seiner Ver- wandten kauft von dem Abte Heinrich von Hohenfurt und dem dortigen Convente fünf Viertheile Weingärten, gelegen am Puchberg, um acht Pfund Wiener Pfenninge. Ich Ybein ze Neunburch chlosterhalb vnd ich Elzpet sein haus- vraw vnd ich Jacob sein bruder vnd ich Elzpet sein hausvraw vnd ich Hainrich der vargenanten paiden brueder vnd ich Katrey sein hausvraw vnd ich Weygand zden czeiten Ybeins hofherre vnd ich Tristram vnd all vnser eriben vergehen vnd tun chunt mit disem brief offenleichen, daz wir all vnuerschaidenleichen gelten sullen dem erbirdigen gestleichem herren hern Hainreichen zden czeiten apt vnd dem conuent gemayn ze Hohenfuert acht phunt Wienner phen- ninge, do sy vns mit verayntem willen fumf virtayl weingarten ze chauffen vmb gegeben habent vnd liegent in dem Puchperige ze- nachst Lyenharten von Eybesprunne, do man von dient drey emmer
Strana 107
107 weins vnd drey stauff ze perchrecht vnd dritdhalb phenninge ze voitrecht vnd nicht mer. Wir sullen auch in von den egenanten acht phunten dienn alle iar ayn phunt an sand Merteins tage in irn hofe ge Nusdorf, wer do ir verweser ist, mit alle den nuczen vnd rechten alz man ander purchrecht dient in Osterrich. Tun wir des nicht, so sol sich der selb dienst ye vber virczehen tage dar nach zwispilden, alz ander versezzen dienst recht ist. Wir seczen in auch payde fur di acht phunt vnd dienst vnd zwispild ze phant di egenanten fumf virtayl weingarten mit vnser aller gutleichem willen vnd mit vnsers perigmaister hant hern Wysenten auf dem Anger zden czeiten ampt- man hern Rudolfotten von Lychtenstayn vnd sein auch wir alle des selben phunt geltes auf den egenanten fumf virtayl weingarten recht gewern vnd scherm, alz landes recht ist vnd perchrechtes recht in Osterrich, vnd waz dem conuent gemayn dar an abget, daz sullen sy haben auf vns vargenanten allen vnuerschaidlichen ab aynem auf dem andern vnd auf alle dem, daz wir haben, wir sein lebentig oder tode. Wir haben auch recht vnd vreywal, swann wir mugen oder wellen im iar, swelher der ist vnder vns, der do geit sein tayl awz den acht phunten, waz in anpuert vnd den dienst darauf, so ist er ledich vnd vrey awz disem brief an all widerrede, vnd sullen im des di herren oder ir anwalt stat tun. Vnd geben darvber dem egenantem hern Hainreicben dem apt vnd dem conuent gemain ze Hohenfuert disen brief versigilten mit vnsers egenanten perigmaister insigil hern Wysenten auf dem Anger vnd mit des erbern mannes insigil hern Jacobs seines bruder czden czeiten statrichter, den wir zu diser sache ze geczeugen peten haben. Der brief ist geben nach Christ purd dreuczehen hundert iar vnd im dreu vnd fumfzgisten iar an sand Veytes abent. Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs, beide beschädigt. a) Ein Schild mit zwei kreuzweis übereinander liegenden Fischen. — . . Wisentonis . Filii . Clavigi . . b) Ein Schild mit demselben Abzeichen. — † S . Jac . . . Filii. Cla . . .
107 weins vnd drey stauff ze perchrecht vnd dritdhalb phenninge ze voitrecht vnd nicht mer. Wir sullen auch in von den egenanten acht phunten dienn alle iar ayn phunt an sand Merteins tage in irn hofe ge Nusdorf, wer do ir verweser ist, mit alle den nuczen vnd rechten alz man ander purchrecht dient in Osterrich. Tun wir des nicht, so sol sich der selb dienst ye vber virczehen tage dar nach zwispilden, alz ander versezzen dienst recht ist. Wir seczen in auch payde fur di acht phunt vnd dienst vnd zwispild ze phant di egenanten fumf virtayl weingarten mit vnser aller gutleichem willen vnd mit vnsers perigmaister hant hern Wysenten auf dem Anger zden czeiten ampt- man hern Rudolfotten von Lychtenstayn vnd sein auch wir alle des selben phunt geltes auf den egenanten fumf virtayl weingarten recht gewern vnd scherm, alz landes recht ist vnd perchrechtes recht in Osterrich, vnd waz dem conuent gemayn dar an abget, daz sullen sy haben auf vns vargenanten allen vnuerschaidlichen ab aynem auf dem andern vnd auf alle dem, daz wir haben, wir sein lebentig oder tode. Wir haben auch recht vnd vreywal, swann wir mugen oder wellen im iar, swelher der ist vnder vns, der do geit sein tayl awz den acht phunten, waz in anpuert vnd den dienst darauf, so ist er ledich vnd vrey awz disem brief an all widerrede, vnd sullen im des di herren oder ir anwalt stat tun. Vnd geben darvber dem egenantem hern Hainreicben dem apt vnd dem conuent gemain ze Hohenfuert disen brief versigilten mit vnsers egenanten perigmaister insigil hern Wysenten auf dem Anger vnd mit des erbern mannes insigil hern Jacobs seines bruder czden czeiten statrichter, den wir zu diser sache ze geczeugen peten haben. Der brief ist geben nach Christ purd dreuczehen hundert iar vnd im dreu vnd fumfzgisten iar an sand Veytes abent. Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs, beide beschädigt. a) Ein Schild mit zwei kreuzweis übereinander liegenden Fischen. — . . Wisentonis . Filii . Clavigi . . b) Ein Schild mit demselben Abzeichen. — † S . Jac . . . Filii. Cla . . .
Strana 108
108 СII. 1353. 15. August. O. A0. — Abt Albert von Hohenfurt bestimmt zur Sicherstel- lung einer seinem Convente schuldigen Summe die Einkünfte von seinen Gütern in Luppetschnig. Ne gesta causarum ac rerum annositas annorum dierumve diu- turnitas prolixa ab labili memoria hominum euanescant et pereant, prvdencia solet ea virorum discretorum per litteras eternare. Nos igitur frater Albertus dictus abbas in Altovado ad perpetue rei me- moriam presentibus publicamus et declaramus, quod noster gratiosus olim fundator commemoracionis felicis dominus Petrus de Rosenberch inter cetera caritatis pietatisque opera multa et bona, que nobis atque monasterio nostro inpendit et ostendit, eciam nobis et conuen- tui nostro donauit ac dedit ob remedium anime dilecti amici sui Johannis de Dobruscha pie memorie centum sexagenas grossorum promptorum monete Pragensis specifice tamen et condicionaliter, vt videlicet de quinquaginta sexagenis denariorum perhenniter singulis annis agatur in nostro conuentu sui anniuersarius dies cum missis orationibus specialibus iuxta commendabilem nostri ordinis morem, et die eodem conuentui in refectorium etiam de predicta pecunia debet prandium dari ex prouidencia caritateque domini abbatis, qui est vel futurus est, de reliquis vero quinquaginta sexagenis a came- rario nostre domus, qui est vel pro tempore fuerit, omnibus perpetue annis toti conuentui fratribus et monachis vniuersis noue tunice de- bent dari, vnicuique fratri tunicam vnam, melius prout vestiarius ex prouisone comparare poterit. Hanc autem summam pecunie supra- dictam recepit in sua, qui protunc abbatizauit, deuote recordacionis dominus Thomas abbas huius loci, et in necessarios vsus monasterii impendit et congregacioni pro eadem pecunia inpensa et consumpta, ne in posterum suo vestitu atque solacio per aliquem successorum suorum priuaretur, deputauit et obligauit paterna ex caritate vnam decimam in Pryedal, donec satisfaceret conuentui in prelocuta pecunia refundenda, videlicet in quinquaginta sexagenis denariorum grosso- rum Pragensium, de quibus quinquaginta sexagenis denariorum ex- soluit et satisfecit, dum adhuc viueret, camere xxti libras denariorum Patauiensium. Pro ceteris vero denariis nos ad preces et instanciam consilium atque communem voluntatem tocius nostri conuentus pro supradicta decima damus ac perpetuamus imperpetuum domus nostre
108 СII. 1353. 15. August. O. A0. — Abt Albert von Hohenfurt bestimmt zur Sicherstel- lung einer seinem Convente schuldigen Summe die Einkünfte von seinen Gütern in Luppetschnig. Ne gesta causarum ac rerum annositas annorum dierumve diu- turnitas prolixa ab labili memoria hominum euanescant et pereant, prvdencia solet ea virorum discretorum per litteras eternare. Nos igitur frater Albertus dictus abbas in Altovado ad perpetue rei me- moriam presentibus publicamus et declaramus, quod noster gratiosus olim fundator commemoracionis felicis dominus Petrus de Rosenberch inter cetera caritatis pietatisque opera multa et bona, que nobis atque monasterio nostro inpendit et ostendit, eciam nobis et conuen- tui nostro donauit ac dedit ob remedium anime dilecti amici sui Johannis de Dobruscha pie memorie centum sexagenas grossorum promptorum monete Pragensis specifice tamen et condicionaliter, vt videlicet de quinquaginta sexagenis denariorum perhenniter singulis annis agatur in nostro conuentu sui anniuersarius dies cum missis orationibus specialibus iuxta commendabilem nostri ordinis morem, et die eodem conuentui in refectorium etiam de predicta pecunia debet prandium dari ex prouidencia caritateque domini abbatis, qui est vel futurus est, de reliquis vero quinquaginta sexagenis a came- rario nostre domus, qui est vel pro tempore fuerit, omnibus perpetue annis toti conuentui fratribus et monachis vniuersis noue tunice de- bent dari, vnicuique fratri tunicam vnam, melius prout vestiarius ex prouisone comparare poterit. Hanc autem summam pecunie supra- dictam recepit in sua, qui protunc abbatizauit, deuote recordacionis dominus Thomas abbas huius loci, et in necessarios vsus monasterii impendit et congregacioni pro eadem pecunia inpensa et consumpta, ne in posterum suo vestitu atque solacio per aliquem successorum suorum priuaretur, deputauit et obligauit paterna ex caritate vnam decimam in Pryedal, donec satisfaceret conuentui in prelocuta pecunia refundenda, videlicet in quinquaginta sexagenis denariorum grosso- rum Pragensium, de quibus quinquaginta sexagenis denariorum ex- soluit et satisfecit, dum adhuc viueret, camere xxti libras denariorum Patauiensium. Pro ceteris vero denariis nos ad preces et instanciam consilium atque communem voluntatem tocius nostri conuentus pro supradicta decima damus ac perpetuamus imperpetuum domus nostre
Strana 109
109 camere certos annuos redditus in bonis nostris in Lvppulsching quin- que talenta denariorum Wyennensis Patauiensisve monete et xxti denarios, quos vestiarius ipse domus nostre, qui est vel fuerit, colli- gere et recipere debet per singulos annos et conuentui prouidere de vestitu suo absque hominis cuiuslibet obstaculo contradiccione vel impedimento, sicuti est superius diffinitum. In cuius rei cautelam memoriamque perpetuam ac euidens testimonium sigillari iussimus paginas presentes nostri videlicet ac conuentus nostri sigillo necnon reuerendi domini ac patris abbatis atque visitatoris nostri sigillo de Hylaria et nostri eciam generosi ac gratiosi fvndatoris nostri sigillo domini Petri de Rosenberch. Datum actumque anno verbi incarnati millesimo trecentesimo quinquagesimo tercio in die assumpcionis beate Marie virginis. Drei an Pergamentstreifen hängende Siegel. a) Beschädigt, nicht gar gross, in rothem Wachs. — Abt mit Krummstab und Buch . — . . Alberti . Abba . . . D . Altova . . b) Das Siegel des Hohenfurter Conventes in weis- sem Wachs, beschädigt, dessen nähere Beschreibung bei CXL. c) Ziemlich gross, in weissem Wachs. — Abt mit Krummstab und Buch. — † S. Wern- hardi. Abbatis . In . Wilhering. Das Siegel Peters von Rosenberg ist nicht mehr vorhanden. CIII. 1354. 4. Jänner. O. A0. — Abt Albert von Hohenfurt bestimmt wiederholt zur Sicherstellung einer seinem Convente schuldigen Summe die Einkünfte von seinen Gütern in Luppetschnig. Ne pereant et euanescant ab labili hominum memoria gesta et cause rerum propter annorum dierumve prolixitatem, discretorum virorum ea solet sollercia per litteras eternare. Hinc est, quod nos frater Albertus dictus abbas in Altovado tam presentibus quam futu- ris per has paginas volumus esse notum, quod noster olim fundator graciosus dominus Petrus de Rosenberch memorie deuote inter ce- tera pietatis caritatisque opera multa atque multa bona, que nostro monasterio sueque et progenitorum suorum fundacioni impendit et ostendit, nostro conuentui et camere specialiter donauit ac dedit ob sui dilecti awnculi remedium Johannis de Dobruschka sexagenas gros- sorum centum promptorum monete Pragensis hac videlicet sub condi- cione, vt de quinquaginta sexagenis denariorum perhenniter annis singulis specialiter nostro in conuentu agatur suus anniuersarius dies cum missis et orationibus specialibus secundum nostri ordinis
109 camere certos annuos redditus in bonis nostris in Lvppulsching quin- que talenta denariorum Wyennensis Patauiensisve monete et xxti denarios, quos vestiarius ipse domus nostre, qui est vel fuerit, colli- gere et recipere debet per singulos annos et conuentui prouidere de vestitu suo absque hominis cuiuslibet obstaculo contradiccione vel impedimento, sicuti est superius diffinitum. In cuius rei cautelam memoriamque perpetuam ac euidens testimonium sigillari iussimus paginas presentes nostri videlicet ac conuentus nostri sigillo necnon reuerendi domini ac patris abbatis atque visitatoris nostri sigillo de Hylaria et nostri eciam generosi ac gratiosi fvndatoris nostri sigillo domini Petri de Rosenberch. Datum actumque anno verbi incarnati millesimo trecentesimo quinquagesimo tercio in die assumpcionis beate Marie virginis. Drei an Pergamentstreifen hängende Siegel. a) Beschädigt, nicht gar gross, in rothem Wachs. — Abt mit Krummstab und Buch . — . . Alberti . Abba . . . D . Altova . . b) Das Siegel des Hohenfurter Conventes in weis- sem Wachs, beschädigt, dessen nähere Beschreibung bei CXL. c) Ziemlich gross, in weissem Wachs. — Abt mit Krummstab und Buch. — † S. Wern- hardi. Abbatis . In . Wilhering. Das Siegel Peters von Rosenberg ist nicht mehr vorhanden. CIII. 1354. 4. Jänner. O. A0. — Abt Albert von Hohenfurt bestimmt wiederholt zur Sicherstellung einer seinem Convente schuldigen Summe die Einkünfte von seinen Gütern in Luppetschnig. Ne pereant et euanescant ab labili hominum memoria gesta et cause rerum propter annorum dierumve prolixitatem, discretorum virorum ea solet sollercia per litteras eternare. Hinc est, quod nos frater Albertus dictus abbas in Altovado tam presentibus quam futu- ris per has paginas volumus esse notum, quod noster olim fundator graciosus dominus Petrus de Rosenberch memorie deuote inter ce- tera pietatis caritatisque opera multa atque multa bona, que nostro monasterio sueque et progenitorum suorum fundacioni impendit et ostendit, nostro conuentui et camere specialiter donauit ac dedit ob sui dilecti awnculi remedium Johannis de Dobruschka sexagenas gros- sorum centum promptorum monete Pragensis hac videlicet sub condi- cione, vt de quinquaginta sexagenis denariorum perhenniter annis singulis specialiter nostro in conuentu agatur suus anniuersarius dies cum missis et orationibus specialibus secundum nostri ordinis
Strana 110
110 conmendabilem consuetudinem, et ipso die ex prouidencia domini abbatis, qui pro tempore fuerit, in refectorio fratribus de prandio melius et humanius debet atque benignius prouideri. De reliquis quinquaginta sexagenis a nostre domus camerario quicunque fuerit toti conuentui omnibus et singulis annis eternaliter debent ministrari tunice noue vnicuique fratri tunicam nouam, prout melius vestiarius poterit comparare ; nam prius nimiam ipsius monasterii ob penuriam et paupertatem fratribus vltra duos annos de camera tunice noue da- bantur. Hane autem supradicte summe pecuniam videlicet quinqua- ginta sexagenas noster bone recordacionis suscepit antecessor dominus Thomas huius loci abbas et in vsus necessarios monasterii nostri impendit et consumpsit atque conuentui pro pecunia eadem, ne conuentus aliquo modo temporibus futuris sui vestibus solacio per aliquem suorum successorum priuaretur, pro conuentu deputauit domo camere, quam diu predicta pecunia insoluta permaneret, cer- tam atque decimam in Predall bonam omnibus annis a camerario tol- lendam atque recipiendam, donec ipsi conuentui de iam locuta pecunia videlicet quinquaginta sexagenis satisfieret. De quibus tamen dena- riis personaliter, dum adhuc viueret, in viginti libris denariorum sa- tisfecit atque soluit. Nos vero per cetera summa non soluta ad in- stanciam multam ac magnam atque communem nostri conuentus vo- luntatem specialiter cum ex omnium seniorum nostrorum consensu damus et imperpetuum perpetuamus nostre domus camere certos annuos redditus in nostris bonis in Luppollsching quinque talenta denariorum Pataviensis Wyennensisve monete et quinquaginta dena- rios, quos ipse vestiarius, qui protune fuerit, recipere et colligere debet per singulos annos in festo beati Georii medios et in festo sancti Mychahelis medios, et exinde toti conuentui prouidere de suo vestitu, sicuti est superius diffinitum. In cuius rei testimonium sigil- lari iussimus presentes paginas nostro et nostri conuentus sigillo necnon reuerendi domini domini Wernhardi patris abbatis ac visita- toris nostri de Hylaria et nostrorum gratiosorum et generosorum fundatorum sigillis domini Petri ac domini Judoci fratris sui de Ro- senberch. Datum anno domini MOCCC° quinquagesimo quarto in octaua sanctorum innocentum. Fünf an Pergamentstreifen hängende Siegel. a) Nicht sehr gross u. s. w. Vergl. CII. a. — † S. Alberti Abbatis . D . Altovado. Dieses Siegel ist in grünes Wachs gedrückt. b) Das Hohenfurter Conv entsiegel siehe bei CXL. c) Uber
110 conmendabilem consuetudinem, et ipso die ex prouidencia domini abbatis, qui pro tempore fuerit, in refectorio fratribus de prandio melius et humanius debet atque benignius prouideri. De reliquis quinquaginta sexagenis a nostre domus camerario quicunque fuerit toti conuentui omnibus et singulis annis eternaliter debent ministrari tunice noue vnicuique fratri tunicam nouam, prout melius vestiarius poterit comparare ; nam prius nimiam ipsius monasterii ob penuriam et paupertatem fratribus vltra duos annos de camera tunice noue da- bantur. Hane autem supradicte summe pecuniam videlicet quinqua- ginta sexagenas noster bone recordacionis suscepit antecessor dominus Thomas huius loci abbas et in vsus necessarios monasterii nostri impendit et consumpsit atque conuentui pro pecunia eadem, ne conuentus aliquo modo temporibus futuris sui vestibus solacio per aliquem suorum successorum priuaretur, pro conuentu deputauit domo camere, quam diu predicta pecunia insoluta permaneret, cer- tam atque decimam in Predall bonam omnibus annis a camerario tol- lendam atque recipiendam, donec ipsi conuentui de iam locuta pecunia videlicet quinquaginta sexagenis satisfieret. De quibus tamen dena- riis personaliter, dum adhuc viueret, in viginti libris denariorum sa- tisfecit atque soluit. Nos vero per cetera summa non soluta ad in- stanciam multam ac magnam atque communem nostri conuentus vo- luntatem specialiter cum ex omnium seniorum nostrorum consensu damus et imperpetuum perpetuamus nostre domus camere certos annuos redditus in nostris bonis in Luppollsching quinque talenta denariorum Pataviensis Wyennensisve monete et quinquaginta dena- rios, quos ipse vestiarius, qui protune fuerit, recipere et colligere debet per singulos annos in festo beati Georii medios et in festo sancti Mychahelis medios, et exinde toti conuentui prouidere de suo vestitu, sicuti est superius diffinitum. In cuius rei testimonium sigil- lari iussimus presentes paginas nostro et nostri conuentus sigillo necnon reuerendi domini domini Wernhardi patris abbatis ac visita- toris nostri de Hylaria et nostrorum gratiosorum et generosorum fundatorum sigillis domini Petri ac domini Judoci fratris sui de Ro- senberch. Datum anno domini MOCCC° quinquagesimo quarto in octaua sanctorum innocentum. Fünf an Pergamentstreifen hängende Siegel. a) Nicht sehr gross u. s. w. Vergl. CII. a. — † S. Alberti Abbatis . D . Altovado. Dieses Siegel ist in grünes Wachs gedrückt. b) Das Hohenfurter Conv entsiegel siehe bei CXL. c) Uber
Strana 111
111 das Siegel des Abtes von Wilhering, hier in rothem Wachs, vergl. CII. c. d) Das kleine Siegel Peters von Rosenberg ist bei der folgenden Ur� kunde beschrieben. e) Ebenso das Siegel Jodok's von Rosenberg. Letz- tere drei Siegel in rothem Wachs, während das zweite in weisses Wachs gedruekt ist. CIV. 1354. 5. October. Krumau. — Peter, Jodok, Ulrich und Johann, Gebrüder von Rosenberg, und Tobias von Bechin bezeugen, dass ihnen die, in der von Kathe- rina von Rosenberg, der Mutter vorgenannter Brüder, erworbenen Reliquien- tafel aufbewahrten Reliquien von Kaiser Karl IV., König Ludwig I. von Ungarn, von dem Patriarchen Nikolaus von Aquileja und dem Erzbischofe Arnest von Prag geschenkt worden sind. Nos Petrus Judocus Vlricus et Johannes fratres de Rosenberch vniuersis, ad quos presens scribtum deueniret, volumus fore notum, quod in tabula, que per dilectam genitricem nostram dominam Ka- therinam de Rosenberch ac nos in modum rose cristalline comparata est, certissime reliquie recondite sunt, que per illustres principes dominum Karolum Romanorum ac Bohemie regem ac per dominum Ludwicum regem Vngarie necnon per venerabiles dominos dominum Nycolaum patriarcham Aquilegiensem ac dominum Arnestum archie- piscopum Pragensem donate fuerunt; quarum quedaim per supradic- torum principum manus de sepulchris sanctorum sunt recepte, que- dam vero sub bullis domini pape per eosdem principes inuente, quedam vero per abbatis videlicet monasterii sancte Braxedis et abbatem Albanensem ciuitatis Romane, relique vero per honorabiles dominos sacristanos ecclesiarum Pragensis ac Pabenbergensis tradite fuerunt, quarum nomina inferius recitabuntur. Et primo in cruce, quam angelus stans supra tabulam tenet, de sacrosancto mensali, de quo dominus in vltima cena cum discipulis suis manducauit. Item dens sancti Johannis baptiste, quem eiusdem sancti ymago stans supra dictam tabulam tenet. Item dens sancti Wenceslay, quem eciam ymago ipsius tenet in manu. Item lapis sepulchri domini. Item de palio beate Elizabeth, in quo filium suum sanctum Johannem bap- tistam inpregnata baiolauit ac matrem dei salutauit. Item reliquie sancti Petri apostoli. Item sancti Johannis baptiste. Item sancti An- dree apostoli sancti Pauli apostoli sancti Jacobi maioris sancti Bar- tholomei sancti Mathie apostoli sancti Marci ewangeliste sancti Luce ewangeliste; de tunica sancti Petri. Item sancti Wenceslay sancti
111 das Siegel des Abtes von Wilhering, hier in rothem Wachs, vergl. CII. c. d) Das kleine Siegel Peters von Rosenberg ist bei der folgenden Ur� kunde beschrieben. e) Ebenso das Siegel Jodok's von Rosenberg. Letz- tere drei Siegel in rothem Wachs, während das zweite in weisses Wachs gedruekt ist. CIV. 1354. 5. October. Krumau. — Peter, Jodok, Ulrich und Johann, Gebrüder von Rosenberg, und Tobias von Bechin bezeugen, dass ihnen die, in der von Kathe- rina von Rosenberg, der Mutter vorgenannter Brüder, erworbenen Reliquien- tafel aufbewahrten Reliquien von Kaiser Karl IV., König Ludwig I. von Ungarn, von dem Patriarchen Nikolaus von Aquileja und dem Erzbischofe Arnest von Prag geschenkt worden sind. Nos Petrus Judocus Vlricus et Johannes fratres de Rosenberch vniuersis, ad quos presens scribtum deueniret, volumus fore notum, quod in tabula, que per dilectam genitricem nostram dominam Ka- therinam de Rosenberch ac nos in modum rose cristalline comparata est, certissime reliquie recondite sunt, que per illustres principes dominum Karolum Romanorum ac Bohemie regem ac per dominum Ludwicum regem Vngarie necnon per venerabiles dominos dominum Nycolaum patriarcham Aquilegiensem ac dominum Arnestum archie- piscopum Pragensem donate fuerunt; quarum quedaim per supradic- torum principum manus de sepulchris sanctorum sunt recepte, que- dam vero sub bullis domini pape per eosdem principes inuente, quedam vero per abbatis videlicet monasterii sancte Braxedis et abbatem Albanensem ciuitatis Romane, relique vero per honorabiles dominos sacristanos ecclesiarum Pragensis ac Pabenbergensis tradite fuerunt, quarum nomina inferius recitabuntur. Et primo in cruce, quam angelus stans supra tabulam tenet, de sacrosancto mensali, de quo dominus in vltima cena cum discipulis suis manducauit. Item dens sancti Johannis baptiste, quem eiusdem sancti ymago stans supra dictam tabulam tenet. Item dens sancti Wenceslay, quem eciam ymago ipsius tenet in manu. Item lapis sepulchri domini. Item de palio beate Elizabeth, in quo filium suum sanctum Johannem bap- tistam inpregnata baiolauit ac matrem dei salutauit. Item reliquie sancti Petri apostoli. Item sancti Johannis baptiste. Item sancti An- dree apostoli sancti Pauli apostoli sancti Jacobi maioris sancti Bar- tholomei sancti Mathie apostoli sancti Marci ewangeliste sancti Luce ewangeliste; de tunica sancti Petri. Item sancti Wenceslay sancti
Strana 112
112 Viti sancti Adalberti sanctorum quinque fratrum de Boleslauia sancte Ludmille martyris sancti Procopii confessoris sancti Stanislay. Item de tunica sancti Adalberti. Item sancti Georgii martyris, sancti Ka- lixti sancti Sebastiany sancti Sergi et Bachi sancti Clementis sancti Januarii sanctorum decem milium martyrum, sancti Colmanni sancti Geruasii sancti Erasmi sancti Clenpudii et Darie martyrum, sancti Albani martyris sancti Meginradi martyris sancti Blasii sancti Gereo- nis sancti Dyonisii sancti Wincencii sancti Pocentini sancti Cristo- fori. Item de cruce sancte Andree apostoli. Item sancti Martini sancti Nycolai de brachio sancti Thome de Aquino sancti Siluestri pape sancti Galli sancti Othmari sancti Anthonii fratrum minorum sancti Augustini sancti Onofrii sancti Stephani regis Vngarie sancti Henrici imperatoris sancti Nycasii sancti Viti in Senis. Item lapis sepulchri genitricis dei. Item sancte Anne matris eiusdem sancte Marie Mag- dalene sancte Helene sancte Agathe sancte Lucie sancte Dorothee sancte Elizabeth in Markpurg sancte Kunegundis sancte Affre sancte Heduigis sancte Eulalie sancte Candide sancte Gene sancte Petro- nelle sancte Juliane sancte Tekle sancte Eufemie sanctarum vndecim milium virginum sancte Walpurgis virginis sancte Hermatoris con- fessoris. Vt autem deuocio fidelium ad supradictas sacras reliquias validius ac cercius augeatur, nos Petrus de Rosenberch canonicus sancte Pragensis ecclesie ac Judocus Vlricus et Johannes fratres de Rosenberch predicti necnon Thobias de Bechin dictus de Kempnycz sub puritate fidei nostre asserimus et testamur supradictis reliquias a supratactis dominis esse donatas. In cuius rei testimonium sigilla nostra presentibus duximus appendenda. Datum in Chrumpnaw anno domini millesimo trecentesimo quarto in octaua sancti Wenceslay martyris gloriosi. Fünf an Schnüren von grünnrother Seide hängende Siegel. a) Siegel in rothem Wachs. Eine Mannesgestalt in langem wallendem Kleide mit einem Mäntelehen und Heiligenschein hält in ihrer Rechten ein Buch, in der Linken aber einen Schild, worauf eine Rose ; ein gleicher Schild befindet sich auf der rechten Seite des Siegels. — † S.Petri . D . Rosemberch . Canoici . Pra- gens. Vergl. LXXXVIII. b Das kleine Gegensiegel in rothem Wachs zeigt eine fünfblätterige Rose und zwischen je zwei Blättern ein majuskles M. — † S. Petri . De . Rosenberk . M. b) Kleines Siegel in rothem Wachs. Einen Schild mit einer Rose deckt ein Helm gleichfalls mit einer Rose . — S. Jvdoci. De . Rosenberk . Das fast ebenso grosse Gegensiegel in rothem Wachs zeigt einen bärtigen Manneskopf mit einem antiken Helim. — S . Jvdoci . D .Rosen-
112 Viti sancti Adalberti sanctorum quinque fratrum de Boleslauia sancte Ludmille martyris sancti Procopii confessoris sancti Stanislay. Item de tunica sancti Adalberti. Item sancti Georgii martyris, sancti Ka- lixti sancti Sebastiany sancti Sergi et Bachi sancti Clementis sancti Januarii sanctorum decem milium martyrum, sancti Colmanni sancti Geruasii sancti Erasmi sancti Clenpudii et Darie martyrum, sancti Albani martyris sancti Meginradi martyris sancti Blasii sancti Gereo- nis sancti Dyonisii sancti Wincencii sancti Pocentini sancti Cristo- fori. Item de cruce sancte Andree apostoli. Item sancti Martini sancti Nycolai de brachio sancti Thome de Aquino sancti Siluestri pape sancti Galli sancti Othmari sancti Anthonii fratrum minorum sancti Augustini sancti Onofrii sancti Stephani regis Vngarie sancti Henrici imperatoris sancti Nycasii sancti Viti in Senis. Item lapis sepulchri genitricis dei. Item sancte Anne matris eiusdem sancte Marie Mag- dalene sancte Helene sancte Agathe sancte Lucie sancte Dorothee sancte Elizabeth in Markpurg sancte Kunegundis sancte Affre sancte Heduigis sancte Eulalie sancte Candide sancte Gene sancte Petro- nelle sancte Juliane sancte Tekle sancte Eufemie sanctarum vndecim milium virginum sancte Walpurgis virginis sancte Hermatoris con- fessoris. Vt autem deuocio fidelium ad supradictas sacras reliquias validius ac cercius augeatur, nos Petrus de Rosenberch canonicus sancte Pragensis ecclesie ac Judocus Vlricus et Johannes fratres de Rosenberch predicti necnon Thobias de Bechin dictus de Kempnycz sub puritate fidei nostre asserimus et testamur supradictis reliquias a supratactis dominis esse donatas. In cuius rei testimonium sigilla nostra presentibus duximus appendenda. Datum in Chrumpnaw anno domini millesimo trecentesimo quarto in octaua sancti Wenceslay martyris gloriosi. Fünf an Schnüren von grünnrother Seide hängende Siegel. a) Siegel in rothem Wachs. Eine Mannesgestalt in langem wallendem Kleide mit einem Mäntelehen und Heiligenschein hält in ihrer Rechten ein Buch, in der Linken aber einen Schild, worauf eine Rose ; ein gleicher Schild befindet sich auf der rechten Seite des Siegels. — † S.Petri . D . Rosemberch . Canoici . Pra- gens. Vergl. LXXXVIII. b Das kleine Gegensiegel in rothem Wachs zeigt eine fünfblätterige Rose und zwischen je zwei Blättern ein majuskles M. — † S. Petri . De . Rosenberk . M. b) Kleines Siegel in rothem Wachs. Einen Schild mit einer Rose deckt ein Helm gleichfalls mit einer Rose . — S. Jvdoci. De . Rosenberk . Das fast ebenso grosse Gegensiegel in rothem Wachs zeigt einen bärtigen Manneskopf mit einem antiken Helim. — S . Jvdoci . D .Rosen-
Strana 113
113 berch. c) Klein in weissem Wachs. Einen Schild, worauf eine Rose, deckt ein rosengeschmückter Helm. — † S . Vlrici . De. Rosenberch. d) Klein, in weis- sem Wachs. Ein Schild, worauf eine Rose, darüber ein Helm, dessen Schmuck wieder eine Rose. — † S . Johannis . De .Rosenberk. e) Klein in weissem Wachs. Ein Schild mit einem Hufeisen, aus dem eine Pfeilspitze entspringt; ober dem Schild ein Kreuz. — † S . Thobie . De .Bechin. CV. 1356. 6. Jänner. O. A0. — Meinhart der Fleut von Weikersdorf und seine Haus- frau Ursula verkaufen dem Abte Albrecht und der Gemeine des Klosters zu Hohenfurt einen Weingarten um 59 Pfund Wiener Pfenninge. Ich Meinhart der Fleut*) von Weichersdorff vnd ich Vrsula sein hausfraw vnd vnnser baider erben wir verjehen vnd thuen kundt allen den, die disen brieff lesen oder horen lesen die lebend vand hernach kunfftigelich sindt, das wir mit gemainem radt vnd bedach- tem muet mit willen vnnd gonst aller vnnser frewndt zw der zeit, do wir es wol gethun mochten, vnuerschaidenleich verkauft haben vnnsern weingarten, der da ligt an dem perg, der da haiset „gelaub wir vnnsern" vnd haisset auch der weingartn allsam, des vier joch sindt, mit sambt dem ackher, der vor dem weingarten leit, als lang der weingart ist an der lenng, vnnd acht klaffter vnd zwo elln nach der brait, vnd ist alles freis aigen, also das man nichts daruon dien- net noch dienen soll weder voithrecht noch perckrecht noch klains vnd gross, dan einen emer weins zw seelgret zw der pfarr zw Weicherstorff, dem man raichen sol den lewten, die zw ostern zw gots disch geen, vnd den sol in nemen, wer zechmaister daselb ist, in dem lesen vor dem weingarten oder in der press. Wir haben in auch geben ainen freien wege vnd ein freye strassen mittenn von dem weingarten vber ale äcker vnezt auf die lanndstrasse in vnd allen lewten, die da zw schaffen habend, also das ein wagen freilich da geen mag vnd ein knecht daneben vnd auch ein wagen dem ann- dern geweichen mag, ob sein not geschäch, sy sein geseet oder nicht. Den vorgenanten weingarten acker vnd weg haben wir recht vnnd redlich vnd vnuerschaidenlich verkaufft vnd gebn mit allem dem nucz vnd rechten, als sy vom altem ding herkommen sindt vnnd wir sy in aignes gewer hergebracht haben, vmb neunvndfunffezigkh pfundt Wienner pfenning, der wir gar vnd ganncz gewert sein, dem *) In „Floyt" von einer zweiten Hand verändert
113 berch. c) Klein in weissem Wachs. Einen Schild, worauf eine Rose, deckt ein rosengeschmückter Helm. — † S . Vlrici . De. Rosenberch. d) Klein, in weis- sem Wachs. Ein Schild, worauf eine Rose, darüber ein Helm, dessen Schmuck wieder eine Rose. — † S . Johannis . De .Rosenberk. e) Klein in weissem Wachs. Ein Schild mit einem Hufeisen, aus dem eine Pfeilspitze entspringt; ober dem Schild ein Kreuz. — † S . Thobie . De .Bechin. CV. 1356. 6. Jänner. O. A0. — Meinhart der Fleut von Weikersdorf und seine Haus- frau Ursula verkaufen dem Abte Albrecht und der Gemeine des Klosters zu Hohenfurt einen Weingarten um 59 Pfund Wiener Pfenninge. Ich Meinhart der Fleut*) von Weichersdorff vnd ich Vrsula sein hausfraw vnd vnnser baider erben wir verjehen vnd thuen kundt allen den, die disen brieff lesen oder horen lesen die lebend vand hernach kunfftigelich sindt, das wir mit gemainem radt vnd bedach- tem muet mit willen vnnd gonst aller vnnser frewndt zw der zeit, do wir es wol gethun mochten, vnuerschaidenleich verkauft haben vnnsern weingarten, der da ligt an dem perg, der da haiset „gelaub wir vnnsern" vnd haisset auch der weingartn allsam, des vier joch sindt, mit sambt dem ackher, der vor dem weingarten leit, als lang der weingart ist an der lenng, vnnd acht klaffter vnd zwo elln nach der brait, vnd ist alles freis aigen, also das man nichts daruon dien- net noch dienen soll weder voithrecht noch perckrecht noch klains vnd gross, dan einen emer weins zw seelgret zw der pfarr zw Weicherstorff, dem man raichen sol den lewten, die zw ostern zw gots disch geen, vnd den sol in nemen, wer zechmaister daselb ist, in dem lesen vor dem weingarten oder in der press. Wir haben in auch geben ainen freien wege vnd ein freye strassen mittenn von dem weingarten vber ale äcker vnezt auf die lanndstrasse in vnd allen lewten, die da zw schaffen habend, also das ein wagen freilich da geen mag vnd ein knecht daneben vnd auch ein wagen dem ann- dern geweichen mag, ob sein not geschäch, sy sein geseet oder nicht. Den vorgenanten weingarten acker vnd weg haben wir recht vnnd redlich vnd vnuerschaidenlich verkaufft vnd gebn mit allem dem nucz vnd rechten, als sy vom altem ding herkommen sindt vnnd wir sy in aignes gewer hergebracht haben, vmb neunvndfunffezigkh pfundt Wienner pfenning, der wir gar vnd ganncz gewert sein, dem *) In „Floyt" von einer zweiten Hand verändert
Strana 114
114 erbern herrn abt Albrechten vnd den herren gemain des closters zw Hohenfurt furbas ledigelich vnd freilich ze haben vnd allen iren fromben damit ze schaffen verkawffen verseczen vnd geben, wem sy wellen, an allen krieg vnd an allen irrsal. Daruber durch pesser sicherhait so seczen wir vns vorgenanten ich Meinhart der Fleut von Weichersdorff vnd ich Vrsula sein hausfraw vnd vnser paider erben vnuerschaidenlich vber den vorgeschriben weingarten acker vnd wege den erbern herrn abt Albrechten vnd der sambyng gemain des closters zw Hohenfurt ze rechtem gewern vnd scherm fur alle an- sprach, als freis aigens recht ist vnd des lands recht zw Osterreich. Wer aber das sy mit recht an demselben weingarten acker vnd wege krieg oder ansprach gewunnen, was sy des schaden namen, des sol- len wir in alles richten vnd wider keren an all ir muee vnd an allen iren schaden. Vnd sollen sy das haben auf vnnsern trewen vnd auf allem vnnserm guet, das wir haben in dem landt zw Osterreich oder wo wir es haben, wir sein lebendig oder tod. Vnd das diser kauff vnd die rede al fürbass also stăt sein vnd vnzerprochen peleib, da- rumben geben wir in den brieff zw ainem waren vrkundt vnd zw ainer ewigen vestigung diser sach versiglten mit meinem insigl, vnd mit Fridrichs des Pluemen von Wisendorff, vnd mit Conrads des Pluemen von Starendwerd, vnd mit Dietmars de Pluemen von Wei- chersdorff anhangunden insigeln, die ich des vleissigelich gebeten hab, das sy der sach geczeug sein mit anndern erbern lewten. Der prieff ist geben nach Cristi geburd dreyezehenhundert jar darnach in dem sechsvndfunffezigisten jaren an dem Piehentag*). Nach einer von Herrn Jobst von Rosenberg vidimirten Abschrift ddo. Krumau am Montag nach Maria Geburt 1535. Vergl. XCVIII. CVI. 1356. 21. März. Krumau. — Die Brüder Peter, Jodok, Ulrich und Johann von Rosenberg schenken der Kirche des heiligen Nikolaus in Rosenberg den ganzen Getreidezehent vom Mauthof. Nos Petrus Judocus Vlricus et Johannes fratres de Rosenberch recognoscimus et ad vniuersorum noticiam cupimus peruenire, quod bona et libera voluntate ducti maturoque consilio desuper prehabito decimam plenam et integram de quadruplici grano, tantum scilicet *) Soll heissen Prehentag.
114 erbern herrn abt Albrechten vnd den herren gemain des closters zw Hohenfurt furbas ledigelich vnd freilich ze haben vnd allen iren fromben damit ze schaffen verkawffen verseczen vnd geben, wem sy wellen, an allen krieg vnd an allen irrsal. Daruber durch pesser sicherhait so seczen wir vns vorgenanten ich Meinhart der Fleut von Weichersdorff vnd ich Vrsula sein hausfraw vnd vnser paider erben vnuerschaidenlich vber den vorgeschriben weingarten acker vnd wege den erbern herrn abt Albrechten vnd der sambyng gemain des closters zw Hohenfurt ze rechtem gewern vnd scherm fur alle an- sprach, als freis aigens recht ist vnd des lands recht zw Osterreich. Wer aber das sy mit recht an demselben weingarten acker vnd wege krieg oder ansprach gewunnen, was sy des schaden namen, des sol- len wir in alles richten vnd wider keren an all ir muee vnd an allen iren schaden. Vnd sollen sy das haben auf vnnsern trewen vnd auf allem vnnserm guet, das wir haben in dem landt zw Osterreich oder wo wir es haben, wir sein lebendig oder tod. Vnd das diser kauff vnd die rede al fürbass also stăt sein vnd vnzerprochen peleib, da- rumben geben wir in den brieff zw ainem waren vrkundt vnd zw ainer ewigen vestigung diser sach versiglten mit meinem insigl, vnd mit Fridrichs des Pluemen von Wisendorff, vnd mit Conrads des Pluemen von Starendwerd, vnd mit Dietmars de Pluemen von Wei- chersdorff anhangunden insigeln, die ich des vleissigelich gebeten hab, das sy der sach geczeug sein mit anndern erbern lewten. Der prieff ist geben nach Cristi geburd dreyezehenhundert jar darnach in dem sechsvndfunffezigisten jaren an dem Piehentag*). Nach einer von Herrn Jobst von Rosenberg vidimirten Abschrift ddo. Krumau am Montag nach Maria Geburt 1535. Vergl. XCVIII. CVI. 1356. 21. März. Krumau. — Die Brüder Peter, Jodok, Ulrich und Johann von Rosenberg schenken der Kirche des heiligen Nikolaus in Rosenberg den ganzen Getreidezehent vom Mauthof. Nos Petrus Judocus Vlricus et Johannes fratres de Rosenberch recognoscimus et ad vniuersorum noticiam cupimus peruenire, quod bona et libera voluntate ducti maturoque consilio desuper prehabito decimam plenam et integram de quadruplici grano, tantum scilicet *) Soll heissen Prehentag.
Strana 115
115 siligneo triticeo ordeaceo et auenatico de omnibus, que in agris seu in ortis ad curiam nostram in Mutam pertinentibus proueniunt, ad ecclesiam in Rozenberch fundatam in honore sancti Nicolai confes- soris, ad quam ipsa curia nostra predicta in iure spirituali et sacra- mentis pertin et ab antiquo, siue plebano eiusdem ecclesie disposui- mus et statuimus dandam perpetue et soluendam per nos seu eciam alios nostros quoscumque successores, addicientes, quod si ipsa nostra sepedicta curia vna cum agris ad ipsam spectantibus per nos aut heredes nostros alio venderetur cuicumque, vel alio quocumque modo ipsam curiam locare contingat, semper plena decima de omni- bus, ut supradictum est, ad sepedictam ecclesiam in Rozenberch siue plebano eiusdem ecclesie, quicumque fuerit, persolui debet atque dari integraliter et ex toto contradictione qualibet procul mota. Item eidem sepiusfate ecclesie in Rozenberch seu plebano eiusdem ecc- lesie, qui pro tempore fuerit, medium talentum denariorum Wien- nensium damus et donamus expresse in judicialibus denariis de iu- dicio Rozenbergensi perpetuis temporibus percipiendum deputantes Ipse quoque plebanus, qui pro tunc extiterit, ibidem in capella castr; nostri Rozenberch in honore sancti Johannis apostoli et ewangeliste fundata diuinum officium cum vna missa singulis feriis sextis consi- deratis premissis beneficiis debebit et tenebitur procurare. In casu tamen, vbi feria sexta comode missa non possit inibi celebrari, tunc alio quocunque vno die omni septimana in prefata capella ex proui- sione prefati plebani officium diuinum vnius misse in perpetuum te- neantur. Ne autem tempore succedente hec nostra bona et iusta donationis constitucio et salubris ordinatio per maliciam seu violen- ciam aliquorum valeat aliquatenus violari in dispendium animarum ipsorum et in dampnacionem sempiternam, presentes litteras scribi et sigillorum nostrorum munimine duximus roborari in testimonium et robur perpetue valiturum. Datum in Chrumpnaw anno domini millesimo trecensimo (sic) quinquagesimo sexto proxima feria se- cunda post dominicam, qua cantatur „Reminiscere". Die bekannten kleinen Siegel der vier Rosenberg'schen Brüder, hier sämmtlich in rothem Wachs, sind schon bei CIV. beschrieben worden. Sie hän- gen hier an Pergamentstreifen. 8
115 siligneo triticeo ordeaceo et auenatico de omnibus, que in agris seu in ortis ad curiam nostram in Mutam pertinentibus proueniunt, ad ecclesiam in Rozenberch fundatam in honore sancti Nicolai confes- soris, ad quam ipsa curia nostra predicta in iure spirituali et sacra- mentis pertin et ab antiquo, siue plebano eiusdem ecclesie disposui- mus et statuimus dandam perpetue et soluendam per nos seu eciam alios nostros quoscumque successores, addicientes, quod si ipsa nostra sepedicta curia vna cum agris ad ipsam spectantibus per nos aut heredes nostros alio venderetur cuicumque, vel alio quocumque modo ipsam curiam locare contingat, semper plena decima de omni- bus, ut supradictum est, ad sepedictam ecclesiam in Rozenberch siue plebano eiusdem ecclesie, quicumque fuerit, persolui debet atque dari integraliter et ex toto contradictione qualibet procul mota. Item eidem sepiusfate ecclesie in Rozenberch seu plebano eiusdem ecc- lesie, qui pro tempore fuerit, medium talentum denariorum Wien- nensium damus et donamus expresse in judicialibus denariis de iu- dicio Rozenbergensi perpetuis temporibus percipiendum deputantes Ipse quoque plebanus, qui pro tunc extiterit, ibidem in capella castr; nostri Rozenberch in honore sancti Johannis apostoli et ewangeliste fundata diuinum officium cum vna missa singulis feriis sextis consi- deratis premissis beneficiis debebit et tenebitur procurare. In casu tamen, vbi feria sexta comode missa non possit inibi celebrari, tunc alio quocunque vno die omni septimana in prefata capella ex proui- sione prefati plebani officium diuinum vnius misse in perpetuum te- neantur. Ne autem tempore succedente hec nostra bona et iusta donationis constitucio et salubris ordinatio per maliciam seu violen- ciam aliquorum valeat aliquatenus violari in dispendium animarum ipsorum et in dampnacionem sempiternam, presentes litteras scribi et sigillorum nostrorum munimine duximus roborari in testimonium et robur perpetue valiturum. Datum in Chrumpnaw anno domini millesimo trecensimo (sic) quinquagesimo sexto proxima feria se- cunda post dominicam, qua cantatur „Reminiscere". Die bekannten kleinen Siegel der vier Rosenberg'schen Brüder, hier sämmtlich in rothem Wachs, sind schon bei CIV. beschrieben worden. Sie hän- gen hier an Pergamentstreifen. 8
Strana 116
116 CVII. 1357. 6. Jänner. O. A0. — Bernhard, Sohn Bohunek's von Harach, verkauft dem Abte Albrecht und der Samnung des Klosters zu Hohenfurt anderthalb Lehen au Reichenthal für zwanzig Pfund sechzig Pfenninge Passauer Münze. Ich Bernhart hern Wohvnken sven von Harach, dem got genad, vergich vnd tven chvnt offenbar an disem prief allen lewten, daz ich mit verdachtem mvet mit gvnst meiner hawsvrawen Elspeten vnd aller meiner erben mit rat meiner prveder vnd aller meiner vrewnt verchavft han meyn anderhalbs lehen ze Reychenthal, daz mein rech- tes erb gewesen ist vnd vreyes aygen, da zv den zeiten auf dem ganczem gesessen ist Fridereich Pyernheypel, vnd dient allew jar ayn phunt phenning an zehen phenning Pazzawer mvencz, halbs zv sant Georgen tag vnd halbs zy sant Michels tag, vnd ganczen zebent, an andern chlainen dienst ayer hvener snytphenning vnd rowolt, von dem man geit veberall fver is alles ain vnd vierzig phenning; auf dem halben lehen zv den zeiten ist gesessen Nyclas der Wewer vnd dient allew jar drey schilling vnd vierzehen Pazzawer phenning zv den taegen, sam der vorgeschriben dient mit ganzem zehent, vnd schol fver allen chlaynen dienst geben zwen vnd zwaynzig Pazzawer phenning fver ayer hvener snytphenning vnd ander all vadervng: den erbern hern apt Albrechten vnd der sammvng gemain des chlos- ters ze Hohenfvert vmb zwaynzig phvnt phenning Pazzawer mvencz an sechzig phenning, der wir gancz vnd gar von yn gericht vnd gewert sein. Vnd ich vor genanter Bernhart verhays in mit samt meinen prvedern mit vensern trewen vnd mit dem prief, ab kayn (sic) krieg auf daz selb erb kem zv chvemftiger zeit an swelherlay sach daz wer, daz ich yn daz schol ausrichten vnd richtig machen an al- lew ir mveh vnd an allen iren schaden noch dez landes rechtes. Vnd waz sew schaden dar an nemen, den schvellen sew haben auff allem meinem erb vnd aygen, swo ichs han ynner landes oder auser landes. Daz di red ganez vnd gar stet vnd vnzvprochen bleib, darvmb geb ich yn disen prief versigelten mit meynem vnd meynes prveders Beneschs ingsigel, vnd mit meines hern hern Jostes von Rosenberch ingsigel. Diser prief ist gegeben da von Christes gepvert ergangen waren drewzehen hvndert jar dar nach in dem siben vnd fvemfzig- stem jar am Prehemtag.
116 CVII. 1357. 6. Jänner. O. A0. — Bernhard, Sohn Bohunek's von Harach, verkauft dem Abte Albrecht und der Samnung des Klosters zu Hohenfurt anderthalb Lehen au Reichenthal für zwanzig Pfund sechzig Pfenninge Passauer Münze. Ich Bernhart hern Wohvnken sven von Harach, dem got genad, vergich vnd tven chvnt offenbar an disem prief allen lewten, daz ich mit verdachtem mvet mit gvnst meiner hawsvrawen Elspeten vnd aller meiner erben mit rat meiner prveder vnd aller meiner vrewnt verchavft han meyn anderhalbs lehen ze Reychenthal, daz mein rech- tes erb gewesen ist vnd vreyes aygen, da zv den zeiten auf dem ganczem gesessen ist Fridereich Pyernheypel, vnd dient allew jar ayn phunt phenning an zehen phenning Pazzawer mvencz, halbs zv sant Georgen tag vnd halbs zy sant Michels tag, vnd ganczen zebent, an andern chlainen dienst ayer hvener snytphenning vnd rowolt, von dem man geit veberall fver is alles ain vnd vierzig phenning; auf dem halben lehen zv den zeiten ist gesessen Nyclas der Wewer vnd dient allew jar drey schilling vnd vierzehen Pazzawer phenning zv den taegen, sam der vorgeschriben dient mit ganzem zehent, vnd schol fver allen chlaynen dienst geben zwen vnd zwaynzig Pazzawer phenning fver ayer hvener snytphenning vnd ander all vadervng: den erbern hern apt Albrechten vnd der sammvng gemain des chlos- ters ze Hohenfvert vmb zwaynzig phvnt phenning Pazzawer mvencz an sechzig phenning, der wir gancz vnd gar von yn gericht vnd gewert sein. Vnd ich vor genanter Bernhart verhays in mit samt meinen prvedern mit vensern trewen vnd mit dem prief, ab kayn (sic) krieg auf daz selb erb kem zv chvemftiger zeit an swelherlay sach daz wer, daz ich yn daz schol ausrichten vnd richtig machen an al- lew ir mveh vnd an allen iren schaden noch dez landes rechtes. Vnd waz sew schaden dar an nemen, den schvellen sew haben auff allem meinem erb vnd aygen, swo ichs han ynner landes oder auser landes. Daz di red ganez vnd gar stet vnd vnzvprochen bleib, darvmb geb ich yn disen prief versigelten mit meynem vnd meynes prveders Beneschs ingsigel, vnd mit meines hern hern Jostes von Rosenberch ingsigel. Diser prief ist gegeben da von Christes gepvert ergangen waren drewzehen hvndert jar dar nach in dem siben vnd fvemfzig- stem jar am Prehemtag.
Strana 117
117 Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel, wovon die zwei ersteren in grünem Wachs. a) Ein Schild mit drei Pfauenfedern. — S . Pern- harti . D. Haroch. b) Ein Schild mit demselben (Zeichen. Vergl. XCVI. hier die Umschrift: † S . Benichs . De . Harach. c) Das Siegel Jodok’s von Rosen- berg in rothem Wachs. Vergl. CIV. CVIII. 1358. 21. December. 0. A0. — Andreas, Pfarrer in Hoeritz, erhalt vom Stifte Hohenfurt gewisse Wiesen und Acker gegen einen jährlichen Zine von vier Solidi Passauer Pfenninge zur Nutzniessung. Acta et gesta que temporaliter ab mortalibus hominibus fuerint, ideo litteris autenticis ac patentibus fidelium roborantur, vt maliuo- lis et ignorantibus via et materia iniuriandi ac calumpniandi penitus auferatur. Quapropter Christi fidelibus vniuersis harum testimonio litterarum ego Andreas sacerdos verus et legittimus plebanus eccle- sie parochialis in Hoerycz profiteor manifeste, quod reuerendi et religiosi domini abbatis et conuentus cenobii in Altovado ob specia- lem amiciciam et promocionem michi vsque ad dies meos conces- serunt et tradiderunt possidere ac colere vsu fructuario pratum tantum et agros, qui ab antiquo spectauerunt pertinent et spectabunt ad domum, quam ipse conuentus habet in plena et pacifica potestate in Hoerycz iuxta curiam ac dotem plebani proximam et contiguam ad plagam occidentalem, quam pie memorie quondam pie dominus Petrus ibidem plebanus cum omnibus ad eam pertinentibus rite et rationabiliter emerat cum sua propria pecunia pro xvni talentis de- nariorum Pataviensium a supradicto conuentu tantummodo ad vitam suam, de qua domo omni anno fideliter ad officium custodie in Al- tovado porrexit pro censu IIIIer solidos denariorum Patauiensium in natiuitate Christi, quem censum et eodem termino de predicto tantum prato et agris, quam diu possideo, promitto et volo el debeo prefato monasterio singulis annis dare fideliter remota qualibet negligentia et occasione. Cuius rei testes sunt cum suorum sigillorum appen- sione : Dominus Petrus de Rosenberch, dominus Bohdancius*) deca- nus Dvdelwiensis, dominus**) plebanus de Chrvmpnawe, dominus Johannes plebanus in Rozenberch, dominus Hainricus plebanus in *) Dieser Name wurde erst später eingeschrieben. **) Folgt im Originale ein leerer Raum.
117 Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel, wovon die zwei ersteren in grünem Wachs. a) Ein Schild mit drei Pfauenfedern. — S . Pern- harti . D. Haroch. b) Ein Schild mit demselben (Zeichen. Vergl. XCVI. hier die Umschrift: † S . Benichs . De . Harach. c) Das Siegel Jodok’s von Rosen- berg in rothem Wachs. Vergl. CIV. CVIII. 1358. 21. December. 0. A0. — Andreas, Pfarrer in Hoeritz, erhalt vom Stifte Hohenfurt gewisse Wiesen und Acker gegen einen jährlichen Zine von vier Solidi Passauer Pfenninge zur Nutzniessung. Acta et gesta que temporaliter ab mortalibus hominibus fuerint, ideo litteris autenticis ac patentibus fidelium roborantur, vt maliuo- lis et ignorantibus via et materia iniuriandi ac calumpniandi penitus auferatur. Quapropter Christi fidelibus vniuersis harum testimonio litterarum ego Andreas sacerdos verus et legittimus plebanus eccle- sie parochialis in Hoerycz profiteor manifeste, quod reuerendi et religiosi domini abbatis et conuentus cenobii in Altovado ob specia- lem amiciciam et promocionem michi vsque ad dies meos conces- serunt et tradiderunt possidere ac colere vsu fructuario pratum tantum et agros, qui ab antiquo spectauerunt pertinent et spectabunt ad domum, quam ipse conuentus habet in plena et pacifica potestate in Hoerycz iuxta curiam ac dotem plebani proximam et contiguam ad plagam occidentalem, quam pie memorie quondam pie dominus Petrus ibidem plebanus cum omnibus ad eam pertinentibus rite et rationabiliter emerat cum sua propria pecunia pro xvni talentis de- nariorum Pataviensium a supradicto conuentu tantummodo ad vitam suam, de qua domo omni anno fideliter ad officium custodie in Al- tovado porrexit pro censu IIIIer solidos denariorum Patauiensium in natiuitate Christi, quem censum et eodem termino de predicto tantum prato et agris, quam diu possideo, promitto et volo el debeo prefato monasterio singulis annis dare fideliter remota qualibet negligentia et occasione. Cuius rei testes sunt cum suorum sigillorum appen- sione : Dominus Petrus de Rosenberch, dominus Bohdancius*) deca- nus Dvdelwiensis, dominus**) plebanus de Chrvmpnawe, dominus Johannes plebanus in Rozenberch, dominus Hainricus plebanus in *) Dieser Name wurde erst später eingeschrieben. **) Folgt im Originale ein leerer Raum.
Strana 118
118 Merica. Datum anno domini millesimo CCCo lvino in die beati Thome apostoli. Sechs an Pergamentstreifen hängende, meist schlecht abgedruckte, sonst aber gut erhaltene Siegel in weissem Wachs. a) Nicht gar gross. — S . Ka- therina. — † S . Andre . . . De .Hoericz. b) Das kleine Siegel Peters von Rosenberg. Vergl. CIV. c) Klein. — St. Vincenz? — . . . dane . . . d) Ziemlich gross. — St. Veit. Die Umschrift ist nicht lesbar. e) Ziemlich gross. — St. Nikolaus. — S . Johan . . . . lebani . . . . . . enberch. f) Klein. — Ein rebhubnartiger Vogel, vor sich eine fünfblätterige Rose ha- bend; der Grund ist mit Sternchen ausgefüllt. — † S . Herici . [Pull . no ?]. † De . Rosenberch. CIX. 1360. 31. December. Krumau. — Peter von Rosenberg, Propst der Kirche aller Heiligen auf der Prager Burg, schlichtet den zwischen dem Abte Heinrich von Hohenfurt und dem dasigen Convente einerseits und dem Pfarrer Mauritz von Strobnitz andererseits wegen der Strobnitzer Pfarrzehnten ausgebrochenen Streit. In nomine domini amen. Cum jam dudum inter prouidos viros religiosos, videlicet frafres fratrem Henricum abbatem ac conuentum sui monasterii Altiuadensis ordinis Cisterciensis, ex parte vna et discretum !virum dominum Mauricium plebanum et rectorem ligitti- mum ecclesie in Stropnycz ipsius ecclesie nomine parte ex altera grauis esset controuersia exorta super jure percipiendi decimas agrorum et prediorum omnium parochianorum ecclesie prefate in Stropnycz, prenominato domino abbate ac conuentu suprascripti monasterii ac ordinis priuilegia de percepcione omnium decimarum tocius parrochie antedicte producentibus et allegantibus, se fuisse esse et fuisse in pacifica quasi possessione iuris percipiendi easdem decimas a tempore, cuius contrarii memoria non existit; ipso autem domino Mauricio rectore predicte ecclesie jus pro se et ecclesie commune allegante et dicente, predictas decimas eidem deberi sue ecclesie nomine utpote sitas infra limites ecclesie prelibate. Tandem cum diu in iudicio et extra et coram conseruatoribus iurum et priui- legiorum a sede apostolica monasterio prenotato concessis litigassent, pro bona pacis et concordie ac amicabilis composicionis in nos Pe- trum de Rosenberch prepositum ecclesie omnium sanctorum in castro Pragensi et canonicum ecclesie Pragensis sponte et beniuole ex utraque parte laboribus et litis expensis parcere cupientes compro-
118 Merica. Datum anno domini millesimo CCCo lvino in die beati Thome apostoli. Sechs an Pergamentstreifen hängende, meist schlecht abgedruckte, sonst aber gut erhaltene Siegel in weissem Wachs. a) Nicht gar gross. — S . Ka- therina. — † S . Andre . . . De .Hoericz. b) Das kleine Siegel Peters von Rosenberg. Vergl. CIV. c) Klein. — St. Vincenz? — . . . dane . . . d) Ziemlich gross. — St. Veit. Die Umschrift ist nicht lesbar. e) Ziemlich gross. — St. Nikolaus. — S . Johan . . . . lebani . . . . . . enberch. f) Klein. — Ein rebhubnartiger Vogel, vor sich eine fünfblätterige Rose ha- bend; der Grund ist mit Sternchen ausgefüllt. — † S . Herici . [Pull . no ?]. † De . Rosenberch. CIX. 1360. 31. December. Krumau. — Peter von Rosenberg, Propst der Kirche aller Heiligen auf der Prager Burg, schlichtet den zwischen dem Abte Heinrich von Hohenfurt und dem dasigen Convente einerseits und dem Pfarrer Mauritz von Strobnitz andererseits wegen der Strobnitzer Pfarrzehnten ausgebrochenen Streit. In nomine domini amen. Cum jam dudum inter prouidos viros religiosos, videlicet frafres fratrem Henricum abbatem ac conuentum sui monasterii Altiuadensis ordinis Cisterciensis, ex parte vna et discretum !virum dominum Mauricium plebanum et rectorem ligitti- mum ecclesie in Stropnycz ipsius ecclesie nomine parte ex altera grauis esset controuersia exorta super jure percipiendi decimas agrorum et prediorum omnium parochianorum ecclesie prefate in Stropnycz, prenominato domino abbate ac conuentu suprascripti monasterii ac ordinis priuilegia de percepcione omnium decimarum tocius parrochie antedicte producentibus et allegantibus, se fuisse esse et fuisse in pacifica quasi possessione iuris percipiendi easdem decimas a tempore, cuius contrarii memoria non existit; ipso autem domino Mauricio rectore predicte ecclesie jus pro se et ecclesie commune allegante et dicente, predictas decimas eidem deberi sue ecclesie nomine utpote sitas infra limites ecclesie prelibate. Tandem cum diu in iudicio et extra et coram conseruatoribus iurum et priui- legiorum a sede apostolica monasterio prenotato concessis litigassent, pro bona pacis et concordie ac amicabilis composicionis in nos Pe- trum de Rosenberch prepositum ecclesie omnium sanctorum in castro Pragensi et canonicum ecclesie Pragensis sponte et beniuole ex utraque parte laboribus et litis expensis parcere cupientes compro-
Strana 119
119 mittere curauerunt, se sub pena per nos in pronunciacione appen- denda obligantes. Ac deinde termino pro pronunciacione ac amicabili composicione facienda adueniente prefixo nos dei nomine inuocato in parcium presencia personali ac earundem iuribus et allegacionibus intellectis talem inter suprascriptas partes laudacionem pronunciacio- nem ac amicabilem composicionem fecimus, vt scilicet prenominatus abbas et eius conuentus nomine monasterii prelibatarum decimarum possessores jure percipiendi prefatas decimas utantur libere et fru- antur, quemadmodum eas sine cuiusquam inpedimento consueuerunt percipere a tempore, cuius contrarii memoria non existit. Ne tamen ecclesia sepefata in Stropnycz omnino decimis, que sunt tributa egencium animarum fraudaretur, necnon penitus orbaretur, laudamus ordinamus et amicabiliter componentes statuimus arbitrando, vt se- pedictus abbas vniuersos arabiles laneos eiusdem parrochie in Stro- pniycz secundum mensuram et quantitatem Paczouiensium laneorum faciat mensurare, et quotquot de agris solummodo arabilibus cultibi- libus seu seminabilibus tempore mensuracionis inventis laneos ibidem in tota parrochia Paczouiensis quantitatis reperiet, tot mensuras in opido ipso Stropnycz consuetas de grano siliginis vnam videlicet mensuram necnon et auene de quolibet laneo vnam mensuram prefato plebano nomine ecclesie sue tribuat singulis annis perpetuis tempo- ribus persoluat. De curiis autem seu allodiis mobilium tunc temporis existentibus, de quibus eciam predictus abbas nomine sui monasterii decimas inconcusse consueuit per longissima retroacta tempora per- cipere, de curia videlicet domini Johannis, qui Sprinczel dicitur, item de curia domini Luduici de Czeuetlaren, item Stephani de Crophslog, item de curia in Piberslog Nycolaii Sagitarii, item Leulini in Gedlicz, item de curia Hogerii in Seyben, item Johannis in Gutenprun, infra limites ipsius ecclesie volumus et arbitratoria auctoritate mandamus decimas vniuersas, cum collecte fuerint, per medium diuidendas, me- dietatemque earundem decimarum dicti abbas et conuentus nomine monasterii percipiant, alteramque medietatem plebanus recolligat memoratus. Insuper pronunciamus statuentes, ut quecunque parcium ipsarum a prescripta nostra pronunciacione resiliret ac eidem parere contempneret, alteri parti composicionem obseruare volenti quindecim sexagenas grossorum denariorum Pragensium assignaret pro pena et alias quindecim sexagenas eiusdem monete ad fabricam Pragensis ecclesie dare deberet certis super pene solucione ab alterutra parte
119 mittere curauerunt, se sub pena per nos in pronunciacione appen- denda obligantes. Ac deinde termino pro pronunciacione ac amicabili composicione facienda adueniente prefixo nos dei nomine inuocato in parcium presencia personali ac earundem iuribus et allegacionibus intellectis talem inter suprascriptas partes laudacionem pronunciacio- nem ac amicabilem composicionem fecimus, vt scilicet prenominatus abbas et eius conuentus nomine monasterii prelibatarum decimarum possessores jure percipiendi prefatas decimas utantur libere et fru- antur, quemadmodum eas sine cuiusquam inpedimento consueuerunt percipere a tempore, cuius contrarii memoria non existit. Ne tamen ecclesia sepefata in Stropnycz omnino decimis, que sunt tributa egencium animarum fraudaretur, necnon penitus orbaretur, laudamus ordinamus et amicabiliter componentes statuimus arbitrando, vt se- pedictus abbas vniuersos arabiles laneos eiusdem parrochie in Stro- pniycz secundum mensuram et quantitatem Paczouiensium laneorum faciat mensurare, et quotquot de agris solummodo arabilibus cultibi- libus seu seminabilibus tempore mensuracionis inventis laneos ibidem in tota parrochia Paczouiensis quantitatis reperiet, tot mensuras in opido ipso Stropnycz consuetas de grano siliginis vnam videlicet mensuram necnon et auene de quolibet laneo vnam mensuram prefato plebano nomine ecclesie sue tribuat singulis annis perpetuis tempo- ribus persoluat. De curiis autem seu allodiis mobilium tunc temporis existentibus, de quibus eciam predictus abbas nomine sui monasterii decimas inconcusse consueuit per longissima retroacta tempora per- cipere, de curia videlicet domini Johannis, qui Sprinczel dicitur, item de curia domini Luduici de Czeuetlaren, item Stephani de Crophslog, item de curia in Piberslog Nycolaii Sagitarii, item Leulini in Gedlicz, item de curia Hogerii in Seyben, item Johannis in Gutenprun, infra limites ipsius ecclesie volumus et arbitratoria auctoritate mandamus decimas vniuersas, cum collecte fuerint, per medium diuidendas, me- dietatemque earundem decimarum dicti abbas et conuentus nomine monasterii percipiant, alteramque medietatem plebanus recolligat memoratus. Insuper pronunciamus statuentes, ut quecunque parcium ipsarum a prescripta nostra pronunciacione resiliret ac eidem parere contempneret, alteri parti composicionem obseruare volenti quindecim sexagenas grossorum denariorum Pragensium assignaret pro pena et alias quindecim sexagenas eiusdem monete ad fabricam Pragensis ecclesie dare deberet certis super pene solucione ab alterutra parte
Strana 120
120 fideiussoribus constitutis. Acta sunt autem hec in castro nostro in Crumnaw coram ydoneis testibus domino Bochdancio decano Dudle- bensi, et Wenczeslao plehano de Blanycz. Dyrslao plebano de Cremsa, ad hoc specialiter invitatis in ipsarumque parcium presencia personali. In huiusque rei testimonium presentes litteras fieri iussi- mus nostro sigillo ac sigillis sepedicti Mauricii plebani de Stropnycz testiumque prescriptorum appensione munientes. Datum loco quo supra anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo vltimo die mensis Decembris. Sechs an Pergamentstreifen hängende, ziemlich gut erhaltene, aber schlecht abgedruckte Siegel in weissem Wachs. a) Das kleine Siegel Peters v. R. bei CIV. b) Nicht gar gross. Maria mit dem Jesukinde. — † S. Mavri- evm . . . D .Stropnycz. c) Klein. Ein Bischof (?) mit dem Stabe in der Rechten und einem Schwerte, woran ein Schild. — † S. Bodancii . Decani. Dvdleb. d) Klein; ein langschnabliger und kurzfüssiger Vogel, der in ein Körbehen Körner fallen lasst. —. . Wenczeslai. . .e) Nicht gar gross. Eine Heilige (St. Ursula ?). — . . . cz. f) Das Siegel des Pfarrers von Krems zeigt einen Vogel mit langem Schnabel (ein Pelikan?); die Umschrift dieses Siegels ist nicht lesbar. CX. 1360. O. T. und A0. — Katherina, Witwe nach Ulrich genannt Schauffler von Sacherles, schenkt zum Seelenheile ihres Mannes dem Abte Heinrich und dem Convente zu Hohenfurt die ihr gehörige Muhle im Dorfe Sacherles. Ego Katherina relicta olim Vlrici dicti Schauffler de Seherleins ad vniuersorum notitiam volo peruenire tenore presencium publice protestans, quod ego animo deliberato et sano meorum liberorum ex me per ipsum Vlricum procreatorum et amicorum ipsorum ad hoc accedente consensu pariter et assensu honorabilius et religiosis viris dominis Henrico abbati totique conuentui monasterii in Altovado ordinis Cysterciensis Pragensis diocesis ad officium pitancie dedi donaui resignaui libere et absolute rite et racionabiliter totaliter et omnino perpetue tenendum possidendum alienandum vendendum iure perhenni cum omnibus censibus iuribus consuetudinibus robotariis ipsum molendinum in predicta villa situm, in quo molendinator no- mine proprio Leo longam et diutinam personalem fecit residenciam, in quo molendino ipse abbas et conuentus prefati cenobii singulis annis habuerunt et a nobis receperunt per meum antedictum maritum pie memorie Vlricum et per me et meos heredes censum firmum et cer-
120 fideiussoribus constitutis. Acta sunt autem hec in castro nostro in Crumnaw coram ydoneis testibus domino Bochdancio decano Dudle- bensi, et Wenczeslao plehano de Blanycz. Dyrslao plebano de Cremsa, ad hoc specialiter invitatis in ipsarumque parcium presencia personali. In huiusque rei testimonium presentes litteras fieri iussi- mus nostro sigillo ac sigillis sepedicti Mauricii plebani de Stropnycz testiumque prescriptorum appensione munientes. Datum loco quo supra anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo vltimo die mensis Decembris. Sechs an Pergamentstreifen hängende, ziemlich gut erhaltene, aber schlecht abgedruckte Siegel in weissem Wachs. a) Das kleine Siegel Peters v. R. bei CIV. b) Nicht gar gross. Maria mit dem Jesukinde. — † S. Mavri- evm . . . D .Stropnycz. c) Klein. Ein Bischof (?) mit dem Stabe in der Rechten und einem Schwerte, woran ein Schild. — † S. Bodancii . Decani. Dvdleb. d) Klein; ein langschnabliger und kurzfüssiger Vogel, der in ein Körbehen Körner fallen lasst. —. . Wenczeslai. . .e) Nicht gar gross. Eine Heilige (St. Ursula ?). — . . . cz. f) Das Siegel des Pfarrers von Krems zeigt einen Vogel mit langem Schnabel (ein Pelikan?); die Umschrift dieses Siegels ist nicht lesbar. CX. 1360. O. T. und A0. — Katherina, Witwe nach Ulrich genannt Schauffler von Sacherles, schenkt zum Seelenheile ihres Mannes dem Abte Heinrich und dem Convente zu Hohenfurt die ihr gehörige Muhle im Dorfe Sacherles. Ego Katherina relicta olim Vlrici dicti Schauffler de Seherleins ad vniuersorum notitiam volo peruenire tenore presencium publice protestans, quod ego animo deliberato et sano meorum liberorum ex me per ipsum Vlricum procreatorum et amicorum ipsorum ad hoc accedente consensu pariter et assensu honorabilius et religiosis viris dominis Henrico abbati totique conuentui monasterii in Altovado ordinis Cysterciensis Pragensis diocesis ad officium pitancie dedi donaui resignaui libere et absolute rite et racionabiliter totaliter et omnino perpetue tenendum possidendum alienandum vendendum iure perhenni cum omnibus censibus iuribus consuetudinibus robotariis ipsum molendinum in predicta villa situm, in quo molendinator no- mine proprio Leo longam et diutinam personalem fecit residenciam, in quo molendino ipse abbas et conuentus prefati cenobii singulis annis habuerunt et a nobis receperunt per meum antedictum maritum pie memorie Vlricum et per me et meos heredes censum firmum et cer-
Strana 121
121 tum ipsis porrectum triginta tantum denarios Patauienses, quem cen- sum ipsi progenitores mariti mei suprascripti dederunt in remedium animarum suarum ipso dicto monasterio in Altovado; quod molen- dinum totum cum fundo per omnia, ut supra dictum est, ego Kathe- rina prescripta cum vniuersis meis heredibus plenarie contradidi sepefato cenobio ob remedium et salutem iamdicti et prescripti mariti et omnium suorum ac meorum predecessorum, totum ius, quod michi et dictis meis liberis in dicto molendino competebat sev competere posset quouis modo in futuro, in supradictos dominos abbatem et co- nuentum transfero et transfundo hereditarie pacifice et quiete. In cuius rei euidens testimonium presens scriptum et priuilegium preno- minato monasterio et conuentui in Altovado presentaui et conscribi feci cum appensione sigillorum domini Marchardi militis strennui de Parisching protunc castellani castri in Rosenberch, et honorabilis viri Zmilonis de Ruben, qui ambo de certa ipsoram sciencia ob mul- tarum mearum precum deuotam et incessabilem instanciam sua sigilla presentibus appenderunt in testimonium et robur omnium suprascrip- torum, ipsis tamen iam dictis viris sine omni dampno et preiudicio semper et vbique quolibet postposito et semoto. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo. Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs.— a) Ein Helm mit einem Paar Ochsenhörner. — † S.Zmiel . Von . Rvben. b) Sechseckig. Ein Schild, worauf ein Pfeil. — S . Marqwardi. De . Boras- chin (oder Z. Marqwardi . De . Borazchin). CXI. 1361. 7. März. O. AO. — Nikolaus, Heinrich’s des Pogner’s von Piberschlag Sohn, verkauft dem Abte und der Samnung des Klosters zu Hohenfurt zwei Schock Zine im Dorfe Sacherles um 24 Schock grosser Pfenninge Prager Münze. Ich Nyclo Hainreichs svn dez Pogners von Piberslag, dem got genad, veriech offenbar vnd tvn chvnt mit disem prief allen levten, di in sehent oder hoerent lesen, di nv lebent oder hernach chvemftig sint, daz ich mit verdachtem mvet mit gvetem willen meyner haus- vrawen, Margreten vnd mit gynst vnd mit veraintem rat aller meyner vrewnt zv den zeyten, do ich iz wol tven mocht, vntwungenleychen verchavft hab recht vnd redleychen gancz vnd gar ewigleychen an allew ansprach den erbern hern dem apt vnd der sammvng gemain
121 tum ipsis porrectum triginta tantum denarios Patauienses, quem cen- sum ipsi progenitores mariti mei suprascripti dederunt in remedium animarum suarum ipso dicto monasterio in Altovado; quod molen- dinum totum cum fundo per omnia, ut supra dictum est, ego Kathe- rina prescripta cum vniuersis meis heredibus plenarie contradidi sepefato cenobio ob remedium et salutem iamdicti et prescripti mariti et omnium suorum ac meorum predecessorum, totum ius, quod michi et dictis meis liberis in dicto molendino competebat sev competere posset quouis modo in futuro, in supradictos dominos abbatem et co- nuentum transfero et transfundo hereditarie pacifice et quiete. In cuius rei euidens testimonium presens scriptum et priuilegium preno- minato monasterio et conuentui in Altovado presentaui et conscribi feci cum appensione sigillorum domini Marchardi militis strennui de Parisching protunc castellani castri in Rosenberch, et honorabilis viri Zmilonis de Ruben, qui ambo de certa ipsoram sciencia ob mul- tarum mearum precum deuotam et incessabilem instanciam sua sigilla presentibus appenderunt in testimonium et robur omnium suprascrip- torum, ipsis tamen iam dictis viris sine omni dampno et preiudicio semper et vbique quolibet postposito et semoto. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo. Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs.— a) Ein Helm mit einem Paar Ochsenhörner. — † S.Zmiel . Von . Rvben. b) Sechseckig. Ein Schild, worauf ein Pfeil. — S . Marqwardi. De . Boras- chin (oder Z. Marqwardi . De . Borazchin). CXI. 1361. 7. März. O. AO. — Nikolaus, Heinrich’s des Pogner’s von Piberschlag Sohn, verkauft dem Abte und der Samnung des Klosters zu Hohenfurt zwei Schock Zine im Dorfe Sacherles um 24 Schock grosser Pfenninge Prager Münze. Ich Nyclo Hainreichs svn dez Pogners von Piberslag, dem got genad, veriech offenbar vnd tvn chvnt mit disem prief allen levten, di in sehent oder hoerent lesen, di nv lebent oder hernach chvemftig sint, daz ich mit verdachtem mvet mit gvetem willen meyner haus- vrawen, Margreten vnd mit gynst vnd mit veraintem rat aller meyner vrewnt zv den zeyten, do ich iz wol tven mocht, vntwungenleychen verchavft hab recht vnd redleychen gancz vnd gar ewigleychen an allew ansprach den erbern hern dem apt vnd der sammvng gemain
Strana 122
122 dez chlosters ze Hohenfvert zway schok zyns vnd geltes, die ich hab do zvm Seherleyns auf vier holden vnd lehen vnd ie daz lehen dient eyn halbes schok grosser Prager phenning zy dien zwier im iar, halbes zv sant Georgen tag vnd halbes zy sant Michels tag, vmb vier vnd zwaynzig schok grosser phenning Prager mvencz, der ich ge- richt vnd gewert pin gancz vnd gar. Also bescheidenleynchen mit auzgenomem red, daz mir di egenanten erbern hern dvrch besonder lieb genad vnd trewen mit irem gvtem willen gvennen vnd erlavbt haben mir zv vuedrvnng (?), ab ich den vorgeschriben zyns vnd dyenst zway schok mveg ab geloesen, mit meynem aigenhaftigen gvet vnd phenning, mit vier vnd zwaynzig schok grosser phennig zv den weynachten di schirst chvemen, so schol an dem vorgenanten kavf nichtes stet noch gancz seyn. Wer aber daz tan, daz ich den selben zyns vnd dienst zway schok phenning grosser Prager mvencz zv dem egenanten tag nicht loesacht mit meim aigen gvet, so schvel- len sich di obgenanten hern der apt vnd di sammvng zv Hohenfvert dez oft genanten zyns vnd gvtez venterwinten vnd ir seyn ewigley- chen vrey vnd aigen vnd ledigleychen an allew ansprach, wan iz mey vreyes erb vnd aigen ist vnd meyn rechtes erbtail von meynem ege- nanten vater. Vnd daz daz egenante gvet zway schok zins vnd dienst zv rechten tegen vnd zv rechter zeit werd richtig vnd auzgericht an aller stat mit allen sachen, sam landez recht ist ze Pehem, an allen krieg an alle ansprach, dar vmb verhais ich egenanter Nyclo vnd der erber man her Marchart von Ostrobsdorf mit gesamter hant vnd mit vensern trewen vnd mit vensern paiden anhangvnden insigeln. Vnd zu eyner ewigen offen zevgnvess vnd vrchvend geb wir disen prief versigelten mit dez erbern ritter ingsigel hern Lvdweygs von Zwet- larn, den wir besunder dar vmb peten haben, daz er seyn ingsigel gelegt hat an disen prief zv eyner gezevgnvezz im an schaden. Diser prief ist gegeben do noch Christes gepverd ergangen waren drevzehen hvndert jar dar nach in dem ayns vnd sechzigstem iar an dem svntag zv mitter vasten. Drei kleine , an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Ein Helm , dessen Zierde in einer einen Pfeil haltenden Hand bestelt. — † S. Nicoli. De.Pywerslag. b) Ein Helm mit einem Paar Hörner, beiderseits ein Stern. — † S.Marqvardy .De . Lhota. c) Ein Helm mit dem Brustbilde eines schwertschwingenden Mannes. Schlecht abgedruckt. — † S .Lvdwici . . . Vergl. C.
122 dez chlosters ze Hohenfvert zway schok zyns vnd geltes, die ich hab do zvm Seherleyns auf vier holden vnd lehen vnd ie daz lehen dient eyn halbes schok grosser Prager phenning zy dien zwier im iar, halbes zv sant Georgen tag vnd halbes zy sant Michels tag, vmb vier vnd zwaynzig schok grosser phenning Prager mvencz, der ich ge- richt vnd gewert pin gancz vnd gar. Also bescheidenleynchen mit auzgenomem red, daz mir di egenanten erbern hern dvrch besonder lieb genad vnd trewen mit irem gvtem willen gvennen vnd erlavbt haben mir zv vuedrvnng (?), ab ich den vorgeschriben zyns vnd dyenst zway schok mveg ab geloesen, mit meynem aigenhaftigen gvet vnd phenning, mit vier vnd zwaynzig schok grosser phennig zv den weynachten di schirst chvemen, so schol an dem vorgenanten kavf nichtes stet noch gancz seyn. Wer aber daz tan, daz ich den selben zyns vnd dienst zway schok phenning grosser Prager mvencz zv dem egenanten tag nicht loesacht mit meim aigen gvet, so schvel- len sich di obgenanten hern der apt vnd di sammvng zv Hohenfvert dez oft genanten zyns vnd gvtez venterwinten vnd ir seyn ewigley- chen vrey vnd aigen vnd ledigleychen an allew ansprach, wan iz mey vreyes erb vnd aigen ist vnd meyn rechtes erbtail von meynem ege- nanten vater. Vnd daz daz egenante gvet zway schok zins vnd dienst zv rechten tegen vnd zv rechter zeit werd richtig vnd auzgericht an aller stat mit allen sachen, sam landez recht ist ze Pehem, an allen krieg an alle ansprach, dar vmb verhais ich egenanter Nyclo vnd der erber man her Marchart von Ostrobsdorf mit gesamter hant vnd mit vensern trewen vnd mit vensern paiden anhangvnden insigeln. Vnd zu eyner ewigen offen zevgnvess vnd vrchvend geb wir disen prief versigelten mit dez erbern ritter ingsigel hern Lvdweygs von Zwet- larn, den wir besunder dar vmb peten haben, daz er seyn ingsigel gelegt hat an disen prief zv eyner gezevgnvezz im an schaden. Diser prief ist gegeben do noch Christes gepverd ergangen waren drevzehen hvndert jar dar nach in dem ayns vnd sechzigstem iar an dem svntag zv mitter vasten. Drei kleine , an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Ein Helm , dessen Zierde in einer einen Pfeil haltenden Hand bestelt. — † S. Nicoli. De.Pywerslag. b) Ein Helm mit einem Paar Hörner, beiderseits ein Stern. — † S.Marqvardy .De . Lhota. c) Ein Helm mit dem Brustbilde eines schwertschwingenden Mannes. Schlecht abgedruckt. — † S .Lvdwici . . . Vergl. C.
Strana 123
123 CXII. 1361. O. T. und A0. — Ulrich genannt von Drochaw gibt der Pfarrkirche des heiligen Nikolaus in Rosenberg und dem jeweiligen Pfarrer an derselben eine an der Moldau unterhalb des Dorfes Nirschlern liegende Wiese zu Eigen: In nomine domini amen. Quia omnes morimur et quasi aque, que non reuertuntur, dilabuntur, et qui semel exit, non reuertitur ad penitenciam peragendam, eapropter decet quemlibet Christianum considerare nouissima sua, ut ueniente sponso cum prudentibus me- reatur ingredi uirginibus ad nupcias leticie sempiterne. Ego igitur Vlricus dictus de Drochaw sano consilio consensu et vnanimi uolun- tate heredum meorum, quippe cum bona nostra mobilia et inmobilia cum dictis heredibus meis adhuc habeantur communiter indiuisa, assistente eciam ad hoc deliberacione ac uoluntate nobilium uirorum et dominorum meorum videlicet domini Petri domini Jodoci domini Vlrici domini Johannis dictorum de Rosenberch nec non omnium ami- corum meorum, qui huiusmodi libenter et fauorabiliter admiserunt, ut deus uenie largitor et humane salutis auctor michi det in hoc mundo sic uiuere, ut transcursus huius mundi tenebris, ubi nichil certum habe- mus, dignetur perducere ad futuram, quam inquirimus ciuitatem. Do presentibus lego statuo testor et assigno ecclesie parochiali sancti Nycolay in Rosenberch et plebano pro tempore existenti perpetuis temporibus duraturum (sic) pratum adiacens Multauie sub uilla dicta Korith pro animabus videlicet Hermanni bone memorie quondam nati Przybysslay pie recordacionis, qui quondam tenuerunt residenciam corporalem in castro Rosenberch, mea omnium predecessorum suo- cessorumque meorum sic, quod exnunc me uiuente et post mortem meam perpetuis temporibus percipiat omni anno dictus plebanus prouentus dicti prati et ecclesia supradicta. Et quia nobilis animus nouit refundere beneficium, quod accepit, ipse plebanus ecclesie prius dicte videlicet in Rosenberch se michi firmius astrinxit promit- tens nomine suo et suorum omnium suoccessorum plebanorum seu legittimorum rectorum superius diete ecclesie, quod singulis annis in die sancti Galli ipse plebanus cantabit et omnes successores sui uigilias defunctorum cum nouem lectionibus, datis etiam quatuor can- delis ad dictas vigilias ardentibus, et in crastino sex missas defunc- torum tenebit, uocatis sacerdotibus et rogatis, qui dictas missas fuerint celebraturi, qui quidem sacerdotes dictas missas officiantes
123 CXII. 1361. O. T. und A0. — Ulrich genannt von Drochaw gibt der Pfarrkirche des heiligen Nikolaus in Rosenberg und dem jeweiligen Pfarrer an derselben eine an der Moldau unterhalb des Dorfes Nirschlern liegende Wiese zu Eigen: In nomine domini amen. Quia omnes morimur et quasi aque, que non reuertuntur, dilabuntur, et qui semel exit, non reuertitur ad penitenciam peragendam, eapropter decet quemlibet Christianum considerare nouissima sua, ut ueniente sponso cum prudentibus me- reatur ingredi uirginibus ad nupcias leticie sempiterne. Ego igitur Vlricus dictus de Drochaw sano consilio consensu et vnanimi uolun- tate heredum meorum, quippe cum bona nostra mobilia et inmobilia cum dictis heredibus meis adhuc habeantur communiter indiuisa, assistente eciam ad hoc deliberacione ac uoluntate nobilium uirorum et dominorum meorum videlicet domini Petri domini Jodoci domini Vlrici domini Johannis dictorum de Rosenberch nec non omnium ami- corum meorum, qui huiusmodi libenter et fauorabiliter admiserunt, ut deus uenie largitor et humane salutis auctor michi det in hoc mundo sic uiuere, ut transcursus huius mundi tenebris, ubi nichil certum habe- mus, dignetur perducere ad futuram, quam inquirimus ciuitatem. Do presentibus lego statuo testor et assigno ecclesie parochiali sancti Nycolay in Rosenberch et plebano pro tempore existenti perpetuis temporibus duraturum (sic) pratum adiacens Multauie sub uilla dicta Korith pro animabus videlicet Hermanni bone memorie quondam nati Przybysslay pie recordacionis, qui quondam tenuerunt residenciam corporalem in castro Rosenberch, mea omnium predecessorum suo- cessorumque meorum sic, quod exnunc me uiuente et post mortem meam perpetuis temporibus percipiat omni anno dictus plebanus prouentus dicti prati et ecclesia supradicta. Et quia nobilis animus nouit refundere beneficium, quod accepit, ipse plebanus ecclesie prius dicte videlicet in Rosenberch se michi firmius astrinxit promit- tens nomine suo et suorum omnium suoccessorum plebanorum seu legittimorum rectorum superius diete ecclesie, quod singulis annis in die sancti Galli ipse plebanus cantabit et omnes successores sui uigilias defunctorum cum nouem lectionibus, datis etiam quatuor can- delis ad dictas vigilias ardentibus, et in crastino sex missas defunc- torum tenebit, uocatis sacerdotibus et rogatis, qui dictas missas fuerint celebraturi, qui quidem sacerdotes dictas missas officiantes
Strana 124
124 Hermanni mee progenitorum successorum meorum et omnium fide- lium defunctorum habentes memoriam animarum deo patri hostiam offerant salutarem. Quos quidem etiam sacerdotes iam numeratos uocatis etiam decem pauperibus promittit pascere supradictus pleba- nus ac reficere in prandio laute et honeste. Verum si iam dictus plebanus predicti promissi aliquid infringeret ita, quod die prefixa dictum seruicium uel sequenti tercia quarta quinta sexta septima et maxime octaua die cum refectione prius dictorum sacerdotum et pauperum facere negligenter obmitteret, extunc evolso vno mense amota omni crastinacione obligauit se et successores suos plebanos ad penam sexaginta denariorum Wyennensium pro dicta ecclesia daturum. Sin autem hoc idem pluribus mensibus facere neglexerit, prius dicte pene promittit se et succe ssores suos subiacere tam diu, quousque singula predicta ipse et sequaces sui cum effectu fuerint exsecuti. Vitricus autem ecclesie eiusdem in Rosenberch plenum posse monendi cum ceteris ciuibus de pena obligata habebit. Et ut testamento ordinationi legacioni et statuto predictis nullus aliquando ualeat contraire sigillum meum vna cum sigillis dominorum videlicet nobilis viri domini Petri de Rosenberch domini Marquardy de Pores- syn Marquardi de Metlyn et Vlrici filii mei presentibus est appen- sum. Datum et actum anno domini MoCCColxj°. Fünf an Pergamentstreifen hängende, schlecht abgedruckte Siegel in weissem Wachs, Nr. 2 aber in rothem Wachs. a) Das Siegel des Ulrich von Drochaw bei XCVI unter b beschrieben. b) Das kleine Siegel Peter’s von Rosenberg. Vergl. CIV. a. c) Das Siegel Marquard's von Poreschin bei CX unter b beschrieben. d) Ein Helm, dessen Schmuck das Brustbild eines Man- nes, der in seiner Rechten eine geschlossene Kette (Rosenkranz?) halt. — † S .Marqvardi . De . Metlin. e) Wie a. — S . Vlrici . De . Drachow. Dieses und a haben ein kleines Gegensiegel, das in zwei Kreisen mit einer Vertiefung im Centrum besteht. CXIII. 1362. 29. September. O. AO. — Katherina, Witwe nach Ulrich genannt Schauff- ler von Sacherles, verkauft dem Abte Heinrich und dem Convente des Klosters in Hohenfurt funf Schock weniger acht Groschen Zinse und einen Hof im Dorfe Sacherles um 108 Schock Prager Groschen. Ego Katherina relicta olym Vlrici dicti Schauffler de Sacher- leins ad vniuersorum noticiam volo peruenire tenore presencium publice protestans, quod ego animo deliberato et sano meorum libe-
124 Hermanni mee progenitorum successorum meorum et omnium fide- lium defunctorum habentes memoriam animarum deo patri hostiam offerant salutarem. Quos quidem etiam sacerdotes iam numeratos uocatis etiam decem pauperibus promittit pascere supradictus pleba- nus ac reficere in prandio laute et honeste. Verum si iam dictus plebanus predicti promissi aliquid infringeret ita, quod die prefixa dictum seruicium uel sequenti tercia quarta quinta sexta septima et maxime octaua die cum refectione prius dictorum sacerdotum et pauperum facere negligenter obmitteret, extunc evolso vno mense amota omni crastinacione obligauit se et successores suos plebanos ad penam sexaginta denariorum Wyennensium pro dicta ecclesia daturum. Sin autem hoc idem pluribus mensibus facere neglexerit, prius dicte pene promittit se et succe ssores suos subiacere tam diu, quousque singula predicta ipse et sequaces sui cum effectu fuerint exsecuti. Vitricus autem ecclesie eiusdem in Rosenberch plenum posse monendi cum ceteris ciuibus de pena obligata habebit. Et ut testamento ordinationi legacioni et statuto predictis nullus aliquando ualeat contraire sigillum meum vna cum sigillis dominorum videlicet nobilis viri domini Petri de Rosenberch domini Marquardy de Pores- syn Marquardi de Metlyn et Vlrici filii mei presentibus est appen- sum. Datum et actum anno domini MoCCColxj°. Fünf an Pergamentstreifen hängende, schlecht abgedruckte Siegel in weissem Wachs, Nr. 2 aber in rothem Wachs. a) Das Siegel des Ulrich von Drochaw bei XCVI unter b beschrieben. b) Das kleine Siegel Peter’s von Rosenberg. Vergl. CIV. a. c) Das Siegel Marquard's von Poreschin bei CX unter b beschrieben. d) Ein Helm, dessen Schmuck das Brustbild eines Man- nes, der in seiner Rechten eine geschlossene Kette (Rosenkranz?) halt. — † S .Marqvardi . De . Metlin. e) Wie a. — S . Vlrici . De . Drachow. Dieses und a haben ein kleines Gegensiegel, das in zwei Kreisen mit einer Vertiefung im Centrum besteht. CXIII. 1362. 29. September. O. AO. — Katherina, Witwe nach Ulrich genannt Schauff- ler von Sacherles, verkauft dem Abte Heinrich und dem Convente des Klosters in Hohenfurt funf Schock weniger acht Groschen Zinse und einen Hof im Dorfe Sacherles um 108 Schock Prager Groschen. Ego Katherina relicta olym Vlrici dicti Schauffler de Sacher- leins ad vniuersorum noticiam volo peruenire tenore presencium publice protestans, quod ego animo deliberato et sano meorum libe-
Strana 125
125 rorum ex me per ipsum Vlricum procreatorum et amicorum ipsorum ad hoc accedente consensu pariter et assensu honorabilibus et reli- giosis viris dominis Henrico abbati totique conuentui monasterii in Altovado ordinis Cistercyensis quinque sexagenarum minus octo grossis cum dimidio redditus necnon curiam, in qua cum dictis meis liberis residenciam feci personalem, in prefata villa Saherlins sitos seu sitam vere vendicionis tytulo cum omnibus et singulis juribus vtilitatibus consuetudinibus fructibus agris cultis ac incultis metis terminis pratis pascuis siluis rubetis aquis riuis aquarumque decur- sibus ac pertinenciis vniuersis, quibuscunque censeantur nominibus, vendidi pro centum et octo sexagenis grossorum denariorum Pragen- sium, quas pecunias ab ipsis dominis abbate et conuentu me perce- pisse fateor integraliter et complete finemque et quittacionem de so- lucione dictarum pecuniarum eis facio et pactum de vlterius ab ipsis non petendis. Totum jus quod michi et dictis meis liberis in prefatis redditibus et curia competebat seu competere posset, quouismodo in futuro in supradictos dominos abbatem et conuentum transfero et transfundo, per ipsos huiusmodi redditus et curiam habendos tenen- dos possidendos obligandos et vendendos hereditarie pacifice et quiete et alias ipsos conuertendos, prout ipsis videbitur expedire. Volens itaque prenominatos dominos abbatem et conuentum in dicta vendicione certos reddere et securos proinde honestos viros Swato- myrum de Zahorczi fratrem meum germanum, dominum Marquardum militem de Porzyessin protunc purcrauium in Rosmberch, Rinhardum de Brzyezie, Nycolaum de Welehlaw et Nycolaum de Bylez, meos occasione dictorum reddituum et curie constituo exbrigatores et dis- brigatores in hiis scriptis. Nos quoque Swatomirus Marquardus Ry- nardus Nycolaus et Nycolaus suprascripti per presentes recongnos- cimus (sic) vniuersis, nos esse exbrigatores et disbrigatores red- dituum et curie iamdictorum, eosque prefatis dominis .. abbati et conuentui a quolibet homine ipsos in eisdem aut eorum occasione inpedicione uel inpedire volente jure terre Bohemie exbrigare et disbrigare bona nostra fide promittimus excepcione qualibet procul mota. Alioquin si requisiti id facere non curaremus, extunc sine quauis renitencia et contradicione ipsis dominis in bonis nostris pro- priis in tercia parte plus, quam valor dictorum reddituum et curie se extendit, condescendere tenebimur et assignare. In quorum omnium euidens testimonium nobilis domini Petri de Rosmberch ac nostra
125 rorum ex me per ipsum Vlricum procreatorum et amicorum ipsorum ad hoc accedente consensu pariter et assensu honorabilibus et reli- giosis viris dominis Henrico abbati totique conuentui monasterii in Altovado ordinis Cistercyensis quinque sexagenarum minus octo grossis cum dimidio redditus necnon curiam, in qua cum dictis meis liberis residenciam feci personalem, in prefata villa Saherlins sitos seu sitam vere vendicionis tytulo cum omnibus et singulis juribus vtilitatibus consuetudinibus fructibus agris cultis ac incultis metis terminis pratis pascuis siluis rubetis aquis riuis aquarumque decur- sibus ac pertinenciis vniuersis, quibuscunque censeantur nominibus, vendidi pro centum et octo sexagenis grossorum denariorum Pragen- sium, quas pecunias ab ipsis dominis abbate et conuentu me perce- pisse fateor integraliter et complete finemque et quittacionem de so- lucione dictarum pecuniarum eis facio et pactum de vlterius ab ipsis non petendis. Totum jus quod michi et dictis meis liberis in prefatis redditibus et curia competebat seu competere posset, quouismodo in futuro in supradictos dominos abbatem et conuentum transfero et transfundo, per ipsos huiusmodi redditus et curiam habendos tenen- dos possidendos obligandos et vendendos hereditarie pacifice et quiete et alias ipsos conuertendos, prout ipsis videbitur expedire. Volens itaque prenominatos dominos abbatem et conuentum in dicta vendicione certos reddere et securos proinde honestos viros Swato- myrum de Zahorczi fratrem meum germanum, dominum Marquardum militem de Porzyessin protunc purcrauium in Rosmberch, Rinhardum de Brzyezie, Nycolaum de Welehlaw et Nycolaum de Bylez, meos occasione dictorum reddituum et curie constituo exbrigatores et dis- brigatores in hiis scriptis. Nos quoque Swatomirus Marquardus Ry- nardus Nycolaus et Nycolaus suprascripti per presentes recongnos- cimus (sic) vniuersis, nos esse exbrigatores et disbrigatores red- dituum et curie iamdictorum, eosque prefatis dominis .. abbati et conuentui a quolibet homine ipsos in eisdem aut eorum occasione inpedicione uel inpedire volente jure terre Bohemie exbrigare et disbrigare bona nostra fide promittimus excepcione qualibet procul mota. Alioquin si requisiti id facere non curaremus, extunc sine quauis renitencia et contradicione ipsis dominis in bonis nostris pro- priis in tercia parte plus, quam valor dictorum reddituum et curie se extendit, condescendere tenebimur et assignare. In quorum omnium euidens testimonium nobilis domini Petri de Rosmberch ac nostra
Strana 126
126 propria sigilla presentibus sunt appensa. Acta et data sunt hec anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo secundo in die beati Michaelis archangeli. Fünf kleine an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs. a) Ein Helm mit einem halben Flügel zur Zierde, der Grund ist mit Sternchen ausgefüllt. — † † S. Swatomiri (oder Z. Zwatomiri) D. Zahorziezie. b) Vergl. CX. — S. (Z.) Marqvardi . De . Orazchin (Oraschin ). c) Ein Helm mit einem halben Flügel zur Zierde. — † S. Rinhardi . De . Brziezie. d) Schild, worauf Kopf und Hals eines langschnabligen Vogels. — † S. Nicolai . De . Wihlaw. e) Schild mit dem Vordertheil eines Pferdes. — † S. Nicolai . De .Byelez. Endlich das kleine Siegel Herrn Peters v. R., hier beschädigt. Vergl. CIV. CXIV. 1363. 19. Februar. Kruman. — Die Brüder Peter, Jodok, Ulrich und Johann von Rosenberg bekräftigen den Verkauf des Erbgutes Bukowa, von Albert von Hor an den Pfarrer Johann von Rosenberg und dessen Nachfolger um dreizehn Schock Prager Groschen gemacht. Nos Petrus Judocus Vlricus Johannens (sic) fratres de Rosen- berch ad vniuersorum noticiam tenore presencium volumus pervenire, quod fidelis noster Albera de Hor dictus hereditatem suam dictam Bukowa sitam iuxta pratum ecclesie parrochialis in Rosemberch, quam a nobis in omagium siue omagii nomine tenuit, quod in wlgari Bohe- mico „leyno“ dicitur, cum agris cultis et incultis pratis passchuis rubetis et partem silue, que Ostra dicitur, et hec omnia, prout ipsa hereditas et silua certis metis est limitata et distingta, discreto viro domino Johanni capellano nostro deuoto parrochialis ecclesie ple- bano in Rosemberch eidemque ecclesie et legitimis futuris plebanis ipsius ecclesie rite racionabiliter et in sempiternum vendidit pro tredecim sexagenis grossorum denariorum Pragensium de nostra certa sciencia ac eciam de nostro beneplacito et consensn, quam vendicionem volumus per nos et nostros succesores firmam tenere et habere nec eciam per nos aut alios impedire quouiscunque modo. Harum quilibet sigilla nostra appensi sunt testimonio litterarum. Datum anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in Chrumpnaw dominica die qua cantatur „Inuocauit“. Vier kleine an Pergamentstreifen hängende Siegel in rothem Wachs. a) Das kleine Siegel Peter’s von Rosenberch. Vergl. CIV. — b) Ein Schild, worauf eine Rose, auf jeder Seite aber ein S. — Sigillum. Jvdoci. De. Ro- senberk. Vergl. CIV. — c) Schild worauf eine Rose, darüber ein Helm mit einem ausgespreiteten Flügel. — † Vlrici. De. Rosenberch. Vergl. CIV. — d) Ein in vier Felder getheilter Sehild. Im ersten ein aus Weidenruthen
126 propria sigilla presentibus sunt appensa. Acta et data sunt hec anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo secundo in die beati Michaelis archangeli. Fünf kleine an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs. a) Ein Helm mit einem halben Flügel zur Zierde, der Grund ist mit Sternchen ausgefüllt. — † † S. Swatomiri (oder Z. Zwatomiri) D. Zahorziezie. b) Vergl. CX. — S. (Z.) Marqvardi . De . Orazchin (Oraschin ). c) Ein Helm mit einem halben Flügel zur Zierde. — † S. Rinhardi . De . Brziezie. d) Schild, worauf Kopf und Hals eines langschnabligen Vogels. — † S. Nicolai . De . Wihlaw. e) Schild mit dem Vordertheil eines Pferdes. — † S. Nicolai . De .Byelez. Endlich das kleine Siegel Herrn Peters v. R., hier beschädigt. Vergl. CIV. CXIV. 1363. 19. Februar. Kruman. — Die Brüder Peter, Jodok, Ulrich und Johann von Rosenberg bekräftigen den Verkauf des Erbgutes Bukowa, von Albert von Hor an den Pfarrer Johann von Rosenberg und dessen Nachfolger um dreizehn Schock Prager Groschen gemacht. Nos Petrus Judocus Vlricus Johannens (sic) fratres de Rosen- berch ad vniuersorum noticiam tenore presencium volumus pervenire, quod fidelis noster Albera de Hor dictus hereditatem suam dictam Bukowa sitam iuxta pratum ecclesie parrochialis in Rosemberch, quam a nobis in omagium siue omagii nomine tenuit, quod in wlgari Bohe- mico „leyno“ dicitur, cum agris cultis et incultis pratis passchuis rubetis et partem silue, que Ostra dicitur, et hec omnia, prout ipsa hereditas et silua certis metis est limitata et distingta, discreto viro domino Johanni capellano nostro deuoto parrochialis ecclesie ple- bano in Rosemberch eidemque ecclesie et legitimis futuris plebanis ipsius ecclesie rite racionabiliter et in sempiternum vendidit pro tredecim sexagenis grossorum denariorum Pragensium de nostra certa sciencia ac eciam de nostro beneplacito et consensn, quam vendicionem volumus per nos et nostros succesores firmam tenere et habere nec eciam per nos aut alios impedire quouiscunque modo. Harum quilibet sigilla nostra appensi sunt testimonio litterarum. Datum anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in Chrumpnaw dominica die qua cantatur „Inuocauit“. Vier kleine an Pergamentstreifen hängende Siegel in rothem Wachs. a) Das kleine Siegel Peter’s von Rosenberch. Vergl. CIV. — b) Ein Schild, worauf eine Rose, auf jeder Seite aber ein S. — Sigillum. Jvdoci. De. Ro- senberk. Vergl. CIV. — c) Schild worauf eine Rose, darüber ein Helm mit einem ausgespreiteten Flügel. — † Vlrici. De. Rosenberch. Vergl. CIV. — d) Ein in vier Felder getheilter Sehild. Im ersten ein aus Weidenruthen
Strana 127
127 geflochtener Zaun mit drei Pflöcken (man könnte dieses Zeichen auch einen Korb nennen), im zweiten eine fünfblättrige Rose, im dritten abermals eine solche Rose und im vierten wieder jener Zaun oder Korb. — † Sigillum. Johannis. Rosenberk. Vergl. CIV. CXV. 1363. 15. September. 0. A0. — Abt Heinrich und der Convent des Klosters zu Hohenfurt bekennen, dass der verstorbene Priester Ulrich, Sohn des Spitalmeistere Albert von Freistadt, ihrem Kloster zu einem Jahrtag ein Schock Prager Groschen Zinse in dem Dorfe Sacherles bei Deutsch-Rei- chenau um 16 Schock 40 Prager Groschen gekauft und geschenkt habe. Nos frater Hainricus dictus abbas totusque conuentus monasterii in Altovado ordinis Cysterciensis Pragensis dyocesis uniuersis Christi fidelibus presentibus et futuris liquido per hec scripta presencia profitemur, quod venerabilis prespiter bone memorie dominus Vlricus filius quondam Alberti magistri hospitalis in Libera Ciuitate ob spe- cialem deuocionem gratiam ac amorem, quam erga nos habuit, sue anime in perhenne remedium comparauit emit et donauit nobis et monasterio nostro perpetue possidendos vnam sex agenam census grossorum Pragensium denariorum in villa, que vocatur Sacherleins, prope Reychnawe Tevtunicale, pro sedecim sexagenis grossorum Pragensium et pro quadraginta grossis promptorum denariorum dicte monete, tali specificacione ac condicione adiecta, quod nos et nostri successores omnibus futuris temporibus singulis annis in die sancti Francisci confessoris peragere et obseruare debemus anniuer- sarium diem predicti Virici cum vna speciali missa defunctorum, que legi debet ob salutem anime sue ac cum ceteris religiosis operibus secundum nostri ordinis laudabilem consuetudinem. Et eodem die omni anno in sui memoriam debet ipsi conuentui nostro prouideri in vno prandio in refectorio pro viginti grossis denariorum prefati cen- sus, sed residuam partem eiusdem census videlicet quadraginta gros- sos Pragenses debemus dare et porrigere singulis annis germano prefati domini Virici confratri nostro Eberhardo monac ho et professo domus nostre tantum vsque ad mortem suam; sed eo mortuo extune eternaliter porrigi et ministrari debet ipsi congregacioni loco et die quo supra prandium et seruicium de integro et toto suprascripto censu, scilicet de vna sexagena census grossorum Pragensium dena- riorum. In cuius rei perpetuam memoriam et euidenciam clariorem presentes litteras tradidimus cum sig illorum nostrorum manifesta
127 geflochtener Zaun mit drei Pflöcken (man könnte dieses Zeichen auch einen Korb nennen), im zweiten eine fünfblättrige Rose, im dritten abermals eine solche Rose und im vierten wieder jener Zaun oder Korb. — † Sigillum. Johannis. Rosenberk. Vergl. CIV. CXV. 1363. 15. September. 0. A0. — Abt Heinrich und der Convent des Klosters zu Hohenfurt bekennen, dass der verstorbene Priester Ulrich, Sohn des Spitalmeistere Albert von Freistadt, ihrem Kloster zu einem Jahrtag ein Schock Prager Groschen Zinse in dem Dorfe Sacherles bei Deutsch-Rei- chenau um 16 Schock 40 Prager Groschen gekauft und geschenkt habe. Nos frater Hainricus dictus abbas totusque conuentus monasterii in Altovado ordinis Cysterciensis Pragensis dyocesis uniuersis Christi fidelibus presentibus et futuris liquido per hec scripta presencia profitemur, quod venerabilis prespiter bone memorie dominus Vlricus filius quondam Alberti magistri hospitalis in Libera Ciuitate ob spe- cialem deuocionem gratiam ac amorem, quam erga nos habuit, sue anime in perhenne remedium comparauit emit et donauit nobis et monasterio nostro perpetue possidendos vnam sex agenam census grossorum Pragensium denariorum in villa, que vocatur Sacherleins, prope Reychnawe Tevtunicale, pro sedecim sexagenis grossorum Pragensium et pro quadraginta grossis promptorum denariorum dicte monete, tali specificacione ac condicione adiecta, quod nos et nostri successores omnibus futuris temporibus singulis annis in die sancti Francisci confessoris peragere et obseruare debemus anniuer- sarium diem predicti Virici cum vna speciali missa defunctorum, que legi debet ob salutem anime sue ac cum ceteris religiosis operibus secundum nostri ordinis laudabilem consuetudinem. Et eodem die omni anno in sui memoriam debet ipsi conuentui nostro prouideri in vno prandio in refectorio pro viginti grossis denariorum prefati cen- sus, sed residuam partem eiusdem census videlicet quadraginta gros- sos Pragenses debemus dare et porrigere singulis annis germano prefati domini Virici confratri nostro Eberhardo monac ho et professo domus nostre tantum vsque ad mortem suam; sed eo mortuo extune eternaliter porrigi et ministrari debet ipsi congregacioni loco et die quo supra prandium et seruicium de integro et toto suprascripto censu, scilicet de vna sexagena census grossorum Pragensium dena- riorum. In cuius rei perpetuam memoriam et euidenciam clariorem presentes litteras tradidimus cum sig illorum nostrorum manifesta
Strana 128
128 appensione nostri videlicet ac conuentus nostri munimine roboratas. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in octaua natiuitatis beate ac gloriose dei genitricis virginis Marie. Nos insuper frater Waltherus dictus abbas in Wilbering su- pradicti monasterii pater et visitator suppliciter rogati ac precibus inclinati ob mains robur et euidens testimonium omnium et singulo- rum superius scriptorum, ut semper et vbique illibata et inconuulsa permaneant, de maturo et sano consilio nostrum huic presenti pagine sigillum duximus firmiter appendendum. Datum et actum loco ac die et tempore quo supra. Zwei an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs. a) Abt mit Stab und Buch. — † S. Heinrici . Abbatis . In . Altovado. b) Das Con- ventssiegel ist nicht mehr vorhanden. c) Abt mit einem Stab in der Rechten und einem Buche in der Linken. — † S. Waltheri . Abis . In . Wilhering CXVI. 1363. 20. September. O. A0. — Castiwoy von Walketschlag und Předslawa, seine Hausfrau, verkaufen dem Bruder Hoyer im Stifte zu Hohenfurt zwei Pfund Wiener Pfenninge Zinse in dem Dorf Walketschlag um 14 Schock grosser Prager Pfenninge. Ich Czasstowoy von Walkunslag ich Prziedslawa sein elich hausfrowe vnd alle vnser erben vergehen vnd tun chunt offenlich mit dem brif allen den di in sehen oder hoern lesen, di nu leben oder hernach kvnftig sind, daz wir mit woluerdachtem muet mit gemaym rat vnd gunst aller unsrer friuent ze der czeit, do wir es wolgetuen moechten, recht vnd redlich verkauffet haben vnsers rechten freys aigen erbs ezway pfunt pfenning geldez Wiener muncz, die gelegen sind auf gestiften holden, da di czeit auf gesezzen sind Mixo Martin Phillipp vnd Swacho, der yeglicher aller jar dynet vnd cynset ayn halb pfunt pfening sechezik pfening ze sand Gallen tag vnd sechk pfenning ze sand Joergen tag, in dem dorff ze Walkunslag mit allen den rechten vnd nutczen, als wirs vnd vnser voruodern in nutez vnd in gewer herbracht vnd inne gehabt haben, dem geystlichen herren pruder Hoygern grabs oerdens dez chloesters ze Hohenfuert nach rat hilf vnd gunst dez aptez vnd dez conuents gemaynleich dazelbs vmb vierczehen schok grozzer Prager pfening, der wir von ym gancz vnd gar verricht vnd gewert sein. Wir haben ym auch die vorge- nanten ezway pfunt pfenning geldez verkauffet vnd geben in solicher
128 appensione nostri videlicet ac conuentus nostri munimine roboratas. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo tercio in octaua natiuitatis beate ac gloriose dei genitricis virginis Marie. Nos insuper frater Waltherus dictus abbas in Wilbering su- pradicti monasterii pater et visitator suppliciter rogati ac precibus inclinati ob mains robur et euidens testimonium omnium et singulo- rum superius scriptorum, ut semper et vbique illibata et inconuulsa permaneant, de maturo et sano consilio nostrum huic presenti pagine sigillum duximus firmiter appendendum. Datum et actum loco ac die et tempore quo supra. Zwei an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs. a) Abt mit Stab und Buch. — † S. Heinrici . Abbatis . In . Altovado. b) Das Con- ventssiegel ist nicht mehr vorhanden. c) Abt mit einem Stab in der Rechten und einem Buche in der Linken. — † S. Waltheri . Abis . In . Wilhering CXVI. 1363. 20. September. O. A0. — Castiwoy von Walketschlag und Předslawa, seine Hausfrau, verkaufen dem Bruder Hoyer im Stifte zu Hohenfurt zwei Pfund Wiener Pfenninge Zinse in dem Dorf Walketschlag um 14 Schock grosser Prager Pfenninge. Ich Czasstowoy von Walkunslag ich Prziedslawa sein elich hausfrowe vnd alle vnser erben vergehen vnd tun chunt offenlich mit dem brif allen den di in sehen oder hoern lesen, di nu leben oder hernach kvnftig sind, daz wir mit woluerdachtem muet mit gemaym rat vnd gunst aller unsrer friuent ze der czeit, do wir es wolgetuen moechten, recht vnd redlich verkauffet haben vnsers rechten freys aigen erbs ezway pfunt pfenning geldez Wiener muncz, die gelegen sind auf gestiften holden, da di czeit auf gesezzen sind Mixo Martin Phillipp vnd Swacho, der yeglicher aller jar dynet vnd cynset ayn halb pfunt pfening sechezik pfening ze sand Gallen tag vnd sechk pfenning ze sand Joergen tag, in dem dorff ze Walkunslag mit allen den rechten vnd nutczen, als wirs vnd vnser voruodern in nutez vnd in gewer herbracht vnd inne gehabt haben, dem geystlichen herren pruder Hoygern grabs oerdens dez chloesters ze Hohenfuert nach rat hilf vnd gunst dez aptez vnd dez conuents gemaynleich dazelbs vmb vierczehen schok grozzer Prager pfening, der wir von ym gancz vnd gar verricht vnd gewert sein. Wir haben ym auch die vorge- nanten ezway pfunt pfenning geldez verkauffet vnd geben in solicher
Strana 129
129 beschaidenhait, daz sy im di weil er lebt nuer ze seiner notdurft, er sey inner lants oder ausser lants, sullen gevallen an all widered, vnd nach seym toed so schullen diselben czway pfunt pfening geldez mit allen den rechten vnd nutczen, als vorgeschriben stet, in dasselb chloester ze Hohenfuert furbas ewikleich gehoern vnd geuallen an allen chrieg irrung vnd widerred. Vnd durch ein pesser sicherhait so globen wir ich vorgenanter Czasstowoy ich Prziedslawa sein hausfrowe vnd all vnser erben, vnd ich Peter vom Troyans ich Mar- chart von Metlin vnd ich Jesk genant Zwietli von Chirichslag mit gesampter hant vnd vnuerschaidenleich, di vorgenanten ezway pfunt pfenning geldez ze freyn vnd entwerren vor allen leuten vnd sein der auch rechter scherm vnd gewer fuer allen chrieg vnd ansprach, als freys aygens recht ist vnd dez landez recht ist ze Behem an allez geverd. Vnd ich egenante Prziedslawa verczeich mich an dem brif gancz vnd gar aller ansprach vnd allez meins tayls, der mich ange- purd vnd angehoert von meiner margengab wegen an denselben ezwayn pfunt pfenning geldez. Vnd daz dise red also stet vnd vneze- brochen beleib, dez geb wir ich vorgenanter Czasstowoy ich Prziedslawa sein hausfrowe vnd all vnser erben dem vorgenanten pruder Hoygern vnd dem conuent dez chlosters ze Hohenfuert den brif versigelten mit der vorgenanter vnsrer friuent Petreins vom Troyans Marchartz von Metlin vnd Jeskein genant Zwietli von Chi� richslag aigen anhangunden insigeln. Wan ich oft genanter Czass- towoy nicht aigens insigels hab, so verpind ich mich Czasstzwoyn mich Prziedslawan sein hausfrawen vnd aller vnser erben dorunder mit voller chraft gar vnd gancz. Der brif ist geben do man von Christez gepurd dreytzehen hundert jar vnd darnach in dem drev vnd sechczigsten jar an sand Matheus abent dez heiligen czwelef- poten vnd ewangelisten. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Ein Helm, dessen Zierde ein halber Flügel. — † S.Petri . D . Troianov. b) Das Siegel Marquard’s von Mödling, hier schlecht abgedruckt, bei CXII unter d bereits beschrieben. c) Ein Helm mit einem Hahn. — † S. Johannis D. Swietlic. Fontes. Abth. 1. Bd. XXIII.
129 beschaidenhait, daz sy im di weil er lebt nuer ze seiner notdurft, er sey inner lants oder ausser lants, sullen gevallen an all widered, vnd nach seym toed so schullen diselben czway pfunt pfening geldez mit allen den rechten vnd nutczen, als vorgeschriben stet, in dasselb chloester ze Hohenfuert furbas ewikleich gehoern vnd geuallen an allen chrieg irrung vnd widerred. Vnd durch ein pesser sicherhait so globen wir ich vorgenanter Czasstowoy ich Prziedslawa sein hausfrowe vnd all vnser erben, vnd ich Peter vom Troyans ich Mar- chart von Metlin vnd ich Jesk genant Zwietli von Chirichslag mit gesampter hant vnd vnuerschaidenleich, di vorgenanten ezway pfunt pfenning geldez ze freyn vnd entwerren vor allen leuten vnd sein der auch rechter scherm vnd gewer fuer allen chrieg vnd ansprach, als freys aygens recht ist vnd dez landez recht ist ze Behem an allez geverd. Vnd ich egenante Prziedslawa verczeich mich an dem brif gancz vnd gar aller ansprach vnd allez meins tayls, der mich ange- purd vnd angehoert von meiner margengab wegen an denselben ezwayn pfunt pfenning geldez. Vnd daz dise red also stet vnd vneze- brochen beleib, dez geb wir ich vorgenanter Czasstowoy ich Prziedslawa sein hausfrowe vnd all vnser erben dem vorgenanten pruder Hoygern vnd dem conuent dez chlosters ze Hohenfuert den brif versigelten mit der vorgenanter vnsrer friuent Petreins vom Troyans Marchartz von Metlin vnd Jeskein genant Zwietli von Chi� richslag aigen anhangunden insigeln. Wan ich oft genanter Czass- towoy nicht aigens insigels hab, so verpind ich mich Czasstzwoyn mich Prziedslawan sein hausfrawen vnd aller vnser erben dorunder mit voller chraft gar vnd gancz. Der brif ist geben do man von Christez gepurd dreytzehen hundert jar vnd darnach in dem drev vnd sechczigsten jar an sand Matheus abent dez heiligen czwelef- poten vnd ewangelisten. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Ein Helm, dessen Zierde ein halber Flügel. — † S.Petri . D . Troianov. b) Das Siegel Marquard’s von Mödling, hier schlecht abgedruckt, bei CXII unter d bereits beschrieben. c) Ein Helm mit einem Hahn. — † S. Johannis D. Swietlic. Fontes. Abth. 1. Bd. XXIII.
Strana 130
130 CXVII. 1364. 12. März. Krumau. — Die Brüder Peter, Jodok, Ulrich und Johann von Rosenberg bestätigen verschiedene Ansprüche, welche Abt und Convent zu Hohenfurt namentlich auf die Zehnten von den Zöllen in Oberhaid, Kaltenbruun und Rosenberg machten. Que geruntur in tempore, ne simul labantur cum tempore, necesse est, ea sigillis ydoneo testimonio litterarum [perennari. Nos igitur] Petrus Judocus Vlricus et Johannes fratres germani de Ro- senberg aduertentes naufragium mundi statum inconstantem [penitus et incertum] volumus tenore presencium vniuersis tam presentibus quam futuris, quod dominus Petrus de Rosenberg genitor noster pie [memoriae duo talenta denariorum Wye-] nensium reddituum dare ordinare et legare ordinauerat honorabilibus et religiosis viris.. abbati et ... (sic) conuent- [ui monasterii in Altovado nostrae] fundacionis pro anniuersariis domini Gyetechonis de Zuzelicz et domine Offeze relicte domini Hinconis de Chrumpn- [aw, quae tamen testimonio litterarum] nondum fuerunt ratificata, licet alii redditus et elemosine pro dictarum animarum salute per iamdictum [genito- rem nostrum patentibus litteris ro-] borata sint et firmata (sic). Pre- dicti eciam abbas et conuentus prenarrati monasterii vnum talentum denariorum predictorum [in villa nostra Priedol quondam asser-]ebant habuis se vitra decimas, quas ibidem dinoscuntur possidere. Affirma- bant nichilominus eciam predicti abbas et [conventus memorati mo- nasterii, se a nos-]tris predecessoribus de theoloneo nostro seu muta in Merica superiori decimam veram et integram habuisse et in Chal-[tenprun similiter de theoloneo nostro] decimam partem et in ciuitate nostra Rosenberg similiter theoloneum de foro nostro decimo, de quibus omnibus nullum tes-[timonium litterarum produ- cere necJostendere valuerunt. Nos vero volentes prenominatos. abbatem et .. conuentum memorati monasterii ad creatorem al- [di- lectissimum deprecandum]" pro animabus progenitorum nostrorum, videlicet domini Petri et domine Katherine de Rosenberg, facere prompciores, et ut anniuersaria progenito-[rum nostrorum supra- dictorum] per eosdem affectuosius peragantur, pro quibus anniuer- sariis eciam alias donaciones ab eisdem nostris progenitoribus et *) Statt „dilectissimum“ soll es wohl „altissimum“ heissen.
130 CXVII. 1364. 12. März. Krumau. — Die Brüder Peter, Jodok, Ulrich und Johann von Rosenberg bestätigen verschiedene Ansprüche, welche Abt und Convent zu Hohenfurt namentlich auf die Zehnten von den Zöllen in Oberhaid, Kaltenbruun und Rosenberg machten. Que geruntur in tempore, ne simul labantur cum tempore, necesse est, ea sigillis ydoneo testimonio litterarum [perennari. Nos igitur] Petrus Judocus Vlricus et Johannes fratres germani de Ro- senberg aduertentes naufragium mundi statum inconstantem [penitus et incertum] volumus tenore presencium vniuersis tam presentibus quam futuris, quod dominus Petrus de Rosenberg genitor noster pie [memoriae duo talenta denariorum Wye-] nensium reddituum dare ordinare et legare ordinauerat honorabilibus et religiosis viris.. abbati et ... (sic) conuent- [ui monasterii in Altovado nostrae] fundacionis pro anniuersariis domini Gyetechonis de Zuzelicz et domine Offeze relicte domini Hinconis de Chrumpn- [aw, quae tamen testimonio litterarum] nondum fuerunt ratificata, licet alii redditus et elemosine pro dictarum animarum salute per iamdictum [genito- rem nostrum patentibus litteris ro-] borata sint et firmata (sic). Pre- dicti eciam abbas et conuentus prenarrati monasterii vnum talentum denariorum predictorum [in villa nostra Priedol quondam asser-]ebant habuis se vitra decimas, quas ibidem dinoscuntur possidere. Affirma- bant nichilominus eciam predicti abbas et [conventus memorati mo- nasterii, se a nos-]tris predecessoribus de theoloneo nostro seu muta in Merica superiori decimam veram et integram habuisse et in Chal-[tenprun similiter de theoloneo nostro] decimam partem et in ciuitate nostra Rosenberg similiter theoloneum de foro nostro decimo, de quibus omnibus nullum tes-[timonium litterarum produ- cere necJostendere valuerunt. Nos vero volentes prenominatos. abbatem et .. conuentum memorati monasterii ad creatorem al- [di- lectissimum deprecandum]" pro animabus progenitorum nostrorum, videlicet domini Petri et domine Katherine de Rosenberg, facere prompciores, et ut anniuersaria progenito-[rum nostrorum supra- dictorum] per eosdem affectuosius peragantur, pro quibus anniuer- sariis eciam alias donaciones ab eisdem nostris progenitoribus et *) Statt „dilectissimum“ soll es wohl „altissimum“ heissen.
Strana 131
131 [a nobis habent jux-]ta aliarum nostrarum ac progenitorum conti- nentiam litterarum, prefato monasterio nostro et .. conuentui pre- scriptas decimas in theoloneis nostris supran-[otatis tenendas perpetuis] temporibus confirmamus, nullo nostro ac successorum nostrorum impedimento obstante, et possidendas pacifice et quiete ac eciam supran-[otata duo talenta praedictorum] denariorum, scilicet pro remedio domini Gyetochonis et domine Offeze animarum; pre- terea alia duo addentes, videlicet vnum tal-[entum praedictorum denariorum pro illo, quod] se in prenarrata nostra villa habuisse dicebant, et aliud ex gratia nostra speciali in judicio nostro in Rosen- berg ipsi [monasterio et conventui damus] perpetue et assignamus, ita videlicet quod duo talenta prescriptorum Wyennensium in festo sancti Georgii et duo in festo [sancti Galli per judicem] ibidem in Rosenberg, qui pro tempore fuerit, sepefato monasterio nostro singu- lis annis assignentur. In cuius tes-[timonium et robur perpetuo vali- tur-]um sigilla nostra ex nostra [sciencia presentibus] sunt appensa. Datum in Ch-[rump-]naw an-[no] domini millesim-[o trecentesimo sexagesimo quarto duodecimo] die mensis Marcii. Diese Urkunde hat durch Maden und Feuchtigkeit stark gelitten. Die Lücken sind nach Kühbeck ergänzt, dem ein „alter anonymer liber copiarum“ (p. 197 und 198) vorlag. Gegenwärtig hängen an der Urkunde nur mehr die Siegel Peter's und Johann’s von Rosenberg. Vergl. CIV. und CXIV. d. CXVIII. 1365. 15. August. 0. A0. — Abt Heinrich und die Samnung des Klosters zu Hohenfurt urkunden über eine an sie von dem Bürger und Spitalmeister Al- brecht von Freistadt zu einem ewigen Jahrtag gemachte Schenkung von zehn Pfunden Pfenninge. Wir apt Heinrich vnd di samung gemain des chlosters ze Ho- henfurt veriehen offenwar an disem prief vnd tuen chunt allen den, di nu sint vnd lebent oder hernach chunftig werdent, daz der erber man, dem got genad, Albrecht ze den czeitten spitalmaster vnd purger in der Vreinstat vns geschaft vnd geben hat vmb ein ewigen iartag ezehen phunt phenning, der wir gancz vnd gar gebert sein von seinem sun Heinrich dem Redinger, vnd wir di selben zehen phunt ze rechter notturft in daz ampt vnser pitancz angleit haben, alsso beschaidenleich daz wir gemain mit vnsern trewn verhaissen, di weil wir di vorgenant zehen phunt nicht richten noch geweren,
131 [a nobis habent jux-]ta aliarum nostrarum ac progenitorum conti- nentiam litterarum, prefato monasterio nostro et .. conuentui pre- scriptas decimas in theoloneis nostris supran-[otatis tenendas perpetuis] temporibus confirmamus, nullo nostro ac successorum nostrorum impedimento obstante, et possidendas pacifice et quiete ac eciam supran-[otata duo talenta praedictorum] denariorum, scilicet pro remedio domini Gyetochonis et domine Offeze animarum; pre- terea alia duo addentes, videlicet vnum tal-[entum praedictorum denariorum pro illo, quod] se in prenarrata nostra villa habuisse dicebant, et aliud ex gratia nostra speciali in judicio nostro in Rosen- berg ipsi [monasterio et conventui damus] perpetue et assignamus, ita videlicet quod duo talenta prescriptorum Wyennensium in festo sancti Georgii et duo in festo [sancti Galli per judicem] ibidem in Rosenberg, qui pro tempore fuerit, sepefato monasterio nostro singu- lis annis assignentur. In cuius tes-[timonium et robur perpetuo vali- tur-]um sigilla nostra ex nostra [sciencia presentibus] sunt appensa. Datum in Ch-[rump-]naw an-[no] domini millesim-[o trecentesimo sexagesimo quarto duodecimo] die mensis Marcii. Diese Urkunde hat durch Maden und Feuchtigkeit stark gelitten. Die Lücken sind nach Kühbeck ergänzt, dem ein „alter anonymer liber copiarum“ (p. 197 und 198) vorlag. Gegenwärtig hängen an der Urkunde nur mehr die Siegel Peter's und Johann’s von Rosenberg. Vergl. CIV. und CXIV. d. CXVIII. 1365. 15. August. 0. A0. — Abt Heinrich und die Samnung des Klosters zu Hohenfurt urkunden über eine an sie von dem Bürger und Spitalmeister Al- brecht von Freistadt zu einem ewigen Jahrtag gemachte Schenkung von zehn Pfunden Pfenninge. Wir apt Heinrich vnd di samung gemain des chlosters ze Ho- henfurt veriehen offenwar an disem prief vnd tuen chunt allen den, di nu sint vnd lebent oder hernach chunftig werdent, daz der erber man, dem got genad, Albrecht ze den czeitten spitalmaster vnd purger in der Vreinstat vns geschaft vnd geben hat vmb ein ewigen iartag ezehen phunt phenning, der wir gancz vnd gar gebert sein von seinem sun Heinrich dem Redinger, vnd wir di selben zehen phunt ze rechter notturft in daz ampt vnser pitancz angleit haben, alsso beschaidenleich daz wir gemain mit vnsern trewn verhaissen, di weil wir di vorgenant zehen phunt nicht richten noch geweren,
Strana 132
132 so schull vnd welle wir geben vnsers vreis aygens czinzze auz der pitancz ain phunt phenning gulte auf dem auserm Slaeglein cze sant Mychels tag ; dez selben innemmer vnd raicher schol sein vnser prueder des offt genanten Albrechz sun prueder Ebberhart, vnd davon geraicht vnd gediennet schol weren der sammung gemain in dem reuent ein mall von aim phunt, davon begangen schol weren dez egenanten Albrechz sein vnd seiner vorvodern vnd auch nach- chueften gedechtnuzze vnd iarczeitt ant sand Symons tag mit messen vnd mit anderm pett nach vnsers ordens gewonhait. Wer auer daz, daz wier di egenant czehen phunt richtetend vnd gewert vnd di sel- ben an einen ewigen vnd steten dienst angelet wurden, so schol der egenant Heinrich Redinger des Albrechz sun daz phunt, daz er vns iaerleich raichet von seins swehers der (sic) Redingers selgeret, daz auf der hofwiss let, nicht raichen noch geben, vnezt daz di saemchait gancz vnd gar volpracht werd. Vnd daz di redd alle staet vnd vnczeprochen bleib, da vber geb wir ich apt Heinrich vnd di sammung gemain vnser paider insigel czu einem vrchund vnd be- staetigung diser sache. Der prief ist gegeben do von Christes gepuerd ergangen worden drevezehen hundert iar dar nach in dem fuemf vnd sechzigist iar an vnser vrowen tag ze der schyedung. Die Siegel fehlen. CXIX. 1365. 21. October. O. A0. — Ritter Wenisch von Komaritz schafft dem Kloster zu Hohenfurt für einen Jahrtag eine ganze Hube in dem Dorfe Trautmans. Ich Wenisch ritter von Gomarsitz vergich offenbar mit dem brief vnd tuen chund allen den, die in sehent lesent oder hoerent lesen, daz ich mit woluerdachten muet mit gunst vnd mit rat meiner pesten vreunt ze der zeit, do ich iz wol getuen moecht, vnd pey meinem lebentigen leib geschafft vnd gegeben han erst nach meinem toed ain gantze hueb meines rechten eribs vnd aygen in dem dorff, daz da haizzet datz dem Trautmans vnd daz leit nahent pey ierm dorff datz dem Saeherleins, mit allen den nutzzen vnd rechten, di dar zve gehorent, si seinen chlain oder groez, wie di genant sint; vnd han daz getan also bescheidenleich, daz si nach meinem toed meiner vnd meiner hausfrawen Woisslawa vnd meines svns Wern- hers, der baider got genad, vnd aller meiner vornodern seln jartag
132 so schull vnd welle wir geben vnsers vreis aygens czinzze auz der pitancz ain phunt phenning gulte auf dem auserm Slaeglein cze sant Mychels tag ; dez selben innemmer vnd raicher schol sein vnser prueder des offt genanten Albrechz sun prueder Ebberhart, vnd davon geraicht vnd gediennet schol weren der sammung gemain in dem reuent ein mall von aim phunt, davon begangen schol weren dez egenanten Albrechz sein vnd seiner vorvodern vnd auch nach- chueften gedechtnuzze vnd iarczeitt ant sand Symons tag mit messen vnd mit anderm pett nach vnsers ordens gewonhait. Wer auer daz, daz wier di egenant czehen phunt richtetend vnd gewert vnd di sel- ben an einen ewigen vnd steten dienst angelet wurden, so schol der egenant Heinrich Redinger des Albrechz sun daz phunt, daz er vns iaerleich raichet von seins swehers der (sic) Redingers selgeret, daz auf der hofwiss let, nicht raichen noch geben, vnezt daz di saemchait gancz vnd gar volpracht werd. Vnd daz di redd alle staet vnd vnczeprochen bleib, da vber geb wir ich apt Heinrich vnd di sammung gemain vnser paider insigel czu einem vrchund vnd be- staetigung diser sache. Der prief ist gegeben do von Christes gepuerd ergangen worden drevezehen hundert iar dar nach in dem fuemf vnd sechzigist iar an vnser vrowen tag ze der schyedung. Die Siegel fehlen. CXIX. 1365. 21. October. O. A0. — Ritter Wenisch von Komaritz schafft dem Kloster zu Hohenfurt für einen Jahrtag eine ganze Hube in dem Dorfe Trautmans. Ich Wenisch ritter von Gomarsitz vergich offenbar mit dem brief vnd tuen chund allen den, die in sehent lesent oder hoerent lesen, daz ich mit woluerdachten muet mit gunst vnd mit rat meiner pesten vreunt ze der zeit, do ich iz wol getuen moecht, vnd pey meinem lebentigen leib geschafft vnd gegeben han erst nach meinem toed ain gantze hueb meines rechten eribs vnd aygen in dem dorff, daz da haizzet datz dem Trautmans vnd daz leit nahent pey ierm dorff datz dem Saeherleins, mit allen den nutzzen vnd rechten, di dar zve gehorent, si seinen chlain oder groez, wie di genant sint; vnd han daz getan also bescheidenleich, daz si nach meinem toed meiner vnd meiner hausfrawen Woisslawa vnd meines svns Wern- hers, der baider got genad, vnd aller meiner vornodern seln jartag
Strana 133
133 dar vmb begen schullen nach iers orden gewonhait. Vnd wer ie dez pytantz ampt phleger zden zeiten ist, der sol an dem selben meinem jartag alle iar geben vnd raichen ain mal ze pezzervng ierr phrvnt mit visschen mit weyn vnd mit semeln, daz si dester willichleicher vnserr sel gedenchen, den herren in daz refent, als verre di nvetzz von der obgenanten hueb geraichen muegen. Waer aber, daz ich oder mein erben di hueb vnd di nvetzze wolten ablasen, daz sol ge- schehen mit zehen schokken grozzer phenning, di man mit einer gewizzen meiner erben sol anlegen an ein ander aygen. Vnd daz den herren vnd dem chloster ze Hohenfuert daz also staet vnd vntze- brochen ewichleich beleib, dar vber gib ich in den brief versigelten mit meinem insigel vnd ze einer betzeugnuzze vnd pezzer staetichait mit hern Marquartz insigel von Barosching vnd mit meins suns We- nischen insigel, di durich meiner het willen daz getan habent. Der brief ist geben do von Christi geburd ergangen warn drevtzehen hundert jar dar nach in dem fumf vnd sechtzkigistem iar an der ainlef tausent maid tag. Zwei an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Be- schädigt, ein Helm mit einem Paar Hörner. — † S. We. . .Komaric. b) Das Siegel des Marquard von Poreschin ist schlecht abgedruckt. Vergl. CX. Das dritte Siegel fehlt. CXX. 1366. 21. Jänner. O. A0. — Trojan von Teindles, Sohn des Ritters Cenko von Teindles, verkauft dem Bruder Pribiko und dem Convente des Klosters zu Ho- henfurt ein Schock Zinse im Dorfe Suchenthal um zwölf Schock Prager Groschen. Nos Troyanus de Tudleb filius Schenkonis strennui militis de Tudleb pie memorie ad vniuersorum fidelium volo (sic) noticiam peruenire, quod religioso viro fratri Przybiconi sacerdoti et monacho professo in Altovado filio sororis mee diligendo necnon ipsi mona- sterio predicto et conuentui ibidem ordinis Cysterciensis Pragensis dyocesis vendidi libere et absolute rite ac racionabiliter vnam sexa- genam annui census siue reddituum de mea hereditate in villa Such- dol nomine sita prope villam Aynsidel pro duodecim sexagenis promptorum grossorum monete Pragensis perpetue tenendam possi- dendam vtendam cum pleno dominio. Quam quidem hereditatem ipsi fratri Przibiconi et prefato monasterio promitto bona et sincera fide
133 dar vmb begen schullen nach iers orden gewonhait. Vnd wer ie dez pytantz ampt phleger zden zeiten ist, der sol an dem selben meinem jartag alle iar geben vnd raichen ain mal ze pezzervng ierr phrvnt mit visschen mit weyn vnd mit semeln, daz si dester willichleicher vnserr sel gedenchen, den herren in daz refent, als verre di nvetzz von der obgenanten hueb geraichen muegen. Waer aber, daz ich oder mein erben di hueb vnd di nvetzze wolten ablasen, daz sol ge- schehen mit zehen schokken grozzer phenning, di man mit einer gewizzen meiner erben sol anlegen an ein ander aygen. Vnd daz den herren vnd dem chloster ze Hohenfuert daz also staet vnd vntze- brochen ewichleich beleib, dar vber gib ich in den brief versigelten mit meinem insigel vnd ze einer betzeugnuzze vnd pezzer staetichait mit hern Marquartz insigel von Barosching vnd mit meins suns We- nischen insigel, di durich meiner het willen daz getan habent. Der brief ist geben do von Christi geburd ergangen warn drevtzehen hundert jar dar nach in dem fumf vnd sechtzkigistem iar an der ainlef tausent maid tag. Zwei an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Be- schädigt, ein Helm mit einem Paar Hörner. — † S. We. . .Komaric. b) Das Siegel des Marquard von Poreschin ist schlecht abgedruckt. Vergl. CX. Das dritte Siegel fehlt. CXX. 1366. 21. Jänner. O. A0. — Trojan von Teindles, Sohn des Ritters Cenko von Teindles, verkauft dem Bruder Pribiko und dem Convente des Klosters zu Ho- henfurt ein Schock Zinse im Dorfe Suchenthal um zwölf Schock Prager Groschen. Nos Troyanus de Tudleb filius Schenkonis strennui militis de Tudleb pie memorie ad vniuersorum fidelium volo (sic) noticiam peruenire, quod religioso viro fratri Przybiconi sacerdoti et monacho professo in Altovado filio sororis mee diligendo necnon ipsi mona- sterio predicto et conuentui ibidem ordinis Cysterciensis Pragensis dyocesis vendidi libere et absolute rite ac racionabiliter vnam sexa- genam annui census siue reddituum de mea hereditate in villa Such- dol nomine sita prope villam Aynsidel pro duodecim sexagenis promptorum grossorum monete Pragensis perpetue tenendam possi- dendam vtendam cum pleno dominio. Quam quidem hereditatem ipsi fratri Przibiconi et prefato monasterio promitto bona et sincera fide
Strana 134
134 cum germano meo dilecto Nycolao de Tudleb et cum consanguineo meo karissimo Marquardo de Metlin contra quemlibet hominem, cuiuscunque status aut condicionis fuerit, prelocutam hereditatem inpetentem aut inpetere volentem jure terre iuxta regni Bohemie approbatam et hactenus obseruatam consuetudinem exbrigare et disbrigare cum nostris propriis expensis. Quod si non fecerimus. quod absit, extune, ut prefertur, promittimus bona fide sine fraude manu coniuncta et in solidum, in propriis nostris hereditatibus de tercia parte plus, quam valor predicte hereditatis se extendit, con- descendere mox et hereditarie resignare. In quorum omnium pre- dictorum euidenciam testimonium et cautelam presentes litteras nostris cum appendentibus et patentibus sigillis communitas ipsi suprascripto fratri Przibiconi et monasterio siue conuentui in Alto- vado tradidimus perhenniter conseruandas. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo sexto in octaua sancte Angnetis virginis et martiris gloriose. Drei gut erhaltene, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs, sämmtlich klein. a) Ein Helm, dessen Zierde ein unbedeckter männlicher Kopf. — † S. Troyani . De .Dudleb (oder Dvleb?). b) Helm mit Mannes- kopf, der mit einer Kapuze bedeckt zu sein scheint; rechts und links davon und zwar verkehrt geschrieben N und P. — † S . Nicolai . D . Dvdleb. c) Das Siegel Marquard’s von Mödling, bei CXII. unter d. CXXI. 1366. 28. October. O. A0. — Margaretha, Witwe nach Dominik von Passauer- schlag, verpflichtet sich gegenüber dem Abte und Convente in Hohenfurt, diesen bis zu gänzlicher Abzahlung einer Schuld von fünf Talenten Passauer Pfenninge dafür jährlich ein halbes Talent Pfenninge zu zinsen. Ego Margaretha* de Pazzawerslag conthoralis et relicta hono- rabilis viri domini Dominici predicti loci pie memorie cum omnibus heredibus meis vniuersis Christi fidelibus presentibus et futuris publice recognosco, quod ob remedium dilecti mei mariti prenomi- nati domini Dominici de Passawerslag soluere teneor religiosis do- minis et fratribus domino abbati totique conuentui monasterii in Altovado ordinis Cysterciensis quinque talenta denariorum Patauien- sis monete ad officium pitancie. Eandem pecuniam, quam diu ipsis soluendo non dedero, tam diu singulis annis dabo et promitto porri- * „Margaretha“ von anderer Hand.
134 cum germano meo dilecto Nycolao de Tudleb et cum consanguineo meo karissimo Marquardo de Metlin contra quemlibet hominem, cuiuscunque status aut condicionis fuerit, prelocutam hereditatem inpetentem aut inpetere volentem jure terre iuxta regni Bohemie approbatam et hactenus obseruatam consuetudinem exbrigare et disbrigare cum nostris propriis expensis. Quod si non fecerimus. quod absit, extune, ut prefertur, promittimus bona fide sine fraude manu coniuncta et in solidum, in propriis nostris hereditatibus de tercia parte plus, quam valor predicte hereditatis se extendit, con- descendere mox et hereditarie resignare. In quorum omnium pre- dictorum euidenciam testimonium et cautelam presentes litteras nostris cum appendentibus et patentibus sigillis communitas ipsi suprascripto fratri Przibiconi et monasterio siue conuentui in Alto- vado tradidimus perhenniter conseruandas. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo sexto in octaua sancte Angnetis virginis et martiris gloriose. Drei gut erhaltene, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs, sämmtlich klein. a) Ein Helm, dessen Zierde ein unbedeckter männlicher Kopf. — † S. Troyani . De .Dudleb (oder Dvleb?). b) Helm mit Mannes- kopf, der mit einer Kapuze bedeckt zu sein scheint; rechts und links davon und zwar verkehrt geschrieben N und P. — † S . Nicolai . D . Dvdleb. c) Das Siegel Marquard’s von Mödling, bei CXII. unter d. CXXI. 1366. 28. October. O. A0. — Margaretha, Witwe nach Dominik von Passauer- schlag, verpflichtet sich gegenüber dem Abte und Convente in Hohenfurt, diesen bis zu gänzlicher Abzahlung einer Schuld von fünf Talenten Passauer Pfenninge dafür jährlich ein halbes Talent Pfenninge zu zinsen. Ego Margaretha* de Pazzawerslag conthoralis et relicta hono- rabilis viri domini Dominici predicti loci pie memorie cum omnibus heredibus meis vniuersis Christi fidelibus presentibus et futuris publice recognosco, quod ob remedium dilecti mei mariti prenomi- nati domini Dominici de Passawerslag soluere teneor religiosis do- minis et fratribus domino abbati totique conuentui monasterii in Altovado ordinis Cysterciensis quinque talenta denariorum Patauien- sis monete ad officium pitancie. Eandem pecuniam, quam diu ipsis soluendo non dedero, tam diu singulis annis dabo et promitto porri- * „Margaretha“ von anderer Hand.
Strana 135
135 gere loco census de eisdem denariis medium talentum denariorum, in festo sancti Georii martyris sexaginta denarios et in festo sancti Galli totidem, absque omni prorogacione negligencia siue mora. In cuius rei euidens et sufficiens testimonium et cautelam ipsi mona- sterii supradicto abbati et conuentui in Altovado presentes litteras conseruandas tradidi sigillorum honorabilium virorum infrascriptorum munimine roboratas, videlicet Dwürsotonis de Cyppin, Mikschonis de Malating, Marchardi de Metling, quos ad hoc specialiter induxi mea- rum precum mangna (sic) instancia ipsis cuilibet eorum semper et vbique in omnibus et per omnia sine dampno. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo sexto in die beatorum Christi apostolorum Symonis et Jude. Drei kleine, an Pergamentstreifen be festigte Siegel in weissem Wachs. — a) Ein Schild, worauf ein Manneskopf. — † S. Dworsate . D . Cipina. b) Helm mit dem Brustbilde eines Mannes. Die Umschrift ist nicht lesbar. c) Das Siegel Marquard's von Mödling ist bereits beschrieben. CXXII. 1366. 28. October. O. A0. — Abt Heinrich und der Convent des Klosters zu Ho- henfurt verpflichten sich und ihre Nachfolger zur Abhaltung eines immerwäh- renden Jahrtages für Heinrich Bogner von Rosenberg und dessen Sohn Seidlin. Nos frater Henricus abbas totusque conuentus monasterii in Altovado ordinis Cysterciensis dyocesis Pragensis vniuersis Christi fidelibus presentibus ac futuris publice publicamus, quod ob multi- plicem efficacem caritatem promocionem ac beneficiorum et elemo- sinarum largam exhibicionem, quam nobis et nostro monasterio ad officium pitancie nostre largiti sunt honorabiles viri Henricus Sagit- tarius de Rosenberch et suus filius Seydlinus deuote amborum me- morie ob remedium animarum suarum, sicuti dignum et justum humana indicat racio fore dignum, viceuersa bona fide consciencia pura compromittimus et obligamus nos et posteros nostros, amborum iam nominatorum honestorum virorum peracturos singulis annis per- petuis temporibus anniuersarium et memoriam salutarem habere fideliter et deuote in sacris missis legendis et celebrandis ac cum diuersis et multiplicibus diuinis laudibus et bonis ac piis operibus exercendis secundum nostri ordinis laudabilem approbatam et com- mendabilem consuetudinem, ab inicio huius sancte religionis a sanctis
135 gere loco census de eisdem denariis medium talentum denariorum, in festo sancti Georii martyris sexaginta denarios et in festo sancti Galli totidem, absque omni prorogacione negligencia siue mora. In cuius rei euidens et sufficiens testimonium et cautelam ipsi mona- sterii supradicto abbati et conuentui in Altovado presentes litteras conseruandas tradidi sigillorum honorabilium virorum infrascriptorum munimine roboratas, videlicet Dwürsotonis de Cyppin, Mikschonis de Malating, Marchardi de Metling, quos ad hoc specialiter induxi mea- rum precum mangna (sic) instancia ipsis cuilibet eorum semper et vbique in omnibus et per omnia sine dampno. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo sexto in die beatorum Christi apostolorum Symonis et Jude. Drei kleine, an Pergamentstreifen be festigte Siegel in weissem Wachs. — a) Ein Schild, worauf ein Manneskopf. — † S. Dworsate . D . Cipina. b) Helm mit dem Brustbilde eines Mannes. Die Umschrift ist nicht lesbar. c) Das Siegel Marquard's von Mödling ist bereits beschrieben. CXXII. 1366. 28. October. O. A0. — Abt Heinrich und der Convent des Klosters zu Ho- henfurt verpflichten sich und ihre Nachfolger zur Abhaltung eines immerwäh- renden Jahrtages für Heinrich Bogner von Rosenberg und dessen Sohn Seidlin. Nos frater Henricus abbas totusque conuentus monasterii in Altovado ordinis Cysterciensis dyocesis Pragensis vniuersis Christi fidelibus presentibus ac futuris publice publicamus, quod ob multi- plicem efficacem caritatem promocionem ac beneficiorum et elemo- sinarum largam exhibicionem, quam nobis et nostro monasterio ad officium pitancie nostre largiti sunt honorabiles viri Henricus Sagit- tarius de Rosenberch et suus filius Seydlinus deuote amborum me- morie ob remedium animarum suarum, sicuti dignum et justum humana indicat racio fore dignum, viceuersa bona fide consciencia pura compromittimus et obligamus nos et posteros nostros, amborum iam nominatorum honestorum virorum peracturos singulis annis per- petuis temporibus anniuersarium et memoriam salutarem habere fideliter et deuote in sacris missis legendis et celebrandis ac cum diuersis et multiplicibus diuinis laudibus et bonis ac piis operibus exercendis secundum nostri ordinis laudabilem approbatam et com- mendabilem consuetudinem, ab inicio huius sancte religionis a sanctis
Strana 136
136 nostris patribus hucusque obseruatam. Et in die obitus cuiuslibet predictorum patris et filii ipse conuentus noster de ipsorum elemo- sina singulariter debet in victu per nostrum officialem pitanciarium, qui pro tempore fuerit, prout melius et honestius fieri poterit, recre- ari omni postposita prorogacione negligencia siue mora. In cuius rei euidens et sufficiens testimonium ipsius Henrici Sagittarii de Ro- senberch heredibus ac amicis damus et tradidimus presentes litteras seruandas nostri et nostri conuentus suprascripti cenobii in Altovado sigillo sub appensione munimine roboratas. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo sexto in die beatorum Christi apostolorum Symonis et Jude. Die Siegel fehlen CXXIII. 1366. 27. November. 0. A0. — Wernher von Planles verkauft dem Abt und Convent des Münsters zu Hohenfurt das Dorf Planles sammt allem Zubehör um 23 Schock grosser Prager Pfenninge. Ich Wernher von Plëndlëns vnd all mein erben vergich offenlich an disem brief vnd tun chund allen den, dy in sehen hören oder lezen, dy nu leben oder her nach chümftig sind, das ich mit wolbedachtem müt vnd besunder gunst meiner hausfrawen vnd aller meiner vreund rat vnd gütlichen willen verchauft hab recht vnd redlich den erbern herren dem abt vnd dem conuent des münsters eze Hahenfürt meines vreyen aigens das darf das da haisset ezdem klain Plëndlëns, dar auf rechter herren gült liget an ainen hundert grasser phennig Prager münsse, mit allen andern rechten vnd nüczen, als ich selber gehaht hab vnd dy darczü gehören cze holez cze veld eze waid vnd cze wizmad besücht vnd vnbesücht vm drey vnd czweinczig schok grosser phennig der ee genanten münsse, der ich von in gericht pin gancz vnd gar vnd auch gewert cze rechten tëgen; dar czü so hab ich gepeten mein vreund Vlreichen von Drochaw vnd Zeyfriden von Moskow, das dy mit samt mir da für verhaissent all mit gesamter hant , das wir in das ausrichten vnd richtig schullen machen nach landes recht an alles geuër. Tët wir des nicht, so schüll wir obge- nanten purgen Vlreich von Drochaw vnd Zeyfrid von Moskow vnser aygen hab ab treten alzo vil vnd des drittails mer, wo sy czaigent auf vnserm güt. Vnd ob wir des alles nicht entěten, so schüll wir
136 nostris patribus hucusque obseruatam. Et in die obitus cuiuslibet predictorum patris et filii ipse conuentus noster de ipsorum elemo- sina singulariter debet in victu per nostrum officialem pitanciarium, qui pro tempore fuerit, prout melius et honestius fieri poterit, recre- ari omni postposita prorogacione negligencia siue mora. In cuius rei euidens et sufficiens testimonium ipsius Henrici Sagittarii de Ro- senberch heredibus ac amicis damus et tradidimus presentes litteras seruandas nostri et nostri conuentus suprascripti cenobii in Altovado sigillo sub appensione munimine roboratas. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo sexto in die beatorum Christi apostolorum Symonis et Jude. Die Siegel fehlen CXXIII. 1366. 27. November. 0. A0. — Wernher von Planles verkauft dem Abt und Convent des Münsters zu Hohenfurt das Dorf Planles sammt allem Zubehör um 23 Schock grosser Prager Pfenninge. Ich Wernher von Plëndlëns vnd all mein erben vergich offenlich an disem brief vnd tun chund allen den, dy in sehen hören oder lezen, dy nu leben oder her nach chümftig sind, das ich mit wolbedachtem müt vnd besunder gunst meiner hausfrawen vnd aller meiner vreund rat vnd gütlichen willen verchauft hab recht vnd redlich den erbern herren dem abt vnd dem conuent des münsters eze Hahenfürt meines vreyen aigens das darf das da haisset ezdem klain Plëndlëns, dar auf rechter herren gült liget an ainen hundert grasser phennig Prager münsse, mit allen andern rechten vnd nüczen, als ich selber gehaht hab vnd dy darczü gehören cze holez cze veld eze waid vnd cze wizmad besücht vnd vnbesücht vm drey vnd czweinczig schok grosser phennig der ee genanten münsse, der ich von in gericht pin gancz vnd gar vnd auch gewert cze rechten tëgen; dar czü so hab ich gepeten mein vreund Vlreichen von Drochaw vnd Zeyfriden von Moskow, das dy mit samt mir da für verhaissent all mit gesamter hant , das wir in das ausrichten vnd richtig schullen machen nach landes recht an alles geuër. Tët wir des nicht, so schüll wir obge- nanten purgen Vlreich von Drochaw vnd Zeyfrid von Moskow vnser aygen hab ab treten alzo vil vnd des drittails mer, wo sy czaigent auf vnserm güt. Vnd ob wir des alles nicht entěten, so schüll wir
Strana 137
137 czehant, wenne man vns vadert, an alle widerred in varn cze Rosen- berch in ein erber gasthaus, wo vns hin geczeigt wirt, vnser iglei- cher mit einem knecht vnd czwain phërden vnd da laisten vnd nicht auschömen als lang das wir alles, das an dem brief verhaissen ist, volpringen gancz vnd gar vnd volfüren. Vnd das verhaiss wir oft genanten Wernher von Pländlëns Vlreich von Drochaw vnd Zeyfrid von Moskow mit vnsern trewen an all arglist den vargenanten her- ren dem abt vnd der sammung des obgeschribnen münsters cze Hahenfürt, vnd auch dem erbern chnecht Nyclasn ezden czeiten schaffer cze Rosenberch, der dar an vollen gewalt hat, vns cze mo- nen vnd cze vadern alles das, das oben gesprochen ist, stet vnd vnuerchert cze behalten. Darüber geb wir in disen offen brief cze vrchünd versiglten mit vnsern anhangunden insigin. Der brief ist gebn da man czalt nach Christes gebürde dreuczehen hundert jar dar nach in dem sex vnd sechczigisten jar an dem nëchsten vreytag nach sand Katherinam tag. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Ein Schild, worauf ein Pfeil. — † S. Wernheri . De . Plan. b) Beschädigt ; ein Helm mit Hütlein, aus dem zwei Hörner entspringen. — † S. VI. . . Qvietonow. c) Ein Schild, worauf ein stehender Balken (?), über dem Schilde ein halber Flügel. — † S. Zeyfridy . De . Moscow. CXXIV. 1367. 12. Marz. O. AO. — Peter von Munichen und seine Hausfrau Dorothea verkaufen dem Bruder Bertram im Kloster zu Hohenfurt 72 groese Prager und vier Wiener Pfenninge Zinse in dem Dorfe Hodenitz um zwölf Schock zwanzig grosse Prager Pfenninge. Ich Petter von Munichen vnd mit sampt mir mein hausvraw Torochtea vnd alle vnser erben veriehen offenbar vnd tuen chuent allen den, dy den brief sechent oder hoerent lesen, dy nyn sind oder hernach chuftig werdendt, daz ich verchauft han mit verdach- tem mut vnd mit meiner vreunt rat ezv der czeit, do ich es wol getuen macht, prueder Perichtram munich in dem chloster dacz Hachenfuert an ezwen sibenczk grazz Prager munzz vnd vier phen- ning Wienner munzze cze Hodanicz in dem dorf vmb ezweliff schok vnd czwainczk grazzer phenning auch Prager muzze (sic) ; vnd daz- selb egenant gelt schol ich dem erbern hern auzrichten an alle seinn schaden, als lancz recht ist. Vnd daz egenant gelt, alz vor verschri-
137 czehant, wenne man vns vadert, an alle widerred in varn cze Rosen- berch in ein erber gasthaus, wo vns hin geczeigt wirt, vnser iglei- cher mit einem knecht vnd czwain phërden vnd da laisten vnd nicht auschömen als lang das wir alles, das an dem brief verhaissen ist, volpringen gancz vnd gar vnd volfüren. Vnd das verhaiss wir oft genanten Wernher von Pländlëns Vlreich von Drochaw vnd Zeyfrid von Moskow mit vnsern trewen an all arglist den vargenanten her- ren dem abt vnd der sammung des obgeschribnen münsters cze Hahenfürt, vnd auch dem erbern chnecht Nyclasn ezden czeiten schaffer cze Rosenberch, der dar an vollen gewalt hat, vns cze mo- nen vnd cze vadern alles das, das oben gesprochen ist, stet vnd vnuerchert cze behalten. Darüber geb wir in disen offen brief cze vrchünd versiglten mit vnsern anhangunden insigin. Der brief ist gebn da man czalt nach Christes gebürde dreuczehen hundert jar dar nach in dem sex vnd sechczigisten jar an dem nëchsten vreytag nach sand Katherinam tag. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Ein Schild, worauf ein Pfeil. — † S. Wernheri . De . Plan. b) Beschädigt ; ein Helm mit Hütlein, aus dem zwei Hörner entspringen. — † S. VI. . . Qvietonow. c) Ein Schild, worauf ein stehender Balken (?), über dem Schilde ein halber Flügel. — † S. Zeyfridy . De . Moscow. CXXIV. 1367. 12. Marz. O. AO. — Peter von Munichen und seine Hausfrau Dorothea verkaufen dem Bruder Bertram im Kloster zu Hohenfurt 72 groese Prager und vier Wiener Pfenninge Zinse in dem Dorfe Hodenitz um zwölf Schock zwanzig grosse Prager Pfenninge. Ich Petter von Munichen vnd mit sampt mir mein hausvraw Torochtea vnd alle vnser erben veriehen offenbar vnd tuen chuent allen den, dy den brief sechent oder hoerent lesen, dy nyn sind oder hernach chuftig werdendt, daz ich verchauft han mit verdach- tem mut vnd mit meiner vreunt rat ezv der czeit, do ich es wol getuen macht, prueder Perichtram munich in dem chloster dacz Hachenfuert an ezwen sibenczk grazz Prager munzz vnd vier phen- ning Wienner munzze cze Hodanicz in dem dorf vmb ezweliff schok vnd czwainczk grazzer phenning auch Prager muzze (sic) ; vnd daz- selb egenant gelt schol ich dem erbern hern auzrichten an alle seinn schaden, als lancz recht ist. Vnd daz egenant gelt, alz vor verschri-
Strana 138
138 ben ist an dem brieff, schol dienn nach dez erbern hern prueder Perichtram tod in daz siechhaus dacz Hachenfuert den chranchen hern eze pezzrung irr phruent, vnd dapei schol man gedenchen dez egenanten prueder Perichtrams vatter sel vnd aller seinner vor- fadern sel alle jar jerchleich. Vnd daz dy red stet vnd vnzebrochen peleib, dar vber gib ich vorgenanter Petter von Munichen dem erbern geistleichen hern hern Perichtram den brief versigelt mit meim anhangvnden insigel. Vnd dez sind geczeug von erst mein prueder Vlrich von Munichen auch mit seim anhangvnden insigel vnd Vlreich von Trochaw auch mit seim anhangvnden insigel in an schaden. Der brief ist geben do man czalt von Christes gepuerd dreuczechen hundert iar vnd dar nach in dem syben vnd sechczisten jar an sand Grogorgen tag. Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Ein Helm, dessen Zierde in drei Lanzenspitzen besteht. — † S .Petri. De . Monacho. b) Das Siegel Ulrich’s v. M. fehlt. c) Helm mit Hütlein, daraus ein Paar Hörner. — † S . Vlrici . De . Qvietonow. Vergl. CXXIII. CXXV. 1367. 13. Juni. O. AO. — Ulrich der Stubler in Rosenberg verkauft dem Abt und Convent des Klosters zu Hohenfurt zwei Schock grosser Prager Pfenninge und acht Hühner Zinse in dem Dorfe Sacherles um 40 Pfund Pfenninge und 16 und ein halbes Pfund Pfenninge Wiener Münze. Ich Vlreich Stvebler zv den zeiten gesessen mit haws in der stat ze Rosenberch verieh vnd tyn chunt offenbar allen lewten mit dem gegenwortigen prief, daz ich recht vnd redleichen mit gesvntem leib vnbetwungenleichen zv der zeit, do ich is wol tven mocht, mit wol verdachtem mvet mit gvetem willen vnd gvnst aller aller (sic) meiner gerben vnd mitrat aller meiner vrevnt verchawft han den erbern hern dem abpt vnd der sammyng dez chlosters ze Hohenfuert ewig- leichen ze haben ezwai schok rechtes gelts vnd czyns grosser phen- ning Prager mvencz vnd echt hvener in dem dorff, daz do mit namen gehaissen ist Seherleins pei Strobnicz gelegen, daz mein vreis erb vnd aigen gewesen ist vnverchummerts, dez vier ganczew lehen sint vnd alle gelegen sint an der zeil gegen dem dorf, daz do mit namen gehaissen ist Svnnberch, vmb vierczig phunt phenning vnd vmb sechtet halbs phynt Wyenner mvencz, der ich mit beraiten phenning von in gewert pin vnd gericht gancz vnd gar. Vnd vuer allen scha-
138 ben ist an dem brieff, schol dienn nach dez erbern hern prueder Perichtram tod in daz siechhaus dacz Hachenfuert den chranchen hern eze pezzrung irr phruent, vnd dapei schol man gedenchen dez egenanten prueder Perichtrams vatter sel vnd aller seinner vor- fadern sel alle jar jerchleich. Vnd daz dy red stet vnd vnzebrochen peleib, dar vber gib ich vorgenanter Petter von Munichen dem erbern geistleichen hern hern Perichtram den brief versigelt mit meim anhangvnden insigel. Vnd dez sind geczeug von erst mein prueder Vlrich von Munichen auch mit seim anhangvnden insigel vnd Vlreich von Trochaw auch mit seim anhangvnden insigel in an schaden. Der brief ist geben do man czalt von Christes gepuerd dreuczechen hundert iar vnd dar nach in dem syben vnd sechczisten jar an sand Grogorgen tag. Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Ein Helm, dessen Zierde in drei Lanzenspitzen besteht. — † S .Petri. De . Monacho. b) Das Siegel Ulrich’s v. M. fehlt. c) Helm mit Hütlein, daraus ein Paar Hörner. — † S . Vlrici . De . Qvietonow. Vergl. CXXIII. CXXV. 1367. 13. Juni. O. AO. — Ulrich der Stubler in Rosenberg verkauft dem Abt und Convent des Klosters zu Hohenfurt zwei Schock grosser Prager Pfenninge und acht Hühner Zinse in dem Dorfe Sacherles um 40 Pfund Pfenninge und 16 und ein halbes Pfund Pfenninge Wiener Münze. Ich Vlreich Stvebler zv den zeiten gesessen mit haws in der stat ze Rosenberch verieh vnd tyn chunt offenbar allen lewten mit dem gegenwortigen prief, daz ich recht vnd redleichen mit gesvntem leib vnbetwungenleichen zv der zeit, do ich is wol tven mocht, mit wol verdachtem mvet mit gvetem willen vnd gvnst aller aller (sic) meiner gerben vnd mitrat aller meiner vrevnt verchawft han den erbern hern dem abpt vnd der sammyng dez chlosters ze Hohenfuert ewig- leichen ze haben ezwai schok rechtes gelts vnd czyns grosser phen- ning Prager mvencz vnd echt hvener in dem dorff, daz do mit namen gehaissen ist Seherleins pei Strobnicz gelegen, daz mein vreis erb vnd aigen gewesen ist vnverchummerts, dez vier ganczew lehen sint vnd alle gelegen sint an der zeil gegen dem dorf, daz do mit namen gehaissen ist Svnnberch, vmb vierczig phunt phenning vnd vmb sechtet halbs phynt Wyenner mvencz, der ich mit beraiten phenning von in gewert pin vnd gericht gancz vnd gar. Vnd vuer allen scha-
Strana 139
139 den vnd zvchvemftigen chrieg vnd ansprach dez selben erb vnd ai- gens hab ich dem obgenanten chloster noch meiner pet geben vnd geseczt zwen erber mann Marchwarden von Metling vnd Seyfriden von Perngersdorff, di paid mit sampt mir awsrichter schvellen sein mit ganezen trewen noch landes recht ze Pehem. Dar veber ich vor- genanter Marchwart von Metling vnd ich Seyfrid von Perngersdorf veriehen vnd verhaissen paid mit gesampter hant an allez gever mit vensern trewen vnd mit vensern anhangvnden insigeln dicz prief, daz wir mit Vlreichen dem Stvebler recht ausrichter sein dicz vor- genanten chawfs zins erb vnd aigens noch landes recht in dem land ze Pehem, sam erbs vnd aigens recht ist. Vnd wer daz tan, daz chain chrieg oder schaden dor awf in zvehvemftiger zeit gieng auff daz selb erb vnd aigen an chainerlai sach oder ansprach, den schvell wir den erberigen hern dem abpt vnd der sammyng dez ob- geschriben chlosters ze Hohenfvrt gancz vnd gar an aller stat zv aller zeit ausrichten vnd richtig machen mit venserm aigenheftigem gvet vnd mit vensir czervng an allen iren schaden vnd an alle ir mveh. Tet wir dez nicht, swen si venter vens drien vadern vnd manen mit dem prief, der schol an alle widerred einvarn mit einem knecht salb ander mit zwain pherchten in aines erbern gastgeben haws in der stat ze Rosenberch, wo man im hin zaiget vnd schol dor inn laisten vnd zern awff seins selbs schaden vnd phenning vnd von dann nicht auskvemen also lang, venczen daz dem egenanten chloster ze Hohenfvert werd ausgericht alle sach schaden chrieg vnd ansprach gancz vnd gar, der in get auff daz vorgenant erb vnd aigen, daz si chawft haben in dem dorff zem Seherleins pey Strob- nyez gelegen vmb sechst halbs phvnt vnd vmb vierczig phvnt phen- ning Wyenner mvencz von Vlreichen dem Stvebler von Rosenberch, der er gancz vnd gar mit beraitem gelt von in gericht vnd gewert ist. Dez ausrichter wir sein diser sach, daz wir veriehen vnd ver- haissen mit vensern trewen vnd mit vensern anhangvnden insigeln. Daz wir mit venserm gveten willen vnd wissen tan haben an allez gever zv einem ewigen verchvend. Vnd ich oftgenanter Vlreich Stvebler von Rosenberch han peten den erbern ritter hern March- warten von Porisching zv den zeiten purkgrafen ze Rosenberch, daz er durch mein willen sein ingsigel hat angehangen an den prief an meiner stat, wan ich aigens ingsigels nicht hab. Der prief ist geben do noch Christes gepverd ergangen waren drewczehen
139 den vnd zvchvemftigen chrieg vnd ansprach dez selben erb vnd ai- gens hab ich dem obgenanten chloster noch meiner pet geben vnd geseczt zwen erber mann Marchwarden von Metling vnd Seyfriden von Perngersdorff, di paid mit sampt mir awsrichter schvellen sein mit ganezen trewen noch landes recht ze Pehem. Dar veber ich vor- genanter Marchwart von Metling vnd ich Seyfrid von Perngersdorf veriehen vnd verhaissen paid mit gesampter hant an allez gever mit vensern trewen vnd mit vensern anhangvnden insigeln dicz prief, daz wir mit Vlreichen dem Stvebler recht ausrichter sein dicz vor- genanten chawfs zins erb vnd aigens noch landes recht in dem land ze Pehem, sam erbs vnd aigens recht ist. Vnd wer daz tan, daz chain chrieg oder schaden dor awf in zvehvemftiger zeit gieng auff daz selb erb vnd aigen an chainerlai sach oder ansprach, den schvell wir den erberigen hern dem abpt vnd der sammyng dez ob- geschriben chlosters ze Hohenfvrt gancz vnd gar an aller stat zv aller zeit ausrichten vnd richtig machen mit venserm aigenheftigem gvet vnd mit vensir czervng an allen iren schaden vnd an alle ir mveh. Tet wir dez nicht, swen si venter vens drien vadern vnd manen mit dem prief, der schol an alle widerred einvarn mit einem knecht salb ander mit zwain pherchten in aines erbern gastgeben haws in der stat ze Rosenberch, wo man im hin zaiget vnd schol dor inn laisten vnd zern awff seins selbs schaden vnd phenning vnd von dann nicht auskvemen also lang, venczen daz dem egenanten chloster ze Hohenfvert werd ausgericht alle sach schaden chrieg vnd ansprach gancz vnd gar, der in get auff daz vorgenant erb vnd aigen, daz si chawft haben in dem dorff zem Seherleins pey Strob- nyez gelegen vmb sechst halbs phvnt vnd vmb vierczig phvnt phen- ning Wyenner mvencz von Vlreichen dem Stvebler von Rosenberch, der er gancz vnd gar mit beraitem gelt von in gericht vnd gewert ist. Dez ausrichter wir sein diser sach, daz wir veriehen vnd ver- haissen mit vensern trewen vnd mit vensern anhangvnden insigeln. Daz wir mit venserm gveten willen vnd wissen tan haben an allez gever zv einem ewigen verchvend. Vnd ich oftgenanter Vlreich Stvebler von Rosenberch han peten den erbern ritter hern March- warten von Porisching zv den zeiten purkgrafen ze Rosenberch, daz er durch mein willen sein ingsigel hat angehangen an den prief an meiner stat, wan ich aigens ingsigels nicht hab. Der prief ist geben do noch Christes gepverd ergangen waren drewczehen
Strana 140
140 hvndert jar do noch in dem svebenten vnd sechezigstem jar an der heiligen dreivaltigkait tag. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Sechseckig ; ein Schild, worauf ein Pfeil. — † S. Marqvardi . De . Por- zessyn. b) Das Siegel Marquard’s von Mödling bei CXII. unter d. c) Ein Schild, darüber ein halber Flügel. — † S . Zayfridy . De . Mosokow. Vergl. CXXIII. c. CXXVI. 1368. 2. Februar. O. A0. — Heinrich, Abt des Klosters zu Hohenfurt, urkundet über eine seinem Kloster von dem Freistädter Bürger Wernhart Stainprecher gemachte Schenkung von fünf Schocken Prager Groschen Zinse in dem Dorfe Sacherles bei Deutsch-Reichenau. Nos frater Hainricus abbas monasterii in Altovado ordinis Cy- sterciensis Pragensis dyocesis vniuersis Christi fidelibus liquido presentibus publicamus, quod discretus vir Wernhardus Stainprecher ciuis de Libera Ciuitate noster singularis et fidelis promotor nobis et nostro prenominato cenobio cum suis propriis pecuniis emit et com- parauit perpetui census quinque sexagenas grossorum Pragensium denariorum monete publice in villa, que vocatur nominatim Seher- leins, sita prope Reichnawe Tevtunicale, non longe distans de foro dicto Strobnitz. Eundem censum predictum in villa prescripta cum vniuersis juribus et fructibus ac prouentibus suis presentibus et fu- turis, videlicet censibus redditibus stevris emendis robotariis exac- cionibus bernis regalibus aut propriis judiciis subuencionibus contri- bucionibus piscacionibus siluis rubetis pratis aquarumque decursibus metis limitibus pascuis omnibus et singulis, quibuscunque nominibus censeantur, cum viue vocis oraculo rite et racionabiliter ac legittime personaliter constitutus nostra in presencia coram sufficienti testi- monio fratrum et seniorum nostrorum conuentualium cum humili et deuota supplicacione sanus suis sensibus cum racione sua perfecta loco hora tempore sibi et nobis conuenienti et opportuno, quo hec de jure licenter et potenter facere et ordinare cum plenaria potestate et voluntate valuit et potuit, cum nostra plenissima voluntate expressa personali et consensu nostro totali sibi et omnium suorum progeni- torum perpetuum in remedium libere et absolute fideliter et deuote manifeste testauit cum pleno testamento dedit donauit lagauit pure propter deum nostro laudabili conuentui in Altovado ad officium pi- tancie perhenniter tollendum possidendum recipiendum recolligendum
140 hvndert jar do noch in dem svebenten vnd sechezigstem jar an der heiligen dreivaltigkait tag. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Sechseckig ; ein Schild, worauf ein Pfeil. — † S. Marqvardi . De . Por- zessyn. b) Das Siegel Marquard’s von Mödling bei CXII. unter d. c) Ein Schild, darüber ein halber Flügel. — † S . Zayfridy . De . Mosokow. Vergl. CXXIII. c. CXXVI. 1368. 2. Februar. O. A0. — Heinrich, Abt des Klosters zu Hohenfurt, urkundet über eine seinem Kloster von dem Freistädter Bürger Wernhart Stainprecher gemachte Schenkung von fünf Schocken Prager Groschen Zinse in dem Dorfe Sacherles bei Deutsch-Reichenau. Nos frater Hainricus abbas monasterii in Altovado ordinis Cy- sterciensis Pragensis dyocesis vniuersis Christi fidelibus liquido presentibus publicamus, quod discretus vir Wernhardus Stainprecher ciuis de Libera Ciuitate noster singularis et fidelis promotor nobis et nostro prenominato cenobio cum suis propriis pecuniis emit et com- parauit perpetui census quinque sexagenas grossorum Pragensium denariorum monete publice in villa, que vocatur nominatim Seher- leins, sita prope Reichnawe Tevtunicale, non longe distans de foro dicto Strobnitz. Eundem censum predictum in villa prescripta cum vniuersis juribus et fructibus ac prouentibus suis presentibus et fu- turis, videlicet censibus redditibus stevris emendis robotariis exac- cionibus bernis regalibus aut propriis judiciis subuencionibus contri- bucionibus piscacionibus siluis rubetis pratis aquarumque decursibus metis limitibus pascuis omnibus et singulis, quibuscunque nominibus censeantur, cum viue vocis oraculo rite et racionabiliter ac legittime personaliter constitutus nostra in presencia coram sufficienti testi- monio fratrum et seniorum nostrorum conuentualium cum humili et deuota supplicacione sanus suis sensibus cum racione sua perfecta loco hora tempore sibi et nobis conuenienti et opportuno, quo hec de jure licenter et potenter facere et ordinare cum plenaria potestate et voluntate valuit et potuit, cum nostra plenissima voluntate expressa personali et consensu nostro totali sibi et omnium suorum progeni- torum perpetuum in remedium libere et absolute fideliter et deuote manifeste testauit cum pleno testamento dedit donauit lagauit pure propter deum nostro laudabili conuentui in Altovado ad officium pi- tancie perhenniter tollendum possidendum recipiendum recolligendum
Strana 141
141 in vsus proprios et necessarios conuertendum annis singulis perpe- tuis successiuis seculi temporibus absque cuiusquam viuentis hominis impedimento. Ne igitur nostro collegio monasterii prelocuti in Alto- vado in futuro tempore in hoc presenti testamento facto rite et racio- nabiliter aliqua quecunque, quod absit, deo auertente fiat contingat fraus violentia et preiudicium per nos aut per nostros futuros suc- cessores abbates iam sepedicti loci vel visitatores nostros qualibet ex causa emergente vndecunque, ideoqne ipsi congregacioni domus nostre prefate in euidens testimonium robur robur (sic) et cautelam presentes paginas tradidimus obseruandas et publicandas, si necesse fuerit, cum nostri sigilli de nostra certa sciencia appensione firmiter et munimine roboratas obnixe humiliter et deuote debita cum reue- rencia obediencia filiali vna nostro cum sepe dicto conuentu flagitan- tes reuerendum in Christo patrem et dominum dominum Andream abbatem venerabilem in Wilhering nostrum visitatorem generosum cum sua honorificabili congregacione, quatenus amore nostri maioris ob roboris firmitatem in munimentum singulorum prescriptorum ob mutue vicissitudinis complacenciam et indigenciam presentibus sua sigilla largiter hic appendant. Insuper nos frater Andreas abbas to- tusque conuentus cenobii prelocuti in Wilhering patres ac visitatores veri et legittimi a primeua fundacione nostre predilecte filie mona- sterii supradicti in Hohenfurt per ipsos instanter pie et humiliter rogati et requisiti et ipsorum communibus supplicacionibus et postu- lacionibus racionabilibus deuotis necessariis inclinati et prouocati cum nostrorum sigillorum in hac pagina vnanimi et deliberato consilio et consensu nostro appensione omnia et singula suprascripta pollici- ta legata testificata facta et acta, quomodocunque vel qualitercunque auctoritate visitatoria nostra perhenniter rata et grata inviolabiliter judicantes et per nos et nostros successores fideliter et firmissime approbantes. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo Ixvnlj° in die purificacionis sancte dei genitricis virginis Marie. Drei an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Abt stehend, in der Rechten den Krummstab in der Linken ein Buch haltend. Ebenso b) — † S . Hainrici . Abbatis . In . Altovado . — † S . Andree . Ab- batis . In . Wilhering . c) Rund und ziemlich gross. — Maria sitzt auf einer Bank, an ihrer rechten Seite aber das Kind Jesu eine Taube (?) fliegen lassend, in der Linken hält die Mutter Gottes eine Blume ; vor ihr knieen, und zwar auf jeder Seite je zwei Mönche. — S. Conventvs . Monasterii . In . Wilhering.
141 in vsus proprios et necessarios conuertendum annis singulis perpe- tuis successiuis seculi temporibus absque cuiusquam viuentis hominis impedimento. Ne igitur nostro collegio monasterii prelocuti in Alto- vado in futuro tempore in hoc presenti testamento facto rite et racio- nabiliter aliqua quecunque, quod absit, deo auertente fiat contingat fraus violentia et preiudicium per nos aut per nostros futuros suc- cessores abbates iam sepedicti loci vel visitatores nostros qualibet ex causa emergente vndecunque, ideoqne ipsi congregacioni domus nostre prefate in euidens testimonium robur robur (sic) et cautelam presentes paginas tradidimus obseruandas et publicandas, si necesse fuerit, cum nostri sigilli de nostra certa sciencia appensione firmiter et munimine roboratas obnixe humiliter et deuote debita cum reue- rencia obediencia filiali vna nostro cum sepe dicto conuentu flagitan- tes reuerendum in Christo patrem et dominum dominum Andream abbatem venerabilem in Wilhering nostrum visitatorem generosum cum sua honorificabili congregacione, quatenus amore nostri maioris ob roboris firmitatem in munimentum singulorum prescriptorum ob mutue vicissitudinis complacenciam et indigenciam presentibus sua sigilla largiter hic appendant. Insuper nos frater Andreas abbas to- tusque conuentus cenobii prelocuti in Wilhering patres ac visitatores veri et legittimi a primeua fundacione nostre predilecte filie mona- sterii supradicti in Hohenfurt per ipsos instanter pie et humiliter rogati et requisiti et ipsorum communibus supplicacionibus et postu- lacionibus racionabilibus deuotis necessariis inclinati et prouocati cum nostrorum sigillorum in hac pagina vnanimi et deliberato consilio et consensu nostro appensione omnia et singula suprascripta pollici- ta legata testificata facta et acta, quomodocunque vel qualitercunque auctoritate visitatoria nostra perhenniter rata et grata inviolabiliter judicantes et per nos et nostros successores fideliter et firmissime approbantes. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo Ixvnlj° in die purificacionis sancte dei genitricis virginis Marie. Drei an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Abt stehend, in der Rechten den Krummstab in der Linken ein Buch haltend. Ebenso b) — † S . Hainrici . Abbatis . In . Altovado . — † S . Andree . Ab- batis . In . Wilhering . c) Rund und ziemlich gross. — Maria sitzt auf einer Bank, an ihrer rechten Seite aber das Kind Jesu eine Taube (?) fliegen lassend, in der Linken hält die Mutter Gottes eine Blume ; vor ihr knieen, und zwar auf jeder Seite je zwei Mönche. — S. Conventvs . Monasterii . In . Wilhering.
Strana 142
142 CXXVII. 1368. 12. März. 0. A0. - Benesch, Sohn des Ritters Benesch von Komaritz, verpflichtel sich gegenüber dem Abte und Convente in Hohenfurt, diesen bis zu gänzlicher Abzahlung einer Schuld von drei Schocken Prager Groschen jährlich ein halbes Talent Passauer Pfenninge zu reichen. Ego Beneschius filius strennui militis domini Beneschii de Go- marsiez vniuersis Christi fidelibus in presentibus paginis publice recongnosco, quod honorabilibus et religiosis viris domino abbati et conuentui monasterii in Altovado ordinis Cysterciensis Pragensis diocesis ad officium pitancie soluere teneor et promitto tres sexage- nas grossorum denariorum monete Pragensis, quas mihi ob mearum precum instanciam amicabiliter in mangna (sic) mea necessitate in prompto concesserunt de remedio ipsius Wyeczkonis de Plendleins pie memorie in eorum monasterio tumulato, quas quidem pecunias iam dictas per eos mihi accomodatas, quam diu ipsis non soluero ac restituero totaliter et omnino, tam diu debeo volo et promitto annua- tim ipsi monasterio prelocuto dare et porrigere absque dilacione in festo sancti Galli medium talentum denariorum Patauiensis monete ad officium pitancie. Quod si non fecero, quod absit, extune prout exnunc ipsi me debent inpingnorare (sic) cum mea bona voluntate et consensu, quem ad hoc do et dedi absque cuiuslibet hominis con- tradiccione in omnibus bonis meis propriis et hereditatibus vbicun- que habitis vel sitis tam mobilibus quam inmobilibus, quibuscunque nominibus censeantur. In cuius rei testimonium euidens et robur ac cautelam supradicto conuentui presentes litteras meo ac prescripti patris mei sigillis tradidi munimine conseruandas. Datum et actum anno domini millesimo CCC° sexagesimo octauo, in die beati Gre- gorii pape. Das Siegel des alteren Benesch — auch möglich, dass es das des jüngeren ist — ist nicht mehr vorhanden. b) Kleines, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs, zwar gut erhalten, aber schlecht abgedruckt. — Ein Helm, dessen Zierde in zwei Fichtenästen (oder einem Hirschgeweihe?) besteht. — † S . Wenischi . D . . ama . . . . z .
142 CXXVII. 1368. 12. März. 0. A0. - Benesch, Sohn des Ritters Benesch von Komaritz, verpflichtel sich gegenüber dem Abte und Convente in Hohenfurt, diesen bis zu gänzlicher Abzahlung einer Schuld von drei Schocken Prager Groschen jährlich ein halbes Talent Passauer Pfenninge zu reichen. Ego Beneschius filius strennui militis domini Beneschii de Go- marsiez vniuersis Christi fidelibus in presentibus paginis publice recongnosco, quod honorabilibus et religiosis viris domino abbati et conuentui monasterii in Altovado ordinis Cysterciensis Pragensis diocesis ad officium pitancie soluere teneor et promitto tres sexage- nas grossorum denariorum monete Pragensis, quas mihi ob mearum precum instanciam amicabiliter in mangna (sic) mea necessitate in prompto concesserunt de remedio ipsius Wyeczkonis de Plendleins pie memorie in eorum monasterio tumulato, quas quidem pecunias iam dictas per eos mihi accomodatas, quam diu ipsis non soluero ac restituero totaliter et omnino, tam diu debeo volo et promitto annua- tim ipsi monasterio prelocuto dare et porrigere absque dilacione in festo sancti Galli medium talentum denariorum Patauiensis monete ad officium pitancie. Quod si non fecero, quod absit, extune prout exnunc ipsi me debent inpingnorare (sic) cum mea bona voluntate et consensu, quem ad hoc do et dedi absque cuiuslibet hominis con- tradiccione in omnibus bonis meis propriis et hereditatibus vbicun- que habitis vel sitis tam mobilibus quam inmobilibus, quibuscunque nominibus censeantur. In cuius rei testimonium euidens et robur ac cautelam supradicto conuentui presentes litteras meo ac prescripti patris mei sigillis tradidi munimine conseruandas. Datum et actum anno domini millesimo CCC° sexagesimo octauo, in die beati Gre- gorii pape. Das Siegel des alteren Benesch — auch möglich, dass es das des jüngeren ist — ist nicht mehr vorhanden. b) Kleines, an Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs, zwar gut erhalten, aber schlecht abgedruckt. — Ein Helm, dessen Zierde in zwei Fichtenästen (oder einem Hirschgeweihe?) besteht. — † S . Wenischi . D . . ama . . . . z .
Strana 143
143 CXXVIII. 1368. 24. April. 0. A0. — Ulrich Drochauer gibt zu einem ewigen Seelgeräth dem Abte und der Samnung des Klosters zu Hohenfurt ein Schock und vier grosse Prager Pfenninge Zinse in dem Dorfe Stiegesdorf zu Eigen. Ich Vlreich Drochawer verieh vnd tun chunt mit dem gegen- wortigen prief offenbar allen lewten, di in sehent lesent oder hoerent lesen, di nu lebent oder hernach chvemftig sein, daz ich mit gesun- ten leib vnbetwungenleichen zu den zeiten, do ich is wol tuen mocht, mit verdachtem muet vnd mit gutem willen meiner hausvra- wen Gewten mit gunst vnd rat aller meiner erben vnd aller meiner vrewnt mir vnd meiner tochter Margareten vnd allen mein vorvadern vnd allen mein nochoemen zv einem ewigen selgeret lauterleichen durch got recht vnd redleichen han geben mit vollem ganczem ge- walt mit allen nveezen zu ewigem vreien erb vnd aigen ewigleichen ze haben, den erbern vnd den geistleichen hern dem abpt vnd der sammyng vnd conuent dez chlosters ze Hohenfurt in ir pitanczampt ein schok grozzer phenning vnd vier grozz phenning Prager mvenz ewiges zins vnd gelts alle iar in meinem dorf mit namen gehaizzen Stiekeinsdorf, golegen pei dem dorff Aynsidel; denselben zins vier grozz vnd ein schok phenning schvellen dien vnd geben alle iar ierigleichen zu zwain tegen im iar, an sant Goergen tag halben vnd an sand Michels tag halben, zwen holden gesessen in dem obge- nanten dorff, der ein haisset Walther vnd dient drey vnd vierczig grozz, der ander hold haisset Niclo vnd dient ain vnd ezwainczig grozz, fuer rowolt vnd fuer alle sach vnd vadrvng an gemain kvenig- stewer, wan di gepoten wirt, di schvellen si paid geben gancz vnd gar, sam der ober vnd der nider ir nochpawer. Ich schol auch di selben paid holden in nvcz vnd gewer inn haben mit allen sachen vnez an meinen tod vnd schol meinem sun prveder Fridreichen priester in dem vorgenanten chloster geben vnd raichen den vorge- schriben zins zu rechten tegen vnverczogenleichen alle iar venczen an sein tod, vnd noch meinem tod so schol er sich dez selben ezins vnd derselben holden vnterwinten mit vollem gewalt venczen an sein tod, vnd noch seinem tod so schol sich der selben holden vnd czins vnterwinten mit vollem gewalt di sammyng vnd der conuent gemain. Daz di red dicz prieff vnd geschefft allez ganc z stet vnd
143 CXXVIII. 1368. 24. April. 0. A0. — Ulrich Drochauer gibt zu einem ewigen Seelgeräth dem Abte und der Samnung des Klosters zu Hohenfurt ein Schock und vier grosse Prager Pfenninge Zinse in dem Dorfe Stiegesdorf zu Eigen. Ich Vlreich Drochawer verieh vnd tun chunt mit dem gegen- wortigen prief offenbar allen lewten, di in sehent lesent oder hoerent lesen, di nu lebent oder hernach chvemftig sein, daz ich mit gesun- ten leib vnbetwungenleichen zu den zeiten, do ich is wol tuen mocht, mit verdachtem muet vnd mit gutem willen meiner hausvra- wen Gewten mit gunst vnd rat aller meiner erben vnd aller meiner vrewnt mir vnd meiner tochter Margareten vnd allen mein vorvadern vnd allen mein nochoemen zv einem ewigen selgeret lauterleichen durch got recht vnd redleichen han geben mit vollem ganczem ge- walt mit allen nveezen zu ewigem vreien erb vnd aigen ewigleichen ze haben, den erbern vnd den geistleichen hern dem abpt vnd der sammyng vnd conuent dez chlosters ze Hohenfurt in ir pitanczampt ein schok grozzer phenning vnd vier grozz phenning Prager mvenz ewiges zins vnd gelts alle iar in meinem dorf mit namen gehaizzen Stiekeinsdorf, golegen pei dem dorff Aynsidel; denselben zins vier grozz vnd ein schok phenning schvellen dien vnd geben alle iar ierigleichen zu zwain tegen im iar, an sant Goergen tag halben vnd an sand Michels tag halben, zwen holden gesessen in dem obge- nanten dorff, der ein haisset Walther vnd dient drey vnd vierczig grozz, der ander hold haisset Niclo vnd dient ain vnd ezwainczig grozz, fuer rowolt vnd fuer alle sach vnd vadrvng an gemain kvenig- stewer, wan di gepoten wirt, di schvellen si paid geben gancz vnd gar, sam der ober vnd der nider ir nochpawer. Ich schol auch di selben paid holden in nvcz vnd gewer inn haben mit allen sachen vnez an meinen tod vnd schol meinem sun prveder Fridreichen priester in dem vorgenanten chloster geben vnd raichen den vorge- schriben zins zu rechten tegen vnverczogenleichen alle iar venczen an sein tod, vnd noch meinem tod so schol er sich dez selben ezins vnd derselben holden vnterwinten mit vollem gewalt venczen an sein tod, vnd noch seinem tod so schol sich der selben holden vnd czins vnterwinten mit vollem gewalt di sammyng vnd der conuent gemain. Daz di red dicz prieff vnd geschefft allez ganc z stet vnd
Strana 144
144 vnczuprochen ewigleichen beleib von mir vnd von allen meinen nochkomen, dor vmb geb ich den prieff zu einem ewigen offen sich- tigen verchvnd mit meinem vnd mit meines suens Vlreichs anhan- gvnden ingsigeln, vnd besvnderleichen zu einer pessern sichervng mit meines gnedigens hern hern Jostes von Rosenberch anhangvndem ingsigel vnd mit meines aydem Seyfrides anhangvnden ingsigel, di daz haben durch meiner pett willen zu einer beczewgnvezz in an schaden. Der prieff ist geben do noch Chsistes gepuert ergangen waren drewezehen hvndert jar do noch in dem acht vnd sechsczig- stem jar an sand Goergen tag. Drei gut erhaltene, kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) und c) Ein Helm mit einem Paar Hörner. — † S .Ul- rici . De . Kwietonow. b) Das Siegel Jobst’s von Rosenberg ist nicht mehr vor- handen. d) † S .Zayfridy . De . Mosokov . Vergl. CXXV. c. CXXIX. 1369. 2. Februar. O. AO. — Marquard von Mödling und seine Hausfran Zdenka verkaufen dem Abt und dem Convent des Klosters zu Hohenfurt das Dorf Su- chenthal sammt allem Zubehör um 61 Schock und 41 grosse Prager Pfenninge und einen Passauer Pfenning. Ich Marchwart von Metling vnd ich Sdenka sein hawsvrawe vnd alle venser paider gerben veriehen vnd tun chunt offenbar mit dem gegenwortigem prief allen lewten, di in sehent lesent oder hoerent lesen, di nu lebent oder hernach chvemftig sein, daz wir mit guetem willen mit veraintem rat mit verdachtem mvet vnd mit wizzen vnd gunst aller venserr vrewnt vnverschaidenleichen vnbe- twungenleichen mit gesuntem leib zu den zeiten, do wir iz wol tuen mochten, den erbern vnd den geistlichen hern dem abpt conuent vnd sammvng dez chlosters ze Hohenfurt haben verchaufft recht vnd redleichen ewigleichen in dem dorf, daz mit namen gehaissen ist Czuchadol vnd gelegen pey dem dorff, daz do haisset Ainsidel, mit allen nveczen mit allen rechten mit allen sachen mit wazzer mit pechen zu holez vnd zu veld versuecht vnd vnversucht mit visch- waid mit wiezzmait vnd mit allen andern dingen, sam aigens recht ist vnd sam wir iz in nvez vnd gewer haben von venserm vater vnd von venserm vater vnd von vensern vorvadern ingehabt an allew an- sprach vnd an allen krieg, daz venser rechtes vreys erb vnd aigen gewesen ist vnversprochens vnd vnverchummerts, vmb ains vnd
144 vnczuprochen ewigleichen beleib von mir vnd von allen meinen nochkomen, dor vmb geb ich den prieff zu einem ewigen offen sich- tigen verchvnd mit meinem vnd mit meines suens Vlreichs anhan- gvnden ingsigeln, vnd besvnderleichen zu einer pessern sichervng mit meines gnedigens hern hern Jostes von Rosenberch anhangvndem ingsigel vnd mit meines aydem Seyfrides anhangvnden ingsigel, di daz haben durch meiner pett willen zu einer beczewgnvezz in an schaden. Der prieff ist geben do noch Chsistes gepuert ergangen waren drewezehen hvndert jar do noch in dem acht vnd sechsczig- stem jar an sand Goergen tag. Drei gut erhaltene, kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) und c) Ein Helm mit einem Paar Hörner. — † S .Ul- rici . De . Kwietonow. b) Das Siegel Jobst’s von Rosenberg ist nicht mehr vor- handen. d) † S .Zayfridy . De . Mosokov . Vergl. CXXV. c. CXXIX. 1369. 2. Februar. O. AO. — Marquard von Mödling und seine Hausfran Zdenka verkaufen dem Abt und dem Convent des Klosters zu Hohenfurt das Dorf Su- chenthal sammt allem Zubehör um 61 Schock und 41 grosse Prager Pfenninge und einen Passauer Pfenning. Ich Marchwart von Metling vnd ich Sdenka sein hawsvrawe vnd alle venser paider gerben veriehen vnd tun chunt offenbar mit dem gegenwortigem prief allen lewten, di in sehent lesent oder hoerent lesen, di nu lebent oder hernach chvemftig sein, daz wir mit guetem willen mit veraintem rat mit verdachtem mvet vnd mit wizzen vnd gunst aller venserr vrewnt vnverschaidenleichen vnbe- twungenleichen mit gesuntem leib zu den zeiten, do wir iz wol tuen mochten, den erbern vnd den geistlichen hern dem abpt conuent vnd sammvng dez chlosters ze Hohenfurt haben verchaufft recht vnd redleichen ewigleichen in dem dorf, daz mit namen gehaissen ist Czuchadol vnd gelegen pey dem dorff, daz do haisset Ainsidel, mit allen nveczen mit allen rechten mit allen sachen mit wazzer mit pechen zu holez vnd zu veld versuecht vnd vnversucht mit visch- waid mit wiezzmait vnd mit allen andern dingen, sam aigens recht ist vnd sam wir iz in nvez vnd gewer haben von venserm vater vnd von venserm vater vnd von vensern vorvadern ingehabt an allew an- sprach vnd an allen krieg, daz venser rechtes vreys erb vnd aigen gewesen ist vnversprochens vnd vnverchummerts, vmb ains vnd
Strana 145
145 sechszig schok grozzer phenning Prager mvencz vnd vmb ain vnd vierzig grozz vnd vmb ein Pazzawer phenning, der wir aller schon gancz vnd gar von in mit beraiten phenning gewert vnd gericht sein zu rechter zeit vnd zu rechten tegen vor erbern pidern lewten. Wir verhaizzen in auch vuer allez abschvetten vnd vuer abzuloezen von vens vnd von allen vensern vrewnten vnd vuer allen zuchvemf- tigen chrieg vnd schaden, der in mit einem landes recht auff daz selb erb vnd aigen zins oder gelts zu chvemftigleichen get oder wiert von chainerlay menschen, daz wir in den gancz vnd gar zu aller zeit an aller stat schvellen auz richten vnd richtig machen mit venserm aigenheftigem guet vnd mit venser aigen zervng an alle ir mvehe vnd an allen iern schaden. Dar veber zu einer pezzer siche- rung hab wir in geben vnd geseczt di erbern lewt, di sich durch vensern willen noch venser pet mit iern trewen vnd mit ieren an- hangunden insigeln in dem prieff verhaizzen vnd verpinten, daz si mit sampt vens sein ier recht ausrichter noch dez landes recht ze Pehem, di her nach sich mit namen in dem prief offenleichen er- kennen. Dar veber ich Mikscho von Malating vnd ich Dwuersat von Cypping vnd ich Troyan von Tewdlieb all drei besunderleichen ver- pinten vens an disem prieff mit vensern trewen vnd mit vensern an- hangunden insigeln mit gesampter hant an allez gever zu dem obgenanten Marchwarten von Metling noch seiner pet willen vnd aller seiner gerben, daz wir sein vnd schvellen sein rechtew vnd gancz trew ausrichter an aller stat zu aller zeit noch landes recht ze Pehem mit venser aigen zerung vnd aigenheftigem gvet vmb alle sach gelveb red vnd chauff, sam hie vor an dem prief verhaizzen vnd geschriben stet, den erbern geistleichen hern dem abpt vnd dem conuent dez chlosters ze Hohenfurt, also daz in an den sachen nichtes schol abpgen an vens weder mit red noch an werchen. Ge- schech dez nicht, welhew zwen man vnter vens viern mit namen vadert vnd haist, di schvellen an alle widerred ein iedleicher mit einem knecht vnd mit zwain pherchten laisten vnd einvaren in eines erberigen gastgehen havz in der stat ze Chrumpnawe oder ze Rosen- berch, wo man im hin zaiget, vnd schvellen von dann nicht auzchoe- men, venczen dem obgenanten chloster werd richtig gemacht aller chrieg vnd alle sach. Daz alle sach chauff red gelveb dicz prieffs stet gancz vnzuprochen ewigleichen bleib, dar vmb geb ich vorge- nanter Marchwart von Metling mit den egenanten erbern lewten,
145 sechszig schok grozzer phenning Prager mvencz vnd vmb ain vnd vierzig grozz vnd vmb ein Pazzawer phenning, der wir aller schon gancz vnd gar von in mit beraiten phenning gewert vnd gericht sein zu rechter zeit vnd zu rechten tegen vor erbern pidern lewten. Wir verhaizzen in auch vuer allez abschvetten vnd vuer abzuloezen von vens vnd von allen vensern vrewnten vnd vuer allen zuchvemf- tigen chrieg vnd schaden, der in mit einem landes recht auff daz selb erb vnd aigen zins oder gelts zu chvemftigleichen get oder wiert von chainerlay menschen, daz wir in den gancz vnd gar zu aller zeit an aller stat schvellen auz richten vnd richtig machen mit venserm aigenheftigem guet vnd mit venser aigen zervng an alle ir mvehe vnd an allen iern schaden. Dar veber zu einer pezzer siche- rung hab wir in geben vnd geseczt di erbern lewt, di sich durch vensern willen noch venser pet mit iern trewen vnd mit ieren an- hangunden insigeln in dem prieff verhaizzen vnd verpinten, daz si mit sampt vens sein ier recht ausrichter noch dez landes recht ze Pehem, di her nach sich mit namen in dem prief offenleichen er- kennen. Dar veber ich Mikscho von Malating vnd ich Dwuersat von Cypping vnd ich Troyan von Tewdlieb all drei besunderleichen ver- pinten vens an disem prieff mit vensern trewen vnd mit vensern an- hangunden insigeln mit gesampter hant an allez gever zu dem obgenanten Marchwarten von Metling noch seiner pet willen vnd aller seiner gerben, daz wir sein vnd schvellen sein rechtew vnd gancz trew ausrichter an aller stat zu aller zeit noch landes recht ze Pehem mit venser aigen zerung vnd aigenheftigem gvet vmb alle sach gelveb red vnd chauff, sam hie vor an dem prief verhaizzen vnd geschriben stet, den erbern geistleichen hern dem abpt vnd dem conuent dez chlosters ze Hohenfurt, also daz in an den sachen nichtes schol abpgen an vens weder mit red noch an werchen. Ge- schech dez nicht, welhew zwen man vnter vens viern mit namen vadert vnd haist, di schvellen an alle widerred ein iedleicher mit einem knecht vnd mit zwain pherchten laisten vnd einvaren in eines erberigen gastgehen havz in der stat ze Chrumpnawe oder ze Rosen- berch, wo man im hin zaiget, vnd schvellen von dann nicht auzchoe- men, venczen dem obgenanten chloster werd richtig gemacht aller chrieg vnd alle sach. Daz alle sach chauff red gelveb dicz prieffs stet gancz vnzuprochen ewigleichen bleib, dar vmb geb ich vorge- nanter Marchwart von Metling mit den egenanten erbern lewten,
Strana 146
146 di diser sach vnd chauff vnd prieff auzrichter sein mit sampt mir, disen prieff dem oft genantenten (sic) chloster vnd sammvng ze Hohenfurt zu einem ewigen offen sichtigen verchvend versigelten mit meinem aigen anhangunden insigel. Diser prieff ist gegeben do noch Christes gepuert ergangen waren drewezehen hvndert jar, do noch in dem newn vnd sechszigstem jar an vensirr vrawen tag zu der lyechtmess. Es ist nur mehr das an einem Pergamentstreifen hängende, und in weissem Wachs abgedruckte Siegel des Urkundenausstellers vorhanden. Vergl. CXII. d. CXXX. 1369. 18. März. Krumau. — Jodok und Johann Gebrüder von Rosenberg als Vormünder der Waisen nach Ludwig von Zwidlern schlichten den zwischen diesem einerseits und dem Abte Heinrich und dem Convente zu Hohenfurt andererseits wegen des Zehnten vom Hofe im Dorfe Michnitz obschwebenden Streit. Cunctos humanitatis actus, ne in obliuionis materiam delabantur, sapientum consueuit discrecio litterarum testimonio roborare. Sed quia inter honorabiles el religiosos viros dominum Henricum abbatem totumque conuentum monasterii in Altouado ab vna et .. orphanos quondam domini Ludwici de Czwetlaren super decimis de curia ara- ture in Michnicz villa per ipsos orphanos dieto abbati suoque con- uentui assignandis lis et contencio parte ab altera vertebatur, nos vero Jodocus et Johannes de Rosenberg fratres tutores et fidei com- missarii orphanorum predictorum nomine tutorio arbitrando pronun- tiantes mandamus, quatenus memorati orphani aut legittimus prefate curie in Michnicz possessor, dum et quando annonas ab antiquo dare consuetas cuiuslibet generis preter aut omnes insimul messuerint effectualiter in ipsa curia per vnum discretum nuntium cum sufficient testimonio domestico, aut magistro curie in Hodonicz huiusmodi messem sic iam ad plenum factam sub ypoteca et ammissione duorum talentorum denariorum Wyennensium debeant declarare; quod si non fecerint, tunc ipsos mox preallegato monasterio in duobus talentis denariorum memoratorum nomine vadii fore arbitramur debitorie obligatos, vt veniente magistro curie in Hodonicz prius dicte et sic presente in sepefata curia Michnicz annonarum decime debito et consueto intersigno consignentur et sic consignate per ipsum curie Michnicz prouisorem ad ipsam conducte in vno singulari et specia-
146 di diser sach vnd chauff vnd prieff auzrichter sein mit sampt mir, disen prieff dem oft genantenten (sic) chloster vnd sammvng ze Hohenfurt zu einem ewigen offen sichtigen verchvend versigelten mit meinem aigen anhangunden insigel. Diser prieff ist gegeben do noch Christes gepuert ergangen waren drewezehen hvndert jar, do noch in dem newn vnd sechszigstem jar an vensirr vrawen tag zu der lyechtmess. Es ist nur mehr das an einem Pergamentstreifen hängende, und in weissem Wachs abgedruckte Siegel des Urkundenausstellers vorhanden. Vergl. CXII. d. CXXX. 1369. 18. März. Krumau. — Jodok und Johann Gebrüder von Rosenberg als Vormünder der Waisen nach Ludwig von Zwidlern schlichten den zwischen diesem einerseits und dem Abte Heinrich und dem Convente zu Hohenfurt andererseits wegen des Zehnten vom Hofe im Dorfe Michnitz obschwebenden Streit. Cunctos humanitatis actus, ne in obliuionis materiam delabantur, sapientum consueuit discrecio litterarum testimonio roborare. Sed quia inter honorabiles el religiosos viros dominum Henricum abbatem totumque conuentum monasterii in Altouado ab vna et .. orphanos quondam domini Ludwici de Czwetlaren super decimis de curia ara- ture in Michnicz villa per ipsos orphanos dieto abbati suoque con- uentui assignandis lis et contencio parte ab altera vertebatur, nos vero Jodocus et Johannes de Rosenberg fratres tutores et fidei com- missarii orphanorum predictorum nomine tutorio arbitrando pronun- tiantes mandamus, quatenus memorati orphani aut legittimus prefate curie in Michnicz possessor, dum et quando annonas ab antiquo dare consuetas cuiuslibet generis preter aut omnes insimul messuerint effectualiter in ipsa curia per vnum discretum nuntium cum sufficient testimonio domestico, aut magistro curie in Hodonicz huiusmodi messem sic iam ad plenum factam sub ypoteca et ammissione duorum talentorum denariorum Wyennensium debeant declarare; quod si non fecerint, tunc ipsos mox preallegato monasterio in duobus talentis denariorum memoratorum nomine vadii fore arbitramur debitorie obligatos, vt veniente magistro curie in Hodonicz prius dicte et sic presente in sepefata curia Michnicz annonarum decime debito et consueto intersigno consignentur et sic consignate per ipsum curie Michnicz prouisorem ad ipsam conducte in vno singulari et specia-
Strana 147
147 liter loco deputato vsque ad extrituracionem debent irrefragabiliter reseruare, etrituratas vero annonas prenarratus abbas aut suus con- uentus propriis suis sumptibus in prelibata curia Michnicz ipsas decimas recipere debet totaliter et in toto solum ibidem stramina immota dimittendo. Sin autem .. magister curie Hodonicz prius fate ad consignandum decimas per intimationem nuncii, ut prefertur, non veniret, extunc ipsi orphani aut ipsius curie Michnicz possessor easdem decimas deducere poterit cum ceteris suis annonis, prout ipsius discrecionis consciencia eum edocebit, difficultate qualibet non obstante. Vt autem omnia premissa in singulis suis clausulis rata grata permaneant atque firma presentes litteras scribi ipsasque sigil- lorum nostrorum appensione iussimus in fidem validiorem communiri. Datum in Chrumpnaw anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo nono dominica, qua „Judica“ decantatur. Die an Pergamentstreifen hängenden Siegel in rothem Wachs bei CXIV. be schrieben. CXXXI. 1369. 13. Juli. O. A0. — Ritter Benesch von Komaritz und sein Eidam Odalen urkunden über, dem Abte und der Samnung des Klosters in Hohenfurt zu gel- tende fünf Schock grosser Pfenninge Prager Münze. Ich Benesch von Gomarsiez ritter vnd ich Odalen sein aidem veriehen vnd tun chunt offenbar mit dem gegenwortigem prief allen lewten, daz wir paid vnverschaidenleich mit vensern trewen mit ge- sampter hant an allez gewer verhaizzen haben vnd gelten schvellen den geistleichen hern dem abpt vnd der sammyng gemain dez chlo- sters ze Hohenfurt in ir pitanczampt fvemf schok grozzer phenning Prager mvencz von sand Margreten tag, der ny ze stund hin ist veber czwai gancz iar. Tet wir dez nicht, so schvell wir oder noch vens venser erben vnd venser nesten vrewnt mit venserm guten willen an alle vrist vnd an alle widerred den vorgenanten erbern hern dem conuent dez obgenanten chlosters ze Hohenfurt auffgeben vnd abtreten mit vollem recht eines halben schokkes geltes vnd ewiges vreies zins ewigleichen ze haben zu erb vnd zu aigen, groz- zer phenning Prager mvencz in venserm dorff, daz do haisset Go- marsicz auff dem halben lehen, do Andre anffgesessen ist. Daz di red vnd gelveb alle stet gancz vnzeprochen pleib, dorvmb geb wir disen prief zu einem sichtigen offen vrchvend versigelten mit vnsern 10*
147 liter loco deputato vsque ad extrituracionem debent irrefragabiliter reseruare, etrituratas vero annonas prenarratus abbas aut suus con- uentus propriis suis sumptibus in prelibata curia Michnicz ipsas decimas recipere debet totaliter et in toto solum ibidem stramina immota dimittendo. Sin autem .. magister curie Hodonicz prius fate ad consignandum decimas per intimationem nuncii, ut prefertur, non veniret, extunc ipsi orphani aut ipsius curie Michnicz possessor easdem decimas deducere poterit cum ceteris suis annonis, prout ipsius discrecionis consciencia eum edocebit, difficultate qualibet non obstante. Vt autem omnia premissa in singulis suis clausulis rata grata permaneant atque firma presentes litteras scribi ipsasque sigil- lorum nostrorum appensione iussimus in fidem validiorem communiri. Datum in Chrumpnaw anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo nono dominica, qua „Judica“ decantatur. Die an Pergamentstreifen hängenden Siegel in rothem Wachs bei CXIV. be schrieben. CXXXI. 1369. 13. Juli. O. A0. — Ritter Benesch von Komaritz und sein Eidam Odalen urkunden über, dem Abte und der Samnung des Klosters in Hohenfurt zu gel- tende fünf Schock grosser Pfenninge Prager Münze. Ich Benesch von Gomarsiez ritter vnd ich Odalen sein aidem veriehen vnd tun chunt offenbar mit dem gegenwortigem prief allen lewten, daz wir paid vnverschaidenleich mit vensern trewen mit ge- sampter hant an allez gewer verhaizzen haben vnd gelten schvellen den geistleichen hern dem abpt vnd der sammyng gemain dez chlo- sters ze Hohenfurt in ir pitanczampt fvemf schok grozzer phenning Prager mvencz von sand Margreten tag, der ny ze stund hin ist veber czwai gancz iar. Tet wir dez nicht, so schvell wir oder noch vens venser erben vnd venser nesten vrewnt mit venserm guten willen an alle vrist vnd an alle widerred den vorgenanten erbern hern dem conuent dez obgenanten chlosters ze Hohenfurt auffgeben vnd abtreten mit vollem recht eines halben schokkes geltes vnd ewiges vreies zins ewigleichen ze haben zu erb vnd zu aigen, groz- zer phenning Prager mvencz in venserm dorff, daz do haisset Go- marsicz auff dem halben lehen, do Andre anffgesessen ist. Daz di red vnd gelveb alle stet gancz vnzeprochen pleib, dorvmb geb wir disen prief zu einem sichtigen offen vrchvend versigelten mit vnsern 10*
Strana 148
148 paiden anhangunden ingsigeln, vnd durch einer pessern sichervng mit erbern lewt anhangvnden ingsigeln hern Marchwarten von Pori- sching ritters zu den zeiten purkrafen ze Rosenberch, vnd dez Bus- ken gesaizzen (sie) Patak zu den zeiten purkgraven ze Welisching vnd Seyfrides Vlreichs aidem dez Drochawer, di daz tan haben durch vensern willen noch venser paider pet zu einer ezewgnvezz in allen an schaden. Der prief ist geben noch Christes gepvert veber drewczehen hundert jar do noch in dem newnvndsechzigstem jar an sand Margreten tag. Zwei kleine an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Das Siegel des Urkundenausstellers siehe bei CXXVII. b) und c) fehlen. d) Ein Helm mit Hütlein, an dem zwei Hörner. — † S. Bvzkonis . D. Das nun folgende Wort ist nicht lesbar. e) Das Siegel Seyfried's fehlt ebenfalls. CXXXII. 1370. 12. Mai. Krumau. — Die Brüder Peter, Ulrich und Johann von Rosenberg weisen dem jeweiligen Rosenberger Schulmeister das demeelben von ihrem Bruder Jodok geschaffte Schock Prager Groschen Zinse auf ihrem Gerichte in Rosenberg an. Nos Petrus Vlricus et Johannes de Rosemberch ad vniuersorum volumus liquido presentibus noticiam deuenire, quod quia felicis me- morie dominus Jodocus de Rosemberch frater noster pro sue reme- dio anime vnam sexagenam grossorum denariorum Pragensium annui ac perpetui census magistro et rectori scolarum in Rosemberch, qui est uel fuerit pro tempore, duxit legandam. Nos eandem legacionem et vltimam voluntatem ipsius nostri fratris effectui mancipare cupi- entes antedicto magistro uel rectori existenti pro tempore vnam se- xagenam grossorum premissorum annui et perpetui census in judicio nostro in Rosemberch per nostrum judicem ibidem existentem pro tempore diuisim sibi annis singulis, videlicet triginta grossos in festo sancti Georgii proxime venturo et totidem in festo sancti Galli de- mum sequenti, et sic deinceps annis perpetuis virtute presencium assignandam deputamus et decernimus censuandam. Et ad maiorem huiuscemodi nostre donacionis firmitatem roboris presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus communiri. Datum in Chrumpnaw anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo dominica, qua cantatur „Cantate“. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in rothem Wachs, deren Beschreibung bei CIV. und CXIV.
148 paiden anhangunden ingsigeln, vnd durch einer pessern sichervng mit erbern lewt anhangvnden ingsigeln hern Marchwarten von Pori- sching ritters zu den zeiten purkrafen ze Rosenberch, vnd dez Bus- ken gesaizzen (sie) Patak zu den zeiten purkgraven ze Welisching vnd Seyfrides Vlreichs aidem dez Drochawer, di daz tan haben durch vensern willen noch venser paider pet zu einer ezewgnvezz in allen an schaden. Der prief ist geben noch Christes gepvert veber drewczehen hundert jar do noch in dem newnvndsechzigstem jar an sand Margreten tag. Zwei kleine an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Das Siegel des Urkundenausstellers siehe bei CXXVII. b) und c) fehlen. d) Ein Helm mit Hütlein, an dem zwei Hörner. — † S. Bvzkonis . D. Das nun folgende Wort ist nicht lesbar. e) Das Siegel Seyfried's fehlt ebenfalls. CXXXII. 1370. 12. Mai. Krumau. — Die Brüder Peter, Ulrich und Johann von Rosenberg weisen dem jeweiligen Rosenberger Schulmeister das demeelben von ihrem Bruder Jodok geschaffte Schock Prager Groschen Zinse auf ihrem Gerichte in Rosenberg an. Nos Petrus Vlricus et Johannes de Rosemberch ad vniuersorum volumus liquido presentibus noticiam deuenire, quod quia felicis me- morie dominus Jodocus de Rosemberch frater noster pro sue reme- dio anime vnam sexagenam grossorum denariorum Pragensium annui ac perpetui census magistro et rectori scolarum in Rosemberch, qui est uel fuerit pro tempore, duxit legandam. Nos eandem legacionem et vltimam voluntatem ipsius nostri fratris effectui mancipare cupi- entes antedicto magistro uel rectori existenti pro tempore vnam se- xagenam grossorum premissorum annui et perpetui census in judicio nostro in Rosemberch per nostrum judicem ibidem existentem pro tempore diuisim sibi annis singulis, videlicet triginta grossos in festo sancti Georgii proxime venturo et totidem in festo sancti Galli de- mum sequenti, et sic deinceps annis perpetuis virtute presencium assignandam deputamus et decernimus censuandam. Et ad maiorem huiuscemodi nostre donacionis firmitatem roboris presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus communiri. Datum in Chrumpnaw anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo dominica, qua cantatur „Cantate“. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in rothem Wachs, deren Beschreibung bei CIV. und CXIV.
Strana 149
149 CXXXIII. 1370. 1. November. O. A0. — Die Brüder Marquard und Pribiko Ritter von Poreschin bewilligen den geistlichen Herren des Klosters zu Hohenfurt in ihrem Markte Kaplitz Mautfreiheit für alle möglichen Dinge. Ich Marchwart ritter vndt Prssibico ritter beydte bruedter von Porasching thuen khunt offenbahr mit diesen gegenwertigen brieff allen leuten, die ihn sehent lessent oder hören lössen, die nun lebent oder hernach khünftig sein, dass wür beydt vnuerschedentlich vn- bezwungentlich bey vnssern gesunden leib zu der zeit, da wür es woll thun mochten, mit guten willen vndt bedachten mueth mit rath gunst aller vnsser beydter erben vndt aller vnser freundt vnss vndt vnssern vorvordern vnd nachkhomen zu einem ewig seelgeredt recht vnd redlich lauterleich durch offentlichen vor erbaren leuten frey lassen sicher vnd ledig ewiglich sagen vndt begeben von vnss vndt von allen vnssern erben aller mauth vnd aller forderung aller sach die erbern geistlich hern des klosters zu Hohenfurth alles das, es sey vieh wein oder treydt oder villerley, es sey klein oder gross wenig oder viell, das soll frey ledig sein ohn alle mauth vnd ohn alle for- derung ewiglich, das man in ihr kloster triebe oder füert, durch vnssern markht der da heist Geblicz. Dass die redt vnd die geschäfft stet gantz vnd vnzerbrochen beleib von vnns vndt allen vnssern erben vndt von allen vnssern nachkhomen, darumben geben wür vnssern brüeff zu einem ewig offensichtig vrkhunt versiegelten mit vnsser beyden anhangenden insigl herrn Peters vndt herrn Jans beyder brüeder von Rossenberg, die das than haben durch vnsser bet willen zu einer zeugnus. Disser brieff ist gegeben da nach Christy gebuerth ergangen wahren 1370 (?) jahr am aller heylligen tag. Nach einer Abschrift im Liber ruber privilegiorum des Stiftsarchives p. 93, 94. CXXXIV. 1371. 31. März. Krumau. — Peter, Pfarrer von Höritz, unterwirft sich in dem zwischen ihm und dem Stifte Hohenfurt wegen eines Hauses sammt dazu gehö- rigen Grundstücken in Höritz obschwebenden Streite dem Schiedsspruche des Herrn Peter von Rosenberg. Nouerint vniuersi presencium noticiam habituri, quod ego Pe- trus plebanus de Horicz super omnibus et singulis causis litibus et controuersiis, que inter me ex vna parte neenon abbatem et conuen-
149 CXXXIII. 1370. 1. November. O. A0. — Die Brüder Marquard und Pribiko Ritter von Poreschin bewilligen den geistlichen Herren des Klosters zu Hohenfurt in ihrem Markte Kaplitz Mautfreiheit für alle möglichen Dinge. Ich Marchwart ritter vndt Prssibico ritter beydte bruedter von Porasching thuen khunt offenbahr mit diesen gegenwertigen brieff allen leuten, die ihn sehent lessent oder hören lössen, die nun lebent oder hernach khünftig sein, dass wür beydt vnuerschedentlich vn- bezwungentlich bey vnssern gesunden leib zu der zeit, da wür es woll thun mochten, mit guten willen vndt bedachten mueth mit rath gunst aller vnsser beydter erben vndt aller vnser freundt vnss vndt vnssern vorvordern vnd nachkhomen zu einem ewig seelgeredt recht vnd redlich lauterleich durch offentlichen vor erbaren leuten frey lassen sicher vnd ledig ewiglich sagen vndt begeben von vnss vndt von allen vnssern erben aller mauth vnd aller forderung aller sach die erbern geistlich hern des klosters zu Hohenfurth alles das, es sey vieh wein oder treydt oder villerley, es sey klein oder gross wenig oder viell, das soll frey ledig sein ohn alle mauth vnd ohn alle for- derung ewiglich, das man in ihr kloster triebe oder füert, durch vnssern markht der da heist Geblicz. Dass die redt vnd die geschäfft stet gantz vnd vnzerbrochen beleib von vnns vndt allen vnssern erben vndt von allen vnssern nachkhomen, darumben geben wür vnssern brüeff zu einem ewig offensichtig vrkhunt versiegelten mit vnsser beyden anhangenden insigl herrn Peters vndt herrn Jans beyder brüeder von Rossenberg, die das than haben durch vnsser bet willen zu einer zeugnus. Disser brieff ist gegeben da nach Christy gebuerth ergangen wahren 1370 (?) jahr am aller heylligen tag. Nach einer Abschrift im Liber ruber privilegiorum des Stiftsarchives p. 93, 94. CXXXIV. 1371. 31. März. Krumau. — Peter, Pfarrer von Höritz, unterwirft sich in dem zwischen ihm und dem Stifte Hohenfurt wegen eines Hauses sammt dazu gehö- rigen Grundstücken in Höritz obschwebenden Streite dem Schiedsspruche des Herrn Peter von Rosenberg. Nouerint vniuersi presencium noticiam habituri, quod ego Pe- trus plebanus de Horicz super omnibus et singulis causis litibus et controuersiis, que inter me ex vna parte neenon abbatem et conuen-
Strana 150
130 tum monasterii Altiuadensis super domo et area quadam ipsius cum agris pratis omnibusque pertinenciis ad eandem domum spectantibus sitam ibidem in Horicz vertentibus (sic) ex alia, non coactus uel compulsus sed bona et libera voluntate de alto et basso in honorabi- lem ac nobilem dominum Petrum de Rosemberch capelle regie omnium sanctorum in castro Pragensi prepositum tamquam arbitrum arbitratorem et amicabilem compositorem beniuole compromisi sub- mittendo me ipsius arbitrio et pronuncciacioni promittendoque mea bona fide quolibet excusacionis profugato colore sub pena decem talentorum eiusdem domini Petri arbitrio pronuncciacioni ac man- dato stare parere necnon obedire cum effectu parti alteri soluendorum nec contrauenire aliqua ratione uel causa per me uel interpositam personam, quam quidem penam exnunc prout extunc et extunc prout exnunc, si contumax et inobediens extitero in seruando arbitrio pre- libato, me fateor incidisse. In cuius rei testimonium et robur ac ad maioris cautele presidium ad meam peticionem sigilla honestorum dominorum Hostislai plebani in Chrumpnaw et Bohdanczonis plebani in Welessin vna cum sigillo meo duxi presentibus appendenda. Da- tum Chrumpnaw anno domini millesimo CCC° septuagesimo primo feria secunda post palmas. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs; sämmtlich beschädigt. — a) St. Katherina. — . .Petri . Plbi . De . Horitz. b) St. Wenzl. — . . Boh . . . De. Wele. . .c) St. Veit. — . . . . stislay. [Plbni?] . . . CXXXV. 1371. 10. April. Krumau. — Peter von Rosenberg, Probst der königlichen Ca- pelle zu allen Heiligen auf der Prager Burg, schlichtet den zwischen dem Stifte Hohenfurt und dem Hoeritzer Pfarrer Peter obschwebenden Streit um ein Haus sammt dazu gehörigen Grundetücken in Höritz. Nos Petrus de Rosemberch prepositus capelle regie omnium sanctorum in castro Pragensi notum facimus vniuersis, ad quos pre- sentes deuenerint, quod cum super causis litibus et controuersiis, que inter religiosos fratres abbatem et conuentum monasterii Altiua- densis ex vna et dominum Petrum plebanum ecclesie in Horicz super vna domo cum suis pertinenciis ibidem in Horicz sita parte verte- bantur ex alia, in nos tamquam arbitrum arbitratorem et amicabilem compositore m beniuole et concorditer extitisset compromissum, tan-
130 tum monasterii Altiuadensis super domo et area quadam ipsius cum agris pratis omnibusque pertinenciis ad eandem domum spectantibus sitam ibidem in Horicz vertentibus (sic) ex alia, non coactus uel compulsus sed bona et libera voluntate de alto et basso in honorabi- lem ac nobilem dominum Petrum de Rosemberch capelle regie omnium sanctorum in castro Pragensi prepositum tamquam arbitrum arbitratorem et amicabilem compositorem beniuole compromisi sub- mittendo me ipsius arbitrio et pronuncciacioni promittendoque mea bona fide quolibet excusacionis profugato colore sub pena decem talentorum eiusdem domini Petri arbitrio pronuncciacioni ac man- dato stare parere necnon obedire cum effectu parti alteri soluendorum nec contrauenire aliqua ratione uel causa per me uel interpositam personam, quam quidem penam exnunc prout extunc et extunc prout exnunc, si contumax et inobediens extitero in seruando arbitrio pre- libato, me fateor incidisse. In cuius rei testimonium et robur ac ad maioris cautele presidium ad meam peticionem sigilla honestorum dominorum Hostislai plebani in Chrumpnaw et Bohdanczonis plebani in Welessin vna cum sigillo meo duxi presentibus appendenda. Da- tum Chrumpnaw anno domini millesimo CCC° septuagesimo primo feria secunda post palmas. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs; sämmtlich beschädigt. — a) St. Katherina. — . .Petri . Plbi . De . Horitz. b) St. Wenzl. — . . Boh . . . De. Wele. . .c) St. Veit. — . . . . stislay. [Plbni?] . . . CXXXV. 1371. 10. April. Krumau. — Peter von Rosenberg, Probst der königlichen Ca- pelle zu allen Heiligen auf der Prager Burg, schlichtet den zwischen dem Stifte Hohenfurt und dem Hoeritzer Pfarrer Peter obschwebenden Streit um ein Haus sammt dazu gehörigen Grundetücken in Höritz. Nos Petrus de Rosemberch prepositus capelle regie omnium sanctorum in castro Pragensi notum facimus vniuersis, ad quos pre- sentes deuenerint, quod cum super causis litibus et controuersiis, que inter religiosos fratres abbatem et conuentum monasterii Altiua- densis ex vna et dominum Petrum plebanum ecclesie in Horicz super vna domo cum suis pertinenciis ibidem in Horicz sita parte verte- bantur ex alia, in nos tamquam arbitrum arbitratorem et amicabilem compositore m beniuole et concorditer extitisset compromissum, tan-
Strana 151
151 dem nos matura deliberacione digestoque consilio prehabitis diligen- tique scrutinio seu inquisicione preuia virtute huiusmodi compromissi pronuncciauimus in hunc modum, quod memoratus dominus Petrus plebanus prefatam domum in Horicz cum suis pertinenciis a data presencium ad octo annos continuos, si vixerit, tenere aut possidere debeat pacifice et quiete, de ipsaque mediam libram denariorum in die natiuitatis domini annis eisdem vno contextu ac indiuisim iam dictis abbati et conuentui censuare. Cum autem dictum spacium octo annorum fuerit elapsum aut ipse dominus Petrus de hoc seculo infra eorundem annorum decursum de hoc seculo migrauerit, extunc huiusmodi domus cum vniuersis suis pertinenciis, de qua lis et questio vertebatur, ad abbatem et conuentum Altiuadensem predictos qualibet renitentia non obstante ad ipsorumque possessionem ac do- minum omnimode debet reuerti et amplius per ipsos abbatem et conuentum iuxta libitum voluntatis eorum quibuscumque personis per eos locari. Quam quidem pronuncciacionem et arbitrium nostrum premissum prefate partes ibidem tunc presentes emologauerunt (sic) ipsamque ratam habuerunt et gratam. In cuius rei testimonium et robur sigillum nostrum vna cum sigillo domini Petri plebani iamdicti necnon in testimonium sigillo domini Hostanconis duximus presenti- bus appendendum. Datum Chrumpnaw anno domini millesimo trecen- tesimo septuagesimo primo feria quinta infra octauas pasche. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel, a in rothem, b und c in weissem Wachs. a) Das kleine Siegel Peter’s v. R. S. CIV. b) und c) Die Siegel der Pfarrer von Höritz und Krumau wie bei der vorhergehenden Ur- kunde und gleichfalls beschädigt. — . . Petri . Pl . . . De . Hori . .— † S. Hostislay . . . . i. [ . . . nicht lesbar.]. CXXXVI. 1371. 14. September. Krumau. — Peter, Ulrich und Johann von Rosenberg schenken in Vollziehung des letzten Willens ihres Bruders Jodok dem Abte und Convente des Klosters in Hohenfurt das Dorf Konradschlag. In nomine domini amen. Pristine ac moderne etatis sagaciter adin- uenit prouidencia circumspecta, actus mortalium firmare litterarum apicibus, ne ipsos per decursum temporis obliuionis caligo fuscaret. Igitur nos Petrus Vlricus et Johannes fratres de Rosemberch notum facimus vniuersis, quod quia felicis recordii dilectus frater noster olim
151 dem nos matura deliberacione digestoque consilio prehabitis diligen- tique scrutinio seu inquisicione preuia virtute huiusmodi compromissi pronuncciauimus in hunc modum, quod memoratus dominus Petrus plebanus prefatam domum in Horicz cum suis pertinenciis a data presencium ad octo annos continuos, si vixerit, tenere aut possidere debeat pacifice et quiete, de ipsaque mediam libram denariorum in die natiuitatis domini annis eisdem vno contextu ac indiuisim iam dictis abbati et conuentui censuare. Cum autem dictum spacium octo annorum fuerit elapsum aut ipse dominus Petrus de hoc seculo infra eorundem annorum decursum de hoc seculo migrauerit, extunc huiusmodi domus cum vniuersis suis pertinenciis, de qua lis et questio vertebatur, ad abbatem et conuentum Altiuadensem predictos qualibet renitentia non obstante ad ipsorumque possessionem ac do- minum omnimode debet reuerti et amplius per ipsos abbatem et conuentum iuxta libitum voluntatis eorum quibuscumque personis per eos locari. Quam quidem pronuncciacionem et arbitrium nostrum premissum prefate partes ibidem tunc presentes emologauerunt (sic) ipsamque ratam habuerunt et gratam. In cuius rei testimonium et robur sigillum nostrum vna cum sigillo domini Petri plebani iamdicti necnon in testimonium sigillo domini Hostanconis duximus presenti- bus appendendum. Datum Chrumpnaw anno domini millesimo trecen- tesimo septuagesimo primo feria quinta infra octauas pasche. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel, a in rothem, b und c in weissem Wachs. a) Das kleine Siegel Peter’s v. R. S. CIV. b) und c) Die Siegel der Pfarrer von Höritz und Krumau wie bei der vorhergehenden Ur- kunde und gleichfalls beschädigt. — . . Petri . Pl . . . De . Hori . .— † S. Hostislay . . . . i. [ . . . nicht lesbar.]. CXXXVI. 1371. 14. September. Krumau. — Peter, Ulrich und Johann von Rosenberg schenken in Vollziehung des letzten Willens ihres Bruders Jodok dem Abte und Convente des Klosters in Hohenfurt das Dorf Konradschlag. In nomine domini amen. Pristine ac moderne etatis sagaciter adin- uenit prouidencia circumspecta, actus mortalium firmare litterarum apicibus, ne ipsos per decursum temporis obliuionis caligo fuscaret. Igitur nos Petrus Vlricus et Johannes fratres de Rosemberch notum facimus vniuersis, quod quia felicis recordii dilectus frater noster olim
Strana 152
152 dominus Jodocus de Rosemberch zelo deuocionis ac pietatis compunc- tus sanus mente et compos rationis existens ad diuini nominis gloriam et honorem, cuius altitudo prudencie nullis inclusa limitibus nullis terminis comprehensa suos cunctos ministros altis decorat honoribus et celestis efficit beatitudinis possessores, pro sue nec non suorum predecessorum animarum remedio vnam villam dictam in uulgari Theotonico Conratslag cum vniuersitate omnium et singulorum fruc- tuum reddituum ac prouentuum ad eam spectancium deuotis ac reli- giosis fratribus abbati et conuentui monasterii in Altouado Cistercien- sis ordinis, quod nostre fundacionis et dotacionis ab origine sua primeua fore dinoscitur, pie legauit contulit et donauit nomine testa- menti idque nobis effectui mancipandum commisit. Volentes ejusdem fratris nostri legata et commissa perducere ad effectum prelibatam villam cum omnibus ipsius adherenciis et circumferenciis vniuersis iamdictis abbati et conuentui, qui est aut fuerit pro tempore, in per- petuum similiter pie damus concedimus et donamus per ipsos et eorum successores dicti monasterii conuentus et abbates pro antedicti nostri fratris ac nostrorum predecessorum animarum remedio possi- dendam, has tamen condiciones includendo, quod ipsi abbas et conu- entus in perpetuum duos pauperes cum illis nouem, quos dudum in suo hospitali fouere noscuntur, a data presencium in antea et deinceps perpetuis futuris temporibus ibidem in ipsorum hospitali alere de- beant ac nutrire, necnon in die anniuersario memorati nostri fratris sexaginta pauperes cum pane et ceruisia pascere, cuilibet ipsorum per vnum denarium largiendo ceteraque omnia et singula, que in ce- lebracione anniuersariorum fundatorum solempnitates et cerimonia in cultu diuino et refeccione fratrum facere non negligant aut aliqua- liter pretermittant. In cuius rei testimonium et robur sigilla nostra duximus presentibus appendenda. Datum Chrumpnaw anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo primo in die exaltacionis sancte crusis. Uber die an Pergamentstreifen hängenden Siegel in rothem Wachs vergl. CIV. und CXIV.
152 dominus Jodocus de Rosemberch zelo deuocionis ac pietatis compunc- tus sanus mente et compos rationis existens ad diuini nominis gloriam et honorem, cuius altitudo prudencie nullis inclusa limitibus nullis terminis comprehensa suos cunctos ministros altis decorat honoribus et celestis efficit beatitudinis possessores, pro sue nec non suorum predecessorum animarum remedio vnam villam dictam in uulgari Theotonico Conratslag cum vniuersitate omnium et singulorum fruc- tuum reddituum ac prouentuum ad eam spectancium deuotis ac reli- giosis fratribus abbati et conuentui monasterii in Altouado Cistercien- sis ordinis, quod nostre fundacionis et dotacionis ab origine sua primeua fore dinoscitur, pie legauit contulit et donauit nomine testa- menti idque nobis effectui mancipandum commisit. Volentes ejusdem fratris nostri legata et commissa perducere ad effectum prelibatam villam cum omnibus ipsius adherenciis et circumferenciis vniuersis iamdictis abbati et conuentui, qui est aut fuerit pro tempore, in per- petuum similiter pie damus concedimus et donamus per ipsos et eorum successores dicti monasterii conuentus et abbates pro antedicti nostri fratris ac nostrorum predecessorum animarum remedio possi- dendam, has tamen condiciones includendo, quod ipsi abbas et conu- entus in perpetuum duos pauperes cum illis nouem, quos dudum in suo hospitali fouere noscuntur, a data presencium in antea et deinceps perpetuis futuris temporibus ibidem in ipsorum hospitali alere de- beant ac nutrire, necnon in die anniuersario memorati nostri fratris sexaginta pauperes cum pane et ceruisia pascere, cuilibet ipsorum per vnum denarium largiendo ceteraque omnia et singula, que in ce- lebracione anniuersariorum fundatorum solempnitates et cerimonia in cultu diuino et refeccione fratrum facere non negligant aut aliqua- liter pretermittant. In cuius rei testimonium et robur sigilla nostra duximus presentibus appendenda. Datum Chrumpnaw anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo primo in die exaltacionis sancte crusis. Uber die an Pergamentstreifen hängenden Siegel in rothem Wachs vergl. CIV. und CXIV.
Strana 153
153 CXXXVII. 1372. 18. Jänner. 0. A0. — Konrad von Trojanow als Vormund der Waisen nach Jeschek von Swietlik verkauft dem Abte Heinrich von Hohenfurt und dem Convente daselbet Hof und Dorf Ostrow und nebstdem das Dorf Klesczin um 127 Schock Prager Groschen und 60 Wiener Pfenninge. In dei nomine amen. Cunctorum periit memoria gestorum, nisi testibus et scriptis publicis bene sint roborati. Ego igitur Conradus de Troyanow natus Gregorii militis olym de Herslag tutor legittimus orphanorum Jesconis pie memorie dicti Swietlyk recognosco vniuer- sis et singulis tenore presencium tam presentibus quam futuris, qui- bus nosse fuerit oportunum seu presens scriptum ostensum, quod bona cum deliberacione sana mente et maturo amicorum meorum consilio propter vtilitatem et commune bonum orphanorum cupiens omnia et singula dampna, que ipsis solucionis dotalicii causa possent euenire quouis modo in futuro dotalicium, quod Sobyessynus vitricus ipsorum mortua matre habere stricte requirit, curiam Ostrowe wlga- riter dictam cum bona et valenti aratura et villam, in qua eadem sita habetur, necnon et aliam villam Klesczin nomine wlgari nuncupatam, que dinoscitur prope in vicinatu esse situata ville seu curie iamdicte, hereditates quarum se suis contingunt limitibus differenciis atque metis duo molendia, et censum in eisdem villis sex saxagenarum xxti vque grossorum Pragensium et quinque denariorum Wiennensium certum et perpetuum vna cum pascuis pratis rubetis siluis riwlis pis- cacionibus et aliis singulis iuribus ad ipsam curiam et villas predictas spectantibus vendidi rite et rationabiliter vero vendicionis tytulo venerabili ac religioso viro domino Henrico abbati Altovadensi toti- que conuentui pro centum xxi vn sexagenis grossorum Pragensium et sexaginta denariis Wyennensibus iure quolibet tenendas et possi- dendas, quo orphani predicti paterna successione tenuerunt et posse- derunt, quas quidem peccunias michi et dictis orphanis recongnosce (sic) per dominum abbatem iamdictum et conuentum esse persolutas integraliter et ex toto, de quibus peccuniis dotalicium ad matrem orphanorum deputatum scitu proborum virorum quam plurimorum Sobyessyno ipsorum vitrico expediui solui omnino et pagaui, pro- mittens bona fide omni dolo ac fraude procul motis vnacum fratribus meis, videlicet Benessyo de Herslag et Nycolao de Perny, manu coniuncta in solidum, predicta bona secundum ius terre Boemie
153 CXXXVII. 1372. 18. Jänner. 0. A0. — Konrad von Trojanow als Vormund der Waisen nach Jeschek von Swietlik verkauft dem Abte Heinrich von Hohenfurt und dem Convente daselbet Hof und Dorf Ostrow und nebstdem das Dorf Klesczin um 127 Schock Prager Groschen und 60 Wiener Pfenninge. In dei nomine amen. Cunctorum periit memoria gestorum, nisi testibus et scriptis publicis bene sint roborati. Ego igitur Conradus de Troyanow natus Gregorii militis olym de Herslag tutor legittimus orphanorum Jesconis pie memorie dicti Swietlyk recognosco vniuer- sis et singulis tenore presencium tam presentibus quam futuris, qui- bus nosse fuerit oportunum seu presens scriptum ostensum, quod bona cum deliberacione sana mente et maturo amicorum meorum consilio propter vtilitatem et commune bonum orphanorum cupiens omnia et singula dampna, que ipsis solucionis dotalicii causa possent euenire quouis modo in futuro dotalicium, quod Sobyessynus vitricus ipsorum mortua matre habere stricte requirit, curiam Ostrowe wlga- riter dictam cum bona et valenti aratura et villam, in qua eadem sita habetur, necnon et aliam villam Klesczin nomine wlgari nuncupatam, que dinoscitur prope in vicinatu esse situata ville seu curie iamdicte, hereditates quarum se suis contingunt limitibus differenciis atque metis duo molendia, et censum in eisdem villis sex saxagenarum xxti vque grossorum Pragensium et quinque denariorum Wiennensium certum et perpetuum vna cum pascuis pratis rubetis siluis riwlis pis- cacionibus et aliis singulis iuribus ad ipsam curiam et villas predictas spectantibus vendidi rite et rationabiliter vero vendicionis tytulo venerabili ac religioso viro domino Henrico abbati Altovadensi toti- que conuentui pro centum xxi vn sexagenis grossorum Pragensium et sexaginta denariis Wyennensibus iure quolibet tenendas et possi- dendas, quo orphani predicti paterna successione tenuerunt et posse- derunt, quas quidem peccunias michi et dictis orphanis recongnosce (sic) per dominum abbatem iamdictum et conuentum esse persolutas integraliter et ex toto, de quibus peccuniis dotalicium ad matrem orphanorum deputatum scitu proborum virorum quam plurimorum Sobyessyno ipsorum vitrico expediui solui omnino et pagaui, pro- mittens bona fide omni dolo ac fraude procul motis vnacum fratribus meis, videlicet Benessyo de Herslag et Nycolao de Perny, manu coniuncta in solidum, predicta bona secundum ius terre Boemie
Strana 154
154 more solito tamquam veri disbrigatores et legittimi contra prefatos orphanos et quemlibet hominem cuiuscunque fuerit status et condi- cionis, disbrigare et ab vniuersis inquietacionibus fideliter libertare. Eciam indiuisi omnes simul nos disbrigatores iamdicti promittimus sub fidei nostre obligacione et consciencia, si orphani prescripti ad annos cum creuerint et deuenirent maturos, proprio motu vel induccione cuiuscunque pro bonis huiusmodi ipsum abbatem et con- uentum inquietarent modo quocunque vel inquietare vellent, et spon- demus ab omni inquietacione tali annis tribus integris et tribus die- bus ipsum dominum abbatem et conuentum liberare solutum facere supradictum, sibi et conuentui fideliter in nullo promissum nostrum sinistre mutando singula et omnia disbrigantes. Quod si non feceri- mus et hoc quacqunque leuitate negligentes, quod absit, extune qui- libet nostrum cum duobus equis et vno famulo inmediate post inquie- tacionem in eiuitate Rosemberg aput honestum virum in domo, que nobis per sepedictum abbatem aut conuentum fuerit deputata, obsta- gium ab olym consuetum prestare debet et tenetur et inde nullatenus exire, quovsque de singulis omnibus et vniuersis dampnis, que sine iuramento super consciencias ipsorum propter causas rei huius pre- misse se dixerint percepisse, fuerit satisfactum et peccunia capitalis integra in numero, vt premittitur, ipsi abbati et conuentui fuerit omnino persoluta. In cuius rei euidenciam et robur perpetuo valitu- rum presens littera sigillis predictorum disbrigatorum, scilicet Con- rady de Troyanow Beneschii de Herslag et Nycolay de Perny, existit roborata. Nos quoque Petrus de Rosemberg Troyanus de Brzyezie et Marquardus de Porzessyn in testimonium omnium premissorum sigilla nostra presentibus duximus appendenda. Datum anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo secundo in festo sancte Prisce virginis gloriose. Sechs an Pergamentstreifen hängende kleine Siegel in weissem Wachs, ausgenommen d, das in rothem Wachs. — a) Schild mit Kopf und Kragen eines Hahnes. — “ S. Konradi. De . Troyan. b) Schild, worauf ein Becher. — † S. Benesii. De . Herslag. — c) Ein Helm, dessen Zierde der Oberleib eines Mannes. — † S * igilym . Nicolai . De . Per * ni. d) Das kleine Siegel Peter's v. R. CIV. e) Ein Helm mit einem Flügel. — † S. Troiani . D. Dvbrawicz f) Das bereits bekannte Siegel Marquard's von Poreschin. CXXV. a.
154 more solito tamquam veri disbrigatores et legittimi contra prefatos orphanos et quemlibet hominem cuiuscunque fuerit status et condi- cionis, disbrigare et ab vniuersis inquietacionibus fideliter libertare. Eciam indiuisi omnes simul nos disbrigatores iamdicti promittimus sub fidei nostre obligacione et consciencia, si orphani prescripti ad annos cum creuerint et deuenirent maturos, proprio motu vel induccione cuiuscunque pro bonis huiusmodi ipsum abbatem et con- uentum inquietarent modo quocunque vel inquietare vellent, et spon- demus ab omni inquietacione tali annis tribus integris et tribus die- bus ipsum dominum abbatem et conuentum liberare solutum facere supradictum, sibi et conuentui fideliter in nullo promissum nostrum sinistre mutando singula et omnia disbrigantes. Quod si non feceri- mus et hoc quacqunque leuitate negligentes, quod absit, extune qui- libet nostrum cum duobus equis et vno famulo inmediate post inquie- tacionem in eiuitate Rosemberg aput honestum virum in domo, que nobis per sepedictum abbatem aut conuentum fuerit deputata, obsta- gium ab olym consuetum prestare debet et tenetur et inde nullatenus exire, quovsque de singulis omnibus et vniuersis dampnis, que sine iuramento super consciencias ipsorum propter causas rei huius pre- misse se dixerint percepisse, fuerit satisfactum et peccunia capitalis integra in numero, vt premittitur, ipsi abbati et conuentui fuerit omnino persoluta. In cuius rei euidenciam et robur perpetuo valitu- rum presens littera sigillis predictorum disbrigatorum, scilicet Con- rady de Troyanow Beneschii de Herslag et Nycolay de Perny, existit roborata. Nos quoque Petrus de Rosemberg Troyanus de Brzyezie et Marquardus de Porzessyn in testimonium omnium premissorum sigilla nostra presentibus duximus appendenda. Datum anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo secundo in festo sancte Prisce virginis gloriose. Sechs an Pergamentstreifen hängende kleine Siegel in weissem Wachs, ausgenommen d, das in rothem Wachs. — a) Schild mit Kopf und Kragen eines Hahnes. — “ S. Konradi. De . Troyan. b) Schild, worauf ein Becher. — † S. Benesii. De . Herslag. — c) Ein Helm, dessen Zierde der Oberleib eines Mannes. — † S * igilym . Nicolai . De . Per * ni. d) Das kleine Siegel Peter's v. R. CIV. e) Ein Helm mit einem Flügel. — † S. Troiani . D. Dvbrawicz f) Das bereits bekannte Siegel Marquard's von Poreschin. CXXV. a.
Strana 155
153 CXXXVIII. 1372. 24. Mai. O. AO. — Johann von Dubowa verkauft dem Wanko von Elhenitz seinen Freihof im Dorfe Schestau um 28 Schock Prager Groschen. Ego Johan de Dubova ad vniuersorum noticiam tam presencium quam futurorum disposui peruenire, quod compos rationis existens propria desuperque suadela amicorum meorum preuia honesto et discreto Wankoni de Elenyc suisque natis et nascendis heredibus curiam meam liberam in villa Ziestow cum agris cultis et incultis pascuis omnibus et singulis prouentibus, in quibuscumque rebus aut substanciis nunc et denuo temporis successu instante consistant, ad ipsam spectantibus hereditarie et de spontanea voluntate pro viginti octo sexagenis grossorum Pragensium denariorum integre a dicto Wankone perceptorum presentibus recognosco me rationabiliter vendidisse iuste uendicionis titulo resignando. Et ne huiusmodi uen- dicio in antea in irritum quomodolibet deueniret et inane, cum dis- cretis Jendlino de Chwalin fratre meo karissimo, Smilone de Rowna, Johanne de Bor alias de Rowneho dicto, Raczkone de Hor, curiam suis cum pertinentiis predictam pre impeticione vxoris mee, a qua dictam curiam cum omnibus usufructibus in accessu matrimonialis copule percepi in possessionem, cuiuslibetque hominis et persone iure terre regni Boemie ab olim vsuali er approbato spondeo disbri- gare. Nos quoque Jendlinus de Chwalin, Smilo de Rowneho, Johan- nes de Bor, Raczko de Huor, prenominati profitentes pretacte curie alodialis eo, quo prefertur, jure nos fore disbrigatores legittimos vnacum predicto Johanne de Dubowa omnium seriatim premissa hic contenta manu coniuncta et indiuisa solidaque fidei firmitate promit- timus obseruare. Si uero nequiremus aut non curaremus exbrigare memoratam curiam alodialem, quod absit, aliquopiam impetente uel impetentibus extunc preallegato Wankoni aut suis heredibus de tanta hereditatum nostrorum quantitate parte tercia euidenter super- aucta, vhicunque in nostris bonis generaliter congruencius uisum fuerit, ipsi Wankoni sine quauis uerborum aut operum obuencione se intromittendi damus potestatem plenam. Alioquin ob non resig- nacionem partis tercie adaucte eo, quo prefertur, modo duo ex nobis, qui fuerimus ammoniti, in domum idonei hospitis in ciuitate Chrumpl. ad instanciam Wankonis prefati ad prestandum obstagium debitum
153 CXXXVIII. 1372. 24. Mai. O. AO. — Johann von Dubowa verkauft dem Wanko von Elhenitz seinen Freihof im Dorfe Schestau um 28 Schock Prager Groschen. Ego Johan de Dubova ad vniuersorum noticiam tam presencium quam futurorum disposui peruenire, quod compos rationis existens propria desuperque suadela amicorum meorum preuia honesto et discreto Wankoni de Elenyc suisque natis et nascendis heredibus curiam meam liberam in villa Ziestow cum agris cultis et incultis pascuis omnibus et singulis prouentibus, in quibuscumque rebus aut substanciis nunc et denuo temporis successu instante consistant, ad ipsam spectantibus hereditarie et de spontanea voluntate pro viginti octo sexagenis grossorum Pragensium denariorum integre a dicto Wankone perceptorum presentibus recognosco me rationabiliter vendidisse iuste uendicionis titulo resignando. Et ne huiusmodi uen- dicio in antea in irritum quomodolibet deueniret et inane, cum dis- cretis Jendlino de Chwalin fratre meo karissimo, Smilone de Rowna, Johanne de Bor alias de Rowneho dicto, Raczkone de Hor, curiam suis cum pertinentiis predictam pre impeticione vxoris mee, a qua dictam curiam cum omnibus usufructibus in accessu matrimonialis copule percepi in possessionem, cuiuslibetque hominis et persone iure terre regni Boemie ab olim vsuali er approbato spondeo disbri- gare. Nos quoque Jendlinus de Chwalin, Smilo de Rowneho, Johan- nes de Bor, Raczko de Huor, prenominati profitentes pretacte curie alodialis eo, quo prefertur, jure nos fore disbrigatores legittimos vnacum predicto Johanne de Dubowa omnium seriatim premissa hic contenta manu coniuncta et indiuisa solidaque fidei firmitate promit- timus obseruare. Si uero nequiremus aut non curaremus exbrigare memoratam curiam alodialem, quod absit, aliquopiam impetente uel impetentibus extunc preallegato Wankoni aut suis heredibus de tanta hereditatum nostrorum quantitate parte tercia euidenter super- aucta, vhicunque in nostris bonis generaliter congruencius uisum fuerit, ipsi Wankoni sine quauis uerborum aut operum obuencione se intromittendi damus potestatem plenam. Alioquin ob non resig- nacionem partis tercie adaucte eo, quo prefertur, modo duo ex nobis, qui fuerimus ammoniti, in domum idonei hospitis in ciuitate Chrumpl. ad instanciam Wankonis prefati ad prestandum obstagium debitum
Strana 156
156 et cosuetum (sic) dolo et fraude quibusuis procul motis tenebimur subintrare et abinde non exire, quousque pars tercia adaucta cum Suo primitiua eidem per nos resignata fuerit et singula dampna exinde contracta et legittime demonstrata ipsi per nos fuerint persoluta. In cuius rei euidenciam et robur proinde ualiturum sigilla nostra cum sigillo pretaxati Johannis de Dubowa presentibus duximus appen- denda. Sub anno domini millesimo trecentesimo lxx. secundo feria secunda in crastino sancte trinitatis. Fünf an Pergamentstreifen hängende kleine Siegel in weissem Wachs. a) und b) Oberleib eines Mannes, der ein Schwert schwingt. Die Legende von. a wegen schlechten Abdrucks nicht lesbar. — † S. Jaskonis . De . Chwalyn. c) Ein Stierkopf. — † S. Smiel . Von . Rvben. Vergl. CX. a. d) Ein Schild mit dem Bildniss eines Ziegenbockes. — * S. Johannis .De.Bor. c) Ein Schild mit dem Zeichen der Harach; über dem Schilde ein Helm, dessen Schmuck ein Hirschgeweih. — S . Raczkonis . De . Hor. CXXXIX. 1373. 2. Februar. O. A0. — Abt Johann von Wilhering als Visitator seines Tochterstiftes zu Hohenfurt nimmt unter Beistand des Abtes Peter von Engels- zell einen Befund der beweglichen Guter des genannten Stiftes auf. Inuentorium vnius abbatis *). Nos frater Johannes dictus abbas in Wilhering anno domini M° CCCmo lxxiin. in die purificacionis beate Marie assistente nobis vene- trabili coabbate nostro domino Petro de Cella Angelorum abbatiam in Altovado filiam nostram predilectam visitantes ac domino Henrico dicto Pukasser regimini abbatie voluntarie cedente dominum Ottonem quondam cellerarium sibi canonica eleccione precedente substituen- es talem invenimus et reliquimus statum domus eiusdem. Primo ex- pense receptis per omnia correspondebant preter ix lib. cum media lib., quos (sic) habebant pre manibus; vini et bladi sufficienciam vsque ad noualia; debita nulla. Item in peccoribus habebant primo in Hodanicz boues xll vaceas ix thauros in juuente un vituli vii porci xxii (sic). In Horicz boues vin equi in vace x thauri ini vituli inn porci xin oues xvin agnelli (sic). In curia „ad piscatores“ vacce xil thauri vque et juuenta et vituli vque porci ix equi vque boues vn. In Nesselpach boues nu equi u vacce i thaurus 1 oues ix. In „curia vaccarum“ boues vnr vaece xvn vituli ini thaurus 1 equi n. In Ru- *) Diese Uberschrift von anderer Hand.
156 et cosuetum (sic) dolo et fraude quibusuis procul motis tenebimur subintrare et abinde non exire, quousque pars tercia adaucta cum Suo primitiua eidem per nos resignata fuerit et singula dampna exinde contracta et legittime demonstrata ipsi per nos fuerint persoluta. In cuius rei euidenciam et robur proinde ualiturum sigilla nostra cum sigillo pretaxati Johannis de Dubowa presentibus duximus appen- denda. Sub anno domini millesimo trecentesimo lxx. secundo feria secunda in crastino sancte trinitatis. Fünf an Pergamentstreifen hängende kleine Siegel in weissem Wachs. a) und b) Oberleib eines Mannes, der ein Schwert schwingt. Die Legende von. a wegen schlechten Abdrucks nicht lesbar. — † S. Jaskonis . De . Chwalyn. c) Ein Stierkopf. — † S. Smiel . Von . Rvben. Vergl. CX. a. d) Ein Schild mit dem Bildniss eines Ziegenbockes. — * S. Johannis .De.Bor. c) Ein Schild mit dem Zeichen der Harach; über dem Schilde ein Helm, dessen Schmuck ein Hirschgeweih. — S . Raczkonis . De . Hor. CXXXIX. 1373. 2. Februar. O. A0. — Abt Johann von Wilhering als Visitator seines Tochterstiftes zu Hohenfurt nimmt unter Beistand des Abtes Peter von Engels- zell einen Befund der beweglichen Guter des genannten Stiftes auf. Inuentorium vnius abbatis *). Nos frater Johannes dictus abbas in Wilhering anno domini M° CCCmo lxxiin. in die purificacionis beate Marie assistente nobis vene- trabili coabbate nostro domino Petro de Cella Angelorum abbatiam in Altovado filiam nostram predilectam visitantes ac domino Henrico dicto Pukasser regimini abbatie voluntarie cedente dominum Ottonem quondam cellerarium sibi canonica eleccione precedente substituen- es talem invenimus et reliquimus statum domus eiusdem. Primo ex- pense receptis per omnia correspondebant preter ix lib. cum media lib., quos (sic) habebant pre manibus; vini et bladi sufficienciam vsque ad noualia; debita nulla. Item in peccoribus habebant primo in Hodanicz boues xll vaceas ix thauros in juuente un vituli vii porci xxii (sic). In Horicz boues vin equi in vace x thauri ini vituli inn porci xin oues xvin agnelli (sic). In curia „ad piscatores“ vacce xil thauri vque et juuenta et vituli vque porci ix equi vque boues vn. In Nesselpach boues nu equi u vacce i thaurus 1 oues ix. In „curia vaccarum“ boues vnr vaece xvn vituli ini thaurus 1 equi n. In Ru- *) Diese Uberschrift von anderer Hand.
Strana 157
157 kenhof boues xnu equi un vacce vi thauri nnn vituli ini juuente un. In „curia caprarum“ boues vn equus 1 vacce ix juuente in thauri ni vituli n. Item in Hodenicz sexingente oues. In quorum omnium euidens testimonium sigillum nostrum et coabbatis nostri de Cella Angelorum huic karte est appensum. Die Siegel fehlen. CXL. 1374. 17. Jänner. 0. A0. — Abt Otto und der Convent in Hohenfurt verpftichten sich, für den Ritter Gregor von Hörschlag, der ihrem Kloster zwei Talente Passauer Pfenninge Zinse in den Dörfern Gutwasser und Pechieslowitz gekauft und geschenkt hatte, einen Jahrtag abzuh alten. Nos frater Otto abbas totusque conuentus monasterii in Alto- vado ordinis Cysterciensis Pragensis dyocesis vniuer sis Christi fide- ibus presentibus publicamus, quod pie memorie dominus Gregorius miles strennuus de Herslag in remedium sue anime omniumque pre- decessorum suorum cum prompta sua pecunia nobis et monasterio nostro comparauit emit et donauit duo talenta denariorum Patauien- sium perpetui census in duabus villis in Bona Aqua et in Prsyzawicz perhenniter possidendum et tenendum (sic) condicione tali, quod annis singulis in die sui obitus videlicet in festo sancti Dionisii mar- tyris peragere debemus et promittimus suum anniuersarium secundum ordinis nostri approbatam laudabilem consuetudinem et de predicto censu die eadem ipsi conuentui ad refectorium de vno prandio sui ob memoriam debet laucius et honestius prouideri. In cuius rei memo- riam indelebilem presentes litteras cum sigillorum nostrorum appen- sione tradidimus munimine roboratas. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo lxxinj° in die beati Antonii confessoris. Zwei an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs. — a) Ziemlich gross. Der Abt stehend, das Haupt mit einem Barett bedeekt und in der Rechten einen Stab haltend; zu seinen beiden Seiten Rosenstöcke. — † S . Ottonis . Abbatis . In . Altovado. b) Rund und ziemlich gross. Maria, eine Krone auf ihrem Haupte, sitzt mit dem Jesukinde auf einer Bank, zu deren beiden Seiten blühende Rosensträuche. — † S . Conventus . De . Altovado.
157 kenhof boues xnu equi un vacce vi thauri nnn vituli ini juuente un. In „curia caprarum“ boues vn equus 1 vacce ix juuente in thauri ni vituli n. Item in Hodenicz sexingente oues. In quorum omnium euidens testimonium sigillum nostrum et coabbatis nostri de Cella Angelorum huic karte est appensum. Die Siegel fehlen. CXL. 1374. 17. Jänner. 0. A0. — Abt Otto und der Convent in Hohenfurt verpftichten sich, für den Ritter Gregor von Hörschlag, der ihrem Kloster zwei Talente Passauer Pfenninge Zinse in den Dörfern Gutwasser und Pechieslowitz gekauft und geschenkt hatte, einen Jahrtag abzuh alten. Nos frater Otto abbas totusque conuentus monasterii in Alto- vado ordinis Cysterciensis Pragensis dyocesis vniuer sis Christi fide- ibus presentibus publicamus, quod pie memorie dominus Gregorius miles strennuus de Herslag in remedium sue anime omniumque pre- decessorum suorum cum prompta sua pecunia nobis et monasterio nostro comparauit emit et donauit duo talenta denariorum Patauien- sium perpetui census in duabus villis in Bona Aqua et in Prsyzawicz perhenniter possidendum et tenendum (sic) condicione tali, quod annis singulis in die sui obitus videlicet in festo sancti Dionisii mar- tyris peragere debemus et promittimus suum anniuersarium secundum ordinis nostri approbatam laudabilem consuetudinem et de predicto censu die eadem ipsi conuentui ad refectorium de vno prandio sui ob memoriam debet laucius et honestius prouideri. In cuius rei memo- riam indelebilem presentes litteras cum sigillorum nostrorum appen- sione tradidimus munimine roboratas. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo lxxinj° in die beati Antonii confessoris. Zwei an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs. — a) Ziemlich gross. Der Abt stehend, das Haupt mit einem Barett bedeekt und in der Rechten einen Stab haltend; zu seinen beiden Seiten Rosenstöcke. — † S . Ottonis . Abbatis . In . Altovado. b) Rund und ziemlich gross. Maria, eine Krone auf ihrem Haupte, sitzt mit dem Jesukinde auf einer Bank, zu deren beiden Seiten blühende Rosensträuche. — † S . Conventus . De . Altovado.
Strana 158
158 CXLI. 1375. 25. April. Krumau. — Marquard von Poreschin und Johann von Bor, vom Abte Otto von Hohenfurt erwallte Schiedemänner: Nikoluus von Bielz und Kon- rad von Trojanow, vom Abte Gerhard ron Goldenkron erwällte Schiedemänner ; mit dem Abte Gerlach von Nepomuk als Obmanne: schlichten den zwischen den Cistercienserstiften zu Hohenfurt und Goldenkron wegen der Grenzen und Walder in der Nachbarschaft von Höritz obschwebenden Streit. In nomine domini amen. Anno natiuitatis eiusdem millesimo trecentesimo septuagesimo quinto indiccione xuis die vicesima quinta mensis Aprilis hora uesperorum uel quasi in stuba maiori in castro Chrumpnaw, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini do- mini Gregorii diuina prouidentia pape vndecimi anno quinto, imperii uero serenissimi principis et domini nostri domini Karoli Romanorum imperatoris semper augusti et Boemie regis anno uicesimo, in mei notarii publici et testium presencia subscriptorum constituti perso- naliter honorabiles et religiosi fratres Otto Altiuadensis et Gerhardus Sancte Corone monasteriorum abbates ordinis Cisterciensis diocesis Pragensis pro se et conuentibus ac successoribus eorum de comuni uoluntate vnanimi sponte et consensu in strennuum militem dominum Marchquardum de Poreschin burchgrauuium protunc in Rosemberch et discretum ac honestum Johannem de Bor alias de Rowna dictum ex una, et Nicholaum de Bielez protunc in Rosemberch procuratorem neenon Conradum de Troianow alias dictum de Herslag arbitros parte electos ex altera, promiserunt specialiter tamen in reuerendum do- minum Gerlacum abbatem Pomucensem superabitrum de alto et basso, compromiserunt tamquam in arbitros arbitratores et amica- biles compositores laudatores et communes amicos stare laudo arbitrio ipsorum et precepto de omni lite questione dissensione et peticione, quam uel quas predicti Otto Altiuadensis et Gerhardus Sancte Corone monasteriorum et conuentuum abbates occasione metarum limitum et siluarum opido Altiuadensi Huerzicz contigue adiacencium alter contra alterum vice et nomine suo suique mona- sterii scandoloso rancoris non cessante dissidio agere de jure uel de facto petere et litigare possent diem usque in presentem; vt memo- rati arbitri presentes et recipientes de iamdictis litibus controuersiis ac contentionibus occasione metarum limitum siluarum prescriptarum vertentibus arbitrari quomodolibet percipere laudare et diffinite
158 CXLI. 1375. 25. April. Krumau. — Marquard von Poreschin und Johann von Bor, vom Abte Otto von Hohenfurt erwallte Schiedemänner: Nikoluus von Bielz und Kon- rad von Trojanow, vom Abte Gerhard ron Goldenkron erwällte Schiedemänner ; mit dem Abte Gerlach von Nepomuk als Obmanne: schlichten den zwischen den Cistercienserstiften zu Hohenfurt und Goldenkron wegen der Grenzen und Walder in der Nachbarschaft von Höritz obschwebenden Streit. In nomine domini amen. Anno natiuitatis eiusdem millesimo trecentesimo septuagesimo quinto indiccione xuis die vicesima quinta mensis Aprilis hora uesperorum uel quasi in stuba maiori in castro Chrumpnaw, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini do- mini Gregorii diuina prouidentia pape vndecimi anno quinto, imperii uero serenissimi principis et domini nostri domini Karoli Romanorum imperatoris semper augusti et Boemie regis anno uicesimo, in mei notarii publici et testium presencia subscriptorum constituti perso- naliter honorabiles et religiosi fratres Otto Altiuadensis et Gerhardus Sancte Corone monasteriorum abbates ordinis Cisterciensis diocesis Pragensis pro se et conuentibus ac successoribus eorum de comuni uoluntate vnanimi sponte et consensu in strennuum militem dominum Marchquardum de Poreschin burchgrauuium protunc in Rosemberch et discretum ac honestum Johannem de Bor alias de Rowna dictum ex una, et Nicholaum de Bielez protunc in Rosemberch procuratorem neenon Conradum de Troianow alias dictum de Herslag arbitros parte electos ex altera, promiserunt specialiter tamen in reuerendum do- minum Gerlacum abbatem Pomucensem superabitrum de alto et basso, compromiserunt tamquam in arbitros arbitratores et amica- biles compositores laudatores et communes amicos stare laudo arbitrio ipsorum et precepto de omni lite questione dissensione et peticione, quam uel quas predicti Otto Altiuadensis et Gerhardus Sancte Corone monasteriorum et conuentuum abbates occasione metarum limitum et siluarum opido Altiuadensi Huerzicz contigue adiacencium alter contra alterum vice et nomine suo suique mona- sterii scandoloso rancoris non cessante dissidio agere de jure uel de facto petere et litigare possent diem usque in presentem; vt memo- rati arbitri presentes et recipientes de iamdictis litibus controuersiis ac contentionibus occasione metarum limitum siluarum prescriptarum vertentibus arbitrari quomodolibet percipere laudare et diffinite
Strana 159
159 valeant coniunctim uel diuisim presentibus uel absentibus partibus omni loco et tempore, quocies eorum placuerit uoluntati uel uidebi- tur expedire, promittentes ad invicem sollempni manuum stipulacione facta michique notario infrascripto sub pena quinquaginta sexagena- rum grossorum Pragensium denariorum parti seruanti a non seruante soluendorum pro omnibus rite ac racionabiliter tenendis et obseru- andis quauis cessante contrauencione, quidquid dicti arbitri partes inter predictas duxerint faciendum laudandum et diffiniendum, qua pena commissa semel uel pluries exacta et soluta aut non exacta uel non soluta nichilominus omnia et singula premissa in sua semper firmitate maneant et perdurent. Qui quidem arbitri ab utraque parte ibidem conuenientes dei invocato nomine et ipsum semper habendo pre oculis pro bono pacis et salubri uia concordie arbitrati fuerunt concorditer pronuncciantes, quod abbas et conuentus monasterii Altiuadensis predicti silue seu nemoris, pro quibus litis uertebatur occasio, in parte tercia debens contentari, in residuisque duabus eiusdem nemoris partibus uel earum possessione .. abbatem et con- uentum monasterii Sancte Corone ullo umquam tempore minime inpedientes quemquam nenemorum (sic) due partes curiam monasterii Sancte Corone dictam Macracuria contiguare dinoscuntur. Cuius quidem silue seu nemoris mete et limitaciones, ut ipsi arbitri affir- marunt, modum distincte sunt per infrascriptum: Primo incipiendo uel eundo a fonte aput uillam abbatis et conuentus monasterii Sancte Corone dictam Slabs, deinde per viam obinde de nouo factam per siluam secundum cruces et aceruos ac signa in arboribus et lapidibus pluribus excisa vsque ad Multauie flumen superius littus wlgariter Swarezsteten dictum, ubi eciam paruus riuulus cadere fertur in ipsum Multauie flumen. In quo quidem Multauie flumine ipsiusque coherenciis vniuersis superius locum et vsque ad locum Swarczsteten nuncupatum abbas et conuentus monasterii Altiuadensis sepefati nil iuris requirere habent, nec spem obtencionis et libertatis attemptent aut exposcant uoluntate et permissione abbatis et conuentus mona- sterii Sancte Corone non adiunctis. Ibique aput littus Swarczsteten prenotatum lapis magnus cum pluribus aliis lapidibus contra nemus signati (sic) crucibus feruntur, ut sint in signa et annos perpetuo duraturi. In cuius rei euidenciam et robur in futuro valiturum abbatis et conuentus monasterii de Altouado sigilla vnacum honorabilis do- mini Petri de Rosemberch prepositi omnium sanctorum capelle regie
159 valeant coniunctim uel diuisim presentibus uel absentibus partibus omni loco et tempore, quocies eorum placuerit uoluntati uel uidebi- tur expedire, promittentes ad invicem sollempni manuum stipulacione facta michique notario infrascripto sub pena quinquaginta sexagena- rum grossorum Pragensium denariorum parti seruanti a non seruante soluendorum pro omnibus rite ac racionabiliter tenendis et obseru- andis quauis cessante contrauencione, quidquid dicti arbitri partes inter predictas duxerint faciendum laudandum et diffiniendum, qua pena commissa semel uel pluries exacta et soluta aut non exacta uel non soluta nichilominus omnia et singula premissa in sua semper firmitate maneant et perdurent. Qui quidem arbitri ab utraque parte ibidem conuenientes dei invocato nomine et ipsum semper habendo pre oculis pro bono pacis et salubri uia concordie arbitrati fuerunt concorditer pronuncciantes, quod abbas et conuentus monasterii Altiuadensis predicti silue seu nemoris, pro quibus litis uertebatur occasio, in parte tercia debens contentari, in residuisque duabus eiusdem nemoris partibus uel earum possessione .. abbatem et con- uentum monasterii Sancte Corone ullo umquam tempore minime inpedientes quemquam nenemorum (sic) due partes curiam monasterii Sancte Corone dictam Macracuria contiguare dinoscuntur. Cuius quidem silue seu nemoris mete et limitaciones, ut ipsi arbitri affir- marunt, modum distincte sunt per infrascriptum: Primo incipiendo uel eundo a fonte aput uillam abbatis et conuentus monasterii Sancte Corone dictam Slabs, deinde per viam obinde de nouo factam per siluam secundum cruces et aceruos ac signa in arboribus et lapidibus pluribus excisa vsque ad Multauie flumen superius littus wlgariter Swarezsteten dictum, ubi eciam paruus riuulus cadere fertur in ipsum Multauie flumen. In quo quidem Multauie flumine ipsiusque coherenciis vniuersis superius locum et vsque ad locum Swarczsteten nuncupatum abbas et conuentus monasterii Altiuadensis sepefati nil iuris requirere habent, nec spem obtencionis et libertatis attemptent aut exposcant uoluntate et permissione abbatis et conuentus mona- sterii Sancte Corone non adiunctis. Ibique aput littus Swarczsteten prenotatum lapis magnus cum pluribus aliis lapidibus contra nemus signati (sic) crucibus feruntur, ut sint in signa et annos perpetuo duraturi. In cuius rei euidenciam et robur in futuro valiturum abbatis et conuentus monasterii de Altouado sigilla vnacum honorabilis do- mini Petri de Rosemberch prepositi omnium sanctorum capelle regie
Strana 160
160 in castro Pragensi auditoris ipsius cause specialis sigillo presentibus sunt appensa. Datum et actum anno indiccione die mensis hora loco pontificatus et imperii, quibus supra, presentibus strennuis militibus dominis Marchquardo de Porzesschin et Troyano de Dubrawiczie necnon discretis Johanne de Bor alias de Rowna dicto et Conrado de Troianow alias de Herslag dicto et alis quam pluribus fide dignis testibus vocatis ad premissa. Nos quoque frater Gerlacus abbas monasterii Pomucensis ordi- nis Cisterciensis Pragen sis diocesis predictus a memoratis partibus nobis porrecte peticionis ad instanciam pro causa dissensione inter prefatos Altiuadensis et Sancte Corone monasteriorum et conuentuum abbates ac litis materia uertentibus prescriptis arbitracionem diffini- cionem cum plenaria pronuncciandi potestate de prenotatorum con- sensu et suadela arbitrorum in nos profitemur assumpsisse, quam quidem arbitracionem diffinicionem et pronuncciacionem antedictam a pretactis arbitrorum partibus celebratam virtute presencium, quibus nostrum appendimus sigillum, laudamus approbamus et ratificamus sollempniter in singulis suis clausulis et articulis omnium pre- missorum. Et ego Johannes quondum Petri de Magnauilla clericus Pragen- sis diocesis publicus auctoritate imperiali notarius huiusmodi com- promissioni arbitracioni pronuncciacioni diffinicioni et approbacioni suprascriptis, dum sic fierent et agerentur, vnacum prenominatis testibus presens interfu i, eaque sic fieri uidi et audiui manu propria conscripsi et in hanc publicam formam redegi consuetisque meis signo et nomine consignaui in testimonium omnium requisitus pre- missorum. Vier an Pergamentstreifen hängende Siegel bis auf c in rothem Wachs. — a) und b) Die Siegel des Abtes und Conventes zu Hohenfurt wie in der vor- hergehenden Urkunde. e) Das kleine Siegel Peter's v. R. CIV. in rothem Wachs. d) Ziemlich gross, beschädigt, in grünem Wachs. — Abt mit einem Buche (?) in der Rechten und einem Stabe in der Linken in einer gothischen Capelle stehend. — S. Fratris . Gerl . . . . . batis . D. Pomy [k?]. Das Notarszeichen besteht in einer der Bestätigung vorgesetzten gefälligen Zeich- nung, deren Grundzug eine Pflanze sammt Wurzeln ist. Auf dem Wurzelstock steht geschrieben: Johannes. Diese Urkunde ist in duplo vorhanden. Der Inhalt des zweiten Exemplars, das schöner geschrieben zu sein scheint, weicht von dem des ersten nur an zwei Stellen ab: einmal fehlt hier die Stelle „quemquam nemorum — conti- guare dinoscuntur“, und heisst es an der Stelle der Siegelankündigung „abbatis
160 in castro Pragensi auditoris ipsius cause specialis sigillo presentibus sunt appensa. Datum et actum anno indiccione die mensis hora loco pontificatus et imperii, quibus supra, presentibus strennuis militibus dominis Marchquardo de Porzesschin et Troyano de Dubrawiczie necnon discretis Johanne de Bor alias de Rowna dicto et Conrado de Troianow alias de Herslag dicto et alis quam pluribus fide dignis testibus vocatis ad premissa. Nos quoque frater Gerlacus abbas monasterii Pomucensis ordi- nis Cisterciensis Pragen sis diocesis predictus a memoratis partibus nobis porrecte peticionis ad instanciam pro causa dissensione inter prefatos Altiuadensis et Sancte Corone monasteriorum et conuentuum abbates ac litis materia uertentibus prescriptis arbitracionem diffini- cionem cum plenaria pronuncciandi potestate de prenotatorum con- sensu et suadela arbitrorum in nos profitemur assumpsisse, quam quidem arbitracionem diffinicionem et pronuncciacionem antedictam a pretactis arbitrorum partibus celebratam virtute presencium, quibus nostrum appendimus sigillum, laudamus approbamus et ratificamus sollempniter in singulis suis clausulis et articulis omnium pre- missorum. Et ego Johannes quondum Petri de Magnauilla clericus Pragen- sis diocesis publicus auctoritate imperiali notarius huiusmodi com- promissioni arbitracioni pronuncciacioni diffinicioni et approbacioni suprascriptis, dum sic fierent et agerentur, vnacum prenominatis testibus presens interfu i, eaque sic fieri uidi et audiui manu propria conscripsi et in hanc publicam formam redegi consuetisque meis signo et nomine consignaui in testimonium omnium requisitus pre- missorum. Vier an Pergamentstreifen hängende Siegel bis auf c in rothem Wachs. — a) und b) Die Siegel des Abtes und Conventes zu Hohenfurt wie in der vor- hergehenden Urkunde. e) Das kleine Siegel Peter's v. R. CIV. in rothem Wachs. d) Ziemlich gross, beschädigt, in grünem Wachs. — Abt mit einem Buche (?) in der Rechten und einem Stabe in der Linken in einer gothischen Capelle stehend. — S. Fratris . Gerl . . . . . batis . D. Pomy [k?]. Das Notarszeichen besteht in einer der Bestätigung vorgesetzten gefälligen Zeich- nung, deren Grundzug eine Pflanze sammt Wurzeln ist. Auf dem Wurzelstock steht geschrieben: Johannes. Diese Urkunde ist in duplo vorhanden. Der Inhalt des zweiten Exemplars, das schöner geschrieben zu sein scheint, weicht von dem des ersten nur an zwei Stellen ab: einmal fehlt hier die Stelle „quemquam nemorum — conti- guare dinoscuntur“, und heisst es an der Stelle der Siegelankündigung „abbatis
Strana 161
161 suique conuentus monasterii Sancte Corone sigilla". An dieser Urkunde hängen gleichfalls vier Siegel an Pergamentstreifen, bis auf c in grünem Wachs abge- druckt. a) Ziemlich gross und gut erhalten. — Ein Abt stehend in gothischer Capelle mit einem Buche (?) in der Rechten und dem Stabe in der Linken. — S . Gerhardi . Abbatis . Sancte . Corone. b) Ziemlich gross. Maria, zu deren Rechten ein Leuchter (?) steht, sitzend auf einer Bank mit dem Jesukinde, das nach Sternen langt. — † S. Conuentvs. Sce. Corone. c) Das kleine Siegel Herrn Peter's v. R. in rothem Wachs. d) Das Siegel des Abtes Gerlach siehe oben. CXLII. 1375. 7. Mai. Wlhlaw. — Onscho von Wlhlaw stiftet eine immerwährende Vicarie an der Kirche in Stricitz. Docente apostolo bonum facientes non dificiamus, tempore enim suo metemus. Dum ergo tempus habemus, operemur bonum ad om- nes maxime autem ad domesticos fidei. Hinc est, quod ego Onso de Wihlaw fidei commissarius germani fratris mei Nicolai felicis me- morie de Wlhlaw tenore presencium profiteor vniuersis, quod sin- cere desiderans michi meisque progenitoribus thesauros inmarcesci- biles in celestibus thesaurisare cultumque dei augere, de consensu et libera voluntate nobilium dominorum meorum Petri Vlrici et Jo- hannis de Rozemberg nec non de consilio honestorum virorum domini Cunczmanni rectoris ecclesie et suorum parochialium in Stryczicz, qui ad hoc suum sufficiens subsidium in parata pecunia porrexerunt, donacionem infrascriptam, quantum in me est, feci et presentibus facio, vt plebanus ecclesie in Stryczicz deinceps vnum presbyterum ydoneum pro vicario perpetuo teneat, qui deo deseruiat et in suis orationibus nostri perpetuam habeat memoriam. Vt autem ipse ple- banus talem sacerdotem tenere possit, sibi et ecclesie sue predicte de meis hereditariis et paternis bonis in remedium ipsius fratris mei Nicolai et meorum progenitorum et ob salutem meam do et presen- tibus resigno septem sexagenas cum sex grossis annui et perpetui census in villis Chrachezan et Tupess in plebe parochialis ecclesie in Nyemezicz situatis, videlicet in Chrachczan super sex laneos, quorum quinque lanei annuatim equaliter soluunt quilibet per quin- quaginta grossos in toto, videlicet in festo sancti Georgii sedecim grossos et totidem in festo sancti Galli, citra vero festum assump- cionis beate Marie pro robota per decem et octo grossos; sextus vero laneus in quolibet terminorum predictorum propter augmentum Fontes. Abth. II. Bd. XXIII. 11
161 suique conuentus monasterii Sancte Corone sigilla". An dieser Urkunde hängen gleichfalls vier Siegel an Pergamentstreifen, bis auf c in grünem Wachs abge- druckt. a) Ziemlich gross und gut erhalten. — Ein Abt stehend in gothischer Capelle mit einem Buche (?) in der Rechten und dem Stabe in der Linken. — S . Gerhardi . Abbatis . Sancte . Corone. b) Ziemlich gross. Maria, zu deren Rechten ein Leuchter (?) steht, sitzend auf einer Bank mit dem Jesukinde, das nach Sternen langt. — † S. Conuentvs. Sce. Corone. c) Das kleine Siegel Herrn Peter's v. R. in rothem Wachs. d) Das Siegel des Abtes Gerlach siehe oben. CXLII. 1375. 7. Mai. Wlhlaw. — Onscho von Wlhlaw stiftet eine immerwährende Vicarie an der Kirche in Stricitz. Docente apostolo bonum facientes non dificiamus, tempore enim suo metemus. Dum ergo tempus habemus, operemur bonum ad om- nes maxime autem ad domesticos fidei. Hinc est, quod ego Onso de Wihlaw fidei commissarius germani fratris mei Nicolai felicis me- morie de Wlhlaw tenore presencium profiteor vniuersis, quod sin- cere desiderans michi meisque progenitoribus thesauros inmarcesci- biles in celestibus thesaurisare cultumque dei augere, de consensu et libera voluntate nobilium dominorum meorum Petri Vlrici et Jo- hannis de Rozemberg nec non de consilio honestorum virorum domini Cunczmanni rectoris ecclesie et suorum parochialium in Stryczicz, qui ad hoc suum sufficiens subsidium in parata pecunia porrexerunt, donacionem infrascriptam, quantum in me est, feci et presentibus facio, vt plebanus ecclesie in Stryczicz deinceps vnum presbyterum ydoneum pro vicario perpetuo teneat, qui deo deseruiat et in suis orationibus nostri perpetuam habeat memoriam. Vt autem ipse ple- banus talem sacerdotem tenere possit, sibi et ecclesie sue predicte de meis hereditariis et paternis bonis in remedium ipsius fratris mei Nicolai et meorum progenitorum et ob salutem meam do et presen- tibus resigno septem sexagenas cum sex grossis annui et perpetui census in villis Chrachezan et Tupess in plebe parochialis ecclesie in Nyemezicz situatis, videlicet in Chrachczan super sex laneos, quorum quinque lanei annuatim equaliter soluunt quilibet per quin- quaginta grossos in toto, videlicet in festo sancti Georgii sedecim grossos et totidem in festo sancti Galli, citra vero festum assump- cionis beate Marie pro robota per decem et octo grossos; sextus vero laneus in quolibet terminorum predictorum propter augmentum Fontes. Abth. II. Bd. XXIII. 11
Strana 162
162 hereditatis soluit per viginti grossos, et illum laneum colunt Petrus et Nicolaus, secundum vero laneum tenet Mathias, tercium Blahut et Jessko, quartum Borso cum Nicolao, quintum Wytko, sextum Vrsus. Item Radussko ibidem vndecim grossos. In villa vero Tupess Lau- rencius tenet septem quartalia, de quibus annuatim in terminis con- suetis soluit centum et quinque grossos, specialiter eciam in villa Niemczicz predicta quadraginta octo grossi (sic) in vno laneo, quem tenet Andreas dictus Zagiecz, et idem soluit sex grossos de alia he- reditate sua, quam ibidem possidet. Pretacte ecclesie in Stryczicz dono et assigno pro lumine perpetuo, quod ante corpus domini in- staurari debet et foueri die noctuque, ne temerarie extingwatur, et predictus plebanus ad supplendam sexagenam pro dicto lumine a Raduskone in Chrachezan sex grossos recipiendo singulis annis assignabit. Nam de hiis censibus ego tres sexagenas de proprio do- naui, residuum vero Cunczmannus plebanus cum sua plebe persolue- runt. Prefatum quoque censum seu hereditatem in Chrachczan et Tupess ac Nyemczicz sic donatam libere perpetue et hereditarie presentibus resigno cum omnibus fructibus libertatibus vtilitatibus obuencionibus et pertinenciis suis, quocunque nomine censeantur, necnon pleno dominio, prout ego illa possedi, promittens bona et sincera fide vnacum fideiussoribus meis Petro dicto Zidkone de Bo- recznicz et Potro (sic) dicto de Dunowicz, dictam hereditatem cum suis pertinenciis contra quainlibet personam sub penis in talibus con- suetis jure terre disbrigare. Dictus quoque dominus Cunezmannus plebanus et sui vniuersi successores debent et tenentur prelibato sacerdoti seu vicario de pretactis redditibus aut de fructibus sue ecclesie vltra expensas suas, quas sibi caritatiue secum porriget, tres sexagenas singulis annis assignare cum scitu domini Onsonis vel suorum heredum et suorum parrochialium pro ipsius vicarii expensis et anniuersario inferius expressato, residue quatuor sexagene plebano remanebunt. Idem eciam plebanus debet singulis sabbatis diebus perpetuo missam de beata virgine sub nota tenere et feriis secundis pro omnibus fidelibus defunctis similiter missam decantare. Insuper singulis annis perpetue plebanus, qui pro tempore fuerit, facere te- netur vnum anniuersarium sequenti die post dedicacionem einsdem ecclesie. Si vero illum diem festum aliquod occuparet, tune die sequenti quatuor missas vnam sub nota et tres lectas tenendo pro- animabus meorum progenitorum, videlicet Abssiconis genitoris mei
162 hereditatis soluit per viginti grossos, et illum laneum colunt Petrus et Nicolaus, secundum vero laneum tenet Mathias, tercium Blahut et Jessko, quartum Borso cum Nicolao, quintum Wytko, sextum Vrsus. Item Radussko ibidem vndecim grossos. In villa vero Tupess Lau- rencius tenet septem quartalia, de quibus annuatim in terminis con- suetis soluit centum et quinque grossos, specialiter eciam in villa Niemczicz predicta quadraginta octo grossi (sic) in vno laneo, quem tenet Andreas dictus Zagiecz, et idem soluit sex grossos de alia he- reditate sua, quam ibidem possidet. Pretacte ecclesie in Stryczicz dono et assigno pro lumine perpetuo, quod ante corpus domini in- staurari debet et foueri die noctuque, ne temerarie extingwatur, et predictus plebanus ad supplendam sexagenam pro dicto lumine a Raduskone in Chrachezan sex grossos recipiendo singulis annis assignabit. Nam de hiis censibus ego tres sexagenas de proprio do- naui, residuum vero Cunczmannus plebanus cum sua plebe persolue- runt. Prefatum quoque censum seu hereditatem in Chrachczan et Tupess ac Nyemczicz sic donatam libere perpetue et hereditarie presentibus resigno cum omnibus fructibus libertatibus vtilitatibus obuencionibus et pertinenciis suis, quocunque nomine censeantur, necnon pleno dominio, prout ego illa possedi, promittens bona et sincera fide vnacum fideiussoribus meis Petro dicto Zidkone de Bo- recznicz et Potro (sic) dicto de Dunowicz, dictam hereditatem cum suis pertinenciis contra quainlibet personam sub penis in talibus con- suetis jure terre disbrigare. Dictus quoque dominus Cunezmannus plebanus et sui vniuersi successores debent et tenentur prelibato sacerdoti seu vicario de pretactis redditibus aut de fructibus sue ecclesie vltra expensas suas, quas sibi caritatiue secum porriget, tres sexagenas singulis annis assignare cum scitu domini Onsonis vel suorum heredum et suorum parrochialium pro ipsius vicarii expensis et anniuersario inferius expressato, residue quatuor sexagene plebano remanebunt. Idem eciam plebanus debet singulis sabbatis diebus perpetuo missam de beata virgine sub nota tenere et feriis secundis pro omnibus fidelibus defunctis similiter missam decantare. Insuper singulis annis perpetue plebanus, qui pro tempore fuerit, facere te- netur vnum anniuersarium sequenti die post dedicacionem einsdem ecclesie. Si vero illum diem festum aliquod occuparet, tune die sequenti quatuor missas vnam sub nota et tres lectas tenendo pro- animabus meorum progenitorum, videlicet Abssiconis genitoris mei
Strana 163
163 Czadkonis canonici Pragensis et Nicolai pretacti fratrum meorum domini Swathomiri de Nyemezicz patrui mei et Johannis filii ipsius omniumque meorum predecessorum necnon post decursum vite mee et domine Marusse genitricis mee pro animabus nostris ac ipsius domini Cunczmanni plebani et suorum parochialium, qui huius rei sunt fundatores, ipsorumque quoque auimas in wlgari plebe recomen- dando. Isto eciam adicto, quandocunque plebanus, qui pro tempore fuerit, careret vicario et nollet monitus illum recuperare aut anni- uersarium siue missas pretactas non teneret, extunc elapsis quin- decim diebus scitu domini archiepiscopi aut suorum officialium cen- sus et fructus huiusmodi datus occassione ipsius vicarii per pretactum dominum Onsonem vel suos heredes necnon per vitricum ecclesie in plebezanos tolli debet et dari cum testimonio eiusdem plebani pro fabrica ecclesie ipsius et pauperibus et hoc secundum temporibus numerum debitum et negligenciam commissam computando. Quan- docunque plebanus huiusmodi reassumeret absque omni impedi- mento, iterum censum debitum et fructus huiusmodi rehabere debet et hoc singulis annis propter singulas negligentias obseruando. Si vero idem plebanus vno anno integro vel pluribus negligeret aut nollet tenere talem vicarium, extunc super redditibus predictis cum scitu decani districtus illius antedictus dominus Onso cum suis here- dibus necnon parochiales licite per se poterunt, talem sacerdotem, qui omnia onera pretacta sufferat, locare, qui tamen plebano obedire debet in licitis et honestis et illum circa eandem tenere ecclesiam, quousque plebanus beniuole vicarium, vt premittitur, reassumat. Non licebit autem michi predicto Onsoni successoribusque meis, aliquem ibidem locare presbyterum vt premittitur, nisi plebanus predictus aut sui successores nollent aliquem ydoneum presbyterum tenere pro vicario premisso. Supplico igitur reuerendissimo in Christo patri et domino domino Johanni sancte Pragensis ecclesie archiepiscopo apostolice sedis legato aut ipsius vicariis in spiritualibus, vt de solita benignitate et in augmentum diuini cultus predictas meas donacionem ordinacionem et disposicionem auctoritate ordinaria dignetur confir- mare approbare et ratificare, redditusque prescriptos ecclesiasticis redditibus cum libertate et immunitate ascribere et cum interposi- cione decreti annotare. In quorum omnium testimonium et robur perpetue valiturum sigillum meum vnacum sigillis fideiussorum meo- rum Petri dicti Zidek et Petri dicti Dunowecz necnon nobilium
163 Czadkonis canonici Pragensis et Nicolai pretacti fratrum meorum domini Swathomiri de Nyemezicz patrui mei et Johannis filii ipsius omniumque meorum predecessorum necnon post decursum vite mee et domine Marusse genitricis mee pro animabus nostris ac ipsius domini Cunczmanni plebani et suorum parochialium, qui huius rei sunt fundatores, ipsorumque quoque auimas in wlgari plebe recomen- dando. Isto eciam adicto, quandocunque plebanus, qui pro tempore fuerit, careret vicario et nollet monitus illum recuperare aut anni- uersarium siue missas pretactas non teneret, extunc elapsis quin- decim diebus scitu domini archiepiscopi aut suorum officialium cen- sus et fructus huiusmodi datus occassione ipsius vicarii per pretactum dominum Onsonem vel suos heredes necnon per vitricum ecclesie in plebezanos tolli debet et dari cum testimonio eiusdem plebani pro fabrica ecclesie ipsius et pauperibus et hoc secundum temporibus numerum debitum et negligenciam commissam computando. Quan- docunque plebanus huiusmodi reassumeret absque omni impedi- mento, iterum censum debitum et fructus huiusmodi rehabere debet et hoc singulis annis propter singulas negligentias obseruando. Si vero idem plebanus vno anno integro vel pluribus negligeret aut nollet tenere talem vicarium, extunc super redditibus predictis cum scitu decani districtus illius antedictus dominus Onso cum suis here- dibus necnon parochiales licite per se poterunt, talem sacerdotem, qui omnia onera pretacta sufferat, locare, qui tamen plebano obedire debet in licitis et honestis et illum circa eandem tenere ecclesiam, quousque plebanus beniuole vicarium, vt premittitur, reassumat. Non licebit autem michi predicto Onsoni successoribusque meis, aliquem ibidem locare presbyterum vt premittitur, nisi plebanus predictus aut sui successores nollent aliquem ydoneum presbyterum tenere pro vicario premisso. Supplico igitur reuerendissimo in Christo patri et domino domino Johanni sancte Pragensis ecclesie archiepiscopo apostolice sedis legato aut ipsius vicariis in spiritualibus, vt de solita benignitate et in augmentum diuini cultus predictas meas donacionem ordinacionem et disposicionem auctoritate ordinaria dignetur confir- mare approbare et ratificare, redditusque prescriptos ecclesiasticis redditibus cum libertate et immunitate ascribere et cum interposi- cione decreti annotare. In quorum omnium testimonium et robur perpetue valiturum sigillum meum vnacum sigillis fideiussorum meo- rum Petri dicti Zidek et Petri dicti Dunowecz necnon nobilium
Strana 164
164 dominorum meorum Petri Virici et Johannis de Rozemberg et Cuncz- manni plebani ecclesie predicte in Strycziez presentibus duxi appen- denda. Datum in Wlhlaw anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo quinto in die sancti Stanislai martiris. (Folgt nun die Bestätigung durch das Prager Generalvicariat ddo. Prag 30. April 1376. Siehe unten CXLVI.) Acht an Pergamentstreifen befestigte, meist schlecht abgedruckte Siegel in weissem und rothem Wachs. a) Das schon beschriebene S. Vicariatvs. Archiepiscopatvs . Pragensis. b) Dieses wie die folgenden Siegel sind sämmt- lich klein von Form. — Kopf und Hals eines Raubvogels mit zwei hornartigen Federn auf dem Kopfe. — † S .V. . .1. . . c) Ein Helm mit zwei Hör- nern. — † S. Petri . De . Bore . . . d) Schild, worauf ein gehörntes vier- füssiges Thier (ein Hirsch?). — . . etri . De . Dv . . .e) f) g) Die schon bekannten Siegel der Rosenberger Peter, Ulrich und Johann. Diese in rothem Wachs. h) Ein Majuskel C. Die Umschrift ist nicht lesbar. Es ist das Siegel des Stričitzer Pfarrers. CXLIII. 1375. 25. Mai. O. A0. — Wilhelm von Lagau gibt letztwillig dem Abte und Con- vente dee Klostere in Hohenfurt zur Abhaltung von Jahrtagen Zinse in den Dörfern Ranschitz und Schestau. Nouerint vniuersi tam presentis temporis homines quam futuri ad quos presens scriptum fuerit deuolutum, quod ego Wilhelmus de Laucaw in lecto egritudinis mee constitutus sanus tamen mente con- gruaque ratione pervsus cogitans ac mente reuoluens, quod non sit melior ac salubrior animarum exulancium consolacio quam virorum religiosorum in Christo deuotorum frequens et assidua oratio. Igitur ego Wilhelmus prefatus ordinaui et disposui testamentum meum atque vltimam meam voluntatem religiosis viris fratribus abbati et conuentui monasterii in Altovado ordinis Cysterciensis pro pitancia et recreacione perpetuis temporibus in die aniuersarii mei vnam sexagenam grossorum Pragensium denariorum census siue pensionis perpetue tollendam habendam et recipiendam in villa Ranczicz vide- licet quadraginta quatuor grossos Pragenses in hominibus censuandis, scilicet in Nicolao dicto Cocziczka et Stephano fidelium incolarum per me deputatis, quorum hereditates hereditatibus Nicolai et Andree contingunt, et residuos uero sedecim grossos, numerus vnius sexa- gene, vt inpleatur census predicti per me legati et dispositi, fideliter de bonis propriis ordino annis singulis, ut fratribus prefatis in Alto-
164 dominorum meorum Petri Virici et Johannis de Rozemberg et Cuncz- manni plebani ecclesie predicte in Strycziez presentibus duxi appen- denda. Datum in Wlhlaw anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo quinto in die sancti Stanislai martiris. (Folgt nun die Bestätigung durch das Prager Generalvicariat ddo. Prag 30. April 1376. Siehe unten CXLVI.) Acht an Pergamentstreifen befestigte, meist schlecht abgedruckte Siegel in weissem und rothem Wachs. a) Das schon beschriebene S. Vicariatvs. Archiepiscopatvs . Pragensis. b) Dieses wie die folgenden Siegel sind sämmt- lich klein von Form. — Kopf und Hals eines Raubvogels mit zwei hornartigen Federn auf dem Kopfe. — † S .V. . .1. . . c) Ein Helm mit zwei Hör- nern. — † S. Petri . De . Bore . . . d) Schild, worauf ein gehörntes vier- füssiges Thier (ein Hirsch?). — . . etri . De . Dv . . .e) f) g) Die schon bekannten Siegel der Rosenberger Peter, Ulrich und Johann. Diese in rothem Wachs. h) Ein Majuskel C. Die Umschrift ist nicht lesbar. Es ist das Siegel des Stričitzer Pfarrers. CXLIII. 1375. 25. Mai. O. A0. — Wilhelm von Lagau gibt letztwillig dem Abte und Con- vente dee Klostere in Hohenfurt zur Abhaltung von Jahrtagen Zinse in den Dörfern Ranschitz und Schestau. Nouerint vniuersi tam presentis temporis homines quam futuri ad quos presens scriptum fuerit deuolutum, quod ego Wilhelmus de Laucaw in lecto egritudinis mee constitutus sanus tamen mente con- gruaque ratione pervsus cogitans ac mente reuoluens, quod non sit melior ac salubrior animarum exulancium consolacio quam virorum religiosorum in Christo deuotorum frequens et assidua oratio. Igitur ego Wilhelmus prefatus ordinaui et disposui testamentum meum atque vltimam meam voluntatem religiosis viris fratribus abbati et conuentui monasterii in Altovado ordinis Cysterciensis pro pitancia et recreacione perpetuis temporibus in die aniuersarii mei vnam sexagenam grossorum Pragensium denariorum census siue pensionis perpetue tollendam habendam et recipiendam in villa Ranczicz vide- licet quadraginta quatuor grossos Pragenses in hominibus censuandis, scilicet in Nicolao dicto Cocziczka et Stephano fidelium incolarum per me deputatis, quorum hereditates hereditatibus Nicolai et Andree contingunt, et residuos uero sedecim grossos, numerus vnius sexa- gene, vt inpleatur census predicti per me legati et dispositi, fideliter de bonis propriis ordino annis singulis, ut fratribus prefatis in Alto-
Strana 165
165 vado tempore debito soluant et complete sine omni contradictione qualibet expediant, heredes mei et expedire habent successores uel bonorum meorum hereditarii, qui fuerint et legittimi possessores, tamen sic dispono et habere volo, quod heredes mei et successores, quandocunque voluerint et potuerint, solummodo et tantum iam dictos sedecim grossos cum tribus sexagenis grossorum Pragensium circa ipsum abbatem et conuentum debent exsoluere atque possunt et ipsi eisdem sexagenis cum tribus alium censum sedecim grossorum certum emendo teneb untur comparare. Eciam lego dispono et ordino in villa Schestaw pro remedio et salute anime honesti viri amici mei bone recordacionis Jenischii de Mesipoczye viginti quinque grossos per- petui census in dimidio laneo tenendos, quem Andreas dictus Twaroch possidere dinoscitur, cuius quidem dimidii lanei fines agris uel here- ditatibus Wanconis Sdenconis et Vlrici dicti Heureufel sunt contin- gentes. Ita videlicet, vt in festo quolibet sancti Dyonisii in die ani- uersarii mei memoriam anime mee predecessorumque meorum in missis et orationibus eorum iuxta debitam ipsorum exigentiam ordinis perpetuo ac iugiter debeant habere, similiter in festo quoque natiui- tatis beate virginis Marie aniuersarium annis perpetuis Jenischio et memoria salutaris sorumque predecessorum sint deuote celebraturi. Et ut conuentus eodem in tempore communiter in refectorio in victu temporaliter ac corporaliter de prouidencia ipsus pitanciarii, qui pro tempore fuerit, primo in die aniuersarii mei honestius et melius, sicut fieri poterit, de vna sexagena grossorum Pragensium denariorum deinde in die aniuersarium Jenischio cum peragetur, de viginti quin- que grossis denariorum Pragensium eorundem pie ministrando recreetur. Quapropter ego Johannes de Laucaw recognosco per presentes publice et fateor in hiis scriptis voluntatem et ordina- cionem genitoris mei Wilhelmi pie recordacionis prefati, quam fecit et disposuit pro salute anime sue predecessorumque suorum necnon Jenischii prenominati cum ceteris amicis meis subnotatis ratam habere atque gratam et perpetue inuiolabiliter obseruare ymmo fide pura sine omni dolo et fraude predictis dominis et fratribus cenobii in Altovado, quandocunque emptionem pro censu aliquo ipsis, qui placebit, fecerant et me de illis supradictis tribus sexagenis, de qui- bus census sedecim grossorum Pragensium a bonis michi, que pater dimisit et reliquit, diruantur, habuerint monitum infra spacium xueim ebdomadarum uel trium mensium ipsas promitto sine omni protrac-
165 vado tempore debito soluant et complete sine omni contradictione qualibet expediant, heredes mei et expedire habent successores uel bonorum meorum hereditarii, qui fuerint et legittimi possessores, tamen sic dispono et habere volo, quod heredes mei et successores, quandocunque voluerint et potuerint, solummodo et tantum iam dictos sedecim grossos cum tribus sexagenis grossorum Pragensium circa ipsum abbatem et conuentum debent exsoluere atque possunt et ipsi eisdem sexagenis cum tribus alium censum sedecim grossorum certum emendo teneb untur comparare. Eciam lego dispono et ordino in villa Schestaw pro remedio et salute anime honesti viri amici mei bone recordacionis Jenischii de Mesipoczye viginti quinque grossos per- petui census in dimidio laneo tenendos, quem Andreas dictus Twaroch possidere dinoscitur, cuius quidem dimidii lanei fines agris uel here- ditatibus Wanconis Sdenconis et Vlrici dicti Heureufel sunt contin- gentes. Ita videlicet, vt in festo quolibet sancti Dyonisii in die ani- uersarii mei memoriam anime mee predecessorumque meorum in missis et orationibus eorum iuxta debitam ipsorum exigentiam ordinis perpetuo ac iugiter debeant habere, similiter in festo quoque natiui- tatis beate virginis Marie aniuersarium annis perpetuis Jenischio et memoria salutaris sorumque predecessorum sint deuote celebraturi. Et ut conuentus eodem in tempore communiter in refectorio in victu temporaliter ac corporaliter de prouidencia ipsus pitanciarii, qui pro tempore fuerit, primo in die aniuersarii mei honestius et melius, sicut fieri poterit, de vna sexagena grossorum Pragensium denariorum deinde in die aniuersarium Jenischio cum peragetur, de viginti quin- que grossis denariorum Pragensium eorundem pie ministrando recreetur. Quapropter ego Johannes de Laucaw recognosco per presentes publice et fateor in hiis scriptis voluntatem et ordina- cionem genitoris mei Wilhelmi pie recordacionis prefati, quam fecit et disposuit pro salute anime sue predecessorumque suorum necnon Jenischii prenominati cum ceteris amicis meis subnotatis ratam habere atque gratam et perpetue inuiolabiliter obseruare ymmo fide pura sine omni dolo et fraude predictis dominis et fratribus cenobii in Altovado, quandocunque emptionem pro censu aliquo ipsis, qui placebit, fecerant et me de illis supradictis tribus sexagenis, de qui- bus census sedecim grossorum Pragensium a bonis michi, que pater dimisit et reliquit, diruantur, habuerint monitum infra spacium xueim ebdomadarum uel trium mensium ipsas promitto sine omni protrac-
Strana 166
166 cione cum promptis tantum fideliter numerando expedire, uel si placebit ipsos circa venditores ipsorum de iam dictis tribus sexa- genis grossorum facere quittos liberos omnino et solutos. Si uera negligencia quocunque modo aliqua hoc facere et inplere tardarem, extunc ego Johannes prefatus uel aliquis amicorum meorum de in- frascriptis vnus cum equo tantum reuolutis habita monicione tribus mensibus complete statim in ciuitate Rosenberchk ad prestandum obstagium solito more et consueto in domum honesti hospitis, que sibi demonstrata fuerit, intrare debet et exinde nullatenus exire tamdiu, quousque de dampnis singulis, que dixerint se percopisse (sic), ipsis fuerit et de pecunia capitali plenariter satisfactum. Tamen ita, quod sepedicti fratres diem anniuersarium patris mei et suorum predecessorum meorumque amicorum et Jenischii, secundum quod prius est expressatum perpetue sint celebraturi. In casu uero, vbi ipsi hoc non facerent, quod tunc amicus noster propinquior potest ac licite poterit vnum quemcunque hominem censualem monasterii uel duos in ciuitatibus seu locis propriis pro vno fercone grossorum gratia nulla mediante tantum arestare. Et hoc singulis annis amicus noster habet facere in casu, vbi negligentia quecunque in anniuer- sario patris mei et Jenischii committeretur, similiter faciendo, quous- que pitancia dandi obmissa ad plenum restauretur. Et ut testamento ordinacioni legacioni statuto et promisso predictis nullus aliquando valeat contraire vel se opponi, sigillum meum vna cum sigillis ami- corum meorum videlicet honorabilis viri domini Bohunconis plebani in Budweys Prziblini de Petrowitz et Johannis de Swietow presen- tibus sunt appensa. Datum anno domini millesimo trecentesimo sep- tuagesimo quinto feria sexta in die sancti Vrbani pape et martiris gloriosi. Vier kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) Ein in drei Felder getheilter Schild. — † S . Johannis . De . Slowkov. b) Schlecht abgedruckt. St . Nicolaus. — . . . neon . . . c) Ein durch drei schmale Blätter in drei Felder getheilter Schild. — † S. Pzryblini .D . Pe- trowicz. d) Ein durch drei Federn in drei Felder getheilter Schild. — S. Jes- conis . De . Swienow.
166 cione cum promptis tantum fideliter numerando expedire, uel si placebit ipsos circa venditores ipsorum de iam dictis tribus sexa- genis grossorum facere quittos liberos omnino et solutos. Si uera negligencia quocunque modo aliqua hoc facere et inplere tardarem, extunc ego Johannes prefatus uel aliquis amicorum meorum de in- frascriptis vnus cum equo tantum reuolutis habita monicione tribus mensibus complete statim in ciuitate Rosenberchk ad prestandum obstagium solito more et consueto in domum honesti hospitis, que sibi demonstrata fuerit, intrare debet et exinde nullatenus exire tamdiu, quousque de dampnis singulis, que dixerint se percopisse (sic), ipsis fuerit et de pecunia capitali plenariter satisfactum. Tamen ita, quod sepedicti fratres diem anniuersarium patris mei et suorum predecessorum meorumque amicorum et Jenischii, secundum quod prius est expressatum perpetue sint celebraturi. In casu uero, vbi ipsi hoc non facerent, quod tunc amicus noster propinquior potest ac licite poterit vnum quemcunque hominem censualem monasterii uel duos in ciuitatibus seu locis propriis pro vno fercone grossorum gratia nulla mediante tantum arestare. Et hoc singulis annis amicus noster habet facere in casu, vbi negligentia quecunque in anniuer- sario patris mei et Jenischii committeretur, similiter faciendo, quous- que pitancia dandi obmissa ad plenum restauretur. Et ut testamento ordinacioni legacioni statuto et promisso predictis nullus aliquando valeat contraire vel se opponi, sigillum meum vna cum sigillis ami- corum meorum videlicet honorabilis viri domini Bohunconis plebani in Budweys Prziblini de Petrowitz et Johannis de Swietow presen- tibus sunt appensa. Datum anno domini millesimo trecentesimo sep- tuagesimo quinto feria sexta in die sancti Vrbani pape et martiris gloriosi. Vier kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) Ein in drei Felder getheilter Schild. — † S . Johannis . De . Slowkov. b) Schlecht abgedruckt. St . Nicolaus. — . . . neon . . . c) Ein durch drei schmale Blätter in drei Felder getheilter Schild. — † S. Pzryblini .D . Pe- trowicz. d) Ein durch drei Federn in drei Felder getheilter Schild. — S. Jes- conis . De . Swienow.
Strana 167
167 CXLIV. 1375. 24. August. 0. A0. — Proschko von Rakow verkauft den Herren Peter und Johann von Rosenberg und der Rosenberger Pfarrkirche das Dorf Quassow nebst drei Zinsholden im Dorfe Nirschlern um 70 Schock Prager Groschen. Ego Proczko dictus de Rakow vnacum heredibus meis tenore presentium recognosco publice protestans vniuersis, quod matura deliberacione sanoque amicorum meorum consilio prehabitis ac de consensu et bona voluntate domine Juthe consortis mee dilecte de meis liberis hereditatibus villam integram Quassow dictam et tres incolas seu homines censuales in villa Korithy nunccupata cum agris cultis et incultis censibus emendis honoranciis robotis siluis rubetis promontoriis aquis aquarumve decursibus pratis pascuis communita- tibus utilitatibus singulis juribus et prouentibus ac pleno dominio omnique libertate ab antiquo ad eam spectantibus, prout ipsa omnia in suis metis limitata sunt et distincta, nobi libus dominis Petro et Jo- hanni de Rosemberg et ecclesie parrochiali in Rosemberch rite et legittime uendidi pro septuaginta sexagenis grossorum Pragensium denariorum jure hereditario ad habendum vtifruendum regendum possidendum perpetuis temporibus pacifice libere et quiete, velut egomet et antecessores mei eadem bona hucusque omni cessante impedimento tenui et tenuerunt, quas quidem septuaginta sexagenas grossorum memoratas me fateor integraliter et ex toto percepisse. Volens igitur dictos dominos et ecclesiam in Rosemberch in huius- modi empcione certos reddere et securos, ipsis amicos meos karis- simos strennuos dominos videlicet Jaroschium de Styekna et March- quardum de Poresching dictorum bonorum fideiussores et disbriga- tores duxi statuendos, promittens nichilominus bona fide vnacum eisdem manu coniuncta indiuisim, eadem bona cum singulis suis pertinentiis superius ennarratis a quolibet homine ea impetente seu impetere volente disbrigare et omnimode libertare iuxta ritum et formam juris terre regni Boemie hactenus obseruatam. In casu vero, ubi dictum Proczkonem priusquam dominam Jutham conthoralem ipsius viam vniuerse carnis ingredi contingeret, extune nos Jaro- schius de Stiekna et Marchquardus de Porziessin fideiussores ante- dicti promittimus bona fide absque dolo dictam empcionem et bona post mortem ipsius Proczkonis a prefata domina Juta sorore nostra
167 CXLIV. 1375. 24. August. 0. A0. — Proschko von Rakow verkauft den Herren Peter und Johann von Rosenberg und der Rosenberger Pfarrkirche das Dorf Quassow nebst drei Zinsholden im Dorfe Nirschlern um 70 Schock Prager Groschen. Ego Proczko dictus de Rakow vnacum heredibus meis tenore presentium recognosco publice protestans vniuersis, quod matura deliberacione sanoque amicorum meorum consilio prehabitis ac de consensu et bona voluntate domine Juthe consortis mee dilecte de meis liberis hereditatibus villam integram Quassow dictam et tres incolas seu homines censuales in villa Korithy nunccupata cum agris cultis et incultis censibus emendis honoranciis robotis siluis rubetis promontoriis aquis aquarumve decursibus pratis pascuis communita- tibus utilitatibus singulis juribus et prouentibus ac pleno dominio omnique libertate ab antiquo ad eam spectantibus, prout ipsa omnia in suis metis limitata sunt et distincta, nobi libus dominis Petro et Jo- hanni de Rosemberg et ecclesie parrochiali in Rosemberch rite et legittime uendidi pro septuaginta sexagenis grossorum Pragensium denariorum jure hereditario ad habendum vtifruendum regendum possidendum perpetuis temporibus pacifice libere et quiete, velut egomet et antecessores mei eadem bona hucusque omni cessante impedimento tenui et tenuerunt, quas quidem septuaginta sexagenas grossorum memoratas me fateor integraliter et ex toto percepisse. Volens igitur dictos dominos et ecclesiam in Rosemberch in huius- modi empcione certos reddere et securos, ipsis amicos meos karis- simos strennuos dominos videlicet Jaroschium de Styekna et March- quardum de Poresching dictorum bonorum fideiussores et disbriga- tores duxi statuendos, promittens nichilominus bona fide vnacum eisdem manu coniuncta indiuisim, eadem bona cum singulis suis pertinentiis superius ennarratis a quolibet homine ea impetente seu impetere volente disbrigare et omnimode libertare iuxta ritum et formam juris terre regni Boemie hactenus obseruatam. In casu vero, ubi dictum Proczkonem priusquam dominam Jutham conthoralem ipsius viam vniuerse carnis ingredi contingeret, extune nos Jaro- schius de Stiekna et Marchquardus de Porziessin fideiussores ante- dicti promittimus bona fide absque dolo dictam empcionem et bona post mortem ipsius Proczkonis a prefata domina Juta sorore nostra
Strana 168
168 eo modo et jure, ut premittitur, libertare et disbrigare. Si vero, quod absit, eadem bona cum omnibus suis appendiciis superius ex- pressis disbrigare et libertare non possemus, extunc de tot et tam bonis nostris liberis hereditatibus, provt dicta bona se extendunt, parte tercia superaucta prefatis dominis ac ecclesie in Rosemberch condescendere ipsosque desuper transducere promittimus et debemus omni occasione et contradictione procul motis. In casu, quo nos eciam in huiusmodi bonorum disbrigacione aut aliorum in tercia parte plus valentium condescensione contrarii essemus et negli- gentes, extune ambo, quamprimum moniti fuerimus, quiuis cum vno famulo et duobus equis in ciuitate Chrumpnaw in hospicio nobis specialiter deputato obstagium debitum et consuetum tenebimur obseruare, in eodem tam diu continuantes, quousque omnia premissa vnacum dampnis exinde contractis, que legittime et probabiliter poterint demonstrari, totaliter per nos expleta fuerint et persoluta cum effectu. Nos quoque Jarosschius de Stieknye et Marchquardus de Poresching supradicti recognoscimus, nos esse veros et legittimos predictorum bonorum disbrigatores, promittentes bona nostra fide omnia et singula superius contenta dolo et fraude absentibus fideliter adimplere. Vt autem cuncta premissa in singulis suis punctis et clausulis rata permaneant atque firma, sepedictis dominis et ecclesie in Rosemberg presentes damus litteras nostrorum roboratas appen- sione sigillorum. Sub anno domini millesimo trecentesimo septua- gesimo quinto die sancti Bartholomei apostoli gloriosi. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs.— a) Schild mit einem Hirschgeweih (?). — † S. Proczko . De . Rachow. b) Schild mit einem Pfeil. — † S. Jarosii . De . Stiekna. c) Das bekannte Siegel Marquard’s von Poreschin. CXLV. 1376. 1. Jänner. 0. A0. — Abt Otto und der Convent in Hohenfurt verpflichten sich für eine ihrem Kloster von den fünf Söhnen des Gregor von Hörschlag gemachte Schenkung von 24 Schocken Prager Groschen zur Abhaltung von vier Meesen in jeder Woche am St. Wenzels-Altare. Nos frater Otto abbas totusque conuentus monasterii in Altouado ordinis Cysterciensis Pragensis dyocesis tenore presencium prote- stamur vniuersis, quod honesti viri dominus Zytwinus de Ebnaw, Benechsius de Herslag, Quonradus de Troyanow, Nicolaus de Perne
168 eo modo et jure, ut premittitur, libertare et disbrigare. Si vero, quod absit, eadem bona cum omnibus suis appendiciis superius ex- pressis disbrigare et libertare non possemus, extunc de tot et tam bonis nostris liberis hereditatibus, provt dicta bona se extendunt, parte tercia superaucta prefatis dominis ac ecclesie in Rosemberch condescendere ipsosque desuper transducere promittimus et debemus omni occasione et contradictione procul motis. In casu, quo nos eciam in huiusmodi bonorum disbrigacione aut aliorum in tercia parte plus valentium condescensione contrarii essemus et negli- gentes, extune ambo, quamprimum moniti fuerimus, quiuis cum vno famulo et duobus equis in ciuitate Chrumpnaw in hospicio nobis specialiter deputato obstagium debitum et consuetum tenebimur obseruare, in eodem tam diu continuantes, quousque omnia premissa vnacum dampnis exinde contractis, que legittime et probabiliter poterint demonstrari, totaliter per nos expleta fuerint et persoluta cum effectu. Nos quoque Jarosschius de Stieknye et Marchquardus de Poresching supradicti recognoscimus, nos esse veros et legittimos predictorum bonorum disbrigatores, promittentes bona nostra fide omnia et singula superius contenta dolo et fraude absentibus fideliter adimplere. Vt autem cuncta premissa in singulis suis punctis et clausulis rata permaneant atque firma, sepedictis dominis et ecclesie in Rosemberg presentes damus litteras nostrorum roboratas appen- sione sigillorum. Sub anno domini millesimo trecentesimo septua- gesimo quinto die sancti Bartholomei apostoli gloriosi. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs.— a) Schild mit einem Hirschgeweih (?). — † S. Proczko . De . Rachow. b) Schild mit einem Pfeil. — † S. Jarosii . De . Stiekna. c) Das bekannte Siegel Marquard’s von Poreschin. CXLV. 1376. 1. Jänner. 0. A0. — Abt Otto und der Convent in Hohenfurt verpflichten sich für eine ihrem Kloster von den fünf Söhnen des Gregor von Hörschlag gemachte Schenkung von 24 Schocken Prager Groschen zur Abhaltung von vier Meesen in jeder Woche am St. Wenzels-Altare. Nos frater Otto abbas totusque conuentus monasterii in Altouado ordinis Cysterciensis Pragensis dyocesis tenore presencium prote- stamur vniuersis, quod honesti viri dominus Zytwinus de Ebnaw, Benechsius de Herslag, Quonradus de Troyanow, Nicolaus de Perne
Strana 169
169 et Dworsata de Herslag, filii domini Gregorii pie recordacionis de Herslag, donauerunt nobis et monasterio nostro viginti quatuor sexagenas grossorum Pragensium paratorum, pro quibus cenobio nostro ad officium pitancie nostre certos reditus perpetue comparare debemus, volentes eciam pro temporalibus bonis spiritualia recom- pensare, prout decet, beniuole subicimus nos ad tale onus, vt in altari sancti Wenceslai ibidem in nostro monasterio singulis ebdo- madis quatuor missas pro salute eorum et animabus predecessorum ipsorum celebrare promittimus sine intermissione. Quod si vmquam, quod absit, obmitteremus causa quacunque emergente, extunc prior noster, qui officium huiusmodi instaurare debuit et neglexit et post ternam monicionem non recuperauit, omnino de officio prioratus mox debet deponi. Insuper fatemur, quod pro decima in curia Herslag donata monasterio per dominum Czenconem et Dominicum eorum predecessores tenemur et obligamur, singulis diebus perpetue vnum lumen in summo altari in choro infra officium misse pro eisdem predecessoribus instaurare et fouere. Harum nostrarum testimonio litterarum cum nostrorum apensione sigillorum. Datum et actum anno domini M° CCC° lxxvj° in die circumcisionis domini. Die Siegel sind nicht mehr vorhanden. CXLVI. 1376. 30. April. Prag. — Jenczo, Propet zum heiligen Kreuz in Breslau, und Johann, Dechant von S. Apolinar in Prag, Generalvicare in spiritualibus des Erzbischofs Johann von Prag, bestätigen die Stiftung der Vicarie in Stricitz. Nos quoque Jenczo prepositus sancte crucis Wratislauiensis et Johannes decanus sancti Appollinaris Pragensis ecclesiarum, vicarii in spiritualibus reuerendissimi in Christo patris et domini domini Johannis sancte Pragensis ecclesie archiepiscopi apostolice sedis legati, generales attendentes predictam donacionem ac omnia et sin- gula suprascripta ex zelo deuocionis procedere ac diuinum cultum augere ipsam ac omnia et singula suprascripta in suis punctis et clausulis autorisamus ratificamus approbamus et ex certa nostra scien- cia auctoritate ordinaria confirmamus, ipsosque census et redditus ecclesie predicte incorporamus vnimus et applicamus ac inter census et redditus ecclesiasticos de cetero volumus reputari. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri sigillique vicariatus nostri appen-
169 et Dworsata de Herslag, filii domini Gregorii pie recordacionis de Herslag, donauerunt nobis et monasterio nostro viginti quatuor sexagenas grossorum Pragensium paratorum, pro quibus cenobio nostro ad officium pitancie nostre certos reditus perpetue comparare debemus, volentes eciam pro temporalibus bonis spiritualia recom- pensare, prout decet, beniuole subicimus nos ad tale onus, vt in altari sancti Wenceslai ibidem in nostro monasterio singulis ebdo- madis quatuor missas pro salute eorum et animabus predecessorum ipsorum celebrare promittimus sine intermissione. Quod si vmquam, quod absit, obmitteremus causa quacunque emergente, extunc prior noster, qui officium huiusmodi instaurare debuit et neglexit et post ternam monicionem non recuperauit, omnino de officio prioratus mox debet deponi. Insuper fatemur, quod pro decima in curia Herslag donata monasterio per dominum Czenconem et Dominicum eorum predecessores tenemur et obligamur, singulis diebus perpetue vnum lumen in summo altari in choro infra officium misse pro eisdem predecessoribus instaurare et fouere. Harum nostrarum testimonio litterarum cum nostrorum apensione sigillorum. Datum et actum anno domini M° CCC° lxxvj° in die circumcisionis domini. Die Siegel sind nicht mehr vorhanden. CXLVI. 1376. 30. April. Prag. — Jenczo, Propet zum heiligen Kreuz in Breslau, und Johann, Dechant von S. Apolinar in Prag, Generalvicare in spiritualibus des Erzbischofs Johann von Prag, bestätigen die Stiftung der Vicarie in Stricitz. Nos quoque Jenczo prepositus sancte crucis Wratislauiensis et Johannes decanus sancti Appollinaris Pragensis ecclesiarum, vicarii in spiritualibus reuerendissimi in Christo patris et domini domini Johannis sancte Pragensis ecclesie archiepiscopi apostolice sedis legati, generales attendentes predictam donacionem ac omnia et sin- gula suprascripta ex zelo deuocionis procedere ac diuinum cultum augere ipsam ac omnia et singula suprascripta in suis punctis et clausulis autorisamus ratificamus approbamus et ex certa nostra scien- cia auctoritate ordinaria confirmamus, ipsosque census et redditus ecclesie predicte incorporamus vnimus et applicamus ac inter census et redditus ecclesiasticos de cetero volumus reputari. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri sigillique vicariatus nostri appen-
Strana 170
170 sione iussimus communiri. Datum Prage anno domini millesimo tre- centesimo septuagesimo sexto die ultima mensis Aprilis. Das Siegel beschrieben bei der Urkunde CXLII. CXLVII. 1377. 4. März. O. AO. — Johann, Pfarrer in Rosenberg, verkauft den Dörflern Paul und Swacho nach emphyteutischem Rechte den Hof im Dorfe Kwassow um 22 Talente Wiener Pfenninge und gegen Entrichtung eines jährlichen Zinse, von zwei Talenten Pfenninge derselben Münze. Nouerint presencium inspectores vel auditores vniuersi, quod ego Johannes rector ecclesie parrochialis in Rosenberg matura pre- habita deliberacione cum scitu et consilio nobilium dominorum Petri et Johannis de Rosenberg dominorum meorum graciosorum curiam in villa dicta Kwasow sitam, in qua Benessius dictus Haracher et Proczko successor suus olim residenciam tenuerunt corporalem, cum omnibus agris suis cultis et incultis rubetis pratis pascuis omnibus- que et singulis aliis juribus et prouentibus ad eandem spectantibus provt ego et alii antecessores mei tenuere, honestis Paulo et Swa- choni villanis ac eorum heredibus jure emphiotetico possidendam et tenendam rite et legittime vendidi pro viginti duobus ta-[lent�]is denariorum Wyennensium, quas quidem peccunias integraliter per- soluerunt hoc adiecto, quod di-[eti vill-Jani et heredes eorum michi omnibusque successoribus meis [futur-]is plebanis de eadem curia singulis a-[nnis] nomine census duo talenta denariorum Wyennen- sium [in festis] sanctorum videlicet Jeorgii et Galli diuisim censua- bunt. Item circa festum penthecostes quinquaginta oua sex pullos duos caseos quatuor denarios Wiennenses valentes duos falcatores et duos rastratores feni censuare tenebuntur et debebunt. Promittens bona fide meo ac successorum meorum nomine dictam curiam cum suis appendiciis, vt premittitur, iuxta formam et ritum juris emphio- tetici in terra Boemie actenus obseruatos cum adiutorio dominorum meorum de Rosenberg predictorum disbrigare ac omnimode libertare sine dolo. In quorum omnium robur et euidenciam pleniorem sigillum meum proprium presentibus est appensum. Nos itaque Petrus et Jo- hannes de Rosenberg antedicti recongnoscimus huiusmodi vendicio- nem de scitu et consilio nostris rite et legittime fore factam. In cuius euidens testimonium sigilla nostra ex certa sciencia presentibus
170 sione iussimus communiri. Datum Prage anno domini millesimo tre- centesimo septuagesimo sexto die ultima mensis Aprilis. Das Siegel beschrieben bei der Urkunde CXLII. CXLVII. 1377. 4. März. O. AO. — Johann, Pfarrer in Rosenberg, verkauft den Dörflern Paul und Swacho nach emphyteutischem Rechte den Hof im Dorfe Kwassow um 22 Talente Wiener Pfenninge und gegen Entrichtung eines jährlichen Zinse, von zwei Talenten Pfenninge derselben Münze. Nouerint presencium inspectores vel auditores vniuersi, quod ego Johannes rector ecclesie parrochialis in Rosenberg matura pre- habita deliberacione cum scitu et consilio nobilium dominorum Petri et Johannis de Rosenberg dominorum meorum graciosorum curiam in villa dicta Kwasow sitam, in qua Benessius dictus Haracher et Proczko successor suus olim residenciam tenuerunt corporalem, cum omnibus agris suis cultis et incultis rubetis pratis pascuis omnibus- que et singulis aliis juribus et prouentibus ad eandem spectantibus provt ego et alii antecessores mei tenuere, honestis Paulo et Swa- choni villanis ac eorum heredibus jure emphiotetico possidendam et tenendam rite et legittime vendidi pro viginti duobus ta-[lent�]is denariorum Wyennensium, quas quidem peccunias integraliter per- soluerunt hoc adiecto, quod di-[eti vill-Jani et heredes eorum michi omnibusque successoribus meis [futur-]is plebanis de eadem curia singulis a-[nnis] nomine census duo talenta denariorum Wyennen- sium [in festis] sanctorum videlicet Jeorgii et Galli diuisim censua- bunt. Item circa festum penthecostes quinquaginta oua sex pullos duos caseos quatuor denarios Wiennenses valentes duos falcatores et duos rastratores feni censuare tenebuntur et debebunt. Promittens bona fide meo ac successorum meorum nomine dictam curiam cum suis appendiciis, vt premittitur, iuxta formam et ritum juris emphio- tetici in terra Boemie actenus obseruatos cum adiutorio dominorum meorum de Rosenberg predictorum disbrigare ac omnimode libertare sine dolo. In quorum omnium robur et euidenciam pleniorem sigillum meum proprium presentibus est appensum. Nos itaque Petrus et Jo- hannes de Rosenberg antedicti recongnoscimus huiusmodi vendicio- nem de scitu et consilio nostris rite et legittime fore factam. In cuius euidens testimonium sigilla nostra ex certa sciencia presentibus
Strana 171
171 duximus appendenda. Sub anno domini millesimo trecentesimo sep- tuagesimo septimo quarta die mensis Marcii. Drei an Pergamentstreifen hängende Siegel. — a) Beschädigt, ziemlich gross und in weissem Wachs. — St. Nicolaus. — † S. Johanni . . . . bani- D . . . . enberch. b) und e) Die Siegel Peter's und Johann's von Rosenberg in rothem Wachs wie in CIV. und CXIV. CXLVIII. 1377. 24. Juli. O. AO. — Anna von Lipa, Schwester der Herren Ulrich und Hermann von Neuhaus, verkauft dem Marquard von Mödling das Dorf Buggaus um 266 Schock Prager Groschen. Nos Anna de Lipa tenore presencium publice recognoscimus vniuersis, quod matura deliberacione prehabita ac nostrorum amico- rum de consilio et consensu rite et legitime ac iusto vendicionis tytulo vendidimus necnon vendimus per presentes discreto clienti Marquardo dicto Metlyn suis heredibus et successoribus vniuersis villam nostram dietam Bukausk cum omnibus et singulis ad ipsam spectantibus, videlicet siluis pratis pascuis aquis venacionibus pisca- tionibus agris cultis et incultis plenoque dominio ad eandem perti- nente, per ipsos tenendam et habendam in antea perpetuis tempori- bus libere et hereditarie possidendam, pro ducentis et sexaginta sex sexagenis grossorum Pragensium, quas quidem pecunias nos perce- pisse fatemur integraliter et in toto, promittentes dictis Marquardo heredibus et successoribus suis vna cum fideiussoribus nostris fra- tribus dominis Vlrico et Hermanno de Nouadomo prefatam villam a quolibet homine ipsam impetente secundum conswetudinem regni Bohemie disbrigare. Nos vero Vlricus et Hermannus fratres de Nouadomo recognoscimus, nos fore veros et legitimos dicte ville in Bukausk disbrigatores, in casu autem, vbi pretactam villam, ut pre- fertur, non disbrigaremus secundum conswetudinem regni Bohemye, extunc pertinentie singule et vniuersi dicte ville, quantum se exten- dunt, tantum dicto Marquardo heredibus et successoribus suis in nostra libera hereditate et plus tercie partis in augmento debemus condescendere tam diu, quousque dictis Marquardo heredibus et suis Successoribus dictam villam cum omnibus suis pertinentiis, vt pre- mittitur, debite et finaliter disbrigemus; quod si non faceremus, extune quandocumque per predictum Marquardum heredes seu suos successores moniti fuerimus, tunc quilibet nostrum vna cum prefata
171 duximus appendenda. Sub anno domini millesimo trecentesimo sep- tuagesimo septimo quarta die mensis Marcii. Drei an Pergamentstreifen hängende Siegel. — a) Beschädigt, ziemlich gross und in weissem Wachs. — St. Nicolaus. — † S. Johanni . . . . bani- D . . . . enberch. b) und e) Die Siegel Peter's und Johann's von Rosenberg in rothem Wachs wie in CIV. und CXIV. CXLVIII. 1377. 24. Juli. O. AO. — Anna von Lipa, Schwester der Herren Ulrich und Hermann von Neuhaus, verkauft dem Marquard von Mödling das Dorf Buggaus um 266 Schock Prager Groschen. Nos Anna de Lipa tenore presencium publice recognoscimus vniuersis, quod matura deliberacione prehabita ac nostrorum amico- rum de consilio et consensu rite et legitime ac iusto vendicionis tytulo vendidimus necnon vendimus per presentes discreto clienti Marquardo dicto Metlyn suis heredibus et successoribus vniuersis villam nostram dietam Bukausk cum omnibus et singulis ad ipsam spectantibus, videlicet siluis pratis pascuis aquis venacionibus pisca- tionibus agris cultis et incultis plenoque dominio ad eandem perti- nente, per ipsos tenendam et habendam in antea perpetuis tempori- bus libere et hereditarie possidendam, pro ducentis et sexaginta sex sexagenis grossorum Pragensium, quas quidem pecunias nos perce- pisse fatemur integraliter et in toto, promittentes dictis Marquardo heredibus et successoribus suis vna cum fideiussoribus nostris fra- tribus dominis Vlrico et Hermanno de Nouadomo prefatam villam a quolibet homine ipsam impetente secundum conswetudinem regni Bohemie disbrigare. Nos vero Vlricus et Hermannus fratres de Nouadomo recognoscimus, nos fore veros et legitimos dicte ville in Bukausk disbrigatores, in casu autem, vbi pretactam villam, ut pre- fertur, non disbrigaremus secundum conswetudinem regni Bohemye, extunc pertinentie singule et vniuersi dicte ville, quantum se exten- dunt, tantum dicto Marquardo heredibus et successoribus suis in nostra libera hereditate et plus tercie partis in augmento debemus condescendere tam diu, quousque dictis Marquardo heredibus et suis Successoribus dictam villam cum omnibus suis pertinentiis, vt pre- mittitur, debite et finaliter disbrigemus; quod si non faceremus, extune quandocumque per predictum Marquardum heredes seu suos successores moniti fuerimus, tunc quilibet nostrum vna cum prefata
Strana 172
172 domina Anna sorore nostra vnum clientem honestum cum vno famulo et duobus equis loco nostri in ciuitatem Budways ad obstagium mit- tere debemus ad hospitem per pretactum Marquardum heredes et successores suos nobis deputatum, ibidem obstagiaturi et abinde non exire, quousque sepefatis Marquardo heredibus et suis successoribus plenarie fuerit satisfactum. Elapsis vero quatuordecim diebus nobis obstagiantibus uel non tunc predictus Marquardus heredes aut sui successores plenam et omnimodam habent potestatem, prefatas du- centas et sexaginta sex sexagenas cum augmento tercie partis, prout superius est expressum, conquirere inter Christianos vel Judeos; nostrum super dampnum et omne dampnum, quod ex eo perciperent, promittimus ipsis plene et totaliter resarcire. Et quicumque hanc litteram de prefati Marquardi heredum et successorum suorum bona habuerit voluntate, eidem competit jus omnium premissorum. In cuius rei robur et euidens testimonium nos Anna Vlricus et Hermannus prescripti sigilla nostra presentibus duximus appendenda. Datum anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo septimo in vigilia beati Jacobi apostoli. Drei kleine, an Pergamentstreifen befestigte Siegel in rothem Wachs. — a) Auf einem dreieckigen Schilde zwei kreuzweise gelegte Zweige. — † S. Anne . De . Lipe. b) Einen Schild, worauf eine fünfblättrige Rose, bedeckt ein mit einer Rose gezierter Helm; auf der rechten Seite des Siegels ist ein W und darüber eine Krone mit vier Zinken. — † S. Vllrici . Ivvenis . De . No- vadomo. c) Einen leeren dreieckigen Schild deckt ein Helm mit einer fünf- blättrigen Rose; der Grund ist mit Kreuzchen ausgefüllt. — † S. Hermanni. D . Novadomo. CXLIX. 1377. 15. August. 0. A0. — Marquard von Mödling überträgt auf den Abt und Convent des Klosters zu Hohenfurt alle seine Rechte an dem Dorfe Buggaus. Ego Marquardus dictus Metlyn tenore presencium publice recognosco, quod omne jus, quod hactenus vna cum heredibus meis in villa Bukauxs habui, quam a nobili domina Anna de Lypa cum om- nibus suis pertinenciis iusto empcionis tytulo comparaui, prout in littera super hoc confecta plenius continetur, idem ius in religiosos viros dominos abbatem et conuentum monasterii Altiuadensis pre- sentibus transfero et transfundo pretacto juri cum heredibus meis penitus renuncians et omnino. In cuius rei robur et euidens testi-
172 domina Anna sorore nostra vnum clientem honestum cum vno famulo et duobus equis loco nostri in ciuitatem Budways ad obstagium mit- tere debemus ad hospitem per pretactum Marquardum heredes et successores suos nobis deputatum, ibidem obstagiaturi et abinde non exire, quousque sepefatis Marquardo heredibus et suis successoribus plenarie fuerit satisfactum. Elapsis vero quatuordecim diebus nobis obstagiantibus uel non tunc predictus Marquardus heredes aut sui successores plenam et omnimodam habent potestatem, prefatas du- centas et sexaginta sex sexagenas cum augmento tercie partis, prout superius est expressum, conquirere inter Christianos vel Judeos; nostrum super dampnum et omne dampnum, quod ex eo perciperent, promittimus ipsis plene et totaliter resarcire. Et quicumque hanc litteram de prefati Marquardi heredum et successorum suorum bona habuerit voluntate, eidem competit jus omnium premissorum. In cuius rei robur et euidens testimonium nos Anna Vlricus et Hermannus prescripti sigilla nostra presentibus duximus appendenda. Datum anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo septimo in vigilia beati Jacobi apostoli. Drei kleine, an Pergamentstreifen befestigte Siegel in rothem Wachs. — a) Auf einem dreieckigen Schilde zwei kreuzweise gelegte Zweige. — † S. Anne . De . Lipe. b) Einen Schild, worauf eine fünfblättrige Rose, bedeckt ein mit einer Rose gezierter Helm; auf der rechten Seite des Siegels ist ein W und darüber eine Krone mit vier Zinken. — † S. Vllrici . Ivvenis . De . No- vadomo. c) Einen leeren dreieckigen Schild deckt ein Helm mit einer fünf- blättrigen Rose; der Grund ist mit Kreuzchen ausgefüllt. — † S. Hermanni. D . Novadomo. CXLIX. 1377. 15. August. 0. A0. — Marquard von Mödling überträgt auf den Abt und Convent des Klosters zu Hohenfurt alle seine Rechte an dem Dorfe Buggaus. Ego Marquardus dictus Metlyn tenore presencium publice recognosco, quod omne jus, quod hactenus vna cum heredibus meis in villa Bukauxs habui, quam a nobili domina Anna de Lypa cum om- nibus suis pertinenciis iusto empcionis tytulo comparaui, prout in littera super hoc confecta plenius continetur, idem ius in religiosos viros dominos abbatem et conuentum monasterii Altiuadensis pre- sentibus transfero et transfundo pretacto juri cum heredibus meis penitus renuncians et omnino. In cuius rei robur et euidens testi-
Strana 173
173 monium sigillum meum presentibus est appensum et in testimonium lucidius sigilla dominorum meorum nobilium Petri et Johannis de Rosenberg neenon famosorum clientum Nicolai de Malotyn Nicolay de Rzebnowytz presentibus sunt appensa. Datum anno domini mil- lesimo trecentesimo septuagesimo septimo die assumpcionis beate Marie virginis gloriose. Vier kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel a und d in weissem, b und e in rothem Wachs. a) Ein Helm, dessen Zierde eine Frauengestalt. Vergl. CXII. d. Auf der rechten Seite überdies ein Baum (?) . — † S. Marqvard . D. [Liezew?]. b) und c) Die bekannten kleinen Siegel Peter’s und Johann’s v. R. d) Ein Helm, dessen Zierde in einer menschlichen nicht näher bestimmbaren Gestalt besteht. — † S . Nicolai . D . Malotin . . . e) Das Siegel des Rzeb- nowitzer's fehlt. CL. 1377. 2. December. Trzebon. — Benesch Propet und der Convent des Augusti- nerklosters in Wittingau treten mit dem Abte Otto und dem Convente des Cistercienserklosters zu Hohenfurt in Confraternität. In nomine domini amen. Omnes enim vnum corpus secundum apostolum sumus in Christo, debemus ergo karitatis operibus, que sola sunt profutura, frequenter intendere, ne scindamur ab huius corporis vnitate, que magis pro illis fiunt necessario, qui iam extra statum merendi positi penarum transeuncium subduntur rigori. Proinde nos frater Benessius prepositus cum toto conuentu mona- sterii sancti Egidii canonicorum regularium in Trzebon alias in Wytignaw ordinis sancti Augustini Pragensis dyocesis vobis venera- bilibus in Christo patribus et dominis ac viris spiritu vtique ad alta volantibus domino Ottoni abbati presenti ac successoribus eius futuris et suo deuotissimo conuentui in Altouado ordinis Cistercien- sis vniuersis ac singulis tam presentibus quam futuris concorditer de capitoli nostri consensu damus et concedimus in vita pariter et in morte nostrorum ac vestrorum successorum per tempora perpetua duraturam plenam ac perfectam deuotamque in deo et inconwlsam confraternitatem et participacionem cunctorum spiritualium bonorum, vt missarum orationum abstinenciarum vigiliarum elemosinarum om- niumque virtutum salutarium, que in domo nostra per presentes atque futuros diuina dignabitur clementia operari, specialiter nichi- lominus nos obligantes ob eiusdem karitatis vicissitudinem, vt cum fratris vnius vel plurium domus vestre dies obitus, quem dominus
173 monium sigillum meum presentibus est appensum et in testimonium lucidius sigilla dominorum meorum nobilium Petri et Johannis de Rosenberg neenon famosorum clientum Nicolai de Malotyn Nicolay de Rzebnowytz presentibus sunt appensa. Datum anno domini mil- lesimo trecentesimo septuagesimo septimo die assumpcionis beate Marie virginis gloriose. Vier kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel a und d in weissem, b und e in rothem Wachs. a) Ein Helm, dessen Zierde eine Frauengestalt. Vergl. CXII. d. Auf der rechten Seite überdies ein Baum (?) . — † S. Marqvard . D. [Liezew?]. b) und c) Die bekannten kleinen Siegel Peter’s und Johann’s v. R. d) Ein Helm, dessen Zierde in einer menschlichen nicht näher bestimmbaren Gestalt besteht. — † S . Nicolai . D . Malotin . . . e) Das Siegel des Rzeb- nowitzer's fehlt. CL. 1377. 2. December. Trzebon. — Benesch Propet und der Convent des Augusti- nerklosters in Wittingau treten mit dem Abte Otto und dem Convente des Cistercienserklosters zu Hohenfurt in Confraternität. In nomine domini amen. Omnes enim vnum corpus secundum apostolum sumus in Christo, debemus ergo karitatis operibus, que sola sunt profutura, frequenter intendere, ne scindamur ab huius corporis vnitate, que magis pro illis fiunt necessario, qui iam extra statum merendi positi penarum transeuncium subduntur rigori. Proinde nos frater Benessius prepositus cum toto conuentu mona- sterii sancti Egidii canonicorum regularium in Trzebon alias in Wytignaw ordinis sancti Augustini Pragensis dyocesis vobis venera- bilibus in Christo patribus et dominis ac viris spiritu vtique ad alta volantibus domino Ottoni abbati presenti ac successoribus eius futuris et suo deuotissimo conuentui in Altouado ordinis Cistercien- sis vniuersis ac singulis tam presentibus quam futuris concorditer de capitoli nostri consensu damus et concedimus in vita pariter et in morte nostrorum ac vestrorum successorum per tempora perpetua duraturam plenam ac perfectam deuotamque in deo et inconwlsam confraternitatem et participacionem cunctorum spiritualium bonorum, vt missarum orationum abstinenciarum vigiliarum elemosinarum om- niumque virtutum salutarium, que in domo nostra per presentes atque futuros diuina dignabitur clementia operari, specialiter nichi- lominus nos obligantes ob eiusdem karitatis vicissitudinem, vt cum fratris vnius vel plurium domus vestre dies obitus, quem dominus
Strana 174
174 felicem faciat, nostre domui fuerit intimatus, cum solempni obser- uancia ordinis nostri omnia et singula humiliter in missis vigiliis defunctorum oracionibus et aliis piis operibus suis nominibus nuncu- patis suffragia, sicut pro nostris specialibus fieri consuetum est, secundum ordinis nostri statuta salutaria peragemus. In premissorum omnium testimonium nostrum et conuentus nostri sigilla presentibus sunt appensa. Datum et actum in monasterio Trzebon anno domini M° CCCo septuagesimo septimo secunda die mensis Decembris. Zwei an Pergamentstreifen hängende, beschädigte Siegel. a) Nicht sehr gross, in grünem Wachs. — Ein Abt mit Stab und Buch. —. S . Benesii- Prepositi. Dom . . . g . [stini?] . Trzebon . Als . In . Wit. . .b) Von an- sehnlicher Grösse und in weissem Wachs. — Ein mit einer Bischofsmütze bedeckter Mann in langem, wallendem Kleide und auf einer Bank sitzend, mit einem Buche in der Linken, woraus er drei vor ihm knieenden Knaben vorzu- lesen scheint. (St. Augustin?) Zu seinen Füssen ein kleiner Schild mit der bekannten fünfblättrigen Rose. — † S. Conuentus . . . . (nicht lesbar) Trzebon . Al' . In . Witignov. CLI. 1378. 15. Februar. O. A0. — Die Brüder Peter und Johann von Rosenberg ver- kaufen dem Pfarrer Johann von Rosenberg und der Rosenberger Kirche den Zine vom Kothof um 21 Talente Wiener Pfenninge. In nomine domini amen. Sepe enim periret temporale nego- cium, nisi illud affirmaret ascripcio et firmacio litterarum. Igitur nos Petrus et Johannes fratres germani de Rosenbergh vniuersis et sin- gulis recognoscimus publice profitentes presencium per tenorem, quia cum viginti duo talenta denariorum Vienensium, pro quibus curia in villa Quasow ad capellam sancte Katherine in Rosenbergh pertinens vendita fuerat, in nostram reposita fuerant protestatem, nobis per discretum Johannem protunc parrochialis ecclesie ibidem in Rosenbergh rectorem instanter extitit supplicatum, quatenus in augmentum redituum dicte capelle censum curie nostre wlgariter „blatny dwor" nuncupate supra ciuitatem Rosenbergh secus viam, que ducit in Rychnow, situate, quam protunc incola Jessco dictus Walessa possidebat, vendere dignaremur. Nos vero perpendentes diuinum cultum ac ipsius capelle profectum per hoc ampliari ipsius precibus vtpote rationabilibus annuentes dictum incolam sev cen- sualem hominem pretacte curie singulis annis duodecim solidos dena- riorum Vyenensium diuisim nomine veri census soluentem, maturo
174 felicem faciat, nostre domui fuerit intimatus, cum solempni obser- uancia ordinis nostri omnia et singula humiliter in missis vigiliis defunctorum oracionibus et aliis piis operibus suis nominibus nuncu- patis suffragia, sicut pro nostris specialibus fieri consuetum est, secundum ordinis nostri statuta salutaria peragemus. In premissorum omnium testimonium nostrum et conuentus nostri sigilla presentibus sunt appensa. Datum et actum in monasterio Trzebon anno domini M° CCCo septuagesimo septimo secunda die mensis Decembris. Zwei an Pergamentstreifen hängende, beschädigte Siegel. a) Nicht sehr gross, in grünem Wachs. — Ein Abt mit Stab und Buch. —. S . Benesii- Prepositi. Dom . . . g . [stini?] . Trzebon . Als . In . Wit. . .b) Von an- sehnlicher Grösse und in weissem Wachs. — Ein mit einer Bischofsmütze bedeckter Mann in langem, wallendem Kleide und auf einer Bank sitzend, mit einem Buche in der Linken, woraus er drei vor ihm knieenden Knaben vorzu- lesen scheint. (St. Augustin?) Zu seinen Füssen ein kleiner Schild mit der bekannten fünfblättrigen Rose. — † S. Conuentus . . . . (nicht lesbar) Trzebon . Al' . In . Witignov. CLI. 1378. 15. Februar. O. A0. — Die Brüder Peter und Johann von Rosenberg ver- kaufen dem Pfarrer Johann von Rosenberg und der Rosenberger Kirche den Zine vom Kothof um 21 Talente Wiener Pfenninge. In nomine domini amen. Sepe enim periret temporale nego- cium, nisi illud affirmaret ascripcio et firmacio litterarum. Igitur nos Petrus et Johannes fratres germani de Rosenbergh vniuersis et sin- gulis recognoscimus publice profitentes presencium per tenorem, quia cum viginti duo talenta denariorum Vienensium, pro quibus curia in villa Quasow ad capellam sancte Katherine in Rosenbergh pertinens vendita fuerat, in nostram reposita fuerant protestatem, nobis per discretum Johannem protunc parrochialis ecclesie ibidem in Rosenbergh rectorem instanter extitit supplicatum, quatenus in augmentum redituum dicte capelle censum curie nostre wlgariter „blatny dwor" nuncupate supra ciuitatem Rosenbergh secus viam, que ducit in Rychnow, situate, quam protunc incola Jessco dictus Walessa possidebat, vendere dignaremur. Nos vero perpendentes diuinum cultum ac ipsius capelle profectum per hoc ampliari ipsius precibus vtpote rationabilibus annuentes dictum incolam sev cen- sualem hominem pretacte curie singulis annis duodecim solidos dena- riorum Vyenensium diuisim nomine veri census soluentem, maturo
Strana 175
175 super hoc prehabito consilio ipsi Johanni in Rosenbergh plebano suisque successoribus ac ecclesie in Rosenbergh pro capella sancte Katherine ibidem jure hereditario iuste et legittima vendidimus pro viginti vno talentis denariorum Wyenensium predictorum, que in parato et integraliter fatemur percepisse, omne jus, quod nobis super ipsius curie censu competebat, in ipsum Johannem plebanum et successores suos ammodo transferentes, promittentesque bona fide nostro nostrorumque successorum nomine huiusmodi emptionem a quolibet impetente seu impetere volente iuxta ritum et formam juris terre Bohemie hactenus obseruatos disbrigare ac omnimode liber- tare, dantes in testimonium presens scriptum sigillorum nostrorum appensione roboratum. Sub anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo octauo in crastino sancti Valentini martiris gloriosi. Über die Siegel siehe CIV. und CXIV. CLII. 1378. 3. April. Krumau. — Nikolaus genannt Plachta von Payreschau weist seiner Gemahlin Katherina von Kuchlitz 65 Talente zu Widerlage auf seinen Gütern in Payreschau an. Ego Nicolaus dictus Plachta de Barssow tenore presencium recognosco vniuersis, quia Nicolaus filius Peraslini de Chuchlecz pro dotalicio sororis sue vxoris mee Katherine michi viginti quinque talenta denariorum Vyennensium asignauit. Ego vero prefate con- thorali mee Katherine in omnibus bonis meis mobilibus et immobilibus que ibidem in Barsszow habeo, sexaginta quinque talenta veri dota- licii dedi et asignaui preter mediam sexagenam redituum, quam in eadem villa Barsszow super villano meo, qui Szratlinus dicitur, Gyte sorori mee prius tradidi et deputaui; alia vero omnia bona mea mobilia et inmobilia in villa mea Barsszow vxori mee pretacte do et asigno litteram per presentem, etiamsi valor eorumdem bonorum et rerum excederet taxam sexaginta quinque talentorum Vyennensis et Patauiensis monete denariorum, omne jus, quod in ipsis bonis et rebus habui, in ipsam Margaretham conthoralem meam transferendo, tali tamen sub condicione, quod si mee heredes legittimos contin- geret generare, tunc ipsa conthoralis mea solum sexaginta quinque talenta in hereditatibus meis sepetactis obtinebit, reliquum vero quidquid habeo uel babuero, ad ipsos pueros meos omni absque con-
175 super hoc prehabito consilio ipsi Johanni in Rosenbergh plebano suisque successoribus ac ecclesie in Rosenbergh pro capella sancte Katherine ibidem jure hereditario iuste et legittima vendidimus pro viginti vno talentis denariorum Wyenensium predictorum, que in parato et integraliter fatemur percepisse, omne jus, quod nobis super ipsius curie censu competebat, in ipsum Johannem plebanum et successores suos ammodo transferentes, promittentesque bona fide nostro nostrorumque successorum nomine huiusmodi emptionem a quolibet impetente seu impetere volente iuxta ritum et formam juris terre Bohemie hactenus obseruatos disbrigare ac omnimode liber- tare, dantes in testimonium presens scriptum sigillorum nostrorum appensione roboratum. Sub anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo octauo in crastino sancti Valentini martiris gloriosi. Über die Siegel siehe CIV. und CXIV. CLII. 1378. 3. April. Krumau. — Nikolaus genannt Plachta von Payreschau weist seiner Gemahlin Katherina von Kuchlitz 65 Talente zu Widerlage auf seinen Gütern in Payreschau an. Ego Nicolaus dictus Plachta de Barssow tenore presencium recognosco vniuersis, quia Nicolaus filius Peraslini de Chuchlecz pro dotalicio sororis sue vxoris mee Katherine michi viginti quinque talenta denariorum Vyennensium asignauit. Ego vero prefate con- thorali mee Katherine in omnibus bonis meis mobilibus et immobilibus que ibidem in Barsszow habeo, sexaginta quinque talenta veri dota- licii dedi et asignaui preter mediam sexagenam redituum, quam in eadem villa Barsszow super villano meo, qui Szratlinus dicitur, Gyte sorori mee prius tradidi et deputaui; alia vero omnia bona mea mobilia et inmobilia in villa mea Barsszow vxori mee pretacte do et asigno litteram per presentem, etiamsi valor eorumdem bonorum et rerum excederet taxam sexaginta quinque talentorum Vyennensis et Patauiensis monete denariorum, omne jus, quod in ipsis bonis et rebus habui, in ipsam Margaretham conthoralem meam transferendo, tali tamen sub condicione, quod si mee heredes legittimos contin- geret generare, tunc ipsa conthoralis mea solum sexaginta quinque talenta in hereditatibus meis sepetactis obtinebit, reliquum vero quidquid habeo uel babuero, ad ipsos pueros meos omni absque con-
Strana 176
176 trouersia et lite pertinebit. In cuius rei euidenciam et roboramentum sigillum meum presentibus duxi appendendum et pro maiori testi- monio ad peticionem meam sigilla discretorum virorum Vlrici dicti Drochouecz de Omleniczka et Johannis dicti Zizka de Trucznow presentibus sunt appensa. Datum Chrumphnaw sabato ante domini- eam „Judica“ anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo octauo. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) Ein Helm mit dem Brustbilde eines schwertschwingenden Mannes. — † S. Mikes . Pliega . z . Barosowicz. b) Ein Helm mit Hut, daran zwei Hörner. — † S . Virici. De . [Omlenicz?]. c) Ein Schild, worauf ein Fisch. — Millauer sicht in diesem Zeichen einen Krebs — darüber ein Helm mit demselben Zeichen zum Schmucke. — † S. Johanis . D . Tr . . . ov. Dieses Siegel ist leider schlecht abgedruckt. CLIII. 1378. 21. April. 0. A0. — Die Brüder Peter und Johann von Rosenberg erlassen dem Abte Otto und dem Convente des Stiftes Hohenfurt von dessen Eigen in Liebenthal die Lehenepflicht. Nos Petrus et Johannes de Rosenbergh tenore presencium constare volvmus vniuersis, quod evm nobis per honorabilem domi- num Ottonem abbatem ac religiosos fratres conuentus monasterii nostri Altiuadensis pie propter deum foret supplicatum, quatenus hereditatem, quam a Benesio de Quassow in villa Lyebintail com- parauerunt, in qua tres homines eorum censuales resident, qui ipsis pro censibus ac aliis juribus vniuersis tria talenta cum tribus solidis et sedecim denariis denariorum Wienensium de eisdem hereditatibus soluere obligantur, a omagio wlgariter lehen dicto, quod nobis in eadem villa competere dinoscitur, suportare dignaremur et libertare, vt eo obligaciores se pro nostris nostrorumque predecessorum ani- mabus aput deum omnipotentum exhiberent interpellatores; asseren- tes nichilominus se super tali libertacione hereditatis antedicte nostram antea litteram habuisse roboracionis eamque per dominum Vlricum fratrem nostrum cassatam extitisse ac demum omnimodo perdidisse nobisque precibus intimis humiliter supplicantes, vt ean- dem gratiam libertacionis antedicte hereditatis ab ipso omagio diuine remuneracionis ob respectum restaurare dignaremur gratiose. Nos igitur amore dei omnipotentis eorum precibus inclinati ac per hoc cultum diuinum augmentare cupientes sepetactam hereditatem mo-
176 trouersia et lite pertinebit. In cuius rei euidenciam et roboramentum sigillum meum presentibus duxi appendendum et pro maiori testi- monio ad peticionem meam sigilla discretorum virorum Vlrici dicti Drochouecz de Omleniczka et Johannis dicti Zizka de Trucznow presentibus sunt appensa. Datum Chrumphnaw sabato ante domini- eam „Judica“ anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo octauo. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) Ein Helm mit dem Brustbilde eines schwertschwingenden Mannes. — † S. Mikes . Pliega . z . Barosowicz. b) Ein Helm mit Hut, daran zwei Hörner. — † S . Virici. De . [Omlenicz?]. c) Ein Schild, worauf ein Fisch. — Millauer sicht in diesem Zeichen einen Krebs — darüber ein Helm mit demselben Zeichen zum Schmucke. — † S. Johanis . D . Tr . . . ov. Dieses Siegel ist leider schlecht abgedruckt. CLIII. 1378. 21. April. 0. A0. — Die Brüder Peter und Johann von Rosenberg erlassen dem Abte Otto und dem Convente des Stiftes Hohenfurt von dessen Eigen in Liebenthal die Lehenepflicht. Nos Petrus et Johannes de Rosenbergh tenore presencium constare volvmus vniuersis, quod evm nobis per honorabilem domi- num Ottonem abbatem ac religiosos fratres conuentus monasterii nostri Altiuadensis pie propter deum foret supplicatum, quatenus hereditatem, quam a Benesio de Quassow in villa Lyebintail com- parauerunt, in qua tres homines eorum censuales resident, qui ipsis pro censibus ac aliis juribus vniuersis tria talenta cum tribus solidis et sedecim denariis denariorum Wienensium de eisdem hereditatibus soluere obligantur, a omagio wlgariter lehen dicto, quod nobis in eadem villa competere dinoscitur, suportare dignaremur et libertare, vt eo obligaciores se pro nostris nostrorumque predecessorum ani- mabus aput deum omnipotentum exhiberent interpellatores; asseren- tes nichilominus se super tali libertacione hereditatis antedicte nostram antea litteram habuisse roboracionis eamque per dominum Vlricum fratrem nostrum cassatam extitisse ac demum omnimodo perdidisse nobisque precibus intimis humiliter supplicantes, vt ean- dem gratiam libertacionis antedicte hereditatis ab ipso omagio diuine remuneracionis ob respectum restaurare dignaremur gratiose. Nos igitur amore dei omnipotentis eorum precibus inclinati ac per hoc cultum diuinum augmentare cupientes sepetactam hereditatem mo-
Strana 177
177 nasterii Altiuadensis antedicti in prefata villa Lyebintayl ab onera- cione omagii prelibati omnimode liberam reddimus et solutam dantes ei in testimonium presens scriptum sigillorum nostrorum appensione munitum. Sub anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo octauo feria quarta ante festum sancti Jeorii martiris gloriosi. Úber die Siegel siehe CIV und CXIV. CLIV. 1379. 7. Mat. Prag. — Der Cardinalpriester Pileus verleiht auf Bitten der Brüder Peter und Johann von Rosenberg dem Kloster zu Hohenfurt eine Indulgenz. Pileus miseracione diuina tituli sancte Praxedis presbyter cardi- nalis ad infrascripta apostolica auctoritate suffulti vniuersis Christi fide- libus presentes litteras inspecturis salutem in domino. Splendor paterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate, pia vota fide- lium de clementissima ipsius maiestate sperancium tunc precipue pio fauore prosequitur, cum deuota ipsorum humilitas sanctorum preci- bus et meritis adiuuatur, ac Christi fideles eo libencius ad deuocionem confluent, quo ibidem vberius dono celestis gracie conspexerint se refectos. Cum igitur dilecti in Christo Petrus prepositus capelle omnium sanctorum in castro Pragensi et Johannes fratres germani barones regni Bohemie ad monasterium in Altowado ordinis sancti Bernhardi Pragensis diocesis, quod per Henricum bone memorie awum ipsorum est fundatum, specialem gerunt affeccionem et deuo- cionem, nobisque humiliter supplicarunt, ut pro deuocione ipsius augmentanda spiritualia munera largici dignaremur, nos igitur, dictis supplicacionibus fauorabiliter annuentes de omnipotentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius meritis et auctoritate predicta confisi omnibus veri penitentibus et confessis, qui pro anima dicti Henriel fundatoris monasterii pie dicti ac alio- rum predecessorum suorum deuote orauerint, pro qualibet tali deuota oratione cuilibet oranti semel in septimana quadraginta dies de iniunctis eis penitenciis prelibata auctoritate misericorditer relaxa- mus. Datum Prage Non. Maii. Pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Vrbani diuina prouidencia pape vi. anno secundo. Jo. Bouenhert (?). Fontes. Abth. 1l. Bd. XXIII. 12
177 nasterii Altiuadensis antedicti in prefata villa Lyebintayl ab onera- cione omagii prelibati omnimode liberam reddimus et solutam dantes ei in testimonium presens scriptum sigillorum nostrorum appensione munitum. Sub anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo octauo feria quarta ante festum sancti Jeorii martiris gloriosi. Úber die Siegel siehe CIV und CXIV. CLIV. 1379. 7. Mat. Prag. — Der Cardinalpriester Pileus verleiht auf Bitten der Brüder Peter und Johann von Rosenberg dem Kloster zu Hohenfurt eine Indulgenz. Pileus miseracione diuina tituli sancte Praxedis presbyter cardi- nalis ad infrascripta apostolica auctoritate suffulti vniuersis Christi fide- libus presentes litteras inspecturis salutem in domino. Splendor paterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate, pia vota fide- lium de clementissima ipsius maiestate sperancium tunc precipue pio fauore prosequitur, cum deuota ipsorum humilitas sanctorum preci- bus et meritis adiuuatur, ac Christi fideles eo libencius ad deuocionem confluent, quo ibidem vberius dono celestis gracie conspexerint se refectos. Cum igitur dilecti in Christo Petrus prepositus capelle omnium sanctorum in castro Pragensi et Johannes fratres germani barones regni Bohemie ad monasterium in Altowado ordinis sancti Bernhardi Pragensis diocesis, quod per Henricum bone memorie awum ipsorum est fundatum, specialem gerunt affeccionem et deuo- cionem, nobisque humiliter supplicarunt, ut pro deuocione ipsius augmentanda spiritualia munera largici dignaremur, nos igitur, dictis supplicacionibus fauorabiliter annuentes de omnipotentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius meritis et auctoritate predicta confisi omnibus veri penitentibus et confessis, qui pro anima dicti Henriel fundatoris monasterii pie dicti ac alio- rum predecessorum suorum deuote orauerint, pro qualibet tali deuota oratione cuilibet oranti semel in septimana quadraginta dies de iniunctis eis penitenciis prelibata auctoritate misericorditer relaxa- mus. Datum Prage Non. Maii. Pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Vrbani diuina prouidencia pape vi. anno secundo. Jo. Bouenhert (?). Fontes. Abth. 1l. Bd. XXIII. 12
Strana 178
178 Auf dem Umbuge der Urkunde: vill. R. S., unter demselben: (. Sehr schönes, grosses, an grüner Seidenschnur hängendes Siegel in rothem Wachs. — Fünf Capellen, in deren unterster ein betender Bischof, zu dessen beiden Seiten Wappenschilde mit einem Querbalken oben und fünf Lilien (?) unter demselben. — S .Pilei . Tt . Sce . Praxedis . Presbri . Cardinalis. CLV. 1379. 7. Mat. Prag. — Derselbe verleiht auf Bitten derselben dem Kloster zu Hohenfurt, dann der Kirche zur heiligen Maria Magdalena und dem Elisabe- thenspitale bei dem genannten Kloster einige Indulgenzen. Pileus miseracione diuina tituli sancte Praxedis presbyter car- dinalis ad infrascripta apostolica auctoritate suffulti vniuersis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in domino. Splendor paterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate, pia uota fidelium de clementissima ipsius maiestate sperancium tunc precipue pio fauore prosequitur, cum ipsorum deuota humilitas sanctorum precibus et meritis adiuuatur, ac Christi fideles eo libencius ad deuocionem confluent, quo ibidem dono celestis gratie conspexerint se refectos. Cum igitur dilecte in Christo Petrus prepositus capelle omnium sanctorum in castro Pragensi et Johannes fratres germani de Rosemberg barones regni Boemie ad monasterium in Atowado ordinis sancti Bernhardi et ecclesiam sancte Marie Magdalene in porta ipsius monasterii ac hospitale sancte Elizabeth in foribus eius- dem monasterii situatum Pragensis diocesis specialem gerunt affec- tionem et deuocionem, prout accepimus, nobisque humiliter suppli- carunt, ut pro deuocione ipsius augmentanda spiritualia munera largiri dignaremur, nos igitur dictis supplicacionibus fauorabiliter annuentes de omipotentis (sic) dei misericordia ac sanctorum Petri et Pauli apostolorum eius meritis et auctoritate predicta confisi om- nibus uere penitentibus et confessis, qui dictum monasterium et ecclesiam ac hospitale deuote uisitauerint in festiuitatibus infra- scriptis, videlicet natiuitatis resurrectionis ascensionis domini nostri Jesu Christi penthecosten ac corporis Christi et in singulis festiui- tatibus beate Marie virginis ac sanctorum apostolorum necnon qua- tuor doctorum Ambrosii Augustini Jeronimi Gregorii necnon patro- norum ac dedicacione dicti monasterii et ecclesie ac hospitalis, pro cuiuslibet dictorum locorum uisitacione centum dies de iniunctis eis
178 Auf dem Umbuge der Urkunde: vill. R. S., unter demselben: (. Sehr schönes, grosses, an grüner Seidenschnur hängendes Siegel in rothem Wachs. — Fünf Capellen, in deren unterster ein betender Bischof, zu dessen beiden Seiten Wappenschilde mit einem Querbalken oben und fünf Lilien (?) unter demselben. — S .Pilei . Tt . Sce . Praxedis . Presbri . Cardinalis. CLV. 1379. 7. Mat. Prag. — Derselbe verleiht auf Bitten derselben dem Kloster zu Hohenfurt, dann der Kirche zur heiligen Maria Magdalena und dem Elisabe- thenspitale bei dem genannten Kloster einige Indulgenzen. Pileus miseracione diuina tituli sancte Praxedis presbyter car- dinalis ad infrascripta apostolica auctoritate suffulti vniuersis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in domino. Splendor paterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate, pia uota fidelium de clementissima ipsius maiestate sperancium tunc precipue pio fauore prosequitur, cum ipsorum deuota humilitas sanctorum precibus et meritis adiuuatur, ac Christi fideles eo libencius ad deuocionem confluent, quo ibidem dono celestis gratie conspexerint se refectos. Cum igitur dilecte in Christo Petrus prepositus capelle omnium sanctorum in castro Pragensi et Johannes fratres germani de Rosemberg barones regni Boemie ad monasterium in Atowado ordinis sancti Bernhardi et ecclesiam sancte Marie Magdalene in porta ipsius monasterii ac hospitale sancte Elizabeth in foribus eius- dem monasterii situatum Pragensis diocesis specialem gerunt affec- tionem et deuocionem, prout accepimus, nobisque humiliter suppli- carunt, ut pro deuocione ipsius augmentanda spiritualia munera largiri dignaremur, nos igitur dictis supplicacionibus fauorabiliter annuentes de omipotentis (sic) dei misericordia ac sanctorum Petri et Pauli apostolorum eius meritis et auctoritate predicta confisi om- nibus uere penitentibus et confessis, qui dictum monasterium et ecclesiam ac hospitale deuote uisitauerint in festiuitatibus infra- scriptis, videlicet natiuitatis resurrectionis ascensionis domini nostri Jesu Christi penthecosten ac corporis Christi et in singulis festiui- tatibus beate Marie virginis ac sanctorum apostolorum necnon qua- tuor doctorum Ambrosii Augustini Jeronimi Gregorii necnon patro- norum ac dedicacione dicti monasterii et ecclesie ac hospitalis, pro cuiuslibet dictorum locorum uisitacione centum dies de iniunctis eis
Strana 179
179 penitencis prelibata auctoritate misericorditer relaxamus. Datum Prage Non. Maii. Pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Vrbani prouidencia pape vi. anno secundo. Jo. Bouenhert (?). R. S. In Betreff des Siegels siehe die vorhergehende Urkunde. CLVI. 1379. 27. November. 0. A0. — Buschko von Pořič bekennt sich hinsichtlich der von ihm erworbenen Mühle in Payreschau zum Zinsholden der Herren in Hohenfurt. Ego Bussko de Porzieczie tenore presencium recognosco vni- uersis, quia molendinum, quod in bonis dominorum de Altovado in Borsszow villa ipsorum teneo, in verum jus emphiteocitum (sic), quod chaufrecht wlgariter dicitur, comparaui, de quo ipsi monasterio annuatim pro vero censu in festis sanctorum Jeorgii et Galli triginta sex grossos cum quatuor denariis Wiennensibus diuisim, videlicet in festo sancti Jeorgii decem et octo grossos cum duobus denariis et in festo sancti Galli totidem, teneor censuare, recognoscens me cum eodem molendino verum ipsorum existere censualem, sic quod ipsi in me prout in aliis suis censualibus quantum ad illud molendinum plenum dominium exercere. In cuius rei robur et euidenciam sigillum meum et pro maiori testimonio sigilla amicorum meorum dominorum Benessii et Przibikonis de Kremza presentibus sunt appensa. Sub anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo nono dominica proxima post festum sancte Kather ine virginis gloriose. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. Alle drei zeigen einen Helm, de ssen Zierde eine Pfeilspitze. a) † S . Bvsconis. De . Porsye[z?]. Einige Buch staben sind verkehrt. b) Beschüdigt. † S . Be- nesi . . . c) Beschadigt. † S . Prsib . . conis . De . Crems. CLVII. 1380. 25. Jänner. O. A0. — Peter und Johann, Brüder von Rosenberg, wieder- holen an das Stift und Spital zu Hohenfurt die Schenkung der Dörfer Nessel- bach, Einsiedl und Konradschlag, vermehren dieselbe mit dem Dorfe Lahren- becher und bestimmen die Leistungen, zu denen das Stift dem Spitale gegenüber verpflichtet sei. In nomine domini amen. Ne humani actus operum precipue pietatis sub decursu temporis per maliciam seu quamcumque aliam 12.
179 penitencis prelibata auctoritate misericorditer relaxamus. Datum Prage Non. Maii. Pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Vrbani prouidencia pape vi. anno secundo. Jo. Bouenhert (?). R. S. In Betreff des Siegels siehe die vorhergehende Urkunde. CLVI. 1379. 27. November. 0. A0. — Buschko von Pořič bekennt sich hinsichtlich der von ihm erworbenen Mühle in Payreschau zum Zinsholden der Herren in Hohenfurt. Ego Bussko de Porzieczie tenore presencium recognosco vni- uersis, quia molendinum, quod in bonis dominorum de Altovado in Borsszow villa ipsorum teneo, in verum jus emphiteocitum (sic), quod chaufrecht wlgariter dicitur, comparaui, de quo ipsi monasterio annuatim pro vero censu in festis sanctorum Jeorgii et Galli triginta sex grossos cum quatuor denariis Wiennensibus diuisim, videlicet in festo sancti Jeorgii decem et octo grossos cum duobus denariis et in festo sancti Galli totidem, teneor censuare, recognoscens me cum eodem molendino verum ipsorum existere censualem, sic quod ipsi in me prout in aliis suis censualibus quantum ad illud molendinum plenum dominium exercere. In cuius rei robur et euidenciam sigillum meum et pro maiori testimonio sigilla amicorum meorum dominorum Benessii et Przibikonis de Kremza presentibus sunt appensa. Sub anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo nono dominica proxima post festum sancte Kather ine virginis gloriose. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. Alle drei zeigen einen Helm, de ssen Zierde eine Pfeilspitze. a) † S . Bvsconis. De . Porsye[z?]. Einige Buch staben sind verkehrt. b) Beschüdigt. † S . Be- nesi . . . c) Beschadigt. † S . Prsib . . conis . De . Crems. CLVII. 1380. 25. Jänner. O. A0. — Peter und Johann, Brüder von Rosenberg, wieder- holen an das Stift und Spital zu Hohenfurt die Schenkung der Dörfer Nessel- bach, Einsiedl und Konradschlag, vermehren dieselbe mit dem Dorfe Lahren- becher und bestimmen die Leistungen, zu denen das Stift dem Spitale gegenüber verpflichtet sei. In nomine domini amen. Ne humani actus operum precipue pietatis sub decursu temporis per maliciam seu quamcumque aliam 12.
Strana 180
180 hominum negligenciam a memoria euellantur, necesse est, eos ma- xime scripturarum testimonio frequencius renouare. Quamobrem nos Petrus et Johannes fratres de Rosemberg ad vninersorum noticiam volumus deuenire, quod ex salubri mentis feruore fideliter cupientes, ne nobilis domini domini Petri de Rosemberg genitoris nostri et Ka- therine conthoralis sue genitricisque nostre karissime ac aliorum nostrorum predecessorum feruor deuocionis ac caritatis zelus, quem erga monasterium in Altowado fratrum saucti Benedicti ordinis Ci- sterciensis et precipue erga hospitale, quod prefatus genitor noster iuxta prefatum monasterium pro pauperibus nutriendis, ut inferius patebit, in Christi et sue matris nomine erigendo de nouo suis liberis bonis fideliter dotauit, ac in ceteris operibus caritatis necnon in sua- rum elargicione elemosinarum deuocius in vita et in morte finaliter habuerunt, per quemcumque modum aut formam in obliuionem deducatur, sed ut ipsorum nostrorum predecessorum omnium in anni- uersariis et singulis priuatis et generalibus deuocionibus per fratres in dicto monasterio deo famulantes necnon per pauperes in prefato hospitali decumbentes memoria in deo vigilancior iugiter habeatur: omnia priuilegia prefati hospitalis statum dotacionem et aliam ipsius disposicionem necnon et predictorum fratrum quasdam speciales pitancias singulariter tangencia anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo in die conuersionis sancti Pauli vidimus legimus sana non rasa nec violata sed in omni suorum parte integra invenimus, quorum priuilegorium clausulas puncta et articulos validiores et in omni parte plus necessarios ad cautelam monasterio et hospitali prefatis summe competentes huic littere non inmerito fidelissime duximus introponi. In quorum priuilegorium vno continebatur, quod prefatus genitor noster dominus Petrus de Rosemberg dedit et assig- nauit perpetue possidendam dicto monasterio in Altowado villam Neslboch cum aratura et pomerio eidem ville adiacente cum omni- bus juribus atque agris cultis et incultis pratis pascuis aquis aqua- rumve de cursibus rubetis montibus planiciebus eolimentis censibus aliisque vtilitatibus et pertinenciis vniuersis, que nunc ibi sunt aut fieri poterint in futurum, ita ut predicti fratres in prefato hospitali sex pauper es enutrire et tenere debeant per modum et formam, que inferius annotantur. Insuper in dicto priuilegio prefatus genitor noster disposuit, ut die san cti Kalixti anniuersarius suus in sepedicto claustro singulis annis solempnius peragatur sic videlicet, ut vigilie
180 hominum negligenciam a memoria euellantur, necesse est, eos ma- xime scripturarum testimonio frequencius renouare. Quamobrem nos Petrus et Johannes fratres de Rosemberg ad vninersorum noticiam volumus deuenire, quod ex salubri mentis feruore fideliter cupientes, ne nobilis domini domini Petri de Rosemberg genitoris nostri et Ka- therine conthoralis sue genitricisque nostre karissime ac aliorum nostrorum predecessorum feruor deuocionis ac caritatis zelus, quem erga monasterium in Altowado fratrum saucti Benedicti ordinis Ci- sterciensis et precipue erga hospitale, quod prefatus genitor noster iuxta prefatum monasterium pro pauperibus nutriendis, ut inferius patebit, in Christi et sue matris nomine erigendo de nouo suis liberis bonis fideliter dotauit, ac in ceteris operibus caritatis necnon in sua- rum elargicione elemosinarum deuocius in vita et in morte finaliter habuerunt, per quemcumque modum aut formam in obliuionem deducatur, sed ut ipsorum nostrorum predecessorum omnium in anni- uersariis et singulis priuatis et generalibus deuocionibus per fratres in dicto monasterio deo famulantes necnon per pauperes in prefato hospitali decumbentes memoria in deo vigilancior iugiter habeatur: omnia priuilegia prefati hospitalis statum dotacionem et aliam ipsius disposicionem necnon et predictorum fratrum quasdam speciales pitancias singulariter tangencia anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo in die conuersionis sancti Pauli vidimus legimus sana non rasa nec violata sed in omni suorum parte integra invenimus, quorum priuilegorium clausulas puncta et articulos validiores et in omni parte plus necessarios ad cautelam monasterio et hospitali prefatis summe competentes huic littere non inmerito fidelissime duximus introponi. In quorum priuilegorium vno continebatur, quod prefatus genitor noster dominus Petrus de Rosemberg dedit et assig- nauit perpetue possidendam dicto monasterio in Altowado villam Neslboch cum aratura et pomerio eidem ville adiacente cum omni- bus juribus atque agris cultis et incultis pratis pascuis aquis aqua- rumve de cursibus rubetis montibus planiciebus eolimentis censibus aliisque vtilitatibus et pertinenciis vniuersis, que nunc ibi sunt aut fieri poterint in futurum, ita ut predicti fratres in prefato hospitali sex pauper es enutrire et tenere debeant per modum et formam, que inferius annotantur. Insuper in dicto priuilegio prefatus genitor noster disposuit, ut die san cti Kalixti anniuersarius suus in sepedicto claustro singulis annis solempnius peragatur sic videlicet, ut vigilie
Strana 181
181 maiores ad vesperam decantentur et in crastino dominus abbas, nisi legittima causa prepeditus fuerit, missam summam debeat celebrare, reliqui vero fratres sacerdotes, quotquot fuerint, missas dicere non negligant eodem die pro anima sua ac suorum omnium predecessorum et omnium fidelium defunctorum, ut tenentur. Eodem die prandium cum pitanciis in refectorio singulis laucius porrigatur ducentis quo- que pauperibus, eodem die victus pro vna uice tribuatur, vnieuique vnum denarium Wienensem tribuendo iniungentes eisdem pauperi- bus, ut anime sue ac predecessorum suorum et omnium fidelium defunctorum in suis orationibus memorentur. Ceterum idem genitor noster rogat et hortatur, ut omnes monachi tan clerici quam laici singulis diebus in suis specialibus deuocionibus ob respectum diuine remuneracionis sui dignentur perpetue memorari. Hoc autem facien- dum perpetue sic conscienciis abbatis et prioris loci predicti com- mittimus, quodsi aliquid de prescriptis obmiserint, quatenus sciant, se penam, qua nos ratificarunt, incurrisse et rationem de hoc in die iudicii reddituros. Preterea in secunda dicti monasterii priuilegiorum littera legendo invenimus, quod nos Petrus et Johannes prefati nec- non Jodocus et Vlricus fratres, dum adhuc indiuisi-essemus, antefato monasterio seu hospitali dedimus et perpetue assignauimus vnam villam Aynsidel nominatam, quam pro centum viginti quatuor sexa- genis grossorum comparauimus cum omni vtilitate ac toto dominio ad eam pertinente adiungendo vnam libram denariorum Wyenensis monete perpetui census in theloneo nostro Rosemberg, primos dena- rios recipiendos, pro animabus dilecte genitricis nostre domine Katherine de Rosemberg et domine Margarethe de Baworow amitte nostre felicis recordacionis cum condicionibus infrascriptis, ita videlicet ut tercio die post festum sancti Ambrosii in anniuersario prefate geni- tricis nostre vigilie maiores de vespere et in crastino misse cantate et lecte cum aliis cerimonialibus obseruationibus singulis annis per fratres tam clericos quam layos fideliter et solempniter obseruen- tur, ut in auniuersario genitoris nostri extat superius annotatum. Illo namque die fratribus ad refectorium pro prandio seu pitancia vna sexagena grossorum et pro prandio quindecim pauperum, qui ipso die nutriri debentur (sic), octo grossi annis singulis efficaciter tribuantur. Insuper secunda sexagena de redditibus prefate ville Ayn- siedel in singulis quatuor temporibus fratribus ad conuentum per vnum fertonem dinidenda pro pitanciis tribuatur, ita tamen quod
181 maiores ad vesperam decantentur et in crastino dominus abbas, nisi legittima causa prepeditus fuerit, missam summam debeat celebrare, reliqui vero fratres sacerdotes, quotquot fuerint, missas dicere non negligant eodem die pro anima sua ac suorum omnium predecessorum et omnium fidelium defunctorum, ut tenentur. Eodem die prandium cum pitanciis in refectorio singulis laucius porrigatur ducentis quo- que pauperibus, eodem die victus pro vna uice tribuatur, vnieuique vnum denarium Wienensem tribuendo iniungentes eisdem pauperi- bus, ut anime sue ac predecessorum suorum et omnium fidelium defunctorum in suis orationibus memorentur. Ceterum idem genitor noster rogat et hortatur, ut omnes monachi tan clerici quam laici singulis diebus in suis specialibus deuocionibus ob respectum diuine remuneracionis sui dignentur perpetue memorari. Hoc autem facien- dum perpetue sic conscienciis abbatis et prioris loci predicti com- mittimus, quodsi aliquid de prescriptis obmiserint, quatenus sciant, se penam, qua nos ratificarunt, incurrisse et rationem de hoc in die iudicii reddituros. Preterea in secunda dicti monasterii priuilegiorum littera legendo invenimus, quod nos Petrus et Johannes prefati nec- non Jodocus et Vlricus fratres, dum adhuc indiuisi-essemus, antefato monasterio seu hospitali dedimus et perpetue assignauimus vnam villam Aynsidel nominatam, quam pro centum viginti quatuor sexa- genis grossorum comparauimus cum omni vtilitate ac toto dominio ad eam pertinente adiungendo vnam libram denariorum Wyenensis monete perpetui census in theloneo nostro Rosemberg, primos dena- rios recipiendos, pro animabus dilecte genitricis nostre domine Katherine de Rosemberg et domine Margarethe de Baworow amitte nostre felicis recordacionis cum condicionibus infrascriptis, ita videlicet ut tercio die post festum sancti Ambrosii in anniuersario prefate geni- tricis nostre vigilie maiores de vespere et in crastino misse cantate et lecte cum aliis cerimonialibus obseruationibus singulis annis per fratres tam clericos quam layos fideliter et solempniter obseruen- tur, ut in auniuersario genitoris nostri extat superius annotatum. Illo namque die fratribus ad refectorium pro prandio seu pitancia vna sexagena grossorum et pro prandio quindecim pauperum, qui ipso die nutriri debentur (sic), octo grossi annis singulis efficaciter tribuantur. Insuper secunda sexagena de redditibus prefate ville Ayn- siedel in singulis quatuor temporibus fratribus ad conuentum per vnum fertonem dinidenda pro pitanciis tribuatur, ita tamen quod
Strana 182
182 in illis quatuor temporibus vno die quilibet fratrum pro anima ipsius domine genitricis nostre dicat septem psalmos penitentiales cum letania et in missis suis piam eiusdem memoriam habere tenebuntur. Idem dispositum et ordinatum est, ut tercio die post sancti Viti dies anniuersarius prefate amitte nostre domine Margarethe de Baworow in omnibus cerimoniis et aliis solempnitatibus, ut in exequiis funeralibus fundatorum prefati monasterii fieri est consuetum, per abbatem et fratres clericos et laicos in vigiliis et missis ac oratio- nibus cum summa deuocione et diligencia peragatur et fratribus ad conuentum pro prandio eodem die vna sexagena grossorum et pro prandio triginta pauperum semel nutriendorum duodecim grossi assig- nentur et ipsis triginta pauperibus post refectionem cuilibet vnus denarius Wyenensis caritatiue in domino porrigatur. Residuus vero census prefate ville Aynsidel in vtilitatem et vsum pauperum dicti hospitalis fideliter reseruetur, super quo censu quatuor pauperes duo videlicet pro anima genitricis nostre et duo pro anima amitte nostre in prefato hospitali nutriendi et tenendi graciosius augeantur per modum similiter et formam, ut inferius continetur. Ceterum in tercia littera vidimus, quod nos Petrus Vlricus et Johannes fratres prefati de Rosemberg, dum adhuc diuisi non essemus, prefato mo- nasterio et hospitali pro anima beate recordacionis domini Jodoci de Rosemberg fratris nostri karissimi ac pro finali ipsius testamento vnam villam dictam Chunratslag cum omnium et singulorum fructuum redituum ac prouentuum vniuersa vtilitate ad eam singulariter uel generaliter spectante contulimus dedimus et efficaciter assignauimus, prefatam villam per fratres dicti monasterii regendam et perpetue possidendam, ita tamen, quod in die anniuersario memorati fratris nostri omnia et singula, que in celebracione anniuersariorum dicti monasterii fundatorum in cultu diuino per fratres clericos et laycos et in refectione fratrum consueuerunt, singulis annis in die sancti Johannis baptiste et in crastino deuocius obseruentur, et in ipso die sexaginta pauperes cum cereuisia et pane fideliter pascantur, ipsorum cuilibet per vnum denarium Wyenensem largiendo; et super censu residuo prefate ville Chunratslag pro anima prefati fratris nostri domini Jodoci clare memorie in antedicto hospitali duo pauperes perpetuo augeantur, qui pauperes cum aliis supradictis in ipso ho- spitali teneri et foueri debent, uelut postea lucidius exprimetur. Nos insuper Petrus et Johannes sepefati de Rosemberg cupientes iuxta
182 in illis quatuor temporibus vno die quilibet fratrum pro anima ipsius domine genitricis nostre dicat septem psalmos penitentiales cum letania et in missis suis piam eiusdem memoriam habere tenebuntur. Idem dispositum et ordinatum est, ut tercio die post sancti Viti dies anniuersarius prefate amitte nostre domine Margarethe de Baworow in omnibus cerimoniis et aliis solempnitatibus, ut in exequiis funeralibus fundatorum prefati monasterii fieri est consuetum, per abbatem et fratres clericos et laicos in vigiliis et missis ac oratio- nibus cum summa deuocione et diligencia peragatur et fratribus ad conuentum pro prandio eodem die vna sexagena grossorum et pro prandio triginta pauperum semel nutriendorum duodecim grossi assig- nentur et ipsis triginta pauperibus post refectionem cuilibet vnus denarius Wyenensis caritatiue in domino porrigatur. Residuus vero census prefate ville Aynsidel in vtilitatem et vsum pauperum dicti hospitalis fideliter reseruetur, super quo censu quatuor pauperes duo videlicet pro anima genitricis nostre et duo pro anima amitte nostre in prefato hospitali nutriendi et tenendi graciosius augeantur per modum similiter et formam, ut inferius continetur. Ceterum in tercia littera vidimus, quod nos Petrus Vlricus et Johannes fratres prefati de Rosemberg, dum adhuc diuisi non essemus, prefato mo- nasterio et hospitali pro anima beate recordacionis domini Jodoci de Rosemberg fratris nostri karissimi ac pro finali ipsius testamento vnam villam dictam Chunratslag cum omnium et singulorum fructuum redituum ac prouentuum vniuersa vtilitate ad eam singulariter uel generaliter spectante contulimus dedimus et efficaciter assignauimus, prefatam villam per fratres dicti monasterii regendam et perpetue possidendam, ita tamen, quod in die anniuersario memorati fratris nostri omnia et singula, que in celebracione anniuersariorum dicti monasterii fundatorum in cultu diuino per fratres clericos et laycos et in refectione fratrum consueuerunt, singulis annis in die sancti Johannis baptiste et in crastino deuocius obseruentur, et in ipso die sexaginta pauperes cum cereuisia et pane fideliter pascantur, ipsorum cuilibet per vnum denarium Wyenensem largiendo; et super censu residuo prefate ville Chunratslag pro anima prefati fratris nostri domini Jodoci clare memorie in antedicto hospitali duo pauperes perpetuo augeantur, qui pauperes cum aliis supradictis in ipso ho- spitali teneri et foueri debent, uelut postea lucidius exprimetur. Nos insuper Petrus et Johannes sepefati de Rosemberg cupientes iuxta
Strana 183
183 ewangeliste consilium licet inmeriti amicos nobis de iniquitatis mammona celestes efficere ac de terrena substancia per pietatis studia quamuis modica thezauros inmarcescibiles in celestibus aggre- gare, et vt nostri in predicto loco per fratres et pauperes in vita nostra et post mortem inpressior et zelancior habeatur memoria, prefatis monasterio et hospitali villam nostram hereditariam wlga- riter Larenpecher nuncupatam cum duobus molendinis et piscina ad eam pertinentibus, que omnia simul pro censu et quauis alia vtilitate annuatim soluunt duodecim libras et tres solidos Wyenensium dena- riorum, cum agris cultis et incultis pratis pascuis rubetis iudicio et dominio ac qualibet alia libertate ad predictam villam in omnibus suis metis diuisim uel generaliter quocumque modo spectantibus conferimus donamus et per presentes perpetuo resignamus cum con- dicionibus hic notabiliter sub expressis, ita videlicet quod ad votum et voluntatem nostram et omnium successorum nostrorum dominorum tamen de Rosemberg abbas prefati monasterii in Altowado vnum de suis confratribus, quemcumque protunc domini de Rosemberg duxe- rint eligendum, prefato hospitali et pauperibus in procuracione efficiat et disponat, cui idem abbas sub inveccione et districcione obediencie sancte mandet strictissime et iniungat, quatenus idem frater seu procurator predicti hospitalis omnes defectus detracciones et iniuriosas abrogaciones, si quas predictus abbas uel suus conuen tus pauperibus prefatis inferre quouis modo uel irrogare iniuriose aliqualiter conarentur, ad audienciam dominorum de Rosemberg nostrorum successorum per se uel per aliam personam aut per scriptum deferre valeat atque possit, in hoc timorem et disciplinam seu rigorem abbatis et ordinis sui nichil penitus formidando, ut idem frater seu hospitalis procurator consilio dominorum pro tunc de Rosemberg et auxilio mediante tales iniurias per abbatem uel suos fratres ipsis infirmis illatas per hune modum ammouendo saltim valeat propulsare. Idem eciam procurator seu frater de diligencia et fidelitate circa predictos pauperes et hospitale per ipsum seruanda ad nostras et nostrorum successorum dominorum de Rosemberg ma- nus promissum et fidem faciat sine fraude de mandato et obediencia sui conuentus et abbatis. Denique ordinamus et volumus, ut in pre- fato hospitali superius nominati vndecim pauperes et pro duodecimo paupere vna honesta et prouida ancilla, que ipsis pauperibus in om- nibus eorum necessitatibus seruire et administrare valeat, caritatiue
183 ewangeliste consilium licet inmeriti amicos nobis de iniquitatis mammona celestes efficere ac de terrena substancia per pietatis studia quamuis modica thezauros inmarcescibiles in celestibus aggre- gare, et vt nostri in predicto loco per fratres et pauperes in vita nostra et post mortem inpressior et zelancior habeatur memoria, prefatis monasterio et hospitali villam nostram hereditariam wlga- riter Larenpecher nuncupatam cum duobus molendinis et piscina ad eam pertinentibus, que omnia simul pro censu et quauis alia vtilitate annuatim soluunt duodecim libras et tres solidos Wyenensium dena- riorum, cum agris cultis et incultis pratis pascuis rubetis iudicio et dominio ac qualibet alia libertate ad predictam villam in omnibus suis metis diuisim uel generaliter quocumque modo spectantibus conferimus donamus et per presentes perpetuo resignamus cum con- dicionibus hic notabiliter sub expressis, ita videlicet quod ad votum et voluntatem nostram et omnium successorum nostrorum dominorum tamen de Rosemberg abbas prefati monasterii in Altowado vnum de suis confratribus, quemcumque protunc domini de Rosemberg duxe- rint eligendum, prefato hospitali et pauperibus in procuracione efficiat et disponat, cui idem abbas sub inveccione et districcione obediencie sancte mandet strictissime et iniungat, quatenus idem frater seu procurator predicti hospitalis omnes defectus detracciones et iniuriosas abrogaciones, si quas predictus abbas uel suus conuen tus pauperibus prefatis inferre quouis modo uel irrogare iniuriose aliqualiter conarentur, ad audienciam dominorum de Rosemberg nostrorum successorum per se uel per aliam personam aut per scriptum deferre valeat atque possit, in hoc timorem et disciplinam seu rigorem abbatis et ordinis sui nichil penitus formidando, ut idem frater seu hospitalis procurator consilio dominorum pro tunc de Rosemberg et auxilio mediante tales iniurias per abbatem uel suos fratres ipsis infirmis illatas per hune modum ammouendo saltim valeat propulsare. Idem eciam procurator seu frater de diligencia et fidelitate circa predictos pauperes et hospitale per ipsum seruanda ad nostras et nostrorum successorum dominorum de Rosemberg ma- nus promissum et fidem faciat sine fraude de mandato et obediencia sui conuentus et abbatis. Denique ordinamus et volumus, ut in pre- fato hospitali superius nominati vndecim pauperes et pro duodecimo paupere vna honesta et prouida ancilla, que ipsis pauperibus in om- nibus eorum necessitatibus seruire et administrare valeat, caritatiue
Strana 184
184 teneantur et in domino foueantur perpetue in hune modum, ita vide- licet ut ipsis duodecim personis de coquina familie domini abbatis omnibus diebus omnia fercula communia, uelut ipsius domini abbatis seruitoribus dari et ministrari consueuerunt, sine quauis diminucione in perpetuum tribuatur, in melioracionem vero qualibet septimana. qua carnes a ceteris Christi fidelibus manducantur, triginta duo Wyenenses denarii ipsis pauperibus cum seitu eorum procuratorio pro carnibus emendis recentibus assignentur. Et omnibus diebus ieiuniorum statutis ab ecclesia ad ieiunandum et consuetis omnibus pauperibus in communi vnam libram puri olei papaueris uel canapi tribuendo cuilibet pauperi per vnum allec singulariter uel equiualens ferculum, si alleca sine fraude nullo modo possent haberi, ipse abbas de predicta sua coquina assignari mandet fideliter et disponat. Insuper volumus et ordinamus, quod ipsis pauperibus ad braxandam specialiter ceruisiam sex bona ordeacea brasea de humulo, quantum ad ipsa brasea necesse fuerit, ad requisicionem suprascripti procu- ratoris annis singulis tribuantur, quod et ipsa ceruisia per familiam et seruitores domini abbatis in suo braxatorio braxata demum ad mandatum procuratoris per eosdem seruitores ad celare pauperum deportetur, ac singulis annis cuilibet infirmorum pro lineis vestibus quinque vlne cum dimidia in festo sancti Georgii erogentur necnon vnicuique lecto infirmorum infra duos annos de nouem vlnis einsdem linei panni pro duobus lintheamibus (sic) in festo sancti Georgii prouideatur. Et similiter infra duos annos cuilibet infirmorum sex vlne grisei panni de lana facti pro tunica uel palio in festo sancti Wenczeslai tribuantur, cuius panni vlnam ipse abbas pro decem et septem denariis debet minime comparare. Ceterum volumus, ut sex vacce pro speciali emendacione et melioracione ipsorum pauperum in hyeme per fenum et stramina, in estate vero per pastorem dicti abbatis seruando debent fideliter enutriri. Si vero predictarum vac- carum aliqua uel earum plures mortue fuerint, ad restauracionem ipsarum prefatum abbatem nolumus (?) obligare. Et quidquid in sup- plemento predictorum omnium statutorum per abbatem uel suum con- uentum neglectum uel abstractum fuerit, hoc prefatus procurator ipsius hospitalis sine omni timore sui abbatis et conuentus salua consciencia et sui ordinis rigore ad nos seu nostros successores dominos de Rosemberg deuoluère et deferre poterit, uelut extat superius lucide declaratum. Vltimo in voa littera vidimus, quod nostri
184 teneantur et in domino foueantur perpetue in hune modum, ita vide- licet ut ipsis duodecim personis de coquina familie domini abbatis omnibus diebus omnia fercula communia, uelut ipsius domini abbatis seruitoribus dari et ministrari consueuerunt, sine quauis diminucione in perpetuum tribuatur, in melioracionem vero qualibet septimana. qua carnes a ceteris Christi fidelibus manducantur, triginta duo Wyenenses denarii ipsis pauperibus cum seitu eorum procuratorio pro carnibus emendis recentibus assignentur. Et omnibus diebus ieiuniorum statutis ab ecclesia ad ieiunandum et consuetis omnibus pauperibus in communi vnam libram puri olei papaueris uel canapi tribuendo cuilibet pauperi per vnum allec singulariter uel equiualens ferculum, si alleca sine fraude nullo modo possent haberi, ipse abbas de predicta sua coquina assignari mandet fideliter et disponat. Insuper volumus et ordinamus, quod ipsis pauperibus ad braxandam specialiter ceruisiam sex bona ordeacea brasea de humulo, quantum ad ipsa brasea necesse fuerit, ad requisicionem suprascripti procu- ratoris annis singulis tribuantur, quod et ipsa ceruisia per familiam et seruitores domini abbatis in suo braxatorio braxata demum ad mandatum procuratoris per eosdem seruitores ad celare pauperum deportetur, ac singulis annis cuilibet infirmorum pro lineis vestibus quinque vlne cum dimidia in festo sancti Georgii erogentur necnon vnicuique lecto infirmorum infra duos annos de nouem vlnis einsdem linei panni pro duobus lintheamibus (sic) in festo sancti Georgii prouideatur. Et similiter infra duos annos cuilibet infirmorum sex vlne grisei panni de lana facti pro tunica uel palio in festo sancti Wenczeslai tribuantur, cuius panni vlnam ipse abbas pro decem et septem denariis debet minime comparare. Ceterum volumus, ut sex vacce pro speciali emendacione et melioracione ipsorum pauperum in hyeme per fenum et stramina, in estate vero per pastorem dicti abbatis seruando debent fideliter enutriri. Si vero predictarum vac- carum aliqua uel earum plures mortue fuerint, ad restauracionem ipsarum prefatum abbatem nolumus (?) obligare. Et quidquid in sup- plemento predictorum omnium statutorum per abbatem uel suum con- uentum neglectum uel abstractum fuerit, hoc prefatus procurator ipsius hospitalis sine omni timore sui abbatis et conuentus salua consciencia et sui ordinis rigore ad nos seu nostros successores dominos de Rosemberg deuoluère et deferre poterit, uelut extat superius lucide declaratum. Vltimo in voa littera vidimus, quod nostri
Strana 185
185 antecessores in fundacione prefati monasterii veras decimas de suis araturis in villa Hlawatecz prope Podiehus ipsi monasterio perpetuo assignauerunt, pro quibus decimis in forma cambii et permutacionis prefato monasterio in quinque laneis in villa nostra Humpno quinque sexagenas grossorum et decem pullos anni et perpetuis census assig- nauimus et dedimus, ipsos laneos cum omnibus suis vtilitatibus pre (sic) sepefatum monasterium perpetuo possidendos, ulla nostra nec- non nostrorum successorum instancia non obstante. In quorum omnium euidenciam et robur firmitatis sigilla nostra propria de certa sciencia nostra et pro maiori testimonio sigillum fratris nostri domini Virici etiam de Rosemberg presentibus duximus appendenda. Actum et datum anno die et loco quibus supra. Über die Siegel der Urkundenaussteller siehe CIV und CXIV. Beide sowie das folgende hängen an Pergamentstreifen und sind in rothes Wachs gedruckt. Das Siegel Ulrich's zeigt eine gothische Nische und in derselben einen Schild mit der fünfblättrigen Rose; eine solche dient auch dem den Schild deckenden Helme zur Zierde. — S. Vlrici. De . Roseberg. CLVIII. 1380. 14. Mai. Krumau. — Woyslaus von Dubowa verkauft dem Jendlinus von Chwalin den Wald unterhalb des Dorfes Chwalin um vier Schock Prager Groschen. Ego Woyslaus de Dubowa tenore presencium vniuersis, ad quos presentes deuenerint, rocognosco, quia non per errorem aut inpro- uide sed sana mentis fretus deliberacione siluam meam, quam habui sub uilla Chwalin proximam totam, discreto Jendlino ibidem de Chwalin meo fratueli dilecto eiusque heredibus pro quatuor sexa- genis grossorum Pragensium michi plene solutis legittime uendidi et hereditarie ad perpetuam possessionem libere resignaui, promit- tens nichilominus sincera fide vnacum discretis viris Prziedotha de Sbynycz Johanne diclo Holeska de Crasticz meis in hac parte condis- brigatoribus dictam siluam jure terre regni Boemie dudum appro- bato pre impeticione cuiusuis hominis et persone et specialiter pre dotalicio Buzcze vxoris mee post obitum meum ad triennium fideliter disbrigare. Nos quoque Prziedota de Sbinicz Johannes de Crasticz prenarrati dicte silue disbrigatores nos esse profitemur, eandem siluam ab omni impeticione, ut premittitur, exbrigare promittentes,
185 antecessores in fundacione prefati monasterii veras decimas de suis araturis in villa Hlawatecz prope Podiehus ipsi monasterio perpetuo assignauerunt, pro quibus decimis in forma cambii et permutacionis prefato monasterio in quinque laneis in villa nostra Humpno quinque sexagenas grossorum et decem pullos anni et perpetuis census assig- nauimus et dedimus, ipsos laneos cum omnibus suis vtilitatibus pre (sic) sepefatum monasterium perpetuo possidendos, ulla nostra nec- non nostrorum successorum instancia non obstante. In quorum omnium euidenciam et robur firmitatis sigilla nostra propria de certa sciencia nostra et pro maiori testimonio sigillum fratris nostri domini Virici etiam de Rosemberg presentibus duximus appendenda. Actum et datum anno die et loco quibus supra. Über die Siegel der Urkundenaussteller siehe CIV und CXIV. Beide sowie das folgende hängen an Pergamentstreifen und sind in rothes Wachs gedruckt. Das Siegel Ulrich's zeigt eine gothische Nische und in derselben einen Schild mit der fünfblättrigen Rose; eine solche dient auch dem den Schild deckenden Helme zur Zierde. — S. Vlrici. De . Roseberg. CLVIII. 1380. 14. Mai. Krumau. — Woyslaus von Dubowa verkauft dem Jendlinus von Chwalin den Wald unterhalb des Dorfes Chwalin um vier Schock Prager Groschen. Ego Woyslaus de Dubowa tenore presencium vniuersis, ad quos presentes deuenerint, rocognosco, quia non per errorem aut inpro- uide sed sana mentis fretus deliberacione siluam meam, quam habui sub uilla Chwalin proximam totam, discreto Jendlino ibidem de Chwalin meo fratueli dilecto eiusque heredibus pro quatuor sexa- genis grossorum Pragensium michi plene solutis legittime uendidi et hereditarie ad perpetuam possessionem libere resignaui, promit- tens nichilominus sincera fide vnacum discretis viris Prziedotha de Sbynycz Johanne diclo Holeska de Crasticz meis in hac parte condis- brigatoribus dictam siluam jure terre regni Boemie dudum appro- bato pre impeticione cuiusuis hominis et persone et specialiter pre dotalicio Buzcze vxoris mee post obitum meum ad triennium fideliter disbrigare. Nos quoque Prziedota de Sbinicz Johannes de Crasticz prenarrati dicte silue disbrigatores nos esse profitemur, eandem siluam ab omni impeticione, ut premittitur, exbrigare promittentes,
Strana 186
186 et si quod absit, vnum ex nobis disbrigatoribus, antequam anni dis- brigacionis exirent, decedere contingeret, extunc alium equivalentem vice decedentis infra mensem post obitum eiusdem locare et statuere debemus, presencium cum renouacione sub pena trium sexagen arum infra quatuor ebdomadas Jendlino uel suis heredibus soluendarum sub obstagio cum vno famulo et duobus equis in Chrumpnaw pre- stando iuxta ritum ab antiquo obseruatum. Et sic in singulis quatuor ebdomadis tres eidem Jendlino aut suis heredibus sub premissis penis et obstagiis soluere promittimus sexagenas tam diu, donec equiualentem et condignum disbrigatorem in loco decedentis statua- mus sub tali, vt conscribitur, firmitate presencia renouantes. In euentu autem, quo dictam siluam, vt spopondimus, exbrigare non valeremus, tandem in liberis nostris hereditatibus de tantis boni tercia parte adaucta dicto Jendlino uel suis heredibus condescenderes et resignare aut pro eis sex sexagenis grossorum in paratis pecuniis promittimus assignare. Alioquin ob non resignacionem et condescen- sionem tantorum bonorum nostrorum Jendlino uel suis here dibus au pro eis sex sexagenarum ob non solucionem post vnum mensem a monicione vnus ex nobis disbrigatoribus, qui monitus fuerit, cum famulo et equis duobus in ciuitate Chrumpnaw aput indicatum sib hospitem, prout moris est, prestabit obstagium tam diu, donec sex sexagene grossorum pro non disbrigacione sepedicte silue vna cum dampnis exinde contractis sine juramento de monstratis integre per- soluantur et in pleno. In cuius rei testimonium et firmitatem dein- ceps valituram sigilla nostra vna cum sigillo dicti Vogislay presen- tibus sunt appensa. Anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo feria quarta die sancti Bonifacii*) in Chrumpnaw. Drei, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Ein Helm mit dem Brustbilde eines schwertschwingenden Mannes. — † S . Bois- lai . De . Dvbo . . b) Helm mit einem Halbmond. — † S . Prziedote . D. Zbi- niez. c) Ein Helm mit zwei sich kreuzenden Hörnern. — † S .Johis . De Crastiez. *) Kein Fest dieses Namens fallt in diesem Jahre auf eine fer. IV. Der 14. Mai ist eine fer. II.
186 et si quod absit, vnum ex nobis disbrigatoribus, antequam anni dis- brigacionis exirent, decedere contingeret, extunc alium equivalentem vice decedentis infra mensem post obitum eiusdem locare et statuere debemus, presencium cum renouacione sub pena trium sexagen arum infra quatuor ebdomadas Jendlino uel suis heredibus soluendarum sub obstagio cum vno famulo et duobus equis in Chrumpnaw pre- stando iuxta ritum ab antiquo obseruatum. Et sic in singulis quatuor ebdomadis tres eidem Jendlino aut suis heredibus sub premissis penis et obstagiis soluere promittimus sexagenas tam diu, donec equiualentem et condignum disbrigatorem in loco decedentis statua- mus sub tali, vt conscribitur, firmitate presencia renouantes. In euentu autem, quo dictam siluam, vt spopondimus, exbrigare non valeremus, tandem in liberis nostris hereditatibus de tantis boni tercia parte adaucta dicto Jendlino uel suis heredibus condescenderes et resignare aut pro eis sex sexagenis grossorum in paratis pecuniis promittimus assignare. Alioquin ob non resignacionem et condescen- sionem tantorum bonorum nostrorum Jendlino uel suis here dibus au pro eis sex sexagenarum ob non solucionem post vnum mensem a monicione vnus ex nobis disbrigatoribus, qui monitus fuerit, cum famulo et equis duobus in ciuitate Chrumpnaw aput indicatum sib hospitem, prout moris est, prestabit obstagium tam diu, donec sex sexagene grossorum pro non disbrigacione sepedicte silue vna cum dampnis exinde contractis sine juramento de monstratis integre per- soluantur et in pleno. In cuius rei testimonium et firmitatem dein- ceps valituram sigilla nostra vna cum sigillo dicti Vogislay presen- tibus sunt appensa. Anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo feria quarta die sancti Bonifacii*) in Chrumpnaw. Drei, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Ein Helm mit dem Brustbilde eines schwertschwingenden Mannes. — † S . Bois- lai . De . Dvbo . . b) Helm mit einem Halbmond. — † S . Prziedote . D. Zbi- niez. c) Ein Helm mit zwei sich kreuzenden Hörnern. — † S .Johis . De Crastiez. *) Kein Fest dieses Namens fallt in diesem Jahre auf eine fer. IV. Der 14. Mai ist eine fer. II.
Strana 187
187 CLIX. 1380. 11. Juli. Krumau. — Jehlin Pfarrer von Höritz erkauft fur sich und seine Nachfolger von dem Abte Peter und dem Convente des Klosters in Hohenfurt ein Haus in Höritz sammt Zubehör an Feldern und Wiesen um 14 und ein hal- bes Talent Wiener Pfenninge. In nomine domini amen. Ego Jehlynus plebanus ecclesie in Herzycz coram vniuersis presencium tenore profiteor publice pro- testando, me ab honorabilibus et religiosis viris et dominis Petro abbate Martino priore Przybicone celerario totoque conuentu mo- nasterii in Altouado ordinis Cisterciensis dyocesis Pragensis vnam domum cum agris et pratis ac omnibus aliis utilitatibus vniuersaliter ad eam pertinentibus iuxta domum meam ibidem in Herzicz contigue situatam pro quatuordecim cum medio talentis Wyennensium dena- riorum pro mea et meorum successorum plebanorum in Herzicz vtilitate et perpetuo dominio vero empcionis titulo hereditarie com- parasse condicione tali notabiliter expressa, quod nullus in eadem domo sine speciali licencia et assensu prefatorum dominorum de Altiuado vinum dumtaxat debeat propinare. Eciam quocunque tem- pore inter quoscunque homines in ipsa domo, quod absit, litigia et dissensiones fierent uel orerentur (sic), ad sedandum et pacifican- dum eadem iudex uel alius capitaneus opidi prefati ipsam domum manu eciam armata intrando omnes discordes et maleficos arestare poterit et capituare licite in eadem eciam sine mea et meorum suc- cessorum omnium uoluntate. Quidquid autem domus prefate pincerna pro emendis talibus uel quibuscunque aliis dare debuerit, hoc non monasterio uel eius iudici aut aliis eorum officialibus sed michi et meis successoribus plebanis in Herzicz tamquam suo proprio dominio tribuere opertebit. In cuius rei robur perpetue duraturum sigillum meum et ad meam instantem supplicacionem nobilium dominorum Petri et Johannis fratrum et dominorum de Rosennbergh et discre- torum virorum Hostislay plebani in Chrumpnaw et Johannis plebani de Rosennbergh sigilla pro maiori testimonio presentibus sunt appensa. Datum in Chrumpnaw anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo in die translacionis sancti Benedicti. Fünf kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel, zwar gut erhalten aber schlecht abgedruckt. a, d, e in weissem Wachs, b und c in rothem
187 CLIX. 1380. 11. Juli. Krumau. — Jehlin Pfarrer von Höritz erkauft fur sich und seine Nachfolger von dem Abte Peter und dem Convente des Klosters in Hohenfurt ein Haus in Höritz sammt Zubehör an Feldern und Wiesen um 14 und ein hal- bes Talent Wiener Pfenninge. In nomine domini amen. Ego Jehlynus plebanus ecclesie in Herzycz coram vniuersis presencium tenore profiteor publice pro- testando, me ab honorabilibus et religiosis viris et dominis Petro abbate Martino priore Przybicone celerario totoque conuentu mo- nasterii in Altouado ordinis Cisterciensis dyocesis Pragensis vnam domum cum agris et pratis ac omnibus aliis utilitatibus vniuersaliter ad eam pertinentibus iuxta domum meam ibidem in Herzicz contigue situatam pro quatuordecim cum medio talentis Wyennensium dena- riorum pro mea et meorum successorum plebanorum in Herzicz vtilitate et perpetuo dominio vero empcionis titulo hereditarie com- parasse condicione tali notabiliter expressa, quod nullus in eadem domo sine speciali licencia et assensu prefatorum dominorum de Altiuado vinum dumtaxat debeat propinare. Eciam quocunque tem- pore inter quoscunque homines in ipsa domo, quod absit, litigia et dissensiones fierent uel orerentur (sic), ad sedandum et pacifican- dum eadem iudex uel alius capitaneus opidi prefati ipsam domum manu eciam armata intrando omnes discordes et maleficos arestare poterit et capituare licite in eadem eciam sine mea et meorum suc- cessorum omnium uoluntate. Quidquid autem domus prefate pincerna pro emendis talibus uel quibuscunque aliis dare debuerit, hoc non monasterio uel eius iudici aut aliis eorum officialibus sed michi et meis successoribus plebanis in Herzicz tamquam suo proprio dominio tribuere opertebit. In cuius rei robur perpetue duraturum sigillum meum et ad meam instantem supplicacionem nobilium dominorum Petri et Johannis fratrum et dominorum de Rosennbergh et discre- torum virorum Hostislay plebani in Chrumpnaw et Johannis plebani de Rosennbergh sigilla pro maiori testimonio presentibus sunt appensa. Datum in Chrumpnaw anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo in die translacionis sancti Benedicti. Fünf kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel, zwar gut erhalten aber schlecht abgedruckt. a, d, e in weissem Wachs, b und c in rothem
Strana 188
188 Wachs. — a) St. Katherina mit Rad und Schwert. — † S . . . Plbi . De. Heriez. b) und c) Siehe CIV und CXIV. d) St. Veit. — † S. Hostislai. Pl . . . e) St. Nikolaus. — † S . Johannis. Pleb . . . CLX. 1382. 24. November. Krumau. — Johann, Pfarrer in Höritz, verkauft Jakoben dem Lederer und dessen Hausfrau Katherina das durch ihn von dem Stifte Hohenfurt in Höritz erkaufte Haus, und zwar ohne Wiesen und Acker gegen Entrichtung eines jährlichen Zinses von acht Prager Groschen an den jewei- ligen Pfarrer von Höritz. Ich Johannes zw den tzeiten pfarrer zw Höritz bekeun vnnd vergich offenwar allen leydenn, dy den brieff lesen oder hören lesen, das ich mit wolbedachten muet vnnd mit erberen leyden das hawss, das ich von den geistlichen heren abt vnnd der samlum des klösters zw Hohenfuert mit aller herschafft ledicklich verkaufft hab, den erberen leiden Jackel dem Ledrar vnnd Katherina seiner haws- frawen erben vnnd nachkemen redlich vund rechtlich als puergtz- recht ist verkaufft hab alzo beschaynlich, das der obgenant Jackel vnd sein hawsfraw vnnd nachkömen, dy das hawss besitzen weren, ewicklich al jar acht gr. Prager de. fuer heren dienst mir vnnd mei- nen nachkomen pfarrer zw Höritz geben vnnd rayhen sol. Vnd was acker vnd wisen zw dem obgenanten hawss iemals haben gehördt, das hab ich dürich notturfftikayt vnd nütz meiner kirchen mir vnnd meinen nachkömen behalten. Vnd wer den brieff haben wiert, der sol alles recht auff dem obgenanten hawss haben als der Jackel, dem diser brieff geschrieben stet. Vnd mit vrkunt ditz brieff, den ich zw einer sicherhait versigelt hab mit meinem anhangenden insigel. Vnd zw einer grosseren tzeugnuss haben wir Hostislaum pfarrer vnd dechant zw Krümnaw vnnd Joannes pfarrer zw Gayaw nach gebet des obgenanten her Hansen pfarrer zw Höritz disen brieff versigelt mit vnnsern anhangenden insigin. Der geben ist zu Krümnaw des jars da man tzalt Christi gepuert treytzehenhundert jar vund in dem andern vnnd achgsgisten jar an sant Katherina abent. Nach einer Abschrift, die dem 16. Jahrhunderte angehört.
188 Wachs. — a) St. Katherina mit Rad und Schwert. — † S . . . Plbi . De. Heriez. b) und c) Siehe CIV und CXIV. d) St. Veit. — † S. Hostislai. Pl . . . e) St. Nikolaus. — † S . Johannis. Pleb . . . CLX. 1382. 24. November. Krumau. — Johann, Pfarrer in Höritz, verkauft Jakoben dem Lederer und dessen Hausfrau Katherina das durch ihn von dem Stifte Hohenfurt in Höritz erkaufte Haus, und zwar ohne Wiesen und Acker gegen Entrichtung eines jährlichen Zinses von acht Prager Groschen an den jewei- ligen Pfarrer von Höritz. Ich Johannes zw den tzeiten pfarrer zw Höritz bekeun vnnd vergich offenwar allen leydenn, dy den brieff lesen oder hören lesen, das ich mit wolbedachten muet vnnd mit erberen leyden das hawss, das ich von den geistlichen heren abt vnnd der samlum des klösters zw Hohenfuert mit aller herschafft ledicklich verkaufft hab, den erberen leiden Jackel dem Ledrar vnnd Katherina seiner haws- frawen erben vnnd nachkemen redlich vund rechtlich als puergtz- recht ist verkaufft hab alzo beschaynlich, das der obgenant Jackel vnd sein hawsfraw vnnd nachkömen, dy das hawss besitzen weren, ewicklich al jar acht gr. Prager de. fuer heren dienst mir vnnd mei- nen nachkomen pfarrer zw Höritz geben vnnd rayhen sol. Vnd was acker vnd wisen zw dem obgenanten hawss iemals haben gehördt, das hab ich dürich notturfftikayt vnd nütz meiner kirchen mir vnnd meinen nachkömen behalten. Vnd wer den brieff haben wiert, der sol alles recht auff dem obgenanten hawss haben als der Jackel, dem diser brieff geschrieben stet. Vnd mit vrkunt ditz brieff, den ich zw einer sicherhait versigelt hab mit meinem anhangenden insigel. Vnd zw einer grosseren tzeugnuss haben wir Hostislaum pfarrer vnd dechant zw Krümnaw vnnd Joannes pfarrer zw Gayaw nach gebet des obgenanten her Hansen pfarrer zw Höritz disen brieff versigelt mit vnnsern anhangenden insigin. Der geben ist zu Krümnaw des jars da man tzalt Christi gepuert treytzehenhundert jar vund in dem andern vnnd achgsgisten jar an sant Katherina abent. Nach einer Abschrift, die dem 16. Jahrhunderte angehört.
Strana 189
189 CLXI. 1383. 8. November. Kruman. - Peter und Johann von Rosenberg geben dem Kloster in Hohenfurt das Dorf Bretterschlag mit allem Zubehör zu Eigen. Ineuitabilis et incertus humane condicionis decursus tantis mutabilitatum vicissitudinibus alternatur, tamque dubiis et inoppinatis euentibus concutitur, vt merito in presentis vite lubricitate non aliis quam piis et bonis operibus insudare debeamus. Hinc igitur naufra- giosum mundi labentis statum pretendentes nos Petrus et Johannes de Rosennbergh ad vniuersorum noticiam tenore presencium volumus deuenire, quod diuini cultus augmentum et dilatacionem sicientes pro transitoriisque rebus bona inmarcessibilia comparare cupientes de bonis hereditariis nobis a deo colatis pro animabus nostris nostrorumque progenitorum villam nostram Preterslag dictam cum molendino eidem proxime adiacente monasterio nostre fundacionis in Altouado dedimus et presentibus damus incorporamus condescen- dimus et resignamus cum vniuersis juribus et pertinenciis suis ac pleno dominio, prout nos ipsi hucusque tenuimus, pacifice et quiete perpetuis temporibus tenendam regendam et possidendam, omne jus, quod nobis in eadem villa et molendino competebat, in ipsum mona- sterium penitus transfundentes, nec nobis aliquid juris aut proprie- tatis seu dominii ibidem reseruantes, sic tamen quod occasione huius nostre donationis in Pombergh, que in wlgari Bohemico Babye voci- tatur, a solutione decimarum, quas antea dare consueuerat, omnino libera et soluta existat. Et quod fratribus vniuersis ibidem in Altouado manentibus semper in spacio duorum annorum cuilibet eorum de vno scapulerio prouideatur, quia pro illis scapuleriis eis deputauimus tria cum medio talenta denariorum Wiennensium in villa antedicta. Promittimus itaque sincera fide nostra sine dolo pro nobis successoribus nostris vniuersis dictum monasterium in villa sepetacta ac molendino et vniuersis ac singulis ad ea pertinentibus, quibuscunque nominibus censeantur, nunquam verbo uel facto impe- dire uel inquietare quouismodo, sed pocius proposse nostro tueri defendere et gubernare. In cuius rei euidentiam et roboramentum sigilla nostra propria et pro maiori testi(m)onio sigillum fratruelis nostri Henrici de Rosennbergh presentibus duximus appendenda. Ratum et datum castro nostro Chrumphnaw anno domini millesimo
189 CLXI. 1383. 8. November. Kruman. - Peter und Johann von Rosenberg geben dem Kloster in Hohenfurt das Dorf Bretterschlag mit allem Zubehör zu Eigen. Ineuitabilis et incertus humane condicionis decursus tantis mutabilitatum vicissitudinibus alternatur, tamque dubiis et inoppinatis euentibus concutitur, vt merito in presentis vite lubricitate non aliis quam piis et bonis operibus insudare debeamus. Hinc igitur naufra- giosum mundi labentis statum pretendentes nos Petrus et Johannes de Rosennbergh ad vniuersorum noticiam tenore presencium volumus deuenire, quod diuini cultus augmentum et dilatacionem sicientes pro transitoriisque rebus bona inmarcessibilia comparare cupientes de bonis hereditariis nobis a deo colatis pro animabus nostris nostrorumque progenitorum villam nostram Preterslag dictam cum molendino eidem proxime adiacente monasterio nostre fundacionis in Altouado dedimus et presentibus damus incorporamus condescen- dimus et resignamus cum vniuersis juribus et pertinenciis suis ac pleno dominio, prout nos ipsi hucusque tenuimus, pacifice et quiete perpetuis temporibus tenendam regendam et possidendam, omne jus, quod nobis in eadem villa et molendino competebat, in ipsum mona- sterium penitus transfundentes, nec nobis aliquid juris aut proprie- tatis seu dominii ibidem reseruantes, sic tamen quod occasione huius nostre donationis in Pombergh, que in wlgari Bohemico Babye voci- tatur, a solutione decimarum, quas antea dare consueuerat, omnino libera et soluta existat. Et quod fratribus vniuersis ibidem in Altouado manentibus semper in spacio duorum annorum cuilibet eorum de vno scapulerio prouideatur, quia pro illis scapuleriis eis deputauimus tria cum medio talenta denariorum Wiennensium in villa antedicta. Promittimus itaque sincera fide nostra sine dolo pro nobis successoribus nostris vniuersis dictum monasterium in villa sepetacta ac molendino et vniuersis ac singulis ad ea pertinentibus, quibuscunque nominibus censeantur, nunquam verbo uel facto impe- dire uel inquietare quouismodo, sed pocius proposse nostro tueri defendere et gubernare. In cuius rei euidentiam et roboramentum sigilla nostra propria et pro maiori testi(m)onio sigillum fratruelis nostri Henrici de Rosennbergh presentibus duximus appendenda. Ratum et datum castro nostro Chrumphnaw anno domini millesimo
Strana 190
190 trecentesimo octuagesimo tercio dominica ante sancti Martini con- fessoris gloriosi. Über die Siegel der Urkundenaussteller siehe CIV und CXIV. Das Siegel Heinrich's von Rosenberg zeigt einen von einem rosengezierten Helme bedeckten Schild, worauf gleichfalls eine Rose. — † †4 S. Heynryci. † De .Rosenberk. Sämmtliche Siegel an Pergamentstreifen und in rothem Wachs. CLXII. 1384. 28. September. 0.A0. — Dieselben schenken demselben das Dorf Gerbet- schlag, dann ein Feld bei dem Dorfe Martetschlag und eine Mühle in dem Dorfe Schlagles. In nomine domini amen. Acciones quas mundus ordinat eciam in studiis pietatis, sepe maliciosa delet vetustas temporum, nisi roborentur euidenti testimonio litterarum. Quapropter nos Petrus et Johannes fratres de Rosennberch ad memoriam vniuersorum, quibus presens tenor notus fuerit, profitentes publice volumus deuenire, quod licet ad vniuersorum Christi fidelium statum et comodum ac deuocionis affectum nostre dominacionis deuocio gratiose nititur intendere, ad illud tamen, quo diuinus cultus augmentum recipit, pia deuocione vota nostra liberalius se extendunt ad religiosos precipue, qui a primeua sui plantula nostris et nostrorum progenitorum tem- poralium subsidiis in domino radicati vitam et conuersacionem suam a mundanis vanitatibus sequestrantes in dei cultura se exercendo deum pro nobis et nostris progenitoribus humiliter deprecantur, non improuide sed sana mentis fruentes racione ad honorem dei omnipo- tentis et sue matris gloriose omniumque sanctorum suorum gloriam ac ob remedium nostrarum et nostrorum omnium animarum prede- cessorum honorabilibus et religiosis viris abbati et conuentni mona- sterii in Altouado ordinis Cisterciensis dyocesis Pragensis vnam villam Galbrechtslag, octo sexagenas grossorum Pragensium minus sexaginta Wyenensibus annuatim censuantem, et vnum agrum circa villam Martynkow sexaginta denarios Wyenenses annuatim, necnon in villa Slaglaus vnum molendinum, triginta duos denarios duodecim oua vnum caseum et tres pullos annuatim soluentem, donamus conferimus per eosdem perpetuis temporibus cum omni dominio et singulis suis pertinenciis pacifice regendam possidendam et ipsam cum ipso agro- ac molendino predictis fratribus et dominis in Altouado presentibus resignantes. Precipimusque virtute presencium seriose, ut de pre-
190 trecentesimo octuagesimo tercio dominica ante sancti Martini con- fessoris gloriosi. Über die Siegel der Urkundenaussteller siehe CIV und CXIV. Das Siegel Heinrich's von Rosenberg zeigt einen von einem rosengezierten Helme bedeckten Schild, worauf gleichfalls eine Rose. — † †4 S. Heynryci. † De .Rosenberk. Sämmtliche Siegel an Pergamentstreifen und in rothem Wachs. CLXII. 1384. 28. September. 0.A0. — Dieselben schenken demselben das Dorf Gerbet- schlag, dann ein Feld bei dem Dorfe Martetschlag und eine Mühle in dem Dorfe Schlagles. In nomine domini amen. Acciones quas mundus ordinat eciam in studiis pietatis, sepe maliciosa delet vetustas temporum, nisi roborentur euidenti testimonio litterarum. Quapropter nos Petrus et Johannes fratres de Rosennberch ad memoriam vniuersorum, quibus presens tenor notus fuerit, profitentes publice volumus deuenire, quod licet ad vniuersorum Christi fidelium statum et comodum ac deuocionis affectum nostre dominacionis deuocio gratiose nititur intendere, ad illud tamen, quo diuinus cultus augmentum recipit, pia deuocione vota nostra liberalius se extendunt ad religiosos precipue, qui a primeua sui plantula nostris et nostrorum progenitorum tem- poralium subsidiis in domino radicati vitam et conuersacionem suam a mundanis vanitatibus sequestrantes in dei cultura se exercendo deum pro nobis et nostris progenitoribus humiliter deprecantur, non improuide sed sana mentis fruentes racione ad honorem dei omnipo- tentis et sue matris gloriose omniumque sanctorum suorum gloriam ac ob remedium nostrarum et nostrorum omnium animarum prede- cessorum honorabilibus et religiosis viris abbati et conuentni mona- sterii in Altouado ordinis Cisterciensis dyocesis Pragensis vnam villam Galbrechtslag, octo sexagenas grossorum Pragensium minus sexaginta Wyenensibus annuatim censuantem, et vnum agrum circa villam Martynkow sexaginta denarios Wyenenses annuatim, necnon in villa Slaglaus vnum molendinum, triginta duos denarios duodecim oua vnum caseum et tres pullos annuatim soluentem, donamus conferimus per eosdem perpetuis temporibus cum omni dominio et singulis suis pertinenciis pacifice regendam possidendam et ipsam cum ipso agro- ac molendino predictis fratribus et dominis in Altouado presentibus resignantes. Precipimusque virtute presencium seriose, ut de pre-
Strana 191
191 scripto censu sex sexagene grossorum Pragensium fratribus pro cappis subtilibus, in quibus fratres missas peragunt, et quinquaginta grossi fratribus prefatis in die anniuersarii nostri videlicet Petri predicti de Roseunberch pro prandii pitancia singulis annis perpetue assignentur, in eodem nostro anniuersario quadraginta grossos in paruam monetam mutatos infirmis et egenis in hospitali et eorum familiaribus ibidem per duos denarios tribuentes, residuum inter alios pauperes diuidant cum caritate. Ceterum de residuis censibus vnam lampadem in capella sancti Johannis ewangeliste diei et noctis tempore sine intermissione ardentem, et si non sufficerent, tunc de pecuniis prefate pitancie supplentes perpetuo tempore volumus pro- curari. Nos vero Vlricus et Henricus de Rosennbergh, si nos per mortem aut liberam resignacionem, quod diu dominus auertere dig- netur, predictorum fratrum nostrorum bona possidere et occupare contingat, tunc promittimus bona fide et sine fraude, spondemus etiam sub fidei iuramento, quod prefatis fratribus nostris, dum in humanis agerent, ad sanctam prestitimus crucem, omnia premissa rata atque firma inuiolabiliter obseruare. Harum testimonio litterarum quibus sigilla nostra cum prescriptorum fratrum nostrorum sigillis in robur de nostra certa sciencia presentibus sunt appensa. Sub anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo quarto die sancti Wenczeslay. Vier an Pergamentstreifen hüngende Siegel sämmtlich bereits beschrieben. CLXIII. 1384. 7. December. Hohenfurt. — Der Erzbischof Johann von Prag verleiht an die Hohenfurter Stiftskirche eine Indulgenz. Johannes dei gratia sancte Pragensis ecclesie archiepiscopus et apostolice sedis legatus vniuersis Christi fidelibus salutem et sinceram in domino caritatem. Quia honorabilis vir ac religiosus frater domi- nus Petrus abbas de Altouado ordinis Cisterciensis nobis humiliter supplicauit, quatenus dona spiritualia siue relaxatiua videlicet munera ac peccatorum remissiones et indulgencias ad ymaginem Marie vir- ginis, per que Christi fideles ad pietatis opera et ad augmentum diuine gratie incitarentur, forcius largiremur, nos igitur considerantes ipsius affectum fore iustum et deificum omnibus vere penitentibus confessis et contris (sic), quicumque prefatum m onasterium in
191 scripto censu sex sexagene grossorum Pragensium fratribus pro cappis subtilibus, in quibus fratres missas peragunt, et quinquaginta grossi fratribus prefatis in die anniuersarii nostri videlicet Petri predicti de Roseunberch pro prandii pitancia singulis annis perpetue assignentur, in eodem nostro anniuersario quadraginta grossos in paruam monetam mutatos infirmis et egenis in hospitali et eorum familiaribus ibidem per duos denarios tribuentes, residuum inter alios pauperes diuidant cum caritate. Ceterum de residuis censibus vnam lampadem in capella sancti Johannis ewangeliste diei et noctis tempore sine intermissione ardentem, et si non sufficerent, tunc de pecuniis prefate pitancie supplentes perpetuo tempore volumus pro- curari. Nos vero Vlricus et Henricus de Rosennbergh, si nos per mortem aut liberam resignacionem, quod diu dominus auertere dig- netur, predictorum fratrum nostrorum bona possidere et occupare contingat, tunc promittimus bona fide et sine fraude, spondemus etiam sub fidei iuramento, quod prefatis fratribus nostris, dum in humanis agerent, ad sanctam prestitimus crucem, omnia premissa rata atque firma inuiolabiliter obseruare. Harum testimonio litterarum quibus sigilla nostra cum prescriptorum fratrum nostrorum sigillis in robur de nostra certa sciencia presentibus sunt appensa. Sub anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo quarto die sancti Wenczeslay. Vier an Pergamentstreifen hüngende Siegel sämmtlich bereits beschrieben. CLXIII. 1384. 7. December. Hohenfurt. — Der Erzbischof Johann von Prag verleiht an die Hohenfurter Stiftskirche eine Indulgenz. Johannes dei gratia sancte Pragensis ecclesie archiepiscopus et apostolice sedis legatus vniuersis Christi fidelibus salutem et sinceram in domino caritatem. Quia honorabilis vir ac religiosus frater domi- nus Petrus abbas de Altouado ordinis Cisterciensis nobis humiliter supplicauit, quatenus dona spiritualia siue relaxatiua videlicet munera ac peccatorum remissiones et indulgencias ad ymaginem Marie vir- ginis, per que Christi fideles ad pietatis opera et ad augmentum diuine gratie incitarentur, forcius largiremur, nos igitur considerantes ipsius affectum fore iustum et deificum omnibus vere penitentibus confessis et contris (sic), quicumque prefatum m onasterium in
Strana 192
192 Altouado visitauerint et coram prefata ymagine Marie virginis „aue Maria“ septem deuote dixerint siue orauerint, flexis genibus de om- nipotentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli et sanctorum omnium meritis confisi firmiter quadraginta dies indulgenciarum de iniunctis eis penitenciis in domino misericorditer relaxamus perpetuis temporibus duraturis. Presencium sub sigillo testimonio literarum. Datum in Altouado anno domini millesimo tricentesimo octugesimo (sic) quarto die septima mensis Decembris. An einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in rothem Wachs. — St. Wenzel in gothischer Nische, beiderseits Wappenschilde. — S . Johnis . Ar- chiepi. Pragn . Apolice .Sed . Legati. CLXIV. 1385. 21. März. O. A0. — Benesch und Pribiko von Krems und Pribiko von Chlum verkaufen dem Herrn Johann von Rosenberg zwei Schock vier Prager Groschen Zinse im Dorfe Kamen um 31 Schock Prager Groschen. Ego Benessius cum fratre meo ger mano Przibikone de Krzemze ac alio Przybikone fratre nostro de Chlvm omnes vnanimiter et vna voce constare desideramus vniuersis presencium noticiam habituris, quod bona deliberacione maturoque consilio prehabitis omnes con- corditer de bonis nostris hereditariis in villa Kamenn habitis in hereditatibus, quas Peter Griss Hoffuel Jacob Czugwaich et Eblinus incole ville illius possidere dinoscuntur, vendidimus iusto titulo ven- dicionis nobili domino nostro domino Johanni de Rosennberk duas sexagenas redituum cum quatuor grossis grossorum Pragensium annui et perpetui census cum omnibus juribus vtilitatibus obvencio- nibus bernis robotis exaccionibus honoranciis causis judicialibus emendis deuolucionibus et generaliter omnibus prouentibus, quibus- cunque nominibus censeantur, ac omni pleno dominio, prout nos ipsi tenuimus nichil penitus nobis jurisdictionis aut proprietatis ibidem reseruantes, sed omne jus, quod ibidem habuimus, in ipsum dominum Johannem et eum, qui presentem litteram de sua voluntate habuerit, omnimode transfundentes, pro triginta vna sexagenis grossorum Pra- gensium, quas illico ab eo percepimus, cum paratis pecuniis integra- liter persolutas. Promittimus igitur sincera fide nostra sine dolo omnes manu coniuncta et indiuisa eandem hereditatem cum suo censu preexpresso a quolibet impetente, cuiuscunque status fuerit aut condicionis, jure ter re nostre Bohem ie funditus et plenarie liber-
192 Altouado visitauerint et coram prefata ymagine Marie virginis „aue Maria“ septem deuote dixerint siue orauerint, flexis genibus de om- nipotentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli et sanctorum omnium meritis confisi firmiter quadraginta dies indulgenciarum de iniunctis eis penitenciis in domino misericorditer relaxamus perpetuis temporibus duraturis. Presencium sub sigillo testimonio literarum. Datum in Altouado anno domini millesimo tricentesimo octugesimo (sic) quarto die septima mensis Decembris. An einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in rothem Wachs. — St. Wenzel in gothischer Nische, beiderseits Wappenschilde. — S . Johnis . Ar- chiepi. Pragn . Apolice .Sed . Legati. CLXIV. 1385. 21. März. O. A0. — Benesch und Pribiko von Krems und Pribiko von Chlum verkaufen dem Herrn Johann von Rosenberg zwei Schock vier Prager Groschen Zinse im Dorfe Kamen um 31 Schock Prager Groschen. Ego Benessius cum fratre meo ger mano Przibikone de Krzemze ac alio Przybikone fratre nostro de Chlvm omnes vnanimiter et vna voce constare desideramus vniuersis presencium noticiam habituris, quod bona deliberacione maturoque consilio prehabitis omnes con- corditer de bonis nostris hereditariis in villa Kamenn habitis in hereditatibus, quas Peter Griss Hoffuel Jacob Czugwaich et Eblinus incole ville illius possidere dinoscuntur, vendidimus iusto titulo ven- dicionis nobili domino nostro domino Johanni de Rosennberk duas sexagenas redituum cum quatuor grossis grossorum Pragensium annui et perpetui census cum omnibus juribus vtilitatibus obvencio- nibus bernis robotis exaccionibus honoranciis causis judicialibus emendis deuolucionibus et generaliter omnibus prouentibus, quibus- cunque nominibus censeantur, ac omni pleno dominio, prout nos ipsi tenuimus nichil penitus nobis jurisdictionis aut proprietatis ibidem reseruantes, sed omne jus, quod ibidem habuimus, in ipsum dominum Johannem et eum, qui presentem litteram de sua voluntate habuerit, omnimode transfundentes, pro triginta vna sexagenis grossorum Pra- gensium, quas illico ab eo percepimus, cum paratis pecuniis integra- liter persolutas. Promittimus igitur sincera fide nostra sine dolo omnes manu coniuncta et indiuisa eandem hereditatem cum suo censu preexpresso a quolibet impetente, cuiuscunque status fuerit aut condicionis, jure ter re nostre Bohem ie funditus et plenarie liber-
Strana 193
193 tare et disbrigare et singulariter a dotaliciis mulierum, si qua in illa hereditate emergerent impedimenta. Et quia nos prefati Benessius et Przibiko de Kremz hereditatem pretactam ad manus nostras tene- mus tabulis regni nobis roboratam, ideo ne per heredes aut succes- sores nostros aliqualis in posterum questio suboriatur, promittimus specialiter pro nobis heredibus et successoribus nostris vniuersis, eandem vendicionem firmam et inconwlsam perpetuis temporibus ob- seruare. Si vero qualiscunque in eo instancia oriretur et eandem hereditatem nos omnes prenominati Benesius et Przibiko de Kremz et Przibiko de Chlum secundum jura terre non exbrigaremus, tunc in aliis nostris propriis liberis et eque valentibus hereditatibus de toti- dem censibus et cum augmento tercie partis condescendere promit- timus et debemus omnibus occasi onibus penitus postergatis. Quod si non faceremus, tunc duo nostrum, qui primo moniti fuerimus, vnus alterius per absenciam aut incurabilitatem se penitus excusare non valentes ciuitatem Chrumpnaw intrare debemus, quilibet cum vno famulo et duobus equis ad obstagiandum in hospicio nobis per domi- num Johannem aut presencium habitorem deputato, nec exire aliquo jure, quousque omnia prescripta ad effectum finaliter perducamus. Elapsis autem quatuordecim diebus continuis a monicione nobis de obstagio facta prestito per nos obstagio vel non prestito sepetactus dominus Johannes aut possessor presencium pecuniam prefatam tri- ginta vnius sexagenarum cum augmento tercie partis recipiendi inter Judeos seu Christianos nostrum omnium super dampna plenam obti- nent potestatem. Nos quoque continue obstagiare sumus astricti, donec de pecuniis preexpressis eciam cum augmento tercie partis ac vniuersis dampnis occasione non solucionis et nostre incurabilitatis quocunque modo contractis, per nos plene et omnimode fuerit satis- factum. Insuper quicunque hanc litteram de domini Johannis bona habuerit voluntate, eidem jus competit omnium premissorum. In quorum omnium euidentiam et roboramentum sigilla nostra propria de certa nostra scientia presentibus sunt appensa. Sub anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo quinto die sancti Benedicti confessoris gloriosi. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel, a) in grünem, b) und e) in weissem Wachs. — Alle drei zeigen einen mit einem Pfeil gezierten Helm. — † . (?) Benesivs . D . Crmsa. — † S .Prsibiconis . De . Cremso. — † S. Przibiconis . De . Chlym. Fontes. Abth. II. Bd. XXIII. 13
193 tare et disbrigare et singulariter a dotaliciis mulierum, si qua in illa hereditate emergerent impedimenta. Et quia nos prefati Benessius et Przibiko de Kremz hereditatem pretactam ad manus nostras tene- mus tabulis regni nobis roboratam, ideo ne per heredes aut succes- sores nostros aliqualis in posterum questio suboriatur, promittimus specialiter pro nobis heredibus et successoribus nostris vniuersis, eandem vendicionem firmam et inconwlsam perpetuis temporibus ob- seruare. Si vero qualiscunque in eo instancia oriretur et eandem hereditatem nos omnes prenominati Benesius et Przibiko de Kremz et Przibiko de Chlum secundum jura terre non exbrigaremus, tunc in aliis nostris propriis liberis et eque valentibus hereditatibus de toti- dem censibus et cum augmento tercie partis condescendere promit- timus et debemus omnibus occasi onibus penitus postergatis. Quod si non faceremus, tunc duo nostrum, qui primo moniti fuerimus, vnus alterius per absenciam aut incurabilitatem se penitus excusare non valentes ciuitatem Chrumpnaw intrare debemus, quilibet cum vno famulo et duobus equis ad obstagiandum in hospicio nobis per domi- num Johannem aut presencium habitorem deputato, nec exire aliquo jure, quousque omnia prescripta ad effectum finaliter perducamus. Elapsis autem quatuordecim diebus continuis a monicione nobis de obstagio facta prestito per nos obstagio vel non prestito sepetactus dominus Johannes aut possessor presencium pecuniam prefatam tri- ginta vnius sexagenarum cum augmento tercie partis recipiendi inter Judeos seu Christianos nostrum omnium super dampna plenam obti- nent potestatem. Nos quoque continue obstagiare sumus astricti, donec de pecuniis preexpressis eciam cum augmento tercie partis ac vniuersis dampnis occasione non solucionis et nostre incurabilitatis quocunque modo contractis, per nos plene et omnimode fuerit satis- factum. Insuper quicunque hanc litteram de domini Johannis bona habuerit voluntate, eidem jus competit omnium premissorum. In quorum omnium euidentiam et roboramentum sigilla nostra propria de certa nostra scientia presentibus sunt appensa. Sub anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo quinto die sancti Benedicti confessoris gloriosi. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel, a) in grünem, b) und e) in weissem Wachs. — Alle drei zeigen einen mit einem Pfeil gezierten Helm. — † . (?) Benesivs . D . Crmsa. — † S .Prsibiconis . De . Cremso. — † S. Przibiconis . De . Chlym. Fontes. Abth. II. Bd. XXIII. 13
Strana 194
194 CLXV. 1385. cc. 24. Juni. O. A0. — Johann von Rosenberg gibt den Cisterciensern in Hohenfurt im Dorfe Zichrass seche Lähne und im Dorfe Schild sechs Reute zu Eigen. In nomine domini amen. Cuncta que geruntur in tempore, ne simul cum eodem defluant, necesse est, ea scriptorum testimonio roborare. Quamobrem nos Johannes de Rosembergh coram vniuersis tam presentibus quam futuris publice profitentes volumus esse notum, quod in naufragioso statu inter turbines peccatorum laboriosius decertantes adiuuante altissimo portum nitimur cerciorem, iuxta consilium Danielis peccata elemosinis redimendo non per errorem aut inprouide, sed sana mentis vsi racione, ad honorem dei omnipo- tentis sueque genitricis gloriose virginis Marie et suorum sanctorum omnium laudem et in nostre ac felicis memorie fratris nostri dilec- tissimi domini Petri remedium animarum venerabilibus et religiosis fratribus ordinis Cisterciensis monasterii in Altouado iugiter deo famulantibus, per nostros predecessores ac progenitores dotato a radice sue fundacionis generosius et erecto, in villa nostra Tyecho- raz sex laneos continente, qui omnes pro censu et aliis iuribus mi- nutis quinque talenta sex solidos et viginti denarios soluunt annuatim quinquaginta quinque pullos uel quinque solidos et quindecim dena- rios ac pro papauere sexaginta denarios, item in villa Schilt sex reyt seu mansos de Kalthprun ipsam villam Schilt intrando in manu dex- tera ordinarie collocatos et omnes annuatim duas libras et duos solidos denariorum censuantes, dare dignum duximus conferre ac liberaliter assignare prefatas vtilitates sine nostrorum successorum quolibet impedimento tenendum perpetue et habendum, et non per abbatem loci sed per pitantiarium dicti monasterii perpetuis tempo- ribus colligendum, de quo quidem censu idem pitantiarius non alias vtilitates fratrum et monasterii seu pitancie querendo, solum ex hoc nostro singulariter mandato in ecclesia ambitu dormitorio refectuario fratrum noua exstruendo, tecta deinceps tempore succedente in eis- dem locis antiqua tecta tenebitur cum diligenti studio reparare. In anniuersario nostro videlicet Johannis antefati de Rosembergh, quod ipsi fratres in dicto monasterio cum vigillis nouem leccionum et alia quauis exequiarum solempnitate velud pro aliis fundatoribus agi solent, perpetuis temporibus peragent, predictus pitanciarus pro
194 CLXV. 1385. cc. 24. Juni. O. A0. — Johann von Rosenberg gibt den Cisterciensern in Hohenfurt im Dorfe Zichrass seche Lähne und im Dorfe Schild sechs Reute zu Eigen. In nomine domini amen. Cuncta que geruntur in tempore, ne simul cum eodem defluant, necesse est, ea scriptorum testimonio roborare. Quamobrem nos Johannes de Rosembergh coram vniuersis tam presentibus quam futuris publice profitentes volumus esse notum, quod in naufragioso statu inter turbines peccatorum laboriosius decertantes adiuuante altissimo portum nitimur cerciorem, iuxta consilium Danielis peccata elemosinis redimendo non per errorem aut inprouide, sed sana mentis vsi racione, ad honorem dei omnipo- tentis sueque genitricis gloriose virginis Marie et suorum sanctorum omnium laudem et in nostre ac felicis memorie fratris nostri dilec- tissimi domini Petri remedium animarum venerabilibus et religiosis fratribus ordinis Cisterciensis monasterii in Altouado iugiter deo famulantibus, per nostros predecessores ac progenitores dotato a radice sue fundacionis generosius et erecto, in villa nostra Tyecho- raz sex laneos continente, qui omnes pro censu et aliis iuribus mi- nutis quinque talenta sex solidos et viginti denarios soluunt annuatim quinquaginta quinque pullos uel quinque solidos et quindecim dena- rios ac pro papauere sexaginta denarios, item in villa Schilt sex reyt seu mansos de Kalthprun ipsam villam Schilt intrando in manu dex- tera ordinarie collocatos et omnes annuatim duas libras et duos solidos denariorum censuantes, dare dignum duximus conferre ac liberaliter assignare prefatas vtilitates sine nostrorum successorum quolibet impedimento tenendum perpetue et habendum, et non per abbatem loci sed per pitantiarium dicti monasterii perpetuis tempo- ribus colligendum, de quo quidem censu idem pitantiarius non alias vtilitates fratrum et monasterii seu pitancie querendo, solum ex hoc nostro singulariter mandato in ecclesia ambitu dormitorio refectuario fratrum noua exstruendo, tecta deinceps tempore succedente in eis- dem locis antiqua tecta tenebitur cum diligenti studio reparare. In anniuersario nostro videlicet Johannis antefati de Rosembergh, quod ipsi fratres in dicto monasterio cum vigillis nouem leccionum et alia quauis exequiarum solempnitate velud pro aliis fundatoribus agi solent, perpetuis temporibus peragent, predictus pitanciarus pro
Strana 195
195 fratrum pitancia quindecim grossos ac inter inter communes pau- peres non sui hospitalis septuaginta denarios Wienenses et septua- ginta panes claustrales fideliter et caritatiue in domino largietur, et de pecuniis eiusdem census antedictus pitantiarius coram abbate et conuentu monasterii singulis annis tenebitur fidelem facere racio- nem; et quidquid in ipsis rationibus remaneret de pecuniis predictis, hoc pro futuris temporibus ad ipsa tecta reseruare tenebitur pitan- ciarius antescriptus. Nos uero Vlricus et Henricus de Rosembergh, dum nos per mortem ipsius domini Johannis aut aliam resignacionem quod dominus deus diu auertere dignetur, vnus nostrum, quem pre- dicti fratris nostri karissimi bona occupare ex eius donacione et possidere continget, tunc promittimus bona fide et sincera ac sine fraude, spondemus eciam sub fidei iuramento, quod prefato fratri nostro, dum in humanis ageret, ad sanctam prestitimus crucem, omnia premissa rata atque firma inuiolabiliter obseruare. Harum testimonio litterarum quibus sigillum nostrum cum prescriptorum fratrum nostrorum sigillis in robur et munimen de certa nostra sci- encia presentibus sunt appensa. Sub anno domini millesimo trecen- tesimo octuagesimo quinta circa festum sancti Johannis baptiste. Alle drei Siegel sind schon anderwärts beschrieben worden. CLXVI. 1385. 6. Juli. O. A0. — Mikschik von Wesele weist seiner Gemahlin Dorothe zum Leibgedinge hundert Schock Prager Groschen auf seinen Gütern in Wes- sele, Saphlerzow und Hatzlow an. Ego Mikssiko de Wesele recognosco tenore presencium vniuer- sis, quia bona deliberacione maturoque consilio prehabitis demonstro, dono et presentibus resigno dilecte conthorali mee Dorothee pro dotalicio ipsius centum sexagenas grossorum Pragensium in heredi- tatibus et bonis meis videlicet in Wessele, in Saphlerzow cum mo- lendino ibidem et in Haczlow cum omnibus, que in illis villis habeo mobilibus et inmobilibus hereditatibus agris pratis siluis pratis (sic) riuis aquis pascuis rubetis et vniuersis ad illa pertinentibus, taliter, ut dicta vxor mea post mortem meam omnia prescripta debeat paci- fice possidere, quamdiu permanserit in viduitate. Si vero alium maritum eam accipere contingat, tunc verisimiliter non debet in memoratis bonis aliqualiter impediri vna cum bonis mobilibus que
195 fratrum pitancia quindecim grossos ac inter inter communes pau- peres non sui hospitalis septuaginta denarios Wienenses et septua- ginta panes claustrales fideliter et caritatiue in domino largietur, et de pecuniis eiusdem census antedictus pitantiarius coram abbate et conuentu monasterii singulis annis tenebitur fidelem facere racio- nem; et quidquid in ipsis rationibus remaneret de pecuniis predictis, hoc pro futuris temporibus ad ipsa tecta reseruare tenebitur pitan- ciarius antescriptus. Nos uero Vlricus et Henricus de Rosembergh, dum nos per mortem ipsius domini Johannis aut aliam resignacionem quod dominus deus diu auertere dignetur, vnus nostrum, quem pre- dicti fratris nostri karissimi bona occupare ex eius donacione et possidere continget, tunc promittimus bona fide et sincera ac sine fraude, spondemus eciam sub fidei iuramento, quod prefato fratri nostro, dum in humanis ageret, ad sanctam prestitimus crucem, omnia premissa rata atque firma inuiolabiliter obseruare. Harum testimonio litterarum quibus sigillum nostrum cum prescriptorum fratrum nostrorum sigillis in robur et munimen de certa nostra sci- encia presentibus sunt appensa. Sub anno domini millesimo trecen- tesimo octuagesimo quinta circa festum sancti Johannis baptiste. Alle drei Siegel sind schon anderwärts beschrieben worden. CLXVI. 1385. 6. Juli. O. A0. — Mikschik von Wesele weist seiner Gemahlin Dorothe zum Leibgedinge hundert Schock Prager Groschen auf seinen Gütern in Wes- sele, Saphlerzow und Hatzlow an. Ego Mikssiko de Wesele recognosco tenore presencium vniuer- sis, quia bona deliberacione maturoque consilio prehabitis demonstro, dono et presentibus resigno dilecte conthorali mee Dorothee pro dotalicio ipsius centum sexagenas grossorum Pragensium in heredi- tatibus et bonis meis videlicet in Wessele, in Saphlerzow cum mo- lendino ibidem et in Haczlow cum omnibus, que in illis villis habeo mobilibus et inmobilibus hereditatibus agris pratis siluis pratis (sic) riuis aquis pascuis rubetis et vniuersis ad illa pertinentibus, taliter, ut dicta vxor mea post mortem meam omnia prescripta debeat paci- fice possidere, quamdiu permanserit in viduitate. Si vero alium maritum eam accipere contingat, tunc verisimiliter non debet in memoratis bonis aliqualiter impediri vna cum bonis mobilibus que
Strana 196
196 relinquero, vsque dum ei centum sexagene grossorum Pragensium cum paratis pecuniis fuerint integraliter persolute. Preterea nos Jessko et Vlricus fratres germani Mikssiconis de Wesele antedicti promittimus fide nostra bona manuque coniuncta et sub puritate nostre fidei et honoris, quod dictam Dorotheam nunquam in illis bonis impediemus nec debemus aut possumus impedire seu inquie- tare verbo neque facto, quamdiu perdurauerit, in statu sue viduitatis, et etiam si eundem suum statum immutauerit tunc ipsam etiam non debemus in aliquo in bonis premissis impedire, quamdiu ei cum paratis pecuniis pro dotalicio eius non persoluerimus pretactas cen- tum sexagenas grossorum Pragensium, sed eadem sui dotalicii bona tenemur disbrigare et libertare a quolibet impetente, prout jura terre nostre Bohemie desiderant et exposcunt. In cuius rei testimo- nium sigillum nobilis domini Johannis de Rosenberk cum sigillo domini Marquardi de Porzessin ad peticionem nostram duximus pre- sentibus appendenda, ac in robur et valitudinem omnium premissorum sigilla nostra propria de certa nostra sciencia presentibus sunt appensa. Sub anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo quinto octava sanctorum Petri et Pauli apostolorum. Fünf kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel. a) und b) sind bereits bekannt, ersteres hier in rothem, das andere in schwarzem Wachs. Die fol- genden in weissem Wachs. c) Helm mit zwei Hörnern. So auch die folgenden. — † S. Nicolai . De . Wesele. d) † S. Johannis . De . Wesele. e) † S. Vlrici. De . Wesele. CLXVII. 1385. 22. Juli. 0. A0. — Die Brüder Peschko, Ulrich und Heinrich von Gywo- witz geben den Klosterbrüdern in Hohenfurt ein Talent Wiener Pfenninge Jah- reszinses von ihren Erbgütern im Dorfe Horschau. Ego Pessko cum Vlrico et Henrico fratribus meis germanis omnes filii Woytiechonis de Gywouicze ad vniuersorum noticiam tenore presencium cupimus devenire, quia bona deliberacione matu- roque consilio prehabitis de bonis nostris hereditariis in villa Hors- sow nostra propria et in hereditatibus trium quartalium lanei, quas hereditates Bartus et Paulus ville illius incole possident, dedimus et presentibus damus ac de facto condescendimus et resignamus fratri- bus et monasterio in Altouado ad officium pittancie vnum talentum denariorum Viennensium annui et perpetui census cum omnibus juri-
196 relinquero, vsque dum ei centum sexagene grossorum Pragensium cum paratis pecuniis fuerint integraliter persolute. Preterea nos Jessko et Vlricus fratres germani Mikssiconis de Wesele antedicti promittimus fide nostra bona manuque coniuncta et sub puritate nostre fidei et honoris, quod dictam Dorotheam nunquam in illis bonis impediemus nec debemus aut possumus impedire seu inquie- tare verbo neque facto, quamdiu perdurauerit, in statu sue viduitatis, et etiam si eundem suum statum immutauerit tunc ipsam etiam non debemus in aliquo in bonis premissis impedire, quamdiu ei cum paratis pecuniis pro dotalicio eius non persoluerimus pretactas cen- tum sexagenas grossorum Pragensium, sed eadem sui dotalicii bona tenemur disbrigare et libertare a quolibet impetente, prout jura terre nostre Bohemie desiderant et exposcunt. In cuius rei testimo- nium sigillum nobilis domini Johannis de Rosenberk cum sigillo domini Marquardi de Porzessin ad peticionem nostram duximus pre- sentibus appendenda, ac in robur et valitudinem omnium premissorum sigilla nostra propria de certa nostra sciencia presentibus sunt appensa. Sub anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo quinto octava sanctorum Petri et Pauli apostolorum. Fünf kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel. a) und b) sind bereits bekannt, ersteres hier in rothem, das andere in schwarzem Wachs. Die fol- genden in weissem Wachs. c) Helm mit zwei Hörnern. So auch die folgenden. — † S. Nicolai . De . Wesele. d) † S. Johannis . De . Wesele. e) † S. Vlrici. De . Wesele. CLXVII. 1385. 22. Juli. 0. A0. — Die Brüder Peschko, Ulrich und Heinrich von Gywo- witz geben den Klosterbrüdern in Hohenfurt ein Talent Wiener Pfenninge Jah- reszinses von ihren Erbgütern im Dorfe Horschau. Ego Pessko cum Vlrico et Henrico fratribus meis germanis omnes filii Woytiechonis de Gywouicze ad vniuersorum noticiam tenore presencium cupimus devenire, quia bona deliberacione matu- roque consilio prehabitis de bonis nostris hereditariis in villa Hors- sow nostra propria et in hereditatibus trium quartalium lanei, quas hereditates Bartus et Paulus ville illius incole possident, dedimus et presentibus damus ac de facto condescendimus et resignamus fratri- bus et monasterio in Altouado ad officium pittancie vnum talentum denariorum Viennensium annui et perpetui census cum omnibus juri-
Strana 197
197 bus robotis bernis exaccionibus judiciis et emolimentis (sic) vniversis ac pleno dominio, prout nos ipsi tenuimus nichil nobis juris et pro- prietatis ibidem reseruantes, sic quod occasione eiusdem census fra- tres ipsius cenobii pro anima patris nostri karissimi Woytiechonis de Gywouicze antedicti annis singulis semel in anno, videlicet in die sanctorum Symonis et Jude apostolorum, in anniuersario suo tenentur et debent in capella beate virginis sita in cimiterio eorum legere duas missas, vnam de beata virgine et aliam pro anima patris nostri defunctorum, et accendere duo luminaria et tapetem ponere super sepulcrum, prout in aliis anniuersariis facere consueuerunt. Promit- timus igitur omnes manu coniuncta et indiuisa evndem censum a quolibet impetente, cuiuseunque status extiterit, et specialiter a dotaliciis mulierum sufficienter libertare et disbrigare, prout jura terre nostre Bohemie desiderant et exposcunt. Si vero hoc non faceremus, tunc in aliis nostris propriis liberis et equeualentibus hereditatibus de totidem censibus et cum augmento tercie partis, vt moris est, in terra ipsis condescendere promittimus et debemus, omnibus occasionibus et dolositatibus penitus postergatis. Quod si denuo facere non curaremus, tunc vnus nostrum, qui primo monitus extiterit, alterius se per absenciam vel incurabilitatem se minime excusando, cum vno famulo et duobus equis ciuitatem Chrumpnaw intrare debet ad obstagiandum in hospicio sibi per dominos et fra- tres de Altouado deputato et ibidem continuare nec exire aliquo jure uel occasione, quousque omnia prescripta per nos plene et integraliter fuerint adimpleta. In cuius rei euidenciam et roboramen- tum sigilla nostra propria de certa nostra sciencia presentibus sunt appensa. Sub anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo quinto die sancte Marie Magdalene. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) und c) Ein Helm, dessen Zierde das Brustbild eines Mannes, der über dem Haupte ein Schwert schwingt. — † S .Peski . De . Gi[y?]wowicz. — † S. Henrici. De . Giwowiez. b) Ein Helm, dessen Zierde das Brustbild eines Ritters, der in der Rechten ein Schwe rt hält. — S. Vlrici. De . . iwovicz.
197 bus robotis bernis exaccionibus judiciis et emolimentis (sic) vniversis ac pleno dominio, prout nos ipsi tenuimus nichil nobis juris et pro- prietatis ibidem reseruantes, sic quod occasione eiusdem census fra- tres ipsius cenobii pro anima patris nostri karissimi Woytiechonis de Gywouicze antedicti annis singulis semel in anno, videlicet in die sanctorum Symonis et Jude apostolorum, in anniuersario suo tenentur et debent in capella beate virginis sita in cimiterio eorum legere duas missas, vnam de beata virgine et aliam pro anima patris nostri defunctorum, et accendere duo luminaria et tapetem ponere super sepulcrum, prout in aliis anniuersariis facere consueuerunt. Promit- timus igitur omnes manu coniuncta et indiuisa evndem censum a quolibet impetente, cuiuseunque status extiterit, et specialiter a dotaliciis mulierum sufficienter libertare et disbrigare, prout jura terre nostre Bohemie desiderant et exposcunt. Si vero hoc non faceremus, tunc in aliis nostris propriis liberis et equeualentibus hereditatibus de totidem censibus et cum augmento tercie partis, vt moris est, in terra ipsis condescendere promittimus et debemus, omnibus occasionibus et dolositatibus penitus postergatis. Quod si denuo facere non curaremus, tunc vnus nostrum, qui primo monitus extiterit, alterius se per absenciam vel incurabilitatem se minime excusando, cum vno famulo et duobus equis ciuitatem Chrumpnaw intrare debet ad obstagiandum in hospicio sibi per dominos et fra- tres de Altouado deputato et ibidem continuare nec exire aliquo jure uel occasione, quousque omnia prescripta per nos plene et integraliter fuerint adimpleta. In cuius rei euidenciam et roboramen- tum sigilla nostra propria de certa nostra sciencia presentibus sunt appensa. Sub anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo quinto die sancte Marie Magdalene. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) und c) Ein Helm, dessen Zierde das Brustbild eines Mannes, der über dem Haupte ein Schwert schwingt. — † S .Peski . De . Gi[y?]wowicz. — † S. Henrici. De . Giwowiez. b) Ein Helm, dessen Zierde das Brustbild eines Ritters, der in der Rechten ein Schwe rt hält. — S. Vlrici. De . . iwovicz.
Strana 198
198 CLXVIII. 1385. 12. December. C. A0. — Johann von Rosenberg verkauft dem Abte und Convente des Klostere in Hohenfurt das Dorf Chwaletitz sammt Zubehör um 47 Schock 40 Prager Groschen und drei Wiener Pfenninge. Nos Johannes de Rosennberk ad vniuersorum noticiam tenore presentium volumus devenire, quod bona deliberacione maturoque consilio prehabitis villam nostram Chualeticz dictam integram cum omnibus suis pertinenciis siluis pratis aquis pascuis rubetis agris cultis et incultis ceterisque vniuersis ad eam spectantibus, prout in suis metis gadibus (sic) et circumferenciis est limitata, et sicut nos ipsi eam tenuimus cum censibus bernis robotis exaccionibus deuolu- cionibus et aliis juribus vniuersis, quibuscunque nominibus censean- tur, ac cum pleno dominio nichil nobis ibidem jurisdiccionis reser- uantes vendidimus iusto titulo vendicionis honorabibus et religiosis viris domino abbati ac conuentui monasterii in Altovado perpetuis temporibus tenendam et possidendam pro quadraginta septem sexa- genis grossorum Pragensium cum quadraginta grossis et tribus dena- riis Vienensibus, quas quidem pecunias nobis illico cum paratis pecuniis integraliter persoluerunt. Promittimus igitur sincera fide nostra vna cum fratre nostro domino Vlrico de Rosenberk et Hen- rico fratuele nostro verisimiliter de Rosennberk omnes manu con- iuncta et indiuisa memoratam villam Chualetycze cum omnibus ad eam spectantibus a quolibet impetente jure terre Bohemie sufficienter libertare et disbrigare omnibus occasionibus penitus semotis et postergatis. Et nos prenominati Vlricus et Henrieus de Rosennberk recognoscimus nos pretacte ville Chualeticz pro fratre nostro domino Johanne et cum ipso veros et legittimos existere disbriga- tores, promittentes eam sincera fide sine dolo a quolibet impetente libertare et disbrigare, prout jura terre Bohemie desiderant et exposcunt. Si vero eam non disbrigaremus tunc in nostris propriis liberis et equeualentibus hereditatibus de totidem censibus et vtilita- tibus monachis et monasterio predicto condescendere promittimus et debemus sine omni coutradiccione, hoc ipsum promittentes sub puri- tate nostre fidei et honoris. In cuius rei euidenciam et roboramen- tum cum sigillo domini Johannis et sigilla nostra presentibus sunt
198 CLXVIII. 1385. 12. December. C. A0. — Johann von Rosenberg verkauft dem Abte und Convente des Klostere in Hohenfurt das Dorf Chwaletitz sammt Zubehör um 47 Schock 40 Prager Groschen und drei Wiener Pfenninge. Nos Johannes de Rosennberk ad vniuersorum noticiam tenore presentium volumus devenire, quod bona deliberacione maturoque consilio prehabitis villam nostram Chualeticz dictam integram cum omnibus suis pertinenciis siluis pratis aquis pascuis rubetis agris cultis et incultis ceterisque vniuersis ad eam spectantibus, prout in suis metis gadibus (sic) et circumferenciis est limitata, et sicut nos ipsi eam tenuimus cum censibus bernis robotis exaccionibus deuolu- cionibus et aliis juribus vniuersis, quibuscunque nominibus censean- tur, ac cum pleno dominio nichil nobis ibidem jurisdiccionis reser- uantes vendidimus iusto titulo vendicionis honorabibus et religiosis viris domino abbati ac conuentui monasterii in Altovado perpetuis temporibus tenendam et possidendam pro quadraginta septem sexa- genis grossorum Pragensium cum quadraginta grossis et tribus dena- riis Vienensibus, quas quidem pecunias nobis illico cum paratis pecuniis integraliter persoluerunt. Promittimus igitur sincera fide nostra vna cum fratre nostro domino Vlrico de Rosenberk et Hen- rico fratuele nostro verisimiliter de Rosennberk omnes manu con- iuncta et indiuisa memoratam villam Chualetycze cum omnibus ad eam spectantibus a quolibet impetente jure terre Bohemie sufficienter libertare et disbrigare omnibus occasionibus penitus semotis et postergatis. Et nos prenominati Vlricus et Henrieus de Rosennberk recognoscimus nos pretacte ville Chualeticz pro fratre nostro domino Johanne et cum ipso veros et legittimos existere disbriga- tores, promittentes eam sincera fide sine dolo a quolibet impetente libertare et disbrigare, prout jura terre Bohemie desiderant et exposcunt. Si vero eam non disbrigaremus tunc in nostris propriis liberis et equeualentibus hereditatibus de totidem censibus et vtilita- tibus monachis et monasterio predicto condescendere promittimus et debemus sine omni coutradiccione, hoc ipsum promittentes sub puri- tate nostre fidei et honoris. In cuius rei euidenciam et roboramen- tum cum sigillo domini Johannis et sigilla nostra presentibus sunt
Strana 199
199 appensa. Sub anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo quinto feria tercia ante sancte Lucie. Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in rothem Wachs. Das Siegel des Johann von Rosenberg fehlt, die beiden anderen aber sind bereits oben beschrieben worden. CLXIX. 1387. 15. August. 0. A0. — Johann von Rosenberg, Borscho, Archidiacon von Bechin und Hostislaus, Pfarrer in Krumau und Dechant in Teindles, schlichten den zwischen dem Abte Otto und Convente von Hohenfurt einerseits und dem Pfarrer Pribiko von Priethal andererseits wegen des Priethaler Laienzehents obschwebenden Streit. In nomine domini amen. Nos Johannes de Rozmberg Borsso Bechinensis archidiaconus diocesis Pragensis necnon Hostislaus ple- banus ecclesie in Chrumpnaw decanusque Dublensis*) ad perpetuam rei memoriam. Coram vniuersis tam presentibus quam futuris pre- sencium tenore volumus publice declarare protestantes, quod super et in dissensionibus litibus et materiarum querelis inter honorabiles et religiosos viros videlicet dominum Ottonem abbatem et conuentum monasterii in Altouado parte vna et discretum virum dominum Przy- bykonem plebanum in Przyedol pro decimarum laycalium solucione ibidem in Przyedol parte vertentibus ex altera ad ipsarum instantiuas preces partium arbitri judices et amicabiles compositores assumpti et vnanimiter electi animo deliberato et discretorum consiliis pre- cedentibus freti perswasiuis pronunciamus diffinimus arbitramur per prefatas partes perpetue tenendum et eorum quoslibet successores habendum et possidendum, presentibus diffinitiue sentenciamus ac effectiue ordinamus, quod prescripti domini videlicet dominus Otto abbas et conuentus monasterii, prout prescribebantur, super decem et octo laneis decimum capete tritici siliginis ordei et auene in cam- pis ab incolis et rusticis predictorum laneorum, ipse vero dominus Przybyco, prout eciam prius nominafus, aut sui perpetui circa ipsam ecclesiam successores de antedictis decem et octo laneis et eorum incolis non plus nisi vnam tinam siliginis et vnam tinam auene in grano triturato pro decimis debeant recipere et colligere pro suis °) Soll heissen „Dudlebensis".
199 appensa. Sub anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo quinto feria tercia ante sancte Lucie. Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in rothem Wachs. Das Siegel des Johann von Rosenberg fehlt, die beiden anderen aber sind bereits oben beschrieben worden. CLXIX. 1387. 15. August. 0. A0. — Johann von Rosenberg, Borscho, Archidiacon von Bechin und Hostislaus, Pfarrer in Krumau und Dechant in Teindles, schlichten den zwischen dem Abte Otto und Convente von Hohenfurt einerseits und dem Pfarrer Pribiko von Priethal andererseits wegen des Priethaler Laienzehents obschwebenden Streit. In nomine domini amen. Nos Johannes de Rozmberg Borsso Bechinensis archidiaconus diocesis Pragensis necnon Hostislaus ple- banus ecclesie in Chrumpnaw decanusque Dublensis*) ad perpetuam rei memoriam. Coram vniuersis tam presentibus quam futuris pre- sencium tenore volumus publice declarare protestantes, quod super et in dissensionibus litibus et materiarum querelis inter honorabiles et religiosos viros videlicet dominum Ottonem abbatem et conuentum monasterii in Altouado parte vna et discretum virum dominum Przy- bykonem plebanum in Przyedol pro decimarum laycalium solucione ibidem in Przyedol parte vertentibus ex altera ad ipsarum instantiuas preces partium arbitri judices et amicabiles compositores assumpti et vnanimiter electi animo deliberato et discretorum consiliis pre- cedentibus freti perswasiuis pronunciamus diffinimus arbitramur per prefatas partes perpetue tenendum et eorum quoslibet successores habendum et possidendum, presentibus diffinitiue sentenciamus ac effectiue ordinamus, quod prescripti domini videlicet dominus Otto abbas et conuentus monasterii, prout prescribebantur, super decem et octo laneis decimum capete tritici siliginis ordei et auene in cam- pis ab incolis et rusticis predictorum laneorum, ipse vero dominus Przybyco, prout eciam prius nominafus, aut sui perpetui circa ipsam ecclesiam successores de antedictis decem et octo laneis et eorum incolis non plus nisi vnam tinam siliginis et vnam tinam auene in grano triturato pro decimis debeant recipere et colligere pro suis °) Soll heissen „Dudlebensis".
Strana 200
200 vsibus singulis annis qualicumque jure et conswetudine in contrarium non obstante. Ego vero pren ominatus Przybyko plebanus ecclesie in Przyedol matura mentis deliberaci one et consiliis amicorum salu- bribus premissis antedict am pronuncciacionem vna cum meis futuris ecclesie successoribus tamquam condignam et laudabilem recipio assumo et presentibus approbo promittens fide sincera et sine cuius- libet fraudis scrupulo, eandem disposicionem et ordinacionem per me et meos successores perpetuis temporibus tenere ratam et firmam fideliter obseruare. In cuius rei robur perpetue valiturum sigillo meo et in maius testimonium sigillis meorum premissorum judicum et arbitrorum presencia iussimus de nostra certa sciencia roborare. Datum et actum anno ab incarnacione domini millesimo trecentesimo octuagesimo septimo infra octauas assumpcionis virginis gloriose. Vier an Pergamentstreifen hängende Siegel, a) und b) in rothem, c) und d) in weissem Wachs. a) Das bekannte Siegel Johann’s von Rosenberg. b) Mit- telgross. Eine Frauengestalt mit Heiligenschein und einem Lamm (?) zur Linken. — * S. Borsonis . Archidiaconi . Bechienss. e) Ein Kopf mit Hei- ligenschein. — S. Hostislay (i?) . . .(schlecht abgedruckt). d) Ein Rost (St. Laurenz ist Patron der Priethaler Kirche). — S. Przybisslay . Plebani. De. Priedol. CLXX. 1387. 15. December. Krumau. — Abt Otto und der Convent des Hohenfurter Klosters treten dem Mikschiko von Hodenitz zwei Schock 60 Pfenninge Zinse in Hodenitz gegen Zinse in Oczyewek ab. Nouerint vniuersi presencium noticiam habituri, quia nos Otto abbas et conuentus monasterii Altiuadensis matura prehabita deliber- acione condescendimus presentibus de duabus sexagenis et sexaginta denariis reddituum census annui in altero medio laneo in villa Hodo- nycz sito, super quorum vno laneo Gylek cum fratre resident et Vernyerz in medio laneo, pro bonis illis videlicet septimo medio laneo censualibus in villa Oczyewek sitis nobis et monasterio nostro per Miksikonem de Hodonycz condescensis, ipsi Miksikoni predicto per eum cum pleno dominio et heredes suos habendas tenendas per- petuis temporibus ac hereditarie possidendas, provt census predicti a nobis et monasterio nostro actenus tenti sunt et possessi, nil peni- tus iuris proprietatis ac dominii in ipsis censibus seu hominibus pre- scriptis nobis et nostro monasterio de cetero reseruantes. Quas
200 vsibus singulis annis qualicumque jure et conswetudine in contrarium non obstante. Ego vero pren ominatus Przybyko plebanus ecclesie in Przyedol matura mentis deliberaci one et consiliis amicorum salu- bribus premissis antedict am pronuncciacionem vna cum meis futuris ecclesie successoribus tamquam condignam et laudabilem recipio assumo et presentibus approbo promittens fide sincera et sine cuius- libet fraudis scrupulo, eandem disposicionem et ordinacionem per me et meos successores perpetuis temporibus tenere ratam et firmam fideliter obseruare. In cuius rei robur perpetue valiturum sigillo meo et in maius testimonium sigillis meorum premissorum judicum et arbitrorum presencia iussimus de nostra certa sciencia roborare. Datum et actum anno ab incarnacione domini millesimo trecentesimo octuagesimo septimo infra octauas assumpcionis virginis gloriose. Vier an Pergamentstreifen hängende Siegel, a) und b) in rothem, c) und d) in weissem Wachs. a) Das bekannte Siegel Johann’s von Rosenberg. b) Mit- telgross. Eine Frauengestalt mit Heiligenschein und einem Lamm (?) zur Linken. — * S. Borsonis . Archidiaconi . Bechienss. e) Ein Kopf mit Hei- ligenschein. — S. Hostislay (i?) . . .(schlecht abgedruckt). d) Ein Rost (St. Laurenz ist Patron der Priethaler Kirche). — S. Przybisslay . Plebani. De. Priedol. CLXX. 1387. 15. December. Krumau. — Abt Otto und der Convent des Hohenfurter Klosters treten dem Mikschiko von Hodenitz zwei Schock 60 Pfenninge Zinse in Hodenitz gegen Zinse in Oczyewek ab. Nouerint vniuersi presencium noticiam habituri, quia nos Otto abbas et conuentus monasterii Altiuadensis matura prehabita deliber- acione condescendimus presentibus de duabus sexagenis et sexaginta denariis reddituum census annui in altero medio laneo in villa Hodo- nycz sito, super quorum vno laneo Gylek cum fratre resident et Vernyerz in medio laneo, pro bonis illis videlicet septimo medio laneo censualibus in villa Oczyewek sitis nobis et monasterio nostro per Miksikonem de Hodonycz condescensis, ipsi Miksikoni predicto per eum cum pleno dominio et heredes suos habendas tenendas per- petuis temporibus ac hereditarie possidendas, provt census predicti a nobis et monasterio nostro actenus tenti sunt et possessi, nil peni- tus iuris proprietatis ac dominii in ipsis censibus seu hominibus pre- scriptis nobis et nostro monasterio de cetero reseruantes. Quas
Strana 201
201 quidem hereditates sen census prenotatos nos Otto abbas et conuen- tus predicti [monasterii] necnon nos Henricus de Radhostowycz purgrauius protunc in Crumpnaw Johannes de Byelcze filius Nycolay procuratoris protunc in Rosmberk fideiussores eorum et vna cum ipsis manu inseparabili Myksykoni predicto et heredibus suis disbri- gare et libertare iuxta consuetudinem regni Bohemie solitam promit- timus bona nostra fide et sine dolo, ab omnibus precise hominibus ipsas hereditates seu census impetere jure qualicunque terrestri volentibus renitencia absque quauis. Si autem ipsas hereditates seu census predictos disbrigare sibi nequiuerimus taliter, vt premittitur, extunc in nostris liberis et propriis hereditatibus tantum de censu cum tercie partis augmento condescendere sibi debemus et tenemur dilacione qualibet procul mota. Que omnia et singula premissa et eorum aliquot si facere neglexerimus quouis modo, vt absit, extune cum a Mycsycone predicto et ab heredibus suis moniti fuerimus, quilibet nostrum de fideiussoribus prenotatis cum vno famulo et duo- bus equis veri ratione obstagii in civitatem Crumpnaw ad hospicium honesti hospitis nobis per ipsum seu heredes suos deputatum subin- trare tenebimur et debemus obstagiaturi inibi tamdiu, quousque omnia prescripta impleta per nos non forent plenarie ac in toto. In quo quidem obstagio, si nos per quindenam continuare accideret, predictis omnibus taliter, vt premittitur, non expletis cum efectu extunc prestito per nos obstagio vel non prestito hiis lapsis quindecim diebus obstagii memorati Micsico predictus et heredes sui plenam habent et habere debent potestatem, triginta octo sexagenas cum sedecim gros- sis grossorum denariorum Pragensium recipiendi et aquirendi inter Ju- deos vel Christianos, nostrum omnium super dampna et nos semper in eodem continuare debemus obstagio super nullo iure de eo exeuntes, quousque ipsas pecunias vna cum dampnis desuper acretis, que se Myk- sico predictus et heredes sui sub iuramento in cruce et sine cespitacione, id est bez zmatku, percepisse ostenderint, non soluerimus plenarie ac in toto. Hoc eciam addito, si aliquem ex nobis fideiussoribus prenotatis, priusquam omnia prescripta impleremus, mori accideret, extunc in spacio mensis vnius a die monicionis per Miksiconem predictum et heredes suos nobis facte alium eque bonum et habentem loco defuncti in fideiussorem substituere debemus et litteram innouare sub punctis et clausulis prenotatis et hoc sub pena obstagii memo- rati. Et qui hanc litteram de bona voluntate Miksiconis predicti et
201 quidem hereditates sen census prenotatos nos Otto abbas et conuen- tus predicti [monasterii] necnon nos Henricus de Radhostowycz purgrauius protunc in Crumpnaw Johannes de Byelcze filius Nycolay procuratoris protunc in Rosmberk fideiussores eorum et vna cum ipsis manu inseparabili Myksykoni predicto et heredibus suis disbri- gare et libertare iuxta consuetudinem regni Bohemie solitam promit- timus bona nostra fide et sine dolo, ab omnibus precise hominibus ipsas hereditates seu census impetere jure qualicunque terrestri volentibus renitencia absque quauis. Si autem ipsas hereditates seu census predictos disbrigare sibi nequiuerimus taliter, vt premittitur, extunc in nostris liberis et propriis hereditatibus tantum de censu cum tercie partis augmento condescendere sibi debemus et tenemur dilacione qualibet procul mota. Que omnia et singula premissa et eorum aliquot si facere neglexerimus quouis modo, vt absit, extune cum a Mycsycone predicto et ab heredibus suis moniti fuerimus, quilibet nostrum de fideiussoribus prenotatis cum vno famulo et duo- bus equis veri ratione obstagii in civitatem Crumpnaw ad hospicium honesti hospitis nobis per ipsum seu heredes suos deputatum subin- trare tenebimur et debemus obstagiaturi inibi tamdiu, quousque omnia prescripta impleta per nos non forent plenarie ac in toto. In quo quidem obstagio, si nos per quindenam continuare accideret, predictis omnibus taliter, vt premittitur, non expletis cum efectu extunc prestito per nos obstagio vel non prestito hiis lapsis quindecim diebus obstagii memorati Micsico predictus et heredes sui plenam habent et habere debent potestatem, triginta octo sexagenas cum sedecim gros- sis grossorum denariorum Pragensium recipiendi et aquirendi inter Ju- deos vel Christianos, nostrum omnium super dampna et nos semper in eodem continuare debemus obstagio super nullo iure de eo exeuntes, quousque ipsas pecunias vna cum dampnis desuper acretis, que se Myk- sico predictus et heredes sui sub iuramento in cruce et sine cespitacione, id est bez zmatku, percepisse ostenderint, non soluerimus plenarie ac in toto. Hoc eciam addito, si aliquem ex nobis fideiussoribus prenotatis, priusquam omnia prescripta impleremus, mori accideret, extunc in spacio mensis vnius a die monicionis per Miksiconem predictum et heredes suos nobis facte alium eque bonum et habentem loco defuncti in fideiussorem substituere debemus et litteram innouare sub punctis et clausulis prenotatis et hoc sub pena obstagii memo- rati. Et qui hanc litteram de bona voluntate Miksiconis predicti et
Strana 202
202 heredum suorum habuerit, eidem jus omnium competit premissorum. In quorum omnium euidenciam ac robur firmius sigilla nostra de certa nostra sciencia presentibus sunt appensa. Datum Crumpnaw anno ab incarnacione domini milesimo trecentesimo octuagesimo septimo dominico die post Lucie. Die Siegel fehlen. CLXXI. 1387. 15. December. 0. A0. — Mikschiko von Hodenitz tritt dem Abte und Con- vente in Hohenfurt vier Schock weniger acht Groschen Prager Münze Zinse im Dorfe Oczyewek gegen einige Güter in Hodenitz ab. Nouerint vniuersi presencium noticiam habituri, quia ego Mik- syko de Hodanycz matura prehabita deliberacione sanoque amicorum meorum usus consilio condescendi et presentibus condescendo de quatuor sexagenis reddituum census annui minus octo denariis gros- sorum denariorum Pragensium in septimo medio laneo in villa Oezyewek sitis pro bonis illis, videlicet altero medio laneo in Hodo- nicz mihi per abbatem et conuentum monasterii Altywadensis con- descensis, quorum laneorum ville Oczyewek predicte Martinus tenet medium laneum et censuat nouem grossos et tres denarios, Blahut medium laneum et tantum censuat, Jessko medium laneum et tantum censuat, Martinus nouem grossos et tres denarios, Mikess et Jesko decem grossos et denarios, Paulus sex grossos et quatuor denarios in decimam, Maczko duodecim grossos et tres obulos, Velysslaw decem et octo grossos et obulum, Maczko nouem grossos et tres paruos, Vanko nouem grossos et tres paruos, Jacobus sedecim gros- sos sine denario. Et insuper omnes predicti homines soluunt duo- decim pullos honoris honorabilibus (sic) et religiosis viris abbati et conventui monasterii Altyvadensis per ipsum abbatem et conventum cum pleno dominio habendis tenendis perpetuis temporibus ac here- ditarie possidendis, provt census predicti a me actenus tenti sunt et possessi, nil penitus juris proprietatis et dominii in ipsis censibus seu hominibus prescriptis mihi de cetero reseruando; quas quidem hereditates seu census prenotatos ego Myksyko predictus et nos Petrus de Zyestow Zacharias eciam de Zestow fideiussores sui et vna secum manu in solidum non diuisa abati et conventui predictis disbrigare et libertare iuxta conswetudinem regni Bohemye solitam
202 heredum suorum habuerit, eidem jus omnium competit premissorum. In quorum omnium euidenciam ac robur firmius sigilla nostra de certa nostra sciencia presentibus sunt appensa. Datum Crumpnaw anno ab incarnacione domini milesimo trecentesimo octuagesimo septimo dominico die post Lucie. Die Siegel fehlen. CLXXI. 1387. 15. December. 0. A0. — Mikschiko von Hodenitz tritt dem Abte und Con- vente in Hohenfurt vier Schock weniger acht Groschen Prager Münze Zinse im Dorfe Oczyewek gegen einige Güter in Hodenitz ab. Nouerint vniuersi presencium noticiam habituri, quia ego Mik- syko de Hodanycz matura prehabita deliberacione sanoque amicorum meorum usus consilio condescendi et presentibus condescendo de quatuor sexagenis reddituum census annui minus octo denariis gros- sorum denariorum Pragensium in septimo medio laneo in villa Oezyewek sitis pro bonis illis, videlicet altero medio laneo in Hodo- nicz mihi per abbatem et conuentum monasterii Altywadensis con- descensis, quorum laneorum ville Oczyewek predicte Martinus tenet medium laneum et censuat nouem grossos et tres denarios, Blahut medium laneum et tantum censuat, Jessko medium laneum et tantum censuat, Martinus nouem grossos et tres denarios, Mikess et Jesko decem grossos et denarios, Paulus sex grossos et quatuor denarios in decimam, Maczko duodecim grossos et tres obulos, Velysslaw decem et octo grossos et obulum, Maczko nouem grossos et tres paruos, Vanko nouem grossos et tres paruos, Jacobus sedecim gros- sos sine denario. Et insuper omnes predicti homines soluunt duo- decim pullos honoris honorabilibus (sic) et religiosis viris abbati et conventui monasterii Altyvadensis per ipsum abbatem et conventum cum pleno dominio habendis tenendis perpetuis temporibus ac here- ditarie possidendis, provt census predicti a me actenus tenti sunt et possessi, nil penitus juris proprietatis et dominii in ipsis censibus seu hominibus prescriptis mihi de cetero reseruando; quas quidem hereditates seu census prenotatos ego Myksyko predictus et nos Petrus de Zyestow Zacharias eciam de Zestow fideiussores sui et vna secum manu in solidum non diuisa abati et conventui predictis disbrigare et libertare iuxta conswetudinem regni Bohemye solitam
Strana 203
203 promittimus bona nostra fide et sine dolo, ab omnibus precise hominibus ipsas hereditates seu census impetere jure qualicumque terrestri volentibus renitenaia absque quauis. Si autem ipsas heredi- tates seu census disbrigare ipsis nequiuerimus taliter, vt premittitur, extune in nostris liberis et propriis hereditatibus tantum de censu cum tercie partis augmento condescendere debemus et tenemur, dilacione qualibet procul mota. Que omnia singula et premissa aut eorum aliquot si facere neglecserimus quouis modo, vt absit, extune cum ab abbate et conventu predictis moniti fuerimus, quilibet nostrum de fideiussoribus prenotatis cum vno famulo et duobus equis veri ratione obstagii in ciuitatem Crupnaw ad hospicium honesti hospitis nobis per ipsos deputatum subintrare tenebimur et debemus obstagiaturi inibi tam diu, quousque omnia prescripta impleta per nos non forent plenarie et in toto. In quo quidem obstagio, si nos per quindenam continuare accideret predictis omnibus taliter, ut premittitur, non expletis cum effectu extunc prestito per nos obstagio vel non prestito hiis lapsis quindecim diebus obstagii memorati abbas et conventus prenotati plenam habent et habere debent pote- statem, septuaginta duas sexagenas grossorum denariorum Pragen- sium recipiendi et aquirendi inter Judeos vel Christianos, nostrum omnium super dampna et nos semper in eodem continuare debemus obstagio super nullo jure de eo exeuntes, quousque ipsas non solue- rimus pecunias vna cum dampnis desuper accretis, que se abbas et conventus predicti sub iuramento ipsis solito percepisse dixerint non soluerimus plenarie et in toto. Hoc eciam addito, si aliquem de nobis fideiussoribus prenotatis, priusquam omnia prescripta implere- mus, mori accideret, extune in spacio mensis vnius a die monicionis per abbatem et conuentum predictos nobis facte alium eque bonum et habentem loco defuncti in fideiussoris (sic) substituere debemus et tenemur et litteram innouare sub punctis et clausulis prenotatis, et hoc sub pena obstagii memorati. Et qui hanc litteram de bona voluntate abbatis et conuentus predictorum habuerit, eidem ius om- nium competit premissorum. In quorum omnium euidenciam ac robur firmius sigilla nostra de certa nostra sciencia presentibus duximus appendenda. Datum anno incarnacionis dominice milesimo trecen- tesimo octuagesimo septimo dominico die post Lucie. Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs, beide sind aber schlecht abgedruckt. a) Das Siegel des Ausstellers der
203 promittimus bona nostra fide et sine dolo, ab omnibus precise hominibus ipsas hereditates seu census impetere jure qualicumque terrestri volentibus renitenaia absque quauis. Si autem ipsas heredi- tates seu census disbrigare ipsis nequiuerimus taliter, vt premittitur, extune in nostris liberis et propriis hereditatibus tantum de censu cum tercie partis augmento condescendere debemus et tenemur, dilacione qualibet procul mota. Que omnia singula et premissa aut eorum aliquot si facere neglecserimus quouis modo, vt absit, extune cum ab abbate et conventu predictis moniti fuerimus, quilibet nostrum de fideiussoribus prenotatis cum vno famulo et duobus equis veri ratione obstagii in ciuitatem Crupnaw ad hospicium honesti hospitis nobis per ipsos deputatum subintrare tenebimur et debemus obstagiaturi inibi tam diu, quousque omnia prescripta impleta per nos non forent plenarie et in toto. In quo quidem obstagio, si nos per quindenam continuare accideret predictis omnibus taliter, ut premittitur, non expletis cum effectu extunc prestito per nos obstagio vel non prestito hiis lapsis quindecim diebus obstagii memorati abbas et conventus prenotati plenam habent et habere debent pote- statem, septuaginta duas sexagenas grossorum denariorum Pragen- sium recipiendi et aquirendi inter Judeos vel Christianos, nostrum omnium super dampna et nos semper in eodem continuare debemus obstagio super nullo jure de eo exeuntes, quousque ipsas non solue- rimus pecunias vna cum dampnis desuper accretis, que se abbas et conventus predicti sub iuramento ipsis solito percepisse dixerint non soluerimus plenarie et in toto. Hoc eciam addito, si aliquem de nobis fideiussoribus prenotatis, priusquam omnia prescripta implere- mus, mori accideret, extune in spacio mensis vnius a die monicionis per abbatem et conuentum predictos nobis facte alium eque bonum et habentem loco defuncti in fideiussoris (sic) substituere debemus et tenemur et litteram innouare sub punctis et clausulis prenotatis, et hoc sub pena obstagii memorati. Et qui hanc litteram de bona voluntate abbatis et conuentus predictorum habuerit, eidem ius om- nium competit premissorum. In quorum omnium euidenciam ac robur firmius sigilla nostra de certa nostra sciencia presentibus duximus appendenda. Datum anno incarnacionis dominice milesimo trecen- tesimo octuagesimo septimo dominico die post Lucie. Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs, beide sind aber schlecht abgedruckt. a) Das Siegel des Ausstellers der
Strana 204
204 Urkunde fehlt. b) Ein Helm mit einem Hahn zur Zierde, dessen Schnabel nach links gekehrt ist. Die Umschrift nicht lesbar. c) Dasselbe, nur ist hier der Schnabel des Hahnes nach rechts gekehrt. — . . Zachari . . . ow. CLXXII. 1387. 21. December. O. A0. — Martin von Leubesdorf verkauft dem Abte Otto von Hohenfurt und dem Convente daselbet seinen Weingarten zu Pulkau um 16 Pfund Wiener Pfenninge. Ich Mertl von Leubésdorf vergich offenbar an dem prief für mich vnd für all mein erben vmb meinen ganczen weingarten ze Pulka gelegen in der obern holczpewnt ze nachst der Heglwerder weingarten mit ainem rain vnd zenachst Christans des Weidner weingarten mit dem andern rain, den ich auch ze purchrecht han gehabt von dem edlen vnd meinem gnedigen herren graf Burch- harten von Maidwürg, do von ich im hab gedint all jar jerleich an sand Michels tag dreizzk Wienner phening ze purchrecht vnd nicht mer. Den selben vorgenanten weingarten mit allen den rechten, vnd ich in in purchrechts weis vnd gewer herpracht vnd gehabt han, hab ich recht vnd redleich verchaufft und hin gegeben di zeit, do ich ez wol getuen macht, dem erwirdigen vnd geistleichen herren hern Otten di zeit abt des erwirdigen gotshaws ze Hochenfurt vnd auch dem ganczen conuent desselben gotshaws vmb sechezehen phunt Wyenner phenning, der ich vnd mein erben gancz vnd gar von in gericht vnd weczalt pin an allez vereziehen. Ez schullen auch di vorgenanten all der abt vnd daz conuent des obgenanten gotshaws in den vorgenanten weingarten ledichleich vnd vnuerchu- mert von vns haben vnd zu irm frum wenden, wie in daz aller pest fuegt, mit verseczen verchauffen geben, wem sew wellen, an allen irrsal vnd an allen chrieg. Ich pin auch des mit sampt meinen erben ir rechter scherm vnd gewer für ansprach vnd invell oder chrieg, oder waz in mit recht daran abget, daz schol ich in allez auzrichten vnd abtragen an all ir scheden vnd an all ir mue, als purchrechts recht ist vnd des landes recht ze Osterreich. Daz versprich ich mit sampt meinen erben dem egenanten erbern herren hern Otten dem abt vnd dem ganczen conuent des obgenanten gotshaus ze Hochen- furt stet ze haben mit meinen trewn an allez geuer mit vrchund des prief. Vnd seid ich selb di zeit nicht aegen insigel het, do hab ich vleizzig gepeten di erbern ped Jansen den Frenchlein ze Pulka vnd
204 Urkunde fehlt. b) Ein Helm mit einem Hahn zur Zierde, dessen Schnabel nach links gekehrt ist. Die Umschrift nicht lesbar. c) Dasselbe, nur ist hier der Schnabel des Hahnes nach rechts gekehrt. — . . Zachari . . . ow. CLXXII. 1387. 21. December. O. A0. — Martin von Leubesdorf verkauft dem Abte Otto von Hohenfurt und dem Convente daselbet seinen Weingarten zu Pulkau um 16 Pfund Wiener Pfenninge. Ich Mertl von Leubésdorf vergich offenbar an dem prief für mich vnd für all mein erben vmb meinen ganczen weingarten ze Pulka gelegen in der obern holczpewnt ze nachst der Heglwerder weingarten mit ainem rain vnd zenachst Christans des Weidner weingarten mit dem andern rain, den ich auch ze purchrecht han gehabt von dem edlen vnd meinem gnedigen herren graf Burch- harten von Maidwürg, do von ich im hab gedint all jar jerleich an sand Michels tag dreizzk Wienner phening ze purchrecht vnd nicht mer. Den selben vorgenanten weingarten mit allen den rechten, vnd ich in in purchrechts weis vnd gewer herpracht vnd gehabt han, hab ich recht vnd redleich verchaufft und hin gegeben di zeit, do ich ez wol getuen macht, dem erwirdigen vnd geistleichen herren hern Otten di zeit abt des erwirdigen gotshaws ze Hochenfurt vnd auch dem ganczen conuent desselben gotshaws vmb sechezehen phunt Wyenner phenning, der ich vnd mein erben gancz vnd gar von in gericht vnd weczalt pin an allez vereziehen. Ez schullen auch di vorgenanten all der abt vnd daz conuent des obgenanten gotshaws in den vorgenanten weingarten ledichleich vnd vnuerchu- mert von vns haben vnd zu irm frum wenden, wie in daz aller pest fuegt, mit verseczen verchauffen geben, wem sew wellen, an allen irrsal vnd an allen chrieg. Ich pin auch des mit sampt meinen erben ir rechter scherm vnd gewer für ansprach vnd invell oder chrieg, oder waz in mit recht daran abget, daz schol ich in allez auzrichten vnd abtragen an all ir scheden vnd an all ir mue, als purchrechts recht ist vnd des landes recht ze Osterreich. Daz versprich ich mit sampt meinen erben dem egenanten erbern herren hern Otten dem abt vnd dem ganczen conuent des obgenanten gotshaus ze Hochen- furt stet ze haben mit meinen trewn an allez geuer mit vrchund des prief. Vnd seid ich selb di zeit nicht aegen insigel het, do hab ich vleizzig gepeten di erbern ped Jansen den Frenchlein ze Pulka vnd
Strana 205
205 Stephlein den Fewchter, daz sew des chauffs vnd der sach geczeug sind mit irn anhangunden insigeln in peden an schaden. Vnder der selben peder anhangunden insigl an dem prief verpint-ich mich vor- genanter Mertl von Leubesdorf mit sampt meinen erben alles des vollaest sein vnd auch stet haben, daz vor an dem prief geschriben ist. Der brief ist gegeben nach Christes gepurd drewezehen hundert jar darnach in dem siben vnd achezkisten jar an sand Thamans tag des heiligen zwelifpoten. Zwei an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Auf einem Schilde eine aus einer Blume hervorwachsende schreibende Hand, nebst drei sechsstrahligen Sternen. — † S. Johannis . Frenchlini . D. Pvlka. b) Ein sechsgabliges Hirschgeweih. — † S. Stephani . Vevehter. CLXXIII. 1388. 8. März. 0. A0. — Johann von Rosenberg verkauft, um allen weiteren Streitigkeiten zwischen dem Priethaler Pfarrer und dem Stifte Hohenfurt wegen des Priethaler Zehents vorzubeugen, diesem die Zinse von sieben Lähnen im Dorfe Priethal um 14 Schock weniger sieben Groschen. In nomine domini amen. Cum olim inter honorabiles et religio- sos viros abbatem ac conuentum monasterii in Altouado Pragensis diocesis ex vna et discretum virum dominum Przibiconem plebanum ecclesie parrochialis in Prziedol super decimarum jure et recepcione earundem gwerre et querele et diuersarum materiarum questiones parte verterentur ab altera, nos Johannes de Rosennbergh cupientes prefatorum monasterii et ecclesie parochialis querelis et earum iac- turis, que exinde emergi in futurum possent, et dampnum non mo- dicum monasterio et ecclesie in preiudicium predictorum fideliter obuiare, tenore presencium vniuersis presentibus et futuris volumus publice declarare, quod maturo prehabito et precedente consilio prefatis abbati et conuentui in Altouado deuotis nostris singulariter dilectis in prefata willa Prziedol super decem et octo laneis, super quolibet prefato laneo viginti et septem denarios Wienenses, vero titulo vendicionis asignamus et jure hereditario vendentes perpetuo resignamus ab ipsis fratribus de Altowado pro prefatis censibus quatuordecim sexagenas grossorum minus septem grossis in parata pecunia recipiendo, tali condicione notabiliter anotata, quod incolis et censualibus ipsius wille Prziedol de quolibet prescriptorum decem et octo laneorum sin gulis annis de summa census quam nobis nostris
205 Stephlein den Fewchter, daz sew des chauffs vnd der sach geczeug sind mit irn anhangunden insigeln in peden an schaden. Vnder der selben peder anhangunden insigl an dem prief verpint-ich mich vor- genanter Mertl von Leubesdorf mit sampt meinen erben alles des vollaest sein vnd auch stet haben, daz vor an dem prief geschriben ist. Der brief ist gegeben nach Christes gepurd drewezehen hundert jar darnach in dem siben vnd achezkisten jar an sand Thamans tag des heiligen zwelifpoten. Zwei an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Auf einem Schilde eine aus einer Blume hervorwachsende schreibende Hand, nebst drei sechsstrahligen Sternen. — † S. Johannis . Frenchlini . D. Pvlka. b) Ein sechsgabliges Hirschgeweih. — † S. Stephani . Vevehter. CLXXIII. 1388. 8. März. 0. A0. — Johann von Rosenberg verkauft, um allen weiteren Streitigkeiten zwischen dem Priethaler Pfarrer und dem Stifte Hohenfurt wegen des Priethaler Zehents vorzubeugen, diesem die Zinse von sieben Lähnen im Dorfe Priethal um 14 Schock weniger sieben Groschen. In nomine domini amen. Cum olim inter honorabiles et religio- sos viros abbatem ac conuentum monasterii in Altouado Pragensis diocesis ex vna et discretum virum dominum Przibiconem plebanum ecclesie parrochialis in Prziedol super decimarum jure et recepcione earundem gwerre et querele et diuersarum materiarum questiones parte verterentur ab altera, nos Johannes de Rosennbergh cupientes prefatorum monasterii et ecclesie parochialis querelis et earum iac- turis, que exinde emergi in futurum possent, et dampnum non mo- dicum monasterio et ecclesie in preiudicium predictorum fideliter obuiare, tenore presencium vniuersis presentibus et futuris volumus publice declarare, quod maturo prehabito et precedente consilio prefatis abbati et conuentui in Altouado deuotis nostris singulariter dilectis in prefata willa Prziedol super decem et octo laneis, super quolibet prefato laneo viginti et septem denarios Wienenses, vero titulo vendicionis asignamus et jure hereditario vendentes perpetuo resignamus ab ipsis fratribus de Altowado pro prefatis censibus quatuordecim sexagenas grossorum minus septem grossis in parata pecunia recipiendo, tali condicione notabiliter anotata, quod incolis et censualibus ipsius wille Prziedol de quolibet prescriptorum decem et octo laneorum sin gulis annis de summa census quam nobis nostris
Strana 206
206 et predecessoribus ab antiquo dare et porrigere solebant, prefati viginti septem Vienenses annuatim debeant deperire, ita quod ipsi incole ob gratiam eis huiusmodi factam plebano dicte ecclesie in Priedol, qui est vel erit in futurum, de quolibet premissorum decem et octo laneorum vnam thinam siliginis et vnam thinam auene in grano triturato et mensurato et prefatis fratribus in Altouado omnium annonarum, videlicet siliginis tritici ordei et auene, pro decimis veris decimum capete in eampis dent deciment et assignent sine omni obmissione annis perpetuis cum effectu. Promittimus vna cum nobilibus dominis Vlrico fratre et Henrico fratueli nostris dominis de Rosennbergh prefatam vendicionem census prescripti bona et sincera fide ratam et firmam perpetuo inuiolabiliter obseruare testi- monio et robore harum litterarum, quibus sigilla nostra de certa nostra sciencia sunt appensa. Sub anno domini millesimo trecente- simo octuagesimo octauo dominica „Letare“ in quadragesima qua cantatur. Die anhängenden Siegel der drei Rosenberger sind bereits beschrieben. CLXXIV. 1389. 2. Februar. Vitignabo. — Erzbischof Johann von Prag gibt den Professen des Klosters in Hohenfurt die Erlaubnies, dass sie sich von jedem durch den apostolischen Stuhl bestätigten Bischof sowohl die niederen als auch die höheren Weihen ertheilen lassen können. Johannes dei gracia archiepiscopus Pragensis apostolice sedis legatus vobis religiosis .. fratribus professis monasterii in Altouado ordinis Cisterciensis Pragensis nostre diocesis salutem in domino. Quia propter loci distanciam et viarum pericula ciuitatem Pragensem, in qua clerus sacros ordines eiusdem Pragensis diocesis recipere consueuit, comode adire non potest, ad nobilis igitur viri domini Heinrici de Rosenbergh singulares precum instancias, vt a quocum- que reuerendo in Christo patre domino .. episcopo catholico per sanctam sedem apostolicam electo et confirmato canonice eiusdemque sancte sedis gratiam et sui officii executionem habente legittimam omnes sacros tam maiores quam eciam minores videlicet accolitatus subdyaconatus dyaconatus et presbyteratus ordines, prout vnicuique fratrum dicti monasterii expedicius videbitur, statutis et interuallatis a jure temporibus valeatis atque possitis canonice percipere, vobis et
206 et predecessoribus ab antiquo dare et porrigere solebant, prefati viginti septem Vienenses annuatim debeant deperire, ita quod ipsi incole ob gratiam eis huiusmodi factam plebano dicte ecclesie in Priedol, qui est vel erit in futurum, de quolibet premissorum decem et octo laneorum vnam thinam siliginis et vnam thinam auene in grano triturato et mensurato et prefatis fratribus in Altouado omnium annonarum, videlicet siliginis tritici ordei et auene, pro decimis veris decimum capete in eampis dent deciment et assignent sine omni obmissione annis perpetuis cum effectu. Promittimus vna cum nobilibus dominis Vlrico fratre et Henrico fratueli nostris dominis de Rosennbergh prefatam vendicionem census prescripti bona et sincera fide ratam et firmam perpetuo inuiolabiliter obseruare testi- monio et robore harum litterarum, quibus sigilla nostra de certa nostra sciencia sunt appensa. Sub anno domini millesimo trecente- simo octuagesimo octauo dominica „Letare“ in quadragesima qua cantatur. Die anhängenden Siegel der drei Rosenberger sind bereits beschrieben. CLXXIV. 1389. 2. Februar. Vitignabo. — Erzbischof Johann von Prag gibt den Professen des Klosters in Hohenfurt die Erlaubnies, dass sie sich von jedem durch den apostolischen Stuhl bestätigten Bischof sowohl die niederen als auch die höheren Weihen ertheilen lassen können. Johannes dei gracia archiepiscopus Pragensis apostolice sedis legatus vobis religiosis .. fratribus professis monasterii in Altouado ordinis Cisterciensis Pragensis nostre diocesis salutem in domino. Quia propter loci distanciam et viarum pericula ciuitatem Pragensem, in qua clerus sacros ordines eiusdem Pragensis diocesis recipere consueuit, comode adire non potest, ad nobilis igitur viri domini Heinrici de Rosenbergh singulares precum instancias, vt a quocum- que reuerendo in Christo patre domino .. episcopo catholico per sanctam sedem apostolicam electo et confirmato canonice eiusdemque sancte sedis gratiam et sui officii executionem habente legittimam omnes sacros tam maiores quam eciam minores videlicet accolitatus subdyaconatus dyaconatus et presbyteratus ordines, prout vnicuique fratrum dicti monasterii expedicius videbitur, statutis et interuallatis a jure temporibus valeatis atque possitis canonice percipere, vobis et
Strana 207
207 vnicuique vestrum recipiendi et ipsis episcopis conferendi plenam tenore presencium concedimus facultatem. Ad nostre beneplacita voluntatis presencium sub nostro sigillo testimonio litterarum. Datum in Vitignabo. Anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo nono die purificacionis sancte Marie die se cunda mensis Februarii. Das Siegel des Erzbischofs wie in CLXIII. CLXXV. 1389. 22. October. O. A0. — Busko von Porić verkauft dem Franz von Třebin eine Wiese. Nouerint vniuersi presentem litteram inspecturi siue eciam audituri, quod ego Busco de Porzyecz matura mea prehabita deli- beracione parique vxoris mee omniumque amicorum meorum et heredum consilio et assensu pratum ex altera parte aque, cuius fines obstaculo molendini contingunt, iure et consuetudine terre Boemie recognosco vendidisse honesto viro Ffrancisco de Trzebin et here- dibus suis, pro quo (sic) quidem prati vendicione petiui et rogaui amicos meos infrascriptos, ut ipsi vna mecum ipsum pratum suo iure, ut prefertur, iuxta jura et consuetudines terre Boemie approbatas disbrigare. Nos igitur Gindra de Porziecz et Patek de Rzeben com- promissimus, et bona nostra fide compromittimus, prefatum pratum ipsi Ffrancisco prefato et heredibus suis contra quempiam hominem et prin- cipaliter contra uxoris dotalicium dicti Busconis disbrigare et post ipsius mortem annis tribus et septimanis sex libertare. Nos vero Busco Gindra et Patko promittimus et fideliter spondemus, si aliquem ex nobis infra tempus disbrigacionis prefatum ab hac luce migrare contingeret, quod tunc alter loco defuncti equiualens in quatuor ebdomadis deinde continuis per nos residuos debet surrogari. Si vero prefatus Ffranciscus et heredes ipsius aut dictorum bonorum possessor impedimentum quodcunque in dictis bonis haberent seu habuerint, quod tunc vnus ex nobis die altera monicione preuia prehabita cum vno famulo et duobus equis obstagium uerum (?) in ciuitate Budweys in hospicio sibi per dictum Ffranciscum aut heredes suos demonstrato obstagialiter debebit sub- intrare. Elapsis denique diebus quattuordecem continuis a dicto monicionis termino prestito ipso obstagio uel non prestito promisimus et fideliter promittimus omnia dampna, que ipse Ffranciscus et heredes sui per impedimenta aut ob non disbrigacionem predicti
207 vnicuique vestrum recipiendi et ipsis episcopis conferendi plenam tenore presencium concedimus facultatem. Ad nostre beneplacita voluntatis presencium sub nostro sigillo testimonio litterarum. Datum in Vitignabo. Anno domini millesimo trecentesimo octoagesimo nono die purificacionis sancte Marie die se cunda mensis Februarii. Das Siegel des Erzbischofs wie in CLXIII. CLXXV. 1389. 22. October. O. A0. — Busko von Porić verkauft dem Franz von Třebin eine Wiese. Nouerint vniuersi presentem litteram inspecturi siue eciam audituri, quod ego Busco de Porzyecz matura mea prehabita deli- beracione parique vxoris mee omniumque amicorum meorum et heredum consilio et assensu pratum ex altera parte aque, cuius fines obstaculo molendini contingunt, iure et consuetudine terre Boemie recognosco vendidisse honesto viro Ffrancisco de Trzebin et here- dibus suis, pro quo (sic) quidem prati vendicione petiui et rogaui amicos meos infrascriptos, ut ipsi vna mecum ipsum pratum suo iure, ut prefertur, iuxta jura et consuetudines terre Boemie approbatas disbrigare. Nos igitur Gindra de Porziecz et Patek de Rzeben com- promissimus, et bona nostra fide compromittimus, prefatum pratum ipsi Ffrancisco prefato et heredibus suis contra quempiam hominem et prin- cipaliter contra uxoris dotalicium dicti Busconis disbrigare et post ipsius mortem annis tribus et septimanis sex libertare. Nos vero Busco Gindra et Patko promittimus et fideliter spondemus, si aliquem ex nobis infra tempus disbrigacionis prefatum ab hac luce migrare contingeret, quod tunc alter loco defuncti equiualens in quatuor ebdomadis deinde continuis per nos residuos debet surrogari. Si vero prefatus Ffranciscus et heredes ipsius aut dictorum bonorum possessor impedimentum quodcunque in dictis bonis haberent seu habuerint, quod tunc vnus ex nobis die altera monicione preuia prehabita cum vno famulo et duobus equis obstagium uerum (?) in ciuitate Budweys in hospicio sibi per dictum Ffranciscum aut heredes suos demonstrato obstagialiter debebit sub- intrare. Elapsis denique diebus quattuordecem continuis a dicto monicionis termino prestito ipso obstagio uel non prestito promisimus et fideliter promittimus omnia dampna, que ipse Ffranciscus et heredes sui per impedimenta aut ob non disbrigacionem predicti
Strana 208
208 prati perciperent seu percipere possent, rationabiliter probanda ea omnia et singula volumus et tenemur ipsis restaurare, addicientes quod post mortem Busconis memoratuim pratum nullo penitus dolo et fraude appositis, quod tunc post mortem uxor sua illud pratum impe- teret seu habere vellet, quod tunc iidem duas sexagenas grossorum prefato Ffrancisco aut heredibus suis essent daturi omni contradic- tione postergata. Et quicunque presentes de consensu et bona voluntate dicti Ffrancisci habuerit litteras, eidem jus omnium com- petit premissorum. In cuius rei testimonium dedimus sibi presentes nostras litteras munimine appensionis sigillorum nostrorum proprio- rum roboratas. Datum anno domini millesimo trecentesimo octuage- simo nono feria sexta proxima post festum sancti Galli confessoris. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) Schild, worauf ein Pfeil. — † S. Bv. (?) sconis . De . Porziez. b) Dasselbe — † S . Henrici . De . Porziecz. e) Schlecht abgedruckt. Ein Helm mit dem oberen Theile eines Stierkopfes. — † S . Bvzkonis .D . . . CLXXVI. 1390. 6. Jänner. O. A0. — Peschik von Usdičowa, Nicolaus von Mečikowa und Gregor von Passowar einerseits und Weelin von Cipin andererseits versichern sich bei der böhmischen Landtafel gegenseitig ihre Giter. Nos Pesico de Vsdiczowa Nicolaus de Meczikowa et Gregorius de Passowar frater germanus Weczlonis infrascripti recognoscimus tenore presencium vniuersis, quod Weczlinus de Cypin amicus noter fidelis et specialis sua de bona voluntate et ex animo deliberato suo- rum quoque amicor um de consilio singulari nobis suis tamquam amicis singularibus omnia bona sua mobilia et inmobilia, que ibidem in Cypin et vbilibet locorum dinoscitur habere, presencia et etiam in futurum habitura intabulauit tabulis terre nostre Bohemie et inscripsit ad manus fideles jure et consuetudine nostre terre. Cui etiam vice versa similiter omnia nostra bona sibi intabulauimus jure eodem. Ne igitur idem Weclinus ratione dicte intabulacionis in aliquo fraudetur et a nobis aliquid moleste paciatur, promittimus omnes in sollidum manu coniuncta sine dolo ipsi Weclino et suis heredibus legittimis, quod ad ipsa bona nullo modo nos volumus trahere nec quidquam violenter vsurpare de ipsis ratione dicte intabulacionis, quampiu ipse et sui heredes vitam duxerint presentem sub ratione sana. Post mortem vero ipsius et suorum heredum primo et principaliter ad ipsum Gre-
208 prati perciperent seu percipere possent, rationabiliter probanda ea omnia et singula volumus et tenemur ipsis restaurare, addicientes quod post mortem Busconis memoratuim pratum nullo penitus dolo et fraude appositis, quod tunc post mortem uxor sua illud pratum impe- teret seu habere vellet, quod tunc iidem duas sexagenas grossorum prefato Ffrancisco aut heredibus suis essent daturi omni contradic- tione postergata. Et quicunque presentes de consensu et bona voluntate dicti Ffrancisci habuerit litteras, eidem jus omnium com- petit premissorum. In cuius rei testimonium dedimus sibi presentes nostras litteras munimine appensionis sigillorum nostrorum proprio- rum roboratas. Datum anno domini millesimo trecentesimo octuage- simo nono feria sexta proxima post festum sancti Galli confessoris. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) Schild, worauf ein Pfeil. — † S. Bv. (?) sconis . De . Porziez. b) Dasselbe — † S . Henrici . De . Porziecz. e) Schlecht abgedruckt. Ein Helm mit dem oberen Theile eines Stierkopfes. — † S . Bvzkonis .D . . . CLXXVI. 1390. 6. Jänner. O. A0. — Peschik von Usdičowa, Nicolaus von Mečikowa und Gregor von Passowar einerseits und Weelin von Cipin andererseits versichern sich bei der böhmischen Landtafel gegenseitig ihre Giter. Nos Pesico de Vsdiczowa Nicolaus de Meczikowa et Gregorius de Passowar frater germanus Weczlonis infrascripti recognoscimus tenore presencium vniuersis, quod Weczlinus de Cypin amicus noter fidelis et specialis sua de bona voluntate et ex animo deliberato suo- rum quoque amicor um de consilio singulari nobis suis tamquam amicis singularibus omnia bona sua mobilia et inmobilia, que ibidem in Cypin et vbilibet locorum dinoscitur habere, presencia et etiam in futurum habitura intabulauit tabulis terre nostre Bohemie et inscripsit ad manus fideles jure et consuetudine nostre terre. Cui etiam vice versa similiter omnia nostra bona sibi intabulauimus jure eodem. Ne igitur idem Weclinus ratione dicte intabulacionis in aliquo fraudetur et a nobis aliquid moleste paciatur, promittimus omnes in sollidum manu coniuncta sine dolo ipsi Weclino et suis heredibus legittimis, quod ad ipsa bona nullo modo nos volumus trahere nec quidquam violenter vsurpare de ipsis ratione dicte intabulacionis, quampiu ipse et sui heredes vitam duxerint presentem sub ratione sana. Post mortem vero ipsius et suorum heredum primo et principaliter ad ipsum Gre-
Strana 209
209 gorium fratrem ipsius prescriptum deuoluetur demum, tunc post mortem Gregorii ad nos reliquos hic scriptos et nostros heredes driuabuntur (sic) jure tabularum, licet licebit quoque predicto Wec- lino et suis legittimis heredibus, predicta sua bona in morte et ante mortem iuxta suam voluntatem dare vendere commutare seu testari parum uel multum suis aut extraneis secularibus aut spiritualibus seu quibuslibet aliis. Et nos in nullo horum debemus nec poterimus ipsum aut suos legittimos successores impedire ymo verius pro- mouendo et ad effectum totalem deducendo. Et si prefata bona ad nostram deuenerint possessionem, promittimus omnia et singula eorum ordinata et commissa ac testata finaliter terminare et expedire in nullo eius et eorum voluntatem inmutando, quatenus in nobis et in eorum bouis poterit stare et terminari. Item promittimus eidem Weclino ac suis heredibus omnes in solidum manu coniuncta sine dolo, quod quicunque nos ipsi aut alius suo nomine moneret aut a nobis exigeret, quod sibi aut suis heredibus rationem habentibus prelibata bona libera dimitteremus, extunc statim tenemur, proximis quatuor temporibus post ipsam monicionem ad tabulas terre acce- dendo expedire et extabulare nichil nobis in eis reseruando sine omni dolo, sub ipsius tamen impensis pro extabulacione, verumtamen nobis per vnam sexagenain grossorum Pragensium pro expenssis dabit cuilibet, sine quo prefata libertacio fieri non posset. Et si his- dem quatuor temporibus hoc fieri non posset, tune sequentibus mox sine dolo id debemus terminare. Et hec singula et omnia, prout sunt prescripta, promittimus omnes in solidum sine dolo omni fideliter exequi et obseruare. Et quicun que ex nobis aliquid aliud faceret et facere uel obmittere attemptaret, quod absit, vadium ducentarum sexagenarum grossorum incurreret et omnia bona sua mobilia et inmobilia prelibato Weclino aut suis heredibus infiscarentur et appropriarentur nulloque se jure poterit defendere. Ymo nos reliqui promittimus et tenemur sepefato Veclino (sic) et suos adiuuare dictum vadyum et bona occupare et possidere. Quod si quidquam in premissis non faceremus seu negligentes essemus, quod absit, extunc statim duo ex nobis, quieunque forent nominati, quilibet cum duobus famulis et quatuor equis vnus aliuim non expectando nec se per alium excusando, ad obstagium debebunt subintrare ciuitatem Wsk super Lusnycz sitam ad hospitem probum nobis per ipsos ostensum et inde nullatenus exire, quousque omnia et singula prout sunt hic expressa
209 gorium fratrem ipsius prescriptum deuoluetur demum, tunc post mortem Gregorii ad nos reliquos hic scriptos et nostros heredes driuabuntur (sic) jure tabularum, licet licebit quoque predicto Wec- lino et suis legittimis heredibus, predicta sua bona in morte et ante mortem iuxta suam voluntatem dare vendere commutare seu testari parum uel multum suis aut extraneis secularibus aut spiritualibus seu quibuslibet aliis. Et nos in nullo horum debemus nec poterimus ipsum aut suos legittimos successores impedire ymo verius pro- mouendo et ad effectum totalem deducendo. Et si prefata bona ad nostram deuenerint possessionem, promittimus omnia et singula eorum ordinata et commissa ac testata finaliter terminare et expedire in nullo eius et eorum voluntatem inmutando, quatenus in nobis et in eorum bouis poterit stare et terminari. Item promittimus eidem Weclino ac suis heredibus omnes in solidum manu coniuncta sine dolo, quod quicunque nos ipsi aut alius suo nomine moneret aut a nobis exigeret, quod sibi aut suis heredibus rationem habentibus prelibata bona libera dimitteremus, extunc statim tenemur, proximis quatuor temporibus post ipsam monicionem ad tabulas terre acce- dendo expedire et extabulare nichil nobis in eis reseruando sine omni dolo, sub ipsius tamen impensis pro extabulacione, verumtamen nobis per vnam sexagenain grossorum Pragensium pro expenssis dabit cuilibet, sine quo prefata libertacio fieri non posset. Et si his- dem quatuor temporibus hoc fieri non posset, tune sequentibus mox sine dolo id debemus terminare. Et hec singula et omnia, prout sunt prescripta, promittimus omnes in solidum sine dolo omni fideliter exequi et obseruare. Et quicun que ex nobis aliquid aliud faceret et facere uel obmittere attemptaret, quod absit, vadium ducentarum sexagenarum grossorum incurreret et omnia bona sua mobilia et inmobilia prelibato Weclino aut suis heredibus infiscarentur et appropriarentur nulloque se jure poterit defendere. Ymo nos reliqui promittimus et tenemur sepefato Veclino (sic) et suos adiuuare dictum vadyum et bona occupare et possidere. Quod si quidquam in premissis non faceremus seu negligentes essemus, quod absit, extunc statim duo ex nobis, quieunque forent nominati, quilibet cum duobus famulis et quatuor equis vnus aliuim non expectando nec se per alium excusando, ad obstagium debebunt subintrare ciuitatem Wsk super Lusnycz sitam ad hospitem probum nobis per ipsos ostensum et inde nullatenus exire, quousque omnia et singula prout sunt hic expressa
Strana 210
210 fuerint finaliter sine dolo expleta. Denique prestito obstagio uel non prestito elapsis quatuordecim diebus, si dum omnia et singula non fuerint adinpleta, extunc licebit sepedicto Weclino siue suis heredi- bus omnia predicta vna cum omnibus dampnis rationabiliter demon- stratis inter Judeos conquirere seu Christianos in nostra dampna et non sua. Et nos contra hec nichil poterimus obloqui seu contradicere alias, si quidquam contra omnia premissa faceremus, hoc contra fidem et nostrum honorem faceremus. Sed quia volumus omnia hec firma et rata obseruare, nostris sigillis appensis de nostra certa sciencia jussimus presencia roborare. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo nonagesimo in epiphania domini Jesu Christi. Drei kleine, schlecht erhaltene und schlecht abgedruckte Siegel an Perga- mentstreifen hängend und in weissem Wachs. — a) Ein Schild mit einem nicht mehr erkennbaren Zeichen. b) Ein Schild mit den langen Hälsen zweier Vögel. — † S . Nicolai. De . . . . a. c) Ein Helm mit nicht mehr sichtbarer Zierde. — . . . D. Passowar. CLXXVII. 1390. 30. August. 0. A0. — Ulrich genannt Drochowetz von Umlowitz gibt dem Hohenfurter Kloster einen halben Lahn im Dorfe Suchenthal zu Eigen. Testante scriptura honorare deum de nostra substancia tenemur et amicos facere de mamona iniquitatis, ut in eternis recipiamus thabernaculis, quod hac valle miserie seminauimus. Nouerint igitur tam presentes quam futuri, quod ego Viricus dictus Drochowecz de Omlenycz de libera omnimoda mea voluntate meorum ac heredum vxoris mee legittime Jarka nuncupate beniuolencia ipsius pariter precedente medium laneum in villa dicta Suchdol, quem Matias ex nomine excolit, eundem pleno cum dominio et plena iuridictione (sic) cum censu et alia voluntate ad ipsum pertineute monasterio Altowadensi anime mee pariter predecessorum necnon meorum suc- cessorum ob salubre remedium contuli ac in pleno condescendi per- petue possidendum sub hac forma, vt religiosi ac deuoti fratres ordinis sancti Bernhardi prius memorati monasterii Altowadensis memoriam mei atque parentum meorum horis in canonicis et suis in orationibus habeant mea de parentela animabus pro vniuersis prede- cessoribus ac successoribus, qui de hoc seculo migrarunt, deum omnipotentem diligencius pro omnibus suprascriptis ac deuocius exorantes. In cuius rei testimonium sigillum meum vnacum sigillo
210 fuerint finaliter sine dolo expleta. Denique prestito obstagio uel non prestito elapsis quatuordecim diebus, si dum omnia et singula non fuerint adinpleta, extunc licebit sepedicto Weclino siue suis heredi- bus omnia predicta vna cum omnibus dampnis rationabiliter demon- stratis inter Judeos conquirere seu Christianos in nostra dampna et non sua. Et nos contra hec nichil poterimus obloqui seu contradicere alias, si quidquam contra omnia premissa faceremus, hoc contra fidem et nostrum honorem faceremus. Sed quia volumus omnia hec firma et rata obseruare, nostris sigillis appensis de nostra certa sciencia jussimus presencia roborare. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo nonagesimo in epiphania domini Jesu Christi. Drei kleine, schlecht erhaltene und schlecht abgedruckte Siegel an Perga- mentstreifen hängend und in weissem Wachs. — a) Ein Schild mit einem nicht mehr erkennbaren Zeichen. b) Ein Schild mit den langen Hälsen zweier Vögel. — † S . Nicolai. De . . . . a. c) Ein Helm mit nicht mehr sichtbarer Zierde. — . . . D. Passowar. CLXXVII. 1390. 30. August. 0. A0. — Ulrich genannt Drochowetz von Umlowitz gibt dem Hohenfurter Kloster einen halben Lahn im Dorfe Suchenthal zu Eigen. Testante scriptura honorare deum de nostra substancia tenemur et amicos facere de mamona iniquitatis, ut in eternis recipiamus thabernaculis, quod hac valle miserie seminauimus. Nouerint igitur tam presentes quam futuri, quod ego Viricus dictus Drochowecz de Omlenycz de libera omnimoda mea voluntate meorum ac heredum vxoris mee legittime Jarka nuncupate beniuolencia ipsius pariter precedente medium laneum in villa dicta Suchdol, quem Matias ex nomine excolit, eundem pleno cum dominio et plena iuridictione (sic) cum censu et alia voluntate ad ipsum pertineute monasterio Altowadensi anime mee pariter predecessorum necnon meorum suc- cessorum ob salubre remedium contuli ac in pleno condescendi per- petue possidendum sub hac forma, vt religiosi ac deuoti fratres ordinis sancti Bernhardi prius memorati monasterii Altowadensis memoriam mei atque parentum meorum horis in canonicis et suis in orationibus habeant mea de parentela animabus pro vniuersis prede- cessoribus ac successoribus, qui de hoc seculo migrarunt, deum omnipotentem diligencius pro omnibus suprascriptis ac deuocius exorantes. In cuius rei testimonium sigillum meum vnacum sigillo
Strana 211
211 domini Henrici de Rosemberg, qui ad preces meas petitus ac rogatus fauore suo ex speciali dignatus est sigillum suum appendere pagine presenti et sigillis cum predictis sigillum Benessii dicti Maczuta de Hersslak presentibus est appensum. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo nonagesimo in die sanctorum martirum Ffe- lieis et Aucti. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel, a und e in weissem, b in rothem Wachs. a) Ein Helm mit hörnerartiger Zierde. — † S . Vlrici. De . Omlenyez. b) Das schon beschriebene Siegel Herrn Heinrich's von Rosen- berg. c) Schlecht abgedruekt, daher weder Zeichnung noch Umschrift kennbar. CLXXVIII. 1394. 6. Jänner. Rudnicz. — Erzbischof Johann von Prag verleiht der Hohen- furter Stiftskirche eine Indulgenz. Johannes dei gratia archiepiscopus Pragensis apostolice sedis legatus vniuersis Christi fidelibus sacri baptismatis fonte renatis salutem in domino sempiternam. Propter veneranda sanctorum merita gloriosa fideles Christi eo libencius ex tradite nobis dispensacionis officio inuitamus, quo ad eorum salutem id nouimus specialius perti- nere. Cupientes igitur vt capella beate Marie virginis monasterii in Altovado sub titulo sancti Nicolai confessoris domini nostri Jesu Christi a fidelibus popalis cum feruore devocionis diebus singulis fre- quentetur, vbi dona ac munera spiritualia videlicet indulgencias ac peccatorum remissiones se senserint reportasse, nos volentes nichi- lominus per huius modi dona ac munera populum fidelem deo et eius genitrici Marie virgini perpetue ac omnibus sanctis reddere accepta- bilem, de omnipotentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius meritis et intercessione confisi omnibus vere peni- tentibus contritis et confessis, quicunque prefatam capellam visita- uerint et in ea coram altari beati Nicolai confessoris quinque "pater noster" et septem "aue Maria“ flexis genibus orauerint, quadraginta dies indulgenciarum de iniunctis eis penitentiis in domino misericor- diter relaxamus. Presencium sub nostro appenso sigillo testimonio iteraruim. Datum in Rudnicz die sexta mensis Januarii anno domini millesimo tricentesimo nonagesimo. Das an einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in rothem Wachs, wurde schon oben beschrieben. 14*
211 domini Henrici de Rosemberg, qui ad preces meas petitus ac rogatus fauore suo ex speciali dignatus est sigillum suum appendere pagine presenti et sigillis cum predictis sigillum Benessii dicti Maczuta de Hersslak presentibus est appensum. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo nonagesimo in die sanctorum martirum Ffe- lieis et Aucti. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel, a und e in weissem, b in rothem Wachs. a) Ein Helm mit hörnerartiger Zierde. — † S . Vlrici. De . Omlenyez. b) Das schon beschriebene Siegel Herrn Heinrich's von Rosen- berg. c) Schlecht abgedruekt, daher weder Zeichnung noch Umschrift kennbar. CLXXVIII. 1394. 6. Jänner. Rudnicz. — Erzbischof Johann von Prag verleiht der Hohen- furter Stiftskirche eine Indulgenz. Johannes dei gratia archiepiscopus Pragensis apostolice sedis legatus vniuersis Christi fidelibus sacri baptismatis fonte renatis salutem in domino sempiternam. Propter veneranda sanctorum merita gloriosa fideles Christi eo libencius ex tradite nobis dispensacionis officio inuitamus, quo ad eorum salutem id nouimus specialius perti- nere. Cupientes igitur vt capella beate Marie virginis monasterii in Altovado sub titulo sancti Nicolai confessoris domini nostri Jesu Christi a fidelibus popalis cum feruore devocionis diebus singulis fre- quentetur, vbi dona ac munera spiritualia videlicet indulgencias ac peccatorum remissiones se senserint reportasse, nos volentes nichi- lominus per huius modi dona ac munera populum fidelem deo et eius genitrici Marie virgini perpetue ac omnibus sanctis reddere accepta- bilem, de omnipotentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius meritis et intercessione confisi omnibus vere peni- tentibus contritis et confessis, quicunque prefatam capellam visita- uerint et in ea coram altari beati Nicolai confessoris quinque "pater noster" et septem "aue Maria“ flexis genibus orauerint, quadraginta dies indulgenciarum de iniunctis eis penitentiis in domino misericor- diter relaxamus. Presencium sub nostro appenso sigillo testimonio iteraruim. Datum in Rudnicz die sexta mensis Januarii anno domini millesimo tricentesimo nonagesimo. Das an einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in rothem Wachs, wurde schon oben beschrieben. 14*
Strana 212
212 CLXXIX. 1395. 9. October. Hohenfurt. — Derselbe verleiht denen, welche für die in der Hohenfurter Stiftskirche beerdigten Herren Peter, Jodok und Ulrich von Rosenberg beten, einen Ablass von vierzig Tagen. Johannes dei gratia archiepiscopus Pragensis apostolice sedis legatus vniuersis Christi fidelibus sacri baptismatis fonte renatis sa- lutem in domino. Cum sit pium et salubre, pro defunctis exorare, vt hii qui cum pietate dormicionem in Christo recipiunt, deuotorum pia precum instancia a peccatorum suorum vinculis soluerentur; cum igitur nobilium virorum dominorum Petri Jodici et Vlrici de Rosem- berg corpora in monasterio Altiuadensi Cisterciensis ordinis requies- cant in certis locis et capellis eiusdem monasterii, volentesque fide- les populos ad dona siue munera spiritualia, qui ex pia deuotione mentium orationes pro animabus predictorum funderent inuitare, omnibus vere penitentibus contritis et confessis, quieumque predic- tum ingredientes monasterium genibusque in terram positis quinque „pater noster" et septem „ane Maria“ pro requie animarum ipso- rum dominorum quacunque hora diei deuote orauerint, de omnipe- tentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius meritis et intercessione confisi quadraginta dies indulgentiarum de iniunctis eis penitenciis in domino misericorditer relaxamus. Presen- tium sub rostro appenso sigillo testimonio litterarum. Datum in Altouado. Anno domini millesimo trecentesimo nonagesimo quinto die nona mensis Octobris. An einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in rothem Wachs und bereits beschrieben. CLXXX. 1396. 25. Februar. O. AO. — Abt Otto von Hohenfurt und der Convent davelbst verpflichten sich zur Abhaltung eines immerwährenden Jahrtages für den Pfarrer Lidwin von Meinetschlag, dem Bruder des Benesch von Hörschlag. Nos frater Otto abbas monasterii totusque conuentus Altiuaden- sis tenore presencium recognoscimus vniuersis, quod per legacionem testamentariam olim pie recordacionis domini Lytwini plebani de Manholtslog percepimus xxii sexagenas grossorum in parata pecunia nobis a Benessio de Herslag dicti domini Lytwini fratre germano asig-
212 CLXXIX. 1395. 9. October. Hohenfurt. — Derselbe verleiht denen, welche für die in der Hohenfurter Stiftskirche beerdigten Herren Peter, Jodok und Ulrich von Rosenberg beten, einen Ablass von vierzig Tagen. Johannes dei gratia archiepiscopus Pragensis apostolice sedis legatus vniuersis Christi fidelibus sacri baptismatis fonte renatis sa- lutem in domino. Cum sit pium et salubre, pro defunctis exorare, vt hii qui cum pietate dormicionem in Christo recipiunt, deuotorum pia precum instancia a peccatorum suorum vinculis soluerentur; cum igitur nobilium virorum dominorum Petri Jodici et Vlrici de Rosem- berg corpora in monasterio Altiuadensi Cisterciensis ordinis requies- cant in certis locis et capellis eiusdem monasterii, volentesque fide- les populos ad dona siue munera spiritualia, qui ex pia deuotione mentium orationes pro animabus predictorum funderent inuitare, omnibus vere penitentibus contritis et confessis, quieumque predic- tum ingredientes monasterium genibusque in terram positis quinque „pater noster" et septem „ane Maria“ pro requie animarum ipso- rum dominorum quacunque hora diei deuote orauerint, de omnipe- tentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius meritis et intercessione confisi quadraginta dies indulgentiarum de iniunctis eis penitenciis in domino misericorditer relaxamus. Presen- tium sub rostro appenso sigillo testimonio litterarum. Datum in Altouado. Anno domini millesimo trecentesimo nonagesimo quinto die nona mensis Octobris. An einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in rothem Wachs und bereits beschrieben. CLXXX. 1396. 25. Februar. O. AO. — Abt Otto von Hohenfurt und der Convent davelbst verpflichten sich zur Abhaltung eines immerwährenden Jahrtages für den Pfarrer Lidwin von Meinetschlag, dem Bruder des Benesch von Hörschlag. Nos frater Otto abbas monasterii totusque conuentus Altiuaden- sis tenore presencium recognoscimus vniuersis, quod per legacionem testamentariam olim pie recordacionis domini Lytwini plebani de Manholtslog percepimus xxii sexagenas grossorum in parata pecunia nobis a Benessio de Herslag dicti domini Lytwini fratre germano asig-
Strana 213
213 gnatas, promittimusque et sincera fide spondemus dicto Benessio et suis heredibus, quod diem anniuersarium dicti domini Lytwini et suorum antecessorum tam cum missis quam eciam aliis funeralibus officiis annis singulis peragere volumus et tenemur iuxta nostri ordinis obseruanciam et ritum et iuxta monasterii conswetudinem, prout pro nobilibus et militibus et benefactoribus fieri est consuetum. In cuius rei testimonium et robur sigillum nostrum vna cum sigillo conuentus presentibus sunt apensa. Anno domini MCCColxxxxvi. Datum in die sancti Mathie apostoli. Die Siegel fehlen. CLXXXI. 1396. 26. December. Hohenfurt. — Ritter Marquard von Poreschin bewilligt dem Stifte Hohenfurt Mautfreiheit in Pflanzen und Kaplitz. Ich Marchwart ritter von Poresching vergich vndt thue khunt ofenbahr mit dissem gegenwertigen brüeff allen leuten, die ihn sehen lossent oder hören lessen, die nun leben oder hernach khünftig sein, das ich vnuerscheidentlichen vndt vnbezwungenlichen bey vnssern gesunden leib zu der zeit, da wür es woll thun möchten, mit gueten wüllen mit bedachten mueth mit rath gunst aller gueten erben vndt aller vnsser freund vnd aller vnsser vorfodern vnd nahkhomen zu einem ewig seelgewerth (sic) recht vnd redlich durch gott offentli- chen vor erbarn leuth frey lassen sichern vnd ledig ewiglichen sagen vnd begeben von vuss vnd allen vnsern erben aller mauth vnd aller vorderung aller sach die erbarn vnd geistlich herru des klosters zu Hohenfuerth alles , das man ihnen ihn ihr kloster treibt oder füert durch vnsser dorff, das heisset Bonetri, sambt de Gaplitz, das Beh� mitz heist Wlankh, ess sey vieh wein oder treydt oder wasserley klein oder gross wenig oder viell , das soll frey ledig sein ohn alle mauth vndt ohn alle forderung ewiglichen. Das die redt vndt das geschäfft stet gantz vnverbrochen bleib von vuss vndt allen vnssern erben vnd von allen unssern nachkhomen, darumb geben wüer dies- sen brüeff zu einem ewigen vrkhunt versiegelten mit vnssern insigl, herrn Heinrich von Rossenberg von Rossenberg (sie), herrn March- wart von Poresching Przibik purgraff der zeit zu Krumaw, Pyrtigt von Zymintitz, die das than haben durch vnsser bett wüllen zu einer zeugnus. Dieser brief ist gegeben da nach Christs gebuerth ergan- gen wahren 1396 zu Hohenfurth im kloster S. Stephan martyrs tag. Nach einer Abschrift im Liber ruber privilegiorum p. 94, 95.
213 gnatas, promittimusque et sincera fide spondemus dicto Benessio et suis heredibus, quod diem anniuersarium dicti domini Lytwini et suorum antecessorum tam cum missis quam eciam aliis funeralibus officiis annis singulis peragere volumus et tenemur iuxta nostri ordinis obseruanciam et ritum et iuxta monasterii conswetudinem, prout pro nobilibus et militibus et benefactoribus fieri est consuetum. In cuius rei testimonium et robur sigillum nostrum vna cum sigillo conuentus presentibus sunt apensa. Anno domini MCCColxxxxvi. Datum in die sancti Mathie apostoli. Die Siegel fehlen. CLXXXI. 1396. 26. December. Hohenfurt. — Ritter Marquard von Poreschin bewilligt dem Stifte Hohenfurt Mautfreiheit in Pflanzen und Kaplitz. Ich Marchwart ritter von Poresching vergich vndt thue khunt ofenbahr mit dissem gegenwertigen brüeff allen leuten, die ihn sehen lossent oder hören lessen, die nun leben oder hernach khünftig sein, das ich vnuerscheidentlichen vndt vnbezwungenlichen bey vnssern gesunden leib zu der zeit, da wür es woll thun möchten, mit gueten wüllen mit bedachten mueth mit rath gunst aller gueten erben vndt aller vnsser freund vnd aller vnsser vorfodern vnd nahkhomen zu einem ewig seelgewerth (sic) recht vnd redlich durch gott offentli- chen vor erbarn leuth frey lassen sichern vnd ledig ewiglichen sagen vnd begeben von vuss vnd allen vnsern erben aller mauth vnd aller vorderung aller sach die erbarn vnd geistlich herru des klosters zu Hohenfuerth alles , das man ihnen ihn ihr kloster treibt oder füert durch vnsser dorff, das heisset Bonetri, sambt de Gaplitz, das Beh� mitz heist Wlankh, ess sey vieh wein oder treydt oder wasserley klein oder gross wenig oder viell , das soll frey ledig sein ohn alle mauth vndt ohn alle forderung ewiglichen. Das die redt vndt das geschäfft stet gantz vnverbrochen bleib von vuss vndt allen vnssern erben vnd von allen unssern nachkhomen, darumb geben wüer dies- sen brüeff zu einem ewigen vrkhunt versiegelten mit vnssern insigl, herrn Heinrich von Rossenberg von Rossenberg (sie), herrn March- wart von Poresching Przibik purgraff der zeit zu Krumaw, Pyrtigt von Zymintitz, die das than haben durch vnsser bett wüllen zu einer zeugnus. Dieser brief ist gegeben da nach Christs gebuerth ergan- gen wahren 1396 zu Hohenfurth im kloster S. Stephan martyrs tag. Nach einer Abschrift im Liber ruber privilegiorum p. 94, 95.
Strana 214
214 CLXXXII. 1397. 13. Jänner. 0. A0. — Weclin von Zippendorf, Gregor von Passern und Peschik von Uedičowa schenken au ihrem Seelenheile dem Cistercienserkloster in Hohenfurt ein Schock drei Groschen Zinse von ihren Zinsholden in Stockernhof und Kirchschlag. Ne varietas temporum valeat acta hominum simul trahere in obliuionem, dignum est, ut saltim litterarum perenentur proscripcione. Quapropter nos Veclinus de Cypyn Gregorius de Passouar necnon Pessico de Vssdyczowa fratres germani recognoscimus tenore pre- sencium vuiuersis , quod sana nostre deliberacione mentis et com- potes rationis existentes de fructu nostrar um nobis animarum proui- dentes parentumque omnium nostrorum tam presencium quam futu- rorum momentaneaque pro eternis volentes commutare dedimus et presentibus damus vnam sexagenam grossorum cum tribus grossis census veri et legittimi, quem a priscis temporibus pacifice possedi- mus et quiete in Hanclino censuali nostro de Stokow, viginti et septem grossos censuantis Pragensis monete, et in Ertlino de Swyetlik quadraginta minus duobus grossis annis singulis soluentibus, venera- bilibus et religiosis viris ymo ipsi monasterio Altouadensi ordinis Ci- sterciensis diocesisque Pragensis per ipsos perpetue tenendum re- gendum et pro quolibet libitu fruendum eodem iure et dominio, quo nos possedimus hucusque, nichil nobis dominii seu proprietatis in eodem censu relinquentes. Tali in domino intencione vt dum preli- batum censum exceperint, nos prelibatos etiam vna cum nostris pre- decessoribus futurisque successoribus suis orationibus ceterisque cerimoniis juxta ritum sui monasterii faciant annotari, pitanciam in festo sancti Nicolai confessoris fratribus faciendo. Volentes autem hec omnia et singula rata et firma habere, et ne a quoquam impe- tente in dictis bonis possint infestando tur bari, nostris sigillis de nostra certa sciencia appensis jussimus presencia roborare. Datum anno domini millesimo trecentesimo nonagesimo septimo in octaua ephifanie domini nostri Jesu Christi. Hoc quoque in fine carte corigi- mus, quod quodam errore accidit nobis computacionis. Ne igitur noster error vergat in ipsos censuantes in dampnum eorum graue, emendamus, quod prefatus Hanclinus tantum viginti et septem grossos minus duobus denariis debet censuare, Ertlinus vero triginta sex grossos integre persoluere debet. Et sic semper summa census stabit
214 CLXXXII. 1397. 13. Jänner. 0. A0. — Weclin von Zippendorf, Gregor von Passern und Peschik von Uedičowa schenken au ihrem Seelenheile dem Cistercienserkloster in Hohenfurt ein Schock drei Groschen Zinse von ihren Zinsholden in Stockernhof und Kirchschlag. Ne varietas temporum valeat acta hominum simul trahere in obliuionem, dignum est, ut saltim litterarum perenentur proscripcione. Quapropter nos Veclinus de Cypyn Gregorius de Passouar necnon Pessico de Vssdyczowa fratres germani recognoscimus tenore pre- sencium vuiuersis , quod sana nostre deliberacione mentis et com- potes rationis existentes de fructu nostrar um nobis animarum proui- dentes parentumque omnium nostrorum tam presencium quam futu- rorum momentaneaque pro eternis volentes commutare dedimus et presentibus damus vnam sexagenam grossorum cum tribus grossis census veri et legittimi, quem a priscis temporibus pacifice possedi- mus et quiete in Hanclino censuali nostro de Stokow, viginti et septem grossos censuantis Pragensis monete, et in Ertlino de Swyetlik quadraginta minus duobus grossis annis singulis soluentibus, venera- bilibus et religiosis viris ymo ipsi monasterio Altouadensi ordinis Ci- sterciensis diocesisque Pragensis per ipsos perpetue tenendum re- gendum et pro quolibet libitu fruendum eodem iure et dominio, quo nos possedimus hucusque, nichil nobis dominii seu proprietatis in eodem censu relinquentes. Tali in domino intencione vt dum preli- batum censum exceperint, nos prelibatos etiam vna cum nostris pre- decessoribus futurisque successoribus suis orationibus ceterisque cerimoniis juxta ritum sui monasterii faciant annotari, pitanciam in festo sancti Nicolai confessoris fratribus faciendo. Volentes autem hec omnia et singula rata et firma habere, et ne a quoquam impe- tente in dictis bonis possint infestando tur bari, nostris sigillis de nostra certa sciencia appensis jussimus presencia roborare. Datum anno domini millesimo trecentesimo nonagesimo septimo in octaua ephifanie domini nostri Jesu Christi. Hoc quoque in fine carte corigi- mus, quod quodam errore accidit nobis computacionis. Ne igitur noster error vergat in ipsos censuantes in dampnum eorum graue, emendamus, quod prefatus Hanclinus tantum viginti et septem grossos minus duobus denariis debet censuare, Ertlinus vero triginta sex grossos integre persoluere debet. Et sic semper summa census stabit
Strana 215
215 prescripta et intacta vnius videlicet sexagene et trium grossorum. Est (sic) istam anotacionem ratam et firmam approbamus. Drei kleine, gut erhaltene, aber schlecht abgedruckte Siegel in weissem Wachs mit sehr kleinen, nicht mehr kennbaren Gegensiegeln. a) Ein Helm, dessen Zierde der Kopf eines Raubvogels mit offenem Schnabel. — † S . Wec . . . ipin . . . b) Dasselbe. — † S . . . war. c) Auf einem Schilde eine offene Hand. — † S . . . yez . . . CLXXXIII. 1397. 1. October. Prag. — Erzbischof Wolfram von Prag verleiht denen, welche das von seinem Vorgänger, dem Erzbischofe Johann, zusammengestellte und von diesem dem Abte Otto von Hohenfurt mitgetheilte Gebet „Ave frater domini Jesu care" beten, einen Ablass von vierzig Tagen. Wolframus dei gracia sancte Pragensis ecclesie archiepisco- pus apostolice sedis legatus vniuersis Christi fidelibus, ad quos presentes peruenerint, salutem in domino sempiternam. Votis fide- lium libenter anuimus, si per ea fidelium Cristi crescat deuocio et Christi fideles ad deuocionem donis spiritualibus salubrius inuitan- tur et animarum salus suscipiat salutaria incrementa. Sane nuper pro parte venerabilis et religiosi viri domini Ottonis abbatis mo- nasterii in Altouado ordinis Cisterciensis nostre Pragensis diocesis nobis oblata peticio continebat,. quod reuerendissimus in Christo pater et dominus dominus Johannes olim archiepiscopus Pragensis noster inmediatus precessor quandam orationem catholicam ad lau- dem gloriam et honorem sanctissimi ac gloriosissimi Johannis apo- stoli et ewangeliste que sic incipit : „Aue frater domini Jhesu care“, compilauit ipsamque in scriptis dicto domino Ottoni abbati tradi- dit, quam ipse dominus abbas et nonnulli Christi fideles ex deuo- cione legunt et dicunt ac legere et dicere consueuerunt. Nos igitur ex debito officii pastoralis de thezauro Cristi nobis in parte credito mercari volentes et ipsum dominum abbatem ac alios Christi fideles donis spiritualibus ad legendum et dicendum dictam orationem sepius et frequencius incitare et deo animas lucri facere cupientes, omnibus vere penitentibus contritis et confessis, qui predictam orationem "Aue frater domini“, quocienscunque et quan- docunque deuote legerint ac dixerint, de omnipotentis dei mise- ricordia et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius meritis et intercessione confisi quadraginta dies indulgenciarum de iniunctis
215 prescripta et intacta vnius videlicet sexagene et trium grossorum. Est (sic) istam anotacionem ratam et firmam approbamus. Drei kleine, gut erhaltene, aber schlecht abgedruckte Siegel in weissem Wachs mit sehr kleinen, nicht mehr kennbaren Gegensiegeln. a) Ein Helm, dessen Zierde der Kopf eines Raubvogels mit offenem Schnabel. — † S . Wec . . . ipin . . . b) Dasselbe. — † S . . . war. c) Auf einem Schilde eine offene Hand. — † S . . . yez . . . CLXXXIII. 1397. 1. October. Prag. — Erzbischof Wolfram von Prag verleiht denen, welche das von seinem Vorgänger, dem Erzbischofe Johann, zusammengestellte und von diesem dem Abte Otto von Hohenfurt mitgetheilte Gebet „Ave frater domini Jesu care" beten, einen Ablass von vierzig Tagen. Wolframus dei gracia sancte Pragensis ecclesie archiepisco- pus apostolice sedis legatus vniuersis Christi fidelibus, ad quos presentes peruenerint, salutem in domino sempiternam. Votis fide- lium libenter anuimus, si per ea fidelium Cristi crescat deuocio et Christi fideles ad deuocionem donis spiritualibus salubrius inuitan- tur et animarum salus suscipiat salutaria incrementa. Sane nuper pro parte venerabilis et religiosi viri domini Ottonis abbatis mo- nasterii in Altouado ordinis Cisterciensis nostre Pragensis diocesis nobis oblata peticio continebat,. quod reuerendissimus in Christo pater et dominus dominus Johannes olim archiepiscopus Pragensis noster inmediatus precessor quandam orationem catholicam ad lau- dem gloriam et honorem sanctissimi ac gloriosissimi Johannis apo- stoli et ewangeliste que sic incipit : „Aue frater domini Jhesu care“, compilauit ipsamque in scriptis dicto domino Ottoni abbati tradi- dit, quam ipse dominus abbas et nonnulli Christi fideles ex deuo- cione legunt et dicunt ac legere et dicere consueuerunt. Nos igitur ex debito officii pastoralis de thezauro Cristi nobis in parte credito mercari volentes et ipsum dominum abbatem ac alios Christi fideles donis spiritualibus ad legendum et dicendum dictam orationem sepius et frequencius incitare et deo animas lucri facere cupientes, omnibus vere penitentibus contritis et confessis, qui predictam orationem "Aue frater domini“, quocienscunque et quan- docunque deuote legerint ac dixerint, de omnipotentis dei mise- ricordia et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius meritis et intercessione confisi quadraginta dies indulgenciarum de iniunctis
Strana 216
216 eis penitenciis in domino misericorditer relaxamus. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appen- sione comuniri. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo nonagesimo septimo die prima mensis Octobris. Beschädigtes, an einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Ein segnender Bischof in gothischer Capelle, sitzend, beiderseits Wappenschilder. — Wolfr . . . . Dei . Gracia . Pragensis . . . . Archie- pis . . Aplice . Sedis . Legatus . Tereius. CLXXXIV. 1397. 28. October. O. A0. — Benesch von Konradetz, gesessen auf Lužnitz, ver- kauft dem Rosenberger Verwalter Wilhelm 26 Groschen Zinse in dem Dorfe Hatzles um fünf Schock Prager Groschen. Ego Benesschius de Conratecz residens in Lussnicz tenore presencium profiteor vniuersis et singulis, quibus presens scriptum fuerit ostensum, quia prehabito amicorum omnium consilio meorum voluntate et consensu dilecte Cune (?) coniugis mee necnon omnium heredum meorum discreto viro Wilhelmo protunc in Rosenberch procuratori suisque heredibus in villa Hatzlabs viginti sex grossos perpetui census cum omnibus iuribus et pleno dominio nil penitus in eodem michi vsurpando rite rationabiliter vero et iusto venditionis tytulo vendidi pro quinque sexagenis grossorum Pragensium, quas plenarie ab eodem presentibus recipisse me recognosco. Quem qui- dem censum Jacobus dictus Dvpezz ipsi Wilhelmo heredibusque suis censuare habebit, videlicet xin grossos in festo sancti Jeorii et xnn grossos in festo sancti Galli, annis singulis perpetue daturos, promittens fide pura omni absque malo zelo vna cum disbrigatoribus et fideiussoribus meis subnotatis, videlicet Bohuslao de Keblan nato Philippi et Jenisschio de Toden, in solidum omnes manu conjuncta et indiuisa dictum censum viginti sex grossorum iuxta approbatam et hactenus terre regni Bohemie conswetudinem obseruatam contra quemlibet hominem inpetentem seu inpetere volentem fideliter dis- brigare; alioquin duo ex nobis, qui per ipsum Wilhelmum uel suos heredes moniti fuerint, vnus super alium non iudicando nec se per alterius absentiam excusando quiuis cum vno famulo et duobus equis ad prestandum obs tagium debitum et conswetum in ciuitate Rosen- berch ad hospitium ydonei hospitis nobis per ipsum Wilhelmum pro- curatorem prefatum uel suos heredes deputatum tenebimur subintrare
216 eis penitenciis in domino misericorditer relaxamus. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appen- sione comuniri. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo nonagesimo septimo die prima mensis Octobris. Beschädigtes, an einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Ein segnender Bischof in gothischer Capelle, sitzend, beiderseits Wappenschilder. — Wolfr . . . . Dei . Gracia . Pragensis . . . . Archie- pis . . Aplice . Sedis . Legatus . Tereius. CLXXXIV. 1397. 28. October. O. A0. — Benesch von Konradetz, gesessen auf Lužnitz, ver- kauft dem Rosenberger Verwalter Wilhelm 26 Groschen Zinse in dem Dorfe Hatzles um fünf Schock Prager Groschen. Ego Benesschius de Conratecz residens in Lussnicz tenore presencium profiteor vniuersis et singulis, quibus presens scriptum fuerit ostensum, quia prehabito amicorum omnium consilio meorum voluntate et consensu dilecte Cune (?) coniugis mee necnon omnium heredum meorum discreto viro Wilhelmo protunc in Rosenberch procuratori suisque heredibus in villa Hatzlabs viginti sex grossos perpetui census cum omnibus iuribus et pleno dominio nil penitus in eodem michi vsurpando rite rationabiliter vero et iusto venditionis tytulo vendidi pro quinque sexagenis grossorum Pragensium, quas plenarie ab eodem presentibus recipisse me recognosco. Quem qui- dem censum Jacobus dictus Dvpezz ipsi Wilhelmo heredibusque suis censuare habebit, videlicet xin grossos in festo sancti Jeorii et xnn grossos in festo sancti Galli, annis singulis perpetue daturos, promittens fide pura omni absque malo zelo vna cum disbrigatoribus et fideiussoribus meis subnotatis, videlicet Bohuslao de Keblan nato Philippi et Jenisschio de Toden, in solidum omnes manu conjuncta et indiuisa dictum censum viginti sex grossorum iuxta approbatam et hactenus terre regni Bohemie conswetudinem obseruatam contra quemlibet hominem inpetentem seu inpetere volentem fideliter dis- brigare; alioquin duo ex nobis, qui per ipsum Wilhelmum uel suos heredes moniti fuerint, vnus super alium non iudicando nec se per alterius absentiam excusando quiuis cum vno famulo et duobus equis ad prestandum obs tagium debitum et conswetum in ciuitate Rosen- berch ad hospitium ydonei hospitis nobis per ipsum Wilhelmum pro- curatorem prefatum uel suos heredes deputatum tenebimur subintrare
Strana 217
217 nusquam abinde exituri, donec prefatus census viginti sex grossorum ut prefertur, ipsis sufficienter fuerit disbrigatus jure suprascripto. Si uero in eodem obstagio per vnam quindenam continuauerimus, dictus census iure quo premittitur, non disbrigatus extune prestito obstagio uel non prestito in propriis bonis nostris, vbi conuenientius ipsi Wilhelmo suisque heredibus visum fuerit, de tanto censu in bonis nostris certis et liberis cum tercia parte plus superaucta con- descendere debemus et tenemur, dolo et fraude quibuslibet procul motis. Et si nonnulla dampua ob non disbrigacionem dicti census perciperent (?) modo quocunque, que rite et racionabiliter poterint demonstrare, illa omnia ipsis promittimus resortire sub pena obstagii prius scripti. Et si vnum uel duos, quod absit, ab hoc seculo migrare contingeret, extunc alium eque bonum loco defuncti infra vnius mensis spacium a die obitus sui continue conputando statuere pro- mittimus sub pena obstagiali prius dicta. Et quicunque hanc litteram de sepedicto Wilhelmi suorumque heredum habuerit voluntate, eidem jus conpetit omnium premissorum. In cuius rei testimonium sigilla nostra propria de nostra certa scientia presentibus duximus appen- denda. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo nonage- simo septimo feria quinta ante sanctorum apostolorum Symonis et Jude. Drei kleine, zwar gut erhaltene, aber schlecht abgedruckte Siegel in weissem Wachs. a) Ein Helm mit nicht erkennbarer Zierde. — † S. Benessi. De. Conra . . . b) Helm, mit einer dreizinkigen Krone (?), woraus eine krebsscheerenähnliche Zierde entspringt. — † S. Bohvslai. De . Keblan. c) Ein Stierkopf? Die Legende unlesbar. CLXXXV. 1397. 27. November. O. AO. — Abt Johann von Baumgartenberg und der Convent daselbst (reten mit dem Abte Olto und dem Convente zu Hohenfurt in Confraternität. Reuerendis in Christo patribus ac dominis domino Ottoni abbati in Altouado ordinis Cysterciensis Pragensis dyocesis eiusdemque loci collegio venerando frater Johannes abbas monasterii in Pawm- gartenperg totusque conuentus ibidem deuotis cum orationibus coro- nam cum vincentibus, brauium cum currentibus, denarium cum labo- rantibus gratiosius obtinere et huius habitacionis post dissolucionem regem glorie in decore suo perhenniter intueri. Cum secundum
217 nusquam abinde exituri, donec prefatus census viginti sex grossorum ut prefertur, ipsis sufficienter fuerit disbrigatus jure suprascripto. Si uero in eodem obstagio per vnam quindenam continuauerimus, dictus census iure quo premittitur, non disbrigatus extune prestito obstagio uel non prestito in propriis bonis nostris, vbi conuenientius ipsi Wilhelmo suisque heredibus visum fuerit, de tanto censu in bonis nostris certis et liberis cum tercia parte plus superaucta con- descendere debemus et tenemur, dolo et fraude quibuslibet procul motis. Et si nonnulla dampua ob non disbrigacionem dicti census perciperent (?) modo quocunque, que rite et racionabiliter poterint demonstrare, illa omnia ipsis promittimus resortire sub pena obstagii prius scripti. Et si vnum uel duos, quod absit, ab hoc seculo migrare contingeret, extunc alium eque bonum loco defuncti infra vnius mensis spacium a die obitus sui continue conputando statuere pro- mittimus sub pena obstagiali prius dicta. Et quicunque hanc litteram de sepedicto Wilhelmi suorumque heredum habuerit voluntate, eidem jus conpetit omnium premissorum. In cuius rei testimonium sigilla nostra propria de nostra certa scientia presentibus duximus appen- denda. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo nonage- simo septimo feria quinta ante sanctorum apostolorum Symonis et Jude. Drei kleine, zwar gut erhaltene, aber schlecht abgedruckte Siegel in weissem Wachs. a) Ein Helm mit nicht erkennbarer Zierde. — † S. Benessi. De. Conra . . . b) Helm, mit einer dreizinkigen Krone (?), woraus eine krebsscheerenähnliche Zierde entspringt. — † S. Bohvslai. De . Keblan. c) Ein Stierkopf? Die Legende unlesbar. CLXXXV. 1397. 27. November. O. AO. — Abt Johann von Baumgartenberg und der Convent daselbst (reten mit dem Abte Olto und dem Convente zu Hohenfurt in Confraternität. Reuerendis in Christo patribus ac dominis domino Ottoni abbati in Altouado ordinis Cysterciensis Pragensis dyocesis eiusdemque loci collegio venerando frater Johannes abbas monasterii in Pawm- gartenperg totusque conuentus ibidem deuotis cum orationibus coro- nam cum vincentibus, brauium cum currentibus, denarium cum labo- rantibus gratiosius obtinere et huius habitacionis post dissolucionem regem glorie in decore suo perhenniter intueri. Cum secundum
Strana 218
218 apostolum omnes in karitate Christi vnum simus corpus, et ad inuicem membra eciam I. Joh. ii° describitur: „Deus caritas est et qui manet in caritate“ etc. expedit, ut sicut eiusdem corporis organa mutue compassionis et alterne seruitutis auxilio subleuentur, ita et nos, si ad caput principiumque nostrum referri volumus, alter alterius onera baiulemus, legem domini pio karitatis studio fideliter adim- plentes : quapropter vterque noster homo non minimo immo inexpli- cabili iocunde congratulacionis et congratulantis iocunditatis sibi con- clusit applausu, vestre tum pietatis animus mutui amoris innouacio uel potius in Christo vere singularisque confraternitatis vnio interius delectabat. Dignum ducentes itaque et nichilominus volentes tante vestre beniuolencie et caritati nam nobis multis obuiatis in obsequiis multis nos honoribus preuenitis, et adhuc, ut de uobis confidimus, facietis vestris laudabilibus desideriis, quibus nobiseum confraterni- tatis dignemini fedus inire, libens libencius annuimus volentes ymmo affectuosissime desideramus, ut amodo diuersis in corporibus vnum simus indiuiduum fraternalem per amorem. Omnium igitur bonorum, que deo daute nostro prefato peragentur in monasterio in orationibus missarum sollempnjis ieiuniis et vigiliis aliisque pietatis operibus, vobis participacionem plenariam inpertimur. In quorum omnium eui- denciam atque robur presentes vobis damus litteras nostrorum sigil- lorum testimonio insignitas. Datum anno domini Me CCCo IxxXX vnI" tercia feria post sancte Katherine virginis. Zwei beschädigte, an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs. a) Mittelgross. Abt stehend, mit Buch und Stab. — . S . Johannis. Abbati . . In . Pawmgarte . . .b) Ziemlich gross. Die Mutter Gottes ist hier so abgebildet wie auf dem Siegel des Hohenfurter Convents, mit dem einzigen Unterschiede, dass sie hier das Jesukind zu ihrer rechten Seite hat. — . . . Pavmgartenpe . . CLXXXVI. 1398. 12. Jänner. Prag. — Nicolaus Puchnik, Generalvicar in spiritualibus des Erzbischofs Wolfram von Prag, erneuert auf Bitten des Pfarrers Jacob von Stricitz den Stiftungsbrief der Stricitzer Vicarie. Nicolaus Puchnik licenciatus in decretis Pragensis Wissegra- densis et Olomucensis ecclesiarum canonicus vicarius in spiritualibus reuerendissimi in Christo patris et domini domini Wolfframi sancte Pragensis ecclesie archiepiscopi apostolice sedis legati generalis, ad
218 apostolum omnes in karitate Christi vnum simus corpus, et ad inuicem membra eciam I. Joh. ii° describitur: „Deus caritas est et qui manet in caritate“ etc. expedit, ut sicut eiusdem corporis organa mutue compassionis et alterne seruitutis auxilio subleuentur, ita et nos, si ad caput principiumque nostrum referri volumus, alter alterius onera baiulemus, legem domini pio karitatis studio fideliter adim- plentes : quapropter vterque noster homo non minimo immo inexpli- cabili iocunde congratulacionis et congratulantis iocunditatis sibi con- clusit applausu, vestre tum pietatis animus mutui amoris innouacio uel potius in Christo vere singularisque confraternitatis vnio interius delectabat. Dignum ducentes itaque et nichilominus volentes tante vestre beniuolencie et caritati nam nobis multis obuiatis in obsequiis multis nos honoribus preuenitis, et adhuc, ut de uobis confidimus, facietis vestris laudabilibus desideriis, quibus nobiseum confraterni- tatis dignemini fedus inire, libens libencius annuimus volentes ymmo affectuosissime desideramus, ut amodo diuersis in corporibus vnum simus indiuiduum fraternalem per amorem. Omnium igitur bonorum, que deo daute nostro prefato peragentur in monasterio in orationibus missarum sollempnjis ieiuniis et vigiliis aliisque pietatis operibus, vobis participacionem plenariam inpertimur. In quorum omnium eui- denciam atque robur presentes vobis damus litteras nostrorum sigil- lorum testimonio insignitas. Datum anno domini Me CCCo IxxXX vnI" tercia feria post sancte Katherine virginis. Zwei beschädigte, an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs. a) Mittelgross. Abt stehend, mit Buch und Stab. — . S . Johannis. Abbati . . In . Pawmgarte . . .b) Ziemlich gross. Die Mutter Gottes ist hier so abgebildet wie auf dem Siegel des Hohenfurter Convents, mit dem einzigen Unterschiede, dass sie hier das Jesukind zu ihrer rechten Seite hat. — . . . Pavmgartenpe . . CLXXXVI. 1398. 12. Jänner. Prag. — Nicolaus Puchnik, Generalvicar in spiritualibus des Erzbischofs Wolfram von Prag, erneuert auf Bitten des Pfarrers Jacob von Stricitz den Stiftungsbrief der Stricitzer Vicarie. Nicolaus Puchnik licenciatus in decretis Pragensis Wissegra- densis et Olomucensis ecclesiarum canonicus vicarius in spiritualibus reuerendissimi in Christo patris et domini domini Wolfframi sancte Pragensis ecclesie archiepiscopi apostolice sedis legati generalis, ad
Strana 219
219 vniuersorum tenore presencium deducimus noticiam, quod constitutus personaliter coram nobis discretus vir dominus Jacobus plebanus ecclesie in Strezicz proposuit, qualiter quedam littera, que ecclesiam suam predictam et ipsius rectores concernit, ex quadam humiditate et putrefaccione est destructa et corrupta, quam ibidem exhibuit, petens sibi eandem litteram, cum registris siue actis cancellarie dominorum vicariorum in spiritualibus archiepiscopatus Pragensis sit inscripta, renouari ac ex eisdem actis eidem litteram iuxta continenciam actorum decernere. Nos supplicacionibus dicti domini Jacobi iustis rationabi- libus et juri consonis annuentes dicta littera visa et inspecta ipsaque corrupta ex humiditate et corrupcione reperta ac cum registris siue actis predictis diligenter auscultata eandem eidem domino Jacobo per omnia, prout in eisdem actis continetur, innouamus ac decreuimus in testimonium fore dandum, cuius littere tenor, prout in actis est descriptus, per omnia sequitur et est talis : [Folgen nun die Urkunden CXLII und CXLVI]. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigilli vicariatus archiepiscopatus Pragensis, quo ad presens vti- mur, appensione inssimus communiri. Datum Prage anno domini millesimo CCClxxxxvin° die xna mensis Januarii. Ein ziemlich grosses, an einem Pergamentstreifen befestigtes Siegel in weissem Wachs.—St. Wenzel. Beiderseits Wappenschilde, und zwar : der rechte mit einem Querbalken, der linke aber mit fünf von rechts nach links gehenden sensenförmigen Streifen. — † Vicariatvs . Archiepiscopatus . Pragensis. † S. CLXXXVII. 1398. 4. December. Rom. — Papet Bonifaz IX. gestattet dem Abte Otto von Hohenfurt mit noch einem Mönche seines Klosters an anderen als den Fasttagen der Kirche Fleisch essen zu durfen. Bonifatius episcopus seruus seruorum dei dilecto fillo Ottoni abbati monasterii in Altovado Cisterciensis ordinis Pragensis diocesis salutem et apostolicam benedictionem. Exigit magne tue deuotionis et sinceritatis affectus, quo erga nos et ecclesiam Romanam splen- dere dinosceris, ut peticionibus tuis, quantum cum deo possumus, fauorabiliter annuamus. Hinc est, quod nos tuis in hac parte suppli- cationibus inclinati, ut tu cum vno ex monachis tui monasterii in Altovado Cisterciensis ordinis Pragensis diocesis, cuius abbas existis, quem ad hoc duxeris eligendum, in illis diebus, quibus alias de iure uel consuetudine non est esus carnium interdictus, carnibus uesci
219 vniuersorum tenore presencium deducimus noticiam, quod constitutus personaliter coram nobis discretus vir dominus Jacobus plebanus ecclesie in Strezicz proposuit, qualiter quedam littera, que ecclesiam suam predictam et ipsius rectores concernit, ex quadam humiditate et putrefaccione est destructa et corrupta, quam ibidem exhibuit, petens sibi eandem litteram, cum registris siue actis cancellarie dominorum vicariorum in spiritualibus archiepiscopatus Pragensis sit inscripta, renouari ac ex eisdem actis eidem litteram iuxta continenciam actorum decernere. Nos supplicacionibus dicti domini Jacobi iustis rationabi- libus et juri consonis annuentes dicta littera visa et inspecta ipsaque corrupta ex humiditate et corrupcione reperta ac cum registris siue actis predictis diligenter auscultata eandem eidem domino Jacobo per omnia, prout in eisdem actis continetur, innouamus ac decreuimus in testimonium fore dandum, cuius littere tenor, prout in actis est descriptus, per omnia sequitur et est talis : [Folgen nun die Urkunden CXLII und CXLVI]. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigilli vicariatus archiepiscopatus Pragensis, quo ad presens vti- mur, appensione inssimus communiri. Datum Prage anno domini millesimo CCClxxxxvin° die xna mensis Januarii. Ein ziemlich grosses, an einem Pergamentstreifen befestigtes Siegel in weissem Wachs.—St. Wenzel. Beiderseits Wappenschilde, und zwar : der rechte mit einem Querbalken, der linke aber mit fünf von rechts nach links gehenden sensenförmigen Streifen. — † Vicariatvs . Archiepiscopatus . Pragensis. † S. CLXXXVII. 1398. 4. December. Rom. — Papet Bonifaz IX. gestattet dem Abte Otto von Hohenfurt mit noch einem Mönche seines Klosters an anderen als den Fasttagen der Kirche Fleisch essen zu durfen. Bonifatius episcopus seruus seruorum dei dilecto fillo Ottoni abbati monasterii in Altovado Cisterciensis ordinis Pragensis diocesis salutem et apostolicam benedictionem. Exigit magne tue deuotionis et sinceritatis affectus, quo erga nos et ecclesiam Romanam splen- dere dinosceris, ut peticionibus tuis, quantum cum deo possumus, fauorabiliter annuamus. Hinc est, quod nos tuis in hac parte suppli- cationibus inclinati, ut tu cum vno ex monachis tui monasterii in Altovado Cisterciensis ordinis Pragensis diocesis, cuius abbas existis, quem ad hoc duxeris eligendum, in illis diebus, quibus alias de iure uel consuetudine non est esus carnium interdictus, carnibus uesci
Strana 220
220 libere et licite ualeas ac ualeat, dummodo tu uel ille, quem elegeris, ut prefertur, iuramento uel uoto proprio specialiter ad abstinenciam esus huiusmodi minime sitis astricti, quibuscunque statutis priuilegiis consuetudinibus et constitutionibus contrariis monasterii et ordinis predictorum nequaquam obstantibus, denotioni tue auctoritate apo- stolica tenore presentium indulgemus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre concessionis infringere uel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignacionem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli aposto- lorum eius se nouerit incursurum. Datum Rome apud sanctum Petrum IJ. Non. Decembris. Pontificatus nostri anno decimo. An gelbrother Seide hängende Bleibulle. — Bonifatius. PP. vin. — Unter dem Umbug der Urkunde: A. de Portugal; auf demselben: m. Pro. D. de Ariano und Pari danus; aussen: A. P. (?) verschlungen. CLXXXVIII. 1399. 17. Juni. O. A0. — Johann von Swietlik verkauft dem Weclin von Zippen- dorf, dem Richter in Krumau und dem Caplan Mathias ebendaselbst einen halben Lahn in Swietlik sammt Zubehör um sieben Schock weniger zwei Prager Groschen. Notum sit vniuersis tam presentibus quam futuris, quod ego Johannes filius quondam Welkonis de Swyetlyk vna cum omnibus fratribus et heredibus meis vniuersis presentibus et futuris sana mentis mee deliberacione et ex singulari assensu et consilio meorum amicorum vendidi et presentibus vendo medium laneum meum ibidem in Swyetlyk cum omnibus agris cultis et incultis area pratis pascuis siluis metis rubetis et vniuersis vtilitatibus ad eum quouis modo per- tinentibus cum pleno dominio ac potestate, vnum talentum denariorum argenteorum annuatim censuantem, discretis et prouidis viris Wecz- lyno de Czypyn et iudici, qui protune fuerit in Chrumpnaw, ac domino Mathie capellano protunc parrochie ibidem in Chrumpnaw eorumque successoribus futuris per eos perpetue habendum tenen- dum fruendum possidendum vendendum commutandum, seu pro qua- libet eorum voluntate conuertendum, pro septem sexagenis grossorum Pragensium minus duobus grossis, quas me ab eis fateor percepisse pecuniis in paratis. De quo quidem medio laneo prescripto et eius attinenciis vniuersis ego Johannes prenominatus cum omnibus suc- cessoribus meis presentibus et futuris deinceps tenebor et tenebimur
220 libere et licite ualeas ac ualeat, dummodo tu uel ille, quem elegeris, ut prefertur, iuramento uel uoto proprio specialiter ad abstinenciam esus huiusmodi minime sitis astricti, quibuscunque statutis priuilegiis consuetudinibus et constitutionibus contrariis monasterii et ordinis predictorum nequaquam obstantibus, denotioni tue auctoritate apo- stolica tenore presentium indulgemus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre concessionis infringere uel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignacionem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli aposto- lorum eius se nouerit incursurum. Datum Rome apud sanctum Petrum IJ. Non. Decembris. Pontificatus nostri anno decimo. An gelbrother Seide hängende Bleibulle. — Bonifatius. PP. vin. — Unter dem Umbug der Urkunde: A. de Portugal; auf demselben: m. Pro. D. de Ariano und Pari danus; aussen: A. P. (?) verschlungen. CLXXXVIII. 1399. 17. Juni. O. A0. — Johann von Swietlik verkauft dem Weclin von Zippen- dorf, dem Richter in Krumau und dem Caplan Mathias ebendaselbst einen halben Lahn in Swietlik sammt Zubehör um sieben Schock weniger zwei Prager Groschen. Notum sit vniuersis tam presentibus quam futuris, quod ego Johannes filius quondam Welkonis de Swyetlyk vna cum omnibus fratribus et heredibus meis vniuersis presentibus et futuris sana mentis mee deliberacione et ex singulari assensu et consilio meorum amicorum vendidi et presentibus vendo medium laneum meum ibidem in Swyetlyk cum omnibus agris cultis et incultis area pratis pascuis siluis metis rubetis et vniuersis vtilitatibus ad eum quouis modo per- tinentibus cum pleno dominio ac potestate, vnum talentum denariorum argenteorum annuatim censuantem, discretis et prouidis viris Wecz- lyno de Czypyn et iudici, qui protune fuerit in Chrumpnaw, ac domino Mathie capellano protunc parrochie ibidem in Chrumpnaw eorumque successoribus futuris per eos perpetue habendum tenen- dum fruendum possidendum vendendum commutandum, seu pro qua- libet eorum voluntate conuertendum, pro septem sexagenis grossorum Pragensium minus duobus grossis, quas me ab eis fateor percepisse pecuniis in paratis. De quo quidem medio laneo prescripto et eius attinenciis vniuersis ego Johannes prenominatus cum omnibus suc- cessoribus meis presentibus et futuris deinceps tenebor et tenebimur
Strana 221
221 diuisim, videlicet in festo sancti Jeorgi medium talentum denariorum argenteorum et in festo beati Galli tantumdem, annis singulis infal- libiliter seu sine omni protraccione perpetuis temporibus censuare, bernam deuoluciones ac alia iura, prout aliorum incolarum ipsius ville consuetudo requirit, eciam porrigendo. Insuper promitto sine dolo ymmo sub puritate fidei et honoris, prelibata bona et eius omnes vtilitates prefatis emptoribus meis contra quemlibet hominem, cuiuscunque status aut condicionis extiterit, ipsa bona impetentem seu impetere volentem iure terre Bohemie pacificare atque libertare fatigiis meis propriis et impensis. Volens igitur hec omnia et singula per me et meos roborare et rata ac firma obseruare ad preces meas instantissimas sigillum nobilis et generosi domini Henrici de Rosem- berch vna cum sigillis famosorum virorum Przybyconis de Zymunticz, protunc purgrauii in Chrumpnaw, et Mikulawssonis de Wyetrzn propter carenciam sigilli mei proprii in testimonium presentibus est appensum. Et quicunque hanc litteram de predictorum Weczlini domini Mathie ac judicis protune in Chrumpnaw bona habuerit voluntate, eidem tamquain ipsis in omn ibus superius tactis competit ius omnium premissorum. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo nonagesimo nono feria tercia post saneti Viti. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel. a) In rothem Wachs ; das bekannte Siegel des Heinrich v. R. b) In weissem Wachs ; ein Helm mit dem Vordertheile eines Pferdes zur Zierde. — † S . Przibiconis . De . Zymvn- tycz. c) In röthlichem Wachs ; ein Helm mit einem Fasslein. — † S. Nicolai. D. Wysnie. CLXXXIX. cc. 1400. — Das Elteste Zinshuch des Stiftes Hohenfurt. Fol. II. Item census medius sancti Georgii pertinens ad pitanciam. Et circa festum sancti Michaelis eciam tantum. In curia Lochowycz 1) ix sol. In curia apum 2) ix sol. 1) Jetst Lachenwitz. Wann und auf welche Art Hof und Dorf dieses Namens in den Besitz des Stiftes gekommen sind, ist nicht mehr nachweisbar. 2) 1st vielleicht der auf Befehl Kaiser Joseph’s Il. zertheilte Bauhof in nächster Nähe von Hohenfurt. Die „curia apum" wird schon zu Anfang des 14. Jahrhunderts urkundlich erwähnt.
221 diuisim, videlicet in festo sancti Jeorgi medium talentum denariorum argenteorum et in festo beati Galli tantumdem, annis singulis infal- libiliter seu sine omni protraccione perpetuis temporibus censuare, bernam deuoluciones ac alia iura, prout aliorum incolarum ipsius ville consuetudo requirit, eciam porrigendo. Insuper promitto sine dolo ymmo sub puritate fidei et honoris, prelibata bona et eius omnes vtilitates prefatis emptoribus meis contra quemlibet hominem, cuiuscunque status aut condicionis extiterit, ipsa bona impetentem seu impetere volentem iure terre Bohemie pacificare atque libertare fatigiis meis propriis et impensis. Volens igitur hec omnia et singula per me et meos roborare et rata ac firma obseruare ad preces meas instantissimas sigillum nobilis et generosi domini Henrici de Rosem- berch vna cum sigillis famosorum virorum Przybyconis de Zymunticz, protunc purgrauii in Chrumpnaw, et Mikulawssonis de Wyetrzn propter carenciam sigilli mei proprii in testimonium presentibus est appensum. Et quicunque hanc litteram de predictorum Weczlini domini Mathie ac judicis protune in Chrumpnaw bona habuerit voluntate, eidem tamquain ipsis in omn ibus superius tactis competit ius omnium premissorum. Datum et actum anno domini millesimo trecentesimo nonagesimo nono feria tercia post saneti Viti. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel. a) In rothem Wachs ; das bekannte Siegel des Heinrich v. R. b) In weissem Wachs ; ein Helm mit dem Vordertheile eines Pferdes zur Zierde. — † S . Przibiconis . De . Zymvn- tycz. c) In röthlichem Wachs ; ein Helm mit einem Fasslein. — † S. Nicolai. D. Wysnie. CLXXXIX. cc. 1400. — Das Elteste Zinshuch des Stiftes Hohenfurt. Fol. II. Item census medius sancti Georgii pertinens ad pitanciam. Et circa festum sancti Michaelis eciam tantum. In curia Lochowycz 1) ix sol. In curia apum 2) ix sol. 1) Jetst Lachenwitz. Wann und auf welche Art Hof und Dorf dieses Namens in den Besitz des Stiftes gekommen sind, ist nicht mehr nachweisbar. 2) 1st vielleicht der auf Befehl Kaiser Joseph’s Il. zertheilte Bauhof in nächster Nähe von Hohenfurt. Die „curia apum" wird schon zu Anfang des 14. Jahrhunderts urkundlich erwähnt.
Strana 222
222 In plagis ambabus Gerberti 3) xvinl sol. xx de. In Boldau 4) et Börsyglag 5) xin sol. XIIII de. et 1 obulus. [Et Ix de. cum awena semel in anno.] In Lyebenthol 6) xun sol. minus vi de. In Przyezowycz 7), Merawycz 8), Bona Aqua 9), Ralycz 10) IIII tal. in sol. in de Ibidem de stubis xxvin de. semel in anno. [Et de quodam agro xx de. semel in anno]. In Restlens 11) ln de. et i obulus. In Ockol 1s) x sol. In curia Stokkern 13) [vi] sol. [In Kyrigslog 14) 1 tal. v1 de.]. In Schestaw 15) circa Hörzycz in sol. minus v obulis. [Item de molendyno circa Stokharren xun gr.] In Oppach 16) et Czedlycz 17) xxI sol. xl [ix de. 1 obulus]. 3) Es sind diese beiden „Schläge“ (ausgerodeter Wald) des Gerbert die heutigen Dörfer Unter-Schlagl und Gerbetschlag, beide unweit der österreichischen Grenze. Sie gelangten schon im Jahre 1278 an das Stift. 4) Jetzt Waldau. Urkundlich erwähnt wird dieses Dorf zuerst im Jahre 1293, aber noch nicht im Besitze des Stiftes, sondern eines Rosenbergischen Getreuen. 5) Dürfte wohl das in einer Urkunde vom Jahre 1343 erwähnte Dorf Worsikslag — jetzt Woisetschlag? — sein. 6) Heute Liebenthal im unteren Mühlviertel. In den Urkunden des Stiftes wird es im Jahre 1378 zum ersten Male genannt. 7) Nun Pschieslowitz oder besser Prislowitz. Die Zinse in diesem Orte erwarb das Kloster im Jahre 1374. 8) Jetzt Mörowitz. Wann und wie dies Dorf vom Stifte in Besitz genommen ward, lässt sich nicht mehr urkundlich nachweisen. 9) Gutwasser. Diese Zinse wurden 1374 vom Stifte erworben. 10) Ich glaube, dass man hier „Kalycz“ lesen solle; dann ist es das heutige Dorf Gol- litsch, das urkundlich zuerst im Jahre 1341 vorkommt. 11) Ob und unter welchem Namen dieser Ort noch existirt, konnte ich nicht erforschen. 12) Nun Oggold, welche Ortschaft im Jahre 1349 das Stift erkaufte. 13) Heute Stockernhof. Allhier erhielt das Stift im Jahre 1397 Zinse geschenkt. 14) Kirchschlag, ein alter Ort, den ich zuerst erwähnt finde in einer Urkunde des Stiftes Schlägl aus dem Jahre 1283. Die Hohenfurter Zinse allda datiren von 1397. 15) Jetzt Schestau unweit Höritz. In den Hohenfurter Urkunden finde ich diesen Ort zuerst im Jahre 1372 erwähnt. 10) Dieser Ortsname hat sich bis heute unverändert erhalten. In den Besitz dieses Dorfes kam das Stift 1281. 17) Jetzt Sedlitz bei Krumau. Scbon 1259 wird dieser Ort dem Stifte gescheukt.
222 In plagis ambabus Gerberti 3) xvinl sol. xx de. In Boldau 4) et Börsyglag 5) xin sol. XIIII de. et 1 obulus. [Et Ix de. cum awena semel in anno.] In Lyebenthol 6) xun sol. minus vi de. In Przyezowycz 7), Merawycz 8), Bona Aqua 9), Ralycz 10) IIII tal. in sol. in de Ibidem de stubis xxvin de. semel in anno. [Et de quodam agro xx de. semel in anno]. In Restlens 11) ln de. et i obulus. In Ockol 1s) x sol. In curia Stokkern 13) [vi] sol. [In Kyrigslog 14) 1 tal. v1 de.]. In Schestaw 15) circa Hörzycz in sol. minus v obulis. [Item de molendyno circa Stokharren xun gr.] In Oppach 16) et Czedlycz 17) xxI sol. xl [ix de. 1 obulus]. 3) Es sind diese beiden „Schläge“ (ausgerodeter Wald) des Gerbert die heutigen Dörfer Unter-Schlagl und Gerbetschlag, beide unweit der österreichischen Grenze. Sie gelangten schon im Jahre 1278 an das Stift. 4) Jetzt Waldau. Urkundlich erwähnt wird dieses Dorf zuerst im Jahre 1293, aber noch nicht im Besitze des Stiftes, sondern eines Rosenbergischen Getreuen. 5) Dürfte wohl das in einer Urkunde vom Jahre 1343 erwähnte Dorf Worsikslag — jetzt Woisetschlag? — sein. 6) Heute Liebenthal im unteren Mühlviertel. In den Urkunden des Stiftes wird es im Jahre 1378 zum ersten Male genannt. 7) Nun Pschieslowitz oder besser Prislowitz. Die Zinse in diesem Orte erwarb das Kloster im Jahre 1374. 8) Jetzt Mörowitz. Wann und wie dies Dorf vom Stifte in Besitz genommen ward, lässt sich nicht mehr urkundlich nachweisen. 9) Gutwasser. Diese Zinse wurden 1374 vom Stifte erworben. 10) Ich glaube, dass man hier „Kalycz“ lesen solle; dann ist es das heutige Dorf Gol- litsch, das urkundlich zuerst im Jahre 1341 vorkommt. 11) Ob und unter welchem Namen dieser Ort noch existirt, konnte ich nicht erforschen. 12) Nun Oggold, welche Ortschaft im Jahre 1349 das Stift erkaufte. 13) Heute Stockernhof. Allhier erhielt das Stift im Jahre 1397 Zinse geschenkt. 14) Kirchschlag, ein alter Ort, den ich zuerst erwähnt finde in einer Urkunde des Stiftes Schlägl aus dem Jahre 1283. Die Hohenfurter Zinse allda datiren von 1397. 15) Jetzt Schestau unweit Höritz. In den Hohenfurter Urkunden finde ich diesen Ort zuerst im Jahre 1372 erwähnt. 10) Dieser Ortsname hat sich bis heute unverändert erhalten. In den Besitz dieses Dorfes kam das Stift 1281. 17) Jetzt Sedlitz bei Krumau. Scbon 1259 wird dieser Ort dem Stifte gescheukt.
Strana 223
223 In Royken 18), Czwyenhlab 19), ambabus villis, et in Angrer 20) de vno laneo vin tal. un sol. xi de. De hiis dantur custodi ad officium suum anuatim ix sol. In Seherleyns 21) vnn tal. 1i sol. xu de. In Pukkaus 22) vn tal. x sol. xxi de. De his dantur ad communitatem annuatim x sol. xul de. [Item ibidem pro ebdomario de assumpcione u sexag. et v gr.] In Rosmberg a procuratore vin sol. * In Nusdorff 23) anuatim x sol. In Horssaw 24) un sol. minus vi de. In Otyewyek 25) nu sexa. minus vin de. anuatim. De hiis dantur ad communitatem u tal. [Et a Wilhelmo procuratore de Rosenberch xil gr.] [In Haczlow 26) xinn gr. et vnn gr. a (?) Safrano. * [Item in Kyssyelow 27) vi sol. De hiis dantur custodi annuatim pro farina ad oblatas lx de. [Item in Waykerstarff es) ins moncium in sol. et 1 de. semel in anno]. 18) Ein Name, den ich auf das jetzige Rukendorf oder Roiden (??) beziehen möchte. Gegen erstere Annahme sträubt sich aber der Name Rukchendorf, welchen ich in dieser Form bereits in einer Urkunde des Jahres 1278 finde. 19) Jetzt Zwinelag, welches Dorf das Stift nach dem Nekrologen Jakob von Neuschloss im Jahre 1344 käuflich an sich brachte. 20) Nun Angern Zuerst 1347 genannt. In einer späteren Urkunde führt diese Ortschaft den böhmischen Namen Bugianow. 21 Sacherles, welcher Ort in den Stiftsurkunden häufig vorkommt. Die ersten Zinse erwarb da das Kloster im Jahre 1360. 21) Heute Buggaus. Zuerst neunt diesen Ort das Testament Wok's von Rosenberg (1262), in den Besitz des Stiftes gelangte er aber erst im Jahre 1377. 23) Nussdorf bei Wien, wo das Stift schon im Jahre 1323 als Grundbesitzer erscheint. 24) Nun Horischau. Hier erwarb das Stift Zinse zuerst im Jahre 1385. 25) Auch häufig Oczyewyek. Nach Palacký's Popis král. česk. Hochdorf. Diese Zinse datiren von 1387. 26) Jetzt Hatzles. Zuerst genannt im Jahre 1383. 27) Jetzt Neustift in der Pfarre Schwarzbach ? Die erste urkundliche Erwähnung dieses Ortes finde ich 1405. 28) Weikersdorf in Österreich ob der Enns (Mühlviertel), wo die Cistercienser von Hohenfurt im Jahre 1356 zuerst als Grundbesitzer erscheinen.
223 In Royken 18), Czwyenhlab 19), ambabus villis, et in Angrer 20) de vno laneo vin tal. un sol. xi de. De hiis dantur custodi ad officium suum anuatim ix sol. In Seherleyns 21) vnn tal. 1i sol. xu de. In Pukkaus 22) vn tal. x sol. xxi de. De his dantur ad communitatem annuatim x sol. xul de. [Item ibidem pro ebdomario de assumpcione u sexag. et v gr.] In Rosmberg a procuratore vin sol. * In Nusdorff 23) anuatim x sol. In Horssaw 24) un sol. minus vi de. In Otyewyek 25) nu sexa. minus vin de. anuatim. De hiis dantur ad communitatem u tal. [Et a Wilhelmo procuratore de Rosenberch xil gr.] [In Haczlow 26) xinn gr. et vnn gr. a (?) Safrano. * [Item in Kyssyelow 27) vi sol. De hiis dantur custodi annuatim pro farina ad oblatas lx de. [Item in Waykerstarff es) ins moncium in sol. et 1 de. semel in anno]. 18) Ein Name, den ich auf das jetzige Rukendorf oder Roiden (??) beziehen möchte. Gegen erstere Annahme sträubt sich aber der Name Rukchendorf, welchen ich in dieser Form bereits in einer Urkunde des Jahres 1278 finde. 19) Jetzt Zwinelag, welches Dorf das Stift nach dem Nekrologen Jakob von Neuschloss im Jahre 1344 käuflich an sich brachte. 20) Nun Angern Zuerst 1347 genannt. In einer späteren Urkunde führt diese Ortschaft den böhmischen Namen Bugianow. 21 Sacherles, welcher Ort in den Stiftsurkunden häufig vorkommt. Die ersten Zinse erwarb da das Kloster im Jahre 1360. 21) Heute Buggaus. Zuerst neunt diesen Ort das Testament Wok's von Rosenberg (1262), in den Besitz des Stiftes gelangte er aber erst im Jahre 1377. 23) Nussdorf bei Wien, wo das Stift schon im Jahre 1323 als Grundbesitzer erscheint. 24) Nun Horischau. Hier erwarb das Stift Zinse zuerst im Jahre 1385. 25) Auch häufig Oczyewyek. Nach Palacký's Popis král. česk. Hochdorf. Diese Zinse datiren von 1387. 26) Jetzt Hatzles. Zuerst genannt im Jahre 1383. 27) Jetzt Neustift in der Pfarre Schwarzbach ? Die erste urkundliche Erwähnung dieses Ortes finde ich 1405. 28) Weikersdorf in Österreich ob der Enns (Mühlviertel), wo die Cistercienser von Hohenfurt im Jahre 1356 zuerst als Grundbesitzer erscheinen.
Strana 224
224 [Item in Kyrigsslag i tal, pro candelis ad missam maturam de assumpcione semel in anno datur ad officium custodie.] Fol. III. ltem census medius sancti Georgii pertinens ad comunitatem. Et circa festum sancti Michaelis eciam tantum. In Casclays et in Wolech 29) vu tal. [xxxI de.]. De hiis dantur domino abbati vn sol. minus x de. et custodi ini sol. et pitanciario l. n de. et 1 obulus. In Suchdol 30) [vi talenta xv de. 1 obulum xl gr. ni de.]. De hiis dantur custodi [v sol. vi den. et pitanciario vn sol. xxn de. 1 obulum]. In Walchunow 31) [xnn sol. ln de. 1 obulus]. In Otyewyek 1 tal. In Rayntol 33) x sol. x de. In Bukowsk v sol. v1 de. In Zahylays 33) 1n sex. xxVI de. In Chwaletycz 34) un sex. minus vi de. In Gebraslag 35) vn tal. minus xxx de. In Marthatislag 36) de quodam agro xxx de. Item de molendino In Slagel sub Rosperg 37) xxI de. De hiis omnihus semel in anno dantur pro prandio domini Petri quondam de Rosmberg [xxx gr.]. Et eodem die pauperibus ad portam xl" wr. 29) Ersteres möchte ich „Hasclays“ (Hatzles) lesen oder „Castlays“ ; dann wäre vielleicht darunter das heutige Kastlern zu verstehen. In dem zweiten Namen finde ich das jetzige Wulfachen, aber weder dieser noch jener Ort kommt bis 1500 in Urkunden vor. 30) Jetzt Suchenthal, wo das Stift zuerst im Jahre 1366 Zinse erwirbt. 31) Diesen Ortsnamen finde ich in derselhen Form erst im Jahre 1405 in Urkunden. Wenn diese Ortschaft nicht mit dem jetzigen Walketschlag (ein Walkunslag finde ich 1363 urkundlich vor) identisch ist, so existirt sie meines Wissens nicht mehr. 32) Über Otyewyek siehe Note 25. Der Ortsname Raiuthal kommt in Böhmen nicht vor. An Reichenthal im Mühlviertel aber, wo das Stift im Jahre 1337 durch Kauf von Bernhard von Harach Besitz erwarb, darf hier wohl nicht gedacht werden. 33) Über diese beiden Orte siehe Noten 21 und 22. 34) Chwaletitz; in Stiftsurkunden zuerst 1385 erwähnt. 35) Gerbetschlag. Vgl. Nr. 3. 36) Jetzt Martetschlag. Urkundlich zuerst im Jahre 1384. 37) Schlagl am Rossberg. Den Besitz dieser Ortschaft erlangte das Stift erst im Jahre 1300 ; sie scheint aber ebenso alt zu sein als die beiden plagae Gerherti und wird, wenn ich nicht irre, irgendwo einmal die tertia plaga Gerberti genannt.
224 [Item in Kyrigsslag i tal, pro candelis ad missam maturam de assumpcione semel in anno datur ad officium custodie.] Fol. III. ltem census medius sancti Georgii pertinens ad comunitatem. Et circa festum sancti Michaelis eciam tantum. In Casclays et in Wolech 29) vu tal. [xxxI de.]. De hiis dantur domino abbati vn sol. minus x de. et custodi ini sol. et pitanciario l. n de. et 1 obulus. In Suchdol 30) [vi talenta xv de. 1 obulum xl gr. ni de.]. De hiis dantur custodi [v sol. vi den. et pitanciario vn sol. xxn de. 1 obulum]. In Walchunow 31) [xnn sol. ln de. 1 obulus]. In Otyewyek 1 tal. In Rayntol 33) x sol. x de. In Bukowsk v sol. v1 de. In Zahylays 33) 1n sex. xxVI de. In Chwaletycz 34) un sex. minus vi de. In Gebraslag 35) vn tal. minus xxx de. In Marthatislag 36) de quodam agro xxx de. Item de molendino In Slagel sub Rosperg 37) xxI de. De hiis omnihus semel in anno dantur pro prandio domini Petri quondam de Rosmberg [xxx gr.]. Et eodem die pauperibus ad portam xl" wr. 29) Ersteres möchte ich „Hasclays“ (Hatzles) lesen oder „Castlays“ ; dann wäre vielleicht darunter das heutige Kastlern zu verstehen. In dem zweiten Namen finde ich das jetzige Wulfachen, aber weder dieser noch jener Ort kommt bis 1500 in Urkunden vor. 30) Jetzt Suchenthal, wo das Stift zuerst im Jahre 1366 Zinse erwirbt. 31) Diesen Ortsnamen finde ich in derselhen Form erst im Jahre 1405 in Urkunden. Wenn diese Ortschaft nicht mit dem jetzigen Walketschlag (ein Walkunslag finde ich 1363 urkundlich vor) identisch ist, so existirt sie meines Wissens nicht mehr. 32) Über Otyewyek siehe Note 25. Der Ortsname Raiuthal kommt in Böhmen nicht vor. An Reichenthal im Mühlviertel aber, wo das Stift im Jahre 1337 durch Kauf von Bernhard von Harach Besitz erwarb, darf hier wohl nicht gedacht werden. 33) Über diese beiden Orte siehe Noten 21 und 22. 34) Chwaletitz; in Stiftsurkunden zuerst 1385 erwähnt. 35) Gerbetschlag. Vgl. Nr. 3. 36) Jetzt Martetschlag. Urkundlich zuerst im Jahre 1384. 37) Schlagl am Rossberg. Den Besitz dieser Ortschaft erlangte das Stift erst im Jahre 1300 ; sie scheint aber ebenso alt zu sein als die beiden plagae Gerherti und wird, wenn ich nicht irre, irgendwo einmal die tertia plaga Gerberti genannt.
Strana 225
225 Et custodi pro lumine [vnam sexag. minus xxx gr.] Et camerario pro cuculis xv tal. [Et custodi de lampade Stephani minus xx de 1 ..] (sic) [Et de lampade sancte crucis 1 tal.] [Et de lampade ad capellam beate virginis et pro candelis ad „salue regina“ x sol. xn de.] [Et pro lampade ante capellam infirmorum 1/2 tal.] [Et pro decima vendita in Passerslog 38) et in Czypin 39)) ini sexag.] [Item in Gastlass 40) et pratum speciale, de quo dantur annuatim xvI den. medietatem ad festum Georgii et medietatem Galli. Et illud pratum tenet Symon Chromar.] [Summa census tocius anni pertinens ad comunitatem sunt in vniuerso lxvi tall. vnn soll. xxvI de.] [De quibus, qui regit comunitatem, tenetur dare ad officia sibi deputata xxx� talenta Ixn de.] Fol. IV. [Summa census tocius anni pertinens ad pitanciam. De quibus tenetur pittanciarius porrigere aliqua ad loca sibi deputata et de residuo officium pitancie expedire.] [In vniuerso sunt cxn talen. minus vi de.] Fol. V. Nota in crastino purificacionis agitur anniuersarium de vna sexag. cum viginti pauperibus domine Johancze de Wellessyn 41). In crastino Benedicti agitur anniuersarium domini Dyethochonis cum viginti quinque pauperibus; datur prandium de vno talento. Item feria tercia proxima post pascha agitur anniuersarium Mykssykoni de Hodonicz, et conuentui datur prandium de quinqua- ginta gr.; de hiis dantur pauperibus ad portam lxx de. 38) Passauerschlag, jetzt Passern, ein Ort, der bereits 1291 urkundlich vorkommt. 89) Cipin, nun Zippendorf. In den Urkunden des Stiftes kommen die Namen eines in genanntem Orte hausenden Rittergeschlechtes häufig vor. 40) Vielleicht wieder Hatzles? 41) Vergleiche über diese und die folgenden Angaben das Todtenbuch des Stiftes und die Chronik des Jakob von Neuschloss.
225 Et custodi pro lumine [vnam sexag. minus xxx gr.] Et camerario pro cuculis xv tal. [Et custodi de lampade Stephani minus xx de 1 ..] (sic) [Et de lampade sancte crucis 1 tal.] [Et de lampade ad capellam beate virginis et pro candelis ad „salue regina“ x sol. xn de.] [Et pro lampade ante capellam infirmorum 1/2 tal.] [Et pro decima vendita in Passerslog 38) et in Czypin 39)) ini sexag.] [Item in Gastlass 40) et pratum speciale, de quo dantur annuatim xvI den. medietatem ad festum Georgii et medietatem Galli. Et illud pratum tenet Symon Chromar.] [Summa census tocius anni pertinens ad comunitatem sunt in vniuerso lxvi tall. vnn soll. xxvI de.] [De quibus, qui regit comunitatem, tenetur dare ad officia sibi deputata xxx� talenta Ixn de.] Fol. IV. [Summa census tocius anni pertinens ad pitanciam. De quibus tenetur pittanciarius porrigere aliqua ad loca sibi deputata et de residuo officium pitancie expedire.] [In vniuerso sunt cxn talen. minus vi de.] Fol. V. Nota in crastino purificacionis agitur anniuersarium de vna sexag. cum viginti pauperibus domine Johancze de Wellessyn 41). In crastino Benedicti agitur anniuersarium domini Dyethochonis cum viginti quinque pauperibus; datur prandium de vno talento. Item feria tercia proxima post pascha agitur anniuersarium Mykssykoni de Hodonicz, et conuentui datur prandium de quinqua- ginta gr.; de hiis dantur pauperibus ad portam lxx de. 38) Passauerschlag, jetzt Passern, ein Ort, der bereits 1291 urkundlich vorkommt. 89) Cipin, nun Zippendorf. In den Urkunden des Stiftes kommen die Namen eines in genanntem Orte hausenden Rittergeschlechtes häufig vor. 40) Vielleicht wieder Hatzles? 41) Vergleiche über diese und die folgenden Angaben das Todtenbuch des Stiftes und die Chronik des Jakob von Neuschloss.
Strana 226
226 Item die tercia post Bartholomei agitur anniuersarium domino- rum Henrici de Rosmberg et Hermanni de Mylyczym cum xl“ pau- peribus; datur prandium conuentui de vna sexag. Item in crastino post Petri ad vincula agitur anniuersarium Nicolai dicti Przyporzycze, purgrawii de Wyldensteyn, et datur con- uentui prandium de vno talento. Item tercia die post Nicolai agitur anniuersarium domini Hen- rici de Plumaw cum xl“ pauperibus ; datur prandium de vna sexag. Item agitur anniuersarium domine Offeze post festum pasche; datur prandium de vno talento. Item agitur anniuersarium in die sancti Dyonisii domino Gre- gorio de Herslag ; datur prandium conuentui de ix sol. Fol VI. Item agitur anniuersarium Steynprechar in aduentu domini; datur prandium de vno talento. Item agitur anniuersa rium Woytyechonis de Gywowycz; datur prandium de vno talento minus vin denar. [Item agitur anniuersarium Weczlini de Cypyn in die sancti Nicolai, siue in obitu suo, et datur prandium conuentui de vna sexa- gena gr. et xn de.] [De hiis dantur pauperibus xiu den.] [Item agitur anniuersarium domino Petro, sacerdoti de Rosis, et datur prandium ipso die de vù sol. et pauperibus xl gr. — et in die Etmundi (?) — Fol. VII. Nota quod hec dantur pitancie abbate conuentui. In vigilia natiuitatis Christi dantur duo fercula piscium, et pistum, et albus panis pro halense vnus, et vinum. In „die sancto“ 42) dantur strawin, et chach cum vno ferculo piscium, et vinum. In circumcisione dantur owa in brodio. In epyphania domini preding, niues et chnechel 43), et vinum, et panem, si est in vigilia, vinum de gratia. 49) Der heilige Tag, d. i. der Weihnachtstag. 43) Oder „chuechel“?
226 Item die tercia post Bartholomei agitur anniuersarium domino- rum Henrici de Rosmberg et Hermanni de Mylyczym cum xl“ pau- peribus; datur prandium conuentui de vna sexag. Item in crastino post Petri ad vincula agitur anniuersarium Nicolai dicti Przyporzycze, purgrawii de Wyldensteyn, et datur con- uentui prandium de vno talento. Item tercia die post Nicolai agitur anniuersarium domini Hen- rici de Plumaw cum xl“ pauperibus ; datur prandium de vna sexag. Item agitur anniuersarium domine Offeze post festum pasche; datur prandium de vno talento. Item agitur anniuersarium in die sancti Dyonisii domino Gre- gorio de Herslag ; datur prandium conuentui de ix sol. Fol VI. Item agitur anniuersarium Steynprechar in aduentu domini; datur prandium de vno talento. Item agitur anniuersa rium Woytyechonis de Gywowycz; datur prandium de vno talento minus vin denar. [Item agitur anniuersarium Weczlini de Cypyn in die sancti Nicolai, siue in obitu suo, et datur prandium conuentui de vna sexa- gena gr. et xn de.] [De hiis dantur pauperibus xiu den.] [Item agitur anniuersarium domino Petro, sacerdoti de Rosis, et datur prandium ipso die de vù sol. et pauperibus xl gr. — et in die Etmundi (?) — Fol. VII. Nota quod hec dantur pitancie abbate conuentui. In vigilia natiuitatis Christi dantur duo fercula piscium, et pistum, et albus panis pro halense vnus, et vinum. In „die sancto“ 42) dantur strawin, et chach cum vno ferculo piscium, et vinum. In circumcisione dantur owa in brodio. In epyphania domini preding, niues et chnechel 43), et vinum, et panem, si est in vigilia, vinum de gratia. 49) Der heilige Tag, d. i. der Weihnachtstag. 43) Oder „chuechel“?
Strana 227
227 Benedicti dantur ficus et pistum et vinum semel. In anuncciacione domini dantur esoces, vwa passa, amigdola et pistum et bis vinum. In die palmarum dantur esoces, ficus, pisces, pistum et vinum. In cena domini dantur esoces duplices, pisces, vwapassa, ficus, vinum et pistum. In vigilia pasche dantur esoces duplices, vwapassa, ficus, vinum, et pistum. In die pasche dantur due pitancie de ouis et vinum. In ascensione domini dantur duo fercula de ouis, et vnum de piscibus et vinum. In die penthen dantur duo fercula consweta et vnum de pisci- bus et vinum. Fol. VIII. In dedicacione ecclesie dantur duo fercula consweta de ouis et tria fercula de piscibus. In die corporis domini dantur due pitancie conswete de ouis et vinum. In vigilia assumpcionis beate Marie dantur duo fercula de pisci- bus et pistum et vinum. In die assumpcionis s. Marie dantur duo fercula consweta in pitanciis et vnum ferculum in piscibus et vinum. In natiuitate beate virginis dantur due pittancie conswete, vnum ferculum de piscibus et vinum. In die omnium sanctorum dantur due pitancie et vinum. [Anno domini MCCCCOXIx° in festo sancte trinitatis facta est conuencio census de incude Flaxlini (?) ad (sic) domino abbate Przibislao, ita quod idem Flaxlius debet dare ad festum Georii x gr. et in festo Galli totidem et non plus.] [Item in Chwaleticz Wenczeslaus et Jan habent de comunitate ibidem vnum hortum, de quo horto soluunt annuatim de censu xil de. et pro eodem orto tenentur comunitatem non inpedire in pellendo eorum peccora ultra ipsorum agros.]
227 Benedicti dantur ficus et pistum et vinum semel. In anuncciacione domini dantur esoces, vwa passa, amigdola et pistum et bis vinum. In die palmarum dantur esoces, ficus, pisces, pistum et vinum. In cena domini dantur esoces duplices, pisces, vwapassa, ficus, vinum et pistum. In vigilia pasche dantur esoces duplices, vwapassa, ficus, vinum, et pistum. In die pasche dantur due pitancie de ouis et vinum. In ascensione domini dantur duo fercula de ouis, et vnum de piscibus et vinum. In die penthen dantur duo fercula consweta et vnum de pisci- bus et vinum. Fol. VIII. In dedicacione ecclesie dantur duo fercula consweta de ouis et tria fercula de piscibus. In die corporis domini dantur due pitancie conswete de ouis et vinum. In vigilia assumpcionis beate Marie dantur duo fercula de pisci- bus et pistum et vinum. In die assumpcionis s. Marie dantur duo fercula consweta in pitanciis et vnum ferculum in piscibus et vinum. In natiuitate beate virginis dantur due pittancie conswete, vnum ferculum de piscibus et vinum. In die omnium sanctorum dantur due pitancie et vinum. [Anno domini MCCCCOXIx° in festo sancte trinitatis facta est conuencio census de incude Flaxlini (?) ad (sic) domino abbate Przibislao, ita quod idem Flaxlius debet dare ad festum Georii x gr. et in festo Galli totidem et non plus.] [Item in Chwaleticz Wenczeslaus et Jan habent de comunitate ibidem vnum hortum, de quo horto soluunt annuatim de censu xil de. et pro eodem orto tenentur comunitatem non inpedire in pellendo eorum peccora ultra ipsorum agros.]
Strana 228
228 Anmerkungen. Vorstehendes Zinsbuch (liber censualis) ist durch sein Alter und seinen Inhalt eine gar nicht unbedeutende Quelle für die ältere Topographie des südlichen Böhmens. Sie ist namentlich nicht unbedeutend für Böhmen, wo derartige Quellen entweder noch nicht publicirt worden oder von dem Alter wie die vorliegende wahrscheinlich nur spärlich vorhanden sind. Nach Schrift und Inhalt ist dieses kleine Zinsbuch um das Jahr 1400 sehr sauber auf acht Pergamentblätter (in 8°, das erste Blatt ist unbeschrie- ben) geschrieben worden. Die Zeilen stehen zwischen sorgfältig gezogenen Linien und es ist häufig zwischen ihnen ein Roum leer gelassen, um vielleicht spätere Eintragungen leichter vornehmen zu können. Die nicht innerhalb Klammern stehende Schrift ist die alteste. Was ich aber mit Klammern eingeschlossen habe, ist im Laufe des 15. Jahrhunderts von verschiedenen Händen eingetragen worden. Die Sternchen bedeuten, dass an dieser Stelle eine ganze Zeile ausradirt worden ist. Dieses älteste Zinsbuch des Stiftes Hohenfurt enthält ausser der Angabe der Zinse auch ein Verzeichniss der Jahrtage für die Gründer und Wohlthäter des Stiftes, das ich einmal schon wegen seines Alters und dann auch seiner Kürze wegen nicht weglassen mochte, und ein Verzeichniss der Pitanzien, d. h. der Speisen und des Weines, welehe der Pitanzier (Küchen- und Kellermeister) an gewissen Tagen den Brüdern zu reichen hatte. Es hat letzteres Verzeichniss einigen culturhistorischen Werth, da sich aus ihm auf indirecte Weise abnehmen lässt, welch’ einfache Lebensweise um 1400 bei den Brüdern Cisterciensern in Hohenfurt herrschte. Das nichst alteste Zinsbuch des Stiftes ist im Jahre 1550 angelegt wor- den. Es sei ferner hier bemerkt, dass, wenn es in den beigefügten Noten heisst: „Dieser Ort wird zuerst erwähnt“ etc., dieses "zuerst" sich nur auf die Hohenfurter Urkunden bezieht. CXC. 1400. 30. April. Krumau. — Heinrich von Rosenberg verkauft dem Pfarrer Nikolaus von Höritz für die Höritzer Kirche 107 Groschen und einen Denar Zinse in dem Dorfe Stražkowitz. Nos Henricus de Rosemberg recognoscimus vniuersis presenti- bus horum habituris noticiam, quia honorabilis vir dominus Nicolaus plebanus ecclesie in Horzicz dilectus nobis deo deuotus zelo sin- cere caritatis accensus curaque bone voluntatis diem extremum judicii misericordie operibus diuine retribucionis intuitu cupiens preuenire, pro ecclesia sua ibidem in Horzicz, cuius tunc rector
228 Anmerkungen. Vorstehendes Zinsbuch (liber censualis) ist durch sein Alter und seinen Inhalt eine gar nicht unbedeutende Quelle für die ältere Topographie des südlichen Böhmens. Sie ist namentlich nicht unbedeutend für Böhmen, wo derartige Quellen entweder noch nicht publicirt worden oder von dem Alter wie die vorliegende wahrscheinlich nur spärlich vorhanden sind. Nach Schrift und Inhalt ist dieses kleine Zinsbuch um das Jahr 1400 sehr sauber auf acht Pergamentblätter (in 8°, das erste Blatt ist unbeschrie- ben) geschrieben worden. Die Zeilen stehen zwischen sorgfältig gezogenen Linien und es ist häufig zwischen ihnen ein Roum leer gelassen, um vielleicht spätere Eintragungen leichter vornehmen zu können. Die nicht innerhalb Klammern stehende Schrift ist die alteste. Was ich aber mit Klammern eingeschlossen habe, ist im Laufe des 15. Jahrhunderts von verschiedenen Händen eingetragen worden. Die Sternchen bedeuten, dass an dieser Stelle eine ganze Zeile ausradirt worden ist. Dieses älteste Zinsbuch des Stiftes Hohenfurt enthält ausser der Angabe der Zinse auch ein Verzeichniss der Jahrtage für die Gründer und Wohlthäter des Stiftes, das ich einmal schon wegen seines Alters und dann auch seiner Kürze wegen nicht weglassen mochte, und ein Verzeichniss der Pitanzien, d. h. der Speisen und des Weines, welehe der Pitanzier (Küchen- und Kellermeister) an gewissen Tagen den Brüdern zu reichen hatte. Es hat letzteres Verzeichniss einigen culturhistorischen Werth, da sich aus ihm auf indirecte Weise abnehmen lässt, welch’ einfache Lebensweise um 1400 bei den Brüdern Cisterciensern in Hohenfurt herrschte. Das nichst alteste Zinsbuch des Stiftes ist im Jahre 1550 angelegt wor- den. Es sei ferner hier bemerkt, dass, wenn es in den beigefügten Noten heisst: „Dieser Ort wird zuerst erwähnt“ etc., dieses "zuerst" sich nur auf die Hohenfurter Urkunden bezieht. CXC. 1400. 30. April. Krumau. — Heinrich von Rosenberg verkauft dem Pfarrer Nikolaus von Höritz für die Höritzer Kirche 107 Groschen und einen Denar Zinse in dem Dorfe Stražkowitz. Nos Henricus de Rosemberg recognoscimus vniuersis presenti- bus horum habituris noticiam, quia honorabilis vir dominus Nicolaus plebanus ecclesie in Horzicz dilectus nobis deo deuotus zelo sin- cere caritatis accensus curaque bone voluntatis diem extremum judicii misericordie operibus diuine retribucionis intuitu cupiens preuenire, pro ecclesia sua ibidem in Horzicz, cuius tunc rector
Strana 229
229 ipsemet existit et ad cuius perfeccionem totis viribus anhelauit, centum et septem grossos et vnum denarium pro vtroque termino, scilicet pro termino sancti Georgii quinquaginta et tres grossos et quatuor denarios et totidem pro termino sancti Galli, census annui perpetui in villa Strazkowicz in incolis subscriptis : in Ottone quindecim denarios, Henzlino Gues tredecim grossos minus vno denario, in Petro tredecim grossos minus vno denario, Henzlino Leucharthar tredecim grossos minus vno denario, in Hayndlino sex grossos cum tribus denariis et Pesskone Giskra sex grossos cum tribus denariis, vnamquamque sexagenam census eiusdem pro duo- decim sexagenis grossorum computando, certis ecclesie sue peccu- niis a nobis emit et legittime comparauit eidemque ecclesie sue census illos per se tunc et deinde per successores suos omnes et singulos tenendos et colligendos perpetue jurisdicioni applicauit et incorporauit, nobisque omnia illa ita nichilominus eidem ecclesie adaucta et comparata cuin singulis et vniuersis illis pertinenciis, que sic iusto acquisitionis et comparacionis titulo in presenti potuit uel in futuro poterit largicione Christi fidelium seu alio quouismodo adipisci, ad fideles manus nostras ad tabulas terre regni Boemie intabulauit, de nobis tamquam de patrono legittimo ac nostra de progenie seu successorum nostrorum posteritate gerens confidenciam singularem, nosque tamen aut nostri posteri in bonis eisdem nullum jus obtinemus uel vnquam penitus obtinebunt. Sed tandummodo pro- securitate dicti domini Nicolai ac suorum successorum seu ecclesie eiusdem pro securitate eandem acceptamus intabulationem. Sponde- mus igitur nos Henricus prenom inatus fide pura et sincera presenti- bus sine dolo per nos heredes ac successores nostros ratum firmum et gratum sic teneri et haberi fideliter, quatenus facientes iustum acceptum et dilectum deo et hominibus et predictis emptioni et applicacioni et intabulacioni derogantes minime bona eadem predicta, ut prefertur, dicte comparata et anexa ecclesie nullatenus impedia- mus molestemus uel pro nobis quomodolibet vsurpemus uel nostri successores vsurpent, ymmo efficaciter tueamur protegamus et defendamus bona illa tamquam propria nostra. Sed quocumque anno, quocienscumque hoc euenerit, quod berna regia generaliter in toto regno collata fuerit, eandem nos Henricus predictus et successores tenebimur multum gratio se a huius census censualibus incolis accep- tare, inhibemus etiam vniuersis et singulis officialibus nostris speci-
229 ipsemet existit et ad cuius perfeccionem totis viribus anhelauit, centum et septem grossos et vnum denarium pro vtroque termino, scilicet pro termino sancti Georgii quinquaginta et tres grossos et quatuor denarios et totidem pro termino sancti Galli, census annui perpetui in villa Strazkowicz in incolis subscriptis : in Ottone quindecim denarios, Henzlino Gues tredecim grossos minus vno denario, in Petro tredecim grossos minus vno denario, Henzlino Leucharthar tredecim grossos minus vno denario, in Hayndlino sex grossos cum tribus denariis et Pesskone Giskra sex grossos cum tribus denariis, vnamquamque sexagenam census eiusdem pro duo- decim sexagenis grossorum computando, certis ecclesie sue peccu- niis a nobis emit et legittime comparauit eidemque ecclesie sue census illos per se tunc et deinde per successores suos omnes et singulos tenendos et colligendos perpetue jurisdicioni applicauit et incorporauit, nobisque omnia illa ita nichilominus eidem ecclesie adaucta et comparata cuin singulis et vniuersis illis pertinenciis, que sic iusto acquisitionis et comparacionis titulo in presenti potuit uel in futuro poterit largicione Christi fidelium seu alio quouismodo adipisci, ad fideles manus nostras ad tabulas terre regni Boemie intabulauit, de nobis tamquam de patrono legittimo ac nostra de progenie seu successorum nostrorum posteritate gerens confidenciam singularem, nosque tamen aut nostri posteri in bonis eisdem nullum jus obtinemus uel vnquam penitus obtinebunt. Sed tandummodo pro- securitate dicti domini Nicolai ac suorum successorum seu ecclesie eiusdem pro securitate eandem acceptamus intabulationem. Sponde- mus igitur nos Henricus prenom inatus fide pura et sincera presenti- bus sine dolo per nos heredes ac successores nostros ratum firmum et gratum sic teneri et haberi fideliter, quatenus facientes iustum acceptum et dilectum deo et hominibus et predictis emptioni et applicacioni et intabulacioni derogantes minime bona eadem predicta, ut prefertur, dicte comparata et anexa ecclesie nullatenus impedia- mus molestemus uel pro nobis quomodolibet vsurpemus uel nostri successores vsurpent, ymmo efficaciter tueamur protegamus et defendamus bona illa tamquam propria nostra. Sed quocumque anno, quocienscumque hoc euenerit, quod berna regia generaliter in toto regno collata fuerit, eandem nos Henricus predictus et successores tenebimur multum gratio se a huius census censualibus incolis accep- tare, inhibemus etiam vniuersis et singulis officialibus nostris speci-
Strana 230
230 aliterque tentoribus et rectoribus bonorum nostrorum in Nouo Castro et in Crumpnaw precipue burgrawiis nostris fidelibus, qui nunc sunt aut erunt pro tempore, districte et firmiter, ne predicte ecclesie homines et bona ipsius in hac nostre donacioni (sic) facta intabu- lacione impediant uel ab aliis permittant impediri, verum ipsa in ea manu quemadmodum et nos teneant protegant fauorabiliter defendant et conseruent, quoniam hec ipsa nostra et nostrum omnium sincera affectio tuicionis predictorum bonorum preamabilis suffragatrix nostrarum saluti animarum efficietur, que nos vna cum emptore (?) census prenotati dilectissimo domino Nicolao plebano in Horzicz auctore domino deo abluet a peccatis et gratiam nobis restituet saluatoris. Vt autem hec prescripta nostra promissa robur expedite firmiter obtineant, presens scriptum fieri nostrique cum scitu pleno sigilli maioris ac cum sigillis famosorum virorum, puta Przibikonis de Zimunticz protunc purgrawii nostri in Crumpnaw et Woytyecho- nis de Grasselow, qui cum bona sua voluntate nostrum ad affectum in testimonium sua sigilla appenderunt, nosque nostro sigillo pretuito presencia duximus munimine roborandum. Datum in Crum- pnaw castro nostro anno domini millesimo quadringentesimo feria sexta in vigilia sanctorum Philippi et Jacobi apostolorum. Das bereits beschriebene Siegel Heinrich's v. R. an einem Pergament- streifen hängend ist allein mehr vorhanden. CXCI. 1400. 6. Mai. O. A0. — Benesch, genannt Matschuta, gibt dem Pfarrherrn Thomas in Oberhaid und dessen Nachfolgern eine Wiese zu Eigen. Ich Benesz Matschuta allso genandt bekhenne mit disem brief allen denen, so in sehen anhören oder lesen werden , dasz ich guet- willig vnd mit meinen völligen verstand verschafft habe di wisen, so auf dem Mosz ligent ist neben der Freystätter weg, gegen dreyer Oberhaider liser; soliche wisen hab ich verschafft den Thomaszen pfarrherrn zu Oberhaidt auf ewig vnd nach ime künftigen pfarrherrn nach meiner lieben kinder seeligen, welliche cörper in gottshausz zue Oberhaidt begraben ligen, vnnd ihre nahmen in der kirchen bücher eingeschriben sint, damit ferre neben andern christglaubiger seelen disz eine gedechtnus seye. Entgegen ich Thomas pfarrer zue Obernhaid verobliegiere vnd verschreibe mich mit disen brieff vnd
230 aliterque tentoribus et rectoribus bonorum nostrorum in Nouo Castro et in Crumpnaw precipue burgrawiis nostris fidelibus, qui nunc sunt aut erunt pro tempore, districte et firmiter, ne predicte ecclesie homines et bona ipsius in hac nostre donacioni (sic) facta intabu- lacione impediant uel ab aliis permittant impediri, verum ipsa in ea manu quemadmodum et nos teneant protegant fauorabiliter defendant et conseruent, quoniam hec ipsa nostra et nostrum omnium sincera affectio tuicionis predictorum bonorum preamabilis suffragatrix nostrarum saluti animarum efficietur, que nos vna cum emptore (?) census prenotati dilectissimo domino Nicolao plebano in Horzicz auctore domino deo abluet a peccatis et gratiam nobis restituet saluatoris. Vt autem hec prescripta nostra promissa robur expedite firmiter obtineant, presens scriptum fieri nostrique cum scitu pleno sigilli maioris ac cum sigillis famosorum virorum, puta Przibikonis de Zimunticz protunc purgrawii nostri in Crumpnaw et Woytyecho- nis de Grasselow, qui cum bona sua voluntate nostrum ad affectum in testimonium sua sigilla appenderunt, nosque nostro sigillo pretuito presencia duximus munimine roborandum. Datum in Crum- pnaw castro nostro anno domini millesimo quadringentesimo feria sexta in vigilia sanctorum Philippi et Jacobi apostolorum. Das bereits beschriebene Siegel Heinrich's v. R. an einem Pergament- streifen hängend ist allein mehr vorhanden. CXCI. 1400. 6. Mai. O. A0. — Benesch, genannt Matschuta, gibt dem Pfarrherrn Thomas in Oberhaid und dessen Nachfolgern eine Wiese zu Eigen. Ich Benesz Matschuta allso genandt bekhenne mit disem brief allen denen, so in sehen anhören oder lesen werden , dasz ich guet- willig vnd mit meinen völligen verstand verschafft habe di wisen, so auf dem Mosz ligent ist neben der Freystätter weg, gegen dreyer Oberhaider liser; soliche wisen hab ich verschafft den Thomaszen pfarrherrn zu Oberhaidt auf ewig vnd nach ime künftigen pfarrherrn nach meiner lieben kinder seeligen, welliche cörper in gottshausz zue Oberhaidt begraben ligen, vnnd ihre nahmen in der kirchen bücher eingeschriben sint, damit ferre neben andern christglaubiger seelen disz eine gedechtnus seye. Entgegen ich Thomas pfarrer zue Obernhaid verobliegiere vnd verschreibe mich mit disen brieff vnd
Strana 231
231 noch mier künftige pfarrherrn, dasz ich vnd sie schultig sint für ihre liebe seele vnd nahmen nemblich auf jeden sontag in der predig neben andern christgläubigen seelen ewig fur sie den barmherzigen gott zu bitten, dasz der liebe gott ihnen vnd vnsz die ewige woh- nung verleihen vnd mittheilen wolle vnd ...* Dieser brieff ist gege- ben worden nach Christi geburt im 1400. jahr den ersten pfingstag nach Philipy Jacoby beyder apostel. Nach Kühbeck Dipl. I, 574. Derselbe copirte eine nun nicht mehr zu findende Abschrift und macht an bezeichneter Stelle folgende Bemerkung: „Was hier weiter folgt, ist von Unsinn und daher zur Abcopirung nicht geeignet“. CXCII. 1402. 16. October. O. A0. — Heinrich von Rosenberg und sein Sohn Peter verkaufen ihren ganzen Antheil an dem Dorfe Jarmirn den Brüdern Weelin und Gregor von Zippendorf um 120 Schock und zwölf Prager Silbergroschen. Nos Henricus et Petrus filius ipsius utrique de Rosembergh principales actores et venditores tenore presentis littere vniuersis et singulis publice profitemur, quia sana cum deliberacione et salubri prehabito consilio vrgente nos necessitatis articulo vendidi- mus partem nostram totalem ville Yaromyrow, decem sexagenas grossorum argenteorum cum vno grosso annuatim censuantem, cum omni iurisdictione agris cultis et incultis censibus emendis honoran- ciis robotis pascuis pratis communitatibus singulisque prouentibus iuribus et pertinenciis ac pleno dominio et libertate ad partem pre- dicte ville et eius incolas spectantibus, sic quod nec pro nobis aut nostris successoribus in eadem villa et eius incolis iam condescensis aliquid iuris relinquimus, sed in toto vendidimus famoso viro Weez- lyno et Gregorio fratribus de Czypyn et ipsorum heredibus et ad manus famosorum virorum videlicet Petri de Vzdyeczow Przybiconis et Jeorgii fratrum quondam Nicolay de Elhota vero et iusto vendi- cionis titulo pro centum et viginti sexagenis ac duodecim grossis grossorum argenteorum monete Pragensis iure hereditario ad haben- dum tenendum regendum possidendum vtifruendum libere et pacifice perpetuis temporibus, prout nosmet et antecessores nostri eundem censum in eadem parte ville hucusque libere et quiete dinoscuntur tenuisse. Et pro eisdem bonis a prefato Weczlyno recepimus omnes predictas paratas pecunias nos Henricus et Petrus antedicti. Eadem igitur bona nos Henricus et Petrus prenominati de Rosembergh
231 noch mier künftige pfarrherrn, dasz ich vnd sie schultig sint für ihre liebe seele vnd nahmen nemblich auf jeden sontag in der predig neben andern christgläubigen seelen ewig fur sie den barmherzigen gott zu bitten, dasz der liebe gott ihnen vnd vnsz die ewige woh- nung verleihen vnd mittheilen wolle vnd ...* Dieser brieff ist gege- ben worden nach Christi geburt im 1400. jahr den ersten pfingstag nach Philipy Jacoby beyder apostel. Nach Kühbeck Dipl. I, 574. Derselbe copirte eine nun nicht mehr zu findende Abschrift und macht an bezeichneter Stelle folgende Bemerkung: „Was hier weiter folgt, ist von Unsinn und daher zur Abcopirung nicht geeignet“. CXCII. 1402. 16. October. O. A0. — Heinrich von Rosenberg und sein Sohn Peter verkaufen ihren ganzen Antheil an dem Dorfe Jarmirn den Brüdern Weelin und Gregor von Zippendorf um 120 Schock und zwölf Prager Silbergroschen. Nos Henricus et Petrus filius ipsius utrique de Rosembergh principales actores et venditores tenore presentis littere vniuersis et singulis publice profitemur, quia sana cum deliberacione et salubri prehabito consilio vrgente nos necessitatis articulo vendidi- mus partem nostram totalem ville Yaromyrow, decem sexagenas grossorum argenteorum cum vno grosso annuatim censuantem, cum omni iurisdictione agris cultis et incultis censibus emendis honoran- ciis robotis pascuis pratis communitatibus singulisque prouentibus iuribus et pertinenciis ac pleno dominio et libertate ad partem pre- dicte ville et eius incolas spectantibus, sic quod nec pro nobis aut nostris successoribus in eadem villa et eius incolis iam condescensis aliquid iuris relinquimus, sed in toto vendidimus famoso viro Weez- lyno et Gregorio fratribus de Czypyn et ipsorum heredibus et ad manus famosorum virorum videlicet Petri de Vzdyeczow Przybiconis et Jeorgii fratrum quondam Nicolay de Elhota vero et iusto vendi- cionis titulo pro centum et viginti sexagenis ac duodecim grossis grossorum argenteorum monete Pragensis iure hereditario ad haben- dum tenendum regendum possidendum vtifruendum libere et pacifice perpetuis temporibus, prout nosmet et antecessores nostri eundem censum in eadem parte ville hucusque libere et quiete dinoscuntur tenuisse. Et pro eisdem bonis a prefato Weczlyno recepimus omnes predictas paratas pecunias nos Henricus et Petrus antedicti. Eadem igitur bona nos Henricus et Petrus prenominati de Rosembergh
Strana 232
232 atque nos Przybico de Zymuticz protunc castri Chrumpnaw purgrauius et Woytyecho de Kraselow protuuc purgrauius in Meydstain fideius- sores pro ipsis et cum ipsis dominis Henrico et Petro predictis de Rosembergh omnes indiuisa manu fide nostra bona omni sine dolo volentes dictum Weczlynum et Gregorium ac heredes et amicos eorum prescriptos in huiusmodi empcione certos et securos reddere promittimus, a data presencium ad sex annos continue reuoluendos disbrigare et libertare ante omnes orphanos, ante queuis dotalicia, ante omnem hominem status cuiuslibet impetentem uel volentem impetere, et fideliter ipsis sex annis expletis et decursis in primis quatuor temporibus tunc venientibus aut finaliter in secundis quatuor tempori- bus proxime tunc sequentibus predicto Weczlyno et Gregorio aut eorum heredibus et amicis predictis intabulare ad terre tabulas regni Bohe- mie bonos disbrigatores bonorum eorundem tunc statuentes, veluti ius terre Bohemie postulat et requirit. Si uero, quod absit, eadem bona cum omnibus eorum appendenciis superius expressis disbrigare et libertare aut intabulare negligeremus, extunc de tot et tantis et tam bonis nostris mundis liberis propriis hereditatibus, prout dicta bona se extendunt, etiam et tercia parte plus adaucta dicto Weczlyno et Gre- gorio heredibus ac amicis eorum prescriptis condescendere promittimus et debemus omni occasione et contradictione procul motis. In casu autem, si nos in huiusmodi bonorum disbrigacione intabulacione aut aliorum in tercia parte plus valencium bonorum condescensione con- trarii essemus et negligentes, extunc mox et statim duo nostrum, qui primum moniti fuerimus, se per alios non excusantes cum duobus famulis et quatuor equis ingredi tenebimur ciuitatem Chrumpnaw ad honestum ibidem hospitem, qui nobis per predictos deputatus fuerit, prestituri ibidem obstagium debitum et consuetum. Nos vero Hen- ricus et Petrus predicti de Rosenberk, si pro faciendo obstagio moniti fuerimus, tunc loco nostri alium famosum clientem in ipsum obstagium poterimus collocare, abinde ipsi nos obstagiantes, qui extiterimus, exituri nullo quoquam super iure, nisi prius omnimode disbrigauerimus intabulauerimus bona eadem omnia supradicta aut in bonis nostris tercia parte plus condescenderimus, veluti per nos superius firmiter et infallibiliter est expressum. Elapsis uero qua- tuordecim diebus a predicto obstagii termino continuis prestito per nos obstagio uel non prestito prefatis per nos nondum expletis, pre- dicti potestatem habent plenam, quam eis presentibus damus et
232 atque nos Przybico de Zymuticz protunc castri Chrumpnaw purgrauius et Woytyecho de Kraselow protuuc purgrauius in Meydstain fideius- sores pro ipsis et cum ipsis dominis Henrico et Petro predictis de Rosembergh omnes indiuisa manu fide nostra bona omni sine dolo volentes dictum Weczlynum et Gregorium ac heredes et amicos eorum prescriptos in huiusmodi empcione certos et securos reddere promittimus, a data presencium ad sex annos continue reuoluendos disbrigare et libertare ante omnes orphanos, ante queuis dotalicia, ante omnem hominem status cuiuslibet impetentem uel volentem impetere, et fideliter ipsis sex annis expletis et decursis in primis quatuor temporibus tunc venientibus aut finaliter in secundis quatuor tempori- bus proxime tunc sequentibus predicto Weczlyno et Gregorio aut eorum heredibus et amicis predictis intabulare ad terre tabulas regni Bohe- mie bonos disbrigatores bonorum eorundem tunc statuentes, veluti ius terre Bohemie postulat et requirit. Si uero, quod absit, eadem bona cum omnibus eorum appendenciis superius expressis disbrigare et libertare aut intabulare negligeremus, extunc de tot et tantis et tam bonis nostris mundis liberis propriis hereditatibus, prout dicta bona se extendunt, etiam et tercia parte plus adaucta dicto Weczlyno et Gre- gorio heredibus ac amicis eorum prescriptis condescendere promittimus et debemus omni occasione et contradictione procul motis. In casu autem, si nos in huiusmodi bonorum disbrigacione intabulacione aut aliorum in tercia parte plus valencium bonorum condescensione con- trarii essemus et negligentes, extunc mox et statim duo nostrum, qui primum moniti fuerimus, se per alios non excusantes cum duobus famulis et quatuor equis ingredi tenebimur ciuitatem Chrumpnaw ad honestum ibidem hospitem, qui nobis per predictos deputatus fuerit, prestituri ibidem obstagium debitum et consuetum. Nos vero Hen- ricus et Petrus predicti de Rosenberk, si pro faciendo obstagio moniti fuerimus, tunc loco nostri alium famosum clientem in ipsum obstagium poterimus collocare, abinde ipsi nos obstagiantes, qui extiterimus, exituri nullo quoquam super iure, nisi prius omnimode disbrigauerimus intabulauerimus bona eadem omnia supradicta aut in bonis nostris tercia parte plus condescenderimus, veluti per nos superius firmiter et infallibiliter est expressum. Elapsis uero qua- tuordecim diebus a predicto obstagii termino continuis prestito per nos obstagio uel non prestito prefatis per nos nondum expletis, pre- dicti potestatem habent plenam, quam eis presentibus damus et
Strana 233
233 concedimus, predictas sortis pecunias cum tercia parte plus pecuni- arum accrescente conquirendi nostrum omnium super dampna inter Christianos uel Judeos nobis tamen semper tamdiu dictum seruanti- bus obstagium, donec per nos prenominatis creditoribus nostris de predictis omnibus satisfactum fuerit plenarie et in toto. Eciam et de dampnis omnibus et singulis, que predicti per legaciones itineracio- nes expensas impensas seu per alium quemuis modum ob nostre negligencie incuriam perceperint et se ea percepisse iuramento in cruce sine cespitacione, quod dicitur bez zmatku, asserere presump- serint, satisfacere promittimus in toto. Hoc eciam notanter expresso et excepto, quod nos Henricus et Petrus prefati de Rosenberk vna cum heredibus et successoribus nostris predictam partem ville Yamyrow, sicut superius est tactum, per nos venditam ex speciali et beniuolo consensu Weczlyni et Gregorii prefatorum et heredum ipsorum a data presencium infra sex annos se continue sequentes cum eadem summa pecuniarum veluti est vendita, reemere possumus hominis cuiuslibet difficultate qualibet non obstante. Et si quis nostrum medio in tempore diuina permissione mortuus extiterit, vnus aut duo tunc mox infra vnum mensem a die obitus illius uel illorum continuum sub pena similis obstagii, ut predicitur, eque probum uel probos habentem uel habentes nobiscum nos residui statuere spon- demus loco defuncti uel defunctorum ad nos pro fideiussore assu- mentes litteram presentem infringendo et aliam de nowo huic similem renouando, condicionibus tamen in ea verius obseruatis. Et si quis nostrum contra presentem litteram se uerbo uel facto opposuerit aut aliqua iuramenta prestare voluerit, hoc sit et esse debet in sui ipsius preiudicium, sed non huius littere detrimentum. Et quicunque pre- sentem litteram cum boua voluntate et pleno ac libero consensu sepetacti Weezlini habuerit heredumque suorum, eidem ius competit omnium premissorum. In quorum omnium testimonium et firmius roboramentum, ut omnia premissa in singulis suis punctis et clau- sulis rata et firma permaneant, sigilla nostra propria nostra de certa sciencia presentibus sunt appensa. Sub anno domini millesimo qua- dringentesimo secundo feria secunda die sancti Galli venerabilis confessoris. Vier kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel zum Theile schlecht abgedruckt. a und b in rothem, c und d in weissem Wachs. a) Das bekannte Siegel Heinrich's von Rosenberg. b) Dieser jüngere Peter von Rosenberg hat
233 concedimus, predictas sortis pecunias cum tercia parte plus pecuni- arum accrescente conquirendi nostrum omnium super dampna inter Christianos uel Judeos nobis tamen semper tamdiu dictum seruanti- bus obstagium, donec per nos prenominatis creditoribus nostris de predictis omnibus satisfactum fuerit plenarie et in toto. Eciam et de dampnis omnibus et singulis, que predicti per legaciones itineracio- nes expensas impensas seu per alium quemuis modum ob nostre negligencie incuriam perceperint et se ea percepisse iuramento in cruce sine cespitacione, quod dicitur bez zmatku, asserere presump- serint, satisfacere promittimus in toto. Hoc eciam notanter expresso et excepto, quod nos Henricus et Petrus prefati de Rosenberk vna cum heredibus et successoribus nostris predictam partem ville Yamyrow, sicut superius est tactum, per nos venditam ex speciali et beniuolo consensu Weczlyni et Gregorii prefatorum et heredum ipsorum a data presencium infra sex annos se continue sequentes cum eadem summa pecuniarum veluti est vendita, reemere possumus hominis cuiuslibet difficultate qualibet non obstante. Et si quis nostrum medio in tempore diuina permissione mortuus extiterit, vnus aut duo tunc mox infra vnum mensem a die obitus illius uel illorum continuum sub pena similis obstagii, ut predicitur, eque probum uel probos habentem uel habentes nobiscum nos residui statuere spon- demus loco defuncti uel defunctorum ad nos pro fideiussore assu- mentes litteram presentem infringendo et aliam de nowo huic similem renouando, condicionibus tamen in ea verius obseruatis. Et si quis nostrum contra presentem litteram se uerbo uel facto opposuerit aut aliqua iuramenta prestare voluerit, hoc sit et esse debet in sui ipsius preiudicium, sed non huius littere detrimentum. Et quicunque pre- sentem litteram cum boua voluntate et pleno ac libero consensu sepetacti Weezlini habuerit heredumque suorum, eidem ius competit omnium premissorum. In quorum omnium testimonium et firmius roboramentum, ut omnia premissa in singulis suis punctis et clau- sulis rata et firma permaneant, sigilla nostra propria nostra de certa sciencia presentibus sunt appensa. Sub anno domini millesimo qua- dringentesimo secundo feria secunda die sancti Galli venerabilis confessoris. Vier kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel zum Theile schlecht abgedruckt. a und b in rothem, c und d in weissem Wachs. a) Das bekannte Siegel Heinrich's von Rosenberg. b) Dieser jüngere Peter von Rosenberg hat
Strana 234
234 entweder das Siegel des älteren Peter und zwar dessen kleines (vergl. CIV) hier angehängt, oder ein völlig gleiches geführt. c) Siehe CLXXXVIII b. d) Schild mit dem Vordertheil eines Pferdes, darüber ein Helm mit dem Schil- deszeichen zur Zierde. — S. Woyty . . . . De . Kraselow. CXCIII. 1402. 13. November. Rom. — Papst Bonifaz IX. gestattet den Abten von Hohen- furt das Tragen der Pontificalien und verleiht ihnen das Recht, den feierlichen Segen zu spenden, den Novizen ihres Klosters die niederen Weihen zu ertheilen u. 8. w. Bouifatius episcopus seruus seruuorum dei dilectis filiis abbati et conuentui monasterii in Altouado Cisterciensis ordinis Pragensis diocesis salutem et apostolicam benedictionem. Exposcit uestre deuocionis sinceritas et religionis promeretur honestas, ut tam uos, quos spetiali dilectione prosequimur, quam monasterium uestrum condignis honoribus attolamus. Hine est, quod nos nostris in hac parte supplicationibus inclinati, ut tu fili abbas et successores tui abbates dicti monasterii, qui pro tempore fuerint, mitra anulo baculo pastorali sandalis et aliis pontificalibus insigniis libere, ut possis et possint, nec non quod in dicto monasterio et prioratibus eidem monasterio subiectis ac in parrochialibus et aliis ecclesiis ad uos communiter uel diuisim pertinentibus, quamuis uobis pleno iure non subsint, benedictionem solemnem post missarum ves- perorum et matutinarum solemnia, dummodo in benedictione huius- modi aliquis antistes uel sedis apostolice legatus presens non fuerit, elargiri ac vestes et alia ornamenta ecclesiastica necnon calices et altaria non consecrata consecrare et benedicere ac eccle- sias et cimiteria sanguinis aut seminis effusione polluta monaste- riorum prioratuum et ecclesiarum predictorum reconciliare et mona- chis nouitiisque eiusdem monasterii minores ordines impendere libere et licite ualeas et successores prefati ualeant, deuotioni uestre aucto- ritate apostolica tenore presentium de spetiali gratia indulgemus, felicis recordationis Alexandri pape uu. predecessoris nostri que incipit: „Abbates“, et aliis constitucionibus apostolicis necnon sta- tutis et consuetudinibus tam huiusmodi monasterii quam ordinis uestri ac aliis contrariis non obstantibus quibuscunque. Per hoc autem constitutioni, que huiusmodi reconciliationes per episcopos tantum fieri precipit, nullum alias uolumus preiudicium generari. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre concessionis
234 entweder das Siegel des älteren Peter und zwar dessen kleines (vergl. CIV) hier angehängt, oder ein völlig gleiches geführt. c) Siehe CLXXXVIII b. d) Schild mit dem Vordertheil eines Pferdes, darüber ein Helm mit dem Schil- deszeichen zur Zierde. — S. Woyty . . . . De . Kraselow. CXCIII. 1402. 13. November. Rom. — Papst Bonifaz IX. gestattet den Abten von Hohen- furt das Tragen der Pontificalien und verleiht ihnen das Recht, den feierlichen Segen zu spenden, den Novizen ihres Klosters die niederen Weihen zu ertheilen u. 8. w. Bouifatius episcopus seruus seruuorum dei dilectis filiis abbati et conuentui monasterii in Altouado Cisterciensis ordinis Pragensis diocesis salutem et apostolicam benedictionem. Exposcit uestre deuocionis sinceritas et religionis promeretur honestas, ut tam uos, quos spetiali dilectione prosequimur, quam monasterium uestrum condignis honoribus attolamus. Hine est, quod nos nostris in hac parte supplicationibus inclinati, ut tu fili abbas et successores tui abbates dicti monasterii, qui pro tempore fuerint, mitra anulo baculo pastorali sandalis et aliis pontificalibus insigniis libere, ut possis et possint, nec non quod in dicto monasterio et prioratibus eidem monasterio subiectis ac in parrochialibus et aliis ecclesiis ad uos communiter uel diuisim pertinentibus, quamuis uobis pleno iure non subsint, benedictionem solemnem post missarum ves- perorum et matutinarum solemnia, dummodo in benedictione huius- modi aliquis antistes uel sedis apostolice legatus presens non fuerit, elargiri ac vestes et alia ornamenta ecclesiastica necnon calices et altaria non consecrata consecrare et benedicere ac eccle- sias et cimiteria sanguinis aut seminis effusione polluta monaste- riorum prioratuum et ecclesiarum predictorum reconciliare et mona- chis nouitiisque eiusdem monasterii minores ordines impendere libere et licite ualeas et successores prefati ualeant, deuotioni uestre aucto- ritate apostolica tenore presentium de spetiali gratia indulgemus, felicis recordationis Alexandri pape uu. predecessoris nostri que incipit: „Abbates“, et aliis constitucionibus apostolicis necnon sta- tutis et consuetudinibus tam huiusmodi monasterii quam ordinis uestri ac aliis contrariis non obstantibus quibuscunque. Per hoc autem constitutioni, que huiusmodi reconciliationes per episcopos tantum fieri precipit, nullum alias uolumus preiudicium generari. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre concessionis
Strana 235
235 infringere uel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se nouerit incursurum. Datum Rome apud sanctum Petrum Id. Nouembris. Pontificatus nostri anno quar- todecimo. 1. Verwitterte, an gelbrother Seide hängende Bleibulle. Unter dem Um- bug der Urkunde: Jo. de Bononia; auf demselben: Grat. de mandato domini mei pape; aussen; R. Jac. (verschlungen, Jacobus Romanus?). 2. Jongelin Abb. Ord. Cistere. 1. V. p. 18. CXCIV. 1403. 15. Juni. Poreschin. — Marquard von Poreschin verkauft dem Abte Otto und dem Convente in Hohenfurt seine unterhalb des Dorfes Einsiedl gelegene Mühle um funf Schock und zwölf Groschen. Ja Marquart z Porzessyna wyznawam sye tyemto listem obocznye przedewssemi lydmy, ktoz gey vslyssye nebo czysty budu, ze sem prodal swoy mlyn pod Nayzydly ku prawemu dyedycztwy za pyet kop a za dwanadczt grossow cztnemu muzy knyezy Otykowy oppa- towy z Wyssyehobrodu y k geho klasteru wyecznye nycz sobye tu neostawuge zadneho prawa, se wssym swobodstwym y s panstwym, yakoz sem sam drzal. A to ya drzewe rzeczeny Marquart gmam y slybugy gym zprawyty, a podle mne y za mye pan Przybyk bratr moy z desk, a Raczek z Dluhe toho czassu purkrabye na Porzessy- nye slybugem wssyczkny swu dobru wyeru, spolecznu ruku swrchu- psany mlyn zprawowaty zemskym prawem przed kazdym czlowye- kem, a zwlasstye przed syrotky y przedewssemy zapysy y przed kostelem Kapplyczkym, yakoz zemye za prawo gma. Paklybychom toho nezprawyly, tehdy gmame y slybugem na swych swobodnych dyedynach vkazaty trzetynu wyssye, neb hotowymy penyezy daty take trzetynu wyssye. Paklybychme toho wsseho nevczynyly, czoz gest swrchupsano, tehdy gmame y slybugem w lezenye wgety do Rosmberka ku poczestnemu hospodarzy s gednyem konyem a tu lezety a odtud newygezdyety na zadne prawo, az bychom to wsseczko splnyly, czoz tento lyst swyedczy. A tomu wssemu na potwrzenye a na lepssye swyedomye my swrchupsany swe peczety k tomuto lystu sme przywyessyly swym swyedomym a s nassy dobru woly. Dan y psan ten lyst na Porzessynye leta po narozeny syna
235 infringere uel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignationem omnipotentis dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se nouerit incursurum. Datum Rome apud sanctum Petrum Id. Nouembris. Pontificatus nostri anno quar- todecimo. 1. Verwitterte, an gelbrother Seide hängende Bleibulle. Unter dem Um- bug der Urkunde: Jo. de Bononia; auf demselben: Grat. de mandato domini mei pape; aussen; R. Jac. (verschlungen, Jacobus Romanus?). 2. Jongelin Abb. Ord. Cistere. 1. V. p. 18. CXCIV. 1403. 15. Juni. Poreschin. — Marquard von Poreschin verkauft dem Abte Otto und dem Convente in Hohenfurt seine unterhalb des Dorfes Einsiedl gelegene Mühle um funf Schock und zwölf Groschen. Ja Marquart z Porzessyna wyznawam sye tyemto listem obocznye przedewssemi lydmy, ktoz gey vslyssye nebo czysty budu, ze sem prodal swoy mlyn pod Nayzydly ku prawemu dyedycztwy za pyet kop a za dwanadczt grossow cztnemu muzy knyezy Otykowy oppa- towy z Wyssyehobrodu y k geho klasteru wyecznye nycz sobye tu neostawuge zadneho prawa, se wssym swobodstwym y s panstwym, yakoz sem sam drzal. A to ya drzewe rzeczeny Marquart gmam y slybugy gym zprawyty, a podle mne y za mye pan Przybyk bratr moy z desk, a Raczek z Dluhe toho czassu purkrabye na Porzessy- nye slybugem wssyczkny swu dobru wyeru, spolecznu ruku swrchu- psany mlyn zprawowaty zemskym prawem przed kazdym czlowye- kem, a zwlasstye przed syrotky y przedewssemy zapysy y przed kostelem Kapplyczkym, yakoz zemye za prawo gma. Paklybychom toho nezprawyly, tehdy gmame y slybugem na swych swobodnych dyedynach vkazaty trzetynu wyssye, neb hotowymy penyezy daty take trzetynu wyssye. Paklybychme toho wsseho nevczynyly, czoz gest swrchupsano, tehdy gmame y slybugem w lezenye wgety do Rosmberka ku poczestnemu hospodarzy s gednyem konyem a tu lezety a odtud newygezdyety na zadne prawo, az bychom to wsseczko splnyly, czoz tento lyst swyedczy. A tomu wssemu na potwrzenye a na lepssye swyedomye my swrchupsany swe peczety k tomuto lystu sme przywyessyly swym swyedomym a s nassy dobru woly. Dan y psan ten lyst na Porzessynye leta po narozeny syna
Strana 236
236 bozyeho po tyssycz po cztyrzech stech letech leta eztwrteho den swateho Vyta muczedlnyka bozyeho. Drei kteine, an Pergamentstreifen hängende Siegel, a und b in schwarzem, e in weissem Wachs. a) Ein Schild, worauf ein Pfeil. — †S. Marqvardi . D. Poresin. b) Ein in vier Felder getheilter Schild, wovon zwei mit Pfeilen, zwei aber geschacht. — S . Przibiconis . D. Poriezin. c) Ein Helm mit einem Paar zweimal gebogener Hörner. — † S. Raczkonis . De. [Dobeyow?] CXCV. 1404. 25. Juli. Hohenfurt. — Abt Otto und der Convent zu Hohenfurt urkunden uber mehrere ihnen von Weclin von Cipin zu seinem und seiner Vorfahren Seelenheile gemachte Schenkungen. In nomine domini amen. Actus temporum facile vacillant eda- cis exterminio vetustatis absorpti hominum a memoria et labuntur, nisi scripture viuacis presidio ac fidelium testium amminiculo robo- rati perhennentur. Quoniam apices litterarum rei geste noticiam maxime perpetuant, a capcionibus doli hominum tempore labente defendunt et conseruant, de consilio sane prouidencie est inductum, vt recordacione durante in scripti efficacian redigantur. Nos igitur Otto miseracione diuina abbas Petrus prior Przibiko cellerarius totusque conuentus fratrum monasterii in Altouado ordinis Cistercien- sis Pragensis diocesis tenore presencium publice profitemur, quod famosus Weczlinus de Czipyn armiger dicte diocesis sanus et inco- lomis mente pariter et corpore non compulsus nec coactus, sed ex mera pura et propria sua liberalitate ob remedium sui ipsius salutare et animarum suorum progenitorum dedit assignauit et donauit nobis prefatis abbati et conuentui quinquaginta duas sexagenas grossorum denariorum Pragensium pecuniis in paratis ad censum annuum per- petoum occurrentem comparandum, et vnam sexagenam grossorum dictorum denariorum census annui perpetui cum duodecim denariis et duobus pullis in curia Haynezlini in Stackarn et in villa Swyetlik in allodio, wlgariter Sedlisscze nuncupato Jaklini, per pyttanciarium tollendam, ac vnum talentum denariorum census annui perpetui in eadem villa Swietlik super allodio Petri filii judicis per custodem dicti monasterii tollendum. Talibus tamen condicionibus et oneribus prehabitis primo, quod omni die celebri, siue sit simplex feria, siue quod festum occurrat mane, circa ortum solis vel maturius, prout ipsis abbati et conuentui melius conuenire videbitur, vnus de fratribus dicti conuen-
236 bozyeho po tyssycz po cztyrzech stech letech leta eztwrteho den swateho Vyta muczedlnyka bozyeho. Drei kteine, an Pergamentstreifen hängende Siegel, a und b in schwarzem, e in weissem Wachs. a) Ein Schild, worauf ein Pfeil. — †S. Marqvardi . D. Poresin. b) Ein in vier Felder getheilter Schild, wovon zwei mit Pfeilen, zwei aber geschacht. — S . Przibiconis . D. Poriezin. c) Ein Helm mit einem Paar zweimal gebogener Hörner. — † S. Raczkonis . De. [Dobeyow?] CXCV. 1404. 25. Juli. Hohenfurt. — Abt Otto und der Convent zu Hohenfurt urkunden uber mehrere ihnen von Weclin von Cipin zu seinem und seiner Vorfahren Seelenheile gemachte Schenkungen. In nomine domini amen. Actus temporum facile vacillant eda- cis exterminio vetustatis absorpti hominum a memoria et labuntur, nisi scripture viuacis presidio ac fidelium testium amminiculo robo- rati perhennentur. Quoniam apices litterarum rei geste noticiam maxime perpetuant, a capcionibus doli hominum tempore labente defendunt et conseruant, de consilio sane prouidencie est inductum, vt recordacione durante in scripti efficacian redigantur. Nos igitur Otto miseracione diuina abbas Petrus prior Przibiko cellerarius totusque conuentus fratrum monasterii in Altouado ordinis Cistercien- sis Pragensis diocesis tenore presencium publice profitemur, quod famosus Weczlinus de Czipyn armiger dicte diocesis sanus et inco- lomis mente pariter et corpore non compulsus nec coactus, sed ex mera pura et propria sua liberalitate ob remedium sui ipsius salutare et animarum suorum progenitorum dedit assignauit et donauit nobis prefatis abbati et conuentui quinquaginta duas sexagenas grossorum denariorum Pragensium pecuniis in paratis ad censum annuum per- petoum occurrentem comparandum, et vnam sexagenam grossorum dictorum denariorum census annui perpetui cum duodecim denariis et duobus pullis in curia Haynezlini in Stackarn et in villa Swyetlik in allodio, wlgariter Sedlisscze nuncupato Jaklini, per pyttanciarium tollendam, ac vnum talentum denariorum census annui perpetui in eadem villa Swietlik super allodio Petri filii judicis per custodem dicti monasterii tollendum. Talibus tamen condicionibus et oneribus prehabitis primo, quod omni die celebri, siue sit simplex feria, siue quod festum occurrat mane, circa ortum solis vel maturius, prout ipsis abbati et conuentui melius conuenire videbitur, vnus de fratribus dicti conuen-
Strana 237
237 tus debet officiare siue legere missam de assumpcione sancte Marie et hoc nominaliter in et super altari sancte crucis in prefato monasterio non obstante missa illa, que incipit: „Salue sancta parens“, que ex ordine in claustro predicto solita est celebrari. Et eidem presbitero huiusmodi missam legenti pyttanciarius prefati monasterii prouidere debet de ferculis et potacionibus, sicut domino priori aut in suo loco residenti circa nolam in refectorio conuentus nichil minnendo, custosque qui pro tempore fuerit, pro talento denariorum prefato ad officium einsdem misse quolibet die, ut prefertur, duas candelas cereas incendere debebit, a principio usque finem ardere permit- tendo. Pyttanciarius vero prenominati monasterii pro tempore exi- stens in die sancti Nicolai omni anno de dicta sexagena grossorum cum duodecim denariis in Stackarn et in Swietlik, ut prefertur, fratribus ibidem in refectorio prandium faciat ad extensionem eius- dem sexagene, quousque predictus Weczlinus viget in humanis; ipso vero decedente tunc in antea in die obitus et demum in anni- uersario ipsius quolibet anno sequente perpetuis futuris temporibus dictum prandium prenominatis fratribus ordinetur pittanciarium per eundem. Insuper tali die obitus ac anniuersarii idem pittanciarius pauperibus in porta dicti monasterii denarios distribuet quadraginta. Nos quoque prenominatus abbas prior cellerarius totusque conuentus bona fide et sub fidei ac consciencie nostre puritate promittimus et spondemus, inviolabiliter rata grata atque firma omnia et singula onera suprascripto de primo ad vltimum implere perficere et prose- qui negligencia dolo et fraude omnimode postergatis. Si autem, quod absit, omnia onera prescripta seu aliquod illorum per nos prefatos abbatem et conuentum neglectum seu obmissum fuerit et non adimpletum, extunc nobilis dominus Henricus de Rosem- bergh aut heredes ipsius fundatores dicti monasterii habet et habebunt omnimodam ac potestatem plenariam, quam sibi damus presentibns, nos prefatos abbatem et conuentum compellendi et artandi omnibus ac singulis oner ibus suprascriptis ac cuilibet illorum omnimode subiacere eademque prosequi, prout superius sunt notata. In cuius rei robur presentem litteram ipsi Weczlino et heredibus suis damus sigillis nostris videlicet Ottonis abbatis ac conuentus dicti monasterii de nostris scitu et voluntate appensis sigillatam, et in testimonium nobiles domini Henricus et Petrus filius eius primoge- nitus de Rosembergh nostri benigni fundatores ad preces nostras
237 tus debet officiare siue legere missam de assumpcione sancte Marie et hoc nominaliter in et super altari sancte crucis in prefato monasterio non obstante missa illa, que incipit: „Salue sancta parens“, que ex ordine in claustro predicto solita est celebrari. Et eidem presbitero huiusmodi missam legenti pyttanciarius prefati monasterii prouidere debet de ferculis et potacionibus, sicut domino priori aut in suo loco residenti circa nolam in refectorio conuentus nichil minnendo, custosque qui pro tempore fuerit, pro talento denariorum prefato ad officium einsdem misse quolibet die, ut prefertur, duas candelas cereas incendere debebit, a principio usque finem ardere permit- tendo. Pyttanciarius vero prenominati monasterii pro tempore exi- stens in die sancti Nicolai omni anno de dicta sexagena grossorum cum duodecim denariis in Stackarn et in Swietlik, ut prefertur, fratribus ibidem in refectorio prandium faciat ad extensionem eius- dem sexagene, quousque predictus Weczlinus viget in humanis; ipso vero decedente tunc in antea in die obitus et demum in anni- uersario ipsius quolibet anno sequente perpetuis futuris temporibus dictum prandium prenominatis fratribus ordinetur pittanciarium per eundem. Insuper tali die obitus ac anniuersarii idem pittanciarius pauperibus in porta dicti monasterii denarios distribuet quadraginta. Nos quoque prenominatus abbas prior cellerarius totusque conuentus bona fide et sub fidei ac consciencie nostre puritate promittimus et spondemus, inviolabiliter rata grata atque firma omnia et singula onera suprascripto de primo ad vltimum implere perficere et prose- qui negligencia dolo et fraude omnimode postergatis. Si autem, quod absit, omnia onera prescripta seu aliquod illorum per nos prefatos abbatem et conuentum neglectum seu obmissum fuerit et non adimpletum, extunc nobilis dominus Henricus de Rosem- bergh aut heredes ipsius fundatores dicti monasterii habet et habebunt omnimodam ac potestatem plenariam, quam sibi damus presentibns, nos prefatos abbatem et conuentum compellendi et artandi omnibus ac singulis oner ibus suprascriptis ac cuilibet illorum omnimode subiacere eademque prosequi, prout superius sunt notata. In cuius rei robur presentem litteram ipsi Weczlino et heredibus suis damus sigillis nostris videlicet Ottonis abbatis ac conuentus dicti monasterii de nostris scitu et voluntate appensis sigillatam, et in testimonium nobiles domini Henricus et Petrus filius eius primoge- nitus de Rosembergh nostri benigni fundatores ad preces nostras
Strana 238
238 sigilla ipsorum de eorum certa sciencia presentibus sunt appensa. Datum anno incarnacionis domini nostri Jesu Christi millesimo qua- dringentesimo quarto in die sancti Jacobi apostoli in nostro mona- sterio antedicto. Die Siegel fehlen. Der Rand auf allen vier Seiten weggeschnitten. CXCVI. 1405. 3. April. O. AO. — Ulrich von Walkunow verkauft dem Rosenberger Burggrafen Johann von Slawkow einen Hof in Walkunow und zwei Zinepflichtige in Kysélow um 41 Schock weniger acht Prager Groschen. Ja Oldrzych z Walkunowa wyznawam tyemto listem tyem wssem, ktoz gey budu czysty neb czteny slyssseti, ze z dobrym rozmyslem s mych przatel radu prodal sem dwor swoy, na nyem sem sam sedyel, a dwa podsyedky v Walkunowye a lan cyely na dwu kmety w Kysyelowye, z kderzez dyedyny platye do roka z dworu geden a kopu grossow kazdy podsyedek puol osma grossye, a s lanu oba kmety geden a paddesat grossow a trzy penyezye strzyebrnych razu Prazskeho, slowutnemu panossy Janowy z Slaw- kowa w ten czas purgraby na Rozmbercze y geho dyedyczom s dye- dynu, s lukamy, s lesy y s potoky, s tyem se wssyem, czoz k tomu przyslussye s plnym panstwym yako sem sam drzal nycz sobye tu zadneho prawa neostawuge, za gednu a cztyrzydczety kop gros- sow strzyebrnych razu Prazskeho bez osmy grossow. A ty wsseczky penyezy przygal sem od nyeho v plnye penyezy hotowymy, a tyech dyedyn sem gemu postupyl ku prawemu dyedyczstwy, y slybugy y swymy rukoymyemy y zprawczemy s Petrem Zestowczem z Olbramo- wycz a s Janem z Glazar, a my drzewe rzeczeny Petr a Jan slybili sme y slibugem za drzewe rzeczeneho Oldrzicha y s Oldrzychem wssychny gednu ruku nerozdyelnu swu wyeru bezewssye sle lsty drzewe rzeczene dyedyny zprawyty a oswobodyly przed kazdym czlowyekem, kterehozby stawu byl, zemskym prawem a zwlasscze przedewssemy wyeny a przed syrotky y przedewssemy zapysy Krze- styanskymy y Zydowskymy, yakoz zemye Czeska prawo ma a wedsky zemske wlozyły, dobre zpraweze postawyczy na prwnye suche dny, na druhe, a nebo konecznye na ty suche dny, gesto budu po swatem duchu, nebo gesto budu k swatemu Waczlawo, a nebo konecznye na trzetye gesto budu k bozyemu narozeny nayprw buduczyemu podany tohoto listu. Paklybychme ktereho naprzed psaneho nevezynyly gehoz
238 sigilla ipsorum de eorum certa sciencia presentibus sunt appensa. Datum anno incarnacionis domini nostri Jesu Christi millesimo qua- dringentesimo quarto in die sancti Jacobi apostoli in nostro mona- sterio antedicto. Die Siegel fehlen. Der Rand auf allen vier Seiten weggeschnitten. CXCVI. 1405. 3. April. O. AO. — Ulrich von Walkunow verkauft dem Rosenberger Burggrafen Johann von Slawkow einen Hof in Walkunow und zwei Zinepflichtige in Kysélow um 41 Schock weniger acht Prager Groschen. Ja Oldrzych z Walkunowa wyznawam tyemto listem tyem wssem, ktoz gey budu czysty neb czteny slyssseti, ze z dobrym rozmyslem s mych przatel radu prodal sem dwor swoy, na nyem sem sam sedyel, a dwa podsyedky v Walkunowye a lan cyely na dwu kmety w Kysyelowye, z kderzez dyedyny platye do roka z dworu geden a kopu grossow kazdy podsyedek puol osma grossye, a s lanu oba kmety geden a paddesat grossow a trzy penyezye strzyebrnych razu Prazskeho, slowutnemu panossy Janowy z Slaw- kowa w ten czas purgraby na Rozmbercze y geho dyedyczom s dye- dynu, s lukamy, s lesy y s potoky, s tyem se wssyem, czoz k tomu przyslussye s plnym panstwym yako sem sam drzal nycz sobye tu zadneho prawa neostawuge, za gednu a cztyrzydczety kop gros- sow strzyebrnych razu Prazskeho bez osmy grossow. A ty wsseczky penyezy przygal sem od nyeho v plnye penyezy hotowymy, a tyech dyedyn sem gemu postupyl ku prawemu dyedyczstwy, y slybugy y swymy rukoymyemy y zprawczemy s Petrem Zestowczem z Olbramo- wycz a s Janem z Glazar, a my drzewe rzeczeny Petr a Jan slybili sme y slibugem za drzewe rzeczeneho Oldrzicha y s Oldrzychem wssychny gednu ruku nerozdyelnu swu wyeru bezewssye sle lsty drzewe rzeczene dyedyny zprawyty a oswobodyly przed kazdym czlowyekem, kterehozby stawu byl, zemskym prawem a zwlasscze przedewssemy wyeny a przed syrotky y przedewssemy zapysy Krze- styanskymy y Zydowskymy, yakoz zemye Czeska prawo ma a wedsky zemske wlozyły, dobre zpraweze postawyczy na prwnye suche dny, na druhe, a nebo konecznye na ty suche dny, gesto budu po swatem duchu, nebo gesto budu k swatemu Waczlawo, a nebo konecznye na trzetye gesto budu k bozyemu narozeny nayprw buduczyemu podany tohoto listu. Paklybychme ktereho naprzed psaneho nevezynyly gehoz
Strana 239
239 boh neday, ze bychme drzewe rzeczenych dyedyn zprawyty nemohly a oswoboditi, a nebo wedsky newlozyly, tehdy mame a slybyli sme na swych swobodnych dyedynach a na tak dobrze osyedlich tolykez platu postupyty a trzetynu wyetye, a ty dyedyny zprawyty, a nebo hotowymy penyezy trzetynu wyecze daty skutecznye a vplnye. Paklybichme toho wsseho nevczynyly, tehdy y hned, kterzyzby z nas byl na pomenut, bezewssye omluwy geden druhym sye neom- luwage mame a slibyli sme geden se dwyema konyoma a s gednyem pacholkem wgety do myesta Krumlowa ku potsczywemu hospodarzy, kdezby nam bylo vkazano, w prawe a wobykle lezenye. A kdyzby mynulo po trzynazty dnech od na pomenutye lezme neb nelezme, tehdy drzewe rzeczeny Jan z Slawkowa ma plnu mocz drzewe rze- czene penyezye gednu a cztyrzydczety kop grossow bez osmy kros- sow a strzetynu wyecze wzyety mezy Krzestyany nebo Zydy na nassy na wssy sskodu y na nasse na wsseczko zbozye, a my nemame na nyzadne prawo wygety z lezenye, a z bychme zaplatyly drzewe rzeczene penyezye gistynu y se wssemý sskodamy, kterezby wzyely pro nasse neplnyenye, potom gezdyecz, posly sselycz, kterakz kolywyek, gestoby mohly dobrym swyedomym pokazaly, ty wsseczky sskody mame zaplatyty penyezy hotowymy. A kterzyzby z nas rukoymy s tohoto swyeta s ssel, tehdy my zostaly mame a slybili sme w nayblyzssyem myesyety gyneho k sobye rukoymy postawyty tak dobreho a tak a tak (sic) mowyeteho, a gyny list tymyz slowy obnowyty, a to pod lezenym drzewe rzeczenym. A ktozby tento list myel, ten ma tez prawo, yako on sam; a ktozby sye tomuto listu protywyl skutkem neb rzeczy, to ma byty proty geho czty a proty geho wyecze, ale ne tomuto lystu na pohorssenye. Na kterez wyecy po twrzenye a bez peczenstwy nasse wlastnye peczety s nassym dobrym wyedomym k tomuto listu przywyesyli sme. Gen gest dan a psan leta od narozenye bozyeho tysycz cztyrzysta pateho v patek przed swatym Ambrozem. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) Das Siegel des Ausstellers dieser Urkunde ist schlecht abgedruckt, die Umschrift völlig unlesbar; die Zeichnung besteht in einem Helm mit einem Fische zur Zierde??? b) Ein Helm mit einem Hahn. — † S. Petri . D. Wol- bramovic. e) Ein Schild, worauf ein Hahn. — † S . Johanis . D . Glazar.
239 boh neday, ze bychme drzewe rzeczenych dyedyn zprawyty nemohly a oswoboditi, a nebo wedsky newlozyly, tehdy mame a slybyli sme na swych swobodnych dyedynach a na tak dobrze osyedlich tolykez platu postupyty a trzetynu wyetye, a ty dyedyny zprawyty, a nebo hotowymy penyezy trzetynu wyecze daty skutecznye a vplnye. Paklybichme toho wsseho nevczynyly, tehdy y hned, kterzyzby z nas byl na pomenut, bezewssye omluwy geden druhym sye neom- luwage mame a slibyli sme geden se dwyema konyoma a s gednyem pacholkem wgety do myesta Krumlowa ku potsczywemu hospodarzy, kdezby nam bylo vkazano, w prawe a wobykle lezenye. A kdyzby mynulo po trzynazty dnech od na pomenutye lezme neb nelezme, tehdy drzewe rzeczeny Jan z Slawkowa ma plnu mocz drzewe rze- czene penyezye gednu a cztyrzydczety kop grossow bez osmy kros- sow a strzetynu wyecze wzyety mezy Krzestyany nebo Zydy na nassy na wssy sskodu y na nasse na wsseczko zbozye, a my nemame na nyzadne prawo wygety z lezenye, a z bychme zaplatyly drzewe rzeczene penyezye gistynu y se wssemý sskodamy, kterezby wzyely pro nasse neplnyenye, potom gezdyecz, posly sselycz, kterakz kolywyek, gestoby mohly dobrym swyedomym pokazaly, ty wsseczky sskody mame zaplatyty penyezy hotowymy. A kterzyzby z nas rukoymy s tohoto swyeta s ssel, tehdy my zostaly mame a slybili sme w nayblyzssyem myesyety gyneho k sobye rukoymy postawyty tak dobreho a tak a tak (sic) mowyeteho, a gyny list tymyz slowy obnowyty, a to pod lezenym drzewe rzeczenym. A ktozby tento list myel, ten ma tez prawo, yako on sam; a ktozby sye tomuto listu protywyl skutkem neb rzeczy, to ma byty proty geho czty a proty geho wyecze, ale ne tomuto lystu na pohorssenye. Na kterez wyecy po twrzenye a bez peczenstwy nasse wlastnye peczety s nassym dobrym wyedomym k tomuto listu przywyesyli sme. Gen gest dan a psan leta od narozenye bozyeho tysycz cztyrzysta pateho v patek przed swatym Ambrozem. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) Das Siegel des Ausstellers dieser Urkunde ist schlecht abgedruckt, die Umschrift völlig unlesbar; die Zeichnung besteht in einem Helm mit einem Fische zur Zierde??? b) Ein Helm mit einem Hahn. — † S. Petri . D. Wol- bramovic. e) Ein Schild, worauf ein Hahn. — † S . Johanis . D . Glazar.
Strana 240
240 CXCVII. 1406. 11. Jänner. Mendici. — König Wenzel IV. gestattet dem Johann von Borowetz, seine Güter wem und wann immer schenken oder testiren zu dürfen. Wenceslaus dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex notum facimus tenore presencium vniuersis, quod animo deliberato et de certa nostra scientia Johanni de Borowecz alias de Rowna fideli nostro dilecto fauimus et indulsimus fauemus et de speciali nostra gratia indulgemus, quod ipse bona sua hereditaria, que ibidem in Rowna habere dinoscitur, in vita vel in morte iuxta sue voluntatis arbitrium tam personis ecclesiasticis quam secularibus testare legare donare deputare et assignare valeat atque possit, decernentes et expresse volentes, quod is vel illi, eui vel quibus predicta sua bona, ut premittitur, testanda seu leganda decreuerit omni eo jure et libertate, qua predictus Johannes ipsa pronunc possidet, habere tenere et possidere debeant pacifice et quiete, impedimentis quorumlibet procul motis. Presencium nostre regie maiestatis sub sigillo testimonio litterarum. Datum Mendici anno domini millesimo quadringentesimo sexto die vndecima Januarii regnorum nostrorum anno Boemie quadragesimo tercio Romanorum vero tricesimo. Per dominum Conr. subcamerarium Jacobus canonicus (?) Pragensis. Grosses, beschädigtes, an einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Der König in vollem Schmucke auf einem Throne sitzend, zu dessen Seiten zwei Wappenschilde mit einem Adler und einem doppelt geschwänzten Löwen. — † Wenzesl . Dei . Gracia . . . . . . orum. Rex. Semper . Avgvstvs . Et. Boemie. Rex. Das kleine Gegensiegel in rothem Wachs zeigt einen Doppeladler mit einem Brustschilde, worauf ein doppeltge- schwänzter Löwe. CXCVIII. 1406. 2. Februar. O. A0. — Johann genannt Borowetz von Rowna gibt dem Abte Stephan und dem Convente des Klosters Goldenkron seinen Hof im Dorfe Ruben sammt allem Zubehör zu Eigen. Ego Johannes dictus Borowetz de Rowna, quia de licencia et permissione gratiosa serenissimi domini nostri regis Wencezlai
240 CXCVII. 1406. 11. Jänner. Mendici. — König Wenzel IV. gestattet dem Johann von Borowetz, seine Güter wem und wann immer schenken oder testiren zu dürfen. Wenceslaus dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex notum facimus tenore presencium vniuersis, quod animo deliberato et de certa nostra scientia Johanni de Borowecz alias de Rowna fideli nostro dilecto fauimus et indulsimus fauemus et de speciali nostra gratia indulgemus, quod ipse bona sua hereditaria, que ibidem in Rowna habere dinoscitur, in vita vel in morte iuxta sue voluntatis arbitrium tam personis ecclesiasticis quam secularibus testare legare donare deputare et assignare valeat atque possit, decernentes et expresse volentes, quod is vel illi, eui vel quibus predicta sua bona, ut premittitur, testanda seu leganda decreuerit omni eo jure et libertate, qua predictus Johannes ipsa pronunc possidet, habere tenere et possidere debeant pacifice et quiete, impedimentis quorumlibet procul motis. Presencium nostre regie maiestatis sub sigillo testimonio litterarum. Datum Mendici anno domini millesimo quadringentesimo sexto die vndecima Januarii regnorum nostrorum anno Boemie quadragesimo tercio Romanorum vero tricesimo. Per dominum Conr. subcamerarium Jacobus canonicus (?) Pragensis. Grosses, beschädigtes, an einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in weissem Wachs. — Der König in vollem Schmucke auf einem Throne sitzend, zu dessen Seiten zwei Wappenschilde mit einem Adler und einem doppelt geschwänzten Löwen. — † Wenzesl . Dei . Gracia . . . . . . orum. Rex. Semper . Avgvstvs . Et. Boemie. Rex. Das kleine Gegensiegel in rothem Wachs zeigt einen Doppeladler mit einem Brustschilde, worauf ein doppeltge- schwänzter Löwe. CXCVIII. 1406. 2. Februar. O. A0. — Johann genannt Borowetz von Rowna gibt dem Abte Stephan und dem Convente des Klosters Goldenkron seinen Hof im Dorfe Ruben sammt allem Zubehör zu Eigen. Ego Johannes dictus Borowetz de Rowna, quia de licencia et permissione gratiosa serenissimi domini nostri regis Wencezlai
Strana 241
241 bona mea, que in dicta villa Rowna possideo, dare seu testari, cui voluero, possum, sicut suis litteris hoc mihi dignatus est confirmare, quarum quidem litterarum etiam tenor ob maioris certificacionis euidenciam per omnia sequitur in hec verba: [Folgt die Urkunde N. CXCVII inserirt]. Idcirco ego ipse prefatus Johannes Borowetz de Rowna singulis ac vniuersis, tam qui pro nunc sunt, quam in posterum futuris, per hec infrascripta notum facio et recognosco publice ac manifeste, quod deliberato animo sanoque et maturo amicorum meorum consilio necnon heredum meorum, quorum quo- modolibet (?) interesse poterit, precipue tamen et expresse fratris Lamberti filii mei in Mylawsk ordinis Premonstratensis professi, Margharete quoque vxoris mee, sed et Agnesce ac Offzce ambarum filiarum mearum plenaria liberaque voluntate et consensu curiam meam in prefata villa Rowna cum omnibus iuribus et iurisdictionibus ad eandem pertinentibus seu spectantibus, videlicet censibus et censualibus agris pratis pascuis siluis rubetis cultis et incultis riuis piscacionibus omnibusque ac singulis terrenis vsufructibus, quocun- que soleant debeant uel possint nomine dici seu nuncupari, prout hactenus ego atque supradicti mei censuales ea cum omnibus suis pertinenciis usque in hanc diem habuimus tenuimus ac possedimus pacifice et quiete, honorabilibus et religiosis viris domino Stephano abbati et conuentui monasterii Sancte Corone ordinis Cysterciensis Praghensis dyocesis ex die presenti nunc (?) et deinceps temporibus perpetuis libere quiete ac pacifice tenendam habendam possidendam atque fruendam trado et condescendo deputo et assigno, ita ut nul- lus vmquam hominum, cuiuscunque status condicionis gradus siue sexus existat, pro supranominatis bonis uel qualicunque eorum parte prescriptos dominum abbatem, uel qui pro tempore fuerit, siue conuentum iuris quippiam nec potestatis habere possit uel debeat ammouendi impetendi molestandi neque etiam inferendi dampnum quodcunque siue grauamen. Ad veriorem eciam confirmacionis cer- tificacionis bona hac eadem tabulis terre inscribi eis feci et intabu- lari. Vt vero iamdicta huiusmodi mea tradicio condescensio deputacio assignacio et intabulacio inconuulsa perpetuo et indistracta perma- nere nec cuiusquam hominis contradictione renisu uel obsistencia irritari quoquo modo possit aut infringi, supplicaui nobili et generoso domino domino Henrico de Rosenberg necnon strennuis et honestis viris domino Marchwardo militi de Poressyn, Pessykoni de Dudlyb Fontes. Abth. II. Bd. XXIII. 16
241 bona mea, que in dicta villa Rowna possideo, dare seu testari, cui voluero, possum, sicut suis litteris hoc mihi dignatus est confirmare, quarum quidem litterarum etiam tenor ob maioris certificacionis euidenciam per omnia sequitur in hec verba: [Folgt die Urkunde N. CXCVII inserirt]. Idcirco ego ipse prefatus Johannes Borowetz de Rowna singulis ac vniuersis, tam qui pro nunc sunt, quam in posterum futuris, per hec infrascripta notum facio et recognosco publice ac manifeste, quod deliberato animo sanoque et maturo amicorum meorum consilio necnon heredum meorum, quorum quo- modolibet (?) interesse poterit, precipue tamen et expresse fratris Lamberti filii mei in Mylawsk ordinis Premonstratensis professi, Margharete quoque vxoris mee, sed et Agnesce ac Offzce ambarum filiarum mearum plenaria liberaque voluntate et consensu curiam meam in prefata villa Rowna cum omnibus iuribus et iurisdictionibus ad eandem pertinentibus seu spectantibus, videlicet censibus et censualibus agris pratis pascuis siluis rubetis cultis et incultis riuis piscacionibus omnibusque ac singulis terrenis vsufructibus, quocun- que soleant debeant uel possint nomine dici seu nuncupari, prout hactenus ego atque supradicti mei censuales ea cum omnibus suis pertinenciis usque in hanc diem habuimus tenuimus ac possedimus pacifice et quiete, honorabilibus et religiosis viris domino Stephano abbati et conuentui monasterii Sancte Corone ordinis Cysterciensis Praghensis dyocesis ex die presenti nunc (?) et deinceps temporibus perpetuis libere quiete ac pacifice tenendam habendam possidendam atque fruendam trado et condescendo deputo et assigno, ita ut nul- lus vmquam hominum, cuiuscunque status condicionis gradus siue sexus existat, pro supranominatis bonis uel qualicunque eorum parte prescriptos dominum abbatem, uel qui pro tempore fuerit, siue conuentum iuris quippiam nec potestatis habere possit uel debeat ammouendi impetendi molestandi neque etiam inferendi dampnum quodcunque siue grauamen. Ad veriorem eciam confirmacionis cer- tificacionis bona hac eadem tabulis terre inscribi eis feci et intabu- lari. Vt vero iamdicta huiusmodi mea tradicio condescensio deputacio assignacio et intabulacio inconuulsa perpetuo et indistracta perma- nere nec cuiusquam hominis contradictione renisu uel obsistencia irritari quoquo modo possit aut infringi, supplicaui nobili et generoso domino domino Henrico de Rosenberg necnon strennuis et honestis viris domino Marchwardo militi de Poressyn, Pessykoni de Dudlyb Fontes. Abth. II. Bd. XXIII. 16
Strana 242
242 et Myxikoni de Myssnytz generis meis, quatenus sigilla sua vna cum sigillo meo presentibus appenderent in testimonium premissorum, quod et libenter beniuoleque facere curauerunt. Nos quoque Hen- ricus de Rosenberg, Marchwardus de Poressyn, Pessyko de Dudlyb et Myxiko de Myssnytz recognoscimus et fatemur, quod de certa nostra sciencia bonaque voluntate et consensu sigilla nostra vna cum sigillo sepedicti Johannis Borowetz in eorum, que sunt prescripta, testimonium presentibus fecimus appendi. Datum anno domini mille- simo quadringentesimo sexto in festo purificacionis beate virginis Marie. Fünf an Pergamentstreifen hängende, kleine Siegel. a) Ein Schild, worauf ein Ziegenbock. — † S . Johannis . De . Bor. In weissem Wachs. b) In rothem Wachs. — Schild mit einer Rose, worüber Helm mit eben solcher Zierde. — † S . Henrici . De . Roseberg . Vergl. CLXI. c) Siehe CXCIV. a. Hier in schwar- zem Wachs. d) In weissem Wachs, schlecht abgedruckt. — Ein Helm mit dem Brustbilde einer Frau? — [† S. Peskoni. Dvdle . . . ?]. e) Ein Helm mit dem Brustbilde eines schwertschwingenden Mannes. — † S. Nicoli . De. Michnicz. CXCIX. 1406. 2. Februar. O. A0. — Derselbe wiederholt mit einigen Anderungen seine Vergabung und verzichtet auch auf seinen Hof in Muscherad zu Gunsten des genannten Stiftes. Ego Johannes dictus Borowetz de Rowna tenore presencium notum vniuersis fieri volo et recognosco, quod propter beneficia fauores et amicicias, que religiosi et honorabiles viri dominus abbas et conuentus monasterii Sancte Corone ordinis Cysterciensis Prag- hensis dyocesis, qui prius fuerunt et adhuc sunt, diuersimode mihi ac pluries exhibuerunt et fecerunt, curiam meam in villa Rowna situatam cum omnibus et singulis, que ad eandem spectant et per- tinent, sicuti ego usque in presentem diem ipsam tenui et possedi, et prout in alia littera plenius continetur, prefatis domino abbati et conuentui animo deliberato plenarie et ex toto perpetuis temporibus libere tenendam et possidendam tradidi assignaui et condescendi, ita quod amicorum siue heredum meorum penitus nullus iuris quic- quam siue iurisdictionis aliquando super eam sibi possit vel debeat vendicare, sed neque vxor mea dotis nomine seu alia quacumque causa expetere uel postulare, condicione quidem tali, quod absque
242 et Myxikoni de Myssnytz generis meis, quatenus sigilla sua vna cum sigillo meo presentibus appenderent in testimonium premissorum, quod et libenter beniuoleque facere curauerunt. Nos quoque Hen- ricus de Rosenberg, Marchwardus de Poressyn, Pessyko de Dudlyb et Myxiko de Myssnytz recognoscimus et fatemur, quod de certa nostra sciencia bonaque voluntate et consensu sigilla nostra vna cum sigillo sepedicti Johannis Borowetz in eorum, que sunt prescripta, testimonium presentibus fecimus appendi. Datum anno domini mille- simo quadringentesimo sexto in festo purificacionis beate virginis Marie. Fünf an Pergamentstreifen hängende, kleine Siegel. a) Ein Schild, worauf ein Ziegenbock. — † S . Johannis . De . Bor. In weissem Wachs. b) In rothem Wachs. — Schild mit einer Rose, worüber Helm mit eben solcher Zierde. — † S . Henrici . De . Roseberg . Vergl. CLXI. c) Siehe CXCIV. a. Hier in schwar- zem Wachs. d) In weissem Wachs, schlecht abgedruckt. — Ein Helm mit dem Brustbilde einer Frau? — [† S. Peskoni. Dvdle . . . ?]. e) Ein Helm mit dem Brustbilde eines schwertschwingenden Mannes. — † S. Nicoli . De. Michnicz. CXCIX. 1406. 2. Februar. O. A0. — Derselbe wiederholt mit einigen Anderungen seine Vergabung und verzichtet auch auf seinen Hof in Muscherad zu Gunsten des genannten Stiftes. Ego Johannes dictus Borowetz de Rowna tenore presencium notum vniuersis fieri volo et recognosco, quod propter beneficia fauores et amicicias, que religiosi et honorabiles viri dominus abbas et conuentus monasterii Sancte Corone ordinis Cysterciensis Prag- hensis dyocesis, qui prius fuerunt et adhuc sunt, diuersimode mihi ac pluries exhibuerunt et fecerunt, curiam meam in villa Rowna situatam cum omnibus et singulis, que ad eandem spectant et per- tinent, sicuti ego usque in presentem diem ipsam tenui et possedi, et prout in alia littera plenius continetur, prefatis domino abbati et conuentui animo deliberato plenarie et ex toto perpetuis temporibus libere tenendam et possidendam tradidi assignaui et condescendi, ita quod amicorum siue heredum meorum penitus nullus iuris quic- quam siue iurisdictionis aliquando super eam sibi possit vel debeat vendicare, sed neque vxor mea dotis nomine seu alia quacumque causa expetere uel postulare, condicione quidem tali, quod absque
Strana 243
243 premissis fauoris et amiciciarum beneficiis ducentas sexagenas grossorum Praghensium pro ipsa mihi dederunt integraliter expe- diendo persoluerunt, nichilominus consenciendo et promittendo mihi concesserunt, quod supradicta bona usque in vite mee finem debeam et possim adhuc tenere frui et possidere. Insuper et curiam meam in Muscherad, quam ab ipsis hactenus habui et possedi, cum omnibus, que ad ipsam pertineut, simili modo, sicut de Rowna est expressum et superius iamdictum, reddidi et resignaui. In quorum omnium testimonium sigillo meo necnon et strennui militis domini Marchwardi de Poressin sigillo presentes litteras feci sigillari. Da- tum anno domini millesimo quadringentesimo sexto in festo purifica- cionis beate virginis Marie. Über die Siegel siehe die vorhergehende Urkunde. CC. 1406. 4. December. O. A0. — Weclin von Cipin verkauft den Herren Heinrich und Peter von Rosenberg gewisse jährliche Zinsungen in Stockernhof und Kirchschlag um 33 Schock Prager Silbergroschen. Ja Weczl z Czypina wiznawam tiemto listem tiem wssem, ktoz gey budu czysti nebo cztucze slyssety, ze z dobrim rozmyslem a swych przatel radu dyedynu swu na dworze w Stokowyczijch na Hanzlowy, genz platy sedem mezczyetma krossow, a na mlynye tudyez piet mezczyetma krossow, a w Swyetlyku na dwu kmeczy dworu kopu a osm krossuow, na Ertlowy eztyrzy a puol kopy a dwa penyeze, a na Petrowy tolykez s plnym panstwym a styem, czoz k tomu przyslussye, prodal sem vrozenym panuom panu Gyndrzichowy a panu Petrowi synu geho panuom z Rosenberka a gich dyedyczom za pyet a za trzydczety kop krossow strzyebrnych razu Praskeho. A ty penyeze od drzewe rzeczenych pannuow wzal sem wssecky vplnye penyezy hotowymy, a tiech dyedyn gym sem postupil ku prawemu dyedyczstwy s plnym panstwim nycz sobye tu nezuosta- wuge, y zadneho prawa any swym dyedyczom. Y slibugy swymy rukoymyemy y zprawczemy Pessykem z Passowar gynak z Vzdy- czowa, a s Matiegem Wyssny z Wyetrznye, a my drzewe rzeczeny Pessijk a Matiey slibili sme y slibugem za drzewe rzeczeneho Weczle y snym wssiczkny gednu ruku nerozdyelnye drzewe rze- czene dyedyny zprawyty a oswobodyty, yakoz zemye za prawo ma. Paklibichom toho neuczynyly, ze bichom tiech dyedyn zprawyty 16*
243 premissis fauoris et amiciciarum beneficiis ducentas sexagenas grossorum Praghensium pro ipsa mihi dederunt integraliter expe- diendo persoluerunt, nichilominus consenciendo et promittendo mihi concesserunt, quod supradicta bona usque in vite mee finem debeam et possim adhuc tenere frui et possidere. Insuper et curiam meam in Muscherad, quam ab ipsis hactenus habui et possedi, cum omnibus, que ad ipsam pertineut, simili modo, sicut de Rowna est expressum et superius iamdictum, reddidi et resignaui. In quorum omnium testimonium sigillo meo necnon et strennui militis domini Marchwardi de Poressin sigillo presentes litteras feci sigillari. Da- tum anno domini millesimo quadringentesimo sexto in festo purifica- cionis beate virginis Marie. Über die Siegel siehe die vorhergehende Urkunde. CC. 1406. 4. December. O. A0. — Weclin von Cipin verkauft den Herren Heinrich und Peter von Rosenberg gewisse jährliche Zinsungen in Stockernhof und Kirchschlag um 33 Schock Prager Silbergroschen. Ja Weczl z Czypina wiznawam tiemto listem tiem wssem, ktoz gey budu czysti nebo cztucze slyssety, ze z dobrim rozmyslem a swych przatel radu dyedynu swu na dworze w Stokowyczijch na Hanzlowy, genz platy sedem mezczyetma krossow, a na mlynye tudyez piet mezczyetma krossow, a w Swyetlyku na dwu kmeczy dworu kopu a osm krossuow, na Ertlowy eztyrzy a puol kopy a dwa penyeze, a na Petrowy tolykez s plnym panstwym a styem, czoz k tomu przyslussye, prodal sem vrozenym panuom panu Gyndrzichowy a panu Petrowi synu geho panuom z Rosenberka a gich dyedyczom za pyet a za trzydczety kop krossow strzyebrnych razu Praskeho. A ty penyeze od drzewe rzeczenych pannuow wzal sem wssecky vplnye penyezy hotowymy, a tiech dyedyn gym sem postupil ku prawemu dyedyczstwy s plnym panstwim nycz sobye tu nezuosta- wuge, y zadneho prawa any swym dyedyczom. Y slibugy swymy rukoymyemy y zprawczemy Pessykem z Passowar gynak z Vzdy- czowa, a s Matiegem Wyssny z Wyetrznye, a my drzewe rzeczeny Pessijk a Matiey slibili sme y slibugem za drzewe rzeczeneho Weczle y snym wssiczkny gednu ruku nerozdyelnye drzewe rze- czene dyedyny zprawyty a oswobodyty, yakoz zemye za prawo ma. Paklibichom toho neuczynyly, ze bichom tiech dyedyn zprawyty 16*
Strana 244
244 nemohly a oswobodyty, tehdy mame a slibili sme na swich na swo- bodnych dyedynach a na tak dobrze osedlich tolikez platu postu- pyty a trzyetynu wiecze. Paklybichom toho wsseho neuczynyly, yakoz swrchupsano gest, tehdy mame a slybili sme geden z nas, kteryz napomenut bude, s gednyem pacholkem a se dwyemu konyoma wgety do myesta do Krumplowa ku pocztywemu hospodarzy, kdez by gemu vkazano bylo, a my nemame nayzadne prawo odtud wygety, dokud bichom drzewe rzeczenych penyez nezaplatyly gystyny y sewssem skodamy, kterez by swrchupsany pany wzely pro nasse neplnyenye to wsseczko mame zaplatyty penyezy hotowymy pod swrchupsanym lezenym. A ktozby koliwyek tento lyst myel s dobru woly swrchupsanych panuow, tomu ma teez plnee prawo byty yakzto gym samyem. Na kterez wieczssye swyedomye a potwrzenye nasse peczety przywyessily sme k tomuto lystu, genz gest psan leta od narozenye bozzeho tyssijcz cztyrzysta sessteho w sobotu przed swatym Mykulassem. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende, schlecht abgedruckte Siegel in weissem Wachs. a) Ein Helm, der zur Zierde das Brustbild eines Mannes hat (?). — † S . Wezlei . Z. Czypina “ **.. b) Ein Helm mit einem halben Flügel. — † S. Peski . De . Wzdiczow. c) Ein Helm mit einem halben Flü- gel? — † S . . . . . ny . . Wy . . . zn? CCI. 1407. 8. März. 0. AO. — Heinrich von Rosenberg und Odolen von Pyssel, Vor- münder der Waisen nach Wilhelm von Landstein, verkaufen dem Andreas von Wlcetin und Heinrich von Wihnanitz das Dorf Driesendorf um 300 Schock Prager Groschen. My Gindrzich z Rosenberka a Odolen z Pyssel tu dobu purkra- bie na Lypniczy poruczniczy syrotka a dczery nebozstika Wylemo- wye z Landstayna wyznawame zewnye wssyem tyemto listem, ktoz gey czysti budu nebo cztuczie vslyssye, ze sme z dobrym rozmyslem a potazem pro welyku potrzebu swrchupsaneho syrotka prodaly wes rzeczenu Strziezow se wssym panstwym, s braky, s rzeku, s lessy y s podaczym kostela toho w Strziezowie, y se wssymy vzyttky, czoz ktey wsy slussye, nycz sobye any tomu syrotku na tom prawa nezachowawagicze, slowutnym panossyem Ondrzeyowy z Wlezetyna tu dobu burgrabi na Crumplowie a Gindrzichowy z Wyhnanicz tu dobu burgrabi na Przibeniczich za trzy sta kop grossuow Prazskych
244 nemohly a oswobodyty, tehdy mame a slibili sme na swich na swo- bodnych dyedynach a na tak dobrze osedlich tolikez platu postu- pyty a trzyetynu wiecze. Paklybichom toho wsseho neuczynyly, yakoz swrchupsano gest, tehdy mame a slybili sme geden z nas, kteryz napomenut bude, s gednyem pacholkem a se dwyemu konyoma wgety do myesta do Krumplowa ku pocztywemu hospodarzy, kdez by gemu vkazano bylo, a my nemame nayzadne prawo odtud wygety, dokud bichom drzewe rzeczenych penyez nezaplatyly gystyny y sewssem skodamy, kterez by swrchupsany pany wzely pro nasse neplnyenye to wsseczko mame zaplatyty penyezy hotowymy pod swrchupsanym lezenym. A ktozby koliwyek tento lyst myel s dobru woly swrchupsanych panuow, tomu ma teez plnee prawo byty yakzto gym samyem. Na kterez wieczssye swyedomye a potwrzenye nasse peczety przywyessily sme k tomuto lystu, genz gest psan leta od narozenye bozzeho tyssijcz cztyrzysta sessteho w sobotu przed swatym Mykulassem. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende, schlecht abgedruckte Siegel in weissem Wachs. a) Ein Helm, der zur Zierde das Brustbild eines Mannes hat (?). — † S . Wezlei . Z. Czypina “ **.. b) Ein Helm mit einem halben Flügel. — † S. Peski . De . Wzdiczow. c) Ein Helm mit einem halben Flü- gel? — † S . . . . . ny . . Wy . . . zn? CCI. 1407. 8. März. 0. AO. — Heinrich von Rosenberg und Odolen von Pyssel, Vor- münder der Waisen nach Wilhelm von Landstein, verkaufen dem Andreas von Wlcetin und Heinrich von Wihnanitz das Dorf Driesendorf um 300 Schock Prager Groschen. My Gindrzich z Rosenberka a Odolen z Pyssel tu dobu purkra- bie na Lypniczy poruczniczy syrotka a dczery nebozstika Wylemo- wye z Landstayna wyznawame zewnye wssyem tyemto listem, ktoz gey czysti budu nebo cztuczie vslyssye, ze sme z dobrym rozmyslem a potazem pro welyku potrzebu swrchupsaneho syrotka prodaly wes rzeczenu Strziezow se wssym panstwym, s braky, s rzeku, s lessy y s podaczym kostela toho w Strziezowie, y se wssymy vzyttky, czoz ktey wsy slussye, nycz sobye any tomu syrotku na tom prawa nezachowawagicze, slowutnym panossyem Ondrzeyowy z Wlezetyna tu dobu burgrabi na Crumplowie a Gindrzichowy z Wyhnanicz tu dobu burgrabi na Przibeniczich za trzy sta kop grossuow Prazskych
Strana 245
245 dobrych strziebrnych, ktere gsu nam daly a zaplatyly penyecy hotowymy. Protoz my Gendrzich z Rosenberka a Odolen z Pyssel prwny gystczy a podle nas slowutny panossye Jan rzeczeny Zubek tu dobu purkrabie na Nowemhradye z Budyslaw (sic) a Jan z Krasselowa tu dobu purkrabie na Chusnicze wssyczkny spolu slybu- gem gednu ruku nerozdyelnu dobru nassy wyeru bezewssye Isty, to naprzed gmenowane zbozie zprawyty przed kazdym czlowyekem duchownym nebo swyetskym przedewssemy syrotky y przedewssemi wyeny, yakoz Czeska zemye za prawo ma. K tomn slybugem tez gednu ruku dobru wyeru, yakzto sye drzewe rzeklo, to wsseczko zbozie naprzed rzeczene w zemske dezky wlozyty rzeczenym pano- ssyem Ondrzeyawy a Gindrzichowy na prwnye suchedny, paklybichme tu bezelsty nemohly, ale y hned na druhe suchedny, potom pakli- bichme opyet tu bezelsty nemohly, ale konecznye na trzetye suchedny, gesto przedwanoczy nayblyss budu, a to wsseczko y sprawyty, y wedezky wolozyty slybugem vczinity, y dluzny sme gym Ondrzeyawy y Gindrzichowy swrchupsanym tyem wssyem rza- dem, yakzto tato zemye Czeska za prawo gma. Paklybichom toho nevczinily, to czyssany sprawyly, any wedczky wlozyly, tehdy hned rzeczenym Ondrzeyowy a Gindrzichowy, nebo ktoz by tento lyst gmyel s gych dobru woly, a nas vpomenul, mame y dluzny sme na swobodnych dyedynach zstupyty trzetynu weysse a to take spra- wyty y wedczky wlozyty, yakoz swrchupsano stogy. Paklybichme toho wsseho nevczinily, gehoz buoh neday, tehdy hned ku vpo- menuty naprzed rzeczenych panossy Ondrzege a Gindrzicha, neb toho, ktoz by tento lyst ymyel, zadny druheho neczekage any sye druhym wymluwage, ale dwa z nas sprawczy samy, nebo myesto sebe dobre panossye rzadu rytyerzskeho, kazdy s gyednym pacholkem a se dwyema konmy mame gety do myesta Trzebonye do hospody cztneho hospodarze, kteruss nam tu vkazy samy, nebo swym poslem, a tu mame lezety obyczeynym lezenym, yakzto w Czechach prawo gest, a odtud nazadne prawa newygety, gelyz prwe drzewerzeczene zbozie zprawyme y wedczky wlozyme. Pakly toho obeho nemozem vczinity, ale hotowe penyeze drzewe gmenowane trzy sta kop gro- ssuow a trzetynu wysse hotowymy penyezy zaplatyme, tak aby zadny z nas swu stranu dada ostatku platyty nebyl prazden, a czozby sskod wzely drzewerzeczny Ondrzey a Gindrzich pro nassye obmesskanye gezdyecze nebo posly ssyelycze, nebo kterak kolywiek naklady
245 dobrych strziebrnych, ktere gsu nam daly a zaplatyly penyecy hotowymy. Protoz my Gendrzich z Rosenberka a Odolen z Pyssel prwny gystczy a podle nas slowutny panossye Jan rzeczeny Zubek tu dobu purkrabie na Nowemhradye z Budyslaw (sic) a Jan z Krasselowa tu dobu purkrabie na Chusnicze wssyczkny spolu slybu- gem gednu ruku nerozdyelnu dobru nassy wyeru bezewssye Isty, to naprzed gmenowane zbozie zprawyty przed kazdym czlowyekem duchownym nebo swyetskym przedewssemy syrotky y przedewssemi wyeny, yakoz Czeska zemye za prawo ma. K tomn slybugem tez gednu ruku dobru wyeru, yakzto sye drzewe rzeklo, to wsseczko zbozie naprzed rzeczene w zemske dezky wlozyty rzeczenym pano- ssyem Ondrzeyawy a Gindrzichowy na prwnye suchedny, paklybichme tu bezelsty nemohly, ale y hned na druhe suchedny, potom pakli- bichme opyet tu bezelsty nemohly, ale konecznye na trzetye suchedny, gesto przedwanoczy nayblyss budu, a to wsseczko y sprawyty, y wedezky wolozyty slybugem vczinity, y dluzny sme gym Ondrzeyawy y Gindrzichowy swrchupsanym tyem wssyem rza- dem, yakzto tato zemye Czeska za prawo gma. Paklybichom toho nevczinily, to czyssany sprawyly, any wedczky wlozyly, tehdy hned rzeczenym Ondrzeyowy a Gindrzichowy, nebo ktoz by tento lyst gmyel s gych dobru woly, a nas vpomenul, mame y dluzny sme na swobodnych dyedynach zstupyty trzetynu weysse a to take spra- wyty y wedczky wlozyty, yakoz swrchupsano stogy. Paklybichme toho wsseho nevczinily, gehoz buoh neday, tehdy hned ku vpo- menuty naprzed rzeczenych panossy Ondrzege a Gindrzicha, neb toho, ktoz by tento lyst ymyel, zadny druheho neczekage any sye druhym wymluwage, ale dwa z nas sprawczy samy, nebo myesto sebe dobre panossye rzadu rytyerzskeho, kazdy s gyednym pacholkem a se dwyema konmy mame gety do myesta Trzebonye do hospody cztneho hospodarze, kteruss nam tu vkazy samy, nebo swym poslem, a tu mame lezety obyczeynym lezenym, yakzto w Czechach prawo gest, a odtud nazadne prawa newygety, gelyz prwe drzewerzeczene zbozie zprawyme y wedczky wlozyme. Pakly toho obeho nemozem vczinity, ale hotowe penyeze drzewe gmenowane trzy sta kop gro- ssuow a trzetynu wysse hotowymy penyezy zaplatyme, tak aby zadny z nas swu stranu dada ostatku platyty nebyl prazden, a czozby sskod wzely drzewerzeczny Ondrzey a Gindrzich pro nassye obmesskanye gezdyecze nebo posly ssyelycze, nebo kterak kolywiek naklady
Strana 246
246 czinyecze, gestoby dobrym swyedomym vkazaty mohly, drzewerze- czeneho lezenye nemame prazdny byti, gelyzto wsseczko zaplatyme. A ktozby s nas prawczy naprzed rzeczenych prwe vmrzel, nezly sye to wsseczko naprzed rzeczene dokona, tehdy my zostaly zywy sly- bugem pod pokutu tehoz lezenye, yakoz naprzed psano stogy, ku vpomenuty drzewe rzeczenych panossy Ondrzege a Gindrzicha w nayblyssym myessyeczy tak dobreho a tak mowiteho podle nas przi- stawyty, aby y snamy slybyl za wsseczky vmluwy w tomuto lystye psane, a lyst nowy vczinity tymyss vmluwamy yakzto tento vplnye bez promyeny. A ktozby z nas naprzed rzeczenych proty tomuto lystu slowem, nebo skutkem sye protywil, to bud proty geho wyerze y proty geho czty, ale k sskodye lystu tohoto zadne. A ktoz by tento lyst gmyel s dobru woly naprzed rzeczenych Ondrzeyowu a Gindrzichowu, ten gma y myety bude plnu mocz wssech tyechto wyeczy w tomuto lystu psanich, yakzto ony samy. Tomu wssemu na pewnost y na potwrzenye peczety nassye wlastnye z dobrym nassyem wyedyenym ktomuto sme lystu prziwyessyly. Genz gest dan leta od narozenye syna bozieho tyssiczeho cztyrzisteho sedmeho, ten vtery przed swatym Rzehorzem. Vier kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel, a in rothem, die übrigen in schwarzem Wachs. a) Das Siegel Heinrich's von Rosenberg bekannt. b) Ein Schild mit einem Ziegenbock oder Widder. — † S. Odolen i D. Pysel. c) Ein Schild mit einer hufeisenförmigen Zeichnung. — † S. Jo- hannis. De. Bvdiclaw. d) Ein Helm, dessen Zierde in dem Vordertheil eines Pferdes besteht; der Grund ist mit Bienen ausgefüllt. — † S. Joannis . De Kraselow. CCII. 1408. 25. Mai. 0. AO. — Johann, genannt Borowetz von Rowna, tritt dem Abte und Convente des Klosters Goldenkron Dorf und Hof Ruben und den Hof in Muscherad gegen Zusicherung einer Leibrente sofort ab. Ego Johannes dictus Borowecz de Rowny recognosco tenore presencium publice vniuersis, quod animo deliberato curiam meam in et cum villa Rowny cum omnibus agris cultis et incultis pratis pascuis siluis rubetis fluuiis rinulis et singulis iurisdiccionibus ad eandem spectantibus dudum honorabilibus et religiosis viris dominis abbati et conventui monasterii Sancte Corone ordinis Cisterciensis Pragensis dyocesis pro ducentis sexagenis grossorum Pragensium
246 czinyecze, gestoby dobrym swyedomym vkazaty mohly, drzewerze- czeneho lezenye nemame prazdny byti, gelyzto wsseczko zaplatyme. A ktozby s nas prawczy naprzed rzeczenych prwe vmrzel, nezly sye to wsseczko naprzed rzeczene dokona, tehdy my zostaly zywy sly- bugem pod pokutu tehoz lezenye, yakoz naprzed psano stogy, ku vpomenuty drzewe rzeczenych panossy Ondrzege a Gindrzicha w nayblyssym myessyeczy tak dobreho a tak mowiteho podle nas przi- stawyty, aby y snamy slybyl za wsseczky vmluwy w tomuto lystye psane, a lyst nowy vczinity tymyss vmluwamy yakzto tento vplnye bez promyeny. A ktozby z nas naprzed rzeczenych proty tomuto lystu slowem, nebo skutkem sye protywil, to bud proty geho wyerze y proty geho czty, ale k sskodye lystu tohoto zadne. A ktoz by tento lyst gmyel s dobru woly naprzed rzeczenych Ondrzeyowu a Gindrzichowu, ten gma y myety bude plnu mocz wssech tyechto wyeczy w tomuto lystu psanich, yakzto ony samy. Tomu wssemu na pewnost y na potwrzenye peczety nassye wlastnye z dobrym nassyem wyedyenym ktomuto sme lystu prziwyessyly. Genz gest dan leta od narozenye syna bozieho tyssiczeho cztyrzisteho sedmeho, ten vtery przed swatym Rzehorzem. Vier kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel, a in rothem, die übrigen in schwarzem Wachs. a) Das Siegel Heinrich's von Rosenberg bekannt. b) Ein Schild mit einem Ziegenbock oder Widder. — † S. Odolen i D. Pysel. c) Ein Schild mit einer hufeisenförmigen Zeichnung. — † S. Jo- hannis. De. Bvdiclaw. d) Ein Helm, dessen Zierde in dem Vordertheil eines Pferdes besteht; der Grund ist mit Bienen ausgefüllt. — † S. Joannis . De Kraselow. CCII. 1408. 25. Mai. 0. AO. — Johann, genannt Borowetz von Rowna, tritt dem Abte und Convente des Klosters Goldenkron Dorf und Hof Ruben und den Hof in Muscherad gegen Zusicherung einer Leibrente sofort ab. Ego Johannes dictus Borowecz de Rowny recognosco tenore presencium publice vniuersis, quod animo deliberato curiam meam in et cum villa Rowny cum omnibus agris cultis et incultis pratis pascuis siluis rubetis fluuiis rinulis et singulis iurisdiccionibus ad eandem spectantibus dudum honorabilibus et religiosis viris dominis abbati et conventui monasterii Sancte Corone ordinis Cisterciensis Pragensis dyocesis pro ducentis sexagenis grossorum Pragensium
Strana 247
247 venditam michi Johanni prefato integraliter persolutis, quam curiam perpetuis temporibus dictis dominis abbati et conuentui Sancte Corone libere tenendam tradidi assignaui et omnimode condescendi omni eo iure libertate et dominio, ut ego Johannes pretactus dictam curiam tenui habui et possedi, prout in litteris desuper confectis plenius continetur, illa tamen condicione subnotata, quod dictam curiam vsque in mee vite finem tenere debueram frui et possidere vna cum curia Muscherad, quam etiam a prefatis dominis Sancte Corone censualiter possedi et tenui. Ego vero Johannes Borowecz memoratus cum concensu et voluntate conthoralis mee Margarethe deliberacione matura prehabita dictarum curiarum et ville in Rowny possessionem vsufruicionem et omnem meam inrisdiccionem, quam ad mee vite tempora tenere debueram possidere, ut premittitur, et habere ultra vendicionem prenarratam, prenominatis dominis abbati et conuentui integraliter vendidi tradidi cessi resignaui et plenarie condescendi et presentibus resigno cedo et finaliter condescendo sic tamen, quod pro huiusmodi possessionis vsufruicionis et iurisdiccio- nis resignacione et cessione antedicti domini abbas et conuentus michi Johanni sepetacto de dictis curiis quatuor sexagenas gros- sorum Pragensium singulis annis diuisim dare assignare tenebuntur et presentare, duas sexagenas grossorum ad festum sancti Jeorgii venturum proxime et duas sexagenas grossorum ad festum sancti Galli deinde secuturum, cum nouem et dimidia sexagena grossorum et sex grossis census de villa ibidem a robotariis prouentibus usque ad vite mee tempora solummodo duraturis. Volens eciam de cetero, ut nullus amicorum seu heredum meorum quispiam iuris quidquam aut iurisdiccionem aliquam in futurum me decedente de et super curiis et villa predictis sibi possit uel debeat quoquo modo vendi- care, nec eciam vxor mea dotis nomine de premissis nichil penitus repetere audeat quouismodo nec postulare, prout eciam vendicionum littere desuper confecte plenius attestantur. In casu vero, si me Johannem Borowecz prefatum quatuor septimanis antedictorum Jeorgii et Galli terminorum deo promittente ab hac luce decedere contigerit, extune censum memoratum, quem dicti domini abbas et conuentus michi Johanni ad tale festum soluere deberent, conthorali mee Margarethe ad huiusmodi tempus tantummodo soluere tenentur. sed per amplius nequaquam soluere tenebuntur, sed debent ammodo dicti domini abbas et conuentus dictas curias cum villa robotariis et
247 venditam michi Johanni prefato integraliter persolutis, quam curiam perpetuis temporibus dictis dominis abbati et conuentui Sancte Corone libere tenendam tradidi assignaui et omnimode condescendi omni eo iure libertate et dominio, ut ego Johannes pretactus dictam curiam tenui habui et possedi, prout in litteris desuper confectis plenius continetur, illa tamen condicione subnotata, quod dictam curiam vsque in mee vite finem tenere debueram frui et possidere vna cum curia Muscherad, quam etiam a prefatis dominis Sancte Corone censualiter possedi et tenui. Ego vero Johannes Borowecz memoratus cum concensu et voluntate conthoralis mee Margarethe deliberacione matura prehabita dictarum curiarum et ville in Rowny possessionem vsufruicionem et omnem meam inrisdiccionem, quam ad mee vite tempora tenere debueram possidere, ut premittitur, et habere ultra vendicionem prenarratam, prenominatis dominis abbati et conuentui integraliter vendidi tradidi cessi resignaui et plenarie condescendi et presentibus resigno cedo et finaliter condescendo sic tamen, quod pro huiusmodi possessionis vsufruicionis et iurisdiccio- nis resignacione et cessione antedicti domini abbas et conuentus michi Johanni sepetacto de dictis curiis quatuor sexagenas gros- sorum Pragensium singulis annis diuisim dare assignare tenebuntur et presentare, duas sexagenas grossorum ad festum sancti Jeorgii venturum proxime et duas sexagenas grossorum ad festum sancti Galli deinde secuturum, cum nouem et dimidia sexagena grossorum et sex grossis census de villa ibidem a robotariis prouentibus usque ad vite mee tempora solummodo duraturis. Volens eciam de cetero, ut nullus amicorum seu heredum meorum quispiam iuris quidquam aut iurisdiccionem aliquam in futurum me decedente de et super curiis et villa predictis sibi possit uel debeat quoquo modo vendi- care, nec eciam vxor mea dotis nomine de premissis nichil penitus repetere audeat quouismodo nec postulare, prout eciam vendicionum littere desuper confecte plenius attestantur. In casu vero, si me Johannem Borowecz prefatum quatuor septimanis antedictorum Jeorgii et Galli terminorum deo promittente ab hac luce decedere contigerit, extune censum memoratum, quem dicti domini abbas et conuentus michi Johanni ad tale festum soluere deberent, conthorali mee Margarethe ad huiusmodi tempus tantummodo soluere tenentur. sed per amplius nequaquam soluere tenebuntur, sed debent ammodo dicti domini abbas et conuentus dictas curias cum villa robotariis et
Strana 248
248 prouentibus ibidem perpetue libere tenere vtifrui et possidere, ut cetera ipsorum propria bona possident, impedimentis et excepcioni- bus quibusli bet procul motis. In quorum euidenciam et firmius robo- ramentum sigillum meum proprium in testimonium vero sigilla famo- sorum Nicolay dicti Wyssnye de Nespotyng et Walkunonis de Troy- naw amicorum meorum carissimorum ad preces meas presentibus sunt appensa. Sub anno domini millesimo quadringentesimo octauo die sancti Vrbani. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in wei ssem Wachs. a) Das bekannte Siegel Johann’s Borowetz. b) Ein Helm mit einem Fass, aus dem ein Baum entspringt, zur Zierde. — † S. Macias . De . Wieczni. — c) Ein Helm mit einem Manneskopf. — S. Wa . . . mi . De . Troyanow? CCIII. 1408. 25. Mat. O. AO. — Abt Adam und der Convent des Klosters Goldenkron verpftichten sich gegenüber dem Johann Borowetz für die sofortige Abtretung von Dorf und Hof Ruben und dem Hofe in Muscherad zur Zahlung einer bestimmten Leibrente. Nos frater Adam abbas Johann es prior Albertus subprior Her- mannus cellerarius totusque conue ntus monastery Sancte Corone ordinis Cisterciensis diocesis Pragensis recognoscimus tenore pre- Isencium vniuersis, quod curiam in Rowna et villa (sic) ibidem cum omnibus agris cultis et incultis pratis pascuis siluis rubetis fluuys riuulis et singulis iurisdictionibus ad eandem spectantibus dudum nobis per Johannem dictum Borowecz pro ducentis sexagenis gros- sorum Pragensium venditam sibi Johanni per nos integraliter perso- utis omni eo iure libertate dominio, ut ipse Johannes Borowecz dictam curiam cum villa tenuit habuit et possedit, quam curiam cum villa nobis et nostris successoribus perpetuis temporibus libere tenendam tradidit assignauit et condescendit, ut in litteris desuper confectis plenius continetur, quam tamen curiam dictus Johannes Borowecz ad sue vite tempora tenere possidere vtifrui debuerat et habere vnacum curia Muscherad et pertinenciis eiusdem, quam etiam a nobis censualiter tenuit et possedit. Nos vero dicti abbas et con- uentus intendentes nostri monastery utilitatem augmentare, volentes etiam incomoda seu pericula futura caucius euitare, que post dicti Johannis obitum occasione prefate possessionis sibi per nos et nostros predecessores factam et concessam possent per quempiam
248 prouentibus ibidem perpetue libere tenere vtifrui et possidere, ut cetera ipsorum propria bona possident, impedimentis et excepcioni- bus quibusli bet procul motis. In quorum euidenciam et firmius robo- ramentum sigillum meum proprium in testimonium vero sigilla famo- sorum Nicolay dicti Wyssnye de Nespotyng et Walkunonis de Troy- naw amicorum meorum carissimorum ad preces meas presentibus sunt appensa. Sub anno domini millesimo quadringentesimo octauo die sancti Vrbani. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in wei ssem Wachs. a) Das bekannte Siegel Johann’s Borowetz. b) Ein Helm mit einem Fass, aus dem ein Baum entspringt, zur Zierde. — † S. Macias . De . Wieczni. — c) Ein Helm mit einem Manneskopf. — S. Wa . . . mi . De . Troyanow? CCIII. 1408. 25. Mat. O. AO. — Abt Adam und der Convent des Klosters Goldenkron verpftichten sich gegenüber dem Johann Borowetz für die sofortige Abtretung von Dorf und Hof Ruben und dem Hofe in Muscherad zur Zahlung einer bestimmten Leibrente. Nos frater Adam abbas Johann es prior Albertus subprior Her- mannus cellerarius totusque conue ntus monastery Sancte Corone ordinis Cisterciensis diocesis Pragensis recognoscimus tenore pre- Isencium vniuersis, quod curiam in Rowna et villa (sic) ibidem cum omnibus agris cultis et incultis pratis pascuis siluis rubetis fluuys riuulis et singulis iurisdictionibus ad eandem spectantibus dudum nobis per Johannem dictum Borowecz pro ducentis sexagenis gros- sorum Pragensium venditam sibi Johanni per nos integraliter perso- utis omni eo iure libertate dominio, ut ipse Johannes Borowecz dictam curiam cum villa tenuit habuit et possedit, quam curiam cum villa nobis et nostris successoribus perpetuis temporibus libere tenendam tradidit assignauit et condescendit, ut in litteris desuper confectis plenius continetur, quam tamen curiam dictus Johannes Borowecz ad sue vite tempora tenere possidere vtifrui debuerat et habere vnacum curia Muscherad et pertinenciis eiusdem, quam etiam a nobis censualiter tenuit et possedit. Nos vero dicti abbas et con- uentus intendentes nostri monastery utilitatem augmentare, volentes etiam incomoda seu pericula futura caucius euitare, que post dicti Johannis obitum occasione prefate possessionis sibi per nos et nostros predecessores factam et concessam possent per quempiam
Strana 249
249 in futurum quomodolibet (?) euenire, matura cum deliberatione seniorumque monastery fratrum prehabitis consilys dictam Johannis concessam possessionem iurisdictionem et curiarum dictarum et ville vsufruitionem a dicto Johanne Borowecz emimus et redemimus pro quattuor sexagenis grossorum Pragensium, quas sibi Johanni singu- lis annis usque ad vite sue tempora dare promittimus et presentare diuisim in sanctorum festiuitatibus Georgy et Galli a (?) quattuor septimanis post immediate sequentibus cum nouem et dimidia sexa- genis grossorum et sex grossis census de villa ibidem et a robotariis prouentibus usque ad vite Johannis tempora tantummodo duraturis. Quod si non fecerimus, quod absit, extunc presentibus dicto Johanni Borowecz damus et concedimus omnimodam potestatem, ut nos et nostri monastery bona arrestare poterit et occupare usque ad dic- tarum peccuniarum solutionem et plenariam satisfactionem. In casu vero, si dictum Johannem Borowecz quattuor septimanis antedic- torum Georgy et Galli terminorum deo permittente ab hac luce decedere contigerit, extunc censum memoratum, quem nos aut nostri successores dicto Johanni ad tale festum presentare deberemus, con- thorali sue Margarethe ad huiusmodi tempus tantummodo soluere tenebimur, sed per amplius nequaquam soluere tenebimur quoquo- modo. In quorum euidentiam et robur firmius valiturum sigilla nostra abbatis et conuentus presentibus sunt appensa testimonio litterarum. Datum anno domini millesimo quadringentesimo octauo in die sancti Vrbani. Nach einer gleichzeitigen Abschrift auf Papier. Von dem Wasserzeichen, das sich in demselben findet, ist nur ein Theil zu sehen, welcher in einem sechsstrahligen, gleichsam an einem Bande hängenden Sterne besteht. CCIV. 1409. 20. April. Prag. — Johann Kbel, Generalvicar des Erzbischofes Sbinko von Prag, gestattet die von Onscho von Wihlaw zur Stricitzer Kirche gestifteten Zinse gegen andere in Deutsch-Temelin zu vertauschen. Kbel Johannes decretorum doctor canonicus ecclesie Pragensis vicarius in spiritualibus reuerendissimi in Christo patris et domini domini Sbinconis sancte Pragensis ecclesie archiepiscopi apostolice sedis legati generalis, ad vniuersorum tenore presencium deducimus noticiam, quod ex litteris donacionum pro ecclesia parrochiali in
249 in futurum quomodolibet (?) euenire, matura cum deliberatione seniorumque monastery fratrum prehabitis consilys dictam Johannis concessam possessionem iurisdictionem et curiarum dictarum et ville vsufruitionem a dicto Johanne Borowecz emimus et redemimus pro quattuor sexagenis grossorum Pragensium, quas sibi Johanni singu- lis annis usque ad vite sue tempora dare promittimus et presentare diuisim in sanctorum festiuitatibus Georgy et Galli a (?) quattuor septimanis post immediate sequentibus cum nouem et dimidia sexa- genis grossorum et sex grossis census de villa ibidem et a robotariis prouentibus usque ad vite Johannis tempora tantummodo duraturis. Quod si non fecerimus, quod absit, extunc presentibus dicto Johanni Borowecz damus et concedimus omnimodam potestatem, ut nos et nostri monastery bona arrestare poterit et occupare usque ad dic- tarum peccuniarum solutionem et plenariam satisfactionem. In casu vero, si dictum Johannem Borowecz quattuor septimanis antedic- torum Georgy et Galli terminorum deo permittente ab hac luce decedere contigerit, extunc censum memoratum, quem nos aut nostri successores dicto Johanni ad tale festum presentare deberemus, con- thorali sue Margarethe ad huiusmodi tempus tantummodo soluere tenebimur, sed per amplius nequaquam soluere tenebimur quoquo- modo. In quorum euidentiam et robur firmius valiturum sigilla nostra abbatis et conuentus presentibus sunt appensa testimonio litterarum. Datum anno domini millesimo quadringentesimo octauo in die sancti Vrbani. Nach einer gleichzeitigen Abschrift auf Papier. Von dem Wasserzeichen, das sich in demselben findet, ist nur ein Theil zu sehen, welcher in einem sechsstrahligen, gleichsam an einem Bande hängenden Sterne besteht. CCIV. 1409. 20. April. Prag. — Johann Kbel, Generalvicar des Erzbischofes Sbinko von Prag, gestattet die von Onscho von Wihlaw zur Stricitzer Kirche gestifteten Zinse gegen andere in Deutsch-Temelin zu vertauschen. Kbel Johannes decretorum doctor canonicus ecclesie Pragensis vicarius in spiritualibus reuerendissimi in Christo patris et domini domini Sbinconis sancte Pragensis ecclesie archiepiscopi apostolice sedis legati generalis, ad vniuersorum tenore presencium deducimus noticiam, quod ex litteris donacionum pro ecclesia parrochiali in
Strana 250
250 Striczicz per Onssonem de Wlhlaw bone memorie dudum factis coram nobis exhibitis et per nos visis accepimus, qualiter pro dicta ecclesia in Striczicz et ipsius plebano dictus Onsso in remedium animarum Nicolai fratris sui suorumque progenitorum et predeces- sorum octo sexagenas grossorum denariorum Pragensium dedit donauit deputauit et assignauit ac realiter cum pleno dominio con- descendit de eisdem, de et super bonis et villis infrasriptis, videlicet in Chrastzan super sex laneis, quorum quilibet annuatim soluit pro termino sancti Georgii quinquaginta grossos et totidem pro termino sancti Galli, pro robotisque circa festum assumptionis sancte Marie decem et octo grossos, et in sexto laneo quadraginta grossis (sic) pro dictis duobus terminis, quos coluerunt Petrus Nicolaus Mathias Blahut Jesko Borsso Nicolaus Vicko Radslaus, et in villa Tupess de septem quartalibus quondam Laureneii centum et quinquaginta grossos et in villa Nyempczicz quadraginta octo grossos super vno laneo quondam Andree Zagiecz et super alia hereditate dicte Andree sex grossos, ita et taliter quod plebanus dicte ecclesie in Strziczicz occasione dicte donacionis primo lampadem in ipsa ecclesia in Strziczicz die noctuque foueat et nutriat, quodque dictus plebanus vicarium seruet et teneat manualem apud ecclesiam eandem eidem- que vitra expensas annis singulis de dictis censibus de scitu par- rochianorum persoluat tres sexagenas grossorum et diebus sabbatis de beata Maria virgine et feria secunda pro animabus omnium fide- lium defunctorum missam decantari procuret, necnon vnum anniuer- sarium fieri disponat pro remedio animarum Absiconis genitoris dicti Onssonis Czadkonis quondam canonici Pragensis Nicolai prenominati Swatomiri de Nyempczicz et Johannis ac aliorum Christi fidelium, qui ad emendos dictos census fecerunt subsidium, in quo anniuer- sario in exhortacione dictorum anime debent recommendari et hoc sub dicti census arrestacione et aliis penis in dictis litteris expressis, prout hec omnia et singula in dictis litteris donacionum sunt clarius expressa. Et quia Nicolaus dictus Hroza et Janco fratres in Wihlaw, quibus bona prescripta, in quibus census prescriptus est designatus, adiacent de consensu nobilis domini Henrici de Rozemberg dicte ecclesie patroni domini Pauli plebani ecclesie ibidem in Strziczicz prescriptum censum ad alia bona videlicet ad villam Temelin Theu- tunicalem, vbi sunt octo sexagene cum media grossorum predic- torum ultra dictas octo sexagenas grossorum super hereditatibus et
250 Striczicz per Onssonem de Wlhlaw bone memorie dudum factis coram nobis exhibitis et per nos visis accepimus, qualiter pro dicta ecclesia in Striczicz et ipsius plebano dictus Onsso in remedium animarum Nicolai fratris sui suorumque progenitorum et predeces- sorum octo sexagenas grossorum denariorum Pragensium dedit donauit deputauit et assignauit ac realiter cum pleno dominio con- descendit de eisdem, de et super bonis et villis infrasriptis, videlicet in Chrastzan super sex laneis, quorum quilibet annuatim soluit pro termino sancti Georgii quinquaginta grossos et totidem pro termino sancti Galli, pro robotisque circa festum assumptionis sancte Marie decem et octo grossos, et in sexto laneo quadraginta grossis (sic) pro dictis duobus terminis, quos coluerunt Petrus Nicolaus Mathias Blahut Jesko Borsso Nicolaus Vicko Radslaus, et in villa Tupess de septem quartalibus quondam Laureneii centum et quinquaginta grossos et in villa Nyempczicz quadraginta octo grossos super vno laneo quondam Andree Zagiecz et super alia hereditate dicte Andree sex grossos, ita et taliter quod plebanus dicte ecclesie in Strziczicz occasione dicte donacionis primo lampadem in ipsa ecclesia in Strziczicz die noctuque foueat et nutriat, quodque dictus plebanus vicarium seruet et teneat manualem apud ecclesiam eandem eidem- que vitra expensas annis singulis de dictis censibus de scitu par- rochianorum persoluat tres sexagenas grossorum et diebus sabbatis de beata Maria virgine et feria secunda pro animabus omnium fide- lium defunctorum missam decantari procuret, necnon vnum anniuer- sarium fieri disponat pro remedio animarum Absiconis genitoris dicti Onssonis Czadkonis quondam canonici Pragensis Nicolai prenominati Swatomiri de Nyempczicz et Johannis ac aliorum Christi fidelium, qui ad emendos dictos census fecerunt subsidium, in quo anniuer- sario in exhortacione dictorum anime debent recommendari et hoc sub dicti census arrestacione et aliis penis in dictis litteris expressis, prout hec omnia et singula in dictis litteris donacionum sunt clarius expressa. Et quia Nicolaus dictus Hroza et Janco fratres in Wihlaw, quibus bona prescripta, in quibus census prescriptus est designatus, adiacent de consensu nobilis domini Henrici de Rozemberg dicte ecclesie patroni domini Pauli plebani ecclesie ibidem in Strziczicz prescriptum censum ad alia bona videlicet ad villam Temelin Theu- tunicalem, vbi sunt octo sexagene cum media grossorum predic- torum ultra dictas octo sexagenas grossorum super hereditatibus et
Strana 251
251 bonis, que Wenceslaus dictus Hostik Jesko Hapale Jacob vitricus ecclesie in Krstyenow Blahut Mikess Leonis Nykl caupo Barton Sebek Paulus dictus Haynuss Pessek judex et Cuba laici ibidem in Temelin excolunt tenent et possident, premissis debitis tractatibus cum domino Henrico de Rozemberg et domino Paulo plebano ante- dictis, prout ex litteris dicti domini Henrici de Rozemberg et ipsum dominum Paulum plebanum personaliter constitutis coram nobis sumus plene informati transtulerunt et transfere curauerunt de dicto censu in Temelin Theutunicali in dicti domini Pauli presencia coram nobis dicte ecclesie in Strziczicz et ipsius plebanis cum omnibus juribus et pertinentiis ac pleno dominio realiter condescenderunt- Pro quibus quidem censibus disbrigandis iuxta consuetudinem regni Boemie terre dicti fratres videlicet Nicolaus et Janco disbrigatores, videlicet Sulkonem de Salezl et Pauliconem de Czegeticz armigeros, ibidem presentes constituerunt, supplicantes fratres prescripti Nico- laus et Janco ac plebanus antedictus, cum dicta translatio sit facta in euidentem vtilitatem dicte ecclesie in Strziczicz et media sexagena grossorum predictorum ex dictorum fratrum donatione accreuerit, quatenus dictam translationem admittere censusque dudum per dictum Onssonem donatos et in litteris donationum descriptos a jure spirituali eximere ac ad jus et proprietatem sepedictorum fratrum ipsorumque heredum et successorum reducere ac eosdem census ipsis apropriare necnon census in Temlin Teuthunicali in hominibus superius nomi- natis et ipsorum hereditatibus dicte ecclesie in Strziczicz et ipsius rectoribus annectere vnire applicare inuiscerare et incorporare nec- non omnia et singula superius descripta approbare ratificare auctori- sare et ordinaria auctoritate confirmare dignaremur. Nos uero premissis omnibus a dictis partibus auditis intellectis et ipsis debite recensitis inquisicionem a testibus fide dignis super hiis omnibus et singulis fieri fecimus diligentem, et signanter an ex prescripta translacione census antedicti vtilitas et comodum dicte ecclesie in Strziczicz et ipsius rectoribus proueniant et poterint in futurum prouenire, anque census in Temelin prenominatus ita certus uel vtilior censibus prius nominatis et donatis. Cum autem ex huiusmodi inquisicione clare inuenimus et comperimus, quod ex translacione memorata vtilitas et comodum dicte ecclesie in Stricziczicz et ipsius rectoribus proueniant et poterint in futurum prouenire, censusque in Temelin Theutunicali cum aditamento medie sexagene grossorum
251 bonis, que Wenceslaus dictus Hostik Jesko Hapale Jacob vitricus ecclesie in Krstyenow Blahut Mikess Leonis Nykl caupo Barton Sebek Paulus dictus Haynuss Pessek judex et Cuba laici ibidem in Temelin excolunt tenent et possident, premissis debitis tractatibus cum domino Henrico de Rozemberg et domino Paulo plebano ante- dictis, prout ex litteris dicti domini Henrici de Rozemberg et ipsum dominum Paulum plebanum personaliter constitutis coram nobis sumus plene informati transtulerunt et transfere curauerunt de dicto censu in Temelin Theutunicali in dicti domini Pauli presencia coram nobis dicte ecclesie in Strziczicz et ipsius plebanis cum omnibus juribus et pertinentiis ac pleno dominio realiter condescenderunt- Pro quibus quidem censibus disbrigandis iuxta consuetudinem regni Boemie terre dicti fratres videlicet Nicolaus et Janco disbrigatores, videlicet Sulkonem de Salezl et Pauliconem de Czegeticz armigeros, ibidem presentes constituerunt, supplicantes fratres prescripti Nico- laus et Janco ac plebanus antedictus, cum dicta translatio sit facta in euidentem vtilitatem dicte ecclesie in Strziczicz et media sexagena grossorum predictorum ex dictorum fratrum donatione accreuerit, quatenus dictam translationem admittere censusque dudum per dictum Onssonem donatos et in litteris donationum descriptos a jure spirituali eximere ac ad jus et proprietatem sepedictorum fratrum ipsorumque heredum et successorum reducere ac eosdem census ipsis apropriare necnon census in Temlin Teuthunicali in hominibus superius nomi- natis et ipsorum hereditatibus dicte ecclesie in Strziczicz et ipsius rectoribus annectere vnire applicare inuiscerare et incorporare nec- non omnia et singula superius descripta approbare ratificare auctori- sare et ordinaria auctoritate confirmare dignaremur. Nos uero premissis omnibus a dictis partibus auditis intellectis et ipsis debite recensitis inquisicionem a testibus fide dignis super hiis omnibus et singulis fieri fecimus diligentem, et signanter an ex prescripta translacione census antedicti vtilitas et comodum dicte ecclesie in Strziczicz et ipsius rectoribus proueniant et poterint in futurum prouenire, anque census in Temelin prenominatus ita certus uel vtilior censibus prius nominatis et donatis. Cum autem ex huiusmodi inquisicione clare inuenimus et comperimus, quod ex translacione memorata vtilitas et comodum dicte ecclesie in Stricziczicz et ipsius rectoribus proueniant et poterint in futurum prouenire, censusque in Temelin Theutunicali cum aditamento medie sexagene grossorum
Strana 252
252 census sint vtiliores censibus prius donatis. Ideo supplicacionibus sepedictorum fratrum Nicolai et Janconis ac domini plebani supra- dictis tamquam iustis rationablibus (sic) et juri consonis fauorabiliter annuentes prescriptam translacionem, prout rite facta existit per partes antedictas, saluis condicionibus in litteris donationum expressis et superius descriptis admisimus et admittimus per presentes, census olim per Onssonem donatos et in litteris donationum designatis, in quibuscunque bonis et locis existunt, omnem defectum, si quis ex prescripta narratione sit obmissus, presentibus supplentes et ad jus et proprietatem dictorum fratrum ipsorumque hereduim et succes- sorum reducimus ac huiusmodi census ipsis apropriamus, census autem in Temelin Theutunicali de et super hominibus superius expressatis descriptis et ipsorum hereditatibus predicte ecclesie in Strziczicz et ipsius rectoribus perpetuo annectimus vnimus applica- mus inuisceramus et incorporamus, necnon omnia et singula superius descripta in suis punctis titulis condicionibus et articulis approbamus ratificamus auctorisamus et auctoritate ordinaria (?) confirmamus, decernentes omnia et singula temporibus emternis (sic) per dictas partes ipsorumque heredes et successores et successores (sic) teneri et inuiolabiliter obseruari sub penis ecclesiastice censure. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigilli vicariatus archiepis- copatus Pragensis appensione iussimus communiri. Datum Prage anno domini millesimo CCCCIXe die XX. mensis Aprilis. Das bekannte Siegel des Generalvicariats an Pergamentstreifen hängend und in weissem Wachs ; beschadigt. CCV. 1411. 17. Februar. Krumau. — Erzbischof Sbinko von Prag verleiht der Hohen- furter Stiftskirche einige Indulgenzen. Sbinco dei gracia sancte Pragensis ecelesie archiepiscopus et apostolice sedis legatus vniuersis Christi fidelibus, ad quos presentes peruenerint, salutem in filio virginis illibate. Gloriosus deus in sanctis suis et in maiestate mirabilis, quamuis cunctos sanctos suos altis decoret insigniis et celestis beatitudinis efficiat possessores, speciali tamen prerogatiua excellencium meritorum matrem suam beatissimam Mariam virginem benedictam reginam angelorum et gencium dominam, que eum castis concepit visceribus et post partum
252 census sint vtiliores censibus prius donatis. Ideo supplicacionibus sepedictorum fratrum Nicolai et Janconis ac domini plebani supra- dictis tamquam iustis rationablibus (sic) et juri consonis fauorabiliter annuentes prescriptam translacionem, prout rite facta existit per partes antedictas, saluis condicionibus in litteris donationum expressis et superius descriptis admisimus et admittimus per presentes, census olim per Onssonem donatos et in litteris donationum designatis, in quibuscunque bonis et locis existunt, omnem defectum, si quis ex prescripta narratione sit obmissus, presentibus supplentes et ad jus et proprietatem dictorum fratrum ipsorumque hereduim et succes- sorum reducimus ac huiusmodi census ipsis apropriamus, census autem in Temelin Theutunicali de et super hominibus superius expressatis descriptis et ipsorum hereditatibus predicte ecclesie in Strziczicz et ipsius rectoribus perpetuo annectimus vnimus applica- mus inuisceramus et incorporamus, necnon omnia et singula superius descripta in suis punctis titulis condicionibus et articulis approbamus ratificamus auctorisamus et auctoritate ordinaria (?) confirmamus, decernentes omnia et singula temporibus emternis (sic) per dictas partes ipsorumque heredes et successores et successores (sic) teneri et inuiolabiliter obseruari sub penis ecclesiastice censure. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigilli vicariatus archiepis- copatus Pragensis appensione iussimus communiri. Datum Prage anno domini millesimo CCCCIXe die XX. mensis Aprilis. Das bekannte Siegel des Generalvicariats an Pergamentstreifen hängend und in weissem Wachs ; beschadigt. CCV. 1411. 17. Februar. Krumau. — Erzbischof Sbinko von Prag verleiht der Hohen- furter Stiftskirche einige Indulgenzen. Sbinco dei gracia sancte Pragensis ecelesie archiepiscopus et apostolice sedis legatus vniuersis Christi fidelibus, ad quos presentes peruenerint, salutem in filio virginis illibate. Gloriosus deus in sanctis suis et in maiestate mirabilis, quamuis cunctos sanctos suos altis decoret insigniis et celestis beatitudinis efficiat possessores, speciali tamen prerogatiua excellencium meritorum matrem suam beatissimam Mariam virginem benedictam reginam angelorum et gencium dominam, que eum castis concepit visceribus et post partum
Strana 253
253 virgo permansit, a Christi fidelibus censuit venerandam. Cupientes igitur ut monasterium Altiuadense ordinis Cisterciensis nostre Pra- gensis diocesis in honore sancte dei genitricis predicte dedicatum, in quo eciam, ut accepimus, quedam ymago eiusdem dei genitricis virginis Marie, ymaginem aliam saluatoris domini nostri Jesu Christi de cruce depositi in sinu suo tenens in quadam columpna erecta est, ad quam Christi fideles deuocionem gerunt pre ceteris ymaginibus specialem, ab ipsis Christi fidelibus tanto visitetur frequencius et congruis attolatur honoribus, quanto magis inibi confluentes se donis spiritualibus senserint consolatos, omnibus vere penitentibus con- tritis et confessis, qui coram prescripta ymagine virginis a die sancto pasche usque ad festum penthecostes annis singulis illam angelicam antiphonam scilicet „Regina celi letare“, humiliter decan- tauerint, seu qui huiusmodi cantui ex deuocione interfuerint, item qui per circulum anni ante quodlibet altare in dicto mona- sterio vnum „pater noster“ et vnum „aue Maria“ ad laudem dei omnipotentis et beate Marie virginis flexis genibus in humilitate spiritus annis singulis tociens quociens orauerint, de quolibet altari in dicto monasterio sito, de omnipotentis dei misericordia et bea- torum Petri et Pauli apostolorum eius meritis et intercessione confisi quadraginta dies indulgenciarum de iniunctis eis pcnitenciis in domino misericorditer relaxamus. Insuper quicunque pro salute animarum genitoris et aliorum predecessorum nobilis domini Heinrici de Rosenberg in dicto monasterio sepultorum vnum „pater noster“ et vnum „aue Maria“ cum deuocione dixerint, tociens quociens idipsum fecerint, ipsis quadraginta dies indulgenciarum similiter elargimur, omnes alias indulgencias dicto monasterio per quoscun- que antistites catholicos datas uel forte imposterum concedendas ex certa nostra sciencia ratificantes et presentibus in dei nomine appro- bantes. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigilli nostri appensione iussimus communiri. Datum in Crumlow anno domini millesimo quadringentesimo vndecimo die decima septima mensis Februarii. An einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in rothem Wachs. — Das erzbischöfliche Wappen; rechts davon ein Schild mit einem Querbalken, links ein solcher mit einem Hasen. — S .Sbinconis . Dei . Gracia . Archie- piscopi. Pragensis.
253 virgo permansit, a Christi fidelibus censuit venerandam. Cupientes igitur ut monasterium Altiuadense ordinis Cisterciensis nostre Pra- gensis diocesis in honore sancte dei genitricis predicte dedicatum, in quo eciam, ut accepimus, quedam ymago eiusdem dei genitricis virginis Marie, ymaginem aliam saluatoris domini nostri Jesu Christi de cruce depositi in sinu suo tenens in quadam columpna erecta est, ad quam Christi fideles deuocionem gerunt pre ceteris ymaginibus specialem, ab ipsis Christi fidelibus tanto visitetur frequencius et congruis attolatur honoribus, quanto magis inibi confluentes se donis spiritualibus senserint consolatos, omnibus vere penitentibus con- tritis et confessis, qui coram prescripta ymagine virginis a die sancto pasche usque ad festum penthecostes annis singulis illam angelicam antiphonam scilicet „Regina celi letare“, humiliter decan- tauerint, seu qui huiusmodi cantui ex deuocione interfuerint, item qui per circulum anni ante quodlibet altare in dicto mona- sterio vnum „pater noster“ et vnum „aue Maria“ ad laudem dei omnipotentis et beate Marie virginis flexis genibus in humilitate spiritus annis singulis tociens quociens orauerint, de quolibet altari in dicto monasterio sito, de omnipotentis dei misericordia et bea- torum Petri et Pauli apostolorum eius meritis et intercessione confisi quadraginta dies indulgenciarum de iniunctis eis pcnitenciis in domino misericorditer relaxamus. Insuper quicunque pro salute animarum genitoris et aliorum predecessorum nobilis domini Heinrici de Rosenberg in dicto monasterio sepultorum vnum „pater noster“ et vnum „aue Maria“ cum deuocione dixerint, tociens quociens idipsum fecerint, ipsis quadraginta dies indulgenciarum similiter elargimur, omnes alias indulgencias dicto monasterio per quoscun- que antistites catholicos datas uel forte imposterum concedendas ex certa nostra sciencia ratificantes et presentibus in dei nomine appro- bantes. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigilli nostri appensione iussimus communiri. Datum in Crumlow anno domini millesimo quadringentesimo vndecimo die decima septima mensis Februarii. An einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in rothem Wachs. — Das erzbischöfliche Wappen; rechts davon ein Schild mit einem Querbalken, links ein solcher mit einem Hasen. — S .Sbinconis . Dei . Gracia . Archie- piscopi. Pragensis.
Strana 254
254 CCVI. 1416. 12. März. O. A0. — Přibislaw Abt und der Convent des Klosters zu Hohenfurt verkaufen dem Gallus und Wenzel von Welleschin den Hof in Perna um fünfzig Schock Prager Silbergroschen. My Przybisslaw z bozye mylosty oppat, Jan przewor, Jan klycznyk a wesskem snatek klastera Wyssebrodskeho wyznawamy zgewnye tyemto lystem tyem wsem, ktoz gey czysty budu neb czysty vslyssye, ze gsme prodaly swoy dwor w Pernem dwyema cztyma kmetoma bratoma wlastyma Hawlowy a drwhemw Waczlowowy z Welessyna w kalprecht y gych budwezym se wssy dyedynu y ss lu- kami y ss tw zwlastye, gesto slowe wytowsska w strzyezowie y ss chrasstynami se wsym, czoz k tomu dworu slussye, malo y mnoho, gedne, ze sme sobye dwa rybnyczky wynymaly w spodny a prossrz- yedny, ale trzyety naysswrchny ten ma gym byty a ony magy sobye znyeho luku wczynyty, a take to wynymagycze, ze kdyby knyez oppat neb klycznyk aneb dery knyez na dwuor przygyel, aby tw mwohl mssy sluzyty, lezety, gyesty, y take konye geho staty bez gych skody: za padessat kop grossuow czystych ssirzyebrnych (sic) Prasskeho razu. A ty penyezye magy nam oppatowy y conuentu swrchumenowany kmetye pod czassem wyplatyty na letnycze, genz nayprwe przydw desset kop grossuow, potom opyet pak ynhed na prnye (sic) wanocze patnaczte kop grossuow, potom opyet na let- nyecze ynhed desset kop gross, potom opyet pak na wanocze ynhed przysstnye patnaczte kop grossuow, a tak ma splnyeno byty nam w tom czassu padessat kop grossuow, s kterehozto dworu prwe meno- waneho Hawel Waczlaw kmetye swrchupsany magy nam platyty, y gych budwczy praweho v roka vmluweneho wyecznye kazde leto na swateho Gyrzye kopu grossuow a pyet gross, a na swateho Hawla kopu grossuow a pyet gross, a kdyz by bernye kralowa przypadla, tehdy magy nam daty gedno trzy gross bernye. Y my Przybisslaw oppat a wesken snatek swrchupsany y nassy buduczy slybugem nassy dobru wyeru bezelty Hablowy Waczlawowy kmetom swrchupsanym y gych budwczym trch a wmluwu swrchupsanu drsyety neprzyeka- zaty, any kteru wieczy gych tyssknuty. Paklyby kdy Hawlowy Wacz- lawowy neb gych buduczym sye tw nelybylo sedyety, magy plnu wuoly y mocz gynemu dobremu a nebo dwyema dobryma ezlowye-
254 CCVI. 1416. 12. März. O. A0. — Přibislaw Abt und der Convent des Klosters zu Hohenfurt verkaufen dem Gallus und Wenzel von Welleschin den Hof in Perna um fünfzig Schock Prager Silbergroschen. My Przybisslaw z bozye mylosty oppat, Jan przewor, Jan klycznyk a wesskem snatek klastera Wyssebrodskeho wyznawamy zgewnye tyemto lystem tyem wsem, ktoz gey czysty budu neb czysty vslyssye, ze gsme prodaly swoy dwor w Pernem dwyema cztyma kmetoma bratoma wlastyma Hawlowy a drwhemw Waczlowowy z Welessyna w kalprecht y gych budwezym se wssy dyedynu y ss lu- kami y ss tw zwlastye, gesto slowe wytowsska w strzyezowie y ss chrasstynami se wsym, czoz k tomu dworu slussye, malo y mnoho, gedne, ze sme sobye dwa rybnyczky wynymaly w spodny a prossrz- yedny, ale trzyety naysswrchny ten ma gym byty a ony magy sobye znyeho luku wczynyty, a take to wynymagycze, ze kdyby knyez oppat neb klycznyk aneb dery knyez na dwuor przygyel, aby tw mwohl mssy sluzyty, lezety, gyesty, y take konye geho staty bez gych skody: za padessat kop grossuow czystych ssirzyebrnych (sic) Prasskeho razu. A ty penyezye magy nam oppatowy y conuentu swrchumenowany kmetye pod czassem wyplatyty na letnycze, genz nayprwe przydw desset kop grossuow, potom opyet pak ynhed na prnye (sic) wanocze patnaczte kop grossuow, potom opyet na let- nyecze ynhed desset kop gross, potom opyet pak na wanocze ynhed przysstnye patnaczte kop grossuow, a tak ma splnyeno byty nam w tom czassu padessat kop grossuow, s kterehozto dworu prwe meno- waneho Hawel Waczlaw kmetye swrchupsany magy nam platyty, y gych budwczy praweho v roka vmluweneho wyecznye kazde leto na swateho Gyrzye kopu grossuow a pyet gross, a na swateho Hawla kopu grossuow a pyet gross, a kdyz by bernye kralowa przypadla, tehdy magy nam daty gedno trzy gross bernye. Y my Przybisslaw oppat a wesken snatek swrchupsany y nassy buduczy slybugem nassy dobru wyeru bezelty Hablowy Waczlawowy kmetom swrchupsanym y gych budwczym trch a wmluwu swrchupsanu drsyety neprzyeka- zaty, any kteru wieczy gych tyssknuty. Paklyby kdy Hawlowy Wacz- lawowy neb gych buduczym sye tw nelybylo sedyety, magy plnu wuoly y mocz gynemu dobremu a nebo dwyema dobryma ezlowye-
Strana 255
255 koma sedlzkym tymz byehem kalprechzkym w tez prodaty prawo. Na potwrzenye y na sswyedomye wssyech wyeczy y wmluw swrchupsa- nych peczety nassye wlastnye oppatowa a conventsska s nassym dobrym wyedomym y s nassy dobru wuoly k tomu lystu gsme przy- wyessyly. A k tomu ssme przyprossyly nasseho myleho a wrozeneho pana pana Czenka z Wartemberga, tehdy porucznyka syrotkuow panye Gyndrzychowych z Rozemberga, y take aby y na swyedomye tyech wyeczy swrchupsanych wsyech swu peczyet vlastny sswe dobre wuole dobrowolnye podle nassych peczyety k tomuto lystw przywyessyl. Dan gyest tento lyst a psan leta od narozenye syna bozyeho tyssyczyeho cztyrzssteho sestnaczteho na den swateho Rzehorze. Drei an Pergamentstreifen hängende Siegel, a und b in grünem, c in rothem Wachs. a) Ziemlich gross. Ein Abt unbedeckten Hauptes mit dem Stabe in der Rechten und einem Buche in der Linken auf einem mit der fünf- blättrigen Rose gezierten Postamente in gothischer Capelle stehend. — † S. Przyvislai. Abbatis . In . Altovado. b) Das bekannte † S . Conventvs . De. Altovado. c) Guldengross. Einen in vier Felder — je zwei mit einer fünf- blättrigen Rose und zwei andere mit einem am Rande stehenden Balken — getheilten Schild deekt ein Helm mit einem halben Flügel. — St. Czenconis. De . Wartenbrg. CCVII. 1417. 6. December. 0. A0. — Peter von Kropsdorf, Nicolaus von Tattern und der Altrichter Nicolaus von Höritz verheissen dem Abte Pribislaus und dem Convente zu Hohenfurt, dass der Hofmeister Nicolaus zu Nussdorf die von dem Stifte Hohenfurt ausgeliehenen 54 Pfund Prager Silberpfenninge binnen fünf Jahren zurückzahlen werde. Ich Peter von Crophansdorf ich Nyclos von Totträn vnd ich Nyclos altrichter van Hericz ezw der veil hofmeister auf dem Glos- hof wir vergehen vnd tun chunt allen den, die den brief lesent oder herent lesen, daz wir mit guttem villen mit volbedachtem mut mit gesampter hannd ezw der czeit, da wir es wol getun mochten, recht vnd redleich vrrheisen haben dem ebirdigen vnd geistlichen herrn Przibislaus apt dez gotshaus ze Hohenfwrt vnd dem gancz conuent dez egenancz gotshaws wir den erbrn vnd beisen chnet Nyclos, czw der veil hofmeister ezw Nuzdorf, fir fiere vnd fwnfezk phunt gutter silbren phening Pragar myns, die iem dew egenant herren habent breit gelihen in daz paw czw der weil, da er dew weingarten vnd
255 koma sedlzkym tymz byehem kalprechzkym w tez prodaty prawo. Na potwrzenye y na sswyedomye wssyech wyeczy y wmluw swrchupsa- nych peczety nassye wlastnye oppatowa a conventsska s nassym dobrym wyedomym y s nassy dobru wuoly k tomu lystu gsme przy- wyessyly. A k tomu ssme przyprossyly nasseho myleho a wrozeneho pana pana Czenka z Wartemberga, tehdy porucznyka syrotkuow panye Gyndrzychowych z Rozemberga, y take aby y na swyedomye tyech wyeczy swrchupsanych wsyech swu peczyet vlastny sswe dobre wuole dobrowolnye podle nassych peczyety k tomuto lystw przywyessyl. Dan gyest tento lyst a psan leta od narozenye syna bozyeho tyssyczyeho cztyrzssteho sestnaczteho na den swateho Rzehorze. Drei an Pergamentstreifen hängende Siegel, a und b in grünem, c in rothem Wachs. a) Ziemlich gross. Ein Abt unbedeckten Hauptes mit dem Stabe in der Rechten und einem Buche in der Linken auf einem mit der fünf- blättrigen Rose gezierten Postamente in gothischer Capelle stehend. — † S. Przyvislai. Abbatis . In . Altovado. b) Das bekannte † S . Conventvs . De. Altovado. c) Guldengross. Einen in vier Felder — je zwei mit einer fünf- blättrigen Rose und zwei andere mit einem am Rande stehenden Balken — getheilten Schild deekt ein Helm mit einem halben Flügel. — St. Czenconis. De . Wartenbrg. CCVII. 1417. 6. December. 0. A0. — Peter von Kropsdorf, Nicolaus von Tattern und der Altrichter Nicolaus von Höritz verheissen dem Abte Pribislaus und dem Convente zu Hohenfurt, dass der Hofmeister Nicolaus zu Nussdorf die von dem Stifte Hohenfurt ausgeliehenen 54 Pfund Prager Silberpfenninge binnen fünf Jahren zurückzahlen werde. Ich Peter von Crophansdorf ich Nyclos von Totträn vnd ich Nyclos altrichter van Hericz ezw der veil hofmeister auf dem Glos- hof wir vergehen vnd tun chunt allen den, die den brief lesent oder herent lesen, daz wir mit guttem villen mit volbedachtem mut mit gesampter hannd ezw der czeit, da wir es wol getun mochten, recht vnd redleich vrrheisen haben dem ebirdigen vnd geistlichen herrn Przibislaus apt dez gotshaus ze Hohenfwrt vnd dem gancz conuent dez egenancz gotshaws wir den erbrn vnd beisen chnet Nyclos, czw der veil hofmeister ezw Nuzdorf, fir fiere vnd fwnfezk phunt gutter silbren phening Pragar myns, die iem dew egenant herren habent breit gelihen in daz paw czw der weil, da er dew weingarten vnd
Strana 256
256 den hof het pestanden dacz Nuzdorf, vnd ist den erbirdigen vnd geistleichen hiren virsprochen boren, daz iem der egenant Nyclos sul daz egenant gelt in fwmff jaren gancz vnd gor auzrichten. Daz erst jor sul er geben vnvirezogenleich virczeh en phunt phening vnd der nach noch einnander dew wir jare alle jor czehen phunt phe- ning, also daz dew egenant swm verd ganczleich ausgericht fiere vnd funczk phunt phening. Vnd ich egenant Peter van Crophansdorf vnd ich Nyclos von Totträn vnd Nyclos altrichter van Hericz bechennen vns, daz vir vir (sic) daz gelt haben virheissen recht vnd redleich, ob daz gesach, daz der erbern egenant Nyclos in der czeit obging, dez got nicht geb, oder ein andrew iersol in dew egenant sach cham, vie dew genant var, so sullen sew daz egenant gelt haben auf vns van eynem auf den andern vnuerschaidenleich vnd auf allem vnserm gut, daz vir haben in dem lannde ezw Pehemlant oder bo vir daz haben, vir sein lebentig oder tod. Vnd gesach dez als nicht, als der brief lavt, sw virpinden vir vns mit dem gegenberten brief boz dew egenanten herrn in der schach schaden namen ezw Kristen oder czw Juden vnd auch mit potsocht mit nochreisen mit zerung, oder vie der schad genent var, dew sul vir in gancz vnd gor vider- keren vnd oblegen an alle vnser viderred. Vnd van ich Peter van Crophansdorf ich Nyclos van Tottern vnd ich Nyclos van Hericz vnsree eigne insigil nicht haben, sw hab vir fleizschlech den virdigen rot van Hericz gepeten, daz sew ier aignis insigil ezw dem brief habent angehangen czw einer vrkund vnd czewgnuz dez brief in vnd ieren nochummen an schoden. Ven er geben vnd gescriben ist nach Cristi gepurd vierczehen hundert jar dar nach in dem simczehet jare an dem heilig san Nyclos tag. Ein guldengrosses, an einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in schwarzem Wachs. — Eine fünfblättrige Rose. — † Sigillum . Civivm . Op- pidi. De . Heeriez. CCVIII. 1418. 28. September. Krumau. — Ulrich von Rosenberg begnadet die Ein- wohner der Dörfer Kaltenbrunn, Schild, Stein und Schlagel am Rossberg mit dem Rechte, all' ihre bewegliche und unbewegliche Habe wem und wann immer geben und testiren zu können. Wir Vlrich von Rosenberg versehen (sic) vndt thuen khundt offentlich mit dem brieff für vns all vnser erben vnd nachkhommen
256 den hof het pestanden dacz Nuzdorf, vnd ist den erbirdigen vnd geistleichen hiren virsprochen boren, daz iem der egenant Nyclos sul daz egenant gelt in fwmff jaren gancz vnd gor auzrichten. Daz erst jor sul er geben vnvirezogenleich virczeh en phunt phening vnd der nach noch einnander dew wir jare alle jor czehen phunt phe- ning, also daz dew egenant swm verd ganczleich ausgericht fiere vnd funczk phunt phening. Vnd ich egenant Peter van Crophansdorf vnd ich Nyclos von Totträn vnd Nyclos altrichter van Hericz bechennen vns, daz vir vir (sic) daz gelt haben virheissen recht vnd redleich, ob daz gesach, daz der erbern egenant Nyclos in der czeit obging, dez got nicht geb, oder ein andrew iersol in dew egenant sach cham, vie dew genant var, so sullen sew daz egenant gelt haben auf vns van eynem auf den andern vnuerschaidenleich vnd auf allem vnserm gut, daz vir haben in dem lannde ezw Pehemlant oder bo vir daz haben, vir sein lebentig oder tod. Vnd gesach dez als nicht, als der brief lavt, sw virpinden vir vns mit dem gegenberten brief boz dew egenanten herrn in der schach schaden namen ezw Kristen oder czw Juden vnd auch mit potsocht mit nochreisen mit zerung, oder vie der schad genent var, dew sul vir in gancz vnd gor vider- keren vnd oblegen an alle vnser viderred. Vnd van ich Peter van Crophansdorf ich Nyclos van Tottern vnd ich Nyclos van Hericz vnsree eigne insigil nicht haben, sw hab vir fleizschlech den virdigen rot van Hericz gepeten, daz sew ier aignis insigil ezw dem brief habent angehangen czw einer vrkund vnd czewgnuz dez brief in vnd ieren nochummen an schoden. Ven er geben vnd gescriben ist nach Cristi gepurd vierczehen hundert jar dar nach in dem simczehet jare an dem heilig san Nyclos tag. Ein guldengrosses, an einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in schwarzem Wachs. — Eine fünfblättrige Rose. — † Sigillum . Civivm . Op- pidi. De . Heeriez. CCVIII. 1418. 28. September. Krumau. — Ulrich von Rosenberg begnadet die Ein- wohner der Dörfer Kaltenbrunn, Schild, Stein und Schlagel am Rossberg mit dem Rechte, all' ihre bewegliche und unbewegliche Habe wem und wann immer geben und testiren zu können. Wir Vlrich von Rosenberg versehen (sic) vndt thuen khundt offentlich mit dem brieff für vns all vnser erben vnd nachkhommen
Strana 257
257 allen den, die in sehen lössen oder hören lessen, die nun lebent oder hernach khünfftig seind, das für vnss khommen seind die für- sichtigen vnser lieben vnd getrewen zinslewt von Chaltenprun vom Schilt, was vnsers theils da ist, von dem Stain vndt von dem Shleglein vnter dem Rospergk vnd vnss demüettigklich gebetten haben, das wür ihnn ihren erben vndt nachkhommen inwohner vnser vorgenanten dörffer die hernach geschriben freyung vnd gnad geruhten zu verleichen vndt zu geben. Haben wür angesehen darin ihren nutz from vnd fürderung vnd sy mit den hernach geschribenen gnaden genedigklich bedacht vnd begabt haben, bedenckhen, bega- ben vnd begnaden sy auch mit crafft duss brieffs, also dass all inwohner der vorgenanten dörffer, was vnssers theils ist, frauen vnd mann all ihr erben vndt nachkhommen für was all ihr haab, es sey erb oder vorund hab, oder wie dass mit sondern worten genant ist, geben oder schaffen als mit einander oder zayzigen bey gesun- den leib oder am todtpett, wem sy das wöllen vnd verlust, an all vnser vnser erben vndt nachkhommen vnderkomben*) hindernus widerred vndt irrung. Geschech auch, dass jemant auss den vor- genanten derffern ohne geschäfft abgieng mit den todt, es sey fraw oder mann, so soll all sein guet nichts ausgenohmen gefahlen auf sein nechst freund vnser herrschafft an all vnser vnd vnser nach- khommen vnd erben widerred vnd irrung. Geschech auch, das jemant auss den vorgenannten dörffern abgieng mit den tod vnd khünd hinter ihm liess, die eheliche jahr nicht erlangt hetten, so soll all ihr haab an allen abschlag in das waysenbuch verschriben werden vndt von dem, die sich der waysen haab vnterwinden, ver- bürgt werden, das den waisen ihr haab vnd guett gentzlich behalten vnd vnuerthann beleib. Wär auch das ein waiss sturb, so soll sein theil auf die andern lebendigen gefahlen. Wär auch das die waisen all sturben, ehe das die ehelichen jahren khommen , so soll all ihr haab dahin gefahlen, wem sy ihr vatter geschafft hat. Hett auch ihr vatter nicht darumb geschafft, so soll all ihr haab vnser herrschafft auf ihr nechst freund gefahlen, zu derselben haab wür noch vnser erben vnd nachkhommen khein recht niht haben noch haben sollen. Die vhrshundt allen obgeschriebenen sachen haben wür vnd bey vans zu zeügnuse der edel herr herr Czenko von Wesele genant von "vnterthanen" hat eine andere vidimirte Abschrift. Fontes. Abth. Il. Bd. XXIII. 17
257 allen den, die in sehen lössen oder hören lessen, die nun lebent oder hernach khünfftig seind, das für vnss khommen seind die für- sichtigen vnser lieben vnd getrewen zinslewt von Chaltenprun vom Schilt, was vnsers theils da ist, von dem Stain vndt von dem Shleglein vnter dem Rospergk vnd vnss demüettigklich gebetten haben, das wür ihnn ihren erben vndt nachkhommen inwohner vnser vorgenanten dörffer die hernach geschriben freyung vnd gnad geruhten zu verleichen vndt zu geben. Haben wür angesehen darin ihren nutz from vnd fürderung vnd sy mit den hernach geschribenen gnaden genedigklich bedacht vnd begabt haben, bedenckhen, bega- ben vnd begnaden sy auch mit crafft duss brieffs, also dass all inwohner der vorgenanten dörffer, was vnssers theils ist, frauen vnd mann all ihr erben vndt nachkhommen für was all ihr haab, es sey erb oder vorund hab, oder wie dass mit sondern worten genant ist, geben oder schaffen als mit einander oder zayzigen bey gesun- den leib oder am todtpett, wem sy das wöllen vnd verlust, an all vnser vnser erben vndt nachkhommen vnderkomben*) hindernus widerred vndt irrung. Geschech auch, dass jemant auss den vor- genanten derffern ohne geschäfft abgieng mit den todt, es sey fraw oder mann, so soll all sein guet nichts ausgenohmen gefahlen auf sein nechst freund vnser herrschafft an all vnser vnd vnser nach- khommen vnd erben widerred vnd irrung. Geschech auch, das jemant auss den vorgenannten dörffern abgieng mit den tod vnd khünd hinter ihm liess, die eheliche jahr nicht erlangt hetten, so soll all ihr haab an allen abschlag in das waysenbuch verschriben werden vndt von dem, die sich der waysen haab vnterwinden, ver- bürgt werden, das den waisen ihr haab vnd guett gentzlich behalten vnd vnuerthann beleib. Wär auch das ein waiss sturb, so soll sein theil auf die andern lebendigen gefahlen. Wär auch das die waisen all sturben, ehe das die ehelichen jahren khommen , so soll all ihr haab dahin gefahlen, wem sy ihr vatter geschafft hat. Hett auch ihr vatter nicht darumb geschafft, so soll all ihr haab vnser herrschafft auf ihr nechst freund gefahlen, zu derselben haab wür noch vnser erben vnd nachkhommen khein recht niht haben noch haben sollen. Die vhrshundt allen obgeschriebenen sachen haben wür vnd bey vans zu zeügnuse der edel herr herr Czenko von Wesele genant von "vnterthanen" hat eine andere vidimirte Abschrift. Fontes. Abth. Il. Bd. XXIII. 17
Strana 258
258 Wartenberg vnser insigel an den brieff gehangen. Der geben ist zu Crummaw nach Christi geburth vierzechenhundert jahr darnach in den achtzehenhenden (sic) jahr des mitwochens an St. Wences- laus tag. Inserirt in die Bestätigungsurkunde durch Peter von Rosenberg ddo. Krumau „w vtery po kwietne nedely“ 1500. CCIX. 1423. 3. Jänner. O. A0. — Wilhelm von Potenstein und Ulrich von Rosenberg legen die zwischen dem Stricitzer Pfarrer Sigmund und dem Jan Hruoza von Wlhlaw wegen des Temeliner Zinses obwaltende Streitigkeit bei. Ja Jan Hruoza z Wlhlaw wyznawam tiemto listem obecznie wssem, ze mye vrozeny pany pan Oldrzich z Rozmberka a pan Wilem s Potenstayna smuluwili s poocztywym knyezem Zigmundem ffararzem z Strezicz o ty wsseczky wieczi, kterez su bily mezi namy pro ursk Temelinsky, gessto slussie k kostelu Strczyczkemu u w Temelynye tak konecznye, z mne z toho nema wiecz vpomy- naty, a ja take nemam wiecze gemu czynity zadnich nesnazi na tom vrocze kostelnyem w Temelynie, ale mam gemu wydawati skutecznie na kazdy rok cztyrzi kopy platu rozdyelnye ste wsy, y hned poczna na swateho Gyrzie naiprw przisstieho dwie kopie a na swateho Hawla tolikez a tak wzdy dale tak dluho, dokudzby sam knyez Zig- mund przedepsany v kostela nesediel aneb sweho niektereho namiestka neposadil. Ale kdyz sam v kostela sede neb namiestka sweho posady, tehdy ja nemam gemu nyczymz przekazety na tom vrocze any slowem any skutkem, ale kniez Zigmund czastopsany ma wibieraty ten vrok in Temelynie, anebo namiestek geho podle swich istow kostelnich a sweho prawa, iakoz su prwe wibierali geho prze- dezi. A take knyez Zigmund przedpsany nema na mie dale sahaty, any na ty lidy w Temelynie, any ja take na nyei mymo ty listy stare, kterzy su na to z wlastnye vczynyeny. Paklibich ya toho neuczynyl, ezoz gest przedepsano, tehda vrozeny pan Oldrzich z Rozmberka ma plnu mocz w ten kostelny plat se vwazaty, a knyezi Zigmundowi czastopsanemu neb namiestkom geho toho platu dopomahaty, a ja w tom se protywity nemam any rzeczi any skutkem. Tomu na pewnost swu wlastny peczet prziwiesil sem k tomutu listu a pro dalssie swiedomie prosil sem vrozenich panow pana Oldrzicha z Rozmberka a pana Wilema s Potenstayna vmluwczi nassich, ze su na swiedomie
258 Wartenberg vnser insigel an den brieff gehangen. Der geben ist zu Crummaw nach Christi geburth vierzechenhundert jahr darnach in den achtzehenhenden (sic) jahr des mitwochens an St. Wences- laus tag. Inserirt in die Bestätigungsurkunde durch Peter von Rosenberg ddo. Krumau „w vtery po kwietne nedely“ 1500. CCIX. 1423. 3. Jänner. O. A0. — Wilhelm von Potenstein und Ulrich von Rosenberg legen die zwischen dem Stricitzer Pfarrer Sigmund und dem Jan Hruoza von Wlhlaw wegen des Temeliner Zinses obwaltende Streitigkeit bei. Ja Jan Hruoza z Wlhlaw wyznawam tiemto listem obecznie wssem, ze mye vrozeny pany pan Oldrzich z Rozmberka a pan Wilem s Potenstayna smuluwili s poocztywym knyezem Zigmundem ffararzem z Strezicz o ty wsseczky wieczi, kterez su bily mezi namy pro ursk Temelinsky, gessto slussie k kostelu Strczyczkemu u w Temelynye tak konecznye, z mne z toho nema wiecz vpomy- naty, a ja take nemam wiecze gemu czynity zadnich nesnazi na tom vrocze kostelnyem w Temelynie, ale mam gemu wydawati skutecznie na kazdy rok cztyrzi kopy platu rozdyelnye ste wsy, y hned poczna na swateho Gyrzie naiprw przisstieho dwie kopie a na swateho Hawla tolikez a tak wzdy dale tak dluho, dokudzby sam knyez Zig- mund przedepsany v kostela nesediel aneb sweho niektereho namiestka neposadil. Ale kdyz sam v kostela sede neb namiestka sweho posady, tehdy ja nemam gemu nyczymz przekazety na tom vrocze any slowem any skutkem, ale kniez Zigmund czastopsany ma wibieraty ten vrok in Temelynie, anebo namiestek geho podle swich istow kostelnich a sweho prawa, iakoz su prwe wibierali geho prze- dezi. A take knyez Zigmund przedpsany nema na mie dale sahaty, any na ty lidy w Temelynie, any ja take na nyei mymo ty listy stare, kterzy su na to z wlastnye vczynyeny. Paklibich ya toho neuczynyl, ezoz gest przedepsano, tehda vrozeny pan Oldrzich z Rozmberka ma plnu mocz w ten kostelny plat se vwazaty, a knyezi Zigmundowi czastopsanemu neb namiestkom geho toho platu dopomahaty, a ja w tom se protywity nemam any rzeczi any skutkem. Tomu na pewnost swu wlastny peczet prziwiesil sem k tomutu listu a pro dalssie swiedomie prosil sem vrozenich panow pana Oldrzicha z Rozmberka a pana Wilema s Potenstayna vmluwczi nassich, ze su na swiedomie
Strana 259
259 swe wlastnie peczety naprzed prziwiesity kazal k tomuto listu. Genz gest dan leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztyrzsteho trzy- mezczietmeho leta, tu nedieli przed bozym krztyenym m. Drei an Pergamentstreifen befestigte Siegel, a und b in rothem Wachs. a) Ziemlich gross. Zwischen gothischen Pfeilerspitzen ein Schild mit einer Rose, worüber ein Helm mit eben solcher Zierde. — Sigillvm . Vlriei. De. Rosenbergh. b) Klein ; ein Schild mit drei schief liegenden Balken, worüber ein Helm mit einem Hirschgeweih. — S. Wilhelmi. Pot . . . ain (schlecht abgedruekt). c) Klein, in schwarzem Wachs. Ein Schild mit einem Gitter oder Rost. — † S . Jan . Hrvz . Z. Wlhlaw. CCX. 1425. 7. August. 0. A0. — Temel Smyd, Bürger zu Höritz, gibt dem Pfarrer Johann ebendaselbet und dessen Nachfolgern den Johanneshof in Schestau gegen Abhaltung eines ewigen Jahrtages zu Eigen. Ich Temel Smyd purger zu Höricz bekenn vnd tue kund offen leich mit dem brieff allen den, die in lesen oder horen lesen, daz ich mit wolbedachten mut mit guter vorbetrachtung vnd mit gütlichen willen meiner negsten freund zu den czeiten, da ich es wol getun macht, meinn hoff ezu Zestaw, der genant ist Johanns hoff, mit aller seiner zugehorung nichts ausgenomen, der da czinnst ein gancz jar ain schok grosser, halb auf sand Gallen tag vnd halb auf sand Jorigen tag, vnd meim gnedigen herren Vlreichen von Rosen- bergh vnd seinen eriben zu trewer hannt in der landtauel ligt, des ich sein brieff dorauf hab, dem erberigen herren Johannsen pharrer zu Hericz vnd allen seinen nachkemunden pharrern zu Horicz ver- schaft vnd geben hab mit sampt den briefen, die ich von meim gnedigen herren von Rosenbergh vnd von Hanzlein von Zestaw, von dem ich den hoff khawft hab, daruber hab. Verschaff vnd gib auch die ledikleich mit kraft des briefs lauterleich durich gotes willen meiner zel vnd allen meinen vorfordern zelen ze hilf vnd ze trost czu hail vnd zu zelden also beschaidenleich, daz der pharrer, der yeczund zu Hericz ist, vnd all ander pharrer die in kunftigen czeiten da werden, hinfür ewikleich all jar mir vnd allen meinen vorfordern ein dinst haben vnd begen schullen auf sand Gallen tag, vigilig singen mit newn leezen vnd den andern tag des margens ein zelampt singen, darvnder sechs mess gelesen schullen werden. Vnd der pharrer daselbst schol meiner vnd meiner vorfordern zel gedechtig 17*
259 swe wlastnie peczety naprzed prziwiesity kazal k tomuto listu. Genz gest dan leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztyrzsteho trzy- mezczietmeho leta, tu nedieli przed bozym krztyenym m. Drei an Pergamentstreifen befestigte Siegel, a und b in rothem Wachs. a) Ziemlich gross. Zwischen gothischen Pfeilerspitzen ein Schild mit einer Rose, worüber ein Helm mit eben solcher Zierde. — Sigillvm . Vlriei. De. Rosenbergh. b) Klein ; ein Schild mit drei schief liegenden Balken, worüber ein Helm mit einem Hirschgeweih. — S. Wilhelmi. Pot . . . ain (schlecht abgedruekt). c) Klein, in schwarzem Wachs. Ein Schild mit einem Gitter oder Rost. — † S . Jan . Hrvz . Z. Wlhlaw. CCX. 1425. 7. August. 0. A0. — Temel Smyd, Bürger zu Höritz, gibt dem Pfarrer Johann ebendaselbet und dessen Nachfolgern den Johanneshof in Schestau gegen Abhaltung eines ewigen Jahrtages zu Eigen. Ich Temel Smyd purger zu Höricz bekenn vnd tue kund offen leich mit dem brieff allen den, die in lesen oder horen lesen, daz ich mit wolbedachten mut mit guter vorbetrachtung vnd mit gütlichen willen meiner negsten freund zu den czeiten, da ich es wol getun macht, meinn hoff ezu Zestaw, der genant ist Johanns hoff, mit aller seiner zugehorung nichts ausgenomen, der da czinnst ein gancz jar ain schok grosser, halb auf sand Gallen tag vnd halb auf sand Jorigen tag, vnd meim gnedigen herren Vlreichen von Rosen- bergh vnd seinen eriben zu trewer hannt in der landtauel ligt, des ich sein brieff dorauf hab, dem erberigen herren Johannsen pharrer zu Hericz vnd allen seinen nachkemunden pharrern zu Horicz ver- schaft vnd geben hab mit sampt den briefen, die ich von meim gnedigen herren von Rosenbergh vnd von Hanzlein von Zestaw, von dem ich den hoff khawft hab, daruber hab. Verschaff vnd gib auch die ledikleich mit kraft des briefs lauterleich durich gotes willen meiner zel vnd allen meinen vorfordern zelen ze hilf vnd ze trost czu hail vnd zu zelden also beschaidenleich, daz der pharrer, der yeczund zu Hericz ist, vnd all ander pharrer die in kunftigen czeiten da werden, hinfür ewikleich all jar mir vnd allen meinen vorfordern ein dinst haben vnd begen schullen auf sand Gallen tag, vigilig singen mit newn leezen vnd den andern tag des margens ein zelampt singen, darvnder sechs mess gelesen schullen werden. Vnd der pharrer daselbst schol meiner vnd meiner vorfordern zel gedechtig 17*
Strana 260
260 sein vnd die in dem ampt den leuten enphelhen in ir gemain peet. Awer das liecht zu dem egenanten dinst schullen die czehleut von dem czehampt ausrichten ewikleichen, wenn ich dem czehampt darumb hab genug getan. Auch scholl der pharrer daselbt zuben briestern, die daselbst mess werden haben, igleichen zu yedem dinst ein grossen geben vnd dem mezner ain grossen vnd zuben armen leuten vor der kirchen zu aim phenning geben mit der schepfen ze Horicz gwissen. Wer auch daz ein pharrer in dem dinst, als vor begrifen ist, saumig wär vnd liess den abgen oder nicht tet, als vor beschriben stet, darumb mügen in die schephen wol manen, daz er den dinst für sich halt als vor beschriben stet. Wolt dann der pharrer des nicht tun, so mügen sich die schephen ze Horicz des hofs vnd des czinnss zu Zestaw vnderwinden vnd auff den czinns mit des pharrer von Horicz wissen selb ein dinst verpringen vnd haben in aller der weis, als oben begriffen ist; daz mügen die schephen tuen, all die weil sich ein pharrer des dinsts, als oben geschriben stet, nicht verfahren wolt; all die weil awer ein pharrer den dinst halt vnd halten wil, schull die schephen dem pharrer in dem hoff vnd innss chain infal vnd irrung nicht tuen, wenn sy des chainen gewalt aoch recht nicht haben. Allen obgeschriben sachen ze vrkund vnd ze zeugnuss hab ich gepeten die ersamen vnd weisen schephen des markts ze Horicz, das sy irs markts insigil an meiner stat, vnd die erberen hern Mathesen pharrer vnd techant zu Crumpnaw hern Johannsen pharrer ze Sronipcz vnd den erbern Buzken von Ruben purkrafen ze Crumpnaw, daz sy ire insigel ze zeugnuss dem brief haben angehanngen. Der gegeben ist nach Christi gepurd viercze- henhundert jar dornach in dem funff vnd ezwainczkisten jar des eritags vor sand Lorenczen tag des lieben martrer. Vier, an Pergamentstreifen hängende Siegel in schwarzem Wachs. a) Das bekannte † Sigillum . Ciuivm . Oppidi . Heericz. b) Nicht sehr gross, beschädigt. St. Veit. — † S. Mathie . . . Krvmnaw. c) Klein, schlechter Abdruck. St. Nicolaus? — S . Johannis . Plebani . De . Stropnicz. d) Klein; ein Schild mit einem dem Zeichen der Harach ähnlichen Zeichen, darüber ein Helm mit hirschgeweihartiger Zierde. — S . Bvzkonis . De . Rowny.
260 sein vnd die in dem ampt den leuten enphelhen in ir gemain peet. Awer das liecht zu dem egenanten dinst schullen die czehleut von dem czehampt ausrichten ewikleichen, wenn ich dem czehampt darumb hab genug getan. Auch scholl der pharrer daselbt zuben briestern, die daselbst mess werden haben, igleichen zu yedem dinst ein grossen geben vnd dem mezner ain grossen vnd zuben armen leuten vor der kirchen zu aim phenning geben mit der schepfen ze Horicz gwissen. Wer auch daz ein pharrer in dem dinst, als vor begrifen ist, saumig wär vnd liess den abgen oder nicht tet, als vor beschriben stet, darumb mügen in die schephen wol manen, daz er den dinst für sich halt als vor beschriben stet. Wolt dann der pharrer des nicht tun, so mügen sich die schephen ze Horicz des hofs vnd des czinnss zu Zestaw vnderwinden vnd auff den czinns mit des pharrer von Horicz wissen selb ein dinst verpringen vnd haben in aller der weis, als oben begriffen ist; daz mügen die schephen tuen, all die weil sich ein pharrer des dinsts, als oben geschriben stet, nicht verfahren wolt; all die weil awer ein pharrer den dinst halt vnd halten wil, schull die schephen dem pharrer in dem hoff vnd innss chain infal vnd irrung nicht tuen, wenn sy des chainen gewalt aoch recht nicht haben. Allen obgeschriben sachen ze vrkund vnd ze zeugnuss hab ich gepeten die ersamen vnd weisen schephen des markts ze Horicz, das sy irs markts insigil an meiner stat, vnd die erberen hern Mathesen pharrer vnd techant zu Crumpnaw hern Johannsen pharrer ze Sronipcz vnd den erbern Buzken von Ruben purkrafen ze Crumpnaw, daz sy ire insigel ze zeugnuss dem brief haben angehanngen. Der gegeben ist nach Christi gepurd viercze- henhundert jar dornach in dem funff vnd ezwainczkisten jar des eritags vor sand Lorenczen tag des lieben martrer. Vier, an Pergamentstreifen hängende Siegel in schwarzem Wachs. a) Das bekannte † Sigillum . Ciuivm . Oppidi . Heericz. b) Nicht sehr gross, beschädigt. St. Veit. — † S. Mathie . . . Krvmnaw. c) Klein, schlechter Abdruck. St. Nicolaus? — S . Johannis . Plebani . De . Stropnicz. d) Klein; ein Schild mit einem dem Zeichen der Harach ähnlichen Zeichen, darüber ein Helm mit hirschgeweihartiger Zierde. — S . Bvzkonis . De . Rowny.
Strana 261
261 CCXI. 1433. 2. Mat. 0. A0. — Ulrich genannt Weseler von Reichenau verkauft dem Johann von Tyche einen Hof in Neudorf um acht Schock Prager Silbergroschen Ja Oldrzich rzeczeny Weselerz z Rychnowa wiznawam tyemto ystem obecznye wssem, ktoz gey vzrzie neb cztucze slyssety budu, ze z dobrym rozmislem a s plnym potazem swich przatel prodal sem dwuor y pustotu w Kondraczi, kterizto dwuor gest proty Cztwerowu dworu, a na tom giz gmenowanem dworze sedy gmenowany czlowiek Hanzl Trop, kteryzto ma platyti a dawaty rozdyelnye na swateho Gyrzie dwa a puol kopy grossuow bez dwu peniezi a na swateho Hawla tolykez, a ten naprzedpsany dwuor y s platem, s lukamy, s lesy, s potoky, y se wssim przislus- sentwim, czoz ktomu dworu przislussye, tu sobie any swim budu- czim nycz nezuostwuge a to ku prawemu panstwi a diedicztwi slowutnemu panossy Janowi rzeczeny Pracze z Tyche za osm kop grossuow dobrych czistich strziebrnych razu Prazskeho, kterezto giz psane penieze dal my gest a zaplatil czele a vplnye peniezi czistymy hotowimy. A ten giz gmenowany plat, to gest eztirzi a kopa bedwu (sic) peniezi y s dworem se wssim przislussenstwim ja Oldrzich naprzed psany gistecz a zprawcze a my wedle myeho Gy- rzik z Gedlnicze a Wilem z Zumberka rukoymye y zprawcze snym y zan slibugem wsiczkny spoleczny ruku nerozdielnu, wieru nassy czistu bezewssye zle lsti czastopsany dwuor y s platem y se wssim przislussenstwim toho dworu wierziteli nassemu nadepsanemu zpra- wity a wiswobodyty przed wieny przed syrotky przed zapisi wsse- likagymy krzestyanskymy neb zydowskymy, a konecznye przed kazdim czlowiekem, kterehoz kolywiel (sic) stawu, neb rzadu bil duchownyeho neb swietskeho a prwnie, neb druhe a konecznye trzetye suche dny od napomenutye Jana czastopsaneho nebo geho buduczich nayblizssye gemu ten dwuor y s platem y se wssym przi- slussenstwim wedsky zemske wlozity y k prawemu dyedicztwi a panstwi, a nebo aczby desk nebilo tak vgistiti a vpewnyti, yakz obecznye pany rytyerzi panosse zemie Czeske sobie vgistiowati a vpewnyowati budu. Paklibichme toho dworu y s platem y se wssym przislussenstwim zprawiti a wiswobodity nemohly, tak yakz prze- depsano gest, tehdy y hned na tak dobrych dyedynach na swobod-
261 CCXI. 1433. 2. Mat. 0. A0. — Ulrich genannt Weseler von Reichenau verkauft dem Johann von Tyche einen Hof in Neudorf um acht Schock Prager Silbergroschen Ja Oldrzich rzeczeny Weselerz z Rychnowa wiznawam tyemto ystem obecznye wssem, ktoz gey vzrzie neb cztucze slyssety budu, ze z dobrym rozmislem a s plnym potazem swich przatel prodal sem dwuor y pustotu w Kondraczi, kterizto dwuor gest proty Cztwerowu dworu, a na tom giz gmenowanem dworze sedy gmenowany czlowiek Hanzl Trop, kteryzto ma platyti a dawaty rozdyelnye na swateho Gyrzie dwa a puol kopy grossuow bez dwu peniezi a na swateho Hawla tolykez, a ten naprzedpsany dwuor y s platem, s lukamy, s lesy, s potoky, y se wssim przislus- sentwim, czoz ktomu dworu przislussye, tu sobie any swim budu- czim nycz nezuostwuge a to ku prawemu panstwi a diedicztwi slowutnemu panossy Janowi rzeczeny Pracze z Tyche za osm kop grossuow dobrych czistich strziebrnych razu Prazskeho, kterezto giz psane penieze dal my gest a zaplatil czele a vplnye peniezi czistymy hotowimy. A ten giz gmenowany plat, to gest eztirzi a kopa bedwu (sic) peniezi y s dworem se wssim przislussenstwim ja Oldrzich naprzed psany gistecz a zprawcze a my wedle myeho Gy- rzik z Gedlnicze a Wilem z Zumberka rukoymye y zprawcze snym y zan slibugem wsiczkny spoleczny ruku nerozdielnu, wieru nassy czistu bezewssye zle lsti czastopsany dwuor y s platem y se wssim przislussenstwim toho dworu wierziteli nassemu nadepsanemu zpra- wity a wiswobodyty przed wieny przed syrotky przed zapisi wsse- likagymy krzestyanskymy neb zydowskymy, a konecznye przed kazdim czlowiekem, kterehoz kolywiel (sic) stawu, neb rzadu bil duchownyeho neb swietskeho a prwnie, neb druhe a konecznye trzetye suche dny od napomenutye Jana czastopsaneho nebo geho buduczich nayblizssye gemu ten dwuor y s platem y se wssym przi- slussenstwim wedsky zemske wlozity y k prawemu dyedicztwi a panstwi, a nebo aczby desk nebilo tak vgistiti a vpewnyti, yakz obecznye pany rytyerzi panosse zemie Czeske sobie vgistiowati a vpewnyowati budu. Paklibichme toho dworu y s platem y se wssym przislussenstwim zprawiti a wiswobodity nemohly, tak yakz prze- depsano gest, tehdy y hned na tak dobrych dyedynach na swobod-
Strana 262
262 nych swich czistich tolikez a trzetynu wisse stupiti slybugem czasto- psanemu Janowi neb geho buducžim, a to take gemu zprawity a wiswobodyti, wedsky zemske wloziti neb vtwrdyti a vpewnyti sly- bugem rzadem przedepsanym. Paklihichme wssech wieczi przede- psanich nevezinily, tak yakoz swrchupsano gest, tehdi geden z nas rukoymi przedepsanych, kterizbi nayprwe napomenut byl nassym wierzitelem listem neb poslem geho , geden na druheho nevkazuge any se gynym wymluwage, mame y slybugem geden z nas s gednyem pacholkem a se dwiema konyoma ynhed sam swim ziwotem wgeti, a nebo miesto sebe panossy rzadu rytierzskeho poslaty do miesta do Hradcze Gindrzichowa do domu czteneho hospodarze, tu kdezby nam wierzitelem nassym nadopsanym listem neb poslem geho bylo vka- zano, w to obeczne lezenye, yakz zemie Czesska zo prawo ma, a tu vstawicznye lezeti, a odtud nayzadne prawo newigezdyeti any wyniknuty, dokawadzbychom wssech wieczi przedepsanych newi- plnyli doczela a vplnye. A kdizby mynulo czrnadezte dny od napo- menutye k tomu lezeny rownye porzad cztucze, lezmy neb ne lezmy a kdizbich me gesstye wssech wieczi naprzed psanich vplnye ne- splnyly, tehdy y hned wierzitely nassemu czasstopsanemu dawame plnu mocz tyemto listem y prawo plne osm kop grossuow hlawnich peniez a trzetynu wisse wziety a wiwierziti w Krzestyanech neb w Zidech na nassy wssech sskodu spoleczny a wsseczky sskody pro- nasse nesplnyenie wzate, a dobrym swiedomym vkazane zaplatity slybugem wierzi nassemu czastopsanemu z lezenye newichazegicz any kterak wynykagicze vplnye penyezi hotowymy. A vmrzellyby kto z nas rukoymy w to czasu, tehdi my zywi zuostaly w gednom mie- syeczi nayblizssyem od smrty toho vmrleho rownie porzad cztucze k sobye w tez rukogemstwie przistawity slybugem gyneho tak dobreho a mowiteho, a list tento w taz slowa obnowiti pod lezenym swrchu- psanym. A protywillybi se kdo z nas rukoymy swrchupsanich w czem tomuto listu, kterimzkoly obiczegem to ma beyti pro ty geho czty a wierze, ale ne tomuto listu ku pohorsseny. A kdozbi kolywiek tento list gmiel s Yanowu dobru woly, ten ma tez prawo y tuz mocz ke wssem wieczem w tomto listu popsanym yakezto on sam. Tomuto na swie a lepssy gistost w tomto listu popsanu my wssiczkny gistecz y rukoymie nadepsane peczety swe wlastnie s dobrym nassym wie- domym prziwyesyti gsme kazaly k tomuto listu. Genz gest dan a psan leta od narozenye syna bozieho tisicz cztyrzista [trzide-
262 nych swich czistich tolikez a trzetynu wisse stupiti slybugem czasto- psanemu Janowi neb geho buducžim, a to take gemu zprawity a wiswobodyti, wedsky zemske wloziti neb vtwrdyti a vpewnyti sly- bugem rzadem przedepsanym. Paklihichme wssech wieczi przede- psanich nevezinily, tak yakoz swrchupsano gest, tehdi geden z nas rukoymi przedepsanych, kterizbi nayprwe napomenut byl nassym wierzitelem listem neb poslem geho , geden na druheho nevkazuge any se gynym wymluwage, mame y slybugem geden z nas s gednyem pacholkem a se dwiema konyoma ynhed sam swim ziwotem wgeti, a nebo miesto sebe panossy rzadu rytierzskeho poslaty do miesta do Hradcze Gindrzichowa do domu czteneho hospodarze, tu kdezby nam wierzitelem nassym nadopsanym listem neb poslem geho bylo vka- zano, w to obeczne lezenye, yakz zemie Czesska zo prawo ma, a tu vstawicznye lezeti, a odtud nayzadne prawo newigezdyeti any wyniknuty, dokawadzbychom wssech wieczi przedepsanych newi- plnyli doczela a vplnye. A kdizby mynulo czrnadezte dny od napo- menutye k tomu lezeny rownye porzad cztucze, lezmy neb ne lezmy a kdizbich me gesstye wssech wieczi naprzed psanich vplnye ne- splnyly, tehdy y hned wierzitely nassemu czasstopsanemu dawame plnu mocz tyemto listem y prawo plne osm kop grossuow hlawnich peniez a trzetynu wisse wziety a wiwierziti w Krzestyanech neb w Zidech na nassy wssech sskodu spoleczny a wsseczky sskody pro- nasse nesplnyenie wzate, a dobrym swiedomym vkazane zaplatity slybugem wierzi nassemu czastopsanemu z lezenye newichazegicz any kterak wynykagicze vplnye penyezi hotowymy. A vmrzellyby kto z nas rukoymy w to czasu, tehdi my zywi zuostaly w gednom mie- syeczi nayblizssyem od smrty toho vmrleho rownie porzad cztucze k sobye w tez rukogemstwie przistawity slybugem gyneho tak dobreho a mowiteho, a list tento w taz slowa obnowiti pod lezenym swrchu- psanym. A protywillybi se kdo z nas rukoymy swrchupsanich w czem tomuto listu, kterimzkoly obiczegem to ma beyti pro ty geho czty a wierze, ale ne tomuto listu ku pohorsseny. A kdozbi kolywiek tento list gmiel s Yanowu dobru woly, ten ma tez prawo y tuz mocz ke wssem wieczem w tomto listu popsanym yakezto on sam. Tomuto na swie a lepssy gistost w tomto listu popsanu my wssiczkny gistecz y rukoymie nadepsane peczety swe wlastnie s dobrym nassym wie- domym prziwyesyti gsme kazaly k tomuto listu. Genz gest dan a psan leta od narozenye syna bozieho tisicz cztyrzista [trzide-
Strana 263
263 zateho trzetieho in sobotu den swateho Zikmunda muczedlnika bozieho]*). Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende, schlecht abgedruckte Sie- gel in grünem Wachs. a) Das Siegel des Ulrich Weselerz, an dem weder Zeichen noch Umschrift mehr kennbar ist. b) Ein Schild mit nicht zu erken- nendem Zeichen. — † S . Geo . . . nec. c) Das Siegel Wilhelms von Žum- berk fehlt. CCXII. 1433. 10. Juli. O. A0. — Ulrich von Rosenberg verkauft dem Abte Sigiemund und den Religiosen in Hohenfurt eilf Schock fünfzig-Groschen zwei Pfenninge Zinse in dem Dorfe Hermannschlag um 118 Schock 24 Groschen und einen Pfenning Prager Münze. Nos Vlricus de Rosenberg tenore presencium vniuersis et sin- gulis profitemur, quia sana cum deliberacione fidelium nostrorum consilio attendente vendidimus vndecim sexagenas grossorum quin- quaginta grossos duos denarios census annui in villa nostra Kurzim cum omni iurisdiccione, agris cultis et incultis censibus emendis honoranciis robotis pascuis pratis comunitatibus singulisque prouen- tibus iuribus et pertinenciis et pleno dominio et libertate, prout soli tenuimus, sie quod nec pro nobis aut nostris successoribus in eadem villa et eius incolis iam condescensis aliquid iuris reliquimus, sed in toto vendidimus wenerabili patri domino Sigismundo abbati et reli- giosis suis et fratribus monasterii nostri in Altouado vero et iusto vendicionis titulo pro centum decem et octo sexagenis viginti quatuor grossis minus vno denario monete Pragensis iure hereditario ad habendum tenendum regendum possidendum vtifruendum libere et pacifice perpetuis temporibus, prout nosmet et antecessores nostri eandem villam huc usque libere et quiete dinoscimur tenuisse, et pro eadem willa Kurzim a prefatis abbate et conuentu monasterii nostri in Altouado recepimus omnes predictas peractas peccunias nos Vlri- cus de Rosenberg antedictus. Eadem igitur bona nos Vlricus de Rosenbergh, Mathias Wissnye de Wietrznye, Chwal de Chmelni protune castri Crupnaw purgrauius, et Petrus de Dluha protunc castri Welessin purgrauius, fideiussores pro et cum ipso domino Vlrico predicto de Rosenbergh omnes indiuisa manu fide nostra bona *) Diese eingeklammerte Stelle scheint von einer zweiten Hand geschrieben zu sein.
263 zateho trzetieho in sobotu den swateho Zikmunda muczedlnika bozieho]*). Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende, schlecht abgedruckte Sie- gel in grünem Wachs. a) Das Siegel des Ulrich Weselerz, an dem weder Zeichen noch Umschrift mehr kennbar ist. b) Ein Schild mit nicht zu erken- nendem Zeichen. — † S . Geo . . . nec. c) Das Siegel Wilhelms von Žum- berk fehlt. CCXII. 1433. 10. Juli. O. A0. — Ulrich von Rosenberg verkauft dem Abte Sigiemund und den Religiosen in Hohenfurt eilf Schock fünfzig-Groschen zwei Pfenninge Zinse in dem Dorfe Hermannschlag um 118 Schock 24 Groschen und einen Pfenning Prager Münze. Nos Vlricus de Rosenberg tenore presencium vniuersis et sin- gulis profitemur, quia sana cum deliberacione fidelium nostrorum consilio attendente vendidimus vndecim sexagenas grossorum quin- quaginta grossos duos denarios census annui in villa nostra Kurzim cum omni iurisdiccione, agris cultis et incultis censibus emendis honoranciis robotis pascuis pratis comunitatibus singulisque prouen- tibus iuribus et pertinenciis et pleno dominio et libertate, prout soli tenuimus, sie quod nec pro nobis aut nostris successoribus in eadem villa et eius incolis iam condescensis aliquid iuris reliquimus, sed in toto vendidimus wenerabili patri domino Sigismundo abbati et reli- giosis suis et fratribus monasterii nostri in Altouado vero et iusto vendicionis titulo pro centum decem et octo sexagenis viginti quatuor grossis minus vno denario monete Pragensis iure hereditario ad habendum tenendum regendum possidendum vtifruendum libere et pacifice perpetuis temporibus, prout nosmet et antecessores nostri eandem villam huc usque libere et quiete dinoscimur tenuisse, et pro eadem willa Kurzim a prefatis abbate et conuentu monasterii nostri in Altouado recepimus omnes predictas peractas peccunias nos Vlri- cus de Rosenberg antedictus. Eadem igitur bona nos Vlricus de Rosenbergh, Mathias Wissnye de Wietrznye, Chwal de Chmelni protune castri Crupnaw purgrauius, et Petrus de Dluha protunc castri Welessin purgrauius, fideiussores pro et cum ipso domino Vlrico predicto de Rosenbergh omnes indiuisa manu fide nostra bona *) Diese eingeklammerte Stelle scheint von einer zweiten Hand geschrieben zu sein.
Strana 264
264 omni sine dolo volentes dictum abbatem eius et conuentum in huismodi (sic) empcione certos ac securos reddere promittimus, a data pre- sencium ad sex annos continue reuoluendos disbrigare et libertare ante omnes orphanos ante queuis dotalicia ante omnem hominem status cuiuslibet impetentem uel impetere volentem et fideliter ipsis sex annis expletis et decursis in primis quatuor temporibus tunc venientibus aut finaliter in secundus quatuor temporibus proxime tunc sequentibus prefatis abbati suis et fratribus conuentus mona- sterii nostri in Altouado intabulare ad terre tabulas regni Boemie bonos disbrigatores bonorum eorundem statuentes tunc, veluti ius terre Boemie postulat et requirit. Si vero, quod absit, eandem vil- lam et bona cum omnibus appendiciis superius expressis disbrigare libertare aut intabulare negligeremus aut non possemus, extunc de tot et tantis et tam bonis nostris mundis et liberis propriis heredita- tibus, prout dicta bona se extendunt, eciam et tereia parte plus adaucta predictis abbati suis et fratribus condescendere promittimus et debemus, omni occasione et contradiccione procul motis. In casu autem, si nos in huiusmodi bonorum disbrigacione intabulacione aut aliorum in tercia parte plus valencium bonorum condescensione contrarii essemus et negligentes, extunc mox et statim duo nostrum, qui primum moniti fuerimus, se per alios non excusantes cum duobus famulis et quatuor equis ingredi tenebimur ciuitatem Crumpnaw ad honestum ibidem hospitem, qui nobis per predictos deputatus fuerit, prestituri ibidem obstagium debitum et conswetum. Nos vero Vlricus de Rosenbergh, si pro faciendo obstagio moniti fuerimus, tunc loco nostri alium famosum clientem in ipsum obstagium poterimus collo- care, abinde nos obstagiantes, qui extiterimus, exituri nullo quo- quam super iure, nisi prius omnimode disbrigauerimus intabulaueri- mus bona eadem omnia supradicta, aut in bonis nostris tercia parte plus condescenderimus, veluti superius est expressum. Elapsis vero diebus quatuordecim a predicto obstagii termino continuis prestito per nos obstagio uel non prestito prefatis per nos nondum expletis predicti potestatem habent plenam, quam eis presentibus damus et concedimus, predictas sortis peccunias cum tercia parte plus pec- cuniarum accrescente conquirendi nostrum omnium super dampna inter Cristianos uel Judeos, nobis tamen semper tam diu dictum seruantibus obstagium, donec per nos prenominatis creditoribus nostris de predictis omnibus satisfactum fuerit plenarie et in toto,
264 omni sine dolo volentes dictum abbatem eius et conuentum in huismodi (sic) empcione certos ac securos reddere promittimus, a data pre- sencium ad sex annos continue reuoluendos disbrigare et libertare ante omnes orphanos ante queuis dotalicia ante omnem hominem status cuiuslibet impetentem uel impetere volentem et fideliter ipsis sex annis expletis et decursis in primis quatuor temporibus tunc venientibus aut finaliter in secundus quatuor temporibus proxime tunc sequentibus prefatis abbati suis et fratribus conuentus mona- sterii nostri in Altouado intabulare ad terre tabulas regni Boemie bonos disbrigatores bonorum eorundem statuentes tunc, veluti ius terre Boemie postulat et requirit. Si vero, quod absit, eandem vil- lam et bona cum omnibus appendiciis superius expressis disbrigare libertare aut intabulare negligeremus aut non possemus, extunc de tot et tantis et tam bonis nostris mundis et liberis propriis heredita- tibus, prout dicta bona se extendunt, eciam et tereia parte plus adaucta predictis abbati suis et fratribus condescendere promittimus et debemus, omni occasione et contradiccione procul motis. In casu autem, si nos in huiusmodi bonorum disbrigacione intabulacione aut aliorum in tercia parte plus valencium bonorum condescensione contrarii essemus et negligentes, extunc mox et statim duo nostrum, qui primum moniti fuerimus, se per alios non excusantes cum duobus famulis et quatuor equis ingredi tenebimur ciuitatem Crumpnaw ad honestum ibidem hospitem, qui nobis per predictos deputatus fuerit, prestituri ibidem obstagium debitum et conswetum. Nos vero Vlricus de Rosenbergh, si pro faciendo obstagio moniti fuerimus, tunc loco nostri alium famosum clientem in ipsum obstagium poterimus collo- care, abinde nos obstagiantes, qui extiterimus, exituri nullo quo- quam super iure, nisi prius omnimode disbrigauerimus intabulaueri- mus bona eadem omnia supradicta, aut in bonis nostris tercia parte plus condescenderimus, veluti superius est expressum. Elapsis vero diebus quatuordecim a predicto obstagii termino continuis prestito per nos obstagio uel non prestito prefatis per nos nondum expletis predicti potestatem habent plenam, quam eis presentibus damus et concedimus, predictas sortis peccunias cum tercia parte plus pec- cuniarum accrescente conquirendi nostrum omnium super dampna inter Cristianos uel Judeos, nobis tamen semper tam diu dictum seruantibus obstagium, donec per nos prenominatis creditoribus nostris de predictis omnibus satisfactum fuerit plenarie et in toto,
Strana 265
265 eciam de dampnis omnibus et singulis, que predicti per legaciones itineraciones expensas inpensas seu per alium quemuis modum ob nostre negligencie incuriam perceperint et se ea percepisse iura- mento in cruce sine cespitacione, quod dicitur bez zmatku asserere presumpserint, satisfacere promittimus in toto, hoc eciam notanter expresso et excepto, quod nos Vlricus de Rosenbergh vna cum heredibus et successoribus nostris predictam villam Kurzim, sicvt superius est tactum, per nos venditam ex speciali et beniuolo con- sensu abbatis et conuentus monasterii nostri in Altouado, quando- cunque voluerimus, cum eadem summa peccuniarum, veluti est ven- dita, reemere possumus hominis cuiuslibet difficultate qualibet non obstante. Et si quis nostrum medio in tempore diuina permissione mortuus extiterit, vnus aut duo func mox infra vnum mensem a die obitus illius uel illorum continuum sub pena similis obstagii, ut pre- dicitur, eque probum uel probos habentem uel habentes nobiscum nos residui statuere spondemus loco defuncti uel defunctorum ad nos pro fideiussore assumentes litteram presentem infringendo et aliam de nouo huic similem renouando, condicionibus tamen in ea verius obseruatis. Et si quis nostrum contra presentem literam se verbo uel facto opposuerit aut aliqua iuramenta prestare voluerit, hoc sit et esse debet in sui ipsius preiudicium, sed non huius litere detrimentum. Et quicunque presentem literam cum bona voluntate et pleno et libero consensu sepetactorum abbatis et conuentus monasterii nostri in Altouado habuerit, eidem ius conpetit omnium premissorum. In quorum omnium testimonium et firmius roboramen- tum vt omnia premissa in singulis suis punctis et clausulis rata et firma permaneant, sigilla propria nostra de sciencia presentibus sunt appensa. Sub anno domini millesimo quadrigentesimo tricesimo tercio feria sexta ante Margarethe. Vier, an Pergamentstreifen hängende Siegel, das erste in rothem, die übrigen in schwarzem Wachs. a) Das schon beschriebene Siegel Ulrich’s von Rosenberg. b) Ein Schild mit sechs Bogen , deren Radien zu dritt nach oben und zu dritt nach unten stehen; darüber ein Helm, dessen Zierde ein Fässchen mit einem daraus entspringenden Baum (oder Federbusch?) ist. — S. Mathie. De. Wyetrznye. c) Ein Schild mit einer heraldischen Lilie, worüber ein Helm mit demselben Zeichen. — S. Chwalois . De . Chmelny. d) Ein Schild mit einem Hunde, worüber ein Helm mit auf den Hinterfüssen stehendem Hunde. — S . Petri .De . Longavia. Die letzten drei Siegel sind klein von Gestalt.
265 eciam de dampnis omnibus et singulis, que predicti per legaciones itineraciones expensas inpensas seu per alium quemuis modum ob nostre negligencie incuriam perceperint et se ea percepisse iura- mento in cruce sine cespitacione, quod dicitur bez zmatku asserere presumpserint, satisfacere promittimus in toto, hoc eciam notanter expresso et excepto, quod nos Vlricus de Rosenbergh vna cum heredibus et successoribus nostris predictam villam Kurzim, sicvt superius est tactum, per nos venditam ex speciali et beniuolo con- sensu abbatis et conuentus monasterii nostri in Altouado, quando- cunque voluerimus, cum eadem summa peccuniarum, veluti est ven- dita, reemere possumus hominis cuiuslibet difficultate qualibet non obstante. Et si quis nostrum medio in tempore diuina permissione mortuus extiterit, vnus aut duo func mox infra vnum mensem a die obitus illius uel illorum continuum sub pena similis obstagii, ut pre- dicitur, eque probum uel probos habentem uel habentes nobiscum nos residui statuere spondemus loco defuncti uel defunctorum ad nos pro fideiussore assumentes litteram presentem infringendo et aliam de nouo huic similem renouando, condicionibus tamen in ea verius obseruatis. Et si quis nostrum contra presentem literam se verbo uel facto opposuerit aut aliqua iuramenta prestare voluerit, hoc sit et esse debet in sui ipsius preiudicium, sed non huius litere detrimentum. Et quicunque presentem literam cum bona voluntate et pleno et libero consensu sepetactorum abbatis et conuentus monasterii nostri in Altouado habuerit, eidem ius conpetit omnium premissorum. In quorum omnium testimonium et firmius roboramen- tum vt omnia premissa in singulis suis punctis et clausulis rata et firma permaneant, sigilla propria nostra de sciencia presentibus sunt appensa. Sub anno domini millesimo quadrigentesimo tricesimo tercio feria sexta ante Margarethe. Vier, an Pergamentstreifen hängende Siegel, das erste in rothem, die übrigen in schwarzem Wachs. a) Das schon beschriebene Siegel Ulrich’s von Rosenberg. b) Ein Schild mit sechs Bogen , deren Radien zu dritt nach oben und zu dritt nach unten stehen; darüber ein Helm, dessen Zierde ein Fässchen mit einem daraus entspringenden Baum (oder Federbusch?) ist. — S. Mathie. De. Wyetrznye. c) Ein Schild mit einer heraldischen Lilie, worüber ein Helm mit demselben Zeichen. — S. Chwalois . De . Chmelny. d) Ein Schild mit einem Hunde, worüber ein Helm mit auf den Hinterfüssen stehendem Hunde. — S . Petri .De . Longavia. Die letzten drei Siegel sind klein von Gestalt.
Strana 266
266 CCXIII. 1436. 14. April. Krumau. — Rudger Abt uud der Convent des Klosters Golden- kron verkaufen dem Buzko von Ruben das Gut Ruben um 160 Schock Groschen. My Ruthger opat a Dyetrzich przewor Jan klicznik klasstera Swate Coruny nassim y conuenta nasseho nynyeyssieho y buduczieho gmenem wyznawame wssem tiemto listem, ktoz gey czisty neb cztucze slissety budu, ze sme s dobrim rozmislem a potazem prodaly a tiemto listem prodawame swe wsseczko prawo, kterez mame od Jesska Borowcze nebo sstyka z Rowneho, ktere sme od nyeho kupily za hotowe penieze, tocziss dwuor w Rownem, a plat, kteryz tu w Rownem miel se wssim toho dwora y toho platu przislussenstwim, nycz wynymagicz, s dyedymi, s lessi, potoki chrastmy, lukamy tak vplnye, yakoz on Borowecz a my po nyem drzaly, bezewsseho vmensseny, slowutnemu panossi Buzkowi s Rowneho geho erbum y buduczim za sto a za ssedesat kop grossow, kterez gest nam splnil vplnye penyezi hotowymi, a toho sme wsseho vplnye s stupily, y tiemto listem stupugem gemu y geho erbom y buduczim ku prawemu dyediczstwy. A slibugem tiemto listem dobru nassy wieru to swr- chupsane zbozie tak vplnye, yakoz nam od Boroweze z Rowneho we dezkach zemskich zapsano stogi, tak vplnye Buzkowi swrchupsa- nemu we dezki zemske wlozity, kdyzby dezky zemske bily otewrzieny a knym przistup mohl byti.] Kdyby nas tyz Buzek vpomamil (sic) listem swim neb swim gistim posslem, po geho napomenuty prwnye neb druhe a konecznye na trzyetye suche dny bez dalssieho prod- lenye tak acz bichme samy nemohly ke dezkam przigety, tehda mame swim gistim possluom plnu mocz daty ke dezkam, aby ty nassy moczy wsseto vezinily, czoz bichme my myely vczinity gsucze v desk samy, aneb aczbi desk nebylo, vtwrdyti a vpewnity tak, iakoz tu doba pany a panosse sobie trhy a sbozie dyedyezna vtwrzowati a vpewnio- waty budu. A nevczinili bichme toho wsseho, czoz przedepsano stogy, tehdi dawame od sebe y odewssech buduczich swych przedepsanemu Buzkowi y geho buduczim tiemto listem plnu mocz, lidy nasse rzadnye stawowaty w miestech okolnych tak dluho, azbichme wsseczko vczi- nily, czoz gest przedepsano. Take slibugem tuz nassy dobru wieru, ze wsseczky listy, kterez mame a moczy budem myety od Boroweze
266 CCXIII. 1436. 14. April. Krumau. — Rudger Abt uud der Convent des Klosters Golden- kron verkaufen dem Buzko von Ruben das Gut Ruben um 160 Schock Groschen. My Ruthger opat a Dyetrzich przewor Jan klicznik klasstera Swate Coruny nassim y conuenta nasseho nynyeyssieho y buduczieho gmenem wyznawame wssem tiemto listem, ktoz gey czisty neb cztucze slissety budu, ze sme s dobrim rozmislem a potazem prodaly a tiemto listem prodawame swe wsseczko prawo, kterez mame od Jesska Borowcze nebo sstyka z Rowneho, ktere sme od nyeho kupily za hotowe penieze, tocziss dwuor w Rownem, a plat, kteryz tu w Rownem miel se wssim toho dwora y toho platu przislussenstwim, nycz wynymagicz, s dyedymi, s lessi, potoki chrastmy, lukamy tak vplnye, yakoz on Borowecz a my po nyem drzaly, bezewsseho vmensseny, slowutnemu panossi Buzkowi s Rowneho geho erbum y buduczim za sto a za ssedesat kop grossow, kterez gest nam splnil vplnye penyezi hotowymi, a toho sme wsseho vplnye s stupily, y tiemto listem stupugem gemu y geho erbom y buduczim ku prawemu dyediczstwy. A slibugem tiemto listem dobru nassy wieru to swr- chupsane zbozie tak vplnye, yakoz nam od Boroweze z Rowneho we dezkach zemskich zapsano stogi, tak vplnye Buzkowi swrchupsa- nemu we dezki zemske wlozity, kdyzby dezky zemske bily otewrzieny a knym przistup mohl byti.] Kdyby nas tyz Buzek vpomamil (sic) listem swim neb swim gistim posslem, po geho napomenuty prwnye neb druhe a konecznye na trzyetye suche dny bez dalssieho prod- lenye tak acz bichme samy nemohly ke dezkam przigety, tehda mame swim gistim possluom plnu mocz daty ke dezkam, aby ty nassy moczy wsseto vezinily, czoz bichme my myely vczinity gsucze v desk samy, aneb aczbi desk nebylo, vtwrdyti a vpewnity tak, iakoz tu doba pany a panosse sobie trhy a sbozie dyedyezna vtwrzowati a vpewnio- waty budu. A nevczinili bichme toho wsseho, czoz przedepsano stogy, tehdi dawame od sebe y odewssech buduczich swych przedepsanemu Buzkowi y geho buduczim tiemto listem plnu mocz, lidy nasse rzadnye stawowaty w miestech okolnych tak dluho, azbichme wsseczko vczi- nily, czoz gest przedepsano. Take slibugem tuz nassy dobru wieru, ze wsseczky listy, kterez mame a moczy budem myety od Boroweze
Strana 267
267 na ten trch zbozie swrchupsaneho, mame daty Buzkowy dobrowolnye tak, ze on to wsseczko prawo ma k tomu wssemu zbozy, czoz nahorze psano stogi, take ze sie odrzeczugem a zlawugem, y odpo- wiedame wsseho prawa, a czo sme drzewe myely k tomu zbozy przedepsanemu. A ktozbi kolywiek tento list miel s dobru woly Buzka swrchupsaneho, ten ma tez prawo y tuz mocz ke wssem wie- czem swrchupsanym, yakozto on sam. Tomu na gistotu swe peczeti opatowu y conuentsku przywiesilissme k tomuto listu a prosyli sme podeztyweho knyeze Zigmunda opata Wissnyobrodskeho a vrozeneho pana pana Oldrzicha z Rozmberka a slowutnych panossy Chwala s Chmelneho a Cztibora z Wlezetyna, ze su swe peczety podle nassich na swyedomye wssem wieczem swrchupsanym k tomuto listu przi- wiesily. Genz gest dan w Crumlowie leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztyrzsteh trzidezateh ssesteho tu sobotu przed prowodem. Sechs, an Pergamentstreifen hängende Siegel. a) Ziemlich gross, in grünem Wachs. — Ein Abt mit Stab und Buch in gothischer Capelle stehend ; auf dem Postamente ein Schild oben mit einem gezähnten Querbalken (Krone?) — S . Rutgeri . Abbatis . Sancte Corone. b) Guldengross, beschädigt, in grünem Wachs. — Die gekrönte Maria mit dem Jesukinde auf einer Bank sitzend; rechts ein Leuchter sammt Kerze, links drei Sterne. — † S. Con- ventvs . Sce. Corone. c) Ziemlich gross, beschädigt, in grünem Wachs. — Gothische Capelle. — Sigill . . . Abbatis. I. Altouado. d) Klein, in rothem Wachs. — Ein Schild mit einer Rose, darüber ein Helm mit derselben Zierde. — Sigil . Virici . De .Rosenberg. e) Klein, in schwarzem Wachs. — Schild mit Lilie, darüber Helm mit Lilie. — S . Chwaloni . De . Chemlin. Vergl. CCXII. f) Klein, in schwarzem Wachs. — Schild mit einem Habicht, darüber ein Helm mit derselben Zierde. — Cztiborzal . Z . Wlezetnie. CCXIV. 1438. 1. März. O. A0. — Buzek Haracher von Ruben verkauft dem Wanko zu Mossikow seinen Hof Malotin mit Vorbehalt eines jährlichen Zinses von zwei Schocken um 65 Schock Prager Silbergroschen. Ja Buzek Haracherz s Rowneho wyznawam tiemto listem wssem, ktoz gey czisti neb cztucze slisseti budu, ze s dobrym rozmyslem a raddu przatel swych prodal sem a tiemto listem prodawam prawem kalfrechtnim dwuor swoy Malotin y stiema dwiema zahradnikoma, s. lesy, s potoky, s chrastinami, s ribniky, s diedinami ornymi y neor- nymi, stiem se wssim czoz od starodawna k tomu dworu przislussij, opatrnemu Wankowi k Mossikowi y geho buduczym za ssedesat a za piet kop grossow dobrych strziebrnych razu Prazskeho, kterezto
267 na ten trch zbozie swrchupsaneho, mame daty Buzkowy dobrowolnye tak, ze on to wsseczko prawo ma k tomu wssemu zbozy, czoz nahorze psano stogi, take ze sie odrzeczugem a zlawugem, y odpo- wiedame wsseho prawa, a czo sme drzewe myely k tomu zbozy przedepsanemu. A ktozbi kolywiek tento list miel s dobru woly Buzka swrchupsaneho, ten ma tez prawo y tuz mocz ke wssem wie- czem swrchupsanym, yakozto on sam. Tomu na gistotu swe peczeti opatowu y conuentsku przywiesilissme k tomuto listu a prosyli sme podeztyweho knyeze Zigmunda opata Wissnyobrodskeho a vrozeneho pana pana Oldrzicha z Rozmberka a slowutnych panossy Chwala s Chmelneho a Cztibora z Wlezetyna, ze su swe peczety podle nassich na swyedomye wssem wieczem swrchupsanym k tomuto listu przi- wiesily. Genz gest dan w Crumlowie leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztyrzsteh trzidezateh ssesteho tu sobotu przed prowodem. Sechs, an Pergamentstreifen hängende Siegel. a) Ziemlich gross, in grünem Wachs. — Ein Abt mit Stab und Buch in gothischer Capelle stehend ; auf dem Postamente ein Schild oben mit einem gezähnten Querbalken (Krone?) — S . Rutgeri . Abbatis . Sancte Corone. b) Guldengross, beschädigt, in grünem Wachs. — Die gekrönte Maria mit dem Jesukinde auf einer Bank sitzend; rechts ein Leuchter sammt Kerze, links drei Sterne. — † S. Con- ventvs . Sce. Corone. c) Ziemlich gross, beschädigt, in grünem Wachs. — Gothische Capelle. — Sigill . . . Abbatis. I. Altouado. d) Klein, in rothem Wachs. — Ein Schild mit einer Rose, darüber ein Helm mit derselben Zierde. — Sigil . Virici . De .Rosenberg. e) Klein, in schwarzem Wachs. — Schild mit Lilie, darüber Helm mit Lilie. — S . Chwaloni . De . Chemlin. Vergl. CCXII. f) Klein, in schwarzem Wachs. — Schild mit einem Habicht, darüber ein Helm mit derselben Zierde. — Cztiborzal . Z . Wlezetnie. CCXIV. 1438. 1. März. O. A0. — Buzek Haracher von Ruben verkauft dem Wanko zu Mossikow seinen Hof Malotin mit Vorbehalt eines jährlichen Zinses von zwei Schocken um 65 Schock Prager Silbergroschen. Ja Buzek Haracherz s Rowneho wyznawam tiemto listem wssem, ktoz gey czisti neb cztucze slisseti budu, ze s dobrym rozmyslem a raddu przatel swych prodal sem a tiemto listem prodawam prawem kalfrechtnim dwuor swoy Malotin y stiema dwiema zahradnikoma, s. lesy, s potoky, s chrastinami, s ribniky, s diedinami ornymi y neor- nymi, stiem se wssim czoz od starodawna k tomu dworu przislussij, opatrnemu Wankowi k Mossikowi y geho buduczym za ssedesat a za piet kop grossow dobrych strziebrnych razu Prazskeho, kterezto
Strana 268
268 penieze sem od nieho wzel hotowe vplnie a doczela. A ten gisty dwuor se wssim przislussenstwim ya gemu y geho buduczim s stu- pugi prawem kalfrechtnim ku prawemu diedicztwie, na tom sobie y swym buduczim gineho nezuostawugi krom panstwij a dwu kopu platu rocznieho a wieczneho, kterez nam dawati a vrocziti magij gednu kopu na swateho Hawla a druhu na swateho Girzij, a kdyz by se trefila kralowa bernie zemska obeczna, tu aby podle biehu a rzadu ginych sused okolnich sami od sebe wydawali a platili. Take sem vczinil wymluwu takuto, gestli ze bych ia neb mogi buduczij, kdy ten dwuor chtieli od nych odkupiti, tehdy to mam s Wankowu aneb s geho buduczich wolij to vcziniti, dada a zprawie gim ssedesat a piet kop grossouw dobrych strziebrnych razu Prazskeho. Pakliby czo na niem polepssili, bud to na stawenij a nebo na diedinach, to ma cztirzmy dobrymi osedlymi czlowieky z tohoto okole ohledano, a opatrzeno byti, od kazde strany dwa k tomu wydaducze, a czozby ti cztirzij mezi nami vczinili a wyrzkli, na tom mame s suobu stranu konecznie przestaty bez odpory wsselikake (sic). A ktoz by koliwiek tento list miel s dobru wolij Wanka nahorze psaneho, ten ma a mieti bude tuz mocz y prawo, iakozto on sam ke wssem wieczem przedpsanym. Tomu wssemu na pewnost y gistotu prziwiesil sem peczet swu k tomuto listu, a pro dalssie gistotu prosil sem slowut- nych panossij Jana z Mezipotoczie, Mikulasse z Niemcze, Janu Ktile z Welenow, ze gsu swe peczeti podle me na swiedomie przi- wiesili k tomuto listu. Genz gest dan a psan leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztirzsteho trzidczateho osmeho tu sobotu po swatym Mathiegi aposstolu. Die Siegel fehlen. CCXV. 1438. 3. November. O. A0. — Mathias, Dechant von Teindles und Pfarrer in Krumau, und Johann, Caplan an den Capellen zu Schweinitz und Sobieslau, entscheiden den awischen den Schestauer Hofbesitzern Nikolaus und Andreas einerseite und dem Höritzer Pfarrer andrerseits wegen der Fumalien obschwe- benden Streit. Nos Mathias decanus Dudlebensis plebanus in Crumpnaw et Johannes in Swin atque Sobieslaw capellarum capellanus et pridem prothonotarius dominorum de Rosmberg vniuersis et singulis presenti
268 penieze sem od nieho wzel hotowe vplnie a doczela. A ten gisty dwuor se wssim przislussenstwim ya gemu y geho buduczim s stu- pugi prawem kalfrechtnim ku prawemu diedicztwie, na tom sobie y swym buduczim gineho nezuostawugi krom panstwij a dwu kopu platu rocznieho a wieczneho, kterez nam dawati a vrocziti magij gednu kopu na swateho Hawla a druhu na swateho Girzij, a kdyz by se trefila kralowa bernie zemska obeczna, tu aby podle biehu a rzadu ginych sused okolnich sami od sebe wydawali a platili. Take sem vczinil wymluwu takuto, gestli ze bych ia neb mogi buduczij, kdy ten dwuor chtieli od nych odkupiti, tehdy to mam s Wankowu aneb s geho buduczich wolij to vcziniti, dada a zprawie gim ssedesat a piet kop grossouw dobrych strziebrnych razu Prazskeho. Pakliby czo na niem polepssili, bud to na stawenij a nebo na diedinach, to ma cztirzmy dobrymi osedlymi czlowieky z tohoto okole ohledano, a opatrzeno byti, od kazde strany dwa k tomu wydaducze, a czozby ti cztirzij mezi nami vczinili a wyrzkli, na tom mame s suobu stranu konecznie przestaty bez odpory wsselikake (sic). A ktoz by koliwiek tento list miel s dobru wolij Wanka nahorze psaneho, ten ma a mieti bude tuz mocz y prawo, iakozto on sam ke wssem wieczem przedpsanym. Tomu wssemu na pewnost y gistotu prziwiesil sem peczet swu k tomuto listu, a pro dalssie gistotu prosil sem slowut- nych panossij Jana z Mezipotoczie, Mikulasse z Niemcze, Janu Ktile z Welenow, ze gsu swe peczeti podle me na swiedomie przi- wiesili k tomuto listu. Genz gest dan a psan leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztirzsteho trzidczateho osmeho tu sobotu po swatym Mathiegi aposstolu. Die Siegel fehlen. CCXV. 1438. 3. November. O. A0. — Mathias, Dechant von Teindles und Pfarrer in Krumau, und Johann, Caplan an den Capellen zu Schweinitz und Sobieslau, entscheiden den awischen den Schestauer Hofbesitzern Nikolaus und Andreas einerseite und dem Höritzer Pfarrer andrerseits wegen der Fumalien obschwe- benden Streit. Nos Mathias decanus Dudlebensis plebanus in Crumpnaw et Johannes in Swin atque Sobieslaw capellarum capellanus et pridem prothonotarius dominorum de Rosmberg vniuersis et singulis presenti
Strana 269
269 volumus constari scripto, quod dum laboriosi Nicolaus et Andreas de Zestow duarum curiarum ibidem in Zestow possessores agrorumque eorundem cultores occasione fumalium, quos de eisdem curiis adin- star aliorum vicinorum in prefata villa degencium ipsorum rectori et plebano in Horicz dare pluribus annis recusassent, per reuerendos in Cristo patres et dominos administratores ecclesie Pragensis ad instanciam domini Johannis prefati ecclesie in Horicz tunc rectoris fuissent citati, in termino ipsis prefixo comparere, non curantes et contumacia exigente excomunicati et per exequtorem dominum Nico- laum plebanum in Slawkow denunciati, demum tamen ad cor redeuntes anathema ac excomunicacionem formidantes, prius dicti layci ab vna et dominus Johannes prefate ecclesie in Horzicz ple- banus parte ab altera in nos de alto et basso occasione predictorum fumalium et expensarum ac impensarum proinde factis (sic) tamquam in arbitros et amicabiles compositores stipulacione manuum interueni- ente nullo cogente compromiserunt et pronunciacionem nostram et decisionem fide et honore vallantes atque firmantes. Nos igitur visis registris predecessorum plebanorum prefate ecclesie in Horzicz comperimus in eisdem, quod ista causa fuit decisa et terminata per dominum Hostislaum plebanum in Crumpnaw tunc temporis decanum Dudlebensem, prout in eisdem registris et aliis testimoniis in nostri presencia productis luculenter claruit, ita videlicet quod prefati layci et ipsorum successores ad dandum fumales omnimode sunt astricti. Pro eo nos presenti scripto decisionem et sententiam per dominum Hostislaum antedictum factam ratificamus laudamus approbamus et pronunctiamus, esse tenendam et firmiter exequendam, ita videlicet quod antedicti laici successores eorum et possessores curiarum pre- dictarum deinceps et inantea fumales adinstar aliorum vicinorum par- rochiali rectori ipsorum dent et assingnent deligencius cum effectu. Et vt prefatus dominus Johannes plebanus ipsorum in impensis et expensis reddatur indempnis, pronuncciamus, quod dicti laici in releuamen ipsi domino Johanni quadraginta grossos eciam pro- retentis fumalibus, diuisim in festiuitatibus natiuitatis Christi et purificacionis proximo futuris, assignent indilacius, cum effectu pre- sentibus quibus sigilla nostra apendimus testimonio litterarum. Acta sunt hec anno domini millesimo quadringentesimo tricesimo octauo presentibus honorabilibus viris et dominis Johanne de Loprzeticz archidiacono Bechinensi, Nicolao de Smrznicz canonico Pragensis
269 volumus constari scripto, quod dum laboriosi Nicolaus et Andreas de Zestow duarum curiarum ibidem in Zestow possessores agrorumque eorundem cultores occasione fumalium, quos de eisdem curiis adin- star aliorum vicinorum in prefata villa degencium ipsorum rectori et plebano in Horicz dare pluribus annis recusassent, per reuerendos in Cristo patres et dominos administratores ecclesie Pragensis ad instanciam domini Johannis prefati ecclesie in Horicz tunc rectoris fuissent citati, in termino ipsis prefixo comparere, non curantes et contumacia exigente excomunicati et per exequtorem dominum Nico- laum plebanum in Slawkow denunciati, demum tamen ad cor redeuntes anathema ac excomunicacionem formidantes, prius dicti layci ab vna et dominus Johannes prefate ecclesie in Horzicz ple- banus parte ab altera in nos de alto et basso occasione predictorum fumalium et expensarum ac impensarum proinde factis (sic) tamquam in arbitros et amicabiles compositores stipulacione manuum interueni- ente nullo cogente compromiserunt et pronunciacionem nostram et decisionem fide et honore vallantes atque firmantes. Nos igitur visis registris predecessorum plebanorum prefate ecclesie in Horzicz comperimus in eisdem, quod ista causa fuit decisa et terminata per dominum Hostislaum plebanum in Crumpnaw tunc temporis decanum Dudlebensem, prout in eisdem registris et aliis testimoniis in nostri presencia productis luculenter claruit, ita videlicet quod prefati layci et ipsorum successores ad dandum fumales omnimode sunt astricti. Pro eo nos presenti scripto decisionem et sententiam per dominum Hostislaum antedictum factam ratificamus laudamus approbamus et pronunctiamus, esse tenendam et firmiter exequendam, ita videlicet quod antedicti laici successores eorum et possessores curiarum pre- dictarum deinceps et inantea fumales adinstar aliorum vicinorum par- rochiali rectori ipsorum dent et assingnent deligencius cum effectu. Et vt prefatus dominus Johannes plebanus ipsorum in impensis et expensis reddatur indempnis, pronuncciamus, quod dicti laici in releuamen ipsi domino Johanni quadraginta grossos eciam pro- retentis fumalibus, diuisim in festiuitatibus natiuitatis Christi et purificacionis proximo futuris, assignent indilacius, cum effectu pre- sentibus quibus sigilla nostra apendimus testimonio litterarum. Acta sunt hec anno domini millesimo quadringentesimo tricesimo octauo presentibus honorabilibus viris et dominis Johanne de Loprzeticz archidiacono Bechinensi, Nicolao de Smrznicz canonico Pragensis
Strana 270
270 Johanne plebano in Ledyenicz ceterisque testibus fide dignis, die sancti Briccii anno ut supra. Zwei, an Pergamentstreifen hängende Siegel in schwarzem Wachs. a) Guldengross. St. Veit in einer gothischen Capelle. — S. Mathie.Plbni. In . Crvmlov . Decani . Dvdleb. b) Klein und schlecht abgedruckt. — Brustbild eines Bischofes. — S. Johannis .De . Sobies . . . CCXVI. 1438. 26. November. Hohenfurt. — Abt Sigismund von Hohenfurt und der Convent daselbet bekennen, dem Herrn Reinprecht von Polhaim vierzig neue ungrische Gulden schuldig zu sein. Wir Sigismund von gots genaden abpt ze Hachennfurt Andree prior vnd der gancz conuennt daselbs bekoennen vnd tuen kund offennleich mit dem brief fur vnns vnd all vnser nachkomen, das wir recht vnd redleich schuldig worden sein vnd gelten sullen dem edeln hern herrn Reinprechten von Polhaim vnd allen seinen eriben vier- czigk newer Vngrischer gulden wol gewegen gerecht vnd guet in wag vnd in golde, die sy vns berayt gelychen haben durch vnser fleissiger bete willen, die wir im vnd sein erben anuerzogenleich ausrichten vnd bezallen sullen vnd wellen auf sand Jorigen tag christ (sic) kunftig. Teten wir aber nit des, was er oder sein eriben dann der vorgenanten vierczigk gulden scheden nement, wie der schadt genant ist, ir ainer oder ir gewisser scheinpot mit slechten warten vngesworen gesprechen mag, den selben schaden mit sambt dem haubtguet globen wir im mit vnserrn trewn genezleich ausze- richten vnd wider ze cheren an alle sein mue vnd scheden. Sy sullen auch haubtguet vnd scheden haben dacz vnns vnd vnserrn trewn vnd nachkomen vnuerschaidenleich vnd darzu auf aller vnser hab vnd guet, so wir indert haben gewinnen oder hinder vnnser lassen, es sey erib oder varendt guet, wie das genant oder wo das gelegen ist nichts darinne ausgenomen, noch hin danne geseczt. Vnd mag er vnd all sein eriben sich der so vil vnderwinden mit recht oder an recht, wie sy verlust vnd die so lang inne haben nüczen vnd nyessen, bis sy haubtguets vnd aller irer scheden darann gennczleich ausgericht vnd bezallt werdt. Das ist alles vnnser guet- leicher wil vnd wort, wier sein lemptig oder tod vnd wir oder yemant von vnnserntwegen dawider krigken rechten oder täten, das haben wir an aller stat vnrecht vnd verloren vnd er gegen vns [be-]
270 Johanne plebano in Ledyenicz ceterisque testibus fide dignis, die sancti Briccii anno ut supra. Zwei, an Pergamentstreifen hängende Siegel in schwarzem Wachs. a) Guldengross. St. Veit in einer gothischen Capelle. — S. Mathie.Plbni. In . Crvmlov . Decani . Dvdleb. b) Klein und schlecht abgedruckt. — Brustbild eines Bischofes. — S. Johannis .De . Sobies . . . CCXVI. 1438. 26. November. Hohenfurt. — Abt Sigismund von Hohenfurt und der Convent daselbet bekennen, dem Herrn Reinprecht von Polhaim vierzig neue ungrische Gulden schuldig zu sein. Wir Sigismund von gots genaden abpt ze Hachennfurt Andree prior vnd der gancz conuennt daselbs bekoennen vnd tuen kund offennleich mit dem brief fur vnns vnd all vnser nachkomen, das wir recht vnd redleich schuldig worden sein vnd gelten sullen dem edeln hern herrn Reinprechten von Polhaim vnd allen seinen eriben vier- czigk newer Vngrischer gulden wol gewegen gerecht vnd guet in wag vnd in golde, die sy vns berayt gelychen haben durch vnser fleissiger bete willen, die wir im vnd sein erben anuerzogenleich ausrichten vnd bezallen sullen vnd wellen auf sand Jorigen tag christ (sic) kunftig. Teten wir aber nit des, was er oder sein eriben dann der vorgenanten vierczigk gulden scheden nement, wie der schadt genant ist, ir ainer oder ir gewisser scheinpot mit slechten warten vngesworen gesprechen mag, den selben schaden mit sambt dem haubtguet globen wir im mit vnserrn trewn genezleich ausze- richten vnd wider ze cheren an alle sein mue vnd scheden. Sy sullen auch haubtguet vnd scheden haben dacz vnns vnd vnserrn trewn vnd nachkomen vnuerschaidenleich vnd darzu auf aller vnser hab vnd guet, so wir indert haben gewinnen oder hinder vnnser lassen, es sey erib oder varendt guet, wie das genant oder wo das gelegen ist nichts darinne ausgenomen, noch hin danne geseczt. Vnd mag er vnd all sein eriben sich der so vil vnderwinden mit recht oder an recht, wie sy verlust vnd die so lang inne haben nüczen vnd nyessen, bis sy haubtguets vnd aller irer scheden darann gennczleich ausgericht vnd bezallt werdt. Das ist alles vnnser guet- leicher wil vnd wort, wier sein lemptig oder tod vnd wir oder yemant von vnnserntwegen dawider krigken rechten oder täten, das haben wir an aller stat vnrecht vnd verloren vnd er gegen vns [be-]
Strana 271
271 habt vnd gewunnen. Vnd wer den brief mit iren gueten willen inne hat, dem oder den sein wir alles das schuldig vnd gepunden ze gelten vnd ze uolfüren, das an dem brief geschriben stet zu gleicher weyse als in selbs getrewleich vnd vnuerleich. Czu vrkund geben wir im vnd sein eriben fuer vns vnd vnnser nachkomen den brief besigilten mit vnnserrn aygenn anhanngunden insigel vnd zu pessern sicherhait haben wir gebeten den edeln Busko von Rowne, das er sein sigell zu zeugnuzz an den brief gehanngen hat im vnd sein eriben an schaden. Der geben ist ze Hachennfurt an mitichen nach sand Kathrein tag nach Kristi gepuerd vierzehen hundert jar vnd in dem acht vnd dreyssigisten jar. Die Siegel fehlen. CCXVII. 1441. 29. August. Hohenfurt. — Nikolaus, erwählter Erzbischof von Prag, verleiht den Besuchern der Maria-Magdalenencapelle in Hohenfurt eine Indulgenz. Nicolaas dei gratia electus et prouisus archiepiscopus ecclesie Pragensis uecnon sacrosancte generalis sinodi Basiliensis in spiritu sancto legittime congregate vniuersalem ecclesiam representantis per regnum Boemie ac marchionatum Morauie legatus vniuersis et sin- gulis presentes litteras inspecturis, habentes specialiter potestatem ad infrascripta salutem in omni gratiarum largitore. Cum deuotio fidelium semper debeat augmentari, per ipsam enim peruenitur ad sidereas mansiones, nos inclinati precibus venerabilis domini Sigis- mundi abbatis prioris ac fratrum cenobii Altouadensis habentes etiam auctoritatem sacri concilii prefati, cuius legacionis officio fungimur in hac parte, confisi de misericordia domini nostri Jesu Christi et gloriosissime virginis matris ac beatorum apostolorum Petri et Pauli necnon Marie Magdalene et omnium sanctorum vere penitentibus luminaria capelle beate Marie Magdalene predicte in Altouado site visitantibus et pro reparacione eiusdem capelle manus porrigentibus adiutrices, vnum annum de iniuncta eis penitencia auctoritate lega- cionis predicte misericorditer in domino relaxamus. In cuius rei testimonium presentem paginam sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum in Altouado nostre Pragensis diocesis quinta die post festum Bartholomei anno M° CCCCò 41°. Pon tificatus domini
271 habt vnd gewunnen. Vnd wer den brief mit iren gueten willen inne hat, dem oder den sein wir alles das schuldig vnd gepunden ze gelten vnd ze uolfüren, das an dem brief geschriben stet zu gleicher weyse als in selbs getrewleich vnd vnuerleich. Czu vrkund geben wir im vnd sein eriben fuer vns vnd vnnser nachkomen den brief besigilten mit vnnserrn aygenn anhanngunden insigel vnd zu pessern sicherhait haben wir gebeten den edeln Busko von Rowne, das er sein sigell zu zeugnuzz an den brief gehanngen hat im vnd sein eriben an schaden. Der geben ist ze Hachennfurt an mitichen nach sand Kathrein tag nach Kristi gepuerd vierzehen hundert jar vnd in dem acht vnd dreyssigisten jar. Die Siegel fehlen. CCXVII. 1441. 29. August. Hohenfurt. — Nikolaus, erwählter Erzbischof von Prag, verleiht den Besuchern der Maria-Magdalenencapelle in Hohenfurt eine Indulgenz. Nicolaas dei gratia electus et prouisus archiepiscopus ecclesie Pragensis uecnon sacrosancte generalis sinodi Basiliensis in spiritu sancto legittime congregate vniuersalem ecclesiam representantis per regnum Boemie ac marchionatum Morauie legatus vniuersis et sin- gulis presentes litteras inspecturis, habentes specialiter potestatem ad infrascripta salutem in omni gratiarum largitore. Cum deuotio fidelium semper debeat augmentari, per ipsam enim peruenitur ad sidereas mansiones, nos inclinati precibus venerabilis domini Sigis- mundi abbatis prioris ac fratrum cenobii Altouadensis habentes etiam auctoritatem sacri concilii prefati, cuius legacionis officio fungimur in hac parte, confisi de misericordia domini nostri Jesu Christi et gloriosissime virginis matris ac beatorum apostolorum Petri et Pauli necnon Marie Magdalene et omnium sanctorum vere penitentibus luminaria capelle beate Marie Magdalene predicte in Altouado site visitantibus et pro reparacione eiusdem capelle manus porrigentibus adiutrices, vnum annum de iniuncta eis penitencia auctoritate lega- cionis predicte misericorditer in domino relaxamus. In cuius rei testimonium presentem paginam sigilli nostri munimine fecimus roborari. Datum in Altouado nostre Pragensis diocesis quinta die post festum Bartholomei anno M° CCCCò 41°. Pon tificatus domini
Strana 272
272 nostri domini Ffelicis pape quinti anno secundo, nostro maiori sub sigillo. Orig. Perg. Auf der Urkunde ein schlecht abgedrucktes Oblatensiegel. — . Nicolai . [Dei . Gracia?] Archiepiscopi . [Eeclesie ?] . . . ist die Um- schrift um das Wappen des Prager Erzbisthums. CCXVIII. 1448. 20. April. Apud Chrompnaw. — Johann, Cardinaldiakon und päpst- licher Legat in Deutschland, verleiht der Stiftskirche zu Hohenfurt und der Capelle zur heiligen Maria Magdalena ebendaselbet einige Indulgenzen. Johannes miseratione diuina sancti Angeli sacrosancte Romane ecclesie diaconus cardinalis in Germanie et nonnullis aliis partibus apostolice sedis de latere legatus specialiter deputatus, uniuersis et singulis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in domino sempiternam. Splendor paterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate pia vota fidelium de ipsius clementissima maiestate sperancium tunc precipue benigno fauore prosequitur, cum deuota ipsorum humilitas sanctorum precibus et meritis adiuatur. Cupientes igitur vt monasterium beate Marie virginis in Altouado ordinis Cisterciensis diocesis Pragensis et capella beate virginis predicte sita in cimiterio eiusdem monasterii ac capella sancte Marie Magdalene ante portam predicti monasterii congruis frequentetur honoribus fidelesque ipsi eo libencius deuocionis causa confluant ad eadem, quo ibidem dono celestis gracie uberius conspexerint se refectos, a Christi quoque fidelibus iugiter venerentur, de omnipo- tentis dei misericordia ac beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate confisi omnibus et singulis vere penitentibus et confessis, qui predicta monasterium et capellas in natiuitatis circumcisionis epiphanie resurrectionis ascensionis et corporis domini nostri Jesu Christi ac penthecostes nec non in natiuitatis annunciacionis concep- cionis purificacionis et assumpcionis beate Marie semper virginis ac natiuitatis beati Johannis baptiste dictorum Petri et Pauli apostolorum omniumque sanctorum ac sancte Marie Magdalene et ipsorum mona- sterii et capellarum dedicacionum videlicet ipsius monasterii dedica- cionis a primis vesperis usque ad secundas vesperas eiusdem inclu- siue deuote visitauerint annuatim, et ad reparacionem conseruacionem ac augmentacionem calicum librorum vestimentorum et aliorum ornamentorum pro diuino čultu inibi celebrando neccessariorum
272 nostri domini Ffelicis pape quinti anno secundo, nostro maiori sub sigillo. Orig. Perg. Auf der Urkunde ein schlecht abgedrucktes Oblatensiegel. — . Nicolai . [Dei . Gracia?] Archiepiscopi . [Eeclesie ?] . . . ist die Um- schrift um das Wappen des Prager Erzbisthums. CCXVIII. 1448. 20. April. Apud Chrompnaw. — Johann, Cardinaldiakon und päpst- licher Legat in Deutschland, verleiht der Stiftskirche zu Hohenfurt und der Capelle zur heiligen Maria Magdalena ebendaselbet einige Indulgenzen. Johannes miseratione diuina sancti Angeli sacrosancte Romane ecclesie diaconus cardinalis in Germanie et nonnullis aliis partibus apostolice sedis de latere legatus specialiter deputatus, uniuersis et singulis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in domino sempiternam. Splendor paterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate pia vota fidelium de ipsius clementissima maiestate sperancium tunc precipue benigno fauore prosequitur, cum deuota ipsorum humilitas sanctorum precibus et meritis adiuatur. Cupientes igitur vt monasterium beate Marie virginis in Altouado ordinis Cisterciensis diocesis Pragensis et capella beate virginis predicte sita in cimiterio eiusdem monasterii ac capella sancte Marie Magdalene ante portam predicti monasterii congruis frequentetur honoribus fidelesque ipsi eo libencius deuocionis causa confluant ad eadem, quo ibidem dono celestis gracie uberius conspexerint se refectos, a Christi quoque fidelibus iugiter venerentur, de omnipo- tentis dei misericordia ac beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate confisi omnibus et singulis vere penitentibus et confessis, qui predicta monasterium et capellas in natiuitatis circumcisionis epiphanie resurrectionis ascensionis et corporis domini nostri Jesu Christi ac penthecostes nec non in natiuitatis annunciacionis concep- cionis purificacionis et assumpcionis beate Marie semper virginis ac natiuitatis beati Johannis baptiste dictorum Petri et Pauli apostolorum omniumque sanctorum ac sancte Marie Magdalene et ipsorum mona- sterii et capellarum dedicacionum videlicet ipsius monasterii dedica- cionis a primis vesperis usque ad secundas vesperas eiusdem inclu- siue deuote visitauerint annuatim, et ad reparacionem conseruacionem ac augmentacionem calicum librorum vestimentorum et aliorum ornamentorum pro diuino čultu inibi celebrando neccessariorum
Strana 273
273 quocienscunque manus porrexerint adiutrices, nos cardinalis et lega- tus prefatus pro qualibet ipsarum festiuitatum et celebritate ac dedi- cacione centum dies indulgenciarum de iniunctis eis penitenciis misericorditer in domino relaxamus, presentibus vero et perpetuis temporibus duraturis. In quorum fidem et testimonium premissorum presentes litteras per secretarium nostrum infrascriptum subscriptas exinde fieri nostrique sigilli oblongi iussimus et fecimus appensione communiri. Datum apud Chrompnaw Pragensis diocesis predicte sub anno a natiuitate domini millesimo quadringentesimo quadragesimo octauo indictione vndecima die vero vicesima mensis Aprilis. Ponti- ficatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Nicolai diuina prouidencia pape quinti anno secundo. Jo. Vaultier secretarius. Sehr schönes, grosses Siegel in rothem Wachs und an einer rothen Schnur hängend. — Sieben Heilige in eben so vielen gothischen Capellen, zu unterst ein betender Mann, zu dessen beiden Seiten Wappen. — S . Jo . De. Carvaial . Cardi. Sei . Angeli. CCXIX. 1448. 24. April. Krumau. — Derselbe verleiht der Pfarrkirche zum heiligen Nicolaus in Rosenberg gleichfalls einige Indulgenzen. Johannes miseracione diuina Sancti Angeli sacrosancte Romane ecclesie diaconus cardinalis apostolice sedis in Germanie et nonnullis aliis partibus de latere legatus vniuersis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in domino sempiternam. Splendor paterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate, pia vota fidelium de ipsius clementissima maiestate sperancium tunc precipue benigno fauore prosequitur, cum deuota ipsorum humilitas sanctorum precibus et meritis adiuuatur. Cupientes igitur ut ecclesia parrochi- alis sancti Nicolai in Rosenberg Pragensis diocesis congruis frequen- tetur honoribus, fidelesque ipsi eo libencius deuocionis causa con- fluant ad eandem, quo ibidem dono celestis gracie vberius conspe- xerint se refectos a Christi quoque fidelibus iugiter venerentur, de omnipotentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate confisi omnibus vere penitentibus et confessis, qui in natiuitatis circumcisionis epiphanie resurreccionis ascensionis et corporis domini nostri Jesu Christi ac penthecostes necnon natiuitatis Fontes. Abth. II. Bd. XXII. 18
273 quocienscunque manus porrexerint adiutrices, nos cardinalis et lega- tus prefatus pro qualibet ipsarum festiuitatum et celebritate ac dedi- cacione centum dies indulgenciarum de iniunctis eis penitenciis misericorditer in domino relaxamus, presentibus vero et perpetuis temporibus duraturis. In quorum fidem et testimonium premissorum presentes litteras per secretarium nostrum infrascriptum subscriptas exinde fieri nostrique sigilli oblongi iussimus et fecimus appensione communiri. Datum apud Chrompnaw Pragensis diocesis predicte sub anno a natiuitate domini millesimo quadringentesimo quadragesimo octauo indictione vndecima die vero vicesima mensis Aprilis. Ponti- ficatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Nicolai diuina prouidencia pape quinti anno secundo. Jo. Vaultier secretarius. Sehr schönes, grosses Siegel in rothem Wachs und an einer rothen Schnur hängend. — Sieben Heilige in eben so vielen gothischen Capellen, zu unterst ein betender Mann, zu dessen beiden Seiten Wappen. — S . Jo . De. Carvaial . Cardi. Sei . Angeli. CCXIX. 1448. 24. April. Krumau. — Derselbe verleiht der Pfarrkirche zum heiligen Nicolaus in Rosenberg gleichfalls einige Indulgenzen. Johannes miseracione diuina Sancti Angeli sacrosancte Romane ecclesie diaconus cardinalis apostolice sedis in Germanie et nonnullis aliis partibus de latere legatus vniuersis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in domino sempiternam. Splendor paterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate, pia vota fidelium de ipsius clementissima maiestate sperancium tunc precipue benigno fauore prosequitur, cum deuota ipsorum humilitas sanctorum precibus et meritis adiuuatur. Cupientes igitur ut ecclesia parrochi- alis sancti Nicolai in Rosenberg Pragensis diocesis congruis frequen- tetur honoribus, fidelesque ipsi eo libencius deuocionis causa con- fluant ad eandem, quo ibidem dono celestis gracie vberius conspe- xerint se refectos a Christi quoque fidelibus iugiter venerentur, de omnipotentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate confisi omnibus vere penitentibus et confessis, qui in natiuitatis circumcisionis epiphanie resurreccionis ascensionis et corporis domini nostri Jesu Christi ac penthecostes necnon natiuitatis Fontes. Abth. II. Bd. XXII. 18
Strana 274
274 purificacionis annunciacionis et assumpcionis beate Marie virginis ac natiuitatis beati Johannis baptiste dictorum Petri et Pauli apostolorum neenon ipsius ecclesie patronorum et dedicacionis festiuitatibus omniumque sanctorum et animarum celebritate ecclesiam predictam deuote visitauerint annuatim et ad reparacionem et conseruacionem calicum librorum ac aliorum ornamentorum pro diuino cultu inibi celebrando necessariorum, quocienseunque manus porrexerint adi- utrices, nos cardinalis et legatus prefatus pro qualibet ipsarum festiuitatum celebritate centum dies indulgenciarum de iniunctis eis penitenciis misericorditer in domino relaxamus presentibus vero per- petuis futuris temporibus duraturis. In quorum fidem et testimonium premissorum presentes litteras per secretarium nostrum infrascriptum subscriptas exinde fieri nostrique sigilli iussimus et fecimus appen- sione conmuniri. Datum Crumpnaw dicte Pragensis diocesis sub anno a natiuitate domini millesimo quadringentesimo quadragesimo octauo indiccione vndecima die vero vicesima quarta mensis Aprilis pontifi- catus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Nicolai diuina prouidencia pape quinti anno secundo. F. Assissinus. Jo. Vaultier secretarius. Das Siegel fehlt. CCXX. 1450. 31. März. Perg. — Sigismund, Bischof von Salona und vordem Abt zu Hohenfurt, urkundet, die Fischerei auf dem linken Ufer der Moldau von Kienberg an einem gewissen Dub gegen Entrichtung eines Pfundes jährlichen Zinses überlassen zu haben. Sigismundus dei et apostolice gratia (sic) episcopus Salonensis vniuersis et singulis Christi fidelibus salutem in domino sempiternam. Recongnoscimus per presentes de flumine in Chienperg ad sanctum Tyboldum et sanctum Procopium decurrente, sicut per nos recolimus et nostri antecessores nobis declararunt, quod a prima fundacione usque ad nostrum regimen ex utraque parte fluminis piscationem prefati fluminis fuimus (sie) semper in plenaria possessione omni inpungnacione (sic) cuiusque hominis procul mota. Sed temporibus nostris piscatoribus videlicet Cruce et Wenczeslao defunctis expo- suimus prefatam piscacionem ex parte sancti Procopii nomine Düb (sic), qui singulis annis tenetur nobis et iam prefato monasterio libram
274 purificacionis annunciacionis et assumpcionis beate Marie virginis ac natiuitatis beati Johannis baptiste dictorum Petri et Pauli apostolorum neenon ipsius ecclesie patronorum et dedicacionis festiuitatibus omniumque sanctorum et animarum celebritate ecclesiam predictam deuote visitauerint annuatim et ad reparacionem et conseruacionem calicum librorum ac aliorum ornamentorum pro diuino cultu inibi celebrando necessariorum, quocienseunque manus porrexerint adi- utrices, nos cardinalis et legatus prefatus pro qualibet ipsarum festiuitatum celebritate centum dies indulgenciarum de iniunctis eis penitenciis misericorditer in domino relaxamus presentibus vero per- petuis futuris temporibus duraturis. In quorum fidem et testimonium premissorum presentes litteras per secretarium nostrum infrascriptum subscriptas exinde fieri nostrique sigilli iussimus et fecimus appen- sione conmuniri. Datum Crumpnaw dicte Pragensis diocesis sub anno a natiuitate domini millesimo quadringentesimo quadragesimo octauo indiccione vndecima die vero vicesima quarta mensis Aprilis pontifi- catus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Nicolai diuina prouidencia pape quinti anno secundo. F. Assissinus. Jo. Vaultier secretarius. Das Siegel fehlt. CCXX. 1450. 31. März. Perg. — Sigismund, Bischof von Salona und vordem Abt zu Hohenfurt, urkundet, die Fischerei auf dem linken Ufer der Moldau von Kienberg an einem gewissen Dub gegen Entrichtung eines Pfundes jährlichen Zinses überlassen zu haben. Sigismundus dei et apostolice gratia (sic) episcopus Salonensis vniuersis et singulis Christi fidelibus salutem in domino sempiternam. Recongnoscimus per presentes de flumine in Chienperg ad sanctum Tyboldum et sanctum Procopium decurrente, sicut per nos recolimus et nostri antecessores nobis declararunt, quod a prima fundacione usque ad nostrum regimen ex utraque parte fluminis piscationem prefati fluminis fuimus (sie) semper in plenaria possessione omni inpungnacione (sic) cuiusque hominis procul mota. Sed temporibus nostris piscatoribus videlicet Cruce et Wenczeslao defunctis expo- suimus prefatam piscacionem ex parte sancti Procopii nomine Düb (sic), qui singulis annis tenetur nobis et iam prefato monasterio libram
Strana 275
275 censuare, prout in nostris registris monasterii nostris manibus exa- ratum plenius continetur. Et quicumque fuerit abbas in Altouado, potest prefatum piscatorem Düb uel alium pleno iure reuocare. In cuins rei testimonium et robur sub appensione nostri secreti sigilli. Datum in nostra residencia Perg vltima dié mensis Marcii anno domini etc. 1mo. Orig. auf Papier; es ist das die ülteste Urkunde des Stiftes auf derar- tigem Materiale geschrieben. Ein Wasserzeichen ist nicht sichtbar. Das Oblatensiegel stellt die Mutter Gottes ohne das Jesukind vor und ist schlecht abgedruckt. — . . . A. S.Epi. Salonen. CCXXI. 1450. 14. September. Hohenfurt. — Abt Paul und der Convent des Klosters zu Hohenfurt überlassen dem Plabner Insassen Peter eine Mühle und die Fischer- gerechtigkeit in Plaben gegen Entrichtung eines Zinses von achtzig Groschen. My knyez Pawel z bozyeho smylowanye oppat knyez Waclaw przewor y wsseczken conuent klasstera Wyssebrodskeho wyznawame tyemto lystem tyem wssem, ktoz gey czystj budu neb cztucz vsly- ssiye, ze Petrowy rybakowj z Plawa cztnemu druhowy prodalj su nassy starssy sedlysstye mlyene przed czasj opusstyene za pyet kop grossuow hotowych strzybrnych razu Prazkeho a hned od nych przyate takym prodanym to gysto vrok y styeku tu, kteraz k Plawu przylezy, yakoz brzezj vkazugj. Tak my swrchupsany oppat przewor y wssechen convent pronaczywame y propusstyeme rzeku swrchup- sanemu Petrowy tyem wssym prawem a obyczegem, yakoz su drzely geho namyestkowe od staradawna od nassych starssych, tak aby on lowyl bezewssech przyekaz od nas y od nassych lydy, a te giste rzeky, aby swobodnye vzywal, czoz naylep moczy bude. A s toho se wsseho ma dawati a vrok platytj a w ročze ma nam wyplnyti osmdesat grossuow platu nykterakz se newymluwacze bezelsty na swateho Gyrzy cztyriczetj grossow y na swateho Hawla tolykez. A kdyz kolywiek knyez oppat przyczinen a nboly klycznik geho na oppatowie myestie do Berneho a neboly do Plawa, tehdy swrchup- sany Petr ma poezest pocztywu rybamy vczynitj tak o grosse o dwa neb malo wiecz, ma k stolu datj. Take gyz drzyewe rzeczenemu Petrowy gemu y geho buduczym nemagy lyde nassy z Plawa na tom wssem przekazeti, czoz se tuto pysse w obnoweny tohoto lystu, anyz gyndy magj prawo lowytj nez v patek az do poledne tu, kdez od 18*
275 censuare, prout in nostris registris monasterii nostris manibus exa- ratum plenius continetur. Et quicumque fuerit abbas in Altouado, potest prefatum piscatorem Düb uel alium pleno iure reuocare. In cuins rei testimonium et robur sub appensione nostri secreti sigilli. Datum in nostra residencia Perg vltima dié mensis Marcii anno domini etc. 1mo. Orig. auf Papier; es ist das die ülteste Urkunde des Stiftes auf derar- tigem Materiale geschrieben. Ein Wasserzeichen ist nicht sichtbar. Das Oblatensiegel stellt die Mutter Gottes ohne das Jesukind vor und ist schlecht abgedruckt. — . . . A. S.Epi. Salonen. CCXXI. 1450. 14. September. Hohenfurt. — Abt Paul und der Convent des Klosters zu Hohenfurt überlassen dem Plabner Insassen Peter eine Mühle und die Fischer- gerechtigkeit in Plaben gegen Entrichtung eines Zinses von achtzig Groschen. My knyez Pawel z bozyeho smylowanye oppat knyez Waclaw przewor y wsseczken conuent klasstera Wyssebrodskeho wyznawame tyemto lystem tyem wssem, ktoz gey czystj budu neb cztucz vsly- ssiye, ze Petrowy rybakowj z Plawa cztnemu druhowy prodalj su nassy starssy sedlysstye mlyene przed czasj opusstyene za pyet kop grossuow hotowych strzybrnych razu Prazkeho a hned od nych przyate takym prodanym to gysto vrok y styeku tu, kteraz k Plawu przylezy, yakoz brzezj vkazugj. Tak my swrchupsany oppat przewor y wssechen convent pronaczywame y propusstyeme rzeku swrchup- sanemu Petrowy tyem wssym prawem a obyczegem, yakoz su drzely geho namyestkowe od staradawna od nassych starssych, tak aby on lowyl bezewssech przyekaz od nas y od nassych lydy, a te giste rzeky, aby swobodnye vzywal, czoz naylep moczy bude. A s toho se wsseho ma dawati a vrok platytj a w ročze ma nam wyplnyti osmdesat grossuow platu nykterakz se newymluwacze bezelsty na swateho Gyrzy cztyriczetj grossow y na swateho Hawla tolykez. A kdyz kolywiek knyez oppat przyczinen a nboly klycznik geho na oppatowie myestie do Berneho a neboly do Plawa, tehdy swrchup- sany Petr ma poezest pocztywu rybamy vczynitj tak o grosse o dwa neb malo wiecz, ma k stolu datj. Take gyz drzyewe rzeczenemu Petrowy gemu y geho buduczym nemagy lyde nassy z Plawa na tom wssem przekazeti, czoz se tuto pysse w obnoweny tohoto lystu, anyz gyndy magj prawo lowytj nez v patek az do poledne tu, kdez od 18*
Strana 276
276 staradawna gest obyczey bez geho sskody a geho buduczych; a take y powoden, kdyzby woda z brzehuow wystupila, mohu lyde bez Petrowi sskody s saky lowyti, a kdyz se woda v brzehy nawraty, tehdy potom wyecze nemagj lowyti. A my oppat y wssechen convent slybugem vmluwu, obnowenye tohoto lystu pod wyeru y pod czty slybugem drzetj. Na potwrzenye a obnowenye lystu tohoto y nasse gystoty pewnegssy nasse wlastnye peczetj oppatsku y k tomu con- ventsku s plnym potazem wssech nas s powolenym k tomuto lystu sme przywyesylj. Genz gest dan a psan letha od narozeny syna bozyho tysiczeho cztyrsteho padesateho w klassterze nassem ten pondyelj na swateho krzyze powysseny. Nach einer neueren Abschrift. CCXXII. 1451. 8. November. Krumau. — Johann von Kapistran tritt für seinen Orden mit dem Stifte Hohenfurt in Confraternitat. Reuerendo in Cristo patri domino Paulo abbati totique conuen- tui monasterii Altiuadensis ordinis Cisterciensis presentibus et futuris Pragensis diocesis omnibusque familiaribus prefati monasterii ordinis Seraphici patris nostri Francissi benefactoribus deuotissimis frater Johannes de Capistrano eiusdem ordinis minimus et indignus ac reuerendissimi patris generalis in omnibus partibus citramontanis quo ad confratres de obseruantia nuncupatos inmeritus vicarius generalis. Cum orationum suffragio salutari omnium incrementa vir- tutum quamuis ex caritatis debito omnibus teneamur, illis tamen longe amplius obligamur, quorum deuocionem certis beneficiorum indiciis frequentius experimur. Proinde vestre dilectionis sinceri- tatem attendens, quam ad nostrum et prefati patris nostri Francisci geritis ordinem, veluti clara experienta cognoui dignum putaui et diuine acceptabile voluntati, vt ab ipso ordine prorogatiuam sentiatis spiritualium gratiarum, verum quia nudi temporalibus bonis caritatis vestre subsidiis dignam reimpendere vicem nequaquam temporaliter valemus, spiritualibus nichilominus benefitiis, prout in nostris aput deum dominum nostrum seruamus, desideriis compensare spiritua- liter affectamus. Eapropter ego qui licet indignus curam fratrum minorum de obseruantia nuncupatorum et sororum minorissarum sancte Clare seu sancti Damiani de obseruantia nuncupatarum et
276 staradawna gest obyczey bez geho sskody a geho buduczych; a take y powoden, kdyzby woda z brzehuow wystupila, mohu lyde bez Petrowi sskody s saky lowyti, a kdyz se woda v brzehy nawraty, tehdy potom wyecze nemagj lowyti. A my oppat y wssechen convent slybugem vmluwu, obnowenye tohoto lystu pod wyeru y pod czty slybugem drzetj. Na potwrzenye a obnowenye lystu tohoto y nasse gystoty pewnegssy nasse wlastnye peczetj oppatsku y k tomu con- ventsku s plnym potazem wssech nas s powolenym k tomuto lystu sme przywyesylj. Genz gest dan a psan letha od narozeny syna bozyho tysiczeho cztyrsteho padesateho w klassterze nassem ten pondyelj na swateho krzyze powysseny. Nach einer neueren Abschrift. CCXXII. 1451. 8. November. Krumau. — Johann von Kapistran tritt für seinen Orden mit dem Stifte Hohenfurt in Confraternitat. Reuerendo in Cristo patri domino Paulo abbati totique conuen- tui monasterii Altiuadensis ordinis Cisterciensis presentibus et futuris Pragensis diocesis omnibusque familiaribus prefati monasterii ordinis Seraphici patris nostri Francissi benefactoribus deuotissimis frater Johannes de Capistrano eiusdem ordinis minimus et indignus ac reuerendissimi patris generalis in omnibus partibus citramontanis quo ad confratres de obseruantia nuncupatos inmeritus vicarius generalis. Cum orationum suffragio salutari omnium incrementa vir- tutum quamuis ex caritatis debito omnibus teneamur, illis tamen longe amplius obligamur, quorum deuocionem certis beneficiorum indiciis frequentius experimur. Proinde vestre dilectionis sinceri- tatem attendens, quam ad nostrum et prefati patris nostri Francisci geritis ordinem, veluti clara experienta cognoui dignum putaui et diuine acceptabile voluntati, vt ab ipso ordine prorogatiuam sentiatis spiritualium gratiarum, verum quia nudi temporalibus bonis caritatis vestre subsidiis dignam reimpendere vicem nequaquam temporaliter valemus, spiritualibus nichilominus benefitiis, prout in nostris aput deum dominum nostrum seruamus, desideriis compensare spiritua- liter affectamus. Eapropter ego qui licet indignus curam fratrum minorum de obseruantia nuncupatorum et sororum minorissarum sancte Clare seu sancti Damiani de obseruantia nuncupatarum et
Strana 277
277 eorum religiosorum de penitentiis ordinum in partibus cismontanis habeo generalem, vos prefatos presentes et futuros et omnes pro quibus intenditis, ad confraternitatem nostram et ad vniuersa et singula nostre religionis suffragia in vita recipio pariter et in morte, plenam vobis participationem omnium carismatum et spiritualium bonorum videlicet missarum orationum suffragiorum offitiorum diui- norum jeiuniorium abstinentiarum disciplinarum penitentiarum pere- grinationum inspirationum predicationum lectionum meditacionum contemplacionum obseruantiarum deuocionum et omnium aliorum spiritualium bonorum tenore presentium gratiose conferendo, que per fratres nostros et dictorum ordinum sorores necnon et aliorum de obseruantia ac penitencia ordinum siue de tercio ordine beati Francisci in partibus vltramontanis degentes operari et acceptare dignabitur clementia saluatoris, addens insuper de dono et gratia singulari, quod cum diuine placuerit voluntati de exilio instantis miserie vos vocare vesterque obitus multo aunuente domino tempore differendus nostro fuerit capitulo nuncciatus, idem volo, ut pro vobis fiat officium, quod pro fratribus nostris defunctis recitatis ibidem annuatim ex more per totum orbem fieri consueuit. Valeat feliciter vestra deuota et feruens caritas in Cristo Jhesu domino nostro in eternum amen. Datum Crumpnaw in Bohemia die lune in octaua omnium sanctorum anno domini millesimo quadringentesimo quinqua- gesimo primo. Frater Johannes supra dictus manu propria me subscripsi. Ein ziemlich grosses, an violeter Seidenschnur hängendes Siegel in rothem Wachs. — Jesus mit dem Kreuze auf den Schultern, im Grunde Rosen, unten ein betender Minorit. — † Sigilly - Vicarii. Gnalis. Ordinis . Minor. Citramontani. — Rückwärts auf der weissen Wachshülle ein erhabenes Kreuz. CCXXIII. 1453. 24. August. Krumau. — Ulrich und Johann von Rosenberg legen den zwischen dem Stifte Hohenfurt und dem Wenzel Talafus wegen eines Weges und der Durchfuhr durch die Moldau aus dem Dorfe Payreschau nach Pořič obwaltenden Streit gütlich bei. My Oldrzich z Rozmberka a Jan syn geho odtudz wyznawame tiemto listem obecznie przedewssemi, ktoz gey vzrzie anebo cztucze slysseti budu, ze duostoyny kniez Pawel opat Wissobrodsky s gedne a slowutny Waczlaw Talafus z Dobrzan sedienim w Porzieczij z strany
277 eorum religiosorum de penitentiis ordinum in partibus cismontanis habeo generalem, vos prefatos presentes et futuros et omnes pro quibus intenditis, ad confraternitatem nostram et ad vniuersa et singula nostre religionis suffragia in vita recipio pariter et in morte, plenam vobis participationem omnium carismatum et spiritualium bonorum videlicet missarum orationum suffragiorum offitiorum diui- norum jeiuniorium abstinentiarum disciplinarum penitentiarum pere- grinationum inspirationum predicationum lectionum meditacionum contemplacionum obseruantiarum deuocionum et omnium aliorum spiritualium bonorum tenore presentium gratiose conferendo, que per fratres nostros et dictorum ordinum sorores necnon et aliorum de obseruantia ac penitencia ordinum siue de tercio ordine beati Francisci in partibus vltramontanis degentes operari et acceptare dignabitur clementia saluatoris, addens insuper de dono et gratia singulari, quod cum diuine placuerit voluntati de exilio instantis miserie vos vocare vesterque obitus multo aunuente domino tempore differendus nostro fuerit capitulo nuncciatus, idem volo, ut pro vobis fiat officium, quod pro fratribus nostris defunctis recitatis ibidem annuatim ex more per totum orbem fieri consueuit. Valeat feliciter vestra deuota et feruens caritas in Cristo Jhesu domino nostro in eternum amen. Datum Crumpnaw in Bohemia die lune in octaua omnium sanctorum anno domini millesimo quadringentesimo quinqua- gesimo primo. Frater Johannes supra dictus manu propria me subscripsi. Ein ziemlich grosses, an violeter Seidenschnur hängendes Siegel in rothem Wachs. — Jesus mit dem Kreuze auf den Schultern, im Grunde Rosen, unten ein betender Minorit. — † Sigilly - Vicarii. Gnalis. Ordinis . Minor. Citramontani. — Rückwärts auf der weissen Wachshülle ein erhabenes Kreuz. CCXXIII. 1453. 24. August. Krumau. — Ulrich und Johann von Rosenberg legen den zwischen dem Stifte Hohenfurt und dem Wenzel Talafus wegen eines Weges und der Durchfuhr durch die Moldau aus dem Dorfe Payreschau nach Pořič obwaltenden Streit gütlich bei. My Oldrzich z Rozmberka a Jan syn geho odtudz wyznawame tiemto listem obecznie przedewssemi, ktoz gey vzrzie anebo cztucze slysseti budu, ze duostoyny kniez Pawel opat Wissobrodsky s gedne a slowutny Waczlaw Talafus z Dobrzan sedienim w Porzieczij z strany
Strana 278
278 druhe prosyli nas, abychme niektere z nassie raddy mezy nie wyslali k ohledanij czesty a ginych wieczy, o kterez spolu wruozniczy byli gsu. A my znamenawsse gich obogich dobrowolne prosby a hodne y poslali sme k nim a mezy nie slowutneho panossi Jana Rusla z Czemin raddu a wierneho nasseho mileho, aby ty wieczy mezy nimi ohledal a ge otto nassim rozkazanim a moczij rozdielil. A kdyz swrchudotczeny Jan Rus mezy nie przygel, a ty wieczy ohledal s ginymi dobrymi lidmi, kterziz gsu suobu stranu take przitom byli y rozdielil a smluwil ge suobugich stran dobru wolj takto, jakoz w dole psano stogi. Item najprwe o tu czestu, kteraz gde od Bors- sowa przes rzeku mymo rybniczek na koru k Porzieczij a k Dubij a od tad dale k Plawu a k lukam, kterez na Boru lezie, gestu gsu ty luky Borssowskych, y take o tu czestu, kteraz od rybniczka gde skrze Dubie k Roznowu a k Budiegiowiczom prosyli su za tie obogi czestie wssiczkni hospodarzy z Borssowa Talafusa pro buoh a pro matku bozij, aby gim tech czest dal poziwati, aby tudy mohli s wozy y s konmy gezdieti, kromye dobytka s stadem nemagy honitii a on gym gest dal swobodu ne zprawa, alle z dobre wuole a z gich proshy, na tiech czestach mieti takowu, yakoz sie swrchupisse, a on sam y geho wssichni buduczij y kazdy ten, kteryzby na tom dworze w Porzieczij sediel, to tak tez drzeti, magi wiecznie a sobie na tom neprzekazeti. A kniez opat ma geho lidem z Porzieczie y z wescze nebraniti lesuow, czozhy mohli sobie na zadij vnesti, neb na kolesiech, aneb na sankach zimie samotiez bez konij westi; a Talufus a geho lide z wescze y namiestezi geho budu moczi pasti y trawu zieti w knieze opatowie lese tak, yakoz gsu prwe pasly y zeli od starodawna. Take kniez opat bude moczi luky sobie dielati, kdezby chtiel w swych lesiech, a ty kazati ohraditi, a Talafus a geho lide y buduczij nemagij gemu na tom przekazeti. Take gest dale mezy nimi wypowiedieno a vmluweno o niekaky (sic) ostrow, kteryz lezij wedle Borssowskych luk, aby Borssowsstij toho ostrowu poziwali potawad, yskoz gest meze vdielana na gedne welike wrbie, a kamen meznij gest wsazen a od tee meze kniez opat a Borssowsstij magij tee zatoky poziwati, czoz na horu wodu topi; a Talafus dole pod tu mezy toho ostrowu a zatoky te ma poziwati potad, yakoz meze vkazuge a rzeky oboge strany magij spolu pozi- wati, jakoz od starodawna to bylo. Take gestli zeby swrchupsanym czesty gezdiecz na obilij kde kteru sskodu Talafusowi vezinili, o tu
278 druhe prosyli nas, abychme niektere z nassie raddy mezy nie wyslali k ohledanij czesty a ginych wieczy, o kterez spolu wruozniczy byli gsu. A my znamenawsse gich obogich dobrowolne prosby a hodne y poslali sme k nim a mezy nie slowutneho panossi Jana Rusla z Czemin raddu a wierneho nasseho mileho, aby ty wieczy mezy nimi ohledal a ge otto nassim rozkazanim a moczij rozdielil. A kdyz swrchudotczeny Jan Rus mezy nie przygel, a ty wieczy ohledal s ginymi dobrymi lidmi, kterziz gsu suobu stranu take przitom byli y rozdielil a smluwil ge suobugich stran dobru wolj takto, jakoz w dole psano stogi. Item najprwe o tu czestu, kteraz gde od Bors- sowa przes rzeku mymo rybniczek na koru k Porzieczij a k Dubij a od tad dale k Plawu a k lukam, kterez na Boru lezie, gestu gsu ty luky Borssowskych, y take o tu czestu, kteraz od rybniczka gde skrze Dubie k Roznowu a k Budiegiowiczom prosyli su za tie obogi czestie wssiczkni hospodarzy z Borssowa Talafusa pro buoh a pro matku bozij, aby gim tech czest dal poziwati, aby tudy mohli s wozy y s konmy gezdieti, kromye dobytka s stadem nemagy honitii a on gym gest dal swobodu ne zprawa, alle z dobre wuole a z gich proshy, na tiech czestach mieti takowu, yakoz sie swrchupisse, a on sam y geho wssichni buduczij y kazdy ten, kteryzby na tom dworze w Porzieczij sediel, to tak tez drzeti, magi wiecznie a sobie na tom neprzekazeti. A kniez opat ma geho lidem z Porzieczie y z wescze nebraniti lesuow, czozhy mohli sobie na zadij vnesti, neb na kolesiech, aneb na sankach zimie samotiez bez konij westi; a Talufus a geho lide z wescze y namiestezi geho budu moczi pasti y trawu zieti w knieze opatowie lese tak, yakoz gsu prwe pasly y zeli od starodawna. Take kniez opat bude moczi luky sobie dielati, kdezby chtiel w swych lesiech, a ty kazati ohraditi, a Talafus a geho lide y buduczij nemagij gemu na tom przekazeti. Take gest dale mezy nimi wypowiedieno a vmluweno o niekaky (sic) ostrow, kteryz lezij wedle Borssowskych luk, aby Borssowsstij toho ostrowu poziwali potawad, yskoz gest meze vdielana na gedne welike wrbie, a kamen meznij gest wsazen a od tee meze kniez opat a Borssowsstij magij tee zatoky poziwati, czoz na horu wodu topi; a Talafus dole pod tu mezy toho ostrowu a zatoky te ma poziwati potad, yakoz meze vkazuge a rzeky oboge strany magij spolu pozi- wati, jakoz od starodawna to bylo. Take gestli zeby swrchupsanym czesty gezdiecz na obilij kde kteru sskodu Talafusowi vezinili, o tu
Strana 279
279 sskodu magij Borssowsstij Talafusa neb geho buduczich odbyti, jakzby dwa dobra czlowieky rzekla. A ty wsseczkny wieczy swrchu- psane slibili gsu dobrowolnye oboge strany cztnie, wiernie a krze- stiansky z drzeti a zachowati podecztij a pod wieru bez przerussenie wsselikeho. Toho na potwrzenie kazali sme my swrehupsanij z Rozm- berka swe wlastnie peczeti k tiemto vihluwam prziwiesyti, kterezto vmluwy swrchupsanym stranam dali sme kazde stranye gednu vmluwu slowo odslowa gednostaynie napsanu. Genz dany a psani gsu na Crumlowie w patek den swateho Bartholomiege apposstola bozieho leta od narozenie syna boziebo tisiczieho cztirzsteho padesateho trzetieho. Zwei ziemlich kleine, an Pergamentstreifen bängende Siegel in rothem Wachs. a) Ein Schild, worauf eine Rose. — † Sigillum † Dni . Vlrici. De † Rozmberg. b) Dasselbe. — † S. Jan . Z. Rosenbergka. CCXXIV. 1453. 8. September. Wilhering. — Abt Johann von Morimond befiehlt dem Abte von Hohenfurt, dem Bischofe Sigismund von Salona von nun an keine Pension mehr zu geben und die heimlich entwendeten Kleinodien von demselben zurück zu fordern. Frater Johannes abbas Morimundi ordinis Cisterciensis Lingo- nensis diocesis venerabili patri et in Christo nobis precarissimo coabbati nostro monasterii de Altonado nostri prefati ordinis Pragensis diocesis salutem et sinceram in domino caritatem. Sciatis, nullum episcopum aut aliam personam debere habere pensionem super mona- steriis nostri ordinis et hoc eidem ordini plurimi summi pontifices concesserunt et priuilegia dederunt, insuper nulli episcopo eciam de ordine assumpto prouidere tenemur, nisi de voluntate ipsius ordinis fuerit promotus, super quo eciam priuilegia habemus. Quibus non obstantibus prout a fide dignis inteleximus, dominus Sigismundus episcopus Salonensis dudum vestri monasterii abbas a vobis et ab eodem vestro monasterio certam pensionem siue proui- sionem pro tempore repetit et vos ad ipsam soluendam cogit, super quo prouidere volentes in plenaria auctoritale nostri ordinis qua furgimur, sub inobedience et aliis nostri ordinis formidabilibus penis vobis inhibemus, ne amodo contra ordinis vestri privilegia quamcumque pensionem seu prouisionem predicto domino Sigismundo soluatis, et si que habet compulsoria, ab eisdem ad summum pontifi- cem appelletis. Insuper sub predictis penis vobis precipimus, qua-
279 sskodu magij Borssowsstij Talafusa neb geho buduczich odbyti, jakzby dwa dobra czlowieky rzekla. A ty wsseczkny wieczy swrchu- psane slibili gsu dobrowolnye oboge strany cztnie, wiernie a krze- stiansky z drzeti a zachowati podecztij a pod wieru bez przerussenie wsselikeho. Toho na potwrzenie kazali sme my swrehupsanij z Rozm- berka swe wlastnie peczeti k tiemto vihluwam prziwiesyti, kterezto vmluwy swrchupsanym stranam dali sme kazde stranye gednu vmluwu slowo odslowa gednostaynie napsanu. Genz dany a psani gsu na Crumlowie w patek den swateho Bartholomiege apposstola bozieho leta od narozenie syna boziebo tisiczieho cztirzsteho padesateho trzetieho. Zwei ziemlich kleine, an Pergamentstreifen bängende Siegel in rothem Wachs. a) Ein Schild, worauf eine Rose. — † Sigillum † Dni . Vlrici. De † Rozmberg. b) Dasselbe. — † S. Jan . Z. Rosenbergka. CCXXIV. 1453. 8. September. Wilhering. — Abt Johann von Morimond befiehlt dem Abte von Hohenfurt, dem Bischofe Sigismund von Salona von nun an keine Pension mehr zu geben und die heimlich entwendeten Kleinodien von demselben zurück zu fordern. Frater Johannes abbas Morimundi ordinis Cisterciensis Lingo- nensis diocesis venerabili patri et in Christo nobis precarissimo coabbati nostro monasterii de Altonado nostri prefati ordinis Pragensis diocesis salutem et sinceram in domino caritatem. Sciatis, nullum episcopum aut aliam personam debere habere pensionem super mona- steriis nostri ordinis et hoc eidem ordini plurimi summi pontifices concesserunt et priuilegia dederunt, insuper nulli episcopo eciam de ordine assumpto prouidere tenemur, nisi de voluntate ipsius ordinis fuerit promotus, super quo eciam priuilegia habemus. Quibus non obstantibus prout a fide dignis inteleximus, dominus Sigismundus episcopus Salonensis dudum vestri monasterii abbas a vobis et ab eodem vestro monasterio certam pensionem siue proui- sionem pro tempore repetit et vos ad ipsam soluendam cogit, super quo prouidere volentes in plenaria auctoritale nostri ordinis qua furgimur, sub inobedience et aliis nostri ordinis formidabilibus penis vobis inhibemus, ne amodo contra ordinis vestri privilegia quamcumque pensionem seu prouisionem predicto domino Sigismundo soluatis, et si que habet compulsoria, ab eisdem ad summum pontifi- cem appelletis. Insuper sub predictis penis vobis precipimus, qua-
Strana 280
280 tenus debita cum instancia requiratis a prefato domino episcopo clenodia et alia bona que vt dicitur, cum reuerencia loquendo oculte et quasi furtiue a vestro monasterio exportauit. Super premissis, que feceritis, nos aut capitulum nostrum generale informaturi et de reme- dio oportuno prouidebimus. Datum in monasterio de Hilaria sub appen- sione sigilli nostri sexta die mensis Septembris anno domini millesimo quadringentesimo quinquagesimo tercio. F. de Brieyo m. p. 1. Das Siegel fehlt. 2. Jongelin Hist. Abb. Ord. Cistere. 1. V. p. 18. CCXXV. 1453. 6. September. Wilhering. — Derselbe gestattet demselben an der Tafel der Herren von Rosenberg oder anderer mächtiger Herren zu den gewöhnlichen Zeiten Fleisch eesen zu dürfen. Frater Johannes abbas Morimundi Cisterciensis ordinis Lingo- nensis diocesis venerabili patri et in Christo nobis precarissimo coab- bati nostro monasterii de Altouado nostri dicti ordinis Pragensis diocesis salutem et consciencie serenitatem. Vestra suplicatio conti- nebat, quod sepius vos contingit, in mensa vestri fundatoris et aliorum dominorum cum multis baronibus et militibus commedere, vbi cibaria regularia minime parantur. Etiam contingit, vos et fratres vobis com- missos sepe declinare ad diuersa loca, in quibus similiter cibaria ipsa regularia commode et sine magnis expensis inuenire non potestis. Quare supplicabatis, vt de gratia speciali vobiscum super hiis dispensare vellemus. Nos vero nil aliud intelligentes, nisi quod pater noster beatus Benedictus ordinisque nostri statuta talia prohi- buere, vt caro spiritui subiceretur et quod in austeritate vite reli- giosi deo deseruirent, et eciam experti de vestra religiositate, qua animarum salutem desideratis, nec eciam aliquid facere velletis, ex quo merito scandallum oriri posset, vobiscum per presentes dispen- samus, vt in mensa principum seu potentum dominorum et eciam in aliis locis, vbi commode regularia adinuenire non valetis, possitis et valeatis vti carnibus diebus et temporibus consuetis. Et super hoc idem cum fratribus vestris dispensare ita tamen, quod fiat honesto modo et sic, quod graues et virtuose persone per hoc scandalizari non debeant. Datum in monasterio de Hylaria sub appensione sigilli nostri sexta die mensis Septembris anno domini millesimo quadrin- gentesimo quinquagesimo tercio. Das Siegel fehlt.
280 tenus debita cum instancia requiratis a prefato domino episcopo clenodia et alia bona que vt dicitur, cum reuerencia loquendo oculte et quasi furtiue a vestro monasterio exportauit. Super premissis, que feceritis, nos aut capitulum nostrum generale informaturi et de reme- dio oportuno prouidebimus. Datum in monasterio de Hilaria sub appen- sione sigilli nostri sexta die mensis Septembris anno domini millesimo quadringentesimo quinquagesimo tercio. F. de Brieyo m. p. 1. Das Siegel fehlt. 2. Jongelin Hist. Abb. Ord. Cistere. 1. V. p. 18. CCXXV. 1453. 6. September. Wilhering. — Derselbe gestattet demselben an der Tafel der Herren von Rosenberg oder anderer mächtiger Herren zu den gewöhnlichen Zeiten Fleisch eesen zu dürfen. Frater Johannes abbas Morimundi Cisterciensis ordinis Lingo- nensis diocesis venerabili patri et in Christo nobis precarissimo coab- bati nostro monasterii de Altouado nostri dicti ordinis Pragensis diocesis salutem et consciencie serenitatem. Vestra suplicatio conti- nebat, quod sepius vos contingit, in mensa vestri fundatoris et aliorum dominorum cum multis baronibus et militibus commedere, vbi cibaria regularia minime parantur. Etiam contingit, vos et fratres vobis com- missos sepe declinare ad diuersa loca, in quibus similiter cibaria ipsa regularia commode et sine magnis expensis inuenire non potestis. Quare supplicabatis, vt de gratia speciali vobiscum super hiis dispensare vellemus. Nos vero nil aliud intelligentes, nisi quod pater noster beatus Benedictus ordinisque nostri statuta talia prohi- buere, vt caro spiritui subiceretur et quod in austeritate vite reli- giosi deo deseruirent, et eciam experti de vestra religiositate, qua animarum salutem desideratis, nec eciam aliquid facere velletis, ex quo merito scandallum oriri posset, vobiscum per presentes dispen- samus, vt in mensa principum seu potentum dominorum et eciam in aliis locis, vbi commode regularia adinuenire non valetis, possitis et valeatis vti carnibus diebus et temporibus consuetis. Et super hoc idem cum fratribus vestris dispensare ita tamen, quod fiat honesto modo et sic, quod graues et virtuose persone per hoc scandalizari non debeant. Datum in monasterio de Hylaria sub appensione sigilli nostri sexta die mensis Septembris anno domini millesimo quadrin- gentesimo quinquagesimo tercio. Das Siegel fehlt.
Strana 281
281 CCXXVI. 1454. 3. Juli. O. AO. — Paul Abt und der Convent zu Hohenfurt mit Rath des Herrn Reinprecht von Polhaim entscheiden den Streit, den zwei Hintersassen in ihrem Dorfe Oppach wegen eines Wassers mit einander fuhrten. Wir Pauls abbt von Hochenfurt vnd der ganez convent daselbs bekennen vnd tun kund offenleich mit dem brief, das vnser hindersas ainer genant Peter vnd ainer genant Hensel ezwen prueder gesessen czu Oppach in ainem darf, die sind also mit einander gar genezlich verricht warden durch vns vnd auch mit hilf vnd rat des edlen herren hern Reinprechten von Polnhaim, das ist als gewesen von ains wasser wegen in dem egenanten darff auf der gemayn, nach dem der Hannsel gestanden ist vnd doch des kain recht nicht gehabt hat, vnd habent also ein czeit von des wassers wegen zwitrachtigkeit gegen einander gehabt. Doch in dem selben hab wir vns daruber bedacht vnd haben den Petern mit sambt dem Hennseln gepeten, das er in der frewnt- schaft vnd pruederschaft geniessen lass, das er im des wassers ein chlainen tail durch ein eysnan plech last rynnen von petz wegen vnd nicht von rechts wegen rynnen beyt, doch nur von guetten willen vnd pruederschaft wegen, als dann vor begriffen ist in dem brief, doch im vnd allen sein eriben an schaden vnd andern sein nach- pawren an sollichem wasser vnentgolten. Wer aber, das das wasser als chlain wurdt, das sein der Peter oder die andern nacbpawrn mangl hietten, so schol der richter vnd hofmaister czu Hodonycz schaffen mit dem Hennslen, das er das wasser vermach vnd ainen zaphen dafur stoss vnczt auf die czeit vnd weil, das des wassers genug werdt, so mag dann der genant Hennsel sein prueder sol- lichen zaphen wiederumb auscziehen, damit im sollich wasser durch das obgemelt eysnan plech gerynnen mag ezu sein notturften, als vor in dem brief begriffen ist warden. Vnd wellicher der berednuss nicht stat hiet vnd hinfur anders machen wolt, der schol seinem herren verfallen sein zwayvnddreyssigk phundt phenning an alle gnad. Vnd des ezu vrkund vnd ezu pesser sicherhait wegen geben wir in den brief besiglt mit vnsers Pauls abbt czu Hochenfuert vnd des ganczen convent anhangunden insigl, vnd auch ezu pesser gedachtnus vnd bestatnus hab wir vleissigkleich gepeten den edeln herren hern Reinprechten von Polnhaim, der auch sein insigl an
281 CCXXVI. 1454. 3. Juli. O. AO. — Paul Abt und der Convent zu Hohenfurt mit Rath des Herrn Reinprecht von Polhaim entscheiden den Streit, den zwei Hintersassen in ihrem Dorfe Oppach wegen eines Wassers mit einander fuhrten. Wir Pauls abbt von Hochenfurt vnd der ganez convent daselbs bekennen vnd tun kund offenleich mit dem brief, das vnser hindersas ainer genant Peter vnd ainer genant Hensel ezwen prueder gesessen czu Oppach in ainem darf, die sind also mit einander gar genezlich verricht warden durch vns vnd auch mit hilf vnd rat des edlen herren hern Reinprechten von Polnhaim, das ist als gewesen von ains wasser wegen in dem egenanten darff auf der gemayn, nach dem der Hannsel gestanden ist vnd doch des kain recht nicht gehabt hat, vnd habent also ein czeit von des wassers wegen zwitrachtigkeit gegen einander gehabt. Doch in dem selben hab wir vns daruber bedacht vnd haben den Petern mit sambt dem Hennseln gepeten, das er in der frewnt- schaft vnd pruederschaft geniessen lass, das er im des wassers ein chlainen tail durch ein eysnan plech last rynnen von petz wegen vnd nicht von rechts wegen rynnen beyt, doch nur von guetten willen vnd pruederschaft wegen, als dann vor begriffen ist in dem brief, doch im vnd allen sein eriben an schaden vnd andern sein nach- pawren an sollichem wasser vnentgolten. Wer aber, das das wasser als chlain wurdt, das sein der Peter oder die andern nacbpawrn mangl hietten, so schol der richter vnd hofmaister czu Hodonycz schaffen mit dem Hennslen, das er das wasser vermach vnd ainen zaphen dafur stoss vnczt auf die czeit vnd weil, das des wassers genug werdt, so mag dann der genant Hennsel sein prueder sol- lichen zaphen wiederumb auscziehen, damit im sollich wasser durch das obgemelt eysnan plech gerynnen mag ezu sein notturften, als vor in dem brief begriffen ist warden. Vnd wellicher der berednuss nicht stat hiet vnd hinfur anders machen wolt, der schol seinem herren verfallen sein zwayvnddreyssigk phundt phenning an alle gnad. Vnd des ezu vrkund vnd ezu pesser sicherhait wegen geben wir in den brief besiglt mit vnsers Pauls abbt czu Hochenfuert vnd des ganczen convent anhangunden insigl, vnd auch ezu pesser gedachtnus vnd bestatnus hab wir vleissigkleich gepeten den edeln herren hern Reinprechten von Polnhaim, der auch sein insigl an
Strana 282
282 den brief gehangen hat, im vnd allen sein eriben an schaden. Der brief ist geben nach Kristi gepurdt tausent vierhundert jar vnd darnach in dem viervndfimfezigisten jare am mitichen vor sand Vlreichs tag. Drei, an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs. a) Ziem- lich gross. In einer gothischen Capelle steht ein Abt mit Inful und Stab, in der Linken ein Buch haltend; am Postament sind zwei Schilde mit der funfblätt- rigen Rose angebracht. — Sigillym . Pavli. Abbatis . In. Altovado. b) Das bekannte Conventssiegel. c) Guldenross, etwas beschadigt. — Ein Schild mit vier von rechts nach links gehenden schiefen Balken, darüber ein Helm mit einem halben Flügel, durch den wieder vier schiefe Balken gehen. — S. Rein- precht . Von . Polhaim. CCXXVII. 1454. 8. Juli. O. A0. — Johann von Ticha übergibt dem Georg Grassauer einen Hof in Neudorf. Ja Jan z Tiche wyznawam tiemto listem obecznie przedew- ssemi, ktoz gey vzrzie nebo cztucz slisseti budu, jakoz mam list na pargamenie s peczetmi wisutymi na Oldrzicha Weselecze z Rich- nowa, genz mnye swiedczi na kopu grossow trzi grosse a piet peniez platu w Kunratczi na tom dworu proti cztweru dworu, yakoz na niem Trop sediel qualhofstatu tudiez wedle dworu, w kteremzto listu gsu rukoymie Wilem z Zumberka a Girzik Grossawer z Ged- lineze, yakozto ten list hlawni plniegie sprawuge; ten list y ezocz ten list swiedczi sewssim plnym prawem tymz, iakoz mnye swiedczi, dal sem y moczi tohoto listu dawam s swu dobru woly slowutnemu panossi Girzikowy Grossaworowy z Gedlincze, tak aby on giz ktomu platu a zapisu wsseczko tez plne prawo miel, kterez sem ja miel, nebo my gest to zaplatil peniezi hotowymi vplnie a doczela. A toho wsseho czoz swrchupsano gest, pro lepsi (sic) gistotu a potwrzenie swa sem wlastni peczet prziwiesil k tomuto listu, a prosil sem vro- zenych panow pana Jana a pana Petra bratrzy z Straze, a slowut- nich panossy Albrechta z Widrzie, a Mikulasse Ssorcze z Walu, ze gsu swe peczeti k me prosbie na swiedomie swrchupsanich wieczy prziwiesili k tomuto listu bez swe skody. Genz gest dan a psan leta od narozenie sina bozieho tisiczieho cztyrzsteho padesateho cztwr- teho, w ten pondieli przed swatu Margrethu pannu duostoynu.
282 den brief gehangen hat, im vnd allen sein eriben an schaden. Der brief ist geben nach Kristi gepurdt tausent vierhundert jar vnd darnach in dem viervndfimfezigisten jare am mitichen vor sand Vlreichs tag. Drei, an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs. a) Ziem- lich gross. In einer gothischen Capelle steht ein Abt mit Inful und Stab, in der Linken ein Buch haltend; am Postament sind zwei Schilde mit der funfblätt- rigen Rose angebracht. — Sigillym . Pavli. Abbatis . In. Altovado. b) Das bekannte Conventssiegel. c) Guldenross, etwas beschadigt. — Ein Schild mit vier von rechts nach links gehenden schiefen Balken, darüber ein Helm mit einem halben Flügel, durch den wieder vier schiefe Balken gehen. — S. Rein- precht . Von . Polhaim. CCXXVII. 1454. 8. Juli. O. A0. — Johann von Ticha übergibt dem Georg Grassauer einen Hof in Neudorf. Ja Jan z Tiche wyznawam tiemto listem obecznie przedew- ssemi, ktoz gey vzrzie nebo cztucz slisseti budu, jakoz mam list na pargamenie s peczetmi wisutymi na Oldrzicha Weselecze z Rich- nowa, genz mnye swiedczi na kopu grossow trzi grosse a piet peniez platu w Kunratczi na tom dworu proti cztweru dworu, yakoz na niem Trop sediel qualhofstatu tudiez wedle dworu, w kteremzto listu gsu rukoymie Wilem z Zumberka a Girzik Grossawer z Ged- lineze, yakozto ten list hlawni plniegie sprawuge; ten list y ezocz ten list swiedczi sewssim plnym prawem tymz, iakoz mnye swiedczi, dal sem y moczi tohoto listu dawam s swu dobru woly slowutnemu panossi Girzikowy Grossaworowy z Gedlincze, tak aby on giz ktomu platu a zapisu wsseczko tez plne prawo miel, kterez sem ja miel, nebo my gest to zaplatil peniezi hotowymi vplnie a doczela. A toho wsseho czoz swrchupsano gest, pro lepsi (sic) gistotu a potwrzenie swa sem wlastni peczet prziwiesil k tomuto listu, a prosil sem vro- zenych panow pana Jana a pana Petra bratrzy z Straze, a slowut- nich panossy Albrechta z Widrzie, a Mikulasse Ssorcze z Walu, ze gsu swe peczeti k me prosbie na swiedomie swrchupsanich wieczy prziwiesili k tomuto listu bez swe skody. Genz gest dan a psan leta od narozenie sina bozieho tisiczieho cztyrzsteho padesateho cztwr- teho, w ten pondieli przed swatu Margrethu pannu duostoynu.
Strana 283
283 Fünf kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel : a, d und e in schwar- zem, b und e in rothem Wachs. — a) Einen Schild, worauf zwei Kegel, deckt ein Helm, dessen Zierde ein halber Flügel ist. — S. Johannis. De . Tycha. b) Beschadigt; eine fünfblättrige Rose auf einem Schild, den ein mit einer eben solchen Rose gezierter Helm deckt. — S . Joha . . . . De . Strazz. c) Dasselbe. — S .Petri . De . Strazz. d) Ein Sehild mit einem schwebenden Fische, den ein Helm mit dem gleichen Zeichen geziert deckt. — S . Alberti. De . Widrzi[n?]. e) Dasselbe. — S . Nicolai . De . Wal. CCXXVIII. 1455. 14. Juli. Krumau. — Heinrich und Johann von Rosenberg stiften abermal zwischen dem Kloster Hohenfurt und der nach Wenzel Talafus hinterbliebenen Witwe Barbara einen Vergleich wegen der Durchfuhr durch die Moldau bei Payreschau. My Gindrzich a Jan wlastni bratrzie z Rosemberga wyznawame tiemto listem obecznie przedewssemi, ktoz gey vzrzie a czisti nebo cztucze slysseti budu, ze duostoyny knez Pawel opath klasstera Wyssebrodskeho s gedne, a slowutna pani Barbora nebozcze Wacz- lawowa Talafusowa manzelka sedienim w Porzieczij s gegimi y s Talafusowymi syrotky s strany druhe przissly przed nas a prosiecze nas, abychme ge przeslysseli a sprawedliwie mezy nimi vczinili a wystawili przed nami swiedomie vstnee y popsanee o prziewoz, kteryz gest przes Wltawu mezy Porzieczij a Borssowem, tak ze swrchupsana pani Barbora y s swymi syrotky a przately prawila, ze by ona tu swobodny prziewoz gmiela, aby zadny przes tu rzeku neprzewozowal nez gegie rybak, komuzby ona najala. A kniez opath swrchupsany odpieral od swych lidij Borssowkych, ze rzeka Wltawa, kteraz tecze mezy Borssowem a Porzieczij polowicze k Borssowu przislussie a druha polowicze k Porzieczij, pokud meze s hory y s duola vkazugij a ze wzdyzky sweho rybarze tu gmieli a lodij z wlastnij, gessto gsu sie Borssowsstij przewozowali sem y tam, kdyz gsu chtieli aneb kdyz gim potrziebie bylo. A my przeslyssawsse oboge strany a swiedomie gich vstnie y popsanee vezinili sme wypo- wied mezy nimi przatelsku s obu stranu dobru wolij tak, yakoz gsu na nas mocznie przissli. A wypowiedame moczij listu tohoto takto: nayprwe ze Borssowsstij magij swu swobodnu lodij gmieti a komuz oni tu lodij poruczie, ten ahy na tee lodij zadneho gineho neprze- wozowal ani sem ani tam, nez ktozby byl vsedly, aneb przistawny tu we wsy w Borssowie, a sycze zadneho gineho bud przietel neb
283 Fünf kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel : a, d und e in schwar- zem, b und e in rothem Wachs. — a) Einen Schild, worauf zwei Kegel, deckt ein Helm, dessen Zierde ein halber Flügel ist. — S. Johannis. De . Tycha. b) Beschadigt; eine fünfblättrige Rose auf einem Schild, den ein mit einer eben solchen Rose gezierter Helm deckt. — S . Joha . . . . De . Strazz. c) Dasselbe. — S .Petri . De . Strazz. d) Ein Sehild mit einem schwebenden Fische, den ein Helm mit dem gleichen Zeichen geziert deckt. — S . Alberti. De . Widrzi[n?]. e) Dasselbe. — S . Nicolai . De . Wal. CCXXVIII. 1455. 14. Juli. Krumau. — Heinrich und Johann von Rosenberg stiften abermal zwischen dem Kloster Hohenfurt und der nach Wenzel Talafus hinterbliebenen Witwe Barbara einen Vergleich wegen der Durchfuhr durch die Moldau bei Payreschau. My Gindrzich a Jan wlastni bratrzie z Rosemberga wyznawame tiemto listem obecznie przedewssemi, ktoz gey vzrzie a czisti nebo cztucze slysseti budu, ze duostoyny knez Pawel opath klasstera Wyssebrodskeho s gedne, a slowutna pani Barbora nebozcze Wacz- lawowa Talafusowa manzelka sedienim w Porzieczij s gegimi y s Talafusowymi syrotky s strany druhe przissly przed nas a prosiecze nas, abychme ge przeslysseli a sprawedliwie mezy nimi vczinili a wystawili przed nami swiedomie vstnee y popsanee o prziewoz, kteryz gest przes Wltawu mezy Porzieczij a Borssowem, tak ze swrchupsana pani Barbora y s swymi syrotky a przately prawila, ze by ona tu swobodny prziewoz gmiela, aby zadny przes tu rzeku neprzewozowal nez gegie rybak, komuzby ona najala. A kniez opath swrchupsany odpieral od swych lidij Borssowkych, ze rzeka Wltawa, kteraz tecze mezy Borssowem a Porzieczij polowicze k Borssowu przislussie a druha polowicze k Porzieczij, pokud meze s hory y s duola vkazugij a ze wzdyzky sweho rybarze tu gmieli a lodij z wlastnij, gessto gsu sie Borssowsstij przewozowali sem y tam, kdyz gsu chtieli aneb kdyz gim potrziebie bylo. A my przeslyssawsse oboge strany a swiedomie gich vstnie y popsanee vezinili sme wypo- wied mezy nimi przatelsku s obu stranu dobru wolij tak, yakoz gsu na nas mocznie przissli. A wypowiedame moczij listu tohoto takto: nayprwe ze Borssowsstij magij swu swobodnu lodij gmieti a komuz oni tu lodij poruczie, ten ahy na tee lodij zadneho gineho neprze- wozowal ani sem ani tam, nez ktozby byl vsedly, aneb przistawny tu we wsy w Borssowie, a sycze zadneho gineho bud przietel neb
Strana 284
284 neprzietel, krom kdyzby kniez opath, neboli geho vrzedniczy koho tam poslaly, bud piessieho neb giezdneho, toho mohu Borssowsstij przewesti sem y tam. A na tom prziewozu Borssowsskym swrchup- sana pani Barbora ani syrotczy ani ti, ktozby w buduozich czasiech potom na tom dworze w Porzieczij sedieli, ani zadny giny od nich nemagi gim przekazeti nizadnym obyczegem. A take Borssowsstij magi sobie s tee strany Porzieczie geden kuol vbyti przi tee czestie, kteraz gim czesta prwe zapisem nalezena gest, aby gie poziwali a k tomu kolu aby lodij swu prziwazowali, kdyzby gim toho potrzebie bylo a druhy kuol magi Borssowsstij przi swem brzehu v czesty take vbiti aby take tu lodij swu prziwazowati mohli, kdyzby gim toho potrzebie hylo. A take Borssowstij nemagij s swe lode lidij na nizadny brzeh Porzieczskym, budto na luky, neboli na pole wysazo- wati gim ke sskodie, kromie przi tee czesti, jakoz se swrchupisse. Take swrchupsana pani Barbora a syrotczy y ti, ktozby na tom dworze w Porzieczij w buduczych czastech sedieli, magi swu swo- bodnu lodij gmieti, a komuz tu lodij poruczie aneb naygmu, ten muoz przewesti, ktoz przide s teto y s none strany rzeky z peniez neb darmo, a na tom prziewozu nemagij gim Borssowsstij, ani zadny giny od nich prekazeti nizadnym obyczegem. Take komuz Porzieczsstij ten prziewoz poruczie neb naygmu, ten sobie take dwa koly vbiti gma, geden s teto strany Porzieczie a druhy s none strany przi brzehu Borssowskem, a to take przi czestie, aby swu lodij take mohl prziwazowati, kdyzby toho potrzebie bylo. A take ten prziewoznik aneb rybak, kteryz od Porzieczslych tu przewozo- wati bude, aby zadneho czlowieka na krunty Borssowskych z lodie newysazowal, nez przi czesti, kdez kolowe k lodim vbiti gsu, a tak aby przewozowal Borssowskym bez sskody. A ty wsseczky swrchup- sane wieczy slibili gsu przed nami oboge strany dobrowolnie podle cztij, a pod wieru cztnie, wiernie, prawie, a krzestiansky zdrzeti a zachowati bez zmatku a przerussenie wsselikterakeho. Toho na potwrzenie kazali sme my swrchupsani z Rozmberga swe wlastnie peczeti k tiemto vmlawam a nassij wypowiedi prziwiesyti, kterezto vmluwy a wypowiedi swrchupsanym stranam dali sme kazde stranie gednu vmluwu a wypowied slowo od slowa gednostaynie napsanu. Genz dany a psany gsu na Crumlowie w tu nedieli po swatee panne Margrethie lleta (sic) od narozenie syna bozieho tisiczieho cztyrz- steho padesateho pateho.
284 neprzietel, krom kdyzby kniez opath, neboli geho vrzedniczy koho tam poslaly, bud piessieho neb giezdneho, toho mohu Borssowsstij przewesti sem y tam. A na tom prziewozu Borssowsskym swrchup- sana pani Barbora ani syrotczy ani ti, ktozby w buduozich czasiech potom na tom dworze w Porzieczij sedieli, ani zadny giny od nich nemagi gim przekazeti nizadnym obyczegem. A take Borssowsstij magi sobie s tee strany Porzieczie geden kuol vbyti przi tee czestie, kteraz gim czesta prwe zapisem nalezena gest, aby gie poziwali a k tomu kolu aby lodij swu prziwazowali, kdyzby gim toho potrzebie bylo a druhy kuol magi Borssowsstij przi swem brzehu v czesty take vbiti aby take tu lodij swu prziwazowati mohli, kdyzby gim toho potrzebie hylo. A take Borssowstij nemagij s swe lode lidij na nizadny brzeh Porzieczskym, budto na luky, neboli na pole wysazo- wati gim ke sskodie, kromie przi tee czesti, jakoz se swrchupisse. Take swrchupsana pani Barbora a syrotczy y ti, ktozby na tom dworze w Porzieczij w buduczych czastech sedieli, magi swu swo- bodnu lodij gmieti, a komuz tu lodij poruczie aneb naygmu, ten muoz przewesti, ktoz przide s teto y s none strany rzeky z peniez neb darmo, a na tom prziewozu nemagij gim Borssowsstij, ani zadny giny od nich prekazeti nizadnym obyczegem. Take komuz Porzieczsstij ten prziewoz poruczie neb naygmu, ten sobie take dwa koly vbiti gma, geden s teto strany Porzieczie a druhy s none strany przi brzehu Borssowskem, a to take przi czestie, aby swu lodij take mohl prziwazowati, kdyzby toho potrzebie bylo. A take ten prziewoznik aneb rybak, kteryz od Porzieczslych tu przewozo- wati bude, aby zadneho czlowieka na krunty Borssowskych z lodie newysazowal, nez przi czesti, kdez kolowe k lodim vbiti gsu, a tak aby przewozowal Borssowskym bez sskody. A ty wsseczky swrchup- sane wieczy slibili gsu przed nami oboge strany dobrowolnie podle cztij, a pod wieru cztnie, wiernie, prawie, a krzestiansky zdrzeti a zachowati bez zmatku a przerussenie wsselikterakeho. Toho na potwrzenie kazali sme my swrchupsani z Rozmberga swe wlastnie peczeti k tiemto vmlawam a nassij wypowiedi prziwiesyti, kterezto vmluwy a wypowiedi swrchupsanym stranam dali sme kazde stranie gednu vmluwu a wypowied slowo od slowa gednostaynie napsanu. Genz dany a psany gsu na Crumlowie w tu nedieli po swatee panne Margrethie lleta (sic) od narozenie syna bozieho tisiczieho cztyrz- steho padesateho pateho.
Strana 285
285 Zwei an Pergamentstreifen hängende Siegel in rothem Wachs und klein. a) Beschädigt; Schild mit einer Rose. — S. Henrici. De . . . senberg. b) Bekannt. CCXXIX. 1456. 3. Jänner. 0. A0. — Peter Freneyser von Ulrichsperg verkauft dem Georg Grossauer, Pfleger zu Wittingshausen, zwei Güter zu Deutsch-Reichenau. Ich Peter Frerneyser gesessen zu Vlrachsperg mein hausfraw vnd all vnser erben bekennen vnd thuen kund offenleich mit dem brieff allen, die ihn sehent horent oder lesen, das wir mit guetem willen vnd bedächtleich vnd auch nach rat willen vnd gunst vnserer nagsten pesten frewndt vnd sunder zu der zeit, da wir das recht- leich wolgethun machten vnd recht heten, recht vnd redleich ver- kaufft vnd zu kauffen gegeben haben dem edlen Gorgen Grossawer, die zeit phleger zu Witibinhawsen vnd allen seinen erbenn vnsrew zway gueter, gelegen zu Reyhenaw oben an dem ort vnd in der her- schafft Witibhausen mit aller zuegehorung vnd mit allen eren rechten vnd nutzen diensten gulten vnd vadrung, so von alter darzue gehoerent vnd yezundt da bey sind vnd hinfür da von bekommen mugen, es sey zu hoff zu haws zu holtz zu veld wayd wysmad wasser graem zäunn rain stockh stain gruntt vnd podem bey klain bey gross besucht vnd vnbesucht nichts ausgenommen, als wir das selbs inne gehabt genützt vnd genossen haben rechtt vnd gar aygenleich, zu einem ewigen stäten kauff verkaufft vnd zu kauffen geben haben, als solhigs kauff vnd des lannds, dar inn dy benanten zway güter ligent, recht ist vngeuarleich, vmb ain sumb gelts der wierr von inn gantz vnd gar ausgericht vnd betzalt sein worden zu rechtter zeit vnd weyl ann allen vnseren schaden. Wir haben inn auch dy wenanten zway güter mit allen iren zuegehörung inngeanntbürdt vnd vbergeben aus vnser vnd aller vnser erben gewalt nutz vnd gewer inn sein vnd aller seiner erben gewalt nutz vnd gwer. Wir vertzeyhen vns auch der aller gar vnd gäntzleich inn krafft des gegenbürtigen brieffs inn solher mass vnd beschayden, das ich obgenanter Peter Freneyser mein hausfraw vnd all vnser erben noch ander yemat von vnsernt- wegen zu den obgemelten zwayn guetern vnd aller irer zugerung nun hinfür ewirkleich kain zueuersicht recht erbschafft vnd vadrung nymer mer haben noch gebingen sullen mit recht noch ann recht, geystleich noch weltleich, sunder trewleich vnd an alles geuar, wir
285 Zwei an Pergamentstreifen hängende Siegel in rothem Wachs und klein. a) Beschädigt; Schild mit einer Rose. — S. Henrici. De . . . senberg. b) Bekannt. CCXXIX. 1456. 3. Jänner. 0. A0. — Peter Freneyser von Ulrichsperg verkauft dem Georg Grossauer, Pfleger zu Wittingshausen, zwei Güter zu Deutsch-Reichenau. Ich Peter Frerneyser gesessen zu Vlrachsperg mein hausfraw vnd all vnser erben bekennen vnd thuen kund offenleich mit dem brieff allen, die ihn sehent horent oder lesen, das wir mit guetem willen vnd bedächtleich vnd auch nach rat willen vnd gunst vnserer nagsten pesten frewndt vnd sunder zu der zeit, da wir das recht- leich wolgethun machten vnd recht heten, recht vnd redleich ver- kaufft vnd zu kauffen gegeben haben dem edlen Gorgen Grossawer, die zeit phleger zu Witibinhawsen vnd allen seinen erbenn vnsrew zway gueter, gelegen zu Reyhenaw oben an dem ort vnd in der her- schafft Witibhausen mit aller zuegehorung vnd mit allen eren rechten vnd nutzen diensten gulten vnd vadrung, so von alter darzue gehoerent vnd yezundt da bey sind vnd hinfür da von bekommen mugen, es sey zu hoff zu haws zu holtz zu veld wayd wysmad wasser graem zäunn rain stockh stain gruntt vnd podem bey klain bey gross besucht vnd vnbesucht nichts ausgenommen, als wir das selbs inne gehabt genützt vnd genossen haben rechtt vnd gar aygenleich, zu einem ewigen stäten kauff verkaufft vnd zu kauffen geben haben, als solhigs kauff vnd des lannds, dar inn dy benanten zway güter ligent, recht ist vngeuarleich, vmb ain sumb gelts der wierr von inn gantz vnd gar ausgericht vnd betzalt sein worden zu rechtter zeit vnd weyl ann allen vnseren schaden. Wir haben inn auch dy wenanten zway güter mit allen iren zuegehörung inngeanntbürdt vnd vbergeben aus vnser vnd aller vnser erben gewalt nutz vnd gewer inn sein vnd aller seiner erben gewalt nutz vnd gwer. Wir vertzeyhen vns auch der aller gar vnd gäntzleich inn krafft des gegenbürtigen brieffs inn solher mass vnd beschayden, das ich obgenanter Peter Freneyser mein hausfraw vnd all vnser erben noch ander yemat von vnsernt- wegen zu den obgemelten zwayn guetern vnd aller irer zugerung nun hinfür ewirkleich kain zueuersicht recht erbschafft vnd vadrung nymer mer haben noch gebingen sullen mit recht noch ann recht, geystleich noch weltleich, sunder trewleich vnd an alles geuar, wir
Strana 286
286 sein lebentig oder todt. Es scholl vnd mag auch der wenant Gros- sawer vnd all sein erben mit dem egemelten zwayn gütern vnd aller irer zugehörung nun fürbas allen iren nutz vnd frum wol damit betrachtten vnd dy innen haben hin lassen pawen nutzen vnd nyssen stifften stören besetzen enttsetzen verkauffen versetzen schaffen machen vnd gebem, wem sew wellent, ann vns vnd manikleichs von vnsernttwegen irrung vnd hindernuss. Ich obgenanter Peter Freneyser mein hausfraw vnd all vnser erben sein auch der egenan- ten zwayr güter zu Reichenaw mit aller irer zuegehorung vnd auch des kauffs irer recht gwer scherm vnd furstandt für all rechtleich ansprach, als offt inn des notturft beschiecht mit dem rechten, als solhs kauffs vnd lannds, dar inn dy wenanten zway güter ligent, recht ist. Gieng inn aber an dem kauff vnd gwerschafft icht ab, des sy zu schaden kommen, wye der schadt genant wurdt, den selben schaden allen schullen vnd wellen wir in gantz austragen vnd richtig machen ann all ire mue vnd schaden, vnd schullen auch das alles haben vnd bekomen zu vns vnsern erben vnd trewn vnd dar zue auf aller vnser hab vnd guet, wo wir die indert haben lassen oder gebingen anf wasser auff lanndt inn der lannds oder ausser lannds besucht vnd vnbesucht nichts ausgenomen, der aller mugen sew sich woll darumb vnderbinden vnd die innen haben nützen vnd nyssen so lang, vntzt sy haubtguts vnd schadens vollikleich dauon bekomen sind. Das ist vnser guttleich will vnd wort ausgenomen, ob der egenant Grossawer vnd all sein erben icht ansprach gebingen von dem künig zu Behaym, oder wem das wär, von wegen der zwayer gütter zu Reichenaw, des soll ich obgenanter Peter Freneyser mein hausfraw vnd all vnser erben vnengolten sein vngeuärleich. Des zu vrkundt gib ich obgenanter Peter Freneyser fur mich mein hausfrawn vnd all vnser erben den offen brieff betzeugt vnd bestatt mit der edlen Sigmund Stainpeken zu Stainpach vnd Oswalden am Perg baider anhangunden innsigel, dye sy bayd durich vnserer vleyssiger bett willen zu zeugnuss ann den offen brieff gehangen habent inn vnd allen iren erben vnd insigel an schaden. Vnder dy insigel wir vns obgenanntew verpinten bey vnseren trewn inn aydes weyss, alles war vnd stät ze haben, das der brieff inn halt vnd ausweyst. Der geben ist nach Christi geburdt vierzehenhundert jar vnd darnach inn dem sechsund- futzigsten jare ann sambtztag vor der heyligen drew kunig tag.
286 sein lebentig oder todt. Es scholl vnd mag auch der wenant Gros- sawer vnd all sein erben mit dem egemelten zwayn gütern vnd aller irer zugehörung nun fürbas allen iren nutz vnd frum wol damit betrachtten vnd dy innen haben hin lassen pawen nutzen vnd nyssen stifften stören besetzen enttsetzen verkauffen versetzen schaffen machen vnd gebem, wem sew wellent, ann vns vnd manikleichs von vnsernttwegen irrung vnd hindernuss. Ich obgenanter Peter Freneyser mein hausfraw vnd all vnser erben sein auch der egenan- ten zwayr güter zu Reichenaw mit aller irer zuegehorung vnd auch des kauffs irer recht gwer scherm vnd furstandt für all rechtleich ansprach, als offt inn des notturft beschiecht mit dem rechten, als solhs kauffs vnd lannds, dar inn dy wenanten zway güter ligent, recht ist. Gieng inn aber an dem kauff vnd gwerschafft icht ab, des sy zu schaden kommen, wye der schadt genant wurdt, den selben schaden allen schullen vnd wellen wir in gantz austragen vnd richtig machen ann all ire mue vnd schaden, vnd schullen auch das alles haben vnd bekomen zu vns vnsern erben vnd trewn vnd dar zue auf aller vnser hab vnd guet, wo wir die indert haben lassen oder gebingen anf wasser auff lanndt inn der lannds oder ausser lannds besucht vnd vnbesucht nichts ausgenomen, der aller mugen sew sich woll darumb vnderbinden vnd die innen haben nützen vnd nyssen so lang, vntzt sy haubtguts vnd schadens vollikleich dauon bekomen sind. Das ist vnser guttleich will vnd wort ausgenomen, ob der egenant Grossawer vnd all sein erben icht ansprach gebingen von dem künig zu Behaym, oder wem das wär, von wegen der zwayer gütter zu Reichenaw, des soll ich obgenanter Peter Freneyser mein hausfraw vnd all vnser erben vnengolten sein vngeuärleich. Des zu vrkundt gib ich obgenanter Peter Freneyser fur mich mein hausfrawn vnd all vnser erben den offen brieff betzeugt vnd bestatt mit der edlen Sigmund Stainpeken zu Stainpach vnd Oswalden am Perg baider anhangunden innsigel, dye sy bayd durich vnserer vleyssiger bett willen zu zeugnuss ann den offen brieff gehangen habent inn vnd allen iren erben vnd insigel an schaden. Vnder dy insigel wir vns obgenanntew verpinten bey vnseren trewn inn aydes weyss, alles war vnd stät ze haben, das der brieff inn halt vnd ausweyst. Der geben ist nach Christi geburdt vierzehenhundert jar vnd darnach inn dem sechsund- futzigsten jare ann sambtztag vor der heyligen drew kunig tag.
Strana 287
287 Zwei, an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs. a) Gul- dengross. Ein Schild mit einem Steinbock, darüber ein Helm mit eben der- selben Zierde. — Sigmund. Stainpekch. b) Klein; Schild mit drei schiefen von links nach rechts gehenden Balken. — Asbold . Avm . Perg. CCXXX. 1456. 8. April. Budae. — König Ladislaus gibt dem Stifte Hohenfurt die Erlaub- niss, Guter mit einem jährlichen Zinserträgnisse von dreissig Schocken Prager Groschen anzukaufen. Ladislaus dei gratia Hungariae Bohemiae Dalmatiae Croatiae rex Austriae dux marchioque Moraviae notum facimus vniuersis, quod augmento diuini cultus intendentes deliberate et sano nostrorum pro- cerum et fidelium accedente consilio de certa nostra scientia autho- ritate regia Bohemiae religioso abbati et connuentui monasterii de Altovado ordinis Cisterciensis Pragensis diocesis devotis nostris dilectis damus et concedimus licentiam facultatem et plenum con- sensum, emendi tot bona immobilia sive census feudalibus dumtaxat exceptis, ex quibus monasterium ipsum annuatim valorem triginta sexagenarum grossorum Pragensium census et non vitra habere possit. Quae bona postquam ab ipso abbate et conventu empta fuerint, ipsius monasterii esse decernimus, ipsique monasterio ea ex nunc prout ex tunc vnimus annectimus incorporamus ac plenam et integram ecclesiasticam libertatem et immunitatem habere volumus, quemad- modum habent alia bona monasterii supradicti. Mandamus igitur vrze- nikonibus et aliis officialibus tabularum regni nostri Bohemiae, ut facta emptione bonorum praedictorum, quando ab ipsis abbate et conventu vel eorum nomine requisiti fuerint, bona ipsa tabulis prae- fatis annotare et inscribere non omittant. Praesentium sub nostri regalis sigilli appensione testimonio literarum. Datum Budae die octava mensis Aprilis anno domini millesimo quadringentesimo quinquagesimo sexto regnorum anno Hungariae sexto decimo Bohemiae vero tertio. Nach Kühbeck Diplom. II. 31, dem eine Abschrift im Stanislaus Prein- falk’schen Codex vorlag.
287 Zwei, an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs. a) Gul- dengross. Ein Schild mit einem Steinbock, darüber ein Helm mit eben der- selben Zierde. — Sigmund. Stainpekch. b) Klein; Schild mit drei schiefen von links nach rechts gehenden Balken. — Asbold . Avm . Perg. CCXXX. 1456. 8. April. Budae. — König Ladislaus gibt dem Stifte Hohenfurt die Erlaub- niss, Guter mit einem jährlichen Zinserträgnisse von dreissig Schocken Prager Groschen anzukaufen. Ladislaus dei gratia Hungariae Bohemiae Dalmatiae Croatiae rex Austriae dux marchioque Moraviae notum facimus vniuersis, quod augmento diuini cultus intendentes deliberate et sano nostrorum pro- cerum et fidelium accedente consilio de certa nostra scientia autho- ritate regia Bohemiae religioso abbati et connuentui monasterii de Altovado ordinis Cisterciensis Pragensis diocesis devotis nostris dilectis damus et concedimus licentiam facultatem et plenum con- sensum, emendi tot bona immobilia sive census feudalibus dumtaxat exceptis, ex quibus monasterium ipsum annuatim valorem triginta sexagenarum grossorum Pragensium census et non vitra habere possit. Quae bona postquam ab ipso abbate et conventu empta fuerint, ipsius monasterii esse decernimus, ipsique monasterio ea ex nunc prout ex tunc vnimus annectimus incorporamus ac plenam et integram ecclesiasticam libertatem et immunitatem habere volumus, quemad- modum habent alia bona monasterii supradicti. Mandamus igitur vrze- nikonibus et aliis officialibus tabularum regni nostri Bohemiae, ut facta emptione bonorum praedictorum, quando ab ipsis abbate et conventu vel eorum nomine requisiti fuerint, bona ipsa tabulis prae- fatis annotare et inscribere non omittant. Praesentium sub nostri regalis sigilli appensione testimonio literarum. Datum Budae die octava mensis Aprilis anno domini millesimo quadringentesimo quinquagesimo sexto regnorum anno Hungariae sexto decimo Bohemiae vero tertio. Nach Kühbeck Diplom. II. 31, dem eine Abschrift im Stanislaus Prein- falk’schen Codex vorlag.
Strana 288
288 CCXXXI. 1456. 18. Juli. O. A0. — Margaretha, Hausfrau Wilhelm's von Sonnberg, quittirt über zu ihrem Manne versprochene und von ihrem Bruder Georg Grassauer erhaltene zwanzig Schock. Ich Margreth Albrechtenn des Grassawer selygenn tochter vnd Wilhaems zu Sumberk elychee hausfraw beken myt dem brieff, daz mich meyn lyeber prueder Geryg Grassawer erberleich enthrycht vnd beczallt hot zu rechtenn tagenn ann allen meynen schoden der ezwaynczk schock, dy myer zu meinem egemelten mann versprochen sand. Es mag auch meyn lyeber prueder mir fürbas myt allem seynem guet allenm seynenm frumenn wol geschaffenn myt verseczenn ver- chauffenn schaffenn vnd machenn vnd auch gebenn, vem er wyll ann mein vnd aller meyner erbenn yerrung vnd hinderrung. Vnd des zu einer waysung vnd bestatung des bryeffs ich Wylhalm zu Sumberk vnd Mykolass Ssudlycze von Czyczchkrayss vnd Vlreich Babka von Trawt- manss haben angehangen vnssre ysygell an den bryeff, der gebenn vnd geschryben yst des suntagss noch der edlen junkfrawen san Margreten tage von Cristi geburd vyerczehen hundert vnd darnach in dem ssechs vnd fymffezkesten jare. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende, schlecht abgedruckte Siegel in schwarzem Wachs. a) Ein Helm mit dem Brustbilde eines schwertschwin- genden Mannes. — Sigil. Wilhelmi. De . Zvmberk. b) Ein Schild mit dem Zeichen des vorhergehenden Siegels. — † Sil. (?) Mykulas . Z . Giwo- w[icz?]. c) Ein Schild oben mit einem Querbalken, unten schachbrettförmig; darüber ein Helm mit einem halben Flügel. — S. Virici . De . [Bavasic??] CCXXXII. 1457. 26. April. O. AO. — Konrad von Trojas und Barbara von Trojas, des Georg Grassauer’s Hausfrau, geloben getreulich auszurichten und zu vollfahren, was ihnen der edle Georg Grassauer, Pfleger zu Wittingshausen, geschafft und übergeben hat. Ich Khunratt vom Troyäs vnd ich Barbara von Troyas des Jorgen Grassawer eleichew hawsfraw bekennän vnuerschaidenlich mit ein ander fur vns vnd all vnser erben gegenbartig vnd khunfftig vnd tun khund offenleich mit dem brieff allen, dy in sehen horen oder lesen, alls von sollichs geschaffts vnd vbergebens wegen so vnds der edle Jorig Grassawer, dy czeit phleger ezw Wytinghawssen mit gueten
288 CCXXXI. 1456. 18. Juli. O. A0. — Margaretha, Hausfrau Wilhelm's von Sonnberg, quittirt über zu ihrem Manne versprochene und von ihrem Bruder Georg Grassauer erhaltene zwanzig Schock. Ich Margreth Albrechtenn des Grassawer selygenn tochter vnd Wilhaems zu Sumberk elychee hausfraw beken myt dem brieff, daz mich meyn lyeber prueder Geryg Grassawer erberleich enthrycht vnd beczallt hot zu rechtenn tagenn ann allen meynen schoden der ezwaynczk schock, dy myer zu meinem egemelten mann versprochen sand. Es mag auch meyn lyeber prueder mir fürbas myt allem seynem guet allenm seynenm frumenn wol geschaffenn myt verseczenn ver- chauffenn schaffenn vnd machenn vnd auch gebenn, vem er wyll ann mein vnd aller meyner erbenn yerrung vnd hinderrung. Vnd des zu einer waysung vnd bestatung des bryeffs ich Wylhalm zu Sumberk vnd Mykolass Ssudlycze von Czyczchkrayss vnd Vlreich Babka von Trawt- manss haben angehangen vnssre ysygell an den bryeff, der gebenn vnd geschryben yst des suntagss noch der edlen junkfrawen san Margreten tage von Cristi geburd vyerczehen hundert vnd darnach in dem ssechs vnd fymffezkesten jare. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende, schlecht abgedruckte Siegel in schwarzem Wachs. a) Ein Helm mit dem Brustbilde eines schwertschwin- genden Mannes. — Sigil. Wilhelmi. De . Zvmberk. b) Ein Schild mit dem Zeichen des vorhergehenden Siegels. — † Sil. (?) Mykulas . Z . Giwo- w[icz?]. c) Ein Schild oben mit einem Querbalken, unten schachbrettförmig; darüber ein Helm mit einem halben Flügel. — S. Virici . De . [Bavasic??] CCXXXII. 1457. 26. April. O. AO. — Konrad von Trojas und Barbara von Trojas, des Georg Grassauer’s Hausfrau, geloben getreulich auszurichten und zu vollfahren, was ihnen der edle Georg Grassauer, Pfleger zu Wittingshausen, geschafft und übergeben hat. Ich Khunratt vom Troyäs vnd ich Barbara von Troyas des Jorgen Grassawer eleichew hawsfraw bekennän vnuerschaidenlich mit ein ander fur vns vnd all vnser erben gegenbartig vnd khunfftig vnd tun khund offenleich mit dem brieff allen, dy in sehen horen oder lesen, alls von sollichs geschaffts vnd vbergebens wegen so vnds der edle Jorig Grassawer, dy czeit phleger ezw Wytinghawssen mit gueten
Strana 289
289 gewissen vernufft gunst vnd willen fur maenikhleich geschafft vnd vbergeben hatt, als dan sein geschafft brieff, der er vns paiden ledik- leich gegeben hatt vnd inne halt, doch in solcher mass vnd form, was der egenant Jorig Grassawer aus dem selben seinem geschafft ver- schaffet vnd gibt seinen khinden, oder wem oder wohyn er das ver- schafft vnd gibt, verrekchen vnd geben schullen; wir obgenante Khunratt vnd Barbara versprechen vnd geloben auch das alles zu verrekchen vnd zu folfueren vnd ausczerichten pey vnseren hantge- gelobten trewm vnd ayd, wie wem oder wohin er das schafft vnd gibt, vnguerleich khain vercziechen darinne tun schullen noch enwellen in chainerlay weiss, sunder trewlich vnd an alles geuaer. Waer aber das wir obgenantew Khunratt vnd Barbara vnd all vnser erben gegen- burtig vnd khunfftig des egemelten Jorgen Grassawer geschaefft also nicht stett hieltten vnd vollfurtten in massen, als oben beruertt ist, dan so mag vnd scholl ein yeder herr annbalt richter oder ambtmann vnder wem des egemellten Joring Grassawer erb vnd gutt ligt, so er vngeuerlich hinder lasset, es sey anligkund, oder varunndt gutt, nichts ausgenomen auff wasser auff lanntt in Beham oder in Oster- reich, das alles inne haben vnd darnach greiffen, so lanng vnnezt wir obgenanntew Khunratt vnd Barbara vnd all vnser erben des egenan- ten Joring Grassawer geschaefft verrekchen volfueren vnd ausrichten trewlich vnd vngeuerlich. Des zu aynnem waren staten vrkhund geben wir obgenantew Khunratt vnd Warbara fur vns vnd all vnser erben den offen brieff bezeuget vnd bestaettet mit meins obgenanten Khun- raten vom Troyas aygenn anhangunden insigl, vnd zu pessar zeugnuss vnd sicherhaitt hab ich egemelter Chunratt vnd ich obgenantew Bar- bara mit vleiss gebeten dy edlen vnd weiss Hannsen den Hollerberger vnd Oswalten avm Perig, das dy irew insigl auch zu zeugenuss ange- hanngen haben, doch inn vnd allen iren erben an schaden. Vnder dy insigl wir vns obgemelte Khunnratt vnd Barbara verpinden pey vnsern trewn in aydes weiss, alles das war vnd statt ze haben, das der brieff inne hallt vnd ausweist. Der geben ist, alls man czallet nach Christi gepurd vierczehen hundert jar vnd darnach in dem siben vnd funf- czegisten jare an erichtag nach sanndt Jorgen tag des heylinng märträr. Drei gut erhaltene, an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs. a) Klein ; ein Schild, worauf eine Frauenbüste mit fliegenden Haaren, darüber ein Helm, dessen Zierde ein horizontal liegender Ring. — S . Conrat. Fontes. Abth. Il. Bd. XXIII. 19
289 gewissen vernufft gunst vnd willen fur maenikhleich geschafft vnd vbergeben hatt, als dan sein geschafft brieff, der er vns paiden ledik- leich gegeben hatt vnd inne halt, doch in solcher mass vnd form, was der egenant Jorig Grassawer aus dem selben seinem geschafft ver- schaffet vnd gibt seinen khinden, oder wem oder wohyn er das ver- schafft vnd gibt, verrekchen vnd geben schullen; wir obgenante Khunratt vnd Barbara versprechen vnd geloben auch das alles zu verrekchen vnd zu folfueren vnd ausczerichten pey vnseren hantge- gelobten trewm vnd ayd, wie wem oder wohin er das schafft vnd gibt, vnguerleich khain vercziechen darinne tun schullen noch enwellen in chainerlay weiss, sunder trewlich vnd an alles geuaer. Waer aber das wir obgenantew Khunratt vnd Barbara vnd all vnser erben gegen- burtig vnd khunfftig des egemelten Jorgen Grassawer geschaefft also nicht stett hieltten vnd vollfurtten in massen, als oben beruertt ist, dan so mag vnd scholl ein yeder herr annbalt richter oder ambtmann vnder wem des egemellten Joring Grassawer erb vnd gutt ligt, so er vngeuerlich hinder lasset, es sey anligkund, oder varunndt gutt, nichts ausgenomen auff wasser auff lanntt in Beham oder in Oster- reich, das alles inne haben vnd darnach greiffen, so lanng vnnezt wir obgenanntew Khunratt vnd Barbara vnd all vnser erben des egenan- ten Joring Grassawer geschaefft verrekchen volfueren vnd ausrichten trewlich vnd vngeuerlich. Des zu aynnem waren staten vrkhund geben wir obgenantew Khunratt vnd Warbara fur vns vnd all vnser erben den offen brieff bezeuget vnd bestaettet mit meins obgenanten Khun- raten vom Troyas aygenn anhangunden insigl, vnd zu pessar zeugnuss vnd sicherhaitt hab ich egemelter Chunratt vnd ich obgenantew Bar- bara mit vleiss gebeten dy edlen vnd weiss Hannsen den Hollerberger vnd Oswalten avm Perig, das dy irew insigl auch zu zeugenuss ange- hanngen haben, doch inn vnd allen iren erben an schaden. Vnder dy insigl wir vns obgemelte Khunnratt vnd Barbara verpinden pey vnsern trewn in aydes weiss, alles das war vnd statt ze haben, das der brieff inne hallt vnd ausweist. Der geben ist, alls man czallet nach Christi gepurd vierczehen hundert jar vnd darnach in dem siben vnd funf- czegisten jare an erichtag nach sanndt Jorgen tag des heylinng märträr. Drei gut erhaltene, an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs. a) Klein ; ein Schild, worauf eine Frauenbüste mit fliegenden Haaren, darüber ein Helm, dessen Zierde ein horizontal liegender Ring. — S . Conrat. Fontes. Abth. Il. Bd. XXIII. 19
Strana 290
290 Z . Troyan. b) Thalergross ; ein Schild und darüber ein Helm mit einem und zwei Lorbeerzweigen (?) — S . Hans . Holderberger. c) Das schon beschrie- bene Siegel Asbolds am Perg. CCXXXIII. 1457. 16. Mat. Hohenfurt. — Abt Johann von Morimond als Visitator des Klosters in Hohenfurt urkundet über den Befund der beweglichen Güter dieses Stiftes. Nos frater Jobannes abbas Morimundi Cisterciensis ordinis Lingonensis dyocesis notum facimus per presentes, quod nos die date presencium visitantes et reformantes monasterium de Altouado statum temporolem reperimus talem. Primo erant in eodem monasterio sep- temdecin (sic) fratres cum abbate. Item percepta monasterii pro annis domini MOCCCCOLVI° et LVIIo erant nongenta quadraginta quatuor talenta sex solidi et sex den. Distributa vero per idem tempus erant nongenta triginta octo (talenta septem solidi decem den. Et sic exce- debant percepta distributa in quinque talentis. Item monasterium obli- gabatur certis creditoribus in centum et LXII talentis VII solidis et XVIII den. Item habebat de siligine de auena et de vino satis vsque ad noualia. Item habebant triginta boues sex tauros quinquaginta quatuor vaccas viginti tres vitulos et septuaginta sex porcos. Item pro abbate officiariis et curtibus viginti duos equos. In omnibus aliis satis bene valebant. Datum in eodem monasterio de Altouado sub appen- sione contrasigilli nostri sexta decima die mensis Maii anno domini millesimo quadringentesimo quinquagesimo septimo. F. de Marchia m. p. Das Siegel fehlt. CCXXXIV. 1457. 16. Mai. Hohenfurt. — Derselbe betraut den Abt von Hohenfurt mit der Vieitation und Reformation der Cistercienserklöster in Böhmen und Mahren. Frater Johannes abbas Morimundi Cisterciensis ordinis Lingo- nensis dyocesis plenaria auctoritate domini et capituli generalis Cister- ciensis in regno Bohemie marquionatu Morauie et generaliter in tota nacione Germanica fungens cum potestate vices nostras committendi venerabili patri et in Christo nobis carissimo coabbati nostro mona- sterii de Altouado nostri prefati ordinis Pragensis dyocesis salutem et
290 Z . Troyan. b) Thalergross ; ein Schild und darüber ein Helm mit einem und zwei Lorbeerzweigen (?) — S . Hans . Holderberger. c) Das schon beschrie- bene Siegel Asbolds am Perg. CCXXXIII. 1457. 16. Mat. Hohenfurt. — Abt Johann von Morimond als Visitator des Klosters in Hohenfurt urkundet über den Befund der beweglichen Güter dieses Stiftes. Nos frater Jobannes abbas Morimundi Cisterciensis ordinis Lingonensis dyocesis notum facimus per presentes, quod nos die date presencium visitantes et reformantes monasterium de Altouado statum temporolem reperimus talem. Primo erant in eodem monasterio sep- temdecin (sic) fratres cum abbate. Item percepta monasterii pro annis domini MOCCCCOLVI° et LVIIo erant nongenta quadraginta quatuor talenta sex solidi et sex den. Distributa vero per idem tempus erant nongenta triginta octo (talenta septem solidi decem den. Et sic exce- debant percepta distributa in quinque talentis. Item monasterium obli- gabatur certis creditoribus in centum et LXII talentis VII solidis et XVIII den. Item habebat de siligine de auena et de vino satis vsque ad noualia. Item habebant triginta boues sex tauros quinquaginta quatuor vaccas viginti tres vitulos et septuaginta sex porcos. Item pro abbate officiariis et curtibus viginti duos equos. In omnibus aliis satis bene valebant. Datum in eodem monasterio de Altouado sub appen- sione contrasigilli nostri sexta decima die mensis Maii anno domini millesimo quadringentesimo quinquagesimo septimo. F. de Marchia m. p. Das Siegel fehlt. CCXXXIV. 1457. 16. Mai. Hohenfurt. — Derselbe betraut den Abt von Hohenfurt mit der Vieitation und Reformation der Cistercienserklöster in Böhmen und Mahren. Frater Johannes abbas Morimundi Cisterciensis ordinis Lingo- nensis dyocesis plenaria auctoritate domini et capituli generalis Cister- ciensis in regno Bohemie marquionatu Morauie et generaliter in tota nacione Germanica fungens cum potestate vices nostras committendi venerabili patri et in Christo nobis carissimo coabbati nostro mona- sterii de Altouado nostri prefati ordinis Pragensis dyocesis salutem et
Strana 291
291 in commissis fidelem adhibere diligenciam. Propter varias occupa- ciones ordinis, in quibus ad presens occupamur, officio reformacionis vbilibet attendere non valemus, eapropter de vestra discrecione ad plenum confidentes breui tenore presencium vobis committimus visi- tacionem et reformacionem omnium et singulorum monasteriorum vtriusque sexus in predicto regno Bohemie et marquionatu Morauie cum potestate visitandi reformandi corrigendi iustituendi et desti- tuendi omnia et singula, que vobis videbuntur esse visitanda reformanda corrigenda instituenda et destituenda, tam in capite quam in membris, tam in spiritualibus quam in temporalibus, in predictis monasteriis et personis eorundum cum potestate, abbates abbatissas et officiales dic- torum monasteriorum, si sua demerita exignant (sic), deponendi resignaciones eorum acceptandi et nouos instituendi iuxta ordinis nostri formam consuetam cum potestate eciam, personas prefatorum monasteriorum absoluendi a casibus ordini nostro reseruatis et cum eisdem disponendi super irregularitatibus, si quas contraxerint, cum potestate eciam, recipiendi contribuciones nouas et antiquas ab eis- dem monasteriis ordini debitas et de receptis quittancias dandi et eosdem abbates compellendi ad mittendos scolares in aliquam vni- uersitate (sic) signanter Viennensem sub penis excommunicacionis et aliis ecclesiasticis censuris, recipiendo (sic) eciam ab eisdem sub- sidia debita, prout in registro vestro taxantur. Rebelles vobis super premissis et inobedientes monicione preuia tam auctoritate apostolica ad hoc ordini nostro concessa quam auctoritate capituli generalis hiis inscriptis excommunicatos denunciamus, vobis absolucionem reser- uantes satisfactione tamen preuia. Et quia nullus tenetur pro- priis stipendiis militare sub inobedientie et excommunicacionis late sententie penis precipimus abbatibus abbatissis et officiariis prefa- torum monasteriorum, quatenus vobis aut vestro nuncio ad plenum satisfaciant de expensis racionabilibus occasione premissorum factis fiendis. Et generaliter damus vobis plenariam auctoritatem faciendi gerendi et exercendi circa premissa et ea tangentia, quitquid nos auctoritate qua supra facere gerere et exercere possemus, si pre- sentes essemus. Omnibus igitur et singulis sepedictorum monasterio- rum regularibus personis sub pena excommunicacionis late sententie precipimus et mandamus, quatenus vobis tamquam nobis pareant et obediant humiliter et deuote, presentibus per quinquennium in suo robore duraturis. Datum in eodem monasterio de Altouado sub appen- 19*
291 in commissis fidelem adhibere diligenciam. Propter varias occupa- ciones ordinis, in quibus ad presens occupamur, officio reformacionis vbilibet attendere non valemus, eapropter de vestra discrecione ad plenum confidentes breui tenore presencium vobis committimus visi- tacionem et reformacionem omnium et singulorum monasteriorum vtriusque sexus in predicto regno Bohemie et marquionatu Morauie cum potestate visitandi reformandi corrigendi iustituendi et desti- tuendi omnia et singula, que vobis videbuntur esse visitanda reformanda corrigenda instituenda et destituenda, tam in capite quam in membris, tam in spiritualibus quam in temporalibus, in predictis monasteriis et personis eorundum cum potestate, abbates abbatissas et officiales dic- torum monasteriorum, si sua demerita exignant (sic), deponendi resignaciones eorum acceptandi et nouos instituendi iuxta ordinis nostri formam consuetam cum potestate eciam, personas prefatorum monasteriorum absoluendi a casibus ordini nostro reseruatis et cum eisdem disponendi super irregularitatibus, si quas contraxerint, cum potestate eciam, recipiendi contribuciones nouas et antiquas ab eis- dem monasteriis ordini debitas et de receptis quittancias dandi et eosdem abbates compellendi ad mittendos scolares in aliquam vni- uersitate (sic) signanter Viennensem sub penis excommunicacionis et aliis ecclesiasticis censuris, recipiendo (sic) eciam ab eisdem sub- sidia debita, prout in registro vestro taxantur. Rebelles vobis super premissis et inobedientes monicione preuia tam auctoritate apostolica ad hoc ordini nostro concessa quam auctoritate capituli generalis hiis inscriptis excommunicatos denunciamus, vobis absolucionem reser- uantes satisfactione tamen preuia. Et quia nullus tenetur pro- priis stipendiis militare sub inobedientie et excommunicacionis late sententie penis precipimus abbatibus abbatissis et officiariis prefa- torum monasteriorum, quatenus vobis aut vestro nuncio ad plenum satisfaciant de expensis racionabilibus occasione premissorum factis fiendis. Et generaliter damus vobis plenariam auctoritatem faciendi gerendi et exercendi circa premissa et ea tangentia, quitquid nos auctoritate qua supra facere gerere et exercere possemus, si pre- sentes essemus. Omnibus igitur et singulis sepedictorum monasterio- rum regularibus personis sub pena excommunicacionis late sententie precipimus et mandamus, quatenus vobis tamquam nobis pareant et obediant humiliter et deuote, presentibus per quinquennium in suo robore duraturis. Datum in eodem monasterio de Altouado sub appen- 19*
Strana 292
292 sione sigilli nostri, sexta decima die mensis Maii anno domini MOCCCC° quinquagesimo septimo. F. de Marchia m. p. Das Siegel fehlt. CCXXXV. 1457. 16. Mai. Hohenfurt. — Derselbe verbietet dem Abte von Wilhering, an den Abt von Hohenfurt in Sachen des Bischofes von Salona fernerhin irgend eine Geldforderung zu stellen. Frater Johannes abbas Morimundi Cisterciensis ordinis Lingo- nensis dyocesis venerabili patri et in Christo nobis carissimo coab- bati nostro monasterii de Hylaria eiusdem nostri ordinis Patauiensis dyocesis spiritum caritatis et pacis. Scitis, quantum inhonestum est, viros religiosos litigiosos fore aut auaricie notam incurrere, vt pote buibus viuere Christus est et mori lucrum. Auditis igitur vestris peticionibus, quibus exigebatis a venerabilibus patribus domino abbate et officiariis monasterii beate Marie de Altouado filie vestre quatuordecim libras seu talenta monete Viennensis pro et ex occa- sione reuerendi patris domini episcopi Salonensis, auditis eciam responsionibus predictorum patrum discernimus et sentencialiter per hec nostra scripta indicamus, prefatos patres sufficienter et plus, quam debuerunt, vobis et vestris satisfecisse de premissis et in nullo amodo illa oecasione vobis aut vestro monasterio obligatos fore. Eapropter sub inobedientie et excommunicacionis penis inhibemus vobis et vestris officiariis, ne amodo per vos aut alios directe vel indirecte sepedictos patres in aliqua causa premissorum molestare presumatis, reseruata tamen vobis actione vestra, si quam habetis contra prefatum dominum episcopum. Datum in eodem monasterio de Altouado sub appensione sigilli nostri, sexta decima die mensis Maii anno domini millesimo quadringentesimo quinquagesimo septimo. F. de Marchia m. p. Das Siegel fehlt.
292 sione sigilli nostri, sexta decima die mensis Maii anno domini MOCCCC° quinquagesimo septimo. F. de Marchia m. p. Das Siegel fehlt. CCXXXV. 1457. 16. Mai. Hohenfurt. — Derselbe verbietet dem Abte von Wilhering, an den Abt von Hohenfurt in Sachen des Bischofes von Salona fernerhin irgend eine Geldforderung zu stellen. Frater Johannes abbas Morimundi Cisterciensis ordinis Lingo- nensis dyocesis venerabili patri et in Christo nobis carissimo coab- bati nostro monasterii de Hylaria eiusdem nostri ordinis Patauiensis dyocesis spiritum caritatis et pacis. Scitis, quantum inhonestum est, viros religiosos litigiosos fore aut auaricie notam incurrere, vt pote buibus viuere Christus est et mori lucrum. Auditis igitur vestris peticionibus, quibus exigebatis a venerabilibus patribus domino abbate et officiariis monasterii beate Marie de Altouado filie vestre quatuordecim libras seu talenta monete Viennensis pro et ex occa- sione reuerendi patris domini episcopi Salonensis, auditis eciam responsionibus predictorum patrum discernimus et sentencialiter per hec nostra scripta indicamus, prefatos patres sufficienter et plus, quam debuerunt, vobis et vestris satisfecisse de premissis et in nullo amodo illa oecasione vobis aut vestro monasterio obligatos fore. Eapropter sub inobedientie et excommunicacionis penis inhibemus vobis et vestris officiariis, ne amodo per vos aut alios directe vel indirecte sepedictos patres in aliqua causa premissorum molestare presumatis, reseruata tamen vobis actione vestra, si quam habetis contra prefatum dominum episcopum. Datum in eodem monasterio de Altouado sub appensione sigilli nostri, sexta decima die mensis Maii anno domini millesimo quadringentesimo quinquagesimo septimo. F. de Marchia m. p. Das Siegel fehlt.
Strana 293
293 CCXXXVI. 1457. 22. August. Wienne. — König Ladielaus erlaubt der Pfarrkirche zum heiligen Nikolaus in Rosenberg, au ihren bisherigen Zinsen noch zwölf Schock Groschen jährlicher Zinse zu erwerben. Ladislaus dei gracia Hungarie Bohemie Dalmacie Croacie etc. rex Austrie dux et Morauie marchio etc. notum facimus vniuersis, quod cupientes diuinos honores et solemnia sacra augeri, deliberate et sano nostrorum procerum et fidelium accedente consilio de certa nostra sciencia auctoritate regia Bohemie licere permittimus ac nostrum regium consensum expresse damus et libere impartimur ecclesie parochiali sancti Nicolai in Rosennbergk, vt possit recipere capere habere et tenere vltra eos, quos hactenus habet, duodecim sexagenas grossorum annui census, quocumque titulo voluerit et a quibuscumque personis et super quibuscumque bonis sibi placuerit, bonis feudalibus dumtaxat exceptis, quas duodecim sexagenas annui census, postquam simul vel disiunctim quouis iusto titulo habuerit, eidem ecclesie exnunc prout extunc vnimus annectimus et incorpo- ramus ac volumus, ecclesiam ipsam libertates immunitates et omnia jura aliorum similium censuum ecclesiasticorum in censibus ante- dictis pacifice et sine impedimento habere. Comittimusque ac man- damus vrzednikonibus ceterisque officialibus tabularum terre regni nostri Bohemie nec non notariis et prothonotariis earundem, qui nunc sunt vel inposterum erunt, fidelibus nostris dilectis, vt cum cognouerint, predictos census modis premissis ad antedictam eccle- siam simul vel particulariter deuenisse, et ab eiusdem ecclesie rectore vel altero eius nomine requisiti fuerint, prefatis tabulis ipsos anno- tare atque inscribere non omittant. Presencium sub appensione nostri regalis sigilli testimonio litterarum. Datum Wienne die vige- sima secunda Augusti anno domini millesimo quadringentesimo quin- quagesimo septimo regnorum nostrorum anno Hungarie etc. decimo octauo, Bohemie vero quarto. Ad relacionem domini Procopii de Rabenstein cancellarii. Aussen: Registrata, und Intabulata primo Johannis Plana h vi. — Grosses an einem Pergamentstreifen hängendes, stark beschädigtes Siegel in rothem Wachs. Die Wappen Ungarns und Böhmens in der Mitte des Siegels, von zwei Adlern getragen, dann das österreichische und mährische Wappen an den Seiten sind allein noch sichtbar; von der Umschrift aber nur: Ladislaus . Dei
293 CCXXXVI. 1457. 22. August. Wienne. — König Ladielaus erlaubt der Pfarrkirche zum heiligen Nikolaus in Rosenberg, au ihren bisherigen Zinsen noch zwölf Schock Groschen jährlicher Zinse zu erwerben. Ladislaus dei gracia Hungarie Bohemie Dalmacie Croacie etc. rex Austrie dux et Morauie marchio etc. notum facimus vniuersis, quod cupientes diuinos honores et solemnia sacra augeri, deliberate et sano nostrorum procerum et fidelium accedente consilio de certa nostra sciencia auctoritate regia Bohemie licere permittimus ac nostrum regium consensum expresse damus et libere impartimur ecclesie parochiali sancti Nicolai in Rosennbergk, vt possit recipere capere habere et tenere vltra eos, quos hactenus habet, duodecim sexagenas grossorum annui census, quocumque titulo voluerit et a quibuscumque personis et super quibuscumque bonis sibi placuerit, bonis feudalibus dumtaxat exceptis, quas duodecim sexagenas annui census, postquam simul vel disiunctim quouis iusto titulo habuerit, eidem ecclesie exnunc prout extunc vnimus annectimus et incorpo- ramus ac volumus, ecclesiam ipsam libertates immunitates et omnia jura aliorum similium censuum ecclesiasticorum in censibus ante- dictis pacifice et sine impedimento habere. Comittimusque ac man- damus vrzednikonibus ceterisque officialibus tabularum terre regni nostri Bohemie nec non notariis et prothonotariis earundem, qui nunc sunt vel inposterum erunt, fidelibus nostris dilectis, vt cum cognouerint, predictos census modis premissis ad antedictam eccle- siam simul vel particulariter deuenisse, et ab eiusdem ecclesie rectore vel altero eius nomine requisiti fuerint, prefatis tabulis ipsos anno- tare atque inscribere non omittant. Presencium sub appensione nostri regalis sigilli testimonio litterarum. Datum Wienne die vige- sima secunda Augusti anno domini millesimo quadringentesimo quin- quagesimo septimo regnorum nostrorum anno Hungarie etc. decimo octauo, Bohemie vero quarto. Ad relacionem domini Procopii de Rabenstein cancellarii. Aussen: Registrata, und Intabulata primo Johannis Plana h vi. — Grosses an einem Pergamentstreifen hängendes, stark beschädigtes Siegel in rothem Wachs. Die Wappen Ungarns und Böhmens in der Mitte des Siegels, von zwei Adlern getragen, dann das österreichische und mährische Wappen an den Seiten sind allein noch sichtbar; von der Umschrift aber nur: Ladislaus . Dei
Strana 294
294 CCXXXVII. 1459. 15. März. O.AO. — Wojtéch von Gywowitz, gesessen zu Chwalkow, verkauft dem Abte Paul und dem Convente tu Hohenfurt einen jahrlichen Zine von zwei Schocken und etlichen Groschen im Dorfe Kramolin um 38 Schock Prager Silbergroschen. Ja Woytiech z Gywowycze sedienym w Chwalkowie wyznawam tiemto listem przidewssemei, ktoz gey czisti aneb cztucz slisseti budu, ze swym dobrym rozmyslem a s prziatelsku radu prodal sem y moczi listu tohoto prodawam prawym trhem dwie kopie a nyekoliko grossow platu rocznieho sweho wlastnieho s lessy s potoky, z diedynamy ornymy y neornymy, s pastwiesstiemy a konecznie s tiem se wssym, ezoz k tomu platu przislussie we wsy w Kramolynie na lidech swych wlastnich na Blahowy, na Ssymanowi, na Jesskowi, na Mikowy w Napayadlech, na Kubczowy, kteryzto plat swrchupsany platie rozdielnye, polowiczy toho na swaty Hawel a druhu polowiczy na swaty Gyrzi, welebnemu kniezy Pawlowy opatowy klasstera Wyssnyobrodskeho y wssemu kon- uentu mynyeyssym y gich buduczym diedyczom ku prawemu diedictzwy a panstwy a k swobodnemu drzeny, na tom sobie any swym buduczym any swym diediczom z hola nicz nezostawugy za rzidczety kop a za osm kop grossow dobrich strziebrnich razu a czisla Prazskeho, aneb peniez drobnich dobrich w tomto kragi obecznie mezy lidmy bernych, kterezto penieze swrchupsane daly a zaplatyly my vplnie a doczela peniezy hotowymy. A my Oldrzich rzeczeny Haracherz z Olbramow, Markwarth z Hrzebene, Mikulass z Holkowa rukoymye a zprawcze za swrchupsaneho Woytiecha slibugem snym y zan wssyczkny spolecznu ruku a nerozdielnu, wieru nassy dobru kziestiansku bezewssie zle lsty plat nadepsany se wssym geho przislussenstwym zprawiti a wiswoboditi przied wyeny przied syrotky, przied zapisy wsseiikterakymy krziestianskymy y zidowskymy a konecznie przied kazdym czlowiekem, kterehozby kolywiek rziadu aneb stawu byl a prwnie y druhe suche dny bezelsty a konecznie na trzietie suche dny od gich napomenutye nablyzssich ten plat swrchupsany se wssym geho przislussenstwym ku prawemu diedicztwy wedczky zemske wloziti wedle obiczege a rzadu teto zemie Czeske swrchupsanym wierzitelom nassym gym y po nich budu- czym, aneb tak vgistiti dezkamy, aczby desk nebilo, aneb k nym
294 CCXXXVII. 1459. 15. März. O.AO. — Wojtéch von Gywowitz, gesessen zu Chwalkow, verkauft dem Abte Paul und dem Convente tu Hohenfurt einen jahrlichen Zine von zwei Schocken und etlichen Groschen im Dorfe Kramolin um 38 Schock Prager Silbergroschen. Ja Woytiech z Gywowycze sedienym w Chwalkowie wyznawam tiemto listem przidewssemei, ktoz gey czisti aneb cztucz slisseti budu, ze swym dobrym rozmyslem a s prziatelsku radu prodal sem y moczi listu tohoto prodawam prawym trhem dwie kopie a nyekoliko grossow platu rocznieho sweho wlastnieho s lessy s potoky, z diedynamy ornymy y neornymy, s pastwiesstiemy a konecznie s tiem se wssym, ezoz k tomu platu przislussie we wsy w Kramolynie na lidech swych wlastnich na Blahowy, na Ssymanowi, na Jesskowi, na Mikowy w Napayadlech, na Kubczowy, kteryzto plat swrchupsany platie rozdielnye, polowiczy toho na swaty Hawel a druhu polowiczy na swaty Gyrzi, welebnemu kniezy Pawlowy opatowy klasstera Wyssnyobrodskeho y wssemu kon- uentu mynyeyssym y gich buduczym diedyczom ku prawemu diedictzwy a panstwy a k swobodnemu drzeny, na tom sobie any swym buduczym any swym diediczom z hola nicz nezostawugy za rzidczety kop a za osm kop grossow dobrich strziebrnich razu a czisla Prazskeho, aneb peniez drobnich dobrich w tomto kragi obecznie mezy lidmy bernych, kterezto penieze swrchupsane daly a zaplatyly my vplnie a doczela peniezy hotowymy. A my Oldrzich rzeczeny Haracherz z Olbramow, Markwarth z Hrzebene, Mikulass z Holkowa rukoymye a zprawcze za swrchupsaneho Woytiecha slibugem snym y zan wssyczkny spolecznu ruku a nerozdielnu, wieru nassy dobru kziestiansku bezewssie zle lsty plat nadepsany se wssym geho przislussenstwym zprawiti a wiswoboditi przied wyeny przied syrotky, przied zapisy wsseiikterakymy krziestianskymy y zidowskymy a konecznie przied kazdym czlowiekem, kterehozby kolywiek rziadu aneb stawu byl a prwnie y druhe suche dny bezelsty a konecznie na trzietie suche dny od gich napomenutye nablyzssich ten plat swrchupsany se wssym geho przislussenstwym ku prawemu diedicztwy wedczky zemske wloziti wedle obiczege a rzadu teto zemie Czeske swrchupsanym wierzitelom nassym gym y po nich budu- czym, aneb tak vgistiti dezkamy, aczby desk nebilo, aneb k nym
Strana 295
295 przistup byty nemohl, yakoz tudoba pany rytierzy a panosse zemye teto Czeske sobie vtwrzowaty a vpewniowaty budu w czassu prziede- psanem. Paklibichme toho nevczinily, a czastopsaneho platu zprawyty nemohly a nezprawily any wyswobodily tak yakoz sie swrchupisse, tehda y hned na swich wlastnich swobodnych a dobrzie osedlich a tak dobrych dyedynach tolikez platu, toczyz dwie kopie a nyekoliko grossow a trzietynu wysse przyczyniecze stupiti namy a slibugem, a ty take we dezky zemske wloziti podle obiczege a rziada zemie Czeske, aneb tak vpewniti a vdwrdyty aczby desk nebilo, aneb knym przistup byty nemohl, yakoz sie swrchupisse. Psklibichme toho wsseho nevezinili, czoz swrchupsano stogi, tehdy geden z nas rukoymy, kteryz nayprw napomenut bude wyerzitely nassymy swrchupsanymy nynyeyssymy aneb po nich buduczymy po slem aneb listem gich, geden na druheho nevkazuge, any sie druhym wymluwage, ma wgety sam swym zywotem, s gednyem pacholkem a se dwyema konioma aneb miesto sebe panossy rziadu rytierzskeho poslaty do miesta do Crumlowa, aneb do Budyeyowicz do domu eztneho hospo- darzie tu, kdezby nam bilo wierzitely nassymy swrchupsanymy, aneb gich buduczymy vkazano, w obiczeyne lezenie, kterez zemie Czeska za prawo ma, a tu vstawicznie mame lezety, a odtud na nyzadne prawo newigezdiety, any kterak wynyknuty, gelizbichom to wsseczko vezinily, czoz swrchupsano stogi. A kdyzby mynule dwie nyediely od napomenuttye k tomu lezeny, bud lezano neb lezano, a kdyz- bichme wssiech wieczy nadepsanich skutecznie nenaplnyly, tehdy y hned dawame plnu mocz y prawo wierzitelom swym nadepsanym gym y gich buduczym penieze gistynne swrchupsane y s trzietynu wysse wziety w Krziestianech aneb w Zidech na nassy wssech sskodu spolecznu, y na nassie zbozie, a prziesto wzdy w tom lezeny mame trwati a lezety, dokudzbichom nezaplatili peniez gystynnych a trzie- tynu wysse y se wssemy sskodamy pro nassie nesplnyenye wzetymy a dobrym swiedomym vkazanymy vplnye a doczela peniezy hoto- wymy. A vmrziellyby ktery z nas gistecz neb rukoymye swrchupsany w tom czassu, tehdy my zywy zuostaly w gednom miesieczy nay- blyzssym o tedne smrty toho vmrleho gyneho tak mowiteho a tak dobreho panossy krage tohoto mamy a slibugem k nam miesto teho vmrleho przistawyty, gesstoby podle nas slibil za wssieczky wieczy swrchupsane, a list w taz slowa, yakozto tento, obnowyty, koli- kratby toho potrziebie bylo, a to pod lezenym swrchupsanym. A
295 przistup byty nemohl, yakoz tudoba pany rytierzy a panosse zemye teto Czeske sobie vtwrzowaty a vpewniowaty budu w czassu prziede- psanem. Paklibichme toho nevczinily, a czastopsaneho platu zprawyty nemohly a nezprawily any wyswobodily tak yakoz sie swrchupisse, tehda y hned na swich wlastnich swobodnych a dobrzie osedlich a tak dobrych dyedynach tolikez platu, toczyz dwie kopie a nyekoliko grossow a trzietynu wysse przyczyniecze stupiti namy a slibugem, a ty take we dezky zemske wloziti podle obiczege a rziada zemie Czeske, aneb tak vpewniti a vdwrdyty aczby desk nebilo, aneb knym przistup byty nemohl, yakoz sie swrchupisse. Psklibichme toho wsseho nevezinili, czoz swrchupsano stogi, tehdy geden z nas rukoymy, kteryz nayprw napomenut bude wyerzitely nassymy swrchupsanymy nynyeyssymy aneb po nich buduczymy po slem aneb listem gich, geden na druheho nevkazuge, any sie druhym wymluwage, ma wgety sam swym zywotem, s gednyem pacholkem a se dwyema konioma aneb miesto sebe panossy rziadu rytierzskeho poslaty do miesta do Crumlowa, aneb do Budyeyowicz do domu eztneho hospo- darzie tu, kdezby nam bilo wierzitely nassymy swrchupsanymy, aneb gich buduczymy vkazano, w obiczeyne lezenie, kterez zemie Czeska za prawo ma, a tu vstawicznie mame lezety, a odtud na nyzadne prawo newigezdiety, any kterak wynyknuty, gelizbichom to wsseczko vezinily, czoz swrchupsano stogi. A kdyzby mynule dwie nyediely od napomenuttye k tomu lezeny, bud lezano neb lezano, a kdyz- bichme wssiech wieczy nadepsanich skutecznie nenaplnyly, tehdy y hned dawame plnu mocz y prawo wierzitelom swym nadepsanym gym y gich buduczym penieze gistynne swrchupsane y s trzietynu wysse wziety w Krziestianech aneb w Zidech na nassy wssech sskodu spolecznu, y na nassie zbozie, a prziesto wzdy w tom lezeny mame trwati a lezety, dokudzbichom nezaplatili peniez gystynnych a trzie- tynu wysse y se wssemy sskodamy pro nassie nesplnyenye wzetymy a dobrym swiedomym vkazanymy vplnye a doczela peniezy hoto- wymy. A vmrziellyby ktery z nas gistecz neb rukoymye swrchupsany w tom czassu, tehdy my zywy zuostaly w gednom miesieczy nay- blyzssym o tedne smrty toho vmrleho gyneho tak mowiteho a tak dobreho panossy krage tohoto mamy a slibugem k nam miesto teho vmrleho przistawyty, gesstoby podle nas slibil za wssieczky wieczy swrchupsane, a list w taz slowa, yakozto tento, obnowyty, koli- kratby toho potrziebie bylo, a to pod lezenym swrchupsanym. A
Strana 296
296 protywyllyby sie kto z nas gistecz neb rukoymye ktery w czom tomuto listu, ten by to vezinil proty swe czty a wierzie, ale ne ku pohorsseny tomuto listu. A kdozby kolywiek tento list miel z dobru woly wierzitelow nassych swrchupsanich nynyeyssich y buduczich. ten ma y miefy bude tuz mocz, y tiez prawo ke wssem wieczem swrchupsanym, yakozto ony samy. Tomu wssiemu na gistotu a pot- wrzenye wieczy swrchupsanych my wssyczkny gistecz y rukoymie swrchupsany swe wlastnye peczety gsme przywiesyty kazaly k tomuto listu, knymz sie dobrowolnye przyznawame. Genz gest dan a psan leta od narozenye syna bozieho tyssiczieho eztyrzsteho padessateho dewateho ten cztwrtek przied kwyetnu nyedyely. Vier kleine, an Pergamentstreifen hüngende Siegel in schwarzem Wachs. a) Ein Schild und Helm mit dem Brustbilde eines schwertschwingenden Mannes. — Woitiech Givovice ? b) Ein Schild mit drei aus einem Kopfe entspringen- den Pfauenfedern, darüber ein Helm mit hirschgeweihartiger Zierde. — S. Vlrici. Haracher. c) Ein Schild mit den drei Pfauenfedern der Haracher. — S . Mareward . Z . Hrzebene. d) Ein Schild mit drei neben einander aufrecht stehenden Fischen. — Sigillvm . Nicolai . De . Holkow. CCXXXVIII. 1461. 28. August. Krumau. — Bohunck von Umlowitz verkauft der Gemeinde Angern (Bugianow) die ihm gehörigen Wiesen „na wytme“ mit Vorbehalt eines jährlichen Zinses von vierzig Groschen um 15 Schock böhmischer Silber- groschen. Ja Bohuniek z Omlenicze wyznawam tiemto listem wssem, ktoz geig vzrzie aneb ctucze slisseti bude, ze sem prodal a moczij listu tohoto prodawam luky „na wytme“ swe wlastnie diediczne kauffrecht- nym prawem wssie obczij z Bugianow nynieyssiem y buduczim za patnadczte kop grossow peniez dobrych strziebrnych w zemi Czeske obecznie bernijch, ktere zto penieze swrchupsane gsu mi splnili a ja ge od nich przigiall vplnie a doczela hotowe. A na tiech lukach swr- chupsanych na czesta byti s ssijrz dwu wozow, tak aby swobodnie a bezewssie prziekazij gezditi na luky y s luk mohli, a tu sobie ani swim buduczim nicz nepozuostawuge, pokud gym odemne gest vkazano, a sady mezne gsu gim sazenij, s kterychzto luk swrchupsanych v rok magy mnie y mym buduczim platiti wiecznie swrchupsanij Bugianowsstij, kterzizto tu nynie sedij, aneb potom budu, cztirzidczeti grossow rocznieho, a to rozdielnie na swaty Girzi dwadczeti grossow, a na swaty Hawel y hned potom buduczij take dwadczeti grossow;
296 protywyllyby sie kto z nas gistecz neb rukoymye ktery w czom tomuto listu, ten by to vezinil proty swe czty a wierzie, ale ne ku pohorsseny tomuto listu. A kdozby kolywiek tento list miel z dobru woly wierzitelow nassych swrchupsanich nynyeyssich y buduczich. ten ma y miefy bude tuz mocz, y tiez prawo ke wssem wieczem swrchupsanym, yakozto ony samy. Tomu wssiemu na gistotu a pot- wrzenye wieczy swrchupsanych my wssyczkny gistecz y rukoymie swrchupsany swe wlastnye peczety gsme przywiesyty kazaly k tomuto listu, knymz sie dobrowolnye przyznawame. Genz gest dan a psan leta od narozenye syna bozieho tyssiczieho eztyrzsteho padessateho dewateho ten cztwrtek przied kwyetnu nyedyely. Vier kleine, an Pergamentstreifen hüngende Siegel in schwarzem Wachs. a) Ein Schild und Helm mit dem Brustbilde eines schwertschwingenden Mannes. — Woitiech Givovice ? b) Ein Schild mit drei aus einem Kopfe entspringen- den Pfauenfedern, darüber ein Helm mit hirschgeweihartiger Zierde. — S. Vlrici. Haracher. c) Ein Schild mit den drei Pfauenfedern der Haracher. — S . Mareward . Z . Hrzebene. d) Ein Schild mit drei neben einander aufrecht stehenden Fischen. — Sigillvm . Nicolai . De . Holkow. CCXXXVIII. 1461. 28. August. Krumau. — Bohunck von Umlowitz verkauft der Gemeinde Angern (Bugianow) die ihm gehörigen Wiesen „na wytme“ mit Vorbehalt eines jährlichen Zinses von vierzig Groschen um 15 Schock böhmischer Silber- groschen. Ja Bohuniek z Omlenicze wyznawam tiemto listem wssem, ktoz geig vzrzie aneb ctucze slisseti bude, ze sem prodal a moczij listu tohoto prodawam luky „na wytme“ swe wlastnie diediczne kauffrecht- nym prawem wssie obczij z Bugianow nynieyssiem y buduczim za patnadczte kop grossow peniez dobrych strziebrnych w zemi Czeske obecznie bernijch, ktere zto penieze swrchupsane gsu mi splnili a ja ge od nich przigiall vplnie a doczela hotowe. A na tiech lukach swr- chupsanych na czesta byti s ssijrz dwu wozow, tak aby swobodnie a bezewssie prziekazij gezditi na luky y s luk mohli, a tu sobie ani swim buduczim nicz nepozuostawuge, pokud gym odemne gest vkazano, a sady mezne gsu gim sazenij, s kterychzto luk swrchupsanych v rok magy mnie y mym buduczim platiti wiecznie swrchupsanij Bugianowsstij, kterzizto tu nynie sedij, aneb potom budu, cztirzidczeti grossow rocznieho, a to rozdielnie na swaty Girzi dwadczeti grossow, a na swaty Hawel y hned potom buduczij take dwadczeti grossow;
Strana 297
297 a kdiz my v rok ten sprawedliwy swrchupsanij Bugianowsstij dadij (sic), tehdy stiemi lidmi nicz wiecze cziniti nemam. Toho na pot- wrzenie a lepssij gistotu swu sem wlastnij peczet k tomuto listu przi- wiessill, a pro dalssie toho swiedomie prosil sem vrozneho pana pana Jana z Rozmberga, pana sweho milostiweho, a duostoyneho v boze oteze knieze Pawla opatha Wissebrodskeho, a slowutneho panossi Oldrzicha z Omlenicze bratra sweho, tak ze naprzed panie milost swu peczet przedmu raczill prziwiesiti k tomutu listu, a kniez opath a bratr swrchupsanij wedle mne a me peczeti take prziwiesili gsu k tomuto listu, yim a gich buduczim bez sskody. Genz gest dan a psan na Crumplowie leta od narozenie sina bozieho tisiczieho cztirzisteho ssedesateho prwnieho w patek den swateho Augustina. Vier kleine, an Pergamentstreifen befestigte Siegel. a) In rothem Wachs. — Ein Schild mit einer Rose. — † S. Jan . Z. Rosenbergka. b) In schwarzem Wachs. — Ein durch eine von der rechten Oberecke nach der linken Unterecke gezogene Linie in zwei Felder getheilter Schild, darüber ein Helm, dessen Zierde ein Paar Hörner. — S.Bohiniek . Z. Omienicz. c) Ziemlich gross, stark beschadigt, in rothem Wachs. — Ein Abt in gothi- scher Capelle. — Sigillvm . Pauli. Abbatis . In . Alto . . . .d) In schwar- zem Wachs. Wie b. — Oldrzich . Z. Omlenic. CCXXXIX. 1461. 0. T. und A0. — Abt Paul und der Convent zu Hohenfurt verpflichten jeden der vier Höritzer Fleischhauer, ihnen alljährlich einen Zins von fünf Pfunden Unschlitt in den Glashof zu reichen. Wir Pauls von gots gnadn abbte zw Hohenfurt Linhart prior Venzl subprior Thoman kellner vnd der gants conuent daselb bekennen mit dem offen brief, wo der verlesn wirdet, das dy erbrn Michel Rorrer Nickl Rorer Kysling vnd Tröster mit vns haben ain abbruch gemacht von wegn vier fleischpenncken, so yeder aine hat, dauon sy etlich jar kain zins geraicht haben, sonder gesagt deshalb frey ze sein, so sy doch nit haben mugen darbringen, darumb sollen sy vns jerlichn auf vnnsern Glashof zu sand Mertntag yglicher in sonderhait raichn funff phund vnslidt der gleich all ir nachkemen. Thetn sy aber solhs nicht, wern sy vns dy fleyschpenncken ver- uallen. Mit vrkund geben wir ine disen briue besigelt mit vnnsrn baiden clain furgedrugktn insigillen. Geben nach der geburd Cristi im xi' vnd Ixi jar. Nach einer vielleicht gleichzeitigen Abschrift auf Papier ohne Wasser- zeichen.
297 a kdiz my v rok ten sprawedliwy swrchupsanij Bugianowsstij dadij (sic), tehdy stiemi lidmi nicz wiecze cziniti nemam. Toho na pot- wrzenie a lepssij gistotu swu sem wlastnij peczet k tomuto listu przi- wiessill, a pro dalssie toho swiedomie prosil sem vrozneho pana pana Jana z Rozmberga, pana sweho milostiweho, a duostoyneho v boze oteze knieze Pawla opatha Wissebrodskeho, a slowutneho panossi Oldrzicha z Omlenicze bratra sweho, tak ze naprzed panie milost swu peczet przedmu raczill prziwiesiti k tomutu listu, a kniez opath a bratr swrchupsanij wedle mne a me peczeti take prziwiesili gsu k tomuto listu, yim a gich buduczim bez sskody. Genz gest dan a psan na Crumplowie leta od narozenie sina bozieho tisiczieho cztirzisteho ssedesateho prwnieho w patek den swateho Augustina. Vier kleine, an Pergamentstreifen befestigte Siegel. a) In rothem Wachs. — Ein Schild mit einer Rose. — † S. Jan . Z. Rosenbergka. b) In schwarzem Wachs. — Ein durch eine von der rechten Oberecke nach der linken Unterecke gezogene Linie in zwei Felder getheilter Schild, darüber ein Helm, dessen Zierde ein Paar Hörner. — S.Bohiniek . Z. Omienicz. c) Ziemlich gross, stark beschadigt, in rothem Wachs. — Ein Abt in gothi- scher Capelle. — Sigillvm . Pauli. Abbatis . In . Alto . . . .d) In schwar- zem Wachs. Wie b. — Oldrzich . Z. Omlenic. CCXXXIX. 1461. 0. T. und A0. — Abt Paul und der Convent zu Hohenfurt verpflichten jeden der vier Höritzer Fleischhauer, ihnen alljährlich einen Zins von fünf Pfunden Unschlitt in den Glashof zu reichen. Wir Pauls von gots gnadn abbte zw Hohenfurt Linhart prior Venzl subprior Thoman kellner vnd der gants conuent daselb bekennen mit dem offen brief, wo der verlesn wirdet, das dy erbrn Michel Rorrer Nickl Rorer Kysling vnd Tröster mit vns haben ain abbruch gemacht von wegn vier fleischpenncken, so yeder aine hat, dauon sy etlich jar kain zins geraicht haben, sonder gesagt deshalb frey ze sein, so sy doch nit haben mugen darbringen, darumb sollen sy vns jerlichn auf vnnsern Glashof zu sand Mertntag yglicher in sonderhait raichn funff phund vnslidt der gleich all ir nachkemen. Thetn sy aber solhs nicht, wern sy vns dy fleyschpenncken ver- uallen. Mit vrkund geben wir ine disen briue besigelt mit vnnsrn baiden clain furgedrugktn insigillen. Geben nach der geburd Cristi im xi' vnd Ixi jar. Nach einer vielleicht gleichzeitigen Abschrift auf Papier ohne Wasser- zeichen.
Strana 298
298 CCXL. 1461. 21. December. Rom. — Papet Pius II. ubergibt die Leitung der geietlichen Angelegenheiten in Böhmen dem Erzbischofe Hieronymus von Kreta. Pius episcopus seruus seruorum dei venerabili fratri Jeronimo archiepiscopo Cretensi vicecamerario nostro auctoritate apostolica in regno Bohemie potestatem ordinarii habenti salutem et apostolicam benedictionem. Sincere deuotionis integritas, qua nos et Romanam ecclesiam reuereris, aliaque virtutum dona, quibus personam tuam, prout longa experiencia percepimus, altissimus insigniuit, spem nobis indubiam pollicentur, quod ea, que tibi committenda duxerimus, prudenter et fideliter exequeris. De tua itaque singulari prudencia plenam in domino fiduciam obtinentes ac sperantes per tuam circum- spectionem prouidam et prouidentiam circumspectam in regno Bohe- mie ac terris castris et locis in eo consistentibus cultum vigere iusticie, volentesque propterea, quod in eis spiritualis gladii fungaris, tibi in illis ordinariam potestatem et iurisdictionem excercendi in omnibus, prout ordinarii in partibus illis excercere consueuerunt, plenam et omnimodam vigore presentium concedimus facultatem, constitutionibus apostolicis ac regni ciuitatum terrarum castrorum et locorum predictorum ceterisque contrariis non obstantibus quibus- cunque. Datum Rome apud sanctum Petrum anno incarnationis domi- nice millesimo quadringentesimo sexagesimo primo duodecimo Kalendas Januarii pontificatus nostri anno quarto. Inserirt in die folgende Urkunde. CCXLI. 1462. 7. October. Wien. — Der Erzbischof Hieronymus von Kreta verleiht der Pfarrkirche zur heiligen Katherina in Höritz einige Indulgenzen. Vniuersis et singulis Christi fidelibus presentes nostras litteras inspecturis seu legi audituris Jeronimus dei et apostolice sedis gratia archiepiscopus Cretensis sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Pii diuina prouidencia pape secundi vicecamerarius, in regno Bohemie ac terris ciuitatibus opidis castris et locis in eo exi- stentibus potestatem ordinarii habens salutem in domino sempiter- nam. Licet is, de cuius munere venit, vt sibi a fidelibus suis digne
298 CCXL. 1461. 21. December. Rom. — Papet Pius II. ubergibt die Leitung der geietlichen Angelegenheiten in Böhmen dem Erzbischofe Hieronymus von Kreta. Pius episcopus seruus seruorum dei venerabili fratri Jeronimo archiepiscopo Cretensi vicecamerario nostro auctoritate apostolica in regno Bohemie potestatem ordinarii habenti salutem et apostolicam benedictionem. Sincere deuotionis integritas, qua nos et Romanam ecclesiam reuereris, aliaque virtutum dona, quibus personam tuam, prout longa experiencia percepimus, altissimus insigniuit, spem nobis indubiam pollicentur, quod ea, que tibi committenda duxerimus, prudenter et fideliter exequeris. De tua itaque singulari prudencia plenam in domino fiduciam obtinentes ac sperantes per tuam circum- spectionem prouidam et prouidentiam circumspectam in regno Bohe- mie ac terris castris et locis in eo consistentibus cultum vigere iusticie, volentesque propterea, quod in eis spiritualis gladii fungaris, tibi in illis ordinariam potestatem et iurisdictionem excercendi in omnibus, prout ordinarii in partibus illis excercere consueuerunt, plenam et omnimodam vigore presentium concedimus facultatem, constitutionibus apostolicis ac regni ciuitatum terrarum castrorum et locorum predictorum ceterisque contrariis non obstantibus quibus- cunque. Datum Rome apud sanctum Petrum anno incarnationis domi- nice millesimo quadringentesimo sexagesimo primo duodecimo Kalendas Januarii pontificatus nostri anno quarto. Inserirt in die folgende Urkunde. CCXLI. 1462. 7. October. Wien. — Der Erzbischof Hieronymus von Kreta verleiht der Pfarrkirche zur heiligen Katherina in Höritz einige Indulgenzen. Vniuersis et singulis Christi fidelibus presentes nostras litteras inspecturis seu legi audituris Jeronimus dei et apostolice sedis gratia archiepiscopus Cretensis sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Pii diuina prouidencia pape secundi vicecamerarius, in regno Bohemie ac terris ciuitatibus opidis castris et locis in eo exi- stentibus potestatem ordinarii habens salutem in domino sempiter- nam. Licet is, de cuius munere venit, vt sibi a fidelibus suis digne
Strana 299
299 et laudabiliter seruiatur, de habundancia sue pietatis, que supplicum vota excedit et merita, bene seruientibus sibi multo maiora retribuat. quam valeant promereri, nichilominus tamen desiderantes domino populum suum reddere accaptabilem et bonorum operum sectatorem fideles eosdem ad bene et deuote sibi seruiendum indulgenciis et remissionibus quasi quibusdam allectiuis muneribus inuitamus, vt exinde diuine fiant gracie aptiores. Dudum siquidem sanctissimus dominus noster dominus Pius papa prefatus certas suas litteras eius vera bulla plumbea cum cordula canapis more Romane curie impen- dendo bullatas sanas et integras non viciatas non cancellatas nec in aliqua sui parte suspectas sed omni prorsus vicio et suspitione carentes nobis concedendas duxit atque concessit, quarum tenor de verbo ad verbum sequitur et est talis: [Folgt die vorhergehende Urkunde]. Cum itaque, sicut accepimus, parrochialis ecclesia sancte Catherine martiris et virginis in Horicz Pragensis diocesis libris calicibus crucibus vexillis vestibus paramentis seu ornamentis aliis- que rebus inibi ad cultum diuinum peragendum necessariis sit quam- plurimum destituta, nec eidem sufficientes, vnde sibi prouideri valeat de premissis, suppetant facultates, nos cupientes, vt ecclesia pre- dicta congruis a Christi fidelibus frequentetur honoribus et eidem de paramentis seu ornamentis predictis oportune prouideatur, ipsi quo- que Christi fideles deuotionis causa eo libeucius ad eandem confluant et ad prouisionem huiusmodi necnon ad eins fabricam eo promptius manus porrigant adiutrices, quo ex hoc ibidem de dono celestis gracie vberius se conspexerint refectos, de omnipotentis dei miseri- cordia ac beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate con- fisi omnibus vere penitentibus et confessis, qui in natiuitatis circun- cisionis epiphanie resurrectionis ascensionis et corporis domini nostri Jesu Christi ac penthecostes necnon conceptionis natiuitatis annunciationis purificationis et assumptionis atque visitationis beate Marie virginis ac natiuitatis beati Johannis baptiste necnon sanctorum Petri et Pauli atque Catherine predictorum ac sanctorum Felicis et Adaucti martirum ac dedicationis dicte ecclesie festiuitatibus necnon per octauas earundem festiuitatum, quarum sunt octaue, ecclesiam ipsam deuote visitauerint annuatim et ad prouisionem ac fabricam premissas manus suas porrexerint adiutrices, singulis festiuitatum et dierum octauarum earundem quadraginta dies de iniunctis eis peni- tenciis misericorditer in domino relaxamus, presentibus perpetuis
299 et laudabiliter seruiatur, de habundancia sue pietatis, que supplicum vota excedit et merita, bene seruientibus sibi multo maiora retribuat. quam valeant promereri, nichilominus tamen desiderantes domino populum suum reddere accaptabilem et bonorum operum sectatorem fideles eosdem ad bene et deuote sibi seruiendum indulgenciis et remissionibus quasi quibusdam allectiuis muneribus inuitamus, vt exinde diuine fiant gracie aptiores. Dudum siquidem sanctissimus dominus noster dominus Pius papa prefatus certas suas litteras eius vera bulla plumbea cum cordula canapis more Romane curie impen- dendo bullatas sanas et integras non viciatas non cancellatas nec in aliqua sui parte suspectas sed omni prorsus vicio et suspitione carentes nobis concedendas duxit atque concessit, quarum tenor de verbo ad verbum sequitur et est talis: [Folgt die vorhergehende Urkunde]. Cum itaque, sicut accepimus, parrochialis ecclesia sancte Catherine martiris et virginis in Horicz Pragensis diocesis libris calicibus crucibus vexillis vestibus paramentis seu ornamentis aliis- que rebus inibi ad cultum diuinum peragendum necessariis sit quam- plurimum destituta, nec eidem sufficientes, vnde sibi prouideri valeat de premissis, suppetant facultates, nos cupientes, vt ecclesia pre- dicta congruis a Christi fidelibus frequentetur honoribus et eidem de paramentis seu ornamentis predictis oportune prouideatur, ipsi quo- que Christi fideles deuotionis causa eo libeucius ad eandem confluant et ad prouisionem huiusmodi necnon ad eins fabricam eo promptius manus porrigant adiutrices, quo ex hoc ibidem de dono celestis gracie vberius se conspexerint refectos, de omnipotentis dei miseri- cordia ac beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate con- fisi omnibus vere penitentibus et confessis, qui in natiuitatis circun- cisionis epiphanie resurrectionis ascensionis et corporis domini nostri Jesu Christi ac penthecostes necnon conceptionis natiuitatis annunciationis purificationis et assumptionis atque visitationis beate Marie virginis ac natiuitatis beati Johannis baptiste necnon sanctorum Petri et Pauli atque Catherine predictorum ac sanctorum Felicis et Adaucti martirum ac dedicationis dicte ecclesie festiuitatibus necnon per octauas earundem festiuitatum, quarum sunt octaue, ecclesiam ipsam deuote visitauerint annuatim et ad prouisionem ac fabricam premissas manus suas porrexerint adiutrices, singulis festiuitatum et dierum octauarum earundem quadraginta dies de iniunctis eis peni- tenciis misericorditer in domino relaxamus, presentibus perpetuis
Strana 300
300 futuris temporibus duraturis. In cuius rei testimonium presentes nostras litteras exinde fieri nostrique sigilli iussimus et fecimus appensione muniri. Datum Wienne Patauiensis diocesis anno a natiui- tate domini millesimo quadringentesimo sexagesimo secundo, die vero septima mensis Octobris pontificatus dicti domini nostri domini Pii pape secundi anno quinto. Nur Uberreste eines grossen, an einer rothen Hanfschnur hängenden Siegels in rothem Wachs. CCXLII. 1462. 30. December. Krumau. — Johann von Rosenberg übergibt dem Stifte Hohenfurt die von seinem Vater Ulrich in Österreich versetzten Stiftekleinodien und heiligen Reliquien. My Jan z Rozmberka y s swymi diediczi a buduczymi wyzna- wame tiemto listem obecznie przed kazdym czlowiekem, ktoz geig vzrzie a czisti neb cztucze slysseti budu, jakoz niekdy vrozeny pan pan Oldrzich z Rozmberga otecz nass mily w czasy nebezpeczne a walecznie pro obranu wiery krzestianske, take y pro zachowanie panstwie nasseho zastawil byl klenoty niektere a swatosti tak zasta- wene bez gednoho cztyrzidczeti leth w Rakusiech z zemie chowany gsu byli. A my rozpomenuwsse sie na pana boha y take hlediecze czti y rozssirzenie panstwije nasseho a zwlasstie tiech bozijch domuow, od kterychz ta swatost a klenoti odgiati byli, chtiecze, aby k chwale bozij a geho matky panny Marie y wssech swatych sluzba bozie radiegij se na panstwij nassem rozmnozowala, nezli menssena byla, ty giste klenoty a swatosti s praczij nassij a naklady nemalymi diel y panstwie nasseho proto zastawiwsse wyplatili sme, a w nassi mocz prziwedli, z kterychzto klenotuow o tyto kusy a klenoty y swa- tosti dolepsane zlattee a strziebrne y pozlaczene smluwu rzadnu s cztihodnym v boze otczem knizem Pawlem opatem klasstera Wysse- brodskeho a conuentem tehoz klasslera otto vcziniwsse wedle milosti za to penieze wzelisme, a temuz klassteru nassemu Wyssebrodskemu ty klenoty a swatosti zasie dali sme a nawratili. Item genz wazie tocziz naiprwe krzijz weliky zlatty wsseczken dewiet hrziwen. Item druhy krzijz maly take zlaty wsseczken dwie hrziwnie a gedenaczt lottuow. Item kalich wsseczken zlatty sedm hrziwen bez lottu. Item tabula swate Marzie Magdaleny dwanadczt hrziwen a osm lottuow
300 futuris temporibus duraturis. In cuius rei testimonium presentes nostras litteras exinde fieri nostrique sigilli iussimus et fecimus appensione muniri. Datum Wienne Patauiensis diocesis anno a natiui- tate domini millesimo quadringentesimo sexagesimo secundo, die vero septima mensis Octobris pontificatus dicti domini nostri domini Pii pape secundi anno quinto. Nur Uberreste eines grossen, an einer rothen Hanfschnur hängenden Siegels in rothem Wachs. CCXLII. 1462. 30. December. Krumau. — Johann von Rosenberg übergibt dem Stifte Hohenfurt die von seinem Vater Ulrich in Österreich versetzten Stiftekleinodien und heiligen Reliquien. My Jan z Rozmberka y s swymi diediczi a buduczymi wyzna- wame tiemto listem obecznie przed kazdym czlowiekem, ktoz geig vzrzie a czisti neb cztucze slysseti budu, jakoz niekdy vrozeny pan pan Oldrzich z Rozmberga otecz nass mily w czasy nebezpeczne a walecznie pro obranu wiery krzestianske, take y pro zachowanie panstwie nasseho zastawil byl klenoty niektere a swatosti tak zasta- wene bez gednoho cztyrzidczeti leth w Rakusiech z zemie chowany gsu byli. A my rozpomenuwsse sie na pana boha y take hlediecze czti y rozssirzenie panstwije nasseho a zwlasstie tiech bozijch domuow, od kterychz ta swatost a klenoti odgiati byli, chtiecze, aby k chwale bozij a geho matky panny Marie y wssech swatych sluzba bozie radiegij se na panstwij nassem rozmnozowala, nezli menssena byla, ty giste klenoty a swatosti s praczij nassij a naklady nemalymi diel y panstwie nasseho proto zastawiwsse wyplatili sme, a w nassi mocz prziwedli, z kterychzto klenotuow o tyto kusy a klenoty y swa- tosti dolepsane zlattee a strziebrne y pozlaczene smluwu rzadnu s cztihodnym v boze otczem knizem Pawlem opatem klasstera Wysse- brodskeho a conuentem tehoz klasslera otto vcziniwsse wedle milosti za to penieze wzelisme, a temuz klassteru nassemu Wyssebrodskemu ty klenoty a swatosti zasie dali sme a nawratili. Item genz wazie tocziz naiprwe krzijz weliky zlatty wsseczken dewiet hrziwen. Item druhy krzijz maly take zlaty wsseczken dwie hrziwnie a gedenaczt lottuow. Item kalich wsseczken zlatty sedm hrziwen bez lottu. Item tabula swate Marzie Magdaleny dwanadczt hrziwen a osm lottuow
Strana 301
301 Item tabula s ruozemi dewatenadczt hrziwen. Item kalich s ruoczemi eztyrzy hrziwny a dwanadezt lottuow. Item monstrancia dwanadezt hrziwen a dwanadezt lottuow. Item kalich przeworuow dwie hrziwnie a sedm lottuow. Item kalich przeworuow dwie hrziwnie a sedm lot- tuow. Item kalich bratra Thuomy gednu hrziwnu a eztrnadezt lottuow. Item a kalich opatuow trzy hrziwni a trzy lotty. Slibugicze cztnie wiernie u prawie za se y za swe diedicze a buduezie panu bohu a geho nsyslawnieyssij matcze pannie Marigi y wssem swatym tiech swrchupsanych klenotuow a swatosti nikdy wiecznie od tehoz klass- tera neodluczowati, any brati zadnym obyczegem, ani kteru mieru. Paklibychom my kdy, nebo kto nassish diediczuow nebo buduczich proti tomu, czoz se swrchupisse, czo vezinili a nezdrzeli, ten nebti aby se wiediel neb wiedieli w nemilost bozij panny Marie matky geho y wssech swatych wpadnuti, a zprziekaz tiech wieczij w den sudny poczet z toho dluzen bude aneb budu dati. Toho na zdrzenie a zachowanie peczet nassi wlastnij k tomuto listu dali sme a kazali prziwiesyti dobrowolnie. Genz gest dan a psan na Crumlowie leta od narozeni sina bozieho tisiczieho czyrzsteho ssede- sateho druheho ten cztwrtek przed nowym letem. Ein ziemlich grosses, an einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in rothem Wachs. — Ein Schild mit einer Rose, darüber Helm wieder mit einer Rose. — Sigillum . Johanis . De . Rosenberg. CCXLIII. 1464. 10. Juni. 0. A0. — Abt Sigismund von Baumgartenberg und der Convent daselbet erneuern die mit dem Kloster zu Hohenfurt geschlossene Confraternitat. Reuerendo in Christo patri ac domino domino Thome venerabili abbati monastery in Altouado totoque conuentui ibidem Cisterciensis ordinis Pragensis diocesis frater Sigismundus permissione diuina abbas monastery in Pawmgartenperg totusque conuentus ibidem eius- dem ordinis et Patauiensis diocesis deuotarum oracionum participium cum integritate cuiuslibet complacencie firmiter preadmissis et coro- nam cum vincentibus brauium cum currentibus denarium cum labo- rantibus obtinere. Cum secundum apostolum omnes in caritate Christi vnum corpus sumus et ad invicem membra expedit, ut sicut eiusdem corporis organa mutue compassionis et alterne seruitutis auxilio sub- leuantur, ita et nos, si ad capud principiumque nostrum referri volu- mus, alter alterius onera baiulemus, legem domini pro caritatis studio
301 Item tabula s ruozemi dewatenadczt hrziwen. Item kalich s ruoczemi eztyrzy hrziwny a dwanadezt lottuow. Item monstrancia dwanadezt hrziwen a dwanadezt lottuow. Item kalich przeworuow dwie hrziwnie a sedm lottuow. Item kalich przeworuow dwie hrziwnie a sedm lot- tuow. Item kalich bratra Thuomy gednu hrziwnu a eztrnadezt lottuow. Item a kalich opatuow trzy hrziwni a trzy lotty. Slibugicze cztnie wiernie u prawie za se y za swe diedicze a buduezie panu bohu a geho nsyslawnieyssij matcze pannie Marigi y wssem swatym tiech swrchupsanych klenotuow a swatosti nikdy wiecznie od tehoz klass- tera neodluczowati, any brati zadnym obyczegem, ani kteru mieru. Paklibychom my kdy, nebo kto nassish diediczuow nebo buduczich proti tomu, czoz se swrchupisse, czo vezinili a nezdrzeli, ten nebti aby se wiediel neb wiedieli w nemilost bozij panny Marie matky geho y wssech swatych wpadnuti, a zprziekaz tiech wieczij w den sudny poczet z toho dluzen bude aneb budu dati. Toho na zdrzenie a zachowanie peczet nassi wlastnij k tomuto listu dali sme a kazali prziwiesyti dobrowolnie. Genz gest dan a psan na Crumlowie leta od narozeni sina bozieho tisiczieho czyrzsteho ssede- sateho druheho ten cztwrtek przed nowym letem. Ein ziemlich grosses, an einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in rothem Wachs. — Ein Schild mit einer Rose, darüber Helm wieder mit einer Rose. — Sigillum . Johanis . De . Rosenberg. CCXLIII. 1464. 10. Juni. 0. A0. — Abt Sigismund von Baumgartenberg und der Convent daselbet erneuern die mit dem Kloster zu Hohenfurt geschlossene Confraternitat. Reuerendo in Christo patri ac domino domino Thome venerabili abbati monastery in Altouado totoque conuentui ibidem Cisterciensis ordinis Pragensis diocesis frater Sigismundus permissione diuina abbas monastery in Pawmgartenperg totusque conuentus ibidem eius- dem ordinis et Patauiensis diocesis deuotarum oracionum participium cum integritate cuiuslibet complacencie firmiter preadmissis et coro- nam cum vincentibus brauium cum currentibus denarium cum labo- rantibus obtinere. Cum secundum apostolum omnes in caritate Christi vnum corpus sumus et ad invicem membra expedit, ut sicut eiusdem corporis organa mutue compassionis et alterne seruitutis auxilio sub- leuantur, ita et nos, si ad capud principiumque nostrum referri volu- mus, alter alterius onera baiulemus, legem domini pro caritatis studio
Strana 302
302 fideliter adimplentes. Proinde vestre deuotionis iustas et honestas peticiones attendentes, quas ad nos nostrumque, vt prefertur, mona- sterium geritis, veluti clara et veridica experiencia cognouimus, dig- num putamus et diuine acceptabile voluntati, vt a nobis nouam pre- rogatiuam senciatis spiritualium graciarum. Quamuis alias in contractu fraternitatis nostre actum sit anno domini millesimo tricentesimo nonagesimo octauo et alia quedam in eisdem litteris comperimus posita illis non obstantibus, eapropter vos in Christo patrem dominum dominum Thomam abbatem in Altouado totumque vestrum conuentum ibidem presentes et futuros ad nouam feruentemque confraternitatem de recenti contractam et ad vniuersa singula nostre religionis ac monastery nostri suffragia vos in vita recipimus, pariter et in morte plenam participacionem omnium carismatum et spiriualium bonorum videlicet missarum orationum suffragiorum officiorum diuinorum jeiu- niorum abstinentiarum disciplinarum penitenciarum meditacionum con- templacionum obseruantiarum deuocionum et omnium aliorum spiri- tualium bonorum tenore presentium gratiose conferimus, que per nos nostrosque successores operari et acceptare dignabitur clementia saluatoris. Addentes insuper quod cum diuine placuerit voluntati, de exilio instantis miserie vos et vnumquemque vestrum vocare, vester- que obitus multo annuente domino tempore differendus nobis fuerit nuncciatus, pro eterna vestra requie libro mortuorum cum nomine ascribetur, et vna deuota missa a quolibet sacerdote infra vero sacer- docium vnum placebo et tribus leccionibus (sic) perpetua firmitate veritatis peragemus, vt aliquando deum, vbi fieri non redimet, simul sicuti est videamus, exuti veterem hominem cum vero monte, qui Christus est, in orto deliciarum mala punica colligamus. Valeat feliciter vestra deuota et feruens caritas in Christo Jesu domino nostro in eternum amen. In quorum omnium euidentiam atque robur presentes nobis damus litteras nostrorum sigillorum testimonio insignitas, anno domini millesimo quadringentesimo sexagesimo quarto decima die mensis Juny. Zwei, an Pergamenstreifen hängende Siegel. a) Gross, in rothem Wachs. — Ein Abt mit Inful und Stab und ein Buch in der Linken haltend, in gothischer Capelle stehend; zu seinen Füssen ein in zwei Felder getheilter Schild ; in dem rechten Felde ein einfacher Adler, in dem linken zwei stehende Balken. — S. Fratris . Sigismundi . Abbatis . Monastery . Pavmbgartnperg. b) Das schon beschriebene hier sehr beschädigte Conventssiegel in grünem Wochs.
302 fideliter adimplentes. Proinde vestre deuotionis iustas et honestas peticiones attendentes, quas ad nos nostrumque, vt prefertur, mona- sterium geritis, veluti clara et veridica experiencia cognouimus, dig- num putamus et diuine acceptabile voluntati, vt a nobis nouam pre- rogatiuam senciatis spiritualium graciarum. Quamuis alias in contractu fraternitatis nostre actum sit anno domini millesimo tricentesimo nonagesimo octauo et alia quedam in eisdem litteris comperimus posita illis non obstantibus, eapropter vos in Christo patrem dominum dominum Thomam abbatem in Altouado totumque vestrum conuentum ibidem presentes et futuros ad nouam feruentemque confraternitatem de recenti contractam et ad vniuersa singula nostre religionis ac monastery nostri suffragia vos in vita recipimus, pariter et in morte plenam participacionem omnium carismatum et spiriualium bonorum videlicet missarum orationum suffragiorum officiorum diuinorum jeiu- niorum abstinentiarum disciplinarum penitenciarum meditacionum con- templacionum obseruantiarum deuocionum et omnium aliorum spiri- tualium bonorum tenore presentium gratiose conferimus, que per nos nostrosque successores operari et acceptare dignabitur clementia saluatoris. Addentes insuper quod cum diuine placuerit voluntati, de exilio instantis miserie vos et vnumquemque vestrum vocare, vester- que obitus multo annuente domino tempore differendus nobis fuerit nuncciatus, pro eterna vestra requie libro mortuorum cum nomine ascribetur, et vna deuota missa a quolibet sacerdote infra vero sacer- docium vnum placebo et tribus leccionibus (sic) perpetua firmitate veritatis peragemus, vt aliquando deum, vbi fieri non redimet, simul sicuti est videamus, exuti veterem hominem cum vero monte, qui Christus est, in orto deliciarum mala punica colligamus. Valeat feliciter vestra deuota et feruens caritas in Christo Jesu domino nostro in eternum amen. In quorum omnium euidentiam atque robur presentes nobis damus litteras nostrorum sigillorum testimonio insignitas, anno domini millesimo quadringentesimo sexagesimo quarto decima die mensis Juny. Zwei, an Pergamenstreifen hängende Siegel. a) Gross, in rothem Wachs. — Ein Abt mit Inful und Stab und ein Buch in der Linken haltend, in gothischer Capelle stehend; zu seinen Füssen ein in zwei Felder getheilter Schild ; in dem rechten Felde ein einfacher Adler, in dem linken zwei stehende Balken. — S. Fratris . Sigismundi . Abbatis . Monastery . Pavmbgartnperg. b) Das schon beschriebene hier sehr beschädigte Conventssiegel in grünem Wochs.
Strana 303
303 CCXLIV. 1464. 1. August. 0. A0. — Abt Thomas von Hohenfurt und der Convent daselbet urkunden uber die vor 39 Jahren von Ulrich von Rosenberg dem Herrn von Walsee in Österreich verpfändeten und nun durch Johann von Rosenberg, den Sohn Ulriche, wieder ausgelösten Kleinodien ihree Stiftes. Nos frater Thomas abbas totusque conuentus monasterii Alto- uadensis ad futuram rei memoriam per presentes litteras deducimus successoribus et fratribus nostris, quomodo olim et generosus domi- nus dominus Vlricus de Rozmberg temporibus periculosis et gwera- rum pro defensione fidei christiane et tuicione dominii sui, sub qua monasterium nostrum tamquam veri patroni consistit, acceptis cleno- diis cum reliquiis infrascriptis a menasterio ea cum aliis clenodiis generoso domino de Wolse residente in Austria pignorauit, vbi per quadraginta annos minus vno sic extra terram Bohemie et monaste- rium nostrum alienata fuerunt, et nobilis et generosus dominus Johannes predicti domini Vlrici filius subscripta clenodia cum aliis suis clenodiis exsoluit; volentes ut honor omnipotentis dei beate vir- ginis Marie et omnium sanctorum non minuatur per alienacionem vlteriorem, sed pocius augeatur per exsolucionem, clenodia infra- scripta cum magnis laboribus et impensis partem eciam bonorum in- mobilium monasterii nostri propter hoc obligantes a predicto domino nostro gracioso exsoluimus et liberauimus: tabulam argenteam et deauratam cum crinibus sancte Marie Magdalene et monstranciam cum dente sancti Benedicti, tabulam cum rosis, que ob remedium anime nobilis domine Katherine de Sawnberg matre nobilium domino- rum Petri Jodoci Vlrici et Johannis monasterio nostro donata sunt cum calice aureo infrascripto. Item magnam crucem auream, quam legauit dominus Zawissius. Item calicem cum rosis, quem cum volun- tate domini Johannis tunc monasterio ad Budwais vendidimus. Item tres calices, quos ab eo de nouo emimus, pro quibus omnibus dedi- mus sexingentos florenos Vngaricales. Item in speciali pro parua cruce aurea, quam donauit nobilis dominus Henricus primus pater domini Petri de Rozmberg, et pro vno calice aureo, de quo supra mentio facta est, ducentas sexagenas grossorum exsoluimus. Et ultra predictas summas super addidimus steuram a nostris subditis per- ceptam centum viginti quinque sexagenas grossorum. Et debitum
303 CCXLIV. 1464. 1. August. 0. A0. — Abt Thomas von Hohenfurt und der Convent daselbet urkunden uber die vor 39 Jahren von Ulrich von Rosenberg dem Herrn von Walsee in Österreich verpfändeten und nun durch Johann von Rosenberg, den Sohn Ulriche, wieder ausgelösten Kleinodien ihree Stiftes. Nos frater Thomas abbas totusque conuentus monasterii Alto- uadensis ad futuram rei memoriam per presentes litteras deducimus successoribus et fratribus nostris, quomodo olim et generosus domi- nus dominus Vlricus de Rozmberg temporibus periculosis et gwera- rum pro defensione fidei christiane et tuicione dominii sui, sub qua monasterium nostrum tamquam veri patroni consistit, acceptis cleno- diis cum reliquiis infrascriptis a menasterio ea cum aliis clenodiis generoso domino de Wolse residente in Austria pignorauit, vbi per quadraginta annos minus vno sic extra terram Bohemie et monaste- rium nostrum alienata fuerunt, et nobilis et generosus dominus Johannes predicti domini Vlrici filius subscripta clenodia cum aliis suis clenodiis exsoluit; volentes ut honor omnipotentis dei beate vir- ginis Marie et omnium sanctorum non minuatur per alienacionem vlteriorem, sed pocius augeatur per exsolucionem, clenodia infra- scripta cum magnis laboribus et impensis partem eciam bonorum in- mobilium monasterii nostri propter hoc obligantes a predicto domino nostro gracioso exsoluimus et liberauimus: tabulam argenteam et deauratam cum crinibus sancte Marie Magdalene et monstranciam cum dente sancti Benedicti, tabulam cum rosis, que ob remedium anime nobilis domine Katherine de Sawnberg matre nobilium domino- rum Petri Jodoci Vlrici et Johannis monasterio nostro donata sunt cum calice aureo infrascripto. Item magnam crucem auream, quam legauit dominus Zawissius. Item calicem cum rosis, quem cum volun- tate domini Johannis tunc monasterio ad Budwais vendidimus. Item tres calices, quos ab eo de nouo emimus, pro quibus omnibus dedi- mus sexingentos florenos Vngaricales. Item in speciali pro parua cruce aurea, quam donauit nobilis dominus Henricus primus pater domini Petri de Rozmberg, et pro vno calice aureo, de quo supra mentio facta est, ducentas sexagenas grossorum exsoluimus. Et ultra predictas summas super addidimus steuram a nostris subditis per- ceptam centum viginti quinque sexagenas grossorum. Et debitum
Strana 304
304 nostrum triginta duarum sexagenarum, quod et in parata pecunia per prius comodauerimus, remisimus tali condicione pacto fide et iura- mento ac pena sponte appositis per predictum dominum Johannem, quod predictus dominus dominus Johannes promisit honorifice fideliter et vere pro se et pro suis heredibus et successoribus omni- potenti deo et eius venerabili matri Marie et omnibus sanctis supra- dicta clenodia et reliquias nunquam perpetue ab eodem monasterio nostro alienare uel recipere aliquo modo, obligans se ipsum heredes ac successores suos, quod si contra illa, que suprascripta sunt, attemptaret uel attemptarent et ea non obseruant, quod ipse et illi scire debet et debent, se indignacionem omnipotentis dei gloriose virginis Marie et omnium sanctorum incurrisse pro huiusmodi alie- nacione uel recepcione in die judicii districtissimam racionem red- diturum vel reddituros, iuxta quod lacius in littera domini Johannis desuper confecta ac maiori sigillo suo roborata ista omnia continen- tur. In quorum eciam omnium predictorum futuram memoriam sigil- lum nostrum abbatis et conuentus presentibus sunt appensa. Et petiuimus reuerendum in Christo patrem dominum dominum Wilhel- mum abbatem et visitatorem nostrum de Hylaria et venerabiles decretorum doctores Nicolaum de Crumpnaw archidiaconum Bechi- nensem et Johannem de Crumpnaw archidiaconum Pragensem, qui- bus ista constabant, quod sigilla sua ad hanc litteram nostram appen- derunt. Datum anno domini millesimo quadringentesimo sexagesimo quarto prima die mensis Augusti. Die Siegel fehlen. CCXLV. 1465. 7. April. Rom. — Der Cardinalpriester Alanus verleiht der Spitalcapelle im Kloeter zu Hohenfurt einige Indulgenzen. Alanus miseratione diuina tituli sancte Praxedis sacrosancte Romane ecclesie presbyter cardinalis uniuersis et singulis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis visuris pariter et audituris salutem in domino sempiternam. Splendor paterne glorie, qui sua mundum ineffabili illuminat claritate, pia uota fidelium de ipsius cle- mentissima maiestate sperancium tunc precipue benigno fauore pro- sequitur, cum deuota ipsorum humilitas sanctorum precibus et meritis adiuuatur. Cupientes igitur ut capella infirmorum in monasterio
304 nostrum triginta duarum sexagenarum, quod et in parata pecunia per prius comodauerimus, remisimus tali condicione pacto fide et iura- mento ac pena sponte appositis per predictum dominum Johannem, quod predictus dominus dominus Johannes promisit honorifice fideliter et vere pro se et pro suis heredibus et successoribus omni- potenti deo et eius venerabili matri Marie et omnibus sanctis supra- dicta clenodia et reliquias nunquam perpetue ab eodem monasterio nostro alienare uel recipere aliquo modo, obligans se ipsum heredes ac successores suos, quod si contra illa, que suprascripta sunt, attemptaret uel attemptarent et ea non obseruant, quod ipse et illi scire debet et debent, se indignacionem omnipotentis dei gloriose virginis Marie et omnium sanctorum incurrisse pro huiusmodi alie- nacione uel recepcione in die judicii districtissimam racionem red- diturum vel reddituros, iuxta quod lacius in littera domini Johannis desuper confecta ac maiori sigillo suo roborata ista omnia continen- tur. In quorum eciam omnium predictorum futuram memoriam sigil- lum nostrum abbatis et conuentus presentibus sunt appensa. Et petiuimus reuerendum in Christo patrem dominum dominum Wilhel- mum abbatem et visitatorem nostrum de Hylaria et venerabiles decretorum doctores Nicolaum de Crumpnaw archidiaconum Bechi- nensem et Johannem de Crumpnaw archidiaconum Pragensem, qui- bus ista constabant, quod sigilla sua ad hanc litteram nostram appen- derunt. Datum anno domini millesimo quadringentesimo sexagesimo quarto prima die mensis Augusti. Die Siegel fehlen. CCXLV. 1465. 7. April. Rom. — Der Cardinalpriester Alanus verleiht der Spitalcapelle im Kloeter zu Hohenfurt einige Indulgenzen. Alanus miseratione diuina tituli sancte Praxedis sacrosancte Romane ecclesie presbyter cardinalis uniuersis et singulis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis visuris pariter et audituris salutem in domino sempiternam. Splendor paterne glorie, qui sua mundum ineffabili illuminat claritate, pia uota fidelium de ipsius cle- mentissima maiestate sperancium tunc precipue benigno fauore pro- sequitur, cum deuota ipsorum humilitas sanctorum precibus et meritis adiuuatur. Cupientes igitur ut capella infirmorum in monasterio
Strana 305
305 Altouadensi Pragensis diocesis congruis frequentetur honoribus fidelesque Christi eo libencius deuocionis causa confluant ad eandem, quo ibidem dono celestis gratie uberius se nouerint fore refectos et a Christi fidelibus iugiter ueneretur, de omnipotentis dei miseri- cordia et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate confisi omnibus et singulis uere penitentibus et confessis, qui dictam capel- lam in sancti Thome apostoli sancti Michaelis archangeli sanctorum Barbare et Catherine virginum et ipsius capelle dedicacionis festiui- tatibus et celebritate huiusmodi deuote visitauerint annuatim et ad reparacionem et conseruacionem edificii calicum librorum aliorum- que ornamentorum pro diuino cultu inibi necessariorum manus quo- cienseunque porrexerint adiutrices, nos cardinalis prefatus pro qua- libet die ipsarum festiuitatum et celebritate huiusmodi centum dies indulgenciarum de iniunctis eis penitenciis misericorditer in domino relaxamus, presentibus uero perpetuis futuris temporibus duraturis. In quorum omnium fidem et testimonium premissorum presentes nostras litteras exinde fieri nostrique cardinalatus sigilli jussimus et fecimus appensione conmuniri. Datum Rome sub anno a natiuitate domini nostri Jesu Christi millesimo quadringentesimo sexagesimo quinto die uero septima mensis Aprilis pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Pauli diuina prouidencia pape secundi anno primo. Grosses, fast ganz zerbröckeltes, an rothleinener Schnur hängendes Siegel in rothem Wachs. — Mehrere Heilige in gothischen Capellen, zu unterst ein knieender Bischof und zu dessen rechter Seite ein Schild mit drei Quer- balken. Von der Umschrift auf dem erhaltenen Rücken noch zu lesen: Tt. S. P. Avinion. Card. CCXLVI. 1465. 6. Mai. Hohenfurt. — Abt Thomas und der Convent von Hohenfurt bewil ligen dem Kleriker der Pacsauer Diöcese, Christophorus von Waldkirchen, den Tischtitel und jährliche vier Schock Groschen. Nos Thomas dei gratia abbas monasterii beate Marie virginis in Altouado ordinis Cisterciensis diocesis Pragensis, Leonhardus prior totusque conuentus monasterii eiusdem dilecto nobis in Christo Cri- stoforo pileatoris de Waltkirchen clerico minorum ordinum diocesis Pathauiensis salutem in domino. Laudabilia tue probitatis ac virtutum merita, quibus aput nos fide digno commendaris testimonio, nos Fontes. Abth. II. Bd. XXIII. 20
305 Altouadensi Pragensis diocesis congruis frequentetur honoribus fidelesque Christi eo libencius deuocionis causa confluant ad eandem, quo ibidem dono celestis gratie uberius se nouerint fore refectos et a Christi fidelibus iugiter ueneretur, de omnipotentis dei miseri- cordia et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate confisi omnibus et singulis uere penitentibus et confessis, qui dictam capel- lam in sancti Thome apostoli sancti Michaelis archangeli sanctorum Barbare et Catherine virginum et ipsius capelle dedicacionis festiui- tatibus et celebritate huiusmodi deuote visitauerint annuatim et ad reparacionem et conseruacionem edificii calicum librorum aliorum- que ornamentorum pro diuino cultu inibi necessariorum manus quo- cienseunque porrexerint adiutrices, nos cardinalis prefatus pro qua- libet die ipsarum festiuitatum et celebritate huiusmodi centum dies indulgenciarum de iniunctis eis penitenciis misericorditer in domino relaxamus, presentibus uero perpetuis futuris temporibus duraturis. In quorum omnium fidem et testimonium premissorum presentes nostras litteras exinde fieri nostrique cardinalatus sigilli jussimus et fecimus appensione conmuniri. Datum Rome sub anno a natiuitate domini nostri Jesu Christi millesimo quadringentesimo sexagesimo quinto die uero septima mensis Aprilis pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Pauli diuina prouidencia pape secundi anno primo. Grosses, fast ganz zerbröckeltes, an rothleinener Schnur hängendes Siegel in rothem Wachs. — Mehrere Heilige in gothischen Capellen, zu unterst ein knieender Bischof und zu dessen rechter Seite ein Schild mit drei Quer- balken. Von der Umschrift auf dem erhaltenen Rücken noch zu lesen: Tt. S. P. Avinion. Card. CCXLVI. 1465. 6. Mai. Hohenfurt. — Abt Thomas und der Convent von Hohenfurt bewil ligen dem Kleriker der Pacsauer Diöcese, Christophorus von Waldkirchen, den Tischtitel und jährliche vier Schock Groschen. Nos Thomas dei gratia abbas monasterii beate Marie virginis in Altouado ordinis Cisterciensis diocesis Pragensis, Leonhardus prior totusque conuentus monasterii eiusdem dilecto nobis in Christo Cri- stoforo pileatoris de Waltkirchen clerico minorum ordinum diocesis Pathauiensis salutem in domino. Laudabilia tue probitatis ac virtutum merita, quibus aput nos fide digno commendaris testimonio, nos Fontes. Abth. II. Bd. XXIII. 20
Strana 306
306 inducunt, ut tibi reddamur ad gratiam liberales. Cum itaque tua didicimus relacione, ut asseris, milicie clericali ascribi desideres, tytulo prouisionis seu benefficio careas, nos igitur pietate moti et ne ob promocionis seu tytuli deffectum proposito tam laudabili desistas inchoato, te ad titulum mense et prouisionis nostre singulis annis superaddentes quatuor sexagenas grossorum intuitu diuine remunera- cionis recipimus, volentes ut sub eius mense nostre titulo cum pre- nominata annuali scilicet quatuor sexagenarum pecunia a quocunque malueris canonico antistite gratiam et communionem sedis apostolice habentem (sic) sacros clericorum ordines maiores temporibus ad hoc a iure statutis successiue tamen et interpellatim valeas recipere, donec tibi per nos seu de nostri monasterii collacionibus aut alibi uel per alios fuerit copiosius prouisum; presentibus eciam protestan- tes talem antistitem, qui fuerit auctoritatem ... plenariam, dum tamen te ad hoc ... abilem et ydoneum aliudque canonicum impe- dimentum non obstare reperierit, ad tales te sacros ordines conse- crare. In cuius robur et testimonium presentem litteram sigillorum nostrorum appensione iussimus comuniri. Datum in preallegato nostro monasterio sub anno domini millesimo quadringentesimo sexagesimo quinto ipso die sancti Johannis ante portam latinam. Die Siegel fehlen. CCXLVII. 1465. 22. September. Krumau. — Johann von Rosenberg legt den zwischen dem Stifte Hohenfurt und Ludwig von Sonnberg wegen eines gemeinsamen Weges, cines Ackers und Baches bei Sacherles obwaltenden Streit gütlich bei- My Jan z Rozmberka wyznawame tiemto listem obecznie prze- dewssemi, ktoz geig vzrzie nebo cztucze slysseti budu, jakoz ruoz- nicze byly gsu mezy nassymi na boznymi milymi opatem a conwen- tem klasstera Wyssebrodskeho s gedne a slowutnym Ludwikem z Zumberka strany druhe o potok a czestu a o meze, kterez sie dole wypisugij, o kterez to wieczy gsu oba polnie na nas mocznie przy- ssly y wyslali sme na to k spatrzenij a ohledanij radu nassy Jana z Petrowicz ty czasy purkrabi na Crumlowie a Girzijka z Wietrznie a knym na pomocz toho ohledanie przyprosyly gsu strany obie swr- chupsane wdole psane tyto dobre lidy Girzijka Grossawera, Przibika Zybrzida z Mostkuow, Oldrzycha ze Dworcze ty czasy purkrabi Nowohradesko, Erasima z Michnicz a Woytiecha z Giwowicz, kte-
306 inducunt, ut tibi reddamur ad gratiam liberales. Cum itaque tua didicimus relacione, ut asseris, milicie clericali ascribi desideres, tytulo prouisionis seu benefficio careas, nos igitur pietate moti et ne ob promocionis seu tytuli deffectum proposito tam laudabili desistas inchoato, te ad titulum mense et prouisionis nostre singulis annis superaddentes quatuor sexagenas grossorum intuitu diuine remunera- cionis recipimus, volentes ut sub eius mense nostre titulo cum pre- nominata annuali scilicet quatuor sexagenarum pecunia a quocunque malueris canonico antistite gratiam et communionem sedis apostolice habentem (sic) sacros clericorum ordines maiores temporibus ad hoc a iure statutis successiue tamen et interpellatim valeas recipere, donec tibi per nos seu de nostri monasterii collacionibus aut alibi uel per alios fuerit copiosius prouisum; presentibus eciam protestan- tes talem antistitem, qui fuerit auctoritatem ... plenariam, dum tamen te ad hoc ... abilem et ydoneum aliudque canonicum impe- dimentum non obstare reperierit, ad tales te sacros ordines conse- crare. In cuius robur et testimonium presentem litteram sigillorum nostrorum appensione iussimus comuniri. Datum in preallegato nostro monasterio sub anno domini millesimo quadringentesimo sexagesimo quinto ipso die sancti Johannis ante portam latinam. Die Siegel fehlen. CCXLVII. 1465. 22. September. Krumau. — Johann von Rosenberg legt den zwischen dem Stifte Hohenfurt und Ludwig von Sonnberg wegen eines gemeinsamen Weges, cines Ackers und Baches bei Sacherles obwaltenden Streit gütlich bei- My Jan z Rozmberka wyznawame tiemto listem obecznie prze- dewssemi, ktoz geig vzrzie nebo cztucze slysseti budu, jakoz ruoz- nicze byly gsu mezy nassymi na boznymi milymi opatem a conwen- tem klasstera Wyssebrodskeho s gedne a slowutnym Ludwikem z Zumberka strany druhe o potok a czestu a o meze, kterez sie dole wypisugij, o kterez to wieczy gsu oba polnie na nas mocznie przy- ssly y wyslali sme na to k spatrzenij a ohledanij radu nassy Jana z Petrowicz ty czasy purkrabi na Crumlowie a Girzijka z Wietrznie a knym na pomocz toho ohledanie przyprosyly gsu strany obie swr- chupsane wdole psane tyto dobre lidy Girzijka Grossawera, Przibika Zybrzida z Mostkuow, Oldrzycha ze Dworcze ty czasy purkrabi Nowohradesko, Erasima z Michnicz a Woytiecha z Giwowicz, kte-
Strana 307
307 rzyzto wssyczkny ty wsseczky wieczy s pilnosty a oczytie spatrzyly a nas gich rozumnie vplnie a wezelosty z prawily gsu, kterymzto gsme srozumyely, yako bychom samy osobnie przy tom byly. A tak my take giz vplnie z praweny gsucze a k tomu take s dobru a plnu wuoly stran obu swrchupsanych mezy nymi wypowiediely gsme a moczy listu tohoto k wiecznemu drzenij wypowiedame takto: Nayprwe ze tu czestu, kteraz gest od staradawna ze wsy kamene na gich pole a do gich lesuow, tu magij lydee z te wsy swobodnu gmiety bez prziekazy Ludwikowy y geho buduczych. Item potok, kteryz tecze mymo wet gessto slowe kamenna, ten ma knyez opat a con- went swrchupsanij y gich buduczy drzety a toho pozywaty az po ty hranycze, yakoz gsu vsazeny kamen s krzyzem s gedne strany potoka a z druhe strany podstranij ynhed proty tomu take kamen s krzyzem a od toho kamene doluow az do Zumberka, ten potok ma Ludwik nadepsany a geho buduczy drzety a toho pozywati bez prziekazy opatowy a conwenta swrchupsanych y gich buduczych. Item o zagezek w tom klassterskem potocze wypowiedame, aby geig sobie Ludwik a geho buduczy swym nakladem oprawowaly tak, aby gym woda do rybnyka ssla, ale toho zagezku nema powyssowati any wyss dielaty nez yako nynie znamenano gest. Item o zakop mezy lukamy a pastwami Ludwikowymi a mezy diedynami tiech lidij kla- ssterskych wypowiedame, aby ten oprawowaly takto lidee klasster- sstij z kamenne gedno leto, kdyz by se pokazyl a druhe leto Ludwik a geho buduczy a tak wdyczky po wsseczka leta, kdyz by toho potrzebie bylo v buduczych czasiech oprawowaty magij. Tuto nassy wypowied slybili gsu obie stranie swrchupsane od sebe y swych buduczych sobie wiernie a prawie drzety a zachowaty bez przeru- ssenie wsselikeho. A toho na swiedomye peczet nassy wietssy s nassy wuoly a gistym wiedomym przywiesyti gsme kazaly k tomuto listu. Genz gest dan a psan na Crumlowie leta po narozenij syna bozieho tisycz eztrzsteho ssedesateho pateho w to nediely den swateho Mauriczij. Das schon beschriebene grössere, an Pergamentstreifen hängende Siegel in rothem Wachs des Johann von Rosenberg.
307 rzyzto wssyczkny ty wsseczky wieczy s pilnosty a oczytie spatrzyly a nas gich rozumnie vplnie a wezelosty z prawily gsu, kterymzto gsme srozumyely, yako bychom samy osobnie przy tom byly. A tak my take giz vplnie z praweny gsucze a k tomu take s dobru a plnu wuoly stran obu swrchupsanych mezy nymi wypowiediely gsme a moczy listu tohoto k wiecznemu drzenij wypowiedame takto: Nayprwe ze tu czestu, kteraz gest od staradawna ze wsy kamene na gich pole a do gich lesuow, tu magij lydee z te wsy swobodnu gmiety bez prziekazy Ludwikowy y geho buduczych. Item potok, kteryz tecze mymo wet gessto slowe kamenna, ten ma knyez opat a con- went swrchupsanij y gich buduczy drzety a toho pozywaty az po ty hranycze, yakoz gsu vsazeny kamen s krzyzem s gedne strany potoka a z druhe strany podstranij ynhed proty tomu take kamen s krzyzem a od toho kamene doluow az do Zumberka, ten potok ma Ludwik nadepsany a geho buduczy drzety a toho pozywati bez prziekazy opatowy a conwenta swrchupsanych y gich buduczych. Item o zagezek w tom klassterskem potocze wypowiedame, aby geig sobie Ludwik a geho buduczy swym nakladem oprawowaly tak, aby gym woda do rybnyka ssla, ale toho zagezku nema powyssowati any wyss dielaty nez yako nynie znamenano gest. Item o zakop mezy lukamy a pastwami Ludwikowymi a mezy diedynami tiech lidij kla- ssterskych wypowiedame, aby ten oprawowaly takto lidee klasster- sstij z kamenne gedno leto, kdyz by se pokazyl a druhe leto Ludwik a geho buduczy a tak wdyczky po wsseczka leta, kdyz by toho potrzebie bylo v buduczych czasiech oprawowaty magij. Tuto nassy wypowied slybili gsu obie stranie swrchupsane od sebe y swych buduczych sobie wiernie a prawie drzety a zachowaty bez przeru- ssenie wsselikeho. A toho na swiedomye peczet nassy wietssy s nassy wuoly a gistym wiedomym przywiesyti gsme kazaly k tomuto listu. Genz gest dan a psan na Crumlowie leta po narozenij syna bozieho tisycz eztrzsteho ssedesateho pateho w to nediely den swateho Mauriczij. Das schon beschriebene grössere, an Pergamentstreifen hängende Siegel in rothem Wachs des Johann von Rosenberg.
Strana 308
308 CCXLVIII. 1465. 28. October. Hohenfurt. — Bischof Sigismund von Salona verleiht der Hohenfurter Stiftskirche einige Indulgenzen. Nos Sigismundus dei et apostolice sedis gratia episcopus Salo- nensis cooperator in pontificalibus ecclesie Pathauiensis vniuersis Christi fidelibus deum sincero corde colentibus presentes litteras inspecturis salutem in eo, qui est vera salus viuorum et mortuorum. Quia pro modulo nostro fidelium mentes vnius effici voluntatis et ad cultum diuinum ex cordis affectu per opera pie deuocionis Christi fideles alicere cupientes de consensu et voluntate specialique singu- lari commissione venerabilium administratorum ecclesie Pragensis sede vacante gratia sancti spiritus nobis specialiter suffragante ea diligentia et deuocione, qua potuimus, in monasterio Altiuadensi gloriosissimeque dei genitricis virginis Marie altare in media eccle- sia situatum de nouo consecrauimus in honore sancte ac victoriosissime crucis et sancti Andree apostoli ipso die sanctorum apostolorum Symonis et Jude, que fuit vicesima octaua die mensis Octobris, dedicacionem autem prenominati altaris ipso die sancte crucis inuencionis et exaltacionis statuimus a cunctis Christi fidelibus per- petuo venerari. Igitur omnibus vere penitentibus contritis et con- fessis, qui ad predictum altare conuenerint missasque ibi legerint, siue manus adiutrices porrexerint cum cera candelis libris quibusue aliis rebus ad cultum diuinum spectantibus, si qua deuote obtulerint, in omnibus festiuitatibus infrascriptis: Natiuitatis domini eircum- cisionis epyphanie resurreccionis ascensionis domini nostri Jesu Christi in festo penthecosten (sic) trinitatis corporis domini nostri Jesu Christi et per octauas eiusdem dominici corporis atque in omnibus festiuitatibus sanctissime dei genitricis virginis matris Marie et per octauas assumpcionis et visitacionis Marie ad Elyzabeth omni die dominico sancti Mychaelis archangeli omnium sanctorum Johannis baptiste sancti Andree apostoli et omnium apostolorum Stephani et Laurencii martyrum Nicolai Martini Jeronimi presbyteri Marie Mag- dalene, Katherine Margarethe Barbare Dorothee in festo dedicaci- onis predicti altaris, qui ad predictum altare deuote conuenerint, de omnipotentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli apostolorum eorum auctoritatibus confisi semper quadraginta dies criminalium et octaginta venialium de iniunctis sibi penitenciis misericorditer in
308 CCXLVIII. 1465. 28. October. Hohenfurt. — Bischof Sigismund von Salona verleiht der Hohenfurter Stiftskirche einige Indulgenzen. Nos Sigismundus dei et apostolice sedis gratia episcopus Salo- nensis cooperator in pontificalibus ecclesie Pathauiensis vniuersis Christi fidelibus deum sincero corde colentibus presentes litteras inspecturis salutem in eo, qui est vera salus viuorum et mortuorum. Quia pro modulo nostro fidelium mentes vnius effici voluntatis et ad cultum diuinum ex cordis affectu per opera pie deuocionis Christi fideles alicere cupientes de consensu et voluntate specialique singu- lari commissione venerabilium administratorum ecclesie Pragensis sede vacante gratia sancti spiritus nobis specialiter suffragante ea diligentia et deuocione, qua potuimus, in monasterio Altiuadensi gloriosissimeque dei genitricis virginis Marie altare in media eccle- sia situatum de nouo consecrauimus in honore sancte ac victoriosissime crucis et sancti Andree apostoli ipso die sanctorum apostolorum Symonis et Jude, que fuit vicesima octaua die mensis Octobris, dedicacionem autem prenominati altaris ipso die sancte crucis inuencionis et exaltacionis statuimus a cunctis Christi fidelibus per- petuo venerari. Igitur omnibus vere penitentibus contritis et con- fessis, qui ad predictum altare conuenerint missasque ibi legerint, siue manus adiutrices porrexerint cum cera candelis libris quibusue aliis rebus ad cultum diuinum spectantibus, si qua deuote obtulerint, in omnibus festiuitatibus infrascriptis: Natiuitatis domini eircum- cisionis epyphanie resurreccionis ascensionis domini nostri Jesu Christi in festo penthecosten (sic) trinitatis corporis domini nostri Jesu Christi et per octauas eiusdem dominici corporis atque in omnibus festiuitatibus sanctissime dei genitricis virginis matris Marie et per octauas assumpcionis et visitacionis Marie ad Elyzabeth omni die dominico sancti Mychaelis archangeli omnium sanctorum Johannis baptiste sancti Andree apostoli et omnium apostolorum Stephani et Laurencii martyrum Nicolai Martini Jeronimi presbyteri Marie Mag- dalene, Katherine Margarethe Barbare Dorothee in festo dedicaci- onis predicti altaris, qui ad predictum altare deuote conuenerint, de omnipotentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli apostolorum eorum auctoritatibus confisi semper quadraginta dies criminalium et octaginta venialium de iniunctis sibi penitenciis misericorditer in
Strana 309
309 domino relaxamus. Datum et actum loco et temporibus quibus supra sub anno domini millesimo quadringentesimo sexagesimo quinto harum testimonio litterarum sub appensione nostri sigilli roboratum. An Pergamentstreifen hängendes Siegel in rothem Wachs. — Maria mit dem Jesukinde in einem Strahlenkranze, zu ihren Füssen ein Schild mit einem achtstrahligen Sterne, in dessen Mitte ein Storch (?) mit einer förmig ge- wundenen Schlange (?). — S . Sigismundi . Dei . Gracia . Salonensis. CCXLIX. 1465. 3. November. Rosenberg. — Derselbe verleiht bei Gelegenheit der durch ihn erfolgten Einweihung zweier Altäre und des Friedhofes der Rosenberger Kirche einige Indulgenzen. Wür Sigismundus gottes vndt des apostolishen stuels gnadt bischoff zu Salon mithelfer in päbstlichen verrichtungen ecclesiae Pathaviensis winshe allen christglaubigen (so gott mit warhafften herzen anbetten vndt disen brief beschaun) meinen grues beuor, der da ist das wahre hayl der lebendtigen vndt der todten. Dieweill wür für vnser wenigkeith die gemüether der christglaubigen ver- langen eines gueten willen zu sein vndt zu den göttlichen dinst aus ganzen herzensgemüeth durch die werckh der reiffen andacht die christglaubige verlangen zu bringen, so ist vns aus consens vndt speciali odter absonderlichen willn vndt absonderlichen aufftrag der vill ehrwürdtigen herrn administratorn der Prägerischen kürch vacante sede auss gnadt des hl. geistes mit fleüss vndt andacht, souil vns miglich, aufgetragen vndt erlaubt worden, zu Rosenberg in der kürch dess heiligen Nicolai den hochaltar, so in vorchor stehet, auf ein newes geweicht haben zu ehrn des heiligen bischoffs Nicolai vndt Bartolomei apostoli, wie auch den new aufgerichten altar in der mütten der kürch zu ehrn der heiligen jungfrawn Barbarae vndt Sebastiani martiris den nechsten sontag nach dem fest aller heyl- ligen, welches gewest der dritte tag Nouembris, die kürchweyh aber des altars des heiligen Nicolai bischoffs vndt des heiligen Bar- tolomei apostoli haben wür verornet zu halten an selbst aignen tag der translation des heiligen Nicolai, vndt die kürchweyh des altars der heiligen Barbarae vndt Sebastiani martyris in dero selbst aignen tägen von allen christglaubigen zu uerehren zu celebriern vndt zu begehen. Eben auch an disen sontag haben wür auch den freythoff gemelter kürchen in Rosenberg reconciliert. Dahero allen christ-
309 domino relaxamus. Datum et actum loco et temporibus quibus supra sub anno domini millesimo quadringentesimo sexagesimo quinto harum testimonio litterarum sub appensione nostri sigilli roboratum. An Pergamentstreifen hängendes Siegel in rothem Wachs. — Maria mit dem Jesukinde in einem Strahlenkranze, zu ihren Füssen ein Schild mit einem achtstrahligen Sterne, in dessen Mitte ein Storch (?) mit einer förmig ge- wundenen Schlange (?). — S . Sigismundi . Dei . Gracia . Salonensis. CCXLIX. 1465. 3. November. Rosenberg. — Derselbe verleiht bei Gelegenheit der durch ihn erfolgten Einweihung zweier Altäre und des Friedhofes der Rosenberger Kirche einige Indulgenzen. Wür Sigismundus gottes vndt des apostolishen stuels gnadt bischoff zu Salon mithelfer in päbstlichen verrichtungen ecclesiae Pathaviensis winshe allen christglaubigen (so gott mit warhafften herzen anbetten vndt disen brief beschaun) meinen grues beuor, der da ist das wahre hayl der lebendtigen vndt der todten. Dieweill wür für vnser wenigkeith die gemüether der christglaubigen ver- langen eines gueten willen zu sein vndt zu den göttlichen dinst aus ganzen herzensgemüeth durch die werckh der reiffen andacht die christglaubige verlangen zu bringen, so ist vns aus consens vndt speciali odter absonderlichen willn vndt absonderlichen aufftrag der vill ehrwürdtigen herrn administratorn der Prägerischen kürch vacante sede auss gnadt des hl. geistes mit fleüss vndt andacht, souil vns miglich, aufgetragen vndt erlaubt worden, zu Rosenberg in der kürch dess heiligen Nicolai den hochaltar, so in vorchor stehet, auf ein newes geweicht haben zu ehrn des heiligen bischoffs Nicolai vndt Bartolomei apostoli, wie auch den new aufgerichten altar in der mütten der kürch zu ehrn der heiligen jungfrawn Barbarae vndt Sebastiani martiris den nechsten sontag nach dem fest aller heyl- ligen, welches gewest der dritte tag Nouembris, die kürchweyh aber des altars des heiligen Nicolai bischoffs vndt des heiligen Bar- tolomei apostoli haben wür verornet zu halten an selbst aignen tag der translation des heiligen Nicolai, vndt die kürchweyh des altars der heiligen Barbarae vndt Sebastiani martyris in dero selbst aignen tägen von allen christglaubigen zu uerehren zu celebriern vndt zu begehen. Eben auch an disen sontag haben wür auch den freythoff gemelter kürchen in Rosenberg reconciliert. Dahero allen christ-
Strana 310
310 glaubigen, so ihre sündt berewet gebeichtet vnd comuniciert vndt zu solchen altärn komben odter mess darauf lesen odter hilfreiche han dt laisten mit waxkerzen büechern odter andern sachen zu den göttlichen dinst gehörig andächtig aufopfern, verleihen wür an allen hierundter benenten festtägen, alss nemblich an tag der gebuerth Jesu Christi circumcisionis odter newen jahr ss. 3 königen pfingst- tagen aufferstehung auffarth s. dreyfaltigkeith corporis Christi vndt durch dise ganze octav corporis Christi wie auch an allen festtägen der heyl. gottesgebehrerin Mariae v. vndt durch die octau der himelfarth vndt haimbsuechungfest Marie der muetter gottes zu Eli- sabeth item alle sontäg des h. erzengel Michaelis aller heyllign an tag des h. Joan. des baptistae des h. Andree apostoli des h. Bartolomei vndt aller andern aposteln des h. Stephani Lau- renti vndt Sebastiani Nicolaii Martini Hieronimi presbyteri Mariae Magdalenae Catharinae Margarithae Barbarae Dorotheae vndt der 11000 jungfrawen der h. Vrsulae vndt in allen weyhungtägen obbenenter altär andächtig besuechen, aus bormherzigkeith gottes des allmechtigen vnd crafft fürbitt der ss. aposteln Petri vndt Paulli vertrawen denen selben thaillen wür mit 40 täg ablass der töd- lichen sündten der lässlichen aber 80 von ihrer auferlegten buess. Gegeben an orth vndt zeith an welchen wür an jahr des herrn 1465 mit zeugnus vnsers angehengten sigil vndt petschafft becräfftiget. Das lateinische Original ist nicht mehr vorhanden; die vorstehende Ubersetzung nach einer neueren Abschrift. CCL. 1465. 12. December. Krumau. — Johann von Rosenberg tritt dem Stifte zu Hohenfurt einen Beeitz in den Dörfern Neudorf, Kropfechlag und Reichenau ab. My Jan z Rozmberka s swymi diediczi a buduczimi wyznawame tiemto listem obecznie wssady a przedewssemi, ktoz geig vzrzie anebo cztucze slysseti budu, ze gsme daly as stupily a moczij tohoto listu dawame y s stupugem diediczstwie nasseho wlastnieho w New- dorfu dwuor, na kteremz nynie sedij Kuncz a platij vroka rocznieho padesat dwa grosse a piet peniez a podsedek tudiez, na kteremz sedij Mikl a platij vroka rocznieho deset grossuow; a w Krapsslaku dwuor, na kteremz nynie sedij Wdowa, a platij do roka czyrzidczeti grossuow a w Bychnowie pod Witkowym Kamenem dwie sedlissties
310 glaubigen, so ihre sündt berewet gebeichtet vnd comuniciert vndt zu solchen altärn komben odter mess darauf lesen odter hilfreiche han dt laisten mit waxkerzen büechern odter andern sachen zu den göttlichen dinst gehörig andächtig aufopfern, verleihen wür an allen hierundter benenten festtägen, alss nemblich an tag der gebuerth Jesu Christi circumcisionis odter newen jahr ss. 3 königen pfingst- tagen aufferstehung auffarth s. dreyfaltigkeith corporis Christi vndt durch dise ganze octav corporis Christi wie auch an allen festtägen der heyl. gottesgebehrerin Mariae v. vndt durch die octau der himelfarth vndt haimbsuechungfest Marie der muetter gottes zu Eli- sabeth item alle sontäg des h. erzengel Michaelis aller heyllign an tag des h. Joan. des baptistae des h. Andree apostoli des h. Bartolomei vndt aller andern aposteln des h. Stephani Lau- renti vndt Sebastiani Nicolaii Martini Hieronimi presbyteri Mariae Magdalenae Catharinae Margarithae Barbarae Dorotheae vndt der 11000 jungfrawen der h. Vrsulae vndt in allen weyhungtägen obbenenter altär andächtig besuechen, aus bormherzigkeith gottes des allmechtigen vnd crafft fürbitt der ss. aposteln Petri vndt Paulli vertrawen denen selben thaillen wür mit 40 täg ablass der töd- lichen sündten der lässlichen aber 80 von ihrer auferlegten buess. Gegeben an orth vndt zeith an welchen wür an jahr des herrn 1465 mit zeugnus vnsers angehengten sigil vndt petschafft becräfftiget. Das lateinische Original ist nicht mehr vorhanden; die vorstehende Ubersetzung nach einer neueren Abschrift. CCL. 1465. 12. December. Krumau. — Johann von Rosenberg tritt dem Stifte zu Hohenfurt einen Beeitz in den Dörfern Neudorf, Kropfechlag und Reichenau ab. My Jan z Rozmberka s swymi diediczi a buduczimi wyznawame tiemto listem obecznie wssady a przedewssemi, ktoz geig vzrzie anebo cztucze slysseti budu, ze gsme daly as stupily a moczij tohoto listu dawame y s stupugem diediczstwie nasseho wlastnieho w New- dorfu dwuor, na kteremz nynie sedij Kuncz a platij vroka rocznieho padesat dwa grosse a piet peniez a podsedek tudiez, na kteremz sedij Mikl a platij vroka rocznieho deset grossuow; a w Krapsslaku dwuor, na kteremz nynie sedij Wdowa, a platij do roka czyrzidczeti grossuow a w Bychnowie pod Witkowym Kamenem dwie sedlissties
Strana 311
311 gich krunty na gednom sedij Wernczl a platij do roka geden- mezczietma grossuow a trzi penieze a cztyrzi czebry owsa, a druhe sedlisstie, na kteremz prwe sediel Grossawar, a na tom gest tolikez vroka y owsa iako na prwnim, a z tiech obu magij dawati a dawagij desatek zytny w snopiech naboznym nassim milym opatu a conwentu classtera Wyssebrodskeho nynieissim y buduczim, ku pra- wemu wiecznemu drzenij a poziwanij s plnym panstwim a prawem, iakoz gsme to sami miely, sobie tu nicz nepoznostawugicze. A to gim mame oczistiti y slybugem oswoboditi przed kazdym ziwym czlowiekem duchownim y swietskym, ktozby to kterym prawem narziekal, a dale w tom gich obrancze byti tez iakozto y w ginem gich zbozij nadanie przedkuow nassich y nasseho wierne a prawie. A to swrchupsane zbozie mame gim y slibugem w acta wloziti na hradie Prazskem przed diekanem a vrzedniky tudiez duchownimi, kdyz naiprw moczi budem, a prazdnost nasse k tomu bude wiernie bezelsti. A toho na potwrzenie a zdrzenie y lepssij gistotu nassi peczet wietczij dalisme a kazali prziwiesyti k tomuto listu dobro- wolnie. Genz gest dan a psan na Crumlowie leta od narozenie syna bozieho tisiczieho eztyrzsteho ssedesateho pateho ten ezwrtek przed swetu Luczij. Das Siegel ist oben beschrieben worden. CCLI. 1466. 22. Fobruar. 0. A0. — Abt Thomas und der Convent des Klosters Lam- bach treten mit dem Abte Thomas und dem Convente zu Hohenfurt in Con- fraternität. Venerabilibus ac religiosis in Christo patribus et fratribus domino Thome abbati totique conuentui monasterii de Altouado ordi- nis sancti Bernhardi Pragensis dyocesis nos fratres Thomas abbas Johannes prior totusque conuentus monasterii Lambacensis ordinis sancti Benedicti Patauiensis dyocesis cum sincere karitatis affectu salutem in domino perhenniter adipisci. Quia mediante caritate, que vinculum perfeccionis ab apostolo predicatur, membra singula in corpore sancte matris ecclesie sibi inuicem coniunguntur, et Christo suo capiti ad percipiendum per ipsum et in ipso graciarum spiritua- lium influenciam vniuntur, tanto liberius atque libencius sinum cari- tatis in ampliande confraternitatis consorcium dilatamus, quanto ad
311 gich krunty na gednom sedij Wernczl a platij do roka geden- mezczietma grossuow a trzi penieze a cztyrzi czebry owsa, a druhe sedlisstie, na kteremz prwe sediel Grossawar, a na tom gest tolikez vroka y owsa iako na prwnim, a z tiech obu magij dawati a dawagij desatek zytny w snopiech naboznym nassim milym opatu a conwentu classtera Wyssebrodskeho nynieissim y buduczim, ku pra- wemu wiecznemu drzenij a poziwanij s plnym panstwim a prawem, iakoz gsme to sami miely, sobie tu nicz nepoznostawugicze. A to gim mame oczistiti y slybugem oswoboditi przed kazdym ziwym czlowiekem duchownim y swietskym, ktozby to kterym prawem narziekal, a dale w tom gich obrancze byti tez iakozto y w ginem gich zbozij nadanie przedkuow nassich y nasseho wierne a prawie. A to swrchupsane zbozie mame gim y slibugem w acta wloziti na hradie Prazskem przed diekanem a vrzedniky tudiez duchownimi, kdyz naiprw moczi budem, a prazdnost nasse k tomu bude wiernie bezelsti. A toho na potwrzenie a zdrzenie y lepssij gistotu nassi peczet wietczij dalisme a kazali prziwiesyti k tomuto listu dobro- wolnie. Genz gest dan a psan na Crumlowie leta od narozenie syna bozieho tisiczieho eztyrzsteho ssedesateho pateho ten ezwrtek przed swetu Luczij. Das Siegel ist oben beschrieben worden. CCLI. 1466. 22. Fobruar. 0. A0. — Abt Thomas und der Convent des Klosters Lam- bach treten mit dem Abte Thomas und dem Convente zu Hohenfurt in Con- fraternität. Venerabilibus ac religiosis in Christo patribus et fratribus domino Thome abbati totique conuentui monasterii de Altouado ordi- nis sancti Bernhardi Pragensis dyocesis nos fratres Thomas abbas Johannes prior totusque conuentus monasterii Lambacensis ordinis sancti Benedicti Patauiensis dyocesis cum sincere karitatis affectu salutem in domino perhenniter adipisci. Quia mediante caritate, que vinculum perfeccionis ab apostolo predicatur, membra singula in corpore sancte matris ecclesie sibi inuicem coniunguntur, et Christo suo capiti ad percipiendum per ipsum et in ipso graciarum spiritua- lium influenciam vniuntur, tanto liberius atque libencius sinum cari- tatis in ampliande confraternitatis consorcium dilatamus, quanto ad
Strana 312
312 participacionem fructus huiusmodi feruencius anhelamus. Vnde vestra- rum caritatum affectu et religiositate moti matura deliberacione pre- habita plene confraternitatis bonorum scilicet omnium consorcium et communionem in missis orationibus elemosinis abstinenciis et vigiliis ac aliis virtutum exerciciis, que diuina clemencia per presentes nos et successores nostros in dicto monasterio Lambacensi dignabitur operari, vobis ac successoribus vestris fraternitatem concedimus et presencium tenore roboramus. Adicientes quod cum obitus vnius vel plurium predicti monasterii vestri professi uel professorum nobis nunciatus fuerit, vigilias et missam defunctorum iuxta consuetudinem nostri monasterii persoluemus, sed et singuli sacerdotes missas legentes singulas missas clerici vero missas non legentes officium defunctorum totum, scilicet vigilias nouem leccionum cum laudibus conuersi quoque centum "pater noster“ cum totidem „aue Maria“ in remedium animarum eorundem dicent. In quorum omnium testi- monium et robur hanc paginam sigillis nostris munitam prefatis fratribus nostris tradere decreuimus. Datum anno domini mille- simo quadringentesimo sexagesimo sexto sabbato ante dominicam „Inuocauit“. Zwei an Pergamentstreifen hängende Siegel. a) Gross, in rothem Wachs. — Ein Abt mit Inful, Buch (in der Rechten) und Stab in gothischer Capelle sitzend. — † S. Thome . Dei . Gra. Abbatis . Monasterii . Lambaces. b) Ungewöhnlich gross und rund, in schwarzem Wachs. — Maria mit dem Jesukinde sitzend auf einer Bank ; ein Bischof kniet vor ihr und reicht ihr eine zweithürmige im romanischen Style erbaute Kirche, auf deren hinterster Dachspitze ein Hahn sitzt, dar. Den Bischof umgibt ein Heiligenschein und auf der einen Seite dieses in zwei Zeilen: ero-ida (?). — † Sigillvm . Conventvs. Ecclesie. Lambacensis. CCLII. 1466. 14. Juli. Schlägl. — Der Propst Andreas und der Convent des Klosters Schlägl treten mit dem Abte Thomas und dem Convente des Klosters in Hohen- furt gleichfalle in Confraternitat. In nomine domini amen. Reuerendo in Christo patri ac domino domino Thome abbati necnon venerabilibus ac religiosis viris et fratribus Leonardo priori totique conuentui monastery Altouadensis ordinis Cisterciensis Pragensis diocesis frater Andreas prepositus Egidius prior totusque conuentus monastery Slagensis ordinis Pre-
312 participacionem fructus huiusmodi feruencius anhelamus. Vnde vestra- rum caritatum affectu et religiositate moti matura deliberacione pre- habita plene confraternitatis bonorum scilicet omnium consorcium et communionem in missis orationibus elemosinis abstinenciis et vigiliis ac aliis virtutum exerciciis, que diuina clemencia per presentes nos et successores nostros in dicto monasterio Lambacensi dignabitur operari, vobis ac successoribus vestris fraternitatem concedimus et presencium tenore roboramus. Adicientes quod cum obitus vnius vel plurium predicti monasterii vestri professi uel professorum nobis nunciatus fuerit, vigilias et missam defunctorum iuxta consuetudinem nostri monasterii persoluemus, sed et singuli sacerdotes missas legentes singulas missas clerici vero missas non legentes officium defunctorum totum, scilicet vigilias nouem leccionum cum laudibus conuersi quoque centum "pater noster“ cum totidem „aue Maria“ in remedium animarum eorundem dicent. In quorum omnium testi- monium et robur hanc paginam sigillis nostris munitam prefatis fratribus nostris tradere decreuimus. Datum anno domini mille- simo quadringentesimo sexagesimo sexto sabbato ante dominicam „Inuocauit“. Zwei an Pergamentstreifen hängende Siegel. a) Gross, in rothem Wachs. — Ein Abt mit Inful, Buch (in der Rechten) und Stab in gothischer Capelle sitzend. — † S. Thome . Dei . Gra. Abbatis . Monasterii . Lambaces. b) Ungewöhnlich gross und rund, in schwarzem Wachs. — Maria mit dem Jesukinde sitzend auf einer Bank ; ein Bischof kniet vor ihr und reicht ihr eine zweithürmige im romanischen Style erbaute Kirche, auf deren hinterster Dachspitze ein Hahn sitzt, dar. Den Bischof umgibt ein Heiligenschein und auf der einen Seite dieses in zwei Zeilen: ero-ida (?). — † Sigillvm . Conventvs. Ecclesie. Lambacensis. CCLII. 1466. 14. Juli. Schlägl. — Der Propst Andreas und der Convent des Klosters Schlägl treten mit dem Abte Thomas und dem Convente des Klosters in Hohen- furt gleichfalle in Confraternitat. In nomine domini amen. Reuerendo in Christo patri ac domino domino Thome abbati necnon venerabilibus ac religiosis viris et fratribus Leonardo priori totique conuentui monastery Altouadensis ordinis Cisterciensis Pragensis diocesis frater Andreas prepositus Egidius prior totusque conuentus monastery Slagensis ordinis Pre-
Strana 313
313 monstratensis Patauiensis diocesis cum orationum suffragio salutari omnimodarumque complacenciarum applausum. Pensantibus nobis et animi nostri in archa sollicite reuoluentibus, ut habetur 20 Reg- num xii.: „Omnes morimur et quasi aqua dilahimur“, et quod vita hominis est tamquam vapor ad modicum parens, vt euidenter beatus Job in suo agyographo expressit dicens: „Homo natus de muliere breui viuens tempore“ etc. et fugit velut. (sic) et redigitur in id, de quo factus est, nec tamen sciri potest, quis quo dignus sit odio an amore. Quamuis ex caritatis debito omnes teneamur illis tamen longe amplius, quorum deuocionem ceteris beneficiorum indicys frequentius experimur, veluti clara experiencia cognouimus, quo ardore ipsa caritas per spiritum sanctum cordibus vestris infusa in nos tendat. Quare dignum reputamus et super omnia diuine accep- tabile voluntati ad hoc operose intendere, quomodo mutuis orationi- bus et labore transitorio quietem perpetuam possimus emercari. Eapropter nos vnanimi consensu vestre caritati et affeccioni grata deuocione obuiantes pagina presenti roborante statuimus vobiscum perpetue fraternitatis vnionem cum participacione omnium bonorum in vita pariter et in morte, que per nos et posteros nostros exnunc et deinceps operata fuerit clementia saluatoris. Adicientes quod, cum diuine placuerit voluntati, de exilio instantis miserie vos vocare, vesterque obitus multo annuente domino tempore differendus nobis fuerit intimatus, quem dominus felicem faciat mox pro ipsius uel ipsorum remedio animaram die competenti in capitulo nostri mona- stery iuxta consuetudinem psalmas defunctorum lectis scilicet verba mea domine ne infu. dilexi credidi de pro fund. cum commendacione missa vero et vigilie defunctorum diligenter adimplebuntur. Sed et singuli sacerdotes quilibet missam pro eodem defuncto seu defunctis persoluent infra sacerdocium quinquagenam psalmorum, laici vero centum „pater noster“, diesque obitus ipsorum nostro martologo (sic) annotantes, ne vestra circa nos et successorum vestrorum fraterna pereat memoria. Et sic vt, qui nexu amoris corporalis in Christo coniungimur, solutis corporibus in requie beata feliciter congrege- mur. Vt autem conpromisse fraternitatis vinculum ex parte nostri ac successorum nostrorum inconuulsum permaneat, presentem litteram sigillorum nostrorum prepositi et conuentus duximus appensione robo- randum. Datum et actum nostro in monasterio Slagensi quarta decima mensis July anno domini millesimo quadringentesimo sexagesimo sexto.
313 monstratensis Patauiensis diocesis cum orationum suffragio salutari omnimodarumque complacenciarum applausum. Pensantibus nobis et animi nostri in archa sollicite reuoluentibus, ut habetur 20 Reg- num xii.: „Omnes morimur et quasi aqua dilahimur“, et quod vita hominis est tamquam vapor ad modicum parens, vt euidenter beatus Job in suo agyographo expressit dicens: „Homo natus de muliere breui viuens tempore“ etc. et fugit velut. (sic) et redigitur in id, de quo factus est, nec tamen sciri potest, quis quo dignus sit odio an amore. Quamuis ex caritatis debito omnes teneamur illis tamen longe amplius, quorum deuocionem ceteris beneficiorum indicys frequentius experimur, veluti clara experiencia cognouimus, quo ardore ipsa caritas per spiritum sanctum cordibus vestris infusa in nos tendat. Quare dignum reputamus et super omnia diuine accep- tabile voluntati ad hoc operose intendere, quomodo mutuis orationi- bus et labore transitorio quietem perpetuam possimus emercari. Eapropter nos vnanimi consensu vestre caritati et affeccioni grata deuocione obuiantes pagina presenti roborante statuimus vobiscum perpetue fraternitatis vnionem cum participacione omnium bonorum in vita pariter et in morte, que per nos et posteros nostros exnunc et deinceps operata fuerit clementia saluatoris. Adicientes quod, cum diuine placuerit voluntati, de exilio instantis miserie vos vocare, vesterque obitus multo annuente domino tempore differendus nobis fuerit intimatus, quem dominus felicem faciat mox pro ipsius uel ipsorum remedio animaram die competenti in capitulo nostri mona- stery iuxta consuetudinem psalmas defunctorum lectis scilicet verba mea domine ne infu. dilexi credidi de pro fund. cum commendacione missa vero et vigilie defunctorum diligenter adimplebuntur. Sed et singuli sacerdotes quilibet missam pro eodem defuncto seu defunctis persoluent infra sacerdocium quinquagenam psalmorum, laici vero centum „pater noster“, diesque obitus ipsorum nostro martologo (sic) annotantes, ne vestra circa nos et successorum vestrorum fraterna pereat memoria. Et sic vt, qui nexu amoris corporalis in Christo coniungimur, solutis corporibus in requie beata feliciter congrege- mur. Vt autem conpromisse fraternitatis vinculum ex parte nostri ac successorum nostrorum inconuulsum permaneat, presentem litteram sigillorum nostrorum prepositi et conuentus duximus appensione robo- randum. Datum et actum nostro in monasterio Slagensi quarta decima mensis July anno domini millesimo quadringentesimo sexagesimo sexto.
Strana 314
314 Zwei beschädigte, an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs. — a) Mittelgross. Maria mit dem Jesukinde, stehend. — † Sigillum. Domini. And . . e . Prepositi . Eeclesie . Plagensis. b) Ziemlich gross ; Maria mit dem Jesukinde sitzt auf einer Bank mit gitterförmiger Lehne. — † S. Conventvs . Dom . . . e . Marie .I.Plaga. CCLIII. 1466. 21. Juli. Krumau. — Barbara von Trojern bestätigt die von ihrem Manne Georg Grassauer von Gedlicze gemachte Abtretung der Einkünfte von dem ihnen gehörigen Gute an das Stift Hohenfurt. Ja Barbora z Trojanuow znamo czinim tiemto listem obecznie przedewssemi lidmi nynieyssimi y buduczymi, ktoz geig vzrzie aneb eztucze slysseti budu, ze slowutny panosse Girzijk Grasawer z Ged- licze manzel muoy mily czoz gest koliwiek platu diediczkeho a vzitkuow na lidech a statku sweho y meho gyz nynie oddal a zapsal do Wyssiehobrodu k klassteru k tomu boziemu domu na zadussie swe y me a nassich przedkuow ke czti a k chwale milemu panu bohu a geho mile mateze, to gest wsseczko mohl dobrze veziniti y vezinil gest s mu dobru swobodnu a plnu wolij, kteruzto sem gemu k tomu mocznie dala a moczij listu tohoto dawam se wssim swym plnym prawem. Y gesstie wiecze, gestli zeby czo chtiel k tomu boziemu domu aneb kam ginam odkazati a dati, dala sem a dawam take k tomu ke wssemu swu plnu dobru wuoli a prawo swe, aby to wsseczko, czozby k tomu boziemu domu aneb kam ginam swrchupsany manzel muoig mily oddal a odkazal, to hned po nassich obu smrti, kdyzby nas buoh nevchowal mocz aby mielo a przipadnuti mohlo diediczky se wssim plnym prawem a panstwim tomu neb tiem, komuzby czo odkazal bez zmatku a prziekazy y odmluwanie wsselikterakeho czlo- wieka, a zwlasstie Woytiech z Giwowicze, ani ktery giny czlowiek kniezy opathowi ani conwentu toho boziehu domu aneb ginym, komuzby czo bylo rozkazano w tom przekazeti nema, ani na to sahati. Nebt on Woytiech, ani ktery giny czlowiek k tomu wiecze zadneho prawa nema ani mieti muoze obyczegem nizadnym. Na potwrzenie toho a lepssij gistotu y pewnost swugsem peczet wlast- nij dala a kazala prziwiesyti k tomuto listu wiedomie a dobrowolnie a pro dalssie toho swiedomie prosyla sem vrozeneho pana pana Jana z Rozmberka, pana sweho milostiweho, a slowutnych panossij Era- zyma z Michnicz, Cunratta Grasawera z Trojanuow a Ssteffana z Ssprynezenstaynu, ze naprzed panie milost k me prosbie swu peczet
314 Zwei beschädigte, an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs. — a) Mittelgross. Maria mit dem Jesukinde, stehend. — † Sigillum. Domini. And . . e . Prepositi . Eeclesie . Plagensis. b) Ziemlich gross ; Maria mit dem Jesukinde sitzt auf einer Bank mit gitterförmiger Lehne. — † S. Conventvs . Dom . . . e . Marie .I.Plaga. CCLIII. 1466. 21. Juli. Krumau. — Barbara von Trojern bestätigt die von ihrem Manne Georg Grassauer von Gedlicze gemachte Abtretung der Einkünfte von dem ihnen gehörigen Gute an das Stift Hohenfurt. Ja Barbora z Trojanuow znamo czinim tiemto listem obecznie przedewssemi lidmi nynieyssimi y buduczymi, ktoz geig vzrzie aneb eztucze slysseti budu, ze slowutny panosse Girzijk Grasawer z Ged- licze manzel muoy mily czoz gest koliwiek platu diediczkeho a vzitkuow na lidech a statku sweho y meho gyz nynie oddal a zapsal do Wyssiehobrodu k klassteru k tomu boziemu domu na zadussie swe y me a nassich przedkuow ke czti a k chwale milemu panu bohu a geho mile mateze, to gest wsseczko mohl dobrze veziniti y vezinil gest s mu dobru swobodnu a plnu wolij, kteruzto sem gemu k tomu mocznie dala a moczij listu tohoto dawam se wssim swym plnym prawem. Y gesstie wiecze, gestli zeby czo chtiel k tomu boziemu domu aneb kam ginam odkazati a dati, dala sem a dawam take k tomu ke wssemu swu plnu dobru wuoli a prawo swe, aby to wsseczko, czozby k tomu boziemu domu aneb kam ginam swrchupsany manzel muoig mily oddal a odkazal, to hned po nassich obu smrti, kdyzby nas buoh nevchowal mocz aby mielo a przipadnuti mohlo diediczky se wssim plnym prawem a panstwim tomu neb tiem, komuzby czo odkazal bez zmatku a prziekazy y odmluwanie wsselikterakeho czlo- wieka, a zwlasstie Woytiech z Giwowicze, ani ktery giny czlowiek kniezy opathowi ani conwentu toho boziehu domu aneb ginym, komuzby czo bylo rozkazano w tom przekazeti nema, ani na to sahati. Nebt on Woytiech, ani ktery giny czlowiek k tomu wiecze zadneho prawa nema ani mieti muoze obyczegem nizadnym. Na potwrzenie toho a lepssij gistotu y pewnost swugsem peczet wlast- nij dala a kazala prziwiesyti k tomuto listu wiedomie a dobrowolnie a pro dalssie toho swiedomie prosyla sem vrozeneho pana pana Jana z Rozmberka, pana sweho milostiweho, a slowutnych panossij Era- zyma z Michnicz, Cunratta Grasawera z Trojanuow a Ssteffana z Ssprynezenstaynu, ze naprzed panie milost k me prosbie swu peczet
Strana 315
315 raczil gest prziwiesyti k tomuto listu przed mu peczetij a gynij pak swe peczeti wedle mne a mee peczeti take prziwiesyli gsu wieczem swrchupsanym na swiedomie gim y gich buduczim bez sskody. Genz gest psan a dan na Crumlowie leta od narozenie sina bozieho tisy- czieho cztyrzsteho ssedesateho ssesteho ten pondielij przed swatu Marzij Magdalenu. Vier an Pergamentstreifen hängende Siegel, sämmtlich klein. Es ist das die erste Urkunde, wo die Pergamentstreifen, an denen die Siegel befestigt sind, mit den Namen der Siegelbesitzer bezeichnet sind. a) In rothem Wachs. Das schon bekannte † S. Jan. Z. Rosenbergka. Auf dem Streifen; Jan z Rozmka. b) Das Siegel der Urkundenausstellerin fehlt. Auf dem Streifen: Barbora. c) In schwarzem Wachs. — Ein Schild mit dem Brustbilde eines schwertschwingenden Mannes; dasselbe auch die Zierde des Helmes. — S. Erasmi. De . Michnic . — A. d. St.: Erazim. d) Das S . Conrat . Z . Troyan siche oben. A. d. Str.: Cunrat. In grünem Wachs. e) In schwarzem Wachs. — Ein Schild mit einer Elster (?). Umschrift wegen schlechten Abdruckes unles- bar. Auf dem Streifen: Ssteffan. CCLIV. 1466. 24. August. Krumau. — Ulrich Drochowetz von Plan gibt dem Abte und Convente des Klosters zu Hohenfurt zu einem beständigen Jahrtag seines Vaters Ulrich den Wald Hori oberhalb Plan zu Eigen. Ja Oldrzich Drochowecz z Planye wiznawam tyemto listem przedewssemi, ktoz gey vzrzie nebo cztucz slisseti budu, ze s dobrym rozmislem a swich przatel radu na pamyet wieczni vezinil sem zadussi otcze sweho dobre pamijeti Oldrzicha Drochowcze ottud Planye, a dal sem y postupil, dawam y postupugi tiemto listem lesu Hori nad Plany pocztiwym kniezim opatowi a conuentu classtera Wissiehobrodu k wiecznemu a prawemu diedicztwi, stakowuto wimluwu, ze nadep- sanij kniezie swrchupsaneho conuenta pamatowati magi dusse spa- senye dobre pamyeti przedepsaneho Oldrzicha oteze meho na kazdy rok s wigilgimi a s gednu zadussny mssy spiewamu. A k tomu giny knieze conuentssty, kterziz bi myeli zadost ten den czisti, magi kazdy zadussni mssi, yakozto czynye za pany z Rozmberka, wiecznie bez otpori wsselikterake po wsseczkni buduczie czassy a podluzni gsu to cziniti. Dale czozbi bilo k tomu dworu w Plany k staweni potrzebie, lesu tohu rubati hegieti nemagi. A pastwi, kterez su na tiech horach od staradawna obykle bili, tiech take od czastopsanych kniezy nema hageno byti, any od gich vrzednikuow czasi hodnymi. Na potwrzenye toho ja swrchupsany Oldrzich Drochowecz peczet swu wlastni dobrowolnye
315 raczil gest prziwiesyti k tomuto listu przed mu peczetij a gynij pak swe peczeti wedle mne a mee peczeti take prziwiesyli gsu wieczem swrchupsanym na swiedomie gim y gich buduczim bez sskody. Genz gest psan a dan na Crumlowie leta od narozenie sina bozieho tisy- czieho cztyrzsteho ssedesateho ssesteho ten pondielij przed swatu Marzij Magdalenu. Vier an Pergamentstreifen hängende Siegel, sämmtlich klein. Es ist das die erste Urkunde, wo die Pergamentstreifen, an denen die Siegel befestigt sind, mit den Namen der Siegelbesitzer bezeichnet sind. a) In rothem Wachs. Das schon bekannte † S. Jan. Z. Rosenbergka. Auf dem Streifen; Jan z Rozmka. b) Das Siegel der Urkundenausstellerin fehlt. Auf dem Streifen: Barbora. c) In schwarzem Wachs. — Ein Schild mit dem Brustbilde eines schwertschwingenden Mannes; dasselbe auch die Zierde des Helmes. — S. Erasmi. De . Michnic . — A. d. St.: Erazim. d) Das S . Conrat . Z . Troyan siche oben. A. d. Str.: Cunrat. In grünem Wachs. e) In schwarzem Wachs. — Ein Schild mit einer Elster (?). Umschrift wegen schlechten Abdruckes unles- bar. Auf dem Streifen: Ssteffan. CCLIV. 1466. 24. August. Krumau. — Ulrich Drochowetz von Plan gibt dem Abte und Convente des Klosters zu Hohenfurt zu einem beständigen Jahrtag seines Vaters Ulrich den Wald Hori oberhalb Plan zu Eigen. Ja Oldrzich Drochowecz z Planye wiznawam tyemto listem przedewssemi, ktoz gey vzrzie nebo cztucz slisseti budu, ze s dobrym rozmislem a swich przatel radu na pamyet wieczni vezinil sem zadussi otcze sweho dobre pamijeti Oldrzicha Drochowcze ottud Planye, a dal sem y postupil, dawam y postupugi tiemto listem lesu Hori nad Plany pocztiwym kniezim opatowi a conuentu classtera Wissiehobrodu k wiecznemu a prawemu diedicztwi, stakowuto wimluwu, ze nadep- sanij kniezie swrchupsaneho conuenta pamatowati magi dusse spa- senye dobre pamyeti przedepsaneho Oldrzicha oteze meho na kazdy rok s wigilgimi a s gednu zadussny mssy spiewamu. A k tomu giny knieze conuentssty, kterziz bi myeli zadost ten den czisti, magi kazdy zadussni mssi, yakozto czynye za pany z Rozmberka, wiecznie bez otpori wsselikterake po wsseczkni buduczie czassy a podluzni gsu to cziniti. Dale czozbi bilo k tomu dworu w Plany k staweni potrzebie, lesu tohu rubati hegieti nemagi. A pastwi, kterez su na tiech horach od staradawna obykle bili, tiech take od czastopsanych kniezy nema hageno byti, any od gich vrzednikuow czasi hodnymi. Na potwrzenye toho ja swrchupsany Oldrzich Drochowecz peczet swu wlastni dobrowolnye
Strana 316
316 a s prziznanym kazal sem prziwiesiti k tomuto listu, a prosil sem pro lepssi swiedomye vrozneho pana pana Jana z Rozmberka pana meho milostiweho, ze gest swu peczet naprzed przed ginymi kazal pry- wyesti k tomuto listu, a prosil sam slowutneho panosse Erazima z Mychnicz, ze gest take swu peczet wedle mne kazal prziwyesiti ktomuto listu sobye y swym erbom bez sskodi. Genz gest dan a psan na Crump- lowie leta narozenye syna bozieho tysiczieho ctirsteho ssedesateho ssesteho ten den na swateho Bartholomyege aposstola. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel. a in rothem, b und e in grünem Wachs. — a) Das bekannte † S. Jan . Z. Rosenbergka. b) Ein in zwei Felder durch eine von der linken Oberecke nach der rechten Unterecke gezogene Linie getheilter Schild, darüber ein Helm mit einem Paar Hörner. — Oldrzich . Z . Planie. c) Das Siegel des Erasmus von Michnitz siehe oben. CCLV. 1468. 24. Juni. Neuhaus. — Elias, Administrator von Leitomyschl und Pfarrer von Neuhaus, ermächtigt den Hohenfurter Stiftspriester Fridrich, sich zur Loesprechung von seinen Sünden einen beliebigen Priester zu erwählen, und dispeneirt ihn zugleich von allen kirchlichen Censuren. Helias canonicus et administrator Lithomislensis per sedem apostolicam specialiter deputatus sanctissimi domini nostri pape ac- colitus et plebanus ecclesie parochialis beate et intemerate virginis Marie in Nouadomo dilecto nobis in Christo fratri Friderico Cister- ciensium ordinis monasterii in Altouado Pragensis dyocesis salutem in domino. Quia tu pro defenssione sancte fidei katholice contra per- fidos hereticos juxta licenciam et voluntatem abbatis tui et ordina- cionem nostram contribuisti, idcirco auctoritate apostolica nobis in hac parte in ecclesia beate virginis Marie parochiali in Nouadomo per reuerendissimum in Christo patrem et dominum dominum Rudol- phum dei gratia episcopum Lauantinum sacrosancte apostolice sedis ad Bohemie et Polonie regna ac certas Almanie partes cum potestate legati de latere legatum missum specialiter commissa data et dele- gata horum vigore concedimus tibi facultatem, ut tibi confessorem presbyterum regularem dicti ordinis preter neccessitatem katholicum tamen et ydoneum sancte matri ecclesie summoque pontifici Romano obedientem eligere possis, qui te iuxta forman infrascriptam ab omnibus et singulis tuis peccatis criminibus et excessibus quantum- cumque grauibus et enormibus eciam in casibus sedis apostolice (sic) specialiter reseruatis semel in vita et semel in mortis articulo
316 a s prziznanym kazal sem prziwiesiti k tomuto listu, a prosil sem pro lepssi swiedomye vrozneho pana pana Jana z Rozmberka pana meho milostiweho, ze gest swu peczet naprzed przed ginymi kazal pry- wyesti k tomuto listu, a prosil sam slowutneho panosse Erazima z Mychnicz, ze gest take swu peczet wedle mne kazal prziwyesiti ktomuto listu sobye y swym erbom bez sskodi. Genz gest dan a psan na Crump- lowie leta narozenye syna bozieho tysiczieho ctirsteho ssedesateho ssesteho ten den na swateho Bartholomyege aposstola. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel. a in rothem, b und e in grünem Wachs. — a) Das bekannte † S. Jan . Z. Rosenbergka. b) Ein in zwei Felder durch eine von der linken Oberecke nach der rechten Unterecke gezogene Linie getheilter Schild, darüber ein Helm mit einem Paar Hörner. — Oldrzich . Z . Planie. c) Das Siegel des Erasmus von Michnitz siehe oben. CCLV. 1468. 24. Juni. Neuhaus. — Elias, Administrator von Leitomyschl und Pfarrer von Neuhaus, ermächtigt den Hohenfurter Stiftspriester Fridrich, sich zur Loesprechung von seinen Sünden einen beliebigen Priester zu erwählen, und dispeneirt ihn zugleich von allen kirchlichen Censuren. Helias canonicus et administrator Lithomislensis per sedem apostolicam specialiter deputatus sanctissimi domini nostri pape ac- colitus et plebanus ecclesie parochialis beate et intemerate virginis Marie in Nouadomo dilecto nobis in Christo fratri Friderico Cister- ciensium ordinis monasterii in Altouado Pragensis dyocesis salutem in domino. Quia tu pro defenssione sancte fidei katholice contra per- fidos hereticos juxta licenciam et voluntatem abbatis tui et ordina- cionem nostram contribuisti, idcirco auctoritate apostolica nobis in hac parte in ecclesia beate virginis Marie parochiali in Nouadomo per reuerendissimum in Christo patrem et dominum dominum Rudol- phum dei gratia episcopum Lauantinum sacrosancte apostolice sedis ad Bohemie et Polonie regna ac certas Almanie partes cum potestate legati de latere legatum missum specialiter commissa data et dele- gata horum vigore concedimus tibi facultatem, ut tibi confessorem presbyterum regularem dicti ordinis preter neccessitatem katholicum tamen et ydoneum sancte matri ecclesie summoque pontifici Romano obedientem eligere possis, qui te iuxta forman infrascriptam ab omnibus et singulis tuis peccatis criminibus et excessibus quantum- cumque grauibus et enormibus eciam in casibus sedis apostolice (sic) specialiter reseruatis semel in vita et semel in mortis articulo
Strana 317
317 plenarie absoluere possit, prouiso tamen quod alicui satisfaccio, sit facienda omnino satis fiat, quodque propter huiusmodi graciam non efficiaris pronior ad peccandum. Fforma absolucionis: Misereatur tui omnipotens deus ete. Dominus noster Jesus Christus te absoluat et ego auctoritate ipsius ac beatorum apostolorum Petri et Pauli auc- toritateque apostolica tibi concessa et michi commissa absoluo te ab omnibus et singulis censuris ecclesiasticis excommunicacionis et suspensionis et interdicti in te ab homine uel a iure generaliter pro- latis, nec non et ab omnibus criminibus et excessibus tuis eciam in casibus apostolice sedi specialiter reseruatis dando tibi plenariam omnium peccatorum indulgenciam et remissionem ac, in quantum claues ecclesie se extendunt, remitto tibi penam, quam pro huius- modi peccatis in purgatorio pati debuisses, in nomine patris et filii et spiritus sanctiamen. — Eciam recongnoscimus tenore presencium vni- uersis, quod predictus frater Ffridericus spiritu, nescio quo ductus, mandatis apostolicis non paruit eiusdemque sedis reuerendissimi domini Rudolphi episcopi Lauantini legati de latere predicti eciam mandata spreuit, non obstante, quod in monasterio perstitit inter- dictum ecclesiasticum propter adhesionem domini de Rosis et suorum Georgii de Podiebrad dampnati heretici regni Bohemie occupatoris, non obseruauit et propter hoc excommunicacionis et agrauacionis sententia est innodatus. Et quia in hiis censuris diuinis se inmiscuit sacramentis irregularitatis eciam maculam contraxit atque notam. Sed quia dictus frater Fridericus zelo penitentie ductus cupiens reuerti ad gremium sancte matris ecclesie, que nulli humilianti claudit synum, humiliter de predictis censuris veniam postulauit, filium sancte matris ecclesie se recongnoscens ; cuius peticionibus inclinati nos antedictus Helias sepe dicti reuerendissimi domini domini legati auctoritate ymmo verius sanctissimi domini nostri domini Pauli summi pontificis super hiis nobis tradita et concessa necnon specialiter delegata ipsum ffratrem Fridericum ab omnibus censuris ecclesiasticis ab homine uel a iure absoluimus et super irregularitate, quam horum occasione contraxit, in dei nomine dispensamus. Et sic ab omnibus culpis suis absolutum remittimus sancte matri ecclesie eundum recon- ciliantes, suscepta tamen ab eo prius caucione solempnis iuramenti, prout sacrorum canonum dictat et exigit ordo de parendis in futu- rorum apostolicis eiusdemque sedis legatorum et aliorum superiorum in perpetuum obedire mandatis. In cnius testimonium sigillum
317 plenarie absoluere possit, prouiso tamen quod alicui satisfaccio, sit facienda omnino satis fiat, quodque propter huiusmodi graciam non efficiaris pronior ad peccandum. Fforma absolucionis: Misereatur tui omnipotens deus ete. Dominus noster Jesus Christus te absoluat et ego auctoritate ipsius ac beatorum apostolorum Petri et Pauli auc- toritateque apostolica tibi concessa et michi commissa absoluo te ab omnibus et singulis censuris ecclesiasticis excommunicacionis et suspensionis et interdicti in te ab homine uel a iure generaliter pro- latis, nec non et ab omnibus criminibus et excessibus tuis eciam in casibus apostolice sedi specialiter reseruatis dando tibi plenariam omnium peccatorum indulgenciam et remissionem ac, in quantum claues ecclesie se extendunt, remitto tibi penam, quam pro huius- modi peccatis in purgatorio pati debuisses, in nomine patris et filii et spiritus sanctiamen. — Eciam recongnoscimus tenore presencium vni- uersis, quod predictus frater Ffridericus spiritu, nescio quo ductus, mandatis apostolicis non paruit eiusdemque sedis reuerendissimi domini Rudolphi episcopi Lauantini legati de latere predicti eciam mandata spreuit, non obstante, quod in monasterio perstitit inter- dictum ecclesiasticum propter adhesionem domini de Rosis et suorum Georgii de Podiebrad dampnati heretici regni Bohemie occupatoris, non obseruauit et propter hoc excommunicacionis et agrauacionis sententia est innodatus. Et quia in hiis censuris diuinis se inmiscuit sacramentis irregularitatis eciam maculam contraxit atque notam. Sed quia dictus frater Fridericus zelo penitentie ductus cupiens reuerti ad gremium sancte matris ecclesie, que nulli humilianti claudit synum, humiliter de predictis censuris veniam postulauit, filium sancte matris ecclesie se recongnoscens ; cuius peticionibus inclinati nos antedictus Helias sepe dicti reuerendissimi domini domini legati auctoritate ymmo verius sanctissimi domini nostri domini Pauli summi pontificis super hiis nobis tradita et concessa necnon specialiter delegata ipsum ffratrem Fridericum ab omnibus censuris ecclesiasticis ab homine uel a iure absoluimus et super irregularitate, quam horum occasione contraxit, in dei nomine dispensamus. Et sic ab omnibus culpis suis absolutum remittimus sancte matri ecclesie eundum recon- ciliantes, suscepta tamen ab eo prius caucione solempnis iuramenti, prout sacrorum canonum dictat et exigit ordo de parendis in futu- rorum apostolicis eiusdemque sedis legatorum et aliorum superiorum in perpetuum obedire mandatis. In cnius testimonium sigillum
Strana 318
318 nostrum presentibus est appensum. Acta sunt hec in ecclesia pre- titulata sancte Marie virginis anno domini millesimo CCCCo lxviiio xxiii. die mensis Junii pontificatus sanctissimi in Christo patris domini nostri domini Pauli diuina prouidentia pape secundi anno iiii- in presencia notarii infrascripti ad hoc specialiter vocati et requisiti. — Ego Johannes Tawt publicus apostolica auctoritate notarius pre- notate absolucioni reconciliacioni juramenti presticioni dispensacioni presens interfui, omnia sic fieri vidi et audiui de verbo ad verbum nichil addens neque minuens de mandato venerabilis viri domini Elye suprascripti fideliter perlegi et auscultaui. Manu mea propria. Am Rande: h. visa. Guldengrosses, an einem Pergamentstreifen hängen- des Siegel in rothem Wachs. — Maria Hilf in gothischer Capelle, darunter ein Schild mit einer Krücke. — S. Elie . Admist . Litomisl’ .Pleba' . Nouedo'. CCLVI. 1468. 4. Jull. Neuhaus. — Derselbe bevollmächtigt denselben, die Hohenfurter Klosterbrüder von ihren Sünden und den über aie wegen ihrer Anhänglichkeit an den Herrn von Rosenberg und den König Georg Podebrad verhängten kirch- lichen Ceneuren loszusprechen. Helias canonicus et administrator Lithomislensis per sedem apostolicam specialiter deputatus sanctissimi domini nostri pape accolitus et plebanus ecclesie parrochialis beate et intemerate vir- ginis Marie in Nouadomo honorabili viro domino Friderico fratri monasterii Altouadensis ordinis sancti Benedicti dyocesis Pragensis salutem in domino et in comissis debitam diligenciam adhibere. Cum quia propter viarum discrimina fratres monasterii vestri Altoua- densis, ut saluti eorum consuleretur, ad nos nequeant pertingere propriis in personis, scriptis tamen reuerendissimi patris domini abbatis et conuentus predicti monasterii veniam de comissis summo- pere postularunt et nos humiliter deprecarunt, quatenus eorum ani- mabus benigne de salute prouideremus et a censuris ecclesiasticis, quas non obseruando interdictum incurrerunt, absolueremus et simi- liter irregularitate, quam horum occasione contraxerunt, dispensare- mus, ad contribucionem fisci generalis contra perfidissimos hereticos dei et sue sancte ecclesie seuissimos inimicos voluntarie se obligarunt. Nos igitur eorum precibus inclinati auctoritate reuerendissimi in Christo patris et domini domini Rudolphi episcopi Lauantini aposto- lice sedis cum potestate legati de latere per Bohemiam et Poloniam
318 nostrum presentibus est appensum. Acta sunt hec in ecclesia pre- titulata sancte Marie virginis anno domini millesimo CCCCo lxviiio xxiii. die mensis Junii pontificatus sanctissimi in Christo patris domini nostri domini Pauli diuina prouidentia pape secundi anno iiii- in presencia notarii infrascripti ad hoc specialiter vocati et requisiti. — Ego Johannes Tawt publicus apostolica auctoritate notarius pre- notate absolucioni reconciliacioni juramenti presticioni dispensacioni presens interfui, omnia sic fieri vidi et audiui de verbo ad verbum nichil addens neque minuens de mandato venerabilis viri domini Elye suprascripti fideliter perlegi et auscultaui. Manu mea propria. Am Rande: h. visa. Guldengrosses, an einem Pergamentstreifen hängen- des Siegel in rothem Wachs. — Maria Hilf in gothischer Capelle, darunter ein Schild mit einer Krücke. — S. Elie . Admist . Litomisl’ .Pleba' . Nouedo'. CCLVI. 1468. 4. Jull. Neuhaus. — Derselbe bevollmächtigt denselben, die Hohenfurter Klosterbrüder von ihren Sünden und den über aie wegen ihrer Anhänglichkeit an den Herrn von Rosenberg und den König Georg Podebrad verhängten kirch- lichen Ceneuren loszusprechen. Helias canonicus et administrator Lithomislensis per sedem apostolicam specialiter deputatus sanctissimi domini nostri pape accolitus et plebanus ecclesie parrochialis beate et intemerate vir- ginis Marie in Nouadomo honorabili viro domino Friderico fratri monasterii Altouadensis ordinis sancti Benedicti dyocesis Pragensis salutem in domino et in comissis debitam diligenciam adhibere. Cum quia propter viarum discrimina fratres monasterii vestri Altoua- densis, ut saluti eorum consuleretur, ad nos nequeant pertingere propriis in personis, scriptis tamen reuerendissimi patris domini abbatis et conuentus predicti monasterii veniam de comissis summo- pere postularunt et nos humiliter deprecarunt, quatenus eorum ani- mabus benigne de salute prouideremus et a censuris ecclesiasticis, quas non obseruando interdictum incurrerunt, absolueremus et simi- liter irregularitate, quam horum occasione contraxerunt, dispensare- mus, ad contribucionem fisci generalis contra perfidissimos hereticos dei et sue sancte ecclesie seuissimos inimicos voluntarie se obligarunt. Nos igitur eorum precibus inclinati auctoritate reuerendissimi in Christo patris et domini domini Rudolphi episcopi Lauantini aposto- lice sedis cum potestate legati de latere per Bohemiam et Poloniam
Strana 319
319 legati missi vobis predicto domino Ffriderico vices nostras pro hac vice tantummodo comittimus et auctoritatem predictam nobis cum potestate subdelegandi concessam per presentes subdelegamus, ut omnes fratres dicti monasterii Altouadensis pro tempore presenti ibidem existentes preter dominum abbatem a predictis omnibus cen- suris vigore contribucionis iuxta formam nobis traditam absoluatis et similiter irregularitate, quam horum occasione contraxerunt, dispen- setis, prout et nos per presentes in dei nomine dispensamus, sancte matris ecclesie sacramentis necnon participacioni fidelium eos resti- tuentes, suscepta tamen a quolibet preter prius in forma ecclesie caucione solempnis iuramenti, prout sacrorum canonum dictat et exigit ordo de parendis in futurum perpetue apostolicis et ecclesie mandatis iniungendo pro modo culpe penitentiam salutarem, super quibus omnibus sit vestra consciencia onerata. In cuius testimonium sigillum nostrum presentibus est appensum. Datum Nouedomus anno anno domini Mo CCCCo IxVIn° 11. die mensis Julii pontificatus sanc- tissimi in Christo patris domini nostri domini Pauli diuina prouidentia pape secundi anno un°. Am unteren Rande: h. visa. Das Siegel fehlt. CCLVII. 1469. 27. Juni. 0. A0. — Thomas Abt des Gotteshauses zu Hohenfurt und der Convent daselbet versetzen dem Hans Felber zu Kuffarn für schuldige funfzig ungrische Gulden mehrere Kleinodien. Wir Thomon von gotes gnaden abbt des gotshaws zu Hohenn- furtt vnd gemainklich der gancz confent doselbs bekennen vnd thun kund offentlich mit dem brieff allen, den er furkumbt, das wir vnuerschaidenlich mit einander schuldig sein vnd gelten sullen dem edlen Hannsen Velber zu Kuffarn vnd allen sein erben ader wer den brieff mit irm guten willen ynnhat, funftzigk gutter Vngrischer gulden gerecht an gold vnd wag, dye er vns zu vnsers vnd vnsers gotshaws anligunder vnd merklicher natturft vnd nach vlesiger gepet all berait gelihen hat, der wir sy vnuertzogenlich ausrichten petzallen sullen vnd wellen mit peraiten rechten gulden gut an gold vnd wag vnd sunst mit kainerlay werd nach pffenwertt auff sand Michels tag schirst vnd nachstkunftigen zu Passaw in der statt an all wagnuss verpot irrung zerung mue vnd schaden getrewlich vnd vngeuerlich.
319 legati missi vobis predicto domino Ffriderico vices nostras pro hac vice tantummodo comittimus et auctoritatem predictam nobis cum potestate subdelegandi concessam per presentes subdelegamus, ut omnes fratres dicti monasterii Altouadensis pro tempore presenti ibidem existentes preter dominum abbatem a predictis omnibus cen- suris vigore contribucionis iuxta formam nobis traditam absoluatis et similiter irregularitate, quam horum occasione contraxerunt, dispen- setis, prout et nos per presentes in dei nomine dispensamus, sancte matris ecclesie sacramentis necnon participacioni fidelium eos resti- tuentes, suscepta tamen a quolibet preter prius in forma ecclesie caucione solempnis iuramenti, prout sacrorum canonum dictat et exigit ordo de parendis in futurum perpetue apostolicis et ecclesie mandatis iniungendo pro modo culpe penitentiam salutarem, super quibus omnibus sit vestra consciencia onerata. In cuius testimonium sigillum nostrum presentibus est appensum. Datum Nouedomus anno anno domini Mo CCCCo IxVIn° 11. die mensis Julii pontificatus sanc- tissimi in Christo patris domini nostri domini Pauli diuina prouidentia pape secundi anno un°. Am unteren Rande: h. visa. Das Siegel fehlt. CCLVII. 1469. 27. Juni. 0. A0. — Thomas Abt des Gotteshauses zu Hohenfurt und der Convent daselbet versetzen dem Hans Felber zu Kuffarn für schuldige funfzig ungrische Gulden mehrere Kleinodien. Wir Thomon von gotes gnaden abbt des gotshaws zu Hohenn- furtt vnd gemainklich der gancz confent doselbs bekennen vnd thun kund offentlich mit dem brieff allen, den er furkumbt, das wir vnuerschaidenlich mit einander schuldig sein vnd gelten sullen dem edlen Hannsen Velber zu Kuffarn vnd allen sein erben ader wer den brieff mit irm guten willen ynnhat, funftzigk gutter Vngrischer gulden gerecht an gold vnd wag, dye er vns zu vnsers vnd vnsers gotshaws anligunder vnd merklicher natturft vnd nach vlesiger gepet all berait gelihen hat, der wir sy vnuertzogenlich ausrichten petzallen sullen vnd wellen mit peraiten rechten gulden gut an gold vnd wag vnd sunst mit kainerlay werd nach pffenwertt auff sand Michels tag schirst vnd nachstkunftigen zu Passaw in der statt an all wagnuss verpot irrung zerung mue vnd schaden getrewlich vnd vngeuerlich.
Strana 320
320 Vnd zu pesser sicherhait haben wir yn zu rechten furpffant einge- satzt von erst ein silbreine toffel neben vnd ynnen vergolt mit einer rosen darinne parillen vnd mit hailtumb gefast, auch oben darauff an dem ort sand Johanns pild vergolt, der hat sand Johannis zand yn der handt, vnd in der mitte ein engel mit ainem kreutzlein darinne nichtz, vnd ist an dem fuess zuprochen. Vnd an dem andern art ist sand Wentzla pild mit einem silbrein teschlein, darinne dann stet ein schwartzer adler, stet auff zwain vergolten leben, wigt als ains vnd twainzig markch silber. Auch mer ein silbreine vergolte taffel mit sand Maria Magdalena pilde yn der mitt vnd an yedem art zwen engel auch vergolt, wigt dreytzehen markch vnd zwoy loth. In solicher maynunge ob wir sy irer bemelten summa gulden auff dy zeit vnd inmassen, wie vorstet, nicht ausrichteten vnd betzalten, was sy des darnach schaden namen, es wer mit zerunge potenlan nachraisen an Kristen Juden mit glaitgeld ader wie der schad ymmer genant gehaissen ader gezelt werden kunt ader möcht, kainerlay schaden ausgenomen, irn schlechten worten darvmb zu gelawben, dy selben schaden all zu sambt dem hawptgut sullen sy vor allen anderen lewten vnd geltern vnd vor aller manichlicher haben vnd bekomen zu vns vnsern gotshawss vnd nachkomen auch auff den obpestümbten zwain taffeln irm furpffant vnd vnuerschaidenlicher auff aller vnser vnsers gotshawss erb gülten vnd güttern varund vnd ausligund, kainew auch nichtz besundert nach ausgeschaiden. Er vnd sein erben haben auch macht vnd gewalt, ob wir sy auff den obbestümbten tag nicht betzalten, dy zwo taffeln verrer zu ver- kümern ader zu uersetzen vmb dy bemelte summa gulden. Vnd was er des schaden genomen hat an vnsers vnd mayniklichs von vnseren wegen irrung vnd widersprechen vngemainklich, dohin sy alsdann alle ire recht geistlicher vnd weltlicher gantz erlangt behabt vnd gewunnen haben vnd wir dowider gantz vnrecht vnd verlaren an all ariger liste vnwidersprechenlich an geuarde. Darvmb ze warem steten vesten vnd gutten vrkund geben wir in den brieff mit vnsers confents anhangunden insigelen, so haben wir gepeten den wolge- baren herren herrn Jan von Rosennbergk obristen komrer des königreichs ze Behaim vnseren gnedigen herren, mit des erlawben gunst vnd willen wir solh taffeln versetzet haben, das er sein insigel im vnd sein erben an schaden auch an den brieff gehangen hat. Vnd verpinden vns darunder vnuerschaidenlich zu einander für vns vnd
320 Vnd zu pesser sicherhait haben wir yn zu rechten furpffant einge- satzt von erst ein silbreine toffel neben vnd ynnen vergolt mit einer rosen darinne parillen vnd mit hailtumb gefast, auch oben darauff an dem ort sand Johanns pild vergolt, der hat sand Johannis zand yn der handt, vnd in der mitte ein engel mit ainem kreutzlein darinne nichtz, vnd ist an dem fuess zuprochen. Vnd an dem andern art ist sand Wentzla pild mit einem silbrein teschlein, darinne dann stet ein schwartzer adler, stet auff zwain vergolten leben, wigt als ains vnd twainzig markch silber. Auch mer ein silbreine vergolte taffel mit sand Maria Magdalena pilde yn der mitt vnd an yedem art zwen engel auch vergolt, wigt dreytzehen markch vnd zwoy loth. In solicher maynunge ob wir sy irer bemelten summa gulden auff dy zeit vnd inmassen, wie vorstet, nicht ausrichteten vnd betzalten, was sy des darnach schaden namen, es wer mit zerunge potenlan nachraisen an Kristen Juden mit glaitgeld ader wie der schad ymmer genant gehaissen ader gezelt werden kunt ader möcht, kainerlay schaden ausgenomen, irn schlechten worten darvmb zu gelawben, dy selben schaden all zu sambt dem hawptgut sullen sy vor allen anderen lewten vnd geltern vnd vor aller manichlicher haben vnd bekomen zu vns vnsern gotshawss vnd nachkomen auch auff den obpestümbten zwain taffeln irm furpffant vnd vnuerschaidenlicher auff aller vnser vnsers gotshawss erb gülten vnd güttern varund vnd ausligund, kainew auch nichtz besundert nach ausgeschaiden. Er vnd sein erben haben auch macht vnd gewalt, ob wir sy auff den obbestümbten tag nicht betzalten, dy zwo taffeln verrer zu ver- kümern ader zu uersetzen vmb dy bemelte summa gulden. Vnd was er des schaden genomen hat an vnsers vnd mayniklichs von vnseren wegen irrung vnd widersprechen vngemainklich, dohin sy alsdann alle ire recht geistlicher vnd weltlicher gantz erlangt behabt vnd gewunnen haben vnd wir dowider gantz vnrecht vnd verlaren an all ariger liste vnwidersprechenlich an geuarde. Darvmb ze warem steten vesten vnd gutten vrkund geben wir in den brieff mit vnsers confents anhangunden insigelen, so haben wir gepeten den wolge- baren herren herrn Jan von Rosennbergk obristen komrer des königreichs ze Behaim vnseren gnedigen herren, mit des erlawben gunst vnd willen wir solh taffeln versetzet haben, das er sein insigel im vnd sein erben an schaden auch an den brieff gehangen hat. Vnd verpinden vns darunder vnuerschaidenlich zu einander für vns vnd
Strana 321
321 all vnser nachkomen war vnd stat zu halden inhaltung des brieffs, der geben ist am eritag nach sand Johanns tag zu sunnebenten nach Cristi geburde im viertzehenhundert vnd dem newn vnd sechtzigisten jar ete. Die Siegel fehlen. CCLVIII. 1469. 30. Juli. O. AO. - Abt Thomas und der Convent zn Hohenfurt versetzen dem Abte Thomas von Lambach und scinem Gotteshause für schuldige hundert ungrische Gulden zwei goldene Kreuze. Wir Thomon von gots gnaden abbt des wirdigen gotsshaws zu Hohennfurt vnd ich Lienhart prior vnd ich Niklas kelner auch wir der gantz conuent gemainikleich doselbs bekennen fur vnns vnd all vnser nachkomen vnd thun kund offenntlich mit dem brieff, das wir vnuerschaidenlich schuldig werden sein vnd gelden sullen dem erwirdigen in got herren herren Thoman abbt zu Lambach vnd seinem eegemelten gotsshaws hundert Vngrischer gulden guet an gold vnd gerecht an wag, die er vnns zu merklicher vnser natturft vnd nach vlesiger gepete berait gelihen hat, darvmb wir ym vnd seinem eegemelten gotsshawss zu fürpfannt yn pfanntsweis einge- satzt haben zwoy guldeine krewtz, aines das grösser mit zwain spann des heiligen kreutz, das ander ain klainers mit perlein vmb- fast inn solicher beschaidenhait, das er vnd sein gotsshawss solh furpfannt fur dy eegemelt summa gulden so lang innhalt, vntzt wir yn aber sein gotsshawss nach dato ditz brieffs auff den nachstkunf- tigen sand Jacobs tag widervmb entrichten vnd betzallen sullen vnd wellen an alle irr müe vnd schaden vnd zerung vngeuerlich. Teten wir aber des nicht, was er dann aber sein gotsshawss des schaden namen, wie der schad genant aber gehaisen mag werden, kain scha- den ausgenomen, den selben schaden mit sambt der egemelten hawbtsum sullen vnd wellen wir yn auch seinem gotsshawss ablegen vnd widerkeren vngeuerleich. Zu warer vrkund geben wir im vnd seinem gotsshawss den brieff mit vnseren abgenanten abbt Thoman vnd des gantz conuent paider anhangenden insigel; awch zu pesser sicherhait hab wir den edlen wolgeparen herren herren Jan von Rosennbergk obristen komrer des konigreichs ze Behaim vnseren gnedigen herren, mit des willen wir solh kreutz versetzet haben,
321 all vnser nachkomen war vnd stat zu halden inhaltung des brieffs, der geben ist am eritag nach sand Johanns tag zu sunnebenten nach Cristi geburde im viertzehenhundert vnd dem newn vnd sechtzigisten jar ete. Die Siegel fehlen. CCLVIII. 1469. 30. Juli. O. AO. - Abt Thomas und der Convent zn Hohenfurt versetzen dem Abte Thomas von Lambach und scinem Gotteshause für schuldige hundert ungrische Gulden zwei goldene Kreuze. Wir Thomon von gots gnaden abbt des wirdigen gotsshaws zu Hohennfurt vnd ich Lienhart prior vnd ich Niklas kelner auch wir der gantz conuent gemainikleich doselbs bekennen fur vnns vnd all vnser nachkomen vnd thun kund offenntlich mit dem brieff, das wir vnuerschaidenlich schuldig werden sein vnd gelden sullen dem erwirdigen in got herren herren Thoman abbt zu Lambach vnd seinem eegemelten gotsshaws hundert Vngrischer gulden guet an gold vnd gerecht an wag, die er vnns zu merklicher vnser natturft vnd nach vlesiger gepete berait gelihen hat, darvmb wir ym vnd seinem eegemelten gotsshawss zu fürpfannt yn pfanntsweis einge- satzt haben zwoy guldeine krewtz, aines das grösser mit zwain spann des heiligen kreutz, das ander ain klainers mit perlein vmb- fast inn solicher beschaidenhait, das er vnd sein gotsshawss solh furpfannt fur dy eegemelt summa gulden so lang innhalt, vntzt wir yn aber sein gotsshawss nach dato ditz brieffs auff den nachstkunf- tigen sand Jacobs tag widervmb entrichten vnd betzallen sullen vnd wellen an alle irr müe vnd schaden vnd zerung vngeuerlich. Teten wir aber des nicht, was er dann aber sein gotsshawss des schaden namen, wie der schad genant aber gehaisen mag werden, kain scha- den ausgenomen, den selben schaden mit sambt der egemelten hawbtsum sullen vnd wellen wir yn auch seinem gotsshawss ablegen vnd widerkeren vngeuerleich. Zu warer vrkund geben wir im vnd seinem gotsshawss den brieff mit vnseren abgenanten abbt Thoman vnd des gantz conuent paider anhangenden insigel; awch zu pesser sicherhait hab wir den edlen wolgeparen herren herren Jan von Rosennbergk obristen komrer des konigreichs ze Behaim vnseren gnedigen herren, mit des willen wir solh kreutz versetzet haben,
Strana 322
322 gepeten, das er sein insigel auch zu vnns an den brieff gehangen hat, ym vnd all sein erben an schaden. Darvnder wir vnns paid tail verpinten alles war vnd stat zu halden, so oben bestimbt ist, trew- lich vnd vngeuerlich. Datum an suntag nach Jacobi nach Christi geburde ym viertzehundert vnd newn vnd sechtzigisten jar etc. Die Siegel fehlen. CCLIX. 1470. 22. Juni. 0. A0. — Abt Thomas und der Convent des Klosters zu Hohen- furt verkaufen dem Nikolaus von Pelhrimow, oberstem Schreiber des Herrn von Rosenberg, zwei bei dem Hofe Perne gelegene Teiche um 16 ungrische Gulden. My kniez Tomass z bozie milosti opat Linhart przewor Wacz- law podprzeworzie y wessken conwent klasstera Wyssebrodskeho wyznawame tiemto listem obecznie przedewssemi, ktoz gey vzrzie nebo cztucze slysseti budu, yakoz slowutny Mikulass z Pelhrzimowa naywyssy pisarz panie z Rozmberka ma na nas list hlawnij na parga- menie s nassimi y ginych dobrych lidij a rukoymi wisutymi peczetmi na wes Borssow a dwuor Perne s gich przislussenstwim, w kteremzto listu gsme sobie wymienili rybniky, kterziz k tomu dworu w Pernem przislussegi, tak ze ty rybniky zwlasstie giz prodali sme a moczi tohoto listu prodawame nadepsanemu Mikulassowi a geho diediczuom, neb ktozby tento list s gich dobru woli gmiel za ssestnaczt zlatych dobrych Vherzskych waznych, kterezto gsu nam splnili, tak ze ty rybniky gim slibugem oswoboditi a sprawiti przed kazdym ziwym czlowiekem sobie na tom wyplatu zuostawugicze we wssij te mierze, a tak yakoz w listu hlawnim, kteryz na Borssow a na Perne prwe od nas magi, ssirze se wypisuge. A toho na zdrzenie peczeti nasse tocziz opatsku a conwentsku s nassij dobru woli a wiedomim przi- wiesili sme k tomuto listu. Genz gest dan a psan leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztirzsteho sedmdesateho w patek den swatych deset tisicz ritierzuow. Die Siegel fehlen.
322 gepeten, das er sein insigel auch zu vnns an den brieff gehangen hat, ym vnd all sein erben an schaden. Darvnder wir vnns paid tail verpinten alles war vnd stat zu halden, so oben bestimbt ist, trew- lich vnd vngeuerlich. Datum an suntag nach Jacobi nach Christi geburde ym viertzehundert vnd newn vnd sechtzigisten jar etc. Die Siegel fehlen. CCLIX. 1470. 22. Juni. 0. A0. — Abt Thomas und der Convent des Klosters zu Hohen- furt verkaufen dem Nikolaus von Pelhrimow, oberstem Schreiber des Herrn von Rosenberg, zwei bei dem Hofe Perne gelegene Teiche um 16 ungrische Gulden. My kniez Tomass z bozie milosti opat Linhart przewor Wacz- law podprzeworzie y wessken conwent klasstera Wyssebrodskeho wyznawame tiemto listem obecznie przedewssemi, ktoz gey vzrzie nebo cztucze slysseti budu, yakoz slowutny Mikulass z Pelhrzimowa naywyssy pisarz panie z Rozmberka ma na nas list hlawnij na parga- menie s nassimi y ginych dobrych lidij a rukoymi wisutymi peczetmi na wes Borssow a dwuor Perne s gich przislussenstwim, w kteremzto listu gsme sobie wymienili rybniky, kterziz k tomu dworu w Pernem przislussegi, tak ze ty rybniky zwlasstie giz prodali sme a moczi tohoto listu prodawame nadepsanemu Mikulassowi a geho diediczuom, neb ktozby tento list s gich dobru woli gmiel za ssestnaczt zlatych dobrych Vherzskych waznych, kterezto gsu nam splnili, tak ze ty rybniky gim slibugem oswoboditi a sprawiti przed kazdym ziwym czlowiekem sobie na tom wyplatu zuostawugicze we wssij te mierze, a tak yakoz w listu hlawnim, kteryz na Borssow a na Perne prwe od nas magi, ssirze se wypisuge. A toho na zdrzenie peczeti nasse tocziz opatsku a conwentsku s nassij dobru woli a wiedomim przi- wiesili sme k tomuto listu. Genz gest dan a psan leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztirzsteho sedmdesateho w patek den swatych deset tisicz ritierzuow. Die Siegel fehlen.
Strana 323
323 CCLX. 1471. 7. März. Krumau. — Der Pfarrer Johann von Rosenberg und die gesammte Bürgerschaft ebendaselbet schliessen mit Wissen und Willen des Johann von Krumau, Administrators des Prager Erzbisthums, und des Abtes Thomas von Hohenfurt einen Vertrag über ihre gegenseitigen Leistungen hin- sichtlich der neu zu errichtenden Kaplanei bei der Rosenberger Pfarrkirche. In dei nomine amen. Quia scriptum est, dum tempus habemus operemur bonum, vt veniente tempore messis ex terreno semine fructus in celestibus colligere valeamus perpetuos. Quod nos Johannes plebanus et magister ciuium consules jurati ac tota communitas ciuitatis Rosmberk aure cordis attendentes, cupientes ob augmentum cultus diuine ac ministrorum ecclesie in Rosnberk bonorum operum participes fieri, et nobis et aliis Christi fidelibus, qui ad infrascripta sua nobis sunt largiti, subsidia pro temporalibus celestia cumulare, ad honorem et laudem dei omnipotentis et sue matris beatissime virginis Marie ac omnium sanctorum et precipue ad beati Nicolai confessoris ecclesie nostre patroni gloriosi gloriam sempiternam nec non ob remedium animarum nostrarum ac omnium predecessorum nostrorum et ad redimenda peccata omnium viuorum et mortuorum nobis ad hoc suffragantium matura et preuia deliberatione et de voluntate ac consensu reuerendi patris domini Johannis de Crumlow decani ecclesie et administratoris archiepiscopatus Pragensis com- missarii fidei ac decretorum doctoris et venerabilis patris domini Thome abbatis Altiuadensis collatoris et patroni dicte ecclesie talem insimul fecimus concordiam: In primis quod quolibet die dominico aut alio quocumque die festiuo celebri missa cantata maturo tempore, que alias matura apellatur, de beata virgine Maria secundum tem- poris qualitatem cantetur, et quod qualibet feria secunda similiter cantata pro animabus benefactorum defunctis teneatur, nisi esset dies celebris impedimento, et tunc alio die feriali competenti predicta missa defunctorum cantando suppleatur; quam missam presbyter cantans petitionem faciet pro animabus illis, que huic pio operi manus adiutrices porrexerunt, generalem. Item quod quolibet alio die feriato in septimana missa maturo tempore lecta habeatur, his diebus infrascriptis dumtaxat exceptis videlicet in natiuitate domini epiphanie resurrectionis dominice ascensionis Christi penthecostes corporis Christi anunciationis purificationis visitationis assumptionis
323 CCLX. 1471. 7. März. Krumau. — Der Pfarrer Johann von Rosenberg und die gesammte Bürgerschaft ebendaselbet schliessen mit Wissen und Willen des Johann von Krumau, Administrators des Prager Erzbisthums, und des Abtes Thomas von Hohenfurt einen Vertrag über ihre gegenseitigen Leistungen hin- sichtlich der neu zu errichtenden Kaplanei bei der Rosenberger Pfarrkirche. In dei nomine amen. Quia scriptum est, dum tempus habemus operemur bonum, vt veniente tempore messis ex terreno semine fructus in celestibus colligere valeamus perpetuos. Quod nos Johannes plebanus et magister ciuium consules jurati ac tota communitas ciuitatis Rosmberk aure cordis attendentes, cupientes ob augmentum cultus diuine ac ministrorum ecclesie in Rosnberk bonorum operum participes fieri, et nobis et aliis Christi fidelibus, qui ad infrascripta sua nobis sunt largiti, subsidia pro temporalibus celestia cumulare, ad honorem et laudem dei omnipotentis et sue matris beatissime virginis Marie ac omnium sanctorum et precipue ad beati Nicolai confessoris ecclesie nostre patroni gloriosi gloriam sempiternam nec non ob remedium animarum nostrarum ac omnium predecessorum nostrorum et ad redimenda peccata omnium viuorum et mortuorum nobis ad hoc suffragantium matura et preuia deliberatione et de voluntate ac consensu reuerendi patris domini Johannis de Crumlow decani ecclesie et administratoris archiepiscopatus Pragensis com- missarii fidei ac decretorum doctoris et venerabilis patris domini Thome abbatis Altiuadensis collatoris et patroni dicte ecclesie talem insimul fecimus concordiam: In primis quod quolibet die dominico aut alio quocumque die festiuo celebri missa cantata maturo tempore, que alias matura apellatur, de beata virgine Maria secundum tem- poris qualitatem cantetur, et quod qualibet feria secunda similiter cantata pro animabus benefactorum defunctis teneatur, nisi esset dies celebris impedimento, et tunc alio die feriali competenti predicta missa defunctorum cantando suppleatur; quam missam presbyter cantans petitionem faciet pro animabus illis, que huic pio operi manus adiutrices porrexerunt, generalem. Item quod quolibet alio die feriato in septimana missa maturo tempore lecta habeatur, his diebus infrascriptis dumtaxat exceptis videlicet in natiuitate domini epiphanie resurrectionis dominice ascensionis Christi penthecostes corporis Christi anunciationis purificationis visitationis assumptionis
Strana 324
324 sancte Marie virginis omnium sanctorum et die animarum omnium. Sed considerans ego Johannes plebanus predictus, quod vnus pres- byter aut capellanus de nouo fundandus non possit omni die predictas missas pro voto communitatis explere ac quotidianus in diuino obse- quio misse mature propter impedimenta canonica esse honus pre- tactum, super me et omnes successores meos ex voluntate et assensu superiorum meorum modo infrascripto assumpsi et diuisi ad preces ciuium et comunitatis predicte: quod ego et omnes successores mei capellanum specialem debeo et debent deputare et disponere eique in dote cameram assignare, expensas ministrare et pro labore suo satisfacere et cum eodem componore. Qui capellanus ad tres missas in septimana erit obligatus, hoc est, die dominica ad vnam cantatam eria quarta ad secundam et feria sexta ad terciam lectas, et hoc si his duobus diebus ultimis erit feria, sed si his diebus duobus erit festum celebre, tunc iidem (sic) capellanus tenebitur ad cantatas. Etiam iidem capellanus ad prefatas tres missas ordinatus vesperis matutinis processioni misse quolibet die dominico aut alio festiuo similiter et in diebus rogationum processioni et in vesperis defunc- torum, vbi agitur communis memoria omnium animarum, debet et ftenetur presens interesse, et jura mea et successorum meorum ple- banorum vt offertoria testamenta quecunque non debet pro se vsur- pare, sed cum illis omnibus ad me et successores meos respectum habere et mihi dare, nisi ex gratia velim ex predictis juribus aliquid eidem erogare. Residuis autem quatuor diebus in septimana mei et successorum meorum vicarii duo, quos ex antiqua consuetudine seruare debeo, in curia mea missas quatuor, siue lecte siue cantate, ut predicitur, euenerint, implere debent, cum quibus vicariis et cum rectore schole concordare debeo pro eorum laboribus satis- faciendo, modo quocumque meliori sciuero et potero. Item domini ciues predicti e conuerso mihi meisque successoribus capellano et vicariis prefatis debent lumen, quod hucusque dederunt tempore hyemali et estuali, ad prefatas missas cantatas et lectas dare et tribuere. Etiam dicti domini ciues sine omni dilatione et quacunque recusatione mihi plebano et meis successoribus debent et tenentur quindecim sexagenas grossorum bone monete in terra currentis et recipientis eandem quolibet anno dare diuisim, in festo sancti Georgii martyris medietatem vnam et in festo sancti Galli medietatem alteram, et decem tinas siliginis etiam quolibet anno, siue siligo tunc in bono
324 sancte Marie virginis omnium sanctorum et die animarum omnium. Sed considerans ego Johannes plebanus predictus, quod vnus pres- byter aut capellanus de nouo fundandus non possit omni die predictas missas pro voto communitatis explere ac quotidianus in diuino obse- quio misse mature propter impedimenta canonica esse honus pre- tactum, super me et omnes successores meos ex voluntate et assensu superiorum meorum modo infrascripto assumpsi et diuisi ad preces ciuium et comunitatis predicte: quod ego et omnes successores mei capellanum specialem debeo et debent deputare et disponere eique in dote cameram assignare, expensas ministrare et pro labore suo satisfacere et cum eodem componore. Qui capellanus ad tres missas in septimana erit obligatus, hoc est, die dominica ad vnam cantatam eria quarta ad secundam et feria sexta ad terciam lectas, et hoc si his duobus diebus ultimis erit feria, sed si his diebus duobus erit festum celebre, tunc iidem (sic) capellanus tenebitur ad cantatas. Etiam iidem capellanus ad prefatas tres missas ordinatus vesperis matutinis processioni misse quolibet die dominico aut alio festiuo similiter et in diebus rogationum processioni et in vesperis defunc- torum, vbi agitur communis memoria omnium animarum, debet et ftenetur presens interesse, et jura mea et successorum meorum ple- banorum vt offertoria testamenta quecunque non debet pro se vsur- pare, sed cum illis omnibus ad me et successores meos respectum habere et mihi dare, nisi ex gratia velim ex predictis juribus aliquid eidem erogare. Residuis autem quatuor diebus in septimana mei et successorum meorum vicarii duo, quos ex antiqua consuetudine seruare debeo, in curia mea missas quatuor, siue lecte siue cantate, ut predicitur, euenerint, implere debent, cum quibus vicariis et cum rectore schole concordare debeo pro eorum laboribus satis- faciendo, modo quocumque meliori sciuero et potero. Item domini ciues predicti e conuerso mihi meisque successoribus capellano et vicariis prefatis debent lumen, quod hucusque dederunt tempore hyemali et estuali, ad prefatas missas cantatas et lectas dare et tribuere. Etiam dicti domini ciues sine omni dilatione et quacunque recusatione mihi plebano et meis successoribus debent et tenentur quindecim sexagenas grossorum bone monete in terra currentis et recipientis eandem quolibet anno dare diuisim, in festo sancti Georgii martyris medietatem vnam et in festo sancti Galli medietatem alteram, et decem tinas siliginis etiam quolibet anno, siue siligo tunc in bono
Strana 325
325 siue in caro foro fuerit. Item domini ciues illos centum grossos minus sex grossis, quos mihi prius soluebant hucvsque pro secundo vicario seruando deputatos, hos adhuc mihi et meis successoribus soluere et dare debent ultra illas quindecim sexagenas grossorum. Et pro petitionibus generalibus fidelium defunctorum predictis etiam dicti domini ciues vltra predicta omnia etiam dare debent nu grossos annuatim. Hec etiam pena adiecta est, quod si missa cantata aliquo die predicto tenta non fuerit, tune duo grossi mihi et successoribus meis deperire debent, si autem lecta, tune vnus grossus tantum. Et hee littere concordie inter nos plebanum et ciues predictos tam diu debent suum firmamentum et robur obtinere, quam diu census liber per prefatos dominos ciues non erit dispositus pro capellania pre- dicta. In quorum omnium fidem et robur firmius predictorum nos Johannes plebanus et totum commune ciuitatis predicte sigilla nostra his litteris beniuole et de certa nostra sciencia appendimus. Et ut maior fides adhiberetur, etiam predictis prefatos reuerendos patres dominum Johannem decanum et administratorem etc. et dominum Thomam abbatem etc. necnon et famosum clientem dominuim Johan- nem dictum Sudek de Dluha petiuimus, vt sigilla eorum etiam his litteris appenderent et hanc concordiam munirent. Datum et actum Crumlow anno domini millesimo quadringentesimo septuagesimo primo die S. Thome de Aquino, que fuit septima Marcii. Fünf, an Pergamentstreifen hängende zum Theile stark beschädigte Sie- gel. a) Ziemlich gross, in rothem Wachs. — St. Wenzl. — † Sigillvm. Vica- riatvs . . .Pragensis. Als Gegensiegel in weissem Wachs: ein der Quere nach getheilter viereckiger Schild mit einer fünfblättrigen Rose über dem- selben. Keine Legende. b) Ebenso. In einer gothischen Capelle mit Stab und Buch, stehend ; am Postament zwei Schilde mit Rosen. — Sigillym . Thome. Abbatis . In . Alto . Vado. c) Klein, schlecht in schwarzem Wachs abgedruckt. Ein Schild mit einem Hunde? — S. Yan . Z. Dlvhe. d) In grünem Wachs, guldengross. — St. Nikolaus. — . . . In. Rosenberg. Dieses und das folgende Siegel haben auch ein Gegensiegel, das leider schlecht abgedruckt ist. Das Brustbild eines Mannes, der in den Händen eine Capelle oder Thürmchen zu halten scheint, rechts ein i und links ein b? Ohne Legende. e) Ziemlich gross, in grünem Wachs. — Ein Schild mit einer Rose. — S Civitatis . De . Rosenberch.
325 siue in caro foro fuerit. Item domini ciues illos centum grossos minus sex grossis, quos mihi prius soluebant hucvsque pro secundo vicario seruando deputatos, hos adhuc mihi et meis successoribus soluere et dare debent ultra illas quindecim sexagenas grossorum. Et pro petitionibus generalibus fidelium defunctorum predictis etiam dicti domini ciues vltra predicta omnia etiam dare debent nu grossos annuatim. Hec etiam pena adiecta est, quod si missa cantata aliquo die predicto tenta non fuerit, tune duo grossi mihi et successoribus meis deperire debent, si autem lecta, tune vnus grossus tantum. Et hee littere concordie inter nos plebanum et ciues predictos tam diu debent suum firmamentum et robur obtinere, quam diu census liber per prefatos dominos ciues non erit dispositus pro capellania pre- dicta. In quorum omnium fidem et robur firmius predictorum nos Johannes plebanus et totum commune ciuitatis predicte sigilla nostra his litteris beniuole et de certa nostra sciencia appendimus. Et ut maior fides adhiberetur, etiam predictis prefatos reuerendos patres dominum Johannem decanum et administratorem etc. et dominum Thomam abbatem etc. necnon et famosum clientem dominuim Johan- nem dictum Sudek de Dluha petiuimus, vt sigilla eorum etiam his litteris appenderent et hanc concordiam munirent. Datum et actum Crumlow anno domini millesimo quadringentesimo septuagesimo primo die S. Thome de Aquino, que fuit septima Marcii. Fünf, an Pergamentstreifen hängende zum Theile stark beschädigte Sie- gel. a) Ziemlich gross, in rothem Wachs. — St. Wenzl. — † Sigillvm. Vica- riatvs . . .Pragensis. Als Gegensiegel in weissem Wachs: ein der Quere nach getheilter viereckiger Schild mit einer fünfblättrigen Rose über dem- selben. Keine Legende. b) Ebenso. In einer gothischen Capelle mit Stab und Buch, stehend ; am Postament zwei Schilde mit Rosen. — Sigillym . Thome. Abbatis . In . Alto . Vado. c) Klein, schlecht in schwarzem Wachs abgedruckt. Ein Schild mit einem Hunde? — S. Yan . Z. Dlvhe. d) In grünem Wachs, guldengross. — St. Nikolaus. — . . . In. Rosenberg. Dieses und das folgende Siegel haben auch ein Gegensiegel, das leider schlecht abgedruckt ist. Das Brustbild eines Mannes, der in den Händen eine Capelle oder Thürmchen zu halten scheint, rechts ein i und links ein b? Ohne Legende. e) Ziemlich gross, in grünem Wachs. — Ein Schild mit einer Rose. — S Civitatis . De . Rosenberch.
Strana 326
326 CCLXI. 1 475. 18. März. Rom. — Mehrere Cardinäle verleihen der Rosenberger Pfarr- kirche einige Indulgenzen. Angelus episcopus Penestrinus (sic), Bartholomeus tituli sancti Clementis, Oliuerius tituli sancti Eusebii, Antonius Jacobus tituli sancti Uiti, Johannes baptista tituli sancte Balbine, Stephanus tituli sancti Adriani, Ausias tituli sancti Uitalis, Johannes tituli sancte Praxe- dis, Baptista tituli sancte Anastasie presbyteri et Johannes sancte Lucie diaconus, sancte Romane ecclesie cardinales uniuersis et singulis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis uisuris lecturis pariter et audituris salutem in domino sempiternam. Splendor paterne glorie, qui sua mundum ineffabili illuminat claritate, pia uota fidelium de ipsius cle- mentissima maiestate sperantium tunc precipue benigno fauore pro- sequitur, cum deuota ipsorum humilitas sanctorum precibus et meritis adiuuatur. Cupientes igitur ut ecclesia sancti Nicolai in opido Rosnbg (sic) Pragensis diocesis, ad quam dilecti nobis in Christo honorabilis vir dominus Johannes Hebal presbyter plebanus ibidem et Johannes Selz laicus cum suis certis fratribus conciuibus speci- alem gerunt deuotionem, congruis frequentetur honoribus et in suis structuris ac edificiis debite reparetur augeatur conseruetur et manuteneatur, libris calicibus luminaribus et aliis ornamentis eccle- siasticis decoretur fulciatur et laudabiliter muniatur, in ea quoque cultus augmentetur diuinus, Christique fideles ipsi eo libentius deuo- tionis causa confluant ad illam, quo ex hoc ibidem dono celestis gratie uberius conspexerint se refectos, de omnipotentis dei miseri- cordia ac beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate con- fisi omnibus et singulis utriusque sexus Christi fidelibus uere peni- tentibus et confessis, qui dictam ecclesiam in annunciationis beate Marie uirginis visitationis eiusdem beate Marie ad Helisabeth sancti Nicolai episcopi et confessoris sancte Barbare uirginis et martiris et ipsius ecclesie dedicationis, que fit in dominica sequenti post festum natiuitatis beate Marie, festiuitatibus et celebritatibus huiusmodi a primis uesperis usque ad secundas inclusiue deuote uisitauerint annuatim, et ad reparationem conseruationemque edificiorum calicum librorum luminarium aliorum que ornamentorum inibi pro diuino cultu necessariorum manus porrexerint adiutrices: nos cardinales prefati
326 CCLXI. 1 475. 18. März. Rom. — Mehrere Cardinäle verleihen der Rosenberger Pfarr- kirche einige Indulgenzen. Angelus episcopus Penestrinus (sic), Bartholomeus tituli sancti Clementis, Oliuerius tituli sancti Eusebii, Antonius Jacobus tituli sancti Uiti, Johannes baptista tituli sancte Balbine, Stephanus tituli sancti Adriani, Ausias tituli sancti Uitalis, Johannes tituli sancte Praxe- dis, Baptista tituli sancte Anastasie presbyteri et Johannes sancte Lucie diaconus, sancte Romane ecclesie cardinales uniuersis et singulis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis uisuris lecturis pariter et audituris salutem in domino sempiternam. Splendor paterne glorie, qui sua mundum ineffabili illuminat claritate, pia uota fidelium de ipsius cle- mentissima maiestate sperantium tunc precipue benigno fauore pro- sequitur, cum deuota ipsorum humilitas sanctorum precibus et meritis adiuuatur. Cupientes igitur ut ecclesia sancti Nicolai in opido Rosnbg (sic) Pragensis diocesis, ad quam dilecti nobis in Christo honorabilis vir dominus Johannes Hebal presbyter plebanus ibidem et Johannes Selz laicus cum suis certis fratribus conciuibus speci- alem gerunt deuotionem, congruis frequentetur honoribus et in suis structuris ac edificiis debite reparetur augeatur conseruetur et manuteneatur, libris calicibus luminaribus et aliis ornamentis eccle- siasticis decoretur fulciatur et laudabiliter muniatur, in ea quoque cultus augmentetur diuinus, Christique fideles ipsi eo libentius deuo- tionis causa confluant ad illam, quo ex hoc ibidem dono celestis gratie uberius conspexerint se refectos, de omnipotentis dei miseri- cordia ac beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate con- fisi omnibus et singulis utriusque sexus Christi fidelibus uere peni- tentibus et confessis, qui dictam ecclesiam in annunciationis beate Marie uirginis visitationis eiusdem beate Marie ad Helisabeth sancti Nicolai episcopi et confessoris sancte Barbare uirginis et martiris et ipsius ecclesie dedicationis, que fit in dominica sequenti post festum natiuitatis beate Marie, festiuitatibus et celebritatibus huiusmodi a primis uesperis usque ad secundas inclusiue deuote uisitauerint annuatim, et ad reparationem conseruationemque edificiorum calicum librorum luminarium aliorum que ornamentorum inibi pro diuino cultu necessariorum manus porrexerint adiutrices: nos cardinales prefati
Strana 327
327 et quilibet nostrum pro qualibet die dictarum festiuitatum centum dies indulgentiarum de iniunctis eis penitenciis misericorditer in domino relaxamus et quilibet nostrum relaxat, presentibus perpetuis futuris temporibus in suo robore duraturis. In quorum fidem et tes- timonium presentes litteras fieri nostrorumque solitorum sigillorum iussimus et fecimus appensione. Datum Rome in domibus nostris anno domini millesimo quadringentesimo septuagesimo quinto die decima octaua mensis Martii pontificatus domini nostri Sixti pape 1III. anno quarto. D. de Suno. Aussen: H. De Ampringer R. Sechs grosse, zum Theile stark beschä- digte an rothen Hanfschnüren hängende, in rothem Wachs abgedruckte und durch Blechkapseln geschützte Siegel. Auf dem Umbug nach der Reihe der Siegel: Reaten., Neipoli., Rauen., Conchri., Melfiten., Nouaren., Mediol., Montsiegal. (?), Sancti Angeli, Porticu. a) Die heilige Dreieinigkeit in der altesten Darstellung, beiderseits Heilige, unten ein Bischof mit einem Schilde worauf Sterne. — . . .Phri. Car . . . b) Maria mit dem Jesukinde in gothischer Capelle, rechts davon St. Peter, links St. Paul; unten ein durch drei Querbalken getheilter Schild. — . . . ni . Oliverii . Carraff. Cardinalis. Neapolita . . . c) Maria mit dem Jesukinde in gothischer Capelle, beiderseits Heilige. — . . . bri. Cardi . Rauen . . .d) Bis auf die Blechkapsel ver- loren, ebenso g und k. e) Maria mit dem Jesukinde in einer Capelle, rechts St. Johann Bapt., links eine Martyrerin. Unten ein in zwei Felder getheilter Schild: in dem oberen Felde ein Kreuz, in dem unteren aber ein schiefer (von rechts nach links) geschachter Balken. — S. Jo.Bap.Tt. S. Balbine. Prbri . Card . Melfiten. f) Maria mit dem Jesukinde in gothischer Capelle, beiderseits Heilige; unten ein Schild mit drei Sternen auf schiefen Balken. — † Jo . Ar . Cardinalis . Tt . Sa . Nerei . Et . Achilei. h) Fehlt ganz. i) Maria mit dem Jesukind in gothischer Capelle, rechts St. Johann Bapt., links ein heiliger Cardinal, an dem ein Hund hinaufspringt: unten ein Schild mit Kugeln. — S . Jo. Sete . Lveie . . . Diaconi .Cardinalis . Veneti. CCLXII. 1475. 20. März. Rom. — Die Cardinäle Baptista, Stephan und Johannes ver- leihen der Capelle zum heiligen Georg und zur heiligen Anna in der Rosen- berger Pfarrkirche einige Indulgenzen. Baptista sancte Marie in porticu Stephanus sancti Adriani et Johannes sancte Lucie sancte Romane ecclesie cardinales uniuersis et singulis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis uisuris lecturis pariter et audituris salutem in domino sempiternam. Dum precelsa meritorum insignia, quibus regina celorum uirgo dei genitrix sacra-
327 et quilibet nostrum pro qualibet die dictarum festiuitatum centum dies indulgentiarum de iniunctis eis penitenciis misericorditer in domino relaxamus et quilibet nostrum relaxat, presentibus perpetuis futuris temporibus in suo robore duraturis. In quorum fidem et tes- timonium presentes litteras fieri nostrorumque solitorum sigillorum iussimus et fecimus appensione. Datum Rome in domibus nostris anno domini millesimo quadringentesimo septuagesimo quinto die decima octaua mensis Martii pontificatus domini nostri Sixti pape 1III. anno quarto. D. de Suno. Aussen: H. De Ampringer R. Sechs grosse, zum Theile stark beschä- digte an rothen Hanfschnüren hängende, in rothem Wachs abgedruckte und durch Blechkapseln geschützte Siegel. Auf dem Umbug nach der Reihe der Siegel: Reaten., Neipoli., Rauen., Conchri., Melfiten., Nouaren., Mediol., Montsiegal. (?), Sancti Angeli, Porticu. a) Die heilige Dreieinigkeit in der altesten Darstellung, beiderseits Heilige, unten ein Bischof mit einem Schilde worauf Sterne. — . . .Phri. Car . . . b) Maria mit dem Jesukinde in gothischer Capelle, rechts davon St. Peter, links St. Paul; unten ein durch drei Querbalken getheilter Schild. — . . . ni . Oliverii . Carraff. Cardinalis. Neapolita . . . c) Maria mit dem Jesukinde in gothischer Capelle, beiderseits Heilige. — . . . bri. Cardi . Rauen . . .d) Bis auf die Blechkapsel ver- loren, ebenso g und k. e) Maria mit dem Jesukinde in einer Capelle, rechts St. Johann Bapt., links eine Martyrerin. Unten ein in zwei Felder getheilter Schild: in dem oberen Felde ein Kreuz, in dem unteren aber ein schiefer (von rechts nach links) geschachter Balken. — S. Jo.Bap.Tt. S. Balbine. Prbri . Card . Melfiten. f) Maria mit dem Jesukinde in gothischer Capelle, beiderseits Heilige; unten ein Schild mit drei Sternen auf schiefen Balken. — † Jo . Ar . Cardinalis . Tt . Sa . Nerei . Et . Achilei. h) Fehlt ganz. i) Maria mit dem Jesukind in gothischer Capelle, rechts St. Johann Bapt., links ein heiliger Cardinal, an dem ein Hund hinaufspringt: unten ein Schild mit Kugeln. — S . Jo. Sete . Lveie . . . Diaconi .Cardinalis . Veneti. CCLXII. 1475. 20. März. Rom. — Die Cardinäle Baptista, Stephan und Johannes ver- leihen der Capelle zum heiligen Georg und zur heiligen Anna in der Rosen- berger Pfarrkirche einige Indulgenzen. Baptista sancte Marie in porticu Stephanus sancti Adriani et Johannes sancte Lucie sancte Romane ecclesie cardinales uniuersis et singulis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis uisuris lecturis pariter et audituris salutem in domino sempiternam. Dum precelsa meritorum insignia, quibus regina celorum uirgo dei genitrix sacra-
Strana 328
328 tissima sedibus prelata sidereis quasi stella matutina prerutilans, deuote considerationis indagine perscrutamur, dumque intra pectoris nostri archana reuoluimus inuenimusque, quod ipsa utpote misericordie mater fons pietatis et gratie amica humani generis peceatorum consolatrix pro salute fidelium, qui delictorum onere pregrauantur, sedula oratrix et peruigil ad regem, quem genuit, intercedit; cupientes igitur ut capella sancti Georgii et sancte Anne sita in ecclesia sancti Nicolai in opido Rosnberg Pragensis diocesis, ad quam Johannes plebanus cum suis confratribus, qui tunc in anno jubileo fuerunt, congruis frequen- tetur honoribus Christique fideles ipsi eo libentius deuotionis causa confluant ad illam, quo ex hoc ibidem dono celestis gratie uberius conspexerint se refectos, de omnipotentis dei misericordia ac bea- torum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate confisi omnibus et singulis utriusque sexus Christi fidelibus uere penitentibus et con- fessis, qui dictam capellam in sancti Georgüi sancte Anne matris beate Marie uirginis sancti Venceslai sancti Leonardi confessoris et ipsius capelle dedicationis fistiuitatibus et celebritatibus huiusmodi [capellam] ipsam deuote uisitauerint annuatim, et ad reparationem conseruatio- nemque edificiorum calicum librorum luminarium aliorumque orna- mentorum inibi pro diuino cultu necessariorum manus porrexerint adiutrices: nos cardinales prefati et quilibet nostrum pro qualibet die dictarum festiuitatum centum dies indulgentiarum de iniunctis eis penitenciis misericorditer in domino relaxamus et quilibet nostrum relaxat, presentibus uero perpetuis futuris temporibus in suo robore duraturis. In quorum fidem et testimonium presentes nostras litteras fieri nostrorumque sigillorum cardinalatuum iussimus et fecimus appensione communiri. Datum Rome in domibus nostris anno domini millesimo quadringentesimo septuagesimo [quinto] indictione [octaua] die uero [vicesima] mensis [Martii] pontificatus [domini nostri Sixti pape IIII. anno quarto]. D. de Suno. Nur das innerhalb der Klammern stehende scheint D. de Suno geschrie- ben zu haben. Aussen: H. de Ampringer. Zwei ziemlich grosse beschadigte, an rothen Hanfschnüren hängende Siegel in rothem Wachs. a) Maria mit dem Jesukinde in einer Capelle sitzend auf einem Adler; darunter Johannes in der Wüste und beiderseits Schilde mit vier (von rechts nach links) schiefen Bal- ken. — . . . zeni . Sanct. Marie . .n Portiev Diaconi. Car . . . b) Ist nicht mehr vorhanden. e) Siehe in der vorhergehenden Urkunde i. Der
328 tissima sedibus prelata sidereis quasi stella matutina prerutilans, deuote considerationis indagine perscrutamur, dumque intra pectoris nostri archana reuoluimus inuenimusque, quod ipsa utpote misericordie mater fons pietatis et gratie amica humani generis peceatorum consolatrix pro salute fidelium, qui delictorum onere pregrauantur, sedula oratrix et peruigil ad regem, quem genuit, intercedit; cupientes igitur ut capella sancti Georgii et sancte Anne sita in ecclesia sancti Nicolai in opido Rosnberg Pragensis diocesis, ad quam Johannes plebanus cum suis confratribus, qui tunc in anno jubileo fuerunt, congruis frequen- tetur honoribus Christique fideles ipsi eo libentius deuotionis causa confluant ad illam, quo ex hoc ibidem dono celestis gratie uberius conspexerint se refectos, de omnipotentis dei misericordia ac bea- torum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate confisi omnibus et singulis utriusque sexus Christi fidelibus uere penitentibus et con- fessis, qui dictam capellam in sancti Georgüi sancte Anne matris beate Marie uirginis sancti Venceslai sancti Leonardi confessoris et ipsius capelle dedicationis fistiuitatibus et celebritatibus huiusmodi [capellam] ipsam deuote uisitauerint annuatim, et ad reparationem conseruatio- nemque edificiorum calicum librorum luminarium aliorumque orna- mentorum inibi pro diuino cultu necessariorum manus porrexerint adiutrices: nos cardinales prefati et quilibet nostrum pro qualibet die dictarum festiuitatum centum dies indulgentiarum de iniunctis eis penitenciis misericorditer in domino relaxamus et quilibet nostrum relaxat, presentibus uero perpetuis futuris temporibus in suo robore duraturis. In quorum fidem et testimonium presentes nostras litteras fieri nostrorumque sigillorum cardinalatuum iussimus et fecimus appensione communiri. Datum Rome in domibus nostris anno domini millesimo quadringentesimo septuagesimo [quinto] indictione [octaua] die uero [vicesima] mensis [Martii] pontificatus [domini nostri Sixti pape IIII. anno quarto]. D. de Suno. Nur das innerhalb der Klammern stehende scheint D. de Suno geschrie- ben zu haben. Aussen: H. de Ampringer. Zwei ziemlich grosse beschadigte, an rothen Hanfschnüren hängende Siegel in rothem Wachs. a) Maria mit dem Jesukinde in einer Capelle sitzend auf einem Adler; darunter Johannes in der Wüste und beiderseits Schilde mit vier (von rechts nach links) schiefen Bal- ken. — . . . zeni . Sanct. Marie . .n Portiev Diaconi. Car . . . b) Ist nicht mehr vorhanden. e) Siehe in der vorhergehenden Urkunde i. Der
Strana 329
329 Cardinal halt ein Buch in der Rechten, die Anzahl der Kugeln im Schilde 21. — S . Jo . Sete . Lveie . In . . . tascolis . Diaconi. Cardinalis . Veneti. CCLXIII. 1475. 22. November. 0. A0. — Die Gebrüder Jirsik und Wanko von Wettern entschädigen die Hohenfurter Dorfgemeinde Tattern für deren mit dem Weiher zunächet der Alexmühle ausgetränkten Gründe. Ich Jürsigk vnd ich Wänkw geprueder von Wettern bekennen für vns vnd meniklich für all vnser erben vnd thuen kund offulich mit dem brief allen, den er fürkümbt, dy in sehen horn oder lesen von des weirs wegen, der da ligt zw nagst pey der müll genant dy Alexmüll in Kyrigschleger pharr, das wir mit dem selbn weir etlich grünt ausgetrenkth vnd vns zw nutz gepraucht haben, dy da gewesen sein der gemain des dorfs zw Tattern, das da grüntlich mit aller herlichkait zugehorund ist dem wirdigen gotzhaws zw Hohenfurt, darvmben wir in das selb dorf mit willen vnd wissen des erwürdigen in got herrn herrn Thoman dy zeit abbte des egenanten gotzhaws widervmben ain auswegssl gethan haben, also das dy selb gemain von Tattern der grüntt holtz vnd wayd mit huet vnnd allem wiesen verlust nutzn vnd nyessen muegen untzt an den fluchtgraben, der sich hebt vnderhalb des tas, als gemarcht ist, vnd wert vntzt zu der egenannten Alexmüll; sy müegen auch in dem penanten fluchtgraben huetn vnd das viech in dem weir trinkchen lassen vngehindert. Auch ist zu merkchen, das der grabn vnnser ist vnd wir oder vnser erben oder wer den weir inhielt müegen an dem selbn grabn pessern teuffer oder weitter machn, wie vns verlust, doch der egenanten gemain an irm grunt an schaden. Auch haben wir in das egenannt dorf zu ainem wegsll geben dy wiss vnder dem Troyas, genant dy „maurwiss“, vnd ain flechklein an dem holtz pey dem pach, das da zw dem Troyas gehort hat zw dem gruntt, da dy zeit der Vaschang aufgesezn ist, als dan redlich ausgezaigt ist, also das sy mit der selbn wiss auch mit dem flekehlain müegn alln irn frum schafn mit versetzn verkaufu vnd geben, wen sew verlust, an vnser vnd aller vnser erben irrung vnd hindernüss. Wir sein auch der egenanten gemain recht gewer vnd fürschtand für all anspräch vngeuerlich. Des gebn wir der egenanten gemain vnd alln irn erben den brief für vns all vnd menik- lich vnser erben versigelt mit vnsern obgenanten gepruedern paidn anhangunden insigll, vnd zu zeugnüss der sachn habn wir paid
329 Cardinal halt ein Buch in der Rechten, die Anzahl der Kugeln im Schilde 21. — S . Jo . Sete . Lveie . In . . . tascolis . Diaconi. Cardinalis . Veneti. CCLXIII. 1475. 22. November. 0. A0. — Die Gebrüder Jirsik und Wanko von Wettern entschädigen die Hohenfurter Dorfgemeinde Tattern für deren mit dem Weiher zunächet der Alexmühle ausgetränkten Gründe. Ich Jürsigk vnd ich Wänkw geprueder von Wettern bekennen für vns vnd meniklich für all vnser erben vnd thuen kund offulich mit dem brief allen, den er fürkümbt, dy in sehen horn oder lesen von des weirs wegen, der da ligt zw nagst pey der müll genant dy Alexmüll in Kyrigschleger pharr, das wir mit dem selbn weir etlich grünt ausgetrenkth vnd vns zw nutz gepraucht haben, dy da gewesen sein der gemain des dorfs zw Tattern, das da grüntlich mit aller herlichkait zugehorund ist dem wirdigen gotzhaws zw Hohenfurt, darvmben wir in das selb dorf mit willen vnd wissen des erwürdigen in got herrn herrn Thoman dy zeit abbte des egenanten gotzhaws widervmben ain auswegssl gethan haben, also das dy selb gemain von Tattern der grüntt holtz vnd wayd mit huet vnnd allem wiesen verlust nutzn vnd nyessen muegen untzt an den fluchtgraben, der sich hebt vnderhalb des tas, als gemarcht ist, vnd wert vntzt zu der egenannten Alexmüll; sy müegen auch in dem penanten fluchtgraben huetn vnd das viech in dem weir trinkchen lassen vngehindert. Auch ist zu merkchen, das der grabn vnnser ist vnd wir oder vnser erben oder wer den weir inhielt müegen an dem selbn grabn pessern teuffer oder weitter machn, wie vns verlust, doch der egenanten gemain an irm grunt an schaden. Auch haben wir in das egenannt dorf zu ainem wegsll geben dy wiss vnder dem Troyas, genant dy „maurwiss“, vnd ain flechklein an dem holtz pey dem pach, das da zw dem Troyas gehort hat zw dem gruntt, da dy zeit der Vaschang aufgesezn ist, als dan redlich ausgezaigt ist, also das sy mit der selbn wiss auch mit dem flekehlain müegn alln irn frum schafn mit versetzn verkaufu vnd geben, wen sew verlust, an vnser vnd aller vnser erben irrung vnd hindernüss. Wir sein auch der egenanten gemain recht gewer vnd fürschtand für all anspräch vngeuerlich. Des gebn wir der egenanten gemain vnd alln irn erben den brief für vns all vnd menik- lich vnser erben versigelt mit vnsern obgenanten gepruedern paidn anhangunden insigll, vnd zu zeugnüss der sachn habn wir paid
Strana 330
330 gepetn den erwürdigen in got hern maister Hansen dy zeit pharrer vnd techant zw Crumpaw, nach dem er auch pey solhem wegsll gewsn ist, das er auch sein insigl an den brief gehangen hat, doch im vnd seinen nachkomen an schaden. Der gebn ist an dem mitichen vor sand Katrein tag der heiligen junkfrawn nach Christi gepurd vierzehnhundert vnd darnach in dem fünfvndsibenzigisten jare. Drei kleine, an Pergament streifen hängende Siegel a und b in schwar- zem, e in rothem Wachs. a) Ein Schild mit drei Bögen nach unten und dreien nach oben, darüber ein Helm mit einem Fässchen und daraus entspringendem Busche. — S. Girzik . Z. Wetrzine. b) Ebenso. — S. Wenceslai. De. Wietrzine. c) Maria mit dem Jesukinde mit einem Strahlenkranze um das Haupt, beiderseits ein Blumenstrauss. — S .Magri . Johis . De . Heriez. CCLXIV. 1476. 6. November. Krumau. — Jan Sudek von Dluha verkauft eine Wiese in Gywowitz dem Nikolaus Pizolt um 19 Pfund deutscher Münze. Ja Jan Sudek z Dluhe za se y za swe diedicze a buduczie wyz- nawam tiemto listem obecznie przedewssemi, ktoz geig vzrzie anebo czisti slysseti budu, ze sem prodal a moczij listu tohoto prodawam luku swu w Giwowiczi se wssim przislussenstwim, czoz ktee lucze przislussie, robotnemu Mikulassowi Pizoltowi geho diediczom a buduczym za dewetenadczt zlatych Rynskych dobrych aneb za dewatenadczt funtuow mincze Nemeczke, kterez gsu mnie zaplatili vplnie a doczela hotowe, tak ze Mikulass Pizolt swrchupsany geho diediczy a buduczij magij tee luky poziwati tak dluho, dokudz bych ia Jan Sudek neb diedyczy a buduczij mogi nedali summy swrehupsane gim. A kdyzbych ia gim dal nebo diediczi a buduczij mogi dali gistinu swrchupsanu, tehdy magij mnie neb diediczom a buduczim mym tee luky swrchupsane za se postupiti k drzewniemu prawu nassemu bez odporu wsselikeho. A gestli zeby kto yakim prawem na tu luku nahorzepsanu sahl, tehda ia Jan Sudek diediczy neb buduczij mogi swrchupsanemu Mikulassowi Pizoltowi, geho die- diczom a buduczim mame zprawiti, oczistiti a oswoboditi przed tako- wym, ktozby na tu luku prawem sahl. Tomu na swiedomie a lepssij gistotu y pewnost peczet swu wlastnij kazal sem prziwiesyti k tomuto listu a pro dalssie toho swiedomie prosil sem vrozenych panossij Petra Wissnie z Wietrznie, Erazyma z Michnicz a Busska z Kanicz
330 gepetn den erwürdigen in got hern maister Hansen dy zeit pharrer vnd techant zw Crumpaw, nach dem er auch pey solhem wegsll gewsn ist, das er auch sein insigl an den brief gehangen hat, doch im vnd seinen nachkomen an schaden. Der gebn ist an dem mitichen vor sand Katrein tag der heiligen junkfrawn nach Christi gepurd vierzehnhundert vnd darnach in dem fünfvndsibenzigisten jare. Drei kleine, an Pergament streifen hängende Siegel a und b in schwar- zem, e in rothem Wachs. a) Ein Schild mit drei Bögen nach unten und dreien nach oben, darüber ein Helm mit einem Fässchen und daraus entspringendem Busche. — S. Girzik . Z. Wetrzine. b) Ebenso. — S. Wenceslai. De. Wietrzine. c) Maria mit dem Jesukinde mit einem Strahlenkranze um das Haupt, beiderseits ein Blumenstrauss. — S .Magri . Johis . De . Heriez. CCLXIV. 1476. 6. November. Krumau. — Jan Sudek von Dluha verkauft eine Wiese in Gywowitz dem Nikolaus Pizolt um 19 Pfund deutscher Münze. Ja Jan Sudek z Dluhe za se y za swe diedicze a buduczie wyz- nawam tiemto listem obecznie przedewssemi, ktoz geig vzrzie anebo czisti slysseti budu, ze sem prodal a moczij listu tohoto prodawam luku swu w Giwowiczi se wssim przislussenstwim, czoz ktee lucze przislussie, robotnemu Mikulassowi Pizoltowi geho diediczom a buduczym za dewetenadczt zlatych Rynskych dobrych aneb za dewatenadczt funtuow mincze Nemeczke, kterez gsu mnie zaplatili vplnie a doczela hotowe, tak ze Mikulass Pizolt swrchupsany geho diediczy a buduczij magij tee luky poziwati tak dluho, dokudz bych ia Jan Sudek neb diedyczy a buduczij mogi nedali summy swrehupsane gim. A kdyzbych ia gim dal nebo diediczi a buduczij mogi dali gistinu swrchupsanu, tehdy magij mnie neb diediczom a buduczim mym tee luky swrchupsane za se postupiti k drzewniemu prawu nassemu bez odporu wsselikeho. A gestli zeby kto yakim prawem na tu luku nahorzepsanu sahl, tehda ia Jan Sudek diediczy neb buduczij mogi swrchupsanemu Mikulassowi Pizoltowi, geho die- diczom a buduczim mame zprawiti, oczistiti a oswoboditi przed tako- wym, ktozby na tu luku prawem sahl. Tomu na swiedomie a lepssij gistotu y pewnost peczet swu wlastnij kazal sem prziwiesyti k tomuto listu a pro dalssie toho swiedomie prosil sem vrozenych panossij Petra Wissnie z Wietrznie, Erazyma z Michnicz a Busska z Kanicz
Strana 331
331 ze gsu swe peczeti podle me kazali prziwiesiti na swiedomie gim y gich erbuom bez sskody. Genz gest psan na Crumlowie leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztirzsteho sedmdesateho ssesteho tu strzedu den swateho Linhartha. Vier kleine an Pergamentstreifen hängende Siegel in schwarzem Wachs. — a) Ein Schild mit einem wegen schlechten Abdruckes nicht recht zu erken- nenden vierfüssigen Thiere (einem Eber?) und drei fünfstrahligen Sternen. — S. Yan. Z. Divhe. Siehe oben die Beschreibung desselben Siegels. b) Ab- zeichen derer von Wettern. — S. Petr . Z . Wietrznie. c) Das S. Erasmi. De. Michniez. d) Ein Schild mit einem langohrigen Thierkopfe. — † S. Busse . . . Kanicz. Die Pergamentstreifen sind mit den Namen der Siegler bezeichnet. CCLXV. 1478. 29. Mai. Krumau. — Wenzl von Radenin verkauft dem Abte Thomas und dem Convente des Klosters zu Hohenfurt seinen Hof zu Malotin um 55 ungrische Gulden. Ja Waczlaw z Radenina wyznawam tiemto listem obecznie przedewssemi lidmi, ktoz geig vzrzie czisti nebo cztucze slysseti budu, ze s dobrym rozmyslem a potazem y raddu przatel mych prodal sem a moczij listu tohoto prodawam y sstupugi prawym a spra- wedliwym trhem dwuor swuoy popluznij w Malotinie, na kteremz dworze sedij Janek, genz platij s toho dworu platu rocznieho dwie kopie grossuow peniez dobrych strziebrnych w zemi Czeske obecznie bernych, a to rozdielnie polowiczy na swaty Hawel a polowiczy na swaty Girzij, s diedinami ornymi y neornymi, s platy, s lesy, s pod- sedky, s lukami, s rybniczky, s chrastmi, s chrastinami, s pastwami y pastwisstiemi, s mezemi, s hraniczemi, yakozto w swem polozenij od starodawna zalezij, y se wssij zwolij a wsselikym przislussenstwim, czoz k tomu dworu przislussij; tak se wssim yakoz sem sam drzal, nicz o wssem sobie tu na tom, ani swym diediczom a buduczim prawa zadneho nepozuostawuge, ani ktereho z wlasstenstwij, ku prawemu diedicztwij a plnemu panstwij prodal sem a sstupil welebnemu v boze otczy kniezy Thomassowi opathowi krasstera (sic) Wyssebrodskeho y conuentu tehoz klasstera nynieyssiemu y buducziemu za padesat a za piet zlatych Vherskych dobrych zlatta razu, y wahy sprawed- liwych, kterezto gsu oni mnie, splnili y dali vplnie a doczela. Protoz ia Waczlaw gistecz swrchupsany mam, dluzen sem, a powinen sli- buge tiemto listem, dobru swu wieru krzestiansku nadepsanemu kniezy Thomassowi opathowi y conwentu klasstera swrchupsaneho nyniei-
331 ze gsu swe peczeti podle me kazali prziwiesiti na swiedomie gim y gich erbuom bez sskody. Genz gest psan na Crumlowie leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztirzsteho sedmdesateho ssesteho tu strzedu den swateho Linhartha. Vier kleine an Pergamentstreifen hängende Siegel in schwarzem Wachs. — a) Ein Schild mit einem wegen schlechten Abdruckes nicht recht zu erken- nenden vierfüssigen Thiere (einem Eber?) und drei fünfstrahligen Sternen. — S. Yan. Z. Divhe. Siehe oben die Beschreibung desselben Siegels. b) Ab- zeichen derer von Wettern. — S. Petr . Z . Wietrznie. c) Das S. Erasmi. De. Michniez. d) Ein Schild mit einem langohrigen Thierkopfe. — † S. Busse . . . Kanicz. Die Pergamentstreifen sind mit den Namen der Siegler bezeichnet. CCLXV. 1478. 29. Mai. Krumau. — Wenzl von Radenin verkauft dem Abte Thomas und dem Convente des Klosters zu Hohenfurt seinen Hof zu Malotin um 55 ungrische Gulden. Ja Waczlaw z Radenina wyznawam tiemto listem obecznie przedewssemi lidmi, ktoz geig vzrzie czisti nebo cztucze slysseti budu, ze s dobrym rozmyslem a potazem y raddu przatel mych prodal sem a moczij listu tohoto prodawam y sstupugi prawym a spra- wedliwym trhem dwuor swuoy popluznij w Malotinie, na kteremz dworze sedij Janek, genz platij s toho dworu platu rocznieho dwie kopie grossuow peniez dobrych strziebrnych w zemi Czeske obecznie bernych, a to rozdielnie polowiczy na swaty Hawel a polowiczy na swaty Girzij, s diedinami ornymi y neornymi, s platy, s lesy, s pod- sedky, s lukami, s rybniczky, s chrastmi, s chrastinami, s pastwami y pastwisstiemi, s mezemi, s hraniczemi, yakozto w swem polozenij od starodawna zalezij, y se wssij zwolij a wsselikym przislussenstwim, czoz k tomu dworu przislussij; tak se wssim yakoz sem sam drzal, nicz o wssem sobie tu na tom, ani swym diediczom a buduczim prawa zadneho nepozuostawuge, ani ktereho z wlasstenstwij, ku prawemu diedicztwij a plnemu panstwij prodal sem a sstupil welebnemu v boze otczy kniezy Thomassowi opathowi krasstera (sic) Wyssebrodskeho y conuentu tehoz klasstera nynieyssiemu y buducziemu za padesat a za piet zlatych Vherskych dobrych zlatta razu, y wahy sprawed- liwych, kterezto gsu oni mnie, splnili y dali vplnie a doczela. Protoz ia Waczlaw gistecz swrchupsany mam, dluzen sem, a powinen sli- buge tiemto listem, dobru swu wieru krzestiansku nadepsanemu kniezy Thomassowi opathowi y conwentu klasstera swrchupsaneho nyniei-
Strana 332
332 ssemu y buducziemu ten swrchupsany dwuor se wssim geho przi- slussenstwim, czoz k tomu dworu przislussij tak, iakoz se swrchug- menuge a wypisuge, po napomenutij wierziteluow mych hned na prwnij suchedni, neb na druhe bezelsti a konecznie na trzetij suchedni wedczky zemske zemske a w acta wloziti, a zapsati ku pra- wemu gich diedicztwij a plnemu panstwij, a zprawcze hodne posta- wati wedle rzadu a obyczege zemie Czeske czistie bez zmatku wsselikterakeho, tak yakoz zemie Czeska za prawo ma. A toho wsseho pro lepssij gistotu a pewnost y vtwrzenie zastawil sem gim rukoymie a zprawcze vrozene panosse Girzika z Wietrznie sedienim w Paso- warziech, Busska z Kanicz, Ondrzege z Nemyssle a Rzehorze Odo- lena z Komarzicz. A my gyz gmenowanij rukoymie a zprawcze za Waczlawa gistcze swrchupsaneho s nim a zan wssiczkni ruku spo- lecznij a nerozdielnu, dobru nassij wieru krzestiansku beze wssie zle 1sti slibugeme ten dwuor nahorze gmenowany y se wssim przislu- ssenstwym wierzitelom nassim swrchupsanym zprawiti, oczistiti a oswoboditi przed wienny, przed sirotky y przed zapisy wsseliktera- kymi krzestianskymi neb zidowskymi, a konecznie przed kazdym czlowiekem, kterehozby koliwiek rzadu neb stawu byl, duchownieho neb swietskeho a na ten dwuor kterym, koliwiek prawem sahl. Pakliby gistecz swrchupsany nevczinil a nezdrzel a neoswobodil, aneb oczistiti, zprawiti y oswoboditi nemohl toho wsseho, czoz se swrchu w temto listu wymluwa a wypisuge, aneb ktereho kusu zwlasstie, tehda my rukoymie a zprawcze gizpsanij mame a slibugem nassim wierzitelom swrchupsanym tak dobry puoziteczny dwuor s platem, s lukami, s posedky, s lesy, s rybniczky a przislussenstwim takowym a zwolij dobru swobodnu tak, yakoz se swrchupisse, na nassich wlastnich kruntech diediczkych swobodnych, a s bozij wlastnim platnem swobodnem a dobrze osedlem, y s trzetinu wysse k tomu przicziniecze bez odpornosti postupiti, a to take vgistiti, zprawiti, oczistiti a oswoboditi, a wedezky zemske a w acta wloziti a zapsati ku prawemu diedicztwij a plnemu panstwij a zprawcze dobre posta- witi tak yakoz se swrchupisse. Paklibychme y toho wsseho tak nevczinili, iakoz se swrchupisse a wymluwa w tomto listu: tehdy my wssiczkni rukoymie a zprawcze giz psanij mame a slibugem bezew- ssie omluwy, kdyz naiprw od nassich wierziteluow swrchupsanych na pomenuti budem listem, poslem neb vstnie, hned na zaitrzie wgeti a wlehnuti kazdy sam osobnie s gedniem pacholkem a se dwiema
332 ssemu y buducziemu ten swrchupsany dwuor se wssim geho przi- slussenstwim, czoz k tomu dworu przislussij tak, iakoz se swrchug- menuge a wypisuge, po napomenutij wierziteluow mych hned na prwnij suchedni, neb na druhe bezelsti a konecznie na trzetij suchedni wedczky zemske zemske a w acta wloziti, a zapsati ku pra- wemu gich diedicztwij a plnemu panstwij, a zprawcze hodne posta- wati wedle rzadu a obyczege zemie Czeske czistie bez zmatku wsselikterakeho, tak yakoz zemie Czeska za prawo ma. A toho wsseho pro lepssij gistotu a pewnost y vtwrzenie zastawil sem gim rukoymie a zprawcze vrozene panosse Girzika z Wietrznie sedienim w Paso- warziech, Busska z Kanicz, Ondrzege z Nemyssle a Rzehorze Odo- lena z Komarzicz. A my gyz gmenowanij rukoymie a zprawcze za Waczlawa gistcze swrchupsaneho s nim a zan wssiczkni ruku spo- lecznij a nerozdielnu, dobru nassij wieru krzestiansku beze wssie zle 1sti slibugeme ten dwuor nahorze gmenowany y se wssim przislu- ssenstwym wierzitelom nassim swrchupsanym zprawiti, oczistiti a oswoboditi przed wienny, przed sirotky y przed zapisy wsseliktera- kymi krzestianskymi neb zidowskymi, a konecznie przed kazdym czlowiekem, kterehozby koliwiek rzadu neb stawu byl, duchownieho neb swietskeho a na ten dwuor kterym, koliwiek prawem sahl. Pakliby gistecz swrchupsany nevczinil a nezdrzel a neoswobodil, aneb oczistiti, zprawiti y oswoboditi nemohl toho wsseho, czoz se swrchu w temto listu wymluwa a wypisuge, aneb ktereho kusu zwlasstie, tehda my rukoymie a zprawcze gizpsanij mame a slibugem nassim wierzitelom swrchupsanym tak dobry puoziteczny dwuor s platem, s lukami, s posedky, s lesy, s rybniczky a przislussenstwim takowym a zwolij dobru swobodnu tak, yakoz se swrchupisse, na nassich wlastnich kruntech diediczkych swobodnych, a s bozij wlastnim platnem swobodnem a dobrze osedlem, y s trzetinu wysse k tomu przicziniecze bez odpornosti postupiti, a to take vgistiti, zprawiti, oczistiti a oswoboditi, a wedezky zemske a w acta wloziti a zapsati ku prawemu diedicztwij a plnemu panstwij a zprawcze dobre posta- witi tak yakoz se swrchupisse. Paklibychme y toho wsseho tak nevczinili, iakoz se swrchupisse a wymluwa w tomto listu: tehdy my wssiczkni rukoymie a zprawcze giz psanij mame a slibugem bezew- ssie omluwy, kdyz naiprw od nassich wierziteluow swrchupsanych na pomenuti budem listem, poslem neb vstnie, hned na zaitrzie wgeti a wlehnuti kazdy sam osobnie s gedniem pacholkem a se dwiema
Strana 333
333 konioma, a nebo miesto sebe kazdy w to lezenie bude moczy poslati a wloziti panossi rzadu rytierzskeho teez s gedniem pacholkem a se dwiema konioma do miesta Crumlowa a nebo de gineho miesta neb miesteczka we cztyrzech milech wzdaly, nebo blize co zemi Czeske w duom cznetho hospodarze tu kdez nam od wierzitelnow nassich bude pokazano y gmenowano. A tu prawe a obeczeyne lezenie plniti a westi mame podle rzadu a obyczege zemie Czeske, a odtud nikam na nizadne prawo newygezdieti, any wychoditi, ani kterym obycze- gem toho lezenie prazdni listi nemame tak dluho, dokawadz bychom toho wsseho nevczinili, czoz tento list swiedczij a wypisuge. A kdyzby minulo cztrnadczte dnij od napomenutij k tomu lezenie rownie porzad cztucze, lezme my nebo nelezme, a gestli ze bychom gesstie toho wsseho nevezinili, aneb ktereho kusu nenaplnili, czoz se w tomto listu swrehupisse, tehdy dawame tiemto listem plnu mocz y prawo nassim wierzitelom swrehupsanym tiech gistich padesat a piet zlatych Vherskych dobrych zlata, razu y wahy sprawedliwych a trzetinu wysse k tomu przicziniecze wzieti a dobyti w Krzestianech nebo w Zidech na nassi wssech sskodu spolecznu a nerozdielnu, a kdez ge koli w zemi Czeske optagij, a wezmu nassi wierzitele swrshupsanij, tu my geslibugem zastati peniezy swymi hotowymi, aneb nassim zaklady, aneb rukoymiemi hodnymi, tak aby wierzitele nassi w tom nizadne sskody nemieli. Pakliby wierzitele nassi czastopsanij ktere sskody wzeli kterak koliwiek pro nasse neplnie, kterezby prawem bez zmatku a bez przisah y wierowanie pokazati mohli, y ty sskody slibugem a mame gim zaplatiti peniezy hotowymi, z toho lezenie newynikugicze do koneczneho wywazenie a zaplaczenie. Vmrzelliby kto (sic) z nas rukoymij swrchupesanych, neb gistecz w tom czasu, gehoz pane boze racz ostrieczy, tehdy my ziwij zuostalij mame w gednom miesiezy nayblizssiem porzad zbiehlem miesto toho vmrleho gineho tak dobreho a mowiteho k sobie w tez rukogemstwie przistawiti, a tento list w taz slowa obnowiti, kolikratby toho potrzebie bylo, pod lezenim swrchupsanym. A ktozby koliwiek tento list miel s dobru wolij swobodnu wierziteluow nassich swrchupsanych, ten ma y mieti bude teez prawo y tuz mocz k tomu ke wssemu, czoz w temto listu psano stogij tak prawie, yakozto oni sami. Tomu wssemu na potwrzenie a lepssij gistotu y pewnost my wssichni gistec y rukoymie a zprawcze swrchupsanij swe peczeti wlastnij s dobrym nassim wiedomim y plnym prziznanym dali sme a
333 konioma, a nebo miesto sebe kazdy w to lezenie bude moczy poslati a wloziti panossi rzadu rytierzskeho teez s gedniem pacholkem a se dwiema konioma do miesta Crumlowa a nebo de gineho miesta neb miesteczka we cztyrzech milech wzdaly, nebo blize co zemi Czeske w duom cznetho hospodarze tu kdez nam od wierzitelnow nassich bude pokazano y gmenowano. A tu prawe a obeczeyne lezenie plniti a westi mame podle rzadu a obyczege zemie Czeske, a odtud nikam na nizadne prawo newygezdieti, any wychoditi, ani kterym obycze- gem toho lezenie prazdni listi nemame tak dluho, dokawadz bychom toho wsseho nevczinili, czoz tento list swiedczij a wypisuge. A kdyzby minulo cztrnadczte dnij od napomenutij k tomu lezenie rownie porzad cztucze, lezme my nebo nelezme, a gestli ze bychom gesstie toho wsseho nevezinili, aneb ktereho kusu nenaplnili, czoz se w tomto listu swrehupisse, tehdy dawame tiemto listem plnu mocz y prawo nassim wierzitelom swrehupsanym tiech gistich padesat a piet zlatych Vherskych dobrych zlata, razu y wahy sprawedliwych a trzetinu wysse k tomu przicziniecze wzieti a dobyti w Krzestianech nebo w Zidech na nassi wssech sskodu spolecznu a nerozdielnu, a kdez ge koli w zemi Czeske optagij, a wezmu nassi wierzitele swrshupsanij, tu my geslibugem zastati peniezy swymi hotowymi, aneb nassim zaklady, aneb rukoymiemi hodnymi, tak aby wierzitele nassi w tom nizadne sskody nemieli. Pakliby wierzitele nassi czastopsanij ktere sskody wzeli kterak koliwiek pro nasse neplnie, kterezby prawem bez zmatku a bez przisah y wierowanie pokazati mohli, y ty sskody slibugem a mame gim zaplatiti peniezy hotowymi, z toho lezenie newynikugicze do koneczneho wywazenie a zaplaczenie. Vmrzelliby kto (sic) z nas rukoymij swrchupesanych, neb gistecz w tom czasu, gehoz pane boze racz ostrieczy, tehdy my ziwij zuostalij mame w gednom miesiezy nayblizssiem porzad zbiehlem miesto toho vmrleho gineho tak dobreho a mowiteho k sobie w tez rukogemstwie przistawiti, a tento list w taz slowa obnowiti, kolikratby toho potrzebie bylo, pod lezenim swrchupsanym. A ktozby koliwiek tento list miel s dobru wolij swobodnu wierziteluow nassich swrchupsanych, ten ma y mieti bude teez prawo y tuz mocz k tomu ke wssemu, czoz w temto listu psano stogij tak prawie, yakozto oni sami. Tomu wssemu na potwrzenie a lepssij gistotu y pewnost my wssichni gistec y rukoymie a zprawcze swrchupsanij swe peczeti wlastnij s dobrym nassim wiedomim y plnym prziznanym dali sme a
Strana 334
334 kazali prziwiesyti k tomuto listu dobrowolnie. Genz gest dan a psan na Crumlowie leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztirzsteho sedmdesateho osmeho ten patek po swatym Vrbanu. Fünf kleine, an Pergamentstreifen (diese mit den Namen bezeichnet) hängende Siegel in schwarzem Wachs. a) Ein Schild mit drei zweimal gebro- chenen Linien, die ihn in drei Felder theilen, darüber ein Helm. mit einem halben Flügel. — Waczlaw. Z. Radenina. b) Ein Schild mit dem Zeichen derer von Wettern. — Girzik. Z. Wietrzinie. c) Ein Schild mit nicht zu erkennendem Zeichen. — † Bvssek . Z. Kanicz. d) Ein Schild mit einem stehenden Balken, darüber ein Helm mit einem Paar Hörner. — S. Ondrzeig. Z. Nemyssle. e) Schild, worauf ein langschnabeliger Vogel mit ausgebreiteten Flügeln. — S . Rzehorz. Odolen . Z . Komar . . . CCLXVI. 1479. 1. April. Krumau. — Die Brüder Wok und Peter von Rosenberg über- lassen dem Abte Thomas und dem Convente ihres Klosters in Hohenfurt für das von denselben abgetretene und zum Dechterteiche gezogene Dorf Humno die beiden Dörfer Kuttau und Irsieglern. My Wok a Petr wlastnij bratrzij z Rozuberka etc. gmenem nassim a ginych bratrzij y diediczuow nassich wyznawame tiemto listem wssem wuobecz a predewssemi, ktoz geig vzrzie a czisti nebo cztucze slysseti budu, jakoz gsme vdielali na panstwij nassem v Dechtarz rybnijk nowy weliky, kterymzto rybnikem zatopili a swedli gsme wes Humno a platu rocznieho piet kop a piet grossuow na lidech tu osedlych, kterazto wes a plath prislussel gest welebnemu a naboznemu v boze otczi a kniezi kniezi Thomanowi opathowi y conwentu klasstera nasseho vWissibrodie. Y prosili sme swrehupsaneho knieze opatha y bratrzij tehoz conwentu, ze gsu k tomu swolili a nam swu dobru wuoli w tom pro nasse dobre okazali, ze gsu od nas odmienu slussnu zase przigeli totizto wes Chudiegiow a wes Girziczkow s platy y ospy na panstwij nassem Roznberskym na lidech tu osedlych dole psanych, totizto we wsy w Chudiegiowie platu rocznieho Waczlaw puol eztrnadezta grosse a dwa czbery owsa, Janek puol cztrnadczta grosse a dwa ezbery owsa, Janek Ruozek puol cztrnadczta grosse a dwa czbery owsa, Matieg Kabat puol cztrnadczta grosse a dwa ezbery owsa, a Beda sedmmez- czietma grossuow a cztirzi czbery owsa; a przi swatem Girzij schazij na swrchupsanych lidech za owes dwanadezt grossuow. A we wsy Girziczkowie plathu rocznieho: Gira se dworu geden funth peniez a cztirzi czbery owsa a trzi slepicze, Gira Michaluow syn dwanadezt
334 kazali prziwiesyti k tomuto listu dobrowolnie. Genz gest dan a psan na Crumlowie leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztirzsteho sedmdesateho osmeho ten patek po swatym Vrbanu. Fünf kleine, an Pergamentstreifen (diese mit den Namen bezeichnet) hängende Siegel in schwarzem Wachs. a) Ein Schild mit drei zweimal gebro- chenen Linien, die ihn in drei Felder theilen, darüber ein Helm. mit einem halben Flügel. — Waczlaw. Z. Radenina. b) Ein Schild mit dem Zeichen derer von Wettern. — Girzik. Z. Wietrzinie. c) Ein Schild mit nicht zu erkennendem Zeichen. — † Bvssek . Z. Kanicz. d) Ein Schild mit einem stehenden Balken, darüber ein Helm mit einem Paar Hörner. — S. Ondrzeig. Z. Nemyssle. e) Schild, worauf ein langschnabeliger Vogel mit ausgebreiteten Flügeln. — S . Rzehorz. Odolen . Z . Komar . . . CCLXVI. 1479. 1. April. Krumau. — Die Brüder Wok und Peter von Rosenberg über- lassen dem Abte Thomas und dem Convente ihres Klosters in Hohenfurt für das von denselben abgetretene und zum Dechterteiche gezogene Dorf Humno die beiden Dörfer Kuttau und Irsieglern. My Wok a Petr wlastnij bratrzij z Rozuberka etc. gmenem nassim a ginych bratrzij y diediczuow nassich wyznawame tiemto listem wssem wuobecz a predewssemi, ktoz geig vzrzie a czisti nebo cztucze slysseti budu, jakoz gsme vdielali na panstwij nassem v Dechtarz rybnijk nowy weliky, kterymzto rybnikem zatopili a swedli gsme wes Humno a platu rocznieho piet kop a piet grossuow na lidech tu osedlych, kterazto wes a plath prislussel gest welebnemu a naboznemu v boze otczi a kniezi kniezi Thomanowi opathowi y conwentu klasstera nasseho vWissibrodie. Y prosili sme swrehupsaneho knieze opatha y bratrzij tehoz conwentu, ze gsu k tomu swolili a nam swu dobru wuoli w tom pro nasse dobre okazali, ze gsu od nas odmienu slussnu zase przigeli totizto wes Chudiegiow a wes Girziczkow s platy y ospy na panstwij nassem Roznberskym na lidech tu osedlych dole psanych, totizto we wsy w Chudiegiowie platu rocznieho Waczlaw puol eztrnadezta grosse a dwa czbery owsa, Janek puol cztrnadczta grosse a dwa ezbery owsa, Janek Ruozek puol cztrnadczta grosse a dwa czbery owsa, Matieg Kabat puol cztrnadczta grosse a dwa ezbery owsa, a Beda sedmmez- czietma grossuow a cztirzi czbery owsa; a przi swatem Girzij schazij na swrchupsanych lidech za owes dwanadezt grossuow. A we wsy Girziczkowie plathu rocznieho: Gira se dworu geden funth peniez a cztirzi czbery owsa a trzi slepicze, Gira Michaluow syn dwanadezt
Strana 335
335 grossuow, dwa ezbery owsa a dwie slepiczy, a Petr se cztwrti sedm grossuow a geden czber owsa, kterezto wsy swrchupsane Chudiegiow a Girziczkow s platy s ospy y s kury swrchupsanymi y s lidmi plat- nymi, s diedinami ornymi y neornymi, s lukami, s chrastmi s chra- stinami, s pastwami y s pastwisstiemi, s obczemi, s mezemi, s hra- niczem, iakozto od starodawna w swym polozenij zalezie y se wssy zwolij a wsselikym przislussenstwym, czoz k tiem wsem a lidem przislussie, tak se wssim, yakoz sme sam drzeli nicz owssem sobie tu na tom ani swym diediczom a buduczim prawa zadneho nepozuosta- wugicz, ani ktereho zwlasstenstwie, ku prawemu diediczstwij a plnemu panstwij postupili sme, a moczij listu tohoto postupugem swrchupsanemu kniezy opathowi klasstera Wyssebrodskeho nyniei- ssiemu y buducziemu y conwentu tehoz klasstera nynieyssiemu y buducziemu. A mame, dluzni sme a powinni slibugicze tiemto listem nassym, dobru nassi wieru krzestiansku nadepsanemu kniezy opa- thowi y conwentu klasstera swrchupsaneho nynieissiemu y budu- cziemu ty swrchupsane wsy se wssim gich przislussenstwim, czoz k tiem wsem przislussie, tak iakoz se swrchupisse a gmenuge, kdyz koliwiek od nich my aneb nassi diediczi a buducij napomenuti budem, hned na prwnie suchedni, neb na druhe bezelsti, a konecznie na trzetij suchedni wedczky zemske a w acta wloziti a zapsati ku pra- wemu gich diedicztwij a plnemu panstwij a zprawcze hodne posta- witi wedle rzadu a obyczege zemie Czeske czistie bez zmatku wsse- likterakeho tak, iakoz zemie Czeska za prawo ma, tak aby swrchup- sane wsy s platy, s ospy, s kury y s lidmi swrchupsanymi k tomu boziemu domu a klasstera swrchupsanemu wiecznie przislusseti, drzany a poziwani byli bez nassie a nassich diediczuow y buduczich wsselikterake przekazky. Tomu na potwrzenie peczeti nasse wlastnie rozkazali sme prziwiesiti k tomuto listu dobrowolnie, genz gest dan a psan na Crumlowie letha od narozenie syna bozieho tisiczieho cztirzsteho sedmdesateho dewateho ten cztwrtek przed kwietnu nedielij. Zwei, an Pergamentstreifen hängende Siegel in rothem Wachs. a) Ziem- lich gross. Ein Schild, worauf eine Rose, wird von einem rosengezierten Helm überdeckt. — Sigilu . Woeconis . De . Rosenberg. b) Klein ; Schild mit einer Rose.— SXPetri X De X Rosenberg X —Die Pergamentstreifen sind mit den Namen der Siegler bezeichnet.
335 grossuow, dwa ezbery owsa a dwie slepiczy, a Petr se cztwrti sedm grossuow a geden czber owsa, kterezto wsy swrchupsane Chudiegiow a Girziczkow s platy s ospy y s kury swrchupsanymi y s lidmi plat- nymi, s diedinami ornymi y neornymi, s lukami, s chrastmi s chra- stinami, s pastwami y s pastwisstiemi, s obczemi, s mezemi, s hra- niczem, iakozto od starodawna w swym polozenij zalezie y se wssy zwolij a wsselikym przislussenstwym, czoz k tiem wsem a lidem przislussie, tak se wssim, yakoz sme sam drzeli nicz owssem sobie tu na tom ani swym diediczom a buduczim prawa zadneho nepozuosta- wugicz, ani ktereho zwlasstenstwie, ku prawemu diediczstwij a plnemu panstwij postupili sme, a moczij listu tohoto postupugem swrchupsanemu kniezy opathowi klasstera Wyssebrodskeho nyniei- ssiemu y buducziemu y conwentu tehoz klasstera nynieyssiemu y buducziemu. A mame, dluzni sme a powinni slibugicze tiemto listem nassym, dobru nassi wieru krzestiansku nadepsanemu kniezy opa- thowi y conwentu klasstera swrchupsaneho nynieissiemu y budu- cziemu ty swrchupsane wsy se wssim gich przislussenstwim, czoz k tiem wsem przislussie, tak iakoz se swrchupisse a gmenuge, kdyz koliwiek od nich my aneb nassi diediczi a buducij napomenuti budem, hned na prwnie suchedni, neb na druhe bezelsti, a konecznie na trzetij suchedni wedczky zemske a w acta wloziti a zapsati ku pra- wemu gich diedicztwij a plnemu panstwij a zprawcze hodne posta- witi wedle rzadu a obyczege zemie Czeske czistie bez zmatku wsse- likterakeho tak, iakoz zemie Czeska za prawo ma, tak aby swrchup- sane wsy s platy, s ospy, s kury y s lidmi swrchupsanymi k tomu boziemu domu a klasstera swrchupsanemu wiecznie przislusseti, drzany a poziwani byli bez nassie a nassich diediczuow y buduczich wsselikterake przekazky. Tomu na potwrzenie peczeti nasse wlastnie rozkazali sme prziwiesiti k tomuto listu dobrowolnie, genz gest dan a psan na Crumlowie letha od narozenie syna bozieho tisiczieho cztirzsteho sedmdesateho dewateho ten cztwrtek przed kwietnu nedielij. Zwei, an Pergamentstreifen hängende Siegel in rothem Wachs. a) Ziem- lich gross. Ein Schild, worauf eine Rose, wird von einem rosengezierten Helm überdeckt. — Sigilu . Woeconis . De . Rosenberg. b) Klein ; Schild mit einer Rose.— SXPetri X De X Rosenberg X —Die Pergamentstreifen sind mit den Namen der Siegler bezeichnet.
Strana 336
336 CCLXVII. 1479. 11. December. Krumau. — Andreas, Propst von Kloster Schlägl, Johan- nes, Pfarrer in Krumau, Wenzl von Schwamberg, Konrad von Petrowitz und Erasmus von Michnitz vidimiren die Urkunde, worin Kaiser Karl IV. dem Stifte zu Hohenfurt Steuerfreiheit bewilligt. Nos Andreas miseracione diuina prepositus monas-[terii beat-Je virginis Marie in Plaga ordinis Premonstratensis, Johannes de Hericz decanus Dudlebensis archidiaconus Bechinensis plebanus in Crumlow, Wenceslaus de Sswamberk, Conradus de Petrowicz et Erasimus [de Michni-]ez presentibus publice recognoscimus et profitemur, quod reuerendus in Cristo pater et dominus dominus Thomas abbas monasterii beatissime virginis Marie in Altouado ordinis Cisterciensis in Crumlow constitut-[us nobis p-]roduxit in medium et ostendit litteram quondam inuictissimi ac serenissimi principis et domini domini Caroli diue reminiscencie Romanorum et Bohemie regis glo- riosissimi sigillo sue magestatis penden-[ti munitam] super nonnullas libertates vtpote nonsolucione berne regalis singulisue steuris collectis imposicionibus precariis angariis perangariis peticionibus vngeltis hospitalitatibus subsidiis agrau-[iminibus et] oneribus qui- buscunque monasterio in Altouado sonantem, quam quidem litteram sanam et per omnia integram non rasam non cancellatam neque in aliqua sui parte suspectam sed omni prorsus vicio a-[e suspitione ca- rentem solerter comperimus esse directam, cuius tenor de verbo ad verbum per omnia sequitur et est talis: [Folgt die Urkunde Nr. XC.] Nos itaque Andreas prepositus, Johannes dec-[anus Wence-]slaus de Sswanbergk, Conradus de Petrowicz et Erasimus de Michnicz suprascripti preexpressa clareque de verbo ad verbum descripta littera visa perlecta audita et diligenter ausculta-[ta ad prece-]s supratacti domini abbatis hanc litteram vidimus non per errorem aut inprouide sed animo deliberato de certaque omnium nostrum sciencia confecimus per presentes. In cuius rei testimonium [sigilla] nostra propria presentibus duximus appendenda. Datum in Krumlow anno domini millesimo quadringentesimo septuagesimo nono sabbato ante sancte Lucie virginis. Die Urkunde ist beschädigt, das Eingeklammerte nach neueren Abschrif- ten. Vier (b guldengross) kleine an Pergamentstreifen hängende Siegel b und
336 CCLXVII. 1479. 11. December. Krumau. — Andreas, Propst von Kloster Schlägl, Johan- nes, Pfarrer in Krumau, Wenzl von Schwamberg, Konrad von Petrowitz und Erasmus von Michnitz vidimiren die Urkunde, worin Kaiser Karl IV. dem Stifte zu Hohenfurt Steuerfreiheit bewilligt. Nos Andreas miseracione diuina prepositus monas-[terii beat-Je virginis Marie in Plaga ordinis Premonstratensis, Johannes de Hericz decanus Dudlebensis archidiaconus Bechinensis plebanus in Crumlow, Wenceslaus de Sswamberk, Conradus de Petrowicz et Erasimus [de Michni-]ez presentibus publice recognoscimus et profitemur, quod reuerendus in Cristo pater et dominus dominus Thomas abbas monasterii beatissime virginis Marie in Altouado ordinis Cisterciensis in Crumlow constitut-[us nobis p-]roduxit in medium et ostendit litteram quondam inuictissimi ac serenissimi principis et domini domini Caroli diue reminiscencie Romanorum et Bohemie regis glo- riosissimi sigillo sue magestatis penden-[ti munitam] super nonnullas libertates vtpote nonsolucione berne regalis singulisue steuris collectis imposicionibus precariis angariis perangariis peticionibus vngeltis hospitalitatibus subsidiis agrau-[iminibus et] oneribus qui- buscunque monasterio in Altouado sonantem, quam quidem litteram sanam et per omnia integram non rasam non cancellatam neque in aliqua sui parte suspectam sed omni prorsus vicio a-[e suspitione ca- rentem solerter comperimus esse directam, cuius tenor de verbo ad verbum per omnia sequitur et est talis: [Folgt die Urkunde Nr. XC.] Nos itaque Andreas prepositus, Johannes dec-[anus Wence-]slaus de Sswanbergk, Conradus de Petrowicz et Erasimus de Michnicz suprascripti preexpressa clareque de verbo ad verbum descripta littera visa perlecta audita et diligenter ausculta-[ta ad prece-]s supratacti domini abbatis hanc litteram vidimus non per errorem aut inprouide sed animo deliberato de certaque omnium nostrum sciencia confecimus per presentes. In cuius rei testimonium [sigilla] nostra propria presentibus duximus appendenda. Datum in Krumlow anno domini millesimo quadringentesimo septuagesimo nono sabbato ante sancte Lucie virginis. Die Urkunde ist beschädigt, das Eingeklammerte nach neueren Abschrif- ten. Vier (b guldengross) kleine an Pergamentstreifen hängende Siegel b und
Strana 337
337 e in rothem Wachs, d und e in schwarzem Wachs. a) Das Siegel des Schlägler Propstes fehlt. b) Beschädigt, das Siegel des Pfarrers Johann von Höritz, schon beschrieben. c) Ein Schild mit einem Schwan. — S. Waczlaw. Z. Swambere. d) Ein in zwei Felder senkrecht getheilter Schild, das rechte Feld mit drei Querbalken; über dem Schilde ein Helm mit einem halben Flügel. — Kvnrat. Z. Petrovic. e) Das Siegel des Erasmus von Michnitz, bekannt. CCLXVIII. 1480. 16. Juli. Mühlhausen. — Abt Nikolaus und der Convent der Prämonstra- tenser zu Muhlhausen treten mit dem Abte Thomas und dem Convente zu Hohen- furt in Confraternität. Venerabilibus ac religiosis in Christo patribus et fratribus domino Thome abbati Jocobo priori totique conuentui monasterii Altiuadensi (sic) ordinis Cisterciensis Pragensis dyocesis nos fratres Nicolaus abbas Venceslaus prior ordinis Premonstratensis eiusdem dyocesis totusque conuentus cum sincere caritatis affectu salutem in domino perhenniter adipisci. Quia mediante caritate, que vinculum perfeccionis ab apostolo predicatur, membra singula in corpore sancte matris ecclesie sibi in vicem coniunguntur et Christo suo capiti ad percipiendum per ipsum et in ipso graciarum spiritualium influenciam vniuntur, tanto liberius atque libencius sinum caritatis in ampliande confraternitatis consorcium dilatamus, quanto ad participacionem fructus huiusmodi feruencius anhelamus. Vestrarum igitur caritatum affectu et religiositate moti matura deliberacione prehabita plene confraternitatis bonorum scilicet omnium consorcium et communionem in missis oracionibus elemosinis abstinenciis et vigiliis ac aliis virtu- tum exerciis, que diuina clemencia per presentes nos et successores nostros in dicto nostro monasterio Milocensi dignabitur operari, vobis ac successoribus vestris fraternitatem concedimus et presencium tenore roboramus, adicientes quod cum obitus vnius uel plurium predicti monasterii uestri professi uel professorum nobis nuncciatus fuerit, missam defunctorum cum exsequiis iuxta conswetudinen nostri monasterii persoluemus, sed et singuli sacerdotes missas legentes singulas missas, clerici vero missas non legentes officium defunc- torum totum vesperas scilicet vigilias nouem leccionum cum laudibus, conuersi autem centum „pater noster“ cum totidem „aue Maria“ in remedium animarum eorumdem dicent. In quorum omnium testimo- nium et robur hanc paginam sigillis nostris munitam prefatis fratribus
337 e in rothem Wachs, d und e in schwarzem Wachs. a) Das Siegel des Schlägler Propstes fehlt. b) Beschädigt, das Siegel des Pfarrers Johann von Höritz, schon beschrieben. c) Ein Schild mit einem Schwan. — S. Waczlaw. Z. Swambere. d) Ein in zwei Felder senkrecht getheilter Schild, das rechte Feld mit drei Querbalken; über dem Schilde ein Helm mit einem halben Flügel. — Kvnrat. Z. Petrovic. e) Das Siegel des Erasmus von Michnitz, bekannt. CCLXVIII. 1480. 16. Juli. Mühlhausen. — Abt Nikolaus und der Convent der Prämonstra- tenser zu Muhlhausen treten mit dem Abte Thomas und dem Convente zu Hohen- furt in Confraternität. Venerabilibus ac religiosis in Christo patribus et fratribus domino Thome abbati Jocobo priori totique conuentui monasterii Altiuadensi (sic) ordinis Cisterciensis Pragensis dyocesis nos fratres Nicolaus abbas Venceslaus prior ordinis Premonstratensis eiusdem dyocesis totusque conuentus cum sincere caritatis affectu salutem in domino perhenniter adipisci. Quia mediante caritate, que vinculum perfeccionis ab apostolo predicatur, membra singula in corpore sancte matris ecclesie sibi in vicem coniunguntur et Christo suo capiti ad percipiendum per ipsum et in ipso graciarum spiritualium influenciam vniuntur, tanto liberius atque libencius sinum caritatis in ampliande confraternitatis consorcium dilatamus, quanto ad participacionem fructus huiusmodi feruencius anhelamus. Vestrarum igitur caritatum affectu et religiositate moti matura deliberacione prehabita plene confraternitatis bonorum scilicet omnium consorcium et communionem in missis oracionibus elemosinis abstinenciis et vigiliis ac aliis virtu- tum exerciis, que diuina clemencia per presentes nos et successores nostros in dicto nostro monasterio Milocensi dignabitur operari, vobis ac successoribus vestris fraternitatem concedimus et presencium tenore roboramus, adicientes quod cum obitus vnius uel plurium predicti monasterii uestri professi uel professorum nobis nuncciatus fuerit, missam defunctorum cum exsequiis iuxta conswetudinen nostri monasterii persoluemus, sed et singuli sacerdotes missas legentes singulas missas, clerici vero missas non legentes officium defunc- torum totum vesperas scilicet vigilias nouem leccionum cum laudibus, conuersi autem centum „pater noster“ cum totidem „aue Maria“ in remedium animarum eorumdem dicent. In quorum omnium testimo- nium et robur hanc paginam sigillis nostris munitam prefatis fratribus
Strana 338
338 nostris tradere decreuimus. Datum et actum nostro in monasterio Milocensi dominico post festum sancte Margarethe virginis anno domini milesimo quadringentesimo octuagesimo. Zwei, an Pergamentstreifen hängende Siegel. a) Gross, in schwarzem Wachs. — Abt mit Stab und Buch in einer gothischen Capelle, zu seinen Füssen ein Schild mit dem Brustbilde des heiligen Norbert (?) — Sigillvm. Nicolai . Abbatis . Monasterii . Milocensis. b) Ziemlich gross, in weissem Wachs. — Ein Abt mit Buch und Stab auf einer Bank sitzend ; rechts ein S. links ein E. — Sigillum . Couuentus . Monasterii . Mylocensis. CCLXIX. 1481. 13. Februar. Borowan. — Andreas, Propst des Augustinersklosters in Forbes, und der Convent daselbet treten mit dem Stifte zu Hohenfurt gleichfalle in Confraternität. Reuerendo in Christo patri domino Thome abbati religiosis in- super viris et dominis Jacobo priori totique conuentui monasterii Altiuadenuis Cisterciensis ordinis Andreas prepositus Johannes prior ceterique canonici ordinis sancti Augustini monasterii vistiacionis beate virginis in Borowan salutem et ea, que ad salutem diriguntur sempiternam. Sane expertissimorum suasu, quorum vie viteque luce clarius nobis salutis prebentur, experimenta inducimur, vt nedum presentia contemplari verum tanto forcius de futuris debere inten- dere, quanto ea perpetuiora cognouerimus existere atque profutura, nec quidem felicius extimari potest, nisi qui cumulatis meritis omnium aduentantem dominum inpauidus prestolando propicium sibi habere valeat et placatum; sed quia vicio dediti humanitatis ambiguum est, dei amore an potiamur uel odio ea de re necessario alter alterius subleuari cogimur precibus. Vobis igitur in presentiarum viris venerandis veram fraternitatem et participacionem omnium et singulo- rum bonorum spiritualium que priuatim uel communiter facturi fueri- mus fuuerintque successores nostri in domino sincerius elargimur eueque. Volumus preterea sicut et nos ita et futuros nostros obligari pro cuiuslibet anima defuncti ad vigilias maiores cum missa cantata et commendacione consueta singuli vero socerdotum vnam missam eodem uel alio die post obitus anunctiationem legere tenebitur (sic), subsacerdotes vero totum vigiliarum officium adimplebunt, fratres autem. laici centum orationes dominicas cum totidem salutacionibus angelicis pro remedio anime persoluent salutari. Nomina quoque
338 nostris tradere decreuimus. Datum et actum nostro in monasterio Milocensi dominico post festum sancte Margarethe virginis anno domini milesimo quadringentesimo octuagesimo. Zwei, an Pergamentstreifen hängende Siegel. a) Gross, in schwarzem Wachs. — Abt mit Stab und Buch in einer gothischen Capelle, zu seinen Füssen ein Schild mit dem Brustbilde des heiligen Norbert (?) — Sigillvm. Nicolai . Abbatis . Monasterii . Milocensis. b) Ziemlich gross, in weissem Wachs. — Ein Abt mit Buch und Stab auf einer Bank sitzend ; rechts ein S. links ein E. — Sigillum . Couuentus . Monasterii . Mylocensis. CCLXIX. 1481. 13. Februar. Borowan. — Andreas, Propst des Augustinersklosters in Forbes, und der Convent daselbet treten mit dem Stifte zu Hohenfurt gleichfalle in Confraternität. Reuerendo in Christo patri domino Thome abbati religiosis in- super viris et dominis Jacobo priori totique conuentui monasterii Altiuadenuis Cisterciensis ordinis Andreas prepositus Johannes prior ceterique canonici ordinis sancti Augustini monasterii vistiacionis beate virginis in Borowan salutem et ea, que ad salutem diriguntur sempiternam. Sane expertissimorum suasu, quorum vie viteque luce clarius nobis salutis prebentur, experimenta inducimur, vt nedum presentia contemplari verum tanto forcius de futuris debere inten- dere, quanto ea perpetuiora cognouerimus existere atque profutura, nec quidem felicius extimari potest, nisi qui cumulatis meritis omnium aduentantem dominum inpauidus prestolando propicium sibi habere valeat et placatum; sed quia vicio dediti humanitatis ambiguum est, dei amore an potiamur uel odio ea de re necessario alter alterius subleuari cogimur precibus. Vobis igitur in presentiarum viris venerandis veram fraternitatem et participacionem omnium et singulo- rum bonorum spiritualium que priuatim uel communiter facturi fueri- mus fuuerintque successores nostri in domino sincerius elargimur eueque. Volumus preterea sicut et nos ita et futuros nostros obligari pro cuiuslibet anima defuncti ad vigilias maiores cum missa cantata et commendacione consueta singuli vero socerdotum vnam missam eodem uel alio die post obitus anunctiationem legere tenebitur (sic), subsacerdotes vero totum vigiliarum officium adimplebunt, fratres autem. laici centum orationes dominicas cum totidem salutacionibus angelicis pro remedio anime persoluent salutari. Nomina quoque
Strana 339
339 ipsorum fratrum ut nostrorum nostro mortuorum annotabimus libro. Huius ergo fraterne vnionis in robur presentes litteras sigillis pre- positure et conuentus communitas caritatibus vestris assignauimus condecenter. Datum Borowan xin “ Ffebruarii anno octuagesimo primo mille quadringentis enolutis. Zwei gleich grosse (guldengross) an Pergamentstreifen hängende Obla- tensiegel in weisses Papier gedrückt. a) Maria mit dem Jesukinde in gothischer Capelle; zu ihren Füssen ein in zwei Felder getheilter Schild, in derer jedem eine Eichel. — S .Ppositi . De . Borowan a° d. 1464. b) St. Augustin in gothischer Capelle, zu seinen Füssen ein Schild wie oben. — S . Couentus. De. Borowan. a. d. 1464. Dieses Siegel ist etwas schlecht abgedruckt. CCLXX. 1481. 11. April. Krumau. — Petrus Antonius de Fregeno, Bevollmächtigter des Papstes Sixtus IV. in Sachen des Kreuzzuges gegen die Türken, ermächtigt den Abt Thomas von Hohenfurt, sich durch einen beliebigen Priester von allen Sünden und Vergehen lossprechen zu lassen. Nos Petrus Anthonius de Fregeno comissarius sacre religionis ciuitatis et insule sancti Johannis de Rhodi (sic) a sanctissimo in Christo patre et domino nostro domino Sixto diuina prouidencia papa quarto et vigore litterarum suarum pro expedicione contra perfidos Turcos cristiani nominis hostes in defensione insule Rhodi et fidei catholice facta et facienda concessarum ad infrascripta per vniuer- sum orbem deputatus, dilectis nobis in Christo domino Thome abbati monasterii Altouadensis cum ceteris fratribus videlicet Andree 1° Thome Vincencio Jacobo Johanne primo Andree 2° Vito Henrico Paulo Bartholomeo Philippo Johnnne 3° Cristofero Petro et Thome conuerso salutem in domino sempiternam. Prouenit ex tue deuo- cionis affectu, quo Romanam ecclesiam reuereris ac te huic sancte expedicioni et necessarie gratum reddis et liberalem, vt peticiones tuas illas presertim, que consciencie pacem ad exaudicionis graciam admittamus. Hinc est, quod nos tuis deuotis supplicacionibus incli- nati tibi ut aliquem idoneum et discretum presbiterum secularem uel cuiusuis ordinis regularem in tuum possis eligere confessorem, qui confessione tua diligenter audita pro commissis per te qui- busuis criminibus excessibus et delictis quantumcumque grauibus et enormibus, eciam si talia fuerint, propter que sedes appostolica sit quouis modo merito consulenda, inieccionis manuum in episcopum
339 ipsorum fratrum ut nostrorum nostro mortuorum annotabimus libro. Huius ergo fraterne vnionis in robur presentes litteras sigillis pre- positure et conuentus communitas caritatibus vestris assignauimus condecenter. Datum Borowan xin “ Ffebruarii anno octuagesimo primo mille quadringentis enolutis. Zwei gleich grosse (guldengross) an Pergamentstreifen hängende Obla- tensiegel in weisses Papier gedrückt. a) Maria mit dem Jesukinde in gothischer Capelle; zu ihren Füssen ein in zwei Felder getheilter Schild, in derer jedem eine Eichel. — S .Ppositi . De . Borowan a° d. 1464. b) St. Augustin in gothischer Capelle, zu seinen Füssen ein Schild wie oben. — S . Couentus. De. Borowan. a. d. 1464. Dieses Siegel ist etwas schlecht abgedruckt. CCLXX. 1481. 11. April. Krumau. — Petrus Antonius de Fregeno, Bevollmächtigter des Papstes Sixtus IV. in Sachen des Kreuzzuges gegen die Türken, ermächtigt den Abt Thomas von Hohenfurt, sich durch einen beliebigen Priester von allen Sünden und Vergehen lossprechen zu lassen. Nos Petrus Anthonius de Fregeno comissarius sacre religionis ciuitatis et insule sancti Johannis de Rhodi (sic) a sanctissimo in Christo patre et domino nostro domino Sixto diuina prouidencia papa quarto et vigore litterarum suarum pro expedicione contra perfidos Turcos cristiani nominis hostes in defensione insule Rhodi et fidei catholice facta et facienda concessarum ad infrascripta per vniuer- sum orbem deputatus, dilectis nobis in Christo domino Thome abbati monasterii Altouadensis cum ceteris fratribus videlicet Andree 1° Thome Vincencio Jacobo Johanne primo Andree 2° Vito Henrico Paulo Bartholomeo Philippo Johnnne 3° Cristofero Petro et Thome conuerso salutem in domino sempiternam. Prouenit ex tue deuo- cionis affectu, quo Romanam ecclesiam reuereris ac te huic sancte expedicioni et necessarie gratum reddis et liberalem, vt peticiones tuas illas presertim, que consciencie pacem ad exaudicionis graciam admittamus. Hinc est, quod nos tuis deuotis supplicacionibus incli- nati tibi ut aliquem idoneum et discretum presbiterum secularem uel cuiusuis ordinis regularem in tuum possis eligere confessorem, qui confessione tua diligenter audita pro commissis per te qui- busuis criminibus excessibus et delictis quantumcumque grauibus et enormibus, eciam si talia fuerint, propter que sedes appostolica sit quouis modo merito consulenda, inieccionis manuum in episcopum
Strana 340
340 uel superiorem ac libertatis ecclesiastice offense seu conspira- cionis in personam aut statum Romani pontificis uel cuiusuis offense inobediencie aut rebellionis sedis eiusdem ac presbitericidii casibus dumtaxat exceptis in reseruatis, semel tantum in aliis vero non reseruatis, tociens quociens fuerit opportunum, debitam absolucio- nem impendere et penitenciam salutarem iniungere ac omnium peccatorum tuorum, de quibus corde contritus et ore confessus fueris, semel in vita et semel in mortis articulo plenariam remissio- nem et indulgenciam auctoritate apostolica tibi concedere possit, qua per ipsius sedis literas sufficienti facultate muniti fungimur in hac parte, indulgemus. In quorum fidem has nostras litteras sigilli nostri appensione munitas fieri iussimus. Datum Crumlouie anno domini millesimo quadringentesimo octuagesimo primo die vnde- cima mensis Aprilis. Nach einer gleichzeitigen Abschrift im hs. Codex N. 86 f. 42'. CCLXXI. 1481. 17. April. Rom. — Mehrere Cardinale verleihen der Pfarrkirche in Un- terhaid einige Indulgenzen. Guillermus Ostiensis, Oliuerius Albanensis, Marcus Pinestrinus (sic) Baptista Tusculanus episcopi, Stephanus tituli sancte Marie in Transtiberim, Johannes tituli sancte Praxedis, Johannes tituli sancti Marcelli, Ihieronimus tituli sancte Balbine presbyteri, Franciscus sancti Eustachii, Johannes sancte Marie in Aquirio diaconi misera- tione diuina sacrosancte Romane ecclesie cardinales uniuersis et sin- gulis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis visuris lecturis pariter et audituris salutem in domino sempiternam. Splendor diuine glorie, qui sua mundum ineffabili illuminat claritate, pia uota fidelium de ipsius clementissima maiestate sperantium tunc precipue benigno fauore prosequitur, cum deuota ipsorum humilitas sanctorum precibus et meritis adiuuatur. Cupientes igitur ut ecclesia parrochialis sancti Egidii in Prato Pragensis diocesis, ad quam dilecti nobis in Christo Nicolaus Hebel et Wolfgangus carnificis (sic) laici dicte Pragensis diocesis, vt accepimus, specialem gerunt deuotionem, congruis frequentetur, honoribus et in suis structuris ac edificiis debite reparetur augeatur conseruetur et manuteneatur, libris calicibus et aliis ornamentis ecclesiasticis decoretur fulciatur et
340 uel superiorem ac libertatis ecclesiastice offense seu conspira- cionis in personam aut statum Romani pontificis uel cuiusuis offense inobediencie aut rebellionis sedis eiusdem ac presbitericidii casibus dumtaxat exceptis in reseruatis, semel tantum in aliis vero non reseruatis, tociens quociens fuerit opportunum, debitam absolucio- nem impendere et penitenciam salutarem iniungere ac omnium peccatorum tuorum, de quibus corde contritus et ore confessus fueris, semel in vita et semel in mortis articulo plenariam remissio- nem et indulgenciam auctoritate apostolica tibi concedere possit, qua per ipsius sedis literas sufficienti facultate muniti fungimur in hac parte, indulgemus. In quorum fidem has nostras litteras sigilli nostri appensione munitas fieri iussimus. Datum Crumlouie anno domini millesimo quadringentesimo octuagesimo primo die vnde- cima mensis Aprilis. Nach einer gleichzeitigen Abschrift im hs. Codex N. 86 f. 42'. CCLXXI. 1481. 17. April. Rom. — Mehrere Cardinale verleihen der Pfarrkirche in Un- terhaid einige Indulgenzen. Guillermus Ostiensis, Oliuerius Albanensis, Marcus Pinestrinus (sic) Baptista Tusculanus episcopi, Stephanus tituli sancte Marie in Transtiberim, Johannes tituli sancte Praxedis, Johannes tituli sancti Marcelli, Ihieronimus tituli sancte Balbine presbyteri, Franciscus sancti Eustachii, Johannes sancte Marie in Aquirio diaconi misera- tione diuina sacrosancte Romane ecclesie cardinales uniuersis et sin- gulis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis visuris lecturis pariter et audituris salutem in domino sempiternam. Splendor diuine glorie, qui sua mundum ineffabili illuminat claritate, pia uota fidelium de ipsius clementissima maiestate sperantium tunc precipue benigno fauore prosequitur, cum deuota ipsorum humilitas sanctorum precibus et meritis adiuuatur. Cupientes igitur ut ecclesia parrochialis sancti Egidii in Prato Pragensis diocesis, ad quam dilecti nobis in Christo Nicolaus Hebel et Wolfgangus carnificis (sic) laici dicte Pragensis diocesis, vt accepimus, specialem gerunt deuotionem, congruis frequentetur, honoribus et in suis structuris ac edificiis debite reparetur augeatur conseruetur et manuteneatur, libris calicibus et aliis ornamentis ecclesiasticis decoretur fulciatur et
Strana 341
341 laudabiliter muniatur, in ea quoque cultus augmentetur diuinus Christique fideles ipsi eo libentius deuotionis causa confluant ad illam, quo ex hoc ibidem dono celestis gratie vberius conspexerint se refec- tos, de omnipotentis dei misericordia ac beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate confisi omnibus et singulis utriusque sexus Christi fidelibus vere penitentibus et confessis, qui dictam ecclesiam in ferie tercie post festum resurectionis domini nostri Yesu Christi ferie secunde post pentecosten sancti Egidii confes- soris dominice prime post festum sancti Michaelis et ipsius ecclesie dedicationis festiuitatibus a primis vesperis usque ad secundas ves- peras inclusiue deuote visitauerint annuatim, et ad reparationem conseruationemque edificiorum ac munitionem calicum librorum aliorumque ornamentorum inibi pro diuino cultu necessariorum manus porrexerint adiutrices, nos cardinales prefati et quilibet nostrum pro quolibet die dictarum festiuitatum, quibus id fecerint, centum dies de iniunctis eis penitenciis misericorditer in domino relaxamus, presentibus perpetuis futuris temporibus duraturis. In quorum fidem et testimonium presentes litteras fieri nostro- rumque cardinalatuum sigillorum iussimus et fecimus appensione communiri. Datum Rome in domibus nostris sub anno a nati- uitate domini millesimo quadringentesimo octuagesimo primo die uero decima septima mensis Aprilis, pontificatus sanctissimi in Christo patris domini nostri Sixti pape quarti anno decimo. Sechs grosse beschädigte, in blecherncn Kapseln aufbewahrte an rothen Hanfschnüren hängende Siegel in rothem Wachs. a) Fehlt. b) Ist nur mehr die Blechkapsel vorhanden, ebenso von d und f. c) Drei Heilige in Capellen, ober ihnen Maria Hilf und zwei andere Heilige in ähnlichen Capellen. — Marevs . . vs . Prehistinus . Patriare . . . Cardinalis . S. Marci. e) Die heilige Dreifaltigkeit in ihrer altesten Abbildung. — . . . Tt. Marie . Tran- stiberim . Pbri. Card . . . 9) Maria mit dem Jesukinde und beiderseits Hei- lige in gothischen Capellen. h) Kapsel fehlt; Maria mit dem Jesukinde u. s. w. wie g. — . . . rcelli . Pbri . Carlis . S. Angeli . Nve . . . i) Wie h, dann unten ein Bischof, zu dessen beiden Seiten Schilde mit einem Kreuz. S. F. Tti. He . . . ii . Diaconi . Car . Senensis. k) Vier Heilige — mitten St. Peter und Paul, rechts Johann Bapt. — über ihnen Maria Hilf, in einem Säu- lengange. — . . . nis . San . Diaconi. Cardinalis . De . Col. — Bei den Schnüren, wo selbe durch die Urkunde gezogen sind, nach der Reihe: Rotho- mag“, Napoli, Sanctis Mare (sie), Sancta Maria in Porticu, Mediolanen., Nouarien., Rocanaten., Sancti Angeli, Senen., Colona.
341 laudabiliter muniatur, in ea quoque cultus augmentetur diuinus Christique fideles ipsi eo libentius deuotionis causa confluant ad illam, quo ex hoc ibidem dono celestis gratie vberius conspexerint se refec- tos, de omnipotentis dei misericordia ac beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate confisi omnibus et singulis utriusque sexus Christi fidelibus vere penitentibus et confessis, qui dictam ecclesiam in ferie tercie post festum resurectionis domini nostri Yesu Christi ferie secunde post pentecosten sancti Egidii confes- soris dominice prime post festum sancti Michaelis et ipsius ecclesie dedicationis festiuitatibus a primis vesperis usque ad secundas ves- peras inclusiue deuote visitauerint annuatim, et ad reparationem conseruationemque edificiorum ac munitionem calicum librorum aliorumque ornamentorum inibi pro diuino cultu necessariorum manus porrexerint adiutrices, nos cardinales prefati et quilibet nostrum pro quolibet die dictarum festiuitatum, quibus id fecerint, centum dies de iniunctis eis penitenciis misericorditer in domino relaxamus, presentibus perpetuis futuris temporibus duraturis. In quorum fidem et testimonium presentes litteras fieri nostro- rumque cardinalatuum sigillorum iussimus et fecimus appensione communiri. Datum Rome in domibus nostris sub anno a nati- uitate domini millesimo quadringentesimo octuagesimo primo die uero decima septima mensis Aprilis, pontificatus sanctissimi in Christo patris domini nostri Sixti pape quarti anno decimo. Sechs grosse beschädigte, in blecherncn Kapseln aufbewahrte an rothen Hanfschnüren hängende Siegel in rothem Wachs. a) Fehlt. b) Ist nur mehr die Blechkapsel vorhanden, ebenso von d und f. c) Drei Heilige in Capellen, ober ihnen Maria Hilf und zwei andere Heilige in ähnlichen Capellen. — Marevs . . vs . Prehistinus . Patriare . . . Cardinalis . S. Marci. e) Die heilige Dreifaltigkeit in ihrer altesten Abbildung. — . . . Tt. Marie . Tran- stiberim . Pbri. Card . . . 9) Maria mit dem Jesukinde und beiderseits Hei- lige in gothischen Capellen. h) Kapsel fehlt; Maria mit dem Jesukinde u. s. w. wie g. — . . . rcelli . Pbri . Carlis . S. Angeli . Nve . . . i) Wie h, dann unten ein Bischof, zu dessen beiden Seiten Schilde mit einem Kreuz. S. F. Tti. He . . . ii . Diaconi . Car . Senensis. k) Vier Heilige — mitten St. Peter und Paul, rechts Johann Bapt. — über ihnen Maria Hilf, in einem Säu- lengange. — . . . nis . San . Diaconi. Cardinalis . De . Col. — Bei den Schnüren, wo selbe durch die Urkunde gezogen sind, nach der Reihe: Rotho- mag“, Napoli, Sanctis Mare (sie), Sancta Maria in Porticu, Mediolanen., Nouarien., Rocanaten., Sancti Angeli, Senen., Colona.
Strana 342
342 CCLXXII. 1481. 17. Juli. Kruman. — Ursus de Ursinin, Bischof von Theano und apost. Legat durch Deutschland, Ungarn, Polen, Böhmen und Danemark, verleiht dem Hospitale zur heiligen Elisabeth im Kloster zu Hohenfurt einige Indulgenzen. Vrsvs de Vrsinis dei et apostolice sedis gratia episcopus Theanensis necnon prefate sedis et sanctissimi domini nostri pape Uamanie (sic) Hungarie Polonie Boemie et Dacie legatus vniuersis et singulis Christi fidelibus salutem sinceram in domino caritatem. Splendor paterne glorie, qui mundum sua ineffabili illuminat clari- tate, pya vota fidelium de ipsius clementia mayestatis sperantium tunc precipue benigno fauore prosequitur, cum deuota ipsorum humilitas sanctorum precibus et meritis adiuuatur. Cupientes igi- tur ut hospitale in monasterio Althowadensi situm Pragensis diocesis congruis frequentetur honoribus et a Christi fidelibus jugiter venere- tur et in eo cultus diuinus augeatur ac ipsi Christi fideles causa deuotionis frequentius confluant ad illud, omnibus vere penitentibus et confessis, qui in festiuitatibus penthecostes Elizabeth patrocinii dicti hospitalis in die dedicationis, que est feria secunda post penthecosten, et assumptionis beate virginis dictum hospitale deuote visitauerint et diuinis interfuerint, auctoritate legationis nostre, qua fungimur, quadraginta dies indulgentiarum de iniunctis penitenciis misericorditer relaxamus. In cuius rei fidem et testimonium has nostras patentes litteras indulgentiarum fieri et per secretarium no- strum subscribi sigillique nostri oblongi jussimus et fecimus appen- sione conmuniri. Datum in Cromnaw die Martis decima septima mensis Julii, anno domini millesimo quadringentesimo octuagesimo primo. Pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Sixti diuina prouidentia pape quarti anno decimo. Laurentius Modrewitz subscripsit. Schönes, an rothleinener Schnur hängendes Siegel in rothem Wachs, beschadigt. Die heilige Dreifaltigkeit in ältester Darstellung, rechts und links Maria Hilf, beides in gothischen Capellen; unten ein knieender Bischof und beiderseits das Wappen der Ursini. — S.Pontifical. Dni. Francis . . . illo .D. Falerno . . . Dares (?).
342 CCLXXII. 1481. 17. Juli. Kruman. — Ursus de Ursinin, Bischof von Theano und apost. Legat durch Deutschland, Ungarn, Polen, Böhmen und Danemark, verleiht dem Hospitale zur heiligen Elisabeth im Kloster zu Hohenfurt einige Indulgenzen. Vrsvs de Vrsinis dei et apostolice sedis gratia episcopus Theanensis necnon prefate sedis et sanctissimi domini nostri pape Uamanie (sic) Hungarie Polonie Boemie et Dacie legatus vniuersis et singulis Christi fidelibus salutem sinceram in domino caritatem. Splendor paterne glorie, qui mundum sua ineffabili illuminat clari- tate, pya vota fidelium de ipsius clementia mayestatis sperantium tunc precipue benigno fauore prosequitur, cum deuota ipsorum humilitas sanctorum precibus et meritis adiuuatur. Cupientes igi- tur ut hospitale in monasterio Althowadensi situm Pragensis diocesis congruis frequentetur honoribus et a Christi fidelibus jugiter venere- tur et in eo cultus diuinus augeatur ac ipsi Christi fideles causa deuotionis frequentius confluant ad illud, omnibus vere penitentibus et confessis, qui in festiuitatibus penthecostes Elizabeth patrocinii dicti hospitalis in die dedicationis, que est feria secunda post penthecosten, et assumptionis beate virginis dictum hospitale deuote visitauerint et diuinis interfuerint, auctoritate legationis nostre, qua fungimur, quadraginta dies indulgentiarum de iniunctis penitenciis misericorditer relaxamus. In cuius rei fidem et testimonium has nostras patentes litteras indulgentiarum fieri et per secretarium no- strum subscribi sigillique nostri oblongi jussimus et fecimus appen- sione conmuniri. Datum in Cromnaw die Martis decima septima mensis Julii, anno domini millesimo quadringentesimo octuagesimo primo. Pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Sixti diuina prouidentia pape quarti anno decimo. Laurentius Modrewitz subscripsit. Schönes, an rothleinener Schnur hängendes Siegel in rothem Wachs, beschadigt. Die heilige Dreifaltigkeit in ältester Darstellung, rechts und links Maria Hilf, beides in gothischen Capellen; unten ein knieender Bischof und beiderseits das Wappen der Ursini. — S.Pontifical. Dni. Francis . . . illo .D. Falerno . . . Dares (?).
Strana 343
343 CCLXXIII. 1481. 1. September. Budweis. — Wolfgang Rabenstein, Priorstellvertreter der Brüder Prediger in Budweis, urkundet über die von dem Budweiser Bürger Wolfgang Knoll der Höritzer Pfarrkirche geschenkten Reliquien. Anno domini M'CCCCLXXXI. in festo beatorum Felicis et Adaucti martyrum deuotus et honestus laicus Wolfgangus Chnoll carnifex ciuis Budwicensis hanc manum deauratam simul cum annexo argenteo deaurato pectorali ac preciosissimis reliquiis in eo conten- tis et registratis obtulit deuotissime ecclesie parrochiali in opido Hericz. Eodem die per omnia similem manum cum reliquiis obtulit etiam ad capellam prefatorum sanctorum martirum in monasterio beate virginis ordinis predicatorum in Budweis. Continet autem hoc presens pectorale reliquias infrascriptas: [Duas particulas notabiles de reliquiis]* sanctorum Stephani et Laurentii martyrum in vno fasciculo primo loco posito. Item de crinibus beate Katherine vir- ginis et martyris. Item reliquias sanctorum felicis et Adaucti mar- tyrum. Item de loco natiuitatis beate virginis lapillus. Item de pre- sepio Christi infantis. Vt igitur omnis ambiguitas suspicio uel error Christi fidelium, ad quos presentes venerint de ueritate predictarum reliquiarum tollatur, notum sit vniuersis, quod ipse reliquie preciosissime pre- cipue ipsorum sanctorum Filicis et Adaucti martyrum a triginta sex annis et vltra per studiosissimam et deuotissimam solicitationem prefati Wolfgangi ad mandatum reuerendorum patrum Nicolai et Andree prouincialium prouincie Bohemie ordinis predicatorum felicis memorie diuersis fratribus factum, vt in conuentibus ac mona- steriis Morauie Austrie Stirie et in Ytalia inquirerent huiusmodi reliquias, postularent et asportarent. Et factum est per successum temporis, quod de tribus distinctis locis scilicet de conuentu Cznoy- mensi Morauie de conuentu Bethouiensi in Stiria et de Ytalia dei gratia inuente impetrate et allate sunt more solito honeste antiquissi- mis panmiculis (sic) sericis vetustate quodammodo consumptis *) Die innerhalb der Klammern stehenden Worte sind mit rother Tinte ge- schrieben.
343 CCLXXIII. 1481. 1. September. Budweis. — Wolfgang Rabenstein, Priorstellvertreter der Brüder Prediger in Budweis, urkundet über die von dem Budweiser Bürger Wolfgang Knoll der Höritzer Pfarrkirche geschenkten Reliquien. Anno domini M'CCCCLXXXI. in festo beatorum Felicis et Adaucti martyrum deuotus et honestus laicus Wolfgangus Chnoll carnifex ciuis Budwicensis hanc manum deauratam simul cum annexo argenteo deaurato pectorali ac preciosissimis reliquiis in eo conten- tis et registratis obtulit deuotissime ecclesie parrochiali in opido Hericz. Eodem die per omnia similem manum cum reliquiis obtulit etiam ad capellam prefatorum sanctorum martirum in monasterio beate virginis ordinis predicatorum in Budweis. Continet autem hoc presens pectorale reliquias infrascriptas: [Duas particulas notabiles de reliquiis]* sanctorum Stephani et Laurentii martyrum in vno fasciculo primo loco posito. Item de crinibus beate Katherine vir- ginis et martyris. Item reliquias sanctorum felicis et Adaucti mar- tyrum. Item de loco natiuitatis beate virginis lapillus. Item de pre- sepio Christi infantis. Vt igitur omnis ambiguitas suspicio uel error Christi fidelium, ad quos presentes venerint de ueritate predictarum reliquiarum tollatur, notum sit vniuersis, quod ipse reliquie preciosissime pre- cipue ipsorum sanctorum Filicis et Adaucti martyrum a triginta sex annis et vltra per studiosissimam et deuotissimam solicitationem prefati Wolfgangi ad mandatum reuerendorum patrum Nicolai et Andree prouincialium prouincie Bohemie ordinis predicatorum felicis memorie diuersis fratribus factum, vt in conuentibus ac mona- steriis Morauie Austrie Stirie et in Ytalia inquirerent huiusmodi reliquias, postularent et asportarent. Et factum est per successum temporis, quod de tribus distinctis locis scilicet de conuentu Cznoy- mensi Morauie de conuentu Bethouiensi in Stiria et de Ytalia dei gratia inuente impetrate et allate sunt more solito honeste antiquissi- mis panmiculis (sic) sericis vetustate quodammodo consumptis *) Die innerhalb der Klammern stehenden Worte sind mit rother Tinte ge- schrieben.
Strana 344
344 studiose circumvolute colligate et vetustissima scriptura propriis nominibus diligenter intitulate. Quapropter pro speciali gloria dei et sanctorum ego frater Wolfgangus Rabenstain de Wienna arcium liberalium professor et sacre theologie lector predicator et vicarius prioris prefati conuen- tus Budwicensis immeritus et indignus testificor coram deo et sanctis eius presenti scripto manus proprie, quod ego bona fide et conscientia sine omni dolo et fraude reuerenter oratione premissa reliquias illas michi presentatas vidi et ad instantiam supradicti Wolfgangi contrectaui et inter eas duas notabiles particulas figura et quantitate differentes de reliquiis ipsorum sanctissimorum Felicis et Adaucti martyrum ab aliis diuisi in rubeo panniculo hic colligaui et in medio huius pectoralis vna cum aliis reliquiis manu propria diligenter, ut sciui et potui, consuendo ornando et intitulando posui et ordinaui in presentia plurium venerabilium patrum et fratrum meorum de supradictis fidele testimonium perhibentium et assen- sientium, quod in fidem premissorum ac testimonium sigillum officii prioratus presentibus subimpressi. Hec inclusio reliquiarum facta est anno quo supra in festo beati Egidii abbatis peracto diuino cultu ante prandium in prefato conuentu nostro. Das auf die Rückseite der Urkunde in rothes Wachs gedruckte Siegel ist bereits fast ganz abgebröckelt. CCLXXIV. 1481. 1. September. Budwets. — Derselbe ermächtigt den Pfarrer Erhard von Höritz zur Mittheilung vorstehender Urkunde an das Volk. Hec est vera et auscultata copia littere incluse circa reliquias in manu noua atque pectorali argenteo ecclesie parrochialis in Hericz Pragensis diocesis contentas. [Folgt Nr. CCLXXIII. mit fol- genden Abweichungen: Wolfgangus Knoll—manum nouam deaura- tam ac deargentatam simul — deuotissime obtulit — Eodem quoque die — pectorale has reliquias — infrascriptas: Item duas — supremo loco — virginis Marie lapillus — presentes peruenerint— Ytalia etc. — Tandem per successum — panniculis sericeis — pre- dicator et nunc temporis vicarius — in prefato conuento nostro fehlt.] Hucusque exemplar seu copia huius littere supradicte diligen- ter auscultate. In quorum testimonium etiam presens littera iam dicti sigilli appensione munita est. — Venerabilis et in domino Jesu
344 studiose circumvolute colligate et vetustissima scriptura propriis nominibus diligenter intitulate. Quapropter pro speciali gloria dei et sanctorum ego frater Wolfgangus Rabenstain de Wienna arcium liberalium professor et sacre theologie lector predicator et vicarius prioris prefati conuen- tus Budwicensis immeritus et indignus testificor coram deo et sanctis eius presenti scripto manus proprie, quod ego bona fide et conscientia sine omni dolo et fraude reuerenter oratione premissa reliquias illas michi presentatas vidi et ad instantiam supradicti Wolfgangi contrectaui et inter eas duas notabiles particulas figura et quantitate differentes de reliquiis ipsorum sanctissimorum Felicis et Adaucti martyrum ab aliis diuisi in rubeo panniculo hic colligaui et in medio huius pectoralis vna cum aliis reliquiis manu propria diligenter, ut sciui et potui, consuendo ornando et intitulando posui et ordinaui in presentia plurium venerabilium patrum et fratrum meorum de supradictis fidele testimonium perhibentium et assen- sientium, quod in fidem premissorum ac testimonium sigillum officii prioratus presentibus subimpressi. Hec inclusio reliquiarum facta est anno quo supra in festo beati Egidii abbatis peracto diuino cultu ante prandium in prefato conuentu nostro. Das auf die Rückseite der Urkunde in rothes Wachs gedruckte Siegel ist bereits fast ganz abgebröckelt. CCLXXIV. 1481. 1. September. Budwets. — Derselbe ermächtigt den Pfarrer Erhard von Höritz zur Mittheilung vorstehender Urkunde an das Volk. Hec est vera et auscultata copia littere incluse circa reliquias in manu noua atque pectorali argenteo ecclesie parrochialis in Hericz Pragensis diocesis contentas. [Folgt Nr. CCLXXIII. mit fol- genden Abweichungen: Wolfgangus Knoll—manum nouam deaura- tam ac deargentatam simul — deuotissime obtulit — Eodem quoque die — pectorale has reliquias — infrascriptas: Item duas — supremo loco — virginis Marie lapillus — presentes peruenerint— Ytalia etc. — Tandem per successum — panniculis sericeis — pre- dicator et nunc temporis vicarius — in prefato conuento nostro fehlt.] Hucusque exemplar seu copia huius littere supradicte diligen- ter auscultate. In quorum testimonium etiam presens littera iam dicti sigilli appensione munita est. — Venerabilis et in domino Jesu
Strana 345
343 cordialissime dilecte mi domine Erharde memorate ecclesie parro- chialis in Hericz pastor et rector fidelissime! Hec omnia in hys litteris contenta vestra dominatio aut alius vester successor legitimus, si prelato vestro visum fuerit, poterit secundum meam conscientiam in ecclesia vestra populo intimare pro sola gloria dei et honore sanc- torum suorum ac edificatione Christi fidelium in festo sanctorum Ffelicis et Adaucti martirum ibidem conuenientium, vt maiorem ex hine hauriant atque conseruent deuotionem atque de illorum sanc- torum meritis et intercessionibus acquirant spem et fiduciam aput Christum saluatorem mundi, qui vos vestrosque successores vnacum grege vobis commisso felicissime conseruare dignetur. Valete et me vestrarum orationum deuotarum semper participem efficite etc. in vita et post mortem meam. Vester integer et fidelis seruitor et capellanus ffrater Wolf- gangus Rabenstain pui supra. Cuius hec manus propria. Nicht gar grosses, an einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in rothem Wachs. — Maria mit dem Jesukinde in gothischer Capelle, unter ihr ein knieender Mönch. — S . Prior . Budwoicen . Ord. [Predicat.??]. CCLXXV. 1481. 4. September. 0. A0. — Abt Thomas von Wilhering urkundet über den bei seiner Visitation des Stiftes Hohenfurt vorgenommenen Befund der beweg- lichen Guter des genannten Stiftes. Nos frater Thomas abbas monastery Hylariensis Cysterciensis ordinis Patauiensis dyocesis ad vniuersorum noticiam, quorum interest sew quomodolibet intererit, in futurum deducimus per presentes, quod anno domini milesimo quadringentesimo octoge- simo primo quarto die mensis Septembris monasterium in Altouado dicti ordinis Pragensis dyocesis nobis inmediate subiectum perso- naliter visitantes et reformantes statum ipsius temporalem invenimus et reliquimus per modum subnotatum. Receperant siquidem a festo Georgy anni domini milesimi quadringentesimi octuagesimi vsque ad festum beati Augustini exclusiue anni domini ete. lxxx1 mi vn“ xxXVI tal. xxiI den. Expenderant autem per idem tempus vn‘ xxxvI tal. xxin den. Et recepta correspondent totaliter distributis. Habebat vero idem monasterium inter certos debitores ad xl tal., obligabatur vero idem monasterium diuersis creditoribus ad redemptionem quingentos viginti sex aureos Vngaricos. Item habebat pre manibus
343 cordialissime dilecte mi domine Erharde memorate ecclesie parro- chialis in Hericz pastor et rector fidelissime! Hec omnia in hys litteris contenta vestra dominatio aut alius vester successor legitimus, si prelato vestro visum fuerit, poterit secundum meam conscientiam in ecclesia vestra populo intimare pro sola gloria dei et honore sanc- torum suorum ac edificatione Christi fidelium in festo sanctorum Ffelicis et Adaucti martirum ibidem conuenientium, vt maiorem ex hine hauriant atque conseruent deuotionem atque de illorum sanc- torum meritis et intercessionibus acquirant spem et fiduciam aput Christum saluatorem mundi, qui vos vestrosque successores vnacum grege vobis commisso felicissime conseruare dignetur. Valete et me vestrarum orationum deuotarum semper participem efficite etc. in vita et post mortem meam. Vester integer et fidelis seruitor et capellanus ffrater Wolf- gangus Rabenstain pui supra. Cuius hec manus propria. Nicht gar grosses, an einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in rothem Wachs. — Maria mit dem Jesukinde in gothischer Capelle, unter ihr ein knieender Mönch. — S . Prior . Budwoicen . Ord. [Predicat.??]. CCLXXV. 1481. 4. September. 0. A0. — Abt Thomas von Wilhering urkundet über den bei seiner Visitation des Stiftes Hohenfurt vorgenommenen Befund der beweg- lichen Guter des genannten Stiftes. Nos frater Thomas abbas monastery Hylariensis Cysterciensis ordinis Patauiensis dyocesis ad vniuersorum noticiam, quorum interest sew quomodolibet intererit, in futurum deducimus per presentes, quod anno domini milesimo quadringentesimo octoge- simo primo quarto die mensis Septembris monasterium in Altouado dicti ordinis Pragensis dyocesis nobis inmediate subiectum perso- naliter visitantes et reformantes statum ipsius temporalem invenimus et reliquimus per modum subnotatum. Receperant siquidem a festo Georgy anni domini milesimi quadringentesimi octuagesimi vsque ad festum beati Augustini exclusiue anni domini ete. lxxx1 mi vn“ xxXVI tal. xxiI den. Expenderant autem per idem tempus vn‘ xxxvI tal. xxin den. Et recepta correspondent totaliter distributis. Habebat vero idem monasterium inter certos debitores ad xl tal., obligabatur vero idem monasterium diuersis creditoribus ad redemptionem quingentos viginti sex aureos Vngaricos. Item habebat pre manibus
Strana 346
346 in blado diuersi grani sufficienciam vsque ad noua. Item de vino tria vasa. De animalibus autem habebat equos sedecim boues viginti sex, thauros nouem vaccas quadraginta vnam vitulos nouem porcos quadraginta. Item de sanctuarys reliquiarum crucem solemnem de auro puro monstranciam argenteam extra (?) deauratam. Item due ampulle argentee et deaurate. Item de clinodys et vasis potabilibus habebat pre manibus quatuór pictoria argentea, item octo cocle- aria ex toto argentea. In cuius rei euidens testimonium sigillum nostrum presenti inventario duximus appendendum. Anno mense et die quibus supra. Das Siegel fehlt. CCLXXVI. 1481. 14. November. O. A0. — Jirsik von Wettern gesessen zu Passern macht mit dem Stift Hohenfurter Hintersassen Peter Pamcisel zu Kirchschlag einen Wiesentausch. Ich Giersigk von Wettern die zeit gesessen zvm Passawern bekenn fur mich vnd all mein eriben offentlich mit dem brieff allen, den er furkumbt ze sehen hoeren oder lesen, das ich ain redlicher auswechsl getan hab, vnd thue den wissentlich in krafft ditz brieffs, mit des wirdigen gotzhaws Hohenfurt hindersass Petern Pameisel gesessen zw Kirchslag, vmb ein wisen, darein mein weier zw Kirchslag trenkht in der maynung, was der weier nicht betrencht, soll vnd mag der benannt Peter oder wer das selb guet, darauff er yetz heuslich siczt, innhat, nutzen vnd niessen nach allem sei- nem willen vnd notturft; fur diselbig wisen gib ich im obgenanter Girsickh von Wettern dem benanten Petern Pameisl ain wisen die gelegen ist vnderhalb der müll, genant die lang wiss, die gehoert hat zw des Petersickern hoff doselbs ze nagst bey des Grabatschen wis, gelegen vnd der müllner hat ainen ackher vnden daran vnd die wiss ist bemarcht mit ainem espnpawm darinnen ain krewtz, das ander march mit ainem edelpawam im pach auch darinne ain krewtz ghakht vnd oben daran ligt ain grosser stain in der waid. Auch hab ich im geben ain freyen ewigen wege von seinem stadl ober mein grundt zw dem weier vnd enhalb des weier ze farn zw seinen grundten nach seiner notturft an mein meiner erben oder yemandt von mein wegen irrung vnd hindernuss ; vnd ander sein nachpawren soll noch thar kainer denselben weg
346 in blado diuersi grani sufficienciam vsque ad noua. Item de vino tria vasa. De animalibus autem habebat equos sedecim boues viginti sex, thauros nouem vaccas quadraginta vnam vitulos nouem porcos quadraginta. Item de sanctuarys reliquiarum crucem solemnem de auro puro monstranciam argenteam extra (?) deauratam. Item due ampulle argentee et deaurate. Item de clinodys et vasis potabilibus habebat pre manibus quatuór pictoria argentea, item octo cocle- aria ex toto argentea. In cuius rei euidens testimonium sigillum nostrum presenti inventario duximus appendendum. Anno mense et die quibus supra. Das Siegel fehlt. CCLXXVI. 1481. 14. November. O. A0. — Jirsik von Wettern gesessen zu Passern macht mit dem Stift Hohenfurter Hintersassen Peter Pamcisel zu Kirchschlag einen Wiesentausch. Ich Giersigk von Wettern die zeit gesessen zvm Passawern bekenn fur mich vnd all mein eriben offentlich mit dem brieff allen, den er furkumbt ze sehen hoeren oder lesen, das ich ain redlicher auswechsl getan hab, vnd thue den wissentlich in krafft ditz brieffs, mit des wirdigen gotzhaws Hohenfurt hindersass Petern Pameisel gesessen zw Kirchslag, vmb ein wisen, darein mein weier zw Kirchslag trenkht in der maynung, was der weier nicht betrencht, soll vnd mag der benannt Peter oder wer das selb guet, darauff er yetz heuslich siczt, innhat, nutzen vnd niessen nach allem sei- nem willen vnd notturft; fur diselbig wisen gib ich im obgenanter Girsickh von Wettern dem benanten Petern Pameisl ain wisen die gelegen ist vnderhalb der müll, genant die lang wiss, die gehoert hat zw des Petersickern hoff doselbs ze nagst bey des Grabatschen wis, gelegen vnd der müllner hat ainen ackher vnden daran vnd die wiss ist bemarcht mit ainem espnpawm darinnen ain krewtz, das ander march mit ainem edelpawam im pach auch darinne ain krewtz ghakht vnd oben daran ligt ain grosser stain in der waid. Auch hab ich im geben ain freyen ewigen wege von seinem stadl ober mein grundt zw dem weier vnd enhalb des weier ze farn zw seinen grundten nach seiner notturft an mein meiner erben oder yemandt von mein wegen irrung vnd hindernuss ; vnd ander sein nachpawren soll noch thar kainer denselben weg
Strana 347
347 nicht faren an erlawben vnd willen des gemelten Petern vnd seiner eriben oder wer dasselb gut hinfür inhat trewlich vnd ungeuer- lich. Des zw ainem waren vrkund gib ich im den offen brieff besi- gelt mit meinem aigen anhangunden insiegel vnd zw pesser gezew- gnuss der sachen hab ich meinen lieben bruder Wankw von Wettern gebeten, das er auch sein insigel zw mir anden brieff gehangen hat. Vnder das insiegel verpindt ich mich obgenanter Girsickch von Wettern mit meinen trewen alles das war vnd stat ze haben, so der brieff innehelt vnd ausweist. Bey dem wechsel beschaw vnd marchen ist gewesen der erwirdig geistlich herr herr Thoman die zeit abbt des wirdigen gotzhaws zw Hohenfurt, herr Sixte hoffmaister auf dem Glashoff, herr Wankw von Wettern, Jankw richter zu Höritz, Mertel zw Kirchslag, Steffel, Albel, Jakob Labatz vnd ander erbern lewt. Der wechsel beschaw vnd abred ist geschehen an mittichen nach sand Mertntag als man zelt nach Kristi gepurdt tawsent vier hundert vnd im ainsvndachtzigisten jare. Zwei kleine, gut erhaltene an Pergamentstreifen hängende Siegel in schwarzem Wachs. a) Bekannt. b) Dasselbe bereits oben beschriebene Zeichen derer von Wettern. — S. Wenceslai . De . Wietrzine. CCLXXVII. 1483. 15. November. Krumau. — Der Cardinalpriester Johannes, apostolischer Legat, verleiht auf Bitten des Pfarrers Erhard von Höritz deesen Kirche einige Indulgenzen. Joannes miseratione diuina tituli sancte Sabine sacrosancte Romane ecclesie presbyter cardinalis de Aragonia ac apostolice sedis legatus etc. salutem in domino sempiternam cum propheta dicente: „Dominum in sanctis eius laudari deceat, quia gloriosus deus in sanc- tis suis." Cupientes igitur ad supplicationem domini Herhardi plebani ecclesie sancte Chatarine Prayensis diocesis in oppido Horrici con- gruis frequentetur honoribus, et a Christi fidelibus in debita venera- tione habeatur, ac luminaribus libris fabricis calicibus et aliis eccle- siasticis ornamentis congrue fulciatur et in eius structuris edificetur ac edificiis conseruetur ac manuteneatur, fidelesque ipsi eo liben- tius deuotionis causa confluant ad prenominatam ecclesiam ac ad fulcimentum conseruationem manutentionem et edificationem huius- modi manus promptius porrigant adjutrices, quo ibidem dono cele- stis gratie vberius conspexerint se refectos, de omnipotentis dei
347 nicht faren an erlawben vnd willen des gemelten Petern vnd seiner eriben oder wer dasselb gut hinfür inhat trewlich vnd ungeuer- lich. Des zw ainem waren vrkund gib ich im den offen brieff besi- gelt mit meinem aigen anhangunden insiegel vnd zw pesser gezew- gnuss der sachen hab ich meinen lieben bruder Wankw von Wettern gebeten, das er auch sein insigel zw mir anden brieff gehangen hat. Vnder das insiegel verpindt ich mich obgenanter Girsickch von Wettern mit meinen trewen alles das war vnd stat ze haben, so der brieff innehelt vnd ausweist. Bey dem wechsel beschaw vnd marchen ist gewesen der erwirdig geistlich herr herr Thoman die zeit abbt des wirdigen gotzhaws zw Hohenfurt, herr Sixte hoffmaister auf dem Glashoff, herr Wankw von Wettern, Jankw richter zu Höritz, Mertel zw Kirchslag, Steffel, Albel, Jakob Labatz vnd ander erbern lewt. Der wechsel beschaw vnd abred ist geschehen an mittichen nach sand Mertntag als man zelt nach Kristi gepurdt tawsent vier hundert vnd im ainsvndachtzigisten jare. Zwei kleine, gut erhaltene an Pergamentstreifen hängende Siegel in schwarzem Wachs. a) Bekannt. b) Dasselbe bereits oben beschriebene Zeichen derer von Wettern. — S. Wenceslai . De . Wietrzine. CCLXXVII. 1483. 15. November. Krumau. — Der Cardinalpriester Johannes, apostolischer Legat, verleiht auf Bitten des Pfarrers Erhard von Höritz deesen Kirche einige Indulgenzen. Joannes miseratione diuina tituli sancte Sabine sacrosancte Romane ecclesie presbyter cardinalis de Aragonia ac apostolice sedis legatus etc. salutem in domino sempiternam cum propheta dicente: „Dominum in sanctis eius laudari deceat, quia gloriosus deus in sanc- tis suis." Cupientes igitur ad supplicationem domini Herhardi plebani ecclesie sancte Chatarine Prayensis diocesis in oppido Horrici con- gruis frequentetur honoribus, et a Christi fidelibus in debita venera- tione habeatur, ac luminaribus libris fabricis calicibus et aliis eccle- siasticis ornamentis congrue fulciatur et in eius structuris edificetur ac edificiis conseruetur ac manuteneatur, fidelesque ipsi eo liben- tius deuotionis causa confluant ad prenominatam ecclesiam ac ad fulcimentum conseruationem manutentionem et edificationem huius- modi manus promptius porrigant adjutrices, quo ibidem dono cele- stis gratie vberius conspexerint se refectos, de omnipotentis dei
Strana 348
348 misericordia ac beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate confisi omnibus et singulis Christi fidelibus vtriusque sexus, qui dic- tam ecclesiam sancte Catharine deuote visitauerint ac supradicta caritatis opera prestiterint, in festiuitate sua in die sancte Felicis et Adaucti in singulis stiuitatibus (sic) beate virginis Marie in festiui- tatibus sanctorum Floriani et Christophori Barbare ac beate Dorothee annuatim, ac ad fulcimentum et conseruationem huiusmodi manus porrexerint adjutrices, vt prefertur, nos pro singulis predictis die- bus et vicibus, quibus id fecerint, centum dies de injunctis eorum penitentiis misericorditer in domino relaxamus, presentibus per- petuis et futuris temporibus duraturis. In quorum fidem presentes litteras exinde fieri fecimus nostrique pendentis sigilli juximus (sic) appensione conmuniri. Datum in ciuitate Crumlouiensi decimo quinto Nouembris M° CCCCLXXXIIIo pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Sixti diuina prouidentia pape quarti anno tercio decimo. L. Aquilanus Episcopus. Das an eine rothe Hanfschnur gehängt gewesene Siegel ist nicht mehr vorhanden. CCLXXVIII. 1483. 16. November. Trzebon. — Derselbe verleiht der Hohenfurter Stiftskirche Indulgenzen. Johannes miseracione diuina tituli sancte Sabine sacro sancte Romane ecclesie presbyter cardinalis de Aragonia ac apostolice sedis gratia legatus etc. vniuersis et singulis presentes litteras visuris lecturis pariter et audituris salutem in domino sempiternam. Dum preclara gloriose dei genitricis Marie insignia intra nostri cordis archana recensemus, dum etiam mente sedula rogitemus, quod ipsa ab eterno preordinata dei filium patri consubstancialem et coeternum mirabili spiritus sancti cooperacione pro humani generis primi parentis lapsu eterna pena militari redemptione deum nobis et homi- nem protulit saluatorem, apud quem pro nostra salute assidius intercessionibus instare non desinit, dignum ymmo pocius debitum reputamus, ut ecclesias et domus claustraies ad sui nominis reuerenciam dedicatas spiritualibus priuilegiis indulgenciis videlicet et remissionibus decoremus. Cupientes igitur toto desi- derio et afectu ad supplicacionem reuerendi patris domini Thome humilis abbatis Altovaddensis, ut capella constructa et dedicata in
348 misericordia ac beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate confisi omnibus et singulis Christi fidelibus vtriusque sexus, qui dic- tam ecclesiam sancte Catharine deuote visitauerint ac supradicta caritatis opera prestiterint, in festiuitate sua in die sancte Felicis et Adaucti in singulis stiuitatibus (sic) beate virginis Marie in festiui- tatibus sanctorum Floriani et Christophori Barbare ac beate Dorothee annuatim, ac ad fulcimentum et conseruationem huiusmodi manus porrexerint adjutrices, vt prefertur, nos pro singulis predictis die- bus et vicibus, quibus id fecerint, centum dies de injunctis eorum penitentiis misericorditer in domino relaxamus, presentibus per- petuis et futuris temporibus duraturis. In quorum fidem presentes litteras exinde fieri fecimus nostrique pendentis sigilli juximus (sic) appensione conmuniri. Datum in ciuitate Crumlouiensi decimo quinto Nouembris M° CCCCLXXXIIIo pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Sixti diuina prouidentia pape quarti anno tercio decimo. L. Aquilanus Episcopus. Das an eine rothe Hanfschnur gehängt gewesene Siegel ist nicht mehr vorhanden. CCLXXVIII. 1483. 16. November. Trzebon. — Derselbe verleiht der Hohenfurter Stiftskirche Indulgenzen. Johannes miseracione diuina tituli sancte Sabine sacro sancte Romane ecclesie presbyter cardinalis de Aragonia ac apostolice sedis gratia legatus etc. vniuersis et singulis presentes litteras visuris lecturis pariter et audituris salutem in domino sempiternam. Dum preclara gloriose dei genitricis Marie insignia intra nostri cordis archana recensemus, dum etiam mente sedula rogitemus, quod ipsa ab eterno preordinata dei filium patri consubstancialem et coeternum mirabili spiritus sancti cooperacione pro humani generis primi parentis lapsu eterna pena militari redemptione deum nobis et homi- nem protulit saluatorem, apud quem pro nostra salute assidius intercessionibus instare non desinit, dignum ymmo pocius debitum reputamus, ut ecclesias et domus claustraies ad sui nominis reuerenciam dedicatas spiritualibus priuilegiis indulgenciis videlicet et remissionibus decoremus. Cupientes igitur toto desi- derio et afectu ad supplicacionem reuerendi patris domini Thome humilis abbatis Altovaddensis, ut capella constructa et dedicata in
Strana 349
349 honorem ipsius gloriose virginis Marie congruis frequentetur hono- ribus et a Christi fidelibus in debita veneracione habeatur ac lumi- naribus libris calicibus fabricis et aliis ecclesiasticis ornamentis congrue fulciatur et in eius structuris edificetur et edificiis conser- uetur ac manuteneatur, fidelesque eo libencius deuocionis causa confluant ad eandem ecclesiam ac ad fulcimentum conseruacionem manutencionem et edificacionem huiusmodi manus prompcius porri- gant adiutrices, quo ibidem dono celestis gratie se refectos, de omni- potentis dei misericordia ac beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate confisi omnibus et singulis Christi fidelibus vtriusque sexus, qui dictam capellam omnibus festiuitatibus ipsius beate Marie vir- ginis in anno occurrentibus in natiuitate domini in diebus etiam sanctis pache (sic) et penthecostes ac dedicacionis eiusdem annuatim ad fulcimentum et edificacionem huiusmodi manus porrexerint adiu- trices, ut prefertur, nos pro singulis diebus predictis et vicibus, quibus id fecerint ac deuote orauerint et visitauerint, centum dies de iniunctis eorum penitenciis misericorditer in domino relaxamus, pre- sentibus perpetuis temporibus duraturis. In quorum fidem et testi- monium premissorum presentes litteras fieri jussimus nostrique sigilli pendentis fecimus communiri. Datum Trzebon decimo sexto die Nouembris millesimo CCCC. octuagesimo tercio. Pontificatus sanc- tissimi in Christo patris et domini nostri domini Sixti diuina proui- dencia pape quarti anno tercio decimo. L. Aquilanus episcopus s. Das an eine rothleinene Schnur gehängt gewesene Siegel ist jetzt ganz zerbröckelt. CCLXXIX. 1484. 28. März. Hohenfurt. — Bartholomäus de Camerino, Bevollmächtigter des Papstes Sixtus IV. in Sachen des Kreuzzuges gegen die Türken, ermäch- tigt den Abt Thomas und den Convent zu Hohenfurt, sich durch einen belie- bigen Priester von allen Sunden und Vergehen loesprechen zu lassen. Nos Bartholomeus de Camerino per sanctissimum dominum nostrum Sixtum papam quartum commissarius et executor specialiter deputatus super execucione et expedicione indulgenciarum sancte cruciate per prefatum sanctissimum dominum nostrum papam pro fidei catholice defensione concessarum vobis omnibus et singulis, ad quos presentes nostre littere peruenerint, salutem in domino sempi- ternam. Noueritis, quod prefatus sanctissimus dominus noster papa
349 honorem ipsius gloriose virginis Marie congruis frequentetur hono- ribus et a Christi fidelibus in debita veneracione habeatur ac lumi- naribus libris calicibus fabricis et aliis ecclesiasticis ornamentis congrue fulciatur et in eius structuris edificetur et edificiis conser- uetur ac manuteneatur, fidelesque eo libencius deuocionis causa confluant ad eandem ecclesiam ac ad fulcimentum conseruacionem manutencionem et edificacionem huiusmodi manus prompcius porri- gant adiutrices, quo ibidem dono celestis gratie se refectos, de omni- potentis dei misericordia ac beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate confisi omnibus et singulis Christi fidelibus vtriusque sexus, qui dictam capellam omnibus festiuitatibus ipsius beate Marie vir- ginis in anno occurrentibus in natiuitate domini in diebus etiam sanctis pache (sic) et penthecostes ac dedicacionis eiusdem annuatim ad fulcimentum et edificacionem huiusmodi manus porrexerint adiu- trices, ut prefertur, nos pro singulis diebus predictis et vicibus, quibus id fecerint ac deuote orauerint et visitauerint, centum dies de iniunctis eorum penitenciis misericorditer in domino relaxamus, pre- sentibus perpetuis temporibus duraturis. In quorum fidem et testi- monium premissorum presentes litteras fieri jussimus nostrique sigilli pendentis fecimus communiri. Datum Trzebon decimo sexto die Nouembris millesimo CCCC. octuagesimo tercio. Pontificatus sanc- tissimi in Christo patris et domini nostri domini Sixti diuina proui- dencia pape quarti anno tercio decimo. L. Aquilanus episcopus s. Das an eine rothleinene Schnur gehängt gewesene Siegel ist jetzt ganz zerbröckelt. CCLXXIX. 1484. 28. März. Hohenfurt. — Bartholomäus de Camerino, Bevollmächtigter des Papstes Sixtus IV. in Sachen des Kreuzzuges gegen die Türken, ermäch- tigt den Abt Thomas und den Convent zu Hohenfurt, sich durch einen belie- bigen Priester von allen Sunden und Vergehen loesprechen zu lassen. Nos Bartholomeus de Camerino per sanctissimum dominum nostrum Sixtum papam quartum commissarius et executor specialiter deputatus super execucione et expedicione indulgenciarum sancte cruciate per prefatum sanctissimum dominum nostrum papam pro fidei catholice defensione concessarum vobis omnibus et singulis, ad quos presentes nostre littere peruenerint, salutem in domino sempi- ternam. Noueritis, quod prefatus sanctissimus dominus noster papa
Strana 350
350 considerata magnitudine calamitatis et periculi, in qua religio chri- stiana versatur propter crebros incursus nephandissimorum Turcorum, qui quottidie nituntur orthodoxe fidei cultores inuadere et truculenta nece mactare et in sue spurcissime secte errores inducere et a veri- tate prefate fidei deuiare superstites, cupiens indemnitati fidei cor- poris animeque subditorum saluti prouidere, ut fideles ipsi ad defen- sionem dicte fidei prompcius assurgant, per spiritualem thesaurum militantis ecclesie, cui nunquam exhauriri potest, necessaria suffra- gia decreuit exquirere per plenissimas indulgenciarum gracias, invi- tando et exhortando per suas patentes litteras concessit omnibus porri- gentibus manus adiutrices, qui per se uel alium in pecunia uel bonis aliis tantum contribuerint cum effectu, quantum in vna ebdomada pro se seque familie victu exponere consueuerunt seu quantum cum commissariis deputatis conuenerint, tam ipse quam quilibet de ipso- rum contribuenc ium familia possint sibi ydoneum eligere confessorem presbiterum secularem vel regularem curatum uel noncuratum, qui confessione eorum diligenter audita concedere possit et valeat abso- tucionem plenariam omnium suorum peccatorum, quantumcumque grauium et enormium eciam si talia forent, propter que sedes apo- stolica esset merito consulenda, exceptis criminibus et peccatis con- spiracionis in Romanum pontificem et sedem apostolicam et iniectionis manuum violentarum in episcopos et superiores prelatos, et ut possit absoluere ab omnibus censuris et penis ecclesiasticis, quibuscumque et quomodocumque contractis a iure uel ab homine inflictis seu promulgatis cum dispensacione et absolucione omnium votorum, exceptis votis dumtaxat religionis et castitatis, et cum dis- pensacione et absolucione omnium irregularitatum, exceptis irregulari- tatibus prouenientibus ex homicidio voluntario et bigamia, semel in vita et eciam in mortis articulo sepius ac pluries constitutis dicta plenaria absolucio impendi valeat, tociens quociens infirmitate grauati de morte timerent, et in aliis dicte sedi non reseruatis casibus, tociens quociens id pecierint, de absolucionis beneficio prouidere, et in uero mortis articulo plenariam omnium suorum peccatorum remissionem et absolucionem impendere. Et quia deuoti in Christo reuerendus pater dominus Thomas abbas monasterii Altiuadensis et totus suns conuentus tunc existens videlicet Andreas primus, Tho- mas 2" Vincencius Jacobus Johannes primus Andreas 2" Procopius Sigismundus Sixtus Johannes 2" Vitus Henricus Paulus Bartholomeus
350 considerata magnitudine calamitatis et periculi, in qua religio chri- stiana versatur propter crebros incursus nephandissimorum Turcorum, qui quottidie nituntur orthodoxe fidei cultores inuadere et truculenta nece mactare et in sue spurcissime secte errores inducere et a veri- tate prefate fidei deuiare superstites, cupiens indemnitati fidei cor- poris animeque subditorum saluti prouidere, ut fideles ipsi ad defen- sionem dicte fidei prompcius assurgant, per spiritualem thesaurum militantis ecclesie, cui nunquam exhauriri potest, necessaria suffra- gia decreuit exquirere per plenissimas indulgenciarum gracias, invi- tando et exhortando per suas patentes litteras concessit omnibus porri- gentibus manus adiutrices, qui per se uel alium in pecunia uel bonis aliis tantum contribuerint cum effectu, quantum in vna ebdomada pro se seque familie victu exponere consueuerunt seu quantum cum commissariis deputatis conuenerint, tam ipse quam quilibet de ipso- rum contribuenc ium familia possint sibi ydoneum eligere confessorem presbiterum secularem vel regularem curatum uel noncuratum, qui confessione eorum diligenter audita concedere possit et valeat abso- tucionem plenariam omnium suorum peccatorum, quantumcumque grauium et enormium eciam si talia forent, propter que sedes apo- stolica esset merito consulenda, exceptis criminibus et peccatis con- spiracionis in Romanum pontificem et sedem apostolicam et iniectionis manuum violentarum in episcopos et superiores prelatos, et ut possit absoluere ab omnibus censuris et penis ecclesiasticis, quibuscumque et quomodocumque contractis a iure uel ab homine inflictis seu promulgatis cum dispensacione et absolucione omnium votorum, exceptis votis dumtaxat religionis et castitatis, et cum dis- pensacione et absolucione omnium irregularitatum, exceptis irregulari- tatibus prouenientibus ex homicidio voluntario et bigamia, semel in vita et eciam in mortis articulo sepius ac pluries constitutis dicta plenaria absolucio impendi valeat, tociens quociens infirmitate grauati de morte timerent, et in aliis dicte sedi non reseruatis casibus, tociens quociens id pecierint, de absolucionis beneficio prouidere, et in uero mortis articulo plenariam omnium suorum peccatorum remissionem et absolucionem impendere. Et quia deuoti in Christo reuerendus pater dominus Thomas abbas monasterii Altiuadensis et totus suns conuentus tunc existens videlicet Andreas primus, Tho- mas 2" Vincencius Jacobus Johannes primus Andreas 2" Procopius Sigismundus Sixtus Johannes 2" Vitus Henricus Paulus Bartholomeus
Strana 351
351 Philippus Johannes tercius Cristoferus Petrus Wolfgangus Gregorius Thomas conuersus sue salutis memores volentes dictas indulgenciarum gracias consequi contulerunt suam elemosinam iuxta apostolice sedis indultum, idcirco tenore presencium conmittimus et mandamus omnibus sacerdotibus electis per prefatos contribuentes, quod absoluanteligen- tem, ut premittitur, commutando vota, si qua emisit, in istam sanctam expedicionem iuxta tenorem litterarum apostolicarum concessarum dicte sancte expedicioni facta prius composicione cum dictis commissariis uel cum eorum substitutis super casibus sedi apostolice specialiter reseruatis. In quorum fidem presentes fieri fecimus et sigilli, quo ad hoc vtimur, impensione communiri. Datum in monasterio Altiuadensi anno domini millesimo quadringentesimo octuagesimo quarto die mensis XXVIII. Marcii. Nach einer Abschrift im hs. Codex N. 86, f. 44b, gleichzeitig. CCLXXX. 1484. 16. April. Rom. — Mehrere Cardinäle verleihen der Pfarrkirche in Rosenthal einige Indulgenzen. Oliuarius Sabinensis, Julianus Ostiensis episcopi, Joannes tituli sancte Praxedis, Hyeronimus tituli s. Christofori, Paulus tituli s. Sixti, Gabriel tit. ss. Sergii et Bachi, Joannes tit. sancti Stephani in Celio monte, Petrus t. s. Nicolai inter imagines presbiteri, Fran- ciscus s. Eustachii, Raphael t. s. Georgii ad vellus aureum dia- coni miseracione diuina s. Romane ecclesie cardinales, uni- uersis Christi fidelibus presentes literas inspecturis salutem in domino sempiternam. Tocies Christi fidelium animarum prouidemus, quoties ipsorum ad opera charitatis incitamus. Cupientes igitur ut parochialis ecclesia ss. Simonis et Jude in Rosenthal Pragensis dioe- cesis congruis frequentetur honoribus et Christi fidelibus jugiter venerefur reparetur et conseruetur, luminaribusque libris calicibus et aliis ecclesiasticis ornamentis fulciatur, ibique cultus augeatur diuinus, utque Christi fideles ipsi eo libentius devotionis causa con- fluant ad eandem ac ad praemissa manus promptius porrigant adju- trices, quo ex hoc ibidem dono caelestis gratiae uberius conspexerint se refectos, supplicacionibus etiam dilecti in Christo Sigismundi Klok dicte ecclesiae plebani inclinati de omnipotentis dei misericordia beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus authoritate confisi, omnibus et singulis utriusque sexus Christi fidelibus vere paenitentibus et
351 Philippus Johannes tercius Cristoferus Petrus Wolfgangus Gregorius Thomas conuersus sue salutis memores volentes dictas indulgenciarum gracias consequi contulerunt suam elemosinam iuxta apostolice sedis indultum, idcirco tenore presencium conmittimus et mandamus omnibus sacerdotibus electis per prefatos contribuentes, quod absoluanteligen- tem, ut premittitur, commutando vota, si qua emisit, in istam sanctam expedicionem iuxta tenorem litterarum apostolicarum concessarum dicte sancte expedicioni facta prius composicione cum dictis commissariis uel cum eorum substitutis super casibus sedi apostolice specialiter reseruatis. In quorum fidem presentes fieri fecimus et sigilli, quo ad hoc vtimur, impensione communiri. Datum in monasterio Altiuadensi anno domini millesimo quadringentesimo octuagesimo quarto die mensis XXVIII. Marcii. Nach einer Abschrift im hs. Codex N. 86, f. 44b, gleichzeitig. CCLXXX. 1484. 16. April. Rom. — Mehrere Cardinäle verleihen der Pfarrkirche in Rosenthal einige Indulgenzen. Oliuarius Sabinensis, Julianus Ostiensis episcopi, Joannes tituli sancte Praxedis, Hyeronimus tituli s. Christofori, Paulus tituli s. Sixti, Gabriel tit. ss. Sergii et Bachi, Joannes tit. sancti Stephani in Celio monte, Petrus t. s. Nicolai inter imagines presbiteri, Fran- ciscus s. Eustachii, Raphael t. s. Georgii ad vellus aureum dia- coni miseracione diuina s. Romane ecclesie cardinales, uni- uersis Christi fidelibus presentes literas inspecturis salutem in domino sempiternam. Tocies Christi fidelium animarum prouidemus, quoties ipsorum ad opera charitatis incitamus. Cupientes igitur ut parochialis ecclesia ss. Simonis et Jude in Rosenthal Pragensis dioe- cesis congruis frequentetur honoribus et Christi fidelibus jugiter venerefur reparetur et conseruetur, luminaribusque libris calicibus et aliis ecclesiasticis ornamentis fulciatur, ibique cultus augeatur diuinus, utque Christi fideles ipsi eo libentius devotionis causa con- fluant ad eandem ac ad praemissa manus promptius porrigant adju- trices, quo ex hoc ibidem dono caelestis gratiae uberius conspexerint se refectos, supplicacionibus etiam dilecti in Christo Sigismundi Klok dicte ecclesiae plebani inclinati de omnipotentis dei misericordia beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus authoritate confisi, omnibus et singulis utriusque sexus Christi fidelibus vere paenitentibus et
Strana 352
352 confessis, qui dietam ecclesiam in singulis videlicet ss. Simonis et Judae Sigismundi martyris ac feriae 2dae post festum pentecostes immediate sequentis commemorationis animarum fidelium defunc- torum ipsiusque ecclesie dedicationis festivitatibus et diebus a primis vesperis usque ad 2das inclusive devote visitaverint annuatim ac ad praemissa manus porrexerint adiutrices, nos cardinales praefati videlicet quilibet nostrum per se pro singulis festivitatibus pre- fatis, quibus id fecerint, centum dies de iuiunctis eis penitentiis mise- ricorditer in domino relaxamus presentibus perpetuis futuris tempo- ribus duraturis. In quorum fidem presentes nostras literas fieri nostrorumque sigillorum iussimus appensione communiri. Datum Rome in domibus nostris anno a natiuitate domini 1484. die sexta decima mensis Aprilis, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Sixti divina providentia pape quinti anno tercio decimo. Nach einer Abschrift aus dem 17. Jabrhundert. CCLXXXI. 1485. 7. April. Krumau. — Die Brüder Wok und Peter von Rosenberg treten dem Abte Thomas und dem Convente zu Hohenfurt zur Entschädigung für das Dorf Humno das Dorf Sstiedrkow ab. My Wok a Petr wlastnij bratrzij z Roznberka etc. gmenem nassim a gmych bratrzij y diedizuow nassich wyznawame tiemto listem wssem wuobecz a przedewssemi, ktoz geig vzrzie a czisti nebo eztucze slysseti budu, jakoz sme vdielali na panstwie nassem ribnik nowy v Humna, genz slowe „posmiechow“, kterymzto ribni- kem zatopili a swedli sme geden lan diediny k Zaborzi przislussegiczie giczie s platy, s ospy a ginym przislussenstwym, kteryzto lan diediny przislussel gest welebnemu a naboznemu v boze otczi a kniezi kniezi Thomassowi opathowi y conuentu klasstera nasseho Wyssebrodie y prosili sme swrchupspsaneho knieze opatha y bratrzij tehoz conuentu, ze gsu k tomu swolili a nam swu dobru wuoli w tom pro nasse dobre okazali, ze gsu od nas odmienu slussnu za se przigiali; tocziz wes Sstiedrkow rzeczenu, w niz gsu trzie dworowe s lidmi, s platy na panstwie nassem Roznberskem, kterazto wes swrchupsanu Sstiedrkow s platy y s lidmi platnymi s diedinami ornymi y neornymi, s lukami, s chrastmi, s chrastinami, s pastwami, s pastwisstiemi, s obezemi, s mezemi y s hraniczemi,
352 confessis, qui dietam ecclesiam in singulis videlicet ss. Simonis et Judae Sigismundi martyris ac feriae 2dae post festum pentecostes immediate sequentis commemorationis animarum fidelium defunc- torum ipsiusque ecclesie dedicationis festivitatibus et diebus a primis vesperis usque ad 2das inclusive devote visitaverint annuatim ac ad praemissa manus porrexerint adiutrices, nos cardinales praefati videlicet quilibet nostrum per se pro singulis festivitatibus pre- fatis, quibus id fecerint, centum dies de iuiunctis eis penitentiis mise- ricorditer in domino relaxamus presentibus perpetuis futuris tempo- ribus duraturis. In quorum fidem presentes nostras literas fieri nostrorumque sigillorum iussimus appensione communiri. Datum Rome in domibus nostris anno a natiuitate domini 1484. die sexta decima mensis Aprilis, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Sixti divina providentia pape quinti anno tercio decimo. Nach einer Abschrift aus dem 17. Jabrhundert. CCLXXXI. 1485. 7. April. Krumau. — Die Brüder Wok und Peter von Rosenberg treten dem Abte Thomas und dem Convente zu Hohenfurt zur Entschädigung für das Dorf Humno das Dorf Sstiedrkow ab. My Wok a Petr wlastnij bratrzij z Roznberka etc. gmenem nassim a gmych bratrzij y diedizuow nassich wyznawame tiemto listem wssem wuobecz a przedewssemi, ktoz geig vzrzie a czisti nebo eztucze slysseti budu, jakoz sme vdielali na panstwie nassem ribnik nowy v Humna, genz slowe „posmiechow“, kterymzto ribni- kem zatopili a swedli sme geden lan diediny k Zaborzi przislussegiczie giczie s platy, s ospy a ginym przislussenstwym, kteryzto lan diediny przislussel gest welebnemu a naboznemu v boze otczi a kniezi kniezi Thomassowi opathowi y conuentu klasstera nasseho Wyssebrodie y prosili sme swrchupspsaneho knieze opatha y bratrzij tehoz conuentu, ze gsu k tomu swolili a nam swu dobru wuoli w tom pro nasse dobre okazali, ze gsu od nas odmienu slussnu za se przigiali; tocziz wes Sstiedrkow rzeczenu, w niz gsu trzie dworowe s lidmi, s platy na panstwie nassem Roznberskem, kterazto wes swrchupsanu Sstiedrkow s platy y s lidmi platnymi s diedinami ornymi y neornymi, s lukami, s chrastmi, s chrastinami, s pastwami, s pastwisstiemi, s obezemi, s mezemi y s hraniczemi,
Strana 353
353 iakozto od starodawna w swem polozenie zalezij y se wssij zwoli a wsselikym przislussenstwim, czoz kte wsy a lidem przislussij tak se wssim, iakoz sme sami drzeli nicz o wssem sobie du na tom ani swym diediczom a buduczim prawa zadneho nepozuosta- wugicz, ani ktereho zwlasstenstwie, ku prawemu diedicztwij a plnemu panstwij postupili sme a moczi listu tohoto postupugem swrchupsanemu kniezi opathowi klasstera Wyssebrodskeho ny- nieissiemu y buducziemu y conuentu tehoz klasstera nynieis- siemu y buducziemu. A mame, dluznij gsme a powinnij slibu- gicze tiemto listem nassym, dobru nassi wieru krzestiansku nadepsa- nemu kniezi opathowi y conuentu klasstera swrchupsaneho nyniei- ssiemu y buducziemu tu swrehupsanu wes se wssim przislussenstwim, czoz kte wsy przislussij tak, iakoz se swrchupisse a gmenuge, kdyz kolowiek my aneb nassij diediczi a buduczij na pomenuti budem, hned na prwe suche dnij, neb na druhe bezelsti, a konecznie na trzetie suche dnij we dezky zemske a w acta wloziti a zapsati ku prawemu gich diedicztwij a plnemu panstwij a zprawcze hodne postawiti wedle rzadu a obyczege zemie Czeske czistie bez zmatku wsselikterakeho, tak iakoz zemie Czeska za prawo ma, tak aby swrchupsana wes s platy, s lidmi y se wssim przislussenstwim k tomu boziemu domu a klassteru swrchupsanemu wiecznie przislusseli, drzany a poziwany byli bez nassij a nassich diediczuow y buduczich wsselikterake przekazky. Tomu na potwrzenie peczetij nasse wlastnie rozkazali sme prziwiesiti k tomuto listu dobrowolnie. Genz gest dan a psan na Crumlowie letha od narozenie syna bozieho tisiczieho cztrsteho osmdesateho pateho ten cztwrtek po hodu welikonocznim. Zwei ziemlich grosse, an Pergamentstreifen hängende, fast völlig gleiche Siegel in rothem Wachs. — Ein Schild mit einer Rose, darüber ein Helm, wieder mit einer Rose. — Sigilu. Wocconis. De. Rosenberg, und Sigillu. Petri. De. Rosenberg. CCLXXXII. 1487. 12. Februar. 0. A0. — Vergleich zwischen dem Abte Thomas von Hohen- furt und den Stifteunterthanen von Plaben an einem, dann dem Budweiser Bürger Mathias Ramschiel an dem anderen Theile wegen eines neugemachten Teiches und einer Wasserleitung. Stala se smulawa o ruozniczy wzniklu, kteraz gest byla mezy cztihodneho a welebneho knieze Thomasse opata klasstera Wysse-
353 iakozto od starodawna w swem polozenie zalezij y se wssij zwoli a wsselikym przislussenstwim, czoz kte wsy a lidem przislussij tak se wssim, iakoz sme sami drzeli nicz o wssem sobie du na tom ani swym diediczom a buduczim prawa zadneho nepozuosta- wugicz, ani ktereho zwlasstenstwie, ku prawemu diedicztwij a plnemu panstwij postupili sme a moczi listu tohoto postupugem swrchupsanemu kniezi opathowi klasstera Wyssebrodskeho ny- nieissiemu y buducziemu y conuentu tehoz klasstera nynieis- siemu y buducziemu. A mame, dluznij gsme a powinnij slibu- gicze tiemto listem nassym, dobru nassi wieru krzestiansku nadepsa- nemu kniezi opathowi y conuentu klasstera swrchupsaneho nyniei- ssiemu y buducziemu tu swrehupsanu wes se wssim przislussenstwim, czoz kte wsy przislussij tak, iakoz se swrchupisse a gmenuge, kdyz kolowiek my aneb nassij diediczi a buduczij na pomenuti budem, hned na prwe suche dnij, neb na druhe bezelsti, a konecznie na trzetie suche dnij we dezky zemske a w acta wloziti a zapsati ku prawemu gich diedicztwij a plnemu panstwij a zprawcze hodne postawiti wedle rzadu a obyczege zemie Czeske czistie bez zmatku wsselikterakeho, tak iakoz zemie Czeska za prawo ma, tak aby swrchupsana wes s platy, s lidmi y se wssim przislussenstwim k tomu boziemu domu a klassteru swrchupsanemu wiecznie przislusseli, drzany a poziwany byli bez nassij a nassich diediczuow y buduczich wsselikterake przekazky. Tomu na potwrzenie peczetij nasse wlastnie rozkazali sme prziwiesiti k tomuto listu dobrowolnie. Genz gest dan a psan na Crumlowie letha od narozenie syna bozieho tisiczieho cztrsteho osmdesateho pateho ten cztwrtek po hodu welikonocznim. Zwei ziemlich grosse, an Pergamentstreifen hängende, fast völlig gleiche Siegel in rothem Wachs. — Ein Schild mit einer Rose, darüber ein Helm, wieder mit einer Rose. — Sigilu. Wocconis. De. Rosenberg, und Sigillu. Petri. De. Rosenberg. CCLXXXII. 1487. 12. Februar. 0. A0. — Vergleich zwischen dem Abte Thomas von Hohen- furt und den Stifteunterthanen von Plaben an einem, dann dem Budweiser Bürger Mathias Ramschiel an dem anderen Theile wegen eines neugemachten Teiches und einer Wasserleitung. Stala se smulawa o ruozniczy wzniklu, kteraz gest byla mezy cztihodneho a welebneho knieze Thomasse opata klasstera Wysse-
Strana 354
354 brodskeho a geho m“ (sic) lidmi z Plawa s gedne, a mudrym a spatrnym Matiegem Ramssislem miesstieninem z Budiegiowicz s strany druhe, czoz se dotycze rybnika dielanie noweho, a to do- browolna a przatelska, ze ma tyz Matiegi czestu nad chabotem vdie- lati a oprawiti s obu stranu, pokudz koli geho meze vkazugi toho dwora na swoy naklad a swu praczy, on y geho buduczie. A nowy prziekop, yakoz gest vdielal w swych lukach, gma tyz Matieig a geho buduczij prazdniti ssirze, aby woda spadowa mohla swobodnie bez prsekazky swug tok gmieti. Nez przepustilliby pan bouh, ze by se rzeka zwodnila a spadowu wodu spatkem prziekopem tiskla, to nema temuz Matiegiowi ani geho buduczim k zadne sskodie byti. Czoz se lidij welebneho knieze opata dotycze z Plawa a stoka stara, kteruz gest prwe woda ssla, kteraz gest rybnikem nowym stawena, tagiz ma buducz- nie minuti, o to zadnych ruozmy wiecz nema byti. A czoz se dotycze stok w gruntech lidij knieze opatowych z Plawa, tij magi na swych gruntiech swe stoky sami prazdniti, aby mohla woda s gich grun- tow zbiehnuti. A przi tee smluwie gsu byli cztihodny a welebny kniez Thomass opat Wissebrodsky, kniez Sixtus a kniez Bartholomiegi bratrzij geho a vrozenij panosse slowutne opatrnosti miesstiane Petr z Dobrohosstie purkgrabie na Crumlowie, Oldrzich ze Dworcze tee chwile purgrabie na Welessine, Jan z Dubee tehdaz purgrabie na Rozmbercze, Wylem z Trzebomyslicztez, Jan Czimspan z Herss- laku, Gira na Rynku, Girzik, Jan Prinzer (?), Sstiepan z Czeske vlicze, Pawel Judenrichter, Prokop Ssten, Hanuss Plob, Petr Klemar, Martin Tuczny, Jan Khoczenczagel, Augustin a Rzehorz Ramssislowe a mudrzij a opatrnij miesstiene z Crumlowa Mathiass z Wewarzij, Gira Petrlik, Pawel Hoch, Petr Skopecz richtarz w Swinech a Jan richtarz Kapliczky. Tomu na swiedomie a k prozbie snazne slowutnych panow purgmistra a raddy y wsseho miesta Budie- giowskeho peczet wietssij gest prziwiessena listu tomuto, miestu a geho obywatelom beze wsse sskody. Genz gest dan a psan leta od narozenie syna bozieho tisiczieho eztyrzsteho osmdesateho sedmeho ten pondielij przed swatym Valentinem. Ziemlich grosses, an einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in rothem Wachs. — Das Wappen der Stadt Budweis, darüber ein Helm mit einer Königskrone. Zu unterst: 1479. — Sigillum. Maius. Ciuitatis. Buduoicen.
354 brodskeho a geho m“ (sic) lidmi z Plawa s gedne, a mudrym a spatrnym Matiegem Ramssislem miesstieninem z Budiegiowicz s strany druhe, czoz se dotycze rybnika dielanie noweho, a to do- browolna a przatelska, ze ma tyz Matiegi czestu nad chabotem vdie- lati a oprawiti s obu stranu, pokudz koli geho meze vkazugi toho dwora na swoy naklad a swu praczy, on y geho buduczie. A nowy prziekop, yakoz gest vdielal w swych lukach, gma tyz Matieig a geho buduczij prazdniti ssirze, aby woda spadowa mohla swobodnie bez prsekazky swug tok gmieti. Nez przepustilliby pan bouh, ze by se rzeka zwodnila a spadowu wodu spatkem prziekopem tiskla, to nema temuz Matiegiowi ani geho buduczim k zadne sskodie byti. Czoz se lidij welebneho knieze opata dotycze z Plawa a stoka stara, kteruz gest prwe woda ssla, kteraz gest rybnikem nowym stawena, tagiz ma buducz- nie minuti, o to zadnych ruozmy wiecz nema byti. A czoz se dotycze stok w gruntech lidij knieze opatowych z Plawa, tij magi na swych gruntiech swe stoky sami prazdniti, aby mohla woda s gich grun- tow zbiehnuti. A przi tee smluwie gsu byli cztihodny a welebny kniez Thomass opat Wissebrodsky, kniez Sixtus a kniez Bartholomiegi bratrzij geho a vrozenij panosse slowutne opatrnosti miesstiane Petr z Dobrohosstie purkgrabie na Crumlowie, Oldrzich ze Dworcze tee chwile purgrabie na Welessine, Jan z Dubee tehdaz purgrabie na Rozmbercze, Wylem z Trzebomyslicztez, Jan Czimspan z Herss- laku, Gira na Rynku, Girzik, Jan Prinzer (?), Sstiepan z Czeske vlicze, Pawel Judenrichter, Prokop Ssten, Hanuss Plob, Petr Klemar, Martin Tuczny, Jan Khoczenczagel, Augustin a Rzehorz Ramssislowe a mudrzij a opatrnij miesstiene z Crumlowa Mathiass z Wewarzij, Gira Petrlik, Pawel Hoch, Petr Skopecz richtarz w Swinech a Jan richtarz Kapliczky. Tomu na swiedomie a k prozbie snazne slowutnych panow purgmistra a raddy y wsseho miesta Budie- giowskeho peczet wietssij gest prziwiessena listu tomuto, miestu a geho obywatelom beze wsse sskody. Genz gest dan a psan leta od narozenie syna bozieho tisiczieho eztyrzsteho osmdesateho sedmeho ten pondielij przed swatym Valentinem. Ziemlich grosses, an einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in rothem Wachs. — Das Wappen der Stadt Budweis, darüber ein Helm mit einer Königskrone. Zu unterst: 1479. — Sigillum. Maius. Ciuitatis. Buduoicen.
Strana 355
355 CCLXXXIII. 1487. 17. November. Krumau. — Peter von Rosenberg verkauft seinem Kanzler Wenzel den Hof in Rowna (Ruben) um 600 ungrische Gulden zu Gunsten der nach dem Andreas von Nemischl hinterbliebenen Waisen. Ja Petr z Roznberka etc. moczny porucznik syrotkuow dietij nebozcze Ondrzege z Nemyssle wyznawam tiemto listem wssem wuo- becz a predewssemi, ktoz geig vzrzie anebo cztucze slisseti budu, ze s dobrym rozmyslem a raddu dospielu prodal sem a moczij listu tohoto prodawam a sstupugi kuprawemu diedicztwij s plnym a ezlym panstwim dwuor popluznij w Rownem a wes Rowne a mlyns dwory, kmetcziemi, s platy, s robotami, s kury, s ribniczky, s potoky, s diedinami, ornymi y neornymi, s lukami, s lesy, s chrastmi, s chra- stinami, s pastwami, s pastwisstiemi se wssij zwolij a vzitky, iakz by koli gmenowani mohli byti se wssim przislussenstwim tak iakoz sem sam w poruczenstwij tiech syrotkuow k gich rucze drzal a poziwal, a iakoz w swych mezech a hraniczech od starodawna zalezij, sobie tu ani nadepsanym syrotkom, ani nassim diediczom a buduczim zad- neho prawa, ani ktereho zwlassenstwie a zhola nicz nepozuostawuge slowutnemu Waczlawowi kanczlerzi a geho diediczom za ssest seth zlatych Vherskych dobrych zlata, razu y wahy sprawedliwych, kterez gest mi dal a zaplatil vplnie a doczela, kteryzto dwuor popluznij, wes mlyn a plat swrchupsany, se wssim przislussenstwim, iakoz se swrchu ssirze wypisuge swrchupsanemu Waczlawowi a geho diediczom po napomenutij hned na prwnie suche dni neb na druhe bezelsti a konecznie na trzetie ku prawemu gich diedicztwij s plnym panstwim mam, a listem tiemto slibugi wedsky zemske wloziti zapsati a vtwrditi, a zprawcze hodne postawati tak, iakoz zemie Czeska za prawo ma, czistie bez zmatku wsselikterakeho. A toho wsseho pro lepssij gistotu pewnost a vtwrzenie zastawil sem gim zprawcze a rukoymie vrozene panosse Cunratha z Petrowicz, Petr mladssieho z Drbrohosstie purkrabi na Krumlowie, Waclawa ze Zhorze a Gindrzicha Sudka z Dluhe. A my giz psanij z prawcze a rukoymie za pana gistcze swrchupsaneho s nim a zan wssiczkni ruku spolecznij a nerozdielnu dobru nassi wieru krzestiansku beze wssie zle lsti slibili sme a moczi listu tohoto slibugem swrchupsany dwuor popluznij w Rownem, wes Rowne a mlyn se wssim przislussenstwim tak, iakoz
355 CCLXXXIII. 1487. 17. November. Krumau. — Peter von Rosenberg verkauft seinem Kanzler Wenzel den Hof in Rowna (Ruben) um 600 ungrische Gulden zu Gunsten der nach dem Andreas von Nemischl hinterbliebenen Waisen. Ja Petr z Roznberka etc. moczny porucznik syrotkuow dietij nebozcze Ondrzege z Nemyssle wyznawam tiemto listem wssem wuo- becz a predewssemi, ktoz geig vzrzie anebo cztucze slisseti budu, ze s dobrym rozmyslem a raddu dospielu prodal sem a moczij listu tohoto prodawam a sstupugi kuprawemu diedicztwij s plnym a ezlym panstwim dwuor popluznij w Rownem a wes Rowne a mlyns dwory, kmetcziemi, s platy, s robotami, s kury, s ribniczky, s potoky, s diedinami, ornymi y neornymi, s lukami, s lesy, s chrastmi, s chra- stinami, s pastwami, s pastwisstiemi se wssij zwolij a vzitky, iakz by koli gmenowani mohli byti se wssim przislussenstwim tak iakoz sem sam w poruczenstwij tiech syrotkuow k gich rucze drzal a poziwal, a iakoz w swych mezech a hraniczech od starodawna zalezij, sobie tu ani nadepsanym syrotkom, ani nassim diediczom a buduczim zad- neho prawa, ani ktereho zwlassenstwie a zhola nicz nepozuostawuge slowutnemu Waczlawowi kanczlerzi a geho diediczom za ssest seth zlatych Vherskych dobrych zlata, razu y wahy sprawedliwych, kterez gest mi dal a zaplatil vplnie a doczela, kteryzto dwuor popluznij, wes mlyn a plat swrchupsany, se wssim przislussenstwim, iakoz se swrchu ssirze wypisuge swrchupsanemu Waczlawowi a geho diediczom po napomenutij hned na prwnie suche dni neb na druhe bezelsti a konecznie na trzetie ku prawemu gich diedicztwij s plnym panstwim mam, a listem tiemto slibugi wedsky zemske wloziti zapsati a vtwrditi, a zprawcze hodne postawati tak, iakoz zemie Czeska za prawo ma, czistie bez zmatku wsselikterakeho. A toho wsseho pro lepssij gistotu pewnost a vtwrzenie zastawil sem gim zprawcze a rukoymie vrozene panosse Cunratha z Petrowicz, Petr mladssieho z Drbrohosstie purkrabi na Krumlowie, Waclawa ze Zhorze a Gindrzicha Sudka z Dluhe. A my giz psanij z prawcze a rukoymie za pana gistcze swrchupsaneho s nim a zan wssiczkni ruku spolecznij a nerozdielnu dobru nassi wieru krzestiansku beze wssie zle lsti slibili sme a moczi listu tohoto slibugem swrchupsany dwuor popluznij w Rownem, wes Rowne a mlyn se wssim przislussenstwim tak, iakoz
Strana 356
356 se nahorze ssirze wypisuge wierzitelom nassim swrchupsanym zpra- witi, oczistiti a wyswoboditi przed wienny, przed syrotky y przed zapisy a zawadami wsselikterakymi krzestianskymi neb zidowskymi, a konecznie przed kazdym czlowiekem, ktereho by koliwiek rzadu neb stawu byl, duchownieho neb swietskeho, a na to zbozie kterym koli- wiek prawem sahl. Paklibychme toho neuczinili a nezdrzeli, a toho zbozie swrchupsaneho se wssim przislussenstwim, aneb ktereho kusu zwlasstie nezprawili, neoczistili a newyswobodili, aneb zpra- witi, oczistiti a wyswoboditi nehmoli, tehdy my zprawcze a rukoy- mie swrchupsanij mame a slibugem wierzitelom nassim swrehupsanym tak dobry puoziteczny dwuor popluznij wes y mlyn s platem, s gich przislussenstwim, s takuz dobru zwolij swobodnu, iakoz se swrchu- pisse hned na nassich kruntech diediczkych swobodnych a zbozij wlastnim dobrym platnym swobodnym a dobrze vsedlym, y trzetinu wysse k tomu przicziniecze bez odpornosti postupiti a to take vgi- stiti, zprawiti, oczistiti a wyswoboditi a wedsky zemske wloziti, zapsati , a vtwrditi ku prawemu gich diedicztwij a plnemu panstwij a zprawcze hodne postawiti tak, iakoz se swrchupisse. Paklibychom toho neuczinili aneb ktereho koliwiek kussu w tomto listu zapsaneho a polozeneho nenaplnili, tehdy my zprawcze a rukoymie swrchup- sanij mame, a slibugem beze wssie omluwy, kdyz a kterziz naiprw od wierziteluow nassich swrchupsanych na pomenuti budem listem poslem neb vstnie, hned nazaitrzie wgeti a wlehnuti kazdy sam osebnie s gedniem pacholkem a se dwiema konioma, anebo miesto sebe kazdy z nas w to lezenie bude moczi poslati a wloziti panossi rzadu rytierzského tez s gedniem pacholkem a se dwiema ko- nioma do miesta Krumlowa, anebo do gineho miesta, neb miesteczka w pieti neb w ssesti milech wzdali, nebo blize w zemi Czeske w duom cztneho hospodarze, tu kdez nam od wierziteluow nassich swrchupsanych bude pokazano aneb gmenowano. A tu prawe a obyczeyne lezeni plniti a westi mame, a slibugem podle rzadu a obyczege zemie Czeske, a odtud nikam na nizadne prawo newygezdieti ani wychoditi, ani kterym obyczegem toho lezenie pra- zdni byti nemame tak dluho, dokudz bychom toho wsseho neuczi- nili, czoz tento list swiedezij a wypisuge. A kdyzby minulo cztrnadczte dnij od napomenutie k tomu lezenie rownie porzad cztucze, lezme my nebo nelezme, a gestli ze bychom toho wsseho neuczinili aneb ktereho kusu nenaplnili, czoz se pisse w tomto
356 se nahorze ssirze wypisuge wierzitelom nassim swrchupsanym zpra- witi, oczistiti a wyswoboditi przed wienny, przed syrotky y przed zapisy a zawadami wsselikterakymi krzestianskymi neb zidowskymi, a konecznie przed kazdym czlowiekem, ktereho by koliwiek rzadu neb stawu byl, duchownieho neb swietskeho, a na to zbozie kterym koli- wiek prawem sahl. Paklibychme toho neuczinili a nezdrzeli, a toho zbozie swrchupsaneho se wssim przislussenstwim, aneb ktereho kusu zwlasstie nezprawili, neoczistili a newyswobodili, aneb zpra- witi, oczistiti a wyswoboditi nehmoli, tehdy my zprawcze a rukoy- mie swrchupsanij mame a slibugem wierzitelom nassim swrehupsanym tak dobry puoziteczny dwuor popluznij wes y mlyn s platem, s gich przislussenstwim, s takuz dobru zwolij swobodnu, iakoz se swrchu- pisse hned na nassich kruntech diediczkych swobodnych a zbozij wlastnim dobrym platnym swobodnym a dobrze vsedlym, y trzetinu wysse k tomu przicziniecze bez odpornosti postupiti a to take vgi- stiti, zprawiti, oczistiti a wyswoboditi a wedsky zemske wloziti, zapsati , a vtwrditi ku prawemu gich diedicztwij a plnemu panstwij a zprawcze hodne postawiti tak, iakoz se swrchupisse. Paklibychom toho neuczinili aneb ktereho koliwiek kussu w tomto listu zapsaneho a polozeneho nenaplnili, tehdy my zprawcze a rukoymie swrchup- sanij mame, a slibugem beze wssie omluwy, kdyz a kterziz naiprw od wierziteluow nassich swrchupsanych na pomenuti budem listem poslem neb vstnie, hned nazaitrzie wgeti a wlehnuti kazdy sam osebnie s gedniem pacholkem a se dwiema konioma, anebo miesto sebe kazdy z nas w to lezenie bude moczi poslati a wloziti panossi rzadu rytierzského tez s gedniem pacholkem a se dwiema ko- nioma do miesta Krumlowa, anebo do gineho miesta, neb miesteczka w pieti neb w ssesti milech wzdali, nebo blize w zemi Czeske w duom cztneho hospodarze, tu kdez nam od wierziteluow nassich swrchupsanych bude pokazano aneb gmenowano. A tu prawe a obyczeyne lezeni plniti a westi mame, a slibugem podle rzadu a obyczege zemie Czeske, a odtud nikam na nizadne prawo newygezdieti ani wychoditi, ani kterym obyczegem toho lezenie pra- zdni byti nemame tak dluho, dokudz bychom toho wsseho neuczi- nili, czoz tento list swiedezij a wypisuge. A kdyzby minulo cztrnadczte dnij od napomenutie k tomu lezenie rownie porzad cztucze, lezme my nebo nelezme, a gestli ze bychom toho wsseho neuczinili aneb ktereho kusu nenaplnili, czoz se pisse w tomto
Strana 357
357 listu, tehdy dawame tiemto listem plnu mocz y prawo w erzitelom nassim swrchupsanym tiech ssest seth zlatych Vherskych dobrych, a trzetinu wysse k tomu przicziniecze wzieti a dobyti w Krzestianech nebo w Zidech na nassy wssech rukoymij sskodu spolecznij a neroz- dielnu,a kdez ge koliwiek optagi a wezmu w zemi Czeske, tu my ge mame a slibugem zastati peniezi swymi hotowymi, aneb nassimi zaklady aneb rukoymiemi hodnymi, tak aby wierzitele nassy w tom nizadne sskody nemieli. Pakliby wierzitele nassi czastopsanij skrze nasse neplnienie a nezdrzenie, ktere sskody wzali, kterezby prostymi slowy bez przisah a wierowanie pokazati mohli, takowe wsseczky sskody slibugem gim zaplatiti peniezi hotowymi, z toho lezenie newinikugicze do koneczneho wywazenie, zaplaczenie a dosti vezinienie. Vmrzelliby take kto z nas z prawczij a rukoymij swrchupsanych, neb gistecz w tom czasu, gehoz pane boze racz ostrzieczy, tehdy my ziwij zuostalij mame a slibugem w gednom miesieczy naiblizssiem porzad zbiehlem a po napomenutie miesto toho vmrleho gineho tak dobreho a mowiteho k sobie w tuz z prawu a rukogemstwie przistawiti, a list tento w taz slowa obnowiti, kolikratby toho potrzebie bylo, pod lezenim swrchupsanym. A ktozby tento list miel s nadepsanych wierzitelow nassich dobru wolij swo- bodnu, ten tez prawo y tuz mocz ma a mieti bude k tomu ke wssemu, czoz swrchupsano gest, iakozto oni sami. Tomu wssemu na potwrzenie a lepsij gistotu y pewnost my wssiczkni gistecz y zprawcze a rukoy- mie swrchupsanij wlastnie nasse peczet s dobrym nassim wiedomim a plnym y czelym prziznanim dali sme a kazali prziwiesiti k tomuto listu dobrowolnie. Genz gest dan na Krumlowie leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztirzsteho osmdesateho sedmeho tu sobothu przed swatu Alzbiethu. Fünf kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel, a in rothem, die übri- gen in schwarzem Wachs. a) Ein Schild mit einer Rose, um welchen sich ein Band mit der Legende: S. Petri. De. Rosenberg, schlingt. b) Das schon bekannte Siegel des Kunrat. Z. Petrovic. c) Schild mit einem Hammer (?). — S .Petr . Z . Dobrohosstye. d) Ein in zwei Felder senkrecht getheilter Schild, darüber ein Helm mit einem Paar Hörner. — Waczlaw. Ze. Zhorze. e) Ein Schild mit einem Bären. — S. Gindrzich . Z . Dluhe. Die Pergamentstreifen sind mit den Namen der Siegler bezeichnet.
357 listu, tehdy dawame tiemto listem plnu mocz y prawo w erzitelom nassim swrchupsanym tiech ssest seth zlatych Vherskych dobrych, a trzetinu wysse k tomu przicziniecze wzieti a dobyti w Krzestianech nebo w Zidech na nassy wssech rukoymij sskodu spolecznij a neroz- dielnu,a kdez ge koliwiek optagi a wezmu w zemi Czeske, tu my ge mame a slibugem zastati peniezi swymi hotowymi, aneb nassimi zaklady aneb rukoymiemi hodnymi, tak aby wierzitele nassy w tom nizadne sskody nemieli. Pakliby wierzitele nassi czastopsanij skrze nasse neplnienie a nezdrzenie, ktere sskody wzali, kterezby prostymi slowy bez przisah a wierowanie pokazati mohli, takowe wsseczky sskody slibugem gim zaplatiti peniezi hotowymi, z toho lezenie newinikugicze do koneczneho wywazenie, zaplaczenie a dosti vezinienie. Vmrzelliby take kto z nas z prawczij a rukoymij swrchupsanych, neb gistecz w tom czasu, gehoz pane boze racz ostrzieczy, tehdy my ziwij zuostalij mame a slibugem w gednom miesieczy naiblizssiem porzad zbiehlem a po napomenutie miesto toho vmrleho gineho tak dobreho a mowiteho k sobie w tuz z prawu a rukogemstwie przistawiti, a list tento w taz slowa obnowiti, kolikratby toho potrzebie bylo, pod lezenim swrchupsanym. A ktozby tento list miel s nadepsanych wierzitelow nassich dobru wolij swo- bodnu, ten tez prawo y tuz mocz ma a mieti bude k tomu ke wssemu, czoz swrchupsano gest, iakozto oni sami. Tomu wssemu na potwrzenie a lepsij gistotu y pewnost my wssiczkni gistecz y zprawcze a rukoy- mie swrchupsanij wlastnie nasse peczet s dobrym nassim wiedomim a plnym y czelym prziznanim dali sme a kazali prziwiesiti k tomuto listu dobrowolnie. Genz gest dan na Krumlowie leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztirzsteho osmdesateho sedmeho tu sobothu przed swatu Alzbiethu. Fünf kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel, a in rothem, die übri- gen in schwarzem Wachs. a) Ein Schild mit einer Rose, um welchen sich ein Band mit der Legende: S. Petri. De. Rosenberg, schlingt. b) Das schon bekannte Siegel des Kunrat. Z. Petrovic. c) Schild mit einem Hammer (?). — S .Petr . Z . Dobrohosstye. d) Ein in zwei Felder senkrecht getheilter Schild, darüber ein Helm mit einem Paar Hörner. — Waczlaw. Ze. Zhorze. e) Ein Schild mit einem Bären. — S. Gindrzich . Z . Dluhe. Die Pergamentstreifen sind mit den Namen der Siegler bezeichnet.
Strana 358
358 CCLXXXIV. 1489. 6. Februar. Krumau. — Wok von Rosenberg befreit auf Bitten des Pfarrers Johann die Rosenberger Pfarreigründe von allen auf denselben haf- tenden Gaben und Leistungen. My Wok z Roznberka etc. gmenem nassim a ginych bratrzij a diediczuow nassich wyznawame tiemto listem wssem wuobecz a przedewssemi, ktoz geig vzrzie anebo cztucze slysseti budu, ze gest przedestupil przed nas cztihodny kniez Jan fararz kostela Roznber- skeho, caplan nass mily, a zprawil gest nas, kterak s diedin a luk swych nam do nassie komory vroky a opatrnym purgmistru a raddie y wssij obczy miesta nasseho Roznberka wiernym nassim milym lozunky platij, a prosil gest nas pokornie, abychme gemu takow diediny a luky od takowych vrokuow, poplatkuow a lozunkuow pro- rozmnozenie sluzby bozie milostwie oswoboditi a z takoweho obtie- zenie wynieti raczili; kterezto diediny a luky wsseczky ze gmena y take czo snich dawano a placzeno ma byti, Niemeczku rzeczij wedle obyczege krage toho e miesta Roznberskeho tuto nize takto pozname- nany gsu: Item von einer schewben am Galingperg VIII den.; item von anderen akheren drew lussel vnd ein schewben pey des Krpezes rewt ob des Wachterpachgs XVI den.; item von zwain wislein auser- halb der auseren mül ains ob des wegs, das ander vnterhalb des wegs I g.; item von der wisen pey dem Winkcheltar XVII den.; item von der schewben vom Partlem VIII den.; item von ainem gärtlen pey der Wulta vom Guschlen zwen pfenning; item von der schewben vom Melczen pey dem Schawrgraben drey groschen; item von dreyen lussen am Galingperg vom Caspar drewzehen pfenning, y znamenawssemy nadepsaneho kniecze fararze prosbu pokornu a slussnu, a wzdy dary bozske, kterymiz nas geho swata milost sstiedrze obdarziti raczil, przed oczyma magicz chtiecze geho swatu milost z statku nasseho cztiti, pro wietssie rozmnozenie czti, a chwaly bozie, kteraz se diege przi swrchupsanym kostele, s dobrym rozmyslem a raddu dospielu swrchupsane diediny a luky od vrokuow a poplatkuow nassich swerchudotczenych, y take ode- wssech lozunkuow miesstianom nassym Roznberskym z staradawna przislussegiczijch, kterziz gsu nam k nassij zadosti a przimluwie
358 CCLXXXIV. 1489. 6. Februar. Krumau. — Wok von Rosenberg befreit auf Bitten des Pfarrers Johann die Rosenberger Pfarreigründe von allen auf denselben haf- tenden Gaben und Leistungen. My Wok z Roznberka etc. gmenem nassim a ginych bratrzij a diediczuow nassich wyznawame tiemto listem wssem wuobecz a przedewssemi, ktoz geig vzrzie anebo cztucze slysseti budu, ze gest przedestupil przed nas cztihodny kniez Jan fararz kostela Roznber- skeho, caplan nass mily, a zprawil gest nas, kterak s diedin a luk swych nam do nassie komory vroky a opatrnym purgmistru a raddie y wssij obczy miesta nasseho Roznberka wiernym nassim milym lozunky platij, a prosil gest nas pokornie, abychme gemu takow diediny a luky od takowych vrokuow, poplatkuow a lozunkuow pro- rozmnozenie sluzby bozie milostwie oswoboditi a z takoweho obtie- zenie wynieti raczili; kterezto diediny a luky wsseczky ze gmena y take czo snich dawano a placzeno ma byti, Niemeczku rzeczij wedle obyczege krage toho e miesta Roznberskeho tuto nize takto pozname- nany gsu: Item von einer schewben am Galingperg VIII den.; item von anderen akheren drew lussel vnd ein schewben pey des Krpezes rewt ob des Wachterpachgs XVI den.; item von zwain wislein auser- halb der auseren mül ains ob des wegs, das ander vnterhalb des wegs I g.; item von der wisen pey dem Winkcheltar XVII den.; item von der schewben vom Partlem VIII den.; item von ainem gärtlen pey der Wulta vom Guschlen zwen pfenning; item von der schewben vom Melczen pey dem Schawrgraben drey groschen; item von dreyen lussen am Galingperg vom Caspar drewzehen pfenning, y znamenawssemy nadepsaneho kniecze fararze prosbu pokornu a slussnu, a wzdy dary bozske, kterymiz nas geho swata milost sstiedrze obdarziti raczil, przed oczyma magicz chtiecze geho swatu milost z statku nasseho cztiti, pro wietssie rozmnozenie czti, a chwaly bozie, kteraz se diege przi swrchupsanym kostele, s dobrym rozmyslem a raddu dospielu swrchupsane diediny a luky od vrokuow a poplatkuow nassich swerchudotczenych, y take ode- wssech lozunkuow miesstianom nassym Roznberskym z staradawna przislussegiczijch, kterziz gsu nam k nassij zadosti a przimluwie
Strana 359
359 take k tomu gednoswornu dobru wuoli dali, oswobodili sme a moczij listu tohoto konecznie a dostateczuie oswobozugem, a na takowy bieh, aby swrchupsany kniez fararz nynieissij y wssiczkni ginij geho buduczie fararzj Roznbersstij z swrchupsanych grun- tuow nam ani nassim diediczom a buduczim, ani take miesstianom Roznberskym nynicissim ani buduczim wiecznie nebyli powinni nizadnych vrokuow a lozunkuow, ani czo gineho platiti a dawati, ale aby gich vziwali swobodnie bez prziekazy a zmatku wsselikte- rakeho. A z takowe dobrodinie a oswobozenie gruntuow swrchu- psanych nadepsany kniez fararz Roznbersky podwolil se gest a slibil sam zase y za wsseczky gine fararze Roznberske po niem wiecznie buduczie, ze sluzbu zadussnij magi miewati s desieti kniezimi za wsseczky pany z Roznberka przedky nasse, za nas y za nasse wsseczky diedicze a buduczie kazdy rok w octab wssech swatych bez opusstienie a obmesskanie wsselikterakeho. Tomu na potwrzenie nassi wlastnij peczet rozkazali sme prziwiesiti k tomuto listu. Genz gest dan na Crumlowie letha od narozenie syna bozieho tisiczieho cztyrsteho osmdesateho dewateho w patek na den swate panny Doroty muczedlnicze bozie. Das Siegel an einem Pergamentstreifen hängend, in rothem Wachs, hier beschädigt, ist bereits oben beschrieben worden. CCLXXXV. 1489. 6. April. Rom. — Mehrere Cardinale verleihen der Capelle zum heiligen Theobald im Kienberg auf Bitten des Abtes von Hohenfurt einige Indulgenzen. Rodericus Portuensis, Oliuerius Sabinensis, Marcus Prenesti- nus, Julianus Ostiensis, Johannes Albanensis episcopi, Johannes Michael tituli sancti Marcelli, Johannes Jacobus tituli sancti Ste- phani in Celio Monte presbyteri, Petrus sanctorum Cosme et Damiani, Raphael sancti Georgii ad velum aureum et Johannes sancte Marie in Aquiro diaconi, miseratione diuina sacrosancte Romane ecclesie cardinales uniuersis et singulis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in domino sempiternam. Splendor paterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate, pia uota fidelium de clemencia ipsius maiestatis sperantium tunc precipue benigno fauore prosequitur, cum ipsorum deuota humilitas piis sanctorum precibus et meritis adiuuatur. Cupientes igitur ut capella sancti Theobaldi in Kienperg Praggensis diocesis congruis frequentetur
359 take k tomu gednoswornu dobru wuoli dali, oswobodili sme a moczij listu tohoto konecznie a dostateczuie oswobozugem, a na takowy bieh, aby swrchupsany kniez fararz nynieissij y wssiczkni ginij geho buduczie fararzj Roznbersstij z swrchupsanych grun- tuow nam ani nassim diediczom a buduczim, ani take miesstianom Roznberskym nynicissim ani buduczim wiecznie nebyli powinni nizadnych vrokuow a lozunkuow, ani czo gineho platiti a dawati, ale aby gich vziwali swobodnie bez prziekazy a zmatku wsselikte- rakeho. A z takowe dobrodinie a oswobozenie gruntuow swrchu- psanych nadepsany kniez fararz Roznbersky podwolil se gest a slibil sam zase y za wsseczky gine fararze Roznberske po niem wiecznie buduczie, ze sluzbu zadussnij magi miewati s desieti kniezimi za wsseczky pany z Roznberka przedky nasse, za nas y za nasse wsseczky diedicze a buduczie kazdy rok w octab wssech swatych bez opusstienie a obmesskanie wsselikterakeho. Tomu na potwrzenie nassi wlastnij peczet rozkazali sme prziwiesiti k tomuto listu. Genz gest dan na Crumlowie letha od narozenie syna bozieho tisiczieho cztyrsteho osmdesateho dewateho w patek na den swate panny Doroty muczedlnicze bozie. Das Siegel an einem Pergamentstreifen hängend, in rothem Wachs, hier beschädigt, ist bereits oben beschrieben worden. CCLXXXV. 1489. 6. April. Rom. — Mehrere Cardinale verleihen der Capelle zum heiligen Theobald im Kienberg auf Bitten des Abtes von Hohenfurt einige Indulgenzen. Rodericus Portuensis, Oliuerius Sabinensis, Marcus Prenesti- nus, Julianus Ostiensis, Johannes Albanensis episcopi, Johannes Michael tituli sancti Marcelli, Johannes Jacobus tituli sancti Ste- phani in Celio Monte presbyteri, Petrus sanctorum Cosme et Damiani, Raphael sancti Georgii ad velum aureum et Johannes sancte Marie in Aquiro diaconi, miseratione diuina sacrosancte Romane ecclesie cardinales uniuersis et singulis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in domino sempiternam. Splendor paterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate, pia uota fidelium de clemencia ipsius maiestatis sperantium tunc precipue benigno fauore prosequitur, cum ipsorum deuota humilitas piis sanctorum precibus et meritis adiuuatur. Cupientes igitur ut capella sancti Theobaldi in Kienperg Praggensis diocesis congruis frequentetur
Strana 360
360 honoribus et a Christi fidelibus ingiter ueneretur ac in suis struc- turis et edificiis debite reparetur conseruetur et manuteneatur, libris quoque calicibus ornamentis et luminaribus ac aliis ibidem necessariis et oportunis decenter muniatur ornetur et decoretur, vtque Christi fideles eo libencius deuocionis causa confluant ad eandem capellam et ad illius reparationem conseruationem et manutentionem aliaque premissa manus promptius porrigant adiutrices, quo ex hoc ibidem dono celestis gratie uberius conspexerint se refectos, omnibus et singulis utriusque sexus Christi fidelibus uere penitentibus et con- fessis, qui in dicta sancti Theobaldi et sancti Vlrici nec non lune prima post festum resurrexionis domini Jesu Christi feria quinta quatuor temporum post festum sante penthecostes et dedicationis dicte capelle festiuitatum diebus a primis vesperis usque ad secundas vesperas singularum festiuitatum huiusmodi inclusiue eandem capel- lam deuote uisitauerint annuatim, et ad illius reparationem conser- uationem et manutentionem aliaque premissa manus porrexerint adiutrices, ut prefertur, nos cardinales prefati humilibus dilecti nobis in Christo moderni abbatis monasterii de Altovado Cisterciensis ordinis dicte diocesis supplicationibus super hoc inclinati de omni- potentis dei misericordia ac beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate confisi pro qualibet die predictarum dierum, quibus id fecerint, centum dies de iniunctis eis penitentiis misericorditer in domino relaxamus et quilibet nostrum relaxat, presentibus perpe- tuis futuris temporibus duraturis. In quorum omnium et singulorum fidem et testimonium premissorum presentes litteras exinde fieri mandauimus, sigillorum nostrorum et cuiuslibet nostrum iussimus appensione muniri. Datum Rome in domibus nostris anno a natiuitate domini millesimo quadringentesimo octuagesimo nono die uero sexta mensis Aprilis, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Innocentii diuina prouidentia pape octaui anno quinto. Ja. Quentinoti. Aussen : F. de San Luca (?). Diese Urkunde hat ein ungewöhnlich grosses Format; die Schrift der zweiten Hälfte ist durch Feuchtigkeit fast ganz zer- stört worden, daher dieselbe hier nach einer neueren Abschrift. Von den ehemals angehängt gewesenen zehn Siegeln ist auch nicht eines mehr vorhanden.
360 honoribus et a Christi fidelibus ingiter ueneretur ac in suis struc- turis et edificiis debite reparetur conseruetur et manuteneatur, libris quoque calicibus ornamentis et luminaribus ac aliis ibidem necessariis et oportunis decenter muniatur ornetur et decoretur, vtque Christi fideles eo libencius deuocionis causa confluant ad eandem capellam et ad illius reparationem conseruationem et manutentionem aliaque premissa manus promptius porrigant adiutrices, quo ex hoc ibidem dono celestis gratie uberius conspexerint se refectos, omnibus et singulis utriusque sexus Christi fidelibus uere penitentibus et con- fessis, qui in dicta sancti Theobaldi et sancti Vlrici nec non lune prima post festum resurrexionis domini Jesu Christi feria quinta quatuor temporum post festum sante penthecostes et dedicationis dicte capelle festiuitatum diebus a primis vesperis usque ad secundas vesperas singularum festiuitatum huiusmodi inclusiue eandem capel- lam deuote uisitauerint annuatim, et ad illius reparationem conser- uationem et manutentionem aliaque premissa manus porrexerint adiutrices, ut prefertur, nos cardinales prefati humilibus dilecti nobis in Christo moderni abbatis monasterii de Altovado Cisterciensis ordinis dicte diocesis supplicationibus super hoc inclinati de omni- potentis dei misericordia ac beatorum Petri et Pauli apostolorum eius auctoritate confisi pro qualibet die predictarum dierum, quibus id fecerint, centum dies de iniunctis eis penitentiis misericorditer in domino relaxamus et quilibet nostrum relaxat, presentibus perpe- tuis futuris temporibus duraturis. In quorum omnium et singulorum fidem et testimonium premissorum presentes litteras exinde fieri mandauimus, sigillorum nostrorum et cuiuslibet nostrum iussimus appensione muniri. Datum Rome in domibus nostris anno a natiuitate domini millesimo quadringentesimo octuagesimo nono die uero sexta mensis Aprilis, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Innocentii diuina prouidentia pape octaui anno quinto. Ja. Quentinoti. Aussen : F. de San Luca (?). Diese Urkunde hat ein ungewöhnlich grosses Format; die Schrift der zweiten Hälfte ist durch Feuchtigkeit fast ganz zer- stört worden, daher dieselbe hier nach einer neueren Abschrift. Von den ehemals angehängt gewesenen zehn Siegeln ist auch nicht eines mehr vorhanden.
Strana 361
361 CCLXXXVI. 1490. 27. Februar. Prag. — Paul, Probet am Zderas und Visitator des Prager Erzbisthums, gestattet das Messelesen in den Capellen der Hohenfurter Meier- höfe Glashof und Hodenitz. Paulus Pragensis et Sderasziensis ecclesiaruim prepositus, visitator archiepiscopatus eiusdem a sede apostolica deputatus etc. decretorum doctor, ad noticiaim vniuersorum deducimus per presen- tem, quod permisimus et concessimus de gratia speciali atque presentium serie litterarum permittimus et indulgemus, vt in orato- riis, que in grangiis monasterii Altouadensis ordinis Cisterciensis constructa sunt, scilicet in Gloszhuff intra fines parrochie Heriornensis et in Hodonicz in parrochia Rozmital nostre Pragensis diocesis possint licite ac libere diuina missarum officia singulis diebus celebrari, saluis tamen in omnibus ecclesiarum parrochialium predic- tarum juribus et conswetudinibus, quibus per presens indultum nolumus nec intendimus preiudicium aliquod procurare, presentibus valituris, donec per nos aut officii nostri successorem expresse fuerint reuocata. Ex castro Pragensi penultima mensis Ffebruarii anno salutis et gratie Mo quadringentesimo nonagesimo nostri officii sub sigillo. Das Siegel des Prager Erzbisthumes an einem Pergamentstreifen hängend und in rothem Wachs. Es ist schlecht abgedruckt, daher von der Umschrift nur „archiepiscopatus“ sichtbar. CCLXXXVII. 1492. 3. Februar. Krumau. — Peter von Rosenberg leistet auf alle seine An- sprüche auf den Hof Muscherad zu Gunsten seines Kanzlers, Wenzele von Ruben, Verzicht und abergibt ihm sugleich diesen Hof. Ja Petr z Roznberka wyznawam tiemto listem przedewssemi, kdezkoli czten nebo cztucze slissan bude, jakoz sem miel list dobry czely na pargamenie s wisutymi peczetmi od slowutne panij Dorothy z Nemyssle na dwuor rzeczeny Moczerady s geho przislussenstwim opatrnemu Welflowi z Swietlika a geho diediczom a buduczim swiedcziczij, w kteremzto listu gest gistecz swrchupsana panij Dorotha z Nemyssle, a wedle nie a za ni zprawcze a rukoymie vrozenij panosse Waczlaw z Wietrznie, Girzik od Dubu na Sedlczy,
361 CCLXXXVI. 1490. 27. Februar. Prag. — Paul, Probet am Zderas und Visitator des Prager Erzbisthums, gestattet das Messelesen in den Capellen der Hohenfurter Meier- höfe Glashof und Hodenitz. Paulus Pragensis et Sderasziensis ecclesiaruim prepositus, visitator archiepiscopatus eiusdem a sede apostolica deputatus etc. decretorum doctor, ad noticiaim vniuersorum deducimus per presen- tem, quod permisimus et concessimus de gratia speciali atque presentium serie litterarum permittimus et indulgemus, vt in orato- riis, que in grangiis monasterii Altouadensis ordinis Cisterciensis constructa sunt, scilicet in Gloszhuff intra fines parrochie Heriornensis et in Hodonicz in parrochia Rozmital nostre Pragensis diocesis possint licite ac libere diuina missarum officia singulis diebus celebrari, saluis tamen in omnibus ecclesiarum parrochialium predic- tarum juribus et conswetudinibus, quibus per presens indultum nolumus nec intendimus preiudicium aliquod procurare, presentibus valituris, donec per nos aut officii nostri successorem expresse fuerint reuocata. Ex castro Pragensi penultima mensis Ffebruarii anno salutis et gratie Mo quadringentesimo nonagesimo nostri officii sub sigillo. Das Siegel des Prager Erzbisthumes an einem Pergamentstreifen hängend und in rothem Wachs. Es ist schlecht abgedruckt, daher von der Umschrift nur „archiepiscopatus“ sichtbar. CCLXXXVII. 1492. 3. Februar. Krumau. — Peter von Rosenberg leistet auf alle seine An- sprüche auf den Hof Muscherad zu Gunsten seines Kanzlers, Wenzele von Ruben, Verzicht und abergibt ihm sugleich diesen Hof. Ja Petr z Roznberka wyznawam tiemto listem przedewssemi, kdezkoli czten nebo cztucze slissan bude, jakoz sem miel list dobry czely na pargamenie s wisutymi peczetmi od slowutne panij Dorothy z Nemyssle na dwuor rzeczeny Moczerady s geho przislussenstwim opatrnemu Welflowi z Swietlika a geho diediczom a buduczim swiedcziczij, w kteremzto listu gest gistecz swrchupsana panij Dorotha z Nemyssle, a wedle nie a za ni zprawcze a rukoymie vrozenij panosse Waczlaw z Wietrznie, Girzik od Dubu na Sedlczy,
Strana 362
362 Wylem z Trzebomyslicz a Jan z Wesele, kterehozto listu datum gest w pondielij po swatym Wincenczij leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztirzsteho dewadesateho druheho, jakoz ten list w sobie to wsseczko ssirze a swietlegie swiedczij a wykazuge; a druhy list dobre wuole od swrchupesaneho Welfle z Swietlika, na ten list swrchudotczeny mnie swrchupsanemu Petrowi z Roznberka a diediczom a buduczim mym swiedcziczij, w kterezto dobre wuoli na swiedomie postaweni gsu s peczetmi wysutymi vrozeny pan pan Oldrzich z Roznberka, bratr muoig mily, a vrozenij panosse Cunrat z Petrowicz, Petr mladssij z Dobrohosstie purkrabie na Krumlowie, a Oldrzich z Dobrohosstie, a datum na Krumlowie leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztirzsteho dewadesateho druheho we cztwrtek po obraczenij na wieru swateho Pawla, jakoz ten list te dobre wuole take sam w sobie to wsseczko ssirze a swietlegie swiedczij a wykazuge. Ty oba listy, y wsseczko prawo, kterez mnie a mym diediczom a buduczim na tiech listech, a na tom dworze przislussalo, dal sem a moczij listu tohoto dawam s swu dobru swobodnu a p'nu wolij Waczlawowi z Rowneho kanczlerzi nassemu a gehu diediczom a buduczim a tomu kazdemu, ktozby tento list miel s gich dobru wolij, aby giz to prawo k tiem listem a dworu swrchu- psanemu, iakoz sem sam miel a drzel, gim przislusselo mocznie, swobodnie y vplnie bez zmatku a prziekazy me a mych diediczuow a buduczijch; w tom gest ma dobra swobodna y o wssem prziznana plna wuole. A ja Petr z Roznberka swrchupsany ani mogi diediczy a buduczij dale a wiecze po ten den k tiem listuom a dworu swrehu- psanemu zadneho prawa nemame, aniz mieti muozem obyczegem nizadnym. Na potwrzenie wsseho, czoz swrchupsano gest, swu wlastnij peczet rozkazal sem prziwiesiti k tomuto listu, a pro dalssie toho swiedomie prosil sem vrozneho pana pana Oldrzicha z Roznberka bratra sweho mileho, a vrozenych panossij Cunasse z Machowicz, Oldrzicha ze Dworze a Gindrzicha Czakowcze z Bohussicz purkrabi na Nowem Hradie, ze gsu swe wlastnie peczeti dali prziwiesiti k tomuto listu sobie a swym buduczim bez sskody. Genz gest dan na Krumlowie leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztirzsteho dewadesateho druheho, w patek den swateho Blazege mucedlnika bozieho. Fünf kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel, a und b in rothem, die ührigen in schwarzem Wachs. a) Schild mit einer Rose. — † S. Petri.
362 Wylem z Trzebomyslicz a Jan z Wesele, kterehozto listu datum gest w pondielij po swatym Wincenczij leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztirzsteho dewadesateho druheho, jakoz ten list w sobie to wsseczko ssirze a swietlegie swiedczij a wykazuge; a druhy list dobre wuole od swrchupesaneho Welfle z Swietlika, na ten list swrchudotczeny mnie swrchupsanemu Petrowi z Roznberka a diediczom a buduczim mym swiedcziczij, w kterezto dobre wuoli na swiedomie postaweni gsu s peczetmi wysutymi vrozeny pan pan Oldrzich z Roznberka, bratr muoig mily, a vrozenij panosse Cunrat z Petrowicz, Petr mladssij z Dobrohosstie purkrabie na Krumlowie, a Oldrzich z Dobrohosstie, a datum na Krumlowie leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztirzsteho dewadesateho druheho we cztwrtek po obraczenij na wieru swateho Pawla, jakoz ten list te dobre wuole take sam w sobie to wsseczko ssirze a swietlegie swiedczij a wykazuge. Ty oba listy, y wsseczko prawo, kterez mnie a mym diediczom a buduczim na tiech listech, a na tom dworze przislussalo, dal sem a moczij listu tohoto dawam s swu dobru swobodnu a p'nu wolij Waczlawowi z Rowneho kanczlerzi nassemu a gehu diediczom a buduczim a tomu kazdemu, ktozby tento list miel s gich dobru wolij, aby giz to prawo k tiem listem a dworu swrchu- psanemu, iakoz sem sam miel a drzel, gim przislusselo mocznie, swobodnie y vplnie bez zmatku a prziekazy me a mych diediczuow a buduczijch; w tom gest ma dobra swobodna y o wssem prziznana plna wuole. A ja Petr z Roznberka swrchupsany ani mogi diediczy a buduczij dale a wiecze po ten den k tiem listuom a dworu swrehu- psanemu zadneho prawa nemame, aniz mieti muozem obyczegem nizadnym. Na potwrzenie wsseho, czoz swrchupsano gest, swu wlastnij peczet rozkazal sem prziwiesiti k tomuto listu, a pro dalssie toho swiedomie prosil sem vrozneho pana pana Oldrzicha z Roznberka bratra sweho mileho, a vrozenych panossij Cunasse z Machowicz, Oldrzicha ze Dworze a Gindrzicha Czakowcze z Bohussicz purkrabi na Nowem Hradie, ze gsu swe wlastnie peczeti dali prziwiesiti k tomuto listu sobie a swym buduczim bez sskody. Genz gest dan na Krumlowie leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztirzsteho dewadesateho druheho, w patek den swateho Blazege mucedlnika bozieho. Fünf kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel, a und b in rothem, die ührigen in schwarzem Wachs. a) Schild mit einer Rose. — † S. Petri.
Strana 363
363 De. Rosenberg. b) Ebenso. — S. Oldrzich. Z. Rozmberga. c) Ein nach der Breite in zwei Felder getheilter Schild mit einer und zwei Lilien, darüber ein Helm mit dem Brusthilde eines Gepanzerten. — S. Kunass (oder Kunaes?). Z. Machowicz. d) Ein Schild mit drei Kugeln. — S. Oldrzich. Ze. Dworcze. e) Ein in zwei Felder senkrecht getheilter Schild, darüber ein Helm mit zwei Hörnern. — S. Gindrzich. Z. Bohussicz. Die Pergamentstreifen sind mit den Namen der Siegler bezeichnet. Auf dem fünften Streifen aber steht: Gindrzich Czakowecz. CCLXXXVIII. 1493. 18. Juni. Rosental. — Bischof Benedict von Kamin verleiht der Rosen- thaler Pfarrkirche einige Indulgenzen. Benedictus dei et apostolice sedis gratia episcopus Caminensis vniuersis et singulis Christi fidelibus presentes nostras litteras visuris lecturis et audituris salutem in domino sempiternam. Splendor paterne glorie, qui sua mundum ineffabili illuminat claritate, pia vota fidelium de clementia ipsius maiestatis sperancium tunc precipue benigno fauore prosequitur, cum deuota ipsorum humilitas sanctorum meritis et precibus adiuuatur. Cupientes igitur vt ecclesia parro- chialis in opido Rasental Pragensis diocesis ad honorem sanctorum Simonis et Jude apostolorum dedicata debitis frequentetur honoribus, vt in suis edificiis et structuris debite reparetur conseruetur et manu- teneatur, libris calicibus luminaribus et aliis ornamentis ecclesiasticis pro diuino cultu necessariis decenter muniatur et a Christi fidelibus iugiter veneretur, in ea quoque diuinus cultus augmentetur, vtque Christi fideles ipsi eo libencius deuocionis causa confluant ad eandem et ad reparacionem consernacionom huiusmodi promcius manus porrigant adiutrices, quo ex hoc dono celestis gratie vberius conspexerint se refectos, nos itaque Benedictus prefatus de omni- potentis dei misericordia beatorumque apostolorum Petri et Pauli auctoritate confisi omnibus et singulis Christi fidelibus vere peniten- tibus contritis et confessis, qui ecclesiam predictam in die sanctorum Simonis et Jude apostolorum et in festis beate virginis et omnium patrononorum (sic) necnon in festo sanctorum Leonhardi et Erhardi confessorum et in dedicacione predicte ecclesie a primis vesperis vsque ad secundas vesperas inclusiue deuote visitauerint annuatim et manus adiutrices porrexerint, quibus hoc fecerint, quadraginta dies indulgenciarum de iniunctis eis penitenciis misericorditer in domino relaxamus; presentibus perpetuis futuris temporibus duraturis. In
363 De. Rosenberg. b) Ebenso. — S. Oldrzich. Z. Rozmberga. c) Ein nach der Breite in zwei Felder getheilter Schild mit einer und zwei Lilien, darüber ein Helm mit dem Brusthilde eines Gepanzerten. — S. Kunass (oder Kunaes?). Z. Machowicz. d) Ein Schild mit drei Kugeln. — S. Oldrzich. Ze. Dworcze. e) Ein in zwei Felder senkrecht getheilter Schild, darüber ein Helm mit zwei Hörnern. — S. Gindrzich. Z. Bohussicz. Die Pergamentstreifen sind mit den Namen der Siegler bezeichnet. Auf dem fünften Streifen aber steht: Gindrzich Czakowecz. CCLXXXVIII. 1493. 18. Juni. Rosental. — Bischof Benedict von Kamin verleiht der Rosen- thaler Pfarrkirche einige Indulgenzen. Benedictus dei et apostolice sedis gratia episcopus Caminensis vniuersis et singulis Christi fidelibus presentes nostras litteras visuris lecturis et audituris salutem in domino sempiternam. Splendor paterne glorie, qui sua mundum ineffabili illuminat claritate, pia vota fidelium de clementia ipsius maiestatis sperancium tunc precipue benigno fauore prosequitur, cum deuota ipsorum humilitas sanctorum meritis et precibus adiuuatur. Cupientes igitur vt ecclesia parro- chialis in opido Rasental Pragensis diocesis ad honorem sanctorum Simonis et Jude apostolorum dedicata debitis frequentetur honoribus, vt in suis edificiis et structuris debite reparetur conseruetur et manu- teneatur, libris calicibus luminaribus et aliis ornamentis ecclesiasticis pro diuino cultu necessariis decenter muniatur et a Christi fidelibus iugiter veneretur, in ea quoque diuinus cultus augmentetur, vtque Christi fideles ipsi eo libencius deuocionis causa confluant ad eandem et ad reparacionem consernacionom huiusmodi promcius manus porrigant adiutrices, quo ex hoc dono celestis gratie vberius conspexerint se refectos, nos itaque Benedictus prefatus de omni- potentis dei misericordia beatorumque apostolorum Petri et Pauli auctoritate confisi omnibus et singulis Christi fidelibus vere peniten- tibus contritis et confessis, qui ecclesiam predictam in die sanctorum Simonis et Jude apostolorum et in festis beate virginis et omnium patrononorum (sic) necnon in festo sanctorum Leonhardi et Erhardi confessorum et in dedicacione predicte ecclesie a primis vesperis vsque ad secundas vesperas inclusiue deuote visitauerint annuatim et manus adiutrices porrexerint, quibus hoc fecerint, quadraginta dies indulgenciarum de iniunctis eis penitenciis misericorditer in domino relaxamus; presentibus perpetuis futuris temporibus duraturis. In
Strana 364
364 quorum testimonium presentes nostras litteras fieri fecimus sigillique nostri iussimus appensione communiri. Datum in Rasental anno domini Me CCCC. nonagesimo tercio decima octaua die mensis Junii. Ziemlich grosses, schlecht abgedrucktes und an einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in rothem Wachs. — St. Johann Bapt.; zwei Schilde, mit einem Kreuz der eine und mit vier Löwen (?) in ebenso vielen Feldern der andere, bedecken des Heiligen Füsse. — S. Benedictus. Dei. Gracia. Epi. Caminens. CCLXXXIX. 1495. 1. März. Fridburckh. — Peter Pesserholtz Richter und die ganze Ge- meine des Marktes Friedberg schliessen mit dem Abte Thomas und dem Con- vente zu Hohenfurt einen Vergleich über eine strittige Hutweide an der Moldau. Peter Pesserholcz die zeyt richtar rath vnd die gancz gemayn des marigkcz zu Fridburg wir bechennen mit dem offenn brief vor allen, den so er fuerchumbt ze horen sehn oder lesn, von wegen der bericht zwissen des erwirdigen in got vatter vnd herrn herrn Thaman abt des wirdigen vnd loblichen stifft vnser lieben frawn gotzhaus zu Hohnfuert vnd des wirdigen conuentz daselbs stoss vnd zwitracht, ethwenn zwischen ir vnd vnser gewesen von wegen ayner waid vnder Fridburg vnd vnder Studene genagst pey der Wultag, also das wir die gantz gemain von Fridburg die waid nuczen vnd geniessen sollen nach allem vnserem willen wis an die alten marich vnd gehag vnd auch pyss zu der Wultag, vnd sol auch ain gatternn angehangen werden vnd so die altten gehag abgingen vnd mügen vnd sollen wir vnd des erwirdigen herrn des abtz lewt von Studene solichn abgang widerumb helfen pessernn, damit des herrn abtz lewtten nicht schaden geschech vnd der herr abt sein gnad sol der wald vnd wildpann geniessen oberhalb vnd vntterhalb der gehag an allew vnser huntternüss vnd irrung, vnd wir sollen nichez damit ze schaffen noch ze thuen haben an willen vnd wissen des herrn abez vnd seiner holczhaiger. Wir schollen auch in chainer- lay weys in den wald nicht greiffen weder mit holtz abslahen schyntten oder prennen, sunder wir mugen vor dem grossem wald dy stawden vnd das jungholcz abslahen vnd aufrawmen, damit die waid nicht verwachs. Wir schollen auch allew jare von der waid in das kloster zu Hohnfurt zinssen vnd dienen achtczigkch pheming (sic) gawiger münss, als sew im ezinss nemen, zu sand Gallen tag,
364 quorum testimonium presentes nostras litteras fieri fecimus sigillique nostri iussimus appensione communiri. Datum in Rasental anno domini Me CCCC. nonagesimo tercio decima octaua die mensis Junii. Ziemlich grosses, schlecht abgedrucktes und an einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in rothem Wachs. — St. Johann Bapt.; zwei Schilde, mit einem Kreuz der eine und mit vier Löwen (?) in ebenso vielen Feldern der andere, bedecken des Heiligen Füsse. — S. Benedictus. Dei. Gracia. Epi. Caminens. CCLXXXIX. 1495. 1. März. Fridburckh. — Peter Pesserholtz Richter und die ganze Ge- meine des Marktes Friedberg schliessen mit dem Abte Thomas und dem Con- vente zu Hohenfurt einen Vergleich über eine strittige Hutweide an der Moldau. Peter Pesserholcz die zeyt richtar rath vnd die gancz gemayn des marigkcz zu Fridburg wir bechennen mit dem offenn brief vor allen, den so er fuerchumbt ze horen sehn oder lesn, von wegen der bericht zwissen des erwirdigen in got vatter vnd herrn herrn Thaman abt des wirdigen vnd loblichen stifft vnser lieben frawn gotzhaus zu Hohnfuert vnd des wirdigen conuentz daselbs stoss vnd zwitracht, ethwenn zwischen ir vnd vnser gewesen von wegen ayner waid vnder Fridburg vnd vnder Studene genagst pey der Wultag, also das wir die gantz gemain von Fridburg die waid nuczen vnd geniessen sollen nach allem vnserem willen wis an die alten marich vnd gehag vnd auch pyss zu der Wultag, vnd sol auch ain gatternn angehangen werden vnd so die altten gehag abgingen vnd mügen vnd sollen wir vnd des erwirdigen herrn des abtz lewt von Studene solichn abgang widerumb helfen pessernn, damit des herrn abtz lewtten nicht schaden geschech vnd der herr abt sein gnad sol der wald vnd wildpann geniessen oberhalb vnd vntterhalb der gehag an allew vnser huntternüss vnd irrung, vnd wir sollen nichez damit ze schaffen noch ze thuen haben an willen vnd wissen des herrn abez vnd seiner holczhaiger. Wir schollen auch in chainer- lay weys in den wald nicht greiffen weder mit holtz abslahen schyntten oder prennen, sunder wir mugen vor dem grossem wald dy stawden vnd das jungholcz abslahen vnd aufrawmen, damit die waid nicht verwachs. Wir schollen auch allew jare von der waid in das kloster zu Hohnfurt zinssen vnd dienen achtczigkch pheming (sic) gawiger münss, als sew im ezinss nemen, zu sand Gallen tag,
Strana 365
365 vnd der waid sold sunst nyemant geniessen , wen wir du Fridwurger. Es schollen auch des herrn abez lewt ainen freigen weg von Studene zw der Wultag haben an allew vnser hundernüss vnd irrung. Solicher bericht vnd wetrachttung zwissen des erwirdigen herrn herrn Thoman abt vnd des wirdigen conuentz Hohnfurt vnd vns beschehen, geben wir den offen brieff aller obuerschriben sachen bestatiget vnd pebart mit vnserem marchkt anhangundenn sigil auch zu merer gedachnus vnd pesserem vrkundt haben wir obgenant purger ayntrachtichleich gebeten den edln vesten Gyndersich Sudhkw von Longdorff. das er auch sein sigil zu vns angehangen hat doch ym vnd seinen erben an schaden. Geben zw Fridburchk des suntag nach sandt Mathias tag nach Christi gepuert tausent vierhundert vnd in dem funf vnd newnczigistem jare. Zwei, an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs. a) Ziem- lich gross, dreieckig ; als Zeichen eine fünfblättrige Rose. Die Legende, welche an der Basis des Dreieckes steht, lautet: S. Fridbvrch. Dieses Siegel scheint nach seiner äusseren Gestalt sehr alt zu sein. b) Klein. Schild mit einem nicht genauer zu bezeichnenden vierfüssigen Thiere. — S. Gindrzich. Z. Dluhe. CCXC. 1495. 1. März. Hohenfurt. — Abt Thomas und der Convent zu Hohenfurt urkunden über dieselbe Angelegenheit. Wier Thoman abbt zu Hohenfuerth vund der gancze conuent daselbst bekhennen mit dem offnem brieffe vor allem, so er fuer- khumpt zu hören zu sehen oder lesen, allss ein stoss vnnd zwidracht zwischen vunser aines thaillss vnd der ganczen gemain zu Fryburg des anders thaylls gewesen von wegen ainer waydt, so sie von vnnss vund dem gottshauss haben nüczen vnnd geniessen gelegen bey der Wulthaw vnntter Studanee. Ist allso zwischen vnnser gericht vnnd abgeschaiden, das die gemain zu Fryburg die gemelte waydt nüczen vnnd der geniessen sollen nach allem ierem nucz vnnd frumben biss auff die allten march vnnd gehaag vnnd auch biss zu der Wulthaw. Es solle auch ain gattern angehanngen vand so die allten gehaage abgiengen, so sollen vnnd mögen die von Fryburg vnnd vnnsere leutthe von Studanee sollichen abganng widerumben helffen zu pessern, damit vnnsern armben leutthen nit schaden beschiecht. Vnnd wier sollen des wallth — vnnd willtpann geniessen oberhalb vnnd vnntterhalb der gehaag ohne alle iere hinternuss vnnd irrung
365 vnd der waid sold sunst nyemant geniessen , wen wir du Fridwurger. Es schollen auch des herrn abez lewt ainen freigen weg von Studene zw der Wultag haben an allew vnser hundernüss vnd irrung. Solicher bericht vnd wetrachttung zwissen des erwirdigen herrn herrn Thoman abt vnd des wirdigen conuentz Hohnfurt vnd vns beschehen, geben wir den offen brieff aller obuerschriben sachen bestatiget vnd pebart mit vnserem marchkt anhangundenn sigil auch zu merer gedachnus vnd pesserem vrkundt haben wir obgenant purger ayntrachtichleich gebeten den edln vesten Gyndersich Sudhkw von Longdorff. das er auch sein sigil zu vns angehangen hat doch ym vnd seinen erben an schaden. Geben zw Fridburchk des suntag nach sandt Mathias tag nach Christi gepuert tausent vierhundert vnd in dem funf vnd newnczigistem jare. Zwei, an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs. a) Ziem- lich gross, dreieckig ; als Zeichen eine fünfblättrige Rose. Die Legende, welche an der Basis des Dreieckes steht, lautet: S. Fridbvrch. Dieses Siegel scheint nach seiner äusseren Gestalt sehr alt zu sein. b) Klein. Schild mit einem nicht genauer zu bezeichnenden vierfüssigen Thiere. — S. Gindrzich. Z. Dluhe. CCXC. 1495. 1. März. Hohenfurt. — Abt Thomas und der Convent zu Hohenfurt urkunden über dieselbe Angelegenheit. Wier Thoman abbt zu Hohenfuerth vund der gancze conuent daselbst bekhennen mit dem offnem brieffe vor allem, so er fuer- khumpt zu hören zu sehen oder lesen, allss ein stoss vnnd zwidracht zwischen vunser aines thaillss vnd der ganczen gemain zu Fryburg des anders thaylls gewesen von wegen ainer waydt, so sie von vnnss vund dem gottshauss haben nüczen vnnd geniessen gelegen bey der Wulthaw vnntter Studanee. Ist allso zwischen vnnser gericht vnnd abgeschaiden, das die gemain zu Fryburg die gemelte waydt nüczen vnnd der geniessen sollen nach allem ierem nucz vnnd frumben biss auff die allten march vnnd gehaag vnnd auch biss zu der Wulthaw. Es solle auch ain gattern angehanngen vand so die allten gehaage abgiengen, so sollen vnnd mögen die von Fryburg vnnd vnnsere leutthe von Studanee sollichen abganng widerumben helffen zu pessern, damit vnnsern armben leutthen nit schaden beschiecht. Vnnd wier sollen des wallth — vnnd willtpann geniessen oberhalb vnnd vnntterhalb der gehaag ohne alle iere hinternuss vnnd irrung
Strana 366
366 vnnd sollen auch nichts damit zu schaffen haben ohne willen vnnd wissen vnnserer vnnd vnnser hollezhayer. Sie sollen auch in khainerlay weyse in vnnsern wallth greiffen weder mit hollez- abschlahen schindten oder prennen, sundern sie mögen vor dem wallth die staudten vnnd das junge hollez abschlahen vnnd abraumber, damit die waydt nit verwachsse. Sie sollen vnnss auch alle jahr in das closster zinnssen vund geben achtczig pfenning gäbiger müncz, allss wier in zinnss nemben. Vnnd es soll auch die waydt sunsten niemanndt geniessen dann die Fryburger. Vnnsere leutthe von Studanee sollen einen freyen wege haben zu der Wulthaw ohne alle irrung vnnd hinternussen. Sollichen bericht vnnd abschaidt geben wier ich Thoman abbte vnnd der gancze conuent den offnen brieffe bewarth vnnd bestättiget mit meinem vnnd des conuents anhanngunten sygillen. Geben zu Hohenfuerth des sontags nach sanndt Matthias tag nach Christi gepuerth thausent vier hundert vnnd im fünff vnnd neunczigistem jahre. Nach einer neueren Abschrift. CCXCI. 1495. 13. October. Krumau. — Peter von Rosenberg bestätigt den von den Rosenberger Bürgern dem Pfarrer daselbst zu reichenden jährlichen Zine sowie auch andere von der Mühle und dem Bräuhause in Rosenberg zu beziehende Einkünfte. My Petr z Roznberka haitman kralowstwie Czeskeho etc. wyznawame tiemto listem wssem wuobecz a przedewssemi, ktoz geig vzrzie anebo cztucze slysseti budu, ze gest przedstupil przed nas cztihodny kniez Jan fararz kostela swateho Mikulasse w Rozn- bereze, caplan nabozny nass mily, a zprawil nas, kterak drzij niektere platy a duochody diedicznie w miestie nassem Roznbercze, na kterez ze gsu priuilegia a dostateczna vtwrzenie od nassich przedkuow temuz kostelu w Roznbercze a fararzom wedle wssie potrzeby dana byla, ale dluhosti czasuow a skrze nepokoge ze gsu zmarzena a potraczena, prosse nas pokornie, abychme my w tom ten bozij duom a sprawedlnost geho ginym nowym vtwrzenim opatrzili, kterzizto plati a duochodi tuto ze gmena wypsani gsu, naiprw Caspar Kraiczij wedle mostu z domu na swaty Girzij dwanadczte peniez a na swaty Hawel tolikez; item ktoz w tom domu piwo warzij, powinen gest fararzi dati do roka padesat peniez; Janek Sladownijk z domu na swaty
366 vnnd sollen auch nichts damit zu schaffen haben ohne willen vnnd wissen vnnserer vnnd vnnser hollezhayer. Sie sollen auch in khainerlay weyse in vnnsern wallth greiffen weder mit hollez- abschlahen schindten oder prennen, sundern sie mögen vor dem wallth die staudten vnnd das junge hollez abschlahen vnnd abraumber, damit die waydt nit verwachsse. Sie sollen vnnss auch alle jahr in das closster zinnssen vund geben achtczig pfenning gäbiger müncz, allss wier in zinnss nemben. Vnnd es soll auch die waydt sunsten niemanndt geniessen dann die Fryburger. Vnnsere leutthe von Studanee sollen einen freyen wege haben zu der Wulthaw ohne alle irrung vnnd hinternussen. Sollichen bericht vnnd abschaidt geben wier ich Thoman abbte vnnd der gancze conuent den offnen brieffe bewarth vnnd bestättiget mit meinem vnnd des conuents anhanngunten sygillen. Geben zu Hohenfuerth des sontags nach sanndt Matthias tag nach Christi gepuerth thausent vier hundert vnnd im fünff vnnd neunczigistem jahre. Nach einer neueren Abschrift. CCXCI. 1495. 13. October. Krumau. — Peter von Rosenberg bestätigt den von den Rosenberger Bürgern dem Pfarrer daselbst zu reichenden jährlichen Zine sowie auch andere von der Mühle und dem Bräuhause in Rosenberg zu beziehende Einkünfte. My Petr z Roznberka haitman kralowstwie Czeskeho etc. wyznawame tiemto listem wssem wuobecz a przedewssemi, ktoz geig vzrzie anebo cztucze slysseti budu, ze gest przedstupil przed nas cztihodny kniez Jan fararz kostela swateho Mikulasse w Rozn- bereze, caplan nabozny nass mily, a zprawil nas, kterak drzij niektere platy a duochody diedicznie w miestie nassem Roznbercze, na kterez ze gsu priuilegia a dostateczna vtwrzenie od nassich przedkuow temuz kostelu w Roznbercze a fararzom wedle wssie potrzeby dana byla, ale dluhosti czasuow a skrze nepokoge ze gsu zmarzena a potraczena, prosse nas pokornie, abychme my w tom ten bozij duom a sprawedlnost geho ginym nowym vtwrzenim opatrzili, kterzizto plati a duochodi tuto ze gmena wypsani gsu, naiprw Caspar Kraiczij wedle mostu z domu na swaty Girzij dwanadczte peniez a na swaty Hawel tolikez; item ktoz w tom domu piwo warzij, powinen gest fararzi dati do roka padesat peniez; Janek Sladownijk z domu na swaty
Strana 367
367 Girzij dwanadczt peniez a na swaty Hawel tolikez, a ktoz w tom domu piwo warzij, powinen gest fararzi dati do roka padesat peniez; Caspar Knap z domu na swaty Girzij deset peniez, na swaty Hawel tolikez; Petr Sswecz z domu na swaty Girzij deset peniez, na swaty Hawel tolikez; Hanns Schrol z domu na swaty Girzij deset peniez, na swaty Hawel tolikez ; Mikulass Tulecz z domu na swaty Girzij deset peniez, na swaty Hawel tolikez ; Petr Tkadlecz ze dwu zahradek na swaty Girzij cztyrzi penieze, na swaty Hawel tolikez. Take kniez fararz ma we mlynie miesstskym, kteryz slowe „statmüll" desatu nedieli dwa diely desatecznie muky a trzetij diel przislussie mlynarzi. Take czoz w desate nedieli sladuow melij, magi dati fararzi od kazdeho sladu dwa penieze; na mlynie Pesser- holezowie ma pfararz rownie takowez prawo a sprawedlnost, yako na swrchupsanym mlynie, kteryz slowe „statmüll“. We wsy rzeczene Schawflaren z chalupy na swaty Girzij osm peniez a na swaty Hawel tolikez. Y znamenawsse my geho prosbu pokornu a snaznu, nechtiecz, aby skrze takowy nedostatek tomu boziemu domu a fararzom iaka vigma aneb prziekaza dieti se miela, na ty wieczi gsme se sami skrze se y take skrze vrzedniky nasse s pilnosti wyptali, a tak gsme tomu dostatecznie srozumieli, ze plati a duochodi swrchupsanij k Roznberskemu kostelu z starodawna przislusseli gsu a fararzi Roznbersstij wssiczkni, puokudz z registr starych se shledawa, y take iakz lidska pamiet gest wzdyczky toho platu a tiech duochoduow gsu diedicznie w drzenij a vziwanij byli s plnym panstwim. Protoz s dobrym a waznym rozmyslem a raddu dospielu przedesslu swrchupsaneho platu a duochoduow nadepsanych swrchupsanemu fararzi w Roznbercze nynieissiemu, y take wssem geho buduczim potwrdili sme a moczij listu tohoto potwrzugem, tak aby oni toho platu y tiech dnochoduow wzdyczky na wiecznost w prawym diedicznem drzenij a vziwanij byli s plnym a czelym panstwim, tak iakoz gsu prwe wzdyczky byli, a iakoby ta wsseczka priuilegia a potwrzenie, kteraz gsu byla na to od przedkuow nassich wydana, w teto mierze w swe moczi mieli, kteryzto nedostatek my tiemto listem naplnugem, a to bez prziekazi nassie, nassich bratrzij y wssech nassich diediczow a buduczijch y bez zmatku wsselikterakeho. Toto toliko w te wieczi przimienugicz, puokudz gsu swrchupsanij poddanij knieze fararze Roznberskeho, kterziz w tom miestie domy swe a byt swoig magi powinni s ginym miesstiany nassimi ktere powinnosti trpieti, aby w tom tak stali a
367 Girzij dwanadczt peniez a na swaty Hawel tolikez, a ktoz w tom domu piwo warzij, powinen gest fararzi dati do roka padesat peniez; Caspar Knap z domu na swaty Girzij deset peniez, na swaty Hawel tolikez; Petr Sswecz z domu na swaty Girzij deset peniez, na swaty Hawel tolikez; Hanns Schrol z domu na swaty Girzij deset peniez, na swaty Hawel tolikez ; Mikulass Tulecz z domu na swaty Girzij deset peniez, na swaty Hawel tolikez ; Petr Tkadlecz ze dwu zahradek na swaty Girzij cztyrzi penieze, na swaty Hawel tolikez. Take kniez fararz ma we mlynie miesstskym, kteryz slowe „statmüll" desatu nedieli dwa diely desatecznie muky a trzetij diel przislussie mlynarzi. Take czoz w desate nedieli sladuow melij, magi dati fararzi od kazdeho sladu dwa penieze; na mlynie Pesser- holezowie ma pfararz rownie takowez prawo a sprawedlnost, yako na swrchupsanym mlynie, kteryz slowe „statmüll“. We wsy rzeczene Schawflaren z chalupy na swaty Girzij osm peniez a na swaty Hawel tolikez. Y znamenawsse my geho prosbu pokornu a snaznu, nechtiecz, aby skrze takowy nedostatek tomu boziemu domu a fararzom iaka vigma aneb prziekaza dieti se miela, na ty wieczi gsme se sami skrze se y take skrze vrzedniky nasse s pilnosti wyptali, a tak gsme tomu dostatecznie srozumieli, ze plati a duochodi swrchupsanij k Roznberskemu kostelu z starodawna przislusseli gsu a fararzi Roznbersstij wssiczkni, puokudz z registr starych se shledawa, y take iakz lidska pamiet gest wzdyczky toho platu a tiech duochoduow gsu diedicznie w drzenij a vziwanij byli s plnym panstwim. Protoz s dobrym a waznym rozmyslem a raddu dospielu przedesslu swrchupsaneho platu a duochoduow nadepsanych swrchupsanemu fararzi w Roznbercze nynieissiemu, y take wssem geho buduczim potwrdili sme a moczij listu tohoto potwrzugem, tak aby oni toho platu y tiech dnochoduow wzdyczky na wiecznost w prawym diedicznem drzenij a vziwanij byli s plnym a czelym panstwim, tak iakoz gsu prwe wzdyczky byli, a iakoby ta wsseczka priuilegia a potwrzenie, kteraz gsu byla na to od przedkuow nassich wydana, w teto mierze w swe moczi mieli, kteryzto nedostatek my tiemto listem naplnugem, a to bez prziekazi nassie, nassich bratrzij y wssech nassich diediczow a buduczijch y bez zmatku wsselikterakeho. Toto toliko w te wieczi przimienugicz, puokudz gsu swrchupsanij poddanij knieze fararze Roznberskeho, kterziz w tom miestie domy swe a byt swoig magi powinni s ginym miesstiany nassimi ktere powinnosti trpieti, aby w tom tak stali a
Strana 368
368 tak se zachowali bez odporu wsselikterakeho. Tomu na pewnost a na potwrzenie peczet nassi wlastnij rozkazali sme prziwiesiti k tomuto listu. Genz gest dan na Krumlowie leta bozieho tisiczieho cztyrzsteho dewadesateho pateho w utery przed swatym Hawlem. Das bekannte grössere Siegel des Urkundenausstellers. CCXCII. 1499. 22. April. Krumau. — Chwal von Kollenetz und Wratzau tritt das Dorf Obst dem Herrn Peter von Rosenberg ab. Ja Chwal z Kolenecz a z Wraczowa wyznawam tiemto listem obecznie a przedewssemi, ktoz geig vzrzie anebo cztucze slisseti budu, jakoz mam list hlawnij dobry czely na pargamenie s wysutymi peczetmi na wes rzeczenu Obczi s plnym panstwim mnie Chwalowi a diediczom y buduczim mym swiedcziczij, w kterymzto listu gistecz gest vrozeny panosse Albrecht Ywan z Trogian a rukoymie a zprawcze snim a zan vrozenij panosse Jan Sokolik z Dube purkrabie na Roznbercze, Jan Bielahlawa z Porzessina a Mikulass Ywan z Trogian, kterehozto listu datum gest leta od narozenie syna bozieho tisiczieho ctirzsteho osmdesateho cztwrteho ten patek przed swatymi Philippem a Jakubem aposstoly boziemi, jakoz ten list sam w sobie ssirze swiedczij a swietlegij wykazuge; ten list hlawnij y wsseczko prawo to, kterez gest mnie diediczom a buduczim mym przislussalo mieti, dal sem a moczij listu tohoto dawam s swu dobru swobodnu a o wssem priznamu plnu wolij vrozenemu panu panu Petrowi z Roznberka haithmanu kralowstwie Czeskeho etc., geho milosti diediczom a buduczim, aby giz to tez prawo wsseczko w tom listu, iakoz sem drzel przislussalo mocznie, swobodnie y vplnie bez zmatku wsselik- terakeho. Tomu na swiedomie peczet swu wlastnij kazal sem prziwiesiti k tomuto listu dobrowolnie a pro dalssie toho swiedomie prosil sem vrozeneho pana pana Oldrzicha z Roznberka etc., a vrozenych panossij Petra z Dobrohosstie, Albrechta z Budakow a Waczlawa z Rowneho canczlerze panuow z Roznberka gich milosti, ze gsu swe peczeti wlastnij kazali prziwiesiti k tomuto listu na swiedomie sobie a swym buduczim bez sskody. Genz gest dan na Krumlowie leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztirzsteho dewadesateho dewateho w pondielij przed swatym Girzim. Fünf kleine, an Pergamentstreifen hängende, zum Theile beschädigte Siegel in schwarzem, nur b in rothem Wachs. — a) Ein Schild, auf
368 tak se zachowali bez odporu wsselikterakeho. Tomu na pewnost a na potwrzenie peczet nassi wlastnij rozkazali sme prziwiesiti k tomuto listu. Genz gest dan na Krumlowie leta bozieho tisiczieho cztyrzsteho dewadesateho pateho w utery przed swatym Hawlem. Das bekannte grössere Siegel des Urkundenausstellers. CCXCII. 1499. 22. April. Krumau. — Chwal von Kollenetz und Wratzau tritt das Dorf Obst dem Herrn Peter von Rosenberg ab. Ja Chwal z Kolenecz a z Wraczowa wyznawam tiemto listem obecznie a przedewssemi, ktoz geig vzrzie anebo cztucze slisseti budu, jakoz mam list hlawnij dobry czely na pargamenie s wysutymi peczetmi na wes rzeczenu Obczi s plnym panstwim mnie Chwalowi a diediczom y buduczim mym swiedcziczij, w kterymzto listu gistecz gest vrozeny panosse Albrecht Ywan z Trogian a rukoymie a zprawcze snim a zan vrozenij panosse Jan Sokolik z Dube purkrabie na Roznbercze, Jan Bielahlawa z Porzessina a Mikulass Ywan z Trogian, kterehozto listu datum gest leta od narozenie syna bozieho tisiczieho ctirzsteho osmdesateho cztwrteho ten patek przed swatymi Philippem a Jakubem aposstoly boziemi, jakoz ten list sam w sobie ssirze swiedczij a swietlegij wykazuge; ten list hlawnij y wsseczko prawo to, kterez gest mnie diediczom a buduczim mym przislussalo mieti, dal sem a moczij listu tohoto dawam s swu dobru swobodnu a o wssem priznamu plnu wolij vrozenemu panu panu Petrowi z Roznberka haithmanu kralowstwie Czeskeho etc., geho milosti diediczom a buduczim, aby giz to tez prawo wsseczko w tom listu, iakoz sem drzel przislussalo mocznie, swobodnie y vplnie bez zmatku wsselik- terakeho. Tomu na swiedomie peczet swu wlastnij kazal sem prziwiesiti k tomuto listu dobrowolnie a pro dalssie toho swiedomie prosil sem vrozeneho pana pana Oldrzicha z Roznberka etc., a vrozenych panossij Petra z Dobrohosstie, Albrechta z Budakow a Waczlawa z Rowneho canczlerze panuow z Roznberka gich milosti, ze gsu swe peczeti wlastnij kazali prziwiesiti k tomuto listu na swiedomie sobie a swym buduczim bez sskody. Genz gest dan na Krumlowie leta od narozenie syna bozieho tisiczieho cztirzsteho dewadesateho dewateho w pondielij przed swatym Girzim. Fünf kleine, an Pergamentstreifen hängende, zum Theile beschädigte Siegel in schwarzem, nur b in rothem Wachs. — a) Ein Schild, auf
Strana 369
369 dem nur mehr die Hälse zweier mit einander schnäbelnder Vögel zu erblicken sind. — S . Chw . . . Z . Kolenecz. b) Das bekannte Siegel Ulrich’s von Rosenberg mit der böhmischen Umschrift. c) Bekanntes Siegel des (S.) Petr. Z. Dobrohosstye. d) Schild mit einer, einem r ähnelnden Zeichnung. — . . Ibrecht . . . e) Ein Schild mit dem Bruchstück eines negerähnlichen Mannes, darüber ein Helm mit einem Federbusch. — S. Wenceslai. De. Rowna. Sämmt- liche Pergamentstreifen sind mit den Namen der Siegler bezeichnet. CCXCIII. 1500. 14. April. Krumau. — Peter von Rosenberg bestätigt die im Jahre 1418 von Ulrich von Rosenberg den Dörfern Kaltenbrunn, Schild, Stein und Schlagl am Rossberg verliehenen Privilegien. My Petr z Roznberka etc. gmenem nassim a ginych bratrzy a diediczuw nassich wyznawame timto lystem obecznie a przedewssemi, kdoz geig vzrzie anebo cztucze slisseti budu, ze gsu przedstupili przed nas lide nassi poddani wiernj mily z Kchaltenprunna, z Schilte, z Sstaynu a z Ssleglein pod Rossberkem a zprawilj nas, ze gsu prawem miestkym obdarzenj od wysocze vrozeneho pana pana Vidrzicha z Roznberka dieda nasseho slawne pamietj, a ze gsu na to od nieho list mielj po peczetj geho, ale ze ten list skrze neopatrne geho chowanie poniekud pokazen a porussen gest, a tak ze oni w takowym obdarzenj, tak iakozby przislusselo, na budauczie czasy dastatecznie opatrzeni negsu, a przitom prosili gsu nas pokornie, abichme gich przitom obdarzeni milostiwie nechali, a swrchupsani list gim obnowiti raczili, kteryzto gsu przinesli a przed nas polozili, kteryz w Niemeczkym yaziku slowo od slowa zny takto: [Folgt die Urkunde Nr. CCVIII] Y znamenawsse my nadepsanych poddanych nassych wiernych mylych prosbu snaznu a pokornu, a chtiegicz radi widieti, aby swrchu- psane wsy, genz na pomezy lezie, tiem lepe s obywately gich opatrzeny a rozmnozeny byli, s dobrym rozmyslem a raddu dospielu swrchupsany list a obdarzenie a prawo gich gsme obnowili a potwrdili, a moczy ystu tohoto milostiwie obnowugem a potwrzugem, kterezto prawo a obdarzenie swrchupsane skrze nas a bratrzie y diedicze a budauczie nasse swrchupsanym poddanym y wssem gich budauczym ma po wsseczky wieczne czasy pewnie zdrzano a skutecznie zachowano byti bez odporu a zmatku wsseligakeho. Tomu na potwrzenie a na swiedomie wlastni peczet nassy wietssy s gistym nassym wiedomim dali sme prziwiesiti k tomuto lystu. Genz gest dan na Krumlowie w
369 dem nur mehr die Hälse zweier mit einander schnäbelnder Vögel zu erblicken sind. — S . Chw . . . Z . Kolenecz. b) Das bekannte Siegel Ulrich’s von Rosenberg mit der böhmischen Umschrift. c) Bekanntes Siegel des (S.) Petr. Z. Dobrohosstye. d) Schild mit einer, einem r ähnelnden Zeichnung. — . . Ibrecht . . . e) Ein Schild mit dem Bruchstück eines negerähnlichen Mannes, darüber ein Helm mit einem Federbusch. — S. Wenceslai. De. Rowna. Sämmt- liche Pergamentstreifen sind mit den Namen der Siegler bezeichnet. CCXCIII. 1500. 14. April. Krumau. — Peter von Rosenberg bestätigt die im Jahre 1418 von Ulrich von Rosenberg den Dörfern Kaltenbrunn, Schild, Stein und Schlagl am Rossberg verliehenen Privilegien. My Petr z Roznberka etc. gmenem nassim a ginych bratrzy a diediczuw nassich wyznawame timto lystem obecznie a przedewssemi, kdoz geig vzrzie anebo cztucze slisseti budu, ze gsu przedstupili przed nas lide nassi poddani wiernj mily z Kchaltenprunna, z Schilte, z Sstaynu a z Ssleglein pod Rossberkem a zprawilj nas, ze gsu prawem miestkym obdarzenj od wysocze vrozeneho pana pana Vidrzicha z Roznberka dieda nasseho slawne pamietj, a ze gsu na to od nieho list mielj po peczetj geho, ale ze ten list skrze neopatrne geho chowanie poniekud pokazen a porussen gest, a tak ze oni w takowym obdarzenj, tak iakozby przislusselo, na budauczie czasy dastatecznie opatrzeni negsu, a przitom prosili gsu nas pokornie, abichme gich przitom obdarzeni milostiwie nechali, a swrchupsani list gim obnowiti raczili, kteryzto gsu przinesli a przed nas polozili, kteryz w Niemeczkym yaziku slowo od slowa zny takto: [Folgt die Urkunde Nr. CCVIII] Y znamenawsse my nadepsanych poddanych nassych wiernych mylych prosbu snaznu a pokornu, a chtiegicz radi widieti, aby swrchu- psane wsy, genz na pomezy lezie, tiem lepe s obywately gich opatrzeny a rozmnozeny byli, s dobrym rozmyslem a raddu dospielu swrchupsany list a obdarzenie a prawo gich gsme obnowili a potwrdili, a moczy ystu tohoto milostiwie obnowugem a potwrzugem, kterezto prawo a obdarzenie swrchupsane skrze nas a bratrzie y diedicze a budauczie nasse swrchupsanym poddanym y wssem gich budauczym ma po wsseczky wieczne czasy pewnie zdrzano a skutecznie zachowano byti bez odporu a zmatku wsseligakeho. Tomu na potwrzenie a na swiedomie wlastni peczet nassy wietssy s gistym nassym wiedomim dali sme prziwiesiti k tomuto lystu. Genz gest dan na Krumlowie w
Strana 370
370 vtery po kwietne nedely leta od narozenie syna bozieho tisiczieho pietisteho milostieweho. Nach einer vom Krumauer Stadtrathe am 21. April 1684 vidimirten Abschrift. CCXCIV. 1500. 18. Mai. Krumau. — Peter von Rosenberg schenkt dem Kloster der Cistercienser zu Hohenfurt die Dörfer Kaltenbrunn, Schild, Stein und Schlagl am Rossberg. My Petr z Roznberka etc. wyznawame tiemto listem wssem wuobecz a przedewssemi, ktoz geig vzrzie czisti a nebo eztucze slisseti budu, jakoz lidske pokolenie pro przestupenie przikazanie bozskeho w takowe ponizenie podrobeno gest, ze skrze smrt, gegiezto pamiet przehorzka gest, skonanie swe wzieti musij, z kte- rezto przicziny kazdemu czlowieku potrzebie gest na to bedliwie mysliti, a tak se w swietie w ziwnosti teto obierati, aby na onom buduczim w zemi ziwych take nyeyaku czastku mieti mohl, w tom netoliko sam sobie hledie dobrze cziniti, ale take tiech nema zapo- minati, kterziz geho zde wiernie w panu bohu milugicz swu wieru a nadiegi w niem w czele dowiernosti zalozili gsu. Y poniewadz vro- zena panij panij Alzbietha z Crawarz a z Straznicze manzelka nasse mila dobre pamieti podle wuole pana boha wssemohuczieho s tohoto swieta sessla gest, gegijezto dussy geho swata milost podle nesmierneho milosrdenstwie sweho racz milostiw byti, kteraz se gest we wssij cztnosti wiernie cztnie a poslussnie po wsseczky czasy, dokudz nam pan buoh razil dati spolu byti, proti nam zacho- wala, iako na dobru, eztnu a sslechtenu panij slussie, podle wuole nassie ziwa gsucz nas nikdy niczymz nehniewagicz, po kterez se gest take nam a domu nassemu Roznberskemu na zbozij czasnem znamenite rozmnozenie stalo hradem Strazniczy, kteryz gegie diediczny byl, kteryzto ona nam iako manzelu swemu z zwlasstnie lasky a z swe swobodne dobre wuole k diedicztwij dala gest; y pamatugicze my na gegie cztne proti nam zachowanie, chtiecze w tom proti nij take poniekud wdiecznij nalezeni byti takoweho dobrodienie, kterez se nam a domu nassemu Roznberskemu skrze ni stalo, take podle lasky a wiery manzelske pamatku po nij veziniti, a milemu panu bohu k polechczenij dusse gegie statku nasseho poniekud vdieliti, s dobrym rozmyslem a raddu dospielu przedesslu,
370 vtery po kwietne nedely leta od narozenie syna bozieho tisiczieho pietisteho milostieweho. Nach einer vom Krumauer Stadtrathe am 21. April 1684 vidimirten Abschrift. CCXCIV. 1500. 18. Mai. Krumau. — Peter von Rosenberg schenkt dem Kloster der Cistercienser zu Hohenfurt die Dörfer Kaltenbrunn, Schild, Stein und Schlagl am Rossberg. My Petr z Roznberka etc. wyznawame tiemto listem wssem wuobecz a przedewssemi, ktoz geig vzrzie czisti a nebo eztucze slisseti budu, jakoz lidske pokolenie pro przestupenie przikazanie bozskeho w takowe ponizenie podrobeno gest, ze skrze smrt, gegiezto pamiet przehorzka gest, skonanie swe wzieti musij, z kte- rezto przicziny kazdemu czlowieku potrzebie gest na to bedliwie mysliti, a tak se w swietie w ziwnosti teto obierati, aby na onom buduczim w zemi ziwych take nyeyaku czastku mieti mohl, w tom netoliko sam sobie hledie dobrze cziniti, ale take tiech nema zapo- minati, kterziz geho zde wiernie w panu bohu milugicz swu wieru a nadiegi w niem w czele dowiernosti zalozili gsu. Y poniewadz vro- zena panij panij Alzbietha z Crawarz a z Straznicze manzelka nasse mila dobre pamieti podle wuole pana boha wssemohuczieho s tohoto swieta sessla gest, gegijezto dussy geho swata milost podle nesmierneho milosrdenstwie sweho racz milostiw byti, kteraz se gest we wssij cztnosti wiernie cztnie a poslussnie po wsseczky czasy, dokudz nam pan buoh razil dati spolu byti, proti nam zacho- wala, iako na dobru, eztnu a sslechtenu panij slussie, podle wuole nassie ziwa gsucz nas nikdy niczymz nehniewagicz, po kterez se gest take nam a domu nassemu Roznberskemu na zbozij czasnem znamenite rozmnozenie stalo hradem Strazniczy, kteryz gegie diediczny byl, kteryzto ona nam iako manzelu swemu z zwlasstnie lasky a z swe swobodne dobre wuole k diedicztwij dala gest; y pamatugicze my na gegie cztne proti nam zachowanie, chtiecze w tom proti nij take poniekud wdiecznij nalezeni byti takoweho dobrodienie, kterez se nam a domu nassemu Roznberskemu skrze ni stalo, take podle lasky a wiery manzelske pamatku po nij veziniti, a milemu panu bohu k polechczenij dusse gegie statku nasseho poniekud vdieliti, s dobrym rozmyslem a raddu dospielu przedesslu,
Strana 371
371 w ty czasy, kdyz sme to dobrze mohli veziniti, iakozto prawy diedicz a pan a wladarz panstwie nasseho, kterez nam Roznberskym pan buoh z swe swate milosti a sstiedroty dati gest raczil, wes nassi rzeczenu Kaltenprun s dwory, kmetczymi, s platy, s ospy obilnymi, s kury, s makem, s mythem, s pokrezemnym, s lesem rzeczenym an der Taschen a s druhym lesem rzeczenym Preterholtz, kterychzto platuow a duchoduow y s reythy do roka wychazie w summie cztirzi kopy osmnadezt grossuow Czeskych ssirokych razu a czysla Praz- skeho, a piet peniez kromie mytha a pokrzemneho a forstgeltu, kteryz s tiech lesuow przichazie, owsa trzi a padesat czberuow, maku trzi czbery a gedna cztwrtnie, slepicz osm a sedm- desat. Item wes rzeczenu Schilt, ezoz gest tu nasseho, s dwory kmetczymi, s platy, s ospy obilnymi, kterychzto platuow e ducho- duow y s reythy wychazie do roka w summie kopa trzi a cztirzi- dezeti grossuow Czeskych ssirokych razu a czisla Prazskeho, a piet peniez, a owsa osmnadczt czberuow. Item wes rzeczenu Stain s dwory kmetczymi, s platy, s ospy obylnymi, kterychzto platuow a duochoduow wychazie do roka gedna kopa cztirzi grosse piet peniez mincze swrchupsane, zyta osm ezberuow, a owsa gedenmezczietma zbe- ruow a ssestnadczt slepicz. Item wes rzeczenu Slegleins pod Rosperskem s dwory kmetezymi, s platem, kterehoz summa do roka wychazie gedna kopa dwanadezt grossow, geden peniez mincze swrchupsane, w kte- rychzto wsech swrchupsanych y s reythy gest platu rocznieho s pilnosti seczteneho osm kop dewatenadezt grossuow Czeskych ssirokych a dwa penieze razu a czijsla Prazskeho, zyta osm beruow, owsa dewa- desat a dwa czberuow, maku trzi czbery, gedna cztwrtnie a slepicz dewadesat cztirzi, a k tomu czoz mytha, pokrezemneho a forsstgeltu w Kaltuprunie przichazie, kterzizto poplatczy negsu gednostaynij, a w giste summie nemohu polozeni byti, jakoz ti plati a duochodi puokudz lide nam platiti gsu powinni, w registrziech pargameno- wych peczetij nassij zapeczetienych Niemeczku rzeczij s weliku pilnosti z rzetedlnie sepsani gsu. Ty wsy wsseczky dwory, kmetezie s platem, s ospy, s kury, s diedinami ornymi y neornymi, s lukami. s reythy, s pastwami, s pastwisstiemi y konecznie se wssemi prawy a przislussnostmi a s plnym a czelym panstwym, tak iakoz sme sami po swych przedczijch drzeli a vziwali, a iakoz swych mezech a hrani- cziech od starodawna zalezie, nicz sobie tu ani nassim bratrzim, diediczom, potomkuom a buduczim kromie toliko ten potok podle
371 w ty czasy, kdyz sme to dobrze mohli veziniti, iakozto prawy diedicz a pan a wladarz panstwie nasseho, kterez nam Roznberskym pan buoh z swe swate milosti a sstiedroty dati gest raczil, wes nassi rzeczenu Kaltenprun s dwory, kmetczymi, s platy, s ospy obilnymi, s kury, s makem, s mythem, s pokrezemnym, s lesem rzeczenym an der Taschen a s druhym lesem rzeczenym Preterholtz, kterychzto platuow a duchoduow y s reythy do roka wychazie w summie cztirzi kopy osmnadezt grossuow Czeskych ssirokych razu a czysla Praz- skeho, a piet peniez kromie mytha a pokrzemneho a forstgeltu, kteryz s tiech lesuow przichazie, owsa trzi a padesat czberuow, maku trzi czbery a gedna cztwrtnie, slepicz osm a sedm- desat. Item wes rzeczenu Schilt, ezoz gest tu nasseho, s dwory kmetczymi, s platy, s ospy obilnymi, kterychzto platuow e ducho- duow y s reythy wychazie do roka w summie kopa trzi a cztirzi- dezeti grossuow Czeskych ssirokych razu a czisla Prazskeho, a piet peniez, a owsa osmnadczt czberuow. Item wes rzeczenu Stain s dwory kmetczymi, s platy, s ospy obylnymi, kterychzto platuow a duochoduow wychazie do roka gedna kopa cztirzi grosse piet peniez mincze swrchupsane, zyta osm ezberuow, a owsa gedenmezczietma zbe- ruow a ssestnadczt slepicz. Item wes rzeczenu Slegleins pod Rosperskem s dwory kmetezymi, s platem, kterehoz summa do roka wychazie gedna kopa dwanadezt grossow, geden peniez mincze swrchupsane, w kte- rychzto wsech swrchupsanych y s reythy gest platu rocznieho s pilnosti seczteneho osm kop dewatenadezt grossuow Czeskych ssirokych a dwa penieze razu a czijsla Prazskeho, zyta osm beruow, owsa dewa- desat a dwa czberuow, maku trzi czbery, gedna cztwrtnie a slepicz dewadesat cztirzi, a k tomu czoz mytha, pokrezemneho a forsstgeltu w Kaltuprunie przichazie, kterzizto poplatczy negsu gednostaynij, a w giste summie nemohu polozeni byti, jakoz ti plati a duochodi puokudz lide nam platiti gsu powinni, w registrziech pargameno- wych peczetij nassij zapeczetienych Niemeczku rzeczij s weliku pilnosti z rzetedlnie sepsani gsu. Ty wsy wsseczky dwory, kmetezie s platem, s ospy, s kury, s diedinami ornymi y neornymi, s lukami. s reythy, s pastwami, s pastwisstiemi y konecznie se wssemi prawy a przislussnostmi a s plnym a czelym panstwym, tak iakoz sme sami po swych przedczijch drzeli a vziwali, a iakoz swych mezech a hrani- cziech od starodawna zalezie, nicz sobie tu ani nassim bratrzim, diediczom, potomkuom a buduczim kromie toliko ten potok podle
Strana 372
372 Kaltenpruna, kterehoz k zamku nassemu Roznberku vziwame, prawa nizadneho ani ktereho zwlasstenstwie nepozuostawugicz, blahosla- wene pannie Marij matcze bozij zwlasstnij nadiegi nassij a sluzeb- nikom gegie swate milosti duostoynemu v boze otczi a naboznym kniezi Thomassowi oppathowi y wssemu conwentu klasstera nasseho Wyssebrodskeho zakona Cistercienskeho otezuom a caplanom nassim zwlasstie milym nynieissim y wsseczkniem gich buduczim, tu kdez gest pohrzeb nass a kosti rodiczuow a przedkuow nassich milych tu odpocziwagi, kdez take swrchupsane panije manzelky nassie milee tielo odpocziwa, za dussy teez panije manzelky nassie milee dali sme a postupili, a moczij listu tohoto dawame a postupugem ku prawemu diedicztwij s plnym panstwim tak, aby swrchupsanij kniez oppat a conuent y wssiczkni gich buduczij na wiecznost swrchupsane wsy, platy a duochody podle swrchudotczenych registr pargameno- wych peczetij nassij zapeczetienych, kterez sme gim dali k swrchu- psanemu klassteru Wyssebrodskemu, drzeli a gich vziwali gruntownie, swobodnie a diedicznie, iakozto swych wlastnich beze wssie prziekazi nassie, nassich bratrzij y take wssech nassich diediczuow potom- kuow a buduczich. Kterzijzto kniez oppath a conuent swrchupsanij nynieissij y wssiczkni gich buduczij sami toliko magi a powinni budu za to swrchupsane diedicztwie panu bohu sluzbu, genz Latinie slowe aniuersarius gednu do roka za dussy swrchupsane panij Alzbiethy manzelky nassie na den gegie pamatny slawnie a naboznie cziniti, v weczer wigilgij spiewagicze a na zaitrzie swate msse, przi kterezto sluzbie a pamateze, aby skrze kniezie a bratrzie klasstera tehoz tiem wietssij pilnost a snaznost vcziniena byla a s tiem wiet- ssij lasku a nabozenstwim, aby gi puosobili a czinili, kniez oppatgim ten den nadgine pokrmy, kterez gim podle obyczege zwykleho dawa, powinen bude dati nadto wiecze gednu krmi od ryb, jakoz w Niemeczkym yaziku essenvisch rziekagij. Neb chtiecze my, aby takowa sluzba za swrchupsanu manzelku nassi milu skrze tehoz knieze opatha a conuent tiem nabozniegie a s wietssij lasku puosobena, cziniena a konana byla, z te przicziny na knieze opata a conuent swrchupsany nizadneho gineho obtiezenie newzkladame. A magicze toho weliku zadost, aby toto nadanie nasse w swe pewne trwalosti beze wsseho pohnutie na wiecznost zuostalo, jakoz w tom ku panu bohu, ze se tak stane, pewnu nadiegi mame, my Petr z Roznberka swrchupsany iakozto diedicz a pan a wladarz moczny paustwie
372 Kaltenpruna, kterehoz k zamku nassemu Roznberku vziwame, prawa nizadneho ani ktereho zwlasstenstwie nepozuostawugicz, blahosla- wene pannie Marij matcze bozij zwlasstnij nadiegi nassij a sluzeb- nikom gegie swate milosti duostoynemu v boze otczi a naboznym kniezi Thomassowi oppathowi y wssemu conwentu klasstera nasseho Wyssebrodskeho zakona Cistercienskeho otezuom a caplanom nassim zwlasstie milym nynieissim y wsseczkniem gich buduczim, tu kdez gest pohrzeb nass a kosti rodiczuow a przedkuow nassich milych tu odpocziwagi, kdez take swrchupsane panije manzelky nassie milee tielo odpocziwa, za dussy teez panije manzelky nassie milee dali sme a postupili, a moczij listu tohoto dawame a postupugem ku prawemu diedicztwij s plnym panstwim tak, aby swrchupsanij kniez oppat a conuent y wssiczkni gich buduczij na wiecznost swrchupsane wsy, platy a duochody podle swrchudotczenych registr pargameno- wych peczetij nassij zapeczetienych, kterez sme gim dali k swrchu- psanemu klassteru Wyssebrodskemu, drzeli a gich vziwali gruntownie, swobodnie a diedicznie, iakozto swych wlastnich beze wssie prziekazi nassie, nassich bratrzij y take wssech nassich diediczuow potom- kuow a buduczich. Kterzijzto kniez oppath a conuent swrchupsanij nynieissij y wssiczkni gich buduczij sami toliko magi a powinni budu za to swrchupsane diedicztwie panu bohu sluzbu, genz Latinie slowe aniuersarius gednu do roka za dussy swrchupsane panij Alzbiethy manzelky nassie na den gegie pamatny slawnie a naboznie cziniti, v weczer wigilgij spiewagicze a na zaitrzie swate msse, przi kterezto sluzbie a pamateze, aby skrze kniezie a bratrzie klasstera tehoz tiem wietssij pilnost a snaznost vcziniena byla a s tiem wiet- ssij lasku a nabozenstwim, aby gi puosobili a czinili, kniez oppatgim ten den nadgine pokrmy, kterez gim podle obyczege zwykleho dawa, powinen bude dati nadto wiecze gednu krmi od ryb, jakoz w Niemeczkym yaziku essenvisch rziekagij. Neb chtiecze my, aby takowa sluzba za swrchupsanu manzelku nassi milu skrze tehoz knieze opatha a conuent tiem nabozniegie a s wietssij lasku puosobena, cziniena a konana byla, z te przicziny na knieze opata a conuent swrchupsany nizadneho gineho obtiezenie newzkladame. A magicze toho weliku zadost, aby toto nadanie nasse w swe pewne trwalosti beze wsseho pohnutie na wiecznost zuostalo, jakoz w tom ku panu bohu, ze se tak stane, pewnu nadiegi mame, my Petr z Roznberka swrchupsany iakozto diedicz a pan a wladarz moczny paustwie
Strana 373
373 nasseho Roznberskeho zawazali sme se a moczij listu tohoto zawazugem y take bratrzie nasse, y wsseczky diedicze potomky a buduczie, a sami za se, za bratrzie swe, y sa diedicze, potomky a buduczie nasse slibili sme a moczij listu tohoto slibugem podeczti a wieru, pod zbawenim milosti bozie, zde y na onom swietie, a pod wiecznym zatra- czenim, ze toho diedicztwie a platu, y ospuow a duochoduow swrchupsanych ani my, ani nassij bratrzie, ani nassi diediczy, potomczy a buduczij od klasstera a od knieze oppatha a conuentu Wyssebrodskeho wiecznie nikdy neodtrhnem, ani gim w tom pod kteru barwu, nebo kterym koliwiek wymysslenym, spuosobem yaky zmatek a przekazku vezinienie, nizadnym wymysslenym obyczegem w tom sobie proti nim, ani obyczegiow lidij bludnych, kterychz w teto Czeske zemi bozskym dopusstienim mnoho gest, ani nowych z rzieczenij, nebo nalezuow lidskych, kterziz proti panu bohu k potupie czierkwe swate a k zlechczenij prawa obeczneho krzestianskeho proti klasste- rom a boziem domuom, a proti osobam stawu duchownieho, k vigmie a skaze sluzby bozie giz wymyssleni gsu, aneb buducznie z nowu wymyssleni by byli, ani czo gineho nikoli ku pomoczy neberucze. Pakliby ktery z nas bratrzij z Roznberka neb z nassich diediczuow potomkuow a buduczijch przes swrchupsany slib a zawazek kdy w potomnich a buducziech czasiech dyabelskym ponuknutim a pokussenim sweden gsa o to se pokusil, a to diedicztwie a plat a duochody swrchupsane wsseczky spolu, nebo ktery dijel, neb czasku naymenssy klassteru Wyssebrodskemu a kniezi opatowi a conuentu otgial, aneb gim w tom yaky zmatek a przekazku vezinil moczij swu, nebo kterym koliwiek wymysslenym spuosobem na to sahage, bud zgewnie, neb tay- nie, sam skrze se, neb skrze koho gineho, takowy bud zlorzeczenim, a w hniew bozij opadni, a vmuczenie pana Krista boha nasseho aby na niem iakozto na pekelniku prokletym a zlorzeczenym zmarzeno bylo, a w naywietssij swu potrzebu w hodinu smrti swe aby zbawen byl przim- luwy a orodowanie prze slawne panny Marie matky bozie y wssech swatych, a tak gsa wssie pomoczy zbawen aby wstupil k hroznemu sudu boha wssemohuczieho, a z takowe krziwdy a bez prawie odsuzen gsa s Gidassem zradczy pana Krista, aby ssel na zatraczenie wiecz- ne. Take nadto nade wsseczko my Petr z Roznherka swrchupsany slibili sme, a moczij listu tohoto slibugem sami za se y za wsseczky swe bratrzie diediecze potomky a buduczie, gestli zeby kto na swrchupsane diedicztwie skrze nas swrchupsanemu klassteru laskawie
373 nasseho Roznberskeho zawazali sme se a moczij listu tohoto zawazugem y take bratrzie nasse, y wsseczky diedicze potomky a buduczie, a sami za se, za bratrzie swe, y sa diedicze, potomky a buduczie nasse slibili sme a moczij listu tohoto slibugem podeczti a wieru, pod zbawenim milosti bozie, zde y na onom swietie, a pod wiecznym zatra- czenim, ze toho diedicztwie a platu, y ospuow a duochoduow swrchupsanych ani my, ani nassij bratrzie, ani nassi diediczy, potomczy a buduczij od klasstera a od knieze oppatha a conuentu Wyssebrodskeho wiecznie nikdy neodtrhnem, ani gim w tom pod kteru barwu, nebo kterym koliwiek wymysslenym, spuosobem yaky zmatek a przekazku vezinienie, nizadnym wymysslenym obyczegem w tom sobie proti nim, ani obyczegiow lidij bludnych, kterychz w teto Czeske zemi bozskym dopusstienim mnoho gest, ani nowych z rzieczenij, nebo nalezuow lidskych, kterziz proti panu bohu k potupie czierkwe swate a k zlechczenij prawa obeczneho krzestianskeho proti klasste- rom a boziem domuom, a proti osobam stawu duchownieho, k vigmie a skaze sluzby bozie giz wymyssleni gsu, aneb buducznie z nowu wymyssleni by byli, ani czo gineho nikoli ku pomoczy neberucze. Pakliby ktery z nas bratrzij z Roznberka neb z nassich diediczuow potomkuow a buduczijch przes swrchupsany slib a zawazek kdy w potomnich a buducziech czasiech dyabelskym ponuknutim a pokussenim sweden gsa o to se pokusil, a to diedicztwie a plat a duochody swrchupsane wsseczky spolu, nebo ktery dijel, neb czasku naymenssy klassteru Wyssebrodskemu a kniezi opatowi a conuentu otgial, aneb gim w tom yaky zmatek a przekazku vezinil moczij swu, nebo kterym koliwiek wymysslenym spuosobem na to sahage, bud zgewnie, neb tay- nie, sam skrze se, neb skrze koho gineho, takowy bud zlorzeczenim, a w hniew bozij opadni, a vmuczenie pana Krista boha nasseho aby na niem iakozto na pekelniku prokletym a zlorzeczenym zmarzeno bylo, a w naywietssij swu potrzebu w hodinu smrti swe aby zbawen byl przim- luwy a orodowanie prze slawne panny Marie matky bozie y wssech swatych, a tak gsa wssie pomoczy zbawen aby wstupil k hroznemu sudu boha wssemohuczieho, a z takowe krziwdy a bez prawie odsuzen gsa s Gidassem zradczy pana Krista, aby ssel na zatraczenie wiecz- ne. Take nadto nade wsseczko my Petr z Roznherka swrchupsany slibili sme, a moczij listu tohoto slibugem sami za se y za wsseczky swe bratrzie diediecze potomky a buduczie, gestli zeby kto na swrchupsane diedicztwie skrze nas swrchupsanemu klassteru laskawie
Strana 374
374 oddane a przypogene sahl kterym koliwiek prawem, ze my w tom klasster ten, a knieze oppata a conuent mame a powinni gsme zastupiti a opatrziti, a tu wiecz ze wsselikterakych z matkuow wywesti a wyswoboditi nassymi wlastnimi naklady beze wssie sskody gich, tak aby to diedicztwie beze wssie vigmy wsseczko przi temz klassterze na wiecznost zuostalo bez roztrzenie a przekazky, y zmatku wsselikterakeho. Tomu na pewnost a na swiedomie y na skuteczne zdrzenie peczet nassi wlastnij wietssij rozkazali sme prziwiesiti k tomuto listu, a pro dalssie toho swiedomie prosili sme vrozeneho pana pana Oldrzicha z Roznbrka bratra nasseho mileho, ze gest swu wlastnij peczet take dal prziwiesiti k tomuto listu. Genz gest dan na Krumlowie osmnadczty den miesecze Mage leta od narozenie sina bozieho tisiczieho pietisteho milostiweho. Aussen: Rta. Zwei ziemlich grosse, an weiss rothen Seidenschnüren hän- gende Siegel in rothem Wachs. a) Ein Reiter mit geschwungenem Schwerte, Schild und Helm mit der Rose geschmückt. — Sigilvm. Petri. De. Rosenberg. b) Etwas beschadigt. In gothischer Capelle ein Schild mit einer Rose, darüber ein Helm wieder mit einer Rose. — Sigillum * Vlrici " De. Rosenbergh. CCXCV. 1500. 18. Mai. — Peter von Rosenberg lässt die von den Dörfern Kaltenbrunn, Schild, Stein und Schlagl am Rossberg dem Abte und Convente zu Hohenfurt alljährlich zu reichenden Zinse verzeichnen. (Auazug aus dem Originalverzeichniss.) Hierin sind verschriben die zins vnd güld in den hernach gemelten dorffern Khaltenprun Schilt Stain vnd Sleglein vnder dem Rosperg gelegen, die wir Peter von Rosenberg etc. der hochgelobten junkfraw Marie der muter gottes zw eren dem wirdigen kloster vnd herrn abt vnd conuent zw Hohenfurt erblich gegeben zw gewendet vnd geaigent haben nach lawt vnser verschribung daruber ausgan- gen. Actum XVIII. mensis Maii. Anno domini millesimo quingente- simo jubileo. Folgt nun, was jeder von den Insassen zu Khaltenprunn, dann jeder der Nutzniesser von den „rewtern“, welche dahin gehören, zu zinsen hat. Hierauf: Summa sand Georing zinss im darff Kaltenprun mit den rew- tern, facit 1 P xln gr. 1n1 de. Summa sand Gallen zinss daselbst zw Kaltenprunn mit den rewtern, facit ni B v gr. in de.
374 oddane a przypogene sahl kterym koliwiek prawem, ze my w tom klasster ten, a knieze oppata a conuent mame a powinni gsme zastupiti a opatrziti, a tu wiecz ze wsselikterakych z matkuow wywesti a wyswoboditi nassymi wlastnimi naklady beze wssie sskody gich, tak aby to diedicztwie beze wssie vigmy wsseczko przi temz klassterze na wiecznost zuostalo bez roztrzenie a przekazky, y zmatku wsselikterakeho. Tomu na pewnost a na swiedomie y na skuteczne zdrzenie peczet nassi wlastnij wietssij rozkazali sme prziwiesiti k tomuto listu, a pro dalssie toho swiedomie prosili sme vrozeneho pana pana Oldrzicha z Roznbrka bratra nasseho mileho, ze gest swu wlastnij peczet take dal prziwiesiti k tomuto listu. Genz gest dan na Krumlowie osmnadczty den miesecze Mage leta od narozenie sina bozieho tisiczieho pietisteho milostiweho. Aussen: Rta. Zwei ziemlich grosse, an weiss rothen Seidenschnüren hän- gende Siegel in rothem Wachs. a) Ein Reiter mit geschwungenem Schwerte, Schild und Helm mit der Rose geschmückt. — Sigilvm. Petri. De. Rosenberg. b) Etwas beschadigt. In gothischer Capelle ein Schild mit einer Rose, darüber ein Helm wieder mit einer Rose. — Sigillum * Vlrici " De. Rosenbergh. CCXCV. 1500. 18. Mai. — Peter von Rosenberg lässt die von den Dörfern Kaltenbrunn, Schild, Stein und Schlagl am Rossberg dem Abte und Convente zu Hohenfurt alljährlich zu reichenden Zinse verzeichnen. (Auazug aus dem Originalverzeichniss.) Hierin sind verschriben die zins vnd güld in den hernach gemelten dorffern Khaltenprun Schilt Stain vnd Sleglein vnder dem Rosperg gelegen, die wir Peter von Rosenberg etc. der hochgelobten junkfraw Marie der muter gottes zw eren dem wirdigen kloster vnd herrn abt vnd conuent zw Hohenfurt erblich gegeben zw gewendet vnd geaigent haben nach lawt vnser verschribung daruber ausgan- gen. Actum XVIII. mensis Maii. Anno domini millesimo quingente- simo jubileo. Folgt nun, was jeder von den Insassen zu Khaltenprunn, dann jeder der Nutzniesser von den „rewtern“, welche dahin gehören, zu zinsen hat. Hierauf: Summa sand Georing zinss im darff Kaltenprun mit den rew- tern, facit 1 P xln gr. 1n1 de. Summa sand Gallen zinss daselbst zw Kaltenprunn mit den rewtern, facit ni B v gr. in de.
Strana 375
375 Summa alles zins zw Kaltenprun mit den rewtern bringt ain gantz jar mi P xvini gr. v de. Summa des habern zw Kaltenprunn macht hu zuber. Summa des mahens so man gibt jerlichen zw Kaltenprun in1 zuber 1 quart. Summa der hünner zw Kaltenprun lxxvill. Item zw Kaltenprun sind drew tafern der richter halt aine der gibt douon nichtz; dann von den andern zwayen taffern gibt man von ainer ain jar xvn gr. 1 de. facit xxxIIn gr. 11 de. Item mawt daselbst zw Kaltenprun souil der järlich gefelt darin auch vormals von altm herkomen das gotshaws Hohenfurt hat die zehente wochen. Item daselbs ain wald genant „an der taschen“ vnd ain wald ge- nannt Preterholtz mit dem forst so vngeuerlich von denselben beden walden jarlich geraicht vnd gegeben wirt. Folgen die Zinse von der „villa Schilt". Hierauf: Summa sand Georing zins xln gr. vn de. Summa sand Gallen zinss lx gr. vi de. facit ain gantz iar 1 p xni gr. v de. Summa des habern xvin zuber. Folgen die Zinse van der „villa Stain". Hierauf: Summa sand Georing zinss xxvIl gr. 1ni de. Summa sand Galln zins XXXVII gr. mi de. facit ain iar Ixin gr. v (sic) de. Summa des korns vin zuber. Summa des haberns xxl zuber. Summa der hüner xV1. Folgen die Zinse von der „villa Slegleins". Hierauf: Summa sand Georing zins facit xxxvI gr. 1 hl. Summa sand Gallen zins facit xxxvi gr. 1 hl. Bringt am iar 1 p xn gr. 1 de. Endlich: Summa sand Georing zins in den vorgeschriben derffern facit n1 P XXIX gr. v de. Summa sand Gallen zins inn p xlix gr. v de. Summa alles zins nach inhalt des register macht ein gantz jar vii p xIx gr. u1 de. Summa des khorns vil zuber.
375 Summa alles zins zw Kaltenprun mit den rewtern bringt ain gantz jar mi P xvini gr. v de. Summa des habern zw Kaltenprunn macht hu zuber. Summa des mahens so man gibt jerlichen zw Kaltenprun in1 zuber 1 quart. Summa der hünner zw Kaltenprun lxxvill. Item zw Kaltenprun sind drew tafern der richter halt aine der gibt douon nichtz; dann von den andern zwayen taffern gibt man von ainer ain jar xvn gr. 1 de. facit xxxIIn gr. 11 de. Item mawt daselbst zw Kaltenprun souil der järlich gefelt darin auch vormals von altm herkomen das gotshaws Hohenfurt hat die zehente wochen. Item daselbs ain wald genant „an der taschen“ vnd ain wald ge- nannt Preterholtz mit dem forst so vngeuerlich von denselben beden walden jarlich geraicht vnd gegeben wirt. Folgen die Zinse von der „villa Schilt". Hierauf: Summa sand Georing zins xln gr. vn de. Summa sand Gallen zinss lx gr. vi de. facit ain gantz iar 1 p xni gr. v de. Summa des habern xvin zuber. Folgen die Zinse van der „villa Stain". Hierauf: Summa sand Georing zinss xxvIl gr. 1ni de. Summa sand Galln zins XXXVII gr. mi de. facit ain iar Ixin gr. v (sic) de. Summa des korns vin zuber. Summa des haberns xxl zuber. Summa der hüner xV1. Folgen die Zinse von der „villa Slegleins". Hierauf: Summa sand Georing zins facit xxxvI gr. 1 hl. Summa sand Gallen zins facit xxxvi gr. 1 hl. Bringt am iar 1 p xn gr. 1 de. Endlich: Summa sand Georing zins in den vorgeschriben derffern facit n1 P XXIX gr. v de. Summa sand Gallen zins inn p xlix gr. v de. Summa alles zins nach inhalt des register macht ein gantz jar vii p xIx gr. u1 de. Summa des khorns vil zuber.
Strana 376
376 Summa des habern lxxxxii zuber. Summa des mahens ui zuber 1 quart. Summa der hünner IxXXxIIII. Alles das was in dem register awfgeschriben vod begriffen ist, haben wir Peter von Rosenberg dem wirdigen gotshaws zw Hohenfurt gegeben vnd erblich zwgeaigent dann allain den pach bey Kaltenprun, den man zw vnserm geslos Rosenberg vischt, haben wir vns vnd vnsern eriben vnd nachkomen awsgenomen vnd frey behalten. Dieses Verzeichniss besteht aus zehn Pergamentblättern in klein Folio und es ist das in vorhergehender Urkunde beschriebene Reitersiegel Herrn Peter’s von Rosenberg mit weiss rother Seidenschnur daran gehängt. CCXCVI. 1500. 23. August. Krumau. — Peter von Rosenberg entscheidet einen zwischen dem Kloster Hohenfurt und dem Pfarrer von Stricitz einerseits und dem Georg Kořensky von Tereschau und Wihlaw andererseits wegen eines jährlichen Zinses von neunthalb Schock Groschen in Deutschtemelin obwaltenden Streit. Ja Petr z Roznberka wyznawam tiemto listem wssem wuobecz a przedewssemi, ktoz geig vzrzie anebo cztucze slisseti budu, jakoz gest byla ruoznicze mezi duostoynym v boze otezem kniezem Tho massem oppatem a conuentem klasstera Wyssebrodskeho iakozto poddaczymi kostela Stryczyczkeho a kniezem Wawrzinczem ffara- rzem kostela Strycziczkeho s gedne, a vrozenym wladyku Girzikem Korzenskym z Teressowa a na Wlhlawech strany druhe o puol dewaty kopy grossuow platu rocznieho w Niemeczkym Temelynie, kteryz kniezi fararzi a kostelu Strycziczkemu przislussie s plnym panstwim podle listuow starych a act, kterezto w sobie ssirze drzie a zawieragij; kteryzto plat w Temelynie swrchupsany Girzik Korzensky drzel gest a k tomu se tahl, ze by on ty lidi s panstwim drzeti miel, a plat toliko kniezi fararzi Strezyczkemu wydawati. A kniez oppat a conuent iakozto poddaczij a fararz swrchupsanij stali gsu przi listech a actach, podle kterychz ten plat kniezi fararzi a kostelu Stryczyczkemu diedicznie s plnym panstwim przislussie, zadagicze przi tom wedle tiech listuow a act podle sprawedlnosti zachowani byti. O kterezto prze a ruoznicze dobrowolnie obogi na mnie mocznie przestali gsu, kterezto listy ja opatrziw a gich bedliwie a dostatecznie powaziw s gich obapolnij dobru wolij a take z mocz- nosti te, iakoz gsu mocznie o tu wiecz na mnie przestali, vczinil sem
376 Summa des habern lxxxxii zuber. Summa des mahens ui zuber 1 quart. Summa der hünner IxXXxIIII. Alles das was in dem register awfgeschriben vod begriffen ist, haben wir Peter von Rosenberg dem wirdigen gotshaws zw Hohenfurt gegeben vnd erblich zwgeaigent dann allain den pach bey Kaltenprun, den man zw vnserm geslos Rosenberg vischt, haben wir vns vnd vnsern eriben vnd nachkomen awsgenomen vnd frey behalten. Dieses Verzeichniss besteht aus zehn Pergamentblättern in klein Folio und es ist das in vorhergehender Urkunde beschriebene Reitersiegel Herrn Peter’s von Rosenberg mit weiss rother Seidenschnur daran gehängt. CCXCVI. 1500. 23. August. Krumau. — Peter von Rosenberg entscheidet einen zwischen dem Kloster Hohenfurt und dem Pfarrer von Stricitz einerseits und dem Georg Kořensky von Tereschau und Wihlaw andererseits wegen eines jährlichen Zinses von neunthalb Schock Groschen in Deutschtemelin obwaltenden Streit. Ja Petr z Roznberka wyznawam tiemto listem wssem wuobecz a przedewssemi, ktoz geig vzrzie anebo cztucze slisseti budu, jakoz gest byla ruoznicze mezi duostoynym v boze otezem kniezem Tho massem oppatem a conuentem klasstera Wyssebrodskeho iakozto poddaczymi kostela Stryczyczkeho a kniezem Wawrzinczem ffara- rzem kostela Strycziczkeho s gedne, a vrozenym wladyku Girzikem Korzenskym z Teressowa a na Wlhlawech strany druhe o puol dewaty kopy grossuow platu rocznieho w Niemeczkym Temelynie, kteryz kniezi fararzi a kostelu Strycziczkemu przislussie s plnym panstwim podle listuow starych a act, kterezto w sobie ssirze drzie a zawieragij; kteryzto plat w Temelynie swrchupsany Girzik Korzensky drzel gest a k tomu se tahl, ze by on ty lidi s panstwim drzeti miel, a plat toliko kniezi fararzi Strezyczkemu wydawati. A kniez oppat a conuent iakozto poddaczij a fararz swrchupsanij stali gsu przi listech a actach, podle kterychz ten plat kniezi fararzi a kostelu Stryczyczkemu diedicznie s plnym panstwim przislussie, zadagicze przi tom wedle tiech listuow a act podle sprawedlnosti zachowani byti. O kterezto prze a ruoznicze dobrowolnie obogi na mnie mocznie przestali gsu, kterezto listy ja opatrziw a gich bedliwie a dostatecznie powaziw s gich obapolnij dobru wolij a take z mocz- nosti te, iakoz gsu mocznie o tu wiecz na mnie przestali, vczinil sem
Strana 377
377 mezi nimi s mluwu konecznu a na wiecznost trwagiczij takowuto, poniewadz se w tiech listech a actach zrzetedlnie shledawa, ze puol dewaty kopy grossu ow platu w Temelynie Niemeczkym przislussie diedicznie s plnym panstwim kniezi fararzi a kostelu Strycziczkemu, aby Girzik Korzensky swr chupsany tiech lidij a platu w Niemeczkym Temelynie zegmena puol dewaty kopy grossuow skutecznie postupil kniezi fararzi a kostelu Stryczyczkemu diedicznie s plnym panstwim bez vigmy a zmatku wsselikterakeho, a ty lidi z czlowieczenstwie o ze wsselike poddanosti aby propustil, a to konecznie od dnessnieho dne datum listu tohoto we dwu nedielech porzad zbiehlych; a dale aby se obie stranie swrchupsane w tom proti sobie zachowali podle znienie swrchudotczenych listuow a act, iakoz ti listowe a acta w sobie ty wieczi slowo od slowa drzie a zawieragij. Nez czoz se tkne sskod, na kterez gsu se nadepsanij kniez oppath conuent a fararz Stryczyczky tahli pro poziwanie a wybieranie tiech duocho- duow z Temelyna skrze Girzika Korzenskeho, ty wieczi magi mezi nimi z minuti do koncze. Tu smluwu obie stranie swrchupsane y wssiczkni gich potomczy a buduczij magij a powinni gsu sobie zdrzeti a skutecznie zachowati wiernie prawie a bez zmatku wsse- likterakeho. Tomu na potwrzenie a swiedomie peczet swu wietssi wlastnij rozkazal sem prziwiesiti k tomuto listu. Genz gest dan na Krumlowie w nedieli przed swatym Bartholomiegem aposstolem boziem leta od narozenie syna bozieho tisiczieho pietisteho. Das bekannte Reitersiegel Herrn Peter’s von Rosenberg, hier an einem Pergamentstreifen hängend und in rothem Wachs. CCXCVII. 1500. 28. August. Krumau. — Wenzel von Ruben verkauft einen jährlichen Zins von dem Hofe Muscherad seinem Unterthan Christian in Ruben um ein halbes Schock böhmischer Groschen. Ja Waczlaw z Rowneho wysocze vrozenych panuow z Rozn- berka gich milosti kanczlerz wyznawam tiemto listem wssem wuobecz, kdezkoli czten neb slyssen bude, ze s dobrym a waznym rozmyslem w ty czasy, kdyz sem to dobrze a swo- bodnie vezinitimohl, prodal sem a moczij listu tohoto prodawam niroku neb diedinku podle Mnichowicz ke dworu memu diedi- cznemu rzeczenemu Moczerady przislussegiczij podle diediny ke dworu Woitiechowu do Rowneho przislussegiczij se wssim gegie przislussenstwim Kristanowi w Rownem czlowieku memu
377 mezi nimi s mluwu konecznu a na wiecznost trwagiczij takowuto, poniewadz se w tiech listech a actach zrzetedlnie shledawa, ze puol dewaty kopy grossu ow platu w Temelynie Niemeczkym przislussie diedicznie s plnym panstwim kniezi fararzi a kostelu Strycziczkemu, aby Girzik Korzensky swr chupsany tiech lidij a platu w Niemeczkym Temelynie zegmena puol dewaty kopy grossuow skutecznie postupil kniezi fararzi a kostelu Stryczyczkemu diedicznie s plnym panstwim bez vigmy a zmatku wsselikterakeho, a ty lidi z czlowieczenstwie o ze wsselike poddanosti aby propustil, a to konecznie od dnessnieho dne datum listu tohoto we dwu nedielech porzad zbiehlych; a dale aby se obie stranie swrchupsane w tom proti sobie zachowali podle znienie swrchudotczenych listuow a act, iakoz ti listowe a acta w sobie ty wieczi slowo od slowa drzie a zawieragij. Nez czoz se tkne sskod, na kterez gsu se nadepsanij kniez oppath conuent a fararz Stryczyczky tahli pro poziwanie a wybieranie tiech duocho- duow z Temelyna skrze Girzika Korzenskeho, ty wieczi magi mezi nimi z minuti do koncze. Tu smluwu obie stranie swrchupsane y wssiczkni gich potomczy a buduczij magij a powinni gsu sobie zdrzeti a skutecznie zachowati wiernie prawie a bez zmatku wsse- likterakeho. Tomu na potwrzenie a swiedomie peczet swu wietssi wlastnij rozkazal sem prziwiesiti k tomuto listu. Genz gest dan na Krumlowie w nedieli przed swatym Bartholomiegem aposstolem boziem leta od narozenie syna bozieho tisiczieho pietisteho. Das bekannte Reitersiegel Herrn Peter’s von Rosenberg, hier an einem Pergamentstreifen hängend und in rothem Wachs. CCXCVII. 1500. 28. August. Krumau. — Wenzel von Ruben verkauft einen jährlichen Zins von dem Hofe Muscherad seinem Unterthan Christian in Ruben um ein halbes Schock böhmischer Groschen. Ja Waczlaw z Rowneho wysocze vrozenych panuow z Rozn- berka gich milosti kanczlerz wyznawam tiemto listem wssem wuobecz, kdezkoli czten neb slyssen bude, ze s dobrym a waznym rozmyslem w ty czasy, kdyz sem to dobrze a swo- bodnie vezinitimohl, prodal sem a moczij listu tohoto prodawam niroku neb diedinku podle Mnichowicz ke dworu memu diedi- cznemu rzeczenemu Moczerady przislussegiczij podle diediny ke dworu Woitiechowu do Rowneho przislussegiczij se wssim gegie przislussenstwim Kristanowi w Rownem czlowieku memu
Strana 378
378 poddanemu a geho diediczuom a buduczym, ktoz koliwiek tu chalupu po niem mieti a drzeti budu, za puol kopy grossuow Czeskych ssirokych razu a czijsla Prazskeho mnie vplnie zaplaczenych, z kterezto diedinky swrchupsany Kristan a geho buduczy, ktoz na tee chalupie sedieti budu magij a powinni gsu mnie a budczym mym vroku rocznieho platiti a dawati geden gross Czesky ssiroky rozdiel- nie, polowiczy na swaty Girzij po danij listu tohoto naiprw przisstij puol grosse Czeskeho, a druhu polowiczy teez puol grosse Czeskeho na swaty Hawel hned poſom buduczij, a tak wzdyczky na ty czasy giz dotczene bez odporu wsselikterakeho. A poniewadz sem ja jakozto pan diediczny toho dworu tu diedinku k tomu dworu swrchudotezene chalupie do Rowneho na wiecznost przypogil, nema od nije od budu- czijch mych nizadnym wymysslenym biehem po wsseczky wieczne czasy odgiata a odtrzena byti. Tomu na swiedomie peczet swu wla- stnij prziewisil sem k tomuto listu. Genz gest mu wlastnij ruku psan a dan na Krumlowie leta od narozenie sina bozieho tisiczieho pieti- steho w patek po hodu swateho Bartholomiege aposstola bozieho. (Pečet wisutá se znakem a okolo nápis: S. Wenceslai d' Rowne. Přepsáno w Národnjm Museum dne 1. ledna 1827. Wácl. Hanka m. p.) In dieser von W. Hanka besorgten Abschrift sind die Schriftzeichen und Abkürzungen des Originals nachgeahmt. Das Original befindet sich jetzt im böhmischen Museum, welchem es vom Stifte Hohenfurt geschenkt wurde.
378 poddanemu a geho diediczuom a buduczym, ktoz koliwiek tu chalupu po niem mieti a drzeti budu, za puol kopy grossuow Czeskych ssirokych razu a czijsla Prazskeho mnie vplnie zaplaczenych, z kterezto diedinky swrchupsany Kristan a geho buduczy, ktoz na tee chalupie sedieti budu magij a powinni gsu mnie a budczym mym vroku rocznieho platiti a dawati geden gross Czesky ssiroky rozdiel- nie, polowiczy na swaty Girzij po danij listu tohoto naiprw przisstij puol grosse Czeskeho, a druhu polowiczy teez puol grosse Czeskeho na swaty Hawel hned poſom buduczij, a tak wzdyczky na ty czasy giz dotczene bez odporu wsselikterakeho. A poniewadz sem ja jakozto pan diediczny toho dworu tu diedinku k tomu dworu swrchudotezene chalupie do Rowneho na wiecznost przypogil, nema od nije od budu- czijch mych nizadnym wymysslenym biehem po wsseczky wieczne czasy odgiata a odtrzena byti. Tomu na swiedomie peczet swu wla- stnij prziewisil sem k tomuto listu. Genz gest mu wlastnij ruku psan a dan na Krumlowie leta od narozenie sina bozieho tisiczieho pieti- steho w patek po hodu swateho Bartholomiege aposstola bozieho. (Pečet wisutá se znakem a okolo nápis: S. Wenceslai d' Rowne. Přepsáno w Národnjm Museum dne 1. ledna 1827. Wácl. Hanka m. p.) In dieser von W. Hanka besorgten Abschrift sind die Schriftzeichen und Abkürzungen des Originals nachgeahmt. Das Original befindet sich jetzt im böhmischen Museum, welchem es vom Stifte Hohenfurt geschenkt wurde.
Strana 379
ANHANG. WEITERE MITTHEILUNGEN AUS DEM ARCHIVE DES STIFTES HOHENFURT. VON MATHIAS PANGERL.
ANHANG. WEITERE MITTHEILUNGEN AUS DEM ARCHIVE DES STIFTES HOHENFURT. VON MATHIAS PANGERL.
Strana 380
Strana 381
381 I. Die Rosenbergische Chronik des Jakob von Gratzen. Der gelehrte Hohenfurter Stiftsangehörige X. M. Millauer hat im 6. Bande der Abhandlungen der böhmischen Gesellschaft der Wissenschaften (1819) „Fragmente aus dem Nekrolog des Cister- cienser-Stiftes Hohenfurt“ veröffentlicht. Dieses Necrologium stammt aus dem 15. Jahrhunderte und ist wie fast alle Codices dieser Art eingerichtet. Es besteht aus 113 Blättern in Folio, von denen aber nur etwa die Hälfte beschrieben sein dürfte. Aus der auf f. 1' ver- zeichneten Note erfahren wir, dass Abt Thomas Hohenfurter von Wels, der 17. Vorsteher des Stiftes seit dessen Gründung, diesen Codex im Jahre 1479 angeschafft und dass Jakob von Neuschloss (Gratzen) die ersten Eintragungen gemacht habe. Dieser Jakob von Gratzen aber war ein Profess des Stiftes Hohenfurt und sein Name erscheint auch in dem Verzeichnisse der Stiftsprofessen, das sich in der für Hohenfurt im Jahre 1484 ausgestellten Urkunde des Bartholomäus de Camerino, Bevollmächtigten des Papstes Sixtus IV. in Sachen des Türkenkrieges, findet. Jakob von Gratzen benützte bei seinen Aufzeichnungen offenbar ein älteres, jetzt nicht mehr vorhandenes Todtenbuch und bereicherte die alteren Notizen mit Zusätzen aus seinem eigenen Wissen. Auf den letzteren Blättern des Codex (f. 111', 112 und 112', 103 und 103', 104) *) verzeichnete er dann in Form einer Chronik alles das, was *) Auf dem f. 102 und 102', 103, 105' 106 und 106' findet sich auch ein Ver- zeichniss der „Auniversaria fundatorum et aliorum benefactorum monasterii Altivadensis," das gleichfalls von demselben Autor und seinen drei Fortsetzer€n herrührt.
381 I. Die Rosenbergische Chronik des Jakob von Gratzen. Der gelehrte Hohenfurter Stiftsangehörige X. M. Millauer hat im 6. Bande der Abhandlungen der böhmischen Gesellschaft der Wissenschaften (1819) „Fragmente aus dem Nekrolog des Cister- cienser-Stiftes Hohenfurt“ veröffentlicht. Dieses Necrologium stammt aus dem 15. Jahrhunderte und ist wie fast alle Codices dieser Art eingerichtet. Es besteht aus 113 Blättern in Folio, von denen aber nur etwa die Hälfte beschrieben sein dürfte. Aus der auf f. 1' ver- zeichneten Note erfahren wir, dass Abt Thomas Hohenfurter von Wels, der 17. Vorsteher des Stiftes seit dessen Gründung, diesen Codex im Jahre 1479 angeschafft und dass Jakob von Neuschloss (Gratzen) die ersten Eintragungen gemacht habe. Dieser Jakob von Gratzen aber war ein Profess des Stiftes Hohenfurt und sein Name erscheint auch in dem Verzeichnisse der Stiftsprofessen, das sich in der für Hohenfurt im Jahre 1484 ausgestellten Urkunde des Bartholomäus de Camerino, Bevollmächtigten des Papstes Sixtus IV. in Sachen des Türkenkrieges, findet. Jakob von Gratzen benützte bei seinen Aufzeichnungen offenbar ein älteres, jetzt nicht mehr vorhandenes Todtenbuch und bereicherte die alteren Notizen mit Zusätzen aus seinem eigenen Wissen. Auf den letzteren Blättern des Codex (f. 111', 112 und 112', 103 und 103', 104) *) verzeichnete er dann in Form einer Chronik alles das, was *) Auf dem f. 102 und 102', 103, 105' 106 und 106' findet sich auch ein Ver- zeichniss der „Auniversaria fundatorum et aliorum benefactorum monasterii Altivadensis," das gleichfalls von demselben Autor und seinen drei Fortsetzer€n herrührt.
Strana 382
382 das vorhergehende Todtenbuch an Nachrichten über die Herren von Rosenberg enthält, und vermehrte diese Nachrichten abermals durch Zusätze, die er hauptsächlich nach ihm vorliegenden, theil- weise auch nicht mehr vorhandenen Urkunden machte. Drei andere nicht näher bekannte Angehörige des Stiftes setzten nach ihm diese Chronik, welche er his zum Jahre 1472 geführt hatte, bis zum Jahre 1505 fort. Es hat diese Chronik insofern einigen Werth, als sie nicht nur mehrere sonst nicht vorfindige Nachrichten über die Herren von Rosenberg enthält, sondern auch das Todtenbuch und hauptsächlich das Urkundenbuch des Stiftes Hohenfurt ergänzt. Man findet darin einige Schenkungen erwähnt , wovon die Urkunden schon längst verloren gegangen sind. Ubrigens stimmt auch hie und da diese Chronik nicht mit dem Nekrolog überein, was ich immer in den Noten bemerkt habe. Ferners darf nicht beirren, dass die chronologische Reihenfolge ein Paar Mal nicht beobachtet ist, welcher Umstand leicht dadurch erklärt wird, dass dem Verfasser bei der Niederschrift das Jahr der bezüglichen Begebenheiten nicht genau bekannt gewesen sein mochte. Er liess zwar für die allen- fallige Nachtragung einen freien Raum, es ist aber solche nicht mehr erfolgt. Andere nöthige Bemerkungen findet man in den dem Texte beigege- benen Noten. Anno domini millesimo quadringentesimo septuagesimo nono comparatus est liber iste per reuerendum patrem et dominum domi- num Thomam cognomento Hahenffurter, oriundum de Belzza, abba- tem monasterii Altiuadensis ordinis Cisterciensis; scriptus est per me fratrem Jacobum de Nouocastro, professus (sic) vero supra dicti monasterii Altiuadensis; finitus est in die sancte Lucie virginis et martyris. Nota fundatores monasterii Altiuadensis. Anno domini millesimo CCLIX°, dominante gloriosissimo secundo Otakaro rege Boemie super Austriam, Stiriam et Karinthiam 1) fun- data est hec abbacia a domino Wokone de Rosenberch, marschalco 1) Ist in Bezug auf Kärnthen ganz unrichtig, in Bezug auf Steiermark wenigstens theilweise.
382 das vorhergehende Todtenbuch an Nachrichten über die Herren von Rosenberg enthält, und vermehrte diese Nachrichten abermals durch Zusätze, die er hauptsächlich nach ihm vorliegenden, theil- weise auch nicht mehr vorhandenen Urkunden machte. Drei andere nicht näher bekannte Angehörige des Stiftes setzten nach ihm diese Chronik, welche er his zum Jahre 1472 geführt hatte, bis zum Jahre 1505 fort. Es hat diese Chronik insofern einigen Werth, als sie nicht nur mehrere sonst nicht vorfindige Nachrichten über die Herren von Rosenberg enthält, sondern auch das Todtenbuch und hauptsächlich das Urkundenbuch des Stiftes Hohenfurt ergänzt. Man findet darin einige Schenkungen erwähnt , wovon die Urkunden schon längst verloren gegangen sind. Ubrigens stimmt auch hie und da diese Chronik nicht mit dem Nekrolog überein, was ich immer in den Noten bemerkt habe. Ferners darf nicht beirren, dass die chronologische Reihenfolge ein Paar Mal nicht beobachtet ist, welcher Umstand leicht dadurch erklärt wird, dass dem Verfasser bei der Niederschrift das Jahr der bezüglichen Begebenheiten nicht genau bekannt gewesen sein mochte. Er liess zwar für die allen- fallige Nachtragung einen freien Raum, es ist aber solche nicht mehr erfolgt. Andere nöthige Bemerkungen findet man in den dem Texte beigege- benen Noten. Anno domini millesimo quadringentesimo septuagesimo nono comparatus est liber iste per reuerendum patrem et dominum domi- num Thomam cognomento Hahenffurter, oriundum de Belzza, abba- tem monasterii Altiuadensis ordinis Cisterciensis; scriptus est per me fratrem Jacobum de Nouocastro, professus (sic) vero supra dicti monasterii Altiuadensis; finitus est in die sancte Lucie virginis et martyris. Nota fundatores monasterii Altiuadensis. Anno domini millesimo CCLIX°, dominante gloriosissimo secundo Otakaro rege Boemie super Austriam, Stiriam et Karinthiam 1) fun- data est hec abbacia a domino Wokone de Rosenberch, marschalco 1) Ist in Bezug auf Kärnthen ganz unrichtig, in Bezug auf Steiermark wenigstens theilweise.
Strana 383
383 regni Boemie, qui cum capitaneus esset Stirie, obiit in Greez ciui- tate Stirie 2). Anno domini MeCCLXII. in vigilia sancte trinitatis vnde trans- portatus est; in monasterio, quod hic construere ceperat, sepultus est. Eius uero relicta domina Hedwigis, germana dominorum Bern- hardi et Henrici de Sawmburg, cum sedisset per aliquot annos in sede viduali, nupsit domino Friderico de Stubenberg in Stiria et ibidem anno domini MOCCCXV. Idus Februarii moritur s), et in Runa abbacia nostri ordinis sepelitur. Supra dictus vero fundator noster felicissime recordacionis reliquit duos filios, dominum Witkonem et dominum Heinricum. Anno domini MOCCLXXVII. X. Kalendas Octobris*) obiit domi- nus Witko, filius primi fundatoris huius monasterii. Anno domini MOCCLXXXX. IX. Kalendas Septembris5) obiit dominus Zawissius de Falkenstayn, qui donauit huic monasterio lignum sacrosancte crucis domini preciose ornatum"), et sepultus est hic in capitulo nostro. Anno domini MOCCCVII. obiit venerabilis domina Elyzabeth 7), uxor supra dicti domini Heinrici, mater domini Petri de Rosenberg, in die sancti Vincentii martyris. Anno domini MOCCCX° obiit dominus Heinricus de Rosenberg, marssalcus Bohemie, existens Pragensis purgrawius obiit in dicto Pragensi castro in die sancti Procopii confessoris. Qui donauit huic monasterio ecclesias in Rosenberg, in Heyda et in Stropnicz 8). 2) Nach dem Hohenfurter Todtenbuche starb Wok von Rosenberg im Jahre 1262 in vigilia sanctae trinitatis, also am 3. Juni, während sein im Hohenfurter Stifts- archive befindliches Original-Testament das Datum des folgenden Tages, prid. Non. Jun. trägt. Der hiedurch entstehende Widersprnch könnte vielleicht durch die Annahme, dass vigilia dort nicht den Vorabend, sondern den Abend des Trini- tätsfestes bedeutet, gelöst werden. 8) Eben so das Hohenfurter Todtenbuch. 4) Eben so das Nekrol. 5) 24. August auch im Nekrol. 6) Dieses Kreuz ist theilweise noch vorhanden und vielleicht dem einen und dem andern Besucher der vor zwei Jahren von dem Wiener Alterthumsvereine veran- stalteten Ausstellung mittelalterlicher Kunstdenkmale bekannt. 7) 22. Jänner, Nekrol. 8) 4. Juli, Nekrol. — Die Schenkungen genannter Kirchen erfolgten in den Jahren 1279 (Rosenberg und Oberhaid) und 1286 (Strobnitz).
383 regni Boemie, qui cum capitaneus esset Stirie, obiit in Greez ciui- tate Stirie 2). Anno domini MeCCLXII. in vigilia sancte trinitatis vnde trans- portatus est; in monasterio, quod hic construere ceperat, sepultus est. Eius uero relicta domina Hedwigis, germana dominorum Bern- hardi et Henrici de Sawmburg, cum sedisset per aliquot annos in sede viduali, nupsit domino Friderico de Stubenberg in Stiria et ibidem anno domini MOCCCXV. Idus Februarii moritur s), et in Runa abbacia nostri ordinis sepelitur. Supra dictus vero fundator noster felicissime recordacionis reliquit duos filios, dominum Witkonem et dominum Heinricum. Anno domini MOCCLXXVII. X. Kalendas Octobris*) obiit domi- nus Witko, filius primi fundatoris huius monasterii. Anno domini MOCCLXXXX. IX. Kalendas Septembris5) obiit dominus Zawissius de Falkenstayn, qui donauit huic monasterio lignum sacrosancte crucis domini preciose ornatum"), et sepultus est hic in capitulo nostro. Anno domini MOCCCVII. obiit venerabilis domina Elyzabeth 7), uxor supra dicti domini Heinrici, mater domini Petri de Rosenberg, in die sancti Vincentii martyris. Anno domini MOCCCX° obiit dominus Heinricus de Rosenberg, marssalcus Bohemie, existens Pragensis purgrawius obiit in dicto Pragensi castro in die sancti Procopii confessoris. Qui donauit huic monasterio ecclesias in Rosenberg, in Heyda et in Stropnicz 8). 2) Nach dem Hohenfurter Todtenbuche starb Wok von Rosenberg im Jahre 1262 in vigilia sanctae trinitatis, also am 3. Juni, während sein im Hohenfurter Stifts- archive befindliches Original-Testament das Datum des folgenden Tages, prid. Non. Jun. trägt. Der hiedurch entstehende Widersprnch könnte vielleicht durch die Annahme, dass vigilia dort nicht den Vorabend, sondern den Abend des Trini- tätsfestes bedeutet, gelöst werden. 8) Eben so das Hohenfurter Todtenbuch. 4) Eben so das Nekrol. 5) 24. August auch im Nekrol. 6) Dieses Kreuz ist theilweise noch vorhanden und vielleicht dem einen und dem andern Besucher der vor zwei Jahren von dem Wiener Alterthumsvereine veran- stalteten Ausstellung mittelalterlicher Kunstdenkmale bekannt. 7) 22. Jänner, Nekrol. 8) 4. Juli, Nekrol. — Die Schenkungen genannter Kirchen erfolgten in den Jahren 1279 (Rosenberg und Oberhaid) und 1286 (Strobnitz).
Strana 384
384 Anno domini MOCCCXVII. obiit domina Johanna de Michels- perg "), filia dicti domini Heinrici de Rosenberg, in die sancti Blasii martyris; que sepulta est hic in tumulo patris sui. Anno domini MOCCC. (sie) in die sancti Benedicti obiit dominus Dyetoch de Zyzelycz, pro quibus animabus, videlicet domine Johanne et domini Diethochonis, donauit dominus Petrus de Rosenberg huic monasterio XLV sexagenas grossorum, pro quibus empta est villa Okole 10). Anno domini MOCCCXVII. in die sancti Mathei apostoli et ewan- geliste obiit domina Fiola, filia ducis Thessinensis, conthoralis domini Petri de Rosenberg, pro cuius anima dictus dominus Petrus donauit huic monasterio bona in Eybenstayn cum villis ad hec pertinentibus, que fuerunt in valore octingentarum librarum 11), sed postea propter domini Bartholomei abbatis debita fuerunt vendita et alienata, in quibus debitis dictus dominus Petrus eciam quam plura pia iuuamina huic monasterio porrexit. Anno domini MOCCC. (sic) in crastino sancte trinitatis obiit domina Offka, uxor domini Hynkonis de Crumpnaw, pro cuius anima ac pro- anima supradicti domini Dyethochonis donauit dominus Petrus huic monasterio duo talenta redituum 12). Anno domini MCCCXXXII. in crastino assumpcionis virginis gloriose obiit dominus Johannes de Dobruska, avonculus domini Petri de Rosenberg, pro cuius anime remedio iam dictus dominus Petrus donauit huic monasterio L sexagenas pro vestitu dominorum et pro pitanciis alias L sexagenas 13). 9) 3. Februar, Nekrol. 10) 21. März, Nekrol. — Uber hier erwähnte Schenkung ist wenigstens im Stiftsarchive keine Urkunde mehr vorhanden. Der Ankauf des Dorfes Oggold erfolgte 1349 durch den Abt Thomas I. 11) 21. September 1317, Nekrol. — Die Schenkung der Dörfer Eibenstein, Schwarzen- bach, Stiftung und „zu den hoefen“ (vielleicht Vierhof?), gelegen im untern Mühlviertel in der Reichenthaler Pfarre, e-folgte im Jahre 1318. Ihre Veräusserung geschah durch den Abt Bartholomäus um 1326, der sie zu dieser Zeit dem Land- richter in der Riedmarch, Wusk von Harach, versetzte. 12) 88. Trinitas fällt in diesem Jahre auf den 5. Juni, daher hier 6. Juni. Das Nekrol. gibt aber den 8. Juni an. — Die hier erwähnte Schenkung fFllt in das Jahr 1340. 13) 16. August, Nekrol. — Es geschah die hier erwëhnte Schenkung unter Abt Thomas I., dessen zweiter Nachfolger Albert ihrer in zwei Urkunden aus den Jahren 1353 und 1354 gedenkt.
384 Anno domini MOCCCXVII. obiit domina Johanna de Michels- perg "), filia dicti domini Heinrici de Rosenberg, in die sancti Blasii martyris; que sepulta est hic in tumulo patris sui. Anno domini MOCCC. (sie) in die sancti Benedicti obiit dominus Dyetoch de Zyzelycz, pro quibus animabus, videlicet domine Johanne et domini Diethochonis, donauit dominus Petrus de Rosenberg huic monasterio XLV sexagenas grossorum, pro quibus empta est villa Okole 10). Anno domini MOCCCXVII. in die sancti Mathei apostoli et ewan- geliste obiit domina Fiola, filia ducis Thessinensis, conthoralis domini Petri de Rosenberg, pro cuius anima dictus dominus Petrus donauit huic monasterio bona in Eybenstayn cum villis ad hec pertinentibus, que fuerunt in valore octingentarum librarum 11), sed postea propter domini Bartholomei abbatis debita fuerunt vendita et alienata, in quibus debitis dictus dominus Petrus eciam quam plura pia iuuamina huic monasterio porrexit. Anno domini MOCCC. (sic) in crastino sancte trinitatis obiit domina Offka, uxor domini Hynkonis de Crumpnaw, pro cuius anima ac pro- anima supradicti domini Dyethochonis donauit dominus Petrus huic monasterio duo talenta redituum 12). Anno domini MCCCXXXII. in crastino assumpcionis virginis gloriose obiit dominus Johannes de Dobruska, avonculus domini Petri de Rosenberg, pro cuius anime remedio iam dictus dominus Petrus donauit huic monasterio L sexagenas pro vestitu dominorum et pro pitanciis alias L sexagenas 13). 9) 3. Februar, Nekrol. 10) 21. März, Nekrol. — Uber hier erwähnte Schenkung ist wenigstens im Stiftsarchive keine Urkunde mehr vorhanden. Der Ankauf des Dorfes Oggold erfolgte 1349 durch den Abt Thomas I. 11) 21. September 1317, Nekrol. — Die Schenkung der Dörfer Eibenstein, Schwarzen- bach, Stiftung und „zu den hoefen“ (vielleicht Vierhof?), gelegen im untern Mühlviertel in der Reichenthaler Pfarre, e-folgte im Jahre 1318. Ihre Veräusserung geschah durch den Abt Bartholomäus um 1326, der sie zu dieser Zeit dem Land- richter in der Riedmarch, Wusk von Harach, versetzte. 12) 88. Trinitas fällt in diesem Jahre auf den 5. Juni, daher hier 6. Juni. Das Nekrol. gibt aber den 8. Juni an. — Die hier erwähnte Schenkung fFllt in das Jahr 1340. 13) 16. August, Nekrol. — Es geschah die hier erwëhnte Schenkung unter Abt Thomas I., dessen zweiter Nachfolger Albert ihrer in zwei Urkunden aus den Jahren 1353 und 1354 gedenkt.
Strana 385
385 Anno domini MOCCCXLIIIIo in die sancti Nicolai confessoris obiit dominus Heinricus de Plumnaw, filius sororis domini Petri de Rosenberg, pro cuius anima dictus dominus Petrus donauit huic monasterio C sexagenas, pro quibus empta est villa Swynyehlawa 14). Anno domini MOCCCXLVI. in crastino sancti Bartholomei apo- stoli obierunt domini Heinricus, filius domini Petri de Rosenberg, et Hermannus inuenis de Mylyczin cum serenissimo Johanne rege Bohemie in Francia in bello, pro quorum animabus sepe nominatus dominus Petrus donauit huic monasterio, videlicet pro anima filii sui LXVII sexagenas et pro anima domini Hermanni L sexagenas pro structura ecclesie nostre 15). Anno MOCCCXLVII. in die sancti Calixti martyris obiit laudabilis memorie dominus Petrus de Rosenberg, summus regni Bohemie camerarius, gratiosissimus ac specialis promotor ac fundator loci huius, qui pro fabrica ecclesie nostre donauit CCXVII sexagenas et pro dotatione hospitalis nostri villam in Neselbach 16). Qui licet quam plurima benefficia huic loco pro se et predecessoribus suis, sicut superius dictum est, fecerit, in aliis tamen locis cultum dei feruenter ordinabat. Nam infrascriptas ecclesias ad honorem dei et genitricis eius edifficauit. Primo monasterium sancti monialium in Crumpnaw edificari procurauit. Item hospitale ibidem edifficauit et dotauit. Item ecclesiam parrochialem ibidem edificauit. Item capellam ibidem in honore sancti Wenczeslai construxit. Item ibidem in castro capel- lam in honore sancti Georii construxit. Item in Przyebenycz duas capellas, vnam in honore sancti Adalberti, aliam in honore sancti Georii construxit. Item ecclesiam parrochialem in Berloch in honore beate Marie Magdalene. Item ecclesiam parrochialem in Zyzelycz in honore beati Procopii confessoris. Item in Witigsteyn in honore corporis Christi. Item hospitale hic in honore beate Elyzabeth edif- ficauit et dotauit. Item capellam in honore beate Marie Magdalene 14) 6. December, Nekrol. — Sowohl über die hier erwähnte Schenkung als auch über den Kauf des Dorfes Zwinelag sind keine Urkunden mehr vorhanden. 15) Auch das Nekrol. hat 25. August, während doch die Schlacht bei Crecy am 26. genannten Monats geschlagen wurde. Uber gedachte Schenkungen ist nichts Urkundliches mehr vorhanden. 16) 14. October auch das Nekrol. — Die Schenkung von Nesselbach erfolgte im selben Jahre am 1. September.
385 Anno domini MOCCCXLIIIIo in die sancti Nicolai confessoris obiit dominus Heinricus de Plumnaw, filius sororis domini Petri de Rosenberg, pro cuius anima dictus dominus Petrus donauit huic monasterio C sexagenas, pro quibus empta est villa Swynyehlawa 14). Anno domini MOCCCXLVI. in crastino sancti Bartholomei apo- stoli obierunt domini Heinricus, filius domini Petri de Rosenberg, et Hermannus inuenis de Mylyczin cum serenissimo Johanne rege Bohemie in Francia in bello, pro quorum animabus sepe nominatus dominus Petrus donauit huic monasterio, videlicet pro anima filii sui LXVII sexagenas et pro anima domini Hermanni L sexagenas pro structura ecclesie nostre 15). Anno MOCCCXLVII. in die sancti Calixti martyris obiit laudabilis memorie dominus Petrus de Rosenberg, summus regni Bohemie camerarius, gratiosissimus ac specialis promotor ac fundator loci huius, qui pro fabrica ecclesie nostre donauit CCXVII sexagenas et pro dotatione hospitalis nostri villam in Neselbach 16). Qui licet quam plurima benefficia huic loco pro se et predecessoribus suis, sicut superius dictum est, fecerit, in aliis tamen locis cultum dei feruenter ordinabat. Nam infrascriptas ecclesias ad honorem dei et genitricis eius edifficauit. Primo monasterium sancti monialium in Crumpnaw edificari procurauit. Item hospitale ibidem edifficauit et dotauit. Item ecclesiam parrochialem ibidem edificauit. Item capellam ibidem in honore sancti Wenczeslai construxit. Item ibidem in castro capel- lam in honore sancti Georii construxit. Item in Przyebenycz duas capellas, vnam in honore sancti Adalberti, aliam in honore sancti Georii construxit. Item ecclesiam parrochialem in Berloch in honore beate Marie Magdalene. Item ecclesiam parrochialem in Zyzelycz in honore beati Procopii confessoris. Item in Witigsteyn in honore corporis Christi. Item hospitale hic in honore beate Elyzabeth edif- ficauit et dotauit. Item capellam in honore beate Marie Magdalene 14) 6. December, Nekrol. — Sowohl über die hier erwähnte Schenkung als auch über den Kauf des Dorfes Zwinelag sind keine Urkunden mehr vorhanden. 15) Auch das Nekrol. hat 25. August, während doch die Schlacht bei Crecy am 26. genannten Monats geschlagen wurde. Uber gedachte Schenkungen ist nichts Urkundliches mehr vorhanden. 16) 14. October auch das Nekrol. — Die Schenkung von Nesselbach erfolgte im selben Jahre am 1. September.
Strana 386
386 circa Ystebnycz edifficauit et dotauit 17). Cuius merces sit ille, qui pro nobis est de virgine natus et viuit per infinita secula. Anno domini MOCCCLV. tercia die post Ambrosii obiit vene- rabilis domina Katherina de Wortenwergk, relicta domini Petri de Rosenberg 18), que in viduitate permanens liberis suis iuuenculis existentibus totum dominium prudentissime gubernauit, deuotamque curam pauperum gerens et ecclesiarum singularum, dominii sui ecclesiis, que protunc numerum quadragenarium excedebant, integros misse ornatus ministrauit. Huic etiam monasterio quam plurima benefficia impendit, et singulariter in ornamentis cultum diuinum respicientibus, inter que sex integra paria pro sacerdote et ministris de pannis nobilissimis et margaritis comparauit propriis manibus eadem laborando. In cuius primo anniuersario filii eius calicem aureum cum margaritis et gemmis et tabulam argenteam cum cri- nibus sancte Marie Magdalene et monstranciam cum dente sancti Benedicti pro anima eius obtulerunt. Anno domini MOCCCLVII. in vigilia sancti Viti martyris obiit domina Margaretha, soror domini Petri de Rosenberg, vidua domini Bauari de Strakonycz, et est sepulta penes tumulum fundatoris a sinistris, pro quarum animabus filii domini Petri predicti villam Ginsidl pro CXXIIII sexagenis comparauerunt 19). Item pridie Nonas May obiit dominus Hynko de Crumpnaw. Item Nonas Januarii obiit dominus Woko de Crumpnaw ; ambo sepulti sunt hic in monasterio 30). Anno domini MOCCCLXVIIIIo in die sancti Johannis baptiste obiit dominus Jodocus, domini Petri de Rosenberg filius, qui suis fratribus multis et diuersis clenodiis hunc locum ornauit, pro cuius anime remedio villa Conratslag suis cum pertinenciis huic monasterio est donata 21). 17) Über diese Stiftungen und Baue in Krumau, Przibenitz, Berlau, Zyzelycz (?), Witig- stein und listebnitz vergleiche man den lll. Band des Notizenblattes und Trajer’s histor. statist. Beschreibung der Diöcese Budweis. 18) Wird im Nekrol. nicht erwähnt. 10. December. 19) 14. Juni, Nekrol. — Soll wohl heissen Einsiedl. Doch ist darüber keine besondere Schenkungsurkunde mehr vorhanden. 30) 6. Mai und 5. Jänuer hat auch das Nekrol., jedoch ohne Jahresangabe. 21) 24. Juni, ebenfalls im Nekrol. — Erwähnte Schenkung des Dorfes Konradschlag (Kainretschlag) erfolgte im Jahre 1371.
386 circa Ystebnycz edifficauit et dotauit 17). Cuius merces sit ille, qui pro nobis est de virgine natus et viuit per infinita secula. Anno domini MOCCCLV. tercia die post Ambrosii obiit vene- rabilis domina Katherina de Wortenwergk, relicta domini Petri de Rosenberg 18), que in viduitate permanens liberis suis iuuenculis existentibus totum dominium prudentissime gubernauit, deuotamque curam pauperum gerens et ecclesiarum singularum, dominii sui ecclesiis, que protunc numerum quadragenarium excedebant, integros misse ornatus ministrauit. Huic etiam monasterio quam plurima benefficia impendit, et singulariter in ornamentis cultum diuinum respicientibus, inter que sex integra paria pro sacerdote et ministris de pannis nobilissimis et margaritis comparauit propriis manibus eadem laborando. In cuius primo anniuersario filii eius calicem aureum cum margaritis et gemmis et tabulam argenteam cum cri- nibus sancte Marie Magdalene et monstranciam cum dente sancti Benedicti pro anima eius obtulerunt. Anno domini MOCCCLVII. in vigilia sancti Viti martyris obiit domina Margaretha, soror domini Petri de Rosenberg, vidua domini Bauari de Strakonycz, et est sepulta penes tumulum fundatoris a sinistris, pro quarum animabus filii domini Petri predicti villam Ginsidl pro CXXIIII sexagenis comparauerunt 19). Item pridie Nonas May obiit dominus Hynko de Crumpnaw. Item Nonas Januarii obiit dominus Woko de Crumpnaw ; ambo sepulti sunt hic in monasterio 30). Anno domini MOCCCLXVIIIIo in die sancti Johannis baptiste obiit dominus Jodocus, domini Petri de Rosenberg filius, qui suis fratribus multis et diuersis clenodiis hunc locum ornauit, pro cuius anime remedio villa Conratslag suis cum pertinenciis huic monasterio est donata 21). 17) Über diese Stiftungen und Baue in Krumau, Przibenitz, Berlau, Zyzelycz (?), Witig- stein und listebnitz vergleiche man den lll. Band des Notizenblattes und Trajer’s histor. statist. Beschreibung der Diöcese Budweis. 18) Wird im Nekrol. nicht erwähnt. 10. December. 19) 14. Juni, Nekrol. — Soll wohl heissen Einsiedl. Doch ist darüber keine besondere Schenkungsurkunde mehr vorhanden. 30) 6. Mai und 5. Jänuer hat auch das Nekrol., jedoch ohne Jahresangabe. 21) 24. Juni, ebenfalls im Nekrol. — Erwähnte Schenkung des Dorfes Konradschlag (Kainretschlag) erfolgte im Jahre 1371.
Strana 387
387 Anno domini MOCCCLXXXIIIIo in die sancti Etmundi confes- soris obiit venerabilis dominus et pater dominus Petrus de Rosen- berg 33), prepositus capelle regalis omnium sanctorum in castro Pragensi, huius monasterii fundator et eiusdem et aliarum eccle- siarum fidissimus fautor et tutor, tociusque religionis constans zelator et omnis iusticie promotor sincerus. Seruicium datur conuentui de quinquagiuta grossis. Anno domini MOCCCLXXXVII. obiit domina Elyzabeth, uxor domini Vlrici de Rosenberg, in die sancti Gregorii pape 23), mater domini Heinrici de Rosenberg. Anno domini MCCCXC. obiit generosus dominus Vlricus de Rosenberg in die translacionis sancti Wenczeslai martyris, pater domini Heinrici de Rosenberg 24). Pro quorum animabus videlicet filius ipsorum, nobilis dominus Heinricus donauit monasterio huic XXVIII sexagenas grossorum cum dimidia, quorum XX pro pane albo dantur, VIII vero pro esocibus siue piscibus conuentui porriguntur. Dimidia uero ipsorum anniuersario pauperibus erogatur. Et hec pecunia datur de camera de Rosenberg a procuratore. Anno domini MOCCCXC. in die sancti Donati episcopi et martyris obiit dominus Johannes lantgrauius de Leuchttenburg 25). Anno domini MOCCCLXXXIX. obiit dominus Johannes de Rosen- berg in die sancti Egidii abbatis et in Trzebon est sepultus. Pran- dium datur conuentui de vno fertone; et donauit huic monasterio villam Zechoras pro reformacione tectorum et seruicium conventui26). Anno domini MOCCCLXXXXVIII. obiit domina Barbara, uxor domini Heinrici de Rosenberg 27). Anno domini MOCCCCII. obiit domina Agnes de Walsee, relicta domini Jodoci de Rosenberg, sequenti die post Seruacii episcopi et confessoris, que donauit huic monasterio ornatum preciosum mar- garitis et tunicis et albis et multis aliis clenodiis. Item eadem domina 21) 1384, 16. November im Nekrol. 23) 12. März, Nekrol. 21) 4. März, Nekrol. — Uber die nachfolgend erwähnte Schenkung fehlen die urkund- lichen Belege. 25) 7. August, Nekrol. 26) 1. September. — Die Schenkung von Zichrass geschah im Jahre 1385. 27) Wird im Todtenbuche nicht erwähnt.
387 Anno domini MOCCCLXXXIIIIo in die sancti Etmundi confes- soris obiit venerabilis dominus et pater dominus Petrus de Rosen- berg 33), prepositus capelle regalis omnium sanctorum in castro Pragensi, huius monasterii fundator et eiusdem et aliarum eccle- siarum fidissimus fautor et tutor, tociusque religionis constans zelator et omnis iusticie promotor sincerus. Seruicium datur conuentui de quinquagiuta grossis. Anno domini MOCCCLXXXVII. obiit domina Elyzabeth, uxor domini Vlrici de Rosenberg, in die sancti Gregorii pape 23), mater domini Heinrici de Rosenberg. Anno domini MCCCXC. obiit generosus dominus Vlricus de Rosenberg in die translacionis sancti Wenczeslai martyris, pater domini Heinrici de Rosenberg 24). Pro quorum animabus videlicet filius ipsorum, nobilis dominus Heinricus donauit monasterio huic XXVIII sexagenas grossorum cum dimidia, quorum XX pro pane albo dantur, VIII vero pro esocibus siue piscibus conuentui porriguntur. Dimidia uero ipsorum anniuersario pauperibus erogatur. Et hec pecunia datur de camera de Rosenberg a procuratore. Anno domini MOCCCXC. in die sancti Donati episcopi et martyris obiit dominus Johannes lantgrauius de Leuchttenburg 25). Anno domini MOCCCLXXXIX. obiit dominus Johannes de Rosen- berg in die sancti Egidii abbatis et in Trzebon est sepultus. Pran- dium datur conuentui de vno fertone; et donauit huic monasterio villam Zechoras pro reformacione tectorum et seruicium conventui26). Anno domini MOCCCLXXXXVIII. obiit domina Barbara, uxor domini Heinrici de Rosenberg 27). Anno domini MOCCCCII. obiit domina Agnes de Walsee, relicta domini Jodoci de Rosenberg, sequenti die post Seruacii episcopi et confessoris, que donauit huic monasterio ornatum preciosum mar- garitis et tunicis et albis et multis aliis clenodiis. Item eadem domina 21) 1384, 16. November im Nekrol. 23) 12. März, Nekrol. 21) 4. März, Nekrol. — Uber die nachfolgend erwähnte Schenkung fehlen die urkund- lichen Belege. 25) 7. August, Nekrol. 26) 1. September. — Die Schenkung von Zichrass geschah im Jahre 1385. 27) Wird im Todtenbuche nicht erwähnt.
Strana 388
388 legauit huic monasterio CC sexagenas grossorum pro monasterio et hospitale hic 2s). Anno domini M°CCCC. tercio nobilis dominus Heinricus de Rosenberg obtinuit a papa Bonifacio nono huic monasterio, ut dein- ceps abbates pontificalibus uterentur insigniis 29), et infulam et alia ornamenta satis preciosa suis propriis sumptibus efficiens propria in persona hoc in monasterio Ottonem oriundum de Wychnanycz abbatem ipsis pontificalibus ipsa infula et anulo investiuit proxima dominica infra ascensionis dominice octauam. Anno domini MOCCCCXIIo in die Panthaleonis martyris obiit laudabilis memorie nobilis dominus Heinricus de Rosenberg 30), summus regni Bohemie et Pragensis castri purgrauius, specialis zelator promotor huius loci et fundator, necnon aliarum ecclesiarum monasteriorum et personarum spiritualium tutor fidissimus et tocius iusticie promotor sedulus et sincerus. Qui inter alia multa benefficia nobis exhibita crucem auream cum margaritis et ornamentum cum dyalmaticis viridis bene preciosis necnon cappam preciosam et vnam monstranciam deauratam pro anime sue remedio huic loco donauit. Qui eciam priuilegia nostra ab imperatore et suis predecessoribus et alia omnia confirmauit graciose 31). Cuius merces sit ille, qui sine fine viuit et imperat per secula infinita. Est autem sepultus in latere sinistro chori nostri circa dominam genitricem suam et alios suos progenitores. Anno domini MOCCCC'LVI° obiit inclitus et generosus dominus Henricus, filius domini Vlrici de Roseuberch3s), qui donauit huic monasterio ornatum de nobilissimo panno cum margaritis et lapi- dibus preciosis sine dyalmaticis et nigri coloris. Anno domini MOCCCCLXllo obiit generosus dominus dominus Vlricus de Rosenberg 33). Hic in nostro monasterio est sepultus. 28) 12. Mai 1402 im Nekrol. — Das hier erwähnte Legat ist nicht beurkundet. 29) Die Bulle des P. Bonifaz IX. hierüber ist datirt: Romae apud S. Petrum Id. No- vembris. Pontif. nostri a. XIV. Du die Wahl dieses Papstes am 2. November 1389 erfolgte, so ist das oben angegebene Jahr wohl nicht richtig. — Wihnanitz im Bezirke Bechin. 30) 28. Juli im Nekrol. 31) Diese Urkunde ist nicht mehr vorhanden. 32) 25. Jänner im Nekrol. 33) 28. April ebendaselbst.
388 legauit huic monasterio CC sexagenas grossorum pro monasterio et hospitale hic 2s). Anno domini M°CCCC. tercio nobilis dominus Heinricus de Rosenberg obtinuit a papa Bonifacio nono huic monasterio, ut dein- ceps abbates pontificalibus uterentur insigniis 29), et infulam et alia ornamenta satis preciosa suis propriis sumptibus efficiens propria in persona hoc in monasterio Ottonem oriundum de Wychnanycz abbatem ipsis pontificalibus ipsa infula et anulo investiuit proxima dominica infra ascensionis dominice octauam. Anno domini MOCCCCXIIo in die Panthaleonis martyris obiit laudabilis memorie nobilis dominus Heinricus de Rosenberg 30), summus regni Bohemie et Pragensis castri purgrauius, specialis zelator promotor huius loci et fundator, necnon aliarum ecclesiarum monasteriorum et personarum spiritualium tutor fidissimus et tocius iusticie promotor sedulus et sincerus. Qui inter alia multa benefficia nobis exhibita crucem auream cum margaritis et ornamentum cum dyalmaticis viridis bene preciosis necnon cappam preciosam et vnam monstranciam deauratam pro anime sue remedio huic loco donauit. Qui eciam priuilegia nostra ab imperatore et suis predecessoribus et alia omnia confirmauit graciose 31). Cuius merces sit ille, qui sine fine viuit et imperat per secula infinita. Est autem sepultus in latere sinistro chori nostri circa dominam genitricem suam et alios suos progenitores. Anno domini MOCCCC'LVI° obiit inclitus et generosus dominus Henricus, filius domini Vlrici de Roseuberch3s), qui donauit huic monasterio ornatum de nobilissimo panno cum margaritis et lapi- dibus preciosis sine dyalmaticis et nigri coloris. Anno domini MOCCCCLXllo obiit generosus dominus dominus Vlricus de Rosenberg 33). Hic in nostro monasterio est sepultus. 28) 12. Mai 1402 im Nekrol. — Das hier erwähnte Legat ist nicht beurkundet. 29) Die Bulle des P. Bonifaz IX. hierüber ist datirt: Romae apud S. Petrum Id. No- vembris. Pontif. nostri a. XIV. Du die Wahl dieses Papstes am 2. November 1389 erfolgte, so ist das oben angegebene Jahr wohl nicht richtig. — Wihnanitz im Bezirke Bechin. 30) 28. Juli im Nekrol. 31) Diese Urkunde ist nicht mehr vorhanden. 32) 25. Jänner im Nekrol. 33) 28. April ebendaselbst.
Strana 389
389 Anno domini MOCCCCLXVII° obiit reverendissimus dominus et pater dominus Jodocus, episcopus Wratislawiensis, et ibidem hono- riffice est sepultus34). Qui fuit filius supradicti domini Vlrici de Rosenberg. Anno domini MOCCCC LXXII° obiit inclitus dominus Johannes de Rosenberg, qui fuit filius supradicti domini Virici de Rosenberg in die quatuor coronatorum 35). Anno domini MOCCCCLXXXIX. obiit generosus dominus dominus Heinricus de Rosenbergk, filius incliti domini Johannis de Rosen- bergk 36). Anno Christi domini MCCCCCe, quo beatissimus pater dominus Alexander sextus sacrosancte Romane ecclesie pontifex maximus Rome jubileum gloriosissime celebrauit, prima die mensis Maii, que fuit sanctorum Philippi et Jacobi apostolorum, obiit nobilis et gene- rosa domina domina Elizabet de Krauarz et Strazniczes7), conto- ralis illustris domini domini Petri de Rosenbergk presidis seu gubernatoris regni Bohemie etc., illius siquidem domini Petri, sub cuius alis non solum incliti fratres sui dominus Woccus et dominus Vlricus, quibus ex fratre perpulchre explicatum est, provt superius folio quinto decimo 3s). Anno Christi domini millesimo quingentesimo, quo beatissimus pater dominus Alexander sextus sacrosancte Romane ecclesie pon- tifex maximus Rome jubileum gloriosissime celebrauit, prima die mensis Maii, que fuit sanctorum Philippi et Jacobi apostolorum, obiit nobilis et generosa domina domina Elisabeth de Krawarz et Straz- nicze 30), conthoralis illustris domini domini Petri de Rosenbergk, presidis seu gubernatoris regni Bohemie ete., illius siquidem Petri, sub cuius alis non solum incliti fratres sui dominus Woccus et dominus Vlricus, quibus ex fratre factus est parens indulgentissimus, gloriose triumphant, sed eciam omnes subditi tocius Rosensis dominii sub pacis suauite (sic) feliciter respirant. Quod dominium 34) Als dessen Todestag wird ebendaselbst der 15. December angegeben. 35) 8. November im Nekrol. Hier endet die Handschrift des Jakob von Gratzen. 36) 21. Mai gibt das Nekrol. als Todestag an. 37) 2. Mai im Nekrol. 38) Das hier citirte Blatt ist aber ganz und gar unbeschrieben. Mit „decimo“ endet des ersten Fortsetzers Handschrift. 39) Siehe Note 37.
389 Anno domini MOCCCCLXVII° obiit reverendissimus dominus et pater dominus Jodocus, episcopus Wratislawiensis, et ibidem hono- riffice est sepultus34). Qui fuit filius supradicti domini Vlrici de Rosenberg. Anno domini MOCCCC LXXII° obiit inclitus dominus Johannes de Rosenberg, qui fuit filius supradicti domini Virici de Rosenberg in die quatuor coronatorum 35). Anno domini MOCCCCLXXXIX. obiit generosus dominus dominus Heinricus de Rosenbergk, filius incliti domini Johannis de Rosen- bergk 36). Anno Christi domini MCCCCCe, quo beatissimus pater dominus Alexander sextus sacrosancte Romane ecclesie pontifex maximus Rome jubileum gloriosissime celebrauit, prima die mensis Maii, que fuit sanctorum Philippi et Jacobi apostolorum, obiit nobilis et gene- rosa domina domina Elizabet de Krauarz et Strazniczes7), conto- ralis illustris domini domini Petri de Rosenbergk presidis seu gubernatoris regni Bohemie etc., illius siquidem domini Petri, sub cuius alis non solum incliti fratres sui dominus Woccus et dominus Vlricus, quibus ex fratre perpulchre explicatum est, provt superius folio quinto decimo 3s). Anno Christi domini millesimo quingentesimo, quo beatissimus pater dominus Alexander sextus sacrosancte Romane ecclesie pon- tifex maximus Rome jubileum gloriosissime celebrauit, prima die mensis Maii, que fuit sanctorum Philippi et Jacobi apostolorum, obiit nobilis et generosa domina domina Elisabeth de Krawarz et Straz- nicze 30), conthoralis illustris domini domini Petri de Rosenbergk, presidis seu gubernatoris regni Bohemie ete., illius siquidem Petri, sub cuius alis non solum incliti fratres sui dominus Woccus et dominus Vlricus, quibus ex fratre factus est parens indulgentissimus, gloriose triumphant, sed eciam omnes subditi tocius Rosensis dominii sub pacis suauite (sic) feliciter respirant. Quod dominium 34) Als dessen Todestag wird ebendaselbst der 15. December angegeben. 35) 8. November im Nekrol. Hier endet die Handschrift des Jakob von Gratzen. 36) 21. Mai gibt das Nekrol. als Todestag an. 37) 2. Mai im Nekrol. 38) Das hier citirte Blatt ist aber ganz und gar unbeschrieben. Mit „decimo“ endet des ersten Fortsetzers Handschrift. 39) Siehe Note 37.
Strana 390
390 ipse cum primum eius gubernacula obire incipiebat, ob pressuram alieni eris complurimis incomodis affectum ceu luto squalidum reperiens, singuluri qua pollet prudencia, reflorere faciens effecit argenteum. Quo fit, ut ob prestanciam virtutum atque rei bene gerende maturitatem ab omnibus rosarum rosa et pater patrie merito nuncupetur. Cui omnes pariter, ut viuat ac floreat in eternum, pleno ore ac plausu triumphali acclamare non cessamus. Que profecto nobilis domina optimis virtutibus, quibus mirifice pollebat, insu- dando seque in operibus pietatis et tamquam vera mater pau- perum exercitando, cui par inter nobilissimas matronas Bohemie non habebatur. Posteaquam creatori suo spiritum reddidit pre- tactus illustris dominus non immemor coniugalis fidelitatis sueque honestissime conuersacionis, quam primum in ecclesia nostra honori- fice sepulta et ossibus clarissime Rosensis familie apposita est, post solemnem et deuotissimam diuinarum cerimoniarum peractionem monasterio nostro Altouadensi villas Kaltenprun, Schilt, Stain et Slagleins sub radice montis Rosperg sitas, olim ad arcem Rosen- bergk hereditarie spectantes, cum singulis prouentibus plenoque dominio iure hereditario perpetuo tempore irreuocabiliter possi- dendas speciali libertate percitus donauit et condescendit40), pre- fateque domine vestem auream cum margaritis omnibus, quas ipsa pro sua nobili condicione habuerat, pro casula et dyalmaticis con- ficiendis et centum talenta monete Wiennensis pro labore exoluendo argitus est. Humerale nichilominus margaritis et auro intextum, quod propriis manibus ipsa texuerat, atque duos annulos aureos cum saphiris inclusis pro decore cultus diuini donare dignatus est graciose. Quantum vero infra missarum solemnia, vbi res diuina agebatur, parate peccunie pro anima eius per prefatum illustrem dominum Petrum summo deo oblatum est, superuacaneum esset numero explicare. Sed ne id quoque omnimode memoria careat, fatemur tantum oblatum fuisse, quod patrum memoria in monasterio nostro huic offertorio simile non est visum. Quare ob tantam pie- tatem nobis et monasterio nostro per prefatum dominum nostrum graciosissimum exhibitam pro anima pretacte domine Elisabeth vigilias nouem lectionum die sanctorum Philippi et Jacobi apo- stolorum solemniter cantare obligamur. Die vero sequenti, que est 60) Diese Schenkung erfolgte am 18. Mai 1500.
390 ipse cum primum eius gubernacula obire incipiebat, ob pressuram alieni eris complurimis incomodis affectum ceu luto squalidum reperiens, singuluri qua pollet prudencia, reflorere faciens effecit argenteum. Quo fit, ut ob prestanciam virtutum atque rei bene gerende maturitatem ab omnibus rosarum rosa et pater patrie merito nuncupetur. Cui omnes pariter, ut viuat ac floreat in eternum, pleno ore ac plausu triumphali acclamare non cessamus. Que profecto nobilis domina optimis virtutibus, quibus mirifice pollebat, insu- dando seque in operibus pietatis et tamquam vera mater pau- perum exercitando, cui par inter nobilissimas matronas Bohemie non habebatur. Posteaquam creatori suo spiritum reddidit pre- tactus illustris dominus non immemor coniugalis fidelitatis sueque honestissime conuersacionis, quam primum in ecclesia nostra honori- fice sepulta et ossibus clarissime Rosensis familie apposita est, post solemnem et deuotissimam diuinarum cerimoniarum peractionem monasterio nostro Altouadensi villas Kaltenprun, Schilt, Stain et Slagleins sub radice montis Rosperg sitas, olim ad arcem Rosen- bergk hereditarie spectantes, cum singulis prouentibus plenoque dominio iure hereditario perpetuo tempore irreuocabiliter possi- dendas speciali libertate percitus donauit et condescendit40), pre- fateque domine vestem auream cum margaritis omnibus, quas ipsa pro sua nobili condicione habuerat, pro casula et dyalmaticis con- ficiendis et centum talenta monete Wiennensis pro labore exoluendo argitus est. Humerale nichilominus margaritis et auro intextum, quod propriis manibus ipsa texuerat, atque duos annulos aureos cum saphiris inclusis pro decore cultus diuini donare dignatus est graciose. Quantum vero infra missarum solemnia, vbi res diuina agebatur, parate peccunie pro anima eius per prefatum illustrem dominum Petrum summo deo oblatum est, superuacaneum esset numero explicare. Sed ne id quoque omnimode memoria careat, fatemur tantum oblatum fuisse, quod patrum memoria in monasterio nostro huic offertorio simile non est visum. Quare ob tantam pie- tatem nobis et monasterio nostro per prefatum dominum nostrum graciosissimum exhibitam pro anima pretacte domine Elisabeth vigilias nouem lectionum die sanctorum Philippi et Jacobi apo- stolorum solemniter cantare obligamur. Die vero sequenti, que est 60) Diese Schenkung erfolgte am 18. Mai 1500.
Strana 391
391 diui Sigismundi, dominus abbas sub infula offiicium defunctorum cum exequiis solitis quottannis perpetuo deuotissime exoluet, dieque illius anniuersarii fratribus dabit prandium. Et vt in peractione eius eo feuenciori studio et deuocione incumbant, supra cibos solitos de vno pulmentario piscium, quod patrio sermone essenvisch 41) dicitur, prout per supratactum illustrem dominum Petrum specialiter statu- tum existit, caritative providebit. Quem quidem illustrem dominum nostrum, rosarum rosam, non solum in hiis, que iamiam recensere placuit, sed in compluribus ingentibus beneficiis pientissimum patro- num et benefactorem graciosissimum monasterii nostri deus optimus maximus eiusque mater sanctissima, quorum ob amorem et reue- renciam talia facere solet, felici auspicio hic et perpetuo conser- uare dignentur 42). Anno domini milesimo quingentesimo quinto die lune prima mensis Septembris, que fuit diui abbatis Egidii, obiit magnificus et generosus dominus dominus Woccus de Rosenberg43), filius olim magnifici et generosi domini domini Johannis de Rosis, in choro nostro sepultus. Hic erat vir bonus et facilis, in hoc vero perquam maxime laudandus, quod vbi se administrande reipublice domus Rosensis minus ydoneum fore animaduertit ob diuersas egritudines, quibus detinebatur, summam rei ac gubernacionem tocius dominii illustri principi et domino domino Petro Rosensi fratri suo licet minori natu verum in obeundis rebus arduis magnanimo peritissimo irreuocabiliter resignauit, iusque suum, quod sibi tanquam seniori ad gubernandum dominium debebat, in eum tanquam rosarum rosam transtulit pleno iure. Sub cuius quidem gubernaculis pace fruentes superos precari non cessamus, vt viuat viuat in eternum. 61) Die Volkssprache kennt heute diese Bezeichnung nicht mehr, daher ist auch nicht zu eruiren, welcher Fisch damit gemeint ist. 42) Hier endet die Handschrift des zweiten Fortsetzers. 43) 1. September auch im Nekrol.—Mit nachfolgendem „vinat in eternum" endet der dritte und letzte Fortsetzer.
391 diui Sigismundi, dominus abbas sub infula offiicium defunctorum cum exequiis solitis quottannis perpetuo deuotissime exoluet, dieque illius anniuersarii fratribus dabit prandium. Et vt in peractione eius eo feuenciori studio et deuocione incumbant, supra cibos solitos de vno pulmentario piscium, quod patrio sermone essenvisch 41) dicitur, prout per supratactum illustrem dominum Petrum specialiter statu- tum existit, caritative providebit. Quem quidem illustrem dominum nostrum, rosarum rosam, non solum in hiis, que iamiam recensere placuit, sed in compluribus ingentibus beneficiis pientissimum patro- num et benefactorem graciosissimum monasterii nostri deus optimus maximus eiusque mater sanctissima, quorum ob amorem et reue- renciam talia facere solet, felici auspicio hic et perpetuo conser- uare dignentur 42). Anno domini milesimo quingentesimo quinto die lune prima mensis Septembris, que fuit diui abbatis Egidii, obiit magnificus et generosus dominus dominus Woccus de Rosenberg43), filius olim magnifici et generosi domini domini Johannis de Rosis, in choro nostro sepultus. Hic erat vir bonus et facilis, in hoc vero perquam maxime laudandus, quod vbi se administrande reipublice domus Rosensis minus ydoneum fore animaduertit ob diuersas egritudines, quibus detinebatur, summam rei ac gubernacionem tocius dominii illustri principi et domino domino Petro Rosensi fratri suo licet minori natu verum in obeundis rebus arduis magnanimo peritissimo irreuocabiliter resignauit, iusque suum, quod sibi tanquam seniori ad gubernandum dominium debebat, in eum tanquam rosarum rosam transtulit pleno iure. Sub cuius quidem gubernaculis pace fruentes superos precari non cessamus, vt viuat viuat in eternum. 61) Die Volkssprache kennt heute diese Bezeichnung nicht mehr, daher ist auch nicht zu eruiren, welcher Fisch damit gemeint ist. 42) Hier endet die Handschrift des zweiten Fortsetzers. 43) 1. September auch im Nekrol.—Mit nachfolgendem „vinat in eternum" endet der dritte und letzte Fortsetzer.
Strana 392
392 II. Urkundliches. Das Stift Hohenfurt bewahrt unter seinen urkundlichen Schätzen (bei 300 Originalurkunden) aus den Jahren 1259—1500 auch die unten folgenden 21 Originalurkunden. Es lässt sich gar nicht erklären, auf welche Weise dieselben den Weg in das Stiftsarchiv, wo sie schon seit ziemlich langer Zeit aufbewahrt werden, gefundem haben. Der Inhalt dieser Urkunden ist den früheren Verhältnissen des Stiftes Hohenfurt nicht nur gänzlich fremd, sondern liegt auch in örtlicher Beziehung, was besonders von den Urkunden Nr. 18 und 21 gilt, von diesem sogar weit abseits. Die Urkunden Nr. 18 und 21 betreffen nämlich Rechtsverhältnisse, die sich in Mähren abgewickelt haben. Die anderen dagegen, mit Ausnahme von Nr. 1 13, 14 und 22, beziehen sich auf das alte Augustiner�Chorherrnstift zu Reichersperg im Innviertel und dessen Besitzungen in Nieder- österreich, namentlich in und um Krems. Bis zum Jahre 1500 sind, soviel mir bekannt ist, die Reichersperger Augustiner mit den Cisterciensern zu Hohenfurt in keine Berührung gekommen. In den Urkunden lässt sich hiefür nicht der geringste Anhaltspunkt finden. Man kann daher auch nicht dem Gedanken Raum geben, dass die hier veröffentlichten Urkunden in Folge eines Besitzwechsels nach Hohenfurt gekommen sind. Die Urkunde Nr. 1 fand ich in einem Formelbuche aus dem 15. Jahrhunderte. Deren Inhalt bietet leider keinen solchen Anhalts- punkt, dass man bei einiger Mühe mit Gewissheit bestimmen könnte diese Urkunde könne nur dem Herzoge Rudolf II. und diesem oder jenem Jahre angehören. Es ist diese Urkunde, falls ihr Inhalt echt ist, wohl die interessanteste von allen Urkunden dieser kleinen Sammlung. Wenige Bedeutung haben dagegen Nr. 13, 14 und 22. Ich gab diese so wie einige andere in Form eines ausfuhrlichen Regestes, welches alles enthält, was in der betreffenden Urkunde Wissenswerthes vorkommt.
392 II. Urkundliches. Das Stift Hohenfurt bewahrt unter seinen urkundlichen Schätzen (bei 300 Originalurkunden) aus den Jahren 1259—1500 auch die unten folgenden 21 Originalurkunden. Es lässt sich gar nicht erklären, auf welche Weise dieselben den Weg in das Stiftsarchiv, wo sie schon seit ziemlich langer Zeit aufbewahrt werden, gefundem haben. Der Inhalt dieser Urkunden ist den früheren Verhältnissen des Stiftes Hohenfurt nicht nur gänzlich fremd, sondern liegt auch in örtlicher Beziehung, was besonders von den Urkunden Nr. 18 und 21 gilt, von diesem sogar weit abseits. Die Urkunden Nr. 18 und 21 betreffen nämlich Rechtsverhältnisse, die sich in Mähren abgewickelt haben. Die anderen dagegen, mit Ausnahme von Nr. 1 13, 14 und 22, beziehen sich auf das alte Augustiner�Chorherrnstift zu Reichersperg im Innviertel und dessen Besitzungen in Nieder- österreich, namentlich in und um Krems. Bis zum Jahre 1500 sind, soviel mir bekannt ist, die Reichersperger Augustiner mit den Cisterciensern zu Hohenfurt in keine Berührung gekommen. In den Urkunden lässt sich hiefür nicht der geringste Anhaltspunkt finden. Man kann daher auch nicht dem Gedanken Raum geben, dass die hier veröffentlichten Urkunden in Folge eines Besitzwechsels nach Hohenfurt gekommen sind. Die Urkunde Nr. 1 fand ich in einem Formelbuche aus dem 15. Jahrhunderte. Deren Inhalt bietet leider keinen solchen Anhalts- punkt, dass man bei einiger Mühe mit Gewissheit bestimmen könnte diese Urkunde könne nur dem Herzoge Rudolf II. und diesem oder jenem Jahre angehören. Es ist diese Urkunde, falls ihr Inhalt echt ist, wohl die interessanteste von allen Urkunden dieser kleinen Sammlung. Wenige Bedeutung haben dagegen Nr. 13, 14 und 22. Ich gab diese so wie einige andere in Form eines ausfuhrlichen Regestes, welches alles enthält, was in der betreffenden Urkunde Wissenswerthes vorkommt.
Strana 393
393 1. O. J. und T. St. Pölten. — Herzog Rudolph der II. (?) von Osterreich befiehlt dem Abte von Malberg, den Bernhard von Lilie und dessen Sohn David bei ihren Gutern in Taufstein zu schützen. Rudolfus dei gratia dux Austrie, Stiri (sic) fideli suo abbat de Malberch gratiam suam et omne bonum. Tibi presentibus seriose iniungimus et mandamus precise volentes, quatenus Bernhardum de Lilie et filium suum Dauid in bonis suis in Taufstain auctoritate nostra et in justiciam (sic) manu teneas et defendas, non per- mittens sibi aliquam violenciam irrogari. Datum in Sancto Yppolito. Aus einem Formelbuche des 15. Jahrhunderts in der Bibliothek des Stiftes Hohenfurt. 2. 1338. 28. October. 0. A0. — Hans von Weitra, Konrad Stozzel Bürger zu Krems, und Nikolaus Richter zu Mautern entscheiden einen zwischen Ortolf Teuffenpekh als Vertreter des Gotteshauses zu Reichersperg und Weikart dem Maurer wegen eines Hauses in Krems obschwebenden Streit. Ich Hans von Weitra vnd ich Chonrat Stozzel purger ze Chrems vnd ich Nycla zu der selbn zeit richter ze Mautaren ver- iehn offubar an disem brief vmb den chrieg, den her Ortolf der Teuffenpekch gefueret vnd gehabt hat von des gotshauss wegen von Reychersperg gen Weicharten dem Mawraer vnd gen vern Agnesen seiner hausvrowen vnd irer paider erbn vmb daz haus, daz da leit ze Chrems in dem aereich ze nast Reychersperger hof, mit samt dem gaertlein, daz darzue geharet. Der selb chrieg des selbn hauses ist redleich vnd ordenleich bericht vnd auzgetragen mit sogetaner beschaidenhait, daz der vor gnant Weichart oder sein hausvrow oder ir erbn dem egnantn gotshaus alle iar hin fuer ewichleichen von haus vnd von gaertlein reichen vnd dienen schulln in irem hof ze Chrems ze rechtem purchrecht aller iaerichleichen an sand Merten tag sechtzk pfenning vnd an sand Jorgen tag drey schilling Wienner mynz, di zo den selbn taegen gibich vnd gaebich sind. Vnd als offt daz vor gnant haus verchoufft vnd veraendert wierdet, so schulln da von gevalln fymfzehen ze anlait vnd fymfzehn ze ablait Wiener pfenning. Vnd da von daz der oft gnant Weichart
393 1. O. J. und T. St. Pölten. — Herzog Rudolph der II. (?) von Osterreich befiehlt dem Abte von Malberg, den Bernhard von Lilie und dessen Sohn David bei ihren Gutern in Taufstein zu schützen. Rudolfus dei gratia dux Austrie, Stiri (sic) fideli suo abbat de Malberch gratiam suam et omne bonum. Tibi presentibus seriose iniungimus et mandamus precise volentes, quatenus Bernhardum de Lilie et filium suum Dauid in bonis suis in Taufstain auctoritate nostra et in justiciam (sic) manu teneas et defendas, non per- mittens sibi aliquam violenciam irrogari. Datum in Sancto Yppolito. Aus einem Formelbuche des 15. Jahrhunderts in der Bibliothek des Stiftes Hohenfurt. 2. 1338. 28. October. 0. A0. — Hans von Weitra, Konrad Stozzel Bürger zu Krems, und Nikolaus Richter zu Mautern entscheiden einen zwischen Ortolf Teuffenpekh als Vertreter des Gotteshauses zu Reichersperg und Weikart dem Maurer wegen eines Hauses in Krems obschwebenden Streit. Ich Hans von Weitra vnd ich Chonrat Stozzel purger ze Chrems vnd ich Nycla zu der selbn zeit richter ze Mautaren ver- iehn offubar an disem brief vmb den chrieg, den her Ortolf der Teuffenpekch gefueret vnd gehabt hat von des gotshauss wegen von Reychersperg gen Weicharten dem Mawraer vnd gen vern Agnesen seiner hausvrowen vnd irer paider erbn vmb daz haus, daz da leit ze Chrems in dem aereich ze nast Reychersperger hof, mit samt dem gaertlein, daz darzue geharet. Der selb chrieg des selbn hauses ist redleich vnd ordenleich bericht vnd auzgetragen mit sogetaner beschaidenhait, daz der vor gnant Weichart oder sein hausvrow oder ir erbn dem egnantn gotshaus alle iar hin fuer ewichleichen von haus vnd von gaertlein reichen vnd dienen schulln in irem hof ze Chrems ze rechtem purchrecht aller iaerichleichen an sand Merten tag sechtzk pfenning vnd an sand Jorgen tag drey schilling Wienner mynz, di zo den selbn taegen gibich vnd gaebich sind. Vnd als offt daz vor gnant haus verchoufft vnd veraendert wierdet, so schulln da von gevalln fymfzehen ze anlait vnd fymfzehn ze ablait Wiener pfenning. Vnd da von daz der oft gnant Weichart
Strana 394
394 nicht aygens insigel hat, da von hat er vns gepeten, daz wier zv einem gezeug dirrer verschribn sache vnser insigel an disen brief gehangen habn. Der prief ist gegebn an sand Symons tag do man von Christi gepuerd zalt dreutzehn hvndert jar dar nach in dem acht vnd dreizkistm jar. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) Sechseckig. Ein Schild durch einen Querbalken, worauf ein unbekanntes vierfüssiges Thier, getheilt. — † S. Johannis. De. Witra. — b) Ein in zwei Felder getheilter Schild, in derer rechtem eine Axt, in dem linken aber ein Hammer zu sehen ist. — † S. Chvnradi. Stozzlini. c) Beschädigt. Ein zwei- feldriger Schild; das obere Feld durch einen dreizackigen Balken abermal getheilt. — † S. N . . . . . i . Jvdi . . . Mavtaren. 3. 1344. 15. Juni. Wien. — Konrad, Richter zu Gellinstorf und dessen Bruder Wolfger zu Niederngrueb verheissen für Eklhart den Selyczer, dass selber des Gotteshauses zu Reichersperg gehorsamer Hold sei. Ich Chunrat ze den zeiten richter ze Geleinstorf vnd mein pruder Wolfger ze Niderngrueb vergehen offenleich an disem prief allen den, di in sehent oder horent lesen, daz wir verhaizzen haben fur Eklharten den Selyczer, daz der dem gotshaus ze Reychsperig vnd seinen pflegern vnd irem ampmann gehorsamer hold sei, daz er di vordrung, di ze recht von dem hof gehoert, ierleich geb zu den zeiten, swann mann ze recht geben schol. Veberfuer er daz, so hab wir gewalt von dem gotshaus vnd seinen pflegern vns des hofes vnderwinden vnd da von wider cheren dem gotshaus allez, daz er versezzen vnd verhabt hat. Vnd dar zv zv einem vrchund geb wir im disen prief versigelt mit meinem Chunrats anhangenten insigel. Der ist geben ze Wiennen, da ergangen waren von Christes gepurd drevezehen hundert iar dar nach in dem viervndvierczgisten iar and sant Veits tag. Kleines, an einem Pergamentstreifen befestigtes Siegel in weissem Wachs. — Ein Schild mit dem Buchstaben h. — † S. Chvuradi. D. Grvb. 4. 1346. 13. October. O. A0. — Johann von Weitra, Bürger zu Krems, verkauft dem Gotteshause zu Reichersperg 45 Wiener Pfenninge Burgrechtgeldes. Ich Jans von Weytra purger ze Chrems vnd ich Imm sein haus- vrow vnd alle vnser erben veriechen mit diesem brief vnd tven
394 nicht aygens insigel hat, da von hat er vns gepeten, daz wier zv einem gezeug dirrer verschribn sache vnser insigel an disen brief gehangen habn. Der prief ist gegebn an sand Symons tag do man von Christi gepuerd zalt dreutzehn hvndert jar dar nach in dem acht vnd dreizkistm jar. Drei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. — a) Sechseckig. Ein Schild durch einen Querbalken, worauf ein unbekanntes vierfüssiges Thier, getheilt. — † S. Johannis. De. Witra. — b) Ein in zwei Felder getheilter Schild, in derer rechtem eine Axt, in dem linken aber ein Hammer zu sehen ist. — † S. Chvnradi. Stozzlini. c) Beschädigt. Ein zwei- feldriger Schild; das obere Feld durch einen dreizackigen Balken abermal getheilt. — † S. N . . . . . i . Jvdi . . . Mavtaren. 3. 1344. 15. Juni. Wien. — Konrad, Richter zu Gellinstorf und dessen Bruder Wolfger zu Niederngrueb verheissen für Eklhart den Selyczer, dass selber des Gotteshauses zu Reichersperg gehorsamer Hold sei. Ich Chunrat ze den zeiten richter ze Geleinstorf vnd mein pruder Wolfger ze Niderngrueb vergehen offenleich an disem prief allen den, di in sehent oder horent lesen, daz wir verhaizzen haben fur Eklharten den Selyczer, daz der dem gotshaus ze Reychsperig vnd seinen pflegern vnd irem ampmann gehorsamer hold sei, daz er di vordrung, di ze recht von dem hof gehoert, ierleich geb zu den zeiten, swann mann ze recht geben schol. Veberfuer er daz, so hab wir gewalt von dem gotshaus vnd seinen pflegern vns des hofes vnderwinden vnd da von wider cheren dem gotshaus allez, daz er versezzen vnd verhabt hat. Vnd dar zv zv einem vrchund geb wir im disen prief versigelt mit meinem Chunrats anhangenten insigel. Der ist geben ze Wiennen, da ergangen waren von Christes gepurd drevezehen hundert iar dar nach in dem viervndvierczgisten iar and sant Veits tag. Kleines, an einem Pergamentstreifen befestigtes Siegel in weissem Wachs. — Ein Schild mit dem Buchstaben h. — † S. Chvuradi. D. Grvb. 4. 1346. 13. October. O. A0. — Johann von Weitra, Bürger zu Krems, verkauft dem Gotteshause zu Reichersperg 45 Wiener Pfenninge Burgrechtgeldes. Ich Jans von Weytra purger ze Chrems vnd ich Imm sein haus- vrow vnd alle vnser erben veriechen mit diesem brief vnd tven
Strana 395
395 chvnt allen den, die in lesent oder horent lesen, vmb den chrieg, den wier gehabt haben gen dem erbern herren probst Dietmaren vnd gen seinem gotshaus ze Reichersperg, vmb fvmf vnd viertzk pfenning purchrecht geltes Wienner mynz, gelegen auf dez selben gotshauses weingarten in der Neydow vnd auf dem hof ze Chrems. Di selbn gult haben wier dem gotshaus ze Reichersperg ledichleich verchauft vnd gegeben vmb berait pfenning, vnd ob sich der vorge- nant weingart hin wider schuttet oder nicht, so haben wier noch vnser erben hinfür ewichleich an der vorgenannten gult weder von dem weingarten noch von dem hof dhain recht noch dhain vodrung mit dhainerlay ansprach nimmer mer. Wir sein auch derselbn gult dez e genannten gotshauses rechter scherm vnd gewer für all ansprach, als purchrechtes recht vnd gewonhait dez landez in Oster- rich. Welchen schaden iz der vber mit recht dez scherms nam, den lubn wier im gaenczleich ab ze legen mit vnsern treuen, vnd schulln si daz habn auf vns vnd auf alle deu vnd wier haben. Vnd gebn wier dem gotzhaus ze Reichersperg diser sache zu einem sichern vrchvon disen brief versigitn mit mein vorgenantn Jansen insigel. Der gegebn ist an sand Cholmans tag nach dreuczechen hvndert jaren von Christi gepurd in dem sechs vnd viertzkistem jar. Siegel des Hans von Weitra, bereits bei Nr. 2 beschrieben. Das an dieser Urkunde hängende Siegel hat übrigens auch noch ein sehr kleines Gegensiegel, in welchem man ohne Umschrift einen Adler mit ausgespannten Flügeln sicht. 5. 1359. 13. October. 0. A0. — Ulrich der Ayterpech, Bürger zu Krems, seine Hausfrau Katharina und derer beider Sohn Peter verkaufen ihren Weingarten zu Kreme dem Propste Dietmar und dem Gotteshause zu Reichersperg um 34 Pfund Wiener Pfenninge. Ich Vlreich der Ayterpech puriger ze Chrems vnd ich Katrey sein hausvraw vnd ich Peter sein sun vnd all vnser erben wier veriehen offenleich mit disem prief vnd tuen chunt allen den, di in sechent oder hoerent lezen, daz wier mit woluerdachtem muet vnd nach rat vnserr pezzten vreunt recht vnd redleich ze chauffen haben geben vnsern weingarten ledig vnd vnuerchumbert, der gelegen ist in der peunt neben Reychersperiger hof vnd haisst „das putzel" mit perchmaysters hant hern Vlreichz di zeit hofmaister datz Gneuzzen- dorf in der erbern geystleichen herren hof von Alderspach, dem
395 chvnt allen den, die in lesent oder horent lesen, vmb den chrieg, den wier gehabt haben gen dem erbern herren probst Dietmaren vnd gen seinem gotshaus ze Reichersperg, vmb fvmf vnd viertzk pfenning purchrecht geltes Wienner mynz, gelegen auf dez selben gotshauses weingarten in der Neydow vnd auf dem hof ze Chrems. Di selbn gult haben wier dem gotshaus ze Reichersperg ledichleich verchauft vnd gegeben vmb berait pfenning, vnd ob sich der vorge- nant weingart hin wider schuttet oder nicht, so haben wier noch vnser erben hinfür ewichleich an der vorgenannten gult weder von dem weingarten noch von dem hof dhain recht noch dhain vodrung mit dhainerlay ansprach nimmer mer. Wir sein auch derselbn gult dez e genannten gotshauses rechter scherm vnd gewer für all ansprach, als purchrechtes recht vnd gewonhait dez landez in Oster- rich. Welchen schaden iz der vber mit recht dez scherms nam, den lubn wier im gaenczleich ab ze legen mit vnsern treuen, vnd schulln si daz habn auf vns vnd auf alle deu vnd wier haben. Vnd gebn wier dem gotzhaus ze Reichersperg diser sache zu einem sichern vrchvon disen brief versigitn mit mein vorgenantn Jansen insigel. Der gegebn ist an sand Cholmans tag nach dreuczechen hvndert jaren von Christi gepurd in dem sechs vnd viertzkistem jar. Siegel des Hans von Weitra, bereits bei Nr. 2 beschrieben. Das an dieser Urkunde hängende Siegel hat übrigens auch noch ein sehr kleines Gegensiegel, in welchem man ohne Umschrift einen Adler mit ausgespannten Flügeln sicht. 5. 1359. 13. October. 0. A0. — Ulrich der Ayterpech, Bürger zu Krems, seine Hausfrau Katharina und derer beider Sohn Peter verkaufen ihren Weingarten zu Kreme dem Propste Dietmar und dem Gotteshause zu Reichersperg um 34 Pfund Wiener Pfenninge. Ich Vlreich der Ayterpech puriger ze Chrems vnd ich Katrey sein hausvraw vnd ich Peter sein sun vnd all vnser erben wier veriehen offenleich mit disem prief vnd tuen chunt allen den, di in sechent oder hoerent lezen, daz wier mit woluerdachtem muet vnd nach rat vnserr pezzten vreunt recht vnd redleich ze chauffen haben geben vnsern weingarten ledig vnd vnuerchumbert, der gelegen ist in der peunt neben Reychersperiger hof vnd haisst „das putzel" mit perchmaysters hant hern Vlreichz di zeit hofmaister datz Gneuzzen- dorf in der erbern geystleichen herren hof von Alderspach, dem
Strana 396
396 man all iar da von geit suben phenning Wienner muns ze puerch- recht an sant Michels tag, dem erwierdigen herren hern Dyetmarn di zeit probst ze Reychersperig und dem gottzhaus da selbs vmb vier vnd dreizk phunt Wienner phennig, di der eegenant weingart gestanden ist Karochen dem Juden von Lincz, den habent si mit vnserm guetleichen willen von iem geloest vmb di vorgenanten phennig vnd ist ier erchaufftz guet, vnd wier vnd all vnser nach- choemen erben schulln fuerbas chain recht an dem vorgenanten weingarten nimmer mer gehaben, vnd waz in chrieg von vnsern wegen auf erstuend, den schull wier in auz tragen vnd richtich machen an alln irn schaden. Vnd schullen si daz haben auf vnns vnd auf aller der hab, di wier haben in dem lande ze Oesterreich. Mit vrchund des priefs, der versigelt ist mit dez vorgenanten perch- herren insygel hern Vlreichs di zeit hofmaister datz Gneusendorf, vnd mit dez erbern mans insygeln hern Nyclas von Weytra di zeit statrychter ze Chrems, di ich vorgenanter Vlreich dar vmb gepeten han in an schaden, wann ich die zeit aygens insygels nicht gehabt han. Geben nach Christes gepuerd dreuczehenhundert iar in dem neun vnd fumfezkisten iar dez suntages nach sand Cholmans tag. Auf dem Umbuge von gleichzeitiger Hand: 34 (in arabischen Ziffern librae et II lihrae u. s. w. Zwei beschädigte an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Nicht gar gross. Eine Vase mit Blättern gefüllt (nach Kühbeck das Hinterhaupt eines Menschen), üher und unter ein sechsstrah- liger Stern. — S. Magistri. Cvrie. S. Gnevssendorf. b) Ein durch einen Quer- balken getheilter Schild; auf dem Querbalken ein Löwe. Vergl. Nr. 2 a. Legende:. Nicolai. . . Weytra. Das kleine Gegensiegel zeigt ein blätter- verziertes n und ist ohne Umscbrift. 6. 1360. 29. September. 0. A0. — Kunigunde, Dietrich des Scheyczleichs Witwe, verkauft dem Propste Dietrich und dem Convente zu Reichersperg ihren Weingarten bei Krems. Ich Chunigund die Scheyczleichin Dietreicbs des Scheyezleichs wytib, de...", von Lincz vnd alle mein eriben veriechen offenbar mit dem prief vnd tuen chunt allen den, die in sehent, horent *) „Dem got genad“? Das Original ist hier beschädigt.
396 man all iar da von geit suben phenning Wienner muns ze puerch- recht an sant Michels tag, dem erwierdigen herren hern Dyetmarn di zeit probst ze Reychersperig und dem gottzhaus da selbs vmb vier vnd dreizk phunt Wienner phennig, di der eegenant weingart gestanden ist Karochen dem Juden von Lincz, den habent si mit vnserm guetleichen willen von iem geloest vmb di vorgenanten phennig vnd ist ier erchaufftz guet, vnd wier vnd all vnser nach- choemen erben schulln fuerbas chain recht an dem vorgenanten weingarten nimmer mer gehaben, vnd waz in chrieg von vnsern wegen auf erstuend, den schull wier in auz tragen vnd richtich machen an alln irn schaden. Vnd schullen si daz haben auf vnns vnd auf aller der hab, di wier haben in dem lande ze Oesterreich. Mit vrchund des priefs, der versigelt ist mit dez vorgenanten perch- herren insygel hern Vlreichs di zeit hofmaister datz Gneusendorf, vnd mit dez erbern mans insygeln hern Nyclas von Weytra di zeit statrychter ze Chrems, di ich vorgenanter Vlreich dar vmb gepeten han in an schaden, wann ich die zeit aygens insygels nicht gehabt han. Geben nach Christes gepuerd dreuczehenhundert iar in dem neun vnd fumfezkisten iar dez suntages nach sand Cholmans tag. Auf dem Umbuge von gleichzeitiger Hand: 34 (in arabischen Ziffern librae et II lihrae u. s. w. Zwei beschädigte an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Nicht gar gross. Eine Vase mit Blättern gefüllt (nach Kühbeck das Hinterhaupt eines Menschen), üher und unter ein sechsstrah- liger Stern. — S. Magistri. Cvrie. S. Gnevssendorf. b) Ein durch einen Quer- balken getheilter Schild; auf dem Querbalken ein Löwe. Vergl. Nr. 2 a. Legende:. Nicolai. . . Weytra. Das kleine Gegensiegel zeigt ein blätter- verziertes n und ist ohne Umscbrift. 6. 1360. 29. September. 0. A0. — Kunigunde, Dietrich des Scheyczleichs Witwe, verkauft dem Propste Dietrich und dem Convente zu Reichersperg ihren Weingarten bei Krems. Ich Chunigund die Scheyczleichin Dietreicbs des Scheyezleichs wytib, de...", von Lincz vnd alle mein eriben veriechen offenbar mit dem prief vnd tuen chunt allen den, die in sehent, horent *) „Dem got genad“? Das Original ist hier beschädigt.
Strana 397
397 [lesen], die nu sint vnd her nach chuemftig sint, daz wier mit wol verdachtem muet vnd nach vnd nach (sic) vnser naegsten vnd pesten vreunt rat vnd guenst zue der zeit, do wier iz wol getuen machten, recht vnd redlich verchauft han dem erwirdigen herrn probst Dyet- reichen die zeit dacz Reichhartperig vnd dem conuent doselbs vnsern weingarten, des ain halbs jeuch ist vnd haist "das puczel“, vnd gelegen ist auf dem graben vor dem tor pey Reichartsperiger hoff, mit perchherrn hant herrn Vlreichs die zeit hofmaister datz Gneyssendorf in der herrn hof von Allderspach, dem man alle jar do von geit ze purchrecht an sant Michels tag aindlefthalben pfening vnd nicht mer. Vnd zue pesser sicherhait hab wier in do fuer ze scherm gesaczt lediglichen vnd vnuerchuent (?) mit mit (sic) nutz vnd all vnsern weingarten gelegen dacz Strezzing vnd ezwayn jeuch sint vnd haist "die schenkinn" mit perchherrn hant des vorgnanten herrn Vlreichs des hofmaister von Gneyssendorff, dem man alle jar do von geit ze purchrecht sechs Wienner pfening an sant Michels tag ; vnd was in doran abget, daz schullen seu haben auf vns vnd auf alle dew vnd wier haben in dem land ze Osterrich, versucht vnd vnuersuecht auf wazzer auf lant, oder in swelicherlay herschaft sew vnsern hab icht anchomen, der selben hab schullen sew sich vnder- winden an fuerbot an chlag vnd an als recht. Daz lobn wier alles ze laisten mit vnsern trewn an aydes stat. Daz in die wandlung vnd der chauff also staet vnd unczebrochen belieb, dor vber so geb wier in disen offen prief versigelten mit des vorgenanten perchherrn insigell vnd mit erbern mans insigell Chunrat in dem Chorhoff puri- ger datz Stain vnd zue den zeiten des ratz datz Chrems vnd Stain, den wier dorvmb gepeten haben, daz er der sach zeug ist mit seinem insigel ym an schaden. Der prief ist geben nach Christ gepuerd dreuczehen hundert jar vnd dor nach in dem seczchkisten jar an sant Michel tag. Das etwas beschadigte Siegel des Hofmeisters Ulrich wurde bei Nr. 5 beschrieben. Das Siegel des Steiner Bürgers Konrad ist nicht mehr vorhanden. 7. 1365. 15. August. Krems. - Stephan von Gors, Prior, und der ganze Convent der Brüder Prediger in Krems urkunden über eine ihnen zum Ankaufe eines Pfundes Rente von dem Reichersperger Propste Dietmar gemachte Schenkung von neun Pfunden Wiener
397 [lesen], die nu sint vnd her nach chuemftig sint, daz wier mit wol verdachtem muet vnd nach vnd nach (sic) vnser naegsten vnd pesten vreunt rat vnd guenst zue der zeit, do wier iz wol getuen machten, recht vnd redlich verchauft han dem erwirdigen herrn probst Dyet- reichen die zeit dacz Reichhartperig vnd dem conuent doselbs vnsern weingarten, des ain halbs jeuch ist vnd haist "das puczel“, vnd gelegen ist auf dem graben vor dem tor pey Reichartsperiger hoff, mit perchherrn hant herrn Vlreichs die zeit hofmaister datz Gneyssendorf in der herrn hof von Allderspach, dem man alle jar do von geit ze purchrecht an sant Michels tag aindlefthalben pfening vnd nicht mer. Vnd zue pesser sicherhait hab wier in do fuer ze scherm gesaczt lediglichen vnd vnuerchuent (?) mit mit (sic) nutz vnd all vnsern weingarten gelegen dacz Strezzing vnd ezwayn jeuch sint vnd haist "die schenkinn" mit perchherrn hant des vorgnanten herrn Vlreichs des hofmaister von Gneyssendorff, dem man alle jar do von geit ze purchrecht sechs Wienner pfening an sant Michels tag ; vnd was in doran abget, daz schullen seu haben auf vns vnd auf alle dew vnd wier haben in dem land ze Osterrich, versucht vnd vnuersuecht auf wazzer auf lant, oder in swelicherlay herschaft sew vnsern hab icht anchomen, der selben hab schullen sew sich vnder- winden an fuerbot an chlag vnd an als recht. Daz lobn wier alles ze laisten mit vnsern trewn an aydes stat. Daz in die wandlung vnd der chauff also staet vnd unczebrochen belieb, dor vber so geb wier in disen offen prief versigelten mit des vorgenanten perchherrn insigell vnd mit erbern mans insigell Chunrat in dem Chorhoff puri- ger datz Stain vnd zue den zeiten des ratz datz Chrems vnd Stain, den wier dorvmb gepeten haben, daz er der sach zeug ist mit seinem insigel ym an schaden. Der prief ist geben nach Christ gepuerd dreuczehen hundert jar vnd dor nach in dem seczchkisten jar an sant Michel tag. Das etwas beschadigte Siegel des Hofmeisters Ulrich wurde bei Nr. 5 beschrieben. Das Siegel des Steiner Bürgers Konrad ist nicht mehr vorhanden. 7. 1365. 15. August. Krems. - Stephan von Gors, Prior, und der ganze Convent der Brüder Prediger in Krems urkunden über eine ihnen zum Ankaufe eines Pfundes Rente von dem Reichersperger Propste Dietmar gemachte Schenkung von neun Pfunden Wiener
Strana 398
398 Pfenninge und verpflichten dafür sich und ihre Nachfolger, wöchent- lich eine Messe in der Capelle des Reichersperger Hofes zu Krems zu lesen, auch eine solche jedesmal auf besonderes Verlangen des eben anwesenden Propstes von Reichersperg zu feiern. — Chremse, 1465, in die assumptionis virginis gloriose. Orig. Perg. Das an einem Pergamentstreifen befestigt gewesene Siegel ist nicht mehr vorhanden. 8. 1373. 15. Juni. 0. A0. — Nikolaus der Reystier (?) von Stranzendorf mit noch anderen Personen „besteht“ von dem Reichersperger Probste Dietmar und dessen Convente einen Weingarten zu Gererstorf. Ich Nyclas der Reystier (?)* von Straytzenstorf, ich Chunigund sein hausvrow, ich Mert der Tantzer, ich Kathrei sein hausvrou, ich Hainreich der Tantzer, vnd ich Ann sein swester, wier vergehen offenleich mit dem prief vnd tuen chunt allen den, die in sehent oder hoerent lesen, daz vns der erwirdig geystleich herr probst Dyetmar ze Reychersperig mit wolbedachtem muet nach rat vnd mit gunst seins conuents lazzen hat seins gotshaws aygen ainen wein- garten, der gelegen ist ze Gerrestorf auf der "weyten gazzen“ vnd haizzt der Malchinger, des anderhalb ieuch sind, do von er vnd sein conuent all iar selber gebent ze purchrecht ze einem vrchund irer aygenschafft vier vnd zwaintzik Wyenner phenning an sand Chol- mans tag dem erbern VIreichen dem Gerrestorffer richter ze Ger- restorf vnd nicht mer. Denselben weingarten hab wir mit allen nutzen recht vnd redleich von im bestanden ze vnser sechs leiben vnd inn haben mit guetem mitterm gewöndleichen weingartpaw vnd dor inn nyndert saumig sein vnd schull wier im vnd seinem gotshaws ygleicher tail von dew vnd im ausgezaigt ist warden, dienen vnd raihen all iar ainen emmer weins in dem lesen vnd geantwurten vor dem weingarten vnd ygleicher tail zehen Wyenner phenning ze purchrecht an sand Mychels tag in irn hof ze Chrems. Vnd wann wir lesen wellen, daz schull wir irm anwalt zwayr tag vor ze wizzen tuen vnd schulln mit einander an aim tag lesen. Moecht aber ir *) Vielleicht auch „Reytner“ oder „Reysner“?
398 Pfenninge und verpflichten dafür sich und ihre Nachfolger, wöchent- lich eine Messe in der Capelle des Reichersperger Hofes zu Krems zu lesen, auch eine solche jedesmal auf besonderes Verlangen des eben anwesenden Propstes von Reichersperg zu feiern. — Chremse, 1465, in die assumptionis virginis gloriose. Orig. Perg. Das an einem Pergamentstreifen befestigt gewesene Siegel ist nicht mehr vorhanden. 8. 1373. 15. Juni. 0. A0. — Nikolaus der Reystier (?) von Stranzendorf mit noch anderen Personen „besteht“ von dem Reichersperger Probste Dietmar und dessen Convente einen Weingarten zu Gererstorf. Ich Nyclas der Reystier (?)* von Straytzenstorf, ich Chunigund sein hausvrow, ich Mert der Tantzer, ich Kathrei sein hausvrou, ich Hainreich der Tantzer, vnd ich Ann sein swester, wier vergehen offenleich mit dem prief vnd tuen chunt allen den, die in sehent oder hoerent lesen, daz vns der erwirdig geystleich herr probst Dyetmar ze Reychersperig mit wolbedachtem muet nach rat vnd mit gunst seins conuents lazzen hat seins gotshaws aygen ainen wein- garten, der gelegen ist ze Gerrestorf auf der "weyten gazzen“ vnd haizzt der Malchinger, des anderhalb ieuch sind, do von er vnd sein conuent all iar selber gebent ze purchrecht ze einem vrchund irer aygenschafft vier vnd zwaintzik Wyenner phenning an sand Chol- mans tag dem erbern VIreichen dem Gerrestorffer richter ze Ger- restorf vnd nicht mer. Denselben weingarten hab wir mit allen nutzen recht vnd redleich von im bestanden ze vnser sechs leiben vnd inn haben mit guetem mitterm gewöndleichen weingartpaw vnd dor inn nyndert saumig sein vnd schull wier im vnd seinem gotshaws ygleicher tail von dew vnd im ausgezaigt ist warden, dienen vnd raihen all iar ainen emmer weins in dem lesen vnd geantwurten vor dem weingarten vnd ygleicher tail zehen Wyenner phenning ze purchrecht an sand Mychels tag in irn hof ze Chrems. Vnd wann wir lesen wellen, daz schull wir irm anwalt zwayr tag vor ze wizzen tuen vnd schulln mit einander an aim tag lesen. Moecht aber ir *) Vielleicht auch „Reytner“ oder „Reysner“?
Strana 399
399 anwalt oder ir pot pey vns vor dem weingarten nicht gesein, so schull wir den wein fueren gen Radendorf in ain press vnd in do irew recht geantwurten. Vnd swelher vnder vns seinen tail nicht rechtleich pawt, der dez vberwaert würd vnd daz in vnd irm gots- haws dor an icht abgieng, daz schullen sew haben datz im vnd auf seinem tail vnd dorzu auf vnser aller tail, di mit im pawnt vnuer- schaydenleich. Vnd wann ainer vnder vns nicht rechtleich pawt, so mug wir vns di andern leib seins tails wol vnderwinden vnd pawn vnd dienen in allen den rechten, als vorbenant ist, oder wir haben gemainchleich alle vnserew recht doran verlorn. Vnd welher vnder vns vorgenanten laeuten seinen tail verchauffen wold, der schol in von erst irs gotshaws anwalt anpieten in redleichem chauf. Wolden sew sein dann nicht haben, so mug wir in anderswo verchauffen gleichen laeuten Christen vnd nicht Juden mit irs hofmaisters ze Chrems wizzen vnd gunst an irn schaden vnd schullen dem dann geben ablait vnd anlait, als purchrechts recht ist in dem land ze Oesterreich. Wann aber wier die vorgenanten sechs leib all mit dem tod verschayden vnd sterben, das vnser dhainer nicht mer lembtig ist, sowie dann der oftgenant weingart erfunden wirt mit frucht oder an frucht, so ist er in vnd irm gotshaws gaentzleich ledig warden, daz weder vnser erben noch vnser freunt noch ander yemand von vnsern wegen dhain recht nyndert dor an haben schulln weder uil noch wenikch. Vnd des ze vrchund geb wir in vnd irm gotshaws den offen prief versygelten mit des vorge- nanten purchherren Vlreichs des Gerrestorffer vnd mit des erbern Purcharts des Löchler di zeit veldrichter innerthalb des Champs anhangunden insygeln, di wir dorumb gepeten haben zu waren zeugen der sach in an schaden. Wann wir obgenant laeut selb nicht aygner insygel haben, dorunder wir vns verpinden mit vnsern trewn alles das stat ze haben, das vorgeschriben vnd benant ist an alles geuar. Der prief ist geben nach Christi gepurd dreutzehen- hundert jar dor nach in dem drew vnd sybentzkistem jar an sand Veyts tag. Zwei etwas beschädigte, schlecht abgedruckte an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs und von kleiner Form. a) Schild mit drei von links nach rechts gehenden schiefen Balken. — † S. Vlreich. Gerestor. b) Schild, im unteren Theile ein viergetheiltes Feld, darüber ein Kreis mit stark markirtem Centrum. — . . Pv . . . ardi . Lochilehri.
399 anwalt oder ir pot pey vns vor dem weingarten nicht gesein, so schull wir den wein fueren gen Radendorf in ain press vnd in do irew recht geantwurten. Vnd swelher vnder vns seinen tail nicht rechtleich pawt, der dez vberwaert würd vnd daz in vnd irm gots- haws dor an icht abgieng, daz schullen sew haben datz im vnd auf seinem tail vnd dorzu auf vnser aller tail, di mit im pawnt vnuer- schaydenleich. Vnd wann ainer vnder vns nicht rechtleich pawt, so mug wir vns di andern leib seins tails wol vnderwinden vnd pawn vnd dienen in allen den rechten, als vorbenant ist, oder wir haben gemainchleich alle vnserew recht doran verlorn. Vnd welher vnder vns vorgenanten laeuten seinen tail verchauffen wold, der schol in von erst irs gotshaws anwalt anpieten in redleichem chauf. Wolden sew sein dann nicht haben, so mug wir in anderswo verchauffen gleichen laeuten Christen vnd nicht Juden mit irs hofmaisters ze Chrems wizzen vnd gunst an irn schaden vnd schullen dem dann geben ablait vnd anlait, als purchrechts recht ist in dem land ze Oesterreich. Wann aber wier die vorgenanten sechs leib all mit dem tod verschayden vnd sterben, das vnser dhainer nicht mer lembtig ist, sowie dann der oftgenant weingart erfunden wirt mit frucht oder an frucht, so ist er in vnd irm gotshaws gaentzleich ledig warden, daz weder vnser erben noch vnser freunt noch ander yemand von vnsern wegen dhain recht nyndert dor an haben schulln weder uil noch wenikch. Vnd des ze vrchund geb wir in vnd irm gotshaws den offen prief versygelten mit des vorge- nanten purchherren Vlreichs des Gerrestorffer vnd mit des erbern Purcharts des Löchler di zeit veldrichter innerthalb des Champs anhangunden insygeln, di wir dorumb gepeten haben zu waren zeugen der sach in an schaden. Wann wir obgenant laeut selb nicht aygner insygel haben, dorunder wir vns verpinden mit vnsern trewn alles das stat ze haben, das vorgeschriben vnd benant ist an alles geuar. Der prief ist geben nach Christi gepurd dreutzehen- hundert jar dor nach in dem drew vnd sybentzkistem jar an sand Veyts tag. Zwei etwas beschädigte, schlecht abgedruckte an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs und von kleiner Form. a) Schild mit drei von links nach rechts gehenden schiefen Balken. — † S. Vlreich. Gerestor. b) Schild, im unteren Theile ein viergetheiltes Feld, darüber ein Kreis mit stark markirtem Centrum. — . . Pv . . . ardi . Lochilehri.
Strana 400
400 9. 1381. 4. Mai. O. A0. — Andreas von Teben, Bürger und Ratsherr in Krems, und seine Hausfrau Getraud verkaufen dem Propste Dietmar und dem Convent zu Reichersperg einen Weingarten um 45 Pfund Wiener Pfenninge Ich Andre von Teben purger vnd di zeit des rats in Chrems vnd ich Gedraut sein hausurow vnd alle vnser erben wir vergehen vnd tuen chunt offenlich mit dem brief allen den, dew in sehent hörent oder lesent, die nu lebent vnd hernach chuemftig sind, das wir mit wolbedachtem muet nach rat vnd mit guenst vnser nechsten vud pesten freunt ze der zeit, do wir es mit recht wol getuen machten, vnd mit puerchherren hant des erbern Chunrats des Reichersperger purger vnd di zeit obrister spitalmaister ze Chrems verchaufft haben vnsern weingarten, der gelegen ist inderhalb der stat ze nachst des pharrer von Meygen weingarten, vnd stozzet auf den graben pey Reichersperger hof vnd ist genant "daz putzel“, des ain halbes ieuch ist, douan man geit ze purchrecht in daz egenant spital all iar fuemf phenning an sand Michels tag vnd ain halb phunt Wienner phenning ze dinst hincz den svndersiechen ze Chrems alle iar an sand Merten tag vnd nicht mer. Denselben vnsern weingarten haben wir ledichleich vnd vnuerchümert mit allen nuczen vnd mit allen den rechten, als wir den vnuersprechen- lich in purchrechts gewer herpracht vnd gehabt haben, recht vnd redleich verchaufft vnd geben vmb fuemf vnd vierczig phunt Wien- ner phenning, der wir gar vnd gantz verricht betzalt vnd gewert sein, dem erwirdigen geistleichen herren probst Dietmaren ze Reichersperg vnd dem conuent gemainchleich doselbs furbas ledichleich vnd freyleich inne ze haben vnd allen iren frumb domit schaffen verchauffen versetzen vnd geben, swem si wellen, wie in daz aller pest wol chom vnd fueg, an allen chrieg vnd irsal. Vnd sein auch wir des vorgenanten weingarten ir recht gewer vnd scherm für alle ansprach, als purchrechts scherm recht ist in dem land ze Oesterreich vnd paider stet recht ze Chrems vnd ze Stain Gieng in aber doran icht ab mit recht, daz sullen si haben datz vns vnd auf allem vnserm gut, das wir haben in dem lannde ze Oester- reich oder swo wir daz haben, ez sey erbgut oder varundgut, wir sein lebentig oder tod. Das der chauff den scherm vnd die hanndlung
400 9. 1381. 4. Mai. O. A0. — Andreas von Teben, Bürger und Ratsherr in Krems, und seine Hausfrau Getraud verkaufen dem Propste Dietmar und dem Convent zu Reichersperg einen Weingarten um 45 Pfund Wiener Pfenninge Ich Andre von Teben purger vnd di zeit des rats in Chrems vnd ich Gedraut sein hausurow vnd alle vnser erben wir vergehen vnd tuen chunt offenlich mit dem brief allen den, dew in sehent hörent oder lesent, die nu lebent vnd hernach chuemftig sind, das wir mit wolbedachtem muet nach rat vnd mit guenst vnser nechsten vud pesten freunt ze der zeit, do wir es mit recht wol getuen machten, vnd mit puerchherren hant des erbern Chunrats des Reichersperger purger vnd di zeit obrister spitalmaister ze Chrems verchaufft haben vnsern weingarten, der gelegen ist inderhalb der stat ze nachst des pharrer von Meygen weingarten, vnd stozzet auf den graben pey Reichersperger hof vnd ist genant "daz putzel“, des ain halbes ieuch ist, douan man geit ze purchrecht in daz egenant spital all iar fuemf phenning an sand Michels tag vnd ain halb phunt Wienner phenning ze dinst hincz den svndersiechen ze Chrems alle iar an sand Merten tag vnd nicht mer. Denselben vnsern weingarten haben wir ledichleich vnd vnuerchümert mit allen nuczen vnd mit allen den rechten, als wir den vnuersprechen- lich in purchrechts gewer herpracht vnd gehabt haben, recht vnd redleich verchaufft vnd geben vmb fuemf vnd vierczig phunt Wien- ner phenning, der wir gar vnd gantz verricht betzalt vnd gewert sein, dem erwirdigen geistleichen herren probst Dietmaren ze Reichersperg vnd dem conuent gemainchleich doselbs furbas ledichleich vnd freyleich inne ze haben vnd allen iren frumb domit schaffen verchauffen versetzen vnd geben, swem si wellen, wie in daz aller pest wol chom vnd fueg, an allen chrieg vnd irsal. Vnd sein auch wir des vorgenanten weingarten ir recht gewer vnd scherm für alle ansprach, als purchrechts scherm recht ist in dem land ze Oesterreich vnd paider stet recht ze Chrems vnd ze Stain Gieng in aber doran icht ab mit recht, daz sullen si haben datz vns vnd auf allem vnserm gut, das wir haben in dem lannde ze Oester- reich oder swo wir daz haben, ez sey erbgut oder varundgut, wir sein lebentig oder tod. Das der chauff den scherm vnd die hanndlung
Strana 401
401 so vorgeschriben ist, also stet sey vnd hinfür gantz vnd vntzebrochen beleib, dorüber so geben wir dem vorgenanten erwirdigem herren propst Dietmarn vnd dem egenanten conuent den offen brief ze einem warn sichtigen vrchund vnd ze einer ewigen vestigung der sach versigelten mit des vorgenanten purchherren Chunrats dez Reichers- perger anhangunden insigel. Vnd wann ich obgenanter Andre von Teben di zeit nicht aigens insigels gehabt han, des hab ich gepeten die erbern Paulen den Chrautwurm dy zeit des rats vnd sluzzler ze Chrems vnd Jannsen den Hulber purger doselbs, daz sew der sach geczeugen sind mit iren anhangunden insigeln, yn an schaden. Dorunder wir vns verpinden mit vnsern trewn alles daz stet ze haben vnd ze volfuren, daz vorgeschriben vnd benant ist, an alles geuer. Der brief ist geben nach Christi gepurd dreutzehenhvnn- dert iar darnach in dem ainem vnd achtzigisten jar an sand Flori- ans tag. Zwei kleine, schlecht abgedruckte an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Das Siegel Konrads des Reichersperger fehlt. b) Ein Schild mit zwei in einander verschlungenen Händen; zwischen den Armen ein sechsstrahliger Stern. — † S. Pavli. Chravtbvermonis. Das winzig kleine Gegensiegel in grünem Wachs zeigt drei Weinblätter (?), ohne Umschrift. c) Beschädigt. Auf einem Schilde ein radschuhartiges Zeichen. — S. Ja.... Hvlwber. 10. 1398. 28. August. 0. A0. — Simon der Nüsser mit noch anderen urkundet, dass ihnen der Propst Griffo von Reichersperg und der Convent daselbet funf Joch Weingarten zu Kreme auf Lebenszeit und gegen einen Dienst von vierzig Wiener Pfenningen „verlassen" haben. Ich Syman der Nüsser vnd ich Ludel der Nüsser vnd ich Hain- reich Hewschreyber vnd ich Hennsel Scheuber vnd ich Ruedl Rei- mer, wir vergehen offenleich mit dem prief allen lewtten lemptigen vnd chünftigen, daz vns der erbirdig herr her Greyff probst ze Rey hensperig vnd der conuent gemainkleich daselbs mit wolbedachtem mut irs gotzhaws aygen fumf yeuch weingarten, dew si habent ze Chrems, der drew gelegen sind in dem churczen taillant vnd zway auf der laymgrueb, zw vnser vorgenanten fümf leiben vnd lebtegen verlassen habent vnd nicht lenger in der weschaiden, daz wir dy obgenant fumf jeuch weingarten päuleich wesenleich vnd stiftleich Fontes. Abth. ll. Bd. XXIII. 26
401 so vorgeschriben ist, also stet sey vnd hinfür gantz vnd vntzebrochen beleib, dorüber so geben wir dem vorgenanten erwirdigem herren propst Dietmarn vnd dem egenanten conuent den offen brief ze einem warn sichtigen vrchund vnd ze einer ewigen vestigung der sach versigelten mit des vorgenanten purchherren Chunrats dez Reichers- perger anhangunden insigel. Vnd wann ich obgenanter Andre von Teben di zeit nicht aigens insigels gehabt han, des hab ich gepeten die erbern Paulen den Chrautwurm dy zeit des rats vnd sluzzler ze Chrems vnd Jannsen den Hulber purger doselbs, daz sew der sach geczeugen sind mit iren anhangunden insigeln, yn an schaden. Dorunder wir vns verpinden mit vnsern trewn alles daz stet ze haben vnd ze volfuren, daz vorgeschriben vnd benant ist, an alles geuer. Der brief ist geben nach Christi gepurd dreutzehenhvnn- dert iar darnach in dem ainem vnd achtzigisten jar an sand Flori- ans tag. Zwei kleine, schlecht abgedruckte an Pergamentstreifen hängende Siegel in weissem Wachs. a) Das Siegel Konrads des Reichersperger fehlt. b) Ein Schild mit zwei in einander verschlungenen Händen; zwischen den Armen ein sechsstrahliger Stern. — † S. Pavli. Chravtbvermonis. Das winzig kleine Gegensiegel in grünem Wachs zeigt drei Weinblätter (?), ohne Umschrift. c) Beschädigt. Auf einem Schilde ein radschuhartiges Zeichen. — S. Ja.... Hvlwber. 10. 1398. 28. August. 0. A0. — Simon der Nüsser mit noch anderen urkundet, dass ihnen der Propst Griffo von Reichersperg und der Convent daselbet funf Joch Weingarten zu Kreme auf Lebenszeit und gegen einen Dienst von vierzig Wiener Pfenningen „verlassen" haben. Ich Syman der Nüsser vnd ich Ludel der Nüsser vnd ich Hain- reich Hewschreyber vnd ich Hennsel Scheuber vnd ich Ruedl Rei- mer, wir vergehen offenleich mit dem prief allen lewtten lemptigen vnd chünftigen, daz vns der erbirdig herr her Greyff probst ze Rey hensperig vnd der conuent gemainkleich daselbs mit wolbedachtem mut irs gotzhaws aygen fumf yeuch weingarten, dew si habent ze Chrems, der drew gelegen sind in dem churczen taillant vnd zway auf der laymgrueb, zw vnser vorgenanten fümf leiben vnd lebtegen verlassen habent vnd nicht lenger in der weschaiden, daz wir dy obgenant fumf jeuch weingarten päuleich wesenleich vnd stiftleich Fontes. Abth. ll. Bd. XXIII. 26
Strana 402
402 haben vnd legen schullen mit allerlay aribait vnd der mit willen nichtz vercziehen, als weingartz recht nücz vnd gewonhait ist, besunderlich vierstünd hawn vnd in igleich jeuch jerleich acht fueder mists pringen vnd schütten vnd acht tagwerich in yedes jeuch grueben, ain tawsent new stekchen darin stekchen vnd auch sunst jerleich darin aribaiten alles, des vnd recht vnd nüczleich ist. Vnd sullen in in ir goczhaws von den selben weingarten auch all iar geben vnd dienen in dem weinlesen in der press aus dem grant desselben weins den vierden emmer weins vnd darczu den zehent an all ir mue. Auch sullen wir in von yedem jewch all iar an sand Michels tag in iren hoff ze Chrems dienen acht Wyenner phening vnd nicht mer; vnd wann wir dy vorgenant weingarten lesen wellen, daz sullen wir in vor ze wissen tun, daz si iren poten vnd anbalt dapey haben vnd schullen wir ee nicht lesen. Vnd wann wir dann lesen, so sullen wir den maysch in ir press ze Chrems in irren hoff fueren vnd alles daz an ir mue ausrichten, daz dar auf get angeuer. Wer aber, daz wir di weingarten nicht paüleich hielten vnd darinne ain aribait oder mer verczugen, als vor beruert ist, daz mag man wol beschawn zu ieder aribait, oder vor dem lesen oder den obgenanten dinst nicht engeben oder süst nicht teten, als an dem prief verschriben stet, welher vnder vns daz tett, der ist ze steten von allen seinen rechten der obgenanten weingarten mit sampt den nüczen genezleich geschaiden an all widerred vnd auch an all genad. Wir mügen auch vnsrew recht an den egenanten weingarten wol verseczen oder verchauffen, doch sullen wir sew die von erst anfailen vnd geben in ainem geleichen chauff für all ander lewt. Wolten si dann der nicht chauffen, so mügen wir dy darnach verseczen oder verchauffen, doch Christen vnd nicht Juden vnd geleichen lewten, dew vns auch darczu nüczleich sein. Vnd daz schol geschehen mit irem oder irs anbalts wissen vnd willen. Wann auch der obgenanten vnser fünf leib nicht mer sind vnd der lest vnder vns mit dem tod abstet, wann daz in dem jar ist, so sind in ze stet dy vorgenanten ir fumf jeuch weingarten hinwider ledig vnd los warden vnd geuallen an all ansprach, wie man di dann vindet, mit frucht oder an frucht, also daz dann dhainer vnser frewnt darauf nichtz mer ze sprechen noch ze vodern haben, vil noch wenik mit recht noch an recht in dhainer weis, vnd mügen si auch dann allen iren frumen da mit schaffen, als mit ander
402 haben vnd legen schullen mit allerlay aribait vnd der mit willen nichtz vercziehen, als weingartz recht nücz vnd gewonhait ist, besunderlich vierstünd hawn vnd in igleich jeuch jerleich acht fueder mists pringen vnd schütten vnd acht tagwerich in yedes jeuch grueben, ain tawsent new stekchen darin stekchen vnd auch sunst jerleich darin aribaiten alles, des vnd recht vnd nüczleich ist. Vnd sullen in in ir goczhaws von den selben weingarten auch all iar geben vnd dienen in dem weinlesen in der press aus dem grant desselben weins den vierden emmer weins vnd darczu den zehent an all ir mue. Auch sullen wir in von yedem jewch all iar an sand Michels tag in iren hoff ze Chrems dienen acht Wyenner phening vnd nicht mer; vnd wann wir dy vorgenant weingarten lesen wellen, daz sullen wir in vor ze wissen tun, daz si iren poten vnd anbalt dapey haben vnd schullen wir ee nicht lesen. Vnd wann wir dann lesen, so sullen wir den maysch in ir press ze Chrems in irren hoff fueren vnd alles daz an ir mue ausrichten, daz dar auf get angeuer. Wer aber, daz wir di weingarten nicht paüleich hielten vnd darinne ain aribait oder mer verczugen, als vor beruert ist, daz mag man wol beschawn zu ieder aribait, oder vor dem lesen oder den obgenanten dinst nicht engeben oder süst nicht teten, als an dem prief verschriben stet, welher vnder vns daz tett, der ist ze steten von allen seinen rechten der obgenanten weingarten mit sampt den nüczen genezleich geschaiden an all widerred vnd auch an all genad. Wir mügen auch vnsrew recht an den egenanten weingarten wol verseczen oder verchauffen, doch sullen wir sew die von erst anfailen vnd geben in ainem geleichen chauff für all ander lewt. Wolten si dann der nicht chauffen, so mügen wir dy darnach verseczen oder verchauffen, doch Christen vnd nicht Juden vnd geleichen lewten, dew vns auch darczu nüczleich sein. Vnd daz schol geschehen mit irem oder irs anbalts wissen vnd willen. Wann auch der obgenanten vnser fünf leib nicht mer sind vnd der lest vnder vns mit dem tod abstet, wann daz in dem jar ist, so sind in ze stet dy vorgenanten ir fumf jeuch weingarten hinwider ledig vnd los warden vnd geuallen an all ansprach, wie man di dann vindet, mit frucht oder an frucht, also daz dann dhainer vnser frewnt darauf nichtz mer ze sprechen noch ze vodern haben, vil noch wenik mit recht noch an recht in dhainer weis, vnd mügen si auch dann allen iren frumen da mit schaffen, als mit ander
Strana 403
403 irs gotzhaws hab vnd guetern an geuer. Vnd des ze vrchund geben wir dem egenanten gotzhaws ze Reyhensperig darüber den offen prief bestett vnd versigelt. Wann wir vorgenanten all insigel nicht enhaben, des haben wir vnuerschaidenleich mit einander gepeten den erbern Lyenharten von Geuell yecz hofmaister des hoff dacz der Eysentürr ze Chrems vnd nicht inderthalb des Champs vmb sein anhangundes insigel im an schaden. Darunder wir vns verpinden mit vnsern trewn, alles daz stett ze haben, als vor auf dem brief verschriben stett. Darczu haben wir gepeten den weschaiden Mertein den Egenburger yecz ainer des rats ze Chrems vnd obrister spitalmaister daselbs vmb sein anhangundes insigel zu geczeug der obgeschriben sach im an schaden. Geben da man zalt von Christi gepurd drewezehenhundert jar vnd darnach in dem acht vnd newnczisten jar an sand Augustins tag. Ein kleines, an einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in schwarzem Wachs. — Ein Helm mit einem Paar Hörner (?). — S. Leonhardi. Typel. Das Siegel des Egenburgers fehlt. 11. 1411. 19. October. O. AO. — Konrad Pällsterl von Neundorf und seine Hausfrau Anna legen auf ihr Haus und Hofetatt in Neundorf zchn Wiener Pfenninge Dienst, in den Reichersperger Hof zu Krems zu reichen, und drei Schillinge Wiener Pfenninge Dienst, in die St. Martinscapelle im Reichersperger Hof zu reichen. Jch Chunrat Pällsterl von Newndorf ich Anna sein hawsfraw veriehen für vns vnd all vnser frewndt vnd erben vnd tuenn kund offenlich mit dem brief allen lewten, daz wir mit wolbedahtem muet nach rat gunst vnd willen vnsrer nachsten pestten frewnt vnd erben ze der zeit, da wir das mit recht wol getuen mochtten, awf vnser haws vnd hofstat ze Newndorf gelegen zenachst der viechtrifft an aynem tail vnd Tomann des Swartzzen an dem andern tail rechtt vnd redleich gelegt haben vnd legen auch wissentlich mit chraft des gegenwürtigen briefs zehen pfenning Wienner munzz zu rechtem purkchrecht an sand Cholmanns tag ze geben in Reichersperger hof ze Krems. Darzue haben wir auch auf das benant vnser haws vnd hofstat ze dienst gelegt vnd legen auch aber wissentlich mit dem brief drey schilling gueter vnd gäber Wienner pfenning an sand Merteins tag zue dem liecht in sand Mertteins chappeln auch in Reichersperger
403 irs gotzhaws hab vnd guetern an geuer. Vnd des ze vrchund geben wir dem egenanten gotzhaws ze Reyhensperig darüber den offen prief bestett vnd versigelt. Wann wir vorgenanten all insigel nicht enhaben, des haben wir vnuerschaidenleich mit einander gepeten den erbern Lyenharten von Geuell yecz hofmaister des hoff dacz der Eysentürr ze Chrems vnd nicht inderthalb des Champs vmb sein anhangundes insigel im an schaden. Darunder wir vns verpinden mit vnsern trewn, alles daz stett ze haben, als vor auf dem brief verschriben stett. Darczu haben wir gepeten den weschaiden Mertein den Egenburger yecz ainer des rats ze Chrems vnd obrister spitalmaister daselbs vmb sein anhangundes insigel zu geczeug der obgeschriben sach im an schaden. Geben da man zalt von Christi gepurd drewezehenhundert jar vnd darnach in dem acht vnd newnczisten jar an sand Augustins tag. Ein kleines, an einem Pergamentstreifen hängendes Siegel in schwarzem Wachs. — Ein Helm mit einem Paar Hörner (?). — S. Leonhardi. Typel. Das Siegel des Egenburgers fehlt. 11. 1411. 19. October. O. AO. — Konrad Pällsterl von Neundorf und seine Hausfrau Anna legen auf ihr Haus und Hofetatt in Neundorf zchn Wiener Pfenninge Dienst, in den Reichersperger Hof zu Krems zu reichen, und drei Schillinge Wiener Pfenninge Dienst, in die St. Martinscapelle im Reichersperger Hof zu reichen. Jch Chunrat Pällsterl von Newndorf ich Anna sein hawsfraw veriehen für vns vnd all vnser frewndt vnd erben vnd tuenn kund offenlich mit dem brief allen lewten, daz wir mit wolbedahtem muet nach rat gunst vnd willen vnsrer nachsten pestten frewnt vnd erben ze der zeit, da wir das mit recht wol getuen mochtten, awf vnser haws vnd hofstat ze Newndorf gelegen zenachst der viechtrifft an aynem tail vnd Tomann des Swartzzen an dem andern tail rechtt vnd redleich gelegt haben vnd legen auch wissentlich mit chraft des gegenwürtigen briefs zehen pfenning Wienner munzz zu rechtem purkchrecht an sand Cholmanns tag ze geben in Reichersperger hof ze Krems. Darzue haben wir auch auf das benant vnser haws vnd hofstat ze dienst gelegt vnd legen auch aber wissentlich mit dem brief drey schilling gueter vnd gäber Wienner pfenning an sand Merteins tag zue dem liecht in sand Mertteins chappeln auch in Reichersperger
Strana 404
404 hof doselbs ze Krems. Als wir dann die yeczgenanten drey schilling Wienner pfenning vorher in den benanten hof zu der egenanten chappellen geben vnd dient haben von zwyn kchueen von sechs schaffen vnd von aynem peynstokch, so die erber fraw Margret die Reicherspergerinn sealige geschafft vnd hinder ir lassen hat ewich- leich ze beleiben. Das obgenannte purkchrecht vnd den dienst sullen vnd wellen wir vnd vnser nachkomen besizzer vnd inhaber des ege- nanten hawss vnd hofstat hinfür ewichlich an alles abkauffen raichen vnd dienen zu rechtter dienstszeit, als dann oben berürt ist vnuer- tzogenlich. Täten wir des nicht, so veruellt sich wanndl darauf als auf ander versessen purkchrecht vnd dinst in dem lannd ze Oester- rich. Wir verpflichten vns auch nichts mer vber das egenant purkchrecht vnd dinst, vnd darüber ze vrkund geben wir der obge- nanten sannd Merteins chappeln vnd verweser des egenanten Rei- chersperger hofs den offen brief besigelten mit der erbern weisen Petern des Pältleins die zeit veldrichtter innerhalb des Kamps vnd Steffann des Ffuetrer die zeit obristen spitalmaister ze Krems an- hangunden insigeln, die si durch vnsrer vleizzigen pet willen der sach zu einer gedechtnusse an den brief gehangen habent, in paiden vnd iren erben an schaden. Darunder wir vns verpinden mit vnsern trewn an aids stat, alles das staet ze haben vnd ze volfueren, das an dem brief beschriben stet. Geben nach Krists gepurd vier- tzehenhundert jar vnd darnach in dem aindleften jar an nachstem montag vor der aindlefttausent maid tag. Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in schwarzem Wachs — a) Sehr beschädigt. — Ein Schild mit dem Vordertheile eines lang- geschnabelten krallenfüssigen Thieres. — . . .r.Pältel. . .b) Ein Schild mit drei mauerschwalbenartigen Vögeln. — S. Steffan. Futzer. 12. 1412. 24. Februar. Passau. — Bischof Georg von Passan befreit das Stift Reichersperg von der Zahlung des Weinzehents. Georius dei et apostolice sedis gracia episcopus Patauiensis ad futuram rei memoriam. Dirigentibus nobis cogitatum nostrum ad ea, que bonum statum ecclesie ac anime nostre salutem respiciunt, inter alia pietatis et meritoria opera occurrit nobis, quod ad iltorum con- secucionem nichil forcius operetur, quam quod monasteriorum et prelatorum ac personarum, que in ipsis sunt diuinis mancipate
404 hof doselbs ze Krems. Als wir dann die yeczgenanten drey schilling Wienner pfenning vorher in den benanten hof zu der egenanten chappellen geben vnd dient haben von zwyn kchueen von sechs schaffen vnd von aynem peynstokch, so die erber fraw Margret die Reicherspergerinn sealige geschafft vnd hinder ir lassen hat ewich- leich ze beleiben. Das obgenannte purkchrecht vnd den dienst sullen vnd wellen wir vnd vnser nachkomen besizzer vnd inhaber des ege- nanten hawss vnd hofstat hinfür ewichlich an alles abkauffen raichen vnd dienen zu rechtter dienstszeit, als dann oben berürt ist vnuer- tzogenlich. Täten wir des nicht, so veruellt sich wanndl darauf als auf ander versessen purkchrecht vnd dinst in dem lannd ze Oester- rich. Wir verpflichten vns auch nichts mer vber das egenant purkchrecht vnd dinst, vnd darüber ze vrkund geben wir der obge- nanten sannd Merteins chappeln vnd verweser des egenanten Rei- chersperger hofs den offen brief besigelten mit der erbern weisen Petern des Pältleins die zeit veldrichtter innerhalb des Kamps vnd Steffann des Ffuetrer die zeit obristen spitalmaister ze Krems an- hangunden insigeln, die si durch vnsrer vleizzigen pet willen der sach zu einer gedechtnusse an den brief gehangen habent, in paiden vnd iren erben an schaden. Darunder wir vns verpinden mit vnsern trewn an aids stat, alles das staet ze haben vnd ze volfueren, das an dem brief beschriben stet. Geben nach Krists gepurd vier- tzehenhundert jar vnd darnach in dem aindleften jar an nachstem montag vor der aindlefttausent maid tag. Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in schwarzem Wachs — a) Sehr beschädigt. — Ein Schild mit dem Vordertheile eines lang- geschnabelten krallenfüssigen Thieres. — . . .r.Pältel. . .b) Ein Schild mit drei mauerschwalbenartigen Vögeln. — S. Steffan. Futzer. 12. 1412. 24. Februar. Passau. — Bischof Georg von Passan befreit das Stift Reichersperg von der Zahlung des Weinzehents. Georius dei et apostolice sedis gracia episcopus Patauiensis ad futuram rei memoriam. Dirigentibus nobis cogitatum nostrum ad ea, que bonum statum ecclesie ac anime nostre salutem respiciunt, inter alia pietatis et meritoria opera occurrit nobis, quod ad iltorum con- secucionem nichil forcius operetur, quam quod monasteriorum et prelatorum ac personarum, que in ipsis sunt diuinis mancipate
Strana 405
405 seruiciis, quieti et comodo nedum in alienis verum eciam in propriis questionibus et differenciis sic salubriter intendamus, quo diuino cultui possint vacare liberius et feruencius inherere. Exorta siquidem inter nos et collectores decimarum nostrarum in Kremss in Stain et aliis locis infra limites earum decimarum constitutis ab vna et vene- rabiles et nobis in Christo dilectos Griffonem prepositum et con- uentum monasterii in Reichersperg ordinis sancti Augustini canoni- corum regularium nostre diocesis parte ex altera materia questionis: nam officiales et collectores nostri ipsos ad solucionem decimarum de vineis ipsorum nitebantur compellere, ipsisque superinde diuers a impedimenta, ex quibus se offensos conquesti fuerant, inferebant. E contra vero dictus prepositus et conuentus allegebant priuilegia diuersa Romanorum pontificum et predecessorum nostrorum, quarum copias coram nobis produxerant, ex quorum tenoribus petebant se a solucione decimarum huiusmodi supportari. Deducto igitur pluries ad nos huiusmodi negocio ad humilem peticionem dictorum prepositi et conuentus ad honorem omnipotentis dei et sancti Michaelis archangeli patroni dicti monasterii de venerabilis capituli nostri con- silio et assensu spe remuneracionis eterne de speciali gracia attento fauore et affeccione, quos ad supradictum monasterium gerimus, supradictos prepositum et conuentum et eorum successores a solu- cione decimarum in vineis, quas de presenti possident et quarum nomina inferius specifice describuntur, pro nobis et successoribus nostris eximimus et exemptos babere volumus, prohibentes expresse omnibus et singulis officialibus et collectoribus huiusmodi decimarum, ne ipsos deinceps super premissis inquietare debent vel quidquam decimarum racione recipere vel exigere ab eisdem, excepto tamen quartali nuncupato „puetzel“, de quo eisdem collectoribus nostris nostro nomine soluere debent decimam, prout ipsam hucusque sine contradiccione qualibet exsoluerunt. Si vero ex donatione Christi fidelium vel exemptione aut contractu legittimo aliquas vineas adi- piscerentur, de quibus nobis decime iam soluuntur, ad illas presens priuilegium extendi nolumus, sed de eisdem decimas soluere debent integraliter et in toto. Nomina autem vinearum sunt hec: prope curiam Reicherspergensem tria jugera cum dimidio, item vnam vineolam dictam Leyttel iuxta leprosos, item duo jugera in „longo taylant“, item vnum juger cum dimidio in vinea Aich, item septem jugera in vinea Weinzürlperg, item duo jugera super
405 seruiciis, quieti et comodo nedum in alienis verum eciam in propriis questionibus et differenciis sic salubriter intendamus, quo diuino cultui possint vacare liberius et feruencius inherere. Exorta siquidem inter nos et collectores decimarum nostrarum in Kremss in Stain et aliis locis infra limites earum decimarum constitutis ab vna et vene- rabiles et nobis in Christo dilectos Griffonem prepositum et con- uentum monasterii in Reichersperg ordinis sancti Augustini canoni- corum regularium nostre diocesis parte ex altera materia questionis: nam officiales et collectores nostri ipsos ad solucionem decimarum de vineis ipsorum nitebantur compellere, ipsisque superinde diuers a impedimenta, ex quibus se offensos conquesti fuerant, inferebant. E contra vero dictus prepositus et conuentus allegebant priuilegia diuersa Romanorum pontificum et predecessorum nostrorum, quarum copias coram nobis produxerant, ex quorum tenoribus petebant se a solucione decimarum huiusmodi supportari. Deducto igitur pluries ad nos huiusmodi negocio ad humilem peticionem dictorum prepositi et conuentus ad honorem omnipotentis dei et sancti Michaelis archangeli patroni dicti monasterii de venerabilis capituli nostri con- silio et assensu spe remuneracionis eterne de speciali gracia attento fauore et affeccione, quos ad supradictum monasterium gerimus, supradictos prepositum et conuentum et eorum successores a solu- cione decimarum in vineis, quas de presenti possident et quarum nomina inferius specifice describuntur, pro nobis et successoribus nostris eximimus et exemptos babere volumus, prohibentes expresse omnibus et singulis officialibus et collectoribus huiusmodi decimarum, ne ipsos deinceps super premissis inquietare debent vel quidquam decimarum racione recipere vel exigere ab eisdem, excepto tamen quartali nuncupato „puetzel“, de quo eisdem collectoribus nostris nostro nomine soluere debent decimam, prout ipsam hucusque sine contradiccione qualibet exsoluerunt. Si vero ex donatione Christi fidelium vel exemptione aut contractu legittimo aliquas vineas adi- piscerentur, de quibus nobis decime iam soluuntur, ad illas presens priuilegium extendi nolumus, sed de eisdem decimas soluere debent integraliter et in toto. Nomina autem vinearum sunt hec: prope curiam Reicherspergensem tria jugera cum dimidio, item vnam vineolam dictam Leyttel iuxta leprosos, item duo jugera in „longo taylant“, item vnum juger cum dimidio in vinea Aich, item septem jugera in vinea Weinzürlperg, item duo jugera super
Strana 406
406 laymgrueb, item duo jugera in vinea Molchinger in monte Gerestorf, item tria jugera in „breui tayland", item duo jugera, que sunt desolata et redacta in agros, item tria jugera desolata prope Radendorf. Et ut hec nostre donacionis gracia inconfulsa remaneat, presentes damus litteras nostro et capituli nostri sigillis munimine roboratas. Datum Patauie xxiij“ die mensis Februarii anno domini millesimo quadrin- gentesimo duodecimo. Zwei an Pergamentstreifen hängende stark beschädigte Siegel. a.. rothem Wachs. — a) Eine menschliche Gestalt in einer gothischen Capelle rechts ein Schild mit einem Pantherthier, links ein Schild mit zwei überein- ander schreitenden Löwen. — S. Georii. Episcopi. Pataviensis. Das sehr kleine Gegensiegel fn rothem Wachs zeigt einen helmbedeckten Kopf; die Umschrift nicht lesbar. b) In weissem Wachs. — St. Stephan kniend; auf jeder Seite ein Mann mit einem Steine nach ihm werfend. Legende unleserlich. 13. 1422. 11. August. Wien. — Michel Wisenperger gelobt, sich an dem edlen festen Ritter Philipp dem Dossen und den „Seinen," in derer Gefangenschaft er war, desshalb auf keine Weise zu rächen, widrigenfalls er dem genannten Ritter und den „Seinen“ mit Leib und Gut verfallen wäre. — Siegler: „der edle Vlreich der Reis und Steffan der Wilestorffer (?)“. — ze Wienn an erichtag nach sannt Larenczen tag 1422. Orig. Perg. Die beiden Siegel fehlen. 14. 1437. 28. August. Wien. — „Larencz Hainreichs des Melczer ge- sessen zum Pyern in der Slesy sun“ gelobt dem Herzoge Albrecht V. von Österreich, sich wegen seiner Gefangenschaft dafür, dass er dem „erbern Hannsen dem Schuster ze Vteldorf“ des Nachts vor dessen Haus aufgelauert hat, weder an diesem noch an dem edel festen Ritter „Erhart dem Dossen, des herezog Albrechts herezogen ze Österreich ... vorstmaister des Wienner walds“, auf keine Weise zu rächen. — Siegler: Ruprecht Tanpekch (Edler) und Stephann der Puchsperger. — ze Wienn an sand Augustins tag 1437. Orig. Perg. Die beiden Siegel fehlen.
406 laymgrueb, item duo jugera in vinea Molchinger in monte Gerestorf, item tria jugera in „breui tayland", item duo jugera, que sunt desolata et redacta in agros, item tria jugera desolata prope Radendorf. Et ut hec nostre donacionis gracia inconfulsa remaneat, presentes damus litteras nostro et capituli nostri sigillis munimine roboratas. Datum Patauie xxiij“ die mensis Februarii anno domini millesimo quadrin- gentesimo duodecimo. Zwei an Pergamentstreifen hängende stark beschädigte Siegel. a.. rothem Wachs. — a) Eine menschliche Gestalt in einer gothischen Capelle rechts ein Schild mit einem Pantherthier, links ein Schild mit zwei überein- ander schreitenden Löwen. — S. Georii. Episcopi. Pataviensis. Das sehr kleine Gegensiegel fn rothem Wachs zeigt einen helmbedeckten Kopf; die Umschrift nicht lesbar. b) In weissem Wachs. — St. Stephan kniend; auf jeder Seite ein Mann mit einem Steine nach ihm werfend. Legende unleserlich. 13. 1422. 11. August. Wien. — Michel Wisenperger gelobt, sich an dem edlen festen Ritter Philipp dem Dossen und den „Seinen," in derer Gefangenschaft er war, desshalb auf keine Weise zu rächen, widrigenfalls er dem genannten Ritter und den „Seinen“ mit Leib und Gut verfallen wäre. — Siegler: „der edle Vlreich der Reis und Steffan der Wilestorffer (?)“. — ze Wienn an erichtag nach sannt Larenczen tag 1422. Orig. Perg. Die beiden Siegel fehlen. 14. 1437. 28. August. Wien. — „Larencz Hainreichs des Melczer ge- sessen zum Pyern in der Slesy sun“ gelobt dem Herzoge Albrecht V. von Österreich, sich wegen seiner Gefangenschaft dafür, dass er dem „erbern Hannsen dem Schuster ze Vteldorf“ des Nachts vor dessen Haus aufgelauert hat, weder an diesem noch an dem edel festen Ritter „Erhart dem Dossen, des herezog Albrechts herezogen ze Österreich ... vorstmaister des Wienner walds“, auf keine Weise zu rächen. — Siegler: Ruprecht Tanpekch (Edler) und Stephann der Puchsperger. — ze Wienn an sand Augustins tag 1437. Orig. Perg. Die beiden Siegel fehlen.
Strana 407
407 15. 1437. 6. November. Krems. — Stephan Zerer und Martin Pernschopf mit ihren Hausfrauen Margaretha und Anna urkunden über einen ihnen von dem Propste Paul von Reichersperg und dem dortigen Convente verpachteten Weingarten. Jch Steffan Zerer vnd ich Margreth sein hausfraw ich Mert Pernschopf vnd ich Anna sein hausfraw bekennen mit dem brief, als vns der ewirdig gaistleich her Pauls brobst zu Reichersperig vnd sein conuent ire zwei jeuch weingarten in dem langen tailant gelegen auf vnser vier leib vnd lebtäg vmb den dritten emmer in bestand- weis habent verlassen nach irs briefs innhaltung vns darumb gegeben, also geloben wir dem selben vnserm herrn dem brobst seinem conuent vnd nachkomen, das wir den selben vorgenantn weingarten mit guetem mitternpaw aller gewondleichen weingart aribait sullen vnd wellen aribaitten vnd pawn getrewleichen vnd vnge- uerleichen vnd in all jar den dritten emer mosts aus dem grannt vnd auch den zehent, der in zugepurd, dauon geben vnd antburtten sullen vnd wollen an alle widered. Vnd wann wir lesen wellen, das sullen vnd wellen wir in oder irm hofmaister vor verkünden, das si irn poten auch darezu schiken mugen, vnd wir wellen auch den maisch in irn hof zu der press fürn. Si mügen auch oder ir hofmaister an ir stat iedes jars zwen erber mann zu phingsten vnd zu sand Stefans tag im snit in die egemelten zwai jeuch weingarten schikchen vnd die besichten lassen. Erfund si dann mit solher beschaw, das dem weingarten aine oder menigere aribait verczogen vnd nicht zu ieder rechtter zeit gearibait wer, so haben si oder ir anbalt an ir stat gewalt vns darumb zu phennten vnd ze pessern an vnserm tail des mosts in dem grannt, so verr vnd als lanng das in vmb solhe versawmpte aribait ain benuegen geschech. Wer awer das wir solher pesrung nicht gehor- sam sein oder aber der nicht achten wolten, das sich in dem nachsten iar darnach auch erfund, so seinn wir von allen vnsern rechten vnd si mugen sich auch der zwair jeuch weingarten wol vnderwinden vnd irn frumen verrer damit schtiffen an vnsrer vnd aller vnserr freunt. vnd menikleis von vnsern wegen irrung vnd widersprechen. Wir mügen auch vnsere recht mit irm willen vnd wissen wol verkauffen ainem andern oder menigerm vnser genossen, der in darczu nucz vnd fuegleich ist, in den rechten als wir gehabt haben, vnd wann dann geschieht das der lest leib vnder vns mit tod abgangen ist, so
407 15. 1437. 6. November. Krems. — Stephan Zerer und Martin Pernschopf mit ihren Hausfrauen Margaretha und Anna urkunden über einen ihnen von dem Propste Paul von Reichersperg und dem dortigen Convente verpachteten Weingarten. Jch Steffan Zerer vnd ich Margreth sein hausfraw ich Mert Pernschopf vnd ich Anna sein hausfraw bekennen mit dem brief, als vns der ewirdig gaistleich her Pauls brobst zu Reichersperig vnd sein conuent ire zwei jeuch weingarten in dem langen tailant gelegen auf vnser vier leib vnd lebtäg vmb den dritten emmer in bestand- weis habent verlassen nach irs briefs innhaltung vns darumb gegeben, also geloben wir dem selben vnserm herrn dem brobst seinem conuent vnd nachkomen, das wir den selben vorgenantn weingarten mit guetem mitternpaw aller gewondleichen weingart aribait sullen vnd wellen aribaitten vnd pawn getrewleichen vnd vnge- uerleichen vnd in all jar den dritten emer mosts aus dem grannt vnd auch den zehent, der in zugepurd, dauon geben vnd antburtten sullen vnd wollen an alle widered. Vnd wann wir lesen wellen, das sullen vnd wellen wir in oder irm hofmaister vor verkünden, das si irn poten auch darezu schiken mugen, vnd wir wellen auch den maisch in irn hof zu der press fürn. Si mügen auch oder ir hofmaister an ir stat iedes jars zwen erber mann zu phingsten vnd zu sand Stefans tag im snit in die egemelten zwai jeuch weingarten schikchen vnd die besichten lassen. Erfund si dann mit solher beschaw, das dem weingarten aine oder menigere aribait verczogen vnd nicht zu ieder rechtter zeit gearibait wer, so haben si oder ir anbalt an ir stat gewalt vns darumb zu phennten vnd ze pessern an vnserm tail des mosts in dem grannt, so verr vnd als lanng das in vmb solhe versawmpte aribait ain benuegen geschech. Wer awer das wir solher pesrung nicht gehor- sam sein oder aber der nicht achten wolten, das sich in dem nachsten iar darnach auch erfund, so seinn wir von allen vnsern rechten vnd si mugen sich auch der zwair jeuch weingarten wol vnderwinden vnd irn frumen verrer damit schtiffen an vnsrer vnd aller vnserr freunt. vnd menikleis von vnsern wegen irrung vnd widersprechen. Wir mügen auch vnsere recht mit irm willen vnd wissen wol verkauffen ainem andern oder menigerm vnser genossen, der in darczu nucz vnd fuegleich ist, in den rechten als wir gehabt haben, vnd wann dann geschieht das der lest leib vnder vns mit tod abgangen ist, so
Strana 408
408 sind in die egemelten zway jeuch weingarten an irrung vnserr eriben vnd frewnt vnd menikleichs von vnsern wegen ledig warden. Doch ob der selb lest leib vnderr vns die vorgenantn zway jeuch mit der vassten aribait begriffen vnd gearibait hietten, so sullen vnserr eriben vnd frewnt die fürbas vnez auf das lesen innhaben pawn nüczen vnd niessen in allen den rechten, als wir die bey vnsern lebtagen soltten getan haben vngeuerleich. Mit vrkunt des briefs, den wir in darumb geben besiglten mit der erbern weisen Thoman des Telnpekchen vnd Jacoben des Slater baider anhangunden insigin, die das durich vnser vleissigen gepet willen zu zeugnus der sach an den brief ge- hangen habent doch in vnd irneriben an schaden. Darunder wir vns mit vnsern trewn verpinden, alles das war vnd stet ze haben, das an dem brief geschrieben ist. Geben czu Krems sand Lienharts nach Kristi gepurd vierezehenhundert jar vnd darnach im siben vnd dreiskistem jar. Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs. a) Ein Schild mit einer schiefen von rechts nach links gehenden Leiter. — † Thome † Telnpekchn † Sigilly . .b) Ein Schild, worauf ein hüpfender Frosch. — S. Jacob. Slater. 16. 1438. 13. October. O. AO. — Cristan Pekch von Prunn, Simon Smukh von Gerestorf, Thaman Muchant von Prunn und Hanns Vendel von Gerestorf pachten von dem Reichersperger Propste Paul und dessen Convente einen anderthalb Joch grossen Weingarten, genannt der Malchinger und gelegen zu Gerestorf, „auf ire vier leib und lebtäg“ gegen einen jährlichen, in den Reichersperger Hof zu Krems zu reichenden Dienst von einem Pfund Wiener Pfenninge, zwei Hühnern und dem gewöhnlichen Zehent. — Siegler: Thaman der Telnpekch und Jakob der Slater. — An sand Cholmans tag 1438. Orig. Perg. Die Siegel wie in Nr. 15. Die Formeln in dieser Urkunde wie in den noch folgenden ähnlichen Inhaltes sind dieselben, welche wir in Nr. 15 finden. 17. 1438. 13. October. 0. A0. — Stephan Cistler, Chunrat Cistler, Pauls Nusser und Hennsel der Nusser, „all gesessen zu Weinzürel“, pach- ten „auf ire vier leib und lebtäg“ von dem Propste Paul zu Reichers-
408 sind in die egemelten zway jeuch weingarten an irrung vnserr eriben vnd frewnt vnd menikleichs von vnsern wegen ledig warden. Doch ob der selb lest leib vnderr vns die vorgenantn zway jeuch mit der vassten aribait begriffen vnd gearibait hietten, so sullen vnserr eriben vnd frewnt die fürbas vnez auf das lesen innhaben pawn nüczen vnd niessen in allen den rechten, als wir die bey vnsern lebtagen soltten getan haben vngeuerleich. Mit vrkunt des briefs, den wir in darumb geben besiglten mit der erbern weisen Thoman des Telnpekchen vnd Jacoben des Slater baider anhangunden insigin, die das durich vnser vleissigen gepet willen zu zeugnus der sach an den brief ge- hangen habent doch in vnd irneriben an schaden. Darunder wir vns mit vnsern trewn verpinden, alles das war vnd stet ze haben, das an dem brief geschrieben ist. Geben czu Krems sand Lienharts nach Kristi gepurd vierezehenhundert jar vnd darnach im siben vnd dreiskistem jar. Zwei kleine, an Pergamentstreifen hängende Siegel in grünem Wachs. a) Ein Schild mit einer schiefen von rechts nach links gehenden Leiter. — † Thome † Telnpekchn † Sigilly . .b) Ein Schild, worauf ein hüpfender Frosch. — S. Jacob. Slater. 16. 1438. 13. October. O. AO. — Cristan Pekch von Prunn, Simon Smukh von Gerestorf, Thaman Muchant von Prunn und Hanns Vendel von Gerestorf pachten von dem Reichersperger Propste Paul und dessen Convente einen anderthalb Joch grossen Weingarten, genannt der Malchinger und gelegen zu Gerestorf, „auf ire vier leib und lebtäg“ gegen einen jährlichen, in den Reichersperger Hof zu Krems zu reichenden Dienst von einem Pfund Wiener Pfenninge, zwei Hühnern und dem gewöhnlichen Zehent. — Siegler: Thaman der Telnpekch und Jakob der Slater. — An sand Cholmans tag 1438. Orig. Perg. Die Siegel wie in Nr. 15. Die Formeln in dieser Urkunde wie in den noch folgenden ähnlichen Inhaltes sind dieselben, welche wir in Nr. 15 finden. 17. 1438. 13. October. 0. A0. — Stephan Cistler, Chunrat Cistler, Pauls Nusser und Hennsel der Nusser, „all gesessen zu Weinzürel“, pach- ten „auf ire vier leib und lebtäg“ von dem Propste Paul zu Reichers-
Strana 409
409 perg und dem dortigen Convente zwei Joch Weingärten, "gelegen auf der Laymgrueb“, und zwar jährlich gegen „den vierden emer mossts aus dem grannt“ und dem gewöhnlichen Zehent. — Siegler: Thaman der Telnpekch und Jakob der Slater. — An sand Cholmans tag 1438. Orig. Perg. Siegel wie in Nr. 15. 18. 1447. 17. Februar. Brünn. — Sophie von Kunstat, Gemalin des Herrn Johann von Czumburk und Thowaczow, verkauft dem edeln Johann Dupnik von Nietkowicz und dessen Erben ihr Erbgut Leleko- wicz um 400 Schock Groschen. — Siegler: Zoffka z Kunstatu, Petr z Conize, Kuna z Cunstatu, Laczek z Ssternberka, Waniek z Bozko- wicz, Proczek z Cunstatu, Jan Zibrzid z Pernsstayna. — w Brnnye w patek po swatem Walentinu 1447. Orig. Perg. Sieben an Pergamentstreifen hängende in schwarzes und grünes Wachs zum Theile schlecht gedruckte Siegel, deren Legenden mit nur zwei Ausnahmen in böhmischer Sprache. 19. 1447. 8. October. O. AO. — Hanns Zennd zu Weinczürl, Persel dessen Hausfrau, Hanns Hercz zu Weinczürl und dessen Hausfrau Agnes pachten "auf ire vier leib und lebtäg“ von dem Propste Paul und dem Convente zu Reichersperg ein Joch Weingärten, gelegen im „kurczen taylant zenachst Mänseeren weingarten“, jährlich gegen "den vierden emer mossts aus dem grannt“ und dem gewöhn- lichen Zehent. — Siegler: Taman Jäger und Wolfgang Aichperger baide burger ze Krembs“. — an suntag vor sand Dyonisen tag 1447. Orig. Perg. Zwei kleine Siegel in grünem Wachs. a) Schild mit einem Jagdhorn. — † Sigillym † Thoman † Jeger. b) Schild mit aus einem Berge entspringenden Eicheln. — † Sigillym † Wolfgang † Aichperger. 20. 1447. 8. October. 0. A0. — Tywolt Prueschinkch zu Weinczürl und Anna seine Hausfrau, Hanns Pfingstel und seine Hausfrau Elspet
409 perg und dem dortigen Convente zwei Joch Weingärten, "gelegen auf der Laymgrueb“, und zwar jährlich gegen „den vierden emer mossts aus dem grannt“ und dem gewöhnlichen Zehent. — Siegler: Thaman der Telnpekch und Jakob der Slater. — An sand Cholmans tag 1438. Orig. Perg. Siegel wie in Nr. 15. 18. 1447. 17. Februar. Brünn. — Sophie von Kunstat, Gemalin des Herrn Johann von Czumburk und Thowaczow, verkauft dem edeln Johann Dupnik von Nietkowicz und dessen Erben ihr Erbgut Leleko- wicz um 400 Schock Groschen. — Siegler: Zoffka z Kunstatu, Petr z Conize, Kuna z Cunstatu, Laczek z Ssternberka, Waniek z Bozko- wicz, Proczek z Cunstatu, Jan Zibrzid z Pernsstayna. — w Brnnye w patek po swatem Walentinu 1447. Orig. Perg. Sieben an Pergamentstreifen hängende in schwarzes und grünes Wachs zum Theile schlecht gedruckte Siegel, deren Legenden mit nur zwei Ausnahmen in böhmischer Sprache. 19. 1447. 8. October. O. AO. — Hanns Zennd zu Weinczürl, Persel dessen Hausfrau, Hanns Hercz zu Weinczürl und dessen Hausfrau Agnes pachten "auf ire vier leib und lebtäg“ von dem Propste Paul und dem Convente zu Reichersperg ein Joch Weingärten, gelegen im „kurczen taylant zenachst Mänseeren weingarten“, jährlich gegen "den vierden emer mossts aus dem grannt“ und dem gewöhn- lichen Zehent. — Siegler: Taman Jäger und Wolfgang Aichperger baide burger ze Krembs“. — an suntag vor sand Dyonisen tag 1447. Orig. Perg. Zwei kleine Siegel in grünem Wachs. a) Schild mit einem Jagdhorn. — † Sigillym † Thoman † Jeger. b) Schild mit aus einem Berge entspringenden Eicheln. — † Sigillym † Wolfgang † Aichperger. 20. 1447. 8. October. 0. A0. — Tywolt Prueschinkch zu Weinczürl und Anna seine Hausfrau, Hanns Pfingstel und seine Hausfrau Elspet
Strana 410
410 ebendaselbst pachten „auf ire vier leib und lebtag“ von dem Propste Paul und dem Convente zu Reichersperg ein Joch Weingarten, gleich- falls gelegen im „kurczen tailant“ aber "zenachst Alderspekcher weingarten“, gegen Entrichtung des vierten Eimer Mostes "aus dem grannt" und dem gewöhnlichen Zehent jährlich. — Siegler: wie in Nr. 19. — an suntag vor sand Dyonisen tag 1447. Orig. Perg. Siegel wie bei Nr. 19. 21. 1448. 3. Februar. Olmütz. — Dorothea und Hedwig, Töchter des Mikesch von Syrzawy, verkaufen dem Wenzl Laznik ihren in der Judengasse vor Prerau gelegenen Hof um 28 Schock Groschen. — Siegler : Wiczen z Prusynowicz, Jan z Lowiessicz, Mikess Laznik Bernhart z Ziessanicz, Martinak z Blazicz, Drziek z Vgezdcze, Jakub z Winarz. — w Olomuczy w tu sobotu na swateho Blazege. Orig. Perg. Sieben zum Theile schlecht abgedruckte Siegel in schwar- zem Wachs. 22. 1480. 13. März. Wien. — Michael, des heil. römischen Reiches Burggraf zu Maidburg, Graf zu Hardegk und Landmarschall in Öster- reich, erkennt zu Recht in der Klage der Brüder Jörg und Hans von Rasenharts gegen Wolfgang Eytzinger von Kirnberg, welcher jenen 160 ungrische Gulden schuldet. — Wienn am montag nach dem suntag „Letare“ zu mitterfassten 1480. Das Siegel, wabrscheinlich das des Urkundenausstellers fehlt.
410 ebendaselbst pachten „auf ire vier leib und lebtag“ von dem Propste Paul und dem Convente zu Reichersperg ein Joch Weingarten, gleich- falls gelegen im „kurczen tailant“ aber "zenachst Alderspekcher weingarten“, gegen Entrichtung des vierten Eimer Mostes "aus dem grannt" und dem gewöhnlichen Zehent jährlich. — Siegler: wie in Nr. 19. — an suntag vor sand Dyonisen tag 1447. Orig. Perg. Siegel wie bei Nr. 19. 21. 1448. 3. Februar. Olmütz. — Dorothea und Hedwig, Töchter des Mikesch von Syrzawy, verkaufen dem Wenzl Laznik ihren in der Judengasse vor Prerau gelegenen Hof um 28 Schock Groschen. — Siegler : Wiczen z Prusynowicz, Jan z Lowiessicz, Mikess Laznik Bernhart z Ziessanicz, Martinak z Blazicz, Drziek z Vgezdcze, Jakub z Winarz. — w Olomuczy w tu sobotu na swateho Blazege. Orig. Perg. Sieben zum Theile schlecht abgedruckte Siegel in schwar- zem Wachs. 22. 1480. 13. März. Wien. — Michael, des heil. römischen Reiches Burggraf zu Maidburg, Graf zu Hardegk und Landmarschall in Öster- reich, erkennt zu Recht in der Klage der Brüder Jörg und Hans von Rasenharts gegen Wolfgang Eytzinger von Kirnberg, welcher jenen 160 ungrische Gulden schuldet. — Wienn am montag nach dem suntag „Letare“ zu mitterfassten 1480. Das Siegel, wabrscheinlich das des Urkundenausstellers fehlt.
Strana 411
411 REGISTER. Acerno, Episcopus Acernensis : Jaco- bus (1292. XLVI) 49, 50. (1293. XLIX) 53. Adria, Aegidiusde — (4284. XXVIII) 33. Aeinod, vieea an der — in Lefbsa (1332. LXXVII) 78. Aich, in vinea — (1412. 12) 408. Aichperger, Wolfgang — Bürger zu Krems (1447. 19, 20) 409, 410. Aynsiedel, v. Einsiedel. Ayterpech, Vireich der — Birger zu Chrems, Katrey s. Hausfrau, Pe- ter s. Sohn (1859. 5) 395. Albano, Episcopi Albanenses: Oliue- rius (1481. CCLXXI) 340, 341. Johannes (1489. CCLXXXV) 359. — Abbas Albanen. (1354. CIV.) 111. Alberti, Boriz serviens — (12683. XIV) 21. Alderspach, Herren von — (Alder- spekcher), (1359. 5) 895. (1360. 6) 397. (1447. 20) 410. Alexmüle, in Kirehschlüg. Pfarre (4475. COLXIIT) 329. Altenburg, Heinricus de — (1286. XXXIII, XXXIV) 38, 39. Altoforo, in — in Wienna (1323. LXVIII) 70. Altovadum, v. Hohenfurt. Alwieus, — (1278. XXV) 31. Amaistall, Weingarten ,glob wier vns* bei — (1351. XCVIII) 99. Ammolf, Chunrta der — (1331. LXXV) 77. A. Ampringer, H. de — (1475. CCLXI, CCLXII) 327, 328. A mschelberg, (Kosowa hora —Cas- sowohora Cozzowahora), Heinricus de — (1290. XXXVIII) 43. (1293. LII) 55, 56. ef. Hóritz. A mtmann, Vireich der — und Ny- klan s. Schwestersohn (1335.LXXX) 81. Andreas, — (1259. IV, V) 6, 7. Andreas, dominus — (1261. VIII) 12. Andreas, miles (1262. XIII) 19. (1278. XXV) 31. (1279. XXVI, XXVII) 32, 83. (1281. XXX) 38. (1290. XL) 45. Anger, Wysent auf dem — filius Clavigi.. , Amtmann etc. (1353. CI) 107. Ang ern(Angrer),—(1357. LXXXIX) 90. (c. 1400. CLXXXIX) 223. ef. Bugianow. — Perichtolt und sein Sohn Symon in — (1347. LXXXIX) 90 Apum, Curia — (Baubof?), (1323. LXVIII) 70. (c. 1400. CLXXXIX) 221. Agua Bona, v. Gutwasser. Aquilanus, L. — episcopus (1483. CCLXXVII, CCLXXVIII) 348, 349. Aquileja, Patriarcha Aquilegiensis: Nycolaus (1354. CIV) 111. Aragonia, Johannes tt. S. Sabinae pbr. eard. de — (4483. CCLXXVII, CCLXXVIII) 347, 348.
411 REGISTER. Acerno, Episcopus Acernensis : Jaco- bus (1292. XLVI) 49, 50. (1293. XLIX) 53. Adria, Aegidiusde — (4284. XXVIII) 33. Aeinod, vieea an der — in Lefbsa (1332. LXXVII) 78. Aich, in vinea — (1412. 12) 408. Aichperger, Wolfgang — Bürger zu Krems (1447. 19, 20) 409, 410. Aynsiedel, v. Einsiedel. Ayterpech, Vireich der — Birger zu Chrems, Katrey s. Hausfrau, Pe- ter s. Sohn (1859. 5) 395. Albano, Episcopi Albanenses: Oliue- rius (1481. CCLXXI) 340, 341. Johannes (1489. CCLXXXV) 359. — Abbas Albanen. (1354. CIV.) 111. Alberti, Boriz serviens — (12683. XIV) 21. Alderspach, Herren von — (Alder- spekcher), (1359. 5) 895. (1360. 6) 397. (1447. 20) 410. Alexmüle, in Kirehschlüg. Pfarre (4475. COLXIIT) 329. Altenburg, Heinricus de — (1286. XXXIII, XXXIV) 38, 39. Altoforo, in — in Wienna (1323. LXVIII) 70. Altovadum, v. Hohenfurt. Alwieus, — (1278. XXV) 31. Amaistall, Weingarten ,glob wier vns* bei — (1351. XCVIII) 99. Ammolf, Chunrta der — (1331. LXXV) 77. A. Ampringer, H. de — (1475. CCLXI, CCLXII) 327, 328. A mschelberg, (Kosowa hora —Cas- sowohora Cozzowahora), Heinricus de — (1290. XXXVIII) 43. (1293. LII) 55, 56. ef. Hóritz. A mtmann, Vireich der — und Ny- klan s. Schwestersohn (1335.LXXX) 81. Andreas, — (1259. IV, V) 6, 7. Andreas, dominus — (1261. VIII) 12. Andreas, miles (1262. XIII) 19. (1278. XXV) 31. (1279. XXVI, XXVII) 32, 83. (1281. XXX) 38. (1290. XL) 45. Anger, Wysent auf dem — filius Clavigi.. , Amtmann etc. (1353. CI) 107. Ang ern(Angrer),—(1357. LXXXIX) 90. (c. 1400. CLXXXIX) 223. ef. Bugianow. — Perichtolt und sein Sohn Symon in — (1347. LXXXIX) 90 Apum, Curia — (Baubof?), (1323. LXVIII) 70. (c. 1400. CLXXXIX) 221. Agua Bona, v. Gutwasser. Aquilanus, L. — episcopus (1483. CCLXXVII, CCLXXVIII) 348, 349. Aquileja, Patriarcha Aquilegiensis: Nycolaus (1354. CIV) 111. Aragonia, Johannes tt. S. Sabinae pbr. eard. de — (4483. CCLXXVII, CCLXXVIII) 347, 348.
Strana 412
412 Ariano, D. de — (1398, CLXXXVII) 220. Ascoli, Episcopus Esculanus: Roge- rius (1300. LIV) 58. Assissinus,F.—(1448. CCXIX) 274. Atez, villa in — (Attes?), (1278. XXV) 31. Attes, v. Atez. Audin, ef. Vdin. Aujezd (Wgezt, Vgetz), Michael de — (1208. XIV) 21. Liupoldus de — (1293. LII) 56. A ujezd kamenf, v. Steinkirchen. Aujezdec (Vgezdecz), Drziek z — (1448. 21) 440. Austi (Auzt, eivitas Wsk super Lus- nyez), — (1262. XIII) 18. (1390. CLXXVI) 209. — Praedieatores in — (1262. XIII) 18. Austria, v. Österreich, Avignon(Auiniona),— (1353. XCIX) 102. — Alanus tt. S. Praxedis pbr. card. — (1465. CCXLV) 304, 305. B, P. Babenberch, v. Bamberg. Babí, v. Bamberg. Babich (Bowitz?), — (1259. III) 4. ef. Wawitz. Babka, Vireich — von Trawtmanns, Viricus de (Bavasie ? ?), (1456. CCXXXI) 288. Badiezi, villa — (1292. XLV) 49. Baiern, Bavariae fines (1259. III, IV, V) 3. 5, 6. (1260. VI) 7. (1261. VIII) 10. Paireschau (Borfow — Borsow, Barsszow, Borssow, Borsehow , Bo- rischoue ete.), villa — (1290. XXXVII) 41. (1378. CLII) 175. (1379. CLVI) 179. (1453. CCXXIIT) 278. (1455. CCXXVIII) 283, 284. (1470. CCLIX) 322. — Ecclesia (1290. XXXVI) 44. (1290. XXXIX) 4&4. — Albertus de — (1261. IX, X) 12, 13. (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. (an. 1286. XXXIII) 38. (1286. XXXIV) 38, 39. cf. Strobnitz, Petronilla uxor Alberti de — (en. 1286. XXXIII) 38. Hogerius filius Alberti de — (an. 1286, XXXIII) 38. Benysius frater Alberti de — (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. — Szrat- linus villanus in — (1378. CLIT) 175. — Plachta de —, v. Plaehta. Palestrina, Episcopi Penestrini (Prenestini): Angelus (1475. CCLXI) 326. Marcus patriarcha S. Marie(1481. CCLXXI) 340, 341. (1489. CCLXXXV) 359. Pillsterl, Chunrat — von Newn- dorf, Anna s. Hassfrau (1411. 11) 408. Pältlein (Pültel), Peter der — Feldriehter innerhalb des Kamps (1411. 11) 404. Bamberg, sacristanus Pabenberg. ecel. (1354. CIV) 111. Bamberg (Babi — Babenberch, Pombergh, Babye), villa (1262. XIII) 49. (1383. CLXI) 189. Pameisel, Peter — zu Kirchschlag (1481. CCLXXVI) 346, 347. Barau (Baworow), Bawarus de — (1317. LXIV) 66. cf. Bawarus, Stra- konitz. Margaretha de — amita Petri ete. de Rosenberg (m. 1380. CLVII) 181, 182. Paridanus, — (1398. CLXXXVII) 220. Baruch, Sifridus de — (1273. XXI) 27. Basel, Episcopus Basiliensis : Petrus (1302. LV) 59. Synodus (1441 CCXVII) 271.
412 Ariano, D. de — (1398, CLXXXVII) 220. Ascoli, Episcopus Esculanus: Roge- rius (1300. LIV) 58. Assissinus,F.—(1448. CCXIX) 274. Atez, villa in — (Attes?), (1278. XXV) 31. Attes, v. Atez. Audin, ef. Vdin. Aujezd (Wgezt, Vgetz), Michael de — (1208. XIV) 21. Liupoldus de — (1293. LII) 56. A ujezd kamenf, v. Steinkirchen. Aujezdec (Vgezdecz), Drziek z — (1448. 21) 440. Austi (Auzt, eivitas Wsk super Lus- nyez), — (1262. XIII) 18. (1390. CLXXVI) 209. — Praedieatores in — (1262. XIII) 18. Austria, v. Österreich, Avignon(Auiniona),— (1353. XCIX) 102. — Alanus tt. S. Praxedis pbr. card. — (1465. CCXLV) 304, 305. B, P. Babenberch, v. Bamberg. Babí, v. Bamberg. Babich (Bowitz?), — (1259. III) 4. ef. Wawitz. Babka, Vireich — von Trawtmanns, Viricus de (Bavasie ? ?), (1456. CCXXXI) 288. Badiezi, villa — (1292. XLV) 49. Baiern, Bavariae fines (1259. III, IV, V) 3. 5, 6. (1260. VI) 7. (1261. VIII) 10. Paireschau (Borfow — Borsow, Barsszow, Borssow, Borsehow , Bo- rischoue ete.), villa — (1290. XXXVII) 41. (1378. CLII) 175. (1379. CLVI) 179. (1453. CCXXIIT) 278. (1455. CCXXVIII) 283, 284. (1470. CCLIX) 322. — Ecclesia (1290. XXXVI) 44. (1290. XXXIX) 4&4. — Albertus de — (1261. IX, X) 12, 13. (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. (an. 1286. XXXIII) 38. (1286. XXXIV) 38, 39. cf. Strobnitz, Petronilla uxor Alberti de — (en. 1286. XXXIII) 38. Hogerius filius Alberti de — (an. 1286, XXXIII) 38. Benysius frater Alberti de — (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. — Szrat- linus villanus in — (1378. CLIT) 175. — Plachta de —, v. Plaehta. Palestrina, Episcopi Penestrini (Prenestini): Angelus (1475. CCLXI) 326. Marcus patriarcha S. Marie(1481. CCLXXI) 340, 341. (1489. CCLXXXV) 359. Pillsterl, Chunrat — von Newn- dorf, Anna s. Hassfrau (1411. 11) 408. Pältlein (Pültel), Peter der — Feldriehter innerhalb des Kamps (1411. 11) 404. Bamberg, sacristanus Pabenberg. ecel. (1354. CIV) 111. Bamberg (Babi — Babenberch, Pombergh, Babye), villa (1262. XIII) 49. (1383. CLXI) 189. Pameisel, Peter — zu Kirchschlag (1481. CCLXXVI) 346, 347. Barau (Baworow), Bawarus de — (1317. LXIV) 66. cf. Bawarus, Stra- konitz. Margaretha de — amita Petri ete. de Rosenberg (m. 1380. CLVII) 181, 182. Paridanus, — (1398. CLXXXVII) 220. Baruch, Sifridus de — (1273. XXI) 27. Basel, Episcopus Basiliensis : Petrus (1302. LV) 59. Synodus (1441 CCXVII) 271.
Strana 413
Passau (Patavia, Passaw), — (1412. 12) 406. (1469. CCLVII) 319. Episcopus: Georius (1412. 12) 404, 405, 406. Cooperator in pon- tificalibus : Sigismundus eps. Salo- nen., v. Salona. Canonicus: Petrus de Rosenberg, v. Rosenberg. Capi- tulum (1412. 12) 405, 406. — Homo de Patavia (1262. XIII) 19. Passawerslag, v. Passern. Passern (Pasowary — Pazzawer- slag, Passerslog, Passowar), villa (41291. XLII) 47. (1341. LXXXV) 85. (c. 1400. CLXXXIX) 225. — Dominieus de — (? 1291. XLII) 46, 47. cf. Dominieus. Domyn von — (1341. LXXXV) 85, 86. Mar- garetha relicta Dominici de — (1366. CXXI) 134. Gregorius de — frater Weczlonis de Cypin (1390. CLXXVI) 208, 209, 210. (1397. CLXXXIT) 214, 215. cf. Zip- pendorf. Pessyk z — gynak z Vzdyezowa (1406. CC) 243, 244. ef. Vzdyczow. Girzik z Wietrzen w —, v. Wettern. Passowar, v. Passern. Paschitz (Paśice), — (4262. XIII) 18. Patak, Busk geheissen — Burggraf zu Welisching (1369. CXXXI) 148. Patanacensis, Saluns — episeo- pus, v. Racanatensis. Patavia, v. Passau. Bauhof, der — (c. 1400. CLXXXIX) 221. ef. Apum, Curia —. Pavmbgarten, Gut — in demChv- nigslag ; Hainrieh gesessen auf dem- selben (1348. XCIIT) 95. Baumgartenberg (Pawmbgartn- perg ete.), Abbates: Johannes (1397. CLXXXV) 217, 218. Sigis- mundus (1464. CCXLIIT) 301, 302. Conventus, ibid. Bavaria, v. Baiern. Bavasie (?), Viricus de —, v. Babka. 413 Bawarow, v. Barau. Bawarus, dominus — (1262. XIII) 18. (1281. XXX) 35. cf. Barau, Strakonitz. Bawari domini metae (1281. XXX) 35. Pazzawerslag, v. Passern. Bechin (Bechyně), — 12601. XII) 15. — Archidiaconi: Borso (1387. CLXIX) 199, 200. Johannes de Lo- przetiez (1438. CCXV) 269. Dr. Nicolaus de Crumpnaw (1464. CCXLIV) 304. Johannes de Heriez (1479. CCLXVIT) 336, 337. — Thobias de — dictus de Kempniez (1354. CIV) 112, 113. Pekch, Cristan — von Prunn (1438. 16) 408. Bélée, v. Bielez. Pelhfímow, v. Pilgram. Bellela (Bilhlawa — Wihlaw), villa (1273. XXI) 27. (1292. XLV) 48, 49. Belzza, v. Wels. Benata, — (1262. XIII) 18. cf. Ro- senberg, burggravii. Beneschau (Benesow — Penes- schawe, Peneschaw) , Plebanus: Hainricus (1332. LXXVII) 79. (1340. LXXXIII) 84. Benisius, dominus — sororius do- minorum Bawari et Predotae(1262. XIII) 18. Per, Vireich — von Woytgendorf und s. Söhne Wernhart und Vlreich (1343. LXXXVI) 86. Perawer, Friedrich der — (1351. XCVIIT) 99. Perg, residentia Sigismundi episc. Salonen. (1450. CCXX) 273. Perg, Oswald (Asbold) am — (1456. CCXXIX) 286, 287. (1457. CCXXXII) 289. 290. Bergmeister: Duering (1327. LXXII) 73. Berhtoldus carpentarius (1262. XIII) 20.
Passau (Patavia, Passaw), — (1412. 12) 406. (1469. CCLVII) 319. Episcopus: Georius (1412. 12) 404, 405, 406. Cooperator in pon- tificalibus : Sigismundus eps. Salo- nen., v. Salona. Canonicus: Petrus de Rosenberg, v. Rosenberg. Capi- tulum (1412. 12) 405, 406. — Homo de Patavia (1262. XIII) 19. Passawerslag, v. Passern. Passern (Pasowary — Pazzawer- slag, Passerslog, Passowar), villa (41291. XLII) 47. (1341. LXXXV) 85. (c. 1400. CLXXXIX) 225. — Dominieus de — (? 1291. XLII) 46, 47. cf. Dominieus. Domyn von — (1341. LXXXV) 85, 86. Mar- garetha relicta Dominici de — (1366. CXXI) 134. Gregorius de — frater Weczlonis de Cypin (1390. CLXXVI) 208, 209, 210. (1397. CLXXXIT) 214, 215. cf. Zip- pendorf. Pessyk z — gynak z Vzdyezowa (1406. CC) 243, 244. ef. Vzdyczow. Girzik z Wietrzen w —, v. Wettern. Passowar, v. Passern. Paschitz (Paśice), — (4262. XIII) 18. Patak, Busk geheissen — Burggraf zu Welisching (1369. CXXXI) 148. Patanacensis, Saluns — episeo- pus, v. Racanatensis. Patavia, v. Passau. Bauhof, der — (c. 1400. CLXXXIX) 221. ef. Apum, Curia —. Pavmbgarten, Gut — in demChv- nigslag ; Hainrieh gesessen auf dem- selben (1348. XCIIT) 95. Baumgartenberg (Pawmbgartn- perg ete.), Abbates: Johannes (1397. CLXXXV) 217, 218. Sigis- mundus (1464. CCXLIIT) 301, 302. Conventus, ibid. Bavaria, v. Baiern. Bavasie (?), Viricus de —, v. Babka. 413 Bawarow, v. Barau. Bawarus, dominus — (1262. XIII) 18. (1281. XXX) 35. cf. Barau, Strakonitz. Bawari domini metae (1281. XXX) 35. Pazzawerslag, v. Passern. Bechin (Bechyně), — 12601. XII) 15. — Archidiaconi: Borso (1387. CLXIX) 199, 200. Johannes de Lo- przetiez (1438. CCXV) 269. Dr. Nicolaus de Crumpnaw (1464. CCXLIV) 304. Johannes de Heriez (1479. CCLXVIT) 336, 337. — Thobias de — dictus de Kempniez (1354. CIV) 112, 113. Pekch, Cristan — von Prunn (1438. 16) 408. Bélée, v. Bielez. Pelhfímow, v. Pilgram. Bellela (Bilhlawa — Wihlaw), villa (1273. XXI) 27. (1292. XLV) 48, 49. Belzza, v. Wels. Benata, — (1262. XIII) 18. cf. Ro- senberg, burggravii. Beneschau (Benesow — Penes- schawe, Peneschaw) , Plebanus: Hainricus (1332. LXXVII) 79. (1340. LXXXIII) 84. Benisius, dominus — sororius do- minorum Bawari et Predotae(1262. XIII) 18. Per, Vireich — von Woytgendorf und s. Söhne Wernhart und Vlreich (1343. LXXXVI) 86. Perawer, Friedrich der — (1351. XCVIIT) 99. Perg, residentia Sigismundi episc. Salonen. (1450. CCXX) 273. Perg, Oswald (Asbold) am — (1456. CCXXIX) 286, 287. (1457. CCXXXII) 289. 290. Bergmeister: Duering (1327. LXXII) 73. Berhtoldus carpentarius (1262. XIII) 20.
Strana 414
414 Berlau (Brloh — Berloch), ecclesia in — (—) 385. Bernartite (Bernartice — Bernhar- titz), Bernhardus de — (1293. LII) 56. Busko de — (1348. XCII) 93, 94. Perne, Hof (1416. CCVI) 254. (4450. CCXXT) 275. (1470. CCLIX) 922. — Nycolaus de Perny filius Gregorii de Herslag (4372. CXXXVII) 183, 154. (1376. CXLV) 168. Pernlesdorf (Mostkow — Moskow, Perngersdorff, Mosokow, Most- kuow), Zeyfrid von — (1366. CXXIIT) 136, 137. (1367. CXXV) 139, 140. (1368. CXXVIII) 144. (1369, CXXXT) 148. — Wanko k — (1438. CCX1V) 267, 268. Zy- brzid z —, v. Zybrzid. Pernschopf, Mert — und s. Haus- frau Anna (1437. 15) 407. Pernstein (Pernsstayn), Jan Zi- brzid z —, v. Zibrzid. Pesserholcz, Mile (1495. CCXCI) 367. Pesserholcz, Peter — Richter zu Fridburg (4495. CCLXXXIX) 364. Petrinsdorf, Petrus miles in — (1284. XXXII) 37. Petrlik, Gira — in Krumau (1487. CCLXX XII) 354. Petrowitz (Petrowiez), Pzriblinus de — (1375. CXLIIT) 166. Jan z — purkrabó na Krumlowć (1465. CCXLVIT) 306. Conradus de — (1479. CCLXVII) 336, 337. (1487. CCLXXXIII) 355. 857. (1492. CCLXXXVII) 362. Petrus, — (1262. XIIT) 18. (1278. XXIV) 30. (4293. XLVIII) 52. Pettau (Petow), Prior ac Gotfridus et Otto fratres Ord. Praed. in — (4262. XIII) 19, 20. Conv. Bethouien. (1481. CCLXXIII) 343. Bettlern (Żebrak — Mendicum), castrum (1406. CXCVII) 240. Bezpri, frater Ozlae (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. Pfarrer: Vireich (1328. LXXIV) 78. Pfingstel, Hanns — zu Weinezürl und s. Hausfrau Elspet (1447. 20) 409. Pflanzen (Blanskó — Wlankh), —- (1396. CLXXXI) 243. Pfraumberg (Piimda-Phrimberch, Phrempereh), Bohuslaus burggrav. de — (1273. XXI) 27. Ratmirus de — (1260. VII) 9. Phrempereh, Phrimberch , vide Pfraumberg. Piberschlag (Wewefi), Pogner v. Piberslag, v. Pogner. Sagittarius in Piberslog, v. Sagittarius. Pibro, Wernhardus — (1281. XXX) 35. Bielahlawa, Jan — z Porzessina (1499. CCXCII) 368. Bielez (Bélée? — Byeleze, Bylez), Nicolaus de — procurator in Rosen- berg (1302. CXII) 125. (1375. CXLI) 158. Johannes de — ejus filius (1387. CLXX) 201. Pyern, Heinreich der Melezer zum — in der Slesy (1437. 14) 406. Pyernheypel, Friedreich der — (1397. CVIT) 116. Pyezka, apud — (1204. XV) 22. Pilgram (Pelhfimow), Mikulass z Pelhrzimowa pisać etc. (1470. CCLIX) 322. Bilhlawa, v. Bellela. Billungus, dominus (1261. IX, X. 12, 13. Pinestrinus eps., v. Palestrina. Pirn, Hospitalarius de — (1262. XIII) 20. Piscatores, villa ad — alias No- lomich (Fischbekern?), (1277. XXIII) 29.
414 Berlau (Brloh — Berloch), ecclesia in — (—) 385. Bernartite (Bernartice — Bernhar- titz), Bernhardus de — (1293. LII) 56. Busko de — (1348. XCII) 93, 94. Perne, Hof (1416. CCVI) 254. (4450. CCXXT) 275. (1470. CCLIX) 922. — Nycolaus de Perny filius Gregorii de Herslag (4372. CXXXVII) 183, 154. (1376. CXLV) 168. Pernlesdorf (Mostkow — Moskow, Perngersdorff, Mosokow, Most- kuow), Zeyfrid von — (1366. CXXIIT) 136, 137. (1367. CXXV) 139, 140. (1368. CXXVIII) 144. (1369, CXXXT) 148. — Wanko k — (1438. CCX1V) 267, 268. Zy- brzid z —, v. Zybrzid. Pernschopf, Mert — und s. Haus- frau Anna (1437. 15) 407. Pernstein (Pernsstayn), Jan Zi- brzid z —, v. Zibrzid. Pesserholcz, Mile (1495. CCXCI) 367. Pesserholcz, Peter — Richter zu Fridburg (4495. CCLXXXIX) 364. Petrinsdorf, Petrus miles in — (1284. XXXII) 37. Petrlik, Gira — in Krumau (1487. CCLXX XII) 354. Petrowitz (Petrowiez), Pzriblinus de — (1375. CXLIIT) 166. Jan z — purkrabó na Krumlowć (1465. CCXLVIT) 306. Conradus de — (1479. CCLXVII) 336, 337. (1487. CCLXXXIII) 355. 857. (1492. CCLXXXVII) 362. Petrus, — (1262. XIIT) 18. (1278. XXIV) 30. (4293. XLVIII) 52. Pettau (Petow), Prior ac Gotfridus et Otto fratres Ord. Praed. in — (4262. XIII) 19, 20. Conv. Bethouien. (1481. CCLXXIII) 343. Bettlern (Żebrak — Mendicum), castrum (1406. CXCVII) 240. Bezpri, frater Ozlae (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. Pfarrer: Vireich (1328. LXXIV) 78. Pfingstel, Hanns — zu Weinezürl und s. Hausfrau Elspet (1447. 20) 409. Pflanzen (Blanskó — Wlankh), —- (1396. CLXXXI) 243. Pfraumberg (Piimda-Phrimberch, Phrempereh), Bohuslaus burggrav. de — (1273. XXI) 27. Ratmirus de — (1260. VII) 9. Phrempereh, Phrimberch , vide Pfraumberg. Piberschlag (Wewefi), Pogner v. Piberslag, v. Pogner. Sagittarius in Piberslog, v. Sagittarius. Pibro, Wernhardus — (1281. XXX) 35. Bielahlawa, Jan — z Porzessina (1499. CCXCII) 368. Bielez (Bélée? — Byeleze, Bylez), Nicolaus de — procurator in Rosen- berg (1302. CXII) 125. (1375. CXLI) 158. Johannes de — ejus filius (1387. CLXX) 201. Pyern, Heinreich der Melezer zum — in der Slesy (1437. 14) 406. Pyernheypel, Friedreich der — (1397. CVIT) 116. Pyezka, apud — (1204. XV) 22. Pilgram (Pelhfimow), Mikulass z Pelhrzimowa pisać etc. (1470. CCLIX) 322. Bilhlawa, v. Bellela. Billungus, dominus (1261. IX, X. 12, 13. Pinestrinus eps., v. Palestrina. Pirn, Hospitalarius de — (1262. XIII) 20. Piscatores, villa ad — alias No- lomich (Fischbekern?), (1277. XXIII) 29.
Strana 415
Pischelly (Pyšely — Pyssel, Odo- len z — purkrabě na Lypniczy (1407. CCI) 244, 245, 240. Pischtin (Pištín — Pischin), Pleba- nus: Wenceslaus (1261. XII) 15. Bistritz (Bystřice — Wistritz), domini in —, v. Landstein. Pizolt, Mikulass — (1476. CCLXIV) 330. Plaben (Blawa — Plawe, Plawen, Plawa), villa (1262. XIIT) 19. (1273. XXI) 27. (1292. XLV) 48, 49. (1453. CCXXIII) 278. (1487. CCLXXXII) 354. — Petr rybák (1450. CCXXI) 275, 276. Plaga, v. Schlagl, Sehlägl. Plagae Gerberti, v. Gerbetschlag. Plachta (Pliega), Nicolaus dictus- de Barssow (Barosowicz), Kathe- rina de Chuchleez ejus uxor, Gyta ejus soror (1378. CLII) 1775, 176. Plan (Plané), villa (1259. HI) 4. (1260. V1) 8. (1261. VIII) 11. Nad Plany (1460. CCLIV) 315. — Drochoweez z Planye, v. Drochauer. Plana, Johannis — (?), (1487. CCXXXVI) 293. Planitz (Blanice — Blanicz), Ple- bani: Hermannus (1317. LXIV) 66. Wenczeslaus (1360. CIX) 120. Planles (klain Pléndlóns, Plend- leins), Wernher (Wyeczko) de — (Plan), (1366. CXXIII) 136, 137. (m. 1868. CXXVII) 142. Blanské, v. Pflanzen. Blasius, dominus (1281. XXX) 35. Blatny dwor (Kothof), — (1378. CLI) 174. — Walessa incola bujus euriae, v. Walessa. Platz (Stráž — Strazz), Johannes et Petrus de — fratres (1454. CCXXVII) 282, 283. Blawa,v. Plaben. Plawen, v. Plaben. Blazicz, Martinak z — (1448, 21) 410. 415 Plčndlčne, v. Planles. Pliega, v. Plachta. Plob, Hanuss — in Budweis (1487. CCLXXXIT) 354. Pluem (Pluemb), Conrad der — von Starendwerd (1351. XCVIII) 99. (4356. CV) 114. Dietmer der — von Weichersdorff und Friedrich der — von Wisendorff (1356. CV) 114. Blumenau (Plumaw, Plumnaw), Hen- ricus de — (m. e. 1400. CLXXXIX) 226. (— 385.) Podéëbrad (Podébrady — Bodebrade, Podiebrad), Wilhel mus de — (1260. VII) 9. Georgius de — (1468. CCLV) 317. — Smil de Gratzen burggrav. in — (1284. XXXII) 37. Podiaus (Podéwausy — Podiehus), villa Hlawateez prope — (1380. CLVII) 185. cf. Pudeiauz. Podnawiez, v. Buednabitz. Pogner, Hainreich der — vonPiber- slag, Nyclo s. Sohn, Margret dessen Hausfrau (1361. CXT) 121, 122. cf. Sagittarius. Bohemis, v. Bóhmen. Bohemus, Chunradus — (1332. LXXVII) 79. Bóhmen, fines seu metae (1259. II, IV, V) 3. 5, 6. (1260. VI) 7. (1261. VIII) 10. (1262. XIII) 18. (4311. LX) 63. — Silva Bohemica (1259. III, IV, V) 3. 5. 6. (1200. VI) 7. (1261. VIII) 10. Pehem- lant (1417. CCVIT) 256. — Reges et reginae: Otakarus II. (1260. VII) 9.) 1262. XIII) 18. (1264. XV) 21. (1273. XXI) 26. (m. 1292. XLV) 48. (—) 382. Margareta du- cissa Austriae ejus uxor (1260. VII) 9, 10. Wenceslaus II. (1290. XXXVII, XXXVIII) 41, 42, 43. (1292. XLV) 48. (1293. LII) 55. (1802. LV) 89, 60. Johannes (—) 385. Karolus (1348. XC) 90. 92.
Pischelly (Pyšely — Pyssel, Odo- len z — purkrabě na Lypniczy (1407. CCI) 244, 245, 240. Pischtin (Pištín — Pischin), Pleba- nus: Wenceslaus (1261. XII) 15. Bistritz (Bystřice — Wistritz), domini in —, v. Landstein. Pizolt, Mikulass — (1476. CCLXIV) 330. Plaben (Blawa — Plawe, Plawen, Plawa), villa (1262. XIIT) 19. (1273. XXI) 27. (1292. XLV) 48, 49. (1453. CCXXIII) 278. (1487. CCLXXXII) 354. — Petr rybák (1450. CCXXI) 275, 276. Plaga, v. Schlagl, Sehlägl. Plagae Gerberti, v. Gerbetschlag. Plachta (Pliega), Nicolaus dictus- de Barssow (Barosowicz), Kathe- rina de Chuchleez ejus uxor, Gyta ejus soror (1378. CLII) 1775, 176. Plan (Plané), villa (1259. HI) 4. (1260. V1) 8. (1261. VIII) 11. Nad Plany (1460. CCLIV) 315. — Drochoweez z Planye, v. Drochauer. Plana, Johannis — (?), (1487. CCXXXVI) 293. Planitz (Blanice — Blanicz), Ple- bani: Hermannus (1317. LXIV) 66. Wenczeslaus (1360. CIX) 120. Planles (klain Pléndlóns, Plend- leins), Wernher (Wyeczko) de — (Plan), (1366. CXXIII) 136, 137. (m. 1868. CXXVII) 142. Blanské, v. Pflanzen. Blasius, dominus (1281. XXX) 35. Blatny dwor (Kothof), — (1378. CLI) 174. — Walessa incola bujus euriae, v. Walessa. Platz (Stráž — Strazz), Johannes et Petrus de — fratres (1454. CCXXVII) 282, 283. Blawa,v. Plaben. Plawen, v. Plaben. Blazicz, Martinak z — (1448, 21) 410. 415 Plčndlčne, v. Planles. Pliega, v. Plachta. Plob, Hanuss — in Budweis (1487. CCLXXXIT) 354. Pluem (Pluemb), Conrad der — von Starendwerd (1351. XCVIII) 99. (4356. CV) 114. Dietmer der — von Weichersdorff und Friedrich der — von Wisendorff (1356. CV) 114. Blumenau (Plumaw, Plumnaw), Hen- ricus de — (m. e. 1400. CLXXXIX) 226. (— 385.) Podéëbrad (Podébrady — Bodebrade, Podiebrad), Wilhel mus de — (1260. VII) 9. Georgius de — (1468. CCLV) 317. — Smil de Gratzen burggrav. in — (1284. XXXII) 37. Podiaus (Podéwausy — Podiehus), villa Hlawateez prope — (1380. CLVII) 185. cf. Pudeiauz. Podnawiez, v. Buednabitz. Pogner, Hainreich der — vonPiber- slag, Nyclo s. Sohn, Margret dessen Hausfrau (1361. CXT) 121, 122. cf. Sagittarius. Bohemis, v. Bóhmen. Bohemus, Chunradus — (1332. LXXVII) 79. Bóhmen, fines seu metae (1259. II, IV, V) 3. 5, 6. (1260. VI) 7. (1261. VIII) 10. (1262. XIII) 18. (4311. LX) 63. — Silva Bohemica (1259. III, IV, V) 3. 5. 6. (1200. VI) 7. (1261. VIII) 10. Pehem- lant (1417. CCVIT) 256. — Reges et reginae: Otakarus II. (1260. VII) 9.) 1262. XIII) 18. (1264. XV) 21. (1273. XXI) 26. (m. 1292. XLV) 48. (—) 382. Margareta du- cissa Austriae ejus uxor (1260. VII) 9, 10. Wenceslaus II. (1290. XXXVII, XXXVIII) 41, 42, 43. (1292. XLV) 48. (1293. LII) 55. (1802. LV) 89, 60. Johannes (—) 385. Karolus (1348. XC) 90. 92.
Strana 416
416 (1348. XCI, XCII) 92. 94. (1354. CIV) 111. (1375. CXLI) 158. (m. 1479. CCLXVII) 336. Blanca ejus consors (1348. XC) 91. Wences- laus IV. (1406. CXCVII, CXCVTII) 240. Ladislaus (1456. CCXXX) 287. (1457. COXXXVI) 293. Geor- gius de Podiebrad (1468. CCLY) 317. — Künig zu Behaym (1456. CCXXIX) 286. — Marsealei: Woko de Rosenberg, v. Rosen- berg. Burchardus (1273. XXI) 27. Heinrieus de Rosenberg, v. Rosenberg. — Copitanei: Petrus de Rosenberg (1340. LXXXIV) 84. Petrus de Rosenberg (1495. CCXCI) 366. (1499. CCXCII) 368. — B urg- gravii castri Pragensis: Ge- rossius (1260. VII) 9. Heinricus de Rosonberg (—) 383. Heinricus de Rosenberg (—) 388. — Ca- merarii: Andreas (1273. XXI) 27. Petrus de Rosenberg (1315. LXI) 63. (1318. LXV) 67. (1325. LXIX) "1. (—) 385. Jan von Ro- sennbergk (1469. CCLVII, CCLVIII) 320, 321. — Subcamerarii: Theodericus (1273. XXI) 27. Conr. (4406. CXCVII) 240. — Subpin- cerna: Onso (1273. XXI) 27. — Cancellarii: Petrus Basiliensis eps. et Wissegrad. praepositus (1302. LV) 59. Procopius de Ra- benstein (1457. CCXXXVI) 293. — Prothonotarii: Petrus et Ulri- cus (1264. XV) 22. M. Petrus can. Wratislaw. et Wissegrad. ecel. (4290. XXXVII) 42.(1290. XXXVIII) 43. (1292. XLV) 49. — Magister coquinae: Conradus (1273. XXI) 27. — Barones regni (1379. CLIV, CLV) 177, 178. — Nicolaus et Andreas Ord. Praed. provinciales prov. Bohemiae (m. 1481. CCLXXIIT) 343. Bohuschitz (Bohuice), Gindrzich Czakoweez z Bohussiez, v. Czako- wecz. Boldau, v. Wal dau. Polen, Heinricus dux Poloniae (1260. VII) 9. Polen (Spolí-Pohlen) curia (1259. IIT) 8. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 11. Boleslaula, reliquiae ss. quinque fratrum de — (1354. CIV) 112. Polhaim (Polnhaim), Reinprecht von — (4438. CCXVI) 270. (1454. CCXXVI) 281, 2837 Bologna, v. Bononia. Polonia, v. Polen. S. Pólten, — (—. 1) 393. Pomerswitz, majus et minor — vil- lae (1262. XIII) 48. Pomuky, v. Nepomuk. Ponédra£z (Ponedraz, Ponedras), villa (1259. III) 4. (1261. VIII) 11. (1261. IX) 12. (1332. LXXVI) 77. Bonnenhert (?), v. Bouenhert (?). Bonetri, Dorf (1396. CLXXXI) 213. Bononia, Jo. de — (1402. CXCIII) 235. Poppo, dominus (1260. VI.) 8. Bor, — (1453. CCXXIII) 278. Bo r., Johannes de —, v. Borowetz. Boraeh, villa (1292. XLV) 49. Poreschin (Pofesin — Porzessyn, Parisching, Poressyn, Barosching, Poresching ete.), — (1403. CXCIV) 235. Bona de — (1317. LXIV) 66. — Przibiko et Wernherus (Wern- hardus) de — (1348. XCII) 93, 94, ef. Witéjie. Marquardus mi- les de — castellanus in Rosen- berg (1360. CX) 121. (1361. CXII) 124. (1362. CXII) 125, 120. (1365. CXIX) 133. (1307. CXXV) 139, 140. (1369. CXXXI) 148. (1370. CXXXIII) 149. (1372. CXXXVII) 154. (1375. CXLI) 158. 160. (1373. CXLIV) 167,168. — (1385. CLXVI) 196.(1396. CLKXXI)
416 (1348. XCI, XCII) 92. 94. (1354. CIV) 111. (1375. CXLI) 158. (m. 1479. CCLXVII) 336. Blanca ejus consors (1348. XC) 91. Wences- laus IV. (1406. CXCVII, CXCVTII) 240. Ladislaus (1456. CCXXX) 287. (1457. COXXXVI) 293. Geor- gius de Podiebrad (1468. CCLY) 317. — Künig zu Behaym (1456. CCXXIX) 286. — Marsealei: Woko de Rosenberg, v. Rosen- berg. Burchardus (1273. XXI) 27. Heinrieus de Rosenberg, v. Rosenberg. — Copitanei: Petrus de Rosenberg (1340. LXXXIV) 84. Petrus de Rosenberg (1495. CCXCI) 366. (1499. CCXCII) 368. — B urg- gravii castri Pragensis: Ge- rossius (1260. VII) 9. Heinricus de Rosonberg (—) 383. Heinricus de Rosenberg (—) 388. — Ca- merarii: Andreas (1273. XXI) 27. Petrus de Rosenberg (1315. LXI) 63. (1318. LXV) 67. (1325. LXIX) "1. (—) 385. Jan von Ro- sennbergk (1469. CCLVII, CCLVIII) 320, 321. — Subcamerarii: Theodericus (1273. XXI) 27. Conr. (4406. CXCVII) 240. — Subpin- cerna: Onso (1273. XXI) 27. — Cancellarii: Petrus Basiliensis eps. et Wissegrad. praepositus (1302. LV) 59. Procopius de Ra- benstein (1457. CCXXXVI) 293. — Prothonotarii: Petrus et Ulri- cus (1264. XV) 22. M. Petrus can. Wratislaw. et Wissegrad. ecel. (4290. XXXVII) 42.(1290. XXXVIII) 43. (1292. XLV) 49. — Magister coquinae: Conradus (1273. XXI) 27. — Barones regni (1379. CLIV, CLV) 177, 178. — Nicolaus et Andreas Ord. Praed. provinciales prov. Bohemiae (m. 1481. CCLXXIIT) 343. Bohuschitz (Bohuice), Gindrzich Czakoweez z Bohussiez, v. Czako- wecz. Boldau, v. Wal dau. Polen, Heinricus dux Poloniae (1260. VII) 9. Polen (Spolí-Pohlen) curia (1259. IIT) 8. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 11. Boleslaula, reliquiae ss. quinque fratrum de — (1354. CIV) 112. Polhaim (Polnhaim), Reinprecht von — (4438. CCXVI) 270. (1454. CCXXVI) 281, 2837 Bologna, v. Bononia. Polonia, v. Polen. S. Pólten, — (—. 1) 393. Pomerswitz, majus et minor — vil- lae (1262. XIII) 48. Pomuky, v. Nepomuk. Ponédra£z (Ponedraz, Ponedras), villa (1259. III) 4. (1261. VIII) 11. (1261. IX) 12. (1332. LXXVI) 77. Bonnenhert (?), v. Bouenhert (?). Bonetri, Dorf (1396. CLXXXI) 213. Bononia, Jo. de — (1402. CXCIII) 235. Poppo, dominus (1260. VI.) 8. Bor, — (1453. CCXXIII) 278. Bo r., Johannes de —, v. Borowetz. Boraeh, villa (1292. XLV) 49. Poreschin (Pofesin — Porzessyn, Parisching, Poressyn, Barosching, Poresching ete.), — (1403. CXCIV) 235. Bona de — (1317. LXIV) 66. — Przibiko et Wernherus (Wern- hardus) de — (1348. XCII) 93, 94, ef. Witéjie. Marquardus mi- les de — castellanus in Rosen- berg (1360. CX) 121. (1361. CXII) 124. (1362. CXII) 125, 120. (1365. CXIX) 133. (1307. CXXV) 139, 140. (1369. CXXXI) 148. (1370. CXXXIII) 149. (1372. CXXXVII) 154. (1375. CXLI) 158. 160. (1373. CXLIV) 167,168. — (1385. CLXVI) 196.(1396. CLKXXI)
Strana 417
213. (1403. CXCIV) 235, 236. (1406. CXCVIII) 241, 242. (1406. CXCIX) 243. — Przibico de — fra- ter Marquardi (1370. CXXXIII) 149. — (1403. CXCIV) 235. — Burggravius: Raczek z Dluhe (1403. CXCIV) 235. — Jan Biela- hlawa z —, v. Bielahlawa. Boreschnitz (Borećnice), Zidek (Zidko) de Boreeznicz, v. Zi- dek. PoFić (Pofi6i— Porziecz ), villa (1453. CCXXIII) 278. (1485. CCXXVIII) 283, 284. — Bussko de — (1379. CLVI) 179. (1389. CLXXV) 207, 208. Gindra (Henricus) de — (1389. CLXXV) 207, 208. Wacz- law Talafus z Dobrzan w —, v. Talafus. Boriz serviens Alberti (1263. XIV) 21. Borowany, v. Forbes. Borowetz, Johannes de Bor vel de Borowecz, alias dietus — de Rowna (1372. CXXXVIII) 155, 156. (1375. CXLI) 158. 160. (1406. CXCVII — CXCIX) 240—242. (1408. CCII, CCIII) 246—249. (m. 1436. CCXIII) 206. Margaretha ejus conthoralis (1406. CXCVIII) 241. (1408. CCIII) 247. (1408. CCIII) 249. Lambertus, Agnesca et Offeza ejus filiuset filiae (1406. CXCVIII) 241. Bórsyglag, villa(e. 1400. CLXXXIX) 222. cf. Worsikslag. Borso, dominus (1262. XIII) 19. Boršow, v. Paireschau. Porto, Episcopus Portuensis : Rodericus — (1489. CCLXXXV) 359. Portugal, A.de— (1398. CLXXXVII) 220. Boruta, — (1262. XIII) 18. Posen, v. Boznsis episcopus. Posmiechow, piscina ( 1485, CCLXXXI) 352. A17 Posch, Marichart der — Richter zu Leubs (1385. LXXX) 81. Bosehowitz, v. Bo£ejowitz. Potendorf, domina de — (1262. XIII) 17. Potenstein, Wilem z Potenstayna (1423. CCIX) 258, 259. Bouenhert (?), Jo. — (1379. CLIV, CLV) 177. 179. Bowitz (Wawice), cf. Babich, Wa- witz. Bozeiowitz (Boschowitz?), villa (1262. XIII) 19. Bozkowicz, Waniek z — (1447. 18) 409. Bozlaus, frater Trojani XXIV) 30. (1281. XXX) 35. Boznsis (Posen?) episcopus: Rud- gerus (1305. LVIIT) 61, 62. Pracze, Jan řeč. — z Tyche, Johan- nes de Tycha (1433. CCXI) 261, 262. (1454. CCXXVIT) 282, 283. Praedicatores: Philippus et Ste- phanus (1317. LXIV) 66. Prag (Praha), — (1261. X) 13. (4270. XVIII) 24. (1274. XIX) 25. (1290. XXXV — XXXIX) 40 — 44. (1292. XLV) 49. (1293. XLIX) 53. (1293. L, LI) 54. (1348. XC) 92. (1383. C) 106. (1376. CXLVI) 170. (1379. CLIV, CLV) 177.179. (1397. CLXXXIII) 216. (1398. CLXXXVI) 219. (1409. CCIV) 232. — Ca- strum (1465. CCL) 311. (1490. CCLXXXVI) 361. (—) 388. — Civitas et dioecesis (1353. C) 103, 104. — Fabriea eecl. Prag. (1360. CIX) 119. — Episeopiet ar- chiepiscopi: Johannes (1259. II — VI) 1 — 7. (1261. IX — XI) 12 — 14. (1270. XVIII) 24. (1271. XIX) 24, 25. Tobias (1290. XXXV, XXXVI) 39 — 44. (1290. XXXIX) A4. (1293. XLIX) 52. Johannes (1303. LVII) 61. (1310. LIX) 62. (LIV) 59. Ernestus (1346. LXXXVIT) (1278.
213. (1403. CXCIV) 235, 236. (1406. CXCVIII) 241, 242. (1406. CXCIX) 243. — Przibico de — fra- ter Marquardi (1370. CXXXIII) 149. — (1403. CXCIV) 235. — Burggravius: Raczek z Dluhe (1403. CXCIV) 235. — Jan Biela- hlawa z —, v. Bielahlawa. Boreschnitz (Borećnice), Zidek (Zidko) de Boreeznicz, v. Zi- dek. PoFić (Pofi6i— Porziecz ), villa (1453. CCXXIII) 278. (1485. CCXXVIII) 283, 284. — Bussko de — (1379. CLVI) 179. (1389. CLXXV) 207, 208. Gindra (Henricus) de — (1389. CLXXV) 207, 208. Wacz- law Talafus z Dobrzan w —, v. Talafus. Boriz serviens Alberti (1263. XIV) 21. Borowany, v. Forbes. Borowetz, Johannes de Bor vel de Borowecz, alias dietus — de Rowna (1372. CXXXVIII) 155, 156. (1375. CXLI) 158. 160. (1406. CXCVII — CXCIX) 240—242. (1408. CCII, CCIII) 246—249. (m. 1436. CCXIII) 206. Margaretha ejus conthoralis (1406. CXCVIII) 241. (1408. CCIII) 247. (1408. CCIII) 249. Lambertus, Agnesca et Offeza ejus filiuset filiae (1406. CXCVIII) 241. Bórsyglag, villa(e. 1400. CLXXXIX) 222. cf. Worsikslag. Borso, dominus (1262. XIII) 19. Boršow, v. Paireschau. Porto, Episcopus Portuensis : Rodericus — (1489. CCLXXXV) 359. Portugal, A.de— (1398. CLXXXVII) 220. Boruta, — (1262. XIII) 18. Posen, v. Boznsis episcopus. Posmiechow, piscina ( 1485, CCLXXXI) 352. A17 Posch, Marichart der — Richter zu Leubs (1385. LXXX) 81. Bosehowitz, v. Bo£ejowitz. Potendorf, domina de — (1262. XIII) 17. Potenstein, Wilem z Potenstayna (1423. CCIX) 258, 259. Bouenhert (?), Jo. — (1379. CLIV, CLV) 177. 179. Bowitz (Wawice), cf. Babich, Wa- witz. Bozeiowitz (Boschowitz?), villa (1262. XIII) 19. Bozkowicz, Waniek z — (1447. 18) 409. Bozlaus, frater Trojani XXIV) 30. (1281. XXX) 35. Boznsis (Posen?) episcopus: Rud- gerus (1305. LVIIT) 61, 62. Pracze, Jan řeč. — z Tyche, Johan- nes de Tycha (1433. CCXI) 261, 262. (1454. CCXXVIT) 282, 283. Praedicatores: Philippus et Ste- phanus (1317. LXIV) 66. Prag (Praha), — (1261. X) 13. (4270. XVIII) 24. (1274. XIX) 25. (1290. XXXV — XXXIX) 40 — 44. (1292. XLV) 49. (1293. XLIX) 53. (1293. L, LI) 54. (1348. XC) 92. (1383. C) 106. (1376. CXLVI) 170. (1379. CLIV, CLV) 177.179. (1397. CLXXXIII) 216. (1398. CLXXXVI) 219. (1409. CCIV) 232. — Ca- strum (1465. CCL) 311. (1490. CCLXXXVI) 361. (—) 388. — Civitas et dioecesis (1353. C) 103, 104. — Fabriea eecl. Prag. (1360. CIX) 119. — Episeopiet ar- chiepiscopi: Johannes (1259. II — VI) 1 — 7. (1261. IX — XI) 12 — 14. (1270. XVIII) 24. (1271. XIX) 24, 25. Tobias (1290. XXXV, XXXVI) 39 — 44. (1290. XXXIX) A4. (1293. XLIX) 52. Johannes (1303. LVII) 61. (1310. LIX) 62. (LIV) 59. Ernestus (1346. LXXXVIT) (1278.
Strana 418
A18 87. (1353. C) 102. (1384. CIV) 111. Johannes (1375. CXLII) 163. (1376. CXLVI) 169. (1384. CLXIII) 191, 192. (1389. CLXXIV) 206. (1394. CLXXVIII) 211. (1395. CLXXIX) 212. (m.1397. CLXXXIIT) 215. Wolframus (1397. CLXXXIIT) 215, 216. (1398. CLXXXVI) 218. Sbineo (1409. CCIV) 249. (1411. CCV) 232, 253. Nicolaus electus (1441. CCXVII) 271, 272. — Ar- ehiepiscopus (1353. XCIX) 100. — Administrator archiepiseo- patus: Dr. Johannes de Crumlow (1471. CCLX) 323. 325. — Admi- nistratores Prag. ecclesiae (1438. CCXV) 269. (1463. CCXLVIII, CCXLIX) 308, 309. — Visitator arehiepiscopatus: Dr. Paulus Prag. et Sderasziensis eccl. praepo- situs (1490. CCLXXXVI) 361. — Vi- cesgerentes: Hermannus Prisi- rinen. ep. vg. Jóannis ep. (1310. LIX) 62, 63. Adam Gabullen. ep. vg. Ernesti archiep. (1946. LXXXVII) 87,88.—Archidiaconus: Dr. Jo- bannes de Crumpnaw (1464. CXLIV) 304. — Vicarii generales: Bortholomeus dec. eccl. S. Egidii ete. (1353. C) 102. Stephanus can. ecel. Prag. (1353. C) 102. Jenczo praepos. S. Crucis Wratislauien. et Johannes dec. S. Appollinaris Prag. (1376. CXLVI) 169. Nicolaus Puch- nik Prag. ete. ecel. ean. (1398. CLXXXVI) 218. Johannes Kbel Dr. et can. Prag. eccl. (1409. CCIV) 249. — Vicariatus arebiepiscopatus (4353. C) 106. (1375. CXLII) 164. (1376. CXLVI) 169, 170. (1398. CLXXXVI) 219. (1409. CCIV) 252. (4471. CCLX) 325. — Praeposi- tus Prag. ecclesiae: Dr. Pau- lus visitator etc. (1490. CCLXXXVI) 361. — Decanus Prag. eccle- sine: Dr. Johannes de Crumlow (1471. CCLX) 323. 325. — Cano- niciPrag. ecclesiae: Bartholo- meus dec. eccl. S. Egidii ete. (1353. C) 102. Petrus prothonotarius ete. (1292. XLV) 49. Petrus de Rosen- berg (1347. LXXXVIII) 89. (1354. CIV) 112. (1360. CIX) 118. 120. Czadko de WIhlaw (m.1375. CXLII) 163. (m. 1409. CCIV) 250. Jacobus (? 1406. CXCVII) 240. Johannes Kbel Dr. ete. (1409. CCIV) 249. Nicolaus deSmrzniez (1483. CCXV) 269. Stephanus (1353. C) 102. — Canonici (1262. XIII) 18. — Saeri- stanus Prag. eecl. (1354. CIV) 111. — Praepositus eapéllae regiae omnium sanctorum in castro: Petrus de Rosenberg (1371. CXXXIV, CXXXV) 150, 151. (4375. CXLI) 159, 160. (1379. CLIV, CLV) 177, 178. (—) 387. ef. Rosenberg. — Praepositus Sderasziensis: Paulus Dr. etc. (1490. CCLXXXVI) 361. — Deca- nus S. Aegidii: Bartholomeus (1353. C) 102. — Decanus S. Appollinaris: Johannes (1376. CXLVI) 169. — Burggravii ea- stri Pragensis: v. Bóhmen. — Christina de Praga (1262. XIII) 18. Praha, v. Prag. Brandenburg, Otto marehio Bran- burgen. (1260. VII) 9. Prato, in —, v. Haid, Unter —. Brazzlai villa (Wratzau?), — (1281. XXX) 35. Predota, dominus — frater Zwate- miri militis (1262. XIII) 18, 19. (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. ef. Swatomir. Prehtelinus, dominus (1262. XIII) 19, 20. Prehtlo, — (1259. IV, V) 6, 7. cf. Ried. Breitenstein, v. Treboni. Prenestinus epise., v. Palestrina.
A18 87. (1353. C) 102. (1384. CIV) 111. Johannes (1375. CXLII) 163. (1376. CXLVI) 169. (1384. CLXIII) 191, 192. (1389. CLXXIV) 206. (1394. CLXXVIII) 211. (1395. CLXXIX) 212. (m.1397. CLXXXIIT) 215. Wolframus (1397. CLXXXIIT) 215, 216. (1398. CLXXXVI) 218. Sbineo (1409. CCIV) 249. (1411. CCV) 232, 253. Nicolaus electus (1441. CCXVII) 271, 272. — Ar- ehiepiscopus (1353. XCIX) 100. — Administrator archiepiseo- patus: Dr. Johannes de Crumlow (1471. CCLX) 323. 325. — Admi- nistratores Prag. ecclesiae (1438. CCXV) 269. (1463. CCXLVIII, CCXLIX) 308, 309. — Visitator arehiepiscopatus: Dr. Paulus Prag. et Sderasziensis eccl. praepo- situs (1490. CCLXXXVI) 361. — Vi- cesgerentes: Hermannus Prisi- rinen. ep. vg. Jóannis ep. (1310. LIX) 62, 63. Adam Gabullen. ep. vg. Ernesti archiep. (1946. LXXXVII) 87,88.—Archidiaconus: Dr. Jo- bannes de Crumpnaw (1464. CXLIV) 304. — Vicarii generales: Bortholomeus dec. eccl. S. Egidii ete. (1353. C) 102. Stephanus can. ecel. Prag. (1353. C) 102. Jenczo praepos. S. Crucis Wratislauien. et Johannes dec. S. Appollinaris Prag. (1376. CXLVI) 169. Nicolaus Puch- nik Prag. ete. ecel. ean. (1398. CLXXXVI) 218. Johannes Kbel Dr. et can. Prag. eccl. (1409. CCIV) 249. — Vicariatus arebiepiscopatus (4353. C) 106. (1375. CXLII) 164. (1376. CXLVI) 169, 170. (1398. CLXXXVI) 219. (1409. CCIV) 252. (4471. CCLX) 325. — Praeposi- tus Prag. ecclesiae: Dr. Pau- lus visitator etc. (1490. CCLXXXVI) 361. — Decanus Prag. eccle- sine: Dr. Johannes de Crumlow (1471. CCLX) 323. 325. — Cano- niciPrag. ecclesiae: Bartholo- meus dec. eccl. S. Egidii ete. (1353. C) 102. Petrus prothonotarius ete. (1292. XLV) 49. Petrus de Rosen- berg (1347. LXXXVIII) 89. (1354. CIV) 112. (1360. CIX) 118. 120. Czadko de WIhlaw (m.1375. CXLII) 163. (m. 1409. CCIV) 250. Jacobus (? 1406. CXCVII) 240. Johannes Kbel Dr. ete. (1409. CCIV) 249. Nicolaus deSmrzniez (1483. CCXV) 269. Stephanus (1353. C) 102. — Canonici (1262. XIII) 18. — Saeri- stanus Prag. eecl. (1354. CIV) 111. — Praepositus eapéllae regiae omnium sanctorum in castro: Petrus de Rosenberg (1371. CXXXIV, CXXXV) 150, 151. (4375. CXLI) 159, 160. (1379. CLIV, CLV) 177, 178. (—) 387. ef. Rosenberg. — Praepositus Sderasziensis: Paulus Dr. etc. (1490. CCLXXXVI) 361. — Deca- nus S. Aegidii: Bartholomeus (1353. C) 102. — Decanus S. Appollinaris: Johannes (1376. CXLVI) 169. — Burggravii ea- stri Pragensis: v. Bóhmen. — Christina de Praga (1262. XIII) 18. Praha, v. Prag. Brandenburg, Otto marehio Bran- burgen. (1260. VII) 9. Prato, in —, v. Haid, Unter —. Brazzlai villa (Wratzau?), — (1281. XXX) 35. Predota, dominus — frater Zwate- miri militis (1262. XIII) 18, 19. (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. ef. Swatomir. Prehtelinus, dominus (1262. XIII) 19, 20. Prehtlo, — (1259. IV, V) 6, 7. cf. Ried. Breitenstein, v. Treboni. Prenestinus epise., v. Palestrina.
Strana 419
Prerau, Judengasse in — (1448. 21) 410. Breslau, Episcopus: Jodocus de Ro- senberg (—) 389. Canonicus: Pe- trus prothonotarius ete. (1292. XLV) 49. Praepositus S. Crucis Wratislauiensis ecclesiae: Jenczo (1376. CXLVI) 169. Preterholtz, Wald (1500. CCXCIV, CCXCY) 371. 375. Brettern (Desky), v. Desk. Bretterschlag, villa Preterslag (1383. CLXI) 189. Preussen, v. Prutheni. Breznitz, v. Priesnitz. Pfibenitz (Pfibenice — Pribnits, Pribenitz, Przibiniez cle.), — (1262. XIIT) 19. (1278. XXIV) 30. (1318. LXI) 64. (1340. LXXXIV) 85. — Capella S. Adalb. et S. Georii (—) 385. — Burggravii: Creno (1281. XXX) 35. Gindrzieh z Wyhnaniez (1407. CCI) 244—246. PFidoli, v. Priethal. Brieyo, F. de — (1453. CCXXIV) 280. Priesnitz (Breznitz?), Stephanus de — (4293. LII) 56. Priethal (Pfidoli — Priedol, Przye- dol, Pryedal, Predall, Predol), villa (1364. CXVII) 130. (4387. CLXIX) 199. (1388. CLXXIII) 205. Decima in — (4353. CII) 108. (4354. CII) 110. Ecclesia (1259. II, III) 2—4. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 41. Ple- bani: Gallus (1261. XT) 15. Ulrieus (1281. XXX) 35. Przybyko (1387. CLXIX) 199, 200. (1388. CLXXIII) 205. Plebanus in — (1353. C) 105. (1388. CLXXIII) 206. Přimda, v. Pfraumberg. Prinzer (?), Jan — zu Budweis (1487. CCLXXXII) 354. Prisirinensis, Hermannus— epis- copus (1310. LIX) 62, 63. PFislowitz (Pifslowice-Prsyzawicz, 419 Przyezowycz), villa (1374. CXL) 157. (e. 1400. CLXXXIX) 222. Pritschit (Pritschitz), villa (1262. XIII) 18, 19. Brloh, v. Berlau. Proeurator, v. Sehaffer. Proeurator: Trojanus, v. Troianus. Protiwin (Protiwins), — (1282. XXXI) 36. Prueschinchi, Leutoldus, Ulricus et Ruegerus fratres dieti — (1282. XXXI) 36, 37. Ursus eapellanus et Rudolfus notarius eorum. Prueschinkeh, Tywolt — zu Wein- ezürl u. s. Hausfrau Anna (1447. 20) 409. Brünn, — (1447. 18) 409. Prunn, Cristan Pekch, Thaman Muchant von —, v. Pekeh und Mu- ehant. Brün nl, cf. Gutenbrunn. Pruntal, Weingerten ,ze puhel an dem —* zu Wachewe (1334. LXXIX) 80. Prusynowiez, Wiezen z — (1448. 21) 410. Prutheni, — (1262. XIIT) 18. Brzyezie, Rinhardus de — (1362. CXIII) 125, 126. Troyanus de — seu de Dvbrawiez (1372. CXXXVIT) 154. Przyporzyeze, Nicolaus dietus — burggrav. de Wyldensteyn (m. e. 1400. CLXXXIX) 226. Psedwor (Bseborius ete.), v. Wei- xeln. Psyn (Pzyn, Pyzin), ripa (1259. III) 3. (1260. VI) 7. (1261. VIII) 11. Natterwiese? Psehieslowitz, v. Prislowitz. Bschizawiz, Nedamir de — (1286. XXXIV) 39. Buda, v. Ofen. Budakow, Albrecht z — (1499. CCXCII) 368, 369.
Prerau, Judengasse in — (1448. 21) 410. Breslau, Episcopus: Jodocus de Ro- senberg (—) 389. Canonicus: Pe- trus prothonotarius ete. (1292. XLV) 49. Praepositus S. Crucis Wratislauiensis ecclesiae: Jenczo (1376. CXLVI) 169. Preterholtz, Wald (1500. CCXCIV, CCXCY) 371. 375. Brettern (Desky), v. Desk. Bretterschlag, villa Preterslag (1383. CLXI) 189. Preussen, v. Prutheni. Breznitz, v. Priesnitz. Pfibenitz (Pfibenice — Pribnits, Pribenitz, Przibiniez cle.), — (1262. XIIT) 19. (1278. XXIV) 30. (1318. LXI) 64. (1340. LXXXIV) 85. — Capella S. Adalb. et S. Georii (—) 385. — Burggravii: Creno (1281. XXX) 35. Gindrzieh z Wyhnaniez (1407. CCI) 244—246. PFidoli, v. Priethal. Brieyo, F. de — (1453. CCXXIV) 280. Priesnitz (Breznitz?), Stephanus de — (4293. LII) 56. Priethal (Pfidoli — Priedol, Przye- dol, Pryedal, Predall, Predol), villa (1364. CXVII) 130. (4387. CLXIX) 199. (1388. CLXXIII) 205. Decima in — (4353. CII) 108. (4354. CII) 110. Ecclesia (1259. II, III) 2—4. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 41. Ple- bani: Gallus (1261. XT) 15. Ulrieus (1281. XXX) 35. Przybyko (1387. CLXIX) 199, 200. (1388. CLXXIII) 205. Plebanus in — (1353. C) 105. (1388. CLXXIII) 206. Přimda, v. Pfraumberg. Prinzer (?), Jan — zu Budweis (1487. CCLXXXII) 354. Prisirinensis, Hermannus— epis- copus (1310. LIX) 62, 63. PFislowitz (Pifslowice-Prsyzawicz, 419 Przyezowycz), villa (1374. CXL) 157. (e. 1400. CLXXXIX) 222. Pritschit (Pritschitz), villa (1262. XIII) 18, 19. Brloh, v. Berlau. Proeurator, v. Sehaffer. Proeurator: Trojanus, v. Troianus. Protiwin (Protiwins), — (1282. XXXI) 36. Prueschinchi, Leutoldus, Ulricus et Ruegerus fratres dieti — (1282. XXXI) 36, 37. Ursus eapellanus et Rudolfus notarius eorum. Prueschinkeh, Tywolt — zu Wein- ezürl u. s. Hausfrau Anna (1447. 20) 409. Brünn, — (1447. 18) 409. Prunn, Cristan Pekch, Thaman Muchant von —, v. Pekeh und Mu- ehant. Brün nl, cf. Gutenbrunn. Pruntal, Weingerten ,ze puhel an dem —* zu Wachewe (1334. LXXIX) 80. Prusynowiez, Wiezen z — (1448. 21) 410. Prutheni, — (1262. XIIT) 18. Brzyezie, Rinhardus de — (1362. CXIII) 125, 126. Troyanus de — seu de Dvbrawiez (1372. CXXXVIT) 154. Przyporzyeze, Nicolaus dietus — burggrav. de Wyldensteyn (m. e. 1400. CLXXXIX) 226. Psedwor (Bseborius ete.), v. Wei- xeln. Psyn (Pzyn, Pyzin), ripa (1259. III) 3. (1260. VI) 7. (1261. VIII) 11. Natterwiese? Psehieslowitz, v. Prislowitz. Bschizawiz, Nedamir de — (1286. XXXIV) 39. Buda, v. Ofen. Budakow, Albrecht z — (1499. CCXCII) 368, 369.
Strana 420
420 Pudeiauz, — (1262. XIII) 17. cf. Podiehus. Budéjowice, v. Budweis. Budelaus, — (1262. XIII) 19. cf. Rosenberg, burggravii. Budislaw, Zubek z —, v. Zubek. Budweis (Budéjowice — Budiwoyz, Budways, Budiegiowiez, Budyeyo- wiez), civitas (1292. XLV) 48. (1377. CXLVIII) 472. (1389. CLXXY) 207. (1483. CCXXIII) 278. (1469. CCXXXVII) 295. — Mona- sterium in — (1464. CCXLIV) 303. — Capella SS. Felicis et Adaucti in monast. Praedicatorum (1481. CCLXXIIT) 343. — Plebanus: Bo- huneo (1375. CXLIII) 166. — Vica- rius priorisin monast. Praed.: Wolf- gangus Rabenstain de Wienna (1481. CCLXXIILCCLXXIV) 344, 345. Con- ventus (1481. CCLXXIII) 344. — Bürgermeister und Rat (1487. CCLXXXII) 354. Bürger: Plob Ha- nuss, Pripzer Jen, Klemar Petr (1487. CCLXXXII) 354. Chnoll Wolfgangus ^ carnifex — (1481. CCLXXIH, CCLXXIV) 343, 344. Khoczenczagel Jan, Tuczny Martin, Gira na Rynku, Girzik, Judenrich- ter Pawel, Ramssislowe Augustin a Matieg a Rzehorz, Ssten Prokop, Sstiepan z Czeske vlieze (1487. CCLXXXII) 334. Budwog, Seech de — et ejus uxor Jevtta (1263. XIV) 20, 21. Buednabitz (Podnawiez), Michs (Nicolaus) von — (1325. LXIX) 74. (1348. XCII) 93, 94. C, C, Cagli, Episeopus Cellensis: Guillel- mus (1292. XLVI, XLVII) 49—51. (1293. XLIX) 53. Cagliari, Archiepiscopus Cala- Puerchart, her — (1325. LXIX) 71. Buggaus (Bukausk, Bukowsk ete.). villa (1377. CXLVIII) 171. (1377. CXLIX) 172. (e. 1400. CLXXXIX) 223, 224. Bugianow (Angern?), villa (c. 1400. CLXXXIX) 223. Obec a luky ,na wytme* (1461. CCXXXVIII) 296, 297. Puhel, Weingarten ,xe — an dem pruntal“ zu Wachewe (1334. LXXIX) 80. Puchperig, — (1353. CI) 106. Puchnik, Nicolaus — Prag. ecel. etc. can., v. Prag. Puchsperger, Stephann — (1437. 14) 406. Pukasser, Henricus dietus — abb. Altovad. (1373. CXXXIX) 156. Bukowa, hereditas (1363. CXIV) 126. Pulkau (Pulka), obere holzpeunt zu — und Heglwerder zu — (1387. CLXXII) 204. Frenehlein zu —, v. Frenchlein. Pull. no (?). Hainricus — de Rosen- berch pleb. in Merica (i1358. CVIII) 117, 118. Bunzlau (Boleslaw), v. Boleslauia. Burggravius: Benata, v. Rosen- berg. Putschóglhof, v. Crakawiiz. Putzel (Puetzel), Weingarten ge- nannt das — (1359. 5) 395.(1360. 6) 397. (1381. 9) 400. (1412. 12) 405. Pzizaho (Schônhub?), villa (1278. XXIV) 30. Ch. ritanus: 58. Calaritanus archiepiscopus, vide Cagliari. Raynucius (1300. LIV)
420 Pudeiauz, — (1262. XIII) 17. cf. Podiehus. Budéjowice, v. Budweis. Budelaus, — (1262. XIII) 19. cf. Rosenberg, burggravii. Budislaw, Zubek z —, v. Zubek. Budweis (Budéjowice — Budiwoyz, Budways, Budiegiowiez, Budyeyo- wiez), civitas (1292. XLV) 48. (1377. CXLVIII) 472. (1389. CLXXY) 207. (1483. CCXXIII) 278. (1469. CCXXXVII) 295. — Mona- sterium in — (1464. CCXLIV) 303. — Capella SS. Felicis et Adaucti in monast. Praedicatorum (1481. CCLXXIIT) 343. — Plebanus: Bo- huneo (1375. CXLIII) 166. — Vica- rius priorisin monast. Praed.: Wolf- gangus Rabenstain de Wienna (1481. CCLXXIILCCLXXIV) 344, 345. Con- ventus (1481. CCLXXIII) 344. — Bürgermeister und Rat (1487. CCLXXXII) 354. Bürger: Plob Ha- nuss, Pripzer Jen, Klemar Petr (1487. CCLXXXII) 354. Chnoll Wolfgangus ^ carnifex — (1481. CCLXXIH, CCLXXIV) 343, 344. Khoczenczagel Jan, Tuczny Martin, Gira na Rynku, Girzik, Judenrich- ter Pawel, Ramssislowe Augustin a Matieg a Rzehorz, Ssten Prokop, Sstiepan z Czeske vlieze (1487. CCLXXXII) 334. Budwog, Seech de — et ejus uxor Jevtta (1263. XIV) 20, 21. Buednabitz (Podnawiez), Michs (Nicolaus) von — (1325. LXIX) 74. (1348. XCII) 93, 94. C, C, Cagli, Episeopus Cellensis: Guillel- mus (1292. XLVI, XLVII) 49—51. (1293. XLIX) 53. Cagliari, Archiepiscopus Cala- Puerchart, her — (1325. LXIX) 71. Buggaus (Bukausk, Bukowsk ete.). villa (1377. CXLVIII) 171. (1377. CXLIX) 172. (e. 1400. CLXXXIX) 223, 224. Bugianow (Angern?), villa (c. 1400. CLXXXIX) 223. Obec a luky ,na wytme* (1461. CCXXXVIII) 296, 297. Puhel, Weingarten ,xe — an dem pruntal“ zu Wachewe (1334. LXXIX) 80. Puchperig, — (1353. CI) 106. Puchnik, Nicolaus — Prag. ecel. etc. can., v. Prag. Puchsperger, Stephann — (1437. 14) 406. Pukasser, Henricus dietus — abb. Altovad. (1373. CXXXIX) 156. Bukowa, hereditas (1363. CXIV) 126. Pulkau (Pulka), obere holzpeunt zu — und Heglwerder zu — (1387. CLXXII) 204. Frenehlein zu —, v. Frenchlein. Pull. no (?). Hainricus — de Rosen- berch pleb. in Merica (i1358. CVIII) 117, 118. Bunzlau (Boleslaw), v. Boleslauia. Burggravius: Benata, v. Rosen- berg. Putschóglhof, v. Crakawiiz. Putzel (Puetzel), Weingarten ge- nannt das — (1359. 5) 395.(1360. 6) 397. (1381. 9) 400. (1412. 12) 405. Pzizaho (Schônhub?), villa (1278. XXIV) 30. Ch. ritanus: 58. Calaritanus archiepiscopus, vide Cagliari. Raynucius (1300. LIV)
Strana 421
Caleedoniensis, Jacobus — epis- eopus (1300. LIV) 58. Callensis episcopus, v. Cagli. Chaltenbrunne, v. Kaltenbrunn. Camerarii: Grillo, Koyta, Leupol- dus. Camerino, Bartholomeus de — commissarius apostolicus (1484. CCLXXIX) 349. Caminensis episcopus, v. Kamin. Capistrano, Johannes de — (1451. CCXXII 276, 277. Caprarum curia, v. Geishof. Caraffa, Oliuerius — tt. S. Eusebii p. e. (1475. CCLXI) 326, 327. Carinthia, v. Kürnthen. Carnifex, Wolfgangus — 1. (1481. CCLXXT) 340. Carpentarius: Berhtoldus. Carvaial, Jo. de — diae. card. (1448. CCXVIII) 273. Casclays, villa (c. 1400. CLXXXIX) 224. Cassowohora, v. Amschelberg. Castlays (?), villa (c. 1400. CLXXXIX) 224. Castolaus, v. Tsehaztolaus, Sehaz- tolaus. Cedelitz, v. Sedlits. Cedlikstrevt (Cedlixrevt), v. Zet- lesreut. Cejetitz (Cejetiee — Czegetiez), Paulico de — (1409. CCIV) 251. Cekau (Schecow, Czekow), villa (1262. XIII) 18. Jechschek (Johan- nes) von — 1347. LXXXIX) 90. (1348. XCII) 93, 94. Cella Angelorum, vide Engelszell. Čemin, Rus z —, v. Rus. Ceneda (?), Chenadiensis episcop.: Antonius (1300. LIV) 58. Čenko ; V. Tschenko, Shenko. Chiemensis episcopus, v. Kimsee. Chienperg, v. Kienberg. Ci pín, v. Zippendorf. Cypping, v. Zippendorf. 421 Chirichling, Herren von — (1335. LXXX) 81. Chiri chslag, v. Kirchschlag. Cyringe, villa in — (1278. XXV) $1. Cysterciensis abbas (1259. 1) 4. Cistler, Stephan und Chunrat — zu Weinzürel (1438. 17) 408. Citeauz, v. Cisterciensis abbas. Giłkrajice, v. Sitzkreis. Clavigi.., Wisento filius —, v. Anger. S. Clemente, fratres de — (1262. XIII) 18. Chlum, Przybiko de — frater Be- nessii de Krzemze (1385. CLXIV) 192, 193. Chmelna (Chmelnś), Chwal de Chmelni burggr. castri Crupnaw (1433. CCXII) 263. 265. (1436. CCXIIT) 267. Chnoll, Wolfgangus — carnifex eivis Budwicen. (1481. CCLXXIII, CCLXXIV) 343, 344. Coeziezka, Nicolaus dictus — in- cola in Raneziez (1375. CXLIII) 104. Colona, Johannes S. Mariaein Aqui- rio diae. eard. — (1481. € CLXXI) 340, 34. Conehri, — (1475. CCLXI) 327. Conize, v. Konitz. Conradus, officialis (1262. XIII) 20. Conratecz, v. Konratetz. Conratslag, v. Kainretschlag. Conza, Archiepiscopus Consanus: Adenulphus (1300. LIV) 58. Chorhoff, Chunrat in dem — Bür- ger zu Stein (1360. 6) 397. Cozzowahora, v. Amschelberg. Crakawitz (Putsehóglhof?), Her- mann v. — (1338. LXXXT) 82. Chraski, silva (1292. XLV) 49. Chrašťan (Chrašťany — Chratzan. Craschan, Chrachezan), villa (1273.
Caleedoniensis, Jacobus — epis- eopus (1300. LIV) 58. Callensis episcopus, v. Cagli. Chaltenbrunne, v. Kaltenbrunn. Camerarii: Grillo, Koyta, Leupol- dus. Camerino, Bartholomeus de — commissarius apostolicus (1484. CCLXXIX) 349. Caminensis episcopus, v. Kamin. Capistrano, Johannes de — (1451. CCXXII 276, 277. Caprarum curia, v. Geishof. Caraffa, Oliuerius — tt. S. Eusebii p. e. (1475. CCLXI) 326, 327. Carinthia, v. Kürnthen. Carnifex, Wolfgangus — 1. (1481. CCLXXT) 340. Carpentarius: Berhtoldus. Carvaial, Jo. de — diae. card. (1448. CCXVIII) 273. Casclays, villa (c. 1400. CLXXXIX) 224. Cassowohora, v. Amschelberg. Castlays (?), villa (c. 1400. CLXXXIX) 224. Castolaus, v. Tsehaztolaus, Sehaz- tolaus. Cedelitz, v. Sedlits. Cedlikstrevt (Cedlixrevt), v. Zet- lesreut. Cejetitz (Cejetiee — Czegetiez), Paulico de — (1409. CCIV) 251. Cekau (Schecow, Czekow), villa (1262. XIII) 18. Jechschek (Johan- nes) von — 1347. LXXXIX) 90. (1348. XCII) 93, 94. Cella Angelorum, vide Engelszell. Čemin, Rus z —, v. Rus. Ceneda (?), Chenadiensis episcop.: Antonius (1300. LIV) 58. Čenko ; V. Tschenko, Shenko. Chiemensis episcopus, v. Kimsee. Chienperg, v. Kienberg. Ci pín, v. Zippendorf. Cypping, v. Zippendorf. 421 Chirichling, Herren von — (1335. LXXX) 81. Chiri chslag, v. Kirchschlag. Cyringe, villa in — (1278. XXV) $1. Cysterciensis abbas (1259. 1) 4. Cistler, Stephan und Chunrat — zu Weinzürel (1438. 17) 408. Citeauz, v. Cisterciensis abbas. Giłkrajice, v. Sitzkreis. Clavigi.., Wisento filius —, v. Anger. S. Clemente, fratres de — (1262. XIII) 18. Chlum, Przybiko de — frater Be- nessii de Krzemze (1385. CLXIV) 192, 193. Chmelna (Chmelnś), Chwal de Chmelni burggr. castri Crupnaw (1433. CCXII) 263. 265. (1436. CCXIIT) 267. Chnoll, Wolfgangus — carnifex eivis Budwicen. (1481. CCLXXIII, CCLXXIV) 343, 344. Coeziezka, Nicolaus dictus — in- cola in Raneziez (1375. CXLIII) 104. Colona, Johannes S. Mariaein Aqui- rio diae. eard. — (1481. € CLXXI) 340, 34. Conehri, — (1475. CCLXI) 327. Conize, v. Konitz. Conradus, officialis (1262. XIII) 20. Conratecz, v. Konratetz. Conratslag, v. Kainretschlag. Conza, Archiepiscopus Consanus: Adenulphus (1300. LIV) 58. Chorhoff, Chunrat in dem — Bür- ger zu Stein (1360. 6) 397. Cozzowahora, v. Amschelberg. Crakawitz (Putsehóglhof?), Her- mann v. — (1338. LXXXT) 82. Chraski, silva (1292. XLV) 49. Chrašťan (Chrašťany — Chratzan. Craschan, Chrachezan), villa (1273.
Strana 422
422 XXI)27. (1292. XLV) 48, 49.(1375. CXLII) 161. (1409. CCIV) 230. Pe- trus, Blahut, Borso, Jessko, Mathias, Nicolaus, Radussko (Radslaus), Vr- sus, Wytko (Vicko) villiei in — (1375. CXLII) 162. (1409. CCIV) 250. Chrastitz (Chraśtice), Holeska de Crastiez, v. Holeska. Chrautwurm, Paul der — Schlüss- ler zu Krems (1381. 9) 401. Cra warz, v. Krawarz. Crecy, — (—) 385. Cremsa, Chremse ete., v. Krems. Chreno, miles (1278. XXIV) 30. (1281. XXX) 36. Ulrieus ejus filius (1281. XXX) 36. Cretensis archiepiscopus, v. Kreta. Croensis (Crohensis), Romanus episeopus — (1292. XLVI, XLVIT) 49—31. (1293. XLIX) 53. Chroman, Symon — (e. 1400. CLXXXIX) 223. Crophansdorf, v. Kropsdorf. Crophslog, v. Kropfschlag. Crumlow, Chrumpnav ete.,v. Krumau. Chudieyiow (Kuttau?), Beda, Ja- nek, Kabat Matieg, Ruozek Janek, Waezlaw ineolae in — (1479. CCLXVI) 334. Chuechlice, v. Kuehlitz. Chum, v. Chlum. Chvnigslag, v. Kônigschlag. Chunratsslag, v. Kainretschlag. Cunstat, v. Kunstat. Chusnieze (Husinetz?), Jan z Krasselowa purkrabë na — (1407. CCI) 245, 246. Chwal, v. Qual. Chwaletitz (Chwaletice — Chuale- tyeze), villa (1385. CLXVIII) 198. (e. 1400. CLXXXIX) 224. 227. Jan et Wenezeslaus incolae in — (e. 1400. CLXXXIX) 227. Chwalin, villa (1380. CLVIII) 185. Jendlinus (Jasko) de — frater Jo- hannis deDubo wa (1372. CXXXVIII) 135, 156. Jendlinus de — fratuelis Woyslai de Dubowa (1380. CLVIII) 185, 186. Chwalkow, Woytieeh z Gywowyeze w —, v. Giwowiez. Czakoweez, Gindrzich — z Bohus- siez purk. na Nowem Hradie (1492. CCLXXXVII) 362, 363. Czedlycz, v. Sedlitz. Czeuetlaren, v. Zwidlern. Czyezehkrayss, v. Sitzkreis. Czimspan, Jan — z Hersslaku (1487. CCLXXXII) 354. Czypiu, v. Zippendorf. Cznoymensis eonventus, v. Znaim. Czugwaich, Jacob — ineola villae Kamen (1385. CLXIV) 192. Czuehadol, v. Suchenthal. Czumburk, Johann von — und Thowaezow, Sophie von Kunstat s. Hausfrau (1447. 18) 409. Czwetlaren, v. Zwidlern. Czwyenhlab, v. Zwinelag. D, T. Taylant, in dem langen — (1412. 12) 405. (1437. 15) 407. Tailant, in dem kurzen — (1398. 10) 401. (1412. 12) 406. (1447. 19) 409. (1447. 20) 410. Talafus, Waezlaw — z Dobrzan w Porzieczy (1453. CCXXIII) 277, 278. Barbora s. manżelka (1455. CCXXVIII) 283, 284. Tanpekch, Ruprecht — (4437. 14) 400. Tantzer, Mert der — u. s. Hausfrau Kathrei, Hainreich der — u. s. Schwe- ster Ann (1373. 8) 398. Taschen, an der — Wald (1500. CCXCIV, CCXCV) 371. 375. Tasehenwald, Steinwand am —. v. Hradisch.
422 XXI)27. (1292. XLV) 48, 49.(1375. CXLII) 161. (1409. CCIV) 230. Pe- trus, Blahut, Borso, Jessko, Mathias, Nicolaus, Radussko (Radslaus), Vr- sus, Wytko (Vicko) villiei in — (1375. CXLII) 162. (1409. CCIV) 250. Chrastitz (Chraśtice), Holeska de Crastiez, v. Holeska. Chrautwurm, Paul der — Schlüss- ler zu Krems (1381. 9) 401. Cra warz, v. Krawarz. Crecy, — (—) 385. Cremsa, Chremse ete., v. Krems. Chreno, miles (1278. XXIV) 30. (1281. XXX) 36. Ulrieus ejus filius (1281. XXX) 36. Cretensis archiepiscopus, v. Kreta. Croensis (Crohensis), Romanus episeopus — (1292. XLVI, XLVIT) 49—31. (1293. XLIX) 53. Chroman, Symon — (e. 1400. CLXXXIX) 223. Crophansdorf, v. Kropsdorf. Crophslog, v. Kropfschlag. Crumlow, Chrumpnav ete.,v. Krumau. Chudieyiow (Kuttau?), Beda, Ja- nek, Kabat Matieg, Ruozek Janek, Waezlaw ineolae in — (1479. CCLXVI) 334. Chuechlice, v. Kuehlitz. Chum, v. Chlum. Chvnigslag, v. Kônigschlag. Chunratsslag, v. Kainretschlag. Cunstat, v. Kunstat. Chusnieze (Husinetz?), Jan z Krasselowa purkrabë na — (1407. CCI) 245, 246. Chwal, v. Qual. Chwaletitz (Chwaletice — Chuale- tyeze), villa (1385. CLXVIII) 198. (e. 1400. CLXXXIX) 224. 227. Jan et Wenezeslaus incolae in — (e. 1400. CLXXXIX) 227. Chwalin, villa (1380. CLVIII) 185. Jendlinus (Jasko) de — frater Jo- hannis deDubo wa (1372. CXXXVIII) 135, 156. Jendlinus de — fratuelis Woyslai de Dubowa (1380. CLVIII) 185, 186. Chwalkow, Woytieeh z Gywowyeze w —, v. Giwowiez. Czakoweez, Gindrzich — z Bohus- siez purk. na Nowem Hradie (1492. CCLXXXVII) 362, 363. Czedlycz, v. Sedlitz. Czeuetlaren, v. Zwidlern. Czyezehkrayss, v. Sitzkreis. Czimspan, Jan — z Hersslaku (1487. CCLXXXII) 354. Czypiu, v. Zippendorf. Cznoymensis eonventus, v. Znaim. Czugwaich, Jacob — ineola villae Kamen (1385. CLXIV) 192. Czuehadol, v. Suchenthal. Czumburk, Johann von — und Thowaezow, Sophie von Kunstat s. Hausfrau (1447. 18) 409. Czwetlaren, v. Zwidlern. Czwyenhlab, v. Zwinelag. D, T. Taylant, in dem langen — (1412. 12) 405. (1437. 15) 407. Tailant, in dem kurzen — (1398. 10) 401. (1412. 12) 406. (1447. 19) 409. (1447. 20) 410. Talafus, Waezlaw — z Dobrzan w Porzieczy (1453. CCXXIII) 277, 278. Barbora s. manżelka (1455. CCXXVIII) 283, 284. Tanpekch, Ruprecht — (4437. 14) 400. Tantzer, Mert der — u. s. Hausfrau Kathrei, Hainreich der — u. s. Schwe- ster Ann (1373. 8) 398. Taschen, an der — Wald (1500. CCXCIV, CCXCV) 371. 375. Tasehenwald, Steinwand am —. v. Hradisch.
Strana 423
Tattern (Tottern, Totträn), Dorf (1475. CCLXHI) 329. Nyclos von — (1417. CCVIII) 255, 256. Daubrawitz (Daubrawice — Du- brauiez), Habrko de — (1317. LXIV) 66. Troyanus de — (1375. CXLI) 160. ef. Dobrowitz. Daudleby, v. Teindles. Taufstaiu, bona in — (—.1) 393. Tawt, Johannes — notarius (1468. CCLV) 318. Theano, Episcopus Theanensis: Vrsvs de Vrsinis (1481. CCLXXII) 342. Teben, Andre von — zu Krems, Gedraut s. Hausfrau (1381. 9) 400, 401. Deehler, der — Weingarten zu Nevnburch (1333. LXXVIII) 79. Dechtern (Dechtáře), Dechtarz rybnik (4479. CCLXVI) 334. Teyn nad Witawau, v. Moldau- thein. Teindles (Daudleby -- Dvdlieb, Tudleb ete.), Decani: Bochdan- eius (4358. CVIII) 117, 118. (1360. CIX) 120. Hostislaus pleb. in Chrumpnaw (1387. CLXIX) 199, 200. (m. 1438. CCXV) 269. Ma- thias pleb. in Crumpnaw (1438. CCXV) 268. 270. Johannes de Heriez (1479. CCLXVII) 336, 337. — Decanus (1333. C) 105.— Shenko de — (1291. XLI) 46. Troyanus de — filius Schenkonis militis de — (1366. CXX) 133, 134. (1369. CXXIX) 145. Przybieo filius sororis Troyani (1366. CXX) 133, 134. Nycolaus germanus Troyani (1366. CXX) 134. Pessyko de — (1406. CXCVIII) 241, 242. Telnpekch, Thoman der — (1437. 15) 408. (1438. 16, 17) 408, 409. Temelin (villa — Theutunicalis, Temelyn Niemeczky), — (1409. 423 258. (1500. CCXCVI) 376, 377. Jacobus vitricus ecelesiae in Krstye- now incola in —, Pessek judex in — ; Barton, Blahut, Cuba, Hapale, Haynuss Paulus, Jesko, Leo, Mikess, Nykl caupo, Sebek et Wences- laus dietus Hostik in — (1409. CCIV) 251. Tereschau (Teresow), Girzik Ko- rzensky z Teressowa a na Wihla- wech, v. Korzensky. Desk (Brettern?), Przybyk z — (1403. CXCIV) 235, 236. T eschen, Fiola filia ducis Thessinen- sis (—) 384. cf. Rosenberg. Teuffenpekeh, Ortolf der — (1338. 2) 393. Teutschmannsdorf, v. Glashof. Déwin, Heinrieus burggravius de Dewin (1260. VIT) 9. Tyechoraz, v. Zichrass. T yehe (Oppolz?), Jan r'e&, Praeze z —, v. Pracze. Thin, v. Moldauthein. Tirnau, v. Witawitz minor. Tkadleez, Petr — zu Rosenberg (1495. CCXCI) 367. Dlauhá, v. Dluhe. Dluhe (Longavia), Raczek z — pur- krabě na Porzessynye (1403. CX CIV) 235, 236. Petrus de Dluha burggrav. castri Welessin (1433. CCXII) 263. 265. Dobcyow (Dobichau?), v. Dluhe. Dobewle (?), — (1317. LXIII) 66. Dobichau (Dobochow), v. Dobeyow. Tobitsehau (Thowaezow), Johann v. Czumburk und — (1447.18) 409. Sophie von Kunstat s. Hausfrau. Dobřan (Dobřany), Talafus z —, v. Talafus. Dobráwoda, v. Guttenbrunn. Dobricho, — (1262.. Xlil) 18. Dobring und Lindberg, v. Swato- miri villae. CCIV) 250 — 252. (1423. CCIX) | Dobrohoscht (Dobrohošť), Petr x
Tattern (Tottern, Totträn), Dorf (1475. CCLXHI) 329. Nyclos von — (1417. CCVIII) 255, 256. Daubrawitz (Daubrawice — Du- brauiez), Habrko de — (1317. LXIV) 66. Troyanus de — (1375. CXLI) 160. ef. Dobrowitz. Daudleby, v. Teindles. Taufstaiu, bona in — (—.1) 393. Tawt, Johannes — notarius (1468. CCLV) 318. Theano, Episcopus Theanensis: Vrsvs de Vrsinis (1481. CCLXXII) 342. Teben, Andre von — zu Krems, Gedraut s. Hausfrau (1381. 9) 400, 401. Deehler, der — Weingarten zu Nevnburch (1333. LXXVIII) 79. Dechtern (Dechtáře), Dechtarz rybnik (4479. CCLXVI) 334. Teyn nad Witawau, v. Moldau- thein. Teindles (Daudleby -- Dvdlieb, Tudleb ete.), Decani: Bochdan- eius (4358. CVIII) 117, 118. (1360. CIX) 120. Hostislaus pleb. in Chrumpnaw (1387. CLXIX) 199, 200. (m. 1438. CCXV) 269. Ma- thias pleb. in Crumpnaw (1438. CCXV) 268. 270. Johannes de Heriez (1479. CCLXVII) 336, 337. — Decanus (1333. C) 105.— Shenko de — (1291. XLI) 46. Troyanus de — filius Schenkonis militis de — (1366. CXX) 133, 134. (1369. CXXIX) 145. Przybieo filius sororis Troyani (1366. CXX) 133, 134. Nycolaus germanus Troyani (1366. CXX) 134. Pessyko de — (1406. CXCVIII) 241, 242. Telnpekch, Thoman der — (1437. 15) 408. (1438. 16, 17) 408, 409. Temelin (villa — Theutunicalis, Temelyn Niemeczky), — (1409. 423 258. (1500. CCXCVI) 376, 377. Jacobus vitricus ecelesiae in Krstye- now incola in —, Pessek judex in — ; Barton, Blahut, Cuba, Hapale, Haynuss Paulus, Jesko, Leo, Mikess, Nykl caupo, Sebek et Wences- laus dietus Hostik in — (1409. CCIV) 251. Tereschau (Teresow), Girzik Ko- rzensky z Teressowa a na Wihla- wech, v. Korzensky. Desk (Brettern?), Przybyk z — (1403. CXCIV) 235, 236. T eschen, Fiola filia ducis Thessinen- sis (—) 384. cf. Rosenberg. Teuffenpekeh, Ortolf der — (1338. 2) 393. Teutschmannsdorf, v. Glashof. Déwin, Heinrieus burggravius de Dewin (1260. VIT) 9. Tyechoraz, v. Zichrass. T yehe (Oppolz?), Jan r'e&, Praeze z —, v. Pracze. Thin, v. Moldauthein. Tirnau, v. Witawitz minor. Tkadleez, Petr — zu Rosenberg (1495. CCXCI) 367. Dlauhá, v. Dluhe. Dluhe (Longavia), Raczek z — pur- krabě na Porzessynye (1403. CX CIV) 235, 236. Petrus de Dluha burggrav. castri Welessin (1433. CCXII) 263. 265. Dobcyow (Dobichau?), v. Dluhe. Dobewle (?), — (1317. LXIII) 66. Dobichau (Dobochow), v. Dobeyow. Tobitsehau (Thowaezow), Johann v. Czumburk und — (1447.18) 409. Sophie von Kunstat s. Hausfrau. Dobřan (Dobřany), Talafus z —, v. Talafus. Dobráwoda, v. Guttenbrunn. Dobricho, — (1262.. Xlil) 18. Dobring und Lindberg, v. Swato- miri villae. CCIV) 250 — 252. (1423. CCIX) | Dobrohoscht (Dobrohošť), Petr x
Strana 424
424 Dobrohosstie purkrabé na Crumlo- wie (1487. CCLXXXII, CCLXXXIII) 354, 355. 357. (1492. CLXXXVIT) 362. (1499. CCXCII) 368, 369. Oldrzich z — (1492. CCLXXXVII) 362. Dobrouiez, Wlezko de — (1348. XCII) 93, 94. ef. Daubrawitz. Dobruschka (Dobruška — Do- bruscha, Dobruska), Johannes de — (m. 1353. CII) 108. (1354. CIII) 109. (—) 384. Dobschitz (Dobsice — Dubschicz), villa (1292. XLV) 49. Toden, Jenisschius de — (1397. CLXXXIV) 216. S. Thoma, v. Wittingshausen. Dominieus, frater Tschenkonis (1278. XXIV )30. (1281. XXX) 36. (1291. XLII) 46, 47. cf. Passern. Tortibulensis episcopus, v. Tur- ribia. Doss, Philipp der — Ritter (1422. 13) 406. Erhart der Forstmeister ete. (1437. 14) 406. Tottern (Totträn), v. Tattern. Thowaczow, v. Tobitschau. Drachow, v. Drochaw. Drasen, minus — villa (1290. XL) A5. Trautmanns (Trutmanë), — (1365. CXIX) 132. Babka von —, v. Babka. Trebin, Ffranciscus de Trzebin (1389. CLXXY) 207, 208. Trebomyslitz (Trebonyslice), Wilem z -- (1487. CCLXXXII) 354. (1492. CCLXXXVII) 362. Třeboň, v. Wittingau. Treboni(Breitenstein ?), villa (1262. XIII) 18, 19. Treschowitz (Treśowice), Petrus de Trzessouiez (1817. LXIV) 66. Dřewnowice, v. Rebnowitz. Driesendorf (Střížow — Strzie- zow), kostel (1407. CCI) 244. Trivento, Episcopus Treuentinus: Jacobus (1292. XLVI, XLVII) 49—51. (1293. XLIX) 33. Troénow, Ziska de Trucznow, v. Zizka. Trogian, v. Trojern. Drochaw, Drochawer, Drocho- wecz, VIreichv.—,Ulricus de Kwie- tonow(1349. XCVI)98. (1361.CXII) 123, 124. (1366. CXXIII) 136, 137. (1367. CXXIV) 138. (1368. CXXVIII) 143, 144. (1369. CXXXI) 148. Gewte Hausfrau Vireichs des- (1368. CXXVIII) 143. Virieus de — filius Vlriei de — (1361. CXII) 124. (1368. CXXVIII) 144. Marga- reta Toehter Vlreichs des — (1368. CXXVIIT) 143. Vlrieus dietus — de Omleniczka (1378. CLII) 176. (1390. CLXXVII) 210, 211. (n. 1466. CCLIV) 315. cf. Umlowitz. Jarka ejus uxor (1390. CLXXVII) 210. Oldrzich — z Planye (1466. CCLIV) 315, 316. Trojan, cf. Trojern. Trojanow, v. Trojern. Troianus, eum fratribus suis (1278. XXIV) 30. (1279. XXVI) 32. (1279. XXVII) 33. (4293. XLVIII) 52. Troianus. proeurator (1281. XXX) 35. Trojern(Trojanow), unter dem Tro - yas (1475. CCLXIN) 329. — Peter von Troyans, Troisnow (1363. CXVI) 129. Conradus de Troyanow (Troyan), natus Gregorii militis de Herslag (1372. CXXXVII) 153, 154. (1375. CXLI) 158. 160. (1376. CXLV) 168. Walkuno de Troynaw (1408. CCII) 248. Khonratt v. Tro- yis, Troyan (1457. CCXXXII) 288 —290 Barbora z Trojanuow (v. Troyss), v. Grassawer. Grassawer x 'Troj anuow, v. Grassawer. Albrechta Mikulass Ywan z Trogian, v. Ywan. Trop, Hanzl — in Neudorf (1433. CXI): 261.
424 Dobrohosstie purkrabé na Crumlo- wie (1487. CCLXXXII, CCLXXXIII) 354, 355. 357. (1492. CLXXXVIT) 362. (1499. CCXCII) 368, 369. Oldrzich z — (1492. CCLXXXVII) 362. Dobrouiez, Wlezko de — (1348. XCII) 93, 94. ef. Daubrawitz. Dobruschka (Dobruška — Do- bruscha, Dobruska), Johannes de — (m. 1353. CII) 108. (1354. CIII) 109. (—) 384. Dobschitz (Dobsice — Dubschicz), villa (1292. XLV) 49. Toden, Jenisschius de — (1397. CLXXXIV) 216. S. Thoma, v. Wittingshausen. Dominieus, frater Tschenkonis (1278. XXIV )30. (1281. XXX) 36. (1291. XLII) 46, 47. cf. Passern. Tortibulensis episcopus, v. Tur- ribia. Doss, Philipp der — Ritter (1422. 13) 406. Erhart der Forstmeister ete. (1437. 14) 406. Tottern (Totträn), v. Tattern. Thowaczow, v. Tobitschau. Drachow, v. Drochaw. Drasen, minus — villa (1290. XL) A5. Trautmanns (Trutmanë), — (1365. CXIX) 132. Babka von —, v. Babka. Trebin, Ffranciscus de Trzebin (1389. CLXXY) 207, 208. Trebomyslitz (Trebonyslice), Wilem z -- (1487. CCLXXXII) 354. (1492. CCLXXXVII) 362. Třeboň, v. Wittingau. Treboni(Breitenstein ?), villa (1262. XIII) 18, 19. Treschowitz (Treśowice), Petrus de Trzessouiez (1817. LXIV) 66. Dřewnowice, v. Rebnowitz. Driesendorf (Střížow — Strzie- zow), kostel (1407. CCI) 244. Trivento, Episcopus Treuentinus: Jacobus (1292. XLVI, XLVII) 49—51. (1293. XLIX) 33. Troénow, Ziska de Trucznow, v. Zizka. Trogian, v. Trojern. Drochaw, Drochawer, Drocho- wecz, VIreichv.—,Ulricus de Kwie- tonow(1349. XCVI)98. (1361.CXII) 123, 124. (1366. CXXIII) 136, 137. (1367. CXXIV) 138. (1368. CXXVIII) 143, 144. (1369. CXXXI) 148. Gewte Hausfrau Vireichs des- (1368. CXXVIII) 143. Virieus de — filius Vlriei de — (1361. CXII) 124. (1368. CXXVIII) 144. Marga- reta Toehter Vlreichs des — (1368. CXXVIIT) 143. Vlrieus dietus — de Omleniczka (1378. CLII) 176. (1390. CLXXVII) 210, 211. (n. 1466. CCLIV) 315. cf. Umlowitz. Jarka ejus uxor (1390. CLXXVII) 210. Oldrzich — z Planye (1466. CCLIV) 315, 316. Trojan, cf. Trojern. Trojanow, v. Trojern. Troianus, eum fratribus suis (1278. XXIV) 30. (1279. XXVI) 32. (1279. XXVII) 33. (4293. XLVIII) 52. Troianus. proeurator (1281. XXX) 35. Trojern(Trojanow), unter dem Tro - yas (1475. CCLXIN) 329. — Peter von Troyans, Troisnow (1363. CXVI) 129. Conradus de Troyanow (Troyan), natus Gregorii militis de Herslag (1372. CXXXVII) 153, 154. (1375. CXLI) 158. 160. (1376. CXLV) 168. Walkuno de Troynaw (1408. CCII) 248. Khonratt v. Tro- yis, Troyan (1457. CCXXXII) 288 —290 Barbora z Trojanuow (v. Troyss), v. Grassawer. Grassawer x 'Troj anuow, v. Grassawer. Albrechta Mikulass Ywan z Trogian, v. Ywan. Trop, Hanzl — in Neudorf (1433. CXI): 261.
Strana 425
Tröster, in Hóritz CCXXXIX) 297. Trucznow, v. Zizka. Trutmané, v. Trautmanns. Tsehaztolaus, frater Trojani (1281. XXX) 35. ef. Sehaztolaus. Tschemin, v. Ceminy. Tschenco, miles, v. Zippendorf. Dub, — (1453. CCXXIII) 278. — Jan z — purkrabé na Rozmbereze (1487. CCLXXXII) 354. Girzik od Dubu na Sedlezy (1492. CCLXXXVII) 361. Jen Sokolik z—, v. Sokolik. Dubowá(Stubau), Johan de — (1372. CXXXVIII) 155, 156. Woyslaus de — ejus uxor Buzeza (1380. CLVIII) 185, 186. Dubrauiez, v. Daubrawitz. Tuczny, Martin — Birger zu Bud- weis (1487. CCLXXXII) 354. Dvdem, Zvzlab de — (1263. XIV) 21. Duering,Bergmeister (1327. LXXIT) 73. Tulecz, Mikulass — zu Rosenberg (1461. (4495. CCXCT) 367. Dunne, Heinrich der — und sein Bruder Elbel (1331. LXXV) 77. (1334. LXXIX) 80. Dunowitz (Dunowice), Petrus dietus de — (43%. CXLII) 162—164. E. Ebenau (Ebnaw), Zytwinus de — filius Gregorii de Herslag (1376. CXLV) 168. Eberach, Fridericus abbas de Ebera (1323. LXVIII) 69, 70. Eberhardus, filius Odoleni (1281. XXX) 36. Evzenburger, Mert der — Ratsherr zu Krems (1398. 10) 103. 425 Tvpel, Lyenhart — von Geuel (1398. 10) 403. Tupes(Tupesy—Tupess), villa(1273. XXI) 27. (1292. XLV) 48, 49. (1375. CXLII) 161. (1409. CCIV) 250. Laurencius in — (1375. CXLII) 162. (m. 1409. CCIV) 250 Dvpezz, Jacobus dictus — (1397. CLXXXIV) 216. Dupnik, Johann — von Nietkowiez (1447. 18) 409. Turei, — (1481. CCLXX) 339. (1484. CCLXXIX) 330. Turdeling, Conradus de — (1259. IV, V) 6, 7. (1261. VIII) 12. (1262. XIII) 19. Turdlingerius, Wernbardus — (1278. XXV) 31. Durrenpach, — (1262. XIII) 18. Turribia, Episcopus Tortibulensis : Nicolaus (1300. LIV) 58. Tusculanus episeopus, v. Frascati. Twaroeh, Andreas dietus — in Schestaw (1375. CXLIII) 165. Dworetz(Dwofec, Dworce),Oldrzych ze Dworeze purkr. Nowohrad. (1465 . CCXLVIT) 306. Oldrzichz— purkrabó na Welessine (1487. CCLXXXIT) 354. (4492. CCLXXXVIT) 362, 363. Dworisté dolní, v. Haid, Unter —. Dwofisté horní, v. Haid, Ober —. Duursat, v. Zippendorf. Tzebing, v. Zebing. Eibenstein (Ybenstain, Eyben- stain), villa (1262. XIII) 18. (1315. LXI) 63. (1318. LXV) 67. (e. 1326. LXX) 72. (—) 384. Eibesbrunn, Lyenhart von Eybes- prune (1353. CI) 106. Eieh, v. Aich. Eichberger, v. Aichperger.
Tröster, in Hóritz CCXXXIX) 297. Trucznow, v. Zizka. Trutmané, v. Trautmanns. Tsehaztolaus, frater Trojani (1281. XXX) 35. ef. Sehaztolaus. Tschemin, v. Ceminy. Tschenco, miles, v. Zippendorf. Dub, — (1453. CCXXIII) 278. — Jan z — purkrabé na Rozmbereze (1487. CCLXXXII) 354. Girzik od Dubu na Sedlezy (1492. CCLXXXVII) 361. Jen Sokolik z—, v. Sokolik. Dubowá(Stubau), Johan de — (1372. CXXXVIII) 155, 156. Woyslaus de — ejus uxor Buzeza (1380. CLVIII) 185, 186. Dubrauiez, v. Daubrawitz. Tuczny, Martin — Birger zu Bud- weis (1487. CCLXXXII) 354. Dvdem, Zvzlab de — (1263. XIV) 21. Duering,Bergmeister (1327. LXXIT) 73. Tulecz, Mikulass — zu Rosenberg (1461. (4495. CCXCT) 367. Dunne, Heinrich der — und sein Bruder Elbel (1331. LXXV) 77. (1334. LXXIX) 80. Dunowitz (Dunowice), Petrus dietus de — (43%. CXLII) 162—164. E. Ebenau (Ebnaw), Zytwinus de — filius Gregorii de Herslag (1376. CXLV) 168. Eberach, Fridericus abbas de Ebera (1323. LXVIII) 69, 70. Eberhardus, filius Odoleni (1281. XXX) 36. Evzenburger, Mert der — Ratsherr zu Krems (1398. 10) 103. 425 Tvpel, Lyenhart — von Geuel (1398. 10) 403. Tupes(Tupesy—Tupess), villa(1273. XXI) 27. (1292. XLV) 48, 49. (1375. CXLII) 161. (1409. CCIV) 250. Laurencius in — (1375. CXLII) 162. (m. 1409. CCIV) 250 Dvpezz, Jacobus dictus — (1397. CLXXXIV) 216. Dupnik, Johann — von Nietkowiez (1447. 18) 409. Turei, — (1481. CCLXX) 339. (1484. CCLXXIX) 330. Turdeling, Conradus de — (1259. IV, V) 6, 7. (1261. VIII) 12. (1262. XIII) 19. Turdlingerius, Wernbardus — (1278. XXV) 31. Durrenpach, — (1262. XIII) 18. Turribia, Episcopus Tortibulensis : Nicolaus (1300. LIV) 58. Tusculanus episeopus, v. Frascati. Twaroeh, Andreas dietus — in Schestaw (1375. CXLIII) 165. Dworetz(Dwofec, Dworce),Oldrzych ze Dworeze purkr. Nowohrad. (1465 . CCXLVIT) 306. Oldrzichz— purkrabó na Welessine (1487. CCLXXXIT) 354. (4492. CCLXXXVIT) 362, 363. Dworisté dolní, v. Haid, Unter —. Dwofisté horní, v. Haid, Ober —. Duursat, v. Zippendorf. Tzebing, v. Zebing. Eibenstein (Ybenstain, Eyben- stain), villa (1262. XIII) 18. (1315. LXI) 63. (1318. LXV) 67. (e. 1326. LXX) 72. (—) 384. Eibesbrunn, Lyenhart von Eybes- prune (1353. CI) 106. Eieh, v. Aich. Eichberger, v. Aichperger.
Strana 426
426 Eichorns, Ulricus de — (1281. XXX) 36. Jan ejus frater. Eichstädt, Episcopus Eystetensis: Philippus (1316. LXII) 64. E inód, v. Aeinod. Einsiede] (Nevzadling, Aynsiedel, Ginsidl). villa (1282. XXXI) 36 (1366. CXX) 133. (1368. CXXVIII) 143. (1369. CXXIX) 144. (1380. CLVII) 181, 182. (—) 386. Mlyn ped Nayzydly (1403. CXCIV) 235. Ey stet, v. Eiehstádt. Eytzinger, Wolfgang — von Kirn- berg (1480. XXII) 440. Elehnyzdo (?), — (4347. LXIII) 65. Elenye, v. Elhenitz. Elhenitz (Lhenice), Wanko de Elenye (1372. CXXXVIII) 155. Elhot, Przedwoyus de -- (1320 LXVI) 67. Elhota, Przybico et Jeorgius fratres quondam Nieolay de — (1402. CXCII) 231. Emerudorf, Gvilo in — (1262. XIII) 20. ef. Grillo. Engelszell (Cella Angelorum), Ab- bates: Frid. (1320. LXVII) 68. Pe- trus (1373. CXXXIX) 156, 157. Episcopus, v. Aquilanus. Esculanus episcopus, v. Ascoli. F, V. Falkenstayn, Zawissius de — (m. 1290. XXXVIII) 43. (1464. CCXLIV) 303. ( - ) 383. ef. Kru- mau. Vaschang, der — (1475. CCLXIII) 329. Vaultier, Jo. — secretarius Johan- nis card. diac. (1448. CCXVIII, CCXIX) 273, 274. Velber, Hanns — zu Kuffarn (1469. CCLVII) 319. Vendel, Hanns — von Gerestorf (1438. 16) 408. Ferentinatus, Landulphus — epis- eopus (1300. LIV) 58. Fewehter (Vevehter), Stephlein — (1387. CLXXII) 205. Vierhof, cf. Hófen, zu den —. Vinchenhaim, Leutoldus de — et ejus frater Alwich (1281. XXX) 35. Fisehbekern, v. Piscatores, ad —. Fischhof, curia ad piseatores (1373. CXXXIX) 150. ef. Piscatores, ad —. Flaxlinus (? Flaxlius), — (1419. CLXXXIX) 227. dorff u. Vrsula s. Hausfrau (1351. XCVIII) 99. (1356. CV) 113, 114. Hainreich u. Ott s. Brüder (1351. XCVIII) 99. Floyt, v. Fleut. Foligno, Episcopus Fulginas: Be- rardus (1292. XLVI) 49. 54. (1293. XLIX) 53. Forbes (Borowany), Andreas prae- positus et Johannes prior (1481. CCLXIX) 338. 339. Francia, terra (—) 385. Frascati, Episcopus Tusculanus : Baptista (1481. CCLXX1) 340, 84. Frauenthal (Freudentul, Vrowe- dental), villa (1318. LXV) 67. (c. 1320. LXX) 72. Frauenthal (Freudtal, Freuden- tale), villa (1317. LXIIE) 65. (1317. LXIV) 66. (1320. LXVI) 67. Fregeno, Petrus Ánthonius de — commissarius apostolicus (1481. CCLXX) 339. Freisinger, — (14293. XLVIII) 32. Fleut. Meinharl der -- von Weiehes- | Freistudt (Vreienstatt, Libera Ciui-
426 Eichorns, Ulricus de — (1281. XXX) 36. Jan ejus frater. Eichstädt, Episcopus Eystetensis: Philippus (1316. LXII) 64. E inód, v. Aeinod. Einsiede] (Nevzadling, Aynsiedel, Ginsidl). villa (1282. XXXI) 36 (1366. CXX) 133. (1368. CXXVIII) 143. (1369. CXXIX) 144. (1380. CLVII) 181, 182. (—) 386. Mlyn ped Nayzydly (1403. CXCIV) 235. Ey stet, v. Eiehstádt. Eytzinger, Wolfgang — von Kirn- berg (1480. XXII) 440. Elehnyzdo (?), — (4347. LXIII) 65. Elenye, v. Elhenitz. Elhenitz (Lhenice), Wanko de Elenye (1372. CXXXVIII) 155. Elhot, Przedwoyus de -- (1320 LXVI) 67. Elhota, Przybico et Jeorgius fratres quondam Nieolay de — (1402. CXCII) 231. Emerudorf, Gvilo in — (1262. XIII) 20. ef. Grillo. Engelszell (Cella Angelorum), Ab- bates: Frid. (1320. LXVII) 68. Pe- trus (1373. CXXXIX) 156, 157. Episcopus, v. Aquilanus. Esculanus episcopus, v. Ascoli. F, V. Falkenstayn, Zawissius de — (m. 1290. XXXVIII) 43. (1464. CCXLIV) 303. ( - ) 383. ef. Kru- mau. Vaschang, der — (1475. CCLXIII) 329. Vaultier, Jo. — secretarius Johan- nis card. diac. (1448. CCXVIII, CCXIX) 273, 274. Velber, Hanns — zu Kuffarn (1469. CCLVII) 319. Vendel, Hanns — von Gerestorf (1438. 16) 408. Ferentinatus, Landulphus — epis- eopus (1300. LIV) 58. Fewehter (Vevehter), Stephlein — (1387. CLXXII) 205. Vierhof, cf. Hófen, zu den —. Vinchenhaim, Leutoldus de — et ejus frater Alwich (1281. XXX) 35. Fisehbekern, v. Piscatores, ad —. Fischhof, curia ad piseatores (1373. CXXXIX) 150. ef. Piscatores, ad —. Flaxlinus (? Flaxlius), — (1419. CLXXXIX) 227. dorff u. Vrsula s. Hausfrau (1351. XCVIII) 99. (1356. CV) 113, 114. Hainreich u. Ott s. Brüder (1351. XCVIII) 99. Floyt, v. Fleut. Foligno, Episcopus Fulginas: Be- rardus (1292. XLVI) 49. 54. (1293. XLIX) 53. Forbes (Borowany), Andreas prae- positus et Johannes prior (1481. CCLXIX) 338. 339. Francia, terra (—) 385. Frascati, Episcopus Tusculanus : Baptista (1481. CCLXX1) 340, 84. Frauenthal (Freudentul, Vrowe- dental), villa (1318. LXV) 67. (c. 1320. LXX) 72. Frauenthal (Freudtal, Freuden- tale), villa (1317. LXIIE) 65. (1317. LXIV) 66. (1320. LXVI) 67. Fregeno, Petrus Ánthonius de — commissarius apostolicus (1481. CCLXX) 339. Freisinger, — (14293. XLVIII) 32. Fleut. Meinharl der -- von Weiehes- | Freistudt (Vreienstatt, Libera Ciui-
Strana 427
tas). — (1328. LXXIV) 76. (1331. LXXV) 77. (1334 LXXIX) 80. — Badstube in — (1328. LXXIV) 75. — Freystitter Weg (1400. CXCI) 230. — Pfarrer: Vireich (1328. 1.XXIV) 75. — Landriehter: Wolf- hart der Gull (1331. LXXV) 77. — Richter: Albert u. s. Hausfrau Ka- trein (1334. LXXIX) 80. — Spital- meister: Albrecht (m. 1365. CXVIII) 131, 132. Heinrich der Redinger s. Sohn, v. Redinger. Eberhardus con- frater Altovaden., filius Alberti (1363. CXV) 427. (1365. CXVIII) 131, 132. Vlrieus presbyter, filius Alberti (1363. CXV) 127. cf. Wa- lieh. — Birger: Wernhardus Stain- precher, v. Stainprecher; Walich. — Quidam civis de — (1323. LXVIIT) 69. — Cives (1334. LXXIX) 80. Freudental, v. Frauenthal. Gabullensis, Adam — episeopus (1346. LXXXVII) 87, 88. Galbrechtslag, v. Gerbetschlag. Galingperg,schewben am — (1487. CCLXXXIV) 358. Gallitseh, v. Gollitseh. Garleith (?), v. Gerleithen. G ars (Gors), — (1262. XIII) 18. Gastlass, — (e. 1400. CLXXXIX) 225. Gebraslag, v. Gerbetsehlag, Gedlicz, v. Góllitz. Geuell (Gfóhl), Lyenhart Tvpel von —, v. Tvpel. G eishof (curia eaprarum), — (1373. CXXXIX) 157. Gelaub wir vuusern, Weingarten an dem Berg — (1351. XCVIII) 99. (1356. CV) 113. Geleinstorf, Chunrat. (Chvnradus G. A21 Freneyser (Frerneyser), Peter — zu Viraebsperg (1456. CCXXIX) 285, 286. Frenchlein, Jans — zu Pulka (1387. CLXXII) 204, 205. Frerneyser, v. Freneyser. Fridberg (Frimburk — Friedberch, Fridburchk), Plebanus: Prebizlaus (4277. XXIII) 29. — Peter Pesser- holez Richter und die Gemeinde zu — (4498. CCLXXXIX, CCXC) 364—366. Fridberg (Vridberch), Hoyerius de -— (1260. VII) 9. Fridetschlag (Fridrichsslage), villa (1262. XIII) 19. Frimburk, v. Fridberg. Vrowedental, v. Frauenthal. Ffuetrer (Futzer), Steffann der — zu Krems (1411. 11) 404. Fulginas episeopus, v. Foligno. Futzer, v. Ffuetrer. de Grvb) Richter zu — (1344. 3) 394. Gemunda, v. Gmünd. Gerbertus, dominus (1259. IV, V) 6, 7. (1260. VI) 8. (1261. VIII—X) 42, 13. (1262. XIII) 19. (m. 1281 XXX) 35. Gerbetschlag (Gerbrehtslag, Gal- breehtslag, Gebraslag, plagae Ger- berti, tertia plaga domini Gerberti), villae (1278. XXV) 31. (1281. XXX) 35. (4323. LXVIII) 70. (1384. CLXII) 190. (e. 1400* CLXXXIX) 222. 224. Geren, v. Gern. Gerestorf, in monte — (1412. 12) 406. Weingarten Malchinger auf der ,weyten gazzen* zu — (1378. 8) 398. (1438. 16) 408. — Riehter: Vireich der Gerrestorfier (1378. 8)
tas). — (1328. LXXIV) 76. (1331. LXXV) 77. (1334 LXXIX) 80. — Badstube in — (1328. LXXIV) 75. — Freystitter Weg (1400. CXCI) 230. — Pfarrer: Vireich (1328. 1.XXIV) 75. — Landriehter: Wolf- hart der Gull (1331. LXXV) 77. — Richter: Albert u. s. Hausfrau Ka- trein (1334. LXXIX) 80. — Spital- meister: Albrecht (m. 1365. CXVIII) 131, 132. Heinrich der Redinger s. Sohn, v. Redinger. Eberhardus con- frater Altovaden., filius Alberti (1363. CXV) 427. (1365. CXVIII) 131, 132. Vlrieus presbyter, filius Alberti (1363. CXV) 127. cf. Wa- lieh. — Birger: Wernhardus Stain- precher, v. Stainprecher; Walich. — Quidam civis de — (1323. LXVIIT) 69. — Cives (1334. LXXIX) 80. Freudental, v. Frauenthal. Gabullensis, Adam — episeopus (1346. LXXXVII) 87, 88. Galbrechtslag, v. Gerbetschlag. Galingperg,schewben am — (1487. CCLXXXIV) 358. Gallitseh, v. Gollitseh. Garleith (?), v. Gerleithen. G ars (Gors), — (1262. XIII) 18. Gastlass, — (e. 1400. CLXXXIX) 225. Gebraslag, v. Gerbetsehlag, Gedlicz, v. Góllitz. Geuell (Gfóhl), Lyenhart Tvpel von —, v. Tvpel. G eishof (curia eaprarum), — (1373. CXXXIX) 157. Gelaub wir vuusern, Weingarten an dem Berg — (1351. XCVIII) 99. (1356. CV) 113. Geleinstorf, Chunrat. (Chvnradus G. A21 Freneyser (Frerneyser), Peter — zu Viraebsperg (1456. CCXXIX) 285, 286. Frenchlein, Jans — zu Pulka (1387. CLXXII) 204, 205. Frerneyser, v. Freneyser. Fridberg (Frimburk — Friedberch, Fridburchk), Plebanus: Prebizlaus (4277. XXIII) 29. — Peter Pesser- holez Richter und die Gemeinde zu — (4498. CCLXXXIX, CCXC) 364—366. Fridberg (Vridberch), Hoyerius de -— (1260. VII) 9. Fridetschlag (Fridrichsslage), villa (1262. XIII) 19. Frimburk, v. Fridberg. Vrowedental, v. Frauenthal. Ffuetrer (Futzer), Steffann der — zu Krems (1411. 11) 404. Fulginas episeopus, v. Foligno. Futzer, v. Ffuetrer. de Grvb) Richter zu — (1344. 3) 394. Gemunda, v. Gmünd. Gerbertus, dominus (1259. IV, V) 6, 7. (1260. VI) 8. (1261. VIII—X) 42, 13. (1262. XIII) 19. (m. 1281 XXX) 35. Gerbetschlag (Gerbrehtslag, Gal- breehtslag, Gebraslag, plagae Ger- berti, tertia plaga domini Gerberti), villae (1278. XXV) 31. (1281. XXX) 35. (4323. LXVIII) 70. (1384. CLXII) 190. (e. 1400* CLXXXIX) 222. 224. Geren, v. Gern. Gerestorf, in monte — (1412. 12) 406. Weingarten Malchinger auf der ,weyten gazzen* zu — (1378. 8) 398. (1438. 16) 408. — Riehter: Vireich der Gerrestorfier (1378. 8)
Strana 428
428 398, 399. — Hanns Vendel von —, v. Vendel. Simon Smukh von —, v. Smukh. Gerrestorffer, Vlreich der —. v. Gerestorf. Gereud, in dem — Weingarten am Sauperg (1327. LXXII) 73. Gerleithen Garleith ?), Dorf in der Strowinitz (1300. LIN) 57. (1302 LVI) 60. Gern (Geren), in dem — zu Goboltz- pureh (1328. LXXIII) 74. (1331. LXXV) 76. (1335. LXXX) 81. Gfóhl, v. Geuell. Ginsidl, v. Einsiedel. Girziezkow (Irsiglern?), Gira, Gira Michaluow syn a Petr w — (1479. CCLXVI) 334, 335. Giskra, Pessko — incola in Straz- kowiez (1400. CXC) 229. Gistebnitz (Jistebnice), capella S. Mariae Magdalenae cirea Ystebnyez (—) 385, 386. Gywowiez (Sitzkreis?), villa (1277. XXIII) 29. Lauka w — (1476. CULXIY) 330. — Woytiecho de — — pater Pesskonis (m. 1385. OLXVII) 196, 197. (e. 1400. CLXXXIX) 226. Pessko, Henricus et Viricus fratres de — (1385. CLXVII) 196, 197. Woytieeh z — w Chwalkowie (1459. CCXXXVII) 204. 296. (1465. CCXLVII) 306. (1466. CCLIII) 314. Mykulas z —, v. Ssudlycze. G lasern (Klażary), Jan z Glazar (Jo- hannes de Glacar), (1405. CXCVI) 238, 239. Glashof (Gloszhuff, Gloshof — Teutsehmennsdorf) , — (1461. CCXXXIX) 297. Oratorium in grangia — (1490. CCLXXXVI) 361. — Hofmeister: Nyeclos Alt- riehter von Hericz (1417. CCVII) 255, 256. Sixte (1481. CCLXXVI) 347. Gletnei. Hainrich der — (1331. LXXV) 77. Glob wier vns, Weingarten — bei Amaistall (1351. XCVIII) 99. (1350. CV) 113. Gloshof, v. Glashof. Gmünd, Gemunda (1262. XIII) 17 Gneuzzendorf(Gnevssendorfetc.), Alderspacher Hof zu — (1359. 5) 895. (1360. 6) 397. — Hofmeister: Vlreich, ibid. Gobelsburg(Goboltzpureh), Wein- garten in dem Geren zu — (1328. LXXIII) 74. (1331. LXXV) 76. (1335. LXXX) 81. Goboltzpureh, v. Gobelsburg. Gojau (Kijow), Pfarrer: Joannes (1382. CLX) 188. Goldbach (Rivus aureus), — (1317. LXIIV) 65. Goldenkron (Zlatá Koruna — Sancta Corona), bona monasterii — (1292. XLV) 49. — Abbates: Theo- derieus (1317. LXIII) 65. (1320. LXVI, LXVII) 67, 68. Gerhardus (1375. CXLI) 158—161. Stepha- nus (1406. CXCVIII) 241. Adam (1408. CCIII) 248. Rutgerus (1436. CCXIN) 266, 267. — Priores: Johannes (1408. CCIII) 248. Dye- trzieh (1436. CCXIII) 266. Sub- prior: Albertus (1408. CCIII) 248. Cellerarii: Hermannus (1408. CCIII) 248. (1436. CCXIII) 266. — Abbas et conventus (1406. CXCIX) 242. (1408. CCII) 246, 247. — Conven- tus (1317. LXIJl, LXIV) 65, 66. (1320. LXVI) 67. (1375. CXLI) 158—161. (1406. CXCVIII) 241. (4408. CCIII) 248. (1436. CCXIII) 266, 267. — Domini de — (1320. LXVI) 68. Góllersdorf, ef. Geleinstorf. Gollitsch (Kalistó — Kaliez), Dorf (1344. LXXXV) 85. (e. 1400. CLXXXIX) 222. — Andre der Rich-
428 398, 399. — Hanns Vendel von —, v. Vendel. Simon Smukh von —, v. Smukh. Gerrestorffer, Vlreich der —. v. Gerestorf. Gereud, in dem — Weingarten am Sauperg (1327. LXXII) 73. Gerleithen Garleith ?), Dorf in der Strowinitz (1300. LIN) 57. (1302 LVI) 60. Gern (Geren), in dem — zu Goboltz- pureh (1328. LXXIII) 74. (1331. LXXV) 76. (1335. LXXX) 81. Gfóhl, v. Geuell. Ginsidl, v. Einsiedel. Girziezkow (Irsiglern?), Gira, Gira Michaluow syn a Petr w — (1479. CCLXVI) 334, 335. Giskra, Pessko — incola in Straz- kowiez (1400. CXC) 229. Gistebnitz (Jistebnice), capella S. Mariae Magdalenae cirea Ystebnyez (—) 385, 386. Gywowiez (Sitzkreis?), villa (1277. XXIII) 29. Lauka w — (1476. CULXIY) 330. — Woytiecho de — — pater Pesskonis (m. 1385. OLXVII) 196, 197. (e. 1400. CLXXXIX) 226. Pessko, Henricus et Viricus fratres de — (1385. CLXVII) 196, 197. Woytieeh z — w Chwalkowie (1459. CCXXXVII) 204. 296. (1465. CCXLVII) 306. (1466. CCLIII) 314. Mykulas z —, v. Ssudlycze. G lasern (Klażary), Jan z Glazar (Jo- hannes de Glacar), (1405. CXCVI) 238, 239. Glashof (Gloszhuff, Gloshof — Teutsehmennsdorf) , — (1461. CCXXXIX) 297. Oratorium in grangia — (1490. CCLXXXVI) 361. — Hofmeister: Nyeclos Alt- riehter von Hericz (1417. CCVII) 255, 256. Sixte (1481. CCLXXVI) 347. Gletnei. Hainrich der — (1331. LXXV) 77. Glob wier vns, Weingarten — bei Amaistall (1351. XCVIII) 99. (1350. CV) 113. Gloshof, v. Glashof. Gmünd, Gemunda (1262. XIII) 17 Gneuzzendorf(Gnevssendorfetc.), Alderspacher Hof zu — (1359. 5) 895. (1360. 6) 397. — Hofmeister: Vlreich, ibid. Gobelsburg(Goboltzpureh), Wein- garten in dem Geren zu — (1328. LXXIII) 74. (1331. LXXV) 76. (1335. LXXX) 81. Goboltzpureh, v. Gobelsburg. Gojau (Kijow), Pfarrer: Joannes (1382. CLX) 188. Goldbach (Rivus aureus), — (1317. LXIIV) 65. Goldenkron (Zlatá Koruna — Sancta Corona), bona monasterii — (1292. XLV) 49. — Abbates: Theo- derieus (1317. LXIII) 65. (1320. LXVI, LXVII) 67, 68. Gerhardus (1375. CXLI) 158—161. Stepha- nus (1406. CXCVIII) 241. Adam (1408. CCIII) 248. Rutgerus (1436. CCXIN) 266, 267. — Priores: Johannes (1408. CCIII) 248. Dye- trzieh (1436. CCXIII) 266. Sub- prior: Albertus (1408. CCIII) 248. Cellerarii: Hermannus (1408. CCIII) 248. (1436. CCXIII) 266. — Abbas et conventus (1406. CXCIX) 242. (1408. CCII) 246, 247. — Conven- tus (1317. LXIJl, LXIV) 65, 66. (1320. LXVI) 67. (1375. CXLI) 158—161. (1406. CXCVIII) 241. (4408. CCIII) 248. (1436. CCXIII) 266, 267. — Domini de — (1320. LXVI) 68. Góllersdorf, ef. Geleinstorf. Gollitsch (Kalistó — Kaliez), Dorf (1344. LXXXV) 85. (e. 1400. CLXXXIX) 222. — Andre der Rich-
Strana 429
ter, Haertel und Jacob in — (1341. LXXXV) 85. Góllitz (Jedlice Gedlicz), Leu- linus in — (1366. CIX) 119. Gyr- zik Grossawer z Gedlineze, v. Grassawer. Gomarsicz, v. Komafitz. Gors, v. Gars. Grabatseh, der — CCLXXVI) 346. Grabern (Krawafe), v. Krawarz. Gramoling (Kramołyn), — (1459. CCXXXVII) 294. Grassawer (Grossawer), Albrecht der —, Geryg und Margreth seine Kinder (m. 1456. CCXXXI) 288. Georg — von Gedlincze Pfleger zu Witibinhawsen (1433. CCXT) 261. 263. (1454. CCXXVII) 282. (1456. CCXXIX)285, 286. (1457. CCXXXIT) 288, 289. (1465. CCXLVII) 306. (1466. CCLIII) 314. Barbara von Troyas (Trojannow) s. Hausfrau (4457. CCXXXII) 288, 289. (1466. CCLIII) 314, 315. Cunratt — z Trojanuow (Troyan) (1466. CCLIIT) 314, 315. — Grossawar ineola in Deutsch- Reichenau (1465. CCL) 311. Grasselow, v. Krasilau. Gratz (Gretz), — (1261. VIII) 13. (1202. XIII) 20. (—) 383. Custos fratrum minorum (1262. XIII) 19. Gratzen (Nowéhrady — Gretzen, Graetzen, Novum Castrum), civitas (1284. XXXII) 37. (1349. XCIV)96. Bona in — (1400. CXC) 230. — Plebani: Heinricus (1284. XXXII) 37. Albertus (1332. LXXVII) 79. — Zmilo de — burggrarius inPodś- brad (1284. XXXII) 37. (1291. XLI) 45, 46. (1293. LII) 55, 56. (1300. LIIT) $7. (1302. LVI) 60, 61. Witig Bruder Zmiel's (1300. LII) 87. Domini in —, v. Landstein. — Burggravii: Jan řeč. Zubek z Budy- (4481. 429 slaw (1407. CCI) 245, 246. Ol- drzych ze Dworcze (1465. CCXLVII) 306. Gindrzich Czakowecz z Bohus- siez (1492. CCLXXXVII) 362, 363. — Paulus procurator Smilonis de — (1284. XXXII) 37. — Jacobus de — prof. Altovadensis, v. Hohen- furt. Gregorius, — (1277. XXIII) 29. Gretz, v. Gratz. Grillo, camerarius (1262. XIII) 20. ef. Emerndorf. Griss, Peter — in Kamen (1385. CLXIV) 192. Grossawer, v. Grassawer. Grvb, Chvnradus de — Richter zu Geleinstorf (1344. 3) 394. Grueb, Wolfger zu Nidern — Bru- der Konrads von Grvb (4344. 3) 394. Gschwand, Gsehwend, v. Swant. Gues, Henzlinus — ineola in Straz- kowiez (1400. CXC) 229. Gull, Wolfhart der — (Gvllo) Land- richter in der Freistadt (4331. LXXV) 77. Gunthersrevt, villa (1262. XIII) 19. Gusen, Rudolphus de — et ejus fllius Ulriéus (1281. XXX) 36. Wolfradus de — (4293. XLVIII) 52. ef. Gusner. Gusner, Virieus dietus — famulus Henriei de Rosenberg (1293. XLVIII) 52. ef. Gusen. Gutenbrunn (Dobrśwoda — Gvten- prvnne), superior, villa (1259. III) A. (1260. VI) 8. (1264. VIII) 11. — (1262. XIII) 19. — Johannes in — (1360. CIX) 119. Gutwasser (Guetemwasser, Bona Aqua), Hof zu — (1350. XCVII) 98. Villa (1374. CXL) 157. (e. 1400. CLXXXIX) 222. — Mychlis VI- reichs Sohn vom — (4330. XCVII) 98.
ter, Haertel und Jacob in — (1341. LXXXV) 85. Góllitz (Jedlice Gedlicz), Leu- linus in — (1366. CIX) 119. Gyr- zik Grossawer z Gedlineze, v. Grassawer. Gomarsicz, v. Komafitz. Gors, v. Gars. Grabatseh, der — CCLXXVI) 346. Grabern (Krawafe), v. Krawarz. Gramoling (Kramołyn), — (1459. CCXXXVII) 294. Grassawer (Grossawer), Albrecht der —, Geryg und Margreth seine Kinder (m. 1456. CCXXXI) 288. Georg — von Gedlincze Pfleger zu Witibinhawsen (1433. CCXT) 261. 263. (1454. CCXXVII) 282. (1456. CCXXIX)285, 286. (1457. CCXXXIT) 288, 289. (1465. CCXLVII) 306. (1466. CCLIII) 314. Barbara von Troyas (Trojannow) s. Hausfrau (4457. CCXXXII) 288, 289. (1466. CCLIII) 314, 315. Cunratt — z Trojanuow (Troyan) (1466. CCLIIT) 314, 315. — Grossawar ineola in Deutsch- Reichenau (1465. CCL) 311. Grasselow, v. Krasilau. Gratz (Gretz), — (1261. VIII) 13. (1202. XIII) 20. (—) 383. Custos fratrum minorum (1262. XIII) 19. Gratzen (Nowéhrady — Gretzen, Graetzen, Novum Castrum), civitas (1284. XXXII) 37. (1349. XCIV)96. Bona in — (1400. CXC) 230. — Plebani: Heinricus (1284. XXXII) 37. Albertus (1332. LXXVII) 79. — Zmilo de — burggrarius inPodś- brad (1284. XXXII) 37. (1291. XLI) 45, 46. (1293. LII) 55, 56. (1300. LIIT) $7. (1302. LVI) 60, 61. Witig Bruder Zmiel's (1300. LII) 87. Domini in —, v. Landstein. — Burggravii: Jan řeč. Zubek z Budy- (4481. 429 slaw (1407. CCI) 245, 246. Ol- drzych ze Dworcze (1465. CCXLVII) 306. Gindrzich Czakowecz z Bohus- siez (1492. CCLXXXVII) 362, 363. — Paulus procurator Smilonis de — (1284. XXXII) 37. — Jacobus de — prof. Altovadensis, v. Hohen- furt. Gregorius, — (1277. XXIII) 29. Gretz, v. Gratz. Grillo, camerarius (1262. XIII) 20. ef. Emerndorf. Griss, Peter — in Kamen (1385. CLXIV) 192. Grossawer, v. Grassawer. Grvb, Chvnradus de — Richter zu Geleinstorf (1344. 3) 394. Grueb, Wolfger zu Nidern — Bru- der Konrads von Grvb (4344. 3) 394. Gschwand, Gsehwend, v. Swant. Gues, Henzlinus — ineola in Straz- kowiez (1400. CXC) 229. Gull, Wolfhart der — (Gvllo) Land- richter in der Freistadt (4331. LXXV) 77. Gunthersrevt, villa (1262. XIII) 19. Gusen, Rudolphus de — et ejus fllius Ulriéus (1281. XXX) 36. Wolfradus de — (4293. XLVIII) 52. ef. Gusner. Gusner, Virieus dietus — famulus Henriei de Rosenberg (1293. XLVIII) 52. ef. Gusen. Gutenbrunn (Dobrśwoda — Gvten- prvnne), superior, villa (1259. III) A. (1260. VI) 8. (1264. VIII) 11. — (1262. XIII) 19. — Johannes in — (1360. CIX) 119. Gutwasser (Guetemwasser, Bona Aqua), Hof zu — (1350. XCVII) 98. Villa (1374. CXL) 157. (e. 1400. CLXXXIX) 222. — Mychlis VI- reichs Sohn vom — (4330. XCVII) 98.
Strana 430
430 H. Habelo, miles (1259. IV, V) 6, 7. (1261. VIII) 12. (1278. XXIV) 30. Haclow, v. Hatzles. Hahenffurter, Thomas — de Belzza, abb. Altovad. (—) 382. v. Hohenfurt. Haid, Ober — (Dwořiště horni — Mericha, Oberhaidt, Heyda, Merica superior), ecelesia in — (1279. XXVII) 32. (4400. CXCI) 230. (—) 383. Forum in — (1278, XXV) 31. Muta in — (1364, CXVII) 130. Oberhaider liser (1400 CXCI) 230. — Plebani: Hainricus Pull.no (?) deRosenberch (1358. CVIII) 117, 118. Thomas (1400. CXCI) 230. Haid, Unter — (Dwofisté dolni), ecelesia S. Egidii in Prato (1481. CCLXXI) 340. Haidberg, v. Strasedelnik. Haichpach (Haichenbach), Rudgerus de — (1278. XXV) 31. (1280. XXXIII, XXXIV) 38, 39. Haynuss, Paulus dictus — in Te- melin (1409. CCIV) 251. Hammer, v. Ostrow. Harach, Haracher (Horach, Hor, Huor, Haracherz), Benysius de — (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. (1291. XLI) 46. cf. Rosenberg, burggravii. Bohuzlaus de — frater Benisii (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. Johannes de — frater Be- nisii (4272. XX) 26. (1274. XXII) 28. Albero de — (1291. XLI) 46. (1293. LIT) 56. Bvdilaus de — frater Alheronis (1291. XLI) 46. (1293. LII) 56. Alber v. — (1325. LXIX) 71. Jacob v. — (1325. LXIX) 71. Bohunk v. — Ritter (1325. LXIX) 71. (m. 1339. LXXXII) 82, 83. Witzk von. — (1325. LXIX) 71. ef. Lenkaev. Wusk von — Land- richter in der Ryedmarche (c. 1326. LXX) 72. (1327. LXXII) 73. (—) 384. Katreyn Hausfrau Wusk’s von — (1325. LXIX) 71. (c. 1326. LXX) 72. Dietrich von — (1328. LXXIII) 74. (1328. LXXIV) 75. (4331. LXXV) 77. (4333.LXXVIII) 79. (m. 1348. XCIII) 94. Chunegunt Hausfrau Dietrichs von — (m. 1328. LXXIV) 75. Wenisch Sohn Die- trichs von — (4333. LXXVIII) 79. Wohvnk von — Sohn Wohunk's (1339. LXXXII) 82. (m. 1347. LXXXIX) 90. (1387. CVII) 110. Wernhart von. — Wohunk's Sohn (1339. LXXXII) 82. (1357. CVII) 116, 117. (m. e. 1400. CLXXXIX) 224. Paul von — Wohunk's Sohn (1339. LXXXII) 82, 83. (1347. LXXXIX) 90. Benesch von — auch von Rosepberch, Wohunk's Sohn (1339. LXXXII) 82, (4349. XCVI) 98. (4357. CVII) 116, 117. Perehta Mutter Paul's von — (1347. LXXXIX) 90. Stenka Hausfrau Paul's von — (4347. LXXXIX) 90. Wusk von — Dietrichs Sohn (1348. XCIII) 94, 95. Agnes Haus- frau Wusk's von — (4348. XCII) 94.— Dyctreich v. — Bruder Wusk's (1348. XCIII) 93. Elspet Hausfrau Bernharts von — (1357. CVII) 116. Albera de — (1363. CXIV) 126. Raezko de — (1372. CXXXVIII) 155, 156. Benessius dietus —, alius Benesius deQuassow (1377. CXLVII) 170. (1378. CLIII) 176. Proezko suc- cessor Benessii in Kwassow (1377. CXLVII) 170. Busko —, auch ge- nannt von Rowne (Ruben), Burggraf zu Krumau (1425. CCX) 260. (1436. CCXIII) 266, 267. (1438. CCXIV) 267. (1438. CCXVI) 271. Oldrzich — z Olbramow (1459. CCXXXVII) 294. 296.
430 H. Habelo, miles (1259. IV, V) 6, 7. (1261. VIII) 12. (1278. XXIV) 30. Haclow, v. Hatzles. Hahenffurter, Thomas — de Belzza, abb. Altovad. (—) 382. v. Hohenfurt. Haid, Ober — (Dwořiště horni — Mericha, Oberhaidt, Heyda, Merica superior), ecelesia in — (1279. XXVII) 32. (4400. CXCI) 230. (—) 383. Forum in — (1278, XXV) 31. Muta in — (1364, CXVII) 130. Oberhaider liser (1400 CXCI) 230. — Plebani: Hainricus Pull.no (?) deRosenberch (1358. CVIII) 117, 118. Thomas (1400. CXCI) 230. Haid, Unter — (Dwofisté dolni), ecelesia S. Egidii in Prato (1481. CCLXXI) 340. Haidberg, v. Strasedelnik. Haichpach (Haichenbach), Rudgerus de — (1278. XXV) 31. (1280. XXXIII, XXXIV) 38, 39. Haynuss, Paulus dictus — in Te- melin (1409. CCIV) 251. Hammer, v. Ostrow. Harach, Haracher (Horach, Hor, Huor, Haracherz), Benysius de — (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. (1291. XLI) 46. cf. Rosenberg, burggravii. Bohuzlaus de — frater Benisii (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. Johannes de — frater Be- nisii (4272. XX) 26. (1274. XXII) 28. Albero de — (1291. XLI) 46. (1293. LIT) 56. Bvdilaus de — frater Alheronis (1291. XLI) 46. (1293. LII) 56. Alber v. — (1325. LXIX) 71. Jacob v. — (1325. LXIX) 71. Bohunk v. — Ritter (1325. LXIX) 71. (m. 1339. LXXXII) 82, 83. Witzk von. — (1325. LXIX) 71. ef. Lenkaev. Wusk von — Land- richter in der Ryedmarche (c. 1326. LXX) 72. (1327. LXXII) 73. (—) 384. Katreyn Hausfrau Wusk’s von — (1325. LXIX) 71. (c. 1326. LXX) 72. Dietrich von — (1328. LXXIII) 74. (1328. LXXIV) 75. (4331. LXXV) 77. (4333.LXXVIII) 79. (m. 1348. XCIII) 94. Chunegunt Hausfrau Dietrichs von — (m. 1328. LXXIV) 75. Wenisch Sohn Die- trichs von — (4333. LXXVIII) 79. Wohvnk von — Sohn Wohunk's (1339. LXXXII) 82. (m. 1347. LXXXIX) 90. (1387. CVII) 110. Wernhart von. — Wohunk's Sohn (1339. LXXXII) 82. (1357. CVII) 116, 117. (m. e. 1400. CLXXXIX) 224. Paul von — Wohunk's Sohn (1339. LXXXII) 82, 83. (1347. LXXXIX) 90. Benesch von — auch von Rosepberch, Wohunk's Sohn (1339. LXXXII) 82, (4349. XCVI) 98. (4357. CVII) 116, 117. Perehta Mutter Paul's von — (1347. LXXXIX) 90. Stenka Hausfrau Paul's von — (4347. LXXXIX) 90. Wusk von — Dietrichs Sohn (1348. XCIII) 94, 95. Agnes Haus- frau Wusk's von — (4348. XCII) 94.— Dyctreich v. — Bruder Wusk's (1348. XCIII) 93. Elspet Hausfrau Bernharts von — (1357. CVII) 116. Albera de — (1363. CXIV) 126. Raezko de — (1372. CXXXVIII) 155, 156. Benessius dietus —, alius Benesius deQuassow (1377. CXLVII) 170. (1378. CLIII) 176. Proezko suc- cessor Benessii in Kwassow (1377. CXLVII) 170. Busko —, auch ge- nannt von Rowne (Ruben), Burggraf zu Krumau (1425. CCX) 260. (1436. CCXIII) 266, 267. (1438. CCXIV) 267. (1438. CCXVI) 271. Oldrzich — z Olbramow (1459. CCXXXVII) 294. 296.
Strana 431
Hardeck (Hardekke, Hardegk), co- mes de — (1260. VI) 8. (1261. VIII) 44. Michael Burggraf zu Maid- burg und Graf zu — (1480. 22) 410. Haselays (?), CLXXXIX) 224. Haselau, Otto de Hasluw (1260- VII) 10. Hasenburg, v. Lepus. Hasleeh, ob Henndorf am — in der Setz (4331. LXXV) 76. Haslech, Weingarten an dem — bei Leubs (1335. LXXX) 81. Hatzles (Haclow — Haczlow, Hatz- labs), villa (1385. CLXVI) 195. (1397. CLXXXIV) 216. (c. 1400. CLXXXIX) 223. — Pescheyn von — (1349. XCVI) 97. Safranus (c. 1400. CLXXXIX) 223. Jacobus dietus Dvpezz in —, v. Dvpezz. Hawsen (Howsen), Aloz et Psid de — (1263. XIV) 21. Hebal, Johannes — pleb. in Rosen- berg (1475. CCLXI) 326. Hebel, Nicolaus — et Wolfgangus cernifex (1481. CCLXXI) 340. Heglwerder Weingarten zu Pulka (1387. CLXXII) 204. Helfenberg, via in — (1259. III, IV, V) 3. 5, 6. (1260. VI. VIII) 7. 10. Henndorf, ob — am Haslech (1331. LXXVII) 76. Herez, Hanns — zu Weinezürl u. Agnes s. Hausfrau (1447. 19) 409. lleriez, v. Horitz. Heriornensis parochia, v. Hóritz. Hermanschlag (Kurzim), villa (1433. CCXII) 203. 265. Herschlag (Herslak—Herslag, Hers- slak), curia in — (1376. CXLV) 169. — Czenco et Dominicus prae- decessores filiorum (Gregorii de — (m. 1376. CXLV) 169. Gregorius miles de — (m. 1374. CXL) 157. villa (c. 1400. 431 (e. 1400. CLXXXIX) 226. Benech- sius, Dworsata, Quonradus de Troy- anow, Nicolaus de Perne et Zytwi- nus de Ebnaw filii Gregorii de — (1376. CXLV) 169. Benessyus de — (1372. CXXXVII) 153, 154. (1376. CXLV) 168. (1396. CLXXX) 212, 213. Lytwinus pleb. in Mei- netschlag — ejus frater (1396. CLXXX) 212, 213. Conradus de Troyanow (1372. CXXXVII) 153. ef. Trojern. — Jan Czimpsan z —, v. Czimpsan. Maczuta de —, v. Maczuta. Herziez, v. Hóritz. Heureufel, Vlricus dietus — in Sehestaw (1375. CXLIII) 165. Hewschreyber, Hainreich — (4398. 10.) 401. Hilarin, v. Wilhering. S. Hippolytus, v. S. Pólten. Hirzo, dominus (1261. IX, X) 12, 13. Hlawatecz, villa — prope Podie- hus (1380. CLVII) 185. Hodenitz (Hodonice — Hodennitz, Hodaniez, Hodoniez), villa (1281. XXX) 35. (1367. CXXIV) 137. (1387. CLXX, CLXXI) 200. 202. Graogia (1323. LXVIII) 70. (1373. CXXXIX) 136, 157. Oratorium in grangia (1490. CCLXXXVI) 361. Richter zu — (1454. CCXXVI) 281. Magister euriae in — (1369. CXXX) 146, 147. (1454. CCXXVI) 281. Mykssyko in — (1387. CLXX, CLXXI) 200—202. (m. 1400. CLXXXIX) 225. Gylek et Vern- yerz in — (4387. CLXX) 200. Höfen, zu den — (dacz den hoefen — Vierhof?), curiae (1318. LXV) 67. (c. 1326. LXX) 72. (--) 384. Ho ffuel, incola villae Kamer (1385. CLXIV) 192. Hofwiss, die — (1365. CXVIII) 132.
Hardeck (Hardekke, Hardegk), co- mes de — (1260. VI) 8. (1261. VIII) 44. Michael Burggraf zu Maid- burg und Graf zu — (1480. 22) 410. Haselays (?), CLXXXIX) 224. Haselau, Otto de Hasluw (1260- VII) 10. Hasenburg, v. Lepus. Hasleeh, ob Henndorf am — in der Setz (4331. LXXV) 76. Haslech, Weingarten an dem — bei Leubs (1335. LXXX) 81. Hatzles (Haclow — Haczlow, Hatz- labs), villa (1385. CLXVI) 195. (1397. CLXXXIV) 216. (c. 1400. CLXXXIX) 223. — Pescheyn von — (1349. XCVI) 97. Safranus (c. 1400. CLXXXIX) 223. Jacobus dietus Dvpezz in —, v. Dvpezz. Hawsen (Howsen), Aloz et Psid de — (1263. XIV) 21. Hebal, Johannes — pleb. in Rosen- berg (1475. CCLXI) 326. Hebel, Nicolaus — et Wolfgangus cernifex (1481. CCLXXI) 340. Heglwerder Weingarten zu Pulka (1387. CLXXII) 204. Helfenberg, via in — (1259. III, IV, V) 3. 5, 6. (1260. VI. VIII) 7. 10. Henndorf, ob — am Haslech (1331. LXXVII) 76. Herez, Hanns — zu Weinezürl u. Agnes s. Hausfrau (1447. 19) 409. lleriez, v. Horitz. Heriornensis parochia, v. Hóritz. Hermanschlag (Kurzim), villa (1433. CCXII) 203. 265. Herschlag (Herslak—Herslag, Hers- slak), curia in — (1376. CXLV) 169. — Czenco et Dominicus prae- decessores filiorum (Gregorii de — (m. 1376. CXLV) 169. Gregorius miles de — (m. 1374. CXL) 157. villa (c. 1400. 431 (e. 1400. CLXXXIX) 226. Benech- sius, Dworsata, Quonradus de Troy- anow, Nicolaus de Perne et Zytwi- nus de Ebnaw filii Gregorii de — (1376. CXLV) 169. Benessyus de — (1372. CXXXVII) 153, 154. (1376. CXLV) 168. (1396. CLXXX) 212, 213. Lytwinus pleb. in Mei- netschlag — ejus frater (1396. CLXXX) 212, 213. Conradus de Troyanow (1372. CXXXVII) 153. ef. Trojern. — Jan Czimpsan z —, v. Czimpsan. Maczuta de —, v. Maczuta. Herziez, v. Hóritz. Heureufel, Vlricus dietus — in Sehestaw (1375. CXLIII) 165. Hewschreyber, Hainreich — (4398. 10.) 401. Hilarin, v. Wilhering. S. Hippolytus, v. S. Pólten. Hirzo, dominus (1261. IX, X) 12, 13. Hlawatecz, villa — prope Podie- hus (1380. CLVII) 185. Hodenitz (Hodonice — Hodennitz, Hodaniez, Hodoniez), villa (1281. XXX) 35. (1367. CXXIV) 137. (1387. CLXX, CLXXI) 200. 202. Graogia (1323. LXVIII) 70. (1373. CXXXIX) 136, 157. Oratorium in grangia (1490. CCLXXXVI) 361. Richter zu — (1454. CCXXVI) 281. Magister euriae in — (1369. CXXX) 146, 147. (1454. CCXXVI) 281. Mykssyko in — (1387. CLXX, CLXXI) 200—202. (m. 1400. CLXXXIX) 225. Gylek et Vern- yerz in — (4387. CLXX) 200. Höfen, zu den — (dacz den hoefen — Vierhof?), curiae (1318. LXV) 67. (c. 1326. LXX) 72. (--) 384. Ho ffuel, incola villae Kamer (1385. CLXIV) 192. Hofwiss, die — (1365. CXVIII) 132.
Strana 432
432 Hóglwerd, v. Heglwerder. Hóhenberg (Hoehenperg), in domo dotis, Levpoldus plebanus in —, Wulfingus magister cehche et Tho- mas officialis in — (1332. LXXVII) 78, 79. Hohenpurch, Ulricus de — (1262. XIII) 18. Hohenfurt (Wyssi brod — Altova- dum), in — (1259. IV, V) 6, 7. (4260. VI) 8. (1286. XXXIV) 39. (1303. LVIIT) 62, (1318. LXV) 67. (41341. LXXXV) 86. (1384. CLXIII) 192. (1395. CLXXIX) 212. (1396. CLXXXI) 213. (1438. CCXVI) 271. (1441. CCXVII) 271. (1457. CCXXXIII — CCXXXV) 290—292. (4465. CCXLVI. CCXLVIII) 306. 309, (1484. CCLXXIX) 351. (1495. CCXC) 366. — Monasterium, do- mus S. Mariae V., claustrum, coe- nobium, Gotteshous (1259. III, IV) 2—5. (1260. VI) 7. (1201. VIII—XI) 10. 12—14. (1262. XIII) 19. (1278. XXIV) 30. (1279. XXVI, XXVII) 32. (1281. XXX) 35.(1290. XXXVII XL) 41. M. (1292. XLIII. XLV) 47 —49. (1293. L, LI) 53, $4. (1305. LVIII) 64. (1310. LIX) 62. (1315. LXI) 64. (1316. LXII) 64. (1318. LXV) 67. (1326. LXXI) 72. (1331. LXXV) 76. (1333. LXXVIII) 79. (1334. LXXIX) 80. (1346. LXXXVII) 87. (1347. LXXXVIII) 88. (1349. XCIV) 96. (1379. CLIV, CLV) 177, 178. (1380. CLVII) 180—183. (1383. CLXI) 189. (1457. CCXXXIII bis CCXXXV) 290—292. (1405. CCXLVI) 306. (1475. CCLXIIT) 329. (1481.CCLXVT) 346.( — ) 382—388. 390.Status monast.(1457.CCXXXIII) 290..(1481. CCLXXV) 345, 346. — Ecclesia S. Muriae V. (1270. XVIII) 24. (4292. XLVI) 49, 50. Chorus in ecelesia (—) 388. 391. Altare b. Johannis bapt. in abside (1326. LXXI) 72. Altere bb. Petri et Pauli app. in abside (1326. LXXI) 72. Altsre S. Wenceslai (1376. CXLV) 169. Altare s. crucis et S. Andreae ap. in media ecelesia (4465. CCXLVIII) 308. Imago Mariae virg. (1384. CLXIIT) 191, 192. Imagines Mariae virg. et sal- vatoris Jesu Christi (1411. CCV) 253. Ewiges Licht (1347. LXXXIX) 90. Opus vel fabrica ecclesiae (1293. XLIX) 52. (—) 388. Se- pulturae (1395. CLXXIX) 212. — Capellae: S. Johannis Ev. in mo- nast. (1384. CLXII) 191. B. Mariae virg. sub titulo S. Nicolai conf. (1394. OCLXXVIII) 211. Beatae virginis in —cimiterio — (1383. CLXVIT) 197. Beatue virginis (c. 1400. CLXXXIX) 225. (1448. CCXVIII) 272. (1483. CCLXXVIII) 348, 349. S. Mariae Magdalenae ante portam (1379. CLV) 178. (1441. CCXVII) 271. (1448. CCZVIII) 272. Infirmorum (e. 1400. CLXXXIX) 225. (4465. CCXLY) .304, 305. — Siechhaus der kran- ken Herren (1367. CXXIV) 138. Hospitale (1947. LXXXVIII) 88. (1380. CLVII) 180—183. (1384. CLXII) 191. (1385. CLXV) 195. (1481. CCLXXII) 342. Hospitale S. Elisabethae (1379. CLV) 178. (—) 385. Hospitale (—) 385. 388. — Refeet.(1385.CLXV) 194. —Officium pitanciae seu Pitanzamt (1360. CX) 120. (4365. CXVIII, CXIX) 131 — 133. (1366. CXXI, CXXII) 434, 135. (1368. CXXVI—CXXVIII) 140—143. (1369. CXXXI) 147. (1376. CXLV) 169. (1385. CLXVII) 196. — Refent (1328. LXXIII) 74. (1328. LXXIV) 75. (1334. LXXIX) 80. (1339. LXXXII) 83. (1347. LXXXIX) 90. (1349. XCVI) 97.
432 Hóglwerd, v. Heglwerder. Hóhenberg (Hoehenperg), in domo dotis, Levpoldus plebanus in —, Wulfingus magister cehche et Tho- mas officialis in — (1332. LXXVII) 78, 79. Hohenpurch, Ulricus de — (1262. XIII) 18. Hohenfurt (Wyssi brod — Altova- dum), in — (1259. IV, V) 6, 7. (4260. VI) 8. (1286. XXXIV) 39. (1303. LVIIT) 62, (1318. LXV) 67. (41341. LXXXV) 86. (1384. CLXIII) 192. (1395. CLXXIX) 212. (1396. CLXXXI) 213. (1438. CCXVI) 271. (1441. CCXVII) 271. (1457. CCXXXIII — CCXXXV) 290—292. (4465. CCXLVI. CCXLVIII) 306. 309, (1484. CCLXXIX) 351. (1495. CCXC) 366. — Monasterium, do- mus S. Mariae V., claustrum, coe- nobium, Gotteshous (1259. III, IV) 2—5. (1260. VI) 7. (1201. VIII—XI) 10. 12—14. (1262. XIII) 19. (1278. XXIV) 30. (1279. XXVI, XXVII) 32. (1281. XXX) 35.(1290. XXXVII XL) 41. M. (1292. XLIII. XLV) 47 —49. (1293. L, LI) 53, $4. (1305. LVIII) 64. (1310. LIX) 62. (1315. LXI) 64. (1316. LXII) 64. (1318. LXV) 67. (1326. LXXI) 72. (1331. LXXV) 76. (1333. LXXVIII) 79. (1334. LXXIX) 80. (1346. LXXXVII) 87. (1347. LXXXVIII) 88. (1349. XCIV) 96. (1379. CLIV, CLV) 177, 178. (1380. CLVII) 180—183. (1383. CLXI) 189. (1457. CCXXXIII bis CCXXXV) 290—292. (1405. CCXLVI) 306. (1475. CCLXIIT) 329. (1481.CCLXVT) 346.( — ) 382—388. 390.Status monast.(1457.CCXXXIII) 290..(1481. CCLXXV) 345, 346. — Ecclesia S. Muriae V. (1270. XVIII) 24. (4292. XLVI) 49, 50. Chorus in ecelesia (—) 388. 391. Altare b. Johannis bapt. in abside (1326. LXXI) 72. Altere bb. Petri et Pauli app. in abside (1326. LXXI) 72. Altsre S. Wenceslai (1376. CXLV) 169. Altare s. crucis et S. Andreae ap. in media ecelesia (4465. CCXLVIII) 308. Imago Mariae virg. (1384. CLXIIT) 191, 192. Imagines Mariae virg. et sal- vatoris Jesu Christi (1411. CCV) 253. Ewiges Licht (1347. LXXXIX) 90. Opus vel fabrica ecclesiae (1293. XLIX) 52. (—) 388. Se- pulturae (1395. CLXXIX) 212. — Capellae: S. Johannis Ev. in mo- nast. (1384. CLXII) 191. B. Mariae virg. sub titulo S. Nicolai conf. (1394. OCLXXVIII) 211. Beatae virginis in —cimiterio — (1383. CLXVIT) 197. Beatue virginis (c. 1400. CLXXXIX) 225. (1448. CCXVIII) 272. (1483. CCLXXVIII) 348, 349. S. Mariae Magdalenae ante portam (1379. CLV) 178. (1441. CCXVII) 271. (1448. CCZVIII) 272. Infirmorum (e. 1400. CLXXXIX) 225. (4465. CCXLY) .304, 305. — Siechhaus der kran- ken Herren (1367. CXXIV) 138. Hospitale (1947. LXXXVIII) 88. (1380. CLVII) 180—183. (1384. CLXII) 191. (1385. CLXV) 195. (1481. CCLXXII) 342. Hospitale S. Elisabethae (1379. CLV) 178. (—) 385. Hospitale (—) 385. 388. — Refeet.(1385.CLXV) 194. —Officium pitanciae seu Pitanzamt (1360. CX) 120. (4365. CXVIII, CXIX) 131 — 133. (1366. CXXI, CXXII) 434, 135. (1368. CXXVI—CXXVIII) 140—143. (1369. CXXXI) 147. (1376. CXLV) 169. (1385. CLXVII) 196. — Refent (1328. LXXIII) 74. (1328. LXXIV) 75. (1334. LXXIX) 80. (1339. LXXXII) 83. (1347. LXXXIX) 90. (1349. XCVI) 97.
Strana 433
(1365. CXVIII) 132. (1365. CXIX) 133. — Officium eustodiae (1358. CVIII) 117. (e. 1400. CLXXXI$) 223, 224. — Braxatorium abbatis (1380. CLVII) 184. — Molendioum sub monasterio (1323. LXVIII) 70. Ecclesia forensis (1259. III) 4. Pfarre (1332. LXXVI) 77. Plebanus de — (1259. III.) 4. — Abba- tes: Otto (1261. XI, XII) 15, 16. Adam (1281. XXX) 35. Otto (1290. XXXV —XXXVIII) 40—43. (1293. LIT) 55, 56. (1302. LVI) 60. Stephanus (m. 1320. LXVII) 68. Bartholomaeus (1320. LXVIT) 68, 69. (1323. LXVIII) 69, 70. (c. 1320. LXX) 71. (m. 1327. LXXII) 73. (—) 384. Thomas (1332. LXXVI) 77. (1338. LXXXI) 82. (1840. LXXXIII) 84. (1343. LXXXVI) 86. (1348. XCI) 92. (1349. XCV) 96, 97. (m. 1353. CII) 108. (1354. CIII) 110. (—) 384. Heinrieus (1353. CI) 100, 107. Albertus (1353. Cli) 108, 109, 110. (1356. CV) 114. (1357. CV) 116. (—) 384. Hein- rieus Pukasser (1360. CIX) 118, 119. (1360. CX) 120, 121. (1362. CXII) 125. (1363. CXV) 127, 128. (1365. CXVIII) 131, 132. (1366. CXXII) 135. (1368. CXXVI) 140, 141. (1369. CXXX) 148. (1372. | CXXXVM) 153, 154. (1373. CXXXIX) 156. Otto (1373. CXXXIX) 156. (1374. CXL) 157. (1375. CXLI) 158—160 (1376. CXLV) 168. (1377. CL) 173. (1378. CLIII) 176. Petrus (1380. CLIX) 187. (1384. CLXII) 191. Otto (1387. CLXIX) 199. (1387. CLXX. CLXXIHI) 200, 201. 204. (1396. CLXXX) 212. (1397. CLXXXII. CLXXXV) 215. 217. Otto de Wyehnanyez (1398. CLXXXVII) 219. (1403. CXCIV) 433 235. (1404.7 CXCV) 236, 237. (—) 388. Przibislaus (1416. CCVI) 254, 255. (1417. CCVIT) 205. (1419. CLXXXIX) 227. Sigis- mundus (1433. CCXII) 263. (14306. CCXII) 2607. (1438. CCXVI) 270. (4441. CCXVII) 271. ef. Salona. Paulus (1450. CCXXI) 275. (1151. CCXXII) 276. (1453. CCXXII) 277, 278. (1454. CCXXVI) 281, 282. (1455. CCXXVIII) 283. (1459. CCXXXVII) 294. (1461. CCXXXVIII, CCXXXIX) 297. (1462. CCXLIT) 300. Tho- mas Hahenffurter de Belzza (1464. Co XLII, CCXLIV) 301—304. (1465. CCXLVI) 305. (1466. CCLI, CCLII) 311, 312. (1469. CCLVII, CCLVIII) 319. 321. (1470. CCLIX) 322. (1471. CCLX) 323. 325. (1475. CCLXII) 329. (1478. CCLXV) 331. (1479. CCLXVI, CCLXVII) 334 — 336. (1480. CCLXVIII) 337. (1481. CCLXIX, CCLXX. CCLXXVI) 338, 339. 347. (1483. CCLXXVIII) 348. (1484. CCLXXIX) 350. (1485. CCLXXXI) 352. (1487. CCLXXXII) 353, 334. (-) 382 Thomas (1495. CCLXXXIX, CCXC) 3604 — 36006. (1500. CCXCIV) 372—374. (1500. CCXCVI) 376, 377. — Abbas (1338. LXXIV) 76. (1347. LXXXVIII) 89. (1373. CXXXIX) 156. (1380. CLVII) 183, 184. (4385. CLXV) 194. (e. 1400. CLXXXIX) 224, 226. (1450. CCXX) 275. (1453. CCXXIV, CCXXV) 279, 280. (1457. CCXXXIH -.- CCXXXV) 290—292. (1468. CCLV) 310. (1489. CCLXXXV) 360. (1800. CCXCV) 374. (—) 381. Priores: Adam (1201. XI) 15. Martinus (1380. CLIX) 187. Petrus (1404. CXCV) 236. Jan (1416. CCVI) 254. Andreas (1438. CCXVI)
(1365. CXVIII) 132. (1365. CXIX) 133. — Officium eustodiae (1358. CVIII) 117. (e. 1400. CLXXXI$) 223, 224. — Braxatorium abbatis (1380. CLVII) 184. — Molendioum sub monasterio (1323. LXVIII) 70. Ecclesia forensis (1259. III) 4. Pfarre (1332. LXXVI) 77. Plebanus de — (1259. III.) 4. — Abba- tes: Otto (1261. XI, XII) 15, 16. Adam (1281. XXX) 35. Otto (1290. XXXV —XXXVIII) 40—43. (1293. LIT) 55, 56. (1302. LVI) 60. Stephanus (m. 1320. LXVII) 68. Bartholomaeus (1320. LXVIT) 68, 69. (1323. LXVIII) 69, 70. (c. 1320. LXX) 71. (m. 1327. LXXII) 73. (—) 384. Thomas (1332. LXXVI) 77. (1338. LXXXI) 82. (1840. LXXXIII) 84. (1343. LXXXVI) 86. (1348. XCI) 92. (1349. XCV) 96, 97. (m. 1353. CII) 108. (1354. CIII) 110. (—) 384. Heinrieus (1353. CI) 100, 107. Albertus (1353. Cli) 108, 109, 110. (1356. CV) 114. (1357. CV) 116. (—) 384. Hein- rieus Pukasser (1360. CIX) 118, 119. (1360. CX) 120, 121. (1362. CXII) 125. (1363. CXV) 127, 128. (1365. CXVIII) 131, 132. (1366. CXXII) 135. (1368. CXXVI) 140, 141. (1369. CXXX) 148. (1372. | CXXXVM) 153, 154. (1373. CXXXIX) 156. Otto (1373. CXXXIX) 156. (1374. CXL) 157. (1375. CXLI) 158—160 (1376. CXLV) 168. (1377. CL) 173. (1378. CLIII) 176. Petrus (1380. CLIX) 187. (1384. CLXII) 191. Otto (1387. CLXIX) 199. (1387. CLXX. CLXXIHI) 200, 201. 204. (1396. CLXXX) 212. (1397. CLXXXII. CLXXXV) 215. 217. Otto de Wyehnanyez (1398. CLXXXVII) 219. (1403. CXCIV) 433 235. (1404.7 CXCV) 236, 237. (—) 388. Przibislaus (1416. CCVI) 254, 255. (1417. CCVIT) 205. (1419. CLXXXIX) 227. Sigis- mundus (1433. CCXII) 263. (14306. CCXII) 2607. (1438. CCXVI) 270. (4441. CCXVII) 271. ef. Salona. Paulus (1450. CCXXI) 275. (1151. CCXXII) 276. (1453. CCXXII) 277, 278. (1454. CCXXVI) 281, 282. (1455. CCXXVIII) 283. (1459. CCXXXVII) 294. (1461. CCXXXVIII, CCXXXIX) 297. (1462. CCXLIT) 300. Tho- mas Hahenffurter de Belzza (1464. Co XLII, CCXLIV) 301—304. (1465. CCXLVI) 305. (1466. CCLI, CCLII) 311, 312. (1469. CCLVII, CCLVIII) 319. 321. (1470. CCLIX) 322. (1471. CCLX) 323. 325. (1475. CCLXII) 329. (1478. CCLXV) 331. (1479. CCLXVI, CCLXVII) 334 — 336. (1480. CCLXVIII) 337. (1481. CCLXIX, CCLXX. CCLXXVI) 338, 339. 347. (1483. CCLXXVIII) 348. (1484. CCLXXIX) 350. (1485. CCLXXXI) 352. (1487. CCLXXXII) 353, 334. (-) 382 Thomas (1495. CCLXXXIX, CCXC) 3604 — 36006. (1500. CCXCIV) 372—374. (1500. CCXCVI) 376, 377. — Abbas (1338. LXXIV) 76. (1347. LXXXVIII) 89. (1373. CXXXIX) 156. (1380. CLVII) 183, 184. (4385. CLXV) 194. (e. 1400. CLXXXIX) 224, 226. (1450. CCXX) 275. (1453. CCXXIV, CCXXV) 279, 280. (1457. CCXXXIH -.- CCXXXV) 290—292. (1468. CCLV) 310. (1489. CCLXXXV) 360. (1800. CCXCV) 374. (—) 381. Priores: Adam (1201. XI) 15. Martinus (1380. CLIX) 187. Petrus (1404. CXCV) 236. Jan (1416. CCVI) 254. Andreas (1438. CCXVI)
Strana 434
434 270. Waclaw (1450. CCXXI) 275. Leonhardus — (1461. CCXXXIX) 297. (1405. CCXLVI) 305. (1466. CCLIT) 312. (1469. CCLVIIT) 321. (1470. CCLIX) 322. Jacobus (1480. CCLXVHI) 337. (1481. CCLXIX) 338. — Prior (1323. LXVIII) 70. (1347. LXXXVIII) 89. (1376. CXLV) 169. (1441. CCXVII)271. — Sub prior: Wenzl 1461. CCXXXIX) 297. (1470. CCLIX 322. — Subprior (1323. LXVIH) 70. — Cellerarii: Otto (1373. CXXXIX) 156. Przibiko (1380. CLIX) 187. (1404. CXCV) 236. Jan (1416. CCVI) 254. Tho- man (1461. CCXXXIX) 297. Ni- klas (1469. CCLVII) 321. — Cellerarius (1323. LXVIII) 70. (1328. LXXIV) 75. — Pitanciarius : Hainreich (1335. LXXX) 81. Ma- gister pitanciae seu offieialis pi- tanciarius seu pitaneiarius (1340. LXXXIV) 85. (1366. CXXII) 136. (1378. CXLIII) 163. (1385. CLXV) 194, 195. (e. 1400. CLXXXIX) 224, 225. (1404. CXCV) 236, 237. *- Custos (c. 1400. CLXXXIX ) 223, 224, 225. (1404. CXCV) 236, 237. — Camerarius (1353. CII) 108. (1354. CIII) 110. (e. 1400. CLXXXIX) 225. — Vestiarius (1354. CIII) 110. — Bursarius (1323. LXVIII) 70. — Proeurator bospitalis (1380. CLVII) 183. — Fratres presbyteri, monachi et professi: Andreas primus (1481. CCLXX) 339. (1484. CCLXXIX) 350. Andress sec. (1481. CCLXX) 339. (1484. CCLXXIX) 350. Bartho- lomeus (1481. CCLXX) 339. (1484. CCLXXIX) 350. (1487. CCLXXXII) 354. Paulus (1481. CCLXX) 339. (1484. CCLXXIX) 330. Periehtram (1307. CXXIV) 137, 138. Petrus et Philippus (1&81. CCLXX) 339. (1484, CCLXXIX) 351. Procopius (1484. CCLXXIX. 350. Przibico (1366. CXX) 133, 134. Cristofe- rus (1481. CCUXX) 339. (1484. CCLXXIX) 351. Thuoma (1462. CCXLII) 301. Thomas (1481. CCLXX) 339. Thomas seeundus (1484. CCLXXIX) 350. Eberhar- dus. (1363. CXV) 127. (1363. CXVIII) 132. Fridreieh (1368. CXXVIIT) 143. Friderieus (1468 CLV) 316, 317. (1468. CCLVI) 915, 319. Gregorius (1484. CCLXXIX) 351. Henrieus (1481. CCLXX) 330. (1484. CCLXXIX) 350. Hoyger (1363. CXVI) 128. Jacobus de Novocastro (1481. CCLXX) 339. (1484. CCLXXIX) 880. (—. CLXXXIX) 223. 2935. (—) 382. Johannes primus (1481. CCLXX) 339. (1484. CCLXXIX) 330. Johannes secundus (1484. CCLXXIX) 350. Johannes tertius (1481. CCLXX) 339. (1484. CCLXXIX 331. Otto (1261. XI) 15. Sigismundus (1484. CCLXXIX) 350. Sixtus (1484. CCLXXIX) 350. (1487. CCLXXXII) 354. Vincen- eius (1491. CCLXX) 339. (1481. CCLXXIX) 330. Vitus (1481. CCLXX) 339. (1484. CCLXXIX) 350. Wolfgangus (1184. CCLXXIX) 931. — Conversus: Thomas (1481. CCLXX) 339. (1434. CCLXXIX ) 331. — Abbas et conventus (1263. XIV) 20. (1267. XVI. XVII) 23, 24. (1272. XX) 25. (1275. XXII) 28. (1281. XXVIII, XXIX) 33, 34. (1282. XXXI) 36. (an. 1286. XXXIII) 88. (1291. XLI) 46. (1292. XLV) 49. 57. (1300. LII) (1302. LV) 59. (1311. LX) 63. (1348. XC. XCII) 91. 94, (1353. XCIX. C) 100. 102 — 103. (1358. CVIII) 117. (1361. CXI) 121, 122. (1363. CXVI) 128, 129. (1364. CXVII) 130,
434 270. Waclaw (1450. CCXXI) 275. Leonhardus — (1461. CCXXXIX) 297. (1405. CCXLVI) 305. (1466. CCLIT) 312. (1469. CCLVIIT) 321. (1470. CCLIX) 322. Jacobus (1480. CCLXVHI) 337. (1481. CCLXIX) 338. — Prior (1323. LXVIII) 70. (1347. LXXXVIII) 89. (1376. CXLV) 169. (1441. CCXVII)271. — Sub prior: Wenzl 1461. CCXXXIX) 297. (1470. CCLIX 322. — Subprior (1323. LXVIH) 70. — Cellerarii: Otto (1373. CXXXIX) 156. Przibiko (1380. CLIX) 187. (1404. CXCV) 236. Jan (1416. CCVI) 254. Tho- man (1461. CCXXXIX) 297. Ni- klas (1469. CCLVII) 321. — Cellerarius (1323. LXVIII) 70. (1328. LXXIV) 75. — Pitanciarius : Hainreich (1335. LXXX) 81. Ma- gister pitanciae seu offieialis pi- tanciarius seu pitaneiarius (1340. LXXXIV) 85. (1366. CXXII) 136. (1378. CXLIII) 163. (1385. CLXV) 194, 195. (e. 1400. CLXXXIX) 224, 225. (1404. CXCV) 236, 237. *- Custos (c. 1400. CLXXXIX ) 223, 224, 225. (1404. CXCV) 236, 237. — Camerarius (1353. CII) 108. (1354. CIII) 110. (e. 1400. CLXXXIX) 225. — Vestiarius (1354. CIII) 110. — Bursarius (1323. LXVIII) 70. — Proeurator bospitalis (1380. CLVII) 183. — Fratres presbyteri, monachi et professi: Andreas primus (1481. CCLXX) 339. (1484. CCLXXIX) 350. Andress sec. (1481. CCLXX) 339. (1484. CCLXXIX) 350. Bartho- lomeus (1481. CCLXX) 339. (1484. CCLXXIX) 350. (1487. CCLXXXII) 354. Paulus (1481. CCLXX) 339. (1484. CCLXXIX) 330. Periehtram (1307. CXXIV) 137, 138. Petrus et Philippus (1&81. CCLXX) 339. (1484, CCLXXIX) 351. Procopius (1484. CCLXXIX. 350. Przibico (1366. CXX) 133, 134. Cristofe- rus (1481. CCUXX) 339. (1484. CCLXXIX) 351. Thuoma (1462. CCXLII) 301. Thomas (1481. CCLXX) 339. Thomas seeundus (1484. CCLXXIX) 350. Eberhar- dus. (1363. CXV) 127. (1363. CXVIII) 132. Fridreieh (1368. CXXVIIT) 143. Friderieus (1468 CLV) 316, 317. (1468. CCLVI) 915, 319. Gregorius (1484. CCLXXIX) 351. Henrieus (1481. CCLXX) 330. (1484. CCLXXIX) 350. Hoyger (1363. CXVI) 128. Jacobus de Novocastro (1481. CCLXX) 339. (1484. CCLXXIX) 880. (—. CLXXXIX) 223. 2935. (—) 382. Johannes primus (1481. CCLXX) 339. (1484. CCLXXIX) 330. Johannes secundus (1484. CCLXXIX) 350. Johannes tertius (1481. CCLXX) 339. (1484. CCLXXIX 331. Otto (1261. XI) 15. Sigismundus (1484. CCLXXIX) 350. Sixtus (1484. CCLXXIX) 350. (1487. CCLXXXII) 354. Vincen- eius (1491. CCLXX) 339. (1481. CCLXXIX) 330. Vitus (1481. CCLXX) 339. (1484. CCLXXIX) 350. Wolfgangus (1184. CCLXXIX) 931. — Conversus: Thomas (1481. CCLXX) 339. (1434. CCLXXIX ) 331. — Abbas et conventus (1263. XIV) 20. (1267. XVI. XVII) 23, 24. (1272. XX) 25. (1275. XXII) 28. (1281. XXVIII, XXIX) 33, 34. (1282. XXXI) 36. (an. 1286. XXXIII) 88. (1291. XLI) 46. (1292. XLV) 49. 57. (1300. LII) (1302. LV) 59. (1311. LX) 63. (1348. XC. XCII) 91. 94, (1353. XCIX. C) 100. 102 — 103. (1358. CVIII) 117. (1361. CXI) 121, 122. (1363. CXVI) 128, 129. (1364. CXVII) 130,
Strana 435
131. (1360. CXXI. CXXIII) 184 — 137. (1307. CXXV) 138, 139 (1308. CXXVlI. CXXVIII) 142, 143. (1369. CXXIX. CXXXI) 144, 145. 147. (1371. CXXXIV — CXXXV) 149—152. (1375. CXLIII) 164, 165. (1377. CXLIX) 172. (1380. CLVII) 182, 183. (1382. CLX) 188. (1384. CLXII) 190. (1385. CLXV. CLXVIII) 195. 198. (1387. CLXXI) 202, 203. (1388. CLXXI) 205. (1402. CXCIIH) 234. (1433. CCXII) 263 — 265. (1456. CCXXX) 237. (1465. CCXLVII. CCL) 306, 307. 311. (1466. CCLIIT, CCLIV) 314, 315. (1468. CCLV1) 318, 319. (1485. CCLXXXI) 353. Conventus, monachi et fratres, Samnung, Ge- meine (12601. XII) 17. (1202. XIII) 2», (1273. XXI) 20. (1217. XXII) 29. (1278. XXV) 31. (1284. XXXII) 37. (1286. XXXIV) 39. (1293. LIT) 55, 56. (1302. LVI) 60. (1320. LXVII) 69. (1323. LXVIII) 69, 70. (e. 1320. LXX) 71. (1827. LXXIT) 73. (1328. LXXHL LXXIV) 74, 75. (1332. LXXVI) 77. (1935. LXXX) 81. (1338. LXXXI) 82. (1339. LXXXII) 83. (1340. LXXXIIH) 84. (1341. LXXXV) 85. (1343. LXXXVI) 80. (1347. LXXXIX) 90. (1348. XCI. XCIH) 92. 94, 95. (1349. XCV, XCVI) 96, 97. (1350. XCVII) 98. (1353. CI, CIT) 107, 108. (1354. СШ) 109, 110. (1356. CV) 114. (1357. СУП) 116. (1360. CIX, CX) 118— 121. (1362. CXIII) 125. (1363. CXV) 127, 128. (1365. CXVlii, CXIX) 131 — 133. (1366. CXX, CXXII) 133—136. (1368. CXXVI) 140, 141. (1369. CXXX) 146. (1370. CXXXIII) 149. (1372. CXXXVH) 123, 154. (1374. CXL) 157. (1375. CXLI) 158—160, 435 (1376. CXLV ) 168. (1377. CL) 173. (1378. CLIII) 176. (1379. CLVI) 179. (1380. CLVIL CLIX) 181. 187. (1385. CLXV. CLXVII) 194. 196, 197. (1387. CLXIX, CLXX. CLXXI) 199—201. 204. (1388. (CLXXIH) 206. (1389. CLXXIV) 206. (1390. CLXXVI!) 210. (1396. CLXXX. CLXXXI) 212, 213. (1397. CLXXXV) 217. (e.1400. CLXXXIX ) 225, 220. (14083. CXCIV) 235. (1404. CXCV) 230, 237. (1416. CCVI) 204, 255. (1417. CCVII) 255. (1438. CCXVI) 270. (1441. CCXVII) 271. (1450. CCXXI) 275. (1451. CCXXII) 270. (1454. CCXXVI) 281, 282. (1459. CCXXXVII) 294, (1462. CCXLII) 300. (1464. CCXLIII CCXLIV) 301—304. (1465. CCXLVI) 305. (1466. CCLI, CCLII) 311, 312. (1469. CCLVI, CCLVIII) 319. 321. (1470. €CLIX) 322. (1478. CCLXV) 331. (1479. CCLXVI) 334, 335. (1430. CCLXVIII) 337. (1481. CCLXIX) 338. (1485. CCLXXXI) 352. (1495. CCLXXXIX, CCXC) 364 — 366. (1500. CCXCIV — CCXCVI) 372—374. 376, 977. (—) 387. Hohenfurter, v. Hahenffurter. Hohenmarkt, v. Wien. Hohenslag, villa (1290. XL) 45. Hoch, Pawel — zu Krumau (1487. CCLXXXII) 334. Hoehdorf, — (e. 1400. CLXXXIX) 223. cf. Otyewyek. Holasechawiez, v. Holschowitz. Holderberger, v. Hollerberger. Holeska, Johannes dietus — de Crastiez (1880. CLVIII) 185, 186. Holkau (Holkow), Mikulass 2 — (1459. CCXXXVIT) 294. 290. Hollerberger (Holderberger), Hans — (14587. CCXXXIT) 289, 290.
131. (1360. CXXI. CXXIII) 184 — 137. (1307. CXXV) 138, 139 (1308. CXXVlI. CXXVIII) 142, 143. (1369. CXXIX. CXXXI) 144, 145. 147. (1371. CXXXIV — CXXXV) 149—152. (1375. CXLIII) 164, 165. (1377. CXLIX) 172. (1380. CLVII) 182, 183. (1382. CLX) 188. (1384. CLXII) 190. (1385. CLXV. CLXVIII) 195. 198. (1387. CLXXI) 202, 203. (1388. CLXXI) 205. (1402. CXCIIH) 234. (1433. CCXII) 263 — 265. (1456. CCXXX) 237. (1465. CCXLVII. CCL) 306, 307. 311. (1466. CCLIIT, CCLIV) 314, 315. (1468. CCLV1) 318, 319. (1485. CCLXXXI) 353. Conventus, monachi et fratres, Samnung, Ge- meine (12601. XII) 17. (1202. XIII) 2», (1273. XXI) 20. (1217. XXII) 29. (1278. XXV) 31. (1284. XXXII) 37. (1286. XXXIV) 39. (1293. LIT) 55, 56. (1302. LVI) 60. (1320. LXVII) 69. (1323. LXVIII) 69, 70. (e. 1320. LXX) 71. (1827. LXXIT) 73. (1328. LXXHL LXXIV) 74, 75. (1332. LXXVI) 77. (1935. LXXX) 81. (1338. LXXXI) 82. (1339. LXXXII) 83. (1340. LXXXIIH) 84. (1341. LXXXV) 85. (1343. LXXXVI) 80. (1347. LXXXIX) 90. (1348. XCI. XCIH) 92. 94, 95. (1349. XCV, XCVI) 96, 97. (1350. XCVII) 98. (1353. CI, CIT) 107, 108. (1354. СШ) 109, 110. (1356. CV) 114. (1357. СУП) 116. (1360. CIX, CX) 118— 121. (1362. CXIII) 125. (1363. CXV) 127, 128. (1365. CXVlii, CXIX) 131 — 133. (1366. CXX, CXXII) 133—136. (1368. CXXVI) 140, 141. (1369. CXXX) 146. (1370. CXXXIII) 149. (1372. CXXXVH) 123, 154. (1374. CXL) 157. (1375. CXLI) 158—160, 435 (1376. CXLV ) 168. (1377. CL) 173. (1378. CLIII) 176. (1379. CLVI) 179. (1380. CLVIL CLIX) 181. 187. (1385. CLXV. CLXVII) 194. 196, 197. (1387. CLXIX, CLXX. CLXXI) 199—201. 204. (1388. (CLXXIH) 206. (1389. CLXXIV) 206. (1390. CLXXVI!) 210. (1396. CLXXX. CLXXXI) 212, 213. (1397. CLXXXV) 217. (e.1400. CLXXXIX ) 225, 220. (14083. CXCIV) 235. (1404. CXCV) 230, 237. (1416. CCVI) 204, 255. (1417. CCVII) 255. (1438. CCXVI) 270. (1441. CCXVII) 271. (1450. CCXXI) 275. (1451. CCXXII) 270. (1454. CCXXVI) 281, 282. (1459. CCXXXVII) 294, (1462. CCXLII) 300. (1464. CCXLIII CCXLIV) 301—304. (1465. CCXLVI) 305. (1466. CCLI, CCLII) 311, 312. (1469. CCLVI, CCLVIII) 319. 321. (1470. €CLIX) 322. (1478. CCLXV) 331. (1479. CCLXVI) 334, 335. (1430. CCLXVIII) 337. (1481. CCLXIX) 338. (1485. CCLXXXI) 352. (1495. CCLXXXIX, CCXC) 364 — 366. (1500. CCXCIV — CCXCVI) 372—374. 376, 977. (—) 387. Hohenfurter, v. Hahenffurter. Hohenmarkt, v. Wien. Hohenslag, villa (1290. XL) 45. Hoch, Pawel — zu Krumau (1487. CCLXXXII) 334. Hoehdorf, — (e. 1400. CLXXXIX) 223. cf. Otyewyek. Holasechawiez, v. Holschowitz. Holderberger, v. Hollerberger. Holeska, Johannes dietus — de Crastiez (1880. CLVIII) 185, 186. Holkau (Holkow), Mikulass 2 — (1459. CCXXXVIT) 294. 290. Hollerberger (Holderberger), Hans — (14587. CCXXXIT) 289, 290.
Strana 436
436 Holschowitz, Holaschawiez villa (1292. XLV) 49. Hora, Horach (Harachy), v. Ha- rach. Hori, les nad Plany (1466. CCLIV) 315. Horisehau (Horšow, Horssow), villa (1885. CLXVII) 196. (e. 1400. CLXXXIX) 223. Bartus et Paulus in — (1385. CLXVII) 196. Hóritz (Horiee- Horzitz, Hérzyez, Heriez, Horrici, Heriorna, Herzicz, Huerziez ete.), — (1290. XXXVIII) 43. (1373. CXXXIX) 156. (c. 1400. CLXXXIX) 222. Ecclesia S. Catharinse in — (1400. CXC) 228. (1462. CCXLI) 299. (1481. CCLXXIII, COLXXIV) 343—345. (4483.CCLXXVI) 347,348. Parochiu (1490, CCLXXXVT) 361. Curia et dos plebani (1358. CVIII) 117. Domus plebani (1380. CLIX) 187. (1382. CLX) 188. Domus et aren quae- dam (1371. CXXXIV, CXXXV) 150, 151. Zechamt (1425. CCX) 260. Oppidum (1375. CXLI) 158. (1425 CCX) 260. Bona in — (1293. LII) 55, 56. Plebani: Pe- trus (m. 1358. CVIII) 117. An- dreas (1358. CVIII) 117, 118. Petrus (1371. CXXXIV, CXXXV) 149— 151. Jehlynus (1380. CLIX) 187, 188. Johannes (1382. CLX) 188. Nicolaus (1400. CXC) 228 — 230. Johannes (1425. CCX) 259. (1438. CCXV) 269. Erhardus (1481. CCLXXIV) 345. (1483. CCLXXVII) 347. Plebani in — (1380, CLIX) 187. (1382. CLX) 188. — Heinrieus de livritzh (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. (1281. XXX) 35. ef. Amschelberg. — Altriehter: Nyelos Hofmeister auf dem Gloshof (1417. CCVII) 255, 256. Richter: Jankw (1481. CCLXXVI) 347. Judex vel capitu- neus oppidi — (4380. CLIX) 187. Rat zu — (1417. CCVII) 256. Schöffen zu — (1425. CCX) 260. — Ledrar in —, v. Ledrer. Temel Smyd Bürger, v. Smyd. Cives in — (1417. CCVII) 256. — Fleisehhauer: Michel und Niekl ltorer, Kysling und Tróster (1461. CCXXXIX) 297. — M. Johannes de — pleb. in Krumau ete. (1475. CCLXIIL) 330. (4479. CCLXVII) 336, 337. Horriei, v. Hóritz. Horsow, v. Horischau. Hórschlag, v. Hersehlag. Horzitz, v. Hóritz. Hossitz, Andreas miles de— (1286. XXXIII, XXXIV) 38, 39. Hostik, Wenceslaus dietus — (1400. CCIV) 251. Hostislaus (Hotizlaus, Hoztizlaus). dominus (1261. IX, X) 12, 13. (1262. XIII) 18, 19. Howsen, Aloz et Psid de — (1263. XIV) 21. Hradec Jindřichůow, v. Neu- haus. Hradiseh, mons — Steinwand am Tasebenwalde (Yradiss), — (1259. LU —V) 3. 5, 6. (1261. VIII) 10. Hřeben, Patek de — (1389. CLXXV) 207, 208. Markwarth z Hrzebene (4459. CCXXXVII) 294. 296. Hruoza (Hroza), Nieolaus dietu: —- de Wihlaw (1409. CCIV) 250 252. Janco ejus frate: (1409. CCIV) 250— 252. (4423. CCIX) 258, 259. Hrzebeun, v. Hřeben. Hubee, v. Obst. Huerziez, v. Hůritz. Hulber (Hvlwber), Janns der — zu Krems (1381. 9) 401. Humno (Humpno), villa (1380. CLVII) 185. (1479. CCLXVI) 334. (1485. CCLXXXI) 352.
436 Holschowitz, Holaschawiez villa (1292. XLV) 49. Hora, Horach (Harachy), v. Ha- rach. Hori, les nad Plany (1466. CCLIV) 315. Horisehau (Horšow, Horssow), villa (1885. CLXVII) 196. (e. 1400. CLXXXIX) 223. Bartus et Paulus in — (1385. CLXVII) 196. Hóritz (Horiee- Horzitz, Hérzyez, Heriez, Horrici, Heriorna, Herzicz, Huerziez ete.), — (1290. XXXVIII) 43. (1373. CXXXIX) 156. (c. 1400. CLXXXIX) 222. Ecclesia S. Catharinse in — (1400. CXC) 228. (1462. CCXLI) 299. (1481. CCLXXIII, COLXXIV) 343—345. (4483.CCLXXVI) 347,348. Parochiu (1490, CCLXXXVT) 361. Curia et dos plebani (1358. CVIII) 117. Domus plebani (1380. CLIX) 187. (1382. CLX) 188. Domus et aren quae- dam (1371. CXXXIV, CXXXV) 150, 151. Zechamt (1425. CCX) 260. Oppidum (1375. CXLI) 158. (1425 CCX) 260. Bona in — (1293. LII) 55, 56. Plebani: Pe- trus (m. 1358. CVIII) 117. An- dreas (1358. CVIII) 117, 118. Petrus (1371. CXXXIV, CXXXV) 149— 151. Jehlynus (1380. CLIX) 187, 188. Johannes (1382. CLX) 188. Nicolaus (1400. CXC) 228 — 230. Johannes (1425. CCX) 259. (1438. CCXV) 269. Erhardus (1481. CCLXXIV) 345. (1483. CCLXXVII) 347. Plebani in — (1380, CLIX) 187. (1382. CLX) 188. — Heinrieus de livritzh (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. (1281. XXX) 35. ef. Amschelberg. — Altriehter: Nyelos Hofmeister auf dem Gloshof (1417. CCVII) 255, 256. Richter: Jankw (1481. CCLXXVI) 347. Judex vel capitu- neus oppidi — (4380. CLIX) 187. Rat zu — (1417. CCVII) 256. Schöffen zu — (1425. CCX) 260. — Ledrar in —, v. Ledrer. Temel Smyd Bürger, v. Smyd. Cives in — (1417. CCVII) 256. — Fleisehhauer: Michel und Niekl ltorer, Kysling und Tróster (1461. CCXXXIX) 297. — M. Johannes de — pleb. in Krumau ete. (1475. CCLXIIL) 330. (4479. CCLXVII) 336, 337. Horriei, v. Hóritz. Horsow, v. Horischau. Hórschlag, v. Hersehlag. Horzitz, v. Hóritz. Hossitz, Andreas miles de— (1286. XXXIII, XXXIV) 38, 39. Hostik, Wenceslaus dietus — (1400. CCIV) 251. Hostislaus (Hotizlaus, Hoztizlaus). dominus (1261. IX, X) 12, 13. (1262. XIII) 18, 19. Howsen, Aloz et Psid de — (1263. XIV) 21. Hradec Jindřichůow, v. Neu- haus. Hradiseh, mons — Steinwand am Tasebenwalde (Yradiss), — (1259. LU —V) 3. 5, 6. (1261. VIII) 10. Hřeben, Patek de — (1389. CLXXV) 207, 208. Markwarth z Hrzebene (4459. CCXXXVII) 294. 296. Hruoza (Hroza), Nieolaus dietu: —- de Wihlaw (1409. CCIV) 250 252. Janco ejus frate: (1409. CCIV) 250— 252. (4423. CCIX) 258, 259. Hrzebeun, v. Hřeben. Hubee, v. Obst. Huerziez, v. Hůritz. Hulber (Hvlwber), Janns der — zu Krems (1381. 9) 401. Humno (Humpno), villa (1380. CLVII) 185. (1479. CCLXVI) 334. (1485. CCLXXXI) 352.
Strana 437
437 Hungaria, v. Ungarn. Huor, v. Harach. Hvritz, v. Höritz. Husinetz (Husinec), ef. Chusnicze. Hütteldorf, v. Vteldorf. J, Y. Jacobus, dominus (1261. Ix, X) 12, 13. Jäger, Taman — Bürger zu Krems (1447. 19, 20) 409. Jarmirn (Jaromiř — Yaromyrow, Yamyrow), villa (1402. CXCII) 231. 233. Ybenstain, v. Eibenstein. Jedlice, v. Göllitz. Jeger, v. Jäger. Jenin, v. Jnin. Jerusalem, Archiepiscopus Iroso- liminatus: Basilius (1300. LIV) 58. Jerusius, dominus (1262. XIII) 18. Ylaria, v. Wilhering. Jnin (Inyn), Plebanus: Henczlinus (1317. LXIV) 66. S. Yppolitus, v. S. Pölten. Yradiss, v. Hradisch. Jistebnice, v. Gistebnitz. Johannes, dominus (1260. VI) 8. — S. Johannis, ordo (1481. CCLXX) 339. Irsiglern, v. Girziczkow. Jude: Karoch von Lincz (1359. 5) 396. Judenrichter, Pawel — zu Bud- weis (1487. CCLXXXII) 354. Judices : Ulricus, Syboto. Jur, — (1281. XXX) 35. Jur, O — (1353. C) 106. Ywan, Albrecht a Mikulass — z Trogian (1499. CCXCII) 368, 369. of. Trojern. K. Kabat, Matieg - w Chudiegiowie (1479. CCLXVI) 334. Kadlecz, v. Tkadlecz. Kajnice, v. Kanicz. Kainretschlag (Conratslag, Chun- ratsslag), villa (1371. CXXXVI) 152. (1380. CLVII) 182. (—) 386. Kájow, v. Gojau. Kalhochus, — (1262. XIII) 19. Kalycz (?), villa (c. 1400.CLXXXIX) 222. Kaliště, v. Gollitsch. Kaltenbrunn (Chaltenbrunne), villa (1278. XXV) 31. (1418. CCVIII) 257. (1500. CCXCIII) 369. (1500. CCXCIV, CCXCV) 371—376. (—) 390. Potok podle — (1500. CCXCIV, CCXCV) 371, 372. 376 Muta (1364. CXVII) 130. Kamen, villa (1385. CLXIV) 192. — Caugwaich in —, v, Czugwaich Elinus in — (1385. CLXIV) 192. Griss et Hoffuel in —, v. Griss, Hoffuel. Kamenem Witkowym, Rychnow pod — (1465. CCL) 310. Kamin, Caminensis episcopus: Be- nedictus (1493. CCLXXXVIII) 363, 364. Kammerbach, v Wltawitz minor. Kamp, „nicht inderthalb des Champs“ (1398. 10) 403. Feld- richter innerhalb des Kamps: Pur- chart der Löchler (1373. 8) 399. Peter der Pältlein (1411. 11) 404.
437 Hungaria, v. Ungarn. Huor, v. Harach. Hvritz, v. Höritz. Husinetz (Husinec), ef. Chusnicze. Hütteldorf, v. Vteldorf. J, Y. Jacobus, dominus (1261. Ix, X) 12, 13. Jäger, Taman — Bürger zu Krems (1447. 19, 20) 409. Jarmirn (Jaromiř — Yaromyrow, Yamyrow), villa (1402. CXCII) 231. 233. Ybenstain, v. Eibenstein. Jedlice, v. Göllitz. Jeger, v. Jäger. Jenin, v. Jnin. Jerusalem, Archiepiscopus Iroso- liminatus: Basilius (1300. LIV) 58. Jerusius, dominus (1262. XIII) 18. Ylaria, v. Wilhering. Jnin (Inyn), Plebanus: Henczlinus (1317. LXIV) 66. S. Yppolitus, v. S. Pölten. Yradiss, v. Hradisch. Jistebnice, v. Gistebnitz. Johannes, dominus (1260. VI) 8. — S. Johannis, ordo (1481. CCLXX) 339. Irsiglern, v. Girziczkow. Jude: Karoch von Lincz (1359. 5) 396. Judenrichter, Pawel — zu Bud- weis (1487. CCLXXXII) 354. Judices : Ulricus, Syboto. Jur, — (1281. XXX) 35. Jur, O — (1353. C) 106. Ywan, Albrecht a Mikulass — z Trogian (1499. CCXCII) 368, 369. of. Trojern. K. Kabat, Matieg - w Chudiegiowie (1479. CCLXVI) 334. Kadlecz, v. Tkadlecz. Kajnice, v. Kanicz. Kainretschlag (Conratslag, Chun- ratsslag), villa (1371. CXXXVI) 152. (1380. CLVII) 182. (—) 386. Kájow, v. Gojau. Kalhochus, — (1262. XIII) 19. Kalycz (?), villa (c. 1400.CLXXXIX) 222. Kaliště, v. Gollitsch. Kaltenbrunn (Chaltenbrunne), villa (1278. XXV) 31. (1418. CCVIII) 257. (1500. CCXCIII) 369. (1500. CCXCIV, CCXCV) 371—376. (—) 390. Potok podle — (1500. CCXCIV, CCXCV) 371, 372. 376 Muta (1364. CXVII) 130. Kamen, villa (1385. CLXIV) 192. — Caugwaich in —, v, Czugwaich Elinus in — (1385. CLXIV) 192. Griss et Hoffuel in —, v. Griss, Hoffuel. Kamenem Witkowym, Rychnow pod — (1465. CCL) 310. Kamin, Caminensis episcopus: Be- nedictus (1493. CCLXXXVIII) 363, 364. Kammerbach, v Wltawitz minor. Kamp, „nicht inderthalb des Champs“ (1398. 10) 403. Feld- richter innerhalb des Kamps: Pur- chart der Löchler (1373. 8) 399. Peter der Pältlein (1411. 11) 404.
Strana 438
438 Kanitz, Bussek z Kanicz (1476. CCLXIV) 330, 331. (1478. CCLXV) 832. 334. Kaplitz (Kapliee — Gebliez, Gablitz, Kapplicz), Markt (1370. CXXXIIT) 149. (1396. CLXXXI) 213. Kirche (1403. CXCIV) 235 Richter: Jan (1487. CCLXXXII) 354. Kürnten, Cerinthiae dux: Vlricus (1200. VII) 9. Karoch, Jude von Linz (1359. 5) 396. Kastlern, villa (e. 1400. CLXXXIX) 224. Kbel, Dr. Johannes — eecl. Prag. viear. gen. (1409. CCIV) 249. Keblan (Keblany), Bohuslaus de — natus Philippi (1397. CLXXXIV) 216, 217. Kejniee, Keinitz, v. Kanitz. Kempnycz, Thobias de Bechin dic- tus de — (1354. CIV) 112, 113. Kerschbaum (Kirspovm), — (1262. XIII) 19. Kienberg (Chienperg), ad S. Ty- boldum et S. Procopium in — (1450. CCXX) 274. Capella S. Theo- baldi in — (1489. CCLXXXV) 359, 860. Crux (?), Wenezeslaus et Düb piseatores in — (1450. CCXX) 274, 275. Kimsee, Episcopus Chiemensis: Fri- dericus (1292, XLIV) 48. (1293. XLIX) 53. Kirehling, v. Chiriehling. Kirchschlag (Swśtlik — Swyet- lyk, Kyrigslog, Zwetliek, Kirchslag), — (4399. CLXXXVIII) 220. (c. 1400. CLXXXIX) 222.224. (1406. CC) 243. Allodium Sedlisseze in — (1404. CXCV) 236, 237. Grabat- sehen Wiese (1481. CCLXXVI) 946. Lange Wiese (1481. CCLXXVI) 346. Weiher (1481. CCLXXVI) 846. Pfarre (1475. CCLXIII) 329. Chwalo de Swietlik (Qual von Chirichslag), (1349. XCV) 96. (1350. XCVII) 98. Jesco de Swiet- lik (1349. XCV) 96. Orphani Jes- conis dieti Swietlyk et eorum vitri- eus Sobyessinus (1372. CXXXVII) 153. Leonhardus de Swietlik et ejus frater Nicolaus (1349. XCV) 96,97. Ludweig de Zwetlik burggrav. in Rosenberg (1350. XCVII) 98, 99. ef. Zwidlern. Johannes filius quon- dam Welkonis de Swyetlyk (1399. CLXXXVIII) 220. Zwietli von —, v. Zwietli. — Albel u. Pameisel Pe- ter zu — (1481. CCLXXVI) 346. 347. Petrus filius judicis in — (1404. CXCV) 236. Petr z — (1406. CC) 243. Ertlinus in — (1397. CLXXXII) 214. (1406. CC) 243. Jaklinus in — (1404. CXCV) 236. Mertel und Steffel (1481. CCLXXVI) 347. Welfi z Swietlika (1492. CCLXXXVII) 361, 362. Kirnberg, Wolfgang Eytzinger von —, v. Eytzinger. Kirspovm, v. Kerschbaum. Kyssyelow, villa (e. 1400. CLXXXIX) 223. (1405. CXCVI) 238. Kysling, in Hôrits (1461. CCXXXIX) 297. Kla£ary, v. Glasern. Klemar, Petr — zu Budweis (1487. CCLXXXII) 354. Klesezin, vila (1372. CXXXVII) 153. Klingenberch, Burchardus de — (1260. VII) 9. Klok, Sigismundus — pleb. in Ro- senthal (1484. CLXXX) 351. Klokot (Klokoty — Klocot), Hoye- rius de — (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. Klosterneuburg (Neunbureh ehlosterhalb), Weingarten Dechler zu — (1333. LXXVIII) 79. Stedt- riehter: Jacob (1353. CI) 106.
438 Kanitz, Bussek z Kanicz (1476. CCLXIV) 330, 331. (1478. CCLXV) 832. 334. Kaplitz (Kapliee — Gebliez, Gablitz, Kapplicz), Markt (1370. CXXXIIT) 149. (1396. CLXXXI) 213. Kirche (1403. CXCIV) 235 Richter: Jan (1487. CCLXXXII) 354. Kürnten, Cerinthiae dux: Vlricus (1200. VII) 9. Karoch, Jude von Linz (1359. 5) 396. Kastlern, villa (e. 1400. CLXXXIX) 224. Kbel, Dr. Johannes — eecl. Prag. viear. gen. (1409. CCIV) 249. Keblan (Keblany), Bohuslaus de — natus Philippi (1397. CLXXXIV) 216, 217. Kejniee, Keinitz, v. Kanitz. Kempnycz, Thobias de Bechin dic- tus de — (1354. CIV) 112, 113. Kerschbaum (Kirspovm), — (1262. XIII) 19. Kienberg (Chienperg), ad S. Ty- boldum et S. Procopium in — (1450. CCXX) 274. Capella S. Theo- baldi in — (1489. CCLXXXV) 359, 860. Crux (?), Wenezeslaus et Düb piseatores in — (1450. CCXX) 274, 275. Kimsee, Episcopus Chiemensis: Fri- dericus (1292, XLIV) 48. (1293. XLIX) 53. Kirehling, v. Chiriehling. Kirchschlag (Swśtlik — Swyet- lyk, Kyrigslog, Zwetliek, Kirchslag), — (4399. CLXXXVIII) 220. (c. 1400. CLXXXIX) 222.224. (1406. CC) 243. Allodium Sedlisseze in — (1404. CXCV) 236, 237. Grabat- sehen Wiese (1481. CCLXXVI) 946. Lange Wiese (1481. CCLXXVI) 346. Weiher (1481. CCLXXVI) 846. Pfarre (1475. CCLXIII) 329. Chwalo de Swietlik (Qual von Chirichslag), (1349. XCV) 96. (1350. XCVII) 98. Jesco de Swiet- lik (1349. XCV) 96. Orphani Jes- conis dieti Swietlyk et eorum vitri- eus Sobyessinus (1372. CXXXVII) 153. Leonhardus de Swietlik et ejus frater Nicolaus (1349. XCV) 96,97. Ludweig de Zwetlik burggrav. in Rosenberg (1350. XCVII) 98, 99. ef. Zwidlern. Johannes filius quon- dam Welkonis de Swyetlyk (1399. CLXXXVIII) 220. Zwietli von —, v. Zwietli. — Albel u. Pameisel Pe- ter zu — (1481. CCLXXVI) 346. 347. Petrus filius judicis in — (1404. CXCV) 236. Petr z — (1406. CC) 243. Ertlinus in — (1397. CLXXXII) 214. (1406. CC) 243. Jaklinus in — (1404. CXCV) 236. Mertel und Steffel (1481. CCLXXVI) 347. Welfi z Swietlika (1492. CCLXXXVII) 361, 362. Kirnberg, Wolfgang Eytzinger von —, v. Eytzinger. Kirspovm, v. Kerschbaum. Kyssyelow, villa (e. 1400. CLXXXIX) 223. (1405. CXCVI) 238. Kysling, in Hôrits (1461. CCXXXIX) 297. Kla£ary, v. Glasern. Klemar, Petr — zu Budweis (1487. CCLXXXII) 354. Klesezin, vila (1372. CXXXVII) 153. Klingenberch, Burchardus de — (1260. VII) 9. Klok, Sigismundus — pleb. in Ro- senthal (1484. CLXXX) 351. Klokot (Klokoty — Klocot), Hoye- rius de — (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. Klosterneuburg (Neunbureh ehlosterhalb), Weingarten Dechler zu — (1333. LXXVIII) 79. Stedt- riehter: Jacob (1353. CI) 106.
Strana 439
107. — Ybein u. Elzpet s. Haus- frau, Jacob und Hainrich s. Brůder u. derer Hausfrauen Elzpet u. Ka- trey, Weygand s. Hofherr u. Tri- stram, alle zu — (1353. CI) 106. Wysent auf dem Anger zu —, v. Anger. Klosterwald, Nemus ex altera parte Wlytaue ete. (1259. II[--V) 3. 5, 6, (1260. VI) 7. (1261. VIII) 10. Knap, Caspar — zu Rosenberg (1495. CCXCI) 367. K noll, v. Chnoll. Kočička, v. Cocziezka. Khoczenezagel, Jan — zu Bud- weis (1487. CCLXXXII) 354. Kógnitz, v. Kanitz. Koyta, camerarius (1262. XIII) 20. Kolenetz (Kolenee), Chwal z Kole- necz a z Wraezowa (1199. CCXCII) 368, 369. Komafitz (Komafice — Gomarsiez, Komarie, Komarziez), Dorf (1369. CXXXI) 147. Benesehius de — (1365. CXIX) 132, 133. (1368. CXXVII) 142. (1369. CXXXI) 147. Woisslawa s. Hausfrau u. Wernher s. Sohn (m. 1365. CXIX) 132. Be- neschius filius Beneschii militis de — (1365. CXIX) 133. (1368. CXXVII) 142. Odalen Eidam Be- nesch's (1369. CXXXI) 147. Rze- horz Odolen z — (4478. CCLXV) 332. 334, — Andre in — (1369. CXXXI) 147. Kondráéce, v. Neudorf. Kónigsehlag, Gut Pavmbgarten in dem Chvnigslag (1348. XCIII) 95. Konitz, Petr z Conize (1447. 18) 409. Konradschlag, v. Kainretschlag. Konratetz, Bencsschius de Conra- feez residens in Lussnicz et ejus uxor Cuna (?), (1397. CLXXXIV) 216, 217. 439 Korhof, v. Chorhoff. Korith, v. Nirschlern. Korzensky, Girzik — z Teressowa a na Wihlaweeh (1500. CCXCVI) 376, 377. Kosowa hora, r. Amschelberg. Kothof (blatny dwor), — (1378. CLT) 174. Walessa incola ejusdem. v. Walessa. Kotehen, v. Kotzen. Kotzen (Kotehen), villa (1259. IIT) 4. (1260. VI) 8. (4264. VIII) 41. Kraiczij, Caspar — zu Rosenberg (1495. CCXCI) 366. Krakawitz, v. Crakawitz. Kramolyn (Gremoling?), Dlahy, Jessek, Kupeez, Miko w Napaya- dlech a Sssymany z — (1459. CCXXXVII) 294. Krasikow, v. Schwamberg. Krasilau (Kraselow — Grasselow), Woytyecho de — burggrav. in Meydstain (1400. CXC) 230. (1402. CXCII) 232. 234. Jan z — purkrabé na Chusnieze (1407. CCI) 245, 246. Kraschtitz, v. Chrastitz. Krautwurm, v. Chrautwurm. Krawarz, Alzbietha z Crawarz a z Straznieze (m. 1800. CCXCIV) 370. 372. (—) 389, 390. Krems (Křemže — Cremsa, Krzem- ze, Kremz), Plebanus: Dyrsluus (1360. CIX) 120. Benessius et Przibiko fratres germani de — (1379. CLVI) 179. (1385. CLXIV) 192, 193. Krems (Chremse, Chrems), — (1365. 7) 398. (1437. 15) 408. Spital (1381.9) 400. Reichersperger Hof (1346. 4) 395. (1395. 5) 395. (1360. 6) 397. (1365. 7) 398. (1373. 8) 398. (1381. 9) 400. (1398. 10) 402. (1441. 11) 403, 404. (1412. 12) 405. (4437. 15) 407. (1438. 16) 408. Kapelle sum
107. — Ybein u. Elzpet s. Haus- frau, Jacob und Hainrich s. Brůder u. derer Hausfrauen Elzpet u. Ka- trey, Weygand s. Hofherr u. Tri- stram, alle zu — (1353. CI) 106. Wysent auf dem Anger zu —, v. Anger. Klosterwald, Nemus ex altera parte Wlytaue ete. (1259. II[--V) 3. 5, 6, (1260. VI) 7. (1261. VIII) 10. Knap, Caspar — zu Rosenberg (1495. CCXCI) 367. K noll, v. Chnoll. Kočička, v. Cocziezka. Khoczenezagel, Jan — zu Bud- weis (1487. CCLXXXII) 354. Kógnitz, v. Kanitz. Koyta, camerarius (1262. XIII) 20. Kolenetz (Kolenee), Chwal z Kole- necz a z Wraezowa (1199. CCXCII) 368, 369. Komafitz (Komafice — Gomarsiez, Komarie, Komarziez), Dorf (1369. CXXXI) 147. Benesehius de — (1365. CXIX) 132, 133. (1368. CXXVII) 142. (1369. CXXXI) 147. Woisslawa s. Hausfrau u. Wernher s. Sohn (m. 1365. CXIX) 132. Be- neschius filius Beneschii militis de — (1365. CXIX) 133. (1368. CXXVII) 142. Odalen Eidam Be- nesch's (1369. CXXXI) 147. Rze- horz Odolen z — (4478. CCLXV) 332. 334, — Andre in — (1369. CXXXI) 147. Kondráéce, v. Neudorf. Kónigsehlag, Gut Pavmbgarten in dem Chvnigslag (1348. XCIII) 95. Konitz, Petr z Conize (1447. 18) 409. Konradschlag, v. Kainretschlag. Konratetz, Bencsschius de Conra- feez residens in Lussnicz et ejus uxor Cuna (?), (1397. CLXXXIV) 216, 217. 439 Korhof, v. Chorhoff. Korith, v. Nirschlern. Korzensky, Girzik — z Teressowa a na Wihlaweeh (1500. CCXCVI) 376, 377. Kosowa hora, r. Amschelberg. Kothof (blatny dwor), — (1378. CLT) 174. Walessa incola ejusdem. v. Walessa. Kotehen, v. Kotzen. Kotzen (Kotehen), villa (1259. IIT) 4. (1260. VI) 8. (4264. VIII) 41. Kraiczij, Caspar — zu Rosenberg (1495. CCXCI) 366. Krakawitz, v. Crakawitz. Kramolyn (Gremoling?), Dlahy, Jessek, Kupeez, Miko w Napaya- dlech a Sssymany z — (1459. CCXXXVII) 294. Krasikow, v. Schwamberg. Krasilau (Kraselow — Grasselow), Woytyecho de — burggrav. in Meydstain (1400. CXC) 230. (1402. CXCII) 232. 234. Jan z — purkrabé na Chusnieze (1407. CCI) 245, 246. Kraschtitz, v. Chrastitz. Krautwurm, v. Chrautwurm. Krawarz, Alzbietha z Crawarz a z Straznieze (m. 1800. CCXCIV) 370. 372. (—) 389, 390. Krems (Křemže — Cremsa, Krzem- ze, Kremz), Plebanus: Dyrsluus (1360. CIX) 120. Benessius et Przibiko fratres germani de — (1379. CLVI) 179. (1385. CLXIV) 192, 193. Krems (Chremse, Chrems), — (1365. 7) 398. (1437. 15) 408. Spital (1381.9) 400. Reichersperger Hof (1346. 4) 395. (1395. 5) 395. (1360. 6) 397. (1365. 7) 398. (1373. 8) 398. (1381. 9) 400. (1398. 10) 402. (1441. 11) 403, 404. (1412. 12) 405. (4437. 15) 407. (1438. 16) 408. Kapelle sum
Strana 440
A40 b. Martin im Reiehersperger Hof (1411. 11) 403, 404. In dem aereich ze nast Reychersperger hof (1338. 2) 393. Im churezen taillant, v. Tailant. Auf der laym- grueb (1398. 10) 401. Stadtreeht zu — (1381. 9) 400. Juxta le- prosos (1412. 12) 405. Domini- kaner-Prior: Stephan von Gors (1365. 7) 397. Stadtrichter: Ny- clas von Weytra (1359. 5) 396 Sehlässler: Paul der Chrautwurm (1381. 9) 401. Rathsherren: Chunrat in dem Chorhoff (1360. 6) 897. Andre von Teben (1381. 9) 400, 401. Oberste Spitalmei- ster: Chunrat der Reiehersperger (1381. 9) 400, 401. Mert der Egenburger (1398. 10) 403. Stef- fann der Ffuetrer (1411. 11) 404. Bürger: Aiehperger Wolfgang, Ayterpech Vireich, Hulber Janns, Jüger Taman, Stozzel Chonrat u. Hans von Weitra, v. Aichperger ete. — Lyenhart von Geuell (Tvpel) Hofmeister im Hof zur Eysentürr und nicht innerhalb des Champs (1398. 10) 403. Reichersperger Hofmeister (1373. 8) 399. (1437. 15) 407. Colleetores decimarum episcopi Pataviensis (1412. 12) 405. — Cf. Stein. Kreta, Archiepiscopus Cretensis: Jeronimus (1461. CCXL) 298. (1462. CCXLI) 298, 299. Kroman, v. Chroman. Kropfsehlag (Krapsslak, Croph- slog), villa (1465. CCL) 310. — Stephanus de — (1360. CIX) 119. Wdowa in — (1465. CCL) 310. Kropsdorf, Peter von Crophans- dorf (1417. CCVIT) 255, 256. Krpezes, des — Reut zu Rosen- berg (1489. CCLXXXIV) 358. Kritóénow (Krstyenow, Krstenow), Plebanus:: Mathias (1261. XII) 15. — Jacob vitrieus eeclesiae in — (1409. CCIV) 251. Krumau (Krumlow — Crumlow, Krvmbenowe, Crummenowe, Crvm- nov, Chrumenav, Chrvinnav, Chrum- pnaw ete.), — (1347. LXXXVIII) 89. (1348. XCII) 94. (1349. XCV) 97. (1354. CIV) 112. (1356. CVI) 115. (1363. CXIV) 126. (1364. CXVII) 131. (1369. CXXX) 147. (1370. CXXXI) 148. (1371. CXXXIV — CXXXVI) 150—152. (1378. CLIT) 176. (1380. CLIX) 187. (1382, CLX) 188. (1387. CLXX) 202. (1400. CXC) 230. (1411. CCV) 253. (1418. CCVIII) 2958. (1436. CCXIII) 267. (1448. CCXVIII, CCXIX) 273, 274. (1451. CCXXII) 277. (1453. COCXXIIT) 279. (1455. CCXXVIII) 284. (1461. CCXXXVIII) 297. (1462. CCXLII) 301. (1465. CCXLVII, CCL) 307. 311. (1466. CCLIIT) 315. (1471. CCLX) 325. (1478. CCLXV) 334. (1479. CCLXVI, CCLXVII) 335, 336. (1481. CCLXX. CCLXXII) 340. 342. (1483. CCLXXVII) 348. (1485. CCLXXXI) 353. (1487. CCLXXXIII) 357. (1492. CCLXXXVII) 362. (1495. CCXCI) 868. (1499. CCXCII) 368. (1500. CCXCITI) 369. (1500. CCXCIV) 374. (1500. CCXCVI, CCXCVII) 377, 378. — Civitas (134. LXXXV) 85. (1349. XCV) 97. (1369. CXXIX) 145. (1372. CXXXVIIT) 155. (1375. CXLIV) 168. (1380. CLVII) X186. (1385. CLXIV) 193. (1385. CLXVII) 197. (1387. CLXX, CLXXI) 201. 203. (1402. CXUII) 232. (1406. CXCVI) 239. (1406. CC) 244. (1433. CCXII) 264. (1459. CCXXXVII) 295. (1466. CCLIV) 316. (1476. CCLXIV)
A40 b. Martin im Reiehersperger Hof (1411. 11) 403, 404. In dem aereich ze nast Reychersperger hof (1338. 2) 393. Im churezen taillant, v. Tailant. Auf der laym- grueb (1398. 10) 401. Stadtreeht zu — (1381. 9) 400. Juxta le- prosos (1412. 12) 405. Domini- kaner-Prior: Stephan von Gors (1365. 7) 397. Stadtrichter: Ny- clas von Weytra (1359. 5) 396 Sehlässler: Paul der Chrautwurm (1381. 9) 401. Rathsherren: Chunrat in dem Chorhoff (1360. 6) 897. Andre von Teben (1381. 9) 400, 401. Oberste Spitalmei- ster: Chunrat der Reiehersperger (1381. 9) 400, 401. Mert der Egenburger (1398. 10) 403. Stef- fann der Ffuetrer (1411. 11) 404. Bürger: Aiehperger Wolfgang, Ayterpech Vireich, Hulber Janns, Jüger Taman, Stozzel Chonrat u. Hans von Weitra, v. Aichperger ete. — Lyenhart von Geuell (Tvpel) Hofmeister im Hof zur Eysentürr und nicht innerhalb des Champs (1398. 10) 403. Reichersperger Hofmeister (1373. 8) 399. (1437. 15) 407. Colleetores decimarum episcopi Pataviensis (1412. 12) 405. — Cf. Stein. Kreta, Archiepiscopus Cretensis: Jeronimus (1461. CCXL) 298. (1462. CCXLI) 298, 299. Kroman, v. Chroman. Kropfsehlag (Krapsslak, Croph- slog), villa (1465. CCL) 310. — Stephanus de — (1360. CIX) 119. Wdowa in — (1465. CCL) 310. Kropsdorf, Peter von Crophans- dorf (1417. CCVIT) 255, 256. Krpezes, des — Reut zu Rosen- berg (1489. CCLXXXIV) 358. Kritóénow (Krstyenow, Krstenow), Plebanus:: Mathias (1261. XII) 15. — Jacob vitrieus eeclesiae in — (1409. CCIV) 251. Krumau (Krumlow — Crumlow, Krvmbenowe, Crummenowe, Crvm- nov, Chrumenav, Chrvinnav, Chrum- pnaw ete.), — (1347. LXXXVIII) 89. (1348. XCII) 94. (1349. XCV) 97. (1354. CIV) 112. (1356. CVI) 115. (1363. CXIV) 126. (1364. CXVII) 131. (1369. CXXX) 147. (1370. CXXXI) 148. (1371. CXXXIV — CXXXVI) 150—152. (1378. CLIT) 176. (1380. CLIX) 187. (1382, CLX) 188. (1387. CLXX) 202. (1400. CXC) 230. (1411. CCV) 253. (1418. CCVIII) 2958. (1436. CCXIII) 267. (1448. CCXVIII, CCXIX) 273, 274. (1451. CCXXII) 277. (1453. COCXXIIT) 279. (1455. CCXXVIII) 284. (1461. CCXXXVIII) 297. (1462. CCXLII) 301. (1465. CCXLVII, CCL) 307. 311. (1466. CCLIIT) 315. (1471. CCLX) 325. (1478. CCLXV) 334. (1479. CCLXVI, CCLXVII) 335, 336. (1481. CCLXX. CCLXXII) 340. 342. (1483. CCLXXVII) 348. (1485. CCLXXXI) 353. (1487. CCLXXXIII) 357. (1492. CCLXXXVII) 362. (1495. CCXCI) 868. (1499. CCXCII) 368. (1500. CCXCITI) 369. (1500. CCXCIV) 374. (1500. CCXCVI, CCXCVII) 377, 378. — Civitas (134. LXXXV) 85. (1349. XCV) 97. (1369. CXXIX) 145. (1372. CXXXVIIT) 155. (1375. CXLIV) 168. (1380. CLVII) X186. (1385. CLXIV) 193. (1385. CLXVII) 197. (1387. CLXX, CLXXI) 201. 203. (1402. CXUII) 232. (1406. CXCVI) 239. (1406. CC) 244. (1433. CCXII) 264. (1459. CCXXXVII) 295. (1466. CCLIV) 316. (1476. CCLXIV)
Strana 441
831. (1478. CCLXV) 333. (1479. CCLXVIT) 336. (1487. CCLXXXIIT) 356. (1489. COLXXXIV) 359. — Ecclesia parochialis (—) 385. Mo- nasterium Sanetimonialum ( — ) 385. Hospitale (1347. LXXXVIII) 88. (—) 385. Castrum (1360. CIX) 120. (1375. CXLI) 158. (1383. CLXI) 189. (1400. CXC) 230. Capella S. Georii in castro, ca- pela S. Wenezeslai (—) 385. Bonain — (1400. CXC) 230. — PI e- bani: Hostislaus (1371. CXXXIV, CXXXV) 150, 151. (1380. CLIX) 187, 188. (1382. CLX) 188. (1387. CLXIX) 199, 200. (m. 1438. CCXV) 269. Mathias (1425. CCX) 260. (1438. CCXV) 268. 270. M. Jo- hannes de Heriez (1475. CCLXIII) 330. (1479. CCLXVII) 336, 337. Ple- banus de— (1358. CVIII) 147, 118. — Capellanus parochiae: Ma- thias (1399. CLXXXVIII) 220, 221. — Domini de Krumau: Witigo (1289. III. V) 3. 6, 7. (1260. VI) 8. (1261. VIII, IX, X) 11, 12, 13. Sibilla ejus uxor (1259. v) 6. Budiwoy frater Witigonis (1259. IV) 5, 6. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 11, 12. (1261. XI) 14. (1262. XIII) 18, 19. Perhta ejus uxor (1259. IV) b. Zawissius de Falkenstayn filius Budwogii (1272. XX) 260. (1274. XXII) 28.(- 1290) 383. (1290. XXXVIII. XL) 43. 45. (4464. CCXLIV) 303. Witigo filius Budwogii (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. (1277. XXIII) 29. (4290. XL) 44, 45. Wocho filius Budwogii (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. (1290. XL) 44. Hein- rieus filius Witigonis (1272. XX) 26. (1284. XXX) 35. (1291. XLI) 40. Wocho filius Witigonis (1272. XX) 26. (4281. XXX) 36. (1291. XLI) 46. Woko de — (—) 386. AA1 Hineo de — (m. 1340. LXXXIV) 85. (—) 384. 386. Offca relicta Hineonis (m. 1340. LXXXIV) 85. (1364. CXVII) 430, 134. (c. 1400. CLXXXIX) 226. (—) 384 — Burggravii: Henricus de Rad- hostowyez (1387. CLXX) 201. Przybyko de Zymunticz (1396. CLXXXI) 243. (1399. CLXXXVIII) 221. (1400. CXC) 230. (1402. CXCII) 232. Ondrzey z Wlezetyna (1407. CCI) 244—246. Buzk von Ruben (1425. CCX) 260. Chwal de Chmelni (1433. CCXII) 263. 265. Jan z Petrowicz (1465. CCXLVII) 306. Petr z Dobro- hosstie — (1487. CCLXXXII, CCLXXXIII) 354, 355. 357. (1492. CCLXXXVII) 362. — Judex in — (1399. CLXXXVIII) 220, 221. Cives: Gira Petrlik, Pawel Hoeh, Mathiass z Wewarzij (1487. CCLXXXII) 354. — Dr. Nicolaus de — archidiaconus Bechinensis, v. Bechin. Dr. Johannes de — archi- diac. Pragensis, v. Prag. Dr. Jo- hannes de — decanus ecelesiae Pragensis, v. Prag. Ktil, Jan — z Welenow (1438. CCXIV) 268. Kuffern (Kuffing), Velber zu Kuf- fern, v. Velber. Kühhof, curia vaccarum (1373. CXXXIX) 150. Kühhofwald, „in bonis suis ultra Rosmberk sub nemore* (1259. III) 2. Kuchlitz (Chuchlice), Nicolaus filius Peraslini de Chuehleez et ejus soror Katherina Plaehta de Bars- sow (1378. CLII) 175. Kundratce,Kunratecz,v. Neudorf. Kunstadt, Proczek, Kuna a Zoffka z Kunstatu (1447. 18) 409. Kurzim, v. Hermannschlag. Kuttau, ef. Chudieyiow. Kwasow, v. Quasow.
831. (1478. CCLXV) 333. (1479. CCLXVIT) 336. (1487. CCLXXXIIT) 356. (1489. COLXXXIV) 359. — Ecclesia parochialis (—) 385. Mo- nasterium Sanetimonialum ( — ) 385. Hospitale (1347. LXXXVIII) 88. (—) 385. Castrum (1360. CIX) 120. (1375. CXLI) 158. (1383. CLXI) 189. (1400. CXC) 230. Capella S. Georii in castro, ca- pela S. Wenezeslai (—) 385. Bonain — (1400. CXC) 230. — PI e- bani: Hostislaus (1371. CXXXIV, CXXXV) 150, 151. (1380. CLIX) 187, 188. (1382. CLX) 188. (1387. CLXIX) 199, 200. (m. 1438. CCXV) 269. Mathias (1425. CCX) 260. (1438. CCXV) 268. 270. M. Jo- hannes de Heriez (1475. CCLXIII) 330. (1479. CCLXVII) 336, 337. Ple- banus de— (1358. CVIII) 147, 118. — Capellanus parochiae: Ma- thias (1399. CLXXXVIII) 220, 221. — Domini de Krumau: Witigo (1289. III. V) 3. 6, 7. (1260. VI) 8. (1261. VIII, IX, X) 11, 12, 13. Sibilla ejus uxor (1259. v) 6. Budiwoy frater Witigonis (1259. IV) 5, 6. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 11, 12. (1261. XI) 14. (1262. XIII) 18, 19. Perhta ejus uxor (1259. IV) b. Zawissius de Falkenstayn filius Budwogii (1272. XX) 260. (1274. XXII) 28.(- 1290) 383. (1290. XXXVIII. XL) 43. 45. (4464. CCXLIV) 303. Witigo filius Budwogii (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. (1277. XXIII) 29. (4290. XL) 44, 45. Wocho filius Budwogii (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. (1290. XL) 44. Hein- rieus filius Witigonis (1272. XX) 26. (1284. XXX) 35. (1291. XLI) 40. Wocho filius Witigonis (1272. XX) 26. (4281. XXX) 36. (1291. XLI) 46. Woko de — (—) 386. AA1 Hineo de — (m. 1340. LXXXIV) 85. (—) 384. 386. Offca relicta Hineonis (m. 1340. LXXXIV) 85. (1364. CXVII) 430, 134. (c. 1400. CLXXXIX) 226. (—) 384 — Burggravii: Henricus de Rad- hostowyez (1387. CLXX) 201. Przybyko de Zymunticz (1396. CLXXXI) 243. (1399. CLXXXVIII) 221. (1400. CXC) 230. (1402. CXCII) 232. Ondrzey z Wlezetyna (1407. CCI) 244—246. Buzk von Ruben (1425. CCX) 260. Chwal de Chmelni (1433. CCXII) 263. 265. Jan z Petrowicz (1465. CCXLVII) 306. Petr z Dobro- hosstie — (1487. CCLXXXII, CCLXXXIII) 354, 355. 357. (1492. CCLXXXVII) 362. — Judex in — (1399. CLXXXVIII) 220, 221. Cives: Gira Petrlik, Pawel Hoeh, Mathiass z Wewarzij (1487. CCLXXXII) 354. — Dr. Nicolaus de — archidiaconus Bechinensis, v. Bechin. Dr. Johannes de — archi- diac. Pragensis, v. Prag. Dr. Jo- hannes de — decanus ecelesiae Pragensis, v. Prag. Ktil, Jan — z Welenow (1438. CCXIV) 268. Kuffern (Kuffing), Velber zu Kuf- fern, v. Velber. Kühhof, curia vaccarum (1373. CXXXIX) 150. Kühhofwald, „in bonis suis ultra Rosmberk sub nemore* (1259. III) 2. Kuchlitz (Chuchlice), Nicolaus filius Peraslini de Chuehleez et ejus soror Katherina Plaehta de Bars- sow (1378. CLII) 175. Kundratce,Kunratecz,v. Neudorf. Kunstadt, Proczek, Kuna a Zoffka z Kunstatu (1447. 18) 409. Kurzim, v. Hermannschlag. Kuttau, ef. Chudieyiow. Kwasow, v. Quasow.
Strana 442
442 La, — (1260. VII) 10. Labatz, Jakob — (1481. CCLXXVI) 347. Lacedogna, Episcopus Laquedo- niensis: Daniel (1202. XLVI, XLVII) 49— 54. (1293. XLIX) 53. Ladem, Clawat de — (1263. XIV) 21. Ladennicer, v. Lednicerius. Laedenitz, v. Ledenitz. Lagau (Slawkow — Laucaw, Slow- kow), Wilhelmus de — et ejus filius Johannes (4375. CXLIM) 164 — 166. Jan z Slawkowa pur- krabě na Rozmbereze (1405. CXCVI) 238. Lachenwitz (Lochowyez), curia (e. 1400. CLXXXIX) 221. Laymgrueb, auf der — zu Krems (1398. 10) 401. (1412. 12) 406. (1438. 17) 409. Lambach, Abbas: Thomas (1466. CCLI) 311, 312. (1469. CCLVIII) 324. Prior: Johannes (1466. CCLI) 911, 312. Landstein (Lendesteyn, Lande- stain ete.), Zezama de — (1293. LII) 56. Witig von — (1302. LVI) 61. Witko et Hoygerius fratres de — et domini in Nouo Castro et Wistritz (1349. XCIV) 95. Wylem z — (m. 1407. CCI) 244. Langendorf, Gyndersich Sudhkw von Longdorff, v. Sudek. Langendorf, cf. Lenkaev. Laquedoniensis episcopus, vide Lacedogna. Larina, Episcopus Larinensis: Per- ronus (1292. XLVI, XLVII) 49 — 51. (4293. XLIX) 53. Lurnbecher (Larenpecher), villa (4380. CLVII) 183. Larnbecher Bach, v. Witawitz major. Laschitz (Lażiśt6 — majores Lazysez), — (1317. LXIIT) 66. Latinus, Pilgrimus —, v. Walieh. Laueaw, v. Lagau. Lavant, Episcopi Lavantini: Hein- rieus (1292. XLIV) 48. (1293. XLIX) 53. Rudolphus (1468. CCLY, CCLVI) 316—318. Laznik, Wenzl u. Mikess — (1448. 21) 410. Ledenitz (Ledenice — Laedenitz, Ledyeniez), Plebanus: Johannes (1438. CCXV) 270. — Zawissius et Witigo fratres de — (1293. LIJ) 55. Ledn@cerius (Ladennicer, Ledni- cer), Jacobus — et ejus frater Ulrieus (1278. XXV) 31. (1281. XXX) 36. Pribislaus — (1293. XLVIII) 52. Ledrar, Jackel der — u. Kathe- rina s. Hausfrau in Hóritz (1382. CLX) 188. Leimpach (Lembach?), — (1262. XIII) 19. Leimgrube, v. Laymgrueb. Leitnowitz (Litwinowice — Lut- winouieh, Levtwinitz), villa (1259. III) 4. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 11. Leitomisehl (Litomyśl), Admini- strator et can. Lithomislensis: He- lias (1468. CCLV, CCLVT) 316. 318. Leyttel, vinea (1412. 12) 405. Lelekowicz, Erbgut (1447. 18) 409. Lembach, v. Leimpach. Lenkaev, Witek von — (1325. LXIX) 71. ef. Harach. Lepus, Ulricus dietus — (1260. VII) 9.
442 La, — (1260. VII) 10. Labatz, Jakob — (1481. CCLXXVI) 347. Lacedogna, Episcopus Laquedo- niensis: Daniel (1202. XLVI, XLVII) 49— 54. (1293. XLIX) 53. Ladem, Clawat de — (1263. XIV) 21. Ladennicer, v. Lednicerius. Laedenitz, v. Ledenitz. Lagau (Slawkow — Laucaw, Slow- kow), Wilhelmus de — et ejus filius Johannes (4375. CXLIM) 164 — 166. Jan z Slawkowa pur- krabě na Rozmbereze (1405. CXCVI) 238. Lachenwitz (Lochowyez), curia (e. 1400. CLXXXIX) 221. Laymgrueb, auf der — zu Krems (1398. 10) 401. (1412. 12) 406. (1438. 17) 409. Lambach, Abbas: Thomas (1466. CCLI) 311, 312. (1469. CCLVIII) 324. Prior: Johannes (1466. CCLI) 911, 312. Landstein (Lendesteyn, Lande- stain ete.), Zezama de — (1293. LII) 56. Witig von — (1302. LVI) 61. Witko et Hoygerius fratres de — et domini in Nouo Castro et Wistritz (1349. XCIV) 95. Wylem z — (m. 1407. CCI) 244. Langendorf, Gyndersich Sudhkw von Longdorff, v. Sudek. Langendorf, cf. Lenkaev. Laquedoniensis episcopus, vide Lacedogna. Larina, Episcopus Larinensis: Per- ronus (1292. XLVI, XLVII) 49 — 51. (4293. XLIX) 53. Lurnbecher (Larenpecher), villa (4380. CLVII) 183. Larnbecher Bach, v. Witawitz major. Laschitz (Lażiśt6 — majores Lazysez), — (1317. LXIIT) 66. Latinus, Pilgrimus —, v. Walieh. Laueaw, v. Lagau. Lavant, Episcopi Lavantini: Hein- rieus (1292. XLIV) 48. (1293. XLIX) 53. Rudolphus (1468. CCLY, CCLVI) 316—318. Laznik, Wenzl u. Mikess — (1448. 21) 410. Ledenitz (Ledenice — Laedenitz, Ledyeniez), Plebanus: Johannes (1438. CCXV) 270. — Zawissius et Witigo fratres de — (1293. LIJ) 55. Ledn@cerius (Ladennicer, Ledni- cer), Jacobus — et ejus frater Ulrieus (1278. XXV) 31. (1281. XXX) 36. Pribislaus — (1293. XLVIII) 52. Ledrar, Jackel der — u. Kathe- rina s. Hausfrau in Hóritz (1382. CLX) 188. Leimpach (Lembach?), — (1262. XIII) 19. Leimgrube, v. Laymgrueb. Leitnowitz (Litwinowice — Lut- winouieh, Levtwinitz), villa (1259. III) 4. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 11. Leitomisehl (Litomyśl), Admini- strator et can. Lithomislensis: He- lias (1468. CCLV, CCLVT) 316. 318. Leyttel, vinea (1412. 12) 405. Lelekowicz, Erbgut (1447. 18) 409. Lembach, v. Leimpach. Lenkaev, Witek von — (1325. LXIX) 71. ef. Harach. Lepus, Ulricus dietus — (1260. VII) 9.
Strana 443
Lettwitz, Hermannus de — (1262. XIII) 18. Leubesdorf, Mert! von — (1387. CLXXII) 204, 205. Leubs (Levbsa), vineae: an der aeinod (1332. LXXVII) 78, an dem Hasleeh (1335. LXXX) 81. Rich- ter: Marichart der Posch (1335. LXXX) 8i. Leucharthar, Henzlinus — in Strazkowicz (1400. CXC) 229. Leuchtenberg, Zmilo de Lewch- tenberch (1260. VII) 9. Leuchttenburg, Johannes land- gravius de — (—) 387. Leupoldus (Liupoldus), — (1279. XXVI) 32. (i279. XXVII) 33. Leupoldus, dominus (1259. IV, V) 6, 7. (1261. VIN—X) 12, 13. Leupoldus, XXX) 35. Levtwinitz, v. Leitnowitz. Lhenice, v. Elhenitz. Lhota, Marguardus de — alias Marehert von Ostrobsdorf (1301. CXI) 122. Libera Civitas, v. Freistadt. Liezew (?), v. Medling. Liebentbal (Lyebintail, Lyeben- thol), villa (1378. CLIII) 176, 177. (e. 1400. CLXXXIX) 222. Lichtenstein, Heinricus de — (1260. VII) 10. Rudolf Ott von — (1853. CI) 107. Lilie, Bernbardus de — (—. 1) 393. Lindberg u. Dobring, v. Swa- tomiri villae. Linz, Dietreich der Scheyczleich von Linez, v. Scheyczleich. Karoch Jude von — (1359. 5) 396. Lipa (Lypa), Anna de — soror dominorum Virici et Hermanni de camerarius. (1281. 443 Nouadomo (1377. CXLVIII, CXLIX) 171, 172. Lipnitz (Lipniee), Odolen z Pyssel purkrabë na Lypniezy (1407. CCI) 244—246. Litomyšl, v. Leitomischl. Litwinowice, v. Leitnowitz. Liupoldus, v. Leupoldus. Lobanitz, Nedamirus de — (1293. LIT) 56. Lobenstayn, Woeko de — (1284. XXXII) 37. Lohemilus, — (1262. XIII) 19. Lôchler (Lochilehrus), Purchart der — Feldrichter innerhalb des Champs (1373. 8) 399. Lochowyez, v. Lachenwitz. Loibersdorf, cf. Leubesdorf. Lomnitz (Lomnice — Lomniz, Lompuitz), Hoierius de — (1281. XXX) 35. (1293. LIT) 56. Zmielo ejus filius (1281. XXX) 35. Longavia, v. Dluhe. Longdorff, v. Langendorf. | Lopfetitz (Lopfetiee), Johannes de Loprzeticz archidiae. Bechin. (1438. CCXV) 269. | Loszperch (Lozperch), Hainreich von — (1348. XCIII) 95. Lowieschitz, Jan z Lowiessicz (1448. 21) 440. Luca (?), F. de San — (1489. CCLXXXV) 360. Lucouia, — (1349. XCIV) 96. Lupanawiez, villa (1292. XLV) 49. Luppolsehiug (Lvppulsehing — Lupetsehing?), bona in — (1353. CII) 109. Lutwinouich, v. Leitnowitz. Lužnitz (Lużniee — Lusnyez), fiumen (1390. CLXXVI) 209. — Conratecz residens in Lussniez, v. Konratetz.
Lettwitz, Hermannus de — (1262. XIII) 18. Leubesdorf, Mert! von — (1387. CLXXII) 204, 205. Leubs (Levbsa), vineae: an der aeinod (1332. LXXVII) 78, an dem Hasleeh (1335. LXXX) 81. Rich- ter: Marichart der Posch (1335. LXXX) 8i. Leucharthar, Henzlinus — in Strazkowicz (1400. CXC) 229. Leuchtenberg, Zmilo de Lewch- tenberch (1260. VII) 9. Leuchttenburg, Johannes land- gravius de — (—) 387. Leupoldus (Liupoldus), — (1279. XXVI) 32. (i279. XXVII) 33. Leupoldus, dominus (1259. IV, V) 6, 7. (1261. VIN—X) 12, 13. Leupoldus, XXX) 35. Levtwinitz, v. Leitnowitz. Lhenice, v. Elhenitz. Lhota, Marguardus de — alias Marehert von Ostrobsdorf (1301. CXI) 122. Libera Civitas, v. Freistadt. Liezew (?), v. Medling. Liebentbal (Lyebintail, Lyeben- thol), villa (1378. CLIII) 176, 177. (e. 1400. CLXXXIX) 222. Lichtenstein, Heinricus de — (1260. VII) 10. Rudolf Ott von — (1853. CI) 107. Lilie, Bernbardus de — (—. 1) 393. Lindberg u. Dobring, v. Swa- tomiri villae. Linz, Dietreich der Scheyczleich von Linez, v. Scheyczleich. Karoch Jude von — (1359. 5) 396. Lipa (Lypa), Anna de — soror dominorum Virici et Hermanni de camerarius. (1281. 443 Nouadomo (1377. CXLVIII, CXLIX) 171, 172. Lipnitz (Lipniee), Odolen z Pyssel purkrabë na Lypniezy (1407. CCI) 244—246. Litomyšl, v. Leitomischl. Litwinowice, v. Leitnowitz. Liupoldus, v. Leupoldus. Lobanitz, Nedamirus de — (1293. LIT) 56. Lobenstayn, Woeko de — (1284. XXXII) 37. Lohemilus, — (1262. XIII) 19. Lôchler (Lochilehrus), Purchart der — Feldrichter innerhalb des Champs (1373. 8) 399. Lochowyez, v. Lachenwitz. Loibersdorf, cf. Leubesdorf. Lomnitz (Lomnice — Lomniz, Lompuitz), Hoierius de — (1281. XXX) 35. (1293. LIT) 56. Zmielo ejus filius (1281. XXX) 35. Longavia, v. Dluhe. Longdorff, v. Langendorf. | Lopfetitz (Lopfetiee), Johannes de Loprzeticz archidiae. Bechin. (1438. CCXV) 269. | Loszperch (Lozperch), Hainreich von — (1348. XCIII) 95. Lowieschitz, Jan z Lowiessicz (1448. 21) 440. Luca (?), F. de San — (1489. CCLXXXV) 360. Lucouia, — (1349. XCIV) 96. Lupanawiez, villa (1292. XLV) 49. Luppolsehiug (Lvppulsehing — Lupetsehing?), bona in — (1353. CII) 109. Lutwinouich, v. Leitnowitz. Lužnitz (Lużniee — Lusnyez), fiumen (1390. CLXXVI) 209. — Conratecz residens in Lussniez, v. Konratetz.
Strana 444
AAA Macracuria, curia monast. S. Coronae (1375. CXLTI) 159. cf. Muscherad. Maczuta (Matschuta), Benessius dietus — de Hersslak (1390. CLXXVII) 211. (1400. CXCI) 230. Magnauilla, Petrus de — (1375. CXLI) 160. Maehowitz (Machowice), Cunass z Machowicz (1492. CCLXXXVII) 362. Maidburg, Graf Burehhart von — (1387. CLXXII) 204. Michael Burggraf zu —, v. Hardeck. Maidstein (Meydstain), Burggra- vius: Woytyecho de Kraselow (1402. CXCII) 232. 234. Mailand, Mediolanen (1475. CCLXI) 327. (1481. CCLXXI) 840, 34. Malberch, abbas de — (—.1) 393. Malenitz (Malenice), Mauritius na- tus quondam Petri de Maleniez presbyter pauper (1353. XCIX, C) 100. 102. Malchinger (Molchinger), Wein- garten zu Gerestorf (1373. 8) 398. (4412. 12) 406. (1438. 16) 408. Malonty, v. Meinetschlag. Malotin (Maloting, Malating), curia (1438. CCXIV) 267. (1478. CCLXV) 331. Nicolaus de — (1366. CXXI) 435. (4369. CXXIX) 445. (4377. CXLIX) 173. Janek in — (1478. CCLXV) 331. Malowitz (Malowice — Malabitz), Bobvzlaus de — (1320. LXVI) 68. Bonizlab von — (1325. LXIX) 71. Malschitz (Malšice — Malsich, Maltze, Malshiez), curia et villa (1259. TIT) 4. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 11. (1273. XXI) 27. (1292. XLV) 48, 49. Maltze, v. Malschitz. Manholtslog, v. Meinetschlag. Minseer (Mondseer), — (1447. 19) 409. S. Marco, Episcopus S. Marci: Manfredus (1300. LIV) 58. March, v. Morawa. Marchia, F. de — (1457. CCXXXIII -- COXXXV) 290. 292. Marstellarius: Werenhardus. Martetschlag (Martynkow, Mar- thatislag), villa (1384. CLXII) 190. (e. 1400. CLXXXIX) 224. Martynkow, v. Martetschlag. Matschuta, v. Maezuta. Mawraer, Weichart der — u. Agnes s. Hausfrau (1338. 2) 393. Maurwis, die — unter dem Troyas (1475. CCLXIN) 329. Mautern, Nycla Richter zu Mau- taren (1338. 2) 393, 394. Mauthof, curia in Mutam (! 1356. CVI) 115. Meczikowa (Mečichow?), Nicolaus de — (1390. CLXXVI) 208. 210. Mediolanum, v. Mailand. Medling (Metlyn, Metling), Mar- guardus de — (1361. CXII) 124. (1363. CXVI) 129. (1366. CXX) 134. (1366. CXXI) 135. (1307. CXXV) 139, 140. (1369. CXXIX) 444, 145. (1377. CXLVIII, CXLIX) 171—173. Sdenka dessen Haus- frau (1369. CXXIX) 144. Meydstain, v. Maidstein. Meygen, Pfarrer von — (1381. 9) 400. Meinetschlag (Malonty — Man-
AAA Macracuria, curia monast. S. Coronae (1375. CXLTI) 159. cf. Muscherad. Maczuta (Matschuta), Benessius dietus — de Hersslak (1390. CLXXVII) 211. (1400. CXCI) 230. Magnauilla, Petrus de — (1375. CXLI) 160. Maehowitz (Machowice), Cunass z Machowicz (1492. CCLXXXVII) 362. Maidburg, Graf Burehhart von — (1387. CLXXII) 204. Michael Burggraf zu —, v. Hardeck. Maidstein (Meydstain), Burggra- vius: Woytyecho de Kraselow (1402. CXCII) 232. 234. Mailand, Mediolanen (1475. CCLXI) 327. (1481. CCLXXI) 840, 34. Malberch, abbas de — (—.1) 393. Malenitz (Malenice), Mauritius na- tus quondam Petri de Maleniez presbyter pauper (1353. XCIX, C) 100. 102. Malchinger (Molchinger), Wein- garten zu Gerestorf (1373. 8) 398. (4412. 12) 406. (1438. 16) 408. Malonty, v. Meinetschlag. Malotin (Maloting, Malating), curia (1438. CCXIV) 267. (1478. CCLXV) 331. Nicolaus de — (1366. CXXI) 435. (4369. CXXIX) 445. (4377. CXLIX) 173. Janek in — (1478. CCLXV) 331. Malowitz (Malowice — Malabitz), Bobvzlaus de — (1320. LXVI) 68. Bonizlab von — (1325. LXIX) 71. Malschitz (Malšice — Malsich, Maltze, Malshiez), curia et villa (1259. TIT) 4. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 11. (1273. XXI) 27. (1292. XLV) 48, 49. Maltze, v. Malschitz. Manholtslog, v. Meinetschlag. Minseer (Mondseer), — (1447. 19) 409. S. Marco, Episcopus S. Marci: Manfredus (1300. LIV) 58. March, v. Morawa. Marchia, F. de — (1457. CCXXXIII -- COXXXV) 290. 292. Marstellarius: Werenhardus. Martetschlag (Martynkow, Mar- thatislag), villa (1384. CLXII) 190. (e. 1400. CLXXXIX) 224. Martynkow, v. Martetschlag. Matschuta, v. Maezuta. Mawraer, Weichart der — u. Agnes s. Hausfrau (1338. 2) 393. Maurwis, die — unter dem Troyas (1475. CCLXIN) 329. Mautern, Nycla Richter zu Mau- taren (1338. 2) 393, 394. Mauthof, curia in Mutam (! 1356. CVI) 115. Meczikowa (Mečichow?), Nicolaus de — (1390. CLXXVI) 208. 210. Mediolanum, v. Mailand. Medling (Metlyn, Metling), Mar- guardus de — (1361. CXII) 124. (1363. CXVI) 129. (1366. CXX) 134. (1366. CXXI) 135. (1307. CXXV) 139, 140. (1369. CXXIX) 444, 145. (1377. CXLVIII, CXLIX) 171—173. Sdenka dessen Haus- frau (1369. CXXIX) 144. Meydstain, v. Maidstein. Meygen, Pfarrer von — (1381. 9) 400. Meinetschlag (Malonty — Man-
Strana 445
holtslog), Plebanus: Lytwinus (m. 1396. CLXXX) 212, 213. Meissau, Otto de Meysow (1260. VII) 10. Meissen, Episcopus Mysnensis: Ber- nardus (1293. LT) 54. Melezer, Larenez Hainreichs des — Sohn (4437. 14) 406. Melfi, v. Molfetta. Merawyez, v. Mórowitz. Meriea, v. Haid, Ober —. Merseburg, Episcopus Mersbur- gensis: Heynricus (4293. LI) 54. Messeritsch, v. Misseritz. Metliz, Schenco et fllius suus Dwursrad de — (1286. XXXIV) 39. cf. Zippendorf. Mezipotoé£i, v. Nespoding. Miehaelis, Mons —, v. Michels- berg. Miehalowiee, v. Michelsberg Michaluow, Gyra — syn w uir- ziezkowie (1479. CCLXVI) 334. S. Michel, in der Wachewe (1334. LXXIX) 80. Michelsberg (Michalowice), Jo- hannes de Monte Michaelis (1292. XLV) 49. Michnitz (Michnice — Mihnich, Michenitz, Myssnyiz, Michniez), euria in — (1259. III) 3. (1260. VI) 8. (12601. VIII) 11. (1369. CXXX) 146, 147. — Jobannes de — (1338. LXXXI) 82. Nieo- laus de — (1400. CXCVIII) 242. Erasin z — (4465. CCXLVII) 306. (1466. CCLIII) 314, 315. (4466. CCLIV) 316. (1476. CCLXIV) 330, 331. (1479. CCLXVII) 336, 337. Miléin (MiliGin), Hermannus de Mylyczym (m. c. 1400. CLXXXIX) 226 (—) 385, Milewsko, v. Mülhausen. Milites: Andreas, Benata, Blasius, 445 Chreno, Hablo, Stizlaus et Zwa- temyrus. Mysnensis episcopus, v. Meissen. Misseritz (Messeritsch), — (1273. XXI) 27. Mnichowiez, — (1500. CCXCVIT) 377. Močerady, v. Muscherad. Mödling, v. Medling. Modrewitz, Laurentius — (1481. CCLXXIT) 342. Moisius, — (1278. XXV) 31. Mokicensis, Johannes archiepis- copus — (1292. XLVI, XLVII) 49—51. (1293. XLIX) 53. Mokri rivus (Ziehbach), — (1259. II[—V) 3. 5, 6. (1261. VIII) 10, 11. Moldau (Witawa — Wlyteua, Wita, Wulta, Multauia, Wultag, Wul- thaw), flumen (1259. III— V) 3—6. (1260. VI) 7, 8. (1261. VII) 40, 11. (1262. XII) 19 (1378. CXLI) 159. (1450. CCXX) 274. (1455. CCXXVIIT) 283. (1489. CCL XXXIV)358. (1495.CCLXXXIX, CCXC) 364, 365. Pratum adjacens — (1361. CXIT) 123. Moldauthein, (Teyn nad Wita- wau — Thin, Thyna, Tyn), — (1259. II) 2. (1261. XID 15. 1262. XII) 18. — Praepositus: Gotfridus (1261. XII) 16. Molfetta (?), Johannes Bapst. tt. S. Balbinae pbr. card. Melfiten. (1475. CCLXI) 326, 327. Molehinger, v. Malehinger. Monacho, de —, v. Munichen. Mondseer, v. Münseer. Mons Michaelis, v. Michelsberg. Montsiegal.(?), — (1475. CCLXI) 327. Morawa (March), fluvius (1260. VII) 10. Morimond, Johannes abbas Mori- mundi (1453. CCXXIV, CCXXV)
holtslog), Plebanus: Lytwinus (m. 1396. CLXXX) 212, 213. Meissau, Otto de Meysow (1260. VII) 10. Meissen, Episcopus Mysnensis: Ber- nardus (1293. LT) 54. Melezer, Larenez Hainreichs des — Sohn (4437. 14) 406. Melfi, v. Molfetta. Merawyez, v. Mórowitz. Meriea, v. Haid, Ober —. Merseburg, Episcopus Mersbur- gensis: Heynricus (4293. LI) 54. Messeritsch, v. Misseritz. Metliz, Schenco et fllius suus Dwursrad de — (1286. XXXIV) 39. cf. Zippendorf. Mezipotoé£i, v. Nespoding. Miehaelis, Mons —, v. Michels- berg. Miehalowiee, v. Michelsberg Michaluow, Gyra — syn w uir- ziezkowie (1479. CCLXVI) 334. S. Michel, in der Wachewe (1334. LXXIX) 80. Michelsberg (Michalowice), Jo- hannes de Monte Michaelis (1292. XLV) 49. Michnitz (Michnice — Mihnich, Michenitz, Myssnyiz, Michniez), euria in — (1259. III) 3. (1260. VI) 8. (12601. VIII) 11. (1369. CXXX) 146, 147. — Jobannes de — (1338. LXXXI) 82. Nieo- laus de — (1400. CXCVIII) 242. Erasin z — (4465. CCXLVII) 306. (1466. CCLIII) 314, 315. (4466. CCLIV) 316. (1476. CCLXIV) 330, 331. (1479. CCLXVII) 336, 337. Miléin (MiliGin), Hermannus de Mylyczym (m. c. 1400. CLXXXIX) 226 (—) 385, Milewsko, v. Mülhausen. Milites: Andreas, Benata, Blasius, 445 Chreno, Hablo, Stizlaus et Zwa- temyrus. Mysnensis episcopus, v. Meissen. Misseritz (Messeritsch), — (1273. XXI) 27. Mnichowiez, — (1500. CCXCVIT) 377. Močerady, v. Muscherad. Mödling, v. Medling. Modrewitz, Laurentius — (1481. CCLXXIT) 342. Moisius, — (1278. XXV) 31. Mokicensis, Johannes archiepis- copus — (1292. XLVI, XLVII) 49—51. (1293. XLIX) 53. Mokri rivus (Ziehbach), — (1259. II[—V) 3. 5, 6. (1261. VIII) 10, 11. Moldau (Witawa — Wlyteua, Wita, Wulta, Multauia, Wultag, Wul- thaw), flumen (1259. III— V) 3—6. (1260. VI) 7, 8. (1261. VII) 40, 11. (1262. XII) 19 (1378. CXLI) 159. (1450. CCXX) 274. (1455. CCXXVIIT) 283. (1489. CCL XXXIV)358. (1495.CCLXXXIX, CCXC) 364, 365. Pratum adjacens — (1361. CXIT) 123. Moldauthein, (Teyn nad Wita- wau — Thin, Thyna, Tyn), — (1259. II) 2. (1261. XID 15. 1262. XII) 18. — Praepositus: Gotfridus (1261. XII) 16. Molfetta (?), Johannes Bapst. tt. S. Balbinae pbr. card. Melfiten. (1475. CCLXI) 326, 327. Molehinger, v. Malehinger. Monacho, de —, v. Munichen. Mondseer, v. Münseer. Mons Michaelis, v. Michelsberg. Montsiegal.(?), — (1475. CCLXI) 327. Morawa (March), fluvius (1260. VII) 10. Morimond, Johannes abbas Mori- mundi (1453. CCXXIV, CCXXV)
Strana 446
446 279, 280. (1457. CCXXXII — CCXXXV) 290—292. Mórowitz (Merawyez), villa (e. 1400. CLXXXIX) 222. Mossikow, Mostkow, v. Pernles- dorf. Mosz, auf dem — bei Oberhaid. (1400. CXCI) 230. Mueieensis arehiepiscopus, v. Mo- kicensis. Muchant, Thaman — von Prunn (1438. 16) 408. Můl, ausere — zu Rosenberg (1489. CCLXXXIV) 358. Mülhausen (Milewsko — monast. Milocense, Mylawsk), Abbas: Ni- Naysydly, v. Einsiedel Natterwiese, v. Psyn. Neapel, Oliuerius tt. S. Eusebii pbr. eard. Neapolit. (1475. CCLXI) 326, 327. — (4481. CCLXXI) 340, 34. Nebahow, — (4317. I.XIII) 66. Nebersyhuew, villa (1281. XXX) 35. Neydow, Weingsrten in der — (1346. 4) 395. Němčí, v. Niemsching. Němčitz (Němčice — Nemtsiez, Neneitz, Nemehiez, Nemciez. Nyem- eziez, Nyempeziez, Nemsiche), villa (4273. XXI) 27. (1292. XLV) 48, 49. (4375. CXLII) 161. (1409. CCIV) 250. — Zwatinir de — (1263. XIV) 21. (m. 1292. XLV) 48, 49. cf. Swatomir. Ontscho de — (1293. LII) 56. Swathomirus de — patruus Ousonis de Wlhlaw et ejus filins Johannes (m. 1375. CXLII) 163. (1409. CCIV) 250. — Andreas Zagieez in —, v. Za- gieez. colaus, prior: Venceslaus (1480. CCLXVIII) 337, 338. Professus: Lambertus (1406. CXCVIIT) 241. Muniehen, Peter von — (de Mo- nacho), Torochtea s. Hausfrau u. Vlreieh s. Bruder (1367. CXXIV) 137, 138. Muscherad (Moéerady —- Mutsche- rat, Moczerady), curia (1262. XIII) 20. (1406. CXCIX) 243. (1408. CCII, COCIIT) 247, 248. (1492. CCLXXXVIT) 361. (1500. COXCVIT) 877. Mutam (!), euria in —, v. Maut- hof. Nemischl (Nemyäl — Nemyssl), Ondrzeg z — (1478. CCLXV) 332. 334, Dorotha z — (1192. CCLXXXVII) 361. Nemore, in bonis suis ultra Rosm- berk sub —, v. Kühhofwald. Nemsiche, v. Němčitz. Nemtez (Niemsehing?) Niklas von — Sehaffer zu Rosenberg (1338. LXXXI) 82. cf. Nemze, Niemeze. Nemtschitz, v. Néméitz. Nemus ex altera parte Wlytaue ete., v. Klosterwald. Nemze (Niemsehing?), Ditnar de (1293. XLVIII) 52. ef. Nemtez, Niemeze. Neocastrensis episeopus, v. Ni- eastro. Nepomuk (Nepomuky, Pomuky), Gerlaeus abbas Pomucensis (1375. CXLI) 458. 160, 161. Nespoding (Mezipotori — Mesi- poezye, Mezipotoezi, Nespotyng), Jenisehius de — (m. 1375. CXLIIT) 165, 166. Jan z — (1438. CCXIV) 208. Wyssnye de —, v. Wettern.
446 279, 280. (1457. CCXXXII — CCXXXV) 290—292. Mórowitz (Merawyez), villa (e. 1400. CLXXXIX) 222. Mossikow, Mostkow, v. Pernles- dorf. Mosz, auf dem — bei Oberhaid. (1400. CXCI) 230. Mueieensis arehiepiscopus, v. Mo- kicensis. Muchant, Thaman — von Prunn (1438. 16) 408. Můl, ausere — zu Rosenberg (1489. CCLXXXIV) 358. Mülhausen (Milewsko — monast. Milocense, Mylawsk), Abbas: Ni- Naysydly, v. Einsiedel Natterwiese, v. Psyn. Neapel, Oliuerius tt. S. Eusebii pbr. eard. Neapolit. (1475. CCLXI) 326, 327. — (4481. CCLXXI) 340, 34. Nebahow, — (4317. I.XIII) 66. Nebersyhuew, villa (1281. XXX) 35. Neydow, Weingsrten in der — (1346. 4) 395. Němčí, v. Niemsching. Němčitz (Němčice — Nemtsiez, Neneitz, Nemehiez, Nemciez. Nyem- eziez, Nyempeziez, Nemsiche), villa (4273. XXI) 27. (1292. XLV) 48, 49. (4375. CXLII) 161. (1409. CCIV) 250. — Zwatinir de — (1263. XIV) 21. (m. 1292. XLV) 48, 49. cf. Swatomir. Ontscho de — (1293. LII) 56. Swathomirus de — patruus Ousonis de Wlhlaw et ejus filins Johannes (m. 1375. CXLII) 163. (1409. CCIV) 250. — Andreas Zagieez in —, v. Za- gieez. colaus, prior: Venceslaus (1480. CCLXVIII) 337, 338. Professus: Lambertus (1406. CXCVIIT) 241. Muniehen, Peter von — (de Mo- nacho), Torochtea s. Hausfrau u. Vlreieh s. Bruder (1367. CXXIV) 137, 138. Muscherad (Moéerady —- Mutsche- rat, Moczerady), curia (1262. XIII) 20. (1406. CXCIX) 243. (1408. CCII, COCIIT) 247, 248. (1492. CCLXXXVIT) 361. (1500. COXCVIT) 877. Mutam (!), euria in —, v. Maut- hof. Nemischl (Nemyäl — Nemyssl), Ondrzeg z — (1478. CCLXV) 332. 334, Dorotha z — (1192. CCLXXXVII) 361. Nemore, in bonis suis ultra Rosm- berk sub —, v. Kühhofwald. Nemsiche, v. Němčitz. Nemtez (Niemsehing?) Niklas von — Sehaffer zu Rosenberg (1338. LXXXI) 82. cf. Nemze, Niemeze. Nemtschitz, v. Néméitz. Nemus ex altera parte Wlytaue ete., v. Klosterwald. Nemze (Niemsehing?), Ditnar de (1293. XLVIII) 52. ef. Nemtez, Niemeze. Neocastrensis episeopus, v. Ni- eastro. Nepomuk (Nepomuky, Pomuky), Gerlaeus abbas Pomucensis (1375. CXLI) 458. 160, 161. Nespoding (Mezipotori — Mesi- poezye, Mezipotoezi, Nespotyng), Jenisehius de — (m. 1375. CXLIIT) 165, 166. Jan z — (1438. CCXIV) 208. Wyssnye de —, v. Wettern.
Strana 447
Nesselbaeh (Nesselpach, Nesl- boeh), villa (1347. LXXXVIII) 88. (1378. CXXXIX) 156. (1380. CLVII) 180. (—) 385. Netolitz (Netolice, Notolice — Netolicz), — (4317. LXIII) 66. Plebanus: Johannes (1282. XXXI) 96. Judex: Andreas (1317. LXIV) 66. Neuburg, Kloster —, v. Kloster- neuburg. Neudorf (Kondráče, Kundratce — w Kondraczi, Kunratecz, Newdorf), villa (1433. CCXI) 261. (1454. CCXXVIT) 282. (1465. CCL) 310. Proty Cztwerowu dworu (1433. CCXI) 261. — Kunez in — (1465. CCL) 310. Trop in — (1454. CCXXVII) 282. Mikl in — (1465. CCL) 310. Hanzl Trop in — v. Trop. Neuhaus (Hradee Jindfiehüw .— Nouadomus, Hradecz Gindrzicho- wa), Ecelesia parochialis (1468. CCLV) 316. 318. Civitas (1433. CCX1) 262. Plebanus: Helias (1468. CCLY, CCLVI) 316. 318. — Do- mini de Novadomo: Ulricus (1260. VII) 40. (1272. XX) 26. (1274. XXH) 28. Ulrieus et Otto fratres (1281. XXX) 35. Ulrieus et Her- mannus fratres, Anna de Lipa eorum soror (1377. CXLVIII) 171, 172. Neumarkt, v. Novum Forum. Newndorf, viecbtrifft zu — (1411. 11) 403. Chunrat Pälister] von —, v. Püllsterl. Neuschloss (Novum Castrum), v. Gratzen. Jakob von —, v. Hohen- furt. Neustift, — (c. 1400. CLXXXIX) 223. 447 Nevzadling, v. Einsiedel. Nicastro, Episcopus Neocestren- sis: Nicolaus (1300. LIV) 58. Nicolaus, — (4278. XXIV) 30 (1279. XXVI) 32. (1279. XXVII) 33. Nicolaas, dominus (1261. IX, X) 12, 13. Nicolts, Dorf (1325. LXIX) 71. Niemeze, Mikulass z — (1438 CCXIV) 268. cf. Nemtz, Nemze. Nyemezicz, v. Němčitz. Niemsching (Němčí), cf. Nemtez Nemze, Niemcze. Nietkowiez, Johann Dupnik von —, v. Dupnik. Nimmervol, Symon der — u. Off- mei s. Mutter (1843. LXXXVI) 86. Nirsehlern (Korith, Korithy), villa (1361. CXII) 123. (137 CXLIV) 167. Nolomieh vel ad piscatores, villa (1277. XXII) 29. Fisehbekern, Fischhof ? Notolice, v. Netolitz, Novadomus, v. Neuhaus. Nouaren., — (4475. CCLXI) 327. Nouarien., — (1481. CCLXXI) 340, 341. Novum Castrum, v. Gratzen. Novum Forum, — (1262. XIII) 19. cf. Strodenitz. Nowéhrady v. Gratzen. Nussdorf(Nuzdorf, Nusdorff), cirea — (4323. LXVIII) 70. — (e. 1400. CLXXXIX$ 223. Hof (1353. CI) 107. (1417. CCVII) 256. Ny- clos Hofmeister zu — (1417. CCVII) 255, 256. Nusser, Ludel u. Syman die — (1398. 10) 401. Pauls u. Hennsel — zu Weinzürel (1438. 17) 408.
Nesselbaeh (Nesselpach, Nesl- boeh), villa (1347. LXXXVIII) 88. (1378. CXXXIX) 156. (1380. CLVII) 180. (—) 385. Netolitz (Netolice, Notolice — Netolicz), — (4317. LXIII) 66. Plebanus: Johannes (1282. XXXI) 96. Judex: Andreas (1317. LXIV) 66. Neuburg, Kloster —, v. Kloster- neuburg. Neudorf (Kondráče, Kundratce — w Kondraczi, Kunratecz, Newdorf), villa (1433. CCXI) 261. (1454. CCXXVIT) 282. (1465. CCL) 310. Proty Cztwerowu dworu (1433. CCXI) 261. — Kunez in — (1465. CCL) 310. Trop in — (1454. CCXXVII) 282. Mikl in — (1465. CCL) 310. Hanzl Trop in — v. Trop. Neuhaus (Hradee Jindfiehüw .— Nouadomus, Hradecz Gindrzicho- wa), Ecelesia parochialis (1468. CCLV) 316. 318. Civitas (1433. CCX1) 262. Plebanus: Helias (1468. CCLY, CCLVI) 316. 318. — Do- mini de Novadomo: Ulricus (1260. VII) 40. (1272. XX) 26. (1274. XXH) 28. Ulrieus et Otto fratres (1281. XXX) 35. Ulrieus et Her- mannus fratres, Anna de Lipa eorum soror (1377. CXLVIII) 171, 172. Neumarkt, v. Novum Forum. Newndorf, viecbtrifft zu — (1411. 11) 403. Chunrat Pälister] von —, v. Püllsterl. Neuschloss (Novum Castrum), v. Gratzen. Jakob von —, v. Hohen- furt. Neustift, — (c. 1400. CLXXXIX) 223. 447 Nevzadling, v. Einsiedel. Nicastro, Episcopus Neocestren- sis: Nicolaus (1300. LIV) 58. Nicolaus, — (4278. XXIV) 30 (1279. XXVI) 32. (1279. XXVII) 33. Nicolaas, dominus (1261. IX, X) 12, 13. Nicolts, Dorf (1325. LXIX) 71. Niemeze, Mikulass z — (1438 CCXIV) 268. cf. Nemtz, Nemze. Nyemezicz, v. Němčitz. Niemsching (Němčí), cf. Nemtez Nemze, Niemcze. Nietkowiez, Johann Dupnik von —, v. Dupnik. Nimmervol, Symon der — u. Off- mei s. Mutter (1843. LXXXVI) 86. Nirsehlern (Korith, Korithy), villa (1361. CXII) 123. (137 CXLIV) 167. Nolomieh vel ad piscatores, villa (1277. XXII) 29. Fisehbekern, Fischhof ? Notolice, v. Netolitz, Novadomus, v. Neuhaus. Nouaren., — (4475. CCLXI) 327. Nouarien., — (1481. CCLXXI) 340, 341. Novum Castrum, v. Gratzen. Novum Forum, — (1262. XIII) 19. cf. Strodenitz. Nowéhrady v. Gratzen. Nussdorf(Nuzdorf, Nusdorff), cirea — (4323. LXVIII) 70. — (e. 1400. CLXXXIX$ 223. Hof (1353. CI) 107. (1417. CCVII) 256. Ny- clos Hofmeister zu — (1417. CCVII) 255, 256. Nusser, Ludel u. Syman die — (1398. 10) 401. Pauls u. Hennsel — zu Weinzürel (1438. 17) 408.
Strana 448
448 Obst (Hubee — Obezi), villa (1499. CCXCII) 368. Oezyewek (Oezyewyek), villa (1387. CLXX) 200. (1387. CLXXT) 202. (c. 1400. CLXXXIX) 223. — Paulus, Blahut, Jacobus, Jessko, Maczko, Martinus, Mikess, Vanko et Velysslaw ineolae in — (1387. CLXXT) 202. cf. Otyewyek. Odolen, Rzehorz — z Komarziez, v. Komafitz, Ofen (Buda), — (14560. CCXXX) 287 Officialis: Conradus. Oggold (Okolí — Okol, Oekol, Okole), villa (1349. XCV) 96. (e. 1400. CLXXXIX) 222. (—) 384. Okolí, z. Oggold. Olbramow, Haracherz z —, v. Harach. Olbramowitz (Olbramowice), Ze- stoweez z Olbramowyez, v. Zesto- wecz. Olmütz (Olomuez), — (1448. 21) 410. Episeopi: Bruno (1260. VII) 9. Theodericus (1293. L) 53, 54. Canonici: Petrus de Rosenberg (1347. LXXXVIII) 89. Nicolaus Puchnik (1398. CLXXXVI) 218. Ó mau, v. Ebenau. Omlenice, v. Umlowitz. Onseho, — (1279. XXVI) 32. cf. Wihlaw, et Rosenberg burgyrawii. Opauie, terra —* (Oppau?), (1259. JI) 4. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 11. Oppach, villa (1281. XXX) 35. (1323. LXVIII) 70. (e. 1400. CLXXXIX) 222. (1454. CCXXVI) 281. Peter a. Hensel Hintersassen zu — (1454. CCXXVI) 281. Oppolz (Tichá). v. Tyche. Orvieto (Urbs vetus), — (1281. XXVIII, XXIX) 33, 34. S. Oswaldo, Christanus plebanus de — (1277. XXIII) 29. Österreich, terrae Austriae (1311. LX) 03. (1323. LXVIII) 70. — Ducissa: Margareta, v. Bóhmen. Duees: Rudolfus (—. 1) 393. Frideriecus (1311. LX) 63. Al. brecht (1437. 14) 406. — Lan- desmarschall: Michael Graf za Hardegk (1480. 22) 410. Forst- meister im Wienerwald: Erhart der Doss Ritter (1437. 14) 406. Ostia, Episcopi Ostienses: Guiller- mus (1481. CCLXXI) 340, 341. Julianus (1484. CCLXXX) 351. (1489. CCLXXXV) 359. Ostra, silva (1363. CXIV) 120. Ostrobsdorf, Marchart von —, alias Marquardus de Lhota (1361. CXI) 122. Ostrowe (Hammer?), curia (1372. CXXXVII) 153. Otyewyek (Otéwik, Hochdorf?), villa (e. 1400. CLXXXIX) 223, 224. ef. Oczyewek. Otthardi villa, — (1281. XXX) 33. Otto, — (1278. XXIV) 30. (1293. XLVIII) 52. Otto, fillus Wetmanni (1263. XIV) 21. Ozla, frater Bezpri (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28.
448 Obst (Hubee — Obezi), villa (1499. CCXCII) 368. Oezyewek (Oezyewyek), villa (1387. CLXX) 200. (1387. CLXXT) 202. (c. 1400. CLXXXIX) 223. — Paulus, Blahut, Jacobus, Jessko, Maczko, Martinus, Mikess, Vanko et Velysslaw ineolae in — (1387. CLXXT) 202. cf. Otyewyek. Odolen, Rzehorz — z Komarziez, v. Komafitz, Ofen (Buda), — (14560. CCXXX) 287 Officialis: Conradus. Oggold (Okolí — Okol, Oekol, Okole), villa (1349. XCV) 96. (e. 1400. CLXXXIX) 222. (—) 384. Okolí, z. Oggold. Olbramow, Haracherz z —, v. Harach. Olbramowitz (Olbramowice), Ze- stoweez z Olbramowyez, v. Zesto- wecz. Olmütz (Olomuez), — (1448. 21) 410. Episeopi: Bruno (1260. VII) 9. Theodericus (1293. L) 53, 54. Canonici: Petrus de Rosenberg (1347. LXXXVIII) 89. Nicolaus Puchnik (1398. CLXXXVI) 218. Ó mau, v. Ebenau. Omlenice, v. Umlowitz. Onseho, — (1279. XXVI) 32. cf. Wihlaw, et Rosenberg burgyrawii. Opauie, terra —* (Oppau?), (1259. JI) 4. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 11. Oppach, villa (1281. XXX) 35. (1323. LXVIII) 70. (e. 1400. CLXXXIX) 222. (1454. CCXXVI) 281. Peter a. Hensel Hintersassen zu — (1454. CCXXVI) 281. Oppolz (Tichá). v. Tyche. Orvieto (Urbs vetus), — (1281. XXVIII, XXIX) 33, 34. S. Oswaldo, Christanus plebanus de — (1277. XXIII) 29. Österreich, terrae Austriae (1311. LX) 03. (1323. LXVIII) 70. — Ducissa: Margareta, v. Bóhmen. Duees: Rudolfus (—. 1) 393. Frideriecus (1311. LX) 63. Al. brecht (1437. 14) 406. — Lan- desmarschall: Michael Graf za Hardegk (1480. 22) 410. Forst- meister im Wienerwald: Erhart der Doss Ritter (1437. 14) 406. Ostia, Episcopi Ostienses: Guiller- mus (1481. CCLXXI) 340, 341. Julianus (1484. CCLXXX) 351. (1489. CCLXXXV) 359. Ostra, silva (1363. CXIV) 120. Ostrobsdorf, Marchart von —, alias Marquardus de Lhota (1361. CXI) 122. Ostrowe (Hammer?), curia (1372. CXXXVII) 153. Otyewyek (Otéwik, Hochdorf?), villa (e. 1400. CLXXXIX) 223, 224. ef. Oczyewek. Otthardi villa, — (1281. XXX) 33. Otto, — (1278. XXIV) 30. (1293. XLVIII) 52. Otto, fillus Wetmanni (1263. XIV) 21. Ozla, frater Bezpri (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28.
Strana 449
449 P, v. B. 0. Qual, filius Odoleni (1281. XXX) 36. ef. Schestau. Quassow (Kwasow), villa (1375. CXLIV) 167. (1377. CXLVII) 170. (1378. CLI) 174. — Paulus et Swacho villani Rabenstain, Wolfgangus — vi- carius prioris ete. in Budweis (1481. CCLXXIII, CCLXXIV) 344, 345. Rabenstein (Rabstein), Procopius de — eancellarius regni Boh. (1457. CCXXXVI) 293. Rabs (Raabs; Rakz, Ragizz, Ragiz), comitia (1260. VII) 9. Ecclesia (1272. XX) 25. (1274. XXII) 28. Plebanus: Conradus (1286. XXXIII, XXXIV) 38, 39. Rabśtein, v. Rabenstein. Racanatensis (Patanacensis) epis- copus Saluus (1292. XLVI) 49, 50. (1293. XLIX) 53. Radendorf, — (1373, 8) 399. (1412. 12) 406. Radenin, Waezlaw z Radenina (1478. CCLXV) 331, 332. 334. Radhostowitz (Radhostowice), Henricus de Radhostowycz burg- grav. in Crumpnaw (1387. CLXX) 201. Radozt, frater Tschenkonis (1281. XXX) 36. ef. Zippendorf. Ragiz, v. Rabs. Raifmass (Raifmais), Dorf (1332. LXXVI) 77. Rayntoll, villa (c. 1400. CLXXXIX) 224. in — (1377. CXLVII) 170. Benesius de — (4378. CLIII) 176. cf. Harach. Haracher in —, v. Harach. Quentinoti, Ja — CCLXXXV) 360. (1489. Rakow (Rachow), Proczko dietus de — et ejus uxor Jutha (1375. CXLIV) 167, 168. Rakz, v. Rabs. Ralycz, — (e. 1400. CLXXXIX) 222. Ramssisi, Matieg, Augustin u. Rze- horz — zu Budweis (1487. CCLXXXII) 354. Rančitz (Rančice — Raneziez), An- dreas, Nicolaus et Stephanus in- eolae villae — (4375. CXLIII) 164. Coeziezka incola in —, v. Cocziczka. Ransehitz, v. Ranéitz. Rasenharts, Jorg und Hanns Brii- der von — (1480. 22) 410. Rasental, v. Rosenthal. Ratisbona, v. Regensburg. Raudnitz (Raudnice — Rudnicz), — (4394. CLXXVIII) 211. Ravenna, Antonius Jacobus tt. S. Viti pbr. card. Rauen. (1475. CCLXI) 326, 327. Reaten., v. Rieti. Řeben, v. Hřeben. Řebnowitz (Dřewnowice, Řewno- wice), Nicolaus de Rzebnowytz (1377. CXLIX) 173. Redinger, Heinrieh der — (1365. CXVIII) 131, 132.
449 P, v. B. 0. Qual, filius Odoleni (1281. XXX) 36. ef. Schestau. Quassow (Kwasow), villa (1375. CXLIV) 167. (1377. CXLVII) 170. (1378. CLI) 174. — Paulus et Swacho villani Rabenstain, Wolfgangus — vi- carius prioris ete. in Budweis (1481. CCLXXIII, CCLXXIV) 344, 345. Rabenstein (Rabstein), Procopius de — eancellarius regni Boh. (1457. CCXXXVI) 293. Rabs (Raabs; Rakz, Ragizz, Ragiz), comitia (1260. VII) 9. Ecclesia (1272. XX) 25. (1274. XXII) 28. Plebanus: Conradus (1286. XXXIII, XXXIV) 38, 39. Rabśtein, v. Rabenstein. Racanatensis (Patanacensis) epis- copus Saluus (1292. XLVI) 49, 50. (1293. XLIX) 53. Radendorf, — (1373, 8) 399. (1412. 12) 406. Radenin, Waezlaw z Radenina (1478. CCLXV) 331, 332. 334. Radhostowitz (Radhostowice), Henricus de Radhostowycz burg- grav. in Crumpnaw (1387. CLXX) 201. Radozt, frater Tschenkonis (1281. XXX) 36. ef. Zippendorf. Ragiz, v. Rabs. Raifmass (Raifmais), Dorf (1332. LXXVI) 77. Rayntoll, villa (c. 1400. CLXXXIX) 224. in — (1377. CXLVII) 170. Benesius de — (4378. CLIII) 176. cf. Harach. Haracher in —, v. Harach. Quentinoti, Ja — CCLXXXV) 360. (1489. Rakow (Rachow), Proczko dietus de — et ejus uxor Jutha (1375. CXLIV) 167, 168. Rakz, v. Rabs. Ralycz, — (e. 1400. CLXXXIX) 222. Ramssisi, Matieg, Augustin u. Rze- horz — zu Budweis (1487. CCLXXXII) 354. Rančitz (Rančice — Raneziez), An- dreas, Nicolaus et Stephanus in- eolae villae — (4375. CXLIII) 164. Coeziezka incola in —, v. Cocziczka. Ransehitz, v. Ranéitz. Rasenharts, Jorg und Hanns Brii- der von — (1480. 22) 410. Rasental, v. Rosenthal. Ratisbona, v. Regensburg. Raudnitz (Raudnice — Rudnicz), — (4394. CLXXVIII) 211. Ravenna, Antonius Jacobus tt. S. Viti pbr. card. Rauen. (1475. CCLXI) 326, 327. Reaten., v. Rieti. Řeben, v. Hřeben. Řebnowitz (Dřewnowice, Řewno- wice), Nicolaus de Rzebnowytz (1377. CXLIX) 173. Redinger, Heinrieh der — (1365. CXVIII) 131, 132.
Strana 450
450 Regensburg, Episcopus Ratisbo- nensis (1270. XVIII) 24. Reifmass, v. Raifmass. Reichenau, Hermannus de Rich- nawe (1260. VIT) 9. Reichenau, Deutsch- (Rychnow německý — Richenovve, Reyche- naw, Reychnawe Tevtunicale, Rych- now pod Witkowym kamenem?), im Bezirke Gratzen, — (1261. XI) 15. Eeclesia (1261. XI) 14. (1291. XLI) 45. Dorf (1300. LII) 57. (1363. CXV) 127. (1368. CXXVI) 140. (1465. CCL) 310. Plebani: Paeblo (1291. XLI) 46. Liebhar- dus (1340. LXXXIIT) 84. — Wernezl et Grossawar ineolae in — (1465. CCL) 311. Weselerz von —, v. Weselerz. Reichenau, Deutsch-, im Be- zirke Hohenfurt, — (1456. CCXXIX) 285, 286. Reichenau, Bóhmisch- (?), — (1378. CLI) 174. Reichenthal, — (1357. CVII) 116. Pfarre (e. 1400. CLXXXIX) 224. (—) 384. Reichersp erg(Reychersperigete.), Gotteshaus zu — (1338. 2) 393. (1344. 3) 394. (1346. 4) 395. (1359. 5) 396. (1398. 10) 403. Próbste: Dietmar (1346. 4) 395. (1359. 5) 390. Dyetreich (1360. 6) 397. Dietmar (1373. 8) 398. (1381. 9) 400, 401. Greyff (1398. 10) 401. (1412. 12) 405. Paul (1437. 15) 407. (1438. 16, 17) 408. (1447. 19, 20) 409, 410. — Convent (4360. 6) 397. (1381. 9) 409, 401. (1398. 10) 401. (1412. 12) 405. (1438, 10, 17) 408, 409. (1447. 19, 20) 409, 410. Reichersperger, Chunrat der — zu Chrems (1381. 9) 400, 401. Reicherspergerinn, Margret die — (m. 1411. 11) 404. Reimer, Ruedl — (1398. 10) 401. Reis, Vlreich der — (1422. 13) 406. Reysner, v. Reystier. Reystier (? Reytner, Reysner?), Nyelas der — von Straytzenstorf u. Chunigund s. Hausfrau (1373. 8) 398. Reytner, v. Reystier. Renner, Chwaeh — (1203. XIV) 21. Restlens, villa (c. 1400. CLXXXIX) 222. Reun, abbatia Runa (—) 383. Rewnowice, v. Rebnowitz. Rhodus, insula (1481. CCLXX) 339. Ried, Prechtilo de — (1261. VIII) 12. cf. Prechtlo. Riedmarch, Landriehter in der —: Buzk von Harrach (c. 1320. LXX) 72. Seybot der Sweinpekch (1328. LXXIII) 74. Rieti, Bartholomeus tt. S. Clementis pbr. card. Reaten. (4475. CCLXI) 326, 327. Richenovve, Richnawe, Rychnow ete., v. Reichenau. Rivus aureus, v. Goldbach. Rocanaten., — (1481. CCLXXI) 340, 341. Roiden, — (c. 1400. CLXXXIX) 223. Royken, — (e. 1400. CLXXXIX) 223. Rom, — (1292. XLVI, XLVII) 50, $1. (1300. LIV) 59. (1398. CLXXXVII) 220. (140%. CXCIII) 235. (4461. CCXL) 298. (1465. CCXLV) 305. (1475. CCLXI, COLXII) 327, 328. (1481. CCLXXI) 341. (1484. CCLXXX) 352. (1489. CCLXXXV) 360. — Papae: Alexander IV. (m. 1402. CXCIII) 234. Martinus IV. (1281. XXVII, XXIX) 33, 34. Nieolaus
450 Regensburg, Episcopus Ratisbo- nensis (1270. XVIII) 24. Reifmass, v. Raifmass. Reichenau, Hermannus de Rich- nawe (1260. VIT) 9. Reichenau, Deutsch- (Rychnow německý — Richenovve, Reyche- naw, Reychnawe Tevtunicale, Rych- now pod Witkowym kamenem?), im Bezirke Gratzen, — (1261. XI) 15. Eeclesia (1261. XI) 14. (1291. XLI) 45. Dorf (1300. LII) 57. (1363. CXV) 127. (1368. CXXVI) 140. (1465. CCL) 310. Plebani: Paeblo (1291. XLI) 46. Liebhar- dus (1340. LXXXIIT) 84. — Wernezl et Grossawar ineolae in — (1465. CCL) 311. Weselerz von —, v. Weselerz. Reichenau, Deutsch-, im Be- zirke Hohenfurt, — (1456. CCXXIX) 285, 286. Reichenau, Bóhmisch- (?), — (1378. CLI) 174. Reichenthal, — (1357. CVII) 116. Pfarre (e. 1400. CLXXXIX) 224. (—) 384. Reichersp erg(Reychersperigete.), Gotteshaus zu — (1338. 2) 393. (1344. 3) 394. (1346. 4) 395. (1359. 5) 396. (1398. 10) 403. Próbste: Dietmar (1346. 4) 395. (1359. 5) 390. Dyetreich (1360. 6) 397. Dietmar (1373. 8) 398. (1381. 9) 400, 401. Greyff (1398. 10) 401. (1412. 12) 405. Paul (1437. 15) 407. (1438. 16, 17) 408. (1447. 19, 20) 409, 410. — Convent (4360. 6) 397. (1381. 9) 409, 401. (1398. 10) 401. (1412. 12) 405. (1438, 10, 17) 408, 409. (1447. 19, 20) 409, 410. Reichersperger, Chunrat der — zu Chrems (1381. 9) 400, 401. Reicherspergerinn, Margret die — (m. 1411. 11) 404. Reimer, Ruedl — (1398. 10) 401. Reis, Vlreich der — (1422. 13) 406. Reysner, v. Reystier. Reystier (? Reytner, Reysner?), Nyelas der — von Straytzenstorf u. Chunigund s. Hausfrau (1373. 8) 398. Reytner, v. Reystier. Renner, Chwaeh — (1203. XIV) 21. Restlens, villa (c. 1400. CLXXXIX) 222. Reun, abbatia Runa (—) 383. Rewnowice, v. Rebnowitz. Rhodus, insula (1481. CCLXX) 339. Ried, Prechtilo de — (1261. VIII) 12. cf. Prechtlo. Riedmarch, Landriehter in der —: Buzk von Harrach (c. 1320. LXX) 72. Seybot der Sweinpekch (1328. LXXIII) 74. Rieti, Bartholomeus tt. S. Clementis pbr. card. Reaten. (4475. CCLXI) 326, 327. Richenovve, Richnawe, Rychnow ete., v. Reichenau. Rivus aureus, v. Goldbach. Rocanaten., — (1481. CCLXXI) 340, 341. Roiden, — (c. 1400. CLXXXIX) 223. Royken, — (e. 1400. CLXXXIX) 223. Rom, — (1292. XLVI, XLVII) 50, $1. (1300. LIV) 59. (1398. CLXXXVII) 220. (140%. CXCIII) 235. (4461. CCXL) 298. (1465. CCXLV) 305. (1475. CCLXI, COLXII) 327, 328. (1481. CCLXXI) 341. (1484. CCLXXX) 352. (1489. CCLXXXV) 360. — Papae: Alexander IV. (m. 1402. CXCIII) 234. Martinus IV. (1281. XXVII, XXIX) 33, 34. Nieolaus
Strana 451
IV. (1292. XLVI) 50. Bonifacius VIII. (1300. LIV) 59. Innocentius VL (1353. XCIX, C) 100. 102. Gregorius XI. (1375. CXL!) 158. Urbanus VI. (14379. CLIV, CLV) 177. 179. Bonifacius IX. (1398. CLXXXVH) 219, 220. (1402. CXCIH) 234. (—) 388. Pius Il. (1461. CCXL) 298. (1462. CCXLI) 298, 299. Felix V. (1441. CCXVII) 272. Paulus II. (1468. CCLY, CCLVI) 317—319. Sixtus IV. (1475. CCLXI, CCLXII) 327, 328. (1481. CCLXX — CCLXXII) 339. 341, 342. (1483. CCLXXVII, CCLXXVHI) 348, 349. (1484 CCLXXIX, CCLXXX) 349. 352. Innocentius VIII. (1489. CCLXXXV) 360. Alexander VI. (—) 389. — Cardinales episeopi: v. Al- bano, Palestrina, Porto, Frascati, Ostia, Sabina — Cardinales presbyteri: Tt. S. Adriani (!): Stephanus (1475. CCLXI) 329, 927. Tt. S. Anastasiae: Baptista (1475. CCLXI) 326, 327. Tt. S. Balbinae: Johannes Bapt. (1475. CCLXI) 326, 327. Jhieronimus (1481. CCLXXI) 340, 341. Tt. S. Praxedis: Pileus (1379. CLIV, CLV) 177, 178. Alanus (146b. CCXLY) 304, 305. Johannes (1475. CCLXI) 326, 327. (1481. CCLXXI) 940, 3541. (1484. CCLXXX) 351. Tt. S. Clementis: Bartholomeus (1475. CCLXI) 326, 327. Tt. S. Christophori: Hyeronimus (1484. CCLXXX) 351. Tt. S. Eusebii: Oliuerius (1475. CCLXI) 326, 327. Tt. S. Laurentii in Lueina: Guido (1207. XVI, XVII) 23, 24. Tt. S. Marcelli: Johannes (1481. CCLXXI) 840, 341. Johannes Michael (1489. CCLXXXV) 359. Tt. S. Marise írans Tiberim: Stephanus (1481. CCLXXI) 340, 341, Tt. SS. Nerei 451 et Achillei: Jo. (14756. CCLXI) 927. Tt. S. Nicolai inter imagines: Petrus (1484. CCLXXX) 351. Tt. S. Sabinae: Joannes de Aragonia (44883. CCLXXVII, CCLXXVIII) 947, 348. Tt. SS. Sergii et Bae- chi: Gabriel (1484 CCLXXX) 351. Tt. S. Sixti: Paulus (1484. CCLXXX) 351. Tt. S. Stephani in Celio monte: Johannes (1484. CCLXXX) 351. Johennes Jacobus (1489. CCLXXXV) 359. Tt S. Vitalis: Ausias (1475. CCLXI) 820, 327. Tt. S. Viti: Antonius Jacobus (1475. CCLXTI) 320, 327. — Cardinales diaconi: S. Adriani: Stephanus (1475. CCLXII) 827. S. Angeli: Johannes (1448. ccvu, cexi) 272, 273. — (1475. CCLXI) 327. (1481. CCLXXI) 340, 341. SS. Cosmae et Damiani: Petrus (1489. CCLXXXV). 359. S. Eustachii: Franeiseus Senen. (1481. CCLXXT) 840, 341. (1484. CCLXXX) 351. S. Georgii sd velum aureum: Ra- phael (1484. CCLXXX) 351. (1489. CCLXXXV) 359. S. Luciae: Johannes (1475. CCLXI, CCLXII) 8206, 327. 329. S. Mariae in Aquiro: Johannes (1481. CCLXXI) 340, 341. (1489. CCLXXXV) 359. S. Mariae in porticu: Baptista (1475. CCLXH) 327, 328. — (1475. CCLXI) 327. (1481. CCLXXI) 340, 3M. — Vicecamerarius papae: Jeronimus archiepiseopus Cretensis, v. Kreta. — Abbas mo- nasterii S. Braxedis (1354. CIV) 111. Roman., Jae. — (1281. XXVIII) 33. Romanorum reges et imperatores, cí. Běhmen, reges. Romanus (?), Jacobus — (1402. CXCIII) 235.
IV. (1292. XLVI) 50. Bonifacius VIII. (1300. LIV) 59. Innocentius VL (1353. XCIX, C) 100. 102. Gregorius XI. (1375. CXL!) 158. Urbanus VI. (14379. CLIV, CLV) 177. 179. Bonifacius IX. (1398. CLXXXVH) 219, 220. (1402. CXCIH) 234. (—) 388. Pius Il. (1461. CCXL) 298. (1462. CCXLI) 298, 299. Felix V. (1441. CCXVII) 272. Paulus II. (1468. CCLY, CCLVI) 317—319. Sixtus IV. (1475. CCLXI, CCLXII) 327, 328. (1481. CCLXX — CCLXXII) 339. 341, 342. (1483. CCLXXVII, CCLXXVHI) 348, 349. (1484 CCLXXIX, CCLXXX) 349. 352. Innocentius VIII. (1489. CCLXXXV) 360. Alexander VI. (—) 389. — Cardinales episeopi: v. Al- bano, Palestrina, Porto, Frascati, Ostia, Sabina — Cardinales presbyteri: Tt. S. Adriani (!): Stephanus (1475. CCLXI) 329, 927. Tt. S. Anastasiae: Baptista (1475. CCLXI) 326, 327. Tt. S. Balbinae: Johannes Bapt. (1475. CCLXI) 326, 327. Jhieronimus (1481. CCLXXI) 340, 341. Tt. S. Praxedis: Pileus (1379. CLIV, CLV) 177, 178. Alanus (146b. CCXLY) 304, 305. Johannes (1475. CCLXI) 326, 327. (1481. CCLXXI) 940, 3541. (1484. CCLXXX) 351. Tt. S. Clementis: Bartholomeus (1475. CCLXI) 326, 327. Tt. S. Christophori: Hyeronimus (1484. CCLXXX) 351. Tt. S. Eusebii: Oliuerius (1475. CCLXI) 326, 327. Tt. S. Laurentii in Lueina: Guido (1207. XVI, XVII) 23, 24. Tt. S. Marcelli: Johannes (1481. CCLXXI) 840, 341. Johannes Michael (1489. CCLXXXV) 359. Tt. S. Marise írans Tiberim: Stephanus (1481. CCLXXI) 340, 341, Tt. SS. Nerei 451 et Achillei: Jo. (14756. CCLXI) 927. Tt. S. Nicolai inter imagines: Petrus (1484. CCLXXX) 351. Tt. S. Sabinae: Joannes de Aragonia (44883. CCLXXVII, CCLXXVIII) 947, 348. Tt. SS. Sergii et Bae- chi: Gabriel (1484 CCLXXX) 351. Tt. S. Sixti: Paulus (1484. CCLXXX) 351. Tt. S. Stephani in Celio monte: Johannes (1484. CCLXXX) 351. Johennes Jacobus (1489. CCLXXXV) 359. Tt S. Vitalis: Ausias (1475. CCLXI) 820, 327. Tt. S. Viti: Antonius Jacobus (1475. CCLXTI) 320, 327. — Cardinales diaconi: S. Adriani: Stephanus (1475. CCLXII) 827. S. Angeli: Johannes (1448. ccvu, cexi) 272, 273. — (1475. CCLXI) 327. (1481. CCLXXI) 340, 341. SS. Cosmae et Damiani: Petrus (1489. CCLXXXV). 359. S. Eustachii: Franeiseus Senen. (1481. CCLXXT) 840, 341. (1484. CCLXXX) 351. S. Georgii sd velum aureum: Ra- phael (1484. CCLXXX) 351. (1489. CCLXXXV) 359. S. Luciae: Johannes (1475. CCLXI, CCLXII) 8206, 327. 329. S. Mariae in Aquiro: Johannes (1481. CCLXXI) 340, 341. (1489. CCLXXXV) 359. S. Mariae in porticu: Baptista (1475. CCLXH) 327, 328. — (1475. CCLXI) 327. (1481. CCLXXI) 340, 3M. — Vicecamerarius papae: Jeronimus archiepiseopus Cretensis, v. Kreta. — Abbas mo- nasterii S. Braxedis (1354. CIV) 111. Roman., Jae. — (1281. XXVIII) 33. Romanorum reges et imperatores, cí. Běhmen, reges. Romanus (?), Jacobus — (1402. CXCIII) 235.
Strana 452
482 Rorrer, Michel u. Nickl — in Hó- ritz (1461. CCXXXIX) 297. Rosenberg (Rožmberk — Rosm- berk, Rosenberch, Rozenbereh ete.) (1272. XX) 26. (1274. XXII) 29. (1278. XXV) 31. (1279. XXVL XXVII) 32, 33. (1281. XXX) 30. (1291, XLI) 46. (1293. XLVIII) 52. (4465. CCXLIX) 310. — Ci- vitas (1259. III) 2. (1260. VI) 8. (1366. CXXIII) 137. (1367. CXXV) 139. (1369. CXXIX) 145. (1372. CXXXVII) 454. (1375. CXLIII) 166. (1378. CLI) 174. (1397. CLXXXIV) 216. (c. 1400. CLXXXIX) 223. (1495. CCXCI) 366, 367. — Ecclesia parochialis S. Nicolai (1271. XIX) 25. (1279. XXVI, XXVII) 32. (1290. XXXV) 40. (1292. XLVII) 51. (1300. LIV) 58. (1356. CVI) 115. (1361. CXII) 123. (1363. CXIV) 120. (1375. CXLIV) 167, 168. (1448. CCXIX) 273. (1457. CCXXXVI) 293. (1471. CCLX) 323. (1475. CCLXI) 326. (4495. CCXCI) 366, 367. (—) 383. Hochaltar in der Kirche des h. Nikolaus (1465. CCXLIX) 309. Capella S. Catha- rinae (1378. CLI) 174, 175. Ca- pella S. Georgii et S. Annae in eccl. S. Nicolai (4475. CCLXII) 928. Freithof (1405. CCXLIX) 309. Capellania (1471. CCLX) 324. — Stadtmüle (1495. CCXCI) 367. Mlyn Pesserholez (1495. CCXCI) 367. Dim piwow. (1495. CCXCI) 366. Winkelthor (1489. CCLXXXIV) 358. Am Galingperg, des Krpczes Reut, ob des Wach- terpachgs, ausserhalb der „ause- ren mül^, bei dem Winkchelter, bei der Wulta, bei dem Schawr- graben (1489. CCLXXXIV) 358. — Castrum (1500. CCXCIV, CCXCY) 372. 376. (—) 390. Ca- pella eastri (1356. CVI) 115. Suburbium castri (4262. XIII) 20. — Judicium (4356. CVI) 115. (4364. CXVII)434. (1370. CXXXII) 148. — Theloneum (1364. CXVII) 130. (1380. CLVII) 181. — Herr- schaft (1479. CCLXVI) 334. (1485. CCLXXXI) 352. — Ple- bani et eapellani dominorum de Rosenberg: Jacobus (1279. XXVI) 32. (4279. XXVII) 32. (1281. XXX) 35. (4286. XXXIII, XXXIV) 38, 39. Johannes (1358. CVIII) 1147, 118. (1363. CXIV) 126. Johannes (4377. CXLVII) 170, 171. (1378. CLI) 474, 175. (1380. CLIX) 187, 188. Johannes Hebal (1471. CCLX) 323—325. (1475. CCLXI) 326. (1475. CCLXII) 328. Jan (1489. CCLXXXIV) 358, 359. (1495. CCXCI) 366, 367. — Pleba- nus (1353. C) 405. (1356. CV) 115. (1361. CXII) 123, 124. — Vitrieus eeclesiae (1361. CXII) 124. Magister et rector scholaruin (4370. CXXXII) 148. — Domini deRosenberg: Woko, marsealeus regni Bohemiae ac capitaneus Stiriae (1259. I—IV) 1—8. (1260. VI, VII) 7. 9. (1261. VIII—XI) 40. 12—44. (1262. XIII) 17—20. (+ 1262) 382, 383. (1264. XV) 21, 22. (c. 1400. CLXXXIX) 223. — Hedwigis uxor Wokonis (1259. IIl) 2—4. (1269. IX, X) 12, 13. (1262. XIII) 17, 18. (1271. XIX) 25. (1272. XX) 25. (1274. XXII) 28. (4292. XLIII) 47. cf. Schaum- berg et Stubenberg. — Witko fillus Wokonis (1271. XIX) 35. (1272. XX) 25. (1274. XXII) 28. (+ 1277) 383. (1278. XXIV) 30. — Heinrieus filius Wokonis (1271. XIX) 25. (1272. XX) 25. (1274. XXII) 28. (1278. XXIV, XXV) 29—831. (1279. XXVI, XXVII) 32.
482 Rorrer, Michel u. Nickl — in Hó- ritz (1461. CCXXXIX) 297. Rosenberg (Rožmberk — Rosm- berk, Rosenberch, Rozenbereh ete.) (1272. XX) 26. (1274. XXII) 29. (1278. XXV) 31. (1279. XXVL XXVII) 32, 33. (1281. XXX) 30. (1291, XLI) 46. (1293. XLVIII) 52. (4465. CCXLIX) 310. — Ci- vitas (1259. III) 2. (1260. VI) 8. (1366. CXXIII) 137. (1367. CXXV) 139. (1369. CXXIX) 145. (1372. CXXXVII) 454. (1375. CXLIII) 166. (1378. CLI) 174. (1397. CLXXXIV) 216. (c. 1400. CLXXXIX) 223. (1495. CCXCI) 366, 367. — Ecclesia parochialis S. Nicolai (1271. XIX) 25. (1279. XXVI, XXVII) 32. (1290. XXXV) 40. (1292. XLVII) 51. (1300. LIV) 58. (1356. CVI) 115. (1361. CXII) 123. (1363. CXIV) 120. (1375. CXLIV) 167, 168. (1448. CCXIX) 273. (1457. CCXXXVI) 293. (1471. CCLX) 323. (1475. CCLXI) 326. (4495. CCXCI) 366, 367. (—) 383. Hochaltar in der Kirche des h. Nikolaus (1465. CCXLIX) 309. Capella S. Catha- rinae (1378. CLI) 174, 175. Ca- pella S. Georgii et S. Annae in eccl. S. Nicolai (4475. CCLXII) 928. Freithof (1405. CCXLIX) 309. Capellania (1471. CCLX) 324. — Stadtmüle (1495. CCXCI) 367. Mlyn Pesserholez (1495. CCXCI) 367. Dim piwow. (1495. CCXCI) 366. Winkelthor (1489. CCLXXXIV) 358. Am Galingperg, des Krpczes Reut, ob des Wach- terpachgs, ausserhalb der „ause- ren mül^, bei dem Winkchelter, bei der Wulta, bei dem Schawr- graben (1489. CCLXXXIV) 358. — Castrum (1500. CCXCIV, CCXCY) 372. 376. (—) 390. Ca- pella eastri (1356. CVI) 115. Suburbium castri (4262. XIII) 20. — Judicium (4356. CVI) 115. (4364. CXVII)434. (1370. CXXXII) 148. — Theloneum (1364. CXVII) 130. (1380. CLVII) 181. — Herr- schaft (1479. CCLXVI) 334. (1485. CCLXXXI) 352. — Ple- bani et eapellani dominorum de Rosenberg: Jacobus (1279. XXVI) 32. (4279. XXVII) 32. (1281. XXX) 35. (4286. XXXIII, XXXIV) 38, 39. Johannes (1358. CVIII) 1147, 118. (1363. CXIV) 126. Johannes (4377. CXLVII) 170, 171. (1378. CLI) 474, 175. (1380. CLIX) 187, 188. Johannes Hebal (1471. CCLX) 323—325. (1475. CCLXI) 326. (1475. CCLXII) 328. Jan (1489. CCLXXXIV) 358, 359. (1495. CCXCI) 366, 367. — Pleba- nus (1353. C) 405. (1356. CV) 115. (1361. CXII) 123, 124. — Vitrieus eeclesiae (1361. CXII) 124. Magister et rector scholaruin (4370. CXXXII) 148. — Domini deRosenberg: Woko, marsealeus regni Bohemiae ac capitaneus Stiriae (1259. I—IV) 1—8. (1260. VI, VII) 7. 9. (1261. VIII—XI) 40. 12—44. (1262. XIII) 17—20. (+ 1262) 382, 383. (1264. XV) 21, 22. (c. 1400. CLXXXIX) 223. — Hedwigis uxor Wokonis (1259. IIl) 2—4. (1269. IX, X) 12, 13. (1262. XIII) 17, 18. (1271. XIX) 25. (1272. XX) 25. (1274. XXII) 28. (4292. XLIII) 47. cf. Schaum- berg et Stubenberg. — Witko fillus Wokonis (1271. XIX) 35. (1272. XX) 25. (1274. XXII) 28. (+ 1277) 383. (1278. XXIV) 30. — Heinrieus filius Wokonis (1271. XIX) 25. (1272. XX) 25. (1274. XXII) 28. (1278. XXIV, XXV) 29—831. (1279. XXVI, XXVII) 32.
Strana 453
(1281. XXX) 34, 35. (1282. XXXI 36. (1284. XXXII) 37. (1286. XXXIII) 38. (1280. XXXIV) 38, 39. (1290. XXXV. XL) 40. 45. (1291. XLI, XLII) 46, 47. (1292. XLV) 49. (4293. XLVIII. LII) 52. 55, 56. (1300. LII) 57. (1302. LVI) 60, 61. (—) 384. (+ 1310) 383. (1379. CLIV) 177. (1404. CCXLIV) 303. — Elisabet uxor Heinriei (1281. XXX) 34. (an. 1286. XXXIII) 38. (4 1307) 883. Johanna de Michelsperg filia Hein- пе! (+ 1317) 384. — Margaretha relicta Bauari de Strakonycz filia Heinrici (11357) 386. — Petrus sum- mus regni Bohemiae camerarius, filius Heinrici (1315. LXI) 63, 64. (1318. LXV) 67. (1325. LXIX) 74. (e. 1326. LXX) 72. (1332. LXXVI) 77, 78. (1339. LXXXII) 83. (1340. LXXXIV) 84. (1341. LXXXV) 85, 86. (1348. LXXXVI) 87. (1347. LXXXVIH) 88, 89. (t 1347) 383—986. (1348. XCIT) 94. (1353. CII) 108. (1354. CIIT) 109. (1364. CXVII) 130. (1380. CLVII) 180. (1464. CCXLIV) 308. Fiola (Wpola) filia dueis Thessi- nensis, uxor Petri (4 1317) 384. (1318. LXV) 67. — Katherina de Wortenwergk, relieta Petri (1348. XCII) 93. (4+ 1355) 386. (1364. CXVII) 130. (1380. CLVII) 180, 181. Katherina de Sawnberg, ma- ter Petri, Jodoci, Vlrici et Jo- hannis (m. 1464. CCXLIV) 303. — Heinrieus filius Petri (-- 1346) 385. (c. 1400. CLXXXIX) 220. Petrus junior, Pragensis Olomu- censis et Pataviensis eeclesiarum eanonieus , praepositus — eapellae regiae omnium sanctorum in ca- stro Pragensi, filius Petri (1347. LXXXVIII) 89. (1348. XCI, XCII) 92, 93. (1853. CIT) 109. (1354. 453 Cil, CIV) 110—112. (1356. CVI) 114. (1358. CVII) 117, 118. (1360. С1Х) 118. 120. (1361. CXII) 123, 124. (1362. CXII) 125, 126. (1363. CXIV) 126. (1364. CXVII) 130, 131. (1370. CXXXII, CXXXIIT) 148, 149. (1371. CXXXIV — CXXXVI) 150, 151. (4372. CXXXVII) 154. (1375. CXLI, CXLII, CXLIV) 159—161. 164. 167. (4377. CZLVII. CXLIX) 170, 171. 173. (1378. CLI. CLIII) 174—177. (1379. CLIV, CLV) 177, 178. (1380. CLVIL CLIX) 180—182. 187. (1383. CLXI) 189. (1384. CLXIT) 190, 191. (+ 1384) 387. (1385. CLXV) 194. (1395. CLXXIX) 212. (e. 1400. CLXXXIX) 224. 226. (1464. CCXLIV) 303. — Jodocus frater Petri junioris (1348. XCI, XCII) 92, 93. (1354. CIII, CIV) 110— 112. (1356. СУГ) 114 (4357. СУП) 116, 117. (1361. CXII) 123. (1363. CXIV) 126. (1364. CXVII) 130. (1368. CXXVIII) 144. (1369. CXXX) 146. (4 1369) 386, 387. (1370. CXXXI) 148. (1371. CXXXVI) 452. (1380. CLVII) 181, 182. (1395. CLXXIX) 212. (1464. CCXLIV) 303. — Agnes de Walsee relicta Jodoci (4 1402) 387, 388. — Johannes frater Petri jun. et Jodoci (1348. XCI XCII) 92, 93. (1354. CIV) 111 — 113. (4356. CVI) 114. (1361; СХП) 423. (1363. CXIV) 126, 127. (1364. CXVII) 130, 131. (1369. CXXX) 146. (1370. CXXXI, CXXXI) 148, 149. (1371. CXXXVI) 151. (1375. CXLII) 164. 464. (1375. CXLIV) 167. (1377. CXLVIL CXLIX) 470, 47. 173. (4378. CLI, CLIH) 474— 477. (1379. CLIV, CLV) 477, 478. (4380. CLVII)
(1281. XXX) 34, 35. (1282. XXXI 36. (1284. XXXII) 37. (1286. XXXIII) 38. (1280. XXXIV) 38, 39. (1290. XXXV. XL) 40. 45. (1291. XLI, XLII) 46, 47. (1292. XLV) 49. (4293. XLVIII. LII) 52. 55, 56. (1300. LII) 57. (1302. LVI) 60, 61. (—) 384. (+ 1310) 383. (1379. CLIV) 177. (1404. CCXLIV) 303. — Elisabet uxor Heinriei (1281. XXX) 34. (an. 1286. XXXIII) 38. (4 1307) 883. Johanna de Michelsperg filia Hein- пе! (+ 1317) 384. — Margaretha relicta Bauari de Strakonycz filia Heinrici (11357) 386. — Petrus sum- mus regni Bohemiae camerarius, filius Heinrici (1315. LXI) 63, 64. (1318. LXV) 67. (1325. LXIX) 74. (e. 1326. LXX) 72. (1332. LXXVI) 77, 78. (1339. LXXXII) 83. (1340. LXXXIV) 84. (1341. LXXXV) 85, 86. (1348. LXXXVI) 87. (1347. LXXXVIH) 88, 89. (t 1347) 383—986. (1348. XCIT) 94. (1353. CII) 108. (1354. CIIT) 109. (1364. CXVII) 130. (1380. CLVII) 180. (1464. CCXLIV) 308. Fiola (Wpola) filia dueis Thessi- nensis, uxor Petri (4 1317) 384. (1318. LXV) 67. — Katherina de Wortenwergk, relieta Petri (1348. XCII) 93. (4+ 1355) 386. (1364. CXVII) 130. (1380. CLVII) 180, 181. Katherina de Sawnberg, ma- ter Petri, Jodoci, Vlrici et Jo- hannis (m. 1464. CCXLIV) 303. — Heinrieus filius Petri (-- 1346) 385. (c. 1400. CLXXXIX) 220. Petrus junior, Pragensis Olomu- censis et Pataviensis eeclesiarum eanonieus , praepositus — eapellae regiae omnium sanctorum in ca- stro Pragensi, filius Petri (1347. LXXXVIII) 89. (1348. XCI, XCII) 92, 93. (1853. CIT) 109. (1354. 453 Cil, CIV) 110—112. (1356. CVI) 114. (1358. CVII) 117, 118. (1360. С1Х) 118. 120. (1361. CXII) 123, 124. (1362. CXII) 125, 126. (1363. CXIV) 126. (1364. CXVII) 130, 131. (1370. CXXXII, CXXXIIT) 148, 149. (1371. CXXXIV — CXXXVI) 150, 151. (4372. CXXXVII) 154. (1375. CXLI, CXLII, CXLIV) 159—161. 164. 167. (4377. CZLVII. CXLIX) 170, 171. 173. (1378. CLI. CLIII) 174—177. (1379. CLIV, CLV) 177, 178. (1380. CLVIL CLIX) 180—182. 187. (1383. CLXI) 189. (1384. CLXIT) 190, 191. (+ 1384) 387. (1385. CLXV) 194. (1395. CLXXIX) 212. (e. 1400. CLXXXIX) 224. 226. (1464. CCXLIV) 303. — Jodocus frater Petri junioris (1348. XCI, XCII) 92, 93. (1354. CIII, CIV) 110— 112. (1356. СУГ) 114 (4357. СУП) 116, 117. (1361. CXII) 123. (1363. CXIV) 126. (1364. CXVII) 130. (1368. CXXVIII) 144. (1369. CXXX) 146. (4 1369) 386, 387. (1370. CXXXI) 148. (1371. CXXXVI) 452. (1380. CLVII) 181, 182. (1395. CLXXIX) 212. (1464. CCXLIV) 303. — Agnes de Walsee relicta Jodoci (4 1402) 387, 388. — Johannes frater Petri jun. et Jodoci (1348. XCI XCII) 92, 93. (1354. CIV) 111 — 113. (4356. CVI) 114. (1361; СХП) 423. (1363. CXIV) 126, 127. (1364. CXVII) 130, 131. (1369. CXXX) 146. (1370. CXXXI, CXXXI) 148, 149. (1371. CXXXVI) 151. (1375. CXLII) 164. 464. (1375. CXLIV) 167. (1377. CXLVIL CXLIX) 470, 47. 173. (4378. CLI, CLIH) 474— 477. (1379. CLIV, CLV) 477, 478. (4380. CLVII)
Strana 454
454 180—182. (1380. CLIX) 187. (1383. CLXI) 189. (1384. CLXIT) 190. (1385. CLXIV — CLXVI) 192—196. — (1385. CLXVIII) 198. 199. (1387. CLXIX) 199, 200. (1388. CLXXII) 205. (t 1389) 387. (1464. CCXLIV) 303. — Ulrieus frater Petri jun. Jodoei et Johaeunis (1348. XCI, XCII) 92, 93. (1354. CIV) 111 —113. (1356. CVT) 114. (1361. CXII) 123. (1363. CXIV) 126. (1364. CXVII) 130. (1370. CXXXII) 148. (1371. CXXXVI) 151. (1375. CXLII) 161. 164. (1378. CLIIT) 176. (1380. CLVII) 181, 182. 185. (1384. CLXII) 191. (1385. CLXV. CLXVIII) 195. 198. (1388. CLXXI) 206. (t 1390) 387. (1395. CLXXIX) 212. (1464 CCXLIV) 303. — Elyzabeth uxor Ulriei (- 1387) 387. — Heinricus summus regni Bohemiae et Pragen- sis castri burggravius, filius Ul- riei (1383. CLXI) 189, 190. (1384. CLXIT) 191. (1385. CLXV. CLXVII) 195. 198. (1388. CLXXII) 206. (1389. CLXXIV) 206. (1390. CLXXVII) 211. (1396. CLXXXI) 213. (1399. CLXXXVIH) 221. (1400. CXC) 228, 229. (1402. CXCIH) 231— 233. (1404. CXCV) 237. (1400. CXCVII. CC) 241—243. (1407. CCI) 244 —246. (1409. CCIV) 250, 251. (1411. CCV) 253. (+ 1412) 387, 388. (1416. CCVI) 255. — Barbara uxor Heinrieí (+ 1398) 387. — Petrus, filius Heinriei (1402. CXCII) 231—234. (1401. CXCV) 237. (1406. CC) 243. — Jodocus episeopus Wra- tislawieusis, filius Ulriei (4+ 1467) 389. — Ulrieus (1418. CCVIII) 256, (1423. CCIX) 258,259. (1425. CCX) 259. (1433. CCXIT) 263—265.(1130. CCXIIH) 267. (1453. CCXXIII) ?7T7. 279. (1402. CCXLII) 300. (+ 1462) 388, 389. (1464. CCXLIV) 303. (1500. CCXCIII) 369. — Heinrieus filius Ulriei (1455. CCXXVIII) 283. 285. (4+ 1456) 388. — Johennes, filius Ulrici (1453. CCXXIIT) 277. 279. (1455. CCXXVIII) 283. (1461. CCXXXVIII) 297. (1462. CCXLIT) 300, 301. (1464. CCXLIV) 303, 304. (1465. CCXLVW) 300, 307. (1465. CCL) 310. (1466. CCLIII) 314, 315. (1466. CCLIV) 316. (1409. CCLVII, CCLVIII) 320, 321. (—) 891. (1 1472) 389. — Heinricus, filius Johannis (4 1489) 389. — Wok, filius Johannis (1479. CCLXVI) 934, 335. (1485. CCLXXXI) 332, 333. (1489. CCLXXXIV) 358. (T 1505) 389, 390, 391. — Pe- trus, frater Wokonis, capitaneus regni Bohemiae (1479. CCLXVI) 334, 335. (1485. CCLXXXI) 332, 353. (1487. CCLXXXIII) 355. 357. (1492. CCLXXXVII) 361, 302. (1495. CCXCI) 366. (1499. CCXCIT) 368. (1500. CCVIII) 258. (1500. CCXCMI) 369. (1500. CCXCIV) 370. 372—374. (1500, CCXCV) 374. 376. (1500, CCXC) 970,377. (—) 389 —391. — Elizabet de Krauarz et Straznieze, contho- ralis. Petri. (4 1500) 389, 390. (1500. CCXCIV) 370. 372. Ulri- eus, frater Petri et Wokonis (1492. CCLXXXVII) 302, 363. (1499. CCXCII) 368, 369. (1500. CCXCIV) 374. (—) 389. Domini de Rosenberg (1349. XCV) 97. (1380. CLVII) 183, 184. (1400. CCLIV) 315. (1468. CCLV) 317. (1489. CCLXXXIV) 359. (1500. CCXCVII) 377. — Cancellaria dominorum de Rosenberg: Rudi- gerus nofarius (1202. XIII) 19,
454 180—182. (1380. CLIX) 187. (1383. CLXI) 189. (1384. CLXIT) 190. (1385. CLXIV — CLXVI) 192—196. — (1385. CLXVIII) 198. 199. (1387. CLXIX) 199, 200. (1388. CLXXII) 205. (t 1389) 387. (1464. CCXLIV) 303. — Ulrieus frater Petri jun. Jodoei et Johaeunis (1348. XCI, XCII) 92, 93. (1354. CIV) 111 —113. (1356. CVT) 114. (1361. CXII) 123. (1363. CXIV) 126. (1364. CXVII) 130. (1370. CXXXII) 148. (1371. CXXXVI) 151. (1375. CXLII) 161. 164. (1378. CLIIT) 176. (1380. CLVII) 181, 182. 185. (1384. CLXII) 191. (1385. CLXV. CLXVIII) 195. 198. (1388. CLXXI) 206. (t 1390) 387. (1395. CLXXIX) 212. (1464 CCXLIV) 303. — Elyzabeth uxor Ulriei (- 1387) 387. — Heinricus summus regni Bohemiae et Pragen- sis castri burggravius, filius Ul- riei (1383. CLXI) 189, 190. (1384. CLXIT) 191. (1385. CLXV. CLXVII) 195. 198. (1388. CLXXII) 206. (1389. CLXXIV) 206. (1390. CLXXVII) 211. (1396. CLXXXI) 213. (1399. CLXXXVIH) 221. (1400. CXC) 228, 229. (1402. CXCIH) 231— 233. (1404. CXCV) 237. (1400. CXCVII. CC) 241—243. (1407. CCI) 244 —246. (1409. CCIV) 250, 251. (1411. CCV) 253. (+ 1412) 387, 388. (1416. CCVI) 255. — Barbara uxor Heinrieí (+ 1398) 387. — Petrus, filius Heinriei (1402. CXCII) 231—234. (1401. CXCV) 237. (1406. CC) 243. — Jodocus episeopus Wra- tislawieusis, filius Ulriei (4+ 1467) 389. — Ulrieus (1418. CCVIII) 256, (1423. CCIX) 258,259. (1425. CCX) 259. (1433. CCXIT) 263—265.(1130. CCXIIH) 267. (1453. CCXXIII) ?7T7. 279. (1402. CCXLII) 300. (+ 1462) 388, 389. (1464. CCXLIV) 303. (1500. CCXCIII) 369. — Heinrieus filius Ulriei (1455. CCXXVIII) 283. 285. (4+ 1456) 388. — Johennes, filius Ulrici (1453. CCXXIIT) 277. 279. (1455. CCXXVIII) 283. (1461. CCXXXVIII) 297. (1462. CCXLIT) 300, 301. (1464. CCXLIV) 303, 304. (1465. CCXLVW) 300, 307. (1465. CCL) 310. (1466. CCLIII) 314, 315. (1466. CCLIV) 316. (1409. CCLVII, CCLVIII) 320, 321. (—) 891. (1 1472) 389. — Heinricus, filius Johannis (4 1489) 389. — Wok, filius Johannis (1479. CCLXVI) 934, 335. (1485. CCLXXXI) 332, 333. (1489. CCLXXXIV) 358. (T 1505) 389, 390, 391. — Pe- trus, frater Wokonis, capitaneus regni Bohemiae (1479. CCLXVI) 334, 335. (1485. CCLXXXI) 332, 353. (1487. CCLXXXIII) 355. 357. (1492. CCLXXXVII) 361, 302. (1495. CCXCI) 366. (1499. CCXCIT) 368. (1500. CCVIII) 258. (1500. CCXCMI) 369. (1500. CCXCIV) 370. 372—374. (1500, CCXCV) 374. 376. (1500, CCXC) 970,377. (—) 389 —391. — Elizabet de Krauarz et Straznieze, contho- ralis. Petri. (4 1500) 389, 390. (1500. CCXCIV) 370. 372. Ulri- eus, frater Petri et Wokonis (1492. CCLXXXVII) 302, 363. (1499. CCXCII) 368, 369. (1500. CCXCIV) 374. (—) 389. Domini de Rosenberg (1349. XCV) 97. (1380. CLVII) 183, 184. (1400. CCLIV) 315. (1468. CCLV) 317. (1489. CCLXXXIV) 359. (1500. CCXCVII) 377. — Cancellaria dominorum de Rosenberg: Rudi- gerus nofarius (1202. XIII) 19,
Strana 455
20. Mikulass z Pelhrzimowa nej- wyšsšií pisař (1470. CCLIX) 322. Waezlaw z Rowneho kanclef (1487. CCLXXXIIT) 355. (1492. CCLXXXVII) 362. (1499. CCXCIT) 368, 369. (1500. CCXCVIT) 377, 378. — Burggravii: Benata miles (1259. IV, V) 6, 7. (1260 VI) 8. (1261. VIIT) 12. (1262. XIIT) 18. (1272. XX) 26. (1274. XXI) 28. (1278. XXIV) 30. (1278. XXV) 31. (1279. XXVI) 32. (1279. XXVII) 33. (1281. XXX) 35. [Onscho frater Benatae (1279. XXVII) 33.] cf. Wihlaw, Weixeln. Benisius (1239. IV) 6. (1289. V) 7. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 12. (1261. IX) 12. (1261. X) 13. cf. Harach. Bvdilaus (1259. IV, V) 6, 7. (1261. VIII) 12. (1262. XIII) 19. Watzlaus (Wen- ceslaus) filius domini Benatae (1281. XXX) 35. (1280. XXXIV) 39. (1291. XLI) 46. (1293. XLVIII) 52. Wanat (1338. LXXXI) 82. Ludweig de Zwetliek (1350. XCVII) 98, 99. cf. Kirchschlag. Marehquardus de Poreschin (1360. CX) 121. (1367. CXXV) 139, 140. (1369. CXXXI) 148. (1375. CXLI) 158. 160. Jan a Slawkowa (1405. CXCVI) 238. Jan z Dubee (1487. CCLXXXII) 354. Jan So- kolik zx Dube (1499. CCXCII) 368, 369. — Procuratores: Niklas von Nemtez (1338. LXXXI) 82. Nyelas (1366. CXXIII) 137. Nicholaus de Bielez (1375. CXLI) 158. (1387. CLXX) 201. Wilhel- mus (1397. CLXXXIV) 216, 217. (e. 1400. CLXXXIX) 223. — Her- mannus quondam natus Przybys- slay residens in castro (1361. CXII) 123, 124. — Magister ci- vium et consules jurati (1471. CULX) 323—325. (1489. 455 CCLXXXIV) 358. — Partl und Cas- par in — (1489. CCLXXXIV) 358. Tkadlecz Petr a Tulecz Mi- kulass (1495. CCXCI) 367. Guschl (1487. CCLXXXIV) 358. Knap Caspar a Kraiczij Caspar wedle mostu (1495. CCXCI) 366. Melez (1489. CCLXXXIV) 3858. Schrol Hanns a Ssweez Petr (1495. CCXCI) 367. — Benyschz von Rosenbereh, v. Harach. Hainricus Pull.no (?) de — plebanus in Meriea (Oberhaid), (1358. CVIII) 117, 118. Sagittarius de —, v. Sagittarius (Bogner). Stvebler zu —, v. Stvebler. Rosenthal (Rožmitál — Rosntal, Rasental, Rozmital), — (1493. CCLXXXVIII) 364. — Ecclesia (1259. II, III) 2, 3. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 11. (1484. CCLXXX) 851. (1493. CCLXXXVIII) 363. Parochia (1490. CCLXXXVI) 361. Plebani: Theodericus (1281. XXX) 35. Si- gismundus Klok (1484. CCLXXX) 351. Rossberg, Schlagl am —, v. Schlagl. Rotenstain, Albero de — (1262. XIII) 18. Rothomag., — (1481. CCLXXI) 340, 34. Rouen, v. Rothomag. Rowné, v. Ruben. Ro£mberk, v. Rosenberg. Ro£mitál, v. Rosenthal. Ro£now, v. Strodenitz. Ruben (Rownó — Rowna, Rowny, Rumen, Rvben), villa (1406. CXCVIII) 241. (1406. CXCIX) 242, 243. (1408. CCI) 246. (1408. CCIIT) 248. (1436. CCXIIF) 266. (1487. CCLXXXIII) 355. — Vireich von — (1323. LXIX) 71. Smilo de — (1360. CX) 121.
20. Mikulass z Pelhrzimowa nej- wyšsšií pisař (1470. CCLIX) 322. Waezlaw z Rowneho kanclef (1487. CCLXXXIIT) 355. (1492. CCLXXXVII) 362. (1499. CCXCIT) 368, 369. (1500. CCXCVIT) 377, 378. — Burggravii: Benata miles (1259. IV, V) 6, 7. (1260 VI) 8. (1261. VIIT) 12. (1262. XIIT) 18. (1272. XX) 26. (1274. XXI) 28. (1278. XXIV) 30. (1278. XXV) 31. (1279. XXVI) 32. (1279. XXVII) 33. (1281. XXX) 35. [Onscho frater Benatae (1279. XXVII) 33.] cf. Wihlaw, Weixeln. Benisius (1239. IV) 6. (1289. V) 7. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 12. (1261. IX) 12. (1261. X) 13. cf. Harach. Bvdilaus (1259. IV, V) 6, 7. (1261. VIII) 12. (1262. XIII) 19. Watzlaus (Wen- ceslaus) filius domini Benatae (1281. XXX) 35. (1280. XXXIV) 39. (1291. XLI) 46. (1293. XLVIII) 52. Wanat (1338. LXXXI) 82. Ludweig de Zwetliek (1350. XCVII) 98, 99. cf. Kirchschlag. Marehquardus de Poreschin (1360. CX) 121. (1367. CXXV) 139, 140. (1369. CXXXI) 148. (1375. CXLI) 158. 160. Jan a Slawkowa (1405. CXCVI) 238. Jan z Dubee (1487. CCLXXXII) 354. Jan So- kolik zx Dube (1499. CCXCII) 368, 369. — Procuratores: Niklas von Nemtez (1338. LXXXI) 82. Nyelas (1366. CXXIII) 137. Nicholaus de Bielez (1375. CXLI) 158. (1387. CLXX) 201. Wilhel- mus (1397. CLXXXIV) 216, 217. (e. 1400. CLXXXIX) 223. — Her- mannus quondam natus Przybys- slay residens in castro (1361. CXII) 123, 124. — Magister ci- vium et consules jurati (1471. CULX) 323—325. (1489. 455 CCLXXXIV) 358. — Partl und Cas- par in — (1489. CCLXXXIV) 358. Tkadlecz Petr a Tulecz Mi- kulass (1495. CCXCI) 367. Guschl (1487. CCLXXXIV) 358. Knap Caspar a Kraiczij Caspar wedle mostu (1495. CCXCI) 366. Melez (1489. CCLXXXIV) 3858. Schrol Hanns a Ssweez Petr (1495. CCXCI) 367. — Benyschz von Rosenbereh, v. Harach. Hainricus Pull.no (?) de — plebanus in Meriea (Oberhaid), (1358. CVIII) 117, 118. Sagittarius de —, v. Sagittarius (Bogner). Stvebler zu —, v. Stvebler. Rosenthal (Rožmitál — Rosntal, Rasental, Rozmital), — (1493. CCLXXXVIII) 364. — Ecclesia (1259. II, III) 2, 3. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 11. (1484. CCLXXX) 851. (1493. CCLXXXVIII) 363. Parochia (1490. CCLXXXVI) 361. Plebani: Theodericus (1281. XXX) 35. Si- gismundus Klok (1484. CCLXXX) 351. Rossberg, Schlagl am —, v. Schlagl. Rotenstain, Albero de — (1262. XIII) 18. Rothomag., — (1481. CCLXXI) 340, 34. Rouen, v. Rothomag. Rowné, v. Ruben. Ro£mberk, v. Rosenberg. Ro£mitál, v. Rosenthal. Ro£now, v. Strodenitz. Ruben (Rownó — Rowna, Rowny, Rumen, Rvben), villa (1406. CXCVIII) 241. (1406. CXCIX) 242, 243. (1408. CCI) 246. (1408. CCIIT) 248. (1436. CCXIIF) 266. (1487. CCLXXXIII) 355. — Vireich von — (1323. LXIX) 71. Smilo de — (1360. CX) 121.
Strana 456
456 (1372. CXXXVIII) 155, 156. Wa- czlaw z — (4492. CCXXXLVII) 362. (1499. CCXCII) 368, 369. (4800. CCXCVII) 377, 378. Jo- hannes Borowetz de —, v. Boro- wetz. Busk von —, v. Haraeh. Ha- raeherz z Rowneho, v. Harach. — Woitiech a Kristan w Rownem (1800. CCXCVIT) 377, 378. Rudniez, v. Raudnitz. Rukendorf (Rvkchendorf), villa (4278. XXIV) 30. (e. CLXXXIX) 223. Rukenhof, curia (1373. CXXXIX) 156, 157. Rumen, v. Ruben. Runa, v. Reun. Ruozek, Janek — w Chudiegio- wie (4479. CCLXVI) 334. Rus, Jan — z Czemin (4453. CCXXIII) 278. Ruzin, villa (1262. XIIT) 18. 1400. S, S. Sabina, Episeopus Sabinensis: Oli- uerius (1484. CCLXXX) 351. (1489. CCLXXXV) 359. Saczka, in — (1302. LV) 59. Sadská, v. Saczka. Sagittarius, Nycolaus — in Pi- berslog (1360. CIX) 1419. cf. Po- gner. Henricus — de Rosenberch et ejus filius Seydlinus (1366. CXXIT) 135, 136. Sahaffer, v. Schaffer. Saher, v. Schauflern. Sacherles (Seherleyns, Saherlins, Sacherleins, Saeherleyns), villa (1301. CXI) 122. (13062. CXIII) 125. (1363, CXV) 127. (13605. CXIX) 132. (1307. CXXV) 138, 139. (1368. CXXVI) 140. (c. 1400. CLXXXIX) 223. (1465. CCXLVII) 306, 307. ef. Zahylays. Mülen zu — (1349. XCVI) 97. (1360. CX) 120. Leo molendinator in — (1360. CX) 120, Sehauffler de —, v. Sehauffler. Sales (Zálezly — Salezl) Sulko de (1409. CCIV) 251. Salona, Episcopus Salonensis: Si- gismundus, cooperator in pontifi- ealibus eeclesiae Patavien. (1450. CCXX) 274, 275. (1453. CCXXIV) 279. (4457. CCXXXV) 292. (1465. CCXLVIII, CCXLIX) 308, 309. ef. Hohenfurt, abbates. Salzburg, — (1292. XLLV) 48. Salisburgensis electus: Philippus (1260. VII) 9. Saneta Corona, v. Goldenkron. Saphlerzow, in — (1385. CLXVI) 195. Sauperg, ,in dem gereud* Wein- garten an dem — (1327. LXXII) 73. Sawnberg, v. Sehaumberg. Sbynyez, v. Zbinitz. Sdenco, Wanco — in Schestaw (4375. CXLIII) 165. Sedleehruth v. Zetlesreut. Sedlisseze, allodium in Kirch- schlag, v. Kirchschlag. Sedlitz (Sedlec — Sedlech, Ce- delitz, Zedlitz Czedlyez), villa (4259. III) 3. (1260. VI) 8. (1261. VID 44. (4323. LXVIII) 70. (c. 1400. CLXXXIX) 222. — Girzik od Dubu na Sedlezy, v. Dub. Sedlo, Wiltscho de Zedlo (1293. LII) 56. Seherleyns, v. Sacherles. Seyben, Hogerius in — (1360. CIX) 119. Selyezer, Eklhart der — (1344. 3) 394.
456 (1372. CXXXVIII) 155, 156. Wa- czlaw z — (4492. CCXXXLVII) 362. (1499. CCXCII) 368, 369. (4800. CCXCVII) 377, 378. Jo- hannes Borowetz de —, v. Boro- wetz. Busk von —, v. Haraeh. Ha- raeherz z Rowneho, v. Harach. — Woitiech a Kristan w Rownem (1800. CCXCVIT) 377, 378. Rudniez, v. Raudnitz. Rukendorf (Rvkchendorf), villa (4278. XXIV) 30. (e. CLXXXIX) 223. Rukenhof, curia (1373. CXXXIX) 156, 157. Rumen, v. Ruben. Runa, v. Reun. Ruozek, Janek — w Chudiegio- wie (4479. CCLXVI) 334. Rus, Jan — z Czemin (4453. CCXXIII) 278. Ruzin, villa (1262. XIIT) 18. 1400. S, S. Sabina, Episeopus Sabinensis: Oli- uerius (1484. CCLXXX) 351. (1489. CCLXXXV) 359. Saczka, in — (1302. LV) 59. Sadská, v. Saczka. Sagittarius, Nycolaus — in Pi- berslog (1360. CIX) 1419. cf. Po- gner. Henricus — de Rosenberch et ejus filius Seydlinus (1366. CXXIT) 135, 136. Sahaffer, v. Schaffer. Saher, v. Schauflern. Sacherles (Seherleyns, Saherlins, Sacherleins, Saeherleyns), villa (1301. CXI) 122. (13062. CXIII) 125. (1363, CXV) 127. (13605. CXIX) 132. (1307. CXXV) 138, 139. (1368. CXXVI) 140. (c. 1400. CLXXXIX) 223. (1465. CCXLVII) 306, 307. ef. Zahylays. Mülen zu — (1349. XCVI) 97. (1360. CX) 120. Leo molendinator in — (1360. CX) 120, Sehauffler de —, v. Sehauffler. Sales (Zálezly — Salezl) Sulko de (1409. CCIV) 251. Salona, Episcopus Salonensis: Si- gismundus, cooperator in pontifi- ealibus eeclesiae Patavien. (1450. CCXX) 274, 275. (1453. CCXXIV) 279. (4457. CCXXXV) 292. (1465. CCXLVIII, CCXLIX) 308, 309. ef. Hohenfurt, abbates. Salzburg, — (1292. XLLV) 48. Salisburgensis electus: Philippus (1260. VII) 9. Saneta Corona, v. Goldenkron. Saphlerzow, in — (1385. CLXVI) 195. Sauperg, ,in dem gereud* Wein- garten an dem — (1327. LXXII) 73. Sawnberg, v. Sehaumberg. Sbynyez, v. Zbinitz. Sdenco, Wanco — in Schestaw (4375. CXLIII) 165. Sedleehruth v. Zetlesreut. Sedlisseze, allodium in Kirch- schlag, v. Kirchschlag. Sedlitz (Sedlec — Sedlech, Ce- delitz, Zedlitz Czedlyez), villa (4259. III) 3. (1260. VI) 8. (1261. VID 44. (4323. LXVIII) 70. (c. 1400. CLXXXIX) 222. — Girzik od Dubu na Sedlezy, v. Dub. Sedlo, Wiltscho de Zedlo (1293. LII) 56. Seherleyns, v. Sacherles. Seyben, Hogerius in — (1360. CIX) 119. Selyezer, Eklhart der — (1344. 3) 394.
Strana 457
Selz, Joannes — I. (1475. CCLXI) 326. Senen., v. Siena. Serviens: Boriz. Sestauue, Sestow, v. stau. Sestowecz, v. Zestowecz. Setz, ob Henndorf am Haslech in der — (1331. LXXV) 76. Seubelperger, Ortlinus — (1293. XLVIII) 52. S. Severina, Archiepiscopus Seueri- nensis: Rogerius (1292. XLVI) 49, 50. (1293. XLIX) 53. Shemil, villa (1292. XLV) 49. Sheneo, — (1278. XXIV) 30. ef. Tschenko. Sheztau, v. Schestau. Shleglein, v. Sehlagl. Syboto, judex (1281. XXX) 30. Siena, Franeiseus S. Eustachii diac. eard. Senen. (1481. CCLXXI) 340, 341. Sirendorfer, Jans — Bergmeister Sche- (1333. LXXVIIT) 79. Syriquensis, Rudolfus — episcopus (1326. LXXI) 72, 73. Syrzawy, Dorothea п. Hedwig Tóchter des Mikesch von — (1448. 21) 410. Sitzkreis (Cikrajice — Czyczeh- krayss), Ssudlyeze von — , v. Ssudlyeze. ef. Gywowiez. Skalitz, Budiwoy de Zcaliz (1260. VII) 10. Skopecz, Petr — richtarz w Swi- nech (1487. CCLXXXII) 354. Slaglaus, v. Schlagles. Slagleins, v. Sehlagl. Slapseh (Sldwée — Slabs), villa (4375. CXLI) 159. ef. Slawtsch. Slater, Jakob der — (1437. 15) 408. (1438. 16, 17) 408, 409. Sláwče, v. Slapseh. Slauetych, v. Slawtsch. Slawkow, v. Lagau. 451 Slawkow, Plebanus: Nicolaus (1438. CCXV) 269. Slawtsch (?), (Slauetych, Zlawa- titz), villa (4259. III) 3. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 11. cf. Slapseh. Slegel, v. Sehlágl. Slegleins, v. Sehlagl. Slesy, zum Pyern in der — (1437. 14) 406. Slowkow, v. Lagau. Smyd, Temel — zu Hóritz (1425. CCX) 259. Smielenberch, v. Zmielenberch. Smrzniez, Nicolaus de — can. Prag. (1438. CCXV) 269. Smukh, Simon — von Gerestorf (1438. 16) 408. Sobéslau (Sobéslaw — Zobizlaus, Sobieslaw), — (1293. LII) 56. Capellanus :Johannes (1438. CCXV) 268. 270. Sobyessynus, vitrieus orphanorum Jeseonis dieti Swietlyk (1372. CXXXVII) 153. Sokolik, Jan — z Dube purkrabe na Rofmberée (1499. CCXCII) 368. Sonnberg (Žumberk — Sonberk, Svnnenberch, Svnnberch, Zumberk, Sumberk), villa (1239 IIT) 4. (1260. VI) 8. (1201. VIII) 11. (1278. XXIV) 30. (1281. XXX) 35. (1367. CXXV) 138. — Plebanus: Albertus (1332. LXXVII) 79. — Wilhelmus de — (1433. CCXI) 261. 263. (1454. CCXXVII) 282. (1456. CCXXXI) 288. Margreth ejus uxor (4456. CCXXXI) 288. Ludwik z — (1465. CCXLVII) 306, 307. Śorez, v. Ssorcz. Spoli, v. Polen. Sprinezel, Johannes dietus — (1360. CIX) 119. Sprinzenstein, Ssteffan z Sspryn- ezenstaynu (1466. CCLIII) 314, 315. Ssleglein, v. Sehlagl.
Selz, Joannes — I. (1475. CCLXI) 326. Senen., v. Siena. Serviens: Boriz. Sestauue, Sestow, v. stau. Sestowecz, v. Zestowecz. Setz, ob Henndorf am Haslech in der — (1331. LXXV) 76. Seubelperger, Ortlinus — (1293. XLVIII) 52. S. Severina, Archiepiscopus Seueri- nensis: Rogerius (1292. XLVI) 49, 50. (1293. XLIX) 53. Shemil, villa (1292. XLV) 49. Sheneo, — (1278. XXIV) 30. ef. Tschenko. Sheztau, v. Schestau. Shleglein, v. Sehlagl. Syboto, judex (1281. XXX) 30. Siena, Franeiseus S. Eustachii diac. eard. Senen. (1481. CCLXXI) 340, 341. Sirendorfer, Jans — Bergmeister Sche- (1333. LXXVIIT) 79. Syriquensis, Rudolfus — episcopus (1326. LXXI) 72, 73. Syrzawy, Dorothea п. Hedwig Tóchter des Mikesch von — (1448. 21) 410. Sitzkreis (Cikrajice — Czyczeh- krayss), Ssudlyeze von — , v. Ssudlyeze. ef. Gywowiez. Skalitz, Budiwoy de Zcaliz (1260. VII) 10. Skopecz, Petr — richtarz w Swi- nech (1487. CCLXXXII) 354. Slaglaus, v. Schlagles. Slagleins, v. Sehlagl. Slapseh (Sldwée — Slabs), villa (4375. CXLI) 159. ef. Slawtsch. Slater, Jakob der — (1437. 15) 408. (1438. 16, 17) 408, 409. Sláwče, v. Slapseh. Slauetych, v. Slawtsch. Slawkow, v. Lagau. 451 Slawkow, Plebanus: Nicolaus (1438. CCXV) 269. Slawtsch (?), (Slauetych, Zlawa- titz), villa (4259. III) 3. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 11. cf. Slapseh. Slegel, v. Sehlágl. Slegleins, v. Sehlagl. Slesy, zum Pyern in der — (1437. 14) 406. Slowkow, v. Lagau. Smyd, Temel — zu Hóritz (1425. CCX) 259. Smielenberch, v. Zmielenberch. Smrzniez, Nicolaus de — can. Prag. (1438. CCXV) 269. Smukh, Simon — von Gerestorf (1438. 16) 408. Sobéslau (Sobéslaw — Zobizlaus, Sobieslaw), — (1293. LII) 56. Capellanus :Johannes (1438. CCXV) 268. 270. Sobyessynus, vitrieus orphanorum Jeseonis dieti Swietlyk (1372. CXXXVII) 153. Sokolik, Jan — z Dube purkrabe na Rofmberée (1499. CCXCII) 368. Sonnberg (Žumberk — Sonberk, Svnnenberch, Svnnberch, Zumberk, Sumberk), villa (1239 IIT) 4. (1260. VI) 8. (1201. VIII) 11. (1278. XXIV) 30. (1281. XXX) 35. (1367. CXXV) 138. — Plebanus: Albertus (1332. LXXVII) 79. — Wilhelmus de — (1433. CCXI) 261. 263. (1454. CCXXVII) 282. (1456. CCXXXI) 288. Margreth ejus uxor (4456. CCXXXI) 288. Ludwik z — (1465. CCXLVII) 306, 307. Śorez, v. Ssorcz. Spoli, v. Polen. Sprinezel, Johannes dietus — (1360. CIX) 119. Sprinzenstein, Ssteffan z Sspryn- ezenstaynu (1466. CCLIII) 314, 315. Ssleglein, v. Sehlagl.
Strana 458
458 Ssorcz, Mikulass — z Walu (Nico- laus de Wal), (4454. CCXXVII) 282, 283. Ssprynczenstayn, v. Sprinzen- stein. Sstayn, v. Stein. Ssten, Prokop — zu Budweis (1487. CCLXXXII) 354. Ssternberk, v. Sternberg. Sstiedrkow, villa(1485. CCLXXXI) 352. Ssudlyesé, Mykolass — von Czyczchkrayss, alias Mykulass z Giwow(iez?), (1456. CCXXXI) 288. Sswamberk, v. Schwamberg. Sswecz, Petr — zu Rosenberg (1495. CCXCI) 367. Sudek, Johannes dictus — de Dluha (4474. CCLX) 325. (1476. CCLXIV) 330, 331. Gindrzich — z Dluhe (Gyndersich Sudkhw von Longdorf), (1487. CCLXXXIII) 355. 357. (1495. CCLXXXIX) 365. Sudlyeze, v. Ssudlyese. Suchenthal (Suchdol — Csuchadol, Suchdol), villa (1366. CXX) 133. (1369. CXXIX) 144 (1390. CLXXVII) 240.(c.1400.CCLXXXIX) 224, Matias ineola in — (1390. CLXXVII) 210. Sumberk, v. Sonnberg. Summerau (Sumerowe), — (1262. XIII) 18. Sunnberch, v. Sonnberg. Suno, D. de — (4475. CCLXI, CCLXIT) 327, 328. Swambere, v. Schwamberg. Swant (Gschwand, Gschwend), euria supra — (1262. XIIT) 17, 18. Swarczenpach, v. Schwarzenbach. Swarezsteten, litus (1375. CXLI) 159. Swartzz, Tomann der — (1411. 11) 103. Swatebor, v. Zwatebor. Swatomiri villae, Lindberg u. Dobring ? (1259. III) 3. (1260. VI) 7. (4264. VIII) 11. Swatomirus, — (1259. III) 3. (1260. VI) 7. (1261. VII) 11. (1262. XIII) 19. ef. Zwatemirus, Predota, Némé itz. Sweez, v. Ssweez. Sweinpekeh (Swenpecho), Seybot der — Landriehter in der Ried- march (4328. LXXIII) 74. Swětlé, v. Zwiedlern. Swětlík, v. Kirchschlag. Swienow (Swietow), Johannes de — (4375. CXLIII) 166. Swin, v. Schweinitz. Swiny Trhowé, v. Schweinitz. Swynyehlawa, v. Zwinelag. Swinz, v. Sehweinitz. Schaffer (Sahaffer), Vecz der — (4331. LXXV) 77. (1334. LXXIX) 80. Schauffler, Katherina relicta Virici dieti — de Seherleins (1360. CX) 120, 121. (1362. CXIII) 124, 125. ef. Schauflern. Schauflern (Schawflaren, Schzaw- flern), Dorf (1495. CCXCI) 367. — Vireich Herrn Johans Sohn von — ; alias Virieus de Saher (1349. XCVI) 97, 98. ef. Schauffler. Schaumberg (Schowenberch, Schovmberch, Schaumbereh, ete.), Wernhardus de — (1259. IV, V) 6, 7. (1260. VI) 8. (1260. VII) 9. (1261. VIII) 11. (1272. XX) 26. (1273. XXI) 27. (1274. XXII) 28. (1281. XXX) 35. (1282. XXXI) 36. (—) 383. Heínrieus de — frater Wernhardi de — (1259. IV, V) 6, 7. (1260. VI) 8. (1260. VIT) 9. (1264. VIII) 11. (1272. XX) 26. (4274. XXII) 28. (1281. XXX) 35. (1282. XXXI) 36. ( —) 383. Wern- hardus de -— filius Wernhardi (1281. XXX) 35. (1282. XXXI)
458 Ssorcz, Mikulass — z Walu (Nico- laus de Wal), (4454. CCXXVII) 282, 283. Ssprynczenstayn, v. Sprinzen- stein. Sstayn, v. Stein. Ssten, Prokop — zu Budweis (1487. CCLXXXII) 354. Ssternberk, v. Sternberg. Sstiedrkow, villa(1485. CCLXXXI) 352. Ssudlyesé, Mykolass — von Czyczchkrayss, alias Mykulass z Giwow(iez?), (1456. CCXXXI) 288. Sswamberk, v. Schwamberg. Sswecz, Petr — zu Rosenberg (1495. CCXCI) 367. Sudek, Johannes dictus — de Dluha (4474. CCLX) 325. (1476. CCLXIV) 330, 331. Gindrzich — z Dluhe (Gyndersich Sudkhw von Longdorf), (1487. CCLXXXIII) 355. 357. (1495. CCLXXXIX) 365. Sudlyeze, v. Ssudlyese. Suchenthal (Suchdol — Csuchadol, Suchdol), villa (1366. CXX) 133. (1369. CXXIX) 144 (1390. CLXXVII) 240.(c.1400.CCLXXXIX) 224, Matias ineola in — (1390. CLXXVII) 210. Sumberk, v. Sonnberg. Summerau (Sumerowe), — (1262. XIII) 18. Sunnberch, v. Sonnberg. Suno, D. de — (4475. CCLXI, CCLXIT) 327, 328. Swambere, v. Schwamberg. Swant (Gschwand, Gschwend), euria supra — (1262. XIIT) 17, 18. Swarczenpach, v. Schwarzenbach. Swarezsteten, litus (1375. CXLI) 159. Swartzz, Tomann der — (1411. 11) 103. Swatebor, v. Zwatebor. Swatomiri villae, Lindberg u. Dobring ? (1259. III) 3. (1260. VI) 7. (4264. VIII) 11. Swatomirus, — (1259. III) 3. (1260. VI) 7. (1261. VII) 11. (1262. XIII) 19. ef. Zwatemirus, Predota, Némé itz. Sweez, v. Ssweez. Sweinpekeh (Swenpecho), Seybot der — Landriehter in der Ried- march (4328. LXXIII) 74. Swětlé, v. Zwiedlern. Swětlík, v. Kirchschlag. Swienow (Swietow), Johannes de — (4375. CXLIII) 166. Swin, v. Schweinitz. Swiny Trhowé, v. Schweinitz. Swynyehlawa, v. Zwinelag. Swinz, v. Sehweinitz. Schaffer (Sahaffer), Vecz der — (4331. LXXV) 77. (1334. LXXIX) 80. Schauffler, Katherina relicta Virici dieti — de Seherleins (1360. CX) 120, 121. (1362. CXIII) 124, 125. ef. Schauflern. Schauflern (Schawflaren, Schzaw- flern), Dorf (1495. CCXCI) 367. — Vireich Herrn Johans Sohn von — ; alias Virieus de Saher (1349. XCVI) 97, 98. ef. Schauffler. Schaumberg (Schowenberch, Schovmberch, Schaumbereh, ete.), Wernhardus de — (1259. IV, V) 6, 7. (1260. VI) 8. (1260. VII) 9. (1261. VIII) 11. (1272. XX) 26. (1273. XXI) 27. (1274. XXII) 28. (1281. XXX) 35. (1282. XXXI) 36. (—) 383. Heínrieus de — frater Wernhardi de — (1259. IV, V) 6, 7. (1260. VI) 8. (1260. VIT) 9. (1264. VIII) 11. (1272. XX) 26. (4274. XXII) 28. (1281. XXX) 35. (1282. XXXI) 36. ( —) 383. Wern- hardus de -— filius Wernhardi (1281. XXX) 35. (1282. XXXI)
Strana 459
36. Heinrieus de — fil. Wernhardi (1281. XXX) 35. (1282. XXXI) 36. Hedwigis dicta de — relieta Wokonis de Rosenberg (1292. XLII) 47. (4 1315) 383. (1315. LXI) 63, 64. ef. Rosenberg. Kathe- rina de —, mater Petri, Jodoci, Virici et Johannis de Rosenberg (m. 1464. CCXLIV) 303. Schawrgraben, bei dem — zu Ro- senberg (1489. CCLXXXIV) 358. Schaztolaus, — (1278. XXIV) 30. cf. Tschaztolaus, Seheyezleich, Chunigund die Scheyezleichin Witwe nach Die- treich dem — von Liucz (1360. 6) 396. Sehekaw, Sehecow, v. Cekau. Sehenkenfeld, Schenchenvelder Pfarre (1348. XCIII) 95. Schenkinn, die — Weingarten zu Strezzing (1360. 6) 397. Sehestau (Zestow — Ziestow, Schestaw, Zestaw, Sheztau, Se- stauue — ete.), villa (1372. CXXXVIII) 135. (1375. CXLIII) 165. (e. 1400. CLXXXIX) 222. (1425. CCX) 260. (1438. CCXV) 269. Johannshoff (1425. CCX) 259. — Qualo de — (1290. XL) 45. ef. Qual. Virieus de — (1293. XLVIII) 52. Petrus de — (1349. XCV) 96. Petrus et Zacharias de — (1387. CLXXI) 202. 204. Hanz- lein von — (1425. CCX) 259. — Andreas et Nicolaus laboriosi in — (1438. CCXV) 269. Twaroch, Sdenko et Heureufel incolae in —, v. Twaroeh, Heureufel et Sdenko. Scheuber, Hennsel — (1398. 10) 401. Schild (Sehillte, Sehilt) , villa (1278. XXV) 31. (1385. CLXV) 194. (1418. CCVIII) 257. (1500. CCZCHI) 369. (1500. CCXCIV) 459 371. (1500. CCXCV) 374, 376. (—) 390. Schinta, — (1262. XIII) 18. Sehl —, ef. SI —. Schlagl am Rossberg. (minor plaga Gerberti, „auf dem auserm* Slaeglein, Slagel sub Rosperg, Shleglein unter dem Rospergk ete.), villa (1278. XXIV) 30. (1365. CXVIII) 132. (e. 1400. CLXXXIX) 224. (1418. CCVIIT) 257. (1500. CCXCIII) 369. (1500. CCXCIV) 371. (1500. CCXCV) 374, 378. (—) 390. Sehlági (Slegel, monast. Slagense, Plaga), claustrum (1262. XIII) 18. (e. 1400. CLXXXIX) 222. (1466. CCLII) 313. — Praepositi: Nyelas (1343. LXXXVI) 86, 87. Andress (4466. CCLII) 312. 314. (1479. CCLXVII) 336, 337. Prior: Egidius (1460. CCLH) 312. Professus: Bruder Wernbart (1343. LXXXVI) 86. Conventus (1343. LXXXVI) 86, 87. (1466. CCLII) 312. 314. Sehlagles (Slaglaus), villa (1384. CLXII) 190. Seh m —, ef. Sn—. Schönau (Sehoennawe), Plebanus: Alramus (1332. LXXVII) 79. Sehónhub, v. Pzizaho. Schovmberch, Schowenberg, r. Schaumbery. Sehrol, Hanns — zu Rosenberg (1495. CCXCI) 367. Schuster, Hanns der — zu Vtel- dorf (1437. 14) 406. Schw —, cf. Sw—. Schwamberg (Krasikow), Wences- laus de Sswamberk (1479. CCLXVII) 336, 337. Schwarzbach, CLXXXIX) 223. Sehwarzenbach (Swarczenpach), villa (1318. LXV) 67. (ec. 1320. LXX) 72. (—) 384. Pfarre (—.
36. Heinrieus de — fil. Wernhardi (1281. XXX) 35. (1282. XXXI) 36. Hedwigis dicta de — relieta Wokonis de Rosenberg (1292. XLII) 47. (4 1315) 383. (1315. LXI) 63, 64. ef. Rosenberg. Kathe- rina de —, mater Petri, Jodoci, Virici et Johannis de Rosenberg (m. 1464. CCXLIV) 303. Schawrgraben, bei dem — zu Ro- senberg (1489. CCLXXXIV) 358. Schaztolaus, — (1278. XXIV) 30. cf. Tschaztolaus, Seheyezleich, Chunigund die Scheyezleichin Witwe nach Die- treich dem — von Liucz (1360. 6) 396. Sehekaw, Sehecow, v. Cekau. Sehenkenfeld, Schenchenvelder Pfarre (1348. XCIII) 95. Schenkinn, die — Weingarten zu Strezzing (1360. 6) 397. Sehestau (Zestow — Ziestow, Schestaw, Zestaw, Sheztau, Se- stauue — ete.), villa (1372. CXXXVIII) 135. (1375. CXLIII) 165. (e. 1400. CLXXXIX) 222. (1425. CCX) 260. (1438. CCXV) 269. Johannshoff (1425. CCX) 259. — Qualo de — (1290. XL) 45. ef. Qual. Virieus de — (1293. XLVIII) 52. Petrus de — (1349. XCV) 96. Petrus et Zacharias de — (1387. CLXXI) 202. 204. Hanz- lein von — (1425. CCX) 259. — Andreas et Nicolaus laboriosi in — (1438. CCXV) 269. Twaroch, Sdenko et Heureufel incolae in —, v. Twaroeh, Heureufel et Sdenko. Scheuber, Hennsel — (1398. 10) 401. Schild (Sehillte, Sehilt) , villa (1278. XXV) 31. (1385. CLXV) 194. (1418. CCVIII) 257. (1500. CCZCHI) 369. (1500. CCXCIV) 459 371. (1500. CCXCV) 374, 376. (—) 390. Schinta, — (1262. XIII) 18. Sehl —, ef. SI —. Schlagl am Rossberg. (minor plaga Gerberti, „auf dem auserm* Slaeglein, Slagel sub Rosperg, Shleglein unter dem Rospergk ete.), villa (1278. XXIV) 30. (1365. CXVIII) 132. (e. 1400. CLXXXIX) 224. (1418. CCVIIT) 257. (1500. CCXCIII) 369. (1500. CCXCIV) 371. (1500. CCXCV) 374, 378. (—) 390. Sehlági (Slegel, monast. Slagense, Plaga), claustrum (1262. XIII) 18. (e. 1400. CLXXXIX) 222. (1466. CCLII) 313. — Praepositi: Nyelas (1343. LXXXVI) 86, 87. Andress (4466. CCLII) 312. 314. (1479. CCLXVII) 336, 337. Prior: Egidius (1460. CCLH) 312. Professus: Bruder Wernbart (1343. LXXXVI) 86. Conventus (1343. LXXXVI) 86, 87. (1466. CCLII) 312. 314. Sehlagles (Slaglaus), villa (1384. CLXII) 190. Seh m —, ef. Sn—. Schönau (Sehoennawe), Plebanus: Alramus (1332. LXXVII) 79. Sehónhub, v. Pzizaho. Schovmberch, Schowenberg, r. Schaumbery. Sehrol, Hanns — zu Rosenberg (1495. CCXCI) 367. Schuster, Hanns der — zu Vtel- dorf (1437. 14) 406. Schw —, cf. Sw—. Schwamberg (Krasikow), Wences- laus de Sswamberk (1479. CCLXVII) 336, 337. Schwarzbach, CLXXXIX) 223. Sehwarzenbach (Swarczenpach), villa (1318. LXV) 67. (ec. 1320. LXX) 72. (—) 384. Pfarre (—.
Strana 460
460 Schweinitz (Swiny — Swinz, Swin), Capellanus: Johannes (1438. CCXV) 208. 270. — Hoyerius de — (1260. VII) 10. (1261. XI) 14, 15. — Petr Sko- pecz, richtarz w Swinech (1487. CCLXXXII) 354. Schwenberk, v. Sehaumberg. Stackarn, v. Stokern. Stai —, cf. Stei—. Stainpach, Stainpek zu —, v. Stainpek. Stainpek, Sigmund — zu Stain- pach (1456. CCXXIX) 286, 287. Stainprecher, Wernhardus — civis de Libera Civitate (1368. CXXVI) 140. Starendwerd, v. Pluem. Stei —, cf. Stai —. Steiermark, — (1262. XIII) 18. Cepitaneus: Woko de Rosenberch (—) 382, 383. Stein (Sstayn, Stain), villa (1418. CCVIII) 257. (1500. CCXCIII) 369. (1500. CCXCIV) 371. (1500. CCXCY) 374, 375. (—) 390. Stein, cf. Kamen, Stein (bei Krems), Stadtrecht (1381. 9) 400. Chunrat in dem Chorhoff Bürger zu — etc. (1360. 6) 397. Collectores decimarum episcopi Patavien. (1412. 12) 405. Steinkirchen (Aujezd kameny — Wiest), Parochia (1290. XXXIX) 44. Pluem von —, Steinprechar, — (m. c. 1400. CLXXXIX) 226. Stékna (Stëken — Styekna), Jaroschius de — (1375. CXLIV) 167, 168. Sten, v. Ssten. Sternberg, Sdezlaus de — (1260. VII) 9, 10. Sternberg, Laczek z Ssternberka (1447, 18) 409. Stybnitz, Koyata camerarius in — (1262. XIII) 19. Štiedrkow, v. Sstiedrkow. Stiegesdorf (Zdiky — Stiekeins- dorf), Walther u. Nielo Holde in — (1368. CXXVIII) 143. Stiekna, v. Stékna. Stiftung (Styphtung, Stifftunge), villa (1318. LXV) 67. (c. 1320. LXX) 72, (—) 384. Stizlaus, miles (1261. XI) 15. Stoieehingen, villa (1281. XXX) 3b. Stokern, Stokernhof (Stokow, Stokharen, Stackarn, Stokkern), euria (1397. CLXXXIT) 214. (c. 1400. CLXXXIX) 222. (1406. CC) 243. Hanclinus censualis in — (1397. CLXXXIT) 214. (1404. CXCV) 236, 237. (1406. CC) 243. Stokow, v. Stokern. Stozzel, Chonrat — Bürger zu Chrems (1338. 2) 393, 394. Stradenich, v. Strodenitz. Straytzenstorf, Nyclas der Reystier (?) von —, v. Reystier. Strakonitz (Strakonice — Ztra- conicz), Bawarus de — (1260. VII) 9. (1273. XXI) 27. cf. Barau, Bawarus. Margaretha de Rosenberg ejus vidus (—) 386. Strasedelnik (Haidberg?), mons (1239. III) 3. (1260. VI) 7. (1261. VIII) 414. Straschkowitz (Strażkowice — Strazkowicz), Petrus, Hayndlinus et Otto incolae in — (1400. CXC) 229. Pessko Giskra, Henzlinus Gues et Henzlinus Leucharthar in- colae ibidem, v. Giskra, Gues et Leucharthar. Straschnits, v. Straznicz. Stráz, v. Platz. Stra£kowice, v. Straschkowitz.
460 Schweinitz (Swiny — Swinz, Swin), Capellanus: Johannes (1438. CCXV) 208. 270. — Hoyerius de — (1260. VII) 10. (1261. XI) 14, 15. — Petr Sko- pecz, richtarz w Swinech (1487. CCLXXXII) 354. Schwenberk, v. Sehaumberg. Stackarn, v. Stokern. Stai —, cf. Stei—. Stainpach, Stainpek zu —, v. Stainpek. Stainpek, Sigmund — zu Stain- pach (1456. CCXXIX) 286, 287. Stainprecher, Wernhardus — civis de Libera Civitate (1368. CXXVI) 140. Starendwerd, v. Pluem. Stei —, cf. Stai —. Steiermark, — (1262. XIII) 18. Cepitaneus: Woko de Rosenberch (—) 382, 383. Stein (Sstayn, Stain), villa (1418. CCVIII) 257. (1500. CCXCIII) 369. (1500. CCXCIV) 371. (1500. CCXCY) 374, 375. (—) 390. Stein, cf. Kamen, Stein (bei Krems), Stadtrecht (1381. 9) 400. Chunrat in dem Chorhoff Bürger zu — etc. (1360. 6) 397. Collectores decimarum episcopi Patavien. (1412. 12) 405. Steinkirchen (Aujezd kameny — Wiest), Parochia (1290. XXXIX) 44. Pluem von —, Steinprechar, — (m. c. 1400. CLXXXIX) 226. Stékna (Stëken — Styekna), Jaroschius de — (1375. CXLIV) 167, 168. Sten, v. Ssten. Sternberg, Sdezlaus de — (1260. VII) 9, 10. Sternberg, Laczek z Ssternberka (1447, 18) 409. Stybnitz, Koyata camerarius in — (1262. XIII) 19. Štiedrkow, v. Sstiedrkow. Stiegesdorf (Zdiky — Stiekeins- dorf), Walther u. Nielo Holde in — (1368. CXXVIII) 143. Stiekna, v. Stékna. Stiftung (Styphtung, Stifftunge), villa (1318. LXV) 67. (c. 1320. LXX) 72, (—) 384. Stizlaus, miles (1261. XI) 15. Stoieehingen, villa (1281. XXX) 3b. Stokern, Stokernhof (Stokow, Stokharen, Stackarn, Stokkern), euria (1397. CLXXXIT) 214. (c. 1400. CLXXXIX) 222. (1406. CC) 243. Hanclinus censualis in — (1397. CLXXXIT) 214. (1404. CXCV) 236, 237. (1406. CC) 243. Stokow, v. Stokern. Stozzel, Chonrat — Bürger zu Chrems (1338. 2) 393, 394. Stradenich, v. Strodenitz. Straytzenstorf, Nyclas der Reystier (?) von —, v. Reystier. Strakonitz (Strakonice — Ztra- conicz), Bawarus de — (1260. VII) 9. (1273. XXI) 27. cf. Barau, Bawarus. Margaretha de Rosenberg ejus vidus (—) 386. Strasedelnik (Haidberg?), mons (1239. III) 3. (1260. VI) 7. (1261. VIII) 414. Straschkowitz (Strażkowice — Strazkowicz), Petrus, Hayndlinus et Otto incolae in — (1400. CXC) 229. Pessko Giskra, Henzlinus Gues et Henzlinus Leucharthar in- colae ibidem, v. Giskra, Gues et Leucharthar. Straschnits, v. Straznicz. Stráz, v. Platz. Stra£kowice, v. Straschkowitz.
Strana 461
Strasniez, hrad (1500. CCXCV) 370. Elisabeth de Krauarz et Straznieze (m.1500. CCXCIV) 370, 372. (—) 389, 390. ef. Rosenberg. Striéitz (Strjóiee — Strishiez, Stryeziez, Strzicziez ete.), Ecelesia (1292. XLV) 49. (1375. CXLII) 162. (1376. CXLVI) 169. (1409. CCIV) 250—252. (1428. CCIX) 258. (1500. CCXCVI) 376. Fabriea ecelesiae (1375. CXLII) 163. Vicaria (1376. CXLVI) 169. — Plebani: Cunezmannus (1375. CXLIT) 161—164. Jacobus (1398. CLXXXVI) 219. Paulus (1409. CCIV) 250—252. Zigmund (1423. CCIX) 258. Wawrzineez (1500. CCXCVI) 376, 377. Plebanus (1409. CCIV) 250. Vicarius manualis (1375. CXLIT) 161—163. (1409. CCIV) 250. Vitricus ecele- siae (1375. CXLIT) 163. Puro- chiales (1375. CXLII) 161—163. Strizendorf, Jeruzlab de — (1263. XIV) 21. Kunas (Conaseh) de — (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. (1286. XXXIV) 39. Střížow, v. Driesendorf. Strobole, loeus silvae dictus — (1317. LXIIT) 65. Strobnitz (Stropniee — Strowinitz, Strobinitz, Strobnieh, Stropniez ete.), aqua (1202. XIII) 19. Dorf Gerleithen (Garleith?) in der— (1300. LIIT) 57. (1302. LVI) 60. Locus, forum (1259. III) 4. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 11. (1202. XII) 17. 19. (1302. LVT) 60. 461 (1367. CXXV) 138, 139. (1368. CXXVI) 140. Eeclesia (1286. XXXIII, XXXIV) 38, 39. (1290. XXXV) 40. (1292. XLII) 47. (1360. CIX) 118, 119. (—) 383. Paroehia (1360. CIX) 119. — Decanus: ^ Bertholdus — (1284. XXXII) 37. (1286. XXXIII, XXXIV) 98, 39. Plebani: Thomas (1332. LXXVII) 78, 79. (1340. LXXXIIT) 84. Maurieius (1360. CIX) 118. 120. Johanns (1425. CCX) 260. — Otto judex in — et ejus filius Nyeoleus (1332. LXXVII) 79. — Albertus de Strobnitz (1284. XXXII) 37. (1286. XXX1II, XXXIV) 38, 39.(1290. XXXV) 40. (1290. XXXV], XXXVII) 41. (1291. XLI) 40. ef. Pairesehau. Strodeni tz (Rofnow — Stradenich, Stradonitz, Ztradanieh , Ztradanitz) Roznow ete.), villa (1259. III) 4. (1260. VI) 8. (1201. VIII) 11. (12063. XIV) 21. (1273. XXI) 27. (1292. XLV) 49. (1453. CCXXIII) 278. Villa forensis (1261. VIII) 11. (1292. XLV) 48, 49. cf. Novum fo- rum. — Judex: Chwneh (1263. XIV) ?1. Strubnitz, v. Strobnitz. Stubau, v. Dubowá. Stubenberg, Friderieus de — et ejus uxor Hedwigis relieta Wokonis de Rosenberg (—) 383. ; Studene, Dorf (1495. CCLXXXIX, CCXC) 364—366. Stvebler, Vireieh der — zu Rosen- berg (1367. CXXV) 138, 139. T, v. D. U, V. Vaccarum euria, v. Kühhof. Vannes (?), Johannes S. Luciae diae. card. Veneti. (1475. CCLXI, CCLXII) 326, 327. 329.
Strasniez, hrad (1500. CCXCV) 370. Elisabeth de Krauarz et Straznieze (m.1500. CCXCIV) 370, 372. (—) 389, 390. ef. Rosenberg. Striéitz (Strjóiee — Strishiez, Stryeziez, Strzicziez ete.), Ecelesia (1292. XLV) 49. (1375. CXLII) 162. (1376. CXLVI) 169. (1409. CCIV) 250—252. (1428. CCIX) 258. (1500. CCXCVI) 376. Fabriea ecelesiae (1375. CXLII) 163. Vicaria (1376. CXLVI) 169. — Plebani: Cunezmannus (1375. CXLIT) 161—164. Jacobus (1398. CLXXXVI) 219. Paulus (1409. CCIV) 250—252. Zigmund (1423. CCIX) 258. Wawrzineez (1500. CCXCVI) 376, 377. Plebanus (1409. CCIV) 250. Vicarius manualis (1375. CXLIT) 161—163. (1409. CCIV) 250. Vitricus ecele- siae (1375. CXLIT) 163. Puro- chiales (1375. CXLII) 161—163. Strizendorf, Jeruzlab de — (1263. XIV) 21. Kunas (Conaseh) de — (1272. XX) 26. (1274. XXII) 28. (1286. XXXIV) 39. Střížow, v. Driesendorf. Strobole, loeus silvae dictus — (1317. LXIIT) 65. Strobnitz (Stropniee — Strowinitz, Strobinitz, Strobnieh, Stropniez ete.), aqua (1202. XIII) 19. Dorf Gerleithen (Garleith?) in der— (1300. LIIT) 57. (1302. LVI) 60. Locus, forum (1259. III) 4. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 11. (1202. XII) 17. 19. (1302. LVT) 60. 461 (1367. CXXV) 138, 139. (1368. CXXVI) 140. Eeclesia (1286. XXXIII, XXXIV) 38, 39. (1290. XXXV) 40. (1292. XLII) 47. (1360. CIX) 118, 119. (—) 383. Paroehia (1360. CIX) 119. — Decanus: ^ Bertholdus — (1284. XXXII) 37. (1286. XXXIII, XXXIV) 98, 39. Plebani: Thomas (1332. LXXVII) 78, 79. (1340. LXXXIIT) 84. Maurieius (1360. CIX) 118. 120. Johanns (1425. CCX) 260. — Otto judex in — et ejus filius Nyeoleus (1332. LXXVII) 79. — Albertus de Strobnitz (1284. XXXII) 37. (1286. XXX1II, XXXIV) 38, 39.(1290. XXXV) 40. (1290. XXXV], XXXVII) 41. (1291. XLI) 40. ef. Pairesehau. Strodeni tz (Rofnow — Stradenich, Stradonitz, Ztradanieh , Ztradanitz) Roznow ete.), villa (1259. III) 4. (1260. VI) 8. (1201. VIII) 11. (12063. XIV) 21. (1273. XXI) 27. (1292. XLV) 49. (1453. CCXXIII) 278. Villa forensis (1261. VIII) 11. (1292. XLV) 48, 49. cf. Novum fo- rum. — Judex: Chwneh (1263. XIV) ?1. Strubnitz, v. Strobnitz. Stubau, v. Dubowá. Stubenberg, Friderieus de — et ejus uxor Hedwigis relieta Wokonis de Rosenberg (—) 383. ; Studene, Dorf (1495. CCLXXXIX, CCXC) 364—366. Stvebler, Vireieh der — zu Rosen- berg (1367. CXXV) 138, 139. T, v. D. U, V. Vaccarum euria, v. Kühhof. Vannes (?), Johannes S. Luciae diae. card. Veneti. (1475. CCLXI, CCLXII) 326, 327. 329.
Strana 462
462 Vdin (Audin?), Zlata de — (1293. LIT) 56. Venedig (?), Marcus Prenistinus episcopus patriarcha S. Marcí (1481. CCLXXI) 340, 341. Veneti., v. Vannes (?). Vgetz, v. Aujezd. Vgezdecz, v. Aujezdec. Vienna, v. Wien. Vinitor: Wilhelmus (1323. LXVIII) 70. Vitignabo, v. Wittingau. Vletitz, — (1262. XIII) 18. Virachsperg, v. Ulrichsperg, Vireich, Pfarrer (1328. LXXIV) 75. Vlreieh der LXXX) 81. VIreichschlag, v. Uretschlag. Ulricus, judex (1278. XXV) 31. Ulriehsperg, Freneyser zu VI- rachsperg, v. Freneyser. Ulriehsehlag, v. Uretschlag. Umlowitz (Omlenićka — Omlenicz, Omleniczka). Bohuniek a Oldrzich z — (1461. COXXXVIIT) 296, 297. amptmann (1335. Wachau (Wachewe), Weingarten „ze puhel an dem pruntal^ zu — (1334. LXXIX) 80. Wachterpachg, zu Rosenberg (1489. CCLXXXIV) 358. Waykerstarff, vide dorf. Waldau (Waldawe, Boldau), villa (1293. XLVIII) 52. (c. 1400. CLXXXIX) 222. Waldenberch, Jerco de — (1273. XXI) 27. Waldkirehen, Cristoforus pilea- Weikers- toris de — , clerieus (1465. CCXLVI) 305. Walessa, Jessko dictus — incola Drochouecz de —, v. Drochaw etc. Ulrieus de —, v. Drochaw ete. Ungarn, Ludwieus rex (1354. CIV) 111. Vouensis, Cyprianus — episcopus (1292. XLVI, XLVII) 49—54. (1293. XLIX) 53. Vren, Albertus burggravius in — (1273. XXI) 27. Uretschlag (Vireiehsehlag), villa (1290. XL) 45. Vrsinis, Vrsvs de — episcopus The- anensis (1481. CCLXXII) 342. Vsdiczow, v. Vzdiczow. Vteldorf (Hitteldorf), Hanns der Schuster zu —, v. Schuster. Vzahratky (Zahradka?), (1281. XXX) 35. Vzdiczow, Pessico de — (Pessyk z Passowar), (1390. CLXXVI) 208. (1397. CLXXXII) 214, 215. Ejus fratres: Veclinus de Cypyn et Gre- gorius de Passouar, v. Passern, Wet- tern et Zippendorf. Petrus de — (1402. CXCII) 231. villa W. in curia Blatny dwor (1378. CLI) 174. Walchunow, v. Walkunow. Walich (Latinus), Pilgreim der — von Freistadt (1328. LXXVIII) 76, 77. (1835. LXXX) 81. Sophey s. Hausfrau (1328. LXXIII) 74. (1331. LXXV) 76. Fridreich s. Sohn (1331. LXXV) 76. (1335. LXXX) 81. Dietrich der — (1334. LXXV) 77. Chunrat der — (1335. LXXX) 81. Vireich der — (4335. LXXX) 81. Walketsehlag, — (e. 1400. CLXXXIX) 224. cf. Walkunslag. Walkunow (Walchunow), — (c.
462 Vdin (Audin?), Zlata de — (1293. LIT) 56. Venedig (?), Marcus Prenistinus episcopus patriarcha S. Marcí (1481. CCLXXI) 340, 341. Veneti., v. Vannes (?). Vgetz, v. Aujezd. Vgezdecz, v. Aujezdec. Vienna, v. Wien. Vinitor: Wilhelmus (1323. LXVIII) 70. Vitignabo, v. Wittingau. Vletitz, — (1262. XIII) 18. Virachsperg, v. Ulrichsperg, Vireich, Pfarrer (1328. LXXIV) 75. Vlreieh der LXXX) 81. VIreichschlag, v. Uretschlag. Ulricus, judex (1278. XXV) 31. Ulriehsperg, Freneyser zu VI- rachsperg, v. Freneyser. Ulriehsehlag, v. Uretschlag. Umlowitz (Omlenićka — Omlenicz, Omleniczka). Bohuniek a Oldrzich z — (1461. COXXXVIIT) 296, 297. amptmann (1335. Wachau (Wachewe), Weingarten „ze puhel an dem pruntal^ zu — (1334. LXXIX) 80. Wachterpachg, zu Rosenberg (1489. CCLXXXIV) 358. Waykerstarff, vide dorf. Waldau (Waldawe, Boldau), villa (1293. XLVIII) 52. (c. 1400. CLXXXIX) 222. Waldenberch, Jerco de — (1273. XXI) 27. Waldkirehen, Cristoforus pilea- Weikers- toris de — , clerieus (1465. CCXLVI) 305. Walessa, Jessko dictus — incola Drochouecz de —, v. Drochaw etc. Ulrieus de —, v. Drochaw ete. Ungarn, Ludwieus rex (1354. CIV) 111. Vouensis, Cyprianus — episcopus (1292. XLVI, XLVII) 49—54. (1293. XLIX) 53. Vren, Albertus burggravius in — (1273. XXI) 27. Uretschlag (Vireiehsehlag), villa (1290. XL) 45. Vrsinis, Vrsvs de — episcopus The- anensis (1481. CCLXXII) 342. Vsdiczow, v. Vzdiczow. Vteldorf (Hitteldorf), Hanns der Schuster zu —, v. Schuster. Vzahratky (Zahradka?), (1281. XXX) 35. Vzdiczow, Pessico de — (Pessyk z Passowar), (1390. CLXXVI) 208. (1397. CLXXXII) 214, 215. Ejus fratres: Veclinus de Cypyn et Gre- gorius de Passouar, v. Passern, Wet- tern et Zippendorf. Petrus de — (1402. CXCII) 231. villa W. in curia Blatny dwor (1378. CLI) 174. Walchunow, v. Walkunow. Walich (Latinus), Pilgreim der — von Freistadt (1328. LXXVIII) 76, 77. (1835. LXXX) 81. Sophey s. Hausfrau (1328. LXXIII) 74. (1331. LXXV) 76. Fridreich s. Sohn (1331. LXXV) 76. (1335. LXXX) 81. Dietrich der — (1334. LXXV) 77. Chunrat der — (1335. LXXX) 81. Vireich der — (4335. LXXX) 81. Walketsehlag, — (e. 1400. CLXXXIX) 224. cf. Walkunslag. Walkunow (Walchunow), — (c.
Strana 463
1400. CLXXXIX) 224. — Oldrzich z — (1405. CXCVI) 238, 239. Walkanslag, Dorf (1363. CXVI) 128. (c. 1400. CLXXXIX) 224. — Czasstowoy vor — u. Prziedslawa s. Hausfrau, dann die „gestifteten* Holden: Philipp, Martin, Mixo u. Swacho (1363. CXVI) 128, 129. Walpot, Vireich der — (1331. LXXV) 77. Walsee, Agnes de — relicta Jo- doci de Rosenberg (—) 387. Walu, Ssorez z —, v. Ssorez. Walwanus, — (1293. XLVIII) 52. Wartenberg, Czenek z Wartem- berga, auch Czenko von Wesele genannt von — (1416. CCVI) 255. (1418. CCVIII) 257, 258. Kathe- rina de Wortenwergk (—) 386. cf. Rosenberg. Wassho, — (1278. XXIV) 30. Watzlaus, v. Rosenberg, burg- gravii. Wawitz (Bowitz ?), villa (1260. VI) 8. (1261. VIII) 11. cf. Babich. Wegner, Fridreich der — (1331. LXXV) 77. Weidner, Christan der — (1387. CLXXII) 204. Weihsel, Weichsel, v. Weixeln. Weikersdorf (Weicherstorff, Way- kerstarff), Pfarre (1356. CV) 113. — (e. 1400. CLXXXIX) 223. — Pluem von —, v. Pluem. Fleut von —, v. Fleut. Weinzürl, die Cistler zu —, v. Cistler. Hanns Pflogstel, Tywolt Prueschinkeh, Hanns Herez u. die Nusser zu —, v. Pfingstel, Prue- schinkch, Hercz u. Nusser. Hanns Zennd zu —, v. Zennd. Weinzürlperg, in vinea — (1412. 12) 405. Weischel, v. Weixeln. Weitra, Nyclas von — Stadtrich- ter zu Krems (1359. 5) 396. 463 Hans von — Bürger zu Krems (1338. 2) 393, 394. (1346. 4) 394, 395. Imm s. Hausfrau (1346. 4) 934. Weixeln (Wišne — Wiísle, Wischel, Weichselen, Weihsel), Ulricus de —- frater Benatae burggravii (de Rosenberg), (1272. XX) 26. (4274. XXII) 28. (1278. XXIV) 30. (1278. XXV) 31. (1279. XXVI, XXVII) 32, 33. (1281. XXX) 85. (1286. XXXIV) 39. (1290. XL) 45. (1293. XLVIT) 52. Psedwor ejus frater 1278. XXIV) 30. (1279. XXVI) 32. (1279. XXVII) 33. (1281. XXX) 35. (1286. XXXIV) 39. (1290. XL) 45. Welehlaw, v. Wihlaw. Welenow, Jan Ktil z—, v. Ktil. Welleschin (Welesin — Welessin, Welisching), Plebanus: Bohdanczo (1374. CXXXIV) 450. — Johancza de — (m. e. 4400. CLXXXIX) 225. — Burggravii: Busk geheissen Patak (1369. CXXXI) 148. Petrus de Dluha (4433. CCXII) 263. 265. Oldrich ze Dworcze (1487. CCLXXXII) 354. — Hawel a Waezlaw z — (1416. CCVI) 254. Wels, Thomas Hahenffurter de Belzza, v. Hahenffurter. Wenadab, miles, v. Rosenberg, burggravii. Werenhardus, (4262. XIII) 20. Wesele, bona in — (1385. CLXVI) 195. — Mikssiko et ejus uxor Dorothea de —, Jessko et Viricus ejus fratres (1385. CLXVI) 196. Jan z — (1492. CCLXXXVII) 362. — Czenko von —, v. Wartemberg. Weselerz, Oldrzich Fel. — Rych- nowa (1438. CCXI) 201. 203. (4 454. CCXXVII) 282. Weseli (Wesele, Wezzal. Wezzel, marstallarius
1400. CLXXXIX) 224. — Oldrzich z — (1405. CXCVI) 238, 239. Walkanslag, Dorf (1363. CXVI) 128. (c. 1400. CLXXXIX) 224. — Czasstowoy vor — u. Prziedslawa s. Hausfrau, dann die „gestifteten* Holden: Philipp, Martin, Mixo u. Swacho (1363. CXVI) 128, 129. Walpot, Vireich der — (1331. LXXV) 77. Walsee, Agnes de — relicta Jo- doci de Rosenberg (—) 387. Walu, Ssorez z —, v. Ssorez. Walwanus, — (1293. XLVIII) 52. Wartenberg, Czenek z Wartem- berga, auch Czenko von Wesele genannt von — (1416. CCVI) 255. (1418. CCVIII) 257, 258. Kathe- rina de Wortenwergk (—) 386. cf. Rosenberg. Wassho, — (1278. XXIV) 30. Watzlaus, v. Rosenberg, burg- gravii. Wawitz (Bowitz ?), villa (1260. VI) 8. (1261. VIII) 11. cf. Babich. Wegner, Fridreich der — (1331. LXXV) 77. Weidner, Christan der — (1387. CLXXII) 204. Weihsel, Weichsel, v. Weixeln. Weikersdorf (Weicherstorff, Way- kerstarff), Pfarre (1356. CV) 113. — (e. 1400. CLXXXIX) 223. — Pluem von —, v. Pluem. Fleut von —, v. Fleut. Weinzürl, die Cistler zu —, v. Cistler. Hanns Pflogstel, Tywolt Prueschinkeh, Hanns Herez u. die Nusser zu —, v. Pfingstel, Prue- schinkch, Hercz u. Nusser. Hanns Zennd zu —, v. Zennd. Weinzürlperg, in vinea — (1412. 12) 405. Weischel, v. Weixeln. Weitra, Nyclas von — Stadtrich- ter zu Krems (1359. 5) 396. 463 Hans von — Bürger zu Krems (1338. 2) 393, 394. (1346. 4) 394, 395. Imm s. Hausfrau (1346. 4) 934. Weixeln (Wišne — Wiísle, Wischel, Weichselen, Weihsel), Ulricus de —- frater Benatae burggravii (de Rosenberg), (1272. XX) 26. (4274. XXII) 28. (1278. XXIV) 30. (1278. XXV) 31. (1279. XXVI, XXVII) 32, 33. (1281. XXX) 85. (1286. XXXIV) 39. (1290. XL) 45. (1293. XLVIT) 52. Psedwor ejus frater 1278. XXIV) 30. (1279. XXVI) 32. (1279. XXVII) 33. (1281. XXX) 35. (1286. XXXIV) 39. (1290. XL) 45. Welehlaw, v. Wihlaw. Welenow, Jan Ktil z—, v. Ktil. Welleschin (Welesin — Welessin, Welisching), Plebanus: Bohdanczo (1374. CXXXIV) 450. — Johancza de — (m. e. 4400. CLXXXIX) 225. — Burggravii: Busk geheissen Patak (1369. CXXXI) 148. Petrus de Dluha (4433. CCXII) 263. 265. Oldrich ze Dworcze (1487. CCLXXXII) 354. — Hawel a Waezlaw z — (1416. CCVI) 254. Wels, Thomas Hahenffurter de Belzza, v. Hahenffurter. Wenadab, miles, v. Rosenberg, burggravii. Werenhardus, (4262. XIII) 20. Wesele, bona in — (1385. CLXVI) 195. — Mikssiko et ejus uxor Dorothea de —, Jessko et Viricus ejus fratres (1385. CLXVI) 196. Jan z — (1492. CCLXXXVII) 362. — Czenko von —, v. Wartemberg. Weselerz, Oldrzich Fel. — Rych- nowa (1438. CCXI) 201. 203. (4 454. CCXXVII) 282. Weseli (Wesele, Wezzal. Wezzel, marstallarius
Strana 464
464 Wessel), oppidum (1259. III) 4. (1201. VIII) 11. (1262. XIII) 17. Ecclesia (1261. IX) 12. (1261. X) 13. (1261. XII) 16. (1302. LV) 59. Plebani: Lenco (1261. IX) 12. Salmannus (1264. XII) 15—1". Wětřní, v. Wettern. Wetrzin, v. Wettern. Wettern (Wéótini — Wyetrzn, Widrz, Wetrzin), Mikulawsso de — alias Nicolaus de Wysnie (1399. CLXXXVIIT) 221. Matieg z — alias Mathias Wissnye de — (1406. CC) 243, 244. [Nicolaus dictus Wyssnye de Nespotyng!] (1408. CCII) 248, (1433. CCXII) 263, 205. cf. Weixeln. Albrecht z — (1454, CCXXVII) 282, 283. Girzijk z — auch Giersigk von — zum Passawern (1465. CCXLVIT) 306. (1475. CCLXIII) 329, 330. (1478. CCLXV) 332. 334. (1481. CCLXXVI) 346, 347. cf. Passern et Vzdiczow. Wankw (Wences- laus) von — Bruder Georgs (1475. CCLXIII) 329, 330. (1481. CCLXXVI) 347. (1492. CCLXXXVII) 361. Petr Wissnye z — (1476. CCLXIV) 330, 331. Wettmanni, Otto fillus — (1263. XIV) 21. Wewer, Nyclas der — (1357. CVII) 146. Wewarzij, Mathiass z — (1487. CCLXXXII) 354. Weweři, v. Piberechlag. Wezzal, Wezzel, v. Weseli. Wgezt, r. Aujezd. Widrz, v. Wettern. Wien (Wienna), — (1267. XVI, XVII) 23, 24 (1311. LX) 63. (1344. 3) 394. (1422. 13) 406. (1437. 14) 406. (1457. CCXXXVI) 293. (1462. CCXLI) 300. (1480. 22) 410. Altum forum (1323. LXVIII) 70. Universitas (1457. CCXXXIV) 291. — Hedvig civissa (1323. LXVIII) 70. Wolfgangus Rabenstain de —, v. Rabenstain. Wienerwald, Forstmeister: Er- hart der Doss Ritter (1437. 14) 406. Wiest, v. Steinkirchen. Wyetrzn, v. Wettern. Wihlaw, v. Wlhlaw. Wihnanitz (Wyhnanice — Wyh- naniez, Wychnanycz), Gindrzich z — purkrabć na Przibeniczich (1407. CCI) 244—246. Otto de — abbas Altovad. (—) 388. Wyldensteyn, Nicolaus dictus Przyporzyeze burggrav. de — (m. e. 1400. CLXXXIX) 226. Wilestorffer (?), Stefian der — (1422. 13) 406. Wilhelmus, vinitor (1323. LXVIII) 70. Wilhering (Hilaria, Ylaria), — (1328. LXXIV) 76. (1453. CCXXIV, CCXXV) 280. — Abbates: Hain- rieus (1320. LXVII) 68. (1323. LXVIII) 69, 70. Wernhardus (1353. CII) 109. (1354. CIII) 110, 111. Waltherus (1303. CXV) 128 Andreas (1368. CXXVI) 441. Johannes (1373. CXXXIX) 156. Wilhelmus (1464. CCXLIV) 304. Thomas (1481. CCLXXV) 345. Abbas de — (1259. I) 1. (1457. CCXXXV) 292. Conventus (1368. CXXVI) 141. Winarz, Jakub z — (1448. 21) 410. Wintersdorf (Wintersdorph). villa (1259. III) 4. (1264. VIII) 11. Wirtenberch, comes de — (1262. XIII) 18. Wisco, — (1290. XL) 45. Wysehrad (Wissegrad), Prae- positus: Petrus (1302. LV) 39. Canonicus: Petrus (1292. XLV) A9.
464 Wessel), oppidum (1259. III) 4. (1201. VIII) 11. (1262. XIII) 17. Ecclesia (1261. IX) 12. (1261. X) 13. (1261. XII) 16. (1302. LV) 59. Plebani: Lenco (1261. IX) 12. Salmannus (1264. XII) 15—1". Wětřní, v. Wettern. Wetrzin, v. Wettern. Wettern (Wéótini — Wyetrzn, Widrz, Wetrzin), Mikulawsso de — alias Nicolaus de Wysnie (1399. CLXXXVIIT) 221. Matieg z — alias Mathias Wissnye de — (1406. CC) 243, 244. [Nicolaus dictus Wyssnye de Nespotyng!] (1408. CCII) 248, (1433. CCXII) 263, 205. cf. Weixeln. Albrecht z — (1454, CCXXVII) 282, 283. Girzijk z — auch Giersigk von — zum Passawern (1465. CCXLVIT) 306. (1475. CCLXIII) 329, 330. (1478. CCLXV) 332. 334. (1481. CCLXXVI) 346, 347. cf. Passern et Vzdiczow. Wankw (Wences- laus) von — Bruder Georgs (1475. CCLXIII) 329, 330. (1481. CCLXXVI) 347. (1492. CCLXXXVII) 361. Petr Wissnye z — (1476. CCLXIV) 330, 331. Wettmanni, Otto fillus — (1263. XIV) 21. Wewer, Nyclas der — (1357. CVII) 146. Wewarzij, Mathiass z — (1487. CCLXXXII) 354. Weweři, v. Piberechlag. Wezzal, Wezzel, v. Weseli. Wgezt, r. Aujezd. Widrz, v. Wettern. Wien (Wienna), — (1267. XVI, XVII) 23, 24 (1311. LX) 63. (1344. 3) 394. (1422. 13) 406. (1437. 14) 406. (1457. CCXXXVI) 293. (1462. CCXLI) 300. (1480. 22) 410. Altum forum (1323. LXVIII) 70. Universitas (1457. CCXXXIV) 291. — Hedvig civissa (1323. LXVIII) 70. Wolfgangus Rabenstain de —, v. Rabenstain. Wienerwald, Forstmeister: Er- hart der Doss Ritter (1437. 14) 406. Wiest, v. Steinkirchen. Wyetrzn, v. Wettern. Wihlaw, v. Wlhlaw. Wihnanitz (Wyhnanice — Wyh- naniez, Wychnanycz), Gindrzich z — purkrabć na Przibeniczich (1407. CCI) 244—246. Otto de — abbas Altovad. (—) 388. Wyldensteyn, Nicolaus dictus Przyporzyeze burggrav. de — (m. e. 1400. CLXXXIX) 226. Wilestorffer (?), Stefian der — (1422. 13) 406. Wilhelmus, vinitor (1323. LXVIII) 70. Wilhering (Hilaria, Ylaria), — (1328. LXXIV) 76. (1453. CCXXIV, CCXXV) 280. — Abbates: Hain- rieus (1320. LXVII) 68. (1323. LXVIII) 69, 70. Wernhardus (1353. CII) 109. (1354. CIII) 110, 111. Waltherus (1303. CXV) 128 Andreas (1368. CXXVI) 441. Johannes (1373. CXXXIX) 156. Wilhelmus (1464. CCXLIV) 304. Thomas (1481. CCLXXV) 345. Abbas de — (1259. I) 1. (1457. CCXXXV) 292. Conventus (1368. CXXVI) 141. Winarz, Jakub z — (1448. 21) 410. Wintersdorf (Wintersdorph). villa (1259. III) 4. (1264. VIII) 11. Wirtenberch, comes de — (1262. XIII) 18. Wisco, — (1290. XL) 45. Wysehrad (Wissegrad), Prae- positus: Petrus (1302. LV) 39. Canonicus: Petrus (1292. XLV) A9.
Strana 465
Wisendorff, Pluem zu —, v. Pluem. Wisenperger, Michel — (1422. 13) 406. Wisle, v. Weixeln. Wišně, v. Wettern et ef. Weixeln. Wissegrad, v. Wyšehrad. Wyšší brod, v. Hohenfurt. Wistritz, v. Bistritz. Witéjitz, Witějowice, Witějce — Wityeiuicz, Wythieyouicz ete.) bona de — (1317. LXIII) 65. (1317. LXIV) 66. Wenherus, Raczko et Przibico de — (1317. LXIII, LXIV) 65, 60. cf. Poreschin. Witibhausen, Wytinghausen, v. Wittingshausen. Witigenovve, Wytignaw ete., v. Wittingau. Witigonis curia, v. Xradowi. Witigsteyn, capella in — (=) 385. cf. Wittingshausen. Witkowym Kamenem, Rychnow pod — (1465. CCL) 310. cf. Wit- tingshuusen. Witkowitz, Bwto de Witkowich (1263. XIV) 21. Wittingau (Třeboň — Vvitigenawe, Witigenow , Vitignabo, Witignov ete. Trzebon), — (1377. CL) 174. (1389. CLXXIV) 207. (1407. CCI) 245. (1483. CCLXXVIII) 349. (—) 387. —- Praepositus: Benessius (1377. CL) 173, 174. — Domini de Wittingau: Pilgri- mus, Ágnes ejus relicta et Hoge- rius ejus (rater (1261. XI) 14, 15. Wocho, filius Pilgrimi (1261. XI) 14. (1281. XXX) 35. (1284. XXXII) 37. (1293. LII) 56. Zezimir, filins Pilgrimi (1261. XI) 14. Wittingshausen (Witküw Ki- men? — Witibhausen, Witibinhaw- sen, Wytinghawsen), Herrschaft (1456. CCXXIX) 285. Pfleger: Gorg Grossawer (1456. CCXXIX) 465 285, 286. (1457. CCXXXIT) 288, 289. — ef. Witigsteyn. Wlankh, v. Pflanzen. Wiéetin (Wlezetyn), Ondrzey z — purk. na Crumplowie (1407. CCI) 244—240. Cztibor (Cztiborzal) z — (4436. CCXIII) 267. Wihlaw (Wihlaw, Wihlawy — Bil- hlawa, Bellela, Welehlaw), villa (1273. XXI) 27. (1292. XLV) 48. (1375. CXUII) 164. — Abssico de — (m. 1375. CXLII) 162. (1409. CCIV) 250. Marussa ejus uxor (m. 1375. CXLII) 163. Onsso, filius Abssiconis (1375. CXLII) 161 — 164. (m. 1409. CCIV) 250. 252. Ny- colaus, frater Onssonis (1362. CXIII) 125, 126. (m. 1375. CXLII) 161. 163. (1409. CCIV) 250. Czadko, frater Onssonis et ean. Prag. ecel. (m. 1378. CXLII) 463. (1409. CCIV). 250. ef. Onscho et Rosenberg, burggravii. Nicolaus dietus Hruoza (Hroza) de —, v. Hruoza. Girzik Korzensky z Teres- sowa a na Wihlaweeh, v. Kor- ezensky. Wlitauich, v. Witawitz. Witawa, v. Moldau. Witawitz (Wlitauich, Wultawitz), rivus — minor (Tirnau o. Kammer- bach?), (1259. III) 3. (1259. TV) 5. (1260. VI) 7. (1261. VIII) 10. Ripa — major (Lürenbach?), (1259. IM) 4. Woisetschlag, villa (c. 1400. CLXXXIX) 222. ef. Worsikslag. Woytgendorf (Woitendorf), VI- reich von — (4343. LXXXVI) 86, 87. Per von —, v. Per. Wolbramovie, v. Olbramowitz. Wolech (Wullachen?), villa (c. 1400. CLXXXIX) 224. W orsikslag (Woisetschlag?), Dorf (1334. LXXXVI) 86. (e. 1400. CLXXXIX) 222.
Wisendorff, Pluem zu —, v. Pluem. Wisenperger, Michel — (1422. 13) 406. Wisle, v. Weixeln. Wišně, v. Wettern et ef. Weixeln. Wissegrad, v. Wyšehrad. Wyšší brod, v. Hohenfurt. Wistritz, v. Bistritz. Witéjitz, Witějowice, Witějce — Wityeiuicz, Wythieyouicz ete.) bona de — (1317. LXIII) 65. (1317. LXIV) 66. Wenherus, Raczko et Przibico de — (1317. LXIII, LXIV) 65, 60. cf. Poreschin. Witibhausen, Wytinghausen, v. Wittingshausen. Witigenovve, Wytignaw ete., v. Wittingau. Witigonis curia, v. Xradowi. Witigsteyn, capella in — (=) 385. cf. Wittingshausen. Witkowym Kamenem, Rychnow pod — (1465. CCL) 310. cf. Wit- tingshuusen. Witkowitz, Bwto de Witkowich (1263. XIV) 21. Wittingau (Třeboň — Vvitigenawe, Witigenow , Vitignabo, Witignov ete. Trzebon), — (1377. CL) 174. (1389. CLXXIV) 207. (1407. CCI) 245. (1483. CCLXXVIII) 349. (—) 387. —- Praepositus: Benessius (1377. CL) 173, 174. — Domini de Wittingau: Pilgri- mus, Ágnes ejus relicta et Hoge- rius ejus (rater (1261. XI) 14, 15. Wocho, filius Pilgrimi (1261. XI) 14. (1281. XXX) 35. (1284. XXXII) 37. (1293. LII) 56. Zezimir, filins Pilgrimi (1261. XI) 14. Wittingshausen (Witküw Ki- men? — Witibhausen, Witibinhaw- sen, Wytinghawsen), Herrschaft (1456. CCXXIX) 285. Pfleger: Gorg Grossawer (1456. CCXXIX) 465 285, 286. (1457. CCXXXIT) 288, 289. — ef. Witigsteyn. Wlankh, v. Pflanzen. Wiéetin (Wlezetyn), Ondrzey z — purk. na Crumplowie (1407. CCI) 244—240. Cztibor (Cztiborzal) z — (4436. CCXIII) 267. Wihlaw (Wihlaw, Wihlawy — Bil- hlawa, Bellela, Welehlaw), villa (1273. XXI) 27. (1292. XLV) 48. (1375. CXUII) 164. — Abssico de — (m. 1375. CXLII) 162. (1409. CCIV) 250. Marussa ejus uxor (m. 1375. CXLII) 163. Onsso, filius Abssiconis (1375. CXLII) 161 — 164. (m. 1409. CCIV) 250. 252. Ny- colaus, frater Onssonis (1362. CXIII) 125, 126. (m. 1375. CXLII) 161. 163. (1409. CCIV) 250. Czadko, frater Onssonis et ean. Prag. ecel. (m. 1378. CXLII) 463. (1409. CCIV). 250. ef. Onscho et Rosenberg, burggravii. Nicolaus dietus Hruoza (Hroza) de —, v. Hruoza. Girzik Korzensky z Teres- sowa a na Wihlaweeh, v. Kor- ezensky. Wlitauich, v. Witawitz. Witawa, v. Moldau. Witawitz (Wlitauich, Wultawitz), rivus — minor (Tirnau o. Kammer- bach?), (1259. III) 3. (1259. TV) 5. (1260. VI) 7. (1261. VIII) 10. Ripa — major (Lürenbach?), (1259. IM) 4. Woisetschlag, villa (c. 1400. CLXXXIX) 222. ef. Worsikslag. Woytgendorf (Woitendorf), VI- reich von — (4343. LXXXVI) 86, 87. Per von —, v. Per. Wolbramovie, v. Olbramowitz. Wolech (Wullachen?), villa (c. 1400. CLXXXIX) 224. W orsikslag (Woisetschlag?), Dorf (1334. LXXXVI) 86. (e. 1400. CLXXXIX) 222.
Strana 466
466 Wortenwergk, v. Wartenberg. Wratzau, v. Brazzlai villa. Wraczowa, Chwal z Kolenecz a z — (1499. CCXCII) 368, 369. Wsk, v. Austí. Wullachen, v. Wolech. W ulta, v. Moldau. Wultawitz, v. Witawitz. Würtemberg, v. Wirtenberch. W zlprz, lapis (1317. LXIII) 65. X. Xradowi (curia Witigonis), villa (1277. XXIII) 29. Y, Y. I. Z, Ž. Zaboř (Záboři — Zabore, Zaborsi), villa (1263. XIV) 20. (1273. XXI) 27. (1292. XLV) 48, 49. (1485. CCLXXXI) 352. Zagiecz, Andreas dictus — in Niemeziez (1375. CXLIT) 162. (m. 1409. CCIV) 250. Zahylays (Sacherles?), villa (c. 1400. CLXXXIX) 224. Zahoróitz (Zihortice), Swatomy- rus de Zahoreziczie (1362. CXIII) 125, 126. Zahradka, ef. Vzahratky. Zales, v. Sales. Zálesly, v. Sales. Zastawoius, — (1293. XLVIII) 52. Zbyadel, pratum (1259. III—V)3.5, 6. (1260. VI) 7, 8. (1261.VIII) 10. Zbinitz (Zbynice — Sbynycz, Zbiniez), Hron et Dytmarus fratres de — (1293. LII) 56. Prziedota de — (4380. CLVIII) 185, 186. Zcaliz, v. Skalitz. Zdenko, v. Sdenco. Zderaz, Praepositus: v. Prag. Zdíky, v. Stiegesdorf. Zdislaus, v. Stizlaus. Zdradoniez, v. Strodenitz. Zebing, S. Merten zu (1338. LXXX) 81. Pfarrer: Nyklan, ibidem. Zedlitz, v. Sedlitz, Zedlo, v. Sedlo. Zechoras, v. Zichrass. Zennd, Hanns — zu Weinczirl u. Persel s. Hausfrau (1447. 19) 409. Zerer, Steffan — u. Margreth s. Hausfrau (1437. 15) 407. Zestaw, Zestow, v. Schestau. Žestow, v. Schestau. Zestowecz, Petr — z Olbramo- wycz (4405. CXCVI) 238, 239. Zetbunne (Zettwing?), Dorf (1325. LXIX) 71. Zetlesreut (Sedlechrut, Cedlik- strevt, Cedlixrevt), villa (1259. IM) 4. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 11. Zhoř, Waclaw x Zhorze (1487. CCLXXXIII) 355. 357. Zibrzid, Jan — z Pernsstayna (1447. 18) 409. Przibik — z Mostkuow (1465. CCXLVII) 306. Zidek (Zidko), Petrus dictus — de Borecznicz (1375. CXLII) 162 — 1064. Ziehbach, v. Mokri. Ziehraus, v. Zichrass. Ziessaniez, Bernhart x — (1448. 21) 410. Ziestow, v. Schestau. hichrass (Tyechoraz, Zechoras), villa (1385. CLXV) 194. (—) 387.
466 Wortenwergk, v. Wartenberg. Wratzau, v. Brazzlai villa. Wraczowa, Chwal z Kolenecz a z — (1499. CCXCII) 368, 369. Wsk, v. Austí. Wullachen, v. Wolech. W ulta, v. Moldau. Wultawitz, v. Witawitz. Würtemberg, v. Wirtenberch. W zlprz, lapis (1317. LXIII) 65. X. Xradowi (curia Witigonis), villa (1277. XXIII) 29. Y, Y. I. Z, Ž. Zaboř (Záboři — Zabore, Zaborsi), villa (1263. XIV) 20. (1273. XXI) 27. (1292. XLV) 48, 49. (1485. CCLXXXI) 352. Zagiecz, Andreas dictus — in Niemeziez (1375. CXLIT) 162. (m. 1409. CCIV) 250. Zahylays (Sacherles?), villa (c. 1400. CLXXXIX) 224. Zahoróitz (Zihortice), Swatomy- rus de Zahoreziczie (1362. CXIII) 125, 126. Zahradka, ef. Vzahratky. Zales, v. Sales. Zálesly, v. Sales. Zastawoius, — (1293. XLVIII) 52. Zbyadel, pratum (1259. III—V)3.5, 6. (1260. VI) 7, 8. (1261.VIII) 10. Zbinitz (Zbynice — Sbynycz, Zbiniez), Hron et Dytmarus fratres de — (1293. LII) 56. Prziedota de — (4380. CLVIII) 185, 186. Zcaliz, v. Skalitz. Zdenko, v. Sdenco. Zderaz, Praepositus: v. Prag. Zdíky, v. Stiegesdorf. Zdislaus, v. Stizlaus. Zdradoniez, v. Strodenitz. Zebing, S. Merten zu (1338. LXXX) 81. Pfarrer: Nyklan, ibidem. Zedlitz, v. Sedlitz, Zedlo, v. Sedlo. Zechoras, v. Zichrass. Zennd, Hanns — zu Weinczirl u. Persel s. Hausfrau (1447. 19) 409. Zerer, Steffan — u. Margreth s. Hausfrau (1437. 15) 407. Zestaw, Zestow, v. Schestau. Žestow, v. Schestau. Zestowecz, Petr — z Olbramo- wycz (4405. CXCVI) 238, 239. Zetbunne (Zettwing?), Dorf (1325. LXIX) 71. Zetlesreut (Sedlechrut, Cedlik- strevt, Cedlixrevt), villa (1259. IM) 4. (1260. VI) 8. (1261. VIII) 11. Zhoř, Waclaw x Zhorze (1487. CCLXXXIII) 355. 357. Zibrzid, Jan — z Pernsstayna (1447. 18) 409. Przibik — z Mostkuow (1465. CCXLVII) 306. Zidek (Zidko), Petrus dictus — de Borecznicz (1375. CXLII) 162 — 1064. Ziehbach, v. Mokri. Ziehraus, v. Zichrass. Ziessaniez, Bernhart x — (1448. 21) 410. Ziestow, v. Schestau. hichrass (Tyechoraz, Zechoras), villa (1385. CLXV) 194. (—) 387.
Strana 467
Limentiez, ^ Zymintitz, v. Zimutitz. Zimspan, v. Czimspan. Żimutitz (Zimutiee — Zimentiez, Zymintiz, Zimunticz, Zymuticz), Plebanus: Blasias (1261. XII) 15. — Przibiko de — burggravius in Chrumpnaw (1396. CLXXXI) 213. (1399. CLXXXVII) 221. (1400. CXC) 230. (1402. CXCII) 232. Zynernspan, Herman der — (1331. LXXV) 77. Zipin, v. Zippendorf. Zippendorf (Cipin — Zipin, Cyppin, Cypping, Czypyn ete.). — (e. 1400. CLXXXIX) 235. Tschenko (Zenco) de — (1278. XXIV) 30. (1290. XL) 45. (1293. XLVIII) 52. Duursat (Dworata) ejus filius (1281. XXX) 36. (1291. XLI) 46. (1293. XLVIII) 52. ef. Metliz. Dworsata de — (4366. CXXI) 135. (1369. CXXIX) 145. Weezlo de -- (1390. CLXXVI) 208—210. (1397. CLXXXII) 214, 215. (1399. CLXXXVIIT) 220, 221. (e. 1100. CLXXXIX) 226. (4402. CXCII) 231—233. (1404. CXCV) 236. 237. (1400. CC) 243, 244. Gregorius de -— frater Weezlini (1402. CXCII) 231—233. cf Passern et Vzdiezow. Zistler, v. Cistler. Zyzelycz, v. Zuzeliez. Zizka. Johannes dietus Trueznow (1378. CLII) 176. Zlatá Koruna, v. Goldenkron. Zlawatitz, v. Slawtsch. Zletowitz, Luteborius (1293. LII) 56. de de Ablait, (2) 393. (8) 399. aereich, das — (2) 393. allee, (CLVII) 184. — — M — A EEE on nn 467 Zmielenbereh, Zmielo de (1281. XXX) 35. Znaim, Conventus Cznoymensis Ord. Praed. (1481. CCLXXIII) 343. Zóbing, v. Zebing. Zobislaus, v. Sobéslau. Ztraconiez, v. Strakonitz. Ztradanich, v. Strodenitz. Ztriben, Albret de — (1263. XIV) 21. Zubek, Jan řeč. — z Budyslaw purkrabě na Nowemhradye (1407. CCI) 245. 246. Zugwaich, v. Czugwaich. Zumberk (Zumberk), v. Sonnberg. Zuzeliez (Zyzelyez), Ecclesia (—) 385. — Dyethocho de — (m. 1364. CXVII) 130, 131. (e. 1400. CLXXXIX) 225. (—) 384. Zwatebor, — (1262. XIII) 18. Zwatemyri villae, v. Swatomiri villae. Zwatemirus, miles (1262. XIII) 18. (1272. XX) 26. (1273. XXI) 27. (1274. XXII) 28. (1278. XXIV) 30. cf. Swatomirus et Néméitz. Zwetliek. v. Kirehsehlag. Zwidlern (Swétlé — Czeuetlaren, Czwetlaren), Luduicus de (1360. CIX) 119. (1361. CXI) 122. Orphani Ludwici (1369. CXXX) 146. ef. Kirchschlag et Zwietli. Zwietli, Jesk gen. — von Chirich- slag. alius Johannes de Swietlie (4363. CXVI) 129. ef. Kirchschlag. Zwinelag (Czwyenhlab, Swynye- hlawa), villa (e. 1400. CLXXXIX) 223. (—) 335. | allodia, (CIX) 119. (CYCV) 236. allodialis euria, (CXXXVIII) 155. anlait, (2) 393. (8) 399.
Limentiez, ^ Zymintitz, v. Zimutitz. Zimspan, v. Czimspan. Żimutitz (Zimutiee — Zimentiez, Zymintiz, Zimunticz, Zymuticz), Plebanus: Blasias (1261. XII) 15. — Przibiko de — burggravius in Chrumpnaw (1396. CLXXXI) 213. (1399. CLXXXVII) 221. (1400. CXC) 230. (1402. CXCII) 232. Zynernspan, Herman der — (1331. LXXV) 77. Zipin, v. Zippendorf. Zippendorf (Cipin — Zipin, Cyppin, Cypping, Czypyn ete.). — (e. 1400. CLXXXIX) 235. Tschenko (Zenco) de — (1278. XXIV) 30. (1290. XL) 45. (1293. XLVIII) 52. Duursat (Dworata) ejus filius (1281. XXX) 36. (1291. XLI) 46. (1293. XLVIII) 52. ef. Metliz. Dworsata de — (4366. CXXI) 135. (1369. CXXIX) 145. Weezlo de -- (1390. CLXXVI) 208—210. (1397. CLXXXII) 214, 215. (1399. CLXXXVIIT) 220, 221. (e. 1100. CLXXXIX) 226. (4402. CXCII) 231—233. (1404. CXCV) 236. 237. (1400. CC) 243, 244. Gregorius de -— frater Weezlini (1402. CXCII) 231—233. cf Passern et Vzdiezow. Zistler, v. Cistler. Zyzelycz, v. Zuzeliez. Zizka. Johannes dietus Trueznow (1378. CLII) 176. Zlatá Koruna, v. Goldenkron. Zlawatitz, v. Slawtsch. Zletowitz, Luteborius (1293. LII) 56. de de Ablait, (2) 393. (8) 399. aereich, das — (2) 393. allee, (CLVII) 184. — — M — A EEE on nn 467 Zmielenbereh, Zmielo de (1281. XXX) 35. Znaim, Conventus Cznoymensis Ord. Praed. (1481. CCLXXIII) 343. Zóbing, v. Zebing. Zobislaus, v. Sobéslau. Ztraconiez, v. Strakonitz. Ztradanich, v. Strodenitz. Ztriben, Albret de — (1263. XIV) 21. Zubek, Jan řeč. — z Budyslaw purkrabě na Nowemhradye (1407. CCI) 245. 246. Zugwaich, v. Czugwaich. Zumberk (Zumberk), v. Sonnberg. Zuzeliez (Zyzelyez), Ecclesia (—) 385. — Dyethocho de — (m. 1364. CXVII) 130, 131. (e. 1400. CLXXXIX) 225. (—) 384. Zwatebor, — (1262. XIII) 18. Zwatemyri villae, v. Swatomiri villae. Zwatemirus, miles (1262. XIII) 18. (1272. XX) 26. (1273. XXI) 27. (1274. XXII) 28. (1278. XXIV) 30. cf. Swatomirus et Néméitz. Zwetliek. v. Kirehsehlag. Zwidlern (Swétlé — Czeuetlaren, Czwetlaren), Luduicus de (1360. CIX) 119. (1361. CXI) 122. Orphani Ludwici (1369. CXXX) 146. ef. Kirchschlag et Zwietli. Zwietli, Jesk gen. — von Chirich- slag. alius Johannes de Swietlie (4363. CXVI) 129. ef. Kirchschlag. Zwinelag (Czwyenhlab, Swynye- hlawa), villa (e. 1400. CLXXXIX) 223. (—) 335. | allodia, (CIX) 119. (CYCV) 236. allodialis euria, (CXXXVIII) 155. anlait, (2) 393. (8) 399.
Strana 468
468 anniversarii dies, (LXXIV) 75. (LXXXII) 83. (LXXXVIII) 88, 89. (LXXXIX) 90. (XCIII) 95. (XCVI) 97. (CII) 108. (CII) 109. (CXII) 123. (CXV) 427. (CXVII) 130. (CXVIII) 132. (CXIX) 132, 133. (CXXII) 135. (CXXIV) 138. (CXXXVI) 152. (CXL) 157. (CXLII) 162. (CXLIIT) 164, 165. (CLVII) 180—182. (CLXV) 194. (CLXVII) 197. (CLXXX) 213. (CLXXXIX) 225, 226. (CCIV) 250. (CCX) 259. (CCLIV) 315. (CCLXXXIV) 359. (CCXCIV) 372. (—) 386, 387. 391. aratrum, aratura, aree, (III) 3, 4. (VI) 8. (VIII) 11. arrestatio maleficorum, (CLIX) 187. auri argentique fodinae,(LXVI) 68 panes claustrales, (CLXV) 195. begräbnisstätten, v. sepulturae. peynstokeh, (11) 404. benedietio et consecratio vestium, ealieum et altarium, (CXCII) 234 beneficiati, homines — (VII) 9. bergrecht (jus montium), (LXXV) 76. (LXXIX) 80. (CI) 107. (CV) 113. (CLXXXIX) 223. bernae (steurae, berna seu steura regalis ete.), (XXXI) 36. (LXVI) 68. (XC) 91. (XCI) 92. (XCII) 94. (CXXVI) 140. (CXXVIII) 143. (CLXIV) 192. (CLXVII) 197. (CLXVIII) 198. (CXC) 229. (CCVI) 254 (CCXIV) 268. (CCLXVII) 336. peunt, die — (5) 395. bez zmatku, v. sine —. pfenninge, v. denarii. pfunde, v. můnze, deutsche —. piseaturae, (III) 3. (VI) 8. (VIII) 11. (LXVII) 69. (CCXX) 2%. (CCXI) 275. cespitatione , pitanciae (pitaneia seu prandium, prandium cum pitaneia), (LXVIT) 69. (LXXXVIII) 89. (CXLIII) 164. 166. (CLVII) 180, 181. (CLXII) 191. (CLXV) 194, 195. (CLXXXII) 214. (CLXXXIX) 221, 225—227. (—) 334. pitanciae officium, v. Hohenfurt. bladum, (CXXXIX) 150. (CCLXXV) 346. podsedek, ef. censuales. pontifiealia, (CXCIII) 234. (—) 388. popraptzcones, (XC) 91. potsocht, (CCVII) 256. prandium, r. pitanciae. prawo kalfrechtne, v. kaufrecht. braxare, (CLVII) 184. preding, cibus (CLXXXIX) 226. brodio, ovain— (CLXXXIX) 226. provisio apostolica, (XCIX) 100, 101. burghut (purchhute), (XIII) 20. burgrecht, (LXXIV) 75. (LXXV) 76. (LXXVIII) 79. (LXXIX) 80. (2) 393. (4) 395. (CI) 107. (3) 396. (6) 397. (8) 398, 399. (9) 400. (CLX) 188. (CLXXII) 204. (41) 403. 404. chach, cibus (CLXXXIX) 226. carnium, esus — (CLXXXVII) 219. (CCXXV) 280. causae judiciales, (CLXIV) 192. cehche magister, v. zechmeister. censuales (homines censuandi), (CXLIII) 164. (CXLIV) 167. (CLI) 174. (CLII) 176. (CLVI) 179. (CLXX) 200. (CLXXIII) 205. (CLXXXII) 214. (CXC) 229. (CXCVI) 238. (CXCVIII) 241. ete. census (redditus, census annuus et perpetuus, census perpetuus sive pensio, gülte, dinst), (I) 1. (MI) 3. (VI) 8. (VIII) 11. (XIII) 17. (LVI) 60. (LXVII) 59. (LXVIII) 69, 70. (LXXIII) 74. (LXXIV) 75,
468 anniversarii dies, (LXXIV) 75. (LXXXII) 83. (LXXXVIII) 88, 89. (LXXXIX) 90. (XCIII) 95. (XCVI) 97. (CII) 108. (CII) 109. (CXII) 123. (CXV) 427. (CXVII) 130. (CXVIII) 132. (CXIX) 132, 133. (CXXII) 135. (CXXIV) 138. (CXXXVI) 152. (CXL) 157. (CXLII) 162. (CXLIIT) 164, 165. (CLVII) 180—182. (CLXV) 194. (CLXVII) 197. (CLXXX) 213. (CLXXXIX) 225, 226. (CCIV) 250. (CCX) 259. (CCLIV) 315. (CCLXXXIV) 359. (CCXCIV) 372. (—) 386, 387. 391. aratrum, aratura, aree, (III) 3, 4. (VI) 8. (VIII) 11. arrestatio maleficorum, (CLIX) 187. auri argentique fodinae,(LXVI) 68 panes claustrales, (CLXV) 195. begräbnisstätten, v. sepulturae. peynstokeh, (11) 404. benedietio et consecratio vestium, ealieum et altarium, (CXCII) 234 beneficiati, homines — (VII) 9. bergrecht (jus montium), (LXXV) 76. (LXXIX) 80. (CI) 107. (CV) 113. (CLXXXIX) 223. bernae (steurae, berna seu steura regalis ete.), (XXXI) 36. (LXVI) 68. (XC) 91. (XCI) 92. (XCII) 94. (CXXVI) 140. (CXXVIII) 143. (CLXIV) 192. (CLXVII) 197. (CLXVIII) 198. (CXC) 229. (CCVI) 254 (CCXIV) 268. (CCLXVII) 336. peunt, die — (5) 395. bez zmatku, v. sine —. pfenninge, v. denarii. pfunde, v. můnze, deutsche —. piseaturae, (III) 3. (VI) 8. (VIII) 11. (LXVII) 69. (CCXX) 2%. (CCXI) 275. cespitatione , pitanciae (pitaneia seu prandium, prandium cum pitaneia), (LXVIT) 69. (LXXXVIII) 89. (CXLIII) 164. 166. (CLVII) 180, 181. (CLXII) 191. (CLXV) 194, 195. (CLXXXII) 214. (CLXXXIX) 221, 225—227. (—) 334. pitanciae officium, v. Hohenfurt. bladum, (CXXXIX) 150. (CCLXXV) 346. podsedek, ef. censuales. pontifiealia, (CXCIII) 234. (—) 388. popraptzcones, (XC) 91. potsocht, (CCVII) 256. prandium, r. pitanciae. prawo kalfrechtne, v. kaufrecht. braxare, (CLVII) 184. preding, cibus (CLXXXIX) 226. brodio, ovain— (CLXXXIX) 226. provisio apostolica, (XCIX) 100, 101. burghut (purchhute), (XIII) 20. burgrecht, (LXXIV) 75. (LXXV) 76. (LXXVIII) 79. (LXXIX) 80. (2) 393. (4) 395. (CI) 107. (3) 396. (6) 397. (8) 398, 399. (9) 400. (CLX) 188. (CLXXII) 204. (41) 403. 404. chach, cibus (CLXXXIX) 226. carnium, esus — (CLXXXVII) 219. (CCXXV) 280. causae judiciales, (CLXIV) 192. cehche magister, v. zechmeister. censuales (homines censuandi), (CXLIII) 164. (CXLIV) 167. (CLI) 174. (CLII) 176. (CLVI) 179. (CLXX) 200. (CLXXIII) 205. (CLXXXII) 214. (CXC) 229. (CXCVI) 238. (CXCVIII) 241. ete. census (redditus, census annuus et perpetuus, census perpetuus sive pensio, gülte, dinst), (I) 1. (MI) 3. (VI) 8. (VIII) 11. (XIII) 17. (LVI) 60. (LXVII) 59. (LXVIII) 69, 70. (LXXIII) 74. (LXXIV) 75,
Strana 469
76. (LXXV) 76. (4XXIX) 80. (LXXX) 81. (2) 393. (4) 395. (LXXXVIII) 88. (LXXXIX) 90. (XCIII) 95. (XCV) 96. (XCVII) 98. (C) 103. (CII) 109. (CIII) 110. (CV) 113. (CVII) 116. (CX) 120, 121. (CXI) 122. (CXIII) 125. (CXVT) 128. (CXVII) 130. (CXVIII) 132. (7) 397. (CXX) 133. (CXXI) 135. (CXXIII) 136. (CXXV) 138, 139. (CXXVI) 140. (CXXVIII) 143. (CXXXI) 147. (CXXXII) 148. (CXXXV) 151. (CXXXVI) 152. (CXXXVII) 153. (8) 398. (CXL) 159. (CXLII) 461. (CXLIII) 164, 165. (CXLVII) 170. (CLI) 174. (CLIII) 476. (CLVI) 179. (CLVII) 180. 183. 185. (CLXII) 190, 191. (CLXIV) 192, 193. (CLXV) 194, (CLXVII) 196, 197. (CLXVIII) 198. (CLXX) 200, 201. (CLXXI) 202. (CLXXII) 205, 206. (CLXXVII) 210. (CLXXXII) 214. (CLXXXIV) 216, 217. (10) 402. (CLXXXIX) 221. 224. 225. 227. (CXC) 229. (CXCII) 231. (CXCV) 236. (CXCVIII) 241. (CCIV) 250 — 252. (11) 403, 404. (CCIX) 258. (CCX) 260. (CXI) 261. (CCXII) 263. (16) 408. (CCXXX) 287. (CCXXXVI) 293. (CCXXXVII) 294. (CCXXXVIII) 296. (CCXXXIX) 297. (CCL) 310, 341. (CCLX) 324. (CCLXV) 331. (CCLXVI) 334. (CCLXXXII) 355, 356. (CCLXXXIV) 358. (CCLXXXIX) 364. (CCXC) 366. (CCXCI) 3606, 367. (CCXCIV) 371. (CCXCY) 974—370. (CCXCVI) 376, 377. (CCXCVII) 378. cerevisia, (CXXXVI) 152. (CLVII) 184. cespitatione, sine — quod bez zmatku (CLXX) 201. (CXCII) 233. (CCXII) 265. (CCLXXXVII) 362. (CCXCI) 367. 469 elenodia, (CIV) 111. (CCXXIV) 280. (CCXLII) 300, 304, (CCXLIV) 303, 304. (CCLVIT) 320. (CCLVIII) 321. (CCLXXII) 343, 344. (CCLXXIV) 344. (CCLXXV) 346. (—) 386. 388. 390. chnechel (?), eibus (CLXXXIX) 226. eondisbrigatores, v. disbri- gatores. confraternitates, (CL) 173, 174. (CLXXXV) 217, 218. (CCXXIT) 276, 277. (CCXLIII) 301. 302. (CCLI) 311, 312. (CCLII) 312. 313. (CCLXVIII) 337. (CCLXIX) 338. Christianos et Judaeos, inter — (8) 399. (CXLVIII) 172. (CLXX) 201. (CLXXI) 203. (CLXXVI) 210. (10) 402. (CXCIT) 233. (CXCVI) 239. (CCVII) 256. (CCXI) 262. (CCXII) 264. (CCXXXVII) 294, 295. (CCLVII) 320. (CCLXV) 333. (CCLXXXIII) 357. eruces aureae, (CCXLII) 300. (CCXLIV) 303. (CCLVIIT) 321. (CCLXXV) 346. erucibus signati, (CXLI) 159. erux praetiosa, (—) 383. eueulum, (CLXXXIX) 225. ehueehel (?), eibus (CLXXXIX) 226. tabulae regni Bohemiae, v. landtafel. tafernen, (CCXCIV) 371. (CCXCV) 375. deeimae, (III) 3, & (VI) 8. (VIII) 11. (IX) 12. (XXVI!) 32. (XLI) 43. (LVI) 60. (LXVIII) 70. (LXXXI) 82. (LXXXIII) 84. (CII) 108. (CIII) 110. (CVI) 114, 115. (CVII) 116. (CIX) 118, 119. (CXVII) 130, 131. (CXXX) 146, 147. (CXLV) 169. (CLVII) 185. (CLXI) 489. (CLXXIII) 203.
76. (LXXV) 76. (4XXIX) 80. (LXXX) 81. (2) 393. (4) 395. (LXXXVIII) 88. (LXXXIX) 90. (XCIII) 95. (XCV) 96. (XCVII) 98. (C) 103. (CII) 109. (CIII) 110. (CV) 113. (CVII) 116. (CX) 120, 121. (CXI) 122. (CXIII) 125. (CXVT) 128. (CXVII) 130. (CXVIII) 132. (7) 397. (CXX) 133. (CXXI) 135. (CXXIII) 136. (CXXV) 138, 139. (CXXVI) 140. (CXXVIII) 143. (CXXXI) 147. (CXXXII) 148. (CXXXV) 151. (CXXXVI) 152. (CXXXVII) 153. (8) 398. (CXL) 159. (CXLII) 461. (CXLIII) 164, 165. (CXLVII) 170. (CLI) 174. (CLIII) 476. (CLVI) 179. (CLVII) 180. 183. 185. (CLXII) 190, 191. (CLXIV) 192, 193. (CLXV) 194, (CLXVII) 196, 197. (CLXVIII) 198. (CLXX) 200, 201. (CLXXI) 202. (CLXXII) 205, 206. (CLXXVII) 210. (CLXXXII) 214. (CLXXXIV) 216, 217. (10) 402. (CLXXXIX) 221. 224. 225. 227. (CXC) 229. (CXCII) 231. (CXCV) 236. (CXCVIII) 241. (CCIV) 250 — 252. (11) 403, 404. (CCIX) 258. (CCX) 260. (CXI) 261. (CCXII) 263. (16) 408. (CCXXX) 287. (CCXXXVI) 293. (CCXXXVII) 294. (CCXXXVIII) 296. (CCXXXIX) 297. (CCL) 310, 341. (CCLX) 324. (CCLXV) 331. (CCLXVI) 334. (CCLXXXII) 355, 356. (CCLXXXIV) 358. (CCLXXXIX) 364. (CCXC) 366. (CCXCI) 3606, 367. (CCXCIV) 371. (CCXCY) 974—370. (CCXCVI) 376, 377. (CCXCVII) 378. cerevisia, (CXXXVI) 152. (CLVII) 184. cespitatione, sine — quod bez zmatku (CLXX) 201. (CXCII) 233. (CCXII) 265. (CCLXXXVII) 362. (CCXCI) 367. 469 elenodia, (CIV) 111. (CCXXIV) 280. (CCXLII) 300, 304, (CCXLIV) 303, 304. (CCLVIT) 320. (CCLVIII) 321. (CCLXXII) 343, 344. (CCLXXIV) 344. (CCLXXV) 346. (—) 386. 388. 390. chnechel (?), eibus (CLXXXIX) 226. eondisbrigatores, v. disbri- gatores. confraternitates, (CL) 173, 174. (CLXXXV) 217, 218. (CCXXIT) 276, 277. (CCXLIII) 301. 302. (CCLI) 311, 312. (CCLII) 312. 313. (CCLXVIII) 337. (CCLXIX) 338. Christianos et Judaeos, inter — (8) 399. (CXLVIII) 172. (CLXX) 201. (CLXXI) 203. (CLXXVI) 210. (10) 402. (CXCIT) 233. (CXCVI) 239. (CCVII) 256. (CCXI) 262. (CCXII) 264. (CCXXXVII) 294, 295. (CCLVII) 320. (CCLXV) 333. (CCLXXXIII) 357. eruces aureae, (CCXLII) 300. (CCXLIV) 303. (CCLVIIT) 321. (CCLXXV) 346. erucibus signati, (CXLI) 159. erux praetiosa, (—) 383. eueulum, (CLXXXIX) 225. ehueehel (?), eibus (CLXXXIX) 226. tabulae regni Bohemiae, v. landtafel. tafernen, (CCXCIV) 371. (CCXCV) 375. deeimae, (III) 3, & (VI) 8. (VIII) 11. (IX) 12. (XXVI!) 32. (XLI) 43. (LVI) 60. (LXVIII) 70. (LXXXI) 82. (LXXXIII) 84. (CII) 108. (CIII) 110. (CVI) 114, 115. (CVII) 116. (CIX) 118, 119. (CXVII) 130, 131. (CXXX) 146, 147. (CXLV) 169. (CLVII) 185. (CLXI) 489. (CLXXIII) 203.
Strana 470
470 (CLXXXIX) 225. (12) 405. (16) 408, (17) 409. (19) 409. (20) 410. (CCXCV) 375. decimae laicales, (CLXIX) 199. decimae totales et plenae, quae dieuntur integrales (III) 8. (VI) 8. (VIII) 11. theloneum, v. maut. denarii argentei, (CLXXXVIII) 220, 221. denarii judiciales. (CVI) 113. denarii Patavienses, (LXXXIV) 85. (LXXXVI) 86. (LXXXVIII) 89. (XCVI) 97. (XCVII) 98. (CII) 108, 109. (CIII) 110. (CVII) 116. (CVIII) 117. (CX) 121. (CXXI) 134. (CXXVII) 142. (CXL) 157. (CLII) 175. denarii Pragenses grossi, v. grossi Pragenses. denarii Viennenses, (LIII) 57. (LV!) 60. (LXVII) 68. (LXVIII) 69, 70. (LXX) 72. (LXXHI) 73. (LXXIV) 75. (LXXV) 76. (LXXIX) 80. (LXXX) 81. (2) 393. (LXXXIIT) 84. (4) 395. (LXXXVIII) 89. (XCIII) 95. (CII) 109. (CIII) 110. (CV) 113. (CVT) 115. (5) 396. (6) 397. (CXII) 124. (CXVI) 128. (CXVII) 130, 131. (7) 397, 398. (CXXIV) 137. (CXXV) 138, 139. (CXXIX) 145. (CXXX) 146. (CXXXVII) 153. (8) 398. (CXLVII) 170. (CLI) 175. (CLI) 175. (CLIIT) 176. (CLVI) 179. (CLVII) 181—184. (CLIX) 187. (9) 400. (CLXI) 189. (CLXII) 190. (CLXV) 194, 195. (CLXVII) 196. (CLXVIII) 198. (CLXXII) 204. (CLXXIII) 205, 206. (10) 402. (11) 403, 404. (16) 408. (—) 390. testirungsreeht, (CCVIII) 257. dextrarius, (XIII) 19, 20. dinst, v. census. disbrigatio et exbrigatio (fide- jussio, di&brigatores et exbrigatores, tideiussores, disbrigare etexbrigare, schirm und gewer, ausrichter und riehtigmacher, entwerren, ab- schvetten und abloezen), (XCV) 96. (CIX) 120. (CXII) 125. (CXX) 134. (CXXIV) 137. (CXXV) 139. (CXXIX) 145. (CXXXVII) 154. (CXXXVIII) 155. (CXLII) 162. (CXLIV) 167, 168. (CXLVII) 170. (OXLVIII) 171. (CLI) 175. (CLVIII) 185, 186. (CLXIV) 193. (CLXVI) 196. (CLXVII) 197. (CLXVIII) 198. (CLXX) 201. (CLXXI) 202, 203. (CLXXII) 204. (CLXXV) 207. (CLXXXIV) 216, 217. (CXCII) 232, 233. (CXCIV) 235. (CXCVI) 238, 239. (CC) 243. (CCI) 245. (CCIV) 251. (CCXI) 261, 202. (CCXII) 263—205. (CCXXXVII) 294, 295. (CCL) 311. (CCLIX) 322. (CCLXIV) 330. (CCLXV) 332. (CCLXXXIII) 356. titulus mensae et provisio- nis, (CCXLVI) 306. todtenbitte (sonntägl.), (CXCI) 231. dominium plenum, (XCV) 96. (CXX) 133. (CXLII) 162. (CXLIV) 167. (CXLVIII) 171. (CLVII) 181. 183. (CLXI) 188. (CLXIV) 192. (CLXVII) 197. (CLXVIH) 198. (CLXX) 200. (CLXXI) 202. (CLXXVII) 210. (CLXXXIV) 216. (CLXXXVIII) 220. (CXCII) 231. (CXCVI) 238. (CC) 243. (CCII) 247. (CCIM) 248. (CCIV) 250, 251. (CCXI) 261. (CCXII) 263. (CCL) 311. (CCLIII) 314. (CCLXV) 331, 332. (CCLXVI) 335. (CCLXXXI) 353. (CCLXXXIII) 355, 356. (CCXCI) 367. (CCXCII) 368. (CCXCIV) 371,372. (CCXCVI) 376, 377. domus dotis (widum), (LXXVII) 79.
470 (CLXXXIX) 225. (12) 405. (16) 408, (17) 409. (19) 409. (20) 410. (CCXCV) 375. decimae laicales, (CLXIX) 199. decimae totales et plenae, quae dieuntur integrales (III) 8. (VI) 8. (VIII) 11. theloneum, v. maut. denarii argentei, (CLXXXVIII) 220, 221. denarii judiciales. (CVI) 113. denarii Patavienses, (LXXXIV) 85. (LXXXVI) 86. (LXXXVIII) 89. (XCVI) 97. (XCVII) 98. (CII) 108, 109. (CIII) 110. (CVII) 116. (CVIII) 117. (CX) 121. (CXXI) 134. (CXXVII) 142. (CXL) 157. (CLII) 175. denarii Pragenses grossi, v. grossi Pragenses. denarii Viennenses, (LIII) 57. (LV!) 60. (LXVII) 68. (LXVIII) 69, 70. (LXX) 72. (LXXHI) 73. (LXXIV) 75. (LXXV) 76. (LXXIX) 80. (LXXX) 81. (2) 393. (LXXXIIT) 84. (4) 395. (LXXXVIII) 89. (XCIII) 95. (CII) 109. (CIII) 110. (CV) 113. (CVT) 115. (5) 396. (6) 397. (CXII) 124. (CXVI) 128. (CXVII) 130, 131. (7) 397, 398. (CXXIV) 137. (CXXV) 138, 139. (CXXIX) 145. (CXXX) 146. (CXXXVII) 153. (8) 398. (CXLVII) 170. (CLI) 175. (CLI) 175. (CLIIT) 176. (CLVI) 179. (CLVII) 181—184. (CLIX) 187. (9) 400. (CLXI) 189. (CLXII) 190. (CLXV) 194, 195. (CLXVII) 196. (CLXVIII) 198. (CLXXII) 204. (CLXXIII) 205, 206. (10) 402. (11) 403, 404. (16) 408. (—) 390. testirungsreeht, (CCVIII) 257. dextrarius, (XIII) 19, 20. dinst, v. census. disbrigatio et exbrigatio (fide- jussio, di&brigatores et exbrigatores, tideiussores, disbrigare etexbrigare, schirm und gewer, ausrichter und riehtigmacher, entwerren, ab- schvetten und abloezen), (XCV) 96. (CIX) 120. (CXII) 125. (CXX) 134. (CXXIV) 137. (CXXV) 139. (CXXIX) 145. (CXXXVII) 154. (CXXXVIII) 155. (CXLII) 162. (CXLIV) 167, 168. (CXLVII) 170. (OXLVIII) 171. (CLI) 175. (CLVIII) 185, 186. (CLXIV) 193. (CLXVI) 196. (CLXVII) 197. (CLXVIII) 198. (CLXX) 201. (CLXXI) 202, 203. (CLXXII) 204. (CLXXV) 207. (CLXXXIV) 216, 217. (CXCII) 232, 233. (CXCIV) 235. (CXCVI) 238, 239. (CC) 243. (CCI) 245. (CCIV) 251. (CCXI) 261, 202. (CCXII) 263—205. (CCXXXVII) 294, 295. (CCL) 311. (CCLIX) 322. (CCLXIV) 330. (CCLXV) 332. (CCLXXXIII) 356. titulus mensae et provisio- nis, (CCXLVI) 306. todtenbitte (sonntägl.), (CXCI) 231. dominium plenum, (XCV) 96. (CXX) 133. (CXLII) 162. (CXLIV) 167. (CXLVIII) 171. (CLVII) 181. 183. (CLXI) 188. (CLXIV) 192. (CLXVII) 197. (CLXVIH) 198. (CLXX) 200. (CLXXI) 202. (CLXXVII) 210. (CLXXXIV) 216. (CLXXXVIII) 220. (CXCII) 231. (CXCVI) 238. (CC) 243. (CCII) 247. (CCIM) 248. (CCIV) 250, 251. (CCXI) 261. (CCXII) 263. (CCL) 311. (CCLIII) 314. (CCLXV) 331, 332. (CCLXVI) 335. (CCLXXXI) 353. (CCLXXXIII) 355, 356. (CCXCI) 367. (CCXCII) 368. (CCXCIV) 371,372. (CCXCVI) 376, 377. domus dotis (widum), (LXXVII) 79.
Strana 471
dotalieiummulierum,(CXXXVIT) 153. (CLII) 173. (CLXIV) 193. (CLXVI) 195, 196 (CLXVII) 197. (CLXXV) 207. etc. ef. morgengabe. tunicae, (CII) 108. (CII) 140. edelpawm (erlbaum), (CCLXXVI) 346. entwerren, (CXVI) 129, v. dis- brigatio. essenvisch, pulmentarium piseium quod sermone patrio — (CCXCIV) 372. (—) 391. esus carnium, v. carnium esus. exbrigatio, v. disbrigatio. exemtio a steuris ete. (CCLXVII) 336. expeditio Austriae, (1278. XXV) 31. faleatores foeni, (CXLVII) 170. feoda, (XIII) 18, 19. feodalis titulus, (XIII) 20. vertaidigen, (LXXXI) 82. fidejussores, v. disbrigatio. floreni Rhenani, (CCLXIV) 330. floreni Ungaricales, (CCXVI) 270. (CCXLIV) 303. (CCLVII) 319. (CCLVII) 321. (CCLIX) 322. (CCLXV) 331. 333. (22) 440. (CCLXXV) 345. (CCLXXXIIT) 355, 357. fluehtgraben, (CCLXIIT) 329. fodinae auri argentique, (LXVI) 68. voitrecht, (CI) 107. (CV) 113. forstgeld, (CCXCIV)371. (CCXCV) 375. freiung, (LXXVI) 77. fumalia, (CCXV) 269. gewer und seherm, v. disbrigatio. grant, der — (10) 402. (15) 407. (17) 409. (19) 409. (20) 410. grossi Pragenses, (LVI) 60. (LXIX) 71. (LXXXV) 85. (XCV) 96. (XCVI) 97. (CII) 108. (CIII) 109. (CIX) 119. (CXI) 122. (CXIII) 125. (CXIV) 126. (CXV) 127. 471 (CXVI) 128. (CXIX) 133. (CXX) 133. (CXXIII) 136. (CXXIV) 137. (CXXV) 138. (CXXVI) 140. (CXXVII) 142. (CXXVIII) 143. (CXXIX) 145. (CXXXI) 147. (CXXXIl) 148. (CXXXVII) 153. (CXXXVII) 155. (CXLI) 159. (CXLII) 161, 162. (CXLIIT) 164, 165. (CXLIV) 167. (CXLV) 169. (CXLVIII) 171. (CLVII) 181, 182. 185. (CLVIII) 185, 186. (CLX) 188. (CLXIT) 190, 191. (CLXIVY) 192. (CLXV) 195. (CLXVI) 195, 196. (CLXVIII) 198. (CLXX) 201. (CLXXI) 202, 203. (CLXXIII) 205. (CLXXVI) 209. (CLXXX) 212. (CLXXXII) 214, 215. (CLXXXIV) 216, 217. (CLXXXVIII) 220. (CXC) 229. (CXCII) 234. (CXCIV) 235. (CXCV) 236. (CXCVI) 238, 239. (CXCIX) 243. (CC) 243. (CCI) (CCI) 244, 245. (CCII) 246, 247. (CCIII) 248, 249. (CCIV) 250, 251. (CCVI) 254. (CCVII) 255, 256. (CCX) 260. (CCXI) 261, 202. (CCXII) 263. (CCXIII) 260. (CCXIV) 267, 268. (CCXV) 269. (18) 409. (21) 410. (CCXXI) 275. (CCXXX) 287. (CCXXXVI) 293. (CCXXXVII) 294. (CCXXXVIII) 296. (CCXLIV) 303. (CCXLVI) 306. (CCLXV) 331. (CCXCIV) 371. (CCXCV) 374, 355. (CCXCVI) 376, 377. (CCXCVII) 378. (—) 384, 385. 387, 388. gulden, v. floreni. gilte, ef. census. gülte, herren — (CXXIII) 136. halee, v. allec. halense, pro — (CLXXXIX) 226. handfeste, (LIII) 57. (LXXXI) 82. holezhaiger (holezhayer), (CCLXXXIX) 364. (CCXC) 366. holde, (3) 394. (CXXVIII) 143. holde, gestiftete — (CXVI) 128. (unus panis),
dotalieiummulierum,(CXXXVIT) 153. (CLII) 173. (CLXIV) 193. (CLXVI) 195, 196 (CLXVII) 197. (CLXXV) 207. etc. ef. morgengabe. tunicae, (CII) 108. (CII) 140. edelpawm (erlbaum), (CCLXXVI) 346. entwerren, (CXVI) 129, v. dis- brigatio. essenvisch, pulmentarium piseium quod sermone patrio — (CCXCIV) 372. (—) 391. esus carnium, v. carnium esus. exbrigatio, v. disbrigatio. exemtio a steuris ete. (CCLXVII) 336. expeditio Austriae, (1278. XXV) 31. faleatores foeni, (CXLVII) 170. feoda, (XIII) 18, 19. feodalis titulus, (XIII) 20. vertaidigen, (LXXXI) 82. fidejussores, v. disbrigatio. floreni Rhenani, (CCLXIV) 330. floreni Ungaricales, (CCXVI) 270. (CCXLIV) 303. (CCLVII) 319. (CCLVII) 321. (CCLIX) 322. (CCLXV) 331. 333. (22) 440. (CCLXXV) 345. (CCLXXXIIT) 355, 357. fluehtgraben, (CCLXIIT) 329. fodinae auri argentique, (LXVI) 68. voitrecht, (CI) 107. (CV) 113. forstgeld, (CCXCIV)371. (CCXCV) 375. freiung, (LXXVI) 77. fumalia, (CCXV) 269. gewer und seherm, v. disbrigatio. grant, der — (10) 402. (15) 407. (17) 409. (19) 409. (20) 410. grossi Pragenses, (LVI) 60. (LXIX) 71. (LXXXV) 85. (XCV) 96. (XCVI) 97. (CII) 108. (CIII) 109. (CIX) 119. (CXI) 122. (CXIII) 125. (CXIV) 126. (CXV) 127. 471 (CXVI) 128. (CXIX) 133. (CXX) 133. (CXXIII) 136. (CXXIV) 137. (CXXV) 138. (CXXVI) 140. (CXXVII) 142. (CXXVIII) 143. (CXXIX) 145. (CXXXI) 147. (CXXXIl) 148. (CXXXVII) 153. (CXXXVII) 155. (CXLI) 159. (CXLII) 161, 162. (CXLIIT) 164, 165. (CXLIV) 167. (CXLV) 169. (CXLVIII) 171. (CLVII) 181, 182. 185. (CLVIII) 185, 186. (CLX) 188. (CLXIT) 190, 191. (CLXIVY) 192. (CLXV) 195. (CLXVI) 195, 196. (CLXVIII) 198. (CLXX) 201. (CLXXI) 202, 203. (CLXXIII) 205. (CLXXVI) 209. (CLXXX) 212. (CLXXXII) 214, 215. (CLXXXIV) 216, 217. (CLXXXVIII) 220. (CXC) 229. (CXCII) 234. (CXCIV) 235. (CXCV) 236. (CXCVI) 238, 239. (CXCIX) 243. (CC) 243. (CCI) (CCI) 244, 245. (CCII) 246, 247. (CCIII) 248, 249. (CCIV) 250, 251. (CCVI) 254. (CCVII) 255, 256. (CCX) 260. (CCXI) 261, 202. (CCXII) 263. (CCXIII) 260. (CCXIV) 267, 268. (CCXV) 269. (18) 409. (21) 410. (CCXXI) 275. (CCXXX) 287. (CCXXXVI) 293. (CCXXXVII) 294. (CCXXXVIII) 296. (CCXLIV) 303. (CCXLVI) 306. (CCLXV) 331. (CCXCIV) 371. (CCXCV) 374, 355. (CCXCVI) 376, 377. (CCXCVII) 378. (—) 384, 385. 387, 388. gulden, v. floreni. gilte, ef. census. gülte, herren — (CXXIII) 136. halee, v. allec. halense, pro — (CLXXXIX) 226. handfeste, (LIII) 57. (LXXXI) 82. holezhaiger (holezhayer), (CCLXXXIX) 364. (CCXC) 366. holde, (3) 394. (CXXVIII) 143. holde, gestiftete — (CXVI) 128. (unus panis),
Strana 472
472 homagii, momine — quod in vul- gari Bohemieo leyno (CXIV) 126. homagium, (CLIII) 176, 177, cf. lehen. honoraneiae, (CXLIV) 167, ete. hubae, (XIII) 18, 19. (CXIX) 132. jartage, v. dies anniversarii. indulgentiae, (XVI) 23. (XVII) 23, 24. (XVIII) 24. (XLIV) 48. (XLVI) 49, 50. (XLVII) 51. (XLIX) 52, 53. (L) 53, 54. (LI) 54. (LVII) 61. (LVIII) 61, 62. (LIX) 63. (LXII) 64. (LXXI) 72. (LXXXVII) 87. (CLIV) 477. (CLY) 178. (CLXIII) 191,193. (CLXXVIII) 211. (CLXXIX) 212. (CLXXXIII) 215, 216. (CCV) 252, 253. (CCXVII) 271. (CCXVIII) 272. (CCXIX) 273, 274. (CCXLI) 298, 299. (CCXLV) 304, 305. (CCXLVIII) — 308. (CCXLIX) 309, 310. (CCLXI) 326, 327. (CCLXII) 327, 328. (CCLXX) 339. (CCLXXI) 340, 34. (CCLXXII) 342. (CCLXXVII) 347, 348. (CCLXXVIII) 348, 349. (CCLXXIX) 349 — 351. (CCLXXX) 351, 352. (CCLXXXV) 359, 360. (CCLXXXVIII) 363. jubilaeum, (—) 389. Judaea, sub usura recipere in — (LXXXIII) 84. Judaeos et Christianos, inter —, v. Christianos ete. judiciales denarii, (CVI) 113. jura minuta (kleinrechte), (CLXV) 194. jus emphyteuticum, (CXLVII) 170. (CLVI) 179. jus feodale, (LXV) 67. jus montium, v. bergrecht. jus patronatus, (VII) 9. (X) 13. (XX) 25. (XXII) 28. (XXVII) 32. (XXXIV) 39. (XXXVI) 41. (LV) 59. jus tabularum, (CLXXVI) 209, jus terrae Bohemiae, v. land- recht, bóhmische ;. kach, v. chach. kaufreeht, (LXXXI) 82. (CCVI) 254, 255. (CCXIV) 267, 268. (CCXXXVIII) 296. kirehenbiicher, (CXCI) 230. kleinrechte, v. jura minuta. knechel, v. chnechel. kónigssteuer, v. bernae. kuechel, v. ehuechel. landrecht, bóhmisches, — (XCV) 96. (CXI) 122. (CXIII) 125. (CXVI) 129. (CXX) 134. (CXXIV) 137. (CXXV) 139. (CXXIX) 145. (CXXXVII) 153. (CLI) 175. (CLXIV) 192. (CLXVI) 196. (CLXVII) 197. (CLXVIII) 198. (CLXX) 201. (CLXXI) 202. (CLXXV) 207. (CLXXVI) 208. (CLXXXIV) 216. (CLXXXVIII) 221. (CXCII) 232, (CXCIV) 235. (CXCVI) 238. (CC) 243. (CCI) 245. (CCIV) 254. (CCXII) 264. (CCXXXVII) 295. (CCLXV) 332. (CCLXVI) 335. (CCLXXXI) 353. (CCLXXXIII) 355. Iandtafel, (CLXIV) 193. (CLXXVI) 208, 209. (CXC) 229. (CXCII) 232. (CXCVI) 238. (CXCVIII) 241. (CCI) 245. (CCX) 259. (CCXI) 261 262. (CCXII) 264. (CCXIII) 266. (CCXXX) 287. (CCXXXVI) 293. (CCXXXVII) 294. (CCL) 311. (CCLXV) 332. (CCLXVI) 335. (CCLXXXI) 333. (CCLXXXIII) 355, 356. lanei, (XCV) 96. (CXLII) 161, 162. (CXLIII) 165. (CLVII) 185. (CLXV) 194. CLXVII) 196. (CLXIX) 199. (CLXX) 200. (CLXXI) 203. (CLXXIII) 205. (CLXXVII) 210. (CLXXXVIIT) 220. (CLXXXIX) 223. CCIV) 250. lanei arabiles, (CIX) 119. lanei Paezouienses, (CIX) 119.
472 homagii, momine — quod in vul- gari Bohemieo leyno (CXIV) 126. homagium, (CLIII) 176, 177, cf. lehen. honoraneiae, (CXLIV) 167, ete. hubae, (XIII) 18, 19. (CXIX) 132. jartage, v. dies anniversarii. indulgentiae, (XVI) 23. (XVII) 23, 24. (XVIII) 24. (XLIV) 48. (XLVI) 49, 50. (XLVII) 51. (XLIX) 52, 53. (L) 53, 54. (LI) 54. (LVII) 61. (LVIII) 61, 62. (LIX) 63. (LXII) 64. (LXXI) 72. (LXXXVII) 87. (CLIV) 477. (CLY) 178. (CLXIII) 191,193. (CLXXVIII) 211. (CLXXIX) 212. (CLXXXIII) 215, 216. (CCV) 252, 253. (CCXVII) 271. (CCXVIII) 272. (CCXIX) 273, 274. (CCXLI) 298, 299. (CCXLV) 304, 305. (CCXLVIII) — 308. (CCXLIX) 309, 310. (CCLXI) 326, 327. (CCLXII) 327, 328. (CCLXX) 339. (CCLXXI) 340, 34. (CCLXXII) 342. (CCLXXVII) 347, 348. (CCLXXVIII) 348, 349. (CCLXXIX) 349 — 351. (CCLXXX) 351, 352. (CCLXXXV) 359, 360. (CCLXXXVIII) 363. jubilaeum, (—) 389. Judaea, sub usura recipere in — (LXXXIII) 84. Judaeos et Christianos, inter —, v. Christianos ete. judiciales denarii, (CVI) 113. jura minuta (kleinrechte), (CLXV) 194. jus emphyteuticum, (CXLVII) 170. (CLVI) 179. jus feodale, (LXV) 67. jus montium, v. bergrecht. jus patronatus, (VII) 9. (X) 13. (XX) 25. (XXII) 28. (XXVII) 32. (XXXIV) 39. (XXXVI) 41. (LV) 59. jus tabularum, (CLXXVI) 209, jus terrae Bohemiae, v. land- recht, bóhmische ;. kach, v. chach. kaufreeht, (LXXXI) 82. (CCVI) 254, 255. (CCXIV) 267, 268. (CCXXXVIII) 296. kirehenbiicher, (CXCI) 230. kleinrechte, v. jura minuta. knechel, v. chnechel. kónigssteuer, v. bernae. kuechel, v. ehuechel. landrecht, bóhmisches, — (XCV) 96. (CXI) 122. (CXIII) 125. (CXVI) 129. (CXX) 134. (CXXIV) 137. (CXXV) 139. (CXXIX) 145. (CXXXVII) 153. (CLI) 175. (CLXIV) 192. (CLXVI) 196. (CLXVII) 197. (CLXVIII) 198. (CLXX) 201. (CLXXI) 202. (CLXXV) 207. (CLXXVI) 208. (CLXXXIV) 216. (CLXXXVIII) 221. (CXCII) 232, (CXCIV) 235. (CXCVI) 238. (CC) 243. (CCI) 245. (CCIV) 254. (CCXII) 264. (CCXXXVII) 295. (CCLXV) 332. (CCLXVI) 335. (CCLXXXI) 353. (CCLXXXIII) 355. Iandtafel, (CLXIV) 193. (CLXXVI) 208, 209. (CXC) 229. (CXCII) 232. (CXCVI) 238. (CXCVIII) 241. (CCI) 245. (CCX) 259. (CCXI) 261 262. (CCXII) 264. (CCXIII) 266. (CCXXX) 287. (CCXXXVI) 293. (CCXXXVII) 294. (CCL) 311. (CCLXV) 332. (CCLXVI) 335. (CCLXXXI) 333. (CCLXXXIII) 355, 356. lanei, (XCV) 96. (CXLII) 161, 162. (CXLIII) 165. (CLVII) 185. (CLXV) 194. CLXVII) 196. (CLXIX) 199. (CLXX) 200. (CLXXI) 203. (CLXXIII) 205. (CLXXVII) 210. (CLXXXVIIT) 220. (CLXXXIX) 223. CCIV) 250. lanei arabiles, (CIX) 119. lanei Paezouienses, (CIX) 119.
Strana 473
lehen, (LXXXV) 83. (LXXXVI) 86. (LXXXIX) 90. (CVII) 116. (CXI) 122. (CXXX1) 147. cf. homa- gium. leibgeding, (VII) 9. (8) 398, 399. (10) 401, 402. (15) 407, 408. (16) 408. (17) 408, 409. (19) 409. (20) 409, 410, leyno, v. homagium. libri mortuorum, (CCLII) 313, (CCLXIX) 339. liser (lüser), (CCXCI) 230. ef. lussel. locare, curiam — (CVI) 115. loesacht, (CXI) 122. lozunky, (CCLXXXIV) 358, 359. lussel, (CCLXXXIV) 358. cf. liser. mahen (papaver), (CCXCV) 375, 376. maisch, der — (10) 402. (15) 407. mansus, (XXXI) 36. marcae puri argenti (XII) 47. maut (theloneum, muta), (XXXII) 37. (XCIV) 96. (CXVII) 130, 131. (CXXXIII) 149. (CLVII) 181. (CLXXXI) 213. (CCXCIV) 371. (CCXCY) 373. messlicenz, (CCLXXXVI) 361. moneta Viennensis, (CCXXXV) 292. morgengabe, (XCVIII) 99. (CXVI) 129. cf. dotalicium. mortilogia, v. libri mortuorum. münze, deutsche — (CCLXIV) 330. muta, v. maut. nives, cibus (CLXXXIX) 226. oboli, (CLXXI) 202. (CLXXXIX) 222. 22A. obstagium, (XCV) 96. (CXXIII) 137. (CXXXVII) 154. (CXXXVIII) 155. (CXLIII) 166. (CXLIV) 168. (CXLVIII) 172. (CLVIII) 185 (CLXIV) 193. (CLXVII) 197. (CLXX) 201. (CLXXI) 203. Prag. 473 (CLXXV) 207. (CLXXVI) 209, 210. (CLXXXIV) 216, 217. (CXCII) 232. (CXCIV) 235. (CXCVT) 239. (CCXI) 262. (CCXII) 264. oratio „Ave frater domini eare*, (CLXXXIII) 215. ordines, saeri — (CLXXIV) 206. ordines minores, (CXCIII) 234. ornatus, (—) 386. 388. 390. qualhofstat (?), (CCXXVII) 282. rastratores foeni, (CXLVII) 170. reconciliatio ecclesiarum et coe- meteriorum (CXCIII) 234. redditus v. census. reemtio, (CXCII) 233. (CCXII) 205. refent (reuent), v. Hohenfurt. Jesu reformatio monasteriorum ord. Cisterc. ete. (CCXXXIV) 291. registra, (ECXV) 269. (CCXCIV) 371, 372. remedium, v. selgerit. reliquiae, (CIV) 111, 112, (CCXLII) 300, 301. (CCXLIV) 303, 304. (CCLXXIII) 343, 344. (CCLXXIV) 344. (CCLXXV) 346. reliquiarum, fabula — (CIV) 111, 112. reute, (CCLXXXIV) 358. (CCXCIV) 371. (CCXCV) 374, 375. robotae, (CVII) 116. (CXLII) 161. (CXLIV) 167. (CLXIV) 192. (CLXVII) 197. (CLXVIII) 198. (CCIV) 250. (CCLXXXIII) 355. robotarii, (CX) 120. (CXXVI) 140. (CCII) 247. rosae, in modum — erystallinae (CIV) 111. selgerát (remedium animae), (LIII) 57. (LXXIV) 73. (LXXVIII) 79. (LXXIX) 80. (LXXX) 83. (LXXXV) 85. (XCVI) 97. (CV) 113. (CX) 121. (CXVIII) 132. (CXXVI) 140. (CXXVII 142.
lehen, (LXXXV) 83. (LXXXVI) 86. (LXXXIX) 90. (CVII) 116. (CXI) 122. (CXXX1) 147. cf. homa- gium. leibgeding, (VII) 9. (8) 398, 399. (10) 401, 402. (15) 407, 408. (16) 408. (17) 408, 409. (19) 409. (20) 409, 410, leyno, v. homagium. libri mortuorum, (CCLII) 313, (CCLXIX) 339. liser (lüser), (CCXCI) 230. ef. lussel. locare, curiam — (CVI) 115. loesacht, (CXI) 122. lozunky, (CCLXXXIV) 358, 359. lussel, (CCLXXXIV) 358. cf. liser. mahen (papaver), (CCXCV) 375, 376. maisch, der — (10) 402. (15) 407. mansus, (XXXI) 36. marcae puri argenti (XII) 47. maut (theloneum, muta), (XXXII) 37. (XCIV) 96. (CXVII) 130, 131. (CXXXIII) 149. (CLVII) 181. (CLXXXI) 213. (CCXCIV) 371. (CCXCY) 373. messlicenz, (CCLXXXVI) 361. moneta Viennensis, (CCXXXV) 292. morgengabe, (XCVIII) 99. (CXVI) 129. cf. dotalicium. mortilogia, v. libri mortuorum. münze, deutsche — (CCLXIV) 330. muta, v. maut. nives, cibus (CLXXXIX) 226. oboli, (CLXXI) 202. (CLXXXIX) 222. 22A. obstagium, (XCV) 96. (CXXIII) 137. (CXXXVII) 154. (CXXXVIII) 155. (CXLIII) 166. (CXLIV) 168. (CXLVIII) 172. (CLVIII) 185 (CLXIV) 193. (CLXVII) 197. (CLXX) 201. (CLXXI) 203. Prag. 473 (CLXXV) 207. (CLXXVI) 209, 210. (CLXXXIV) 216, 217. (CXCII) 232. (CXCIV) 235. (CXCVT) 239. (CCXI) 262. (CCXII) 264. oratio „Ave frater domini eare*, (CLXXXIII) 215. ordines, saeri — (CLXXIV) 206. ordines minores, (CXCIII) 234. ornatus, (—) 386. 388. 390. qualhofstat (?), (CCXXVII) 282. rastratores foeni, (CXLVII) 170. reconciliatio ecclesiarum et coe- meteriorum (CXCIII) 234. redditus v. census. reemtio, (CXCII) 233. (CCXII) 205. refent (reuent), v. Hohenfurt. Jesu reformatio monasteriorum ord. Cisterc. ete. (CCXXXIV) 291. registra, (ECXV) 269. (CCXCIV) 371, 372. remedium, v. selgerit. reliquiae, (CIV) 111, 112, (CCXLII) 300, 301. (CCXLIV) 303, 304. (CCLXXIII) 343, 344. (CCLXXIV) 344. (CCLXXV) 346. reliquiarum, fabula — (CIV) 111, 112. reute, (CCLXXXIV) 358. (CCXCIV) 371. (CCXCV) 374, 375. robotae, (CVII) 116. (CXLII) 161. (CXLIV) 167. (CLXIV) 192. (CLXVII) 197. (CLXVIII) 198. (CCIV) 250. (CCLXXXIII) 355. robotarii, (CX) 120. (CXXVI) 140. (CCII) 247. rosae, in modum — erystallinae (CIV) 111. selgerát (remedium animae), (LIII) 57. (LXXIV) 73. (LXXVIII) 79. (LXXIX) 80. (LXXX) 83. (LXXXV) 85. (XCVI) 97. (CV) 113. (CX) 121. (CXVIII) 132. (CXXVI) 140. (CXXVII 142.
Strana 474
474 (CXXVIII) 443. (CXXXIII) 149. (CXXXVI) 452. (CXL) 157. semeln, (CXIX) 133. sepulturae, (LXXIII) 74. (LXXIV) 75. (LXXV) 76. (LXXXIX) 90. (—) 9883, 384. 386—388. 390, 391. snytphenning, (CVII) 116. svndersiechen, hínez den -- (9) 400. scheinpot, (CCXVI) 270. sehewben, (CCLXXXIV) 358. schirm und gewer, v. disbrigatio. schock, (CCXXXI) 288. schóffen, (CCX) 260. stauff, drey — ze perchrecht (CI) 107. steura regalis, quae vulgariter berna, v. bernae. strawin, cibus (CLXXXIX) 226. stubae,.(CLXXXIX) 222. vberschatzvnge, (LVI) 61. vngeslicht, (LIII) 57. urfehde, (13) 406. (14) 406. vrzednikones tabularum regni Bo- hemiae, (CCXXX) 287. (CCXXXVI) 293. (CCL) 311. usura, (LXXXIII) 84. usus totalis, (III) 3. (VI) 8. (Vill) 11. vasa argentea, (XIII) 19. vestitus dominorum, (—) 384. viearius manualis, (CCIV) 250. vineae, v. weingürten. vinum propinare, (CLIX) 187. waisenbueh, (CCVIII) 257. wald- u. wildbann, (CCLXXXIX) 364. (CCXC) 365. weingürten, (I) 1. (VI) 8. (VIII) 11. (LX) 63. (LXVIII) 70. (LXXII) 73. (LXXIII) 74. (LXXV) 76. (LXXVI) 78. (LXXVII) 79. (LXXIX) 80. (LXXX) 81. (4) 395. (XCVIII) 99. (CI) 106. (CV) 113. (5) 395, 396. (6) 397. (8) 398, 399. (9) 400. (CLXXII) 204. (10) 401, 402. (12) 405, 406. (15) 407. (16) 408. (17) 409. (19) 409. (20) 410. widerwet, (LIII) 57. zayzigen, mit einander oder — (CCVIII) 257. zehent, v. decimae. zechleute, (CCX) 260. zechmeister, (LXXVII) 79. zinsleute, (CCVIII) 257. ef. cen- suales. zwispild, (CI) 107.
474 (CXXVIII) 443. (CXXXIII) 149. (CXXXVI) 452. (CXL) 157. semeln, (CXIX) 133. sepulturae, (LXXIII) 74. (LXXIV) 75. (LXXV) 76. (LXXXIX) 90. (—) 9883, 384. 386—388. 390, 391. snytphenning, (CVII) 116. svndersiechen, hínez den -- (9) 400. scheinpot, (CCXVI) 270. sehewben, (CCLXXXIV) 358. schirm und gewer, v. disbrigatio. schock, (CCXXXI) 288. schóffen, (CCX) 260. stauff, drey — ze perchrecht (CI) 107. steura regalis, quae vulgariter berna, v. bernae. strawin, cibus (CLXXXIX) 226. stubae,.(CLXXXIX) 222. vberschatzvnge, (LVI) 61. vngeslicht, (LIII) 57. urfehde, (13) 406. (14) 406. vrzednikones tabularum regni Bo- hemiae, (CCXXX) 287. (CCXXXVI) 293. (CCL) 311. usura, (LXXXIII) 84. usus totalis, (III) 3. (VI) 8. (Vill) 11. vasa argentea, (XIII) 19. vestitus dominorum, (—) 384. viearius manualis, (CCIV) 250. vineae, v. weingürten. vinum propinare, (CLIX) 187. waisenbueh, (CCVIII) 257. wald- u. wildbann, (CCLXXXIX) 364. (CCXC) 365. weingürten, (I) 1. (VI) 8. (VIII) 11. (LX) 63. (LXVIII) 70. (LXXII) 73. (LXXIII) 74. (LXXV) 76. (LXXVI) 78. (LXXVII) 79. (LXXIX) 80. (LXXX) 81. (4) 395. (XCVIII) 99. (CI) 106. (CV) 113. (5) 395, 396. (6) 397. (8) 398, 399. (9) 400. (CLXXII) 204. (10) 401, 402. (12) 405, 406. (15) 407. (16) 408. (17) 409. (19) 409. (20) 410. widerwet, (LIII) 57. zayzigen, mit einander oder — (CCVIII) 257. zehent, v. decimae. zechleute, (CCX) 260. zechmeister, (LXXVII) 79. zinsleute, (CCVIII) 257. ef. cen- suales. zwispild, (CI) 107.
Strana 475
Seite 9 — 83 — 59 — 61 — 69 — 70 — 77 — 93 — 114 — 153 — 160 — 163 — 169 — 175 — 184% — 185 — 192 — 211 | aš — 250 | SE — 267 — 278 — 290 — 317 — 326 — 327 — 338 — 339 — 346 — 346 — 347 Nr. VII — Xi ‚= XXX — LI — LV — LVIII — LIX — LXVii — LxVIIl — LXXV — XCH — CV — CXXXVII — CXLI — CXLIl — CXLV — CLI — CLVII — CLVII — CLXIV — CLXXVIII — CXCIV — CXCVI — CCII — CCIV — CCIV — CCIX — Ccxin — CCXXIII — CCXXXIII — CCLV — CCLXI — CCLXI — CCLXIX — CCLXX — CCLXXVI — CCLXXVI — CCLXXVII Berichtigungen. Zeile 2 liess Raabs — i — 8 Nov. — — 3 — frater eius — Vlricus; — 82 — argenti — — 1 — Wenzel Ц. — — 1 — Posen(?) — — 4 — Prisirinensis — — 8 — denariorum — — 9 — decimam — — 7 — Schaffer — — 18 — Dobrouicz — — 21 — des — — 20 — sexagenarum — — 90 — quondam — — 11 — datos — — 4 — redittus — — 17 — Margaretham (sic) — 17 — singulis — — $ — annuietperpetui— — 12 — reddituum — — 283 — nonagesimo quarto — 12 — Desk — — 26 — we deky — — $ — Nicolay (sic) — 14 — Laurencii — — 16 — dicti — — 8 — urok — — 25 — Chmelin — — 4 — Rusa — — 4 — Johannes — — 98 — cuius — — 8 — (sic) del. — 28 — Pr.) — — 6 — Altiuadensis — — 14 — Johanne — — 12 — allem — — 19 — edelpawm — — 9 — ut ecclesia — 475 anstatt Retz 4. Nov. frater eius; Viricus argentis Wenzel III. Botzen Prinirinesis denarierum deciman Sahaffer Dobronicz de saxagenarum quondum datus reditus singulis anni et perpetuis redituum desk wedsky Laureneii dicte ursk Chemlin Rusla Jobannes cnius Ar. Aliuadenuis Jobnnne allem edelpawam ecclesie.
Seite 9 — 83 — 59 — 61 — 69 — 70 — 77 — 93 — 114 — 153 — 160 — 163 — 169 — 175 — 184% — 185 — 192 — 211 | aš — 250 | SE — 267 — 278 — 290 — 317 — 326 — 327 — 338 — 339 — 346 — 346 — 347 Nr. VII — Xi ‚= XXX — LI — LV — LVIII — LIX — LXVii — LxVIIl — LXXV — XCH — CV — CXXXVII — CXLI — CXLIl — CXLV — CLI — CLVII — CLVII — CLXIV — CLXXVIII — CXCIV — CXCVI — CCII — CCIV — CCIV — CCIX — Ccxin — CCXXIII — CCXXXIII — CCLV — CCLXI — CCLXI — CCLXIX — CCLXX — CCLXXVI — CCLXXVI — CCLXXVII Berichtigungen. Zeile 2 liess Raabs — i — 8 Nov. — — 3 — frater eius — Vlricus; — 82 — argenti — — 1 — Wenzel Ц. — — 1 — Posen(?) — — 4 — Prisirinensis — — 8 — denariorum — — 9 — decimam — — 7 — Schaffer — — 18 — Dobrouicz — — 21 — des — — 20 — sexagenarum — — 90 — quondam — — 11 — datos — — 4 — redittus — — 17 — Margaretham (sic) — 17 — singulis — — $ — annuietperpetui— — 12 — reddituum — — 283 — nonagesimo quarto — 12 — Desk — — 26 — we deky — — $ — Nicolay (sic) — 14 — Laurencii — — 16 — dicti — — 8 — urok — — 25 — Chmelin — — 4 — Rusa — — 4 — Johannes — — 98 — cuius — — 8 — (sic) del. — 28 — Pr.) — — 6 — Altiuadensis — — 14 — Johanne — — 12 — allem — — 19 — edelpawm — — 9 — ut ecclesia — 475 anstatt Retz 4. Nov. frater eius; Viricus argentis Wenzel III. Botzen Prinirinesis denarierum deciman Sahaffer Dobronicz de saxagenarum quondum datus reditus singulis anni et perpetuis redituum desk wedsky Laureneii dicte ursk Chemlin Rusla Jobannes cnius Ar. Aliuadenuis Jobnnne allem edelpawam ecclesie.
Strana 476
476 Verzeichniss der Abte des Stiftes Hohenfurt*). (Nach P. S. Kühbeck.) 1. Otto I. . . . . . . . . . . . . . . . . 1259—1261. 2. Adam . . . . . . . . . . . . . . . . . 1261—1290. 3. Otto II. . . . . . . . . . . . . . . . . 1290—1309. 4. Stephanus . . . . . . . . . . . . . . . 1309—1318. 5. Bartholomaeus . . . . . . . . . . . cc.1318—cc.1327. 6. Thomas 1. . . . . . . . . . . . . . . cc. 1327—1350. 7. Henricus I. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1353. 8. Albertus . . . . . . . . . . . . . . 1353—cc. 1360. 9. Henricus II. Pukasser . . . . . . . . . . . 1360—1373. 10. Otto III. . . . . . . . . . . . . . . . 1373—cc. 1380. 11. Petrus . . . . . . . . . . . . . . . 1380—cc. 1387. 12. Otto IV. . . . . . . . . . . . . . . . . .1387—1397. 13. Otto V. . . . . . . . . . . . . . . . . cc.1397—1416. 14. Przibislaus . . . . . . . . . . . . . . . 1416—1426. 15. Sigismundus Pirchan . . . . . . . . . . 1426—cc. 1442. 16. Paulus de Capella . . . . . . . . . . . cc. 1442— 1463. 17. Thomas Hohenfurter . . . . . . . . . . . 1463—1493. 18. Thomas III. . . . . . . . . . . . . . . 1493—1506. 19. Christophorus Knoll de Wels . . . . . . . 1506—1528. 20. Paulus Klötzer . . . . . . . . . . . . . 1528—1549. 21. Joannes Ulrichsberger . . . . . . . . . . 1549—1562. 22. Joannes Haider . . . . . . . . . . . . . 1562—1576. 23. Georgius Taxerus . . . . . . . . . . . . 1576—1587 24. Joannes Hartius . . . . . . . . . . . . . 1587—1588. Antonius Flaming abbas Aulae Regiae, administrator 1588—1591. 1) Vergl. die Reihenfolge der Abte von Hohenfurt in der Monatschrift des böhm. Museums 2. Jahrg. 1828, p. 166.
476 Verzeichniss der Abte des Stiftes Hohenfurt*). (Nach P. S. Kühbeck.) 1. Otto I. . . . . . . . . . . . . . . . . 1259—1261. 2. Adam . . . . . . . . . . . . . . . . . 1261—1290. 3. Otto II. . . . . . . . . . . . . . . . . 1290—1309. 4. Stephanus . . . . . . . . . . . . . . . 1309—1318. 5. Bartholomaeus . . . . . . . . . . . cc.1318—cc.1327. 6. Thomas 1. . . . . . . . . . . . . . . cc. 1327—1350. 7. Henricus I. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1353. 8. Albertus . . . . . . . . . . . . . . 1353—cc. 1360. 9. Henricus II. Pukasser . . . . . . . . . . . 1360—1373. 10. Otto III. . . . . . . . . . . . . . . . 1373—cc. 1380. 11. Petrus . . . . . . . . . . . . . . . 1380—cc. 1387. 12. Otto IV. . . . . . . . . . . . . . . . . .1387—1397. 13. Otto V. . . . . . . . . . . . . . . . . cc.1397—1416. 14. Przibislaus . . . . . . . . . . . . . . . 1416—1426. 15. Sigismundus Pirchan . . . . . . . . . . 1426—cc. 1442. 16. Paulus de Capella . . . . . . . . . . . cc. 1442— 1463. 17. Thomas Hohenfurter . . . . . . . . . . . 1463—1493. 18. Thomas III. . . . . . . . . . . . . . . 1493—1506. 19. Christophorus Knoll de Wels . . . . . . . 1506—1528. 20. Paulus Klötzer . . . . . . . . . . . . . 1528—1549. 21. Joannes Ulrichsberger . . . . . . . . . . 1549—1562. 22. Joannes Haider . . . . . . . . . . . . . 1562—1576. 23. Georgius Taxerus . . . . . . . . . . . . 1576—1587 24. Joannes Hartius . . . . . . . . . . . . . 1587—1588. Antonius Flaming abbas Aulae Regiae, administrator 1588—1591. 1) Vergl. die Reihenfolge der Abte von Hohenfurt in der Monatschrift des böhm. Museums 2. Jahrg. 1828, p. 166.
Strana 477
477 25. Michael Fabritius . . . . . . . . . . . . . 1591—1607. 26. Paulus Farenschon (sic) . . . . . . . . . . 1608—1620. 27. Gangolphus Scheidinger . . . . . . . . . . 1620—1631. 28. Georgins Schroff . . . . . . . . . . . . . 1631—1641. 29. Georgius Wendschuh . . . . . . . . . . . 1641—1668. 30. Henricus Janus . . . . . . . . . . . . . 1668—1669. 31. Joannes Clavey . . . . . . . . . . . . . 1669—1687. 32. Franciscus Wendschuh eques de Zdir . . . . 1688—1690. 33. Bernardus Hartinger . . . . . . . . . . . 1690—1695. 34. Stanislaus Preinfalk . . . . . . . . . . . . 1695—1721. 35. Candidus Heydrich . . . . . . . . . . . . 1722—1747. 36. Quirinus Mickl . . . . . . . . . . . . . . 1747—1767. 37. Hermannus Kurtz . . . . . . . . . . . . 1767—1795. Aquilinus Hrdliczka abbas commendatorius . . . 1786—1790. 38. Oswaldus Neumann . . . . . . . . . . . . 1795—1801. 39. Isidorus Teutschmann . . . . . . . . . . . 1801—1827. 40. Valentinus Schopper . . . . . . . . . . . 1828—1857. 41. Leopoldus Wackarz . . . . . . . . . . . 1858— . . .
477 25. Michael Fabritius . . . . . . . . . . . . . 1591—1607. 26. Paulus Farenschon (sic) . . . . . . . . . . 1608—1620. 27. Gangolphus Scheidinger . . . . . . . . . . 1620—1631. 28. Georgins Schroff . . . . . . . . . . . . . 1631—1641. 29. Georgius Wendschuh . . . . . . . . . . . 1641—1668. 30. Henricus Janus . . . . . . . . . . . . . 1668—1669. 31. Joannes Clavey . . . . . . . . . . . . . 1669—1687. 32. Franciscus Wendschuh eques de Zdir . . . . 1688—1690. 33. Bernardus Hartinger . . . . . . . . . . . 1690—1695. 34. Stanislaus Preinfalk . . . . . . . . . . . . 1695—1721. 35. Candidus Heydrich . . . . . . . . . . . . 1722—1747. 36. Quirinus Mickl . . . . . . . . . . . . . . 1747—1767. 37. Hermannus Kurtz . . . . . . . . . . . . 1767—1795. Aquilinus Hrdliczka abbas commendatorius . . . 1786—1790. 38. Oswaldus Neumann . . . . . . . . . . . . 1795—1801. 39. Isidorus Teutschmann . . . . . . . . . . . 1801—1827. 40. Valentinus Schopper . . . . . . . . . . . 1828—1857. 41. Leopoldus Wackarz . . . . . . . . . . . 1858— . . .
- I: Array
- V: Array
- 1: Array
- 379: Array
- 411: Array
- 475: Array
- 476: Array