z 79 stránek
Titel
I
Praefatio
1
2
3
Editio
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
Index personarum et rerum
75
76
77
78
- s. 27: ...Resurreccionis et Ascensionis domini nostri Jhesu Christi, Penthecostes, Trinitatis et Corporis Christi, singulisque festivita- tibus beate Marie virginis et sanctorum apostolorum, ac...
- s. 27: ...infrascriptis, videlicet Nativitatis, Circumcisionis, Epiphanie, Resurreccionis, Ascensionis, Penthecostes, sancte Trinitatis, Corporis Christi singulisque festivitatibus beate Marie virginis et sanctorum apostolorum et evangelistarum,...
Název:
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322-1625
Autor:
Teige, Josef
Rok vydání:
1906
Místo vydání:
Praha
Česká národní bibliografie:
Počet stran celkem:
79
Počet stran předmluvy plus obsahu:
I+78
Obsah:
- I: Titel
- 1: Praefatio
- 4: Editio
- 75: Index personarum et rerum
upravit
Strana I
LISTINY DĚKANSTVÍ KARLŠTEJNSKÉHO Z LET 1322—1625. VYDAL DR. JOSEF TEIGE. V PRAZE 1906. NÁKLADEM KRÁLOVSKÉ ČESKÉ SPOLEČNOSTI NÁUK. V komisi u Fr. Rivnáče.
LISTINY DĚKANSTVÍ KARLŠTEJNSKÉHO Z LET 1322—1625. VYDAL DR. JOSEF TEIGE. V PRAZE 1906. NÁKLADEM KRÁLOVSKÉ ČESKÉ SPOLEČNOSTI NÁUK. V komisi u Fr. Rivnáče.
Strana 1
IV. Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. Vydal dr. Jos. Teige. (Předloženo 23. dubna 1906.) V archivu kr. hlav. města Prahy jest uschován se sign. č. 1857 rukopis papírový v malém kvartu, značně poškozený, skládající se z 10 složek. První sexternion jest úplný, obsahuje tedy 12 listů, dole paginovaných; druhý má dole nové číslování 1—12, které pak pokra- čuje do třetího, kde však popsána jen první strana folia třináctého. Třetí tato složka, valně poškozená, není úplná, obsahuje pouze 7 listů. Následující složka se nezachovala, neboť další složka, obsahující na počátku listinu arcibiskupskou z r. 1396, jest bez počátku. Jinak jest tento čtvrtý sexternion úplný a dobře zachovalý, po všech částech popsaný, tak jako i pátý i šestý. Až po folium desáté šesté složky papírové psán jest rukopis jednou osobou písmem pěkným, dobře čitelným z polovice 16. věku (děkana Cypriana Žlutického); na foliu jedenáctém počala psáti druhá osoba (nejspíše děk. Kašpar Mezichod asi z r. 1560) písmem již kursivnějším. Složka sedmá obsahuje pouze 8 listů; v ní pokračovala již psáti pouze druhá ruka, jejíž písmo vidí se i na složce osmé o 8 listech, kde však písmo jest již méně pečlivé. Do této složky vloženy jsou další 4 listy, kde zapisoval chvatně někdo na konci XVI. st. Dva listy zůstaly nepopsány. Předposlední, devátá, složka jest opětně sexternion, list však první ohnut nazad a použít jako poslední. V této složce na fol. 11. opsán list krále Václava, kterým dává kollaturu kostela sv. Mikuláše na Menším Městě Pražském dě- Věstník Kr. Č. Spol. Náuk, tř. hist. 1906.
IV. Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. Vydal dr. Jos. Teige. (Předloženo 23. dubna 1906.) V archivu kr. hlav. města Prahy jest uschován se sign. č. 1857 rukopis papírový v malém kvartu, značně poškozený, skládající se z 10 složek. První sexternion jest úplný, obsahuje tedy 12 listů, dole paginovaných; druhý má dole nové číslování 1—12, které pak pokra- čuje do třetího, kde však popsána jen první strana folia třináctého. Třetí tato složka, valně poškozená, není úplná, obsahuje pouze 7 listů. Následující složka se nezachovala, neboť další složka, obsahující na počátku listinu arcibiskupskou z r. 1396, jest bez počátku. Jinak jest tento čtvrtý sexternion úplný a dobře zachovalý, po všech částech popsaný, tak jako i pátý i šestý. Až po folium desáté šesté složky papírové psán jest rukopis jednou osobou písmem pěkným, dobře čitelným z polovice 16. věku (děkana Cypriana Žlutického); na foliu jedenáctém počala psáti druhá osoba (nejspíše děk. Kašpar Mezichod asi z r. 1560) písmem již kursivnějším. Složka sedmá obsahuje pouze 8 listů; v ní pokračovala již psáti pouze druhá ruka, jejíž písmo vidí se i na složce osmé o 8 listech, kde však písmo jest již méně pečlivé. Do této složky vloženy jsou další 4 listy, kde zapisoval chvatně někdo na konci XVI. st. Dva listy zůstaly nepopsány. Předposlední, devátá, složka jest opětně sexternion, list však první ohnut nazad a použít jako poslední. V této složce na fol. 11. opsán list krále Václava, kterým dává kollaturu kostela sv. Mikuláše na Menším Městě Pražském dě- Věstník Kr. Č. Spol. Náuk, tř. hist. 1906.
Strana 2
2 IV. Dr. Josef Teige: kanství Karlštejnskému. Za ním zapsán list arcibiskupa Wolframa, v kterém byla listina prve zmíněná inserována. Kopista však v našem rukopise, opsav ji před tím samostatně, podruhé již jí nepsal, nýbrž odvolává se na ni slovy: vide fol. 32. Dle toho počítá folium jedenácté této složky za dvaatřicáté, předcházely tedy zde asi dvě složky celkem o 22 listech. Ty se nezachovaly. Písmo složky deváté jest opětně jinou rukou z konce 16. neb počátku 17. st. psáno. Poslední složka skládá se ze dvou částí. První z 20 listů, z nichž ale první jest skoro zcela vytržen a zbylo z něho jen kousek papíru, kde čtou se slova: Littera-1 Quarti super- 1/ capellarum-1 spect-1 nic-l ; na druhé straně pak: - consonum, ut in summi]-omnium domini, cuius ] -eiusque glo- riosissimae]-tuae et omnium] -ia et honore ] -cationem. Druhá část složky sestávala původně se šesti listů, z nich jest poslední utržen a dva konečné nepopsány, ač listina poslední, arcibiskupa Arnošta z r. 1357 není zcela dopsána. Jsou zde tedy listy vytrženy z pro- středku složky. Poslední zápisy jsou psány již na počátku 18. st. V tomto rukopise zapsáno celkem 43 listin, několik, jak jsme pověděli, neúplně nám zachovaných. O původu rukopisu, který patrně pouhou náhodou do archivu města Prahy přišel, nelze ničeho pověděti. Značné obtíže, které způsobuje vydavateli tento nepříznivý stav rukopisu, jsou velmi zmírněny pomůckou, kterou má v jiném rukopise téhož skoro obsahu, který se chová v knihovně university Pražské, kde nadepsán jest: Liber privilegiorum super bona ecclesiastica in Karlstein; tam čte se i poznámka: Hicce libellus est manu propria domini Wencelii, quondam cancellistae venerabilis consistorii Pragensis, sub archiepiscopis Waldstein et Brayner scriptus.“ Pocházeti může tedy jen z let 1675—1710. Označen jest signaturou XI D 12.1) Tento rkp. cituje Jungm. v H. L. dvakráte (II. č. 105 a IV. č. 583). Tento druhý rukopis nebyl dosud nijak neznámý. Čelakovský, Sedláček a Tadra a zajisté jiní ho použili. Leč k vydání nehodil se právě proto, že pochází poměrně z tak mladé doby. My používáme pak jeho jen k doplnění textu listin v prvém kopiáři neúplně zacho- vaných. Ač mnoho týchž listin jest v obou rukopisech přepsáno, mají za to oba i listiny, které nejsou v druhém rukopise. Starších listin až do XVI. věku i z rukopisu universitního jsem použil. Význam listin jest ovšem celkem jen lokalní. Důležité jest, že i pro období do r. 1356 nalezají se zde doplňky. Význam však hradu 1) U Truhláře (Catalogus codicum manuscriptorum) č. 2044.
2 IV. Dr. Josef Teige: kanství Karlštejnskému. Za ním zapsán list arcibiskupa Wolframa, v kterém byla listina prve zmíněná inserována. Kopista však v našem rukopise, opsav ji před tím samostatně, podruhé již jí nepsal, nýbrž odvolává se na ni slovy: vide fol. 32. Dle toho počítá folium jedenácté této složky za dvaatřicáté, předcházely tedy zde asi dvě složky celkem o 22 listech. Ty se nezachovaly. Písmo složky deváté jest opětně jinou rukou z konce 16. neb počátku 17. st. psáno. Poslední složka skládá se ze dvou částí. První z 20 listů, z nichž ale první jest skoro zcela vytržen a zbylo z něho jen kousek papíru, kde čtou se slova: Littera-1 Quarti super- 1/ capellarum-1 spect-1 nic-l ; na druhé straně pak: - consonum, ut in summi]-omnium domini, cuius ] -eiusque glo- riosissimae]-tuae et omnium] -ia et honore ] -cationem. Druhá část složky sestávala původně se šesti listů, z nich jest poslední utržen a dva konečné nepopsány, ač listina poslední, arcibiskupa Arnošta z r. 1357 není zcela dopsána. Jsou zde tedy listy vytrženy z pro- středku složky. Poslední zápisy jsou psány již na počátku 18. st. V tomto rukopise zapsáno celkem 43 listin, několik, jak jsme pověděli, neúplně nám zachovaných. O původu rukopisu, který patrně pouhou náhodou do archivu města Prahy přišel, nelze ničeho pověděti. Značné obtíže, které způsobuje vydavateli tento nepříznivý stav rukopisu, jsou velmi zmírněny pomůckou, kterou má v jiném rukopise téhož skoro obsahu, který se chová v knihovně university Pražské, kde nadepsán jest: Liber privilegiorum super bona ecclesiastica in Karlstein; tam čte se i poznámka: Hicce libellus est manu propria domini Wencelii, quondam cancellistae venerabilis consistorii Pragensis, sub archiepiscopis Waldstein et Brayner scriptus.“ Pocházeti může tedy jen z let 1675—1710. Označen jest signaturou XI D 12.1) Tento rkp. cituje Jungm. v H. L. dvakráte (II. č. 105 a IV. č. 583). Tento druhý rukopis nebyl dosud nijak neznámý. Čelakovský, Sedláček a Tadra a zajisté jiní ho použili. Leč k vydání nehodil se právě proto, že pochází poměrně z tak mladé doby. My používáme pak jeho jen k doplnění textu listin v prvém kopiáři neúplně zacho- vaných. Ač mnoho týchž listin jest v obou rukopisech přepsáno, mají za to oba i listiny, které nejsou v druhém rukopise. Starších listin až do XVI. věku i z rukopisu universitního jsem použil. Význam listin jest ovšem celkem jen lokalní. Důležité jest, že i pro období do r. 1356 nalezají se zde doplňky. Význam však hradu 1) U Truhláře (Catalogus codicum manuscriptorum) č. 2044.
Strana 3
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 3 Karlova pro vlast naši dostatečně jistě odůvodňuje vydání všech těchto listin. Jinak zájem vzbuzují při prvém rukopise dvě věci. Prvně, že zde se čte český překlad Karlovy zakladací listiny děkanství zcela v témže znění, jaké má Hájek ve své Kronice, který, jak známo, byl zde též děkanem. Výminka asi čtyř v pořadu zaměněných slov při okolnosti, že jinak nejen slova ale i pořad slov je přesně týž, nemění ničeho na našem názoru o identitě. Seznam příjmů děkanských kro- nika vynechala. Druhá záležitost týče se listiny Berounské z r. 1349. Měšťané vyznávají, že jim císař poručil, aby odváděli k děkanství ročně 6 kop 20 gr. O příjmu tomto děkanském není pochyby, uvádíť sám Karel v listině zakladací mezi důchody královské kaple: „primo in oppido Veronensi sex sexagenas gr. prag. et viginti duo grossi." Listina be- rounská z r. 1349, jak ji níže uvádíme, vzbuzuje přes to nedůvěru. Jednak zaráží arenga v listině městské, kde se mluví o povinnostech pastoralis officii, jednak listina datována jest r. 1349, tedy 8 let před založením děkanství! Také Karel IV. v ní jmenuje se císařem, čímž stal se teprv 5. dubna 1355. Dle toho zdá se, že ve snaze zajistiti si tento důchod vyrobili si na děkanství Karlštejnském tuto listinu, aby jí, jako samostatným dokladem, mohli po případě soudem do- mahati se práva svého. Několik listin, a to o darování vsi Praskoles knězi Albertovi, rektoru při kapli sv. Apolináře na hradě Žebráce, z r. 1348, potvrzení na to Karla IV., zakladací listinu děkanství Karlštejnského (s mo- derním překladem českým) z r. 1357, konfirmaci téhož arcibiskupem Arnoštem (rovněž s moderním českým překladem), konfirmaci Ferdi- nandovu z r. 1537 (též připojen moderní překlad) a konfirmaci Ru- dolfa II. z r. 1602 otiskl r. 1904 k účelům populárnějším a pouze dle pozdního přepisu v pamětní knize děkanské, založené r. 1734 dě- kanem Václavem Em. Vojtou, r. 1905 zemřelý veldp. kapitulní děkan Karlštejnský a poslanec na sněmu království Českého Jan Křt. Roškot ve Sborníku historického kroužku roč. IV. a v samostatném otisku. Ježto při tom užito rukopisu ze všech nejmladšího a při zakladací listině pominut byl originál, doporučuje se, ani těchto listin zde ne- vynechati, tím více, ježto zmíněný otisk nikterak není bez omylů. Týž důvod rozhodl při otisku potvrzovací listiny Ferdinandovy z r. 1537, kterou poprvé vytiskl Schoettgen v Diplomataria et scrip- tores historiae Germanicae medii aevi tom. II. (1755) č. 46 (zde č. 38).
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 3 Karlova pro vlast naši dostatečně jistě odůvodňuje vydání všech těchto listin. Jinak zájem vzbuzují při prvém rukopise dvě věci. Prvně, že zde se čte český překlad Karlovy zakladací listiny děkanství zcela v témže znění, jaké má Hájek ve své Kronice, který, jak známo, byl zde též děkanem. Výminka asi čtyř v pořadu zaměněných slov při okolnosti, že jinak nejen slova ale i pořad slov je přesně týž, nemění ničeho na našem názoru o identitě. Seznam příjmů děkanských kro- nika vynechala. Druhá záležitost týče se listiny Berounské z r. 1349. Měšťané vyznávají, že jim císař poručil, aby odváděli k děkanství ročně 6 kop 20 gr. O příjmu tomto děkanském není pochyby, uvádíť sám Karel v listině zakladací mezi důchody královské kaple: „primo in oppido Veronensi sex sexagenas gr. prag. et viginti duo grossi." Listina be- rounská z r. 1349, jak ji níže uvádíme, vzbuzuje přes to nedůvěru. Jednak zaráží arenga v listině městské, kde se mluví o povinnostech pastoralis officii, jednak listina datována jest r. 1349, tedy 8 let před založením děkanství! Také Karel IV. v ní jmenuje se císařem, čímž stal se teprv 5. dubna 1355. Dle toho zdá se, že ve snaze zajistiti si tento důchod vyrobili si na děkanství Karlštejnském tuto listinu, aby jí, jako samostatným dokladem, mohli po případě soudem do- mahati se práva svého. Několik listin, a to o darování vsi Praskoles knězi Albertovi, rektoru při kapli sv. Apolináře na hradě Žebráce, z r. 1348, potvrzení na to Karla IV., zakladací listinu děkanství Karlštejnského (s mo- derním překladem českým) z r. 1357, konfirmaci téhož arcibiskupem Arnoštem (rovněž s moderním českým překladem), konfirmaci Ferdi- nandovu z r. 1537 (též připojen moderní překlad) a konfirmaci Ru- dolfa II. z r. 1602 otiskl r. 1904 k účelům populárnějším a pouze dle pozdního přepisu v pamětní knize děkanské, založené r. 1734 dě- kanem Václavem Em. Vojtou, r. 1905 zemřelý veldp. kapitulní děkan Karlštejnský a poslanec na sněmu království Českého Jan Křt. Roškot ve Sborníku historického kroužku roč. IV. a v samostatném otisku. Ježto při tom užito rukopisu ze všech nejmladšího a při zakladací listině pominut byl originál, doporučuje se, ani těchto listin zde ne- vynechati, tím více, ježto zmíněný otisk nikterak není bez omylů. Týž důvod rozhodl při otisku potvrzovací listiny Ferdinandovy z r. 1537, kterou poprvé vytiskl Schoettgen v Diplomataria et scrip- tores historiae Germanicae medii aevi tom. II. (1755) č. 46 (zde č. 38).
Strana 4
4 IV. Dr. Josef Teige: Některé listiny, nevyskytující se ani v rukopise m. Prahy, ani v universitním, i poznámky rozličné poskytl mi laskavě p. Bohumil Lukavský, který chystá k vydání urbář a staré účty Karlštejnské z XV. st. Pod regestem každé listiny jest drobnějším písmem pozname- náno, odkud ta listina zde se tiskne; při tom písmeno P. znamená rukopis archivu městského v Praze, písmeno U. rukopis knihovny university pražské. 1. 1322, 16. dubna. Král Jan svoluje, aby Štěpán z Tetína vysadil v lese řečeném Bor vesnici právem zákupným, a jeho písaři Otovi dává tam lán právem dědičným. (P. f. 122. U. fol. 76 a. Nos Joannes, dei gracia Boemie et Polonie rex, Lucemburgensis comes marchieque Budessinensis dominus, notum facimus et fatemur tenore presencium, de nostro expresso consensu et voluntate grata procedere, quod fidelis noster dilectus, Stephanus de Thetin, silvam dictam Bor, pertinentem ibidem in Thetin, in toto vel in parte, prout voluerit, locet et locare possit iure theutunico et emphiteotico. Ibique eciam ad peti- cionem et ob merita serviciorum fidelium ipsius Stephani nobis exhibito- rum fideli nostro Ottoni, scriptori ipsius Stephani, et heredibus ac succes- soribus ipsius unum laneum, qui continet triginta duo iugera, in quorum quolibet iugero duo strichones veronensis mensure possint seminari, damus iure hereditario, concedimus, conferimus et donamus de eadem silva et in eadem villa, quam dominus Stephanus ibidem locaverit. Condicione tali adiecta, quod de eodem laneo ipse Otto et heredes ac successores eius ipsi Stephano et heredibus ac successoribus ipsius debeant deservire. Sin autem ipse Otto aut heredes vel successores ipsius egestate, infir- mitate, senio aut distancia loci seu qualicunque impedimento et negli- gencia prepediente ipsi Stephano aut heredibus vel successoribus ipsius, ymo eciam et nobis aut heredibus vel successoribus nostris, si ad nos aut heredes vel successores nostros dicta bona devenerint imposterum, de dicto laneo deservire non poterint, teneant 2) ex tunc ipsum laneum ad peti- cionem et ob merita serviciorum fidelium ipsius Stephani nobis exhibitorum libere, donec vivant, omnibus solucionibus, dacionibus, censibus, exaccio- nibus, serviciis quibuscunque liberi penitus et exempti. Favemus eciam, ut ipse Otto aut heredes et successores ipsius, si voluerint et poterint, emant plures laneos in eadem villa, sive liberos, sive serviles seu censuales, nec propter predictum laneum, aut si plures laneos ibi emerint, ipsos ad resi- 2) Ruk. má teneantur, což pokládám za chybu, ježto pak schází doplňující předmět. To dokazuje i čtení v listině následující.
4 IV. Dr. Josef Teige: Některé listiny, nevyskytující se ani v rukopise m. Prahy, ani v universitním, i poznámky rozličné poskytl mi laskavě p. Bohumil Lukavský, který chystá k vydání urbář a staré účty Karlštejnské z XV. st. Pod regestem každé listiny jest drobnějším písmem pozname- náno, odkud ta listina zde se tiskne; při tom písmeno P. znamená rukopis archivu městského v Praze, písmeno U. rukopis knihovny university pražské. 1. 1322, 16. dubna. Král Jan svoluje, aby Štěpán z Tetína vysadil v lese řečeném Bor vesnici právem zákupným, a jeho písaři Otovi dává tam lán právem dědičným. (P. f. 122. U. fol. 76 a. Nos Joannes, dei gracia Boemie et Polonie rex, Lucemburgensis comes marchieque Budessinensis dominus, notum facimus et fatemur tenore presencium, de nostro expresso consensu et voluntate grata procedere, quod fidelis noster dilectus, Stephanus de Thetin, silvam dictam Bor, pertinentem ibidem in Thetin, in toto vel in parte, prout voluerit, locet et locare possit iure theutunico et emphiteotico. Ibique eciam ad peti- cionem et ob merita serviciorum fidelium ipsius Stephani nobis exhibito- rum fideli nostro Ottoni, scriptori ipsius Stephani, et heredibus ac succes- soribus ipsius unum laneum, qui continet triginta duo iugera, in quorum quolibet iugero duo strichones veronensis mensure possint seminari, damus iure hereditario, concedimus, conferimus et donamus de eadem silva et in eadem villa, quam dominus Stephanus ibidem locaverit. Condicione tali adiecta, quod de eodem laneo ipse Otto et heredes ac successores eius ipsi Stephano et heredibus ac successoribus ipsius debeant deservire. Sin autem ipse Otto aut heredes vel successores ipsius egestate, infir- mitate, senio aut distancia loci seu qualicunque impedimento et negli- gencia prepediente ipsi Stephano aut heredibus vel successoribus ipsius, ymo eciam et nobis aut heredibus vel successoribus nostris, si ad nos aut heredes vel successores nostros dicta bona devenerint imposterum, de dicto laneo deservire non poterint, teneant 2) ex tunc ipsum laneum ad peti- cionem et ob merita serviciorum fidelium ipsius Stephani nobis exhibitorum libere, donec vivant, omnibus solucionibus, dacionibus, censibus, exaccio- nibus, serviciis quibuscunque liberi penitus et exempti. Favemus eciam, ut ipse Otto aut heredes et successores ipsius, si voluerint et poterint, emant plures laneos in eadem villa, sive liberos, sive serviles seu censuales, nec propter predictum laneum, aut si plures laneos ibi emerint, ipsos ad resi- 2) Ruk. má teneantur, což pokládám za chybu, ježto pak schází doplňující předmět. To dokazuje i čtení v listině následující.
Strana 5
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 5 dendum esse volumus obligatos, ymo eundem laneum, vel si plures laneos ibidem habebunt, possint eo iure, quo ipsi tenuerunt, vendere, donare, commutare, obligare et legare, vel alium loco sui ibi locare. Ipsamque do- nacionem, prout a nobis facta est, ratam et gratam habemus et habere semper volumus eamque presentis scripti testimonio approbamus et potestate nostra regia confirmamus. Promittentes eciam pro nobis et heredibus ac successoribus nostris donacionem ipsam Ottoni et heredibus ac successoribus ipsius, quibus huiusmodi donacio a nobis facta est, perpetuo inviolabiliter observare et firmiter semper tenere et contra eam nullo unquam tempore facere vel venire. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillo maiestatis nostre iussimus communiri. Datum Prage 16. kalendas Maii anno domini millesimo trecentesimo vicesimo secundo, regnorum vero no- strorum anno duodecimo. 2. 1322, 23. dubna. Štěpán z Tetína vysazuje les Bor právem purk- rechtním. P. f. 117. — U. fol. 73 a. Noverint universi presentes litteras inspecturi, quod nos Stephanus de Thetin, nepos venerabilis principis domini Joannis, Wissegradensis pre- positi ac cancellarii regni Boemie, volentes nobis et heredibus nostris de silva nostra dicta Bor ad castrum nostrum Thetinense spectante meliorem, quam nunc habemus, de ipsa utilitatem ordinare, consensu a serenissimo principe, domino nostro, domino Joanne, Boemie et Polonie rege ac comite Lucemburgensi, ad hoc habito et obtento, quatuordecim laneos de silva ipsa, quorum quilibet habeat et contineat triginta iugera, in quorum quo- libet seminari possint duo strichones veronensis mensure, locamus discreto viro Nicolao de Rajow et omnibus aliis, quos Nicolaus predictus in eisdem laneis locaverit, per eos et heredes ac successores ipsorum iure emphiteotico in perpetuum possidendos. Et ut libencius dictos laneos exstirpent et melius redigant in culturam agrorum ac se locent ibidem et suas faciant stabiles mansiones, damus eis per octo annorum spacium a data presen- cium libertatem tam a solucione census, quam ab aliis omnibus solucioni- bus, dacionibus, exaccionibus et serviciis quibuscunque. Elapsis vero predictis octo annis libertatis tenebuntur nobis et heredibus ac successo- ribus nostris dare ac solvere census nomine singulis annis de quolibet predictorum laneorum laneo unam marcham gravis ponderis pragensis mo- nete, computando sexaginta quatuor grossos pro marcha, videlicet medi- etatem ipsius marche in festo sancti Georgii et duos pullos et reliquam medietatem in festo beati Galli cum duobus eciam pullis, omnibus aliis solucionibus, dacionibus, steuris, exaccionibus et serviciis quibuscunque omnino liberi et exempti. Uno laneo dumtaxat excepto, quem dicto Nicolao pro laboribus suis, quos impendit locando laneos supradictos, damus possi- dendum per eum et heredes ac successores suos libere, ita quod de laneo
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 5 dendum esse volumus obligatos, ymo eundem laneum, vel si plures laneos ibidem habebunt, possint eo iure, quo ipsi tenuerunt, vendere, donare, commutare, obligare et legare, vel alium loco sui ibi locare. Ipsamque do- nacionem, prout a nobis facta est, ratam et gratam habemus et habere semper volumus eamque presentis scripti testimonio approbamus et potestate nostra regia confirmamus. Promittentes eciam pro nobis et heredibus ac successoribus nostris donacionem ipsam Ottoni et heredibus ac successoribus ipsius, quibus huiusmodi donacio a nobis facta est, perpetuo inviolabiliter observare et firmiter semper tenere et contra eam nullo unquam tempore facere vel venire. In cuius rei testimonium presentes litteras fieri et sigillo maiestatis nostre iussimus communiri. Datum Prage 16. kalendas Maii anno domini millesimo trecentesimo vicesimo secundo, regnorum vero no- strorum anno duodecimo. 2. 1322, 23. dubna. Štěpán z Tetína vysazuje les Bor právem purk- rechtním. P. f. 117. — U. fol. 73 a. Noverint universi presentes litteras inspecturi, quod nos Stephanus de Thetin, nepos venerabilis principis domini Joannis, Wissegradensis pre- positi ac cancellarii regni Boemie, volentes nobis et heredibus nostris de silva nostra dicta Bor ad castrum nostrum Thetinense spectante meliorem, quam nunc habemus, de ipsa utilitatem ordinare, consensu a serenissimo principe, domino nostro, domino Joanne, Boemie et Polonie rege ac comite Lucemburgensi, ad hoc habito et obtento, quatuordecim laneos de silva ipsa, quorum quilibet habeat et contineat triginta iugera, in quorum quo- libet seminari possint duo strichones veronensis mensure, locamus discreto viro Nicolao de Rajow et omnibus aliis, quos Nicolaus predictus in eisdem laneis locaverit, per eos et heredes ac successores ipsorum iure emphiteotico in perpetuum possidendos. Et ut libencius dictos laneos exstirpent et melius redigant in culturam agrorum ac se locent ibidem et suas faciant stabiles mansiones, damus eis per octo annorum spacium a data presen- cium libertatem tam a solucione census, quam ab aliis omnibus solucioni- bus, dacionibus, exaccionibus et serviciis quibuscunque. Elapsis vero predictis octo annis libertatis tenebuntur nobis et heredibus ac successo- ribus nostris dare ac solvere census nomine singulis annis de quolibet predictorum laneorum laneo unam marcham gravis ponderis pragensis mo- nete, computando sexaginta quatuor grossos pro marcha, videlicet medi- etatem ipsius marche in festo sancti Georgii et duos pullos et reliquam medietatem in festo beati Galli cum duobus eciam pullis, omnibus aliis solucionibus, dacionibus, steuris, exaccionibus et serviciis quibuscunque omnino liberi et exempti. Uno laneo dumtaxat excepto, quem dicto Nicolao pro laboribus suis, quos impendit locando laneos supradictos, damus possi- dendum per eum et heredes ac successores suos libere, ita quod de laneo
Strana 6
6 IV. Dr. Josef Teige: ipso nihil solvere teneantur. Ipse eciam Nicolaus et heredes ac succes- sores sui in villa, quam ibidem locaverint, habebunt perpetuo iudicium una cum thaberna libere et de omnibus et singulis causis, que in dicto iudicio emerserint, tercium denarium et reliqui duo denarii nobis et here- dibus ac successoribus nostris cedent. Que quidem cause presente nostro procuratore et ipso Nicolao aut successore ipsius secundum iura civitatis Veronensis iudicari debent et fine debito terminari. Insuper predicto Ni- colao et heredibus ac successoribus eius vendendi, donandi, obligandi et legandi dictum iudicium cum thaberna et aliis per inenciis eius nec non et laneum ipsorum prenotatum, de scitu tamen et voluntate nostra et heredum ac successorum nostrorum, liberam concedimus potestatem. Con- cedimus preterea similiter potestatem ceteris aliis, qui in laneis supradictis se locaverint, quod hereditates suas ibidem sub eodem censu et onere, sub quo eas tenere deberent, possint vendere, donare et obligare, legare, nostra eciam et heredum ac successorum nostrorum super hoc voluntate requisita prius et obtenta. Statuentes per presentes et omnino volentes, quod elapsis predictis octo annis libertatis, quicunque habuerint et tenuerint dictos laneos, ibidem et non alibi resideant. Et si quis contrafecerit, eo ipso iure suo emphiteotico hereditatis sue, quam ibi habuerit, penitus sit privatus. De qua nos et heredes ac successores nostri ex tunc poterimus facere et disponere libere pro nostro libito voluntatis. Ceterum de supra- dictis quatuordecim laneis unum laneum damus Ottoni, notario nostro, iure emphiteotico tenendum et possidendum per eum ac heredes et successores ipsius ad deserviendum apud nos et heredes ac successores nostros. Vel si ipse Otto egestate, infirmitate, senio aut distancia loci vel qualicunque impedimento et negligencia prepediente apud nos et heredes ac successores nostros non poterit deservire, teneat ex tunc ipsum laneum ob merita serviciorum suorum nobis exhibitorum libere, donec vivet, nec propter ipsum laneum, vel si plures laneos qualicunque condicione, forma et modo ibi habebunt, ipsum Ottonem et heredes ac successores ipsius ad residendum ibidem esse volumus obligatos, ymo eciam eundem laneum, vel si plures laneos ibidem habebunt, possint vendere, donare, commutare, obligare et legare vel alium loco sui ibidem locare et in proprios usus convertere, ut ipsis videbitur expedire, premissis tamen servicio, condicione, forma et modo nobis et heredibus ac successoribus nostris in hiis per omnia reser- vatis. Excepto tamen, quod si emptor dicti lanei et heredes ac succes- sores ipsius nobis et heredibus aut successoribus nostris de dicto laneo nollent aut non possent servire, teneant ex tunc laneum ipsum solvendo censum de eo, sicut de aliis laneis predictis debet solvi, et resideant, ubi velint. Testes autem, qui ordinacioni et locacioni huiusmodi interfuerunt, sunt hii: Henczlinus in acie, Fridericus, Ludovicus Chuntner, Ludovicus pistor, Marquardus Hornerver, Cunczlinus Okklever, Cunczlinus Ottonis, Eberhardus, Lippmannus, Henczlinus Fuchz, iurati civitatis Veronensis. In quorum omnium testimonium presentes litteras scribi fecimus et appen- sione nostri sigilli proprii roborari ac ad cautelam et certitudinem ple- niorem sigillo civitatis Veronensis procuravimus et petivimus communiri. Datum in Verona anno domini millesimo trecentesimo vicesimo secundo nonas kalendas Maii.
6 IV. Dr. Josef Teige: ipso nihil solvere teneantur. Ipse eciam Nicolaus et heredes ac succes- sores sui in villa, quam ibidem locaverint, habebunt perpetuo iudicium una cum thaberna libere et de omnibus et singulis causis, que in dicto iudicio emerserint, tercium denarium et reliqui duo denarii nobis et here- dibus ac successoribus nostris cedent. Que quidem cause presente nostro procuratore et ipso Nicolao aut successore ipsius secundum iura civitatis Veronensis iudicari debent et fine debito terminari. Insuper predicto Ni- colao et heredibus ac successoribus eius vendendi, donandi, obligandi et legandi dictum iudicium cum thaberna et aliis per inenciis eius nec non et laneum ipsorum prenotatum, de scitu tamen et voluntate nostra et heredum ac successorum nostrorum, liberam concedimus potestatem. Con- cedimus preterea similiter potestatem ceteris aliis, qui in laneis supradictis se locaverint, quod hereditates suas ibidem sub eodem censu et onere, sub quo eas tenere deberent, possint vendere, donare et obligare, legare, nostra eciam et heredum ac successorum nostrorum super hoc voluntate requisita prius et obtenta. Statuentes per presentes et omnino volentes, quod elapsis predictis octo annis libertatis, quicunque habuerint et tenuerint dictos laneos, ibidem et non alibi resideant. Et si quis contrafecerit, eo ipso iure suo emphiteotico hereditatis sue, quam ibi habuerit, penitus sit privatus. De qua nos et heredes ac successores nostri ex tunc poterimus facere et disponere libere pro nostro libito voluntatis. Ceterum de supra- dictis quatuordecim laneis unum laneum damus Ottoni, notario nostro, iure emphiteotico tenendum et possidendum per eum ac heredes et successores ipsius ad deserviendum apud nos et heredes ac successores nostros. Vel si ipse Otto egestate, infirmitate, senio aut distancia loci vel qualicunque impedimento et negligencia prepediente apud nos et heredes ac successores nostros non poterit deservire, teneat ex tunc ipsum laneum ob merita serviciorum suorum nobis exhibitorum libere, donec vivet, nec propter ipsum laneum, vel si plures laneos qualicunque condicione, forma et modo ibi habebunt, ipsum Ottonem et heredes ac successores ipsius ad residendum ibidem esse volumus obligatos, ymo eciam eundem laneum, vel si plures laneos ibidem habebunt, possint vendere, donare, commutare, obligare et legare vel alium loco sui ibidem locare et in proprios usus convertere, ut ipsis videbitur expedire, premissis tamen servicio, condicione, forma et modo nobis et heredibus ac successoribus nostris in hiis per omnia reser- vatis. Excepto tamen, quod si emptor dicti lanei et heredes ac succes- sores ipsius nobis et heredibus aut successoribus nostris de dicto laneo nollent aut non possent servire, teneant ex tunc laneum ipsum solvendo censum de eo, sicut de aliis laneis predictis debet solvi, et resideant, ubi velint. Testes autem, qui ordinacioni et locacioni huiusmodi interfuerunt, sunt hii: Henczlinus in acie, Fridericus, Ludovicus Chuntner, Ludovicus pistor, Marquardus Hornerver, Cunczlinus Okklever, Cunczlinus Ottonis, Eberhardus, Lippmannus, Henczlinus Fuchz, iurati civitatis Veronensis. In quorum omnium testimonium presentes litteras scribi fecimus et appen- sione nostri sigilli proprii roborari ac ad cautelam et certitudinem ple- niorem sigillo civitatis Veronensis procuravimus et petivimus communiri. Datum in Verona anno domini millesimo trecentesimo vicesimo secundo nonas kalendas Maii.
Strana 7
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 3. 1326 po 7. srpnu. Odpustky pro kostel sv. Lidmily na Tetíně. P. fol. 99. — U. fol. 61 a. — Otištěno u Emlera, Regesta sv. III. č. 1245 na str. 485 dle originálu velmi poškozeného neúplně. Universis sancte matris ecclesie filiis, ad quos presentes pervenerint, nos miseracione divina Dominicus, patriarcha Gradinensis ecclesie, Jo- annes Scopiensis, Berengarius Christopolini, Lucas Forensis, Jeronymus de Craffa, Reynardus Thomeriensis episcopi salutem in domino sempiter- nam. Pia mater ecclesia de animarum salute sollicita devocionem fidelium per quedam munuscula spiritualia, remissiones videlicet et indulgencias, invitare consvevit ad debiti famulatus honorem deo scilicet et sacris edibus impendendum. Nam quanto crebrius ac devocius illuc confluit populus christianus assiduis salvatoris graciam precibus implorando, tanto celerius delictorum suorum veniam et graciam celestis regni consequi mereatur eternam. Cupientes igitur, ut ecclesia sancte Ludmille in Thetin, Pragensis dyocesis, congruis honoribus frequentetur, a Christi fidelibus iugiter vene- retur, omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad dictam ecclesiam in festivitate sancte Ludmille nec non in festivitatibus infrascriptis, scilicet Nativitatis domini nostri Jesu Christi, Circumcisionis, Epiphanie, Parasceves, Resurrectionis, Ascensionis et Penthecostes, ac eciam in singulis festivita- tibus gloriose virginis Marie, sancti Johannis Baptiste, sancte Crucis, Michaelis archangeli, et festivitatibus beatorum Petri et Pauli apostolorum et aliorum omnium et singulorum apostolorum et evangelistarum, et sancto- rum Stephani, Laurencii, Wenceslai, Viti, Georgii, Christophori, Adalberti, Materni, Erasmi, Nicasii, Pancracii, Blasii, Juliani, Decem milium mar- tirum militum, Martini, Nicolai, Procopii, Gregorii, Anthonii, Ambrosii, Jeronimi, Swarhardi,3) Silvestri, Augustini, Marie Magdalene, Katherine, Margarethe, Agnetis, Hedvigis, Dorothee, Barbare, Anne, matris domine nostre, Elisabeth, Omnium sanctorum, Undecim milium virginum, in dedi- cacione ipsius ecclesie, ac per omnes octavas predictarum festivitatum octavas habencium ac per omnes dies dominicos et in Adventu domini ac Qua- dragesime causa devocionis, peregrinacionis vel oracionis devote accesserint, aut qui corpus Christi vel oleum sanctum secuti fuerint, cum portatur infirmis, vel qui cimiterium dicte ecclesie circumierint, oracionem domi- nicam pro omnibus fidelibus, vivis et defunctis, devote orantes dixerint, seu qui in extremis laborantes prefate ecclesie quidquam suarum legaverint facultatum, nec non qui ad fabricam ornamenta, luminaria seu quevis alia dicte ecclesie necessaria manus porrexerint adiutrices, vel qui in eorum testamentis vel extra aurum, argentum, vestimenta, librum, calicem seu quevis alia caritativa subsidia dicte ecclesie donaverint, legaverint seu donari procuraverint, vel qui missis, predicacionibus ibidem dominicis diebus et festivis devote interfuerint, specialiter sabbatis diebus, quando missa de ipsa gloriosa virgine canitur, vel qui in serotina pulsacione 3) V seznamu svatých toto jméno není.
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 3. 1326 po 7. srpnu. Odpustky pro kostel sv. Lidmily na Tetíně. P. fol. 99. — U. fol. 61 a. — Otištěno u Emlera, Regesta sv. III. č. 1245 na str. 485 dle originálu velmi poškozeného neúplně. Universis sancte matris ecclesie filiis, ad quos presentes pervenerint, nos miseracione divina Dominicus, patriarcha Gradinensis ecclesie, Jo- annes Scopiensis, Berengarius Christopolini, Lucas Forensis, Jeronymus de Craffa, Reynardus Thomeriensis episcopi salutem in domino sempiter- nam. Pia mater ecclesia de animarum salute sollicita devocionem fidelium per quedam munuscula spiritualia, remissiones videlicet et indulgencias, invitare consvevit ad debiti famulatus honorem deo scilicet et sacris edibus impendendum. Nam quanto crebrius ac devocius illuc confluit populus christianus assiduis salvatoris graciam precibus implorando, tanto celerius delictorum suorum veniam et graciam celestis regni consequi mereatur eternam. Cupientes igitur, ut ecclesia sancte Ludmille in Thetin, Pragensis dyocesis, congruis honoribus frequentetur, a Christi fidelibus iugiter vene- retur, omnibus vere penitentibus et confessis, qui ad dictam ecclesiam in festivitate sancte Ludmille nec non in festivitatibus infrascriptis, scilicet Nativitatis domini nostri Jesu Christi, Circumcisionis, Epiphanie, Parasceves, Resurrectionis, Ascensionis et Penthecostes, ac eciam in singulis festivita- tibus gloriose virginis Marie, sancti Johannis Baptiste, sancte Crucis, Michaelis archangeli, et festivitatibus beatorum Petri et Pauli apostolorum et aliorum omnium et singulorum apostolorum et evangelistarum, et sancto- rum Stephani, Laurencii, Wenceslai, Viti, Georgii, Christophori, Adalberti, Materni, Erasmi, Nicasii, Pancracii, Blasii, Juliani, Decem milium mar- tirum militum, Martini, Nicolai, Procopii, Gregorii, Anthonii, Ambrosii, Jeronimi, Swarhardi,3) Silvestri, Augustini, Marie Magdalene, Katherine, Margarethe, Agnetis, Hedvigis, Dorothee, Barbare, Anne, matris domine nostre, Elisabeth, Omnium sanctorum, Undecim milium virginum, in dedi- cacione ipsius ecclesie, ac per omnes octavas predictarum festivitatum octavas habencium ac per omnes dies dominicos et in Adventu domini ac Qua- dragesime causa devocionis, peregrinacionis vel oracionis devote accesserint, aut qui corpus Christi vel oleum sanctum secuti fuerint, cum portatur infirmis, vel qui cimiterium dicte ecclesie circumierint, oracionem domi- nicam pro omnibus fidelibus, vivis et defunctis, devote orantes dixerint, seu qui in extremis laborantes prefate ecclesie quidquam suarum legaverint facultatum, nec non qui ad fabricam ornamenta, luminaria seu quevis alia dicte ecclesie necessaria manus porrexerint adiutrices, vel qui in eorum testamentis vel extra aurum, argentum, vestimenta, librum, calicem seu quevis alia caritativa subsidia dicte ecclesie donaverint, legaverint seu donari procuraverint, vel qui missis, predicacionibus ibidem dominicis diebus et festivis devote interfuerint, specialiter sabbatis diebus, quando missa de ipsa gloriosa virgine canitur, vel qui in serotina pulsacione 3) V seznamu svatých toto jméno není.
Strana 8
8 IV. Dr. Josef Teige: campane flexis genibus ter Ave Maria devote orantes dixerint: quociens- cunque et ubicunque premissa vel aliquod premissorum devote fecerint, de omnipotentis dei gracia et misericordia beatorum Petri et Pauli apo- stolorum, eius auctoritate confisi, singuli nostrorum quadraginta dies in- dulgenciarum de iniunctis eis penitenciis misericorditer in domino rela- xamus, dummodo dyocesani voluntas ad id accesserit et consensus. In cuius rei testimonium presentes litteras sigillorum nostrorum appensione fecimus communiri. [Datum] Avinione anno domini millesimo trecentesimo vicesimo sexto, pontificatus sanctissimi patris et domini nostri, domini Joannis pape vicesimi secundi anno undecimo. Nos Hinko, divina miseracione prepositus, Henricus decanus et Thomas archidiaconus ecclesie Pragensis, administratores episcopatus eius- dem, presentibus nostrum consensum et assensum auctoritate nobis com- missa adhibemus graciose [et] cum quadraginta diebus predicta auctoritate concedimus penitentibus et confessis. In cuius rei testimonium sigillum administracionis eiusdem appendendum duximus ratificantes. 4. 1326, 23. srpna. Odpustky pro kostel sv. Lidmily na Tetíně. Viz Emler, Regesta diplomatica Bohemiae et Moraviae sv. III. str. 474 č. 1220. U. fol. 58 b. 5. 1327, 20. března. Odpustky pro kostel sv. Lidmily na Tetíně. Viz Emler, Regesta diplomatica Bohemiae et Moraviae sv. III. str. 508 č. 1298. U. fol. 63 a. 6. 1348 (správně 1358) 3. září. Jan Jindřich, bratr Karla IV., dává Lhotku Žebrákovu kaple sv. Palmacia. P. fol. 134, U. fol. 83 a. Nos Joannes, dei gracia dux Karinthie, comes Tyrolis et Goricie, ad universorum tam presencium quam futurorum volumus noticiam perve- nire, quod nos mente advertentes provida inter curas anxias et mordaces, que continue in nostri pectoris aula versantur, divinam nos tanto molestius offendisse et crebrius offendere bonitatem, quanto animum, quem super- vacue ad amorem extendimus creature, a cognicione suspendimus creatoris ; et preterea censentes dignum, salutiferum et racioni consonum, ut in
8 IV. Dr. Josef Teige: campane flexis genibus ter Ave Maria devote orantes dixerint: quociens- cunque et ubicunque premissa vel aliquod premissorum devote fecerint, de omnipotentis dei gracia et misericordia beatorum Petri et Pauli apo- stolorum, eius auctoritate confisi, singuli nostrorum quadraginta dies in- dulgenciarum de iniunctis eis penitenciis misericorditer in domino rela- xamus, dummodo dyocesani voluntas ad id accesserit et consensus. In cuius rei testimonium presentes litteras sigillorum nostrorum appensione fecimus communiri. [Datum] Avinione anno domini millesimo trecentesimo vicesimo sexto, pontificatus sanctissimi patris et domini nostri, domini Joannis pape vicesimi secundi anno undecimo. Nos Hinko, divina miseracione prepositus, Henricus decanus et Thomas archidiaconus ecclesie Pragensis, administratores episcopatus eius- dem, presentibus nostrum consensum et assensum auctoritate nobis com- missa adhibemus graciose [et] cum quadraginta diebus predicta auctoritate concedimus penitentibus et confessis. In cuius rei testimonium sigillum administracionis eiusdem appendendum duximus ratificantes. 4. 1326, 23. srpna. Odpustky pro kostel sv. Lidmily na Tetíně. Viz Emler, Regesta diplomatica Bohemiae et Moraviae sv. III. str. 474 č. 1220. U. fol. 58 b. 5. 1327, 20. března. Odpustky pro kostel sv. Lidmily na Tetíně. Viz Emler, Regesta diplomatica Bohemiae et Moraviae sv. III. str. 508 č. 1298. U. fol. 63 a. 6. 1348 (správně 1358) 3. září. Jan Jindřich, bratr Karla IV., dává Lhotku Žebrákovu kaple sv. Palmacia. P. fol. 134, U. fol. 83 a. Nos Joannes, dei gracia dux Karinthie, comes Tyrolis et Goricie, ad universorum tam presencium quam futurorum volumus noticiam perve- nire, quod nos mente advertentes provida inter curas anxias et mordaces, que continue in nostri pectoris aula versantur, divinam nos tanto molestius offendisse et crebrius offendere bonitatem, quanto animum, quem super- vacue ad amorem extendimus creature, a cognicione suspendimus creatoris ; et preterea censentes dignum, salutiferum et racioni consonum, ut in
Strana 9
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 9 summi principis, principum omnium domini, cuius nutu principamur in terris, eiusque gloriosissime genitricis Marie Virg. perpetue et omnium sanctorum suorum reverencia, gloria et honore divini cultum misterii, per cuius celebracionem sanctam in ara sacrificium corporis et sanguinis do- minici, quo nihil utilius, nihil svavius, nihil salubrius, nil accepcius et nil efficacius ad impetrandum vivis graciam, defunctis misericordiam apud deum per sacerdotum manus venerabiles devotissime immolatur; sacra serenissimorum principum, regum Boemie, et presertim excellentissimi et beatissimi ducis Wenceslai, ipsius regni patroni, de cuius generosa pro- pagine ortum traximus, vestigia imitantes, quantum nobis est possibile, adaugere exacta diligencia studeamus, ut pius pater misericors, qui sin- gulos actus hominum, ut secundum eos retribuat, ponderat ad stateram, super commissis per nos innumerabiliter et obmissis, meritis saltem pro- nobis intercedentibus aliorum, iudex nobis in districto examine inveniatur placatus. Igitur capellam in honore sancti Palmacii, quem inter ceteros sanctos, quorum preclara merita multis et variis virtutum miraculis et insigniis decorata sancta mater ecclesia veneratur, speciali reverencia ex puris amplectimur affectibus, instauratam in castro nostro dicto Karlstein, volentes itaque prerogativis dotalibus, ut in ipsa quottidie una missa per- petuis temporibus per dominum decanum aut eius vicarium celebretur sine intermissione, insignire, villam nostram Lhotkam Zebrakuow dictam per nos nostris propriis pecuniis empcionis domino decano et eius successo- ribus damus titulo ei comparatam cum omnibus et singulis suis iuribus, hominibus, censibus, redditibus, usufructibus, utilitatibus, proventibus, emolumentis, agris cultis et incultis, arvis, montibus, planis, collibus, vallibus, aquis, aquarum decursibus, piscinis, piscacionibus, aucupacionibus, venacionibus, pratis, pascuis, ortis, pomeriis, humuletis, honore, proprietate, dominio, iudicio, taberna, libertate et ceteris suis pertinenciis universis, nominatis et non nominatis, ex quibuscunque rebus existant seu quibus- cunque nominibus censeantur, que nunc ibidem sub terra vel super terram sunt vel fuerint [in] futurum, nullis prorsus exceptis, prefato decano do- navimus dotis nomine et donamus, appropriamus, incorporamus et dona- cione perpetua et duratura inviolabiliter assignamus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre maiestatis infringere aut ei quovis ausu temerario contraire. Si quis autem contrarium attemptare presumpserit, in indignacionem nostram et penam centum marcharum auri puri tociens, quociens contrafactum fuerit, se noverit eo ipso irremissibiliter incursurum. Et ut premissa robur obtineant perpetue firmitatis, presentes (litteras) fieri et sigillorum nostrorum appensione fecimus communiri. Actum et datum Prage anno domini millesimo trecentesimo quadragesimo octavo, tercia die mensis Septembris. Toto vročení sluší opraviti na 1358, neboť v listině mluví se již o dé- kanství. Jedině rukopis universitní (f. 82a—85a) má správné datování. Lhota Žebrákova, též Spálená Lhota a někdy jen Žebrákov jmenovaná, jsouc vypá- lena r. 1542, prodána byla r. 1680 Zikmundovi Markvartovi Tuněchodskému z Poběžovic. (Zdá se, že ležela u Bělče, kde dosud Lhotka jest). Trhová smlouva tato zní:
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 9 summi principis, principum omnium domini, cuius nutu principamur in terris, eiusque gloriosissime genitricis Marie Virg. perpetue et omnium sanctorum suorum reverencia, gloria et honore divini cultum misterii, per cuius celebracionem sanctam in ara sacrificium corporis et sanguinis do- minici, quo nihil utilius, nihil svavius, nihil salubrius, nil accepcius et nil efficacius ad impetrandum vivis graciam, defunctis misericordiam apud deum per sacerdotum manus venerabiles devotissime immolatur; sacra serenissimorum principum, regum Boemie, et presertim excellentissimi et beatissimi ducis Wenceslai, ipsius regni patroni, de cuius generosa pro- pagine ortum traximus, vestigia imitantes, quantum nobis est possibile, adaugere exacta diligencia studeamus, ut pius pater misericors, qui sin- gulos actus hominum, ut secundum eos retribuat, ponderat ad stateram, super commissis per nos innumerabiliter et obmissis, meritis saltem pro- nobis intercedentibus aliorum, iudex nobis in districto examine inveniatur placatus. Igitur capellam in honore sancti Palmacii, quem inter ceteros sanctos, quorum preclara merita multis et variis virtutum miraculis et insigniis decorata sancta mater ecclesia veneratur, speciali reverencia ex puris amplectimur affectibus, instauratam in castro nostro dicto Karlstein, volentes itaque prerogativis dotalibus, ut in ipsa quottidie una missa per- petuis temporibus per dominum decanum aut eius vicarium celebretur sine intermissione, insignire, villam nostram Lhotkam Zebrakuow dictam per nos nostris propriis pecuniis empcionis domino decano et eius successo- ribus damus titulo ei comparatam cum omnibus et singulis suis iuribus, hominibus, censibus, redditibus, usufructibus, utilitatibus, proventibus, emolumentis, agris cultis et incultis, arvis, montibus, planis, collibus, vallibus, aquis, aquarum decursibus, piscinis, piscacionibus, aucupacionibus, venacionibus, pratis, pascuis, ortis, pomeriis, humuletis, honore, proprietate, dominio, iudicio, taberna, libertate et ceteris suis pertinenciis universis, nominatis et non nominatis, ex quibuscunque rebus existant seu quibus- cunque nominibus censeantur, que nunc ibidem sub terra vel super terram sunt vel fuerint [in] futurum, nullis prorsus exceptis, prefato decano do- navimus dotis nomine et donamus, appropriamus, incorporamus et dona- cione perpetua et duratura inviolabiliter assignamus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre maiestatis infringere aut ei quovis ausu temerario contraire. Si quis autem contrarium attemptare presumpserit, in indignacionem nostram et penam centum marcharum auri puri tociens, quociens contrafactum fuerit, se noverit eo ipso irremissibiliter incursurum. Et ut premissa robur obtineant perpetue firmitatis, presentes (litteras) fieri et sigillorum nostrorum appensione fecimus communiri. Actum et datum Prage anno domini millesimo trecentesimo quadragesimo octavo, tercia die mensis Septembris. Toto vročení sluší opraviti na 1358, neboť v listině mluví se již o dé- kanství. Jedině rukopis universitní (f. 82a—85a) má správné datování. Lhota Žebrákova, též Spálená Lhota a někdy jen Žebrákov jmenovaná, jsouc vypá- lena r. 1542, prodána byla r. 1680 Zikmundovi Markvartovi Tuněchodskému z Poběžovic. (Zdá se, že ležela u Bělče, kde dosud Lhotka jest). Trhová smlouva tato zní:
Strana 10
10 IV. Dr. Josef Teige: Léta Páně 1680 ve čtvrtek po sv. Josefu, to jest 21. dne měsíce března, na J. M. Římského císaře, Uherského a Českého krále, pána, pána nás všech nejmilostivějšího, pod datum na hradě Pražském 27. dne měsíce Decembris léta jminulého 1679 v německý řeči vyšlý nejmilostivější con- sens, mezi velebným, urozeným a vysoce učeným panem děkanem Franti- škem Ferdinandem Čedíkem z Eisenberků, vejsadného kostela svatých apoštolův Petra a Pavla na Vyšehradě kanovníkem, král. kollegiátní kaple hradu Karlštejna děkanem a hrabětem palatínským, z jedné, též urozeným a statečným rytířem p. Zigmundem Markvartem Tuněchodským z Pobě- žovic a na Všeradicích, J. M“ C. truksasem a král. hejtmanem kraje Podbrdského, kupujícím ze strany druhé, stala se smlouva trhová dobro- volná, celá a dokonalá a to taková: Jakož jest z předu jmenovaný p. děkan Karlštejnský léta jminulého 1679 ve vší poníženosti na J. M. C. prosebně vznesl, kterak náležejíce za starodávna král. kollegiátní kaple na hradě Karlštejnském ve vsi Lhotě Žebrákově řečené jeden dvorec s dvouma chalupami, od mnoha let nyní do gruntu opálený, z nichžto nic vícejí po ty časy peněžitého užitku nežli ročně 4 k. 52 gr. a něco málo obilí, co mu třetinou z pronajatých polí přicházelo, dostával, ano také mimo nepřípadu a vzdáleného místa též pro nedostatek postačitedlných pro- středků, lidí, dříví, nadřečené spáleniště z gruntu vystavěti jest za ne- možno, ano i pole naposledy ladem ležeti musely a užitku žádného ne- nesly; pro ty tedy příčiny za to J. M. C. nejponíženějí žádal, aby J. M. C. a Kr. se k němu tak nejmilostivěji skloniti a z císařské a královské mocnosti k tomu povolení dáti, by takový pustý dvorec s těmi dvouma chalupami a jiným k tomu od starodávna náležejícím příslušenstvím, nic odtud nevymíňujíce, prodati a peníze trhové v jisté místo bezpečné pod roční ourok, až by zase něco jinšího podobného a užitečnějšího k koupení natrefil, půjčit mohl. Na kteroužto jeho pana děkana poníženou žádost ráčil J. C. a Kr. M. k takové prodaji nejmilostivěji povolení uděliti (jakž na to vydaný konsens pod vejš položeným datum vše obšírněji v sobě vysvětluje a zavírá), a p dle J. M. C. konsensu jest on děkan i na místě budoucích děkanův Karlštejnských prodal a touto smlouvou ku pravému právu dědickému prodává nadřečenému panu Sigmundovi Markvartovi Tu- něchodskýmu z Poběžovic, dědicům a budoucím jeho, ten dvorec ve vsi Lhotě Žebrákově se dvoumi chalupami, chrastinami, vodotočinami a jinším k tomu od starodávna náležejícím vším a všelijakým příslušenstvím, nic odtud nevymíňujíc, i se všemi, jak stálými tak běžícími z též nadřečené Žebrákové Lhoty k děkanství Karlštejnskýmu někdy vycházejícími platy, slepicemi, robotami, a summou se vším všudy právem a spravedlností i se vší [z]vůlí a panstvím, jak to koliv se jmenovati může a od starodávna k děkanství Karlštejnskýmu přináleželo neb z té Žebrákové Lhoty lidí poddaných se platívalo, tak že již dále na té jmenované Lhotě a gruntech k ní přináležejících a patřících pan prodávající Karlštejnský, nynější ani budoucí, děkan žádného práva a spravedlnosti míti nemá a moci míti nebude, poněvadž všechno to duchovenství a děkanská práva a spravedlnost, kteroukoliv měl a k děkanství starodávně přináleželo, na pana kupujícího tímto dle J. Mti C. nejmilostivějšího konsensu zavřenou pořádnou trhovou smlouvou přenáší. A to jest vše jakožto pusté prodáno za summu čtyry sta
10 IV. Dr. Josef Teige: Léta Páně 1680 ve čtvrtek po sv. Josefu, to jest 21. dne měsíce března, na J. M. Římského císaře, Uherského a Českého krále, pána, pána nás všech nejmilostivějšího, pod datum na hradě Pražském 27. dne měsíce Decembris léta jminulého 1679 v německý řeči vyšlý nejmilostivější con- sens, mezi velebným, urozeným a vysoce učeným panem děkanem Franti- škem Ferdinandem Čedíkem z Eisenberků, vejsadného kostela svatých apoštolův Petra a Pavla na Vyšehradě kanovníkem, král. kollegiátní kaple hradu Karlštejna děkanem a hrabětem palatínským, z jedné, též urozeným a statečným rytířem p. Zigmundem Markvartem Tuněchodským z Pobě- žovic a na Všeradicích, J. M“ C. truksasem a král. hejtmanem kraje Podbrdského, kupujícím ze strany druhé, stala se smlouva trhová dobro- volná, celá a dokonalá a to taková: Jakož jest z předu jmenovaný p. děkan Karlštejnský léta jminulého 1679 ve vší poníženosti na J. M. C. prosebně vznesl, kterak náležejíce za starodávna král. kollegiátní kaple na hradě Karlštejnském ve vsi Lhotě Žebrákově řečené jeden dvorec s dvouma chalupami, od mnoha let nyní do gruntu opálený, z nichžto nic vícejí po ty časy peněžitého užitku nežli ročně 4 k. 52 gr. a něco málo obilí, co mu třetinou z pronajatých polí přicházelo, dostával, ano také mimo nepřípadu a vzdáleného místa též pro nedostatek postačitedlných pro- středků, lidí, dříví, nadřečené spáleniště z gruntu vystavěti jest za ne- možno, ano i pole naposledy ladem ležeti musely a užitku žádného ne- nesly; pro ty tedy příčiny za to J. M. C. nejponíženějí žádal, aby J. M. C. a Kr. se k němu tak nejmilostivěji skloniti a z císařské a královské mocnosti k tomu povolení dáti, by takový pustý dvorec s těmi dvouma chalupami a jiným k tomu od starodávna náležejícím příslušenstvím, nic odtud nevymíňujíce, prodati a peníze trhové v jisté místo bezpečné pod roční ourok, až by zase něco jinšího podobného a užitečnějšího k koupení natrefil, půjčit mohl. Na kteroužto jeho pana děkana poníženou žádost ráčil J. C. a Kr. M. k takové prodaji nejmilostivěji povolení uděliti (jakž na to vydaný konsens pod vejš položeným datum vše obšírněji v sobě vysvětluje a zavírá), a p dle J. M. C. konsensu jest on děkan i na místě budoucích děkanův Karlštejnských prodal a touto smlouvou ku pravému právu dědickému prodává nadřečenému panu Sigmundovi Markvartovi Tu- něchodskýmu z Poběžovic, dědicům a budoucím jeho, ten dvorec ve vsi Lhotě Žebrákově se dvoumi chalupami, chrastinami, vodotočinami a jinším k tomu od starodávna náležejícím vším a všelijakým příslušenstvím, nic odtud nevymíňujíc, i se všemi, jak stálými tak běžícími z též nadřečené Žebrákové Lhoty k děkanství Karlštejnskýmu někdy vycházejícími platy, slepicemi, robotami, a summou se vším všudy právem a spravedlností i se vší [z]vůlí a panstvím, jak to koliv se jmenovati může a od starodávna k děkanství Karlštejnskýmu přináleželo neb z té Žebrákové Lhoty lidí poddaných se platívalo, tak že již dále na té jmenované Lhotě a gruntech k ní přináležejících a patřících pan prodávající Karlštejnský, nynější ani budoucí, děkan žádného práva a spravedlnosti míti nemá a moci míti nebude, poněvadž všechno to duchovenství a děkanská práva a spravedlnost, kteroukoliv měl a k děkanství starodávně přináleželo, na pana kupujícího tímto dle J. Mti C. nejmilostivějšího konsensu zavřenou pořádnou trhovou smlouvou přenáší. A to jest vše jakožto pusté prodáno za summu čtyry sta
Strana 11
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 11 zl. rýn. ihned úplně a docela témuž prodávajícímu panu děkanovi na hotově odvedených a zaplacených, z nichž pana kupujícího v nejprostnějším způsobu ihned tento trhovou smlouvou dotčený pan děkan kvituje. A co se správy zemské dotýče, poněvadž to prodané děkanské nadání téhož spáleného s chalupami dvorce a jiného příslušenství, které před čtyřidceti lety od ohně zkázu vzalo a vždy pusté zůstávalo a zůstává, na něm žádných závad učiněno nebylo, nejní a býti nemohlo, již více ne za duchovní neb děkanské, nežli za dědictví zpupné a nezávadné dle J. M“ C. nejmilosti- vějšího konsensu jest prodáno a náležitě ihned vše na hotově zaplaceno, pročež taky správy zemské, jakožto na nezávadné dědictví, panu kupujícímu prodávající pan děkan nečiní. Kterážto smlouva trhová má od prodáva- jícího pana děkana J. C a Kr. Mti nejponíženěji přednešena a za to žádáno býti, aby J. C. a Kr. M. ráčila nejmilostivěji schváliti a na relací v desky zemské vložiti poručit. Na potvrzení toho davši tuto smlouvu na dvý v jednostejná slova napsati a sekrety svými podle podpisu vlastních rukouch stvrditi. A pro lepší jeho podstatu dožádali se urozených a sta- tečných rytířův pana Sigmunda Leopolda Šmidle z Šmidlova a na Dolní Teplici, J. M“ C. rady a J. M“ ovdovělé císařovny, jakožto královny České, úředníka, a p. Kašpara Václava France z Frankenheimu, též J. Mti C. rady a menšího písaře, vše při dskách v království Českém, že jsou taky sekrety své podle jich tuto přitiskli a při tom s vlastními rukami (však jim a dědicům jich budoucím beze škody) podepsali na svědomí, jíž jest datum léta a dne svrchupsaného. (Kvatern trhový zelený cypřišový šestý smluv trhových l. 1681 B. 11.) 7. 1348 (sic) 3. září. Karel IV. potvrzuje darování vsi Žebrákova Lhotka kaple sv. Palmacia od bratra svého Jana Jindřicha. P. f. 131. U. fol. 82 a. č. fol. 85 a. Viz poznámku v příčině vročení k r. 1358 při č. 6. Karolus quartus, dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex, ad perpetuam rei memoriam. Etsi ad singula circa guberna- cionem terrenorum regnorum prestante altissimo feliciter exercenda hume- ris nostris incumbentes sine pausa solerter intendimus, ut debitis proce- dant limitibus et via transeant equitatis, circa id tamen vacamus instancius et diligenti studio aspiramus, ut facta salubria divino cultui deputata, per quorum devotam frequenciam rex regum altissimus, dominus dominancium omnipotens, iustus iudex ad exaudiendum misericorditer vota fidelium be- nignus redditur et tandem carnis exutis exuviis ad eterne felicitatis Christo duce spe firma et indubitabili facilius pervenitur, sic prosequamur favo- ribus, sic tueamur affectibus, sic nostri adhibito roboris munimine nostris constanter tenere temporibus studeamus, ut eis inconvulsis pervenientibus ad posteros in evum divina aspirante clemencia inviolabiliter duraturis nos meritis pro nobis intercedentibus beatorum post cursum bonorum et reg-
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 11 zl. rýn. ihned úplně a docela témuž prodávajícímu panu děkanovi na hotově odvedených a zaplacených, z nichž pana kupujícího v nejprostnějším způsobu ihned tento trhovou smlouvou dotčený pan děkan kvituje. A co se správy zemské dotýče, poněvadž to prodané děkanské nadání téhož spáleného s chalupami dvorce a jiného příslušenství, které před čtyřidceti lety od ohně zkázu vzalo a vždy pusté zůstávalo a zůstává, na něm žádných závad učiněno nebylo, nejní a býti nemohlo, již více ne za duchovní neb děkanské, nežli za dědictví zpupné a nezávadné dle J. M“ C. nejmilosti- vějšího konsensu jest prodáno a náležitě ihned vše na hotově zaplaceno, pročež taky správy zemské, jakožto na nezávadné dědictví, panu kupujícímu prodávající pan děkan nečiní. Kterážto smlouva trhová má od prodáva- jícího pana děkana J. C a Kr. Mti nejponíženěji přednešena a za to žádáno býti, aby J. C. a Kr. M. ráčila nejmilostivěji schváliti a na relací v desky zemské vložiti poručit. Na potvrzení toho davši tuto smlouvu na dvý v jednostejná slova napsati a sekrety svými podle podpisu vlastních rukouch stvrditi. A pro lepší jeho podstatu dožádali se urozených a sta- tečných rytířův pana Sigmunda Leopolda Šmidle z Šmidlova a na Dolní Teplici, J. M“ C. rady a J. M“ ovdovělé císařovny, jakožto královny České, úředníka, a p. Kašpara Václava France z Frankenheimu, též J. Mti C. rady a menšího písaře, vše při dskách v království Českém, že jsou taky sekrety své podle jich tuto přitiskli a při tom s vlastními rukami (však jim a dědicům jich budoucím beze škody) podepsali na svědomí, jíž jest datum léta a dne svrchupsaného. (Kvatern trhový zelený cypřišový šestý smluv trhových l. 1681 B. 11.) 7. 1348 (sic) 3. září. Karel IV. potvrzuje darování vsi Žebrákova Lhotka kaple sv. Palmacia od bratra svého Jana Jindřicha. P. f. 131. U. fol. 82 a. č. fol. 85 a. Viz poznámku v příčině vročení k r. 1358 při č. 6. Karolus quartus, dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex, ad perpetuam rei memoriam. Etsi ad singula circa guberna- cionem terrenorum regnorum prestante altissimo feliciter exercenda hume- ris nostris incumbentes sine pausa solerter intendimus, ut debitis proce- dant limitibus et via transeant equitatis, circa id tamen vacamus instancius et diligenti studio aspiramus, ut facta salubria divino cultui deputata, per quorum devotam frequenciam rex regum altissimus, dominus dominancium omnipotens, iustus iudex ad exaudiendum misericorditer vota fidelium be- nignus redditur et tandem carnis exutis exuviis ad eterne felicitatis Christo duce spe firma et indubitabili facilius pervenitur, sic prosequamur favo- ribus, sic tueamur affectibus, sic nostri adhibito roboris munimine nostris constanter tenere temporibus studeamus, ut eis inconvulsis pervenientibus ad posteros in evum divina aspirante clemencia inviolabiliter duraturis nos meritis pro nobis intercedentibus beatorum post cursum bonorum et reg-
Strana 12
12 IV. Dr. Josef Teige: norum temporalium, quorum miserabilis stabilitas in profluida stabilitate venti nunc seve, nunc suaviter fluitanti verisimiliter solidatur, celestis regni, ubi solum pax est et serenitas et iocunde serenitatis viget amenitas, post estum reperitur temperies et certa requies post laborem, fieri mereamur heredes. Sane cum illustris Joannes, dux Karinthie, comes Thirolis et Goricie, germanus et princeps noster charissimus, laudabilia predecessorum, dive memorie regum Boemie, et presertim beatissimi martiris Wenceslai, olim ducis Boemie, dicti regni nostri patroni gloriosissimi, qui sic divinas laudes frequentando studuit adaugere in terris, quod eternaliter fide testante catholica cum beatis exultat perhenniter in celis, et de cuius felici pro- genie nativitatis nostre propago dinoscitur derivata, vestigia salubriter imitari et divinum cultum cupientes augmentare, villam Lhotkam dictam Zebrakow cum censu annuo, libertate, dominio et ceteris suis iuribus, utilitatibus et pertinenciis universis capelle sancti Palmacii in castro nostro Karlstein duxerit liberaliter dotis nomine decano Karlsteinensi conferendam, donandam, appropriandam, incorporandam et perpetuo annectendam, ut in ipsa capella missarum solempnia perpetuis temporibus quottidie celebrentur, prout lucide continetur in patentibus ipsius fratris nostri litteris super eo confectis et suis sigillis munitis, quas in nostre maiestatis conspectu legi et presen- tibus de verbo ad verbum inseri fecimus sub hac forma: (Viz č. 6.) 9. 1348. Jan Jindřich, bratr Karla IV. dává kapli sv. Apolináře na hradě Žebráce ves Praskolesy. P. f. 175. U. fol. 1. a. Nos Joannes, dei gratia dux Carinthie, comes Tirolis et Coricie, ad universorum tam praesentium, quam futurorum volumus notitiam pervenire, quod nobis mente advertentes provida inter curas anxias et mordaces, quae continue in nostri pectoris aula versantur, divinam nos tanto mole- stius offendisse et crebrius offendere bonitatem, quanto animum, quem supervacue ad amorem extendimus creaturae, a cognitione suspendimus creatoris. Et praeterea censentes dignum, salutiferum et racioni consonum, ut in summi principis principum, omnium domini, cuius nutu principamur in terris, eiusque glorisissimae genitricis Mariae Virginis perpetuae et omnium sanctorum suorum reverentia, gloria et honore divini cultum my- sterii, per cuius celebrationem sanctam in ara sacrificium corporis et sanguinis dominici, quo nil suavius, nil salubrius, nil accepcius et nil efficacius ad impetrandum vivis gratiam, defunctis misericordiam apud deum per sacerdotum manus venerabiles devotissime immolatur; sacra serenissi- morum principum, regum Boemiae, et praesertim excellentissimi et beatis- simi ducis Wenczeslai, ipsius regni patroni, de cuius generosa propagine ortum traximus, vestigia imitantes, quantum nobis est possibile, adaugere exacta diligencia studeamus, ut pius pater misericors, qui singulos actus hominum, ut secundum eos retribuat, ponderat ad stateram, super commissis
12 IV. Dr. Josef Teige: norum temporalium, quorum miserabilis stabilitas in profluida stabilitate venti nunc seve, nunc suaviter fluitanti verisimiliter solidatur, celestis regni, ubi solum pax est et serenitas et iocunde serenitatis viget amenitas, post estum reperitur temperies et certa requies post laborem, fieri mereamur heredes. Sane cum illustris Joannes, dux Karinthie, comes Thirolis et Goricie, germanus et princeps noster charissimus, laudabilia predecessorum, dive memorie regum Boemie, et presertim beatissimi martiris Wenceslai, olim ducis Boemie, dicti regni nostri patroni gloriosissimi, qui sic divinas laudes frequentando studuit adaugere in terris, quod eternaliter fide testante catholica cum beatis exultat perhenniter in celis, et de cuius felici pro- genie nativitatis nostre propago dinoscitur derivata, vestigia salubriter imitari et divinum cultum cupientes augmentare, villam Lhotkam dictam Zebrakow cum censu annuo, libertate, dominio et ceteris suis iuribus, utilitatibus et pertinenciis universis capelle sancti Palmacii in castro nostro Karlstein duxerit liberaliter dotis nomine decano Karlsteinensi conferendam, donandam, appropriandam, incorporandam et perpetuo annectendam, ut in ipsa capella missarum solempnia perpetuis temporibus quottidie celebrentur, prout lucide continetur in patentibus ipsius fratris nostri litteris super eo confectis et suis sigillis munitis, quas in nostre maiestatis conspectu legi et presen- tibus de verbo ad verbum inseri fecimus sub hac forma: (Viz č. 6.) 9. 1348. Jan Jindřich, bratr Karla IV. dává kapli sv. Apolináře na hradě Žebráce ves Praskolesy. P. f. 175. U. fol. 1. a. Nos Joannes, dei gratia dux Carinthie, comes Tirolis et Coricie, ad universorum tam praesentium, quam futurorum volumus notitiam pervenire, quod nobis mente advertentes provida inter curas anxias et mordaces, quae continue in nostri pectoris aula versantur, divinam nos tanto mole- stius offendisse et crebrius offendere bonitatem, quanto animum, quem supervacue ad amorem extendimus creaturae, a cognitione suspendimus creatoris. Et praeterea censentes dignum, salutiferum et racioni consonum, ut in summi principis principum, omnium domini, cuius nutu principamur in terris, eiusque glorisissimae genitricis Mariae Virginis perpetuae et omnium sanctorum suorum reverentia, gloria et honore divini cultum my- sterii, per cuius celebrationem sanctam in ara sacrificium corporis et sanguinis dominici, quo nil suavius, nil salubrius, nil accepcius et nil efficacius ad impetrandum vivis gratiam, defunctis misericordiam apud deum per sacerdotum manus venerabiles devotissime immolatur; sacra serenissi- morum principum, regum Boemiae, et praesertim excellentissimi et beatis- simi ducis Wenczeslai, ipsius regni patroni, de cuius generosa propagine ortum traximus, vestigia imitantes, quantum nobis est possibile, adaugere exacta diligencia studeamus, ut pius pater misericors, qui singulos actus hominum, ut secundum eos retribuat, ponderat ad stateram, super commissis
Strana 13
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 13 per nos innumerabiliter et obmissis, meritis saltem pro nobis interceden- tibus aliorum, iudex nobis in districto examine inveniatur placatus. Igitur capellam in honorem sancti Apollinaris, quem inter caeteros sanctos, quorum praeclara merita multis et variis virtutum et miraculorum insignibus decorata sancta et gloriosa mater ecclesia veneratur, speciali reverentia ex puris amplectimur affectibus, instauratam in castro nostro dicto Zebrak per nos ibidem comparato emptionis titulo et erectam, quam desolatam ibidem adeo invenimus, quod in ipsa ratione temporalium, quibus humanae fragilitatis adiuta conditio plasmatoris sui solet attentius vacare serviciis, divina officia rarissime agebantur, volentes spiritualibus praerogativis do- talibus, ut in ipsa cottidie una missa perpetuis temporibus per ipsius rectorem aut eius vicarium celebretur sine intermissione qualibet, insignire, villam nostram Praskoles dictam per nos nostris propriis pecuniis emptionis titulo comparatam cum omnibus et singulis suis iuribus, hominibus, censibus, redditibus, usufructibus, utilitatibus, proventibus, emolumentis, agris cultis et incultis, arvis, montibus, planis, collibus, vallibus, aquis aquarumque decursibus, piscinis, piscationibus, aucupationibus, pratis, pascuis, hortis, pomeriis, molendinis, humuletis, honore, proprietate, dominio, iudicio, libertate et caeteris suis pertinentiis universis nominatis et non nominatis, in quibus rebus existant seu quibuscunque nominibus censeantur, quae nunc ibidem sub terra vel super terram sunt vel fuerint in futurum, [njullis prorsus exceptis, praefatae capellae donavimus dotis nomine et donamus, appropriamus, incorporamus et donatione perpetua et duratura inviolabi- liter assignamus tenendam, habendam, utifruendam per ipsius capellae re- ctorem quemlibet et quiete ac pacifice possidendam. Providentes ex tunc devoto nostro familiari dilecto Alberto de dicta capella ad terminum vitae suae in ipsum et eius quoslibet successores, cui et cuilibet, ut ipsos celebrationi dictarum missarum intenderet, delectet ferventius de amictu duplici, aestivali scilicet ac hyemali, de panni materia, qua principales servitores supradicti castri vestiti fuerint, clerico vero, ipsius capellae servitori, de veste hyemali perpetuis in antea temporibus per dominum ipsius castri, quicunque exstiterit, quem in eo ratione augmenti dotis praedictae praesentibus volumus onerari, sine difficultate qualibet dispo- nimus, ordinamus animae (sic) provideri, totum ius, quod nobis vel nostris successoribus in villa praehabita eiusque pertinentiis competebat in prae- terito, competit in praesenti vel posset quomodolibet competere tempore in futuro, translatione irrevocabili transfundentes, et ius praesentandi ad dictam cappelam nobis et nostris successoribus — non obstante, si castrum praedictum per venditionem, obligationem, permutationem, donationem vel quemcunque alienationis titulum ad quamcunque personam cuiuscunque dignitatis, potestatis, praeeminentiae, nobilitatis, status vel conditionis existentem devenerit — successive reservantes. Et ut praemissa robur obti- neant perpetuae firmitatis, praesentes fieri et sigillorum nostrorum appen- sione fecimus communiri. Actum et datum Pragae anno domini millesimo trecentesimo quadragesimo octavo. V Hájkově kronice na listě 321 jest otištěna tato listina v českém pře- kladě ze 16. století.
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 13 per nos innumerabiliter et obmissis, meritis saltem pro nobis interceden- tibus aliorum, iudex nobis in districto examine inveniatur placatus. Igitur capellam in honorem sancti Apollinaris, quem inter caeteros sanctos, quorum praeclara merita multis et variis virtutum et miraculorum insignibus decorata sancta et gloriosa mater ecclesia veneratur, speciali reverentia ex puris amplectimur affectibus, instauratam in castro nostro dicto Zebrak per nos ibidem comparato emptionis titulo et erectam, quam desolatam ibidem adeo invenimus, quod in ipsa ratione temporalium, quibus humanae fragilitatis adiuta conditio plasmatoris sui solet attentius vacare serviciis, divina officia rarissime agebantur, volentes spiritualibus praerogativis do- talibus, ut in ipsa cottidie una missa perpetuis temporibus per ipsius rectorem aut eius vicarium celebretur sine intermissione qualibet, insignire, villam nostram Praskoles dictam per nos nostris propriis pecuniis emptionis titulo comparatam cum omnibus et singulis suis iuribus, hominibus, censibus, redditibus, usufructibus, utilitatibus, proventibus, emolumentis, agris cultis et incultis, arvis, montibus, planis, collibus, vallibus, aquis aquarumque decursibus, piscinis, piscationibus, aucupationibus, pratis, pascuis, hortis, pomeriis, molendinis, humuletis, honore, proprietate, dominio, iudicio, libertate et caeteris suis pertinentiis universis nominatis et non nominatis, in quibus rebus existant seu quibuscunque nominibus censeantur, quae nunc ibidem sub terra vel super terram sunt vel fuerint in futurum, [njullis prorsus exceptis, praefatae capellae donavimus dotis nomine et donamus, appropriamus, incorporamus et donatione perpetua et duratura inviolabi- liter assignamus tenendam, habendam, utifruendam per ipsius capellae re- ctorem quemlibet et quiete ac pacifice possidendam. Providentes ex tunc devoto nostro familiari dilecto Alberto de dicta capella ad terminum vitae suae in ipsum et eius quoslibet successores, cui et cuilibet, ut ipsos celebrationi dictarum missarum intenderet, delectet ferventius de amictu duplici, aestivali scilicet ac hyemali, de panni materia, qua principales servitores supradicti castri vestiti fuerint, clerico vero, ipsius capellae servitori, de veste hyemali perpetuis in antea temporibus per dominum ipsius castri, quicunque exstiterit, quem in eo ratione augmenti dotis praedictae praesentibus volumus onerari, sine difficultate qualibet dispo- nimus, ordinamus animae (sic) provideri, totum ius, quod nobis vel nostris successoribus in villa praehabita eiusque pertinentiis competebat in prae- terito, competit in praesenti vel posset quomodolibet competere tempore in futuro, translatione irrevocabili transfundentes, et ius praesentandi ad dictam cappelam nobis et nostris successoribus — non obstante, si castrum praedictum per venditionem, obligationem, permutationem, donationem vel quemcunque alienationis titulum ad quamcunque personam cuiuscunque dignitatis, potestatis, praeeminentiae, nobilitatis, status vel conditionis existentem devenerit — successive reservantes. Et ut praemissa robur obti- neant perpetuae firmitatis, praesentes fieri et sigillorum nostrorum appen- sione fecimus communiri. Actum et datum Pragae anno domini millesimo trecentesimo quadragesimo octavo. V Hájkově kronice na listě 321 jest otištěna tato listina v českém pře- kladě ze 16. století.
Strana 14
14 IV. Dr. Josef Teige: 10. 1349, 10. listopadu. Obec města Berouna na rozkaz cís. Karla IV. zavazuje se k ročnímu platu šesti kop a 20 gr. k děkanství. P. fol. 143. a U. fol. 88 a. — Listina podezřelá. Regest u Čelakovského, Codex juris municipalis II., str. 991. Nos Bartha Herssonis, magister civium, Henslinus a porta, Thomas Chlup, Wenceslaus Kyttlonis, Slawko, Crux, Nalezko, Henslinus institor, Girzcho, Joannes Canda, Petrus Johlini, Ulricus Pontani et Hana Okacz, consules iurati civitatis Veronensis, recognoscimus tenore presencium uni- versis: Inter alias sollicitudines ex officii pastoralis debito nostris humeris incumbentes ad illa precipue vigilanti studio aciem mentis nostre, sicuti tenemur, convertimus atque precipuum destinamus affectum, que divinum cultum respiciunt eiusdemque pariunt incrementa. Sane pro parte serenis- simi principis et domini nostri, domini Karoli quarti, divina favente clemencia Romanorum imperatoris semper augusti et Boemie regis, quedam littera maiestatis sue veris sigillata sigillis in filis sericeis pendentibus, sana et integra, non viciata, non cancellata, non abolita nec in aliqua sui parte corrupta, scilicet omni prorsus vicio et suspicione carens, nobis fuit presentata et exhibita, ut illum censum, quem ad castrum Karlstein Boemie regibus presentavimus, dedimus sex sexagenas gross. prag. et viginti duos grossos [de] et in civitate ac molendinis. Idcirco illum censum supra- dictum per mandatum regis et futuris temporibus domino decano Karl- steinensi et eius successoribus donandum, appropriandum, incorporandum et perpetuo annectendum, prout lucide continetur in patentibus litteris super eo confectis et suis sigillis munitis, quas in conspectu omnium sua ma- iestas iussit legi propter transgressores atque penam centum marcharum auri puri tociens, quociens contrafactum fuerit, se noverit eo ipso irre- missibiliter incursurum, ut in littera patet, ut vidimus, concedimus. Quem censum supradictum semel in anno in festo sancti Georgii teneremur (sic) dare et nostri successores annis singulis perpetuis temporibus duraturis domino decano Karlsteinensi et suis successoribus. Sin autem in isto festo sancti Georgii termino in solucione dicti census, quod absit, fuerint negligentes, ex tunc post octavas dictorum festorum prima septimana quinque grossi, secunda septimana eciam quinque grossi et tercia septimana similiter quinque grossi, et sic qualibet ebdomada pro penis et sic perpetuis tempo- ribus ac annis domino decano Karlsteinensi et eius successoribus tociens, quociens contrafactum fuerit. Insuper testimonium damus, quod dominus decanus Karlsteinensis et successores eius debent habere curam animarum in ecclesia sancti Jacobi et in monasterio sancti Clementis in civitate nostra Verona Boemicali cum censu annuo, libertate, iuribus, hominibus, censibus, redditibus, usufructibus, utilitatibus et pertinenciis universis, ut littere eius patent. In cuius rei testimonium litteras nostri maioris sigilli appensione iussimus communiri. Acta hec sunt anno domini millesimo trecentesimo quadragesimo nono, feria tercia ante festum sancti Martini. Listiny této užil Jos. Vávra v „Pamětech král. m. Berouna“ (1899) str. 16. Nad rokem 1349 se nepozastavuje, soudě, že Karel IV. založil kapitulu na Karl-
14 IV. Dr. Josef Teige: 10. 1349, 10. listopadu. Obec města Berouna na rozkaz cís. Karla IV. zavazuje se k ročnímu platu šesti kop a 20 gr. k děkanství. P. fol. 143. a U. fol. 88 a. — Listina podezřelá. Regest u Čelakovského, Codex juris municipalis II., str. 991. Nos Bartha Herssonis, magister civium, Henslinus a porta, Thomas Chlup, Wenceslaus Kyttlonis, Slawko, Crux, Nalezko, Henslinus institor, Girzcho, Joannes Canda, Petrus Johlini, Ulricus Pontani et Hana Okacz, consules iurati civitatis Veronensis, recognoscimus tenore presencium uni- versis: Inter alias sollicitudines ex officii pastoralis debito nostris humeris incumbentes ad illa precipue vigilanti studio aciem mentis nostre, sicuti tenemur, convertimus atque precipuum destinamus affectum, que divinum cultum respiciunt eiusdemque pariunt incrementa. Sane pro parte serenis- simi principis et domini nostri, domini Karoli quarti, divina favente clemencia Romanorum imperatoris semper augusti et Boemie regis, quedam littera maiestatis sue veris sigillata sigillis in filis sericeis pendentibus, sana et integra, non viciata, non cancellata, non abolita nec in aliqua sui parte corrupta, scilicet omni prorsus vicio et suspicione carens, nobis fuit presentata et exhibita, ut illum censum, quem ad castrum Karlstein Boemie regibus presentavimus, dedimus sex sexagenas gross. prag. et viginti duos grossos [de] et in civitate ac molendinis. Idcirco illum censum supra- dictum per mandatum regis et futuris temporibus domino decano Karl- steinensi et eius successoribus donandum, appropriandum, incorporandum et perpetuo annectendum, prout lucide continetur in patentibus litteris super eo confectis et suis sigillis munitis, quas in conspectu omnium sua ma- iestas iussit legi propter transgressores atque penam centum marcharum auri puri tociens, quociens contrafactum fuerit, se noverit eo ipso irre- missibiliter incursurum, ut in littera patet, ut vidimus, concedimus. Quem censum supradictum semel in anno in festo sancti Georgii teneremur (sic) dare et nostri successores annis singulis perpetuis temporibus duraturis domino decano Karlsteinensi et suis successoribus. Sin autem in isto festo sancti Georgii termino in solucione dicti census, quod absit, fuerint negligentes, ex tunc post octavas dictorum festorum prima septimana quinque grossi, secunda septimana eciam quinque grossi et tercia septimana similiter quinque grossi, et sic qualibet ebdomada pro penis et sic perpetuis tempo- ribus ac annis domino decano Karlsteinensi et eius successoribus tociens, quociens contrafactum fuerit. Insuper testimonium damus, quod dominus decanus Karlsteinensis et successores eius debent habere curam animarum in ecclesia sancti Jacobi et in monasterio sancti Clementis in civitate nostra Verona Boemicali cum censu annuo, libertate, iuribus, hominibus, censibus, redditibus, usufructibus, utilitatibus et pertinenciis universis, ut littere eius patent. In cuius rei testimonium litteras nostri maioris sigilli appensione iussimus communiri. Acta hec sunt anno domini millesimo trecentesimo quadragesimo nono, feria tercia ante festum sancti Martini. Listiny této užil Jos. Vávra v „Pamětech král. m. Berouna“ (1899) str. 16. Nad rokem 1349 se nepozastavuje, soudě, že Karel IV. založil kapitulu na Karl-
Strana 15
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322 -1625. 15 štejně již 1348, tedy brzy po začetí stavby Karlštejna (1347), což, myslím, nelze přijati, neboť zakladací listina kapitoly teprve r. 1357 byla zhotovena. Kdybychom si v této listině mohli rok 1349 opraviti na 1359, posílilo by to značně naši důvěru Chyba opisovačova chce nám vzíti víru v cenné její zprávy; že patrony kostela sv. Jakuba v Berouně v XIV. stol. (v druhé pol.) byli čeští králové, víme z knih konfirmačních. Že plat 6 k. 22 gr. z Berouna do důchodu hradu Karl- štejna vycházel, máme dokázáno v zakl. listině děkanství r. 1357, na níž se i tato naše listina odvolává. Tedy nemůže býti psána r. 1349, nýbrž musilo by to býti po r. 1357. 11. 1349, 28. listopadu. Karel IV. potvrzuje darování Praskoles kaple sv. Apolináře na zámku Zebráce bratrem svým Janem Jindřichem učiněné. P. fol. 178. — U. fol. 4. a. Carolus, dei gratia Romanorum rex semper augustus et Boemiae rex, ad perpetuam rei memoriam. Etsi ad singula circa gubernationem terre- norum regnorum praestante altissimo feliciter exercendam humeris nostris incumbentes (sic) sine pausa solerter intendimus, ut debitis procedant limitibus et via transeant aequitatis, circa id tamen vacamus instantius et diligenti studio aspiramus, ut facta salubria divino cultui deputata, per quorum devotam frequentiam rex regum altissimus, dominus dominantium omnipotens, iustus iudex ad exaudiendum misericorditer vota fidelium be- nignus redditur, et tandem carnis exutis exuviis ad aeternae felicitatis Christo duce, spe firma et indubitabili facilius pervenitur, sic prosequamur favoribus, sic tueamur affectibus, sic nostri adhibito roboris munimine litteris constanter tenere temporibus studeamus, ut eis inconvulsis perve- nientibus ad posteros in aevum divina aspirante clementia inviolabiliter duraturis nos, meritis pro nobis intercedentibus sanctorum, post cursum bonorum et regnorum temporalium, quorum miserabilis stabilitas in pro- fluida stabilitate venti nunc saeve, nunc svaviter fluitantis verisimiliter solidatur, coelestis regni, ubi solum pax est et serenitas et iucundae serenitatis viget amoenitas, post aestum reperitur temperies et certa requies post laborem, fieri mereamur haeredes. Sane cum illustris Joannes, dux Carinthiae, comes Tyrolis et Goritiae, germanus et princeps noster caris- simus, laudabilia praedecessorum nostrorum, dive memoriae regum Boemiae, et praesertim beatissimi martyris Wenceslai, olim ducis Boemiae, dicti regni nostri patroni gloriosissimi, qui sic divinas laudes frequentando studuit adaugere in terris, qui aeternaliter fide testante catholica cum beatis exultat perenniter in coelis, et de cuius felici progenie nativitatis nostrae propago dinoscitur derivata, vestigia salubriter imitari et divinum cultum cupiens augmentare, villam Praskoles cum censu annuo, libertate, dominio et caeteris suis iuribus, utilitatibus et pertinenciis universis ca- pellae sancti Appolinaris in castro dicto Ziebrak, per ipsum fratrem no- strum haereditariae emptionis titulo per se sua propria pecunia comparato, antiquitus instauratae, in qua raro vel nunquam divinum peragi consveverat officium, duxerit liberaliter dotis nomine conferendam, donandam, appro-
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322 -1625. 15 štejně již 1348, tedy brzy po začetí stavby Karlštejna (1347), což, myslím, nelze přijati, neboť zakladací listina kapitoly teprve r. 1357 byla zhotovena. Kdybychom si v této listině mohli rok 1349 opraviti na 1359, posílilo by to značně naši důvěru Chyba opisovačova chce nám vzíti víru v cenné její zprávy; že patrony kostela sv. Jakuba v Berouně v XIV. stol. (v druhé pol.) byli čeští králové, víme z knih konfirmačních. Že plat 6 k. 22 gr. z Berouna do důchodu hradu Karl- štejna vycházel, máme dokázáno v zakl. listině děkanství r. 1357, na níž se i tato naše listina odvolává. Tedy nemůže býti psána r. 1349, nýbrž musilo by to býti po r. 1357. 11. 1349, 28. listopadu. Karel IV. potvrzuje darování Praskoles kaple sv. Apolináře na zámku Zebráce bratrem svým Janem Jindřichem učiněné. P. fol. 178. — U. fol. 4. a. Carolus, dei gratia Romanorum rex semper augustus et Boemiae rex, ad perpetuam rei memoriam. Etsi ad singula circa gubernationem terre- norum regnorum praestante altissimo feliciter exercendam humeris nostris incumbentes (sic) sine pausa solerter intendimus, ut debitis procedant limitibus et via transeant aequitatis, circa id tamen vacamus instantius et diligenti studio aspiramus, ut facta salubria divino cultui deputata, per quorum devotam frequentiam rex regum altissimus, dominus dominantium omnipotens, iustus iudex ad exaudiendum misericorditer vota fidelium be- nignus redditur, et tandem carnis exutis exuviis ad aeternae felicitatis Christo duce, spe firma et indubitabili facilius pervenitur, sic prosequamur favoribus, sic tueamur affectibus, sic nostri adhibito roboris munimine litteris constanter tenere temporibus studeamus, ut eis inconvulsis perve- nientibus ad posteros in aevum divina aspirante clementia inviolabiliter duraturis nos, meritis pro nobis intercedentibus sanctorum, post cursum bonorum et regnorum temporalium, quorum miserabilis stabilitas in pro- fluida stabilitate venti nunc saeve, nunc svaviter fluitantis verisimiliter solidatur, coelestis regni, ubi solum pax est et serenitas et iucundae serenitatis viget amoenitas, post aestum reperitur temperies et certa requies post laborem, fieri mereamur haeredes. Sane cum illustris Joannes, dux Carinthiae, comes Tyrolis et Goritiae, germanus et princeps noster caris- simus, laudabilia praedecessorum nostrorum, dive memoriae regum Boemiae, et praesertim beatissimi martyris Wenceslai, olim ducis Boemiae, dicti regni nostri patroni gloriosissimi, qui sic divinas laudes frequentando studuit adaugere in terris, qui aeternaliter fide testante catholica cum beatis exultat perenniter in coelis, et de cuius felici progenie nativitatis nostrae propago dinoscitur derivata, vestigia salubriter imitari et divinum cultum cupiens augmentare, villam Praskoles cum censu annuo, libertate, dominio et caeteris suis iuribus, utilitatibus et pertinenciis universis ca- pellae sancti Appolinaris in castro dicto Ziebrak, per ipsum fratrem no- strum haereditariae emptionis titulo per se sua propria pecunia comparato, antiquitus instauratae, in qua raro vel nunquam divinum peragi consveverat officium, duxerit liberaliter dotis nomine conferendam, donandam, appro-
Strana 16
16 IV. Dr. Josef Teige: priandam, incorporandam et perpetuo annectendam, ut in ipsa capella missarum solemnia perpetuis temporibus quotidie celebrentur, prout lucide continetur in patentibus ipsius fratris nostri litteris super eo confectis et suis sigillis munitis, quas in nostrae maiestatis conspectu legi et praesen- tibus de verbo ad verbum inseri fecimus sub hac forma: S Nos Joannes, dei gratia dux Carinthiae etc. (viz č. 9 str. 12.) Nos vero ad effectivas memorati Joannis, fratris nostri cordialissimi, precum instantias celsitudini nostrae in hac parte porrectas, quibus indignum reputavimus reluctari, praedictas litteras et omnia et singula in ipsis contenta, prout superius exprimuntur, sub omnibus et singulis punctis, clausulis et conditionibus ibidem expressis ratificamus, approbamus et auctoritate regia confirmamus, stabilimus et praesentis scripti patrocinio communimus, dictamque villam cum suis pertinentiis supradictis de speciali celsitudinis nostrae munificentia a steura seu collecta regia, quociescunque et quandocunque perpetuis inantea temporibus in dicto regno nostro reci- pienda occurrerit, et ab omnibus aliis et singulis solucionibus, quocunque censeantur nomine, libertamus, absolvimus et liberam reddimus perpetuo penitus exemptam, praesentium nostrarum sub maiestatis nostrae sigillo testimonio litterarum. Datum Pragae anno domini 1349, 28. die Novembris, regnorum nostrorum anno quarto. 12. 1357, 27. března. Karel IV. zakládá děkanství Karlštejnské. Orig. v archivu c. k. místodržitelství pro království České v Praze sign. 30. A. I. — Otiskl dr. Jos. Neuwirth v Mittelalterliche Wandgemälde und Tafelbilder der Burg Karlstein in Böhmen (1896) str. 105. P. a. U. fol. 6 a. In nomine sancte et individue trinitatis feliciter amen. Karolus quartus, divina favente clemencia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex, ad perpetuam rei memoriam. Sacratissimum dominice pas- sionis misterium et dignissima eiusdem insignia eos, qui preciosi sanguinis dominici inestimabili precio ab eterne ruine precipicio sunt redempti, cor- dibus suis ardenter infigere, incessabiliter adorare et summe devocionis decet studiis assidue venerari. Cum enim per prevaricacionem primi pa- rentis natura filii ire essemus effecti, per lignum crucis vivifice in sacro Christi corpore reconciliacionis fuimus graciam misericorditer assecuti ; Christus namque, cum splendor dei patris eterni et figura substancie eius existeret sueque virtutis verbo cuncta portaret, ante luciferum in sanctorum splendoribus genitus ab eterno, cuius vultum non solum universa terra desiderat, sed eciam angelici spiritus incessabili desiderio continue prospicere gratulantur, paternam quidem dexteram non relinquens egressus a patre ad vallem miserie et ad yma mundi de secreto celorum descendere, ca- ducam nostre fragilitatis formam induere, incolatum seculi colere et post varia condicionis humane fastigia in manus tandem traditus impiorum, pro nostra salute sponte cruci affigi et acerrime mortis in ea subire supplicium
16 IV. Dr. Josef Teige: priandam, incorporandam et perpetuo annectendam, ut in ipsa capella missarum solemnia perpetuis temporibus quotidie celebrentur, prout lucide continetur in patentibus ipsius fratris nostri litteris super eo confectis et suis sigillis munitis, quas in nostrae maiestatis conspectu legi et praesen- tibus de verbo ad verbum inseri fecimus sub hac forma: S Nos Joannes, dei gratia dux Carinthiae etc. (viz č. 9 str. 12.) Nos vero ad effectivas memorati Joannis, fratris nostri cordialissimi, precum instantias celsitudini nostrae in hac parte porrectas, quibus indignum reputavimus reluctari, praedictas litteras et omnia et singula in ipsis contenta, prout superius exprimuntur, sub omnibus et singulis punctis, clausulis et conditionibus ibidem expressis ratificamus, approbamus et auctoritate regia confirmamus, stabilimus et praesentis scripti patrocinio communimus, dictamque villam cum suis pertinentiis supradictis de speciali celsitudinis nostrae munificentia a steura seu collecta regia, quociescunque et quandocunque perpetuis inantea temporibus in dicto regno nostro reci- pienda occurrerit, et ab omnibus aliis et singulis solucionibus, quocunque censeantur nomine, libertamus, absolvimus et liberam reddimus perpetuo penitus exemptam, praesentium nostrarum sub maiestatis nostrae sigillo testimonio litterarum. Datum Pragae anno domini 1349, 28. die Novembris, regnorum nostrorum anno quarto. 12. 1357, 27. března. Karel IV. zakládá děkanství Karlštejnské. Orig. v archivu c. k. místodržitelství pro království České v Praze sign. 30. A. I. — Otiskl dr. Jos. Neuwirth v Mittelalterliche Wandgemälde und Tafelbilder der Burg Karlstein in Böhmen (1896) str. 105. P. a. U. fol. 6 a. In nomine sancte et individue trinitatis feliciter amen. Karolus quartus, divina favente clemencia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex, ad perpetuam rei memoriam. Sacratissimum dominice pas- sionis misterium et dignissima eiusdem insignia eos, qui preciosi sanguinis dominici inestimabili precio ab eterne ruine precipicio sunt redempti, cor- dibus suis ardenter infigere, incessabiliter adorare et summe devocionis decet studiis assidue venerari. Cum enim per prevaricacionem primi pa- rentis natura filii ire essemus effecti, per lignum crucis vivifice in sacro Christi corpore reconciliacionis fuimus graciam misericorditer assecuti ; Christus namque, cum splendor dei patris eterni et figura substancie eius existeret sueque virtutis verbo cuncta portaret, ante luciferum in sanctorum splendoribus genitus ab eterno, cuius vultum non solum universa terra desiderat, sed eciam angelici spiritus incessabili desiderio continue prospicere gratulantur, paternam quidem dexteram non relinquens egressus a patre ad vallem miserie et ad yma mundi de secreto celorum descendere, ca- ducam nostre fragilitatis formam induere, incolatum seculi colere et post varia condicionis humane fastigia in manus tandem traditus impiorum, pro nostra salute sponte cruci affigi et acerrime mortis in ea subire supplicium
Strana 17
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 17 est dignatus, ut sua morte nos perditos a morte revocaret ad vitam. O vere felicem salutifere crucis aram margaritis eximiis sanguine Christi vernantibus expolitam, o clavum clarissimum illius venerabilibus membris infixum et rutilantissimo rosei cruoris stillicidio purpuratum, quem davi- ticum canit eloquium forma pre filiis hominum speciosum, o venerandam spongiam, qua fons interne eterneque dulcedinis aceto et felle potatur, o inclitam lanceam lateri salvatoris immissam, per quam fluxerunt largiflue redempcionis pariter et regeneracionis nostre salutifera sacramenta, quibus fideles anime in presenti exilio spirituali dulcedine confortantur et fluida incolatus mundani vita consumata feliciter pro fidei et virtutum meritis, quod iam rite celebrant per spem, in illa visione felici merentur per spem perpetuo contemplari. Sane recogitantes provide et illo, quo nobis ab alto conced itur], humilitatis recognoscentes affectu nos altissimo ad agendas gracias pre ceteris tanto magis obnoxios, quanto nos incomparabiliter pre cunctis per orbem regnantibus sue sublimavit dextera maiestatis sola sui dignacione ad mundialis monarchie nos apicem exaltando, toto [mentis] desiderantes affectu, ut ab hodierna die in antea perpetuis temporibus in regno nostro Beemie crucis alme, sanctissimorum quinque vulnerum, clavi, spongie, lancee et dominice passionis memoria per Christi fideles et solito celebrior atque devocior habeatur, ad laudem et gloriam trinitatis eterne et nominatim piissimi redemptoris nostri ad salutem nostram incarnati et passi sueque crucis, vulnerum, clavi, spongie, lancee et salutifere passionis nec non aliorum insigniorum eius et totius milicie celestis honorem, in castro nostro Karlstein, quod funditus de novo construximus et nostri proprii nominis adieccione pro nostra maiori memoria duximus appellan- dum, ut videlicet Karlstein a Karolo nominetur, duas capellas, unam vide- licet in honore et vocabulo gloriosissime passionis et insigniorum ipsorum et aliam minorem illi quasi contiguam in honore gloriose semperque vir- ginis genitricis dei Marie, accedente ad hoc consensu benivolo venerabilis Arnesti Pragensis archiepiscopi, principis, et honorabilium Prziesconis decani, Plichte scolastici et capituli Pragensis ecclesie, devotorum nobis dilectorum, in nomine Christi salvatoris fundavimus, construximus et sub multorum presencia principum, prelatorum, magnatum atque nobilium ab eodem archiepiscopo solempniter fecimus consecrari. Et ut in eisdem ca- pellis et eciam in capella beati Nicolai, gloriosi pontificis, quam ibidem dudum fundavimus, perpetuo divinum agatur officium, quinque prebendas sacerdotales et canonicales pro presenti ordinandas, fundandas duximus et dotandas pro quinque canonicis presbyteris, qui in eisdem capellis vicissim officium ipsum peragant ordine subnotato. Sacerdotum quidem istorum unus, id est maior, appellabitur et erit decanus, sub quo ceteri quatuor erunt canonici et ipse potestatem habebit eis mandandi, quomodo et quibus temporibus divina rite gerantur officia, que et ipse aget cum illis, et eorum negligencias et excessus corripiendi et modis congruis corrigendi. Pre- sentacionem vero seu ius presentandi ad decanatum et prebendas easdem nobis et successoribus nostris, regibus Boemie, perpetuo reservamus. Et ut nomen rei consonet, ad prebendas ipsas, utpote sacerdotales, aut quamvis earum alium quam sacerdotem cuiuscunque inferioris ordinis non posse nec debere intendimus presentari. Et ut tam decanus, quam ceteri quatuor Věstník Kr. Čes. Spol. Náuk, tř. hist. 1906. 2
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 17 est dignatus, ut sua morte nos perditos a morte revocaret ad vitam. O vere felicem salutifere crucis aram margaritis eximiis sanguine Christi vernantibus expolitam, o clavum clarissimum illius venerabilibus membris infixum et rutilantissimo rosei cruoris stillicidio purpuratum, quem davi- ticum canit eloquium forma pre filiis hominum speciosum, o venerandam spongiam, qua fons interne eterneque dulcedinis aceto et felle potatur, o inclitam lanceam lateri salvatoris immissam, per quam fluxerunt largiflue redempcionis pariter et regeneracionis nostre salutifera sacramenta, quibus fideles anime in presenti exilio spirituali dulcedine confortantur et fluida incolatus mundani vita consumata feliciter pro fidei et virtutum meritis, quod iam rite celebrant per spem, in illa visione felici merentur per spem perpetuo contemplari. Sane recogitantes provide et illo, quo nobis ab alto conced itur], humilitatis recognoscentes affectu nos altissimo ad agendas gracias pre ceteris tanto magis obnoxios, quanto nos incomparabiliter pre cunctis per orbem regnantibus sue sublimavit dextera maiestatis sola sui dignacione ad mundialis monarchie nos apicem exaltando, toto [mentis] desiderantes affectu, ut ab hodierna die in antea perpetuis temporibus in regno nostro Beemie crucis alme, sanctissimorum quinque vulnerum, clavi, spongie, lancee et dominice passionis memoria per Christi fideles et solito celebrior atque devocior habeatur, ad laudem et gloriam trinitatis eterne et nominatim piissimi redemptoris nostri ad salutem nostram incarnati et passi sueque crucis, vulnerum, clavi, spongie, lancee et salutifere passionis nec non aliorum insigniorum eius et totius milicie celestis honorem, in castro nostro Karlstein, quod funditus de novo construximus et nostri proprii nominis adieccione pro nostra maiori memoria duximus appellan- dum, ut videlicet Karlstein a Karolo nominetur, duas capellas, unam vide- licet in honore et vocabulo gloriosissime passionis et insigniorum ipsorum et aliam minorem illi quasi contiguam in honore gloriose semperque vir- ginis genitricis dei Marie, accedente ad hoc consensu benivolo venerabilis Arnesti Pragensis archiepiscopi, principis, et honorabilium Prziesconis decani, Plichte scolastici et capituli Pragensis ecclesie, devotorum nobis dilectorum, in nomine Christi salvatoris fundavimus, construximus et sub multorum presencia principum, prelatorum, magnatum atque nobilium ab eodem archiepiscopo solempniter fecimus consecrari. Et ut in eisdem ca- pellis et eciam in capella beati Nicolai, gloriosi pontificis, quam ibidem dudum fundavimus, perpetuo divinum agatur officium, quinque prebendas sacerdotales et canonicales pro presenti ordinandas, fundandas duximus et dotandas pro quinque canonicis presbyteris, qui in eisdem capellis vicissim officium ipsum peragant ordine subnotato. Sacerdotum quidem istorum unus, id est maior, appellabitur et erit decanus, sub quo ceteri quatuor erunt canonici et ipse potestatem habebit eis mandandi, quomodo et quibus temporibus divina rite gerantur officia, que et ipse aget cum illis, et eorum negligencias et excessus corripiendi et modis congruis corrigendi. Pre- sentacionem vero seu ius presentandi ad decanatum et prebendas easdem nobis et successoribus nostris, regibus Boemie, perpetuo reservamus. Et ut nomen rei consonet, ad prebendas ipsas, utpote sacerdotales, aut quamvis earum alium quam sacerdotem cuiuscunque inferioris ordinis non posse nec debere intendimus presentari. Et ut tam decanus, quam ceteri quatuor Věstník Kr. Čes. Spol. Náuk, tř. hist. 1906. 2
Strana 18
18 IV. Dr. Josef Teige: canonici, sacerdotes predicti, qui sunt et qui fuerint pro tempore, seu aliqui vel aliquis eorundem nullum aliud penitus beneficium ecclesiasticum quantumlibet simplex aut modicum, cum decanatu vel prebenda huiusmodi ullo modo vale ajnt possidere, et in decanatu et prebendis ipsis continuam absque fraude iugiter et precisam residenciam teneantur facere corporalem. Quod si quis aliud beneficium obtinens ad unum ex istis se passus fuerit vel forte procuraverit presentari et cum effectu institui, is eodem primo beneficio sit et esse debeat ipso facto privatus. Siquidem aliquis decanatum vel prebendam aliquam obtinens de predictis aliam acceptaverit seu ad illam vel quodcunque beneficium ecclesiasticum, eciam si minimi valoris seu quantumcunque simplex existat, se presentari permiserit, insuper et quicunque ipsorum a decanatu seu aliqua prebendarum ipsarum se ab- sentare presumpserit, hiis casibus et eorum quolibet absque alio quocumque iudicio sive sentencia decanatu seu prebenda de predictis, quam obtinuit, archiepiscopali statuto, quod super hoc edi et promulgari deposcimus, sit eo ipso privatus. Hoc eciam totum non solum ad decanatum et prebendas iam actu creatas, verum eciam ad creandas de novo extendi et ex certa sciencia volumus prorogari. Et quotiens decanatum ipsum per cessionem, obitum vel casum alium de premissis vacare contigerit, futurus decanus per nos et successores nostros, reges Boemie, Pragensi archiepiscopo ad recipiendum animarum curam ab ipso, ceteri vero presbyteri eidem decano debeant presentari. Archiepiscopus quoque decanum instituet et curam sibi animarum committet; decanus vero reliquos in canonicos instituet et simpliciter investiet sacerdotes. Denique in celebracione divinorum sub- scriptum statum, modum et ordinem decano et presbyteris antedictis et eorum successoribus perpetuo tradimus, tradique et per archiepiscopum confirmari petimus observandum : Per singulos enim dies diluculo circa solis ortum in capella s. Marie convenient ad horas canonicas ordinate et devote dicendas induti superpelliciis et mitras more canonicorum gestando chorales stabuntque et sedebunt alternatim divisi per choros psalmodiam cum distincta pausacione et mediorum in versibus observacione legendo et vesperas similiter hora sua. Et has quidem dicent horas canonicas absque nota, quousque auctore deo in ipsis et cum ipsis decem impleverimus nu- merum personarum. Dum autem numerum ipsum impleri continget, amodo in predicta capella gloriose virginis Marie aut quociens ad illam commode habere non possent accessum, in capella b. Nicolai singulas horas predictas sub nota reverenter et distincte canere tenebuntur. Tres vero missas pro qualitate festivitatum seu necessitate temporum oportunas ad minus per singulos dies decanus et canonici antedicti sine musica celebrare debebunt, duas in castro, unam videlicet in capella b. Marie, aliam in capella b. Nicolai et terciam in ecclesia filiali. Verumtamen in festivitatibus condi- toris nostri precipuis et alme genitricis dei perpetue virginis Marie nec non angelorum, Baptiste, apostolorum, patronorum, dedicacionis ac omnibus diebus dominicis in capella b. Marie, vel si forte ad illam ipsis aliquo- modo non pateret accessus, extunc in capella b. Nicolai missam illius diei et vesperas primas atque secundas sub nota decantent. Ita videlicet, ut postquam supradictus decem canonicorum seu presbiterorum numerus im- pletus extiterit, amodo ad minus unam missam sub nota debent quotidie
18 IV. Dr. Josef Teige: canonici, sacerdotes predicti, qui sunt et qui fuerint pro tempore, seu aliqui vel aliquis eorundem nullum aliud penitus beneficium ecclesiasticum quantumlibet simplex aut modicum, cum decanatu vel prebenda huiusmodi ullo modo vale ajnt possidere, et in decanatu et prebendis ipsis continuam absque fraude iugiter et precisam residenciam teneantur facere corporalem. Quod si quis aliud beneficium obtinens ad unum ex istis se passus fuerit vel forte procuraverit presentari et cum effectu institui, is eodem primo beneficio sit et esse debeat ipso facto privatus. Siquidem aliquis decanatum vel prebendam aliquam obtinens de predictis aliam acceptaverit seu ad illam vel quodcunque beneficium ecclesiasticum, eciam si minimi valoris seu quantumcunque simplex existat, se presentari permiserit, insuper et quicunque ipsorum a decanatu seu aliqua prebendarum ipsarum se ab- sentare presumpserit, hiis casibus et eorum quolibet absque alio quocumque iudicio sive sentencia decanatu seu prebenda de predictis, quam obtinuit, archiepiscopali statuto, quod super hoc edi et promulgari deposcimus, sit eo ipso privatus. Hoc eciam totum non solum ad decanatum et prebendas iam actu creatas, verum eciam ad creandas de novo extendi et ex certa sciencia volumus prorogari. Et quotiens decanatum ipsum per cessionem, obitum vel casum alium de premissis vacare contigerit, futurus decanus per nos et successores nostros, reges Boemie, Pragensi archiepiscopo ad recipiendum animarum curam ab ipso, ceteri vero presbyteri eidem decano debeant presentari. Archiepiscopus quoque decanum instituet et curam sibi animarum committet; decanus vero reliquos in canonicos instituet et simpliciter investiet sacerdotes. Denique in celebracione divinorum sub- scriptum statum, modum et ordinem decano et presbyteris antedictis et eorum successoribus perpetuo tradimus, tradique et per archiepiscopum confirmari petimus observandum : Per singulos enim dies diluculo circa solis ortum in capella s. Marie convenient ad horas canonicas ordinate et devote dicendas induti superpelliciis et mitras more canonicorum gestando chorales stabuntque et sedebunt alternatim divisi per choros psalmodiam cum distincta pausacione et mediorum in versibus observacione legendo et vesperas similiter hora sua. Et has quidem dicent horas canonicas absque nota, quousque auctore deo in ipsis et cum ipsis decem impleverimus nu- merum personarum. Dum autem numerum ipsum impleri continget, amodo in predicta capella gloriose virginis Marie aut quociens ad illam commode habere non possent accessum, in capella b. Nicolai singulas horas predictas sub nota reverenter et distincte canere tenebuntur. Tres vero missas pro qualitate festivitatum seu necessitate temporum oportunas ad minus per singulos dies decanus et canonici antedicti sine musica celebrare debebunt, duas in castro, unam videlicet in capella b. Marie, aliam in capella b. Nicolai et terciam in ecclesia filiali. Verumtamen in festivitatibus condi- toris nostri precipuis et alme genitricis dei perpetue virginis Marie nec non angelorum, Baptiste, apostolorum, patronorum, dedicacionis ac omnibus diebus dominicis in capella b. Marie, vel si forte ad illam ipsis aliquo- modo non pateret accessus, extunc in capella b. Nicolai missam illius diei et vesperas primas atque secundas sub nota decantent. Ita videlicet, ut postquam supradictus decem canonicorum seu presbiterorum numerus im- pletus extiterit, amodo ad minus unam missam sub nota debent quotidie
Strana 19
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 19 decantare. Ce[terum] sacramenta corporis dominici et unccionis extreme in altera earundem capellarum, videlicet insigniorum ipsorum, b. Virginis aut b. Nicolai, sine intermissione pro hominum necessitate servabunt. In diebus eciam Rogacionum letanias et processiones solitas celebrabunt. In missis quoque et diurnis ac nocturnis officiis seu horis canonicis ritum tenebunt Pragensis ecclesie et rubricam. Ut autem iniuncta sibi officia tanto delectabilius agere valeant tantoque fervencius servire delectentur altari, quanto se in necessitatibus condicionis humane a nostra benignitate conspexerint peramplius consolatos, cum et spiritualia sine temporalibus non possint diu subsistere, nec sit incongruum, si is, qui spiritualia seminat, temporalia quoque metat; ideirco decanum et canonicos ante- dictos, ymo ipsorum beneficia seu prebendas subscriptis tenore et modo dotamus: Assignamus quidem ipsis et conferimus ac donamus in Christi nomine decimas omnium censuum nostrorum ad castrum Karlstein, sive de oppidis, sive villis et aliis rebus spectancium, tam in pecuniis, quam in blado. Et ne super decimis huiusmodi ulla possit imposterum oriri dubietas, eo quod nostre intencionis existit, quod si futuris temporibus census nostros ad castrum ipsum spectantes ampliari seu augeri contigerit, ex hoc nichil ipsis utilitatis accrescat, nec eciam de censuum eorum dimi- nucione deputate ipsis decime in aliquo minuantur. Idcirco decimas easdem tam in pecunia, quam in blado specifice duximus per singula exprimendas. Et sunt hec: Primo in oppido Veronensi sex sexag. gr. prag. et viginti duo gr.; item in villa Lodenicz sexagena et dimidia grossorum. Item in villa Pusnik viginti octo gr. et quatuor parvi denari; item a molendino ibidem quinque strichones frumenti et dimidius stricho. Item in villa Trzieban viginti tres gr. et sex parvi. Item in oppido Hostomicz quatuor sexag. gr. quadraginta gr. et novem parvi, et a molendino ibidem sexaginta octo strichones. Item in villa Czissowicz una sexag. gr., item in villa Kythin quinquaginta duo gr. et novem parvi. Item in villa Dobrziesch una sexag. gr. viginti unus gr. et sex parvi. Item in villa Mileno due sexag. gr. sex grossi et duo parvi, item in villa Dubencz quadraginta tres gr. et novem parvi, item in villa Duschnik quinquaginta tres gr. et quatuor parvi, item a duobus molendinis ibidem tredecim strichones frumenti. In villa Tzschim triginta duo gr., in villa Tethin una sexag. et triginta duo gr., in villa Slukowicz quadraginta sex gr. et duo parvi. In villa Chinow una sexag. gr. viginti sex gr. et novem parvi et triginta unus stricho anone. In villa Wrasi due sexag. et sex gr., in villa Trubingen quinque grossi et sex parvi. In Alba Ecclesia quinque gr. et sex parvi. In villa Skoba una sexag. gr. viginti quatuor gr., quatuor parvi et undecim stri- chones et quartale frumenti. In villa Hudlicz due sexag. gr. et tres grossi et decem et septem strichones. Item a molendino in Sluticz quatuor stri- chones frumenti. Huiusmodi ergo decime cuilibet canonicorum sex sexag. gr. pr. de pecunia et viginti quinque strichones de blado, totumque aliud residuum utriusque decano deputamus et per homines ac incolas oppidorum et villarum ipsarum perpetuo dari precipimus et statuimus annis singulis in statutis et consvetis terminis infallibiliter assignari. Volentes dictos canonicos hiisdem decimis ad vite sue necessaria fore contentos. Offerto- rium vero, quod in altaribus capellarum ipsarum et ecclesie filialis poni 2*
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 19 decantare. Ce[terum] sacramenta corporis dominici et unccionis extreme in altera earundem capellarum, videlicet insigniorum ipsorum, b. Virginis aut b. Nicolai, sine intermissione pro hominum necessitate servabunt. In diebus eciam Rogacionum letanias et processiones solitas celebrabunt. In missis quoque et diurnis ac nocturnis officiis seu horis canonicis ritum tenebunt Pragensis ecclesie et rubricam. Ut autem iniuncta sibi officia tanto delectabilius agere valeant tantoque fervencius servire delectentur altari, quanto se in necessitatibus condicionis humane a nostra benignitate conspexerint peramplius consolatos, cum et spiritualia sine temporalibus non possint diu subsistere, nec sit incongruum, si is, qui spiritualia seminat, temporalia quoque metat; ideirco decanum et canonicos ante- dictos, ymo ipsorum beneficia seu prebendas subscriptis tenore et modo dotamus: Assignamus quidem ipsis et conferimus ac donamus in Christi nomine decimas omnium censuum nostrorum ad castrum Karlstein, sive de oppidis, sive villis et aliis rebus spectancium, tam in pecuniis, quam in blado. Et ne super decimis huiusmodi ulla possit imposterum oriri dubietas, eo quod nostre intencionis existit, quod si futuris temporibus census nostros ad castrum ipsum spectantes ampliari seu augeri contigerit, ex hoc nichil ipsis utilitatis accrescat, nec eciam de censuum eorum dimi- nucione deputate ipsis decime in aliquo minuantur. Idcirco decimas easdem tam in pecunia, quam in blado specifice duximus per singula exprimendas. Et sunt hec: Primo in oppido Veronensi sex sexag. gr. prag. et viginti duo gr.; item in villa Lodenicz sexagena et dimidia grossorum. Item in villa Pusnik viginti octo gr. et quatuor parvi denari; item a molendino ibidem quinque strichones frumenti et dimidius stricho. Item in villa Trzieban viginti tres gr. et sex parvi. Item in oppido Hostomicz quatuor sexag. gr. quadraginta gr. et novem parvi, et a molendino ibidem sexaginta octo strichones. Item in villa Czissowicz una sexag. gr., item in villa Kythin quinquaginta duo gr. et novem parvi. Item in villa Dobrziesch una sexag. gr. viginti unus gr. et sex parvi. Item in villa Mileno due sexag. gr. sex grossi et duo parvi, item in villa Dubencz quadraginta tres gr. et novem parvi, item in villa Duschnik quinquaginta tres gr. et quatuor parvi, item a duobus molendinis ibidem tredecim strichones frumenti. In villa Tzschim triginta duo gr., in villa Tethin una sexag. et triginta duo gr., in villa Slukowicz quadraginta sex gr. et duo parvi. In villa Chinow una sexag. gr. viginti sex gr. et novem parvi et triginta unus stricho anone. In villa Wrasi due sexag. et sex gr., in villa Trubingen quinque grossi et sex parvi. In Alba Ecclesia quinque gr. et sex parvi. In villa Skoba una sexag. gr. viginti quatuor gr., quatuor parvi et undecim stri- chones et quartale frumenti. In villa Hudlicz due sexag. gr. et tres grossi et decem et septem strichones. Item a molendino in Sluticz quatuor stri- chones frumenti. Huiusmodi ergo decime cuilibet canonicorum sex sexag. gr. pr. de pecunia et viginti quinque strichones de blado, totumque aliud residuum utriusque decano deputamus et per homines ac incolas oppidorum et villarum ipsarum perpetuo dari precipimus et statuimus annis singulis in statutis et consvetis terminis infallibiliter assignari. Volentes dictos canonicos hiisdem decimis ad vite sue necessaria fore contentos. Offerto- rium vero, quod in altaribus capellarum ipsarum et ecclesie filialis poni 2*
Strana 20
20 IV. Dr. Josef Teige: contigerit, ebdomadario seu illi, qui missam, ad quam offertur, celebraverit, digne censuimus ab archiepiscopo deputandum. Ut autem sepedicto decano, cui cura et labor pre aliis amplior in premissis incumbet, uberior eciam, sicut decet, consolacio tribuatur, nostre intencionis existit et liberum ad- hibemus presencium tenore consensum, ut capella castri nostri de Mendico seu omnes redditus temporales ac proventus eiusdem eidem ipsi decano et decanatui suo per predictum archiepiscopum, loci ordinarium, incor- perari, annecti perpetuo possint ac debeant et uniri. Ita quod decanus ipse, qui est et qui pro tempore fuerit, redditus et proventus ipsos possi- deat et in usus suos accipiat, provisurus omnino, ut per aliquem presby- terum in capella castri predicti perpetuo missa cotidie celebretur. Presbi- tero eciam, qui missam in eadem capella legerit et ad hoc per decanum fuerit deputatus, offertorium altaris ipsius, quantumcunque fuerit, per archiepiscopum ipsum volumus deputari et suis derivandum usibus appli- cari. Porro pro singulari excellencia et condigna reverencia sanctorum insigniorum passionis dominice est nostre intencionis perpetua Pragensis archiepiscopi ordinacione statui et firmari, ut in altari insigniorum ipso- rum capelle maioris nulli alii, preterquam archiepiscopis et episcopis execucionem officii pontificalis habentibus, ullo unquam tempore liceat missarum solempnia celebrare. Quoniam insuper racione locorum et tem- porum a licitis eciam aliis et permissis nonnunquam expedit abstinere, sicut eciam sacerdotes [et levitas] veteris testamenti in ordine vicis sue ab uxoribus, quarum usus eis erat licitus, abstinere et in templo domini lex constituit demorari, idcirco presenti perpetuo prohibemus edicto, ne in turri castri Karlstein, in qua memorata capella sita est, seu in aliquo [commodo] turris ipsius cum aliqua muliere, eciam uxore legittima, dor- mire sive iacere liceat cuicunque. Volumus preterea et tenore presencium ordinamus, ut decanus et presbiteri sepedicti ante portas castri predicti in una domo communi simul resideant et morentur, que non sit nimis elevata [et firma] sed bassa, ita quod nullum per illam ipsi castro verissi- militer sit posse periculum imminere. Et quia conversacio clericorum a vita laicorum debet esse discreta et communio plerumque consvevit discordie materiam ministrare, vesperis et completorio rite peractis decanus et ca- nonici supradicti a castro ante solis occasum absque contradiccione omni tempore propriam adeant mansionem, nisi necessitate urgente unus eorum vel plures moram facere fuerint requisiti. Hinc est, quod venerabilem Arnestum, Pragensem archiepiscopum, principem et devotum nostrum di- lectum, attente requirimus et rogamus, quatenus omnem ordinacionem et disposicionem nostram premissam in hiis, que suam confirmacionem ex- poscunt et ordinariam auctoritatem desiderant, auctorizare velit et eciam confirmare ; transgressores quoque et contradictores per censuram eccle- siasticam sub forma statuti perpetui et late sentencie racione previa castigare. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre maiestatis infrin- gere aut ei quovis ausu temerario contraire. Si quis autem contrarium attemptare presumpserit, indignacionem nostram et penam centum mar- charum auri puri tociens, quociens contrafactum fuerit, se noverit eo ipso irremissibiliter incursurum.
20 IV. Dr. Josef Teige: contigerit, ebdomadario seu illi, qui missam, ad quam offertur, celebraverit, digne censuimus ab archiepiscopo deputandum. Ut autem sepedicto decano, cui cura et labor pre aliis amplior in premissis incumbet, uberior eciam, sicut decet, consolacio tribuatur, nostre intencionis existit et liberum ad- hibemus presencium tenore consensum, ut capella castri nostri de Mendico seu omnes redditus temporales ac proventus eiusdem eidem ipsi decano et decanatui suo per predictum archiepiscopum, loci ordinarium, incor- perari, annecti perpetuo possint ac debeant et uniri. Ita quod decanus ipse, qui est et qui pro tempore fuerit, redditus et proventus ipsos possi- deat et in usus suos accipiat, provisurus omnino, ut per aliquem presby- terum in capella castri predicti perpetuo missa cotidie celebretur. Presbi- tero eciam, qui missam in eadem capella legerit et ad hoc per decanum fuerit deputatus, offertorium altaris ipsius, quantumcunque fuerit, per archiepiscopum ipsum volumus deputari et suis derivandum usibus appli- cari. Porro pro singulari excellencia et condigna reverencia sanctorum insigniorum passionis dominice est nostre intencionis perpetua Pragensis archiepiscopi ordinacione statui et firmari, ut in altari insigniorum ipso- rum capelle maioris nulli alii, preterquam archiepiscopis et episcopis execucionem officii pontificalis habentibus, ullo unquam tempore liceat missarum solempnia celebrare. Quoniam insuper racione locorum et tem- porum a licitis eciam aliis et permissis nonnunquam expedit abstinere, sicut eciam sacerdotes [et levitas] veteris testamenti in ordine vicis sue ab uxoribus, quarum usus eis erat licitus, abstinere et in templo domini lex constituit demorari, idcirco presenti perpetuo prohibemus edicto, ne in turri castri Karlstein, in qua memorata capella sita est, seu in aliquo [commodo] turris ipsius cum aliqua muliere, eciam uxore legittima, dor- mire sive iacere liceat cuicunque. Volumus preterea et tenore presencium ordinamus, ut decanus et presbiteri sepedicti ante portas castri predicti in una domo communi simul resideant et morentur, que non sit nimis elevata [et firma] sed bassa, ita quod nullum per illam ipsi castro verissi- militer sit posse periculum imminere. Et quia conversacio clericorum a vita laicorum debet esse discreta et communio plerumque consvevit discordie materiam ministrare, vesperis et completorio rite peractis decanus et ca- nonici supradicti a castro ante solis occasum absque contradiccione omni tempore propriam adeant mansionem, nisi necessitate urgente unus eorum vel plures moram facere fuerint requisiti. Hinc est, quod venerabilem Arnestum, Pragensem archiepiscopum, principem et devotum nostrum di- lectum, attente requirimus et rogamus, quatenus omnem ordinacionem et disposicionem nostram premissam in hiis, que suam confirmacionem ex- poscunt et ordinariam auctoritatem desiderant, auctorizare velit et eciam confirmare ; transgressores quoque et contradictores per censuram eccle- siasticam sub forma statuti perpetui et late sentencie racione previa castigare. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre maiestatis infrin- gere aut ei quovis ausu temerario contraire. Si quis autem contrarium attemptare presumpserit, indignacionem nostram et penam centum mar- charum auri puri tociens, quociens contrafactum fuerit, se noverit eo ipso irremissibiliter incursurum.
Strana 21
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 21 Signum serenissimi principis et domini domini Karoli quarti, Ro- manorum imperatoris invictissimi et gloriosissimi Boemie regis. Testes huius rei sunt venerabiles Arnestus prefatus Pragensis archiepiscopus, Johannes Olomucensis, Johannes Luthomisslensis, aule nostre imperialis cancellarius, Theodoricus Mindensis et Johannes Blisimensis epis- copi, illustres Wenceslaus Saxonensis, Bolko Falkembergensis, Johannes Oppavie, Prziemko Teschinensis et Bolko Opoliensis duces, spectabiles Buchardus magister curie nostre Magdeburgensis, Henricus de Svarzburg, Albertus de Anhalt et Johannes Magdeburgensis comites, nobiles quoque Jesco de Wartemberg dominus in Wezzel, burgravius Pragensis, Sbinco de Hasemburg, magister curie nostre imperialis, Hoygerius et Lutholdus de Landstein et alii plures magnates et proceres, nostri fideles. Presencium eciam sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio litterarum datum in suprascripto castro nostro Karlstein anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo septimo, indiccione decima, VI. kalendas Apriles, regnorum nostrorum anno undecimo, imperii vero tercio. Per dominum imperatorem Nicolaus de Chremsir. Na zadní straně: R. Volpertus. V knize gruntovní, zal. r. 1647 (sahá však až do r. 1674) a cho- vané na lesním úřadě karlštejnském v Budňanech, nadepsané: Registra gruntovní panství Karlštejnskýho, kterážto s bedlivostí vyhledána a se- psána jsou letha Páně 1647 za Jich Milostí vysoce urozených, paní pí. Beatrix hraběnky z Porcye, a panny panny šlechtičny Anny Marye Evsebiae, sester vlastních rozených Kavkoven z Říčan na Starém Sedlišti a Karlštejně, jakožto toho času zůstavajících držitelkyň hradu a panství Karlštejnskýho, a slovutnýho pana Jana Milínského, hejtmana toho času panství Karlštejnskýho, Vácslava Zeletskýho, písaře důchodního a obilního Karlštejnskýho. Kniha ta má hnědé desky. Dle registříku k ní poznáváme, co tehdá ke Karlštejnu patřilo: Městečko Budňany (l. 1), Hlásná Třebáň (1. 38), Malá Mořinka (l. 87), Velká Mořina (l. 115), Kozolupy (l. 132), Oujezdec Trněný (1. 136), Veliký Kuchař (1. 146), Dobříč (1. 158), Mezouně (1. 164), Loděnitze [sic] (1. 174), Vraaž [sic (1. 204), Hyskov (l. 234), Tetín (1. 272), Srbsko (1. 298), Běleč (1. 318), Zadní Třebáň (1. 346), Lethy (1. 375), Veliky Ledcice (1. 378), Čelina (1. 429), Čímě (1. 448). Tyto vesnice toliko, kderý blíž zámku Karlštejna leží (krom u Milína), v registřích těchto poznamenané jsou. (Pro Milínské vedena zvláštní kniha.) Překlad český otiskl Hájek ve své kronice. Text jest až na zcela nepatrnou výminku týž jako v rukopise Pražském. — Arenga čte se v Summa cancellariae Caroli IV. ed. Tadra p. 34. 1. Poučník, dosud dvůr pod Karlštejnem. — 2. Dobříč, ves jihozáp. od Reporyj. — 3. Milín, městečko jížně od Příbramě. — 4. Dušníky za Dobříši. — 5. Žloukovice na pravém břehu Berounky severozáp. od Nížburku. — 6. Chýňava, ves severně od Berouna. — 7. Vráž, ves severových. od Berouna. — 8. Trubín, ves jížně od Berouna. — 9. Dle Sedláčka a Vávry (Beroun str. 30) Zdice. — 10, Nyní Hyskov severozáp. od Berouna. — Ostatní osady všechny zde jmenované zůstaly při panství Karlštejnském až do r. 1848.
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 21 Signum serenissimi principis et domini domini Karoli quarti, Ro- manorum imperatoris invictissimi et gloriosissimi Boemie regis. Testes huius rei sunt venerabiles Arnestus prefatus Pragensis archiepiscopus, Johannes Olomucensis, Johannes Luthomisslensis, aule nostre imperialis cancellarius, Theodoricus Mindensis et Johannes Blisimensis epis- copi, illustres Wenceslaus Saxonensis, Bolko Falkembergensis, Johannes Oppavie, Prziemko Teschinensis et Bolko Opoliensis duces, spectabiles Buchardus magister curie nostre Magdeburgensis, Henricus de Svarzburg, Albertus de Anhalt et Johannes Magdeburgensis comites, nobiles quoque Jesco de Wartemberg dominus in Wezzel, burgravius Pragensis, Sbinco de Hasemburg, magister curie nostre imperialis, Hoygerius et Lutholdus de Landstein et alii plures magnates et proceres, nostri fideles. Presencium eciam sub imperialis maiestatis nostre sigillo testimonio litterarum datum in suprascripto castro nostro Karlstein anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo septimo, indiccione decima, VI. kalendas Apriles, regnorum nostrorum anno undecimo, imperii vero tercio. Per dominum imperatorem Nicolaus de Chremsir. Na zadní straně: R. Volpertus. V knize gruntovní, zal. r. 1647 (sahá však až do r. 1674) a cho- vané na lesním úřadě karlštejnském v Budňanech, nadepsané: Registra gruntovní panství Karlštejnskýho, kterážto s bedlivostí vyhledána a se- psána jsou letha Páně 1647 za Jich Milostí vysoce urozených, paní pí. Beatrix hraběnky z Porcye, a panny panny šlechtičny Anny Marye Evsebiae, sester vlastních rozených Kavkoven z Říčan na Starém Sedlišti a Karlštejně, jakožto toho času zůstavajících držitelkyň hradu a panství Karlštejnskýho, a slovutnýho pana Jana Milínského, hejtmana toho času panství Karlštejnskýho, Vácslava Zeletskýho, písaře důchodního a obilního Karlštejnskýho. Kniha ta má hnědé desky. Dle registříku k ní poznáváme, co tehdá ke Karlštejnu patřilo: Městečko Budňany (l. 1), Hlásná Třebáň (1. 38), Malá Mořinka (l. 87), Velká Mořina (l. 115), Kozolupy (l. 132), Oujezdec Trněný (1. 136), Veliký Kuchař (1. 146), Dobříč (1. 158), Mezouně (1. 164), Loděnitze [sic] (1. 174), Vraaž [sic (1. 204), Hyskov (l. 234), Tetín (1. 272), Srbsko (1. 298), Běleč (1. 318), Zadní Třebáň (1. 346), Lethy (1. 375), Veliky Ledcice (1. 378), Čelina (1. 429), Čímě (1. 448). Tyto vesnice toliko, kderý blíž zámku Karlštejna leží (krom u Milína), v registřích těchto poznamenané jsou. (Pro Milínské vedena zvláštní kniha.) Překlad český otiskl Hájek ve své kronice. Text jest až na zcela nepatrnou výminku týž jako v rukopise Pražském. — Arenga čte se v Summa cancellariae Caroli IV. ed. Tadra p. 34. 1. Poučník, dosud dvůr pod Karlštejnem. — 2. Dobříč, ves jihozáp. od Reporyj. — 3. Milín, městečko jížně od Příbramě. — 4. Dušníky za Dobříši. — 5. Žloukovice na pravém břehu Berounky severozáp. od Nížburku. — 6. Chýňava, ves severně od Berouna. — 7. Vráž, ves severových. od Berouna. — 8. Trubín, ves jížně od Berouna. — 9. Dle Sedláčka a Vávry (Beroun str. 30) Zdice. — 10, Nyní Hyskov severozáp. od Berouna. — Ostatní osady všechny zde jmenované zůstaly při panství Karlštejnském až do r. 1848.
Strana 22
22 IV. Dr. Josef Teige: 13. 1357, 1. října. Arcibiskup Arnošt potvrzuje založení děkanství Karl- štejnského. P. fol. 193. — U. fol. 15. In nomine domini amen. Arnestus,1) dei et apostolicae sedis gracia sanctae Pragensis ecclesiae archiepiscopus, ad perpetuam rei memoriam. Universis, ad quos praesentes pervenerint, salutem in eo, qui est omnium vera salus. Inter alias sollicitudines ex officii pastoralis debito nostris humeris incumbentes ad illa praecipue vigilanti studio aciem mentis nostrae, sicuti tenemur, convertimus atque praecipuum destinamus affectum, quae divinum cultum respiciunt eiusdemque pariunt incrementa. Sane pro parte serenissimi principis et domini nostri, domini Caroli quarti, divina favente clementia Romanorum imperatoris semper augusti et Boemiae regis, quaedam littera maiestatis suae veris sigillata sigillis, in 2) filis sericeis 3) penden- tibus, sana et integra, non viciata, non cancellata, non abolita nec in aliqua sui parte corrupta, sed omni prorsus vitio et suspicione carens, nobis fuit praesentata et exhibita, cuius tenor de verbo ad verbum dignos- citur esse talis : In nomine sanctae et individuae trinitatis feliciter amen. Carolus quartus, divina favente clementia Romanorum imperator semper augustus et Boemiae rex, ad perpetuam rei memoriam. Sanctissimum do- minicae passionis mysterium; vide supra folio 5. [Zde č. 12., str. 16.] Fuimus itaque ex parte praefati domini nostri imperatoris cum in- stantia requisiti, ut fundationem et donationem 4) capellarum praedictarum ac ordinationes et dispositiones suas praedictas ac omnia et singula in litteris suprascriptis 5) contenta approbaremus, ratificaremus et confirma- remus, prout ad nostrum officium spectare dignoscitur. Nos itaque devo- tionem °) ipsius domini nostri imperatoris, quam ad s. Pragensem ecclesiam ac ipsius ministros gerit, infra nos pensantes propensius, ipsumque 7) in devotione et promotione huiusmodi eo amplius solidare volentes et firmare,s) maxime cum dispositiones et ordinationes praedictae redundant in divini cultus augmentum, fundationem et donationem9) capellarum praedictarum nec non dispositionem et ordinationem decani et canonicorum1°) in capellis praedictis ac omnia et singula in litera praedicta contenta, quoad omnes eius clausulas et puncta tenore praesentium approbamus, auctorisamus, ratificamus et auctoritate nostra ordinaria ex certa scientia confirmamus. Statuentes, ut quemadmodum dominus11) noster imperator ordinavit et disposuit, praedictae praebendae sunt12) et esse debeant sacerdotales, nullusque in ipsarum aliqua13) possit institui, nisi in sacerdotio constitutus, et ut tam14) decanus quam15) caeteri quatuor canonici, sacerdotes prae- dicti, qui sunt et qui fuerint pro tempore, seu aliqui vel aliquis eorundem, nullum aliud penitus beneficium ecclesiasticum, quantumlibet simplex aut modicum, cum decanatu vel praebenda huiuscemodi ullo 16) modo valeat obtinere, et in decanatu et praebendis ipsis continuam absque fraude iugiter17) mansionem,18) residentiam teneantur19) facere corporalem20) et21) personalem. Quod si quis aliud beneficium obtinens ad unum ex istis se
22 IV. Dr. Josef Teige: 13. 1357, 1. října. Arcibiskup Arnošt potvrzuje založení děkanství Karl- štejnského. P. fol. 193. — U. fol. 15. In nomine domini amen. Arnestus,1) dei et apostolicae sedis gracia sanctae Pragensis ecclesiae archiepiscopus, ad perpetuam rei memoriam. Universis, ad quos praesentes pervenerint, salutem in eo, qui est omnium vera salus. Inter alias sollicitudines ex officii pastoralis debito nostris humeris incumbentes ad illa praecipue vigilanti studio aciem mentis nostrae, sicuti tenemur, convertimus atque praecipuum destinamus affectum, quae divinum cultum respiciunt eiusdemque pariunt incrementa. Sane pro parte serenissimi principis et domini nostri, domini Caroli quarti, divina favente clementia Romanorum imperatoris semper augusti et Boemiae regis, quaedam littera maiestatis suae veris sigillata sigillis, in 2) filis sericeis 3) penden- tibus, sana et integra, non viciata, non cancellata, non abolita nec in aliqua sui parte corrupta, sed omni prorsus vitio et suspicione carens, nobis fuit praesentata et exhibita, cuius tenor de verbo ad verbum dignos- citur esse talis : In nomine sanctae et individuae trinitatis feliciter amen. Carolus quartus, divina favente clementia Romanorum imperator semper augustus et Boemiae rex, ad perpetuam rei memoriam. Sanctissimum do- minicae passionis mysterium; vide supra folio 5. [Zde č. 12., str. 16.] Fuimus itaque ex parte praefati domini nostri imperatoris cum in- stantia requisiti, ut fundationem et donationem 4) capellarum praedictarum ac ordinationes et dispositiones suas praedictas ac omnia et singula in litteris suprascriptis 5) contenta approbaremus, ratificaremus et confirma- remus, prout ad nostrum officium spectare dignoscitur. Nos itaque devo- tionem °) ipsius domini nostri imperatoris, quam ad s. Pragensem ecclesiam ac ipsius ministros gerit, infra nos pensantes propensius, ipsumque 7) in devotione et promotione huiusmodi eo amplius solidare volentes et firmare,s) maxime cum dispositiones et ordinationes praedictae redundant in divini cultus augmentum, fundationem et donationem9) capellarum praedictarum nec non dispositionem et ordinationem decani et canonicorum1°) in capellis praedictis ac omnia et singula in litera praedicta contenta, quoad omnes eius clausulas et puncta tenore praesentium approbamus, auctorisamus, ratificamus et auctoritate nostra ordinaria ex certa scientia confirmamus. Statuentes, ut quemadmodum dominus11) noster imperator ordinavit et disposuit, praedictae praebendae sunt12) et esse debeant sacerdotales, nullusque in ipsarum aliqua13) possit institui, nisi in sacerdotio constitutus, et ut tam14) decanus quam15) caeteri quatuor canonici, sacerdotes prae- dicti, qui sunt et qui fuerint pro tempore, seu aliqui vel aliquis eorundem, nullum aliud penitus beneficium ecclesiasticum, quantumlibet simplex aut modicum, cum decanatu vel praebenda huiuscemodi ullo 16) modo valeat obtinere, et in decanatu et praebendis ipsis continuam absque fraude iugiter17) mansionem,18) residentiam teneantur19) facere corporalem20) et21) personalem. Quod si quis aliud beneficium obtinens ad unum ex istis se
Strana 23
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 23 passus [fuerit] vel forte procuraverit praesentari et cum effectu institui, is eodem primo beneficio sit et esse debeat ipso facto privatus. Sique aliquis decanatum vel praebendam aliquam obtinens de praedictis aliam acceptaverit seu ad illam vel quodcunque beneficium ecclesiasticum, etiam si minimi valoris seu quantumcunque simplex existat, se praesentari per- miserit, insuper et quicunque ipsorum a decanatu seu aliquarum22) prae- bendarum ipsarum se absentare praesumpserit, hiis casibus et eorum quolibet 24) absque alio quocunque iudicio sive23) sententia decanatu seu praebenda,24 quam obtinuit, eo ipso sit privatus. Statutum nostrum huiuscemodi non solum ad decanatum et praebendas iam creatas, verum etiam ad creandas ibi de novo ex certa nostra scientia extendentes et prorogantes. Ut autem praedictus decanus, cui cura et labor prae aliis amplior in praemissis incumbit, uberiorem etiam, sicut decet, consolationem recipiat, capellam castri in Mendico de consensu praedicti domini nostri imperatoris et ad ipsius petitionem, ad quem ius patronatus capellae eiusdem pertinere dinoscitur, cum omnibus fructibus, redditibus et proventibus ipsius eidem decano et decanatui suo tenore praesentium incorporamus, annectimus perpetuo et unimus. Ita quod cedente vel decedente rectore dictae capellae, qui nunc est, decanus praedictus, qui est et qui fuerit pro tempore, reservata prius et deputata per eum congrua portione pro presbytero ipsi ecclesiae25) deservituro, prout26) scribitur,27) fructus, redditus et proventus ipsius capellae possideat et in usus suos accipiat, provisurus tamen, ut per aliquem idoneum presbyterum in capella castri praedicti perpetuis tempo- ribus missa cotidie28) celebretur, presbytero etiam, qui missam in eadem29) capella legerit et30) ad hoc per decanum fuerit deputatus, offertorium altaris ipsius, quantumcunque fuerit, et quinque sexagenas grossorum prag. annui census de redditibus ipsius capellae deputamus praesentibus et appli- camus. Porro pro singulari excellentia et condigna reverentia sanctorum insigniorum passionis dominicae31) statuimus et ordinavimus, ut in altari insigniorum ipsorum capellae maioris nulli32) alii, praeterquam archiepiscopis et episcopis executionem officii pontificalis habentibus, ullo unquam tempore liceat missarum solemnia celebrare. Omnibus et singulis sub incriminatione33) (sic) maledictionis aeternae districte inhibemus,31) ne quis praemissa vel praemissorum aliqua in totum35) vel in parte audeat infringere vel eis ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare36) praesumpserit, indigna- cionem omnipotentis dei et beatorum patronorum nostrorum Viti, Wen- ceslai atque37) Adalberti38) se noverit incursurum.39) In quorum testimo- nium praesentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus roborari. Datum Pragae anno domini 1357 die prima mensis Octobris. Nos vero Przedvogius decanus, Plichta scholasticus totumque capi- tulum ecclesiae Pragensis erectioni, fundationi et unioni supradictis damus praesentibus nostrum benevolum consensum pariter et assensum. In quorum testimonium sigillum capituli nostri praedicti duximus apprimendum. Listina tato zapsána jest též ve formuláři arcibiskupa Arnošta vydaném Tadrou v Archiv f. oesterr. Geschichte sv. 61, str. 457. Tam čtou se tyto odchylky od našeho textu: 1) Arnestus (kopiář má nemožné Ernestus), 2) nemá, 3) sericís, 4) dotationem, 5) in litera suprascripta, 6) donationem, 1) ipsum, 8) confirmare, 12) sint, 13) ali- 9) dotationem, 10) canonicorum ministrorum, 11) predictus dominus,
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 23 passus [fuerit] vel forte procuraverit praesentari et cum effectu institui, is eodem primo beneficio sit et esse debeat ipso facto privatus. Sique aliquis decanatum vel praebendam aliquam obtinens de praedictis aliam acceptaverit seu ad illam vel quodcunque beneficium ecclesiasticum, etiam si minimi valoris seu quantumcunque simplex existat, se praesentari per- miserit, insuper et quicunque ipsorum a decanatu seu aliquarum22) prae- bendarum ipsarum se absentare praesumpserit, hiis casibus et eorum quolibet 24) absque alio quocunque iudicio sive23) sententia decanatu seu praebenda,24 quam obtinuit, eo ipso sit privatus. Statutum nostrum huiuscemodi non solum ad decanatum et praebendas iam creatas, verum etiam ad creandas ibi de novo ex certa nostra scientia extendentes et prorogantes. Ut autem praedictus decanus, cui cura et labor prae aliis amplior in praemissis incumbit, uberiorem etiam, sicut decet, consolationem recipiat, capellam castri in Mendico de consensu praedicti domini nostri imperatoris et ad ipsius petitionem, ad quem ius patronatus capellae eiusdem pertinere dinoscitur, cum omnibus fructibus, redditibus et proventibus ipsius eidem decano et decanatui suo tenore praesentium incorporamus, annectimus perpetuo et unimus. Ita quod cedente vel decedente rectore dictae capellae, qui nunc est, decanus praedictus, qui est et qui fuerit pro tempore, reservata prius et deputata per eum congrua portione pro presbytero ipsi ecclesiae25) deservituro, prout26) scribitur,27) fructus, redditus et proventus ipsius capellae possideat et in usus suos accipiat, provisurus tamen, ut per aliquem idoneum presbyterum in capella castri praedicti perpetuis tempo- ribus missa cotidie28) celebretur, presbytero etiam, qui missam in eadem29) capella legerit et30) ad hoc per decanum fuerit deputatus, offertorium altaris ipsius, quantumcunque fuerit, et quinque sexagenas grossorum prag. annui census de redditibus ipsius capellae deputamus praesentibus et appli- camus. Porro pro singulari excellentia et condigna reverentia sanctorum insigniorum passionis dominicae31) statuimus et ordinavimus, ut in altari insigniorum ipsorum capellae maioris nulli32) alii, praeterquam archiepiscopis et episcopis executionem officii pontificalis habentibus, ullo unquam tempore liceat missarum solemnia celebrare. Omnibus et singulis sub incriminatione33) (sic) maledictionis aeternae districte inhibemus,31) ne quis praemissa vel praemissorum aliqua in totum35) vel in parte audeat infringere vel eis ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare36) praesumpserit, indigna- cionem omnipotentis dei et beatorum patronorum nostrorum Viti, Wen- ceslai atque37) Adalberti38) se noverit incursurum.39) In quorum testimo- nium praesentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus roborari. Datum Pragae anno domini 1357 die prima mensis Octobris. Nos vero Przedvogius decanus, Plichta scholasticus totumque capi- tulum ecclesiae Pragensis erectioni, fundationi et unioni supradictis damus praesentibus nostrum benevolum consensum pariter et assensum. In quorum testimonium sigillum capituli nostri praedicti duximus apprimendum. Listina tato zapsána jest též ve formuláři arcibiskupa Arnošta vydaném Tadrou v Archiv f. oesterr. Geschichte sv. 61, str. 457. Tam čtou se tyto odchylky od našeho textu: 1) Arnestus (kopiář má nemožné Ernestus), 2) nemá, 3) sericís, 4) dotationem, 5) in litera suprascripta, 6) donationem, 1) ipsum, 8) confirmare, 12) sint, 13) ali- 9) dotationem, 10) canonicorum ministrorum, 11) predictus dominus,
Strana 24
24 IV. Dr. Josef Teige: quam, 14) eciam, 15) et, 16) Rukop. Pr. má chybně nullomodo, 17) formulář Arnoštův má iugiter et precisam, "8) nemá, 19) teneatur, 2°) nemá, 21) nemá, 22) aliqua, 21) sen, 24) prebenda predictis, 25) capelle, 26) prout infra, 27) describitur, 28) perpetue, 29) predicta, 30) nemá, 31) divinice, 32) kopiář má ulli, 33) interminacione, 34) inhi- bentes, 35) toto, 36) attemptare, 37) nemá, 38) následuje ještě Procopii et Ludmille, 39) zde formulář Arnoštův se končí. 1358, 3. září. Jan Jindřich, bratr Karla IV., dává Lhotku Žebrákovu kaple sv. Palmacia. Srov. č. 6., str. 8. 1358, 3. září. Karel IV. potvrzuje darování vsi Žebrákovy Lhoty kaple sv. Palmacia. Srov. č. 7., str. 11. 14. 1367, 28. dubna. Karel IV. osvobozuje od platů svému malíři Dětři- chovi dvůr v Moříně. U. fol. 99 b. (P. nemá). Otištěno u Pelzla, Karl IV. II. díl, str. 384 dle rkp. U. Karolus quartus, divina favente clemencia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex, notum facimus tenore presencium universis, quod advertentes artificiosam picturam et solemnem regalis nostre capelle in Karlstein, qua fidelis nobis dilectus magister Theodoricus, pictor noster et familiaris, ad honorem omnipotentis dei et inclytam laudem nostre dignitatis regie predictam capellam tam ingeniose et artificialiter decoravit, et innate fidelitatis constanciam et obsequiorum aliorum puritatem con- tinuam, quibus eciam idem nostre celsitudini cordis sinceritate complacuit, et desiderat nihilominus in antea studiosa voluntate efficacique opere fer- vencius complacere. Volentes igitur de innata nobis regie benignitatis clemencia premissorum intuitu eidem eiusque heredibus alicuius retribu- cionis recompensam facere et graciam specialem, animo deliberato, sano eciam principum, baronum, nobilium et aliorum fidelium accedente consilio, de certa nostra sciencia et auctoritate regia Boemie predicto Theodorico et suis heredibus legittimis curiam, quam in villa Morzina cum quatuor mansis agrorum obtinere dignoscitur, ab exaccione, steura, collecta, angariis et perangariis, ungelto, contribucionibus ac omnibus et singulis aliis oneribus quibuscunque, eciam si designari specialibus valeant vocabulis, per nos, heredes et successores nostros, reges Boemie, aut officiales nostros et eorum [quemlibet] per regnum Boemie ex quacunque causa in futurum quo- modolibet imponendis exemimus, absolvimus, libertavimus et eximimus, liber- tamus nihilominus per presentes, taliter tamen, quod predictus Theodoricus et sui heredes, qui pro tempore fuerint, ob reverenciam divini numinis et
24 IV. Dr. Josef Teige: quam, 14) eciam, 15) et, 16) Rukop. Pr. má chybně nullomodo, 17) formulář Arnoštův má iugiter et precisam, "8) nemá, 19) teneatur, 2°) nemá, 21) nemá, 22) aliqua, 21) sen, 24) prebenda predictis, 25) capelle, 26) prout infra, 27) describitur, 28) perpetue, 29) predicta, 30) nemá, 31) divinice, 32) kopiář má ulli, 33) interminacione, 34) inhi- bentes, 35) toto, 36) attemptare, 37) nemá, 38) následuje ještě Procopii et Ludmille, 39) zde formulář Arnoštův se končí. 1358, 3. září. Jan Jindřich, bratr Karla IV., dává Lhotku Žebrákovu kaple sv. Palmacia. Srov. č. 6., str. 8. 1358, 3. září. Karel IV. potvrzuje darování vsi Žebrákovy Lhoty kaple sv. Palmacia. Srov. č. 7., str. 11. 14. 1367, 28. dubna. Karel IV. osvobozuje od platů svému malíři Dětři- chovi dvůr v Moříně. U. fol. 99 b. (P. nemá). Otištěno u Pelzla, Karl IV. II. díl, str. 384 dle rkp. U. Karolus quartus, divina favente clemencia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex, notum facimus tenore presencium universis, quod advertentes artificiosam picturam et solemnem regalis nostre capelle in Karlstein, qua fidelis nobis dilectus magister Theodoricus, pictor noster et familiaris, ad honorem omnipotentis dei et inclytam laudem nostre dignitatis regie predictam capellam tam ingeniose et artificialiter decoravit, et innate fidelitatis constanciam et obsequiorum aliorum puritatem con- tinuam, quibus eciam idem nostre celsitudini cordis sinceritate complacuit, et desiderat nihilominus in antea studiosa voluntate efficacique opere fer- vencius complacere. Volentes igitur de innata nobis regie benignitatis clemencia premissorum intuitu eidem eiusque heredibus alicuius retribu- cionis recompensam facere et graciam specialem, animo deliberato, sano eciam principum, baronum, nobilium et aliorum fidelium accedente consilio, de certa nostra sciencia et auctoritate regia Boemie predicto Theodorico et suis heredibus legittimis curiam, quam in villa Morzina cum quatuor mansis agrorum obtinere dignoscitur, ab exaccione, steura, collecta, angariis et perangariis, ungelto, contribucionibus ac omnibus et singulis aliis oneribus quibuscunque, eciam si designari specialibus valeant vocabulis, per nos, heredes et successores nostros, reges Boemie, aut officiales nostros et eorum [quemlibet] per regnum Boemie ex quacunque causa in futurum quo- modolibet imponendis exemimus, absolvimus, libertavimus et eximimus, liber- tamus nihilominus per presentes, taliter tamen, quod predictus Theodoricus et sui heredes, qui pro tempore fuerint, ob reverenciam divini numinis et
Strana 25
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 25 solemnitatem capelle regalis predicte perpetuo de curia et quatuor mansis prefatis inantea triginta talenta cere, quorum quindecim in festo sancti Michaelis archangeli venturo proxime tunc incipiendo, et alia quindecim in festo sancti Georgii martyris immediate sequenti, et sic annis singulis inantea continuandum nomine pensionis annue dare et solvere sine contra- diccionis obstaculo teneantur. Mandantes igitur universis et singulis burggra- viis, officialibus, viceofficialibus, procuratoribus, censuum et reddituum nostrorum collectoribus per regnum nostrum Boemie ubilibet constitutis, qui sunt vel pro tempore fuerint, fidelibus nostris dilectis, ne a predicto Theodorico aut heredibus suis legitimis de curia et quatuor mansis agrorum prefatis ultra prefata triginta talenta cere aliquid exigere aut extorquere presumant, sed pocius ipsos circa prefatam nostram graciam inviolabiliter conservare studeant, prout indignacionem nostram gravem et penam eis pro motu nostro proprio infligendam voluerint acrius evitare. Presencium sub imperialis maiestatis nostre testimonio litterarum datum Prage anno domini MCCCLXVII indiccione V, quarta kalendas Maii. Regnorum nostrorum anno vicesimo primo, imperii vero tercio decimo. Per dominum Michaelem, fratrem domini archiepiscopi, Nicolaus de Crupicz. Rukopis archivní má na fol. 157 český překlad, a v registrech úzkých Pra- skoleských při urbáři z let 1452—67 jest též překlad český této listiny a má nadpis: Privilegium seu litera imperatoris Caroli dive memorie super curiam Mar- ssonis in Morzina. K tomu připsal děkan Pistorius (1601—1618): „Vejpis z maje- statu cís. Karla čtvrtého na grunt v Mořině, který Jonák drží.“ Tento dvůr jeden čas drželi též děkanové Karlštejnští, neboť r. 1669 děkan Albrecht z Klinkovic ho prodal Fridrichovi Ferd. Rebmanovi z Rottenwalu a Fischbachu. Rebman pak prodal dvůr „Kocabovský“ r. 1672 Jiřímu Lvovi Lukavskému z Lukavice za 400 zl. rýn. a 320 lotů stříbra. V této smlouvě činí se zmínka i o privilegiích z r. 1367 a 1381. Když ale Lukavský cenu tržní nemohl zaplatiti, postoupil gruntovní pe- níze Rebman děkanovi Karlštejnskému Fr. Ferd. Čedíkovi z Eisenberka. Smlouvy české o tom otištěny jsou v Hlasech od Berounky r. 1904, č. 8 a 9. 1378, 5. února datováno potvrzení směny věčného platu ke kostelu farnímu v Tetíně, jež tištěno Borovým, Libri erectionum II. č. 269. 15. 1379, 14. května. Děkan Karlštejnský Litold dává některé své statky kanovníkům Karlštejnským. P. fol. 110. — U. fol. 68 b. Ego Lytoldus, decanus sancte Marie in Karlsteyn, notum facio omnibus et singulis litteras has visuris vel audituris, quod maxima fatiga maximisque impensis silvam dictam Luh sub ponte Karlstinensi totam penitus eradicavi atque extirpavi et in terram fertilem atque cultam redegi. Cum consensu serenis-
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 25 solemnitatem capelle regalis predicte perpetuo de curia et quatuor mansis prefatis inantea triginta talenta cere, quorum quindecim in festo sancti Michaelis archangeli venturo proxime tunc incipiendo, et alia quindecim in festo sancti Georgii martyris immediate sequenti, et sic annis singulis inantea continuandum nomine pensionis annue dare et solvere sine contra- diccionis obstaculo teneantur. Mandantes igitur universis et singulis burggra- viis, officialibus, viceofficialibus, procuratoribus, censuum et reddituum nostrorum collectoribus per regnum nostrum Boemie ubilibet constitutis, qui sunt vel pro tempore fuerint, fidelibus nostris dilectis, ne a predicto Theodorico aut heredibus suis legitimis de curia et quatuor mansis agrorum prefatis ultra prefata triginta talenta cere aliquid exigere aut extorquere presumant, sed pocius ipsos circa prefatam nostram graciam inviolabiliter conservare studeant, prout indignacionem nostram gravem et penam eis pro motu nostro proprio infligendam voluerint acrius evitare. Presencium sub imperialis maiestatis nostre testimonio litterarum datum Prage anno domini MCCCLXVII indiccione V, quarta kalendas Maii. Regnorum nostrorum anno vicesimo primo, imperii vero tercio decimo. Per dominum Michaelem, fratrem domini archiepiscopi, Nicolaus de Crupicz. Rukopis archivní má na fol. 157 český překlad, a v registrech úzkých Pra- skoleských při urbáři z let 1452—67 jest též překlad český této listiny a má nadpis: Privilegium seu litera imperatoris Caroli dive memorie super curiam Mar- ssonis in Morzina. K tomu připsal děkan Pistorius (1601—1618): „Vejpis z maje- statu cís. Karla čtvrtého na grunt v Mořině, který Jonák drží.“ Tento dvůr jeden čas drželi též děkanové Karlštejnští, neboť r. 1669 děkan Albrecht z Klinkovic ho prodal Fridrichovi Ferd. Rebmanovi z Rottenwalu a Fischbachu. Rebman pak prodal dvůr „Kocabovský“ r. 1672 Jiřímu Lvovi Lukavskému z Lukavice za 400 zl. rýn. a 320 lotů stříbra. V této smlouvě činí se zmínka i o privilegiích z r. 1367 a 1381. Když ale Lukavský cenu tržní nemohl zaplatiti, postoupil gruntovní pe- níze Rebman děkanovi Karlštejnskému Fr. Ferd. Čedíkovi z Eisenberka. Smlouvy české o tom otištěny jsou v Hlasech od Berounky r. 1904, č. 8 a 9. 1378, 5. února datováno potvrzení směny věčného platu ke kostelu farnímu v Tetíně, jež tištěno Borovým, Libri erectionum II. č. 269. 15. 1379, 14. května. Děkan Karlštejnský Litold dává některé své statky kanovníkům Karlštejnským. P. fol. 110. — U. fol. 68 b. Ego Lytoldus, decanus sancte Marie in Karlsteyn, notum facio omnibus et singulis litteras has visuris vel audituris, quod maxima fatiga maximisque impensis silvam dictam Luh sub ponte Karlstinensi totam penitus eradicavi atque extirpavi et in terram fertilem atque cultam redegi. Cum consensu serenis-
Strana 26
26 IV. Dr. Josef Teige: simi principis et domini domini Wenceslai, Romanorum atque Boemie regis, ut patet in annalibus. Post tantam extirpacionem silvarum in littore Mise fluminis feci pratum solemnissimum, fossam, que intus erat, evacuavi a flu- mine usque ad stagnum vel paludem, quod vulgo dicitur tuonie, pro ca- piendis piscibus ad usum meum proprium, similiter cum consensu regis antedicti. Ego predictus Lytoldus plantavi vineam in monte Plessec cum maximis laboribus et impensis pro me et successoribus meis futuris, decanis in Karlstein. Igitur ego, sepedictus Lytoldus, cum bona deliberacione, sano existens corpore, cum consilio fratrum meorum, canonicorum eiusdem arcis, ac cum toto capitulo collegii mei maximeque cum consensu regis ante- dicti, domini mei graciosi, legavi et donavi tam vineam, quam illud pratum magnum, similiter et stagnum sive paludem vel tuonie decano et canonicis, successoribus meis, pro futuris perpetuis temporibus, ita ut ipsi decanus et canonici tam pratum, quam paludem atque vineam possint tenere, vinde- miare, fenum saltare, 1) pisces prendere quousque eis libuerit. Si autem trans- mutare velint vineam, pratum vel paludem, sive vendere, hoc facere possunt. Vel si vineam istam vel pratum aut paludem piscatoribus, sive cui illis placuierit, apreciare vellent, hoc sit in velle eorum. Omnia hec suprascripta feci et facio pro remedio anime mee, non dubitans, quod ipsi decanus et canonici, tanquam amici, non immemores beneficiorum, deum altissimum misericordissimumque pro me exorabunt ordine et tempore debito et con- gruo. Horum omnium in testimonium et ut omnia hec firmissimum robur obtineant, sigillum meum proprium presentibus appendere mandavi. Datum in Karlstein anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo nono, decima quarta die mensis Maii. Tato darování Litoldova byla v dobré paměři ještě r. 1761 kdy ve fassi fundačních mší se uvádějí 4 mše za duši jeho ročně za darování 2 velkých luk při Berounce, a louky Štáralky, vinice na Plešivci (zde), vinice na svahu pod kostelíkem sv. Palmací až k řece, a blízko toho lázeň při řece (zde plat z ní, viz i č. 16), domu v Budňanech s 2 zahradami na úpatí Plešivce (viz č. 16, dle Körnera nyn. fara v Budňanech.) Viz Körner, Die Burg Karlstein (1857), str. 84. secare ? 16. 1380, 21. února. Kardinál Pileus uděluje odpustky kostelu sv. Pal- macia na Karlštejně a sv. Václava v Písku. Z orig. archivu kapituly kostela sv. Víta v Praze — U. fol. 67a. Pileus, miseracione divina tituli sancte Praxedis presbyter cardinalis, ad infrascripta apostolica auctoritate suffulti universis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in domino. Splendor paterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate, pia vota fidelium de clementissima ipsius maiestate sperancium tunc precipue pio favore prose- quitur, cum devota ipsorum humilitas sanctorum precibus et meritis adiu- vatur, ac Christi fideles eo libencius ad devocionem confluunt, quo ibidem uberius dono celestis gracie conspexerint se refectos. Cum igitur serenis-
26 IV. Dr. Josef Teige: simi principis et domini domini Wenceslai, Romanorum atque Boemie regis, ut patet in annalibus. Post tantam extirpacionem silvarum in littore Mise fluminis feci pratum solemnissimum, fossam, que intus erat, evacuavi a flu- mine usque ad stagnum vel paludem, quod vulgo dicitur tuonie, pro ca- piendis piscibus ad usum meum proprium, similiter cum consensu regis antedicti. Ego predictus Lytoldus plantavi vineam in monte Plessec cum maximis laboribus et impensis pro me et successoribus meis futuris, decanis in Karlstein. Igitur ego, sepedictus Lytoldus, cum bona deliberacione, sano existens corpore, cum consilio fratrum meorum, canonicorum eiusdem arcis, ac cum toto capitulo collegii mei maximeque cum consensu regis ante- dicti, domini mei graciosi, legavi et donavi tam vineam, quam illud pratum magnum, similiter et stagnum sive paludem vel tuonie decano et canonicis, successoribus meis, pro futuris perpetuis temporibus, ita ut ipsi decanus et canonici tam pratum, quam paludem atque vineam possint tenere, vinde- miare, fenum saltare, 1) pisces prendere quousque eis libuerit. Si autem trans- mutare velint vineam, pratum vel paludem, sive vendere, hoc facere possunt. Vel si vineam istam vel pratum aut paludem piscatoribus, sive cui illis placuierit, apreciare vellent, hoc sit in velle eorum. Omnia hec suprascripta feci et facio pro remedio anime mee, non dubitans, quod ipsi decanus et canonici, tanquam amici, non immemores beneficiorum, deum altissimum misericordissimumque pro me exorabunt ordine et tempore debito et con- gruo. Horum omnium in testimonium et ut omnia hec firmissimum robur obtineant, sigillum meum proprium presentibus appendere mandavi. Datum in Karlstein anno domini millesimo trecentesimo septuagesimo nono, decima quarta die mensis Maii. Tato darování Litoldova byla v dobré paměři ještě r. 1761 kdy ve fassi fundačních mší se uvádějí 4 mše za duši jeho ročně za darování 2 velkých luk při Berounce, a louky Štáralky, vinice na Plešivci (zde), vinice na svahu pod kostelíkem sv. Palmací až k řece, a blízko toho lázeň při řece (zde plat z ní, viz i č. 16), domu v Budňanech s 2 zahradami na úpatí Plešivce (viz č. 16, dle Körnera nyn. fara v Budňanech.) Viz Körner, Die Burg Karlstein (1857), str. 84. secare ? 16. 1380, 21. února. Kardinál Pileus uděluje odpustky kostelu sv. Pal- macia na Karlštejně a sv. Václava v Písku. Z orig. archivu kapituly kostela sv. Víta v Praze — U. fol. 67a. Pileus, miseracione divina tituli sancte Praxedis presbyter cardinalis, ad infrascripta apostolica auctoritate suffulti universis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in domino. Splendor paterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate, pia vota fidelium de clementissima ipsius maiestate sperancium tunc precipue pio favore prose- quitur, cum devota ipsorum humilitas sanctorum precibus et meritis adiu- vatur, ac Christi fideles eo libencius ad devocionem confluunt, quo ibidem uberius dono celestis gracie conspexerint se refectos. Cum igitur serenis-
Strana 27
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 27 sima principissa Joanna, Romanorum et Bohemie regina, ad ecclesias sancti Palmacii in Karlstein et sancti Wenceslai ante oppidum Arenam, Pragensis dioecesis, specialem gerit devocionem et affeccionem, prout accepimus, no- bisque supplicari fecit, ut pro devocione ipsarum augmentanda spiritualia mu- nera largire dignaremur: nos dictis supplicacionibus favorabiliter annuentes, de omnipotentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli, apostolorum eius, meritis et auctoritate predicta confisi, omnibus vere penitentibus et confessis, qui aliquam dictarum ecclesiarum in festivitatibus infrascriptis, videlicet: Nativitatis, Resurreccionis et Ascensionis domini nostri Jhesu Christi, Penthecostes, Trinitatis et Corporis Christi, singulisque festivita- tibus beate Marie virginis et sanctorum apostolorum, ac quatuor doctorum Ambrosii, Jeronimi, Augustini et Gregorii, ac patronorum et dedicacionis ipsarum ecclesiarum devote visitaverint, centum dies de iniunctis eis peni- tenciis auctoritate prelibata misericorditer in domino relaxamus. Datum in Arena dicte diocesis Pragensis IX. kalendas Marcii, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Urbani, divina providencia pape VI, anno secundo. 17. 1380, 29. října. Kardinál Pileus uděluje odpustky kaple sv. Lidmily na Tetíně. U. fol. 65 b. Pileus, miseracione divina tituli sancte Praxedis presbiter cardinalis, ad infrascripta apostolica auctoritate suffulti, universis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in domino. Splendor eterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate, pia vota fidelium de cle- mentissima ipsius maiestate sperancium tunc precipue pio favore pro- sequitur, cum devota ipsorum humilitas sanctorum precibus et meritis adiuvatur ac Christi fideles eo libencius ad devocionem confluunt, quo ibidem uberius dono celestis gracie conspexerint se refectos. Cum igitur dilectus in Christo Cunsso, rector capelle sancte Ludmille in castro Thetin Pragensis diocesis, ad ipsam capellam specialem gerat devocionem et affeccionem, prout accepimus, nobisque humiliter supplicavit, ut pro devo- cione ipsius augmentanda spiritualia munera largiri dignaremur: nos dictis supplicacionibus favorabiliter annuentes, de omnipotentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli, apostolorum eius, meritis et auctoritate pre- dicta confisi, omnibus vere penitentibus et confessis, qui dictam capellam in festivitatibus infrascriptis, videlicet Nativitatis, Circumcisionis, Epiphanie, Resurreccionis, Ascensionis, Penthecostes, sancte Trinitatis, Corporis Christi singulisque festivitatibus beate Marie virginis et sanctorum apostolorum et evangelistarum, et sancti Michaelis, sancti Joannis Baptiste, et sanctorum martirum et patronorum Viti, Wenceslai, Procopii, Quinque fratrum, Adal- berti, Laurencii, Stephani, Georgii, ac confessorum Nicolai, Martini, Egidii, et sanctarum virginum Katharine, Margarethe, Dorothee, Ludmille passionis et translationis eiusdem, nec non singulis diebus dominicis, dedicacionis
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 27 sima principissa Joanna, Romanorum et Bohemie regina, ad ecclesias sancti Palmacii in Karlstein et sancti Wenceslai ante oppidum Arenam, Pragensis dioecesis, specialem gerit devocionem et affeccionem, prout accepimus, no- bisque supplicari fecit, ut pro devocione ipsarum augmentanda spiritualia mu- nera largire dignaremur: nos dictis supplicacionibus favorabiliter annuentes, de omnipotentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli, apostolorum eius, meritis et auctoritate predicta confisi, omnibus vere penitentibus et confessis, qui aliquam dictarum ecclesiarum in festivitatibus infrascriptis, videlicet: Nativitatis, Resurreccionis et Ascensionis domini nostri Jhesu Christi, Penthecostes, Trinitatis et Corporis Christi, singulisque festivita- tibus beate Marie virginis et sanctorum apostolorum, ac quatuor doctorum Ambrosii, Jeronimi, Augustini et Gregorii, ac patronorum et dedicacionis ipsarum ecclesiarum devote visitaverint, centum dies de iniunctis eis peni- tenciis auctoritate prelibata misericorditer in domino relaxamus. Datum in Arena dicte diocesis Pragensis IX. kalendas Marcii, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Urbani, divina providencia pape VI, anno secundo. 17. 1380, 29. října. Kardinál Pileus uděluje odpustky kaple sv. Lidmily na Tetíně. U. fol. 65 b. Pileus, miseracione divina tituli sancte Praxedis presbiter cardinalis, ad infrascripta apostolica auctoritate suffulti, universis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in domino. Splendor eterne glorie, qui sua mundum illuminat ineffabili claritate, pia vota fidelium de cle- mentissima ipsius maiestate sperancium tunc precipue pio favore pro- sequitur, cum devota ipsorum humilitas sanctorum precibus et meritis adiuvatur ac Christi fideles eo libencius ad devocionem confluunt, quo ibidem uberius dono celestis gracie conspexerint se refectos. Cum igitur dilectus in Christo Cunsso, rector capelle sancte Ludmille in castro Thetin Pragensis diocesis, ad ipsam capellam specialem gerat devocionem et affeccionem, prout accepimus, nobisque humiliter supplicavit, ut pro devo- cione ipsius augmentanda spiritualia munera largiri dignaremur: nos dictis supplicacionibus favorabiliter annuentes, de omnipotentis dei misericordia et beatorum Petri et Pauli, apostolorum eius, meritis et auctoritate pre- dicta confisi, omnibus vere penitentibus et confessis, qui dictam capellam in festivitatibus infrascriptis, videlicet Nativitatis, Circumcisionis, Epiphanie, Resurreccionis, Ascensionis, Penthecostes, sancte Trinitatis, Corporis Christi singulisque festivitatibus beate Marie virginis et sanctorum apostolorum et evangelistarum, et sancti Michaelis, sancti Joannis Baptiste, et sanctorum martirum et patronorum Viti, Wenceslai, Procopii, Quinque fratrum, Adal- berti, Laurencii, Stephani, Georgii, ac confessorum Nicolai, Martini, Egidii, et sanctarum virginum Katharine, Margarethe, Dorothee, Ludmille passionis et translationis eiusdem, nec non singulis diebus dominicis, dedicacionis
Strana 28
28 IV. Dr. Josef Teige: devote visitaverint, et qui sepulcrum sancte Ludmille causa peregrinacionis seu devocionis accesserint, aut qui corpus Christi, cum infirmis portatur, secuti fuerint, nec non, cum ad Ave Maria pulsatur, ter ob reverenciam gloriosissime virginis Ave Maria dixerint, et qui manus eidem capelle porrexerint adiutrices, centum dies de iniunctis eis penitenciis auctoritate predicta misericorditer in domino relaxamus. Datum Verone Pragensis dioecesis III. kalendas Novembris, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri Urbani, divina providencia pape VI, anno tercio. Zachováno též v opise z r. 1629 mezi listinami kap. sv.-Vítské XVI. 6. 18. 1380, 3. října. Děkan Litold opětně daruje zboží a platy děkanství Karlštejnskému. P. fol. 112. — U. fol. 69 b. Ego Lytoldus, decanus sancte Marie in Karlstein, tenore presencium omnibus cupio fore notum, quod sano existens corpore, matura delibera- cione prehabita donavi et legavi, dumtaxat post mortem meam, decanatui et decano, qui successerit in meam vicem, commodum proprium meis edi- ficatum laboribus et impensis pro ipsius persona habitandum et possidendum, nec non vineam circum adiacentem ecclesie sancti Palmacii cum domo inferius situata retro balneum in littore fluminis prope Misam, ad preben- dam ipsius decanatus quottidie 1) pertinendam. Ceterum pro universitate collegii nostri ibidem dono legavi et donavi humuletum circa aquam pre- dictam in littore sub ponte, et viginti quatuor gr. census perpetui super balneum, et quindecim gr. super domum Haskonis ante balneum perhen- niter duraturos. Nec non magnam domum meam cum orto adiacenti et singulis usufructibus, quam vendere possunt, quandocunque voluerint, quia hec omnia predicta persone mee fuerunt. Que pro remedio anime mee commemorande ipsis ordino ac donavi, confidens, quod facient perpetuam mei memoriam modo sive ordine, qui eis melius videbitur expedire. In cuius rei evidenciam sigillum meum presentibus est appensum. Datum in Karlstein anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo, tercia [die] mensis Octobris. Viz poznámka při listině č. 15. 1) Snad perpetue. 19. 1381, 8. března. Václav IV. obnovuje osvobození dvora někdy malíře Dětricha v Mořině od veřejných břemen. U. fol. 100 b. Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex, notum facimus tenore presencium universis: Cum alias recolende
28 IV. Dr. Josef Teige: devote visitaverint, et qui sepulcrum sancte Ludmille causa peregrinacionis seu devocionis accesserint, aut qui corpus Christi, cum infirmis portatur, secuti fuerint, nec non, cum ad Ave Maria pulsatur, ter ob reverenciam gloriosissime virginis Ave Maria dixerint, et qui manus eidem capelle porrexerint adiutrices, centum dies de iniunctis eis penitenciis auctoritate predicta misericorditer in domino relaxamus. Datum Verone Pragensis dioecesis III. kalendas Novembris, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri Urbani, divina providencia pape VI, anno tercio. Zachováno též v opise z r. 1629 mezi listinami kap. sv.-Vítské XVI. 6. 18. 1380, 3. října. Děkan Litold opětně daruje zboží a platy děkanství Karlštejnskému. P. fol. 112. — U. fol. 69 b. Ego Lytoldus, decanus sancte Marie in Karlstein, tenore presencium omnibus cupio fore notum, quod sano existens corpore, matura delibera- cione prehabita donavi et legavi, dumtaxat post mortem meam, decanatui et decano, qui successerit in meam vicem, commodum proprium meis edi- ficatum laboribus et impensis pro ipsius persona habitandum et possidendum, nec non vineam circum adiacentem ecclesie sancti Palmacii cum domo inferius situata retro balneum in littore fluminis prope Misam, ad preben- dam ipsius decanatus quottidie 1) pertinendam. Ceterum pro universitate collegii nostri ibidem dono legavi et donavi humuletum circa aquam pre- dictam in littore sub ponte, et viginti quatuor gr. census perpetui super balneum, et quindecim gr. super domum Haskonis ante balneum perhen- niter duraturos. Nec non magnam domum meam cum orto adiacenti et singulis usufructibus, quam vendere possunt, quandocunque voluerint, quia hec omnia predicta persone mee fuerunt. Que pro remedio anime mee commemorande ipsis ordino ac donavi, confidens, quod facient perpetuam mei memoriam modo sive ordine, qui eis melius videbitur expedire. In cuius rei evidenciam sigillum meum presentibus est appensum. Datum in Karlstein anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo, tercia [die] mensis Octobris. Viz poznámka při listině č. 15. 1) Snad perpetue. 19. 1381, 8. března. Václav IV. obnovuje osvobození dvora někdy malíře Dětricha v Mořině od veřejných břemen. U. fol. 100 b. Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex, notum facimus tenore presencium universis: Cum alias recolende
Strana 29
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 29 memorie serenissimus quondam dominus Carolus Romanorum imperator et Boemie rex, genitor noster charissimus, Theodorico, tunc pictori et artifici pictorio, familiari suo, et heredibus successoribusque suis legittimis curiam quandam in Morzina cum quatuor mansis agrorum, quos tunc habuit et possedit, ab omni exaccione, steura, collecte, angariarum, peran- gariarum, ungelti, contribucionum et omnium aliorum onerum solucione quibuscunque, eciam si specialibus designari valeant nominibus, per nos, heredes et successores nostros, velut reges Boemie, et officiales nostros ex quacunque causa in futurum quomodolibet imponendis auctoritate regia Boemie eximerit, absolverit et liberaverit graciose, prout hoc ipsum certe predicti nostri genitoris littere, per quas sufficienter informati sumus, lucidius attestantur; cumque predicta curia cum suis mansis et pertinenciis a dilecto nobis Nicolao Mendik de Plos et Joanne Waczenste,1) aurifabro pragensi, ad manus Zdene, relicte quondam Jesconis dicti Mraz de La- zewicz,2) vero vendicionis titulo pervenisse noscantur, nobisque pro parte tam vendencium quam emencium sit humiliter supplicatum, quatenus et nos predictam curiam ad instar genitoris nostri supradicti ab huiusmodi solucionibus eximere, absolvere et liberare graciosius dignaremur ; idcirco nos, qui vota subditorum nostrorum adeo nobis humiliter supplicancium gratuito semper favore complectimur, animo deliberato sanoque principum, baronum et procerum nostrorum accedente consilio, eedem Zdene relicte suisque heredibus antedictam curiam una cum mansis et pertinenciis suis ab omnibus predictorum steure, collecte, angariarum, perangariarum, ungelti, contribucionum et omnium quorumcunque solucionibus, ut premittitur, quibuscunque valeant designari nominibus, per nos, heredes nostros, reges Boemie, vel officiales nostros inponendis in posterum eximimus, ab- solvimus et tenore presencium de certa nostra sciencia ac auctoritate regia Boemie libertamus ; attamen hac adiecta condicione signanter, quod eadem Zdena et ipsius heredes de prefatis bonis ob dei reverenciam cultumque ceremonialem regalis capelle nostre in Karlstein annis singulis triginta libras cere, quindecim videlicet in festo s. Georgii martyris et alias quin- decim in festo s. Michaelis tunc sequenti ac sic deinceps in perpetuum, prout hoc idem in antedictis nostris paternis litteris expressum est lucide, sine quovis contradiccionis obstaculo solvere teneantur. Mandantes igitur universis et singulis officialibus, burgraviis, vice- burgraviis, procuratoribus, censuum et reditorum nostrorum collectoribus per regnum nostrum Boemie ubilibet constitutis, qui sunt vel pro tempore fuerint, fidelibus nostris dilectis, ne a predicta Zdena relicta heredibusque suis legittimis de curia et quattuor mansis agrorum prefatis ultra prefatas triginta libras cere aliquid exigere aut extorquere presumant, sed pocius ipses circa prefatam nostram graciam inviolabiliter conservare studeant, prout indignacionem nostram diligunt evitare. Presencium sub regie nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum datum Pragae anno do- 1) Na opise 1647: Nicolao Mendil de Ilow et Johanne Waczenser. 2), Ibid.: Jeskonis d. Mrazz de Lazieuicz.
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 29 memorie serenissimus quondam dominus Carolus Romanorum imperator et Boemie rex, genitor noster charissimus, Theodorico, tunc pictori et artifici pictorio, familiari suo, et heredibus successoribusque suis legittimis curiam quandam in Morzina cum quatuor mansis agrorum, quos tunc habuit et possedit, ab omni exaccione, steura, collecte, angariarum, peran- gariarum, ungelti, contribucionum et omnium aliorum onerum solucione quibuscunque, eciam si specialibus designari valeant nominibus, per nos, heredes et successores nostros, velut reges Boemie, et officiales nostros ex quacunque causa in futurum quomodolibet imponendis auctoritate regia Boemie eximerit, absolverit et liberaverit graciose, prout hoc ipsum certe predicti nostri genitoris littere, per quas sufficienter informati sumus, lucidius attestantur; cumque predicta curia cum suis mansis et pertinenciis a dilecto nobis Nicolao Mendik de Plos et Joanne Waczenste,1) aurifabro pragensi, ad manus Zdene, relicte quondam Jesconis dicti Mraz de La- zewicz,2) vero vendicionis titulo pervenisse noscantur, nobisque pro parte tam vendencium quam emencium sit humiliter supplicatum, quatenus et nos predictam curiam ad instar genitoris nostri supradicti ab huiusmodi solucionibus eximere, absolvere et liberare graciosius dignaremur ; idcirco nos, qui vota subditorum nostrorum adeo nobis humiliter supplicancium gratuito semper favore complectimur, animo deliberato sanoque principum, baronum et procerum nostrorum accedente consilio, eedem Zdene relicte suisque heredibus antedictam curiam una cum mansis et pertinenciis suis ab omnibus predictorum steure, collecte, angariarum, perangariarum, ungelti, contribucionum et omnium quorumcunque solucionibus, ut premittitur, quibuscunque valeant designari nominibus, per nos, heredes nostros, reges Boemie, vel officiales nostros inponendis in posterum eximimus, ab- solvimus et tenore presencium de certa nostra sciencia ac auctoritate regia Boemie libertamus ; attamen hac adiecta condicione signanter, quod eadem Zdena et ipsius heredes de prefatis bonis ob dei reverenciam cultumque ceremonialem regalis capelle nostre in Karlstein annis singulis triginta libras cere, quindecim videlicet in festo s. Georgii martyris et alias quin- decim in festo s. Michaelis tunc sequenti ac sic deinceps in perpetuum, prout hoc idem in antedictis nostris paternis litteris expressum est lucide, sine quovis contradiccionis obstaculo solvere teneantur. Mandantes igitur universis et singulis officialibus, burgraviis, vice- burgraviis, procuratoribus, censuum et reditorum nostrorum collectoribus per regnum nostrum Boemie ubilibet constitutis, qui sunt vel pro tempore fuerint, fidelibus nostris dilectis, ne a predicta Zdena relicta heredibusque suis legittimis de curia et quattuor mansis agrorum prefatis ultra prefatas triginta libras cere aliquid exigere aut extorquere presumant, sed pocius ipses circa prefatam nostram graciam inviolabiliter conservare studeant, prout indignacionem nostram diligunt evitare. Presencium sub regie nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum datum Pragae anno do- 1) Na opise 1647: Nicolao Mendil de Ilow et Johanne Waczenser. 2), Ibid.: Jeskonis d. Mrazz de Lazieuicz.
Strana 30
30 IV. Dr. Josef Teige: mini 1381, 8 idus Marcii, regnorum nostrorum anno Boemie 18, Roma- norum vero 5. V arch. praskoleském jsou této listiny dva opisy, oba ověřené cís. notářem Janem Jakubem Rincolinem, sekretářem university Karlovy v Praze (pečet pa- pírová). Jeden jest datován 30. dub. r. 1647; z tohoto potvrzení vidíme, že originál tenkrát byl ještě neporušen (illaesus); originál — dnes již sotva existující — tehdy patřil děkanu, ne držiteli dvora, praví se to výslovně v porovnání o dluž. ných 300 liber vosku z téhož dvora mezi děkanem Racingerem a Linhartem Švorcbortem z Švorcpachu, držitelem jeho, učiněném 10. ledna 1647. Šv. vyzvedl privilegia téhož dvoru z kanceláře arcib. Harracha, kamž je týž děkan položil, a nechtěl jich děkanovi vrátiti; ale dále v témž porovnání se praví, že privilegia ta jen tehdy mají za děkanem zůstati, neodvede-li p. Šv. jich vidimus děkanovi; bylo tedy uznáno, že privilegia patří Švorcbortovi. Druhý opis jest bez data. Oba opisy dal poříditi děkan Racinger, aby dokázal právo děkanství na oněch 30 liber vosku ze dvora toho do král. kaple P. Marie na Karlštejně. Tento vosk totiž držitelé dvora špatně platili, a to nejen za Racingera, ale i na zač. XVIII. stol. Zvláštní, že na opisu z r. 1647 jest datum: „5 idus Marcii“, na druhém opisu „6 idus Marcii“, a zde máme „8 idus Marcii“, tedy trojí datum. Na opise z r. 1647 jest pozn.: Per d. Henricum Skopkonem de Duba (totéž v rkp. univ., ale tu místo „Henricum“ jest Herman, nesprávně, a kromě Škopka podepsán v rkp. univ. i „Wilhelmus Kortolangen“, registrator 1378—82. — Listinu tuto otiskl dle velmi chybného opisu z r. 1664 Neuwirth v Mittheilungen des Vereins für Gesch. d. Deutschen in Böhmen sv. 29. str. 71. 20 1386, 17. července. Václav IV. dává kostel farní sv. Lidmily na Tetíně děkanství Karlštejnskému. P. fol. 65. a U. fol. 40 a. Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex, notum facimus tenore presencium universis: Dum inter archana pe- ctoris nostri rite revolvimus, dum oculis mentis provida deliberatione conspicimus dumque consciencie testimonio ponderamus, quanta virtute quantaque gracia nec non mirifica bonitate deus omnipotens, cuius nutu geruntur omnia, misericorditer nos respexit, qui nostrum felicibus incre- mentis statum et nomen graciose provexit et illustribus principibus, dominiis atque terris peculiare regnum nostrum Boemie in diversis locorum finibus magnifice dilatavit. Certe tanto forcius divine clemencie nos obnoxios et debi- tores conspicimus, quanto per amplius nobis ab eo, non meritis nostris, sed sola sui dignacione, hec et alia beneficia liberaliter collata sentimus. Et ne de tantis tamque graciosis et acceptis donariis oblivio vel ingratitudo nos arguat, dignum, ymmo summe necessarium arbitramur, ut in recom- pensam tantorum beneficiorum sibi humilitatis vicissitudinem impendere studeamus cum evangelica muliere, que mittens in gazophilacium munus exiguum, oblacionem fecit gratissimam creatori. Sane revolventes in animo diligentique deliberacione pensantes, quanto studio quantave sollicitudine serenissimus princeps quondam dominus et genitor noster, dominus Karolus, Romanorum imperator et Boemie rex, dum viveret, circa veneracionem
30 IV. Dr. Josef Teige: mini 1381, 8 idus Marcii, regnorum nostrorum anno Boemie 18, Roma- norum vero 5. V arch. praskoleském jsou této listiny dva opisy, oba ověřené cís. notářem Janem Jakubem Rincolinem, sekretářem university Karlovy v Praze (pečet pa- pírová). Jeden jest datován 30. dub. r. 1647; z tohoto potvrzení vidíme, že originál tenkrát byl ještě neporušen (illaesus); originál — dnes již sotva existující — tehdy patřil děkanu, ne držiteli dvora, praví se to výslovně v porovnání o dluž. ných 300 liber vosku z téhož dvora mezi děkanem Racingerem a Linhartem Švorcbortem z Švorcpachu, držitelem jeho, učiněném 10. ledna 1647. Šv. vyzvedl privilegia téhož dvoru z kanceláře arcib. Harracha, kamž je týž děkan položil, a nechtěl jich děkanovi vrátiti; ale dále v témž porovnání se praví, že privilegia ta jen tehdy mají za děkanem zůstati, neodvede-li p. Šv. jich vidimus děkanovi; bylo tedy uznáno, že privilegia patří Švorcbortovi. Druhý opis jest bez data. Oba opisy dal poříditi děkan Racinger, aby dokázal právo děkanství na oněch 30 liber vosku ze dvora toho do král. kaple P. Marie na Karlštejně. Tento vosk totiž držitelé dvora špatně platili, a to nejen za Racingera, ale i na zač. XVIII. stol. Zvláštní, že na opisu z r. 1647 jest datum: „5 idus Marcii“, na druhém opisu „6 idus Marcii“, a zde máme „8 idus Marcii“, tedy trojí datum. Na opise z r. 1647 jest pozn.: Per d. Henricum Skopkonem de Duba (totéž v rkp. univ., ale tu místo „Henricum“ jest Herman, nesprávně, a kromě Škopka podepsán v rkp. univ. i „Wilhelmus Kortolangen“, registrator 1378—82. — Listinu tuto otiskl dle velmi chybného opisu z r. 1664 Neuwirth v Mittheilungen des Vereins für Gesch. d. Deutschen in Böhmen sv. 29. str. 71. 20 1386, 17. července. Václav IV. dává kostel farní sv. Lidmily na Tetíně děkanství Karlštejnskému. P. fol. 65. a U. fol. 40 a. Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex, notum facimus tenore presencium universis: Dum inter archana pe- ctoris nostri rite revolvimus, dum oculis mentis provida deliberatione conspicimus dumque consciencie testimonio ponderamus, quanta virtute quantaque gracia nec non mirifica bonitate deus omnipotens, cuius nutu geruntur omnia, misericorditer nos respexit, qui nostrum felicibus incre- mentis statum et nomen graciose provexit et illustribus principibus, dominiis atque terris peculiare regnum nostrum Boemie in diversis locorum finibus magnifice dilatavit. Certe tanto forcius divine clemencie nos obnoxios et debi- tores conspicimus, quanto per amplius nobis ab eo, non meritis nostris, sed sola sui dignacione, hec et alia beneficia liberaliter collata sentimus. Et ne de tantis tamque graciosis et acceptis donariis oblivio vel ingratitudo nos arguat, dignum, ymmo summe necessarium arbitramur, ut in recom- pensam tantorum beneficiorum sibi humilitatis vicissitudinem impendere studeamus cum evangelica muliere, que mittens in gazophilacium munus exiguum, oblacionem fecit gratissimam creatori. Sane revolventes in animo diligentique deliberacione pensantes, quanto studio quantave sollicitudine serenissimus princeps quondam dominus et genitor noster, dominus Karolus, Romanorum imperator et Boemie rex, dum viveret, circa veneracionem
Strana 31
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 31 illius thesauri magnifici, videlicet venerandarum sacri imperii et regni Boemie reliquiarum, versari consvevit, eius in hoc nos convenit sequi vestigia et ad hoc sollerter inniti, ne quocunque interveniente defectu veneracionem ipsarum nostris contingat temporibus impediri. Attendentes igitur odorem bone fame et redolentis ac virtuosi nominis gratos rumores de personis honorabilium decani et canonicorum regalis capelle nostre in Karlstein, in qua eedem reliquie noscuntur recondite, volentes quoque, ut ipsi munificencie nostre dono presenti circa veneracionem ipsarum eo quidem studiosius atque diligencius insistant inantea, non improvide neque per errorem, sed animo deliberato, sano principum, procerum, baronum, nobilium et aliorum nostrorum et regni Boemie fidelium accedente con- silio, regia auctoritate Boemie et de certa nostra sciencia ecclesiam parro- chialem in Thetin, cuius ius patronatus seu ius presentandi ad divos quondam predecessores nostros, reges Boemie, et demum nos hucusque pertinuit, cum omnibus ipsius ecclesie utilitatibus ac emolumentis, prout easdem ipsius ecclesie rectores tollere consveverunt, nichil nobis aut here- dibus seu successoribus nostris, Boemie regibus, in dicta ecclesia, quoad ipsius collacionem, presentacionem seu quamvis aliam disposicionem iuris seu proprietatis penitus reservantes, prefatis decano, canonicis et ipsorum collegio divine remuneracionis intuitu dedimus et donavimus, damus tenore presencium graciosius et donamus. Ipsamque ecclesiam cum huiuscemodi suis proventibus et emolumentis predictis decano, canonicis et capitulo in perpetuum univimus, applicavimus et incorporavimus, unimus, applicamus et incorporamus presentibus graciose. Omne ius, quod nobis, velud regi Boemie, in eadem ecclesia hucusque competere poterat, in predictos decanum, canonicos, collegium finaliter transferentes. Taliter videlicet, ut cedente vel decedente ecclesie prefate rectore ipsa ecclesia ad predictos decanum, canonicos et collegium in Karlstein absque nostro, heredum et successorum nostrorum, regum Boemie, seu cuiuslibet alterius impedimento pertinere debeat et spectare. Eo tamen signanter proviso, ut ipsi personam ydoneam sive de ipsorum collegio, sive aliam aput predictam ecclesiam constituant, que plebem ipsius ecclesiasticis sacramentis procuret et onera eidem in- cumbencia studeat realiter adimplere. Supplemus eciam omnem defectum, si quis circa premissa dubia seu obscura interpretacione verborum aut senten- ciarum, sollempnitatis iuris seu alterius condicionis obmisse compertus fuerit, de prefata plenitudine regie potestatis. Nulli ergo hominum liceat hanc nostre donacionis, collacionis, largicionis, translacionis et defectus supple- cionis paginam infringere seu ei ausu quovis temerario contraire sub pena triginta marcarum argenti, quas ab eo, qui contrafecerit, tociens, quociens contrafactum fuerit, irremissibiliter exigi volumus. Et earum medietatem nostri regalis erarii sive fisci, residuam vero partem dictorum decani, canonicorum et capituli usibus determinavimus applicari. Presencium sub regie nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum datum Prage anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo sexto, die decima septima mensis Julii, regnorum nostrorum anno Boemie vicesimo quarto, Romanorum vero undecimo. Právo patronátní na faru tetínskou patří děkanům karlšt. podnes.
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 31 illius thesauri magnifici, videlicet venerandarum sacri imperii et regni Boemie reliquiarum, versari consvevit, eius in hoc nos convenit sequi vestigia et ad hoc sollerter inniti, ne quocunque interveniente defectu veneracionem ipsarum nostris contingat temporibus impediri. Attendentes igitur odorem bone fame et redolentis ac virtuosi nominis gratos rumores de personis honorabilium decani et canonicorum regalis capelle nostre in Karlstein, in qua eedem reliquie noscuntur recondite, volentes quoque, ut ipsi munificencie nostre dono presenti circa veneracionem ipsarum eo quidem studiosius atque diligencius insistant inantea, non improvide neque per errorem, sed animo deliberato, sano principum, procerum, baronum, nobilium et aliorum nostrorum et regni Boemie fidelium accedente con- silio, regia auctoritate Boemie et de certa nostra sciencia ecclesiam parro- chialem in Thetin, cuius ius patronatus seu ius presentandi ad divos quondam predecessores nostros, reges Boemie, et demum nos hucusque pertinuit, cum omnibus ipsius ecclesie utilitatibus ac emolumentis, prout easdem ipsius ecclesie rectores tollere consveverunt, nichil nobis aut here- dibus seu successoribus nostris, Boemie regibus, in dicta ecclesia, quoad ipsius collacionem, presentacionem seu quamvis aliam disposicionem iuris seu proprietatis penitus reservantes, prefatis decano, canonicis et ipsorum collegio divine remuneracionis intuitu dedimus et donavimus, damus tenore presencium graciosius et donamus. Ipsamque ecclesiam cum huiuscemodi suis proventibus et emolumentis predictis decano, canonicis et capitulo in perpetuum univimus, applicavimus et incorporavimus, unimus, applicamus et incorporamus presentibus graciose. Omne ius, quod nobis, velud regi Boemie, in eadem ecclesia hucusque competere poterat, in predictos decanum, canonicos, collegium finaliter transferentes. Taliter videlicet, ut cedente vel decedente ecclesie prefate rectore ipsa ecclesia ad predictos decanum, canonicos et collegium in Karlstein absque nostro, heredum et successorum nostrorum, regum Boemie, seu cuiuslibet alterius impedimento pertinere debeat et spectare. Eo tamen signanter proviso, ut ipsi personam ydoneam sive de ipsorum collegio, sive aliam aput predictam ecclesiam constituant, que plebem ipsius ecclesiasticis sacramentis procuret et onera eidem in- cumbencia studeat realiter adimplere. Supplemus eciam omnem defectum, si quis circa premissa dubia seu obscura interpretacione verborum aut senten- ciarum, sollempnitatis iuris seu alterius condicionis obmisse compertus fuerit, de prefata plenitudine regie potestatis. Nulli ergo hominum liceat hanc nostre donacionis, collacionis, largicionis, translacionis et defectus supple- cionis paginam infringere seu ei ausu quovis temerario contraire sub pena triginta marcarum argenti, quas ab eo, qui contrafecerit, tociens, quociens contrafactum fuerit, irremissibiliter exigi volumus. Et earum medietatem nostri regalis erarii sive fisci, residuam vero partem dictorum decani, canonicorum et capituli usibus determinavimus applicari. Presencium sub regie nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum datum Prage anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo sexto, die decima septima mensis Julii, regnorum nostrorum anno Boemie vicesimo quarto, Romanorum vero undecimo. Právo patronátní na faru tetínskou patří děkanům karlšt. podnes.
Strana 32
32 IV. Dr. Josef Teige: 21. 1387, 4. května. Arcibískup Jan potvrzuje darování kostela farního na Tetíně děkanství Karlštejnskému. P. fol. 69. U. fol. 43a. Regest v Lib. Erectionum III. str. 269, č. 408. Joannes, dei gracia sancte Pragensis ecclesie archiepiscopus, apo- stolice sedis legatus. Pastoralis officii cura nos urget, ut ad ea precipue sit noster animus inclinatus, que divini cultus augmentum et salutem respiciunt animarum. Et licet sine personarum et locorum differencia et delectu omnibus studeamus, quantum est nobis cum deo possibile, com- placere, specialiter tamen venerabili collegio in Karlstein, in quo arma salvatoris nostri, domini Jesu Christi, et nonnulle insignes sanctorum reliquie pro dei gloria sunt recondite et honore regnique prosperitate pariter et decore feliciter requiescunt. Sane serenissimus princeps dominus Wenceslaus, Romanorum et Boemie rex illustris, zelo devocionis accensus disposuit, ut cum collegium canonicorum in Karlstein supradictum et dieti canonici, qui dictorum armorum Christi et ceterarum imperialium et aliarum reliquiarum custodes et continui veneratores existunt, pro ipsorum susten- tacione facultates habeant tenues atque macras, ac sic per consequens divinis officiis, quibus ferventer incumbunt, non possint tam commode inherere ; et ecclesia parochialis in Tetin, que prope distat a loco, sit quead ius presentandi de disposicione ipsius, prefatis decano et canonicis sive collegio ex mera liberalitate donavit, volens et in desideriis obtinens, ut secundum formam iuris fructus dicte parochialis ecclesie et ipsa ecclesia in meliorem sustentacionem collegii memorati auctoritate ordinaria incorporaretur eisdem sic, quod cedente rectore, qui nunc est, vel eciam decedente decanus et cano- nici per se vel per alium seu alios gererent curam plebis et populo ministra- rent ecclesiastica sacramenta, prout in littera cum maiestate prefati domini nostri regis inde confecta plenius continetur. Licet autem nos iure per- mittente beneficia ecclesiastica unire possimus, huiusmodi tamen incorpo- racionem, per quam materia negocii immutatur, per nos facere sine nostri consensu capituli non valentes, ipsum capitulum ob hoc ad certos diem et horam mandavimus convocari. Qui consideracioni memorati domini nostri regis concorditer consenserunt. Nos itaque attendentes christianissimi prin- cipis peticionem iustam fore et consonam racioni, utpote que honoris sanctorum ampliativa existit et aliorum Christi fidelium, ut Christi bonus odor ad similia plurimum inductiva, ipsam duximus sub modis iuridicis admittendam. Ad laudem igitur, gloriam et honorem omnipotentis dei, beate Marie semper virginis, armorum Christi et ceterarum reliquiarum sanctorum et in divini cultus augmentum prefatam parochialem ecclesiam in Tetin cum omnibus suis fructibus, redditibus et proventibus ac iure parochiali memorate capelle seu collegio, decano videlicet et canonicis in Karlstein, salvo iure nostro [et] archidiaconali, videlicet quoad visitacionem, procuracionem et cathedraticum et nuncciorum sedis apostolice, incorpo- ramus, annectimus et unimus. Volentes et statuentes, ut extunc quando- cunque rectorem dicte ecclesie in Tetin cedere vel decedere forte contin- geret, decanus et collegium supradictum possessionem ipsius sine requisi-
32 IV. Dr. Josef Teige: 21. 1387, 4. května. Arcibískup Jan potvrzuje darování kostela farního na Tetíně děkanství Karlštejnskému. P. fol. 69. U. fol. 43a. Regest v Lib. Erectionum III. str. 269, č. 408. Joannes, dei gracia sancte Pragensis ecclesie archiepiscopus, apo- stolice sedis legatus. Pastoralis officii cura nos urget, ut ad ea precipue sit noster animus inclinatus, que divini cultus augmentum et salutem respiciunt animarum. Et licet sine personarum et locorum differencia et delectu omnibus studeamus, quantum est nobis cum deo possibile, com- placere, specialiter tamen venerabili collegio in Karlstein, in quo arma salvatoris nostri, domini Jesu Christi, et nonnulle insignes sanctorum reliquie pro dei gloria sunt recondite et honore regnique prosperitate pariter et decore feliciter requiescunt. Sane serenissimus princeps dominus Wenceslaus, Romanorum et Boemie rex illustris, zelo devocionis accensus disposuit, ut cum collegium canonicorum in Karlstein supradictum et dieti canonici, qui dictorum armorum Christi et ceterarum imperialium et aliarum reliquiarum custodes et continui veneratores existunt, pro ipsorum susten- tacione facultates habeant tenues atque macras, ac sic per consequens divinis officiis, quibus ferventer incumbunt, non possint tam commode inherere ; et ecclesia parochialis in Tetin, que prope distat a loco, sit quead ius presentandi de disposicione ipsius, prefatis decano et canonicis sive collegio ex mera liberalitate donavit, volens et in desideriis obtinens, ut secundum formam iuris fructus dicte parochialis ecclesie et ipsa ecclesia in meliorem sustentacionem collegii memorati auctoritate ordinaria incorporaretur eisdem sic, quod cedente rectore, qui nunc est, vel eciam decedente decanus et cano- nici per se vel per alium seu alios gererent curam plebis et populo ministra- rent ecclesiastica sacramenta, prout in littera cum maiestate prefati domini nostri regis inde confecta plenius continetur. Licet autem nos iure per- mittente beneficia ecclesiastica unire possimus, huiusmodi tamen incorpo- racionem, per quam materia negocii immutatur, per nos facere sine nostri consensu capituli non valentes, ipsum capitulum ob hoc ad certos diem et horam mandavimus convocari. Qui consideracioni memorati domini nostri regis concorditer consenserunt. Nos itaque attendentes christianissimi prin- cipis peticionem iustam fore et consonam racioni, utpote que honoris sanctorum ampliativa existit et aliorum Christi fidelium, ut Christi bonus odor ad similia plurimum inductiva, ipsam duximus sub modis iuridicis admittendam. Ad laudem igitur, gloriam et honorem omnipotentis dei, beate Marie semper virginis, armorum Christi et ceterarum reliquiarum sanctorum et in divini cultus augmentum prefatam parochialem ecclesiam in Tetin cum omnibus suis fructibus, redditibus et proventibus ac iure parochiali memorate capelle seu collegio, decano videlicet et canonicis in Karlstein, salvo iure nostro [et] archidiaconali, videlicet quoad visitacionem, procuracionem et cathedraticum et nuncciorum sedis apostolice, incorpo- ramus, annectimus et unimus. Volentes et statuentes, ut extunc quando- cunque rectorem dicte ecclesie in Tetin cedere vel decedere forte contin- geret, decanus et collegium supradictum possessionem ipsius sine requisi-
Strana 33
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322 —1625. 33 cione alterius cuiuscunque apprehendere libere poterint et debebunt. Et quia, qui sentit commodum, sentire debet et onus, volumus et taliter ordi- namus, quod dicta ecclesia in Tetin debitis et consvetis officiis non frau- detur. Ita eciam, quod unus ydoneus presbiter aput eam ad imperium decani et collegii continue resideat et exercicium a nobis vel successoribus nostris vel vicariis in spiritualibus, qui erunt pro tempore, cure recipiat animarum, cui prefati decanus et canonici vite necessaria ministrent. Ad quod et alia singula supradicta, si in eis negligentes fuerint vel remissi, cogi poterint, monicione tamen premissa, ecclesiasticam per censuram et per subtraccionem fructuum predictorum. In cuius rei testimonium sigilla nostra presentibus sunt appensa. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo septimo die quarta mensis Maii. Nos quoque Bohuslaus, decretorum doctor, decanus, Adalbertus scolasticus totumque capitulum ecclesie Pragensis pro suprascriptis capi- tulariter congregati, unanimiter et concorditer et de certa nostra sciencia consideracioni domini nostri regis antedicti [consencientes] supradictam in- corporacionem et unionem cum terminis et clausulis eius antedictis admit- timus eidemque nostrum consensum prebemus pariter et assensum. In fidem quoque et testimonium omnium premissorum sigillum capituli nostri decre- vimus fore presentibus appendendum. Sub anno, die et mense, quibus supra. 22. 1387, 16. května. Václav IV. dává kostel farní v Mořině děkanství Karlštejnskému. P. fol. 91. a U. fol. 56а. Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex, notum facimus tenore presencium universis : Dum inter archana pectoris nostri rite revolvimus, dum oculis mentis provida deliberacione conspicimus dumque consciencie testimonio ponderamus, quanta virtute quantaque gracia nec non mirifica bonitate deus omnipotens, cuius nutu geruntur omnia, miseri- corditer nos respexit, qui nostrum felicibus incrementis statum et nomen gra- ciose provexit et illustribus principibus, dominis atque terris peculiare re- gnum nostrum Boemie in diversis locorum finibus magnifice dilatavit, certe tanto forcius nos obnoxios divine clemencie et debitores conspicimus, quanto per amplius nobis ab eo, non meritis nostris, sed sola sui dignacione, hec et alia beneficia liberaliter collata sentimus. Et ne de tantis tamque graciosis et acceptis donariis oblivio aut ingratitudo nos arguat, dignum, ymmo summe necessarium, arbitramur, ut in recompensam tantorum bene- ficiorum sibi humilitatis vicissitudinem impendere studeamus cum evangelica muliere, que mittens in gazophilacium munus exiguum oblacionem fecit gratissimam creatori. Sane revolventes in animo diligentique deliberacione pensantes, quanto studio quantave sollicitudine serenissimus princeps quondam dominus et genitor noster, dominus Karolus, Romanorum imperator et Boemie rex, dum viveret, circa veneracionem illius thesauri magnifici, videlicet venerandarum sacri imperii et regni Boemie reliquiarum, versari consvevit, eius in hoc nos convenit sequi vestigia et ad hoc sollerter inniti, Věstník Kr. Č. Spol. Náuk, tř. hist. 1906. 3
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322 —1625. 33 cione alterius cuiuscunque apprehendere libere poterint et debebunt. Et quia, qui sentit commodum, sentire debet et onus, volumus et taliter ordi- namus, quod dicta ecclesia in Tetin debitis et consvetis officiis non frau- detur. Ita eciam, quod unus ydoneus presbiter aput eam ad imperium decani et collegii continue resideat et exercicium a nobis vel successoribus nostris vel vicariis in spiritualibus, qui erunt pro tempore, cure recipiat animarum, cui prefati decanus et canonici vite necessaria ministrent. Ad quod et alia singula supradicta, si in eis negligentes fuerint vel remissi, cogi poterint, monicione tamen premissa, ecclesiasticam per censuram et per subtraccionem fructuum predictorum. In cuius rei testimonium sigilla nostra presentibus sunt appensa. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo septimo die quarta mensis Maii. Nos quoque Bohuslaus, decretorum doctor, decanus, Adalbertus scolasticus totumque capitulum ecclesie Pragensis pro suprascriptis capi- tulariter congregati, unanimiter et concorditer et de certa nostra sciencia consideracioni domini nostri regis antedicti [consencientes] supradictam in- corporacionem et unionem cum terminis et clausulis eius antedictis admit- timus eidemque nostrum consensum prebemus pariter et assensum. In fidem quoque et testimonium omnium premissorum sigillum capituli nostri decre- vimus fore presentibus appendendum. Sub anno, die et mense, quibus supra. 22. 1387, 16. května. Václav IV. dává kostel farní v Mořině děkanství Karlštejnskému. P. fol. 91. a U. fol. 56а. Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex, notum facimus tenore presencium universis : Dum inter archana pectoris nostri rite revolvimus, dum oculis mentis provida deliberacione conspicimus dumque consciencie testimonio ponderamus, quanta virtute quantaque gracia nec non mirifica bonitate deus omnipotens, cuius nutu geruntur omnia, miseri- corditer nos respexit, qui nostrum felicibus incrementis statum et nomen gra- ciose provexit et illustribus principibus, dominis atque terris peculiare re- gnum nostrum Boemie in diversis locorum finibus magnifice dilatavit, certe tanto forcius nos obnoxios divine clemencie et debitores conspicimus, quanto per amplius nobis ab eo, non meritis nostris, sed sola sui dignacione, hec et alia beneficia liberaliter collata sentimus. Et ne de tantis tamque graciosis et acceptis donariis oblivio aut ingratitudo nos arguat, dignum, ymmo summe necessarium, arbitramur, ut in recompensam tantorum bene- ficiorum sibi humilitatis vicissitudinem impendere studeamus cum evangelica muliere, que mittens in gazophilacium munus exiguum oblacionem fecit gratissimam creatori. Sane revolventes in animo diligentique deliberacione pensantes, quanto studio quantave sollicitudine serenissimus princeps quondam dominus et genitor noster, dominus Karolus, Romanorum imperator et Boemie rex, dum viveret, circa veneracionem illius thesauri magnifici, videlicet venerandarum sacri imperii et regni Boemie reliquiarum, versari consvevit, eius in hoc nos convenit sequi vestigia et ad hoc sollerter inniti, Věstník Kr. Č. Spol. Náuk, tř. hist. 1906. 3
Strana 34
IV. Dr. Josef Teige: 34 ne quocunque interveniente defectu veneracionem ipsarum nostris contingat temporibus impediri. Attendentes igitur odorem bone fame et redolentis ac virtuosi nominis gratos rumores de personis honorabilium decani et canonicorum regalis capelle nostre in Karlstein, in qua eedem reliquie noscuntur recondite, volentes quoque, ut ipsi munificencie nostre dono preventi circa veneracionem ipsarum eo quidem studiosius atque diligencius insistant in antea, non improvide neque per errorem, sed animo deliberato, sano principum, procerum, baronum, nobilium et aliorum nostrorum et regni Boemie fidelium accedente consilio, regia auctoritate Boemie et de certa nostra sciencia ecclesiam parochialem in villa nostra dicta Morzina, cuius ius patronatus seu ius presentandi ad divos quondam predecessores nostros, reges Boemie, et demum nos hucusque pertinuit, cum omnibus ipsius ecclesie utilitatibus ac emolumentis, prout eosdem ipsius ecclesie rectores tollere consveverunt, nichil nobis aut heredibus seu successoribus nostris, Boemie regibus, in dicta ecclesia, quoad ipsius collacionem, pre- sentacionem seu quamvis aliam disposicionem iuris seu proprietatis penitus reservantes, prefatis decano, canonicis et ipsorum collegio divine remune- racionis intuitu dedimus et donavimus, damus tenore presencium graciosius et donamus, ipsam ecclesiam cum huiuscemodi suis proventibus et emolu- mentis predictis decano, canonicis et capitulo in perpetuum univimus, appli- cavimus et incorporavimus, unimus, applicamus et incorporamus presentibus graciose. Omne ius, quod nobis, velud regi Boemie, in eadem ecclesia hucusque competere poterat, in predictos decanum, canonicos, collegium finaliter transferentes. Taliter videlicet, ut cedente vel decedente ecclesie prefate rectore ipsa ecclesia ad predictos decanum, canonicos et collegium in Karlstein absque nostro, heredum et successorum nostrorum, regum Boemie, seu cuiuslibet alterius impedimento pertinere debeat et spectare. Eo tamen signanter proviso, ut ipsi personam ydoneam sive de ipsorum collegio, sive aliam apud predictam ecclesiam constituant, que plebem ipsius ecclesiasticis sacramentis procuret et onera eidem incumbencia studeat realiter adimplere. Supplemus eciam omnem defectum, si quis circa pre- missa dubia seu obscura interpretacione verborum aut sentenciarum, sollem- pnitatis iuris seu alterius condicionis obmisse compertus fuerit, de prefata plenitudine regie potestatis. Nulli ergo hominum liceat hanc nostre dona- cionis, collacionis, largicionis, translacionis et defectus supplecionis paginam infringere seu ei ausu quovis temerario contraire sub pena triginta mar- charum argenti, quas ab eo, qui contrafecerit, tociens, quociens contra- factum fuerit, irremissibiliter exigi volumus. Et earum medietatem nostri regalis erarii sive fisci, residuam vero partem dictorum decani, canonicorum et capituli usibus determinavimus applicari. Presencium sub regie nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo septimo die decima sexta mensis Maii, regnorum nostrorum anno Boemie vicesimo quinto, Romanorum vero duodecimo. Nyní ten kostel jest filialním, přisluhuje tam farář z Budňan pod Karl- štejnem. Leta panování zde nesouhlasí s chronologií: čekali bychom v Čechách rok kralování 24tý (od 1363, 15. VI.), zde však máme 25tý a v říši císařství rok 11tý (od 1376, 3. VI.), zde však máme 12tý. Leta ta, jak je udává naše listina, by byla správná, kdyby listina měla datum 1388. Tytéž chyby v rkp. univ. XI. D. 12. 56a—58b.
IV. Dr. Josef Teige: 34 ne quocunque interveniente defectu veneracionem ipsarum nostris contingat temporibus impediri. Attendentes igitur odorem bone fame et redolentis ac virtuosi nominis gratos rumores de personis honorabilium decani et canonicorum regalis capelle nostre in Karlstein, in qua eedem reliquie noscuntur recondite, volentes quoque, ut ipsi munificencie nostre dono preventi circa veneracionem ipsarum eo quidem studiosius atque diligencius insistant in antea, non improvide neque per errorem, sed animo deliberato, sano principum, procerum, baronum, nobilium et aliorum nostrorum et regni Boemie fidelium accedente consilio, regia auctoritate Boemie et de certa nostra sciencia ecclesiam parochialem in villa nostra dicta Morzina, cuius ius patronatus seu ius presentandi ad divos quondam predecessores nostros, reges Boemie, et demum nos hucusque pertinuit, cum omnibus ipsius ecclesie utilitatibus ac emolumentis, prout eosdem ipsius ecclesie rectores tollere consveverunt, nichil nobis aut heredibus seu successoribus nostris, Boemie regibus, in dicta ecclesia, quoad ipsius collacionem, pre- sentacionem seu quamvis aliam disposicionem iuris seu proprietatis penitus reservantes, prefatis decano, canonicis et ipsorum collegio divine remune- racionis intuitu dedimus et donavimus, damus tenore presencium graciosius et donamus, ipsam ecclesiam cum huiuscemodi suis proventibus et emolu- mentis predictis decano, canonicis et capitulo in perpetuum univimus, appli- cavimus et incorporavimus, unimus, applicamus et incorporamus presentibus graciose. Omne ius, quod nobis, velud regi Boemie, in eadem ecclesia hucusque competere poterat, in predictos decanum, canonicos, collegium finaliter transferentes. Taliter videlicet, ut cedente vel decedente ecclesie prefate rectore ipsa ecclesia ad predictos decanum, canonicos et collegium in Karlstein absque nostro, heredum et successorum nostrorum, regum Boemie, seu cuiuslibet alterius impedimento pertinere debeat et spectare. Eo tamen signanter proviso, ut ipsi personam ydoneam sive de ipsorum collegio, sive aliam apud predictam ecclesiam constituant, que plebem ipsius ecclesiasticis sacramentis procuret et onera eidem incumbencia studeat realiter adimplere. Supplemus eciam omnem defectum, si quis circa pre- missa dubia seu obscura interpretacione verborum aut sentenciarum, sollem- pnitatis iuris seu alterius condicionis obmisse compertus fuerit, de prefata plenitudine regie potestatis. Nulli ergo hominum liceat hanc nostre dona- cionis, collacionis, largicionis, translacionis et defectus supplecionis paginam infringere seu ei ausu quovis temerario contraire sub pena triginta mar- charum argenti, quas ab eo, qui contrafecerit, tociens, quociens contra- factum fuerit, irremissibiliter exigi volumus. Et earum medietatem nostri regalis erarii sive fisci, residuam vero partem dictorum decani, canonicorum et capituli usibus determinavimus applicari. Presencium sub regie nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo octuagesimo septimo die decima sexta mensis Maii, regnorum nostrorum anno Boemie vicesimo quinto, Romanorum vero duodecimo. Nyní ten kostel jest filialním, přisluhuje tam farář z Budňan pod Karl- štejnem. Leta panování zde nesouhlasí s chronologií: čekali bychom v Čechách rok kralování 24tý (od 1363, 15. VI.), zde však máme 25tý a v říši císařství rok 11tý (od 1376, 3. VI.), zde však máme 12tý. Leta ta, jak je udává naše listina, by byla správná, kdyby listina měla datum 1388. Tytéž chyby v rkp. univ. XI. D. 12. 56a—58b.
Strana 35
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 35 23. 1388?, 2. listopadu. Děkan Litold praesentuje pro kostel farní v Bez- dědicích jako kandidáta Jindřicha Košíka z Boru. P. fol. 128. a U. fol. 80. a. Venerando in Christo patri et domino domino Bohussio, decano ecclesie Pragensis, vicem gerenti archiepiscopatus eiusdem, amico charis- simo, salutem. Ego Leytoldus, decanus capelle collegiate sancte Marie atque regis nostri Wenceslai, Romanorum et Boemie regis, in arce Karl- stein, notum facio vestre dominacioni, quod ecclesia parrochialis sancte Marie virginis in Bezdiedicz, que ad me, tamquam ad patronum et colla- torem, iure legittimo spectat et pertinet, nunc caret spirituali rectore per mortem venerabilis viri domini Martini Chocz. Igitur timens, ne populus parrochie prefate circa salutem animarum aliquod pateretur detrimentum, elegi michi in locum eiusdem honorabilem atque devotum virum magistrum Heynricum, dictum Kossik de Bor, sacerdotem legittimum, quem nunc vestre venerande dignitati offero et presento atque supplico, ut eundem ad pre- fatam ecclesiam instituere et confirmare velitis, dando illi curam animarum atque regimen tam spiritualium, quam secularium ad predictam parrochiam spectancium et pertinencium, sicut ad vestrum officium illud spectat. Datum in Karlstein die secunda Novembris anno Christi millesimo trecentesimo octuagesimo octavo proprio sub sigillo. Rkp. univ. XI. D. 12 80a—80b má týž rok, který jest nesprávný. Víme (viz č. 31), že teprve r. 1398, 6. června král Václav IV. daroval právo patronátní při kostele P. Marie v Bezdědicích, které od pradávna příslušelo králům českým, děkanství karlštejnskému. Může míti tedy naše listina jen datum 1398. 24. 1389. Kanovník Karlštejnský Jiljí dává kanovníkům Karlštejnským . stálý plat. P. fol. 116. a U. fol. 72 a. In nomine domini amen. Noverint universi presentes et futuri, quod ego Egidius, canonicus de Karlstein, compunctus ex recordacione ante- cessorum meorum multarumque circumplexus angustiarum stimulis consi- deravi dies meos breviter consumandos, discussi et proposui et propositum, prout valebam, adimplevi. Quia inops et pauper Christi, unde multa fecissem, non habui, sed exiguum et modicum solamen, videlicet censum 1) viginti octavum medium grossum perpetim comparavi canonicis ibidem in Karlstein commorantibus ad solamen pro remissione peccatorum meorum et redemp- cione animarum antecessorum, parentum meorum. Quapropter fratres cari- tativi et amici dilecti circumspicientes instabilem mansionem mundi huius propterque fratrum remocionem et discessionem ad meliora vel utiliora beneficia, ne omnino facti huius traderetur oblivio, ex pleno capituli 3*
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 35 23. 1388?, 2. listopadu. Děkan Litold praesentuje pro kostel farní v Bez- dědicích jako kandidáta Jindřicha Košíka z Boru. P. fol. 128. a U. fol. 80. a. Venerando in Christo patri et domino domino Bohussio, decano ecclesie Pragensis, vicem gerenti archiepiscopatus eiusdem, amico charis- simo, salutem. Ego Leytoldus, decanus capelle collegiate sancte Marie atque regis nostri Wenceslai, Romanorum et Boemie regis, in arce Karl- stein, notum facio vestre dominacioni, quod ecclesia parrochialis sancte Marie virginis in Bezdiedicz, que ad me, tamquam ad patronum et colla- torem, iure legittimo spectat et pertinet, nunc caret spirituali rectore per mortem venerabilis viri domini Martini Chocz. Igitur timens, ne populus parrochie prefate circa salutem animarum aliquod pateretur detrimentum, elegi michi in locum eiusdem honorabilem atque devotum virum magistrum Heynricum, dictum Kossik de Bor, sacerdotem legittimum, quem nunc vestre venerande dignitati offero et presento atque supplico, ut eundem ad pre- fatam ecclesiam instituere et confirmare velitis, dando illi curam animarum atque regimen tam spiritualium, quam secularium ad predictam parrochiam spectancium et pertinencium, sicut ad vestrum officium illud spectat. Datum in Karlstein die secunda Novembris anno Christi millesimo trecentesimo octuagesimo octavo proprio sub sigillo. Rkp. univ. XI. D. 12 80a—80b má týž rok, který jest nesprávný. Víme (viz č. 31), že teprve r. 1398, 6. června král Václav IV. daroval právo patronátní při kostele P. Marie v Bezdědicích, které od pradávna příslušelo králům českým, děkanství karlštejnskému. Může míti tedy naše listina jen datum 1398. 24. 1389. Kanovník Karlštejnský Jiljí dává kanovníkům Karlštejnským . stálý plat. P. fol. 116. a U. fol. 72 a. In nomine domini amen. Noverint universi presentes et futuri, quod ego Egidius, canonicus de Karlstein, compunctus ex recordacione ante- cessorum meorum multarumque circumplexus angustiarum stimulis consi- deravi dies meos breviter consumandos, discussi et proposui et propositum, prout valebam, adimplevi. Quia inops et pauper Christi, unde multa fecissem, non habui, sed exiguum et modicum solamen, videlicet censum 1) viginti octavum medium grossum perpetim comparavi canonicis ibidem in Karlstein commorantibus ad solamen pro remissione peccatorum meorum et redemp- cione animarum antecessorum, parentum meorum. Quapropter fratres cari- tativi et amici dilecti circumspicientes instabilem mansionem mundi huius propterque fratrum remocionem et discessionem ad meliora vel utiliora beneficia, ne omnino facti huius traderetur oblivio, ex pleno capituli 3*
Strana 36
36 IV. Dr. Josef Teige: decreverunt consilio una cum decano, ut singulis annis in festo Quinque fratrum vigilias et in crastino unam missam cantatam debeant continuare et ibi supradictus census, videlicet viginti octavus medius grossus, inter socios- sive canonicos presentes, sed non absentes, equaliter distribuatur et divi- datur et hoc studeant perpetuis temporibus adimplere. In cuius rei testi- monium et omnium dubitancium ignoranciam et excusacionem sigillum tocius capituli presentibus est annexum anno domini millesimo trecentesimo- octuagesimo nono. 1) V rkp. univ. jest tento zapis hned za č. 26 (oba celkem na 71—73), tedy snad byl tento plat úroční také koupen v Dobříči; buď jak buď, chybí zde (a též v rkp. univ.) patrně chybou opisovačovou ves, v níž plat koupen. 25. 1389, 2. listopadu. Kanovník Karlštejnský Antonín činí nadání ka- novníkům Karlštejnským platem v Měňanech.1) P. fol. 113. a U. fol. 70 b. In nomine domini amen. Noverint universi presentes et futuri, quod ego Anthonius, canonicus de Karlstein, compunctus ex devocione anteces- sorum meorum multarumque circumplexus angustiarum stimulis, conside- ravi dies meos breviter consumandos, discussi et proposui et propositum, prout valebam, adimplevi. Quia inops et pauper Christi, unde multa fecissem, non habui, sed exiguum et modicum solamen, videlicet censum unius sexagene in villa Mieniany1) perpetui census, comparavi canonicis ibidem in Karlstein commorantibus ad solamen pro remissione peccatorum meorum et redempcione animarum parentum meorum. Quapropter fratres caritativi et amici dilecti, circumspicientes instabilem mansionem mundi huius prop- terque fratrum remocionem et discessum ad meliora vel utiliora beneficia, ne omnino facti huius traderetur oblivio, ex pleno capituli decreverunt consilio una cum decano vel plebano, ut singulis annis primo infra octavas sancti Georgii tredecim missas pro animabus et totidem vigilias tenebuntur legere, secundo infra octavas sancti Galli totidem missas et vigilias, ut prius, pro anima sacerdotis. Nos decanus et canonici in Karlstein et successores nostri, qui pro tunc fuerint ad dies suos, missas et vigilias perpetuis temporibus legere promittimus, tenebimur et debemus. In cuius rei testimonium et omnium dubitancium ignoranciam et excusacionem sigillum capituli presenti pagine est appensum. Acta sunt hec in anno dominice incarnacionis millesimo trecentesimo octuagesimo nono, feria secunda infra octavam Omnium san- ctorum. Konfirmace děkanův Karlštejnských jsou zaznamenány v páté knize kon- firmační na stranách 90 (z roku 1391, 1. září), 245 (1396, 19. ledna), 274 (1396), 301 (1398, 24. února). 1) V této vsi, která leží sz. od Litně, měli děkanové karlšt. až do r. 1848 3 poddané. Též v registrech úzkých (v urbáři 1452—1459) ves ta se jmenuje s poddanými děkanův v ní.
36 IV. Dr. Josef Teige: decreverunt consilio una cum decano, ut singulis annis in festo Quinque fratrum vigilias et in crastino unam missam cantatam debeant continuare et ibi supradictus census, videlicet viginti octavus medius grossus, inter socios- sive canonicos presentes, sed non absentes, equaliter distribuatur et divi- datur et hoc studeant perpetuis temporibus adimplere. In cuius rei testi- monium et omnium dubitancium ignoranciam et excusacionem sigillum tocius capituli presentibus est annexum anno domini millesimo trecentesimo- octuagesimo nono. 1) V rkp. univ. jest tento zapis hned za č. 26 (oba celkem na 71—73), tedy snad byl tento plat úroční také koupen v Dobříči; buď jak buď, chybí zde (a též v rkp. univ.) patrně chybou opisovačovou ves, v níž plat koupen. 25. 1389, 2. listopadu. Kanovník Karlštejnský Antonín činí nadání ka- novníkům Karlštejnským platem v Měňanech.1) P. fol. 113. a U. fol. 70 b. In nomine domini amen. Noverint universi presentes et futuri, quod ego Anthonius, canonicus de Karlstein, compunctus ex devocione anteces- sorum meorum multarumque circumplexus angustiarum stimulis, conside- ravi dies meos breviter consumandos, discussi et proposui et propositum, prout valebam, adimplevi. Quia inops et pauper Christi, unde multa fecissem, non habui, sed exiguum et modicum solamen, videlicet censum unius sexagene in villa Mieniany1) perpetui census, comparavi canonicis ibidem in Karlstein commorantibus ad solamen pro remissione peccatorum meorum et redempcione animarum parentum meorum. Quapropter fratres caritativi et amici dilecti, circumspicientes instabilem mansionem mundi huius prop- terque fratrum remocionem et discessum ad meliora vel utiliora beneficia, ne omnino facti huius traderetur oblivio, ex pleno capituli decreverunt consilio una cum decano vel plebano, ut singulis annis primo infra octavas sancti Georgii tredecim missas pro animabus et totidem vigilias tenebuntur legere, secundo infra octavas sancti Galli totidem missas et vigilias, ut prius, pro anima sacerdotis. Nos decanus et canonici in Karlstein et successores nostri, qui pro tunc fuerint ad dies suos, missas et vigilias perpetuis temporibus legere promittimus, tenebimur et debemus. In cuius rei testimonium et omnium dubitancium ignoranciam et excusacionem sigillum capituli presenti pagine est appensum. Acta sunt hec in anno dominice incarnacionis millesimo trecentesimo octuagesimo nono, feria secunda infra octavam Omnium san- ctorum. Konfirmace děkanův Karlštejnských jsou zaznamenány v páté knize kon- firmační na stranách 90 (z roku 1391, 1. září), 245 (1396, 19. ledna), 274 (1396), 301 (1398, 24. února). 1) V této vsi, která leží sz. od Litně, měli děkanové karlšt. až do r. 1848 3 poddané. Též v registrech úzkých (v urbáři 1452—1459) ves ta se jmenuje s poddanými děkanův v ní.
Strana 37
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 37 26. 1389?.1) Týž činí další nadání týmž kanovníkům platem v Dobříši. P. fol. 114., U. fol. 71 b. In nomine domini amen. Noverint universi presentes et futuri, quod ego Anthonius, concanonicus in Karlstein, compunctus recordacione ante- cessorum meorum multarumque circumplexus angustiarum stimulis consi- deravi dies meos breviter consumandos, discussi et proposui, prout valebam, propositum adimplevi, quia inops et pauper Christi, unde multa fecissem, non habui, sed exiguum et modicum solamen, videlicet censum quinqua- ginta sex gross. in villa Dobrzicz, pro perpetim comparavi canonicis ibidem in Karlstein commorantibus ad solamen pro remissione peccatorum meorum et redempcione animarum antecessorum, parentum meorum. Quapropter fratres caritativi et amici dilecti circumspicientes instabilem mansionem mundi huius propterque fratrum remocionem et discessum ad meliora vel utiliora beneficia, ne omnino facti huius traderetur oblivio, ex pleno capi- tuli decreverunt consilio una cum decano, ut singulis annis binas vigilias quaslibet cum una missa cantata simul cum vigiliis debent continuare, primas post festum sancte Trinitatis immediate et ibi medius census inter ipsos canonicos debet partiri, tantum presentibus et non absentibus, se- cundas vero post festum sancti Galli immediate ibique alia porcio sive pars media debet partiri, sicut est superius, et hoc debent perpetuis tem- poribus adimplere. In cuius rei testimonium et omnium dubitancium igno- ranciam et excusacionem sigillum capituli et specialiter decani appen- dimus. 1) V rukopise P. čte se tato listina mezi listinami z r. 1389. 27. 1396, 13. září. Václav IV. dává kostel sv. Mikuláše na Menším Městě Pražském děkanství Karlštejnskému.1) P. fol. 219. a U. fol. 32 b. Wenceslaus, dei gratia Romanorum rex semper augustus et Boemiae rex, notum facimus tenore praesentium universis: Quanquam universorum nostrorum fidelium, quos imperii sacri et haereditariarum terrarum nostrarum latitudo complectitur, commoditatibus simul et profectibus generalitate quadam teneamur intendere, in specie tamen ad illos aciem nostrae mentis convertimus, quos in regio palatio nostro constitutos honestis moribus florere conspicimus et gratis quidem virtutibus adornatos fore videmus. Non oportet enim nos de horum conversatione extraneorum testium argu- menta perquirere nec de ipsorum fama verbis particularibus indagare, praesertim cum effectus operis dicto praeponderans coram nobis experi- menta dilucidet et conscientiae nostrae professio testis quantalibet depo-
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 37 26. 1389?.1) Týž činí další nadání týmž kanovníkům platem v Dobříši. P. fol. 114., U. fol. 71 b. In nomine domini amen. Noverint universi presentes et futuri, quod ego Anthonius, concanonicus in Karlstein, compunctus recordacione ante- cessorum meorum multarumque circumplexus angustiarum stimulis consi- deravi dies meos breviter consumandos, discussi et proposui, prout valebam, propositum adimplevi, quia inops et pauper Christi, unde multa fecissem, non habui, sed exiguum et modicum solamen, videlicet censum quinqua- ginta sex gross. in villa Dobrzicz, pro perpetim comparavi canonicis ibidem in Karlstein commorantibus ad solamen pro remissione peccatorum meorum et redempcione animarum antecessorum, parentum meorum. Quapropter fratres caritativi et amici dilecti circumspicientes instabilem mansionem mundi huius propterque fratrum remocionem et discessum ad meliora vel utiliora beneficia, ne omnino facti huius traderetur oblivio, ex pleno capi- tuli decreverunt consilio una cum decano, ut singulis annis binas vigilias quaslibet cum una missa cantata simul cum vigiliis debent continuare, primas post festum sancte Trinitatis immediate et ibi medius census inter ipsos canonicos debet partiri, tantum presentibus et non absentibus, se- cundas vero post festum sancti Galli immediate ibique alia porcio sive pars media debet partiri, sicut est superius, et hoc debent perpetuis tem- poribus adimplere. In cuius rei testimonium et omnium dubitancium igno- ranciam et excusacionem sigillum capituli et specialiter decani appen- dimus. 1) V rukopise P. čte se tato listina mezi listinami z r. 1389. 27. 1396, 13. září. Václav IV. dává kostel sv. Mikuláše na Menším Městě Pražském děkanství Karlštejnskému.1) P. fol. 219. a U. fol. 32 b. Wenceslaus, dei gratia Romanorum rex semper augustus et Boemiae rex, notum facimus tenore praesentium universis: Quanquam universorum nostrorum fidelium, quos imperii sacri et haereditariarum terrarum nostrarum latitudo complectitur, commoditatibus simul et profectibus generalitate quadam teneamur intendere, in specie tamen ad illos aciem nostrae mentis convertimus, quos in regio palatio nostro constitutos honestis moribus florere conspicimus et gratis quidem virtutibus adornatos fore videmus. Non oportet enim nos de horum conversatione extraneorum testium argu- menta perquirere nec de ipsorum fama verbis particularibus indagare, praesertim cum effectus operis dicto praeponderans coram nobis experi- menta dilucidet et conscientiae nostrae professio testis quantalibet depo-
Strana 38
38 IV. Dr. Josef Teige: sicione solemnior interpellet. Sane habito respectu ad multiplicia probitatis et virtutum merita, nec non gratam devotionis constantiam, quibus hono- rabiles decanum et canonicos regalis capellae nostrae in Karlstein prae- ditos fore cognoscimus, ad finem quoque, ut iidem munificentiae nostrae dono praeventi circa venerationem illius magnifici thesauri, videlicet vene- randarum reliquiarum imperii et regni nostri Boemiae, eo quidem studio- sius eoque diligentius insistere et tam pro nostra, quam etiam illustrium quondam progenitorum nostrorum, regum Boemiae animarum salute condi- toris nostri clementiam debeant implorare, non per errorem aut improvide, sed animo deliberato, sano principum, procerum, baronum, nobilium et aliorum nostrorum et regni Boemiae fidelium accedente consilio, regia auctoritate Boemiae et de certa nostra scientia ecclesiam parochialem s. Nicolai, sitam in Minori Civitate Pragensi, cuius ius patronatus seu ius praesentandi ad divos quondam praedecessores nostros, reges Boemiae, et demum [nos] hucusque pertinuit, cum omnibus ipsius ecclesiae utilitatibus ac emolumentis, prout eosdem ipsius ecclesiae rectores tollere consveverunt, nihil nobis aut haeredibus seu successoribus nostris, Boemiae regibus, in dicta ecclesia, quoad ipsius collationem, praesentationem seu quamvis aliam dispositionem iuris seu proprietatis penitus reservantes, praefatis decano et canonicis et ipsorum collegio divinae remunerationis intuitu dedimus et donavimus ipsamque ecclesiam cum huiusmodi suis proventibus et emolumentis praedictis decano, canonicis et collegio in perpetuum univimus, applicavimus et incorporavimus, unimus, applicamus et incorporamus praesentibus gra- tiose, omne ius, quod nobis, velut regi Boemiae, in eadem ecclesia hucusque competere poterat, in praedictos decanum, canonicos, collegium finaliter transferentes. Taliter videlicet, ut cedente vel decedente ecclesiae prae- fatae rectore ipsam ecclesiam ad praedictos decanum, canonicos et colle- gium in Karlstein absque nostro, haeredum et successorum nostrorum, regum Boemiae, seu cuiuslibet alterius impedimento pertinere debeat et spectare. Eo tamen signanter proviso, ut ipsi personam idoneam de ipsorum collegio sive aliam apud praedictam ecclesiam constituant, quae plebem ipsius ecclesiasticis sacramentis procuret et onera eidem incumbentia studeat realiter adimplere. Decernimus etiam [et] a praefatis decano et cano- nicis eorumque successoribus volumus perpetuis temporibus observari, ut videlicet ipsi inter alias missas, ad quas partim cantandas, partim vero legendas hactenus sunt adstricti, pro remedio animarum praedictorum prae- decessorum nostrorum, Boemiae regum, simul et nostrae missam defun- ctorum ad morem Pragensis ecclesiae in praedicta capella nostra quolibet die feriali perpetuis teneantur temporibus decantare. Supplemus etiam omnem defectum, si quis circa praemissa dubia seu obscura interpretatione verborum aut sententiarum, solemnitate iuris seu alterius condicionis ob- missae compertus fuerit, de prefatae plenitudine regiae potestatis. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostrae donationis, collationis, largi- tionis, translationis et defectus suppletionis paginam infringere seu ei ausu- quovis temerario contraire sub poena 30 marcharum argenti, quas ab eo, qui contrafecerit, toties, quoties contrafactum fuerit, irremissibiliter exigi volumus et earum medietatem nostri regalis aerarii sive fisci, residuam vero partem dictorum decani, canonicorum et capituli usibus decernimus
38 IV. Dr. Josef Teige: sicione solemnior interpellet. Sane habito respectu ad multiplicia probitatis et virtutum merita, nec non gratam devotionis constantiam, quibus hono- rabiles decanum et canonicos regalis capellae nostrae in Karlstein prae- ditos fore cognoscimus, ad finem quoque, ut iidem munificentiae nostrae dono praeventi circa venerationem illius magnifici thesauri, videlicet vene- randarum reliquiarum imperii et regni nostri Boemiae, eo quidem studio- sius eoque diligentius insistere et tam pro nostra, quam etiam illustrium quondam progenitorum nostrorum, regum Boemiae animarum salute condi- toris nostri clementiam debeant implorare, non per errorem aut improvide, sed animo deliberato, sano principum, procerum, baronum, nobilium et aliorum nostrorum et regni Boemiae fidelium accedente consilio, regia auctoritate Boemiae et de certa nostra scientia ecclesiam parochialem s. Nicolai, sitam in Minori Civitate Pragensi, cuius ius patronatus seu ius praesentandi ad divos quondam praedecessores nostros, reges Boemiae, et demum [nos] hucusque pertinuit, cum omnibus ipsius ecclesiae utilitatibus ac emolumentis, prout eosdem ipsius ecclesiae rectores tollere consveverunt, nihil nobis aut haeredibus seu successoribus nostris, Boemiae regibus, in dicta ecclesia, quoad ipsius collationem, praesentationem seu quamvis aliam dispositionem iuris seu proprietatis penitus reservantes, praefatis decano et canonicis et ipsorum collegio divinae remunerationis intuitu dedimus et donavimus ipsamque ecclesiam cum huiusmodi suis proventibus et emolumentis praedictis decano, canonicis et collegio in perpetuum univimus, applicavimus et incorporavimus, unimus, applicamus et incorporamus praesentibus gra- tiose, omne ius, quod nobis, velut regi Boemiae, in eadem ecclesia hucusque competere poterat, in praedictos decanum, canonicos, collegium finaliter transferentes. Taliter videlicet, ut cedente vel decedente ecclesiae prae- fatae rectore ipsam ecclesiam ad praedictos decanum, canonicos et colle- gium in Karlstein absque nostro, haeredum et successorum nostrorum, regum Boemiae, seu cuiuslibet alterius impedimento pertinere debeat et spectare. Eo tamen signanter proviso, ut ipsi personam idoneam de ipsorum collegio sive aliam apud praedictam ecclesiam constituant, quae plebem ipsius ecclesiasticis sacramentis procuret et onera eidem incumbentia studeat realiter adimplere. Decernimus etiam [et] a praefatis decano et cano- nicis eorumque successoribus volumus perpetuis temporibus observari, ut videlicet ipsi inter alias missas, ad quas partim cantandas, partim vero legendas hactenus sunt adstricti, pro remedio animarum praedictorum prae- decessorum nostrorum, Boemiae regum, simul et nostrae missam defun- ctorum ad morem Pragensis ecclesiae in praedicta capella nostra quolibet die feriali perpetuis teneantur temporibus decantare. Supplemus etiam omnem defectum, si quis circa praemissa dubia seu obscura interpretatione verborum aut sententiarum, solemnitate iuris seu alterius condicionis ob- missae compertus fuerit, de prefatae plenitudine regiae potestatis. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostrae donationis, collationis, largi- tionis, translationis et defectus suppletionis paginam infringere seu ei ausu- quovis temerario contraire sub poena 30 marcharum argenti, quas ab eo, qui contrafecerit, toties, quoties contrafactum fuerit, irremissibiliter exigi volumus et earum medietatem nostri regalis aerarii sive fisci, residuam vero partem dictorum decani, canonicorum et capituli usibus decernimus
Strana 39
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 39 applicari. Praesentium sub regiae nostrae maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Pragae anno domini 1396 die 13. Septembris regnorum nostrorum anno Boemiae 34, Romanorum vero 21. 1) Nevíme, zda-li děkanové skutečně tu při tom kostele vykonávali právo presentační. Z knih konfirmačních to nelze poznati; nic tam takového nenalezáme, že by výslovně děkan někdy byl to právo vykonal. Ale děkanové, i pozdější dobře si byli vědomi svého práva: hlásil se o patronát fary té děkan Racinger r. 1625 u knížete Lichtenštejna, dokazuje své právo touto listinou, ale neobdrže nic, kostel dostal se Jesuitům, kteří postoupili právo to obci malostranské; ještě energický děkan Václ. Emerik Vojta (1710—1741), jenž chtěl vydobýti vše, co od děkanství odtrženo, v žádosti ke dvoru, obsahující seznam všeho, co kdysi k děk. patřilo, domáhal se toho patronátu a fary, ovšem též bez výsledku. (Arch. praskoles.) 28. 1396, 2. listopadu. Arcibiskup Olbram potvrzuje darování kostela sv. Mikuláše na Menším Městě Pražském Václavem IV. učiněné děkanství Karlštejnskému. P. fol. 223, U. fol. 35 b. — Regest u Borového, Lib. Erect. IV. 455 č. 629. Wolframus, dei gratia sanctae Pragensis ecclesiae archiepiscopus, apostolicae sedis legatus, universis Christi fidelibus praesentibus et futuris, praesentes litteras inspecturis salutem in domino sempiternam. Curam pastoralis officii, quam divini celsitudo consilii nostris induxit humeris perferendam, nos vehementer urget et excitat, ut inter caetera sollicitu- dinum studia, quibus noster animus multiplici redditur varietate distractus, ad ea praecipue simus inclinati, quae divini cultus augmentum et salutem respiciunt animarum. Et licet sine personarum et locorum differentia et delectu omnibus studeamus, quantum nobis est cum deo possibile, com- placere, specialiter tamen venerabili collegio in Karlstein, in quo arma salvatoris, domini nostri Jesu Christi, et nonnullae aliae insignes reliquiae sanctorum pro dei gloria devotione fidelium sunt reconditae ac honore regnique prosperitate pariter et decore feliciter requiescunt. Sane serenis- simus dominus Wenceslaus, Romanorum et Boemiae rex illustris, consi- derans decauum et collegium canonicorum supradictum in Karlstein, qui dictorum armorum Christi et caeterarum imperialium et aliarum reliquiarum custodes et continui veneratores existunt, pro ipsorum sustentatione facul- tates habere tenues atque macras ac per consequens divinis officiis, quibus ferventer incumbunt, non posse tam commode insistere et inhaerere, zelo devotionis accensus ac pro remedio et salute animae suae ac suorum progenitorum et praedecessorum, regum Boemiae, animo deliberato, sano principum, procerum, baronum, nobilium et aliorum regni Boemiae fidelium accedente consilio ecclesiam parochialem sancti Nicolai, sitam in Minori Civitate Pragensi, cuius ius patronatus seu praesentandi ad ipsum dictum regem pertinet suosque divos praedecessores, reges Boemiae pertinuit, cum
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 39 applicari. Praesentium sub regiae nostrae maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Pragae anno domini 1396 die 13. Septembris regnorum nostrorum anno Boemiae 34, Romanorum vero 21. 1) Nevíme, zda-li děkanové skutečně tu při tom kostele vykonávali právo presentační. Z knih konfirmačních to nelze poznati; nic tam takového nenalezáme, že by výslovně děkan někdy byl to právo vykonal. Ale děkanové, i pozdější dobře si byli vědomi svého práva: hlásil se o patronát fary té děkan Racinger r. 1625 u knížete Lichtenštejna, dokazuje své právo touto listinou, ale neobdrže nic, kostel dostal se Jesuitům, kteří postoupili právo to obci malostranské; ještě energický děkan Václ. Emerik Vojta (1710—1741), jenž chtěl vydobýti vše, co od děkanství odtrženo, v žádosti ke dvoru, obsahující seznam všeho, co kdysi k děk. patřilo, domáhal se toho patronátu a fary, ovšem též bez výsledku. (Arch. praskoles.) 28. 1396, 2. listopadu. Arcibiskup Olbram potvrzuje darování kostela sv. Mikuláše na Menším Městě Pražském Václavem IV. učiněné děkanství Karlštejnskému. P. fol. 223, U. fol. 35 b. — Regest u Borového, Lib. Erect. IV. 455 č. 629. Wolframus, dei gratia sanctae Pragensis ecclesiae archiepiscopus, apostolicae sedis legatus, universis Christi fidelibus praesentibus et futuris, praesentes litteras inspecturis salutem in domino sempiternam. Curam pastoralis officii, quam divini celsitudo consilii nostris induxit humeris perferendam, nos vehementer urget et excitat, ut inter caetera sollicitu- dinum studia, quibus noster animus multiplici redditur varietate distractus, ad ea praecipue simus inclinati, quae divini cultus augmentum et salutem respiciunt animarum. Et licet sine personarum et locorum differentia et delectu omnibus studeamus, quantum nobis est cum deo possibile, com- placere, specialiter tamen venerabili collegio in Karlstein, in quo arma salvatoris, domini nostri Jesu Christi, et nonnullae aliae insignes reliquiae sanctorum pro dei gloria devotione fidelium sunt reconditae ac honore regnique prosperitate pariter et decore feliciter requiescunt. Sane serenis- simus dominus Wenceslaus, Romanorum et Boemiae rex illustris, consi- derans decauum et collegium canonicorum supradictum in Karlstein, qui dictorum armorum Christi et caeterarum imperialium et aliarum reliquiarum custodes et continui veneratores existunt, pro ipsorum sustentatione facul- tates habere tenues atque macras ac per consequens divinis officiis, quibus ferventer incumbunt, non posse tam commode insistere et inhaerere, zelo devotionis accensus ac pro remedio et salute animae suae ac suorum progenitorum et praedecessorum, regum Boemiae, animo deliberato, sano principum, procerum, baronum, nobilium et aliorum regni Boemiae fidelium accedente consilio ecclesiam parochialem sancti Nicolai, sitam in Minori Civitate Pragensi, cuius ius patronatus seu praesentandi ad ipsum dictum regem pertinet suosque divos praedecessores, reges Boemiae pertinuit, cum
Strana 40
40 IV. Dr. Josef Teige: omnibus ipsius utilitatibus ac emolumentis, prout ipsius ecclesiae rectores tenere consveverunt, nihil pro se et suis successoribus reservando, praefatis dominis decano et canonicis sive collegio ex mera sua liberalitate dedit, donavit et assignavit, volens et in desideriis obtinens, ut secundum formam iuris fructus dictae parochialis ecclesiae et ipsa ecclesia in meliorem sustentationem dominorum decani et canonicorum collegii memorati incor- poraretur. Sic quidem, [quod] cedente vel decedente ecclesiae praefatae rectore ipsa ecclesia ad praenominatos decanum et canonicos et collegium Karlsteinense absque ipsius domini regis, haeredum et successorum suorum, regum Boemiae, seu cuiuslibet alterius impedimento debeat pertinere et spectare. Ita tamen, quod dicti domini decanus et canonici personam idoneam, sive de ipsorum collegio sive aliam quamcunque, apud dictam ecclesiam constituant, quae plebem ipsius ecclesiasticis procurabit sacramentis et alia onera eidem ecclesiae incumbentia explebit realiter et cum effectu. Quodque etiam praedicti decanus et canonici inter alias missas, ad quas, partim cantandas et partim legendas, a primaeva ipsorum creatione et fundatione sunt adstricti et obligati, pro remedio animarum praedecessorum dicti domini regis, regum Boemiae, et ipsius domini regis, missam defun- ctorum ad morem Pragensis ecclesiae in predicta capella in Karlstein qualibet die feriali perpetuis temporibus teneantur decantare, prout haec omnia in litteris predicti domini regis sigillo maiestatis suae magno, rotundo, de cera communi alba et alio parvo rotundo eidem de cera rubea a tergo impresso, in filis sericeis nigri et glauci colorum pendenti, sigillatis omni vitio et suspitione carentis (sic), nobis pro parte supradictorum dominorum decani et canonicorum capellae in Karlstein praesentatis et exhibitis plenius continentur, quas recepimus per omnia huiuscemodi sub tenore : Wenceslaus dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemiae rex notum, facimus tenore praesencium etc. (vide 1396, 13. září, zde č. 27.). Post cuius quidem litterae praesentationem, exhibitionem et re- ceptionem fuit nobis pro parte supradicti domini regis et praedictorum dominorum decani et canonicorum collegii in Karlstein humiliter et cum debita instancia supplicatum, quatenus auctoritate ordinaria dictam eccle- siam s. Nicolai, prout per praefatum dominum regem est data et donata, dictis dominis decano et canonicis et ipsorum collegio in Karlstein unire et incorporare dignaremur. Nos autem licet iure permittente beneficia ecclesiastica unire et incorporare possimus, tanquam ordinarius, huius- cemodi unionem et incorporationem per nos facere sine nostri consensu capituli nolentes, ipsum capitulum ob hoc ad certos diem et horam man- davimus convocare, qui consideratione memorati domini regis ac ad peti- tionem dictorum dominorum decani et canonicorum concorditer ad prae- dictam unionem et incorporationem consenserunt. Nos itaque attendentes supradicti domini regis et praescriptorum dominorum decani et canoni- corum collegii in Karlstein petitionem iustam fore et consonam rationi, quae honori sanctorum ampliativa existit et aliorum Christi fidelium, ut Christi bonus odor ad similia plurimum inductiva, ipsam duximus sub modis iuridicis admittendam et admittimus per praesentes, ad laudem et 1) gloriam et honorem omnipotentis dei, beatae Mariae semper Virginis, armorum Christi et aliarum reliquiarum sanctarum et in divini cultus augmentum
40 IV. Dr. Josef Teige: omnibus ipsius utilitatibus ac emolumentis, prout ipsius ecclesiae rectores tenere consveverunt, nihil pro se et suis successoribus reservando, praefatis dominis decano et canonicis sive collegio ex mera sua liberalitate dedit, donavit et assignavit, volens et in desideriis obtinens, ut secundum formam iuris fructus dictae parochialis ecclesiae et ipsa ecclesia in meliorem sustentationem dominorum decani et canonicorum collegii memorati incor- poraretur. Sic quidem, [quod] cedente vel decedente ecclesiae praefatae rectore ipsa ecclesia ad praenominatos decanum et canonicos et collegium Karlsteinense absque ipsius domini regis, haeredum et successorum suorum, regum Boemiae, seu cuiuslibet alterius impedimento debeat pertinere et spectare. Ita tamen, quod dicti domini decanus et canonici personam idoneam, sive de ipsorum collegio sive aliam quamcunque, apud dictam ecclesiam constituant, quae plebem ipsius ecclesiasticis procurabit sacramentis et alia onera eidem ecclesiae incumbentia explebit realiter et cum effectu. Quodque etiam praedicti decanus et canonici inter alias missas, ad quas, partim cantandas et partim legendas, a primaeva ipsorum creatione et fundatione sunt adstricti et obligati, pro remedio animarum praedecessorum dicti domini regis, regum Boemiae, et ipsius domini regis, missam defun- ctorum ad morem Pragensis ecclesiae in predicta capella in Karlstein qualibet die feriali perpetuis temporibus teneantur decantare, prout haec omnia in litteris predicti domini regis sigillo maiestatis suae magno, rotundo, de cera communi alba et alio parvo rotundo eidem de cera rubea a tergo impresso, in filis sericeis nigri et glauci colorum pendenti, sigillatis omni vitio et suspitione carentis (sic), nobis pro parte supradictorum dominorum decani et canonicorum capellae in Karlstein praesentatis et exhibitis plenius continentur, quas recepimus per omnia huiuscemodi sub tenore : Wenceslaus dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemiae rex notum, facimus tenore praesencium etc. (vide 1396, 13. září, zde č. 27.). Post cuius quidem litterae praesentationem, exhibitionem et re- ceptionem fuit nobis pro parte supradicti domini regis et praedictorum dominorum decani et canonicorum collegii in Karlstein humiliter et cum debita instancia supplicatum, quatenus auctoritate ordinaria dictam eccle- siam s. Nicolai, prout per praefatum dominum regem est data et donata, dictis dominis decano et canonicis et ipsorum collegio in Karlstein unire et incorporare dignaremur. Nos autem licet iure permittente beneficia ecclesiastica unire et incorporare possimus, tanquam ordinarius, huius- cemodi unionem et incorporationem per nos facere sine nostri consensu capituli nolentes, ipsum capitulum ob hoc ad certos diem et horam man- davimus convocare, qui consideratione memorati domini regis ac ad peti- tionem dictorum dominorum decani et canonicorum concorditer ad prae- dictam unionem et incorporationem consenserunt. Nos itaque attendentes supradicti domini regis et praescriptorum dominorum decani et canoni- corum collegii in Karlstein petitionem iustam fore et consonam rationi, quae honori sanctorum ampliativa existit et aliorum Christi fidelium, ut Christi bonus odor ad similia plurimum inductiva, ipsam duximus sub modis iuridicis admittendam et admittimus per praesentes, ad laudem et 1) gloriam et honorem omnipotentis dei, beatae Mariae semper Virginis, armorum Christi et aliarum reliquiarum sanctarum et in divini cultus augmentum
Strana 41
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 41 praefatam ecclesiam parochialem sancti Nicolai cum omnibus suis fructibus, redditibus et proventibus memoratae capellae seu collegio, decano videlicet et canonicis in Karlstein, salvo iure nostro archiepiscopali et archidia- coni, videlicet quoad visitationem, procurationem, contributionem et cathe- draticum et nunciorum sedis apostolicae, unimus, incorporamus, invisce- ramus et annectimus, volentes et statuentes, ut ex nunc quandocunque rectorem dictae ecclesiae sancti Nicolai cedere vel decedere forte conti- gerit, decanus et canonici, collegium supradictum auctoritate propria absque dicti regis, heredum et successorum suorum, regum Boemiae, seu cuiuslibet alterius impedimento et requisitione debeant possessionem ipsius ecclesiae apprehendere et personam ydoneam, sive de ipsorum collegio, sive aliam quamcunque ad dictam ecclesiam nobis et successoribus nostris, vel vicariis in spiritualibus, qui erunt pro tempore, pro perpetuo vicario ac commissore cure animarum praesentare, assignata eidem porcione congrua de fructibus eiusdem ecclesiae, ita quod cum familia sua commode possit stare et onera incumbentia explere. Quae persona sic praesentata et cui cura animarum fuerit commissa, plebem ecclesiae memoratae ecclesiasticis procurabit sacra- mentis et onera eidem ecclesiae incumbentia explebit realiter cum effectu. Et quia dicti domini decanus et canonici collegii in Karlstein ratione praescriptae unionis, incorporationis sentient commodum et utilitatem, ideo iuxta continentiam litterae domini regis supradicti volumus, disponimus et ordinamus, quod in praedicta capella in Karlstein qualibet die per dictos dominos decanum et canonicos ad morem ecclesiae Pragensis pro remedio animarum praedecessorum dicti domini regis, regum Boemiae, et ipsius domini regis missa defunctorum, ut praemittitur, decantetur ultra missas, ad quas a primaeva fundatione dicti collegii sunt astricti et obligati. Ad quae omnia et alia singula supradicta, si negligentes fuerint vel remissi, monicione tamen canonica praemissa, ecclesiasticam per censuram et per subtractionem praedictorum fructuum poterint compelli contradictione qualibet non obstante. In quorum omnium testimonium praesentes litteras fieri et sigillorum no- strorum appensione iussimus communiri. Datum et actum Pragae anno domini millesimo trecentesimo nonagesimo sexto, die secunda mensis No- vembris. Nos quoque Bohuslaus, decretorum doctor, decanus, Joannes scola- sticus totumque capitulum ecclesiae Pragensis suprascripta omnia et singula rite et rationabiliter procedentia cum suis clausulis universis rata et grata habentes eisdem unanimiter et concorditer et de certa nostra scientia nostrum consensum praebemus pariter et assensum, sigillumque capituli nostri praesentibus duximus appendendum sub anno, die et mense, quibus supra. 1) Rukopis má quod. 29. 1397, 10. ledna. Václav IV. dává kostel sv. Jakuba v Berouně děkan- ství Karlštejnskému. P. fol. 73. a U. fol. 46 a. Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex, semper augustus et Boemie rex, notum facimus tenore presencium universis: Quamquam universorum
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 41 praefatam ecclesiam parochialem sancti Nicolai cum omnibus suis fructibus, redditibus et proventibus memoratae capellae seu collegio, decano videlicet et canonicis in Karlstein, salvo iure nostro archiepiscopali et archidia- coni, videlicet quoad visitationem, procurationem, contributionem et cathe- draticum et nunciorum sedis apostolicae, unimus, incorporamus, invisce- ramus et annectimus, volentes et statuentes, ut ex nunc quandocunque rectorem dictae ecclesiae sancti Nicolai cedere vel decedere forte conti- gerit, decanus et canonici, collegium supradictum auctoritate propria absque dicti regis, heredum et successorum suorum, regum Boemiae, seu cuiuslibet alterius impedimento et requisitione debeant possessionem ipsius ecclesiae apprehendere et personam ydoneam, sive de ipsorum collegio, sive aliam quamcunque ad dictam ecclesiam nobis et successoribus nostris, vel vicariis in spiritualibus, qui erunt pro tempore, pro perpetuo vicario ac commissore cure animarum praesentare, assignata eidem porcione congrua de fructibus eiusdem ecclesiae, ita quod cum familia sua commode possit stare et onera incumbentia explere. Quae persona sic praesentata et cui cura animarum fuerit commissa, plebem ecclesiae memoratae ecclesiasticis procurabit sacra- mentis et onera eidem ecclesiae incumbentia explebit realiter cum effectu. Et quia dicti domini decanus et canonici collegii in Karlstein ratione praescriptae unionis, incorporationis sentient commodum et utilitatem, ideo iuxta continentiam litterae domini regis supradicti volumus, disponimus et ordinamus, quod in praedicta capella in Karlstein qualibet die per dictos dominos decanum et canonicos ad morem ecclesiae Pragensis pro remedio animarum praedecessorum dicti domini regis, regum Boemiae, et ipsius domini regis missa defunctorum, ut praemittitur, decantetur ultra missas, ad quas a primaeva fundatione dicti collegii sunt astricti et obligati. Ad quae omnia et alia singula supradicta, si negligentes fuerint vel remissi, monicione tamen canonica praemissa, ecclesiasticam per censuram et per subtractionem praedictorum fructuum poterint compelli contradictione qualibet non obstante. In quorum omnium testimonium praesentes litteras fieri et sigillorum no- strorum appensione iussimus communiri. Datum et actum Pragae anno domini millesimo trecentesimo nonagesimo sexto, die secunda mensis No- vembris. Nos quoque Bohuslaus, decretorum doctor, decanus, Joannes scola- sticus totumque capitulum ecclesiae Pragensis suprascripta omnia et singula rite et rationabiliter procedentia cum suis clausulis universis rata et grata habentes eisdem unanimiter et concorditer et de certa nostra scientia nostrum consensum praebemus pariter et assensum, sigillumque capituli nostri praesentibus duximus appendendum sub anno, die et mense, quibus supra. 1) Rukopis má quod. 29. 1397, 10. ledna. Václav IV. dává kostel sv. Jakuba v Berouně děkan- ství Karlštejnskému. P. fol. 73. a U. fol. 46 a. Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex, semper augustus et Boemie rex, notum facimus tenore presencium universis: Quamquam universorum
Strana 42
IV. Dr. Josef Teige: 42 nostrorum fidelium, quos imperii sacri et hereditariarum terrarum nostrarum latitudo complectitur, commoditatibus simul et profectibus generalitate quadam teneamur intendere, in specie tamen ad illos aciem nostre mentis convertimus, quos in regio nostro pallacio constitutos honestis moribus florere conspicimus et gratis quidem virtutibus adornatos fore videmus. Non oportet enim nos de horum conversacione extraneorum testium argu- menta percipere, nec de ipsorum fama verbis particularibus indagare, pre- sertim cum effectus operis dicto preponderans coram nobis experimenta dilucidet et consciencie nostre professio testis quantalibet deposicione sollem- nior interpellet. Sane habito respectu ad multiplicia probitatis et virtutum merita, nec non gratam devocionis constanciam, quibus honorabiles decanum et canonicos regalis capelle nostre in Karlstein preditos fore cognoscimus, ad finem quoque, ut iidem munificencie nostre dono preventi circa vene- racionem illius magnifici thesauri, videlicet venerandarum reliquiarum im- perii et regni nostri Boemie eo quidem studiosius eoque diligencius insi- stere et tam pro nostra, quam eciam illustrium quondam progenitorum nostrorum, regum Boemie, animarum salute conditoris nostri clemenciam debeant implorare, non per errorem, aut improvide, sed animo deliberato, sano principum, procerum, baronum, nobilium et aliorum nostrorum et regni Boemie fidelium accedente consilio, regia auctoritate Boemie et de certa nostra sciencia ecclesiam parochialem sancti Jacobi in civitate Ve- ronensi, cuius ius patronatus seu ius presentandi ad divos quondam prede- cessores nostros, reges Boemie, et demum nos hucusque pertinuit, cum omnibus ipsius ecclesie utilitatibus ac emolumentis, prout eosdem ipsius ecclesie rectores tollere consveverunt, nichil nobis aut heredibus seu successoribus nostris, Boemie regibus, in dicta ecclesia, quoad ipsius colla- cionem, presentacionem seu quamvis aliam disposicionem iuris seu proprie- tatis penitus reservantes, prefatis decano, canonicis et collegio ipsorum divine remuneracionis intuitu dedimus et donavimus, damus tenore pre- sencium graciosius et donamus ipsamque ecclesiam cum huiuscemodi suis proventibus et emolumentis predictis decano, canonicis et collegio in per- petuum univimus, applicavimus et incorporavimus, unimus, applicamus et incorporamus presentibus graciose omne ius, quod nobis, velut regi Boemie, in eadem ecclesia hucusque competere poterat, in predictos decanum, cano- nicos et collegium finaliter transferentes. Taliter videlicet, ut cedente vel decedente ecclesie prefate rectore ipsa ecclesia ad predictos decanum, canonicos et collegium in Karlstein absque nostro, heredum et successorum nostrorum, regum Boemie, seu cuiuslibet alterius impedimento pertinere debeat et spectare. Eo tamen signanter proviso, ut ipsi personam ydoneam sive de ipsorum collegio, sive aliam aput predictam ecclesiam constituant, que plebem ipsius ecclesiasticis sacramentis procuret et onera eidem incumbencia studeat realiter adimplere. Decernimus eciam et a prefatis decano et cano- nicis eorumque successoribus volumus perpetuis temporibus observari, ut videlicet ipsi inter alias missas, ad quas partim cantandas, partim vero legendas, hactenus sunt astricti, pro remedio animarum predictorum prede- cessorum nostrorum, regum Boemie, simul et nostre missam defunctorum ad morem Pragensis ecclesie in predicta capella nostra quolibet die feriali perpetuis teneantur temporibus decantare. Supplemus eciam omnem defectum,
IV. Dr. Josef Teige: 42 nostrorum fidelium, quos imperii sacri et hereditariarum terrarum nostrarum latitudo complectitur, commoditatibus simul et profectibus generalitate quadam teneamur intendere, in specie tamen ad illos aciem nostre mentis convertimus, quos in regio nostro pallacio constitutos honestis moribus florere conspicimus et gratis quidem virtutibus adornatos fore videmus. Non oportet enim nos de horum conversacione extraneorum testium argu- menta percipere, nec de ipsorum fama verbis particularibus indagare, pre- sertim cum effectus operis dicto preponderans coram nobis experimenta dilucidet et consciencie nostre professio testis quantalibet deposicione sollem- nior interpellet. Sane habito respectu ad multiplicia probitatis et virtutum merita, nec non gratam devocionis constanciam, quibus honorabiles decanum et canonicos regalis capelle nostre in Karlstein preditos fore cognoscimus, ad finem quoque, ut iidem munificencie nostre dono preventi circa vene- racionem illius magnifici thesauri, videlicet venerandarum reliquiarum im- perii et regni nostri Boemie eo quidem studiosius eoque diligencius insi- stere et tam pro nostra, quam eciam illustrium quondam progenitorum nostrorum, regum Boemie, animarum salute conditoris nostri clemenciam debeant implorare, non per errorem, aut improvide, sed animo deliberato, sano principum, procerum, baronum, nobilium et aliorum nostrorum et regni Boemie fidelium accedente consilio, regia auctoritate Boemie et de certa nostra sciencia ecclesiam parochialem sancti Jacobi in civitate Ve- ronensi, cuius ius patronatus seu ius presentandi ad divos quondam prede- cessores nostros, reges Boemie, et demum nos hucusque pertinuit, cum omnibus ipsius ecclesie utilitatibus ac emolumentis, prout eosdem ipsius ecclesie rectores tollere consveverunt, nichil nobis aut heredibus seu successoribus nostris, Boemie regibus, in dicta ecclesia, quoad ipsius colla- cionem, presentacionem seu quamvis aliam disposicionem iuris seu proprie- tatis penitus reservantes, prefatis decano, canonicis et collegio ipsorum divine remuneracionis intuitu dedimus et donavimus, damus tenore pre- sencium graciosius et donamus ipsamque ecclesiam cum huiuscemodi suis proventibus et emolumentis predictis decano, canonicis et collegio in per- petuum univimus, applicavimus et incorporavimus, unimus, applicamus et incorporamus presentibus graciose omne ius, quod nobis, velut regi Boemie, in eadem ecclesia hucusque competere poterat, in predictos decanum, cano- nicos et collegium finaliter transferentes. Taliter videlicet, ut cedente vel decedente ecclesie prefate rectore ipsa ecclesia ad predictos decanum, canonicos et collegium in Karlstein absque nostro, heredum et successorum nostrorum, regum Boemie, seu cuiuslibet alterius impedimento pertinere debeat et spectare. Eo tamen signanter proviso, ut ipsi personam ydoneam sive de ipsorum collegio, sive aliam aput predictam ecclesiam constituant, que plebem ipsius ecclesiasticis sacramentis procuret et onera eidem incumbencia studeat realiter adimplere. Decernimus eciam et a prefatis decano et cano- nicis eorumque successoribus volumus perpetuis temporibus observari, ut videlicet ipsi inter alias missas, ad quas partim cantandas, partim vero legendas, hactenus sunt astricti, pro remedio animarum predictorum prede- cessorum nostrorum, regum Boemie, simul et nostre missam defunctorum ad morem Pragensis ecclesie in predicta capella nostra quolibet die feriali perpetuis teneantur temporibus decantare. Supplemus eciam omnem defectum,
Strana 43
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 43 si quis circa premissa dubia seu obscura interpretacione verborum aut sentenciarum, sollempnitate iuris seu alterius condicionis obmisse compertus fuerit de prefate plenitudine regie potestatis. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostre donacionis, collacionis, largicionis, translacionis et de- fectus supplecionis paginam infringere seu ei ausu quovis temerario con- traire sub pena triginta marcarum argenti, quas ab eo, qui contrafecerit tociens, quociens contrafactum fuerit, irremissibiliter exigi volumus et earum medietatem nostri regalis erarii sive fisci, residuam vero partem dictorum decani, canonicorum et capituli usibus decernimus applicari. Presencium sub regie nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo nonagesimo septimo, die decima Januarii, regnorum nostrorum anno Boemie tricesimoquarto, Romanorum vero vicesimo primo. 30. 1397, 14. května. Arcibiskup Wolfram potvrzuje darování kostela sv. Jakuba v Berouně děkanství Karlštejnskému Václavem IV. učiněné. P. fol. 77. a U. f 1. 48 b. Wolframus, dei gracia sancte Pragensis ecclesie archiepiscopus, apostolice sedis legatus, universis Christi fidelibus presentibus et futuris presentes litteras inspecturis salutem in domino sempiternam. Cura pa- storalis officii, quam divini celsitudo consilii nostris induxit humeris per- ferendam, nos vehementer urget et excitat, ut inter cetera sollicitudinum studia, quibus noster animus multiplici redditur varietate distractus, ad ea precipue simus inclinati, que divini cultus augmentum et salutem respiciunt animarum. Et licet sine personarum et locorum differencia et delectu omnibus studeamus, quantum nobis est cum deo possibile, complacere, specialiter tamen venerabili collegio in Karlstein, in quo arma salvatoris domini nostri Jesu Christi et nonnulle alie reliquie sanctorum pro dei gloria devocione fidelium sunt recondite, ac honore regnique prosperitate pariter et decore feliciter requiescunt. Sane serenissimus princeps et do- minus, dominus Wenceslaus, Romanorum et Boemie rex illustris, consi- derans decanum et collegium canonicorum supradictum in Karlstein, qui dictorum armorum Christi et ceterarum imperialium et aliarum reliquiarum custodes et continui veneratores existunt, pro ipsorum sustentacione facul- tates habere tenues atque macras ac per consequens divinis officiis, quibus ferventer incumbunt, non posse tam commode insistere et inherere, zelo devocionis accensus ac pro remedio et salute anime sue ac suorum pro- genitorum et predecessorum, regum Boemie, animo deliberato, sano prin- cipum, procerum, baronum, nobilium et aliorum regni Boemie fidelium accedente consilio ecclesiam parochialem sancti Jacobi sitam in civitate Veronensi, cuius ius patronatus seu presentandi ad ipsum dominum regem pertinet, suosque divos predecessores, reges Boemie, pertinuit, cum omnibus suis utilitatibus ac emolumentis, prout ipsius ecclesie rectores tenere consveverunt, nichil pro se et suis successoribus reservando, prefatis dominis
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 43 si quis circa premissa dubia seu obscura interpretacione verborum aut sentenciarum, sollempnitate iuris seu alterius condicionis obmisse compertus fuerit de prefate plenitudine regie potestatis. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostre donacionis, collacionis, largicionis, translacionis et de- fectus supplecionis paginam infringere seu ei ausu quovis temerario con- traire sub pena triginta marcarum argenti, quas ab eo, qui contrafecerit tociens, quociens contrafactum fuerit, irremissibiliter exigi volumus et earum medietatem nostri regalis erarii sive fisci, residuam vero partem dictorum decani, canonicorum et capituli usibus decernimus applicari. Presencium sub regie nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo nonagesimo septimo, die decima Januarii, regnorum nostrorum anno Boemie tricesimoquarto, Romanorum vero vicesimo primo. 30. 1397, 14. května. Arcibiskup Wolfram potvrzuje darování kostela sv. Jakuba v Berouně děkanství Karlštejnskému Václavem IV. učiněné. P. fol. 77. a U. f 1. 48 b. Wolframus, dei gracia sancte Pragensis ecclesie archiepiscopus, apostolice sedis legatus, universis Christi fidelibus presentibus et futuris presentes litteras inspecturis salutem in domino sempiternam. Cura pa- storalis officii, quam divini celsitudo consilii nostris induxit humeris per- ferendam, nos vehementer urget et excitat, ut inter cetera sollicitudinum studia, quibus noster animus multiplici redditur varietate distractus, ad ea precipue simus inclinati, que divini cultus augmentum et salutem respiciunt animarum. Et licet sine personarum et locorum differencia et delectu omnibus studeamus, quantum nobis est cum deo possibile, complacere, specialiter tamen venerabili collegio in Karlstein, in quo arma salvatoris domini nostri Jesu Christi et nonnulle alie reliquie sanctorum pro dei gloria devocione fidelium sunt recondite, ac honore regnique prosperitate pariter et decore feliciter requiescunt. Sane serenissimus princeps et do- minus, dominus Wenceslaus, Romanorum et Boemie rex illustris, consi- derans decanum et collegium canonicorum supradictum in Karlstein, qui dictorum armorum Christi et ceterarum imperialium et aliarum reliquiarum custodes et continui veneratores existunt, pro ipsorum sustentacione facul- tates habere tenues atque macras ac per consequens divinis officiis, quibus ferventer incumbunt, non posse tam commode insistere et inherere, zelo devocionis accensus ac pro remedio et salute anime sue ac suorum pro- genitorum et predecessorum, regum Boemie, animo deliberato, sano prin- cipum, procerum, baronum, nobilium et aliorum regni Boemie fidelium accedente consilio ecclesiam parochialem sancti Jacobi sitam in civitate Veronensi, cuius ius patronatus seu presentandi ad ipsum dominum regem pertinet, suosque divos predecessores, reges Boemie, pertinuit, cum omnibus suis utilitatibus ac emolumentis, prout ipsius ecclesie rectores tenere consveverunt, nichil pro se et suis successoribus reservando, prefatis dominis
Strana 44
44 IV. Dr. Josef Teige: decano et canonicis sive collegio ex mera sua liberalitate dedit, donavit et assignavit. Volens et in desideriis obtinens, ut secundum formam iuris fructus dicte parochialis ecclesie et ipsa ecclesia in meliorem sustenta- cionem dominorum decani et canonicorum collegii memorati incorporaretur. Sic quod cedente vel decedente ecclesie prefate rectore ipsa ecclesia ad prenominatos decanum et canonicos et collegium in Karlstein absque ipsius domini regis heredum et successorum suorum, regum Boemie, seu cuius- libet alterius impedimento debeat pertinere et spectare. Ita tamen, quod dicti domini decanus et canonici personam ydoneam sive de ipsorum collegio, sive aliam quamcunque aput dictam ecclesiam constituant, que plebem ipsius ecclesiasticis procurabit sacramentis et alia onera eidem ecclesie incumbencia explebit realiter cum effectu, quodque eciam predicti decanus et canonici inter alias missas, ad quas partim cantandas et partim legendas a primeva ipsorum creacione et fundacione sunt astricti et obligati, pro remedio animarum praedecessorum dicti domini regis, regum Boemie et ipsius domini regis missam defunctorum ad morem Pragensis ecclesie in predicta capella in Karlstein qualibet die feriali perpetuis temporibus teneantur decantare, prout hec omnia in littera predicta domini regis sigillo maiestatis sue magno rotundo de cera communi alba et alio parvo rotundo, eidem de cera rubea a tergo impresso, in filis sericeis nigri et glauci coloris pendentis (sic) sigillatis (sic) omni vicio et suspicione carentis (sic) nobis pro parte supradictorum dominorum decani et canonicorum capelle in Karlstein presentatis (sic) et exibitis (sic) plenius continentur. Quam recepimus per omnia huiusmodi sub tenore. (Viz zde č. 29.) Post cuius quidem littere presentacionem, exibicionem et recepcionem fuit nobis pro parte supradicti domini regis et predictorum dominorum decani et canonicorum collegii in Karlstein humiliter et cum debita in- stancia supplicatum, quatinus auctoritate ordinaria dictam ecclesiam s. Jacobi, prout per prefatum dominum regem est data et donata, dictis do- minis decano et canonicis et ipsorum collegio in Karlstein unire et incor- porare dignaremur. Nos autem licet iure permittente beneficia ecclesiastica unire et incorporare possimus, tanquam ordinarius, huiuscemodi tamen unionem et incorporacionem per nos facere sine nostri consensu capituli, nolentes, ipsum capitulum ob hoc ad certos diem et horam mandavimus convocare. Qui consideracioni memorati domini regis et ad peticionem dictorum dominorum decani et canonicorum concorditer ad predictam unionem et incorporacionem consenserunt. Nos itaque eciam attendentes supradicti domini regis et prescriptorum dominorum decani et canonicorum collegii in Karlstein peticionem iustam fore et consonam racioni, que honori sanctorum ampliativa existit et aliorum Christi fidelium, ut Christi bonus odor et similia plurimum inductiva, ipsam duximus sub modis iuridicis admittendam, admittimus per presentes ad laudemque, gloriam et honorem omnipotentis dei, beate Marie semper virginis, armorum Christi et aliarum reliquiarum sanctarum et in divini cultus augmentum prefatam ecclesiam parochialem sancti Jacobi cum omnibus suis fructibus, redditibus et pro- ventibus memorate cappelle seu collegio, decano videlicet et canonicis, in Karlstein salvo iure nostro archiepiscopali et archidiaconiali, videlicet quoad visitacionem, procuracionem, contribucionem et cathedraticum et
44 IV. Dr. Josef Teige: decano et canonicis sive collegio ex mera sua liberalitate dedit, donavit et assignavit. Volens et in desideriis obtinens, ut secundum formam iuris fructus dicte parochialis ecclesie et ipsa ecclesia in meliorem sustenta- cionem dominorum decani et canonicorum collegii memorati incorporaretur. Sic quod cedente vel decedente ecclesie prefate rectore ipsa ecclesia ad prenominatos decanum et canonicos et collegium in Karlstein absque ipsius domini regis heredum et successorum suorum, regum Boemie, seu cuius- libet alterius impedimento debeat pertinere et spectare. Ita tamen, quod dicti domini decanus et canonici personam ydoneam sive de ipsorum collegio, sive aliam quamcunque aput dictam ecclesiam constituant, que plebem ipsius ecclesiasticis procurabit sacramentis et alia onera eidem ecclesie incumbencia explebit realiter cum effectu, quodque eciam predicti decanus et canonici inter alias missas, ad quas partim cantandas et partim legendas a primeva ipsorum creacione et fundacione sunt astricti et obligati, pro remedio animarum praedecessorum dicti domini regis, regum Boemie et ipsius domini regis missam defunctorum ad morem Pragensis ecclesie in predicta capella in Karlstein qualibet die feriali perpetuis temporibus teneantur decantare, prout hec omnia in littera predicta domini regis sigillo maiestatis sue magno rotundo de cera communi alba et alio parvo rotundo, eidem de cera rubea a tergo impresso, in filis sericeis nigri et glauci coloris pendentis (sic) sigillatis (sic) omni vicio et suspicione carentis (sic) nobis pro parte supradictorum dominorum decani et canonicorum capelle in Karlstein presentatis (sic) et exibitis (sic) plenius continentur. Quam recepimus per omnia huiusmodi sub tenore. (Viz zde č. 29.) Post cuius quidem littere presentacionem, exibicionem et recepcionem fuit nobis pro parte supradicti domini regis et predictorum dominorum decani et canonicorum collegii in Karlstein humiliter et cum debita in- stancia supplicatum, quatinus auctoritate ordinaria dictam ecclesiam s. Jacobi, prout per prefatum dominum regem est data et donata, dictis do- minis decano et canonicis et ipsorum collegio in Karlstein unire et incor- porare dignaremur. Nos autem licet iure permittente beneficia ecclesiastica unire et incorporare possimus, tanquam ordinarius, huiuscemodi tamen unionem et incorporacionem per nos facere sine nostri consensu capituli, nolentes, ipsum capitulum ob hoc ad certos diem et horam mandavimus convocare. Qui consideracioni memorati domini regis et ad peticionem dictorum dominorum decani et canonicorum concorditer ad predictam unionem et incorporacionem consenserunt. Nos itaque eciam attendentes supradicti domini regis et prescriptorum dominorum decani et canonicorum collegii in Karlstein peticionem iustam fore et consonam racioni, que honori sanctorum ampliativa existit et aliorum Christi fidelium, ut Christi bonus odor et similia plurimum inductiva, ipsam duximus sub modis iuridicis admittendam, admittimus per presentes ad laudemque, gloriam et honorem omnipotentis dei, beate Marie semper virginis, armorum Christi et aliarum reliquiarum sanctarum et in divini cultus augmentum prefatam ecclesiam parochialem sancti Jacobi cum omnibus suis fructibus, redditibus et pro- ventibus memorate cappelle seu collegio, decano videlicet et canonicis, in Karlstein salvo iure nostro archiepiscopali et archidiaconiali, videlicet quoad visitacionem, procuracionem, contribucionem et cathedraticum et
Strana 45
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 45 nuncciorum sedis apostolice, unimus et incorporamus, invisceramus et anne- ctimus, volentes et statuentes, ut ex nunc quandocunque rectorem dicte ecclesie sancti Jacobi cedere vel decedere forte contigerit, decanus, cano- nici et collegium supradictum auctoritate propria absque dicti domini regis, heredum et successorum suorum, regum Boemie, seu cuiuslibet alterius impedimento et requisicione debeant possessionem ipsius ecclesie apprehendere et personam ydoneam sive de ipsorum collegio sive aliam quamcunque ad dictam ecclesiam nobis et successoribus nostris vel vicariis in spiritualibus, qui erunt pro tempore, pro perpetuo vicario ac commis- sore cure animarum presentare assignata eidem porcione congrua de fructibus eiusdem ecclesie. Ita quod cum familia sua possit commode stare et onera incumbencia explere. Que persona sic presentata et cui cura animarum fuerit commissa plebem ecclesie memorate ecclesiasticis procu- rabit sacramentis et onera eidem incumbencia explebit realiter cum effectu. Et quia dicti domini decanus et canonici collegii in Karlstein racione predicte unionis et incorporacionis senciant commodum et utilitatem, ideo iuxta continenciam littere domini regis supradicti volumus, disponimus et ordinamus, quod in predicta capella in Karlstein qualibet die per dictos dominos decanum et canonicos ad morem ecclesie Pragensis pro remedio animarum predecessorum dicti domini regis, regum Boemie, et ipsius domini regis missa defunctorum, ut premittitur, decantetur, ultra missas, ad quas a primeva fundacione dicti collegii sunt astricti et obligati, ad que omnia et alia singula supradicta, si negligentes fuerint vel remissi, monicione tamen canonica premissa, ecclesiasticam per censuram et per subtraccionem fructuum predictorum poterint compelli contradiccione qualibet non obstante. In quorum omnium testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus communiri. Datum et actum Prage anno domini millesimo trecentesimo nonagesimo septimo die decimaquarta mensis Maii. Nos quoque Bohuslaus, decretorum doctor, decanus, Joannes scola- sticus totumque capitulum ecclesie Pragensis suprascripta omnia et singula rite et racionabiliter procedencia cum suis clausulis universis rata et grata habentes eisdem unanimiter et concorditer et de certa nostra sciencia nostrum consensum prebemus pariter et assensum. Sigillumque capituli nostri duximus presentibus appendendum sub anno, die et mense, quibus supra. 31. 1398, 6. června. Václav IV. dává farní kostel P. Marie v Bezdědicích u Hostomic děkanství Karlštejnskému. P. fol. 87. a U. fol. 53 b. Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie- rex, notum facimus tenore presencium universis: Quamquam universorum nostrorum fidelium, quos imperii sacri et hereditariarum terrarum nostrarum latitudo complectitur, commoditatibus simul et profectibus generalitate
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 45 nuncciorum sedis apostolice, unimus et incorporamus, invisceramus et anne- ctimus, volentes et statuentes, ut ex nunc quandocunque rectorem dicte ecclesie sancti Jacobi cedere vel decedere forte contigerit, decanus, cano- nici et collegium supradictum auctoritate propria absque dicti domini regis, heredum et successorum suorum, regum Boemie, seu cuiuslibet alterius impedimento et requisicione debeant possessionem ipsius ecclesie apprehendere et personam ydoneam sive de ipsorum collegio sive aliam quamcunque ad dictam ecclesiam nobis et successoribus nostris vel vicariis in spiritualibus, qui erunt pro tempore, pro perpetuo vicario ac commis- sore cure animarum presentare assignata eidem porcione congrua de fructibus eiusdem ecclesie. Ita quod cum familia sua possit commode stare et onera incumbencia explere. Que persona sic presentata et cui cura animarum fuerit commissa plebem ecclesie memorate ecclesiasticis procu- rabit sacramentis et onera eidem incumbencia explebit realiter cum effectu. Et quia dicti domini decanus et canonici collegii in Karlstein racione predicte unionis et incorporacionis senciant commodum et utilitatem, ideo iuxta continenciam littere domini regis supradicti volumus, disponimus et ordinamus, quod in predicta capella in Karlstein qualibet die per dictos dominos decanum et canonicos ad morem ecclesie Pragensis pro remedio animarum predecessorum dicti domini regis, regum Boemie, et ipsius domini regis missa defunctorum, ut premittitur, decantetur, ultra missas, ad quas a primeva fundacione dicti collegii sunt astricti et obligati, ad que omnia et alia singula supradicta, si negligentes fuerint vel remissi, monicione tamen canonica premissa, ecclesiasticam per censuram et per subtraccionem fructuum predictorum poterint compelli contradiccione qualibet non obstante. In quorum omnium testimonium presentes litteras fieri et sigillorum nostrorum appensione iussimus communiri. Datum et actum Prage anno domini millesimo trecentesimo nonagesimo septimo die decimaquarta mensis Maii. Nos quoque Bohuslaus, decretorum doctor, decanus, Joannes scola- sticus totumque capitulum ecclesie Pragensis suprascripta omnia et singula rite et racionabiliter procedencia cum suis clausulis universis rata et grata habentes eisdem unanimiter et concorditer et de certa nostra sciencia nostrum consensum prebemus pariter et assensum. Sigillumque capituli nostri duximus presentibus appendendum sub anno, die et mense, quibus supra. 31. 1398, 6. června. Václav IV. dává farní kostel P. Marie v Bezdědicích u Hostomic děkanství Karlštejnskému. P. fol. 87. a U. fol. 53 b. Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie- rex, notum facimus tenore presencium universis: Quamquam universorum nostrorum fidelium, quos imperii sacri et hereditariarum terrarum nostrarum latitudo complectitur, commoditatibus simul et profectibus generalitate
Strana 46
46 IV. Dr. Josef Teige quadam teneamur intendere, in specie tamen ad illos aciem nostre mentis convertimus, quos in regio nostro pallacio constitutos honestis moribus florere conspicimus et gratis quidem virtutibus adornatos fore videmus. Non oportet enim nos de horum conversacione extraneorum testium argu- menta perquirere nec de ipsorum fama verbis particularibus indagare. Presertim cum effectus operis dicto preponderans coram nobis experimenta dilucidet et consciencie nostre professio testis quantalibet deposicione sollemnior interpellet. Sane habito respectu ad multiplicia probitatis et virtutum merita nec non gratam devocionis constanciam, quibus honorabiles decanum et canonicos regalis capelle nostre in Karlstein preditos fore cognoscimus, ad finem quoque, ut iidem munificencie nostre dono presenti circa veneracionem illius magnifici thesauri, videlicet venerandarum reli- quiarum imperii et regni nostri Boemie, eoquidem studiosius eoque dili- gencius insistere et tam pro nostra, quam eciam illustrium quondam pro- genitorum nostrorum, regum Boemie, animarum salute conditoris nostri clemenciam debeant implorare, non per errorem aut inprovide, sed animo deliberato, sano principum, procerum, baronum, nobilium et aliorum no- strorum et regni Boemie fidelium accedente consilio, regia auctoritate Boemie et de certa nostra sciencia ecclesiam parrochialem beate Virginis, genitricis dei, sitam in villa nostra Bezdiedicz iuxta oppidum Hostomic, cuius ius patronatus seu ius presentandi ad divos quondam predecessores nostros, reges Boemie, et demum hucusque ad nos pertinuit, cum omnibus ipsius ecclesie utilitatibus ac emolumentis, prout eosdem ipsius ecclesie rectores tollere consveverunt, nichil nobis aut heredibus seu successoribus nostris, Boemie regibus, in dicta ecclesia quoad ipsius collacionem, pre- sentacionem seu quamvis aliam disposicionem iuris seu proprietatis penitus reservantes, prefatis decano et canonicis et ipsorum collegio divine remu- neracionis intuitu dedimus et donavimus, damus tenore presencium gra- ciosius et donamus. Ipsamque ecclesiam cum huiusmodi suis proventibus et emolumentis predictis decano et canonicis et collegio in perpetuum univimus, applicavimus et incorporavimus, unimus, applicamus et incorporamus presen- tibus graciose omne ius, quod nobis velut regi Boemie in eadem ecclesia hucusque competere poterat, in predictos decanum et canonicos, collegium finaliter transferentes. Taliter videlicet, ut cedente vel decedente ecclesie prefate rectore ipsa ecclesia ad predictos decanum, canonicos et collegium in Karlstein absque nostro, heredum et successorum nostrorum, regum Boemie, seu cuiuslibet alterius impedimento pertinere debeat et spectare. Eo tamen signanter proviso, ut ipsi personam ydoneam de ipsorum collegio sive aliam aput predictam ecclesiam constituant, que plebem ipsius eccle- siasticis sacramentis procuret et onera eidem incumbencia studeat realiter adimplere. Decernimus eciam a prefatis decano et canonicis eorumque successoribus perpetuis temporibus volumus observari, ut videlicet ipsi inter alias missas, ad quas partim cantandas, partim vero legendas, hactenus sunt astricti, pro remedio animarum predictorum predecessorum nostrorum. Boemie regum, simul et nostre missam defunctorum ad morem Pragensis ecclesie in predicta capella nostra quolibet die feriali perpetuis teneantur temporibus decantare. Supplemus eciam omnem defectum, si quis circa premissa dubia seu obscura interpretacione verborum aut sentenciarum,
46 IV. Dr. Josef Teige quadam teneamur intendere, in specie tamen ad illos aciem nostre mentis convertimus, quos in regio nostro pallacio constitutos honestis moribus florere conspicimus et gratis quidem virtutibus adornatos fore videmus. Non oportet enim nos de horum conversacione extraneorum testium argu- menta perquirere nec de ipsorum fama verbis particularibus indagare. Presertim cum effectus operis dicto preponderans coram nobis experimenta dilucidet et consciencie nostre professio testis quantalibet deposicione sollemnior interpellet. Sane habito respectu ad multiplicia probitatis et virtutum merita nec non gratam devocionis constanciam, quibus honorabiles decanum et canonicos regalis capelle nostre in Karlstein preditos fore cognoscimus, ad finem quoque, ut iidem munificencie nostre dono presenti circa veneracionem illius magnifici thesauri, videlicet venerandarum reli- quiarum imperii et regni nostri Boemie, eoquidem studiosius eoque dili- gencius insistere et tam pro nostra, quam eciam illustrium quondam pro- genitorum nostrorum, regum Boemie, animarum salute conditoris nostri clemenciam debeant implorare, non per errorem aut inprovide, sed animo deliberato, sano principum, procerum, baronum, nobilium et aliorum no- strorum et regni Boemie fidelium accedente consilio, regia auctoritate Boemie et de certa nostra sciencia ecclesiam parrochialem beate Virginis, genitricis dei, sitam in villa nostra Bezdiedicz iuxta oppidum Hostomic, cuius ius patronatus seu ius presentandi ad divos quondam predecessores nostros, reges Boemie, et demum hucusque ad nos pertinuit, cum omnibus ipsius ecclesie utilitatibus ac emolumentis, prout eosdem ipsius ecclesie rectores tollere consveverunt, nichil nobis aut heredibus seu successoribus nostris, Boemie regibus, in dicta ecclesia quoad ipsius collacionem, pre- sentacionem seu quamvis aliam disposicionem iuris seu proprietatis penitus reservantes, prefatis decano et canonicis et ipsorum collegio divine remu- neracionis intuitu dedimus et donavimus, damus tenore presencium gra- ciosius et donamus. Ipsamque ecclesiam cum huiusmodi suis proventibus et emolumentis predictis decano et canonicis et collegio in perpetuum univimus, applicavimus et incorporavimus, unimus, applicamus et incorporamus presen- tibus graciose omne ius, quod nobis velut regi Boemie in eadem ecclesia hucusque competere poterat, in predictos decanum et canonicos, collegium finaliter transferentes. Taliter videlicet, ut cedente vel decedente ecclesie prefate rectore ipsa ecclesia ad predictos decanum, canonicos et collegium in Karlstein absque nostro, heredum et successorum nostrorum, regum Boemie, seu cuiuslibet alterius impedimento pertinere debeat et spectare. Eo tamen signanter proviso, ut ipsi personam ydoneam de ipsorum collegio sive aliam aput predictam ecclesiam constituant, que plebem ipsius eccle- siasticis sacramentis procuret et onera eidem incumbencia studeat realiter adimplere. Decernimus eciam a prefatis decano et canonicis eorumque successoribus perpetuis temporibus volumus observari, ut videlicet ipsi inter alias missas, ad quas partim cantandas, partim vero legendas, hactenus sunt astricti, pro remedio animarum predictorum predecessorum nostrorum. Boemie regum, simul et nostre missam defunctorum ad morem Pragensis ecclesie in predicta capella nostra quolibet die feriali perpetuis teneantur temporibus decantare. Supplemus eciam omnem defectum, si quis circa premissa dubia seu obscura interpretacione verborum aut sentenciarum,
Strana 47
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 47 solemnitate iuris seu alterius condicionis obmisse compertus fuerit, de prefate plenitudine regie potestatis. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostre donacionis, collacionis, largicionis, translacionis et defectus supplecionis paginam infringere seu ei ausu quovis temerario contraire sub pena triginta marcharum argenti, quas ab eo, qui contrafecerit, tocies, quocies contrafactum fuerit, irremissibiliter exigi volumus. Et earum medie- tatem nostri regalis erarii sive fisci, residuam vero partem dictorum decani, canonicorum et capituli usibus decernimus applicari. Presencium sub regie nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo nonagesimo octavo die sexta Iunii, regnorum nostrorum Boemie anno tricesimo sexto (sic), Romanorum vero vicesimo tercio. Právo patronátní při kostele Bezdědickém mají dodnes děkanové Karl- štejnští. 32. 1411, 12. března. Václav IV. dává spor mezi děkanstvím Karlštejským a Jiříkem Tobolkou ze Lhoty k rozsouzení purkrabí Žebráckému Janu z Lestkova. P. fol. 124., U. fol. 77 b. Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex, honorabili Jacobo,1) plebano Veronensi, devoto, et famoso Joanni de Lestkow, burggravio in Mendico, fideli, nostris dilectis, graciam regiam et omne bonum. Devote et fidelis dilecti. Causam seu dissensionis materiam inter honorabiles decanum et canonicos capelle regalis in Karlstein, devotos nostros dilectos, ab una et Georgium de Lhota, dictum Tobolka, parte vertente ab altera, vobis virtute presencium audiendam committimus et nostro nomine decidendam. Mandamus igitur vobis presentibus seriose, quatinus prefatis partibus coram vobis super certis die et termino evocatis, causam predictam audire et ipsam decidere debeatis iusticia vel amore, aliter non facturi nostro regio sub favore. Datum Prage die 12. Marcii, regnorum nostrorum anno Boemie XLVIII°, Romanorum vero XXXV°. Per dominum Conradum, episcopum Olomucensem, Jacobus, decanus Wissegradensis. 1) R. 1401—1418 byl skutečně farářem v Berouně Jakub z Dubé. (Vávra str. 26.) 33. 1412, 21. ledna. Narovnání mezi děkanstvím Karlštejnským a Jiříkem Tobolkou ze Lhoty o lán pole ve vsi Tobolce. P. fol. 129., U. fol. 80 b. In causa, que inter dominos decanum et canonicos capelle regalis in Karlstein ex una et Girzikonem dictum Tobolka de Lhota occasione
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 47 solemnitate iuris seu alterius condicionis obmisse compertus fuerit, de prefate plenitudine regie potestatis. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostre donacionis, collacionis, largicionis, translacionis et defectus supplecionis paginam infringere seu ei ausu quovis temerario contraire sub pena triginta marcharum argenti, quas ab eo, qui contrafecerit, tocies, quocies contrafactum fuerit, irremissibiliter exigi volumus. Et earum medie- tatem nostri regalis erarii sive fisci, residuam vero partem dictorum decani, canonicorum et capituli usibus decernimus applicari. Presencium sub regie nostre maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Prage anno domini millesimo trecentesimo nonagesimo octavo die sexta Iunii, regnorum nostrorum Boemie anno tricesimo sexto (sic), Romanorum vero vicesimo tercio. Právo patronátní při kostele Bezdědickém mají dodnes děkanové Karl- štejnští. 32. 1411, 12. března. Václav IV. dává spor mezi děkanstvím Karlštejským a Jiříkem Tobolkou ze Lhoty k rozsouzení purkrabí Žebráckému Janu z Lestkova. P. fol. 124., U. fol. 77 b. Wenceslaus, dei gracia Romanorum rex semper augustus et Boemie rex, honorabili Jacobo,1) plebano Veronensi, devoto, et famoso Joanni de Lestkow, burggravio in Mendico, fideli, nostris dilectis, graciam regiam et omne bonum. Devote et fidelis dilecti. Causam seu dissensionis materiam inter honorabiles decanum et canonicos capelle regalis in Karlstein, devotos nostros dilectos, ab una et Georgium de Lhota, dictum Tobolka, parte vertente ab altera, vobis virtute presencium audiendam committimus et nostro nomine decidendam. Mandamus igitur vobis presentibus seriose, quatinus prefatis partibus coram vobis super certis die et termino evocatis, causam predictam audire et ipsam decidere debeatis iusticia vel amore, aliter non facturi nostro regio sub favore. Datum Prage die 12. Marcii, regnorum nostrorum anno Boemie XLVIII°, Romanorum vero XXXV°. Per dominum Conradum, episcopum Olomucensem, Jacobus, decanus Wissegradensis. 1) R. 1401—1418 byl skutečně farářem v Berouně Jakub z Dubé. (Vávra str. 26.) 33. 1412, 21. ledna. Narovnání mezi děkanstvím Karlštejnským a Jiříkem Tobolkou ze Lhoty o lán pole ve vsi Tobolce. P. fol. 129., U. fol. 80 b. In causa, que inter dominos decanum et canonicos capelle regalis in Karlstein ex una et Girzikonem dictum Tobolka de Lhota occasione
Strana 48
48 IV. Dr. Josef Teige: unius lanei in villa Thobolka parte vertente (sic) ex altera, dominus Frana canonicus suo et dominorum decani et canonicorum dicte capelle et dictus Girziko suo nomine coram dominis administratoribus personaliter constituti proposuerunt, qualiter ipsi per dominos Jacobum, plebanum in Verona, et Johannem de Lestkow, burggravium in Mendico, commissarios per serenis- simum principem et dominum, dominum Wenceslaum, Romanorum et Boemie regem, datos, amicabiliter super dictum laneum compositi et concordati existunt per omnia in hunc modum. Primo, quod dictum laneum (sic) agrorum in dicta villa Tobolka, super quo lis, causa et questio inter dictas partes vertebatur, ad dictos dominos decanum et canonicos eviterne spectet et pertinebit. Quem eciam laneum absque dicti Girzikonis, heredum et successorum ipsius impedimento tenere et possidere debebunt. Item prefati domini decanus et canonici ex dictorum dominorum commissariorum man- dato debebunt et tenebuntur dicto Girzikoni, heredibus et successoribus ipsius quinque sexagenas gr. pro dictis agris dare et solvere in terminis infrascriptis, videlicet in Carnisprivio unam sexag, in festo sancti Georgii unam sexag., in festo sancti Galli unam sexag. et in festo sancti Jacobi duas sexag. gross. terminis et festis proxime venturis et se immediate sequentibus. Ad ipsas solvendas prefatus dominus Frana se et dominos decanum et canonicos sub pena excommunicacionis submisit. Ibidem pre- fatus Girziko suo, heredum et successorum suorum nomine omnium iurium, que sibi in dictis agris et arvis compeciit, competit aut competere possit, et eciam litteris super eiusdem bonis confectis sponte et libere renuncciavit, promittens nomine, quo supra, dictos dominos in possessione dictorum agrorum non impedire nec molestare sub pena excommunicacionis et aliis penis ecclesiastice censure. Que pecunia apud Andream in Verona reponi debet. Acta sunt hec anno domini 1412 die XXI Januarii. Hec sunt scripta in actibus dominorum administratorum anno, ut supra. Ve vsi Tobolce, jv. od Berouna, na pravém br. Berounky ležící, má děkanství Karlštejnské dodnes dvůr. Rkp. univ. má 20. ledna. 34. 1413, 9. ledna. Smírčí nález v příčině vnitřních poměrů v kapitule Karlštejnské (displiny, hospodářství, povinností úředních). P. fol. 129., U. fol. 18. b. In nomine domini amen. Anno nativitatis eiusdem 1412, indiccione quinta, die 14. mensis Decembris, hora tertiarum vel quasi, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri, domini Joannis, divina pro- videntia papae vicesimi tertii, anno tertio in domo venerabilis viri, domini magistri Joannis Kralowicz, canonici ecclesiae Pragensis, sita in Hradczano Pragensi, in stuba maiori domus eiusdem in mei notarii publici infrascripti ac testium praesentia subscriptorum constituti personaliter venerabiles viri domini et magistri Stephanus, decanus Omnium sanctorum in castro Pragensi.
48 IV. Dr. Josef Teige: unius lanei in villa Thobolka parte vertente (sic) ex altera, dominus Frana canonicus suo et dominorum decani et canonicorum dicte capelle et dictus Girziko suo nomine coram dominis administratoribus personaliter constituti proposuerunt, qualiter ipsi per dominos Jacobum, plebanum in Verona, et Johannem de Lestkow, burggravium in Mendico, commissarios per serenis- simum principem et dominum, dominum Wenceslaum, Romanorum et Boemie regem, datos, amicabiliter super dictum laneum compositi et concordati existunt per omnia in hunc modum. Primo, quod dictum laneum (sic) agrorum in dicta villa Tobolka, super quo lis, causa et questio inter dictas partes vertebatur, ad dictos dominos decanum et canonicos eviterne spectet et pertinebit. Quem eciam laneum absque dicti Girzikonis, heredum et successorum ipsius impedimento tenere et possidere debebunt. Item prefati domini decanus et canonici ex dictorum dominorum commissariorum man- dato debebunt et tenebuntur dicto Girzikoni, heredibus et successoribus ipsius quinque sexagenas gr. pro dictis agris dare et solvere in terminis infrascriptis, videlicet in Carnisprivio unam sexag, in festo sancti Georgii unam sexag., in festo sancti Galli unam sexag. et in festo sancti Jacobi duas sexag. gross. terminis et festis proxime venturis et se immediate sequentibus. Ad ipsas solvendas prefatus dominus Frana se et dominos decanum et canonicos sub pena excommunicacionis submisit. Ibidem pre- fatus Girziko suo, heredum et successorum suorum nomine omnium iurium, que sibi in dictis agris et arvis compeciit, competit aut competere possit, et eciam litteris super eiusdem bonis confectis sponte et libere renuncciavit, promittens nomine, quo supra, dictos dominos in possessione dictorum agrorum non impedire nec molestare sub pena excommunicacionis et aliis penis ecclesiastice censure. Que pecunia apud Andream in Verona reponi debet. Acta sunt hec anno domini 1412 die XXI Januarii. Hec sunt scripta in actibus dominorum administratorum anno, ut supra. Ve vsi Tobolce, jv. od Berouna, na pravém br. Berounky ležící, má děkanství Karlštejnské dodnes dvůr. Rkp. univ. má 20. ledna. 34. 1413, 9. ledna. Smírčí nález v příčině vnitřních poměrů v kapitule Karlštejnské (displiny, hospodářství, povinností úředních). P. fol. 129., U. fol. 18. b. In nomine domini amen. Anno nativitatis eiusdem 1412, indiccione quinta, die 14. mensis Decembris, hora tertiarum vel quasi, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri, domini Joannis, divina pro- videntia papae vicesimi tertii, anno tertio in domo venerabilis viri, domini magistri Joannis Kralowicz, canonici ecclesiae Pragensis, sita in Hradczano Pragensi, in stuba maiori domus eiusdem in mei notarii publici infrascripti ac testium praesentia subscriptorum constituti personaliter venerabiles viri domini et magistri Stephanus, decanus Omnium sanctorum in castro Pragensi.
Strana 49
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 49 et Joannes Kralowicz, Pragensis et Wissegradensis antedictus ecclesiarum canonici, arbitri, arbitratores et amicabiles compositores in causa seu causis, quae inter honorabiles viros dominos Frenczlinum, decanum sanctae Mariae capellae in Carlstein, Pragensis dioecesis, ex una et Zdislaum, Frana, Georgium dictum Rzebrzik, Procopium, Andream, Laurentium, Martinum dictum Quisula, Joannem dictum Basstin, Joannem dictum Za- gieczek, Wenceslaum dictum Kaliwod et Wenceslaum Slanensem, canonicos totumque capitulum dictae capellae in Carlstein parte vertente ex altera per easdem partes communiter electi et assumpti, prout hoc in instrumento compromissi per me, notarium publicum infrascriptum, confecto plenius continetur. Iidem arbitri, Stephanus et Joannes Kralowicz, sponte et libere onus huiuscemodi arbitrii in se assumentes ad petitionem partium praedic- tarum instantem de meritis causae et causarum huiuscemodi documentis legittimis animas eorum informantes pensantesque pensanda, circumstantias negotii praefatis dominis Frenczlino decano, Zdislao et Frana canonicis suo et totius capituli ipsorum nominibus parte ex altera coram praedictis arbitris comparentibus et in causa seu causis huiuscemodi inter ipsos vertentibus pronunciari petentibus et pronuntiationem eorundem promulgari et audiri per easdem postulantibus cum iuris instantia, qua poterant, ampliori, ad quorum petitionem, velut congruam et iustam, dicti domini arbitri et specialiter magister Joannes Kralowicz arbiter, de consensu et voluntate praefati domini Stephani, coarbitri sui, primo et principaliter interrogavit et expresse requisivit, an eaedem partes in eosdem dominos arbitros, prout in instrumento publico compromissi continetur, compro- miserunt. Quae partes unanimiter et concorditer responderunt, quod com- promiserunt coram me, publico notario subscripto, prout haec et alia in instrumento publico praedicto plene sunt scripta. Illis itaque factis prae- dictus magister Joannes Kralowicz arbiter suo et dicti domini Stephani, coarbitri sui, vigore huiusmodi compromissi et etiam auctoritate regia et ex mandato ipsius specialiter praedictis partibus ante omnia mandavit, quod dictae partes sint boni et sinceri amici, omni rancore hinc inde excusso et mutuis ordinatis tractatibus se invicem prosequantur. Quodque jurgia et displicentiae inter ipsas partes hactenus habitae et vertentes transeant, compensentur et in perpetuum suffocentur, quas et quae idem dominus arbiter potestate sibi tradita manibus ipsorum dominorum Frenczlini decani, Zdislai et Franae canonicorum ad invicem compositis compensavit et suffocavit amicosque fecit et concordavit. Demum praefatus dominus magister Joannes Kralowicz arbiter quandam pronuntiationem in scriptis exhibuit et produxit ac eandem de verbo ad verbum in praesentia earundem partium legit et pronunciavit, cuius tenor de verbo ad verbum sequitur et est talis: In nomine domini amen. Nos Stephanus, decanus Omnium sanctorum in castro Pragensi, et Joannes Kralowicz, Pragensis et Wissegradensis ecclesiarum canonici, arbitri communiter electi a partibus infrascriptis dei nomine invocato et in his scriptis pronunciamus, disponimus, laudamus, declaramus et interpretamur, quod erectiones et privilegia, pronunciationes, ordinationes nunc et antea factae per honorabiles viros et dominos doctores caeteros ex mandato domini regis et consiliarios ipsius factae, teneantur in suis 4 Věstník Kr. Čes. Spol. Náuk, tř. hist. 1906.
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 49 et Joannes Kralowicz, Pragensis et Wissegradensis antedictus ecclesiarum canonici, arbitri, arbitratores et amicabiles compositores in causa seu causis, quae inter honorabiles viros dominos Frenczlinum, decanum sanctae Mariae capellae in Carlstein, Pragensis dioecesis, ex una et Zdislaum, Frana, Georgium dictum Rzebrzik, Procopium, Andream, Laurentium, Martinum dictum Quisula, Joannem dictum Basstin, Joannem dictum Za- gieczek, Wenceslaum dictum Kaliwod et Wenceslaum Slanensem, canonicos totumque capitulum dictae capellae in Carlstein parte vertente ex altera per easdem partes communiter electi et assumpti, prout hoc in instrumento compromissi per me, notarium publicum infrascriptum, confecto plenius continetur. Iidem arbitri, Stephanus et Joannes Kralowicz, sponte et libere onus huiuscemodi arbitrii in se assumentes ad petitionem partium praedic- tarum instantem de meritis causae et causarum huiuscemodi documentis legittimis animas eorum informantes pensantesque pensanda, circumstantias negotii praefatis dominis Frenczlino decano, Zdislao et Frana canonicis suo et totius capituli ipsorum nominibus parte ex altera coram praedictis arbitris comparentibus et in causa seu causis huiuscemodi inter ipsos vertentibus pronunciari petentibus et pronuntiationem eorundem promulgari et audiri per easdem postulantibus cum iuris instantia, qua poterant, ampliori, ad quorum petitionem, velut congruam et iustam, dicti domini arbitri et specialiter magister Joannes Kralowicz arbiter, de consensu et voluntate praefati domini Stephani, coarbitri sui, primo et principaliter interrogavit et expresse requisivit, an eaedem partes in eosdem dominos arbitros, prout in instrumento publico compromissi continetur, compro- miserunt. Quae partes unanimiter et concorditer responderunt, quod com- promiserunt coram me, publico notario subscripto, prout haec et alia in instrumento publico praedicto plene sunt scripta. Illis itaque factis prae- dictus magister Joannes Kralowicz arbiter suo et dicti domini Stephani, coarbitri sui, vigore huiusmodi compromissi et etiam auctoritate regia et ex mandato ipsius specialiter praedictis partibus ante omnia mandavit, quod dictae partes sint boni et sinceri amici, omni rancore hinc inde excusso et mutuis ordinatis tractatibus se invicem prosequantur. Quodque jurgia et displicentiae inter ipsas partes hactenus habitae et vertentes transeant, compensentur et in perpetuum suffocentur, quas et quae idem dominus arbiter potestate sibi tradita manibus ipsorum dominorum Frenczlini decani, Zdislai et Franae canonicorum ad invicem compositis compensavit et suffocavit amicosque fecit et concordavit. Demum praefatus dominus magister Joannes Kralowicz arbiter quandam pronuntiationem in scriptis exhibuit et produxit ac eandem de verbo ad verbum in praesentia earundem partium legit et pronunciavit, cuius tenor de verbo ad verbum sequitur et est talis: In nomine domini amen. Nos Stephanus, decanus Omnium sanctorum in castro Pragensi, et Joannes Kralowicz, Pragensis et Wissegradensis ecclesiarum canonici, arbitri communiter electi a partibus infrascriptis dei nomine invocato et in his scriptis pronunciamus, disponimus, laudamus, declaramus et interpretamur, quod erectiones et privilegia, pronunciationes, ordinationes nunc et antea factae per honorabiles viros et dominos doctores caeteros ex mandato domini regis et consiliarios ipsius factae, teneantur in suis 4 Věstník Kr. Čes. Spol. Náuk, tř. hist. 1906.
Strana 50
50 IV. Dr. Josef Teige: clausulis et punctis, quae rationi sunt consonae nec exorbitant a iure communi nec iuri communi sunt contrariae, et si quae dubia, ambiguitates et contrarietates in his emerserint, ordinario, qui pro nunc vel pro tunc extiterit, vel eius vicariis in spiritualibus auctoritate ipsius ordinarii relinquimus declarandum vel interpretandum, praesertim praeter declarationes et ordinationes nostras. Item declaramus, pronunciamus et interpretamur, quod statuta olim edita per dominum Benessium pro tunc decanum de volun- tate et consensu dominorum canonicorum ibidem existencium pro illa vice teneantur de verbo ad verbum in omnibus, quae non sunt dissona iuri communi et eadem auctoritate ordinarii de consensu decani et dominorum canonicorum consumentur, et si in aliquibus essent ambigua vel rigorosa pronunciationibus antefactis vel pro nunc contraria, interpretationem et declarationem auctorizativam recipiant ab ordinario vel ipsius vicariis ipso vel ipsis pro tunc existentibus sufficientem. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod ista omnia authentica munimenta, erectiones, confir- mationes et caetera privilegia capellae in Carlstein beatae Virginis Mariae gloriosae, praesertim pronunciationes, statuta, instrumenta, transsumpta sub manu publica sumptibus communibus in scrinio communi bene auscultata recondantur et conserventur, de quibus clavem unam decanus vel ipsius vices gerens habeat et aliam domini canonici, nec eaedem claves recipiantur sine consensu ambarum partium et munimenta seu authentica. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod in suis negotiis et factis capituli nec decanus nec canonici recurrant ad brachium saeculare. per quae iurgia, scisma, particialitates oriantur inter decanum et canonicos dumtaxat, nisi necessitas et opportunitas requireret, quae esset pro utilitate et commodo capituli et praesertim aliquibus saecularibus negotiis, sine quorum auxilio et subsidio talia non valeant expediri. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod dum capitulum celebraverint decanus et canonici non celebrent nisi in praesentia illorum, quorum interest, non coram laicis vel saecularibus, cum laici opido sunt infesti clero et possint secreta capituli rimari per sequelam malam eis pracesse et negotiis et factis ipsorum se immiscere, sic quod respectus maior habeatur ad eos, quam ad spirituales et ex hoc possent multa in- commoda evenire. Quod si secus fecerint, poena per ordinarium vel ipsius vicarios pro tunc existentes puniantur condigna, quae discretioni ordinarii vel vicariorum ipsius relinquitur. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod pecuniae communes, quaevis sint, sive offertorii, sive bursae vel quaecunque com- munitatis, in scrinio communi reponantur, de quo unam clavem habeat decanus et canonici aliam vel eorum vices gerentes, nec exponantur, nisi de scitu decani et canonicorum vel eorum vices gerentium. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod canonici in absentia decani vel eius vices gerentis non faciant particularia capitula et e converso nec iuramentis se adstringant, per quae censerentur facere conspirationes plusquam rationabiles tractatus, nisi necessitas requireret et periculum esset in mora, ubi esset commodum totius communitatis et dolus et fraus in talibus non committatur.
50 IV. Dr. Josef Teige: clausulis et punctis, quae rationi sunt consonae nec exorbitant a iure communi nec iuri communi sunt contrariae, et si quae dubia, ambiguitates et contrarietates in his emerserint, ordinario, qui pro nunc vel pro tunc extiterit, vel eius vicariis in spiritualibus auctoritate ipsius ordinarii relinquimus declarandum vel interpretandum, praesertim praeter declarationes et ordinationes nostras. Item declaramus, pronunciamus et interpretamur, quod statuta olim edita per dominum Benessium pro tunc decanum de volun- tate et consensu dominorum canonicorum ibidem existencium pro illa vice teneantur de verbo ad verbum in omnibus, quae non sunt dissona iuri communi et eadem auctoritate ordinarii de consensu decani et dominorum canonicorum consumentur, et si in aliquibus essent ambigua vel rigorosa pronunciationibus antefactis vel pro nunc contraria, interpretationem et declarationem auctorizativam recipiant ab ordinario vel ipsius vicariis ipso vel ipsis pro tunc existentibus sufficientem. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod ista omnia authentica munimenta, erectiones, confir- mationes et caetera privilegia capellae in Carlstein beatae Virginis Mariae gloriosae, praesertim pronunciationes, statuta, instrumenta, transsumpta sub manu publica sumptibus communibus in scrinio communi bene auscultata recondantur et conserventur, de quibus clavem unam decanus vel ipsius vices gerens habeat et aliam domini canonici, nec eaedem claves recipiantur sine consensu ambarum partium et munimenta seu authentica. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod in suis negotiis et factis capituli nec decanus nec canonici recurrant ad brachium saeculare. per quae iurgia, scisma, particialitates oriantur inter decanum et canonicos dumtaxat, nisi necessitas et opportunitas requireret, quae esset pro utilitate et commodo capituli et praesertim aliquibus saecularibus negotiis, sine quorum auxilio et subsidio talia non valeant expediri. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod dum capitulum celebraverint decanus et canonici non celebrent nisi in praesentia illorum, quorum interest, non coram laicis vel saecularibus, cum laici opido sunt infesti clero et possint secreta capituli rimari per sequelam malam eis pracesse et negotiis et factis ipsorum se immiscere, sic quod respectus maior habeatur ad eos, quam ad spirituales et ex hoc possent multa in- commoda evenire. Quod si secus fecerint, poena per ordinarium vel ipsius vicarios pro tunc existentes puniantur condigna, quae discretioni ordinarii vel vicariorum ipsius relinquitur. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod pecuniae communes, quaevis sint, sive offertorii, sive bursae vel quaecunque com- munitatis, in scrinio communi reponantur, de quo unam clavem habeat decanus et canonici aliam vel eorum vices gerentes, nec exponantur, nisi de scitu decani et canonicorum vel eorum vices gerentium. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod canonici in absentia decani vel eius vices gerentis non faciant particularia capitula et e converso nec iuramentis se adstringant, per quae censerentur facere conspirationes plusquam rationabiles tractatus, nisi necessitas requireret et periculum esset in mora, ubi esset commodum totius communitatis et dolus et fraus in talibus non committatur.
Strana 51
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 51 Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod sigillum ca- pituli per omnia conservetur sicut authentica et monumenta, ut supra. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod decanus de censibus circa festum s. Georgii faciat rationem et si ipsum decanum contigerit interim permutare, ex tunc pro rata temporis reddat rationem, nec granum alicui mutuet sine consensu capituli vel partis maioris et se- niorum canonicorum; et de eodem grano sint duae claves, quarum unam decanus et aliam hospes medii anni, coadiutor decani eiusdem medii anni, habeant et conservent. Qui hospes cum clerico ipsius decani praesentes sint ad exponendum et recipiendum ipsum granum seu annonas. De quo quidem grano seu annonis ipse decanus ammodo nullam rationem eisdem cano- nicis tenebitur facere nec sui successores. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod cum decanus ad procurationem annualem sit obligatus, puta ligna, brasea, frumenta, cerevisiam in braxando et panem in pistando, procurare, familiam disponere et provisionem totius anni providere, mensurna et officio divino et hebdo- madario sit liber et solutus, cum in his ex pronunciationibus antefactis sit id ipsum compertum et rationi consonum, decanum ipsis canonicis tanquam praelatum in aliquibus esse praeferendum. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod pronunciationes reliquiarum, quas contingit fieri advenientibus hospitibus, propter hone- statem et reverentiam ampliorem decanus, qui pro tunc fuerit, pronunciet, si ad id aptus fuerit. Alias, si aptus non fuerit, hoc ipsum hic canonicorum faciat, qui aptus et idoneus ad hoc fuerit et per decanum fuerit requi- situs, nec in hoc debet decano convenire vel suo vices gerenti. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod domini cano- nici, sicut ordinem suum sinant in horis canonicis, ita in intimatione festorum et pronunciatione, preces generales et confessiones generales faciant Et si aliquis ad hoc idoneus non fuerit, tunc per alium expleat idoneum, cui is id ipsum non debet denegare. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod hebdomada- rius, qui pro tunc fuerit, vel vices gerens sui intimet festa in capella s. Nicolai vel beatae Virginis duntaxat in una illarum preces et confes- sionem generalem faciendo. Si vero hospites adessent et maior populi multitudo, ex tunc in capella B. Virginis propter reverentiam divinorum, quae ibi peraguntur, et non ad sanctum Nicolaum. Et qui ad praedicandum aptus fuerit, vel alius quicunque gratiam habuerit et benivole voluerit, praedicet compendiose, non scandalosa, quae plus obessent, quam pro- dessent et quae plus destruerent quam aedificarent; isto tamen adiecto, quod non diu in sermone moretur, sed ad voluntatem dominorum canoni- corum et decani, ut per hoc cultus divinus in cantando vel legendo vel divina peragendo non impediatur, nec decano et capitulo in suis utilitatibus derogetur. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod in capella sancti Palmatii inferius extra castrum in divinis et in aliis, quae solita fuerunt ab antiquo fieri, iuxta ritum et consvetudinem antiquam tene- antur.
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 51 Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod sigillum ca- pituli per omnia conservetur sicut authentica et monumenta, ut supra. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod decanus de censibus circa festum s. Georgii faciat rationem et si ipsum decanum contigerit interim permutare, ex tunc pro rata temporis reddat rationem, nec granum alicui mutuet sine consensu capituli vel partis maioris et se- niorum canonicorum; et de eodem grano sint duae claves, quarum unam decanus et aliam hospes medii anni, coadiutor decani eiusdem medii anni, habeant et conservent. Qui hospes cum clerico ipsius decani praesentes sint ad exponendum et recipiendum ipsum granum seu annonas. De quo quidem grano seu annonis ipse decanus ammodo nullam rationem eisdem cano- nicis tenebitur facere nec sui successores. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod cum decanus ad procurationem annualem sit obligatus, puta ligna, brasea, frumenta, cerevisiam in braxando et panem in pistando, procurare, familiam disponere et provisionem totius anni providere, mensurna et officio divino et hebdo- madario sit liber et solutus, cum in his ex pronunciationibus antefactis sit id ipsum compertum et rationi consonum, decanum ipsis canonicis tanquam praelatum in aliquibus esse praeferendum. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod pronunciationes reliquiarum, quas contingit fieri advenientibus hospitibus, propter hone- statem et reverentiam ampliorem decanus, qui pro tunc fuerit, pronunciet, si ad id aptus fuerit. Alias, si aptus non fuerit, hoc ipsum hic canonicorum faciat, qui aptus et idoneus ad hoc fuerit et per decanum fuerit requi- situs, nec in hoc debet decano convenire vel suo vices gerenti. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod domini cano- nici, sicut ordinem suum sinant in horis canonicis, ita in intimatione festorum et pronunciatione, preces generales et confessiones generales faciant Et si aliquis ad hoc idoneus non fuerit, tunc per alium expleat idoneum, cui is id ipsum non debet denegare. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod hebdomada- rius, qui pro tunc fuerit, vel vices gerens sui intimet festa in capella s. Nicolai vel beatae Virginis duntaxat in una illarum preces et confes- sionem generalem faciendo. Si vero hospites adessent et maior populi multitudo, ex tunc in capella B. Virginis propter reverentiam divinorum, quae ibi peraguntur, et non ad sanctum Nicolaum. Et qui ad praedicandum aptus fuerit, vel alius quicunque gratiam habuerit et benivole voluerit, praedicet compendiose, non scandalosa, quae plus obessent, quam pro- dessent et quae plus destruerent quam aedificarent; isto tamen adiecto, quod non diu in sermone moretur, sed ad voluntatem dominorum canoni- corum et decani, ut per hoc cultus divinus in cantando vel legendo vel divina peragendo non impediatur, nec decano et capitulo in suis utilitatibus derogetur. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod in capella sancti Palmatii inferius extra castrum in divinis et in aliis, quae solita fuerunt ab antiquo fieri, iuxta ritum et consvetudinem antiquam tene- antur.
Strana 52
52 IV. Dr. Josef Teige: Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod de absentia canonicorum, quod canonici et quivis eorum de honestate recipiant licen- tiam a decano, quibus decanus de honestate licentiam denegare non debet, in doecesi 14 dierum, extra dioecesim unius mensis, et si necessitas et causa fuerit legittima alicui eorum, etiam unius, duorum, trium et amplius, ut necessitas facti et negotii requirit. Sic tamen, quod maior absentia ultra mensem et amplius domino decano et canonicis innotescat et voluntas domini decani vel ipsius vices gerentis et canonicorum maioris partis adsit et per absentiam ipsius nulla negligentia committatur in hiis, quae prae- sentiam sui requirant, sic quod per vices sui gerentem sufficienter ex- pleatur. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod talis absentia sic limitetur et detur, quod ad minus semper octo remaneant in capella propter divina officia explenda, praesertim tum propter adventum prin- cipum, tum propter adventum hospitum, ne per absentiam plurimorum et paucitatem personarum remanentium possit divino cultui derogari et decano et canonicis improperari. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur seu arbitramur, quod anniversaria, quae sunt dotata et stipendiata, teneantur in suis punctis, vigilias et missas defunctorum decantantes, non propter hoc prae- termittentes missam, vesperas et completorium diei, ne ultimae voluntates detentium frustrentur, praeter anniversarium divae memoriae domini Caroli imperatoris, quod iuxta antiquam consvetudinem exequatur. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod tam decanus, quam canonici, qui absentes fuerint, in anniversariis, vigiliis vel missis defunctorum poenam consvetam observent. Ubi vero decanus et canonici in negotiis et factis communibus absentes fuerint, tunc praesentes cen- sentur, eidem poenae non subiiciantur. In hoc decanus et canonici aequi parentur. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod ubicunque decanus in negotiis capituli equitaverit, semper sibi minime unum de ca- nonicis adiungat, sicut negotium exigit amplius, et hoc faciat sumptibus communibus. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod ubicunque decanus in negotiis capituli vel propriis absens fuerit et praesertim in festivitatibus summis vel ubi hospitum adventus adesset vel ex legittima alia causa, quicunque canonicorum, et praesertim seniorum, requireretur per dominum decanum aut ipsius vices gerentem, quod talis suppleat vices decani singulariter in divinis, quae statum et officium suum requirunt, ne per absentiam ipsius scandala et negligentiae committantur et hoc in facto requisitus non debet petitioni ipsius decani refutare nec denegare. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod excessus, negligentias et insolentias canonicorum intra capellam et extra decanus corrigat secundum excessum et secundum exigentiam culpae, mansvetudine tamen rigorem temperando ante omnia fraterne, verbaliter, solus vel coassumptis certis canonicis, sicut eidem expedire videbitur et facti ne- cessitas requiret, amplius in poenis iuxta exigentiam negotii procedendo,
52 IV. Dr. Josef Teige: Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod de absentia canonicorum, quod canonici et quivis eorum de honestate recipiant licen- tiam a decano, quibus decanus de honestate licentiam denegare non debet, in doecesi 14 dierum, extra dioecesim unius mensis, et si necessitas et causa fuerit legittima alicui eorum, etiam unius, duorum, trium et amplius, ut necessitas facti et negotii requirit. Sic tamen, quod maior absentia ultra mensem et amplius domino decano et canonicis innotescat et voluntas domini decani vel ipsius vices gerentis et canonicorum maioris partis adsit et per absentiam ipsius nulla negligentia committatur in hiis, quae prae- sentiam sui requirant, sic quod per vices sui gerentem sufficienter ex- pleatur. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod talis absentia sic limitetur et detur, quod ad minus semper octo remaneant in capella propter divina officia explenda, praesertim tum propter adventum prin- cipum, tum propter adventum hospitum, ne per absentiam plurimorum et paucitatem personarum remanentium possit divino cultui derogari et decano et canonicis improperari. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur seu arbitramur, quod anniversaria, quae sunt dotata et stipendiata, teneantur in suis punctis, vigilias et missas defunctorum decantantes, non propter hoc prae- termittentes missam, vesperas et completorium diei, ne ultimae voluntates detentium frustrentur, praeter anniversarium divae memoriae domini Caroli imperatoris, quod iuxta antiquam consvetudinem exequatur. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod tam decanus, quam canonici, qui absentes fuerint, in anniversariis, vigiliis vel missis defunctorum poenam consvetam observent. Ubi vero decanus et canonici in negotiis et factis communibus absentes fuerint, tunc praesentes cen- sentur, eidem poenae non subiiciantur. In hoc decanus et canonici aequi parentur. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod ubicunque decanus in negotiis capituli equitaverit, semper sibi minime unum de ca- nonicis adiungat, sicut negotium exigit amplius, et hoc faciat sumptibus communibus. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod ubicunque decanus in negotiis capituli vel propriis absens fuerit et praesertim in festivitatibus summis vel ubi hospitum adventus adesset vel ex legittima alia causa, quicunque canonicorum, et praesertim seniorum, requireretur per dominum decanum aut ipsius vices gerentem, quod talis suppleat vices decani singulariter in divinis, quae statum et officium suum requirunt, ne per absentiam ipsius scandala et negligentiae committantur et hoc in facto requisitus non debet petitioni ipsius decani refutare nec denegare. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod excessus, negligentias et insolentias canonicorum intra capellam et extra decanus corrigat secundum excessum et secundum exigentiam culpae, mansvetudine tamen rigorem temperando ante omnia fraterne, verbaliter, solus vel coassumptis certis canonicis, sicut eidem expedire videbitur et facti ne- cessitas requiret, amplius in poenis iuxta exigentiam negotii procedendo,
Strana 53
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 53 et si necessarium foret, ab ingressu capellae per aliquot dies suspendendo et ulterius crescente culpa, si talis non reformaret, a mensa excludatur per certum tempus, et si ulterius perdurato animo perduraret, arrestetur eidem census et portiones iuxta exigentiam culpae. Et si incorrigibilis videretur, tunc etiam difficultate exigente vicariis in spiritualibus deferatur et iuxta consilium eorum auctoritate ordinarii et ipsorum puniatur con- digne, ut aliis cedat in exemplum. Etiam, si opus fuerit, usque ad permu- tationem. Istas tamen acriores et rigorosas poenas de consilio canonicorum seniorum vel maioris partis capituli et dominorum vicariorum in spiritu- alibus exequantur cum effectu. Ante omnia tamen praecedat monitio fra- terna bis, ter, quater, hortativa, monitiva palam vel private, sic quod in talibus videatur ordo observatus. Decani vero excessus correctioni ordinarii, vel quibus commiserit, relinquimus corrigendum. Tamen si in aliquibus levioribus excederet contra capitulum, fraterne inter se possunt eum corri- gere hortando, monendo, requirendo et consulendo. Si vero non desisteret nec adverteret et in deterius prolaberetur, ad ordinarium vel suos vicarios est recurrendum. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod nec decanus provocet familiares contra canonicos et e converso, nec animet. Et si et in casu decanus cum canonicis discordaret vel contenderet, familiares sint de medio nec cum defendiculis manu armata parti alicui se applicent, unam contra aliam concitando, sed potius mediando, sequestrando, ne deterius contingat, se interponant, eos ab invicem separando et offensas prohibendo. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod familiares canonico hospitalitatem mensurnam regenti obediant in his, ad quae eidem obligantur, nec rebellent. In casu si contrairent vel rebellarent, decano deferantur, qui eisdem familiaribus, si opus fuerit, coassumptis canonicis, vel quos poterit habere, seriose eisdem mandet, ut obediant eidem hospi- talitatem regenti et nec verbo et facto contradicant. Si verbo tales rebel- lantes recedere contigerit, pro rata temporis inserviendo eisdem satisfiat, et dominus decanus cum regente hospitalitatem de alio vel aliis provideat et in his teneatur consvetudo antiqua. Si vero aliquis canonicorum fami- liarem aliquem molestaret, qui canonicus, non regens hospitalitatem, id fecerit et familiaris ob hoc recesserit, pro rata servitii eidem satisfaciat et alium procurare et providere tenebitur. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod poenae in pronunciationibus statutae et in statutis et in ordinationibus nunc et in antea factis teneantur iuxta consvetudinem ab antiquo tentam vel volun- tatem decani et canonicorum, quae expeditiores eis videbuntur, si aestima- rentur esse repugnantes vel eis contrariae vel nimis rigorosae. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod ista omnia secrete ab auribus laicorum per instrumentum teneantur. Et si decanus et canonici requisiti fuerint, singula pronunciata, ordinata, statuta et dispo- sita in his pronunciationibus, statutis et ordinationibus in melius interpre- tentur, sicut decet statum et honorem ipsorum.
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 53 et si necessarium foret, ab ingressu capellae per aliquot dies suspendendo et ulterius crescente culpa, si talis non reformaret, a mensa excludatur per certum tempus, et si ulterius perdurato animo perduraret, arrestetur eidem census et portiones iuxta exigentiam culpae. Et si incorrigibilis videretur, tunc etiam difficultate exigente vicariis in spiritualibus deferatur et iuxta consilium eorum auctoritate ordinarii et ipsorum puniatur con- digne, ut aliis cedat in exemplum. Etiam, si opus fuerit, usque ad permu- tationem. Istas tamen acriores et rigorosas poenas de consilio canonicorum seniorum vel maioris partis capituli et dominorum vicariorum in spiritu- alibus exequantur cum effectu. Ante omnia tamen praecedat monitio fra- terna bis, ter, quater, hortativa, monitiva palam vel private, sic quod in talibus videatur ordo observatus. Decani vero excessus correctioni ordinarii, vel quibus commiserit, relinquimus corrigendum. Tamen si in aliquibus levioribus excederet contra capitulum, fraterne inter se possunt eum corri- gere hortando, monendo, requirendo et consulendo. Si vero non desisteret nec adverteret et in deterius prolaberetur, ad ordinarium vel suos vicarios est recurrendum. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod nec decanus provocet familiares contra canonicos et e converso, nec animet. Et si et in casu decanus cum canonicis discordaret vel contenderet, familiares sint de medio nec cum defendiculis manu armata parti alicui se applicent, unam contra aliam concitando, sed potius mediando, sequestrando, ne deterius contingat, se interponant, eos ab invicem separando et offensas prohibendo. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod familiares canonico hospitalitatem mensurnam regenti obediant in his, ad quae eidem obligantur, nec rebellent. In casu si contrairent vel rebellarent, decano deferantur, qui eisdem familiaribus, si opus fuerit, coassumptis canonicis, vel quos poterit habere, seriose eisdem mandet, ut obediant eidem hospi- talitatem regenti et nec verbo et facto contradicant. Si verbo tales rebel- lantes recedere contigerit, pro rata temporis inserviendo eisdem satisfiat, et dominus decanus cum regente hospitalitatem de alio vel aliis provideat et in his teneatur consvetudo antiqua. Si vero aliquis canonicorum fami- liarem aliquem molestaret, qui canonicus, non regens hospitalitatem, id fecerit et familiaris ob hoc recesserit, pro rata servitii eidem satisfaciat et alium procurare et providere tenebitur. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod poenae in pronunciationibus statutae et in statutis et in ordinationibus nunc et in antea factis teneantur iuxta consvetudinem ab antiquo tentam vel volun- tatem decani et canonicorum, quae expeditiores eis videbuntur, si aestima- rentur esse repugnantes vel eis contrariae vel nimis rigorosae. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod ista omnia secrete ab auribus laicorum per instrumentum teneantur. Et si decanus et canonici requisiti fuerint, singula pronunciata, ordinata, statuta et dispo- sita in his pronunciationibus, statutis et ordinationibus in melius interpre- tentur, sicut decet statum et honorem ipsorum.
Strana 54
54 IV. Dr. Josef Teige: Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod domini cano- nici, qui pro tunc fuerint, decanum ipsorum reverenter tractent et in reverentia habeant, tanquam ipsorum praelatum. Et e converso dominus decanus tanquam suos fratres, ut ex hoc famam laudabilem et promo- tionem futuram acquirant. Quod si secus fecerint, partes ambae hinc inde poenam incurrant, praecipue ex consvetudine tentam vel ex pronunciatio- nibus et statutis positam, vel si nulla illarum comparerent, saltem arbitra- toriam, quae discretioni decani et canonicorum committitur. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod quaecunque pars partium praedictarum compromittentium hancl) extra nostram pronun- ciationem vel eorum aliquam venire praesumpserit, parti arbitrium tenenti quinquaginta sexagenas gross. solvere poenae nomine tenebitur cum effectu. Et tantumdem, videlicet quinquaginta sexag. gr. praedictorum, pro communi bursa expensarum et domus ipsorum dominorum decani et canonicorum reformatione et instauratione. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod quis[que dominorum canonicorum in futurum promovendus teneat hoc praesens iuramentum in forma debita et consveta et decanus tunc existens con- firmationem ipsorum canonicorum teneat similiter infrascriptam, quae sequitur. Ego N. iuro ad haec sancta dei evangelia fidelis esse domino regi N., regi Boemiae etc. et successoribus suis, iuro reverentiam et obedientiam praelato meo, domino N., decano huius collegii praesenti et futuro. Item iuro secreta, quae in capitulo tractabuntur, ea extra capitulum non deferre nec revelare. Item iuro bonum capituli et huius loci pro posse meo pro- movere, protegere, tueri et defendere et residentiam facere personalem. Item iuro litteras et privilegia dominorum fundatorum et alia statuta et pronunciationes factas ex nunc et in antea omnia et singula rata et grata et firma habere et tenere. Sic me deus adiuvet et salvet et haec sancta dei evangelia. Item confirmatio domini decani sequitur et est talis: Et ego N., decanus in Carlstein, auctoritate domini nostri Jesu Christi et auctoritate beatorum Petri et Pauli apostolorum et auctoritate regia hucusque inviolabiliter tenta et auctoritate mei decanatus mihi tradita et commissa et concessa investio te N. in locum canonicatus (seu in canoni- cum per mortem seu occasione mortis vel ex causa permutationis) vacantis et hoc in nomine patris et filii et spiritus sancti. Et provideo tibi de eodem per bireti mei super caput tuum impositionem. Item pronunciamus, quod ista per nos pronunciata decanus et cano- nici sumptibus ipsorum communibus sub manu publico a notario recipiant et petant sigillo ordinarii vel suorum vicariorum communi. Item nos arbitri reservamus nobis auctoritatem et potestatem prae- sentem nostram pronunciationem corrigendi, addendi, imminuendi, mutandi, 1) Má ovšem býti contra.
54 IV. Dr. Josef Teige: Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod domini cano- nici, qui pro tunc fuerint, decanum ipsorum reverenter tractent et in reverentia habeant, tanquam ipsorum praelatum. Et e converso dominus decanus tanquam suos fratres, ut ex hoc famam laudabilem et promo- tionem futuram acquirant. Quod si secus fecerint, partes ambae hinc inde poenam incurrant, praecipue ex consvetudine tentam vel ex pronunciatio- nibus et statutis positam, vel si nulla illarum comparerent, saltem arbitra- toriam, quae discretioni decani et canonicorum committitur. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod quaecunque pars partium praedictarum compromittentium hancl) extra nostram pronun- ciationem vel eorum aliquam venire praesumpserit, parti arbitrium tenenti quinquaginta sexagenas gross. solvere poenae nomine tenebitur cum effectu. Et tantumdem, videlicet quinquaginta sexag. gr. praedictorum, pro communi bursa expensarum et domus ipsorum dominorum decani et canonicorum reformatione et instauratione. Item pronunciamus, declaramus et interpretamur, quod quis[que dominorum canonicorum in futurum promovendus teneat hoc praesens iuramentum in forma debita et consveta et decanus tunc existens con- firmationem ipsorum canonicorum teneat similiter infrascriptam, quae sequitur. Ego N. iuro ad haec sancta dei evangelia fidelis esse domino regi N., regi Boemiae etc. et successoribus suis, iuro reverentiam et obedientiam praelato meo, domino N., decano huius collegii praesenti et futuro. Item iuro secreta, quae in capitulo tractabuntur, ea extra capitulum non deferre nec revelare. Item iuro bonum capituli et huius loci pro posse meo pro- movere, protegere, tueri et defendere et residentiam facere personalem. Item iuro litteras et privilegia dominorum fundatorum et alia statuta et pronunciationes factas ex nunc et in antea omnia et singula rata et grata et firma habere et tenere. Sic me deus adiuvet et salvet et haec sancta dei evangelia. Item confirmatio domini decani sequitur et est talis: Et ego N., decanus in Carlstein, auctoritate domini nostri Jesu Christi et auctoritate beatorum Petri et Pauli apostolorum et auctoritate regia hucusque inviolabiliter tenta et auctoritate mei decanatus mihi tradita et commissa et concessa investio te N. in locum canonicatus (seu in canoni- cum per mortem seu occasione mortis vel ex causa permutationis) vacantis et hoc in nomine patris et filii et spiritus sancti. Et provideo tibi de eodem per bireti mei super caput tuum impositionem. Item pronunciamus, quod ista per nos pronunciata decanus et cano- nici sumptibus ipsorum communibus sub manu publico a notario recipiant et petant sigillo ordinarii vel suorum vicariorum communi. Item nos arbitri reservamus nobis auctoritatem et potestatem prae- sentem nostram pronunciationem corrigendi, addendi, imminuendi, mutandi, 1) Má ovšem býti contra.
Strana 55
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 55 interpretandi et aliis iuribus nobis semper salvis. Et eadem pronuncia- tione, sicut praemittitur, per magistrum Joannem Kralowicz exhibita, lecta et promulgata praefatae partes, videlicet dominus Frenczlinus decanus, Zdislaus et Frana canonici, suo et totius capituli nomine huiusmodi pro- nunciationem laudaverunt, approbaverunt et in omnibus ipsius clausulis et punctis eandem emologaverunt et ratificaverunt ac omnia et singula pro- nunciationis huiusmodi membra et clausulas ratas et gratas habere pro- miserunt sub poena centum sexag. gross. superius expressa et descripta, petentes ipsis nihiliminus desuper omnibus praemissis et singulis confici per me, notarium publicum infrascriptum, unum vel plura publicum in- strumentum seu publica instrumenta. Acta sunt haec anno, indictione, die, mense, hora, pontificatus et loco, quibus supra, praesentibus discretis viris domino Simone de Slana, altarista sanctae Trinitatis in ecclesia Pragensi, Jaxone, rectore parochialis ecclesiae in Pssow, Ruperto de Przerow capellano serenissimi principis domini Wenceslai, Romanorum et Boemiae regis, Simone de Grecz Reginae, homine literato Pragensis dioecesis, et aliis pluribus testibus ad praemissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Petrus, natus quondam Mathiae Vandae de Luna, clericus Pragensis dioe- cesis, publicus apostolica et imperiali auctoritate notarius, supradictis requisitioni, responsioni, pronunciationi et emologationi ac aliis omnibus et singulis supradictis, dum sic fierent et agerentur, una cum praenomi- natis testibus praesens interfui, eaque omnia et singula sic fieri vidi et audivi manuque mea propria conscripsi, publicavi et in hanc publicam formam redegi signoque et nomine meis solitis et consvetis unaque cum appensione sigillorum vicariatus archiepiscopatus Pragensis ac dictorum magistrorum Stephani et Joannis Kralowicz, arbitrorum supradictorum, consignavi, rogatus et requisitus in fidem et testimonium omnium prae- missorum. Constat mihi notario de rasuris factis in LVI. linea a capite huius instrumenti deorsum computando in his dictionibus: et successoribus suis iuro reverentiam, quae factae sunt non errore. Nos quoque Wenceslaus Gurimensis, canonicus ecclesiae Pragensis, reverendissimi in Christo patris et domini, domini Albici, dei gratia archie- piscopi Pragensis, apostolicae sedis legati, vicarius in spiritualibus gene- ralis, ad universorum tenore praesentium deducimus notitiam, quod nos praescripta pronunciatione per dominos antedictos, videlicet magistrum Stephanum, decanum ecclesiae Omnium sanctorum in castro Pragensi, et magistrum Joannem Kralowicz, canonicos ecclesiae Pragensis antedictae, rite et rationabiliter factam, visa et perlecta ac debite recensita, eandem pronunciationem cum universis circumstantiis in omnibus ipsius punctis, clausulis et articulis, supplicationibus nobis per honorabiles viros dominos Frenczlinum decanum et canonicos praescriptos tanquam iustis et ratio- nabilibus ac iuri consonis favorabiliter annuentes approbavimus, ratificavimus et confirmavimus ac praesentibus in dei nomine approbamus, ratificamus, auctorizamus et confirmamus. In cuius rei testimonium sigillum vicariatus archiepiscopatus Pragensis, quo ad praesens utimur, praesentibus decrevimus et duximus appendendum sub anno 1413 die 9. mensis Januarii.
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 55 interpretandi et aliis iuribus nobis semper salvis. Et eadem pronuncia- tione, sicut praemittitur, per magistrum Joannem Kralowicz exhibita, lecta et promulgata praefatae partes, videlicet dominus Frenczlinus decanus, Zdislaus et Frana canonici, suo et totius capituli nomine huiusmodi pro- nunciationem laudaverunt, approbaverunt et in omnibus ipsius clausulis et punctis eandem emologaverunt et ratificaverunt ac omnia et singula pro- nunciationis huiusmodi membra et clausulas ratas et gratas habere pro- miserunt sub poena centum sexag. gross. superius expressa et descripta, petentes ipsis nihiliminus desuper omnibus praemissis et singulis confici per me, notarium publicum infrascriptum, unum vel plura publicum in- strumentum seu publica instrumenta. Acta sunt haec anno, indictione, die, mense, hora, pontificatus et loco, quibus supra, praesentibus discretis viris domino Simone de Slana, altarista sanctae Trinitatis in ecclesia Pragensi, Jaxone, rectore parochialis ecclesiae in Pssow, Ruperto de Przerow capellano serenissimi principis domini Wenceslai, Romanorum et Boemiae regis, Simone de Grecz Reginae, homine literato Pragensis dioecesis, et aliis pluribus testibus ad praemissa vocatis specialiter et rogatis. Et ego Petrus, natus quondam Mathiae Vandae de Luna, clericus Pragensis dioe- cesis, publicus apostolica et imperiali auctoritate notarius, supradictis requisitioni, responsioni, pronunciationi et emologationi ac aliis omnibus et singulis supradictis, dum sic fierent et agerentur, una cum praenomi- natis testibus praesens interfui, eaque omnia et singula sic fieri vidi et audivi manuque mea propria conscripsi, publicavi et in hanc publicam formam redegi signoque et nomine meis solitis et consvetis unaque cum appensione sigillorum vicariatus archiepiscopatus Pragensis ac dictorum magistrorum Stephani et Joannis Kralowicz, arbitrorum supradictorum, consignavi, rogatus et requisitus in fidem et testimonium omnium prae- missorum. Constat mihi notario de rasuris factis in LVI. linea a capite huius instrumenti deorsum computando in his dictionibus: et successoribus suis iuro reverentiam, quae factae sunt non errore. Nos quoque Wenceslaus Gurimensis, canonicus ecclesiae Pragensis, reverendissimi in Christo patris et domini, domini Albici, dei gratia archie- piscopi Pragensis, apostolicae sedis legati, vicarius in spiritualibus gene- ralis, ad universorum tenore praesentium deducimus notitiam, quod nos praescripta pronunciatione per dominos antedictos, videlicet magistrum Stephanum, decanum ecclesiae Omnium sanctorum in castro Pragensi, et magistrum Joannem Kralowicz, canonicos ecclesiae Pragensis antedictae, rite et rationabiliter factam, visa et perlecta ac debite recensita, eandem pronunciationem cum universis circumstantiis in omnibus ipsius punctis, clausulis et articulis, supplicationibus nobis per honorabiles viros dominos Frenczlinum decanum et canonicos praescriptos tanquam iustis et ratio- nabilibus ac iuri consonis favorabiliter annuentes approbavimus, ratificavimus et confirmavimus ac praesentibus in dei nomine approbamus, ratificamus, auctorizamus et confirmamus. In cuius rei testimonium sigillum vicariatus archiepiscopatus Pragensis, quo ad praesens utimur, praesentibus decrevimus et duximus appendendum sub anno 1413 die 9. mensis Januarii.
Strana 56
56 IV. Dr. Josef Teige: 35. 1508, 14. června. Děkan Jan z Stradouně presentuje nějakého klerika, syna Jana z Vočíma, za faráře na Tetín. P. fol. 125, U. fol. 78 a. Reverendo in Christo patri ac domino, domino magistro Ambrosio de Plzna, Pragensis ecclesie decano nec non administratori in spiritualibus archiepiscopatus eiusdem sede vacante, ego Joannes de Stradonia, decanus capelle collegiate ac regie maiestatis regni Boemie in Karlstein, debitam reverenciam cum animo obsequendi. Venerabilis pater et domine. Vacante ecclesia parochiali tituli sancte Ludmille, patrone atque martiris nostre gentis Boemie, in Thetin, cuiusquidem ecclesie ius patronatus et presen- tacio seu quevis disposicio ad me pleno iure spectare dinoscitur, discreto viro,1) Joanni, nato Petri de Woczim, bene merito ac katholico et sancte Ro- mane ecclesie obedienti, hanc ecclesiam grate atque benigne contuli atque donavi ipsumque venerabili paternitati vestre duco presentandum et in dei nomine presento per presentes litteras, si sacros ordines usque ad sacer- docium susceperit. Pro et cum eo attencius deprecans, quatinus vellit eum Vestra reverencia ad dictam ecclesiam instituere et investire et graciosius 2) confirmare. Conferrendo illi curam et regimen spiritualium atque tempo- ralium eiusdem, prout Vestrum spectare dinoscitur officium. Adhibitis circa hec ceremoniis atque solemnitatibus solitis et consvetis. Datum in arce Karlstein die Mercurii decima quarta Junii sub meo secreto, quo in dies fungor, anno domini millesimo quingentesimo octavo. 1) Ani v rkp. m. Pr. ani v univ. není křestního jména. V čísle násl. jest sice křestní jméno, ale tu sluje Janem synem Petra z Vočíma, zde synem Jana z Vočíma. Dle toho doplňujeme i zde. 2) Rukop. P. má gloriosius. 36. 1508, 15. června. Nařízení, že klerik Jan z Vočíma má býti pro- hlášen jako kandidát na faru Tetínskou. P. fol. 126, U. fol. 78 b. Magister Ambrosius de Plzna, Pragensis ecclesie decanus, in spiri- tualibus archiepiscopatus eiusdem sede vacante per venerabile capitulum auctoritate apostolica deputatus administrator. Quia discretus Joannes Petri de Woczim1) est nobis ad ecclesiam parochialem tituli sancte Ludmille in Tetin per venerabilem Joannem de Stradonia, decanum capelle colle- giate regie maiestatis regni Boemie in arce Karlstein, patronum legittimum presentatus, quare honorabili viro domino Gregorio, plebano in Hostomic, presentibus committimus, quatinus uno die celebrari in ecclesia parochiali supranominata infra missarum sollemnia in presencia populi cridam sive
56 IV. Dr. Josef Teige: 35. 1508, 14. června. Děkan Jan z Stradouně presentuje nějakého klerika, syna Jana z Vočíma, za faráře na Tetín. P. fol. 125, U. fol. 78 a. Reverendo in Christo patri ac domino, domino magistro Ambrosio de Plzna, Pragensis ecclesie decano nec non administratori in spiritualibus archiepiscopatus eiusdem sede vacante, ego Joannes de Stradonia, decanus capelle collegiate ac regie maiestatis regni Boemie in Karlstein, debitam reverenciam cum animo obsequendi. Venerabilis pater et domine. Vacante ecclesia parochiali tituli sancte Ludmille, patrone atque martiris nostre gentis Boemie, in Thetin, cuiusquidem ecclesie ius patronatus et presen- tacio seu quevis disposicio ad me pleno iure spectare dinoscitur, discreto viro,1) Joanni, nato Petri de Woczim, bene merito ac katholico et sancte Ro- mane ecclesie obedienti, hanc ecclesiam grate atque benigne contuli atque donavi ipsumque venerabili paternitati vestre duco presentandum et in dei nomine presento per presentes litteras, si sacros ordines usque ad sacer- docium susceperit. Pro et cum eo attencius deprecans, quatinus vellit eum Vestra reverencia ad dictam ecclesiam instituere et investire et graciosius 2) confirmare. Conferrendo illi curam et regimen spiritualium atque tempo- ralium eiusdem, prout Vestrum spectare dinoscitur officium. Adhibitis circa hec ceremoniis atque solemnitatibus solitis et consvetis. Datum in arce Karlstein die Mercurii decima quarta Junii sub meo secreto, quo in dies fungor, anno domini millesimo quingentesimo octavo. 1) Ani v rkp. m. Pr. ani v univ. není křestního jména. V čísle násl. jest sice křestní jméno, ale tu sluje Janem synem Petra z Vočíma, zde synem Jana z Vočíma. Dle toho doplňujeme i zde. 2) Rukop. P. má gloriosius. 36. 1508, 15. června. Nařízení, že klerik Jan z Vočíma má býti pro- hlášen jako kandidát na faru Tetínskou. P. fol. 126, U. fol. 78 b. Magister Ambrosius de Plzna, Pragensis ecclesie decanus, in spiri- tualibus archiepiscopatus eiusdem sede vacante per venerabile capitulum auctoritate apostolica deputatus administrator. Quia discretus Joannes Petri de Woczim1) est nobis ad ecclesiam parochialem tituli sancte Ludmille in Tetin per venerabilem Joannem de Stradonia, decanum capelle colle- giate regie maiestatis regni Boemie in arce Karlstein, patronum legittimum presentatus, quare honorabili viro domino Gregorio, plebano in Hostomic, presentibus committimus, quatinus uno die celebrari in ecclesia parochiali supranominata infra missarum sollemnia in presencia populi cridam sive
Strana 57
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 57 proclamacionem faciatis in eadem, ut, si qui se velint opponere huic pre- sentacioni sive persone presentate, quod die quinta a die huius proclama- cionis, si veridica (sic) fuerit, alias immediate sequenti, coram vobis in domo vestre habitacionis hora terciarum legittime compareant, quibus sic com- parentibus ipsos ad nostram una cum presentibus remittatis presenciam. Quod si nullus contradictor apparuerit aliudque canonicum impedimentum non obstiterit, ex tunc prefatum Joannem dictam ad ecclesiam, recepto prius ab ipso iuramento consveto, instituatis ac confirmetis. Sibi curam animarum et regimen dicte parochie tam in spiritualibus, quam tempora- libus committendo, inducentes ipsum in realem et actualem possessioneu pretacte parochie, iurium et pertinencium eiusdem. Faventes sibi de omnibus et singulis proventibus, iuribus, censibus et obvencionibus quibuscunque per hos, quorum interest, plene et intergraliter respondere. Contradictores quoslibet et rebelles dicta nostra auctoritate per censuram ecclesiasticam compescendo. Datum in Pragensi arce die Jovis XV. Junii anno domini millesimo quingentesimo octavo nostri officii sub sigillo. 1) Viz pozn. 1 při č. předcházejícím. 37. 1534, 10. března. Ferdinand I. přifařuje beneficium v Praskolesích kaple sv. Markéty na Žebráce k faře Žebrácké. Otištěno se sbírky: Diplomataria et scriptores historiae Germanicae medii aevi vydané Kristianem Schoettgenem a Jiřím Kr. Kreysigem sv. II. (1755) č. 25, fol. 18. (Concessio parochiae in Zebrackh a Bartholomaeo de Thyn.) Ferdi- nandus etc. notum facimus tenore praesentium universis, quod nobis a Bartholomaeo de Thyn Horssoviensi, plebano in civitate nostra Ziebrak, supplicatum est, quomodo villae Praskoles medietas ad sacellum divae Margarethae in civitate Ziebrak pro sacellanatu, qui iam diu vacat propter sacellum dirutum, pertinet, et cum dubium sit, an unquam reaedificabitur, nec tam magni essent redditus, et ille humiliter ac obnixis precibus, ut ad meliorem sustentationem sui conferre dignaremur, rogasset, nos habentes respectum paupertatis suae, et quod per ignem in Ziebrak omnibus bonis excidisset, ut in posterum Christi fidelibus, tanquam pastor illis datus, praesse possit, eidem Bartholomaeo iam dictum sacellanatum et beneficium divae Margarethae animo deliberato et certa nostra scientia tanquam rex Boemiae praesentibus damus, concedimus et plenarie ad dictam parochiam in Zebrak transferimus sic, ut supradictus Bartholomaeus illis reditibus, quemadmodum praedecessores sacellani usi sunt, uteretur ac in plenaria possessione haberet. Quocirca omnibus subditis nostris, cuiuscunque status, gradus aut eminentiae fuerint, tam spiritualibus, quam secularibus man- damus ac seriose praecipimus, ut iam dictum Bartholomaeum plebanum secundum gratiae nostrae regiae illi concessionem realiter observent nec quis sine scitu et consensu nostro regio illum ex possessione supradicti
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 57 proclamacionem faciatis in eadem, ut, si qui se velint opponere huic pre- sentacioni sive persone presentate, quod die quinta a die huius proclama- cionis, si veridica (sic) fuerit, alias immediate sequenti, coram vobis in domo vestre habitacionis hora terciarum legittime compareant, quibus sic com- parentibus ipsos ad nostram una cum presentibus remittatis presenciam. Quod si nullus contradictor apparuerit aliudque canonicum impedimentum non obstiterit, ex tunc prefatum Joannem dictam ad ecclesiam, recepto prius ab ipso iuramento consveto, instituatis ac confirmetis. Sibi curam animarum et regimen dicte parochie tam in spiritualibus, quam tempora- libus committendo, inducentes ipsum in realem et actualem possessioneu pretacte parochie, iurium et pertinencium eiusdem. Faventes sibi de omnibus et singulis proventibus, iuribus, censibus et obvencionibus quibuscunque per hos, quorum interest, plene et intergraliter respondere. Contradictores quoslibet et rebelles dicta nostra auctoritate per censuram ecclesiasticam compescendo. Datum in Pragensi arce die Jovis XV. Junii anno domini millesimo quingentesimo octavo nostri officii sub sigillo. 1) Viz pozn. 1 při č. předcházejícím. 37. 1534, 10. března. Ferdinand I. přifařuje beneficium v Praskolesích kaple sv. Markéty na Žebráce k faře Žebrácké. Otištěno se sbírky: Diplomataria et scriptores historiae Germanicae medii aevi vydané Kristianem Schoettgenem a Jiřím Kr. Kreysigem sv. II. (1755) č. 25, fol. 18. (Concessio parochiae in Zebrackh a Bartholomaeo de Thyn.) Ferdi- nandus etc. notum facimus tenore praesentium universis, quod nobis a Bartholomaeo de Thyn Horssoviensi, plebano in civitate nostra Ziebrak, supplicatum est, quomodo villae Praskoles medietas ad sacellum divae Margarethae in civitate Ziebrak pro sacellanatu, qui iam diu vacat propter sacellum dirutum, pertinet, et cum dubium sit, an unquam reaedificabitur, nec tam magni essent redditus, et ille humiliter ac obnixis precibus, ut ad meliorem sustentationem sui conferre dignaremur, rogasset, nos habentes respectum paupertatis suae, et quod per ignem in Ziebrak omnibus bonis excidisset, ut in posterum Christi fidelibus, tanquam pastor illis datus, praesse possit, eidem Bartholomaeo iam dictum sacellanatum et beneficium divae Margarethae animo deliberato et certa nostra scientia tanquam rex Boemiae praesentibus damus, concedimus et plenarie ad dictam parochiam in Zebrak transferimus sic, ut supradictus Bartholomaeus illis reditibus, quemadmodum praedecessores sacellani usi sunt, uteretur ac in plenaria possessione haberet. Quocirca omnibus subditis nostris, cuiuscunque status, gradus aut eminentiae fuerint, tam spiritualibus, quam secularibus man- damus ac seriose praecipimus, ut iam dictum Bartholomaeum plebanum secundum gratiae nostrae regiae illi concessionem realiter observent nec quis sine scitu et consensu nostro regio illum ex possessione supradicti
Strana 58
58 IV. Dr. Josef Teige: beneficii deturbet aut quocunque modo impediat sub evitatione gravis indignationis. Datum in arce nostra Pragensi feria tertia post dominica(m) Oculi anno 1534. Regnorum etc. 1535, 7. května. Ferdinandi praesentatio in simplici forma est data Cypriano Zluticensi pro decanatu Karlsteyn. Actum die septimo Maii a 1535. — Ibidem fol. 19. 38. 1537, 23. srpna. Ferdinand I. potvrzuje privilegia děkanství Karl- štejnského. Otištěno též u Schoetgena sv. II. č. 46 fol. 27. — U. fol. 92 a. Ferdinandus, divina favente clemencia Romanorum rex semper augu- stus ac Hungarię, Boemię, Dalmatię, Croacie etc. rex, infans Hispanorum, archidux Austrię, marchio Moravie, Lucemburgensis ac Silesię dux et marchio Lusacię etc, notum facimus presentibus, quod constitutus in prę- sencia nostra venerabilis Ciprianus Lutecensis, decanus in Carlstein, fidelis noster dilectus, nos peciit, qualiter omnes et singulas litteras, indulta, privilegia, libertates, immunitates et iura universa prędecessoribus suis, decanis et canonicis in Karlstein, a felicis memorie antecessoribus nostris, Romanorum imperatoribus et regibus Boemię, concessas graciosius1) appro- bare, ratificare et confirmare dignaremur. Quare nos vestigiis prędeces- sorum nostrorum inhęrentes, ut que pro animarum salute sanctissimis ecclesiis pio donata sunt affectu, protectionis nostre foveamus auxilio et veterum sanctas innovantes memorias eciam partem cum piis capiamus donatoribus. Condignis itaque pręcibus supradicti decani in Karlstein assentientes omnes illorum litteras, gratias, indulta, privilegia, libertates, immunitates et iura universa presentibus confirmamus, ratificamus et appro- bamus acsi pręsentibus essent de verbo ad verbum insertę. Signanter vero binas litteras Caroli quarti, Romanorum imperatoris ac Boemie regis, primi fundatoris sacellarum dive Virginis Matris2) et divi Nicolai in arce Carl- stein, Arnesti, archiepiscopi ecclesię Pragensis, ac Joannis, ducis Carinthie, comitis in Tirol, Wladislai et Ludovici regum habere volumus pro ex- pressis. Decernentes ac pręsenti nostro regio edicto firmissime constituentes, ut pręnominatus decanus et canonici in Carlstein amodo et deinceps futuris perpetuis temporibus omnibus et singulis litteris, graciis, libertatibus, pri- vilegiis et iuribus universis ipsis per prędecessores nostros concessis in omnibus et per omnia absque omni impedimento fruantur et gaudeant. Mandamus itaque omnibus subditis nostris in regno Boemię ac seriose pręcipimus singulis officialibus cuiuscunque status, gradus, condicionis existant, fidelibus nostris dilectis, ne predictum decanum et canonicos aut subditos eorum in quoquam impediatis, molestetis aut perturbetis neque aliis impedire, molestare aut perturbare permittatis, sed eos nostro nomine regio defendatis et protegatis sub indignacione nostra gravissima. In
58 IV. Dr. Josef Teige: beneficii deturbet aut quocunque modo impediat sub evitatione gravis indignationis. Datum in arce nostra Pragensi feria tertia post dominica(m) Oculi anno 1534. Regnorum etc. 1535, 7. května. Ferdinandi praesentatio in simplici forma est data Cypriano Zluticensi pro decanatu Karlsteyn. Actum die septimo Maii a 1535. — Ibidem fol. 19. 38. 1537, 23. srpna. Ferdinand I. potvrzuje privilegia děkanství Karl- štejnského. Otištěno též u Schoetgena sv. II. č. 46 fol. 27. — U. fol. 92 a. Ferdinandus, divina favente clemencia Romanorum rex semper augu- stus ac Hungarię, Boemię, Dalmatię, Croacie etc. rex, infans Hispanorum, archidux Austrię, marchio Moravie, Lucemburgensis ac Silesię dux et marchio Lusacię etc, notum facimus presentibus, quod constitutus in prę- sencia nostra venerabilis Ciprianus Lutecensis, decanus in Carlstein, fidelis noster dilectus, nos peciit, qualiter omnes et singulas litteras, indulta, privilegia, libertates, immunitates et iura universa prędecessoribus suis, decanis et canonicis in Karlstein, a felicis memorie antecessoribus nostris, Romanorum imperatoribus et regibus Boemię, concessas graciosius1) appro- bare, ratificare et confirmare dignaremur. Quare nos vestigiis prędeces- sorum nostrorum inhęrentes, ut que pro animarum salute sanctissimis ecclesiis pio donata sunt affectu, protectionis nostre foveamus auxilio et veterum sanctas innovantes memorias eciam partem cum piis capiamus donatoribus. Condignis itaque pręcibus supradicti decani in Karlstein assentientes omnes illorum litteras, gratias, indulta, privilegia, libertates, immunitates et iura universa presentibus confirmamus, ratificamus et appro- bamus acsi pręsentibus essent de verbo ad verbum insertę. Signanter vero binas litteras Caroli quarti, Romanorum imperatoris ac Boemie regis, primi fundatoris sacellarum dive Virginis Matris2) et divi Nicolai in arce Carl- stein, Arnesti, archiepiscopi ecclesię Pragensis, ac Joannis, ducis Carinthie, comitis in Tirol, Wladislai et Ludovici regum habere volumus pro ex- pressis. Decernentes ac pręsenti nostro regio edicto firmissime constituentes, ut pręnominatus decanus et canonici in Carlstein amodo et deinceps futuris perpetuis temporibus omnibus et singulis litteris, graciis, libertatibus, pri- vilegiis et iuribus universis ipsis per prędecessores nostros concessis in omnibus et per omnia absque omni impedimento fruantur et gaudeant. Mandamus itaque omnibus subditis nostris in regno Boemię ac seriose pręcipimus singulis officialibus cuiuscunque status, gradus, condicionis existant, fidelibus nostris dilectis, ne predictum decanum et canonicos aut subditos eorum in quoquam impediatis, molestetis aut perturbetis neque aliis impedire, molestare aut perturbare permittatis, sed eos nostro nomine regio defendatis et protegatis sub indignacione nostra gravissima. In
Strana 59
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 59 quorum fidem et robur pręsentes litteras fieri et sigilli nostri maioris appensione iussimus communiri. Datum in arce nostra Pragensi die vige- sima tercia mensis Augusti anno a Christo salvatore nato millesimo quin- gentesimo trigesimo septimo, regnorum autem nostrorum Romanorum septimo, aliorum vero omnium undecimo. 2) Schoettgen má Mariae. 1) Schoettgen má generosius. J. Zabka. 39. 1557, 24. dubna. Ferdinand I. připojuje faru Praskoleskou k faře Žebrácké do vůle královské. P. fol. 163, U. fol. 102 a. My Ferdinand, z boží milosti Římský král, po všecky časy rozmno- žitel říše a Uherský, Český, Dalmatský, Charvatský král, infant v Hi- spánii, arcikníže Rakouské a markrabie Moravský, Lucemburské a Slezské kníže a Lužický markrabě etc. oznamujem tímto listem všem, že jest nás urozený Jan starší z Lobkovic a na Zbiroze, nejvyšší hofmistr království Českého, věrný náš milý, poníženě prosil, abychom poddací a faru ve vsi Praskolesích, k děkanství Karlštejnskému náležející, k faře jeho Žebrácké s desátky a se všemi důchody a příslušnostmi připojiti a přivlastniti ráčili, oznamujíc při tom, kterak blízko táž fara od Žebráka jest a že týž farář to oboje záduší a poddací dobře opatřiti bude moci. K jehožto ponížené prosbě nakloněni jsouce a pro jeho věrné a pilné služby, kteréž jest nám dotčený Jan z Lobkovic vždycky rád činil a činiti nepřestává, dobrým rozmyslem, naším jistým vědomím, mocí královskú v Čechách, s radú věrných našich milých dali sme a tímto listem naším dávati ráčíme dotčené poddací a faru Praskoleskú jmenovanému Janovi z Lobkovic i jeho dědicóm a budoucím, jakožto držiteli městečka Žebráka, a k té faře Žebrácké ji připojujem, však do vuole naší královské, našich dědicuov a budoucích. Tak aby nynější a budoucí farář Žebrácký to poddací a faru Praskoleskú spravoval, křesťanské a pobožné služby božské vedl. Však s tou zname- nitú výminkú, aby týž farář povinen byl kaplana na ty důchody a desátky, kteréž se k té faře Praskoleské schází, chovati, tak aby ti lidé v službě boží a při křesťanských kostelích, pořádcích obmeškáni nebyli. A proti tomu chceme, aby ti všickni, kteříž k té faře Praskoleské přináležejí, de- sátky, platy a jiné povinnosti, jakž od starodávna témuž faráři Žebráckému dávali, platili bez zadržování. Tomu na svědomí pečeť naši menší krá- lovskú k listu tomuto přivěsiti sme rozkázali. Dán na hradě našem Praž- ském v sobotu po sv. Jiří léta od narození syna božího tisícího pětistého padesátého sedmého a království našich Římského sedmmecitmého a jinak třidcatého prvního. 1557, 22. září. Ferdinandus etc. praesentat Wenceslaum Hodowsky, curiae suae capellanum, ad decanatum in Karlstein per obitum Joannis vacantem. Viennae 22. Sept. 1557. — Schoettgen sv. II. č. 133 fol. 49.
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 59 quorum fidem et robur pręsentes litteras fieri et sigilli nostri maioris appensione iussimus communiri. Datum in arce nostra Pragensi die vige- sima tercia mensis Augusti anno a Christo salvatore nato millesimo quin- gentesimo trigesimo septimo, regnorum autem nostrorum Romanorum septimo, aliorum vero omnium undecimo. 2) Schoettgen má Mariae. 1) Schoettgen má generosius. J. Zabka. 39. 1557, 24. dubna. Ferdinand I. připojuje faru Praskoleskou k faře Žebrácké do vůle královské. P. fol. 163, U. fol. 102 a. My Ferdinand, z boží milosti Římský král, po všecky časy rozmno- žitel říše a Uherský, Český, Dalmatský, Charvatský král, infant v Hi- spánii, arcikníže Rakouské a markrabie Moravský, Lucemburské a Slezské kníže a Lužický markrabě etc. oznamujem tímto listem všem, že jest nás urozený Jan starší z Lobkovic a na Zbiroze, nejvyšší hofmistr království Českého, věrný náš milý, poníženě prosil, abychom poddací a faru ve vsi Praskolesích, k děkanství Karlštejnskému náležející, k faře jeho Žebrácké s desátky a se všemi důchody a příslušnostmi připojiti a přivlastniti ráčili, oznamujíc při tom, kterak blízko táž fara od Žebráka jest a že týž farář to oboje záduší a poddací dobře opatřiti bude moci. K jehožto ponížené prosbě nakloněni jsouce a pro jeho věrné a pilné služby, kteréž jest nám dotčený Jan z Lobkovic vždycky rád činil a činiti nepřestává, dobrým rozmyslem, naším jistým vědomím, mocí královskú v Čechách, s radú věrných našich milých dali sme a tímto listem naším dávati ráčíme dotčené poddací a faru Praskoleskú jmenovanému Janovi z Lobkovic i jeho dědicóm a budoucím, jakožto držiteli městečka Žebráka, a k té faře Žebrácké ji připojujem, však do vuole naší královské, našich dědicuov a budoucích. Tak aby nynější a budoucí farář Žebrácký to poddací a faru Praskoleskú spravoval, křesťanské a pobožné služby božské vedl. Však s tou zname- nitú výminkú, aby týž farář povinen byl kaplana na ty důchody a desátky, kteréž se k té faře Praskoleské schází, chovati, tak aby ti lidé v službě boží a při křesťanských kostelích, pořádcích obmeškáni nebyli. A proti tomu chceme, aby ti všickni, kteříž k té faře Praskoleské přináležejí, de- sátky, platy a jiné povinnosti, jakž od starodávna témuž faráři Žebráckému dávali, platili bez zadržování. Tomu na svědomí pečeť naši menší krá- lovskú k listu tomuto přivěsiti sme rozkázali. Dán na hradě našem Praž- ském v sobotu po sv. Jiří léta od narození syna božího tisícího pětistého padesátého sedmého a království našich Římského sedmmecitmého a jinak třidcatého prvního. 1557, 22. září. Ferdinandus etc. praesentat Wenceslaum Hodowsky, curiae suae capellanum, ad decanatum in Karlstein per obitum Joannis vacantem. Viennae 22. Sept. 1557. — Schoettgen sv. II. č. 133 fol. 49.
Strana 60
60 IV. Dr. Josef Teige: 1558, v lednu. Ferdinandus etc. praesentat Casparem Mezychod, canonicum I ecclesiae Wissegradensis, ad decanatum in Karlstein per obitum Wenceslai Ho- dowsky vacantem. Ibidem mense Januario 1558. — Schoettgen sv. II. č. 136 fol. 49. ta- 40. 1563, 5. listopadu. Ferdinand poukazuje znovu děkanství Karlštejn skému plat 45 gr. č. týhodně z mince Hor Kuten.1) U. fol. 91 b.. Ferdinand arcikníže. Slovutní a poctiví věrní naši milí. Vznesl jest na nás velebný kněz Kašpar Mezichod, děkan Karlštejnský, že byste mu se platu každého týhodne po 45 gr. českých, kterýž mu od starodávna dáván byl, dávati zbraňovati měli. I ačkoli příčina nám oznámená jest, že ste až posavad na takový dávání psaného poručení neměli a to že vám při počtu vašem za nedostatek vystaveno jest, však proti tomu dostatečnou zprávu míti ráčíme, že takový plat z jistého předešlého poroučení J. M“ C. pána a otce našeho nejmilostivějšího k vydávání nařízen jest, a protož vám na místě J. M“ poroučeti ráčíme, abyste dotčenému děkanu nynějšímu i budoucím, nejprvé co ste toho platu a od kterého času zadržali, zaplatili a potom každého téhodne po těch 45 gr. č. bez zadržování proti jeho kvitancí vydávali až do dalšího J. M“ C. poručení. Kteréžto vydání vám při počtu vašem proti tomuto našemu listu za řádné položino a sečtěno bude. Na tom jistú voli J. M“ C. naplníte. Dán v pátek po Všech Svatých léta etc. LXIII. Ostatně ze zápisů, psaných rukou děkana Jana ze Stradouně, v úzkých registrech na 1. 127a, vysvítá, že již r. 1502 brali děkanové nějaký plat z mince (t j. patrně Hor Kuten); zůstávali ale z té mince dlužni, (patrně velmi dlouho, v 1. 1502—25), a děkan tento vynaložil dosti peněz na vydobyti dluhu: Expense, que facte sunt ad Ungariam in causa et negocio debitorum in moneta. Summa 170 ſ? g.equitando 11 ſsic) vi- cibus Budam et Pragam. It. anno 1502 infra festa [sic] Martini [11. XI.], ubi et domini eodem ipso die fuerunt, exposui 23 ſ miss. — It. a. d. 1515, cum reges fuerunt Wienne cum imperatore Maximiliano, ex- pendi 20 ſ g in Nova Civitate. — It. a. d. 1516 expendi Bude cum Czarda 10 f? g. — It. a. d. 1518 quando cum Chab porrexi et rex fuerat mortuus, expendi 7 ff g, quum redii domum. — It. a. d. 1519 ad regem Ludovicum Bude equitavi cum domino Leone et aliis, supradicto domino Leonardo [sic] Brunne mortuo expendi 11 fl g. — It. a. 1519 [sic] fui Bude fere per quartale cum doctore Ruperto, consumpsi 15 fP g et mutui d. Michael mihi dedit 20 ſP; item pro nuncio Polono 3 ſP; item pro nuncio ad Pozoniam 3 ſP. — It. a. d. 1521 ad Pozoniam et Budam 20 ſP g. — It. a. 1523 Budam equitando consumpsi 13 ſP. — It. a. 1525 cum domino Trepka 15 ſl g; it. eodem anno cum duce 20 fP g.
60 IV. Dr. Josef Teige: 1558, v lednu. Ferdinandus etc. praesentat Casparem Mezychod, canonicum I ecclesiae Wissegradensis, ad decanatum in Karlstein per obitum Wenceslai Ho- dowsky vacantem. Ibidem mense Januario 1558. — Schoettgen sv. II. č. 136 fol. 49. ta- 40. 1563, 5. listopadu. Ferdinand poukazuje znovu děkanství Karlštejn skému plat 45 gr. č. týhodně z mince Hor Kuten.1) U. fol. 91 b.. Ferdinand arcikníže. Slovutní a poctiví věrní naši milí. Vznesl jest na nás velebný kněz Kašpar Mezichod, děkan Karlštejnský, že byste mu se platu každého týhodne po 45 gr. českých, kterýž mu od starodávna dáván byl, dávati zbraňovati měli. I ačkoli příčina nám oznámená jest, že ste až posavad na takový dávání psaného poručení neměli a to že vám při počtu vašem za nedostatek vystaveno jest, však proti tomu dostatečnou zprávu míti ráčíme, že takový plat z jistého předešlého poroučení J. M“ C. pána a otce našeho nejmilostivějšího k vydávání nařízen jest, a protož vám na místě J. M“ poroučeti ráčíme, abyste dotčenému děkanu nynějšímu i budoucím, nejprvé co ste toho platu a od kterého času zadržali, zaplatili a potom každého téhodne po těch 45 gr. č. bez zadržování proti jeho kvitancí vydávali až do dalšího J. M“ C. poručení. Kteréžto vydání vám při počtu vašem proti tomuto našemu listu za řádné položino a sečtěno bude. Na tom jistú voli J. M“ C. naplníte. Dán v pátek po Všech Svatých léta etc. LXIII. Ostatně ze zápisů, psaných rukou děkana Jana ze Stradouně, v úzkých registrech na 1. 127a, vysvítá, že již r. 1502 brali děkanové nějaký plat z mince (t j. patrně Hor Kuten); zůstávali ale z té mince dlužni, (patrně velmi dlouho, v 1. 1502—25), a děkan tento vynaložil dosti peněz na vydobyti dluhu: Expense, que facte sunt ad Ungariam in causa et negocio debitorum in moneta. Summa 170 ſ? g.equitando 11 ſsic) vi- cibus Budam et Pragam. It. anno 1502 infra festa [sic] Martini [11. XI.], ubi et domini eodem ipso die fuerunt, exposui 23 ſ miss. — It. a. d. 1515, cum reges fuerunt Wienne cum imperatore Maximiliano, ex- pendi 20 ſ g in Nova Civitate. — It. a. d. 1516 expendi Bude cum Czarda 10 f? g. — It. a. d. 1518 quando cum Chab porrexi et rex fuerat mortuus, expendi 7 ff g, quum redii domum. — It. a. d. 1519 ad regem Ludovicum Bude equitavi cum domino Leone et aliis, supradicto domino Leonardo [sic] Brunne mortuo expendi 11 fl g. — It. a. 1519 [sic] fui Bude fere per quartale cum doctore Ruperto, consumpsi 15 fP g et mutui d. Michael mihi dedit 20 ſP; item pro nuncio Polono 3 ſP; item pro nuncio ad Pozoniam 3 ſP. — It. a. d. 1521 ad Pozoniam et Budam 20 ſP g. — It. a. 1523 Budam equitando consumpsi 13 ſP. — It. a. 1525 cum domino Trepka 15 ſl g; it. eodem anno cum duce 20 fP g.
Strana 61
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 61 preter Pragam expectando peccuniam. Tedy domáhal se děkan Jan svého práva u krále horlivě. 1) Již král Vladislav nadal děkanství r. 1513 týdně 2 kopy grošů z mince Hor Kuten na přimnožení služeb božích, totiž aby kromě děkana tehdejšího Jana ze Stradouně a jednoho kanovníka ještě jeden kanovník vychováván býti mohl. (Hrady VI. 18.) Plat tento, jak vidíme zde, se scvrkl pak na 45 gr. týdně. Již brzy po založení toho platu děkanové mívali s tím nesnáze, plat zadržovaný vydobý- vajíce, ale brali ho přece vždy až do 1638. Zničením hor ve 30leté vojně plat přestal a děkanové téměř všichni po Racingerovi, tedy od druhé polovice XVII stol. až do děk. Vojty († 1741), marně se ucházeli o ten plat u císařův a císa- (Arch. praskoles) řoven; nebyl jim obnoven, ani ničím nahražen. 41. 1564, 4. září. Smlouva v příčině lidí v Lhotce Žebrákově. U. fol. 97 a. Léta etc. šedesátého čtvrtého, v pondělí před Narozením Panny Marie stala se jest smlúva celá a dokonalá námi Janem nejstarším z Lobkovic na Zbiroze a Točníce, nejvyšším hofmistrem království Českého, a Janem Bořitou z Martinic a na Smečně, purgrabím Karlštejnským, a to mezi urozenými paní Marjánú z Losu a panem Karlem z Svárova a ve Kdýni a panem Zdeňkem Ottú z Losu a na Popovicích, jakožto poručníky zří- zenými kšaftem někdy pana Petra Karla ze Svarova a na Suchomaslech strany jedné a velebným a ctihodným knězem Kašparem Mezichodem, panem děkanem Karlštejnským, strany druhé a to taková: Jakož se jest týž kněz Kašpar, pan děkan Karlštejnský, potahoval a pravil se jmiti spravedlivost ke dvěma člověkuom na těch gruntech, kdež Havel a Jíra Bejček sedí, ve vsi Lhotce Žebrákuov se vším jejich příslušenstvím, že k jeho děkanství Karlštejnskému spravedlivě náležející sou a proti tomu zase paní Marjána a páni poručníci pravili, že sou vždycky v držení a užívání po předcích svých byli bez překážky předešlých pánuov děkanuov Karlštejnských, i takto sme my to, svrchu jmenovaní smlúvci, je o to porovnali a smluvili, takže na takovýto způsob ty dva člověky mají zůstati paní Marjáně a pánuom poručníkuom na místě sirotka s platy a se vším jejich příslušenstvím, tak jak jich prvé v držení a užívání byli. A zase proti tomu sou a budou povinni svrchupsaní páni poručníci na místě sirotka panu děkanovi Karlštejnskému, nynějšímu i budoucím, takový plat z týchž lidí, totiž dvě kopě dvadceti šest gr. českých1) platiti každého roku; však rozdílně, na každý svatý Jiří jednu kopu třinácte gr. a na každého svatého Havla též jednu kopu gr. třinácte gr. vše českých, tak, jakž takový plat, počítajíc za slepice i za roboty, z týchž lidí ve Lhotce vychází. A ten takový plat mají výšpsaní páni poručníci panu děkanovi i budoucím jeho dskami zemskými ujistiti a ten plat ihned při času sva- tého Jiří nejprv příštího platiti a klásti počíti povinni budou. A tak tíž
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 61 preter Pragam expectando peccuniam. Tedy domáhal se děkan Jan svého práva u krále horlivě. 1) Již král Vladislav nadal děkanství r. 1513 týdně 2 kopy grošů z mince Hor Kuten na přimnožení služeb božích, totiž aby kromě děkana tehdejšího Jana ze Stradouně a jednoho kanovníka ještě jeden kanovník vychováván býti mohl. (Hrady VI. 18.) Plat tento, jak vidíme zde, se scvrkl pak na 45 gr. týdně. Již brzy po založení toho platu děkanové mívali s tím nesnáze, plat zadržovaný vydobý- vajíce, ale brali ho přece vždy až do 1638. Zničením hor ve 30leté vojně plat přestal a děkanové téměř všichni po Racingerovi, tedy od druhé polovice XVII stol. až do děk. Vojty († 1741), marně se ucházeli o ten plat u císařův a císa- (Arch. praskoles) řoven; nebyl jim obnoven, ani ničím nahražen. 41. 1564, 4. září. Smlouva v příčině lidí v Lhotce Žebrákově. U. fol. 97 a. Léta etc. šedesátého čtvrtého, v pondělí před Narozením Panny Marie stala se jest smlúva celá a dokonalá námi Janem nejstarším z Lobkovic na Zbiroze a Točníce, nejvyšším hofmistrem království Českého, a Janem Bořitou z Martinic a na Smečně, purgrabím Karlštejnským, a to mezi urozenými paní Marjánú z Losu a panem Karlem z Svárova a ve Kdýni a panem Zdeňkem Ottú z Losu a na Popovicích, jakožto poručníky zří- zenými kšaftem někdy pana Petra Karla ze Svarova a na Suchomaslech strany jedné a velebným a ctihodným knězem Kašparem Mezichodem, panem děkanem Karlštejnským, strany druhé a to taková: Jakož se jest týž kněz Kašpar, pan děkan Karlštejnský, potahoval a pravil se jmiti spravedlivost ke dvěma člověkuom na těch gruntech, kdež Havel a Jíra Bejček sedí, ve vsi Lhotce Žebrákuov se vším jejich příslušenstvím, že k jeho děkanství Karlštejnskému spravedlivě náležející sou a proti tomu zase paní Marjána a páni poručníci pravili, že sou vždycky v držení a užívání po předcích svých byli bez překážky předešlých pánuov děkanuov Karlštejnských, i takto sme my to, svrchu jmenovaní smlúvci, je o to porovnali a smluvili, takže na takovýto způsob ty dva člověky mají zůstati paní Marjáně a pánuom poručníkuom na místě sirotka s platy a se vším jejich příslušenstvím, tak jak jich prvé v držení a užívání byli. A zase proti tomu sou a budou povinni svrchupsaní páni poručníci na místě sirotka panu děkanovi Karlštejnskému, nynějšímu i budoucím, takový plat z týchž lidí, totiž dvě kopě dvadceti šest gr. českých1) platiti každého roku; však rozdílně, na každý svatý Jiří jednu kopu třinácte gr. a na každého svatého Havla též jednu kopu gr. třinácte gr. vše českých, tak, jakž takový plat, počítajíc za slepice i za roboty, z týchž lidí ve Lhotce vychází. A ten takový plat mají výšpsaní páni poručníci panu děkanovi i budoucím jeho dskami zemskými ujistiti a ten plat ihned při času sva- tého Jiří nejprv příštího platiti a klásti počíti povinni budou. A tak tíž
Strana 62
62 IV. Dr. Josef Teige: lidé dva víc zápisní slouti nebudou, ale za dědičně jim pánuom poručníkuom na místě sirotka na budoucí časy zůstati mají. A jestli že by kteréhožkoli platu oni páni poručníci aneb držitelé těch dvú lidí ve Lhotce buď při svatém Jiří neb při svatém Havle nedali neb nepoložili, tehdy pro týž plat aneb pro jiné zadržalé aby se mohl on pan děkan aneb budoucí děkanové Karlštejnští komorníkem pražským v ty lidi a dvory se vším k ním příslušenstvím uvázati a to držeti a užívati dotud a tak dlúho, dokudž by mu takový plat neb jiný zadržalý, i s škodami a náklady na to vzešlými dáno a vyplněno nebylo. Však s touto znamenitou výminkú: Když by nejprv J. M. C. do tohoto království sem bohdá štastně přijíti ráčil, že my svrchupsaní smlúvci máme při J. Mť tak jednati, aby J. M. C. k této smlúvě své milostivé povolení dáti a relací ke dskám zemským učiniti ráčil. Dále jakož sou některé puohony a obeslání mezi stranami skrze to vzešli, i takové puohony a obeslání my svrchupsaní smlúvcové mezi stranami zdvíháme, moříme a v nivec obracujeme, takže mezi sebou dobří přátelé bejti a zůstati mají. Toho na svědomí svrchupsaní smlúvcové pečeti své dali sme k těmto smlúvám přitisknúti a každé straně v jednostejná slova sme vydali. Stalo se léta a dne svrchupsaného. 42. 1570, 30. března. Maxmilián II. vykazuje děkanství Karlštejnskému znovu dávný týdenní důchod 45 gr. č. z mince Hory Kutné. U. fol. 103 b. Maximilian etc. poctivým, věrným našim milým. Jakož sme poctivého kněze Víta Polnickýho, věrného milého, na děkanství Karlštejnské milostivě konfirmovati ráčili, kteréžto konfirmací naší datum jest v Vídni vosmého dne měsíce července leta pominulého LXVIII, i poněvadž se jisté stojící z mince na Horách Kutnách děkanům Karlštejnským na každého téhodne od starodávna platí, protož vám poroučeti ráčime, abyste nadepsanému knězi Vítovi, jakožto pořádně od nás na děkanství Karlštejnské potvrze- nému, od toho času, od kterého mu od vás zadržáno jest, zpravili a za- platili a potomže, dokudž tu děkanem bude, každého téhodne po XLV gr. č. vydávali a takové vydání má vám proti kvitancí jeho při počtu za řádné položeno a pasírováno býti. Na tom vůli naši císařskú naplníte. Dán na hradě našem Pražském v pondělí po neděli Květné l. LXX.1) 1) V univ. rukopise fol. 104a jest k r. 1575 poznámka: Ouředníkům mince na Horách Kutnách. 1. P. LXXV po neděli Quasimodo geniti [10. dubna] učinili pravé poručení páni z komory královské ouředníkům do Hor Kuten v minci o plat, jmenovitě každého týhodne po XLV gr. č., aby se knězi Felixovi z Lindy, děkanu Karlstejnskému vydávalo. Minemistrem tehdáž byl pan Zdislav z Martinic.
62 IV. Dr. Josef Teige: lidé dva víc zápisní slouti nebudou, ale za dědičně jim pánuom poručníkuom na místě sirotka na budoucí časy zůstati mají. A jestli že by kteréhožkoli platu oni páni poručníci aneb držitelé těch dvú lidí ve Lhotce buď při svatém Jiří neb při svatém Havle nedali neb nepoložili, tehdy pro týž plat aneb pro jiné zadržalé aby se mohl on pan děkan aneb budoucí děkanové Karlštejnští komorníkem pražským v ty lidi a dvory se vším k ním příslušenstvím uvázati a to držeti a užívati dotud a tak dlúho, dokudž by mu takový plat neb jiný zadržalý, i s škodami a náklady na to vzešlými dáno a vyplněno nebylo. Však s touto znamenitou výminkú: Když by nejprv J. M. C. do tohoto království sem bohdá štastně přijíti ráčil, že my svrchupsaní smlúvci máme při J. Mť tak jednati, aby J. M. C. k této smlúvě své milostivé povolení dáti a relací ke dskám zemským učiniti ráčil. Dále jakož sou některé puohony a obeslání mezi stranami skrze to vzešli, i takové puohony a obeslání my svrchupsaní smlúvcové mezi stranami zdvíháme, moříme a v nivec obracujeme, takže mezi sebou dobří přátelé bejti a zůstati mají. Toho na svědomí svrchupsaní smlúvcové pečeti své dali sme k těmto smlúvám přitisknúti a každé straně v jednostejná slova sme vydali. Stalo se léta a dne svrchupsaného. 42. 1570, 30. března. Maxmilián II. vykazuje děkanství Karlštejnskému znovu dávný týdenní důchod 45 gr. č. z mince Hory Kutné. U. fol. 103 b. Maximilian etc. poctivým, věrným našim milým. Jakož sme poctivého kněze Víta Polnickýho, věrného milého, na děkanství Karlštejnské milostivě konfirmovati ráčili, kteréžto konfirmací naší datum jest v Vídni vosmého dne měsíce července leta pominulého LXVIII, i poněvadž se jisté stojící z mince na Horách Kutnách děkanům Karlštejnským na každého téhodne od starodávna platí, protož vám poroučeti ráčime, abyste nadepsanému knězi Vítovi, jakožto pořádně od nás na děkanství Karlštejnské potvrze- nému, od toho času, od kterého mu od vás zadržáno jest, zpravili a za- platili a potomže, dokudž tu děkanem bude, každého téhodne po XLV gr. č. vydávali a takové vydání má vám proti kvitancí jeho při počtu za řádné položeno a pasírováno býti. Na tom vůli naši císařskú naplníte. Dán na hradě našem Pražském v pondělí po neděli Květné l. LXX.1) 1) V univ. rukopise fol. 104a jest k r. 1575 poznámka: Ouředníkům mince na Horách Kutnách. 1. P. LXXV po neděli Quasimodo geniti [10. dubna] učinili pravé poručení páni z komory královské ouředníkům do Hor Kuten v minci o plat, jmenovitě každého týhodne po XLV gr. č., aby se knězi Felixovi z Lindy, děkanu Karlstejnskému vydávalo. Minemistrem tehdáž byl pan Zdislav z Martinic.
Strana 63
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 63 43. 1571, 5. května. Maximilián II. poroučí vydávati týž plat z mince Kutnohorské.) Dle spisu v archivu Praskoleském. Maximilian druhý, z boží milosti volený římský císař, Uherský a Český král oc. Poctiví věrní naši milí! Jakož jsme věrného a poctivého doktora Tomáše Albina z Helfenberku, oficiála a kanovníka arcibiskupství Praž- ského, věrného našeho milého, na děkanství Karlštejnské milostivě konfir- movati ráčili, kteréžto konfirmací naší datum jest v Špejru dvadcátého šestého dne měsíce srpna léta pojminulého sedmdesátého, i poněvadž se jistý stojící plat z mince naší na Horách Kutnách děkanům Karlštejnským každého týhodne od starodávna platí, protož vám poroučeti ráčíme, abyste nadepsanému doktorovi Tomášovi Albínovi, jakožto pořádně od nás na děkanství Karlštejnský potvrzenému, od toho času, od kterého na děkan- ství pořádně uveden jest a potomně, dokudž tu děkanem bude, každýho týhodne po 45 gr. č. vydávali, neb takové vydávání proti tomuto našemu poručení a jeho kvitancí má vám při počtu za řádné položeno býti. Na tom vůli naši císařskou naplníte. Dán na hradě našem Pražském v sobotu den sv. Floryána léta sedumdesátého prvního a království našich Řím- ského devátého, Uherského osmého a Českého XXIII. Maximilian. Ad mandatum domini electi imperatoris proprium Joan. Rabicer m. p. 1) O téže věci jedná mandát ze dne 29. dubna 1629, který zní: Poctivým šephmistrům a konšelům města Hory Kutný, přátelům nám milým. Slovutní nám milí. Čeho při nás skrze dvojí suplikací ctihodný kněz Lorenc Ratzinger z Hra- denštejna, děkan Karlštejnský, v příčině platu stálého, kterýž jemu vedle fundací a nadání svaté paměti předešlých králův Českých na vyživení jeho z mince na Horách Kutnách až posavad vycházel a vydáván byl, toho pak že nyní ouředlníci dotčené mince jemu vydávati se spěčují, vyhledává, přiležité vám expeditum pro vyrozumění odsíláme a při tom jménem a na místě J. MC., krále a pána porou- číme, abyšte vezmouce od týchž úředníkův mince zprávu a příčiny, pro které se takového platu témuž děkanovi dáleji vydávati spěčují, nám i s navrácením zase takových suplikací na komoru J. MUC. Českou odešlete. Vědouce etc. Datum 29. Aprilis anno 1626. (Souvěký opis v archivu Praskoleském). Úsilí Racingerovo se zdařilo a plat byl mu dále vydáván až do r. 1638, kdy hory Kutnohorské Švédy byly zkaženy. 44. 1574, 6. září. Arcibiskup Antonín z Mohelnice doporučuje králi Max- milianu II. Felixe z Lindy na děkanství Karlštejnské. M. a U. fol. 104 a. O Sacratissime imperator, domine, domine longe omnium clementissime ! Praemissa orationum devotarum ac fidelium servitiorum meorum humillima
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 63 43. 1571, 5. května. Maximilián II. poroučí vydávati týž plat z mince Kutnohorské.) Dle spisu v archivu Praskoleském. Maximilian druhý, z boží milosti volený římský císař, Uherský a Český král oc. Poctiví věrní naši milí! Jakož jsme věrného a poctivého doktora Tomáše Albina z Helfenberku, oficiála a kanovníka arcibiskupství Praž- ského, věrného našeho milého, na děkanství Karlštejnské milostivě konfir- movati ráčili, kteréžto konfirmací naší datum jest v Špejru dvadcátého šestého dne měsíce srpna léta pojminulého sedmdesátého, i poněvadž se jistý stojící plat z mince naší na Horách Kutnách děkanům Karlštejnským každého týhodne od starodávna platí, protož vám poroučeti ráčíme, abyste nadepsanému doktorovi Tomášovi Albínovi, jakožto pořádně od nás na děkanství Karlštejnský potvrzenému, od toho času, od kterého na děkan- ství pořádně uveden jest a potomně, dokudž tu děkanem bude, každýho týhodne po 45 gr. č. vydávali, neb takové vydávání proti tomuto našemu poručení a jeho kvitancí má vám při počtu za řádné položeno býti. Na tom vůli naši císařskou naplníte. Dán na hradě našem Pražském v sobotu den sv. Floryána léta sedumdesátého prvního a království našich Řím- ského devátého, Uherského osmého a Českého XXIII. Maximilian. Ad mandatum domini electi imperatoris proprium Joan. Rabicer m. p. 1) O téže věci jedná mandát ze dne 29. dubna 1629, který zní: Poctivým šephmistrům a konšelům města Hory Kutný, přátelům nám milým. Slovutní nám milí. Čeho při nás skrze dvojí suplikací ctihodný kněz Lorenc Ratzinger z Hra- denštejna, děkan Karlštejnský, v příčině platu stálého, kterýž jemu vedle fundací a nadání svaté paměti předešlých králův Českých na vyživení jeho z mince na Horách Kutnách až posavad vycházel a vydáván byl, toho pak že nyní ouředlníci dotčené mince jemu vydávati se spěčují, vyhledává, přiležité vám expeditum pro vyrozumění odsíláme a při tom jménem a na místě J. MC., krále a pána porou- číme, abyšte vezmouce od týchž úředníkův mince zprávu a příčiny, pro které se takového platu témuž děkanovi dáleji vydávati spěčují, nám i s navrácením zase takových suplikací na komoru J. MUC. Českou odešlete. Vědouce etc. Datum 29. Aprilis anno 1626. (Souvěký opis v archivu Praskoleském). Úsilí Racingerovo se zdařilo a plat byl mu dále vydáván až do r. 1638, kdy hory Kutnohorské Švédy byly zkaženy. 44. 1574, 6. září. Arcibiskup Antonín z Mohelnice doporučuje králi Max- milianu II. Felixe z Lindy na děkanství Karlštejnské. M. a U. fol. 104 a. O Sacratissime imperator, domine, domine longe omnium clementissime ! Praemissa orationum devotarum ac fidelium servitiorum meorum humillima
Strana 64
64 IV. Dr. Josef Teige: commendatione sacrae caesareae maiestati vestrae faustissima omnia a deo optimo maximo precor. Multorum relatu accepi, Casparum Mezychod, ob perpetratum crimen falsi praepositura Wissegradensi nuper privatum, solli- cite per suos decanatus Carlsteinensis, propediem per confirmationem reveren- dissimi electi Olomucensis vacaturus, quo sibi a caesarea maiestate vestra conferatur, procurare. Etsi vero minime dubito maiestatem vestram nun- quam assensuram, ut, qui ante impetratis male usus sit beneficiis, pro- culpa ampliorem gratiam reportet atque infamia gravi notatus magna bonorum omnium offensione in iurisdictione mea non tantum oberret, sed ut praelatus in omnium oculis et conspectu versetur, volui tamen pro officii mei debito ad evitanda maiora mala, quae hinc oriri possent, cum non tam ratione et lege, quam exemplis plerique ducantur, sacram caesa- ream maiestatem vestram, ne informatione aliqua mala se hac in parte decipi patiatur, tempestive praemonere, maxime cum non desint sacerdotes pii, eruditi et tanta maiestatis vestrae gratia digni. Inter quós mihi prae- cipue offertur magister Felix a Linda, metropolitanae meae ecclesiae cano- nicus, qui cum maturo sit ingenio eamque de se praebeat expectationem, ut grandaevior ecclesiae dei in partibus istis non parum adiumenti sit allaturus dignus tali beneficio atque ob id sacrae caesareae maiestati vestrae studiosius commendandus mihi visus est. Quocirca si quid apud eandem possim consilio, meritis ac obsequiis, ob ea quam humillime peto, ut eundem sibi hoc nomine sacra caesarea maiestas vestra clementissime- habeat commendatum, habita in hoc tam mei, tam reverendissimi Olomu- censis electi atque aliorum magni nominis, ut fidelium maiestatis vestrae clientum et servorum intercedentium ratione, qui omnes ea spe alimur, praenominatum magistrum Felicem nunquam officio et vocationi suae defu- turum, quin imo ita vitam exacturum, ut sacratissima caesarea maiestas vestra aliquando laetetur, beneficiis eundem suis et iuvasse et ornasse. Quam ut deus nobis ter maximus perpetuo sanam, salvam, incolumem et florentem conservet commendatis eidem meis quam officiosissime servitiis, intimis animi mei praecordiis precor. Datum Pragae 6. Septembris anno 1574. Antonius. Doctor Andreas Zehetner cancellarius. 45. 1602, 30. září. Rudolf II. potvrzuje privilegia děkanství Karlštejnského. Dle kopie z r. 1658 v archivu Praskoleském. My Rudolf druhý, z boží milosti volený Římský císař, po všecky časy rozmnožitel říše a Uherský, Český, Dalmatský, Charvatský král, arcikníže Rakouské, markrabě Moravské, Lucemburské a Slezské kníže- a Lužické markrabě, oznamujem tímto listem všem, že jsme od velebného Pavla Pistoria z Lucka, písem svatých doktora, děkana Karlštejnského, věrného našeho milého, poníženě prošeni, abychom jemu konfirmací v la-
64 IV. Dr. Josef Teige: commendatione sacrae caesareae maiestati vestrae faustissima omnia a deo optimo maximo precor. Multorum relatu accepi, Casparum Mezychod, ob perpetratum crimen falsi praepositura Wissegradensi nuper privatum, solli- cite per suos decanatus Carlsteinensis, propediem per confirmationem reveren- dissimi electi Olomucensis vacaturus, quo sibi a caesarea maiestate vestra conferatur, procurare. Etsi vero minime dubito maiestatem vestram nun- quam assensuram, ut, qui ante impetratis male usus sit beneficiis, pro- culpa ampliorem gratiam reportet atque infamia gravi notatus magna bonorum omnium offensione in iurisdictione mea non tantum oberret, sed ut praelatus in omnium oculis et conspectu versetur, volui tamen pro officii mei debito ad evitanda maiora mala, quae hinc oriri possent, cum non tam ratione et lege, quam exemplis plerique ducantur, sacram caesa- ream maiestatem vestram, ne informatione aliqua mala se hac in parte decipi patiatur, tempestive praemonere, maxime cum non desint sacerdotes pii, eruditi et tanta maiestatis vestrae gratia digni. Inter quós mihi prae- cipue offertur magister Felix a Linda, metropolitanae meae ecclesiae cano- nicus, qui cum maturo sit ingenio eamque de se praebeat expectationem, ut grandaevior ecclesiae dei in partibus istis non parum adiumenti sit allaturus dignus tali beneficio atque ob id sacrae caesareae maiestati vestrae studiosius commendandus mihi visus est. Quocirca si quid apud eandem possim consilio, meritis ac obsequiis, ob ea quam humillime peto, ut eundem sibi hoc nomine sacra caesarea maiestas vestra clementissime- habeat commendatum, habita in hoc tam mei, tam reverendissimi Olomu- censis electi atque aliorum magni nominis, ut fidelium maiestatis vestrae clientum et servorum intercedentium ratione, qui omnes ea spe alimur, praenominatum magistrum Felicem nunquam officio et vocationi suae defu- turum, quin imo ita vitam exacturum, ut sacratissima caesarea maiestas vestra aliquando laetetur, beneficiis eundem suis et iuvasse et ornasse. Quam ut deus nobis ter maximus perpetuo sanam, salvam, incolumem et florentem conservet commendatis eidem meis quam officiosissime servitiis, intimis animi mei praecordiis precor. Datum Pragae 6. Septembris anno 1574. Antonius. Doctor Andreas Zehetner cancellarius. 45. 1602, 30. září. Rudolf II. potvrzuje privilegia děkanství Karlštejnského. Dle kopie z r. 1658 v archivu Praskoleském. My Rudolf druhý, z boží milosti volený Římský císař, po všecky časy rozmnožitel říše a Uherský, Český, Dalmatský, Charvatský král, arcikníže Rakouské, markrabě Moravské, Lucemburské a Slezské kníže- a Lužické markrabě, oznamujem tímto listem všem, že jsme od velebného Pavla Pistoria z Lucka, písem svatých doktora, děkana Karlštejnského, věrného našeho milého, poníženě prošeni, abychom jemu konfirmací v la-
Strana 65
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 65 tinském jazyku někdy knězi Cyprianovi Lutickému, na onen čas děkanu Karlštejnskému, slavné a svaté paměti císaře Ferdinanda, pana děda našeho nejmilejšího, všech privilegií a nadání děkanu a kanovníkuom na též dě- kanství Karlštejnské danou, jíž datum na hradě Pražském třímecitmého dne měsíce Augusti, jinak srpna, léta tisícího pětistého třidcátého sedmého, potvrditi ráčili. K jehožto Pavla Pistoria ponížené prosbě nakloněni jsouce a vidouce takovou konfirmací neboližto list celý a neporušený býti, s do- brým rozmyslem, naším jistým vědomím, s radou věrných našich milých, mocí královskou v Čechách takový list jsme schválili, obnovili a tímto listem jakožto král Český vědomě ve všem jeho znění, položení, v punktích, klausulech a artikulích, jako by tu v tento list náš slovo od slova vepsán byl, schvalujem, obnovujem a potvrzujem. Chtíce tomu konečně, aby týž Pavel Pistorius při tom při všem od každého člověka, pokudž toho až posavád v užívání byl, bez naší, budoucích našich, králův Českých, i jiných všech lidí všelijaké překážky a odpornosti [zachován byl], přikazujíce všem obyvatelům a poddaným našim ze všech stavuov království našeho Českého, nynějším i budoucím, věrným milým, abyste vejš psaného Pavla Pistoria při tomto schválení a potvrzení našem bez všelijakých zmatkuov a odporností nyní i na časy budoucí zachovali, žádných jemu v tom překážek nečiníce ani komu jinému činiti dopouštějíce pod uvarováním hněvu a nemilostí naší císařské, dědicuov a budoucích našich, králuov Českých. Tomu na svědomí pečeť naši císařskou k tomuto listu přívěsiti jsme rozkázati ráčili. Dán na hradě Pražském v pondělí po pámatce sv. Václava, dědice Českého, léta božího šestnáctistého druhého a království našich Římského dvadcá- tého sedmého, Uherského třidcátého prvního a Českého dvadcátého osmého. Rudolf. Sdenko Ad. Poppl de Lobcovicz, S. R. Boemiae cancellarius. Henricus de Pisnicz, vicecancellarius. Ad mandatum S. C. Mls proprium Jan Menczl. 46. 1607, 24. července. Rudolf II nařizuje komoře České, aby ves Prasko- lesy, v níž se uvázali berníci krajští, byla vrácena děkanství. Kopiář Praskoleský 1601—1699 p. 18. Statečným N., radám našim komory České, věrným milým, Rudolf oc. Stateční věrní naši milí. Vznesl jest na nás ve vší poníženosti poctivý Pavel Pistorius, děkan Karlštejnský, věrný náš milý, že sou se jemu berníci kraje Podbrdského v ves jeho Praskolesy řečenú, k témuž dě- kanství Karlštejnskýmu náležející, kterouž sobě předkové jeho majestátem císařským od někdy slavné a svaté paměti císaře Karla 4., jakožto krále Českého, předka našeho, ode všech berní a sbírek zemských a královských z slušných příčin osvobozenou mají, chtíce od něho berně a sbírky zemské, sněmy v tomto království Českém od stavuov svolené, tak jako od jiných Věstník Kr. Č. Spol. Náuk, tř. hist. 1906. 5
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 65 tinském jazyku někdy knězi Cyprianovi Lutickému, na onen čas děkanu Karlštejnskému, slavné a svaté paměti císaře Ferdinanda, pana děda našeho nejmilejšího, všech privilegií a nadání děkanu a kanovníkuom na též dě- kanství Karlštejnské danou, jíž datum na hradě Pražském třímecitmého dne měsíce Augusti, jinak srpna, léta tisícího pětistého třidcátého sedmého, potvrditi ráčili. K jehožto Pavla Pistoria ponížené prosbě nakloněni jsouce a vidouce takovou konfirmací neboližto list celý a neporušený býti, s do- brým rozmyslem, naším jistým vědomím, s radou věrných našich milých, mocí královskou v Čechách takový list jsme schválili, obnovili a tímto listem jakožto král Český vědomě ve všem jeho znění, položení, v punktích, klausulech a artikulích, jako by tu v tento list náš slovo od slova vepsán byl, schvalujem, obnovujem a potvrzujem. Chtíce tomu konečně, aby týž Pavel Pistorius při tom při všem od každého člověka, pokudž toho až posavád v užívání byl, bez naší, budoucích našich, králův Českých, i jiných všech lidí všelijaké překážky a odpornosti [zachován byl], přikazujíce všem obyvatelům a poddaným našim ze všech stavuov království našeho Českého, nynějším i budoucím, věrným milým, abyste vejš psaného Pavla Pistoria při tomto schválení a potvrzení našem bez všelijakých zmatkuov a odporností nyní i na časy budoucí zachovali, žádných jemu v tom překážek nečiníce ani komu jinému činiti dopouštějíce pod uvarováním hněvu a nemilostí naší císařské, dědicuov a budoucích našich, králuov Českých. Tomu na svědomí pečeť naši císařskou k tomuto listu přívěsiti jsme rozkázati ráčili. Dán na hradě Pražském v pondělí po pámatce sv. Václava, dědice Českého, léta božího šestnáctistého druhého a království našich Římského dvadcá- tého sedmého, Uherského třidcátého prvního a Českého dvadcátého osmého. Rudolf. Sdenko Ad. Poppl de Lobcovicz, S. R. Boemiae cancellarius. Henricus de Pisnicz, vicecancellarius. Ad mandatum S. C. Mls proprium Jan Menczl. 46. 1607, 24. července. Rudolf II nařizuje komoře České, aby ves Prasko- lesy, v níž se uvázali berníci krajští, byla vrácena děkanství. Kopiář Praskoleský 1601—1699 p. 18. Statečným N., radám našim komory České, věrným milým, Rudolf oc. Stateční věrní naši milí. Vznesl jest na nás ve vší poníženosti poctivý Pavel Pistorius, děkan Karlštejnský, věrný náš milý, že sou se jemu berníci kraje Podbrdského v ves jeho Praskolesy řečenú, k témuž dě- kanství Karlštejnskýmu náležející, kterouž sobě předkové jeho majestátem císařským od někdy slavné a svaté paměti císaře Karla 4., jakožto krále Českého, předka našeho, ode všech berní a sbírek zemských a královských z slušných příčin osvobozenou mají, chtíce od něho berně a sbírky zemské, sněmy v tomto království Českém od stavuov svolené, tak jako od jiných Věstník Kr. Č. Spol. Náuk, tř. hist. 1906. 5
Strana 66
66 IV. Dr. Josef Teige : obyvateluov téhož království jmíti, uvázali, nás v tom za milostivou ochranu a spravedlivé opatření poníženě prosíce. Kdež vzhlednouce my k ponížené prosbě téhož děkana a prohlídajíce k nedostatkům jeho, jemu tu milost činiti a vám podle toho milostivě poroučeti ráčíme, abyste týmž berníkům krajským v známost uvedli i také při nich, aby jemu ves Praskolesy k děkanství Karlštejnskému náležitou ihned zase postoupili a na něj o též berně víceji nenastupovali, nařídili, vědouce, že na tom jistou a milostivou vůli naši císařskou naplníte. Dán na hradě našem Pražském v outerý u vigilii sv. Jakuba apoštola Páně léta 1607. Jiné nařízení v téže věci ze dne 5. října 1607 (též v kopiáři Prasko- leském 1601—1699 f. 18) otiskl již Schaller ve své Topografii VII, 21. 47. 1608, 11. října. Nejv. berníci píší berníkům kraje Podbrdského, aby ves Praskolesy vrátili děkanství. Souvěký opis v archivu Praskoleském. Urozenému pánu, panu Janovi Litvínovi z Říčan a na Hořovicích, J. MUC. radě, a slovutnému panu Janovi Píseckýmu v městě Berouně, pánu nám laskavě příznivému a příteli milému. Službu svou vzkazujeme urozený pane, pane a slovutný pane příteli, zdraví a jiného všeho dobrého přejeme V. Mti a vám rádi. Jakož jste se pro neodvedení sbírek a daní sněmem léta 1602 svolených panu děkanu Karlštejnskému v ves Prasko- lesy na poručení J. MC. ráčili listem obranným uvázati a posavad dle vyměření sněmovního týž list obranný vyzdvížen není: i netajíme V. Mt a vás, že J. M. C. pán náš nejmilostivější milostivě o tom poroučeti ráčí, aby dotčený pan děkan z zadržalých sbírek a daní od léta 1601 až do vyjítí roku 1606 z lidí k témuž děkanství přináležejících, vykvitován byl. Proto V. M“i a Vás žádáme, že tento list obranný, kterýmž v ves Pra- skolesy pro neodvedené sbírky za léto 1602 uvázání se stalo, zase vy- zdvihnouti ráčíte a vyzdvihnete, nebo na touž summu, co se toho za též léto kromě outrat pro též uvázání vzešlých odvésti dostane, pořádná kvitancí, jako by ta summa od V. Mu a vás na hotově nám odvedena byla, V. Mt a vám odeslána bude. Nepochybujem, že věda o milostivé vůli J. MUC. a naší žádosti, že to učiniti ráčíte a učiníte. S tím milost boží rač býti s námi. Datum při berni v sobotu po sv. Diviši léta 1608. Nejvyšší berníci království Českého sněmem léta 1602 volení. 48. 1619, 16. září. Děkan Racinger hájí se proti rozkazu direktorů, aby opustil Karlštejn. Kopiář Praskoleského archivu 1601—1699 f. 30. Ráčili jsou V. Mti loňského roku v psaní učiněným panu Mikulášovi Kunšovi staršímu, panu manu slavného hradu Karlštejna doložiti, že bych
66 IV. Dr. Josef Teige : obyvateluov téhož království jmíti, uvázali, nás v tom za milostivou ochranu a spravedlivé opatření poníženě prosíce. Kdež vzhlednouce my k ponížené prosbě téhož děkana a prohlídajíce k nedostatkům jeho, jemu tu milost činiti a vám podle toho milostivě poroučeti ráčíme, abyste týmž berníkům krajským v známost uvedli i také při nich, aby jemu ves Praskolesy k děkanství Karlštejnskému náležitou ihned zase postoupili a na něj o též berně víceji nenastupovali, nařídili, vědouce, že na tom jistou a milostivou vůli naši císařskou naplníte. Dán na hradě našem Pražském v outerý u vigilii sv. Jakuba apoštola Páně léta 1607. Jiné nařízení v téže věci ze dne 5. října 1607 (též v kopiáři Prasko- leském 1601—1699 f. 18) otiskl již Schaller ve své Topografii VII, 21. 47. 1608, 11. října. Nejv. berníci píší berníkům kraje Podbrdského, aby ves Praskolesy vrátili děkanství. Souvěký opis v archivu Praskoleském. Urozenému pánu, panu Janovi Litvínovi z Říčan a na Hořovicích, J. MUC. radě, a slovutnému panu Janovi Píseckýmu v městě Berouně, pánu nám laskavě příznivému a příteli milému. Službu svou vzkazujeme urozený pane, pane a slovutný pane příteli, zdraví a jiného všeho dobrého přejeme V. Mti a vám rádi. Jakož jste se pro neodvedení sbírek a daní sněmem léta 1602 svolených panu děkanu Karlštejnskému v ves Prasko- lesy na poručení J. MC. ráčili listem obranným uvázati a posavad dle vyměření sněmovního týž list obranný vyzdvížen není: i netajíme V. Mt a vás, že J. M. C. pán náš nejmilostivější milostivě o tom poroučeti ráčí, aby dotčený pan děkan z zadržalých sbírek a daní od léta 1601 až do vyjítí roku 1606 z lidí k témuž děkanství přináležejících, vykvitován byl. Proto V. M“i a Vás žádáme, že tento list obranný, kterýmž v ves Pra- skolesy pro neodvedené sbírky za léto 1602 uvázání se stalo, zase vy- zdvihnouti ráčíte a vyzdvihnete, nebo na touž summu, co se toho za též léto kromě outrat pro též uvázání vzešlých odvésti dostane, pořádná kvitancí, jako by ta summa od V. Mu a vás na hotově nám odvedena byla, V. Mt a vám odeslána bude. Nepochybujem, že věda o milostivé vůli J. MUC. a naší žádosti, že to učiniti ráčíte a učiníte. S tím milost boží rač býti s námi. Datum při berni v sobotu po sv. Diviši léta 1608. Nejvyšší berníci království Českého sněmem léta 1602 volení. 48. 1619, 16. září. Děkan Racinger hájí se proti rozkazu direktorů, aby opustil Karlštejn. Kopiář Praskoleského archivu 1601—1699 f. 30. Ráčili jsou V. Mti loňského roku v psaní učiněným panu Mikulášovi Kunšovi staršímu, panu manu slavného hradu Karlštejna doložiti, že bych
Strana 67
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 67 se já, (jako snad o svý ujmě, nedadouce V. Mtem žádnou toho náležitou zprávu, že děkanové Karlštejnští hnedičky pod samým kostelem, byvši děkanství před nědakdejšími válkami před zámkem, pokoj mají) nahoru na zámek vstěhovati jměl, abych se ze zámku na své děkanství stěhoval, odkudž bych každého dne a času nahoru přicházeti a povinnost svou s vykonáním služeb božích svobodně a volně předešlým způsobem vyři- zovati mohl; nyní pak opět v listu, jehož datum 22. Augusti běžícího léta panu hejtmanu Karlštejnskému (panu Václavovi Sakovi z Bohuňovic) svědčicím, posléz mně (o téhodne dřív od dosti chatrných lidí a nedobře chovalých s nemalou osoby a povinnosti mé zemské ošklivostí podezřenou ostatnímu lidu, což býti nemělo, roznášeno bylo) ukázaným poroučeti ráčíte, poněvadž mám dole kostelíček (než hrubě pustý a starému rouchu mešnímu ne bezpečný, neb ani doma na děkanství slíbiti a práv z nich býti, již loňskou příhodou vloupáním trestán, bych nemohl), abych tam služby své vykonával a mne aby na ten čas do zámku nepouštěli, nevěda z jaké hodné příčiny. Byl-li bych potají něčí nevůlí proti nevinně před V. Mti donesen, chtěl bych i z nejmenšího každému náležitě vždy práv býti a se vyvésti tak, že by takový křivomluvník vůči V. Mti se svou věčnou hanbou slova svá do sebe vztáhnouti musel, v čemž mi se k V. Mtem jako laskavým pánům šetrně a náležitě ohlásiti za potřebí vidělo, že vlastní povinnost tak, jakž náleží učiněná, mne k dolnějšímu kostelíčku nevede, než k službám posvátných míst hradu Karlštejna a to ne tak čině po své vůli, jako pro zachování celosti úmyslu svatého Karla IV., slavného a pobožného otce vlasti, fundatora neboližto zakladatele jednostejného, jak velebného hradu Karlštejna, tak i děkanství Karlštejnského s ustanovením každodenních služeb božích náboženství katolického, trvajících podle nařízení svého stálého až podnes již přes půltřetího sta let v témž zámku bez všelijaké proměny anebo někam jinam přenášení, aby někde cizím národům, nedošlým druhého narození, sic všelijaká služeb božích pobožná cvičení křesťanská katolická bez rozdílův řádův třebas světských kněží, mnichův, v místech božích od starodávna ustanovených mezi sebou svobodně dopouštějícím, něco podobného podáno nebylo, doslechnouce, an zemskému kaplanu, při- rozenému Čechu, ať nedím, také nemohu říci, v službách neb náboženství nějaká překážka, než toliko záměna v místě z Karlštejna dolů do jiného kostela se děje, což se nikdy prve nestalo aniž pamětníka není. Ano i to, poněvadž svátosti vší ctí hodnou všelikou snažností Karla IV., nikdy neumírající paměti, pobožným oumyslem a šetrností obzvláštní z mnohých světa krajin zjednány, důkladně opatřeny, pro kterýchžto svátostí respekt, hodnost, uctivou vážnost, nejvíce pro poctu P. Boha služby takové každo- denní (jinak pokuta boží neb pomsta v patách) upevněné se vykonávají a dotčené svátosti na Karlštejně bez vymyšleného porušení neb ublížení pozůstávají. Z takových hodných příčin V. Mtem ku paměti uctivě přivo- zujíc, jak slavně a právě otcovsky zemi této slavné od vejš doloženého Karla IV. zevnitř, tak také z druhé strany vnitř skrze dochované služby boží ustavičné, bez nichžto zevnitřně dobrodiní k duchu pravému těžce jíti mohou, poslouženo jest, V. M“ se vší uctívou náležitostí pokorně a poníženě prosím, že mně (ač toho větší práce přibejvá, nač dbáti není, byť jen i z pokuty boží sešlo vykonávajíc vúplně vůli fundatora), abych 5*)
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 67 se já, (jako snad o svý ujmě, nedadouce V. Mtem žádnou toho náležitou zprávu, že děkanové Karlštejnští hnedičky pod samým kostelem, byvši děkanství před nědakdejšími válkami před zámkem, pokoj mají) nahoru na zámek vstěhovati jměl, abych se ze zámku na své děkanství stěhoval, odkudž bych každého dne a času nahoru přicházeti a povinnost svou s vykonáním služeb božích svobodně a volně předešlým způsobem vyři- zovati mohl; nyní pak opět v listu, jehož datum 22. Augusti běžícího léta panu hejtmanu Karlštejnskému (panu Václavovi Sakovi z Bohuňovic) svědčicím, posléz mně (o téhodne dřív od dosti chatrných lidí a nedobře chovalých s nemalou osoby a povinnosti mé zemské ošklivostí podezřenou ostatnímu lidu, což býti nemělo, roznášeno bylo) ukázaným poroučeti ráčíte, poněvadž mám dole kostelíček (než hrubě pustý a starému rouchu mešnímu ne bezpečný, neb ani doma na děkanství slíbiti a práv z nich býti, již loňskou příhodou vloupáním trestán, bych nemohl), abych tam služby své vykonával a mne aby na ten čas do zámku nepouštěli, nevěda z jaké hodné příčiny. Byl-li bych potají něčí nevůlí proti nevinně před V. Mti donesen, chtěl bych i z nejmenšího každému náležitě vždy práv býti a se vyvésti tak, že by takový křivomluvník vůči V. Mti se svou věčnou hanbou slova svá do sebe vztáhnouti musel, v čemž mi se k V. Mtem jako laskavým pánům šetrně a náležitě ohlásiti za potřebí vidělo, že vlastní povinnost tak, jakž náleží učiněná, mne k dolnějšímu kostelíčku nevede, než k službám posvátných míst hradu Karlštejna a to ne tak čině po své vůli, jako pro zachování celosti úmyslu svatého Karla IV., slavného a pobožného otce vlasti, fundatora neboližto zakladatele jednostejného, jak velebného hradu Karlštejna, tak i děkanství Karlštejnského s ustanovením každodenních služeb božích náboženství katolického, trvajících podle nařízení svého stálého až podnes již přes půltřetího sta let v témž zámku bez všelijaké proměny anebo někam jinam přenášení, aby někde cizím národům, nedošlým druhého narození, sic všelijaká služeb božích pobožná cvičení křesťanská katolická bez rozdílův řádův třebas světských kněží, mnichův, v místech božích od starodávna ustanovených mezi sebou svobodně dopouštějícím, něco podobného podáno nebylo, doslechnouce, an zemskému kaplanu, při- rozenému Čechu, ať nedím, také nemohu říci, v službách neb náboženství nějaká překážka, než toliko záměna v místě z Karlštejna dolů do jiného kostela se děje, což se nikdy prve nestalo aniž pamětníka není. Ano i to, poněvadž svátosti vší ctí hodnou všelikou snažností Karla IV., nikdy neumírající paměti, pobožným oumyslem a šetrností obzvláštní z mnohých světa krajin zjednány, důkladně opatřeny, pro kterýchžto svátostí respekt, hodnost, uctivou vážnost, nejvíce pro poctu P. Boha služby takové každo- denní (jinak pokuta boží neb pomsta v patách) upevněné se vykonávají a dotčené svátosti na Karlštejně bez vymyšleného porušení neb ublížení pozůstávají. Z takových hodných příčin V. Mtem ku paměti uctivě přivo- zujíc, jak slavně a právě otcovsky zemi této slavné od vejš doloženého Karla IV. zevnitř, tak také z druhé strany vnitř skrze dochované služby boží ustavičné, bez nichžto zevnitřně dobrodiní k duchu pravému těžce jíti mohou, poslouženo jest, V. M“ se vší uctívou náležitostí pokorně a poníženě prosím, že mně (ač toho větší práce přibejvá, nač dbáti není, byť jen i z pokuty boží sešlo vykonávajíc vúplně vůli fundatora), abych 5*)
Strana 68
68 IV. Dr. Josef Teige: blížejí při oznámených svátostech na Karlštejně, jako kdy předešle, svo- bodně, bezpečně, volně, což i lůni povoliti ráčili, povinnost a služby své vykonávati a potom zase nedbajíc, do čeho mně není nic, uvyklý z cizího setí žíti, touž bezpečností tu, kdež náleží, navrátiti se mohl, milostivé své povolení i poručení na Karlštejn dáti ráčíte. Jinak proti poručení V. M“, neb hrad zemský, ač kolatura vlastně a plným právem J. Kr. M“ náležitě zanechána jest, a já, nehodný kaplan, povinnosti mé pamětliv, nedej P. Bůh jinak učiniti, ale raději v náležitém ustanovení a uvyklém místě, však v povolení, za V. M“ (věrně se chovajíc jiného vinu nevinný neponesu) P. Bohu modlitby nábožné vylévati připovídám. Laskavé odpovědi, níž bych se spraviti mohl, od V. M“ očekávati budu, jsa té celé naděje a dů- věrností, že se milostivě a laskavě k hodné mé žádosti a prosbě, uva- žujíce starožitnost nařízení, nakloniti ráčíte. V. M“ mocné ochraně P. Boha poručeny činím. Datum na děkanství Karlštejnském 16. Septembris v pondělí po slavné paměti Narození P. Marie l. 1619. Vaších M“ poslušný zemský kaplan kněz Lorenc Ratcinger z Hradcenštejna, děkan Karlštejnský. 49. 1621, 8. června. Pavel Pistorius z Lucka, děkan Vyšehradský, prve Karlštejnský, svědčí, že Martin Jonák, vlastník svobodného dvoru v Mořině, není poddaným děkanství Karlštejnského. Opis v archivu Praskoleském. Martin Jonák má statek a grunt svůj tak osvobozený, že pana dě- kana Karlštejnskýho poddanej není. Summa majestátu, který pan děkan Karlštejnský mezi svými majestáty má, takto: Nějaký Theodorycus malíř, který císaři Karlovi kaplu královskou maloval, od téhož císaře dostal v daru ten dvůr s tou vejminkou, aby ode všech platův i berní svoboden byl, toliko 30 liber vosku do kaple královské každý rok, polovici při sv. Jiří a druhou polovici při sv. Michalu arch., aby dával; potom král Václav to potvrdil, tak aby každý toho statku držitel na věčné časy užíval, a jiným platem žádným aby povinen nebyl. Po mnohých časích, když jsou páni purkrabové Karlštejnští držitelův toho statku se ujímali a je sobě v poddanost uvésti chtěli, oni aby ochrance proti purkrabům měli, ty majestáty vzali, děkanovi k věrné ruce dali a děkana sobě za ochránce; jakož pak za mé paměti, když někdy pan Joachym Novohradský z Kolo- vrat, tehdáž purkrabě Karlštejnský, bezděk chtěl sobě Jonáka podmaniti, kněz Adam z Vinoře, archiděkan tehdáž hradu Pražského, jsa děkanem taky Karlštejnským (okolo 1. 1596), o to se pánem mnoho činiti měl a Jonáka ochránil. Nicméně Jonák jak jiným přede mnou, tak i mně rád, když jsem jej zač žádal, posloužil, ne jako poddaný pánu, ale jako ochranci svému z lásky to činil; neb kdyby poddaný děkanský byl, dával by pánu
68 IV. Dr. Josef Teige: blížejí při oznámených svátostech na Karlštejně, jako kdy předešle, svo- bodně, bezpečně, volně, což i lůni povoliti ráčili, povinnost a služby své vykonávati a potom zase nedbajíc, do čeho mně není nic, uvyklý z cizího setí žíti, touž bezpečností tu, kdež náleží, navrátiti se mohl, milostivé své povolení i poručení na Karlštejn dáti ráčíte. Jinak proti poručení V. M“, neb hrad zemský, ač kolatura vlastně a plným právem J. Kr. M“ náležitě zanechána jest, a já, nehodný kaplan, povinnosti mé pamětliv, nedej P. Bůh jinak učiniti, ale raději v náležitém ustanovení a uvyklém místě, však v povolení, za V. M“ (věrně se chovajíc jiného vinu nevinný neponesu) P. Bohu modlitby nábožné vylévati připovídám. Laskavé odpovědi, níž bych se spraviti mohl, od V. M“ očekávati budu, jsa té celé naděje a dů- věrností, že se milostivě a laskavě k hodné mé žádosti a prosbě, uva- žujíce starožitnost nařízení, nakloniti ráčíte. V. M“ mocné ochraně P. Boha poručeny činím. Datum na děkanství Karlštejnském 16. Septembris v pondělí po slavné paměti Narození P. Marie l. 1619. Vaších M“ poslušný zemský kaplan kněz Lorenc Ratcinger z Hradcenštejna, děkan Karlštejnský. 49. 1621, 8. června. Pavel Pistorius z Lucka, děkan Vyšehradský, prve Karlštejnský, svědčí, že Martin Jonák, vlastník svobodného dvoru v Mořině, není poddaným děkanství Karlštejnského. Opis v archivu Praskoleském. Martin Jonák má statek a grunt svůj tak osvobozený, že pana dě- kana Karlštejnskýho poddanej není. Summa majestátu, který pan děkan Karlštejnský mezi svými majestáty má, takto: Nějaký Theodorycus malíř, který císaři Karlovi kaplu královskou maloval, od téhož císaře dostal v daru ten dvůr s tou vejminkou, aby ode všech platův i berní svoboden byl, toliko 30 liber vosku do kaple královské každý rok, polovici při sv. Jiří a druhou polovici při sv. Michalu arch., aby dával; potom král Václav to potvrdil, tak aby každý toho statku držitel na věčné časy užíval, a jiným platem žádným aby povinen nebyl. Po mnohých časích, když jsou páni purkrabové Karlštejnští držitelův toho statku se ujímali a je sobě v poddanost uvésti chtěli, oni aby ochrance proti purkrabům měli, ty majestáty vzali, děkanovi k věrné ruce dali a děkana sobě za ochránce; jakož pak za mé paměti, když někdy pan Joachym Novohradský z Kolo- vrat, tehdáž purkrabě Karlštejnský, bezděk chtěl sobě Jonáka podmaniti, kněz Adam z Vinoře, archiděkan tehdáž hradu Pražského, jsa děkanem taky Karlštejnským (okolo 1. 1596), o to se pánem mnoho činiti měl a Jonáka ochránil. Nicméně Jonák jak jiným přede mnou, tak i mně rád, když jsem jej zač žádal, posloužil, ne jako poddaný pánu, ale jako ochranci svému z lásky to činil; neb kdyby poddaný děkanský byl, dával by pánu
Strana 69
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 69 ouroky, ale nedává, neb poddaný jeho není. Tak mnoho vím a pamatuji, co se tkne Jonáka aneb toho statku. A pro jistší toho, co se tuto nadpi- suje, důvěření pečetí menší kapitolní s podpisem ruky mé vlastní poručil jsem přitisknouti k tomuto listu, jehož datum na Vyšehradě v domě mém děkanským 8. Juni 1. 1621. Pavel Pistorius, děkan Vyšehradský m. p. Opis v Praskolesích má sign. N° 4. a nápis: Vejpis daného vysvědčení Martinovi Jonákovi od d. Pavla Pistoria z Lucka, pro děkana Karlštejnskýho, posléze Vyšehradského, že pana děkana Karlštejnskýho poddanej není. — Není docela pravda, že by pouze purkrabí Karlštejnští usilovali uvésti dvůr v Mořině v poddanství. Činil to i děkan Racinger, jak svědčí o tom jeho zápisky v kopiáři Praskoleském z let 1601—1699 fol. 49: Jonak in Magna Mořina subditus decani Carlsteinensis probatur. Poznamenání Havla Jonáka (nápadné ho] syna Martina nevyhoštěného a hospodařícího) poddanosti, z níž se vytahuje, ukazuje se pak tudy: Děkany Karlštejnský dobrovolně za pány volil, skutky za pány uznal a k ním se hlásil, povinnost poddanosti nejednou, nejsa nutkaný od žádného, vedle jiných poddaných děkanu Karlštejnskýmu činíval, roboty a jiná poručení jiným poddaným děkanským záměn vykonával, vosky děkanu Karlštejnskýmu k službám božím na Karlštejn vypravuje. Purkrabě Karlštejnský Pleský [t. j. Václav Ples Heřmanský ze Sloupna] Jonáka za poddanýho sobě přivlastniti chtěl, od děkana Karlštejnskýho zastán byl, že k tomu nepřišlo a přijíti nemohlo. V potřebách ještě loňského roku i siceji, kdež o hovádko konský činit bylo, k děkanu Karlštejnskýmu, jako poddaný k pánu a vrchnosti, se utíkal a k němu dopomoženo jest. — Poznamenání toto stalo se na děkanství Karlštejnském 1622, 22. Augusti od kněze Lorence Ratzingera z Hradenštejna. 50. 1621, 20. července. Děkan Racinger žádá na Janovi Litvínovi z Říčan náhradu za Praskolesy. Kopiář archivu Praskoleského 1601—1699 f. 38. Urozenému pánu pánu Janovi Litvínovi z Říčan a na Hořovicích, pánu a příteli i sousedu mně v Kristu Pánu laskavě příznivému k dodání. Modlitbu svou V. Mť vzkazuji, V. M“ pane mně příznivý. Zdraví etc. Nepochybuji, že V. M“ v dobré paměti pozůstává, kterak v léta 1619 právě na den sv. Mikuláše za nepořádné správy direktorův aneb radči rebellantův proti J. M. C. králi a pánu, pánu nás všech nejmilostivějšímu, někdy Jindřich Otta z Losu jest se vsi Praskolesy k děkanství Karlštejn- skému (již od mnoha množství let od slavné a svaté pamětí rozličných císařův a králův Českých mnohými privilegiemi a milostmi obdařené) nále- žející ujal a vy že jste lidi poddané z též vsi bez vědomí mého, jakožto na ten čas pána jich listem J. MUC. slavné a svaté paměti císaře Matyáše pořádně za děkana Karlštejnského dosazeného, z povinnosti, kterouž mně zavázáni byli, nemajíce k tomu žádné moci, propouštěti, jim, pokudž by
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 69 ouroky, ale nedává, neb poddaný jeho není. Tak mnoho vím a pamatuji, co se tkne Jonáka aneb toho statku. A pro jistší toho, co se tuto nadpi- suje, důvěření pečetí menší kapitolní s podpisem ruky mé vlastní poručil jsem přitisknouti k tomuto listu, jehož datum na Vyšehradě v domě mém děkanským 8. Juni 1. 1621. Pavel Pistorius, děkan Vyšehradský m. p. Opis v Praskolesích má sign. N° 4. a nápis: Vejpis daného vysvědčení Martinovi Jonákovi od d. Pavla Pistoria z Lucka, pro děkana Karlštejnskýho, posléze Vyšehradského, že pana děkana Karlštejnskýho poddanej není. — Není docela pravda, že by pouze purkrabí Karlštejnští usilovali uvésti dvůr v Mořině v poddanství. Činil to i děkan Racinger, jak svědčí o tom jeho zápisky v kopiáři Praskoleském z let 1601—1699 fol. 49: Jonak in Magna Mořina subditus decani Carlsteinensis probatur. Poznamenání Havla Jonáka (nápadné ho] syna Martina nevyhoštěného a hospodařícího) poddanosti, z níž se vytahuje, ukazuje se pak tudy: Děkany Karlštejnský dobrovolně za pány volil, skutky za pány uznal a k ním se hlásil, povinnost poddanosti nejednou, nejsa nutkaný od žádného, vedle jiných poddaných děkanu Karlštejnskýmu činíval, roboty a jiná poručení jiným poddaným děkanským záměn vykonával, vosky děkanu Karlštejnskýmu k službám božím na Karlštejn vypravuje. Purkrabě Karlštejnský Pleský [t. j. Václav Ples Heřmanský ze Sloupna] Jonáka za poddanýho sobě přivlastniti chtěl, od děkana Karlštejnskýho zastán byl, že k tomu nepřišlo a přijíti nemohlo. V potřebách ještě loňského roku i siceji, kdež o hovádko konský činit bylo, k děkanu Karlštejnskýmu, jako poddaný k pánu a vrchnosti, se utíkal a k němu dopomoženo jest. — Poznamenání toto stalo se na děkanství Karlštejnském 1622, 22. Augusti od kněze Lorence Ratzingera z Hradenštejna. 50. 1621, 20. července. Děkan Racinger žádá na Janovi Litvínovi z Říčan náhradu za Praskolesy. Kopiář archivu Praskoleského 1601—1699 f. 38. Urozenému pánu pánu Janovi Litvínovi z Říčan a na Hořovicích, pánu a příteli i sousedu mně v Kristu Pánu laskavě příznivému k dodání. Modlitbu svou V. Mť vzkazuji, V. M“ pane mně příznivý. Zdraví etc. Nepochybuji, že V. M“ v dobré paměti pozůstává, kterak v léta 1619 právě na den sv. Mikuláše za nepořádné správy direktorův aneb radči rebellantův proti J. M. C. králi a pánu, pánu nás všech nejmilostivějšímu, někdy Jindřich Otta z Losu jest se vsi Praskolesy k děkanství Karlštejn- skému (již od mnoha množství let od slavné a svaté pamětí rozličných císařův a králův Českých mnohými privilegiemi a milostmi obdařené) nále- žející ujal a vy že jste lidi poddané z též vsi bez vědomí mého, jakožto na ten čas pána jich listem J. MUC. slavné a svaté paměti císaře Matyáše pořádně za děkana Karlštejnského dosazeného, z povinnosti, kterouž mně zavázáni byli, nemajíce k tomu žádné moci, propouštěti, jim, pokudž by
Strana 70
270 1V. Dr. Josef Teige: uil se takové nepravé přísahy zpečovali, vězením pohrůžku činiti, je témuž Jindřichovi Ottovi v poddanost a člověčenství, odkudž, vyživení mého veliká ujma pošla, uvozovati ráčili. I poněvadž jest se mi tu od V. M takový veliký despect stal, kteréhož mně snésti možné není, dříve nežli bych k V. Mtl o tu věc přikročil jinším způsobem, žádostiv jsouce radši dobrého přátelství a sousedství nežli jakého nedorozumění, k V. M“ toto psaní přátelské činím a se dotazuji, pokudž byste se ráčili se mnou o to přá- telským způsobem chtíti porovnati, nejsem proti tomu, když by mi od V. M“ co mírného podáno bylo, abych k sobě toho neměl přijíti a s V. Mtí radši v lásce a svornosti nežli v nějakým nezpůsobu zůstávati. Což ráčíte-li chtíti tak učiniti, odpovědi brzké, níž bych se dobře spraviti mohl, ano i oznámení, kde bychom se spolu a jak, buď u V. M“ anebo u mně, shledati mohli, od V. M“ očekávati budu. S tím etc. Datum v Praze 20. Juli, jinak v outerej po Rozeslání sv. apoštolův 1. 1621. K. Lorenc Ratcinger z Hradcznštejna, děkan Karlštejnský. Jindřich Otta z Losu přišel v držení Praskoles na základě této smlouvy trhové: Bohuchval Berka z Dubé a z Lipého na Bělý, Kuřivodech a Chýšech, nejvyšší purkrabí Pražský, Vilím starší z Lobkovic na Tejně Horšovském, Miřkově, Čečovicích, nejvyšší hofmistr království Českého, Prokop Dvo- řecký z Olbramovic na Vršovicích a Kystře, podkomoří království Českého, a Fridrich z Bílé na Řehlovicích a Chotomíři, hejtman německých léhen, vše J. Mt Kr. rady a komorníci, od osob svých i na místě všech jiných nejv. ouředníkův a soudcův zemských království Českého přiznali se, že jsou dotčení nejv. ouředníci a soudcové zemští podle moci sněmem jene- rálním léta minulého 1619 v pondělí den památný sv. Šimona a Judy na hradě Pražském držaném a v outerý den sv. Alžběty vdovy téhož léta zavřeném, od J. M“ Kr. a ode všech stavův království Českého jim dané od děkanství Karlštejnského ves celou Praskolesy a grunt jeden ve vsi Kotopetech, na kterýmž nyní Jakub Šoumek jest, to vše s dvory kmetcími, s krčmou starodávní, též s platem a oužitkem běžným z též krčmy, po- rostlinami, háji a mlejny poplatnými, s potokem, vodotočinami, ladami, s podacím kostelním a s farou, vše v těch mezech a hranicích, v nichž též celá ves Praskolesy a k tomu grunt Šoumkovský ve vsi Kotopetech od starodávna záleží, jakž sou toho všeho děkanové Karlštejnští v držení a užívání byli, ničehož otkud nevymiňujíce, — toliko co se platu stálého peněžitého, též ospu obilného a vosku dotejče, což jest z týchž všech lidí od starodávna každému děkanu Karlštejnskému vycházelo a ještě vychází, ten takový všecken stálý peněžitý plat, též i obilní osep a k tomu vosk od týchž Praskoleských a jich potomkův každého roku tím vším spůsobem, jakž od starodávna bývalo, děkanu Karlštejnskýmu odvozován býti má tak, že dotčený stálý, peněžitý též i osepní obilní a vosku plat níže psa- nému Jindřichovi Ottovi z Losu prodán není, nýbrž témuž děkanovi a jeho budoucím pro jeho vychování se zanechává, kterýžto plat mají tíž lidé ze vsi Praskoles děkanu Karlštejnskému pod hrad Karlštejn odvozovati; avšak mimo ten a takový dotčený stalý peněžitý a osepní, též vosku plat
270 1V. Dr. Josef Teige: uil se takové nepravé přísahy zpečovali, vězením pohrůžku činiti, je témuž Jindřichovi Ottovi v poddanost a člověčenství, odkudž, vyživení mého veliká ujma pošla, uvozovati ráčili. I poněvadž jest se mi tu od V. M takový veliký despect stal, kteréhož mně snésti možné není, dříve nežli bych k V. Mtl o tu věc přikročil jinším způsobem, žádostiv jsouce radši dobrého přátelství a sousedství nežli jakého nedorozumění, k V. M“ toto psaní přátelské činím a se dotazuji, pokudž byste se ráčili se mnou o to přá- telským způsobem chtíti porovnati, nejsem proti tomu, když by mi od V. M“ co mírného podáno bylo, abych k sobě toho neměl přijíti a s V. Mtí radši v lásce a svornosti nežli v nějakým nezpůsobu zůstávati. Což ráčíte-li chtíti tak učiniti, odpovědi brzké, níž bych se dobře spraviti mohl, ano i oznámení, kde bychom se spolu a jak, buď u V. M“ anebo u mně, shledati mohli, od V. M“ očekávati budu. S tím etc. Datum v Praze 20. Juli, jinak v outerej po Rozeslání sv. apoštolův 1. 1621. K. Lorenc Ratcinger z Hradcznštejna, děkan Karlštejnský. Jindřich Otta z Losu přišel v držení Praskoles na základě této smlouvy trhové: Bohuchval Berka z Dubé a z Lipého na Bělý, Kuřivodech a Chýšech, nejvyšší purkrabí Pražský, Vilím starší z Lobkovic na Tejně Horšovském, Miřkově, Čečovicích, nejvyšší hofmistr království Českého, Prokop Dvo- řecký z Olbramovic na Vršovicích a Kystře, podkomoří království Českého, a Fridrich z Bílé na Řehlovicích a Chotomíři, hejtman německých léhen, vše J. Mt Kr. rady a komorníci, od osob svých i na místě všech jiných nejv. ouředníkův a soudcův zemských království Českého přiznali se, že jsou dotčení nejv. ouředníci a soudcové zemští podle moci sněmem jene- rálním léta minulého 1619 v pondělí den památný sv. Šimona a Judy na hradě Pražském držaném a v outerý den sv. Alžběty vdovy téhož léta zavřeném, od J. M“ Kr. a ode všech stavův království Českého jim dané od děkanství Karlštejnského ves celou Praskolesy a grunt jeden ve vsi Kotopetech, na kterýmž nyní Jakub Šoumek jest, to vše s dvory kmetcími, s krčmou starodávní, též s platem a oužitkem běžným z též krčmy, po- rostlinami, háji a mlejny poplatnými, s potokem, vodotočinami, ladami, s podacím kostelním a s farou, vše v těch mezech a hranicích, v nichž též celá ves Praskolesy a k tomu grunt Šoumkovský ve vsi Kotopetech od starodávna záleží, jakž sou toho všeho děkanové Karlštejnští v držení a užívání byli, ničehož otkud nevymiňujíce, — toliko co se platu stálého peněžitého, též ospu obilného a vosku dotejče, což jest z týchž všech lidí od starodávna každému děkanu Karlštejnskému vycházelo a ještě vychází, ten takový všecken stálý peněžitý plat, též i obilní osep a k tomu vosk od týchž Praskoleských a jich potomkův každého roku tím vším spůsobem, jakž od starodávna bývalo, děkanu Karlštejnskýmu odvozován býti má tak, že dotčený stálý, peněžitý též i osepní obilní a vosku plat níže psa- nému Jindřichovi Ottovi z Losu prodán není, nýbrž témuž děkanovi a jeho budoucím pro jeho vychování se zanechává, kterýžto plat mají tíž lidé ze vsi Praskoles děkanu Karlštejnskému pod hrad Karlštejn odvozovati; avšak mimo ten a takový dotčený stalý peněžitý a osepní, též vosku plat
Strana 71
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 711 oni lidé Praskoleští více žádným vydáváním, žádnými platy a jakými po- vinnostmi žádnému děkanovi Karlštejnskýmu neb budoucím povinni a za- vázáni býti nemají, tak, jakž smlouva trhová spečetěná, o též dědictví uči- něná a téhož léta a dne ve dsky zemské vložená plněji svědčí, — prodali Jindřichovi Ottovi z Losu a na Komárově, J. Mt kr. radě, komorníku, purkrabí Karlštejnskýmu a J. M“ králové České měst věnných podkomo- římu, dědicům a budoucím jeho za summu jedenáct set a padesáte kop m. V sobotu den sv. Prokopa 1620. (Desky zem. větší č. 140 p. E. 14.) 51. 1621, 23. září. Jiří Malovec z Chýnova žádá děkana Racingera, aby nežádal náhrady od ujce jeho Jana Litvína z Říčan pro vzetí v pod- danství Praskoles pro Jindřicha Otů z Losu. Kopiář v archivu Praskoleském 1601 — 1699 f. 39. Službu svou V. Mt vzkazuji, dvojí ctihodný], důstojný a velebný pane děkane Karlštejnský, pane otci (!) můj vzláště milý, zdraví a v něm jiného všeho dobrého přeji V. M“ věrně a upřimně rád etc. Shledavši se tyto dni s J. M“ panem Janem Litvínem z Říčan, panem ujcem mejm laskavejm, zprávu mi učiniti ráčil, kterak by od V. M“ dvě psaní dostal v příčině vsi Praskoles o nějaký vynahražení. I v paměti svej to snáším, že časův pominulých J. M. pan ujec stěžujíc sobě velmi těžce do direktorů, mně přísný poručení, aby do vsi Praskoles sjel, (v tu ves Jindřich Otta z Losu v držení vešel), okazovati ráčil. I poněvadž vím, že to mušel udělati, ani taky jí neužíval, než nadepsaný pán Komárovský, V. M“ slu- žebně žádám, že J. M. pána neráčíte tím monestírovati (!) a na něho nastupovati; a jistě k svej pravdě to mohu vzíti, že jest to musel od nich s přinucením učiniti. Co tu ráčíte na žádost mou a prosbu učiniti, zase každého času ve všem V. M“ volný zůstávám. S tím milost boží rač s námi se všemi býti. Datum na Jincích ve čtvrtek po sv. Matouši a. 1621. Jiří Malovec z Chejnova a z Winterberka na Jincích a Sv. Poli. 52. 1621, 24. září. Jan Litvín z Říčan omlouvá se děkanovi Racingerovi pro ujetí Praskoles. Kopiář v archivu Praskoleském 1601—1699 f. 39. Důstojný a velebný kněže Vavřinče Ratczinger z Hradenštejna, pane děkane Karlštejnský, pane, příteli a sousede můj zvláště milý. Téhož zdraví i jiného všeho dobrého přeji panu děkanovi rád. Psaní pana děkana
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 711 oni lidé Praskoleští více žádným vydáváním, žádnými platy a jakými po- vinnostmi žádnému děkanovi Karlštejnskýmu neb budoucím povinni a za- vázáni býti nemají, tak, jakž smlouva trhová spečetěná, o též dědictví uči- něná a téhož léta a dne ve dsky zemské vložená plněji svědčí, — prodali Jindřichovi Ottovi z Losu a na Komárově, J. Mt kr. radě, komorníku, purkrabí Karlštejnskýmu a J. M“ králové České měst věnných podkomo- římu, dědicům a budoucím jeho za summu jedenáct set a padesáte kop m. V sobotu den sv. Prokopa 1620. (Desky zem. větší č. 140 p. E. 14.) 51. 1621, 23. září. Jiří Malovec z Chýnova žádá děkana Racingera, aby nežádal náhrady od ujce jeho Jana Litvína z Říčan pro vzetí v pod- danství Praskoles pro Jindřicha Otů z Losu. Kopiář v archivu Praskoleském 1601 — 1699 f. 39. Službu svou V. Mt vzkazuji, dvojí ctihodný], důstojný a velebný pane děkane Karlštejnský, pane otci (!) můj vzláště milý, zdraví a v něm jiného všeho dobrého přeji V. M“ věrně a upřimně rád etc. Shledavši se tyto dni s J. M“ panem Janem Litvínem z Říčan, panem ujcem mejm laskavejm, zprávu mi učiniti ráčil, kterak by od V. M“ dvě psaní dostal v příčině vsi Praskoles o nějaký vynahražení. I v paměti svej to snáším, že časův pominulých J. M. pan ujec stěžujíc sobě velmi těžce do direktorů, mně přísný poručení, aby do vsi Praskoles sjel, (v tu ves Jindřich Otta z Losu v držení vešel), okazovati ráčil. I poněvadž vím, že to mušel udělati, ani taky jí neužíval, než nadepsaný pán Komárovský, V. M“ slu- žebně žádám, že J. M. pána neráčíte tím monestírovati (!) a na něho nastupovati; a jistě k svej pravdě to mohu vzíti, že jest to musel od nich s přinucením učiniti. Co tu ráčíte na žádost mou a prosbu učiniti, zase každého času ve všem V. M“ volný zůstávám. S tím milost boží rač s námi se všemi býti. Datum na Jincích ve čtvrtek po sv. Matouši a. 1621. Jiří Malovec z Chejnova a z Winterberka na Jincích a Sv. Poli. 52. 1621, 24. září. Jan Litvín z Říčan omlouvá se děkanovi Racingerovi pro ujetí Praskoles. Kopiář v archivu Praskoleském 1601—1699 f. 39. Důstojný a velebný kněže Vavřinče Ratczinger z Hradenštejna, pane děkane Karlštejnský, pane, příteli a sousede můj zvláště milý. Téhož zdraví i jiného všeho dobrého přeji panu děkanovi rád. Psaní pana děkana
Strana 72
72 IV. Dr. Josef Teige: jminulých dnův jsem přijal a, co by v sobě obsahovalo a zavíralo, z něho jsem po přečtění vyrozuměl; a nemněl jsem za jiné, nežli oč tak jminulých těchto dnův Václav Koranovský, ouředník můj, na děkanství Karlštejnském podle předešlého dvojího psaní mně učiněného se panem děkanem oustně jménem mým mluvil, při tom že zůstaveno bude, totiž že p. děkan k tomu, kdo jest na onen čas ves Praskolesy držel a i užíval, tím processem, jako i jiní mnozí duchovní v podobné věci, hleděti, a se mnou raději v dobrém přátelství a sousedském srozumění (příkladem předešlých pánův děkanův Karlštejnských) že tak zůstávati bude; čehož i já podobně, pokudž mi pan děkan k tomu sousedskou příčinu dávati bude, sobě vinšuji, nežli abych měl jakými škodami (pro tu příčinu, že jest na onen čas pán Ko- márovský v držení též vsi Praskoles vešel a i on a ne já platy a jinými robotami užíval) panu děkanovi povinen býti, to u sebe nenacházím. Nebo kdyby mně tehdáž pan Jaroslav Otta z Losu a na Hlazovicích byl tak tuhého a přísného poručení nepřinesl a na mne se tak, abych s ním do té vsi Praskoles sjel, netlačilo, byl bych jistě o své ujmě na to ani pomysliti neuměl. Pročež žádám, že v té věci pan děkan proti mně [se spokojí; já (jakž vejš dotčeno) na jiném nejsem, nežli se panem děkanem vždycky v dobrém přátelství a sousedském srozumění zůstávati. S tím milost boží s námi býti rač. Datum na Hořovicích v pátek po památce sv. Matouše ev. jinak 24. Septembris a. 1621. Jan Litvín z Říčan a na Hořovicích. Důstojnému a velebnému knězi Vavřincovi Ratcingerovi z Hraden- štejna, panu děkanu Karlštejnskému, panu otci mému zvláště milému, k dodání. 53. 1625, 11. června. Děkan Racinger žádá purkrabího Karlštejnského Frydrycha z Talmberka, aby mu dopomohl k platu z manství robotného v Dobříči. Kopiář archivu Praskoleského 1601—99 f. 73. Jeho Mtl vysoce urozenému pánu pánu Frydrychovi z Talmberka na Vlašimi, Novém Domašíně, Nemyšli a Karlštejně, J. MC. radě, komorníku, nejvyššímu sudímu království Českého, purkrabí Karlštejnskému a presi- dentu nad appellacími na hradě Pražském, pánu, pánu etc. Nečiním toho před V. Mti tejna, že léta pominulého 1623 Jan Beran dvůr manskej s krčmou a krámem masným ve vsi Dobříči k děkanství Karlštejnskému náležející od Daniele Purgera za jistou summu peněz koupil, a z též krčmy a krámu masného mně jako děkanu Karlštejnskému platu stálého od staro- dávna při času sv. Jiří 50 gr. m. i při času sv. Víta prostici soli, a při sv. Havle času též 50 gr. m. jako i posudní z krčmy, co se piva vydá, podle ceny a piva vycházeti a odvozováno býti má. Což vše, jak plat, tak sůl i posudní až dosavad mně zadržáno jest a po častém toho při něm
72 IV. Dr. Josef Teige: jminulých dnův jsem přijal a, co by v sobě obsahovalo a zavíralo, z něho jsem po přečtění vyrozuměl; a nemněl jsem za jiné, nežli oč tak jminulých těchto dnův Václav Koranovský, ouředník můj, na děkanství Karlštejnském podle předešlého dvojího psaní mně učiněného se panem děkanem oustně jménem mým mluvil, při tom že zůstaveno bude, totiž že p. děkan k tomu, kdo jest na onen čas ves Praskolesy držel a i užíval, tím processem, jako i jiní mnozí duchovní v podobné věci, hleděti, a se mnou raději v dobrém přátelství a sousedském srozumění (příkladem předešlých pánův děkanův Karlštejnských) že tak zůstávati bude; čehož i já podobně, pokudž mi pan děkan k tomu sousedskou příčinu dávati bude, sobě vinšuji, nežli abych měl jakými škodami (pro tu příčinu, že jest na onen čas pán Ko- márovský v držení též vsi Praskoles vešel a i on a ne já platy a jinými robotami užíval) panu děkanovi povinen býti, to u sebe nenacházím. Nebo kdyby mně tehdáž pan Jaroslav Otta z Losu a na Hlazovicích byl tak tuhého a přísného poručení nepřinesl a na mne se tak, abych s ním do té vsi Praskoles sjel, netlačilo, byl bych jistě o své ujmě na to ani pomysliti neuměl. Pročež žádám, že v té věci pan děkan proti mně [se spokojí; já (jakž vejš dotčeno) na jiném nejsem, nežli se panem děkanem vždycky v dobrém přátelství a sousedském srozumění zůstávati. S tím milost boží s námi býti rač. Datum na Hořovicích v pátek po památce sv. Matouše ev. jinak 24. Septembris a. 1621. Jan Litvín z Říčan a na Hořovicích. Důstojnému a velebnému knězi Vavřincovi Ratcingerovi z Hraden- štejna, panu děkanu Karlštejnskému, panu otci mému zvláště milému, k dodání. 53. 1625, 11. června. Děkan Racinger žádá purkrabího Karlštejnského Frydrycha z Talmberka, aby mu dopomohl k platu z manství robotného v Dobříči. Kopiář archivu Praskoleského 1601—99 f. 73. Jeho Mtl vysoce urozenému pánu pánu Frydrychovi z Talmberka na Vlašimi, Novém Domašíně, Nemyšli a Karlštejně, J. MC. radě, komorníku, nejvyššímu sudímu království Českého, purkrabí Karlštejnskému a presi- dentu nad appellacími na hradě Pražském, pánu, pánu etc. Nečiním toho před V. Mti tejna, že léta pominulého 1623 Jan Beran dvůr manskej s krčmou a krámem masným ve vsi Dobříči k děkanství Karlštejnskému náležející od Daniele Purgera za jistou summu peněz koupil, a z též krčmy a krámu masného mně jako děkanu Karlštejnskému platu stálého od staro- dávna při času sv. Jiří 50 gr. m. i při času sv. Víta prostici soli, a při sv. Havle času též 50 gr. m. jako i posudní z krčmy, co se piva vydá, podle ceny a piva vycházeti a odvozováno býti má. Což vše, jak plat, tak sůl i posudní až dosavad mně zadržáno jest a po častém toho při něm
Strana 73
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 73 vyhledávání až posavad k spokojení přijíti a, což mně spravedlivě náleží, dosáhnouti nemohu. Pročež V. M. za to modlitebně žádám, že se tak laskavě v spravedlivé věci ke mně nakloniti a to při témž pánu manovi Janovi Beranovi naříditi ráčíte, aby mne předně v tom, což jest mé, dle povinnosti manské z té krčmy a krámu spokojil, jako také aby té krčmy a krámu (jakž se to od něho děje) nespouštěl, ale to vzdělával, tak aby to na mizinu, neb by se ujma duchodu časům budoucím děkanství Karl- štejnskému s naříkáním nemalým díti mohla, nepřicházelo; a pokudž by týž dvůr s krčmou a krámem i se vším příslušenstvím (jakž se proslejchá) prodati chtěl, tehdy aby žádnému zápis do kněh manských bez vědomí mého dopouštín nebyl. V čemž se V. Mti k laskavé ochraně modlitebně poručena činím. Datum na děkanství Karlštejnském 11. Juni 1. 1625. Za V. M. k modlitbám hotový Kněz Lorenc Ratzynger z Hradcznstejna, děkan Karlštejnský m. p. 54. 1622, 3. listopadu. Chýnavští prosí děkana Racingera za sečkání platů. (Dle současného opisu v archivu Pražském). Důstojně velebný pane děkane k nám chudým lidem a potřebným laskavý! Od Pána Boha všemohoucího zdraví a v něm všeckno dobré V. Mti vinšujeme věrně a upřímně rádi. Ku paměti sobě všickni sousedé přivozujeme, kterak nedávných dnův J. M. pan hejtman na ten čas náš, pod jehožto správu my přináležíme, psaní jest nám v příčině V. Mti, se dotýkající ospu, jímž sme povinnovati, učinil. Což přijmouce je se vší vděčností a poslušenstvím, podle vší naší nejvyšší možnosti rádi bychom se v tom zachovali a V. Mi. spokojiti chtěli; ale což v jisté pravdě ozna- mujeme, berouce sobě Pána Boha za svědka, jemužto všeckno je povědomé, že s to býti nijakž nám věc možná učiniti nejní, předně že jest Pan Bůh na nás, hříchy naše, těžkou svou metlu dopustil, totiž krupobití, takže všeckno nám obilíčko jak vozimní tak i jarní potlouklo a jako řka s prstí zemi smísilo, druhé vojáci, maje býti obhajcové, byli dráči a lupičové. Pročež znaje svůj velký nedostatek, k V. Mti se utíkajíce slzavě a s pláčem prosíme, že nad námi chudými lidmi lítost míti a lásku křesťanskou nám prokázati ráčíte. My se toho V. Mti všemi našimi volnostmi a modlitbami odměňovati připovídáme, což tu koliv dobrého a laskavého nám chudým prokázati a učiniti ráčíte. Na modlitbách trvající —. Srov. poznámku Racingerovu v Registrech úzkých f. 50: Chýnavští velmi neradi pp. děkanům Karlštejnským, čím od starodávna povinni jsou, jako ospmi, obilním žitem 35 str. (olim 58 str.) a ovesním 22 (quondam 411/2 str.), dvě lítě obstavuňkem prošlým u vězení byli rozličně. 1626, 28. Januarii stalo se oustně porovnání (neb přes sto listův z obojí strany
Listiny děkanství Karlštejnského z let 1322—1625. 73 vyhledávání až posavad k spokojení přijíti a, což mně spravedlivě náleží, dosáhnouti nemohu. Pročež V. M. za to modlitebně žádám, že se tak laskavě v spravedlivé věci ke mně nakloniti a to při témž pánu manovi Janovi Beranovi naříditi ráčíte, aby mne předně v tom, což jest mé, dle povinnosti manské z té krčmy a krámu spokojil, jako také aby té krčmy a krámu (jakž se to od něho děje) nespouštěl, ale to vzdělával, tak aby to na mizinu, neb by se ujma duchodu časům budoucím děkanství Karl- štejnskému s naříkáním nemalým díti mohla, nepřicházelo; a pokudž by týž dvůr s krčmou a krámem i se vším příslušenstvím (jakž se proslejchá) prodati chtěl, tehdy aby žádnému zápis do kněh manských bez vědomí mého dopouštín nebyl. V čemž se V. Mti k laskavé ochraně modlitebně poručena činím. Datum na děkanství Karlštejnském 11. Juni 1. 1625. Za V. M. k modlitbám hotový Kněz Lorenc Ratzynger z Hradcznstejna, děkan Karlštejnský m. p. 54. 1622, 3. listopadu. Chýnavští prosí děkana Racingera za sečkání platů. (Dle současného opisu v archivu Pražském). Důstojně velebný pane děkane k nám chudým lidem a potřebným laskavý! Od Pána Boha všemohoucího zdraví a v něm všeckno dobré V. Mti vinšujeme věrně a upřímně rádi. Ku paměti sobě všickni sousedé přivozujeme, kterak nedávných dnův J. M. pan hejtman na ten čas náš, pod jehožto správu my přináležíme, psaní jest nám v příčině V. Mti, se dotýkající ospu, jímž sme povinnovati, učinil. Což přijmouce je se vší vděčností a poslušenstvím, podle vší naší nejvyšší možnosti rádi bychom se v tom zachovali a V. Mi. spokojiti chtěli; ale což v jisté pravdě ozna- mujeme, berouce sobě Pána Boha za svědka, jemužto všeckno je povědomé, že s to býti nijakž nám věc možná učiniti nejní, předně že jest Pan Bůh na nás, hříchy naše, těžkou svou metlu dopustil, totiž krupobití, takže všeckno nám obilíčko jak vozimní tak i jarní potlouklo a jako řka s prstí zemi smísilo, druhé vojáci, maje býti obhajcové, byli dráči a lupičové. Pročež znaje svůj velký nedostatek, k V. Mti se utíkajíce slzavě a s pláčem prosíme, že nad námi chudými lidmi lítost míti a lásku křesťanskou nám prokázati ráčíte. My se toho V. Mti všemi našimi volnostmi a modlitbami odměňovati připovídáme, což tu koliv dobrého a laskavého nám chudým prokázati a učiniti ráčíte. Na modlitbách trvající —. Srov. poznámku Racingerovu v Registrech úzkých f. 50: Chýnavští velmi neradi pp. děkanům Karlštejnským, čím od starodávna povinni jsou, jako ospmi, obilním žitem 35 str. (olim 58 str.) a ovesním 22 (quondam 411/2 str.), dvě lítě obstavuňkem prošlým u vězení byli rozličně. 1626, 28. Januarii stalo se oustně porovnání (neb přes sto listův z obojí strany
Strana 74
74 IV. Dr. Josef Teige: Listiny děkanství Karlštejnského z 1. 1322—1625. prošlo, vše nadarmo) v městě Berouně (kdež Jakub Chvojka chýňavský již do půldruhého léta obstavený seděl) mezi mnou a statečným rytířem Tiburcím Čejkou z Olbramovic, panem hejtmanem Křivoklátským (tam strana chýňavská z Karlštejna postupena byla as před dvoumi neb více lety) u slovutného pana Václava Ursina, J. M. C. pana rychtáře, v pří- tomnosti taky pana Jindřicha Knoflíčka, spoluradního a měštěnína Be- rounskýho. Chvojkoví odpustil jsem 33 říšský, platíce po půldruhým zlatým. Pro ty obstavuňk učiněn jest z gruntu Marjany Slaninky, i z vězení pro- puštěn jest, však na ten způsob: poněvadž grunt pustý stojí, kdybykoliv kupec se našel, z závdavku platiti se má 20 str. zůstalých, ročně po 10 str., 4 žita a 6 ovsa, i budoucím děkanům vždyckny. Jakub Chvojka za rok 1624 zůstal [dlužen] 5 str. žita, 1 str. ovsa. Ty připověděl na svou čest a poctivost rukou dáním p. Janovi Zelenkovi, rychtáři městskýmu, mně zapraviti v zrnu o nejprvnější středopostí [19. bř. 1626].
74 IV. Dr. Josef Teige: Listiny děkanství Karlštejnského z 1. 1322—1625. prošlo, vše nadarmo) v městě Berouně (kdež Jakub Chvojka chýňavský již do půldruhého léta obstavený seděl) mezi mnou a statečným rytířem Tiburcím Čejkou z Olbramovic, panem hejtmanem Křivoklátským (tam strana chýňavská z Karlštejna postupena byla as před dvoumi neb více lety) u slovutného pana Václava Ursina, J. M. C. pana rychtáře, v pří- tomnosti taky pana Jindřicha Knoflíčka, spoluradního a měštěnína Be- rounskýho. Chvojkoví odpustil jsem 33 říšský, platíce po půldruhým zlatým. Pro ty obstavuňk učiněn jest z gruntu Marjany Slaninky, i z vězení pro- puštěn jest, však na ten způsob: poněvadž grunt pustý stojí, kdybykoliv kupec se našel, z závdavku platiti se má 20 str. zůstalých, ročně po 10 str., 4 žita a 6 ovsa, i budoucím děkanům vždyckny. Jakub Chvojka za rok 1624 zůstal [dlužen] 5 str. žita, 1 str. ovsa. Ty připověděl na svou čest a poctivost rukou dáním p. Janovi Zelenkovi, rychtáři městskýmu, mně zapraviti v zrnu o nejprvnější středopostí [19. bř. 1626].
Strana 75
Rejstřík jmen a věcí. (Čísla označují strany.) Adam z Vinoře, arciděkan 68. Alba Ecclesia viz Zdice. Albert, kaplan na Zebráce 13. Albin z Helfenburku Tomáš, kanovník 63. Ambrož z Plzně mistr, děkan kostela Pražského 56. i z Anhaltu hrabě Albert 21. Antonín, kanovník Karlštejnský 36, 37. — z Mohelnice, arcibiskup Pražský 63. Avignon 8. Bartoloměj z Horšova Týna 57. Baëtin Jan, kanovník Karlštejnský 49. Běleč 21. Beneš, děkan Karlštejnský 50. Beran Jan 72, 78. i Berka z Dubé Bohuchval 70. Beroun 3, 14, 15, 19, 28, 48, 74, purk-. mistr Bárta Heršův 14, cís. rychtář Ursín 74, rychtář městský Jan Zelenka 74, přísežný Henslin z rohu, Friedrich, Ludvík Chutner, Ludvík pekař, Mark- vart Hornerver, Konrad Okklever, Konrad Ottüv, Eberhard, Lippmann, Henslin Fuchs 6, měšťan Ondřej 48, Jan Písecký 66. — Kostel sv. Jakuba 14, 15, 41, 43 až 45, farář Jakub 47—48, klášter sv. Klimenta 14. — Míra městská 4, 5, právo 6, petet 6. Bezdédice 35, 45, 48, 49. z Bílé Fridrich 70. i Bližimský biskup Jan 21. Bohuslav, děkan kapituly kostela Praž- ského 33, 41. i Bolek, kníže Falkenberský (Nemodlín- ský) 21. — kníže Opavský 21. Bor 4, 5. i Bořita z Martinic Jan 61. Budín v Uhersku 60. Budňany 21, 26. Burchard, purkrabí Magdebursky 21. Cauda Jan, pííseZny v Berouné 14. Carda (z Petrovic) 60. Crupicz viz Krapice. Cedík z Eisenberku Frant. Ferd, ka- . novník Vysehradsky. 10, 25. Cejka z Olbramovic Tiburci, hejtman . Kfivoklátsky 74. Celina 21. Çimé 19, 21. Cfsovice 19. Dětřich viz Theodorich. Dobříč 19, 21, 86, 37, 72. Dubenec 19. Dušníky 19, 21. Dvofecky z Olbramovic Prokop 70. Eberhard, piiseżny v Berouně 6. Falkenberský (Nemodlínský) kníže Bolek 21 Felix z Lindy, děkan Karlštejnský 62, 64 Ferdinand I. 57—60, 65. Fráňa, kanovník Karlstejnský 58, Fráňa Zdislav (?), kanovník Karlštejnský 49, 55. Franc z Frankénheimu Kašpar Václav 11. Frenclin, dekan Karlstejnsky 49, 55. Fridrich, přísežný v Berouně 6. Fuchs Henslin, přísežný v Berouně 6. Hájka z Libočan Václava kronika 3, 13, 21. z Hazmburka Zbyněk 21. Henslin viz Jan. Heráüv Bartoloméj, purkmistr Beroun- ‘sky 14. i Heskov viz Hyskov.
Rejstřík jmen a věcí. (Čísla označují strany.) Adam z Vinoře, arciděkan 68. Alba Ecclesia viz Zdice. Albert, kaplan na Zebráce 13. Albin z Helfenburku Tomáš, kanovník 63. Ambrož z Plzně mistr, děkan kostela Pražského 56. i z Anhaltu hrabě Albert 21. Antonín, kanovník Karlštejnský 36, 37. — z Mohelnice, arcibiskup Pražský 63. Avignon 8. Bartoloměj z Horšova Týna 57. Baëtin Jan, kanovník Karlštejnský 49. Běleč 21. Beneš, děkan Karlštejnský 50. Beran Jan 72, 78. i Berka z Dubé Bohuchval 70. Beroun 3, 14, 15, 19, 28, 48, 74, purk-. mistr Bárta Heršův 14, cís. rychtář Ursín 74, rychtář městský Jan Zelenka 74, přísežný Henslin z rohu, Friedrich, Ludvík Chutner, Ludvík pekař, Mark- vart Hornerver, Konrad Okklever, Konrad Ottüv, Eberhard, Lippmann, Henslin Fuchs 6, měšťan Ondřej 48, Jan Písecký 66. — Kostel sv. Jakuba 14, 15, 41, 43 až 45, farář Jakub 47—48, klášter sv. Klimenta 14. — Míra městská 4, 5, právo 6, petet 6. Bezdédice 35, 45, 48, 49. z Bílé Fridrich 70. i Bližimský biskup Jan 21. Bohuslav, děkan kapituly kostela Praž- ského 33, 41. i Bolek, kníže Falkenberský (Nemodlín- ský) 21. — kníže Opavský 21. Bor 4, 5. i Bořita z Martinic Jan 61. Budín v Uhersku 60. Budňany 21, 26. Burchard, purkrabí Magdebursky 21. Cauda Jan, pííseZny v Berouné 14. Carda (z Petrovic) 60. Crupicz viz Krapice. Cedík z Eisenberku Frant. Ferd, ka- . novník Vysehradsky. 10, 25. Cejka z Olbramovic Tiburci, hejtman . Kfivoklátsky 74. Celina 21. Çimé 19, 21. Cfsovice 19. Dětřich viz Theodorich. Dobříč 19, 21, 86, 37, 72. Dubenec 19. Dušníky 19, 21. Dvofecky z Olbramovic Prokop 70. Eberhard, piiseżny v Berouně 6. Falkenberský (Nemodlínský) kníže Bolek 21 Felix z Lindy, děkan Karlštejnský 62, 64 Ferdinand I. 57—60, 65. Fráňa, kanovník Karlstejnský 58, Fráňa Zdislav (?), kanovník Karlštejnský 49, 55. Franc z Frankénheimu Kašpar Václav 11. Frenclin, dekan Karlstejnsky 49, 55. Fridrich, přísežný v Berouně 6. Fuchs Henslin, přísežný v Berouně 6. Hájka z Libočan Václava kronika 3, 13, 21. z Hazmburka Zbyněk 21. Henslin viz Jan. Heráüv Bartoloméj, purkmistr Beroun- ‘sky 14. i Heskov viz Hyskov.
Strana 76
76 IV. Dr. Josef Teige: Hodovský Václav, král. kaplan 59, 60. Hora Kutná 60—63. Hornerver Markvart, přísežný v Be- rouně 6. z Horšova Týna Bartoloměj 57. Hořovice 72. - Hostomice 19, 46, 56, farář Rehoř 56. Hradčany v Praze 48. Hradec Králové, Simon z H. K. 55. Hudlice 19. Hyškov 19, 21. Chab 60. Chlup Tomáš, přísežný v Berouně 14, Choc Martin 35. Chutner Ludvík, přísežný v Berouně 6. Chvojka Jakub 74. Chynava 19, 21, 73, 74. Jakeš, farář v Pšově 55. Jakub, farář v Berouně 47, 48. — děkan Vyšehradský 4, 7. Jan, král Ceský 4, 5. — Jindřich, vévoda Korutanský 8, 11, 12, 15, 16, 24, 58. — kníže Opavský 21. — z Jenštejna, arcibiskup Pražský 32. — biskup Olomoucký 21. — biskup Litomyślsky 21. — biskup Bliżimsky 21. — scholastik kostela Pražského 41. — kanovnik Kailstejnsky 35. — z Voéíma 56, 57. — od rohu, přísežný Berounský 6. — od brány, přísežný Berounský 14. — kramář, přísežný Berounský 14. Jince 71. Jindřich, děkan kostela Pražského 8. —- (Hynko), probošt kostela Pražského 8. Jiřík, přísežný v Berouně 14. Johlinův Petr, přísežný v Berouně 14. Jonák Martin 68, 69, Havel 69. Kalivod Václav 49. Karel IV. 11, 14--16, 22, 24, 25, 29, 30, 33, 58, 65, 67, 68. Karel ze Svarova 61, Petr 61. Karlštejn hrad passim. Raple P. Marie 17, 18, 51, kaple sv. Mikuláse 17,18, 51, kaple sv. Palmacia 8, 9, 11, 12, 24, 26—28, 51, vóż 20, Haskiv dim pod hradem 28. — děkan Litold 25, 26, 28, 38, Frenc- lin 49,55, Beneš 50, Jan ze Stradouně 56, 60, 61, Hodovský Václav 59, 60, Mezichod Kašpar 1, 60, 61, 64, Pol- nicky Vit 62, Felix z Lindy 62, 04, Pavel Pistorius z Lucka 64, 65, 68, 69, Václav Em. Vojta 39,61, Albrecht z Klinkovic 25. — kanovník Jiljí 3, 5, Antonín 36, 37, Zdislav Frána (?), Jiří Rebřík, Prokop, Ondřej, Vavřinec, Martin Guisula, Jan Baštín, Jan Zajíček, Václav Kalivod, Václav Slánský 49, Frant. Ferd. Cedik z Eisenberku 10. — purkrabí Jan Bořita z Martinic 61, Joachym Novohradský z Kolovrat 68, Václav Ples Heřmanský ze Sloupna 69, Jindřich Oto z Losu 69-—72, Fridrich z Talmberka 72. — hejtman panství Jan Milinsky 21, písař důchodní Václav Zeletský 21. — hejtman Václav Sak z Bohuňovic 67. Kavková z Říčan Anna Marie 21. Kdýně 61. z Klinkovic Albrecht, děkan Karlštejn- ský 25. Knoflíček Jindřich, měšťan v Berouně 74. Kocábovsky dvür viz Mořina. Koda 19. z Kolovrat Novohradsky Joachym, pur- krabi Karlstejsky 68. Konrád, biskup Olomoucký 47. Koranovsky Václav 72. Kortelangen Vilém, registrátor 30. Košík z Boru Jindřich 35. Kotopety 70, dvür Soumkovsky 70. Kozolupy 21. Krčma svobodná 6. z Královic Jan mistr, kanovník kostela Pražského 48, 49, 54, 55. z Krapice (Crapicz, Crupicz) Mikuláš 25 z Kroměříže Mikuláš 21. . Křivoklát, hrad. Hejtman Tiburcí Cejka z Olbramovic 74. Kříž, přísežný v Berouně 14. Kuchaïe Veliké 21. Kuneš z Lukovec Mikuláš 66. Kytín 19. Kyttlův Václav, přísežný v Berouně 14. z Landštejna Hojer a Lutold 21. Lečice Veliké 21. z Lestkova Jan, purkrabí na Žebráce 47, 48. Lety 21. Lhota Spálená 9, Lhota u Bělče 9. Lhotka Zebrákova 8—12, 94, 61, 62. z Lindy Felix, děkan Karlštejnský 62, 64. Lippmann, přísežný v Berouně 6. Litold, děkan Karlštejnský 25, 26, 28, 35. Litomyšlský biskup Jan 21. z Lobkovic Jan 69, 61, Vilém st. 70, Zdenčk Popel 65. Lodčnice 19, 21. z Loun Petr, syn Matéje Vandy 55. Ludvík, král Cesky 58, 60. — pekař, přísežný v Berouně 6,
76 IV. Dr. Josef Teige: Hodovský Václav, král. kaplan 59, 60. Hora Kutná 60—63. Hornerver Markvart, přísežný v Be- rouně 6. z Horšova Týna Bartoloměj 57. Hořovice 72. - Hostomice 19, 46, 56, farář Rehoř 56. Hradčany v Praze 48. Hradec Králové, Simon z H. K. 55. Hudlice 19. Hyškov 19, 21. Chab 60. Chlup Tomáš, přísežný v Berouně 14, Choc Martin 35. Chutner Ludvík, přísežný v Berouně 6. Chvojka Jakub 74. Chynava 19, 21, 73, 74. Jakeš, farář v Pšově 55. Jakub, farář v Berouně 47, 48. — děkan Vyšehradský 4, 7. Jan, král Ceský 4, 5. — Jindřich, vévoda Korutanský 8, 11, 12, 15, 16, 24, 58. — kníže Opavský 21. — z Jenštejna, arcibiskup Pražský 32. — biskup Olomoucký 21. — biskup Litomyślsky 21. — biskup Bliżimsky 21. — scholastik kostela Pražského 41. — kanovnik Kailstejnsky 35. — z Voéíma 56, 57. — od rohu, přísežný Berounský 6. — od brány, přísežný Berounský 14. — kramář, přísežný Berounský 14. Jince 71. Jindřich, děkan kostela Pražského 8. —- (Hynko), probošt kostela Pražského 8. Jiřík, přísežný v Berouně 14. Johlinův Petr, přísežný v Berouně 14. Jonák Martin 68, 69, Havel 69. Kalivod Václav 49. Karel IV. 11, 14--16, 22, 24, 25, 29, 30, 33, 58, 65, 67, 68. Karel ze Svarova 61, Petr 61. Karlštejn hrad passim. Raple P. Marie 17, 18, 51, kaple sv. Mikuláse 17,18, 51, kaple sv. Palmacia 8, 9, 11, 12, 24, 26—28, 51, vóż 20, Haskiv dim pod hradem 28. — děkan Litold 25, 26, 28, 38, Frenc- lin 49,55, Beneš 50, Jan ze Stradouně 56, 60, 61, Hodovský Václav 59, 60, Mezichod Kašpar 1, 60, 61, 64, Pol- nicky Vit 62, Felix z Lindy 62, 04, Pavel Pistorius z Lucka 64, 65, 68, 69, Václav Em. Vojta 39,61, Albrecht z Klinkovic 25. — kanovník Jiljí 3, 5, Antonín 36, 37, Zdislav Frána (?), Jiří Rebřík, Prokop, Ondřej, Vavřinec, Martin Guisula, Jan Baštín, Jan Zajíček, Václav Kalivod, Václav Slánský 49, Frant. Ferd. Cedik z Eisenberku 10. — purkrabí Jan Bořita z Martinic 61, Joachym Novohradský z Kolovrat 68, Václav Ples Heřmanský ze Sloupna 69, Jindřich Oto z Losu 69-—72, Fridrich z Talmberka 72. — hejtman panství Jan Milinsky 21, písař důchodní Václav Zeletský 21. — hejtman Václav Sak z Bohuňovic 67. Kavková z Říčan Anna Marie 21. Kdýně 61. z Klinkovic Albrecht, děkan Karlštejn- ský 25. Knoflíček Jindřich, měšťan v Berouně 74. Kocábovsky dvür viz Mořina. Koda 19. z Kolovrat Novohradsky Joachym, pur- krabi Karlstejsky 68. Konrád, biskup Olomoucký 47. Koranovsky Václav 72. Kortelangen Vilém, registrátor 30. Košík z Boru Jindřich 35. Kotopety 70, dvür Soumkovsky 70. Kozolupy 21. Krčma svobodná 6. z Královic Jan mistr, kanovník kostela Pražského 48, 49, 54, 55. z Krapice (Crapicz, Crupicz) Mikuláš 25 z Kroměříže Mikuláš 21. . Křivoklát, hrad. Hejtman Tiburcí Cejka z Olbramovic 74. Kříž, přísežný v Berouně 14. Kuchaïe Veliké 21. Kuneš z Lukovec Mikuláš 66. Kytín 19. Kyttlův Václav, přísežný v Berouně 14. z Landštejna Hojer a Lutold 21. Lečice Veliké 21. z Lestkova Jan, purkrabí na Žebráce 47, 48. Lety 21. Lhota Spálená 9, Lhota u Bělče 9. Lhotka Zebrákova 8—12, 94, 61, 62. z Lindy Felix, děkan Karlštejnský 62, 64. Lippmann, přísežný v Berouně 6. Litold, děkan Karlštejnský 25, 26, 28, 35. Litomyšlský biskup Jan 21. z Lobkovic Jan 69, 61, Vilém st. 70, Zdenčk Popel 65. Lodčnice 19, 21. z Loun Petr, syn Matéje Vandy 55. Ludvík, král Cesky 58, 60. — pekař, přísežný v Berouně 6,
Strana 77
Listiny dókanstvi Karlstejaskóho z let 1322 — 1625. Luh, les pod mostem Karlstejnskóm 25. Lukavský z Lukavice Jiří Lev 25. Lutický viz Zlutický. Magdeburský purkrabí Burchard 21. — hrabě Jan 21. Malovec z Chynova Jiri 71. z Martinic Zdislav 62. Matias, król Ceský 69. Maxmilian II. 62, 63. Měňany 36. Mencl Jan 65. Mendik (Mendil) z Plosu (Ilow) Miku- láš 29. Mezouně 21. Mezichod Kašpar, děkan Karlstejnsky 1, 60, 61, 64. Mikuláš z Kroměťtíže 21. — z Krapice 23. Milin 19, 21. ; Milinský Jan, hejtman panství Karl. štejnského 21. Mindenský biskup Theodorich 21. Mofrina (Morina Veliká, Morinka) 21, 24, 98, 29, 34, 68, 69, Dvůr Marešův 25, grunt Jonákův 25, 68, Dvůr Ko- cábovsky 95. Mostskf (Pontanus) Oldiich, príseZnf v Berouné 14. Mráz z Lażovic Ješek a jeho vdova Zdena 29. Mreńka 926, 28. Nalezko, piíseZny v Berouné 14. Odpustky 7, 8. Okáč Jan, přísežný v Berouně 14. Okklever Kunclin, prisezny v Berouné 6. Olbram (Wolfram), arcibiskup Pražský 2, 89, 43. Olomoucký biskup Jan 21, Konrád 47. Ondřej, kanovník Karlštejský 49. — měšťan Berounský 48. Opavský kníže Jan 21. Opolský kníže Bolek 21. Ota z Losu Zdenék 61. Marjdna 61, Jindřich, purkrabí Karlštejnský, 69 až 72, Jaroslav 72. Otto, pisaX Stepana z Tetina 4—6. Ottiv Kunclin, piiseżny Berounský 6. z Pardubic Arnośt, arcibiskup Praźsky 2, 20—23, 58. Petr, syn Matěje Vandy z Louu 55. Písecký Jan, měšťan v Berouně 66. Písek město, kostel sv. Václava 26, 27. Pileus kardinál 26, 27. z Písnice Jindřich, místokancléř 65. Pistorius: z Lucka Pavel, děkan Karl- štejnský 64, 65, 68, 69. Ples Heřmanský z Sloupna Václav, pur- krabí Karlštejnský 69. -1 -1 Plešec (Plešivec) 26. Plichta, školastile kostela Pražského 23. z Plzně Ambrož mistr, děkan kostela Pražského 56. Podbrdského kraje hejtman Zikmund Markvart Tunéchodskf z PobéZovic 10. — krajští berníci 66. Polnický Vít, děkan Karlštejský 62. Poutanus (Mostsky) Oldiich, piisczny Berounsky 14. z Porcie hraběnka Beatrix 21. Poučník 19, 21. Praha 4, 9, 10, 13, 16, 23, 29, 33, 41, 45, 47, 57, 59, 60, 62—66, 70, arci- biskup Arnošt z Pardubic 2, 20—23, 58, Olbram (Wolfram) 2, 39, 48, Jan z Jenštejna 32, Antonín z Mohelnice 63, kostel sv. Víta probošt Hynek, děkan Jindřich 38, Příšek 17, Předvoj 23, Bohuslav 33, 41, kanovník mistr Jan z Královic 48, 49, 54, 55, ško- lastik Plichta 17, 23, Vojtéch 33, Jan 41, oltainik oltáře sv. Trojice Simon ze Slaného 55, arcijáhen Tomás 8, — kostel Všech Svatých, děkan mistr Stěpán 48. 49, kostel sv. Mikuláše na Menším Městě Pražském 1, 37— 41. — purkrabí hradu Pražského Ješek z Wartmberka 21. Praskolesy 12, 13, 15, 57, 59, 65, 66, 69—72. Prokop, kanovník Karlštejský 49. Prešpurk 60. Předvoj, děkan kostela Pražského 23. z Přerova Rupert 55. Přímek, kníže Těšínský 21. Pšovský farář Jakeš 55. Purger Daniel 72. Purkrechtní právo 4—6. Rabicar Jan 63. Racinger Lorenc z Hradenštejna, děkan Karlštejnský 80, 39, 61, 63, 68—-73. z Rájova Mikuláš 5. Rebman z Rottenwalu a Fischbachu Fridrick Ferd. 25. Rincolini Jan Jakub, notář 30. z Rożmitalu Lev 60. Rudolf II. 64, 65. Rupert z Přerova, kaplan Václava IV., 55. Rychtářství 6. Rebřík Jiří, kanovník Karlštejský 49. z Ríčan Jan Litvin 66, 69—72. Viz i Kavka. Sak z Bohuňovic Václav, hejtman Karl- štejnský 67. Saský vévoda Václav 21, Sedliště Staré 21.
Listiny dókanstvi Karlstejaskóho z let 1322 — 1625. Luh, les pod mostem Karlstejnskóm 25. Lukavský z Lukavice Jiří Lev 25. Lutický viz Zlutický. Magdeburský purkrabí Burchard 21. — hrabě Jan 21. Malovec z Chynova Jiri 71. z Martinic Zdislav 62. Matias, król Ceský 69. Maxmilian II. 62, 63. Měňany 36. Mencl Jan 65. Mendik (Mendil) z Plosu (Ilow) Miku- láš 29. Mezouně 21. Mezichod Kašpar, děkan Karlstejnsky 1, 60, 61, 64. Mikuláš z Kroměťtíže 21. — z Krapice 23. Milin 19, 21. ; Milinský Jan, hejtman panství Karl. štejnského 21. Mindenský biskup Theodorich 21. Mofrina (Morina Veliká, Morinka) 21, 24, 98, 29, 34, 68, 69, Dvůr Marešův 25, grunt Jonákův 25, 68, Dvůr Ko- cábovsky 95. Mostskf (Pontanus) Oldiich, príseZnf v Berouné 14. Mráz z Lażovic Ješek a jeho vdova Zdena 29. Mreńka 926, 28. Nalezko, piíseZny v Berouné 14. Odpustky 7, 8. Okáč Jan, přísežný v Berouně 14. Okklever Kunclin, prisezny v Berouné 6. Olbram (Wolfram), arcibiskup Pražský 2, 89, 43. Olomoucký biskup Jan 21, Konrád 47. Ondřej, kanovník Karlštejský 49. — měšťan Berounský 48. Opavský kníže Jan 21. Opolský kníže Bolek 21. Ota z Losu Zdenék 61. Marjdna 61, Jindřich, purkrabí Karlštejnský, 69 až 72, Jaroslav 72. Otto, pisaX Stepana z Tetina 4—6. Ottiv Kunclin, piiseżny Berounský 6. z Pardubic Arnośt, arcibiskup Praźsky 2, 20—23, 58. Petr, syn Matěje Vandy z Louu 55. Písecký Jan, měšťan v Berouně 66. Písek město, kostel sv. Václava 26, 27. Pileus kardinál 26, 27. z Písnice Jindřich, místokancléř 65. Pistorius: z Lucka Pavel, děkan Karl- štejnský 64, 65, 68, 69. Ples Heřmanský z Sloupna Václav, pur- krabí Karlštejnský 69. -1 -1 Plešec (Plešivec) 26. Plichta, školastile kostela Pražského 23. z Plzně Ambrož mistr, děkan kostela Pražského 56. Podbrdského kraje hejtman Zikmund Markvart Tunéchodskf z PobéZovic 10. — krajští berníci 66. Polnický Vít, děkan Karlštejský 62. Poutanus (Mostsky) Oldiich, piisczny Berounsky 14. z Porcie hraběnka Beatrix 21. Poučník 19, 21. Praha 4, 9, 10, 13, 16, 23, 29, 33, 41, 45, 47, 57, 59, 60, 62—66, 70, arci- biskup Arnošt z Pardubic 2, 20—23, 58, Olbram (Wolfram) 2, 39, 48, Jan z Jenštejna 32, Antonín z Mohelnice 63, kostel sv. Víta probošt Hynek, děkan Jindřich 38, Příšek 17, Předvoj 23, Bohuslav 33, 41, kanovník mistr Jan z Královic 48, 49, 54, 55, ško- lastik Plichta 17, 23, Vojtéch 33, Jan 41, oltainik oltáře sv. Trojice Simon ze Slaného 55, arcijáhen Tomás 8, — kostel Všech Svatých, děkan mistr Stěpán 48. 49, kostel sv. Mikuláše na Menším Městě Pražském 1, 37— 41. — purkrabí hradu Pražského Ješek z Wartmberka 21. Praskolesy 12, 13, 15, 57, 59, 65, 66, 69—72. Prokop, kanovník Karlštejský 49. Prešpurk 60. Předvoj, děkan kostela Pražského 23. z Přerova Rupert 55. Přímek, kníže Těšínský 21. Pšovský farář Jakeš 55. Purger Daniel 72. Purkrechtní právo 4—6. Rabicar Jan 63. Racinger Lorenc z Hradenštejna, děkan Karlštejnský 80, 39, 61, 63, 68—-73. z Rájova Mikuláš 5. Rebman z Rottenwalu a Fischbachu Fridrick Ferd. 25. Rincolini Jan Jakub, notář 30. z Rożmitalu Lev 60. Rudolf II. 64, 65. Rupert z Přerova, kaplan Václava IV., 55. Rychtářství 6. Rebřík Jiří, kanovník Karlštejský 49. z Ríčan Jan Litvin 66, 69—72. Viz i Kavka. Sak z Bohuňovic Václav, hejtman Karl- štejnský 67. Saský vévoda Václav 21, Sedliště Staré 21.
Strana 78
i Skoba viz Koda. Slaninová Marie 74. Slánský Václav, kanovník KarlStejnsky 49. z Slaného Šimon, oltářník oltáře sv. -Trojice v kostele Pražském 55. Slávek, přísežný Berounský 14. Slukovice viz Žloukovice. Slutice viz Hyskov. Srbsko ves 21. z Stradouné Jan, 56, 60, 61. Suchomasly 61. Simon z Hradce Králové 55. Simon ze Slaného, oltátník oltáre sv. Trojice v kostele Prazském 53. Skopek z Dubé Jindrich 30. Śmidl z Śmidlova Zikmund Leopold 11. Soumek Jakub 70, Soumlkovsky grunt . v Kotopetech 70. Stáralka, louka u Karlštejna 26. Štěpán mistr, děkan kostela Všech Sva- „tých na hradě | rašském, 48, 49. Stěpán z Tetína 4 z Svarcburku Jindřich 21. Svorcbort z Svorcpachu Linliart 30. z Talmberka Fridrich, purkrabi Karl- Stejnskÿ 72. Těšínský kníže Přímek 21. Tetín 4, 5, 19, 21, kostel sv. Lidmily 7, 8, 2, 27, 30, 31, 33, 56, farář Jan z Vočíma 56. z Tetína Stépán 4, 5. Theodorich, biskup Mindensky 21. — malíř 24, 25, 28, 29, GS. Tobolka ves 47, 48. Tobolka z Lhoty Jiří 47, 48. Tomáš, arcijáhen kostela Pražského 8. Trepka (Ondfej) 60 Trubin 19, 21 Tiebdn 19, 21. Tüné 26. Tuńechodsky z Markvart 9, 10. Uhry země 60. Ursín Václav, cís. rychtář v Berouně 74. děkan Karlštejnský Poběžovic Zikmund 78 YV. Dr. Josef Teige: Listiny děkanství Karlštejnského z let'1322—1625. Vaclav IV. 26, 28, 39, 32, 33, 35, 37, 39—41, 43—45, 47, 48, 55. — vévoda Saský 21. Vandy Matěje z Loun syn Petr 55. Vavřinec, kanovník Karlštejnský 49. Veselí 21. Vídeň 60, 62, Vídeňské Nové Město 60. z Vinoře Adam, arciděkan 68. Vladislav II. 55, 61. z Vočíma Jan 56, 57. Vojta Václav Em., děkan Karlštejnský 39, 61. Vojtěch (Albert), kaplan na Žebráce 13. — školastik kostela Pražského 33. Vráž 19, 21. Všeradice 10. Vysehradského kostela probo&t Jan 5, Kaspar Mezichod 60, 64, dékan Jakub 47, kanovník mistr Jan z Královic 48, 49, Frant. Ferd. Cedík z Eisen- berku 10. Wacensee (Waczenste, Waczenser) Jan 29. z Wartmberka Ješek 21. Wolpertus registrátor 21. Wolfram (Olbram), arcibiskup Pražský 2, 39, 43. Zajíček Jan, kanovník Karlštejnský 49. Zdice 19, 21. Zdislav, kanovnik Karlstejnsky 55. Zchetner Ondřej, kancléř arcibiskup- ský 64. Zelenka Jan, rychtář městský v Berouně 74. Zeletský Václav, Karlštejně 21. Zebrák hrad, kaple sv. Apolináře 19, 19, 15, kaple královská 20, 23, ka- plan Vojtéch (Albert) 13, kaple sv. Markéty 57, 59. — — Purkrabí Jan z Lestkova 47, 48. Zebrákov 9. Zebrákova Lhotka 8— 12, 24, 61, 62. Zloukovice 19. Zlutickÿ Cyprian, dékau Karlstejnsky 1, 58, 65. písať dichodni na
i Skoba viz Koda. Slaninová Marie 74. Slánský Václav, kanovník KarlStejnsky 49. z Slaného Šimon, oltářník oltáře sv. -Trojice v kostele Pražském 55. Slávek, přísežný Berounský 14. Slukovice viz Žloukovice. Slutice viz Hyskov. Srbsko ves 21. z Stradouné Jan, 56, 60, 61. Suchomasly 61. Simon z Hradce Králové 55. Simon ze Slaného, oltátník oltáre sv. Trojice v kostele Prazském 53. Skopek z Dubé Jindrich 30. Śmidl z Śmidlova Zikmund Leopold 11. Soumek Jakub 70, Soumlkovsky grunt . v Kotopetech 70. Stáralka, louka u Karlštejna 26. Štěpán mistr, děkan kostela Všech Sva- „tých na hradě | rašském, 48, 49. Stěpán z Tetína 4 z Svarcburku Jindřich 21. Svorcbort z Svorcpachu Linliart 30. z Talmberka Fridrich, purkrabi Karl- Stejnskÿ 72. Těšínský kníže Přímek 21. Tetín 4, 5, 19, 21, kostel sv. Lidmily 7, 8, 2, 27, 30, 31, 33, 56, farář Jan z Vočíma 56. z Tetína Stépán 4, 5. Theodorich, biskup Mindensky 21. — malíř 24, 25, 28, 29, GS. Tobolka ves 47, 48. Tobolka z Lhoty Jiří 47, 48. Tomáš, arcijáhen kostela Pražského 8. Trepka (Ondfej) 60 Trubin 19, 21 Tiebdn 19, 21. Tüné 26. Tuńechodsky z Markvart 9, 10. Uhry země 60. Ursín Václav, cís. rychtář v Berouně 74. děkan Karlštejnský Poběžovic Zikmund 78 YV. Dr. Josef Teige: Listiny děkanství Karlštejnského z let'1322—1625. Vaclav IV. 26, 28, 39, 32, 33, 35, 37, 39—41, 43—45, 47, 48, 55. — vévoda Saský 21. Vandy Matěje z Loun syn Petr 55. Vavřinec, kanovník Karlštejnský 49. Veselí 21. Vídeň 60, 62, Vídeňské Nové Město 60. z Vinoře Adam, arciděkan 68. Vladislav II. 55, 61. z Vočíma Jan 56, 57. Vojta Václav Em., děkan Karlštejnský 39, 61. Vojtěch (Albert), kaplan na Žebráce 13. — školastik kostela Pražského 33. Vráž 19, 21. Všeradice 10. Vysehradského kostela probo&t Jan 5, Kaspar Mezichod 60, 64, dékan Jakub 47, kanovník mistr Jan z Královic 48, 49, Frant. Ferd. Cedík z Eisen- berku 10. Wacensee (Waczenste, Waczenser) Jan 29. z Wartmberka Ješek 21. Wolpertus registrátor 21. Wolfram (Olbram), arcibiskup Pražský 2, 39, 43. Zajíček Jan, kanovník Karlštejnský 49. Zdice 19, 21. Zdislav, kanovnik Karlstejnsky 55. Zchetner Ondřej, kancléř arcibiskup- ský 64. Zelenka Jan, rychtář městský v Berouně 74. Zeletský Václav, Karlštejně 21. Zebrák hrad, kaple sv. Apolináře 19, 19, 15, kaple královská 20, 23, ka- plan Vojtéch (Albert) 13, kaple sv. Markéty 57, 59. — — Purkrabí Jan z Lestkova 47, 48. Zebrákov 9. Zebrákova Lhotka 8— 12, 24, 61, 62. Zloukovice 19. Zlutickÿ Cyprian, dékau Karlstejnsky 1, 58, 65. písať dichodni na
- I: Array
- 1: Array
- 4: Array
- 75: Array