Strana Ia
MONUMENTA HISTORICA ВОЕМIȺ NUSQUAM ANTEHAC EDITA, GUIBUS NON MODO PATRIÆ, ALIARUMQUE VICINARDMISCIIL REGIONUM, SED ET REMOTISSIMARUM GENTIUM HISTOR☞AO MIRUM QUANTUM ILLUSTRATUR. COLLEGIT, ET PARTIM EX AUTOGRAPHIS, PARTIM EX LEGITIMIS APO- GRAPHIS CODICIBUS RECENSUIT, CUM ALIIS MANUSCRIPTIS EXEMPLA- RIBUS CONTVLIT, PLURIBUS ANIMADVERSIONIBUS, AERIQUE INCISIS VETUSTATIS RELIQUIS ADORNAVIT, DENIQUE LOCUPLETISSI- MO INDICE INSTRUXIT P.GELASIUS DOBNER A S. CATHARINA E CLERICIS REGULARIBUS SCHOLARUM PIARUM. TOMUS VI. QUO COMPREHENDUNTUR Hiſtoria dipłomatica Brzewnovienſis primi in Bohemia monaſterii, Ordinis S.Benedic- ti ab anno 993 usque ad annum 1726. Franciſci Canonici Prag. liber tertius Chroni- cæ Pragenfis editis exemplaribus locu- pletior Caroloque IV. inſcriptus ab an- no 1333 usque ad annum 1353. Fragmentum codicis præbendarum diſtribu- tionum & officiorum ecclefiæ S. Geor- gii in caſtro Prag. Sæculi XIV. Diplomatarium exſtincti monaſterii Willemo- vienſis Ordinis S. Benedicti ab anno 1214 usque ad an. 1577. Memorabilia monaſteriorum Brzewnovienſis & Rayhradenſis in Moravia Sæculi me- dii XVI. Anonymi brevis compilatio chronologica ab anno 1310 usque ad annum 1432. CUM FACULTATE CENSURÆ REGIÆ ET SUPERIORUM ORDINIS, NECNON SACRÆ CÆSAREÆ REGIÆQUE APOSTOLICE MA- JESTATIS PRIVILEGIO. A P. PRAGÆ, Literis Roſenmüller Hæredum, Joanne Beranek Factore, I785.

Strana Ib
Non parum ad vitæ humanæ alternas delicias,moresque & prudentiam antiquitatis conſideratio confert, eaque ex monumentis, numis , imaginibus, in- ſcriptionibus eruta. Quippe ex iis majorum , qui ante nos fuerunt , ingenium cognoſcimus , & ad imitandum provocamur, quod ſupra nos excellen- tius illis natura & induſtria indulſit , ac fragilitatis etiam conditionis noſtræ monemur. Theatrum Vit. hum. T. I. p. 473. Multa veterum prudentiæ atque experientiæ monu- menta cum arte ſcripta claram & manifeſtam re- rum geſtarum effigiem exhibent nobis , qui per æ- tatem ſpectare ipſi nequivimus. Julianus Apoſtata in oratione ad Euſebiam Auguſtam.

Strana Ic
REVERENDISSIMO PERILLUSTRI AC A MPLISSIMO DOMINO DOMINO O A R I HA E RAUTENSTRAUCH SACERRIMI ET ANTIQUISSIMI ORDINIS S. BENE- DICTI IN CELEBERRIMO ARCHISTERIO BRZEWNOVII, TUM BRAUNÆ ET POLICII ABBAIIo WALSTADII IN SILESIA OSI T RA EP RAYHRADII IN MORAVIA PATRI ABBATI AC VISI- TATORI PERPETUO, REGNI BOHEMIÆ PRÆLATO INFULATO, SACRÆ CÆS. REG. ET APOSTOLICÆ MAJESTATIS ACTUALI AULICO CONSILIARIO. FACULTATIS THEOLOGICÆ IN UNIVERSITATE VINDOBON. ET PRAGENSI PRAESЛDI. ATQUE STUDII THEOLOGICI DIRECTORI. COMMISSIONUM AULICARUM IN CAUSIS ECCLESIASTICIS, REBUS LITTERARIIS, ET CENSURA LIBRORUM ASSESSORI. MÆCENATISUO REVERENTISSIME COLENDO CUM VITÆ FELICITATE PERENNITATEM.

Strana Id
Dn Duplicem de litteris bene merendi rationem ſta- tuit antiquitas; unam eorum, qui conſcri- bendis in uſum poſteritatis libris ſe ſe ipſi ad- dicunt, eorum alteram, qui aliorum conatus & molimina conſilio atque ſubſidiis ad ſcribendum ſuppedi- tatis adjuvant: utrique, rempublicam litterariam plurimis incrementis cumulanti, & hi, qui ad eruditionem cum ali- is communicandam aliorum ope excitantur, & illi, ad quos hujus fructus perveniunt, nominibus ſe eſſe obſtrictos quam plurimis profitentur. Quod peculiare laudis genus ex alteru- tro hoc in litteras merito emanans conſecutos quidem fuiſſe be- ne multos deprehendimus; at qui utroque inclaruerint pauci admodum ab omni retro antiquitate numerantur. Qui enim a- nimum ad ſcribendum appulerunt; rerum abundantiam, qua curtam aliorum ſupellectilem augere potuiſſent, dum in uſus ſuos converterunt , eam ſibi duntaxat laudem compararunt, quæ

Strana Ie
quæ ad primam illam de litteris bene merendi rationem conſe- qui ſolet : &, licet alteram ſibi acquifiverint alii, rem aliorum anguſtam depromptis ex ſuo acceſſionibus locupletando, priore illa tamen potiſſimum exciderunt, quod in luce po- ſiti rerum magis agendarum, quam ſcribendarum curis obruerentur. Utrumque hoc laudis genus quantum quantum eſt, quod certe maximum eſt, TIBI REVERENDISSIME AC AMPLISSIME DOMINE DOMINE ABBAS proprium reddidiſti. Licet enim pro officiorum TUORUM, quibus graviſſimis fungeris, ratione TIBI Ipſi, nedum litteris eri- peris, ſcribis tamen; eorumque, a quibus in lucem eden- dis publicorum negotiorum mole prohiberis, alios, pro ſin- gulari TUo de orbe litterato bene merendi ſtudio, redde- re

Strana If
re participes non dedignaris. Quod ſcribas; Virorum ſapientiſſimorum calculis a ſtili elegantia, argumenti gra- vitate, rationum pondere probatos, quos edidiſti libros, te- ſtes appello: quod aliis ſubsidia non deneges, pr�ſentis To- mi potiſſima monumenta, vadem pr�demque ſiſto. Quæ dum in memoriam revoco, revoco autem quam ſæpiſſime, rationibus, quibus ad hiſtoricas meas lucubra- brationes, alias editas, Illuſtribus Viris dedicandas im- pellabar, conſideratis, non poſſum non obſervare, imo non erubeſcere in TE unum me adhuc minus, quam par erat, officioſum fuiſſe. Neque vero hanc inofficioſi notam facile a me depellerem, niſi, quod nunc in lucem emitto, opus titulo peculiari, jureque nulli, niſi TiBI proprio Nomini TUo inſcribere jam pridem apud animum meum conſtituiſ- ſem. TUUS

Strana Ig
TUUS igitur ſit REVERENDISSIME AC AMPLIS- SIME MÆCENAS, Tomus iſte, quando quidem idge- nus aliquodgrati animi monumentum TUA in litteras me- rita ſibi jure expoſcunt; TUUS ſit, quem ex locupletiſſimo venerandæ antiquitatis ſacrario in antiquiſſimo Sacerrimi Ordinis TUI Brzewnoviensi Archiſterio plurium ſæculo- rum ſpatio ſtudioſiſſime cuſtodito, & ſanctiſſime conſervato Te benevolentiſſime annuente, imo jubente depromptum, quaſi abs TE acceptum, non alteri, atque TIBI, non tam quaſi munus aliquod offerri ac dari, ſed commodati inſtar una cum fœnore, quod ſive ego, sive poſteritas ex eo col- lectura eſt, reddi oportet. Atque his, adjecta obteſtatione, ut prœſens gratiſſi- mæ mentis teſtimonium benevole ſuſcipias, recentiorum ſcri- pto-

Strana Ih
ptorum more abſolvi potuit dedicatio, quibus ejusmodi offi- cioſæ epiſtolæ genus tribus, quod ajunt, verbis compre- hendere ſolemne eſt. Sed hiſtorici perſona, quam ſustine- re ſatago, quæque his conſtringi arctis finibus nec po- teſt, nec audet, longius me excurrere cogit, ne, qui pr�- terita e tenebris in lucem protraho, de pr�ſentibus ta- cens committam, ut poſteritas jure in me damnet, ſi Præ. deceſſorum TUORUM cum in conſervandis tum augendis, quibus nunc ſumma cum poteſtate præes , rebus præclare facta hoc ipſo in Monumentorum Brzewnovienſium Tomo lectura , ea, quæ ad TE , regiminisque Tui cognitionem pertinent, aut nuſpiam, aut tantum quaſi digito intento eminus ſolum indicata deprehendat. Ne-

Strana Ii
Neque hœc longius petenda ſunt, quandoquidem ad duplicem illam laudem, qua me ad præſentem librum RE- VERENDISSIMO NOMINI TUO inſcribendum impul- ſum dixi, quaſi ad totidem meritorum TUORUM capita omne decus TUUM per quam opportune revocare licet. Re. deo proinde eo, ubi TE ipſum ſcribere dixi, cujusque te- ſtes libros abs TE concinnatos appellavi. Agmen ducant Prolegomena in Jus eccleſiaſticum Pragæ Anno 1769. typis vulgata; tum Institutiones Juris eccleſiaſtici cum publici, tum privati Germaniæ accommodatæ itidem Pra- gæ anno 1772. editæ. Absit, ut laudum freqnentiam, quam ex utraque hac lucubratione conſecutus es, orato- rio verborum apparatu exornem, atque exaggerem : ſcri- ptis iſtud publicis, & illuſtri fama præſtitum vidimus. Ut alios præteream ſilentio , qui de his magnifice ſenſe- b runt,

Strana Ij
☞ runt, & ſcripſerunt; Eruditi Berolinenſes Bibliothecæ ſuæ Tomo XIV. judicium TUUM limatiſſimum, ſanam Phi- loſophiam, criſim perfectiſſimam ſe in his deprehendiſſe, easque ſibi eſſe ſigni inſtar ad plurima bene ſperanda ſub- lati profeſſi ſunt; id quod luculentiſſimo comprobarunt te- ſtimonio, dum effigiem TUAM Tomo L. ejusdem Bibliothe- cæ pr�fixerunt. Quantum porro vel primæ illi Prolegomenum opellæ pretium ſtatuerit ſempiterna memoria digniſſima AUGUS- TA MARIA THERESIA, teſtis aureus numus eſt, do- num nonniſi Viris illuſtri aliquo facto conſpicuis conferri ſolitum, quo ſtudia TUAremunerari, TEque ad ea, quæ sibi de TE pollicebatur, præſtanda incitare eſt dignata. Neque vero voti damnata eſt. Non commemorata enim de

Strana Ik
de jure Principis pr�figendi profeſſioni monaſticæ ſolemni maturiorem ætatem Diatriba, qua Anno 1773 in lucem emiſſa decreti Augustiſſimæ hac de re editi auctoritatem non tam propugnaſti, quam vindicaſti; iis quæ ad Theo- logicum ſtudium reformandum conſcripſiſti, ſpem & ex- ſpectationem de TE conceptam adeo expleviſti, ut ipſa etiam vota ſuperaſſe dici poſſis. Inſtitutum facultatis Theologicæ Vindobonenſis, Theologiæ Dogmaticæ Methodus , Theolo- giæ Paſtoralis germanico idiomate tradendæ delineatio tabellis propoſita, Sciagraphia inſtitutionum hermeneuti- carum Veteris & Novi Teſtamenti, Patrologiæ & Hiſto- riæ litterariæ Theologicœ conſpectus, cœtera, tum ad hanc tum ad alias ſeveriores diſciplinas primævo ſplendori reſtituendas adornata, quantis non tam litterariam, quam- vis & hanc plurimis , ſed univerſam Chriſtianam rempubli- b 2 am fructibus cumularunt! Vo-

Strana Il
Volebat Pientiſſima Princeps quaſi novo quodam ſpi- ritu animatos Theologorum nonnullos, ut, qui inutilibus ac ſæpe numero noxiis diſputationibus adſueti eſſent, fri- volis opinationibus, quaſi totidem contentionum ſeminibus reciſis, ad ſobrietatem ſapere edocerentur. Quod ut effec- tum daret, eo conatus EjUs omnes, omnia collineabant ſtudia, dum abolito illo, quo divina hæc ſcientia fere jam paſſim tradebatur ordine, novum, & quod caput eſt, fa- ciliorem inducere, atque ſcientiis vix nomine apud pleros- que notis, ad perfectum autem Theologum efformandum omnino neceſſariis, eam locupletare constituit; ut diversa pro ratione & numero Theologicorum Magiſtrorum ad- verſantes repugnantesque Sectæ unanimiter Theologiam ad mentem œternæ œterni Patris Sapientiæ Jeſu Chriſti conformarent, haberetque Eccleſia Theologos non tantum ſcho-

Strana Im
ſcholaſticos, ſed eorum, quales Apoſtolus vult, similli- mos, qui cognoſcerent Deum, & cognitum sicut Deum o- peribus ſuis glorificarent. Atque ad iſtud perficiendum quam expeditam viam ſyſtema TUUM reddiderit, Roma, Catholici Orbis Caput, teſtatum fecit. Cum enim non de- eſſent magni nominis Viri, qui pro muneris ſui ratione vigilantes, novitatis quidpiam in eo ſubvererentur, & ſiniſtros magis metuentes, quam proſperos ſperantes even- tus (id quod Viris prudentiſſimis in rebus dubiis evenire obſervat Tullius) idem Romam misiſſent; illic ad examen vocatum ita probatumeſt, ut, quod litteris ſuis Viennam Roma datis Eminentiſſimus Cardinalis Hrzan ab Harras teſtatus eſt, religioſiſſimi Cenſores Romani affirmare non dubitaverint, hanc Theologiæ tradendæ eſſe methodum, qua nullam concinnius, ſolidius que elaboratam pluribus retro annis Roma viderit. Lon-

Strana In
Longius hic campo mihi patente quam liberrimo excurrere poſſem: qui autem conſtitui non admittere, ut de TE non dictum quidpiam poſteritas a me deſideret, quam parum propoſito meo, ſi hic diutius morer, ſatisfacturus ſim, pro- be video. Vivam quidem ingenii TUI ad ſumma nati fac- tique in operibus mox memoratis, quicunque illa lecturi ſunt, deprehendent imaginem, ſed plus eos edoceri opor- tet, quam ſolum id, quod fronte præfixum obſervabunt: FRANCISCUM STEPHANUM RAUTENSTRAUCH eorum Aucto. rem eſſe. Unde igitur exordiendum? A prima, quam Plattendorfii in Bohemia anno 1733 die 26 Julii aſpexiſti luce ? atque adeo a teneris unguiculis ad œtatem illam pro- grediendo, qua humanioribus litteris Pragæ operam dans omni laude inter condiſcipulos excellebas? An potius abc anno 1751, quo in Sacerrimo S. Benedicti Ordine Brau- næ

Strana Io
næ ſolemnia Deo vota nuncupaſti, inde usque repetendo ſin- gularia ingenii & induſtriæ ſpecimina, quæ Philoſophiæ, Theologiæ, ac Jurisprudentiæ eccleſiasticæ atque civili domi primum, tum in Alma Univerſitate Pragenſivacans plane illuſtria dediſti? Rubore, pro congenita TiBI mo- deſtia, vultum TUUM, cum hœc legis, ſuffundi video, mihique omnes TUAS prœclaras pueritiæ & adoleſcentiœ dotes recenſere meditanti, ſilentium imperare, atque illud viris ſolida virtute pr�ditis proprium ſucclamare: Bonus eſſe malo, quam videri. Ego vero hœc, non quaſi exi- gua ſint, aut inania, ſed quod ita TE velle non dubitem, libens prætereo: non ex floribus, quibus fructuum ſpem uberrimam facientibus hæc comparari poſſunt, ex fructi- bus cognoſcendus es. Ad annum ergo 1758, quo die 15 Octobris ſacerdos conſecratus es, mentem reflecto: jam-

Strana Ip
jamque tum fratribus TUIS in Philoſophicis , Theologicis, ac Jurisprudentiæ diſciplinis TE facem prætuliſſe con- templor. En fructus! alios illorum, qui TE ducem ſe- quebantur; Tuos alios, cui via ad veram ſapientiam indies clarior, lucidiorque reddebatur. Nihil agerem ſi fructuum iſtorum copiam & præſtantiam aut recenſere, aut extollere conarer: pr�ſtiterunt id illi, qui, quod maximum pro his pendere potuerunt, TIBI perſolverunt, dum anno 1773 die 13 Martii TE ſibi Abbatem eligentes dignitatem TIBI hanc, non quaſi a TE optatam, ſed quaſi debitam contulerunt. Et, cum bene merita optime cognoſcantur ex pretio, quod eis ab Illis ſtatuitur, quorum intereſt de pr�clare factis judicium ferre, eaque remunerari: de TUIS mune- ra

Strana Iq
ra cum publica dignitate conjuncta TIBI ab Auguſtiſſima delata me etiam tacente palam loquuntur. Quod Doctoris titulo & infignibus decoratus, quod Director Facultatis Theo- logicæ & ſtudiorum ac librorum Commiſſionis Pragæ Aſ- ſeſſor renunciatus fueris, quod ſiſtema Theologici ſtudii conficiendum TIBI ſit delatum, quod eo approbato, ac om- nibus per provincias Auſtriaco juri ſubjectas Universitati- bus & Lycœis pr�ſcripto Vienna reduci cura ſtudii Phi- loſophici Pragæ reformandi fuerit demandata, quod hinc Viennam evocatus præter Pragenſe, cui jam præfueras, Viennenſis etiam ſtudii Theologici Prœſes fueris delectus: omnia hæc profecto præmia & vadimonia ſunt TUORUM non vulgarium meritorum. Atque hic, & ad tantos dignitatum gradus evectus, c ſub-

Strana Ir
ſubſiſtere merito poteras , quaſi ſatis jam gloriœ , ſatis, quod abunde præſtitiſti, patriæ vixeris, at, qui honores hos non tanquam obſides futuræ perpetuæ conſummatæ que felicita- tis conſideraveras, probeque noveras, cum omnes non ſo- lis nobis nati ſimus, nemini unquam licere, donec uſura vitæ ſuppetit, ſoli ſibi vivere; a laboribus pro communi bono ſuſcipiendis animum non deſpondiſti, tum demum TE felicem futurum perſuaſus , ſi quantum, & quamdiu per vi- res licuiſſet , in promovendis publicis commodis elaboraſſes. Obſervavit hos ardores, hos conatus Matre Magna Major Filius JOSEPHUS II. Imperator, in cujus animum, ut alia taceam, vel ſola Brunenſi expeditione, in qua ortas Profeſſores inter & Seminarii Præſidem diſſensiones pro TUA ſingulari prudentia, ſumma rerum cognitione , & in agendis dexteritate compoſuiſti, adeo TE insinuaveras; ut id-

Strana Is
dignum judicaret, quem novis iisque pr�cipuis adhiberet negotiis, illuſtrioribusque ornaret dignitatum acceſsionibus. Hinc illud: quod Anno 1782 Consiliarius Aulicus Actua- lis , & Cancellariæ Bohemicæ atque Auſtriacæ Aſſeſſor constitutus, atque illico ejusdem anni & menſis die 26. in numerum Commiſſionis Aulicæ in cauſis Religionis Aſſeſſo- rum relatus fueris. Quanta ſunt hœc , quæ hucusque retuli! quanta qu� porro commemoranda, ſi animum rerum ſingulari inſtinctu ductuque geſtarum, ſi virtutum quarumque peculiarium, quas in omni laborum curſu, in omni dignitatis gradu co- mites & adminiſtras ſemper habuiſti, cenſum instituam? Quamvis nihil omnino intereſt hœc singillatim referre. Cum enim, quod ipſa experientia certum eſt, optimæ ar- c2 tes

Strana It
tes arctiſſimam cum virtute neceſſitudinem habeant, nec poſſit eas pro dignitate quis quam colere, aut in illis pro- ficere , niſi ad ingenii culturam & doctrinæ copiam præ- clara quoque vitæ commendatio accedat, cum, unde de TUA virtute concludi poteſt optime, deliciæ TUÆ Theologia & religio, religio & virtus uno eodemque ſpiritu vivant; Tu porro non cœco fortunæ favore, ſed ſcientiæ & eru- ditionis meritis ad ſumma quæquæ eluctatus fueris : quis quamne exiſtat, qui virtutem veram cum omni comitatu ſuo in TEfixiſſe domicilium non agnoſcat. Non ultra pro- gredior, qui ſingularum virtutum commemoratione in TUAM, quæ cæterarum cuſtos eſt, quæque in TE præ- cipue elucet , modeſtiam peccare vereor : cumque ex his, quæ non tam narrando quam commemorando in medium protuli, ſatis probatum exiſtimem, jure TiBI de litteris us- que

Strana Iu
que adeo eminenter merito hanc grati animi ſignificatio- nem, quam præſentium Monumentorum nuncupatione con- teſtor, deberi; ad alterum, quod me hæc TIBI dedicare plane adegit, breviter me converto, ut intelligas & me- miniſſe me , a quo beneficium acceperim, & quantum be- nevolentiæ TUÆ debeam. Non quidem diffiteor a Friderico felicís memori� Præ- deceſſore Tuo copiam mihi benevolentiſſime factam Brzew- novienſis Tabularii adeundi, atque ex monumentis illic adſervatis , quæ ad hiſtoriam patriæ facerent, depro- mendi: quod gratiæ genus quanti facerem, tribus ſupra decem abhinc annis teſtatum feci, cum Boleslai II. Bohe- morum Ducis diploma primum vetuſtiſſimumque rei diplo- maticæ in Bohemia monumentum omnibus priſcorum cha- rac-

Strana Iv
racterum ductibus, verborum compendiis, cariei, plica- rumque indiciis accuratiſſime ſervatis �ri inciſum Ejusdem Nomini inſcripſeram; cum dein Illo e vivis ſublato, jam- que TE REVERENDISSIME AC AMPLISSIME PRÆ- SUL ad gubernacula Aſceterii admoto idem diploma a No- vatore Germano ſcriptore dente Theonino impetitum, & inter ſubleſtæ fidei membranas temere rejectum ſolida con- futatione (quæ inter Bornianas Diſſertationes Tomulo I. excuſa eſt) vindicaveram. Sed multo majora & lucu- lentiora Summæ TUÆ in me conatusque meos hiſtoricos be- nevolentiæ exſtitere argumenta. Non enim his ſolum promptiſſima TUA ſtudiis meis gratificandi voluntas clau- debatur terminis, ut Archivum inſpicere, luſtrare, veri- tatem hiſtoricam quaſi tumultario ibi loci, ubi latentem deprehenderam, in commentaria mea referre mihi integrum eſſe

Strana Iw
eſſe patereris ; eo facilitatis indulgenti�que progreſſus es, ut coram poteſtatem jusque dares, chartas omnes exſcri- bendi, ſigillorum typos excipiendi, verbo theſauro Tuo litterario, nulli facile in Bohemia ſecundo, libere plene- que utendi, fruendi. Omnia denique ſuperat ille ultrone- us favor, illa in nihil merentem profuſa gratia, cum in- tellecto molimine meo concinnandi Diplomatarii Brzewno- vienſis, Ipſe ne quidem a me rogatus Viro piæ memoriæ O diloni de TE, Aſceteriis TUIS , de univerſo Ordine TUo optime merito in mandatis dediſti operam meam ſedulo ad- juvaret in excutiendis monaſteriorum omnium (quæ TE Patrem venerantur) ſcriniis pluteisque, quid quid ad id locupletandum perficiendumque utile fore cognoſceret, me- cum prompte ſeduloque communicaret: qua quidem ratione & ſapientiſſimo conſilio hæc diplomatum congeries ad eam mul-

Strana Ix
multitudinem excrevit, quæ totam molem libri expletura fuiſſet, niſi jam alias, aliisque libris excuſa monumento rum meorum nusquam ante hac editorum ratio & finis ar ceret, Lectorique me abunde ſatisfacturum ſperaſſem, ſa indicato editionis loco compendium & argumentum uniuscu jusque ordine Chronologico fideliter recenſuiſſem. Hæc itaque REVERENDISSIME AC AMPLISSIME MÆCENAS meorum officiorum, meæque erga TE obſer- vantiæ ſunt argumenta; hoc quale quale ob plura accepta beneficia memoris gratique animi teſtimonium; id ſi ea be- nignitate, qua me a viginti amplius annis complecti ſoli- tus es, exceperis , næ ego me felicem prædicabo, næ mihi maximum ab eo beneficium præſtitum deputabo, cujus in- clyto , & a ſolida eruditione, & a litterariis dignitatibus prœ-

Strana Iy
præcipuis conſpicuo Nomini ultra patriæ terminos per omnem longe lateque Europam adſurgitur, quem diu ſoſpi- tem felicemque optant boni omnes , TUUsque ex aſſe REVERENDISSIMÆ AC PERILLUSTRIS AMPLITUDINIS Servorum inſimus. GELASIUS DOBNERe Scholis Piis. PRÆ-

Strana I
PRÆFATIO. bſervationes noſtræ præviæ more ſolito ſingulis in præſente Tomo excuſis Monumentis nus- quam antehac editis præjactæ totidem præfationes ſunt , ut nos actum acturos videremur, ſi eas repete- remus , præſertim cum nihil ultra præoccupandum aut diſſerendum reperiamus, quod in illis non animad- verſum dictumque fuiſſet. Maximam partem explent veteres chartæ tam Brzewnovienſes quam Willemo- vienſes unius ejusdemque Ord. S. Benedicti, ex eodem Archivo Reverendiſſimi Mæcenatis noſtri hauſtæ. Quan- tum autem chartæ iſtiusmodi ad firmandam fidem, ju- ſtam ſtatuendam Chronologiam criſimque faciant , quantam lucem Hiſtoriæ tum profanæ tum ecclesiasti- cæ adferant , nemo non agnovit , quis quis præ cæte- teris veritatem in hiſtoriis quærendam eſſe in ani- mum ſuum induxit. Uſu ſane & prudentia duce com- per-

Strana II
* pertum est, emolumentum quod rerum cognitioni adferunt diplomata , & multiplex & maximum eſſe. Sive enim ea ſpectemus, quæ ex monumentorum id genus diligenti examine ad eruditionem noſtram fa- ciunt, ſive ea, quæ ad fidem in negotiis intricatiſſi- mis faciendam conferunt , tanti ſunt omnia momen- ti, ut tum demum puteos illos, in quibus veritatem abdi- tam fabulatur antiquitas, detectos eſſe gratulari nobis liceat , dum eorum per plura retro ſæcula conſerva- torum copiam nacti ſumus. Unde namque , niſi ex his, Pontificum , Patrum purpuratorum , Præſulum, Ab- batum, cæterorumque eccleſiaſtica dignitate eminen- tium , unde Imperatorum , Regum , Ducum , atque ut paucis me expediam , omnis ordinis & conditionis Vi- rorum , & nobilitate generis, & virtutis ac eruditionis ſplendore illuſtrium , ætate noſtra vix, ac ne vix quidem, nomine notorum , dignitatem, titulos, potentiam, re- giminis amplitudinem , diſcimus ; niſi in his eorum nomina, præclare facta, pietas in ſuperos, liberalitas in omne hominum genus, fidei publicæ integritas, publicorum munerum adminiſtratio, ſanguinis clari- tas , aliaque, quibus eminebant, accuratius a nota- riis poſteritati fuiſſent tranſcripta. Quis luculentius certiusque iſtis nobis indicat regnorum, ditionum ac latifundiorum, ad quos ſe ſe olim extendebant, fines ? Quis urbes, pagos, caſtra, prædia, fundos & poſſeſſio- nes,

Strana III
nes, quas dicimus fiduciarias, quos cultores, quos dominos retroactis ſæculis habuerint , quibus vendita, donata, vel in feudum conceſſa fuerint, nos verius edocet? Unde Auguſtarum nobiliſſimarumque fami- liarum origines , incrêmenta , viciſſitudines , fata ipſa- que vitæ & regiminis tempora certius edocemur? Unde non tantum privatorum fortunæ, agri, domus, cenſus , ſponſiones , transactiones , ultimæ voluntates, ſed civitatum etiam regionumque latiſſime patentium limites, pacta publica, fœdera, conceſſa a Summis Principibus privilegia, largitiones, ipſaque jura Ma- jeſtatica evidentius cognoſcuntur ? Quantis , ſi hæc antiquitatis ſubſidia teſtimoniaque abeſſent , Genealo- gia, Geographia & Topographia vetus, quantis chro- nologia ipſaque Hiſtoria hodiedum involutæ tenebris ingemiſcerent ? ut recte pronunciaverit Ludevigius: Nullam gentem habituram ſinceram & integram re- gni provinciæve ſuæ notitiam, niſi habitura ſit hiſto- riam diplomaticam, & Diplomaticam Jurisprudentiam. OB-

Strana 1
☞ A V RCh OBSERVATIONES PRÆVIÆ AD HISTORIAM DIPLOMATICAM BRZEWNO- VIENSEM. Nemini hiſtoriæ patriæ ſtudioſo incognitum eſt, A- lumnos Ordinis S. Benedicti pene ſub ipſa incu- nabula invectæ religionis Chriſtianæ ſe ſe inſinuaſ- ſe in Bohemiam, neque enim dubitare fas eſt, sub primis Chriſtianis Principibus Spitignæo, Wratislao, Sanctoque Wenceslao jam eorum aliquos in aulas Ducum Primorumque ac- citos, liberaliter honorificeque habitos, quemadmodum id pluri- bus locis in Annalibus nostris Hagecianis luculentis quibusque hiſtoriæ indiciis memoriisque innuimus. Id teſtatiffimum eſt, cum erecto Epiſcopatu Pragensi ordinem ipſum in caſtrum Pra- genſe ad S. Georgium per bullam Joannis XIII. invectum, qua fimul cum epiſcopatu Boleslao I. ejusque filiæ Miladæ poteſtas A Tom. VI. Monum. da-

Strana 2
OBSERVATIONES data Parthenonem Benedictinum dicto loco excitandi, cujus quidem erigendi, inſtruendi, adminiſtrandique gratia pro vete- re ordinis hujus diſciplina etiam viros aliquos Monachosve ad- junctos fuiſſe locumque coluiſſe ratio ipſa perſuadet. Vix de- curſo autem ſedecim annorum ſpatio, S. Adalberto Cathedram epiſcopalem, & Boleslao Pio Principatum tenente, utroque au- thore locuples fundis reditibusque monaſterium virorum prope Pragam loco Brewnow, hodie paſſim ad S. Margaretham , dicto conditum eſt, primum nempe omnium vetuſtiſſimi hujus Infti- tuti in Bohemia & Moravia cœnobium, cui profecto primo pri- ma literarum latinarum rudimenta, majoremque terrarum fua- rum culturam pro laudabili vetuftoque ejusdem ordinis more de- bet patria noſtra. Monaſterium igitur illud ipſum eſt, cujus Hiſtoriam Diplomaticam in Reverendiſſimi Mæcenatis nostri gra- tiam concinnandam, ifthicque vulgandam fuſcepimus. Vocamus au- tem Hiſtoriam Diplomaticam, quod non aliis memoriis, narra- tionibus, documentisque conflata fit, quam quæ ejusdem vete- res chartæ publicæ ad posteritatem transmiſere, non intermisi- mus tamen eas ubivis ex hiftoria illuftrare, animadversionibus locupletare, quod iisdem deeft, creberrime fupplere, denique fontes, unde ampliora haurienda eſſent, indicare. Debemus vero chartarum iſtarum congeriem cumprimis be- nevolentiæ Admodum Reverendi acEximii D. Jacobi Chmel olim Brzewnovienſis nunc Policzenſis Prioris meritiſſimi, qui annu- tu & gratia Reverendiſſimi ac Ampliſſimi Antiſtitis ſui nobis ad Archivum (hodie etiam vetuftiſſimis carie & fitu ſquallentibus membranis, exſuccis figillorum omnis generis ceris turgens) aditum patefecit, easque non modo exſcribendi, ſed & rario- rum delectiorumque figillorum typum excipiendi copiam fecit. Debemus etiam beneficio induſtriæque Venerabilis ac Eximii piæ memoriæ Viri Odilonis Aulich Braunovienfis Prioris opti- me meriti, qui ex copiariis undequaque per Brzewnovienſe, Braunoviense, Policzenſe & Wahlstadiense ejusdem Abbatiæ 2 mo-

Strana 3
PRÆVIÆ. 3 monaſteria exquifitis numerum inſtrumentorum multum auxit, quibus denique noſtra exDiplomatariis MSS.Tabularii Regii,&Zde- rafienfis, ex libris Erectionum eccleſiæ Pragenfis, ex Archivo Aulæ Regiæ, denique ex varia collectione Diplomatum noſtro- rum, necdum typis excuſorum adjunximus, poſtremum etiam inſtrumentorum illorum non obliti, quæ ubi ubi demum in cu- jus cujus demum argumenti impreſſis libris deprehendimus; qua ra- tione chartæ ad hunc numerum excrevere. Ea omnia fi integra, atque per extensum Tomo iſto recenſere libuiſſet, næ illa mo- le ſua vix quidem uno volumine comprehendi potuiſſent. Et vero ea alioquin mox principio in lucubrandis his To- mis Monumentorum Bohemiæ mens noſtra erat & propoſitum non alia in iis prelo fubjiciendi, quam nusquam antea typis ex- cuſa, cujus generis inedita manuſcripta tanto numero ſuppedi- tant plutei collectionum noſtrarum, ut omnibus vulgandis nullam ætatem noſtram quantumvis ſeram ſuffecturam probe proſpiciamus, atque id eſt, quod inſtrumenta illa, quæ jam a Reverendiffimis Viris Bonaventura Pitter Prælato Rayhradensi, Georgio Ber- tholdo Pontano, & Floriano Hammerſchmid, denique Magno- aldo Ziegelbauer, Ludevigio, & nobis ipſis pridem in lucem publicam emiſſa funt, ad incudem non revocaverimus. Operæ tamen pretium , & rem non injucundam tam ipſi Reverendiſſi- mo Mæcenati, quam doctiffimis inclyti iftius Inftituti Alumnis nos facturos arbitrati ſumus, ſi omnium & fingulorum Diploma- tum, chartarumque compendia, quæ hinc atque illinc in diver. fi argumenti operibus diſcerpta funt, hic loci inferuerimus, in unumque veluti faſcem colligaverimus, fi, inquam,illa in juftum or- dinem Chronologicum redegerimus, ut non modo hiftoriæ Brzew- novienfi ſuus conftet nexus, ſed & uno veluti intuitu, quid fin- gulis fæculis, annisque geftum fuerit, quas & quales veteres chartas temporum viciſlitudo ad poſteritatem transmiſerit, co- gnoſcatur ; In quarum chartarum argumentis recenſendis id etiam providimus, ut locis omnibus non modo anni & diei, quibus A 2 da-

Strana 4
4 OBSERVATIONES datæ funt, ſed & Auctoris, libri, paginæque indicia adjeceri- mus, quo benevolus lector ſciat, quo ſe convertat, fi inſtru- menta integra legendi eum ſeu cupiditas, feu neceflitas impulerit. Jam ut de argumento & ſumma chartarum iſtarum aliquid breviter præjiciamus, ea non poſfunt non effe elucidandæ con- firmandæque hiſtoricæ veritati patriæ noſtræ maxime fructuoſa, nam ſi univerſim rei diplomaticæ ſtudio hodie paſſim lucem & pretium debet gentium omnium tam ecclefiastica, quam profana hiſtoria, quantum non debebit hiſtoria patria monaſterii omnium antiquiflimi in Bohemia & primi chartis atque instrumentis, quæ niſi ſervaffet antiquitas, hodie etiam ignoraremus, quæ ſæculi X. ordientisque XI. apud nos diplomatum fuerit ratio, qui figil- lorum modus & uſus ; quot quantæque hiftoricæ memoriæ non tectæ, incognitæ, aut ſaltem dubiæ perſtitiſſent, quas velut depulſis nebulis illa in apricum deferunt, & sipario detracto rem ipſam luculentam claramque oftendunt. Sane ipſa hiſtoriæ mo- naſterii Brzewnovienſis cognitio his ſolis fulcris nititur, nam amiſſis ſæculorum iniquitate Chronicis aliisque cænobii iſtius me- moriis, hi quantulicunque demum antiquitatis teftes flammis, rapinis, demolitionibusque Huffitarum , & ſectariorum erepti ipſa incunabula, adoleſcentiam, adultamque ætatem, incremen- tum, inquam, novarum Cellarum monaſteriorumque & terra- rum acceſſiones, divitias, ſplendorem, uti & varios caſus, ip- ſaque diriffima fata, denique veluti ex agone ad feliciorem in- tegrioremque vitam reſuſcitatum Brzewnovium veluti in ſpe- culo oftendunt. His ipfis fontibus Ziegelbauerus potiffimumEpitomen ſuam Hi- storicam Monasterii Brzewnoviensis haufit,quam meritoEpitomen inſcripſit, nominavitque, quod ſeu inſtrumenta omnia, quæ iſthic proferimus, in manus ejus non devenerint, feu certe illi in om- nibus exquirendis, & in prolatis diligentius difcutiendis folertia & accuratio defuerit, inde natum, quod plurima ab eo præter- miſſa, multa in re chronologica minus accurate digeſta, alia in nar-

Strana 5
PRÆVIÆ. 5 narratione fidei veterum chartarum minus confentanea deprehen- dantur, quorum plura fuis locis farcire, emendare, veritatique hiſtoricæ reſtituere non intermisimus. Horum autem prævium elenchum hic texere ſupervacaneum cenſuimus, quod ea alio- quin in ſubſtratis animadverſionibus notisve noſtris minore cha- ractere distinctis, repertu non difficilia caſura fint Lectori hæc exquirenti, qui imo iſthic plurima adhuc in hiſtoria patria huc- usque incognita, ſeu res, ſeu perſonas ecclesiasticas profanas- que, ſeu ipſam Seriem numerumque Abbatum Brzewnovien- fium , eorundemque gesta & chronologiam, ſeu denique mona- ſterii viciſlitudines ſpectes, detecturus eſt. Sit itaque.. HISTORIA DIPLOMATICA BRZEWNOVIENSIS. I. Boleslaus Dux Boemiæ ex præcepto Joannis Papæ XV. fundat & do- tat cum S. Adalberto liberaliſſime monoſterium Ordinis S. Benedicti Brew- novii in ipſa die dedicationis monaſterii (a) dd. anno 993. Diploma iſtud hodie ſuperstes ſervatis omnibus veterum characterum & synco- pationum formis cum ſigillo dedimus æri inciſum Parte IV. noſtrorum Annalium p. 374. ad eundem annum. Non vero ſubleſtum eſſe peculia- ri diſſertatione Tomo I. Diſſertationum Bornianarum p. 359. ostendi- mus. (b) II. Idem Boleslaus bis mille quingentos denarios ſingulis annis e rediti- bus 1 (a) Diem hanc fuiſſe XIX. Kal. Februarii diſcimus ex Interpołatore Anonymo Pulka- væ, qui apud Ludevigium & Menkenium excuſus habetur. (b) Abhandlnngen ei= ner Privatgeſellſchaft in Böhmen. I. Band. S. 359.

Strana 6
6 HISTORIA DIPLOMATICA bus ſuis monaſterio Brewnovienſi numerandos pr�cipit. (c)dd. anno 993. Diplo- ma hoc excuſum dedimus eadem Parte IV. p. 380. III. Joannes XV. Papa Brewnovienſe monasterium in protectionem Sedis Apo- ſtolicæ ſuſcipit , id, atque Anaſtaſium (d) Abbatem multis gratiis , immuni- tatibus & pr�rogativis impertitur. dd. Pontif. an. XV. menſe VIII. Bul- la hæc excuſa habetur apud Magnoaldum Ziegelbauer in Epitome Histo- rica monaſterii Brewnovienſis p. 17.252. & 262. (e) IV. Eppo miles & Belinensis urbis Præfectus donat Meinardo Abbati (f) & monaſterio Brewnovienſi villam ſuam Cebranice, quam donationem con- firmat Brzetislaus Dux Bohemiæ dd. anno 1043. Habetur excuſum apud Bonaventuram Pitter in B. Gunthero p. 139. Autographum superstes est in Archivo Brevn. V. Brecislaus Dux Bohemiæ ob amorem & memoriam B. Guntheri con- fert eccleſiæ Brewnovienhi & Meinhardo Abbati in Bohemia plures villas, item in Moravia cellam in caſtro Raygrad cum aliis poſſeſſionibus juribus & exemptionibus. dd. Pragæ XV. Kal. Novemb. An. 1045. Habetur ex- cuſum apud Ziegelbauer c.1. p. 241. Pitter c. l. p. 61. Ludevigium T. VI. Reliquiar. p.51. VI. Brecizlaus Dux Boh. Raygradenſem cellam tam in temporalium or- dinatione quam in omni diſciplina & reverentia Maynhardo Abbati Brew- nov. ſubjectam transformat in monaſterium aſſignatis ſufficientibus fundis & poſſeſſionibus dd. in castro Raygrad die VI. Kalend. Decembris Anno 1048. Habetur excuſum apud Ziegelbauer p. 275. & Pitter p. 138. VII. Andreas emeritus miles Ducis Bohemiæ, qui multas terras in militia peragravit, prout privilegium hoc teſtatur, villam deſertam Rybeſſowice Rey- (c) Donationem hane feſto S. Benedicti factam fuiſſe docet nos idem Interpolator apud Menkenium T. III. p. 1645. (d) De Anaſtaſio Abbate copioſe egimus P. IV. no- ſtrorum Annalium , in cujus indice videri poteſt titulus Radla. (e) De controver- ſia dubiæ fidei circa hanc bullam exorta vide eandem Partem IV. p. 390. & ſeqq. (f ) Is ſecundum Ziegelbauer p. 61. fuit ordine quintus Abbas Brevnovienſis , cujus memoriæ ſecundum eundem usque ad An, 1086. excurrunt,

Strana 7
BRZEWNOVIENSIS. Reygradenſi monaſterio dotavit, ſemetipſum ad ordinem in monaſterium Reygradenſe contulit converſumque egit. Ita MS. Anonymi Raygradenſis in Archivo Brzewnov,ad annum 1175. VIII. Maynradus Abbas Brewnov. intereſt fundationi monaſterii Gradicen- ſis Ord. S. Beneds adOlomucium, literasque fundationis tam Ottonis Princi- pis Moraviæ, quam confirmatorias Wratislai Regis Bob. ſubſcripſit inter plures teſtes. Primarum datum est III. Nonas Februarii, ſecundarum No- nis Februarii Anno 1078. Utrumque inſtrumentum excuſum habetur apud Pitter c. l. p. 184.& 186. VIIII. Wratislaus Rex Boh. Primatis Mikulecz cellam in Gradicenſi terri- torio ſitam (g) Brewnovienſi conobio regulari obedientia ſubjectam in Abbatiam erigit, confirmatque omnes donationes eidem factas, quas etiam Gebhardus Epiſcopus Pragenſis frater Regis confirmat. Diploma caret no- ta Chronologica, circa quam aliaque in tranſumtum errores irrepſere, ex- cuſum reperitur apud eundem Pitter c. l. p. 193. (h) & nos illud Parte VI. Annalinm noſtrorum p. 520. vulgavimus, ubi plura de monaſterio hoc Oppatowicz appellato egimus. X. Petrus (i) Abbas Brevnovienſis testis ſubſcriptus legitur in Confirma- tione Regia omnium poſſeſſionum, quam Wladislaus Rex Boh. monaſterio Gradicenſi dederat dd. XVI. Kal. Julii an. 1160. Apud Pitter c. l. p. 187. XI. Fridericus Dux Olomucenſis Henrico (k) Abbati Brevnovienti, & eccleſice Rayhradenſi donat locum Granice (hodie Weißkirchen) in Moravia. dd. anno 1169. Apud Ziegelbauer p. 243. & Pitter p. 140. XII. (g) Id monaſterium po�tea dictum monaſterium S. Laurentii ſeu Opatovicenſe. (h) Mi- nus recte ReverendiſſimusPitter in notis ſuis eidem diplomati pag. 194. ſubjectis Præpoſs. tum Gradicenſem iſthic nominatum credidit fuiſſe ex monaſterio Gradicenſi ad Olo- mucium. Gradicenſe monaſterium jam ab anno 1078. accepit ſuos Abbates, fuit- que hoc anno adhue Joannes Abbas iſtius monaſterii. Telſuy ille Præpoſitus Gradi- cenſis in hoc diplomate nominatus veroſimillime non alius fuit quam Præpoſitus, ut hodie appellamus , Reginohradecenſis , nam in eodem territorio ſeu provincia fitam fuiſſe hane cellam ipſe Wratislaus ſub initium literarum ſuarum perhibet. (i) Is Ziegelbauero ordine nonus Abbas eſt. p. 62. (k) Miror Ziegelbauerum, qui, cum ipſe hoc diploma excuſum dederit , tamen in ſerie ſua Abbatum p, 63. Henrico huic

Strana 8
8 HISTORIA DIPLOMAUICA XII. Paprocius in Diadocho ſeu Ordine Dominorum p. 14 provocat ad Friderici Ducis diploma hoc anno monaſterio Brzewnovienſi datum, e quo ſubſcrip- tos teftes commemorat Jaroſſium Witkovec, Borſſonem Wytkowii filium de novo caſtro, Conradum de Klinsberg, Jurichum de Loket Castellanum, cujus quidem diplomatis in Archivo Brzewnovienſi nullum veſtigium, ut de fide Paprocii multum dubitem,pr�ſertim cum teſtium nomina non ſint ex hac �tate. XIII. Przemysl Dux Bob. confert Abbati Henrico & monaſterio Brewno- vienſi regiam villam Chilichi in compenſationem damnorum dd. Pragæ 1194. (1) Apud Ziegelbauer p.245. XIV. Przemysl Rex Boh. ad instantiam Chunonis (m) Abbatis Brewnow. eremitorium Policzenſe a ſe fundatum pleno jure monaſterio Brewnovienſi incorporat.dd. in Caſtro Pragenſi, in vigilia Aſcensionis Dominian. 1213. A- pud Ziegelbauer c. 1. p.246. & Pitter p. 144. XV. Confirmatio facta a Rege Primislao ſuper commutatione & cambio, bonorum Ffilici cum villa Levinici, ac fiumine & inſula adjacente inter Ab- batem Brzewnovienſem, & Subdapiferum Regis Sobehird dictum. (n) Ex autographo Archivi Brewnovienſis. Humane vite conditio mortis legibus eft addicta, quare contin- git, ut per ſucceſſionem quoque ſeculorum & temporum. & novarum etatum mortalia facta, puta contractus, venditiones, cambia, & alia hu- jus- huic locum inter Abbates nonniſi poſt annum 1177. conceſſerit , non modo Pe- trum Abbatem igitur , ſed & Hartmannum ante annum 1169. obiiſſe oportet, me- minit vero ejusdem Henrici Abbatis etiam diploma Ottonis Ducis Bohemiæ ad an- num 1189. in quo teſtis ſubſcriptus legitur in P. VI. Annalium noſtrorum p. 591. Id hic etiam admonendum inter Henricum & Cunonem in Ziegelbaueri Serie Abba- tum Brewnovienſium prætermiſſum eſſe Zdenonem ſeu Sdenonem hactenus inco- gnitum Abbatem Brewnovienſem, uti mox ex diplomate XV, testatum fiet. (1) Annus iſte ſubleſtus eſt , ſubſtituendusque ſeu 1192. ſeu 1193. Nam anno eo jam Przemysl exauctoratus fuit , quem quidem errorem ipſæ notæ chronologicæ hujus diplomatis convincunt verbis his : Ducatus noſtri anno primo, (m) Is Ziegelbauero numero XII. Abbas eſt , quem ab anno 1200 usque 1220 præfuiſſe ſcribit, qua aucto- ritate & fonte ignoro. Id ex ſequenti diplomete teſtatum fiet, jam unno 1220. Dlu- homilum abbatialem dignitatem geſſiſſe. (n) Notæ Chronologicæ abſunt, cum tamen inter

Strana 9
BRZEWNOVIENSIS. 9 jusmodi, auctoribus eorum ex hoc ſeculo migrantibus plerumque in oblivionem, ſeu interitum devolvantur. Hujus rationis pretextu ego Sobehird filius Bezbrem Subdapifer Regis cautus eſſe volens de cambio, quod de bonis Eccleſie Breunenſis, nomine Ffilici cum eis, que ibi adja- cent , pro bonis meis in villa Levinici cum flumine , & inſula adjacente, mihi pro remuneracione mei ſervicii per Illustrem Regem Bohemorum Primislaum collatis, quondam cum Abbate ipſius loci Sdenone (o) feci, approbantibus Priore , & Prepoſito , & toto conventu ſui Capituli , cum & bona ipſorum bonis meis adjacerent, & alterna utilitas mihi & eis hinc & inde , idem cambium facere perſvaderet. Ut autem hec ea- dem cambia per nos & Abbatem facta, rata, & firma in perpetuum habeantur, & ſub oblivione non pereant, munimine Regalis figilli hanc preſentem paginam coauctorizare dignum duximus, & nomina te- ſtium Honeſtorum Virorum , qui noſtris contractibus affuerunt, ſubſeri- bere. Hec videlicet ſunt nomina , Daniel Epiſcopus ſecundus Pragen- ſis, Andreas Prepoſitus, & Cancellarius, Cyrnin Camerarius, Mathias Caſtellanus Pragenſis, Budivoy Judex, Smil Caſtellanus de Cladzko, Hermannus Castellanus Satſenſis, Boguzlaus filius de Dolen, Jaroslaus, Zbizlav, Milgozt, Zvezt, Martinus Pincerna, filius Ceztone, Slavek magnus, Paulik Subpincerna, Bogusca, Kovanzki, Nurberk, Zulizlaus. XVI. Przemyslaus Rex Boh. Dluhomilo (p) Abbati & monasterio Brewn. confirmat omnes immunitates & conceſſiones factas a Boleslao progenitore ſuo, nec non peculiariter aliquas exemptiones impertitur dd. Menſe Martio An. 1220. Apud Ziegelbauer. c. 1. p. 248. XVII. Przemyslaus Rex Boh. ad petitionem Gregorii de Creſcentiis Cardina- lis & Apoſtolicæ ſedis Legati omnibus monasteriis, Conventualibus, ecclesias- B Tom. VI. Monum. ticis inter teſtes referatur Daniel ſecundus epiſcopus Pragenſis , isque An. 1214. mortuus fit , ante hune annum diploma reponendum. (o) Hein Sdenonem Abbatem pre- termiſſum ab omnibus Catalogis, & ipſa Ziegelbaueri ſerie abbatum ! Cum Sobe- hird remunerationis ſui ſervitii per Primislaum Regem meminerit , Premisl autem An. 1198. Rex factus fit , ſequitur Sdenonem in hujus anni confinia , proinde in- ter Henrieum & Chunonem Abbates, ſcil. inter annum II98 & I2I3. inſerendum eſſe. (p) Idem Dluhomilus Abbas anno ſequente id eſt 1221 Nonis Julii ſubſcrip- tus teſtis legitur in duplicibus Majeſtalibus Ottakari Regis , quibus complures im- mu-

Strana 10
10 HISTORIA DIPLOMATICA tieis perſonis, & eorum hominibus coucedit complures immunitates, jura & exemptiones dd. 10. Martii An. 1220. Apud Ziegelbauer p. 277. XVIII. Tranſactio inter Dluhomilum Abbatem Brewnow. & Gradicenſem ſuper poſfeſſione terminorun & circuitus de Raignicz Olomucenſis Dioece- ſis. dd. Praga An. 1222. Apud Pitter p. 142. lidXIX. c Przemyslaus Ottacarus Bullam Joannis XV. Papæ ex parte magna jam nimia vetuſtate cunſumtam authoritate regia renovat & tranſumi cu- rat. dd. Praga Nono Kal. Augusti An. 1224. (q) Apud Ziegelbauer p. 251. XX. Wenceslaus Rex donationem eremitorii Policz a patre ſuo monaſterio Brewnovienſi factan ad Dluhomili Abbatis petitionem confirmat. dd. in ci- vitate Hradecz Indict. XI. An. 1229. Apud Ziegelbauer p. 281. XXI. Gregorius Papa Abbatibus S. Emerami & Altahenſi committit cauſam li- tis circa quandam pecuniæ ſummam &decimas inquirendam, quæ inter Abba- tem Brewnovienſem & Epiſcopum Pragenſem exorta fuit. dd. Peruſii X. Kal. Novemb. Pontificatus anno III. (r) Ex Archivi Brewnovienſis auto- grapho. Gregorius Epiſcopus Servus Servorum Dei; Dilectis Filiis ſancti Emerami Ratiſponenſis, & de Alta Patavienſis Dioceſis Abbatibus ſalu- tem, & Apoſtolicam Benedictionem. Ex parte Abbatis, (s) & Con- ventus Breunovienſis Ordinis ſancti Benedicti fuit propositum coram no- bis, quod Venerabilis frater noſter. Pragensis Fpiſcopus (t) ſuper qua- dam Summa pecuniæ, decimis, & rebus aliis ad ipſorum monaſterium ſpe- (q) munitates concedit eccleſiæ Pragenſi apud Pontanum lib. 6. Bohemiæ Piæ pag. 63. 88 & 89. Hodie huic diplomati in Archivo Brewnovienſi ſuperſtiti ſpectatur appenſa Bulla aurea Przimyslai Regis , item ſigillum illæſum Ruberti epiſcopi Olomucenſis , bul- lam auream Przemislai Regis , quæ etiam in Archivo domeſtico Auguſtiſſimæ Do- mus Auſtriacæ ſervatur , ſealpro ſcalptoris excuſam Lectorum obtutibus ſiſtemus Parte VII. Annalium noſtrorum. Roberti Olomuc. epiſcopi ſigillum jam Tomo IV. Monumentorum noſtrorum Tab. III. N. 30. æri inciſum dedimus. (r) An- nus III. Pontificatus Gregorii IX, cujus hæc bulla est, incidit in annum 1229. (s) Is fuit Dluhomilus , ſeu uti in quibusdam autographis ſcriptus reperitur Dlu- homisl. (t) Is fuit Johannes hujus nominis ſecundus.

Strana 11
BRZEWNOVIENSIS. 11 ſpectantibus injuriatur eisdem. Ideoque Diſcretioni vestre per Aposto- lica ſcripta mandamus, quatenus partibus convocatis, audiatis cauſam, & appellatione remota fine debito terminetis, facientes, quod ftatueri- tis, auctoritate noſtra firmiter obſervari. Testes autem, qui fuerint no- minati, ſi ſe gratia, odio, vel timore ſubtraxerint, per cenſuram Eccle- ſiaſticam appellatione ceſſante cogatis veritati teſtimonium perhibere. Datum Peruſii X. Kalendas Novembris, Pontificatus noſtri anno tertio. XXII. Idem Gregorius Papa confirmat omnes poſſeſſiones, jura & privile- gia monaſterii Brewnoviensis dd. Reate XII. Kal. Julii Pontif. An. V. O (u) Apud Ziegelbauer c. l. p. 256. XXIII. Gregorius Papa IX. committit Archidiacono, Decano, & Thomæ Canonico Wratislavienſibus litem inquirendam inter Epiſcopum Pragenſem & Abbatem Brzewnovienſem, in cauſa cujusdam villæ Præceſſori Epiſcopo Pragæ venditæ, sed non exſoluta. dd Reat. V. Kalendas Julii, Pontifi- catus anno quinto. Ex Archivo Brewnovienſi. Gregorius Epiſcopus Servus Servorum Dei, Dilectis Filiis, Archi- diacono, Decano , & Magiſtro Thome Canonico Wratizlavienſibus ſalu- tem, & Apostolicam Benedictionem. Dilectus Filius Abbas de Breu- now. (x) nobis expoſuit conquerendo, quod cum ipſe bone memorie A. (y) Pragenli Epiſcopo pro certa Summa pecunie, nomine Pragenſis Ecclesie vendiderit quandam villam, eodem Epiſcopo, priusquam pecu- niam ipſam exſolveret, ſublato de medio; Venerabilis Frater noſter Pra- genlis Epiſcopus Succesfor ipfius eidem Abbati, ut tenetur satisfacere, contradicit. Guocirca Diſcretioni Vestre per Apoſtolica ſcripta man- damus, quatenus partibus convocatis audiatis cauſam, & appellatione remota fine debito terminetis, facientes, quod decreveritis, auctoritate noſtra firmiter obſervari. Teſtes autem, qui fuerint nominati, ſi ſe gratia, odio, vel timore ſubtraxerint, per cenſuram Ecclefiafticam ap- pellatione ceſſante cogatis veritati teſtimonium perhibere. Guodſi non omnes hys exequendis potueritis intereſſe, duo veſtrum ea nihilominus B 2 exe- (u) Pro diverſo computu occupatæ ſedis hie annus V. Pontificatus eſt annus & 1231 & 1232. (x) Is fuit Dluhomilus , cujus memoriæ adhuc in ſequentibus diplomati- bus leguntur. (y ) Per hanc literam A. veroſimillime indicatur Andreas epiſco- pus

Strana 12
HISTORIA DIPLOMATICA exequantur. Datum Reat. V. Kalend. Julii Pontifiatus noſtri anno quinto. (z) 12 XXIV. Commiſſio Gregorii IX. Papæ, delata Præpoſito, Decano, & Schola- stico Ratisbonenſis ecclefic de lite inter Canonicos Sacetenſes, & Nobilem Henricum ſuper villa de Sathon, aliisque rebus. dd. Lateran. XVI. Kalend. Aprilis, anno Pontificatus VII. (a) Ex Autographo Archivi Brewnov. Gregorius Epiſcopus Servus Servorum Dei; Dilectis Filiis Prepo- ſito, Decano, & Scolaſtico Ratisponenſibus ſalutem & Apoſtolicam benedi- ctionem. Dilecti Filii Canonici Sacetenſes (b) ſua nobis conquestione monstrarunt, quod Nobilis Vir Henricus Pragenfîs Diocesis ſuper villa de Sathon, quadam ſilva, & rebus aliis injuriatur eisdem. Ideoque Diſcretioni Veſtre per Apoſtolica ſcripta mandamus, quatinus par- tibus convocatis audiatis cauſam, & appellatione remota, fine debito terminetis, facientes, quod decreveritis, per cenſuram Eccleſiasticam firmiter obſervari, proviſo, ne in terram dicti Nobilis excommunicatio- nis vel interdicti ſententiam proferatis, nisi ſuper hoc mandatum a no- bis receperitis ſpeciale. Testes autem, qui fuerint nominati, ſi ſe gra- cia, odio, vel timore ſubtraxerint, ſimili cenſura, ceſsante appellatione, cogatis veritati teſtimonium perhibere. Guod si non omnes hys exe- quendis potueritis intereſſe, duo veſtrum ea nihilominus exequantur- Datum Lateran. XVI. Kalendas Aprilis, Pontificatus noſtri anno ſeptimo. XXV. Wenceslaus quartus Rex Bohemorum confirmat & renovat privile- gia Ducis Boleslai & Ottakari monaſterio Brewnovienſi data ad petitio- nem & instantiam Dlugomili Abbatis dd. Pragæ 14. Julii An. 1234. ha- betur apud Ziegelbauer p. 258. XXVI. (a) pus Pragenſis , qui ut habet pæmiſſa ſeries Epiſcoporum , Anno 1224 in exilio Romo mortuus eſt. Nam hoc annorum confinio nullus reperitur epiſcopus , cujus no- men initialem literam A. præſeferret. (z) Ideſt anno I233. Seil. Anno 1234. Hoc diploma quidem nullam memoriam continet monaſterii Brewnovienſis, attamen cum Autographum in eodem Archivo conſervetur non ob- ſcure innuit id aliqua ratione ad hoc monaſterium pertinuiſſe , nam habuit iſthie Brewnovienſe monaſterium olim Præpoſitum , legiturque Tomo I. Erectionum ad An. 1375. Nicolaus Præpoſitus in Zaton. Non ignoro Balbinum hane Præpoſitu- ram Oſtrovienſi Coenobio adſcripſisſe , at quo fonte haud prodidit. (b) Saczka e- rat collegiata eceleſia a Borzivogio Duce anno 1117. fundata, uti P. VI. Annalium noſtrorum p. 139. 14°. docuimus , e qua hi Canonici fuerant.

Strana 13
ARZEWNOVIENSIS. 13 XXVI. Premisl Marchio Maraviæ ad normam Welehradenſis monaſterii plu- rimis privilegiis impertit monasterium Reygradenſe Ordinis S. Benedicti, quam donationem confirmat frater ejus Wenceslaus I. Rex Boh. & Rober- tus epiſcopus Olomuc. dd. IV. Nonas Novembris 1234. ex Collectione Di- plom. Cl. D. Zlobitzky. In nomine Sancte Trinitatis, & individue Unitatis. Ego Premisl divina gratia Marchio Moravie Cenobio Reygradenſi, & in eo degenti- bus in perpetuum. Cum principales deceat dignitates venerari, & pro- movere ſanctam in omnibus Eccleſiam, congruum noſtre Viſum fuit pietati id imitari, & exequi, quod nobis, ac Succeſſoribus nostris cederet ad meritum ; & Sancte matri Eccleſie tranſiret ad profectum, ibi enim certe locantur beneficia, ubi creſcunt donorum merita, ibi decenter impertitur gratia, ubi cum premiis commutatur gloria. Noverint ita- que tam preſentes, quam futuri, nos cuidam monaſterio fratrum, quod Reygrad dicitur, divina inſpirante nobis clementia, & fratre noſtro il- lustri Rege Bohemorum Wenceslao annuente eandem dedisse libertatem, que data est Welegradenſi Cenobio Cisterciensis ordinis a felice Patre no- ſtro Premisl Rege Bœmorum, & inclite memorie Patruo Noſtro Wla- dislao, quondam Marchione Moravie, fundato, & conſtructo ad ſuble- vandam loci ejusdem paupertatem, libertatem illam, qua in prima ſua fundatione a progenitoribus noſtris, videlicet Boleslao, & Premislao fa- mofiſſimis Ducibus eadem cella roborata est, renovantes precipue, ut cum ex diverſis regionibus invitante feſtivitate Sanctorum Apoſtolorum, Petri, & Pauli ad eundem locum per ſeptem dies populi multitudo confluit, forum ibidem ex antiqua institutione ab omni infestatione bene- ficiariorum noſtrorum liberrime agatur, ipſam autem villam Reygrad dico eidem Cellæ adjacentem jure forenſi, prout ubique teutonicæ li- bertatis est, fundatam eonfirmavimus, die forenſi in gratiam fratrum conſtituto. Sancimus itaque, & inviolabiliter statuimus obſervari om- nes vias, & poſſeſſiones, quas Eccleſia poſſidet, vel poſeſſura eſt, ubi- cumque ſunt in Marchia noſtra ab omni onere tributorum, vectigalium, collectarum, ſeu etiam foreſtariorum noſtrorum, qui vulgo Lovſchi ap- pellantur, aliisque exactionibus, five in quatuordecim (c) ad Princi- pem (c) Quatuor decimus , quartus decimus denarius eertum vectigalis genus antiquitus. Vi- de Dufreſnium hac voce, inde postea Vierzehenammt, Dreyßigammt denomina- tiones traxere.

Strana 14
14 HISTORIA DIPLOMATICA pem vel beneficiarios ſpectantibus quocumque modo nominentur, eſse abſolutas. Adjcientes, ut nullus Principum, ſucceſforum noſtrorum, vel Baronum noſtrorum, nobis, vel eis subjectorum pro caſtrorum edi- ficatione , vel reedificatione, vel aliqua ingruenti expeditione, homines præfati Cœnobii audeat inquietare. Jus autem, quod datur de capite, eis concedimus hoc de jure statuentes, si in eorum habitat poffeſſionibus, & deprehenſus fuerit in furto manifeſto, vel de aliquo occulto accuſetur, videlicet, quoad judic um ferri candentis, vel aque, vel vomeres cal- candos , vel duelli , & convincatur in aliquo iſtorum in judicio ſæcula- ri eidem Monasterio bona furis five rei integraliter remaneant. Judices autem, quorum intereſt, faciant de eo, quod juſtum videbitur. Sitau- tem homines ejusdem Cenobii coram judicibus noſtris culpabiles inve- niantur, nec nobis, nec judicibus noſtris curialibus vel beneficiariis ali- quid inde utilitatis proveniat , ſed apud idem Cenobium culpe perſeve- ret ſatisfactio, niſi in eo, quo tenentur ſatisfacere adverſario. Cetera omnia, ut breviter comprehendamus omnem utilitatem, que ſpectat ad uſus nostros vel Successorum noſtrorum, vel beneficiarios noſtros a no- bis infeudatos, eis remittimus, ut plena & perfecta gaudeant libertate. Et ut nullus eis conditiones contra ſtatuta noſtra audeat imponere. Sta- tuimus etiam, ut nullus Camerarius intret villas monaſterii ad aliquem citandum, vel aliquid ibi faciendum; ſed fignificet procuratori Domus illius , cui commiſſa fuerit procuratio in temporalibus, ut eos citari fa- ciat, qui ſunt citandi, quatenus die determinato eos coram judicibus statuat, quorum intereft cauſas & Negotia Marchie nostræ tractare & diffiinire. Si quis autem alicui perſone religioſe infra ſepta monaſterii constitute manus injecerit violentas ad aliquem ibi dehonestandum, capi- te puniatur , & pro immunitate leſa monaſterio decem marcas auri com- ponat, niſi quoad ſententiam capitis aliud viſum fuerit noſtre benignita- ti; ſi vero quis irruperit clauſtrum Monaſterii ibidem aliquid injuſte ra- piendo, ablata reſtituat, atque in Cameram noſtram, & Succeſsorum noſtrorum decem marcas auri componat, vel ſecundum quod viſum fue- rit, noſtre pietati, ſatisfaciat. Inſuper ſtatuimus, ut quicumque nobi- lium in prefati monaſterii curiis, vel villis pernoctando, vel intrando eidem extiterint injurioſi, bannum noſtrum in decem marcis com- ponant, & ei damna illata in duplum restituant. Hujus autem libertatis a nobis conceſſe, & principali munificentia donate prefato monaſterio Succeſſores noſtros, & fi Deo largiente hæredes habebimus, tutores con-

Strana 15
BRZWNOVIENSIS. 15 conſtituimus & deffenſores. Hæc ſancientes, ut hujus privilegii viola- tores in Cameram noſtram & Succeſsorum noſtrorum decem marcas componant. Inſuper rogavimus Patrem nostrum Venerabilem Rober- tum Olomucensem Epiſcopum, ut omnes, qui prefati Cenobii violarent immunitatem, excommunicaret. Addentes etiaimn, ut homines præefati Cenobii per telonia tranſeuntes in rebus, que ſpectant ad opus, vel uſus Ecclefie, ad eam in neceſsitatibus ejus defferendis, vel transducendis, ſint pedagiis , vel teloniis abſoluti ; Mercatores vero ſolvant, quod juris eſt. Hoc etiam omnibus volumus eſſe manifestum, quod ſine offenſa noſtra erit, si præeſcriptus Epiſcopus, & ejus Succeffores noſtrarum constitu- tionum in hac pagina, & privilegio Wellegradenſi contentarum, ſecun- dum quod dictant jura ecclefiaftica, punierint transgreſfores. Rogavi- mus etiam Sereniſſimum fratrem noſtrum Regem Boemiæ quartum Wenceslaum nomine, & Reverendum patrem noſtrum Robertum Olo- mucenſem Epiſcopum, quatenus dignarentur hanc paginam donationis noſtre ſuis ſigillis confirmare, quod & fecerunt, ſua videlicet sigilla ap- ponendo, sicut & nos præesentem paginam in testimonium hujus dona- tionis ſigillo noſtro munivimus. Hujus rei Testes ſunt hi: Arnoldus Comes de Hukenſvach, Bernhardus Dux Carinthiæ, Wocco Caſtellanus Olomucenſis, Ratiborius de Deblin, Wocco ſubcamerarius, Otto Burg- gravius de Donnin, Milisch, & frater ipsius Jdic. Lupoldus Castellanus de Meidberch, Hiveilau ſubdapifer, Zezema ſubpincerna, & frater ſuus Witko , Marquardus ſubdapifer, & Zagrad de Orchou, Mladota de Tazzow , Boſco filius Berbardi, Zmil filius Ranofir. Conradus, Notarius Brunenſis, Rischardus ſcholaſticus in Bruna, Bartholomeus, Marquardus, Gregorius, Simon, Capellani, Ardiebus, filius Ratiborii. Acta ſunt hæc ab Incarnatione Domini Anno Milleſimo CCXXXIIII. Indictione. 7. Datum per manum Hilarii Notarii in Bruna, quarto Non. Novembr. Contradictores hujus Privilegii, & invaſores prænominati monaſterii cum Dathan, & Abyron, quos terra abſorbuit, accipiant p—o—r—1—i—o —n—e—m. Ex copia vidimata per Joan. Georg. Suchomel Registratorem & expeditorem regii Tribunalis Brunæ 13. Maji 1689. N. Originale est in Pergameno, in quo autem tria pendula ſigilla appenſa fuere, nunc vero nullum amplius, preter unicum, nempe ab initio nominati Premislai ſi- gillum in cerea capſula reperitur, quod aliquando abſciſſum fuit, & in- due

Strana 16
HISTORIA DIPLOMATICA dubitanter ad hoc originale ſpectare debet, prout ex ejusdem ligaminis ſericeis filis ſibi & una alterave parte totaliter conformibus , clare diſcer ni poteſt. 16 XXVII. Confirmatio Gregorii Noni Papæ ſententia ab Abbate Wratislavienſi S. Mariæ in cauſa decimarum contra Epiſcopum Pragenſem pro Monaſterio Brzewnovienſi latæ. dd. Lateran. IIII. Kalendas Aprilis. Pontificatus An. Octavo. (d) Ex Archivo. Brewn. Gregorius Epiſcopus Servus Servorum Dei; Dilectis Filiis, Abba- ti, (e) & Conventui de Breunow Ordinis ſancti Benedicti Pragenfis Dio- cesis salutem, & Apostolicam benedictionem. Ea que judicio vel con- cordia terminantur, firma debent, & illibata perfistere, & ne in recidi- ve contentionis ſcrupulum relabantur , Apoſtolico convenit preſidio com- muniri. Exhibita ſiquidem veſtra petitio continebat; quod cum inter vos ex parte una, & Venerabilem fratrem nostrum. (ƒ) Epiſcopum Pragenſem ex altera; coram Abbate sancte Marie Wratislaviensi, & con- judicibus suis, super quibusdam decimis auctoritate Apostolica questio verteretur, iidem Judices diffinitivam pro vobis, cognitis cauſe meritis ſen- tentiam promulgarunt, prout in literis confectis exinde plenius dicitur con- tineri, quam Apoſtolico petiiſtis munimine roborari. Nos igitur vestris ju- ſtis precibus inclinati, ſententiam ipſam ſicut eſt juſta, nec legitima provo- catione ſuſpenſa, auctoritate Apoſtolica confirmamus, & preſentis ſcrip- ti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam noſtre confirmationis infringere, vel ei aufu temerario contra- ire. Si quis autem hoc attemptare preſumpſerit, indignationem Omni- potentis Dei, & Beatorum Petri & Pauli Apostolorum ejus, se noverit incurſurum. Datum Lateran. IV. Kalendas Aprilis. Pontificatus noſtri anno Octavo. XXVIII. Gregorins Papa VIIII. mandat Præpoſito, Decano, & Scholastico, Miſnenſis eccleſiæ, ut cogant Epiſcopum Pragenſem, & alios forenſes, ut decimas Monasterii Brzewnovienſis detentas exſolvant. dd. Lateran. II. No- nas Maji, Pontificatus anno VIII. (g) Ex Archivo Brewnoy. Cre- (d) Anno 1235. (e) Dluhomilo. (f) Fuit hoc anno adhue Joannes hujus nominis II. Epiſcopus Pragenſis , qui demum anno ſequente XVI. Kal. Septembris obiit , ut teſtatur continuator Coſmæ. (g) Anno I235.

Strana 17
BRZEWNOVIENSIS. 17 Gregorius Epiſcopus Servus Servorum Dei, Dilectis Filiis Prepo- sito , Decano & Scolaſtico Miſnensibus ſalutem, & Apostolicam benedi- ctionem. Querelam dilectorum Filiorum Abbatis (h) & Conventus Monasterii de Breunou Ordinis sancti Benedicti recepimus continentem, quod Venerabilis Frater noster (i) Pragenſis Epiſcopus, & quidam alii ſue dioceſis de Lutomericz, de Bilin, & de Deſcho (k) villarum, ac aliorum locorum forenſium ad eorum monaſterium pertinentes, per Abbatem ſancte Marie Wratislaviensis, & ejus conjudices delegatos a nobis, ſententialiter adjudicatas eisdem, contra justitiam detinent, & eis reddere contradicunt. Quocirca Diſcretioni vestre per Apostolica ſcrip- ta mandamus, quatenus ſi est ita, dictos Epiſcopum, & alios, ut eis- dem Abbati & Conventui decimas ipſas exolvant , & de ſubtractis ſa- tisfaciant , ut tenentur, monitione premiſſa, ſublato appellationis obſta- culo, auctoritate noſtra cogatis. Quodſi non omnes his exequendis po- tueritis intereſſe, duo veſtrum ea nichilominus exequantur. Datum Lateran. II. Nonas Maji. Pontificatus noſtri anno Octavo. XXIX. Wenceslaus IV. (1) Rex Bohemiæ confirmat commutationem villæ Lewinice cum villa Mradice factam inter Clementem Abbatem Brzewno- vienſem, & Zulizlaum Burggravium de Loket. dd. Pragæ VIII. Idus Au- guſti An. 1238. Ex autographo Archivi Brewn. cui integrum adhuc ſigillum appenſum est. In nomine Domini Amen. Wencezlaus Dei gracia Rex Bohemo- rum. Cum fit principalis providencie, gesta propria & statuta ſufficien- ti cautione munire ad ſuorum Succeſſorum memoriam , & maxime per literam , que eſt baculus memorie, judicio (m) veritatis, & argumen- tum certitudinis. Ad reſecandum igitur totius ambiguitatis ſcrupulum, noſcant tam preſentes, quam futuri, quod Nos Dilecto ac fideli noſtro Zulizlao Burgravio de Loket, in villa Lewinice, partem hereditatis, juſto tytulo ad caſtrum Cladezco ſpectantem, libertate decoratam, ab omni Jurisdiccione & jugo ſervitutis, quod vulgariter vocatur Narok, C Nareh, Tom. VI. Monum. (h) Dluhomili. (i) Joannes II. (k) Dietſchin, Tetſchen hodie. (1) Wenceslaus iste paſſim in diplomatibus ſe vocat quartum Regem Bohemorum non quidem nomine, quo primus fuit , ſed numero ; nam poſt Wratislaum , Wladislaum & Ottocarum I. Reges quartus numero Rex fuit , hinc ejus filium Ottocarum II. ſeſe quintum Regem Bahemorum ſcripſifle, paſſim in diplomatibus legimus. (m) Legendum vero- ſimillime judicium.

Strana 18
18 HISTORIA DIPLOMATLCA. Nareh, Zwod, Hlawa, Tenetne, liberaliter, ac favorabiliter exhonera- tam contulimus Jure perhenni poſſidendam, quam ex benigno & favo- rabili noſtro aſſenſu Idem Zulizlaus ſub predicta forma libertatis cum Venerabili Domino Clemente (n) Brzewnovienſi Abbate pro villa Mra- dice commutavit eidem Abbati pretaxatam hereditatem, & prenomina- to Cenobio perpetualiter poſſidendam; villas ejusdem monasterii fitas in eadem provincia, videlicet Malnice, Helvitice, & Lewinice fecimus ea- dem libertate gaudere. In cujus rei evidenciam, & perpetuam firmita- tem pretaxate commutationis, preſens ſcriptum, cum ſubſcriptione, ſi- gilli noſtri munimine juſſimus infigniri. Teſtes autem hujus rei funt hii. Bohuzlaus filius Zlavconis. Item alius Bohuzlaus filius Rachym, Boruta, Neoſtup Burgravius de Prinda, Woco Subcamerarius. Chunrad Bur- gravius de Zwecow , Nicolaus de Brezna, Sdata de Hradiſche, & alii quam plures. Acta autem sunt hec, Anno Domlnice Incarnationis 1238. XI. Indiccione Datum apud Pragam per manum Notarii Wilhelmi, 8. Idus Auguſti. XXX. Anna Duciſſa Sileſiæ uxor Henrici Ducis Sileſiæ confirmat Andreæ quondam Abbati in Oppatovitz & ejus fratribus silvam Creſsobor (hodie Criſſau) pro excolendo monaſterio a marito ſuo donatam dd. Wratislaviæ VIII. Idus Maji 1242. Excudit Ludewigius. T. VI. Reliquiarum p. 488. XXXI. Innocentius Papa committit Epiſcopo Pragenſi, & Brzewnovienſi, ac Gradicenſi Abbatibus, ut Conradum ad Epiſcopatum Olomucenſem in- truſum, ab omni adminiſtratione ſuſpendant, & bona Epiſcopatus diligen- ter conſervari curent. dd. Lugduni V. Martii, Pontificatus anno II. (o) Ex autographo Archivi Brewn. Innocentius Epiſcopus Servus Servorum Dei, Venerabili Fratri (p) Epiſcopo Pragenſi, & Dilectis Filiis Breunovienſi (q) & (r) Gradicenſi, Pra- (n) Hie Clemens nomine II. Abbas Brewnovienſis Ziegelbauero ordine est XV, ſed Chronologia illius diplomatibus minime reſpondet. Dlubomilo Abbati Sueceſforem ſtatuit Paulum I. quem poſt ſeſqui annum in tumulum dejectum fuiſſe & quidem An. 1240. pag. 63. ſcribit, ut ita ex ejusdem calculo primum An. 1240. Clemens Ah- batialem infulam conſecutus fuiſſet. Ex hoe vero diplomate teſtatuim fit Cle- mentem jam An. 1238. præfuiſſe. Paulus itaque , ſi inter Dluhomilum & Clemen- tem interceſſit atque ſeſqui anno Abbatialem ſedem tenuit , huie anno præjiciendus. (o) Anno 1244. (p) Is fuit Nicolaus. (q) Clementi. (r) Is ſuit Robertus juxta Annales Præmonstratenſes P. I. p. 751.

Strana 19
19 BRZEWNOVIENSIS. Pragenſis, & Olomucenſis Dioceſis Abbatibus ſalutem & Apoſtolicam benedictionem. Exponentibus coram nobis J. Decano, B. Archidiaco- no, & Magiſtro J. Canonico, & Procuratore Olomucenſis Eccleſie, quod Conradus (s) Canoncus Ildeſenienſis pro eo , quod in Olomucenſem Eccle- ſiam procuraverit ſe intrudi, & ſe gerit pro Epiſcopo in eadem (t), fuit auctoritate noſtra citatus, ut noſtro ſe conſpectui, per ſe, vel pro- curatorem idoneum preſentaret, super hys secundum justitiam reſpon- ſurus. Verum cum diutius expectatus contempſerit comparere, nos in- dempnitati ejusdem Eccleſie precavere volentes , eam & domos ipſius cum bonis omnibus, que ad ipſam, & Epiſcopatum pertinent, ſequestranda, & predictum Conradum propter ſuſpicionem dilapidationis, ac infamiam intruſionis ortam de ipſo , & ne ſcandalum in eodem populus Domini patiatur, ab adminiſtratione ſpiritualium & temporalium duximus ſuſpen- dendum. Ideoque diſcretioni veſtre per Apoſtolica ſcripta mandamus, quatinus domos, & bona ipſa auctoritate noſtra recipere, ac diligenter conſervare curetis, usque ad noſtre beneplacitum voluntatis. Contradi- ctores per cenſuram Ecclesiasticam appellatione poſtposita compeſcendo. Quodfi non omnes his exequendis potueritis intereffe, tu Frater (u) E- piſcope cum eorum altero ea nihilominus exequaris. Datum Lugduni V. Idus Martii, Pontificatus noſtri Anno ſecundo. XXXII. Innocentius IV. Papa committit Clementi Abbati Brewnovienſi, ut Pragenſibus civibus relaxet excommunicationis ſententiam, quæ inde a S. Adalberto in venalem conficientes cerevisiam (x) lata & non relaxa- ta ferebatur dd. Lugduni III. Nonas Decembris Pontif. An. II. (y) Jam habetur excuſa P. IV. noſtrorum Annalium p. 340. XXXIII. Wenceslaus IV. Bohemiæ Rex dat Jus Patronatus in Rayhrad Bru- noni Epiſcopo Olomucenſi & Succeſſoribus dd. Brunæ An. 1248. III. Idus Decembris. Ex archivo Brewnow. C 2 Di- c (s) De Fridebergk. (t) Augustinus in episcopis Olomucensibus p 282. dicit Conra- dum hunc violenter a Wenceslao Rege Boh. contra Wilhelmum legitime a Capitu- lo electum intruſum fuiſſe , adeo ut Decanus & Capitulum ſpontaneum pro eccle- fiaſtica libertate exilium per ſeptennium ſubierint , nec prius quam An. 1247. Bru- nonem de Schœnberg (posteaquam Wilhelmus juri ſuo & electioni ceſſisset) una. nimibus votis electum fuiſſe. (u) Nicolae. (x) Quo anno hoc fulmen eccleſiaſti- cum a S. Adalberto vibratum , & quæ cauſa ejus fuiſſe videatur , enodavimus Parte IV. Annal. p. 340. (y) Scilicet ut ſupra An. 1244,

Strana 20
HISTORIA DIPLOMATICA Dilecto Fideli ſuo Venerabili in Chriſto Patri Brunoni Epiſcopo Olomucensi, ejusque Succefforibus in perpetuum. Inter ceteras & precla- ras Virtutum ſedes, non immerito locum sibi munificentia vendicat ſpe- cialem, que licet munificum qvemlibet faciat virtuoſum: clariori ta- men luce refulget in Principe, dum quanto ſublimius habitat tanto pro- lixius radios ſue claritatis extendit &c. Nos igitur Fidelitatis Vestræ de- votionem, quam erga nostram personam incessanter geritis, juxta nobi- litatem, qua nos exaltavit alti gloria ſangvinis, prout nobis & quam pluribus constat Mundi Principibus, ftudiofius attendentes liberalitate Regia vobis & Epiſcopatui Olomucenfi donamus, conferimus, damus & tradimus Jus Patronatus & omnem Jurisdictionem, quam habemus in Monaſterio & villa Rayhrad, in perpetuum pleno jure, ita quod nulli unqvam Juris Patronorum vel alicui hominum, quocumque nomine cenſeantur , liceat in prefato Monaſterio vel ejus bonis hoſpitari vel ali- quid aliud contra Juſtitiam agere, absque licentia veſtra ſpeciali. Ut autem hec nostra donatio firmitatem obtineat pleniorem, hanc nostre Celſitudinis paginam ſuper eo conſcribi & ſigillorum noſtrorum ap- penſionibus iuſſimus roborari. Acta ſunt hæc Brune preſentibus Teſtibus Alberto Prepoſito S. Petri in Bruna, Ekenberto Burggravio de Stehrnberg, Borchone Mar- ſchallo noſtro. Geres Pincerna noſtro, Hugone & Geros fratribus de Waldenberg, Hirsone Coquine nostre Magiſtro & aliis quam plurimis. Date per manum Magiſtri Dionyſii Wiſſehradenſis Prepoſiti Regni noſtri Cancellarii (z) An. Chriſti M. CCXL VIII. Tertio Idus Decembris Indictione ſecunda. 20 XXXIV. Weuceslaus IV. Bœmiæ Rex indulget Abbati & monasterio Brewno- vienſi, ut villam Zwarow cum villa Churomrtwi dicta permutare poſſint. dd Pragæ An. Dominicæ Incarnacionis. Indictione VII. Concurrente quinta, Epacta quarta, ſexto Idus Februarii. (a) Ex Autographo Archi- vi Brewnov. Wen- (z) Ex his habe jam An. 1248. Dionyſium Propoſituram Wiſſehradenſem tenuiſſe. (a) Valde mutilum hoc diploma eſt, lateris enim ſiniſtri in membrana magnum fruſtum avulſum eſt , atque inde eſt , quod mancum hie quoque ſiſtamus , cum apo- graphum nullum in archivo Prewnovienſi invenerimus. Sigillum tamen integrum & illæium appenſum hodie elł.

Strana 21
BRZEWNOVIENSIS, 21 Wenceslaus Dei Gracia Boemorum Rex Quartus. Dilectis in Cri- ſto noſtris Religioſis Abbati (b) totique Conventui Monaſterii Brewno- vienſis graciam ſuam, & omne bonum. Quoniam in hoc mundi trami- te univerſe carnis instabilis eft propago, & dum generacio periit, gene- racio advenit , ſicque cum curſu temporum omnis homo labitur , donec in ſuam originem redigatur. Ideo caute prudentum fanxit auctoriras, ut omnis actio, ſeu donatio eternetur memoria litterarum, ne obli- vionis caligo abſorbeat quod liberalitas Regalis Excellencie fa- cere decreverit, aut largiri, pietatis studio adhortamur. Noverint igitur univerſi, tam preſentes, quam poſteri, preſentem paginam in- ſpecturi, quod nos, qui omnium Eccleſiarum Regni noſtri maxime monasteriorum, toto mentis anniſu conſulere volumus ; pro quadam villa Monaſterii Brewnovienſis Zwarov nomine, ab inibi Domino militantibus progenitor tempore poſſeſſam pacifice, & quiete, Abbati, & Conventui ejusdem Monaſterii commutationem Churomrtwi nomine, undecim homines noſtros pertinentes ad beneficium Dapiferum menſe nostre. Dentur ratione ſui ſervicii poſſidere in perpetuum jure poſſidendam; Dantes eis integram facultatem , ſi prefatam hereditatem excolendam pro ſe, ſuis maluerint uſibus applicare, indulgemus, ut centum quinquaginta jugera de terra, que dicti Abbas & Conventus in memorata villa quadraginta pararunt, a dilecto fideli noſtro Chunchone raſore, cui eadem jugera contuleramus, ipſius ſervicia Regie benign prii cum omnibus pertinentibus ad premiſſa. Si quis autem heredum ſeu Succeſſorum noſtrorum hec a nobis liberaliter - pro benediccione malediccionis ſcrupulum ſor- tiatur, nec non cum Datan & Abyron Ad hujus itaque facti noſtri ſeu Conceſsionis inviolabile firmamentum, preſentes damus ſempiternam, ſigillorum noſtrorum munimine roboratas. Actum Pra- ge anno Dominice Incarnationis (c) In- (b) Clementi. (c) In margine a quodam poſteriore appoſitus annus 1250. At cum notetur Indictio VII. ea incidit in annum 1249.

Strana 22
HISTORIA DIPLOMATICA 22 Indictione VII. Concurrente quinta, Epacta quarta, ſexto Idus Februarii. Teftes ſunt hii, quorum nomina ſubſcribuntur, Pigoldus ſubcamerarius, & fili- us ejus Figoldus, mech de Braſcow , Hermannus de Horuſovich, Urbanus & Wogtech de Knebevech, Dobremi Petrus Cives Pragenſes. XXXV. Boleslaus Dux Silefiœ cum fratre ſuo Conrado electo Patavienſi epi- ſcopo donat eremitis S. Benedicti in Griſſobor, colonis e monasterio Oppato- vicenſi traductis, villam Landishut dd 249. XXXVI. Bulla Innocentii IV. ſuper Indulgentiis Abbati & monasterio Brze- wnovienſi pro Eccleſia S. Benedicti conceſſis. dd. Perusii IV. Kalendas Fe- bruarii, Pontificatus anno Nono (d) Ex archivo Brewnoy. Innocentius Epiſcopus Servus Servorum Dei; Dilectis Filiis Abba- ti (e) & Conventui Monaſterii Breunoviensis Ordinis ſancti Benedicti Pragensis Diocesis, salutem & Apostolicam Benedictionem. Licet is, de cujus munere venit, ut ſibi a fidelibus ſuis digne & laudabiliter ſervia- tur , de habundantia piet.tis ſue, que merita ſupplicum excedit, & vota bene ſervientibus multo majora retribuit, quam valeant promere- ri, ut tamen reddatur Domino populus acceptabilis, Chriſti fideles ad complacendum ei, quasi in quibusdam illectivis premiis, Indulgentiis scilicet, & remiſſionibus invitamus, ut reddantur exinde Divine gratie aptiores. Cupientes igitur, ut Eccleſia vestra in honore Beati Benedicti conſtructa, prout aiſeritis, congruis honoribus frequentetur, omnibus vere penitentibus , & confeſſis , qui Eccleſiam ipſam in die Dedicationis ipſius, & in feſto ſancti Dioniſii (f) Martiris annis ſingulis venerabili- ter vifitaverint, de Omnipotentis Dei mifericordia, & Beatorum Petri & Pauli Apostolorum ejus auctoritate confifi quadraginta dies de injun- cta ſibi penitentia miſericorditer relaxamus. Datum Peruſii IV. Kalendas Februarii, Pontificatus noſtri anno Nono. XXXVII. (d) Anno 1251. (e) Iſne adhuc Clemens an ſucceſſor Vitus fuerit incertum. Nam quanquam Ziegelhauer hoc anno Clementem obiiſſe notet, nuſpiam tamen diem illius emortualem conſignavit. (f ) Hæe ipſa dies obitus , & ſacra B-Gun- thero eſt.

Strana 23
BRZEWNOVIENSIS. 23 XXXVII. Commiſſio Innocentii IV. Papæ Abbati de Luca Ordinis Premon- ſtratenſis delata ſuper cognoſcendis querelis Abbatis Brzewneviensis adver- ſus Magiſtrum Cruciferorum S. Mariæ Civit. Prag. in cauſa decimarum, poſſeſſionum &c. dd. Lateran. II. Kal. April, Poutificatus anno XI. (g) Innocentius Epiſcopus Servus Servorum Dei; Dilecto Filio (h) Abbati de Luka Premonstratensis Ordinis, Olomucenſis Dioceſis ſalutem, & Apostolicam Benedictionem. Conquesti funt nobis Abbas & Con- ventus Monaſterii Brewnovienſis , quod Magiſter Cruciferorum (i) Domus ſancte Marie Pragensis in Capite pontis, & quidam alii Pragensis Civi- tatis & Dioceſis ſuper decimis, redditibus, poſſefſionibus, & rebus aliis injuriantur eisdem. Ideoque Diſcretioni tue per Apoſtolica ſcripta man- damus , quatenus partibus convocatis audias cauſam , & appellatione remota debito fine decidas, faciens, quod decreveris per cenſuram Eccleſiaſticam firmiter obſervari. Testes autem, qui fuerint nominati, ſi ſe gratia, odio, vel timore ſubtraxerint, cenſura ſimili appellatione ceſſante compellas veritati teſtimonium perhibere. Datum Lateran. II. Kalend. Aprilis, Pontificatus noſtri anno undecimo. XXXVIII. Przemysl Rex juvenis Boemorum quoddam forum in provincia Gra- dicenſa Prowodow nuncupatum transfert in Policz, & ipſam donationem loc Policz confirmat dd. Pragæ VIII. Idus Septemb. 1253. Habetur excu- ſum apud Ziegelbauer c. l. p. 283. XXXIX. Premislaus heres Regni Bohemie eccleſiam Pragenſem, Wiſcheraden- ſem , in Monte Sion; & Brewnovienſem eximit ab omnihus ſordidis mu- neribus angarys &c. dd. Pragæ XII. Kal. Decemb. Anno 1253. (k) Ex- cuſum habetur apud Pontanum in Bohemia Pia l. 6. p. 86. XL. Boleslaus Dux Sileſiæ confirmat donationem ſilvarum in Greſſabor Oppatovicenſi monaſterio a patre ſuo factam, ædificandumque monaſterium ad ſuam jurisdictionem & defensionem ſpectaturum declarat dd in Ligniz VIII. Idus Februarii 1254. Ex archivo Brewnov. Excuſum habetur — v. apud (g) Anno 1253. (h) Juxta Annales Præmonſtratenſes P. II. p. 88. ſuit eo anno Ab- bas-Henricus, qui anno 1258. fatis ceſſit. (i) Ordinis S. Joannis Hieroſolymi- tani. (k) Autographum hodie ſervatur alterum in Archivo Brewnovienſi, alterum in Archivo Metropolitano, quod utrumque vidi.

Strana 24
HISTORIA DIPLOMATICA apud Sommersberg Rer. Sileſit. T. I. p. 862. & Ludevig. T. VI. Reliquia- rum p. 443. 24 XLI. Alexander IV. præcipit epiſcopo Pragenſi, (1) ut compeſcat Clericos Pragenſes moleſtos Monachis Brewnoviensibus, qui ſua infolentia feftum In- nocentium reddunt infestum dd. Laterani Kalendis Aprilis Pontif. anno II. (m) apud Ziegelbauer p. 227. XLII. Ottacarus Rex Bohemiæ renovat, & confirmat Martino Abbati Privilegium, jam nimia vetustate fere conſumptum Boleslai Ducis Bohe- miæ, item Ottakari & Wenceslai Regum. dd. ſexto Idus Maji anno 1255. Ex autographo achivi Brewnov. ſigiſlum in plura fruſta divulſum eſt. In Nomine Patris, & Filii , & Spiritus Sancti, Amen. Ottacarus Dei Gracia Bobemorum, Rex, Dux Austrie, Marchio Moravie, Uni- verſis Chriſti fidelibus tam preſentibus, quam futuris ſalutem in eo, qui eſt ſalus omnium , & vita. Ex officio Regalis dignitatis nobis Di- vinitus collato preces humilium debemus attendere, & eorum justis pre- cibus favorem benivolum, quantum cum Deo poſſumus, impertiri. Cum igitur Brewnovienſe Monaſterium, quod in Regno Bohemie pri- mum fore dignoſcitur, ipſum ſpecialius diligere debeamus & velimus, ac ejusdem commodum & profectum pio difideremus affectu, notum fac imus omnibus hanc paginam intuentibus, quod nos ad instantiam Ve nerabilis Viri Martini Abbatis Brewnoviensis Monasterii, Dilecti no- ſtri Capellani Privilegium libertatis, quod Inclitus Vir Boleslaus Dux Bo- hemorum felicis recordationis eidem monasterio ad preces ſanctiſſimi Patris noſtri Adalberti Martyris Chriſti contulerat, & jam nimia vetu- ſtate fere conſumptum fuerat, adeo, quod propter attritionem cartule vix littere apparebant, manibus noſtris tractavimus, ac in reſcripto re- digi fecimus de novo, approbantes, ratum habentes, & confirmantes coram multis Baronibus Regni nostri, qui tunc preſencialiter aderant. Quidquid in eodem privilegio continetur, cujus tenor talis est: In no- mine ſancte ac Individue Trinitatis, Amen. Boleslaus Dei gracia Dux Boemorum &c. &c. (n) Ad hec Dominus Martinus Abbas Monasterii ſupra memorati in noſtra preſencia eodem tempore conſtitutus, preſen- ti- (l) Is fuit Nicolaus , qui tribus annis poſterius mortuus, ut habet Continuator Coſmæ (m) Anno 1253. (n) Idom diploma eſt, quod Num. I. notarur, quodque P. IV. Annalium æri inciſum dedimus.

Strana 25
BKZEWNOVIENSIS. 25 tibus quam plurimis Regni noſtri Baronibus preſentavit nobis humiliter privilegia Inclitorum Regum, videlicet Ottakari, qui & Premisl dictus fuit, Avi noſtri, nec non Dilectiſſimi Patris noſtri Wenceslai clariſſime memorie, poſtulans ſumma precum inſtancia, quatenus amore Jesu Chriſti, qui nos omnes ſui ſanguinis precio redemit, ac pro redemptio- ne animarum noſtrorum omnium progenitorum, qui fundatores Brew- novienlis Monasterii extiterunt, noſtreque proprie ſalutis obtentu, li- bertates ab eisdem indultas, conceſſiones, donationes, nec non confir- mationes eorundem privilegiorum, ſecundum quod tenor ipſorum li- quido declarat, auctoritate Regia coufirmaremus. Nos igitur progeni- torum noſtrorum veſtigiis pia confideratione inherentes, ac falutem ipſo- rum ſummo deſiderio deſiderantes, ut partem in Regno Dei cum electis ali- quam in districto examinis die percipiant, peticionem sepe dicti Abba- tis Martini (o) piam & honestam, quem eciam ob ſue probitatis ſervi- cia nobis ſepius exhibita , fincero diligimus affectu , duximus admitten- dam, approbantes, ratum habentes, & auctoritate Regia confirmantes, quidquid in eisdem privilegiis legaliter, & bona fide confectis expreſſi- us continetur. Et ne imposterum nostra solempnis & publica confirma- tio aliquo ſiniſtro prepediente caſu aput poſteros noſtros a memoria ex- cidat hominum, vel dubium, ſeu contrarium generet in populo, pre- ſentem paginam cum omnibus libertatibus, juribus, a nostris progeni- toribus indultis, confirmamus, & ad ſuccidendam omnis ſuſpicionis , ſeu cavillationis materiam, sigillorum noſtrorum munimine teſtibus adjun- ctis fecimus roborari. Datum in Civitate Pragensi, per manus Magi- ſtri Wilhalmi Regalis aule Prothonotarii, Pragenſis Canonici. Anno gra- cie 1255. fexto Idus Maji coram his testibus, qui omnes tunc temporis in colloquio noſtro, quod in Stragow (p) celebravimus preſencialiter affuerunt, quorum nomina ſubſcribuntur. Dominus Bruno (q) Olomucenſis Epiſcopus, Nicolaus Prepoſitus ejusdem Ecclesie. Briznoborius Wiſſe- gradenfis Canonicus, Herbordus Pragensis Canonicus, Dominus Bawor D Tom. VI. Tonum. Re- (o) Si Ziegelbaueri calculus certus eſt, hoc ipſo anno Martinus abbatialem dignita- tem poſt Vitum obtinuit. Peculiare eſt , quod Cæpellanum ſuum Ottokarus ap- pellet. Quæ autem Capellanorum Regiorum & Imperialium dignitas fuerit , jam Tomo II. Monumentorum noſtrorum p. 72. explicavimus. (p) Id eſt : in monte Sion monaſterioque Ordinis Præmonſtratenſis. (q) idem eſt, quem Auguſtinus Bru= nonem Comitem de Schoenbergk appellat , quemque ænno 1281. mortuum tra- dit.

Strana 26
26 HISTORIA DILLOMATICA Regalis aule ſummus Camerarius, Pomney Judex, Boemnine, Jaros Burgravius Pragenſis Caſtri, Andreas Checz Pragenſis, Bores filius Bohuzlai, Marquardus ſubcamerarius, Witko filius Henrici de Gradez, Shaviſſe filius Witkonis, Smil filius Henrici, Chenec frater ejus, Sifridus Orphanus, Boruta de Redhoſt, Boleslaus filius ejus, Brecizlaus filius Bre- cizlai, Bawor ſubjudex, & alii quam plures. Acta funt hec anno Re- gni noſtri, Deo propitio, ſecundo. XLIII. Boleslaus Dux Silefîœ donat monaſterio de Creſſobor ducentos trigin- ta manſos Franconicos dd. Wratislaviæ Indictione XIV. anno 1256. Ex- cuſum habetur apud Ludevig T. VI. reliquiarum p. 441. XLIV. Przemisl Rex Boh, commutat cum Abbate Martino & monasterio Brewnovienſi agros in villa Churomrtwi, & pro villa Podmokleh tradit, dde Pragæ in Dominica Paſcha Anno 1256. Ex authographo Archivi Brew- novienſis Sigillum illæſum est. In nomine Domini Amen. Premisl Dei gracia Dominus Regni Boemie, Dux Auſtrie, Marchio Moravie, Omnibus Chriſti fidelibus hanc paginam inſpecturis ſalutem in eo, in quo ſumma ſalutis conſiſtit. Cum humane condicionis ftatus motu multiplici varietur, & facta hominum vetustas oblivionis abſorbeat, neceſse est, & communis ſvadet utilitas, ut ea, que noſtro geruntur in tempore, ſcriptis & teſtibus roborentur ydoneis ad memoriam perpetuam poſterorum. Noſcat igitur tam pre- ſens hominum etas, quam in Criſto ſucceſſura poſteritas, quod nos pro quadam villa Monaſterii Brewnovienſis Podmokleh nomine, Abbati Mar- tino Dilecto Capellano noſtro, ac Conventui ejusdem Monaſterii com- mutationem congruam fecimus, dantes eis libera voluntate in villa no- ſtra Churomirtwi (r) nomine, agros quorundam hominum, qui ad Jus ſummi Camerarii pertinebant, quos tunc temporis fideli noſtro militi Bawaro ob ſue probitatis merita in beneficium contuleramus. Damus eis nihilominus liberam facultatem eosdem homines amovendi, & pro- cul pellendi, ſi prefatam hereditatem pro ſe ſuis maluerint uſibus ap- plicare. Ut autem noſtra ſpontanea commutatio ſollempniter celebrata, robur perpetue firmitatis aput poſteros noſtros obtineat, preſentem pagi- nam (r) Jam ſupra Num. XXIX. Weneeslaus Rex facultatem dedit villam Zwarow cum villa Churomrtwi commutandi, hic peculiares quidam agri eidem villæ incorporan- tur.

Strana 27
BRZEWNOVIENSIS. 27 nam sigilli noſtri appensione fecimus publice communiri. Acta funt hee anno gracie Domini 1256. in Dominica Paſche, feria quarta, Datum Prage in Curia Domini Ottonis Melnicenſis Prepoſiti, per manum Do- mini Wilhelmi Regalis Aule ſummi Notarii, in preſencia horum teſti- um, quorum nomina ſubſcribuntur; Bawor Regalis Aule ſummus Ca- merarius, Marquardus ſubcamerarius, Cech Judex Curie Regalis, Zmil filius Henrici, Jarozlaus frater Galli, Sdezlaus filius Diviſſii, Zezema de Coztomlakt , Zulizlaus de Pnotluk, Nacerad, filius Pakozlai, Wilhel- mus filius Hroznate, Beznata, Cazlawal, Bohuzlaus, deſider: demirt, & alii, quam plures. XLV. Ottacharus Dominus Regni Boh. confirmat concambium factum ſuper circuitu Lebranich inter Martinum Abbatem Brewnov, & Bohuſch filium Cerbonis dd. apud Pichk VIII. Kal. Aprilis anno 1258. Ex Archivo Brewnov. (s) Ottacharus Dei gratia Dominus Regni Bohemie, Dux Auſtrie, Marchio Moravie univerſis hanc literam inſpecturis in perpetuum. Ut affectum, quem gerimus cordis circa Venerabilem Abbatem de Brew- nov Martinum nomine, ipſi in effectu operis oſtendamus, volentes in his aliis rationalibus complacere, ad noticiam tam preſencium, quam futurorum volumus pervenire; quod nos concambium factum inter ipſum Abbatem ex una parte, & Bohuſch filium Cerbonis dilectum fide- lem noſtrum ex parte altera ſuper circuitu ipſius Abbatis Lebranich no- minato, ſito in Uzbrunne, & villa dicti fidelis noſtri B. (t) nominata Lobutowitz ſita in Brunenſi provincia, (u) ratum & gratum habentes ipſum ob amorem precis utriusque figillis nostris & literis confirmamus, & preſentem damus literam ad cautelam munitam teſtibus & figillis. Sunt autem testes: Bowar (x) Andreas, Kdik, Surdus, Zudomir, Zmi- D 2 lo (s) Autographum deſideratur, adeſt tamen tranſumtum in literis vidimatoriis Anto- nii Archiepiſcopi Pragenſis dd. Pragæ die 25. Augusti An. 1565. (t) Bohuſch. (u) Hanc Brunenſem provinciam vix quidem illam nominatam a præcipua urbe Bruna in Moravia deputamus, nec enim credibile tam longinquas permutationes Martinum quæſiturum fuiſſe, veroſimilius eſt per Brunenſem provinciam indicari hic territorium Brunovienſe hodie Brounovienſe , in quo alioquin Præpoſituram & plures poſſeſſiones monaſterium Brewnovienſe habuit. (x) Tranfumtoris veroſi millime error eſt , in priori diplomate aliisque vocatur Bawor, fuitque ſummus Camerarius Aulæ Regalis,

Strana 28
28 HISTORIA DIPLOMATICA lo frater Peſconis, Wecho, Joannes Zudarius, Beneſsius Camerarius, Jeroſcius Pragenſis Burcravius, & alii quam plures. Actum anno Do- mini milleſimo ducenteſimo quinquaſimo octavo. Datum per manum Ma- giſtri Arneldi Prothonotarii apud Pichk Octavo Kalendas Aprilis. XLVI. Premislaus Rex ob reverentiam B. Guntheri pro cujus meritis Deus multa operatur miracula confert Martino Abbati & monasterio Brewnov. terram cocorum in villa Curomirtwi. dd. Prage An. MCCLX. VI. Kal. Maji. Habetur excuſum apud Pitter p. 63. (y) XLVII. Primislaus Boh. Rex decernit, ne ullus de Judicio Provinciali Glaczenst præſumat Jurisdictionem uſurpare in circuitum ad Prepoſituram de Politz ſpectantem , ſed illud Jus ſoli Abbati & monaſterio Brzewnovienſi compe- tat. dd. Prage, III. Nonas Novembris. An. 1260. Ex Authentico Ar- chivi Brewnov. cui illæſum sigillum Regis appenſum est. In nomine Domini Amen. Que memoria celebri & perpetua extant digna, ideo digne ſcripture perhenni teſtimonio commendantur, ne tractu temporis in oblivionem deducta dubietatis diſpendia in poſterum patiantur. Eapropter nostre ingenuitatis Progenitores Illuftres Pius vi- delicet Boleslaus quondam Boemorum Dux, Fundator Monasterii Brew- novienſis, & clare memorie Primisl, qui & Otthacarus Avus noſter, & Wenceslaus Pater noster Reges Incliti Boemorum idem monasterium amplis poſſeſſionum donationibus, & dignis libertatibus magnifice illu- ſtrantes, varia ſuper hoc eidem Cenobio Privilegia contulerunt. Quo- rum veſtigia nos Primisl, qui & Othacarus Dei gracia Dominus Regni Bohemie, Dux Austrie & Styrie, & Marchio Moravie cupientes indecli- nabili greſſu proſequi, preſertim in operibus pietatis, firmiter decerni- mus prenotata privilegia univerſa obtinere robur perpetue firmitatis pre- ſenti pagina fanctientes, ut juxta tenorem privilegiorum Avi noſtri & Patris nostri predictorum ad Preposituram de Politz ſpectans circuitus cum omnibus ceteris bonis, que funt ultra montes, qui Steni, (z) & parietes vulgariter nominantur, tam in Judiciis, quaim aliis Juribus & cen- a (y) Idem diploma excuſum etiam dedit Ziegelbauer p. 140. sed perperam ad annum 1266. rejecit, tracto numero ſexto ad annum, qui ad Kalendas Maji pertinet. Autographum ipſe inſpexi. (z) A Boemica voce Sténa, quæ etiam hodie parietem ſiquificat. Iſtud vero vix alibi proditum: montes hos parietes ſeu Stènj appel- latos fuiſſe.

Strana 29
BRZEWNOVIENSIS. 29 cenſibus libere deſerviant dicto monasterio Brewnovienfi, ita quod Judex Provincialis & alii officiales Provincie Gladcenſis in nullo caſu ſuper ho- mines in bonis prenotatis Ecclesie Brewnoviensis Ecclefie manentes pre- ſumant ſibi Jurisdiccionem aliquam uſurpare. Si tamen caſus aliqui graves contra eosdem homines moverentur, iidem secundum nostram ſanctionem Fragensi Judicio, vel coram nobis duntaxat aſtabunt, eo ſalvo & cauto, ut ad Venerabilem in Chriſto Patrem Dominum ſcilicet Mar- tinum Abbatem Brewnoviensem, & Succeffores ejus omnes, tota ex Ju- dicio proveniens pena pecuniaria, ſeu aliorum quorumcunque bono- rum, aut rerum uſus fine difficultate aliqua integraliter devolvatur, quemadmodum in prefatorum noſtre magnitudinis Progenitorum Privi- legiis exinde confectis apertius continetur. Acta ſunt hec in preſencia teſtium ſubſcriptorum. Quorum nomina ſunt iſta, Jaros Burggravius Pragenſis, & filius ejusdem Albertus, Andreas Camerarius Regni no- ſtri & Diwis frater ipſius. Item Sdizlaus curie noſtre Marsalous, Cunra- dus frater ſuus. Chetz Judex Boemie & Zezema de Cozthomlat, Hro- no & Natserat frater ejusdem, Ruben & Bohus frater ipfius, & alii quam plures, qui huic confirmationi noſtre preſentialiter affuerunt, quam etiam preſentis ſeripti patrocinio, & ſigillorum noſtrorum Ka- ractere fecimus communiri. Datum Prage per manum Magiſtri Arnol- di Notarii noſtri, anno Domini MCCLX Indictione III. III. Nonas No- vembris. XLIIX. Margaritha regina Bohemic reſtituit monaſterio Brewnovienſi villam Craſicz quondam a Cunegunde Boh. Regina collatam, ſed a villicis regiis occupatam. dd. VI. Kal. Decemb. An. 1260. Autographum adhue ſerva- tur in Archivo Brewn. Ziegelbauerus id p, 280. ex vidimatoriis literis Caroli IV. tranſumpſit. XLIX. Teſtimonium ſuper viſione Martini Abbatis ad ſepulchrum B. Gun- theri in cauſa canonizationis ejusdem. Habetur apud Pitter p. 65. L. Literæ Hermanni Abbatis Altahenſis ſolicitantis Canonizationem B. Guntheri apud Alexandrum IV. Papam. dd. VIII. Martii anno 1261. Apud eundem Pitter p. 64. s LI.

Strana 30
30 HISTORIA DIPLOMATICA LI. Urbanus IV. fatetur diploma Przemyslai Ottacari, cui inſerta erat Bulla Joannis XV. ad ſe pro confirmatione miſſam fuiſſe, quam in bane Bullam tranſumit, & confirmat. dd. Witerbii Idus Maji Pontif. anno I. (a) Habetur apud Ziegelbauerum p. 261. LII. Indulgentiæ Urbani IV. conceſsæ vilitantibus eccleſiam Brewnov in festis S. Adalberti, Benedicti, Dionyſii (b) & dedicatione dd. Witerbii Id. Septemb. Pontif. anno I. Apud Pitter p. 77. LIII. Amicabilis compoſitio inter Martinum Abbatem Brewnov. & Mali- chiam viduam civem Pragenſem ejusque cognatos de villa Zepi. dd. 1264. Noverint univerſi præſentes litteras inſpecturi, quod nos Ma- lichia relicta quondam Wrowini civis Pragenſis cum filia noſtra Yſalda, & genero noſtro Ottone filio Frenclini, nec non Cunchone judice civita- tis, Frenclino Patre prædicti pueri, & Welwino ſuper controverſia, quæ vertebatur inter nos ex una parte ſuper villa dicta Zepi, & Martinum Venerabilem Abbatem Brewnoviensem & ipſius Conventum ex altera, in probos viros Piznoborium Scholaſticum Pragenſem, Andream Regiæ au- læ Camerarium majorem, quæſtione diu agitata, & inimicitiis duranti- bus compromiſimus tanquam in Amicabiles Compoſitores , & pacis or- dinatores ſub hac forma: quod a dicto Abbate, & ipfius Conventu re- cepimus 60. Marcas argenti communis ad pondus Pragenſe pro dicta villa, & aliis nobis injuriis irrogatis: ita quod Dominum Abbatem & ejus ſucceſſores, vel ipfius Conventum nunquaim tam in jure tempora- li, ſeu civili, quam etiam ſpirituali ſuper dicta villa conveniemus, ſeu quocunque judicio requiremus, quia ex parte ipfius Abbatis, & Con- ventus exstitit nobis plene ſatisfactum. Et ut hæc ordinatio ſeu amica- bilis Compoſitio per viros prædictos ordinata inviolabilis perſeveret præ- ſentes literas ſigillo Communitatis Pragenſis petivimus communiri. Acta ſunt hæc anno Domini 1264. præeſentibus his teſtibus Wenceslao Notario Boemie, Laurentio Phyſico (c) Wiſſegradenſi, & Boleslaviensi Canonico, Meynardo, Heroldo, Simone, & aliis quam pluribus civibus Pragensibus. LIV. (a) Anno 1262. (b) Is erat dies obitus & cultus B. Guntheri. (c) Ideſt : Medieo, ſen cui cuſtodia infirmorum commiſſa. Gloſſar Dufreſne hac voce.

Strana 31
BRZEWNOVIENSIS. 31 LIV. Ottacarus Rex Bohemie reſtituit Martino Abbati & monaſterio Brzew- novienſi villam Zepi, quam Frovinus civis Pragensis injuſte detinuerat. dd. VII. Kalendas Maji. anno 1264. Ex Autographo Archivi Brewnov. ſigilli pars avulſa eſt. In nomine Domini, Amen. Nos Ottacarus Dei gracia Rex Boe- mie, Dux Auſtrie & Stirie, Marchio Moravie, ad rei memoriam sem- piternam. Quoniam ſecunda tabula poſt naufragium data eft mortali- bus ad ſalutem contra antiqui hoſtis inſidias , qui molitur cottidie, ut Jordanus in os ſuum influat, ſeu ut electos deglutiat, & deperdat; contra hoc nobis ſemper ſollicitudo imponitur , quod calumpniancium poſſimus reſiſtere dolo, pariter & malignitati. Notum igitur fieri vo- lumus univerſis, quod ad instanciam Venerabilis Viri Martini Abbatis Brewnoviensis nobis dilecti querelantis, quod quidam Frowinus Civis Pragenſis quandam villam nomine Zepi ad Monasterium Brewnovienſe ſpectantem, pleno jure, detineret contra juſticiam occupatam, propter quod cognitis cauſe meritis, videlicet quod fereniſſimus Princeps felicis recordationis Pater noster Wenceslaus Rex Boemie dictam villam restitui mandaverit (d) memorato, eo quod ſine ipſius conſenſu, nec non Ve- nerabilis Patris Pragenſis Epiſcopi non debuit, nec potuit alienari; man- datum ipſius Patris noſtri ſuper eo exſequi cupientes, ſupra dictam vil- lam Zepi ſibi, & Monaſterio Brewnovienſi reſtituimus pleno Jure, he- redibus Frovino & Succeſsoribus ejus quacunque ex cauſa ſuper eadem villa perpetuum filencium inponentes. Et ne poſſet impoſterum oriri dubium, quod terras quasdam, quas quidam tenebant homines noſtri ad noſiram menſam ſpectantes in eadem villa, qui Hoztivzi vulgariter vocantur , ipſi monaſterio adjunximus ac donavimus fine qualibet dubie- tate in perpetuum poſſidendas. Ad evitandam igitur in perpetuum quorumlibet calumpniam, & removendam, preſentes conſcribi fecimus, bone memorie Patris nostri ſecuti sententiam & voluntatem, confirma- mus, & approbamus, quod Abbas & Monasterium predicti de dicta villa ordinent, & diſponant, quicquid eis viſum fuerit expedire. In cujus rei teſtimonium preſentes conſcribi fecimus, figillorum noſtrorum munimine roborantes. Acta ſunt hec anno Domini MCCLXIV. VII. Kalendas Maji, preſentibus Andrea ſummo Camerario, Jarolio Burg- gra- (d) Hie membrana carioſa eſt.

Strana 32
HISTORIA DIPLOMATICA 32 gravio Pragenſi, Thechone Judice, Olrico Camerario, Olrico Pincerna, Purchardo Prachinenſi, Hirzone, Caſtellano de Zwetow, Jacobo Prepo- ſito, Priznoborio ſcolaſtico Pragenſibus, Engelherto (e)Decano, Frideri- co ſcolaſtico Wiſſegradenſibus , & aliis quam pluribus. LV. Martinus Abbas Brewnovienſis emit pro. 220. marcis advocatiam in Brunow a Wichero ejusdem loci advocato dd. Pragæ 1266. ſexto Non- Julii. Quæ geruntur in tempore, ne labantur simul tempore, ſolent voce teſtium, & ſcriptorum memoria perhennari. Nos igitur Andreas Camerarius Illuſtriſſimi Domnii Regis Boemorum & Sdizlaus Marſalcus ejusdem Notum eſſe volumus univerſis præeſentem paginam inſpecturis, quod Venerabilis vir Martinus Miſeratione Divina Abbas Brewnovienſis de conſenſu noſtro, & aliorum proborum virorum advocatiam in Bru- now emit pro 220. Marcis argenti perpetuo poſſidendam a Wichero ad- vocato (ƒ ) ejusdem loci cum omnibus proventibus, & juribus, quos idem advocatus percipere debuerat, si perſonaliter eidem advocatiæ præſideret, Ne igitur impoſterum contra præfatum Dominum Abba- tem ſuper dicta emptione fomes diſcordiæ oriri poſlit præeſentem litte- ram figillorum noſtrorum Charactere fecimus roborari. Acta funt hæc anno Domini 1266. ſexto Non. Julii in Curia Domini Andreæ in Caſtro Pragenſi, regnante Premizl rege filio Regis Wenceslai, teftibus hiis, qui hæc viderunt ſunt hæc: Budizlaus de Resich, Rehme de Lutowich, Chotebor de Lipua, Protiwen de Onſow, Wecemil de Radowizich, Ranco de Prezow, Chiruko de Korech, Zwezt de Zdib, Pribizlaus de Zluh, Borizlaus de Chotowina, Bohuzlaus de Budichoztich, Radzlaus de Zuchodol, Zu- donna de Kowanietz, Nilhozt de Lubodran, Ranko de Kſol, Withma- rus de Freboradich, Jacobus de Chakowich, Rathimerus de Kamenich, Bu- buſal de Kalbarow. LXI. (e) Engelbertum hune Hammerſchmid in Hiſtoria Wiſſehradenſi p. 565. facit undecimum numero DecanumWiſſehradenſem, euinque ab anno 1235 uſque 1250. præfuiſſe ſcribit, quo eodem anno eum obiiſſe ille & ex eo Berghauerus in Protom. Poenit. p. 234. memorat , ſed jam ex præſenti diplomate manifestum fit, eum adhue anno 1264. ſuperſtitem fuiſſe. (f ) Advocati Camcræ, inquit Dufreſnius, qui publicæ pecuniæ fun- ctionem & procurationem gerebant , qui & Advocati Fiſci & tandem denique Fiſea- les dicti.

Strana 33
BRZEWNOVIENSIS. 33 LVI. Ottacarus Rex Bohemie commutat bona ſua Regia cum bonis Mona- flerii Brewnovienſis, eidemque Monaſterio bona in Zdakov & Hluboky pro bonis in Sduchovicz cedit. dd. Brunæ ſeptimo Kalendas Maji anno 1270. Ex Archivo Brewnov. In nomine Sancte & individue Trinitatis, Amen. Nos Ota- carus Dei gracia Rex Boemie, omnibus Chriſti fidelibus hanc pagi- nam inſpecturis ſalutem in eo , in quo ſumma ſalus conſiſtit. Cum hu- mane condicionis status multipliciter varietur, & facta hominum vetu- stas oblivionis abſorbeat, necesſe est, communis ſvadet utilitas, ut ea, que nostro geruntur in tempore, ſcriptis & testibus roborentur ydoneis ad memoriam perpetuam posterorum. Noſcat igitur tam preſens ho- minum etas, quam in Criſto ſucceſſura poſteritas futurorum, quod Mo- nasterii de Brewnow clementer profectibus intendentes, & cupientes, ut ex noſtre largicionis gracia utilitas ſibi debeat provenire; ad Domini Martini Venerabilis Abbatis ejusdem Monaſterii preces inclinati benigni- us, quorundam bonorum commutationem fecimus cum eodem. Nos enim bona noſtra in Sdakow , & in Hluboki cum utroque molendino , & omnibus curiis circumſedentibus ipſa molendina, pratis, & agris ex utraque parte fluminis ipfîs molendinis in Sdakow & Hluboki atti- nentibus, cum ejusdem fluminis naulo, & que molendina, & quas curias dilecti fideles noſtri Albero & Dobeſſius fratres castellani in Cling- bek tenuerunt, & poſſederunt hucuſque, prefato monasterio tradidimus perpetuo poſſidenda, volentes, ut idem monaſterium dicta molendina cum prefatis curiis , pratis , & agris ex utraque parte fluminis ipſis mo- lendinis attinentibus, & cum ejusdem fluminis naulo teneat, habeat, & poſlideat, & de ipſis faciat juxta ipfius arbitrium voluntatis, Jus & do- minium noſtrum de eisdem bonis in idem monasterium transferentes, ut deinceps dicta bona, & molendina, prata & agri ex utraque parte fluminis ipſis molendinis attinentes ad prefatum monasterium debeant perpetuo pertinere. Dictus autem Dominus Martinus prefati Monaſte- rii Venerabilis Abbas in dictorum molendinorum concambium curiarum, agrorum, pratorum ex utraque parte fluminis attinencium dictis molen- dinis, cum ipfius fluminis naulo habito tractatu & deliberacione diligen- ti, cum omnium fratrum ſuorum conventu , de bona, grata , & commu- ni voluntate ipſius Conventus ceffit nobis de bonis in Sduchowiz, que idem Monasterium habebat ibidem, & ea cum omnibus attinenciis & E Tom. VI. Monum. Ju-

Strana 34
34 HISTORIA DIPLOMATICA Juribus eorundem nobis tradidit perpetuo poſſidenda; Et quia prefata bona noſtra in Sdakow , & in Hluboki de quibus racione hujuſmodi con- cambii ceſſimus Venerabili Viro Domino Martino Abbati memorato ex- cedunt in valore bona in Sduchowicz, de quibus nobis ceſſit, addidit no- bis idem Dominus Martinus Abbas CXXIV. marcas argenti, in ponde- re Pragenſi uſitate monete pro hujusmodi ſupplemento. Guare volen- tes, ut tractatus hujusmodi muniminis robur perpetui forciatur, preſens privilegium fieri, & ſigillis Majeſtatis noſtre fecimus communiri. A- ctum & datum Brune per manus Magiſtri Heynrici Prothonotarii Regni noſtri & Plebani in Bors, anno Domini MCCLXX. ſeptimo Kalendas Maji quinte Jndiccionis coram hys testibus, quorum nomina ſubſcri- buntur. Domino Criſtano Abbate de Porta Apoſtolorum, (g) Domi- no Johanne Abbate de ſancto Procopio ( h) Domino Siffrido Abbate de monte Syna , (i) Domino Thobia Prepoſito Pragenſi , (k) Domino Pe- tro Prepoſito Wiſſegradenſi, (1) Domino Gotfrido Prepoſito Tynenſi, (m) Domino Gregorio Decano Pragenſi, Domino Cunone Decano Wiſ- ſegradenſi, (n) Domino Petro Decano de ſancto Egidio, Magiſtro Lau- rencio Canonico Wiſſegradenſi, Domino Mstidruhone Caſtellano Pra- genſi, Domino Domaslao Camerario Regni Bohemie, Domino Depoldo Ju- (g) Rariores ſunt hodie hujus Benedictini coenobii memoriæ , e cujus vitiato nomine hodie civitas Poſtelberg nomen ſuum invenit. Nobis tamen aliquot hujus coenobii diplomata autographa in manus venerunt aliquando in Diplomatario Benedictino publicanda , e quibus etiam ſigillum iſtius monaſterii delineari fecimus. Quod initia iſtius monaſterii jam ad initia ſæculi ſuperioris rejicienda fint , argumentis qui- busque Parte VI. Annalium noſtrorum p. 312 & 313. probavimus. (h) Etiam iſtorum Abbatum fincera Chronologica ſeries optanda eſſet. Primos uſque ad Regne- rum annumque 1162 habemus in Continuatore Coſmæ Dresdenſi Monacho Zaza- vienſi, poſteriores deſiderantur. (i) lege Syon. ſcilicet Ordinis Præmonstratenſis intra muros Pragæ. Prætermiſſus vero hic Abbas eſt tum in ſerie Abbatum Strahofien- ſium P. Amandi, tum Annalium Præmonſtrat, P. II. quæ utraque multa refor- matione eget, ut aliquando oſtenſuri ſummus. (k) Hunc Berghauerus Tobiam hu- jus nominis primum facit in ſerie Præp. Prag. p. 138. (l) Hammerſchmid in Hiſt. Wiſchehrad. p. 504. hune Petrum dictum a Reichenstein Num. XIII. Præpo- ſitum conſtituit , ſed errat cum eum infulam Wiſſehradenſem ab Ottone Brandebur- gico Gubernatore Bohemie impetraſſe ſeribit. Liquet ex hoc diplomac eum annis 8. & ultra prius Præpoſitum fuiſſe , quam Otto Gubernator Bohemiæ conſtitutus fue- rit. (m) Scil. Tynhorſſovienſi ad S. Chriſtophorum, ubi Cullegiata erat. Plures iſtius Collegiatæ eccleſiæ Præpofiti, Decani , Archidiaconi & Canonici leguntur in libris Erectionum. (n) Is numero XIII. Decanus eſt Hammerſchmidio c. l. p. 566.

Strana 35
BRZWNOVIENSIS. 35 Judice Regni Bohemie, Domino Bavaro Marſalco, Domino Sdislao ſubmarſalco, Domino Hyncone Dapifero, Domino Cunrado ſubdapife- ro, Domino Wolmaro Pincerna, Domino Onſone ſubpincerna, Domino Nezamizlone Burgravio in Olomuch, Domino Cunone Camerario Olo- mucenſi , Domino Zmilone Burgravio Wetovenſi , & alii alii quam plu- res. LVII. Joannes III. Epiſcopus Pragenſis concedit Martino Abbati Brewn. jus & poteſtatem omnes fructus de eccleſia Parochiali in Brunow percipiendi Parochosque hic loci inſtituendi & deſtituendi. dd. Pragæ Kalend. Septemb. An. Pontif. I. (o) Apud Ziegelbauer. p. 259. LVIII. Controverſia inter Præpoſitum & Capitulum Wiſſehradenſe compoſs. ta per arbitros Abbatem Martinum (p) Brewnow. & Abbatem Montis Syon. An. 1277. Apud Hammerſchmid in Hiſt. Wiſchehrad. P. 507 & Pontanum in Bohemia Pia p. 80. LIX. Criſtannus Abbas Brzewnovienſis emit villam Trebunicz a Wolkmaro & Wilhelmo de Pabienicz pro LXX. marcis argenti , quam villam poſſidet Herbordus Civis Pragenſis, ſub annuo cenſu VIII. marcarum argenti, dd. Pragæ Kalendis Maji An. 1279. Ex autographo Archivi Brewnov. figil- la avulſa ſunt In nomine Domini Amen. Que geruntur in tempore, ne titubent, vel labantur, in tempore ſolent in lingua teſtium poni, & literarum no- tato perhennari. Innoteſcat igitur tam futuris, quam preſentibus, hanc paginam inſpecturis, quod nos Divina miſeratione Criſtannus (q) Ab- bas Brewnovienſis Ecclesie emimus villam Trebunich vulgariter vocatam, ſolventem fingulis annis VIII. marcas puri argenti, apud Nobiles Viros Wolkmarum, & fratrem ejus Wilhelmum de Pabienich, (r) filiis, co- E 2 gna- (o) Anno. 1271- (p) In exemplari quo uſus Pontanus tantum exprimitur litera ini- tialis M. per quam Martinum indicari nullum eſt dubium. (q) Ex hoc diplomate e- mendanda Chronologia Ziegelbaneri p. 64. in ſerie Abbatum Brewnow. Nimis diuturnam Infulam conceſſit Martino usque ad annum 1287, quo eum ad meliorem viram migraſſe ſcribit, cum ex hoc diplomate teſtatum fiat jam anno 1279. Chri- ſtannum Brewnovio præfuiſſe. (r) Notandum finales literas ch. non hodierno ſono ſed aſperius inſtar Z. acceptas fuiſſe hac ætate ſcil. Pahieniz , fic infra recurrit Du- bravich, exprime Dubrawiz.

Strana 36
36 HISTORIA DIPLOMATICA gnatis, & amicis ipſorum non reclamantibus, ſed potius annuentibus, pro LXX. marcis argenti ponderis Pragensis, Ecclesie nostre Brewnow in perpetuum poſſidendum. Et ne processu temporis ipforum progenies ſucceſſiva valeat hoc factum auſu temerario inquietare, ipſi ſupra me- morati venditores Wolkmarus & Wilhelmus preſentium tenorem muni- mine ſîgilli ſui firmaverunt, & ut eciam competenti cautela appoſita, cuique hominum omnis calumpnie preveniatur materia, hy ydonei te- stes tam libero & manifeſto interfuerunt commercio, Gregorius Camera- rius Regine. Trajanus Canonicus Pragensis, Bobuta gener eorum, Wil- helmus de Dubravich, filius ejus Lupoldus, & Barnabas alter ipſius fili us, Matheus de Prerow, Ratihor de Veſce, Filius Cunradus, alter filius Bohuzlauzs, Hirsko Predota de Lipna, Hiltmar Fridinger, Symon Stuc- co, Henricus de Michel, Petrus gener Nuhacii, Michael quondam Judex, & filius ejus Englybertus, filius ejus, & alii quamplures cives Pragen- ſes. Et ville Trebunich hiis temporibus cenſus ſolvitur IV. marce in feſto Beati Georgii, & alie IV. in festo Beati Martini, & eandem villam tenet Herbordus civis Pragenſis perpetualiter ſolvens singulis annis VIII. marcas, ut prediximus, poſt mortem quoque jam dicti civis Herbordi, quicunque ſucceſſorum ſuorum tenebit eandem villam ex condicione in empcione facta, ſolvet ad censum ſupra prenotatum X. menſuras rega- les avene. Quodſi neceſſitate tactus prememoratus civis, filii, vel ſuc- celfores eorum voluerint vendere jam sepe dictam villai, quam poſsi- det ab Abbate pro cenſu annuali, nulli liceat ipsis vendere poſſeſſio- nem ejus perpetualem, quam jure poſſident racione VIII. marcarum ſu- pra ſcriptarum, niſi poſſeſſori ejusdem legitimo ejusdem ville, Domi- no Abbati , vel cui permiſerit Dominus Abbas. Acta ſunt hec in Ci- vitate Pragenſi in domo Jacobi, anno Domini MCCLXXIX. Kalendis Maji. LX. Thobias Epiſcopus Pragenſis prohibet Decimatoribus ſuis, ne decimas Epiſcopales a Monaſterii Brzewnovienſis hominibus ſecundum eorum privi- legium antiquum exigant. dd. Pragæ XI. Kalendas Martii anno 1285. Ex Autographo Archivi Brewnovienſis. Thobias Dei Gracia Pragensis Epiſcopus, Univerfis Decimatoribus ſuis , ad quos preſens ſcriptum pervenerit, ſalutem in Domino. Scire debetis, quod Venerabile Monaſterium Brewnovienſe tali gaudet privi- legio ab antiquo, quod universi & finguli ejusdem Monaſterii homines Epi-

Strana 37
BRZEWNOVIENSIS. 37 Epiſcopales decimas noſtras exhibere nobis , aut nobis aliqualiter non te- nentur. Igitur diſcretioni veſtre in virtute obediencie, & ſub pena ex- communicationis mandamus firmiter, & districte, quatenus ſentencias, ſi quas contra eosdein homines, aut eorum aliquem ex cauſa decimarum, ipſarum tuliſtis, per vos sine mora vifis preſentibus revocare nullatenus differatis, alioquin indignationem noſtram, & prefatam excommunica- tionis penam, quilibet vestrum, qui mandatis nostris non obediverit in hac parte, ipſo facto ſe noverit incurſurum, & nihilominus ſenten- tias ipſas per nos relaxatas eſſe ſciatis, ſi hoc veſtra exegerit contumacia, teſtimonio hujus ſcripti. Datum Prage XI. Kalendas Marcii, Pontifica- tus anno tercio. (s) LXI. Chriſtannus Abbas & conventus Brewnovienſis ad petitionem Regis Wenceslai donat Ordini Eremitarum. S. Auguſtini juxta muros civitatis Minoris Pragenſis eccleſiam S. Thomæ cum cæmeterio & fundo atque jure Patronatus. dd. in Brzewnov anno 1286. quinto Idus Augusti. (t) Ex au- tographo Archivi S. Thomæ. Nos Chriſtannus miſeratione Divina Abbas, totusque Conventus Brzewnoviensis Ord. S. Benedicti, Univerſis hanc paginam inſpecturis ſa- lutem in Domino Jeſu Chriſto. Ne geſtarum rerum memoria proceſſu temporis evaneſcat & pereat, diſcretorum Virorum prudentia solet eas per literas æternare. Vobis igitur univerſis ac fingulis viris innoteſcat, quod Nos e conſenſu Venerabilis Patris Domini Noſtri Tobiæ Pragenſis Epiſcopi, Ecceleſiam beati Thomæ juxta Muros Civitatis Novæ ſub caſ- tro Pragenſi ſitam, ac jus patronatus ipſius cum fundo & Cæmiterio ejus tantum, honeſtis, & Religioſis Viris Fratribus Eremitis Ordinis S. Auguſtini apud prædictam Eccleſiam beati Thomæ, Deo perpetuo famu- lari volentibus tam præſentibus quam futuris, & eorum ordini ſupra- dicto, ob reverentiam Dei omnipotentis ac Religionis honestatem, at- tendentes nihilominus ſereniſſimi Principis Domini Noſtri Wenceslai In- elyti Hæredis , & Domini Regni Bohemiæ, ac Marchionatus Moravia, piam & humilem petitionem concedimus, transferentes in eos plenum ejusdem Ecclefiæ, & præfati Juris Patronatus & prætacti fundi, & præ- dicti (s) Ex anno III. hie prodito ſedis epiſcopalis reformabitur in Annalibus annus occu- pati epiſcopatus. Ceterum ſigillum mutilum appenſum Num. II. ſcalpro excuſum ex- hibemus. (t) Hem novum documentum Martinum I. Abbatem non perduraſſe uſque ad annum 1287. ut vult Ziegelbauerus p. 64.

Strana 38
38 HISTORIA DIPLOMATICA dicti Cæmiterii dominium libera & ſpontanea voluntate ab ipfis fratribus & Succeſſoribus eorum quibuslibet hujus rationabilis ac juſtæ donationis titulo poſſidendum, tenendum, & habendum libere, pacifice, ac quiete, objectione Juris cujuslibet impoſterum quiescente, & contradictione qua- libet non obstante. In cujus rei teftimonium & robur perpetuo valitu- rum præſens Privilegium fieri, & sigillis noſtris fecimus communiri. Datum in Brewnow Anno Domini milleſimo, ducenteſimo octuageſimo ſexto. V. Idus Auguſti quartæ decimæ Indictionis. LXII. Tranſactio litis facta per arbitros inter Abbatem & Conventum Brzewnovienſem; ac inter Nicolaum & Jacobum filios Franclini Cives Pragenſes ratione bonorum in Syep. dd. Pragæ in die S. S. Coſmæ & Da- miani A. 1287. Ex Archivo. Brewnow. In nomine Domini , Amen. Cum olim inter Honorabilem Virum Dominum Abbatem C. (a) & Conventum Monasterii Brewnoviensis Or- dinis ſancti Benedicti ex una; & diſcretos Viros Nicholaum & Jacobum fratres , filios Franclini felicis memorie Honorabiles Cives Pragenſes ex parte altera super quibusdam bonis in Syep ad predictos Abbatem & Conventum ſpectantibus gravis, & grandis exorta fuiſſet materia litis, vel eciam questionis, tandem propter bonum pacis, & utriusque partis commodum iidem Abbas, & Conventus pro parte fui, & eciam Nicho- laus & Jacobus predicti pro parte ſua, & omnium ſuorum heredum, ac etiam pro parte Domine Hyſalde & puerorum , & eciam amicorum ipſius in nos ſubſcriptos, videlicet Symonem dictum Stutonis, Detricum filium Welwlini, Lutoldum de turri lambini, Nicholaum dictum Popiez Cives Pragenſes, & Bozthrechonem de Chunraticz, tanquam in arbitros & amicabiles compoſitores , ſeu arbitratores legitimos compromiſerunt, predictarum litis & queſtionis materiam fiinpliciter, & de plano Nos vero preſcripti quinque arbitri conſideratis diverſis circumſtantiis mate- rie predicte propter utriusque partis pacis commodum, & precipue ad ſopiendam litis occaſionem inter ipſas, prout nostre videbatur conſcien- cie expedire, invocata ſancti ſpiritus gracia in cauſa eadem arbitramur, diffinimus, & procedimus tali modo; ita videlicet, quod Dominus Ab- bas , & Conventus predicti quindecim marcas argenti puri prius dictis Nicholao & Jacobo debeant afſignare; & occaſione felicis recordacionis fra- (u) Verofimillime Chriſtannum, qui jam ab anno 1279. Abbas fuir, ut ſupra Num. 49. oſtendimus.

Strana 39
BRZEWNOVIENSIS. 39 fratrum dictorum Nicolay & Jacobi maritum quondam prefate Domine Hysalde in ſuam fraternitatem recipere, & in suas oraciones sedulas & devotas ; & hec omnia iidem Dominus Abbas & Conventus antequam preſens arbitrium reciperent, impleverunt; ſepe dicti vero Jacobus & Nicholaus de eisdem bonis in Syep juxta noſtrum arbitrium ſeu ſentenci- am cesserunt libere Domino Abbati & Conventui ſupradictis. Infuper nos antedicti arbitratores, poteftate nobis ab utraque parte tradita, & conceſſa, obligamus nominatos Nicolaum & Jacobum ſerie hujus ſcrip- ti , quod nec ipſis, nec eorum heredibus, nee dicte Domine Hyſalde, nec ipſius pueris, vel amicis inposterum liceat preſentem nostram sen- tenciam ſeu arbitrium infirmare. Si autem elapſo termino ſepedicti Ny- cholaus & Jacobus, vel eorum heredes, ſeu predicta Hyſalda Domina, vel ſui pueri , ſeu amici non egerint , ex tunc pronunciamus ipſos pre- ſentibus, & arbitramur incidisse in penam ducentarum marcarum argen- ti, quantum contra noſtram preſentem diffinitionem procedere attempta- verit quoquo modo nobis arbitris centum , & prius dictis Domino Ab- bati alias centum marcas & Conventui solvendas. In cujus rei testimo- nium preſentem literam nos prefati arbitri Symon, Decritus, (x) Lutol- dus , Nicolaus, & Boztgech conſcribi decrevimus, & ad robur perpetue valiturum Pragenſis civitatis sigillo patrocinio roborari. Actum & da- tum Prage anno Domini MCCLXXXVII. in die ſanctorum Cozme & Damiani, preſentibus hys teſtibus. LXIII. Bolko Dux Sileſic emit a Tschaska Abbate Oppatovicenſi ejusque conventu locum Griſſove cum omnibus appertinentiis pretio ducentarum quadraginta marcarum ponderis Polonicalis. dd. Lignitz feria ſexta pro- xima poſt feſium S. Jacobi anno 1289. (y) Excuſum eſt apud Ludevi- gium T. VI. Reliquiarum p. 489. LXIV. Juanus Epiſcopus Lacedemonienſis confert eccleſiæ Brewnoviensi XL- dierum Indulgentias in IV festivitatibus Domini &c. dd. V. Kalend. Octo- bris anno 1294. Apud Pitter p. 77. (z) LXV. (x) Verofimillime error tranſumtoris eſt, legendumque ut ante Detrieus. (y) Hoc pacto ceſſavit monaſterium Griſſovienſe Ordinis S Benedicti, in quod inductus Ordo Ciſtercienſis hodie iſthic florens. Ex hac vero venditione haud aliud conjici po- teſt, quan paupertas monaſterii Oppatovicenſis , cujus ubique in diplomatibus ſuper- ſunt veſtigia, ut illæ divitiæ fub Carolo IV. jactitatæ meram fabulam convincant. (z) Autographum adhuc ſervatur in Archivo Brewnow.

Strana 40
40 HISTORIA DIPLOMATICA LXV. Wenceslaus Rex Boh. concedit Policzio ad monafterium Brewnovien- ſe ſpectanti judicium ſanguinis ad petitionem Bawari (a) Abbatis. dd. Pragæ VII. Idus Decemb. anno. 1295. Apud Ziegelbauer p. 284. LXVI. Compoſitio amicabilis inter Theodericum Epiſcopum & Capitulum Olomucenſe, ac Bavarum Abbatem Brzewnovienſem ſuper adminiſtratione Curæ animarum, & Libertate Eccleſiæ Reygradenſis. dd. Medricz VI. Kalendas Februarii anno. 1296. Ex Archivo Brewnov. Theodericus Dei Gracia Olomucenlis Epiſcopus, Omnibus in perpetuum. Equitas racionis, & approbata conſvetudo requirunt, ut jurgancium queftiones, que grate pacis limite terminantur, ad cautelam preſentium, & memoriam posterorum redigi debeant in scripturam, ne lites dampnoſas certo fine deciſas incertitudo ſuccedens quandoque re- ſuſcitet, quas intercedens concordia fepelivit. Eapropter nos Theode- ricus (b) Dei gracia Olomucenſis Epiſcopus conſtare cupimus univerſis; quod nuper inter nos ex una, & Venerabilem Abbatem, & Conveu- tum Brewnovinſem, Ordinis ſancti Benedicti Pragensis Dyocesis & Mo- nasterium Raygradense, nostre Olomucensis Dyocefis, Ordinis ejusdem ſancti Benedicti ex parte altera orta materia queſtionis, pro eo, quod nos in eodem Raygradenſi Monasterio predicto Abbati in ſpiritualibus & temporalibus ſubjecto institutionem, & destitutionem, & alia Jura Epi- ſcopalia ad legem Jurisdiccionis & Dyoceſanam ſpectancia, cum popu- lum habeat, petebamus, ex quibus plurima dictus Abbas nobis non de- beri , ea ſe , & predeceſſotes ſuos, a tempore quo non extat memoria poſſediſſe, & preſcripſiſſe aſſerens allegabat, petens, ut ea ſibi in Mo- naſterio Raygradenfi pio, ac paterno affectu abſque contencione reco- gnoſcere dignaremur. Nos igitur ejus Juri, & fupplicacionibus religio- nis obtentu, pro qua ſumma faciat racio, favorabiliter annuentes, de conſilio Juris peritorum , ac aliorum Honorabilium Virorum, ipſam que- (o) Ziegelbauerus p. 65. hunc Abbatem aliter Paulum II. appellat, aitque illum ex Baworeorum illuſtri & nominato ſanguine, qui Grandem Prioratum Strakoniczii fundarunt, oriundum fuiſſe , quod optaſſem , ut veteriori & certiori teſtimonio quam Crugerii roboraſſet. Ego hune Abbatem etiam in autographis ubivis Bawarum nuſpiam Baworum aut Bawor (quo nomine hæc illuſtris familia tum veniebat ;) ſeriptum invenio. (b) Is numero XVIII- Moraviæ Epiſcopus Annoque 1302 mor- tuus perhibetur ab Auguſtino Olomucenſi in Epiſc. Olomuc. p, 282.

Strana 41
BRZEWNOVIENSIS. 41 questionem taliter duximus de conſenſu, & connivencia noſtri, Capituli decidendam , videlicet ut ipſe Abbas , & ſui ſucceſſores deinceps inquiſitio- nem exceſſuum , Institucionem quoque & destitucionem Prepofiti habeat ſine nobis, nec non omnia alia Jura, & omnimodam ſubjeccionem, & diſpo- fitionem dicti Monaſterii Raygradenſis in omnibus ejus facultatibus, & perſonis, quia constat dictum Abbatem, & suos predecessores, easdem ſubjeccionem , & diſpoſicionem in dicto Raygradenſi Monaſterio hacte- nus habuiſſe ; Nos autem in dicto Monaſterio habere debemus viſitacio- nem , correccionem , procuracionem racione viſitacionis, auxilii impo- nendi pro varia neceſſitate, contribucionem, ſecundum Lateranenſe Conci- lium , moderatam , Jurisdiccionem quoque cauſarum omnium ad forum Eccleſiaſticum ſpectancium , & Cenſuram Eccleſiaſticam , ſacramentoruni omnium collacionem , & altarium conſecracionem , & Ordinum collacio- nem, penitenciam, reverenciam debitam & honorem , ipſe quoque Ab- bas Priorem, qui curam animarum gerere debet Prepoſiti Monacho- rum , & plebis, nobis, ut idem Prior curam eandem recipiat, preſenta- bit, qui eciam ad synodum nostram venire more tenebitur aliorum, ip- ſum quoque Prepoſitum , qui ſub predicto Abbate & ſuis ſucceſoribus curam habet gerere tantum temporalium, ac Priorem , & alios fratres ibidem ponet ipſe Abbas, quos voluerit, & libere removebit eosdem, quando ſue conſciencie , & ſaluti fratrum , ac utilitati monaſterii viderit expedire, cum dictum monasterium in Raygrad Abbati Brewnoviensi in ſpiritualibus & temporalibus a longe retroactis temporibus constet eſſe ſubjectum. Viſitacionis autem officium ſecundum formam Canonum cum duxerimus exercendum , ſi contra aliquos orta fuerit infamia , ſepe dicto Abbati denuncciabimus, ut ſuper hys ſollempniter inquirat, & delinquentes puniat juxta Regularis exigenciam diſcipline. Notoria autem crimina, que examinacione non indigent, cum ſuper hys merito notari poſſit Abbatis negligencia, libere corrigemus, dicto Abbati denunciantes, ut eos ab officiis, & amminiſtracionibus amo- veat, & debeat amovere, & de aliis ipsi Monasterio non differat pro- videre. Supradictis igitur contenti predictum Abbatem & Conven- tum Brewnovienſem, & ſuos ſucceſſores & Monasterium Raygraden- ſe in ceteris duximus abſolvendos. Quod autem premiſſa omnia tam predicto Abbati & Monaſterio Brewnoviensi, quam ſuccefforibus ejus rata ſerventur, & ſtabilia, ſemperque maneant inconvulſa, nec ul- lius temporis evo aliquatenus immutentur, ſed perpetuum irrevocabili- ter ſorciantur effectum , hanc paginam ad rei memoriam ſempiternam in- F Tom. VI. Monum.

Strana 42
42 HISTORIA DIPLOMATICA inde confectam figilli noſtri juſſimus munimine roborari. Et nos Olo- mucenſe Capitulum predictam cessionem, & recognitionem Jurium pre- dictorum, nec non abſolucionem in ceteris dicto Venerabili Viro Do- mino Bawaro Abbati & Monaſterio ſuo Brewnoviensi, & ſucceſſoribus ſuis factam in perpetuum per Reverendum Patrem Dominum nostrum Theodoricum Olomucenſem Epiſcopum ratam habemus & gratam , & con- ſenſum noſtrum unanimiter adhibemus. Et quod ſuper hoc nullus fu- turis temporibus dubietatis, vel calumpnie poſſit oriri ſcrupulus hanc eciam paginam ad firmiorem rei ſtabilitatem, ſigilli noſtri fecimus ap- penſione muniri. Ego Budizlaus Decanus, Ego Cyrus Prepoſitus, Ego Fridericus Archidiaconus, & Nos ceteri Olomucenſis Eccleſie Canonici premiſſis omnibus, pro nobis & noſtris ſucceſſoribus Canonicis Olomu- censibus voluntarie & favorabiliter conſentimus. Actum & datum Me- dricz VI. Kalendas Februarii, anno Domini MCCLXXXXVI. LXVII. Bonifacius VIII. delegat Custodi Ecclesice Pragensis examen testium, super lite inter Abbatem Brzewnovienſem, & Clericum quendam Pragen- ſem in cauſa Eccleſiæ Parochialis in Czepus. dd. V. Nonas Julii. Pontif, anno II. (c) Ex archivo Brewnow. Bonifacius Epiſcopus Servus Servorum Dei, Dilecto Filio, Cu- stodi Ecclesie Pragensis salutem, & Apostolicam benedictionem. Du- dum cauſam appellationis & negocii principalis, que vertitur inter Di- lectos filios Petrum Machonis de Antiqua ſella Presbiterum Pragensis Dioceſis ex parte una, & Abbatem, (d) & Conventum Monasterii Brewnovienſis Ordinis ſancti Benedicti dicte Diocesis ſuper Parrochiali Eccleſia in Czepus ejusdem Dioceſis, de qua tunc per obitum quondam Johannis dicti Hukal ipfius Ecclesie Rectoris vacante, Petrus ſibi per Venerabilem Fratrem noſtrum Philippum Epiſcopum Ostienſem , tunc in illis partibus Apoſtolice ſedis legatum proviſum fuiſſe canonice, dictos- que Abbatem & Conventum ſe proviſioni hujusmodi contra juſtitiam oppoſuiſſe , & opponere, ac feciſſe, & facere, quo minus dicta proviſio debitum ſortita fuerit, & sortiatur effectum, Abbas vero & Conventus predicti dictam Ecclesiam ejus & eorum Monasterio predicto canonice incorporatam, unitam, & annexam fore afſerebant, prout afserunt, ex altera, & nonnulis aliis articulis pro parte dictorum Abbatis & Conven- tus ad ſedem Apoſtolicam interjecte, Venerabili Fratri noſtro Bertrando Epi- (c) Anno 1296. (d) Bawarum.

Strana 43
BRZEWNOVIENSIS. 43 Epiſcopo Eugubinenſi tune Capellano noſtro, & Auditori cauſarum Pa- lacii Apostolici ad instantiam dictorum Abbatis & Conventus audiendam commiſimus , & fine debito terminandam. Non obſtante, quod cauſa ipſa de ſui natura ad Romanam Curiam legitime devoluta, & apud eam tractanda, & finienda non esset, qui ad instantiam Magistri Johannis Scrivani ſubſtituti per Jobannem de Przedborzytz ſacriſtam dicti Mona- ſterii Procuratorem predictorum Abbatis & Conventus, prout ad hoc idem sacrista ab eisdem Abbate & Conventu sufficiens mandatum habe- bat , coram eo in Judicio comparentis, Magiſtrum Nicolaum Lubech Procuratorem Præfati Petri; prout eidem Epiſcopo tunc Auditori apud acta cauſe hujusmodi legitime constabat, ad dandum & recipiendum li- bellum, & ad prestandum , & per alteram parte prestari videndum Ju- ramentum de calumpnia, & de veritate dicenda in cauſa hujusmodi per quosdam Curſores noſtros ſucceſsive citari fecit ad certos terminos pe- remptorios competentes, in quibus dictus Johannes Scrivani coram eo- dem Epiſcopo tunc Auditore in Judicio comparens, dicti Nicolai non comparentis contumaciam accuſavit , & in ejus contumaciam quendam pro parte ſua in hujusmodi cauſa dedit libellum, & predictum in ipſius Epiſcopi tunc Auditoris preſentia preſtitit juramentum in prefatis termi- nis ad hoc prefixis; deinde vero predictis Nicolao & Joanne Scrivani coram eodem Epiſcopo tunc Auditore in judicio comparentibus, & tra- ditis per eos nonnullis poſitionibus & articulis in cauſa hujusmodi, & contra eosdem poſitiones & articulos quibusdam exceptionibus hine inde datis, in terminis eis ad hec per dictum Epiſcopum tunc Auditorem ſucceſſive, & peremptorie aſſignatis. Verum quia per ea, que coram dicto Epiſcopo tunc Auditore apud eandem ſedem in hujusmodi cauſa ſunt habita, non poteſt de ipſius cauſe me- ritis plene liquere, Diſcretioni tue per Apoſtolica ſcripta manda- mus, quatenus teftes, literas, inſtrumenta, que pars predictorum Ab- batis & Conventus ſuper dictis ſuis articulis , quos idem Epiſcopus tunc Auditor ſub ſigillo ſuo tibi tranſmittit incluſos, coram te duxerit pro- ducenda, infra duos menſes poſt receptionem preſencium, cum pars dicti Petri ſuper dictis ſuis articulis remiſsionem ad te habere non curet, prudenter recipere, ae teftes ipſos ſecundum diſcretionis tue arbitrium, cum dictus Nicolaus de mandato ejusdem Epiſcopi tune Auditoris ad ipſius Joannis instantiam per quendam Curforem nostrum ad certum terminum peremptorium competentem, ad dandum interrogatoria, si F 2 que

Strana 44
HISTORIA DIFLOMATICA que dare vellet, in cauſa hujusmodi citatus in oodem termino aliqua interrogatoria non curaverunt exhibere, diligenter examinare procures, literas, testes, & inſtrumenta predicta tranſcribi fideliter faciendo; si vero alterutra partium predictarum teftes alterius partis voluerit repro- bare, tu teſtes ſuper reprobatione hujuſmodi coram te producendos infra unius menſis ſpatium , predictos duos menſes immediate ſequen- tes ſapienter recipias , eosque ſecundum interrogatoria a partibus ipſis exhibenda, ſi ea exhibere voluerint, alioquin juxta datam tibi a Deo prudentiam examines diligentur, depositiones omnium teſtium predic- torum fideliter in ſcriptis redactas, una cum articulis, & interrogato- riis ſupradictis, ac tranſumptis literarum, instrumentorum predictorum ſub ſigillo tuo incluſos ad noſtram preſenciam quantocius tranſmiſſurus, ac ſignificaturus nobis , que & quanta ſit fides eisdem instrumentis, & literis adhibenda, prefixo eisdem partibus termino peremptorio com- petenti, quo per ſe, vel procuratores ydoneos, cum omnibus actis, juribus, & munimentis ſuis !cauſam hujusmodi contingentibus, ſe Apo- ſtolico conſpectui repreſentet, juſtam dante Domino ſententiam recep- ture; Teſtes autem, qui fuerint nominati, ſi ſe gratia, odio, vel ti- more ſubtraxerint, per cenſuram Eccleſiaſticam appellatione remota compellas, preterquam ſuper criminibus veritati teſtimonium perhibe- re, diem vero prefixionis hujusmodi, & formam , & quicquid ſuper his duxeris faciendum, nobis per tuas patentes literas, harum ſeriem continentes , fideliter intimare procures. Datum Rome apud ſanctum Petrum, V. Nonas Julii, Pontificatus noſtri anno ſecundo. 44 LXVIII. Wenceslaus Rex Boh. confirmat literas Margarethæ Reginæ ſuper villa Craſicz. dd. Pragæ X. Kalendas April. 1301. Apud Ziegelbauer p. 279. (e) LXIX. Gregorii Epiſcopi Pragenſis Privilegium , concernens decimas ſubdi- torum Monaſterii Brzewnovienſis, ut illas Abbas & Succeſſores ejus reci- pere & colligere poſſint. dd. Praga VIII. Idus Julii anno 1301. Ex au- tographo Archivi Brewnov. (f ) Gre- (e) Autographum illæſo figillo habetur in Archivo Brewn. (f ) Membrana partim carioſa, partim humore aliquo putrefacta, quo ſimul plurimæ literæ evanuere.

Strana 45
BRZEWNOVIENSIS. 45 Gregorius (g) Dei Gracia Pragensis Epiſcopus, univerſis preſen- tes literas inſpecturis ſalutem in Domino. De ore ſedentis in throno procedit gladius biſacutus , cujus etiam aſpectu terribili proprie volun- tatis diſſipatur arbitrium , reproborumque noxius appetitus - - - eterni providencia Judicis de cujus vultu recta ju- hec enim — - dicia prodeunt, ut recti Principes & eorum reſpiciant equitatein. Hec profecto, per que fedus humani generis in tranquilltate conſiſtit - ſer- - firma vanda, que pacem pariunt, modeſtiam nutriunt, lites perimunt, - imminuunt. alterum ledi ab altero non permittunt. Sane in noſtra conſtitutus preſentia noſtre dioceſis , nobis expoſuit , quod cum decimationes Epiſcopales tam in poſſeſſionibus vete- ribus cultis, quam in novalibus inpoſterum pertinuerint ab antiquo , & predeceſſores ſui per Dominum - . tamen Thobiam (h) predeceſsorem noſtrum immediatum- percipiendi decimas ut decimas antedictarum Provinciarum ſibi & Monaſterio ſuo exigeret hec tamen Jura nostra, & Ecclesie nostre negligere non comprobaret. Nos igitur viſis & auditis privilegiis, rationibus, & pro- bationibus /- habita diligenti, decimas ſepedictarum provinciarum ad monaſterium predictum con- (g) Hoc eodem anno Idibus Septembris mortuum perhibet Pulkava. (h) Thobiæ circa has decimus diploma præmiſlum eſt.

Strana 46
46 HISTORIA DIPLOMATICA — . contra conſcienciam detinendo, alienum furtum quodammodo com- mittere, vel rapinam - indempnitati predicti monaſterii modis quibuscunque poſſumus precavere cupientes , eidem- reſtituimus integraliter & ex toto, per ipſum Abbatem, & ſucceffores ſuos Abbates - confirmantes ipſum Abbatem & Monaſterium Brzewnovienſe decimas omnium hominum & bonorum predicti Monaſterii juste & racionabiliter poſſidere, dantes eidem Ab- bati, & ſucceſſoribus ſuis plenariam potestatem ipſas decimas colligen- di, ac recipiendi per ſuos nunccios, quos ad hoc delegaverit, nec non contradictores, & rebelles per cenſuram Ecclefiasticam compeſcendi, auctoritate ſibi ſuper hoc preſentibus a nobis tradita, & conceſſa. Si quis autem contra predicta aliquid attemptare preſumpſerit, indignatio- nem Domini Dei Omnipotentis, atque ſanctorum Martyrum Viti, Wenceslai, atque Adalberti ſe noverit incurſurum. Ne igitur de pre- dictis decimis poſſit inposterum aliquod dubium ſuboriri, ad eternam rei memoriam ſibi preſentes literas dedimus, figilli noſtri (i) munimine roboratas. Actum & datum Prage anno Domini milleſnno tercentesi- mo primo, VIII. Idus Julii, Indictione XIV. Pontificatus vero noſtri anno ſexto. LXX. Bavarus Abbas & Conventus monaſterii Brewnoviensis concedit Be- neſſio ſeniori de Wartenberch ad tempus vitæ villam Probodow. dd. Pragæ 1305. die Quinto Idus Aprilis. Ex archivo Brewnoy. Nos Beneſſius ſenior de Wartenberch Burcravius Glacensis. No- tum fieri volumus Univerſis tam præſentibus quam futuris ad quorum notitiam pervenerit præſens ſcriptum, quod Venerabiles Viri Domini Bavarus Abbas, (k) Johannes Prior, Mathæus ſupprior, Totusque Con- (i) Sigillum hoc integrum hodie appenſum eſt, quod Num. IV. æri inciſum damus. (k) Petrus Abbas Aulæ Regiæ in Chronico ſuo ad annum 1310. Tomo. V. Mo- num. meorum p. 208. narrat hune Abbatem præ cæteris omnibus maxime faviſſe Henrico Duci Carinthiæ in Regnum Bohemiæ evecto , adeo ut die electionis illius, abſente corona regia , ille ejus loco infulam ſuam eapiti illius impoſuerit , ſed eum poſtea peſſimam mercedem, & præmium ab hoc ipſo Henrico retuliſſe,

Strana 47
BRZEWNOVIENSIS, A1 Conventus Brewnoviensis Monasterii, reſpectis & penſatis noſtris pro- motionibus & obſequiis, ipsis & eorum Monasterio per nos exhibitis ab antiquo & imposterum exhibendis, nostrisque precibus favorabiliter inclinati Villam dictam Probodow cum Curia ibidem, sitam in Gracensi Provincia, in retributionem noſtrarum promotionum & ſervitiorum, cum omnibus ſuis juribus, uſufructu , agris cultis & incultis , pratis, paſcuis, nemoribus, rubetis, venationibus, piſcationibus, lacubus, molendinis, aquis, aquarumque decurſibus, ac aliis omnibus pertinentiis ſuis quæsi- tis & inquirendis, eo jure, quo dicti Abbas & Couventus ac Monasteri- um prædictum , Villam eandem & Curiam cum univerſis ſuis pertinen- ciis ſupradictis, hactenus poſsederunt, nobis ex deliberato & communi conſilio & conſenſu ipſorum , ad dies & annos vitæ noſtra rite ac ratio- nabiliter contulerunt, per nos ab eisdem Abbate Conventu & Monaste- rio prædictis perdurationem temporis vitæ noſtræ quiete ac libere poſ- sidendam; ita tamen, quod nobis non liceat dictam villam vel Curiam vendere, aut alicui alteri homini exponere, vel Thevthonico jure locare. Promittimus Eccleſiæ, quod fingulis annis vitæ noſtræ, Abbati Con- ventui & Monaſterio ſupradictis, etiam de grano filiginis, quod ex ara- turis ad dictam Curiam in Probodow pertinentibus proveniet, plenam decimam perſolvemus. Volumus quoque, quod nullus heredum ſeu ſucceſorum noſtrorum de dicta villa Probodow & Curia ibidem poſt mor- tem noſtram aliquod jus habeat, vel sibi vendicare poſſit, aut debeat in eisdem : ſed quod villa ipſa & curia cum omnibus ædificiis per nos ibidem ædificatis, ſupellectilibus, rebus mobilibus & immobilibus, e- quis, bobus, pecoribus, ovibus, & cunctis aliis animalibus parvis, & majoribus, quocunque vocentur nomine, poſt obitum noſtrum in dicta Curia relictis, existentibus & inventis, heredum vel succefforum noſtro- rum eontradictione aut impedimento aliquo non obftante, ad dictos Abbatem & Conventum, ac præedictum Monasterium Brewnovienſe libe- re devehantur. In cuius rei teftimonium præſentes literas fieri, & no- ſtro ſigillo juſſimus communiri. Actum & datum Pragæ anno Domini milleſimo trecenteſimo quinto. Guinto Idus Aprilis. LXXI. Wenceslaus Rex Bohemiæ & Poloniæ declarat monasterium Brewno- vienſe non teneri ad reparationes & ſtructuras pontium caſtri Pragenſis. dd. Praga XVII. Kal. Maji anno 1305. Apud Ziegelbauer p. 273. LXXII.

Strana 48
48 HISTORIA DIPLOMATLCA. LXXII. Joannes Epiſcopus Pragenſis donat omnes fructus & proventus Ec- cleſiarum Parochialium in Brzie�t, Lubocz, & Swyrkin Bawaro Abbati, & Conventui Brzewnovienſi, & eis administrationem harum Ecclesiarum cum cura animarum tradit, dd. Prægæ XII. Kalendas Maji anno 1318. Ex autographo Archivi Brewnovienfis. In nomine Domini, Amen. Nos Joannes (1) Dei gracia Pragenſis Epiſcopus, omnibus in perpetuum. Nihil a nobis adeo firme ftatuitur, conceditur , aut donatur , quin ad hoc laboret calumpnia diſſolvendum, artifex eſt enim etas malignandi, & studet calumpniaciones inſerere, ubi deberet ſimpliciter ambulare. Ut igitur impoſterum omnis calumpnian- di, & cavillandi materia amputetur, que geruntur noſtris temporibus, preſertim intuitu pietatis, literarum ea convenit teſtimonio perhennari. Notum igitur eſſe volumus tam preſentibus quam futuris, quod nos ob reverenciam & amorem Dei omnipotentis, & fancti Martyris Adalberti noſtri, & Eccleſie noſtre Patroni Glorioſiſſimi, Brewnovienſe Monasteri- um nostre Dioceſis, Ordinis ſancti Benedicti, quod idem Martyr pristi- nis temporibus fundavit dum viveret, & dotavit favore benivolo, quan- tum poſſumus proſequentes, omnes fructus , & obventiones Eccleſia- rum Parrochialium in Brzieſt , in Lubocz , & in Swyrkin ad menſam Ho- neſtorum & Religioſorum Virorum Abbatis & Conventus dicti Mona- ſterii pro pitanciis ſeu piſcibus, quorum frequenter non modicam ha- bent penuriam, duximus deputandos, & in perpetuum applicandos, Ho- norabili Viro & Provido Bawaro Abbati hujus clauftri, & omnibus ejus ſucceſforibus, auctoritate preſencium indulgentes, ut in eisdem Eeclefiis Monachos aut Vicarios quoscunque voluerint inſtituant & deſtituant, quan- docunque ei vel eis viſum fuerit expedire, pro ſue beneplacito voluntatis, & Monachi vel Vicarii, qui in eisdem fuerint Eccleſiis, Abbati predicto, vel ejus ſucceſforibus in ſpiritualibus, & temporalibus tenebun ur red- dere racionem, & ab eis vice nostri curam recipient animarum, quam eis Abbates ipſi auctoritate noſtra, quam in eos in hac parte transferi- mus, prout voluerint, poterunt impertiri. Nos enim dicto Bawaro Abbati bone accionis ejus meritis exigentibus, & per eum univerſis ſuc- ceſſoribus ejus in premiſſis omnibus, & fingulis premiſforum plenam & integram concedimus potestatem. In cujus rei testimonium, & evi- den- (1) Is fuit hujus nominis IV. postremusque inter epiſcopos Pragenſes.

Strana 49
49 BRZEWNOVIENSIS. denciam manifeſtum ſcriptum preſens ſigilli (m) noſtri Karactere feci- mus inſigniri. Actum & datum Prage anno Domini MCCCXVIII. XII. Kalendas Maji. LXXIII. Bavarus Abbas & Conventus Brzewnoviensis vendunt Nicolao bal- neatori ſtubam balnearem in Porſietz ad Wltavam ſitam pro ſex mar- cis. dd. in die S. Galli anno 1320. Ex autographo Archivi Brewnov. In nomine Domini Amen. Multis precavetur incommodis , cum negocia ſecundum quod acta fuerint, testibus, & literarum memoriæ commendantur. Inde eſt, quod nos frater Bavarus Divina miſeracione Abbas, totusque Conventus Monaſterii Brewnovienſis notum facimus univerſis, preſentes literas inſpecturis, quod nos diſcreto Viro Nicolao balneatori de Melnik stubam noſtram balnearem, que fuit olim Sipote in Forſietz apud aquam Wltavam sitam, non remote a balneo filiorum Theoderici cum ſartagine ſeu patella (n) vendidimus pro ſex marcis, marcam quamlibet pro ſexaginta quatuor groſſis (o) computando, quam pecuniam ab ipſo Nicolao nos recepiſse fatemur, eidem eciam Nicolas cum ſuis heredibus aream five fundum balnei tali pacto locavimus, ita quod Nicolaus idem depoſito balneo veteri, locataque ſtuba nova balnea- ri , ac edificiis , & hoc ſuis ſumptibus propriis , & laboribus, constructis, ſex marcas groſſorum Pragensium, marcam quamlibet, per ſexaginta quatuor groíſos computando, vel valorem eorum, in feſtivitatibus Bea- torum Georgii & Galli equaliter in duas partes diviſas preſentare no- bis in omnem eventum tenebitur annuatim. Ad hec Nicolaus & here- des ſui Nos, fratres noſtros, & familiam noſtram infra quindenam quam- libet tenebuntur radere, sanguinem etiam nobis & fratribus nostris te- nebuntur minuere, quotienscunque nobis & fratribus noſtris eſſe vide- bitur oportunum. Ordinavimus eciam cum Nicolao jam dicto , quod fingulis ebdomadis apto die duodecim pauperes in dicto balneo ob re- medium animarum fundatorum, benefactorum, & familiarium nostro- rum per eum balneabuntur, radentur, mundabuntur, & caritative G Tom. VI. Monum. trac- (m) Sigillum quod hodie illæſum in hoc diplomate conſervatum eſt, Num. V. excuſum damus. (n) Dufreſnius in Gloſſario ſartaginem & patellam explicat pro ſalina, ſen loco, quo ſal conficitur. At quandoquidem hic ſalem uſualem , nunquam confec- tum auditum, veroſimillime de ſale nitri accipiendum, qui iſthie hodie etiam àd Moldavæ ripam conficitur. (o) Hem ſexagenam Bohemicam Joannis tempore ob pluris enpri admixtionem jam ad 64. Grofios excreviſſe!

Strana 50
5 HISTORIA DIPLOMATICA tractabuntur, ut per hoc & alia pietatis opera, quicquid ex contagione labis contraxerunt; per ipſum largitionis noſtre beneficium abluatur; quia dubii ſunt rerum eventus, provisum eſt, quod si balneum jam dictum per guerram communem, negligenciam, ſeu quocunque caſu alio fortuito contingeret, ignis incendio concremari , nihilominus non obſtantibus his, vel aliis fortuitis caſibus quibuscunque, idem Nicolaus, & ſui heredes cenſum jam dictum & alia jura fine diminutione qualibet nobis nihilominus ſolvere tenebuntur, & in quocunque terminorum ſu- pra dictorum, idem Nicolaus, & fui heredes censum dare neglexerint, poſt unamque ſeptimanam in una ſexagena groffornim Pragenſium habe- buntur pene nomine condempnati. Si autem in quarta ſeptimana cen- ſum & penas non ſolverent, recipiendi pignus ab eis, & occupandi eos, & res eorum, ubicunque fuerint, tam in balneo, quam alias, per nos & nun- cios noſtros licitum erit nobis. Si vero pignus pro censu & penis in dicto balneo haberi non poſlet ſufficiens, ammovendi dictum Nicolaum, & ſucceſſores ſuos a locacione & jure ſuo, quod eis competit, & intro- mittendi nos de balneo, & ſartagine, & aliis utenſilibus, ac ea ſibi ſol- vendi de noſtra pecunia, quod refiduum fuerit, ad taxandum duorum proborum Virorum ex parte utraque electorum, ac tandem locandi al- teri ipſum balneum plenam nobis & noſtris ſucceſſoribus reſervavimus poteſtatem. Item, ut nihil omittatur de contingentibus, decretum est a parte utraque, ſi cremato balneo, quocunque caſu adverſo, quod abſit, predictus Nicolaus, aut ſui heredes dictum balneum propter inopiam rerum ſuarum iterato eonstruere non valerent decenter, extunc nos aream & fundum alteri balneatori locare poterimus licite, dicti Nicolai, heredum, aut ſucceſsorum ſuorum contradiccione qualibet non obstante. Preterea ad eliminandam diſſenſionis materiam non immerito est provi- ſum, ſi Nicolaus, heredes, aut ſucceſſores ſui novi, & ipſum balneum forte impoſterum alicui vellent vendere vel locare, nobis ante omnia nunciabunt. Quodſi nos stubam balnearem ac ipſa edificia redimere nollemus, tunc ipſe Nicolaus, & heredes ſui de nostro conſenſu ipſum balneum ſalvo fundo, & area noſtra tali perſone locare, & vendere po- terunt , que nobis videbitur ydonea, & in ſolucione cenſus , & jurium habilis. Guodſi Nicolaus, aut heredes ſui ſecus fecerint, erit vendicio talis irrita, & inanis. Et quemadmodum ordinacionem rite factam no- bis immutare non licet, ſic etiam idem Nicolaus & heredes fui a pre- dicta ordinacione & pactis, que voluntarie ſubiit, non proterit imposte- rum

Strana 51
BRZWNOVIENSIS. 51 rum reſilire. Demum eciam , ut Nicolaus idem, & heredes sui de lo- catione eis facta fint & certiores, & libentius ſumptus ſuos in constructione balnei imponere non formident, promittimus eis ex certa noſtra ſcien- cia, quod eos, quamdiu in ſolucione cenſus , & pactorum , ſeu promiſ- ſorum ſuorum ſtabiles , prompti , & obſequioſi nobis & noſtro monaſte- rio exstiterint, a juribus eorum, & locacione non amovebimus, nec per alium quempiam balneatorem ſupplantari aliquatenus permittemus, ſed eos in juribus eorum fovebimus, & tanquam fideles noſtros ſpeciali fa- voris gracia proſequemur. In quorum omnium teſtimonium & noti- ciam pleniorem preſentes literas fieri & ſigillis noſtris fecimus commu- niri. Actum & datum anno Domini milleſimo trecentiſimo viceſimo, in die Beati Galli Confeſſoris. (p ) LXXIV. Bawarus Abbas Brewnov. locat Petro de Radek villam Hol ad XV. annorum ſpatium. dd. anno 1320. die S. Georgii. Ex Archivo Brzewnov. Ego Petrus de Radek dictus de Roſsik notum eſſe cupio universis præſentes literas inſpecturis, quod ab honorabili viro Domino Baware Venerabili Abbate Monaſterii Brewnoviensis, & ejus Conventu villam ipſorum, & Monaſterii prædicti in Hol cum utilitatibus, proventibus, ac pertinentiis ſuis univerſis a feſto ſancti Georgii nunc proxime præ- terito ad ſpatium , & revolutionem quindecim annorum pro annuo cen- fu jure locationis ſuſcepi ſub pactis , & conditionibus infra ſcriptis, vi- delicet taliter: quod primis quatuor annis Domino Abbati, & ſuo mo- naſterio nihil dare, nec solvere debeo propter ipſius villæ deſolationem, reſîduis vero undecim annis immediate ſequentibus duas ſexagenas groſ- ſorum denariorum Pragenſium bonorum anno quolibet in feſto ſancti Galli tunc proxime venturo incipiendo, nomine cenſus prædictis Domi- no Abbati, & suo Conventui solvere debeo, & tenebor in omnem even- tum, & eundem cenſum in eorum Monasterio Brewnov reponere, & præſentare , non diviſim, ſed ſimul, omni dolo, & occaſione procul mo- tis. Si autem ex Divina permiſſione ipſa locatione durante Gwerra generalis in regno Boemiæ ſuboriretur, aut ſata in prædicta villa per grandinem, vel anni sterilitatem destruerentur, ex tune penſato, ac confiderato per Dominum Abbatem meo dampno de cenſu ejusdem an- ni gratiam mihi tenebitur facere, prout ſibi videbitur expedire. Ut autem prædictus cenſus per me certius ac diligentius exſolvatur diſcretos vi- G 2 (p) Sigillum utrumque , quod contractui iſti appenſum eſt Num. VI excuſum damus.

Strana 52
52 HISTORIA DIPLOMAUICA viros Marawizium civem de Praga, & Wankonem de Waſcz Domino Abbati, & ſuo Monaſterio pro me fidejuſſores poſui, ac conſtitui, vel eis non existentibus duos alios tam bonos, & fide dignos deboo ponere, qui Domino Abbati, & ſuo Monaſterio cenſum præfatum annis fingu- lis in dictis terminis infallibiliter mecum, & pro me solvent, & ordi- nabunt, quotiescunque vero ipſi Domino Abbati, aut cui mandaverit, cenſum non ſolverint memoratum, tunc statim octo diebus tranfactis a termino ipſi fidejuſſores pro cenſu non ſoluto Domino Abbati , & ſuo Conventui pignus dare tenebuntur, & debebunt: si autem pignus ſufficiens in eorum poſſeffionibus vel domibus inveniri non poſſet, ex tunc prædicti Dominus Abbas, & ſuus Conventus præfatos fidejuffo- res per jus Eccleſiaſticum , & per quemcunque modum alium impeten- di pro cenſu ſuo plenam poteſtatem habebunt, cui panæ jam dicti fidejuſſores ſe voluntarie ſubjecerunt. Et præterea omnia ædificia, quæ per me in villa prædicta constructa, & erecta fuerint, ipſe Domi- nus Abbas eadem ædificia mihi, vel cui mandavero, ſolvere debebit, & tenebitur juxta taxationem, & æstimationem duorum virorum ido- neorum ex parte ipfius uno, & ex parte mea, aut ſucceſſoris mei alte- ro, tunc electorum in arbitros in expiratione quindecim annorum præ- dictorum. Inſuper ipſe Dominus Abbas, & ſuus conventus villam ip- ſorum Vgyezdez , cum ſylvis ad ipſam villam pertinentibus mihi com- miſerunt, ut eas pro meo poſſe ſollicite, ac fideliter custodiam durante ipſa locatione , & defendam, de quibus tamen filvis mihi nulla robora, vel virgulta ſuccidere, abducere, vel quoquo modo alienare licebit: ad- jungunt adhuc , & concedunt gratioſe: quod ego pro mei melioratione pe dictam villam ipſorum ad annos, quos adhuc perſonaliter tenere ſæ deberem in vita mea, aut poſt mortem fratri meo, vel alteri viro probo, & bonæ famæ, donare , locare , & concedere poſſim , hoc adjecto : quod prædictus cenſus Domino Abbati, & Monaſterio ſuo exſolvatur, annis ſingulis in terminis præſcriptis : & quod prælibata bona, & Monaſteri- um ex hoc dampnum ac vituperium aliquod non patiantur. Et ut hæc omnia, quæ præſcripta ſunt, rata & firma permaneant, honorabilis viri Domini Hynchonis Pragenſis Eccleſiæ Præpoſiti, & nobilis viri Domini Bercæ de Zduba diſpoſui ſigillorum munimine roborari. Actum , & datum anno Domini 1320. In die S. Georgii Martyris Christi. LXXV.

Strana 53
BRZEWNOVIENSIS. 53 LXXV. Literæ Bawari Abbatis Brewnov. quibus fundat Miſſam in aurora in Capella B. M. V. item anniverſarium diem pro fundatoribus, parentibus, denique anima ſua, cum obierit. dd. in die Purificationis B. M. V. an. 1321. Habetur apud Pitter p. 79. LXXVI. Bochufius de Starkstat profitetur ſe debere monasterio Polizensi sex marcas pro anima conjugis ſuæ. dd. in Starkow. anno 1321. XVI. Kal. Sep- tembris. Ex Archivo Brzewnov. Nos Bochuſius de Starkstat fatemur, ac publice, profitemur teneri, & obligatum fore domui , ac Coenobio ſanctæ Mariæ Ordinis ſancti Be- nedicti in Policz in ſex marcis pro anima Dominæ meæ felicis memo- riæ. Committo igitur firmiter, ac ſolerter, ut quicunque bonorum poſſeſfor meorum poſt meam mortem extiterit: eis prædictam, ac præ- fatam pecuniam ſolvere debeat bona fide. In cujus rei teſtimonium eis literam noſtram damus ſigilli noſtri munimine ſubappenſo. Data in Starkow. XVI. Kal. Septemb. anno Domini. 1321. LXXVII. Recognitio ſenatus Fragenſis, ſuper locatione quatuor arearum in Porſyetz facta a Domino Bavaro Abbate & Conventu Brzewnovienſi, Hen- rico Glas Civi Pragenſi pro triginta tribus groſſis denar. Pragens. ſolu- tionis annulæ. dd. Pragæ tertio Idus Maji anno 1322. Ex autographo Archivi Brewnov. Nos Chonradus dictus Gynochſel Judex, & Pillungus, Jacobus Fren- klini, Martinus de Egra, Johannes Wolflini, Albertus, Stukonis, Men- hardus de Rockezan, Henricus Theodrici, Peſoldus de Egra, Hermannus Glas, Albertus de Gurim, Otho de Anazo, Bohuslaus Wolframi, Bar- tholomeus de Gallis, Nicolaus Roterine, Frenclinus Mathei, Nicolaus frater Bohuslai, & Johlinus Jacobi, Jurati Civitatis Pragenfis, Reco- gnoſcimus proteſtantes, quod diſcretus Vir Heinricus dictus Glas Con- civis noſter ſuſcepit conductionis titulo a Venerabili Viro Domino Ba- waro Abbate, & Conventu fratrum Monasterii Brewnovienhis areas (q) quatuor in Porſyetz Domini Wanconis Piſcatoris ex oppoſito adjacentes, Jure conduccionis poſſidendas, ita videlicet, quod ipſe Henricus, here- des, & ſucceſſores ſui, tam anno preſenti, quam in futurum fingulis annis perpetuo, triginta tres groſſos denarios Pragensium de ipsis areis in (a) Hæ areæ veroſimillime fuerint fimiles prioris diplomatis ſcilicet ſalinarum ad confi- ciendum nitrum.

Strana 54
54 HISTORIA DIPLOMATICA in omnem eventum Domino Abbati & Conventui predictis simul & se- mel in feſto ſancti Galli, aut mediam marcam argenti puri cum valore unius groſſi, ſi moneta dictorum groſſorum deperierit, dare debeant, & ſolvere teneantur. Ad hec omnia juvamina exacciones, & fingula ſubſidia , quocunque nomine cenſeantur, & omnia jura, que vicini eo- rum ibidem reſidentes ſolvunt nunc , vel ſolvent impoſterum, equa lance cum dictis vicinis ejusdem Monaſterii hominibus explere, & integraliter perſolvere debent, & tenebuntur. Judicio eciam Domini Abbatis aut Prepoſiti ſui, cum aliis vicinis astabunt, & in depoſicione culparum ipfi Domino Abbati ſubjecti eſſe tenebuntur, & aſtricti. Si autem ipſe Henricus, heredes, vel ſucceſſores ſui domus in areis Abbacie locatas, aut ortos vendere ullo unquam tempore voluerint , debent ipſas domos Abbati, & Conventui predictis ad redimendum pre aliis exhibere, & dare, & fi emere voluerint, non carius, quam alteri perſone ſeculari, ſed remiſſius vendere tenebuntur, & debebunt easdem, quod ſîc pro- miſerunt , quas ſi Dominus Abbas & Conventus predicti redimere no- luerint, ex tunc alteri vendere, & dare poterunt ſub census onere & Juribus memoratis. In cujus proteſtationis perpetuam memoriam pre- ſentes literas ſcribi, & ſigillo Civitatis predicte fecimus roborari ad peticionem parcium predictarum. Actum & datum Prage anno Domini milleſimo trecenteſmo viceſimo ſecundo, tercio Idus Maji. (r) LXXVIII. Bulla Joannis XXII. qua inter ceteros Abbati Brewnovienſi notum fa- cit a ſe Joanni Regi Bohemiæ ad triennium conceſſam fuiſſe decimam eccle- ſiafticorum proventuum. dd. Avinione Kal. Junii Pontificatus anno nono (s) Excuſum apud me T. V. Monum. p. 403. LXXIX. Joannes Rex Bohemiæ eximit quasdam villas monaſterii Brewnovi- enfis ab omnibus oneribus & exactionibus. dd. Pragæ in die S. Mariæe Mag- dalenæ anno 1328. Excuſum eſt apud Ziegelbauer p. 274. LXXX. Elizabetha Bohemiæ & Poloniæ Regina concedit, ut Strahofienſis Abbas vineam Strahovienſi monaſterio multo ante in Moravia in Hustopecz donatam vendere poſſit Abbati Brewnovienſi. dd. Brunæ anno 1328. Kal. Novembris. Ex Archivo Brewnov. Nos (r) Sigillum ſenatus Pragenſis, quod appenſum eſt, damus excuſum Nuin. VII. (s) Ideſt anno 1326. Abbas vero erat Paulus Bavarus.

Strana 55
BRZEWNOVIENSIS. Nos Eliſabeth Dei gratia Regina Domini Wenczeslai Bohemiæ, & Poloniæ olim Regis relicta ad univerſorum notitiam tam præſentium, quam futurorum tenore præſentium volumus pervenire; quod ad lau- dem omnipotentis Dei, ob reventiamque glorioſæ Genitricis ejus Vir- ginis Mariæ, vineam quandam in Huſtopetcz ſitam in antiquo monte Monaſterio sive Domui beatæ Virginis prædictæ in Monte Syon, sive Strahow Ordinis Præmonstratenſis Pragenſis Diæceſis, ut de ipſa vinea Fratribus sive Conventui prædictæ domus fingulis annis fieret ſolacium, sive pitancia ſpecialis, dedimus, & donavimus, liberam omni jure, & libertate, quibus libertari liberæ vineæ conſveverunt, quam pro noſtra parata comparavimus pecunia, in noſtrorum remiſſionem peccaminum, noſtrorumque Prædeceſſorum remedium ſalutare. Cumque vero Abbas & Conventus prædictæ domus dictam vineam multis tenuiſſent tempo- ribus pacifice , & quiete, viſum fuit in oculis omnium, quod propter loci diſtantiam gravemque vecturam, multaque alia legitima impedi- menta matura habita deliberatione, de conſenſu omnium, votoque unanimi dictaim vineam vendere deberent, & alia bona æquivalentia ip- ſis accomoda pro eadem pecunia comparare. Attendentes itaque ad noſtram præſentiam, dicti Monasterii Abbas, & Conventus nobis humi- liter ſupplicarunt, ut huic venditioni noſtrum daremus conſenſum , & favorem, quatenus Abbati & Conventui Monaſterii Brewnoviensis Ordi- nis ſancti Benedicti dictæe Pragenſis Diæceſis poſſint vendere, & titulo venditionis tradere, omni jure, & libertate quibus nos ipsis dictam vi- neam dederamus. Nos vero ipſam venditionem justam & neceſsariam decernentes eam approbavimus, & præſsntibus approbamus, de noſtri conſenſus plenitudine & favore volentes, ut Abbas & Conventus præ- dicti Monasterii Brewnoviensis memoratam vineam teneant libere, libe- ram omni jure & libertate, quibus poffet aliqua vinea libertari jure he- reditario five proprietario temporibus profuturis. Et ut præſentibus, & prædictis tam venditioni, quam libertati majoris firmitatis robur ac- cedat, præſentem literam noſtro majori, & Abbatiſsæe & Conventus noſtræ Fundationis Monaſterii Aulæ ſanctæ Mariæ Ordinis Cifterciensis Olomucenſis Diæceſis ſigillis dedimus in teſtimonium ſuper eo. Actum & datum in prædicto Monasterio Aulæ ſancta Mariæ Kalend. Novemb. anno Domini MCCCXXVIII. 55 LXXXI.

Strana 56
NISTORIA DIPLOMATICA LXXXI. Joannes Rex Bohemiæ decernit, ut Civitas Braunoviensis cum ter- rîtorio duobus fratribus Nobilibus de Panowicz de conſenſu Regis conceſſa, poſt mortem dictorum fratrum Nobilium denuo in poteſtatem Abbatis Brewnovienſis recidat. dd. IV. Idus Junii Anno 1331. Ex autographo Archivi Brewnov. Johannes Dei gracia Boemie & Polonie Rex, ac Lucemburgensis Comes; Univerſis in perpetuum. Decet Majestatem Regiam subditorum ſuorum commodis intendere, noxia ſubmovere , & in eos potifſime, quos devotos & benivolos fibi fore noverit, dexteram ſuam extendere liberalem. Cum igitur ex parte devotorum noſtrorum Bavari Abbatis, & Conventus Monasterii Brunoviensis Ordinis sancti Benedicti Pragensis Dioceſis noſtre fuerit Celſitudini ſupplicatum, quatenus articulum quen- dam ſubnotatumu in literis ſeu instrumentis locationis ſuper (t) & Conventus Monaſterii antedicti in Brunow, Civitate ſcilicet, & territo- rio ejusdem, fidelibus nostris Wolframo & Mathie fratribus dictis de Panow. z ſub certis conditionibus & pactis per eos- dem Abbatem & Conventum predictum de conſenſu & voluntate no- stris expreſſis expoſitis, in ipſorum Abbatis, Conventus, & Monaste- rii predictorum prejudicium, imo diſpendium grave nimis, & irrecu- perabile interpoſitum & incluſum, quod videlicet de bonis ſupraſcrip- tis Civitate Brunow, & ipſius territorio - - pertinen- ciis omnibus poſt dictorum fratrum Wolframi & Mathie deceſsum abs- que mandato noſtro, heredum aut ſucceſſorum noſtrorum ſpeciali ni- - hil facere valeant, neque poſſint, retractare, caſſare, irri- tare, & annullare , quin imo retractatum, caſfum, irritum & nullum de- cernere, ſeu definire de benignitate Regia dignaremur. Nos ipſorum Abbatis, & Conventus precibus juftis ac rationabilibus graciofius incli- nati, articulum ſupradictum, in quantum per eum Wolframo & Ma- thia fratribus de Panowitz prefatis non extantibus, Nos heredes, aut ſucceſſores noſtri predicti, aut alius quicunque noſtro nomine vel man- dato, ſeu jure, bona ſepe dicta poſſumus, poſſent, aut poiſet impete- re, aut aliquomodo vendicare, preſentibus omnino, & totaliter adi- mentes, & de munificentia Regia penitus ſuffocantes retractamus, cas- ſamus, irritamus, & annullamus, quin imo retractatum caſſum, & ir- ritum, atque nullum diffiniendo, auctoritate Regia decernimus, auferen- 56 tes (z) Hoc & ſequentibus locis , quibus hiatus ſunt , carioſa eſt membrana.

Strana 57
BRZEWNOVIENSIS. 57 tes ab eodem data preſencium in antea quamlibet roboris firmitatem Volentes, mandantes, & nihilominus noſtro heredum, & ſucceſſorum noſtrorum antedictorum nomine irrefragabiliter statuentes, quod bona ſupradicta, Civitas ſcilicet Brunow cum ſuo territorio ad ipſorum Ab- batis & Conventus Monaſterii Brunovienſis predictorum, decedentibus, aut non extantibus fratribus Wolframo & Mathia de Panowitz ſepedic- tis, abſque noſtro, heredum aut ſucceſſorum noſtrorum, vel aliorum quorumeunque Officiatorum noſtrorum requiſitione , impedimento , ſeu contradiccione ad ipſorum Abbatis & Conventus Monaſterii Breunovien- ſis ſepedictorum diſpositionem, & ordinationem plenariam libere devol- vantur. In cujus rei teſtimonium preſentes fieri, & ſigilli noſtri (u) majoris appenſione mandavimus roborari. Datum Papie anno Domini milleſimo trecenteſimo triceſimo primo quarto Idus Junii. (x) Nos vero Wolframus & Matheus Fratres de Panowicz, & nos Sca- bini, & Univerſitas Civium in Brunow preſentis Regii mandati fideles & gratuiti receptores, ipſum mandatum benignum & juſtum exequi, & adimplere prompte ac fideliter promittimus noſtra bona fide, cum teſtimonio noſtrorum ſigillorum, preſenti litere appenſorum. (y) LXXXII. Joannes Rex Boemiæ teſtatur bona Nezamislitz, Hayna, Domoraſi, Zithowitz, &c. jure proprietatis ad monaſterium Brzewnowienſe pertine- re, ideoque literas ſuper his bonis Wilhelmo de Landtein datas caſsat, & irritas eſſe profitetur. dd. Tust XIV. Kalendas Septembris anno 1331. Ex authographo Archivi Brewnov. Nos Joannes Dei gracia Boemie & Polonie Rex ac Lucemburgenſis Comes recognoſcimus coram omnibus, quorum intereſt publice pre- tAHV H ſen- Tom. VI. Monum. (u) Sigillum Regis Joannis hodie, pene illæſum , appenſum , ſervamus vero id, ut & alia Ducum Regumque noſtrorum ſigilla Annalibus noſtris , in quibus illa excu- dentur. Ceterum Abbas hic principio vocatur Bawarus, recte proinde habet Ziegelbauerus p. 66. dum errorem Crugerii emendat, qui eum jam anno 1327. die 10. Julii mortuum venditavit. An vero hoc ipſo anno, quo poſtremo illins in diplomatibus memoria , aut ſequente obierit , intererat Ziegelbaueri aliquo teſti- monio veteri roborare. Non erravit autem Crugerius, cum Bavarum hunc numero vigeſimum Abbatem appellavit, oftendimus ſupra Sdenonem a Ziegelbauero præter- miſſum ſuiſſe. (x) Hoc inſtrumentum in duplo ſcriptum eſt , in altero addita eſt obligatio Nobilium de Panowitz de reſtituta civitate ſub eodem dato. (y) Sigilla duo Nobilium de Panowitz, & tertium figillum Civitatis appenſa ſunt hodie, quæ Num, VII. excuſa damus.

Strana 58
58 HISTORIA DIPLOMATICA ſentibus proteſtantes, quod bona infra ſeripta, Nezameslitz, videlicet, Hayna, Domoraſi, Zitchowitz, Hintzitz major, Hintzitz minor, Stankow, Woliſchowitz, Theloneum in Hartmanitz ſpectans ad villas predictas, ac omnia alia & fingula ad predicta bona pertinencia ab an- tiquo, ad devotos noſtros dilectos Abbatem, & Conventum Monaste- rii Brunovienſis & ad ipſum duntaxat monaſterium jure proprietatis, nec ad aliquem alium pertinent, ſeu pertinere jure aliquo dinoſcuntur, propter quod literas, quas fideli noſtro Wilhelmo de Landstein, & ſuis heredibus ſuper bonis eisdem minus docte dedifſe referimus, caſsamus, irritamus, & annullamus , quin ymo caſſas, irritas, & nullas fore pro- nuncciamus, ac decernentes easdem in judicio, vel extra judicium nul- lius habere in antea roboris firmitatem. In cujus rei teſtimonium pre- ſentes literas fieri, & ſigillo noſtro majori (z) fecimus communiri. Dafum Tuſt anno a Nativitate Domini milleſimo, trecenteſimo triceſimo primo XIV. Kalendas Septembris. LXXXII. Hinco Epiſcopus Olomucenſis (a) fatetur a ſe viſam Bullam Urbani Papæ cui inſertum erat diploma Przemyslai Ottocari & Bulla Joannis XV. Papæ, quæ utraque inſtrumenta hic denuo ad petitionem Theodrici Abba- tis Brewnov. per Miroslaum Notarium publicum tranſumi juſſit. dd. Pragæ VIII. Idus Novembris. (b) Habetur apud Ziegelbauer c. l. p. 261. LXXXIII. Benedictus XII. Papa committit Præpoſito, Archidiacono, & ſcho- laſtico Eccleſiœ Pragenſis, ut aſſiſtat Diviſsio (c) Abhati Monaſterii Brze- wnovienſis contra Commendatorem de pede pontis Ordinis S. Johan. Hiero- ſolimitani infeſtantem bona Monaſterii. dd. Avinion. Idibus Februarii, Pontificatus anno primo. (d) Ex Archivo Brewnov. Be- (z) Sigillum integrum hodie appenſum eſt. (a) Henricum hunc ex vetuſta Berkiano- rum familia , vigeſimumque ſecundum Numero epiſcopum facit Auguſtinus in E- piſc. Olom. p. 283. (b) Nota Chronologica anni abeſt. At quandoquidem idem Auguſtinus anno 1333. IV. Kal. Januarii Hinconem mortuum ſeribit, Theodori- eus vero Abbas ex calculo Ziegelbaueri primum anno 1332. Abbatialem Infulam conſecutus eſt , merito inter diplomata anni 1331 & 1334 hic reponendum duxi- mus. (c) Ita quidem habetur in Apographo Archivi Brewnovienſis, ſed error tranſumtoris eſt , illiusque , qui multo poſterius , hoc argumentnm præjecit. In Bulla ipſa nomen Abbatis expreſſum non eſt. Perperam Diwiſſius in Pontificatum Benedicti XII (ſeu qui plane quibusdam numero XI. eſt) rejectus eſt, qui annis 26. poſterius primum Abbatialem Infulam conſecutus. (d) Anno. 1334.

Strana 59
BRZEWNOVIENSIS. 59 Benedictus Epiſcopus Servus Servorum Dei, Dilectis Filiis, Prepo- ſito , & Archidiacono, ac ſcolaſtico Eccleſie Pragenſis Salutem, & Apo- stolicam benedictionem. Conquesti funt nobis dilecti filii Abbas & Con- ventus Monaſterii Brewnovienſis Ordinis ſancti Benedicti Pragenſis Dio- ceſis , quod Commendator & fratres domus ſancte Marie hoſpitalis ſan- cti Joannis Jeroſolimitani in pede pontis Pragenſis, ſuper certis debi- tis, poſſeſſionibus, & rebus aliis injuriantur eisdem. Ideoque diſcre- tioni veſtre per Apoſtolica ſeripta mandamus, quatenus partibus con- vocatis audiatis cauſam, & appellatione remota fine debito decidatis, facientes, quod decreveritis, per cenſuram Ecclefiasticam firmiter obſer- vari. Teſtes autem, qui fuerint nominati, ſi ſe gratia, odio, vel ti- more ſubtraxerint, cenſura ſimili appellatione ceſſante compellatis veri- tati teſtimonium perhibere. Quodfi non omnes hys exequendis potue- ritis intereſſe, duo veſtrum ea nihilominus exequantur. Datum Aviniou. Idibus Februarii, Pontificatus noſtri anno primo. Jo. N. LXXXIV. Benedictus XII. Papa confirmat omnia privilegia, conceſſiones, exem- ptiones indulta tam a ſummis Pontificibus quam Imperatoribus & Regibus monaſterio Brewnovienſi conceſſa. dd. Avinione II. Idus Decemb. Pontif- anno I. (e) Habetur apud Ziegelbauer p. 272. LXXXV. Joannes Rex Bohemiæ confirmat Jura Abbatis Theodrici & Mona- ſterii Brzewnovienſis, & facultatem dat agendi contra quemlibet immu- nitatum ſuarum infeſtatorem, aut moleſtatorem. dd. Pragæ II. Septembris anno 1335 Ex autographo Archivi Brewnoy. Joannes Dei gracia Boemie Rex Lucemburgenſis Comes, ad uni- verſorum notitiam tenore preſencium volumus publice devenire, quod conſtitutus in preſencia noſtra devotus noſter dilectus Frater Theodricus (f) gratus Deo & hominibus (g) Abbas Monaſterii noſtri Brzewno- viensis plures immunitates, libertates & gracias coram nobis monstra- vit, ſibi & ſuo monaſterio a felicis recordacionis Boemie Regibus & Principibus Predeceſsoribus nostris Chriſtianiſsimis conceſsas, quas vidi- H 2 T mus, (e) Anno ut ſupra 1334. (f) Ziegelbauerus numero XX. Abbatem facit, quem ab anno 1332 uſque 1336. quo mortuus , præſuiſſe ſcribit. (g) Peculiare hoe elogium eſt Theodorico a Rege datum.

Strana 60
60 HISTORIA DIPLOMATICA mus, auſcultavimus diligenter, verum quia idem bonus Abbas adver- ſus nonnullos moleſtatores ſuos apud nos depoſuit querelam, qui igna- ri fortaſſe libertatum, & Jurium ſuorum & dicti monaſterii, eos auſu temerario in eorum juribus aggravant indebite & moleſtant. Nos au- tem animadvertentes, quod perſonas Ecclesiasticas, Religioſas preſer- tim in eorum confovere juribus opus est pietatis, ipſum Abbatem, & ſuum monaſterium in predictis juribus & graciis volumus penitus con- ſervare, ipſosque manutenere debemus regaliter, in eisdem contra quam- libet Eccleſiasticam vel ſecularem perſonam cujuscunque status, condi- cionis, aut eminencie existant, eciamsi Pontificali fulgeant dignitate, con- cedentes, & indulgentes jam dictis Abbati, & Monaſterio Brzewno- vienſi plenam & liberam facultatem quatenus ſuper omnibus eorum ju- ribus & libertatibus eis competentibus, ac in ipforum contentis privile- giis agere, facere, experiri, & acciones intentare poſſint libere, & de- beant adverſus quemlibet hominem vel perſonam Ecclefiasticam, Reli- gioſam & prelacione fungentem, ſeu eciam ſecularem nobilem, vel plebejum, divitem, & pauperem, cujuscunque profeſſionis, vel cenſu- re exiſtant, & ſigillatim adverſus Prepositum Monaſterii Dochzanensis (h) ſuper villa Hrdel cum hoſpitibus & filva adjacente cum paludibus & flumine Egre uſque ad flumen Albee in diſtrictu Luthomericensi in fo- ro Eccleſiaſtico, vel eciam Civili, tamdiu donec dictis Abbati & Con- ventui Monasterii Brewnoviensis debite exhibeatur justicie complemen- tum. Mandamus itaque univerſis & fingulis Epiſcopis, Prelatis, Baro- nibus, nobilibus, Judicibus, Juſticiariis, & Officialibus noſtris, quibus- cunque fidelibus dilectis preſentibus , & qui per tempora fuerint, qua- tenus ſæpe dictis Abbati, & Conventui monaſterii Brewnovienſis ſub obtentu Divini Judicii in accionibus eorum ſuper juribus ipſorum ſimi- liter , & de plano fine mora & expenſarum diſpendiis faciant, & fieri jubeant juſticiam expeditaim, ipſosque ſuper predictis eorum juribus, & libertatibus quibuscunque non molestent, inquietent, vel perturbent, vel inquietari, moleſtari per quempiam permittant, predictas autem omnes & fingulas libertates immunitates, & gracias dictorum Abbatis & monaſterii Brewnoviensis ratificamus, gratiamus & confirmamus, ac gratas & firmas edicto Regio volumus, ac decernimus perpetuo irrefra- ga- (b) Secundum hiſtoriam Doxanenſem Reverendiſſimi Joſephi Mika p. 107. & Anna- les Præmonſtratenſes ejusdem nominis (cujus Abbas Brewnovienfis) Theodoricus fuit.

Strana 61
BRZEWNOVIENSIS. 61 gabiliter permanere. Si quis autem in tantam temeritatis audaciam for- taſſis, quod non credimus, preſumpſerit introire, quod in contrarium premiſſorum aliquid attemptaverit, indignationem Regiam, & penas graviſſimas pro motu dignitatis Regie infligendas ſe noverit irremiſſibi- liter incurfurum, harum ſerie literarum. Datum Prage anno Domini milleſimo trecenteſimo triceſimo quinto, ſabbato die ſecundo menſis Septembris. (i) LXXXVI. Bulla Benedicti XII. Papæ data ad Abbates Brzewnovienſem & Tre- becenſem Ordinis S. Benedicti ſuper Capitulorum Celebratione. dd. Avi- nion. Idib. Decembris, Pantificatus anno ſecûndo. Ex autographo Ar- chivi Brewnov. Benedictus Epiſcopus Servus Servorum Dei, Dilectis Filiis Brewno- viensis & Trebecensis (k) Ordinis sancti Benedicti Pragensis & Olomucensis Dyocesis Monaſteriorum Abbatibus, ſalutem, & Apostolicam Benedictio- nem. Paternæ conſiderationis aciem ad ſalubrem statum Ordinis, ſeu Religionis Monachorum nigrorum attentius dirigentes pro falute & proſperitate ipſorum prehabita deliberatione matura nonnulla ſtatuta edidimus, & ordinationes fecimus, que voluimus, & mandavimus in eodem ordine ac Religione perpetuis futuris temporibus obſervari, & quia in eisdem statutis & ordinationibus inter alia duximus statuendum, quod in ordine , ſeu Religione prefata in fingulis provinciis per nos in ipſis ordinationibus noviter statutis, & etiam deſignatis fiat de triennio in triennium Provinciale Capitulum Abbatum & Priorum, Monaſteriorum Abbates non habentium proprios, & etiam Priorum Cathedralium Ec- cleſiarum Ordinis ſeu Religionis ipſius , (l) ſeu aliorum in ipſis Eccle- ſiis existentium post Antistites earundem apud unum de Monasteriis e- jusdem Ordinis ad hoc aptum, vel ſi hoc fieri non poſſet, apud alium locum ad hoc congruum vel ſecurum, de quo monaſterio ſeu loco & die primi Capituli hujusmodi celebrandi, & aliis ad id oportune facien- tibus providere habent, qui super hoc per Sedem Apostolicam sunt de- putati, prout in dictis ordinationibus plenius continetur, ut hec execu- tio- (i) Sigillum integrum hodie appenſum eſt. (k) Hujus monaſterii rariſſimæ ſunt me- moriæ, reperi tamen quasdam inter diplomata Wilemovienſia, quæ ſuo tempore excudentur. Fundatum id fuiſſe Anno 1109. ab Ulrico & Leopoldo Principibus Moraviæ perhibet Peſſina. (1) Hem adhuc hoc tempore Ordinem S. Benedicti Cathe- drales eccleſias obtinuiſſe.

Strana 62
HISTORIA DIPLOMATICA tioni debite demandentur; Vos, de quorum circumſpectionis industria plenam in Domino fiduciam obtinemus ad exequendum premiſſa & alia infra ſcripta in Regno Bohemie, quod pro una, quo ad celebrandum nunc & inpoſterum hujusmodi provinciale Capitulum voluimus, & sta- tuimus reputari provincia, tenore preſentium deputantes, diſcretioni veſtre auctoritate Apoſtolica committimus, & diftinctius injungimus, ut pro celebrando hac prima vice hujusmodi Capitulo in dicto Regno, per vos, ut premittitur, designato, aliquod Monaſterium ejusdem or- dinis , ſeu Religionis ad hoc aptum , ſi in eo valeat reperiri, alioquin locum alium ad hoc congruum , & ſecurum , in diem ad id etiam con- gruam cum continuatione dierum ſequentium eligentes, Abbates , Prio- res, & alios prenominatos ad hujusmodi Capitulum convocare curetis, diem & locum predictis eis per vestras literas nichilominus intimantes, per quem in ipſo primo inſtanti die pridie Miſſa ſolemniter celebrari, ſermoque convenientibus ad dictum Capitulum fieri debeat, pro nunc ordinando, eodemque Capitulo congregato faciatis aliquas perſonas ydoneas per ipſum Capitulum eligi, que dicto primo Capitulo prefi- deant, eaque faciant, & adimpleant, que juxta hujusmodi vestras ordi- nationes, vel alias funt per prefidentes hujusmodi provincialibus capi- tulis facienda. Statuta quoque & ordinationes hujusmodi, que vobis & dicto Capitulo ſub bulla noſtra tranſmittimus, in eodem capitulo publi- cetis, ac legi , & auſcultari integraliter faciatis, omnes Abbates, Prio- res, & alios predictos convenientes ad Capitulum memoratum, nec non Procuratores abſentium monendo, & fi necefſe fuerit, compellendo, ut ipſorum ſtatutorum, ſeu ordinationum copiam ſub autentica ſcriptura recipiant, illa ad Eccleſias, Monasteria, ſeu loca ipſorum fideliter dela- turi, que etiam in dictis Ecclefiis, Monasteriis, atque locis legi faciant, & diligentius cuſtodiri, & etiam obſervari. Volumus etiam per dictum Capitulum provideri de loco ad hoc accomodo & ſecuro ejusdem pro- vincie, ubi liber ordinationum, ſeu ſtatutorum noſtrorum hujusmodi bulla noſtra munitus perpetuis futuris temporibus diligenter debeat con- ſervari; Statuta etiam in Provincialibus, ſeu communibus Abbatum, & Priorum predictorum dicti Regni Boemie Capitulis olim facta portari per eos , qui illa habuerint , ad prefatum primum Capitulum , & ipſa per aliquos ab eodem Capitulo deputandos examinari cum diligentia faciatis, & que de illis, que tamen noſtris predictis ordinationibus non obvient, in ipſo Regno obſervari debeant, in ſequenti ejusdem Regni Ca- 62

Strana 63
BRZEWNOVIENSIS. 63. Capitulo ordinetur , deinde ad Ecclesias Cathedrales, monasteria, & alia loca Conventualia ejusdem Ordinis sive Religionis infra idem Regnum existentia conjunctim vel divisim per diverſas partes, prout adinvicem Conventus perſonaliter accedentes, de ipſorum, nec non Monachorum ſuorum facultatibus, ac quot Monachi effe conſveverunt in eisdem ; quot etiam de dictis facultatibus incumbentibus eis supportatis oneribus com- mode valeant ſustentari, diligenter inquirere, nosque de premiſſis per diligentem & fidelem relationem plenarie informare curetis, ut de cen- ſibus & facultatibus, & oneribus ſupradictis, certum in eis Monacho- rum numerum ſtatuere valeamus. Insuper certos, & perpetuos reddi- tus pro penfionibus, Magistris, ſeu Instructoribus, ac Monachis mit- tendis ad ſtudia, nec non pro ſuppletione Officiorum, & adminiſtratio- num inſufficientium aſſignanda ſecundum formam & modum , qui in eorum ordinationibus exprimuntur, nec non ut in exequendis premiſſis vos non contingat expenſis propriis pregravari pro diebus fingulis, quibus poſt predictum Capitulum celebratum in predicte executionis proſecutione fueritis eundo, morando & redeundo, cuilibet veſtrum exigendi congruum octuaginta Thuronenſes (m) argenti duntaxat ab Eccleſiis, Monaſteriis aliisque locis, predictis conventualibus, & mem- bris eorum congrua per vos, vel vestrum alterum de illls inter Eccle- ſlas, monaſteria, loca, & membra predicta diſtributione facta, ita quod nichilominus ultra predictos octuaginta Thuronenſes argenti vos, aut familiares veſtri ab Eccleſiis, monaſteriis, locis, vel membris pre- dictis , vel a Prelatis, ſeu quibuſvis perſonis ipſorum petere, exigere, vel etiam a volentibus ſolvere, ſeu dare, recipere preſumatis, alioquin pejus contra destructores in Provincialibus Capitulis deputandos, ac fa- miliares eorum preter expenſas eis in victualibus ministrandas pecuniam, aut munera recipientes, in dictis conſtitutionibus & ordinationibus noſ- tris inflictis, vos & familiares vestros predictos volumus ſubjacere, con- tradictores quoque in premiſſis, vel aliquo premiſſorum per cenſuram Eccleſiaſticam, & alia oportuna remedia compeſcendi, non obstantibus quibuscunque statutis, & couſvetudinibus Cathedralium Ecclefiarum, monaſteriorum, & aliorum locorum ejusdem Ordinis, ſeu Religionis Regni predicti contrariis, juramentis, confirmatiouibus Apoſtolicis, aut qui- (m) Turonenſes 57 unam marcam ponderaſſe diſcimus ex Charta Jacobi Regis Ara- gon. de Anno 1309. Quorum Turonenſium LVII. minus tertia parte unius pon- derant unam marcham.

Strana 64
64 HISTORIA DIPLOMATICA quibuscunque firmitatibus aliis roboratis, ſeu ſi aliqui ſuper proviſio- nibus sibi faciendis de beneficiis Monachalibus ejusdem ordinis in eodem Regno ſpeciales vel generales Apostolice Sedis, vel ejus legatorum lite- ras impetrarint, etiamſi per eas ad inhibitionem, reſervationem, & de- cretum, vel alias quomodolibet fit proceſſum, quas quidem literas, & proceſsus habitos per easdem ad beneficia, que per vos pro premiſſis juxta easdem ordinationes aſſignata fuerint, volumus non extendi. Aut ſi Abbatibus , Capitulis , ſeu Prioribus ſupradictis communiter vel diviſim ab eadem ſit Sede conceſsum, quod eis, seu ipsorum Monaste- riis aut locis alique penſiones imponi, vel in illis conſtitui, ſeu quod ad contestationem vel ſolutionem quarumlibet procurationum, ſeu tal- liarum (n) vel impoſitionum hujusmodi minime teneantur, & ad id com- pelli, ſeu ſi ipſis conjunctim vel ſeparatim a prefata Sede indultum existat, quod excommunicari, ſuſpendi, vel interdici non poſſint per literas Apostolicas non habentes plenam & expreſſam, ac de verbo ad verbum de conceſſionibus & indultis hujuſmodi mentionem , aut qui- buſcunque conſtitutionibus, ordinationibus, vel ſtatutis, privilegiis, in- dulgentiis, vel literis Apoſtolicis generalibus, vel ſpecialibus contra- riis, quorumcunque tenorum extiterint, per que preſentibus non ex- preſſa , vel totaliter non inſerta earum effectus impediri valeat quomo- dolibet , vel differri , & de quibus , quorumque totis tenoribus habenda fit noſtris literis mentio ſpecialis, plenam atque liberam tenore preſen- tium concedimus facultatem, poteſtatem. Volumus autem, quod etiam de his, que circa affignationem dictorum reddituum pro penfionibus Magistros, ſeu instructores Clauſtralium Monachorum, ac Monachis mittendis ad predicta ſtudia impendendis, nec non de redditibus, ſeu penſionibus , officiis , ſeu adminiſtrationibus inſufficientibus ſupradictis applicandis, ſeu etiam uniendis duxeritis ordinanda, & de aliis circum- stantiis eorundem nos per vestras literas curetis fimiliter plenarie in- formare. Quodſi non ambo premiſſis exequendis potueritis intereſse, alter veſtrum ea nihilominus exequatur. Ceterum quia pro dictorum statutorum ſeu ordinationum expeditione dilectos filios Bernardum de Genebreda de Longavilla, & Johannem de Fisa, sancti Pauli de Cada- ronis Cluniacenlis, & sancti Benedicti Ordinum Rothomagensis & Vallen- ſis Dyoceſis Prioratuum Priores in Romana Curia Proſecutores per ali- as (n) Id eſt : præſtationum

Strana 65
BRZEWNOVIENSIS. 65 as noſtras literas duximus deputandos, & eis inter alia exigendi ab Ab- batibus, Capitulis, Prioribus, & aliis Administratoribus ejusdem Ordi- nis, ſeu Religionis, de quibus videretur eisdem pro premiſſorum ex- pedientia certas pecuniarum ſummas & taxandi, ac distribuendi inter dictas provincias, quantum videlicet quelibet provincia per nos diſtinc- ta de expenſis per eos in ſcriptura, aut alias premiſſorum occaſione fac- tis solvere teneantur, liberam dedimus potestatem, volumus & manda- mus, ut tam vos, quam preſidentes primo provinciali Capitulo, cete- rique Abbates ejusdem provincie taxationem per eos in ipſa veſtra pro- vincia impoſitam ſolvere, & alias circa hoc eorum mandatis devote & efficaciter parere curetis. Datum Avinione Idibus Decembris, Pontifi- catus noſtri anno ſecundo. (o) LXXXVII. Benedictus XII. adverſus Prziedborium (p) Abbatem Brewnovien- ſem Viſitatorem ordinis declarat ſtatuta & conſtitutiones a ſe datas Ordini S. Benedicti (de quibus ſuperiore diplomate) ſpectare ad ſolos Religioſos Vi- ros, minime Moniales. dd. Avinione VI. Kal. Novemb. Pontificatus anne IV. (q) Habetur apud Hammerſchmid in hiſtoria S. Georgii, p. 74. LXXXVIII. Commiſſio Benedicti Papæ XII. Abbati Gradicenſi delata ſuper lite inter Joannem Epiſcopum Pragenſem & Abbatem Brzewnovienſem orta. dd. Avinion. III. Idus Januarii, Pontificatus anno VII. (r) Ex Archivo Brewnov. Benedictus Epiſcopus Servus Servorum Dei, Dilecto Filio, Abbati Monaſterii Gradicensis (s) prope Olomuz ſalutem, & Apoſtolicam benedictionem. Conqueſti ſunt nobis Abbas (t) & Conventus Mona- ſterii Brewnovienſis prope Pragam Ordinis ſancti Benedicti, quod Vene- rabilis Frater noſter Joannes Epiſcopus Pragenſis, ſuper terris, debitis, poſſeſſionibus, & rebus aliis injuriatur eisdem. Ideoque diſcretioni tue per Apostolica ſcripta mandamus, quatenus partibus convocatis au- Tom. VI. Monum. dias () In membranæ extrinſeca parte multo poſteriore charactere ſcriptum eſt : Benedicti omnino 12, ultimi hujus nominis , & ſic bulla data eſſet anno 1336. (p) Hunc Ab- batem Aliter Strachoborium appellari ait Zigilbauer p. 66. quem ab anno 1336 uſque 1360. præfuiſſe & ex Illuſtriſſima gente Sternbergica prognatum ſeribit. (q) Anno 1337. (r) Anno 1340. (s) Is ſecundum Annales Præmonſtratenſes P. I. p. 752. Auguſtinus erat , ſed verofimillime ibidem erronce Benedictus XI. pro XII. pofitus. (t) Przedborius.

Strana 66
66 HISTORIA DIPLOMATICA dias cauſam , & appellatione remota debito fine decidas , faciens , quod decreveris, auctoritate noſtra firmiter obſervari. Testes autem qui fue- rint nominati, ſi ſe gratia, odio, vel timore ſubtraxerint, per conſu- ram Eccleſiaſticam appellatione ceſſante compellas veritati teſtimonium perhibere. Datum Avinion. III. Idus Januarii, Pontificatus noſtri anno ſeptimo. LXXXIX. Benedictus XII. Papa Commiſſionem defert Abbati Gradicenſi, (u) ad revocandas res a Monasterio Brzewnoviensi violenter ablatas. dd. III. Idus Januarii, Pontificatus anno ſeptimo. (x) Ex Archivo Brewnov. Benedictus Epiſcopus Servus Servorum Dei Dilecto Filio Abbati Monaſterii Gradicensis, prope Olomucz salutem & Apostolicam benedic- tionem. Dilectorum Filiorum (y) Abbatis & Conventus Monaſterii Brewnovienſis prope Pragam, Ordinis ſancti Benedicti precibus inclinati, preſentium tibi auctoritate mandamus, quatenus ea, que de bonis ipſius Monaſterii allenata inveneris illicite, vel diſtracta, ad jus & proprieta- tem ejusdem Monasterii legitime revocare procures. Contradictores per Cenſuram Eccleſiaſtieam appellatione postposita compeſcendo. Teſ- tes autem, qui fuerint nominati, ſie ſe gracia, odio, vel timore ſub- traxerint, cenſura ſimili, appellatione ceſsante compellas veritati testi- monium perhibere. Datum Avinion. III, Idus Januarii, Pontificatus noſtri anno ſeptimo. LXXXIX. Joannes IV. Epiſcopus Pragensis incorporat monasterio Brewnoviensi eccleſias Parochiales Nezamislicz, Chozebus prope Melnich. Item fatetur id jus habere perceptionis denariorum fumalium (z) in Lutomericenſi, Beli- nenſi , & Lipenſi provinciis. dd. Pragæ V. Kal. Octob. 1341. (a) Habe- tur apud Ziegelbauer p. 267. LXXXX. Joannes Rex Bohemice conſentit, ut Abbas & Conventus Monaste- rii Brewnovienſis bona ſua in remotioribus a monaſterio locis poſita vendere, vel (u) Auguſtino. (x) Anno 1340. (y) Przedborii. (z) Id eft ex fingulis focis ut ex- plicat Dufreſnius in Gloſſario. (a) Præcipua animadverſione dignum eſt hoe diploma , in quo Arneſtus Decanus (qui paulo poſterius factus primus Archiepiſ- copus Pragenſis) cum Archidiacono, Scholaſtico totoque Capitulo Pragenſi eadem confirmat.

Strana 67
BRZEWNOVIENSIS. 67 vel pro aliis bonis commutare, denique alia bona viciniora emere, item bona hactenus Jure Boemicali locata, impoſterum Jure emphytevtico, aut Theotonico elocare poſſint. dd. Pragæ feria quinta ante Dominicam, Do- mine, ne longe &c. anno 1341. Ex autographo Archivi Brewnov. Nos Johannes Dei gracia Bohemie Rex, ac Lucemburgensis Comes, Ad univerſorum noticiam , hanc literam intuencium, volumus pervenire. Svadet hoc nobis munificencie Regalis ſublimitas, quod hy , qui ſe no- bis ſuorum reddunt actuum probacione placabiles , favoris noſtri in ſe pariter & in ſuis fructuoſe compenſacionis impendia conſequantur. Cum igitur Venerabilis (b) Abbas Monaſterii Brevnovienſis Ordinis ſancti Be- nedicti, devotus noſter dilectus humili & devota ſupplicacione oblata pe- tiverit, ut bona ejusdem Monasterii a remotis in Regno noſtro ab ipſo monaſterio jacencia, & eciam fituata pro aliis bonis cambire, vel vende- re, pecuniam illam vicinius in alia bona, ſeu poſſeſſiones convertere, nec non bona quecunque ejusdem monasterii locata hactenus Jure Boe- micali, in antea Jure Emphytevtico, ſeu Theutonico locare poſſit, pe- cuniamque , quam nomine arre exinde perciperet, in uſus, ſeu ſuffoca- cionem debitorum ſepe dicti Monasterii fimiliter convertere, de ſolita benignitatis Clemencia dignaremur admittere, & concedere. Nos igi- tur Abbatis & Conventus antedicti Monasterii preſentem & preteritum, quem ad nos ſemper geſſerunt, & gerunt animum, cenſentes, conſi- deranteſque , quod ipſi ſie ſe nobis devocione ſemper , & ſerviciorum exhibuerunt promptitudine ſtudioſos, quod in eis nunquam invenimus, nec invenire potuimus aliud, quam quod vera fides, & fincere requi- rit affectus; ad exaudiendum in hoc preces antedicti Abbatis, ex quo- dam gratitudinis debito credimus nos teneri. Eapropter ſæpe dicti Ab- batis & Monasterii Brewnoviensis, ut premittitur, nobis oblatas ad ex- audicionis noſtre januam volumus devenire , ſic quod prefatis concam- bio , vendicioni, ſeu locacioni finaliter conſentimus, ratum, & gratum ex nunc, prout ex tunc habituri, quidquid ipſe Abbas, feu Conventus nunc vel in antea in premiſſis duxerint faciendum, ipſaque noſtri pre- ſentis ſcripti patrocinio confirmamus. Sub harum, quas ſigillo noſtro Majori (c) ſigillari fecimus teſtimonio literarum. Datum Prage anno Domini 1341. feria quinta ante Dominicam; Domine ne longe. &c. p. (d) XČI. I 2 (b) Przedborius. (c) Sigilium integrum hodie appenſum eſt. (d) Ex hac , jamque aliis prioribus dierum conſignationibus , haurimus ſub Joannes Rege coepiſſe, ut ab- ro-

Strana 68
68 HISTORIA DIPLOMATICA XCI. Hinco Berka de Duba concedit Predhorio Abbati Brewnovienſi villam in ſilva Tyrnowi locandi. dd. in Castro Pragenſi anno 1342. Nonis Junii. Ex Archivo Brewnov. Nos Hinko dictus Berka de Duba Purcravius Pragenſis notum faci- mus universis præſentes literas inſpecturis, quod nos ad inftantiam ho- norablium virorum: Domini Predborii Abbatis, totiuſque Conventus Monaſterii Brewnovienſis Ordinis ſancti Benedicti prope Pragam, cu- pientium villam locare in ſilva dicta Tyrnowy contra villam Scochovicz ad ipſos, & ipſorum Monasterium pertinente, ob eorum ſpecialem de- votionem nostrum benevolum aſſenſum ipſis, ac ipſorum Monasterio Brewnovienſi prædicto, quantum noſtrum intereſt, præſentibus conce- dimus, & donamus permittentes ipſos ac volentes, quantum ad nos ſpectare dinoſcitur, contra quoslibet, quos poſſumus, manu tenere, defendere, ac tueri locationem eandem, quam ratam habere volumus, atque gratam, harum ſerie noſtrarum literarum, quibus figillum noſ- trum duximus appendendum. Datum in Caſtro Pragenſi anno Domini 1342. Nonis Menſis Junii. XCII. Przedborius Abbas Brewnoviensis vendit certis conditionibus fra- tribus Peskoni & Ulrico de Koſſors ſilvam Tyrnowa pro inſtruenda vil- la. dd. Brewnov. 1342. die S. Barbaræ. Ex Archivo Brewnoy. In nomine Domini , Amen. Quoniam prudentum ſanxit auctori- tas, ut ea quæ geruntur in tempore, ne fimul labantur cum tempore, ſcriptis & teſtibus ydoneis roborentur, ad perpetuam memoriam futu- rorum. Notum igitur facimus univerſis tam præſentibus, quam futu- ris præſentes literas inſpecturis, quod nos Pesko & Ulricus fratres ger- mani, dicti Koſſors, ac heredes noſtri, ab Honorabilibus & Religioſis viris. Domino Prziedborio Abbate, Petro priore, & Petrô ſuppriore; Svatomiro Burſario Mathæo Cantore, Martino, Andrea, Onſone, Gre- gorio, Zwieſtone, Petro, Mathœo infirmario, totoque Conventu Monaſ- terii Brzewnovien. Ordinis S. Benedicti Pragensis Diæcesis prope Pra- gam. Volentes noſtram conditionem facere meliorem rubeta præ- dicti Monaſterii Brezwnovienſis sive silvam dictam vulgariter Tyrnowa, ſi- rogata confignatione Kalendarum , Iduum & Nonarum , dies ſeu a confinio feſti- ſeu dominicæ coeperint notari , qui mos poſtea adeo increbuit præſertim ſæculo XV & XVI, ut vix aliter dies notati reperiantur.

Strana 69
BRZEWNOVIENSIS. 69 ſitam ſupra villam ipſorum Scohcowiz ad extirpandum & villam collo- candam in eisdem recipimus & conduximus in perpetuum. Sub pactis & conditionibus infra ſcriptis, ſane videlicet quod de dictis rubetis pra- dicti Abbas & Conventus nobis Peskoni & Ulrico pradictis ac heredibus noſtris, dimidium tantum laneum libere & ſine omni emptione dona- runt ſpecialiter & dederunt , ad extirpandum agroſque informandum & quolibet modo fruendum, ita tamen, quod quilibet laneus habere de- bet ſeptuaginta duas menſuras de menſura funiculi, quo hereditates majoris Civitatis Pragensis menſurantur; Unum vero laneum toti Com- munitati, pro communibus paſcuis, in loco ad hoc apto donarunt pariter & dederunt, imo & tres virgas, pro via communi, quæ vulga- riter dicitur Drahy, pellendorum pecorum atque gregum quem qui- dem laneum & tres virgas, tota communitas solvere debent, & tenen- tur, prout alii lanei exſolventur, ita tamen quod nullum cenſum de- inceps , neque Bernam , ſive alia quæque jura ab eo laneo & tribus vir- gis, de cetero exquirere tenebuntur, Alios autem laneos, qui inventi fue- rint in loco dictorum rubetorum ſive ſilvæ, ibidem habebunt homi- nes perpetuo jure Emphitevtico in futurum tali ſub forma, quod pro- arra pro uno quoque laneo, duas ſexagenas grofforum denariorum Pra- genſium tenebuntur ſolvere atque dare, videlicet mediam in feſto Pen- tecosten nunc venturo, & mediam in feſto sancti Wenceslai eodem anno ſubſequenti, Item mediam ſexagenam in feſto Pentecostes, & ultimam mediam in feſto ſancti Wenceslai. Eodem anno mox ſequenti libertatem habere debent ab anno Domini milleſimo trecenteſimo quadrageſimo tertio, a feſto ſancti Georgii nunc venturo, ſex annis continuis nume- rando, quibus annis libertatis Bernam solvere debent, & tenentur, eo modo homines qui Morzynam ſuſceperunt. Completo vero ſexto anno libertatis, ſtatim de uno quoque laneo per unam marcam per ſexaginta quatuor groſſos computando, diviſim tamen, In feſto S. Georgii me- diam marcam, & in feſto S. Wenceslai mediam, in perpetuum ſimili viciſſitudine perſolvendo, duos etiam pullos, de unoquoque laneo ad festivitatem S. Margarethæ, & per tres groſſos pro juvamine, ad diem S. Benedicti, omni anno Monaſterio Brzewnovienſi pro menſa Domini Abbatis & Conventus præſentabunt, & ſic ab omnibus aliis exactio- nibus , quocunque nomine cenſeantur, erunt liberi & ſoluti , præter com- munem Bernam Regiam, quam perſolvent prout alii homines Monaſ- terii prædicti ſolvere conſveverunt, & quia Divino ſervitio ſive offiicio pro-

Strana 70
70 HISTORIA DIFLOMATLCA. propter ſalutem animarum carere non poſſumus nec debemus, præfati Abbas ſcilicet & Conventus, unum liberum laneum ab omni onere ſolu- tionis pro Eccleſia & plebano aſſignarunt, ita tamen, quod plebanus jura Epiſcopalia Archidiaconalia & Decani teneatur exſolvere ut est mo- ris; Fumales vero ad prætactum Monasterium pertinebunt, videlicet de unoquoque laneo per ſex parwos solvere tenebuntur, eo tempore quo homines ſæpedicti Monasterii de Scochowicz solvere conſveverunt, præ- terea cum homines judiciis carere non poſſint , ut indiſciplinati ſua re- cipiant incommoda, interim ipſum judicium nobis pradictis fratribus Peskoni videlicet & Ulrico, ac heredibus noſtris villa in eadem contu- lerunt, & dederunt, quam de novo nostris fumptibus informare tene- bimur & debemus, quæ quidem judicia nos ipſi per anni circulum ju- dicabimus, etiam si necefse fuerit prædictorum Abbatis & Conventus nuntio nobis juncto, præter tria judicia quæ majora appellantur. Unum poſt feſtum ſancti Wenceslai, ſecundum post Nativitatem Chriſti, tertium vero poſt Paſcha, in quibus quidem tribus judiciis Dominum Abbatem cum duodecim perſonis & totidem equis honefte tenebimur procurare, aut quoſcunque Dominus Abbas ad eadem judicia loco ſui duxerit deſtinandos numero prænotato. Si autem Dominus Abbas aut ejus vices gerens ve- nire commode non poſſent ad dicta judicia diſcutienda, extunc tota Com- munitas ad Monasterium venire debet, quando eis mandabitur, judicia ad eadem. Sed expenſæ illorum tum judiciorum uno tantum die & non amplius ministrabuntur, quibus etiam judiciis hoc quoque adjunctum eſt: quod vulgariter Unos dicitur Judicium ignis, furti, homicidii, atque ftupri, de quibus omnibus judiciis atque culpis, tam majoribus quam minoribus nos Pesko & Ulricus prætacti ac heredes noſtri tantum denarium pro nobis retinebimus duo vero in utilitatem præfati Monaſ- terii convertentur; Conceſſerunt etiam nobis ac heredibus nostris, sæpe dicti Abbas & Conventus Monaſterii prænotati villa in eadem Taber- nam liberam, Carnificem, Pistorem, Sutorem, Fabrum, & Balneato- rem, quæ ſingula debemus & tenemur libere poſſidere. Inſuper de ipſorum bona voluntate nobis Peskoni & Ulrico propter noſtram devo- tam exhibitionem conceſſerunt venationes, Ancupia, piſcationeſque in flumine Wltawa a metis uſque ad metas ad terminum vitæ nostræ tan- tum. Heredes vero noſtri, si eadem habere voluerint, hoc obtinere de- bebunt de gratia ſpeciali. Adjunctum eſt etiam & hoc, quod ſi aliqua Aurifodina, vel minera ibidem in quibuſcunque agris inveniretur, quod

Strana 71
ERZEWNOVIENSIS. 71 quod ad Monaſterium & non ad alium pertinet, & ipſi agri cuiuſcun- que eſſent, more agrorum ſolvi debent, prout per duos homines ibi- dem taxati fuerint fide dignos, insuper montes qui arari non poſsunt præcipitia, ſive rupes ubi virgulta curralia non excreſcunt, menſurari non debent. Sed omnia pro communi utilitate noſtra benevole aſſigna- runt. Specificatum eſt etiam ac declaratum, quodfi unquam, quod ab- sit, per gwerram generalem, vel exercitum extranei Principis terram ſubintrantis, aut etiam per ignem ſæpe dicta bona ipſius Tyrnowa de- vaſtarentur, vel ex permiſſione divina fruges in campis grandine lede- rentur, ex tunc ſtatim Domino Abbati & ſuo Conventui ac ſucceſsori- bus ipſorum intimare tenebimur, & debemus, ipſique ad conſpectio- nem duorum ſervitorum Monaſterii prædicti nobiſcum graciam facere debent, prout eis videbitur expedire, hoc quoque adjunctum est ſpe- cialiter & expreſſe , quod ſi nos ſæpius dicti fratres Pesko & Ulricus ac heredes noſtri, prætacta bona non poſsemus conſervare commode & te- nere , ex tunc nulli hominum licebit nobis, dicta bona vendere ſeu ſublocare ſine prædictorum Dominorum Abbatis & Conventus , ac ſuc- ceſsorum ipſorum ſpeciali beneplacito & aſſenſu, & hoc talibus homi- nibus, qui Monaſterio competant & Abbati; poſtremo ſtatutum estetiam & ordinatum, quod unus ex nobis aut heredum noſtrorum, fingulis annis, Monaſterio sive Abbati cum ſuo proprio apparatu ad tres vias te- nebitur deſervire, videlicet unam in Policz, aliam in Raygrad, tertiam vero in Nezamislicz vel Coſtelecz; ut ei fuerit imperatum, in quibus quidem viis, ſi ei, qui ex nobis cum Domino Abbate fuerit, quod abſit, dam- pnum aliquod ſive infortunium eveniret, nec proinde Monaſterium impe- tere, nee Abbatem ſollicitare poterit, nec tenetur, niſi quod ei de ſpe- ciali gratia Domini Abbatis poterit elargiri. In quorum omnium teſti- monium & evidentiam pleniorem atque robur præſentem literam fieri Nobiliſque viri ac ſtrenui militis Domini Bohunkonis dicti Haykonis de Cyſmycz noſtrorumque ſigillorum Peskonis videlicet & Ulrici appenfio- ne volumus communiri. Actum & datum in prædicto Monaſterio Brezwnov. anno Domini milleſimo trecenteſimo quadrageſimo ſecun- do , in die ſanctæ Barbaræ glorioſæ. XCIII:

Strana 72
72 HISTORIA DIPLOMATICA XCIII. Commiſſio Clementis Papæ VI. delata Abbati Brzewnovienſi, ut re- vocari procuret bona Eccleſiæ Wiſſehradenſi illicite ablata. dd. Avinion. Idibus Junii, Pontificatus anno primo. Ex Archivo Monaſterii Brew- novienſîs. Clemens Epiſcopus Servus Servorum Dei, dilecto Filio (e) Abbati Mo- naſterii Brewnovienſis Pragenſis Diocesis Salutem, & Apostocilcam bene- diccionem. Dilectorum filiorum , Capituli Eccleſie Wiſſegradenfis pro- pe Pragam precibus inclinati, preſentium tibi auctoritate mandamus, quatenus ea, que de bonis ipfius Ecclefie alienata inveneris illicite, vel diſtracta, ad jus & proprietatem ejusdem Ecclefie legitime revocare procures, contradictores per cenſuram Eccleſiasticam appellatione post- pofita compeſcendo. Teſtes autem, qui fuerint nominati, ſi ſe gracia, odio, vel timore ſubtraxerint, cenſura ſimili, appellatione ceſſante compellas veritati teſtimonium perhibere. Datum Avinion. Idibus Ju- nii, Pontificatus noſtri anno primo. (f) XCIV. Wilhelmus de Straconitz liberat gratuito omnibus exactionibus & oneribus ſibi debitis bona monaſterii Brewnovienſis in Prachinenſi provincia ſita. dd. Straconitz anno 1346. die S. Martini. Ex Archivo Brewnoy. In Nomine Domini Amen. Cum principales deceat dignitates ve- nerari, & promovere in omnibus Matrem ſanctam Eccleſiam & præ- cipue viros Religioſos , qui die noctuque mundiale calcantes familiarius Domino obſequuntur , congruum nobis viſum fuit , id imitari , & exe- qui , quod nobis & ſucceſſoribus noſtris cederet ad meritum , & S. Ma- tris Eccleſiæ tranſiret ad profectum. Ibi enim recte locantur beneficia, ubi donorum creſcunt merita, ibi decenter impartitur gratia, ubi cum præmiis gloria cumulatur. Noſcat igitur tam præſens hominum ætas, quam in Chriſto ſucceſſura poſteritas futurorum, quod nos Wilhelmus dictus de Straconicz, olim magni Domini Bawari filius , conſiderantes quod in hoc mundi tramite univerſæ carnis inſtabilis eſt propago, ob remedium animarum progenitorum noſtrorum , & noſtræe ferventius cu- pientes piam Dei clementiam per Religioſorum Virorum ſuffragia pro- mereri, omnia bona Monaſterii Brzewnovienſis Ordinis S. Benedicti Pragenſis Diæceſis in Prachinenſi Provincia ſita, videlicet Nezamiſslicz, Domoraz, Zychonicz, Hayna, in utraque villa Hydezicz, Podmok, Straw (e) Przedborio, (f) Anno 1342.

Strana 73
BRZEWNOVIENSIS. 73 Strankow, Woleſſonicz, & exactiones molendinorum, quæ nobis & Præde eſſoribus noſtris in certis oneribus fuerunt tributaria. Primo ſcilicet Symeales denarios, qui vulgariter Opiczne dicuntur; (g) Item falcastrales , qui vulgariter Coſſne dicuntur; (h) Item fumales denarios; (i) ſpecialiter etiam pecunialem solutionem; Inſuper ova, caſeos, & pullos, & alia quam plura, quæ fingulis annis exſolvebant, nimiumque per noſtros Procuratores ſeu Officiales ad ſolvendum diverſimode arta- bantur, unde prædicta bona, ſeu ſolutiones ac exactiones, quocunque no- mine cenſeantur, ob divinam remunerationem miſericorditer relaxamus, & eos perpetue liberamus, & volumus effe liberos & abſolutos, nulli omnino hominum quidpiam, quamvis modicum, perſolventes, pietatis ſtudio adhortante, ſpecialiter etiam adjicientes, quod abſit, ſi unquam ex prædictis hominibus, diabolo inſtigante quempiam contigerit vulne- rari, aut interfici, vel in quocumque alio excedere, proinde bona præ- dicta non debent, nec poterunt per nos, aut ſucceffores noſtros, vel per officiales noſtros , aut ſucceſſorum noſtrorum ſpoliari, ſeu captivari, vel quomodolibet perturbari, ſed omnem juſtitiam ab Abbate Monasterii Brzewnovienſis ſupradicti expetere tenebuntur, ut in omnibus aliis bo- nis Monasterii est consvetum; cæterum, omne jus quod nobis vel fuc- ceſſoribus noſtris in prædictis bonis, quomodolibet competebat, aut competere dinoſcebatur , quibuſcunque ex cauſſis , in jus ſeu proprieta- tem prætacti Monaſterii Brewnovienſis transſundimus totaliter & in toto pro nobis & ſucceſſoribus noſtris quibuſcunque nihil penitus reſer- vantes. In cujus rei teſtimonium, atque robur præſentem literam fieri volumus, & ſigillo noſtro nec non ſigillo Domini Buſſconis de Sczeknie militis noſtri fecimus communiri. Datum & actum in Straconiz caſtro noſtro anno Domini milleſimo, trecenteſimo quadrageſimo ſexto, die Dominica in die S. Martini Confeſſoris atque Pontificis glorioſi. XCV. Abbas & Conventus monaſterii Brzewnoviensis Ord. S. Benedicti ven dunt Præpoſito Zderaſiensi rubeta ſeu agros inter ſylvam villæ Chodow, & ſylvam villæ Cundratitz. dd. quinto Kalendas Junii anno 1348. Ex au- tographo Archivi Zderaſienſis. Tom. VI. Monum. K Nos (g) Symeales , ſeu ſimiales denarii a voce ſimia Bohemice Opice , qua ratione ita ap- pellati fuerint, nullus ſcio. (b) Scilicet tempore meſſis pendi ſoliti, ſi meſſores feu falcatores non mitterentur. (i) Fumales pro ratione domorum ſeu caminorum ſeu laneorum pendi ſoliti.

Strana 74
74 HISTORIA DIPLOMATICA Nos Prziedborius (k) Abbas Radslaus Prior, Totusque Conven- tus fratrum Monaſterii Brewnoviensis Ordinis ſancti Benedicti notumfa- cimus univerſis preſentes literas inſpecturis , quod nos condicionem mo- naſterii noſtri volentes facere meliorem, bona deliberacione, & maturo conſilio inter nos prehabitis, rubeta noſtra ad villam noſtram Michel pertinentia, que jacent inter filvam Prepoſiti, & Conventus Monaſterii Sderaſienſis Ordinis ſacro ſancti Dominici ſepulchri Jeroſolimitani in villa Chodow, & ſilvam ville Cunratitz, que rubeta continent in ſe ad qua- draginta quinque menſuras, sive strichones de agris, de quibus Rubetis nullam penitus habere potuimus utilitatem, dictis Preposito, & Con- ventui monaſterii Sderasiensis rite & racionabiliter vendidimus pro certa quantitate pecunie in emphiteoſim, ſive jure theotonico per ipſos Pre- positum, & Conventum Monasterii predicti, ac successores eorum, per- petuo poſſidenda, & de eisdem rubetis libere diſponendum tanquam de re propria, prout ipſorum placuerit voluntati, tali tamen con- dicione adhibita, quod Prepositus predicti, & Conventus Monafteri jam dicti, & ſucceſſores eorum nobis & noſtris ſucceſſoribus de predic- tis rubetis sive agris, ſi ipſos contingat, ibidem imposterum facere, me- diam ſexagenam groſſorum denariorum Pragenſium, videlicet XXX. groſſos nomine census, in omnem eventum dabunt, & persolvent in feſto Beati Galli XV. groſfos, & in feſto Beati Georgii totidem, qua- vis occaſione non obſtante. Si autem in aliquo termino predictorum dictam pecuniam non solverent, vel infra quatuordecim dies poſt, ex tunc, monicione premiſſa, incident penam octo groſſorum, & ſi poſt alios quatuordecim dies censum cum pena non solverent, ex tunc alios octo groſſos nobis dare & ſolvere tenebuntur, & inſuper in dictis agris ſive rubetis tam pro cenſu, quam pro penis nobis per ipſos non ſolu- tis, per quos, sive pecora; ac annonas in dictis agris, sive rubetis re- cipiendi, occupandi, & arrestandi, habebimus, & habere debemus libe- ram poteſtatem, & tamdiu retinendi, donec nobis plenarie de premiſsis omnibus fuerit ſatisfactum. Et quia pro nunc modicam de predictis rubetis poſſunt habere utilitatem , ideo ipſis damus a feſto ſancti Geor- gii proxime preterito ad duos annos a ſolucione dicti cenſus plenam li- bertatem. Elapfis vero dictis duobus annis, dictum cenſum nobis, ut pre- (k) Ita ſe Abbatem hune Prziedhorium nominaſſe & ſcripſiſſe in omnibus Diplomatibus reperio, ut unde Ziegelbauerus nomen Strachoborii hauſerit , nullus ſciam.

Strana 75
75 predictum est, solvere tenebuntur & debebunt. In cujus rei testimoni- um preſentes literas fieri , & ſigillis Abbatis & Conventus (1) fecimus appenſione communiri. Datum anno Domini milleſimo trecenteſimo quadrageſimo octavo in Vigilia Aſcenſionis noſtri Salvatoris, sive quinto Kalendas Junii. BRZEWNOVIENSIS. XCVI. Carolus Romanorum & Bohemiæ Rex indulget Abbati Predborio & Conventui Monaſterii Brunovienſis, ut in oppido Brunow, in limitibus Poloniæ conſtituto , duos Judæos patresfamilias cum uxoribus, & fami- liis habere poſſint, qui exempti fint ab omni cenſu, collecta & aliis ſolu- tionibus ad Cameram Regiam dari ſolitis. dd. Sytaviæ XVII. Kalendas Septembris anno 1348 (m) Ex autographo Monaſterii Brewnov. Karolus Dei gracia Romanorum Rex ſemper Auguftus, & Boemie Rex. Notum facimus univerſis, quod ad Religioſorum Predborii Ab- batis & Conventus Monasterii Brunoviensis supplicationis instanciam, ipſorum eciam devocionis affectum, quo noſtram Celfitudinem funt ac- tenus proſecuti, & quotidianis affectibus venerantur, ſpecialius intuen- tes, ipſis, & ſucceſſoribus ipſorum infra ſcriptam graciam de Regie li- beralitatis munificencia duximus faciendam, quatenus duos Judeos Pa- tresfamilias cum uxoribus, pueris, & familiis ſexus utriusque in oppi- do ipſorum Brunow in metis Polonie (n) conſtituto tenere valeant, ipſisque in loco predicto concedere mansiones, quos eciam ab omni cenſu, angaria, impoſicione, collecta & ceteris datiis five steuris, quibus alii Judei Regni noſtri Boemie Camere noſtre ſervi, a nobis, Officialibus noſtris nomine Regalis Camere, aut aliis quibuſcun- que K 2 () Utrumque figillum illæſum ſuperſtiti membranæ hodie appenſum eſt. Utrumque Num. VIII. æri inciſum ſiſtimus. Gratulandum vero maxime hæe duo figilla in Archivo Zderaſienſi ſub Num. 162. conſervata eſſe, ut ſciatur, quæ forma veteris ſigni tam Abbatis quam monaſterii fuerit, præfertim cum Balbinus vetuſt tem ho- dierno more menſus in Epitome ſua pag. 141. alibique Lectori perſuadere conatus fit : roſas illas rubras in albo campo quæ hodie in figillo monaſterii ſpectantur ex gentilitio elypeo S. Adalberti derivari, ab eoque tempore conſervatas eſſe. Cum ea ætas gentilitiorum elypeorum præſertim hereditariorum penitus ignara fuerit. In hoc utroque ſigillo nec rami decuſſati cum damarum cornibus , nee roſæ uſpiam comparent. In Abbatis figillo ſola ſpectatur Abbatis ſtantis effigies dextra pedum finiſtra librum tenentis. In monasterii figillo e dextro labere est S. Adalberti, e ſi- niſtro S- Benedicti fedentium imago, quæ poſterior etiam literas S. B. ſcil. ſanctus Benedictus adjectas habet. (m) Hoc diploma deſideratur in Cl. Pelzelii Vita Caroli IV. P. I. p. 224, (n) Id est Sileſiæ, quæ hoc ſæeulo adhue iſto nomine veniebat.

Strana 76
76 HISTORIA DIPLOMATICA que modis, & nominatim Judeis Pragenſibus conſveverunt artari, li- beri ſint penitus, & exempti. Nulli ergo hominum futuro tempore, niſi tantum Abbati & Conventui Monasterii Brunoviensis predicti ad so- lutionem Cenſuum, Collectarum, Contribucionum, exaccionum, tallia- rum, honoracionum, ſeu quorumlibet munerum tencantur. Preſenti- bus duntaxat ad noſtrum beneplacitum valituris , preſencium ſub noſtre Majeſtatis ſigillo (o) teſtimonio literarum. Datum Sytavie anno Do- mini milleſimo trecenteſimo quadrageſimo octavo, Indiccione prima, XVII. Kalendas Septembris, Regnorum noſtrorum anno Romani tercio, Boemie vero ſecundo. XCVII. Hinko de Duba Dominus de Nachod abſolvit Predhorium Abbatem Brewnovienſem hominesque Præpoſiturarum ejus Policz, Brunov & Ray- grad ab omni onere Teloniario in ſua civitate Nachod. dd. Nachod II. Non. Februarii 1349. Paprocius in Diadocho p. 149. XCIIX. Joannes Dux Carinthiæ Frater Caroli Rom. Imperatoris & Bohe- mi� Regis, auctoritate ejusdem, conſentit, ut Radslaus Prior, & Conven- tus Monaſterii Brzewuovienſis villam Maſslnicz a monaſterio valde remo- tam vendere, & aliam propinquiorem nomine Palcz emere poſſint. dd. Pragæ in die S- Benedicti, anno 1349. Ex autographo Monaſteri Brew- novienſis. Joannes Dei gracia Dux Karinthie, Comes Choricie & Tirolis Ho- norabilibus & Religiofis Viris Radslao Priori, & Conventui Monaſterii Brewnovienſis Ordinis ſancti Benedicti Pragenſis Diæcesis devotis noſtris dilectis graciam ſuam, & omne bonum. Oblata nobis pro parte ve- ſtra peticio continebat, quod cum vos in Civitate Pragensi duarum marcarum, & in villa Maſslnicz decem marcarum redditus, qui dunta- xat vobis, nullo penitus alio cum eisdem quidquam diſponente, & di- ſponere habente, a fidelibus Chriſti pro animarum predeceſſorum ſuo- rum perpetua memoria funt in elemoſinam elargiti, habeatis, & eos- dem propter jam dicte ville remotam a monaſterio veſtro diſtanciam, ad veſtram convertere utilitatem, commodoſe regere, & gubernare non poſsitis, de solita clemencia admittere dignaremur, ut venditis & alienatis eisdem redditibus , appoſitis quoque aliis pecuniis, quas habe- tis, alia bona, & redditus, veſtro monaſterio propinguiora, & utiliora com- (o) Sigillum hodie integrum appenſum eſt.

Strana 77
BRZEWNOVIENSIS. comparare, & emere valeatis. Vestris itaque hys petitionibus raciona- bilibus, atque juſtis annuere, & ſatisfacere cupientes, precipue eciam, ut bonorum operum , que favente Domino laudabiliter cumulatis, par- ticipes fieri mereamur, devocioni veſtre Auctoritate Invictiſſimi Domi- ni noſtri Domini Karoli Romanorum Regis, & ſemper Auguſti, & Bo- hemie Regis, fratris noſtri Kariſſimi, qua plenarie fungimur, & virtu- te propria favemus, gracioſe admittentes, ut juxta modum preſcriptum prefatos redditus vendatis, & adjunctis aliis pecuniis, quas habetis, alia bona, videlicet in villa Palez minori ematis, & comparetis, vestris uſibus applicandis, ratum, & gratum habentes, & perpetue firmitatis robur obtinere, virtute preſencium decernentes, quidquid per vos tam in ven- dicione, quam empcione premiſſis actum fuerit, sive factum & ut ea- dem bona pacifice, quiete, & sine impedimentis poſſideatis, & eciam teneatis omnibus temporibus ſecuturis, vos, una cum eisdem, nec non & aliis , que ſuccedente tempore habebitis, bonis, ubicunque fuerint, in noſtram tuicionem, & proteccionem recipimus ſpecialem. Inhiben- tes univerſis & singulis, quorum intereſt, vel intereſſe poterit, cujuſ- cunque ſtatus , vel dignitatis , ſeu conditionis fuerint , prefati Domini noſtri & noſtre gracie sub obtentu, vos in predictis bonis, vel aliis qui- buſcunque nullatenus preſumant impedire, vel inquietare, ſeu quavis occaſione alia molestare, si quis autem contrarium attemptaverit, me- morati Domini noſtri, & noſtram irremiſſibilem indignacionem nove- rit ſuper ſe graviter irritaſſe. In cujus rei teſtimonium preſentes fieri, & noſtri ſigilli (p) appenſione juſſimus communiri. Actum & datum in Civitate Pragenſi majori, anno Domini milleſimo trecenteſſimo qua- drageſimo nono, in die ſanctiſſimi Benedicti Abbatis, Confeſſoris Domi- ni Glorioſi. 77 Per Dominum Ducem. XCIX. Carolus IV. Romanorum & Bohemiæ Rex confirmat privilegia a Regibus & Ducibus Bohemiæ Abbati & monasterio Brewnovient conceſsa, eaque integra diplomati ſuo inſerit. ſcil. Wenceslai Regis, Joannis Re- gis, Ducis Brzetislai, & Friderici Ducis Olomucenſis. dd. Pragæ XIX. Kal. Febr. anno 1351. Habetur apud Ziegelbauer p. 273. C. (p) Sigillum , quod integrum hodie membranæ appenſum eſt. Num. IX. excuſum da- mus.

Strana 78
78 HISTORIA DIPLOMATICA C. Carolus IV. confirmat monaſterio Brewnovienſi privilegia Ottocari, Wenceslai Junioris, Przemyslai Junioris item alterius Wenceslai Regum Bobemia, qu� integra tranſumit. dd. Praga XIX. Kal. Febr. 1351. Ha- betur apud Ziegelbauer p. 273. & ſeq. CI. Carolus IV. confirmat jura, libertates & donationes a Prædeceſſori- bus ſuis Abbati & monaſterio Brewnovienſi conceſſas, præſertim privilegi- um duplex Ottocari, Wenceslai Regis, & Margarethæ reginæ, quæ inte- gra tranſumit. dd. Praga XIX. Kal. Febr. anno 1351. (q) Habetur apud Ziegelbauer p. 273 & seqq. CII. Indulgentiæ a Nicolao Premislienſi Epiſcopo pro Braunovienſi Eccle- ſia conceſſæ. Datum in Tremeſna feria ſexta Aſcenfionis Domini anno 1359. Ex autographo Archivi Brewnov. Univerſis ſancte Matris Eccleſie Filiis, ad quos preſentes litere per- venerint, Nos Nicolaus Divina & Apoſtolice ſedis providentia Premis- lienſis (r) Eccleſie Epiſcopus ſalutem in Domino ſempiternam. Splen- dor paterni luminis, qui ſua mundum ineffabili claritate illuminat, pia vota fidelium de clementia Majestatis sue ſperancium, tunc precipue, cum devota ipſorum humilitas ſanctorum meritis & precibus adjuvatur. Cupientes igitur, ut Ecclefia Beati Adalberti & fancti Wenceslai in Bru- now Ordinis ſancti Benedicti Pragenſis Dyoceſis congruis honoribus fre- quentetur, & a Chriſti fidelibus jugiter veneretur; omnibus vere peni- tentibus , & confeſſis, qui ad dictam Eecleſiam in ſingulis ſuis Patronorum feſtivitatibus, & in omnibus aliis infra ſcriptis; videlicet, Natalis Do- mini, Circumciſionis, Epiphanie, Paraſceve, Pasche, Aſcenſionis, & Ex- altationis ſancte Crucis, sancti Michaelis Archangeli, in festo Beati Jo- hannis Baptiste, Beatorum Petri & Pauli Apostolorum, & Omnium a- liorum Apoſtolorum, in omnibus feſtivitatibus Beate Mariœ Virginis, sanctarum Marie Magdalene, Margarethe, Katharine, Anne, Lucie, A- gnetis , & Agathe , in feſto Omnium ſanctorum , & in Commemoratio- ne Animarum, ac in dicte Ecclesie Dedicatione, aurum, argentum, li- bros, (q) Hæe tria diplomata ſejuncta ſuisque figillis munita ſervantur hodie in Archivo Brewnovienſi. Ziegelbauerus vero tria hæc contraxit in unum p. 273. non alia ratione , quam quod eodem die & anno data fint , denique ingreſus & clauſula in omnibus tribus ad verbum reſpodeant. (r) In Polonia.

Strana 79
BRZEWNOVIENSIS. 79 bros, calices, ornamenta, feu quevis alia neceſſaria veſtimenta, aut qui Cimiterium dicte Eccleſie circuierint exorando pro defunctis , ſeu qui aurum vel argentum, vel aliquid fuarum facultatum donaverint, lega- verint , ſeu donaverint , vel procuraverint, quocieſcunque devote fece- rint, de Omnipotentis Dei miſericordia, & Beatorum Petri & Pauli Apoſtolorum auctoritate confiſi , quadraginta dies indulgentie de in- junctis eis penitentiis , miſericorditer in Domino relaxamus, dummodo Dyeceſani voluntas ad id acceſserit, & conſenſus. In cujus rei teſtimo- nium sigillum noſtrum (s) preſentibus est appenſum. Datum in Tre- meſna feria ſexta in craſtinum Aſcensionis Domini, anno Domini 1359. CIII. Carolus IV. quatuor Præpofituras monasterii Brewnovienſis ſcil. Brunow, Policz, Koſtelecz, & Nezamislicz penitus eximit a ſuppeditan- dis curribus in expeditiones bellicas. Inſuper inhibet, ne oppidani Bru- novienſes locum muris aut foſſatis cingant citra Abbatis conſenſum. dd. in Alba aqua III. Nonas Novembris 1359. (t) Apud Ziegelbauer p. 286. CIV. Innocentius VI. demandat ut Brewnovienſi monaſterio debita pensio ænnuarum 120. librarum ſolvatur a Floriano Plebano eccleſiæ Chrudimensis. dd. Avinion. XVI. Kalendas Junii, Pontificatus anno decimo. (u) Ex Archivo Monaſterii Brewnov. Innocentius Epiſcopus Servus Servorum Dei, Dilectis Filiis Pra- genſi, & ſancti Agricoli Avinionensis Eccleſiarum Decano ac Officiali Pragensis Eeclesie, salutem & Apostolicam benedictionem. Petitio dilec- torum filiorum (x) Abbatis & Conventus Monaſterii Brewnovienſis pro- pe Pragam Ordinis ſancti Benedicti nobis exhibita continebat, quod olim ipſi Florianum Rectorem Plebanum nuncupatum Parochialis Eccleſiæ in Chrudim Luthomislenſis Dioceſis , qui ſibi communiter in quadam pen- sione annua centum & viginti librarum cere ex cauſa tunc expreſsa legi- tima tenebatur, quique in ſolutione penſionis hujusmodi per certum tempus tunc expreſsum cessaverat, eosdem Abbatem & Conventum, & eorum Monaſterium penſione hujusmodi contra juſtitiam ſpoliando, eun- dem (s) Sigillum aliqua parte mutilum excuſum damus Num. X. (t) Et iſtud diploma prætermiſſum eſt in Vita Caroli IV. P. II. p. 614. Cl. Pelzelii. (u) Anno 1362. (x) Is juxta Ziegelbauerum fuit Dionyſius I. qui anno 1360. Brzedborio ſucceſſit.

Strana 80
80 HISTORIA DIPLOMATICA dem Florianum ſuper hoc coram Officiali Litomislenſi, non ex delega- tione Apoſtolica traxerunt in cauſam , Idemque officialis cognitis hu- jusmodi cauſe meritis, & juris ordine obſervato per ſuam diffinitivam ſententiam pronunciavit , decrevit , & declaravit , prout hec omnia in libello pro parte dictorum Abbatis & Conventus coram ipſo Officiali in cauſa hujusmodi exhibito petita fuerant, predictos Abbatem & Con- ventum, ac Monaſterium ipſorum Brewnovienſe ad poſſeſſionem vel quaſi perceptionis annue penſionis centum & viginti librarum cere in dicto libello petite, fuiſſe & eſſe restituendos, reddendos, & reintegran- dos, ipſosque reſtituit, reduxit, & reintegravit, ac reſtitutos, re- ductos, & reintegratos libere, plenarie, & integraliter & cum ef- fectu , nec non dictum Florianum ad ſolvendum penſionem prefatam, in libello petitam & retentam, & non ſolutam a tempore mote litis condempnavit ſententialiter, & diffinitive in ſcriptis. A qua quidem ſententia pro parte dicti Floriani fuit ad Sedem Apostolicam appellatum, cui quidem appellationi prefatus Officialis detulit reverenter, ipfisque partibus ad preſentandum ſe Apoſtolico conſpectui certum duxit terminum peremptorium prefigendum. Nosque cauſam appellationis hujusmodi infra dictum terminum quondam Petro majoris Precentori Eccleſie Valentin: Capellano noſtro, & cauſarum Palatii Apoſtolici Auditori audiendam commisimus, & fine debito terminandam, coram quo, quondam Johanne de Harawicz Abbatis & Conventus, & Johanne de Lubek Floriani predictorum procuratoribus, quolibet eorum procu- ratorio nomine partis ſue in judicio comparentibus, & per quemlibet eo- rum quodam in hac cauſa pro parte ſua dato libello, ac per eos lite in cauſa hujusmodi legitime conteſtata , & in ipſius Auditoris preſentia de calumpnia, & veritate dicenda preſtitis juramentis, ac traditis qui- busdam poſitionibus & articulis , & contra easdem poſitiones & articu- los nonnullis exceptionibus utrinque datis, ac productis quibusdam ju- ribus & munimentis, quibus partes ipse volebant in cauſa hujusmodi uti, & contra eadem producta nonnullis exceptionibus hine inde datis in terminis eis ad fingulos actus hujusmodi per dictum Auditorem per- emptorie, & ſucceſsive aſfignatis, tandem predictis Procuratoribus co- ram eodem Auditore in judicio comparentibus, & voluntarie in cauſa hujuſmodi concludentibus, memoratus Auditor cum dictis Procurato- ribus in cauſa ipſa concludentibus concluſit , & habuit pro concluſo , & ad ipſius Johanis de Harawicz Procuratoris instantiam Magistrum Pe- trum

Strana 81
BRZEWNOVIENSIS. 81 trum Luthomus; ( y) Procuratorem, & procuratorio nomine dicti Flo- riani, prout eidem Auditori apud acta cauſe legitime constabat, ad ſu- am in cauſa hujusmodi diffinitivam ſententiam audiendam per quendam Curſorem noſtrum citari fecit ad certam peremtoriam diem competen- tem. In qua dictis Johanne de Harawicz, & Petro coram memorato Auditore in judicio comparentibus, & ſententiam hujusmodi ferri pe- tentibus, ſæpe fatus Auditor vifîs, & diligenter inſpectis omnibus & ſingulis actis actitatis , habitis , & productis in cauſa hujusmodi coram eo, ipsisque cum diligentia recensitis & examinatis, & facta super hys omni- bus Coauditoribus ſuis dicti Palatii relatione plenaria, & fideli , de ipſo- rum Coauditorum conſilio & aſſenſu per ſuam diffinitivam ſententiam pronuntiavit, decrevit, & declaravit, prout hec omnia in libello pro- parte dictorum Abbatis & Conventus in hac cauſa exhibito petita fue- rant, per Officialem predictum bene fuisse proceſsum, fentenciatum, & diffinitum, ejusque ſententiam confirmavit, & condempnavit nichilomi- nus dictum Florianum in pensionem dicte cere- - retente per ipſum Flo- rianum, a tempore ſententie late per dictum Officialem, & in expenfis in hujusmodi cauſa factis coram eo, ipfarum expenſarum taxatione ſibi im- poſterum reſervata. A qua quidem ſententia pro parte dicti Floriani fuit ad Sedem appellatum predictam, nosque cauſam appellationis hujusmodi a dicta ſententia ipſius Petri interjecte Venerabili Fratri noſtro Symoni E- piſcopo Londonienſi tunc Capellano noſtro, & cauſarum Palatii predicti Auditori audiendam commiſimus, & fine debito terminandam, qui ad inſtantiam dicti Petri coram eo in judicio comparentis prefatum Joan- nem de Harawicz ad dandum , & recipiendum libellum in cauſa hujus- modi per quendam curſorem noſtrum citari ſecit ad certum terminum peremptorium competentem, in quo prelibatus Johannes de Harawicz coram Symone tune Auditore in judicio comparens, prelibati Petri -- non comparentis contumaciam accuſavit, & in ejus contumaciam quen- dam pro parte ſua in hac cauſa dedit libellum, ac deinde ſupradictis Joanne de Harawicz, & Petro - - coram prefato Symone tunc Audito- re in judicio comparentibus, & per eos lite in cauſa hujusmodi legiti- me conteſtata, & in ipſius Symonis tunc Auditoris preſentia de calum- pnia , ac veritate dicenda preſtitis juramentis in cauſa ſupradicta , in ter- Tandem prenominatus Symon tunc Auditor ad mino ad hoc dato. Tom. VI. Monum. L in- () Litomiſslienſem.

Strana 82
82 HISTORIA DIPLOMATICA inſtantiam ejusdem Johannis de Harawicz ſepefatum Petrum - - - ad dandum, & per partem alteram dari videndum pofitiones & articulos, ſi quos dare vellent in cauſa hujusmodi per quendam curſorem nostrum citari fecit ad peremptorium terminum certum competentem, in quo dictus Johannes de Harawicz coram memorato Symone tunc Auditore in judicio comparens, ſepedicti Petri non comparentis contumaciam ac- cuſavit , & in ejus contumaciam nonnullas poſitiones , & articulos tradi- dit in cauſa prelibata, ſupradictusque Symon tunc Auditor prefatum Petrum ad reſpondendum dictis poſlitionibus, & dicendum contra eos- dem articulos quidquid vellet, nec non ad producendum, & per par- tem alteram produci videndum omnia jura, & munimenta, quibus partes ipſe vellent in hac cauſa uti, per quosdam curſores noſtros ſuc- ceſſive citari fecit ad certos terminos peremtorios competentes, in qui- bus dictus Johannes de Harawicz coram prelibato Symone tunc Audito- re in judicio comparens ſæpe fati Petri non comparentis contumaciam accuſavit, & in ejus contumaciam nonnulla jura & munimenta, alias per eum in prima inftantia predicta exhibita, produxit, memoratusque Symon tunc Auditor ad predicti Johannis de Harawicz instantiam eun- dem Petrum - - ad dicendum contra eadem producta quidquid vellet, nec non ad concludendum , & concludi videndum in cauſa hujusnodi, vel dicendum cauſam rationabilem, quare in ea concludi non deberet per quosdam curſores nostros ſucceſsive citari fecit ad certos terminos peremptorios competentes. In quibus dicto Joanne de Harawicz co- ram eodem Symone tunc Auditore in judicio comparente, ac ejusdem Petri non comparentis contumaciam accuſante, & in ejus contumaciam concludi petente in cauſa ſupra dicta, prefatus Symon tunc Auditor, re- putans eundem Petrum, quoad hoc, prout erat, merito contumacem, in ejus contumaciam in cauſa hujusmodi cum dicto Johanne de Hara- wicz in ea concludente , conclufit , & habuit pro concluſo. Ac ſubſe- quenter nos cauſam hujusmodi Dilecto Filio Magiſtro Hugoni Fabri Precentori Eccleſie Montisregalis Carcaſſonenſis dioceſis Capellano no- ſtro , & cauſarum Palatii predicti Auditori ex certis cauſis audiendam commiſimus, & fine debito terminandam, qui ad instantiam Magistri Cunſſonis de Weſſel Procuratoris, & procuratorio nomine dictorum Ab- batis & Conventus una cum eodem Johanne de Harawicz in ſolidum conſtituto, ita quod non eſſet melior conditio occupantis, ipſo Johanne tunc vita functo, Magiſtrum Paulum de Cotzna Procuratorem dicti Flo- ria-

Strana 83
BRZEWNOVIENSIS. 83 riani ab eo de novo conſtitutum, prout eidem Hugoni Auditori apud acta cauſe legitime constabat, ad ſuam in cauſa hujusmodi diffinitivam ſententiam audiendam, per quendam curſorem noſtrum citari fecit ad peremptoriam certam diem competentem, in qua dictis Cunſone & Pau- lo coram eodem Hugone Auditore in judicio comparentibus, & senten- tiam hujusmodi ferri petentibus, memoratus Hugo Auditor viſis, & di- ligenter inſpectis omnibus & fingulis actis actitatis, habitis, & productis in cauſa hujusmodi, ipfisque cum diligencia recensitis, & examinatis, & facta ſuper his omnibus Coauditoribus ſuis dicti Palatii relatione ple- naria & fideli , de ipſorum Coauditorum conſilio & aſſenſu per ſuam dif- finitivam ſententiam pronuncciavit, decrevit, & declaravit per Petrum Auditorem predictum bene & legitime fuiſſe, & eſſe proceſſum in hac cauſa, & ſententiatum, ejusque ſententiam confirmavit, condempnans nihilo- minus predictum Florianum in penſione dicta dicte cere retente per ip- ſum Florianum a tempore late sententie per dictum Petrum Auditorem, & in expenſis legitimis, in cauſa hujusmodi factis, tam coram eo, ipſa- rum expensarum taxatione sibi impoſterum reſervata. Et ſubſequenter prelibatus Hugo Auditor, cui nos commifimus, ut etiam expenſas co- ram eodem Petro Auditore in hujusmodi cauſa factas taxaret ad instan- tiam dicti Cunſonis prefatum Paulum ad videndum taxari expenſas hujus- modi per quendam Curſorem noſtrum citari fecit ad certum terminum peremptorium competentem, in quo dicto Cunſsone coram eodem Hu- gone Auditore in Judicio comparente, & dicti Pauli non comparentis contumaciam accuſante, & in ejus contumaciam expenſas ipſas taxari petente; predictus Hugo Auditor reputans eundem Paulum quo ad hoc, prout erat, merito contumacem, in ejus contumaciam predictas expen- ſas in octuaginta uno florenis auri provida moderatione taxavit, ipflus Cunſsonis super eisdem expensis juramento ſecuto, prout in instrumen- tis publicis inde confectis ipſorum Petri & Hugonis Auditorum ſigillis munitis dicitur plenius contineri. Nos itaque ipforum Abbatis & Con- ventus ſupplicationibus inclinati, que ſuper hys ab eisdem Petro & Hugone Auditoribus provide facta ſunt, rata habentes & grata, diſcre- tioni vestre per Apoſtolica ſcripta mandamus, quatenus vos, vel duo aut unus veſtrum Petri & Hugonis Auditorum executioni debite de- mandantes, easque ubi & quando expedire videritis, auctoritate noſtra ſolemniter publicantes faciatis eisdem Abbati & Conventui de dicta pen- ſione retente cere hujusmodi, lite coram ipfis Petro Symone tunc & Hu- L 2 go-

Strana 84
84 HISTORIA DIPLOMATICA gone Auditoribus pendente, & florenorum fummis predictis pro dictis expenſis juxta predictorum instrumentorum, earundem condempnatio- num & taxationis tenores plenam & debitaimn satisfactionem impendi. Contradictores per cenſuram Eccleſiaſticam appellatione poſtposita com- peſcendo. Datum Avinion. XVI. Kalendas Junii, Pontificatus noſtri anno decimo. G. Xendeti. CV. Urbanus Papa V. approbat & confirmat ſententiam ab Anteceſſore ſuo Innocentio Papa VI. latam pro Abbate monaſterii Brewnovienſis ad- verſus Plebanum Chrudimenſem ratione centum viginti librarum cera pen- di intermiſſarum & Octoginta unius floreni in expenſas affignatorum, dd. Avinione IV. Nonas Februarii Pontificatus anno I. (z) Habetur in Ar- chivo monaſterii Brewnov. (a) CVI. Recognitio ſenatus Vetero-Pragenſis, quod Ulricus Abbas, & Mo- naſterium Brzewnovienſe vendant Peſconi Albo domum & Curiam cum bra- ſiatorio prope monaſterium ſancte Crucis Vetero-Pragæ ſitam. dd. feria tercia poſt Dominicam Oculi anno 1361. Ex autographo Archivi Brew- novienſis. Nos Hana Beneſchower Judex, Meinlinus Dubez, Frana Johannes, Nicolaus Geunher, Peſslinus Bohuslai, Hamlinus Stach, Ulricus Weſse- ler, Nicolaus de Nova Domo, Martinus Institor, Frana Negel, Hens- linus Freiberger, Friczko Neugruner, Henslinus Jurryntin, Johannes de Ach, Henslinus Harer, Wolflinus Clementer, Nicolaus Ortlini, & Jaxo Payer, Jurati Cives Majoris Civitatis Pragenſis , recognoſcimus tenore preſencium univerſis, quod Honorabiles, & Religioſi Viri (b) Ulricus Abbas, Johannes Prior, Totusque Conventus Monasterii Brew. novienſis, Ordinis ſancti Benedicti prope Pragam maturo accedente con- ſilio, ſana pariter animorum deliberacione omnium, quorum intereſt, vel intereſſe poterit, quomodolibet in futurum, prefati Monaſterii con- di- (z) Anno 1363. (a) Bullam hanc merito prætermittimus, quod in fimillima forma imo iisdem paſſim verbis uti prior data ſit , niſi quod Pontifex ſe ſe ad Præceſſo- ris ſui Innocentii VI. ſententiam revocet. (b) Hunc Ulricum Ziegelbauerus nu- mero XXIII. Abbatem facit , interque eum & Prziedborium crebro ſupra nomi- natum , Dionyſium I. interceſſiſſe ſtatuit. Huic Udalrico vero ab anno 1366 uſque 1380 Infulam Brewnovienſem concedit.

Strana 85
BRZEWNOVIENSIS. 85 dicionem cupientes facere meliorem , domum , & Curiam cum brafiato- rio, cum domo, que nunc eſt facta braſiatorium, quam Joannes dic- tus Piczenka , & uxor ſua, nomine Machna ad tempus vite poſſident, ſolummodo cum ſolucione quatuor librarum cere, annis ſingulis Peſconi Albo, poſt quorum, ſcilicet Johannis & Machne mortem, ſub modo melioracionis, & non deterioracionis ad predictum Peſconem Album ju- re hereditario devolvitur, ipſorum in uno muro circumferenciali com- prehenſi, ſitis, prope monaſterium ſancte Crucis, in curia, que in vul- gari dicitur na Budyni, cum ipfius area, cum omnibus Juribus ad ip- ſam Curiam ſpectantibus, appendiciis, utilitatibus, fructibus, & pro- ventibus , ac emolumentis , ſponte ſuo & Conventus ſui nomine vendi- derunt, & in publico dicte Civitatis Judicio coram nobis more ſolito reſignarunt Prudenti Viro Peſconi Alho ſepefato, noſtro Concivi, & no- bis conjurato ementi , & recipienti pro ſe, heredibus, & ſuis ſucceſso- ribus, pro quadam certa quantitate pecunie, rite & racionabiliter dic- to Ulrico Abbati, Johanni Priori, totique Conventui jam plene, & in- tegre perſoluta. Idcirco ipſe Peſco , heredes , & ipſius ſucceſſores ha- bebunt, & habere debebunt cum domo, curia, brafiatoriis, & cum eo- rum areis supradictis plenam licenciam, & liberam potestatem agendi, & faciendi de cetero, tanquam de rebus, & hereditate ipſorum pro- pria, quidquid eorum voluntati placuerit, contradiccione qualibet non obſtante, quia ipſe Peſco executus eſt, & fecit plene cum domo, curia, brafiatoriis predictis, & ejus areis, quod de jure Civitatis nostre premiſſe fuerat faciendum , salvo tamen censu trium ſexagenarum grofforum an- nuo, qui predictis, ſcilicet Abbati, Priori, ac Conventui de ipſis do- mo, Curia, brafiatoriis, & eorum areis, abs omni berna, ſeu exaccio- ne vel collecta Civitatis, ſed libere & perpetue ſolvi debet per medium in feſto ſancti Jacobi, & per medium in feſto Purificacionis Beate Ma- rie Virginis affuturo proximo, quandocunque autem in aliquo predicto- rum feſtorum feſto, cenſus, ut premittitur debitus, & infra unam ſep- timanam ipſis Abbati, Priori , & Conventui non fuerit perſolutus, ex tunc ipſi poterunt cum nunccio eorum , & ſcabinorum, qui pro tem- pore fuerint, pro cenſu non perſoluto, & inſuper pro ſex groſſis, qui eo ipſo pene nomine accreverint , ſingulis ſeptimanis in premiſſis , do- mo Curia, braſiatoriis, & eorum areis pignorare, contradiccione quali- bet non juvante. In cujus rei teſtimonium preſentes dedimus literas fi-

Strana 86
HISTORIA DIPLOMATICA ſigillo (c) Civitatis noſtre premiſſe ad predictarum parcium communi- tas. Datum tercia feria poſt Dominicam, qua canitur, Oculi, anno Domini milleſimo trecenteſio ſexageſimo ſeptimo. CVII. Ulricus Abbas Joannes Prior totusque Conventus monaſterii Brew- novienſis elocant in emphytevſin villam Trnova noviter a ſe plantatam Wenceslao Alberti civi Pragenfi. dd. 7. Februarii anno 1367. Ex Ar- chivo eccleſiæ Metrop. Prag. Nos Ulricus Divina miſeratione Abbas, Johannes Prior, totusqus Conventus Monaſterii Brewnoviensis prope Pragam, Ordinis ſancti Be- nedicti notas facimus univerſis tam præſentibus quam futuris præſentes literas inſpecturis, quod nos considerantes nostram, & Monaſterii noſtri jam dicti conditionem & utilitatem facere meliorem, matura & dili- genti capitulariter inter nos prius deliberatione præhabita, villam noſ- tram & Monaſterii noſtri prædicti dictam Trnova de novo plantatam & incolis ejusdem villæ ſub annuo cenſu jure Emphytevtico locatam cum omnibus fuis juribus & pertinentiis, agris, cultis & incultis, rubetis, pratis, montibus, paſcuis, venationibus, & cum incolis ejusdem villæ cenſualibus ſalvo tamen jure Emphytevtico eorundem incolarum, jure Patronatus tamen ibidem excepto, & pro nobis reſervato, provido vi- ro Wenceslao Alberti Civi Pragenſi ejuſque hæredibus & ſucceſſoribus legitimis, in jus Emphytevticum ſeu jure Emphitevtico, quod vulga- riter Purgkrecht dicitur, locavimus, donavimus, & tradidimus, ac præ- ſentibus locamus, donamus, & tradimus pro triginta tribus ſexagenis groſſorum Pragenſium denariorum nobis & Monaſterio plene & integra- liter perſolutis pecunia in parata, tenendam, habendam, utifruendam, & perpetuis temporibus poffidendam sub pactis tamen & conditionibus infra ſcriptis videlicet: quod prædictus Wenceslaus, hæredes & ſucces- ſores ipſius de prædicta villa nobis & Monaſterio noſtro prædicto ſingu- lis annis, & in perpetuum dabunt, & solvent, ac dare & ſolvere tene- buntur nomine veri cenſus annui in dicto Monasterio noſtro decem se- xagenas groſſorum ſupradictorum in omnem eventum in terminis in- fra ſcriptis, videlicet in die ſancti Georgii quinque ſexagenas & in die ſancti Galli fimiliter quinque ſexagenas groſſorum antedictorum occa- fione qualibet procul mota. Si autem quatuordecim diebus continuis post 86 quem- (c) Sigillum integrum hodie appenſum eſt,

Strana 87
87 quemlibet terminum prædictorum elapſis dictus cenſus nobis & Mo- naſterio noſtro non fuerit aflignatus, ex tunc ipſe Wenceslaus, hære- des & ſucceſſores ipſius pænam quindecim groſſorum nobis ſolvendo- rum incurrent ipſo facto. Si autem in aliis quatuordecim diebus in ſolutione cenſus prædicti neglientes existent, ex tunc similiter in pænam quindecim groſſorum incident , prout prius ; & ſi tertia vice infra qua- tuordecim dies dictum censum nobis dare negligent, ex tunc omne jus in dicta villa ipſis Wenceslao hæredibus ac ſucceſsoribus fuis competens ad nos & ad Monaſterium noſtrum devolvetur, excuſatione qualibet ceſſante. Verum ſi Berna generalis in toto diſtrictu Bohemia per Dominum Imperatorem, aut per Regem Bohemiæ pro tempore nobis & Monaſterio noſtro quotieſcunque impoſita fuerit, & nos cum præ- dicto Domino Imperatore vel Domino Rege Bohemia, pro hujusmodi Berna concordare poterimus, ex tunc sæpe dictus Wenceslaus, hære- des & ſucceffores ipſius hujusmodi Bernam de dicta villa nobis & Mo- naſterio noſtro prædicto dare tenebuntur ſecundum conſvetudinem alia- rum villarum nostrarum. Item est sufficienter expreſsum, quod prædic- tus Wenceslaus , hæredes & ſucceſſores ipſius aurifodinam in bonis dic- tæ villæ instaurare, ſeu facere non poſsunt, sine requifitione noſtra & conſenſu ſpeciali. Si autem de conſenſu noſtro aurifodinam in bonis dictæ villæ fecerint, ex tune media pars de proventibus omnibus hu- jusmodi aurifodinarum nobis & Monaſterio noſtro debebitur, noſtris ta- men pro media parte ſumptibus & expensis pro laboratoribus expedi- tis. Si autem mediam partem proventuum aurifodinarum prædictarum habere nollemus, tunc decima videlicet de quolibet laboratore ſeptima- natim duo denarii parvi nobis & Monaſterio noſtro solvi debebunt. Si vero prædicta villa per incendium ignis in totum defolaretur, aut per hoſtium incurſus in generali Gverra devastaretur, ex tunc prædicto Wenceslao, hæredibus & ſuis ſucceſſoribus gratiam in prædicto cenſu faciemus, prout nobis videbitur expedire. Præterea eft adjectum, quod Wenceslaus prædictus, hæredes & ſucceſſores ipſius jus in dicta villa ipſis competens vendere seu aliis ſublocare quomodolibet non poſsunt, niſi noſtro conſenſu adhibito ſpeciali. Et ſi hujusmodi jus ipſorum ven- dere voluerint nobis ante omnia venditionem hujusmodi juris offerre & exhibere tenebuntur: & si nos hujusmodi ipforum jus emere nollemus, ex tunc alteri bono viro nobis competenti vendere poſfunt, noſtro ut præmittitur de conſenſu. Eſt etiam ſufficientur expreſſum , quod ſæpe BRZEWNOVIENSIS. dic-

Strana 88
HISTORIA DIPLOMATICA 88 dictus Wenceslaus, hæredes & fucceffores ipfius in agris dictæ villæ truncos fodere non teneantur, in quibus ſeminari non poteſt, & qui fructum dare non poſſunt. In cujus rei teſtimonium & evidentiam plenio- rem, figilla noſtra videlicet Abbatis & Conventus præſentibus literis duximus appendenda. Datum & actum in prædicto Monaſterio noſtro Brewnovienſi anno Domini MCCCLXVII. die XXVII. menſis Februarii. CVIII. Jenczo Officialis Pragenſis arbiter requifitus componit litem inter Abbatem Brevnov, & Nicolaum Comarovecz. dd in Eccleſia Pragenſi anno 1368. die 1. Augusti. Ex Archivo ecclesiæ Metrop. Prag. In nomine Domini Amen. Anno Nativitatis ejusdem MCCCLXVIII. indictione VI. die prima mensis Augusti hora quaſi ſexta: Pontificatus Sanctiſſimi in Chriſto Patris , & Domini noſtri Domini Vrbani divina providentia Papæ quinti anno ſexto: in Ecclefia Pragenfi ante Majus al- tare ſancti Viti in novo Choro foris Cancellum in mei Notarii publici infra ſcripti & teſtium præſentia ſubſcriptorum conſtitutus perſonaliter honorabilis vir Dominus Jenczo Præpoſitus Eccleſiæ ſanctæ Crucis Wra- tislavienſis, Curiæ Archiepiſcopalis Pragenhis, & Apostolicæ ſedis Le- gati Officialis arbiter, arbitrator, & amicabilis compositor inter honora- biles , & religioſos , ac diſcretos viros Dominos Abbatem, & Conven- tum Monaſterii Brewnoviensis Ordinis S. Benedicti, & specialiter Fra- trem Martinum Profeſſum ejusdem Monaſterii ex una: & Nicolaum dic- tum Comarowecz vicarium Decani dictæ Pragensis Eccleſiæ parte ex al- tera ſuper omnibus, & singulis litibus, & controverfiis in judicio & extra inter ipfas partes occafione cujusdam cenfus annui perpetui in & ſuper domo Nicolai dicti Sarka dudum mortui in minore civitate Pra- genſi ſita & locata vertentibus, communiter electus & affumptus ipsis partibus videlicet: Jo. Priore, & Ulrico findico, ſeu Procuratore dicti Monaſterii generali profeſsis ejusdem Monaſterii ex una, & Domino Nicolao dicto Comarowecz parte ex alia coram ipſo perſonaliter compro- mittentibus, & laudum ſeu pronunciationem cum inſtantia fieri poſtu- lantibus, primum easdem partes interrogavit, si compromiſſum per ip- ſas prius in eum factum ratum & gratum haberent, quæ reſponderunt & dixerunt ſe ratum habere, & gratum: ibidem etiam in ipſum Domi- num Jenczonem Officialem tanquam in arbitrum, arbitratorem, & ami- cabilem Compositorem, ſuper hujusmodi litibus, & controverfiis, ut prius, de alto & baſſo ſub pæna per ipſum arbitrum eis imponenda com-

Strana 89
BRZEWNOVIENSIS. 89 compromiſerunt, & ipſe Dominus Jenczo ad preces earum instantivas quandam pronunciationem in papiro ſcriptam vigore hujusmodi com- promiſſi, legit, pronunciavit, & publicavit. Cujus tenor de verbo ad verbum ſequitur in hæc verba: In Dei nomine Amen. Nos Jenczo Præpoſitus ſanctæ Crucis Wratisl. Curiæ Archi-Epiſcopalis Pragenſis, & Apoſtolicæ ſedis Legati Officialis, arbiter, arbitrator, & amicabilis Compoſitor, inter honorabiles viros Dominos Abbatem, totumque Con- ventum, & ſpecialiter Fratem Martinum quondam Nicolai dicti Scharka profeſſum Monaſterii Brewnoviensis prope Pragam Ordinis S. Benedicti ex una, ac Dominum Nicolaum dictum Comarowecz vicarium Decani in Eccleſia Pragenſi parte ex altera univerfis litibus, & controversiis in ju- dicio, & extra inter prædictas partes vertentibus communiter electus & aſfumptus primo mandamus, arbitramur, & laudamus, ut cenſus & redditus annui, & perpetui, in, & ſuper domo prædicti Nicolai dicti Sarka in minori Civitate Pragenſi duarum marcarum gravium, prout in litera ejusdem Civitatis plenius continetur, amodo fpectent jure veri dominii, & proprietatis ad prædictum Monaſterium Brewnovienſe præ- fati Domini Nicolai impedimento omnino ceſlante: Item arbitramur, & laudamus, quod præfatus Frater Martinus dictus duas marcas per- cipere debeat, & habere ad tempora vitæ ſuæ, & hoc de licentia Ab- batis ſui, quam ipſe Abbas concedere debet gratioſe, qui Frater Mar- tinus, quamdiu vivet, octo groſſos in anniverſariis prædicti Nicolai, & Dyewycze parentum ſuorum, expendere teneatur refiduum prout per- mittitur, pro ſe retinendo. Item arbitramur, pronuntiamus, & lauda- mus, quod quando prædictus Frater Martinus, rebus humanis exemp- tus fuerit, tunc præfatus Abbas, una cum Conventu fuo de prædictis duabus marcis quatuor faciet anniverſaria in perpetuum duratura, in quolibet triginta duos groſſos pro Pitancia Conventus prædicti expenden- do: Primo in anniverſario Nicolai dicti Scharcze triginta duos groíſos. Item in anniverſario Dyewycze triginta duos groſſos. Item in anniverſa- rio Claræ triginta duos groſſos. Item in anniverſario præfati Fratris Martini triginta duos groſſos. Item mandamus, arbitramur, pronuncia- mus, & laudamus: ut præfatus Dominus Nicolaus, fi quos cenſus præ- dictarum duarum marcarum retinuit, aut partem ipſarum, præfato Fra- tri Martino reddat infra menſem a data præſentium incluſive: impen- ſas vero in lite hine inde factas tollimus , prædictas partes ab his abſol- ventes. Item arbitramur, laudamus, pronunciamus, & mandamus, ut M Tom. VI. Monum. præ-

Strana 90
90 HISTORIA DIPLOMATICA præfati Abbas, & Conventus fuas patentes literas dent, & afsignent præfato Domino Nicolao, recognitionis videlicet , & obligationis ad ob- ſervandum omnia prædicta a die præſenti infra menſem. Item arbitra- mur , laudamus, pronunciamus , & mandamus, ut præfatæ partes om- nia, & ſingula præmiſſa obſervare teneantur, & obſervent eum effec- tu ſub pæna triginta Marcarum solvendarum, medietatem parti ſervan- ti per partem non ſervantem arbitrium noſtrum, aliam medietatem ad Cameram Domini Archi-Epiſcopi Pragenſis, & hanc pænam totiens vo- lumus incurrere, quotiens fuerit per ipfas partes contraventum. La- tum , & pronunciatum eſt hoe præeſens arbitrium Anno , indictione, die, menſe , hora , loco , & Pontifice quibus ſupra præſentibus honorabilibus, & diſcretis viris Dominis, Paulo Abbate Slaworum Monasterii Sanctorum Coſmæ, & Damiani in Nova civitate Pragenſi, Cunſſone plebano Eccle- ſiæ S. Joannis in Obora ſub caſtro Pragenſi, Johanne dicto Koſſilka nota- rio publico jurato Capituli Pragenſis. Chriſtano Icunchonis. Andrea dic- to Kotlik. Buſconis duorum Canonicorum Vicariis in dicta Pragenſi Ec- cleſia, & aliis multis teſtibus fide dignis ad præmiſſa. Nosque Jenczo arbiter, arbitrator , & amicabilis Compoſitor prædictus ab ipſis communis electus, & afsumptus præeſenti publico instrumento per Symonem Nota- rium publicum infra ſcriptum confecto ad majorem cautelam, & robur firmius ſigillum Officiatus Curiæ Archi-Epiſeopalis Pragenſis prædictæ, quo ad præſens utimur, duximus appendendum. Et ego Symon natus Jacobi de Slawyeticz publicus authoritate Im- periali notarius prædictis interrogationi, reſponſioni, compromiſſo, pro- nunciationi, diffinitioni, & ordinationi in præfata pronunciatione ex- preſſis , nec non omnibus , & ſingulis ſupraſcriptis , dum ſic fierent, & agerentur, una cum prænominatis præſens interfui teſtibus, eaque om- nia, & ſingula ſupradicta ſic fieri vidi, & audivi, & manu propria conſcripfi, nil addens vel minuens, quod sensum mutet aut variet in- tellectum, & in hanc publicam formam redegi, fignoque & nomine meis ſolitis consignavi per dictas partes requifitus in teſtimonium præ- miſſorum. CIX. Potho de Czaſtalovicz requiſitus ab Henrico Notario fatetur eidem in omnibus gratioſe ab Ulrico Abbate Brewnov. ſatisfactum. dd. Glat- zii anno 1386, die B. Andreæ Apo�t. Ex Archivo eccleſiæ Metrop. Prag. Nos

Strana 91
BRZWNOVIENSIS. 91 Nos Potho Senior de Czaſtolowicz recognoſcimus tenore præeſenti- um univerſis, quod Henricus Notarius noſter in noſtra provincia con- ftitutus non per errorem nec compulfus, aut coactus, ſed spontanee, ſana mente, maturo præhabito confilio & deliberatione confeſsus est, ſe de omnibus debitis, litibus, controverſîis, fatigiis, & occupationibus, quæ inter reverendum Dominum Dominum Ulricum Abbatem Bruno- wiensem, reverendum Petrum Præpositum Brunnowienſem ex una, & ipſum Henricum parte vertebantur ex altera, ſubdidiſſe, ac per omnia commiſiſſe Dominorum gratiæ prædictorum: qui ipſum ad ipſorum re- cipientes gratiam, conſulti, & bene deliberati, ſibi pro omnibus, & univerſis prænominatis debitis, dampnis pro & inde contractis, litibus, controverſlis, fatigiis, ſeu quibuscunque aliis occupationibus favorabili- ter ſatisfecerunt, ſic, quod præfatus Henricus de hujusmodi gratioſa, & favorabili, ac ſufficienti fatisfactione bene stetit, & stat contentus, ac ipſis prædictis Dominis immenſas retulit, & refert gratiarum actio- nes: & promittit bona fua fide Chriſtiana fincere, præefatos Dominos, & bona ipſorum nullo unquam tempore, quocunque jure, irruitione, judicio, vel facto impetere, inquietare, nee aliquo modo impedire, Si vero ipſum contra præmiſſa aliquid, quod abſit, attemptare, præſu- mere continget, præſentibus ſe fidefragum profitetur, & profitebitur ipſo facto, In cujus rei teſtimonium rogati per præfatum Henricum præſentibus noſtrum sigillum duximus appendendum. Nos vero Kno- blauthsdorff, Tuzo de Panwiez. Otto dictus Katoldi , de Zdamz & Jeſ- con, dictus Horezizic prædictis, dum fic agerentur, interfuimus, & per dictum etiam rogati Henricum ad majorem hujus rei evidentiam, & claritatem præſentes noſtrorum munimine ſigillorum duximus com- muniri. Datum Glatz die Beati Andreæ Apoſtoli anno Domini. MCCCLXVIII. CX- Gotthardus de Zlyw eum filio ſuo promittit ſe disbrigaturum Qua- tuer ſexagenas denariorum Pragenſium, quas debet Ulrico Abbati & mo- naſterio Brewnov. dd. in Zlyw anno 1372 in Translatione S. Wenceslai. Ex Archivo Brzewnov. Nos Gotthardus de Zlyw, Henricus ejus primogenitus ibidem, & Mutina de Loputz promittimus manu conjuncta, & in ſolidum Religio- ſis viris Domino Ulrico, Abbati, Johanni Priori, totique Conventui Monaſterii Brewnovienſis, & Peſſeoni de Dubrawan quatuor ſexagenas M 2 re-

Strana 92
92 HISTORIA DIPLOMATICA redituum denariorum groſſorum Pragensium in feſto S. Georgii duas, & in feſto S. Galli totidem : quas Buczko de Zlyw ibidem in Zlyw do- navit Monaſterio ſupradicto, promittimus a quolibet homine jure terreſ- tri disbrigare. Quas quatuor ſexagenas ſupra dictas, fi disbrigare non poſſemus, ex tunc in nostris hæreditatibus liberalibus ipſas quatuor ſe- xagenas ſupra dictas una parte amplius condeſcendere, & affignare promittimus, & ſpondemus. In cujus rei teſtimonium, & robur præ- ſentes fieri, & sigillorum noſtrorum munimine juſſimus roborari. Da- tum in Zlyw, feria quinta, die Translationis S. Wenceslai, anno Do- mini milleſimo trecenteſimo ſeptuageſimo ſecundo. CXI. Ulricus Abbas Brewnoviensis & conventus vendunt Paulo clienti suo duas hæreditates ſuh jure emphytevtico. dd. Brewnov anno 1373. die S. Leonardi. Ex Archivo Brzewnov. Nos Ulricus Divina miſeratione Abbas, Joannes Prior, Wencesla- us Subprior, Nicolaus Præpositus, Paulus Sacristanus, totusque Conven- tus Monaſterii Brzewnovienſis Ord. S. Benedicti. Notum facimus Univer- ſis præſentes literas inſpecturis. Quod conſiderantes ex contractu locationis infra ſcripto conditionem nobis & noſtro Monasterio prædicto evenire meliorem diligenti & matura inter nos prius deliberatione capitulariter præhabita: Diſcreto Viro Paulo Clienti de villa noſtra dicta Swerkinie & ſuis hæredibus legitimis duas hæreditates in agricultura in villa noſtra prædicta in jus Emphiteuticum sive jure Emphiteutico quod vulgariter Burgrecht dicitur , ſub annui Cenſus penſione vendidimus, locavimus & expoſuimus & præſentibus locamus & exponimus ſub pactis & conditio- nibus infra ſcriptis videlicet: quod præfatus Paulus hæredes & ſucceffores ſui de dictis agrieulturis nomine veri cenſus singulis annis duas ſexage nas groſforum cum quadraginta groſſis diviſim in terminis infra ſcriptis videl. In die Georgii octuaginta groffos & in die S. Galli similiter octua- ginta grofſos in perpetuum dare & persolvere nobis & nostro Monaste- rio tenebuntur, & debebunt in omnem eventum. Est etiam expressum ſufficienter quod ſi Berna generalis per Dominum Imperatorem, qui nunc est , ſeu Regem toti terræ Bohemicæ imponeretur & nos cum Domino Im- peratore ſeu Rege Bohemiæ aut eorum Bernariis de omnibus bonis noſ- tris ſcil. Monaſterii noſtri prædicti pro certa ſumma pecuniæ Pactum ſeu Ordinationem faceremus, ex tunc prædictus Paulus hæredes & fuc- ceſſores ſui de prædictis agriculturis hujusmodi bernam generalem no- bis

Strana 93
BRZEWNOVIENSIS. 93 bis & noſtro Monaſterio videl. triginta tres groſſos dare & perſolvere tenebuntur & debebunt. In cujus rei teſtimonium figilla noſtra videl. Abbatis & Conventus præſentibus literis duximus appendenda. Datum in Monaſterio noſtro antedicto anno Domini I373. in die S. Leonhardi Confeſſoris glorioſi. CXII. Ulricus Abbas Brewnovienſis emit a Nicolao Plebano in Zwolynawes cenſum annuum ſex ſexagenarum groſſorum in bonis monaſterii Brewno- vienſis. dd. anno 1378. Habetur in eodem Archivo Metropolitano. T. IV. Erectionum. (d) CXIII. Pileus Cardinalis confirmat appropriationem, & incorporationem Pa- rochialis Eccleſiæ in Chrudim cum omnibus pertinentiis factam Manaſterio Brzewnovienſi ab Epiſcopo Alberto & Capitulo Eccleſiæ Lithomiſslienſis. dd. Pragæ III. Idus Octobris anno 1379. Ex autographo Archivi Brew- novienſis. Pileus Miſeracione Divina titulo ſancte Praxedis Presbiter Cardina- lis, ad infra ſcripta Apoſtolica auctoritate ſuffulti, dilectis nobis in Cri- ſto Abbati, & Conventui Monaſterii Brewnovienſis prope Pragam Ordi- nis ſancti Benedicti ſalutem in Domino. Exhibita ſiquidem nobis pridem pro parte veſtra peticio continebat, quod dudum Parochialis Eccleſia in Chrudim Luthomislenſis Dioceſis, cujus Eccleſie veri Patroni fuiſtis, & estis, ex veris & neceſsariis cauſis ad ejusdem Monasterii onera & hoſpi- atlitatis ſupportandum fuit, prout eſt ordinaria auctoritate eidem Mo- naſterio per bone memorie Dominum Albertum (e) Epiſcopum Lutho- mislenſem ac Canonicos & Capitulum ejusdem Ecclesie Luthomislensis incorporata, unita, & annexa, prout in literis deſuper confectis plenius in hec verba continetur: In nomine ſancte, & Individue Tri- nitatis, Amen. Albertus Dei gracia Luthomislenfis Epiſcopus ad perpe- tuam rei memoriam ad quos preſentes pervenerint, ſalutem in eo, qui eſt omnium vera ſalus. Cum enim merito loca ſingula Divino cultui mancipata, ex cura Paſtoralis Officii nobis incumbente benignis favori- bus (d) Utinam & utinam preces meæ tandem benevolas aures inveniant, ut hi Erectio- num Libri (e quibus hiſtoria patria, & cumprimis ecclefiarum, monaſteriorum illuſtriumque familiarum plurimum lucis acquiſitura eſt) typis excudantur. (c) Is ſuit Albertus a Sternberg ; dataque hæc eſt charta poſt reditum ſuum ex Archi- epiſcopatu Magdeburgico, quem deſeruerat, quemque Petro Gelito Epiſcopo Lito- miſslienfi ceſſerat.

Strana 94
94 bus proſequi teneamur, illis tamen precipue amplior debetur pietatis promotio, quos major, & purior cultus Religionis efficit, & commen- dat. Sane Honorabilis Vir Dominus Ulricus Abbas, & Religioſi Viri Wilhelmus Prior, Johannes ſupprior, Paulus ſacriſtanus, & totus Con- ventus Monaſterii Berwnoviensis, Ordinis sancti Benedicti prope Pragam ejusdem Pragenſis Diocesis coram nobis propoſuerunt, quod licet Glo- rioſiſſimus Pragensis Ecclefie Antistes sanctus Adalbertus ex gracia Di- vinitus ſibi illapſa ipſum Monaſterium in honore ſancti Benedicti fundave- rit, & dotaverit, ac demum per Illustrem Dive memorie Breczislaum Ducem Boemie , & Marchionem Moravie in honore ipſius ſancti Adal- berti demum Monasterium reparatum extiterit, & dotatum, ac in fuis libertatibus ad Divini cultus augmentum pro perpetua fratrum ibidem inhabitatione omnino confirmatum, tamen ex hoſpitum multitudine pluri- ma ſuperveniente, & vicinitate civitatis Pragenfis, propter quam magis confluunt illuc advene, in tantum facultates prefati Monaſterii funt diminu- te, quod fratres ejusdem Ordinis in fimplicitate cordis Deo famulantes non poſſint commode de eisdem facultatibus fuftentari, ymo quod Di- vinus cultus tam in horis Canonicis, quam eciam aliis officiis ad laudem omnipotentis Dei institutis, poſset propter tante molem egeſtatis dimi- nui, nobis humiliter, & cum devotarum precum inftantia ſupplicarunt, quatenus ad ſuccurrendum eorum inopie, & defectui pro Divini cultus conſervatione Eccleſiam Parochialem ſancte & Glorioſe Virginis Marie in Chrudim noſtre Diocefis cum omnibus pertinentiis ſuis , in qua ipſe Abbas & Conventus prefati ex prima fundatione, & antiqua inſtitutione jus Patronatus dinoſcuntur obtinere, prenominato Monaſterio incorpo- rare, unire, & annectere dignaremur. Nos igitur, qui ex Paſtoralis debito nobis injuncti Officii, dampnis & periculis Eccleſiarum tenemur, quantum poſſumus occurrere, ne poſsit in eis Divinus cultus deficere, & obſervati ordinis diſciplina impediri, diligenti ante omnia inquisitio- ne prehabita, & legitima probatione accepta, certo certius ſumus infor- mati, premiſſa coram nobis propoſita eſſe rationabilia, vera, & juſta, & ob hoc ſupplicationi ipſorum ex cauſis jam premiſſis noſtrum animum ad hoc moventibus recepimus, arbitrantes ea non ſolum rationabilia eſſe, ſed & neceſſaria, habitis fuper hiis cum Honorabilibus Viris, fra- tribus noſtris, & Capitulo Ecclesie noſtre Luthomislensis diligentibus, & fepius iteratis tractatibus, certisque ſolemnitatibus obſervatis, premiſſis, de predictorum noſtrorun fratrum expreſſo conſenſu ad laudem & glo- HISTORIA DIPLOMATICA ri-

Strana 95
BRZEWNOVIENSIS. 95 riam Dei omnipotentis, & ob reverenciam ejus intemerate Matris Vir- ginis Marie, ipsam Ecclesiam Parochialem in Chrudim nostre Diocesis cum omnibus ſuis juribus, fructibus, libertatibus, & univerſis pertinen- ciis, tam preſentibus, quam futuris pro Divini cultus augmento pre- nominato Monaſterio Brewnovienſi fratrum Religioſorum Ordinis ſancti Benedicti Pragenſis Dioceſis, meliori modo & forma, quibus poſſumus, annectimus , appropriamus , & unimus, dictamque Eccleſiam cum uni- verſis & fingulis ſuis pertinenciis, in quibuscunque rebus confiftant, aut quibuseunque designentur vocabulis plene ex toto in monaſterium ip- ſum ſupradictum transferimus, & eſſe volumus preſenti annotatione translatam, juribus omnibus & ſingulis noſtris, Legatorum, & nunccio- rum Domini Pape , ac ſedis Apoſtolice, & aliorum, quorum intereſt, vel intererit , noſtris, & ſueceſforum nostrorum temporibus, in omnibus, & per omnia ſemper ſalvis, quibus omnibus & ſingulis per hujusmodi incorporationem, appropriacionem & unionem, in nullo penitus volu- mus derogare, ita tamen, quod cedente, vel decedente Wenceslao Plebano & Rectore ipfîus Ecclesie, qui nunc eſt, Abbas, Prior, ſup- prior, qui pro tempore fuerint, & totus Conventus ſupra dicti Mo- naſterii Brewnovienſis, auctoritate per nos ipſis plenarie conceſsa, valeant, & poſſint, quamprimum dictam Ecclesiam in Chrudim vacare contige- rit, unam Religioſam, & ydoneam perſonam Ordinis ejusdem in ip- ſam Eccleſiam instituendam , & confirmandam, nobis , & nostris ſucceſ- ribus, qui pro tempore fuerint, aut noſtris Officialibus preſentare ad recipiendum more conſveto, ut juris eft, animarum curam, & admi- niſtrationem ſpiritualium & temporalium, quociens & quando fuerit op- timum, ipſisque Abbati, Priori, & ſuppriori, qui pro tempore fuerint, ac toti Conventui Monaſterii ſupra dicti liceat omnino virtute preſenti- um, & auctoritate ipſis per nos jam tradita ſepe fate Ecclefie in Chru- dim cum ſuis pertinenciis, preſentibus & futuris apprehendere poſſeſ- ſionem corporalem, retinere pacifice & quiete. Acta funt hec preſentibus Honorabilibus, Viris, & Dominis Nicolao de Gyczin noſtre Curie Lu- thomiſslenſis Officiali , Johanne Rectore domus Carthuſienſis Rubi Beate Marie, (f) Prepoſito Luthomiſslenſi, Hartlebo de Turri Canonico Olo- mu- (f ) Hane Carthuſiam annis abhine tribus ſeil. anno I376. idem Albertus Epiſcopus Litomiſslienſis prope pagum Trzek ſub titulo Rubus Beatæ Virginis fundaverat. Ut itaque Johannes iſthie nominatus primus rector iſtius Carthuſiæ fuerit. De hac Carthuſia egregia quæquæ diplomata nobis ſuppetunt.

Strana 96
96 HISTORIA DIPLOMATICA Olomucenſi, Brunone noſtrorum bonorum Epiſcopalium Proviſore, & Johanne de Nova Domo noſtro Prothonotario, & aliis pluribus fide di- gnis. Actum & datum Luthomisl XII. die menſis Maji, anno Domi- ni milleſimo trecenteſimo, ſeptuageſimo nono, ſub noſtrorum ſigillo- rum appenſione in teſtimonium omnium premiſſorum. Nos igitur Gregorius Cuſtos , Henricus Cantor , & Andreas ſcolaſticus , totumque Capitulum Eccleſie Luthomislenſis , notum facimus tenore preſencium univerſis , quod attendentes ipſorum, videlicet Abbatis, Prioris, & ſup- prioris & totius Conventus Monaſterii Brewnoviensis Ordinis ſancti Be- nedicti prope Pragam preces fore & eſſe racionabiles, & utiles, pro Divinique cultus augmento in hac parte fumme neceſſarias, & preci- pue considerantes Reverendiſsimum in Cristo Patrem, ac Dominum Do- minum Albertum Epiſcopum Luthomislenſem Dominum noſtrum Gra- cioſum pia & juſta racione eandem incorporacionem, appropriacionem & unionem feciſſe, nobis ob hec ad commune Capitulum noſtrum ſi- gnata hora per campane ſonum, ut moris eft, pluries congregatis, ſu- pradictis incorporacioni, appropriacioni, & unioni Parochialis Eccleſie in Chrudim fructuum & pertinenciarum omnium, & quorumlibet ab eis dependencium & annexorum, ipſorumque omnibus ſentenciis, punctis, clauſulis & articulis, prout fuperius in litera & tenore ejusdem Domi- ni Epiſcopi expreſſa ſunt, de verbo ad verbum, de ſenſu ad ſenſum meliori modo & forma, quibus poſſumus, unanimiter, & capitulariter, nemine penitus diſcrepante conſensinus, & vigore preſencium conſen- timus. In cujus rei teſtimonium Capitulare noſtrum figillum preſenti- bus de nostro ſcitu & conſensu est appenſum. Datum die, quo ſupra, anno Domini noſtri milleſmo trecenteſimo ſeptuageſimo nono. Quare pro parte veſtra nobis fuit humiliter ſupplicatum, ut dictas incorpora- tionem , unionem, & annexionem auctoritate Apoſtolica, qua fungimur, confirmare dignaremur; Nos igitur vestris dictis justis ſupplicationibus grato concurrentes afsenfu, predictas incorporationem, unionem & an- nexionem ratas habentes, atque gratas, prout per dictum Dominum Epiſcopum, Canonicos, & Capitulum rite facte funt, eas auctoritate Apoſtolica, qua in hac parte fungimur, tenore preſencium in Domino confirmamus , & preſentis ſcripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat, hanc paginam noſtre confirmacionis, & com- munionis infringere, vel ei auſu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare preſumſperit, indignationem omnipotentis Dei, & Bea- to-

Strana 97
BRZEWNOVIENSIS. 97 torum Petri & Pauli Apoſtolorum ejus ſe noverit incurſurum. Datum Prage III. Idus Octobris, (g) Pontificatus ſanctiſſimi in Criſto Patris, & Domini noſtri Domini Urbani Divina providencia Pape ſexti, anno tercio. Gerlacus. CXIV. Czuko (h) de Lyppan teſtamento legat Abbati & Conventui Brewno- vienſi omnia & ſingula bona mobilia in curia ſua Hrdle dicta ſub onere cer- torum Anniverſariorum peragendorum. dd. in Minore civitate Pragenſi anno 1380. die 13. Octobris. Ex Archiwo Brewnoy. In nomine Domini Amen. Anno Nativitatis ejusdem milleſimo trecenteſimo, octuageſimo, indictione tertia, die decima tertia menſis Octobris, hora quañ tertiarum Pontificatus Sanctiſſimi in Chriſto Patris, & Domini noſtri, Domini Urbani divina providentia Papæ ſexti anno tertio in minori Civitate Pragenſi in æſtuario, ſive ſtuba æſtivali do- mus habitationis honeſtæ Dominæ Annæ relictæ quondam Gregorii No- tarii actorum curiæ Archi-Epiſcopalis Pragenſis in mei Notarii publici in- fra ſcripti, & teſtium præſentia ſubſcriptorum ad hoc ſpecialiter voca- torum, & rogatorum conſtitutus perſonaliter, circumſpectus, & Diſ- cretus vir Czuko de Lyppan Burgravius Caſtri in Lychtenburg Pragenſis Diæceſis licet aliquantulum languens corpore , ſalvus tamen mente , & compos rationis confiderans fragilitatem ſexus , conditionis ſuæ , zelum- que animæ ſuæ habendo præ oculis, & eam lucrari Domino, & redde- re ſolicite cupiendo, volensque terrena in cæleſtia, & tranſitoria in æ- terna felici commercio commutare ad honorem omnipotentis Dei, ip- ſiusque Matris Mariæ Virginis glorioſæ , & omnium Sanctorum hoc in remedium, & ſalutem animæ ſuæ & prædeceſforum ſuorum de bonis ſibi a Deo collatis inter cætera ultimæ voluntatis ſuæ præſens condidit testamentum , ſeu ſuam ultimam voluntatem, cupiens de ſalute animæ ſuæ providere , omnia & ſingula bona mobilia in Curia in Hrdle dictæ Pragenſis Diæcesis per eum relicta, videlicet in annonis, pecoribus, pe- cudibus, & aliis rebus quibuscunque in æſtimatione communi minima trecentarum ſexagenarum groſforum denariorum Pragensium valentia, & ad ipſam poſt mortem ſuam ſpectantia ſeu pertinentia, quam Curiam Tom. VI. Monum. N una (g) Sigillum Cardinalis Pilei , quod hodie membranæ appenſum eſt fiſtimus Num. XI. (h) Ita MS. ſed fortaſſis iegendum Czenko, ſeu Sdenko.

Strana 98
98 una cum aliis bonis ad eandem ſpectantibus ipſe Czuko habuit, tenuit, & poſſedit nomine arrendæ , ſive locationis titulo ad tempora vitæ ipſius ab honorabilibus, & religiofis viris Dominis Abbate, & Conventu Mo- naſterii Brewnovienſis prope Pragam Ordinis S. Benedicti, una cum ſe- xaginta ſexagenis grofforum prædictorum cenſus, quem dictus Czuko tollere , & recipere debuit in feſto S. Galli proxime futuro ab homini- bus ſuæ incolis villæ Hrdle , & aliis bonis ad eandem villam Hrdle ſpec- tantibus, & pertinentibus dedit, legavit, ac pie deputavit Monaſterio Brewnovienſi prædicto : ita tamen quod bona prædicta omnia, & fingu- la, in quibuscunque rebus existant, per ipſum, ut præmittitur, dicto Monaſterio legata & data medietas eorundei bonorum pro abbate, qui eſt, qui pro tempore fuerit, & alia medietas pro Prior, & Conventu Monaſterii ejusdem fimiliter, qui pro nunc eſt, vel qui pro tempore fuerit, dari & aſſignari debebunt, & per medium dandi debent per dic- tos Abbatem, & Conventum de eisdem bonis legatis sic, & datis diſ- ponendum, ordinandum, tanquam de re propria, & eadem bona in uſus ipſorum committendum, & diſponendum de eisdem post mortem Czukonis duntaxat, prout ipſis, & cuilibet ipſorum melius, & utilius videbitur expedire. Et quamprimum dicta bona ſic (ut præmittitur) ipſis legata, ad præfatum Monasterium Abbatem, & Conventum præ- dictos pervenerint, & eadem in poteftate eorum habuerint, quod mox & in continenti Abbas in villa Tman cedat, & afsignet Priori & Con- ventui decem ſexagenas groſſorum Pragenſium denariorum annui cenſus, in certis hominibus prædictæ villæ, & hæreditatibus eorum pro medie- tate bonorum prædictorum ipſos Priorem & Conventum ex legatione, & donatione prædicta concernente, tamdiu, quousque Abbas, qui eft, vel qui pro tempore fuerit, certum cenſum, & liberum in certis bonis fine aliquo impedimento prædictis Priori, & Conventui non emet, five comparabit, & eundem cenſum ſic exemptum, liberum ſine aliquo o- nere, & impedimento Priori, & Conventui prædictis dabit, & aſſigna- bit cum effectu per ipſos Priorem, & Conventum libere poſsidendum, regendum, gubernandum, ac in uſus & neceſsitatem ipsorum conver- tendum, prout videbitur eis convenientius expedire. Item voluit, diſ- poſuit, ordinavit, quod medietas hujusmodi cenſus annui, & perpetui pro Priore, & Conventu fic, ut est expreſsum, emptus, & compara- tus, in anniverſario ipſius Czukonis, & alia medietas ejusdem census in feſto S. Georgii anniverſarium prædictum tunc proxime ſequenti Prio- HISTORIA DIPLOMATICA. rl,

Strana 99
BRZEWNOVIENSIS. 99 ri, & Conventui antedictis sine aliqua contradictione perſolvatur. Item literam, ſive Privilegium Abbatis, & Conventus antedictorum, quam ipſe Czuko ab ipſis ſuper certa ſumma pecuniæ habuit obligatam, & in ſua detinet potestate, eisdem Abbati, & Conventui ſponte restituit, & reſtitui mandavit cum effectu, ſibi in dicta litera, ſive Privilegio ulte- rius nullum jus vendicandum. Item præfatus Czuko cum ipſum di- vina vocatione mori contigerit, in præfato Monaſterio Brewnovievſi an- te altare omnium Sanctorum elegit ſepulturam. Item voluit, diſpoſuit, ordinavit, ut in altario eodem omnium Sanctorum fingulis diebus in perpetuum una Miſſa , & ſpecialiter ſecundis feriis fingulis Miſſa defunc- torum per Fratrem ejusdem Monaſterii celebretur. Si vero aliquod fe- ſtum ſummum in aliqua feria ſecunda occurrerit , in qua Miſſa defunc- torum plene , & integre celebrari , ſive Officiari non poſſit, ex tunc die ſequenti, vel alio quocunque die infra ſeptimanam eadem integre una Miſſa pro defunctis in altario celebretur prædicto, & in aliis Miſſis, quæ fingulis diebus in ſeptimana celebrabuntur , una collecta pro- defunctis ſubjungatur. Item voluit, & in dicto ſuo teſtamento expreſſit, quod fingulis annis in perpetuum, in anniverſario ipſius Czukonis in ſero Vigiliæ , & in craſtino una Miſſa mane, pro defunctis decantentur per Priores, & Conventum Monaſterii ſæpe dicti. Et si præfati Ab- bas, & Conventus omnia, & fingula præmiſfa, vel aliquid præmiſso- rum , ut ſuperius ſunt expreſſa, adimplere in parte vel in toto neglexe- rint , vel remiſſi fuerint in præmiſſis , monitione duarum ſeptimanarum præcedente, ex tunc diſcreti viri Dominus Johannes dictus Revilan No- tarius Monaſterii S. Georgii in caſtro Pragensi, Nicolaus de Lippan, & Gallus de Chraſtzan armigeri dictæ Pragenſis Diæcefis conſanquinei ipsi- us Czukonis, & principales testamentarii, sive hæredes eorum, & poſeſ- ſores præſentium literarum plenam, & liberam habeant potestatem cen- ſum recipiendi pro uno termino videlicet quinque ſexagenarum in dicta villa Tman, ac hominibus ipſius villæ, aut ubicunque alias eis dictus cenfus monstratus, emptus, & comparatus fuerit, & convertere vale- ant in uſus quoſcunque eis placuerit. Simili modo in ſecundo termino, & tertio ſi deſides fuerint in præſcriptis conditionibus , eadem facere poſſunt , monitione præmiſſa duarum ſeptimanarum, ut antea dictum eſt. Guodſi quarta vice hoc ipſum quocunque modo adimplere noluerint, tunc prænominatis teſtamentariis liceat eadem bona, vel ſummam pro eisdem taxatam, nec non cenſum pro eisdem dicto Monasterio, ac Ab- N 2 ba-

Strana 100
I00 HISTORIA DIPLOMATLCA. bati, & Conventui emptum, & comparatum, ubi reperiri, & appre- hendi poſſint, arestare, recipere, & de eisdem ſe licite intromittere occa- ſione qualibet non obſtante: & eundem cenſum ad aliud Monasterium ſive ad alia pia loca transferre, in uſus pios convertere ſub pactis, & conditionibus prænominatis, & prout ipfis Domino Johanni, Nicolao & Gallo , hæredibus, & ſucceſſoribus eorum, nec non poſeſſoribus præ- ſentium literarum, vel cuilibet ipſorum alteri, melius & utilius viſum fuerit expedire. Et quod præfatos Dominum Johannem Nicolaum & Gallum hæredes, & ſucceſsores eorum fecit, & constituit, ac fieri vo- luit, quo ad præmiſſa, & quodlibet præmiſsorum testamentarios, & e- xecutores fuæ hujusmodi ultimæ voluntatis dans, & concedens dictis ſuis Commiſſariis , ſive executoribus ſuæ ultimæ voluntatis in ſolidum plenam, liberam, & omnimodam poteſtatem præmiſſa omnia, & sin- gula exequi plenarie, & explere. De quibus omnibus & fingulis ho- norabilis, & religioſus vir Frater Wylhelmus Prior Monasterii Brewno- vienſis prædicti nomine ejusdem Monaſterii, & Czuko prædictus petie- runt ipſe per me Nicolaum Notarium infra ſcriptum fieri, & confici unum, vel plura publicum inſtrumentum, vel publica inſtrumenta, quod quidem publicum instrumentum præſens testamentum, ac diſpositio- nem, & ordinationem in se continens mandaverunt, & decreverunt si- gillis videlicet Czukonis, Nicolai de Lippan, & Galli de Chrastzan præ- dictorum appenſione ſigillandum. Acta ſunt hæc Anno , indicti- one , die , menſe, hora , Pontificatu , & loco quibus ſupra, præſentibus honeſtis, & diſeretis viris Dominis Petro Plebano, Eccleſiæ in Swrkyn, Jacobo Vicario Eccleſiæ S. Laurentii in Vgyezd ſub monte Petrino, Sy- mone Clerico Eccleſiæ in Swrkyn prædictæ. Ffancza de Horzian, Al- berto de Tman, Petro de Jurna, Johanne de Slvarow, clientibus sive armigeris dictæ Pragenlis Diæcefis, & aliis pluribus teſtibus fide dignis. Et ego Nicolaus quondam Vtyethonis de Miftzow Pragensis Diæ- ceſis Apoſtolica, & Imperiali auctoritate notarius prædictis teftamento, diſpoſitioni, donationi, ordinationi, legationi, pænarum expreſſioni, ac omnibus aliis , & ſingulis ſupra ſcriptis, dum sic fierent, & agerentur, una cum prænominatis teſtibus, præſens interfui, eaque omnia, & fin- gula aliis arduis negotiis præpeditus per alium ſcribi feci, & in hanc publicam formam redegi, fignoque meo, & nomine conſvetis consigna- vi, rogatus, & requiſitus in teſtimonium omnium præmiſſorum. Nos

Strana 101
BRZEWNOVIENSIS. Nos quoque Ulricus Abbas, Wilhelmus Prior, totusque Conventus Monaſterii Brewnovienſis Ordinis ſancti Benedicti prope Pragam omnia, & ſingula ſupra ſcripta in præſenti publico inſtrumento ſive Privilegio contenta prout per Czukonem de Lippan ſupra nominatum ſunt legata, ordinata, & diſpoſita noſtro, & Monaſterii noſtri prædicti nomine in omnibus ſuis clauſulis, conditionibus, & punctis tenere, adimplere, & exequi promittimus temporibus perpetuis cum effectu, submittentes nos ſponte , & libere pænis , ac omnibus , & ſingulis ſupraſcriptis com- pellendos fore ad tenendum, exequendum, & obſervandum omnia præ- miſſa per pænas ſupra dictas. In quorum omnium, & fingulorum, & robur perpetuæ firmitatis præſentem noſtram ſubſcriptionem per Nico- laum notarium publicum ſupra ſcriptum, ſcribi noſtro nomine mandavi- mus, & sigillorum noſtrorum videlicet Abbatis, & Conventus prædic- torum præſenti publico inſtrumento appensione de certa nostra scien- tiæ fecimus communiri. Datum & actum in Monaſterio noſtro præ- dicto anno, & die quibus ſupra. 101 CXV. Pileus Cardinalis concedit Braunovienſi Eccleſiæ pro feſtis S. S. Wen- ceslai, Hieronymi, Cirilli, Methudii ducentos dies - in feſtivitatibus vero Nativitatis, Epiphaniæ, Reſurrectionis, Aſcensionis Chriſti, & in Pen- thecoſte , S. S. Trinitatis, Corporis Christi, festis B. M. V., S. Apostolorum, & quatuor Patronorum Eccleſiæ centum dies Indulgentiarum. dd. Pragæ V. Idus Novembris , Pontificatus Urbani Papæ VI. anno tertio. (i) Ex au- thographo Archivi Brewnov. Pileus Miſeracione Divina titulo ſancte Praxedis Presbiter Cardina- lis , ad infra ſcripta Apoſtolica Auctoritate ſuffulti, univerſis Chriſti fi- delibus preſentes literas inſpecturis ſalutem in Domino. Splendor eter- ne glorie, qui ſua mundum illuminat ineffabili claritate pia vota fideli- um de Clementiſſima ipſius Majestate ſperancium, tunc precipue pio favore proſequitur , cum devota ipſorum humilitas Sanctorum precibus & meritis adjuvatur , ac Christi fideles eo libencius ad devocionem con- fluunt, quo ibidem uberius dono celeſtis gracie conſpexerint ſe refectos. Cum igitur dilecti in Criſto Abbas, totusque Conventus Monaſterii Brewnovienſis prope Pragam ad Eccleſiam Prepoſiture Brunovienſis ejus- dem Ordinis dicte Pragensis Diocesis ſpecialem gerant devocionem & affeccionem, prout accepimus, nobisque humiliter fupplicarunt, ut pro de- (). Anno 1380. Re

Strana 102
HISTORIA DIPLOMATICA devocione ipſius augmentanda ſpiritualia munera largiri dignaremur; nos dictis ſupplicacionibus favorabiliter annuentes, de omnipotentis Dei Miſericordia, & Beatorum Petri & Pauli Apoſtolorum ejus meritis, & auctoritate predicta confifi, omnibus vere penitentibus, & confeſſis, qui dictam Eccleſiam in Brunow in festivitatibus, videlicet Nativitatis, E- piphanie, Reſurreccionis , Aſcenſioniſis Domini noſtri Jeſu Criſti, Penthe- coſten, Trinitatis, Corporis Criſti, fingulisque feftivitatibus Beate Ma- rie Virginis, & Sanctorum Apoſtolorum, ac quatuor Doctorum, & Pa- tronorum dicte Ecclesie, nec non Dedicacionis ejusdem devote vifitave- rint, centum dies, & in sestivitatibus Patronorum, videlicet Wenceslai, Jeronimi, Cirilli, Methudii ducentos dies de injunctis eis penitenciis auctoritate prelibata miſericorditer in Domino relaxamus. Datum Pra- ge V. Idus Novembris , Pontificatus ſanctiſſimi in Chriſto Patris & Do- mini noſtri Domini Urbani Divina Providencia Pape VI. anno tercio. (k) 102 Palamides. CXVI. Magistratus civitatis minoris Pragenſis profitetur ſe debere monaste- rio Brewnovienſi unam ſexagenam groſſorum Pragenſium ex Capitali decem ſexagenarum libi mutuo dato. dd. Pragæ anno 1384. feria quinta ante fe- ſtum S. Catharinæ. Ex Archivo Brewnoy. In nomine Domini Amen. Nos Jenco Michaliconis Judex, Slawco Magister civium, Bohmico Lodhery, Wenceslaus dictus Huzwa, Girzico dictus Limsky , Beneſſius dictus Homele , Mauricius dictus Maly; Zdenco Humulatoris, Hanco Buhardi, Johannes dictus Lyssek, Mathias rotifex, Jacobus dictus Konczata, & Johan braſeator, cives jurati novæ Civi- tatis ſub caſtro Pragenſi, recognoſcimus tenore præſentium inſpectori- bus univerfis, publice proteſtantes, quod nos in noſtra, ac noſtræ Ci- vitatis ardua neceſſitate de ſcitu, ac bona voluntate totius communitatis dictæ nostræ Civitatis in nobis, ac eadem nostra civitate unam fexage- nam groſſorum Pragensium denariorum cenſus annui perpetui, & liberi ab omnibus , & ſingulis collectis, contributionibus, exactionibus, ber- nis, vigiliis, & aliis quibuſcunque juribus, & oneribus noſtræ Civitatis penitus exempti pro decem ſexagenis groſſorum prædictorum ()) nobis, & (k) Sigillum avulſum eſt. (l) Ex his conjieitur eo tempore ſaltem decem pro eentum annui cenſus in uſu fuiſſe , nam ſexagena tum 20. hodiernos florenos circiter æquabat.

Strana 103
103 & eidem noſtræ Civitati plene perſolutis, rite, & rationabiliter juſto venditionis titulo vendidimus, & venditam tradidimus, & affignavimus religioſis viris - - Conventui Monaſterii Brewnoviensis prope Pragam Ordinis S. Benedicti pro pitancia ejusdem Conventus ad habendam, te- nendam, percipiendam, vendendam, donandam, & jure hæreditario perpetuo poſſidendam ſecundum jus, & conſvetudinem noſtræ Civitatis pacifice, & quiete. Solvetur autem dictus census hoc modo, videlicet triginta groſſi prædicti in feſto S. Georgii nunc proxime inſtanti, & to- tidem groſſi in feſto S. Galli deinde ſecuturo, & sic deinceps quolibet anno in eisdem terminis temporibus perpetuis hujusmodi cenſum in om- nem eventum ipſi ſolvendo, dilatione, & contradictione qualibet non obſtante. Et ſi unquam moneta præſens fuerit immutata, ex tunc valor dictorum groſſorum ſolvi, & adimpleri debebit per nos judicem, & ju- ratos prædictos, aut qui pro tempore fuerint, debebitur pagamento, & ſolutione communi tunc temporis accepto, dativo pariter, & tran- ſitivo in ſingulis terminis memoratis. In quocunque autem jam dicto- rum terminorum termino , & infra ipſius octavam præſcriptus cenſus non ſolvetur Conventui prædicto, tunc mox ſuper hujusmodi cenſum non ſolutum quatuor groſſi nomine pænæ creſcere debent, & accreſ- cent , & conſimilis pæna creſcet , & accreſcere debet ſingulis ſeptima- nis tam diu, quam diu præſcriptus cenſus una cum omnibus pænis ſuis præexpreſſis fuerit ſibi integraliter perſolutus. Et ſi tunc infra revolu- tionem unius anni dictus cenſus una cum omnibus pænis ſuis ante dic- tis ipſi Conventui non fuerit perſolutus , tunc eidem Conventui Mona- sterii antedicti plenam præſentibus damus potestatem, nos & successo- res noſtros, & bona noſtra, ac noſtræ Civitatis ubicunque locorum comperta fuerint, cum adjutorio cujuscumque arreſtandi, & impigno- randi in tantum & toties in quantum & quoties ſibi neceſſarium fue- rit, & optimum, & quousque eidem Conventui cenſus antedictus cum omnibus pænis præſcriptis per nos, aut ſucceſsores noſtros, ac per no- ſtram civitatem plene, & integraliter fuerit perſolutus. In cujus rei evidens testimonium, & robur valiturum, figillum majus civitatis no- stræe prædicta, de noſtra certa ſcientia præſentibus est appenſum. Da: tum anno Domini MCCCLXXXIV. feria quinta ante feſtum S. Catharinæ. BRZEWNOVIENSIS. CXVII

Strana 104
HISTORIA DIPLOMATICA CXVII. Urbanus Papa VI. mandat Præpoſito Sderaſienſi, ut admoneri faciat in eccleſiis coram populo omnes occultos detentores rerum & bonorum Mo- naſterii Brzewnovienſis, ut plenam ſatisfactionem ſub generali excommuni- cationis ſententia impendant. dd. Janu� IX. Kalendas Martii, Pontificatus anno Octavo. (m) Ex Archivo Monast. Zderasiensis. Urbanus Epiſcopus Servus Servorum Dei, Dilecto Filio Prepoſito Monaſterii Sderazienſis Pragenſis, per Prepoſitum ſoliti gubernari, ſalu- tem & Apostolicam Benedictionem. Significarunt nobis Dilecti filii Ab- bas & Conventus Monaſterii Brewnovienſis extra muros Pragenſes Ordi- nis ſancti Benedicti, quod nonnulli iniquitatis filii, quos prorſus igno- ramus, decimas, primitias, terras, redditus, cenſus, legata, domos, pra- ta, paſcua, nemora, molendina, bladi, & vini quantitates, instrumen- ta publica, literas autenticas, Sanctorum Reliquias, libros Eeclefiasti- cos, Cruces, & calices argentos, ornamenta Eccleſiastica, vaſa aurea, & argentea, domorum utenfîlia, equos, & boves, vaccas, oves, por- cos pecuniarum ſummas, & nonnulla alia bona dicti monaſterii temere, & malicioſe occultare, & occulte tenere preſumunt, non curantes ea prefatis Abbati & Conventui exhibere, in animarum ſuarum periculum, & dictorum Abbatis & Conventus, ac Monaſterii non modicum detri- mentum, super quo dicti Abbas & Conventus Apostolice Sedis reme- dium implorarunt. Quocirca diſcretioni tue per Apoſtolica ſcripta man- damus, quatenus omnes hujusmodi occultos detentores decimarum, pri- miciarum, reddituum, terrarum, & aliorum bonorum predictorum ex parte noſtra in Eccleſiis coram populo per te, vel alium moneas, ut in- fra competentem terminum quem eis prefixeris, ea prefatis Abbati & Conventui a ſe debita reſtituant, & revelent, & de ipsis plenariam, & debitam satisfactionem impendant, & fi id non adimpleverint, infra ali- um competentem terminum, quem eis ad hoc peremptorie duxeris pre- figendum , ex tunc in eos generalem excommunicationis ſententiam pro- feras, & eam facias, ubi & quando expedire videris, usque ad ſatisfac- tionem condignam ſolemniter publicari. Datum Janue IX. Kalendas Martii, Pontificatus noſtri anno octavo. 194 T. de Suſato. CXVIII. (m) Anno 1385.=

Strana 105
BRZEWNOVIENSIS. 105 CXVIII. Magiſtratus Novæ Urbis Pragenſis teſtatur complures cives ſuos, qui nominantur, diverſos cenſus ex domibus debere monaſterio Brewno- vienſi. dd. Pragæ 1385. feria 5. poſt festum Aſumptionis B. M. V. Ex Archivo Brewnov. Nos Martinus Rotlew , Cuntz Herndorff - Mixo Praſſyc, Ulricus dictus Stengl, Crux dictus Krzyzala, Swach Schilhan, Sdenko de lacu, Herthnus Mango, Michael Bechmer, Wilhelmus Smelczer- Nicolaus Fier- wyener, Paulus Pistor, & Henslinus Rechl conſules, & jurati novæ ci- vitatis Pragenſis cives. Notum facimus tenore præſentium univerſis, quod conftituti coram nobis honeſti, & diſcreti homines inter quatuor ſcampna judiciaria, dum nos noſtro pleno præſidebamus conſilio, ubi- quævis geſta humana plenam obtinent roboris firmitatem, recognove- runt ſponte ſuo, hæredum , & ſucceſſorum ſuorum nomine, quod ho- norabilibus viris Abbati, & Conventui, ac ipſorum futuris Monaſterii Brewnovienfis Ordinis S. Benedicti prope Pragam de domibus, ac areis ipſorum ſitis in Porzyecz ſancti Clementis cenſum infraſcriptum ab om- ni Civitatis exemptum onere, & ſolutum ſingulis annis in feſto S. Galli tenentur fideliter temporibus perpetuis cenſurare. Et primo Sawalca tredecim groſſos. Item Gyta Wahutina tredecim groſſos. Item Wan- ca Maczkowa octo groſſos. Item Dybel de domo quondam Plochonis quatuor groſſos. Item idem Johannes Dybel duos groſſos, de domo, que quondam Sawelconis etiam duos groſſos, & de domo Caroli qua- tuor groſſos. Item Wenceslaus Mediolan quatuor groſſos. Elzka duo- decim groſſos. Item Wanczek quatuor groſſos. Item Pawel Happaffek decem groffos. Iterum Johannes Dybel de domo quondam Crucis duos groſſos. Jeſſec dictus Peſſraczek unum groſſum. Item Wanko dictus Huczerka alias Styetkarz duos groſſos. Item Boleſska tres groſſos. Item Slawca groſſos duos & quatuor parwos. Item Yaczcy duos groſſos, & quatuor parvos. Orthinus duos groffos & quatuor. Item Barton de domo Swachonis quatuor groſſos. Item Petrka fulo quatuor groſ- ſos. Item Bohuslawa de domo Holtmonis quinque groſſos. Item Fran- ciſcus Glatzer viginti groſſos. Pawel de brafeatorio triginta tres groſſos. Et hoc ſub pænis juxta conſvetudinem Civitatis rei. Cujus in teftimo- nium ſigillum noſtræ civitatis majus de certa noſtra ſcientia præſentibus est appenſum. Datum & actum Prage feria quinta poſt feſtum Aſſump- tionis ſanctæ Mariæ. anno Domini MCCCLXXXV. Tom. VI. Monum. O CXIX.

Strana 106
106 HISTORIA DIPLOMATICA CXIX. Dominus Johannes Plebanus eccleſiæ Parochialis - - - dotat & do- nat eccleſiœ Parochiali in Brunow certum cenſum annuum. Habetur in Archivo Metrop. Prag. T. II. Erectionum. CXX. Wenceslaus Romanorum & Boemiæe Rex indulget Abbati & Conven- tui Brzewnovienſi, ut, cum ob debitorum onera de conſenſu Regio villam Roſtok vendiderint, & etiam alia bona a dicto Monasterio alienata & di- ſtracta ſint, alia |bona iterum, & poſſeſſiones ad ſummam duorum mil- lium ſexagenarum emere & comparare a quocunque poſſint. dd. Pragæ die XV. Maji, anno 1387. Ex autographo Archivi Brewnov. Wenceslaus Dei gracia Romanorum Rex, ſemper Auguftus, & Boemie Rex. Notun facimus tenore preſencium univerſis, quod cum alias Religioſi Abbas, & Conventus Monaſterii Brewnoviensis prope Pragam Ordinis ſancti Benedicti devoti noſtri dilecti in relevamen debi- torum & onerum, quibus idem Monasterium multipliciter gravabatur, de noſtro beneplacito, voluntate, atque conſenſu villam Rostok, pro cer- ta pecunie ſumma Reinhardo Civi Pragenſi fideli noſtro dilecto vendide- rint , ſintque illegali quorundam Abbatum Regimine eciam plura bona a dicto Monaſterio alienata totaliter, & distracta. Nos affectantes dic- tum Monaſterium noſtris temporibus priſtinis, & votivis incrementis proficere, non improvide, neque per errorem, ſed animo deliberato, ſano fidelium noſtrorum accedente conſilio Regia auctoritate Boemie, & de certa noſtra ſciencia prefatis Abbati & Conventui indulfimus, & tenore preſencium gracioſius indulgemus, ut videlicet ipſi pro ſuis, & ipſorum monaſterio utilitatibus, poſtquam auxiliante eis Altiſſimo ad pinguiorem fortunam pervenerint, bona, poſſeſſiones, & villas conjunctim, vel di- viſim cum eorum pertinenciis , feodalibus tamen omnino exceptis, pro duobus millibus ſexagenarum, a quibuscunque perſonis libere, & licite valeant comparare, ſed ad finem ne processu temporis in comparando bona hujusmodi ipſis aliqua difficultas eveniat, empcionis, & vendicio- nis contractum per ipſos, ut premittitur, ineundum ex nunc, prout ex tunc Regia auctoritate predicta, approbamus, ratificamus, & pre- ſentis ſcripti patrocinio gracioſius confirmamus, decernentes contrac- tum ipſum obtinere debere perpetuam roboris firmitatem; quodque prefati Abbas, & Conventus bona, poſsefsiones, & villas per eos, ut premittitur, comparandas, ſub ea libertate Eccleſiaſtica habere, tenere, &

Strana 107
BRZEWNOVIENSIS. 107 & poſſidere debeant, qua cetera ſui Monaſterii bona habere, tenere, & poſſidere noſcuntur. Decernentes etiam expreſſe, quatenus bonis per eos, ut premittitur, pro duobus ſexagenarum millibus comparatis, quocies nos, aut heredes nostros Reges Boemie bernam ab ipsis exige- re, ſeu poſtulare contigerit, ſub ea convencione, pacto, & ſumma ſtare debeant , & manere , quam hucusque ex ordinacione predeceſſo- rum noſtrorum ſolviſſe noſcuntur; nec occasione bonorum, per ipſos, ut premittitur comparandorum, per nos, aut Officiales noſtros ad ſo- lucionem ulterioris ſumme arceri debeant, aut compelli. Preſencium ſub Regie noſtre Majeſtatis ſigillo (n) teſtimonio litterarum. Datum Prage anno Domini milleſimo trecenteſimo octuageſimo ſeptimo, die quinta decima menſis Maji, Regnorum noſtrorum anno Boemie viceſimo quarto, Romanorum vero undeeimo. Ad mandatum D. Regis Prepoſito Zderasienſi referente. Wlachnico de Weytmule. CXXI. Commiſſio Urbani Papæ , delata Præpoſitis Monaſteriorum Zdera- sienfis, & Coniczensis, ac Decano Ecclesiæe Pataviensis super restitutione bonorum Monaſterii Brzewnovienſis contra quoscunque injuſtos uſurpato- res. dd. Peruſiii XV. Kalendas Maji, Pontificatus anno X. (o) Ex Archivo Monaſt. Zderaſienſis. Urbanus Epiſcopus Servus Servorum Dei, Dilectis Filiis Zdera- ſiensis Pragenſis, & in Conicz Olomucenlis Dioceſis per Prepoſitos ſoli- torum gubernari Monaſteriorum Prepoſitis, ac Decano Eccleſie Pata- vienlis salutem, & Apostolicam benedictionem. Militanti Ecclesie licet immeriti diſponente Domino preſidentes circa Curam Eccleſiarum, & mo- naſteriorum omnium ſolertia reddimur indefeſſa ſolliciti, ut juxta debi- tum Paſtoralis Officii eorum occurramus diſpendiis, & profectibus Di- vina cooperante clemencia ſalubriter intendamus. Sane Dilectorum fi- liorum Abbatis & Conventus Monaſterii in Brewnovia Ordinis ſancti Benedicti prope Pragam conquestione percepimus, quod nonnulli Archi- epiſcopi , Epiſcopi , aliique Eccleſiarum Prelati & Clerici , ac Eccleſia- ſtice perſone, tam Religioſe, quam ſeculares, nec non Duces, Mar- chiones, Comites, Barones, Nobiles, Milites , & laici, Communia O 2 Ci- (n) Sigillum integrum hodie appenſum eft, (o) Anno 1387.

Strana 108
108 HISTORIA DIPLOMATICA Civitatum , Universitates opidorum, Caſtrorum, villarum & aliorum lo- corum , & alie ſingulares perſone Civitatum & Dioceſium, & aliarum partium diverſarum occuparunt, & occupari fecerunt Caſtra, villas, & alia loca, terras, domos, poſſeſſiones, jura, & jurisdictiones, nec non fructus, cenſus, redditus, & proventus dicti Monasterii, & nonnulla alia bona mobilia , & immobilia, ſpiritualia, & temporalia ad Abbatem & Conventum ac Monasterium predictos spectantia, & ea detinent indebi- te occupata, ſeu ea detinentibus preſtant auxilium, confilium, vel fa- vorem, nonnulli eciam Dyoceſium, Civitatum, & partium predictarum, qui nomen Domini in vacuum recipere non formidant, eisdem Abbati & Conventui super predictis Castris, villis, & locis aliis, terris, domi- bus, poſſeſſionibus, jurisdictionibus, fructibus, & cenſibus, redditibus, & proventibus eorundem, & quibuscunque aliis bonis mobilibus, & immobilibus, ſpiritualibus, & temporalibus, & aliis rebus ad eosdem Abbatem, & Conventum ac monasterium ſpectantibus, multiplices mo- lestias, ac injurias inferunt, & jacturas. Guare dicti Abbas & Conven- tus nobis humiliter ſupplicarunt, ut, cum eisdem valde reddatur diffi- cile pro fingulis querelis ad Sedem Apostolicam habere recurſum, pro- videre ipſis ſuper hoc paterna diligentia curaremus. Nos igitur adver- ſus occupatores, detentores, preſumptores, moleſtatores, & injuriato- res hujusmodi illo volentes eisdem Abbati, & Conventui remedio ſub- venire , per quod ipſorum compeſcatur temeritas , & aliis aditus com- mittendi ſimilia precludatur, diſcretioni vestre per Apoſtolica ſcripta mandamus, quatenus vos, vel duo, aut unus vestrum per vos vel alium, ſeu alios , eciamſi ſint extra loca in quibus deputati eſtis, Conſervato- res & Judices prefatis Abbati & Conventui efficacis defensionis presidio afſistentes non permittatis eosdem ſuper his, & quibuslibet aliis bonis & juribus, ad Abbatem & Conventum ac Monasterium predictos ſpec- tantibus, ab eisdem vel quibuſvis aliis indebite moleſtari, vel eis grava- mina ſeu dampna, vel injurias irrogari, facturi dictis Abbati & Conven- tui, cum ab eis vel procuratoribus ſuis, aut eorum aliquo fueritis re- quiſiti, de predictis, & aliis perſonis quibuslibet ſuper reſtitutione hu- jusmodi Caſtrorum, villarum, terrarum & aliorum locorum, jurisdic- cionum , jurium , & bonorum mobilium, & immobilium , reddituum quoque & proventuum, & aliorum quorumcunque bonorum, nec non de quibuslibet moleſtiis, injuriis, atque damnis preſentibus & futuris, in illis videlicet, que judicialem requirunt indaginem ſummarie, & de pla-

Strana 109
BRZEWNOVIENSIS. plano, ſine ſtrepitu & figura judicii, in aliis vero prout qualitas exege- rit justitie, complementum, occupatores, ſeu detentores, perſumptores, moleſtatores, & injuriatores hujusmodi, nec non contradictores quosli- bet & rebelles cujuscunque dignitatis, status, ordinis, vel conditionis extiterint, quandocunque, & quotienscunque expedierit, auctoritate noſtra per cenſuram Eccleſiasticam appellatione poſtposita compeſcendo, invocato ad hoc, ſi opus fuerit auxilio brachii ſecularis, non obſtanti- bus tam felicis recordationis Bonifacii Pape VIII. Predeceſſoris noſtri, in quibus cavetur, ne aliquis extra ſuam Civitatem & Dyoceſim, niſi in certis exceptis caſibus, & in illis ultra unam dietam a fine ſue Diocesis ad judicium evocetur; feu ne judices & conſervatores a Sede deputati predicta extra Civitatem & Dyocesim, in quibus deputati fuerint, con- tra quoscunque procedere, five alii vel aliis vices ſuas committere, aut aliquos ultra unam dietam a fine Dyocesis eorundem trahere presumant, dummodo ultra duas dietas aliquis auctoritate preſentium non trahatur; ſeu quod de aliis, quam de manifeſtis injuriis, & violenciis, & aliis, que judicialem requirunt indaginem, penis in eos, fi ſecus egerint, & in id procurantes, adjectis, conſervatores ſe mullatenus intromittant; quam aliis quibuscunque conſtitutionibus a Predeceſſoribus noſtris Ro- manis Pontificibus, tam de judicibus delegatis, & conſervatoribus, quam perſonis ultra certum numerum ad judicium non vocandis, aut aliis editis, que vestre poſſent in hac parte jurisdictioni, aut poteſtati, ejusque libero exercitio, quomodolibet obviare. Seu fi aliquibus com- muniter, vel diviſim a predicta ſit Sede indultum, quod excommunica- ri, ſuſpendi, vel interdici, ſeu extra, vel ultra certa loca ad judicium evocari non poſsint, per literas Apostolicas, non facientes plenam & expreſſam ac de verbo ad verbum de indulto hujusmodi, & eorum perſonis litis ordinibus, & nominibus propriis mentionem, & qualibet alia dicte Sedis indulgentia generali vel ſpeciali, cujuscunque tenoris e- xistat, per quam preſentibus non expreſsam, vel totaliter non inſertam vestre jurisdiecionis explicatio in hac parte valeat quomodolibet impe- diri, & de qua cujusque toto tenore de verbo ad verbum in noſtris li- teris habenda sit mentio ſpecialis. Ceterum volumus, & Apostolica auctoritate decernimus, quod quilibet vestrum proſequi valeat articu- lum etiam per alium inchoatum, quamvis ille inchoans nullo fuerit im- pedimento Canonico prepeditus, quodque a dato preſencium sit vobis, & unicuique vestrum in premiſſis omnibus, & eorum fingulis ceptis & 109 non

Strana 110
110 HISTORIA DIPLOMATICA non ceptis, preſentibus & futuris perpetuata poteftas & jurisdictio attributa, ut eo vigore, atque firmitate poſſitis in premiſſis omnibus ceptis pre- ſentibus, & futuris, & pro predictis procedere, ac ſi predicta omnia & ſingula coram nobis cepta fuiſſent, & jurisdictio veſtra, & cujuslibet veſtrum in predictis omnibus & singulis per citationem vel modum ali- um perpetuata poteſtas legitimum extitiſſet. Conſtitutione predicta ſu- per conſervatoribus & alia qualibet in contrarium edita non obſtante. Preſentibus poſt quinquennium minime valituris. Datum Peruſii XV. Kalendas Maji, Pontificatus noſtri anno decimo. Ja. de Fulgineo. 1 CXXII. Dominus Martinus Plebanus eccleliæ in Chrudim promittit ſe Abbati & Monaſterio Brewnovienſi ratione retentarum annuarum penſionum ſex- centas libras ceræ ſoluturum. dd anno 1387. Habetur in Archivo Me- trop. Tom. XII. Erectionum. CXXIII. Privilegium Urbani Papæ VI. ut Abbas Brzewnovienſis infra Miſ- ſarum, Veſperarum, & Matutinorum ſolemnia poſſit ſolennem Benedictio- nem impertiri. dd. Romæ VII. Kalendas Februarii Pontificatus anno XI. (q) Ex Archivo Monaſterii Brewnovienſis. Urbanus Epiſcopus Servus Servorum Dei, Dilectis Filiis Abbati, & Conventui Monaſterii Brewnovienſis prope Pragam Ordinis ſancti Be- nedicti salutem, & Apostolicam Benedictionem. Exposcit vestre devo- tionis finceritas, & Religionis promeretur honeftas, ut tam vos, quos ſpeciali dilectione proſequimur, quam Monasterium vestrum dignis ho- noribus attollamus. Dudum ſiquidem vobis, ficut aſſeritis, ut Abbas Monaſterii veſtri, qui pro tempore foret, mitra, baculo paſtorali, Ci- rotecis , annulo , ſandaliis , & aliis inſigniis Pontificalibus uti poſſet , aucto- ritate Apoſtolica extitit gracioſe conceſsum. Nos igitur volentes vos prerogativa proſequi gracie amplioris, veſtris in hac parte ſupplicatio- nibus inclinati, ut tu fili Abbas, & ſucceſfores tui Abbates dicti Mo- naſterii, qui fuerint pro tempore, in dicto Monaſterio & Prioratibus ei- dem Monaſterio ſubjectis, ac Parochialibus, & aliis Eccleſiis, ad vos communiter vel divisim pertinentibus, quamvis vobis pleno jure non ſubsint, benedictonem ſolennem in Miſſa & post Vesperorum, & Ma- tutinorum ſolennia, ac poſt menſam, prout per Prelatos illarum par- tium () Anno 1388.

Strana 111
BRZEWNOVIENSIS. 111 tium in ſimilibus eſt fieri conſvetum, dummodo in benedictone hujus- modi aliquis Antiftes, vel Sedis Apostolice legatus preſens non fuerit, elar- giri poſſitis, felicis recordationis Alexandri Pape IV. Predeceſforis noſtri, que incipit : Abbates &c. & aliis quibuscunque conſtitutionibus Apoſto- licis in contrarium editis, non obſtantibus, vobis, & eisdem ſucceſſori- bus Auctoritate Apoſtolica de uberioris dono gracie tenore preſentium indulgemus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre conceſlionis infringere, vel ei auſu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare preſumpſerit, indignationem omnipotentis Dei, & Bea- torum Petri & Pauli Apostolorum ejus ſe noverit incurſurum. Datum Romæ apud ſanctum Petrum VII. Kalendas Februarii, Pontificatus noſtri anno undecimo. Jo. Raczow. CXXIV. Diviſſius Abbas (q) Wilhelmus Prior, Hermannus Subprior, Joan- nes ſacriſta totusque Conventus monaſterii Brewnoviensis promittunt D. Adalberto de Ericino Magiſtro in S. Theologia Canonico Pragenſi anni- verſarium in die obitus & 13. ſcholaribus eodem die prandium pro libris, quos donatione inter vivos eidem monaſterio dederat. dd. 4. Martii anno 1388. Habetur in Archivo Metrop. Prag. Tomo. X. Erectionum. CXXV. Bonifacius Papa IX. eccleſias Przestie, Nezamyslicz, & Chezebicz incorporat, annectitque monaſterio Brewnovienſi. dd. Romæ V. Idus No- vembris Pontificatus anno I. 1390. Ex Archivo Brewnovienſis. Bonifacius Epiſcopus Servus Servorum Dei, Dilectis Filiis Abbati & Conventui Monaſterii Brewnovienſis prope Pragam Ordinis ſancti Be- nedicti, ſalutem & Apoſtolicam Benedictionem. Rationi congruit, & convenit æquitati, ut ea quæ de Romani Pontificis gratia proceſſerunt, licet ejus superveniente obitu litteræ Apostolicæ super illis confectæ non fuerint, ſuum ſortiantur effectum. Dudum ſiquidem felicis recordatio- nis Urbano Papa VI. prædeceſſori noſtro pro parte veſtra expoſito, quod olim bonæ memoriæ Johannes Epiſcopus Pragenſis, cum Eccle- ſia Pragenſis nondum eſset in Metropolitanam erecta, in Nezamislyz, in Che- (q) Eum hujus neminis ſecundum, ordineque XXV. Abbatem facit Ziegelbauerus p- 68, quem Henrico minus recte Abbatiam administranti anno 1385. substitutum, & uſque ad annum 1409. præfuiſſe ſcribit.

Strana 112
HISTORIA DIPLOMATICA Chezebicz prope Melnik, & in Brzieſtye parochiales Eccleſias Pragenfis Diæceſis, quæ ad collationem, & proviſionem Abbatis, qui eſt pro tempore , & Conventus vestri Monasterii pleno jure pertinebant, ex certis, juſtis & rationabilibus cauſis ad id animum ejus moventibus, de con- filio & aſſenſu Capituli Eccleſiæ Pragenſis præfato Monaſterio auctorita- te Ordinaria perpetuo incorporaverat, annexuerat, & univerat, reſer- vatis pro perpetuis Vicariis in eisdem Eccleîtis Domino perpetuo fervi- turis, de fructibus redditibus, & proventibus Ecclefiarum ipfarum con- gruis portionibus, ex quibus iidem Vicarii valerent congrue ſustenta- ri, Epiſcopalia jura ſolvere, & alia incumbentia eis onera ſupportare, & quod post annexionem, unionem & incorporationem hujusmodi Vos poſſeſſionem dictarum Parochialium Ecclefiarum aſſecuti illas ex tunc per quadraginta Annos & ultra tenueratis & pofſederatis, prout tenebatis & poſſidebatis pacifice & quiete, & deinde eidem Prædeceſſori pro parte veſtra ſupplicato, ut incorporationi, annexioni, & unioni hujusmodi robur Apoſtolicæ confirmationis adiicere de ſpeciali gratia dignaretur, Idem Prædeceſfor voluit, ut litteræ dicti Johannis Epiſcopi ſuper hu- jusmodi incorporatione, annexione, & Unione, in Cancellaria Ecclefiæ Romanæ exhiberentur, quæ quidem litteræ dum pro exhibitione hujus- modi ad Romanam curiam portarentur per prædones ablatæ fuerant, poſtmodum vero cum propter ablationem litterarum hujusmodi de incor- poratione, annexione, & unione hujusmodi constare non poſſet, idem prædeceſſor Venerabili fratri noſtro Johanni Archiepiſcopo Pragenſi, fuis litteris dederat in mandatis, ut de præmifſis omnibus, & fingulis, & eorum circumſtantiis univerfis nec non tam de dictorum Monaſterii, cu- jus ducentarum & quinquaginta quam Ecclefiarum, quarum quinqua- ginta marcharum argenti puri, fructus, redditus & proventus, ſecun- dum communem exiſtimationem valorem annuum, ut afſerebatur, auc- toritate ejusdem Prædeceſſoris ſe diligenter informaret & quicquid per informationen hujusmodi reperiret, eidem prædeceſſori, per ſuas pa- tentes litteras, hujusmodi litterarum dicti Prædeceſſoris ſeriem continen- tes, manu publica, ſuoque sigillo fignatas quantocyus referre curaret. Qui quidem Archiepiſcopus ſuper hujusmodi fibi commiſſis , & eorum circumstantiis universis diligenter inquirens, & ea per ſufficientem in- formationem reperiens fore vera, de eisdem præfato Prædeceffori adhuc in humanis agenti relationem fecerat, prout in eorumdem Prædecesforis, & Archiepiſcopi litteris plenius continetur, tandem idem Prædecefsor noſter 112

Strana 113
BRZEWNOVIENSIS. 113 noſter meritis veſtræ devotionis inductus, & votis veſtris, illis præſer- tim, quæ commodum & utilitatem veſtri Monaſterii concernerent, quantum cum Deo potuit, favorabiliter annuendo consideratione Cha- riſſimi in Chriſto filii noſtri Wenceslai Romanorum & Bohemiæ Regis illuftris pro vobis eidem prædeceſſori ſuper hoc humiliter ſupplicantis hujuſmodi dicti Regis, ac veſtris ſupplicationibus inclinatus, incorpora- tionem, annexionem & unionem prædictas ratas habens & gratas illas videlicet VII. Idus Julii Pontificatus ſui Anno duodecimo, auctoritate Apoſtolica confirmavit; verum quia prædicti Prædecefforis ſuperveniente obitu ſuper confirmatione hujuſmodi litteræ Apoſtolicæ confectæ non fuerant; nos ne propterea confirmationis fruſtremus effectum, volumus & auctoritate Apoſtolica decernimus, quod confirmatio hujuſmodi pe- rinde a Dato dictæ diei, videlicet VII. Idus Julii ſuum ſortiatur effec- tum, ac ſi ſuper ea dicti prædeceſſoris litteræ ſub dato dictæ diei con- fectæ fuiſſent, prout ſuperius enarratur, quodque præſentes litteræ ad probandum plene confirmationem prædictam ubique ſufficiant, nec ad id probationis ulterius adminiculum requiratur. Nulli ergo omnino homi- num liceat hanc paginam noſtræ voluntatis & decreti infringere, vel ei auſu contraire temerario. Si quis autem hoc attemptare praſumpſerit, indignationem omnipotentis Dei, & Beatorum Petri & Pauli Apoſtolo- rum ejus ſe noverit incurſurum. Datæ Romæ apud ſanctum Petrum V. Idus Novembris. Pontificatus noſtri anno primo- S. de aquila. Jo. de Maleſiczk. CXXVI. Bonifacius IX. quadraginta dierum indulgentias impertitur iis, qui Abbatis Brewnoviensis Miſsæ, aut aliis divinis officiis interfuerint. dd. Romæ XIV. Kal. Decembris Pontificatus anno I. (r) Habetur apud Ziegelbauer p. 291. CXXVII. Bonifacius IX. confirmat institutionem Præpoſitorutm in Rayhrad, Poliz & Brunow , quam ſoli Abbati Brewnovienſi competere declarat. dd. Romæ VI. Idus Aprilis Pontificatus anno II. (s) Habetur apud eundem р. 202. Tom. VI. Monum. P CXXVIII. (r) Anno 1390. (s) Anno 1391.

Strana 114
HISTORIA DIPLOMATICA CXXVIII. Bonifacius IX. ob memoriam B. Guntheri, & miracula ad ejus ſepul- chrum patrari ſolita viſitantibus eccleſiam Brewnovienſem in die ejusdem obitus certas concedit indulgentias. dd. Reate VII. Idus Julii Pontifica- tus anno II. (t) Apud eundem p. 143. CXXIX. Bonifacius IX. concedit ſeptem annos & novem quadragenas vifitan- tibus eccleſiam Brewnovienſem. dde Romæ XII. Kal. Maji anno Pontifica tus tertio. (u) Ex Archivo Brewnov. Bonifacius Epiſcopus Servus Servorum Dei; univerſis Chriſti fidelibus præſentes litteras inſpecturis ſalutem & Apostolicam Benedic- tionem. Licet is, de cujus munere venit, ut ſibi a ſuis fidelibus digne & laudabiliter ſerviatur, de abundantia pietatis ſuæ, quæ merita ſuppli- cum excedit, & vota bene ſervientibus ſibi multo majora retribuat, quam valeant promereri, nihilominus tamen defiderantes Domino red- dere populum acceptabilem & bonorum operum fectatorem, fideles ip- ſos ad complacendum ei, quaſi quibusdam allectivis muneribus, indul- gentiis videlicet, & remiſsionibus invitamus, ut exinde reddantur Di- vinæ gratiæ aptiores. Cupientes igitur, ut Eccleſia Monaſterii Brzew- novienſis prope Pragam Ordinis ſancti Benedicti congruis honoribus fre- quentetur , ipſaque Eccleſia & Monaſterium debite conſerventur, & ut Chriſti fideles eo libentius cauſa devotionis confluant ad eandem & ad conſervationem hujusmodi manus promptius porrigant adjutrices, quo hoc ex ibidem dono cælestis gratiæ uberius conſpexerint ſe refectos, de omnipotentis Dei miſericordia & Beatorum Petri & Pauli Apoſtolorum ejus, auctoritate confiſi, omnibus vere pœnitentibus & confeſſis, qui in Nativitatis, Circumciſionis, Epiphaniæ, Reſurrectionis, Aſcensionis & Corporis Domini noſtri Jeſu Chriſti, Pentecoſtes, nec non in Nativitatis, Annunciationis , Purificationis & Aſſumptionis beatæ Mariæ Virginis, ac Nativitatis beati Johannis Baptistæ & dictorum Apostolorum Petri & Pauli, ac ejusdem Eceleſiæ dedicationis feſtivitatibus, ac celebritate om- nium Sanctorum, nec non per ipſarum Nativitatis, Epyphaniæ, Reſur- rectionis , Aſcenſionis & Corporis Domini , ac Nativitatis , & Aſſumptio- nis (t) Habetur quidem apud Ziegelbauerum annus I. Pontificatus expreſſus, ſed eum in hae Bulla fiat mentio indulgentiarum jam anno ſuperiore XIV. Kalend. Decembris datarum , perſpieue error ſeu Ziegelbaueri ſeu ſcribæ convincitur , qui perperana pro anno ſecundo Pontificatus primum adnotavit, ut itaque Bulla hæc ad annum 1391. pertineat. (u) Anno 1393. 114

Strana 115
BRZEWNOVIENSIS. 115 nis beatæ Mariæ, nee non Nativitatis beati Johannis & Apoſtolorum Petri & Pauli prædictorum feſtivitatum Octavas, & per ſex dies dictum festum Pentecostes immediate ſequentes præefatam Eccleſiam devote visi- taverint annuatim, singulis videlicet festivitatum & celebritatis septem annos, & novem quadragenas, octavarum vero & ſex dierum prædic- torum diebus, quibus Eccleſiam ipſam viſitaverint, & ad hujuſmodi conſervationem manus adjutrices porrexerint , ut præfertur centum dies de injunctis eis pænitentiis miſericorditer relaxamus. Volumus autem quodſi alias viſitantibus dictam Eccleſiam, vel ad ejus ſeu dicti Mona- ſterii reparationem, ſeu hujuſmodi conſervationem manus porrexerint adjutrices, aut alias inibi pias eleemosynas erogantibus, feu alias ali- qua alia indulgentia in perpetuum, vel ad certum tempus nondum elap- ſum duratura, proter illam, quam dudum ad fabricam Monaſterii & Ecclefiæ prædictorum manus adjutrices porrigentibus & aliam quam il- lis qui oſtenſioni reliquiarum quorumdam fanctorum quæ in ipſa Eccle- fia certis anni temporibus oftenduntur, intereſsent, indulgentias conceſ- ſimus per nos conceſſa fuerit, præeſentes litteræ nullius existant roboris vel momenti. Datæ Romæ apud S. Petrum XII. Kal. Maji. Pontificatus noſtri anno tertio. Rta Gratis Franciſeus. CXXX. Sententia Judicialis lata: quod Bohunco de Lechowicz ejusque fratres debeant ex teſtamento patris ſui 60 ſexagenas grofforum monaſterio Brew- novienſi, Brewnovienſe monaſterium in vicem teneatur ad duo anniverſaria, item quotidianum ſacrum ad altare S. Mariæ Magdalenæ, ad quod cor- pora Borziwogii, & aliorum Majorum ſuorum requieſcunt. dd. 3. Martii anno 1393. Habetur in Archivo Metrop. XII. Erectionum. CXXXI. Diwiſſius Abbas & Conventus Monaſterii Brzewnovienſis tradunt Alſſoni de Bichor villam Biſſani ad dies vitæ, ſub annuo cenſu quatuor ſe- ragenarum groſfor. dd. Brzewnov, III. Aprilis anno 1393. Ex autogra- pho Archivi Brewnov. In nomine Domini Amen. Nos Alſſo de Bichor tenore preſenci- um univerfîs recognoſcimus, quod Religioſi Viri Diwiſſius Divina miſe- ratione Abbas, Wilhelmus Prior, Benedictus ſupprior, totuſque Con- ventus Monasterii Brewnoviensis prope Pragam Ordinis ſancti Benedicti, P 2 cu-

Strana 116
116 HISTORIA DIPLOMATICA cupientes conditionem, & statum ſui monaſterii facere meliorem, in Capitulo ipſorum conſveto diligenti inter eos tractatu, ac matura deli- beratione prehabitis villam ipſorum Biſſani nuncupatam cum una aratu- ra, & curia Allodiali, ac piſcinam cum omnibus edificiis, agris, pratis, paſcuis, utilitatibus, & proventibus, ad eandem villam & curiam perti- nentibus, quam curiam retroactis temporibus per pie memorie Domi- num Ulricum Abbatem Predeceſsorem noſtrum expoſitam, atque loca- tam Agneti virgini ad tempora vite ipſius, nunc certis ex cauſis, in cauſa ipſius Agnetis commutaverunt nobis Alſſoni de Bichor tenendam & poſſidendam uſque ad tempora vite noſtre, & non ultra ſub pactis,& conditionibus infra ſcriptis, videlicet, quod nos prefatus Alſſo Abbati & Conventui, ac Monasterio ipsorum tenebimur, & debemus in omnem eventum quatuor ſexagenas groſſorum denariorum Pragenſium omni an- no cenſuare, & solvere pro annuo cenſu, sed divisim, videlicet in feſ- to ſancti Georgii proxime venturo duas ſexagenas, & in festo fancti Galli ſimiliter duas ſexagenas, & cum berna generalis toti terre indicta, & impoſita fuerit , & in Grecz Regine proclamata, tunc pro ipſa berna nos Alſſo predictus duas ſexagenas groſforum Abbati, & Conventui, ac ipſi Monaſterio dare, & solvere debemus, per noſtrum nuncium in Monaſterio ipſorum reponere, noſtro dampno, omni occaſione procul mota. Guodſi in ſolucione cenſus, sive berne negligentes fuerimus, in aliquo predictorum terminorum termino non ſolveremus, mox quatuor- decim diebus a feſto ſancti Georgii, ſeu ſancti Galli, vel proclamatione berne elapſa dictum censum, vel bernam non solveremus, pro quolibet termino neglecto Abbati & Conventui ac ipſi monaſterio, penam quin- decim groſſorum nos fatemur incurriſſe ſolvendam. Si autem per alios quatuordecim dies immediate ſequentes dictum cenſum & bernam una cum pena non ſolveremus, ex tunc penam triginta groſforum nos fate- mur incurriſſe ſolvendam. Si autem per tercios alios XIV. dies imme- diate ſequentes censum predictum vel bernam cum penis prenominatis ſolvere neglexerimus, ex tunc omne jus, quod nobis Alſſoni in predicta curia ac villa Biſſani premiſſa competit, ad Abbatem & Conventum, ac Monasterium ipſorum fine datione cujuslibet pecunie libere devolvetur ipſo facto, contradiccione qualibet non obſtante, nec quidquam contra predictam devolutionem verbo ſeu facto movere poterimus vel facere, ſub noſtre puritate fidei & honoris, & preſens litera nobis per Abba- tem & Conventum data ipſo facto nullius fit vigoris vel momenti, nec poſt

Strana 117
BRZEWNOVIENSIS. 117 post cum eadem Abbatem vel Conventum ac monasterium ipsorum im- petere de aliquo poterimus, quod si fecerimus, hoc sit contra noſtram fidem , & honorem. Sed hoc est positum, quod nos Alſso predictus jus, quod nobis in eadem villa, ſeu curia competit, nulli homini ex- ponere, ſeu ſublocare poterimus, vel convenire sine ſpeciali conſenſu & beneplacito Abbatis & Conventus predictorum, si autem in contra- rium fecerimus, ex tunc , ut eſt ſuperius poſitum, abſque omni datione pecunie predicta bona ad monasterium Brewnovienſe predictum libere de- volventur. Inſuper est expreſsum, quod edificia in eodemn valore, si- cut in ipſa curia invenimus, relinquere debemus. Postquam vero nos Alſsonem predictum mori contigerit, ipſa villa cum curia, & omnibus ſuis pertinenciis, cum quatuor equis aratilibus pro fex fexagenis, qua- tuor vaccis , & ſexaginta pullis pro quatuor ſexagenis valentibus , aut ſi predicta non fuerint inventa, ſeu tanti valoris non extiterint in dicta eu- ria, tunc pro dictis equis, vaccis & pullis, novem faxagenas, & XXX. groſſos Abbati & Conventui predictis infra XIV. dies aſſignare, & dare debemus. Et hoc quoque notanter est adjectum, quodſi nos Alſsonem predictum ante messem mori contigerit, tunc tam estivalia, quam hye- malia ad Abbatem & Conventum predictos devolventur. Si autem meſſe completa nos mori contigerit, tunc quicunque literam Abbatis & Conventus predictorum de noſtra bona voluntate habuerit, ſeu cui nos cum teſtimonio fideli predicta legaverimus, grano nudo triturato, & pro ſe recepto, Abbati, & Conventui predictis tantum grano pro utriſ- que ſeminibus tam hyemalibus, quam estivalibus, cum feno, ſtrami- nibus, paleis, equis, vaccis, pullis, vel valore earum prius preſcrip- to, & Abbati, ac Conventui derelictis, & assignatis, residua, prout nobis placuerit, abſque impedimento abducere poterimus. Que omnia & ſingula ſuperius deſcripta nos Alſſo predictus principalis, Hereſf de Bichor, Marquardus de Weltrub, Heress de Chwaleticz dictus de Bichor fidejuſſores ipſius Alſſonis promittimus pro ipſo , & cum ipſo cum ef- fectu eciam poſt mortem ipfius fideliter adimplere, & in caſu, quod ab- fit, fi quis ex nobis mortuus fuerit, tune alium loco fui equivalentem infra unum menſem, ſub pena amiſſionis bonorum predictorum ſubsti- tuere & locare debemus. In cujus rei teftimonium figilla noſtra certa noſtra ſciencia preſentibus ſunt appenſa. (x) Datum & actum in mo- na- (x) Sigilla quatuor hodie membranæ appenſa ſunt.

Strana 118
118 HISTORIA DIPLOMATICA naſterio Brewnovienſi, anno Domini milleſimo trecenteſimo nonageſimo tercio, die tercia menſis Aprilis. CXXXII. Wenceslaus Romanorum Rex & Bohemia confirmat monasterio Brew- novienſi Privilegium Caroli IV. de anno 1359. dd. Praga 20. Septemb. anno 1395. Habetur apud Ziegelbauer p. 286. CXXXIII. Herſfo & Aiſfo fratres de Bychor vendunt Diviſſio Abbati & Con- ventui Brzewnovienſi domum Sternbergianam ex oppoſito monaſterii Jru- ſalem. dd. Pragæ anno 1395. die S. Martini. Nos Herſſo & Alſſo fratres de Bychor recognoſcimus tenore præ- fentium univerſis, tam præſentibus, quam futuris, nos noſtro, hære- dunt , & ſucceſſorum noſtrorum nominibus domum noſtram , & ipſius aream cum omnibus, & singulis ipfius domus, & areæ pertinentiis pro- ut in fuis metis, gadibus, & limitibus circumferentialiter, & circum- quaque fituata eſt, & locata ſuper foſſato majoris Civitatis Pragenſis in parochia fancti Stepbani Prothomartyris ex oppoſito Monaſterii dicti Je- ruſalem , ab omni onere dictæ Civitatis liberam, & ſolutam, quam ab illuſtri Principe Domino Procopio Marchione Moraviæ pro certa ſumma pecuniæ juſto emptionis titulo exemimus , & quæ etiam ad ipſum præ- dictum Dominum Marchionem a Dominis de Sternberg, & fignanter a nobili Joanne dicto de Chlumez per legitimi fori interventionem deve- nerat, vendidiſſe, & venditam tradidiſſe honorabilibus, & religiofis vi- ris Dominis Diviſſio (y) Abbati, & Conventui, Monaſterii Brewno- viensis Ordinis S. Benedicti, prope Pragam, & ipſorum Monasterio præ- dicto pro centum, & quinquaginta ſexagenis groſforum denariorum Pragenſium nobis integraliter perſolutis, ad habendam, tenendam, uti- fruendam, & in uſus beneplacitos convertendam cum omnibus & fin- gulis libertatibus, & emunitatibus & cum omni jure, & privilegio , fiout a prædictis Dominis de Sternberg ad ipfum Dominum Marchionem , & de- mum ab ipſo Domino Marchione ad nos devoluta est, libere poſsiden- dam perpetuis temporibus, & in æternum; promittentes fincere, a no- bis, hæredibus, & ſucceſsoribus noſtris omni abſque dolo, & fraude, ipſum Dominum Abbatem, Conventum, & Monasterium prædictum ſuper rehibitione prædictæ domus, & ipfius areæ amodo, & in perpe- tuum Cy) Ita Boemice Dionyfius appellatus.

Strana 119
BRZEWNOVIENSIS. 119 tuum nullatenus impetere aut quovis jure moleſtare, ſed præfatam do- mum & ipſius aream cum fingulis pertinentiis, ut præmittitur, dictis Dominis, & ipſorum Monaſterio nos fratres prædicti promittimus, & tenemur disbrigare, & libertare a quolibet homine ipſos volente impe- tere jure quocunque terreſtri Canonico & civili juxta terræ Bohemia conſvetudinem. In caſu autem, si non disbrigaverimus, aut disbrigare neglexerimus, ex tunc damus, & concedimus per præſentes ipſi Domi- no Abbati prædicto, qui eſt, aut qui pro tempore fuerit, plenam, & omnimodam poteſtatem, quod cum ſolo Camerario, aut sine camera- rio , ſeu etiam cum auxilio Burggravii caſtri Pragenſis, aut cujuſcunque beneficiarii poterit ſe intromittere de hæreditatibus nostris, quas nunc habemus, aut in futurum habebimus , eaſque tenere, & diſponere jux- ta libitum ipſius voluntatis, uſque plenam disbrigationem domus, & areæ prædictorum, contra quæ nullo jure, verbo, vel facto contra ire debemus, nee ſe auxilio cujuſcunque aut poteſtate, ſeu etiam colore quocunque quæsito a præmiſſis exonerare ſub puritate fidei, & honoris. In cujus rei evidentiam sigilla noſtra propria, in teſtimonium vero figil- la nobilis Domini Purkardi Servad de Janowicz Burggravii caſtri Pra- genſis , ac famoſorum virorum Cunſſonis de Wolbramowicz residentis in Bychor, tune vice - burgravii caſtri Pragenſis. Bohemiconis dicti Kozlik de Drahobudicz, & Vlrici de Dolan præſentibus sunt appenſa. Datum Pragæ anno Domini milleſimo, trecenteſimo, nonageſimo quinto in die S. Martini Conf. (z) CXXXIV. Wenceslaus Romanorum & Bohemiæ Rex confirmat Privilegium Ab- bati & Conventui Brzewnovienſi datum a Wenceslao Quarto Boemiæ Re- ge, in quo renovantur libertates eidem Monasterio a Duce Bolezlao, & Rege Otakaro conceſsæ, &c. &c. dd. Pragæ die 20. Septembris anno 1395. Ex autographo Archivi Brewnov. Wen- (z) Servantur in endem Archivo Brewnovienſi quatuor præterea diplomata ſuper ea- dem Sternbergiana domo & quidem Caroli Rom. Imp. & Wenceslai Rom regis ab anno I376. quibus Joanni de Sternberg conceditur foſſata urbis complanare & eodem loco domum ſtructur sque ponere , dein Procopii Marchionis Moraviæ , qui eandem domum a Sternber giana emit eamque fratribus Herſſoni & Alſſoni vendidit anno 1395. quam emptionem per familiarem ſuum Witkonem de Turolbicz fac- tam eodem anno confirmat.

Strana 120
120 HISTORIA DIPLOMATICA Wenceslaus Dei gracia Romanorum Rex, ſemper Auguftus, & Boemie Rex. Notum facimus tenore preſencium univerſis, quod pro parte Religioſorum Abbatis & Conventus Monaſterii Brewnovienſis De- votorum noſtrorum Dilectorum ſerenitati noſtre extitit humiliter ſup- plicatum, quatenus quoddam Privilegium per felicis recordacionis fere- niſſimum quondam Wenceslaum Quartum Boemie Regem ipſis ſuper eo- rum juribus, & libertatibus datum, & conceſsum approbare, ratificare, innovare, & confirmare de Regali munificencia noſtra gracioſius digna- remur; cujus quidem Privilegii tenor per omnia ſequitur in hec verba. Universis Chriſti fidelibus per Regnum Boemie constitutis, Wenceslaus Dei gracia Quartus, &c. (a) Nos itaque dictorum Abbatis & Conventus Monaſterii predicti ſupplicacionibus, utpote racionabilibus benignius annuentes, preſertim cum juste petentibus non sit denegandus afſenſus, non per errorem, aut improvide, ſed animo deliberato, ſano fideli- um noſtrorum accedente confilio, & de certa nostra ſciencia prefatum Privilegium & omnia in eo contenta, prout de verbo ad verbum ex- preſſatur ſuperius , approbavimus, ratificavimus, innovavimus, & con- firmavimus. approbamus, ratificamus, innovamus, & auctoritate Re- gia Bohemie gracioſius confirmamus, preſencium ſub Regie noſtre Ma- jeſtatis ſigillo (b) teſtimonio literarum. Datum Prage anno Domini mil- leſimo trecenteſimo nonageſimo quinto die viceſima Septembris, Re- gnorum noſtrorum anno Boemie triceſimo tercio, Romanorum vero vi- ceſimo. Ad relacionem W. Decani Wiſſegradenſis Wlachnico de Weytemule. CXXXV. Wenceslaus Romanorum & Bohemiœ Rex Diwiſſio Abbati & Con- ventui Brzewnovienſi innovat, & confirmat omnia jura, Privilegia & gratias a Prædeceſſoribus Regibus & Ducibus monasterio conceſsa. dd. Fra- gæ 20. Septembris anno 1395. Ex autographo Archivi Brewnov. Wenceslaus Dei gracia Romanorum Rex femper Auguftus & Boe- miæ Rex; notum facimus tenore preſencium universis. Inter ceteras ſollicitudinum Regalium curas , quibus circa procurandam fidelium no- ſtrorum quietem mens noſtra diſtrahitur, illud ſpecialiter cogitationibus noſtris imprimitur, qualiter Creatori noſtro pro innumeris beneficiis no- bis (a) Exeuſum est apud Ziegelbauerum p. 258. (b) Sigillum hodie appenſum est.

Strana 121
BRZEWNOVIENSIS. 121 bis impenſis humiles grates exolvere, ac eadem exilibus ſaltem poſſu- mus obſequiis compenſare. Sed dum huc atque illuc oculos providen- cie noſtre convertimus , nullas in hoc nobis penitus vires adeſſe vide- mus, unicum tamen nobis ſuperest ſcriptura tradente remedium, ut vi- delicet Virorum ſpiritualium oracionibus nos ipſos committere, ac ipſo- rum ſuffragia, quamdiu nobis tempus aptum ab alto conceditur, ſtu- deamus pro viribus aggregare, illorum preſertim, quos cernimus, & aperte videmus, lenocinancia mundi hujus blandimenta reſpuere, illici- tos carnis motus elidere , ſolumque perfeccionis adipiscende propoſitum indeclinabiliter custodire. Sane accedens nostre Majestatis preſencian Religioſus Diwiſſius Abbas Monaſterii Brewnoviensis Ordinis ſancti Be- nedicti prope Pragam, devotus noſter dilectus, ſuo, & conventus ſui nomine nobis humiliter ſupplicavit, quatenus infra ſcripta Privilegia ſeu literas ipſis a recolende memorie Illustribus quondam Bohemie Re- gibus & Ducibus , & ſignanter a ſereniſſimo Principe quondam Domino & genitore noſtro Domino Karolo Romanorum Imperatore ſemper Auguſto & Bohemie Rege ſuper certis donationibus, poſſeſſionibus, emunitatibus, libertatibus, graciis, five juribus conceſſa, ſeu conceſſas approbare, ratificare, innovare, roborare, & confirmare gracioſius di- gnaremur. Inter que primi privilegii tenor ſequitur in hec verba: Ka- rolus Dei gracia Romanorum Rex, semper Augustus, & Boemie Rex, univerſis preſentes literas inſpecturis graciam Regiam, & ſubſcripte rei memoriam ſempiternam. Quamvis omnium rationabiliter ſupplicancium deſideriis Invictiſſime Majeſtatis noſtre ſerenitas, &c. (c) Nos igitur, qui vota quorumlibet juſte petentium libenter admitti- mus, & perſonas Deo dicatas in earum libertatibus, graciis, & indul- tis benignius confovemus, ipſorum ſupplicationibus gracioſius inclinati, non per errorem, aut improvide, ſed animo deliberato, ſano fidelium noſtrorum accedente consilio, Regia auctoritate Bohemie & de certa no- ſtra ſciencia ſupradicta privilegia, feu literas, in omnibus & fingulis eo- rum articulis, ſentenciis, punctis, & clauſulis, nec non omnes alias li- teras, donationes, poſſeſſiones, emunitates, libertates, gracias, con- ſvetudines, sive jura cum ſuis pertinenciis antedicto monaſterio per Q Tom. VI. Monum. quoſ- (c) Diplomata eadem ſunt, quæ Numeris LXXX. LXXXI. & LXXXII notavimus, quæ- que apud Ziegelbauerum p. 273. & ſequ excuſa ſunt.

Strana 122
122 HISTORIA DIPLOMATICA quoſcunque progenitores prefatos, ac predeceſſores noſtros quondam Reges, ac Duces Bohemie ſeu per alios cujuſcunque conditionis, pre- eminentie, ſive ſtatus extiterint, tradita, & conceſſa, in quorum poſ- ſeſſione predicti Abbas, & Conventus jam sunt, vel hactenus extiterunt, aut de quibus docere quovis modo poterunt per legitima documenta, poteſtate, ſeu auctoritate Regia innovamus, ratificamus, approbamus, roboramus , & ſicut provide facta noſcuntur, preſentis ſcripti patroci- nio gracioſius confirmamus, decernentes, ae volentes, expreſſe, quod tam privilegia, quam eciam alia quecunque dictis Abbati, Conventui & Monasterio Brewnoviensi super villis & bonis eorum rite conceſsa, ac fi eorum tenores de verbo ad verbum preſentibus forent inferti, quos e- ciam pro inſertis habere volumus, tam in judicio, quam extra, obtine- re debeant, plenam, omnimodam roboris firmitatem. Non obstanti- bus quibuſcunque privilegiis, literis, constitutionibus, ſtatutis particu- laribus publicis ſeu privatis mandatis, conſtitutionibus editis, vel eden- dis, quibus omnibus & singulis, in quantum preſenti noſtre approba- tioni, ratificationi, innovationi, & confirmationi obviarent, aut obvia- re forsitan viderentur, Regia auctoritate Boemie de certa nostra sciencia totaliter derogamus, supplentes omnem defectum, si quis in premiſſis, ſeu premiſſorum aliquo dubia interpretatione verborum, aut ſentencia- rum , ratione ſolempnitatis obmiſſe , aut alio, quovis modo foret com- pertus, inhibentes nihilominus ſub Regii favoris obtentu univerſis & fingulis Principibus Eccleſiaſtieis, & ſecularibus, Comitibus, Baronibus, Nobilibus, militibus, Clientibus, Burggraviis , Poprawczonibus, Caſ- tellanis, Civitatum, oppidorum, & locorum communitatibus, ceteriſ- que noſtris , & Regni Boemie officialibus , ſubditis , atque fidelibus cujuſ- cunque preeminencie, nobilitatis, status, gradus, ſeu conditionis exi- stant, tam preſentibus, quam futuris, ne prefatos Abbatem & Con- ventum Monaſterii Brewnoviensis contra preſentem confirmationem no- stram in eorum libertatibus, graciis, indultis, & bonis publice, vel occulte impediant, molestent, perturbent, ſeu per se vel alios impedi- re, moleſtare, aut perturbare preſumant, quovis ingenio ſeu colore queſitis, quin pocius ipſos, & eorum bona, dum & quociens per ip- ſorum Procuratorem, Officiales, & ſubditos ſuper hoc requiſiti fuerint, ab omnibus impetitionibus, violenciis, injuriis, & oppreſſionibus, ac gravaminibus quibuſcunque protegant, manuteneant fideliter, & defen- dant, nec ex cauſa defenſionis hujusmodi ſuſpicionem, infamie notam, ſeu

Strana 123
BRZEWNOVIENSIS. 123 ſeu quod eſt amplius, noſtre indignationis offenſam incurrere debere formident. Nulli ergo omnino hominum liceat, hanc noſtre approba- tionis, ratificationis, roborationis, innovationis, & confirmationis pa- ginam infringere, ſeu ei quovis auſu temerario contraire, si quis autem ſecus attemptare preſumperit, preter indignationem noſtram graviffi- mam, penam centum marcarum auri puriſſimi tocies, quocies contra fac- tum fuerit, ſe noverit irremiſſibiliter incurſurum, quarum medietatem Regali noſtro erario sive fiſco, refiduam vero partem predictorum Ab- batis, Conventus, & Monaſterii Brewnoviensis usibus decernimus appli- candam. Preſencium ſub Regie nostre Majestatis sigillo (d) testimonio literarum. Datum Prage anno Domini milleſimo, trecenteſimo nona- geſimo quinto, die viceſima Septembris, Regnorum nostrorum anno Bohemie triceſimo tertio, Romanorum vero viceſimo. Ad Relacionem W. Decani Wissehradensis. Wlachnico de Weytemule. CXXXVI. Bonifacius IX. concedit Abbati Brzewnovienſi, ut altari viatili uti, & ubique in loco honesto per ſe vel per ſuos Miſſam celebrare poſsit. dd. Romæ XVI. Kal. Novembris Pontificatus anno ſexto. (e) Ex Archivo Brzewnovienſi. Bonifacius Epiſcopus Servus Servorum Dei, Dilecto filio Dyviſſio Abbati Monaſterii Brzewnovienſis prope Pragam Ordinis ſancti Benedic- ti, ſalutem & Apostolicam benedictionem. Synceræ devotionis affec- tus, quem ad nos & Romanam geris Ecclesiam, non indigne meretur, ut petitionibus tuis, illis præſertim, quas ex devotionis fervore prodi- re conſpicimus, quantum cum Deo poſſumus, favorabiliter annuamus. Hinc eft quod nos tuis devotis ſupplicationibus inclinati, ut liceat tibi habere Altare portatile cum debita reverentia & honore, ſuper quo in lo- eis, ad hoc congruentibus & honestis, poſſis Miſſam & alia Divina of- ficia celebrare, aut per proprium vel alium Sacerdotem idoneum fine juris alieni præjudicio, in tua & etiam familiarium tuorum domeſtico- rum præſentia facere celebrari, devotioni tuæ tenore præſentium indul- gemus. Nulli ergo hominum liceat hanc paginam nostræ conceſsionis Q 2 in- (d) Sigillum integrum adhue hodie appenſum eſt. (e) Anno 1395,

Strana 124
124 HISTORIA DIPLOMATICA. infringere, vel ei auſu temerario contraire: Si quis autem hoc attem- ptare præſumpſerit, indignationem omnipotentis Dei & beatorum Petri & Pauli Apoſtolorum ejus ſe noverit incurſurum. Datæ Romæ apud ſanctum Petrum, XVI. Kalen. Novemb. Pontificatus noſtri anno ſexto. Cta. Gratis V. Dominicus. CXXXVII. Wenceslaus Romanorum & Bohemiæ Rex confirmat actum & con- tractum venditionis, quo Hersso & Alscho fratres de Bichor vendunt Ab- bati & Conventui Monaſterii Brzewnoviensis domum ſuam cum area sitam ſuper foſſato Majoris Civitatis Pragenſis in Parochia S. Stephani ex oppo- ſito Monaſterii Jeruſalem dicti. dd. Pragæ penultima Januarii anno 1396. Ex autographo Archivi Brzewnov. Wenceslaus Dei gracia Romanorum Rex ſemper Auguftus & Boe- mie Rex. Notum facimus tenore preſencium univerſis; Etfi Regalis dignitatis circumſpecta benignitas omni Ecclefiarum ſaluti conatur in- tendere , ad illos tamen , qui per obſervanciam Regularis diſcipline mundi derelictis illecebris Conditori noſtro dignum prebent obſequium, ſpecialis prerogativa favoris dignanter inclinatur, quorum vita infignis, & converſacio exemplaris plus ceteris Religioſis nobis placuit in vigo- re pariter & rigore. Sane cum fideles noſtri dilecti Herſſo & Alscho fratres de Bichor, ſuo & heredum, ac ſucceſſorum ſuorum nomine do- mum ſuam cum area ſuper foſſato Majoris Civitatis Pragenſis infra fines & limites, ac in Parochia ſancti Stephani Prothomartiris ex oppoſito Monaſterii dicti Jeruſalem cum ſuis metis, & circumferenciis ſituatam, ab omni onere, berna, lozunga, & contribucione dictæ Civitatis libe- ram & ſolutam, prout ipſi, & eorum predeceffores hactenus tenue- runt, Honorabili, & Religioſis Abbati & Conventui Monasterii Brew- novienſis Ordinis ſancti Benedicti juſto empcionis, & vendicionis interve- niente contractu pro certa pecunie fumma vendiderint, fueritque Ma- jeſtati noſtre pro utraque parte humiliter ſupplicatum, quatenus ad hu- juſmodi empcionis & vendicionis contractum, conſensum nostrum Re- gium adhibere, ipſum confirmare, & prefatam domum dicto monaste- rio annectere, unire, & incorporare ſub libertate predicta gracioſius di- gnaremur. Nos eorum fupplicacionibus, utpote racionabilibus, atque justis favorabiliter annuentes, ad dictum empcionis & vendicionis con- trac-

Strana 125
125 tractum animo deliberato, & de certa ſciencia conſenſum noſtrum & aſſenſum Regium benignius adhibuimus, ipſumque confirmavimus, & tenore preſencium confirmamus, predictamque domum Abbati, Con- ventui, & Monaſterio predictis annexuimus, univimus, incorporavi- mus, ac ſub libertate preſcripta annectimus, incorporamus, unimus, & tenore preſencium gracioſius libertamus. Inhibentes nihilominus Ma- giſtro Civium , Conſulibus Juratis, ac Communitati dicte noſtre Majo- ris Civitatis Pragenſis, qui nunc sunt, aut pro tempore fuerint, ne pre- fatos Abbatem & Conventum dicti Monaſterii in poſſeſſione, ſeu li- bertatione dicte domus, & ejus pertinenciis, ut preſcribitur, impedi- ant, ſeu quoquo modo perturbent, quin pocius ipſos circa hujusmodi manuteneant, protegant realiter, & defendant, prout gravem nostre in- dignacionis offenſam voluerint arceius evitare. Preſencium ſub Regie noſtre Majeſtatis figillo (ƒ) testimonio literarum. Datum Prage anno Domini milleſimo trecenteſimo, nonageſimo ſexto, die penultima Ja- nuarii, Regnorum noſtrorum anno Boemie triceſimo tertio, Romanorum vero viceſimo. BRZEWNOVIENSIS. Ad Relacionem D. Theoderici de Janovicz. Wenceslaus de Olomuncz. CXXXVIII. Bonifacius P. P. IX. concedit Abbati Brzewnovienſi & ſucceſſoribus, ut Cæmeteria qualitercunque violata reconciliare , Calices ac Altaria ſui Territorii conſecrare , ordinis minores ſuis fratribus conferre, omniaque veſtimenta ſacerdotalia benedicere poſſint. dd. Romæ XV. Kal. Julii Pon- tificatus anno ſeptimo. (g) Ex Archivo Brewnovienſi. Bonifacius Epiſcopus Servus Servorum Dei, Dilectis filiis Diviſſio Abbati & conventui Monasterii Brzewnoviensis prope Pragam Romanæ Eccleſiæ immediate ſubjecti, Ordinis ſancti Benedicti falutem & Aposto- licam benedictionem. Precibus Vestræ devotionis benignum impartien- tes aſſenſum, libenter ea vobis gratioſe concedimus, quæ veſtræ quietis commodum reſpicere dinoſcuntur. Cum itaque ſicut exhibitum nobis nuper pro parte veſtra petitio continebat, veſtrum Monaſterium nonnul- los Prioratus, Præpoſitatus, & Parochiales Eccleſias & Capellas in di- versis Diæcesibus consistentes subjectos habeat a ſua Cathedrali Eccle- ſia (f)Sigillum integrum hodie appenſum eſt. (g) Anno 1396.

Strana 126
HISTORIA DIPLOMATICA sia per unam vel duas aut tres dietam vel dietas distantes, ac sæpe con- tingat hujuſmodi , ac etiam Prioratuum & Præpoſitatuum ipſorum Ec- cleſîas & Capellas, ac earum Cæmiteria per ſangvinis vel ſeminis ef- fuſionem , aut excommunicatorum inhumationem violari , ad quos pro Ecclesiis Capellis & Cæmiteriis ipsis reconciliandis fine magnis expen- fis & periculis Epiſcopus deduci non potest, pro parte vestra nobis hu- militer fuit ſupplicatum, ut Tibi fili Abbas, & ſucceſſoribus tuis Ab- batibus dicti Monaſterii, qui erunt pro tempore, Eccleſias, Capellas & Cæmiteria prædicta, sic vel alias quomodolibet violata, reconciliandi, nec non Monachis ejusdem Monasterii omnes Minores Ordines conferendi, & Calices, corporalia, Pallas, Altaria, vestes Sacerdotales Monasterii, Prioratuum , Præpoſitatuum , Eccleſiarum & Capellarum prædictorum, nec non aliorum locorum eidem Monaſterio, ſeu aliis locis hujuſmodi ei ſubjectis conſecrandi, ſeu benedicendi licentiam concedere de beni- gnitate Apoſtolica dignaremur. Nos igitur hujuſmodi ſupplicationibus inclinati Vobis, ut tu fili Abbas & ſucceſsores tui Abbates dicti Mona- fterii, qui erunt pro tempore, Eccleſias, Capellas & Cæmiteria prædicta, ſic vel alias quomodolibet pro tempore violata, reconciliare, nec non Monachis hujuſmodi omnes Minores Ordines conferre, ac Calices, Cor- poralia, Pallas, Altaria, vestes Sacerdotales Monafterii, Prioratuum, Præpoſitatuum , Eccleſiarum & Capellarum prædictorum nec non alio- rum locorum hujuſmodi, ac etiam Aquam, Cineres & Salem in Mo- naſterio ſeu aliis locis hujuſmodi ei ſubjectis conſecrare ſeu benedicere poſſitis , quibuſcunque conſtitutionibus Apoſtolicis contrariis nequaquam obstantibus authoritate Apostolica tenore præſentium indulgemus. Nul- li ergo omninum liceat hanc paginam nostræ conceſſionis infringere vel ei auſu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare præſumpſerit indignationem omnipotentis Dei, & beatorum Petri & Pauli Apostolo- ruim ejus ſe noverit incurſurum. Datæ Romæ apud ſanctum Petrum XV. Kal. Julii. Pontificatus anno ſeptimo. 126 Gratis de mandato Domini noſtri P. P. Je. de Ferentino. CXXXIX

Strana 127
BRZEWNOVIENSIS. 127 CXXXIX. Bonifacius P. P. IX. concedit Abbati Brzewnovienſi & ſucceſſoribus poteſtatem abſolvendi ſuos ab irregularitate qualibet, præter homicidium voluntarium & membri mutilationem. dd. Romæ XV. Kal. Julii Pontifi- catus anno ſeptimo. (h) Ex Archivo Brewnovienſi. Bonifacius Epiſcopus Servus Servorum Dei, Dilecto filio Diviſſio Abbati Monaſterii Brzewnoviensis prope Pragam Ordinis ſancti Bene- dicti, salutem & Apostolicam benedictionem. Benigno funt illa tibi con- cedenda favore, per quæ, ſicut pie desiderare videris, Monaſterii tui utilitas procuratur, & ſaluti animarum illorum, qui in ipſo Monaſterio, ſub Regulari habitu impendunt, ſeu impendere cupiunt Domino famu- latum , ſalubriter conſulatur. Tuis itaque in hac parte ſupplicationibus inclinati tibi & ſucceſforibus tuis Abbatibus dicti Monasterii, cum illis ex Monachis tui Monaſterii, qui aliqua Excommunicationis ſententia li- gati, celebrandi Divina, vel immiſcendo ſe illis non tamen in contem- ptum clavium, aut ex quibuſvis aliis cauſis, præter homicidium & membri mutilationem irregularitatis maculam incurrerint , ſuper irregu- laritate hujuſmodi, injuncta eis prius pro modo culpæ panitentia ſalu- tari, & aliis, quæ de jure fuerint, injungenda, & eis ad tempus, de quo Tibi videbitur a ſuorum Ordinum executione ſuſpenfis, authorita- te Apoſtolica diſpenſandi, plenam & liberam concedimus tenore præe- ſentium facultatem. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam noſtræ conceſsionis infringere, vel ei auſu temerario) contraire: Si quis autem hoc attemptare præeſumpſerit, indignationem omnipotentis Dei, & beatorum Petri & Pauli Apostolorum ejus ſe noverit incurſurum. Datæ Romæ apud ſanctum Petrum XV. Kal. Julii pontificatus noſtri anno ſeptimo. Gratis de mandato Domini noſtri P. P. Je. de Ferentino. CXL. Bonifacius IX. indulget Diviſſio Abbati & ſucceſſoribus, ut rem di- vinam cum tribus infulis facere poſſit. dd. Romæ XV. Kal. Julii anno 1396. Pontificatus anno VII. Habetur excuſum apud Ziegelbeuerum p. 294, CXLI. (h) Anno 1396,

Strana 128
128 HISTORIA DIPLOMATICA CXLI. Bonifacius IX. monaſterium Brzewnovienſe ſub immediatam protectio- nem ſedis Apo�tolicæ recipit. dd. Romæ XV. Kal. Julii Pontificatus anno VII. 1396. Excuſum apud eundem p. 295. CXLII. Wolframus Archiepiſcopus Prag, coufirmat literas Nicolai Plebani ſuper emptione ſex ſexagenarum groſſorum cenſus annui in bonis monaste- rii Brewnovienſis. dd. 22 Auguſti anno 1396. Habetur in Archivo Me- trop. Tomo IV. Erectionum. CXLIII. Wenceslaus Rom. & Bohemiæ Rex concedit monasterio Brewnoviensi, ut jus ſanguinis per fratres laicos, aut judices ſuos exercere poſſit. dd. Karlstein III. Novemb. 1396. Habetur apud Ziegelbauerum p. 290. CXLIV. Elzka de Dolan profitetur ſe a Diviſſſo Abbate Brewnovienſi ejuſque conventu accepiſſe ad tempus vitæ villam Biſſani ſub annuo cenſu quatuor ſexagenarum. dd. Brewnov 1398. in Vigilia S. Mathæi. Ex Archivo Brewnov. Ego Elzka de Dolan conthoralis Alſſonis de Bichor tenore præſen- tium univerſis recognoſco, quod honorabiles, & religioſi viri Diviſſius Abbas, Bohuslaus Prior, Przihislaus ſupprior, totuſque Conventus Mo- naſterii Brewnovienſis prope Pragam Ordinis S. Benedicti cupientes con- ditionem , & ſtatum ſui Monaſterii facere meliorem in Capitulo ipſorum conſveto, diligenti inter eos tractatu & matura deliberatione præhabi- bitis, villam ipſorum Biſſani nuncupatam cum una aratura, & curia allo- diali, ac piſcina, nec nun omnibus pertinentiis, & ædificiis, ac agris, pratis, paſcuis, utilitatibus, & proventibus ad eandem curiam ſpectanti- bus, quam una cum villa prædicta a retroactis temporibus famoſus vir Alſſo de Biechor ad tempora viræ ſuæe tenere debuit, nunc vero ex cer- tis cauſis poſt vitam ipſius Alſſonis commutaverunt mihi Elizabeth ſeu Elz- czæ de Dolan præfatæ tenendam, & poſlidendam uſque ad tempora vi- tæ meæ , & non ultra, ſub pactis , & conditionibus infra ſcriptis, vide- licet, quod ego præfata Elzka Abbati, & Conventui ac Monaſterio ipſorum debeo, & teneor in omnem eventum quatuor ſexagenas groſ- ſorum denariorum Pragensium omni anno cenſuare, & solvere pro an- nuo cenſu, diviſim videlicet in feſto S. Galli proxime venturo duas ſexa- ge-

Strana 129
BRZEWNOVIENSIS. 129 genas, & in feſto S. Georgii fimiliter duas ſexagenas grofforum prædic- torum; & cum berna generalis toti terræ Boemiæ indicta & impoſita fuerit, & in Grecz -Reginæ proclamata, tunc pro ipſa berna ego Elzka prædicta duas ſexagenas grofforum Abbati & Conventui ac ipſi Mo- nasterio dare, & solvere debeo, & per meum nuncium in monaſterio ipſorum reponere meo dampno, omni occaſione procul mota. Quod- fi in ſolutione cenſus ſive bernæ negligens fuero, & in aliquo prædic- torum terminorum termino non ſolverim, mox quatuordecim diebus a feſto S. Galli, ſeu S. Georgii vel proclamatione bernæ elapfis, & cenſu vel berna per me non ſolutis, pro quolibet termino neglecto Abbati, & Conventui ac ipſi Monaſterio pænam quindecim groſſorum ſolvendam me fateor incurriſſe. Si autem alios per quatuordecim dies immediate ſequentes dictum conſum , & bernam una cum pæna non ſolverim , ex tunc pænam triginta groſforum me fateor incurriſſe ſolvendam. Si au- tem per tertios alios quatuordecim dies immediate ſequentes censum prædictum vel bernam una cum pæna prænotata ſolvere neglexero, ex tunc omne jus, quod mihi Elzezæ in prædicta curia ac villa Blſſany præ- miſſa competit, ad Abbatem , & Conventum, ac Monaſterium ipſorum ſine datione cujuslibet pecuniæ libere devolvetur ipſo facto, contradic- tione qualibet non obſtante, nec quidquam contra prædictam devolutio- nem verbo, ſeu facto movere potero, vel facere ſub puritate fidei, & honoris. Et littera mihi per Abbatem, & Conventum data ſuper curia, & villa præfatis ipſo facto nullius debet eſſe vigoris vel momenti, nec poſt cum eadem Abbatem, & Conventum, ac Monasterium ipſorum impetere de aliquo potero, quodſi fecero, hoe ſit contra meam fidem & honorem. Sed hoc eſt poſitum, quod ego Elzka prædicta jus quod mihi in eadem villa ſeu Curia competit nulli hominum exponere, ſeu ſublocare potero vel convenire ſine ſpeciali conſenſu & beneplacito Ab- batis, & Conventus prædictorum. Si autem in contrarium fecero, ex tunc , ut eſt ſuperius pofitum, abs omni datione pecuniæ prædicta bona ad Monaſterium Brewnovienſe prædictum libere devolventur. Inſuper eſt expreſſum , quod ædificia in eodem valore, ſicut in ipſa Curia inve- ni, relinquere debeo in eodem valore, & statu, ut præmittitur. Poſt- quam vero me Elzkam prædictam mori contigerit, tunc ipſa villa cum curia & omnibus pertinentiis ſuis, cum quatuor equis aratilibus pro ſex ſexagenis groſforum, quatuor vaccis, ſexaginta pullis pro tribus cum media ſexagenas valentibus ad præfatos Dominos Abbatem, & Con- Tom. VI. Monum. R ven-

Strana 130
130 HISTORIA DIPLOMATICA ventum , ac Monaſterium Brewnovienſe abſque ſolutione , & datione pe- cuniarum, & fine omni strepitu judicii ſpiritualis, terrestris atque civilis reverti debet atque devolvi. Si autem tanta non fuerint inventa, ſeu tanti valoris non extiterint in dicta curia, tunc pro prædictis equis, vac- eis , pullis fidejuſſores mei infraſcripti ipſis Abbati , & Conventui , ac Monaſterio eorum prædictis infra quatuordecim dies novem ſexagenas groſſorum cum triginta groſſis tenebuntur, & debebunt affignare, at- que præſentare. Et hoc quoque notanter eſt adjectum: quodſi me Elzkam præ- dictam ante meſſem mori contigerit, tunc tam astivalia, quam hyema- lia ad Abbatem, & Conventum libere devolventur; Si autem meſſe completa deceſſero, tunc quicunque literam Abbatis, & Conventus præ- dictorum cum voluntate mea habuerit, ille grano frumenti triturato, & ipſis Abbati, & Conventui præefatis parte pro ſeminibus tam hyemali- bus, quam æſtivalibus ipſius cujuslibet frumenti ſeu bladi ſufficienter cum fæno, ſtraminibus, atque paleis relicta, & aſſignata refiduam par- tem grani, & frumenti ſibi recipiet, & abducet abſque omni impedi- mento. Quæ omnia, & ſingula ſuperius deſcripta, ego Elzka de Do- lan prædicta principalis, & nos Alſso & Herſſo Fratres de Byechor, ac Chonyatha de Studenczye fidejuſſores ipſius Elzczæ promittimus pro ip- ſa , & cum ipſa cum effectu etiam poſt mortem ipſius fideliter adim- plere , & in caſu , quod abſit , ſi quis ex nobis fidejuſſoribus mortuus fuerit , tunc alium loco ſui æquivalentem infra unum menſem ſub pœna amiſſionis bonorum prædictorum ſubstituere, & locare debemus. In cujus rei teſtimonium ſigilla noſtra, de certa noſtra ſcientia præſentibus ſunt appenſa. Datum & actum in Monaſterio Brewnovienſi prædicto anno Domini MCCCLXXXXVIII. in vigilia S. Mathæi Apoſtoli , & E- vangelistæ. CXLV. Electi arbitri ad litem de limitibus monaſterii Brewnoviensis & Aulœre- genſis Ordinis Cisterciensis inter Abbates Diviſſium, & Fridericum componen- dam, dd. in Brewnov anno 1398. die 3. Octobris. Ex Archivo Brewnov. Nos Diviſſius Divina miſeratione Abbas, Bohuslaus Prior, Przibis- laus ſupprior, Wenceslaus Celerarius, Wenceslaus Sacristanus, Woys- laus Infirmarius, Jacobus Veſtiarius, totuſque Conventus Monaſterii Brzewnovienſis Ordinis ſancti Benedicti prope Pragam. Notum facimus uni-

Strana 131
BRZEWNOVIENSIS. 131 univerſis præſentes literas inſpecturis, quod nos noſtro, & Monaſterii noſtri prædicti nomine ſucceſſorumque noſtrorum matura deliberatione præhabita, Capitulariter ad ſonum Campanæ congregati ſuper omnibus & fingulis litibus, controverfiis, & cauſis inter nos ex una, & Venera- bilem in Chriſto Patrem Dominum Fridericum Abbatem, Johannem Priorem, Petrum ſuppriorem totumque Conventum Monaſterii B. M. V. Aulæregiæ Ciftercien îs Ordinis parte ex altera, quomodolibet hucuf- que exortis & vertentibus, feu verti & efse ſperantibus occafsione quo- rumdam limitum , granitiarum, Inſularum , gadium & fluvii Multava retro Aulamregiam circum & circa villas, & bona Monasteriorum præ- dictorum & fignanter circa Wrany , Stochonicz , Trnowa , & alias ubili- bet conſistentium, quos & quas nos dicimus ad noſtrum Monasterium & ipſi ad fuum pertinere in honorabiles, & Religioſos viros Dominos videlicet nos Divifſius Abbas & Conventus prædicti pro parte noſtra Bohuslaum Priorem, & Wenceslaum dictum Cantor Presbyteros dicti noſtri Monaſterii profeſſos, & ipſe Dominus Fridericus Abbas & Con- ventus Aulæregiæ pro parte ſua Johannem Priorem & Paulum Celerari- um Presbyteros dicti Monaſterii Auleregiæ Profeſſos tanquam in Arbi- tros arbitratores , & amicabiles compofitores omni modo meliori via ju- re, cauſa & forma, quibus melius, & efficacius fieri poteſt, & debet, ſeu potuit, & debuit, nihil poſt nos relinquentes, ſub pæna centum ſexa- genarum grofforum Pragensium denariorum parti prædictæ ſervanti, & tenenti arbitrium per nos non tenentes ſolvendarum de Alto & Baſſo Compromiſimus , elegimus , & conſenſimus ac tenore præſentium com- promittimus, eligimus, & confentimus dantes, & concedentes dictis ar- bitris hincinde plenaim liberam & omnimodam potestatem ſuper omni- bus & fingulis præmiſſis, & quolibet præmifforum arbitrari, deffinire, præcipere, & interpretari juxta, & fecundum tenores literarum de & fuper præmiflis limitibus, granitiis, inſulis, gadibus, flumine Multaviæ , & quibuſeunque aliis ex utraque parte conftare nec non ſecundum poſſeſſio- nes, præeſcriptiones, ac depolitiones teſtium fide dignorum partis utri- uſque , ficut ipſis utilius videbitur expedire, terminare laudare, concorda- re, ordinare, pronunciare femel vel pluries conjunctim vel diviſim juris ordine ſervato vel non ſervato, ſtando vel ſedendo, verbo vel ſeriptis , die feriata vel non feriata omni jure, ſolemnitate vel ſubtilitate obmiſſis, par- tibus præſentibus vel abſentibus, vel una parte præſente & altera abfente, quomodocunque, quandocunque & qualitercunque ipfis arbitris videbtur expedire. Et quod ſub pæná, amiſſione, commiſſione, & repetitione R 2 aut

Strana 132
132 HISTORIA DIPLOMATICA aut aliis ad pænam ſpectantibus, & quibuſcunque aliis, ipſi arbitri vale- ant cognoſcere, diffinire, arbitrari, declarare, interpretari, dicere, & præcipere, non obſtante quacunque revocatione dictorum arbitrorum tacite vel expreſſe, publice vel occulte, directe vel indirecte ſub pæna, ut eſt expreſſum ; promittimus inſuper ad requiſitionem prædictorum arbitrorum, vel ſuperarbitrorum infra ſcriptorum literas originales, in- ſtrumenta publica & jura ſuper prædictis limitibus granitiis , inſulis, & flumine confectis, fi quas aut quæ habemus, ipsis præſentare, ut vifis ju- ribus, munimentis, & informationibus noſtris, & Dominorum Abbatis, & Conventus Monasterii Aul�regiæ præedictorum conſultius de his co- gnoſcere, ac ipſa terminare, arbitrari, nec non super his pronuntiare, laudare, ſententiare poſsint, & valeant in præmiſſis & quolibet præmiſ- ſorum. Promittimus etiam Arbitros noſtros infra quindenam, a die datæ præſentium, ſtaturos in uno certo loco in majori Civitate Pragenſu in præmiſſis omnibus & fingulis ad ulteriora perſequenda & expedien- da: promittimus quoque dictis arbitris vice & nomine omnium quo- rum interest, vel intereſſe poterit, ſtare, parere, obedire & non contra- venire de jure vel de facto aliqua ratione vel cauſa, laudo, arbitrio dic- to , diffinitionem præcepto pronuntiationem dictorum arbitrorum, ſu- per præmiſſis facto & factis ſententia lata & latis & mox eis probatis, emologare , ac probare & in nullo contravenire quacunque ratione , mo- do, cauſa, ſcripto, vel verbo per ſe vel alium ſeu alios, quæ & quas ſuper quibuſcunque præmiſſis vel aliquo præmiſſ rum dixerint, pronun- tiaverint, diffiniverint, aut arbitrati fuerint & quod contra prædictorum arbitrorum arbitrium, laudum, pronuntiationem interpretationem non provocabimus, appellabimus, & appellationem proſequemur, nullum reſcriptum impetrabimus, nec impetratis utemur, nullam exceptionem juris vel facti opponemus. Et quidem non utemur cujuſcunque legis, canonis, ſtatuti, vel conſvetudinis beneficio, quæ quis quidem vitiat, ſeu vitiare aut infirmare valeat præeſentes literas sive præſens compro- miſſum in toto vel in parte ſive ex forma aut materia compromiſſi, sive ex rebus & cauſis, ſupra quibus eſt compromiſſum , & quidem si contra- fecerimus, & in aliquo contra præmiſſa vel aliquo præmiſſorum con- tra venerimus ſeu arbitrium & pronunciationem faciendas, & faciendam in toto vel in parte non ſervaverimus, pænam in hujuſmodi compromiſ- ſo expreſſam toties quoties incurramus & committamus, parti tenenti ar- bitrium, ſolvendam, eamdemque pænam eidemque parti tenenti ſolve- re

Strana 133
BRZEWNOVIENSIS. 133 re teneamur, ac ſimus obnoxii & obligati ipſo facto ad ſolvendum. Et nihil ominus pænas ſeu pænis ſoluta & ſolutis parti ſervanti arbitrium ad dampna & intereſſe, ac expenſas teneamur. Hoc adjecto modo con- ditione & cautela , ut jurgia diffiniantur ; quodſi præfati arbitri arbitra- torum & amicabiles compositores propter aliquam difficultatem aut diſ- cordiam eisdem in præemissis occurrentem, incidentem, seu emergen- tem inter ſe in unam non poſsent convenire sententiam seu sententias, ex tunc ad honorabilem Virum Magistrum Nicolaum Puchnik Licencia- tum in decretis Pragensis Olomucensis & Wissegradensis Ecclesiarum Ca- nonicum ac famoſum Virum Diviſſium Vice Purgravium Caſtri Pragen- fis tanquam ad ſuperarbitros prædicti arbitri nulla adjecta difficultate debent & tenentur, pro approbatione vel reprobatione unius partis dif- finiendarum & pronunciandarum habere refugium & recurſum. Ipſique ſu- perarbitri poterunt, valebunt, ac debebunt jurgia quæstionum, materias noſtras & dicti Monaſterii Brewnovienſis terminare ac finire laudando, diffi- niendo & pronuntiando ſub pæna præſcripta, hoc etiam expreſſo quidem, ſi aliquem ex arbitris prædictis ante diffinitionem præmiſſorum mori vel abeſſe contigerit, ex tunc nos loco defuncti vel abſentis alium arbitrum infra quatuordecim dies ex fratribus noſtris nominabimus, ſubstituemus, & collocabimus ſub pæna ſuperius expreſſa, ſi vero aliquem ex ſuperar- bitris prædictis eo in tempore mori vel abeſſe contigerit, ex tunc fa- moſus Vir Zacharias de Paſsberg alium nominare debet videlicet loco ſpiritualis ſpiritualem, & loco ſecularis ſecularem, quos tam nos quam præfati Abbas & Conventus Monaſterii Auleregiæ pro noſtro ſuperar- bitro debemus seu debebimus tenere & habere ſub pana præexpreſsa. In cujus rei teſtimonium sigilla noſtra videlicet Abbatis & Conventus præſentibus literis ſive præſenti Compromiſſo duximus appendenda. Datum & Actum in Monaſterio noſtro prædicto anno Domini millefi- mo trecenteſimo nonageſimo octavo feria quinta poſt feſtum ſancti Mi- chaelis quæ fuit dies Menſis Octobris tertia. CXLVI. Nicolaus judex de Schonovia profitetur ſe cum conſenſu Domini Ab- batis Diviſſii vendidiſſe quinque virgas ex laneo ſuo & alias ſeptem com- paraſſe. dd. Braunow anno 1399. die SS. Joannis & Pauli Martyrum. Ex Archivo Brewnov. No-

Strana 134
HISTORIA DIPLOMATICA Noverint univerſi præſentes literas inſpecturi, audituri, vel lectu- ri, quod ego Nicolaus judex de Schonovia laneum meum ad judicium pertinentem, in quo reſidebam, de conſenſu Domini Diwiſsehii Abbatis Monaſterii Brewnovienſis Domini mei gratioſi vendidi ſolum, & tantum in quinque virgas, quæ quinque virgæ cenſus, bernam, & omnia alia onera debebunt tantum ſolvere, & dare Domino Abbati prædicto, quan- tum in villa prædicta Schonovia ſolvunt , & ſolvere conſveverunt alii in- eolæ in villa præmiſſa. Et ſimiliter de conſenſu Domini Diwiſſii Abba- tis prædicti emi , & comparavi ſeptem virgas , & quadrantem in villa præfata pro me, & hæredibus meis, ita quod ſeptem virgæ prædictæ, & quadrans ad judicium pertineant, de quibus feptem virgis, & qua- drante promitto ſubire , & cum effectu adimplere omnia onera ad judici- um villæ prædictæ ſpectantia tanquam in laneo integro reſiderem. Et quia duæ virgæ & quadrans minus ſunt in laneo, in quo reſidebam, & quem laneum ſub quinque virgis vendidi, quam hæreditas ſeptem vir- garum, & quadrantis, quas emi, & comparavi. Ne dictus igitur cenſus, berna, vecturæ, robotæ, & fignanter ſervitium, quod roß Dinst vul- gariter dicitur, & alia omnia onera incumbentia, Dominis meis Abba- ti, & Monaſterio Brewnovienſi de duabus virgis, & quadrante pereant & deficiant, illas duas virgas, & quadrantem in refidentia mea videli- cet septem virgarum, & quadrantis ac omnibus aliis virgis ad judieium villæ ſpectantibus conſtituo, ita, ut cenſus, berna, & alia omnia onera incumbentia, ut prædicitur, de ſeptem virgis, & quadrante, ac omni- bus aliis virgis ad judicium præedictum fpectantibus debent per me, & hæredes meos dari, & ſolvi Dominis meis prædictis omni contradictio- ne ſemota. Guod si ego Nicolaus judex prædictus, vel hæredes mei in aliqua ſolutione effemus negligentes, ex tunc Dominus Abbas Brewno- vienſîs, vel commiſfarius ſuus poteſt me ad folutionem compellere, pro- ut alios incolas villæ prædictæ per arestationes, & pænas alias compel- lunt, & compellere conſveverunt. In cujus rei teftimonium, & ad pe- titionem Nicolai judicis de Schonovia prædicti, nos Jacobus Reychart Purggravius, Marguardus Peſch, Petrus Burtner, Nicolaus Anoſſe, Petrus Meczner, Nicolaus Jungher, Nicolaus Reychwein, Johannes Czaud jurati ci- ves in Braunov ſigillum civitatis Braunovienlis , ac Konradus de Nymacz, Jo- bannes Debele, Nicolaus Guzu advocatus in Braunov, & Nicolaus Horczi- eze armigeri ſigilla noſta de certa noſtra ſcientia præſentibus duximus ap- 134 pen-

Strana 135
BRZEWNOVIENSIS. 135 pendenda. Datum & actum in Braunov, anno Domini MCCCLXXXXIX. in die ſanctorum Johannis, & Pauli Martyrum. CXLVII. Diviſſius Abbas & Conventus Monaſterii Brzewnovientis vendunt Bohuslao de Sedlczanek, & Elſcze ejus Conthorali Curiam cum omnibus appertinentibus in villa Brzieſtie centum quadraginta quinque ſexagenis groſſor. Prag. denar. ad dies vitæ tantum. dd. Brzewnovii in die ſancti Ur- bani anno 1401. Ex autographo Archivi Brewnoviensis. Nos Bohuslaus de Sedlczanek, & Elska Conthoralis ipſius, Reco- gnoſcimus tenore preſencium univerſis, quod Honorabiles & Religioſi Viri Domini Diwiſſius Abbas, Philippus Prior, Johannes ſupprior, & Zyffridus Prepositus, totusque Conventus Monaſterii Brewnoviensis pro- pe Pragam Ordinis ſancti Benedicti, cupientes ſuam, & Monasterii ip- ſorum condicionem facere meliorem, prehabita inter eos matura deli- beracione ac tractatu diligenti, de conſenſu ſereniſſimi Principis, & Domini Domini Wenceslai Romanorum & Boemie Regis curiam ſuam, & ipforum Monaſterii ſitam in villa ipſorum Brzieſtie cum duabus ara- turis, & certa parte dicte curie cum agris ad yemalia, & estivalia be- ne ſeminatis, & cum colono, ac cum tota Robota, quam habent vil- la in eadem, preter Robotam ſublidium, pro qua videlicet Robota preſcripta de qualibet hereditate fingulis annis duodecim groſſos circa festum sancte Margarethe ab hominibus predicte ville recipiendos, aliis omnibus juribus in dictis hominibus ipſis reſervatis, cum duabus parti- bus pratorum ad dictam curiam pertinentibus; in qua dimiſerunt, & reliquerunt fenum, & stramina, ac paleas, ſex equos, tres equacias aratiles, & duas earum pullos unius anni pro quinque ſexagenis groſ- ſorum, & triginta groſſis, ſex vaccas antiquas, duos thaurellos anni preteriti, tres vitulos juvenes, pro ſex ſexagenis, viginti oves antiquas, octo agnellos juvenes pro duabus ſexagenis, ſex ſcrophas antiquas, cum viginti & uno porcellis, octo Nazymata, (i) unum aprum, unum por- cum pro quatuor ſexagenis , ſex ancas (k) antiquas pro XVI. groſſis, quinquaginta quinque pullos pro quinquaginta quinque groſſis. Item duos ourrus ſufferratos cum fuis pertinenciis, duo aratra eum ſuis atti- nenciis, duas Erpicas, (1) vulgariter Wrany, unam corbam (m) ligne- am, (i) Vox barbara a Bohemico na Zymu id eſt: ſcrofulas hyemales. (k) Idem quod auca ſeu anſer femina. (l) Id eſt irpices ſeu oceas. (m) Id eſt menſuram frumenta- rian.

Strana 136
136 HISTORIA DIPLOMATICA am, duplices Rzebrziny, (n) duas ſportas pro fimo ducendo cum Sella, & Koſſini (o) ad currus pro duabus ſexagenis, & XXX. groſfis, no- bis Bohuslao de Sedlezanek, & Elscze conthorali ipfitus ad tempora vite noſtre, & non ultra vendiderunt, expoſuerunt, & locaverunt pro cen- tum , & quadraginta quinque ſexagenis groſſorum Pragenſium denario- rum, ipſis per nos plene perſolutis, pecunia in parata. Quas quidem pecunias pro berna dicti Domini Regis dederunt, de qua quidem curia nobis condeſeenderunt ad tenendum, & utifruendum in vita nostra dun- taxat, & non ulterius, ſub pactis & conditionibus infra ſcriptis, videli- cet, quod nos Bohuslaus & Elska certam partem dicte curie habebi- mus per Abbatem & Conventum nobis demonstratam cum toto hor- reo, fontemque cum Plebano ibidem de Brziestie habebimus commu- nem , nec non paſcua inſimul habere debemus cum plebano & incolis predicte ville absque dampno uniuscujusque partis. Insuper sepem in dicta Curia, nos in predicta curia, nos predicti laborare cum plebano prefato tenemur in loco nobis oſtenſo , & monſtrato, decimamque dic- to plebano dabimus ſingulis annis hujuſmodi, videlicet II. strichones (p) tritici, duos strichones ordei, & duos strichones filiginis, & Ple- banus sic ad nos ſe habere debet ex officio, & cura Eccleſie prefate, modo ad honeſtas perſonas ſervari conſveto. Signanter, quod nos Bo- huslaus & Elska prefati poterimus res noſtras honeste & debite ſerva- re in Eccleſia cum licencia plebani, & ſine dampno Monaſterii predic- ti. Eſt eciam expreſſum, quod dicti Bohuslaus & Elska structuras & edificia dicte curie debemus conſervare, & ipſis ea relinguere in eodem ſtatu, & valore, prout nobis condeſcenderunt; si vero aliquid ibidem edificaverimus, ſeu in structuris meliora verimus, hoc faciemus ob reme- dium animarum noſtrarum. Guodſi dicta curia, & ejus structure per ignis voraginem extraneam, nulla noſtra culpa exigente, deſtructe, ſeu exuſte fuerint in toto, vel in parte, ad reedificationem dictorum edificiorum curie prefate non tenebimur, fin vero dicta Curia per incu- riam & ex inadvertencia ſeu negligencia vel culpa noſtra per ignem in- traneum, ſeu quovis modo alio deſtructa fuerit in toto, vel in parte, per nos ſumptibus noſtris, & impenfis tenebimur reedificare. Ceterum ſi nos prefati Bohuslaus, ſeu Elska dictam Curiam, & jus, quod habe- mus (n) Vox pure Boemica fignificans clathra plauſtralia. (o) Rurſum pure Bohemica figni- ficans ſtoreas, ſeu ſirpeas plauſtrales. (p) Modios.

Strana 137
BRZEWNOVIENSIS. 137 mus in eadem, exponere, elocare vellemus alteri homini, ex tunc ipſo- rum Abbatis , & Conventus predictorum conſenſu requiſito & habito homini pari, & competenti exponere poterimus non aliter, niſi ad vi- tam noſtram Bohuslai & Elſeze predictorum; est eciam adjectum, fi nos prefatos emptores, ſeu unum ex nobis, ultimum videlicet superstitem eo tempore, quo annone & segetes in campis starent, vel jacerent, extremam diem claudi contigerit , ex tunc omnia in campis exiſtentia ad eos, & eorum monaſterium devolventur. Si autem nos mori contige- rit eo tempore , quo annone jam in curia eſfent congregate, ex tunc tenebimur ipſis Dominis prefatis , & eorum Monaſterio de ſiligine quin- quaginta, & unám menſuras, de tritico ſexaginta menſuras, de ordeo yemali quadraginta menſuras, & de ordeo estivali XL. mensuras, de avena LVII. menſuras, de piſis tres menſuras grani puri , & mundi menſure de Broda Boemicali. Quodſi ultimum ſuperstitem ex nobis duobus predictis, eo tempore viam univerſe carnis ingredi contigerit, quo aliqua pars agrorum dicte curie eſſet ſeminata, illa ſemina ad pre- dictum monasterium devolventur, & pro reſidua parte ſeminanda ſemi- na in numero preſcripto defalcatis duntaxat ſeminibus per eos poſt mor- tem noſtram in agris inventis ipsis dare tenebimur, ſeu Commiſſarii noſtri tenebuntur, quidquid vero ſuperfuerit, ultra res preſcriptas & taxatas, que ipsis relinquere tenemur, sive heredes, ac ſucceſsores no- ſtri, aut Commiſſarii tenebuntur, videlicet in equis, pecoribus, & pe- cudibus, ac aliis rebus mobilibus, aut valorem earum, nec non anno- nis ſuperius nominatis, quas eum dictis rebus relinquere debemus, ex tunc reſidua tam in rebus ſuppellectilibus, quam in annonis nudi gra- ni Commiſſarii noſtri prefati, ſeu Commiſſarius poterit, & poterunt abducere, recipere, de eis diſponere, prout utilius viderint expedire, preter fenum, ſtramina & paleas, que etiam ibidem tenemur relinque- re, nudo grano tantum recepto, ipſique Domini prefati de prefata Cu- ria pro abducendis rebus, aut ſuppellectilibus nostris, equis etiam no- stris, tempore hujusmodi abduccionis fenum & ftramina tenebuntur ministrare. In cujus rei evidenciam & robur firmius valiturum, figil- lum nostrum, videlicet Bohuslai de Sedlczanek, & in testimonium figil- lum famoſorum virorum Michaelis dicti Drska de Sedlezanek, Wſſebo- rii de Chraſth, Henzlini de Crſonicz, Alſsonis de Byechor Judicis de Byela , preſentibus ſunt appenſa. (q) Datum & actum in prefato Mo- S Tom. VI. Monum. na- (q) Sigilla quatuor integra hodie appenſa ſpectantur, unum avulſum eſt.

Strana 138
138 HISTORIA DIPLOMATICA naſterio Brewnovienſi, anno Domini milleſimo quadringenteſimo primo, in die ſancti Urbani Martyris. CXLVIII. Joannes Czam Decanus & Capitulum Eccleſiæ Wiſſehradenſis conſen- tit, ut Diwiſſius Abbas Monaſterii Brzewnovienſis aquam ad piſcinam Monasterii, per agros & fundos villæ Korziczan Ecclesice Wiſsehradensi pertinentes , ducere poſſit. dd. in Capitulo Generali Wiſſehradenſi in die S. Gregorii anno 1402. Ex authographo Archivi Brewnovienſis. Nos Johannes dictus Czam Decanus, (r) & Capitulum Ecclesie ſancti Petri Wiſſegradenſis , nullius Diocesis, & ad Romanam Sedem nullo medio pertinentis, recognoſcimus tenore preſencium universis, quod poſtquam Venerabilis Pater Dominus Diwiſſius Abbas Monasterii Brewnovienſis prope Pragam Ordinis S. Benedicti piſcinam magnam & ſolempnem in agris ſui Monaſterii dicte Slatina fundaſſet, & ne ipsa piſcina aque ſuſtineret defectum, diverſa foſſata, & varios adductus per agros vicinarum villarum, diverſorum Dominiorum cum ſatisfac- cione ſufficienti fieri procuraſſet, ventum fuit eciam ad agros ville Kor- ziczan, ubi Eccleſia noſtra Wiſſegradensis predicta certos habere homi- nes dinoſcitur cenſuales , & foſſato pro aque ductu facto a magna vil- la verſus piſcinam predictam, tacte fuerunt hereditates cenſualium Ec- cleſie noſtre predicte in Korziczan subſcriptorum, videlicet Johannis Zaczek, Vitkonis, Jakubonis, Krh, & Johannis Hubal, unde prefatus Dominus Abbas asseverans eisdem hominibus eciam ultra condignum ſatisfacturum , petivit attente, quatenus noſtrum daremus conſenſum fa- vorabiliter ad premiſſa. Super quo inquiſitione facta diligenti clare re- perimus hominibus noſtris predictis, pro eorum dampnis ſufficienter, videlicet dupla refuſione agrorum, amplius ſatisfactum, nolenteſque tam ingens bonum prefato Monaſterio ex hujuſmodi piſcina proveni- ens impediri, prefato aque ductui, & permutationi taliter facte de a- gris ad agros benevole conſenſimus, & preſentibus conſentimus. Ha- rum, (r) Hem Decanum Wiſſehradenſem tam Hammerſchmidio quam Berghauero in ſerie Decanorum Wiſſehradenſium incognitum ! Non igitur Wenceslao Kralikio ſucceſ- ſit Jaeobus de Praga, ſed veroſimillime hie Joannes Czam. Nec Jacobus jaim cir- ca annum 1399. ut vult Hammerſchmidius , p. 577. præfuit Decanatui , quemadmo- dum ex anno Diplomatis hujus clare cognoſcitur.

Strana 139
BRZEWNOVIENSIS. 139 rum, quibus sigillum (s) noſtrum eſt appenſum, teſtimonio literarum. Datum & actum in noſtro Capitulo Generali die ſancti Gregorii Pape celebrari conſveto, anno Domini milleſimo quadringentiſimo ſecundo. CXLIX. Wolframus Archiepiſcopus Prag. te�atur Pezlikio dupla refuſione ſasisfactum fuiſſe a Diwiſſio Abbate Braunovienfi. dd. Pragæ anno 1402. die 20. Martii. Ex Archivo Brewnov. Wolframus Dei gratia, Archiepiſcopus Pragenfis, Apostolicæ Sedis Legatus notum facimmus tenore præſentium univerſis, quod homini noſtro, & Fratrum noſtrorum germanorum Pauli, & Wenceslai dicto Pezlik in villa Koriczan reſidenti pro particula agri ſui per foſſatum a- quæ ductus ad piſcinam prope villam Slatyna, tacti & destructi, & per Dominum Diwiſſium Abbatem & Conventum Monasterii Brewnovienſis ſuf- ficienti, imo plus quam dupla refufione ſatisfactum, & quod nos ad hæc propter utilitatem ejusdem Monaſterii conſensimus, & præſentibus conſentimus harum teſtimonio literarum; quibus figilla noſtra in robur Datum Pragæ anno Domini & fidem præmiſſorum ſunt appenſa. MCCCCII. die 20. Martii. CL. Magiſtratus Majoris civitatis Pragentis teſtatur Abbatem & Mo- naſterium Brewnovienſe domum ex oppoſito Jeruſalem monaſterii emiſſe a fratribus Alſſone & Hrſſone. dd. Pragæ anno 1402. die Sabbathi proximi ante feſtum S. Eliſabeth. Ex Archiwo Brewnov. Nos Franahawer Judex, Crux institor, Sigiſmundus, Rokezaner, Jeſ- ſco Meznziecz , Dobeſch, Roll, Rudolphus de Mulhauſen , Marſſo Kozel. Simmon de Pilzna, Caſpar Schotter, Albertus Camerer, Stephanus de Kladczka, Marcus Schotter, Mathias de Jempnicz, Jeſſco Stuppa, Bern- bardus de Benis, Petrus Meznziecz, Ottiko panicida, Jacobus Smutek & Henricus linicida Conſules & Jurati Cives Majoris Civitatis Pragen- fis tenore preſentium recognoſcimus univerſis, quod diſcreti viri Alſſo & Herſſo Fratres de Bychorz domum ſeu curiam eorum cum omnibus & ſingulis pertinentiis ſuis , quæ fita eſt ex oppoſito Jeruſalem prope murum Civitatis penes domum relicte olim Hane Beneſchawer omni eo jure ficut ipſi eandem domum habuerunt liberam, & ſolutam ab omni S 2 cen- (s) Sigillum Wiſſehradenſis Capituli integrum hodie appenſum eft, quod Num. XII. excuſum fiſtimus.

Strana 140
140 HISTORIA DIPLOMATLCA. cenſu ſponte ſuo, hæredum & ſucceſsorum ſuorum nomine vendiderunt, & in publico noſtræ Civitatis judicio coram nobis more ſolito reſigna- verunt Religioſis viris, Dominis, Abbati & Conventui Monasterii Brew- novienſis ementibus & recipientibus pro ſe & eorum ſucceſsoribus rite & rationabiliter pro ſexaginta ſexagenis groſſorum dictis Alſſoni & Herſ- ſoni Fratribus integraliter perſolutis , idcirco ipſe Abbas & ſucceſſores ſui habent de, & cum dicta domo & ejus area ſupradictis plenam li- centiam & liberam poteſtatem agendi, & faciendi de cætero, tanquam de rebus & hæreditate ipſorum propria, quidquid eórum placuerit vo- luntati, contradictione qualibet non obstante, quia ipſe Abbas & Con- ventus Monaſterii ſupradicti executi ſunt & fecerunt plene cum domo & ipfîus area ſupradictis, quod de jure dictæ noſtræ Civitatis erat. Sigillum ad preces duarum partium præſentibus eſt appenſuin. Datum Pragæ anno Domini milleſimo quadringenteſimo ſecundo, Sabbato proximo ante feſtum S. Elizabeth. CLI. Innocentius VII. Papa demandat Abbati Brzewnovienſi, ut Bernar- dum Religioſum de Monasterio Willemovienſi in Rectorem Parochialis Ec- clefiæ in Walcz Olomucensis Diocesis instituat, & installet. dd. XI. Kalendas Junii, Pontificatus anno primo. (t) Ex Archivo Monaſt. Brewnov. Innocentius Epiſcopus Servus Servorum Dei, Dilecto Filio Ab- bati, Monaſterii Brewnovienſis prope Pragam ſalutem, & Apoſtolicam Benedictionem. Dignum arbitramur, & congruum, ut illis ſe reddat Sedes Apostolica gratioſam, quibus ad id propria virtutum merita lau- dabiliter ſuffragantur ; dudum ſiquidem pie memorie Bonifacius Papa VIIII. Predeceſſor noster quondam Johanni Petro de Crisanow Rectori Parochialis Eccleſie in Walz Olomucenſis Dioceſis de dicta Eccleſia, quam prefatus Predeceſſor Monaſterio Beatorum Petri & Pauli Apoſtolorum in Wylemow Ordinis sancti Benedicti Pragensis Diocesis univerat, anne- xuerat, & incorporaverat, & que de jure Patronatus ipſius Monaſterii, ut Dilecti Filii Abbas, & Conventus eiusdem Monasterii affeuerant, fue- rat, quamque per liberam reſignationem bone memorie Bartholomei titulo ſancte Potentiane Presbiteri Cardinalis, eandem Ecclefiam tunc ex conceſſione , & diſpensatione Sedis Apostolice obtinentis, per eum de illa in manibus dicti predeceſsoris ſponte factam, & per ipsum predecesso- rem (s) Anno 1404.

Strana 141
BRZEWNOVIENSIS. 141 rem admiſſam apud eandem sedem vacantem vigore incorporationis, annexionis, & unionis hujusmodi fuerant pacifice aſſecuti, per revoca- tionem unionum per ipſum predeceſforem, videlicet XI. Kalendas Ja- nuarii, Pontificatus ſui anno quarto decimo factam, vacante, & antea diſpoſitioni Apoſtolice reſervata per ſuas literas gratioſe duxit provi- dendum, prout in eisdem literis plenius continetur. Cum autem, ſicut exhibita nobis nuper pro parte Dilecti Filii Bernbardi Nicolai de Hlota Monachi Monaſterii predicti petitio continebat, prefatus Joban- nes poſſeſſione ejusdem Eccleſie per eum non habita, extra Romanam Curiam fuerit vita functus, & ſecuudum premiſſa dicta Eccleſia adhuc per obitum prefati Johannis vacare noſcatur; nos volentes prefatum Bernhardum, qui Presbiter, & ut aſſerit, ordinem ipſorum expreſſe profeſſus exiſtit, apud nos de Religionis Zelo, vite & morum honeſta- te , aliisque probitatis, & virtutum meritis multipliciter commendatum, pro quo etiam dicti Abbas, & Conventus nobis ſuper hoc humiliter fup- plicarunt, horum intuitu favore proſequi gratioſe , diſcretioni tue per Apoſtolica ſcripta mandamus, quatenus, si per diligentem examinatio- nem dictum Bernhardum bene legere, bene construere, & bene cantare, ac congrue loqui latinis verbis, & alias ydoneum ad dictam Eccleſiam obtinendam esse inveneris, etiamsi dictus Bernhardus non bene cantaret, dummodo in tuis manibus juret ad ſancta Dei Evangelia, quod infra annum a tempore examinationis hujusmodi computandum, bene can- tare addiſcet , ſuper quibus tuam conſcientiam oneramus, Eccleſiam predictam, cujus fructus, redditus, & proventus, triginta quatuor marcharum argenti puri, ſecundum communem estimationem, valo- rem annuum, ut ipſe Bernhardus afſerit, non excedunt, five ut premit- titur, five alias quovis modo, aut ex alterius cujuscunque perſona va- cet, eciamsi tanto tempore vacaverit, quod ejus collacio juxta Latera- nenſis ſtatuta Concilii ad eandem ſedem legitime devoluta, vel Ecelesia ipſa diſpositioni Apostolice ſpecialiter vel generaliter reservata existant, ut ſuper eam inter aliquos, cujus ſtatum haberi volumus preſentibus pro expreſſo, in dicta Curia, vel extra eam pendeat indeciſa, dummo- do tempore dati preſencium non ſit in ipſa Eccleſia alicui ſpecialiter jus quefitum, cum omnibus juribus & pertinentiis ſuis eidem Bernhardo auctoritate noſtra conferas, & aſsignes; inducens per te vel alium, ſeu alios eundem Bernbardum, vel Procuratorem ſuum ejus nomine in cor- poralem poſſeſſionem Eccleſie, juriumque, & pertinentiarum predicto- rum,

Strana 142
142 HISTORIA DIPLOMATICA rum, & defendens inductum amoto exinde quolibet - - detentore, ac faciens ſibi de ipſius Eccleſie fructibus, redditibus, proventibus, juri- bus, & obventionibus univerſis integre reſponderi, Contradictores auc- toritate noſtra appellatione poſtpoſita compeſcendo. Non obſtantibus tam felicis recordationis Bonifacii Pape VIII. eciam predeceſſoris noſtri, quam aliis conſtitutionibus Apoſtolicis contrariis quibuscunque. Aut ſi aliqui ſuper proviſionibus ſibi faciendis de hujusmodi vel aliis beneficiis Eccleſiasticis in illis partibus ſpeciales vel generales dicte ſedis, vel le- gatorum ejus literas impetrarint, eciamſi per eas ad inhibitionem, re- ſervationem, & decretum, vel alias quomodolibet sit proceſſum, qui- bus omnibus prefatum Bernhardum in aſſecutione dicte Eccleſie volu- mus anteferri , ſed nullum per hoc eis , quoad aſſecutionem beneficio- rum aliorum prejudicium generari. Seu ſi Venerabili Fratri noſtro - Epiſcopo Olomucenſi, vel quibuſvis aliis communiter vel diviſim a dicta fit ſede indultum , quod ad receptionem vel proviſionem alicujus mini- me teneantur, & ad id compelli, aut quod interdici, ſuspendi, vel excommunicari non poffint, quodque de hujusmodi, vel aliis beneficiis Eccleſiaſticis ad eorum eollationem , proviſionem, preſentationem, ſeu quamvis aliam diſpositionem conjunctim, vel ſeparatim ſpectantibus nul- li valeat provideri, per literas Apostolicas, non facientes plenam, & expreſſam, ac de verbo ad verbum de indulto hujusmodi mentionem, & qualibet alia dicte ſedis indulgencia generali vel ſpeciali , cujuscunque tenoris existat, per quam preſentibus non expreſſam, vel totaliter non inſertam effectus earum impediri valeat quomodolibet, vel differri, & de qua cujusque toto tenore habenda sit in noſtris literis mentio ſpecia- lis. Nos enim ſi prefatus Bernhardus ad hoc repertus fuerit ydoneus, ut prefertur, ex nunc perinde irritum decernimus, & inane, ſi ſecus ſuper hys a quoquam quavis auctoritate ſcienter vel ignoranter conti- gerit attemptari , acſi die Dati preſentium eidem Bernhardo ad hoc re- perto ydoneo de dicta Eccleſia cum interpositione decreti provideri mandaviſſemus. Datum Rome apud ſanctum Petrum XI. Kalend. Junii, Pontificatus noſtri anno primo. pro Ja. de Eſculo. Poggius. CLII.

Strana 143
BRZEWNOVIENSIS. 143 CLII. Diviſſius Abbas Monaſterii Brzewnovienſis cum ſuo Conventu disbrigat penitus curiam allodialem in villa Zliczina a Mauricio de Praga in jus emphytevticum acceptam. dd. Brewnov anno 1404. die 12. Martii. Ex ejusdem Archivo. Nos Diviſſius Divina Miſeratione Abbas. Johannes Prior, Vitus ſupprior, Siffridus Præpoſitus, Wenceslaus ſacriſtanus, totusque Con- ventus Monaſterii Brewnovienſis prope Pragam Ordinis ſancti Benedic- ti. Notum facimus tenore præſentium univerfis, quod cum nos curi- am noſtram allodialem in villa Zliczina enm agris, pratis, hominibus & univerſis utilitatibus ad ipſam pertinentibus provido viro Mauricio de Praga vice notario Tabularum terræ heredibus & ſucceſſoribus ſuis in jus emphytevticum & ſub certis conditionibus ac onere cenſus duximus rite ac rationabiliter vendendum, prout in aliis noſtris literis deſuper confectis & ſibi datis inter nos habitæ lacius expreſſantur. Ita nunc & tenore præſeptium, volentes præefatum Mauritium heredes & ſuccesso- res ſuos de contractu hujusmodi facere certiorem, ne impenſas ſupra ipſa curia neceſſarias facere tepeſcat, fi quis cujuscunque conditionis aut ſtatus fuerit, qui eum ſuper præfatis bonis quocunque jure ſpirituali aut temporali vel eorum occafsione vel heredes ejus & succeſfores citare vel convenire voluerit, aut actu trahere in cauſam, promittimus bona noſtra fide pro nobis & ſucceſsoribus nostris ſub noſtræ Religionis puri- tate ſibi hujusmodi bona a quolibet homine Eccleſiaſtico vel mundano realiter disbrigare, prout jus Emphitevticum, quod vulgariter Purgrecht dicitur requirit ſub noſtris expenſis & impenſis, litemque & cauſam hujusmodi in nos aſſumere & eam defenſare. Itaque ipſe Mauritius heredes & ſucceſfores ſui proinde nullum prorſus paciantur dampnum. Si autem quod abſit exbrigare curiam & villas prædictas non poſſemus & a nobis non eſſent jure evicta, ex tunc nonaginta octo ſexagenas groſſo- rum , quas nobis Mauritius prædictus dedit, reſtituere debemus, & si quid in edificiis emendaverit, ad arbitrium duorum proborum ex utra- que parte electorum reſarcire tenemur. Ipſe vero Mauritius heredes & ſuccessores ſui nobis etiam restituere tenentur agros ad hiemalia bene ſeminatos & ad æftivalia viginti strichones ordei, viginti strichones a- venæ , & duos ſtrichones de piſis, quinquaginta octo pullos, quinque aucas; Item quinque equos, vel ſeptem ſexagenas groſſorum pro hys, vel viginti ſcrophas vel centum groſſos pro hys. Sex vaccas, unum thau-

Strana 144
144 HISTORIA DIPLOMATICA thaurum & juvencam, vel quatuor ſexagenas & quadraginta grofsos pro hys, & unum ferratum currum & alium non ferratnim pro fimo, aratrum cum Erpica ſetraha, cum attinentiis videlicet redis vel pro hys quinquaginta grofſos, quorum omnium ſumma ad quindecim ſexagenas & ſedecim grofsos ascendit restituere tenebitur & debebit, seu heredes & ſucceffores tenebuntur. In quorum testimonium figilla nostra Abbatis & Conventus de certa ſcientia funt appenſa. Datum in Monasterio no- ſtro prædicto anno Domini milleſimo quadringenteſimo quarto, die 12. menfis Martii. CLIII. Diviſſius Abbas Brewnoviensis instituit & fundat in Copella B. M. V. Miſſam in aurora cum cautu. dd. Brewnov die SS. Dionyſii & Socio- rum anno 1404. Habetur apud Pitter. c. 1. p. 81. CLIV. Diviſſius Abbas Brewnov Joannes Prior &c. confirmat erectionem al- taris S Mariæ Magdalenæ in eccleſia Parochiali S. Ægidii ab Henrico li- gnicida cive Pragenſi factam, eujus census locatus ſuper bona monafterii in Trnova, dd in octava S. Joannis Bapt. anno 1404. Habetur in Ar- chivo Metrop. Prag. Tom. VII. Erectionum. CLV. Innocentius VII. confirmat incorporationem eccleſiarum Parochiali- um factam a Johanne epiſcopo Prag. dd. Nonis Julii anno I. (u) Habe- tur apud Ziegelbauer p. 297. CLVI. Diviſſius Abbas Conventus Monafterii Brzewnovienſis conſentiunt in venditionem Curia in villa Ugezdecz ſub annuo cenſu factam. dd. Brzew- novii feria tertia feſto S. Hieronimi anno 1404. Ex autographo Archvi Brewnovienſis In nomine Domini Amen. Nos Diwiſſius Dei & Apoſtolice ſedis gracia Abbas, Johannes Prior, Vitus ſupprior, Siffridus Prepoſitus, (x) Wenceslaus facriſtanus, Gregorius infirmarius, totusque Conventus Monaſterii Brewnovienſis prope Pragam Ordinis S. Benedicti, nullo me- dio ad Romanam Eccleſiam pertinentis, notum facimus univerſis, pre- ſentes literas inſpecturis, quod nos animo deliberato, & omnium noſtro- rum unanimi & concordi accedente conſenſu cupientes Monaſterii noſtri con- (u) Anno 1404. (x) Is Diwiſſio dein ſucceſſit in Abbatiali dignitate.

Strana 145
BRZEWNOVIENSIS. 145 conditionem facere meliorem, venditionem, quam dudum Ulricus Ab- bas, Johannes Prior, Wenceslaus, Nicolaus Prepofitus, Paulus ſacriſta- nus, totusque Conventus Monaſterii Brewnovienſis predicti, Diſcreto Viro Paulo Clienti de villa noſtra Sbor ynie, heredibusque ſuis legitimis fecerant de curia noſtra cum agris in villa Ugezdecz, & cum omnibus juribus, ac pertinenciis, videlicet rubetis, silvis, nec non proventibus, utilitatibus, quibuscunque nominibus nuncupantur, ſub annua cenſus pensione locaverant, & exposuerant. Et quia Witko Cliens ibidem de Sborkynie heres Pauli ſupradicti Curiam cum agris, & pertinentiis uni- verſis, ſicut ſolus tenuit a nobis , ſic hominibus in villa Ugezdecz pre- dicta vendidit, quam venditionem nos Diwiſſius Abbas, Johannes Pri- or, Vitus ſupprior, Siffridus Prepoſitus, Wenceslaus facriſtanus, Gre- gorius Infirmarius, totusque Conventus Monaſterii Brzewnovienfis pre- dicti ratam, & gratam habentes conſentimus hominibus de Ugezdecz predictis tenendam, habendam, utifruendam, & possidendam sub pac- tis & conditionibus infra ſcriptis, videlicet, quod prefati homines de villa Ugezdecz predicta, heredes, ſucceſsoresque eorum de dicta curia cum agris fingulis annis in perpetuum ſeptem ſexagenas grofforum Pra- gensium denariorum in terminis infra ſcriptis, videlicet in die fancti Ge- orgii quartam dimidiam ſexagenam, & in die fancti Galli fimiliter quar- tam dimidiam ſexagenam groſforum nobis & noſtro Monasterio dare, & solvere tenebuntur, & debebunt in omnem eventum, contradiccione qualibet non obſtante; Preſencium quibus ſigilla noſtra Abbatis, & Conventus Monaſterii predicti ſunt appenſa (y) testimonio literarum. Datum in Monaſterio Brewnovienſi predicto, anno Domini milleſimo qua- dringenteſimo quarto, feria tertia, in feſto ſancti Jeronymi. CLVII. Innocentius VII. Papa indulget Religiosis Monaſterii Brzewnoviensis, ut a Dominica ſeptuageſimæ, uſque ad Dominicam quinquageſimæ carnibus veſci poſſint. dd. Romæ XVI. Kalendas Decembris, Pontificatus anno pri- mo. (2) Ex autographo Archivi Brewnov. Innocentius Epiſcopus Servus Servorum Dei, Dilectis Filiis Di- wiſſio Abbati & Conventui, Monaſterii Brewnovienſis prope Pragam Romane Eccleſie immediate ſubjecti, Ordinis ſancti Benedicti ſalutem, Tom. VI. Monum. & (y) Sigillum Abbatis mutilum eſf , quod Num. XIIII. excuſum damus. Monaſterii Sigillum penitus confractum & diſcerptum eſt. (z) Anno I404.

Strana 146
146 HISTORIA DIPLOMATICA & Apoſtolicam Benedictionem. Sacre Religionis, ſub qua devotum & ſedulum exhibetis Altiſſimo famulatum, promeretur honestas, ut votis veſtris, illis preſertim, que commodum & utilitatem veſtri Monaſterii concernunt, quantum cum Deo poſſumus, favorabiliter annuamus. Cum itaque, ſicut exhibita nobis pro parte veſtra petitio continebat, ex Regularibus institutis veſtri Ordinis, vos & alie perſone Regulares in dicto Monasterio & ejus membris pro tempore degentes carnibus veſci poſſitis, preterquam in Adventu Domini noſtri Jeſu Chriſti, & Quar- tis feriis, & aliis jejuniis ab Eccleſia inftitutis, aut alias ex laudabili con- ſvetudine introductis, ac in partibus illis propter intenſa & exceſſiva frigora piſces & ova tempore hyemali cum difficultate, ac in caro repe- riantur, pro parte veſtra nobis fuit humiliter ſupplicatum, ut vobis, quod de cetero vos, & alii in Monasterio de membris predictis degen- tes pro tempore a Dominica in ſeptuageſima, uſque ad Dominicam in Quinquageſima incluſive, qua in Eccleſia Dei cantatur, Eſto mihi; il- lis diebus, quibus eſus carnium communiter prohibitus non exiſtit, car- nibus veſci poſſitis, ſic quod loco duarum ebdomadarum hujusmodi, duabus aliis ebdomadis festum Penthecoftes immediate precedentibus, quibus ibidem piſces & ova facilius reperiuntur, ab hujusmodi eſu car- nium abſtinere teneamini, concedere de benignitate Apoſtolica digna- remur. Nos igitur hujusmodi ſupplicationibus inclinati vobis, & tu fili Abbas, & ſucceſſores tui Abbates dicti Monaſterii, qui erunt pro tempore, nec non relique perſone prefati Ordinis in Monaſterio, & membris predictis degentes pro tempore perpetuis futuris temporibus ſingulis annis a Dominica in Septuageſima, uſque ad Dominicam in Quinquageſima incluſive, qua in Eccleſia Dei, Eſto mihi, cantatur, ut prefertur, iis diebus, quibus hujusmodi eſus carnium communiter pro- hibitus non existit, hujusmodi carnibus veſci libere, ac licite valeatis, quibuſcunque conſtitutionibus Apoſtolicis, nec non ſtatutis, & conſve- tudinibus Monaſterii & Ordinis predictorum contrariis juramento, con- firmatione Apoſtolica, vel quacunque firmitate alia roboratis, nequa- quam obſtantibus, auctoritate Apoſtolica tenore preſentium de ſpeciali gratia indulgemus. Ita tamen, quod loco hujusmodi duarum ebdoma- darum, duabus aliis ebdomadis prefatum festum Penthecoftes immediate precedentibus, ut prefertur, teneamini ab hujusmodi eſu carnium ab- ſtinere. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre con- ceſſionis infringere, vel ei auſu temerario contraire. Si quis autem hoc at-

Strana 147
BRZEWNOVIENSIS- 147 attemptare prefumpſerit, indignationem omnipotentis Dei & Beatorum Petri & Pauli Apoſtolorum ejus ſe noverit incurſurum. Datum Rome apud fanctum Petrum XVI. Kalendas Decembris, Pontifiacatus nostri anno primo. Lazarus CLVIII. Sbinco Archiepiſcopus Pragenſis concedit devote viſitantibus Brauno- vienſem Eccleſiam, quadraginta dierum Indulgentias. dd. Pragæ 7. Fe- bruarii anno 1405. Ex autographo Archivi Brewnov. Sbinco Dei gracia ſancte Pragenſis Eccleſie Archiepiſcopus, Apoſto- lice Sedis Legatus, Universis Christi fidelibus per Civitatem & Dyoce- ſim noſtram Pragenſem constitutis ſalutem in Domino sempiternsm. Et fi loca fingula ad honorem Dei omnipotentis & Glorioſe Virgini s Ma- rie, ſanctorumque ipſius Divino cultui dedicata honoribus congruis, muneribus, & dignis laudum preconiis attollere debeamus, ibi tamen prompeius , & verius hoc facere aſtringimur, ubi in honore ſanctorum noſtrorum Patronorum Boemie ſunt dedicata, & Regularis, ac Deo placita vigere obſervancia comprobatur. Igitur cum Monafterium Pre- poſiture , alias Prioratus in Brunow nostre Pragenſis Dyoceſis ſit in ho- nore ſancti Wenceslai Martiris Glorioſi, & Regni Boemie Patroni fun- datum & dedicatum, nos proinde ipſum donis ſpiritualibus volentes copioſius insigniri, quodque Chriſti fideles idem Monasterium eo acce- dant frequencius, quo ſe beneficiis ſpiritualibus habundancius ſenſerint conſolatos. Ad devotam Venerabilis & Religiofi viri Domini Diwiſſii Abbatis Monaſterii Brewnovievſis prope Pragam, Ordinis fancti Benedicti dicte Prepofiture, alias Prioratus in Brunow ſuperioris peticionem, om nibus Criſti fidelibus vere penitentibus, contritis & confeſsis cauſa devo- cionis quandocunque & quocieſcunque predictum Monaſterium in Bru- now acceſſerint, & viſitaverint, oracioneſque ſuas, prout unicuique Altiſſimus inſpiraverit, fuderint in codem, aut pro fabrica ipfius ma- nus porrexerint adjutrices , quique eciam quandoeunque & quocienſcun- que coram quocunque altari , quorum ſeptem ſunt, in numero in ipſo monasterio, unam oracionem Dominicam, videlicet Pater noster, & u- nam Angelicam falutationem, videlicet Ave Maria, preter Altare Bea- te Marie Virginis, ubi ſeptem Ave Maria dici volumus, flexis genibus devote dixerint, pro quolibet actu predictorum de omnipotentis Dei miſericordia, & Beatorum Petri & Pauli Apostolorum ejus meritis, & T 2 in-

Strana 148
148 HISTORIA DIPLOMATICA interceſſione confiſi, quadraginta dies indulgenciarum de injunctis eis penitenciis in Domino miſericorditer relaxamus. In cujus rei teſtimoni- um preſentes literas fieri, & sigillorum nostrorum appensione juſſimus communiri. (a) Datum Prage anno Domini milleſîmo, quadringente- ſimo quinto, die ſeptima menſis Februarii- CLIX. Sbinco Archiepiſcopus Pragenſis concedit fingulis 40. dierum indulgen- tias , quiqui ad 20. altaria, quæ in eccleſia Brewnovienſi exstructa ſunt, unam orationem dominicam, & ſalutationem Angelicam devote recitave- rit. dd. Pragæ 20. Febraurii anno 1485. Habetur apud Pitter. p. 84. CLX. Wenceslaus Rex Bohemiæ indulget, atque conſentit, ut Diwiſſius Abbas certa bona in Regno Boemiæ ſparſim poſita vendere, & alia Con- ventui ſuo utiliora, ad ſummam duorum millium ſexagenarum groſſorum Pragenſtum, emere aut commutare poſſit. dd. Mendici die ſecunda Junii anno 1405. Ex autographo Archivi Brewnov. Wenceslaus Dei gracia Romanorum Rex semper Auguftus & Bohe- mie Rex. Notum facimus tenore preſencium univerſis, firmiter no- bis ad ſalutis & vite eterne gaudia credimus pervenire, cum Religioſa- rum perſonarum, que Divinis ſunt obſequiis deputate, profectibus & commodis libenter intendimus, & eisdem favorem Regium liberaliter impartimur. Sane noſtre Majeſtatis preſenciam Honorabilis & Religio- ſus Diwiſſius Abbas monaſterii noſtri Brewnoviensis Ordinis S. Benedicti prope Pragam devotus noſter Dilectus perſonaliter accedens nobis hu- militer ſupplicavit, quatenus ſibi & Conventui ſuo favere, indulgere, & conſenſum nostrum ad hoc prebere gracioſius dignaremur, ut videlicet ipſi certa ipſorum bona hinc inde in Regno noſtro Boemie ſparsim fitua- ta certis Regni noſtri Bahemie inhabitatoribus, & incolis cujuſcunque condicionis existant, uſque ad ſummam duorum millium ſexagenarum groſſorum Pragenſium ad hominum vite tempora, ſeu perpetue vende- re, & pro eadem ſumma duorum millium ſexagenarum alia certa pre- dia, poſſeſſiones, sive bona, libera tamen, & non feodalia in Regno noſtro Boemie, predicto monaſterio noſtro Brewnovienſi utiliora, pro ſuis & Conventus ſui utilitatibus & uſibus in locum predictorum bono- rum (a) Sigillum hodie appenſum eſt, quod Num. XIIII. excuſum damus.

Strana 149
BRZEWNOVIENSIS. 149 rum ſuorum per ipſum vendendorum vice verſa, emere, & comparare aut pro aliis equivalentibus bonis permutare , & eadem uſque ad valo- rem predicte ſumme pecuniarum per viam permutacionis acceptare, re- cipere, & fine impedimento quolibet poſſidere poſsit, & valeat, ac juste & licite retinere. Nos vero prefati Abbatis justis & racionabilibus ſup- plicacionibus benignius inclinati, preſertim cum juste petentibus non fit denegandus aſsenſus, non per errorem, aut improvide, ſed animo de- liberato, ſanoque fidelium noſtrorum accedente confilio pro utilitate, commodo & profectu dicti Monaſterii Brewnovienſis ad vendicionis , emp- cionis, ac permutacionis contractum bonorum predictorum vendendo- rum, & comparandorum, ſeu permutandorum conſenſum noſtrum Re- gium adhibuimus, & eadem bona in quibuſcunque locis existant, qui- buſque ſpecialibus poſſint nominibus deſignari , preter bona feodalia per prefatum Abbatem, pro predicta duorum millium ſexagenarum ſum- ma, pro ſuis, & Conventus ſui utilitatibus & uſibus, ut premittitur, in Regno noſtro Boemie empta, comparata, ſeu per viam permutatio- nis acquiſita ſibi , & ſuo Conventui ex nunc , prout ex tune , & ex tunc prout ex nunc incorporavimus, appropriavimus, annexuimus, & uni- vimus, incorporamus, appropriamus, annectimus, & de certa nostra ſciencia Regia auctoritate Boemie gracioſius unimus, per ipſum Ab- batem & Conventum predicti monaſterii noſtri habenda; tenenda, gu- bernanda, regenda, & adinstar aliorum bonorum ſuorum libertate Ec- cleſiaſtica perpetuis temporibus pacifice poſsidenda, decernentes eciam expreſſe eadem bona per predictum Abbatem empta, & comparata seu per viam permutacionis, ſicut prefertur, acquiſita , in ſumma berne, quam Abbas, & Conventus ex ordinacione predecefforum nostrorum de predicto monasterio noſtro hucuſque solviſse noſcuntur, stare & ma- nere , nec ipſos occaſione bonorum hujuſmodi per nos , aut officiales noſtros ad ſolucionem ulterioris ſumme arceri, aut compelli quovis mo- do. Mandantes & committentes Nobilibus Urzedniconibus, ceteriſque tabularum terre Regni nostri Boemie Beneficiariis, & signanter Protho- notario , & Vicenotario earundem preſentibus & futuris , firmiter & diſ- tricte, quatenus ipſi univerſa & fingula bona per prefatum Abbatem predicti Monaſterii noſtri Brewnovienſis pro prefata duorum millium ſe- xagenarum groſſorum Pragenſium ſumma, pro ipſius monaſterii noſtri utilitatibus, & uſibus ſimul vel ſucceſſive empta & comparata, ſeu per viam permutacionis ſub numero predicte ſumme, ficut prefertur, ac- qui-

Strana 150
150 HISTORIA DIPLOMATICA quifita, in toto, vel in parte tabulis terre juxta ritum & conſvetudinem juris Regni noſtri Boemie annotent, assignent, & inſcribant, dum & quocies oportunum fuerit , & ſuper hoc per prefatum Abbatem , & ip- ſius Conventum fuerint requiſiti , prout indignacionem noſtram graviſ- fimam voluerint arcius evitare. Preſencium ſub Regie noſtre Majesta- tis ſigillo (b) teſtimonio literarum. Datum Mendici (c) anno Domini milleſimo, quadringenteſimo quinto, die ſecunda Junii, Regnorum noſtrorum anno Boemie quadrageſimo ſecundo, Romanorum vero viceſi- mo nono. Ad Relacionem Sigismundi Sub- Camerarii de Bamberg. CLXI. Wenceslaus Rex Boemice auget priorem concessionem, ut Monasteri- um Brzewnovienſe ex pia hominum largitione & donatione, aut teſtamen- to & legatione bona, ad ſummam duorum millium ſexagenarum groſſorum Pragenſium ſuſcipere poſſit. dd. Mendici 12. Junii anno 1405. Ex auto- grapho Archivi Brewnov. Wenceslaus Dei gracia Romanorum Rex ſemper Auguftus, & Boe- mie Rex. Notum facimus tenore preſencium univerſis. Quemadmo- dum pridem Religioſis Abbati, & Conventui Monaſterii noſtri Brers- novienſis Ordinis ſancti eBnedicti , prope Pragum devotis noſtris dilectis favimus, & indulſimus, ut videlicet ipſi pro ſuis, & ipfius Monaſterii utilitatibus bona, poſſeſſiones, & villas conjunctim vel diviſim cum eo- rum pertinenciis, feodalibus tamen omnino exceptis, pro duobus milli- bus Pragenſium groſſorum ſexagenis a quibuſcunque perſonis libere, & licite emere, & comparare poſſent, ficut idipſum in literis ipsis deſu- per datis, plenius est expreſſum; fic & nunc non per errorem, aut im- provide, ſed animo deliberato, ſanoque fidelium nostrorum accedente confilio, predictis Abbati, & Conventui iteratis vicibus favemus, & vir- tute preſencium de Regie noſtre poteſtatis plenitudine gracioſius indul- gemus, & hanc graciam facimus ſpecialem , ut videlicet ipſi pro pre- dictis duobus millibus ſexagenarum groſſorum Pragenſtum certa bona in Regno noſtro Boemie emere, & comparare, ſeu ex pia hominum largicione & donacione aut teſtamento & legacione quorumcunque, uſ- que (b) Sigillum integrum hodie appenſum eſt. (c) Hodie paſſim locus Zebrak appellatur.

Strana 151
BRZEWNOVIENSIS. 151 que ad ejusdem ſumme numerum ſuſcipere poſsint, & valeant, impe- dimentis non obſtantibus quibuſcunque, quorum eciam bonorum emp- cionem, & comparacionem, seu donacionem sive largicionem tociens, quociens ſimul vel ſucceſſive in effectum pervenerint, ex nunc prout ex tunc , & tunc prout ex nunc Regia auctoritate Boemie , & de certa no- ſtra ſciencia approbamus, ratificamus, & preſentis ſcripti patrocinio gracioſius confirmamus, decernentes, & expreſse volentes, ipſorum bo- norum contractum sive donacionem, aut legacionem ad presens existen- tes, ſeu proceſſu temporis realiter fiendas, uſque ad ſummam duorum milli um ſexagenarum groſſorum Pragenſium , ſicut premittitur , inviola- bilis roboris perpetuam firmitatem obtinere debere, & hujuſmodi bo- na per Abbatem & Conventum predictis uſque ad ſummam duorum millium ſexagenarum groſforum Pragenſium predictam, empta, & com- parata, ſeu eisdem ex pia hominum largicione donata, aut ex testamen- to legata, in quibuseunque locis existant, quibuscunque eciam nuncu- pentur nominibus, per eundem Abbatem, & Conventum Monasterii noſtri Brewnovienſis haberi, teneri, & ad instar aliorum bonorum Ec- clefiaftica libertate perpetuis temporibus pacifice poſſideri, nec non in ſumma berne, quam ipſi ex ordinacione predeceſſorum noſtrorum de predicto Monaſterio noſtro hucuſque ad Regalem Cameram nostram ſolviſſe noſcuntur, ſtare & manere, nec occasione bonorum hujusmodi per nos, & officiales noſtros ad ſolucionem ulterioris ſumme arceri, aut compelli quovis modo. Mandantes, & committentes Nobilibus Ur- zedniconibus, ceteriſque Tabularum terre Beneficiariis, & signanten Prothonotario, & Vicenotario earundem preſentibus & futuris firmiter, & diſtricte, quatenus ipsi univerſa & fingula bona per prefatum Abba- tem predicti Monaſterii noſtri Brzewnovienſis pro prefata duorum mil- lium ſexagenarum groſſorum Pragenſium ſumma, pro ipſius Monaſterii noſtri utilitatibus, & uſibus fimul, vel ſucceſſive comparata, ſeu ipſis uſque ad valorem ſumme predicte ex pia hominum largicione donata ſeu ex teſtamento legata in toto, vel in parte tabulis terre Regni noſtri Boemie annotent, assignent, & inscribant, dum & quociens oportunum fuerit, & ſuper hoc per ipſum Abbatem & Conventum ipſius fuerint requiſiti, prout indignacionem nostram graviſſimam voluerint arcius e- vitare. In caſum eciam, quo virtute indulti noſtri predicti certa bona per prefatum Abbatem empta, & comparata, ſeu ſibi ex pia hominum largicione donata, aut ex teſtamento, ficut prefertur, legata quocun- que

Strana 152
HISTORIA DIPLOMATICA que nomine nuncupentur, prius tabulis terris annotata, & afſignata fo- rent, hanc aſſignacionem ratam, & gratam habentes, & Regia auctori- tate Boemie, & de certa noſtra ſciencia gracioſius confirmamus, & ean- dem inviolabilis roboris perpetuis temporibus firmitatem obtinere vo- lentes, acsi idipſum in noſtris literis prioribus ipſis ſuper prefato indul- to noſtro prius per nos datis, expreſſum facta fuiſſet mencio ſpecialis. Preſencium ſub Regie nostre Majestatis sigillo (d) testimonio literarum. Datum Mendici anno Domini milleſimo quadringènteſimo quinto, die duodecima Junii, Regnorum noſtrorum anno Boemie quadrageſimo ſe- cundo, Romanorum vero vicefimo. (e) 152 Ad Relacionem Sigismundi Sub-Camerarii. Johannes de Bamberg. CLXII. Wenceslaus Crater de Trzebosstovitz profitetur ſe villam Trzeboſsto- vitz a Diviſſio Abbate & Conventu Brzewnovienſi accepiſſe adtempus vita ſub annuo cenſu decem ſexagenarum, dd. Pragæ anno 1406. die 4ta Maji. Ex Archivo Brewnov. Nos Wenceslaus Crather de Trzebosstowicz tenore præſentium no- tificamus univerſis. Guod Venerabiles & Religioſi viri Dominus Di- viſſius Abbas, Johannes Prior, Mathias ſupprior, Zifiridus Præpofitus, Wenceslaus ſacriſtanus, Gregorius infirmarius totuſque Conventus Mo- naſterii Brzewnovienſis prope Pragam Ordinis ſancti Benedicti, ſana de- liberatione & tractatibus capitularibus præhabitis ex pronuntiatione Re- verendiſſimi in Chriſto Patris & Domini Domini Sbinkonis ſanctæ Pra- genſis Ecclefiæ Archiepiſcopi, Apoſtolicæ Sedis legati arbitri per nos ex una & prædictos Dominos Abbatem & Conventum Monasterii Brew- novienſis ante dicti post multas diffensiones inter nos habitas electi, vil- lam Monaſterii ipſorum Trzeboſſtowiez nuncupatam prope Saczka eum omnibus ſuis & fingulis pertinentiis videlicet cum munitione, curia, duabus araturis, pratis, paſcuis, aquis, paludibus, libertatibus, fructi- bus, utilitatibus, juribus & obventionibus univerſis directo dominio ad præſcriptum Monasterium ſpectantibus & pertinentibus nobis Wences- lao Crather ante dicto tenenda, poſſidenda, & utifruenda uſque ad tem- Po- (d) Sigillum integrum hodie appenſum est. (e) Deſideratur nono.

Strana 153
BRZEWNOVIENSIS. 153 pora vitæ noſtræ duntaxat & non ultra ſub conditionibus infra ſeriptis dederunt, tradiderunt, deputarunt & aſsignarunt, ita tamen & taliter quod nos Wenceslaus ſupradictus dictis Dominis Abbati & Conventui & ipſorum Monaſterio Brewnovienſi antedicto de dictis villa , curia & ipſorum pertinentiis dare & ſolvere tenebimur & debebimus, ac præſen- tibus promittimus in omnem eventum decem ſexagenas groſſorum de nariorum Pragensium annuatim nomine cenſus, videlicet in festo fancti Galli nunc proxime venturo, quinque ſexagenas groſſorum Pragenſium denariorum per nos vel nuncium noſtrum in Monaſterio Brewnoviensi, & in feſto ſancti Georgii deinde immediate ſecuturo ſimiliter quinque ſexage- nas groſſorum prædictorum & ſie deinceps ſingulis annis, quamdiu agemus in humanis; in caſu vero ſi prædictum cenſum in terminis ſupra dictis, aut aliquo ipſorum terminorum & infra quatuordecim dies immediate ſe- quentes prædictis Dominis Abbati & Conventui & ipforum Monaſterio non perſolverimus, aut in ſolutione dicti cenſus negligentes extiterimus, ex tunc in pænam quatuor ſexagenarum groſſorum prædictorum ipſo facto incurremus dictis Domino Abbati, & Conventui ac ipſorum Monasterio cum principali cenſu irremiſſibiliter dandarum & perſolvendarum. Et fi in- fra alios XIIII. dies, prædictos XIIII. immediate ſequentes dictum cen- ſum una cum pæna præſcripta dictis Domino Abbati & Conventui & Monaſterio ipſorum non perſolverimus ex tunc ſententiam excommuni- cationis in nos per ſupraſcriptum Dominum Archiepiſcopum in ſcrip- tis latam & promulgatam dictis XIIII. diebus elapſis mox incurre- mus. Si autem adhue per alios XIIII. poſt præſcriptos immediate ſe- quentes cenſum eundem una cum pæna prædicta memorata Dominis Abbati, & Conventui & ipſorum Monaſterio dare & solvere neglexe- rimus & excommunicationis ſententiam antedictam ſuſtinuerimus, ex tunc eoipſo mox ab omni jure, quod nos in præeſcripta villa & curia Trze- bosstowitz & ipſorum pertinentiis quibuslibet competebat aut competere quovis modo poterit & competere poteſt, cademus & amplius nullum jus nobis ad præſcripta bona competat aut competere quovis modo po- terit, ſed Abbas & Conventus prædicti de dictis bonis ipſorumque pertinentiis ſe libere intromittant & intromittere poterunt impedimen- tis quibuslibet procul motis. Si vero nos ſæpe nominatos Abbatem & Conventum per nos alium ſeu alios directe vel indirecte occulte vel manifeſte in poſſeſſione pacifica dictorum bonorum impediverimus ſeu impediri procuraverimus, ex tunc per Dominum Archiepiſcopum & ip- U Tom. VI. Monum. ſius

Strana 154
HISTORIA DIPLOMATICA 154 ſius officiales , qui pro tempore fuerint, compelli poterimus ad ceſſandum a dictis impedimentis Eccleſiaſticam per cenſuram etiam uſque ad bra- chium ſeculare inclufive. Si vero bernam Regalem toti Regno Boemie imponi contigerit, tune nos Wenceslaus prænominatus infra quatuor- decim dies a proclamatione dictæ bernæ computando dictis Dominis Abbati & Conventui & ipſorum Monaſterio triginta duos groſſos denar. pragenſes per nos aut nostrum nuntium in dicto Monasterio dare debe- mus , & præſentibus promittimus ſub pænis ſuperius expreſſis. Eſt e- tiam expreſſum, quod nos Wenceslaus nulli omnino hominum, cujuſcunque status vel conditionis existant, dicta bona in Trzebosstowitz cum suis perti- nentiis five jus jurium, quod nobis in eisdem bonis competit, & competere apparet ex præmiſſis, vendere, alienare, transferre quocunque modo & quo- cunque colore quæſito in alium vel in alios non poterimus ſub pænis ſi- militer ſuperius expreſſis. Cæterum cum nos Wenceslaum prælibatum de hoc ſeculo migrare contigerit, ex tunc præſcripta villa Trzeboſstowitz, municio cum duabus araturis, pratis, paſcuis, aquis paludibus, liberta- tibus, fructibus, utilitatibus, ædificiis, ſtructuris ac omnibus juribus & e- molumentis ad eadem bona ab antiquo ſpectantibus abſque omni im- pedimento hæredum , ſucceſſorum , conſanquineorum , amicorum & alio- rum quorumcunque hominum ad ſæpe dictos Dominos Abbatem & Conventum & ipſorum Monasterium in eisdem terminis & metis & gadibus, ficut ipſa a dicto Monaſterio nos & prædeceffores noſtri tenui- mus & tenuerunt libere , abſque omni ſolutione cujuſcunque pecuniæ ipſo facto revertentur & devolventur, omnibus impedimentis & con- tradictionibus ceſſantibus ; ad cujus rei evidentiam ſigillum & ad preces noſtras ſigilla videlicet præfati Domini Archiepiſcopi Pragenlis, & No- bilis Domini Wilhelmi de Hazenburg ac famoſi Wyckerii de Jenyſſowicz Vice-Purgravii Caſtri Pragenſis præſentibus ſunt appenſa. Datum & actum Pragæ anno Domini milleſimo quadringentefimo ſexto , die ſancti Gothardi , quæ fuit dies quarta menſis Maji. CLXIII. Literæ Diviſſii Abbatis Brewnovienſis ſuper annuo cenſu quindecim groſſorum pro ecclefia Parochiali in oppido Klumin ad monaſterium Brewno- vienſe ſpectante. dde 1406. confirmat Adam de Neczeticz 5. Maji eodem anno. Habetur in Archivo Metrop, Prag. Tomo. VII. Erectionum. CLXIV.

Strana 155
BRZEWNOVIENSIS. 155 CLXIV. Gregorius XII. Diviſſii Abbatis Brzewnovienfis fundatam anno 1404. Miſſam de B. M. V. in aurora cum cantu & certis inter fratres mona- śterii diſtributionibus confirmat. (f ) dd. Romæ anno I. Pontificatus 1406. Habetur in Archivo Metrop. Prag. Tomo. VII. Erectionum. CLXV. Wenceslans Boemiæ Rex eximit Abbatem & Conventum monafterii Brewnovienſis, per quatuor annos continuos a bernis Regalibus in com- penſationem ſexaginta marearum groſſorum Pragenſium Regi in ſubſidium ſpeciale donatorum. dd. Mendici 18. Julii anno 1406. Ex autographo Archivi Brewnov. Wenceslaus Dei gracia Romanorum Rex femper Auguftus, & Boe- mie Rex. Notum facimus tenore preſencium univerfis, quod cum Re- ligioſi Abbas & Conventus Monaſterii noſtri Brewnoviensis devoti di- lecti, tanquam honoris, & nominis noſtri avidi zelatores ad hoc, ut nos ſacrum Romanorum Imperium ad obedienciam noſtram priſtinam, ficut in hoc Regia Celfitudo noſtra fuum ſtabilivit propoſitum , feliciter, & potenter reducere poſſimus & valeamus, & tam ejusdem ſacri Ro- mani Imperii, quam eciam peculiaris Regni noſtri Boemie, quibus au- ſpice Deo juſto titulo prefidemus, bonum ftatum & commodum, prout ex debito tenemur, univerfaliter procuranda, ſexaginta marcas graves groſſorum Pragenſium in ſubſidium noſtrum ſpeciale dederunt , & do- naverunt. Guarum eciam pretextu, nec non aliarum ſummarum Re- galium bernarum nobis per ipſos prius ſepius detarum , magnis , ſicut ab experto cognovimus, funt debitis graviter involuti ad preſens, adeo, niſi Regia noſtra ſerenitas ipſis ſuccurrat in tempore, ipſi proceſſu tem- poris , ficut accepimus, prolabi poſſent in ipſorum exterminium ultima- tum. Ne igitur prefatum Monaſterium noſtrum pretextu debitorum ſuorum predictorum noſtris temporibus in ſuis bonis totaliter ſuccum- bere, ſed pocius felicia incrementa fuſcipere, nec eciam cultus Divinus in eodem Monaſterio premiſſis ex cauſis diminui, fed pocius ad laudem & gloriam omnipotentis Dei & intemerate ejus Genitricis Virginis Ma- U 2 rie (f) Hæc Bulla Gregórii XII. maximum elogium Diviſſii Abbatis complectitur , quod is non fine diminutione patrimonii parentum & cognatorum ſuorum monasterinm multis debitis gravatum exoncraverit , complnra alienata bona ſwo ære redemerit, villas Libus & Ugezdecz comparaverit &c.

Strana 156
156 HISTORIA DIPLOMATICA rie augeri & creſcere videatur; nos non per errorem, aut improvide, ſed animo deliberato, ſanoque fidelium noſtrorum accedente conſilio Abbatem & Conventum prefati monasterii in recompenſam predictarum ſexagin- ta marcarum nobis ad preſens in ſubſidium, ut premittitur, datarum, a die date preſencium per quatuor annos continuos immediate ſe ſequen- tes in ſummis Regalium bernarum nobis per ipſos in eisdem quatuor annis donandarum , & perſolvendarum , abſolvimus, exemimus, quit- tavimus, & libertavimus, abſolvimus, eximimus, & virtute preſenci- um Regia auctoritate Boemie quittamus, & gracioſius libertamus, uni- verſas eciam & ſingulas proſcripciones per nos ſuper prefatis ſummis quibuſvis perſonis in toto, vel in parte prius factas, ſeu in predicto- rum quatuor annorum ſpacio, ex oblivione, ſeu inadvertencia nostra, aut alia de cauſa quacunque per nos fiendas caſſamus , annullamus , & virtute preſencium, de certa noſtra ſciencia viribus totaliter vacuamus, volentes expreſſe , ne quiſpiam , cujuſcunque condicionis extiterit , pre- textu hujuſmodi proſcripcionis nostre prefatum monaſterium noſtrum in ſuis hominibus , atque bonis in prefatorum quatuor annorum ſpacio impediat , ſeu moleſtet quovis modo. Mandamus eciam univerſis & ſingulis Regni noſtri Boemie officialibus, & signanter ſubcamerario, qui ſunt, ſeu pro tempore fuerint firmiter & diſtricte, quatenus ipſi de pre- fato monaſterio in predictorum quatuor annorum ſpacio nullam Regalis berne ſummam exigant, poſtulent, aut requirant, nec ad ſolucionem ipſarum arceant, vel compellant quovis modo, prout indignacionem noſtram graviſſimam voluerint arcius evitare. Preſencium ſub Regie noſtre Majeſtatis sigillo (g) teſtimonio literarum. Datum Mendici, an- no Domini milleſimo quadringenteſimo ſexto, die decima octava Julii, Regnorum noſtrorum anno Boemie quadrageſimo quarto, Romanorum vero triceſimo primo. P. D. Jodocum Marchionem Moravie , Conradum ſubcamerarium , Johannem Cruſſina Magiſtrum Curie , Johannem de Bamberg, &c. CLXVI. (g) Sigillum integrum hodie appenſum eſt.

Strana 157
BRZEWNOVIENSIS. 157 CLXVI. Joannes de Satz civis Pragenſis fatetur ſe ratione vineæ in fundo Brewnovienſi ſitæ debere monaſterio annui cenſus nomine duodecim groſſos. dd. Pragæ 1407. ultima Maji. Ex Archivo Brewnov. Noverint univerſi quod ego Joannes de Zatz Civis Majoris Civi- tatis Pragenſis notum facio tenore præſentium univerſis meo hæredum & ſucceſſorum nomine, quod honorabilibus & Religioſis Fratribus, Ab- bati & Conventui Monaſterii Brzewnovienſis Ordinis S Benedicti deputo, at- que virtute præſentium præſcribo duodecim groſſos Pragenſes cenſus annui & perpetui ſuper vinea mea ſita in bonis Monaſterii Brewnovienſis præ- dicti ſub vinea olim Nicolai Notarii Morrorum pro & ratione piſcinæ, quæ est in eadem vinea mea in loco ſeu fundo, ubi prius erat pratum, nunc de novo feci & laboravi ſic videlicet; quod ego præfatus Joan- nes, hæredes & ſucceſsores mei, & ejusdem vineæ meæ possefsores eundem cenſum videlicet duodecim groſſorum, ſimul & ſemel ſingulis annis in feſto S. Galli eidem Abbati, & Conventui Monaſterii, pra- dicti dare & cenſurare debemus in contradictione & impedimentis qui- buslibet procul motis, quandocunque autem in præmiſſo feſto, & infra octavam deinde continuam cenſus, ut præmittitur, debitus non fuerit per me , hæredes & ſucceſſores meos perſolutus, ex tunc Abbas & Con- ventus Monaſterii Brewnovienſis prædicti poterit in præmiſſa vinea & ipſius utilitatibus pro eodem cenſu non ſoluto, & inſuper pro duobus groſſis , qui ſingulis ſeptimanis nomine pænæ accreverint adjutorio Ma- giſtri montium vinearum impignorare. In quoram teſtimonium ſigillum Magiſtri montium vinearum ad partes dictarum partium præſentibus eſt appenſum. Datum Pragæ anno Domini milleſimo quadringenteſi- mo ſeptimo in die S. Petronellæ Virginis, quæ fuit dies ultima Maji. CLXVII. Recuperatio certorum agrorum Eccleſiæ in Villa Libíz ad Monaſte- rium Brzeunovienſe ſpectante. dd. Pragæ anno 1407. die 16. Junii. Ex Archivo Metrop. Prag. Tomo. VII. Erectionum. M. 9. Joannes Kbel &c. Ad Univerſorum tam præſentium quam futu- rorum deducimus notitiam , quod ex literis certis coram nobis exhibi- tis accepimus qualiter dudum Religioſi Viri Domini Abbas Conventus Monaſterii Brzeunovienſis prope Pragam Ordinis S. Benedicti, & Pro- tiva vel Plebanus Ecclesiæ in Libiz Pragenlis Diæcesis, conditionem dictorum Monasterii, & Ecclesiæ cupientes facere meliorem, certos a- gros videlicet Abbas & Conventus agros unius hæreditatis cum media pro-

Strana 158
HISTORIA DIPLOMAYICA prope villam Libiz, quos olim Crux & Jacobus laici excoluerunt, pro aliis agris ſimiliter Eccleſæ in Zep, Matricis Eccleſiæ in Libiz antedic- tæ, quos quondam ibidem Diviſſius tenuit & poſſedit, adinvicem per- mutarunt, quos agros ex hujusmodi permutatione dictum Monaſterium & Eccleſia ante dicta tenuerunt & poſſederunt. Et quia Venerabiles ac Religioſi Viri Domini Diviſſius Abbas, & Conventus Monasterii ante- dicti & frater Rziwinus nunc Plebanus Eccleſiæ in Libiz prædictæ cen- ſuerunt ex utraque parte utilius quod dicta permutacione non obstante, agri in Libiz ad Monasterium Brzeunovienſe, & agri prope Zep ad Ec- clefiam in Libiz ante dictam cum ipſorum pertinentiis revertantur, hoe ipſum petentes admitti, dictoſque Monasterium & Ecclefiam ad agros priores reſtitui & reintegrari. Nos vero informari cupientes an ex dic- torum agrorum reſtitutione utilitas dictis Monaſterio & Ecclefiæ pro- curaretur, Honorabili Viro Domino Styerio Rectori Altaris S. Dorotheæ in Eccleſia Pragensi dedimus in commiſſis, ut fuper præmiffis inquirere, & de dicta utilitate nos informare deberet, verum quia ex dicti Domi- ni Styerii relatione, quam accepimus, reſtitucionem dictorum agrorum tam Monaſterio quam Eccleſiæ memoratæ invenimus utilem & fructuo- ſam. Ideo petitionibus nobis, ut præmittitur, oblatis ſupra præmiſſis tanquam juftis, rationabilibus, & juri conſonis favorabiliter annuentes, dictos Monaſterium, & Plebanum ad agros priſtinos, in quorum poſeſ- frone ante dictam permutationem fuerant, reſtituimus, decernentes præ- ſentibus ut agri in Libiz ad Monaſterium Brzeunovienſe, & agri in Zep ad eandem Ecclesiam & ipsius Matricem in Libiz spectent & pertineant prout prius ante dictam permutationem ſpectaverunt, & pertinuerunt. In Cujus &c. Datum Pragæ anno Domini 1407. die 16. menſis Junii. CLXVIII. Sbinconis Archiepiſcopi Pragenſis literæ confirmatoriæ ejusdem recu- perationis. dd. Pragæ anno 1407. In eodem Archivo Tomo. VII. Erec- tionum. 158 CLXVIIII. Diviſſius Abbas & Monasterium Brewnovienſe permutat eertos cen- ſus eum Domino Joanne Altariſta S. Margarethæ in eccleſia S. Caftuli. dd. Brewnovii 17. Aprilis anno 1408. Ex Archivo Metrop. Tomo. VIII. Erectionum. B. 10. Joannes Kbel Decretorum Doctor &c. Univerſis, & ſingulis præ- ſentibus & futuris, ad quorum notitiam præſentes contigerit pervenire. Notum facimus per præſentes quod ad Noſtram notitiam eſt deductum per Ve-

Strana 159
BRZEWNOVIENSIS. 159 Venerabilem Virum Diviſſium Abbatem Monasterii Brzeunoviensis Ordi- nis ſancti Benedicti & honorabilem Virum Dominum Joannem Recto- rem Altaris S. Margarethæ in Ecclesia S. Castuli Majoris Civitatis Pra- genſis; qualiter ipſe Dominus Abbas dicti ſui Monaſterii, & Dominus Joannes dicti ſui Altaris conditionem cupientes facere meliorem, præ- miſſis debitis tractatibus , quos habent in villis & hominibus infra ſcrip- tis: videlicet Dominus Abbas cenſum annuum 2 ſexagenarum groſso- rum Pragenſs monetæ in villa Welties ſuper Antonio laico, & Do- minus Joannes cenſum 1 ſexagenæ cum 36 groff. Prag. grofforum an- tedictorum ſimiliter annui in Villa Korziczan ſuper Przibikone & ipſorum hæreditatibus ad invicem permutare diſpoſuerunt, & quantum in ipſis fuit & est , permutarunt, petentes hujuſmodi permutationem per nos admitti, ipſamque approbari, ratificari, auctorizari, & ordinaria auc- toritate conſirmari , cenſus quoque antedictos videlicet in Korziczan dic- to Monaſterio Brzeunoviensi, & in Welties præſcripto Altari & ipſo- rum Rectoribus perpetuo annecti, uniri, applicari, inviſcerari, & incor- porari. Nos vero informari cupientes an ex præmiſſa permutatione, utilitas & commodum præſcriptis Monaſterio , Altari & ipſorum Rec- toribus proveniat, inquiſitionem ſuper hoc per honorabilem Virum Do- minum Plebanum Eeclefiæ in Magna Villa, ejusdem Villæ dictæ, a teſtibus fide dignis juramento cujuslibet præcedente fieri fecimus diligentem, & quia ex inquifitione per nos viſa invenimus & comperimus utilitatem & commodum non modicum præſcriptis Monaſterio & Altari & ipſo- rum Rectoribus provenire, ideo petitionibus memoratorum Domino- rum Abbatis & Joannis tanquam juſtis rationibus & juri conſonis favo- rabiliter annuentes præfatam permutationem, prout rite & rationabili- ter facta exiſtit, admiſimus & admittimus per præſentes, ipſamque approbamus, ratificamus, auctorizamus, & auctoritate ordinaria con- firmamus, cenſus quoque ſuperius deſcriptos videlicet in Korziczan præ- dicto Monasterio Brzeunoviensi & in Welties dicto Altari S. Margarethæ & ipſorum Rectoribus perpetuo annectimus, unimus, applicamus, & incorporamus. In cujus rei &c. Datum Pragæ anno Domini 1408. die 17. menſis Aprilis. CLXX. Religioſus Vir Rzivinus profeſſus monaſterii Brewnovienlis fatetur Ziffridi (h) & totius Conventus nomine, quod ad eccleſiam in Swrlin cer- (b) Ziegelbauerus anno codem 1409. Diviſſium obiiſſe ſcribit , quod ſi ita est , ipſo an- ni

Strana 160
HISTORIA DIPLOMATICA certi agri ſpectent. dd. 26. Februarii anno 1409. Metrop. Tomo. XII. Erectionum. 160 Habetur in Archivo CLXXI. Zyffridus Abbas Brewnovienſis confirmat ſexagenam annui cenſus a Mathuſſio & Nyetha conjuge illius Policenſi Monaſterio pro anniverſario ſolvendam. dd. in Brewnov 1411. in die S. Georgii. Ex Archivo Brewnoy. Nos Zyffridus Divina miſeratione Abbas. Nicolaus Prior, Johan- nes ſubprior, Clemens Præpoſitus, Nicolaus Sacriſtanus, Gregorius Pi- tanciarius totuſque Conventus Monaſterii Brzewnovienſis prope Pragam Ordinis S. Benedicti, recognoſcimus tenore præſentium univerſis, & ſingulis præſentibus & futuris præſens privilegium viſuris , lecturis , au- ditutis, quod Frater Wenceslaus ejusdem Monasterii Brewnoviensis pro- feſſus, tunc vero in Brunow plebanus existens, ac Hermannus carnifex civis ejusdem noſtræ civitatis Brumovienſis, nec non Elizabeth legitima conjux dicti Hermanni carnificis de conſenſu Diviſſii Abbatis dicti Mo- naſterii Brewnovienſis noſtri anteceſſoris ac Fratris Nicolai tune in Brumow Præpoſiti exiſtentis emerunt quatuor laneos, sive manſos liberos, & ſolutos , ad judicium quondam pertinentes in villa Schoenow dictæ noſtræ Præpoſituræ Brumovienſis a Nicolao dicto Horczycze cliente de Tholme- czendorff alias Kunczycze, & Dorothea legitima conjuge ipſius Nicolai Horczyeze ſupradicti, ſibi & ſuis hæredibus perpetuis temporibus uten- dis, poſſidendis, ac fruendis, pro quadraginta ſexagenis groſſorum Pra- genſium, quas eidem dicto Nicolao Horczycze & Dorotheæ conjugi ipſi- us plene, & integre perſolverunt, prout hæc, & alia de dicta vendi- tione & emptione in privilegio deſuper confecto ſub tribus figillis, vide- licet dicti Nicolai Horczycze , & Ottonis dicti Maltwicz fratris dicti Ni- colai Horczycze, nec non civium noſtræ Civitatis Brumoviensis plenius ſunt expreſſa. Qui quidem quatuor lanei in dictum Nicolaum Horczy- cze legitime ſunt devoluti per matrimonium contractum cum dicta Dorothea, quam de & cum eisdem quatuor laneis, qui in villa Schoenow continentur , duxit legitimam in uxorem. Nam in eandem Dorotheam ſupradictam jure hæreditario fuerunt dicti quatuor lanei legitime devo- luti, de quibus ſupradictis quatuor laneis in villa Schoenow ſolvuntur qua- tuor ni principio mortnum fuiſle oportet, cum iſthie jam 26. Februarii legatur Zif- fridus, qui juxta eundem numero XXV. Abbas conſtituitur , diemque ſupremum anno 1419. clauſiſſe refertur.

Strana 161
BRZEWNOVIENSIS. 161 tuor ſexagenæ annui & perpetui, veri & legitimi cenſus, fratri Wen- ceslao ſuperius dicto duæ , & Hermanno carnifici cum ſuis hæredibus duæ indiviſim tamen circa feſtum S. Galli. Qui Frater Wenceslaus sæpe dictus in eisdem quatuor laneis in villa Schoenow vendidit unam sexagenam dicti annui, & perpetui cenſus provido, ac Diſcreto viro Mathiæ, alias Mathuſſio , & Nyethyæ legitimæ conjugi ipſius Mathuſſii natis quondam de diſtrictu noſtræe Præpoſituræ Policenſis, nec non hæredibus eorun- dem Mathussii, & Nyethyæ ſupradictorum paeffice & quiete perpetuis temporibus poſſidendam pro decem ſexagenis groſforum Pragenſium, quas quidem decem sexagenas persolvit dictus Mathuſsius dicto fratri Wenceslao plene & integre cum effectu: Qui quidem Mathuſſius & Ny- ethya ſuperius memorati dictam ſexagenam annui, & perpetui cenſus, dederunt, legaverunt, & afsignaverunt fratribus Conventualibus pro pitancia ipſorum in Præpoſitura Policenſi manentibus , nunc & futuris fratribus dictæ Præpoſituræ Policenſis perpetuis temporibus poſsiden- dam, utendam, fruendam, in dictis quatuor laneis in villa Schoenow cum omni jure, & utilitate ſibi, & fuis hæredibus in dicto cenſu nihil omnino juris relinquentes pro remedio animarum fuarum dicti videlicet Mathuſſii & Nyethyæ conjugis ſuæ, nec non prædeceſforum ſuorum ſub hiis conditionibus, ut in depoſitione ipſorum Mathuſſii & Nyethyæ ſu- pradictorum duntaxat , & non aliorum Miſſa & vigiliæ decantentur, dum eorum fuerint dictis fratribus in Policz obitus nunciatus. Vigilias vero & Miſſam ſemel in anno perpetuis temporibus circa festum S. Wenceslai a primo anno dationis ſeu receptionis dicti cenſus incipientes, & dein- ceps fingulis annis debent, & tenebuntur decantare pro ſuffragio ani- marum jam dictorum Mathuſsii & Nyethyæ, nec non prædecesforum ipſorum , qualibet excuſatione non obſtante omnino, vel contradicente. Quod fi aliter dicti Fratres fecerint, quod abfît, & dictas vigilias & Miſſam, ut præfertur, non decantaverint semel in anno, ex tunc dicti Mathuſſius & Nyethya ac hæredes ipſorum seu testamentarii, vel com- missarii eorundem habent, habebunt plenam, & omnimodam potesta- tem auferre, & alienare adictis fratribus in Policz dictam fexagenam cenſus, & dare, ubi, vel cui placuerit ſine omni ſtrepitu defenfionis, contradictionis tam ſpiritualis, quam ſæcularis judicii, & perſonæ vel cujuslibet potestatis. Quam fexagenam prætacti census debent, & pof- funt prædicti fratres in Policz manentes per ſe, vel nuncium feu quem- libet Commiſſarium ſuum in dictis quatuor laneis ſeu hominibus dictos Tom. VI. Monum. X qua-

Strana 162
162 quatuor laneos poſfidentibus & tenentibus in villa Schoenow colligere, re- cipere dictam ſexagenam cenſus jam ſuperius expreſſam. Nos vero Zyffridus divina providentia Abbas ſuperius memoratus cum omnibus fratribus noſtri Monaſterii Brzewnovienſis antedicti omnia ſupra ſcripta, videlicet venditiones, emptiones, legationes, obligationes, & omnes a- lias clauſulas ratificamus, approbamus, confirmamus, tenere, teneri- que volumus perpetuis temporibus per nos, ac nostros ſucceſsores Ab- bates, Præpositos, Conventualesque Fratres, quantum ſe jus, & con- tractus extendit inter nos, & specialiter Fratres Præposituræ Policensis, ac dictum Mathuſsium & Nyethyam ipfius legitimam conthoralem hære- desque ipſorum, promittentes omnia, & fingula ſupraſcripta rata, gra- ta, firmaque tenere, & teneri perpetuis temporibus inviolabiliter fine dolo. In cujus rei teſtimonium roburque firmiſſimum ſigilla noſtra vi- delicet Abbatis & Conventus Monasterii Brewnoviensis sunt appensa. Acta ſunt hæc anno Domini MCCCCXI. in die ſanctorum Georgii, Adal- berti Patroni noſtri glorioſi, in Monaſterio noſtro Brzewnovienſi ſupe- rius memorato. HISTORIA DIPLOMATICA CLXXII. Inſeruntur in libros Erectionum, & confirmantur literæ Diviſſii quondam Abbatis Brewnov. de anno 1388, quibus Anniverſarium diem in obitu Adalberti Canonici Prag. & prandium tredecim ſcholaribus præbendum pro libris donatis decrevit. dds 5. Maji. Habetur in Archivo Metrop. Tomo X. Erectionum. CLXXIII. Magistratus Minoris Urbis Pragensis testatur Johannem Fipe duas ſexagenas annui cenſus in domo & area ſua monaſterio Brewnovienſi pro pietancia vendidiſſe. dd. Pragæ anno 1417. Sabbatho proximo ante octa- vam S. Procopii. Ex Archivo Brewnovienſi. In nomine Domini Amen. Nos Ondraczko judex, Tibencius Rak, magiſter civium, Herſſo de Chotiff, Ffrana Notarius actorum, Macbuta, Sigismundus Pertoldi, Stepanko Camerarius, Diviſſius Stari, Pawlico Kaczcze, Johannes Sternberski, Jan Raczek, Ottiko & Crux notarius Conſules jurati, & cives Novæ civitatis ſub Caſtro Pragenſi tenore præ- ſentium recognoſcimus coram univerſis, quod honeftus vir Johannes Eipe concivis noster coram nobis ante quatuor ſcampna judiciaria, dun judicio pleno, & rigoroſo præſideremus, ubi quævis hominum gesta plenam obtinent & habent roboris firmitatem, personaliter constitutus re-

Strana 163
BRZEWNOVIENSIS. 163 recognovit, & ſuo, & Margaritæ uxoris ſuæ, & hæredum, & ſucceſ- ſorum ſuorum omnium nomine duas ſexagenas groſforum denariorum Pragenſium cenſus annui liberi, & perpetui, ab omnibus noſtræ Civita- tis juribus penitus exempti, in & ſuper domo ſua & area ipflus fitis in noſtra Civitate inter domos Vitkonis magiſtri Wlazkonis ex una, & Jacobi judicis parte ab altera honorabilibus & religioſis viris, Priori, & Pietanciario, cæteriſque Fratribus Conventus Monaſterii Brzewnovienſis prope Pragam Ordinis ſancti Benedicti pro pietancia, pro viginti ſexa- genis groſforum prædictorum, rite & rationabiliter ac justo venditionis titulo vendidiſſe, & reſignaſse, ad habendum, tenendum, & percipien- dum per omnia in hunc modum, videlicet unam ſexagenam groſso- rum in feſto S. Galli nunc proxime venturo, & unam ſexagenam in festo S- Georgii tunc immediate ſecuturo, & sic deinceps singulis festis & ter- minis prædictis sub anno quolibet occurentibus in omnem eventum de prædicta domo, & ejus area perpetuo solvi debet cenſus prænotatus. Et ſi unquam moneta præſens immutata fuerit, ex tunc valor dictorum groſſorum ſolvi , & adimpleri debebitur pagamento, & ſolutione tunc temporis grato, dativo pariter & tranſitivo in fingulis feſtis, & termi- nis memoratis. In quocunque autem prædictorum feftorum feſto, & terminorum termino , & infra ipſius quindenam immediate tunc ſequen- tem præſcriptus cenſus præefatis Priori, Pietanciario, & Fratribus Con- ventus Monaſterii Brewnovienſis prædicti, qui pro tunc fuerint, non fuerit perſolutus, ex tunc mox quatuor groſſi nomine pænæ accreſcent, & conſimilis pæna creſcere debet fingulis quindenis tam diu, quam diu præfatus cenſus una cum omnibus pænis prædictis plene fuerit per- ſolutus. Pro quibus quidem cenſu & pænis non ſolutis præfati Prior, Pietanciarius, & Conventus Monaſterii prædicti, & eorum ſucceſsores univerſi poterunt, dum ipfis placuerit, per ſe, vel nuncium ſuum eum adjutorio judicis & Juratorum noſtræe civitatis, qui pro tempore fuerint, prædictum Johannem Ffipe, & domus prædictæ ſucceffores univerſos libere , & lieite impignorare in tantum, & toties, in quantum, & quo- ties ipſis neceſſarium fuerit & opportunum , & quouſque ipſis præfa- tus cenſus cum fuis pænis omnibus fuerit plene perſolutus. Si vero pignora pro prædicto cenſu & pænis ſufficientia nequiverint infra revolu- tionem unius anni in prædicta domo inveniri, & ipfius area, ex tune mox domus prædicta ad præfatos Priorem, & Fratres Conventuales de- volvi debet salvis tamen juribus noſtræ Civitatis & hominum aliorum. X 2 In

Strana 164
HISTORIA DIPLOMATICA In cujus rei teſtimonium figillum majus noſtræ Civitatis prædictæ de certa noſtra ſcientia præsentibus est appenſum. Datum & actum anno Domini MCCCCXVII. Sabbato proximo ante octavam S. Procopii Con- feſſoris eximii. 164 CLXXIV. Nicolaus Abbas, & Conventus Monaſterii Brzewnovienſis commutant villam Przerow cum munitione, araturis & aliis appertinentibus pro munitione & villis Bratrkowicz & Nabdyn. dd. Pragæ in die ſancti Ge- orgii anno 1419. Ex apographo Archivi Brewnov. Ego Petrus de Trkow notum facio tenore preſentium univerſis præſentibus, & futuris , quod Honorabiles & Religioſi Viri Nicolaus (h) Abbas, Nicolaus Prior, Clemens ſupprior, Paulus Præpoſitus, Her- mannus ſacriſtanus, Trojanus Pitanciarius, (i) totuſque Conventus Mo- naſterii Brzewnoviensis prope Pragam, Ordinis sancti Benedicti, cupien- tes statum & conditionem ſuam, & Monasterii ſui predicti facere me- liorem, diligentique prius ac matura deliberatione inter eos capitulari- ter præhabita, & conſenſu Principis ſereniſſimi, & Domini Domini Wenceslai Romanorum & Boemiæ Regis commutaverunt mihi bona ſua, & Monaſterii ſui prædicti, videlicet villam ſuam Przerow cum muni- tione, & duabus araturis ad eandem ſpectantibus, cum ſylvis, & rube- tis una cum vinea, cum tribus piſcinis, stagnis, paludibus, cum pra- tis, paſcuis, & cum omnibus cenſibus, & utilitatibus, robotis, & per- tinentiis univerſis ad prædicta bona Przerow ſpectantibus, pro muni- tione & villis, videlicet, Bratrkowicz & Nabdin, quas ab ipsis emeram ad tempora vitæ meæ, & Contoralis meæ ſolius tantum duntaxat, & non ultra, de qua quidem munitione, villa, & curia mihi Petro de Trkow prædicto condescenderunt plene, & in toto, talibus ta- men conditionibus interjectis, videlicet, quod ego Petrus prædictus jus meum, quod habeo in villa prædicta & munitione, nulli homi- num potero exponere , dare ſive ſublocare ſine conſenſu ipſorum ſpe- ciali requiſito & habito. Eſt etiam expreſſum, quod ego Petrus præ- dictus de Trkow structuras, & ædificia dictæ munitionis debeo conſer- vare, & ea ipſis relinquere in eodem ftatu & valore, vel meliori, pro- ut mihi condeſcenderunt. Si vero aliquid ibidem ædificavero, vel me- lioravero, hoc mihi cedat in remedium animæ meæ, nec ipſi mihi aut cui- (h) Eundem Nicolaum Ziegelbauerus Num. XXVII. Abbatem facit , eumque ab nno præſente uſque ad annum 1426. præfuiſſe tradit. (i) Hodie culina Præfectum ap- pellamus.

Strana 165
BRZEWNOVIENSIS. 165 cuiquam alteri tenebuntur aliquam pecuniam pro ædificiis dare. Etiam ego dictus Petrus de Trkow Plebano Eecleſiæ in Brzyeſtic ligna de ſyl- vis prædictæ villæ Przyerow pro curia Plebani neceſſaria, ut puta, in duabus stubis plebani cremanda, pro braxaturis, (k) & pro igne in co- quina faciendo dare debeo, illaque ligna recipere debet annis fingulis, ubi ſibi duxero demonstranda. Quando autem me Petrum de Trkow prædictum viam univerſæ carnis ingredi contigerit, ex tunc prædicta bona in Przierow cum villa, munitione, curia, & duabus araturis ad eandem ſpectantibus, una cum vinea, & cum robotis, fylvis, tribus piſcinis, ſtagnis, paludibus, cum pratis, paſcuis, cum agris, & cum omnibus cenſibus, utilitatibus, proventibus, ac pertinentiis univerſis, ad prædicta bona Przierow ſpectantibus ad ipſos, ad Monaſterium ip- ſorum prædictum sine datione cujuslibet pecuniæ libere devolvantur, cujuslibet eciam hominis impedimento procul moto. Nec alicui homini poſt mortem meam, videlicet Petri de Trkow pradicti jus alicui com- petet in præmiſſis omnibus bonis, niſi Monaſterio ipſorum Brevnoviensi prædicto. Eſt etiam notanter expreſſum, quod poſt mortem meam, videlicet Petri prædicti de Trkow Domina Anna filia quondam Bennedæ de Swynna conthoralis mea videlicet Petri prædicti debet ipsis omnes res mobiles, annonas cujuslibet grani, & omnia animalia parva & magna. pecudes & pecora , & omnia bona mobilia & immobilia ibidem in Przye- row exiſtentia quibuſcunque nominibus appellentur , debet ipſis dimit- tere tali ſub conditione, videlicet, quod ipſe Abbas, & Conventus præ- dicti debent, & tenentur prædictæ Dominæ Annæ dare centum & vi- ginti ſexagenas groſſorum pecuniæ paratæ, aut eidem bene fidejuſſoria cautione firmare , & quandocunque Abbas ipſi , & Conventus præ- dictæ Annæ pecuniam prædictam dederint, videlicet centum, & vigin- ti ſexagenas groſſorum, aut fidejuſſoria cautione firmaverint, tunc mox prædicta Domina Anna de prædictis bonis in Przerow omnibus mobili- bus , & immobilibus , quibuſcunque nominibus poſfunt appellari, ipſis & monasterio ipſorum debet cedere omni occafione procul mota, hoc tamen adjecto, quod veſtimenta ſua, & mea, videlicet Petri de Trkow prædicti omnia, ac eciam arma, & equos equestres potest, & debet re- cipere & abducere, quocunque sibi placuerit, aliis rebus mobilibus om- ni- (k) Hem indicium ! eo adhuc tempore apud nos jus , moremque fuiſſe , quod quiſque plebanus domi ſuæ pro uſu ſuo familiæque ſuæ cerevifiam eoxerit ſen braxaverit.

Strana 166
166 HISTORIA DIPLOMATICA nibus dimiſſis. Eſt etiam notanter adjectum, quod Domina Anna prædicta debeat ſe ipſis Abbati & Conventui, ſub pæna excommunica- tionis acticare in actis Curiæ Archiepiſcopalis Pragenſis (1) quod poſt mortem meam, videlicet Petri de Trkow pradicti, quando ipſi sibi se- cundum tenorem præſentis literæ pro rebus mobilibus pecuniam præ- dictam dederint, aut fidejuſsoria cautione firmaverint, debet ipfis statim de munitione in Przyerow, & omnibus bonis ibidem existentibus cedere, omnibus omnino occaſionibus, & exceptionibus procul motis. Guodſi prædictam Dominam Annam conthoralem meam videlicet Petri de Tr- kow, prius quam me Petrum de Trkow prædictum mori, contingeret, tunc Commiſſarii mei, quos ego Petrus prædictus elegero, & quibus commiſero, post mortem meam habent plenum jus ad omnia ſuperius deſcripta. In cujus rei teſtimonium, & robur firmius valiturum, figil- lum meum proprium, & ad petitionem meam figilla ftrenuorum mili- tum Nicolai dicti Kozychlawa Magiſtri Curiæ Regis Romanorum, & Bohemiæ Regis, & Joannis de Zaſad dicti Kygiata, magiſtri Curiæ Re- ginæ Bohemiæ, & famoſorum Petri de Chotyetyg, & Mscydruhonis de Zadlar præſentibus ſunt appenſa. Datum Prage anno Domini mille- ſimo, quadringenteſimo decimo nono, in die ſancti Georgii Martyris Glorioſi. CLXXV. Sigismundus Romanorum & Boemie Rex obligat Joanni & Wilhelmo de Ryzenberg 1271. ſexagenis groſf villam Nezamyslicz Monaſterii Brzewnovienſis (i) aliaque oppida & villas monasteriorum Cladrubiensis & Zderaſienfis. dd. In montibus Chuttnis feria quinta ante festum S. Bar- tholomæi. anno 1420. Ex autographo Archivi Regii. Nos Sigismundus Dei gratia Romanorum Rex ſemper Auguftus, ac Hungariæ, Boemiæ, Dalmaciæ, Croaciæ Rex &c. Notum facimus teno- re preſentium univerſis , quod habita & poſita ratione cum nobili Jo- anne de Ryzmberg, alias de Skal, pro ipſius & Nobilis fratris ſui Wil- bel- (l) Hoc eſt in acta ſeu libros Erectionum Archiepiſcopatus Pragenfis Reverſales im- ponere. (m) Hæc oppignoratio accidit, poſtquam codem anno in Majo ab Huſſi- tis everſum fuiſſet monaſterium Brewnovienſe monachis partim diſpulſis, partim internecioni datis, de quo videri poteſt Ziegelbauer p. 169. Verofimillime au- tem Sigismundus iſta monaſteriorum bona in ſe recepit, ut ne penitus ab Huſſitis devaſtarentur , quæ aliquando pace reddita, & pignore reſtituto monaſteriis red- dere intendebat.

Strana 167
BRZEWNOVIENSIS. 167 helmi similiter de Ryzmberg fidelium nostrorum dilectorum stipendio retento, fatemur nos eisdem fratribus in mille ducentis, & ſeptuagin- ta una ſexagena groſſorum Boemicalium debitorie obligari. Pro qua quidem ſumma predictis fratribus Joanni & Wilhelmo, nec non eorum heredibus oppidum Przeſtticze, & villam Sobiekury, cum eorum perti- nenciis Monasterii Cladrubiensis; item villam Nezamysliez, & curiam aralem inibi, cum omnibus villis & censibus ad eadem bona pertinen- tibus Monasterii Brewnovienfis; item villam Bor & Curiam araturæ ini- bi Cruciferorum Monaſterii Zderaziensis, cum omnibus dictæ curiæ, bonorum villis, villarumque pertinentiis, ac utilitatibus, videlicet ter- ris, agris, cultis, & incultis, filvis, rubetis, pratis, paſcuis, molen- dinis, molendinorumque locis, piſcinis, aquis, aquarumque decurſi- bus, & cunctis & fingulis proventibus, quæ ad prædicta oppidum, vil- las, & bona debent de jure pertinere, & pro predicta ſumma mille du- centis & ſeptuaginta & una ſexagena grofforum prædictis fratribus Johanni & Wilhelmo, & eorum heredibus obligavimus pignoris nomi- ne, immo impignoramus, & obligamus per preſentes per eosdem te- nendum , habendum , poſſidendum , ac cum pleno dominio nichil inde excipiendi, utifruendum tamdiu, donec ipſis fratribus Joanni & Wilhelmo aut eorum heredibus, per nos aut ſucceſsores nostros Reges Boemie, vel per alios noſtro nomine predicte mille ducente ſeptuaginta & una ſexagena grofforum predictorum non fuerint integraliter perſo- lute. Hoc adjecto, quod predicti fratres, homines predictorum bono- rum debeant circa ipſorum jura, libertates & conſvetudines antiquas conſervare , ſub tali conditione , quando ipſis fratribus, aut eorum he- redibus predicte mille ducente ſeptuaginta cum una ſexagena groff. per- ſolutæ fuerint , ut premittitur , tunc ſine aliqua contradictione mox te- neantur bona predicta Monasteriis predictis remittere & resignare. Et qui preſentes litteras de voluntate predictorum fratrum habuerint, eis- dem jus competit omnium premiſſorum preſentium litterarum, quibus ſigillum noſtrum appenſum est, teſtimonio mediante. Datum in mon- tibus Chuttnis, feria quinta proxime ante feſtum ſancti Bartholomei A- poſtoli, anno Domini milleſimo quadrigenteſimo viceſimo, Regnorum nostrorum anno Hungariæ &c. XXXIV. Romanorum decimo, Boemie vero primo. CLXXVI.

Strana 168
HISTORIA DIPLOMATICA CLXXVI. Sigismundus Imperator oppignorat tutele & protectionis nomine Ryn- ſo de Zedlikowicz villas Suerken, Naholy & Ugyesdecz monasterii Brzew- novienſis pretio 150 ſexagenarum, quas ei debet pro ſtipendio & defenſione castri Pragenſis, ita quidem ut quandocunque reluere placuerit, hœ villæ refti- tuantur monaſterio. dd. Weronæ 1420. die feſto SS. Simonis & Judæ. Ex Autographo Archivi ditionum Boh. Zweybrikenſium. Nos Sigismundus Dei gracia Rom. Rex ſemper Auguſtus ac Hun- garie Bohemie, Dalmacie Croacie &c. Rex Memorie commendamus te- nore preſencium fignificantes, quibus expedit univerſis. Guod nos quaſ- dam villas Suerken & Naholy ac Ugyesdecz vocatas clauftri ecclesiæ Brewnovienfis ſimul cum omnibus earum proventibus, ac univerſis per- tinenciis juſtis & legitimis, & quibuslibet utilitatibus quovis nominis vocabulo vocitatis ad easdem villas de jure ſpectantibus cum pleno do- minio earundem villarum, nihil inde excipiendo, fideli noſtro Rynſo de Zedlikowycz tum cauſa tutele, proteccionis & conſervacionis talium villarum, tum etiam pro centum triginta ſexagenis grofforum Bohemi- calium , quibus pro ſervicio ipfus Rynſo per ipſum cum decem arma- tis equeſtribus a preſenti feſto beatorum Simonis & Jude Apostolorum viginti ſex ſeptimanis uſque octavum diem feſti beati Georgi martyris proxime venturi nobis in conſervacione caſtri noſtri Pragenfis exhibendo eidem perhibemur obligari. Item pro viginti ſexagenis ſimilium groſ- ſorum Bohemicalium quibus ſibi tum pro dampnis per ipſum in iniciis noſtris perceptis, tum etiam ratione stipendii ſui per nos alias retenti tenemur, pignori duximus obligandas, ymo obligamus & impignora- mus per preſentes. Ita tamen, quod quandocunque nos aut noſtri ſuc- ceſfores Reges, ut puta, Bohemie, vel alii quorum interfuerit, de pre- miſſa ſumma pecunie eidem Rynſo vel ſuis heredibus ſatifecerimus vel ſatifecerint , ex tunc ipſe Rynſo vel ſui heredes, rehabitis premiſſis cen- tum quinquaginta ſexagenis grofforum predictas villas Suèrken Naholy & Ugyesdecz fimul cum predictis omnibus earum utilitatibus predicto clauſtro Brewnovienſi remittere, & reſignare deabeat, & teneatur difficul- tate fine omni (n) Et quis vel qui preſentes literas cum ejusdem Rynſo 168 vo- (n) Hem Sigismundum Imperatorem bona monaſteriorum tutelæ & protectionis nomine non alio fine partim recepiſſe, parrim aliis obligaſſe, quam ut tumultibus Huſſiti- cis compoſitis ea monaſteriis reſtituantur.

Strana 169
BRZEWNOVIENSIS. voluntate habuerit ſeu habuerint, illi, vel illis jus competit omnium premiſſorum. Harum numero quibus sigillum nostrum appenſum eft, teſtimonio literarum, quæ dum nobis in ſpecie fuerint reportate, sigil- lo numero majori Imperiali faciemus muniri. Datum in civitate noſtra Werona vocata in feſto beatorum Simonis & Jude Apoſtolorum ſupra dicto. Anno Domini milleſimo quadringenteſimo vigeſimo, regnorum noſtro- rum anno Hungarie XXXIV. Romanorum undecimo & Bohemie primo. 169 CLXXVII. Simon & Beneſſius de Tynisstie vendunt Geczmoni Abbati Brewno- vienli balneum ſub civitate Brauna pretio XV. ſexagenarum groſſorum Pragenſium. dd. 1434. die Jovis ante S. Antonii feſtum. Ex Archivi Brewnovienſis autographo vernaculo in latinum ſermonem translato. Ego Simon de Tynisstie, & ego Beneſs ex eodem loco testamur ſimul his literis coram omnibus , qui eas lecturi , ſeu legendas audituri ſunt , quod vendiderimus, & vi literarum harum vendamus omne illud jus, quod habuimus in balneum ſitum ſub civitate Braumovienſi (nihil prorſus juris in eo nobis relinquendo) Venerabili Sacerdoti Geczmoni Abbati Brewnovienſi (p) ejuſque ſucceſſoribus pretio quindecim ſexa- genarum bonorum argenteorum groſforum monetæ Pragenſis, quam ſummam quindecim ſexagenarum ſupra nominatus Sacerdos Abbas de- dit & solvit utpote Vir probus & honeſtus, & nos ſupra ſcripti Simon & Beneſs tradidimus illi balneum iſtud eum omni eo jure, quod in id habimus coram honeſtis viris coram conſule & ſenatoribus civitatis Braumovienfis, & virtute harum literarum cedimus nos omne jus non ſolum noſtro ſed & univerſorum heredum noſtrorum nomine, quibus ſimul declaramus neque nos neque heredes noſtros, neque quemeun- que alium amplius jus in ſepius dictum balneum aut pretenſionem quacun- que prætenfione aut obtentu habere. Cujus rei confirmandæ cauſa nos cum certa noſtra ſcientia noſtra ſigilla his literis appendimus, & pro majore ſeeuritate oravimus Nobilem Dominum Joannem de Lichten- Y Tom. VI. Monum. burg (p) Vernaculi Bohemiei verba ſunt Pocztiwem Kniezy Geczmonovi Opatu Brzewnovske. mu. Sed quis ille Abbas Geezimo, cujus Ziegelbauer non meminit, nee ulli Brzewnovienſium hodiernorum cognitus eſt. Inſerendus igitur Seriei Abbatum Brzewnovienſium inter Nicolaum & Hermannum , quorum priorem Zicgelbauerus jam anno 1426. demortuum ſcribit. An non fortaſfis Gezo appellatus , nam & primus Abbas Strahofienſis idem nomen ferebat.

Strana 170
170 HISTORIA DIPLOMATICA burg residentem in Abersbach & Slowtruch, Dominos Matthæum Sa- lawa de Lipa reſidentem in Skala , Otikum Zagicz C. & Hanuſſium ex Albipoli, ut penes noſtra ſua ſigilla his literis appenderent. Et nos Joannes Cruſfina de Lichtenburg residens in Abersbach, Matthæus Sa- lawa de Lipi reſidens in Skala, Ottik Zagicz, Hanuſſi ex Albipoli ad preces ſupraſcriptorum Simonis & Beneſſii filii ejus ultro & ſpontanee ad confirmandam rerum ſupra memoratarum extraditionem his literis figilla noſtra appendimus. Actum & ſcriptum anno poſt Nativitatem filii Dei milleſimo quadringenteſimo trigeſimo quarto die Jovis ante S. Antonii feſtum. CLXXVIII. Sigismundus Romanorum & Bohemiæ Rex ad petitionem Hermanni Abbatis Brewnovienſis (q) omnes donationes & privilegia a Præ- ceſsoribus ſuis Monasterio Brewnoviensi conceſsa renovat, & confirmat. dd. Pragæ 13. Septembris anno 1436. Habetur integrum excuſum apud Ziegelbauer p. 301. & ſeqq. CLXXVIIII. Sigismundus Imperator & Bohemiæ Rex oppignorat pagum Trzebu- nitz ad Monaſterium Brewnovienſe pertinentem, pretio centum ſexage- narum groſſorum Pragenſium, Wenceslao Czwok Civi Neo-Pragenſi, jure reluendi reſervato. dd. Pragæ die Sabbathi post Ascensionem Christianno 1437. Ex autographo vernaculo Archivi Brzewnovienſis in latinum translatum. Nos Sigismundus Dei gratia Romanorum Imperator, ſemper Au- guftus Hungaria, Bohemia &c. &c. Rex; recognoſcimus his literis co- ram omnibus, qui easdem viderint, aut legi auderint, quod provido Wenceslao dicto Czwok Civi Novæ Civitatis noſtræ Pragenſis fideli noſtro dilecto teneamur pro neceſſariis nobis & aulæ nostræ suppeditatis cen- tum ſexagenas groſſorum bonorum argenteorum Pragenſium, pro qui- bus ſatisfacere volentes, bono & libero animo de conſilio noſtrorum eidem Czwok, ejus hæredibus, & successoribus oppignoravimus, & oppignoramus, inſcripſimus, & his literis inſcribimus pagum dictum Trzebunicz ad monaſterium Brewnovienſe pertinentem cum fructibus, obventionibus, omni jure, & pertinentiis ad hunc pagum ab antiquo ſpectantibus, nullo omnino prætermiſſo, pretio videlicet memorato cen- tum ſexagenarum groſſorum bonorum, ejusdem, ut ſupra ſcribitur, mo- (q) Interjecto inter Nicolaum & Hermannum Abbates Geczmone ſeu Gezone minime Hermanno XXIII. anni Abbatiæ, ut vult Ziegelbauer p. 69, concedi poſſunt.

Strana 171
BRZEWNOVIENSIS. 171 monetæ. Et quidem hoc modo, ut antea nominatus Wenceslaus Czwok, ejus hæredes, & ſucceſſores hunc pagum cum appertinentiis ejus, pro- ut ſupra ſcriptum eſt, teneat, & teneant, fruatur & fruantur tamdiu abſque noſtro, noſtrorum ſucceſſorum Bohemiæ Regum, & omnium aliorum impedimento, & contradictione, donec per nos, noſtros ſuc- ceſsores Reges Bohemia, aut illos, ad quos hæc exſolutio juſte perti- nuerit, eidem, aut ejus hæredibus & ſucceſſoribus illæ centum ſexa- genæ groſforum datæ, præſente pecunia plenarie & integre ſolutæ fue- rint. Illud adjicientes, ut homines hunc pagum inhabitantes præter ſo- litum ſuum censum, & fructus non aggraventur in detrimentum hujus boni, quoquo modo. Et quicunque has literas habuerit, cum ſupra ſcripti Czwok, & hæredum ac ſucceſforum ejus bona & libera volunta- te, ille jus omne habebit, ficut ille ipſe, in cujus confirmationem fi- gillum noſtrum (r) appendi juſſimus. Datum Pragæ anno a Nativita- te Filii Dei milleſimo quadringenteſimo trigeſimo ſeptimo, die Sabbati poſt Aſcenſionem Chriſti, anno Regnorum noſtrorum Hungariæ &c. quinquageſimo primo, Romanorum vigeſimo ſeptimo, Bohemie decimo ſeptimo, & Imperii anno quinto. Ad Relationem Joannis de Cunvald Sub-Camerarii. CLXXX. Sigismundus Imperator oppignorat Joanni de Ryzmberg , pagum Ne- zamislicz cum villa , aliosque pagos tam ad Brewnovienſe quam Cladru- bienſe & Zderaſienſe monasteria pertinentes. dd. Beneſchovii die lunæ feſ- to S. Martini, anno 1437. Ex autographo Archivi Regii vernaculo in latinum traslatum. Nos Sigismundus Dei gratia Romanorum Imperator, ſemper Au- guſtus, Hungariæ Bohemia &c. &c. Rex, præſentibus kteris recognoſ- cimus coram omnibus, qui eas viderint, vel legi audiverint, quod a Nobili Joanne de Ryzmberg, aliter de Rab, dicto fideli noſtro dilecto vero emtionis titulo emerimus jus, quod habuit ad Judicium Klatto- vienſe, quodque eidem post mortem Nobilis & Generosi Buſfik, bonæ memoriæ, de Byſtricz Patruelis ſui adjudicatum fuit pretio DL. fexa- Y 2 ge- (r) Sigillum integrum hodie appenſum eſt.

Strana 172
172 HISTORIA DIPLOMATICA genarum groſsorum Pragensium argenteorum bonorum, (s) quemad- modum literæ ſereniſſimi Principis Domini Caroli Romanorum Impe- ratoris Patris, & Wenceslai fratris noſtrorum Charifſimorum, Bohemia Regum traditæ & coram nobis ac Regni Magnatibus exhibitæe testan- tur. Præterea eidem debemus juſto titulo, pro ſervitio & damnis ejus- dem (computu confecto, & recepto) octingentas sexagenas grofforum, ejusdem, ut jam dictum eſt, monetæ, quam ſummam eidem a quibus- dam mercatoribus, solvendam Chyrographa, quæ nobis reſtituit, affi- gnaveramus. Voluntatem igitur ejus optimam nostræ Serenitati in hoc exhibitam ponderantes, meritaque ejus varia, quæ jam pridem circa Nos tam in his, quam in aliis regionibus poſuit, conſtanter ponit, & deinceps ponere valet, ac intendit, æstimantes, eademque remunerari volentes, bono & libero animo, de confilio noſtrorum fidelium huic Joanni, ejus hæredibus, & ſucceſſoribus integrum debitum ſupra ſcrip- tum (cujus ſumma eſt mille trecentarum quinquaginta ſexagenarum groſforum argenteorum Bohemicorum bonæ monetæ) inſeruimus & adſcripſimus his literis noſtris , ſcilicet adjecto illo debito, ſuper quo jam pridem literas nostras idem Joannes & Wilhelmus ejus frater habet, nempe ſuper oppido Przesticz, pago Sobiekur, & omnibus appertinen- tiis ; item ſuper pago Nezamislicz cum villa, item ſuper omnibus pa- gis & ſolutionibus ad hæc bona pertinentibus, Monaſterii Brzewno- vienſis; item ſuper pago Bor cum villa Crucigerorum Monaſterii Pragen- ſis, cum omnibus dictorum bonorum pagis, appertinentiis, & eorum fructibus, id eſt fundis arabilibus , & non arabilibus , filvis, rubetis, cam- pis , pratis , paſcuis , molendinis , piſcinis , fluviis , rivis, aquarum de- fluxibus , & cum omnibus & variis juribus, ad ſupra ſeriptum oppi- dum , pagos, & bona, pertinentibus, ita plenarie, & integre nullo pe- nitus omiſſo prout id literæ noſtræ , de quibus ſupra ſit mentio, teſtan- tur & noviter his literis de auctoritate Regia nomine noſtro, & noſtro- rum ſucceſſorum Bohemiæ Regum addimus, & adſcribimus gratioſe, volentes, ut ſupra nominatus Joannes, ejus hæredes, & ſucceſfores, oppidum, pagos, & bona antea dicta pretio harum mille trecentarum & (s) Boni groſſi his temporibus vocati veteriores a Regibus excuſi , ad differentiam eo- rum , qui durantibus diſturbiis Huſſiticis a diverſis factionibus (quæ Kuttenbergen- ſes argentarias , domumque ibidem monetariam oceupabant) fuerunt ſignis priorum Regum excuſi.

Strana 173
BRZEWNOVIENSIS. 173 & quinquaginta ſexagenarum , his literis inſcriptarum (prout & in ſum- ma primis literis, de quibus ſupra fit mentio, inſcriptæ ſunt,) ſimul & indiviſim teneat, habeat, poſſideat, & illis, prout illi melius vide- tur, aut videbitur, sine noſtro, noſtrorum ſucceſſorum Regum Bohe- miæ , & quorumvis aliorum contradictione & impedimento fruatur tam- diu, donec per nos, noſtros ſucceſſores Bohemiœ Reges, aut illos, ad quos hæc exſolutio juſte ſpectabit , eidem Joanni , ejus hæredibus, aut ſucceſſoribus hæc integra ſumma, prioribus, & his literis conſignata, plenarie ac integre data & ex toto ſoluta fuerit. Promittentes verbo ac fide Cæſarea tam pro nobis, quam noſtris ſucceſſoribus Regibus Bo- hemi�, quod in his eis nullo modo obeſſe, aut his unquam contrave- nire , ſed illas in omnibus, contra quoſcunque invaſores , uſque ad ple- nariam & finalem ſummæ prædictæ exſolutionem defendere velimus. Et quicunque has literas cum ſupra ſcripti Johannis , ejus hæredum & ſucceſſorum bona & libera voluntate habuerit , ille habeat poteſtatem & jus ad omnia , ſicut ille ipſemet. In quorum teſtimonium ſigillum noſtrum, his literis juſſimus apponi. Datum Beneſchovii, anno a Na- tivitate Filii Dei milleſimo quadringenteſimo trigeſimo ſeptimo, die lu- næ feſto S. Martini, & Regnorum noſtrorum Hungariæ &c. &c. quin- quageſimo primo, Romanorum vigeſimo octavo, Bohemiæ decimo octa- vo, Imperii vero anno quinto. Ad Relationem D. Menhardi de Nova Domo. CLXXXI. Albertus Romanorum & Bohemiæ Rex Monasterium Brzewnovienſe in protectionem ſuam ſuſcipit , omnia privilegia Præceſſorum ſuorum renovat & confirmat. dd. Wratislaviæ 6. Decembris anno 1438. Habetur apud Ziegelbauerum p. 314. CLXXXII. Ladislaus Hungariæ & Bohemiæ Rex Johannem (t) Abbatem & Coenobium Brewnovienſe cum omnibus rebus , poſſeſſionibus & hominibus ejus in tutelam Regiam recipit, eorumque privilegia & donationes quaſ- cun- (t) Johannes hie hujus nominis I. est, quem Ziegelbauerus ordine XXIX. Abbatem faeit , atque ab anno 1449. uſque 1462. præfuiſſe tradit. Sed ſequens diploma oſtendit jam anno 1461. Gallum Abbatialem infulam geſſiſſe.

Strana 174
HISTORIA DIPLOMATLCA. cunque renovat & confirmat. dd. Praga 10. Novemb. anno 1457. betur apud eundem Ziegelbauer p. 317. CLXXXIII. Georgius Rex Bohemiæ confirmat & renovat omnia privilegia a Præ- ceſſoribus ſuis Ducibus & Regibus Bohemiæ Abbati & Monafterio Brew- novienſi conceſſa. dd. Pragæ 28. Maji anno 1460. Habetur apud Zie- gelbauerum p. 319. 174 Ha- CLXXXIV. Gallus Abbas & Conventus Monasterii Brzewnoviensis jure Emphy- tevtico tradunt Joanni Holenka Curiam in diſtrictu Policenſi in villa Suchdol ſitam ſub annuo cenſu. dd. feria tertia ante Nativitatem Chriſti. anno 1461. Ex authographo Archivi Brewnovienſis. In nomine Domini Amen. Nos Gallus (u) Dei & Apoſtolice Se- dis gracia Abbas , Johannes Prepoſitus Brewnovienſis (x), Henricus Pre- pofitus Reigradenſis, Simon Prior Brewnovienſis, totusque Conventus Monaſterii Brewnovienſis prope Pragam Ordinis S. Benedicti, nullo me- dio ad Romanam Eccleſiam pertinentis; notum facimus univerſis, quod nos cupientes conditionem noſtri Monaſterii facere meliorem, animo deliberato ſana ratione , de communi conſenſu noſtrum omnium Curi- am noſtram, noſtrique Monaſterii in Diſtrictu Policenfi in villa Suchdol fitam ad menſam Abbatis pertinentem, quam quondam Predeceſſor no- ſter pie memorie Dominus Diviſſius Abbas noſtri Monaſterii antedicti locaverat , ſeu expoſuerat in jus Emphyteoticum perpetuis temporibus cuidam Krzizkoni, heredibus, ac ſucceſſoribus ſuis, ſub tali conditio- ne , quod Krzizko & heredes ſui de ipſa Curia & omnibus ad eam per- tinentibus debebat ſolvere duas sexagenas grofsorum bonorum argen- teorum Pragenfum denariorum fingulis annis divisin in festo sancti Georgii unam ſexagenam, & in feſto sancti Galli unam sexagenam. Nos vero confiderantes, quod nostris temporibus periculoſis, diverſis gverris exortis dicta bona per frequentes rapinas in tantum funt deva- ſtata, quod dictus cenſus vix, aut difficulter de dicta curia dari poteſt, dictam curiam cum omnibus juribus ad ipſam curiam ſpectantibus, cum fil- (tt) Is ſecundum Ziegelhauerum Numero XXX. Abbas fuit, quem per tres annos & dimidium præfuiſſe, annoque 1466. mortuum ſeribit. (x) Is veroſimillime idem eſt qui poſtea Abbas factus Joanuis II. nomine, quique Petro II. ſucceſſit. Zie- gelbauer p. 70.

Strana 175
BRZEWNOVIENSIS. 175 ſilvis , & rubetis , que in eisdem agris prefate curie continentur , expo- ſuimus, locavimus Diſcreto Viro Joanni dicto Holenka, & omnibus he- redibus, & ſucceſſoribus ſuis legitimis in perpetuum poſsidendam ſub pactis , & conditionibus infra ſcriptis , videlicet, quod ipſe Johannes Holenka, & omnes ſui heredes, & ſucceſsores ex ſpeciali gracia ipsis per nos facta, tenebuntur, & debent nobis, & nostro Monasterio in omnem eventum duas marcas Polonicales, pro qualibet marca quatuor ſolidos groſſos, vel quadraginta octo groſſos computando ſolvere divi- ſim ſingulis annis in terminis infra ſcriptis, videlicet in festo ſancti Georgii proxime venturo unam marcam groſſorum ſupradictorum, & in feſto ſancti Galli poſt hoc immediate ſequenti fimiliter unam mar- cam groſſorum predictorum , & pro berna Regali , quocieſcunque toti terre Bohemie impoſita fuerit tunc pro ipſa berna dictus Johannes , he- redes , ſeu ſucceſſores ſui ſolvere , & dare tenebuntur quatuordecim groſſos, prout curie agrorum in Radymow & Petrowicz perſolvunt. Et hoc notanter est expreſſum, quod dictus Johannes, & heredes, ſeu ſucceſſores ſui, quicunque dictam curiam tenuerint , loco judicis omnes cenſus ac redditus dicte ville singulis annis debent, colligere, & nobis aut officiali noſtro fideliter preſentare. Et ſi quandoque futuris tempo- ribus pretactus Johannes, aut ſucceſſores ſui in taberna ipſorum, que eis ex parte officii pertinet, extraneos quoſeunque potus, aut vina pro- pinare voluerint, id ipſis agere licebit, ita tamen, quod nobis, vel poſteris noſtris de quolibet vaſe, quantum compoſuerint, ſolvant, & de hoc ſecundum noſtram voluntatem satisfaciant. Est eciam expreſ- ſum , quod dictus Jobanes ſeu heredes & ſucceſſores ſui predictum jus, quod ipſis in predicta curia competit, nulli hominum vendere, five ſublocare , aut quovis modo impignorare poterunt, nec debent fine ſcitu noſtro & conſenſu , ſeu licencia ſpeciali. Et quicunque ab ipsis dictam curiam emerint, illi tenebuntur decimum denarium Domino Abbati perſolvere ſine aliqua contradiccione, prout jus monaſterii no- ſtri exquirit. Adjectum eciam eſt, quodíi prefati Joannis pecora abſ- que ipſius , atque ſuorum induſtria & fraude ſilvam Monaſterii intra- verint , ut id ipſum ſibi graviter non ponderetur. In quorum omn um evidens testimoninm preſentem literam fieri voluimus, ac minori figil- lo noſtro, ( y) videlicet Abbatis & Conventus de certa noſtra ſciencia ro- (y) Sigillum utrumque avulſum eſt-

Strana 176
HISTORIA DIPLOMATICA roborari. Acta ſunt hec anno Domini milleſimo quadringentefimo ſe- xageſimo primo, feria tertia ante Nativitatem Chriſti. 176 CLXXXV. Petrus Abbas monaſterii Brewnovienſis chartam Elizabethæ Bohe- miæ & Poloniæ Reginæ ſuper vinea in Moravia a Strahofienſi Abbate monaſterio Brewnovienſi vendita, quæ Num. LXXX. per extenſum ſupra relata eſt , per Notarium Publicum & teſtes recognoſci tranſumi, & vi- dimari facit. dd. Glatzii in Æſtuario Canonicorum Regularium 9. Janua- rii 1467. Ex autographo Archivi Brewnovienſis. In nomine Domini Amen. Sub anno Nativitatis ejusdem MCCCCLXVII. Indictione quindecima Pontificatus ſanctiſſimi in Chri- ſto Patris ac Domini noſtri Domini Pauli divina favente clementia Papæ ſecundi, anno vero ejus quarto, nono die menſis Januarii hora tertiarum vel quaſi, & in ſtuba majori ſeu æſtuario honorabilium & Religioſorum Fratrum & Dominorum Canonicorum Regularium Ordinis S. Auguſtini Monaſterii B. M. V. in Glatz ſupra montem, Pragensis Dioecefis in mei Notarii Publici infra ſcripti, teſtiumque ſubſcriptorum ad hoc vocato- rum ſpecialiter & rogatorum præſentia constitutus perſonaliter Venera- bilis in Chriſto Pater & Dominus Dominus Petrus (z) divina miſeratio- ne Abbas Monaſterii Brewnovienſis prope Pragam Ordinis ſancti Bene- dicti Pragenſis Dioeceſis quandam patentem literam ſalvam ſanam & in- tegram non corruptam non cancellatam, neque in aliqua ſui parte ſuſ- pectam, ſed omni prorſus vitio & ſuſpicione carentem coram Venera- bili Patre & Domino Michaele Præpofito Canonic. Regul. Ordinis S. Auguſtini Monasterii B. M. V. in Glatz ſupra Montem exhibuit & pro- duxit, ſupplicando eandem conſpicere, & legere: quan quidem D. Michael Præpositus ſupradictus de Vener. in Christo P. & D. D. Petri Abbatis ſupra tacti Monaſterii manibus dictam literam reverenter ſuſci- piens, qua viſa, & perlecta , mihi Notario publico infraſcripto præſen- tavit ex petitione & requiſitione prænominati Petri Abbatis petens ip- ſam ſimiliter legi, tranſumi, & publicari , ac eidem de verbo ad ver- bum intimari. Cujus quidem literæ tenor ſequitur per omnia, & eſt ta- lis: Nos Elyzabeth Dei gratia Regina Domini Wenczeslai Bohemie & Polonie olim Regis relicta ad univerſorum &c. Et huic literæ quidem duo (z) Petrus is numero II- anno 1466. Gregorio II. ſucceſſiſſe , & naturæ debitum 1477. abſolviſſe a Ziegelbanero. p. 70. aſſeritur.

Strana 177
BRZEWNOVIENSIS. 177 duo figilla de cera alba & communi, majus vero rotondum pendens in zona ſerica rubei & glauci coloris. In cujus quidem ſigilli ad faciem apparebat imago muliebris in tabernaculo (a) ſedere, coronam in capi- te habens, & peplum a partibus utriuſque de capite pendens, cum manu dextra tenens ligaturam pallii ipſius imaginis ligati, in manu ve- ro læva pomum rotundum, in quo crux ftare videbatur. Ad dextrum autem latus duo clypei , ſuperior| leonem & inferior aquilam ; ſimiliter ad ſiniſtrum latus duo clypei , ſuperior aquilam inferior leonem in ſe continentes, & ex utroque latere duæ turres cum mæniis ſine tectu vi- debantur. In circumferentia quoque dicti ſigilli tales literæ capitales pro titulo legebantur: SIGILLUM ELIZABETH DEI |GRATIA BOHEMIE & PO- LONIE REGIS REGINA. Secundum vero & minus figillum de cera alba & communi oblongæ figuræ pendens in pendili pergameno: in cujus quidem ſigilli apparebat quædam imago ſub tabernaculo ſtans desig- nans Abbatiſſam , & peplum a partibus utriuſque de capite pendens , in dextera manu tenens baculum paſtoralem, in læva vero libellum. Sed in ſuperiori parte quædam imago muliebris inter ciborium (b) videba- tur bajulans puerum in humeris, effigiem Virginis benedictæ cum pue- ro deſignans. In inferiori vero parte imaginis ſub pedibus iterum quædam imago muliebris geniculando, & coronam in capite gerendo, nec non ec- cleſiam cum turri in ambabus manibus portando apparebat. In circum- ferentia dicti ſigilli tales literæ capitales pro titulo legebantur : SIGILLUM ABBATISSE IN AULA SANCTE MARIE. Ut autem omnia & ſingula ſu- praſcripta univerſis, ad quos prevenient, evidentius innoteſcant, præ- ſens publicum inſtrumentum tenorem literæ in ſe continens per me Nicolaum Stanewicz de Strigonia Clericum Wratislavienſem Imperiali auctoritate Notarium Publicum infra feriptum ex petitione & requiſitio- ne Venenabilis in Chriſto Patris & D. D. Petri Abbatis Monaſterii Brew- novienſis ſæpe nominati eſt conſcriptum. Acta ſunt hæc anno, Indictio- ne , Pontificatu , die , menſe & loco , quibus ſupra. Præſentibus ibidem Religioſo & devoto fratre & Sacerdote Michaele Ordinis Canon. Regul. S. Auguſt. diſereto viro Johanne Stor Altariſta Parochialis eccleſize Sweid- nicenſis. Circumſpecto Mathia Heydenreich, & quam pluribus aliis Tom. VI. Monum. Z per- (a) Tabernaculum hic pro throno accipi verofimile eſt. (b) Ciborium inquit Dufre- ſius: pro quavis ſuperiore concameratione, quæ quatnor potiſſ mum pilis vel columnis ſu- ſtentatur, ſumi ſolet. Voce Ciborium.

Strana 178
178 HISTORIA DIPLOMATICA perſonis fide dignis testibus ad præemiſſa vocatis ſpecialiter & rogatis. Ego Nicolaus de Strigonia natus quondam Andreæ Stanewicz Clericus Wratislavienſis Imperiali auctoritare Notarius Publicus &c. (c) CLXXXVI. Regis Wladislai literæ Auguſtales pro Wilhelmo de Konicz ſuper quibusdam pagis ad Monasterium Brewnovienſe pertinentibus. dd. Pragæ die Jovis Magno. (d) anno 1478. Ex apographo vernaculo Archivi Regii in latinum Translatum. Nos Wladislaus Dei gracia Bohemiæ Rex, Marchio Moraviæ, Lu- cemburgenſis & Sileſiæ Dux , ac Luſatiæ Marchio &c. Notum facimus his literis univerſîs , quod exhibitæ nobis ſint literæ ſereniſſimi Regis Georgii Prædeceſſoris noſtri felicis memoriæ, quibus oppignoravit No- bili Wilhelmo de Konicz in Kamayk fideli noſtro Dilecto bona infra ſcripta. Curiam araturæ & pagum Hrdle, & pagos Dolenka, Bohuſ- ſowicz , Trawczicz, Poczapl, cum omnibus horum pagorum apperti- nentiis ad monasterium nostrum Brewnoviense spectantibus, scilicet cum fundis, pratis, campis, agris, filvis cum mola, fluvio, gallinis, anſe- ribus , ovis , & cum uno ſubdito in pago Trawczicz cum omnibus ſo- lutionibus ex his pagis provenientibus pretio mille florenorum Unga- ricorum quatuor millium ſexagenarum grofforum bonæ monetæ, quam pecuniam idem Wilhelmus ſupra ſcripto Regi Georgio mutuo dedit. Quia vero idem Wilhelimus nobis etiam ducentas ſexagenas grofforum monetæ bonæ, in bonum publicum Coronæ nostræe convertendas, mu- tuo dedit, reſtituitque nobis ſupra dictas literas Regis Georgii; nos vo- lentes eum ſecurum reddere, ne damnum ſentiat ex hoc mutuo, & li- terarum reſtitutione: bono & libero animo, de conſilio fidelium noſtro- rum, de poteſtate Regia eidem Wilhelmo in vim ſcriptæ ſummæ ducen- torum florenorum Hungaricorum bonorum, fupra memoratos pagos & villas adſcripſimus , & hiſce literis adſcribimus , ita ut ille ſupra ſcrip- tam villam & pagum Hrdly, pagos Dolanka, Bohuſſowicz, Trawczicz, Poczapl, & quæcunque in his pagis ſunt, & ad Monaſterium Brzewno- vienſe ſpectant, cum fundis, pratis, campis, filvis, cum mola, fluvio, gallinis, anſeribus, ovis, robotis, & cum uno ſubdito in pago Traw- czicz, &c) Sequitur clauſula communis Notariis. Ex parte dextra monogramma ejusdem ex- preſſum eſt ſpiram quadratam repræſentans, in cujus pede primo N. 6. in altero Nicl. Strig. legitur. (d) Id est ſacræ hebdomadæ.

Strana 179
ERZEWNOVIENSIS. 179 czicz, cum aliis omnibus, & variis appertinentiis, ſolutionibus, fructi- bus, hebeat, poſſideat, & fruatur, abſque noſtro, ſucceflorum nostro- rum Bobemiæ Regum , & omnium aliorum hominum quocunque im- pedimento tam diu, donec nos , aut ſucceſſores noſtri Bohemiæ Reges, aut illæ perſonæ, quibus hæc exſolutio juſte competit, mille ſexcen- tos florenos Ungaricos in auro, & pondere juſto eidem dederint, & ple- narie perſolverint. Dum vero illi hos mille ſexcentos florenos Ungari cos dabimus, & plene perſolvemus, tum nobis, aut illis, a quibus ſummam hanc recipiet, supra ſcriptam villam, & pagos cum apperti- nentibus cedere debet, & has literas restituere sine omni contradictio- ne. Qui vero has literas habuerit cum ſupra ſcripti Wilhelmi bona & libera voluntate, volumus, ut eidem competat jus plenum ad omnia ſupra ſcripta. In quorum teſtimonium figillum noſtrum Regium his litteris ap- pendi juſſimus. Datum Pragæ die Jovis Magno, anno a Nativitate Filii Dei milleſimo quadringenteſimo ſeptuageſimo octavo, Regni no- ſtri anno ſeptimo- CLXXXVII. Inſtrumentum publicum ſuper electionis confirmatione , & inveſtitu- ra F. Simeonis Præpoſiti Raygradenſis in Abbatem Willemovienſem facta a Joanne de Colovrat Præpoſito ecelesiæ Prag. & Archiepiſcopo eccleſiæ Archiepiſcopatus ejusdem Administratore. dd. in caſtro Pra- Pragenſis & genſi die 9. Decembris anno 1481. (e) Excuſum jam eſt in Diploma- tario noſtro Moravico Tomo IV. Monumentorum p. 460. CLXXXVIII. Wladislaus Rex Bobemiœ promittit, quod pagum Wayssicz Monaste- rio Brzewnovienſi a Morquardo de Rakowicz ſine exſolutione prævia tra- ditum, a dicto monaſterio nunquam alienare velit. dd. Pragæ die S. Am- broſii anno 1483. Ex autographo Archivi Brewnov. Nos Wladislaus Dei gratia Bohemiæ Rex, Marchio Moravia, Lu- cemburgenſis , & Sileſiæ Dux , & Marchio Luſatiæ &c. Notum facimus hac pagina omnibus, quod Nos honeſtus Sacerdos Gregorius Abbas, & totus Conventus Monaſterii Brewnovienſis devoti nobis dilecti informa- Z 2 ve- (e) In hae charta bis fit memoria Gregorii Abbatis Brzewnovienſis, quem Ziegelbaue- rus p. 70. Joanni II. Abbati ordine XXXIII. anno 1484. démortuo ſucceſſiſſe me- morat ; quod prorſum erroneum eſſe charta præſens convincit , e qua maniſeſtum fit Gregorium jam anno I481. Abbatiæ Brewnovienſi præſniſſe.

Strana 180
180 HISTORIA DIPLOMATICA verint, qualiter strenuus Marquardus de Rakowitz fidelis nobis dilectus, tenens quendam pagum Monaſterii Brewnovienſis Wayſſicze dictum titu- lo alicujus in-vel-tranſcriptionis (einer Berſchreibung) eundem pagum pro bono hujus Monaſterii & in honorem Dei una cum Instrumento in- vel -tranſcriptionis ſine exſolutione eidem Monaſterio reſtituere velit, at- tamen ſub hac conditione, ut nos , & ſucceſſores quoque noſtri Bohemiæ Reges , aut ullus alius jam nominatum pagum ab hoc Monaſterio, & Religioſis inibi commorantibus non abalienemus , nec ullo modo in - & tranſcribamus. Nos igitur bonam intentionem præfati Marqvardi a- gnoſcentes , & intendentes ut ſub nobis gloria , & honor Domini Dei omnipotentis non minuatur, quin imo potius augeatur, deliberato ani- mo , & conſilio noſtrorum fidelium de poteſtate Regia his literis pro- nobis & ſucceſſoribus etiam noſtris Bohemiæ Regibus ſpondemus, quod ex nunc, & in futura perpetua tempora præattactum pagum Wayſſicz cum ſuis appertinentiis a Monaſterio nominato & Religioſis ibi habitantibus non abſtrahemus, non tranſcribemus, nec quoquo mo- do abalienabimus, & ſi forte ex oblivione vel alia quavis ratione quan- docunque nos vel ſucceſſores noſtri Bohemiæ Reges hunc pagum ab hoc Monasterio abstraheremus tranſcriberemus, vel abalienaremus, vo- lumus, ut hoc nullam vim aut robur habeat, nec habere poſſit contra noſtras has literas, ſed ut hic pagus penes hoc Monaſterium & Reli- gioſos ibi degentes maneat in perpetuum. In Cujus rei testimonium mandavimus sigillum nostrum Regium appendi his literis datis Pragæ die Veneris in feſto ſancti Ambroſii anno Domini milleſimo quadringen- teſimo octuageſimo tertio Regni noſtri anno duodecimo. Ad relationem Domini Joannis de Schelnberg Cancellarii Regni Boemiæ. CLXXXIX. Literæ Ceſſionis , quibus Joannes de Libocz D. Paulo Abbati & Con- ventui Brewnovienſi cedit curiam in villa Libocz. dd. die Sabbathi S. Michaelis anno 1492. Ex autographo vernaculo Archivi Brewnovienſis in latinum translatum. Ego Joannes de Libocz recognoſco his literis publice coram om- nibus, ubi legentur, aut legi audientur, quod literas in pargameno cum pendentibus ſigillis mihi & hæredibus meis datas a Nobilibus Do- mi-

Strana 181
BRZEWNOVIENSIS. 181 minis Domino Joanne Henrico, & Domino Ozenek fratribus de Roz- tok & de Klinſtein ſuper curia in Libocz (prout illæ literæ hæc omnia plenius continent, & testantur) libere dederim, & vi harum literarum cum libera & plena voluntate dem, ac tradam Honorabili Patri Paulo (f) Abbati Monaſterii Brzewnovienſis, & toti conventui Monasterii hujus Curiam in Libocz ſupra ſcriptam ad poſſidendum, tenendum , libe- re fruendum , & cum ea , ac ſupranominatis literis , mihi, & hæredi- bus meis ſuper hanc curiam datis , quando , & quidquid illis libet, ac libuerit, utpote cum propria re ſua agendum , & diſponendum absque omni meo, hæredum, ſucceſſorum meorum, & aliorum hominum im- pedimento , & contradictione. In cujus confirmationem , & perpetu- tin rei memoriam Sigillum meum proprium his literis libere appendi juſſi, rogans Nobilem Dominum Nicolaum ſeniorem de Kolowrath & in Bezdruzicz , Nobiles Dominos Georgium de Weſelicz, & Hinconem Bradleczky de Mezkow, ut etiam sigilla ſua, ſine ullo tamen ſui præ- judicio in teſtimonium præſentium penes meum his litteris appendi fa- ciant. (g) Datum anno a nativitate filii Dei milleſimo quadringenteſimo nonageſimo ſecundo, die Sabbathi ſancti Michaelis Archangeli. CXC. Thiema de Scalizdorff profitetur ſe Clementi abbati Brzewnovienſi vendidiſse pagos ſuperiorem & inferiorem Wiznow nec non Wermor- zovice dd. anno 1499. feria tertial poſt feſtum S. Maraini. Ex archivo Brewnov. Ego Thiema de Scalicdorff teſtor hacce pagina publice coram omnibus ubi legetur vel legi audietur, ſiqvidem animo meo delibe- rato Venerabili ſacerdoti Clementi (h) Abbati Monaſterii Brzeunovien- ſis & in Brauna & Conventui hujus Monaſterii vendidi hæreditates ſu- perius Wiznow & inferius Wiznow & pagum Tevto -Wermorzowicze cum omnibus earum pertinentiis, ſupra quas hæreditates dedi duas in- vel (f ) Paulus is eſt Ziegelbanero nomine IV. atque XXXV. Abbas quem annis quatuor ſupra decem præfuiſſe , annoque 1505. mortuum ſeribit. Sed eum oppido falſum fuiſſe oſtendit mox ſequens charta, quæ jam anno 1499 Clementem infulam abba- tialem geſſiſſe perhiber. ( g) Sigilla tria confracta ſunt, unum adhuc integrum appenſum eſt. (h) Et hie chronologiæ Ziegelbaueri non reſpondet, quem post Pau- lum anno 1505. exſtinctumm anno nondum circumacto Abbatiæ renunciaſſe memo- gat.

Strana 182
182 HISTORIA DIPLOMATICA vel tranſcriptiones Regis Georgii altæ memoriæ, & adhue alias literas ejusdem tenoris ſuper his hæreditatibus ſecundum iſtas quibus teſtifi- cans ſupra has eidem Sacerdoti Abbati & Conventui ſupra ſcripti Monaſterii Brzeunoviensis feci & dedi meam bonam Voluntatem or- dinate ſcriptam, ſicut terra Bobema pro jure habet. Præterea ſi ſu- pra ſcriptum ſacerdotem Abbatem & Conventum quoad prædictas hæ- reditates ſive Eccleſiaſtico, ſive Laicali judicio quis impeteret, Ego ſupra ſcriptus Thiema cum hæredibus, & ſucceſſoribus meis virtute hujus paginæ promitto bona fide ſine dolo in his omnibus eos tueri & defenſare & eis has vindicare ſic ſicut terra Boema pro more & jure habet. In majorem fidem & robur ſigillum meum proprium appendi feci huic paginæ, que data est anno a Nativitate filii Dei Mil- leſimo quadringenteſimo nonageſimo nono feria tertia poſt feſtum ſancti Martini Episcopi. CXCI. Wladislans Rex Bohemiæ inhibet, ne bona Monaſteriorum Brau- novienſis & Policenlis unquam amplius a quocunque abalienentur. dd. Budæ die Iovis ante diem S. Urbani, Anno 1500. Ex autographo ver- naculo Archivi Brewnov. in latinum verſum. Nos Wladislaus Dei gratia Hungariæ, Bohemiæ , Dalmatiæ, Cro- atiæ &c. Rex , Marchio Moraviæ , Lucemburgenſis , & Sileſiæ Dux, ac Luſatiæ Marchio notum facimus his literis univerſis , Poſtquam nobis auxiliantibus, Abbas & Conventus monaſterii Braunovienſis ordinis Sancti Benedicti devoti noſtri dilecti denuo veniſſent in poſſeſſionem hujus monaſterii, & bonorum Braunoviensium & Policensium cum om- nibus eorum appertinentiis, rogati fuimus ab Abbate Brzewnoviensi devoto noſtro dilecto, ut monaſterio Braunoviensi & Policensi eorum- que fingulis bonis & appertinentiis gratioſius providere dignaremur, ut ne deinceps a nobis, & ſucceſſoribus noſtris Bohemia Regibus, ne- que ab Abbatibus & fratribus hujus ordinis præſentibus & futuris, nec ab ullo alio oppignorentur, aut quomodocunque obligentur, ad aliud monaſterium transferantur, aut alienentur. Ad ejusmodi petitionem juſtam inclinati, deliberatione matura, & de conſilio fidelium nostrorum, auctoritate Regia Bohemiæ aſſenſimus, & conſenſum præbuimus, & his literis conſentimus, volentes, atque his literis ex poteſtate noſtra Regia pro honore & laude Dei Omnipotentis, & fanctorum ejus Be- nedicti ordinis hujus & Adalberti horum monasteriorum fundatoris, sta-

Strana 183
BRZEWNOVIENSIS. 183 statuentes ae confirmantes, ne monasteria supra ſcripta cum omnibus bonis & appertinentiis eorum, nec junctim, neque diviſim, ulli ho- minum quoquo modo a nobis, aut ſucceſſoribus Bohemiæ Regibus, aut ab Abbatibus & Conventibus hujus ordinis oppignorentur, obligentur, aut ad alium ordinem transferantur, neque nunc, aut in futura per- petua tempora alienari poſſint. Quod ſi vero Nos, aut Succeſfores noſtri Bobemia Reges, aut Abbates, Conventus, vel quidam alius quæ- piam ex his oppignorarent, venderent, vel alio converterent ex obli- vione, inadvertentia, vel inscie, id robur & firmitatem non habeat, nec habebit in perpetuum; ſed hæc omnia irritentur, & in nihilum redigantur; ita ut in his monasteriis laus & honor Dei Omnipotentis, Beatæ Mariæ Virginis, & sanctorum ejus propagetur, & augeatur, ob quas cauſas etiam fundata & dotata fuerunt, nunc & in perpetua fu- tura tempora, & illud quidem absque noſtro, ſucceſsorum noſtrorum Bohemiæ Regum, & quorumcunque aliorum hominum impedimento, & contradictione. In quorum teſtimonium ſigillum noſtrum Regium (i) his literis appendi juſſimus. Datum Budæ die Iovis ante diem S. Urbani, anno Domini milleſimo quingenteſimo, & Regnorum noſtro- rum Hungaria decimo, & Bohemia vigeſimo nono. Ad Relationem Magnifici Domini Joannis de Sseln- berg, ſupremi Cancellarii Regni Bohemx,i CXCII. Leo X Papa confiirmat omnia privilegia tam Pontificum, quam Im- peratorum Regum Principumque quandocunque monaſterio Brewnoviensi conceſsa. dd Romæ VII. Kal. Aprilis anno 1515. Habetur apud Ziegel- bauerum p. 321. CXCIII. Ludovicus Bohemiæ Rex, concedit Sigismundo Hromada de Boſſi & filio ejus Joanni, ut bona quædam Præpoſituræ Wiſſehradenſis, Præpoſi- turæ Pragenſis, Monaſterii Brzewnovienſis, & Teplicenſis oppignorata, exſolvere poſſint & poſſidere, donec illa bona a ſe aut illis Religio s, vel perſonis Eceleſiaſticis ad quas pertinent, exſoluta denuo fuerint. ad Pra- gæ (i) Sigillum hodie appenſum eſt.

Strana 184
184 HISTORIA DIPLOMATICA gæ die Mercurii poſt diviſionem Apoſtolorum. Anno 1522. Ex Apogra- pho vernaculo Archivi Regii in latinum translatum. Nos Ludovicus Dei gratia Hungariœ, Bohemiæ, Dalmati æ, Croa- tiæl, &c. Rex, Marchio Moraviæ , Lucemburgenſis & Sileſia Dux, & Luſatiæ Marchio &c. notum facimus his literis univerſis , quod rogati fuerimus a nobili Sigismundo Hromada de Boſſi, & Generoſo Joanne Hromada filio ejusdem Sigismundi de Boſſi, fidelibus noſtris dilectis, ut eisdem, & hæredibus, ac ſucceſſoribus illorum concedere dignare- mur exſolutionem pagorum, Hoſtin ad Præpoſituram Wiſſehradenſem, We- leticz ad Præpoſituram arcis Pragenſis, Przemissen pro parte ad Mo- naſterium Brzewnovienſe, pro parte vero ad monasterium Teplicenſe, Wie- truſſitz ad Ecclesiam Wiſsehradenſem, Zdib ad monasterium S. Catharinæ, Zlonin ad Eccleſiam arcis Pragenſis , & Znogiczicz ad Præpoſituram arcis Pragenſis, pertinentium: Quorum precibus inclinati, pro ſervitiis eo- rum, quæ nobis exhibuerunt, & exhibere non deſinunt, matura deli- beratione, conſilio fidelium noſtrorum dilectorum, & poteſtate Regia Bohemiæ ſupra ſcripto Sigismundo & Joanni filio ejus, ac eorum hæ- redibus ac ſucceſſoribus exſolutionem ſupra ſpriptorum pagorum eum omnibus eorum appertinentiis, conceſsimus & præſentibus literis con- cedimus, ut illi hæc omnia a poſſeſſoribus hodiernis aut futuris redi- mere, atque exſolvere poſſint ac valeant conjunctim aut ſeparatim, quandocunque illis , illorum hæredibus & ſucceſſoribus placuerit, & libuerit , depoſituri pro reluitione horum pagorum appertinentiumque plenarie & complete ſummam conſigna am in literis juxta tenorem literarum; qua depoſita illis hæc omnino tradantur. Hos vero pagos ſupra nominatos, ubi ſupra ſcripti Sigismundus & Joannes exſolverint, oos poſſideant , illisque fruantur eouſque cum hæredibus & ſucceſſo- ribus ſuis, donec a nobis, ſucceſſoribus noſtris Bohemiæ Regibus, aut perſonis Religioſis eccleſiaſticis vel præſentibus vel futuris, illis nempe conjunctim vel ſeparatim , quibus hæc reluitio juſte competit &c. exſoluti fuerint. Id enim nos illique in proprium commodum facere ſemper poterimus, vel poterunt, quando nobis vel illis id agere placuerit, & videbitur , daturi eis & hæredibus, aut ſucceſſoribus eorum ſecun- dum literas illorum prius edictionis notitiam, finito autem termino edictionis, depoſita plenarie ſumma consignata, ſuſceptaque statim tene buntur ſupra ſcriptos pagos cum omnibus eorum pertinentiis, prout ipſimet poſſederunt, & fruebantur, nobis aut perſonis iflis Religioſis vel

Strana 185
BRZEWNOVIENSIS. 185 vel eccleſiaſticis conjunctim vel ſeparatim , eedere , & has literas cum aliis, terras has attingentibus, reſtituere ſine ulla contradictione & im- pedimento. Si vero cuidam alteri ex oblivione, aut inadvertentia ſu- pradictarum villarum pagorumque exſolutionem admitteremus, id hiſce literis annihilamus & caſſamus, volentes, ut tales literæ, nullum robur & firmitatem habeant, nec abhinc in perpetuum habere queant. Et quicunque has literas habuerit, sive Sigismundus ſive Joannes ſupra ſcriptus, five eorum hæredes cum illorum bona voluntate, volumus, ut eis competat jus omnium rerum ſupra & infra ſcriptarum. In quorum teſtimonium figillum noſtrum Regium his literis appendi juſſi- mus. Datum in arce Pragensi die Mercurii post Divissonem Apostolorum, Anno Domini milleſimo quingenteſimo vigeſimo ſecundo regnorum noſtrorum Hungariæ & Bohemiæ, ſeptimo. Ad relationem Magnifici Domini Hynconis Borzita de Martinitz in Smeczno, Marſchal. Curiæ Regiæ Majeſtatis. CXCIV. Ludovicus Hungariæ & Bohemiæ Rex jura, poſſeſſiones & privi- legia Monaſterio Brewnovienſi a quibuscunque conceſſa ſecundum omnia puncta, articulos & clauſulas renovat & confirmat ad petitionem Jacobi (k) Abbatis Brewnoviensis. dd. Praga fer. VI. post translationem S. Wen- ceſlai anno 1523. Habetur apud Ziegelbauerum p. 321. CXCV. Ferdinandus I. Hungariæ & Bohemiœ Rex ad petitionem Jacobi Ab- batis Brewnovienſis renovat & confirmat omnia indulta, poſſeſiones, privi- legia quandocunque monaſterio Brewnovienſi conceſsa, datque facultatem oppignoratas & alienatas terras vindicandi & reluendi. dd. Budvicii fer. VI. poſt Diviſionem Apoſtolorum anno 1529. (I) Habetur apud Ziegelbauer p.326. Tom. VI. Monum. A a CXCVI. (k) Is Ziegelbauero numero XXXIX. Abbas eſt, quemque anno 1537. exſtinctum tra- dit. Id valde dubitamus num fide nitatur : cum pag. 71. ſcribit Iacobum Ferdi- nando I. reſuſcitationem Archiepiſcopatus Pragenſis perſuafiſſe, quem demum an- no 1561. adeoque viginti quatuor poſt obitum ejus annis reſuſcitatum con�tat. (1) Ejusdem diplomatis habentur literæ, ut vocant , vidimatoriæ conſulis & ſenatus Glazenfis dd. Glatz 19. Maii anno 1537. in eodem Archivo Brewnovienſi.

Strana 186
186 HISTORIA DIPLOMATICA CXCVI. Joannes Abbas Strahofienſis ord. Præmonstratensis testatur ſe vidiſſe autographas literas Ulrici Abbatis Brewnovienſis ad annum 1369 recen- ſas de villa Trnowa, quas tranſumi fecit anno 1527. 10. Novembris. Ex Autographo Archivi Brewnov. Nos Johannes Divina miſeratione ordinis Præmonstratenſium Ab- bas Montis Syon , alias Strahovienſis recognoſcimus præſentium tenore univerfis, quibus intereſt, vel qvibus hoc præſens tranſcriptum exhibi- tum, lectum, aut oſtenſum fuerit, qvod nos ad juſtam reverendi Patris, Domini Jacobi ordinis S. Benedicti Monasterii Brewnovienſis Abbatis peti- tionem, literas qvasdam proſcriptionis villæ cujusdam Trnawa nomine, co- ram nobis perlegi fecimus, post etiam proprias in manus recipientes, integras, ſanas, inſuſpectasque in pergameno ſcriptas sub appenſis in pergameno duobus figillis Abbatis, & Conventus Brewnoviensis inviola- tas, nec in aliqva ſui parte vitiatas, comperimus, atque sic in trans- ſumptum, aut vidimus reſcribi, & redigi fecimus de verbo ad verbum, ut ſeqvitur In hujus rei evidens teſtimonium & robur præeſentes literas recognitionales, tranſſumptum, ac Vidimus Abbatialis noſtri figilli ſub appenſione fecimus communire. Anno a Chriſto nato MDXXIX. decima die menſis Novembris, CXCVII- Teſtimonium Benedictionis Abbatialis Brewnovienfi Abbati Mathiæ collatæ ab Epiſcopo Viennenſi dd. Pragæ anno 1537. die 25 Julii. Ex autographo Archivi Brewnov. Nos Jobannes Dei & Apoſtolicæ ſedis gratia Episcopus Viennen- ſis. Coadjutor novæ Civitatis, ac ſereniſſimi Principis & Domini, Do- mini Ferdinandi Divina favente Clementia Rommorum, Hungariæ, Boe- mi�que &c. Regis &c. Conſiliarius: Notum facimus univerfis, qvod cum ſuperioribus diebus Monasterium & illius Conventus Brzewnoviensis, Ordinis S. Benedicti & Diæceſis ſanctæ metropolitant Eccleſiæe Pragenſis, ſuo careret paſtore, & Prælato, & religioſi Conventuales dicti Mo- naſterii Capitulariter in Spiritu ſancto congregati, unanimiter in ſuum abbatem, & Prælatum elegerunt Reverendum, & Venerabilem nobis in Chriſto dilectum Mathiam, prout in dicti Abbatis & Conventus literis de legitima electione nobis plena & authentica fides facta, & ostenta est, nobisque infuper tum ab Abbate, tum a fratribus ſupplicatum, qva- tenus nos authoritate nobis in hac parte conceſſa, munus benedictionis veluti

Strana 187
BRZEWNOVIENSIS. 187 veluti Catholicus Antistes eidem memorato Domino Mathiæ impartiri dignaremur. Nos autem conſiderantes periculum eſſe in Eccleſia Dei, ſi qvando oves & ſubditi paſtore ſuo caruerint, nec illi juxta Catholi- cum ritum & ſanctiones Patrum manus impofita fuerit. Propterea hanc & præmemoratam ſupplicationem nobis factam justam & honestam arbi- trati ſumus ac judicavimus. Et propterea in Divi Jacobi feſto, qvod erat qvarta feria poſt Mariæ Magdalenæ festum, hic Praga in Veteri civitate, in Eccleſia S. Jacobi ejusdem, eundem & præfatum Mathiam in forma Eccleſiæ conſueta in præſentia multorum Prælatorum, & teſti- um fide dignorum ac Catholicorum , in Nomine Patris & Filii & Spiri- tus fancti benediximus, eumque mitra, annulo, baculo, chyrothecis & aliis ornamentis, & inſigniis Abbatialibus authoritate nobis in hac parte commiſſa adornavimus, & infignivimus, illius plenam potestatem, au- thoritatem , & jurisdictionem Abbatiale ſuum officium, & ſuæ Prælaturæ dignitatem exercendi, & exequendi, omnia & ſingula ei dantes & im- pertientes, qva ad ipfum, & ipsius anteceſsores omnes ex conceſſioni- bus Apoſtolicis, ac ſuæ Regulæ ad profeſſionis conſvetudinem perti- nent, aut pertinere poſſunt: non dubitantes ipſe, qvamdiu vita fu- perstes fuerit, sanctam Matrem Ecc)esiam Catholicam & illius ortho- doxam Religionem in debita veneratione ſervabit, nec a vera religione aliqvando in hæreſes conſentiet qvodqve ſui Monaſterii, ac confra- trum ſuorum utilitatem, honorem, & devotionem pro viribus promo- vebit, ac defendet juxta juramentum Deo ac nobis ad fancta Dei Evan- gelia publice factum, inconcuſſe & fideliter ſervabit. In qvorum om- nium & fingulorum fidem & teſſimonium præeſentes literas benedictiona- les & confirmatorias ſæpe memorato Abbati dedimus, ac per præſen- tes damus, illasque propria manu ſubſcripſimus, & noſtri Pontificalis ſigilli appenſione communivimus. Datum Pragæ in Boemia, in Divi Jacobi feſto, quod erat vigeſima qvinta dies Menfis Julii anno a Nativitate Domini & Salvatoris noſtri leſu Chriſti MDXXXVII. CXCVIII. Mathias Abbas Brzewnovienſis cum ſuis Præpoſitis & conventu con- firmat Jacobo Scholtz Iudicaturam bareditariam in Werkesdorff. dd. Brau- næ anno 1542 die veneris poſt feftum Corporis Chriſti. Ex autographo Ar- chivi Brewnoy. A a 2 Wir

Strana 188
188 HISTORIA DIPLOMATICA Wir Mathiaß Von Gottes Erbarmunge Abtt, Bonaven= tura Probst deß Kloſterß Braune, Valentinus Probſt zum Rai= grad, Iohanneß Prior, Taspar Probst zu Brewne, und daß gantze Convent deß Kloſters Brewne, bekennen mitt dießem un= ßerem Briefe/ wer den lieſſet, oder hörett leßen/ daß vor Unß kommen iſt Vnßer lieber getrewer Buderthaner Iacob Scholtz zu Werkeeßdorff Bndt Erbrijchter daſelbst, Bndt hatt Lns durch ſich Bndt ſeine gutte freunde mitt gantzem fleiſſ gebeten, ihm Vndt ſeinen Erben Andt nachkömlingen, daß gerichte daſelbst gelegen mit aller zugehorige zubeſtätigen, Vndt Coufirmiren. Welches wir ihm nach geholdenem rach mit Vnſern brüdern, zu= geſaget haben/ Bndt thuen in krafft dieſeß brieffeß : nemblich das wir ihm daß gerichte mit nachgeſchriebener alter gerechtigkeit, Bndt außgedrukten ſtucken bestätigen Vndt Confirmiren, Bndt wol= len das er vor Bnß) Bndt Bnſern náchkömlingen deßſelbigcn alſo zubrauchen, wie er daß ietz undt im gebrauch hatt/ Bndt ſeine Borfahren gehabenn hán/ Anverhindert ſoll bleiben, doch Bnſe= ren rechten, ſo wir auff dem gerichte, Vndt auff den vor ange= zeigten ſtücken haben/ ohne nachtheil. Zum Erſten weil Bnſer Borfahrender Abt herr Iacob, milder gedächtnuß, daß gerichte gefaufft, daß aufgebawet, vndt wederumb Berkaufft Balten Meißnern, von dem es Iacob Scholtz an ſich gebracht hatt durch ein redlichen kauff, in allen alten reinen vndt grantzen, daß ihm ober reichet/ wollen wir ihn auch alſo daben gehalten haben. Die= weil aber vnſer vorfahrer die mülſtad darvon zu dem Sſtiffte ge= zogen, vndt vor dießelbige mülſtadt die Wuſtunge zwiſchen Bar= thel Knollen vndt dem gerichte gelegen/ ihm vndt ſeinen nach= tömlingen ohn allen Zinß gegeben/ wollen wir auch ihn vndt alle nachkömlinge daben gehálten haben. Auch geben wir ihm von ei= ner halben huben jarlich Zinß auff dem gutte/ ſo Procop Scholtz im beſutze hatt. Aber mitt den andern gaben vndt robott ſoll der Borgenandte Procop Scholtz vndt ein jeder beßitzer deß gutteß der Herrſchafft außrichten/ undt geben. Auch geben wir auß ſonderlicher genade ihm zu/ vndt allen nachkömlingen aldo/ in dem

Strana 189
189 BRZEWNOVIENSIS. dem gerichte zu Wekerßdorff brauniſch Bier zuſchäncken vndt kein anderß vor Unß vndt nachkommender herſchafft aller vnſer Unterthaner Unvorhinderth. Er ſoll auch im drittendiege, ſonoch Wehnachten wirdt gehalten/ von den innwohnern deß Dorffeß die Zinßheller einfodern vndt nehmen/ dergegen ſoll er vnßerem Prob= ſte vndt geßandten ein efſen machen, vndt ſo offte daß gutt mit der Wüſtunge Berkaufft wirdt/ ſoll vns der Kauffer den Zehen= den groſchen geben/ vndt weil er vnß den pflichtigen Dienst nicht thut neben andern richtern im brauweiſchen weichbilde gelegen, ſoll er fährlich vierzig groſchen dazu acht pfennigen auff Weynachten außrichten. Zu wahrer beſtätunge/ vndt kräfftlicher haltunge aller oben geſchriebnen artikel undt ſtücke ihm vndt ſeinen nach= kömlingen Unvorbrächlich zuhalten haben wir vorgenandter Abt/ vnſer Abbtey vndt deß Convents inſigel hieran hengen laſſen. Geben zu Brawne am Freytag nach deß Heiligen Leychnamstag, nach Thriſti geburrt Tauſendt fünfhundert im zwey vndt viertzig= sten Jahre. CXCIX. Rex Ferdinandus conſentit, ut Abbas & Conventus Braunovienſis agrum & pratum oppignorare poſſit. dd. Pragæ die Martis S. Jacobi. Ab. 1544. Ex apographo Archivi Regiie vernaculo in latinum trans- latum. Nos Ferdinandus &c. Notum facimus his literis univerſis, quod ſuppliciter rogati fuerimus a Venerabili Mathia (m) Abbate & Conven- tu Monaſterii Braunoviensis fidelibus nostris dilectis, ut eisdem gratio- ſum noſtrum conſenſum concedere dignaremur, quo unum agrum, & duas partes prati a fundis & pratis ſuis provido Joanni ſcribæ ſuo centum sexagenis grofforum Bohemicorum oppignorare valeant; & q uo- niam idem ſcriba ( ficut nobis retulerunt) illis, & prædeceſſoribus eo- rum ſemper bene & ſedulo ſervivit, atque per incendium prædii ſui (propter neceſſitates monaſterii alio miſsus) magnum detrimentum paſſus fuit; quapropter ad illam oppignorationem agri & pratorum noſtrum gratioſum conſenſum dare dignati fuimus, & hisce literis noſtris auctoritate Regia Bohemia, cum confilio fidelium noſtrorum di- (m) Is Ziegelbauero numero XL. Abbas fuit, qui anno 1551. exstinctus.

Strana 190
190 HISTORIA DIPLOMATICA dilectorum damus videlicet, ut prædictus Abbas & Conventus cum eodem Joanne ſcriba de illa oppignoratione agri & pratorum conven- tionem ad centum ſexagenas grofforum Bohemicorum instituant, literas deſuper ſub Abbatiali & Conventus sigillo in hune finem extradant, ut nobis, hæredibus, & ſucceſſoribus noſtris Bohemiæ Regibus, ipfique monaſterio reluitio omni tempore libera permaneat, aliter autem ne- quaquam. Demum postquam idem Abbas & Conventus cum eodem Joanne ſcriba ſuo hanc conventionem instituerint, & agrum ac prata oppignoraverint, volumus, ut idem Joannes ſcriba hac oppignoratione cum hæredibus & fucceſforibus ſuis frui, & dictum agrum ac prata poſſidere poſſit ea penitus ſecuritate, quaſi a nobis deſuper literas in pergameno cum ſigillo pendente accepiſſet, sine omni impedimento. In quorum teſtimonium figillum noſtrum Regium literis his apponi juſſimus. Datum in Arce Fragenſi die Martis poſt S. Jacobi diem, an- no Domini milleſimo quingenteſimo quadrageſimo quarto, & Regno- rum noſtrorum Romani decimo quarto, & aliorum decimo Octavo. CC. Ferdinandus Rex Bohemiæ conſentit, ut Georgius Parochus Beatæ Virginis ad Cunas, & Paulus Parochus ad S Michaelem in fundis Mo- naſteriorum aule Regie, & S Margarethæ Brewnovii theſauros quarere poſſint. dd. Pragæ die Veneris poſt festum S. Hieronymi A. 1545. Ex apographo vernaculo Archivi Regii in latinum translatum. Nos Ferdinandus &c. notum facimus præſentibus literis univerſis, quod comparentes coram nobis Honeſti viri Georgius Parochus Ecclefiæe Matris Dei ad Cunas , & Paulus Parochus Eccleſiæ S. Michaelis in anti- qua civitate Pragenſi insinuarunt nobis, quod a fide dignis hominibus perceperint, in fundis Monaſterii Aulæ regiæ, & Monaſterii S. Marga- rethæ Virginis quosdam theſauros fcilicet aurum & argentum latere, quod illi ſe inventuros, & auxilio quorundam hominum levaturos ſpe- rarent. Nos pro conſenſu & licentia ad hæc tentanda humiliter im plorantes. Cum igitur convenientius eſſe agnoſcamus, ut theſauri ſubterranei in emolumentum hominum effodiantur, quam ut ab que fructu ſub terra deliteſcant , petitioni illorum annuere, & conſen um nostrum ad hæc præbere dignati fuimus, quam etiam hiſce literis prœ- bemus, videlicet ut illi in fundis ſupra ſcriptorum monasteriorum, cum ſcitu tamen Abbatis & Præpoſiti horum monaſteriorum , & absque damno hominum , & horum monaſteriorum tales theſauros quærere, &

Strana 191
BRZEWNOVIENSIS. 191 & eos, ſi ad hos pervenire potuerint, levare poſſint, id quidem a dato harum literarum intra unum annum continuum. Quidcunque vero de auro, argento, moneta, clenodiis invenerint, & levaverint, horum omnium Parochi ſupra ſcripti juſtam medietatem ad Cameram noſtram Cæſaream statim deponere teneantur, reliquum ſibi ſervaturi. Abbas tamen & Præpositus dictorum monasteriorum semper hominem fidelem ſub foſſione & inquiſitione habeant præſentem, & ſi jam ſpes eſſet, ut in locum, theſauri devenirent, tunc tempori id conſili- ariis noſtræ Cameræ arcis Pragensis insinuent, ut aliquem loco noſtri ad levandum hunc theſaurum deputent. Ceterum Parochi illi , & eorum adjutores fincere & fideliter, ficut ad clericos ſpectat, erga nos ſe ex- hibeant. Volumus tamen, ut hæc noſtra admiſſio & licentia, aliis, quibus pariter, theſauros quærendi facultatem dedimus, in damnum & præjudicium non ſit. In quorum teſtimonium sigillum noſtrum Regi- um his literis appendi juſſimus. Datum in arce Pragensi die Veneris post diem S. Hieronymi, anno a Nativitate Filii Dei milleſimo quingenteſimo quadrageſimo quinto, & Regnorum noſtrorum , Romani decimo quin- to , & aliorum decimo nono. CCI. Rex Ferdinandus conſentit, ut incolæ pagorum ad Brzewnovienſe monaſterium pertinentium Doxanæ propiores, cereviſiam e braxatorio Præpoliti Doxanenſis emere poſſint. dd. Pragæ die Mercurii poſt feftum S, Mathai Ap. 1549. Ex apographo vernaculo Archivi Regii in latinum tranſlatum. Nos Ferdinandus &c. Notum facimus præſentibus literis univer- ſis, quod ad ſupplicem petitionem Venerabilis Joannis (n) Præpoſiti, & totius Conventus Monasterii Doxanenſis fidelis, & devotorum noſtro- rum dilectorum gratioſum conſenſum dederimus , & præſentibus lite- ris demus, ut caupones aut pocillatores ex pagis Bauſſowicz, Hrdle, Poczapl, & Dolanek, ad Monaſterium Brzewnovienſe pertinentibus, quo- niam monaſterio Doxanenſi propiores sunt, inde cerevisiam emant, & accipiant , ac emere & accipere teneantur, & id eouſque dum aliud voluerimus & statuerimus, (o) cum hac tamen conditione, ut Præpo- ſitus (n) Reverendiſſimo Toſepho Mika hic Joannes nomine V. Præpoſitus eſt, qui anno 1565. mortuus. (o) Ex his conjicere fas eſt tum Hrdienſem ditionem monaſterii Brew- novienſis braxatorio caruiſſe.

Strana 192
192 HISTORIA DIPLOMATICA ſitus Doxanenſis cereviſiam bonam, & idoneam coqui curet, & com- petenti pretio citra omnem prætaxationem eandem vendat. Guodsi vero cauponum nonnemol contra voluntatem ſupra ſcripti Præpoſiti Doxanenſis frivole aliunde cereviſiam acceperit, & emerit, quilibet eo- rum eidem Præpoſito de quolibet vaſe mediam ſexagenam groſſorum Bohemicorum in pæna dabit, quam mulctam ab eisdem, ficut aliud quod- vis debitum repetere, & quidem toties poterit, quoties quis trans greſſus fuerit mandatum noſtrum, & contra illud agere præſumpſerit. Qua propter mandamus cauponibus fupra nominatis, ut vos ita, prouti vobis mandamus, geratis, ab eodem Præpoſito , & non ex alio loco cereviſiam ematis, & obedientiam in hoc præestetis, si damnum, mul- ctam, ac pænam evitare vultis. In quorum teſtimonium figillum nos- trum Regium his literis appendi juſſimus. Datum in arce noſtra Pra- genſi die Mercurii poſt feſtum S. Mathæi, anno Domini millefimo quin- genteſimo quadrageſimo nono, & Regnorum noſtrorum Romani de- cimo nono , & aliorum vigeſimo tertio. NB. Duplex Brevnovienſe documentum in Auctario proceſſus Briewnovi- enſis de Ioanne Præpoſito Brewnov. electo administratore archepiſco- patus Prag. Ad annum 1553 in meo registro N. 27 & 28. item terti- um ad annum 1560. N. 22. continetur. CCII. Teſtimonium Georgii Hamer Notarii publici de legitima electione Jo- annis Præpoſiti Brevnoviensis in Abbatem Brewnovienſem dd. 21. Sep- tembris 1553. Sede Archiepiſcopali Pragenſe vacante. Habetur excu- ſum in Auctario recentiſſime repertorum documentorum &c. p. m. 13. CCIII. Valentinus Eccleſiœ Prag. Decanus, Joannes a Puchov Archidia- conus Pragenſis, Archiepiſcopatus Pragenſis auctoritate Apoſtolica ſede vacante Administratores confirmant electionem Joannis Abbatis Brewnovi- enſis dd. in arce Pragenli 26. Septembris 1553. Habetur excuſum in eodem Auctario p. m. 16. CCIV. Ferdinandus I. confirmat Joannem neo-electum Abbatem Brauno- vienſem dd. Viennæ die Iovis poſt festum S. Martini anno 1553. Ex apo- grapho vernaculo Archivi Brewnovienſis in latinum tranſlatum. Nos

Strana 193
BRZEWNOVIENSIS. 193 Nos Ferdinandus &c. Notum facimus his literis omnibus & fin- gulis: quod honorabiles viri Prior & Conventus monaſterii Brzewno- vienſis aliter Braunovienſis dicti nuperrime concordi voluntate & ſuf- fragio rite elegerint confratem suum Venerabilem sacerdotem Joannem in Abbatem, & idem Joannes sacerdos a Venerabilibus Administratori- bus Archiepiſcopatus Pragenſis eidem monaſterio, uti ordo rerum expoſeit & ſervatur, in Abbatem datus & confirmatus fit. Idem igitur neo-electus Abbas nobis humillime supplex factus est, ut & nos huic election noſtrum gratioſum aſſenſum inpertiremur, & noſtræ Majesta- tis literis eandem confirmaremus. Ad cujus humillimas preces inclina- ti matura deliberatione ex certa ſcientia, ex conſilio fidelium noſtrorum dilectorum & poteſtate Regia conſenſum noſtrum clementiffime imper- titi ſumus , & his literis mox nominatum Joannem Abbatem & Recto- rem dicti monasterii omniumque ad idem monasterium spectantium bo- norum, quemadmodum a ſuo Conventu delectus, & a ſupra ſcrip- tis Adminiſtratoribus rite recognitus atque approbatus eſt, regia aucto- ritate confirmamus eo fine, ut monaſterium Brzewnovienſe ejusque bona tanquam verus ejusdem ordinis filius rite, diligenter atque fo- lerter gubernet, nullos exceſfus, qui contra Deum, regulas ejusdem ordinis, privilegia, & veteres bonas conſuetudines vergerent, ullo mo- do admittat, quin imo omnia juſto & debito ordine administrans in id unum oculum cogitatumque intendat, ut Deo ferventer ſerviatur, & ejus gloria promoveatur. Quare vobis modernis & ſecuturis Archie- piſcopatus Pragenfis Adminiſtratoribus, Tibi Priori & reliquo Con- ventui ejusdem monasterii Brzewnoviensis mandamus, ut crebrius me- moratum Joannem legitime electum Abbatem recipiatis, & inviolabili- ter manuteneatis, idemque omni populo & ſubditis ad idem monaste- rium ſpectantibus ſerio injungatis, atque hac ratione idem Joannes fructu Confirmationis regiæ nostrae clementissime eidem eonceſsæ per petuo gaudeat, nunquam admittentes, ut ei, feu illius Conventui a quo- quo demum hominum genere impedimentum aliquod inferatur ſub graviſſimis indignationis noſtræ atque ſucceſſorum noſtrorum poenis. In rei hujus teſtimonium noſtrum regium minus figillum literis iftis apponi juſſimus. Actum Viennæ die Jovis poſt feſtum S. Martini an- no Domini 1553. Regnorum noſtrorum Romani vigeſimo tertio, Hun- garici vigeſimo ſeptimo & Bohemici vigeſimo octavo. Tom. VI. Monum. B b CCV.

Strana 194
194 HISTORIA DIPLOMATICA CCV. Teſtimonium benedictionis Abbatialis Domino Abbati Joanni de Chottow collatæ a Wenceslao Suffraganeo Olomucenſi tum Abbate Saarenſi dd. Saaræ anno 1554. die 25. Januarii. Ex Archivo Brevnov. Nos Wenceslaus Dei & Apoſtolicæ ſedis gratia Epiſcopus Nicopo- liensis, Suffraganeus Olomucenſis & Abbas Sarensis. Notum facimus uni- verſis, quod cum ſuperioribus diebus Monasterium, & illius Conven- tus Brzenoviensis ordinis S. Benedicti, & Diocefis fanctæ metropolita- næ Ecclesiæe Pragensis suo careret Pastore, & Prælato, & religiosi Con- ventuales dicti Monaſterii Capitulariter in Spiritu fancto congregati una- nimiter in ſuum Abbatem, & Prælatum elegerunt Reverendum ac Venera- bilem nobis in Chriſto dilectum Joannem a Chotow, prout in dicti Abbatis & Conventus literis de legitima electione nobis plena & au- thentica fides facta, & ostensa est, nobisque insuper tum ab Abbate, tum a Venerabilibus Dominis, Domino Valentino Eccleſiæ Pragenſis Decano , Domino Joanne a Puchow Archi - Diacono, Archiepiſco- patus Pragenſis Adminiſtratoribus ſupplicatum, quatenus nos authoritate nobis in hac parte conceſſa munus benedictionis veluti Catholicus An- tiſtes eidem memorato Domino Joanni impartiri dignaremur. Nos au- tem conſiderantes periculum eſſe in Eccleſia Dei, ſi quando oves & ſubditi paſtore ſuo caruerint, nec illi juxta Catholicum ritum, & ſancti- ones Patrum manus impoſita fuerit: propterea hanc & præmemora- tam ſupplicationem nobis factam justam & honeſtam arbitrati ſumus ac judicavimus: Et propterea die Dominica poſt feſtum Epiphaniarum Do- mini, quæ erat ſeptima menſis Januarii in Eccleſia Monasterii Sedlecen- ſis ordinis Ciſtercienſis eundem & præfatum Johannem in forma Eccleſiæe conſveta in præſentia multorum Prælatorum & teſtium fide dignorum ac Catholicorum in Nomine Patris, & Filii, & Spiritus ſancti benediximus, eumque mitra , annulo, baculo, chirothecis, & aliis ornamentis, & in- figniis abbatialibus authoritate nobis in hac parte commiſſa adornavimus & infignivimus, illique plenam potestatem authoritatem, & jurisdictionem Abbatialem, ſuum officium, & ſuæ Prælaturæ dignitatem exercendi, & exequendi omnia & ſingula ei dantes & impertientes, quæ ad ipſum, & ipſius anteceſsores omnes ex conceſsionibus Apostolicis, ac ſuæ Re- gulæ ad profeſſionis conſvetudinem pertinent, aut pertinere poſsunt. Non dubitantes, ipſe quam diu vita ſuperstes fuerit, sanctam Matrem Eccleſiam Catholicam, & illius Orthodoxam Religionem in debita venera- tione

Strana 195
BRZEWNOVIENSIS. 195 tione ſervabit , nec a vera religione aliquando in hæreſes conſentiet, quodque ſui Monaſterii ac confratrum ſuorum utilitatem,honorem, & devo- tionem pro viribus promovebit ac defendet, juxta juramentum Deo ac nobis ad ſancta Dei Evangelia publice factum, inconcuſſe ac fideliter ſervabit. In quorum omnia & ſingulorum fidem & teſtimonium præ- ſentes literas benedictionales, confirmatorias ſæpe memorato Abbati dedimus. ac per præſentes damus, illasque propria manu ſubſcripſi- mus, & noſtri pontificalis figilli appensione communivimus. Datum in Cænobio noſtro Sarenſi feria quinta Converſionis D. Pauli, que erat vigeſima quinta menfis Januarii Anno a Nativitate Domini, & Salvato- ris noſtri Jeſu Chriſti MDLIV. CCVI. Ferdinandus Rex Bohemiæ confirmat Joanni Drozensky de Policz ternas literas ſuper censibus agris &c. eidem ab Abbate Brzewnoviensi da- tas. dd. Pragæ die Mercurii poſt festum SS. Trium Regum. Ap. 1558. Ex apographo vernaculo Archivi regii in latinum translatum. Nos Ferdinandus &c. Notum facimus præſentibus literis univer- ſis, quod nobis Providus Joannes Drozensky de Policz ſcriba & ſervus Venerabilis Joannis Chotowsky Abbatis Monasterii Brzewnoviensis tripli- ces literas cum figillis pendentibus exhibuerit, humiliter ſupplicans, ut eidem has literas, & conceſsiones gratioſe confirmare dignaremur. Primæ literæ ſunt Mathiæ quondam Abbatis, & totius Conventus Mo- naſterii Brzewnovienſis, & Braunovienſis, quibus pro ſedulis & fidelibus ſervitiis dicto Joanni ſcribæ ſuo, & ejus hæredibus, ac ſucceſſoribus ſub annuo cenſu quatuordecim groſſorum alborum & quibusdam con- ditionibus in uſum concedit unum agrum apud pagum Bukowicz , & duas partes pratorum inter prata hujus monafterii fitorum, cujus da- tum eſt Braunovii anno Domini milleſimo quingenteſimo trigeſimo octa- vo, die lunæ, feſto S. Mariæ Magdalenæ. Secundæ literæ funt ejusdem Mathiæ Abbatis & Conventus Monasterii Brzewnoviensis & Braunovien- fis, quibus dicto Joanni ſcribæ pariter ſub cenſu annuo decem groſſo- rum alborum dat quasdam partes pratorum apud Wochoz cum rivulo ad fruendum & hæreditarie tenendum; cujus datum eſt Braunovii anno Domini milleſmo quingenteſimo quadrageſimo quinto die Mercurii poſt Dominicam Reſurrectionis Chriſti Domini. Tertiæ literæ ſunt Joannis Chotowsky Abbatis & totius Conventus ſupra ſcripti Monaſterii, quibus eidem Joanni ſcribæ ſupra ſcriptas partes agri, pratorum cum rivulo Bb 2 item

Strana 196
196 HISTORIA DIPLOMATICA item domum in oppido Policz (in horto retro rivulum e regione villæ) noviter ædificatam ſub annuo cenſu ſex groſforum alborum con- firmat, cujus datum Braunoviæ die Mercurii feſto S. S. Philippi & Ja- cobi Apoſtolorum. Ad ejusmodi igitur humiles preces ſupra nomi- nati Joannis ſcribæ, cum jam tot annis in hoc monaſterio ſerviverit, & notum ſit, quod huie monaſterio de his fundis, pratis, & rivulo cenſus annuus rite ſolvatur, ſuperioritas illis Religioſis permaneat, nec abinde aliquid alienetur; has triplices literas ſupra ſcriptas duorum Abbatum, & Conventus Monaſterii Braunovienſis matura deliberatione de certa noſtra ſcientia, ex poteſtate Regia Bohemia, & cum confilio fidelium noſtrorum dilectorum in omnibus artieulis, punctis, & clau- ſulis, ac tenore, ac si his noſtris literis, de verbo ad verbum inſcriptæ fo- rent, confirmamus, & approbamus, volentes, ut ſupra ſcriptus Joan- nes Drozensky ſcriba Braunovienſis, ejus hæredes, & ſucceſfores in om- nibus illis, quæ in his literis continentur, absque immutatione, & im- minutione conſerventur, hos fundos, prata, agros cum rivulo, ſimul & domum de novo ædificatam poſsideant, donare, vendere, permuta- re , & cum his omnibus , quaſi cum re propria, agere poſſint, ( attamen ſub cenſu , & conditionibus quas literæ præſcribunt ) ſine noſtro, hæ- redum, & ſucceſſorum noſtrorum Regum Bohemiæ, Abbatum, & con- ventus Braunoviensis præſentium, & futurorum, atque aliorum quo- rumlibet hominum impedimento. Singularem etiam huic Joanni Drozensky pro fidelibus ſuis tam diuturnis ſervitiis, quæ huic mo- nasterio, & etiam Policzensi oppido exhibuit, gratiam præestamus, ut ille, ejus hæredes, & ſucceſſores, & quivis, qui hanc domum novi- ter exstructam in horto, poſſederit, poſsit, & poſsint in eadem domo libere, & ſine impedimento ſuperiorum loci, & Civium Policenſium præſentium , & futurorum, aut aliorum quorumlibet hominum quam- cunque civilem negociationem sive per cocturam, sive venditionem, sive pocillationem cerevifiæ, aut qnomodocunque exercere omni eo modo, jure, ordine & conſvetudine, quibus alii cives hujus oppidi, domus ſuas in foro habentes, de jure, & conſvetudine fruuntur. In quo- rum teſtimonium ſigillum noſtrum Regium his literis appendi juſſi- mus. Datum in Arce noſtra Pragenſi die Mercurii poſt diem ſanctorum Trium Regum, anno a Nativitate Filii Dei milleſimo quingenteſino Octavo, & Regnorum noſtrorum Romani vigeſimo octavo, & aliorum trigeſimo ſecundo. CCVII.

Strana 197
BRZEWNOVIENSIS. 197 CCVII. Ferdinandus I. præcipit Præpoſitis & Prioribus monaſteriorum Brew- novienſis, Rayhradenſis, Policenlis , & Braunenſis, ut electo Abhati Jo- anni obedientiam præſtent dd. Viennæ anno 1560 die lunæ post feſtum Luci�. Ex autographo Archivi Brewnov. Nos Ferdinandus Dei gratia Electus Romanorum Imperator ſemper Auguſtus, & Hungariæ, Boemiæ, Dalmatiæ, & Croatiæ Rex &c. Infans Hiſpaniæ , Archidux Auſtriæ , Marchio Moraviæ , Lucemburgiæ & Sileſiæ Dux, ac Luſatiæ Marchio. &c. Notum facimus hiſce literis omnibus. Quandoquidem Venerabilem Joannem ab honestis Priore, & Conventu Monasterii Brzewnoviensis electum & a Venerabilibus N. Admi- nistratoribus Ecclefiæ Archi epiſcopatus Arcis Pragenfis in dictum Monaste- rium, prout ordo in hoc obſervatur, introductum, in Abbatem hujus Monaſterii & Regulæ S. Benedicti Authoritate Noſtra Cæſarea pro priori ſtabilire & confirmationem ipſi ſuper hoc dari mandare dignabamur. Quapropter vobis omnibus præſertim Præpoſitis & Prioribus Monaste- riorum Brzeunovienſis, Rayhradenſis, Policenſis & Braunenſis, Sacerdoti- bus, & Conventibus eorum & aliis omnibus, qui ad Monasterium Brzeuno- vienſe ſecundum Privilegia & Regulam hujus Monaſterii ſub ſuperioratum & obedientiam ſupra memorati Joannis Abbatis pertinetis, mandare & ſevere præcipere dignamur, ut Vos cum fæpe memorato Joanne Abbate Brzeunovienſi tanquam Prælato primario & ſeniore Veſtro, juxta Regu- lam hujes ordinis, prout ipſi tanquam Abbati & ordinario Veſtro obliga- ti eſtis, dirigatis, & ipsi omnem debitam obedientiam exhibeatis, aliter nullatenus facientes sub actuali & certa pana nostra, & idem Abbas se etiam erga vos in omnibus competenter & debite gerere debet. In teſtimonium hujus ſigillum Noſtrum Cæſareum his literis apprimi man- dare dignati ſumus Datis Viennæ die Lunæ poſt festum S. Luciæ An- no Domini milleſimo quingenteſimo ſexageſimo; Et Regnorum nostro- rum Romani trigeſimo, Hungariæ trigeſimo quarto, & Boemiæ tri- geſimo quinto. Ferdinandus. Ioachim de Nova domo S. R. Bohemiæ Cancel- Sholdtk. Vice Cancel. CCVIII.

Strana 198
198 HISTORIA DIPLOMATICA CCVIII. Antonius Archiepiſcopus Pragenſis fatetur ſe vidiſſe literas Autogra- phas Epponis militis de anno 1043 & Ottocari Regis de anno 1258. quas ad petitionem Joannis Abbatis Brewnoviensis tranſumit, & renovat. dd. Pragæ 25. Auguſti Anno 1565. Ex autographo archivi Brewno- vienſis. Nos Antonius Dei & Apoſtolicæ ſedis gratia Archiepiſcopus Pragenſis, Legatus natus, & Generalis Magister Cruciferorum cum Rubea ſtella per Bohemiam, Moraviam, Sileſiam, & Poloniam recognoſ- cimus, & per præſentes notum facimus, quod Reverendus Devotus nobis Dilectus Joannes Abbas monaſterii Brewnovienſis obtulit nobis binas literas, unas a strenuo quondam milite' Eppone tempore illuſtriſfi- mi Principis Domini Brethizlai Ducis Bohemiæ exaratas ac dependente in Zona membranea figillo ejusdem Principis in teſtimonium robora- tas & firmatas. Alteras a Sereniſſimo quondam Principe & Domino Domino Ottocharo Rege Bohemiæ, Duce Auſtriæ, & Marchione Mo- ravi� &c. felicis recordationis conſcriptas, ae ſigillo quoque ſuæ Ma- jeſtatis appendente in Zona ſeritii flavei & rubei coloris communitas. Et nos qua decet, ſolemnitate, rogavit, ut easdem literas in authenti- cum tranfumti exemplar, quo tam foris, quam domi in caufis ſuis in- ſtantibus uti poſſit, tranſcribi curaremus. Itaque nos perpendentes dicti Abbatis petitionem eſſe honestam & justam, ac literas originales deli- berato animo conſiderantes, & per omnia ſalvas, ſanas, integras, non cancellatas, nec aliquo vitio notatas videntes, manibus nostris tractavi- mus, legi audivimns, & in præſens tranſumti exemplar conſcribi feci- mus, interponentes nostram authoritatem, ut præeſenti tranſumto in vel extra judicia non ſecius, ac ſripſum originale appareat, plena & indu- bitata fides adhibeatur. Quarum quidem literarum tenor de verbo ad verbum eſt talis: Notum ſit omnibus Chriſti fidelibus, quod ego Eppo miles Brecizlao Duce fomoſiſſimo Ducatum tenente &c. (p) Alterarum vero talis eſt tenor: Ottacharus Dei gratia Dominus regni Boemiæ, Dux Auſtriæ , Marchio Moraviæ ; Univerſis hanc literam inſpecturis in perpetuum. Ut affectum, quem gerimus, cordis circa Venerabilem Ab- batem de Brewnow Martinum nomine &c. (q) In quorum fidem & tes- (p) Dipłoma idem eſt quod ſupra numero IV. notavimus. (q) Diploma id jam ad an- num 1258 excuſum dedimus.

Strana 199
BRZEWNOVIENSIS. 199 teſtimonium hoc exemplar tranſumti ſeu Vidimus ſigillo noſtro appenſo (r) communiri fecimus, & propria nos manu ſubſcripſimus. Datum Pragæ in ædibus noſtræ Archiepiſcopalis Reſidentiæ in Hradſchano die vigeſima quinta Auguſti, anno Domini milleſimo quingenteſimo ſexa- geſimo quinto. Antonius CCVIIII. Imperatoris Rudolphi conſenſus datus Braunovienſi Abbati, ut quos- dam monaſterii fundos oppignorare poſſit. dd. Ratisbonæ die Martis S. Galli. Anno 1576, Ex apographo vernaculo Archivi Regii in lati- num tranſlatum. Nos Rudolphus &c. Notum facimus præſentibus literis univer ſis, quod piæ recordationis Imperator Maximilianus hujus nominis Secun- dus Dominus Pater noster chariſſimus ab omnibus Prælatis, & Clero Regni Bohemiæ poſtulaverit, ut pro ſumme urgentibus neceſſitatibus, in cauſa belli turcici ad expungendam quandam syngrapham, qua quæ- dam monaſteria nobili Joanni Wchinsky oppignorata fuere, ſuæ Ma- jeſtati certa ſumma deponeretur, Et vero agnoverunt illi ſe ſuæ Ma- jeſtati, utpote Imperatori, & Domino ſuo obnoxios, obligarique ad petitam ſummam deponendam; verum obtenderant tum, quod ex proventibus monaſteriorum absque oppignoratione quorundam pago- rum & fundorum hanc ſummam deponere minime poſſint. Cum igitur nobis jam, ut Imperatori, & Domino eorum, poſt mortem ſupra ſcripti Domini Genitoris noſtrſ, incumbat , ejusmodi conſenſum dare, ſupplicavit nobis humiliter venerabilis Martinus (s) Abbas Mo- naſterii Brzewnovienſis & Braunoviensis, ut conſenſum nostrum gratio- ſum daremus, quo pro acquifitione quatuor millium, ducentarum, quinquaginta ſexagenarum Miſnenſium, quæ nobis deponere promiſit, oppignorare poſſit civibus Braunovienſibus monaſterii ſui ſubditis pa- gum Wizniow pretio mille quingentarum ſexagenarum, & quidem Chriſtophoro Rydl civi Braunovienhi molam in Weykrstorff trecentis ſexagenis; Iudici in pago Martinkowicz alteram molam trecentis ſexa- genis (r) Sigillum hodie appenſum Num. XIII. æri inciſum fiſtimus. (s) Hie Ziegelbaue- ro Numero XLII. Abbas eſt, quemque aterrimo carbone notat. Eum a Rudolpho Imp. Anno I602. ex auctoratum illique Wolfgangum ſubſtitutum ſcribit.

Strana 200
HISTORIA DIPLOMATLCA. genis Misnensibus. Præterea ut a Joanne Baptista, & Rotnsstek civi- bus Wratislavienſibus ſub cenſu annuo mutuos accipere poſſit mille imperiales (dando videlicet de centum taleris annue octo taleros) item a Michaele Heymanl de laur quadringentos taleros; item a civibus Braunoviensihus Michaele, Donato, Waczl, Scholcz, & Joanne Forberk trecentos taleros, ſub conſveto cenſu annuo, ſecundum institutionem novam & mandatum. Animadvertentes igitur ejusmodi mutuum in bonum totius Chriſtianitatis, atque idcirco etiam eorundem Religio- ſorum vergere, matura deliberatione cum noſtra certa ſcientia, de con- ſilio fidelium noſtrorum dilectorum, & poteſtate Regia Bohemiæ, con- ſenſimus , & his literis noſtris conſentimus , ut ſupra nominatus Abbas cum Conventu ſuo prædictum pagum, & molas cum omnibus apper- tinentiis ſupra ſcriptis perſonis oppignorare , pariter & pecuniæ ſum- mas prædictas ſub cenſu annuo a civibus Wratislaviensibus, & Brau- novienſibus ſupra nominatis mutuas accipere, has etiam ſummas de pro- ventibus monaſterii denuo exſolvere cum ſucceſſoribus ſuis fine impe- dimento cujuscunque hominis poſſit & valeat. In quorum teſtimo- nium ſigillum noſtrum Cæſareum his literis apponi juſſimus. Datum in Civitate noſtra Imperiali Rzeznæ (t) die Martis ſancti Galli, anno milleſimo quingenteſimo ſeptuageſimo ſexto, & Regnorum Noſtrorum Romani primo Hungariæ quinto, & Bohemiæ ſecundo. 200 Rudolphus. Joachym de Kollowrath. Ad mandatum Domini Electi Im- peratoris proprium. Willhelmus Opperſtorff. CCX. Hertwigii Zeydlitz literæ Reverſales, quod villa & mola in Brad- kowicz, quas ſub obpignoratione poſſidet, a Monaſterio Brzewnovienſi re- lui poſſint dd. die Sabbathi poſt S. Galli diem A. 1586. Ex autographo vernaculo Archivi Regii in latinum translatum. Ego (3) Ita Bohemice appellatur Ratisbona.

Strana 201
BRZEWNOVIENSIS. 201 Ego Hertwigius Zeydlitz de Schenfeld in Zwoliniewes, ſuse Cæſa- reæ Majeſtatis Confiliarius, & ſupremus Capitaneus omnium ſuæ Ma- jeſtatis Dominiorum in Regno Bohemiæ , notum facio his literis coram omnibus, quod ad humiles preces meas ſereniſſimus & invictiſſimus Princeps & Dominus Dominus Rudolphus Secundus , Dei gratia Electus Romanorum Imperator &c. Hungariæ, & Bohemiæ. &c. Rex. &c. Do- minus meus Gratioſiſſimus villam in pago Bradkowicz ſitam, cum mola, & rivulo, quæ inibi ſunt, cum fundis arabilibus, & inarabilibus, pratis ad hanc villam pertinentibus , & unitis , una cum iis ; quæ nuper per piſcinam ſupra molam pagi Bradkowicz ſitam, vaſtata fuerunt, ac cum omnibus aliis appertinentiis, prout ego hoc tempore (neſcius, an hæc bona hæreditaria, an vero oneri & debito alicui obligata fint) omnia poſſideo, illaque pretio Septingentarum ſexaginta duarum ſexa- genarum & mediæ grofſorum Bohemicorum jure hæreditario in Tabulas Regni meo nomine inſeri mandavit. In partem vero ſummæ hujus re- luendæ ſuæ Majeſtati Cæſareæ atque officio Cameræ præſentis pecu- niæ ducentas ſexaginta de , & mediam ſexagenam grofforum Bohemi- corum depoſui, & numeravi, poſtquam reliquum, quingentas nempe ſexagenas groſſorum Bohemicorum, ſua Majeſtas mihi in ædificium & reparationem hujus boni gratioſe remiſiſſet, ſub hac tamen conditi- one, ut si Abbas, & Conventus Monasterii Brzewnoviensis pagum Bradkowicz a me aut ſucceſſoribus meis ad ſuum proprium uſum (uti literæ ſuæ Majestatis perhibent ) redemerint, insuper etiam demonstra- tum fuerit , quod hæc villa & mola in Bradkowicz, cum omnibus ſu- pra ſcriptis pertinentiis ad hoc monaſterium Brzewnovienſe antiquitus pertinuerint, & ad illud hucusque pertineant, tunc Abbas & Conven- tus , ſi hæc in propriam poſſeſſionem & fructum (prout clauſula & con- ditio in præedictis Majeſtatis literis ſuper pago Bradkowicz & Nabdyn datis perhibet) vindicare voluerint, vindicare omnino poterunt, ita tamen, ut eandem ſummam, qua ſua Majestas Cæsarea &c. Dominus meus Gratioſiſſimus hoc bonum in Tabulas Regni nomine meo referri fecit , nempe ſeptingentas ſaxaginta duas ſexagenas & mediam groſſo- rum Bohemicorum, plenarie ſolvant & deponant. Nai, ut ſupra dictum est, quingentæ ſexagenæ groſforum Bohemicorum in ædificium impendendæ, & speciali Registerio demonstrandæ sunt. Resarciendum præterea mihi eſt, ſi poſthac inveniretur, quod bona memorata jam alio quocunque onere aut debito fuiſſent gravata. Recepturus itaque ſum. Tom. VI. Monum. C c

Strana 202
202 HISTORIA DIPLOMATICA ſummam integram , mihique juſto titulo competentem, me obligatum profiteor , hanc villam & molam cum ſupra ſcriptis appertinentiis ple- narie reſtituere. Quodsi vero Abbas & Conventus Monasterii Brzew- novienſis præſentes aut futuri reluitione facta villæ & molæ in Bradko- wicz, ea iterum alicui alteri oppignorare, vendere, vel quocunque modo alienare vellent, ac proinde ipsi uſufrui nollent, etiam me, hæ- redes, ac ſuccessores meos earum omnium poenarum, quæ in Majesta- tis ſuæ literis adverſus alienationem pagorum Bradkowicz & Nabdin, item ejusdem villæ & molæ feriuntur, reum, & reos futuros declaro, non ſecus, ac ſi hæc omnia hic de verbo ad verbum præſentibus in- ſcripta eſſent. In quorum fidem & teſtimonium ſigillum meum his Reverſalibus appoſui. Datum die Sabbathi poſt S. Galli, Anno mille- ſimo quingenteſimo octuageſmo ſexto. CCXI. Rudolphus Imperator confirmat contractum ratione villæ & quorun- dam fundorum in pago Bezdiekow initum inter Joannem Sladowsky, & Abbatem Brzewnovienſem. dd. Pragæ die Veneris S. Marthæ feſto, anno 1599. Ex apographo vernaculo Archivi Regii in latinum transla- tum. Nos Rudolphus Secundus &c. Notum facimus his literis univer- ſis, quod Joannes de Chotow quondam Abbas Brzewnovienſis , Michael Prior Braunovienſis, Adamus Prior Brzewnovienſis, Martinus Præpo- ſitus Reihradenſis, & Joannes Parochus & Præpoſitus Policenſis, & totus Conventus Monaſterii noſtri Brzewnovienfis, Stanislao Sladowsky de Sladow per literas aut contractum, cujus datum eft anno a nativitate Domini milleſimo quingenteſimo ſexageſimo quarto die Dominica feſto S. Lamberti Martyris, ſervitute eliberaverint villam cum caſa Andreæ Bernart, & locum unum deſertum Joannis Kaſſ, alterum ejusmodi lo- cum deſertum Pauli Niemecz , qui omnes fundi ad pagum Bezaiekow ſpectantes cum agris, pratis, rubetis, & aliis omnibus ad hanc villam & loca deſerta pertinentibus, hac conditione empti, ut idem Stanis- laus Sladowsky, ejus hæredes, & ſucceſsores loco cenſuum, laborum, gallinarum, quæ antea de his fundis & villa in Bezdiekow, ac locis deſertis dabantur, jam futuris perpetuis temporibus annue duas ſexage- nas Miſnenſes, & quidem in die S. Galli unam ſexagenam, & in die S. Georgii etiam unam ſexagenam eidem monasterio solvant, ad nullas vero

Strana 203
BRZEWNOVIENSIS. 203 vero alias ſolutiones, cenſus, labores, gallinarumque pensiones obligen- tur, prout idem contractus hæc cum quibusdam aliis clauſulis & con- ditionibus fuſius continet. Supplicatum igitur nobis fuit humiliter a provido Joanne Sladowsky de Sladowa , & in Bezdiekow , tanquam filio & hærede ſupra nominati Stanislai Sladowsky ſideli dilecto, pro ſua hæredum , & ſucceſſorum ſuorum meliori ſecuritate, atque emolumen- to, ut hunc contractum (Hamff 6ht) & hos fundos, illorum exſolu- tionem & liberationem gratioſe confirmaremus. Nos igitur ad ejus humiles & justas preces inclinati prævia matura deliberatione, cum noſtra certa ſcientia, de poteſtate Regia Bohemia, & confilio fidelium nostro- rum dilectorum, has literas, & contractum ſupra nominatum in omni- bus ejus punctis, clauſulis, & articulis, ac tenore haud aliter, ac si de verbo ad verbum præſentibus literis inferta forent, integre & ple- narie collaudavimus, confirmavimus, & his literis collaudamus, & confirmamus; mandantes vobis omnibus Statibus, & incolis Regni noſtri Bohemiæ, ut dictum Joannem Sladowsky, ejus hæredes & ſuc- ceſsores ſecundum hujus contractus tenorem & confirmationem nos- tram manuteneatis, nullum impedimentum eisdem præſentibus, & futuris temporibus cauſando. In cujus rei teſtimonium figillum noſtrum minus his literis appendi juſſimus, Datum in Arce noſtra Pragenfi die Veneris peſt feſtum S. Marthæ, anno milleſimo quingenteſimo nona- geſimo nono, & Regnorum &c. CCXII. Inveſtitura Domini Wolffgangi Sellenderii in Abbatiam Braumovien- ſem facta 20. Septembris anni Domini 1602. Ex libro M S. Instrumen- torum Georgii Bartholdi Pontani Metrop. Eccleſiæ Prag Decani. In nomine ſanctæ & Individuæ Trinitatis, Amen. Cum Admo- dum Reverendus Dominus Martinus Abbas Monasterii ſancti Wences- lai Braunovienſis, ordinis & congregationis ſancti Benedicti in Diocesi Pragenſi & Regno Bohemiæ ſiti, ac Monasteriorum ejusdem Ordinis & Congregationis per Bohemiam & Moraviam Generalis Viſitator jam diu advertiſſet, & experimento comprobaſſet, quod non ſolum propter gravem ejus senectutem, & prope exactam ætatem, sed adversam va- letudinem, qua valde continuo conflictatur, vix poſſet amplius regimi- ni dicti Monaſterii præeîſe, laboresque & curas, quos tale onus ne- ceſſario poſtulat, ſuſtinere, animum propterea jam duduim induxerit, Cc 2 præ-

Strana 204
204 HISTORIA DIPLOMATICA præfato Monaſterio, & ejus Regimini ſponte & libere cedere, ut ejus vita adhuc durante alius ad labores, & regimen ipſum magis idoneus eidem monasterio præficeretur, & in ipsius locum eligeretur, ne inter- ea propter cauſas præmiſſas Monaſterium ipſum aliquod in ſpirituali- bus, vel temporalibus detrimentum pateretur. Et ut præcaverentur pericula, quæ eidem monasterio imminerent, si eundem Abbatem certe nondum aliquo ejus ſucceſſore conſtituto ex hac vita migrare contin- geret, & ad id etiam per Illustrissimum ac Reverendissimum Principem Dominum D. Sbigneum Berka Archiepiſcopum Pragenſem, legatum natum &c. pro officii ſui cura & paſtorali ſollicitudine, proque ea paterna, ac præcipua Charitate , qua omnes eccleſias ſibi ſubjectas, & adeo insigne Monasterium, quod inter alia hujus Regni antiquius & præcipuum eſt, complectitur, in viſceribus Chriſti fuerit Abbas ipſe paterne monitus, & ſæpe ac ſæpius hortatus, cum Illuſtriſſima Celfitu- do optime perſpecta haberet, & ſatis unumquemque docere poſſint complura aliarum hujus Regni Eccleſiarum & Monasteriorum exempla, quorum acerba eſt recordatio, quæque eo magis Illuftriſſimam Celfitu- dinem ſuam angebant, & sollicitum reddebant, propterea quod cala- mitoſam , & perdifficilem horum temporum conditionem optime noſ- ſet, quibus hæreſum incendia longe, lateque graſſantur, & luctuoſis diſſenſionibus, & bellorum motu , armorumque ſtrepitu omnia ſint tan- quam fluctibus agitata, quibus ſane incommodis, & periculis ex Celfi- tudinis ſuæ Illuſtriſſimæ conſilio & ſententia opportune proviſum , atque una & eadem opera, & memorato monasterio, & ipfius Abbatis ſaluti, & quieti optime conſultum foret , fi eo adhuc vivente alius vitæ inte- gritate, & cæteris, quæ requiruntur, idoneus in ejus locum eligeretur, quam ſane ex electione indubitatum eſset, multiplicem Deo bene ju- vante utilitatem redundaturam, & nihil perturbationis Monasterium prædictum ex predicti Abbatis obitu ſentiturum, cum eum Dominus ex hoc exilio evocaverit, legitimo jam ſucceſfore electo & constituto. Cumque eas ob cauſas idem D. Abbas Martinus omnes dicti Monaſterii Conventuales, ac alios ejusdem ordinis & Congregationis hujus Regni Abbates, & Prælatos, ad quos Abbatis, dum pro tempore memora- tum Monasterium vacat, electio de jure, & conſvetudine pertinet, Braumoviam ad ſe in Monaſterio eodem, quo loci ab antiquo jam tem- pore antedicti Monasterii Abbates residere solent, advocasset, & re cum eis communicata, ipsi die ad ejusmodi electionem efficiendam per eos con-

Strana 205
BRZEWNOVIENSIS. 205 conſtituta conveniſſent , & licet nulliter , ac præter , & contra ſacrorum Canonum , & ordinis conſtitutionum præſcrintum , ac omnibus ſolenni- tatibus requiſitis penitus poſtpoſitis, & omiſſis, ac dicto Monaſterio nondum vacante, attento, quod idem Dominus Martinus eidem adhuc non ceſſerat , nec renuncciaverat, ad electionem ipsam tunc deveniſſent; Verum tamen haud omnes in unum conſenfiſſent, ſed ſuborta inter eos discordia illorum pars unum, altera alterum in Abbatem elegiſſet. Cumque ex hujusmodi diſcordia, & diviſione multa mala , & incom- moda promanarent, & majora, nifi tempeſtive illis obviam iretur, ti- meri poſſent, & præmiſſa omnia ad Illustriſſimum & Reverendiſsimum D. D. Philippum Archiepiſcopum Spinellum apud ſacram Cæſaream, & Regiam Majestatem S. D. N. D. Clementis P. P. octavi, & fancta ſedis Apoſtolicæ cum poteſtate legati de latere nuntium delata fuiſfent, hinc factum eſt, quod Illuſtriſſima Dominatio ſua, de totius rei, & negotii ſerie ad unguem informatus, volens pro officii ſui munere om- nibus malis & incommodis, quæ inde oriri poſſent, quantum in ſe fu- it , occurrere , matura ſuper omnibus habita conſideratione , ex juſtis, & rationabilibus cauſis Apoſtolica Authoritate, qua fungitur, electionem ſupradictam viribus non ſubsistere, ſed nullam, invalidam, & illegiti- mam fuiſſe, & effe, tanquam præter, & contra formam Iuris, & Sa- crorum Canorum , & ordinis conſtitutionum , haudque in ea , nec ante, nec poſt eam ſervatis de jure ſervandis, nullaque præcedente dicti Do- mini Abbatis Martini ceſſione, vel refignatione, ſine qua dictum Mo- naſterium nullo modo vacabat, nec ad aſſertam electionem deveniri poterat, factam, attentatam, & publicatam declaravit, eamque, & omnia in ea acta, & geſta caſſavit, & annullavit, ac pro caſſis, & nul- lis haberi, & reputari, & electis in ea nullum jus, nullamque actio- nem in prædicto Monaſterio ejusdem electionis vigore competere vo- luit , & decrevit , ac ſupra dictis Martino Abbati , Prælatis , & Conven- tualibus, ad quos electio ipſa ſpectat, paterne injunxit, ut eodem Abbate in propoſito adhuc propter cauſas præmiſſas reſignandi per- sistente, tunc eadem resignatione subſecuta, electionem ipſam rite & legitime juxta ſacrorum Canonum, ac Conſtitutionum præſcriptum instituere, & perficere debeant, ſemotisque omnibus diſcordiis, & odiis eum in Abbatem eligere, ſeu poſtulare, qui Religionis zelo, doctrina. pietate, aliisque tanto Prælato dignis virtuubus præstans me- rito coufirmari mereatur, quique Divina cooperante Gratia omnibus gra-

Strana 206
HISTORIA DIPLOMATICA gratus , acceptus , & jucundus, atque inſigni Monaſterio prædicto uti- litati , & ornamento ſingulari , populo vero fideli ſalutaris in Domino fit futurus , quique denique omnia ſua conſilia, ftudia, & actiones ad Dei gloriam, & laudem fit directurus, quemadmodum etiam per præ- fatum illusſtriſſimum D. Archiepiſcopum Pragenſem pro munere ſuo iteratis vicibus paterne hortati, & moniti fuerunt. Cum autem idem D. Abbas Martinus in priori ſuo propoſito, & ſententia reſignandi per- maneret , ideo ipſe , & reliqui ejus Conventuales , & Abbates , ac Præ- lati ordinis, & congregationis ſancti Benedicti hujus Bohemiæ inferius designati, quibus, ut ſupra narratum eſt, de jure, & ex inveterata conſvetudine ſupra dicti Abbatis, dum pro tempore Monaſterium ipſum vacat, electio competit fimul ſupradicta de cauſa convocati, & congre- gati , & de præmiſſis omnibus , & ſingulis plene certiorati, matura & provida deliberatione præhabita, hodiernam diem feriam ſextam, vigi- liam ſancti Bartholomæi Apoſtoli 20. Septembris, cum continuatione, ſi opus fuerit, ſequentium dierum, ad electionem, ſeu poſtulationem no- vi, ſeu futuri Abbatis , poſtquam facta fuerit per ſupradictum Domi- num Abbatem Martinum ejusdem Monaſterii ejuratio, celebrandam una- nimiter , & concordibus animis aſſignarunt, & præfixerunt , & ad hoc Ecclesiam, & Monasterium ejusdem Congregationis, & ordinis ſub ti- tulo ſanctæ Margarethæ in Brewnow prope Pragam locum alias conſve- tum, & omnibus commodum , ac totius Congregationis caput deſtina- runt, & deputarunt, ac de iis abſentes certiores fecerunt, & admonu- erunt , ut ſeſe loco & tempore præfixis ſiſtere poſſint. Quoniam vero ex inveterata conſvetudine dictæ electioni duo ex Prælatis, ſeu Canoni- eis venerabilis Capituli ſanctæ Metropolitanæ Eccleſiæ Pragenſis, tanquam testes, ac negotii directores asfistere, & intervenire solent, eapropter Venerabile Capitulum ipſum de præmiſſis commonifecerunt, & roga- runt, ut juxta memoratam conſvetudinem ex ejusdem Capituli duos ex eorum gremio in eum finem ad locum prædictum statuto tempore ab- legare vellent. Comparetur itaque die præfixo in præmiſſo destinato loco, nimirum Ecclefia ſancti Benedicti Monaſterii ſanctæ Margarethæ in Brewnow, & ibidem in mei notarii Publici teſtiumque infra ſcripto- rum præſentia, afſiſtentibus etiam, & præſentibus Admodum Reveren- dis, & Magnificis viris Dominis Magiſtro Martino Pffeifferio Decano, & Wenceslao Albino ſeholaſtico ſupradictæ Metropolitanæ eccleſiæ Pragenſis, a memorato Venerabili Capitulo ad præſentem actionem , & actum des- 206 ti-

Strana 207
207 tinatis, & ablegatis perſonaliter constituti. Admodum Reverendi Do- mini, Don Paulus Abbas Monaſterii Slavorum in Nova Civitate Pra- genſi. Frater Stanislaus Thomanides Abbas ſancti Procopii. Frater Chriſtophorus Præpoſitus Regeradenſis, Frater Martinus Præpoſitus Brewnovienlis, Frater Simon Præpoſitus Policenſis, Frater Andreas Bartholomæus Prior Brumovienſis. Frater Jacobus ſubprior & Profeſ- ſus Brumovienſis. Qui Capitulariter congregati, & Capitulum, ſive Collegium ac Conventum ſupra dicti Monasterii, & totius Congrega- tionis Regni Bohemiæ inter ſese facientes, & repræeſentantes, audito prius per eosdem confeſſos , & contritos ſacro ibidem hac de cauſa ad invocandam gratiam Spiritus ſancti facto, & Sacro Sancto D. N. Ieſu Chriſti Corpore devote ſumpto juxta Concilii Baſilienſis , & ſacrorum Canonum institutum in dicta eccleſia remanſerunt, & coram eis, & in eorum manibus dictus D. Martinus Abbas ceſfit, & renunciavit Mo- naſterio prædicto ſancti Wenceslai Braumovienſi, & ejus regimini, & bonis, nihil penitus in ſe retento, jurans admota manu, more religi- oſorum, quod in ejusmodi refignatione non intervenit, nec intervene- rit fraus , dolus , ſimoniæ labes , aut alia quævis illicita factio, aut corruptela, rogans, & obtestans pro Deo, & propter Deum eosdem Conventuales, & Prælatos confratres suos, ut hanc ejus resignationem admittere, & acceptare, ac in ejus locum dicti Monasterii Abbatem ali- um idoneum eligere, & ſubrogare vellent. (u) Qui quidem Domini Conventuales & Prælati Electores viſa dicta resignatione eam admiſe- runt, & acceptarunt, & volentes ad electionem seu postulationem no- vi , ſeu futuri Abbatis ſupra dicti Monaſterii, ut præfertur, vacantis rite & legittime procedere , & ex nunc prout ea de cauſa ſunt congre- gati devenire, ne Monasterium ipſum ſolatio Abbatis destitutum ali- qua in ſpiritualibus, & temporalibus diſpendia patiatur, placuit ipfis omnibus, & ſingulis poſt deliberationem habitam, per quam formam eſſet BRZEWNOVIENSIS. (u) Nimium atro carbone hunc Martinum notavit Ziegelbauerus, p. 72.73 eumque e Rudolpho Imp. ad reſignationem coactum fuiſſe memorat, cum ex hoc inſru- mento plane diverſa innoteſcant. Supereſt aliud Iuſtrumentum in Archivo Braunovienſi Commiſſariorum Regiorum, qui Martini reſignationem pure liberam & ſpontaneam ſolius imbecillitatis & nimium provectæ ætatis cauſa factam teſtan- tur. Neſcio igitur quo fonte Ziegelbauerus ſeribere potuerit. Examhoratus autem Mertinus Policii cum ſponte & liberrime renunciaverit non quidem Policii ſed Brzewnovii, ut præſens charta teſtatur.

Strana 208
MISTORIA DIPLOMATICA eſſet in hoc electionis negotio procedendum, ut per formam ſcrutinii, dato ab eorum quolibet ſuffragio oretenus, & in ſehedula ejus pro- pria manu ſcripta, prædicto Monaſterio vacanti de Abbate habili provi- deretur. Unde memorati Domini Abbates, Prælati, & Conventuales Electores negotium ſubeuntes, & continuantes, cum ipfi tam pauci fint in numero ; elegerunt & deputarunt unanimiter in ſcrutatores, & votorum ac ſchedularum collectores ſupradictos Dominos Decanum & Scholaſticum Metropolitanæ Eccleſiæ Pragenſis huic electioni aſſisten- tes, eos pro Deo, & per Deum orantes, & ſub gravamine eorúm con- ſcientiæ obteſtantes, ut fideliter ſcrutari, & fingulorum vota, ac sehe dulas singulariter ad partem, & ſeorsim, & de eis exinde ipfis Dominis Electoribus & Capitulo relationem facere vellent. Qui Domini Scruta- tores deputati hanc ſibi traditam poteſtatem acceptantes monuerunt, & in Domino hortati ſunt eosdem Dominos Prælatos, Abbates & Con- ventuales Electores, ut eum eligant, quem pro eorum cujuslibet conſcientia credunt dicto Monaſterio ac Ordini futurum in ſpirituali- bus & temporalibus utiliorem, nec promiſſione, vel alicujus rei tein- poralis datione, aut aliter directe, vel indirecte ſeſe facturos jurare de- beant, & ita ipsi ad præemissa etiam sese invicem monentes & hortan: tes, eiusmodi juramentum ſubivere, & unus quisque eorum tacto ma- nu dextra pectore ſecundum morem Religioſorum ſe facturum Deo, divo Benedicto, & ſancto Wenceslas, cui dedicatum eſt Monasterium prædictum, juravit, & ſancte promiſit. Hoc peracto dicti Domini Scrutatores ad ejusmodi officium eis commiſſum perficiendum seceden- tes, ad angulum dictæ Eccleſiæ, me Notario, ac teſtibus infra ſcriptis ſibi aſſociatis, ad ſcrutinium ſecreto, & fingillatim votum cujuslibet ex- quirentes, & excipientes, proceſſerunt ut infra. 208 Et imprimis vocarunt præfatum Dominum Abbatem Martinum, qui renunciavit, eumque adhortati funt, & per Deum vivum, & Sanc- tiſſimam Trinitatem, Patrem, Filium, & Spiritum Sanctum adjurarunt, ut ſecundum conſcientiam ſemotis odio, timore, amore, precio, & prece in eum dirigat votum fuum, qui magis dicto Monasterio utilis ſibi videretur. Qui Dominus Martinus Abbas ita adjuratus reſpondit, & ſuffragium ſuum dedit in hunc modum. Ego Martinus certis de cauſis animum meum moventibus, nomino, eligo, & poſtulo in futu- rum Abbatem Braunovienſem D. Wolffgangum Sellenderium, fratrem or-

Strana 209
BRZEWNOVIENSIS. 209 ordinis S. Benedicti tanquam habilem, & idoneum. Cum autem ipſe Dominus Martinus propter nimiam ejus ſenectutem (x) in ſchedula ejusmodi votum ſuum ſcribere haud poſſet , ipſo & Dominis Scrutato- ribus jubentibus in ſcriptis redactum, & regiſtratum fuit per me No- tarium infra ſcriptum. Poſtea vero absque intervallo per eosdem Do- minos Scrutatores Dominus Paulus Abbas Monaſterii Slavorum in Nova Civitate Pragenſi vocatus, admonitus, ac etiam juxta formam præ- miſſam adjuratus conſenſit in prædictum Dominum Wolffgangum Sellen- derium in hunc modum deſcriptaim in ſchedula manu ejus ſcripta, quam tradidit Dominis Scrutatoribus tenoris infra ſcripti: Ego Paulus Ab- bas Monaſterii Sclavorum in nova Civitate Pragenſi do votum poſtulatio- nis Admodum Reverendo D. Wolffgango Sellenderio confratri Ordinis S. Benedicti fieri Abbatem Braumovienſem, tanquam digniſſimo hoc mu- nere, & optime a ſua Cæſarea Majestate & aliis &c. commendato. Actum feria ſexta in vigilia ſancti Mathæi Apoſtoli. Anno. 1602. Pau- lus Abbas. Dein Dominus frater Stanislaus Thomanides Abbas sancti Procopii per eos dem Scrutatores vocatus & admonitus, ac adjuratus ut juxta ſuam conſcientiam nominaret, & eligeret aliquem bonum vi- rum idoneum, & habilem in futurum Abbatem Braumovienſem, qui fic adjaratus nominavit, & poſtulavit prædictum Dominum Wolffgangum Sellenderium in omnibus prout continetur in ſchedula ejus manu ſcripta, quam dictis Dominis Scrutatoribus dedit hujus tenoris. Ego frater Stanislaus Thomanides Abbas ſancti Procopii poſtulo Admodum Reve- rendum Dominum Wolffgangum Sellenderium pro Abbate Braumovienſi, & illi do votum. Subſequenter frater Chriſtophorus D. Præpoſitus Re- geradenfis a Scrutatoribus vocatus, admonitus & adjuratus conſensit in dictum D. Wollfgangum Sellenderium ſub hac verborum forma expreſſa in ſchedula, quam Dominis Scrutatoribus dedit, ejus manu ſcripta Ego frater Chriſtophorus Præpositus Regeradenſis dignum cenſeo, ut Reve- rendus Dominus Wolffgangus Sellenderius in Abbatem Braumovienfis Monaſterii præficiatur, ac gubernacula ejusdem Monasterii commenden- tur, cui ego votum meum do ſecundum poſtulationem totius Con- gregationis. Post hoc Dominus frater Martinus Præpofitus Brewnovi- enſis vocatus, monitus, & adjuratus præmiſſo modo elegit, & poſtu- lavit D d Tom. VI. Monum. (x) Hem nimiam ſenectutem viri, ut par hand eſſet ſuffragio ſno ſcribende.

Strana 210
HISTORIA DIPLOMATICA lavit eundem D. Wolffgangum Sellenderium per hæc verba deſcripta in ſchedula, quam Dominis Serutatoribus reliquit infra ſcripti tenoris. Ego frater Martinus Præpoſitus Brewnovienſis poſtulo admodum Re- verendum D. Wolffgangum Sellenderium pro Abbate Braumovienſi, & do illi votum. Deinde Dominus frater Simon Præpofitus Policentis a Scrutatoribus vocatus, & pariter admonitus, & adjuratus ſic ut ſupra, & ita in memoratum fratrem Wolffgangum Sellenderium conſenſit, eum- que nominavit, ac poſtulavit, prout continetur in ſchedula ejus manu ſcripta & Dominis Scrutatoribus exhibita in hunc modum: Ego frater Simon Præpoſitus Policenſis poſtulo admodum Reverendum D. Wolff- gangum pro Abbate Braumovienſi, & illi do votum. Similiter frater Andreas Bartholamæus Prior Brumoviensis vocatus & per eosdem Scru- tatores monitus , & adjuratus juxta formam ſupra ſcriptam , conſenſit pariter in præfatum dominum Wolffgangum ſub his verbis in ſchedula ejus manu ſeripta, quam Dominis Scrutatoribus obtulit, expreſſis, ni- mirum: Ego frater Andreas Bartholomæus Prior Braumovienſis ſecun- dum poſtulationem eligo mihi in Abbatem meum Braumovienſem Re- verendum Dominum fratrem Wolffgangum Sellenderium. Ultimo fuit per eosdem Dominos Scrutatores vocatus, & monitus, ſub eadem forma adjuratus frater Jacobus ſub- Prior Braumovienſis, qui etiam poſtulavit, & nominavit prædictum fratrem Wolffangum Sellenderium, prout & ſicut in ejus ſchedula , quam ipſis Dominis Scrutatoribus tra- didit, & reliquit, legitur hujus tenoris: Ego frater Jacobus Sub-Prior & Profeſſus Braumovienſis do votum meum Poſtulationis Reverendo in Chriſto Patri Wolffgango Sellenderio Domino Abbati Braumovienſi ordi- nis ſancti Benedicti. Actum & fignatum Braunæ in vigilia sancti Mathæi. Diligenter igitur perſcrutatis, exquiſitis, & exceptis ſigillatim & in ſecreto ſingulorum omnium votis , & voluntatibus , & per me Notari- um publicum, & ejusmodi ſcrutinii ſcribam in ſcriptis redactis, ipsi Domini Scrutatores de loco ſcrutinii recedentes, ſe ſe ad præfatos Do- minos eligentes , & poſtulantes in priore adhuc loco, eccleſia ſciliet ſu- pra ſcripta exiſtentes, ut ſupra, Capitulariter congregatos, & Capitu- lum facientes, & repræesentantes receperunt, & eisdem organo vivæ vo- cis præfati Domini Pragenſis Decani Conſcrutatoris de ejusmodi ſcru- tinio peracto fidelem relationem fecerunt. 210 Ex

Strana 211
BRZEWNOVIENSIS. 211 Exinde antequam ad aliud procederetur, ipſis Dominis eligen- tibus, & poſtulantibus ita jubentibus, relatæ ſunt literæ ad eosdem da- tæ per Dominum Vitum Abbatem Cladrubiensem abſentem, vocem ta- men & ſuffragium habentem, & ad hanc electionem vocatum, qui in ſæpe nominatum fratrem Wolffgangum Sellenderium nominandum & postalandum animi ejus votum, voluntatem & conſenſum per easdem literas ſignificavit, & expreſſit, & ad hoc vices & voces ſuas ipſis Dominis eligentibus, & Capitularibus plene commifit. Et quia omnium & ſingulorum Dominorum Prælatorum , ac Con- ventualium ſupradictorum eligentium vota in ſupradictum Dominum Wolffgangum Sellenderium in ſcrutinio unanimiter directa inventa funt. Conſideratis etiam laudabilibus probitatis & virtutum meritis, zelo, vitaque & morum honeſtate, & integritate, quibus ipfius Domini Wolf- gangi perſona eſt inſignita, quodque ipſe eſt ex hoc Regno oriundus, & ab honeſtis & Catholicis parentibus genus ducit , quodque ipſe jam diu eft in ordine, & profeſsus, ac Capitularis in Monaſterio ſancti Emerami civitatis Ratisbonenſis. Præterea, quod ipſe quam plurima obivit ordinis munera, tum in regimine, tum in vifitationibus, & re- formationibus, & eft uſu rerum peritus, & non pauca tractavit Reli- gionis negotia tum Romæ coram ſummo Pontifice , & ejus Curia , tum hic Pragæ apud Cæſaream Majeſtatem, tum etiam alibi, adeo quod de ejus idoneitate, & habilitate nullus remaneat dubitandi locus. Idcirco eum in Abbatem ſupra dicti Monaſterii ſancti Wenceslai Braumoviensis organo vivæ vocis memorati Domini Pragenſis Decani ex authoritate ab eis ſibi tradita nominarunt, elegerunt, postularunt, pronunciarunt, & publicarunt in hunc modum: Nos Abbates, Prælati, & Conventuales ordinis & Congregatio- nis ſancti Benedicti Regni Bohemiæ vice noſtra, ac totius Collegii & Congregationis Regni Bohemiæ, & Conventus Monasterii præedicti prae- ſentibus & conſentientibus omnibus Admodum Reverendum Domi- nuin Dom. Wolffgangum Sellenderium noſtri Ordinis ſancti Benedicti Monachum in Abbatem ſupra dicti Monasterii ſancti Wenceslai Brau- movienſis invocata Spiritus Sancti gratia in nomine Patris, Filii, & Spiritus Sancti nominamus, & eligimus, poſtulamus, pronunciamus, & publicamus. D d 2 Quam

Strana 212
212 HISTORIA DIPLOMATICA Quam quidem electionem, nominationem, & postulationem, ficut præmittitur, factam, & ſoli moiter publicatam, ſupra dicti Domini eligentes five poſtulantes ibidem præſentes, & Capitulum, sive Colle- gium facientes, & repræesentantes unanimiter, nemine diſcrepante, ita quod non sit dubium, quin ex instinctu Spritus ſancti proceſſerit, rece- perunt, & approbaverunt, ac in præfatum Dominum Wolffgangum conſenſerunt, eumque in prædicto Monasterio ſanctæ Margarethæ ex- istentem, per præefatum Dominum Pragenſem Decanum ad ſe ſe ea ip- ſa hora accerſiri, & duci curarunt, qui cum comparuiſset, & coram eisdem Dominis eligentibus & postulantibus ibidem adhuc omnibus con- gregatis præſentibus, Capitulum sive Collegium facientibus, & re- præſentantibus constitutus esset, eidem organo vivæ vocis ſæpius no- minati Domini Pragenſis Decani vice, & nomine ipſorum, & totius Ca- pituli, & Congregationis, supra dictam nominationem, electionem, & poſtulationem de ipſo , ſicut ſupra factam , intimarunt, & denunciarunt, eum per Deum rogantes, quatenus dictæ electioni & poſtulationi affen- tiri non recuſaret. Cum autem ipſe Dominus postulatus post actas eis- dem Dominis eligentibus, & postulantibus ingentes gratias pro pro- penſa in ipſum eorum voluntate ſe excuſaret, & dictæ electioni & poſtulationi aſſentiri aliquamdiu renuiſſet, eo, quod adejusmodi regi- men & onus officii parum idoneum & habilem ſe noſſet. Demum ab eisdem Dominis postulantibus iterum rogatus, nolens, ficut non debet, nec poſſet Spiritui ſancto reſistere, minus vocationem ſuam ad hoc re- gimen deſpicere, ſupra dictæ electioni & poſtulationi de perſona ſua, ficut præmittitur, factæ conſensit, ſuumque afsenſum, & liberum con- ſenſum præbuit, eamque uti a Domino Deo ſibi gratioſe oblatam, & datam humili & libenti animo acceptavit. Quibus quidem conſenſu , & acceptatione ſecutis , præfati Domini eligentes & poſtulantes eundem ad altare majus ſupra dictæ Eecleſiæ illico accedere & aſlociari, ac ſupra Cathedram ibi in medio paratam ſe- dere fecerunt, & Abbatem prædicti Monasterii sancti Wenceslai Bru- movienſis unus poſt alium ſinguli ſalutarunt, & ei ſunt congratulati, quos omnes & ſingulos idem Dominus poſtulatus Abbas benigne, & benevole excepit, atque amplexatus, & oſculatus est. Qui-

Strana 213
BRZEWNOVIENSIS. 213 Quibus omnibus præmiſſo modo in Spiritus ſancti nomine peractis, & in eodem Monasterio ſanctæ Margarethæ campanis pulſatis, pra- fati Domini poſtulatus eligentesque & poſtulantes, illico Gratias Do- mino Deo egerunt, hymnum Te Deum Laudamus, decantantes, & divinam Majeſtatem ſuam benedicentes de unanimi conſenſu, electio- ne, nominatione, postulatione, & acceptatione præmisſis. Praterea populo, & omnibus ibidem, ac in dicto Monaſterio ſanctæ Margare- thæ præſentibus per præefatum Dominum Pragenſem Decanum eandem nominationem, & poſtulationem, acceptationemque, & alia præmiſſa intimarunt , publicarunt , & denunciarunt. Ut autem de omnibus, & singulis præmiſsis perpetuo constare poſsit, prædicti Domini Abbas postulatus, & eligentes, ac postulantes, præſens publicum Capitulare, five Conventuale decretum figilli dicti Monasterii Braunovienſis appenſione roborari, & communiri, ac ſupe- rioribus, & omnibus, quorum intereſt, & intereſse habent, & quibus neceſſe habetur, illud præſentari voluerunt, deque & ſuper omnibus, & ſingulis præmiſſis per me Notarium infra ſcriptum fieri , atque con- fici unum ſeu plura Instrumenta, & in eo, sive eis singulorum eligen- tium vota, & ſchedulas, omniaque & ſingula præmiſſa, ſicut ſupra acta, & geſta ſunt, regiſtrare, & annotare voluerunt, & petie- runt. Acta hæc omnia fuerunt in Eccleſia Monaſterii ſupra memorati Sanctæ Margarethæ Brewnovienſi anno a Nativitate Domini Milleſimo ſexcentesimo ſecundo, Indictione, Die vero Veneris vigesima Septem- bris, Pontificatus Sanctiſſimi in Chriſto Patris D. N. D. Clementis divina providentia Papæ octavi, anno ejusdem undecimo, Regnante, & Im- perante invictiſſimo & Glorioſiſſimo Romanorum, & Germanorum Re- ge & Imperatore, ſemper Auguſto Rudolpho ſecundo, ac præſentibus & aſſiſtentibus ibidem ſupra dictis Reverendis Dominis Capituli ejusdem Eccleſiæ ablegatis, nec non præſentibus Admodum Reverendo Domino Joanne Lohelio Abbate monasterii Montis Sion vulgo Strahoff, ordinis Præmonstratenſis, ac etiam Magnificis, & Nobilibus viris Dominis Jacobo Menſchikio ſacræ Cæſareæ Regiæque' Majestatis Procuratore, & Mathia Puchelio Aulæ Regiæ Iudice , Conſiliariis Regis. Ego

Strana 214
214 HISTORIA DIPLOMATICA Ego Adamus Klaſsterski ab Rofengarten Publicus Apostolica, & Im- periali auctoritatibus Notarius, quia præmiſſis omnibus & fingulis una cum prænominatis teſtibus interfui, ideo rogatus ea omnia in ſcrip- tis redegi, & præſens electionis, sive poſtulationis Decretum & Instru- mentum confeci, & in hanc formam per alium mihi fidum extrahi feci. In quorum omnium fidem & teſtimonium hic me ſubſcripſi, cum appenſione ſoliti mei ſigni tabellionatus. Georgius Bartholdus Ponta- nus a Braitenberg. CCXIII. Introductio ſolemnis D. Wolfgangi Sellender in Abbatiam Braunen- ſem, prout ipſe ad Doxanenſem Præpoſitum ſcribens verbis his annotavit. dd. Brunoviæ 1602. die 5. Octobr. Ex Archivo Brewnoy. Postquam Dei Omnipotentis voluntate benigniſſima & diſpofitio- ne, ſacræque Cæſareæ Majeſtatis commendatione clementiſſima, electi- one liberrima & legitima in Abbatem Brzewnovienſem & Dominum in Brauna communibus ſuffragiis omnium requirendorum poſtulatus, rite electus ſum: Eidem Sacræ Cæſareæ Majeſtati viſum fuit clementiſſime, per Dominos Commiſſarios eccleſiaſtici & ſæcularis Ordinis in hoc de- putatos, viros primarios, inveſtituram & poſſeſſionem plenariam mihi ſolenniter conferri: ſicque feria quarta ſecunda Octobris mane in Policz cum Commiſſariis advenimus, collataque poſſeſſione , ſumpto prandio Brunoviam illico perreximus, ibidem a communitate civium armatorum, frequenti apparatu, & Clero cum ſcholaſtico cætu, in proceſſione ſolen- ni obviam extra civitatem venientibus, honorifice excepti, traditione clavium civitatis , & omni ſubmiſſione congratulantibus, ad eccleſiam deducti, poſt hymnum SS. Ambroſii & Augustini decantatum, arcem ipſam occupavimus. Sequenti die Senatus, civiumque multitudo in ec- cleſia S. Wenceslai arci contigua convenit, quibus videntibus & audien- tibus Sacræ Cæſareæ Majestatis Commiſſarii ad altare ſummum decan- tata Miſſa ſolenni de Spiritu ſancto, nomine & mandato Cæſareo, cla- ves figillumque Abbatiæ publice tradiderunt, & ad stallum me forma ſo- lita deduxerunt, poſſeſſione plenaria communicata & tradita. Dein ad altare medium extra chorum lectis literis Cæſareis, Commiſſionis to- tius formam ſtatumque continentibus,iidem Domini Commiſſarii conjunctim nobis aſſistentes cætum omnem ad præstandam obedientiam, & homa- gium

Strana 215
BRZEWNOVIENSIS. 215 gium hortati, quod idem homagium juramento corporali, levatis ad ſancta digitis, placidiſſime præſtitum fuit: ſimiliter ruſticorum plebs univerſa continue in eadem verba juravit. Quæ omnia felicia, fausta, & ſalutaria incipere, in pace & emolumento felicius procedere, feliciſſime evenire Deus Opt. Max. jubeat, statuat, & confirmet in multos an- nos ad nominis ſui gloriam, Religionis civiumque & ſubditorum omni- um & fingulorum incrementum & ſalutem temporalem perpetuamque exoptatiſlimam. Cum autem vaſtati hujus Cænobii miſera conditio restitutionem omni loco urgeat, & requirat maxime, noſtrumque officium nunc ſit , eandem quam primum curare, ideoque diſcedere hinc non liceat, pera- mice & fraterne contendo, Reverenda Dominatio veſtra advenientibus Do- minis Commiſſariis in accipienda poſſeffione, & præstando ſubditorum homagio (y) vice mea & perſona probe fungi, omniaque ad actum hunc ſolennem neceſſaria, requiſita & requirenda curare, Dominos etiam Commiſſarios honorifice excipere , lauteque tractare velit. Quod ipſum omnibus officiis fraternis recompenſare nunquam intermittam. Omnia autem, quæ neceſſaria videbuntur diſcretioni, induſtriæ, & fidelitati Do- minationis veſtræ, Dei omnipotentis præſidio, ſimul nosque commen- damus. Datis Brunovia 5. Octobris. 1602. CCXIV. Rudolphus Imperator confirmat contractus duplices inter Brzewnovi- enſes Abbates & Joannem Sladowsky ratione pagi Bezdiekow initas. dd. Pragæ die Jovis poſt feſtum S. Kyliani, Anno. 1603. Ex apographo ver- naculo Archivi Regii in latinum translatum. Nos Rudolphus Secundus &c. Univerſis notum facimus præſentibus literis , quod nobis in omni ſubmiſſione intimaverit providus Joannes Sladowsky de Sladowa fidelis noster Dilectus, quod dum ante triginta octo annos Joannes Chotowsky quondam Abbas Brzewnovienſis , ad Ca- meram noſtram Bohemicam pro quibusdam neceſſitatibus certam pecu- niæ ſummam deponere debuiſſet, Stanislao Sladowsky patri ſuo, ſum- ma & ptetio quingentarum ſexagenarum Miſnenſium pagum Bezdiekow pertinentem ad monaſterium Policenſe certis conditionibus, & qui- bus- () Boni Hrdlenſis monaſterio Doxanenſi vicini.

Strana 216
216 HISTORIA DIPLOMATICA busdam clauſulis (prout literæ ſuper hæc datæ. quarum datum eſt An- no a Nativitate Filii Dei milleſimo quingenteſimo ſexageſimo quinto die Lunæ poſt feſtum Trium Regum, perhibent) oppignoraverit, quem pagum pater ejus Stanislaus uſque ad mortem poſſedit. Poſtea vero cum ille, utpote filius & hæres, in poſſeſſione quieta hujus pagi per- mansiſset, & huic Conventui omni tempore fidelia ſervitia exhibuisset, anno præcedente 1602. a Martino Abbate hujus monasterii (cum cer- to ſcitu , & conſenſu prædicti monaſterii, imo quarundam primariarum perſonarum Religioſarum, & fratrum Ordinis S. Benedicti) literarum illarum & contractus confirmationem obtinuit, quod videlicet eidem, hæredibus, ac ſucceſſoribus ſuis, & cuilibet, qui has literas cum eorum voluntate tenuerit per triginta annos conſequentes pagus iste in poſ- ſeſſionem datus fit, & confirmatus, quarum literarum datum eſt Brau- novii die Lunæ poſt feftum S. Dorotheæ anno 1602. cujus quidem con- tractus Vidimus Præsidenti & Confiliariis Cameræ noſtræ Behemicæ ex- hibitum fuit. Cum autem ex eodem pago, his annis præſertim, exi- guos proventus hauſerit, imo omni anno non exiguas præstationes ga- bellas, & alias contributiones, per comitia Regni præceptas, ſolvere de- buerit; ſupplicavit nobis, ut has literas duplices quondam Abbatum Braunovienſium gratioſe eidem Joanni Sladowsky confirmaremus. Ad cujus petitionem quibusdam justis de cauſis prævia matura deliberatione inducti, de noſtra certa ſcientia, ex poteſtate Regia, ut pote Bohemiæ Rex, ſupra dictas duplices literas & contractus cum parente ejus initos, in omnibus articulis, punctis, clauſulis, ac eorum tenore integre & plenarie, acfi his noſtris literis de verbo ad verbum inſerta eſſent ap- probamus & confirmamus, ita ut idem Joannes Sladowsky cum hæredi- bus & ſuccefforibus ſuis, & quivis alius, qui has literas rite tenuerit, in his omnibus, quibus hucusque quiete fruebatur, omni emolumento & jure, prout hæ ambæ literæ perhibent, inviolabiliter conſervetur, & relinquatur absque noſtro, hæredum & ſucceſſorum noſtrorum Bo- bemiæ Regum , aliorumque quorumvis hominum impedimento, & con- tradictione: mandantes simul omnibus incolis, & subditis noſtris cujus cunque ſtatus Regni Bohemiæ fidelibus noſtris dilectis, præſertim Ve- nerabili Wolffgango Zelender de Proſsowicz (z) Abbati monaſterii Brzew- novi- (2) Ex hoc fortaſſis conjicere ſas eſt Wolfgangum Zelender Proſchovitzio, ſeu ut ho- die paſſim nomen fert, Proſchitzio diſtrictus Plſnenfis vico germanico, haud pro-

Strana 217
BRZEWNOVIENSIS. 217 novienſis fideli noſtro, & ſucceſſoribus ſuis Abbatibus, ut ſupra ſcrip tum Joannem Sladowsky ejus hæredes, & ſucceffores, ac legitimos hujus villæ poſſeſſores in his omnibus, ut ſupra ſcribitur , ſine quovis impe- dimento, & contradictione uſque ad finem ſupra notatorum annorum conſervetis , habeatis , & inviolabiliter manuteneatis, neque eum ſub graviſſima indignatione noſtra impediatis. In cujus rei teſtimonium & robur perpetuo valiturum figillum noſtrum Cæfareum his literis appendi juſſimus, Datum in Arce Pragenfi die Jovis poſt festum S. Kiliani An- no Domini mlleſimo ſexcenteſimo tertio, & Regnorum noſtrorum anno &c. CCXV. Rudolphus II. electionem Wolfgangi Selender confirmat, eique tan- quam Vifitatori alia Regni Bohemiæ monafteria Ordinis S. Benedicti obtem- perare jubet. dd. Pragæ die Sabbathi poſt feftum Aſsumpta Anno 1607. Habetur apud Ziegelbauer p. 329. CCXVI. Rudolphi Rom. Káyſ. Maneſtäts Brieff/ in welchem dem Hr. Wolffgang Seelender Abt des Stiffts Braunau zu Bezahlung der Riebiſchen Soldaten eine Summa Gelts aufzunchmen ver= williget wird. dd. Prag den 21. April. 1608. Ex apographo Archivi Regii. Wir Rudolff der ander von Gottes Snaden/ Erwölter Romiſcher Kaiſer zu allen zeiten Mehrer des Reichs/ in Ger= manien/ zu Hungern, Behmen/ Dalmatien/ Croatien Kho= nig 2c. Erczherczog zu Oesterréich, Marggraff zu Merhern, Herczog zn Luczemburg und in Schleſien) Marggraff zu Lauſicz/ und Sraff zn Tyrol. Bekhennen offentlich mit die= fen E e Tom. VI. Monum. cul ab oppido Deuſſing diſſito, genitum ſuiſſe, cum vix quidem cogitatione aſſe- qni liceat , qua ratione vir religioſus , & paulo ante nonniſi nomine Wolfgangi Sel- lender ipfi Imperatori aliisque cognitus , agnomen ſeu titulum nobilitatis de Proſ- ſoviez conſequi potuiſſet. Id nimirum mihi eſſe videtur , quod, cum ſupra relata ejus Inveſtitura Num. CCXII. eum gente Bohemum fuisse testetur, & Ziegelbau- erus aliique eum Plsnæ genitum adſtruant , veroſimliter natales ſuos Proſſowiczii in provincia Plſnenſi invenerit , ſeriptores adeoque Bavaricos falli cum Selenderum hunc etiam de re literaria meritum Virum genti ſuæ adnumerant.

Strana 218
HISTORIA DIPLOMATICA ſen Brieff vor uns/ unſere Erben, und nachkommende Könige zu Behem gegen allermanniglich , das uns der Würdige Unſer lie= ber Andächtiger Wolfgang Seelender von Proſchowicz/ Abbt Unſeres Stiffts Braunau zu vernemben geben/ wie daß Er und des Stiffts underthanen mit den Riebiſchen Soldaten, und Kriegsleuten/ ſo auf unſer genedigiſte anordnung dahin ins Stifft einloſiret und quartiret worden/ viel ungemach, und groſſe ſchäden erlitten, und das Er und die arme Underthanen ihnen den Soldaten das abgehandelte liefergelt, ſo ihnen hin= terſtellig verbleibet/ zu reichen niche vermöchten, es ſey dann daß Er eine Summa geldes aufnemben/ und borgen möchte. Wann Wir dann genedigiſt erwogen die ungelegenheit, ſo Er und das Stifft mit dieſen Soldaten/ welche in mangel der Mit= tel zur abedankung dahin transferiret worden, ausgestanden, und damit Er mit ſolchen liefergelt deſto beſſer gevolgen moch= te, als thuen Wir Ihme dieſen unſeren Conſens/ als Regieren= der Khönig zu Behem, geben wiſſentlich, daß Er bey den Inn= wohneru der Tron Behem/ und Dero incorporirten Landen auf das Stifft oder ein ſuckh gütter/ gegen genugſamer verſiche= rung und obligation ein Summa geldes bies in vier tauſend Thaler , oder Schock Meißniſch auf zehen Iahr gegen gebürli= cher verzinſung aufnehmben/ und künftig von des Stiffts Ein= khomben/ auch der Stadte und aller anderen des Stiffts under= thanen leidlichen und erſchwinglichen Contribution und anlag nach gelegenheit eines jedwedern vermögens/ mit Iährlicher abelegung etwas daran, wie Er mit den Creditoren abkhomben kan, ſeine obligation, und dieſen unſeren conſens wieder zuhan= den Ioſen, und auf unſer Behaimiſche Tammer zum Taſſiren ein= stellen ſolle. Und damit die Creditores, und darleiher ſo viel= mehr geſichert, auf den fall Er jetziger Abbt/ ehe dieſe ſchuld abegelegt würde/ mit Todt abegehen ſolte, ſo ſoll derſelbe auch auf den künfftigen Abbt/ und das Stifft verſtanden ſein, und derſelbe künftiger Abbt dieſe ſchuld nach ausgang der bemelten 218 zchen

Strana 219
BRZEWNOVIENSIS. 219 zehen Iahr/ do noch was daran abrulegen ſein würde/ mit der unterthanen hulff/ und ſeinem eigen zuthat abzutragen/ und die= ſen unſeren Conſens wieder einzuſtellen ſchuldig ſein. Zu urkundt beſiegelt mit unſeren Kaiſerlichen anhangenden Secret Inſiegel. Der geben auf unſeren Königlichen Schloß Prag den ein und zwaintzigiſten Tag Aprilis/ anno im Sechzehenhundert und ach= ten. Unſerer Reiche des Romiſchen im dren und dreyſigsten, des Hungriſchen im Sechs und dreyſigsten/ und des Be= haimiſchen auch im drey und dreyſigsten. Rudolff. Ad mandatum Domini Electi Imperatoris proprium. Kaſpar Kaplerz. Mieſycżiek. CCXVII. Carolus, Archi Epiſcopus Pragenſis, concedit, ut ab Epiſcopo Wra- tislavient Fratres Braunovienſes Ordinibus ſacris initiari poſſint. dd, Pragæ Anno 1608. XIV. Kal. Novembris. Ex autographo Archivi Brewnov. Carolus Dei & Apoſtolicæ Sedis gratia Archiepiſcopus Pragenſis Princeps Legatus natus Sacræ Cæſareæ Majeſtatis Conſiliarius , & Or- dinis Crucigerorum cum rubra stella per Bohemiam, Moraviam, Silefi- am, Poloniam Supremus & Generalis Magister. Notum facimus tenore præſentium & atteſtamur maxime qui- bus expedit Univerfis; Quod Nos propter certas & rationabiles cau- ſas, quas Nobis Admodum Reverendus Pater & Dominus Wolffgan- gus Selender a Proſſowiz Monaſterii Sancti Wenceslai Brumovii Abbas, & Ordinis ſancti Benedicti per Bohemiam, Moraviam Viſitator exponi fecit ad demiſſam eiusdem inſtantiam inclinati, omnibus & fingulis tam præſentibus quam futuris dicti Monaſterii Fratribus, ut ab Illuftriſſimo & Reverendiſſimo Principe ac Domino Domino Epiſcopo Wratislavienſi dun- taxat ſeu ejus Suffraganeo, & in Spiritualibus Vicario, gratiam tamen & E e 2 com-

Strana 220
220 HISTORIA DIPLOMATICA communionem ſancte Sedis Apoſtolicæ obtinentibus, atque legitimam officii ſui tentionem habentibus, ad omnes ſacros tam Minores quam Maiores Clericorum Ordines, etiam Presbiteratus ſuccessive, & statutis a Iure temporibus poſſint & valeant auctoritate noſtra Archiepiſco- pali & Ordinaria, haruimque vigore litterarum facultatem concedimus & impertimur: Cætera ecrum Ordinatoribus conſcientiæ relinguentes. Præſentibus tamen ad noſtram & Succeſſorum nostrorum revocationem tantummodo valituris. In cujus rei fidem & locupletius teſtimonium haſce manu noſtra ſubſcriptas, etiam figilli noſtri appenſione robora- ri juſſimus. Quæ datæ ſunt Pragæ in Curia ſolitæ Archiepiſcopalis Reſidentiæ noſtræ XIV. Kal. Novembris Anno M. D. C. VIII. Carolus. CCXVIII. Mathias Romanorum & Bohemiæe Rex renovat & confirmat omnes donationes, jura & privilegia monaſterii Brewnoviensis ad petitionem Wolfgangi Sellender Abbatis dd. 22. Julii 1615. Habetur apud Zie- gelbauer p. 331. CCXIX. Mathias Imperator confirmat duplices a Braunoviensi Abbate Joan- ni Wolff datas literas, ſeu contractus. dd. Pragæ die Martis post festum Decollationis S. Joannis Baptistæ Ap. 1616. Ex apographo vernaculo Archivi Regii in latinum translatum. Nos Mathias Imperator &c.. Notum facimus univerſis præſen- tibus literis , quod nobis ſupplicatum fuerit a Joanne Wolff, ut eidem duplices literas contractus (Hamffest) a Venerabili & Reverendis Wolffgango de Proſchowicz Abbate monaſteriorum noſtrorum Brauno- vienſis & Policenſis ordinis S. Benedicti in Bohemia & Moravia Viſita- tore, Simone Chodomaſt Præpoſito Brzewnovienſi, & Braunovienſi, Michaele Bilinenſi Præpoſito Reyhradenſi, Ulrico Wrenius Præpoſito Policensi, Michaele Luca Priore Braunoviensi, & Sacerdote Tobia Wen- ceslao, loco totius Couventus ab his monaſteriis datas, quarum una macella, altera domunculam non procul a monasterio, penes murum horti monaſterii, & domum Georgii Gunteri ſîitam tangit, quorum quidem contractuum datum est, primi ſuper macellis, die S. Georgii &

Strana 221
BRZEWNOVIENSIS. 221 & Adalberti, id est vigesima tertia die mensis Aprilis anni lapfi mil- leſimi ſexcenteſimi decimi tertii; & ſecundi ſuper domunculam, die Sanctorum Trium Regum, anni milleſimi ſexcenteſimi decimi quinti, gratioſe confirmaremus. Ad cujus Joannis Wolff humilem petitionem gratioſe inclinati, agnoscentes id juxta infinuationem Abbatis Brauno- vienſis nobis & Cameræ nostræ Bohemicæ factam monasterio & Con- ventui minime dammoſum fore; quapropter prævia matura delibera- tione cum noſtra certa ſcientia, ex poteſtate Regia Bohemiæ, & cum conſilio fidelium noſtrorum dilectorum , ſupra nominatos duos contrac- tus, & quemlibet ſeorſim cum conditionibus in iis contentis, approba- vimus & confirmavimus, & his literis noſtris tanquam Rex Bohemiæ ſcienter in omnibus eorum punctis, tenore, clauſulis & articulis, acſi his literis nostris de verbo ad verbum inſerta forent, confirma- mus, ita ut idem Joannes Wolff in his macellis cum hæredibus, & ſucceſſoribus ſuis ſexus virilis , & præfata domuncula cum Helena uxo- re ſua ad dies vitæ, prout hæ literæ contractus volunt, & ſæpe dictus Joannes Wolff hæc omnia nunc tenet, iisque fruitur, immutabiliter conſervetur ac manuteneatur, citra nostrum, hæredum nostrorum, & ſucceſſorum Regum Bohemiæ, & Abbatum, Præpoſiti, Priorum, & totius Conventus ſupra ſcripti monaſterii noſtri Braunoviensis hodier- norum , & ſucceſſorum , & aliorum quorumque hominum impedimen- tum & contradictionem quamcunque. In quorum teſtimonium figillum noſtrum minus his literis appendi juſſimus, Datum in Arce noſtra Pragensi die Martis post decollationem S. Johannis Baptista, id est tri- geſima die menſis Auguſti, anno milleſimo ſexcenteſimo decimo ſexto, & Regnorum &c. CCXX. Directores Regni Bohemiæ cedunt in vim numeratarum 2500. ſexa- genarum D. Adamo Kaplirz de Sulewicz pagum Bauschowicz ad Brau- novienſe & Doxanenſe monaſterium pertinentem dd. in arce Pragenſi 19. Junii Ap. D. I619. Ex autographo vernaculo Archivi Regii in latinum translatum. Nos Bohuchwal Berka de Dube & Lippa in Biela, Kurziwod, Chrzech, & Laukowicz ad Iſeram. Wilhelmus Senior de Lobkowicz in Horzow Teyn, Czeczowicz, & Mirſchkow. &c. Paulus de Rziczian & in Dub &c. Petrus de Sswamberg in Trzebon, Wolik, Ronsperg, Zwi-

Strana 222
222 HISTORIA DIPLOMATICA Zwikow, & Keſtrzan. Wenceslaus Wilhelmus de Raupowa in Trnowan, & Zitinicz &c. Joachim Andreas Schlik de Holeycz Comes de Paſaun, & Cubito , in Swigan & Rowna. Wenceslaus ſenior Berka de Dube & Lippa in Deſſin, Lauczin, Widun, Hauscz, Novo Berstein, & castro Bezdiez. Joan Albinus Sslik de Holeycz Comes de Paſſaun & Cubito, in Falkenau & Daupow. Wenceslaus Budowecz de Budowa in Hradiffe ſuper Iſeram. Zaſad, & Kocziniowicz. Radslaus Iunior de Wchynicz & Tetau. Caſparus Kaplirz de Sulewicz in Neuſtupow , & Miliczin, Burggravius Diſtrictus Hradecensis. Procopius Dworzetzky de Olbra- mowicz in Wrſſowicz & Krzſtcz. Fridericus de Bile in Rzehlowicz, & Chotomirz. Bohuslaus de Michalowicz in Rwenicz , & Novo Sedlo, Vi- ce Cancellarius Regni Bohemiæ. Henricus Otto de Los & in Koma- row &c. Joannes Woſtrowecz de Kralowicz , in Wlaſſim & novo Do- maſchin. Albertus Pfefferkorn de Ottopach, in Ginoniez, & Butowicz. Felix Wenceslaus Pietipesky de Chisch, & de Egerberg, in Bussicz, Bosyn, & Obrziſtwi. Peter Miller de Milhausen, & in Zwoliniowes. Martinus Frumein de Podol. Joannes Theodor de Ottrstorff. Daniel Screta Ssotnowsky de Zaworzicz Secretarius ad Cameram Bohemicam. Joannes Orsynowsky de Firstenfeld. Valentinus Kochan de Prachow &c. Thobias Ssteffele de Kolodieg. Wenceslaus Piſeczky de Granichfeld. Chriſtophorus Khober de Khobersberg. Joannes Ssedticz de Felsdorff, & Maximilianus Hoſtialek de Jaworzicz. (a) Directores & Conſiliarii Regni a Dominis Statibus Regni Bohemiæ Corpus & ſanguinem Domini noſtri Jeſu Chriſti ſumentibus constituti omnes invicem, & indivifim re- cognoſcimus, præſentibus literis noſtris, quod Nobilis & Generoſus Eques Dominus Adamus Kaplirz de Sulewicz præſente rerum neceſſi- tate & Regni ad exſolvendum populum militarem & defendendam charam noſtram Patriam, ejusque incolas, nobis certam pecuniæ fum- mam , nempe 2500. ſexagenas mutuo dederit, & ad Caſſam Regni de- poſuerit, qua gratanter ab eodem ſuſcepta eidem nomine noſtro & om- nium trium Statuum Regni Bohemiæ in vim hujus ſummæ cedimus pagum Bauſchowicz, ad monaſteria Braunovienſe, & Doxanenſe ſpectan- tem (a) Hæc omnium Directorum nomina præcipua memoria digna ſunt, maxime quod cuique terræ & poſſeſſiones item publica munera, quæ tum obtinebant, ad jecta ſint. Ex iis complures poſtea a Ferdinando II. partim ſupplicio affecti, par- tim exlio mulctati.

Strana 223
BRZ EWNOVIENSIS. 223 tem, cum cenſibus perpetuis, & variantibus, gallinis, ovis, laboribus ruſticalibus, & aliis præſtationibus, ad quas ſubditi hujus villæ tenen- tur , cum ſubditis eccleſiæ, popinis, cum fluvio Egra, trajectu ; uno littore , mola in hoc fluvio ad quendam ſubditum ſpectante, cum agris, ſubditis, rebus conductitiis & locatis, verbo cum omnibus & fingulis ad hunc pagum Bauſchowicz, ſpectantibus, cum pleno jure & Dominio in his terminis & limitibus, uti hodie ſunt, & prout hæc omnia mox ante ab Abbate Braunovienſi & Præpoſito Doxanenſi hucusque poſſide- bantur ( nihil prorſum excipiendo) eidem Domino Kaplirz de Sulewicz a Commiſſariis noſtris, ad hæc ſpecialiter destinatis, una cum Regiſtro Purkrecht dicto ſecundum legitimum Inventarium rerum omnium ceſla fuerunt. Non minus etiam populum in ſubjectionem ſubditelam & poteſtatem plenariam ſubjicimus, totumque cedimus ad habendum, tenendum , utifruendum , hac ipſa ſumma iterum alteri cedendum, pe- cuniam ſuper his fundis emutuandum, denique his omnibus, ſicuti re propria ( non niſi tamen ad ſummam uſque prædictarum 2500 ſexa- genarum ) utendum , diſponendum. Hunc itaque mox nominatum pa- gum cum memoratis, aliisque appertinentiis Dominus Adamas Kaplirz de Sulewicz a nobis & Commiſſariis nostris rite ſibi traditum, non te- nebitur, nec ſucceſſores ejus tenebuntur alteri eousque cedere, donec eis ſupra dicta ſumma 2500. Sß. bohem. a nobis, ipſis aut Dominis ſtatibus Regni Bohemia (nam alteri nemini eum redimendi facultas est) pecunia præſente reſtituta fuerit. Si vero quis quandocunque & quo- cunque modo attentaret Dominum Adamum Kaplirz de Sulewicz, aut hæredes & ſucceſfores ejus poſſeſsione hujus pagi exuere, privare, tur- bare, aut impedimentum quoddam objicere, tum tenebimur omnes in- ſimul & indiviſim eum in eadem poſſeſſione defendere, & tueri. Tan- dem eidem Domino Adamo Kaplirz de Sulewicz præſentibus literis loco & nomine omnium Trium Dominorum ſtatuum Regni Bohemiæ pro- mittimus , quod hunc pagum cum omnibus appertinentiis , quæ illi pro uſu ceduntur , in proximis comitiis , ad exſolvenda Regni debita, ſeeun- dum juſtitiam, valoremque illius , vendere , eidem præ aliis omnibus favere , plenarie cedere & demum in Tabulas Regni ejus nomine hæ- reditarie inſerere velimus, & curabimus. Si vero contingeret, quod Dominus Adamus Kaplirz de Sulewicz aut hæredes & ſuccessores ejus poſſeſſione hujus pagi quocunque modo privarentur, & nos eum illos- que

Strana 224
HISTORIA DIPLOMATICA que defendere negligeremus, tunc poterit Dominus Adamus Kaplirz de Sulewicz, aut hæredes, & successores ejus nos supra scriptos Di- rectores , & Conſiliarios Regni omnes inſimul , hæredes & ſucceſſores, poſſeſſores bonorum noſtrorum de hac ſumma, & cenſibus ( quiqui ab hoc tempore competent) convenire judicialiter omni illo modo & ordine, ac Iure, atque ſub iisdem pænis, non ſecus atque fî haberent a nobis literas obligatorias in pargameno cum fidejuſſoribus & figil- lis pendentibus fecundum ritum & Regni consvetudinem, & notulam Cancellariæ Pragenſis roboratas. Quamprimum vero a nobis aut Do- minis Statibus ſupradicta ſumma reſtituta, aut hie pagus venditus, ac in Tabulas Regni inſertus fuerit, hæ literæ caſſari & nobis reſtitui de- bent. Denique ſi ita viſum fuerit Domino Adamo Kapliiz de Sulewicz vel hæredibus & ſucceſloribus ejus, ut literæ præſentes Tabulis Regni inſerantur, id facere poterunt etiam abſentibus nobis. In quorum confirmationem nos ſupra ſcripti Directores ſigilla noſtra propria, cum certa ſcientia noſtra his literis apponi juſſimus, (b) & in illis nos manu propria ſubſcripſimus, Datum in arce Pragenſi, 19. die menſis Iunii Anno Domini 1619. 224 CCXXI. Princeps de Lichtenstein aſſignat Commiſſarios, qui Venerabilem D. Simeonem Gledomaſtum Præpoſitum ad S. Margaretham in poſſeſſionem monaſterii Brzeunovienſis poſt ejus devaſtationem reducant dd. Pra- gæ 1. Decembris Anno 1620. Ex autographo vernaculo Archivi Re- gii in latinum translatum. Nobili Wenceslao Widun Obiteczky de Obitecz, Venerabili Simoni Broſius Horſteinsky de Horſtein Præpoſito Eccleſiæ Pra- genſis. Sereniſſimus Princeps Carolus Dominus & Gubernator Domus Lichtenſteinia, Dux Oppaviensis ſuæ Maiestatis Cæſareæ Hungariæ, & Bohemiæ Regis &c. Conſiliarius Intimus , & a ſua Maieſtate Cæſarea cum Plenipotentia institutus Commiſſarius Generalis. Nomine, & loco ſuæ Cæſareæ Maieſtatis Domini Domini Gratiofiſſimi nobilem Wences- laum (b) Omnium Directorum memoratorum gentilitia ſigilla , quibus ſingulis nomen ſul- ſcriptum, uno ordine infra chartæ appoſita ſunt.

Strana 225
BRZEWNOVIENSIS. laum Widun Obiteczky de Obitecz. &c. Venerabilem ſacerdotem Symo- nem Broſium Horsteinsky de Horstein Præpofitum eccleſiæ Castri Pragen- fis , Commiſſarios conſtituit, eisque mandat, ut quantocyus Venerabi- lem Simonem Gledomastum Præpositum monasterii sanctae Margaretha in- terim , uſque dum plenius ſuæ Cæſareæ Majeſtatis hac de re manda- tum emanaverit, in monaſterium Brzewnovienſe omnesque ejus appertinen- tias, pagos, cenſus poſſefſionesque, cum plena & abſoluta poteftate in- ducant, modernos vero directores, & jurisdictionem exercentes in ſubditos indebitæ ſubditelæ & ſubjectioni obnoxios dimittant, omnes fundos ad monasterium Brzewnovienſe antehac pertinentes, denuo ei- dem Præpoſito monasterii S. Margarethæ reddant, homines ſubditos iterum in ſubjectionem & ſubditelam cum omnibus censibus reducant, eumque in poſſeſſione fundorum hujus monaſterii impediri minime patiantur. Quin imo monaſterium hoc, fundosque illius omnibus vi- ribus protegant , & defendant. Si quis vero huic ordinationi ſuæ Cæ- ſareæ Majeſtatis ſe opponere præſumpſerit, aut in poſſeſſione horum fundorum prædictum Præpofitum impedire attentaverit, is morte mul- tetur. Hæc omnia autem, utrum & qua accuratione a Commiſſariis executioni tradita fuerint, fuæ Serenitati quam primum notitia & rela- tio ſcripto dabitur, in quibus gratioſam voluntatem ſuæ Majeſtatis Cæſareæ adimplebunt. (c) 225 Carolus D. L. Decretum per ſuam illustriſſimam Celsitudinem Pragæ 1. Decem- bris Anno 1620. Joannes Daniel Kapr. Tom. VI. Monum. F f CCXXII. (c) Huie profecto Principi Carolo de Lichtenſtein Ziegelbauerus præcipnum locum in- ter Benefactores & Protectores Monaſterii Brzewnovienſis concedere debuiſſet , cu- jus ne verbo quidem meminit. Etenim quod Beneficium majus exſpectari potuit, ut ne exſpectato quidem Decreto Ferdinandi II. calente pene adhuc campo Mar- tio Albi montis, ac non niſi poſt quinque ſeptimanas a victoria iſthie obtenta monaſterium in omnes poſſeſſiones, & quidem tanta ſeveritate , reſtitui mandave- rit. Et vero incognita hæc fuere Ziegelbauero, & procul dubio corum memo- riæ Brzewnóvii , per bellum Suecicum , quod ſucceſſit , periere.

Strana 226
226 HISTORIA DIPLOMATICA. CCXXIL Relatio Cæſareorum Commiſſariorum Domino Carolo Gubernatori Domus Lichtensteinia Duci Oppavienſi a S. Cæſarea Majestate Commiſ- ſario cum plenipotentia Generali per Bohemiam conſtituto data circa de- plovandum ſtatum monaſterii Brewnovienſis poſt pugnam Albo-Montanam, inductumque rurſum in ejus poſſeſſiones Simonem Gledomaſt Præpoſitum loci. dd. 14. Decembris 1620. Ex autographo vernaculo Archivi Re- gii in latinum translatum. Sereniſſime Dux Domine Domine faventiſſime. Serenitas ſua nos infra ſcriptos Commiſſarios denominavit, ut quantocyus Venerabilem Simonem Gledomaſt Præpoſitum S. Margare- thæ in monasterium Brewnovienſe, ejusque poſſeſſiones cum plena & abſoluta poteſtate inducamus, ſuæ itaque Serenitati vi delati nobis offi- cii & commiſſionis injunctæ cum omni reverentia notum facimus, nos omnia , ut imperata fuerunt rite & ſolerter executos fuiſſe , ſimul tamen & Serenitatem ſuam celare non poſſumus nusquam satis verbis exprimi poſſe, quam peſſime cum hoc monasterio actum fit, & hucuſque aga- tur ; Monaſterium integrum igne & vaſtatione abſumptum eft ſolis non niſi nudis muris reſiduis. Ecclesiæ ambæ (lacrymæ & planctus cœlum ad commiſerationem moveant) vetus & nova penitus vastatæ ſunt. In veteri eccleſia teſtudo, pergulæ, altaria, imagines, organum, ſedes, ſcamna ambona cum ipſis tectis conflagrarunt, idem novæ eccleſiæ accidit , in qua adhucdum ignis , non ſecus atque in quodam furno latericio aut braxatorio furit omnia & ſingula depaſcens. A confluente fæce hominum diripiuntur omnia, quæquæ auferri poſſunt, nec locus iſthic amplius restat, qui habitari poſſit. Idem fit in pago Brzewniow huic monaſterio vicino. Nam milites, qui fuerunt stipen- diarii ſupremi Colonelli Haslinger jam defuncti, omnia diripiunt, com- burunt, imo usque Album Montem turpiter graſſantur homines ſpo- liando & trucidando, quemadmodum nobis a veridicis relatum fuit. Quapropter ſuam Serenitatem enixe & cum debita ſubmiſſione ora- mus, ut poteſtate ſua, qua eminet, utatur, gratioſeque provideat, ut idem pauper Religioſus cum ſubdito ſibi populo ſecure locum in habitare poſſit, ne omnia alioquin exuſta & vaſtata plane ad incitas redigantur, ad quod plurimum profuerit, ſi milites illi licentioſi & ni-

Strana 227
BRZEWNOVIENSIS. inquieti ad alium locum translati fuerint. Guibus nos ſuæ Serem- tatis gratioſæ protectioni commendamus 14. Decembris 1620. 227 Wenceslaus Obiteczky de Obitecz Simon Broßius Præpefitus Prag. ecel. CCXXIII. Ferdinandus Rom. Imp. confirmat neoelectum Abbatem Brauno- vienſem Alexium Hubner dd. Wiennæ die 7. Septembris anno 1646. Ex autographo Archivi Brewnow. Wir Ferdinand von Gottes Gnaden Erwöhlter Romi= ſcher Kaiſer/ zu allen Zeiten Mchrer deß Reichs in Germanien zu Hungarn Böhemb) Dalmatien, Croatien, vndt Sclauoni= en 2c. Konig. Erzherzog zu Deſterreich, Marggraff zu Mah= ren) Herzog zu Luxenburg/ vndt in Schleſien, vndt Marg= graff zu Laußnitz 2c. Bekhennen offentlich mit dieſem Brieff vor Iedermanniglich: dem nach vns der Würdige Unſer Andächti= ger vndt lieber getreuer F. Alexius Hùbner in Unterthanigem gehorſamb zuuernehmen geben/ wie daß Er durch cin Ordentliche Wahl nach inhalt Geiſtlichen Rechtens, vndt ſeines Ordens Inſtituto vndt gewohnheit nach zum Abbt vnd Borſteher des Stiffts vndt Gotthauß zu Brauna ernennet, erwöhlt, vndt Conſtituirt worden/ mit angeheffter gehorſambſter bitt/ wir ge= ruheten vnß ſolche Wahl gnedigst gefallen zu laſſen, dießelbe auch zu Confirmiren vndt zu beſtettigen. Alß haben Wir in Kanl. vndt Königl. Gnaden angeſen ſolche ſeine demuthige bitt, Wie nit weniger auch ſein vns gerumbtes Gottsförchtiges leben vndt Wandel/ und ſonderbahre gute Qvaliteten, vndt de= rowegen ſolche Election gnädigst ratificirt vndt bestättiget. Thuen ſolches auch hiemit wißentlich alß Regierender König zu Böhäimb in krafft dieſes brieffs. Mainen vndt wollen, daß Er Alexius Hubner nun vndt hinführo angeregtes Stiffts vndt Closters, nach weißung Ihrer Geistlichen Rechten vnd F f 2 Sa

Strana 228
HISTORIA DIPLOMATICA Sazungen/ nicht allein in ſpiritualibus zu lob, glori vndt Ehr deß Allmachtigen/ und fortpflanzung deß allein Seeligmachenden Catholiſchen Slaubens , ſondern auch in temporalibus, alle deßelbten Buterthanen vndt zugehorige zu deß Stiffts Nuz vndt aufnehmen ſeinem beſten Verſtandt vndt Bermogen nach Regi- ren , die Ordens Diſciplin fleißig in acht nehmen vndt in Sum= ma alles das Ienige, was einem getreuent Abbt, Borſteher, laut ſeiner gethanen pflicht zuſtehet vndt gebühret, auch zu erhaltung deß Stiffts wol erlangten Privilegien Recht vndt Gerechtigkeiten/ nuzlich vndt Bonnöthen ſein wirdt, Ihme treu= lich anbefohlen ſein laßen/ in obacht nehmen/ vndt auf8 beſte befördern. Gebitten hierauff allen vndt jeden onſerm Vntertha= nen, was Würden, Standts, Ambts oder Weſens die ſeindt) daß Sie mehrerwehnten Alexium Hubner vor ein Ordentlich erwöhlten vndt von Vns Confirmirten Abbten des Stiffts Brauna erkhennen vndt ehren/ inſonderheit aber vnſerm ieziegen vndt Khünfftigen Stadthaltern/ in vnſerm Erb Königreich Bo= hemb, dáß Sie Ihme in ſeiner Iurisdiction-administration, oder ſonſt in geringsten nicht beirren/ noch dießes anderm zu= thun Berſtatten, ſondern Ihme vilmehr in allen billigen ſachen die hūlffliche Handt biethen/ vndt gebühremden Schutz halten, denen Ordens brüedern aber/ vndt zum Stifft gehörigen Bn= terthanen, daß Sie Ihme alß Ihrem Borgeſetztem Haubt allen ßuldigen Reſpect, Ehrerbitung vndt gehorſamb laiſten, auch anderſt nicht thuen ſollen/ ben Bermeidung vnſer Schwehren Straff vndt Vngenadt. Singegen Verſehen Wir Vns auch gegen Ihme gnedigst, Er werde zugleich demjenigen, waß ſeine gelaiſte Pflicht mit ſich bringt treulich vndt gehorſamb lich nachkommen. Zu Vrkhundt dießes mit Bnſerm Kay. Bnd Konigl. Secret Inſigl. begräfftiget. Geben in vnſer Statt Wien, den Sibenden Monatstag Septembris, im Sechzehen= hundert Sechs vndt Vierzigsten, vnſern Reiche deß Romi= 228 ſchen

Strana 229
BRZEWNOVIENSIS. 229 ſchen im zehenden, deß Hungariſchen im Ein vndt zwanzigsten/ vndt deß Böhaimbiſchen in Neunzehenden Iahr. Ferdinand. Gulielmus Comes Slavata. R. Boh. S. Cancellar, Admandatum Sac. Cæſ. Majeſtatitis proprium D. Freißleben. CCXXIV. Erneſtus Archiepiſcopus Pragenſis Alexio Hübnero Brzewnovienſi Abbati ab Anteceſſoribus ſuis conceſſas Jurisdictiones in Ordinis Parochos renovat, prorogat, & confirmat. dd. Pragæ Anno 1650. die 6. De- cembris. Ex autographo Archivi Brewnov. Erneſtus divina Miſeratione Sac. Rom. Eccl. titul Sanctæ Praxe- dis Presbyter Cardinalis ab Harrach Archiepiſcopus Pragenſis Prin- ceps Legatus natus: Expoſita eſt nobis petitio Dom. V. continens, cum hactenus nunquam auditum fuerit, quod D. V. vel Anteceſſo- res ejus conceſſa ipſis Iurisdictione in Parochias Ordinis, earumque Curatores independenter a Vicariis noſtris Foraneis, sive illi Archi- Diaconi, ſive Decani, aut Parochi exſtiterint, nobis quidpiam praju- dicaſſe, adeoque eandem Iurisdictionem ratam habere, prorogare, & confirmare dignaremur. Cui petitioni, ſiquidem commode refragari non poſſimus, attendentes vel maxime, quod a Iurisdictione noſtra, quantum Privilegia veſtra concedunt eximi nolitis, quin imo ſi Paro- chi veſtri deliquerint , & a vobis ſucceſſoribusque veſtris, de delicto monitis , correpti non fuerint, per nos Tribunalque noſtrum corri- piendos ſubiiciatis. Ac proinde tanto favorabilius ad petitam reno- vationem, prorogationem, & confirmationem antecedenter conceſſa Iu- risdictionis condeſcendimus, eandemque vobis & ſucceſſoribus vestris, ita ut etiam ſede vacante Parochi inconcuſſi, & imperturbati in Paro- chiis maneant, concedimus , & conceſſam per præſentes volumus. Ac- tum Pragæ in Reſidentia noſtra Archepiſcopali 6. Decembris An- no 1650. 4 E. Cardinalis ab Harrach. CCXXV.

Strana 230
230 MISTORIA DIPLOMATICA CCXXV. Camillus Meltius Archiepiſcopus Capuæ & Apoſtolicæ ſedis Lega- tus revocat, & annullat atteſtatum Consiſtorii Olomucensis adverſus ex- emptionem monaſterii Brewnoviensis in cauſa electionis Præpositi Raygra- denſis dd. Vienne 9. Julii 1652. Apud Ziegelbauer p. 177. CCXXVI. Ferdinandus III. confirmat neoelectum Abbatem Braunovienſem Au- guſtinum Seyffert. dd. Wiennæ 1652. die 23. Aprilis. Ex autographo Archivi Brewnov. Wir Ferdinand der dritte von Gottes Gnaden Erwehlter Romiſcher Kaiſer zu allen Zeiten Mehrer des Reichs/ in Ger= manien zu Hungarn Beheimb Dalmatien, Troatien, vnnd Sclavonien 20. König/ Ertzherzog zu Oſterreich , Margkraff zu Mähren, Herzog zu Luſzenburg, vndt in Schleſien vndt Margkraff zu Laußnitz 2c. Bekennen offentlich mit dießem brieff vndt thun kundt allermeniglich, demnach vnß der Würdiger vn= ſer Andächtiger vndt lieber geträuer Frater Augustin Seifferdt geweſter Coadjutor des Bnlengst abgeleibten Alexii Hübners Abbtens des heiligen Benedictiner Ordens zu Brauna in vnſerm Erb Königreich Böheimb gehorſambſt zuvernehmen geben, waß= maßen Er auf abſterben erſtermeltes Alexii Hübners von de= nen Geiſtlichen Ordens Brüdern daßelbsten zur Brauna rite & Canonice nach ſeines Heiligen Ordens inſtitution zum Abbten erwohlt/ inſtallirt vndt eingeſezet werden were/ vnß dahero de= müttigst bittendt, Wir Ihne als Abbten des Stiffs vndt Clo- ſters Brauna allergnädigst zue Confirmirn vndt zue beſtättigen geruhen wolten. Wann Wir dann gnadigſt angeſehen ſolche ſeine demüthige zimbliche bitt, vndt darein gnedigst gewilliget/ Alß haben Wir ſolche ſeine zum Abbten zue Brauna vorgenommene Wahl hiemit in Kaißer) vndt Königl. Snaden ratificirt vndt bestättiget ratificirn pndt beſtättigen auch dieſelben auß habender Macht vndt vollkommenheit/ als Regierender König zue Böheimb vndt ober

Strana 231
231 BRZEWNOVIENSIS. ober auch Erb = Herr mehrgedachtes Stiffts Brauna hiemit wißentlich in krafft dieß brieff8. Undt gebieten hierauff allen vndt ieden vnſerm Unterthanen was Wurden/ Standts , Ambis oder Weeſens Sie in vnſerm Erb Königreich Böheimb ſein, inſonderheit aber dem Ordinario loci. Undt denen zu die= ßem Stifft gehärigen Unierthanen oder ſonſt Undergebenen, Wie auch ſonſten Iedermänniglich, daß Sie offtgedachten Neuerwöhle= ten Abbten zue Brauna Fratrem Augustinum Seiffert vndt daß gantze Convent erſtberührten Stiffts bey ſolcher beſchehener Wahl vndt dießer vnſerm hierauff erfolgter gnädigster beſtätti= gung geruehiglich verbleiben laßen/ dawider nit thun/ noch auch die zur offtermelten Stifft gehörige vnterthaner/ Ihme Abbten vndt dem Convent allen ſchuldigen gehorſamb zuelaiſten verhin= dern, oder ſonſten in etwas weder das andern zu thun verſtat= ten/ ſondern Sich gegen Ihme ( gleich wie gegen ſeinen Borfah= rern ) alß Abbten zur Brauna verhalten vndt ſonſten zue allen ihme von Rechts oder gewohnheits wegen bet denen Landtägen/ zueſambenkünfften, Königlichen Landtaffel, ondt andern gebuhr= nußen, Seſſion, Würden, vndt gerechtikeiten, unwaigerlich ad- mittirn vndt zue ſaßen, darfür erkennen, ehren/ vndt halten ſollen bey vermeidung vnßerer ſchweren Straff vndt vngnadt/ das Mainen Wir ernſtlich. Zue Urkundt dieß Brieffs bekreffti= get mit unſerm Kaiß. vndt Königlichen anhangendem größern Inſigl, der geben ift in vnſer Stadt Wienn den dren vndt Zwan= zigften Monatstag Aprilis nach Chriſti vnßers lieben Herrn vndt Seeligmachers gnadenreichen Geburt im Sechszehen hun= dert, zwey vndt fünffzigsten, vnſer Reiche des Römiſchen im Sechszehenden/ des Hungariſchen im Sieben vndt zwanzigsten, ondt des Böhemiſchen im fünff vndt zwanzigsten Iahr. Ad Mandatum Sac. Cæſ. Ma- jeſtatis proprium. CCXXVII.

Strana 232
232 CCXXVII. Leopoldus Rom. Imperator confirmat neo - electum Abbatem Brauno- vienſem Thomam Sartorium dd. Ratisbonæ 1664. die 7, Januarii. Ex autographo Archivi Brewnov. Wir Leopold von Gottes gnaden Erwehlter Römiſcher Kai= ſer zu allen Zeiten Mehrer des Reichs in Germanien zu Hungarn Böhaimb Dalmatien Croatien vndt Sclavonien x. König. Ertzherzos zu Ofterreich, Margkraff zu Mähren, Herzog zu Lucemburg vndt in Schleſien, vndt Margkraff zu Laußnitz. 2c. Bekhennen offentlich mit dießem Brieff vor Iedermänniglich. Demnach vnß der Würdige vnßer lieber Andächtiger Fr. Tho- mas Sartorius in Bnterthänigsten gehorſamb zuuernehmen gege= ben. Wie das Er durch ordentliche Wahl nach inhalt Geiſtlichen Rechtens vndt ſeines Heiligen Ordens Inſtituto vndt gewonheit nach, zum Abbt vndt vorſteher des Stiffts vndt Gottes Hauß zu Brauna ernennet erwehlet, vndt Conſtituiret worden/ mit angeheffter demüttigſter bitt Wir geruheten vns ſolche Wahl gnädigſt gefallen zulaſſen, dieſelbe auch zu Confirmiren vndt zu= beſtättigen. Alß haben Wir in Kaiſer vndt Königlichen gna= den angeſehen ſolch gehorſambiſte bitte, wie nit weniger auch ſein vns gerühmbtes Gottsförchtiges Leben vndt Wandl, vndt ſon= derbahre gute qualiteten , vndt derowegen ſolche Election gna= digst ratificiret vndt bestättiget. Thuen ſolches auch hiemit wifſentlich als Regirender König zu Böheimb in Krafft dieß Brieffs. Meinen vndt wollen das Er Thomas Sartorius nun vndt hinführo angeregtes Stifft vndt Tlofter, nach außweißung Ihrer Geiſtlichen Rechten vndt Sazungen/ nicht allein in Spiri= tualibus, zu Lob) Glorii vnd Ehr des allmächtigen, vndt fort- pflanzung des allein Seeligmachenden Catholiſchen Glaub ſondern auch in temporalibus, alle deſſelbten Bnterthanen vndt zuege= hörige/ zue des Stiffts Nuz vndt aufnehmen, ſeinem beſten Ver= ſtand vndt Vermogen nach , regiren die Ordens Diſeiplin flei= ſig in acht nehmen/ vndt alles das Ienige was einem getreuen Abbt

Strana 233
BRZEWNOVIENSIS. 233 Abbt vndt Vorſfeher laut ſeiner gethannen Bflicht zueſtehet vndt gebühret/ auch zu erhaltung des Stiffts wolerlangten Privile= gien Recht= vndt Gerechtigkeiten nuzlich vndt vonnothen ſein wirdt/ Ihme treulich onbefohlen ſeijn laßen in obacht nehmen vndt aufs beſte befördern ſolle. Gebietten hierauff allen vndt jeden onſerm/ nachgeſezten Obrigkeiten, Inwohnern vndt Ynter= thanen/ was Standes Ambis oder Weeſens die ſeindt/ das ſie mehrerwbhnten Thomam Sartorium/ vor ein ordentlich Er= wöhlten vndt von vns Confirmirten Abbten, des Stiffts vndt Clofters Braunau erkhennen vndt ehren. Inſonderheit aber vn= ſerm iezig vndt Künftigen Stathaltern, in vnſerm Erb König= reich Böheimb, daß Sie Ihme in ſeiner Obrigkeitlichen/ vndt andern Iurisdiction, Administration, oder ſonst im geringſten nit beirren/ noch dießes andern zuethun verſtatten/ ſondern Ihme viel mehr in allen billichen Sachen/ die huffliche Handt biethen, vndt gebührenden Schutz halten/ denen Ordens Brüedern aber vndt zum Stifft gehörigen vnterthanen das einhalten/ das Sie Ihme/ als Ihren Borgeſezten Haubt, vndt Obrigkeit/ al= len ſchuldigen reſpect, Ehrerbietung vndt respective vnterthani- gen gehorſamb laiſten, anch anderſt nit thun ſollen, bey vermei= dung vnſerer ſchwaren Straff vndt Ungnadt. Hingegen verſe= hen Wir vns auch gegen Ihme gnadigſt, Er werde zugleich dem Ienigen , was ſeine gelaiſte Pflicht mit ſich bringet, treulich vndt gehorſambist nachkommen, zu vrkhundt dieß Brieffs beſigelt mit vnſerm Kaiſer : vndt Königlichen Anhangenden Größern Inſi= gel/ der geben ift in vnſerer vndt deß heiligen Römiſchen Reichs Stadt Regenſpurg den Siebenten Monatstage Januarii im Sechszehen hundert vier vndt Sechzigisten, vnſerer Reiche des Romiſchen im Sechſten des Hungariſchen im Neunten vndt des Böhemiſchen achten Iahr. Ad Mandatum Sac. Cæſ. Regiæque Majeſtatis proprium. Tom. VI. Monum. G g CCXXVIII.

Strana 234
234 HISTORIA DIPLOMATICA CCXXVIII. Capitulum Generale Congregationis Caſſinenſis omnes Abbates reli- gioſosque Ord. S. Benedicti in Regno Bohemiæ in filiationem communio- nemque tam ſuffragiorum quam privilegiorum Pontificiorum ſuſcipit. dd. in Monaſterio ad Mantuam Anno 1669. die 20. Maii. Ex autographo Archivi Brewnov. Nos D. Joannes a Mutina Præſidens cæterique Diffinitores Capi- tuli Generalis Congregationis Caſſinenſis Ordinis ſanctiſſimi Patriar- chæ Benedicti Reverendiſſimis Prælatis Univerſisque Patribus, ac fra- tribus Inclytæ Congregationis Bohemiæ ejusdem Ordinis & Inſtituti ſalutem in Domino ſempiternam. Chriſtianæ Charitatis vinculum , quo cunctis fidelibus adſtringi- mur, ſtrictiori nos nexu devincit Reverendiſſimis Prælatis cæterisque Venerabilibus Patribus & Confratribus Inclytæ Congregationis vestrae in Regno Bohemiæ militantis, quorum una nobiscum est filiationis adoptio & Profeſſio Religionis. Quapropter Reverendiſſimi P. D. Angeli a Neapoli Abbatis ſacri Caſſinenſis Archicœnobii verbis & offi- ciis excitati, piiſſima deſideria veſtra amplecti, votisque illuſtriſſimi Ampliſſimique Principis D. D Matthei Ferdinandi electi Pragenſis mo- rem gerere cupientes, de Divina benignitate confisi: auctoritate etiam Privilegiorum noſtrorum, univerſam Religiosiſſimam Congregationem Veſtram , ejusque ſingulares perſonas præſentes ac ſucceſſores Congre- gationi noſtræ Caſſinenſi in Vinculo fraternæ dilectionis amantiſſime ad- jungimus , & aggregamus , omniumque ſacrificiorum, orationum, vi- giliarum, ſuffragiorum, ac bonorum operum, quæcunque apud nos Deo auſpice fiunt aut imposterum fient, participes eſſe & in perpe- tuum fore, cunctisque Privilegiis Congregationi noſtræ ab Apoſtolica ſede hactenus conceſsis aut deinceps concedendis, plenissime gaudere, quantum ad nos attinet, volumus & decernimus, ea duntaxat lege, ut non diſparis fraternæ dilectionis, quæ ſperamus, officia nobis repen- dant. In quorum fidem patentes has literas exarari juſſimus, unius ex Diffinitoribus , qui publici Cancellarii munere fungitur , ſubſcripti- one munitas, magnique noſtri sigilli, quo in hujusmodi utimur, ap- penſione roboratas. Datas in Comitiis Generalibus noſtræ Congrega- tio-

Strana 235
BRZEWNOVIENSIS. 235 tionis apud inſigne Monaſterium ſancti Benedicti de Mantua coactis. Die XX Maji. MDCLXIX. P. Stephanus ab Urbe Diffin & Secret. Capit. Glis. CCXXVIIII. Literæ Thomæ & Conventus Brewnovienfis, quibus Bernardo Comi- ti de Martinitz Supremo Burggravio gratiæ aguntur ob ſpontaneam juris ceſſionem in quandam cauponam , isque inter Benefactores & Fratres mo- naſterii ſuſcipitur dd. Braunæ 10 Aprilis Anno 1672. Apud Ziegelbauer- p. 57. CCXXX. Leopoldus Imperator & Boh. Rex Commiſſarios epiſcopales ad electio nem Præpoſiti Raybradenſis admiſſos reprobat , obque id Abbatem Brzewno- nienſem ab Ordinibus Moraviæ arguendum monet. (d) dd. Viennæ 14 Febr. Anno 1693. Apud Ziegelbauer p. 180. CCXXXI. Leopoldus Rom. Imperator confirmat neo-electum Abbatem Ottmarum Zink, eumque omnibus privilegiis gaudere declarat. dd. Viennæ 1700. 13 Decemb. Ex Autographo Archivi Brewnow. Wir Leopold von Gottes Gnaden Erwehlter Romiſcher Kai= ſer/ zu allen zeiten Mehrerer des Reichs in Germanien/ zu Hun= garn/ Böhaimb, Dalmatien ) Troatien/ vndt Sclawonien Ko= nig/ Ertzherzog zu Deſterreich; Marggraff zu Mähren/ Hertzog zu Lutzenburg und in Schleſien/ und Marggraff zu Laußnitz &. Bekennen offentlich mit dieſem brieff/ undt thun kundt Iederman= niglich, daß Bnß Pater Rupertus Haußdorff Senior, Thomas Raishl Prior, undt Procopius Jaſchke Supprior, nebst dem gantzen G g 2 Con- (al) Ejusdem tenoris est Decretum Ordinum ſen Statuum Moravia eodem anno dio 20. Februarii datum apnd eundem Ziegelbaner p. 181.

Strana 236
HISTORIA DIPLOMATICA Convent des Königlichen Stiffts zu Brzewniow in Brauna, Or- dinis Sancti Benedicti in vnſerm ErbKönigreich Böhaimb, gehor- ſambſt zu vernehmen gegeben, wasmaſſen ſie nach abſterben Ihres Abbten Weilandt Thomæ Antonii Sartorii, den Würdigen vn= ſern Lieben Andächtigen Patrem Othmarum Zinck , gedachten Stiffts, undt Ordens Profeſſum, vndt gewesten Proviſorem, zu Ihrem Neuen Vorſteher/ und Abbten, nach Ihres heyligen Ordens regul , undt ſtatuten Canonicè, undt mit zwey undt vier= tzig einhelligen Stimmen/ den Achtzehenden Novembris, dieſes ab= lauffenden Iahrs erwehlet/ auch denſelben vnſern zu dem Actu Electionis deputirt gewesten könniglichen Commiſſariis præsentiret hetten/ mit demuttigſter ditte, Wir geruheten vnß ſolche Wahl gnädigst gefallen zulaſſen, undt den Neo-Electum auß Königlicher Macht/ quoad temporalia gnädigst zu confirmiren Wann nun bey vnß der Neo-Electus gleichfalls umb vnſere gnädigste Confir= mation Seiner allerunterthanigst ſupplicando eingekommen/ undt Wir auß der vnß von ernandten vnſeren Königlichen Commiſſa- rien eingelangten gehorſambsten relation gnädigſt wahrgenommen, daß gedachter Neo-Electus ein religioſer frommer vndt gelehrter Mann, wie anch eines aufferbaulich undt untadelhafften Ban= dels ſeye/ undt Ihme nicht weniger der verſtorbene Abbt noch bey Lebszeiten ſowohl die Würthſchaft/ als andere Ordens , und Klo= ſters hochangelegene negotia anvertrawet habe. Als haben Wir in ſolcher der ſambentlichen Supplicanten demüttigste Bitte in Kayſer= und Koniglichen Gnaden gewilliget/ undt demnach oben= geregte Wahl gnädigſt confirmiret, undt beſtättiget. Thun daß auch hiemit wiſſentlich, undt in Krafft dieſes briffs , als regiren= der König zu Böhaimb. Mainen, Setzen/ Ordnen/ undt wol= len/ daß ernandter Othmarus Zinck nun hinnführo obbemeldtes Königliches Stifft zu Brzevniow in Brauna, nach Anßwaisung Ihrer Beiſtlichen Rechten, und Satzungen, nicht allein in Spiri- tualibus zu Lob, Ebr, und Glori deß Allmächtigen, und fort- pflanzung der allein Seeligmachenden Catholiſchen religion ver= 236 wal

Strana 237
BRZEVNOVIENSIS. 237 walten/ ſondern auch in temporalibus alle deßſelben vnterthanen, undt zugehörige zu des Stiffts Nutzen/ undt Auffnehmen, Sei= nen beſten verſtandt, und Bermogen nach, regire, die Ordens di- ſciplin fleiſſig in acht nehmen/ undt alles daßienige, was einem getreuen Abbten undt vorſteher/ vermog Seiner obligenden Pflicht zuſtehet/ vndt gebühret, auch zu Erhaltung des Stiffts Wohl= erworbener Privilegien Recht, undt Gerechtigkeiten nutzlich nndt vonnothen ſein würde/ Ihme treulich anbefohlen ſein laſſen, in Obacht nehmen, unt aufs beſte befördern ſolle. Bndt gebiethen hierauff Allen undt Ieden vnſerern Innwohnern und Vnterthanen, was Wurden Standts, Amts : oder Weeſens die in erwehnten vnſerm Erbkonigreich Böhaimb ſeindt, daß Sie mehrbenandten Othmarum Zinck , vor einen legitimè erwehlt undt nun von vnß gnädigst confirmirten Abbten, undt Borsteher, tam in ſpi- ritualibus, quam temporalibus mehr gedachten Stiffts zu Brzev- niow in Brauna, erkennen vndt ehren. Inſonderheit aber befeh= len Wir vnſern jetzig = undt künftigen Königlichen Stadthaltern in offters angeregten vnſerm Erb Königreich Böhaimb/ daß Selbte Ihn in Seiner ſurisdiction, administration, undt ſonsten im ge- ringſten nicht beirren, noch dieſes andern zu thun verſtatten / ſon= dern Ihn vielmchrers in billichen Sachen die hulffliche handt bie= then/ und gebührenden Schutz halten/ auch auf erforderenden fall denen Ordens Brüdern/ undt zum Stifft gehörigen vntertha= nen gemeßen einbinden ſollen, daß ſie Ihme alß Ihren Borgeſetz= ten Haubt, allen ſchuldigen reſpect/ ehrerbiettung/ undt gehorſamb leiſten, bey Vermeidung vnſerer ſweren Straff undt ungnadt. Hingegen verſahen Wir vns auch gegen Ihme gnädigſt, Er wer= de zugleich demjenigen/ was Seine obhabende Pflicht mit ſich bringt/ treulich undt gehorſambſt nachkommen ; Zu vrkundt diefes brieffs) beſiegelt mit onſern Kayſer= undt Königlichen anhangenden Gröſ= ſern Inſiegel ; Der geben ist in vnſerer Stadt Wienn, den drey= zehenden Monatstag Decembris / nach Chriſti vnſers Lieben Herrn und Seeligmachers gnadenreicher Geburth im Siebenzehen hun= derten/ vnſerer Reiche/ deß Romiſchen im dren und viertzigſten, des

Strana 238
238 HISTORIA DIPLOMATICA des Hungariſchen in Sechs und viertzigsten. und des Bóhaimbi= ſchen im fünff undt viertzigsten Iahre. Leopold mppia. Ad mandatum Sac. Cæſareæ Regiæque Majeſtatis pro- prium Johannes Cristoph. Sraff v. Granckenberg. Joannes Franc. C. Wirbe C. Boh. Supr. Cancellar. Georg Bechini von Laſchan. A. 1700. Dieſes Kaiſ. vndt Königl. Confirmations Diploma ist auf Ihro Maj. allergnadigſten Befehl undt Reſcript/ auf geziemmen- des Anmelden deß darinnen benendten Impetranten/ der Königl. Landtaffel in den vierdten Grüngoldenen Kauff Quatern A. I70I. am dienſtag nach den Sontag Reminiſcere,daß ist den 22. Februar. ſub Lit. O. I. Einverleibt/ vndt von Wort zu Wort eingeſchrie- ben worden. Adam Streitberger Ingroſſator. CCXXXII. Joſephus Imperator & Boh. Rex omnia privilegia tant a Romanis Pontificibus quam Ducibus Regibusve Bohemiæ mona�terio Brewnovienſi conceſſa renovat & confirmat. dd. Viennæ 12. Novemb. Anno 1707. Apud Ziegelbuer p. 332. CCXXXIII. Teſtimonium Religioſorum Brewuovienſium de inventis, & in alium locum reverenter translatis lipſanis B. Guntheri dd. 6. Junii 1707. (e) Apud Ziegelbauer p. 148. CCXXXIIII. (e) Inftrumnetum Notarii Publici ſuper eocem |teſtimenio dd. Pragæ 5, Junii 1727. habetur apud eundem Ziegelbaner C. 1.

Strana 239
BRZEWNOVIENSIS. 239 CCXXXIIII. Clemens Papa XI. declarat monaſterio Brzewnovienſi & Abbati ejus- dem nonniſi privilegia Caſſinenſium & S. Juſtinæ de Padua quoad indul- gentias tantum conceſſa fuiſſe. dd. Romæ ad S. MariamMajorem anno 1715 die 20 Decembr. Ex Archivo Brewnov. Clemens Papa XI. Ad futuram rei memoriam. Emanavit nuper a Congregatione V. V. Fratrum noſtrorum S. R. E. Cardinalium negotiis, & conſultationibus Epiſcoporum & Regularium præpoſita Decretum te- noris ſequentis , videlicet : in cauſſa Pragenſis Communicationis Privile- giorum vertente inter Conſiſtorium Archiepiſcopale Pragenſe ex una, & Patrem Othmarum Abbatem Monaſterii Brzevnovienſis Ordinis S. Bene- dicti, in Regno Bohemiæ partibus ex altera: quo apud Sanctiſſimum in- ſtante , ut ſibi , & ſucceſſoribus ſuis , totique aſſertæ Congregationi , & Monaſteriis, ac locis Bohemiæ ejusdem Ordinis, nec non filiabus Præ- poſituris , ſeu Monaſteriis unitis, & incorporatis prædicto Monaſterio conceſſionem privilegiorum Caſſinensium, & S. Juſtinæ de Padua elargiri dignaretur: Sacra infra ſcripta Congregatio, ad quam Sanctitas ſua hu- jusmodi preces pro voto remiſit ſub die 20 Julii M. D. CCXIV. audito deſuper Patre Procuratore Generali Congregationis Caſſinensium cenſuit, ſi eidem Sanctiſſimo placuerit , poſſe per ejus litteras Apoſtolicas in for- ma Brevis præfatam enuntiatorum Privilegiorum communicationem Ora- tori, totique ejus Congregationi Bohemiæ, illiusque membris quoad in- dulgentias tantum concedi. Hujusmodi tamen gratiæ Oratore non ac- quieſcente, iteratisque precibus petente sibi & prædictis omnibus præfa- tam communicationem ex integro & plene concedi una cum gratiis ſpi- ritualibus , ac temporalibus , quæ variis etiam Congregationibus, & Mo- naſteriis conceſſæ ſunt, omnibusque , & fingulis Privilegiis, quibus Ab- bas, & Congregatio Caſsinensis, & S. Justinæ de Padua fruuntur, & gaudent, nullo prorſus excepto privilegio, etsi ſpecialem requireret mentionem, firmisque remanentibus omnibus, & fingulis juribus, ac privilegiis a prædicto aſſerto capite, ſeu ſuperiore Benedictinorum in Bo- hemia Abbate Oratore poſſeſſis ex prætenſa immemorabili ſuper dictis Congregatione, Monasteriis, cæterisque &c. ſub die 17 Auguſti dicti An- ni. Sacra eadem Congregatio ipſo tantum informante, cenſuit per ſi- miles litteras Apoſtolicas in forma Brevis poſſe a Sanctitate ſua præfa- tam omnium privilegiorum communicationem Oratori , totique ejus aſ- ſer-

Strana 240
240 HISTORIA DIPLOMATICA ſertæ Congregationi Bohemiæ, illiusque membris concedi, juxta petita. Cum autem adverſus præfatam Privilegiorum communicationem Conſi- ſtorium Archiepiſcopale Pragenſe inſurrexerit , & tanquam ſubrepetitiam, & obreptitiam ipſiusque ordinariæ jurisdictionis læſivam apud ſacram Congregationem revocari inſtiterit , dubiumque infra ſcriptum inter par- tes concordatum reſolvendum proponi obtinuerit, videlicet: an & quo- modo communicatio Privilegiorum Congregationis Caſſinenfis, & S. Justinæ de Padua, de qua agitur, ſustineatur in caſu &c. Sacra Congre- gatio Eminentiſſimorum & Revendiſſimorum S. R. E. Cardinalium nego- tiis , & conſultationibus Epiſcoporum , & Regularium præpoſita , utra- que parte informante, reque mature, & accurate diſcuſſa, referente Eminentiſſimo Odeſcalco cenſuit, & decrevit prædictam omnium privi- le giorum communicationem ſuſtineri quoad indulgentias tantum. Romæ XIII. Septemb M. D. CCXV. F. Cardinalis de Abdua. Ferdinandus Ar- chiepiſeopus Nicœnus Secretarius. Locus † Sigilli. Cum autem ſicut Ve- nerabilis Frater Ferdinandus Archiepiſcopus Pragenſis Nobis ſubinde ex- poni fecit, ipſe Decretum hujusmodi, quo firmius ſubfistat, & ſervetur exactius Apoſtolicæ Confirmationis noſtræ patrocinio communiri ſum- mopere deſideret. Nos ipſius Ferdinandi Archiepiſcopi votis hac in re, quantum cum Domino poſſumus, favorabiliter annuere volentes, eum- que a quibusvis excommunicationis, ſuſpenſionis, & interdicti, aliisque eccleſiaſticis ſententiis , cenſuris & pœnis a jure , vel ab homine quavis occaſione , vel cauſa latis , ſi quibus quomodolibet innodatus exiſtit , ad effectum præſentium duntaxat conſequendum, harum ſerie abſolventes, & abſolutum fore cenſentes ſupplieationibus ejus nomine nobis ſuper hoc humiliter porrectis inclinati, Decretum præinſertum Authoritate Apo- ſtolica tenore præſentium confirmamus, & approbamus; illique inviola- bilis Apoſtolicæ firmitatis robur adjicimus, ſalva tamen ſemper in præ- miſſis Authoritate memoratæ Congregationis Cardinalium: decernentes easdem præſentes litteras firmas, validas, & efficaces existere & fore ſuosque plenarios, & integros effectus ſortiri & obtinere, ac illis ad quos ſpectat, & pro tempore ſpectabit in omnibus, & per omnia pleniſſime ſuffragari, & ab eis reſpective inviolabiliter obſervari, ſieque in præ- miſſis per quoscunque Judices ordinarios , & delegatos etiam cauſarum Palatii Apoſtolici Auditores judicari, & definiri debere, ac irritum & inane, ſi ſecus ſuper his a quoquam quavis Authoritate ſcienter, vel ignoranter contigerit attentari. Non obſtantibus Constitutionibus, & Or-

Strana 241
BRZEWNOVIENSIS. 241 Ordinationibus Apoſtolicis, cæterisque quibuscunque. Datum Romæ apud Sanctam Mariam Majorem ſub Annulo Piſcatoris die XX. Decem- bris MD. CCXV. Pontificatus Noſtri Anno Decimo ſexto. F. Card. Oliverius. CCXXXV. Inſtrumentum Notarii Publici ſuper iisdem B. Guntheri lipſanis Brewnovium translatis, & ibidem ſub aram ejusdem Sancti reclufis dd. Brewnovii 9. Auguſti 1726. Apud Ziegelbauer p. 149. Tom. VI. Monum. Hh OB-

Strana 242
242 OBSERVATIONES ☞ ☞ OBSERVATIONES PRÆVIÆ IN CHRONICON FRANCISCI CANONICI PRAGENSIS. æpe numero Lupacii Ephemeridem, Weleslavinique Calen- darium hiſtoricum legenti mirum viſum est a priore ad Fran- ciſci Canonici Pragenfis Chronicon annis 1344 - 45 - 47 - 48 - 50, a poſteriore etiam ferioribus annis 1361 - 65 - 71 - 7 73 provocari, cum manuſcripta hiſtoria illius in Bibliotheca Metro- politanæ ecclefiæ Pragenfis fervata (quæ hactenus una folaque ad poſteritatem transmiſſa credita fuit) memorias non ultra an- num 1342. protendat, quemadmodum id tam ex editione Kneys- liana anno 1754. in folio typis vulgata, quam ex altera emenda- tiore a Viris Cil. Pelzelio & Dobrowskio anno ſuperiore in octa- vo adornata manifeſtum eſt. Merito igitur ſuſpicabar tam Lupa- cio, quam Weleslavino ad manus fuiffe quoddam Metropolita- no locupletius exemplar feu ejusdem Francifci, feu Continuato- ris illius, e quo hic uterque probæ fidei author notitias ſuas po- steriores hiſtoricas hauſere. Suſpicionem meam magis magisque confirmavit Crugerius in fuis Sacris Pulveribus ad 3. Martii, (diem Franciſci emortualem) p.388. quo loco perſpicue innuit exemplar metropolitanum mutilum effe, longius procurrens seu ſua in libraria penu ſervari, ſeu certe ubi ubi demum latitantis sibi peculiarem cognitionem fuiſſe. Juvat verba illins exſcribe- re: Vidi (inquit) MS. iſtiusmodi (Franciſci) in Bibliotheca Me- tro-

Strana 243
PRÆVIÆ. tropolitana in membrana foliali, quod etſi mutilum parte dimidia eſſet, ita tamen perplacuit mihi, ob multa reſidua ab hiſtoricis neglecta, ut juris publici id fieri operoſe exoptarem. Et fuiſset cum Marquardus Freherus ſub A. 1608. reliquos gentis noſtr� ve- teres Authores Hanoviæ typis illustraret, si ſcilicet hunc nobiliſ- ſimum Scriptorem homini extero, nullis noſtris impenſis ſuggeſ- ſiſſemus &c. Sane Crugerio penitiorem non defuiſſe notitiam exemplaris ad multo poſteriores anno 1342. procurrentis ea præ- ſertim memoria teftatum reliquit, cum eodem loco ſcribit: F ran- ciſcum Erneſto primo Archiepiſcopo ita feciſſe ſatis, ut eidem in ſacris vices ſuas committere non gravaretur, quæ memoria in Metropolitano exemplari defideratur, quod ne quidem obitus Joannis ultimi epiſcopi Pragenſis multo minus Ernefti Succeſforis Archiepiſcopatus Pragenfis electi meminit, quæ omnia in exem- plari , quod coram proferimus , enarrantur. Minus recte igitur Cll. Recuſores Chronici Franciſci in Præfatione ſua pag. XIII. ſententia quasi decretoria statuerunt: Crugerium erraîſe, cum Metropolitanum exemplar mutilum dictavit, quod ipforum opi- nione & ſententia omnino integerrimum viſum eſt. 243 Dubium igitur perpetuoque fluctuantem animum meum, num boni ſuperi iſthoc patrium hiſtoricum cymelion temporibus noſtris ſervaverint, unum pene erigebat folatium, quod Lupa- cii, Weleslavini, præſertim autem Crugerii ætas haud longe a noſtra abfuerit, ſæculi, inquam, nonniſi unius intercapedo ſpem lactavit eventurum tandem aliquando, ut iftiusmodi locupletius exemplar e fuis tenebris & carceribus in apricum proferatur, diuturnamque fitim noſtam restinguat. Et hem! cum anni fu- perioris menſe Majo ex Ordinis noſtri Triennali Congregatio- ne Nicolsburgi celebrata Viennam excurriffem patriis hiftoricis monumentis eruderandis quantus quantus intentus, Viri amiciffi- mi & rerum patriarum ſtudioſiſſimi Domini Ferdinandi Rzeha- czek ad Supremum Juſtitiæ Tribunal Expeditoris benevolentia deductus ſum ad Bibliothecam AA. RR. PP. Ordinis S. Fran- Hh 2 ciſci

Strana 244
OBSERVATIONES ciſci ſtrictioris obſervantiæ, iſthic oſtenſis mihi nonnullis rario- ribus membranaceis codicibus inter alios exhibitum manuſcrip- tum chartaceum volumen juftæ molis pro genio & parfimonia ejuſce ætatis varii argumenti generisque pertractationes com- plexum, cujus pene medio opuſculum innexum erat rubro co- lore hunc titulum præſeferens: Incipit Cronica Boemorum, Re- gum, Ducum & Dominorum. Lætus ego me aucupium qua- le quale feciffe, avidus exploravi quodnam e noſtris eſſet Chro- nicon, character quidem durus informisque illico ætatem ſæculi XV. indicabat, at præfatio ipſa, nuncupatioque Carolo IV. Ro- manorum & Bohemiæ Regi inſcripta ancipitem fluctuantemque suspendit, Marignolæne, an Neplachonis, an Pulkava, an de- nique Benefſii de Weitmühle eſfet, quos imperio Caroli ſcrip- fiffe, eidemque partus fuos nuncupaîſe mihi compertum erat. Eo magis miratus, cum tam librorum Capitumque ſectione, quam narratorum ſerie Franciſci Canonici Pragenfis Chronicon efſe intellexi, quod nonniſi Joanni inter epiſcopos Pragenſes po- ſtremo ab ipſo Franciſco inſcriptum fuiſſe nos exemplar Metro- politanum docuerat, explorato demum libro tertio, viſoque mox prima fronte tot Capitum numero, & memoriis ultra Joannis dicti epiſcopi ætatem procurrentibus, adverti tandem apogra- phum ejusmodi eſſe, quale olim Lupacio, Weleslavino, ipfique Crugerio ad manus fuiſſe ſupra memoravi, quod eo jucundius gratiusque mihi acciderat, cum pridém ejusdem potiundi me defiderium tenuerit. Converſa igitur ad Eximium ejusdem Sa- cri Ordinis Virum Bibliothecæ Præfectum oratione efflagitare cœpi copiam poteſtatemque Chronici iftius exſcribendi; annuit non modo præter cunctationem Vir humaniſſimus, ſed & ultro id, interpoſita mea ſcripto fide, una Pragam deferendi diligentius- que cum Metropolitano conferendi veniam dedit. Cujus qui- dem Eximii Viri humanitati benevolentiæque gratam animi no- ſtri omnisque officii vicem hoc publico teftimonio deferimus, id unum dolentes nomen illius Viennæ notatum in pugillari noſtro 244 lon-

Strana 245
245 PRÆVIÆ. longiore ejusdem uſu evanuiſſe. Jam ut Codicis iſtius exem- plarisve penitior cognitio ante omnium oculos ponatur: Eadem prorſus præfatione, quæ in Codice Metropolitano legitur, præmunitum eſt Chronicon, ſola nuncupatio ibidem Joanni epiſcopo Pragensi facta verbis mutatis ad Carolum IV. Imperatorem principio ſtatim deflexa eſt, ad quem etiam ſub finem author orationem convertit, imo librum fecundum clau- ſurus verba in Codice Metropolitano ad Joannem epiſcopum di- recta hac mutatione quoque ad Carolum IV. contorfit: Explicit ſecundus liber ſecunde Partis Cronice Pragenſis ſcriptus ad Excel- lentiſſimum Principem Regem Romanorum ac Boemorum. Quæ ut luculentius cognoſcantur, nuncupationem ipſam verbis codicis noſtri præjecimus. Breve Chronicon generale ab anno Chrifti LXXX. usque ad annum MCCCXXX. pertingens cum tabellis Genealogicis Ducum, Regum, Reginarumque Bohemiæ in co- dice noſtro penitus defideratur, præmiſſæ enim nuncupativæ e- piſtolæ ſubjicitur Index Capitulorum 31. Libri primi, quem ip- ſa hiſtorica narratio in ſua capita diviſa ſubſequitur, clauditurque his verbis: Explicit primus liber ſecunde partis Cronice Pragen- ſis. Incipiunt Tytuli ſecundi libri. Laus Domino Deo noſtro Je- ſu Chriſto. Quibus verbis Index viginti quatuor Capitulorum, huic hiſtoria ipſa ſubnectitur clauſa eo fine, quem ſecundo loco ſubſcriptum eſſe mox ſupra commemoravimus. Si variantes quasque lectiones excipias liber uterque Codicis Metropolitani exemplari plene reſpondet. At vero liber tertius ab eo pene totus alius eft & numero & ordine Capitum, excedit enim Me- tropolitanum, viginti quatuor Capitibus, & cum illius memoriæ nonniſi ad annum usque 1342. excurrunt, noſtri memoriæ cum anno 1353. clauduntur, quibus verba Et hic eſt finis Cronice om- nium poſtremo loco ſubjiciuntur. Fruſtra vero ſuſpicio cujus- cujus demum mentem pulſaverit, ſi tertii iſtius libri locup e- tioris alium authorem quam Franciſcum, Continuatoremve illius fuiſſe judicaverit, non modo enim in noſtro codice c. 3. De con- ten-

Strana 246
OBSERVATIONES tentione Cleri & Religioſorum (quod caput in Metropolitano ſe- cundi capitis locum obtinet) eadem verba adſcripta leguntur: Commiſit autem (Joannes epiſcopus Pragensis) ibidem officium prædicationis ſuo capellano & pœnitentiario Franciſco quondam Rectori ſcole eccleſie Wiſſegradenſis, qui ob reverentiam & man- datum ipſius ſcripſit hanc ſecundam Partem Cronice Pragenſis, ſed & pene sub finem, anno videlicet 1351, author ſibi rurſum teſtimonium perbibet, totum a ſe ſcriptum fuiſſe, cum enim eo anno gratiam recuperati a quadem Virgine Zycania nomine vi- ſus apud tumbam S. Wenceslai enarrat, ſubjungit: Et ego Fran- ciſcus penitentiarius Domini Archiepiſcopi (Arneſti) editor hujus Cronice plures Canonicos & Miniſtros Pragenſis eccleſie adduxi in teſtimonium ad hujus miraculi majorem declarationem. Quæ verba rem prorſus indubitatam faciunt Franciſcum non modo priorum duorum fed & hujus tertii integrioris a nobis excuden- di libri authorem eſſe, Chroniconque ab eo Carolo Romanorum & Bohemiæ Regi nuncupatum fuiſſe. 246 Sed merito jam quæri poteſt, qua ratione Francifcus unius ejusdemque Chronici tribus libris diftincti diverfis illuftribus perſonis nuncupati author credi ftatuique poffit. Nam exempla- ris Metropolitani præfatio clare innuit Chronicon hoc non modo Joanni hujus nominis quarto, ordine vero XXVII. Epiſcopo Pra- genſi nuncupatum, ſed & illi anno MCCCXLI. ordinationis vero XL. pr�ſentatum fuiſſe, imo librum poſtremum ſeu tertium for- ma conſueta clauſum efſe: Explicit tertius liber ſecunde Partis Cronice Pragenſis ſcriptus ad Venerabilem in Chriſto Patrem Do- minum Johannem epiſcopum Pragenſem memoratum. Cum con- tra exemplar Viennenſe (hac una ſolaque nota diſtinctum, quod liber tertius annis undecim longius excurrat) Patronum Mæce- natemque Carolum IV. Romanorum Bohemorumque Regem fta- tuat, pluribusque locis teftetur. Sed facile cogitatione affequi licet, qui acciderit, ut Franciſcus Chronicon fuum prius qui- dem Joanni ſuo epiſcopo, dein Carôlo IV. nuncupaverit. De- de-

Strana 247
PRÆVIÆ. derat Joannes epiſcopus Pragensis Franciſco in mandatis, ut Chronicam Pragenſem proſequeretur, ejusque alteram ſeu ſe- cundam Partem ſcribere aggrederetur, quemadmodum id ipſe tam in præfatione ſua, quam libro tertio c.2. profitetur: Obſe- cutus voluntati epiſcopi Francifcus feliciter eo progreſfus eft, ut partum fuum a Wenceslai I. Regis excœecatione ad annum usque 1342. perduxerit, quo anno eundem epiſcopo fuo præſentavit, obtulitque, ut id præfationi a quoquo demum ſubjecta nota per- ſpicue teftatur. (a) Atque is primus partus fuit Francifci, e quo exemplar Metropolitanum tranſumtum fuit rite omnibus indiciis completi operis instructum. At vero cum postea necdum Fran- ciſcum voluntas & cupido deſeruiffet proſequendi hiſtoriam ſuam, ab anno rurſum 1343. geſta ſuorum temporum diligenter adno- tare non prætermiſit, quorum acervatione cum volumen fuum prius augeri advertiſſet, eaque Carolo IV. hiſtoriæ patriæ ſtudio- fiffimo non injucunda caſura ſperaſſet, maxime quod eidem plu- rium exempla ante oculos obverfarentur, qui Principi ifti par- tus ſuos inſcribere auderent, eadem fiducia ductus Chronicon ſuum præſertim libro tertio reformatum multisque auctum eidem Imperatori inſcripsit, quod confilium eo confidentius jam appre- hen dere potuit, quod primus Mæcenas fuus Joannes epiſcopus jam multo ante, & quidem mox anno ſequente a primo præſen- tato opere, mortem oppetierit, neque olim, imo neque hodie infrequens ufus fuerit, ut editiones emendatiores locupletiores- que, imo vel quandoque nonnifi ad incudem revocatæ, aliis at- que aliis Mæcenatibus inſcriberentur. Hac ego quidem ratione verofimillime ejudem pene libri duplicem dedicationem progna- tam autumo. 247 Unum (a) In præfatione Codicis Metropolitani ſub finem pro anno MCCCXL primo , veroſi- millime legendum ſecundo , cum eo usque memoriæ hiſtoricæ exemplaris Metropo- litani procurrant.

Strana 248
248 OBSERVATIONES Unum præterea dubium enucleandum eſt: Cum præcipue Weleslavinus in Calendario fuo ad Franciſci Chronicon po- fterioribus etiam annis ad annum, inquam, usque 1373. provo- cet, exemplar autem, quod coram fiftimus, non ultra annum 1353. excurrat, quodnam dicemus illud fuiſſe Chronicon, quo uſus Weleslavinus vir probæ atque integræ fidei? Doctiſſimi quidem Recufores Franciſci judicant errorem Lupacii Weles- lavinique ex inſcriptionum ſimilitudine ortum, quod tam Fran- ciſci quam Beneſſii de Weithmüle Chronicon titulum Chronicæ Pragenſis pr�ſeferat, atque idcirco narrata Beneſſii pro narratis Franciſci perperam a Lupacio Weleslavinoque habita. Sed mea quidem ſententia fuſtineri hæc opinio minime poteſt, quod jam ex Franciſci aucto libro tertio, quem primi omnium hic ex- cuſum damus, manifeſtum fiat, Lupacium rite & vere annis 1344 - 45 - 47 - 48 - 50. ad Franciſci Chronicon provocaſſe, cum narrata annique ad amuſſim exemplari hic edendo reſpon- deant. Inſcriptionum ſeu titulorum fimilitudo, meo quidem te- nui judicio vix authores mox nominatos in errorem inducere potuit, ut alter pro altero haberetur: Nam Franciſcus omni lo- co, & nominatim ſub initium finemque libri ſecundi bis, rurſum libro tertio bis, denique ſub ipſum finem hiſtoriam fuam gene- ratim appellat: Chronica Pragenſis, quo titulo & nomine etiam refertur a Neplachone & altero Anonymo a me Tomo III. Mo- numentorum Bohemiæ p. 55. typis vulgato. At vero Beneflium non generatim urbis Pragensis, sed speciatim ecclesiæ Pragenſis titulum operi ſuo præfixiſſe, innuit ipſe titulus, quo Cll. Editores opus ex Metropolitano exemplari hac quidem in- ſcriptione: Incipit Cronica eccleſiæ Pragensis excuſum dederunt, quæ verba tituli Beneffius ipſe rurſum in Præfatione libri IV. repetit: Ad honorem Dei &c. incipit liber quartus Cronice eccle- ſi� Pragenſis. Quod denique tertium est, cum tam Franciſcus libro tertio c.2. ad annum 1333, quam etiam Beneffius ſub fi- nem libri IV. annumque 1374. nomina ſua verbis expreſſis pro- dant, illeque ſe authorem Chronicæ Pragenſis, iste eccleſiæ Pra- gen-

Strana 249
PRÆVIÆ. 249 genſis fuiſſe dictitet, vix cogitatione aſſequi poſſum, qui acci- dere potuerit, ut Lupacius Weleslavinusque Francifci nomen legerint, invenerintque, Beneffii non invenerint, ac proinde in eum errorem prolapfi fint, ut iftius ſpro illius opere habue- rint. Ego vero ſi candide mentem meam aperiam, magis cre- diderim Beneſſium neque Lupacio neque Weleslavino unquam cognitum fuiſſe, quem primi omnium ſæculo priore Peſſina & Balbinus hiſtorico orbi notum fecere. Quin fi Weleslavinus Franciſcum Beneſſio junctum ad manus habuiſfet, ad 16 Julii an- ni 1374. de conſecratione ecclefiæ Pragenfis Minorum S. Jaco- bi non ad Hagecium , ſed eundem Franciſcum, uti ante anno 1373. fecit, provocaſſet. Salvata Lupacii fide, aliam quoque viam ad ſalvandam We- leslavini auctoritatem ineundam eſſe exiſtimo, neque enim du- bitare velim viro iſti, in aliis citatis authoribus fideli & accu- rato, tertium quodpiam Franciſci exemplar noſtro etiam locu- pletius, atque ad annum usque 1373. memorias fuas perducens, ad manus fuiſſe, quod adhucdum ubi ubi demum carceres fuos mordet, neque hactenus perrodere potuit. Istud quod non tam ſuſpicer, quam mihi veroſimilius perſuadeam, plura momenta funt, & quidem non ſola Weleslavini, ſed etiam Crugerii au- ctoritas, qui poſterior cum verbis expreffis dicat Manuſcriptum Franciſci Bibliothecæ Metropolitanæ parte dimidia mutilum eſſe, utique habuerit, aut faltem viderit volumen altera parte majus exemplari Metropolitano, quod de exemplari Viennæ a me in- vento dici haud poteſt, nam id mole ſua & paginarum numero vix quidem quarta parte Metropolitanum excedit. Quod alte- rum eſt, dicit eodem loco Crugerius: Cujus (Franciſci) erudi- ta manu niſi ſingularia patriæ noſtræ monimenta ſub Johanne Re- ge , & Carolo Cæſare adnotata fuiſſent, vix quo ſuas Chronicas Dubravius ac Hagecius exornarent, habuiſſent. At vero ſi Ha- gecius & Dubravius non aliud Franciſci MS. exemplar, atque cujusmodi Metropolitanum eſt, habuiſſent, næ illi infelices de Ii Tom. VI. Monum. Ca-

Strana 250
250 OBSERVATIONES Carolo Cæſare plane nihil ad poſteritatem transmittere potuiffent, nam id ne quidem Caroli Cæſaris meminit, cujus ſolum adole- ſcentis reditum ex Francia, & Marchionatum Moraviæ a patre collatum l. 3. c. 1. refert. Id certum eft Franciſcum animo præ- ſtituiſſe Caroli Auguſti Cæſaris glorioſa geſta Chronico ſuo lon- gius proſequi, quod in dedicatione ſua verbis expreſſis promit- tit: ſcribens: Acta Veſtra & opera ſalutifera multiplici laude digna ſcriptis ſtudioſius cupio declarare. - - Unde glorioſiſſime Princeps & inclite veſtra virtus magnifica & laudabilis fama ad utilitatem aliorum ſe diffundit, & ſic præſens opus utile non ſo- lum in regno veſtro Boemiæ, ſed in aliis partibus mundi erit accep- tum & fructoſum. Qua mente cum ſcripfit Franciſcus, ut præ- ſertim Caroli virtus & fama orbi univerſo innoteſceret, vix cre- dibile eft eum jam anno 1353. filum hiſtoriæ ſuæ abrupiſſe, cum Caroli magnifica virtus & fama confequentibus annis magis ma- gisque inclaruerit, & Franciſcus ex hiftoricorum noſtrorum calculo adhuc annis novem ſuperfuerit. An non longius etiam ſuperfuerit, memoriasque illas, quas Weleslavinus adfert, anno adhuc 1373. pugno ſuo adnotaverit, dubium incertumque ma- net, dum fatis teftatum vetusque monumentum in apricum pro- deat, quo anno mortuus fuerit. Crugerius quidem, ut jam mul- to ante innuimus, eum anno 1362. 3. Martii fatis cesfiffe memi- nit, ſectatoresque conſecutus Peſſinam in ſerie Præpofitorum Pragensium, Hammerſchmidium atque Berghauerum, ſed quo- niam nemo omnium hactenus affertum hoc fuum aliquo vetuſtio- re documento confirmavit, ob Weleslavini auctoritatem nos ad- hucdum hæfitantes fluctuantesque relinquimur, maxime cum in curſu noſtro Manſionariorum Pragenſium T. III. Monumento- rum Bohemiæ p. 378. adhuc eodem anno 1362. menſe Novembri festoque S. Eliſabethæ deprehendamus Franciſcum Decanum Ca- pellæ Sanctorum Omnium in castro Pragenſi, qui paſſim ſimul e Canonicorum Metropolitanæ Ecclefiæ Collegio erant, fufpice- murque unum eundemque cum Chronographo noſtro eſſe, vero- fimillime ad Decanatus iſtius dignitatem, jam tum & poſtea ad

Strana 251
PRÆVIÆ. ad Præpoſituram Metropolitanam evecto, cum illum Præ- poſituram Metropolitanam geſliſſe Peſſina, uti alias ſolet, nul- lo antiquiore teſtimonio, imo ne quidem certo indicio probave- rit, unum ſolumque Crugerium de Præpofitura dubitanter loquen- tem fecutus. Sed hæc procul dubio in majorem lucem afferet tertium Franciſci exemplar, si, quemadmodum ſpero, e ſuis veteris cujuscujus demum Bibliothecæ aut Archivi vinculis ex- peditum fuerit. 251 Quod ad memorias biographiamque authoris attinet, eas jam jam copioſius in Apologetica noſtra epiſtola adverſus Luciferum p. 297. & Monum. T. III. p.31. complexi ſumus, quarum & ali- quas T. V. ad Chronicon Aulæ Regiæ præmifimus. Plura etiam in Balbini Bohemia docta a Cl. Viro Raphaele Ungar,& in Præ- fatione emendatioris editionis Francifci nuper in octavo typis vulgatæ leguntur. Ex præſente hoc Viennenſi exemplari, no- minatimque libro ejus tertio hoc unum præterea edocemur, quod etiam ſub Arneſto Archiepiſcopo Pragenſi primo, quemadmo- dum ante ſub Joanne ultimo epiſcopo munus dignitatemque ſu- premi Pœnitentiarii in Metropolitana Pragensi eccleſia geſferit. Ad fimilitudinem enim eccleſiæ Romanæ etiam aliis ecclefiis Metropolitanis & Cathedralibus fui erant fupremi Pœnitentiarii ab ipſis Archiepiſcopis, epiſcopisve defignari & nominari ſoliti, (b) penes quos vicaria poteftas erat tum a casibus pluribus Sedi Apoſtolicæ reſervatis, tum ab omnibus diceceſanis abſolvendi, ad quem præterea in rebus dubiis recurrendi non modo aliorum ponitentiariorum ſeu Confeſfariorum officium erat, ſed & erat eidem integra auctoritas, ratione habita, iftorum injunctas poeni- ten- 1i2 (h) Ita in Libris Erectionum p. 301. ad an. 1415. nominatur etiam D. Henzlinus Su- premus Pœnitentiarius eccleſiæ Pragenſis. Et in Eecleſia Romana Magni Pæniten- tiarii dignitas hodie perſtat, qua ſemper nonnemo ex ſacro Cardinalium Collegio fungitur. Ita ipſe author noſter ad annum 1352, memorat Innocentium VI, ex Pœnitentiario ad Summum Pontificatum evectum.

Strana 252
OBSERVATIONES tentias relaxandi, aut in alia bona opera commutandi. Quare cum Crugerius ad 4 Martii ſcribit: Arneſtum Archiepiſcopum Franciſco in ſacris vices ſuas committere non gravatum, veroſi- millime de vicaria poteftate in re pœenitentiæ accipiendum est, nam Vicarii Generalis munere nunquam functum fuiffe recte quo- que fenfere Cll. ejusdem Recufores p.IX. Alterum etiam ex eo- dem libro diſcimus authorem noſtrum pro eorum temporum me- diocritate in re Astronomica egregie verfatum fuiſfe, quod ejus calculationes deſcriptionesque ecclypfium tam folarium quam lu- narium ostendunt. 252 Ut jam poſtremum etiam Lectori benevolo præguſtum ali- quem rerum hoc libro tertio narratarum demus. Multa omnino adhuc ad annum usque 1336. e Petri Abbatis Chronico Aulæ re- giæ partim ad verbum mutuatus eft author noſter, partim trun- cavit, partim compendio dedit ſuis tamen notitiis paſſim inter- mixtis. Ab anno vero 1337. omnia & fingula peculiaribus illius inventis & studio concinnata funt, quæ videlicet ipse oculatus auritusque teftis ad poſteritatis memoriam adnotavit; quare hi- ſtoriæ patriæ ſtudioſis in magno pretio habendus, cum denuo synchronus Petri Abbatis Aulæ Regiæ continuator detectus eft, quo fonte Hagecius & Dubravius quidem haufiffe videntur, ſed minime eum exhauſerunt, ut recte ſenfit Crugerius, nam multa ab iis neglecta, imo a nemine alio poſteriore hiſtorico prodita, quæ fingula hic præoccupare, ſupervacaneum cenfemus. Iftud permirum mihi viſum eſt, cum teſtatiſſimum ſit Beneſlium de Weitmüle ſuorum trium priorum librorum memorias paſſim ex Franciſco deprompſiſſe, quod ipſum ejusdem doctiſſimi Edito- res confitentur, attamen eo ad concinnandum librum fuum quar- tum minime uſum fuiſſe, nam partim Franciſcus plura ifthic enar- rat, quæ fruſtra in Beneſſio quæras, partim ab eo in narratio- num circumftantiis, partim etiam temporum dierumque compu- tu deflectit, ut teftatum fiat hoc Franciſci emendatum, locuple- tatum, Caroloque Imperatori nuncupatum Chronicon ei penitus in-

Strana 253
253 PRÆVIÆ. incognitum fuiffe, cujusmodi loca ſubinde in ſubjectis noſtris animadverſionibus adnotabimus. Integrum Viennenſe exem- plar, omnesque tres Libros Franciſci rurſum iſthic recuſos da- re, vel ipſo Lectoris judicio, actum nos agere merito videri poſſemus, cum nuperrime primum recuſos acceperimus. Solus igitur liber tertius, qui ab editis differt, iſthic comparet, cui præmiſimus præfationem libro primo præjectam, Caroloque Im- peratori inscriptam, ut palam fiat hoc Franciſci exemplar a Me- tropolitano diverſum eſſe. Sit itaque: tř ACM A A ☞ ☞ INCIPIT CRONICA BOEMOROM REGUM, DUCUM ET DOMINORUM. Excellentiſſimo Principi Principum, varioque ftemmate virtutum or- nato Domino Karrlo Dei gracia Romanorum Regi & Boemorum o- rationes fideles, & in præeſenti vita Eccleſiam militantem feliciter protegere , & in futura vita cum triumphante eccleſia eternali- ter conregnare. Veſtre magnificentiſsime Dominationi status & acta, moresque Regum Boemorum, nec non aliorum Principum diverſorum, & precipue acta veſtra , & opera ſalutifera multiplici laude digna ſcrip- tis ſtudioſius cupio declarare, ſubjiciens vestre laudabili correctioni. Nam Deus glorioſus vos ditat bonis naturalibus & gratuitis , ſcientia , & ſa- pientia, miraque diſcrecione. Et quia ſtudioſarum mentium ſolet eſſe varia conſuetudo. Sunt enim multi, qui naturali intelligentia, ut illan complete habeant, laborant. Sunt & alii, qui Anagoycis, allegoricis & miſticis intellectibus , & tropoloycis ſenſibus affectuoſo ſtudio ſe in- clinant. Alii in hiſtoriis & cronicis legendo edificatorium ſolacium ſibi pa-

Strana 254
254 parant. Et in omni materia, quam legit pia mens, ad ſimilitudinem argumentoſe apis semper invenire poterit, unde legens virtutis & co- gnitionis ſuſcipiat incrementum. Bona enim mens in lectionibus velut in ortis deliciarum paſcitur , in eis quaſi roſas vel lilia colligit , cum id, quod legit , totum ad Dei vel proximi dilectionem in propriam ſui emen- dacionem applicat & reducit. Quamvis aſſerat Philoſophus quod de fa- bulis & fabuloſis ſermonibus non ſit dignum ſtudio intendere , tamen aliquando ſerioſa veritas ex alluſione jocoſi ſermonis fit legentibus plus jocunda juxta illud Poeticum: Dulcius arrident ſeria picta jocis. Unde non ſolum pure Theoloyca , ſed etiam alia conferunt legentibus utilita- tem. Et ſolet homo virtuoſus ſtudioſum ſtudium ſuum ſecundum cir- cumſtantias temporis alternare , ut nunc ad ſublimia, nunc ad humilia, nunc ad miſtica, nunc ad groſſiora ſe transferat rerum exempla. Et quia in præſenti tractatu multa ſunt bona documenta, & exempla, que valent ad effectum utilem & multiformem. Unde glorioſiſſime Princeps & inclite veſtra virtus magnifica & laudabilis fama ad utilitatem alio- rum ſe diffundit , & ſic preſens opus utile non ſolum in regno veſtro Boemie , ſed in aliis partibus mundi erit acceptum & fructuoſum. FRANCISCÍ CANONICI PRAGENSIS PARTIS SECUNDÆ CHRONICÆ PRAGENSIS LIBER III. 1. De Reditu Domini Wenceslai regni Boemiæ heredis, Ca- pitulum (a) 2. De adventu Domine Blanze conthoralis regis Boemie heredis. 3. De Contentione Cleri & Religioſorum valde gravi. 4. De obitu Domini Johannis Pape viceſimi ſecundi , & de aliis pluribus actis. 5. (a) Numeros Arabicos Manuſcripti exemplaris ſervavimus.

Strana 255
LIBER III. 255 5. Collatio Domini Johannis Pape de queſtione viſionis Dominice. 6. De electione Domini Benedicti Pape. 7. Quomodo Dominus Wenceslaus ſorori ſue Anne nuptias ſo- lempniter procuravit. 8. De ſecundo matrimonio Regis Johannis Bohemie , & de aliis ipfius actis. 9. Qualiter Rex Boemie alienavit Regnum Polonie. 10. De adventu nove Regine Boemie (b) contra Austriam de Re- gis expeditione. 11. Quomodo Ludvicus Bavarus venit in auxilium Ducibus Au- strie contra Regem Boemie. 12. Qualiter Johannes Rex Boemie Bruſſiam ſecunda vice venerit, & de coronatione nove Regine. 13. De magno conflictu Chriſtianorum & Paganorum , & de inter- emptione Judeorum. 14. De adventu Tartarorum Poloniam, & de obitu Margarethe fi- lie Regis Boemie. 15. De Vaticinio Astrologorum, & ruina Pontis Pragenſis, & de aliis pluribus tunc temporis peractis. 16. De creatione Eccleſie Collegiate in Caſtro Pragenſi, & de obitu Domini Johannis Epiſcopi pragenſis. 17. De ellectione primi Archiepiſcopi Eccleſie Pragenſis. 18. De creatione Collegii Clericorum in Eccleſia Pragenſi. 19. Quomodo Rex Boemie repulit Regem Polonie de finibus ſuis, & de Victoria ultramarina miraculoſa. 20. De creatione Collegii Clericorum in Eccleſia Pragenſi. 21. De quibusdam actibus notabilibus in aliis partibus mundi per- petratis. 22. De ellectione, & coronatione Domini Marchionis in Regem Romanorum. 23. De Instauratione & institutione in Regno Boemie ſtudii Ge- neralis. 24. De anno gratie, & jubileo. 25. De Gratiis a Domino Rege Romanorum in Curia impetratis & obtentis. 26. (b) Supple &, uti poſtea in capitis titulo.

Strana 256
256 FRANCISCI 26. De Coronatione Domini Karuli regis electi Romanorum inRe- gem Boemorum. 27. De fundatione Nove Civitatis Pragenſis, & de epydemia val- de gravi & pernicioſa. 28. De ſecundo Matrimonio Domini Caroli regis Boemie ac Ro- manorum. 29. De conſummatione studii generalis in Civitate Pragensi. 30. De allatione magnarum Reliquiarum Imperii ad Pragenſem Civitatem. 31. De circumſtantiis Anni Gratie , & Jubilei. Incipit tertius Liber ſecunde partis Cronicæ. A nno dominice incarnationis M. CCC. XXXIII. tertio Calendis No- vembris hoc est tertia die ante Festum Omnium Sanctorum Dominus Wenceslaus, qui & Karulus vocatus, heres regni Boemie primogenitus Johannis Regis occurrentibus, & gaudentibus toto Clero Pragenſi , & populo univerſo cum reliquiis Sanctorum & vexillis, campanis pulſatis, cum magna ſolempnitate, etatis ſue anno XVII, Pragam Regni metropo- lim cum multis militibus & copioſa nobilium multitudine eſt ingreſſus, & multi ejus pulchritudinem laudantes Domino Deo benedicebant, iste quidem Heres regni Pragæ natus, (c) puer ſeptennis de Regno Boe- mie ad Karulum Regem Francie deducitur ipfius affinem per quem ip- fius nomen mutatur, & confirmationis Sacramento Karulus nuncupatur. Cur autem extra regnum ſuum decem annis manſit , iſta cauſa dicitur fuifſe, ne ipſum nobiles & Barones raperent, & in prejudicium patris ſibi Regem facerent ; (d) & etiam propter hoc fuerat miſſus Franciam, (e) ut ibi ſapientiam, & vitam hic diſceret virtuoſam, & ordinatam , quam Pater fuus, proch dolor, non ducebat. Ipſe quoque Heres regni prefatus magne fuit induſtrie, bonisque moribus (f) adornatus, quin- tuplici idiomate extitit imbutus, (g) in his linguis ſcit ſcribere , legere & (c) Codex Metropolitanus addit: in caſtro Burgdlino ſeptem annis educatus. (d) Iſta toto periodus deeſt in Codice Metropolitano , reperitur tamen integra in Petri Chronico Aulæ Regiæ T. V. p. 465. e quo nempe hucusque paſſim ſua excerpfit Franciſcus, nti ſæpe ibidem meminimus. (e) Codex Metrop. habet : Propter hoc iſte ſponſus juvenis bone indolis Deo diſponente in Franciam fuerat miſſus. (f ) Codex Met. addit : & virtuoſis. (g) Cod. Met. Quadruplex ſcit linguarium vel quinruplex, Lombardicum, Francicum, Latinum, Boemicum, & Theutonicum.

Strana 257
LIBER III. & intelligere , & ſe optime expedire. Hic itaque Adoleſcens inclitus ſuum Regnum hereditarium reperit nimis confuſum , & diviſum , de- bitoque regimine deſolatum, (h) nam non fuit aliquod regni Castrum, quod non fuiſſet per Patrem ipfius obligatum, ſed & Civitates, ville, & villicationes, & ſilve fere omnes erant tunc obligationis, aut com- miſſionis titulo imbrigate, manens autem in Caſtro pragenſi, (i) in- cepit mox ruinoſa edificia regalia, que ante multos annos fuerant deſtru- cta, conſtruere , & reedificare , ſicut de quibusdam regibus Iſrael legitur, ingenioſo ſtudio reſtauravit. Et in brevi tempore Domum Regiam con- ſtruxit, nunquam prius in hoc regno talem viſam ad inftar Domus Re- gis Francie cum maximis ſumptibus edificavit, & non tantum hic, ve- rum etiam in aliis locis idem fuit factum ex ejus ordinatione ; Hic quip- pe Heres laudabilis, & genti Boemice fidelis pro hæreditatis ſue pro- fectibus magno cepit ftudio cogitare, & effectuoſe consummare. Et accepta collecta Regia, que dicitur berna, plura Caſtra regia, & Ci- vitates per ipſum liberavit, que per Patrem ipfius fuerant nobilibus ob- ligata. (k) Pater vero ejus volens ſibi nomen, & titulum Regni Boemie obtinere , contulit ſibi Moravie Marchionatum , Marchionemque ipſum cepit nominare, & idem glorioſus Marchio omni, quo poteſt ſtudio, ut pax haberetur in ſuo Dominio; viriliter & strenue laboravit, nunc qui- dem Boemie , nunc Moravie , nunc Polonie civitates, & oppida viſita- vit , & ſtatum in eis bene ordinavit , & reformavit, (l) nihilominus ipſe peccunias quas congregavit pro majori parte, Patri transmifit propter bella, que in aliis terris habuit cottidiana. (m) Prefatus quoque Mar- chio glorioſus laudabiliter ſtatum regni diſpoſuit, & ordinavit, unde verſus: Karulus ut carus fit cunctis, menteque gnarus, - - - Ad bona quod creſcat, quod cum virtute ſeneſcat, - - - Quod valeat regere bene regni jura fovere; - - - Et pacem facere, cunctos hoftes removere, - -- O Deus præſta hoc, (n) fac sit, quod & ejus honeſta - -Fama ſit & vita magna virtute polita. (o) Tom. VI. Monum. Kk De (b) Hæc periodus multo clarior & magis concinna eſt altera Codicis Metrop. (i) C. M. habet : manſit autem Pragæ in domo matris ſuæ fere duobus menſihus, dehinc ad caſtrum Pragenſe ſe tranſtulit, uti a Petro Abbate Aulæ Regiæ ſcripta fuere. (k) Hæc in C. M. longius explicata ſunt , quemadmodum in Chron. Aulæ Regiæ p. 466. reperiuntur. (l) Hæc omnia Franciſcus in priore ſuo Chronico Joanni e- piſcopo nuncupato in tempore præſente narrat, quæ jam Carolo Romanorum Rege electo tanquam præterita refert. (m) Hac periodo caret rurſum Cod. Metrop. (n) Rectius Chron Aulæ Reg. hoc preſta. (o) His verſibus caret Cod. Metrop. qui quidem omnes ex Petro Abbate p. 466. exſcripti ſunt. 257

Strana 258
258 FRANCISCF De Adventu Domine Blanze conthoralis Domini Regis Bohemo- rum & Romanorum. (p) Anno Domini M. CCC. XXIV. pridie idus Julii die dominico in- clita Domina Blanza, (q) ex regia ſtirpe genita conthoralis Domini Re- gis Ramanorum ac Boemorum, veniens de Francia Pragam, ſuſcipitur ab univerſo Clero , & populo magnifice , & glorioſe. Hec itaque Domi- na ante annos decem, decens puella, est Domino Marchioni legitime co- pulata; eſt autem hec Domina moderni Regis Francie Philippi germa- na, ex duabus autem matribus Rex Karulus & Domina Blanza geniti, ſed ambo ex uno patre ſcilicet Karulo generati, qui Karulus pater eo- rum germanus uterinus extitit Philippi quondam Regis Francie magni, hic eſt ille Philippus potentiſſimus, cujus tres filii Reges Francie mor- tui ſunt ſine heredibus maſculis , & inde ad prefatum Philippum, tan- quam ad propinquiorem de regia proſapia exortum, regnum est Francie devolutum. Hujus itaque Philippi Regis Francie germana in Boemiam eft data & adducta, ut cum ſponſo ſuo regnaret, & imperaret ſuo tempo- re ut regina; gaudet autem ſponſus propter ſponſam, & Prage in de- liciis , & leticiis diebus pluribus fecit magnam ſolempnitatem , unde ver- ſus: O Deus eterne Rex o tu Chriſte ſuperne, - - - Nunc ſuper hos cer- ne , facias ipſisque paterne, - - Horum protector, Dux, cuſtos, eſtoque rector, - - - Ut te rectore pariter ſic stent in honore, - - - Quod pacem terre poſſint & commoda ferre, - - - Nam nimis eſt stratum regnum nune & reprobatum. Eodem Anno Dominus Hynko Olomucenſis Epiſcopus moritur & in Eccleſia Pragenſi ſepelitur, post hunc Dominus Joannes Wiſſegradenſis Prepoſitus Regni Boemie Cancellarius in Eccleſia Olomu- cenfi eligitur , & a Domino Mathia Maguntino Archiepiſeopo cum ma- gna ſolempnitate confirmatur. (r) De (p) Hie titulus cum ſubjecta narratione deeſt in Codice Metropolitano, cujus loco mox Cap. 2. ſubſtituitur de Contentione Cleri. Deſumpſit vero Franciſens totam narrationem ex Chronico Petri Abbatis p. 468. quam tamen ſubinde breviavit. (q) Petrus Abbas rectius habet : Blanka. (r) Hæc ex eodem Petro Abbate ſtri- ctim excerpta ſunt , quæ ille priori narrationi præjecerat.

Strana 259
LIBER III. 259 De Contentione Cleri, & Religioſorum valde gravi. (s) Eodem anno res quedam, que prius velud prophetata, conterruit auditores, Prage in ſcandalum contigit multorum. Nam in vigilia beati Jacobi Apoſtoli omnes unanimiter Plebani eccleſiarum parochia- lium Rectores, omnibus ſuis convocatis Plebezanis, ut in unum conve- nirent, & ipſi adverſus Predicatores & Minores, & Augustinenſes cepe- runt literas Papales, quas Clerus ex novo obtinuerat, de quarta portio- ne per Bonifacium Papam ordinata populo publice oſtendere, que ce- pit (t) de funerum ſepultura , & quod ipſi fratres de ordine mendican- cium ſeper ſuper hoc per Judices a Sede Apoſtolica ammoniti ipfis ac- quieſcere nollent , ſed pocius contumaciter reſiſterent. (u) Ideoque illi (x), qui ad hoc erant deputati, altis vocibus ceperunt extinctis cande- lis, pulſatis campanis prefatos fratres auctoritate Sedis Apoſtolice acriter excommunicare , mandantes omnibus in virtute ſancte obedientie & fub excommunicationis ſententia, ut ipſos debeant evitare, & quia fratres iſtud negotium venturum preſciverant, contra ipſos ſe occultis armis mu- nierant, & pluribus armis, (y) & venientes plures ipſorum ad ecclefias, in quibus excommunicabantur, in audientia univerſi populi cum impe- tu (z) clamantes & dicentes ; O vos miſeri non Sacerdotes , ſed ſacri- legi (a) animarum occifores, populorum deceptores ! quid facitis,cur vestras ſententias (b) promulgatis, vos ipfi eſtis excommunicati, adulteri, luſores, ebrioſi, doloſ, & in omnibus vitioſi, (c) nos juſti, vos injuſti, nos omnibus portamus lumen, vos in tenebris ambulatis, duces ceci in fo- veam simplices deducendo. Et quidem ex ipsis audaciter (d) per me- dium populi accurrebant,ut literas,que erant contra ipſos,(e) raperent, & au- ferrent,qui a Clero injectione manuum graviter offendebantur.Ex hujusmodi convicio (ƒ ) fit rumor & tumultus in populo partim Clericos partim Religioſos verbis, & verberibus adjuvando. Quidam percutiunt pugno Kk 2 im- (s) Hoe Caput ſecundi locum in Codice Metrop. obtinet. (t) Met. Cod. cedit. (u) Omnia hæe luculentius in fonte ipſo Petro Abate a pag. 469. leguntur. (x) M. C. addit : Sacerdotes. (y) C M. perperam amicis. (z) M. C. addit : voci- bus. (a) Idem homiues. (b) Cur contra noſtras ſententias idem. (c) Omnibus cri- minibus irretiti idem. (d) C. M. addit: mendicantibus. (e) Ut illos, qui ſenten- tias proferebant, raperent &c. idem. (f) C. M. addit: in quo ipſi ſe mutuo con- fundehons.

Strana 260
260 FRANCISCÍ impie, alii lapides tulerunt, ut jacerent in eos, alii evaginant cultellos, alii cum gladiis & fuſtibus currunt, tanquam ad latrones, hic Begardi, & Begine (g) & Layci quam plures ſunt Fratrum adjutores, alii vero multi adjuvant Clerum. (h) Hic revelantur ex multis cordibus cogita- tiones, hic frater truditur alter percutitur, alius vulneratur, alius la- pidatur , illic Clericus trahitur , leditur , & alter ſanguine rubricatur, tu- multuat juvenis contra ſenem, ſenex contra juvenem, ſurgit gens contra gentem, & tantum fit cunctis ſcandalum , quod ſecundum Evangelium videtur inicium hoc malorum. Multi viſi ſunt Karacterem capitis te- gere & de templo exire , ut ſe abſconderent a calore tante furie , & ne cum prothomartyre Stephano lapidibus obruerentur. (i) Non enim Celos apertos videbant, nam oculos suos statuerunt declinare in terram, multo magis ut obſervarent capita; quam reſpicerent ad celos. Tan- dem poſt moram magni & longi certaminis omnes mente confuſi pre ammiratione ſtupidi ad ſua loca redeunt singuli. Ubi duo vel tres con- gregati fuerunt , nil aliud niſi de hoc prelio locuntur, (k) ſurgunt de- nique fingulis diebus dominicis, & feftivis Clerus contra Fratres, Fra- tres contra Clerum excommunicationis ſententias fulminantes. Fratres quidem quandam Appellationem allegant , quam a principio oppoſue- rant, cui Clerus deferre recuſat, fratres quoque dicunt: (l) Papalis con- ſtitutio noſtros ordines in Boemia non tangit, (m) quod non ſit idem fructus nec funeralium uſus in iſto Regno, qui in Lombardie partibus habetur. Hec contentio diu (n) duravit, ſed tunc interveniente arbi- trio hec cauſa ad Sedem Apostolicam est relata. Interim prefati fratres in civitatibus fingulis in oppidis, & villis sunt paſſi ignominiam, dam- pnum , & turbationem. Nam ipſis tam verbis , quam elemoſinis com- municare plurimi noluerunt, tandem ultimo diverſis laboribus, & ex- penſis conſummatis amicabiliter concordarunt. Conſueverant autem prefati Fratres (o) in Eccleſia Pragenſi diebus dominicis ad populum facere ſermonem , quos Venerabilis Pater Dominus Johannes Epiſco- pus (g) C. M. Peperam C. M. Regine. (h) Idem addit & ſpecialiter femine ſeculares. (i) Idem violenter. (k) Idem quod viderunt. (l) C. M. ita habet: Tres Ordines predicti ſe concorditer uniunt in hoc facto , & Clero pariter ſic reſiſtunt , & dicunt : (m) Idem eo. (n) Usque ad Feſtum Beati Nicolai idem. (o) C. Metrop. reli- gioſi.

Strana 261
LIBER III. 261 pus Pragenſis vocaverat , ſed amplius hunc faciendum non admiſit. (p) Commiſit autem ibidem officium predicationis ſuo Capellano & Peniten- tiario FRANCISCO, quondam Rectori ſcole Eccleſie Wiſſegradenſis, qui ob reverentiam , & mandatum ipſius ſcripſit hanc ſecundam partem Cronice Pragenſis. De obitu Domini Johannis Pape, & aliis pluribus actibus. (q) Eodem Anno pridie Nonas Decembris in dominica, qua Populus Syon cantatur ſecundum circulum (r) ejusdem Dominice, facta ſunt si- gna in ſole, & luna, hoc eſt in Vicario Chriſti, & Eccleſia. Nam Do- minus Johannes Papa XXIIdus. obiit in Avinione , & ibidem est ſepul- tus, ſedit autem annis fere decem, & novem. Plura autem facta sunt per ipſum, de quibus aliqua in precedentibus ſunt ſcripta: (s) Papa ſtupor mundi non cavit quin furibundi, - - - Mortis eum morſus morde- ret ; nunc ſcio prorſus, - - - Quod mors non curat aliquem, ſed lex ſua du- rat - - - Omnibus equalis, non eſt vivens homo talis, - - - Quem mors non tanget & quem non paffio franget. (t) Eodem anno obiit Otto ju- nior, Dux Bavarie sine heredibus, & fic ad Ducem Henricum tocius Ducatus dominium applicatur. Et tunc obiit Venerabilis Vir magister Ulricus de Babyenycz, Doctor Decretorum, qui providit quod Miſſa de Beata Virgine cottidie canitur in Eccleſia pragenſi. (u) Eodem an- no de Eccleſia Herbipolenſi , & de aliis pluribus Epiſcopatibus proviſio- ni Sedis Apoſtolice reſervatis, Ludvicus de Bavaria Epiſcopos Papales e- jecit violenter, & pro ſua voluntate alios locavit. Eodem anno (x) ho- norabilis vir Dominus Petrus Abbas de Aula regia audivit a Venerabili vi- (p) Correctior hæc lectio, quam in Cod. Metrop. (q) Hæc fruſtra in Cod. Metrop. quæras, omnia vero ordine perturbato ex Petro Abbate excerpta, & truncata ora- tione tranſcripta ſunt. (r) Petrus Abbas habet: evangelium. (s) Minus circum- ſpecte hæc Franciſcus ex eodem Petro Abbate adjecit , qui omnino plura in præ- cedentibus de eodem Papa commemoravit , ſed nihil horum Faanciſcus. (t) Cete- ros verſus lege in Petro Abbate pag. 479. Tomo meo priore V. Monument. (u) Hæc omnia cum ſequente periodo deſiderantur in Cod. Met. eujus loco in eodem fit mentio pruinæ, quæ vineas depaſta eſt, & peſtis ſubortæ. Editionis ſecundæ p. 184. (x) Abhine rurſum incipit exemplar noſtrum reſpondere Metropolitano.

Strana 262
262 FRANCISCÍ viro Domino Balcoyno (y) Trevirenſi Archiepiſcopo hec verba: (z) ſcio, inquit, quod multi de hoc judicant, quod Treverenſem, Maguntinen- ſem, & Spirenſem teneo Eccleſias, & rego ipſas, ſed mihi pro minimo eſt, ut ab humano judieer die. Nam qui judicat me, Dominus eft, & Dominus Papa, quem quaſi pro Deo in terris colimus, me judicat, & tamen intentionem, & excuſationem meam diſfimulat, & non vult audi- re. (a) Deus autem noſter, qui eft in celis, ſeit propofitum mei cor- dis , & deſideria interiora , quod non ex ambitione , ſed pura intentione eſt de dictis ecclesris mihi cura. Nimia namque in his partibus fierent diſturbia, fi non protegeret, & regeret manus mea ecclesias prefatas, & ſpecialiter Maguntinam eccleſiam multis poſfeſſionibus, & in centum milibus librarum ipſam a creditoribus, debita ſolvendo, liberavi. Eodem tempore plures de Boemia nuncii Regem Boemie in illis partibus cum variis literis & negotiis quefierunt, ſed eum, ut circumvolantem cum paucis undique, nullatenus invenire potuerunt. Et multis ſapien- tibus non placuit hujus Regis instabilitas & diſcurſus, haſtiludia, & e- xercitia militaria ubique querit , expenſas maximas gerit , hujus rei gra- tia terram Boemie deſtruit, & bona regalia inutiliter diſſipavit. (b) Collatio Domini Pape Johannis de inquiſitione viſionis Dominice. (c) Anno in prefato Dominus Johannes Papa XXII. adhuc vivens de questione viſionis Dominice locutus eſt ſub iſta forma verborum ad Car- dinales & ad Clerum univerſum curie Romane : Vos judicetis, que & qua- les auctoritates funt recitate in materia ista ad partem affirmativam, & negativam, ſunul cum ſuis nominibus, unde mirari non debetis, si cer- ta queſtio eſt mota, videtis etiam Gregorius, Augustinus, Ambrofius, Jeronimus, Bernhardus & multi alii Doctores moverunt eam, ſed ali- qui (y) Rectius Met. Codex: Baldewino. (z) Æquum, decorumque fuiſſet, ut cum iſthie Franciſeus mentionem Petri Abbatis faciat , fontem ſuum coronaſſet , profeſſusque fuiſſet ſe hæc omnia ex ejusdem Chronico hauſiſſe, & pene verbis ipſis exſcripſiſſe, ſed miro artificio novo hoc quoque libro tertio narrationes Petri Abbatis ſusdeque vertit. (u) Ita uterque codex MS. ſed rectius Petrus Abbas p. 474. & excuſationem meam audire diſſimulat. (b). Hanc & ſuperiorem narrationem Cod. Metrop. ſub fi- nem Capitis ſecundi rejicit. (c) Hos totum Caput rurſum deſideratur in Cod. Me- trop-

Strana 263
LIBER III. 263 qui moderni Doctores habent quosdam libros ſuos compoſitos, & illos habent pre citatis epiſtolis , & preſcriptis Doctoribus , & quidquid dici- tur extra illos libros, totum eft in eis vanum, & inane. (d) Ego autem, poſtquam fui in iſto ſtatu, occupavi me libenter in ftu- dio originalium, & maxime Gregorii, & aliorum Doctorum, & liben- ter fui ſecutus eos, & recitavi decreta eorum, & ideo indicetur mihi, quod, qui vult bene investigare veritatem istius questionis, debet inve- nire in Sacra Scriptura, & in decretis Sanctorum, & non per viam dya- lecticam. Ego ſum Vicarius Domini noſtri Jeſu Chrifti licet indignus, & ideo non ſum poſitus ad impugnandam fidem, imo ad deffendendam pro viribus & roborandam, & teſte Deo, qui omnia novit, quod li- bentius audiam partem affirmativam, & rationes ad illam, quam oppo- ſitam , fecitque unam revocationem Dominus Papa ſub iſta forma: Ego non credidi , nec credo dixiſſe me unquam aliquid contra fidem , & fi aliquis diceret quod a me eſlet preter fidem dictum, vel contra fidem, li- benter audiam , & diſcutiam cum fratribus, & Prelatis, & Magiſtris, & paratus ſum revocare, & ex nunc revoco, & de hoc peto fieri pu- blicum inſtrumentum , & adjecit, ad Deum sitis, & receſſit. Verum ta- men Dominus Papa pridie ante mortem ſuam in preſentia omnium Car- dinalium & multorum Prelatorum ſic fuit publice proteſtatus , & dixit expreſſe ſe credere, quod anime ſeparate a corporibus, & purgate a peccatis sunt in regno celorum eum Chriſto, & ſuis Sanctis, & cum conſortio Sanctorum angelorum aggregate, & vident divinam essentiam facie ad faciem clare, in quantum ſtatus & condicio requirit. Vera ma- giſtrorum cunctorum dicta ſacrorum - - - Celis gaudere tantas animasque videre - - - Divinum vultum dicunt, cupiuntque ſepultum - - - Corpus, ut his detur per dotes glorificetur. - -- Fine Deus faciet hoc, dupla- que gloria fiet corporis ac anime, prope ſunt cauſe quoque prime. De (d) Hoc totum Caput truncatis integris orationibus & narrationibus exſcripſit Franciſ- cus ex Aulæ Regiæ Chronico cap. 7. quod Tomo V. p. 476. & ſeqq. excuſum ha- betur. Verſus tamen omnes de paupertate Chriſti, qui recitantur pag. 484. aecurate ſervavit Codex noſter, cum contra illi cum toto ipſo Capite in Codice Metr. deſiderantur.

Strana 264
264 FRANCISCI De ellectione Benedicti Pape. (e) Poſtquam Dominus Johannes Papa XXII. de hac vita deceſſit, die XI. Dominus Jacobus presbyter Cardinalis Epiſcopus tituli ſancte Priſce, qui in ordine Ciftercienſium fuit Abbas & Monachus niger facre Theo- logie prefectus, (f ) in omni statu ſuo ſemper laudabiliter converſatus, in virtutibus famoſus (g) & gratiis ſibi datis divinitus in ſummum Pon- tificem Romanum & Apoſtolicum in caput eccleſie, Chriſti Vicarium ab omnibus ſcilicet XXIV. Cardinalibus canonice permodum ſcrutinii con- corditer eſt electus, qui mutato ſecundum ſortem nomine Benedictus XII. eſt nuncupatus. De hac electione gratuita & concordi digna de- bet letari Ecclefia univerſalis, & cum electioni ejus omnes Cardinales conſenſiſſent, ipſe ſolus per longam moram noluit conſentire, tandem victus omni inftantia invite conſeneiens ita dicit: Domine Deus, quis similis tui, ſuſcitans de pulvere egenum & de stercore erigens paupe- rem, ut ſedeat cum Principibus, & ſolium glorie teneat, Domini enim ſunt cardines terre , & ecce hic tui Cardinales, & quid faciam? fiat vo- luntas tua. Et adjecit, quis ſum ego, non ſum, inquit, Principis fi- lius, nec de nobili proſapia genitus, ſed ſum de humilibus & pauperi- bus parentibus; me judice, alter eſſet dignior ista ſede. (h) Infudit autem ſermo ifte audientibus non modicam devotionem, & quanto plus ſeipſum humiliabat, tanto magis coram Deo & hominibus ſua crevit celſitudo. Die vero tertia ſue electionis laudabilis Dominus vinee , ſci- licet ſancte eccleſie in ipſa vinea incipiens operari, vocavit primo omnes Cardinales ad occultum Conſistorium, in quo omnes hortabatur, ut ſe- cum in vinea Domini Sabaoth, quam dei plantavit dextera, ut multum fructum faceret , fideliter laborarent; demum addidit theſaurum Ec- cleſie temporalem minorem invenimus, quam putavimus, de quo ex nunc pro reparatione ſanctorum Petri & Pauli Apoſtolorum, & beati Jo- (e) Hoc rotum Caput defideratur rurſum in Codice Metropolitano , depromptum vero est ex Chronico Aulæ Regiæ p 479. & seq. (f) Rectius Chron. Aulæ Reg. effectus. (g) Idem ſupplet: ex virtutibus. (h) Fruſtra rurſum fatigaremus typographum, chartamque profunderemus & atramentum , ſi ea hie repeteremus , quæ PetrusAb- bas a pag. 479. uſque ad pag. 488, longius proſecutus eſt ex duabus epiſtolis Ro- ma ad ſe miſſis , quæ ſervatis ejusdem verbis mire truncavit Franciſeus , ut ſubin- de perobſcurum ſenſum tranſcripſerit.

Strana 265
LIBER III. 265 Johannis in Latérano Rome eccleſiarum centum milia florenorum deputa- mus, vobisque Cardinalibus, ut nobiscum amplius vacare poſſitis pro- fectibus Ecclelie univerſalis, inter vos dividendo centum milia floreno- rum ſimiliter aſlignamus, & alia plura negotia utilia, ibidem determi- navit. Die quarta ſecundum fecit Conſiſtorium ſemipublicum , in hoc enim Cardinales , Archiepiſcopi , Epiſcopi & Prelati , & quatuor ordinum Mendicantium ſummi, & generales Magiſtri. Et cum multa pro de- fectu (i) & statu generalis ecclefiæ fuiſſent pertractata, generalis Magi- fter Fratrum Minorum dixit: Pater ſancte decretalis illa Bonifaciana ſuper Cathedram &c. multum gravat nostros ordines, quia quartam instanter a nobis exigunt Clerici ſeculares, petimus igitur, ut ipsam aut revoca- tionis, aut pie interpretationis remedio dignemini mitigare, alias noſtri ordines multum gravabuntur. Dominus Papa reſpondit: cum constitu- tutionem illam ex maturo utique confilio, & rationis libramine editam revocari per nos, aut interpretari non convenit ista vice, ſed successu temporis , quod expediens fuerit, provide faciemus. Deinde Dominus Papa ſubjunxit hæc verba prophete Zacharie ſecundo: Ostendit mihi Dominus quatuor fabros, & dixit: quid iſti volunt facere, qui ait, hec funt quatuor cornua, que ventilaverunt Judæam per fingulos viros, & nemo illorum levavit caput fuum, & verba ista prophetica applicavit ad quatuor ordines mendicantium, explanans: quatuor ipſi fabricaverunt ſuper dorſa peccatorum peccata & hereſes exstirpando, & quafi cornua contra inimicos ecclesie erigendo. Judeam id est confitentes, & inci- pientes dirigendo, Jerusalem hoc est proficientes, & pacem sectantes con- fortando, Iſrael id est perfectos diligendo; inſuper & quaſi quibusdam cornibus & diſputationum argumentis quasdam queſtiones ſupervacuas, scilicet de paupertate Chriſti, & de divina viſione etiam prima animarum ſanctarum, & complens ventilando vento similes eſſe judicavit, aſſeruit enim tales quæstiones dudum per ſanctorum orthodoxorum Patrum ſen- tentias diffinitas, & nihil aliud fore ſenciendum , niſi quod tenet ſancte Romane Eccleſie vera fides. Volumus igitur quod ulterius ab bujusmo- di questionibus ceſſetis, que plus ſcandalum generant, quam doctrinam; ſed state in fide vera, viriliter agite, & omnia vestra fiant in charitate. Tertium Conſiſtorium habuit Dominus Papa publicum, in quo plurima bona dixit, & diverſas constituit laudabiles constitutiones, hujus rei gra- LI Tom. VI. Monum. tia, (i) Legendum de profectu.

Strana 266
266 FRANCISCÍ tia, omnes qui ſunt in curia dant huic Domino Pape laudabile teſtimo- nium, gloriam, & honorem. Inſuper mandavit, ut nullus Cardinalium amodo haberent redditus abbatiarum, (k) vel Prioratuum, nec mun ra reciperent ab homine quocunque, ſed redditibus ſuorum beneficiorum & obventionum Camere eſſent contenti, & quicunque inter eos eiſet e- gens, quod illius ſupplere vellet egestatem. Et quia invenit mult s pe- titiones ante multa tempora ſignatas in ſua Camera , & ideo non tradi- tas perſonis, quibus debebantur, ut eſtimavit, quod manus Cubicula- riorum, qui tradere debuerant, auro non ungebantur, unde mandavit, quod nullus eorum , vel hoſtiariorum , vel aliorum quorumcunque pec- cuniam recipiat a quocunque, ſed quilibet de ſuo ſtipendio fit conten- tus, preterea conſtituit tres Marſcalcos, quorum quilibet regat ſuum officium per ſex menſes , qui nullum pretium ſanquinis ſcilicet a mere- tricibus recipiant, nec aliquem injurioſe moleſtent; quibus ſex menſibus elapſis de ſua administratione faciat rationem, & cum hoc stabit ()) per cunctos dies de ipſo cuicunque querulanti; Item statuit, ut omnes Prelati , & Epiſcopi usque nunc in curia conſtituti preter illos, qui habent officia, vadant ad ſuas eccleſias, donec, ſi quando eos neceſſarios habuerit, per ipſum vocentur. Item statuit quod quilibet Clericus moriens in cu- ria Romana, aut laycus de ſuis bonis quibuscunque pro ſalute anime ſue libere poſſit ordinare. Multa etiam Romana ſalubria ordinavit , que cau- ſa brevitatis hic non ſunt ſcripta. Deinde omnes Prelatos tam ſimpli- ces, quam Religioſos cum magna hilaritate ad oſculum pedum ſuorum ſuſcepit. O Benedicte tuum Benedictum ſi modereris, - - nomen cum facto tunc benedictus eris; -- Et quia in Curia romana eſt etiam constitutio diſputata de Chriſti paupertate, unde de ipſa verſus notentur: De pau- pertate Chriſti ſi queritur a te , - - Quid ſit credendum, tu dic hoc eſſe tenendum- - Quod tenet Eccleſia Romana fides, quoque Dya - - Dives pauper erat , ſicut voluit , modo querat - Si quis fors a te, quid fit de proprietate - - Dicendum Chriſti, tu dic ſtudioſus iſti: - Quod res o- ſtendat tibi, quas nullo modo prendat - - Chriſti Dyva manus, homo ſcit, niſi ſit male ſanus, - - Omnia ſubjecta fore Ckriſto nullaque tecta. Cuncta. (k) Franciſcus tres epiſtolas ad Petruim Abhatem Aulæ Regiæ hoe in argumento ſcrip- tas paſſim exſeripſit , truncatisque locit in compendium redegit , quæ integre fu- ſeque in Chronico Aulæ Regiæ a pag. 476. leguntur. (l) Omiſſum juri, uti apud Pe. trum Abbatem p. 483.

Strana 267
LIBER III. 267 Cuncta - Dedit gratis fons divine pietatis ; - Nunc decet inquirere , (m) ſi ſunt ſua vel tua, ſcire - - Hoc poteris facile, quia nil retines ita vi- le, - - Quod teneas per te; fi ſic, tu dices aperte: -- Hec mea propria res , dic qua ratione negares, - - Hec Domino danti, pocius dicam mu- tanti, - - Cum ſua ſint cuncta, ſua propria ſunt tibi juncta, - - Hec bona vult, quantum ſummit tamen is ſibi tantum -- Chriſtus pro victu, quan- tum vult hic & amictu , - - His eſt hic uſus, ſed nunquam rebus abu- ſus. - - Ergo Dei nate ditiſſimus es deitate, -- Aſt in natura carnis ſumis tibi dura, -- Pauper vis fieri, vis pauperibus miſereri, - - Quam ſuſcepiſti paupertatem, docuiſti, -- Tu poſſediſti proprias res, ſi vo- luiſti, - - De Domini cibum (n) ſervando vel uni, - - Hoc ſifeciſti, cur judicat iſte veliſti, - - Attamen hoc ſcimus in ſcriptis & reperimus, -- Dives , pauper erat Deus ac homo, nemoque querat - - Hac de materia temerarius, quia Virgo Maria, - - Pann sinvolvit hunc vilibus atque re- volvit, - - Pauperis exemplo fert paucula munera templo, - - Nendo laborando manibus vixit tibi dando - - Exemplum vite, quia ſi vis vi- vere rite, - - Fer paupertatem mundi, quia fertilitatem, - - Regnice- leſtis acquires, eſt tibi teſtis, - - Hec celi Princeps. Nos protege virgo de- inceps, - - Spem da perfectam mihi Chriſte fidem quoque rectam, - - Da te diligere, te tota mente tenere,-- Tempore da mortis felicis gaudia ſortis. Quomodo Marchio Moravie Sororis ſue Anne nuptias ſolempniter procuravit. (o) Et ut diſcordia, quæ annis pluribus inter Regem Boemie & Duces Auſtrie fuerat, ſedaretur, de matrimoniali remedio a ſapientibus pacem diligentibus cogitatur. Sic igitur tractatur: ut Ottoni Duci Auſtrie An- na puella duodecim annorum Johannis Regis filia copuletur. Sed quia inter ſe fuerant juncti in tertia linea conſanguinitatis ad Papatum (p) Jo- hannis XXII. mittitur , & diſpenſatio obtinetur. Siquidem predicta puella, que gemella (q) nata ex Eliſaheth Regia ſorore ejus pridem de- Ll2 fun- (m) Rectius Chronicon Aulæ Regiæ : Que dedit, inquire. (n) Rectius idem : Aut in com- muni tibimet. (o) Hujus capitis memoriæ rurſum abſunt a Codice Metropolitano. (p) Rectius Petrus Abbas : Papam, quæ omnia rurſum ex eodem ad verbum de. ſcripta p. 485. habentur. (q) Ex hae voce jam verus ſenſus hujus orationis eruitur, qu

Strana 268
268 PRANCISCY functa Znoymam deducitur , & Ottoni Duci Auſtrie thalamo legitime ſo- ciatur , fit omnibus letitia & gaudium, magnum quoque tripudium, & du- ravit ad triduum hoc convivium opulentum, de promptuariis Domi- ni Marchionis (r) cunctis habunde miniſtratur, qui quidem Dominus ibi- dem haſtiludia & multa exercitia militaria peregit cum maxima ſolem- pnitate, & erant ibi tres Epiſcopi, quinque duces, Barones, & Comi- tes , & multi Magnates ; Marſcalcus quoque Marchionis fuit coram fide dignis proteſtatus, quod pabulum pro ſex milibus dedit equis, & pro aliis expenſis , & impenſis expendit pecuniam copioſam. Predicta quo- que Virgo Anna preventa utique Dei gratia, quod ſenſibus eſſet cana. Nam in cunctis actis ſuis morum monstravit gravitatem, & preparans ſe ad Sacramentum Matrimonii confeſſa fuit devote. Minime dubium in- dicium & initium est actuum bonorum. Loco & tempore pretactis nu- ptie inter Comitem de Retz & filiam Ducis Oppavie ſunt pariter cele- brate; his itaque peractis Principes & Barones ad propria loca proceſ- ſerunt. Anna quod hoc nomen tibi ſponſa ſalus fit & omen, - - Hoc da Chriſte pie, Mater fuit Anna Marie. -- Det Deus istarum tibi virtutes dominarum, - - Det tibi, quod creſcas magnaque ſalute ſeneſcas, - - Cre- ſcere te faciat Deus & cuſtos tibi flat,- - Cuiſubſunt cuncta, fibi fis per ſecula juncta. De ſecundo Matrimonio Domini Johannis Regis, & aliis,pluribus actis. (s) Eodem Anno rumor inopinatus & tamen veridicus inſonuit in hoc Regno, qui Johannem Regem Boemie contraxiſſe legitimum matrimo- nium cum Beatrice virgine filia Ducis Perdonie (Borbonie) Comitis Clari- montis in partibus Gallie nunciavit , ideoque Rex codem tempore in Fran- cia haſtiludium & torneamentum habuit cum nobilibus, in quo plurimi gravibus ictibus ſunt leſi. (t) Porro Philippus Rex Frnncie , quod ipſo igno- qui tam iſthic , quam in Petro Abbate obſcurior eſt , ſicque reſtituendus : ſi quidem predicta puella, que gemella nata cum Eliſabeth regia ſorore ejus prinem defuncta, Znoy- mam deducitur. (r) Caroli. (s) Ft iſtud Caput Franciſcus ex Capitulo decimo-Chronici Aulæ Regiæ deprompſit , uti p. 486. videre eft , quo itidem caret codex Metrop, (t) Petrus Ab- bas

Strana 269
LIBER III. 269 ignorante tale exercitium fuerat factum militare, omnes, qui inter- fuerant, Pariſius captivitavit , ipſe vero Rex Boemie ſuis interceſſionibus prefatos liberavit (u) Nullus enim in regno Francie bellum audet fa- cere, aut aliquos actus militares, niſi de ipſius Regis extiterit voluntate. Predictus vero Joannes Rex tertio Calendas Augusti reverſus de partibus Gallie Pragam venit, qui mox altera die contra Ludvicum Bavarum dein- de contra Duces Auſtrie expeditionem fecit publice proclamari. Cum vero de regno Boemie nobiles, & de diverfis terris procederent armati ad expeditionem, parlamentum inter dictos Principes inducitur circa Ra- tisbonam, ubi acceptis treugis proclamata expeditio per Regem revo- catur. Eodem anno menſe Marcio obiit Dux Carinthie Henricus Comes Tyrolis, qui fuit pro tempore Rex Boemie. Johannes vero ſecundo ge- nitus Regis Boemie gener dicti Ducis sibi ſucceſſit, quia non fuit heres maſculus derelictus, verum tamen Duces Auftrie, qui dictum Ducatum a Ludovico Bavaro in feudo acceperant, ipſum impediverunt, propter quod Rex Bohemie inſurrexerat contra ipſos. Eodem Anno X. Ca- lendas Julii nata eſt Domino Marchioni ex conjuge ſua Blancza primoge- nita filia ſua Margaretha. Hoc anno VI. idus Aprilis facta est circa no- ctis medium lune ecclipſis, hyemps fuit aſpera, ventoſa, & longa, eſtas nimium frigida, & pluvioſa, ideo vindemia parva, & tarda. Eo- dem anno XIV. Calendis Novembris, obiit Eliſabeth quondam Regina Boemie & Polonie dicta de Grecz , & in Brunna ſue fundationis Mona- sterio Sanctimonialium ordinis Cisterciensis est sepulta. Eodem anno in die Beate Catharine absque heredibus obiit Henricus Dux Silefie Dominus Wratislavienſis , quo mortuo mox Rex Boemie filium ſuum primogeni- tum bas id de ſolo Joanne Rege dicit : In quo (Joannes) plurímum gravibus ictibus læ- ſus fuit , malim tamen exiſtimare Franciſeum emendatius Petri Abbati exemplar præ manibus habuiſſe , ejusque lectionem veriorem eſſe , quod videlieet Ioannes Rex pro ſua militari ſcientia & fortitudine in his haſtiludiis plures ex nobilitate Franciæ gravibus ictibus Iæſerit. (u) Sequentia ſi conferendi eſt animus , adi Petrum Abbatem pag. 486. & ſeq. ubi pene iisdem verbis , narrationum tamen quarundam alio ordine, relata reperies, quem- admodum & Capitulum ſequens numero nonum. Qualiter Rex Bohemie alienavis Regnum Polonir, quod iu Chronico Petri numero undecimum eſt, huic ipſi Capi- tulo ſine omni titulo conjunctum ejusdem pene verbis narratum ſpectaturus es , il- lud ipſum, inquam, Capitulum quod in Codice Metropolitano numero tertium eſt.

Strana 270
270 FRANCISCI tum miſit , qui ſe Patris nomine de civitate Wratislavienſi & de aliis cun- ctis ad Ducatum eundem pertinentibus ſine contradictione qualibet intro- miſit; ſic enim adhuc vivens diſpoſuerat Henricus Dux prefatus. Eo- dem Anno circa idem tempus Rex Boemie cum filio ſuo primogenito Do- mino Carulo & pluribus nobilibus Ungariam pacifice intravit , & Caro- lum Regem Hungarie viſitavit, ubi tribus hebdomadis commoratus, ju- ramento & pacto inter ſe de fide & concordia mutuo ſervanda facto, Rex cum ſuis in Boemiam rediit magnis exeniis & muneribus honoratus, & ipſe Rex Boemie Caſimir jam Regem Polonie, (x) cui coram Rege Un- garie preſatum Regnum Polonie pro XX. milibus marcarum vendiderat, ſecum de Ungaria adduxit, & Pragam cum eo pariter intravit, & Rex Caſimir pluribus ſuſceptis honoribus Prage pluribus diebus manfit , & ad ſua rediens jus & titulum regni Polonie hilariter reportavit. Iſti ita- que tres Reges pariter confederati ſe juvare mutuo contra omnes Princi- pes ſunt parati. Inter cetera amicicie federa est promiffum, quod Johan- nes puer quinquennis filius Henrici Ducis Bavarie , qui gener Regis Boe- mie extitit, ducere debeat futuro tempore filiam Regis Polonie pro UxO- re. Eodem tempore Rex civitates in Boemia & monaſteria graviſſimis exactionibus oppreſſit. De adventu nove Regine Boemie, & de Regis contra Auftriam expeditione. (y) Anno Domini M. CCC. XXXVI. Rege Johanne Prage exiſtente Beatrix conthoralis ſua Pragam advenit, cui univerſus Pragenſis Clerus, & populus decenter occurit , eamque cum reverentia, qua decebat, ſuſ- ceperunt; Domina autem Marchioniſſa erat ei multum grata, quia ex- titit eidem propingua cognata, & qui neſcit gallice phari, cum eis non poterit converſari. Eodem tempore Dominus Marchio in auxilium fra- tris ſui Johannis ſecundo nati Ducis Carinthie Carinthiam venit, ut ſibi contra Duces Austrie opem ferret, ficut & his diebus Ludvicus Bavarus ad Regem Boemie mifit ſuos legatos, per quos Egram civitatem, caſtra quo- que eidem conjuncta reddi Imperio, minis apoſitis, requifivit, qui con- gruo reſponſo accepto a Rege sine fine ſunt reverſi in regionem ſuam. (x) Petrus Abbat ait : Caſsmir Regem Craeovie &c. (y) Hoc caput obtinet in Petro Ab. bate locum Capitis duodecimi pag. 489. quod denvo a Metrop. Codice abeſt.

Strana 271
LIBER III. 271 ſuam. Eodem anno Rex cum multitudine pugnatorum contra Duces Auftrie procedit, (z) quorum terras aquilonari parte Danubii per to- tum tempus quadrageſime plurimum ferro turbavit, multosque pere- mit , & igne plura conſumpſit , & multas munitiones expugnavit, nec non muratas aliquas cepit civitates , multos nobiles & mediocres capti- vavit. Porro Dux Auſtrie in campis ſue terre jacens cum duobus mili- bus Galeatorum , & cum aliis XX. milibus hominibus ad prelium expe- ditis invadere Regem Boemie, qui duo milia & CCCtos Galeatos, & XV. milia peditum habuit electorum, invadere prelio non preſumpsit. Sed pro certo intelligens, quod Rex Boemie ad hoc omnino ſe diſpone- ret, ut ipſum Ducem in craſtino invaderet pugnando, Dux in nocte, que ſequitur beati Georgii diem , cum toto ſuo exercitu clam fugit , poſt quem nemo in caſtris, que fuit metatus , de mane fuit inventus. Ex hac fu- ga major fit exercitui Regis audacia, & jam ſe Auſtrie diffundunt per villas, & castella faciendo dampna eis arridente fortuna, tandem Rex Boemie ſuis aliqualiter negotiis ibidem diſpoſitis & ſuis hominibus , in munitionibus acquiſitis pro cuſtodia derelictis cum quibusdam ſtipen- diariis Pragam rediit , & ibidem magnam pecuniam congregavit. Ipſe namque ex quorundam informatione Prage in Synagoga Judeorum fodi fecit, & circiter duo milia marcarum in auro & argento ſub terra in- venit. Fodi quoque circa ſepulchrum beati Adalberti in eccleſia Pragen- fi precepit , ſed peccuniam non invenit. Sed de hoc multi fuerunt ſcan- daliſati de ſua avaritia admirantes. Poſt hoc Judeos mandavit per totum Regnum ſuum captivari , & ab ipſis maximam peccuniam extorſit. His diebus Rex talliam sive exactionem, que Ungelt vulgariter dicitur, uni- verſis ſui regni civitatibus , & oppidis forenſibus inpoſuit , ex quo ma- xima in populo turbatio fuit facta , omnes tam Clericum quam Laycum hec vexatio includit , igitur maxima peccunia cum magno gravamine pauperum & monasteriorum & incolarum Regni congregata cito diſper- gitur, ſtipendiariis pars ſolvitur, pars extra terram emittitur, & reli- qua totaliter diſſipatur. (a) His peractis Rex in Moraviam cum exerci- tu proficiſcitur , & tunc inter ipſum & Karulum Regem Ungarie , & Caſimirum regem Polonie conſilium celebratur, qui conſtanti animo de- cre- (z) Ita pergit Franciſcus iisdem pene verbis hæc enarrare, uti habentur in Chronico Aulæ Regiæ p. 490. (a) Prætermifit iſthic Franciſeus , quod Petrus de ablato mona- ſterio Aulæ Regiæ caſtro Landesberk priori narrationi ſubjicit p. 491.

Strana 272
272 FRANCISCI creverunt Duces Auſtrie acriter impugnare , quos Henricus Dux Bava- rie promiſit fideliter adjuvare. Eodem Anno per Dominum Johannem Venerabilem Epiſcopum Pragenſem est transpoſitum (b) ad alium locum idcirco, nam eundem locum elegit pro ſua ſepultura & idem altare a Domino Epiſcopo pontificatus ſui anno tertio de ſuo patrimonio copioſe & ſufficienter dotatum. (c) Eodem Anno videlicet, quo nova Regina Boemiam venit, prefatus Dominus Epiſcopus videns quod pauci vigiliam Epiphanie Domini & vigiliam ſancti (d) tenerent , & hoc infringendo incidebant in ſententiam excommunicationis & animarum pericula in- currebant , quam tulerant ſui anteceſſores , ipſe vero eandem miſericor- diter ſuſtulit & gratioſe, providendo ſaluti animarum. Quomodo Ludvicus Bavarus venit in auxilium Ducibus Auſtrie contra Regem Boemie. Eodem anno in feſto beati Jacobi rumor terruit incolas Regni Boe- mie, cujus veritatem rei exitus comprobavit; Ludvicus Bavarus ab eccle- ſia reprobatus, terram Henrici Ducis Bavarie ſubintravit, quam hoſti- liter impugnavit. Quo audito Rex Boemie, qui tunc erat in metis Au- strie, quafi leo rapiens & rugiens velocibus greſſibus cum paucis trans- iens in ſubsidium venit Ducis predicti, quem totus exercitus ſuus in bre- vi fuit ſecutus & in campeſtribus ſatis tutis ſua tentoria fixit. Ludvi- cus vero cum quinque milibus & quingentis viris , in quorum capitibus criſtate galee emicabant , & cum gravi multitudine aliorum , quibus cli- pei, lancee, ſagitte & fortes gladii pugnandi audaciam miniſtrabant, circa monaſterium Aldyrsbach ſe locavit in prato magno , ad prelium ſe & ſuos aptando, & qu'a inter ambos exercitus non fuit via, longa fue- runt ibi cottidie particularia bella, iſte capitur, ille ceditur, alter deji- ci- (b) Supple: Altare S- Silveſtri, de cujus altaris transpositione peculiare Caput est nu- mero IV. in Codice Metropolitano. (c) Fuſiſſime mox dicto Capite Franciſcus in prima ſua editione enarravit dotationem hujus altaris , donationesque eidem a Jo- anne Epiſcopo ſactas ; quibus ejusdem laudes de miſericordiæ operibus , deque ma- gno diſcretionis ſpiritu ſubjunxit , quæ omnia in xxemplari Viennenſi deſiderantur, veroſimillime ab authore ex cauſis politicis novi mutatique Mæcenatis omiſſa. (d) Supple: Viti.

Strana 273
LIBER III. 273 citur, alter vulneratur, nocte & die non ceſſant a certamine, & a lite, (e) Duces autem Austrie ad Ludvicum Bavarum venerunt, & ipſum ad prelium inſtantiſſime provocabant. Rex vero Boemie cum ſuo genero Duce Bavarie (f ) IV milia, & quadringentos electos viros armis & ga- leis infignitos in exercitu habuerunt, & licet minor eſſet numero, tamen major animo videbatur. Cumque hi duo exercitus validi parvo ſpatio ſeggregati diebus XII. erectis vexillis quaſi pugnaturi cottidie jacuiſſent; Ecce die XIII. Ludvicus Bavarus ad inſtantiam Ottonis Ducis Austrie cum toto exercitu caſtra movit, & per Pataviam deſcendens verſus Lynzam pervenit. Rex autem Boemie poſtea cum ſua acie una die immobilis stetit, donec videret, quo ſe converteret Ludvicus, audiens vero, quod contra Boemiam procedere vellet, ad Regnum fuum revertitur cum fe- ſtinatione. Unde Bavarus cum ſuo exercitu plus victus quam victor in terram ſuam eſt reverſus, quo abeunte Duces Auſtrie a Rege Boemie concordiam queſiverunt , quam divino afflante ſpiritu amicabiliter pridie Nonas Septembris invenerunt. Et licet dicti Principes bellum campestre non commiſerunt, verum tamen in bonis Domini Epiſcopi, Prælatorum, Clericorum , Religioſorum & multorum aliorum in exitu & reditu dam- pna plurima intulerunt, testantur hoc plura monaſteria, que fere usque ad ultimum exterminium ſunt deducta. Rex vero Pragam veniens pec- cunias multas more confueto colligit, cum quibusdam militibus, stipen- dia ſua ſolvit, & alias extra regnum transmittit. Et quia ad Regem Ungarie prefati Principes recurſum habuerunt, unde inter ipſos hanc fe- cit ordinationem, ut ad Duces Auftrie titulus Austrie, (g) & ad Johan- nem filium Regis Boemie Tyrolis Dominum Comitia debeant pertinere. Eodem anno Rex Boemie sub pretextu cujusdam utilitatis (h) Opus ma- gnum & multum commendabile pro ſarcofago & ornamento ſepulchri Sancti Wenceslai Martiris in Caſtro Pragenfi multis laboribus inchoatum & aptatum intercipit, & impedit, ipſe namque Rex immemor ſalutis anime ymagines Apoſtolorum magnas & ſumptuoſas , & aliorum ſanc- torum ex argento multum artificabiliter jam deductas ſpoliat, etiam Tom. VI. Monum. Mm Ec- (e) Totum hoc eaput rurſum mutuatus est Franciſcus ex Chronici Aulæ Regiæ capi- te tertio pag 492. & ſeq. ubi eadem multo luculentius enarrata reperturus es. (f) Henrico. (g) Hallucinatio eſt ſcribæ: Karintiæ. (h) Petrus Abbas dicit pre- textu neceſſitatis extreme=

Strana 274
274 FRANCISCI Ecclefiam (i) rapit, & tollit, & ſuis creditoribus obligavit, & eas am- plius non liberavit, unde ipſe non dilexit honorem Patroni celeſtis tan- quam verus terrestris Patronus. Sed hoc egit malo ſpiritu ductus, & tanquam tyrranus. (k) Ad predictas quoque ymagines Dominus Mar- chio (Carolus) de ſuo fiſco contulit mareas ducentas tanquam amator viri celeſtis & ſancti Patroni, & ſancte Ecclesie pragensis, aliam vero majorem partem totum Regnum ſub forma queſtionaria & petitoria comportavit. Oualiter Johannes Rex Boemie Pruſſiam ſecunda vice venit, & de Coronatione nove Regine. Anno Domini M. CCC. XXXVII. Rex Boemie mitigata cum Du- cibus Auſtrie diſcordia dampnoſa de Praga cum ſuo filio primogenito exiens Wratislaviam venit, ubi a populo peccunia magna graviter ex- torta & recepta , & copioſa Principum & nobilium multitudine de diver- ſis terris congregata cum directione Fratrum & Sororum (1) de domo Thevtonica in Pruſſiam proceſſit contra Litwanos viriliter pugnaturus; Et quia hiemalis lenitas non permiſit aquas congelari, & paludes, igi- tur fruſtrati ſpe belli ex aeris qualitate non magna adepta utilitate ad propria redierunt. Verum tamen Henricus Dux Bavarie gener Regis cum aminiculo Principum aliorum inimicorum bona cum foſſatis in terminis paganorum potenter conſtruxit, in qua milites, & viros ſtrenuos ad duos annos preparatis neceſſariis collocavit , (m) ut ipſos frequenter infeſtarent, & in futuro Chriſtianis venientibus aditum pre- pa- (i) Hæ duæ voces ſuperfluæ merito abſunt in Chronico Aulæ Regiæ. (k) Mirandum Franciſeum hæe tanta audacia ſcripſiſſe ad filium. (l) Voce Sororum caret Chron. Aulæ Regiæ , ex quo hæc Franciſcus excerpfit , certum tamen eſt , quemadmodum Melitenſes ſeu ordinem S. Joannis Hieroſolymitani , ita quoque Ordinem Teutoni- cum ſuas ſorores ſeu moniales habuiſſe peculiaribus parthenonibus habitantes. (m) Ita quidem Codex , ſed ex Petro Abbate ita reſtituendus locus : Cum aliorum Prin- cipum adminiculo fortalitium in terminis Lytwanorum foſſatis & edificiis hene munitum potenter conſtruxit. Et quanquam cetera omnia hujus Capitis Franciſcus ex Chro- nici Aulæ Regiæ c. 14. pag. 494. & ſeqq. excerpſerit , quia tamen quædam non- nihil aliter enarravit , quædam adjecit , ideirco hic totum ejus verbis tranſcribimus præſertim ut manifeſtum fiat eum rurſus, quæ ad monaſterium Aulæ Regiæ & Se- dli-

Strana 275
LIBER III. 275 pararent. Reverſus vero Rex paſſus est oculorum defectum, querens auxilium medicorum, ab uno Gallico, & altero de Arabia pagano est per medicinas eorum excecatus , Gallicus fuit inſaccatus & ſubmerſus, alteri idem factum fuiſſet, ſed per Regem prius fuit aſſecuratus. Hoc anno XIII. Calendas Martii lune fuit ecclipſis, eodem tempore Beatrix nova Regina Prage peperit filium ſuum primogenitum & baptiſatus fuit Wenceslaus vocatus, & multi prefatam Reginam non diligebant. Et eodem Anno XV. Calendis Julii dicta Regina in eccleſia Pragenſia pre- fato Domino Johanne Epiſcopo ejusdem eccleſie cum tanta celebri ſo- lempnitate , ſicut in coronationibus fieri conſuevit, corona Regni Boe- mie coronatur , ſine corona & absque regalibus ornamentis Rege in di- vinis aſſiſtente. Subſequitur poſt hoc officium Prage convivium ſumpti- bus moderatum, & omnis populus plus letatur de hujus Regine re- ceſſu, quam ejus adventu; Nam in ipſius preſentia aliquotiens civitas Pragenſis in partibus diverſis fuit concremata, & alia multa adverſa fuerunt perpetrata, que propter dictam Reginam facta fuiſſe omnia afse- rebant; unde in receſsu ipfius post ipſam clamantes eam maledicebant, & omnes plus ſalutem & proſpera optantes Domine Blaneze Marchio- niſſe. Et quia dicit auctoritas : qui ſibi nequam, cui bonus , ipſe Rex in malicia radicatus & falſa opinione deceptus, ne primogenitus filius ſuus ( Carolus) ipſum in regno impediret, pluries ipſum miſit contra pa- ganos & contra alios Principes sibi adverfantes pugnaturum, favèns fi- bi de vita ſicut quondam Rex David Urie , (n) & quia Dominus Mar- chio nil penitus de peccunia prohibente patre de regno Boemie percepit, ſolo fine re titulo fretus, & cogitur a Venetiis, & ab aliis civitatibus Lombardie stipendiis (o) recipere militaria, & fibi fueque familie, & ex hoc de neceſſitatibus providere. Et licet paterna caruerit promotione, tamen ab aliis munera copioſa obtinuit tam temporalis quam ſpiritua- lis benedictionis in tantum , quod omnis, qui eum noſcit, natio benedi- cat. Pater vero ejus propter plurima acta nepharia maledictionem in- currebat. Eodem Anno menſe Julio stella comata, que dicitur cometa Mm 2 in dlicenſe pertinent, prætermifiſse. Ceterum in Codice Metrop. omnes iſta memo- riæ deſiderantur. (n) Magna rurſum confidentia hæe ſcripfit Franciſcus , quæ vivente Joanne nunquam auſus fuisset, modestius hac exaggerat Abbas Aula Regia p. 496. (o) Corrige ex Petro Albate ſtipendia.

Strana 276
276 FRANCISCI in plaga ſeptemptrionali prope polum apparuit arcticum, (p) que plus quam per mensem duravit, quam stellam preceſſerat siccitas & callidi- tas deſtruens fere omnes ſegetes & herbas , ſubſequitur quoque inopia bladi, & vini in multis terris. Eodem tempore Philippus Rex Francie nunciis, & literis bellum futurum adverſus Regem Anglie Regi Boemie intimavit , aſſerens de ipſius preſentia plurimum indigere, qui prius cum Ludvico Bavaro tribus diebus colloquio habito ad Regem Francie perve- nit, cum eo contra predictum Regem pugnaturus. Ludvicus vero Ba- varus Regi Anglie auxilium propoſuit offerre, unde in tota Franconia & in terris adjacentibus gens contra gentem ſurrexit. Benedictus vero Pa- pa miſit a latere duos Cardinales, ut inter predictos Reges concordiam ordinarent. His temporibus propter grave & intollerabile jugum, quod Rex Boemie propter frequentes exactiones civitatibus & monasteriis prius impoſuit, & abſens imponere non defistit, religioſorum ac eivium u- niverſorum viluit, & deſtructus eſt ſtatus, & fere usque ad ultimum exterminium pervenit. De Miraculo, quod circa corpus Chriſti acciderat. (q) Anno Domini M. CCC. XXXVIII. Prage accidit miraculum, nam cum eccleſia beati Andree Apoſtoli totaliter fuiſſet cremata, ſacroſancta hoſtia Corporis Dominici cum pixide, & cum pannis annexis inufta, & illeſa permanſit. (r) Eodem anno prope villam Pnyewycz, que est cir- ca montes (s) sita, quidam mercator membra dans quieti ſub arborem juxta fontem expoſuit quandam tabulam armis Dominice Paſſionis inſi- gnitam, ipſam instituens ad devotionem, ſuper quam de ipſa arbore cecidit ſacra hoſtia in tribus locis transfixa ſanguine rubricata, qui ter- ro- (p) TeſtimoniumPetri Abbatis : mihi & aliis viſa cate ſuppreſſit author. (q) Hic titu- lus minio, uti alii Capitulorum tituli , ſcriptus non eſt adnotatus in Indice Capitu- lorum huie libro præmiſſo, qui igitur ad Capitulum præcedens ſpectare videtur. (r) His paucis verbis abſolvit Franciſcus prolixam narrationem, quam Petrus Ab- bas de ejusdem eccleſiæ exuſtione , ſervatæ ſacræ hoſtiæ miraculo , ejusdem eccleſiæ per ipſumPetrumAbbatem reſtauratione facta, denique nova dedicatione copioſe perſequitur, & qua narratione finis imponitur Chronico Aulæ Regiæ , ita ut cetera omnia , quæ poſthac ſequuntur , proprius partus ſint Franciſci Chronicon Aulæ Regiæ conti- nuantis, cujus ob cauſam a poſteritate meretur gratam vicem. (s) Scilicet Cuthnen- ſes,

Strana 277
LIBER III. 277 rore concuſſus, adhibita cuſtodia ſuis rebus, hoc plebano ville prefa- te illico nunciavit , qui veniens ſuper corporale hanc cum reverencia lo- cavit. Et cum eſſet ad Eccleſiam translata, divina clementia plura mira- cula ibidem eſt operata, fuitque magnus de Praga & de aliis civitatibus concurſus populorum , de quibus duo duxi memorie commemoranda- Mulier quedam fuit langvida , & muta per ſpatium novem annorum, & ibidem ad corpus Domini adducta mox priſtine ſanitati fuit reſtituta, uſumque loquele recuperavit. Et homo quidam in rota volubili fuit contritus , & in ſingulis membris confractus, ejusque oculi de propria ſede extiterant evulſi , caputque ejus totaliter magno clavo ferreo cruci- fixum , & allatus ad corpus Dominicum omni leſione procul mota pri- stinam valetudinem perfecte recuperat. Et in civitate Curimensi eodem tempore corpus Chriſti fuit revelatum a perfidis Judeis, verberibus concuſſum, & cruentatum, unde miſeri Judei in regno Boemie, & in aliis terris, ferro & igne variisque modis fuerunt interempti, & mi- rum eſt, quod de corporibus eorum, dum vulnerarentur, aut mutila- rentur, ſanguis non emanavit. Eodem Anno in civitate Pulcka etiam fuit inventum corpus Chriſti cruciatum, veniens quoque Epiſcopus Pa- taviensis, in cujus erat diecesi, propter majorem cautelam a tergo circa hoſtiam inventam , aliam hoſtiam conſecratam apponi mandavit, timens ne populus ydololatrie committeret crimen. Multa quoque miracula per Salvatoris nostri clementiam ibidem ostenſa funt, & de largiſſimis ob- lationibus fidelium, eccleſia in honore Corporis Domini ibidem decen- ter extitit fabricata. Eodem Anno , in vigilia Translationis Sancti Wen- ceslai, creator omnium Deus, propter merita Beati Wenceslai miracu- lum in civitate Pragenſi ad ſui gloriam ostendere est dignatus. Nam cum quidam viri in arte mechanica (t) eruditi inter ſe conferrent, quod feſtum translationis ſancti Wenceslai esset celebrandum, quidam vero (u) ex ipfis ait, quod illius Rustici festum nollent celebrare, adjungens varia enormia, que quasi blaſphemiam fapiebant, qui mox mutus est effectus, in aliisque ſensibus exstitit ebetatus, conſortes vero ſui in craſti- no ipſum ad ſepulchrum ſancti prefati ipſi adduxerunt, ipſum in mo- dum ſes , ut Beneſſius de Weitmühle explicat p. 274. qui hæc tria miracula cum ſequen- tihus hujus anni compendio dat. (t) Beneſſius nominatim ait baliſtariorum- (u) Idem dicit Theotunicum ſeu germanum fuiſſe.

Strana 278
278 FRANCISCI dum crucis prostraverunt, precesque pro eo fundentes, & oblationes offerentes. Cumque caput Sancti Wenceslai allatum fuper caput ipfius poſitum fuiſset, mox vocem magnam emiſit, ac si gravi vulnere foret ſauciatus , & illico priſtine ſanitati & loquele fuit reſtitutus, gratias agens Deo ſuo, & ſuo Martiri glorioſo, reatumque ſuum coram omnibus confeſſus, veram penitentiam pro delicto prefato. (x) Deinceps Theu- tonici patronum noſtrum in majori reverentia habuerunt, nam prefatus vir de eorum propagine fuit oriundus. Eodem Anno locufte venerunt Boemiam magne quantitatis, & mirabilis diſpoſitionis quaſi in nubilo nivis , alique dum volarent condenſe valde & copioſe quidem , propter interpoſitionem ipſarum non poterant videri radii ſolares, & propter magnum fragorem & ſonitum ipſarum unus alterum non valuit audire loquentes , nec potuit percipi ſonus campanarum , & ubicunque cecide- runt, nec ſemina , nec fructus , nec fenum , nec gramina , nec aliqua hu- jusmodi terre naſcentia remanſerunt, ſed omnia consumpſerunt, & ita ſpiſſe tunc in campis ſituabantur , quod in aliquibus locis usque ad ge- nua equorum extendebantur, unde in multis locis Boemiam, Moraviam, Ungariam, & alias terras vicinas devastaverunt. Et volucres multe & varie propter formidinem locuftarum predictarum in cavernis petrarum, & in abditis locis montium , & ſilvarum ſe abſcondentes fame interie- runt, & pestifere erant, & venenoſe, quod porci, vel canes, vel alie bestie ipſas devorantes, fi non statim limpham hauſerunt, vita priva- bantur , univerſus quoque Clerus, & populus Pragenſis cum reliquiis, & vexillis proceffiones faciebant pro adverſitate dicta finienda, Dei cle- mentiam exorabant. Dein cum prefate locuſte ad pragenſem civitatem appropinquarent ſubito corvi, cornices, monedule, pice, ac alie aves diverſe repente congregate, mirandum dictu, cum maximo impetu re- pulerunt, que quidem locuste magna dampna in diversis regnis facien- tes ad Renum, & ultra pervenerunt. De Ecclipſi ſolis horis veſperarum in craſtino octave Petri & Pauli. Anno Domini M. CCC. XXXIX. ſol fuit eclipſatus eirca horam veſpertinam in craſtino octave Petri, & Pauli Apoſtolorum, & quia, in (x) Supple: egit.

Strana 279
LIBER III. 279 in Chronicis publicis quoque fit mencio de ecclipſi ſolis, idcirco indi- canda eft cauſa ipſius, cauſatur autem ex interpositione lune inter viſum noſtrum, & corpus ſolis, & hoc fit, quando conjunguntur luminaria ſuper una linea diametrali producta a centro viſus noſtri per centra lu- minarium, vel juxta centrum luminarium prope terminum XII. graduum diſtantie centri linie agenzahar. Omnis ecclipſis vero lune cauſatur ex interpoſitione corporis terre ſuper una linea diametrali transeunte per centra ſolis , terre , & lune , & hoc fit, quando luna eſt in plenilunio e- xiſtente ipſa in diſtantia Agenzahar, vel cum graditur infra XII. gradus, que tunc attingit umbram terre, vel ejus aliqualem partem, & ſecun- dum hanc in quantitate obſcuratur. Verum tamen ecclipsis solis, vel lune in diverſs climatibus ſecundum magis, vel minus apparet. Unde Anno Domini M. CCC. XXIII. in die Apoſtolorum Petri & Pauli hora tercia in Boemia , & in terris vicinis fuit ecclipſis ſolis , ſed tunc me exi- ſtente Rome nullum ſignum apparuit ecclipſis prefate. Porro ſol eſt quartus in ordine planetarum, ſub ſe habet lunam, Mercurium, & Ve- nerem, ſuperius est Mars, Jovis, & Saturnus. Omnibus stellis & pla- netis est major in quantitate & virtute. Nam occies major dicitur esse tota terra, omnia ſydera illuminans, & habens cum ipfis principale dominium in generatione rerum inferiorum, duo enim requiruntur ad generationem, calor ſicut formale, humor ſicut materiale. Soli attri- buitur dominium caloris, lune vero dominium humorum. Propter mi- ram ergo horum celeſtium corporum pulchritudinem, & inenarrabi- lem effectus plenitudinem merito est in eis Deus laudandus, & benedi- cendus. Et nulla creatura corporalis ita expreſſe gerit veſtigium Sanc- tæ Trinitatis, ſicut ſol, nam corpus ſolare est gignens radium, & ab utroque procedit calor. Sic Pater genuit filium , & ab utroque proce- dit Spiritus Sanctus, qui eft fons luminis & caloris corporalis, virtute ſua omnia vivificat, & omnibus rebus corporalibus ſpeciem atque for- mam adminiſtrat ; Eſt enim ſol, ut ait quidam Doctor , oculus mundi, ju- cunditas diei, pulchritudo celi, decor fiderum, menſura temporis, vir- tus & vigor omnium naſcentium, dominus planetarum, pater gemma- rum , nec non cunctorum metallorum, ipſe enim in medio ſignifl. (y), ra- (y) Ita vox hæc ſcripta, quid vero notet, conſequi haud poſſum, niſi dicamus: igni- fluos legendam eſſe.

Strana 280
280 FRANCISCI radios ex ſe mittit, qui ſuperiora, & inferiora ſecundum variam radio- rum ipſorum impreſſionem illuſtrat, virtute quoque radiorum ipſius stelle erratice, nunc retrograde, nunc ſtationarie efficiuntur. Nunc in motu virtute ſolari celeriores efficiuntur, nunc vero retardantur. Aſcen- dendo verſus nostrum orizontem dies efficit longiores, per os terre ap- perit germina, vel fructus, vel ſemina producit, & ſua ſubtilitate in- teriora penetrans vitam & ſpiritum diverfis rebus tribuit, & virtutes a- nimalium fortiores efficiuntur, & homini omnique viventium augmentan- tur ; deſcendendo vero per circulos auſtrales dies facit breviores , & om- nia abſentia minorem vigorem habere reperiuntur. Secundum hujus elongationem , vel appropinquationem faciei , & corpora animalium, in calore, & vigore diſponuntur. Luna vero est decor noctis, mater roris, miniſtra humoris, dominatrix maris, menſura temporis, emula ſolis, mutatrix aeris, lumen a ſole mutuans, & ab ipſo prope, vel longe exiſtens ſortitur figure qualitatem, in quibus divina virtus nobis manifeſtatur , & ſic magnitudinem , & potentiam creatoris in natura , & effectu eorum perpendentes ipſum benedicamus jugiter, & laude- mus. (z) De magno Exercitu & conflictu Chriſtianorum cum Paganis. (a) Anno Domini M. CCC. XL. Rex Caſtelle, Rex Navarre , Rex Maioritarum (b) & alii duo Reges a Domino Apoſtolico per ſuos am- baſatores contra Paganos Crucem obtinuerunt, qua obtenta pugnaturi contra ipſos ſe viriliter & potenter aptaverunt, (c) mandantes, ut Chri- ſtiani de civitatibus, oppidis, & villis fugerent (d) procul mota omni dilatione. Nam Rex potentiſſimus paganorum cum maxima multitudi- ne pugnatorum ad littus maris cum uxoribus & pueris appropinguabat, & ipſi Reges introitum ei non prohibuerunt. Cum ergo eſſent in ter- ra Chriſtianorum , & exercitus eorum fuiſſent fere ad XX. miliaria in lon- (z) Benefſius p. 276. pene tribus verbis hanc integram Franciſci ecclypſis ſolaris & lunaris deductionem abſolvit. (a) Hoc Caput in Codice Metropolitano numero quintum eſt. Beneſfius vero illud ſummo rurſum quatuor linearum compendio �trin- xit. (b) C. M. Majoricarum. (c) Idem præparaverunt. (d) Idem recederent.

Strana 281
LIBER III. 281 longitudine dilatati, in latitudine bene ad quatuor milliaria (e) fituati. RegesChriſtianorum prefati antrorſum & retrorſum, ad aliasque differen- tias locorum divino auxilio invoeato ipſos audacter invaſerunt , & poſt du- riſſimum, & prolixum prelium victoriam divina opitulante (f ) clementia obtinuerunt, porro de paganis trecenta millia, & ultra ſunt occiſa , preter illos, qui in mari, & in fluminibus fugientes ſunt ſubmerſi, quorum ingens numerus ignoratur. Rex vero paganorum cum paucis evaſit, ſed Regina cum duobus filiis, & magna familia Domino Pape ſunt pre- ſentati. De multis millibus interemptis aurei annuli ſunt recepti de ma- nibus eorum , qui fuerant precincti baltheo militari. Et quod hec vic- toria extiterit miraculoſe, ex hoc perpenditur, nam quadraginta de pa- ganis eſtimabantur ſuper (g) Chriſtianum ; Hujus rei gratia Dominus Papa cum tota curia romana cum gratiarum actione pſallens gaudet, gratulatur, Deus vero (h) adoratur, populusque jocundatur. Rex vero Francie, Rex Anglie, (i) Rex Boemie, cum aliis Principibus, qui huic bello non poterant intereſſe propter inopinatam infidelium accelle- rationem, celeremque felicem conſummationem, toto cordis affectu vi- ctorioſo triumpho congaudebant, (k) cauſa autem hec fuiſſe fertur ad- ventus Paganorum: Rex victus prefatus, & Rex Tartarorum Chriftia- norum terras obtinere decreverunt cecitate cordis, & perſuasione indu- cti ſpirituum malignorum. Porro victus Rex primo ab occidente Chriſtianos invaſit, volens ſummi Pontificis, & Regis Francie terras poſſidere. Rex vero Tartarorum ab oriente partem Regni Polonie occu- pat, de quo in ſequentibus plenius dicetur. Et primus extitit victus, alter fame & frigore receſſit compulſus, & hec ſunt acta divina gratia ſuffragante. (1) Eodem anno Rex Boemie (m) totaliter fuit virtute vi- ſiva privatus, qui quidem interiori & exteriori homine extitit exceca- tus, quia licet ſie adeo fuiſſet plagatus, tamen non deſiit acta iniqua operari, nam ficut leopardus non deſerit colorum varietatem, sic diffi- culter peccator peccati conſuetudinem relinquit , que efficitur quaſi altera N n Tom. VI. Mon. na- (e) C. M. addit: dilatati etiam &. (f ) Idem gratia ſimul & clementia Chriſtiani. (gy Exiſtimabantur ſuper unum. Idem. (h) Idem verus minus recte. (i) Hæ duæ vo- ces deſiderantur in C. M. (k) Idem : fidelibus congaudebaut , Deo grates referentes (l) Idem addit : de quo ipſc Deus glorificetur (m) Quæ ſequuntur usque ad finem hujus Capitis defiderantur in Cod. Met. quibus quidem Author Carolo IV. blandi- ri conatus, an tamen hæc pientiſſimo huic Principi maculas & vulnera patris ſui dete- gentia placnerint, multum dubito.

Strana 282
282 FRANCISCI natura, a qua cum reſurgere nititur, peccatorum pondere prorſus ca- dit iterum coactus, & sic prave conſuetudines cum peccatis niſi vita fi- niuntur. Et per hoc ſpiritualis liquet cecitas interioris hominis dicti Regis. Nam pluries viſus eſt inducere filium ſuum primogeni- tum ad opera nepharia, & iniqua, & quia erat variis imbutus virtuti- bus, ei nequaquam voluit aſſenſum prebere , quam ob rem ipſum multi- pharie afflixit increpando, maledicendo, perſequendo, magnis debitis obligando, demum morti exponendo, nam crebrius ipſum ad diverſas terras direxit ad bellandum contra fortiſſimos inimicos, intendens hanc Regni Boemie extinquere lucernam ſpecioſam, & hunc generofiſſimum florem juventutis ſuffocare, quem miſericors Deus de periculis eruit gra- viſſimis per ſuam immenſam pietatem. De adventu Tartarorum contra Chriſtianos, & de obitu Domine Margarete filie Regis Boemie. (n) Anno Domini M. CCC. XLI. Tartari in maxima multitudine & fortitudine Poloniam intraverunt, ipſamque nimium devaſtaverunt, fer- tur quoque hac cauſa eorum adventus fuiſſe , quia Rex eorum cum alio Rege condixerat ad invadendum Chriſtianos, qui precedenti anno extite- rat devictus, (o) alia cauſa est, propter terram Rutenorum, quam pri- dem debellaverat, & devastaverat Rex Polonie propter Ducem terre pre- fate, qui erat de ipſius proſapia oriundus, (p) quem intoxicatum no- biles dicte terre (q) morti tradiderunt, qui quidem Dux zelo ductus fidei orthodoxe accerſiri juſſit fidei katholice ſacerdotes, & de diverſis terris in ſacra Scriptura (r) viros eruditos volens germen vere fidei, & vineam Domini Sabaoth plantare, & exstirpare ſciſmaticum errorem Rutenorum , qui nolentes (s) relinquere ſectam eorum Ducem veneno necantes, Chriſtianos ferro, igne, aqua, aliisque modis variis extinxe- runt, (t) porro Rex Folonie (u) in adventu eorum magna cura & in- gen- (n) Caput iſtud in Cod Met. obtinet Capitis ſexti locum, quod rurſum pauciſſimis ex- pedivit Beneſſius. () Hæc cauſa deſideratur in C. M. (†) Idem: qui exſtitit ei in linea conſanquinitatis aſtrictus- (q) Hæ tres voces defiderantur in C. M. (r) Idem : in Theologia. (s) Dolentes. (:) C M. addit: Hanc ob caujum Rex Poloniæ ſumpſerat de hiis ultionem , Tartari vero advenientes reddiderunt talionem. (u)Idem: Caſimir.

Strana 283
LIBER III. 283 genti pavore perplexus instantiſſime a regibus & principibus vicinis (x) auxilium poſtulat, aſſerens, ſe fortitudini, & multitudini eorum reſi- ſtere non poſſe, nec per Regnum ſuum ipſis tranfitum prohibere ad a- lias terras Chriſtianorum. Hujus rei gratia multi fideles armis muniti contra eos pugnaturi (y) Poloniam turmatim proceſſerunt. Nam ex mandato Domini Apoſtolici in (z) universis Regnis predicabatur: Chri- stianorum qui crucem aſſumeret contra Paganos, vel pro ſe alium cum ſuis provideret ſumptibus , peccatoruin maximam indulgentiam conſe- querentur, & in futuro eternam retributionem. Porro (a) cum Reges & Principes cum ſuis invadere cupientes ipſos Paganos (b) non defuit divina clementia ſuos fideles non deſerens in ſe ſperantes , nam frigus grande, nives magne ipſos opprimentes, & ſuffocantes, nimium gra- vaverunt, quod metationes caſtrorum, & cuncta domicilia eorum ope- ruerunt , quod vix equi & jumenta eorum ſurſum capitibus errectis re- ſpirare potuerant , famesque maxima fuit ſecuta, & principaliter timo- re, & terrore concuſſi divino, ad proprias funt reversi mansiones. Por- ro Chriſtiani gratias Deo agentes ad terras proprias remeantes in pace permanſerunt , verum tamen Tartari multa millia Chriſtianorum ſecum deduxerunt. Eodem anno Domina Margaretha filia Regis, jam marito ſuo Du- ce Bavarie viduata & filio unigenito de hac vita ſublato venit Pragam ſequenti die Dominica poſt Salvatoris noſtri Aſcenſionem, que cum ma- gna ſolempnitate ab univerſo Clero, & a populo honorifice eſt ſuſcep- ta, & illico fit tractatus inter Regem Polonie, & ipſam de matrimonio contrahendo Poſtquam vero de hoc inter ipſum, & Regem Boemie finaliter eſſet compromiſſum & concordatum, ipſa inclita Domina Mar- garetha egritudine exstitit gravata, venitque Pragam ſponſus ejus Rex Polonie decenti, & multa militia stipatus, & paratus ad celebrandam nuptiarum ſollempnitatem. Adduxerat , namque ſue ſponſe pretioſa & exquiſita veſtimenta regalia, & ornamenta cum variis jocalibus , volens N n 2 ei- (x) A Regibus Ungariæ & Boemiæ. Idem. (y) Idem: turmatim. (z) In regno Bremiæ & in aliis regnis. (a) Quotieseunque noſtrum exemplar ſub initium orationis ha- bet vocem porro, C. Met. ſubſtituit unde. (b) Crebrius Franciſcus in hac ſecunda Chronici ſui accuratione minime ſe prioris verbis alligare viſus , ſed phraſim pro- arbitrio mutavit.

Strana 284
284 FRANCISCE eidem ipſius benevolentiam captare ſpecialiter complacendo. (c) Porro Rex Polonie cum ſuis letus extitit , & jocundus ſperans ſponſam ſuam divina gratia ſanitati recuperari, & cauſa opitulamine auxilioque Medi- corum. (d) Facta ſunt autem Prage his diebus multa haſtiludia, & di- verſa exercitia militaria cum ingenti letitia & jocunditate , ſponſus vero Rex Polonie magnam liberalitatem inſinuat, namque quicunque Pragenſis civitatis incola, ſive advena, quociescunque voluit , ſuam menſam ac- ceſſit excluſo potu quidem vinum latinum (e) omnibus commeſtibilibus large & jocunde miniſtratur. Et hoc convivium ultra ſpacium trium menſium duravit. Porro cum Rex Boemie adverteret ſponſam plus & plus debilitari, quam affectu magno proſequebatur, ſupplicavit Venera- bili Patri Domino Joanni Epiſcopo Pragenſi, ut mandaret univerſo po- pulo, quatenus preces offerrent pro ſue filie ſalute. Hujus rei gratia facte ſunt proceſſiones cum reliquiis & vexillis a Secularibus , & Reli- gioſis ſingulis diebus infra tempus duarum hebdomadarum, quibus Re- ges ambo in humili habitu jugiter interfuerunt, directe funt preces ab univerſis pro ipſius convaleſcentia cum oblationibus hoſtiarum, ſed pec- cata paterna hanc impediverunt. Unde die tertia ante festum sancte Margarethe ille regalis flos clariſſimi germinis exaruit , decidit , & de- ceſſit. Et quia, ut ait ſapiens, extrema hujus gaudii luctus occupat, unde converſum est gaudium nuptiarum in planctum exequiarum, leti- tia vertitur in merorem, riſus, jocunditas in lacrimarum reſolutionem, quia exficcata eſt roſa feminei decoris, cecidit lilium nivei pudoris, ar- ruit (f ) viola laudabilis humilitatis. Planxit autem ipſam utriusque ſe- xus multitudo, quia erat cunctis affectabilis, & gratioſa referta virtuti- bus, & decorata, & per ipſam Regnum Polonie unitum fuiſſet regno Boemie, quod quidem per paternam avaritiam exstiterat ſeparatum, & ſtirps regie Boemie gentis per ipſam, & exipſa, & in ipſa fuiſſet feli- citer propagata. Sepulta eſt autem in Aula regia juxta ſarcophagum maternum in die Sancte Margarethe illa laudabilis Margaretha. Post bec (c) C. M. paucis : voleus ei per hoc ſpecialirer placere. (d) Ita perobſcure Codex no- ſter. Metropolitanus breviter : ipſam ſperans diviua gratia ſanari & opitulamine me- dicorum. (e) Rectius C. M. & vinum omnibus latinum in omnibus neceſſariis large miniſtratur. Per vinum autem latinum intelligitur Italicum , & primæ notæ. (f ) C. M. emarcuit.

Strana 285
LIBER III. 285 hec ſunt gentes, ipſam non modice flentes - - Moribus ornata, virtuti- bus intitulata. (g) Eodem anno Rex Boemie fundavit monaſterium in honorem beate virginis Marie prope minorem civitatem Pragenſem, & locavit ibi fratres Cartuſienſes , qui in regno Boemie prius non fuerunt. Eodem anno Prage ad S. Clementem heretici interfecerunt in consistorio hereticorum de Polonia ordinis Predicatorum virum valentem, & Cle- ricum excellentem , qui ipſo die de nocte miſſam officiaverat , & opti- me predicaverat, & Rex ipſum afſecuraverat sic feliciter de hoc ſeculo nequam migravit. (h) De vaticinio Aſtrologorum, & de ruina pontis pra- genſis. (i) Anno Domini M. CCC. XLII. nova venerunt ab aſtronomis, qui ſunt Pariſiis , & in monte Peſſolano , que in his verſibus continentur : Per motus ſyderum ſemper variatio rerum, - - Accidit in mundo, de quo nunc indicium do. - - Anno Milleno tria C. quarto quadrageno, - — Nonas Novembris fit ecclipſis denique ſolis -- Hora mox prima, quod noſtrum maxime clima - - Turbabit, mala multa dabit, fama(k) debilitabit-- Et venient multa poſt hec mundo nocitura, - - Nam tunc regnabit Sa- turnus, & hec agitabit, - - His dictis multi non credunt, sed quasi stul- ti - - Leti nunc vivunt, qui tunc fame forte peribunt, - - Sed valet iſta Deus, ſi vult avertere ſolus, -- Mundo nocere poterit, terra ne- que polus, qui hoc calice sibi prejndicat tamen ()) ante. Ista tamen dicta non ſunt verificata ſicut exitus rei in ſuo tempore comprobavit. Eodem an (g) Imitatus Franciſcus leonina carmina , quæ ex Petro Abbate Aulæ Regiæ exſcribere ſolitus. Ad normam illius hoc loco tria ſubjunxit , e quibus tertium in Codice no- ſtro deſideratur , his verbis in Metropolitano expreſlum : Ipſam mors perimit , pul- chram de medio tollit. At infelicior ipſo Petro Abbate in re proſodiaca Franciſeus. (h) Hæ duæ notitiæ deſiderantur in C. M. Beneſſius tamen meminit breviter & bel- li Ruthenici, & mortis Margaretha , denique etiam fundationem Carthuſianorum Pragæ locupletius enarravit , neque poſtremum necem Inquiſitoris hæreticorum præ- termiſit. Inſeruit vero longam utilemque narrationem de Ludovici fraudulentia, qui Joannem Ducem Tyrolis fratrem Caroli , uxore & terris privavit. (i) Hoc Caput locum ſeptimi & poſtremi in Cod. Metrop. occupat. (k) Veroſimiliter legendum fame. (l) E poſtremo verſu nullum ſenſum elicere fas eſt , præſertim cum notitia hujus ecclypſis deſit tam in codice Metrop. quam etiam Beneſſii 1. 3. ad h. a.

Strana 286
286 FRANCISCI anno in vigilia Purificationis ſancte Marie calido vento auſtrali pream- bulo, quem pluvia quaſi vernalis fuit ſubſecutal poſt duriſſimam hye- mem, & graviſſimam , in qua multitudo hominum in Boemia & in aliis terris nimio frigore fuit extincta, factum eſt grande diluvium per impe- tum aque nivialis & pluvialis , & propter ingentem molem glaciei & ſpiſſitudinem ruptus est pons Pragenfis in pluribus locis, quod vix quar- ta pars de ipſo remanfît, verum tamen aquarum & glaciahi impetu con- cuſſa, & debilitata; & omnia molendina, & obstacula ſunt deſtructa, pluresque ville circa littora fite cum hominibus, & ceteris animalibus ſunt abſorbte , & ſuffocate. In toto quoque orbe terrarum tunc tempo- ris fuerunt maxime aquarum inundationes, ita quod (m) & pontes lapi- dei, & lignei ſunt deſtructi. Mare quoque fuit in altum levatum, quod omnes cysternas Venetiis, & in aliis civitatibus mari adjacentibus tota- liter ſuffocavit, & plurima dampna cauſavit, & in civitate Fragenſi aque longe lateque dampna plurima intulerunt, Cives quoque (n) multas, & magnas ſtrues lignorum ad edificia varia diſpoſitorum impetu aqua- rum perdiderunt. Et quia inopinate, & repente factum est diluvium, viſe tune domus cum hominibus , mollendina cum ſuppellectilibus, in- fantes cum cunabulis natantes , quibus matres anxie ſuccurrere non va- luerunt , viſa ſunt quoque animalia diverſa domeſtica , & varia utenſilia deferri. Porro illa quaſſatione miſerabili mitigata, multa corpora ho- minum & jumentorum ſubmerſorum ſunt reperta. Et primo homines intellexerunt quod tam grande & arduum bonum perdiderunt, (o) nam cum res neceſſaria perditur, primo pretium ejus advertitur, nam qua- ſi corona regni occidit , cum ille pons famoſus corruit, fitque labor ma- gnus, & periculum in navigando, & meror pauperum naulo carendo. Pons quoque fortiſſimus (p ) a Venerabili Patre Domino Johanne XXVII. Epiſcopo Pragenſi in Rudniz efficaciter, firmiter, decenterque construc- tus permanſit inviolatus, licet ibi major extitit aquarum concurſus , & gran- (m) C. M. in aliis terris. (n) Idem: Pragenſes & Podskalenſes, (o) Iisdem pene, truncatis | tamen verbis reddidit hanc exundationem ad hune annum Beneſſius p. 279. (p) MS. Met. valentiſſimus.

Strana 287
287 LIBER III. grandior de glacie maſſarum impulſus. (q) Verſus ſequitur : Surgit res mira, grandis validaque ruina - - Pontis Prangenſis per rivum Mul- tavienſis, - Inſultus cujus mala terre parturit (r) hujus - - Planctus prorupit, ingens dolor intima rupit, - - Ville nam multe perierunt op- time culte, - - Domus natabant, homines in eis ululabant, - - Et gla- cies gentes nudas duxit rugientes. Eodem anno facta eft diſcordia inter Ducem Karinthie juniorem filium Regis Boemie , & inter Duciſſam con- thoralem propter sterilitatem, que aſſeruit ipſum non habere potentiam liberos generandi, ſed ipſa fuit minus juſta in ſua contentione, nam de- fectus inter conjuges fit quandoque generationis ſempiternus, quando- que ad tempus determinatum, unde viſi ſunt conjuges usque in ſeptimum , octavum , nonum , decimum annum , vel adhuc amplius ſine fetu fuiſſe, qui tamen inpoſterum prole non caruerunt. Porro Ludvicus Bavarus predictam intelligens difsenfsionem contra Deum & juſtitiam calide procuravit, quod Duciſſa filio ſuo Marchioni Brandebur- genſi matrimonialiter fuit copulata , & in carnis privio ſunt nuptie ce- lebrate. Eodem anno accessit quidam Monachus ordinis Sancti Benedicti ad Cardinalem, qui erat Domino Pape quam plurimum familiaris, aſſe- rens, ſe fore Dei nuntium habentem ad Dominum Apostolicum lega- tionem familiarem (s) qui eum ad preſentiam ejus introduxit, qui nun- tium Dei conſtanter ſe aſſeverat, revelavitque quedam ſecreta ſoli Deo & Domino Pape cognita , adjiciens fignum divine revelationis: ip- ſum Dominum Papam in brevi de hac vita migraturum. Qui ſciſcitans ab eo, ſi poſſet ad ſpatium quatuor, vel trium, vel duorum vivere an- norum, qui ait, non, nec ad ſpafium unius anni, ſed tantum ad tres menſes, qui in cuſtodia ipſum includi mandavit, & juxta verbum pre- fati viri religioſi eſt factum. Nam Dominus Papa Benedictus XII. in die Marci de hoc ſeculo ad Dominum migravit. (t) Decemque diebus elap- (1) Idem addit: Tunc temporis circa minorem civitatem Pragenfem propter multitudinem arenæ , quæ impetu aquarum exſtitit aggregata, fuit obſtructus aquæ mearus, & am- plius molendina ibidem haberi non potuerunt. (r) Perperam C. M. & editio utraque patruit. (s) Idem: ſpecialem. (t) C. M. addit: Venerabilis quoque Pater Dominus Joannes epiſcopus Pragenſis mandavit in ſua eccleſia Pragenſi, & in tota civirate Pra- genſi exequias eidem ſolempniter celebrari tertia die poſt feſtum Sancta Trinitatis.

Strana 288
288 TNANCISCI elapſis poſt ingreſſum in conclavi die tertia Domini Cardinales elege- runt in Papam Venerabilem Patrem Dominum Petrum Archiepiſcopum Rothomagenſem. De creatione Eccleſie collegiate pragenſis, (u) & obitu Domini Johannis. Anno Domini M. CCC. XLIII. Dominus Marchio Moravie atten- dens maxima & innumera beneficia & honores, quibus Deus glorioſus ipſum ſue dignationis , & clementie gratia donis multiplicibus ſublima- vit , & ditavit ad laudem & honorem ipſius zelo ſincere devotionis ac- cenſus, cupiens terrena in coeleſtia, temporalia in eterna ſalubriter per- mutare, Capellam regiam in Castro Pragensi sub Sanctorum Omnium ti- tulo conſecratam , venerabilis in Chriſto Patris Domini Jobannis Pragen- ſis Epiſcopi de conceſſione tociusque Capituli eccleſie Pragenſis in colle- giatam eccleſiam erigi, ac duas dignitates, videlicet Decanatum & Pre- poſituram , undecimque canonicatus , & deceim miniſtros ibidem ordinari & statui cum diſtinctis eorum redditibus, & prebendis, quos compara- vit pro theſauro proprio de conſenſu patris ſui Regis Boemie ad haben- dum, libere tenendum, poſſidendum jure proprio in perpetuum; vo- luitque prefatus Dominus Marchio Moravie, ut Decanus predicte eccle- fie Collegiate per Capitolum ipfius ecclesie eligeretur, & per Epiſco- pum Pragenſem, qui pro tempore extiterit, confirmaretur. Collatio- nem vero prepoſiture & prebendarum pro ſe reſervavit, & hec omnia gratioſiſſimus pater & Dominus Dominus Benedictus papa XII. confir- mavit, & ſuis bullatis literis firmiſſime roboravit. Ceterum predictus Dominus Marchio ad honorem Dei, & Beate virginis Marie, omnium- que Sanctorum, multas reliquias Sanctorum auro & argento, gemmis- que pretioſis multipliciter ornatas cum fincera devotione obtulit , & do- navit, ornatusque varios & precioſos, multos calices, & monstrantias, ac illa (x) ſuppellectilia eccleſiaſtica, cunctaque neceſſaria valencia ad pre- fate eccleſie collegiate utilitatem & decorem. (y) Eodem anno in vigi- lia (u) Videlicet ad Omnes Sanctos. (x) Ita quidem codex, ſed legendum: alia. (y) Beneſſius hujus fundatæ eccleſiæ Collegiatæ compendium dedit , erectionem vero il- lius ad annum ſuperiorem repoſuit , quo anno quidem erectam fuiſſe ex ipſis ver- bis

Strana 289
LIBER III. 289 lia Epiphanie (2) Domini Venerabilis Vir Dominus Jobannes IV. Pragen- ſis Epiſcopus XXVII. hora tertia viam univerſe carnis eſt ingreſſus de hoc ſeculo ad Dominum migrando. Qui cum ante mortem in egritu- dine laboravit, diſpoſuit, & ordinavit, ut omnibus ſervitoribus ſuis in- cipiendo a primitivis utpote Prelatis, Capellanis, & Militibus, quibus per centum marcas dari precepit, & mediocribus, & minoribus, & ſervitoribus extitit ſumma peccunie, ſecundum merita perſonarum & statuum exigentiam determinata, aſſignata, & fic univerſi habuerunt conſolationem , & ſecundum meritorum ſuorum retributionem , ſicque bonam famaim, quam in vita habuit, laudabiliter in morte reliquit, & a- liis multis ob ſalutem & remedium anime ſue propter Deum plura erro- gavit , volens ſibi theſauros in celis theſauriſare. Porro plena fruens ad- huc ſoſpitate mandavit fieri, & procurari tumbam Sancti Adalberti in eccleſia Pragenſi de auro & argento decenti, & ſumptuoſo opere, yma- ginibus diverſis & ſculpturis artificialibus mirifice decoratam , & talibus (a) in Regno Boemie non fuit prius reperta. Inſuper in prefata eccleſia Pragenſi ſibi ſtudioſe de loco ſepulture providit, mandavitque fieri y- maginem de auricalco artificiali opere conſummatam, & perfecte deau- ratam ad instar Preſulis in Pontificialibus ſuper ſacrophagum locandam, (b) & alia plura ordinavit fieri, que erant neceſſaria, & ornantia ſuam Tom. VI. Monum. O o ſe- bis Franciſci manifeſtum ſit , cum dicat eam jam a Benedicto XII. Papa confirma- tam fuiſſe , qui anno ſuperiore in Aprili jam mortuus erat. Cauſa autem quod Franciſcus erectionem in præſentem annum rejecerit, videtur veroſimillima eſſe, quod hoc anno primum electio Decani, nominatio Præpoſiti , Canonicorumque , de- nique inſtallatio eorundem acciderit præſente Carolo Marchione , qui ab Aprili an- ni ſuperioris usque ad Junium anni 1343. Praga abfuit partim in Moravia , partim in Silefia , Poloniaque moratus , uti ex ejus diplomatibus teſtatum fit. Cujus quidem rei Franciſcus præ Beneſſio certiorem cognitionem habuit , cum jam tum Capitulo Pragenſi adſcriptus fuerit. (z) Beneſſius ait in Octava Sanctorum Innocentium. Sed major fides adhibenda Franciſco, qui horam ipſam obitus , teſtamentariamque diſpoſitionem adnotavit. (a) Veroſi- militer legendum : talis. (b) Beneſſius ad annum 1373. Monumentorum meorum T. IV. p. 61. omnino meminit , quod Joannes hic epiſcopus jaceat in Capella S. Sil- veſtri , ſed valde mirum, cum corpors epiſcoporum in chorum novæ hodiernæ ecs leſiæ Metropolitanæ tranſtulit , non quoque imaginem illam de auricalco perfecte de- auratam in monumentum ſempiternum , decusque hujus eccleſiæ parietibus indide- rit , quæ proh dolor , cum tot tantisque vetuſtiſſimis prioris ecclefiæ S. Viti monu- men-

Strana 290
290 FRANCISCI ſepulturam. (c) Ceterum in Anniverſario ſuo XIII. Sexagenas, & XII. groſſos ſingulis annis ſolvendas Dominis Canonicis , & miniſtris eccleſie Fragenſis, item monaſterio Beate Virginis in Rudnicz Canonicorum re- gularium , & tres marcas in villa Jeſſeniz deputavit. Ex his & ſupradic- tis , quam pius benefactor , conſolator & pater Cleri extiterit , populique clemens & providus rector, gentisque Boemice fidelis zelator ac inde- feſſus procurator. (d) De Electione primi Archiepiſcopi eccleſie Pragenſis. Eodem anno poſtquam Dominus Johannes IV. Epiſcopus Pragenſis XXVII. de hac vita deceſſit , die undecima honorabilis vir Dominus Ar- neſtus Decanus Pragenſis eccleſie a Capitulo divina opitulante gratia in epiſcopum Pragenſem est ellectus. Qui in statu ſuo honeſtiſſime fuit converſatus virtutibus inbutus, naturalibus donis ornatus, ſcientia illu- ſtratus, & variis donis, gratuitis ditatus, & ficut preceſſit alios officii di- gnitate, ſic emicabat vite finceritate, & licet iſta ellectio fuerit canoni- ca , & utique ex inſpiratione divina cauſata, verum tamen quidam de Capitulo emuli equitatis , fautores perverſitatis non attendentes eccleſie utilitatem , nec perſone ellecte dignitatem, tanquam vulpino ganitu pre- fate ellectioni contradixerunt, & quia invidia eſt dolor felicitatis aliene, unde ipſique nequeunt mutari , non ceſſant calumniari, & quecunque aſſequi non potuerunt, venenoſo dente, ut hyrcus ſqualidus, lacerare non obmittunt ; & ſic invidia tabeſcentes ſunt ſeipſos livido corde cor- rodentes, animasque ſuas pernicioſe mortificantes. Porro Rex Boemie cum univerſis terre Baronibus, Clerus quoque ac populus huic laudabi- li ellectioni congaudentes Deo referunt gratiarum actiones. Ceterum Venerabilis Dominus electus , volens cauſam ſuam defendere , ac de ſuis adverſariis triumphare, multis regalibus, (e) nec non Baronum, Abba- tum , & Capituli dicte eccleſie Pragenſis ad Curiam Romanam est pro- fectus , dirigente Domino Deo iter ſuum in proſperitate, procul mota om- mentis & inſcriptionibus peſſuimdata eſt , quod nemini tune antiquitatum cogni- tio , & ſtudium cordi eſlet. (ε) Locupletiores ſepulturæ hujus memorias dederat jam Franciſeus lib. 3. c. 4. in Codi- ce. Metropolitano , quæ nonnihil truncata in hac ſua nova editione bue tranſtulit. (d) Deeſt verbum conjice aut ſimile. (e) Verofimillime legendum : multis rogaribus

Strana 291
LIBER III. 291 omnium adverſitate. (f ) Tantam gratiam Deus ei contulit, ut a Domi- no Apoſtolico, a Dominisque Cardinalibus grato & gratioſo ſuſcipere- tur affectu. (g) Nam revera in exteriori homine erat decorus in aſpe- ctu, in interiori virtuoſus in conſpectu, mundus ac purus in affectu; (b) hujus rei gratia Dominus Papa petitiones fuas hilari vultu exaudivit graciis variis honorando , unde ipſum ſtudioſe mandavit Domino Cardi- nali Portunenſi confirmari , & eum cum honorificentia devocius in epi- ſeopum Pragenſem conſecrari, quem univerſi Domini Cardinales cum magna reverentia affectuque fincero ad oſculum pacis ſuſceperunt, eidem gratiſſimum , & condignum honorem exhibentes , totaque Curia roma- na laudabiliter congratulabatur, & tunc yemps adverfitatis abiit, ym- ber detractionis receſsit, estas proſperitatis, ſerenitas jocunditatis adve- nit. Porro votis , deſideriisque ſuis efficaciter potitus , actisque lauda- biter conſummatis, acceptis literis bullatis a Domino Papa Clemente Sex- to cum benedictione ad ſedem propriam remeavit. Denique univerſus Clerus, populusque civitatis Pragenſis cum Reliquiis & vexillis proceſſio- naliter obviam procedentes ſuum Venerabilem Pastorem cum ingenti le- tita ſuſceperunt. Ceterum exultat nimium eccleſia Pragenſis ſponſa ſponſi de adventu, amplectitur ſponſum glorioſum, & innixa ſuo dile- cto ipſum oſculatur , in Domino fruitur ſponſo, eidem ineffabili chari- tate copulata cupiens fructum laudabilem, Domino Deo placabilem, cum ipſo dulciter procurare. Denique filiorum ſuorum corda infirma ad re- ctitudinem vite erexit , & ad viam ſalutis eterne eosdem duxit non ſolum bono exemplo, verum etiam ſalutifera doctrina, unde in jure Canonico decoratus, in aliisque facultatibus extitit excellenter eruditus, de cordi- bus ſuorum ſubditorum germina vitiorum radicitus extirpavit , cunctos- O O 2 que (f ) Nuſpiam alibi electionem Arneſti tanta accuratione & veritate deſcriptam reperias. Balbinus p. 82. qui illius vitam multa diligentia ſcripſit , omniaque ex manuſcrip- tis & impreſlis corraſit , minus recte ad manuſcripta provocans ait : concordibus omnium omnino Canonicorum votis Arneſtus epiſcopus nowinatur , quod procul dubio ex unico M. S. Chronico Glacenſi , quod in margine notavit , haufit, ſed Chro- nicon iſtud multo recentius est, quam ut Franciſci auctoritatem infringat. (g) Be- neſſius p. 281, maxime ea de cauſa Arneſtum Romam profectum ſeribit , quod Archi- epiſcopus Moguntinus tum una cum Ludovico Bavaro majori fententia excommuni- cationis fuerit innodatus , ut igitur electionis ſuæ confirmationem Romæ quærere co- actus ſfit. (h) Beneſſius hæc paucioribus enarrans addit: Erat filius quondam Domi- ni Arneſti de Pardubisz ſtrenui miliris.

Strana 292
FRANCISCI 292 que errores , falſasque obliquitates funditus eliminando. Ceterum Deus de ſua immenſa clementia, videns ipsum meram habentem gratitudi- nem, gratiam gratia cumulavit. Nam illuſtris Princeps Dominus Ca- rolus Moravie cupiens eccleſie Pragenſi exemptionem , honorisque aug- mentationem , obtinuit a Domino Apostolico, ut in eadem eſſet Sedes Metropolitana, & immediate ad Curiam pertineret Romanam , nam pri- dem ſubdita extiterat Archiepiſcopo Moguntino, unde cum pallium de prefata Curia fuiſſet allatum, Venerabilis pater & Dominus Dominus Arneſtus Archiepiſcopus Pragenſis per plures epiſcopos adjacentium ter- rarum in eecleſia Pragenſi cum maxima ſolempnitate extitit conſecratus die Dominico proximo ante Adventum Domini, fuitque ſolempnitas pri- me impoſitionis pallii , ſive acceptationis in perſona prefati Domini Ar- neſti. (i) Denique primus ipſe in Regno Boemie Archiepiſcopali ac- cepto pallio egreſſus de eccleſia in preſentia Regis Boemie & Marchio- nis Moravie , nec non multorum principum aliorum epiſcoporum no- vam fundavit ecclesiam Prage artificiali opere & celaturis magisteriali- bus, nunquam in hoc regno viſis, laudabiliter erigendo. Eodem tempo- re Abbas de Lutomys! per prefatum Dominum Archiepiſcopum in epi- ſcopum eſt conſecratus, qui eſt ſuus ſubditus cum epiſcopo eccleſie Olomucenſis , hujus rei gratia convivium ſolempne & valde ſumptuo- ſum Dominis Epiſcopis, & omnibus Prelatis, & Canonicis, totique Clero plurium eccleſiarum, nec non advenis univerſis in Castro Pra- genſi in Domo regali extitit ſufficientiſſime procuratum, quo conſum- mato predictis Dominis epiſcopis, & aliis multis advenis, Dominus Archiepiſcopus Pragenſis dona & exenia copioſa animo ſincero, & hi- lari vultu eſt largitus, qui cum gratiarum actione ad propria ſunt re- verſi. De Creatione Collegii Clericorum in Eccleſia. Eodem anno illuſtris Princeps Dominus Marchio Moravie, cupiens obtinere celeſti regno eternam retributionem, ad honorem Dei omni- potentis, & Beate Virginis Marie , patronorumque noſtrorum , nec non omnium Sanctorum pro vita perpetua adipiſcenda, pro ſuorumque pre- ſen- (i) Hæc multo locupletius ad eundem annum enarrat Beneſſius.

Strana 293
LIBER III. 293 ſentium predeceſſorum, ſucceſſorum, cunctorumque fidelium defunctorum, vivorum ſtatu felici, & eterna ſalute, & propter cultus divini incrementum, in eccleſia Pragenfi XXIV. clericorum ſecularium miniſtrorum, ſeu Colle- gium, Precentore in eo conputato, qui effet eorum ſenior, & provi- ſor , quorum XII. presbyteri , ſex Diaconi , & ſex ſubdiaconi fore debe- rent , quos Manſionarios voluit nuncupari , quique tenerentur cottidie,& deberent circa ipſam eccleſiam perſonaliter reſidere, & non per alium horis Beate Virginis cottidie intereſſe. Eosdem prefatus Dominus Mar- chio de novo creavit , ftatuit, & ordinavit, & voluit, quod dicti Man- sionarii habitum haberent decentem intra & extra eccleſiam ſuo propo- sito congruentem; & contulit eisdem & donavit bona larga, & reddi- tus ſufficientes , quod (k) victu , & amictu , pro diſtributionibus quoque cottidianis irrevocabili donatione aſſignavit cum omnibus juribus , & li- bertatibus, obventionibus , & ſuis pertinentiis comparavit, reſervans ſibi ſpecialiter jus Patronatus, & ſuis ſucceſſoribus Boemie Regibus, mi- norum vero prebendarum Diaconorum & Subdiaconorum ad Precento- rem, & ad maiores prebendatos, & Manſionarios collationem ſive insti- tutionem voluit pertinere, & quod omnes eſſent ſub regimine Decani Pragenſis. (l) Dominus vero Archiepiſcopus, (m) & Prelati, Cano- nicique eccleſie prefate proſpicientes premiſſa in magni divini cultus augmentationem & decorem ipſius eccleſie redundare , deliberatione & tractatu ſuper his prehabito, diligenter ad ipſius Principis instantiam di- ctum numerum Clericorum in eadem eccleſia Pragenſi auctoritate ordi- naria crearunt, statuerunt, & ordinarunt, omnia, & ſingula per prefa- tum Principem ordinata , & diſpoſita roborarunt, & ratificarunt , & ap- probarunt literis ſuis approbantes. Dominus vero Papa Clemens Sextus hee univerſa viſa, & intellecta grata, & rata habendo ex certa ſcientia auctoritate Apoſtolica confirmavit ſuarum literarum patrocinio efficaciter roborando. (n) Quc- (k) Lege: pro. (l) Hæc omnia fuſiſſime deducta inveniuntur in curſu & �tatutis Manſionariorum , quæ Tomo III. Monumentorum meorum ex Codice Doxanenſi p- 291. & ſeqq. publiei juris feci. (m) Arneſti Archiepiſcopi ſtatuta Manſionariis præ- ſcripta habentur, c. l. p. 316. (n) Hæc eadem bulla codem loco excuſa habetur p. 323.

Strana 294
294 FRAN CISCI Quomodo Rex Boemie repulit Regem Polonie de finibus ſuis, & de victoria vltramarina miraculoſa. Anno Domini M. CCC. XLIV. Rex Polonie cum magno exercitu proprio, annexo ſibi exercitu Regis Hungarie, ac aliarum gentium mul- titudine copioſa intrat hoſtiliter terram Opavie, ipſam igne & ferro de- vaſtando; Porro Dominus Nicolaus Dux terre prefate non valens pre- taxatis reſiſtere, auxilium Regis Boemie instantiſſimis precibus poſtula- vit. Et quia Principes ſolent exercere juſtitiam proprias injurias vindi- cando , aut de offenſis ſue militie , & aliorum ſubditorum ſummendo ulcionem, unde Rex Boemie advertens periculum in Moravie predictus Rex (o) memorata terra ſubjugata, ſuam tyrannidem ampliando, Mora- viam ingrederetur, quia ſecundum ſapientem: parvus error est in prin- cipio, magnus in fine ; hujus rei gratia cum ſuo primogenito Marchione Moravie exercitu validiſſimo congregato, quem Venerabilis pater Domi- nus Archiepiſcopus Arneſtus ſancte eccleſie Pragenſis primus, ipſis in auxilium multitudinem copioſam Galleatorum, & forcium armatorum deſtinando, augmentans nimium amplificavit, cumque terre Opavie co- minus appropinguaret, prefatus Rex Polonie veritus eft a facie eorum, robur & virtutem ipſorum metuendo, ad regnum proprium eft rever- ſus, quem Principes noſtri una cum fuis usque ad Cracoviam funt per- ſecuti, & in obſidione ejusdem per easdem plurimi ſunt precincti bal- theo militari, & ſolempniter milites effecti (p). Bella quoque particu- laria inter partes adverſas extiterunt, & multi inimicorum ceciderunt, & precipue Rex Ungarie de interitu militum ſuorum non modicam ſu- ſtinuit turbationem, (q) & quia Cracovia propter defectum victualium difficilis erat ad capiendum, converſi funt ad alias civitates, & munitio- nes , & quam pluribus expugnatis, & raptis , invaluit magna fames, & victualium defectus. Itaque Barones, & nobiles Regni Boemie & Mora- vie militibus ſuis panem per buccellas modicas distribuebant, aquam pro peccunia comparando. Nam regnum Polonie variis modis fuerat deva- sta- (o) Ita perobſeure Codex noster , ſed verofimiliter restituendum: Rex Boemie advertens periculum in Moravia, ne prædictus Rex ſciliect Poloniæ Caſimirus. (p) Beneſſius etiam Joannem fratrem Caroli Marchionis Militem factum ſcribit. () Beneſſius CCCCC. ex Ungaris occiſos ſcribit.

Strana 295
LIBER III. 295 ſtatum. Porro Principes noſtri ob hanc cauſam conſpicientes exercitum ſuum nimium aggravari, nuncios regis Polonie pro treugis adipiſcendis, ſive condictione ſuſceperunt, (r) quibus peractis & confirmatis Princi- pes noſtri, cum ſuis ad propria ſunt reverſi. Rumor autem inſonue- rat, quod propter debitum XX. millium marcarum hec guerra fuerit exorta, quas Rex Polonie, Domina Margaretha ſponſa ſua adhuc viven- te filia Regis Boemie, eidem mutuaverat, cujus ſi vita defiderabilis du- raſſet, multa, nec tanta mala fuiſſent ſubſecuta. Eodem tempore Rex Cypri miraculoſe cum paucis Chriſtianis maximam multitudinem Paga- norum vicit, & interemit, qui Turci nuncupantur, ſie continetur in e- piſtola infra ſcripta : Rex Cypri Regine Sicilie ſalutem; Gaudete, & congratulamini nobiſeum , & cum ceteris fidelibus cruce ſignatis. Cum ad prelia contra infideles Turcos ob reverentiam Domini noſtri Jeſu Chri- ſti, qui pro nobis voluit crucifigi, (s) in hoc prelio nos non dereliquit, unde una nobiſcum gratias , & laudes referatis Deo & Virgini glorioſe de immenſo beneficio nuper in me facto. Nam cum nos cum fidelibus cruce ſignatis moti ad prelium contra Turcos congregati eſſemus, Tur- ci habebant duodecies centena milia, & nos duo milia, & incepímus pugnare ex adverſo potenter contra magnam multitudinem inimicorum proſternentes, & prelium usque ad veſperam duravit, & ita nimium feſſi non poteramus amplius preliari, & expectabamus palmam Martirii, & cum vidiſſemus nos in tali puncto conſtitutos clamavimus ad Domi- minum dicentes: Domine Jeſu Chriſte, qui voluiſti pro nobis crucifigi, da nobis fraternam & perfectam charitatem, & conforta corda noſtra, ut in tuo nomine valeamus palmam Martirii obtinere, quia eis refiste- re non valemus, & sie desperati de victoria mortem amariſsimam ex- pectabamus gementes & flentes. Et ecce apparuit nobis unus super equum album ſedens, habens vexillum album, in quo crux erat rubei co- loris, hic indutus erat pilis camelorum habens faciem oblongam, & macilentam cum barba prolixa, & cum ſonora voce clamavit: o fideles no- (r) Subticuit Franciſeus eauſam hujus pecificetionis initæ , quia videlicet Czenko de Lipa cum ſuis a Polonico milite fuit obrutus , captusque Cracoviam deductus, uti narrat Beneſſius. Porro Beneſſium iam his annis Franciſci Chronicon non ha- buiſſe ad manum, ſed Marte ſuo ſcripſiſſe ex diverſitate narrationum, plurimis- que additamentis manifeſtum fit. (s) Verofimiliter deſideratur vox : progrederemur aut ſimilis.

Strana 296
296 FRANCÍSCI nolite timere, quia divina Majestas celos aperuit, & mittet adjutorium inviſibile, ſurgite , & confortamini & viriliter mecum ad pugnandum venite, quia pauci ex nobis morientur, & vitam eternam poſſidebunt, obtinebunt, & ſic ejus auxilio ſurreximus confortati, ac fi nunquam fuiſſemus preliati , & adverſarios invaſimus iterato , & pugnavimus tota nocte , ſcilicet nobis lux quafi ſolaris luminis tota nocte apparebat. Die vero facto , qui remanſerunt de Turcis fugam ceperunt , & ex noſtris oculis evanuerunt, & fic obtinuimus victoriam auxilio divino. Et an- tequam de loco prelii tranſiremus , Miſſam de ſancta Trinitate , & de Beatiſſima Virgine Maria fecimus devote celebrare, gratias Deo & Bea- te Virgini debitas referentes, & petentes, ut poſſemus corpora Chri- ſtianorum ab infidelium corporibus diſtinquere, & tunc ille, qui appa- ruit, nobis reſpondit: quod petistis, impetrastis, & majora his obtine- bitis, ſi in fide perſtiteritis, nos vero perſonaliter eum interrogavimus, quis eſtis vos, qui tanta pro nobis feciftis, ut valeamus vestrum nomen divulgare. Et reſpondit: Ego ſum , qui dixi , Ecce agnus Dei, qui tol- lit peccata mundi, & his dictis diſparuit dimiſſo odore ſvaviſſimo, quo mirabiliter fuimus recreati, plus quam cibo & potu materiali. Sequen- ti die decrevimus corpora mortuorumChriſtianorum juvare,& cum venimus ad locum prelii invenimus ad capita ſingulorum Chriſtianorum fuſtem lon- gam fine frondibus, & in capite florem album tanquam hoſtiam conſecran- dam, & inſcriptum aureis literis: Chriſtianus ſum ego, tunc ſegregan- tes corpora ab infidelibus voluimus pro ipſis facere officium defuncto- rum, & audivimus voces de celo, sive melos, & dulcissimum genus melodie, ita quod ex hoc quilibet videbatur poſſidere vitam perhen- nem, & tunc cantaverunt versum: Venite Benedicti patris mei, usque in finem , & tunc ſepelivimus corpora Chriſtianorum ſexaginta juxta Thebaydem civitatem, corpora autem Turcorum , que potuimus inveni- re, erant decem & septem milia, qui in corpore, & in anima eternali- ter perierunt. (t) Anno Domini M. CCC. XLV. ſeptimo die Octobris circa ortum ſolis fuit ecclipſis ſolis , & evidenter ſole oriente apparuit aliquantulum de ſole obſcuratum , & hec obſcuratio fuit in ſigno libre , in quo que- dam (t) Beneſſius omiſſa hac tota dubiæ fidei epiſtola tribus pene verbis victoriam Regis Cyp ri annunciat.

Strana 297
LIBER III. 297 dam memoranda pro ſalute humani generis fuerunt perpetrata. Et fuit ecclipsis lune eodem anno XIV. die Septembris hora XII. post meridiem in octavo gradu arietis. Et fuerunt ambo luminaria celi ecclipſata in u- no menſe. Sic quoque ſequebatur, quod dictum Hermetis haberet lo- cum , qui ait : quando ambo luminaria celi in uno menſe ecclipſantur , quod poſt ſecuntur multa incommoda, & mala in hoc mundo. Con- junctio quoque Jovis, & Saturni fuit circa finem Martii. Eodem an- no currente, in decimo nono gradu aquarii, & die octava Februarii eo- dem anno fuerunt in aquario quinque Planete, videlicet Saturnus, Ju- piter, Mars , Sol & Mereurius , & in capite quaſi Marti conjunctum fuit Martis, & Saturni, & Jovis in uno termino. Que conjunctio fignifi- cavit guerras , & alia multa, que concordabant ex hac conftellatione. Eodem anno, ſpiritu maligno svadente, in veneno ejusdem pestifero in- ficiente Regina Apulie mahinata fuit malum ſui conthoralis , unde cum Marſcalco , & cum quibusdam Regni magnatibus in nece Regis conſpi- ravit, cumque in thoro regali Rex quieſceret cum Regina more mari- tali , Marſcaleus cum complicibus ſuis inpetuoſe ad oſtium thalami re- galis pulſaverant, fingentes ſe valde ardua cum Rege tractaturos, Rex vero metuens ſibi malum iminere eis introitum negavit, Regina vero ju- giter Regem exhortabatur, ut ad eos egrederetur, afferente cauſas le- gitimas adventus eorum, quas nequaquam differe valerent. Et non con- ſentiente Rege Regina clam januam eisdem patefecit, qui mox in Regem irruentes, ipſumque per capillos apprehendentes tam diu per commo- dum regale vellicantes & vulnerantes traxerunt , quousque ſpiritum exa- lavit. Et ecce actus primus olim a prima muliere perpetratus est per hanc Reginam renovatus. Nam ficut illa ab antiquo ſerpente virus fibi infuſum eodem participem effecit prothoplaſtum cum ſua poſteritate, ad- inſtar illius iftam malitiam que habet rationem veneni,in maritum proprium infundendo, fraudulenter, & dampnabiliter interemit. Eodem anno currente, & virtute conſtellationis regnante , Dux ſive Comes Holandie exercitum magnum congregavit. Principibus adjacentibus ſibi coope- rantibus, qui verſus terram Friſonum ſe preparavit, & quia per mare fuit acceſſus ad eandem, galeis, & navibus multis preparatis, voluit eam ſibi ſubjugare, ſuoque dominio mancipare, quia quondam extite- rat ſubjecta Dominio ſuorum Majorum , cumque eſſent non longe a li- toribus terre distantes, ventus validus flatu fuo ipſos in navibus diſſipa- vit, qui cum ad magnam distantiam localem fuiſſent ſequeſtrati, porro Tom. VI. Monum. P p na-

Strana 298
298 naves primeve cum nobili militia eſſent appropinquantes, Frizones in foveis, quas paraverunt, latitaverunt cautuloſe ſe abſcondendo. Illis quoque de navibus ſuper litora exeuntibus, illi ſuper illos ex inproviſo irruentes, & cum maximo clamore invadentes, variis modis cunctos vita privarunt, colligentes vero arma, & vestes occisorum, easdem ga- leas criſtatas capiti imponentes, acceptisque vexillis interemptorum na- ves eorum intraverunt, & ipfis cum gaudio preſtolantibus naves ſe- quentibus cum Principalibus appropinquaverunt; quibus illi signis in- nuebant, ac si eos post victoriam ad terram invitarent. Princeps suos existimans juſfit velocius appropinquare, cumque eſſent circa litus, co- gnoſcentes quod eſſent illuſi, fugere non valuerunt, nam magna multi- tudo armatorum de foveis exiens , & de foſſis cum illis , qui in navibus erant; preſtolantibus ipſos cum ingenti impetu occiderunt, Principem quoque Holandie cum aliis Principibus captivaverunt, cumque flexis ge- nibus unus Principum pro Principe Holandie exoraret, ut eo vivo dimiſ- ſo intromitterent ſe de ſuo principatu , & illi conſilio prehabito conſen- ſerunt & illico unam manum prefato Principi jubent amputare, & iterum preces porriguntur, ut ſaltem tunc eorum furia ceſſaret , at illi viri impii omnibus membris truncatis corpus ejus equis per varia loca tra- xerunt. Porro Principem, qui ſe pro eo morti exponebat, decollare juſſerunt , omnem quoque militiam illorum excellentem crudeliter in- terfecerunt procul omni pietate (u) O quanta & qualis extitit malicia illorum virorum crudelior ferociorque ferarum ferocitate , nam leones humiliatis, & prostratis hominibus parcunt nullam moleſtiam inferentes, & ab eis ſpecie differentes, ſed hi malitie veneno referti hominem ad ymaginem creatum, formidinem divinam postergantes, frauduloſe ex- terminaverunt, & hec malicia effrenata est hostis sapientie, degenerat a ratione, excedit juſticie menſuram, amiciciam rumpit, concordiam per- imit, per terram auffert pacem, hanc ira inflammat, furor exaſperat, cecitas indurat. Porro Principes cum ſuis, ab eis interempti vere ſa- pientie Principes non extiterunt, nam bona gratie, bona nature prop- ter bona fortune pernicioſe perdiderunt. Inter cetera quoque Dei do- na merito donum Dei eſt mundus iste cum ſuis divitiis & deliciis & cor- porales creature, majus, quod ad ymaginem ſuam hominem fecit, & FRANCISCI (u) Subſtitne: remota prosul omni pietace.

Strana 299
LIBER III. 299 & naturalibus donis mirifice perfecit, maximum eſt, quod hominem redemit & ſacramentis mundando doctrina evangelica illustrat, prema- ximum est gratia Dei, & dona Spiritus fancti; ſupereminens, & excel- lentiſiimum eſt future glorie & premium vite eterne. De Electione & coronatione Domini Marchionis in Regem Romanorum. Deus auctor pacis, & amator in eccleſia triumphante ſummam pa- cem ordinavit , in eccleſia quoque militante de ſue immenſe bonitatis largitate ſaluberrimum intulit pacis principium , inſpirando Domino Pa- pe, & Electoribus Imperii, ut Princeps pacificus in Regem Romanorum eligeretur , & adverſarius pacis (x) per ipſum cum ſuis complicibus exterminaretur. Nam pax eſt magnum donum, est & vestigium ejus, & quaſi teſtatum fidelibus legatum, & est ſemita humane ſalutis. Un- de ſapiens ait Proverbiorum: Omnes ſemite ejus pacifice. Porro fi pax temporis non habetur, pax pectoris difficulter cuſtoditur, ac demum ad pacem civitatis non pervenitur, de qua ſcriptum est: ſedebit popu- lus meus in pulchritudine pacis; nec Deus ibi habitat, ubi non eft pax, & mentis tranquillitas, in pace enim factus eft locus ejus. Anno igitur Domini M. CCC. XLVI. die XXVI. menſîs Novem- bris, VI. Kalendas Decembris, hoc est proximo die dominico poſt fe stum Beate virginis Catharine (y) electus fuit & coronatus illustris Princeps Dominus Karulus Marchio Moravie inRegem Romanorum per Archiepiſco- pos Colonienſem & Treverenſem in Civitate Bunna, que eſt prope Colo- niam, & interfuerunt multi Principes, tam ſpirituales, quam ſeculares, Archiepiſcopi prefati, Moguntinenſis, & Pragenſis, Rex Boemie, Dux Saxonie, Palatinus, nec non alii Electores imperialis dignitatis, & alii PP 2 quam (x) Intelligit author Ludovicum Bavarum ab eccleſia excommunicatum, cujus quidem hiſtoriam, resque inter Pontificem atque eum geſtas multo diligentius locupletius- que perſecutus eſt Beneſſius de Weitmihle. (y) Beneſfius l. 4. p. 342. ad h. an, ait: quæ fuit dies S. Katherinæ. Sed minus recte, 26 enim Novembris anno 1348. in- cidit in diem Dominicam , feſtumque Catharinæ pridie ſcilicet 25. colitur. Unde etiam recte Albertus Argentinenſis aliique ajunt : Dominica ante Andreæ exſtitit co- ronatus.

Strana 300
300 FRANCISCI quam plures principes preter ſolum Branburgenſem, qui tanquam nil juris in electione (z) fuit excluſus, cum jus electionis, quod fibi debe- batur, ad Dominum Papam fuerit devolutum, vel ad alios Electores. Eligitur autem in Regem Romanorum ex conſenſu , & ſpeciali mandato Domini Apoſtolici unanimiter & concorditer per omnes Electores , licet ipſo recuſante & contradicente, tandem victus precibus ſue conſenſit electioni , & hoe conſumatum eſt anno prefato XI. die menſis Junii hoc eſt die Dominico ante feſtum ſancti Viti noſtri Patroni, (a) Legati quo- que a latere Domini Pape ſpecialiter remiſſi cum literis bullatis in elec- tione, & coronatione pretaxata ipſas publicaverunt cum magna ſolem- pnitate. Approbata autem hec ſunt per Dominum Apoſtolicum anno predicto VI. die Novembris in festo beati Leonardi Confeſloris; Eodem die Dominus Papa propria in perſona fecit ſolempnem ſermonem ad laudem, & honorem Dei & Sanctorum ejus, & in fine famam bonam Domini electi extollendo , & commendando ultra omnes Principes hu- jus temporis ipſum dignitate & honore cunctis preferendo. Et tunc huic laudabili approbationi interfuit Venerabilis Pater Dominus Arneſtus Archiepiſcopus Pragenſis cum aliis nobilibus, qui de hoc facto fuerant ſpeciales legati. Et egregium Collegium totius Curie Romane, & cunc- ti Domini laudantes, & ei gratias referentes hanc gratioſam & benivo- lam approbationem fincero corde commendaverunt. De obitu Regis Boemie. Eodem anno in vigilia beati Ruffi Martiris Rex Boemie cum Rege Francie , & cum filio ſuo Karulo in Regem Romanorum electo, annexis quoque pluribus aliis Principibus, Ducibus, Magnatibus, Comitibus, Baronibus, & de diverfis mundi partibus militibus pervenit ad Regem Anglie hoſtiliter invadendum, qui Rex ante adventum ipſorum juxta fa- moſam urbem Parifius metaverat ſua caſtra, ſperans Regem Francie poſ- ſe ſuperare, qui quasdam provincias ſuas contra juſtitiam videbatur ſibi uſurpare , ſed dicto rege Boemie cum aliis ſupervenientibus in adjuto- rium (z) Supple : habuiſſer. (a) Erravit iterum Beneſſius p. 339. cum ait electionem hanc foſto Sanctæ Margarechæ accidiſſe , quod in 10 Junii incidit, & vero 11 Junii anno 1346. in Dominicam incidiſſe recte advertit Franeiſcus.

Strana 301
LIBER III. rium Regi Francie, Rex ipſorum formidans vehementer ad fugam se cum ſuis expoſuit, in vicina nocte retrocedendo festinavit propter accel- lerationem pluribus relictis victualibus, & multis aliis rebus utenſilibus, ſuppelectilibusque dimiſſis. Porro ad concilium Regis Boemie Rex Fran- cie cunctique Principes , Ducesque exercituum Regem Anglie ſunt inſe- cuti, qui jam pertranſiverat magnum flumen periculoſe, in quo trans- vadatio raro exſtitit reperta, qui ratione vicinitatis ad mare, & in me- ridie fuerat inmoratus, & pro tune vadus fuit inventus, quo audito Rex Francie voluit ad propria remeare , Rex vero Boemie nequaquam carere volebat, ne inſequeretur ultra terminos Regni Francie, ipſo quo- que annuente pariter poſt ipſum proceſſerunt. Denique prefatus Rex Anglie receperat ſe ad tuta loca inter valles & nemora, adventum eo- rum prestolando, & hoc ideo fecerat, quia minorem exercitum habue- rat, erant enim decem vel plures armati ſuper unum de his, qui in e- xercitu exstiterunt regum predictorum. Quod advertens Rex Francie, ait ſuis Principibus: non committamus bellum cum adversariis nostris quousque recedant ab his locis tutis, & munitis, cui Rex Boemie nequa- quam voluit prebere conſenſum. Porro cum jam exercitus conveniſſet, Rex Boemie cum filio ſuo electo Rege Romanorum viriliter congreſſi aciem belli tenuerunt, ſed quia eventus bellorum dubius frequentius di- noſcitur , multis maxime per ſagittas proſtratis, & interemptis major pars Francigenarum fugiendo terga verterunt , & multis aliis occaſionem fuge dederunt; Cum autem nobiles Regni Boemie conſpicerent pericu- lum vite affuturum, ſuaſerunt Regi, quod cum ipſis de bello decederet, qui reſpondit , quod nollet hoc crimen glorie ſue inferre , nec famam ſuam ex hac cauſa denigrare , ſed mandavit eis , ut ducerent eum ubi major impetus, & vigor belli exiſteret, fragorque armatorum. Cui unus ex nobilibus Regni Boemie reſpondit, nos illuc vos ducemus, unde amplius vobiscum non redibimus; Cumque hoc effectui mancipaſſet, Rex Boe- mie heu! cum pluribus Principibus, Baronibus, & militibus de diverſis mundi partibus cecidit, & extitit interemptus, filio ſuo glorioſo Princi- pe Karulo difficulter cum vita transeunte, & pauca milicia ſecum rema- nente, qui, ut docet relatio fide dignorum, fuit in bello ante patrem, & non fuga vel alia ſpecialis cauſa, ſed divina gratia ipſum a periculis protexit, & clementer preſervavit. Post hec Rex Anglie cum suis no- bilibus Regem Boemie & alios Principes , qui in bello ceciderant , ſtu- 301 dio-

Strana 302
302 FRANCISCI dioſe deplanxerunt & honorifice ſepulture tradiderunt. (b) Annis mil- lenis tria centum ſex quadragenis - - Ante diem Ruffi vicinata (c) die- que ſecunda - - Extat occiſus, nobis evanuit, eo viſus (d) - - Proh do- lor Johannes Boemorum Rex quasi Magnes -- Strenuus & juftus, mi- tis, audax atque robuſtus, - - Astutus ſapiens semper largiſsime regnans. - - Rex ſine quartali (e) fuit ſexque annis triginta -- Et bene regna- vit, ac terre pacem procuravit.-- O Jeſu Chriſte bone, ſuo ſpiritui miſerere - - Quidquid exceſsit, dum ſceptra regalia gesſit, - - Paſſio Chriſte tua ſibi ſumma ſit medicina, Per quam ſalvetur celestibus & so- cietur. Anno Domini M. CCC. XLVIII. (f) Dominus Karulus inclitus Rex Ro- manorum zelo divini amoris accenſus, ac calore dilectionis proximi re- fertus, bonum reipublice cupiens ampliare, & Regnum Boemie lauda- biliter exaltare, impetrat a Domino Papa diverſas quasque gratias, que in ſequentibus ſcriptis continentur. De inſtauratione & inſtructione in Regno Boemie ſtudii generalis. Clemens Epiſcopus ſervus ſervorum Dei ad perpetuam rei memo- riam. (g) In ſuprema dignitatis Apostolice ſpecula quamquam inſuffi- cientibus meritis divino diſpenſationis munere conſtituti, ad univerſas fidelium regiones , eorumque profectus, & commoda tanquam univer- ſalis Dominici gregis Paſtor commiſſe nobis ſpeculationis aciem, quan- tum nobis ex alto permittitur, extendentes, fidelibus ipſis ad querenda literarum ſtudia, per que divini Numinis fancteque katholice fidei cultus protenditur, juſtitia colitur, tam publica quam privata res utiliter geri- tur, (b) Ex narrationum diverſitate, adjunctis, additamentisque manifeſtum fit Beneſſium Franciſci Chronico non amplius uſum. (c) Ita MS. an fortaſſis a vicies , vicinata id eſt quaſi vigeſima efformata ? (d) Ita quoque perobſeure Codex. (e) Id eſt ſi- ne quadrante anni triginta ſex annis. ( f ) Error ſcribæ eſt, ponendusque an- nus MCCCXLVII., de quo agitur , & qui ſequente Capite adhue continuatur. (g) Franciſcus Petrum Abbatem Aulæ Regiæ imitaturus , qui plura diplomata, bullas, e- piſtolasque ſuo Chronico inſeruerat , jam priorem epiſtolam ad Siciliæ Reginam da- tam , & nunc Clementis Papæ Bullam narratis ſuis intexuit.

Strana 303
LIBER III. 303 tur, omnisque proſperitas humane conditionis augetur, gratioſos liben- ter favores inpendimus, & oportune commoditatis auxilia impertimur. Nuper siquidem ex parte chariſſimi in Chriſto filii noſtri Karuli Regis Romanorum illuſtris nobis eſt expoſitum, quod in hereditario Regno ſuo Boemie multisque aliis eidem regno finitimis regionibus, atque terris Ge- nerale ſtudium, quod in illis partibus ſumme foret expediens, non habe- retur , quodque Metropolitica Pragenſis civitas in ipſius Regni medio, locoque ſaluberrimo ſita, & a diverſarum partium gentibus frequentata. in victualibus quoque aliisque neceſfariis copioſa ad hujusmodi Genera- le ſtudium regendi, cum particulare dudum in ea fuerit, accommoda multum existeret. Nam conſiderantes eximiam devotionis, ac fidei pu- ritatem, quan tam ipſe Karulus & predeceſſores ſui Boemie Reges, quam ejusdem Regni incole ad Sanctam Romanam Eccleſiam geſſiſſe, ac ipſe Karulus Rex & incole gerere dignoſcuntur , ferventi desiderio ducimur, ut regnum ipſum , quod divina bonitas multitudine populi, rerumque copia predotavit, fiat literarum fertilitate fecundum, ac in eo, quemad- modum auri & argenti copias fore dinoſcitur, sic ſcientiarum prevalen- tium fit abundantia, ut viros producat conſilii maturitate conſpicuos, vir- tutum redimitos ornatibus, ac diverſarum facultatum dogmatibus eru- ditos , ſitque fons irriguus, de cujus plenitudine hauriant univerſi lite- ralibus cupientes imbui documentis. His igitur omnibus, & preſertim amenitatibus civitatis prefate diligenti examinatione penſatis, (h) ad hu- jusmodi univerſale ſtudium non solum premiſsorum ejusdem Regni, & Regionum circumadjacentium incolarum, ſed etiam aliorum, qui de di- verſis mundi partibus ad eandem confluent civitatem , commodum , & profectum paternis affectibus anhelantes dicti Regis ſupplicationibus in- clinati, de fratrum noſtrorum conſilio Apoſtolica auctoritate ftatuimus, ut in dicta civitate Pragenſi perpetuis futuris temporibus Generale ftu- dium vigeat in qualibet licita facultate, & quod legentes & studentes ibidem omnibus privilegiis, libertatibus, & immunitatibus conceſsis Do- ctoribus vel legentibus & ftudentibus commorantibus in ſtudio Generali gaudeant, & utantur. Guodque illi, qui proceſſu temporis ſcientie margaretham fuerint in illa facultate, in qua ſtuduerint, aſſecuti, fibi- que docendi licentiam, ut alios erudire valeant, ac magisteri honorem, ſeu (b) Integrior hic ſenſus eft , quam in exemplari excuſo in Gloria Univerſitatis Pragen- ſis p.8.

Strana 304
304 FRANCISCI ſeu titulum pecierint impertiri, per magiſtros, ſeu per magiſtrum il- lius Facultatis, in qua examinatio fuerit ſacienda, Archiepiſcopo Pra- genſi, qui eſt pro tempore, preſententur, idem quoque Archiepiſcopus Doctoribus & Magiſtris in eadem facultate inibi actu regentibus convo- catis illos in his, que in promovendis ad Doctoratus ſeu Magiſterii hono- rem requiruntur, per ſe, vel per alium juxta modum & conſuetudi- nem , que ſuper talibus in Generalibus ſtudiis obſervantur, examinare ſtudeat diligenter, eisque, ſi ad hoc ſufficientes & idonei fuerint reperti, hujusmodi licentiam tribuat , ac honorem ſeu titulum conferat Magi- ſtralem. Illi vero qui in eodem ſtudio dicte civitatis examinati, & ap- probati fuerint ac Doctoratum, ſeu titulum Magiſterii obtinuerint, ex- tunc absque examinatione , ac approbatione alia regendi & docendi, tam in civitate predicta, quam alibi ubicunque; quibuscunque tam dicte ci- vitatis, quam quorumlibet aliorum locorum , ſeu Generalium ſtudiorum, in quibus voluerint, legere, vel docere, statutis vel conſuetudinibus, apoſtolica, vel alia quacunque firmitate vallatis nequaquam obſtantibus plenam & liberam habeant facultatem. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre constitutionis infringere, vel ei auſu temera- rio contraire. Si quis autem hoc attemptare preſumpſerit, indignatio- nem omnipotentis Dei & Beatorum Petri & Pauli Apoſtolorum ejus ſe noverit, incurſurum. Datum Avinione VII. Calendis Februarii Pontifi- catus noſtri anno quinto. Preter ea alie gracie per prefatum Dominum Regem Romanorum in Curia obtente ſunt , pro fabrica Eccleſie Pragen- fis cum literis bullatis roborata: videlicet , quod quicunque ſubſidium dat pro ſtructura nove eccleſie predicte, quod de indulgentia unum an- num conſequeretur , & unam quadragenam. Pro altari quoque Beate Virginis ad cujus miniſterium dictus Dominus Rex Collegium laudabile Clericorum procuravit, eidem omnem neceſſitatem providendo, obti- nuit indulgentias copioſas. De Anno Jubileo, & gratia Jubilei. Anno Domini M. CCC. XLVII. venerunt ex parte Senatorum ac Principum Romanorum honorabiles viri quam plures Sindici Urbis Ro- mane cum magna humilitate ad Dominum Papam ſupplicantes ex inti- mo

Strana 305
LIBER III. 305 mo cordis affectu , ut annus (i) in urbe Romana in quinquagefimo eſſet anno, eo quod centefimum etatis brevitatem. (k) Hujus rei gratia Do- minus Papa in craſtino mandavit fieri conſiſtorium & Dominos Cardina- les omnes vocari , & in ipſa nocte in viſione Domino Pape apparuit ſanctus Petrus in manu gestans claves duas, protulitque ad ipſum hec verba: aperi os tuum, & ignem ex eo mitte, quo calefiat & illumina- ri valeat totus mundus. Et in craſtino Dominus Papa celebravit Miſ- ſam de Sancta Trinitate, orans, ut si visio ista a Deo eſset, ut iterum appareret, qui ſecunda nocte iterum habuit & eandem visionem, unde prehabito confilio ac diligenti tractatu cum Dominis Cardinalibus con- ſenſit petitioni Romanorum, mandans eis dare literas cum Bullis nimium gratioſas, & commendat multum urbem Romanam aſſerens ipſam esse ſanctam civitatem, patriarchalem , ſepultura Sanctorum Apoſtolorum Petri & Pauli honoratam, & plura aliorum ſanctorum corpora per Ro- manos funt illue translata, ipſa quoque est fanctificata ſanguine Sancto- rum Martirum multorum millium ibidem pro nomine Dei interempto- rum, unde afſerit beatus Gregorius, quod in urbe Romana Sanctorum Martirum pro nomine Chriſti , & pro fide katholica paſſorum corpora requieſcere ultra milia pro qualibet die anni. O qualis eft hec civitas Apoſtolica Patriarchalis, Imperialis, & quantis laudibus extollenda, ubi ſedes est beati Petri Apostoli, & quantis preconiis predicanda, & ho- norum titulo cunctis preferenda. Unde evidenter apparet, quod ipſa eſt a Deo eterno electa, ut que hactenus erroris Magiſtra fuerat, & fal- ſitatis, fieret poſtmodum diſcipula veritatis. Unde de ipſa est ſcriptum: De civitate, quam elegi, veniet vobis salus & videbunt oculi veſtri, & gaudebit cor veſtrum. Sic omnes excedit in Sanctorum abundantia & multitudine indulgentiarum. Ceterum approbatio & confirmatio an- ni gratie per dictum Papam facta inſequitur in his ſcriptis : Cuncto- rum piiſſimus Opifex ſalutifero crucis agone, quem pro afsumpte carnis liberatione ſubierat, triumphanter conſumato, redire diſponens ad Patris dexteram, unde venit, ut conditum, redemptumque gregem conformi ſublevaret preſidio, hominibus hominem pretulit Deus homo alium Qq Tom. VI. Monum. vi- (i) Supple: Jubilæus aut Jubilaris. (k) Oratio ſcribæ oſcitantia truncata, verofimi- liter ita reſtituenda : eo quod ad centeſimum ob etatis brevitatem raro pertingeretur, aut quid ſimile.

Strana 306
300 FRANCISCI videlicet Petrum humanitate divinitatis expreſforem, prelatum, & apon ſtolice milicie ſigniferum & Primatem. (l) Inter ceteros ſacre coopera- tionis miniſtros , preclaro electionis vaſe , & gentium lumine beato Pau- lo Apoſtolo ſibi in partem ſollicitudinis coadunato, fignanter tamen in Petrum & per eum in omnes ſibi canonice ſuccedentes, ſic pietatis ſum- mam transfudit in terris, ut acceptis celicis clavibus fierent celestis Re- gie janitores, quarum quidem miniſterio interdum pro ſubditorum ſa- lute liberalius eſt utendum. Quantum mortalium condicio lubrica ex infecte radicis traduce viciata in proclive malorum generali pravitate di- labitur, ita generalis ope levaminis noſcitur indigere. Hoc pio verſans in pectore felicis recordationis Bonifacius Papa VIII. predeceſsor noster ſub certa forma, ſuis expreſſa literi, cunctis fidelibus quacunque(m) Au- thoritate Salvatoris noſtri anno centeſimo (futuris perpetuo numerando temporibus) dictorum Apoſtolorum ſacratiſſimas in urbe Romana Baſi- licas devote vifitantibus omnem peccatorum remiſſionem pleniſſimam fuit miſericorditer impartitus. Verum quantum etatis humane angusta mortalitas eſt obnoxia caſibus, tanto periculorum agmine concluſa, ut pauciſſimis reſpective contingat, ad metam dicti centeſimi pervenire. Nos vero immeriti ejus vices gerentes in terris, qui ſequenti turbe, ne in via deficeret, est miſertus, volentes, ut tam gratioſa conceſſio Do- mini pluralitate participantium amplietur, & eterna veluti reſarcitione diſpendii humane vite conſulere brevitati: De Fratrum nostrorum con- ſilio centeſimum annum provida moderaminis lance ad quinquageſimum duximus redigendum, in hoc legalem veteris testamenti traditionem spi- ritualiter amplectentes, ut sicut quinquagesimus ſub tempore legis an- nus jubileus nomen de gaudii ſignificatione ſortitus, longinquas ad co- gnatorum proſapias & poſſeſſiones translatas in alios ad primos Domi- nos revocabat pandendo carceres & debita relaxando, fic noster quinqua- geſimus per urbem gratie latitudine introductus animas delictorum ille- cebris devias conditoris reformet imperio, & reſtauraret conſorcio ſu- per- (l) Hanc Bullam uſpiam typis datam fuiſſe multa inquiſitione facta non reperio , quæ eo dignior ut hic apponatur integra , cum prima ſit , quæ Annum Jubilæum a ſpa- cio centum annorum ad quinquaginta traduxit. Illud autem merito deplorandum, quod ſcribam imperitiſſimum nacta ſit , qui eam obſcuriſſimis orationibus deturpavit. (m) Ita codex , ſed legen dum: quibuscunque.

Strana 307
LIBER III. 307 pernorum, diſcriminoſos criminum nodos abrumpat, & ſpiritualia de- bita, ad quorum ſatisfactionem reperiendam facultas non ſuppetit, me- ritorum condonet benigniter diſpenſatoria liberalitas remittentis. Nos igitur omnipotentis Dei , & glorioſe Genitricis ejusdem ineffabili pie- tate, ac Beatorum Petri & Pauli Apostolorum ejus auctoritate confisi, univerſis Chriſti fidelibus, qui anno quocunque a predicta utilitate quin- quageſimo ſuccedentium temporum curriculis evolvendo, si Romani XXX. ſi vero peregrini XV. continuis, vel interpolatis diebus preliba- tas Baſilicas tantorum Apoſtolorum memoria celebres, ac ſuorum cor- porum precioſo depoſito locupletes, nec non ſanctam Lateranenſem eccleſiam , ubi Conſtantinus clementiſſimus Imperator dictorum Apoſto- lorum, jam in celis triumphantium, viſione luſtratus, & pia informa- tione premonitus, ac per beatum Silveſtrum Papam tam ſpiritualis quam corporce lepre remedia conſecutus , orthodoxe fidei cultum de tetris la- tebris in publicum ſecure libertatis eduxit , devote viſitaverint , nec non his, qui hujus viſitationis iter ſeu actum per eos aſſumptum infra anni dicti ſpacium implere nequiverit mortis preventu vel legitimo impe- dimento corporis obſiſtente , dummodo per veram penitentiam & con- feffionem preambulas Dominice menſe tunc ſe capaces exhibeant. Et- ſi religiosi existant, ad peregrinationem & vifitationem predictas ex li- centia ſuorum Prelatorum acceſlerint ; de Fratrum noſtrorum Conſilio, & Apoſtolice plenitudine poteſtatis omnium peccatorum ſuorum remiſ- sionem pleniſſimam tenore preſentium indulgemus. Propter dicta ve- ro vel aliquod predictorum Indulgentiis aliis per predeceffores noſtros con- ceſſis viſitantibus Baſilicas & Eccleſias memoratas, & alias Eccleſias, ac pia loca urbis predicte in ullo prorſus intendimus derogare, ſed easdem omnes , & ſingulas innovando auctoritate Apoſtolica confirmamus. De gratiis a Domino Rege Romanorum in curia impetratis, & obtentis. (n) Cum ad omnem Sanctorum reverentiam Chriſtianorum cunctorum devocio debeat excitare, ſpecialiter tamen incole Regni Boemie ad Sancti Q q 2 Wen- (n) Titulus hie non reſpondet ſubstratæ materiæ , quæ eſt gratia per interceſſionem S. Wenceslai obtenta.

Strana 308
308 FRANCISCI Wenceslai noſtri incliti glorioſi Patroni laudes, & preconia extollenda eo affectuoſius, & devotius conſueverunt erigere, quanto magna (o) certum eſt in prefato Regno miracula varia & ſaluberrima remedia pro- veniſſe, & per ejus ſancta exempla celestis Regni aditum nobis declara- tum fuiſſe. Hujus rei gratia ad amorem ipſius , & famulatum non ſo- lum miracula olim per ipſum facta , ſed & noſtris temporibus meritis ipſius, & interceſſionihus quam plura beneficia divina provenerunt. An- no namque predicto quidam adoleſcens bone indolis, de famoſa paren. tela civili in Kutne montibus propagatus, (p) propter quosdam natura- les defectus mutus eſt effectus, ſed cum varia remedia, ſibi adhibita cu- rationis cauſa , in nullo penitus extiterunt ſibi profutura , denique conſilio prehabito prefatus adoleſcens per parentes suos Pragam eft aductus, sed nec Prage beneficia medicine eidem ſuccurrere valuerunt. Porro queren- tes celestem medicinam ad ſepulchrum Sancti prefati ipſum adduxerunt, eidem ſacrificium contriti & humiliati cordis offerentes, precesque de- votas fundentes exoraverunt, adoleſcens quoque affectuoſis ſuſpiriis cum gemitu interioris hominis Sanctum Wenceslaum deprecabatur pro ſanita- te recuperanda. Et ecce celestis medicus jam dictus vota ſupplicantium ex alto reſpiciens miſericorditer affuit, medelam ſalubrem juveni con- tulit, cuncta impedimenta organorum vocalium exftirpando, eum per- fecte ſanavit. Qui mox Deo in ſancto Wenceslao magnis vocibus gra- tias & laudes referebat, fitque ingens gaudium ſuis parentibus, & Cle- rus quoque cum populo ipsis fincero affectu congaudebant, Deum in ſanctis ejus jugiter laudantes. De coronatione Domini Karuli regis electi Romanorum in Regem Boemoruin. Dominus Deus omnipotens, qui continet in ſe virtutum cunctarum excellentiam ſummamque perfectionem, & omnibus ex ſua pietate enti- bus eſſe largitor, rector, & gubernator existens univerſorum, a nullo quoque adjutus, nec directus, nec eft cunctis in rebus, quod ejus re- gno non ſubjiciatur, & ab ipſo ſuam eſſentiam non fortiatur. Eodem quoque univerſa ad debitum finem dirigente providit, & ordinavit il- lu- (o) Lege , majora. (p) Beneſſius , qui ſtrictim hæc narrat , addit nomen adoleſcentis, Eberhardus, inquit, filius Eberhardi.

Strana 309
LIBER III. 309 lustrem & egregium Principem Dominum Karulum heredem Regni Boe- mie in Regem Romanorum ac Boemorum, non ſolum his regnis , ſed & univerſe ſancte eccleſie in hac laudabili perſona laudabiliter providendo. Hujus rei gratia ex divina clementia Romanorum, Boemorumque regnis poſt turbulenta & inordinata tempora quaſi aurea ſecula advenerunt, ut liquet ex cauſis legitimis, & preclaris; unde venit hora, & nunc est, in qua tota tetra Ludovicice fraudis, ac Bavarice caliginis nox preceſſit, & dies illuxit , in qua juſtorum ſemita quaſi lux ſplendens ſuſcepit incre- mentum, creſcens in diem perfectam, in qua status eliminatur ſchiſma- tice pravitatis, qui quam plures obumbrabat nubilo cecitatis. Ceterum cum prefatus Dominus in terra Tyrolis ſubjugatis ſuis adverſariis, ca- ftris, municionibusque plurimis obtentis Pragam revertitur de Triden- to , & antequam aſcenderet ad apices Imperatorie majeſtatis, voluit prius in Regem Boemie coronari, preparatis quoque cunctis neceſſariis, & pro- viſis ad tam magnificum, & celebre convivium celebrandum, omnibus- que circumftantiis adjunctis huic glorioſe ſolempnitati, coronatus eſt ita- que corona illa , qua patre vivente debuit coronari , in qua inpendit plu- ra millia marcarum, & quia obtulerat ipſam Deo ; & beato Wenceslao, ſalutem anime ſue deſiderans & ſuorum ſucceſſorum , nec non proven- tus ecclesie Pragenſis ampliare ordinavit, quod Reges sibi ſuccedentes eadem corona coronarentur , & quod quilibet eorum eccleſie prefate of- ferret marcas ducentas, (q) ut pro eisdem reditus prepararentur Domi- nis Canonicis, & ceteris Manfionariis equa particione. Et quod de his prelibatis Regibus anniverſaria solempniter agerentur, & hec ad instan- tiam Domini Regis literis Papalibus ſunt firmiter roborata. Coronatur itaque Dominus Rex cum Domina Blancza ſua conthorali, Anno Domi- ni M. CCC. XLVII. die Dominico proximo ante beate Marie Virginis Nativitatem in eccleſia Pragenſi infra Miſſarum ſolempnia per Domi- num Archiepiſcopum Pragenſem, Epiſcopis pluribus cooperantibus, in preſentia multorum Principum, Magnatum, & Baronum, qui ad hanc ſolempnitatem venerunt mundi partibus de diverſis, quibus Dominus Rex omnia neceſſaria mandaverat ministrare, fueratque constructa que- dam domus mire magnitudinis in novo foro majoris civitatis Pragensis in- (q) Beneſſius p. 344. ad eundem an. ait : CCC. ſexagenas iu utilitatem eccleſie & Capituli convertendas.

Strana 310
310 intrinſecus , & extrinſecus variis pannis nobilibus & ſericeis auro textis decenter ornata, in qua Dominus Rex & Regina in apparatu regali cum prefatis Principibus , & cunctis advenis convivium ſue coronationis ce- lebravit, & ad menſas fingulorum, & cunctorum est habundanter, & largiſſime miniſtratum , fitque letitia, & gaudium magnum univerſis tam glorioſo Principi congratulantibus. Hinc ſonus buccinarum ac diverſo- rum inſtrumentorum musicorum ſuaviter reſonabat, hinc varia exerci- tia, ſenſibus hominum delectationem inducentia, frequentantur, & sic tota dies in magna deducitur jucunditate, multa quoque dona & magni- fica munera largitus eft Dominus Rextam advenis, quam indigenis, qui interfuerunt pretaxate ſolempnitati. FRANCISCI Eodem anno XIII. (r) die menſis Octobris, Dominus Rex cum va- lido exercitu nobilium Regni Boemie, quem cives Pragenſes, ac alia- rum civitatum multum amplificaverunt, verfus Bavariam proceſſit cum comitatu Principum plurimorum. Et ecce facta eſt mutatio dextere Excelfi , que adverſarium eccleſie Ludovicum Bavarum evulſit de hac vi- ta , ut non eſſet occaſio mortis & ruine multorum , & ut Princeps pa- cificus in pace intromitteret ſe de his, que ad Imperium dignoſcuntur pertinere. Undecima namque die menſis Octobris Ludvico ſchiſmatico de venatione transeunte verſus Monacum corruit de equo, fractaque cer- vice morte ſubitanea terminatur. Et ceu zyzania de agro Domini mun- dum triticum inficiens eradicatur. Annis millenis trecentis bisque vice- nis - - Junctis ſeptenis, poſtquam Deus eſt homo lenis, -- Quatuor ex- actis ter Octobrisque diehus- - Humanis rebus finem facit & male factis -- Verſutus Bavarus Papeque rebellis, Avarus - - Mox moriens ſub equum ruit , & bene, namque fuit - - Equum iſtud in exemplum ſit Princi- pibus violentum - - Juxta Philoſophum non fore perpetuum. Porro Do- minus Rex nemine adverſante intromiſit ſe de Ratisbona , de Nurenberg, & de aliis civitatibus ſpectantibus ad Imperialem dignitatem, denique Principes diverſarum terrarum vicinarum venientes, ſe humiliter ſubji- cientes omagium receperunt. Eodem anno Fratres, qui Carmelite nuncu- pantur, poſuerunt primum fundamentum erectionis Domus eorum ex- tra muros civitatis Pragenſis. Monachi quoque Sclavi nigri ordi- nis (r) Beneſſius ait : die XI menſis Octobris.

Strana 311
LIBER III. 5I nis de Crawacie (s) partibus venientes habitacula ſua inter Sderas & Wyſſegrad juxta eccleſiam Sanctorum Martirum Coſme, & Damiani lo- caverunt, & hec acta sunt Domino Rege annuente, & ordinante ad cul- tum divinum amplificandum. (t) De fundatione Nove Civitatis Pragenſis, & de Epydymia valde gravi & pernicioſa. Rex Regum Dominus Deus Celi & terre, Imperator & rector, con- grue poteſt augustus appellari, auget enim res de non eſſe in eſſe pro- ducendo. Denique potentia, ſapientia, bonitas, cunctarumque perfe- ctio virtutum in ipſo ſunt per eſſentiam, in creaturis vero per partici- pationem. Cui ſoli convenit eſſe omnis boni bonum , bonitas enim u- niuscujusque est perfectio ipſius, Deus autem cum sit simpliciter per- fectus, ſua perfectione omnes rerum perfectiones comprehendit, & ita eſt omnis boni bonum. Ceterum ſummum Regem imitatus Sereniſſimus Princeps, & Dominus Dominus Karulus Rex Romanorum ac Boemorum ſemper Auguſtus , auxit enim regnum ſuum in ſpiritualibus , & tempo- ralibus, ut liquet in predictis. Anno quoque Domini M. CCC. XLVIII. XXVI. die Marcii (u), fundavit Dominus Rex prefatus Novam Civitatem Pragenſem manu pro- pria (s) Croaciæ. (t) Beneſſius hane poſteriorem fundationem ad annum ſequentem reje- cit. (u) Erravit Beneſſius, cum die beati Marci primarium lapidem poſſitum a Carolo pag. 346. ſcribit , qui cujuscunque exemplaris errore inductus pro Marcii legit Marci, ad priores Romanos numeros diei, numerosque anni ſub- junctos non advertens. Tandem vero certam diem ſcilicet 26 Martii habemus po- ſiti fundamentalis lapidis Novæ civitatis , in quo variare authores , nec eertum quid definitum fuiſſe hactenus , recte advertit Doct. Pelzelius in vita Caroli P I p. 203. Sed jam errorem iſtum Beneſſius ipſe in poſteriore Chronico ſuo, quod Tomo V. Monumentorum noſtrorum excuſum dedimus emendare viſus , quantumvis tran- ſumptoris oſcitantia ibidem XXV. dies Martii pro XXVI. poſita fuerit. Id unum maxime miratus ſum mox nominatum Doctiſſimum Virum tam indignam in Chro- nicon iſtud a me editum ſtrinxiſſe cenſuram, ut in Præfatione Beneſſii ſui p. XVII. aſſerere auſus ſit: id plane Beneſſio indignum eſſe , quod niſi adhuc ineditum manu- ſcriptumque cum eo communicaſſem (Beneſſii Libris IV. needum detectis) neſcio, quam feliciter Caroli vitam ſcripſiſſet. Sed dabitur occaſio omnia ejus injecta dubia &

Strana 312
FRANCISCI 312 pria primum lapidem ponendo. Eodem anno die XVII. Januarii hora XVII. minuta unius hore VII. poſt meridiem fuit ecclipſis lune , & fuit duratio ejus a prima usque ad finem trium horarum XXVIII. fere mi- nuta. Et erat ecclipîis cum commixtione magna virtutum planetarum, que erant quaſi in dyametro in aſpectu oppoſitionis. Sol, Luna, Ve- nus, Mercurius , & Mars, & apparebat ibi jugiter Saturnus, excommix- tionis virtute effectus ipſius est ſubſecutus, ſcilicet terre motus maxi- mus in longitudine, & latitudine per plurimas terras, & regna exten- ſus, & precipue in montanis Carinthie nimium invaluit, quod caſtra plu- ra funditus conquaſſavit, Monaſteria quoque cum villis, multisque va- riis edificiis totaliter evertit, & fuit hoc, quando luna & signifertores pervenerunt ad loca , ubi fuit virtus eorum concitata, & fuerunt due apparitiones portarum magne, que ſtatim ſequebantur ecclipſim, & he fuerunt Veneris, & Martis in dyametro, & Mercurii & Jovis, & fuit XXV. die Januarii. Eodem anno & menſe in festo Converſionis Beati Pauli Apoſtoli, & ipſo die in multis terris fuit magnus motus terre , ſed in Boemia minor , quia edificia non corruerunt , & motus ſi- milis non recordatur, nec in Cronicis reperitur. Post hec subſecuta est maxima & horribilis ephydimia & peſtilencia, que duravit fere per to- tam eſtatem & autumpnum, cui fimilis nunquam audita eft, nec reper- ta, que ſe extenderat lacius, & longius per diverſas terras, & regna, nam Janua, & Pysis, & plures famoſe civitates sunt facte deſerte per mortalitatem; in Venetiis, in Florentia, in Bononia vix unica pars, in aliis partibus & civitatibus tertia pars, vel minor populi remanfit; Et non ſolum in terris Chriſtianorum , ſed etiam in terris Paganorum pre- fata ephydimia homines extinxit terribiliter devaſtando, unde Saracenis & Turcis defunctis Cruciferi cum alba cruce de ſepulchro Domini ſe ſine magno impedimento intromiſerunt. Et tunc temporis cariſto (x) & flamma mire magnitudinis cecidit ſuper Anchonam civitatem, homines & cuncta in ea contenta , cremando & in cinerem redigendo exceptis ſe- xaginta hominibus, qui de ipſa fugierunt. Eodem anno posterius venit ne- & difficultates convellendi, ostendendique, quod Beneſſius re ipſa Ordinem S. Franciſei profeſſus fuerit , præſertim cum integrum , longiusque procurrens Beneſſii exemplar mihi promiſſum ſit. Nam Metropolitanum mutilum eſſe ipſe non diffitetur. (x) Ita vox diſtinctis literis ſine ſigno abbreviationis in codice expreſſa , quid notet non aſſequor, niſi forte fulgur, ut alibi cariſtatu galeæ pro fulgurante.

Strana 313
LIBER III. 313 nebula denſa , & obſcura , quod homo hominen cominus non videbat, que duravit in dicta civitate per plures horas , poſt cujus diſceſſum re- perta ſunt quatuor millia corpora hominum defunctorum. Eodem an- no in Cathaym & in finibus ejus pluit aqua mixta cum maxima multitu. dine vermium & ſerpentum, & ranarum, in quibus eſt multitudo ma- gna interempta, & devorata, & quicunque tangebat defunctum, mox cadebat moriendo ; Et tunc temporis in terra, que est inter Cathaym & Ferſidem pluit ignis in globis ſive peciis ad modum nivis, qui villas, civitates, & caſtra incendit, qui continentia & contenta cremavit in ci- neres redigendo, lapides quoque & muri adinftar lignorum combure- bantur, ex quo procedebat fumus nimium pestiferus, & nocivus. Nam quicunque illum videbant, vix ad unam diem vivebant , & multi decede- bant ex viſu , & contactu illorum defunctorum. Et quam plures galee in mari Januenfium, & aliarum civitatum per viſum, & per infectum aerem , per fumum prefatum emoriebantur, ex quibus pauci ad propria remeaverunt, ibidem decedentes in Constantinopoli, & in vicinis civita- tibus & in Sicilia, in quibusdam provinciis pauci viventes remanferunt. Denique propter prefatam ephydimiam Marfilia fuit totaliter depopula- ta, & in vicinis civitatibus multa millia hominum deceſserunt, cauſe autem hujus ex predictis patent intuenti. Eodem anno visus est ignis magne quantitatis moveri de occidente verſus orientem, & magni lapi- des de nubibus celi ceciderunt, de quibus unus pro miro Regi Francie eſt in Aſulo deportatus. Et quidam Rex gentilis magnus, Dominus fe- re totius Barbarie, fecit fieri viam pro mercatoribus, verſus Januam per deſertum & dum ad videndum eam cum magna familia tranfiret, venerunt nuncii afferentes, quod quam plures uxores fue infra duos dies eſſent defuncte, & omnes homines ſue civitatis mortalitate terminaren- tur ; Rex nimis territus ait , Dei eſt hoc judicium volentis quod ſucipia- mus fidem Chriſtianam, & miſit nuncios pro confiliariis ſuis, volens effe Chriſtianus. Qui cum audiviſſet, quod Chriſtiani ita morerentur, fi- cut Saraceni, recuſavit baptizari; & inter gentiles tunc temporis cecide- runt fulgura de celo, & combuſsit duas civitates magnas, videlicet Amoden & Jaboren, & cum omnibus, que eis adjacebant totaliter conſummendo. Preter ea in prefato die Converfionis Sancti Pauli propter motum terre maximum Ravenna, & quam plures alie civitates ſunt in edificiis pro magna parte & in muris destructe, & multi homines oppreſsi interie- runt, & tranſeundo verſus Villacum in pluribus locis plura claustra & Rr Tom. VI. Mon. ec-

Strana 314
314 eccleſie cum variis edificiis corruerunt, & prope ibidem montes caden- tes XXIII. villas obruerunt, homines, & jumenta exterminando, pre- dicta quoque civitas eſt funditus deſtructa, & caſtra vicina XXXIV. ce- ciderunt, & terra in diverſis ſcindebatur locis, & tremore magno lon- go tempore paciebatur; Et tunc in tota Carinthia & Carniola, & in ter- ris vîcinis maxima dampna evenerunt, mortalitas quoque ad Austriam etiam pervenit, & in Regno Boemie inceperat dominari, ſed aura re- cens, & frigida ipſam eliminavit; ſed Deo pocius, & fuis Sanctis est gratias agendum. Eodem tempore quidam ſtudentes de Bononia verſus Boemiam transeuntes, viderunt quod in civitatibus, & in caſtellis pauci homines vivi remanſerunt, & in aliquibus omnes defuncti fuerunt, in multis quoque domibus , qui vivi remanſerant, & egritudine oppreſſi, unus alteri non potuerant porrigere hauſtum aque, nec in aliquo mini- strare, & sic in magna afflictione & anxietate decedebant. Sacerdotes quoque, ministrantes Sacramenta, & Medici egris medicamenta, ab ipſis inficiebantur , & moriebantur , & plurimi ſacerdotibus mortuis ſine confeſſione & Sacramentis ecclesie de hac vita migraverunt, facte funt autem foſſe magne , late , & profunde, in quibus corpora defunctorum ſepeliebantur; in locis quoque pluribus infectus aer plus inficiebatur, qui plus nocet quam cibus corruptus, ex putredine cadaverum, quia non remanſit ſuperſtes, qui ſepeliret, verum tamen de prefatis ſtudentibus niſi unus fuit Boemiam reverſus, ſodalesque ſui in via deceſſerunt. Ad- vertendum eſt quoque , quod ſic per corporalia, & ſenſibilia mens ho- minis in Deum poteſt elevari, si quis cum reverentia Dei & timore de- bito modo eisdem utatur, ita etiam eorum uſus indebitus amori carna- li annexus mentem a Deo vel totaliter abstrahit, cum in rebus consti- tuitur inferioribus, vel mentis intentionem a Deo retardat ſecundum plus & minus ſubſequente affectus diverſitate, hinc eſt quod avari, gu- loſi, luxurioſi & ceteri vitioſi his ſenſibilibus rebusque corporalibus e- normiter utentes & excecabili amore eisdem inherentes offendunt Domi- num, juſtitiam ejus contra ſe provocando, & precipue peccatis contra naturam, unde ſieut olim ante legem & ſub lege veteri , ita & nunc culpis exigentibus ephydimia & plagis aliis homines afflixit temporali- ter, multos ex his eternaliter condempnando. Et sequenti anno prima die Auguſti, que fuit dies Veneris , & ad Vincula Sancti Petri, obiit Regi- na Boemie Domina Blancza prima conthoralis incliti Domini Caroli Re- gis boemie & Romanorum, & cum magno apparatu, & ſolempnitate ſe- FRANCISCY pul-

Strana 315
LIBER III. pulta eſt in eccleſia Pragenſi, que huic plurima legavit & precipue re- gales cortinas. 315 De ſecundo matrimonio Domini Karuli Regis Boemie ac Ro- manorum. Anno Domini M. CCC. XLVIII. Domino Karulo Regi Romano- rum & Boemorum extitit matrimonialiter copulata filia Comitis de Falcz, nomine Anna, in die translationis Sancti Wenceslai, que fuit quarta fe- ria poſt Reminiſcere, & fuerunt nupcie ſolempniter celebrate in castro Bucharaco ſuper Renum. Et eodem anno in dominica Omnis terra, pre- fata Domina Regina peperit filium primogenitum (y) & baptiſatus eſt in caſtro Pragenſi in eccleſia Cathedrali cum magna ſolempnitate nomine Wenceslaus. Et eodem anno Wolkmarus Marchio de Branburk rever- ſus eſt ad ſuum Principatum , qui multis annis de ipſo ſe abſentavit, in aliis terris variis & regnis incognitus degendo, & multas adversitates ſuſtinendo. Et dum crederetur de hac vita deceſiſse, Ludvicus Bavarus, qui ſe gerebat pro Imperatore, filium ſuum ad prefatum Principatum ſubſtituit & promovit. (z) Et dum idem prefato Principi reverſo re- sisteret, nec admitteret dominari, hic mox Domini Karuli Regis Ro- manorum ac Boemorum auxilium & ſubſidium instantiſſime poſtulavit, cujus precibus Dominus Rex annuens, cum valido ac potenti exercitu in adjutorium ſuum properavit, & adverſarios ſuos humiliavit, & ante civitatem Ffrankfwoyez multos milites fecit, & baltheo militari precin- xit. Et exinde multum notabilibus, & multis actibus perpetratis Prin- ceps prefatus a Domino Rege in feodo accepit dictum Principatum. Eo- dem anno XXIII. Julii feria IV. hora veſperarum fuit apertio portarum, Rr 2 & (y) Intelligendum de eodem anno nuptiarum celebratarum adhue currente, fi autem agatur de anno ſolari, filius hic primogenitus Wences laus dictus primum anno ſequente 1349. natus eſt, ut recte adnotavit Beneſsius, quod ipſum innuit Franciſcus, cum natum ait Dominica Omnis terra, quæ eſt Dominica ſecunda Epiphaniæ , atque eo anno in 18 Januarii incidit , com nuptiæ anno priore 4 Martii celebraræ fuerint. (z) Novum Synchroni authoris teſtimonium Waldemarum Marchionem Brandebur- genſem pridem defunctum ſuperſtitem creditum fuiſle.

Strana 316
316 FRANCISCI & ventus fortis cum maxima pluvia & vehementi, & tunc plurima no- cumenta ſunt ſubſecuta , precipue in montibus Endie, ita quod plurima hoſpicia corruerunt , & multitudo hominum periit , & fuit ſuffocata ma- xima in foſlis per aquam nimiam & vehementem. Eodem tempore Rex fratri ſuo Domino Johanni Marchionatum Moravie liberaliter con- tulit in preſentia Principum diverſorum. Eodem anno currente vene- runt Pragam multi penitentiam agentes de diversis terris senes & ju- venes , turmatim & proceſſionaliter in ciliciis , & eccleſias cireumcurren- tes, precincti manus panno linteo, ſuperius nudi incedebant ſe gravi- ter flagellantes usque ad largam sanguinis effusionem, flagella autem eo- rum erant nodoſa in quibus quaſi acus , ſive aculei ferrei erant infixi, & in primo eorum adventu multos ad devotionem provocabant. Qui ſe flagellantes canticum quoddam vulgaliter decantabant, & multi incole terre Boemie de eorum inſolita & laborioſa penitentia mirabantur , & eis opera miſericordie plurima inpendebant, & multi de Boemia tam Boe- mi, quam Thevtonici eisdem jungebantur. Et quia lecta eorum erat non modicum corrupta , in ſe continens varios errores , quibus cognitis Dominus Archiepiſcopus cum aliis Prelatis eccleſiarum amplius ipſos ſu- stinere nolentes de Boemia exire coegerunt. De Confirmatione ſtudii generalis in civitate Pragenſi. Sunt duo loca, inter que anima humana consistens, ad utrumque ſe poteſt movere. Deus eſt in ſummo, mundus in imo, medium autem oportet participare conditiones aliquas extremam propter connexionemn univerſi. Et imo oportet, quod anima in aliquo conveniat cum eternis, & in aliquo cum temporalibus. Cum eternis quidem in hoc, quod ſe- cundum ſubſtantiam eſt omnino stabilis & manens in eternum, & con- venit cum temporalibus in hoc , quod ſecundum aliquas operationes eſt mutabilis. Hujus rei gratia, ſi ipſa in his, que deorſum ſunt, ſe per cu- piditatem inmerſit, per varias diſtractiones rapietur, & a ſe quodamodo diviſa diſſipabitur. Sed hoc non potest vitare niſi per studium sapien- tie, & diſcipline , uſus enim diſcipline dirigit animaim ad virtutes, virtus autem ducit ad beatitudinem eternam. Porro inclitus Dominus Karulus Rex Boemorum ac Romanorum advertens maximam utilitatem ſtudii ſa- pientie, & virtutis, generale ſtudium Pragenfis civitatis ſuis literis re- galibus aurea bulla roboratis gratioſiſſime corfirmavit, perpendens inſu- per

Strana 317
LIBER III. 317 per quod bona anime ſunt preſtantiora, excellentiora, nobiliora bonis nature & fortune, cupiens igitur, ut prefatum ftudium generale bonum & felicem finem ſortiretur, vocavit, & literis ſuis accerſiri juſſit de va- riis studiis aliarum terrarum Magiſtros & Doctores, quibus legaliter providit , & generoſe , ut pro ſuis laboribus haberent vite preſentis ne- ceſſitatem ac largas provisiones. Fuerunt autem quinque Magiſtri Theo- logie, quorum unus legit in eccleſia Pragenſi, & predicavit. Cui ve- nerabilis Pater , & Dominus Dominus Arneſtus primus Archiepiſcopus Pragenſis honorifice providit, & copioſe; alii vero Magistri in Monaste- riis ſui ordinis ſacram Theologiam legerunt , & hujuscemodi acta ſaluber- rima in hac terra Boemie nunquam viſa, nec audita fuerunt. Jus autem Canonicum legit Doctor Decretorum de Bononia vocatus, & idem Jus Canonicum legit in eccleſia Pragensi Magister Stephanus prefati Domini Archiepiſcopi Cancellarius, Magister vero Balthasar de Tusia legit li- bros artis Medicine, (a) alii vero Magiſtri in ſcolis fuis artes legerunt liberales. Ceterum more generalium studiorum singulis annis electus fuit Rector Univerſitatis & ſolempniter in eccleſia Pragenſi approbatus. Porro Dominus Rex eidem ac ceteris generalis studii ſcolaribus genero- ſas donavit libertates, qui cum Domino Archiepiſcopo ad melioris sta- tus perfectionem, & ejus felicem conſummationem mandavit clero to- tius regni Boemie donari, & afferri contributionem copioſam. Eodem tempore venit ad Dominum Regem quondam Rome urbis Tribunus no- mine Nicolaus (b) vir magne literature, & facundie, primum quidem civis Romanus ſed Principatum prefatum aſſecutus ſe in ſuis literis ſcri- bebat Nicolaus Tribunus ſeverus & clemens, & deinde Nicolaus candida- tus miles Spititus ſancti, quia ut dicitur in die Penthecoſtes nutu divi- no, ut aſſeruit, fuit in tribunum electus, & pluribus coronis corona- tus, ut ex ſuis literis colligitur evidenter, quo Principatu adepto fer- tur magnam utilitatem reipublice & univerſitati procuraſſe, & plura bella comiſiſſe , ita quod Columpnenſes Principales in urbe Romana pro- ſtravit, ac delevit, qui in tantam elationem elevatus, & preſumptio- nem primum quidem Bavarum Ludvicum, dein ipſo defuncto, Domi- num nostrum Regem, in Regem Romanorum electum, & omnes Electo- res (a) Hæe peculiaria ſunt , quæ nuſpiam apud alium reperies. (b) Beneſſius ad annum 1349. hane narrationem reponit.

Strana 318
318 FRANCISCI res ad curiam ſuam literatorie citavit ; Qui prehabito conſilio citationes ſuas contempſerunt, & ad hoc faciendum afſeruit ſe ex privilegiis anti- quorum Principum Romanorum habere plenam auctoritatem ; ceterum con- ſpiratione contra eum facta per prefectum urbis prefate repulſus & fidefra- gus effectus, dicto Tribuno exilium procuravit. Qui ad montes Wlta- nos veniens cum heremitis fratribus Minoribus, quorum ordinem dicitur fuiſſe profeſſus, veniensque ad eum quidam heremita, nomine Angli- eus, ipſum nomine proprio ſalutavit, quo mirante , quod nomen ſuum fuerit occultatum , tunc ait illi : ſatis pro te orationibus & contemplatio- ni vacaſti, expedit jam, ut pro utilitate proximi, & republica utiliter ſtudeas inſudare, dans eidem certos legationis articulos ad Regem Ro- manorum ex parte ſua perferendos, quo in hoc facto heſitante ſubjunxit prefatus heremita: vadas ſîne formidine, nam pro ſigno reperies apud ipſum talem librum ſic intitulatum, tandem veniens ad Dominum Re- gem propoſuit ſatis erroneam ſuam legationem, & libro ſibi oſtenſo Johannis heretici hic condempnati, in quo perlectis quibusdam capitu- lis oſculatus eft eum, dicens: iste est liber, quem quesivi, & ecce in- veni; quo facto dixit , quod infra annum & dimidium magna perſecu- tio Cleri eſſe deberet, ita quod Papa eſſet in periculo in propria perſo- na, & quod occidentur multi Cardinales, & quod infra tempus jam di- ctum deberet modernus Papa de hac vita migrare , & alter loco pauper eligi, qui edificare deberet templum pulcrius templo Salomonis in urbe Romana in honore ſancti Spiritus, ad quem Papa, reſidui Cardinales confugerent, & veniam poſtularent, ſed gratiam non conſequerentur; & quod post quindecim annos deberet efse unus Pastor, & una fides, & quod prefatus novus Papa, Dominus Rex noſter, & ipſe tribunus de- berent eſſe quaſi vestigium ſancte Trinitatis. Aſſerebat quoque, quod dictus Dominus Rex noster deberet regnare in istis terris, ipſe vero tri- bunus in partibus ultramarinis, & alia plura his fimilia proferebat, & etiam erronea, propter que tanquam de hereſi ſuſpectus fuit per Domi- num Archiepiſcopum arreſtatus , & deinde publicatis proceſſibus in ec- cleſia Pragenſi, qui fuerant per Epiſcopum Spoletanum huc miſſi, ſedis Apoſtolice legatum, in quibus ratione contumacie in negotio fidei pro heretico condemonabatur. Hujus rei gratia Dominus Rex & Domnus Archiepiſcopus predictum tribunnm ad curiam Pape transmiſerunt. De

Strana 319
LIBER III. 319 De allatione magnarum Reliquiarum Imperii ad Pra- genſem civitatem. Dem glorioſum, velut piiſsimum Regem, & Imperatorem beni- gniſſimum credimus omnia in ommnibus impartiri , nunc quidem ſalutis principia inſpirare, & inſerere bone voluntatis ardorem, nunc vero virtutes heroycas ſive Theologicas, nec non habitus aliarum virtutum infundere, nunc vero bona varia ſpiritualia, & corporalia ſuis tribuit creaturis, & quia non modica bona, ſed maxima dona largitus eſt tibi Dominus Deus tuus o Boemia per Dominum Regem Karulum, & tuum quaſi per instrumentum ſue clementiſſime providentie, videlicet ſunctua- ria, que videntur ad ipſum pertinere, hujus rei gratia, non ut ingra- ta, ſed Domino Deo grata, cum univerſis generibus creaturarum in te contentarum in laudem tui exſurgas plaſmatoris, & immenſas gratia- rum actiones ipſi devote referendo. Attende igitur prefati beneficii pre- tioſitatem , quo te gratioſe locupletavit, & per conſequens ſuper alia regna exaltavit. Anno igitur Domini M. CCC. XLIX. prefatus Domi- nus Rex accerſito filio Ludvici Bavari in preſentia multorum Principum in Pragenfi civitate ſecum concordavit , quod predicta Sanctuaria Impe- rii in Boemiam ſibi adducerentur. Porro Dominus Rex ſolempnes nuncios miſit Bavariam in Monachum propter allationem reliquiarum, quibus al- latis Dominus Rex in die Palmarum cum Domino Archiepiſcopo , ac aliis Principibus, & nobilibus, nec non cum Clero univerſo, comitante tur- ba plebis copioſa, pedester, obviavit Sanctuariis ad Wyfsegradum cum magna ſolempnitate & devotione. Et in Nova Civitate fuerunt mon- ſtrata univerſîtati, premiſſa exhortatione, deinde condux t ista ad castrum Pragenſe. Sunt autem hec Sanctuaria Imperii: Pars magna fancte Cru- cis, & lancea, cum qua fuit in ipſa cruce latus Domini transfixum, & clavus, cum quo fuit Dominus eidem cruci affixus , & plura alia, Sancti Karuli Imperialis & gladius, qui fuit ſibi divinitus miſſus. Mandavit autem Dominus Rex prefatus ceteris temporibus, ut dicte reliquie in- colis ſui regni monstrarentur, & vero ex devotione plurimi affecti, etiam de aliis terris properabant. Eodem tempore Dominus Rex non ſolum cultum divinum, ſed & reliquias Sanctorum in eccleſia Pragenſi aug- mentavit, donavit itaque eidem caput beati Ignatii Martiris, & Pon- tificis , qui fuit de cognatione Salvatoris , ſcripſit quoque epiſtolas , ſive li-

Strana 320
320 FRANCISCI literas beate Marie virgini, ipſa quoque eidem reſcripsit gratioſe, alias quoque multas reliquias , & varias Apoſtolorum , Martirum & Confeſſo- rum ornatas auro, & argento, & gemmis pretioſis, quod nullus alio- rum Regum hujus regni prefatam ecclefiam Pragenſem tam excellenter & magnifice exaltavit, ditavit & honoravit. De circumſtantiis anni gratie, & Jubilei. Anno Domini M. CCC. L. In pluribus epydimia, ſive peſtilentia genus humanum devastavit, ſed tunc in Boemia etiam locum habebat, quam ob rem multi effugere volentes Romam iter arripuerunt, & tamen ipſam non evaſerunt, unde de iis idem poteſt dici verſus: Incidt in cillam volens vitare caribdim, verum tamen ſecurius & melius fuit eis ad animarum ſalutem in peregrinatione decedere, quam in propria pa- tria in periculis manere. Et quia iste annus erat annus gratie & jubi- leus multi Romam tranſeuntes pro indulgentia , & gratia obtinenda de hac vita migrarunt, quidam in urbe Romana, quidam vero ab ipſa re- cedentes, quidam ad eam accedentes, itaque quorumcunque tertia vel quarta, vel media pars moriebatur, & quoque omnes, qui erant in ſocietate una, vel comitatu de hac vita decefferunt; hujus rei gratia cemeterium vicinum eccleſie Sancti Petri, quod ſacer campus nun- cupatur, fuit multum dilatatum, quia non poterat capere corpora de- functorum peregrinorum, unde propter maximam multitudinem adve- nientium, & de toto mundo confluentium fuit magna cariſtia, & defec- tus victualium, ita quod multi incole Urbis limpha pro vino utebantur, unde tam Clerus quam populus in urbe Romana in temporalibus mul- tum profecerunt, in naturalibus vero non modicum defecerunt, nam infectus aer, qui & corruptus fuit ex ſpurciciis peregrinorum, multos Romanos infecit, qui non morte naturali, ſed violenta de hac vita mi- graverunt. In precedenti vero anno in prefata urbe Romana fuit facta ecclipſis ſolis particularis , que non fuit hic , ſed pridem fuit hic , ſed non illic, & tunc temporis fuit motus terre, quia quedam ecclefie & do- mus in prefata urbe corruerunt, incole vero ejusdem quaſi diem noviſ- fimum metuentes cum luctu magno & ejulatu exeuntes in vineis, & in campis per plures dies habitarunt, Mi-

Strana 321
LIBER III. 321 Miraculum. Anno Domini M. CCC. LI. Virgo quedam Zycania nomine, que ex nimio dolore oculoruim extitit totaliter excecata, cum eadem cecita- te pluribus annis duravit , que cum audiviſſet de operibus miſericordie, & de magna pietate, quam impendit indigentibus, & variis neceſsitati- bus oppreſſis Sanctus Wenceslaus, magna devotione ad ipſum affecta, peciit amicos ſuos, ut ad Pragenſem civitatem duceretur, que dum ad- ducta fuiset, post refectionem corporalem, & gratiarum actionem accep- to baculo ſurgens devote protulit hec verba: o Beate Wenceslae glorio- ſe noſter Patrone, qui es pauperum adjutor, & opprefforum relevator, adjuva me, ut ſine ductore ad tuum fanctum corpus valeam pervenire, hoc dicto mox viſum clare habuit , & abjecto baculo cum ſuis amicis ad eccleſiam Pragenſem pervenit , & ante ſepulchrum Beati Wenceslai gra- tes agendo, omnibus, qui aderant, narravit, de ipſius illuminatione, & viſus reſtitutione. Et ego FRANCISCUS Penitentiarius Domini Ar- chiepiſcopi editor bujus Cronice plures Canonicos & Ministros Pragensis ecclefie adduxi in teſtimonium, ad hujus miraculi majorem declaratio- nem. Aliud miraculum. Eodem anno fuit quidam adductus ad Pragenſem civitatem , qui pluribus annis fuit contractus, & officium pedum, & manuum per be- neficia medicine corporalis non valuit rehabere, convertit ſe igitur toto cordis affectu ad Sanctum Wenceslaum vota vovens & orationes cordis, & oris offerens, & per merita beati Wenceslai integram recuperavit ſa- nitatem , qui incolumis veniens ad ſepulchrum beati Wenceslai eidem immenſas retulit gratiarum actiones, & omnibus audientibus narravit ſuam gratioſam curationem. Eodem tempore Dominus Rex montem Wiſſegradenſem muris cinxit fortiſſimis, & turribus firmans ipſum venu- ſte decoravit. Eodem tempore prefatus Dominus Rex in ſua Nova ci- vitate Pragenſî eccleſiam Sancti Caroli errexit, in qua Canonicos Regu- lares locavit eisdem de neceſsitatibus temporalibus largiter providendo. Eodem anno filius Domini Regis nomine Wenceslaus puer (c) duorum Ss Tom. VI. Monum. an- (c) Abhine ceſſat character prieris ſcribæ , novusque incipit.

Strana 322
322 FRANCISCI annorum de hac vita in die Sancti Stephani & in ecclesia Pragensi est se- pultus. Et in Ancona civitate Lombardie ignis maximus de celo cecidit, & totaliter ipſam cremavit. Anno Domini M. CCC. LII. fuit in Apulia maximus terre motus. Eodem anno Dominus Rex contra quosdam nobiles ſe erexerat, & ipsi ſe ſibi oppoſuerant, qui cum vallido exercitu intulit eis multa dampna, viriliter eos ſubjugavit ſuo regimini ſubjiciendo, & eodem tempore de Florentia, & de aliis civitatibus Thuſcie, ac Longobardie venerunt vene- rabiles viri ſuam peragentes legationem, & per literas ſuas ſe Domino Regi ſubjiciebant, & ipsum ad ſuas partes invitabant. Eodem anno Clemens Papa in die beati Nicolai nature debitum ſolvit de hac vita mi- grando , & poſt ſex dies Dominus Stephanus Penitentiarius loco ipſius est electus Innocentius nominatus. Eodem anno Dominus Johannes epiſcopus Olomucenſis , qui prius fuerat Prepoſitus Wiſſegradenſis, (d) & ſucceſſit ei Prepoſitus Omnium Sanctorum Dominus Johannes vir honorabilis , & fuit in eccleſia Pragenſi in epiſcopum ſolempniter a Do- mino Archiepiſcopo conſecratus. Eodem anno obiit Anna Regina Boemie in eccleſia pragenſi ſolempniter ſepulta , & fuit ecclipſis lune , & diu duravit, quam ſiccitas magna fuit ſubſecuta, in pluribus locis fru- menta , & alia terre naſcentia defecerunt. Anno Domini M. CCC. LIII. in Dominica infra Nativitatem Do- mini, Dominus Papa Innocentius fuit more conſueto conſecratus, & corona Summi Pontificis coronatus. Eodem anno Dominus Rex ex quadam devotione intravit monaſterium virginum ad Sanctum Franci- ſcum, & cum allate fuiſſent (e) abſcidit particulam de digito Sancti Ni- colai , & mox apparuit caro rubra , & ſanguinolenta , & in cultello due gutte ſanguinee apparuerunt , & poſt plures dies Dominus Rexcum Do- mino Archiepiſcopo reverſus ad prefatum monaſterium abſciſſam parti- culam digiti applicavit majori parti, & continuo ei adheſit, acſi inciſo non fuiſset, ſed modica remansit cycatrix. Eodem tempore Dominus Rex quatuor altaria conſtruxit in eccleſia Pragenſi, & unum ex his fe- cit (d) Supple: mortuus eſt. (e) Supple: reliquia.

Strana 323
LIBER III. 323 cit in honorem Sancti Nicolai conſecrari. Eodem anno nuptie celebra- te ſolempniter fuerunt filie regis noſtri, & filii Ducis Austrie (f) in Pragenſi civitate. Eodem anno Dominus Rex duxit in uxorem filiam fratris Ducis de Swydniz nomine Annam , & fuit coronata in Reginam Boemie eodem (g) XXVIII. die Julii infra ſolempnia Miſſarum, & hec eſt Domini Regis tertia conthoralis. Et hic eft finis Cronice. Ss 2 OB- (f) Beneſſius filiam Katharinam, ſponſum Rudolfum exprimit. (g) Scilicet adhue anno.

Strana 324
324 OBSERVATIONES ☞ ☞ * ☞ OBSERVATIONES PRÆVIÆ AD FRAGMENTUM CODICIS PRÆBEN- DARUM, DISTRIBUTIONUM ET OFFICIO- RUM ECCLESIÆ S. GEORGII ORD. S. BE- NEDICTI IN CASTRO PRAGENSI. onsilium voluntasque nostra erat hic proferendi apographum fragmentum tranfumtum ex vetere codice monaſterii San- ctimonialium Ordinis Sancti Benedicti primi omnium in caſtro Pragenſi anno 967. erecti, quod ante annos facile vigin- ti nobiscum benevole communicaverat Reverendiffimus D. piæ memoriæ Joannes Francifcus Barthon tum adhuc Canonicus, po- ſtea digniſſimus Decanus Metropolitanæ ecclefiæ ex archivo e- jusdem Parthenonis depromptum. Non fuiffe id autographum & memoriæ quæquæ vetuftioris ſcribæ, & charta, & characte- res & cyphræ Arabicæ prodebant, luculenterque oftendebant ſeculo medio ſupra decimum quartum ex vetuftiore codice tran- ſcriptum fuiſſe. Cum vero fragmentum iſtud jam jam pluribus animadverſionibus illuſtratum prelo typographico ſubjicere pa- ramus, confiliumque noſtrum Clariffimo viro amicoque ſuavifli- mo D. Raphaeli Ungar Bibliothecæ Cæsareæ Pragensis Præfecto primario aperimus, ab eodem edocemur: Autographum ipſum membranaceum in Bibliotheca Cæſarea aſſervari, quod pro ſua erga nos benevolentia præter hæfitationem nobiscum communi- candum annuit, ut proinde jam editio multo emendatior inte- grior- 6 NUV ARIA2

Strana 325
PRÆVIÆ. griorque prodeat, nam ſcriba ille, qui ſæculo XV. apographum archivi S. Georgii tranſumpſerat, majore, atque fas est, uſus licentia, non modo ubivis numeris Romanis Arabicos ſubfti- tuit, fed etiam narrationes ipſas centum triginta tribus paragra- phis diſtinxit, imo nonnulla ſequius legit, nonnulla dormitans prætermisit, quædam etiam suo arbitratu explicavit. Comparet itaque exemplar diligenter accuratum ad fidem autographi, fra- gmenti, inquam, duodecim foliorum ex vaſtiore vetere mem- branaceo codice residuorum, quæ ne perirent posteriorum poſfef- forum prudentia ſagacitasque proſpexit, ut nova theca vestiren- tur. Folia quidem iſta magnitudine & latitudine fua commu- nem membranaceorum codicum menſuram multum ſuperant, pri- morumque foliorum margines fuligine notati innuunt, hoc fra- gmentum cujuscujus demum incendii flammis fuiſſe ereptum. Character ſemiuncialis monachalis elegans est & ad paginam us- que primam ſupra vigeſimam æqualis, cui alius jam ſcriba obti- git, quem alterius & tertii quartique manus excepit; paginæ priores undecim in duas columnas fectæ, reliquæ una linea per totam latitudinem currente ſcriptæ funt. Inter annos 1352-62. codicem iftum exaratum fuiſſe plura indicia reliquit ſcriba, nam de Innocentio VI. Pontifice Romano loquens ait: Innocencii moderni, de Carolo IV. Rom. Imp. qui Romanorum modo tenet Imperium, denique de Arneſto Archiepiſcopo primo Pragenſi: Arneſti modo jam Archiepiſcopi, quibus verbis teftatum reliquit ſe hoc annorum intervallo ſcripfiſſe. 326 Ut jam de argumento codicis iſtius præfemur ; Plura is o- lim complexus fuiſſe videtur, præterque Præbendarum, diſtri- butionum officiorumque ecclefiafticorum hujus ecclefiæ confi- gnationem, etiam donationum, fundationum, privilegiorumque instrumenta comprehendiſſe, cum postremum ad Librum IIII. donationum fiat revocatio. Principio præmifit compilator, quis- quis demum fuit, parænesin prolixam ad Clerum ecclefiæ S. Ge- orgii ſeu a ſe ſeu alio factam, qua exaggerat gravitatem implen- di

Strana 326
326 OBSERVATIONES di injuncti divini officii, voluntatique poſtremæ fundatorum, te- statorum, benefactorumque ſatisfaciendi, quod argumentum plurimis terriculoſis exemplis e Sacra Scriptura, hiſtoria profa- na, patriaque urget, ut oftendat plenam periculi aleam eos fub- ire, qui majoribus ſuis & benefactoribus ingrati, beneficiorum- que immemores officia divina, oneraque impofita negligenter exequuntur, aut plane intermittunt, nonnifi, ut pinquefcant, perceptionibus diſtributionibusque intenti. Eft autem fermoiste principio mutilus, cujus tamen magnæ parti pepercit ignis, quem vel ea de cauſa mutilum hic apponimus, tum ne fragmentum iftud magis magisque truncetur, tum quod exempla quædam etiam ex hiſtoria Bohemiæ involvat, denique quod haud concinne a ce- teris narrationibus reſcindi potuerit, uno enim veluti filo res u- niverſa pertexitur. Succincta primum narratione compilator non modo incunabula Chriſtianæ fidei in Bohemia, ſed & eccle- fiæ S. Georgii a Wratislao I. Duce fundatæ, atque in Partheno- nem Ordinis S. Benedicti ſub Boleslao Pio converſæ perstringit, cujus cauſam in negligentiam defidiamque Cleri & ministrorum ecclefiæ conjicit, quos per fæminas ejectos dolet, quorum fi- milia plura refert, quæ fruſtra in alio vetere noſtro ſcriptore exquiruntur. Hammerſchmidius quidem in Hiſtoria ſua S. Ge- orgii ad codicem iſtum provocans p. 3. appellat manuſcriptum antiquiſſimum librum S. Georgii in membrana, e quo præſertim de præbendis, diſtributionibus officiisque plura ab eo excerpta fuiſſe manifeſtum eft, at vero plura indicia reliquit autographum ipſum nunquam eum vidiſſe, ſua nonniſi e quibusdam excerp- tis haufiſſe, aut certe codice iſto ſomnolenter indiligenterque uſum fuiſſe, nam multe amplius hiſtoriam ſuam memoriis codi- cis iftius irrorare & frecundare potuiffet, cum contra plures Ab- batiſſas hujus monaſterii, in hoc ipſo manuſcripto memoratas, penitus prætermiſerit, neque eas in feriem retulerit, nec die- rum annorumque fupputationes, quæ autographo refpondeant, ſecutus fit. Illud ipſum eſt, quod pridem in Annalibus noſtris Hagecianis P. III. p. 439. (cum nobis manuſcripti iſtius copia nec-

Strana 327
PRÆVIE. 327 necdum facta fuiſſet) Hammerſchmidii ad hunc ipſum codicem provocantis fidem in dubium vocaverimus, quod affereret: ec- cleſiæ S. Georgii opus jam anno 912. cœptum, anno vero 913. ab- ſolutum fuiſſe, quam chronologiam hiſtoriæ tempori minime con- gruere ibidem advertimus, ut proinde merito eodem loco cen- furam noſtram tulerimus, nos quidem quoad alia ex hoc codice narrata hiſtorica Hammerſchmidii fidei derogare nolle, at certe annos 912 & 913. in eo expreſsos eſſe, nobis perſuaderi haud paſſuros, quos jam a codice iſto abefle advertet, legetque be- nevolus Lector. Ut ut autem fragmentum iſtud parvæ molis, paucorumque foliorum eft, non contemnenda tamen quæquæ fuppeditat uni- verſim rei hiſtoriæ & literariæ Bohemiæ, tum liturgiæ veteris, conſuetudinumque patriarum cognitioni, quemadmodum & voces medii ævi continuando locupletandoque Gloffario Dufreſnii & Carpentieri plurima fubfidia ſubminiſtrarunt, cujus Appendicem ex meris Boemicis ſcriptoribus manuſcriptisque, utrique mox nominato auctori nunquam lectis cognitisque, jam a plurimis an- nis meditor, conſcriboque. Et quidem ut brevitatis caufa unius alteriusve præguſtum amico Lectori dem, edocemur jam fæcu- lo ordiente IX. ſubque Wratislai I. Ducis noſtri imperio exfti- tiſſe apud nos chartas publicas teſtium nominibus roboratas, his enim Compilator noster verbis rem teſtatam facit: Libro, inquit, tranſumptionis litterarum Monialium inter teſtes poſitos habetur mentio Archipresbyterorum propriis nominibus expreſſa : Wlita Archipresbyter, Bielca presbyter &c. Hiſtoriam filiorum Wilhel- mi Leporis de Waldek, qui matrem fuam violenta manu e mo- nasterio S. Georgii extractam carceribus fuis incluferunt, nuſpiam alibi ſi bene memini, commemoratam inveni. Sed quorſum plura præoccupo, quandoquidem ſubjectæ noſtræ animadverfio- nes ubivis rariora five in re hiſtorica, five ceremoniis ecclefiæ, five confuetudinibus patriis indicant, atque ubi opus videtur, elucidant. Id inter alia in hujus codicis ſcriptura perrarum, at- que

Strana 328
ORSERVATIONES que inter ſcribas hujus ætatis minime ufitatum mihi viſum, quod tigna interrogationis ubivis jam ea figura, qua hodie pinguntur (ſcilicet virgulæ infra & ſupra reflexæ ſeu ſerpentinæ puncto ſuper- jectæ) vifantur, aliæ etiam interpunctionum notæ frequentius accuratiusque expreſſæ, fi unam vocalem i excipias, quæ nuspiam virgula, minus puncto aliquo diftincta comparet, cum tamen alius codex ejudem monaſterii (de quo paulo inferius plura dicturi ſu- mus, quinquaginta annis facile vetuftior) jam paſſim omni loco vocalem i virgula obliqua & quidem rubri coloris notet. Quod maxime eo fine hic commemoramus, quod aliqui cognoſcendæ ætatis veterum characterum , codicumque in signanda feu per virgulam ſeu per punctum i vocali certum temporis indicium reponant, imo legem ftatuant, cum jam alias exemplis oftende rimus: ſcribas ejusdem temporis & fæculi in hoc, ceterisque interpunctionum fignis variaſſe, alterumque præ altero diligen- tiorem accentuatas punctatasque literas i præfertim in concurſu literarum n. m. u. jam multo ante ſæculum decimum quartum & quintum pro arbitrio, faltem apud gentem noſtram, adhibuiſ- ſe, quod idem de aliis diftinctionum, interpunctionumque notis fentiendum, ut proinde erraturus is effet, qui ex ejusmodi uni- co indicio codices veteres & diplomata in ſuſpicionem ſubleftæ fidei adducere tentaret. 828 Injecimus ſuperiore periodo alterius codicis manuſcripti mentionem, cujus itaque propter elegantiam raritatemque (nus- piam enim unus aliquis ſcriptorum noſtrorum illius meminit) co- dicum veterum æſtimatoribus cognitionem præbendi animus est. Non est is quidem ex Hiſtoricorum genere, attamen ad acta li- teraria Bohemiæ, ad ſcriptorum patriorum antiquitatisque, imo & Genealogiæ notitiam eum pertinere nemo inficiabitur, ex quo jam aliqua præſertim Reverendiſſimi Mæcenatis noſtri in gratiam, ad cujus Ordinis memorias & decora ſpectat, delibabimus: Ser- vatur in eadem Bibliotheca Cæſarea Pragensi alius liber mem- branaceus elegante charactere ſemiunciali anno 1312 ſcriptus, lon-

Strana 329
PRÆVIÆ. longitudine mediam ulnam Pragenſem, tantundem prope latitu- dine æquans. Scriptus integer linea per duas tercias paginæ cur- rente, terciam imagines illius ævi non inelegantes vivis hodie coloribus auroque decoratæ obtinent, quarum univerfim nu- mero quinquaginta funt præcipuarum narratarum rerum delinea- tionem exhibentes. Argumentum codicis iftius Paſſio Chrifti est ſub parabola militis, id est nobilis strenuique viri repræſen- tati, qui ſibi deſponſatam hominis animam fraudibus diaboli (cu- jus perſonam latro fuftinet) per Adæ peccatum corruptam, cap- tivamque multis ſtrenuis facinoribus, & ipſa morte liberat, glo- riæ priſtinæ reddit, participemque regni ſui facit, quam conſequitur alius ejusdem authoris Tractatus de manfionibus coe- leſtibus duobus annis poſterius ſcriptus. Primam paginam aver- ſam per folium integrum occupat repræſentatio authoris genu flexi Cunegundi Abbatiſſæ S. Georgii librum ſuum offerentis, ad quem ſcribendum illa ipſa exhortata fuerat, ſcriptorique ar- gumentum præbuerat. Imaginem hanc Lectoris quodammodo obtutibus objecturi, eidem non injucundum caſurum judicavimus, fi eandem accuratius deicripferimus, maxime quod librum iftum vix unquam in publicum proditurum credamus, tum quod pic- turarum multitudo majores ſumptus depoſcitura eſfet, tum quod morales iftiusmodi libri rariores plerumque editores invenire so- leant. Præſentatur itaque Cunegundis habitu monastico intra æ- dem facram celatura varia (quam hodie Gothicam appellamus) decoram faldiſterio regali elevato cuffinoque rubro inſtrato infi- dens, manu fimistra pedum abbatiale aureum sine fascia tenet, dexteram ad authorem exporrigit ad librum ſibi nuncupatum re- cipiendum. In apfide vifuntur prominentes duo volantes ange- li, qui utraque parte coronam auream fuper ejusdem vertice te nent, ab angeli dextri lateris ore profluit leoninus verfus : Mundum ſpreviſti regnum terreſtre liquiſti. Ex alterius: Felici dono jam te premiando corono. In dextro margine ædis facræ nomen CUNEGUNDIS mixtis aureis, cæruleis, rubrisque un- cialibus literis ſcriptum eſt, quod ſemiuncialibus rubris conſe- Tom. IV. Monum. Tt 329 quun-

Strana 330
330 OBSERVATIONES quuntur verba: Abbatiſſa monaſterii Sancti Georgii in caſtro Pra- genſi Sereniſſimi Boemie Regis Domini Ottacari ſecundi filia. In- fra adgeniculatus ſpectatur monachus Ordinis Prædicatorum, eo prorſum indumentorum colorumque genere, quod hodie Ordini huic uſitatum eſt, manu dextera Cunegundi porrigens librum cærulea theca veſtitum, altera ſchedam cum hac inſcriptione te- nens: Suſcipe dictata de Regum ſanguine nata, ad laudem Chri- ſti que me dictare feciſti, de ſponſo plura ſub militis apta figura. Ad latus genuflexi hec rubro colore, uti cetera omnia leguntur: Frater Colda Lector de ſancto Clemente Ordinis Fratrum Predicato- rum egregius dictator hujus libri. A tergo ejusdem Coldæ di- ctatoris ſeu authoris compositorisve complicatis ad precandum manibus genuflexus quoque vifitur Canonicus Beneffius ſcriba hujus libri rafus capite inftar monachi, tunica ſubrubra, epomi- de vero cærulea fine manicis indutus cinctusque, circum quem verba minio ſcripta leguntur: Beneſſius Canonicus Sancti Geor- gii ſcriptor ejusdem libri. Siniſtro latere ædiculæ stant octo Sanctimoniales fingulæ manu librum tenentes, quibus uncialibus diverſicoloribus literis ſuperſcriptum eſt: PRIORISSA CUM CONVENTU. In primo trium Sanctimonialium ordine po- stremum locum obtinet eodem monaſtico veſtitu induta filiola Cunegundis Abbatiffæ ex Duce Maffovienfi, cui ante nuptaerat, ſuſcepta, veroſimillime pro more illius ſæculi oblatæ locum no- menque in monafterio obtinens, a cujus tergo leguntur verba: Domina Perchta Domine Abbatiſſe filie Regis gnatta. (a) Apſis ædis (a) Hæc Perchta Cunegundie filia adhuedum ignorata fuit , nee alia poſthac illius memoria, imo Balbinus in ſua Tabula Genealogica Przimisleæ ſtirpis plane præ- teriit Cunegundem ante ſuſceptum habitum monaſticum Ord. S. Benedicti nuptain fuiſſe. De illa hæc Hammerſchmid in Hiſt. S. Georgii p. 92. Anno 2278 cum aliis lectiſſimis Virginibus Parthenonem S. Claræ Pragæ ingreſſa eſt, ſed poſt annos duode- cim ad fratris ſui in Regnum Poloniæ jura firmanda Papa annuente coacta Maſoviæ Du- ci in conjugem datur. Duce marito viduata ſuh anuum Chriſti 1302. 22 Julii Deo ſe re- ſtituit.

Strana 331
PRÆVIÆ. 331 ædis facræ ſemicircularis utraque parte columnæ innixa est, ejus celato fastigio impositus eft clypeus ecclefiæ S. Georgii, nempe in rubro campo S. Georgius eques radiatus dextera vexillum cum faſcia candida, rubra cruce infignita, finistra clypeum can- didum itidem rubra cruce fignatum gestans. Utraque columna in pyramidem celatam definit, dextero culmini inſertus est cly- peus regni Bohemiæ, ſcilicet in rubro campo leo caudatus totus candidus cum corona flava, in finiftra columna fupereminet clypeus alter vetus terr� Boemiæ, qui aliter etiam arma Sancti Wenceslai dictus, videlicet aquila nigra uniceps alis expanfis in ſubrubeo flammeo campo. Quod autem mirum eft, nunquamque alias a me obſervatum, alæ utrique femicirculus albus inftar lunulæ fu- perductus eft, ut haud multum diffimilis videatur hodierno cly- peo Ducatus Silefiæ. Omnes tres clypei fuis appellationibus notati funt, & quidem primus Boemie, alter Sancti Georgii, ter- tius Sancti Wenceslai, de quo poſtremo vetere terræ Bohemiæ clypeo ex effigie Sancti Wenceslai deprompto copioſe egimus Tomulo IV. Diſſertationum Bornianarum p. 185. in obſervatio- nibus hiſtorico criticis ſuper origine, mutatione & geminatione clypei Bohemici. Cum imaginem hanc fuis veluti lineamentis exceptam Lectoris obtutibus stitimus, Amici monentis confilio & rogatu etiam alterius posterorum memoria dignæ iconis deſcriptionem hic adjungendam cenſuimus, quæ integra etiam membranæ pagina, & quidem numero decima ſexta, Pafſionis inftrumenta exhibet, hæc ut eo ordine, quo in codice depicta funt, referantur, paginam in quatuor veluti co- lumnas, a dextro latere exorſi, diſpeſcimus. In prima igitur columna repræſentatur Chriftus radiato capite & cruce per ra- dium ducto, manibus in cœelum elevatis orans in monte Olive- ti, ſanguineoque madens ſudore, fupra loco Angeli calicem of- ferentis, ut hodie pingi folet, ſpectatur manus e nubibus emi- nens exporrecto pollice, indice & medio, reliquis duobus clau- fis; manus hæc circumdata eft radio, per quem crux quoque si- Tt2 mi-

Strana 332
332 OBSERVATIONES milis priori ducta, ſupra quam legere eſt: Dextera Domini. Quo vetere teſtimonio iterum confirmatur ſententia noſtra: ma- num illam in primis noſtris numis non deſignaſſe Divi Viti ma- num, uti pridem opinionem doctiſſimi Viri Franciſci Pubitſch- ka confutavimus. A dextera Chrifti flectentis eft columna ad quam flagellatus a ſummo paginæ ad imum uſque perducta, in quam quatuor ſpiris in nodum definentibus implicitus eſt funis, columnæ faſtigio inſcriptum ſtatua, funi funis. Infra Chriſti flectentis genua corona picta eft, in cujus medio verba funt: Spinea corona, ſub hac vaſculum capacius cum manubio, intra quod ſcriptum: urna cum felle. Ex ejusdem finiſtro latere cul- ter cum laterali inſcriptione: Circumciſio. Subtus duo flagella nodoſa inter quæ vox Flagella poſita eſt. A ſummo coronæ us- que ad alterum flagellum occupat ſpatium menfura lignea quin- que & medium pollicem Pragenſem longa, cujus lateri finiſtro adſcriptum : Hec linea ſedecies ducta longitudinem demonstrat Chriſti. Quæ menſura si certa fide niteretur, innueret Christum ingentis plane staturæ fuiffe, quæ fupra tres ulnas Pragenſes duas tertias ulnæ æquaffet. In altera columna fupremo loco ele- ganti prorſus pictura exhibetur Chriſti caput cum barba fuſca, prolixa bifida, capillis etiam ultra eam defluentibus, totum ra- dio cæruleo intra geminum circulum crucemque mediam cinc- tum, ſupra quod inſcriptum eſt: Veronica ſcilicet vera icon Sal- vatoris Romæ in ecclefia S. Petri affervata, cujus jam Clemens IV. Tom. II. epiſt. 484. anno 1268. meminit. Sub Veronica exhibetur vulnus lateris dextri lancea perfoffi menfuram duorum pollicum Pragenfium æquans, e cujus parte finistra verba legun- tur: Hec eſt menſura, circum vulnus intraque menfuram fugiti- vis literis rubeis minutioribus hæc apposita funt: Redemit pendens in cruce ſancta oftendens vulnere - - - bus nos - - - vulnere om- nibus transeuntibus. Intermedia nempe crebris oſculis Sancti- monialium deleta funt, videtur enim codex ifte olim ſeu in cho- ro, ſeu alio quoquo demum loco publico monaſterii expofitus fuiffe, quod attritio litusque multum uſum folii iſtius prodant. Vul-

Strana 333
PRÆVIÆ Vulneris effigei ſubjecta eſt palmæ dexteræ figura, intra cujus pollicem & indicen vox alapa poſita eſt. Infimum locum obti- net forceps cum ejusdem nominis inſcriptione. In tertia co- lumna primum locum occupat calix majoris molis cum eadem inſcriptione, cui ſubjicitur imago crucis, in qua Chriſtus non- nifi duobus clavis pedum affixus ſtantis ritu inclinato capite præ- ſentatur finistra tenens virgas & flagellum, dextera schedamt hoc verſu ſignatam : Sic homo ſto pro te cum peccas, deſine pro me, id eſt: propter me. Supra brachium dextrum crucis legitur Je- ſus Nazarenus, ſupra ſiniſtrum Rex Judeorum. Sub eodem fi- niſtro crucis brachio delineata eft aliqua candidi linteaminis spe- cies sine nota appellationis, huic ſubſtrati funt tres clavi, quos nonniſi ternos pictorem effinxifſe mirum, cum quatuor clavis Chriſtum affixum præſentet, clavis denique fubjectus eft bifidus malleus. Quarta columna exhibet effigies ſpongi� perticæ im- positæ, lance�que per totam paginæ longitudinem decurrentes ſuisque appellationibus notatas, has conſequitur ſcala eadem longi- tudine duodecim gradibus diſtincta in cujus medio verba inſcrip- ta ſunt : Hec eſt ſcala habens duodecim gradus humilitatis. Tum una linea perpendiculari exprimuntur duæ laternæ, duo globosi fuſtes, denique duo gladii, quibus inſcriptum: Tanquam ad la- tronem - - - - - - - - & fuſtibus, mediæ voces longo ufu libri evanuere. Agmen denique claudunt extremo margine duæ fa- ces. Ut itaque in hac Infignium Paſſionis delineatione deside- rari videantur tunica inconfutilis, tres aleæ, & arundo, quæ in alia priore instrumentorum horum delineatione depicta vifuntur. Infimum hujus paginæ locum occupavit alia inſcriptio ſemiuncia- libus literis, e qua tantum tria prima verba fugitiva cognoſcere licuit: CONTÉMPLARE IN PLAGAM, reliqua abſterſa, & mucore obfita ſunt. Ut autem antiquorum codicum ſtudioſus Lector penitiorem manuſcripti istius cognitionem indipiſcatur, dedicationem cum Prologo feu compendio Parabolæ ex ipso au- tographo depromptum Indiculo ſupra nominato ſubjicimus, ma- 333 xi-

Strana 334
334 xime quod codex iste in eodem monasterio ſcriptus, Cunegundi- que Abbatiſſæ crebrius in ſuperiore libro Præbendarum memo- ratæ nuncupatus ad ejusdem memorias pertineat. FRAGMENTUM A T FRAGMENTUM PRÆBENDARUM, DISTRIBUTIONUM ET OFFICIO- RUM IN ECCLESIA S. GEORGII CASTRI PRAGENSIS. NUK XIIA2 Ri GeA r 2215 ſoveritis. (a) quod bona in Dubrawitz per Dominum Mathiam De- turri reſignata ſunt intabulata Dominis Præbendatis Sancti Georgii in caſtro Pragenſi. Si contingeret querere, tunc queretis inRegiſtro ſecundo Ulrici, quondam Notarii (b) pargameneo A. XXIV. - Dans eis licentiam uſum fruendi de omni ligno, quod erat in pa- radyſo, & cuncta, que creaverat ſue ſubjiciens ditioni, inhibendo eis ſolummodo de ligno ſcientie boni & mali ne gustarent. Sed obliti ſunt benefactorum ejus, precepta Dei parvi pendentes, ad inhibita manus extenderunt, & cibum vetitum ſumentes, conceſsum, quo libere uti potuiſſent , amiſerunt , vitainque , ſi perſeveraſſent in mandatis Dei, & in (a) Hæc manu ejusdem ſæculi præjecta ſunt , inſcriptaque ſuperiori parti thecæ codi- cis. (b) Id eſt in Tabulis Regni , quas anno 1319. exorſus eſt Joannes Rex Bo- hemiæ. Libri vero , quibus emptiones , venditiones , transactiones , contractus &c. inſerebantur nomen indepti ſunt a Notariis. Ita ab Udalrico Notario nomine Li- ber Udalrici primus, ſecundus, tertius dictus. Paſſim autem Udalricus iſte pri- mus omnium Notariorum abeerectis Regni Tabulis fuiſſe creditur Cujus quidem libri Anno 1541 cum ceteris incendio caſtri Pragenſis exuſti , at fragmenta apo- grapha plura ſuperſunt a nobis aliquando publicanda.

Strana 335
PRÆDENDARUM. 335 in innocentia, veſcendo de ligno vite, conſervaſſent. Unde Deus eos premuniendo , & informando predixit : Quacunque enim die comede- ritis de prohibitis , morte moriemini; ſed obliti ſunt benefactorum ejus. Amplius Dominus volens Adam ad ſalutarem revocare penitentiam, si- cut in Geneſi legitur : Dum deambularet Dominus in paradyſo ad auram poſt meridiem, clamavit, & dixit: Adam ubi es? Ille : Domine audivi auditum tuum , & timui , & abſcondi me, eo quod nudus eſſem , & Dominus: quis tibi indicavit, ut nudus eſſes? (c) & Dominus: cur co- mediſti de ligno vetito? (d) & Ille: (e) Mulier, quam dediſti mihi in ſociam, dedit mihi, & comedi. Ecce contemptus: quia culpam pro- priam volebat retorquere in Dominum ſuum creatorem, ut dicit Moyſes in cantico ſuo : Dominum , qui te genuit , dereliquiſti , & oblitus es Do- mini Creatoris tui; Unde Dei juſto judicio ob culpam inobedientie, & oblivionis mandatorum Dei ejectionis de paradyſiaca habitatione ſenten- tiam , & mortis penam incurrit , quam evitare potuit , ſi in innocentia permanſiſſet ; ſibique & ſuis poſteris labores in hoc exilio, & poſt da- mnationem perpetuam cumulavit juxta ſententiam Domini dicentis: Pro eo quod obediſti voci uxoris tue, plus quam mee, maledicta terra in opere tuo &c. Et omne genus humanum pro culpa originalis peccati deſcendit ad inferos, etſi ſacro fonte baptismatis culpa hujusmodi tolli- tur, pronitas tamen peccandi ex contractu carnis paterne remanet, jux- ta verbum ſapientie : proni ſunt ſenſus hominis ad maluin ab adoleſcen- tia ſua. Poſſunt hec applicari & ad diluvium dicente Domino ad Noe: Penitet me feciſſe hominem , finis venit univerſe carnis coram me; Om- nis quippe caro coruperat viam ſuam, quia in lege Domini ambulare noluerunt, & obliti ſunt benefactorum ejus. Similiter & in Babylonia penam confuſionis linguarum per oblivionem beneficiorum Dei incurre- runt implentes voluptatem ſuam, & sequentes vestigia patrum ſuorum. Ut dictum eſt: Obediſti voci uxoris tue, plus quam mee. Et amplius fornicatio, & avaritia, quod eſt ydolorum ſervitus , nec nominetur in vobis. Denique Moyſes vir ſanctiſſimus legislator, eo quod per oblivio- nem Nomen Dei non ſanctificavit apud filicem, quem percuſſit virga bis, (c) Mirum ſane in hoc Codice ſignum intarrogationis eadem nota & figura , ut hodie fit , exprimi. (d) Et hic interrogatio eadem nota fit , & postea ubique. (e) Loco duorum punctorum hodie uſitatorum ſtrichla vulgo dicta poſita, qualis in divifione vocis hodie ſolet fieri.

Strana 336
FRAGMENTUM 336 bis , quam accepit in conſpectu Domini, ut legitur in libris Numeri : Audite rebelles, & increduli: Num de petra hac poterimus aquas edu- cere. Dixitque Dominus ad Moyſen & Aaron : Quia non credidiſtis mi- chi, ut ſanctificaretis me coram filiis Iſrael, non introducetis hos po- pulos in terram, quam dedi eis. Similiter & populus Iſraeliticus, cui Dominus promifit educere eos de ſervitute Pharaonis, & de egyptiaca, quod & fecit, populus vero, cum eum educeret, non credidit Domi- no. Eciam eo tempore, quo concluſit inimicos ejus populo vidente (f) mare rubrum , & itinere, quod iter quadraginta dierum expediebatur ad terram promiſſionis, premiſerunt XII. exploratores, quibus plus in- tendebant credere, quam verbis Dei, per XL. annos erraverunt in invio, & non in via, nec modico tempore ſuſtinuerunt conſilia Domini. Nam Moyſe aſcendente in montem ad Dominum pro lege, fecerunt ſibi vitu- lum conflatilem dicentes: Iſti ſunt Dii tui Iſraeſ: qui eduxerunt te de terra Egypti, & mutaverunt gloriam ſuam in ſimilitudinem vituli co- medentis fenum , & propter hoc nullus eorum, qui exiverunt de Egyp- to de tanta multitudine , exceptis duobus, Caleph & Joſue , & his qui nati ſunt in deſerto, non in Egypto, nec Hurr, nec Aaron, ſed nec Sanctus Moyses gustavit, vel introivit in terraim lacte & melle manantem. Et cur hoc ? cito fecerunt, obliti ſunt &c. (g) Hoc idem conſideratur in Hely ſacerdote , qui per negligentiam oblivionis ab avaricia, & rapina, que fie- bant per filios ſuos Ophni, & Finees in Sylo, quod non cohercuit eos ab hujusmodi peccato, & Archam Dei, & filios ſuos, & vitam & ſacerdo- tium domui ſue perdidit in eternum , quia oblitus fuit Dei Creatoris ſui, & beneficiorum ejus. Amplius in factis Regum, Saul, David, Salo- m onis, considera: Saul enim per Dominum electus primus in Regem, potenter regnavit, & prophetavit, ut legitur: Num & Saul inter Pro- phetas? Sed dum non explevit mandata Dei, & regnum eo vivente ab eo ſeiſſum , & datum alteri , & ſpiritus prophecie ablatus, & malignus ſpiritus eum vexavit , ut dicitur : Miſit iram indignationis ſue in eum, & tribulationem , immiſſionem per angelos malos. David quoque cum in bello virtutis intereſſe defiit, vitio otii vacans, adulterium, homicidium, & traditionem proximi perpetravit, penamque exhorbitationis filii ſui Abſolonis, persecutionem, & aliorum paſsus eft. Deusque fibi dixit: Non edificabis mihi domum , quia vir ſanguinis es. Salomon autem , li- cet (f ) Fortaſſis legendum : transeume , vel intrante. (g) Ita MS. ſed fine ſenſu.

Strana 337
PRÆBENDARUM, 337 cet habuiſſet a Deo infuſam ſapientiam , & multa dicta bona , & edifi- cativa ſcripſit, & docuit homines ſapientiam , qui tamen ſeductus ab Ethyopiſſa, ultimo, ut dicitur, a fide apoſtatavit, de ſe ſcandalum, ſeu malum exemplum dereliquit , ſic quod de eo dubitatur , utrum ſit de ſalvandis, an non? quia de eo veritas ait: nec Salomon in omni gloria ſua coopertus eſt. Quilibet iftorum Regum propter oblivionem bene- ficiorum Dei paſſus est finem, ſeu malum exitum, & corripuit Reges, & alibi: filii Regni ejicientur de Regno, & dabitur genti facienti fruc- tum, & nota dicente Apostolo: Hec omnia illis in figura contingebant. Et beatus Gregorius exponens verbum Job Beemoth abſorbuit fluvios, habetque fiduciam, quod influat in eum fluvius Jordanis, dicit: per Jordanis fluvium intelligimus Chriſtiani, in quo Chriſtus baptizari di- gnatus, nobis ſacri fontis conſecrans fluentaret generationis exempla, & doctrinam dereliquit. Beemoth ergo abſorptis fluviis omnibus, per quos fluvios Judei & Infideles quique intelliguntur, habet fiduciam, quod in os ejus fluvius Jordanis, id eſt: populus Chriſtianus influat, quod ſi non omnes influant, tamen pars non parva influit, qui obliti ſue nativitatis celeſtis, juxta dictum: Celum mihi ſedes eſt. Celum aptari poteſt cordi hominis, ſecundum illud: Prebe fili cor tuum mibi: ad quid? Et habitabo cum illo, & qui obliti funt etiam regeneracio- nem ex aqua & Spiritu Sancto, de qua veritas ad Nychodemum dicit: Niſi quis renatus fuerit ex aqua & Spiritu Sancto, non poteft intrare in Regnum Dei. Memoriter (h) ergo tenenda sunt Dei, & Chriſti, & Perſonarum, Dei & Chriſti perſonam repreſentantium, & ſervanda pre- cepta, & fugienda prohibita; dicente Domino: qui vos audit, me au- dit, & qui vos ſpernit, me ſpernit. Et Joannes in ſua epiſtola: qui ſe dicit Dominum diligere, & mandata ejus non custodit, mendax est. Thomas de Aquino in compendio Theologie veritatis dicit: ſumme boni- tatis triplex est emanacio: per creacionem, generacionem, & facturam. Creare est aliquid ex nihilo facere, ut legitur: In principio creavit Deus celum & ferram. Generare, ſe ſibi ſimilem producere, ut in Divi- nis Perſonis , Pater filium genuit (i) conſubſtantialem, & coequalem, ut in ſymbolo habetur. Filius a Patre ſolo eſt, non fa- ctus: nec creatus, ſed genitus. Facere eft, ex materia prejacente ali- quid, ut dicitur : Formavit Deus hominem de limo terre ad ymaginem, Tom. VI. Monum. Uu 1 C Wy & (b) Id eſt : in memoria. (i) Sibi multo po�teriore całamo ſuperſcriptum, L

Strana 338
338 & ſimilitudinem ſuam ad ymaginem in naturalibus, & fimilitudinem in gra- tuitis. Verum tamen in ymagine pertranſit homo , ſed in ſimilitudine non omnis, quia qui obliviſcuntur beneficiorum Dei per ingratitudinem, ſed in gratuita negantur ingratis juxta illud : non projicietis margaritas vestras an- te porcos Homotamen bonus, & malus in naturalibus permanet, ut dic- tum eſt : Inymagine pertranfit homo, quia generat hominem, ut dicit ſapi- ens quidam: homo & ſol generant hominem: facit res ex materia prejacen- ti, producit formam, quam intus habet in animo conceptam in eſſe, ficut faciunt opifices. Etiam quodammodo dicitur creare homo, ut quod non fuit , producat in eſſe , nec generando, nec faciendo , ut puta ; of- ficia, beneficia, & hujusmodi beneficium & officium ecclefiaſticum, quod non fuit, fit per sustentationem (k) nature, qua gauderet in beneficio, & onus expleret in laborando in officio, ut dictum eſt, Adæ in para- dyſo, qui principaliter figurabat eccleſiam, ut operaretur, & cuſtodi- ret illud: ecce officium oneris de fructu lignorum ejus, que ſunt in pa- radyſo veſcendi libertas. Ecce ſustentatio vite, & beneficium delicatum, in quibus officio & beneficio ſi perſeveraſſet , vitam conſervaſſet , & vi- vus cum gloria victorie ſerpentis , mulieris , & proprie temptationis de ecclesia militanti coronandus, ad ecclefiam triumphantem translatus fuiſ- ſet, ad quam nos perducat, qui vivit, & regnat Deus, Amen. Precedentium Patrum ſcripta filios posteros informaverunt; Tri- bus benefactoribus non poteſt homo ſatisfacere pro beneficiis, nec equa- liter reſpondere: Deo, qui te fecit hominem, creavit te, & redemit te, & pro merito quemque ſalvavit. Parentibus, qui te hominem genera- runt de proprio ſanguine. (1) Tertius ſubdividitur in Magiſtrum & Do- minum, sicut dicit veritas. Non est discipulus super magistrum, ne- que ſervus ſuper Domino ſuo, ſufficit diſcipulo & ſervo , ut ſint ut Ma- gister, & Dominus. Deus enim facit omnia, & ſîne ipſo factum eſt nihil. Specialiter tamen quedam per ſe facere dignatur, ut animam ho- minis , quam ſibi infundendo creat , & creando infundit. Ergo ſolus ſubstantiam anime, quedam vero per alios, ut puta: per parentes ſub- ſtantiam corporis filiis; per Magiſtrum ſubſtantiam ſcientie diſcipulis; qua ſuum Creatorem poſſent cognoſcere, & per Dominum ſubſtantiam FRAGMENTUM ſu- (k) Alia manu ſupraſcriptum : prouiſionis. (l) Alia itidem manus ſuperjecit: educave- runto

Strana 339
PRÆBENDARUM. 339 ſuſtentationis vite , qua adepta poſſit vacare devotioni & contemplatio- ni divine, & exemptus eſſe a labore maledictionis Adæ, & ſudore vul- tus veſcendi pane ſuo, ſervis ſuis adminiſtrat. Unde propoſitio aſſumpti thematis, quantum a Deo (m) ſatis claret. Et etiam quantum ad ho- mines, qui ſupplent perſonam Dei & Chrifti, ficut apparet ad oculum in Romanis Principibus. Quoniam Dominus Romane civitatis tempore Nativitatis Chriſti toti mundo dominabatur, & imperabat, ut Lucas te- ſtatur. Exiit edictum a Ceſare Auguſto, ut deſcriberetur univerſus or- bis, & timebatur in omnibus partibus mundi. Unde & Judei, ut Joan- nes testatur, dixerunt: Ne forte veniant Romani, & tollant noſtrum lo- cum, & gentem. Item tempore Constantini Imperatoris, qui Sanctum Silveſtrum Romanorum Pontificem aliorum Pontificum primus Dominum conſtituit, ut ficut ipſe ſolus Rex Romanorum extitit, & eſſet aliorum Regum Dominus, eſſet & Rex Regum Imperator totius Monarchie temporalis, ſic etiam Romanus epiſcopus aliorum epiſcoporum , & to- tius Cleri, verius dicendo omnium hominum Pater & Dominus, ac Re- ctor ſpiritualis. Ille Ceſar, iste Papa nominarentur. Dans fibi & cunc- tis ecclefiarum Rectoribus & ministris plenam facultatem poſſeffiones ha- bere pro fuſtentatione vite, ut eo in Divino cultu vacare poſſent libe- rius , ipſaque largitione ſua ſuis poſteris , & cuilibet fideli homini de ſua ſubſtantia providere perſonis ecclesiaſticis de sustentatione vite in bene- ficiis creatis, & creandis, onusque officii imponere, ut unicuique Deus inſpiraverit, liberam facultatem prebuit, & exemplum. Sed moderno tempore Romani eo, quod obliti funt benefactorum ejus, videlicet Dei & Imperatoris, ac Pape , perſonam Chriſti repreſentantium, contemnen- tes, utriusque & Ceſaris & Pape carent electione, & funt miſeriores aliis gentibus. Pro eo quod gentes ſub hoccafu (n) ſolis habitantes Ro- mane, ac univerſalis ſancte eccleſie ſummum faciunt Pontificem. Et ſub ſeptemtrione Rex Boemorum, Dux Saxonie, Marchio Bramburgensis, (o) & Palatinus Reni, nec non Moguntinensis, Treverensis, & Coloniensis Archiepiſcopi Romanorum & totius mundi Imperatorem, & Dominum conſtituunt atque Regem. Item qui funt obliti Divini Precepti, Pa- rentes inhonorantes, quales exitus habuerint, apparet in Cham, qui U u 2 — M. CAl e vi- (m) Alia manu ſuperſeriptum homini &c- (n) Occaſu. (o) Brandeburgenſis.

Strana 340
340 viſîs verendis patris ſui, derifit eum, pro quo maledictionem & ſuo ſemini ſuſcepit a patre, ſervitutique eum perpetue ſubjugavit, & priva- vit benedictione fratrum Sem, & Jafeth. Et tempore moderno filii Wilhelmi dicti Leporis de Waldek (p), qui inter Barones terre Boemie e- rat potior; eo mortuo non honoraverunt matrem ſuam, eam de ecclesia Sancti Georgii in castro Pragensi extrahentes, vinculis eam vincientes in ſuis carceribus recluſam pro tempore tenuerunt, ejecti de ſuis habita- tionibus, & poſſeſſionibus, caſtris, beneficiis, in pauco tempore, aliqui ex eis mendicantes vitam finierunt miſere, (q) quare? obliti sunt bene- ficiorum ejus. Et de filio prodigo, ſi non penituiſſet, quis finis ſuus fuiſſet, ſumitur exemplum penitencie. Item, qui Magiſtri ſui parvi- pendentes informacionem , quales habuerunt exitus ? Neronis exitus hoc demonstrat, qui ut dicitur, cum Rome preeſſet, Senecam virum poli- ticum, (r) ſuum Magistrum, ipsum Neronem, & alios mores bonos docentem , �ine cauſa ad electionem mortis proprie conpulit , qui Nero ultimo de tanto imperio fugit ſolus, & a lupis creditur eſſe conſump- tus. FRAGMENTUM Ceterum hi, qui ex ingratitudine officia inſtituta explere negli- gunt , & fundatores ac benefactores ultima voluntate fraudant , gaude- re volunt de fuſceptis beneficiis, (s) Prelatorum, Canonicorum nomi- nibus appellari, ut Phariſei amantes locari in ſedibus primis, & in viis ho- (p) In margine rubro colore ſcriptum eſt: Nota ; Inhonoraverunt parentes filii Leporis. De hoc vero Wilhelmo Lepore ſeu Haſenburg copioſe agit Petrus Abbas in ſuo Chro- nico Aulæ Regiæ , quem Tomo meo V. Monum. p. 375. anno 1319. in quadam contentione vulneratum & poſtea mortuum ſcribit , eui Petrus Epitaphium verſu Isonino adornavit. Porro ex verbis præcedentibus tempore moderno eruitur Sæcu- lum XIV. quo ſermo iſte ſcriptus eſt, & quo filii Wilhelmi ſuperfuerunt. Sed poltea magis ipſa annorum periodus declaratur , qua codex primus ſcriptus eſt. (q) Si Haſenburgici poſteriores ex eadem Wilhelmi & filiorum ejus progenie de- ſcenderunt , profecto ſæculis poſterioribus ad magnas rurſum divitias & potentiam pertigerunt. Niſi dicere malimus poſteriores nonniſi a caſtro Haſſenburg, quod dein poſſederunt , Haſſenburgios appellatos fuiſſe. (r) Virum rei politicæ & ad- miniſtrandi Imperii peritum. (s) In margine poſteriore calamo adſcriptum: No- ta: de ultima voluutate fundatorum & de intereſſentia Miſſe , vel perceptione emolu- meutorum, ut patet infra &c.

Strana 341
PRÆBENDARUM- 341 honorari, de rerum copia intergere, (t) portionum grandium, & fre- quenti recepcione hylaſcere, (u) ſed corpore in miniſterio, imo ſolum intereſſe integre Miſſe, aut aliquem actum Divini Officii facere erube- ſcunt. Attediatur Deo ſervire , contendit plus recipere, capacem ra- piendi ſe exhibet, & ad exequendum ministerium, & etas & ſcientia non admittit , periculis aliis minantur , ſoli exiſtentes in periculo, aliena rapientes, cum non ſint eorum; quia data ſunt genti facienti fructum, & non illis stantibus die tota ocioſis , & non conductis in vineam Domi- ni, & ſi conducti, & in vinea eſſent, non laborantes. (x) Unde de ju- re ſcripto tales tenentur ad restitutionem. Nonne muſce, aranee, & mures frequenter apparent infra diutina, & quia ſunt inutiles, ideo re- pelluntur, ſic & omnes non facientes fructum , non tantum denegare, que coronantur, rapere, ſed ut infructuoſam arborem, ne terram oc- cupet, ejicere, juſtiſſima Jura dictant. Quicunque minor annis, & ſciencia, & moribus adipiſcitur beneficium, requirens certum officium, quia beneficium datur propter officium, ſuſpenſus eſt a jure ab execu- tione officii, & perceptione fructus beneficii, licet & ordine preveniant etatem , quousque etas & ſcientia, & promotio ordinum ſuffragentur, quemadmodum in multis eccleſiis hoc idem obſervatur, & ultra hoc, quod dicit veritas: Amen dico vobis, receperunt mercedem ſuam in hoc ſeculo, & timeo, ne dicatur eis: fili recepiſti bona in vita tua, & nunc cruciaris, magnumque chaos inter nos factum eſt. Ubi ſut Prela- ti , Canonici , & loca eorum Iheroſolimis , perierunt propter iniquitatem ſuam , & hi , qui �ome fuerunt , viderunt multas eccleſias ſublatis donis & ministris dirutas, & plurimas ruinam structurarum & cleri fugam mi- nantium. Et in castro Pragensi, Sancti Petri, (y) & alie capelle sunt ſublate. Nec non in eccleſia Sancti Georgii, sicut fama famat, & ſenio- res informaverunt juniores, ut agnoſcat generatio altera, filii qui na- ſcentur , narrabunt ea filiis ſuis, ut ponant in Deo ſpem ſuam , & man- ☞ e da- (t) Ita Codex, ſed quid notet. non aſſequor. (u) Pro bilareſcere. (x) Adjecto revocationis ſigno alia manus poſterior appoſuit: Precium lahoris non receperum di- cente patrefamilias : Voca operarios , & non ocioſos, quibus mandat mercedem offer- re. (y) Quandonam hæc capella interciderit expedivimus Parte VI. noſtrorum An- nalium p. 35 & 36. b g.bs. Ves. NE. Molis

Strana 342
342 FRAGMENTUM data ejus exquirant. In Kronicis ac legendis vite invenitur, & per hoc hodie habetur & tenetur: Per Clarifsimum olym Ducem Boemie Wra- tislaum filium Borziwogy, & Sancte Ludmille matris primorum Christia- norum in Boemia. Qui Divino nutu votoque conpuncti ſacri fontis ba- ptiſmate ſunt renati anno Domini DCCCXCIIII. patre predicto Borziwoy,& fratre ſeniore Spitignew ſine liberis defunctis, matre vero predicta ſanc- ta Ludmilla vivente predictus (z) in Ducatum Boemie legittime ſucce- dens, uxore habita & ſuſcepta ex ea prole (videlicet Sanctum Wencez- laum & Boleslaum ſevum (a) ac Przibislaum) principaliter fundata. Clericos ibidem IX. instituit, duos ſubdyacones, & dyacones, & quin- que presbiteros, & ex his unus Archipresbyter, ut ex legenda Frans- lationis Sancti Adalherti colligitur, ubi ſie dicitur: Deinde Archipres- byteri gaudent onere beati Gaudentii Preſulis, & quia nulli in regno Boemie fuerunt Archipresbyteri , niſi ut in libro transſumptionis littera- rum Monialium inter teſtes poſitos habetur mencio Archipresbyterorum propriis nominibus expreſſa: Wlita Archypresbyter, Bielca Presbyter, Czas Presbyter, Hmylen Presbyter, Milata Archipresbiter, (b) & fic ipſam eccleſiam Sancti Georgii per XL. annos ſoli per ſe rexerunt, & gubernaverunt, & in poſſeſſione ejusdem loci pacifica Clerus & Colle- gium Clericorum extitit ecclefie ſupradicte. Eorumque tempore regi- minis Dux predictus Wratislaus fundator eorundem diem claufit extre- mam, Sancte Ludmile, & Sancti Wenczeslai paſſiones, & translaciones ſunt celebrate , Sanctam Ludmilam in eccleſia S. Georgii , & Sanctum Wenceslaum (c) in capellam S. Johannis Evangeliste, per eum, ut dici- tur fabricate. (d) Et ipſe fratricida Boleslaus migravit a ſeculo , & fi- lius ſuus Boleslaus dictus Pius ſucceffit in Ducatum Clericorum tempore predictorum. Et dum obliti beneficiorum ejus in divinis laudibus effe- cti ſunt desides, ut quondam Ziſara per Vahel, Holofernes per Judith, Aman per Heſter evicti, ſic Regimine & Dominio ipfius eccleſie Cleri- ci (z) Poſterior manus ſuperjecit Wra: ſcil. Wratislaus, quæ vox omnino deeff. (a) Lege Sarcto Wenczeslno & Bolesluo ſeuo. (b) Optandum fuiſſet, ut author has ip- ſas literas adjeciſſet , prinas enim inter omnes hactenus detectas chartas noſtras fer- rent , præſertim cum mox ſequentibus verbis innuat cas literas adhue vivente Wra- tislao datas fuiſſe. (c) Sanctæ Ludmillæ & Wenceslai nomina ſcriba ſolum initialibus literis Lud. Wenc. expreſſit. (d) Legendum fabricabam.

Strana 343
PRÆBENDARUM. 343 ci per feminas ſunt ejecti, (e) ut vulgariter dicitur: Wiſſimuchu ye iako Radocha zczlunu, & ſuffragante ſeculari potentia verſo ordine poteſtati femine sunt ſubjecti, & nomen Prelati in proceffu temporis est deletum & usque hodie dicuntur Canonici quodammodo acephali, carentes capi- te ſeu Prelato, in eadem ecclefia distinctas prebendas, & loca in proceſ- ſionibus , & ſtalla in choro poſſident. Emolimenta ſpecialia percipien- tes, diſtinctaque officia in cultu Divino exercere tenentur, ut eorum anteceſſores a tempore Romanorum Pontificum, Celeſtini, (f) Bonifa- cii, Clementis V. Joannis, Benedicti, Clementis VI, & Innocencii mo- derni. (g) Regum Boemie: Wenceslai, item Wenceslai, Rudolphi, Jo- annis, Wencezlai ſeu Karoli, qui & Romanum modo tenet Imperium. Dyoceſanorum vero epiſcoporum Pragenſium: Thobie, Gregorii, Jo- hannis, & Arneſti modo jam Archiepiſcopi. Abbatiſſarum autem: An- ne, Sophie, Gunegundis filie Regis Przemisl, Wraccze, Sophie de Pye- tiwchoſt, & Agnetis, (b) qui adepti beneficia in eadem eccleſia distinc- ta exercuerunt officia, & reliquerunt ſuis ſucceſſoribus, ut olim a ſuis predeceſsoribus conſveverant exercenda: videlicet quinque Presbiteri (i) ſacerdotalia officia ſuis ſeptimanis ſecundum ordinem viciſſi- tudinis eos contingentia, explentes Miſſarum] ſollemnia ad al- taria in majori eccleſia, & aliis ſeptimanis continue ſequen- ti- D A) (e) Innuit hic author Moniales Ordinis S. Benedicti, quarum monaſterium iſthic a Bo- leslao II. & ſorore Illius Mlada prima loci Abbatiſſa fundatum fuit, quid ve- ro ſequens vetus proverbium Boemicum noret , nullus ſcio , nec divinare cum aliis volui. (f) Videlicet V. hujus nominis, ex hoc & ſequentibus conjicitur ſub hoe ſummo Pontifice circa inſtitutionem Cleri, corum præbendas, diſtributionesque peculiares ordinationes in eccleſia S. Georgii fuiſſe factas , nam quæ poſtea refert au- thor de Wenceslai II. Regis Bohemiæ imperio, deque Tobiæ & Gregorii epiſcopo- rum Pragenſium præſulatu accurate reſpondent huie chronologiæ. (g) Videlicet VI., qui ab anno 1352. uſque 1362 rexit eccleſiam, quo medio tempore igitur author noſter ſeripſit , quod mox infra confirmat, cum Arneſti primi Archiepi- ſcopi mentionem faciens ſubjungit modo jam Archiepiſcopi. (b) Ex his Anna, So- phia I. Wracza Abbatiſſæ ignoratæ fuere Hammerſchmidio in ſuo Indice Abbatiſſa- rum & hiſtoria S. Georgii. Mirum authorem noſtrum mentionem nullam ingeſſiſſe : Agnetem poſtremo loco memoratam in Principiſſarum Romani Imperii ordinem & dignitatem fuiſſe a Carolo IV. evectam. (i) Hi omnes fuere Canonici, uti ex in- fra dictis manifeſtum fit , quorum præbendæ enumerantur.

Strana 344
FRAGMENTUM 344 tibus in capella Beate Virginis diei vel feſti, cujus hore canonice dicun- tur, celebrare tenentur. Diebus Dominicis aquam ad aſpergendum, Epiphanie, Reſurrectionis, & Sancti Spiritus vigiliis aquam & fontem. In Purificacione candelas. In capite jejunii cineres. In die Palmarum frondes & palmas. In vigilia Pasche ignem benedicere tenentur. Item in primis veſperis Dominicarum & feſtorum inferius expreſforum, Al- taria , Clerum , Moniales incenſo thurificant. Communicantes Moniales in diebus Nativitatis Chriſti , Annunciacionis, Cene Domini, Paſche, Pentecoſtes, Aſſumpcionis, Omnium Sanctorum, & Paraſceven fami- liam & alios ſeculares communicant , aliaque ſacramenta eccleſiaſtica, ſe- pulturam, unctionem extremam, baptismum aministrant. Item certis temporibus, ut in die ſepulture, alicujus funeris tertio, ſeptimo, tri- ceſimo, anniverſario, certarum & signatarum ſecundam missam debet ebdomadarius procurare. Duo vero Dyacones ſuis ebdomadis in ma- jori Miſſa evangelium legere, Ite Miſsa est, Benedicamus Domino, hu- miliate vos ad benedictionem, flectamus genua, levate, Inclinate capi- ta veſtra Deo, & in defunctorum Missis, evangelium & requiescant in pace dicere, thurificare, & aſpergere funus, ministrare ebdomadario Presbytero ad altare, & in proceſſionibus paſsiones legere, CereumPa- ſchalem benedicere, in Miſſis cantare, & in Veſperis & Matutinis com- munem cantum , ſpecialiter in Matutinis, liber generationis: In Vespe- ris, Benedicamus Domino cantare. Item in capella juvare cantare Miſ- ſam presbyterum ebdomadarium; Candelas deferre ante eundem, qui incenſat chorum , & altaria , & in proceſſionibus librum , & urceum cum aqua & aſperſorio, ut inferius patebit, miniſtrare, facros liquores, loto Criſmario , (k) tempore debito recipere, & alia officia dyaconalia te- nentur exercere. Item duo ſubdyacones prophecias & epiſtolas lege- re, presbytero ad altare, in proceſſionibus & in incenſo cum candelis preeundo miniſtrare, cantare communiter, & in veſperis ſpecialiter cum dyacono ebdomadario, benedicamus Domino, & alia officia ſubdyaco- nalia tenentur officiofiſſime adimplere. Item per loca presbyteri a ſub- diaconibus diſtinquuntur eo, quod presbyteri ad altare, & in proceſ- fionibus ſupremum tenent locum, dyacones & fubdyacones posterio- rem. Quia dyaconus ebdomadarius in Miſſa ſtat poſt, & ſubdiaconus post eum & presbyterum, & in proceſſionibus induti facris veftibus re- li (k) Vas, in quo ſacrum chryſma aſſervatur.

Strana 345
PRÆBENDARUM. 345 liquias Sanctorum, & plenarium (1) deferentes. Et dyaconus vel ſub- dyaconus, cujus est ebdomada in capella juvandi Miſsam, crucem de- ferens, & cujus vacat ex hiis ebdomatis, Aſperſorio, & urceo, librum cum collectis dicendis deferens, ut juniores precedunt. Item ftallis in choro presbyteri a clericis ſejunguntur. Nam presbyteri quinque habent quinque ſtalla ſpecialia a parte ſeptemtrionis, ſecundum ordinem ſenioritatis ſurſum stantes, & dyacones ac ſubdyacones a parte australi habent stalla. Item per emolimentorum recepcionem presbyteri canonici ab aliis ſequestran- tur, presbyter enim ebdomadarius partem mediam offertorii in Miſſis poſiti, & in Veſperis, & in Matutinis, dyaconus terciam, & ſubdya- conus ſextam partem dumtaxat tollunt & pro ſuperpeliciis in die Om- nium Sanctorum, quilibet presbyter per decem, & dyaconus & ſub- dyaconus per quinque groſſos recipiunt. Item presbyter ebdomadarius prebendam panis, vini, cereviſie, pullorum, carnium, piſcium, oddi- cionum , ut alia Monialis in conventu , recipit in contingenti cum ebdo- maria. (m) Dyaconus feriis terciis, & ſubdyaconus quintis feriis tan- tummodo fimplas carnes, videlicet: crus porcinum, aut affaturam pe- corinam , aut fruſtum lardi in valore minime ſex parvorum denariorum (n) tollunt, & dari a monaſterio debent. Item quia presbiter ebdo- madarius in capella omni ſabbatho ab Abbatiſſa duos groſſos recipiens, ſeptem parvos denarios dat miniſtro, pro ſe reſiduum reſervans. Item in Adventu (o) & quadragesima cuilibet dyacono & ſubdyacono per unum allec dietatim, presbytero vero per duo allecia (p) dantur. Item per corpora Prebendarum & decimas per loca certa ſequestratas presbyteri a clericis disjunguntur, & per conſuetudinem diuturnam, poſleſlores- que earum a tempore ſupradicto tenentes; Officia predicta expleverunt diſtincti officio & prebendis. Nam tempore Anne Abbatiſſe (q) predic- XX Tom. VI. Monum. te A EZNA ET Py cbty. Av v (1) Id eſt : Miſſale. (m) Monialis , quæ alternatim per hebdomadas in choro præci- nit , & verba præit. (n Sex parvi hodierno valore circiter 12 cruciferos æquabant , duodecim autem parvi denarii groſſum Pragenſem æquabant. (o) Ex his conjice Clerum S. Georgii in Adventu ſe debuiſſe accommodare Monialibus, quo carnibus non veſcebantur. (p) Id eſt per unum halecem & per duos haleces. (4) Annam hane eodem tempore munus Abbatiale geſſiſſe, quo Cœleſtinus V. Romanæ , Tobias Pragenſi præfuit eccleſiæ, Wenceslaus vero II Boemis imperavit ex iis manifeſtum fit , quæ ſupra de nova ordinatione Clero S. Georgii data ſupra memoravimus.

Strana 346
346 PRAGMENTUM te Wenceslvus, qui eognominabatur Gaudeamus corpus prebende tenens in Holus, & decimas vinee & arature medietatem in majori Owenecz tollens , ſacerdotalia nomine ſuo , & ſui Canonicatus exercuit officia , ac emolimentum ſuperius expreſſum percipiendo, & in Lybiez rexit cum hoc eccleſiam ſancte crucis. Cui in eadem prebenda Johannes dictus Zlechowecz temporibus Clementis Pape V. Johannis Epiſcopi, (r) Jo- hannis Regis, Gunegundis Abbatiſſe, (s) ſucceſſit, qui ſimiliter ſacer- dotis explevit officia , & ipſe ſacerdos Plebanusque exſtitit in Swemichcz, qui ſuo tempore reditus ſex ſexagenarum in Otwojecz comparavit ſue Prebende, ſuisque ſucceſſoribus oneratos certo onere, quamdiu onus injunctum expleverint ſub pena privationis ipſorum reddituum; si debi- tum onus explere neglexerint , eccleſie contulit , & applicavit , ſie quod poſſeſſor dictorum bonorum in ſuo anniverſario monialibus preſentibus Vigiliis , Miſſe , & commendationibus , & Canonicis per duos groſſos, & Vicariis intereſſentibus predictis per unum groſlum, presbytero Miſ- ſam cantanti II. groſſos, ſex ſacerdotibus pro legendis Miſſis tres groſ- ſos. Abbatiſſe IIII. groſsos, Matronabus (t) II. groſsos, campanatoribus unum groſſum , pauperibus in foribus eceleſie pro pane I.groſſum ; qui mortuus eſt A. Domini MCCCXXXIX. VII. Idus Novemb. Item de eisdem bonis in dedicatione capelle Canonicis & Vicariis Miſse intereſ- ſentibus per I. groſſum. Item in anniverſariis patris Dobrziemil (u) & matris Wawrzene (x) Vitalis (y) monialibus XXX. groſſos, & XXX. officianti Miſſam bis per groſſum , & pro IIII. Miſſis legendis bis, bis per ſex parvos, matronabus bis per I. groſsum, campanariis, bis per I. groſſum, pauperibus bis per I. groſſum perpetuis temporibus miniſtra- bunt. Guod fi aliquis ex eis neglexerit predicta, aut aliquod predicto- rum, bonis privari debet predictis, & alteri sunt, qui diligentius onus expleat, committenda, ſicut cantat tenor littere ſuper hoc per ipſum lar- (r) Nempe Pragenfis & ultimi inter epiſeopos hujus nominis. (s) Gunegundis ab an- no 1305. usque ad annum 1321. præfuit , ut Petrus Abbas Aulæ Regiæ meminit in Chron. Aulæ Regiæ p. 382. (t) De his Dufreſnius in Gloſſario voce Matro- nicarius: Matronæ viduæ erant, quæ ad eccleſiæ miniſterium erant adlectæ, vel quæ eccleſiæ ſtipendiis alebantur. (u) Hæc vox in vacuum a primo ſeriba reli- ctum ſpatium a poſteriore non nemine minore charactere inſerta eſt. (x) Lauren- tiæ. ) Veroſimiliter deest die, id eft die S. Vitalis.

Strana 347
PRÆBENDARUM. 347 largitorem bonorum originaliter edite , & confecte , quas nunc ſervat Dominus Busko Leonardi. (z) Et ipſi Joanni predicto ſucceſſit in pre- benda Hostislaus Doctor Decretorum, presbyter & Decanus Sacensis, ac officialis curie Pragenſis Archiepiſcopi, qui obiit anno Domini MCCC XLVII. XIX. Kalendas Januarii, & teſtamentarius ſeu executor ſue voluntatis ultime. Decanus Pragenſis de bonis legatis redditus certos comparavit , principaliter monialibus II. ſexagenas, & alios reditus per medium eccleſiis Sanctorum Georgii & Galli dividendis applicavit, & monialibus ac Canonicis parte media per medium in ſuo anniverſario intereſſentibus Vigiliis , Mifſe , & commendationibus ad ejus ſepulchrum ſubdividenda , & uſque ad preſens quinque Francones (a) dedit inter- Canonicos dividendos; cui in Prebenda Joannes quidam per gratiam a Clemente VI. Papa ſibi factam ſucceſſit, qui presbyter extitit onera & officia implendo cum Sulkone predicto etiam presbytero pro eccleſia in Unehoſczt commutavit. Qui etiam officia ſacerdotalia & onera, ut ſui anteceſſores conſueverant , & alia ſibi commiſſa implevit, & implet usque ad preſens diligenter. Item in alia Prebenda, cujus (b) corpus in villa Kniezewez, & decime in Syrzewitz (c) noſcuntur eſſe, cujus poſ- ſeſſor quidam Abel presbyter, & Plebanus in Hoſtun fuit , a tempori- bus Celeſtini Pape , Regis Przimisl. Cui Wenceslaus dictus, & fuit cum curvo capite , proviſus per graciam Bonifacii Pape, ſucceſſit, qui etiam presbyter exiſtendo egit pro decimis cum civibus de Lutomericz co- ram Gregorio epiſcopo, & ſuo Officiali Hoftislao, ut apparet in litteris ſententie per eum obtentis. Cui Procopius ſucceſſit a tempore Sophie Abbatiſſe , que fuit ante Gunegundem. (d) Cui Thomas dictus Syrzecz ſuc A341. Xx2 (2) In margine poſteriore manu notatum : Inquiratur de littera iſta, eſt neceſſaria non habetur in caſſa, id eſt arca archivi. (a) Aurea moneta Francica, de qua eodem fere tempore charta eceleſiæ Brivatenſis anno 1365. in Conſuer. Solenſi tit. 9. Art. 3. Unus denarius auri vocatus Franc pro XX ſol. computatus. Quanquam vox hic dubia ſit contracta ſcilicet : Franconesne an Fertones fignificet ? (b) Hic verſa pagina ſcriba (qui prius bifide ſeu per columnas ſcripſerat) incepit lineas per totam paginæ latitudinem ducere. (c) Poſterior manus ſupra adſcripſit: bladorum X. ſtrichones , nam decimas Abbatiſia dare conſuevit. (d) Recte author diſtinguit So- phiam hane a ſecunda de Piſtichw ſt dicta , quæ Cunegundi anno 1321. quinto Kalendas Decembris (non 13 Februarii , ut perperam refert Hammerſchmidius p. 92.) demortuæ ſucceſſit.

Strana 348
FRAGMENTUM 3. 348 ſucceſſit , qui nunc eſt , qui omnes fuerunt presbyteri , & officia ſacer- dotalia expleverunt, fueruntque ſacerdotes, & nunc qui preſens eſt, ſa- cerdos est, & ſacerdotalia explet officia, doctus, & conſvetus a ſuis an- teceſſoribus nunc predictis. Item in Prebenda, que eſt in villa Stato- wnicz pro corpore Prebende dicte etiam ſacerdotali, quidam fuit Magi- ster Mathias presbyter, Rector ſcholarum in castro Pragensi, cui Wen- ceslaus predictus cum curvo capite per optionem tempore Sophie Abba- tiſſe primum nominate ſucceſſit. Wenceslao Hoſtislaus de Petrowitz a- vunculus Hoſtislai prius dicti ſucceſsit, & ipsi Hostislao Karolus Archi- dyaconus Bechinenſis pro ſuo Archidyaconatu per commutationem ſuc- ceſsit, & videns, quod fuiſſet, & est sacerdotalis prebenda, & ipſe ob defectum manus nequiens procedere ad gradum ſacerdotii tribus menfi- bus non plene elapſis resignavit prebendam, & officium canonicatus. Cui Hoſtislaus de Sedelczano ſucceſſit , & cum Verenhero Plebano Sancti Galli in civitate Pragenſi pro ſua eccleſia commutavit, qui Verenherus anno Domini MCCCLII. in die Sancti Spiritus eſt defunctus. Qui om- nes fuerunt presbyteri, & in ipſa prebenda, ficut in predictis, ſacer- dotalia officia conſueta, & debita peregerunt, quam prebendam de jure & de facto Nicolaus dictus Tannus tenet, & optinuit, & officium ſuum per ydoneum presbyterum complet, & complevit. (e) 1. Item prebenda, cujus corpus eft in villa Przilep, quidam Jacobus presbyter & Plebanus in Chuchel temporibus Celeſtini & Bonifacii, Anne, & Sophie Abatiſſa- rum (f) fuit poſſeffor predicte prebende decimas medias (g) de Cho- ruſſek bladi, pecunie, pullorum, & ovorum, ac medietatem decimarum vinee & agriculture in majori Owenecz ad ſuam prebendam dictam per- tinentibus tulit, cui Beneſſius in eadem Prebenda ſucceſsit, qui ambo per ſe officia debita ipfi Prebende ſacerdotalia peregerunt, & ipſe Beneſſius manu propria, ea, que ſunt in antiquo Graduali (h) nova ſcripta, ſcrip- (e) A vocibus Nicolaus dictus Tannus omnia poſteriore & minore charactere inſerta ſunt. (f) Hem ! confirmatur Annam & Sophiam ſub Pontificatu Cœleſtini V. & Boni- facii VIII. præfuiſſe. (g) Calamus recentior in margine adjecit : Atqui non eſt ſic. (b) Liber pro miſſa cum modulatione vocis cantanda. Hujus etiam Beneſſii ſcri- bæ manu exaratus membranaceus Liber exſtat hodie in Bibliotheca Cæſarea vitain Chriſti ſub figura militis præſentati complectens a quodam Colda Ordinis Prædica- torum Cunegundi Abbatiſſæ S. Georgii 1312. nuncupatus.

Strana 349
PRÆBENDARUM. 349 ſcripſit. Cui in Prebenda Stephanus, qui cognominatur Magiſter, per Benedictum Papam proviſus ſucceſſit, & cum Wenceslao Plebano de Mi- liczin pro miniſterio altaris Sancte Katharine in eccleſia Pragenſi permu- tavit , & iſti duo ultimo nominati, & ipſe & per alium ſacerdotalia, ut ſui anteceſſores expleverunt officia. Item poſſeſſor corporis quinte pre- bende ſacerdotalis, quod eft in villa Bohemicz, & decimo poſt duas ara- turas in Uthuczewes spectant ad eandem, quam a tempore Thobie epi- ſcopi Pragenſis Thomas dictus Puten poſſidendo ſolus per ſe, ſibi, & ſue Prebende ſacerdotalia exercuit officia , qui cum ſenior fuit inter Ca- nonicos, ſociorum ſuorum , monialium , & laycorum, familiarium, ſer- vitorum , monaſterii utriusque ſexus confeſſionem audivit , & abſolvit, aſſerens ſe, & quemlibet ſeniorem Canonicum, & ebdomadarium in ſua ebdomada habere auctoritatem de conſuetudine eccleſie a ſui funda- cione confeſsionem audiendi, & abſolvendi perſonas clericales & laicales ad ipſam eccleſiam Sancti Georgii pertinentes, sicut & alia ſacramenta ecclefiaſtica miniſtrandi a tempore, cujus contrarium in memoria homi- num non habetur. Cui Joannes dictus Terhomka in Prebenda ſucceſſit, & mortuus eſt ipſe Joannes quarto Idus Decembris , anno Domini MC CCXXXVIII. De cujus parte pecunie derelicte, videlicet XV. ſexage- nis, Thomas Serzecz predictus LXXXIX. groſſos in reditibus in villa Miletitz comparavit, & in trantlacione Sancte Ludmile pro refeccione canonicis & ministris intereſſentibus Miſse XXVII. groſſos dividendos, I. groſſum matronabus, I. campanariis, I. pauperibus adminiſtrat. In ipſius autem Joannis anniverſario preſentibus Vigiliis, & Miſſe eisdem canonicis & ministris XXVII. groſſos, II. groſſos in offertorio, II. in candelis, I. matronabus, I. campanariis, & I. groſſum in pane paupe- ribus miniſtrando expendit. Cui Joanni Franciſcus Vilandi de Praga per Benedicti Pape proviſionem ſucceſſit , & ut in ipſa ſacerdotale offi- cium ſibi & ſue Prebende debitum (i) gradum ſacerdotis ſuſcepit. Cui Beneſſius Plebanus de Walduch, & Beneſſio Albertus per commutationem ſucceſſit. In Prebendis autem dyaconalibus ſunt diſtincta officia, cor- pora, & decime. (k) Abbatiſla enim nomine corporum tres marcas ☞ RuQ le- (i) Alia poſterior manus in margine ſupplevit verba : poſſit peragere. (k) In margi- ne rubro colore adſcriptum : Nota de Prebendis dyaconalibus eccleſie Sancti Geor- gii.

Strana 350
350 FRAGMENTUM leves (I) annuatim ambobus ſolvit. Unus ex dyaconibus decimas in cenſu pecunie & bladi, in villa Poſtrzizin (& non quod de eadem villa poſt decime hujusmodi tam pecuniarum, quam bladorum per Domi- nam Bgetkam Abbatiſſam (m) in & ad bona Niemzicz sunt translate ex permutatione bonorum, ut habetur in Tabulis terre. Que decime in- clufive omnibus ad duas ſexagenas ſe extendunt annuatim) (n) & medie- tatem decimarum de campis trium araturarum in Brziezane percipit. In qua Prebenda quidam Wencezlaus per Celeſtinum Papam proviſus, & poſtea Archidyaconus Pragenſis factus fuit. Cui Lupus, & Lupo Mi- chael, & Miehaeli Petrus de Thalenberk ſucceſſit, qui omnes dyaconalia officia, nedum dyacones imo presbyteri existentes, peregerunt, & ul- timo nominatus peragit. Alter dyaconus decimas poſt duas araturas in campis de Borzianowiez percipit , & pratum habet in Othwoiecz , in qua Prebenda quidam Victo ante tempora Anne & Sophie Abbatiffarum, & eorum tempore per ſe dyaconalia peregit officia , & ſibi tempore Gune- gundis Abbatiſſe Mraczek , Mraczkoni Jaczek, Jaczkoni Maczek, Macz- koni Felkel, Felclino Waniek, Wanconi Peſek, Peſconi Jeſek, Jeſconi Franiek, Franconi Jeſek, Jeſconi Budek. Hii omnes, preter primum, licet minus juſto titulo occupaſſent, tamen dyaconalia peregerunt offi- cia , & nunc predicti Budek & Peſek litigant de eadem. In ſubdyaconalibus Prebendis loca prebendarum, & perſonarum, decimarum & officia ab aliis sunt diſtincta. 1Bona in villa Dublovicz pro corpore Prebende ſubdyaconalis, & pro decimis araturarum quondam in Pohlaw, in Brziezano duas curias cum agris & ſuis pertinentiis tenet, in qua erat quidem Theodericus tempore Tobie epiſcopi, cui ſucceſsit Sdis- () Aliter regalis ſeu regii pagamenti dicta tantum 56. groſſos Pragenſes æquabat. Vi- de P. Adaucti Beſchreibung böhmiſcher Münzen 3.B. S. 31 und 35. (mi) Id est: Eliſabetham , quæ autem illa ? hujus nominis prima præfuit ſæculo X. ſecunda nata Kollowrathea juxtaHammerſchmidium pag. 96. primum poſt annum 1370. Margare- thæ ſucceſſiſſet , ſed cum codex iſte inter annum 1352 - 62. ſcriptus fit , manife- �tum fit chartas illas Margarethæ ad annum uſque 1370. procurrentes in Chrono- logia quoquo demum errore non rite ab Hammerſchmidio fuiſſe notatas, cujus erro- ris vel ipſe mox pagina ſequente 97. indicia reliquit , cum Eliſabethæ chartas jam ab anno 1363 - 1367 & 1368. referat. (n) Hæc tota periodus parentheſi incluſa eodem quidem charactere, ſed alio atramento infra ſcripta est ſigno revocationis ad hunc locum facto.

Strana 351
PRÆBENDARUM. Sdislaus , Sdislao Ulricus , Ulrico Hoſtislous , Hoſtislao Mika , Mike Sdis- laus, Sdislao Przibik. Hii omnes debitum ſibi & ſue Prebende officium fecerunt , & ultimo dictus P. (Przibik) facit.. In altera Prebenda corpus ipſius in Borzianowicz fuit, & decimarum medietas trium araturarum in Brzezano, ac in Wrutinicz in cenſu pecuniali decime ſpectant ad eam, in qua quidam Laurentius dictus Koczka omnium predictorum Canoni- corum ſenior erat , qui ſcripſit Epiſtolarium , (o) & ſolus per ſe ſubdya- conatus officium quamdiu vixit, faciebat, cui Bohunko ſucceſſit; cujus tempore Sophia Abbatiſſa poſt nominata (p) corpus de Borzanowicz trans- tulit , in Opatowitz , cum proteſtacione, quod poſſit ipſa vel ſue po- ſtere, iterum regredi, & translationem hujusmodi retractare. Et Bo- hunkoni ſucceſſit Johannes dictus Howorka, Joanni Przieſek, Przieſconi Vitus, Vito Peslinus, Peslino Michael, Michaeli Franciſcus, Herbordi de Praga. Hii omnes subdyaconatus soli existentes subdyacones (pre- ter Michaelem , qui modico tempore fuit Canonicus) (q) aut in ſuperio- ribus ordinibus officia ſubdyaconalia peregerunt. 351 De distinctione officiorum presbyteri predicti, & ſucceſfores eorum, in presbyterali Prebenda ſuccedentes tres ex eis explebunt in eccleſia per decem ebdomadas, duo per undecim septimanas, & in capella fimiliter tres per decem, & in capella duo per undecim annuatim, & ſic uni- cuique presbytero, quia quinque funt, continget in anno vacare XX. unam ſacerdotalem, preter unum, qui ſolum XX. ebdomadas peraget an- nuatim. Dyaconus vero & ſubdyaconus , quia duo & duo ſunt , per XXVI. ebdomadas in eccleſia, & per XIII. in capella, eo quod per u- num juvant Miſſas cantare per annum , & ſie quemlibet ſubdyaconum & dyaconum annuatim contingit vacare ab ebdomada XIII. ſeptimanis. Hec predicta sunt distincta specialiter & officia, & emolimenta, & per- cipientes juſto titulo tenentur & officia adimplere. Inſuper unicuique e- qualiter canonico per XII. strichones filiginis circa feſta Galli & Martini, & o hooweeeske (o) Liber epiſtolarum S. Pauli & aliorum , qui diſtinctus erat a Miſſali jam ſæculo XI. Leonis Oftienſis , de quo ille : Usque ad illud tempus in Planario Miſſali tam evan- gelia quam cpiſtolæ legebantur, quod quam eſſet tuuc inhoneſtum modo ſatis advertitur l. 3.c. 19. (p) Veroſimiliter Sophiam II. innuere voluit. (q) Hæc parentheſis poſteriore manu inſerta eſt.

Strana 352
352 FRAGMENTUM & per porcellum ante carnis brevium, (r) & decimas de vinea in Ty- necz. Perſona regens bona monaſterii & monialium omni anno ad ea, que dicta ſunt pro officiis predictis tenentur de jure & conſuetudine mi- niſtrare, & usque nunc ſemper fuerunt ministrata. Item ad alias horas aut officia non ſunt ſoliti convenire , niſi in eisdem ſpecialem conſolatio- nem recipiant, & conſvetam; quod ſi aliquis ab intereſſe ſe ſubtraxerit, ipſa conſolatione carebit, & penam aliam non incurret, fieut ad matuti- nas in Nativitate Domini, ad cantandum verſum ultimum cum trophis, (s) & Te Deum laudamus , & Miſſas. In prima Miſſa vacans ſubdya- conus debet cantare laudem Deo, (t) & Abbatifſa cum Conventu & Clericis , & matronabus datis denariis pro offertorio , & cuilibet legen- ti Miſſam per ſex parvos, & in aurora, ac majori Miſſa per groſſum conſuevit offerre, & ſemper obtulerunt. In aliis quoque festis, quibus miniſtri ſacris induti vestibus ad altare ministrantes ſua exercerent offi- cia, groſſum obtulerunt , & ad proceſſionem ipſa die convenire conſue- verunt. Si quis autem hiis non interfuit, refeccione vel pecunia data pro ipſa, quia ipſa die datur refeccio vel pecunia pro eadem a monaſte- rio, carere debet, inter preſentes abſentium portio dividatur, & fic omnibus aliis temporibus , quibus ſolent fieri pitantie, ſeu diſtributio- nes est conſuetum fieri. Abſentes nihil percipiant, & preſentes fructum debitum facientes inter ſe diſtribuant , juxta dictum : qui non laborat, nec manducet. Item in Matutinis, in Cena Domini, & ſequentibus tribus nocti- bus ad Benedictus & ſequencia cantanda conveniunt, ſi aliquis ſe abſen- taverit , porcione offertorii , quod ad Sanctuaria in Paraſceven ponitur ; Et pictis ovis , que in Paſcha Georgii , & dedicacionis eccleſie quolibet feſto cuilibet Canonicorum equaliter per octo, ſic ergo ter VIII. per XXIIII. (r) Lege carnisprivium , id eſt ante quadrageſimam. (s) Trophi idem quod tropi ſeu cantus. Ita liber continens tropos vocatur troparius & troponarius , fuere autem cantus qui cum Introiin Miſſæ dicuntur præſertim a Monuchis . inquit Beletus c. 59. & de tropis lugubribus ait Rupertus 1. 5. de Diis in offic. c. 7. qui exſtinctis lumi naribus in ipſis tenebris præcinentibus cantatorihus & choro reſpondente flebili modula tione decantantur , iucipientibus a Kyrie (1) Preces certæ inſtar hodiernarum Lyta niarum , Potifice , Romanorum Imperatore Rege &c. cujusmodi exempla apnd Du- freſnium voce Laus legere eſt.

Strana 353
PRÆBENDARUM. 353 XXIIII. dari debent, (u) carebit. Item in Paſcha ad primum tactum campane ante matutinum ad tollendam Crucem de ſepulchro , & locan- dam in loco ſuo, ad quam Abbatiſſa cum ſenioribus monialibus quatuor groſſos ad minimum offerre conſvevit , ac in viſitatione ſepulchri per Conventum Diaconus mercatoris , Subdiaconus angeli , & ambo Apoſto- lorum Joannis & Petri, Presbyter Dominicam repreſentantes perſonas (x) conſveta facient, Offertorium ad Crucem, ſepulchrum, & Men- ſam, & altare inter ſe more conſveto ebdomadarii divident, commu- nem cantum communiter omnes cantabunt. Ad proceſſionem & Miſ- ſam consvetum est venire, & negligentes horum refeccione, vel pro ea porcione, que datur ipſa die, carebunt. Ad Veſperas in Vigilia Nati- vitatis Chriſti, & in diebus Nativitatis ejusdem Stephani, Johannis, in prima Veſpera Epiphanie, in Purificatione utrisque Veſperis, in Vigi- liis Boleslai, (y) Mlade, Wratislai, & Gunegundis, in Annunciacione, in Vigilia Paſche, & tribus diebus ſequentibus, Georgii, Dedicacionis, in Vigilia Aſcensionis, Pentecosten, & tribus diebus ſequentibus, Tri- nitatis, Corporis Chriſti, Viti, Johannis, Procopii, Marie Magdalene, Corone Domini, Aſſumpcionis , Nativitatis Marie, Ludmile, Wencezlai, Michaelis , Omnium Sanctorum, & Concepcionis convenire ſolent, & pro pitancia IIII. pintas (z) cum dimidia vini, vel medonis, & de cer- viſia ſtaphus magnus, ſeu anſa (a) ſapidi potus mundi vaſis (b) pro- qualibet vifitacione veſperarum preſentibus miniſtratur. Ad Miſſas ve- ro, in quibus datur refeccio, vel pro refeccione XXXVI. groſſi, con- venire ſolent, ſicut in diebus Nativitatis, Epiphanie, Paſche, Georgii, Pentecosten, Aſsumpcionis, Wratislai, Dedicacionis, Wencezlai ab an- tiquo, & per Abbatiſſam Gunegundem, que recepit habitum monasti- cum Anno Domini MCCCII. die Marie Magdalene , & in ſuo anniver- ſario V. Kalend. Decemb. (c) de bonis Zwanowicz, Strzemeliez, & Haczky monasterio per eam proviſis, duas refecciones dari instituit, & VII. pitancias. Et in paſsione sancte Ludmile per Hostislaum de Petrowitz Tom. VI. Monum. Yy pro (u) Hem ! ovorum pictorum, hodie in Paſchate ſolum retentorum, antiquum uſum. (y) Id est Christi, hæc hodie in quibusdam cathedralibus eccleſiis ol ſervantur. (y) Pii Ducis Bohemiæ , qui eum ſorore ſua Mlada moniales ad S. Georgium induxit. (z) Menſura Bohemica quatuor ſexteriorum , quarum 32 urnam æquabant (a) Vas ligneum cum anſa hodie patria lingua Korbel dictum. (b) Id eſt defæ cati. (c) Ex hoc ipſo loco etiam liquet Hammerſchinidium hoc manuſcripto non ſedulo uſum, cum Cunegundis obitum ad 3. Februarii reponat.

Strana 354
354 FRAGMENTUM pro domo in Praga data monaſterio convenientibus, & intereſſentibus refeccionem inſtituit ministrari. Item in Epiphania ad Colendam (d) an- te Abbatiſſam conveniunt, que eisdem XXXVI. groſſos pro toto offert, potus vini & cerviſie ſîne menſura. Item in Cena Domini ad benedi- cendum panem, favum mellis , piſces, & oblatas ad faciendum man- datum (e) conveniunt, ubi pitancia vini, cerviſie ſine menſura, unus piſeis, panis unus, favus mellis unus omnibus, & cuilibet preſenti Do- mino faſciculus oblatarum, XVI. oblatas continens. (f) Cuſtrix ve- ro ad matutinum, ſaere noctis Nativitatis cuilibet per candelam combi- natam & reflexam, (g) ac in Epiphania IX.groſſos, IX. nuces muſca- ti, duas pintas vini, & de cerviſia pro VI. parvis, IX. huſſulas (h) in va- lore IX. groſſorum de pura ſimila, IX. ſexagenas nucum, CXLIIII. poma, & totidem pyra, & in vigilia Georgii IIII. groſſos, & in die Cordule IIII. groſſos, in Miſlis defunctorum ministrare Dominis con- ſvevit, & tenetur. Item quelibet monialis in sui receptione refeccionem Dominis, & ebdomadariis offertorium, vel pro ea Abbatiſſa dare te- nentur. Item In velatione monialium, & benedictione Abbatiſſe refeccio omnibus ſollemnior, & offertorium uberius ebdomadariis dari est con- ſvetum. Item in Purificatione cum candelis benedictis Abbatiſſa & mo- niales, & in palmis cum palmis offerunt eciam plus ſolito. Item in veſperis, paſſione, & translatione sancte Ludmile Abbatissa cum Con- ventu offerunt. Item in Miſſis defunctorum Boleslai, Mlade, funda- toris Wratislai, Gunegundis Abbatiſſe, & Hostislaue Abbatiſſe, Felicis & Adaucti , & in ſepultura uniuscujusque monialis , Clericus , Matro- na, & campanarius per parvum denarium de pecunia monaſterii offe- runt , quod ad minimum ad VII. groſſos ſe extendant. Item unicuiqne Presbytero Miſſam legenti defunctorum, VI. parvos offerent. Item quidquid offertur in altari infra Miſſam, per quemounque oblatum fuerit , aut in ſepulchris mortuorum, & in diebus Paraſceven, Aſcen- ſionis, a mane uſque ad veſperum , & ſancti Wencezlai poſt Miſſam, uſque (d) Hodie dicitur Coleda. Mos Parochorum ſub principium anni ſingulas domos paro- chialium viſitandi, benedicendi, oſculum Crucis præbendi. Vide Partem meam VI. Annalium p. 25. E quo vero ſimile fit nomen Coledæ a colenda ſeu adoranda a fin- gulis ſacra Cruce enatum fuiſle. (e) Ablutionem pedum. (f) Placentulas tenuiſ- ſimas inſtar hoſtiarum ſaccharo conditas uvisque paſſis inſperſas prelis ferreis toſtas ad ignem. (g) vulgo cereum ein Wachsſtock. (h) Similæ majores etiam hodie uſitatæ a Bohemica voce Husky hodie Hausky.

Strana 355
PRÆBENDARUM, 355 uſque cras poſt Miſſam ad Crucem , & ſanctuaria (i) in tota eccleſia, Dominorum eſt offertorium. In Miſſa ebdomadariorum in ſepulchris & (k) ſanctuaria commune omnium intereſsentium. Item presbyter ebdomadarius tenetur ad Miſſas diei & feſti , ſic quod cum hore ipſa die dicuntur, & in capella Beate Virginis, ut dictum est, & cunctas Miſſas defunctorum expreſſas , ſuperius & inferius procurandum , & mi- niſtri ebdomadarii, & ad nullas alias tenentur, niſi ſpecialiter rogati voluntarie , pecuniales , aut votivas , vel quando due vel plures occur- runt , ſeu dum dedicacio , ceu Patroni Altaris alicujus , aut aliquis ca- ſus, ſeu accidens evenerit, procuraverit, non ideo in conſequentiam pertrahatur. Item ſolent convenire ad memoriam faciendam ſpecialium benefactorum ſuorum ultra diſpoſitionem mentis proprie uniuscujusque in ſuis oracionibus exequentis: ſed & ſecundum dispositionem uniuseujus- que benefacientis, & inſtituentis , ut & ad devotionem eccleſie & collegii fideles pia opera facientes per exempla executionum ultimarum volun- tatum diligenter affectuofius attracti ſe orationibus communium recom- mendent, penamque oblivionis beneficiorum, & ingratitudinis evadere, ac percipiendis pitanciis exinde provenientibus, regnique celestis capa- ces existere mereantur. Primum quidem post fundatorem, ut in me- moria eſt preſentium hominum, Domina Gunegundis filia Regis Przemis! predicta ultra ea bona, per que ſuas ſucceſsores Abbatiſſas, & ſibi ſub- ditas moniales ſancte converſationis & religionis exemplo, & tempore sterilium annorum, & gwerrarum provisione ſustentacionis vite de bo- nis regalibus proprie dotis, ac librorum, Sanctuariorum, Tabularum, clenodiorum , ſacrarum veſtium , ac poſſeſſionum copioſa largicione di- tavit , cuſtricis , & que ſervat menſalia , & pluminacias (1) pro infirmis, & fi datur , camerarie officia impinquavit. Canonicis vero duas refeccio- nes & bibiciones VIII. veſpertinas , ut ſupra dicitur, de bonis ſupradictis, & in litteris teſtamenti expreſſum eſt, instituit fieri perpetuis tempori- bus duraturis, & per fuas ſucceffores Abbatiflas, Rectrices vel Recto- res monaſterii ſervaturum. Item ipſa predicta primo admiſit, (m) Canoni- cos habere Vicarios, ut per ſe, & per alium ſine prejudicio officiorum ipſorum Canonicorum , quin ſemper quilibet Canonicus ſaltem in hiis ordinibus fit, aut ad ordines primo promoveatur, tempore a jure con- Yy 2 ceſſo, (i) Id eft Sanctorum reliquiaria. (k) Supple: ad. (l) Id eft: pulvinaria. (m) In margine poſteriore calamo adſcriptum : De admiſſione Vicariorum de novo poſt fundationem Prebendarum in eccleſia Sancti Georgii. s vvoa

Strana 356
356 FRAGMENTUM ceſſo, ut ſuum per ſe, & per alium distinctum poſſit peragere offi- eium, & preſtiti ſibi beneficii capax efficiatur, maxime pretendendo, quod auctis Clericis Divinus cultus etiam augeatur, nec per hanc ad- miſſionem aſtrinxit Canonicos, nec poterat astringere, quin quilibet Canonicus poſſit per ſe ſine Vicario ſuum & ſue prebende officium ad- implere. Nec Vicariis aliqua emolimenta ſpecialia est largita, ſed quan- tum quilibet Canonicus de ſuo emolimento vult dare, & voluntarie im- pertiri. 3 Item Dominus Albertus miles quondam Prepoſitus heredita- tem ſeu reditus in Drzinow dimidiam alteram maream comparando, & molendinum in Ugezd ad Sanctam Annam Ecclesie (n) (Sancti Georgii predicti) eſt largitus, ut de Drzinow fieret Hoſtislave uxori ſue pre- dicte in ſuo (o) anniverſario die Felicis & Adaucti XVIII. groſſos inter preſentes Vigiliis, Misse & commendationibus (p) dividendos, unum groſſum presbytero cantanti Miſſam & ad offertorium VII. groſſos, Abbatiſſe VII. groſſos, & cuilibet moniali per groſſum, Cuſtrici IIII. groſſos, Matronabus II. grofſos, Campanariis I. groffum, pauperibus groſſum, & in ſuo anniverſario tantundem expendendum, predictis perſonis dictam largitionem fuam & poffeffores ejusdem, videlicet eccle- ſiam , & Rectores eccleſie honeravit, (q) quod hucusque servatum est de Drzienow in memoria uxoris ſue Hoſtislave, ipſius autem largitoris Alberti nulla fit memoria, neque anniverſarii dies ſcitur. (Hucuſque emolimenta expreſſa monasterium & officiales monaſterii principales & inferiores tenentur implere) (r)3 Item Johannes dictus Tyrhomka, de ſuo dono, inſtitucione & memoria eſt jam dictum. Item de dono & institucione ſue & ſuorum parentum memorie, & quis tenere debeat bona per Dominum Johannem dictum Zlechowecz largita , & quod onus ſolvere eſt expreſſum, quorum amborum tam Tyrchomcze per Zerczo- nem, & Zlechowecz per Hoſtislaum & Buſconem actenus ſunt ſervate in- ſtituciones, & onera adimpleta.1. Item Hostislaus de Petrowicz predic- tus de bonis intuitu perſone acquiſitis , & pecunia parata Hoſtislao de Sedelczano ſuo nepoti, & Serezoni predictis derelicta, ut de consilio Sophie tune Abbatiſſe reditus ementes sui & ſuorum carorum & paren- tum memoriam aput fideles & Religioſas in eccleſia Dei perpetuam pro- (n) Incluſum parentheſi poſteriore, charactere inſcriptum eſt. (o) Id eſt: ejus. (p) Officio & orationibus pro defunctis. (q) Id eſt : oneravit. (r) Hæc parentheſis. ſigno revocationis facto, infra eadem manu appoſita eſt.

Strana 357
PRÆBENDARUM. 357 procurarent, qui pro ſua derelicta (s) pecunia, aput eos diligentia ad hoc adhibita in Brandiz & Czeradicz XIIII. ſexagenis comparatis in an- nuo cenſu bona communia, ſeu obedientiam (t) vocarunt, retentionem eorundem bonorum de ſeptima parte fructuum juxta conſvetudinem Matris Ecclesie cum vacarent, cui communitas Canonicorum, aut ma- jor pars commiſerit, ſex partibus conſveto ſolvendi cenſum tempore in loco sibi deputato per eosdem Canonicos depositis debeat possidere, ſicut in literis Buſconis, nunc poſſeſſoris eorundem, clarius continetur, & de VI. partibus in ſuo anniverſario predicti Hostislai ad eccleſiam S. Wencezlai unam ſexagenam inibi in ſui memoriam faciendam ad Deca- ni diſpositionem, alteram ſexagenam per II. parvos cottidie in foribus eccleſie pauperibus pro pane expendendam. Item Abbatiſse V. grofsos, & monialibus ad ea, que eis tenetur monasterium, unam sexagenam pro pitancia, Dominis ad XIII. groſſos, quos tenetur monaſterium eis dare ad refeccionem vel XXXVI. groſfos, ad offertorium II. groflos. Cuſtrix lumen debet dare, quinque groſſos pro decem Miſſis legendis, (u) matronabus II. groſsos, campanariis I. groſsum, pauperibus groſ- ſum. Item in anniverſariis patris dicti Rzim, qui eſt in vigilia Andree Apoſtoli, & matris dicte Przibislawe in die XI. milium virginum, & patrui ſui Krzbate XV. Kalend. Aprilis per quinque groſſos, nec non in festis Sanctorum Gregorii, Procopii, Katharine, Nicolai I. ſexage- nam, & pro fabrica ecclefie tres ſexagenas expendentes, reſiduum pro diſtribucione panum in XL. intereſſentibus Divinis, & laborantibus in Dei vinea, ſicut & predicta pecunia in Vigiliis, Miſſa & commendatio- nibus (x) preſentes extiterint, expendatur. Item Sophia Abbatiſſa in religione exemplaris, reparatrix monaſterii, & ex vetuſtate collapsi, & ignis voragine consumpti, libertatrix (y) & auctrix bonorum tem- poralium, cujus tempore monasterium, & perſone monasterii religioſe in Divinis inſtitutis profecerunt, & in temporalibus auxiliis ad ducentas marcas creverunt in reditibus annuatim, & ut fui & ſuorum parentum S. me- (s) Pro relicta. (t) Id eſt munus vel officium , ita orat in Collegiatis & Cathedralibus ec- cleſiis munus ſchol ſtici , cuſtodis , cantoris &c quibus ejusmodi obligatio hanc vel illam fundationem præſtandi adjungebatur. (u) Ex hoc & aliis ſuperioribus locis manifeſtum fit co tempore communem eleemoſinam Miſſarum fuiſſe medium groſ- ſum Pragenſem , ſeu ſex denarios parvos, qui hodiernos 12 cruciferos æquabant. (x) Deſideratur : qui. (y) Quæ ſcilicet multa privilegia & libertates a Regibus monaſterio acquiſivit.

Strana 358
358 FRAGMENTUM 6. 3. memoria haberetur, de ſuo dotalicio viginti marcas ſpecialiter in Mile- ticz & Donczicz comparatas, pitancias monialibus procuravit, & Ca- nonicis unam ſexagenam in Mileticz legavit, quam predictus Serzecz tenendo, ut mandatum accepit ab eadem , & ſua ſucceſſore in ſuo V. Idus Aprilis, & patris ſui in die Tymothei Bohuslai, matris ſue Scesla- ve per XVIII. groſſos dividendos inter preſentes Vigiliis , Miſſe & Com- mendationibus amministrat. 6 De Hostislai Doctoris memoria jam est dictum. † Item in anniverſario Katharine Melnikerii de una marca in Mileticz L. groſſi monialibus , duo Abbatiſſe, & XII. preſentibus ſuis exe- quiis miniſtrantur. Item in die Alexii Sdislao Canonico XXXVI. groſſi fuis preſentibus exequiis defunctorum ministrantur per Serczonem de Mileticz, de quibus duo groſſi in candelis, I. campanariis, & I. matro- nabus expenduntur. Item de Radim in anniverſario Hermanni de Neum- burga patris Margarethe monialis, qui eſt in die Stephani, XVIII. inter preſentes Vigiliis , & Miſſe II. in offertorio II. in candelis (z) II. groſ- ſos, matronabus, I. campanariis, & in Vigilia Sancti Georgii, Henrici, Avi, & Gereane, (a) Margarethe predicte totidem, & in die Sergi & Bachi Elizabeth matris predicte Margarethe totidem, ac ipſius Marga- rethe anniverſariis totidem, similiter expendentur; reſiduos XX-groſsos obedienciarius (b) pro ſuis laboribus reſervabit. 40. Item Theodricus Plebanus Sancti Nicolai in foro pullorum per Ser- ezonem procuratas in reditibus Krp (c) dedit id Cunſoni, ut omni quar- ta feria Miſſam in eccleſia ad altare, ubi elegerit, legat, & ſequenti die Nativitatem Marie , mediam ſexagenam monialibus, & mediam ſe- xagenam Canonicis preſentibus exequiis ministrabit, Jus Patronatus Ca- nonicis & Abbatiſſe derelinquens , ſucceſſorque ſuus ultra onus officii & penſionis predicte implendo unam ſexagenam pro panibus ministrare tenebitur, quem & quos ſucceſsores in eccleſia Sancti Georgii Canoni- cis (z) Hie ſpacium vacunm trium vocum capax relictum. (a) Ita quidem vocem hane franſumpfit feriba ſæculi XV. at in autographo vox diviſa eft Gere aue ut exiſti- mem potius legendum efſe Geræ avæ id eſt aviæ. Nam ava pro avia ſæpius re- currit in veteribus manuſeriptis, ut notavit etiam Dufreſnius, tum manifeſtum fit ex ſubſequa voce Margaretæ monialis, ficut & poſten matris Eliſabethæ ejnsdem monialis. (b) Id eſt qui munus & officium colligendi cenſus, exequiasque exequendi curam habebir. (c) Vox Krp alia manu & rubro colore inſerta eſt, poſtquam yacat ſpatium quinque vel 6 vocum.

Strana 359
PRÆBENDARUM. 359 cis vel ministris debent instituere. (d)4 Item Serezo predictus unam ſe-10. xagenam pro panibus in adventu de Radun debet dare. Item idem de 17. Radun in anniverſario Domini Mladote campanarii Sancti Egidii, dum occurit, XXXVI. groſſos preſentibus Dominis ſuis exequiis miniſtra- bit, III. groſſos pro ſe & ſuis laboribus reſervando. 12Item de conſve- tudine Archidioceſanus (e) in diebus Sancti Stephani, feria II. Paſchali, in Dedicacione II. feria Penthecostes, & Michaelis Missam tenetur per ſe, vel per alium Pontificem (f) celebrare. 13. .Item Chorus Pragenſis (g) a Paſcha uſque ad feſtum Sancte Tri- nitatis quolibet die Dominico, & feſtis Sanctorum Georgii, Aſcenſionis, Viti, Aſsumptionis, etſi festum die Dominico occurrerit, Wencezlai, Michaelis, Ludmile, Omnium Sanctorum, Nativitatis Chriſti, Stephani, Jobannis, Innocentium , & in Epiphania , ac in Purificacione , & in die Cinerum , ac in Veſperis in die Lucie ad inponendum (h) á ô Sapientia, & in anniverſario Wratislai ad ſepulchrum ſuum Veſperas defunctorum decantandas conſveverunt cum ſuis proceſſionibus viſitare. (i) 43. Diploma. In nomine Domini Amen. Dudum venerande antiquitatis cenſuit Auctoritas, & proſperitatis ingenii exftrinxit (k) ſagacitas, ut ea, que tempore aguntur curriculis, in memoriam ſcriptis autenticis roboren- tur, ne per oblivionem, que mater erroris existit, gesta perinde in abuſum deducantur , & precipue , ut pia diſponentium vota inconvulſa perpetuo perſeverent. Noverint igitur univerſi preſentes literas inſpec- turi: quod ego Elizabeth Abbatiſſa monaſterii Sanctimonialium Sancti Geor- (d) Iſthie fere media linea eraſa eſt. Tranſumptor ſæculi XV. legit, ſcripſitque Cano- nici, vel miniſtri debent inſtituere, at in autographo clare expreſſum: Canonicis vol miniſtris, ut proinde quisquis demum ſequentia, tanquam præjudicioſa Cano- nicis, eraſerit, nam veroſimiliter expreſſum erat ad Abbatiſſam aut Moniales jus pertinere Succeſſores inſtituendi. (e) Id eſt Archiepiſcopus. (f) Privilegium & uſum Pontificalium habentem. (g) Supple cceleſiæ metropolitanæ videlicet Cle- rus. (h) Ita Codex ſed legendum ad intonandum antiphonam, quod contractum ã innuit. (i) Hic ceſſat codex intra annos 1352 - 62 ſcriptus. Poſthac ſequun- tur diverſorum ſcripturæ , nee uno tempore inſertæ , quarum tamen nulla annum 1401. transgreditur. (k) Pro perſtrinxit, docuit.

Strana 360
360 FRAGMENTUM Georgii in castro Pragensi Ordinis S. Benedicti fateor, & recognoſco, quod dudum pie recordacionis Dominus Hoſtislaus Decanus Sacenſis Of- ficialis Curie Archiepiſcopalis Pragenſis, germanus meus agèns in huma- nis, quadraginta ſexagenas groſforum denariorum Pragenſium michi, dum adhuc in minoribus eſſem conſtituta, reliquerat diſponendas ad pia vo- ta, (1) prout michi videbitur, expedire. Pro quibus quidem pecuniis cum ſcitu, voluntate, & expreſſo conſenſu Domine Abbatiſle, que tunc fuit, & Conventus Sanctimonialium dicti monaſterii quatuor ſexa- genas groſforum cenſus comparaveram, quem per multa tempora te- nui, & poſſedi fructus, redditus & proventus in & ex eodem prove- nientes percipiendo, qui quidem redditus & proventus percepti, & per ipſa tempora reſervati ſe extendebant ad ſummam quinquaginta ſe- xagenas eorundem groſſorum. Demum ipſo cenſu quatuor ſexagena- rum per me pro quadraginta ſexagenis groſforum vendito, (m) & pe- cunia hujusmodi utraque inſimul congregata, & preſertim propter uti- litatem & profectum dicti monaſterii bona quedam, que ad ipſum mo- nasterium pertinebant, videlicet; Knyezicye, Knyeziczky, Javonyk ad- jacencia caſtro Brada, & alias villulas adjacentes civitati Usk (n) ſuper Albeam, que minus utilia fuerant, ipſi monaſterio pro aliis bonis, vide- licet villa Nepolis, eidem monasterio multum utili & comodoſa de con- ſenſu dicti Conventus commutavi, & preter illa, que de bonis dicti monaſterii addebantur, superaddidi hujusmodi nonaginta ſexagenas tam pro cenſu hujusmodi vendito, quam eciam per ipſa tempora congrega- tas. Ordinans nihilominus, ut de voluntate Reverendifſimi in Christo Patris & Domini Domini Johannis Sancte Pragenſis eccleſie Archiepi- ſcopi, Sedis Apostolice Legati, ac Conventus dicti monasterii disponens, que de eadem villa Nepolis pro eisdem nonaginta ſexagenis Domina Abbatiſſa ipſius monaſterii, que pro tempore fuerit, novein ſexagenas groſſorum fingulis annis & perpetuo in anniverſario meo dare & diſtri- buere in hunc modum debet. Primo pro pitancia ipſarum ſanctimo- nialium, & pro prandio earum in communi fiendo CCos & Hos groſ- ſos. Item Cuſtrici ad procurandum candelas IIII. groſſos. Item Do- mi- �l) Opera. (m) Ex his liquet tum annuum cenſum ex centum fuiſſe decem. (u) Hodie Auſſig.

Strana 361
PRÆBENDARUM. 361 minis intereſſentibus pro(n) XX. groſſos, campanariis alterum dimi- dium grofforum, pauperibus ante portam Monasterii tantundem, & ma- tronis II. groſſos. Preterea pro aliis IIII. ſexagenis, cantabitur omni die Sabbathi Miſsa de Beata Virgine, & pro vivis & defunctis, & hiis, qui ad hoc bona eorum largiti funt, & inpoſterum largientur. Nonam vero & ultimam ſexagenam ad priorem penſionem duorum groſſorum, que dari eſt ſolita, dabitur omni die Sabbathi I. groſfus. Item de cenſu duarum ſexagenarum in villa Neradicz, per ipſum germanum meum e- ciam fimiliter relicto, ipſa Domina Abbatiſla omni ſeptimana videlicet feria ſecunda ministris Miſſam defunctorum cantantibus dabit II. groſſos. Reſidua vero omnia, que ſupererunt, pro candelis convertet, & ſibi pro labore ſuo reſervabit. Et hec omnia & ſingula per ipſam Domi- nam Abbatiſſam debebunt adimpleri ſub pena ſuſpenſionis ab ingreſſu eccleſie , quam quociens , ſi in ſolucione premiſſorum omnium & ſingu- lorum negligens fuerit, & pro miſſa, (o) peto incurrere ipſo, facto. Nos vero Bohunca Prioriſſa, Agnes Cuſtrix, Ludmila Subprioriſſa, An- ka infirmaria, Jutka Oſtiaria, Margaretha Puzvicii, Sudka Cameraria, Katharina Stukonis, totusque Conventus Sanctimonialium monaſterii Sancti Georgii predicti, premiſſorum omnia & fingula per Dominam Elizabeth Abbatiſſam ſupradictam ordinata & diſpoſita rata & grata ha- bentes, ad ea nostrum consensum prebemus, pariter & afsenſum. In cujus & cetera. Et Nos Johannes Dei & Apostolice Sedis gratia fancte eccleſie Pragenſis Archiepiſcopus , Sedis Apoſtolice Legatus ſupra ſcrip- ta omnia & ſingula per Dominam Elyzabetham Abbatiſſam ſupradictam cum conſenſu ſui Conventus , ut premittitur , ordinata , & diſpofita, ra- ta & grata habentes, & ad ea nostrum consensum prebentes pariter & aſſenſum auctoritate ordinaria approbamus, & corfirmamus, & nichilo- minus quotiescunque in aliquo terminorum predictorum ipſa Domina Abbatiſſa, que eſt , & que pro tempore fuerit, in ſolutione ipſarum hujus- modi pecuniarum negligens fuerit, & remiſſa, ipſam ex nunc prout ex tunc , & ex tunc prout ex nunc ſuſpendimus ab ingreſſu eccleſie in hiis ſcrip- Tom VI. Monum. Zz (n) Vox ſequens ambigne ſcripta & a poſterioribus quibusque correcta hodie legitur pi- cialio , quam tranſumptor ſæculi XV. legit, ſcripfîtque propiciatorio, ego autem exi- ſtimo non aliam vocem fui�e quam pitancia dubie a primo ſeriba ſcriptum, cum (o) Ita quidem codex , ſed legendum re- etiam monialibus pitanciam inſtituerit. miſfa.

Strana 362
362 ſcriptis, harum. quibus figillum noſtrum majus, una cum ſigillo Ab- batilſe & Conventus predictorum preſentibus est appenſum, teſtimonio literarum. FRAGMENTUM 4Item Budko Plebanus Sancte Marie Magdalene, & Minister eccle- ſie Sancti Georgii caſtri Pragenſis de bonis a Deo ſibi collatis, & intuitu perſone ſue aquiſitis dedit, & donavit ſanus mente & corpore dicte ec- cleſie & Dominis Canonicis jugiter in eadem Deo famulantibus viginti ſexagenas groſſorum Pragenſium pecunia in parata, pro quibus dicti Ca- nonici duas ſexagenas groſſorum Pragensium annui & perpetui cenſus in & ſuper domo Nicolai Notarii Actorum, fite ante portale (p) monaſterii Sancte Marie in pede pontis Minoris Civitatis Pragenfis, emerunt, & compararunt anniversarium & diem obitus dicti Budkonis de eisdem pe- cuniis per modum ſubſcriptum deponentes & ordinantes, ita videlicet, quod fingulis annis in perpetuum Domini Canonici in anniverfario ejus- dem Budkonis dabunt, & expendent plenum Refectorium (q) pro ſe me- dium, & Vicariis per medium Vigiliis & commendationibus interessen- tibus. Item pro offertorio duos groſſos, pro candelis duos groſſos, pro decem Miſſis legendis quinque groſſos, campanariis unum groſſum, matronis duos groſſos, pauperibus pro pane ante fores eccleſie unum groſſum, ceteras vero pecunias dictarum duarum ſexagenarum, que poſt dictam diſtributionem reſultaverint, pro panibus reſervabunt. Qui obiit anno Domini Milles. CCCLXXXI. VII. Kalendas Septembris. vko. D 15 Item Dominus Wlczko Plebanus Sancti Stephani in muro (r) civi- tatis Pragenſis de bonis a Deo sibi collatis & comparatis septem marcas graves (s) perpetui cenſus in villa Dubravicz legavit, easque incorpo- ravit eccleſie Sancti Georgii, & pro Canonicis jugiter ibidem Deo famu- lantibus, (t) itaque quod ſingulis annis in perpetuum Domini Canonici in anniverſario ejusdem Wlezkonis triginta quatuor groſſos expendant,& procurent in hunc modum : Primo Dominis Canonicis XVIII. groſſos , deinde Vicariis IX. groſſos, pro Miſſa cantanda & offertorio II. groſſos, matronabus I. groſfum, campanatori I. groſfum, pro luminibus parvis II. B (p) Portam. (q) Refectionem. (r) Hodie ad S. Stephanum minorem dicimus. (s) Æquabat 64 groſſos Pragenſes. (t) In margine rubro colore notatum: Hledwed Dczkach ſecundo Ulrici. A. XXIV.

Strana 363
PRÆBENDARUM. 363 II. groſſes, pauperibus foris ante eccleſiam pro pane I. groſſum. Refi- dua pars hujus cenſus reſultans, ut Divinus cultus augeatur, & ſui & ſuorum progenitorum memoria habeatur, pro panibus & diſtributioni- bus cotidianis reſervetur. Qui vero obiit ſub anno Milleſ. CCCLI. XVII. Kalendas Januarii. 152 . Item Dominus Petrus dictus Mudrak civis Pragensis & Dominus i6. Thomas dictus Syerzicz Canonicus S. Georgii comparaverunt de bonis a Deo ipſis collatis decem ſexagenas groſſorum perpetui cenſus cum XLVI. groſſis, & XII. pullorum in villa dicta Radun prope Rzip cum toto Do- minio, uſibus, fructibus, utilitatibus, ut in literis, & Tabulis terre lu- cidius continetur , conferentes Dominis Canonicis ea pro ipſis , & ec- cleſia Sancti Georgii in perpetuum regendum, tenendum, ac pleno jure poſſidendum, prout ipſi habuerunt. Anniverſaria eorum in hunc mo- dum affectantes Primo in anniverſario Domini Petri, predicti Domi- ni procurent triginta quatuor groſſos in hunc modum: Dominis XVIII. groſlos, deinde Vicariis IX. groſlos, pro Miſſa cantanda & offertorio Il groſſos, pro luminaribus parvis II. groffos, matronabus I. groſsum, Campanatori I. groſſum, pauperibus foris eccleſiam I. groſſum pro pa- ne. Residua pars hujus census reſultans, ut Divinus cultus augmente- tur, eorum amborum parentum memoria habeatur, pro panibus, & diſtributionibus cottidianis reſervetur. Obiit vero ſub anno Milleſ.CCC LX II. XVIII. Kalendas Julii. b63 . Item in anniverſario Domini Thome Syerzecz Domini procurent de Radun XXXIIII. grofſos, Dominis XVIII groſſos, Vicariis IX. groſ- ſos, pro miſſa cantanda & offertorio Il groſſos, pro candelis parvis II. groſſos, matronabus unum groſſum, campanariis unum groſſum, pau- peribus foris eccleſiam unum groſſum, reſiduum pro panibus cotti- dianis reſervetur. Qui obiit anno Domini Milleſ. CCC LVII. ſecundo Nonas Septembris. A. 10. Item Dominus Mauricius Vicarius eccleſie S. Georgii caſtri Fragen- fis de bonis a Deo ſibi collatis, Dominis Canonicis donavit, & reliquit ipſis in eccleſia predicta jugiter famulantibus LX. ſexagenas grofforum Pragenſium, minus duabus ſexagenis in parata pecunia, pro quibus qui- dem pecuniis Domini Canonici comparaverunt vineam ſolemnem in mon- Zz 2 te +

Strana 364
364 FRAGMENTUM R te dicto Zunperg, temporibus perpetuis pro honore eccleſie dicte, & a- nime ſue, ac Parentum fuorum remedio duraturam. In anniverſario vero ſuo diſpofitio talis eſt: ut Domini pro tunc regentes claves, pro- curent de eadem vinea XXXXIIII. groſfos in hunc modum: Dominis Canonicis XVIII. groſſos, deinde Vicariis XVIII. groſſos, pro Miſſa can- tanda & offertorio duos groſfos, pro candelis parvis duos groſſos: ma- tronabus duos groſſos, campanatori unum groſſum, pro pauperibus fo- ris eecleſiam unum groſſum pro pane. Reſiduum pro panibus & diſtri- bucionibus cottidianis reſervetur. Obiit vero ſub anno Domini Milleſ. CCC. IXXX. (u) Idus Julii in diviſione Apoſtolorum. x) 8 Vta. die Sancti Thymothei, ſequenti die poſt festum S. Vincentii, o- biit Dominus Conradus dictus Cunratik Canonicus eccleſie S. Georgii in caſtro Pragenſi, qui Dominis Canonicis, & ministris ejusdem eccleſie u- nam ſexagenam grofforum census annui donavit per Altaristam Corpo- ris Chriſti in eccleſia Pragensi de Slyven ſolvendam. In cujus anniver- ſario die preſcripto peragendo Dominis Canonicis regens bona commu- nia Dominorum Canonicorum eccleſie predicte expendet infra scripta: Primo Dominis Canonicis XVIII. groſſos, Vicariis eorundem IX. groſ- ſos, - - - - - (y) & campanariis unum groffum, & hoc perpetuis tem- poribus debet per eosdem Dominos Canonicos & Vicarios obſervari ſub pena arreſtationis cenſus predicti. A In die Sancti Gothardi obiit Dominus Cunſſo Canonicus eccleſie S. Georgii in caſtro Pragenſi, qui donavit quinque ſexagenas groſſorum denariorum Pragensium, pro emenda media ſexagena cenſus annui, & perpetui pro Dominis Canonicis & Vicariis ejusdem eccleſie S. Georgii in ipſius anniverſario dividendas in hunc modum: per regentem bona communia predictorum Dominorum. Primo Dominis Canonicis decem groſſos, Vicariis quinque groſſos, . - - - - - - - - - - (z) campanato- ri (u) Veroſimiliter ſcriba quadam oſcitantia non perfecit numerum L , ut legendum ſit MCCCLXXX. (x) Alia manus adjecit XLIIII groſlos , ſeu in toto III ſexag. & VI groſſos. (y) Hie fere media linea raſa eſt. (z) Hoc ſpatium vacuum explet tranſumtor ſæculi XV. his vocibus : Miſſam cantanti unum groſſum, quas autographum fini adjecit.

Strana 365
PRÆBENDARUM- 865 ri unum groſſum, pro pane pauperibus ante fores eccleſie unum groſ- ſum Reſidua vero pecunia pro panibus cottidianis Dominis Canonicis & Vicariis reſerventur. Anno Domini Milleſimo trecenteſimo nonageſimo, tempore anni20 jubilei in Roma, ſequenti die poſt Vitalis obiit Magister Nicolaus Pastil- lum Canonicus eccleſie S. Georgii in caſtro Pragenſi, qui donavit decem ſexagenas groſſorum pro emenda una ſexagena cenſus perpetui pro Do- minis Canonicis, & Vicariis eccleſie S. Georgii supradicte In cujus an- niverſario Dominus pro tunc regens bona communia eorundem Domi- norum Canonicorum expendet infra ſcripta: Primo Dominis Canonicis XVIII. groſsos, item Vicariis eorundem novem groſſos, presbytero Miſſam cantanti unum groſſum, pauperibus pro pane unum groſſum, & campanatoribus unum groſſum. Reſiduam vero partem pro pau- peribus reſervabit. BENESSIUS Anno Domini Milleſimo CCCLXXXXVII. in die undecim milia Virginum obiit Dominus Beneſſius Canonieus eccleſie S. Apollinaris Pra- genſis, olim Canonicus eccleſie S. Georgii in castro Pragensi, qui Do- minis Canonicis & Vicariis ejusdem ecclesie S. Georgii in castro Pragen- si dedit, & donavit unam ſexagenam groſſorum cum media ſexagena ſuper domo Weyſicz in Nova Civitate Pragensi, & unum viaticum; (a) in cujus anniverſario Dominus pro tunc regens bona communia eorun- dem Dominorum Canonicorum expendet infra ſcripta: Primo Dominis Canonicis XVIII groſſos, item Vicariis eorundem novem groſſos, cam- panatoribus unum groſſum , presbytero miſſam cantanti unum groſſum, matronis unum groſſum , & hoc ſingulis annis, temporibus perpetuis, faciendo. JOAN- (a) Id eſt librum ritualem. Ita Laurentius Brzezina de bello Huſſitico Saturnina gens (Taborienſes) viaticos, miſſalia, cantualesque eccleſiarum lihros rapientes ſecabant, aut comburebant , vel libros ſex vel octo valentes ſexagenas pro media ſexagena aut pro XX groſſis vel remiſſius dabant emere volenti. E quibus cognoſce tum librorum pretium, cum octo ſexagenæ hodiernos 160 florenos ſuperaverint.

Strana 366
366 FRACMENTUM JOANNES OZIEDLE. In die S. Martinii obiit Dominus Joannes Oziedle Canonicus Sancti Georgii in castro Pragenfi, & Rector Altaris Sancte Agnetis, & S. Ale- xii in eccleſia Pragenſi, qui pro Dominis Canonicis eccleſie S. Georgii predicte & ipſorum Vicariis duas ſexagenas cenſus perpetui (b) in villa Slatina apud Sdenconem clientem emit, & comparavit , de quibus ipſe vivens diſpoſuit ſibi per hunc modum. Primo quod anniverſarium fiat pro remedio & ſalute ipſius anime in craſtino feſti S. Johannis ante lati- nam portam, ubi diſtribuentur de cenſu preſcripto Dominis Canonicis, Miſſe defunctorum intereſſentibus, XVIII. groſſi, Vicariis eorundem no- vem groſſi, pro candelis & offertorio duo groſſi, Miſſam cantanti me- dius groſſus, pro miſſis lectis duo groſli, matronis unus groſſus, cam- panariis unus groſſus, & pauperibus unus groſſus. Item diſpoſuit & ordinavit pro tribus feſtivitatibus Beate Marie Virginis, videlicet: Viſi- tationis , Nativitatis, & Purificationis Beate Marie Virginis, Domini Ca- nonici, & Vicarii ſumme Miſse intereſſentes pro qualibet festivitate ea- rundem festivitatum habeant XXVII. groſsos, videlicet Domini Cano- nici XVIII. groſſos, & Vicarii novem groſlos. Reſiduum vero pro pa- nibus reſervetur (c) Libro IIII. donacionum K. VII. Litera ſuper locacione Curie in Stratiwnicz Prebende eecleſie S. Georgii in castro Prag. pro XII. Sexag. In- (b) In margine rubro colore notatum : platu komornie id eſt pagamenti Cameralis ſeu regalis, cujus valore marca 56 groflos Wenceslai I. æquabat. (c) Subjicitur Indi- culus præcipuarum priorum diſtributionum , quem tranſumptor ſæculi XV. in ſuo apographo prætermiſit , quem & nos ad rem nihil prorſus utileim merito reſcidi- mus. Hujus loco ſubſtituimus Indicem locorum omnium , quæ ſæculi XIII. initio ſub Abbatiſſa Agnete Wladislai I Regis Bohem æ filia , & Ottocari I. ſorore ad mo- naſterium S. Georgii ſpectabant, quemque in eodem codice ſejuncta vetere charta deſeriptum reperimus , qui num integer fit dubitamus. Locum is merito hic meretur, tum quod eum nusquam antéhae excuſum reperiamus , tum ut Parthenonis hujus me- moria conſervetur, qui principio anni 17 2. Auguſtiſſimi Joſephi II. decreto cum pluribus aliis Sanctimonialium eœnobiis abolitus eſt,

Strana 367
PRÆBENDARUM. 367 Index locorum monaſterii S. Georgii in castro Pragensi. In provincia, in qua ſtat caſtrum: (d) in pago Teynecz, Statinicz, Suchdol, Kameyk, Lythurziw villa , Nutomicz, Hradecz, Huſynecz, Rziepi, Okorz, Knieziewes, Slunicze , Knowiz, Holuſy, Przeſtawlky, Wrben, Tuzietin, Otwowycz, Owenecz, Bohemiz, Brnieky, Nera- dicze, Brze�tany , Trnkow, Duſſnyky, Swemyslicze, Borzanowicze, Prozezkow, Seslicze, Brechowicze, Krziwa villa, Bore, Krnocz, Pſar- cze, Selopisky, Dublewicze, Duſſnyky, Nalukowe, Nanewidy, Mo- kropſy, & alterum Mokropſy, Brteh, Motol, Zalezlicze, Lebeſow, Hraskawe, Hogelicz, Reghleh, Otinerhy, Bugesyl, Lublin, Boſoz, Bincziczych, Strakonicze, Bratomizl. In provincia Lutomericenſi: Trzebenycze, Chodowlicz, Upohlaw, Welewyn, Podleſyn, Baſteſicze, Polepy , Syrzeyowicze , Wranzsko, Walowicze, Borek, novum forum in Lutomericz, IV. - - - & telone- um, nonum forum in Usk & telonium, in Zraſycz nonum forum. In Melnicenſi provincia : in Mielnik nonum forum , Nebirſiel, Wy- pezd , Goruſirh, Chorieſil, Nyonikow, Wrutycz. In Gawranenſi provincia: Libicz, Kaucin, Opoleli, Oſſiek, Old- rziſie, Odrepſy, Winorczirh, Kobylnicze, Sadow, Knizenicze. In provincia Netoliczenſi: VIIII. forum & telonium , Bawrow, Kra- lowicz , Maleſczy, Uſtimina , Weſycz, Radrzicze, Pozorowycze, Stran- kowicze, Lirzna. In Provincia Prahatenſi: Welenow, Krlifſtie, Remeticze, Zamly- ne , Wlikonicze, Mokorow, Bratronicze, Napaſiciowe, Sewetinsko, Vli- konicz. In Provincia Plzenſi: Novum forum & telonium, in Domazlycz, Giwnocz, Naptomie , Oteſich, Denonicz , Swhonoh , Nowakowicze, Geznkowicze, Tynecz, Dudlowicze, Obytecz, Brnicze. In (d) Videlicet Pragenſe , atque ideirco in Provincia ſeu Diſtrictu Pragenſi.

Strana 368
368 FRAGMENTUM In Provincia Bozenſi: In Hradiſt, Zahorgi, Napoli, Podruhli, Hu- ſtynecz, Drabynicze, Luskowicze, Narſtieſſow, Neweſti. Apud amnem Kleberbi unus homo Martinus. Iſti ſunt, qui ſolvunt per provinciam Pragenſem: In Welteſse to- tus pagus, in Blſicz IV. Villani, in Horeſſowicz VI. in Hobſſowicz lI. in Plichow II. in Ozluchow V. in Knowicz IV. in Jeſſin IlI. in Trzebuſych IV. in Prhy V. in Selowtic I. in Wrana totus pagus, in Seybicz totus pa- gus, in Bratronycz totus pagus, in quo nulli alteri quidquam pertinet preter eccleſiam S. Georgii, in Lukus ll. Vilani (e). DEDICATIO. Ex altiſſimo illuſtrium Boemie Regum ſanguine oriunde Domine Cunegundi excellentiſſimi Domini Ottacari quondam Regis Boemie filie, monasterii Sancti Georgii in eastro Pragensi Abbatiſse ordinis Sancti Bene- dicti frater Colda ordinis Predicatorum minimus, (f ) orationum ſufrra- gia humilium cum deſiderio complacendi. Quia teſte beato Job mi- licia eſt vita hominis ſuper terram, quamdiu in hac lacrimarum valle vivimus, contra graves inſultus demonum militamus. Et quia inpro- vidus miles fore dinoſcitur , qui bellum inermis ingreditur, conſuluit Apoſtolus ad Epheſios : ut unusquisque fidelium ad pugnam ſollicitus armis ſpiritualibus induatur. Induite, inquiens, vos armaturam Dei, ut poſſitis stare adverſus infidias dyaboli, ac fi aperte dicat: si vultis ad- verſus Sathanam victorioſe confligere, oportet armis ſpiritualibus vos armare. Vos ergo que femineo pectori virilem inſerendo animum in hac pugna cottidie viriliter confligitis, ad arma Paſſionis Dominice, pru- denti uſe conſilio, convolatis, ut tanto adverſarium vincatis ſecurius, quanto forciorum armaturarum affuerit vobis uſus. Vestre quapropter ingenuitatis Celfitudo parvitatis mee ingeniolum flagitavit, quatinus Paſ- ſio- (e) Hueusque fragmentum iſtius indiculi , nam certum eſt integrum non eſſe, eum ex Diplomatibus & chartis publicis hujus monaſterii teſtatum fiat id plures ditiones in Hrodecenſi , Podbrdenſi , Trutnovienſi , Lutomiſslienſi &c. provnicia , imo etiam in Moravia tenuiſſe (f) Colda hie deſideratur in omnibus compilatoribus ſcriptorum Ordinis S. Dominici, Lexicisque eruditorum.

Strana 369
PRÆBENDARUM. 369 ſionis Chriſti miſterium in brevi parabola ſub militis metaphora conclu- derem, quam postmodum exponendo mystice devocius & apercius eno- darem , in qua inſuper narracione arma redemcionis noſtre, que Papa Innocencius explicavit, inducerem, & ſcripture facre auctoritatibus con- firmarem. (g) Opus certe difficile, & obtrectatorum latratibus patens, qui nichil noverunt aliud nifi de bonorum laudabilibus factis & fenten- ciis detractare. Memor igitur honoris eximii , & quam plurium bene- ficiorum in Sereniſſimi Domini Wenceslai Boemie quondam Regis ſancte recordationis fratris Vestri palacio perceptorum, fateor, quod eciam us- que ad mortem exſequi cupio , quicquid a quocunque ex illius ſangui- ne generoſo michi fuerit imperatum. Precipue tamen Vestre benigni- tatis erga me immeritum flexus benevolencia & precibus, que michi preceptum eſſe debent ob regalis dignitatis excellenciam inclinatus, a- greſſus ſum in hoc triduo opuſculum, in quo Veſtris beneplacitis deſu- darem. In eo igitur opere, ſi quid occurrerit placitum , Deo largito- ri graciarum omnium tribuatur. Si quid vero minus recte dicitur, mee inſufficiencie totaliter aſcribatur. (h) Premiſi autem huic opuſculo pre- faciunculam, in hoc beati Jeronimi veſtigia imitatus, qui ſingulis ope- ribus ſuis ſingulos annotare prologos conſuevit. Ex quo duplex certe conſurgit utilitas , dum & materia operis in prologo brevi ſermone de- pingitur, & nomen illius, ad cujus inftanciam opus cuditur, eterne me- morie commendatur. Valeat Vestre generofitatis ingenuitas in eternum, & cui honus laboris inponitis, fanctarum oracionum clipeis contra ad- verſariorum jacula devocius & ſalubrius muniatis. Datum (i) Prage an- no Domini Milleſino Trecenteſimo Duodecimo. Sexto Kalend. Septemb. Tom. VI. Monum. A aa TY. (g) Author demum de natura Angelorum explicanda diſſerens, ait : Ecce tu Chunegnn- dis Sereniſſimi Regis Ottusari filia monaſterii S. Georgii in caſtro Pragenſi nenerabilis Abhatiſſa , quod Dionyſius reputat impoſſibile , a me non definis expoſcere, imponisque honus debilibus humeris ex aliarum curarum ſollicitudine fatigaris. An his poſtremis verbis curarum & ſolicitudinum non innuit fortaſſis Inquiſitoris hæreticæ pravitatis munus , quod penes hunc ordinem Sanctique Clementis monaſterium fuiſſe certum eſt ? (h) Ex his , ſuperioribus & ſequente Epilogo conjicitur Cunegundem latini ſermonis Lene gnaram & inScripturis facris verſatam fuiſſe. (i) Sequentia minio ſcripta ſunt.

Strana 370
370 „ FRAGMENTUM TYTULUS. Hic eſt clipeus, arma & inſignia invictiſſimi Militis, qui cognomi- natus eſt Victor cum quinque vulneribus, fultus lancea, decoratusque corona. (k) PARABOLA. (l) Homo quidam nobilis decore cujusdam virginis captus amore (m) ſibi eam arra preſtita deſponſavit. Set antequam ipſam in thalamum traduceret nuptiarum, latro degener deſponſatam illam decipiens con- ſtupravit; quam mox duris constringens funibus in carcerem tenebro- ſum poſuit, & ne ſponſum de cetero aſpiceret, crudeliter excecavit. Tandeim miles ille nobilis ex regali ortus proſapia, dilectionis ſue erga ſponſam non immemor, in regionem longinquam profectus eft, ut di- lectam , quam perdiderat , memor fidei ſue , inquireret, ſi ipſam forsi- tan alicubi inveniret. Unde ob ejus amorem XXX. duobus annis in e- xilio degens , & in laboribus & erumpnis plurimis vixit , diverſisque & magnificis conflictationibus amicam ſuam , que perierat , inquiſivit. In bellis autem & occursibus variis instrumentis uſus eft, ut vigoroſius eriperet, pro cujus amore fervens victorioſius decertaret. Dumque pre- liorum diverſis conflictibus huc illucque circumducitur ; tandem ad y- mum deſcendens carcerem, ſponsam, quam perdiderat, vinctam in te- nebris reperit, quam mox abſolutam vinculis eduxit, & glorie priſtine reddidit, regnique ſui participem ſecum fecit. (n) Ex- (k) Sequente integra pagina depicta ſunt coloribus infignia Paſſionis in figuram cordis diſpoſita , quæ dein pagina 16 luculentius expreſſa , ut in Obſervationibus præviis deſcripſimus , ſequuntur. (l) Hic ipſe Prologus eſt , de quo author in Dedicatio- ne ſua. (m) Hæc vox poſtrema ſuperflua poſteriore manu ſuperjecta. (n) Hæc parabola ſex imaginibus exprimitur in margine : Prima præſentatur ſponſus ſponſæ digito annulum inſerens cum inſcriptione : Deſponſucio ſponſe. 2. Latro (qui ſerpen- tis ſeu dæmonis vices fert) tradens ſponſæ pomum cum inſeriptione : Deceptio ſpon- ſe. 3. Latro ſponſam excœcatam , cadente e capite eorona, in carceres retrudens, inſcript. Incarceratio ſponſe. 4. Sponſus concito equo inſidens clypeo cruce rubra inſignito armatus fugientemque latronem lancea confodiens, inſcript. Vir mala vin- tendo verus victor vocitetur. 5. Sponſus ſponſam e carcere educens, inſcript. lihera- cio ſponſe. 6. Sponſus ſedenti ſponſæ coronam imponens, inſcript. Coronecio ſponſe.

Strana 371
PRÆBENDARUM. 371 Explicit parabola. Sequitur expoſicio, Homo iſté nobilis eſt Dei & hominum mediator, homo Chriſtus Jheſus filius Dei benedicti &c. (o) Finis vero cum pareneſiad B. Virgi- nem Mariam in coelos aſſumptam: Recordare dum in conſpectu ejus aſſi- ftis, ut memor noſtrarum lacrimarum & miſerie loquaris pro nobis bo- na, & avertas indignacionem ejus & a compilatore hujus opuſculi ad honorem tui nominis editi, & a lectore hujus ſcripture ad te devocius recurrente, ut exutos gravi carne ad se pertrahat, qui refurgens, & aſcendens in celum tecum nunc in gloria vivit & regnat, Amen. Ini- tium vero ſequentis opuſculi de Manſionibus celeſtibus tam Angelorum quam Sanctorum ſuper quas B. Maria Virgo elevata eſt. Poſt peregrinacionem igitur longam, poft diram pugnam, poſt glorioſant ac miram victoriam ſponſus ille fortiſſimus in alta celorum potenter aſcendit &c. Epilogus libri utriusque cum elogio Cunegundis Abbatiſſe. (p) Nunc ſermo mihi ad te o Regis excellentiſſima filia convertendus eſt, que Sancte Paule & Euſtochium imitatrix facta es in ftudiis ſcrip- turarum. Nam quemadmodum ille pro divinorum translatione libro- rum Sancto inſiſtebant Jeronimo, ſic veſtra michi importuna inſtitit o- portunitas, ut preſentis opuſculi ſcriptum ederem, veſtrisque parere postulacionibus non negarem. Nova res - - Fratres geritur, ex qua virorum verecundia generatur: Viris quippe Chriſti ecclefie Prepoſitis Paulus infiftere doctrine ac lectioni precipit, mulierem vero docere non permittit. Et tamen mulieres ſtudioſe ſcripturarum explanaciones a Aaa 2 Je- (o) In margine depictus ſpectatur Adam ſub arbore ſedens dormiensque , e cujus dex- tero latere exporrigitur coſta in caput (ſcilicet Evæ) deſinens, quod Deus ſub ſpe- cie hominis capite radiati, cærulea tunica, & rubro pallio veſtiti manu finiſtra te- net , dextera vero exporrecto digito indice & medio ſua benedictione impertit eum inſcript. Eſt Adam factus , & eodem tempore lapſus. Si patria noſtra tot antiquira- tum picturarumque veterum æſtimatores , lucubratoresque , quot alia regna, nume- raret , profecto imagines iſtæ ſcalpro excuſæ quam primum prodirent in publicum, quod merentur. (p) Dignum quoque judie vimus epilogum libri , qui ad Cunegun- dem directus illius laudes complectitur, alindque ejusdem authoris opuſculum aunnun- tiat, hic apponere.

Strana 372
FRAGMENTUM 372 Jeronimo exigunt, eccleſiarum vero Prepositi ejus laboribus contradi- cunt. Paula & Eustochium , ut libros ſanctos de ebreo in latinum trans- ferat, quieſcere non finunt, viri eccleſiaſtici translatori detrahunt, o- pus ſanctum dente canino lacerant, vilipendunt. Nostris quoque tem- poribus femina regio orta ſanguine a me compilaciones ſcripture , ut ſtu- deat, exigit. Virorum ignavia in hujusmodi torpeſcit, illa, ut nova ſcribantur, petit. Iſtorum damnabilis deſidia eciam ſcripta legere fa- ſtidit. Erubeſcat igitur noſtra rudis rusticitas, & intra ſemetipſam vehe- mencius confundatur, que jam a feminarum studiis ſuperatur. Gaude tu o filia Principis, quia pulchri ſunt greſſus tui in calceamentis, cal- ceamenta quippe, que ſunt morticini ſigna in pedibus poſuiſti, dum morte tibi pre oculis poſita regni terreni faſtigia contempſiſti, affectu quoque ſanctiſſimo ſpretis terreſtribus celestia concupisti, verbis utens Jeronimi ad Marcellam: Dicam, habeant ſibi ceteri opes ſuas, auro bibant, ſerico niteant, plauſu populi delectentur. Nostre divicie fint in lege Domini meditari nocte ac die. Hec vero divicie sunt, que in men- te recondite ab hoſtibus auferri non poſsunt. Non sic terrenorum opes regnorum, quorum miſerabilem mutabilitatem plus hec jam in noſtro- rum temporum miſeriis , quam in codicibus legimus, dum Reges Re- gibus ſuccedere cum diſpendio pauperum jam vídemus. Sie igitur hie contemptis poſt tergum noli reſpicere, ſed quisnam locus tibi in celesti- bus competat sollicite legens disce. Cum Angelis quippe & Archange- lis ſcito te porcionem accipere, que paria ae magna, que didiceris, no- ſti inferioribus pediſequis nunciare. Virtutum quoque celeſtium colle- gio ſociaberis, que tot virtutum operibus adornaris, quas idcirco fin- gillatim non expoſui, ne ab aliquo judicer adulari. Oracione tamen de- vota, humilitate grata luculenter oſtenderis, que cunctis affabilis ege- nis, ipſos a tuis conſpectibus non repellis. Raro hoc noſtris tempori- bus cernitur, raro devocio & humilitas in Principibus invenitur. Inter Poteſtates eciam commoraberis, que poteſtatem ſuper gregem Domini prelacionis officio accepiſti , qua quia juſte & ſecundum Deum uteris, ne- quaquam Poteſtatum premio expers eris. Principatuum quoque ordine non privaberis, que ex generoſa stirpe Principum genita ſenſualitati de- genere viriliter principaris. Quia vero dominata viciis corpus in ſervi- tutem pro Chriſto redigis, Dominacionibus, non dubium, conjungeris. Tronorum preterea ſors te reſpicit, ut nequaquam in judicio perſonam ac-

Strana 373
PRÆBENDARUM. 373 accipias , (q) ſed ſecundum juſticiam Dei judicia decernas, ut eum rite cauſas ſingulorum , quibus te prefecit Dominus , diſcuſſeris , in tronis celeſtibus colloceris. Sed quia facris litteris te novi tam vigilanter in- tendere, non tibi dubito inter Cherubin locum dare. Quia vero Dei caritate inflammata religionis induta habitu fallacis ſeculi contem psisti blandimenta, inter Seraphin (r) recipies premia ſanctitatis feliciter pre- parata. Ignoſce michi, Paulam te nomino, que Sancte Paule parificaris ſtudio. Illa die noctuque fletibus pene cecata, crebris oracionibus invi- gilans vacabat attentiſsime studiis lectionum, instigabat ad librorum trans- lacionem Sanctum Jeronimum. Tu longis oracionibus decurſis , lectio- nibus fatigata aſſiduis quedam conpingere opuſcula me compellis. Il- lius ſtudiis doctus Jeronimus ſatisfacere ſtuduit, Veſtris juſſionibus Fra- ter Colda Predicatorum minimus parere ſatagit, etſi ſufficiencia forte deſit. Jam transacto biennio opuſculum laboris triduani de strenuo mi- lite veſtris pulſatis peticionibus compoſui, Nunc vestris poſtulacionibus ſtimulatus opus de manſionibus celeſtibus quodam breviloquio infra bi- duum compilavi. (s) Illud anno Domini milleſimo trecenteſimo duo- decimo. Sexto Kalendas Septembrisedidi. Istud anno ejusdem Domini milleſimo trecenteſimo decimo quarto, Benedictionis vero Vestre anno XIV. (t) feria tercia & quarta infra octavas beati Dominici conſumavi. In hoc autem opuſculo nunc in plurali, nunc in ſingulari Veſtram per- ſonam alloquor, ne tam in artis inpericia, quam ex certa ſciencia, ut & fingulariter loquens humilitatis Vestre preconium indicem, & ad nu- merum me convertens pluralem generoſitatis eximie inſinuem dignita- tem. (q) Id eft: reſpicias. (r) Alluſit hie author ad novem choros Angelorum, ſuper quos Matrem Chriſti meritis ſuis elevatam ſuiſſe copioſe ante oftenderat. (s) Hac brevi- tate temporis jactantiam author quæfiviſſe viſus. (t) Ex his conjicere fas eſt Cu- negundem eodem anno, quo ingreſſa eſt ordinem S. Benedict benedictionem Abba- tialem ſimul accepiſſe , monaſterioque S. Georgii præfectam fuiſſe , cum author an- num XIV. numeret, Compilatorque præcedentis Manuſcripti Præbendarum de ea di- cat: quæ recepit habitum monaſticum auuo Domini MCCCII quod claris verbis do- cet codex Synchronus MS. Bibliotheæ S. Joannis ſub Rupe , qui tempus ſuſcepti monaſtici habitus , benedictionisque Abbatialis clare his verbis exprimit : Anno M CCCII. XI. Kal. Auguſti Gunigundis ſoror Regis Wenceslai II. religionem ſuſcepit a- pud S. Georgium in caſtro Pragenſi , quatuor ſuccedentibus temporibus Ahbatiſſa facta mo- uaſterio multa contulit. Erravit igitur Hammerſchmidius & cum eo Doct. Pubitſchka, qui primum anno 1305. Abbatiſſam electam fuiſſe adſtruxere.

Strana 374
374 tem. Primum reſpicit converſacionem religionis, ſecundum vero Celſi- tudinem Regiæ ſtirpis. Et ſîc quemadmodum in Virgine Sancta castita- ti virginitas copulatur, ſic in perſona Veſtra religioſa humilitas regali germine docoratur, Valeat Vestre Ingenuitatis Nobilitas in ſecula ſecu- lorum. Amen. (u) FRAGMENTUM PRÆBENDARUM. OB- (u) Hæc conſequitur Sermo Suncti Leonis Pape de Paſſione Domini in Dominica Palmarum in tres Lectiones diviſus , denique claudit ſermo quidam inter Beatam Mariam Vir- ginem & Mariam Magdalenam de ingenti dolore ſuper morte Chriſti, ab utraque te- nerrime amati, percepto.

Strana 375
375 ☞ ☞ ☞ OBSERVATIONES PRÆVIÆ AD DIPLOMATARIUM WILLEMOVIENSE. a adhuc nobis fuit semper erga Moecenates nostros obſervan- tia, officioſaque circumfpectio, ut in publicandis Tomis Monumentorum Bohemiæ ex pluteis fafciculisque manuſcripto- rum noſtrorum ea delegerimus, quæ Eorundem Dignitati, Or- dini, aut conditioni quaqua connexione affinia nobis viſa fuere. Pari ratione celebre olim Monasterium Ordinis S. Benedicti Wil- lemovienſe multis titulis ad Reverendiſſimum Mœecenatem no- strum Hiſtoriamque Diplomaticam Brzewnovienſem pertinere merito cenſemus. Si enim relatis Reverendiſſimi Abbatis Ray- hradensis Bonaventuræ Pitter in suo thesauro abſcondito p. 203. innitendum, id colonias ſuas non aliunde, quam Brzewnovio per quendam Wilhelmum inter Monachos Brzewnovienſes ſanc- titate eximium Virum, iſthicque primum ſolitariam eremiticam- que vitam pro more iſtorum ſæculorum agentem accepit. Plu- ra dein in his, quæ ſubnectimus, diplomatibus vestigia ſuper- ſunt, filiationem quandam, ut vocant, inter Willemovium Brzewnoviumque cultam fuiſſe: Ita enim everſo atque in ru- dera per Huffiticam tyrannidem deturbato monasterio Willemo- vienſi, jamjamque alumnorum numero ad unum alterumve re- dacto cate fapienterque providit Gregorius AbbasBrzewnovien- fis anno 1481. ut e gremio Religioforum ſuorum Præpofitus Ray- hra-

Strana 376
376 hradenfis Simon nomine accedente Trebicensis & Zaarensis Ab- batis, nec non Præpositi Brunensis ſuffragio Abbas Willemo- vienfis eligeretur, ne ſcilicet, ut charta electionis inveftitu- ræque loquitur, locus locique memoria diuturnitate temporis aboleri poſſit, & ut ſaltem in perſonis vivat. Ita poſtea factum, ut is, fucceſforesque ejusdem non alibi perfugium patrocinium- que, quam in Brzewnovienſis Cœnobii Præpoſitura Rayhraden- ſi quæsierint, nam & Abbatum Willemovienfium omnium po- stremus Petrus, cum fe in refidentia Præpofituræ fuæ Uhrzicen- fis non amplius adverſus vim Baronum Moraviæ tueri poſſet, convaſatis rebus omnibus, ac cumprimis archivo ſecum abducto, non alio ſe, quam ad Rayhradenſe monaſterium convertit, paulo poſt iſthic Præpoſiti munere ab Abbate Brzevnovienſi decora- tus , quod cum eidem defiperet, folitariam vitam agere elegit, privatusque iſthic diem fupremum obiit, cujus quidem vigilantiæ induftriæque poſteritas habet, quod in acceptis referat eam, quam proferimus Diplomatum farraginem, quæ fecus cum om- nibus pene memoriis tam vetufti infignisque monafterii inter- liſfet. Id omnium maxime deplorandum membranas omnes fæ- culi duodecimi, cujús principio fundatum conditumque fuit, ne- ſcio quo fato, amiſſas, nulla enim vetuftior imperio Przemyslai Ottocari I. initiisque ſæculi XIII. ſuperftes inventa; ſed & hæ magno in pretio habendæ, quibus eorum temporum hiſtoria mi- rum quantum illuſtratur, præſertim quod alicujus nominis ſynchro- nus patrius ſcriptor hujusce ætatis ad poſteritatem transmiſſus non fit, ſi unum alterumve anonymorum ſuccinctiſſimum compen- dium excipias. Singulas memoriæ dignas res hic præoceupare longioris eſ- fet operæ, duas tresve commemoraffe, earumque præguftum aliquem dedifſe ſufficiat. Inter has primum locum merito obti- net charta stirpis Theobaldicæ, quarum nullam hucusque in rè diplomatica typis vulgatam memini, neque vero inter manu- ſcriptas tot mille chartas publicas a me præter iſtam tertia in- venta, nam alteram ex archivo Chotieſſovienſis aboliti Pathe- OBSERYATIONES no-

Strana 377
PRÆVIEE. nonis fuo aliquando loco edituri fumus Eft autem charta hæc Theo- baldi Ducis Czaslaviensis, Chrudimensis, & Wratislaviensis in Bohemia, filii Wladislai Regis, fratrisque Ottocari I. cujus pro- latione pudenda illa ſomnia Joannis Klatowsky (Balbini aliorum- que paſſim ſcriptorum noſtrorum fulta patrociniis) evaneſcunt, quemadmodum id jam alias in epiſtola noſtra Apologetica adver- ſus Luciferum aliisque locis oftendimus. Quod alterum eft, non modo emendatur Paprocii Diadochus & Franky fyntagma Ge- nealogicum pervetuftæ Illuftriffimæque Familiæ Comitum Wora- cziczkiorum de Pabienicz, ſed & novam acceſſionem in Hra- biſſii filiis Petro, Udalricoque, ab adminiſtratore epiſcopatus Pra- genfis diverſo, acquirit, illustraturque, ut tandem constet Pa- bieniczios & Wildsteinios ejusdem gentis stirpisque fuiffe Pro- ceres majores progenitoresque Illustriſfimæ Familiæ Woracziez- kianæ, quam unicus Nominis ftirpisque heres Illuftriffimus Co- mes Antonius Dynastiarum Piſchely, Altburg, Bozegow, Mis- low, Chwatierub, Kozorowicz, & Chauſtnik Dominus Suæ Cæf. Reg. Apost. Majestatis Confiliarius (ob profufas in me gratias & beneſicia ſummum mihi ſuſpiciendus) jam feliciter in filiolo Joachimo filiaque Franciſca propagavit. Conquieſcent etiam multorum adverſus nos murmura & querelæ, quod Abbatiales infulas & peda jam ſeculo XI monafteriis noſtris ufitata fuiffe con- traverterimus, cum ifthic Bullam Pontificiam lecturi funt : Petro Abbati Willemovienfi ejusque fuccefforibus nonnifi exeunte fæ- culo XIV, atque idéirco post ducentos fexaginta amplius annos a fundato monaſterio, uſum Pontificalium conceſſum fuiſſe, mo- naſterio, inquam, quod multitudine atque amplitudine terrarum divitiarumque affluentia cum primis certare vifum, de cujus fatis ut jam compendiariam Lectori præbeamus notitiam, Initia ſua ſumpfit anno 1120, uti copiofius rem in Annali- bus noſtris ad eundem annum Parte VI. proſecuti ſumus, anti- quitus paffim Wilhelmscella appellatum, crevit curfu temporum liberalitate Principum, Procerum, Benefactorumque tantum, ut Bbb ne- Tom. VI. Monum. 377

Strana 378
OBSERVATIONES 378 nemo non mirari poſfit ditionum multitudinem,quæ vel in fubjectis chartis leguntur , & quidem eæ non folum ſe ſe longe lateque per Bohemiam, ſed ipſam etiam Moraviam extendere, in qua præterea nominata Præpofitura Uhrzicii enituit, ut ecclefias Paro- chiales utrobique non commemorem , quarum triginta & uni Rectores Plebanosque Monaſterium dare ſolitum. Hoc vero tam amplum atque celebre cœnobium mox primis cœeptæ rabiei Huffiticæ annis, in fugam exiliumque conjectis alumnis, in cineres redactum, humique stratum fuit, atque rapacibus manibus vio- lentisque uſurpatoribus ceſsit, qui Dominos ſuos prioresque poſſeſſores vel ipſo aditu perpetuo poſthac prohibuere, quo factum , ut religioſorum hinc inde diſperforum numerus jam an- no 1453. ad tres ſolum Ulricum, Nicolaum, & Simonem, in Præpoſitura Uhrzicenſi Moraviæ ſe ſe ægre tuentes, redierit, qui eodem anno, compromiſſo in Wilhelmum epiſcopum archidiaco- num Olomucensem, Joannem Præpositum monasterii Trebicen- fis & Henricum Præpofitum Raygradenſem facto, eorundem suf- fragio & delectu Nicolaum ex ſuo terno numero Abbatem ac- cepere. Anno 1481. Nicolao Abbate fatis functo jam penitus coloniæ Willemovienſes intercidere viſæ, ne tamen locus loci- que memoria ejusdemque jura penitus interirent, provisione Gregorii Abbatis Brzewnovienfis (Patris ut vocant immedia- ti) factum eſt, ut adlectis Mathia Abbate Trebicenſi, Leonardo Abbate Zarenſi, Jacobo Præpoſito extra Brunam, aliisque Or- dinis S. Benedicti fratribus Simon Præpositus Rayhradensis de- nominatus electusque sit Abbas Willemovienfis, qui quanquam ſex annis poſterius a Wladislao II. Rege Bohemiæ confirmatio- nem omnium privilegiorum, jurium, donationum, poſfeſſionum- que impetraverit, nihîl tamen a violentorum detentorum har- pyis manibus vindicare potuit, adeo ut Præpofituræ fuæ Uhr- zicenfis tenuibus redditibus contentus vivere cogeretur. Sed nec Præpofitura iſta diu a violentia intacta immunisque perſtitit, nam in pejus etiam ſub ejus ſucceſſore Nicolao delapſa eſt, dum denique Petrus Abbatum Willemovienſium omnium poſtremus an-

Strana 379
PRÆVIÆ. A 379 anno 1506. coactus aſ�cularibus Baronibus (uti memorabilia Præ- poſituræ Rayhradenſis referunt) Præpoſituram Uhrzycenſem plane dimittere, ſe ſeque Rayhradium recipere, ubi primum tempore aliquo Præpoſiti munus reaſſumpfit, paulo vero poſt ſolitariam vitam elegit, minime tamen prætenfionum juriumque fuæ Ab- batiæ monaſteriique immemor mortuo Wladislao, electoque Ferdinando I. Rege Bohemiæ eodem adhuc anno 1527. eidem ſupplex factus ab eodem denuo confirmationem omnium privi- legiorum, donationum, terrarumque ſub minis graviſſimæ indi- gnationis adverſus contrafacientes obtinuit, ſed his omnibus ni- hil profectum fuiſſe oſtendit, quod demum Rudolphus II. anno 1577. decreto regio Willemovienfis monaſterii jura quæquæ & prætenſiones cum ipſo nomine & memoria monaſterii abolenda statuerit, omnes ditiones monaſterii iſtius jam pridem oppi- gnoratas atque ab aliis occupatas, fi vulgari hodie verbo uten- dum eſt, ſæcularizaverit, eaſque uſurpatoribus in perpetuum hereditarieque partim conceſſerit, partim vendiderit, ut itaque restituendi vindicandique monasterii iftius ſpes omnis Ordini Bene- dictino intercepta ablataque fuerit. Quod ad documenta ifthic vulganda attinet, omnia præter tria quatuorve poſtrema ex auto- graphis membranis tranſumta funt, e quibus feriem Abbatum Willemovienſium ab anno 1200. usque 1627. antiquitatum Be- nedictinarum ftudioſis in gratiam excerpſimus, ſubjicimusque, fingulis annos appoſituri, quibus eos præfuiſſe hæc ipſa chrono- logico ordine ſubſtrata inſtrumenta chartæve indicant. Fuere autem ſequentes: Hermannus anno 1200 - - 1214. 1276 - - 79. - - 82. - - 88. - 1307. Jaroslaus I. — — 1315. Budico — 1318 - - 29. Jaroslans II. — 40. Petrus I. 1339 - - 1348 — — 49 - Andreas I. — Petrus II. — 1384. Bbb2 58 — 60 — 61 — 62 — (64 — 65 — 68 - 69. An-

Strana 380
380 DIPLOMATARIUM Be- Haſsko Wenceslaus Nicolaus II. Martinus Nicolaus III. Simon Nicolaus IV. h. Petrus IV. Andreas II. anno 1387. 1388. Petrus III. 1391 - 96 - 98 - 99 - 1406 - 9 — Nicolaus I. ( 12 - 16 — 18 — 19 1427. 1431 - 32 - 37 vel 38 mortuus, 1438. 1452 vel 53 mortuus. 1453. 1481 - - 87. 99. 1490 - - 1506 - - 27. — — — — — — — — — Defiderantur itaque anteriores ſæculo XIII. & fortaſſis etiam intermedii aliqui præſertim inter annos 1214 & 76, quorum ne- que in Diplomatariis Willemoviensi & Brzewnovienſi, neque in memorabilibus Rayhradenſibus mentio fit. S E ☞ S ☞ DIPLOMATARIUM WILLEMOVIENSE. 1. Theobaldus Dux Czaslaw. Hrudimenfis, & Wratislavienſis inter bo- na ecclefie SS. Petri & Pauli Willemovienſis tempore Hermanni Abbatis, & inter villam ſuam metas conſtituit, & eidem ecclefie quartam ſeptima- nam in theloneo Babr dicto adjecit. Datum tempore Przemisl Regis Boe- mie. (a) No- (a) Membrana caret notis Chronologicis , inter annos tamen 1200 & 1214 adornata, cum poſtremo ad Danielem II. tum Pragenſem epiſeopum ſe revocet , qui ab anno 1200 usque 1214 præſuit Pragenſi eccleſiæ.

Strana 381
WILLEMOVIENSE. 381 Notum fit omnibus in Christum credentibus tam poſteris, quam preſentibus. Quod ego Theobaldus Dux Cuslaw. & Hrudimenſis, & Wratislavienſis (b) in propria mea perſona inter bona eccleſie Beatorum Apoſtolorum Petri & Pauli, & ville mee, que eſt in theloneo lita, ſub tempore Hermanni Abbatis coram his teſtibus metas conſtitui, Alberto meo exiſtente Notario, Nicolao, Vbislao, Glupen, Johanne de Duſsic, Martino Draic, Podoba, Stephano de Tuklak, Balstin & ejus duobus fi- liis, Ponata milite, Petri Castellani in Caslaw, Nuſer milite, Rudolfi Ju- dicis. Inſuper & coram hiisdem teſtibus ob remedium anime mee ei- dem ſancte eccleſie quartam ſeptimanam in theloneo, quod Babr nun- cupatur, adiciens confirmavi. Sex autem ad Kastellanos ebdomadas pertinere decrevi. Quicunque autem hunc actum immutare preſumpſe- rit, potestate Beatorum Apostolorum Petri & Pauli connexa pene eterne dampnacionis deputetur, & cum angelis sathane in gehenna collocetur. Hec autem acta ſunt tempore Premisl glorioſi Regis Boemie, Daniele Pontifice exiſtente. (c ) II. Teſtimonium Peregrini Epiſcopi Pragenſis ſuper villa Opocemice a No- bili Domino Zezema de Coztomlat pro remedio anime, monaſterio Willemo- viensi donata. dd. Prage, Kalend. Octob. A. 1223. Rei geſte memoria, ne In nomine Sancte & Individue Trinitatis. proceſſu temporis evaneſcat, & pereat, poni ſolet in lingua tefti- um , & ſeriptorum munimine roborari. Igitur ego Peregrinus Sacro- ſancte Pragenſis eccleſie Epiſcopus, notum tam preſentibus , quam po- steris, ad quoscunque preſens pagina devenerit, facio cum effectu; hoc vi- (b) Ex hoc ipſo titulo convincitur Joannes Klatovsky ejusdemque ſequaces fabulæ, qui Theobaldicis provinciam Klattovienſem adſeripſere , totque ſomnia, monſtraque hi- ſtoriæ procuderunt , de quo jam luculentius tum in Apologia noſtra tum P. VI. Annalium egimus. Wratislavienſis autem Dux non a Sileſiæ Wratislavienſi Ducatu, ſed a Bohemiæ provincia & caſtro Wratislay Chrudimenfi confini appellatus , uti jam alias docuimus. (c) Sigillum avulſum eſt, ſarcit vero hoc damnum alia ejusdem membrana archivi Chotieſſovienſis in Bibliothecam Cæſaream translati , e quo ſomnia quoque noſtrorum de Schachidis tabula Theobaldicorum ſeuto gentili merito confu- tantnr. Ceterum inter tot millenas a me viſas exſcriptasque chartas publicas hæ due chartæ unæ ſolæque a Theobaldica ſtirpe ſuſterſtites hactenus repertæ.

Strana 382
DIPLOMATARIUM videlicet, quod ad instanciam & devotas preces Nobilis viri Domini Zezeme de Coztomlat, hanc paginam in teſtimonium ſuper villam Opo- cernice ſcribere non recuſavi, quan idem jam ſupra dictus Zezema Do- minus de Coztomlat ad uſus devotorum fratrum, scilicet Abbati, ac Con- ventui ejus de Wilemow pro remedio anime ſue , ſuorumque tradidit, pa- cifice , & quiete hereditario jure poſſidendam. Verum cum vineas Do- mini Sababot multiformes beſtie moliantur demoliri, preſens ſcriptum ſigilli noſtri munimine ſupra dicto Conventui digne duximus roboran- dum. Preterea quisquis hoc decretum infringere temptaverit, indi- gnationem Domini nostri Jesu Christi, & Beate Virginis Marie, nec non & Sanctorum Apoſtolorum Petri & Pauli, ac ſimul omnium Sancto- rum , & excommunicationis ſentenciam ſe ſenciat incurriſſe. Datum Prage in monaſterio Sancti Viti; Anno Incarnationis Domini MCCXXIII Kalendas Octobris, Indiccione XI. Et hujus rei hii ſunt testes; Domi- nus Henricus cum filio ſuo Vitcone de Nova Domo, Ratmirus de Squiri- na, Groznata de Podiebrad, Wilhalmus de Certomar, Johannes filius Zbizlai de Braterceric , Alberth de Sliven , Miztidruch de Zluſcie, Zobe- hird de Raſceralovicz, Vad de Velelud, Predzlaw de Luceran, Paulec de Giztbic , Janec cum duobus fratribus de Wſehap, Zieſce de Lowinic, Pur- chart de Vezcie, 382 III. Privilegium ac Exemptio Premislai Regis pro Monasterio Wilhialmſcelle, & ejus bonis ac poſſeſſionibus dd. Prage 18. Calendas Decembris Anno 1253. In Nomine Sancte & Individue Trinitatis, Amen. Premizslaus, qui & Otacharus, Dei gracia Dominus Regni Boemie, Dux Auſtrie & Sti- rie, & Marchio Moravie, Viris Religioſis Abbati, & Conventui de Wil- halmſcella graciam ſuam , & omne bonum. Suſceptum Regie dignitatis officium efficaciter nos inducit , ut univerſis ſub noſtro dominio conſti- tutis, defenſionis dexteram ſollicitudine debita porrigamus. Et licet fi- mus generaliter quibuslibet ſubditorum noſtrorum proteccione congrua debitores, opus tamen caritatis exigit, & honestas publica perſuadet, ut ſpecialiter piis locis & Religioſis Viris , qui vanitatibus ſeculi renun- ciantes elegerunt Domino in paupertate nimia miniſtrare, quorum eciam oracionibus nobis, & ceteris Chriftianis eternus Salvator redditur placa- bilior , & ad ignoſcendum facilior invenitur , Regie proteccionis auxi- lium liberaliter impendamus, ut ex hoc bonorum Regni Celeftis efficia- mur

Strana 383
WILLEMOVIENSE. 383 mur participes, & eterne vite premio inveniamur auctore ſupremo Ju- dice digniores. Sane ad univerſorum tam preſencium, quam futuro- rum noticiam volumus pervenire, quod nos Monaſterium Vestrum cum omnibus ſuis pertinenciis & poſſeſſionibus univerſis, ob reverenciam Di- vine Majestatis perpetue libertati donamus, ftatuentes, ut nullus Baro- num noſtrorum , ſeu quorumlibet aliorum hominum, quacunque digni- tate, vel auctoritate cenſeantur, in clauſtro veſtro, vel monaſterii ve- stri bonis, vobis preſumant invitis hoſpitari, si Regiam voluerint effu- gere ulcionem. Quia vero plus ſolet timeri, quod ſpecialiter prohi- betur, quam quod generali prohibicione concluditur, articulos infra ſcriptos ad Dei honorem, & ecclesie vestre libertatem pertinentes, spe- cialiter duximus premittendos. Precipimus itaque , & auctoritate Regia prohibemus, ut nullus Potentum, ſeu Baronum dominii noſtri preſu- mat equos ad paſcendum ponere in bonis Monaſterii Vestri, niſi forte licencia a vobis petita, pariter & obtenta. Si vero fur capitur in bonis eccleſie, & capitali pena condempnatur; Item si interficitur aliquis ho- mo, vel vulneratur in bonis eccleſie, sive sit eccleſie homo, ſive cujuslibet alterius privati, iſtarum & ſimilium vendicio culpa- rum , que in noſtros, & beneficiariorum noſtrorum uſus ex antiqua con- ſuetudine cedebat. cedat totaliter in uſus, & utilitates ecclefie memora- te, nec de culparum vendicione predictarum ſe beneficiarii noſtri in- tromittant, fi indignacionem Regiam voluerint evitare. Reddimus etiam vos, & omnia bona vestra libera in perpetuum, & exempta ab illis ex- accionibus, que Narez vulgariter appellantur, Zvod, Narok, Preſeka, Scheleſo, Woda, Matsch, Kyg, & ut telam prolixi narratus brevis ſer- mo texat, ab omnibus exaccionibus, & gravaminibus, sive molestiis quibuslibet, ob ſpecialem devocionem, quam erga Patronos ecelesie Vestre Sanctos scilicet Apostolos Petrum & Paulum specialiter gerimus, vos, & omnes ſubditos vestros cum poſfeſſionibus vestris univerſis, & bonis omnibus mobilibus & immobilibus, ſeu ſe moventibus univerſali- ter, & singulariter, liberos reddimus & exemptos. Ne autem hec pro- inde a Noſtra Serenitate ad laudem Divini Nominis, & Sanctorum Apo- stolorum ejus facta donacio tractu temporis in dubium valeat revocari, preſentes vobis in teſtimonium concedimus literas, figillorum noſtro- rum munimine roboratas. Testes autem hujus rei ſunt hii: Bawarus, Chunradus de Chlingenbergh, Boruta, Nicego de Nova Domo, Jaroſchius, Nocho, Zdezlaus de Sternberch, Gallus de Leomberch, Boſcho Burgra- vi-

Strana 384
384 vius Znoymenſis, Janzo, Bohuſch de La Castell, & alii quamplures. Da- tum Prage XVIII. Kalendas Decembris, anno Domini MCCLIII. DIPLOMATARIUM IV. Alterum ejusdem Regis latius privilegium Jaroslao Abbati Willemo- vienſi ejusque monaſterio conceſſum dd. Pragæ 1276. 11. Kal. Aprilis. Ex tranſumto Wenceslai II. Regis habetur Num. XII. ad an. 1289. V. Litis conteſtatio inter Abbatem Willemovienſem & Abbatem Welle- gradenſem Ord. Ciſtere. ratione cujusdam ſolutionis annue ad eccleſiom in Hurſit pertinentis dd. Cremeſer III. Calend. Aprilis An. 1267. Habetur excuſum Tomo meo IV. Monument. p. 275. VI. Literæ Emphytevticæ Purchrecht dictæ ſuper duabus villis ac curiis in Butſchitz & Vulatſchitz a Monaſterio Willemovienſi aliis ad excolendum conceſſis dd. die VI. Martii Anno 1279. In Nomine Domini Amen: Nos Jaroslaus divina miſeratione Ab- bas, totusque Conventus Fratrum Monaſterii Wilhelmoviensis, Notum fieri volumus omnibus Chrifti fidelibus tam preſentibus, quam futuris in perpetuum; Quod cum ſeveritatis, Divine permiſſione fervens im- pietas iniquorum Regni Bohemie fines occupaflet in tantum, ut mona- steria bonis ſuis temporalibus pacifice gaudere non poſsent; Nos pro- fectibus Cenobii noſtri debita proſpiciendo ſollicitudine , & majoris com- moditatis reſpectu, curias noſtras, ac villas sitas prope municipium Charlavienſe, que Butſchitz & Vulatſchitz appellantur, quarum terras quondam ſolebamus excolere propriis laboribus, & impenſis, de omni voluntate dedimus , & conceſſimus colonis aliis excolendas , & pro certo cenſu penſionis annue Jure Thevtonico, quod Purehrecht dicitur, poſſi- dendas , ſub pactis & conditionibus infra ſcriptis. Primo videlicet, quod ipſarum terrarum coloni, five poſſeſſores terras ipſas aliunde non colant, niſi de curiis ſuper eisdem terris collocatis, & tam in Judiciorum forma, quam in laneorum menſura habebunt modum predicti municipii Char- lavienſis. Item iidem poſſeſſores terrarum prefatarum de fingulis laneis annis fingulis viginti & duas menſuras, que vulgo Chortzhones dicun- tur, frugum hyemalium & eſtivalium, quarum ſex erunt menſure tri- ti-

Strana 385
WILLEMOVIENSE. 385 tici, ſex ſiliginis, & ſex avene, tres ordei, & una píſe, in feſto beati Martini Confeſſoris nobis ſolvere tenebuntur; deferentes fruges ipſas ad noſtrum monasterium propriis in vecturis. Item poſseſsores predicti fimiliter annis fingulis de fingulis laneis tres fertones puri argenti Pra- genſis ponderis , in feſto Sanctorum Apoſtolorum Philippi & Jacobi ſol- vent nobis. Tempore quoque proclamate expeditionis, de fingulis etiam laneis medium fertonem argenti in subsidium nobis dabunt, quod ar- gentum, si expeditio proceſſerit, pro nobis retinebimus, ſi autem non proceſſerit, eis iterum refundemus. Preterea de singulis laneis ſemper in feſto Paſche dabuntur nobis due bone ſcapule porcine , & in feſto Na- talis Chriſti due bone galline. Nec ad plura ſepe dicti poſſeffores ter- rarum predictarum, nobis penſionis nomine tenebuntur, mandatis Re- giis, & juribus epiſcopalibus ſemper ſalvis. In horum igitur memo- riam ſempiternam preſentes literas feeimus noſtrorum figillorum mu- nimine roborari, easque duplicantes in ſcriptis, unum pro villanis pre- dictis conceſſimus , pro noſtro monaſterio alterum conſervantes , & ſcrip- ta utraque counivimus inciſionibus Alphabeti. (d) Datum anno Domi- nice Incarnacionis MCCLXXIX. die VI menſis Martii. VII. Nicolaus Papa III. confirmat Abbati & Conventui Monafterii Wille- movienſis omnes libertates, exemptiones & privilegia a Regibus, Princi- pibus, & aliis conceſsa. dd. Rome XV. Kalend. Junii, Pontificatus anno II. (e) Nicolaus Epiſcopus Servus Servorum Dei, dilectis Filiis Abbati & Conventui Monaſterii Wilhelmovienfis, Ordinis Sancti Benedicti Pragen- sis Diocesis, salutem, & Apostolicam benedictionem. Solet annuere Sedes Apostolica piis votis, & honestis petentium desideriis favorem be- nivolum impertiri. Eapropter dilecti in Domino filii vestris juſtis poſtu- lationibus grato concurrentes aſſenſu, omnes libertates & immunitates a predeceſſoribus noſtris Romanis Pontificibus, five per privilegia, ſeu alias indulgentias vobis & Monasterio vestro conceſſas, nec non liber- tates & exemptiones ſecularium exactionum a Regibus & Principibus ac Ccc Tom. VI. Monum. ali- (d) Vix alibi me legiſſe memini hane methodum per incifionem alphabeti, ne vitiarl ob- trudique poſſit alind inftrumentum. (e) Anno 1279.

Strana 386
386 aliis Criſti fidelibus rationabiliter vobis indultas, ficut eas juſte & pacifi- ce obtinetis, vobis & per vos eidem monasterio auctoritate Apostolica confirmamus , & preſentis ſeripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat &c. Datum Rome apud Sanctum Petrum XV. Kalendas Junii, Pontificatus noſtri anno ſecundo. DIPLOMATARIUM VIII. Nicolaus Papa III. Monaſterium Willemovienſe & ejus bona, in pro- tectionem ſuam ſuſcipit dd. XV. Kalendas Junii, Pontificatus anno II. id eſt 1279. Nicolaus Epiſcopus Servus Servorum Dei , Dilectis filiis Abbati & Conventui Monaſterii Willihelmovienſis Ordinis Sancti Benedicti Pragen- fis Dioceſis ſalutem & Apoſtolicam benedictionem. Sacro ſancta Roma- na eceleſia devotos & humiles filios ex aſſvete pietatis officio propenſius diligere conſvevit, & ne pravorum hominum molestiis agitentur, eos tanquam pia mater ſue protectionis munimine confovere. Eapropter dilecti in Domino filii veſtris juſtis poſtulationibus grato concurrentes aſſenſu perſonas veſtras, & locum, in quo divino eſtis obſequio manci- pati, cum omnibus bonis, que in preſentiarum rationabiliter poſſidetis, aut in futurum juſtis modis preſtante Domino poteritis adipiſci , ſub Beati Petri, & noſtra protectione ſuſcipimus; ſpecialiter autem domos, terras, vineas, poſſeſſiones, paſcua, ſilvas, & alia bona veſtra, ſicut ea omnia juſte, ac pacifice poſſidetis, vobis, & per vos Monaſterio vestro auctoritate Apoſtolica confirmamus , & preſentis ſcripti patrocinio com- munimus Nulli ergo omnino hominum liceat &c. Datum Rome apud Sanctum Petrum XV. Kalendas Junii, Pontificatus noſtri anno ſecun- do. IX. Zmilonis de Luchtemburch filii vendunt duas villas Hermanitz & Malojovitz , monaſterio Willimovienſi , cum omnibus appertinenciis dd men- ſe Julio A. 1281. In Nomine Domini Amen Nos Henricus , Zmilo & Reimundus fi- lii bone memorie Nobilis Viri Zmilonis olim Domini de Luchtemburch; Notum facimus per hoc ſcriptum cunctis Chriſti fidelibus, quam pre- ſentibus tam futuris in perpetuum, quod noſtra libera & unanimi vo- lun-

Strana 387
WILLEMOVIENSE. 387 luntate, parilique conſenſu duas villas noſtras, que vocantur Hermanitz & Malojovitz prope monaſterium Wilhelmowe inter poſſeſſiones ipfius monaſterii sitas vendidimus Abbati & fratribus monasterii ejusdem, cum omnibus pertinenciis ipſarum, id est, cum filva dicta Kozoied, & utro- que littore fluminis prohibiti, nomine Dubrawitz , cum piſcationibus , molendinis, virgultis, pratis, paſcuis, agris cultis, & incultis, cum ju- re & libertate campi jumentorum, quod vulgo Kobile Pole dicitur, & ommbus libertatibus, atque juribus villarum earundem, hereditarie per- petuo poſſidendas. Jus quoque Patronatus, quod habemus in Capella Beati Benedicti, que eſt in prefata villa Hermanitz, permifimus ad Ab- batem & fratres predictos cum univerſitate tranfire , nihil nobis in eo de cetero vendicantes. Hec autem omnia ſupra dicta proteſtamur fecifle nos ſub pactis & ſtipulationibus infra ſcriptis, videlicet, quod venditio- nem prefatam ratam habentes, a fratre nostro Ulrico, & omnibus con- ſanguineis noſtris ratam haberi faciemus, obligantes nos Abbati, & fra- tribus ſepe dictis ad plenam reſtitutionem accepti ab eis pretii villarum prefatarum , & inſuper ad ſolvendas eis nomine pene centum marcas ar- genti, ſi ſponſiones has violaverimus ullo modo, vel pacificam eorum poſſeſſionem infra tempus preſcripcionis jure Regni Boemie ſtatutum per- miſerimus per aliquem violari. Actum , & datum anno Domini milleſi- mo ducenteſimo octuageſimo primo, menſe Julio coram multis nobili- bus viris rogatis, & vocatis teſtibus. X. Permutatio villarum Marcowichi & Sulicz facta inter Epiſcopum Pra- genſem Thobiam, & Jaroslaum Abbatem Willemovienſem, & ejus Conven- tum dd. Prage XI. Kalendas Novembris anno 1282. In nomine Domini , Amen. Noverint univerſi preſentes literas in- ſpecturi, quod nos Thobias Dei gratia Pragenſis epiſcopus conditionem Epiſcopatus noſtri juxta poſſe meliorando, de conſenſu quoque ac volun- tate Honorabilium Virorum Domini Gotfridi Prepoſiti, Magiſtri Grego- rii Decani, totiusque Capituli ejusdem eccleſie noſtre Pragenfis titulo commutationis dedimus , & tradidimus Religioſis, & Honorabilibus viris Domino Jaroslao Venerabili Abbati, & Conventui Monasterii de Wille- mow Ordinis Sancti Benedicti, bona Epiſcopatus noſtri predicti in villa dicta Marcowichi, cumjure Patronatus ecclefie Sancti Georgii in predic- ta villa, quod quidem jus ad nos pertinet, per eosdem Abbatem & Con- Cec 2 ven-

Strana 388
DIPLOMATARIUM 388 ventum in perpetuum hereditario jure libere poſſidenda. Pro quibus bonis cum jure Patronatus ipſius eceleſie recepimus ab eodem Domino Abbate ac Conventu, eodem commutationis titulo villam ipſius mona- ſterii dictam Sulicz, per nos, & ſucceffores nostros Pragenſes Epiſcopos in perpetuum hereditario jure libere poſsidendam. In cujus rei testimo- nium, & cautelam predictorum Abbatis & Conventus preſentes commu- tationis noſtre literas exinde fieri fecimus, noſtri & predicti Capituli si- gillorum munimine communitas. Datum Prage anno Domini milleſimo ducenteſmo octuageſimo ſecundo. XI. Kalendas Novembris, XI. Indictio- ne, Pontificatus noſtri anno quarto. XI. Thobias epiſcopus Fragenſis Chechonem presbyterum inſtituit Pleba- num in eccleſia Marcovich ad preſentationem Jaroslai Abbatis Willemo- vienſis dd. Prage 12 Kalendos Decembris A. 1284. eidemque Plebano decime de villa Zehubi pro tribus libris cere annue dandis locantur. Thobias Dei gracia Pragenſis Epiſcopus Univerſis preſentes literas inſpecturis ſalutem in Domino ſempiternam. Noverit univerſitas Veſtra, quod ad petitionem, & preſentationem Honorabilis Viri Domini Jaros- lai Abbatis & Conventus ejus de Willamow diſcretum Virum Chechonem Presbyterum exhibitorem preſentium in eccleſia de Marcowich, in qua idem Dominus Abbas cum Conventu ſuo predicto jus obtinet Patrona- tus Rectorem inſtituimus legitimum, & Plebanum, ipſumque ſibi auc- toritate, qua fungimur, eum omnibus ſuis pertinentiis confirmamus. Ad hee ſcire debetis , quod predictus Abbas & Conventus univerſos re- ditus & proventus deeimarum, que in villa Zehubi ad eos ab antiquo, & eorum ſpectat monaſterium, pleno jure predicto Plebano pro tribus libris cere , quas ipſe annis fingulis , quaimdiu eandem eccleſiam ſibi con- firmatam poſſederit, eis & eorum ecclesie in festivitate Sanctorum Petri & Pauli Apoſtolorum fideliter debet perſolvere, de noſtra ſpeciali li- centia locaverunt. In cujus rei teſtimonium istud ſcriptum fieri fecimus, & ſigilli noſtri munimine roborari. Datum Prage XII. Kalendas Decem- bris, anno Domini MCCLXXXIV. Pontificatus noſtri anno ſexto, indic- tione XIII. XII.

Strana 389
WILLEMOVIENSE. 389 XII. Abbas & monasterium Willemovienſe locat Jiſtislao militi villam Ru- zen pro decem marcis argenti uſu fructuario ad dies vite poſſidendam dd. 2 Aprilis A. 1288. In nomine Domini Amen. Notum fit omnibus Chriſti fidelibus, quod ego Jiſtislaus miles filius Domini Bleh dicti de Hlum datis mona- ſterio Wilhelmovienſi X. marcis argenti puri ponderis Pragenſis, ſuſcepi ab ipſo monaſterio villam deſertam, cui Ruzen vocabulum eſt, loca- tionis nomine tempore duntaxat vite mee uſu fructuario poſſidendam, ſub pactis & conditionibus infra ſcriptis , videlicet , ut agros & campos ejusdem ville , qui excoli conſueverunt , pro me excolam , vel excoli fa- ciam, nihil de ſilvis monasterii circa eandem villam existentibus exstir- pando, ſeu vendendo , ſed pro edificiis ipſius ville & foco neceſlario li- gnis ſilvarum uti potero predictarum , poſt obitum autem meum, villa prefata cum omni utilitate ſua & bonis , que mobilia , ſeu immobilia, vel ſe movencia in ipſa habuero, ad predictum monaſterium sine dimi- nucione & dilacione qualibet devolvantur. Actum anno Domini MCC- LXXXVIII. Indiccione prima, Menſîs Aprilis die ſecunda, coram mul- tis bonis teſtibus. Et quia ego ipſe ſigillo autentico carui, preſentem paginam ſigillis Venerabilium Virorum Domini Abbatis, atque Conven- tus monaſterii Sancti Procopii obtinui conſignari, Wilhelmovienſi mona- ſterio valituram. XIII. Instrumentum Emphytevticum, quo Jaroslaus Abbas & Conventus monaſterii Willemovienlis Smiloni & Ulrico fratribus de Luchtenburch vil- las Opochnyce & Bolicii ad dies vite poſsidendas tradit dd. XVI. Julii A. 1288. Nos Smylo & Ulricus de Luchtemburch, nati quondam Nobilis viri, Domini Smylonis de Luchtemburch, notum fieri cupimus omnibus, pre- ſentibus & futuris has literas inſpecturis, quod anno Domini MCCLXX- XVIII, menſîs Julii die XVI duas deſolatas villas monasterii Wilhelmo- vienſis, quarum uni Opochnyce, alteri vero Bolicii nomen eſt, qua fi- te sunt trans flumen Albeam, concedentibus nobis easdem Religiosis vi- ris Domino Jaroslao Abbate, atque Conventu univerſo fratrum mona- ſterii prefati ſuſcepimus, cum omnibus pertinenciis & utilitatibus ipſa- rum,

Strana 390
DIPLOMATARIUM rum, toto tempore, dum temporaliter vixerimus, poſſidendas, median- tibus pactis, & condicionibus infra ſcriptis, videlicet, quod villas eas- dem, vel earum aliquam portionem vendere, vel infeudare, aut obli- gare ſive alienare a dominio prefati monaſterii non licebit nobis ulla- tenus , ſed ipfis colonis bonis populabimus , aut noſtris impenſis excole- mus, & exfructuabimus juſto modo. Obligabimus etiam nos & pure fidei ſtipulatione cum juramento promittimus , ob conceſſionis prefate gratitudinem repenſandam, quod omni noſtro tempore prefatum mo- naſterium in perſonis ac bonis ad ipſum ubique pertinentibus, neque per nos, neque per noſtros ſubditos ledemus violenter, vel offendemus aliqualiter, quin imo defendemus, & protegemus pro noſtro poſſe, tan- quam nos metipſos, & tanquam propria bona noſtra. Ubi vero, quod abſit , contrarium feciſſe convicti fuerimus , perfidie redarguamur, donec fatisfecerimus , & prefatis bonis nobis conceſſis ſumaliter careamus. Pol- licemur inſuper, & volumus, ut fidem prestitam conſervantes & bona prefata noſtrum ad obitum poſſidentes, poſt dies vite noſtre, omnia cum rebus , que ibi reperte fuerint , mobilibus & ſe moventibus ad mo- naſterium prefatum, ſine diminutione, dilatione, & contradiccione qua- ibet devolvantur. Actum in Wylamow, anno & die preſcriptia , coram multis nobilibus, & bonis viris teſtibus. Ad majorem quoque certitu- dinem literas preſentes sigillorum nostrorum karacteribus fecimus con- fignari. 390 XIV, Regis Wenceslai Confirmatio Privilegiorum a Rege Ottakaro Mona- sterio Willemovienst conceſſorum. dd. Hradecz IX. Kalendas Maji, A. 1289. Wenceslaus Dei gracia Rex Boemie , & Moravie Marchio ; Omnibus in perpetuum. A cariſſimo Patre noſtro Domino Othakaro Rege Boemie Sereniſſimo, recolende memorie , honorabili viro, Domino Jaroslao Ab- bati, & Monaſterio ipſius in Wylhemow Ordinis Sancti Benedicti Pragen- ſis Dioceſis conceſſum, & confirmatum gracioſe privilegium non can- cellatum , non abolitum , nec in aliqua parte ſui viciatum ſalvis figillis vidimus per omnia in hec verba. Othakarus Dei gracia Rex Boemie, Dux Auſtrie , Styrie , Karinthie, Dominus Karniolie , Egre, ac Portus Nao- nis, Dilectis fidelibus ſuis, univerſis Beneficiariis, Judicibus Civitatum, Monetariis , & Urburariis per Boemiam & Moraviam conſtitutis ſalutem, &

Strana 391
WILLEMOVIENSE. 391 & graciam. Cum per dilectum nobis Jaroslaum Abbatem monasterii de Wilhelmow exhibitis nobis Progenitorum nostrorum privilegiis simus ſufficienter inſtructi ſuper libertatibus, quas prefato monaſterio conceſ- ſerunt , quod videlicet vendiciones quarumlibet culparum , & ſolutio- nes, que beneficiariis fieri ſolent, non alii, quam ipſi monaiterio exſol- vantur a ſuis hominibus, & quod de argenti fodinis in terris dicti mo- naſterii media pars urbure totius debetur eidem, atque ut tempore no- ve monete in ſuis forenſibus opidis homines ipſius monaſterii per noſtros monetarios cambire denarios non cogantur inviti, quod a quibuslibet collectis, & preſtationibus fint immunes ; Vobis univerſis & ſingulis pre- ſencium tenore diſcrete precipimus, ut prefati monaſterii homines nulla- tenus molestetis contra premiſſas gracias libertatum. Nos enim easdem ob anime noſtre ſalutem , & ſpecialem Abbatis prenominati dileccionem de certa noſtra ſcientia confirmamus. Datum Prage anno Domini Mil- leſimo ducenteſimo ſeptuageſimo ſexto, XI. Kalendas Aprilis. Nos igi- tur decorem Domini Dei , & ſervorum ipſius commodum & profectum non remiſſioris affectu benevolentie amplectentes, & glorioſis paterne virtutis inherentes vestigiis, ex prerogativa, quam ad eundem Abbatem gerimus, gracie ſpecialis, ſibi, & monasterio ſuo predicto, predictas libertatum gracias, & libertates nihilominus gracioſas, ob amorem Dei, ſalutem noſtram, & remedium animarum progenitorum nostrorum in- novando liberaliter concedimus , & conceſſas in perpetuum preſentis au- tentico privilegii confirmamus, diſtrictiſſime prohibentes, ne quis be- neficiariorum, villicorum Judicum civitatum, monetariorum, urbura- riorum , aut aliorum officialium noſtrorum , ſeu alterius cujuscunque ſu- pra dicti Wylhemovienſis monaſterii homines contra premiſſas liberta- tes & gracias collectis & preſtacionibus vel aliis quibuscunque gravami- nibus & injuriis afficere, ac moleſtare preſumat. Datum aput Gradecz per manus Magiſtri Welizlai Prothonotarii Regni noſtri, anno Dominu milleſimo ducenteſimo octoageſimo nono, nono Kalendas Maji, Indiecio- ne ſecunda. XV. Litere Emphyteutice ſuper villa Pawlow , quam Jaroslaus Abbas mo- naſterii Willemovienſis Conrado de Rochow ad dies vite poſſidendam tradi- dit. dd. XVI. Junii A. 1289. In

Strana 392
392 DIPLOMATARIUM In nomine Domini , Amen. Ego Conradus miles dictus de Rochov, filius Domini Druhonis quondam militis , notum facio cunctis preſentes literas inſpecturis, quod anno Domini MCCLXXXIX villam quandam monaſterii Wilhelmovienſis, que appellatur Pawlow, prefato patri meo, & matri mee pro tempore vite eorum collata fuerit ad possidendum, per bone memorie - - - - - - (f) quondam Abbatem, totumque Conventum fratrum prefati monaſterii, a Venerabili Domino Abbate Jarozlao, & toto Conventu monaſterii jam dicti ſuſcepi, ad tempus duntaxat, quo in preſenti vita permanſero, poſſidendam; ita quod ex hoc prememorate Domine matri mee, que adhuc ſupereſt, nullum pre- judicium generetur, quicunque autem noſtrum ſupervixerit, dum ex- tremum clauſerit diem, villa prefata cum omnibus bonis in ipſa existen- tibus, & ſuis pertinentiis absque contradictione & difficultate qualibet ad predictum monaſterium revertetur. In hujus ergo pacti certitudi- nem paginam preſentem ſigillo Domini mei de Sleb, & meo proprio diſpoſui confignari. Datum anno Domini prefato, coram multis bonis te- ſtibus, Menſis Junii die XVI. XVI. Litere Remundi de Leuchtenburg ſuper permutatione bonorum, & poſ- ſeſſionum quarundam inter ipſum, & monafterium Willemovienſe facta.dd. Brode in die S. Galli A. 1307. Nos Remundus de Leuchtenburch tenore preſencium notum facimus univerſis, quod matura habita deliberacione de bonis posteris infra ſcrip- tis, videlicet Zmurdow Caſtro, & civitate cum foro libero in ipſa, feria ſecunda existente, & de villis Zwoschi, Watſcow, Schepanow, Lub- ne, Boſſiicbzin, ad predicta caſtrum & civitatem pertinentibus, cum omnibus ipſorum attinenciis, filvis, rubetis, pratis, molendinis, piſca- tionibus, paſcuis, aquis, aquarumve decurfibus, agris, cultis, & in- cultis exiftentibus, planis, libero jumentorum campo, cum jure patro- natus eccleſie hereditario dominii, & omnibus libertatibus, & utilitati- bus, quibus nos ipſa bona predicta poſſedimus, & tenuimus, commu- tationem fecimus cum Honorabilibus viris Domino Jarozlao Abbate, to- toque Conventu eccleſie Wilhelmovienſis , & bonis ipfius eccleſie infra no- (f) Characteres humore evantiere.

Strana 393
WILLEMOVIENSE. 393 notatis, videlicet Mitbelberch, Hondorf, Sighartsdorff, Langendorff, Scheiblisdorff, Chochansdorff, Rechzicz, Dietricilhota, Zawidowici, & Radhoztowici, cum omnibus ipſorum attinenciis, silvis, rubetis, pra- tis , molendinis , piſcationibus , piſcinis , aquis, aquarumque decurſibus, agris cultis, & incultis, montibus, planis, cum jure Patronatus eccle- ſie, hereditario dominii, & cum omnibus libertatibus, & utilitatibus, quibus predicti Domini Jarozlaus Abbas, totusque Conventus ecclefie memorate predicta bona poſſederunt, & tenuerunt, transferentes in ip- ſos Dominos, Jaroslaum Abbatem, totumque Conventum predictum, ac ipſorum ſucceſsores omne jus & dominium, quod nobis, five noſtris heredibus in memoratis bonis nomine obligationis, alienacionis, com- mutationis, proprietatis, ſeu quocunque modo, vel titulo alienandi, ſive poſſidendi aliqualiter competebat; Et ſub pena mille marcarum groſſorum Pragenſium promittentes ipſis Dominis predictis bona memorata, que te- nuimus a data preſencium per terminum continuum & diem ab omni homine libera facere, & penitus disbrigata, juxta conſuetudinem terre, & jura Regni, hanc commutationem ſub predicta pena mille marcarum irrevocabiliter tenendam & obſervandam tenore preſencium absque om- ni fraudis malicia confirmamus, obligantes ipſis Dominis Jaroslao Ab- bati , totique Conventui eccleſie ſepe dicte , & ipſorum ſucceſſoribus no- ſtram mediam civitatem Brodenſem pro mille marcis predictis, ſi ipſa- rum penam per violenciam dicte commutacionis aut disbrigationis pre- dicte negligenciam solvere nos contingat, tenendam tamdiu & possiden- dam, quousque ſepe dictis Dominis mille marce predicte fuerint inte- graliter perſolute; adjecimus eciam, quod ipſam eccleſiam Wilhelmo- vienſem , ac ipſius bona quelibet in noſtre proteccionis patrocinium fide- liter recipimus , & recepimus ipſam, & ipſam pro poſſe noſtro , quoad vixerimus, ab omnibus Regni incolis defenſuri. In cujus rei testimo- nium & robur perpetuo duraturum preſentes fieri juſſimus, & figilli no- ſtri munimine communiri. Datum in Broda anno Domini milleſimo tre- centeſimo ſeptimo, in die Beati Galli Confeſſoris. XVII. Ratificatio Joannis Epiſcopi Pragenſis facta ſuper permutatione quorun- dam pagorum inter monasterium Willemovienſe & Nobilem de Luchtemburg dd Prage XVII. Kalendas Januarii Anno 1307. Tom. VI. Monum. Ddd Nos

Strana 394
394 DIPLOMATARIUM Nos Johannes Dei gracia Pragenſis epiſcopus. Notum facimus u- niverſis preſentes literas inſpecturis , quod Honorabiles & Religioſi viri Domini Jarozlaus Abbas, Bohuslaus Prior, Paulus Prepoſitus, totusque Conventus monaſterii de Wilemow nostre Dioecesis, Ordinis Sancti Be- nedicti nobis exponere curaverunt, quod quedam bona, ſive poſſeſſiones monaſterii ſui predicti, Mitelberch, Hohendorf, Scheibliebdorf, Retheitz, Sighardsdorf , Detricilbota , Radhoſtowicz, & Zawitkowicz cum omni- bus pertinenciis ſuis, de quibus a multis retroactis temporibus, tam propter ſterilitatem agrorum, quam propter vicinorum maliciam, quam eciam propter alias certas cauſas nullam, aut modicam utilitatem potue- runt habere , condicionem ſuam & monaſterii ſui predicti facere melio- rem volentes, Nobili viro Domino Remundo de Luchtemburch , & here- dibus ſuis pro bonis ſive poſſeſſionibus, caſtro Smirdow , Sbozie, Baczow, Scepanow, Lubnyet Roſseczyn cum omnibus ſuis pertinenciis dederunt, tradiderunt , & permutaverunt jure hereditcrio perpetuo poſſidenda, pe- tentes a nobis humiliter, ut prefate permutacioni, ſrve permutacionis contractui aſſenſum nostrum dignaremur prebere, & ipsam de benigni- tate ſolita confirmare. Nos igitur ipſorum juſtis & racionabilibus peti- cionibus inclinati , ex officii noſtri debito, inquiſita diligencius veritate, & habito tractatu ſollicito, qui in talibus conſvevit haberi, cognoſcen- tes eandem permutacionem , ſive permutacionis contractum non verge- re in ipſius monaſterii detrimentum, ipſam permutationem approbamus, ratificamus , ratam & gratam habemus, ac ipſam nihilominus auctori- tate, qua fungimur, confimamus. In cujus rei teſtimonium preſens ſcriptum fieri, & ſigilli noſtri munimine juſſimus communiri. Actum & datum Prage anno Domini milleſimo tercenteſimo ſeptimo, XVII. Ca- lendas Januarii Indiccione ſexta, Pontificatus vero noſtri anno ſepti- mo, g) XVIII. Transactio inter Hrabiſſium de Pabenicz , & Abbatem ac Conventum Willemovienſem, qua loco 330 marcarum denar. groſſ. Prag., ad quas ſol- vendas Abbas & Conventus Willemovienſis ob damna illata condemnati ſunt, vil- (g) His manu poſterioris ſubſcriptum eſt : Nota: quod monaſterium Wylamovienſe ka- bet ſex privilegia Dominorum de Ronow.

Strana 395
WILLEMOVIENSE. 395 villam Uſtupky dictam cum monte ad dies vite Hrabiſſio poſſidendam tradide- runt dd. Prage 4. Idus Martii A. 1315. Nos Hrabiſſius de Pabenicz , notum facimus univerſis preſentes lite- ras inſpecturis, quod cum pro dampnis per Honorabilem virum Domi- num Budiconem Abbatem, & Conventum monasterii Wilemoviensis no- bis in bonis noſtris illatis, Abbatem & Conventum ipſum in Pragenſi Judicio traxiſſemus in cauſam , & Abbas ipſe cum Conventu ſuo , nec non monaſterium ipſum nobis pro ipſis dampnis in eodem Pragenſi judi- cio in trecentis & triginta marcis denariorum grofforum Pragenſium ſen- tentialiter condempnati fuiſſent, habuiſſemusque a Judice & beneficiariis Pragenſibus impignorandi ipſum Dominum Abbatem & monaſterium in bonis ipſius monaſterii, usque ad ſummam predictarum trecentarum & triginta marcarum, plenam & liberam poteſtatem; Honorabilis vir Ma- gister Ulricus (h) scholasticus Pragensis frater noster, (i) de consensu & voluntate noſtra, ac a Reverendo in Chriſto Patre & Domino Domino Johanne Pragenſi Epiſcopo, ad preces & inftanciam predicti Domini Bu- diconis Abbatis, & tocius Conventus Willemovienſis monaſterii ſuper hoc ſibi facto mandato, propter hoc ſpecialiter ad ipſum Willemovienſe monaſterium una nobiscum in propria perſona accedens, inter nos & Abbatem & Conventum predictos taliter ordinavit, quod nos pure & ſimpliciter , & nulla conditione oppoſita, Abbatem & Conventum & monasterium ipſum a predictis trecentis, & triginta mareis nobis per eos debitis ex ſententia ſupra dicta, & ab omni accione & jure, quod nobis, vel heredibus nostris ex ſententia ipſa competit, vel poſſet com- petere, dimitteremus omnimode liberos, & ſolutos. Ipsi quoque Ab- bas & Conventus villam monaſterii ſui dictam Ustupki cum omnibusju- ribus, & pertinenciis ſuis, monte, qui vocatur Oheb ſpecialiter, & no- minatim incluſo , nobis , & Domine Swatochne uxori nostre darent ad vi- tam , hac tamen condicione & pacto, quod nec nobis, nec ipſi Domi ne Swatochne uxori noſtre in vita noſtra, nec filiis, vel pueris noſtris ca- Ddd2 strum, (b) Idem qui Ulricus de PabienizDecretorum Doctor , Administrator epiſeopatus Pragen- ſis ſub diuturnam abſentiam Romanam Joannis epiſcopi, poſtea factus Monachus Sed- licii , Abbasque electus, de quo vide Chronicon Aulæ Regiæ T. V. priore. (i) Perperam Frankius in ſyntagmate Woracziczkiano Ulricum hune fecit filium Hrabiſſii.

Strana 396
396 DIPLOMATARIUM ſtrum , vel municionem in ipſo monte conſtruere liceat ullo modo, & ſi nos, vel ipſa Domina Swatochna uxor noſtra, vel filii, vel pueri noſtri, vel alius quicunque de mandato, vel voluntate noſtra caſtrum, vel mu- nitionem in monte ipſo construere, vel edificare inciperet, statim, & si- ne aliqua contradiccione, villa predicta Ustupka, cum pertinenciis suis & mons ipſe Oheb ad monasterium libere revertantur, & nos & ipſa Do- mina Swatochna uxor noſtra, totum jus, quod nobis ex predicta ordi- nacione predicti Magistri Ulrici, & ex datione & ceſsione Abbatis & Conventus predictorum in villa ipſa Uſtupki , & in predicto monte Oheb fuerat acquiſitum, perdamus , quam ordinationem ipſius Magiſtri Ulrici nos ex parte noſtra, & ipſi Dominus Abbas & Conventus ex parte ſua ratam, & gratam habentes, nos Abbatem & monasterium ipsos a pre- dictis trecentis , & triginta marcis , & ab omni accione , & jure , quod nobis, vel heredibus noſtris ex ſententia predicta contra ipſos Abbatem & monaſterium competit, vel poſſet competere, abſolvimus, & reddi- mus penitus abſolutos. Ipſi quoque Dominus Abbas, & Conventus mo- naſterii ſupradicti, villam predictam Ustupki cum pertinenciis ſuis, & montem Oheb cum conditione predicta de non edificando caſtro, vel mu- nicione in eo, nobis, & predicte Domine Swatochne uxori noſtre dede- runt, & cesserunt liberaliter de eisdem ad habendum, & tenendum, & eis utendum per nos ad utriusque nostrum vitam & vite tempus pacifi- ce, & quiete. Et quod poſt utriusque noſtrum deceſſum, vel ante, ſi per aliquem noſtrum predicta conditio de non edificando castro vel mu- nitione in monte predicto non fuerit obſervata, villa predicta Uſtupki cum pertinenciis ſuis , & ipſe mons Oheb ad monasterium libere revertantur. In quorum omnium teſtimonium predicti Domini Johannis Pragenſis epiſcopi, & predicti Magiſtri Ulrici fratris noſtri, & noſtrum sigilla pre- ſentibus ſunt appenſa. Datum Prage anno Domini milleſimo trecenteſi- mo quinto decimo quarto Idus Martii. XVIIII. Abas & Conventus Monasterii Willemoviensis vendit villam Lipnicz- kam Marquardo Nigro dicto & uxori ejus Domazlave, & illis in poſſeſſio- nem tradit ad dies vite illorum tantum. dd tertio Idus Julii Anno 1318. In

Strana 397
WILLEMOVIENSE. In Nomine Domini Amen. Nos Jaroslaus Divina miſeratione Abbas, Wenceslaus Prior, Paulus Prepoſitus, totusque Conventus monaſterii Willemoviensis. Notum fa- cimus univerſis , preſentes literas inſpecturis ; Quod cum ex permiſſione Dei fines nostros, & specialiter bona, & villas monasteriorum manus potencium & tyrannorum ſeviſſima crudelitas in tantum invaſerit, & de- vaſtaverit, quod non ſolum rebus privati, verum etiam homines fame mortui, & qui vivi ſuperfuerunt, quadam inhumanitate, & velud canes rabidi ſe ipſos diſcerpentes, & commedentes mutuo propter panis de- fectum turpi deficientes morte orbatas & deſertas hereditates nobis reli- querunt. (k) Guarum fructu privati, & uſu, paupertate maxima de- tenti, pluribus & magnis obligati debitis in ſtatu miſerabili ſumus con- ſtituti. Hac igitur cauſa rationabiliter permoti , & ſepius inter nos con- ferentes, quomodo inopiam noſtram poſſemus relevare, debita persol- vere, & ad statum villas & hereditates deſolatas deducere, & reforma- re, habito unanimi conſenſu fratrum totius noſtri Capituli, villam no- ſtram Lipniczkam, & curiam ibidem ad unum aratrum totaliter deſer- tam contulimus viro ſtrenuo & provido Marquardo dicto Nigro, & uxori ſue Domazlave tantum & nulli alii pro quadraginta quinque ſexagenis groſ- ſorum denariorum, & hoc cum omnibus ad ipſam villam pertinentibus vide- licet agris cultis & incultis, pratis, filvis, quantum predicte ville mete continent & ambiunt, addimus inſuper eisdem integritatem fluvii Saza- ve que est inter molendinum Merskowicz, & dotem ecclesie Swetlicensis, & totam filvam, que jacet ſuper littus fluvii predicti, ad tempus vite ipsorum, & nullius alterius libere poſsidendam, & utifruendam. Et post ipſorum vite decurſum predicta villa cum curia, & cum omnibus ad ip- ſam villam pertinentibus ad nullum alium, quam ad nos, & noſtrum monasterium, omni impedimento, & contradiccione remota integrali- ter revertentur, item si voluerint, poterunt edificare molendinum ſu- per fluvium predictum. Ita quod hec omnia, videlicet villa & curia cum omnibus edificiis, fluvio Sazawa, & molendino poſt mortem ipſo- rum duorum, nobis & monasterio noſtro integraliter remanebunt. Item 397 pro- (k)De turbis diſſidentiumProcerumPohemiæ acMoraviæ,deque ingenti peſtilencia & inopia frugum ab anno 1316. copioſe agit Chronicon Aulæ Regiæ ſuperiore Tomo ſub finem Partis primæ , initiumque ſecundæ.

Strana 398
DIPLOMATARIUM 398 promittimus predictis Marquardo videlicet, & uxori ſue Domazlave, quod poſtquam demonſtraverimus eis metas ville prefate, fi quis eos in predictis metis impediverit, & eis per hoc in agris, pratis, & filvis di- minutum fuerit, juſtitia mediante eos tenebimur ab omni homine juris patrocinio tueri, & defenſare. Inhibemus inſuper, & ſub amiſſione ſui juris statuimus, quod non liceat eis, videlicet Marquardo, & uxori ſue Domazlave predicta bona cuiquam, vel alteri cuicunque vendere, sine noſtro conſenſu & licencia ſpeciali. Prefatus vero Marquardus & uxor ſua Domazlawa vice verſa nobis, & poſteris noſtris promiſerunt, quod post eorum decessum agros predifte curie bene ſeminatos & cultos no- bis derelinguant. Guod ſi hoc in vita ſua facere neglexerint, vel mors ipſos ante adventum ſeminum preoccupaverit, ex tunc illi, quibus ipsi ſua bona dimiſerint, tantum pro noſtris agris dabunt de ſeminibus, quan- tum ſufficere videbitur, & expedlre. Ut autem hujusmodi ordinatio ex parte utrorumque, videlicet noſtra & eorum, firma, & certa fit, & ha- beatur, & imposterum obſervetur, preſentes literas conſcribi, & nostro, noſtrique Conventus ſigillis & munimine fecimus roborari. Hujus igitur ordinationis testes sunt: Otto de Cunomila. Weslaus de Mankova, Marti- nus de Mankova, Henech de Dluſyna, Henys de Chluma, Bhle de Smyrſan. Martinus de Zgylma, Trojanus de Morawan, Petrus de Jurſycow, Urba- nus de Budyſſova, Krſapa de Herzmanicz, Bohuslaus de Ho�tatowa. Datum & actum anno Domini MCCCXVIII. tercio Idus Julii. XX. Unio & fraternitas monaſterii in Porta Apoſtolorum facta cum mona- ſterio in Willemow. dd. in Octava Aſsumptionis Marie Anno 1318. In nomine Sancte & Individue Trinitatis feliciter, Amen. Reige- ste memoria, ne proceſſu temporis evaneſcat, & pereat, poni ſolet in litera , & ſcriptorum munimine roborari. Noſcat igitur tam preſens e- tas, quam in Chriſto ſucceſliva poſteritas, & maxime per literam, que eſt baculus certitudinis , quod nos Johannes Divina miſeracione Abbas, totusque Conventus monaſterii de Porta Apoſtolorum Ordinis Sancti Bene- dicti, univerfis preſentem paginam inſpecturis ſalutem in eo, qui omnia ſalubriter diſponit , & orbi providet univerſo. Cum omnis res ad per- fectam unionem desideratur, & tanquam bonum ſibi appetit, ficuti non ſolum a Theologis Doctoribus, verum etiam a gentibus narratur, quo- rum ſummus Philoſophus ſic dicit ; omnis virtus unita magis facit , quam diſ-

Strana 399
WILLEMOVIENSE. 399 diſperſa, ſic eadem unio inter Religioſos Divina contemplantes, ut te- nentur, verius obſervetur, ſtudioſiſſime approbetur, & cum ſcriptum ſit, frater fratrem juvans eſt quaſi civitas inexpugnabilis & munita. Nos igitur notum facimus univerſis , tam preſentibus , quam futuris , quod Religioſorum virorum ſancte conſuetudini inherentes, de totius nostri Capituli conſenſu , & gratuita voluntate inter nos , & Honorabiles viros Dominum Jaroslaum Abbatem, & Conventum Ecclesie Sanctorum Pe- tri & Pauli in Wilemov confraternitatem fecimus , & facimus ipſam fir- mantes, & gratam habentes in his ſcriptis taliter, ut in communem veniat utilitatem , quidquid dicto exhibitum fuerit glorie vel honoris, Ipſos predictos Dominum Abbatem & Conventum, & eorum ſuccesso- res ad nostram recipientes confraternitatem, ut ipsi finguli & universi & ſemper omnium bonorum , quocunque nomine cenſeantur , ſint mox participes , atque fiant. Omnesque fratres prehabiti monaſterii cauſa ſolacii, & manſionis ad nos venientes omni karitatis , & humanitatis offi- cio pertractentur benivole, noſtris consiliis, accionibus, prebendis, ſeu quibuscunque ſolatiis, tanquam noſtre domus filii ſe commode ingeren- tes. Ceterum cum alicujus obitus fratris nobis fuerit nunciatus , in pul- ſationibus, vigiliis, luminibus, aliisque tanquam in preſencia funebribus ſollempniter impletis, miſſa tonaliter (1) dicta ſequenti die tricenarius (m) incipiatur ex integro finiendus, in inferioribus vero ordinibus con- ſtituti, unusquisque ad tria pſalteria tenebitur, converſi quoque ad quinquaginta Pater noſter dicenda omnimode obligantur. Inſuper, quod abſit, ſi Divina permiſſione aliquod ex monaſteriis prenotatis, quacun- que obpreſſione, ſeu deſtruccione foret, ad nichilum, per aliud ipſorum ſecundum facultatem ſuam reformari debet, & relevari, sicut fuerit o- pus in ipſius facultatibus. In cujus rei teſtimonium hanc paginam con- ſcriptam noſtris ſigillis fecimus roborare. (n) Actum & datum anno Domini MCCCXVIII. In octava Aſſumpcionis Marie. XXI. () Cantando eum modulamine vocis. (m) Triginta miſſæ conſequentibus diebus ab- ſolvendæ (u) Sigillum Huſſiticis turbis deleti cœnobii Portæ Apoſtolorum æri inciſum damus.

Strana 400
400 DIPLOMATARIUM XXI. Recognitio, qua Henricus de Luchtemburg diſtrictum Boyanovienſem ab Abbate & Conventu Willemovienſi ad dies vite ſue ſibi traditum fuiſſe fa- tetur. dd. Prage A. 1329. Nos Henricus de Luchtenburk, fatemur preſencium ſub tenore, pu- blice & proteſtamur, quod a Venerabili viro Domino Jaroslao Abbate, Wſezlao Priore, Wenceslao Prepoſito, Andrea Cellario, totoque Con- ventu fratrum monaſterii in Wyllemow Ordinis Sancti Benedicti de eorum communi conſenſu , & voluntate diſtrictum Boyanovienſem ex toto de- ſertum, a multis retroactis temporibus penitus incultum ſuſcepimus ad locandum , & ad fructus uberiores reformandum , & hoc voluntate Re- gia mediante, nec non Honorabilis viri Magiſtri Ulrici Pragenſis eccleſie ſcolaſtici, epiſcopatus Pragensis Administratoris in ſpiritualibus, propria voluntate, Domino Joanne Pragenli epiſcopo per Sedem Apoſtolicam a temporalium, & ſpiritualium administracione ſuſpenſo, pactis & condi- tionibus ſubnotatis, videlicet, quod diſtrictus memoratus, cum omni- bus villulis ſubſcriptis, videlicet: Boyanow, Polanka, Prossyecz, Mozan- czie, Craſny, Bradlo, Trauny, Trawonecz, Hodnyn, Mladonow, Hra- dyſcze , Chotyczie, Hlubkow, Lazy, Wyrcziegow , Chliny, Kowarzow , Petyrcow , Slanyn, Wyſcow , Syskowicze, Lutoborziczie, Holyn, Horzow- czie cum agris cultis, & incultis, rubetis, pratis, paſcuis, & aquarum decursibus, venacionibus, piſcationibus, quantum mete prediétarum villarum ambiunt, & terminantur, univerfis, sylvis, que vulgariter Paworny, Maſanecz, & Trawny nuncupantur, cum univerſis nemori- bus, in quibus nichil juris, nec communitatis habere volumus, nec de- bemus, nobis in antea deſerviet, & ſubjacebit, & nulli alteri, ad tem- pora vite noſtre, & nullius alterius, omni detraccione detruncata, & ab- jecta. Habebunt igitur predicti Domini in ipſo diſtrictu unam villam Crziſſanowicz nuncupatam, in qua ſervi eorum reſidebunt, cuſtodiendo ſilvas, & univerſa nemora memorata, atque ſuos piſcatores, artem pi- ſcatoriam exercentes in flumine Camenycze, in eo libere & ſecure eisdem Dominis deſerviendo. Item quodſi metallum cujuscunque generis in ipſo Diſtrictu inventum fuerit, ad ipſos, tanquam ad Patronos, veros Dominos, & heredes debito ordine pertinebit. Si vero, quod abſit, predicta omnia, que statuta funt, & ordinata in uno, vel in pluribus, nos violaremus, ex tune ipſo facto jure noſtro, privilegio nobis con- ceſ-

Strana 401
WILLEMOVIENSE. 401 ceſſo deinceps minime valituro , predictaque bona cum omnibus ſuis ju- ribus & villis, ad ipſos Dominos libere revertentur, nullo nobis jure canonico, vel civili, ſive alio quouis jure in contrarium valituro. Cu- ria etiam, ſi informata fuerit per nos in his bonis, post finem vite no- ſtre cum omnibus animalibus cujuscunque generis, & ſeminibus estiva- libus , & yemalibus ad monaſterium libere revertentur. Ceterum quan- do nos viam carnis univerſe migrare contigerit, quod omnibus eſt in- evitabile, tunc diſtrictus antedictus cum omnibus villis, juribus, & per- tinenciis univerſis ad prefatos Dominos, & ad monaſterium predictum redire debet, omnibus contradiccionibus, cavillacionibus, dolo, ac frau- dibus omnibus & ſingulis procul motis, & abjectis. Nec alicui noſtrorum filiorum , amicorum , & conſanguineorum ſive aliorum quorumlibet, & cujuscunque conditionis, status, aut preeminencie exiſtant, in dicto di- ſtrictu five bonis dictarum literarum nobis inde conceſſarumvigore, & robo- re jus competat, ſed pocius ipſas literas a Dominis ſepe dictis conceſſas, nobis decedentibus volumus fore nullius momenti ipſo facto, & vigoris. In cu- jus rei teſtimonium, & robur perpetuo valiturum, ſigillum noſtrum una cum ſigillis Nobilium virorum , & Dominorum Jeſconis de Chlum dicti de Sternberch, Hynconis dicti Kruſsina, Remundi de Kostomlat, Johannis dicti Kokot, & Mstislai dicti Rakussicz ad peticionem nostram funt ap- penſa. Datum Pragæ anno Domini milleſimo trecenteſimo viceſimo nono. XXII. Literæ Emphytevticæ, quibus Abbas et Conventus Willemoviensis Benedicto molendinatori molendinum ſub villa Mladoſicz ſub penſione annua tradunt dd- VIII. Idus Auguſti A. 1339. Nos Petrus miſeracione Divina Abbas , & Sobyechardus Prior, Pe- trus Prepoſitus, totusque Conventus monasterii in Wyllemow, Ordinis Sancti Benedicti, Notum facimus univerſis , preſencium noticiam habitu- ris ; quod nos de aſſenſu unanimi fratrum totius noſtri Capitoli molen- dinum ſub villa Mladocicz ſitum, cum rubetis, que pro molendino relic- ta funt, & campis ad ipſum de jure ſpectantibus, atque aliis juribus ſuis, Benedicto molendinatori, & ſue uxori Bene, Petroque privigno ſuo con- tulimus, aſſignavimus ſub jure emphytevtico, quod Purchrecht dicitur, pactis, & condicionibus inferius ſubnotatis, videlicet, quod de predicto molendino ſub annua penſione unam marcam gravem, triginta duos groſ- Tom. VI. Monum. Eee ſos

Strana 402
402 DIPLOMATARIUM ſos in feſto Sancti Georgii, & triginta duos in die Beati Galli, a festo Sancti Georgii proxime affuturo per annum incipiendo, cuncta negli- gencia excluſa, fingulis annis perſolvant. Item in die Natalis Domini pro honere duos bonos pullos, & unam ſimilam, in feſto Paſche ſe- xaginta ova, & unum bonum agnellum anno quolibet ſolvere non omit- tant. Si vero berna Regalis edicta fuerit, tunc triginta duos groſſos pro berna nobis perſolvent, de prima autem berna a recepcione preſencium ipſos liberos fore volumus, & abſolutos. Hys itaque perſolutis, ut preſcriptum eſt , ad nullas alias exactiones, quocunque modo ex parte mo- naſterii evenerint, nobis erunt obligati. Inſuper volumus, ut prefati a colonis ville ante dicte non impediantur, quando pecora, ſive pecuda ſua generalem ad eorum gregem paſcendum jungere voluerint, absque eorum dampno, & gravamine, ſie tamen, ut jura pastorum cum cete- ris hominibus ſolvere non omittant. Ad horum igitur omnium robur firmius evidenciamque lucidiorem preſentes fieri , & ſigillorum noſtro- rum fecimus munimine roborari. Testes eciam hujus ordinacionis funt Michael de Morawan, Modliboch de Herzmanicz , Thomas de Gyenycow, Hodyslaus de Ronow, & alii quam plures fide digni. Datum & actum an- no Domini milleſimo trecenteſimo nono, VIII. Idus Auguſti. XXIII. Carolus de Aurcicz fatetur ſibi tres laneos liberos in villa Aurcicz a Petro Abbate Willemovienſi pro ſervitiis exhibendis ad dies tantum vitæ ſuæ conceſſos fuiſſe dd. Brunæ III. Calend. Maji anno 1340. Habetur ex- cuſum Tomo IV. Monumentorum meorum p. 302. XXIV. Joannes Rex Bohemiæ concedit monasterio Willemoviensi, ut omnes ſine ſolutione thelonei debiti transeuntes per Abbatem ubique arreſtari, et ad ſolutionem cogi poſſint. dd. Pragæ feria quarta infra Octavas Epiphania Anno 1342. Joannes Dei gracia Boemie Rex, ac Lucemburgenſis Comes; uni- verſis, preſentes literas inſpecturis ſalutem, & omne bonum. Cum Devotorum nostrorum Abbatis, & Conventus monasterii in Willemow querela noſtris inſonuit auribus, qualiter ſepius nonnulli ſolutionem Theolonei, eis per nostros predeceſsores, & nos conceſſi, ac eciam de Jure eis a multis retroactis temporibus debiti, cum violencia, & frivole per

Strana 403
WILLEMOVIENSE. 403 per bona eorum transeuntes, folvere non curarunt, & nos, prout de- cet , volumus in hac parte de ſalutari remedio providere , memoratis Abbati, & Conventui monaſterii in Willemow ante dicti, plenam damus, & concedimus poteſtatem , omnes & ſingulos , absque theolonei conſue- ti ſolutione, ut premittitur, ſic frivole transeuntes, in Civitatibus, mu- nitionibus, caſtris, & locis, in quibus deprehenſi in dicto noſtro Regno fuerint , ad ſatisfaccionem condignam & debitam arrestandi. Hortantes omnes & ſingulos Nobiles, Judices, & Cives, quibus preſentes exhibite fuerint, attente , ut circa executionem dicte nostre ordinacionis, ut pre- miſſum est ſuperius, prefatis Abbati, & Conventui, ac ipſorum nunciis vel officialibus , quociescunque , vel quandocunque eis oportunum fue- rit, prout emenda hujusmodi in aliis literis noſtris continetur, plenius preſtare, & miniſtrare debeant auxilium noſtro nomine, & juvamen. Harum noſtrarum teſtimonio literarum. Datum Prage feria quarta in- fra Octavas Epyphanie Domini, Anno Nativitatis ejusdem MCCCXLII. XXV. Unio et Confraternitas, inter monasterium Willemoviense, et S. Jo- annis in Inſula, facta, dd. in Vigilia S. Joannis Baptistæ An. 1348. In Nomine Sancte & Individue Trinitatis feliciter, Amen. Rei geste memoria, ne proceſſu temporis evaneſcat, & pereat, po- ni ſolet in litera, & ſcriptorum munimine roborari. Noſcat igitur tam preſens etas, quam in Chriſto ſucceſsiva poſteritas, & maxime per lite- ram, que eft baculus certitudinis; quod Nos Bobuslaus Divina providen- tia Abbas, totusque Conventus monaſterii Sancti Johannis in Inſula Ordinis Sancti Benedicti, univerſis preſentem literam inſpecturis ſalutem in eo, qui omnia ſalubriter diſponit, & orbi providet univerſo. Cum omnis res ad perfectam unionem desiderat, & tanquam bonum sibi ap- petit, ſicuti non ſolum a Theologis Doctoribus, verum eciam a genti- bus narratur , quorum ſummus Philoſophus ſic dicit ; omnis virtus in ſe unita, magis facit, quam diſperſa; fic eadem unio inter Religioſos Di- vina contemplantes, ut tenentur, verius obſervetur, ſtudioſiſſime ap- probetur. Et cum ſcriptum sit, frater fratrem juvans eſt quaſi Civitas inexpugnabilis & munita. Nos igitur notum facimus univerfis, tam pre- ſentibus , quaim futuris, quod Religioſorum virorum ſancte conſuetudi- ni inherentes, de totius noſtri Capituli conſenſu & gratuita voluntate in- Eee 2 ter

Strana 404
404 DIPLOMATARIUM ter nos & Honorabiles Viros Dominum Andream Abbatem, & Conven- tum eccleſie Sanctorum Petri & Pauli in Wyllemov confraternitatem feci- mus ipſam firmantes, & gratam habentes in his ſcriptis, taliter, ut in communem veniat utilitatem , quidquid Deo exhibitum fuerit glorie vel honoris , Ipſos predictos Dominum Abbatem & Conventum , & eorum ſucceffores ad noſtram recipientes Confraternitatem, ut ipſi ſinguli, & univerſi omnium bonorum , quocunque nomine cenſeantur , fint in Chri- ſto participes, atque fiant, omnesque fratres prehabiti monaſterii cauſa ſolacii & mansionis ad nos venientes, omni karitatis, & humanitatis offi- cio pertractentur benevole, noſtris confiliis, accionibus, prebendis, tuni- cis , calciamentis , ſeu amictu , aut quibuscunque ſolaciis , tanquam no- ſtre domus filii ſe omnimode ingerentes. Ceterum, cum alicujus obi- tus fratris , ſacerdotisque nobis fuerit nunciatus , in pulſationibus , vigi- liis , luminibus , aliisque , tanquam in preſencia fuerimus , ſollempniter impletis, miſſa tonaliter dicta, ſequenti vero die tricenarius incipiatur ex integro finiendus. In Inferioribus vero ordinibus conſtituti, videlicet Dyacones , & Subdyacones , unusquisque ad tria pſalteria dicenda obli- gatur, Converſi etiam ad quinquaginta Pater noſter dicenda omnimode teneantur , denique Ordo ſacerdotum pro ipſis converſis unus quivis per unam Miſsam dicere teneatur, & debebit. In cujus rei teſtimonium noſtrorum ſigillorum robore, videlicet Abbacie & Conventus preſentes fecimus conſignare. Datum & actum Anno Domini MCCCXLVIII. Vi- gilia Sancti Johannis Baptiſte Domini. XXVI. Confirmatio Archiepiſcopi Pragenſis Arneſti ſuper donatione trium ſexagenaram groſſorum a Nobili Viro Petro de Slethin altari S. Catharinæ in monaſterio Willemovienſi facta. dd. Pragæ 2. Septembris Anno 13 - - - (a) Nos Arneſtus Dei & Apoſtolice Sedis gracia Sancte Pragensis Ec- cleſie Archi-Epiſcopus , ad univerſorum preſencium inſpectorum dedu- cimus noticiam; Quod diſcretus & honestus vir Petrus de Slethyn coram nobis constitutus perſonaliter dicens; quod ob ſpecialem devocionem, quam (a) Subjicimus hoe diploma priori, quod ſub eodem Andrea Abbate Willemovienfi da- tum eſ , in quo quiem nonniſi numeri MCCC ſuperſunt.

Strana 405
WILLEMOVIENSE. quam ad monaſterium Willemovienſe noſcitur obtinere, ac propter divi- ni cultus augmentum, quem ibidem affectat augeri, nec non ob reme- dium, & ſalutem animarum ſuorum predeceſſorum , inibi & alibi qui- eſcencium, & ſepultorum, trium marcarum redditus de bonis fuis fibi a Deo collatis , & largitis , accedente ad hoc connivencia & conſenſu Do- mine conjugis, ac heredum ſuorum, altari Sancte Katharine Virginis in eodem monaſterio ſito, & exſtructo, pro fratrum ejusdem monaſterii, ſeu Conventus pitancia , annis ſingulis ſecundum ordinacionem & diſ- positionem ejusdem Petri futuris ſeu perpetuis temporibus facienda, libe- raliter , ac ſpontanea voluntate contulit, & donavit. Verum tamen ve- riſimiliter timens & formidans , ne predicta ſua donacio , & diſpoſicio poſſet, & poſsit per Abbatem modernum, ſcilicet fratrem Andream mo- naſterii ſupradicti in aliquo immutari, vel eciam violari, & eorundem Abbatum uſibus ſucceſſivis temporibus applicari. Supplicavit nobis idem Petrus humiliter & devote, ut predictam donacionem trium ſexagena- rum in redditibus, ut predicitur, dicto monaſterio, & predicto ipfius alta- ri factam, ac diſpoſitionem ejusdem gratam & ratam habere, ipſamque ratificare, & confirmare auctoritate ordinaria deberemus. Nos predicti Petri petitionem favorabilem & piam, ac juri , & racioni conſonam re- putantes, ipſam ad exaudicionis graciam duximus perducendam, me- moratam donacionem ac diſpositionem per dictum Petrum dicto mona- ſterio factas, auctoritate predicta preſentis ſcripti patrocinio roborantes. Ut autem eadem donacio & diſpoſicio eo firmius , & inviolabiliter obſer- vetur , contra violatores & immutatores donacionis & diſpoſitionis pre- dicte hoc modo ducimus & duximus providendum; nam in predictum fratrem Andream Abbatem predicti monasterii, qui ſe nostris ſentenciis, & precipue excommunicacionis voluntarie & ſponte ſubmiſit, eandem excommunicacionis ſententiam, si contra predictas, seu donacionem & diſpositionem facere preſumeret, vel venire, canonica monicione pre- miſla, proferimus in his ſcriptis. Si autem eo cedente, vel décedente aliquis ſucceſſorum ſuorum ſimiliter contra premiſſa faceret, vel veniret, & monitus non reſipiſceret , nec easdem donacionem & diſpoſitio- nem in statum priſtinum reformaret, & reduceret, quod ex tune per Archiepiſcopum Pragenſem, qui tunc pro tempore fuerit , hu- jusmodi ſucceſlor Abbatis predicti excommunicationis ſentencia valeat innodari. In cujus rei teſtimonium & robur perpetuo va- liturum preſentes literas fieri fecimus, ipſasque sigillorum noſtrorum 405 ap-

Strana 406
DIPLOMATARIUM appenſione communiri. Datum Prage anno Domini milleſimo trecen- teſimo (b)--- ſecunda menſis Septembris. XXVII. Reſtitutio montis Oheb cum agris, ſilvis, promontoriis &c. adjacenti- hus a Petro de Pabyenicz et ejus fratre facta monasterio Willemovienſi. dd. Wyldstein in craſtino Beati Galli A. 1348. Nos Petrus de Pabyenicz, & Ulricus de Wyldstein fratres germani, (c) ad univerſorum notitiam preſentibus volumus pervenire. Guod nos diligenti deliberatione nobiscum & amicis noſtris prehabita, volentes a- nimabus parentum noſtrorum, atque noſtris nunc & in futurum Deo- dante de remedio oportuno providere, honorabilibus Religioſis, ac Deo devotis viris Abbati, totoque Conventui monaſterii in Willemow Ordinis Sancti Benedicti Pragensis Diocesis, ac ipsi monasterio montem dictum Oheb, cum collibus, promontoriis, ſilvis, rubetis, agris cultis, & incultis, quem quidem montem, rubeta, filvas, colles, promontoria, agros cultos, & incultos ad pretactum montem pertinencia, que a pre- dictis Honorabilibus & Religioſis viris, ac monaſterio ipſorum in Wille- mow tempore, & post mortem nobilis Domine Swatoche tenuimus, poſ- ſedimus , pacifice & quiete hucusque viceverſa , eisdem viris, ac ipſo- rum monaſterio damus, resignamus, reſtituimus, affignamus, & preſen- tibus condeſcendimus, renunciantes pro nobis, nostris heredibus, ac ſucceſſoribus omnibus privilegiis, literis, juribus quibuscunque, & mu- nimentis nobis competentibus, vel competituris in futurum, quem mon- tem, ſilvas, colles, promontoria, rubeta, agros cultos & incultos a dic- 406 to (b) Humore aut alio caſu corroſa iſthie membrana, ut quo anno ſæculi XIV. adornata fuerit , haud dignoſci poſſit. (c) E quo conjice Pabyenicios noſtros hodie Woraczicz- kios dictos & Wildſteinios ejusdem fuiſſe ſtirpis. Sigilla avulſa ſunt, ut cogno- ſcere non liceat , an unum eundemque gentilitium elypeum uterque geſſerir , nam hoc tempore generatimn rigor ille heraldicæ apud nos inductus needum fuit, ut jam deprehenderim patrem a filiis & fratres inter ſe clypeorum varietate differ- re. Ceterum Udalricus iſte diſcernendus ab altero ad annum 1315. memorato Ad- miniſtratore epiſcopatus Pragenſis , qui demum Sedlicii Ordinem Ciſtercienſem pro- feſſus ejusdem cœnobii Abbas electus atque jam anno 1334 , ut memorat Chronicon Au-

Strana 407
WILLEMOVIENSE. 407 to monaſterio, ac Religioſo viro Petro Abbate, & Conventu ipſius mo- naſterii, ac prenominato ipſorum monaſterio obtinuimus, habuimus, vel heredes & ſucceſsores noſtri habuerunt, aut habent, quocunque no- mine cenſeri dicuntur, ex nunc, prout ex tunc eisdem pro nobis, here- dibus, & ſucceſſoribus noſtris renuncciamus, ac pro nullo reputamus, imo caſſas, & omnino irritas, & inanes habemus, ac habere preſenti- bus volumus , & nullius robur firmitatis habere in his ſcriptis approba- mus, penitus, ac omnino renuncciamus etiam omni Juris auxilio, tam Canonis, quam legis , que contra promiſſa, vel quodlibet promiſſorum nobis heredibus, ac ſucceſſoribus noſtris nunc , & in futurum a data preſentium quoquo modo poſſent ſuffragari. Et ſi nos, heredes, & ſucceſſores noſtri, quod abſit, contra premiſſa aliquid attemptaremus, ex tunc contra honorem noſtrum factum fore volumus, & reputari debe- mus. Datum in Wyldſtein anno Domini milleſimo trecenteſimo quadra- geſimo octavo, in craſtino Beati Galli Confeſsoris. Testes hujus sunt Chotko dictus de Rzyczano , Otto de Cunemila , Michael de Morawan mi- lites, & Modliboch cliens de Herzmanicz ad premiſſa vocati & rogati. In cujus rei teſtimonium, & in majorem evidenciam sigilla noſtra preſenti- bus ſunt-appenſa. XXVIII. Sententia definitiva lata ab Henrico Canonico & cuſtode ecclefie Olo- mucenſis in cauſa detentionis villæ Sczepanow & illatorum damnorum pro Andrea Abbate Willemovienſi contra Zdeslaum de Feſczina dd. Pragæ die XIII. Martii Anno 1349. Habetur excuſum Tomo IV. Monum. meorum p. 321. XXIX. Jeſco de Mrchogyed , et Modliboch de Herzmanicz fatentur ſe vendidiſſe unam Curiam in Herzmanicz Chriſtano pro X. ſexagenis groſſorum Pra- genſium, quod bonum Herzmanicz a Monaſterio Willemovienſi ad amborum dies vitæ fuit traditum dd. Herzmanicz in die Sancti Jacobi A. 1350. Ego Aulæ Regiæ , mortuus fuit. Tam Paprocius igitur , quam Frankius erravere, cum Hrabiſſio filios ſtatuere Ulricum adminiſtratorem Epiſcopatus Pragenſis & Pabienum, ex his enim ſatis teſtatum est filios ejus fuisse Petrum, & Ulricum de Wildstein.

Strana 408
408 DIPLOMATARIUM Ego Jeſco de Mrchogyed , nec non Modliboch de Herzmanicz frater meus recognoſcimus tenore preſencium univerſis publice , & proteſta- mur , nos vendidiſſe unam Curiam ibidem in Herzmanicz cum agris ad ipſam pertinentibus, atque medietatem Rubotarum, que vulgariter Strany nuncupantur, ſub agris Modlibochonis Willemowienſis, usque ad decurſum aque , qui decurſus vulgariter Struha vocatur, cum omni ju- re & libertate ad ipſam curiam ſpectantibus, viro diſcreto & honeſto Cryſtano, & ſue Conthorali Maruſſie pro decem ſexagenis grofforum Pragenſium denariorum, ſub eadem forma, jure, & libertate, prout nos ipſa bona, videlicet Herzmanicz & Merchogyed a monasterio Wylle- movienſi tenemus, & poſſidemus ad tempora noſtre amborum vite, li- bere & absque onere cujuslibet cenſus, vel alio quovis poſsidendam, quam curiam ipſis libertare debemus cum noſtra pecunia ab ipſo homi- ne, qui eam prius ſub cenſu poſſidebat, nec non sine quovis ipſorum dampno a quolibet homine disbrigare, ſecundum id jus, quemadmo- dum ipſa bona a dicto monaſterio poſſidemus, quam ipſam disbrigacio- nem quilibet noſtrum cum uno filio, ſcilicet ego predictus Jeſseo cum filio Radzlao de Habra , & ego Modliboh cum filio meo Jeſſcone de Herz- manicz omnes in ſolidum ſub fide bona, ſive qualibet occaſione fideliter facere promittentes. Preterea ſi predictus Criſtanus cum ſua uxore pre- dicta ob quamcunque cauſam ipſam curiam vendere voluerint, & nos eam aput eos emere non poſſemus , poterunt alteri cuicunque bono ho- mini equali ſub eodem jure sicut a nobis emerunt, vendere. Inſuper si predictus Criſtanus cum uxore ſua predicta forſan prius, quam nos de- cederent , tunc ipſam curiam cum omnibus bonis ſuis conferre & dona- re poſſunt cuicunque amico ſuo, fine noſtro quolibet impedimento, qui eandem curiam ſimiliter ſicut & ipſi ſolummodo ad tempora vite noſtre etiam libere poſſidebunt, & vendent, & si placet, eciam aliis amicis condonabunt, poſt obitum vero nostrum amborum predictus Criſtanus, aut ſui ſucceſſores ipſam curiam tali jure poſſidebunt , ficut ceteri incole ville memorate. Teſtes vero venditionis , & disbrigationis ipſius curie, quos propter teſtimonium ſuper hec omnia, que in hac litera habentur, rogavimus, ſunt honeſti Viri & Domini, videlicet Dominus Syeniſſius de Chlum , Dominus Jaroſſius dictus Laczenbock, Petrus dictus Sczeczin, & quia propria ſigilla habere non conſuevimus, eapropter ipfis preſentibus de- dimus ſigilla jam dictorum teſtium, roborando. Datum in Herzmanicz anno Domini MCCCL. in die Sancti Jacobi Apoſtoli glorioſi. XXX.

Strana 409
WILLEMOVIENSE. 409 XXX. Privilegium Caroli Romanorum & Boemie Regis datum Monafterii Willemovienſis Oppidis, Willemow, & Habern ad habendam singulis septi- manis unam diem forenſem pro vendendis mercibus. dd. Pragæ Idibus Janua- rii anno 1352. Karolus Dei Gracia Romanorum Rex ſemper Auguſtus & Boemie Rex ; Omnibus in perpetuum. Svadet hoc nobis innata benignitas, ut Deo dicatarum perſonarum commodis ampliandis eo ſolertius debeamus intendere, quo velimus, ut eum, per quem principamur in terris, pro nobis intimius interpellent. Sane Religiosos...Abbatem & Conventum monasterii in Willemow Ordinis Sancti Benedicti Pragensis Dyocesis de- votos noſtros Dilectos ſub Religionis habitu divinis laudibus deputatos, ut eo liberius Altiſſimo famulari, ipſius cultui vacare valeant,ſpecialibus gra- ciis & favoribus reſpicere cupientes , prefatis .. Abbati & Conventui de liberalitate Regia, certaque noſtra ſciencia damus, concedimus, & vir- tute preſencium indulgemus, ut in oppido ipſorum Willemow perpe- tuis temporibus feria tercia cujuslibet ſeptimane forum, ſeu dies ſoren- fis eſſe debeat, cum omnibus juribus, libertatibus, utilitatibus, & con- ſuetudinibus, prout in locis, & opidis noſtris Regalibus hujusmodi fo- rum ſeu dies forenſis ſemper conſuevit obſervari ; Nec non quod villa ipſorum, Habern vulgariter nuncupata, ex nunc in antea, in opidum tranſeat, & locus opidanus eſſe debeat, & cenſeri. Guodque in eadem villa ſeu opido qualibet feria ſexta fingulis ſeptimanis forum, ſeu dies forenfis ſimiliter eſſe debeat, perpetuis temporibus duraturum, eum om- nibus juribus, libertatibus, utilitatibus, & honoribus, ut premittitur, quibus loca ſeu opida noſtra regalia gaudent, & fruuntur, & quod pro emendis & vendendis rebus ſeu mercibus quibuscunque, quibus homi- nes indigent, & pro ſuis neceſſitatibus uti ſolent, predicta opida & lo- ca Willemow & Habern licite poſſint frequentari. Mandantes firmiter, & diſtricte Capitaneis, Camerariis, Sub - Camerariis, Burgravio in Leuchtemburg, ceterisque Nobilibus Officialibus & Subditis nostris per Regnum Boemie constitutis, qui nunc funt, aut fuerint pro tempore, quatenus antedictos Abbatem & Conventum in prefata gracia nullatenus impediant, perturbent, aut moleſtent, prout indignacionem Regiam, & penam graviſſimam pro motu proprio infligendam voluerint evitare. Preſentium ſub noſtre Majestatis sigillo teſtimonio literarum. Datum F ff Tom. VI. Monum. Pra-

Strana 410
410 DIPLOMATAR IUM Prage anno Domini milleſimo trecenteſimo quinquageſimo ſecundo. In- diccione quinta, ydus Januarii, Regnorum noſtrorum anno ſexto. XXXI. Bartoſſius de Horzeslavicz vendit, & in emphytevſin tradit quibus- dam ſibi ſubditis domos cum agris in villa Horzeslawicz Abbatis Wille- movienſis. dd. Horzeslawicz in die Sancti Georgii A. 1357. Ego Bartoſſius dictus de Horzeslavicz tenore preſencium fateor u- niverſis, quod hominibus meis Welislao, Swankoni, Mikſoni, & Suc- ceſſoribus eorum ad me ſolummodo ſpectantibus, in eadem villa Horze- slavicz vendidi residencias eorum, domos cum agris duorum laneorum, cum illa omni libertate, ſeu voluntate, qua ceteri incole ejusdem ville utuntur, pro centum groſſis Pragenſium groſſorum in jure emphytev- tico , quod Purchrecht dicitur , quo jure homines predicti prius in dicta villa caruerunt, de cetero perpetue ſub tali cenſu tenendos habendos, & poſſidendos, videlicet quod de laneo triginta duos groſſos in festo S. Georgii, totidem in feſto Sancti Galli mihi & ſuceſſoribus meis fingulis annis debeant cenſurare , & quatuor pullos etiam ſingulis annis ſtatim cum cenſu Sancti Galli , de alia vero ſolucione , & omnibus laboribus , ſcilicet meſſe , falcacione pratorum , cultura agrorum , & aliis quibuscunque laboribus liberi permanentes, & exempti, preter steuram Regiam, cum in tota terra Boemie fuerit indicta, tunc ſive Dominus Abbas Willemovienſis me vel poſteros meos ad ſummam ſeu pactam cum collectoribus ordinatam ſuſceperit , ſive non, predicti homines, & ſucceſſores eorum datis mihi vel poſteris meis de laneo per viginti ſex groſſos, a ſteurariis ſecuri permanebunt. In cujus vendicionis & ordina- cionis teſtimonium hanc literam ipſis contuli meo ſigillo , & Domini Hanconis de Czihoscz evidenciam, & evidencius robur & testimonium. Datum in Horzeslawicz Anno Domini MCCCLVII. in die Sancti Gre- gorii Pape. XXXII. Peſſico de Rozhowicz promittit, quod judicium in villa Maliczin a mo- naſterio Willemovienſi emptum nulli nobili, ſed ruſtico aut villano cum aſ- ſenſu Domini Abbatis vendere velit. dd. In die Sancti Viti A. 1358. No-

Strana 411
WILLEMOVIENSE. 411 Noverint univerſi preſentes & futuri, preſentem literam inſpecturi, quod ego Peſſico dictus de Rozhowicz, cum emifſem Judicium in villa Maliczin, aput Welkonem & Marzanum fratrem ipſius , verum quia ipſa bona ſive villa jam dicta ad Dominum Abbatem, ſive ad monaſterium Willemovienſe jure hereditario ac Dominii dinoſcitur pertinere, idcirco absque eorum voluntate , & expreſſo conſenſu dictum judicium emere minime valuiſſem, prout in litera ſupra dicto judicio confecta plenius eſt expreſſum , me itaque Domino Andree Abbati , & ſuo Conventui monasterii Willemovienſis predicti cum instantia ſupplicante, quatenus ipſi contractui ſive foro pro ipſo Judicio inter me, & dictos Welkonem & Marzanum facto ſuum dignarentur prebere conſenſum. Ipſe Domi- nus Abbas cum ſuo Conventu tali condicione interpoſita ſuum prebue- runt conſenſum pariter & aſſenſum, videlicet, quod nec mihi, nec e- ciam ſucceſſoribus meis amodo dictum judicium cuîcunque Wladikoni ſive Nobili vendere , ad manum validam deducere ſub quacunque occa- ſione liceret. Ego itaque Peſſico prius nominatus ſub puritate bone fi- dei , & absque omni mala fraude ſpondeo , & promitto , pro me , & ſucceſſoribus meis, quod judicium preſcriptum amodo nulli nobili fîve Wladikoni , aut cuicunque potestati vendere debeo, aut obligare , ſed si me, vel heredes sive ſucceſsores meos vendere, sive obligare contigerit, ex quibuscunque cauſis judicium memoratum nulli alteri, niſi ruſtico, ſive bono villano vendere debeo , & hoc de licencia & conſenſu Domi- norum predictorum Abbatis videlicet , & Conventus ſpeciali, quod ſi ſecus facere ego, vel ſucceſſores mei quoquo modo, ſive attemptare preſum- pſerimus , ex tunc totum jus , quod nobis in ſepe dicto judicio compe- tit, sive poſſet competere, per preſentem literam nos profitemur ami- ſiſſe, literamque sive privilegium monaſterio predicto, ſuper dicto ju- dicio confectam, deinceps nobis minime valituram. In cujus rei teſtimo- nium, evidenciamque clariorem preſentem literam fieri feci, & sigillo ſtrenui militis Domini Hermanni dicti de Smrczan appenſione juſſi com- muniri. Et ego Hermannus predictus de Smrczan ad petitionem Pessi- conis preſenti litere ſigillum meum duxi appendendum in teſtimonium omnium premiſſorum. Datum anno Domini milleſimo trecenteſimo quinquageſimo octavo in die Sancti Viti. Fff 2 XXXIII.

Strana 412
412 DIPLOMATARIUM XXXIII. Sobiehrd laycus & frater monasterii Willemoviensis emit a Thomiſſio & Johanne de Wieczemilicz, in villa Lhotka tres ſexagenas annui redditus & monaſterio eidem Willemovienſi appropriavit. dd. Willemow die transla- tionis Sancti Wenceslai A. 1360. Ad habendam memoriam rerum rite racionabiliterque gestarum; propter oblivionem, que faciliter ducit in errorem, opus est ea ſcrip- turarum teſtimonio fideliter roborari. Nos igitur Thomiſſius & Johannes germani de Wieczemilicz, & Benco filius ejusdem Thomiſſii notum faci- mus univerſis , tam preſentibus, quam futuris preſentem paginam in- ſpecturis. Quod Religioſus vir Sobiehrd laycus , & frater monaſterii in Wyllemow Ordinis Sancti Benedicti Diva informacione eruditus ob reme- dium anime ſue, & ob reverenciam Beatorum Petri & Pauli Apoſtolo- rum jam in celo triumphancium cum bona deliberacione, & Reverendi in Chriſto Viri Domini Andree pro tunc Abbatis monaſterii ſupra dicti, nec non fratrum ſuorum , ſeu Conventus unanimi conſilio tres ſexage- nas annui redditus in villa noſtra, que vulgariter Lhotka dicitur, quam- libet ſexagenam per ſexaginta groſſos computando, monaſterio Wille- movienſi, & pro Conventu fratrum ejusdem monaſterii rite & rationa- biliter cum jure perpetuo ſeu hereditario aput nos pro quadraginta ſex ſexagenis groſſorum denariorum Pragenſium, ſponte, noſtra voluntate bona , emit & feliciter comparavit, cum agris cultis , & incultis , ſilvis, rubetis, ortis, pomeriis, pratis, paſcuis, fluviis, aquis, aquarumque decurſibus, vallibus, collibus, montibus, libertatibus, utilitatibus, ju- ribus, aucupacionibus, venacionibus, piſcationibus, proventibus exin- de provenientibus, metis, inter quas predicti agri ſunt circumferen- cialiter fituati , de quibus ſingulis , & omnibus annis predictus cenſus debet derivari monaſterio, & conventui ſupradicto, nec non cum omni dominio, & poteſtate, prout nos tenuimus, dum adhuc ad nos perti- nebat, ac pertinenciis universis, ut per Dominum Abbatem & Conven- tum , ſeu fratres monaſterii memorati omnia & fingula , que ſuperius ſunt expreſſa, & eorum ſucceſsores sint tenenda, regenda, utifruenda pacifice , & perpetue poſſidenda. Nihilominus promittimus eis ſub pu- ritate noſtre fidei, & honoris, ipſos fratres coenobii ſupradicti, & ho- mines eis per nos deputatos in cenſu jam dicto nunquam impedire, ſeu moleſtare verbis, aut factis, ſed pocius defenſare volumus, in quantum va-

Strana 413
WILLEMOVIENSE. valemus, ipsos & tueri, cupientes eciam pretactum monasterium, & Conventum ejusdem monasterii in hac parte reddere certiorem, tutores, qui in vulgo Sprawczie dicuntur, videlicet Modlibohonem de Herzma- nicz, Zrziſſonem dictum Jeſſek, filium Domini Othonis de Cunamyly, & Swatoborium heredem quondam Othoſſconis de Buſowna duximus statuen- dos, & obligandos racione veri pignoris, pariter & locandos. Nos ve- ro Modliboh Zrzyſs, dictus Jeſſek, & Swatoborius prelibati ad inſtan- ciam & peticionem nobilium virorum Thomyſſy Jesconis , & Sdenyconis ſupra dictorum promittimus bona fide , & in ſolidum manu conjuncta, fine dolo, ſepe dicta bona a quolibet homine five perſona disbrigare, & fideliter defenſare , prouti jus terre exigit , & annum ultra. Quodſi non fecerimus , vel facere non poterimus , quod abſit , extunc pretactas qua- draginta ſex ſexagenas grofforum denariorum Pragenſium in monasterium Willemovienſe tenemur reportare, & eas ibi Domino Abbati, & Conven- tui monaſterii memorati tenebimur numeratas preſentare , occaſione qua- libet non obſtante; aut ſtatim per ipſum Dominum Abbatem five ſuum Conventum moniti, vel non moniti obſtagium debitum & conſuetum in Czaslaviam ad hoſpitem nobis per memoratum Dominum Abbatem , & Conventum monaſterii nominati deputatum, quilibet noſtrum cum ſer- vo, & duobus equis tenebimur ſubintrare , & abinde nullatenus exire debemus, donec quadraginta ſex ſexagenas ſepe dictas groſſorum Pra- genſium monaſterio ſepe dicto & Conventui perſolvemus integraliter, & complete. Elapſis autem quatuordecim diebus predicta pecunia non per- ſoluta, damus, & concedimus plenam & liberam poteſtatem monaſterio, & Domino Abbati , nec non fratribus ſepius nominatis ſepe dictas pecu- nias inter Chriſtianos vel Judeos conquirere, & recipere, omnium no- strum ſupra dampnum, & nos ſemper in obſtagio manentes, & mane- re debemus, donec capitalis pecunia, videlicet quadraginta ſex ſexage- ne cum dampnis & uſuris , quocunque modo deſuper contractis , quid- quid Dominus Abbas, & Conventus monaſterii ſupra dicti dictaverit, fi- ne ipſorum corporali juramento, & calumpnia de veritate dicenda, per nos, & ſuperstites noſtros, fuerit totaliter perſoluta, & si quid contra tenorem preſentem opponere voluerimus , fatemur fidem noſtram & ho- norem publice violaſle. In quorum omnium evidenciam & certitudi- nem pleniorem sigillorum nostrorum, videlicet Thomissii, Jesconis, Sde- nyconis, Modlibochonis, Zrziſſonis dicti Jeſsek, & Swatoborii ſupradic- torum preſentem literam juſſimus appenſione muniri, actum & datum 413 in

Strana 414
DIPLOMATARIUM 414 in Wilemow Anno Domini milleſimo trecenteſimo ſexageſimo, in Trans- latione Sancti Wenceslai Martyris glorioſi. XXXIV. Thomiſſius & Jeſcho fratres de Wyeczemilicz vendunt Otticoni ex oppido Willemow cenſum unius ſexagenæ groſſorum ex agris & area provenientem pre- tio 15 ſexagenarum groſſorum dd. Wylemow in Vigilia S. Joannis Bapti- ſtæ anno 1361. Nos Thomiſſius & Jeſcho fratres, ac Sdenco filius ipſius Thomiſſii clientes de Wyeczemilicz notum fore volumus univerſis, quod nos de unanimi omnium noſtrorum voluntate & conſenſu cenſum unius ſexa- gene groſſorum denariorum Pragenſis monete, quem in agris, ſeu here- ditate quadraginta jugerum & area, quas pofſidet, & excolit Przestian laycus in villa Buſſowna nuncupata, ad nos jure veri dominii, ac here- ditarie pertinentem Diſcreto Viro Ottyconi (a) de oppido Wyllemow , ae ſucceſſoribus ipſius pro quindecim ſexagenis groſſorum denariorum monete ſupra dicte hereditarie, ac jure perpetuo vendidimus cum omni- bus fructibus , & utifruendum , ac de eodem , tanquam de re propria, ac dominio perpetuo diſponendum pro ipſorum libito voluntatis taliter, prout empcio talis & vendicio more Regni Bohemie fieri conſuevit. Quas quidem pecunias ab ipſo Ottycone integraliter & in toto per ipſum no- bis numeratas fatemur recepiſſe, ſibique de eodem cenſu, & ſucceſſori- bus ſuis , tanquam veris dominis , ac heredibus perpetuis libere conde- ſcendimus, & preſentibus aſſignamus, volentes eciam, ut eo ſeeurior ſeu ſecuriores foret ſive eſſent ab omni inquietacione , & fatigacione a quacunque perſona, vel quibuscunque perſonis, cujuscunque ftatus, vel preeminencie existant, promittimus, relevare, ſibi disbrigatores hujus- modi negocii Jeſconem de Cunomil, & Swathoborium de Buſſowna clien- tes, more, & jure Regni Bobemie duximus statuendos, ac sibi & ſucceſ- ſoribus ſuis ſtatuimus, & aſſignavimus. Inſuper promittimus ſub noſtre fidei puritate, & honore ipſum Ottyconem, & ſuccessores ipfius, per nos aut ſucceſſores noſtros per ſe, vel aliam perſonam intervenientem quo- (a) Proprium nomen Ottonis eſt, ita enim figillum illius : S. Ottonis de Willemow.

Strana 415
415 quoquo modo inquietare, vel moleſtare. In cujus rei teſtimonium, & evidentiam firmiorem noſtra ſigilla preſentibus ſunt appenſa. Datum in Wyllemow anno Domini milleſimo trecenteſimo ſexageſimo primo, in Vigilia Beati Johannis Baptiſte. WILLEMOVIENSE. XXXV. Recognitio Hermanni de Lucawitz, qua fatetur ab Abbate & mona- ſterio Willemovienſi ob ſervitia ſua villam Przieſieczno ſibi ad dies vitæ ſuæ ad poſſidendum traditam fuiſſe fine ullo cenſu. dd. Kalendis Decembr. Anno 1361. Ego Hermannus filius Georgiii olim de Lucawicz notum fore cupio univerſis preſencium noticiam habituris, tam modernis, quam poſteris, quod cum quedam villula monasterii Wyllemovienſis, Przieſieczno vul- gariter nominata, per Dominum Petrum tunc Abbatem dicti monaſterii Wylemovienſis Mikſſiconi dicto Rohlik, & uxori ſue Byethe racione cu- jusdam juris Theutunici, quod eisdem in noſtra villa eompetebat ad tem- pora vite ipſorum fuiſſet data, ac etiam aſſignata. Idem Mikſso ſuis pre- ventus neceſſitatibus dictam villam, ac totum jus, quod ſibi in eadem villa competebat, Strenuo militi Domino Alberto olim de Zagyeczicz pro certa ſumma pecunie vendidit, ac eciam reſignavit jure ſuo, ſcilicet ad tempora vite ſue, Dominus vero Albertus jam dictus prefatam villam ex certis , & racionabilibus cauſs tenere & poſſidere non prevalens mihi Hermanno antedicto jus ſuum, quod ſibi in ipſa villa per memoratam emptionem competebat, pro certa ſumma ſeu quantitate pecunie vendi- dit , nec non in totum reſignavit. Ego itaque Hermannus prenomina- tus dicto foro (b) ſeu contractu cum Domino Alberto ante dicto ſic ter- minato Honorabilibus & Religioſis viris Domino Andree Abbati , Thome Priori, Petro Prepoſito, nec non toti Conventui fratrum monaſterii Wylemovienſis Ordinis Sancti Benedicti Pragenſis Dyoceſis cum instan- cia, ac humiliter ſupplicavi, quatenus intuitu ſerviciorum meorum, qui- bus me ipſum illi monaſterio in futurum obligavi fideliter ſerviturum, jus, quod dicto Mikſſiconi, ſeu eciam Domino Alberto in prenarrata vil- la a monaſterio ſepe dicto competebat, in perſonam meam transferre & derivare dignaretur. Ipsi vero Domini, scilicet Abbas, & Conventus an- te- (b) Id eft emptione-

Strana 416
416 DIPLOMATARIUM tedicti maturo consilio prehabito, nec non Reverendi in Chriſto Patris Domini Domini Arneſti Sancte Pragenſis eccleſie Archiepiſcopi conſenſu requiſito pariter & obtento, precibus meis, & crebris ſupplicacionibus multorum amicorum meorum intuitu jus ſepe dicti Mikſſiconis, vel eciam Domini Alberti memorati in perſonam meam, & nullius alterius transtu- lerunt ſub pactis tamen , & condicionibus infra ſcriptis. Ego namque Hermannus ſepe nominatus villam memoratam Prziſieczno cum omnibus ad ipſam pertinentibus, & quantum jufte mete ville ambiunt, ad tempora vite mee, & nullius alterius absque gravamine cujuslibet cenſus tenere debeo, & pacifice poſſidere, hoc excepto, quodſi berna Regalis edicta, ſeu proclamata fuerit , & ſi ipſi Domini cum Collectoribus pro ſumma ordinaverint, tunc pro ipſa berna ad dictam ſummam duas ſexagenas cum dimidia ſexagena ipsis dare teneor, si vero pactum facere non va- luerint , ex tunc ipſam bernam per me evadere (c) debeo, prout poſſum, adjecto inſuper, quod pifcinam antiquam reformare teneor, & ad priſti- nam reducere utilitatem, & alias piſcinas, quascunque fecero, in here- ditate, poſt decurſum mee vite detrahi debebunt, atque univerſi piſces, qui in eisdem piſcinis reperti fuerint, per medium debent derivari, vi- delicet heredibus sive ſucceſsoribus meis parte media, alia media parte pro monaſterio pretacto remanente, & hoc illi piſces, qui quantitate u- nius palmi excreverunt, qui vero inferioris magnitudinis extiterint, in ipſis piſcinis dimitti debent, propter ſemen, ſeu retencionem piſcium piſcinarum ante poſitarum. Ceterum adicio, & preſenti litera publice innoteſco , quod quam cito me ab hac vita, quod omnibus eſt inevitabi- le , migrare contigerit , villa ſepe nominata cum duabus curiis, videli- cet quam ſepe dictus Mikſſo, & aliam, quam Herwico filius ipſius etiam tenent, ſive tenuerunt, in quarum qualibet una aratura bene inſtaurata, cum quatuor equis arabilibus, cum duabus vaccis lactantibus, & quatuor porcis, sive ſuibus, nec non cum ſeminibus yemalibus, & eciam esti- valibus, ad nullum alium, preterquam ad prefatum monaſterium Wylle- movienſe in omnem eventum, cujuslibet contradiccionis obice truncato, & abjecto libera libere revertentur. In cujus rei testimonium preſentes fieri, & ſigillo noſtro proprio, nec non ſigillis validorum virorum Do- mini Aſcizlai dicti Rakuſîcz de Byetowan , Domini Wilhelmi dicti Krzieſ- ſe de Serniczkow, nec non Haſsonis de Lukawicz germani mei petivi ro- bo- (c) Id eſt declinare, aut ſatisfacere,

Strana 417
WILLEMOVIENSE. 417 borari. Et nos predicti, videlicet Mſcizlaus de Byetowan di- ctus Krzieſſe, nec non Haſſco de Lukawicz ſigilla noſtra ad rogatum Her- manni ante dicti ex noſtra ſciencia certa preſentibus duximus appenden- da in teſtimonium omnium premiſſorum. Actum & datum anno Domini MCCCLXI. Kalendis Decembris. XXXVI. Thomiſſius & Jeſco de Wyeczemilicz fratres vendunt cenſum unius marcæ groſſorum in villa Buſſowna Abbati & Conventui Willemovienſi an- nue ſolvendum pro pretio tredecim ſexagenarum groſſorum. dd. Willemow in craſtino Purificationis Sanctæ Maria A. 1362 Nos Thomiſſius & Jeſco fratres germani , & Sdenco filius ipſius Thomiſſii clientes de Wyeczemilicz ; ad univerſorum notitiam tam pre- ſencium, quam futurorum preſentibus volumus pervenire, quod nos de unanimi omnium noſtrorum voluntate accedente, & conſenſu, cen- ſum unius marce groſſorum denariorum Pragensium, quem in agris ſeu hereditate & area , quas poſſidet Bachen laycus in villa Buſſowna nuncu- pata ad nos jure veri dominii, ac hereditarie pertinentem Venerabili ac Religioſo viro Domino Andree Abbati, ſuoque Conventui, ac mona- ſterio ipſorum in Willemow Ordinis Sancti Benedicti Pragensis diocesis pro tredecim ſexagenis groſſorum denariorum predictorum jure here- ditario ac perpetuo, juſto & vero titulo emptionis vendidimus cum om- nibus fructibus, utilitatibus, obventionibus, & pertinenciis univerſis per ipsos Abbatem, Conventum, & monasterium supradictos tenendum, poſſidendum, percipiendum, & utifruendum, prout nosmet percepi- mus libere, pacifice, & quiete, & de eisdem cenſu, agris, hereditate, & area, tanquam de re propria, ac vero dominio perpetuo diſponen- dum, taliter prout emptio & venditio more & conſuetudine terre Re- gni Boemie fieri conſuevit, quas quidem pecunias promptas ac numera- tas in groſſis monete Pragenſis ſupradicte, a Religioſo fratre Dyviſsio Subpriore monaſterii ſepe nominati nomine prelibatorum Abbatis & Conventus nos fatemur recepifse integraliter & complete, Ipsisque, & ſucceſſoribus eorundem , tanquam veris dominis & heredibus perpetuo condeſcendimus preſentibus, & afsignamus omne jus dominii noſtri, quod hucusque obtinuimus transferentes, promittentes noſtra bona, & fincera fide omnes in ſolidum manu conjuncta una cum Srziſſsone dicto Tom. VI. Monum. Ggg Jeſ-

Strana 418
418 DIPLOMATARIUM. Jeſſek de Cunemila ipſis Domino Abbati.. Conventui ac monaſterio ipſorum ſepe dicto , omnia ſupra �icta per nos vendita ab omni inquie- tatione, & quolibet impedimento disbrigare, ac libertare, ſecundum terre Regni Bohemie conſuctudinem, atque morem, noſtris propriis ſumptibus, dampnis & expenſis. In cujus rei teſtimonium ſigilla noſtra una cum ſigillo Srziſſonis dicti Jeſſek de Cunemila predicti de noſtra cer- ta ſcientia preſentibus ſunt appenſa. Datum & actum in Willemow anno Domini milleſimo trecenteſimo ſexageſimo ſecundo, in craſtino Pu- rificationis Sancte Marie. XXXVII. Thomiſſius & Jeſco fratres de Wyeczemilicz vendunt Otticoni The- lonario in Willemow cenſum in agris & area 78. groſſorum, pretio octo- decim ſexagenarum groſſorum den. Prag. dd. Willemow in craſtino S. Viti A. 1364. Nos Thomiſſius, Jeſco fratres germani , & Sdenco filius ipſius Tho- miſſii, clientes de Wyeczemilicz; Notum fore volumus univerfis, tam preſentibus, quam futuris, literas per preſentes; Quod nos deliberacio- ne diligenti, ac maturo conſilio inter nos prehabitis, unanimi omnium noſtrorum voluntate & conſenſu cenſum ſeptuaginta octo groſſorumPra- genſis monete , quem in agris, ſeu hereditate & area, quas poſſidet, & excolit Wylczata laycus , & ipſius ſucceſſores poſſidebunt in villa Lhot- ka nuncupata, ad nos jure veri dominii ac hereditarie pertinentem diſcre- to viro Otticoni Thelonario dicto de oppido Wylemow , ac ſucceſſori- bus ipſius, pro decem & octo ſexagenis groſforum denariorum predic- torum hereditarie ac jure perpetuo, juſto, ac vero tytulo empcionis vendidimus, cum omnibus fructibus, utilitatibus, obvencionibus, & pertinenciis univerſis per ipſum Ottyconem & ſucceſſores ipſius tenen- dum, poſſidendum, & utifruendum libere, pacifice & quiete, ac de eisdem cenſu, agris, ſeu hereditate, & area, tanquam de re propria, ac dominio perpetuo diſponendum taliter, prout emcio talis & vendi- cio more Regni Bohemie, & conſuetudine fieri conſvevit, quas quidem pecunias promptas, & numeratas in groſſis prenominatis ab ipſo Otty- cone fatemur nos recepiſſe integraliter , & complete , ſibique & ſucceſſo- ribus ſuis tanquam veris dominis & heredibus perpetuo condeſcendimus preſentibus, & affignamus, omne jus dominii noſtri in ipſos transfun- den-

Strana 419
WILLEMOVIENSE. 419 dentes, promittentes noſtra bona fide omnes in ſolidum manu conjuncta una cum Srziſſone dicto Jeſſek de Cunemila , eidem Ottyconi , ac ſucceſ- ſoribus ipſius , predictum cenſum , ſive hereditatem ſupra dictam ab om- ni inquietacione, & impedimento quolibet disbrigare, & libertare, no- ſtris ſumptibus, dampnis, & expenſis. In cujus rei teſtimonium figil- la noſtra una cum ſigillo Srziſſonis dicti Jeſſek de Cunemila predicti pre- ſentibus ſunt appenſa. Datum in Wyllemow , anno Domini milleſimo trecenteſimo ſexageſimo quarto, in craſtino Beati Viti. XXXVIII. Recognitio ſuper venditione balnei in Willemow fiti facta a Nicolao & Jeſcone Jandak cum conſenſu Abbatis & monasterii ibidem. dd. Wyllemow feria ſecunda poſt feftum Corporis Chriſti A. 1364. Nos Andreas Divina miſeracione Abbas, Thomas Prior, PetrusPre- poſitus, totusque Conventus monasterii in Wilemow Ordinis Sancti Be- nedicti Pragenſis Dioceſis ad univerſorum tam preſencium, quam futu- rorum notitiam preſentibus volumus pervenire ; Guod cum Nicolaus & Jeſco dictus Jandak fratres germani, nati olim Bohunconis quondam Ju- dicis noſtri opidi in Wylemow jure hereditario in dicto Judicio Patri ipſorum jam dicto legittime ſucceſſiſſent, ad quos balneum in dicto no- ſtro opido ratione dicti judicii pertinebat, prout ex literis, ſeu privile- giis ſuper dicto judicio ſub sigillis pro tunc Abbatis & Conventus datis & conceſſis plenius & clarius continetur, prefati vero Nicolaus & Johan- nes fratres dictum balneum ex certis caufis obtinere non valentes, diſcre- to viro Johanni dicto Pekelze noſtro familiari pro certa ſumma pecu nie perpetuo dicto Judicio alienantes, de noſtra ſcientia pariter & conſenſu vendiderunt, & in nostra constituti preſencia eidem Johanni dictum balneum, prout moris est, resignaverunt, omne jus ipſorum in eum transferentes. Demum prefatus Johannes per ſe nequiens obtine- re, providis, ac diſcretis viris Thome & Wenceslao dicto Sach fratribus, balneatoribus, heredibusque & ſucceſſoribus ipſorum pro certa quanti- tate pecunie jure empytevctico, quod vulgariter Purgrecht dicitur, ven- didit, ac ipſis in noſtra preſentia de eodem condeſcendit, ita tamen, quod prenominati Thomas, & Wenceslaus fratres, heredes, & ſucceſſo- res eorundem, prefato Johanni, aut eo decedente, monaſterio, a fratri- bus conventualibus in Wylemow, quibus de dicto cenſu idem Jo- Ggg 2 ban-

Strana 420
420 DIPLOMATARIUM hannes pro remedio anime ſue , parentumque libere condeſcendit , me- diam ſexagenam groſſorum denariorum Pragenſium annis ſingulis in ter- minis infra ſcriptis, videlicet in feſto Beati Galli proxime venturo inci- piendo quindecim groſſos, & in festo Beati Georgii tantundem, & sic deinceps quolibet feſto veri cenſus nomine ſolvere, & dare, & quatuor pau- peres homines qualibet ſeptimana balneare tenebuntur. Si vero, quod ab- ſit , dictos quatuor pauperes balneare quociescunque negligerent , atque nollent , ex tunc nomine pene per judicem, & ſcabinos dicti oppidi in duobus groſſis debent impignorari, ſcripto Judicis quolibet pretergato, & illi groſſi duo inter pauperes dividantur. Nihilominus antiqua pri- vilegia , ſeu literas quascunque & per quos , aut quemcunque ſuper dic- to balneo habito, ſeu habitas, quoad dictum balneum duntaxat, pre- ſenti litera ſeu privilegio ipſa annullamus, caſſamus, irritamus, ac ir- rita, caſſa , nulliusque fore momenti decernimus & declaramus , ubique locorum, tam in judicio, quam extra, ſed pocius tanquam injuſta, & falſa ab omnibus habeantur, & repellantur. In cujus rei teſtimonium & robur perpetuo valiturum, noſtra figilla, videlicet Andree Abbatis, & Conventus monasterii Willemoviensis ad peticionem dictorum ementium & vendentium preſentibus duximus appendenda. Datum in Wille- mow anno Domini milleſimo, trecenteſimo ſexageſimo quarto, ſecunda feria proxima poſt feſtum Corporis Chriſti. XXXIX. Jeſco de Wieczemilicz vendit monaſterio Willemoviensi cenſum centum groſſorum Pragenſium in villa Lhotka pro viginti quinque ſexagenis Pra- genſium groſſorum dd. in die Beate Cciliæ Virginis A. 1365" Noverint univerſi preſentes literas inſpecturi. Quod ego Jeſco fra- ter olim Thomiſſii de Wieczemilicz recognoſco meo, ac Sdenconis Ne- potis mei nati olim Thomiſſii predicti nomine, Venerabilibus ac Reli- gioſis Viris Andree Abbati, Thome Priori, Hanuſſio Subpriori, Petro Prepoſito, totoque Conventui, ac monaſterio in Wylemow, Ordinis Sancti Benedicti Pragensis Diocesis centum grofsos monete Pragensis ri- te, & legitime perpetuo, & hereditarie vendidi in villa Lhotka nuncu- pata in territorio Czaslavienſi ſita de cenſu ad me & predictum Sden- conem hereditarie, ac jure veri dominii pertinentem, quem poſſidemus pacifice & quiete pro viginti quinque ſexagenis groſſorum predictorum, quam

Strana 421
WILLEMOVIENSE. 421 quam quidem pecuniam ego Jeſco prius dictus nomine meo , ac Sdenco- nis nepotis mei ſupra dicti, a prefatis Religioſis Viris in groſſis nume- ratis percepi integraliter, & complete, quem quide cenſum, & omne jus dominii, cum univerſis utilitatibus, prout ſoli tenuimus, in ipſos vi- ros, & ſucceſsores, ac monaſterium ipſorum transfudimus, nihil peni- tus juris nobis , ac ſucceſſoribus noſtris reſervato, & condeſcendimus ipſis, ac monasterio ſupra dicto de cenſu memorato per ipſos, ac mo- naſterium corum perpetuo tenendum, poſſidendum pacifice , & quiete, promittimus ego Jeſco nomine meo , ac Sdenconis nepotis mei predicti noſtra bona, ac ſincera fide, absque omni dolo & fraude pro nobis ac ſucceſſoribus noſtris, prefatos Religioſos viros, ac monaſterium ipſum in dicto cenſu non impedire , aut per aliquam perſonam quoquo modo perturbare , ſed ſi prenominati viri, aut ſucceſſores ipſorum vendere dictum censum vellent, & nos heredes & ſucceſsores nostri reemere poſ- ſemus , extunc viginti quinque ſexagenas groſſorum monete ſepe dicte cenſu percepto, nunc in ſortem computato , dare & ſolvere tenebimur integraliter, & complete. Nos vero Nicolaus dictus Mykxik de Svoy- ſicz, Petrus dictus Corecz de Corecz & Jeſco de Wieczemilicz ſepe dictus promittimus noſtra bona, ac fincera fide manu conjuncta, & in ſolidum ſepe nominatis Religioſis viris , ac monaſterio ipſorum dictum cenſum taliter emptum a quolibet homine , & ſpecialiter a Sdencone nepote ip- fius Jeſconis ſepe dicto disbrigare , prout jus Regni Boemie & conſuetu- do poſcit , & requirit. Si vero, quod abſit, disbrigare non poſſemus cum effectu, ex tunc a monicione ſepe dictorum virorum, vel eorum altero , aut uni ex nobis cuicunque facta, infra quatuordecim dies, a data nobis monitione facta, viginti quinque ſexagenas groſſorum pre- nominatorum dare, & ſolvere promittimus pecunia in parata. Elapſo vero termino, & pecunia predicta non ſoluta, ſtatim in craſtino dicti termini moniti, vel non moniti civitatem Czaslavienſem ad hoſpitium honeſti hoſpitis, nobis per ipſos viros demonstratum, omnes tres pro- priis in perſonis , cum tribus famulis , & ſex equis ad preſtandum ve- rum obstagium, ut moris est, debemus ſubintrare, & abinde non exi- re , donec de dicta ſumma pecunie, una cum dampnis , non fuerit ſa- tisfactum viris prelibatis, vel monaſterio eorundem; quatuordecim ve- ro diebus elapſis nobis in dicto obſtagio perſtantibus prelibati viri dic- tam ſummam pecunie debent conquirere inter Judeos vel Chriſtianos Om-

Strana 422
DIPLOMATARIUM 422 omnium noſtrum ſuper dampnum , quibus quidem pecuniis taliter re- ceptis , habebunt liberam, & plenam poteſtatem per ſe, aut Purgravio cuicunque Domini Imperatoris noſtra bona, ac noſtrorum hominum, mobilia & immobilia impignorandi, & arreſtandi in dicta ſumma pecu- nie atque dampnis. Et hec omnia & ſingula premiſſa promittimus ad- implere ſub noſtre fidei & honoris puritate. In cujus rei teſtimonium preſentes literas fieri, & noſtris figillis, videlicet Jeſconis, Nicolai, & Petri ſepe dictorum ex certa noſtra ſcientia juſſimus appenſione commu- niri. Datum in prenominato monaſterio Wylemovienſi anno Domini mil- leſimo trecenteſimo ſexageſimo quinto, in die Beate Cecilie Virginis. XL. Quidam Nobiles ſe obligant , quod in cauſa emptorum bonorum in vil- la Buſſowna Abbatem & Conventum Willemovienſem ab omnibus impedi- mentis , impetitionibus & injuriis defendere & liberare velint. dd. Wylemow in craſtino Beati Michaelis A. 1368. Noverint univerſi preſentes literas inſpecturi; Quod Nos Nicalaus miles de Duban, Jeſco dictus Talaſſus, & Sezema de Ryczano promitti- mus noſtra bona , & ſincera fide omnes in ſolidum manu conjuncta in- diviſim Honorabilibus ac Religioſis viris Andree Abbati, Thome Priori, Petro Prepoſito, totoque Conventui monaſterii in Wylemow Ordinis Sancti Benedicti Pragenſis Diocesis, & poſteris ipſorum, nec non Domi- no Ruberino dicto de Skalicz , & cuilibet ipſorum in ſolidum, bona a diſcreto viro Domaslao de Lypniczka per ipſos empta in villa dicta Buſ- ſowna in territorio Czaslavienſi ſita, que ipſe Domaslaus jure veri domi- nii tenuit , ac pacifice poſſedit , & quiete , a qualibet perſona , ſeu per- ſonis cujuscunque ſtatus , conditionis , aut preeminentie exiſtant , ab om- nibus & univerſis , ac ſingulis impedimentis, inquietationibus, fatiga- tionibus, & injuriis, tam in judicio, quam extra, & ſpecialiter a dote quarumcunque Dominarum in prenominatis bonis per ipſos emptis, jus ſibi vendicantibus, & aliis occupationibus ipfis viris emergentibus, & impoſterum evenientibus disbrigare, juſtificare, pacificare, ac omnino libertare noſtris propriis ſumptibus, & expenſis jure Regni Boemie ac terreſtri. Si vero , quod abſit , predicta non faceremus , & prenomina- ti viri per ſe , aut nuncios ipſorum , nos , aut aliquem ex nobis proinde monendo, expenſas, captivitatem perſonarum, equorum amifsionem cau-

Strana 423
WILLEMOVIENSE. cauſando , per ſe , aut per alios citati , & alia dampna , que exinde per- ceperunt, sive percipient, non eorum, ſed omnino nostra debent com- putari , & ſepe dictorum virorum , vel alterius ipſorum eſtimacioni pre- dictis dampnis perceptis, verbo ſimplici, absque omni juramento ſtare debemus, & sine qualibet contradiccione eſſe contenti, & ea omnia & ſingula promittimus , & tenemur ipſis , & cuilibet ipſorum ſolvere , at- que dare integraliter, & complete. Sin autem premiſſa, aut quodlibet premiſſorum non teneremus , vel ſervare & implere non curaremus, ex tunc per prenominatos viros, aut eorum aliquem moniti, aut monitus, ſtatim tertia die predicta monicione elapſa civitatem Czaslavienſem ad hoſpitium unius probi hoſpitis, quod nobis per ipſos viros fuerit de- putatum , quilibet noſtrum perſonaliter cum uno famulo, & duobus e- quis ad preſtandum verum obstagium, prout moris est, debemus sub- intrare , & abinde non exire, donec omnia & fingula per nos promiſſa non fuerint completa , & ſatisfacta integraliter ac ex toto. Et quidquid prenominati viri, aut aliquis ipſorum ob inde nobis, aut alicui ex nobis oblocuti fuerint, omnia vera, & juſta tam per nos, quam per alios de- bent haberi, ac reputari. Si autem nos, aut aliquis noſtrum contra premiſſa per ſe, vel per alios dicere, aut loqui preſumpſerit, contra fi- dem & honorem nostrum debet haberi ab omnibus fore factum. Ha- rum teſtimonio literarum noſtrorum figillorum ex certa noſtra ſciencia appenſione. Datum in Wyllemow anno Domint milleſimo trecenteſimo ſexageſimo octavo, in craſtino Beati Michaelis. 423 XLI. Domaslaus de Lypniczka vendit hereditatem ſuam in villa Buſſowna Abbati & Conventui Willemovienſi pretio quinquaginta ſexagenarum groſſo- rum Pragenſium. Datum in Octava S. Galli A. I368. In Nomine Domini Amen. Noverint univerſi preſentes literas nſpecturi ; Quod ego Domaslaus de Lypniczka matura ac diligenti deli- peratione prehabita vendidi hereditatem meam in villa dicta Buſſowna in provincia Czaslavienſi, cum omnibus juribus, utilitatibus, &! pertinen- tiis univerſis, ficut egomet ipſe tenui & poſſedi, videlicet duos laneos, in quibus nune Jacobus, & Petrus reſident, ſtrenuo viro Domino Rubino licto de Skalicz, nec non Domino Abbati, totoque Conventui monaste- rij

Strana 424
DIPLOMATARIUM rii in Wylemow Ordinis Sancti Benedicti Pragenſis dioceſis jure heredi- tario in perpetuum, & ideo omne jus, dominium & proprietatem, que mihi competebant, in ipſos transfero preſentibus, & reſigno eis- dem ad habendum, tenendum, poſſidendum, utifruendum, & quid- quid ipſis , & eorum ſucceſſoribus deinceps placuerit, faciendum, pro quinquaginta ſexagenis groſſorum denariorum Pragenſium, quam qui- dem pecuniam recognoſco me ab ipſis recepiſse in parata, & numerata pecunia, ac mihi ſolviſle integraliter, & complete. Quam quidem he- reditatem nos Domaslaus de Lypniczka antedictus, Jeſco de Doborzyen, Peſſek de Cunimilla, & Marſo de Druhanow, ſive de Czyehoſcz omnes in ſolidum, & manu conjuncta predictis viris & Dominis Rubino, Abbati, totique Conventui, ac ſtrenuo Viro Domino Mixony de Duban promiſi- mus & promittimus preſentibus ſine omni fraude , & dolo , ac ſub no- ſtre fidei puritate & honore predicta bona, & hereditatem, contra quem- libet hominem, & perſonam defendere, & disbrigare, prout jus Re- gni, & terre Boemie requirit, & expoſcit. Si vero disbrigare nolle- mus, vel non poſſemus, quod abſit, tunc in noſtris bonis ſive heredi- tatibus liberis , & cenſualibus in predicto territorio Czaslavienſi ſituatis, tantum de cenſu, quantum eſt in hereditate predicta, & in tercia parte plus indicare, & in eorum potestatem tradere, & condeſcendere ac de- fendere, & disbrigare modo & jure, ut eft ſupra dictum. Si vero con- trarium faceremus, quod abfit, hoc faceremus contra fidem noſtram & honorem, & quidquid contra nos locuti fuerint, nos proinde monen- do omnia & fingula debent juſte fore facere, si nos autem contra pre- miſſa loqueremur, fatemur nos male & injuſte locutos fuiſſe, tamdiu, donec memoratis viris & Dominis omnia predicta per nos non fuerint completa integraliter, & ex toto. In cujus rei teſtimonium & robur perpetuo valiturum figilla noſtra de certa noſtra ſciencia & conſenſu pre- ſentibus ſunt appenſa. Datum anno Domini milleſimo trecenteſimo ſe- xageſimo octavo in Octava Sancti Galli. 424 XLII. Sententia lata in cauſa decimarum contra Plebanum Willemovienſem pro Abbate & Conventu monaſterii Willemovienſis dd. Pragæ III. Februa- rii A. 1369. In

Strana 425
WILLEMOVIENSE. 425 7. In Noimine Domini , Amen. Coram nobis Jenczone Prepoſito ec- cleſie Sancte Crucis Wratislavienſis , curie Archiepiſcopalis Pragenſis, & Apoſtolice Sedis Legati, Officiali Dominus Johannes Plebanus ecclesie Parochialis in Wilemow contra Honorabiles & Religioſos Viros Domi- nos Andream Abbatem, totumque Conventum monaſterii ibidem in Willemow Ordinis Sancti Benedicti libellum ſuum in ſcriptis obtulit, per omnia in hec verba. Coram vobis honorabili viro Domino Jenczone Prepoſito Sancté Crucis Wratislavienſis eccleſie , Curie Archiepiſcopalis Pragensis, & Apostolice Sedis Legati Officiali, ego Joannes Rector Pa- rochialis eccleſie in Willemow Pragenſis Dioceſis , meo , atque jam di- cte eccleſie mee nomine contra Honorabiles & Religioſos viros Dominos Andream Abbatem, totumque Conventum monaſterii ibidem in Wille- mow Ordinis Sancti Benedicti, & contra quamlibet perſonam pro eis le- gitime in judicio introvenientem in jure cum querela propono, & dico; Quodlibet prefati Domini.. Abbas, & Conventus. . colere fecerunt, & faciant agros trium araturarum, fitos & confistentes infra fines & li- mites Parochie mee predicte, juxta villas Syracowicz, & Spitics, & juxta monasterium in Willemow predictum, fructusque ac proventus omnes & ſingulos eorundem agrorum perceperint, & percipiant; tamen prefati Domini Abbas & Conventus plenas & integras decimas univerſi grani in capetiis , (d) in campo conſignatis ſpacio undecim annorum de fructibus, & proventibus predictorum agrorum ſubtraxerunt, ac mi- hi, & ecclefie mee predicte dare, & ſolvere, caritative pluries moniti contradixerunt , & contradicunt, que decime ſubtracte & non ſolute per tempus predictum, valent, & valere poſſunt, continuum eſtimacione quolibet anno ad quindecim ſexagenas grofforum Pragenfium, quarum decimarum perceptio de fructibus agrorum predictorum ad me, & ad eccleſiam meam predictam, tam de jure, quam de conſuetudine dino- ſcitur pertinere. Quare peto, nomine, quod ſupra prefatos Dominos Abbatem & Conventum cogi , & compelli ad reddendum & reſtituendum mihi & eccleſie mee predicte decimas ſubtractas ſupradictas per tempus predictum, sive ad dandum & solvendum estimationem earundem su- pra dictam, & quod in antea mihi, & ecclefie mee predicte dictas de- Tom. VI. Monum. Hhh ci- (d) Acervis quindecim manipulorum in campis facta neceſſe componi ſolitis. —

Strana 426
426 DIPLOMATARIUM cimas plenas univerſi grani in capetiis in campo confignatis de fructibus agrorum predictorum dent, & perſolvant, & ad hoc peto ipſos senten- tialiter condempnari. Item peto ab eisdem expenſas factas, & prote- ſtor de faciendis, ſalvo jure addendi, minuendi, corrigendi, declarandi &c. Ad quem libellum Petrus Bechina Procurator ſubſtitutus a diſcreto viro Valentino de Hlawna Notario Publico, Syndico, & Procuratore ge- nerali Dominorum . . Abbatis, & Conventus monaſterii in Willemow predictorum, de quorum Syndicatu, procuratura & ſubſtitutione nobis per acta judiciaria plene, & ſufficienter conſtabat in ſcriptis, reſpondit per omnia ſub hys verbis; Coram vobis Honorabili viro Domino Jen- czone Prepoſito eccleſie Sancte Crucis Wratislavienſis, curie Archiepi- ſcopalis Pragenſis & Apoſtolice Sedis Legati Officiali Petrus BechinaPro- curator & procuratorio nomine Honorabilium & Religioſorum virorum Dominorum Andree Abbatis , totiusque Conventus monaſterii in Wille- mow Ordinis Sancti Benedicti Pragenſis Dioceſis, ad petitionem ſeu li- bellum pro parte Joannis aſſerentis ſe Plebanum eccleſie in Willimow datum nuper & oblatum, reſpondet negando narrata, prout narrantur, petens petita fieri non debere animo litem contestandi, hoc adjiciens, quod Domini ſui predicti Abbates & Conventuales , qui fuerunt pro tempore monaſterii predicti agros sive araturas in libello partis adverſe expreſſatas coluerunt , & excolunt , & excolere fecerunt , & faciunt pro- priis ſumptibus , & expenſis a decem, 20. 30. 40. 50. 60. 70. 80. 90. Centum annis citra & ultra & a tempore , & pertempus, cujus contra- rii memoria non exiſtit hominum , nunquam alicui decimas de eisdem ſolventium , & hoc proponit aliis juris defenſionibus , ſibi & Dominis ſuis ſemper ſalvis , ſeu exceptionibus tempore & loco proponendis, de expenſis litis factis, & imposterum faciendis protestando, & non aliter, neque ultra de quo proteſtatur. A quibus partibus de calumpnia, & de veritate dicenda recepimus juramenta, datisque pro parte ipſius Do- mini Johannis partis actricis poſitionibus, & articulis, & easdem poſi- tiones per partem adverſam factis certis reſponſionibus, & a teſtibus per ipſum Dominum Johannem in cauſa hujusmodi coram nobis pro- ductis ſimiliter de veritate dicenda juramentis receptis , eisque ſecreto & ſingillatim examinatis , & ipſorum dictis inſcriptis redactis , ac tandem publicatis, contra quorum teſtium dicta per partem adverſam fuit ex- ceptum, ad quas exceptiones exſtitit replicatum. Subſequenter vero dictis partibus in cauſa hujusmodi concludentibus & concludi petenti- bus

Strana 427
WILLEMOVIENSE. 427 bus cum ipſis in eadem concluſimus , & in ipſa habuimus pro concluſo certam diem pro audienda diffinitiva ſententia ipſis partibus prefigentes, quam ex certis & rationabilibus cauſis ad diem hodiernam duximus pro- rogandam. Nos itaque Jenczo Officialis predictus ipſius cauſe meritis diligenter vifis, examinatis, ac provida deliberatione diſcuſſis, memo- ratis partibus videlicet Domino Johanne actore perſonaliter, & Domi- nis ... Abbate, & Conventu.. per Valentinum de Hlawna Syndi- cum , ſeu Procuratorem ipſorum legitimum coram nobis in judicio com- parentibus, & definitivam ſententiam cum inſtantia ferri poſtulantibus, Chriſti nomine invocato pro tribunali ſedentes, & habentes pre oculis ſolum Deum per hanc noſtram ſententiam diffinitivam prefatos - Abba- tem & Conventum monasterii ordinis Sancti Benedicti, & Walentinum, ac Petrum Bechinam Procuratores ipſorum pro eis ab impetitione dicti Domini Jobannis Plebani eccleſie in Willemow abſolvimus in his ſcrip- tis, condempnantes eundem Dominum Johannem ipfis .. Abbati, &.. Conventui, ac Procuratoribus ipſorum predictis pro eis in litis expen- ſas, quarum nobis taxam reſervamus. Lata eſt hec ſententia hora qua- ſi terciarum in Conſiſtorio Pragenfi anno Domini milleſimo trecenteſimo ſexageſimo nono, die tercia menſis Februarii, preſentibus diſcretis viris Magistratis Johanne dicto Pecznik, Druzone, Tomaſcone, Advocatis, Pe- tro , Lodherii, Drzcone de Pleſnicz, Procuratoribus Gregorio Actor Wen- ceslao de Uſcz Notario Publico dicti Conſiſtorii Pragenſis , & aliis multis teſtibus fide dignis. Datum Prage ſub ſigillo officiolatus curie Archi- epiſcopalis Pragenſis memorate. XLIII. Donatio partis de flumine Sazava, facta Monasterio Willemoviensi. dd. in die Sancti Martini A. 1369. In Nomine Domini , Amen. Quoniam humane conditionis memo- ria labilis eſt, & caduca, ideo neceſſe eſt ea, que geruntur ab homini- bus, ſcriptis autenticis commendari, ut ex ſcripture teſtimonio rei ge- ſte acquiratur memoria, & relinquatur evidens testimonium veritati. Hinc eſt, quod nos Domuslaus & Petrus fratres germani de Lypniczku notum facimus univerſis, preſentem literam inſpecturis, quod mediam partem fluminis Sazave, que adjacet bonis & villis, videlicet Pawlicow, & Lezczyncze monaſterii Willemovienſis, que & quondam dicti mona- Hhh 2 ste-

Strana 428
DIPLOMATARIUM 428 ſterii dicitur fuiſſe a Martino quondam Judice de Ledecz cum aliis bonis emimus, & ei cum pecunia parata perſolvimus, ipſamque partem di- cti fluminis cum bona, & matura deliberatione, & de bona noſtra vo- luntate predicto monaſterio Willemovienſi donavimus, contulimus, & ex nunc condeſcendendo jure hereditario conferimus perpetue tenendam, poſlidendam, utifruendam pro remedio & ſalute animarum parentum no- ſtrorum, cupientes eos & nos una cum ipsis participes fieri oracionum, ac omnium bonorum operum , qui ibi Domino Deo ad laudem & glo- riam die nocteque famulantur. Hujus autem nostre donacionis testes ſunt Zrzſs de Cunemila Jeſco dictus Hrziebecz de Dluzyn , Hertwico de Lypniczka. In cujus rei teſtimonium & robur firmius ſigilla noſtra cum ſigillis teſtium predictorum preſentibus duximus appendenda. Datum & actum anno Domini milleſimo trecenteſimo ſexageſimo nono, in die Beati Martini Confeſſoris glorioſi. XLIV. Epico , Hanuſſius , & Johannes de Kraſna Lipa obligant ſe Domino Abbati & Conventui Willemovienſi ad ſolutionem viginti ſexagenarum groſſorum Pragenſium, quas quondam Joannes Sczeba de Strzietecz in teſtamento ſuo dandas ordinavit dd. III. Julii A. 1383. Nos Epico, Hanuſſius , & Johannes fratres uterini de Kraſna Lipa ſive Syenlinden, volentes honeſtos, & famoſos viros, videlicet avuncu- lum noſtrum Dominum Epiconem de Hradek, & Zdyslaum de Wlaſſim ſolutos habere a fidejuſſoria obligacione debiti infra ſeripti, qua ſe a- strinxerant pro patre noſtro ad ſolucionem ; Notum facimus univerſis tenore preſencium tam preſentibus, quam futuris, quia Honorabilibus, ac Religioſis in Chriſto fratribus Domino Abbati, & Conventui mona- ſterii in Wyllemow Ordinis Sancti Benedicti in viginti ſexagenis groſſo- rum Pragenſium denariorum nomine teſtamenti pro anima quondam Johannis dicti Sczeba pie memorie de Strzeticz amici noſtri debitorie obligamur manu indiſſolubili , & conjuncta. Et quamdiu dictum pre- cium & pecuniam eisdem non perſolverimus, ſingulis annis duas ſexa- genas predictorum groſforum in duobus terminis,, seilicet in festo Sanc- ti Georgii unam ſexagenam, & in feſto S. Galli similiter unam ſexage- nam grofforum eorundem de Camera noſtra ſolvere, & dare promitti- mus , & debemus, ſineque zelo malo paracius adimplere. Ut igitur hec ra-

Strana 429
WILLEMOVIENSE. rata, & inviolabilia obſerventur, preſentem literam noſtrorum ſigillo- rum appenſione juſſimus roborari. Datum anno Domini milleſimo ter- centeſimo octuageſimo tercio, tertia die menſis Julit. (e) 429 XLV. Recognitio , qua Cunaſſco de Czyehoſſcz villam Maliczin ab Abbate & Conventu ad dies vitæ ſuæ ad poſſidendum ſibi traditam fuiſſe fatetur. dde Willemow feria ſecunda poſt Dominicam: Vocem jucunditatis &c. Anno 1384. Ego Cunaſſco de Czyehoſſcz recognoſco tenore preſencium univer- ſis publice profitendo, quod de conditione & utilitate facultatis mee providere cupiens meliori ſano conſilio amicorum meorum prehabito, villam Maliczin cum omnibus utilitatibus & proventibus ſuis in heredi- tate monaſterii Willemovienſis ſitam, a Jeſscone de Chwalowicz pro certa ſumma pecunie foro empcionis comparavi, quam eciam villam ipſe Jeſſco ad tempora vite ſue tenuit, & poſſedit a monaſterio predicto, ipſam itaque villam Maliczin cum omnibus juribus & pertinenciis ad eandem ſpectantibus Venerabiles, & Religioſi viri, ac Domini Petrus Abbas, totusque Conventus ejusdem monaſterii ad instanciam peticio- nis mee in perſonam meam duxerunt transferendam , ſub tali conditione & pacto, videlicet quod villam hujusmodi ad tempora duntaxat vite mee & nullius alterius tenere , & poſſidere debeo pacifice , & quiete , & poſt decurſum vite mee villa predicta cum pertinenciis ſuis ſine contradic- cione heredum , & amicorum meorum , & impedimento quolibet libere & absque strepitu judicii cujuslibet revertetur. Renuntio etiam omni juris auxilio, tam Canonis, quam Civilis, atque legis, quod heredibus, vel amicis meis, aut cuipiam perſone interpoſite contra premiſſa poſſit in aliquo ſuffragari, judicio vero in dicta villa heredibus meis legittimis, & ſucceſſoribus reſervato , prout in privilegio ſuper eo conceſſo plenius continetur. Adjecto eciam, quod villam hujusmodi cum ſuis pertinen- ciis (e) Anno ſuperiore 1382. II. Idus Januarii Pontificatus anno IV. habetur edita Bulla Urbani VI. Rom. Pontificis , qua monaſterio Willemovienſi incorporat Parochiam in Walez Olomucenſis diœceſis , quæ excuſa habetur apud Bonaventuram Pitter in Theſ. abſcond. p. 205.

Strana 430
DIPLOMATARIUM ciis nulli perſone potenti, vel majori mihi, vendere liceat ſine conſenſu & voluntate Domini Abbatis & Conventus ſpeciali; ſecus vero faciens, tam emens, quam vendens jure ſuo ipſo facto fit privatus. Ut ergo premiſſa rata, & illeſa & inviolabilia permaneant. Nos Lena de Chrze- navicz, Marſico de Tunochod , Robertus de Bohdanecz proteſtamur univer- ſis omnia & ſingula preſcripta taliter obſervari a quolibet premiſſorum, & si quidquam per heredes, vel amicos ipfius Cunaſconis aut quamlibet perſonam interpoſitam attemptatum fuerit, in prejudicium fidei & ho- noris factum fore proteſtamur, & ab omnibus cenſeri volumus fore re- putatos. Harum quidem ſigilla noſtra appenſa ſunt teſtimonio literarum. Datum in Wilemow anno Domini milleſimo trecenteſimo octuageſimo quarto , feria ſecunda poſt Dominicam ; Vocem Jocunditatis &c. (f ) 430 XLVI. Gira de Jenicow fatetur ſe a Domino Abbate & Conventu Wylle- movienſi villam Malczie ad dies vitæ ſuæ poſſidendam accepiſſe dd. die VIII. Junii A. 1387. Noverint universi, tam preſentes, quam poſteri, ad quos ſcriptum preſentis pagine fuerit devolutum; quod ego Gira de Jenicow reco- gnoſco tenore preſencium univerſis publice profitendo, quia a Venera- bilibus in Chriſto Patribus, & Dominis Andrea Abbate (g) & toto Con- ventu monaſterii Wyllemovienſis Ordinis Sancti Benedicti Pragenſis Dio- ceſis villam ipſorum Malczie nuncupatam in diſtrictu Libicienſi ſitam ad tempora duntaxat vite mee , & non alterius tenere debeo , & poſſidere , poſt decurſum vero vite mee, & ex hac luce felicem deceſſum prefata villa Malczie ullo amplius heredibus sive ſucceſſoribus meis jure in ea- dem villa competente ad predictos Abbatem & Conventum ac monaste- rium (f ) Liber Erectionum eccieſiæ Pragenſis a Balbino vulgatus Volum. II. lit. U. 4. me- moriam quoque monaſterii Willemovienſis ad annum 1386. his verbis refert : Re- miſſio ad Curiam Romanam pro monaſterio in Wileniow Ordinis S. Benedicti, cujus generis autem remiſſio iſta fuerit, quis divinet , quandoquidem ad ipſos libros Erec- tionum tam facilis acceſſus non eſt. Dufreſnius vocem Remiſſio his verbis explicat : Remiſſio eft cauſæ commiſſæ ad committentem facta commiſſio. Quod ſi ita eſt, quid tum Archiepiſcopo ejusve Officiali commiſerit Abbas & Conventus Willemovienſis pariter ignotum. (8) Nifi Numerus anni verbis expreſſus eſſet , exiſtimarem char- tam

Strana 431
WILLEMOVIENSE. rium ipſorum ſine figura, & ſtrepitu judicii cujuslibet libere revertetur. Et nihilominus , ſi litere ſive privilegia vel indulta cujuscunque tenoris ſeu condicionis per me, heredes, sive ſuccessores meos in prejudicium ville hujusmodi contra dictos Abbatem & conventum vel monasterium ipſorum quomodolibet emerſerint , que contra voluntatem ipſorum re- tente fuerint , five occultate , easdem literas & privilegia irritas, & fri- volas facio , & nullius vigoris eſſe & firmitatis , renuncians omni juris auxilio tam Canonis, quam civilis, atque legis, nec non & temporalis, quod heredibus sive ſucceſsoribus meis contra premiſſa poſsit in aliquo ſuffragari , ſed ipſi Abbas & Conventus villam ſepe dictam poſt obitum meum libere tenere debent, & possidere sine heredum & ſuccefforum meorum quolibet impedimento & contradiccione. Petens famoſos & honeſtos viros amicos meos Cunſſiconem de Herzmanicz, Nicolaum dictum Lelek de Baczkow, ut in teſtimonium & cautelam sigilla ſua, & ad redi- mendam instanciam preſenti litere applicarent. Et nos predicti Cunſsico de Herzmanicz & Nicolaus dictus Lelek de Baczkow ſingula preſcripta ſine omni contradiccione, dum requiſiti fuerimus, promittimus conteſtari, & approbari. In cujus rei teſtimonium, & majus firmamentum sigilla noſtra cum ſigillo prefati Gyre preſentibus ſunt appenſa. Datum & ac- tum anno Domini milleſimo trecenteſimo octuageſimo ſeptimo, die 8. menſis Junii. 431 XLVII. Privilegium Urbani Sexti Pontificis, datum Petro Abbati Willemo- vienſi, & ſucceſsoribus ejus, ut poſſit uti Infula, & aliis Pontisicialibus. dd. Perusii V. Kalendas Decembris A. 1388. Urbanus Epiſcopus Servus Servorum Dei. Dilectis filiis Petro Ab- bati & Conventui monaſterii Beatorum Petri & Pauli Apoſtolorum in Willemow Ordinis Sancti Benedicti Pragenſis Diocelis ſalutem, & Apo- ſtolicam Benedictionem. Ex- tam hanc pertinere ad Andream priorem Petro Abbatem , at vero cum annus 1387 verbis ipſis ſub finem expreſſus fit , argumentari fas eſt inter annum 1384 & 1387. Petrum Abbatem ſeu fatis eeſſiſſe , ſeu Abbatiæ renunciaſle , eique Petrum ſucceſſiſ- ſe , uti & Andream hunc nonniſi anno uno præfuiſſe , cum jam ſequente iterum Pe- trus , ſeu idem cum priore, ſeu III. legatur.

Strana 432
DIPLOMATARIUM Expoſcit veſtre devotionis ſinceritas , & Religionis promeretur ho- neſtas, ut tam vos, quos ſpeciali dilectione proſequimur, quam mona- ſterium veſtrum dignis honoribus attollamus. Dudum ſiquidem tibi fili Abbas, ut quamdiu vitam duceres in humanis, mitra, baculo, annu- lo, & aliis inſigniis Pontificalibus, uti poſſes, auctoritate Apoſtolica du- ximus indulgendum. (b) Nos igitur volentes vos prerogativa proſequi gratie amplioris, Cariſſimi in Chriſto filii noſtri Wenceslai Romanorum & Boemie Regis Illustris, ac vestris ſupplicationibus inclinati, ut etiam ſucceſſores tui Abbates dicti monaſterii, qui pro tempore fuerint, mitra, annulo, baculo paſtorali, cyrotecis, ſandaliis, & insigniis predictis li- bere uti, nec non quod tu Abbas, & ſucceſſores predicti in dicto monaſterio, & Prioratibus eidem monasterio ſubjectis, ac Parrochialibus & aliis eccle- ſiis ad vos communiter vel diviſim pertinentibus, quamvis vobis pleno jure non ſubfint, benedictionem ſolennem post Miſsarum, Vesperarum, & Matutinorum ſolennia, ac etiam poſt menſam , dummodo in benedi- ctione hujusmodi aliquis Antistes, vel Sedis Apostolice Legatus preſens non fuerit, elargiri poſſitis, felicis recordationis Alexandri Pape Quarti predeceſſoris noſtri, que incipit, Abbates; & aliis quibuscunque conſti- tutionibus Apoſtolicis in contrarium editis nequaquam obftantibus, vobis, & eisdem ſucceſſoribus auctoritate predicta de uberioris dono gratie te- nore preſencium indulgemus. Nulli ergo omnino hominum-liceat &c. Datum Peruſii 5. Kalendas Decembris, Pontificatus noſtri anno decimo. 432 Wilhelmus. XLVIII. Bonifacius nonus Papa confirmat electionem Nicolai Abbatis Wille- movienls dd. Romæ 2 Idus Aprilis A. 1391. . . Bonifacius Epiſcopus Servus Servorum Dei. Dilecto filio Nicolao Abbati monaſterii in Willemow Ordinis Sancti Benedicti Pragenſis Dio- cesis salutem & Apostolicam benedictionem. Ex ſuſcepte ſervitutis offi- cio ſolicitudine pulſamur aſſidua , ut circa ſtatum eccleſiarum , & mona- ste- (b) Ex his ſuſpicari liceret Petrum hune renunciaſſe Abbatiæ anno ſuperiore , & quo- quo demum rerum eventu illam rurſum hoc anno recepiſſe.

Strana 433
WILLEMOVIENSE. 433 fteriorum omnium , quorum cura nobis imminet generalis ſollicite in- tendentes illis preſertim, que vacacionis incommoda deplorare noſcun- tur , per Apoſtolice proviſionis miniſterium ſalubriter ſuccuratur. Du- dum siquidem quondam Petro Abbate monasterii in Willemow Ordinis Sancti Benedicti Pragenſis dioceſis regimini ejusdem monasterii presiden- te; Nos cupientes eidem monasterio, cum vacaret, per Apostolice Se- dis providenciam, utilem & ydoneam preeſſe perſonam proviſionem ejusdem monaſterii ordinationi, & diſpoſitioni noſtre duximus, ea vice ſpecialiter reſervandam, decernentes ex tunc irritum, & inane, fi ſecus ſuper hys per quoscunque quavis auctoritate ſcienter, vel ignoranter contigerit attemptari. Poſtmodum vero prefato monaſterio per obitum dicti Petri Abbatis, qui extra Romanam curiam deceſſit, vacante, Di- lecti filii Conventus ejusdem monasterii reſervacionis & decreti predic- torum forſan ignari te Monacum dicti monaſterii ordinem ipſum ex- preſſe profeſſum , in ſacerdotio conſtitutum, in eorum, & dicti mona- ſterii Abbatem concorditer elegerunt, licet de facto, tuque electioni hujusmodi, illius tibi preſentato decreto, etiam de facto conſensiſti, & deinde reſervacione & decreto predictis ad tuam deductis noticiam, hu- jusmodi eleccionis negocium coram nobis in Conſiſtorio proponi feciſti. Nos igitur hujusmodi eleccionem, & quecunque inde ſecuta, utpote post, & contra reſervacionem & decretum predicta, de facto, ut pre- mittitur , attemptata reputantes, prout erant, irrita , & innania , & ad proviſionem dicti monaſterii, de qua nullus preter nos hac vice ſe in- tromittere potuit, neque poteſt, reſervatione & decreto obfistentibus ſupra dictis, ne monaſterium ipſum longe vacationis exponeretur in- commodis, paternis, & solicitis studiis intendentes post deliberationem, quam de preficiendo ipfi monaſterio perſonam utilem , & etiam fructuo- ſam, cum fratribus noſtris habuimus diligentem. Demum ad te, cui de Religionis zelo, literarum ſciencia, vite mundicia, honestate morum, ſpiritualium providencia , & temporalium circumſpeccione , & aliis mul tiplicium virtutum donis apud nos laudabilia teſtimonia perhibentur, di- reximus oculos noſtre mentis , quibus omnibus , nec non dictoruim Con- ventus te eligencium concordi voluntate attenta meditacione penſatis de perſona tua nobis & eisdemn fratribus ob dictorum tuorum exigenciam meritorum accepta predicto monaſterio de dictorum fratrum conſilio auctoritate Apoſtolica providemus, teque illi preficimus in Abbatem, curam, regimen, & administrationem ejusdem monaſterii tibi in ſpiri- Tom. VI. Monum. I ii tua-

Strana 434
434 tualibus , & temporalibus plenarie committendo , firma ſpe , fiduciaque conceptis, quod dirigente Domino actus tuos prefatum monasterium per tue diligencie studium fructuoſum regetur utiliter, & proſpecte di- rigetur, ac grata in eisdem ſpiritualibus & temporalibus ſuſcipiet incre- menta. Volumus autem , quod in dicto monaſterio ſolitus Monachorum & miniſtrorum numerus nullatenus minuatur. Quocirca diſcrecioni tue per Apoſtolica ſcripta mandamus, quatenus impoſitum tibi a Domino onus regiminis ejusdem monasterii ſuſcipiens reverenter, ſic te in ejus cura ſalubriter exercenda diligentem exhibeas, & etiam ftudioſum, quod dictum monaſterium fructuoſo administratore gaudeat ſe commiſſum, tuque preter eterne retribucionis premium, noſtram, & dicte ſedis be- nediccionem, & graciam exinde uberius conſequi merearis. Datum Ro- me apud ſanctum Petrum II. Idus Aprilis , Pontificatus noſtri anno ſe- cundo. (i) DIPLOMATARIUM XLIX. Recognitio Decani & Capituli Pragensis ſuper receptis ab Abbate Willemovienſi 30. ſexagenis groſſoram pro Tumba S. Wenceslai. dd. Pragæ in feſto S. Galli A. 1391. Nos Bohuslaus Decanus Decretorum Doctor, totumque Capitulum eccleſie Pragenſis; Notum facimus tenore preſencium univerſis, Quod cum nuper Sereniſſimus Princeps, & Dominus noſter Dominus Wen- ceslaus Romanorum & Boemie Rex Inclitus , fervore devocionis indu- tus , Jus ſuum Regium Boemie Oſtrozne vulgariter nuncupatum , quod in singulis Regni monasteriis in Abbatibus noviter promotis obtinuit, pro decorando, sive ornando per amplius temporibus ſucceſsivis Sancti Wenteslai Martiris, & Patroni, Sarchofago, ſive Tumba pro largicio- ne donavit, Venerabilis, & Religioſus Vir Dominus Nicolaus Abbas mo- nasterii in Wilemow Ordinis Sancti Benedicti Pragensis Diocesis, post dic- (i) In libris Erectionum Volum. IV. G. 2. apud Balbinum p. 86. annotata quoque ha- betur charta hujus anni ad Willemovienſe Diplomatarium ſpectans hujus tenoris : Incorporatio eccleſiæ Parochialis S. Mar.æ intra muros Monaſterii Willevow , ipſi mo- naſterio ab Joanne Archiepiſcopo Pragenſi (qui prius recitat Bullam Bonifacii IX. in favorem Abhatis & Conventus) Datum Pragæ 1391. 5. Julii, præſeutibus Venerahili- bus D. D. Nicolao Puchnik Licentiato in Decretis Officiali , Joanne Pomuk in iisdens De- cretis Doctore Vicariis in Spiritualibus noſtris &c.

Strana 435
WILLEMOVIENSE. 435 dictam donacionem, que recens eſt, primum, & primus pro dicto ju- re Regio, & tumba predicta, triginta ſexagenas groſfornm denariorum Pragenſium nobis per honorabilem virum Dominum Wenceslaum Deca- num Sancti Appollinaris confratrem noſtrum cariſſimum dedit, aſſigna- vit, & realiter numeravit. De quibus quidem triginta ſexagenis ipſum ac ſucceſſores ſuos , & monaſterium quittamus , & preſentibus quitum reddimus, & ſolutum. Et volentes Donacionem Regiam perpetua sta- bilitate firmari, literas Majeſtatis Regie ſuper ea duximus viginti quin- que ſexagenis groſforum denariorum Pragenſium redimendas, quas de predictis triginta ſexagenis in Capitulo congregati unanimiter deducen- tes Reverendo Patri Domino Hinconi Caminenſi electo Romanorum & Boemie Regis Cancellario perſolvimus cum effectu. Reſiduum in Sa- criſtia pro uſu predicto fideliter deponentes, de quo ſollempniter pro- teſtamur. In quorum omnium teftimonium ſigillum noſtrum preſenti- bus eſt appenſum. Datum Prage anno Domini milleſimo trecenteſimo, nonageſimo primo, in feſto Sancti Galli Confeſſoris, in loco noſtri Ca- pituli. L. Bonifacii Papæ noni confirmatio juris Patronatus quarundam Paro- chialium eccleſiarum in Bohemia & Moravia ſitarum ad monaſterium Wil- lemovienſe pertinentium. dd. Roma II. Idus Octobris anno 1395. Excu- ſum habetur Tomo IV. Monumentorum meorum p.385. LI. Instrumentum Publicum ſuper ſententia definitiva lata in cauſa poſſeſ- ſionis eccleſie Parrochialis in Willemow pro D. Zacharia monaſterio Wille- movienfis Profeſsi, contra D. Wenceslaum de Quietna Presbyterum. dd. XXIII. Januarii 1397. In nomine Domini Amen. Coram nobis Jacobo Buſſek Baccalau- reo in Decretis , Curie Epiſcopalis Luthomiſslenſis Officiali Executore, & Commiſſario generali diſcreti viri Domini Wenceslai Presbyteri de Quiettna Luthomiſslenſis Diocesis per Sanctiſſimum in Chrifto Patrem Dominum noſtrum Dominum Bonifacium digna Dei providentia Papam nonum de & ſuper beneficiis Ecclefasticis cum cura vel sine cura vacan- tibus, ad collationem , proviſionem , ſeu quamvis aliam diſpoſitionem Iii 2 Ho-

Strana 436
436 DIPLOMATARIUM Honorabilium & Religioſorum virorum, Dominorum Abbatis & Con- ventus monaſterii in Willemow Ordinis Sancti Benedicti Pragenſis Dioceſis ſpectantibus, & pertinentibus in ſpeciali factis cum noſtris in hac parte Collegiis , & cum illa clauſula, quatenus vos, vel duo, aut unus ve- ſtrum &c. a Sede Apoſtolica ſpecialiter deputatus, prout in literis Apo- ſtolicis, videlicet gracioſa, & executoria vidimus contineri: Vigore quarum literarum Honorabilem Virum Dominum Zachariam Rectorem Parochialis eccleſie Sancte Marie ibidem in Wyllemow & Profeſſum e- jusdem monaſterii ad dicendum, & alleganduin cauſas racionabiles, qua- tenus in ſententias & proceſſus ex literis Apoſtolicis factos, & contentos, prout est monitum, incidisse declarari non debeat, ad petitionem instan- tem ejusdem Domini Wenceslai Presbyteri de Quiettna per noſtras cita- torias literas duximus citandum, & evocandum ad certum perempto- rium terminum competentem, quo termino veniente comparens coram nobis diſcretus vir Magister Wenceslaus de Humpoltz, Notarius publicus, Procurator, & nomine Procuratorio memorati Domini Zacharie, de cu- jus procurationis mandato per instrumenta publica, videlicet de manu Ottykonis de Zrucz, & Bartholomei de Ledecz publicorum Imperiali auc- toritate Notariorum plene conſtabat, copiam propuctorum petiit om- nium, cui terminum ad dicendum contra statuimus competentem, in quo termino Procurator Domini Zacharie cauſas in ſcriptis, quarum idem Dominus Zacharias in ſententias in proceſſibus contentas incidiſſe decla- rari non debeat, oblatas, contra quas pro parte ejusdem Domini Wenceslai nihil fuit replicatum, ſed petentibus memoratis partibus, videlicet Domi- no Wenceslao personaliter, & Domino Zacharie per Wenceslaum de Hum- poltz Procuratorem ſuum ad dandum , de jure ipſorum , hinc inde cer- tum ſtatuimus terminum competentem, quo termino veniente pro par- te dictarum partium per Wenceslaum dictum Hruſska Domini Wences- lai Presbiteri de Qwyettna procuratorem, de cujus procurationis manda- to per acta cauſe preſentis similiter plene constabat, & per Wenceslaum de Humpoltz Notarium Publicum procuratores ipſorum fuerunt poſitio- nes , & articuli concludentes oblati &c. Nos

Strana 437
WILLEMOVIENSE. Nos Judex & Officialis ſupra dictus viſis omnibus actis actitatis cau- ſe preſentis , & ejusdem cauſe meritis examinatis, & matura delibera- tione diſcuſſis communicato Jurisperitorum conſilio per ea, que vidimus, & cognovimus in termino peremptorio procuratoribus partium ſenten- tiam noſtram diffinitivam duximus proferendam , & ferimus in his ſcrip- tis. Chriſti nomine invocato ſedentes pro tribunali, ſolum Deum pre- oculis habentes per hanc noſtram ſententiam diffinitivam pronunciamus, decernimus; & declaramus prefatam ecclesiam Parochialem Sancte Ma- rie in Willemow fuiſse & esse rite & legitime dictis Abbati, Conventui, & monaſterio in Willemow Pragenſis Dioceſis Ordinis Sancti Benedicti fuiſſe & eſſe canonice & juſte annexam , incorporatam & unitam, (k) poſſeſſionemque ejusdem eccleſie realiter apprehendiſſe, prefatumque Dominum Zachariam ad ipſam eccleſiam Parrochialem in Willemow fuiſſe & eſſe rite & legitime institutum, & confirmatum, prenominatam vero proviſionem ſeu gratiam dicti Domini Wenceslai de Quiettna par- tis adverſe ad ipſam eccleſiam Parochialem ſe extendere non potuiſſe , neque poſſe , nec extendere debere, ipſumque Dominum Zachariam in perſona Procuratoris ſui ſuper oppoſitionibus , moleſtationibus dicti Do- mini Wenceslai in perſona Procuratoris ſui Hruſcze , abſolvimus in his ſcriptis , perpetuumque filentium eidem imponentes ſuper eisdem literis quoque gratie & proviſionis dicti Domini Wenceslai quod alia be- neficia eccleſiaſtica vacantia, vel vacatura, ſalvas declaramus, condem- pnantes eum in expenſas in lite factas. Lata, & lecta eft & in ſcriptis promulgata est hec sententia per nos Jacobum Bussek Executorem, Ju- dicem , & Commiſſarium ſupra dictum hora quaſi tertiarum in Conſi- ſtorio Luthomiſslenſi in preſentia Procuratorum. In quorum omnium & ſingulorum teſtimonium preſentem noſtram ſententiam per Vitum de Lomnitz & Bartholomeum de Ledecz Notarios & ſeribas cauſe preſentis coram nobis ſcribi, & publicari mandavimus, figillique Officiolatus cu- rie Epiſcopalis juſſimus communiri anno Domini milleſimo trecenteſimo nonageſimo ſeptimo, indictione quinta die viceſima tertia Januarii, Pon- tificatus S. S. in Chriſto Patris & D. D. Bonifacii Pape nonni anno octa- vo, 437 (k) Incorporationis & unionis hujus charta per Joannem Archiepiſcopum Pragenſem monaſterio Willemovienſi anno 1391. data recitatur in libris erectionum , de qua jam ſupra in notis noſtris ad eundem annum & Diploma Num. XLVIII.

Strana 438
438 vo, preſentibus honorabilibus & diſcretis viris Dominis Wenceslao Sla- ma Plebano in Policzka Canon. Luthom. & Martino de Sacz Prag. Dioc. Notario Publico & multis aliis teſtibus circa premiſſa. DIPLOMATARIUM Et ego Bartholomeus Andree de Ledecz Cleric. Prag. Dioc. Publicus Imperiali auctoritate Notarius Proceſlus cauſe, videlicet terminorum con- tinuationi, teſtium acceptationi, ſententie diffinitive prolationi, omnibus- que aliis & fingulis ſupra ſcriptis , dum ſie ut premittitur fierent , & a- gerentur una cum prenominatis teſtibus preſens interfui, eaque omnia & ſingula ſic fieri vidi & audivi , ipſamque cauſam cum collega meo in- fra ſcripto regiſtravi, preſentem ſententiam, ſeu hoc publicum Inſtru- mentuin manu propria conſcripſi , & in hanc publicam formam redegi, ſignoque & nomine meis ſolitis , & conſuetis una cum appenſione ſigilli Officiolatus curie epiſcopalis Luthomiſsl. de mandato dicti officialis & e- xecutoris conſignavi requiſitus in fidem , & teſtimonium omnium pre- miſſorum. Et ego Vitus natus quondam Petri de Lompnitz Clericus Pragenſis Dioceſis , Publicus Imperiali auctoritate Notarius Curie Epiſcopalis Lu- thomiſslenſis juratus Notarius, preſentis cauſe ſcriba cum Collegis meis ſupra ſcripte ſententie prolationi omnibusque aliis & ſingulis preſcriptis, dum fic, ut premittitur, fierent, & agerentur, una cum dicto Collega meo ac teſtibus ſupra ſcriptis preſens interfui, & omnia in nota accepi, ac ſic fieri vidi & audivi, dum per memoratum Dominum Magiſtrum Jacobum Bussek Officialem & executorem sic fierent, & agerentur, vidi, & audivi , & per dictum meum Collegam ſcribi procuravi , & in hanc publicam formam redegi , ſignoque & nomine meis ſolitis , & conſuetis conſignavi una cum appenſione figilli officialatus Luthomiſslensis de man- dato dicti Domini Officialis & Executoris, & requisitus in fidem & testi- monium omnium premiſſorum. LII. Ceſſio cujusdam ſylvæ ad villam Claderuh litæ, facta monaſterio Wil- lemovienſi. dd. Willemow feria ſecunda poſt feſium Sancti Jacobi Anno 1398. Nos

Strana 439
WILLEMOVIENSE. 439 Nos Mſtislaus dictus Zubak de Claderub, Mixico dictus Zubak fra- tres germani, Nicolaus, Wenceslaus, Nedaſſco filii Mstislai predicti; Re- cognoſcimus tenore preſencium univerſis , tam preſentibus , quam futu- ris; quod cum quedam questio, lis, & controverſia inter nos ex una, & Venerabiles & Religioſos viros, Dominos Abbatem, & Conventum monaſterii in Willemow parte ex altera ratione cujusdam filve ſuper vil- la Claderub ſite mota fuiſſet, & exorta , & pluribus annis ventilata, con- ſiderantesque quod ullum jus nobis in dicta filva competere dinoſcitur, & ex ſuaſu ct confilio amicorum noſtrorum, matura deliberacione preha- bita , & de unanimi noſtrum omnium conſenſu , & gratuita voluntate prefatis Dominis Abbati, & Conventui, ac ipſorum monaſterio de dic- ta ſylva ceſſimus, condeſcendimus, & renunciamus, ipsis eandem te- nendam perpetue & poſſidendam pacifice & quiete, sine noſtro, nostro- rumque ſucceſſorum quolibet impedimento , promittentes bona , & ſince- ra fide, prefatos Abbatem & Conveutum de & fuper dicta filva amplius nullatenus monere, nec contra predictam cessionem, & renunciationem ſilve hujusmodi quidpiam verbo, vel facto attemptare, ſub pena vigin- ti ſexagenarum grossorum denariorum Pragenſium per nos ipfis Abbati, & Conventui irremiſſibiliter solvendarum. Renunciantes etiam omni ju- ris auxilio tam Canonis , quam Civilis , atque legis , quod nobis , here- dibus, vel ſucceſſoribus noſtris, contra premiſſa, aut premiſſorum quodlibet poſsit vel valeat ſuffragari. Ut ergo hec omnia & fingula fir- ma, rata & illeſa perſeverent, preſentes literas fieri & figillorum no- ſtrorum, ac famoſorum virorum noſtrorum amicorum Jeſſconis dicti Blazniczie de Ryczano , alias de Ho�towlicz , Hertniconis de Oftetczna, Jan- conis de Oftenczna, Troyany ibidem, & Johannis ibidem ex ſpeciali pe- ticione noſtra procuravimus munimine roborari. Nosque Jeſſico de Ry- czano, alias de Ho�owlicz , Hertnico, Janco Troyanus, & Johannes fratres de Ostenczna ad petitionem prefati Mstislai Zubak, fratris, & filiorum ejus figilla noſtra preſentibus appendenda duximus in fidem & teſtimonium omnium premiſſorum. Datum in Willemow , anno Do- mini milleſimo trecenteſimo nonageſimo octavo, feria ſecunda poſt fe- ſtum Sancti Jacobi Apoſtoli majoris. LIII.

Strana 440
440 DIPLOMATARIUM LIII. Transactio , ſuper villis Herzmanicz, & Parzizow inter Abbatem & Conventum Willemowienſem ex una, & Cunſsiconem cum filio Modliboch parte ex altera, dd. Pragæ die S. Stephani A. 1398. Nos Nicolaus divina miſeracione Abbas, totusque Conventus fra- rum monasterii in Wyllemow Ordinis Sancti Benedicti Pragensis Dioce- ceſis ex una, Cunſsico cum filio dicto Modliboch de Herzmanicz parte ab altera ; Recognoſcimus tenore preſencium univerſis preſentibus & futu- ris; quod matura deliberacione, ac ſano hinc inde confilio communica- to ſuper omnibus & ſingulis cauſis , litibus & controverſiis inter nos ra- cione bonorum & villarum Herzmanicz, & Parzizow vertentibus, in no- biles & strenuos viros Dominum Henricum dictum Laczenbok, & Howor- ca Purgravium pro tunc in Sleb, tanquam arbitros, arbitratores, & amicabiles compoſitores devenimus finaliter, & preciſe ipſorum arbi- trium , pronunciacionem , & diffinicionem tenere , & habere ratum , & gratum, promittendo hinc inde ſub pena centum ſexagenarum groſſo- rum Pragenſium denariorum, medietatem pene illius parti tenenti per partem non tenentem, & aliam medietatem arbitris predictis irremisi- biliter ſolvendarum. Nos itaque Henricus dictus Laczenbok, & Howor- ca tunc Purgravius in Sleeb , aſſumpto in Nos hujusmodi arbitrio ad pe- ticionem partium predictarum , & promiſſo, ac caucione fide juſſoria ſufficienti pene pecuniarie ſupradicte, communicato tamen prius nobi- lium & ſapientum maturo ae ſano conſilio pronuncciavimus , diffinivi- mus, & arbitrati ſumus in hunc modum , videlicet , quod prefati Ab- bas & Conventus dicto Cunſsiconi quinquaginta ſexagenas grofforum Pragenſium diviſim in feſto S. Georgii venturo proxime viginti quinque sexagenas groſforum eorundem, & in festo Sancti Wenceslai Paſsionis pro tunc immediate ſequenti ſimiliter viginti quinque ſexagenas dare de- beant , & cum effectu aſſignare , eidem nihilominus ligna de ſylvis ipſo- rum , ubi eis viſum fuerit pro cremacione ignis duntaxat , infra hine & festum Sancti Wenceslai predictum ministrent, & affignent, & se ipſos prefatus Abbas & Conventus de villis hujusmodi Herzmanicz & Parzizow cum ſylvis, & ipſarum univerſis pertinenciis libere intromit- tant; sine ejusdem Cunſſiconis, & heredum ſuorum quolibet impedimen- to. Ipſe quoque Cunſſico Curiam, ſive araturam ibidem in Herzmanicz tenere, & poſſidere debeat infra hinc, & feſtum Sancti Wenceslai pro- xi-

Strana 441
WILLEMOVIENSE. 441 xime affuturum, agrosque curie hujusmodi ſuis laboribus colere, & ſeminare, ac eciam ipſa ſemina metere in uſus ſuos libere convertendo, dictam denique curiam cum univerſis & ſingulis pertinenciis ſuis , & cum viginti menſuris filiginis, que in vulgo Korczones dicuntur fuſi grani prefatis Abbati & Conventui in dicto Sancti Wençeslai festo resignare de- bet, & tenere, & omnino condeſcendere, ullo ſibi & heredibus suis amplius jure in dictis bonis minime competente. Litera tamen privile- giali ſuper judicio in Parzizow, quam a prefatis Abbate & Conventu, vel monaſterio ipſorum obtinet, ſibi & heredibus ſuis ſemper ſalva. Quam quidem pronuneciacionem , arbitrium & diffinicionem , ſicut pre- mittitur factam, ratam, & gratam hine inde tenentes, & obſervantes preſentes literas fieri , & ſigillis noſtris ſcilicet Nicolai Abbatis , & totius Conventus monaſterii ſupradicti, Cunſsiconis, & Modlibochonis filii fui de Herzmanicz, Henrici dicti Laczenbok, & Howorkonis pro tunc Pur- gravii in Sleeb munimine fecimus roborari, in fidem & teſtimonium om- nium premiſſorum. Datum & actum Prage anno Domini milleſimo tre- centeſimo nonageſimo octavo, feria quarta in die Sancti Stephani Pro- thomartyris glorioſi. LIV. Transactio litis ortæ de quibusdam agris inter Abbatem Willemovien- ſem, & quosdam homines laicos, dd. in castro Sleeb feria tertiaante festum Aſſumptionis B. V. M. A. I398. Nos Jaroslaus de Dobruſſca alias de Opoczna. Recognoſcimus te- nore preſencium univerſis preſentibus & futuris; Guod cum lis quedam, queſtio, & controverſia inter Venerabiles & Religioſos viros Dominos Abbatem & Conventum monaſterii in Wilemow Ordinis Sancti Benedicti ex una, & quosdam certos homines concives, scilicet Rzehaconem, Hen- zliconem, Marſsonem & Weliconem, de Chotieborz parte ex altera occaſio- ne quorundam agrorum ad villam Swynny pertinencium, mota fuiſlet, & exorta, nobisque ex parte dictarum partium hinc inde fuerit cum in- ſtancia debita ſupplicatum, ut ipſorum lites, questiones, & controver- ſias hujusmodi amicabiliter componere, concordare, & diffinire digna- remur. Nos igitur petitionibus ipſorum in hac parte inclinati, aſſump- to onere compoſitionis & diffinitionis hujusmodi, auditis hinc inde pro- poſitionibus, allegationibus, & reſponsionibus partium predictarum, communicato prius deſuper ſapientum & proborum virorum tunc nobis Tom. VI. Monum. Kkk aſ-

Strana 442
DIPLOMATARIUM 442 aſſiſtentium ſano ac maturo conſilio de aſſenſu & bona voluntate ac li- bera dictarum partium pronuncciavimus, compoſuimus , & diffinivimus in hunc modum, primo videlicet; quod prefati homines concives de Chotieborz, & eorum legitimi ſucceſſores annis ſingulis, temporibus- que perpetuis, quilibet ipſorum de dictis agris ex una quaque quarta agrorum hujusmodi prenominatis Dominis Abbati, & Conventui mona- sterii in Willemow cenſus, & jura alia dare, & solvere debeant, & te- nentur in festis & terminis ad hoc statutis & aſsignatis, sine negligen- tia qualibet, & occaſione, prout ceteri homines & incole ville Swynny predicte dant, & ſoluerunt dare, & solvere conſveverunt. Et nihilo- minus cenſus retentos de dictis agris prefati concives ipfis Abbati, & Conventui mox dent , & perſolvant cum effectu per quatuor groſſos de qualibet quarta pro quolibet terminorum lapſorum afſignantes, pronunc- ciavimus, etiam diffinivimus, & decrevimus, ut prefatis Dominis Ab- bati & Conventui , ſeu ipſorum Officialibus dictos agros , & quantitatem ipſorum menſurare liceat, & eisdem hominibus menſuram justam, & debitam aſſignare, defectus agrorum hujusmodi ſupplendo, & ſuper- flua, & reſidua pro ſe ipſis & monaſterio ipſorum reſervando. Quam quidem pronunciacionem , compoſitionem , & diffinitionem noſtram dic- te partes ratam, gratam atque firmam hinc inde tenentes, & omnino obſervare inviolabiliter promittentes petierunt ipſis per nos preſentes literas fieri, ac figilli noſtri, & ſtrenuorum, ac prudentum virorum, videlicet Thomassonis de Losyn, Otticonis de Hradek pro tunc Purgravii in Sleeb, Uziconis de Wtelna, nec non Judicis & juratorum, ac civitatis Chotieborz munimine roborari, in robur & teſtimonium pronunciacio- nis, compoſitionis, & diffinitionis ſupra dicte. Nos itaque Jaroslaus de Dobruſſca alias de Opoczna, Thomas de Loſsyn, Ottico de Hradek Purgravius in Sleeb, Uzyko de Wtelna, ac Judex & jurati de Chotieborz ad petitionem , & diligentem instantiam partium predictarum, figilla no- ſtra propria ex certa ſcientia noſtra preſentibus appendenda duximus in fidem, & testimonium, ac firmitatem, & obſervantiam omnium pre- miſſorum. Datum & actum in caſtro Sleeb, anno Dominice Incarna- tionis milleſimo trecenteſimo nonageſimo octavo, feria tercia ante feſtum Aſſumptionis Sancte Marie Matris Domini noſtri Jeſu Chriſti, glorioſe. LV.

Strana 443
WILLEMOVIENSE. 443 LV. Transactio litis ortæ ſuper curia Baczkow inter Abbatem Willemo- vienſem, & quendam Peſſiconem de Pelstrow armigerum, facta per arbi- trum Abbatem Podlazicenſem Lithomischlensis Diocesis dd. die 19. Maji Anno 1399. Nos Bartolomeus Divina miſeracione Abbas monaſterii Podlazicen. lis (l) Ordinis Sancti Benedicti Luthomiſslensis Dioceſis. Ad futuram rei memoriam tenore preſentium recognoſcimus univerſis tam preſentibus quam poſteris, quod cum quedam lis, cauſa, & questio inter Venera- biles viros Dominos Nicolaum Abbatem, totumque Conventum mona- sterii in Willemow Ordininis Sancti Benedicti Pragensis diocesis, ex una; & famoſum virum Peſſiconem de Pelstrow armigerum parte ex altera oc- caſione curie in villa Baczkow site, & pertinenciarum ipſius mota fuiſſet, & exorta, nobisque per dictas partes hinc inde cum inftancia debita sup- plicatum fuiſſet, ut ſe de dicta cauſa, lite, & questione intromittere, & nomine arbitri ipſis finem debitum imponere curaremus. Nos vero propter bonum pacis & concordie , ac peticionibus ipſorum inclinati, afſumpto onere arbitrii hujusmodi in nos, terminum dictis partibus com- petentem diem date preſencium in monasterio Willemow statuimus co- ram nobis ad comparendum, quo termino veniente auditis dictarum partium propoſicionibus , & allegationibus hinc inde & reſponſionibus factis, viſis etiam literis privilegii ſuper dicta curia confectis, & eisdem plene intellectis, & maſticatis, habito deſuper ſapientum & jurisperito- rum conſilio, recepta nihilominus a dictis partibus de obſervandis pro- nunciationibus & mandatis noſtris ſub certa pecuniarum ſumma ſufficien- ti fidejuſſoria cautione, pronunciavimus, decrevimus, diffinivimus, & arbitrati ſumus in hune modum, videlicet, quod prefati Abbas, & Con- ventus predicto Peſſiconi XXIV. ſexagenas grofforum denariorum Pra- genſium pro exſolucione curie predicte in Baczkow cum pertinenciis ip- fius univerſîs, & quatuor ſexagenas eorundem groſſorum pro ſeminibus eſtivalibus, & hiemalibus divifim, ſcilicet infra unum menſem XIV. Kkk 2 ſe- (l) Et iſtud monaſterium Huſſitarum rabie abolitum, cujus rudera aliqua adhue ſpee- tantur ; haud longe diſſitum Chraſſtio æstivali ſede Epiſcoporum Reginohradecen- ſium. Paucæ ſuperſunt hujus monaſterii chartæ , quarum vix decem in Collectione mea Diplomatarii Benedictini reperio.

Strana 444
444 DIPLOMATARIUM ſexagenas groſsorum, & infra alium menſem deinceps venturum simili- ter XIV. sexagenas dare debeant, & assignare, sine omni dilatione. Ipse quoque Peſfico de dicta curia & pertinentiis suis, & ſeminibus hyemali- bus & estivalibus, & cum omnibus structuris & edificiis prefatis Abbati & Conventui, ac ipſorum monasterio cedere debeat, & omnino resi- gnare, nullo amplius ſibi, heredibus, & ſucceſſoribus ſuis jure in dicta curia competente , & hoc infra octo dies a data pronunciacione continue computandos. Litera Privilegii ſuper dicta curia confecta ipſis Abbati & Conventui omnimode reſtituta. Quam quidem pronunciacionem , & diffinicionem nostram dicte partes ratam & gratam hinc inde tenentes, & inviolabiliter obſervantes, petierunt ipſis per nos preſentes literas fieri , & ſigillis noſtris , & nobilium ac famoſorum virorum Dominorum Jodoci de Lethonicz, alias de Ronow, Peſsiconis de Pelstrow, Georgii de Bdolen, & Bolethonis de Kimonila roborari. Igitur nos Bartholomeus Ab- bas predictus , Jodocus de Ronow , alias de Lethonicz , Peſſico de Pelſtrow, Georgius de Bdolen , & Boletho de Kimomila ad petitionem dictarum par- tium ſigilla noſtra preſentibus appendenda duximus in fidem & testimo- nium omnium premiſſorum. Datum & actum in monaſterio Willemow, anno Domini milleſimo trecenteſimo, nonageſimo nono, feria ſecunda poſt feſtum Penthecoſten, die XIX. menſis Maji. LVI. Transactio per Arbitros, de quadam ſylva in ferreis montibus fita prope villam Claderub inter monaſterium Willomovienſe & quosdam Nobi- les. dd. Wylemow feria quinta in Octava Aſcenſionis Domini A. 1401. Nos Mstislaus dictus Zubak de Claderub, Wilbelmus dictus Zubak de Chruſtow, Nicolaus, Wenceslaus, & Nedaſſco filii Zubakonis predicti de Claderub; Recognoſcimus tenore preſencium universis, tam presen- tibus, quam futuris , quod cum quedam lis, cauſa, & controverfio in- ter nos, ratione cujusdam sylve in montibus ferreis ſuper villa Claderub site, parte ex una, & venerabiles & religioſos viros, Dominos Abbatem, & Conventum monasterii in Wilemow parte vertebatur ex altera, matu- ra deliberatione, ac ſano amicorum noſtrorum prehabito conſiilo, in fa- moſos & providos viros Milotam de Klamoſs, Trojanum de Byeſtwina, & Johannom de Oſtruzna tanquam arbitros, arbitratores, & amicabiles compoſitores de & ſuper hujusmodi cauſis , litibus , & controverſiis de alto , & baſſo hinc inde devenimus , dictas cauſas , lites , & controverſio- nes,

Strana 445
WILLEMOVIENSE. 445 nes, per ipſos finaliter terminandas, pronunciandas, & fine debito de- cidendas, promittentes bona & fincera fide, omnes manu conjuncta in ſolidum , & indiviſa , & ſub puritate fidei noſtre, & honoris dictorum arbitrorum , & amicabilium compoſitorum, arbitracioni, pronunccia- cioni, laudo, & diffinicioni ſtare, obedire, & cum effectu adimplere, quidquid per ipſos pronunciatum fuerit, arbitratum , & diffinitum. Nos itaque Milota de Klamoſs , Trojanus de Byeſtwina , & Johannes de Oſtruz- na propter bonum pacis, & concordie, & ad peticionem dictarum par- cium nobis factam , aſſumpto honore arbitrii & compoſicionis hujusmo- di in nos, communicato prius nobilium, & ſapientum virorum con- ſilio, maturo tractatu, viſis etiam parcium dictarum literis, pri- vilegiis, & munimentis, quas hinc inde habebant, & eisdem equo li- bramine fideliter penſatis, & diſcuſſis, arbitrati ſumus, pronunciavi- mus, & diffinivimus in hunc modum videlicet, quod predicta filva, ſu- per qua cauſa, lis, & controverſio vertebatur, ad prefatos Dominos Abbatem, & Conventum, & ipsorum monasterium in Wilemow spec- tat, & pertinet, ſpectare & pertinere perpetuis futuris temporibus de- bet, ſine ipſorum Zubaconum heredum , & ſucceſſorum ſuorum quoli- bet impedimento, eisdemque ſuper occupacione dicte filve perpetuum ſilencium imponimus plenarie, & in toto, hoc duntaxat excluio, quod Domini prefati Abbas & Conventus monaſterii predicti filvam hujusmo- di vendiderint, & succiderint, ex tune dicto Mstislao Zubak, seu filiis ſuis predictis pro eadem ſucceſſione , & amplius non , quinque ſexage nas groſsorum denariorum Pragensium dare debeant, & aflignare. A cenſibus quoque per ipſum Mſtislaum Zubak de dicta villa Claderub re- tentis hucusque liber esse debeat, & solutus, sed circa festum Sancti Galli proxime instantis incipiendo idem Mstislaus Zubak heredes & ſuc- ceſſores ſui de villa hujusmodi Claderub cenſus more solito in festis & terminis solvere debent, & tenentur, juxta tenorem privilegii ipſis ſu- per eos contractu a monaſterio predicto dato, & conceſso, sub penis, pactis , & condicionibus in dicto ipſorum privilegio contentis , & ex- preſſis. Et nihilominus de metis aliis limitibus, ſeu finibus filvarum inter Ipſos Zubacones & homines monaſterii cenſuales vertentibus, & dicte ville Claderub adjacentibus, prefatus Dominus Abbas & Conven- tus juxta inquiſitionem fide dignorum & fidele ſcrutinium hominum ſe- niorum ibidem circumſedencium metas & limites ſeu fines ſvlvarum hu- jusmodi hinc inde demonstrare debet, & in eisdem dicti Zubacones, he- re-

Strana 446
DIPLOMATARIUM redes, & ſucceſsores ipſorum stare debent contenti, nulla ſuper eo ſeu occaſione premiſſorum amplius queſtione , ſeu impeticione quomodoli- bet commovendo ſub penis ſuperius expreſſis, videlicet fidei & honoris, Quam quidem arbitrationem , pronuncciacionem , & diffinicionem dicte partes hinc inde ratam, (gratam, atque firmam habuerunt, & tenue- runt, ac perpetue habere, ac tenere inviolabiliter promiſerunt ſub pe- nis ſuperius annotatis. In cujus rei teftimonium & majus firmamentum ſigilla noſtra ſcilicet Mſtislai Zubak, Wilhelmi Zubak, Nicolai, Wences- lai, Nedaſſconis , Milote , Troyani & Johannis preſentibus ſunt appenſa, in fidem & teſtimonium omnium premiſſorum. Datum & actum in Wilemow , anno Domini milleſimo quadringenteſimo primo, feria quin- ta in octava Aſcenſionis Domini noſti Jeſu Chriſti. 446 LVII. Confirmatio Bonifacii Pape noni ſuper Parrochialibus ecclefiiis & ea- rum proventibus in Swietla, Bojanow, Herzman, monaſterio Willemo- vienſi incorporatis. dd. Romæ X. Kalend. Octobris, Pontific. anno 12. A. 1401. Bonifacius Epiſcopus Servus Servorum Dei. Dilectis filiis Abbati & Conventui monasterii in Wylemow Ordinis Sancti Benedicti Pragensis Dioceſis ſalutem & Apostolicam benedictionem. Exigit vestre devocio- nis sinceritas, & Religionis, sub qua devotum exhibetis Domino famu- latum, promeretur honeſtas, ut petitiones vestras, illas preſertim, que commodum & utilitatem veſtram, & monasterii veſtri reſpicere dino- ſcuntur , quantum cum Deo poſſumus, ad exaudicionis graciam favora- biliter admittamus. Hinc eſt, quod nos vestris in hac parte ſupplica- tionibus inclinati, ut hoſpitalitatem in veſtro monaſterio obſervari con- ſvetam obſervare, & alia incumbencia vobis onera fupportare facilius valeatis, de alicujus ſubvencionis auxilio vobis providere volentes, in Swietla, & in Boyanow, ac in Herzman Pragensis & Luthomiſslensis dio- ceſis Parrochiales ecclefias que de jure Patronatus dicti veſtri monaſterii existunt, & quarum omnium triginta trium cum omnibus juribus, & pertinenciis ſuis dicto veſtro monaſterio, cujus trecentarum marcharum argenti puri fructus, redditus, & proventus ſecundum communem e- xistimacionem, valorem annuum, ut afferitur, non excedunt, auctori tate Apoſtolica tenore preſencium perpetuo incorporamus, annectimus, &

Strana 447
WILLEMOVIENSE. 447 & unimus. Ita quod cedentibus vel decedentibus dilectis filiis Rectori- bus earundem ecclefiarum, qui nunc ſunt, aut alias ipſas eccleſias quo- modolibet dimittentibus, liceat vobis corporalem poſſeſſionem fingula- rum ipſarum eccleſiarum, juriumque & pertinenciarum earundem auc- toritate propria libere apprehendere, ac in uſus veſtros perpetuo reti- nere, nec non fructus, redditus & proventus ipſarum eccleſiarum in ſupportacionem eorundem onerum deputare, ipſasque singulas ecclefias, & curam parrochianorum earundem per ydoneos Presbyteros Monachos dicti veſtri monaſterii per Abbatem ejusdem veſtri monaſterii pro tem- pore existentem duntaxat, & ad ejus nutum in fingulis eccleſiis ipſis po- nendos, & removendos regi facere libere valeatis, Dioceſani loci pro tempore exiſtentis , & cujuscunque alterius licencia ſeu conſenſu ſuper hoc minime requiſitis; Ita tamen, quod propterea ſolitus miniſtrorum numerus in eisdem eccleſiis nullatenus minuatur, ſed inibi deſerviatur laudabiliter in divinis, & hujusmodi cura diligenter exerceatur, ut fieri eſt hactenus convetum, quodque vos jura epiſcopalia, & alia ipſarum eccle- ſiarum onera conſueta teneamini ſupportare, non obftantibus constitu- tionibus , & ordinacionibus Apoſtolicis editis, ac ſtatutis, & conſuetu- dinibus monaſterii & Ordinis predictorum contrariis quibuscunque; ſeu ſi aliqui ſuper proviſionibus ſibi faciendis de hujusmodi vel aliis benefi- ciis eccleſiasticis in illis partibus fpeciales vel generales Apoſtolice Sedis vel Legatorum ejus literas impetrarint, eciamſi per eas ad inhibicio- nem , reſervacionem & decretum vel alias quomodolibet ſit proceſſum, quas quidem literas, & proceſsus habitos per easdem ad predictas ec- cleſias volumus non extendi, ſed nullum per hoc eis quoad afſecucio- nem eccleſiarum aut beneficiorum aliorum prejudicium generari, & quibuslibet literis, indulgenciis & privilegiis Apostolicis generalibus, vel ſpecialibus quorumcunque tenorum existant, per que preſentibus non expreſſa, vel totaliter non inferta effectus earum impediri valeat quo- modolibet, vel differri, & de quibus quorumque totis tenoribus de ver- bo ad verbum haberi debeat in nostris literis mencio ſpecialis. Nos e- nim ex nunc irritum decernimus & inane, fi ſecus ſuper hys a quoquam quavis auctoritate ſcienter vel ignoranter contigerit attemptari. Nulli ergo omnino hominum liceat &c. Datum Rome apud Sanctum Petrum X. Kalendas Octobris Pontificatus noſtri anno duodecimo. LVIII.

Strana 448
448 DIPLOMATARIUM LVIII. Innocentius VII. demandat Abbati Brzewnovienſi, ut Bernardum Religioſum monasterii Willemoviensis instituat, & installet Rectorem Paro- chialis eccleſiæ in Wallicz. dd. XI. Kalend. Junii Pontific. anno I. id eſt 1404. Habetur excuſum Tomo IV. Monument. meorum p. 397. LIX. Finder de Czaslawia & Andreas de Budeczicz emerunt jure emphy- tevtico duos laneos agrorum in terris monaſterii Willemovienſis loco Laczicz dicto. dd. Willemow die S. Valentini A. 1405. (m) LX. Instrumentum publicum concernens ſententiam in cauſa impetitionis & turbationis bonorum monaſterii in Willemow. dd. XXVIII. Januarii A. 1406. In nomine Domini , Amen. Dudum Sanctiſſimus in Chriſto Pater, & Dominus Dominus Bonifacius felicis recordacionis Papa nonus Hono- rabilibus & Religiofis viris, Dominis Abbati & Conventui monaſterii in Wylemow Ordinis Sancti Benedicti Pragensis Diocesis literas Apostoli- cas confirmatorias conceſſit gracioſe , quarum literarum Apoſtolicarum principium ſequitur, & eſt tale: Bonifacius Epiſcopus, Servus Servorum Dei dilectis filiis.. Sancti Vincentii extra muros Wratislavienſes, & & . . Scotorum in Wienna Pataviensis Diocesis monasteriorum Abbati- bus, ac Preposito Sancti Egidy ecclesie Pragensis salutem, & Apostoli- cam benedictionem. Militanti eccleſie licet immeriti, diſponente Domi- no preſidentes circa curam eccleſiarum, & monaſteriorum cum ſolertia reddimur indefeſſa ſoliciti, ut juxta debitum Paſtoralis officii eorum occurramus diſpendiis , & profectibus Divina cooperante clementia ſa- lubriter intendamus. Sane dilectorum filiorum .. Abbatis, & Conven- tus monaſterii in Wylemow Ordinis Sancti Benedicti Pragensis Diocesis con- (m) Inſtrumentum vernaculum eſt, nihil prorſus memoria dignum continens cujus ita- que hie argumentum dediſſe ſufficiat.

Strana 449
WILLEMOVIENSE. 449 conqueſtione , percepimus , quod nonnulli Archiepiſcopi , Epiſcopi, alii- que eccleſiarum, & monaſteriorum Prelati, & Clerici, ac ecclefiastice perſone tam religioſe, quam ſeculares, nec non Duces, Marchiones, Comites , Barones , Nobiles, milites, & layci, communia (n) quoque civitatum, univerſitatum, oppidorum, caſtrorum, villarum , & aliorum locorum , & alie ſingulares perſone civitatum & Dioceſium, & aliarum diverſarum partium occuparunt, & occupari fecerunt castra, villas, & alia loca, terras, domos, poſſeſsiones, jura, & jurisdicciones, nec non fructus, cenſus, redditus, & proventus dicti ftudii, & nonnulla alia mo- bilia, & immobilia, ſpiritualia, & temporalia ad Abbatem & Conven- tum predictos ſpectantia, & ea detinent indebite occupata, ſeu ea deti- nentibus parant auxilium, confilium, vel favorem, nonnulli eciam Civi- tatum , Dioceſium, & parcium predictarum , qui nomen Domini in va- num recipere non formidant, eisdem Abbati & Conventui ſuper predi- ctis caſtris, villis, & locis aliis, terris, domibus, poſſeſſionibus, juri- bus, & jurisdiccionibus, fructibus, cenſibus, redditibus, & pertinenti- bus, & quibuscunque aliis bonis mobilibus, & immobilibus, ſpiritua- libus & temporalibus, ac aliis rebus ad eosdem Abbatem & Conventum ſpectantibus multiplices moleſtias, & injurias inferunt, & jacturas. Qua- re dicti Abbas, & Conventus nobis humiliter ſupplicarunt, ut, cum eis valde reddatur difficile, pro fingulis querelis ad Sedem Apostolicam habere recurſum, providere ipſis paterna providencia curaremus. Nos igitur adverſus occupatores, detentores, preſumptores, moleſtatores, & injuriatores hujusmodi, illo volentes eisdem Abbati & Conventui re- medio ſubvenire, per quod ipſorum compeſcatur temeritas, & aliis a- ditus committendi ſimilia precludatur, diſcrecioni vestre per Apostolica ſcripta mandamus, quatenus vos, vel duo, aut unus vestrum per vos vel alium, ſeu alios, eciam fi fint extra loca, in quibus deputati eftis, Conſervatores & Judices prefatis Abbati, & Conventui, & monasterio efficacis defenſionis presidio afsistentes, non permittatis eosdem ſuper hys & quibuslibet aliis bonis & juribus ad Abbatem & Conventum & monasterium predictos ſpectantibus ab eisdem, vel quibusvis aliis inde- bite moleſtari, vel gravamina eis, ſeu dampna, vel injurias irrogari, facturi dictis Abbati & Conventui, cum ab eis vel procuratoribus fuis Tom. VI. Monum. Lll aut (n) Id eſt : Communitates.

Strana 450
450 DIPLOMATARIUM aut eorum aliquo, fueritis requiſiti, de predictis, & aliis perſonis qui- buslibet ſuper reſtitutione hujusmodi caſtrorum, villarum, terrarum, domorum, & aliorum locorum, jurisdiccionum, jurium, & bonorum mobilium , & immobilium, reddituum quoque & proventuum, & a- liorum quorumcunque bonorum , nec non de quibuscunque moleſtiis , injuriis , atque dampnis preſentibus & futuris, in illis videlicet, que ju- dicialem requirunt indaginem , ſummarie & de plano , ſine ſtrepitu & figura Judicii, in aliis locis vero prout qualitas corum exegerit juſticie complementum, occupatores, detentores, preſumptores, molestatores, & injuriatores hujusmodi, nec non contradictores quoslibet, & rebelles cujuscunque dignitatis , ſtatus , ordinis , vel conditionis extiterint, quan- docunque & quociescunque expedierit, auctoritate noſtra per cenſuram eccleſiaſticam appellacione poſtpoſita compeſcendo, invocato ad hoc, ſi opus fuerit , auxilio brachii ſecularis , non obſtantibus his tam felicis re- cordacionis Bonifacii Pape octavi Predeceſforis noſtri, in quibus cavetur, ne aliquis extra ſuam civitatem & diocefim, nisi in certis exceptis casi- bus , & in illis ultra unam dietam a fine dioceſis ſue ad judicium evoce- tur , ſeu ne Judices , & Conſervatores a ſede deputati predicta extra ci- vitatem & dioceſim , in quibus deputati fuerint , contra quoscunque pro- ce dere, ſive alii, vel aliis vices ſuas committere, aut aliquos ultra unam dietam a fine dioceſis eorundem trahere preſumant, dummodo ultra duas dietas aliquis extra ſuam civitatem & dioceſim auctoritate preſencium non trahatur; ſeu quod de aliis, quam de manifeſtis injuriis, & violen- ciis , & aliis , que judicialem exigunt indaginem , penis, in eos , ſi ſecus egerint , & in id procurantes, adjectis , ſe conſervatores nullatenus in- tromittant , quam aliis quibuscunque conſtitucionibus , a predeceſſoribus noſtris Romanis Pontificibus, tam de Judibus delegatis, & Conſervato- ribus, quam perſonis ultra certum numerum ad Judicium non vocandis, aut aliis editis , que veſtre poſſent in hac parte jurisdiccioni, aut pote- ſtati, ejusque libero exercitio quomodolibet obviare, ſeu ſi aliquibus communiter vel diviſim a predicta ſit ſede indultum , quod excommu- nicari, ſuſpendi, interdici, ſeu extra, vel ultra certa loca ad judicium evocari non poſſint, per literas Apostolicas, non facientes plenam & expreſſam , ac de verbo ad verbum de indulto hujusmodi, & eorum per- ſonis , locis , & ordinibus , & nominibus propriis mencionem , & qualibet alia dicte ſedis indulgencia generali vel ſpeciali, cujuscunque tenoris exi-

Strana 451
WILLEMOVIENSE. 451 exiſtat, per quam preſentibus non vestrum proſequi valeat articulum, eciam per alium inchoatum, quamvis eidem inchoans nullo fuerit im- pedimento canonico prepeditus, quodque a data preſencium ſit vobis, & unieuique veſtrum in premiſſis omnibus , & eorum ſingulis ceptis, & non ceptis, preſentibus, & futuris perpetua potestas & jurisdiccio at- tributa , ut eo vigore, eaque firmitate poſſitis in premiſſis omnibus ce- ptis , & non ceptis preſentibus, & futuris, & pro predictis procedere, ac ſi predicta omnia, & fingula coram nobis cepta fuiſſent, & jurisdic- cio noſtra, & cujuslibet vestrum in premiſſis omnibus, & singulis per ci- tacionem , vel modum alium perpetuata legitimum extitiſſet, constitu- cione predicta ſuper Conſervatoribus , & alia qualibet in contrarium edi- ta non obstante, preſentibus post decennium minime valituris. Datum Rome apud Sanctum Petrum XVI. Kalendas Maji, Pontificatus noſtri an- no duodecimo. Vigore quarum literarum Apostolicarum honorabiiis vir Dominus Dominus Vitko Prepositus eccleſie Sancti Egidy Pragensis judex, Con- ſervator jurium, & privilegiorum Dominorum Abbatis & Conventus monaſterii in Wylemow predictorum una cum aliis certis ſuis in hac par- te Collegis , cum illa elauſula, quatenus vos, vel duo, aut unus ve- ſtrum, per vos vel alium, ſeu alios &c. a Sede Apostolica delagatus, & ſpecialiter deputatus ad inftanciam & requiſicionem dictorum Domino- rum Abbatis & Conventus famoſum virum Przihiconem de Sazawa ar- migerum Pragenſis Dioceſis citari mandavit ad certum terminum perem- ptorium competentem, in quo prefatus Dominus Vitko ex certis cauſis animum ſum moventibus , & quia cognicioni cauſarum intendere non valet, omnes & fingulas cauſas, quas predicti Domini Abbas & Conven- tus quibuscunque personis movent, aut movere intendunt, nobis Blaſto dicto Lupus Decano ecclesie Omnium Sanctorum in caſtro Pragenfi ſub- delegavit, & commiſit audiendas, & debito fine terminandas, cum clau- ſula tamen, donec eas ad ſe duxerit revocandas. Nos igitur Blafius dictus Lupus Decanus, Judex, & Subconſerva- tor predictus, dictis partibus coram nobis in judicio comparentibus, prefatis Dominis Abbati, & Conventui monaſterii predicti ad audiendum, dandum , & offerendum, ac dari & offerri videndum libellum ſuum con- Lll 2 tra

Strana 452
452 DIPLOMATARIUM tra prefatum Przibiconem de Sazawa certum peremptorium terminum duximus statuendum, in quo honorabilis Vir Magister Petrus Advoca- tus, Conſistorii Pragenſis Syndicus, Procurator, ac Syndicatus & Pro- curature nomine , de cujus Syndicatus , ac procuracionis mandato con- ſtat per acta cauſe preſentis , libellum ſuum contra prefatum Przibico- nem in ſcriptis obtulit hujusmodi ſub tenore: Coram nobis honorabili viro Domino & Magiſtro Blaſio dicto Lupus , Decano eccleſie Omnium Sanctorum in caſtro Pragenſi Judice , & Subconſervatore jurium & privi- legiorum honorabilium virorum Dominorum Abbatis & Conventus mo- naſterii in Wylemow Pragenſis Diocesis a Venerabili viro Domino Witko- ne de Czernczicz Prepoſito eccleſie Sancti Egidy Pragenſis Judice, Con- ſervatore principali predictorum Dominorum Abbatis & Conventus, una cum certis noſtris in hac parte Collegis, & cum illa clauſula, quatenus vos, vel duo, aut unus vestrum, per vos vel alium feu alios &c. a Se- de Apoſtolica ſpecialiter delegato, ſubdelegato, Syndicus, Procurator, ſyndicatus, & procuratorio nomine honorabilium virorum, Domino- rum Abbatis, & Conventus monaſterii in Wylemow contra & adverſus Przibiconem Armigerum de Sazawa, quod licet felicis recordacionis Michalko armiger de Budiczonicz ſpecialem graciam habens ad prefatos Abbatem & Conventum , bona ipſius omnia & ſingula , & ſignanter me- dietatem ville dicte Zeruſſna cum univerſis pertinenciis ſuis de jure com- petentibus racione veri & legitimi teſtamenti pro remedio anime ſue & predeceſſorum ſuorum , prefatis Dominis Abbati , & Conventui donaſ- ſet , legaſſet , ac pie dari deputaſſet , ac eciam literas ſeu privilegia ſu- per dictis bonis habita dictis Dominis , & ad manus ipſorum tradidiſſet, & aſfignaſſet , & quamvis prefati Domini Abbas & Conventus poſt mor- tem prefati Michalezonis in poſſeſſione bonorum hujusmodi fuiſſent, & eſſent, tamen predictus Przibico animo injurandi, & injurioſe predictam villam Zeruſſna cum nonnullis complicibus ſuis manu armata temere in- travit , & ibidem cenſus, & alias utilitates & proventus, ab hominibus, & cenſualibus ville hujusmodi, ſcilicet robotis meſſis, pullis, & per mi- nas & captivacionem hominum graviter extorſit per duos annos conti- nuos in magnum prejudicium dictorum Dominorum atque dampnum, propter quod damnificati ſunt , & eorum intereſt in duodecim ſexagenis groſſorum , & ultra ; Quare petit Syndicus , Procurator , & Syndica- tus & procuratorio nomine dictorum Dominorum Abbatis & Conventus mo-

Strana 453
WILLEMOVIENSE. 453 monasterii in Wylemow, ipsius monasterium per vos Honorandum Domi- num Judicem ſupraſcriptum pronunciari , decerni, & declarari prefa- tum Przibiconem ab impeticione , & turbacione hominum cenſitorum medietatem ville in Zeruſſna ad dictos Dominos Abbatem & Conventum ſpectantem , nec non ad dandum, ſolvendum , & aſſignandum duodecim ſexagenas groſſorum Pragenſium racione dampnorum & cenſuum per- ceptorum a cenſitis, & villicanis ville Zeruſſna predicte dictis Dominis Abbati, & Conventui monaſterii predicti fore cogendum, compellen- dum, & condempnandum, cogi, compelli , & condempnari debere ad premiſſa, & quodlibet premiſſorum, veſtra diffinitiva ſentencia median- te, ad hoc veſtrum officium benignum humiliter implorando, ac juſticie postulans complementum; petit insuper expensas in litem factas, & de faciendis proteſtatur, ſalvojure addendi, minuendi &c. & aliis juribus, & beneficiis manentibus ſibi ſemper ſalvis. Ad quem libellum honora- bilis vir Magiſter Jacobinus Procurator, & procuratorio nomine dicti Przibiconis, de cujus procuracionis mandato fimiliter constat per acta cauſe preſentis , ſalvis juribus & defenſionibus loco & tempore dandis, & proponendis reſpondit libello preſcripto negando narrata, prout nar- rantur, dicens, petita fieri non debere animo litem contestandi, a qui- bus procuratoribus de calumnia ac malicia vitanda , ac de veritate dicen- da , & ſuper omnibus capitulis in juramento calumpnie contentis ſolita recepimus juramenta, datisque poſtmodum pro parte dictorum Domi- norum Abbatis & Conventus nonnullis poſicionibus & articulis , & ad easdem certis factis reſponsionibus, nonnullisque teftibus pro parte dic- torum Dominorum Abbatis & Conventus in partibus coram Commiſſa- riis , & commiſſione noſtra ſpeciali ſucceſſive pro omnibus dilacionibus productis , & ab ipſis de veritate dicenda ad imaginem Crucifixi Salva- toris noſtri per eos corporaliter tactam, ſolitis, & receptis juramentis, ipſisque ſecrete & ſingillatim examinatis , & ipſorum dictis , & uniuscu- jusque nominatim & ſpecifice in ſcriptis redactis , & reportatis , ac tan- dem publicatis; Contra quorum teſtium dicta & perſonas Magifter Ja- cobinus quo ſupra nomine chartam excepcionis in ſcriptis obtulit. Con- tra quam ſimiliter in ſcriptis fuit replicatum , dupplicacione generali , & verbali ſubſecuta ; tandem ad producendum , & produci videndum om- nia & ſingula , quibus dicte partes uti vellent , in preſenti cauſa certum peremptorium competentem terminum duximus ſtatuendum , in quo ter-

Strana 454
454 LIPLOMATARIUM termino prefatus Magiſter , Procurator , & ſyndicatus , & procuratorio nomine dictorum Abbatis & Conventus monasterii in Wilemow nonnullis inſtrumentis , & privilegiis , & immunitatibus productis, contra que Ma- gister Jacobinus Procurator generaliter verbo, & sine ſcriptis excepit. Tandem ipſis partibus ad concludendum , & concludi videndum in cauſa preſenti , vel dicendum cauſam racionabilem , quare concludi non de- beat, certum peremptorium terminum competentem duximus ftatuen- dum , in quo termino ad peticionem dictarum partium dum nil in op- poſitum allegarent in cauſa preſenti concluſimus , et in ipſa hujusmodi pro concluſo, prout ea omnia et ſingula in actis actitatis coram nobis habitis et conſcriptis, plenius, et lucidius noſcuntur contineri. Nos itaque Blaſius dictus Lupus, Decanus eccleſie Omnium Sancto- rum in caſtro Pragenſi judex predictus ipſius cauſe meritis viſis, et de conſilio jurisperitorum diſcuſſis, memoratis procuratoribus pro audienda per nos ferri ſentencia, vel dicendum cauſam racionabilem , quare ferri non debeat coram nobis evocatis, et in judicio comparentibus, nullam- que cauſam, quare hujusmodi ſentencia ferri non debeat, allegantibus, ſed eandem cum inftancia ferri postulantibus, ipſam ſententiam diffini- vam in hujusmodi cauſa tulimus, et promulgavimus in fcriptis per om- nia in hec verba: Criſti nomine invocato, pro tribunali ſedentes, et ha- bentes pre oculis ſolum Deum per hanc noſtram ſenteneiam diffinitivam pronunciamus, decernimus, et declaramus dictum Przibiconem de Sa- zawa ab impeticione, et turbacione hominum censitarum medietatis vil- le in Zeruſſna ad dictos Dominos Abbatem et Conventum ſpectancium, nec non ad dandum, solvendum, et afsignandum duodecim ſexagenas groſſorum Pragenſium racione dampnorum, et cenſuum percepcione a censitis et villanis ville Zeruſſna predictis Dominis Abbati, et Conventui, et ex cauſa in libello ipſorum expreſſa fore cogendos, cogendum, com- pellendum, et condempnandum cogimus, compellimus, et condem- pnamus ſentencialiter et diffinitive in hys scriptis, condempnantes nihi- lominus prefatum Przibiconem in perſona Magiſtri Jacobini Procurato- ris ipſius pro eo, dictis Dominis Abbati, et Conventui, et Magistro Petro Syndico Procuratori ipſorum pro eis in litis legitimis expenſis, quarum nobis taxam impoſterum refervamus. Ab aliis autem in dicto ibello petitis dictum Przibiconem abſolvimus in hys ſcriptis. In quo- rum

Strana 455
WILLEMOVIENSE. 455 rum omnium teftimonium et robur preſentes literas, ſeu preſens publi- cum Inſtrumentum hujusmodi ſentenciam diffinitivam in ſe continens, ſeu continentes per Notarium Publicum infra ſcriptum ſcribi & publica- ri mandavimus, noſtrique appenſione figilli juſſimus communiri. Lec- ta lata, & inſcriptis promulgata per nos Blaſium dictum Lupus Deca- num, & Judicem ſupradictum, in domo Decanatus nostri, sub anno Domini milleſimo, quadringenteſimo ſexto, Indiccione quarta decima, die viceſima octava menſe Januarii hora terciarum vel quaſi, Pontifica- tus Sanctiſſimi in Chriſto Patris & Domini noſtri Domini Innocencii Di- vina providencia Pape VII. anno ſecundo. Preſentibus Honorabilibus, & diſcretis viris Dominis & Magiſtris Wenceslao de Melnico , Vito de Dobrzano, Advocatis Thoma de Nova Domo, Slawcone de Jarohmericz, Jobanne Orben, & Wenceslao de Polen. Procuratoribus generalibus cau- ſarum Conſiſtorii Pragenſis, teſtibus circa premiſſa &c. Et ego Martinus natus quondam Galli de Tirnavia Olomucenſis Dioceſis Publicus Imperiali Auctoritate Notarius predicte terminorum obſervacioni, ſentencie diffinitive, Preleccioni, ac omnibus aliis & fin- gulis ſupra ſcriptis, dum ſic, ut premittitur coram dicto Domino, & Magiſtro Blaſio dicto Lupus, Decano, Judice, Sub-conſervatore, ac per eum fierent, & agerentur, una cum prenominatis testibus preſens in- terfui, eaque omnia & fingula ſic fieri vidi, & audivi, occupatusque circa ardua, per alium fideliter ſcribi feci, me hic manu propria ſub- ſcribens publicavi, & in hanc publicam formam redegi, fignoque & nomine meis ſolitis, & conſuetis, una cum appenſione ſigilli memorati Domini Blaſii Lupus Judicis de ipſius auctoritate & mandato conſigna- vi rogatus, & requiſitus. In fidem & teſtimonium omnium & fingulo- rum premiſſorum &c. LXI. Civium de Chotieborz ceſſio voluntaria quorundam agrorum facta Willemoviensi monasterio dd. ante Penthecoften A. 1406. Nos Mathias dictus Samochowecz Capitaneus in Chotieborz, Cuman- nus Judex, Koch, Hykl major, Hykl minor, Mathias, Petr Hodyn, Wenczel Piſtor, Hanuss Doleator, Henzl Patek, Nicolaus de Kerzkow, Ja- keſs , Wanyk Koblaſa, Wanyk Drubanowsky, pro tune conſules civita- tis ejusdem in Chotieborz; Notum facimus tenore preſencium univerſis, tam

Strana 456
456 DIPLOMATARIUM tam preſentibus, quam futuris , quod nos ſano conſilio, & matura de- liberatione inter nos fimul prehabitis, de & ſuper materia questionis litium ac controverſiarum quarumcunque jam dudum exorta , que occa- ſione agrorum quorundam vulgariter Dyediny nuncupatorum , & adja- centium prope villam in campo Swynne inter nos ex una, & Venerabi- lem in Criſto Patrem ac Dominum Dominum Nicolaum Abbatem mona- ſterii in Wylemow vertebatur, ſeu verti ſperabatur parte ex altera, vo- lentesque parcere laboribus, expensis, & impenfis factis, & imposte- rum fiendis, cum prefato Domino Abbate finalem inivimus concordiam, ſumusque amicabiliter concordati cum eodem, ita videlicet, quod ipſe Dominus Abbas dictos agros una cum culpis Judiciis, robotis, devolu- cionibus, vulgariter Odumrty nuncupatis, & cum univerſs, & ſingu- lis emergenciis, ad eosdem agros quovismodo pertinentibus teneat, ha- beat, & poſſideat jure dicti dominii, & proprietatis, tanquam verus, & legitimus Dominus ipſorum agrorum, ſine ullo penitus impedimen- to , & ſucceſſores ipfius , qui pro tunc fuerint, Abbates monaſterii ſu- pra ſcripti , de quibus quidem agris ſibi ſponte & libere condeſcendi- mus, promittentes bona noſtra fide fine dolo quovis malo, dictam con- cordiam inter nos, ut premittitur, factam , ratam gratam, atque firmam perpetuo tenere , ipſamque ſub puritate fidei , & honoris inviolabiliter obſervare, cedentes, & renunciantes tacite & expreſſe omnibus exce- pcionibus, litibus, juribus, accionibus, & defenſionibus , privilegiis,& munimentis quibuscunque ad hujusmodi cauſam ſpectantibus quovismo- do, que nobis ſuffragari poſſent in hac parte, de jure, vel de facto, vel per que effectus dicte concordie differri poſſit, vel etiam quomodolibet impediri, quod contra dictam concordiam ipſorum pretextu nunquam contraveniemus, contraque ipſam non appellabimus, nec appellationem proſequemur , nullum reſcriptum per ſe , alium, vel per alios impetra- bimus, nec impetrato, ac cujusvis legis, Canonis, ſtatuti, vel conſue- tudinis beneficio utemur, quod variet, ſeu viciet, & variare, vel vicia- re dictam concordiam valeat , & infirmare , que omnia & ſingula bona noſtra fide promittimus inviolabiliter obſervare. In quorum omnium & ſingulorum fidem, & teſtimonium premiſſorum, ac robur perpetuo valiturum, figilla noſtra Capitanei preſcripti, & conſulum civitatis an- te dicte de certa noſtra ſciencia, nec non famoſorum virorum Procopii de Jenikow, Jankonis de Ruſſinow, & Johannis de Oſtruzna ad inſtantes pre-

Strana 457
457 preces noſtras preſentibus sunt appenſa; Acta funt hec anno Domini milleſimo quadringenteſimo ſexto ante Penthecosten. WILLEMOVIENSE. LXII. Literæ, quibus Naczko Abbas & Conventus Trebecensis dat povesta- tem Nicolao Abbati Milovicenſi ejusque Conventni redimendi clenodia op- pignonata. dd. feria II. poſt diem S. Jacobi anno 1409. Habetur excu- ſum Tomo IV. Monument. meorum p. 401. LXIII. Recognitio Nicolai Hrzebecs ſuper transactione cum Abbate Nicolao (Myxa) per arbitros facta, præſtitaque ſibi ſolutione dd die Dominica an- te Pentecoſten anno 1412. (o) LXIV. Transactio litis facta per arbitros inter Aleſch de Czehoſſez & Nico- laum Abbatem Willemovienſem ratione villæ Smrdow dd. Kuttenbergæ die Jovis poſt feſtum Exaltationis S. Crucis 1418. vernaculum. LXV. Instrumentum publicum Abbatis Gradicenſis ſuper Bulla Joannis Pa- pæ concernente inveſtituram Martini Religioſi Willemoviensis in Leupartitz dd. in monaſterio Gradicenſi XXIV. Octobris anno 1428. Excuſum Tomo IV. Monum meorum p. 405. LXVI. Transactio litis per arbitros facta inter Nicolaum Abbatem Willemo- vienſem & Mixe ſeu Nicolaum de Hrzebecz de quibusdam fundisi dd. die S. Priſcæ 1419. Den Swate Pryſsky, vernaculum. Tom. VI. Monum. Mmm LXVII. (o) Instrumentum vernaculum eſt , hoc unum ſolumque memorabile habens quod ap- penſum figillum prodat Abbatem in inftrumento hoc Myxa appellari : s duoſtoynym Knirzem Myvem Opathem &c. cum in altero Mikulaſs Nicolaus appelletur. In Li- bris Erectionum Volum. X. H. 7. p. 207. habetur & alia memeria ejusdem Nico- łai

Strana 458
458 DIPLOMATARIUM LXVII. Sigismundus Rex Boemie indulget monasterio Willemoviensi, ut liceat pro exſolvendis debitis vendere aliquot cenſus annuos, cum pacto quando- cunque redimendis dd. Czaslaviæ feria quinta poſt feſtum Sancti Bartholo- mai anno 1420. Sigismundus Dei Gracia Romanorum Rex, ſemper Auguſtus, ac Hungarie, Boemie, Dalmacic, Croacie &c. Rex; Notum facimus tenore preſencium univerſis ; Quod ad hoc , ut Religioſi Abbas , & Conventus monaſterii in Willemow devoti noſtri dilecti, gravia debitorum onera, quibus noſcuntur non modice involuti, aliqualiter evadere, ſuosque creditores contentos reddere valeant , atque poſſint , ipſis animo delibe- rato, & certa noſtra ſciencia facimus, & indulſimus, favemus, & vir- tute preſencium auctoritate Regia Boemie gracioſius indulgemus, ple- num ad hoc nostrum prebentes censum, ut ipsi super bonis monasterii ſui predicti cenſus usque ad ſummam trecentarum ſexagenarum groſſo- rum Pragensium ad redempcionem poſlint vendere perſonis quibuscun- que, decernentes, quod perſone, que ab ipfis hujusmodi cenſus ſeu bo- na usque ad ſummam ſeu valorem trecentarum sexagenarum groſſorum Pragenſium emerint, & comparaverint, eosdem cenſus ſeu bona juxta tenorem litere inter ipſos utrinque ſuper hoc conficiende, habere, te- nere, & usque ad redempcionem debeant pacifice poſſidere, quodque iidem cenſus, ſeu bona, poſtquam ipſa pro dicta ſumma trecentis ſexa- genis reemerint, ut prefertur, ad predictum monasterium libere, & ſine impedimento quolibet revertuntur, impedimentis quorumlibet pe- nitus procul motis. Datum Czaslavie (p) anno Domini milleſimo qua- dringenteſimo vigeſimo, feria quinta proxima poſt feſtum Sancti Bartho- lomei Apoſtoli, Regnorum noſtrorum anno Hungarie Regni trigeſimo quarto, Romanorum decimo, & Boemie primo. Per. D. Wenceslaum de Duba Burggra- vium Pragenſem, Sub-Camerarium. Michael Canonicus Pragenſis. LXVIII. lai Abbatis his verbis: Concordia inter D. Nicolaum Abbatem in Willemow & F. Brunonem profeſſum ejusdem monaſterii Plebanum in Walez, quantum Abbas & Con. ventus , & quantum Plehanus ex decimis &c. debeaut percipere. Hæc facta 1396. 25. Aug. referuntur 1416. 10. Jul. (p) Videlicet iſthic in caſtris.

Strana 459
WILLEMOVIENSE. 459 LXVIII. Martini Papæ V. commiſſio impoſita Stephano Abbati Wellegradenh ſuper annullatione proceſſus in cauſa appellationis inter Caſtulum Abbatem Willemovienſem & quendam armigerum. dd. Romæ II. Nonas Julii anno 1427. Habetur excuſum Tomo IV. Monument. meorum p. 417. LXIX. Instrumentum publicum ſuper inveſtitura & confirmatione Nicolai Prioris in Plebanum eccleſiæ in Walecz per præſentationem Wenceslai Ab- batis Willemovienſis. dd. Biunæ 1431. die I Septemb. Excuſum ibidem p. 419. LXX. Institutio Plebani eccleſiæ in Uherczicz F. Martini Religioſt Willemo- vienſis ad præſentationem D. Wenceslai Abbatis Willemov. dd. Brunæ 22 Martii 1432. Excuſum ibidem p. 422. LXXI. Instrumentum publicum ſuper confirmatione electionis & inveſtitura Nicolai Abbatis Willemovienſis electi in Moravia in Ubercz dd. Pragæ 17. Maji 1438. Excuſum ibidem p. 425. LXXII. Adminiſtratores Archiepiſcopatus Pragenſis indicunt proclamationem ſuper electione Nicolai Abbatis Willemovienſis per Compromiſſum factæ. dd. Novæ Plſnæ die 10 Junii 1453. Excuſum ibidem p. 440. LXXIII. Instrumentum Notarii Publici ſuper confirmatione & inveſtitura Si- monis Præpoſiti Rayhradensis electi in Abbatem Willemovienſem dd. inCa- ſtro Pragenſi die 9. Decembris 1481. Excuſum ibid. p. 460. Mmm2 LXXIV.

Strana 460
460 DIPLOMATARIUM LXXIV. Wladislaus Rex Bohemiæ confirmat pr�regativas, & jura ac donatio- nes monaſterii Willemovienſis. dd. Pragæ XXIII. Augusti A. 1487. Wladislaus Dei Gracia Boemie Rex, Marchio Moravie, Luczembur- gensis & Slezie Dux, ac Lusacie Marchio &c. Ad perpetuam rei memo- riam. Criſtianis convenit Principibus, Sacro-Sanctis Eccleſiis, & locis religioſis, in quibus laus & gloria Regi celeſti exhibetur, eſſe peculiari auxilio, & favori, quo ſancte ceremonie liberius, atque devocius pro noſtra omniumque ſalute peragi poſlint. Hoc fieri animadvertimus, dum locis eisdem Religioſis , eorumque miniſtris dedicatis in ipſorum graciis, & libertatibus conſervandis, & confirmandis ſalubriter provide- tur. Sane itaque pro parte Religioſi Symonis Abbatis monaſterii Wille- movienſis (q) Ordinis Sancti Benedicti atque ſui Conventus & Cenobii nomine devotorum noſtrorum dilectorum nobis humiliter exſtitit ſup- plicatum, quatenus ipſis omnes & ſingulas gracias, libertates, donacio- nes, conceſſiones, prerogativas, privilegia, indulta, & jura univerſa, quas, & que olim Sereniſſimi Romanorum & Boemie Reges anteceſsores noſtri, atque alii Criſti fideles ipſi monasterio, & cenobio dederunt, conceſſerunt, & contulerunt, approbare, ratificare, innovare, & con- firmare dignaremur, nos vero ad honorem Dei, atque ob commodum dicti monaſterii votis hujusmodi gracioſe duximus annuendum. Igitur non per errorem , aut improvide , ſed animo deliberato, ſano procerum, & aliorum noſtrorum fidelium accedente conſilio , de certa noſtra ſcien- cia, & auctoritate Regia omnes & ſingulas gracias, libertates, donacio- nes, privilegia, & jura univerſa eidem monaſterio ab anteceſſoribus no- ſtris Divis Boemie Regibus, ac Marchionibus Maravie, aliisque Chriſti fidelibus conceſſa & data in omnibus punctis , clauſulis, articulis & ſen- tenciis ſuis taliter , ac ſi de verbo ad verbum preſentibus eſſent inſerta, approbamus, ratificamus, innovamus, & gracioſius confirmamus, de- cer (q) Is Simon prius fuerat Præpoſitus monaſterii Rayhradenſis , electus fuit ac inveſti- tus Pragæ per Joannem de Kollowrath Adminiſtratorem Archiepiſcopatus Pragenſis anno 1481. die 9. Decembris , uti id ſufius docet Inſtrumentum Notarii Publici, quod T. IV. Monumentorum p. 460. vulga vimus.

Strana 461
WILLEMOVIENSE. 461 cernentes eadem auctoritate Regia omnia, & ſingula in prefatis omni- bus privilegiis & literis nominati monaſterii Willemovienſis contenta, & expreſſa debere obtinere firmum, inconcuſſum, & inviolabile robur fir- mitatis perpetuis temporibus in futurum. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre confirmacionis, decreti, & indulti quovismo- do infringere, aut ei quomodolibet auſu temerario contraire ſub pena indignacionis noſtre Regie, noſtrorumve ſucceſſorum, quam contra facientes noverint ſe irremiſſibiliter incurſuros. In quorum fidem & ro- bur preſentes literas fieri, & figilli noſtri Regalis appensione juſſimus communiri. Datum in Arce noſtra Frage die 23. mensis Auguſti, anno Domini milleſimo quadringenteſimo octogeſimo ſeptimo, Regni noſtri anno decimo ſeptimo. Ad Relacionem Domini Johannis de Sseln- berg Regni Bohemie Cancellarii. LXXV. Wladislaus Rex Boemie confirmat omnia jura & privilegia monaſte- vio Willemovienſi, & eidem incorperatæ Præpoſituræ Uherezicz in Mora- via litæ, ſimulque jubet eidem reſtitui omnes terras ſine juſto titnlo, dde Prag� 21 Junii A. 1490. Wladislaus Dei Gracia Boemie Rex, Marchio Moravie, Lucembur- genſis & Sleſie Dux, ac Luſacie Marchio &c. Notum facimus tenore preſencium univerſis pro parte Religiosi Nicolai Abbatis Wylemoviensis (r) Ordinis Sancti Benedicti, & ſui Conventus nomine Majeſtati noſtre fuiſſe humiliter ſupplicatum, quatenus omnes literas, greias, libertates & jura univerſa, & privilegia data & conceſsa eidem monasterio, & in- corporate ſibi Prepoſiture Uherezicze in Marchionatu noſtro Moravie ſi- tuate a Divis Predeceſsoribus nostris Regibus Boemie, & Marchionatus Moravie ex ſolita benignitate Regia innovare, approbare, ratificare, & confirmare dignaremur. Nos qui pie ſupplicancium vota benigna ſem- per (r) Eundem Abbatem adhue 1499. ſuperſtitem fuiſſe teſtatum fit ex alia charta jam a nobis T. IV. Monumentorum noſtrorum p. 475. vulgata, qua in Ladislaum de Boczkowicz ſupremum Moraviæ Mareſcaleum compromiſit ad litem definiendam, quæ inter ipſum & Joannem Boczek de Kunſtat ratione Juris Patronatus eccleſiæ in Walez Olomucenſis Diœceſis ſuborta fuerat-

Strana 462
462 DIPLOMATARIUM per aure admittimus, juſtis hujusmodi peticionibus favorabiliter duxi- mus annuendum. Igitur non per errorem, aut improvide, ſed animo deliberato ex certa noſtra ſciencia auctoritate Regia, & Marchionali Mo- ravie , omnes & ſingulas literas, gracias, libertates, privilegia, & jura univerſa prefato monaſterio , & Prepoſiture, a Divis Predeceſſoribus noſtris Boemie Regibus, & Moravie Marchionibus data & conceſſa, in omnibus ſuis punctis , articulis , clauſulis , & ſentenciis , ac ſi eorum te- nores de verbo ad verbum noſtris literis eſſent inſerta, innovamus, ap- probamus, ratificamus, & confirmamus, decernentes, & expreſſe vo- lentes omnia , & ſingula in jam dictis literis & privilegiis contenta, ple- num, firmum, & inviolabile robur perpetuis temporibus obtinere. Sup- plemus inſuper de plenitudine Regie potestatis omnem defectum, qui premiſſis de jure , facto , vel conſuetudine quomodolibet obviare poſſit, Cupientes preterea ſepe dictos Abbatem & fratres uberiori noſtra gracia conſolari, volumus bona, & res ejusdem monaſterii, & Prepoſiture, que a quocunque ſine juſto titulo, aut fine noſtrorum Anteceſſorum in- ſcriptione vel absque noſtra obligacione quomodolibet detinentur, ipsi Abbati, vel ſucceſſoribus ſuis, vel alteri, cui ab eo, vel ipſis mandatum fuerit, ſîne mora, & contradictione reſtitui. Nolentes deinceps bona aut res ejusdem monasterii, & Prepoſiture ad aliquod longum vel bre- ve tempus, ſeu ecian in perpetuum, per nos, aut ſucceſfores noſtros alienari, impignorari, locari, abſtrahi, & inſcribi, ſeu quomodolibet alio titulo dimoveri. Si quid autem in contrarium per inadvertenciam, occupationem, aut petencium importunitatem a nobis, vel ſucceſſori- bus noſtris impetratum fuerit quandocunque, id ex nune prout ex tunc annullamus, caſſamus, irritamus, & nullius penitus roboris, firmitatis, & momenti eſſe decernimus, non obſtantibus Regni noſtri Boemie, & Marchionatus Moravie conſuetudinibus hys graciis quibuscunque. Man- damus igitur univerſis & fingulis officialibus & ſubditis noſtris fidelibus dilectis, ut predictum Abbatem, ac ipfius ſucceſfores circa omnia pre- dicta confervent, protegant, manuteneant, atque defendant, nec eos ſuper hys, & in eorum bonis inquietari, turbari, vexari, moleſtari- que per quempiam paciantur , ſeu permittant , prout indignacionem no- ſtram graviſſimam cupiunt ſollicite evitare. Preſencium ſub noſtri Re- galis ſigilli appenſione teſtimonio literarum. Da-

Strana 463
WILLEMOVIENSE. 463 Datum in Arce noſtra Prage, die vigeſima prima menſis Junii, an- no Domini milleſimo quadringenteſimo nonageſimo, Regni noſtri anno decimo nono. Ad relacionem Domini Joannis de Sſelnbergk Regni Boemie Can- cellarii- LXXVI. Sententia Ladislai de Bozkovicz Camerarii ſupremi Moraviœ tanquam arbitri electi a Nicolao Abdate Willemovienſi ſuper Jure Patronatus ec- cleſiæ in Walcz. dd. Brunæ die Veneris ante Dominicam Oculi 1497. Ha- betur excuſum Tomo IV. Monumentorum meorum p. 475. LXXVII. Instrumentum Publicum comprehendens ſententiam Papalem Excom- municationis, contra detentores monaſterii Willemoviensis. dd. Vienna 3. Septembeis A. 1515. Chriſtophorus Tenngler Artium & Decretorum Doctor, ac Curie Pa- tavienſis infra Anaſum in Spiritualibus Vicarius & Officialis Generalis Ju- dex & Executor ad infra ſcripta, una cum quodam alio noſtro in hac parte Collega cum illa clauſula; Quod ſi non ambo &c. a Sede Apo- stolica ſpecialiter deputatus, univerſis & fingulis Dominis Abbatibus, Prioribus, Prepoſitis, Decanis, Scolaſticis, Cantoribus, Cuſtodibus, Theſaurariis, Succentoribus, tam Cathedralium quam Collegiatarum Canonicis, Parrochialiumque eccleſiarum Rectoribus, ſeu loca tenenti- bus eorundem Plebanis Vice-Plebanis, Capellanis, Curatis, & non Cura- tis, Altariſtis, ceterisque Presbiteris, Clericis, Notariis, & Tabellio- nibus Publicis quibuscunque per Civitatem & Diocesim Viennenſem, ac alias ubilibet conſtitutis, & eorum cuilibet in ſolidum, ac illi vel illis, ad quem, vel ad quos preſentes nostre littere pervenerint, falutem in Domino. Noveritis literas Sanctiſſimi in Chriſto Patris , & Domini no- ſtri Domini Leonis providencia Pape decimi, ejus vera Bulla plumbea cum cordula canapis more Romane Curie inpendente bullatas, fanas fi- quidem & integras non viciatas, non cancellatas, nec in aliqua ſui par- te ſuſceptas , ſed omni prorſus vicio, & ſuſpectione carentes , ut in eis prima facie apparebat, nobis proparte Venerabilium Religioſorum Vi- ro-

Strana 464
464 DIPLOMATARIUM rorum, Dominorum Abbatis, & Conventus monasterii Willemoviensis Ordinis Sancti Benedicti Pragenſis Dioceſis principalium in infra ſcriptis literis Apoſtolicis nominatorum coram Notario Publico & teſtibus pre- ſentatas, nos cum ea, qua decuit, reverencia recepiſſe, hujusmodi ſub tenore: Leo Epiſcopus, Servus Servorum Dei, Venerabili Fratri Epiſcopo Astulanenſi, & dilecto filio Officiali Patavienſi ſalutem , & Apoſtolicam benedictionem. Significarunt nobis dilecti filii Abbas & Conventus mo- naſterii Sanctorum Petri & Pauli Willemovienſis Ordinis Sancti Benedic- ti Pragenſis Dioceſis, quod nonnulli iniquitatis filii, quos prorſus igno- rant, Cruces, patenas, calices, vaſa aurea, argentea, veſtimenta, & paramenta ecclefiastica, brachii Sancti Egidy ornatum Jocalibus & figillo Abbatis ſigillatum, libros, literas, privilegia, & alia clenodia jocalia, (s) res & bona dicti monaſterii apud nonnulla alia monaſteria, ſeu perſonas, & loca tempore guerrarum in cuſtodiam, ſeu alias datas, & data ne- quiter occultando, & detinendo, & non reſtituendo, plura gravia dam- pna eis & in bonis dicti monaſterii nequiter intulerunt, & ad id facien- dlum auxilium, confilium & favorem doloſe preſtiterunt, nec non deci- mas primicias, cenſus, fructus, redditus, proventus, poſſeſſiones, do- mos, ortos, terras, campos, prata, paſcua nemora, silvas, arbores, ar- borum fructus, auri argenti monetati, & non monetati, vini, bladi, fru- menti, ordei, avene, cere, & aliarum rerum quantitates, annulos, zo- nas, perlas, lapides precioſos, & alia jocalia, libros, literas, inſtrumen- ta publica, obligaciones, quittancias, cedulas, notas, teſtamenta, codi- cillos, contractus, privilegia, donaciones, & alias ſcripturas publicas, & privatas, vaſa aurea, argentea, erea, cuprea, ferrea, & alia domorum utenſilia, veſtes, foderaturas, (t) tunicas, & alia veſtimenta, equos, o- ves, boves , vaccas , & alia animalia, debita, credita, legata, mutua, depoſita, jura, jurisdicciones, pecuniarum ſummas , & nonnulla alia mo- bilia, & immobilia bona ad dictum monaſterium legitime ſpectantia te- mere, & malicioſe occultare, & occulte detinere preſumunt, non curan- tes ea dictis significantibus exhibere in animarum ſuarum periculum, & dictorum fignificancium & monaſterii non modicum detrimentum, ſuper quo (s) Manilia , gemmas aliasque res pretioſas. (1) Pelliceas veſtes.

Strana 465
WILLEMOVIENSE. 465 quo dicti fignificantes Apoſtolice Sedis remedium implorarunt. Quo- circa diſcrecioni veſtre per Apoſtolica ſcripta mandamus, quatenus om- nes hujusmodi paramentorum ecclefiaſticorum brachii Sancti Egidy, li- brorum, literarum, privilegiorum , & aliorum Clenodiorum jocalium, rerum , & bonorum occultatores , dampnorum illatores , auxilii, conſi- lii, & favoris preſtitores, nec non bonorum predictorum detentores oc- cultos ex parte noſtra publice in eccleſiis coram populo per vos, vel a- lium, feu alios moneatis, ut infra competentem terminum, quem eis prefixeritis, ea dictis fignificantibus, a ſe debita reſtituant, & revelent, ac de ipfis, & dampnis hujusmodi plenam & debitam fatisfactionem im- pendant, & ſi id non adimpleverint infra alium competentem terminum, quem eis ad hoc peremptorie duxeritis prefigendum, ex tunc in eos ge- neralem excommucationis ſententiam proferatis , & eam faciatis , ubi, & quando expedire videritis, usque ad ſatisfactionem condignam, ſolem- pniter publicari. Quod ſi non ambo hiis exequendis potueritis intereſ- ſe, alter veſtrum ea nihilominus exequatur. Datum Rome apud Sanc- tum Petrum , anno Incarnacionis Dominice milleſîmo, qningenteſimo tercio decimo, Decimo Kalendas Januarii. Pontificatus noſtri anno primo. Post quarum quidem literarum Apostolicarum preſentacionem, & receptionem , nobis & per nos, ut premittitur, factas ; fuimus pro par- te ipſorum Dominorum Abbatis & Conventus principalium in ipfis pre- inſertis literis Apoſtolicis principaliter nominatorum debita cum inftan- cia requiſiti, quatenus ad executionem earundem literarum Apostolica- rum, & contentorum in eisdem procedere dignaremur, juxta traditam ſeu directam per eas a Sede Apoſtolica nobis formam. Nos igitur Chriſtophorus Tenngler Doctor, Officialis, Judex, & executor prefatus attendentes requititionem hujusmodi fore justam & conſonam rationi, volentesque mandatum Apoſtolicum ſupra dictum no- bis in hac parte directum reverenter exequi, ut tenemur; Idcirco auc- toritate Apoſtolica nobis commiſſa, & qua fungimur in hae parte, at- tenta ipſarum literarum forma, vos omnes & fingulos ſupradictos, qui- bus preſens noſter proceſfus dirigitur, & vestrum quemlibet in ſolidum, tenore preſentium requirimus, & monemus, primo, ſecundo, tereio, & peremptorie communiter, vel divifim, ac vobis, & vestrum euilibet Tom. VI. Monums. Nun in

Strana 466
466 DIPLOMATARIUM in virtute sancte obedientie, & sub excommunicationis pena, quam ca- nonica monitione premiſſa , in vos omnes & fingulos ſupra dictos, & veſtrum quemlibet fecimus in hiis ſcriptis , ſi ea , que vobis in hac par- te committimus, & mandamus, neglexeritis contumaciter adimplere, diſtricte precipientes mandamus , quatenus infra ſex dierum ſpacium poſt preſentationem , ſeu notificacionem ſuper hoc factam immediate ſequen- tium, ita tamen, quod unus vestrum alterum non expectet, nec unus pro alio, ſeu per alium ſe excuſet, quorum ſex dierum, duos pro pri- mo, duos pro ſecundo, & reliquos duos dies pro tercio & perempto- rio termino ac monicione Canonica aſſignamus. Omnes & ſingulos hu- jusmodi paramentorum eccleſiafticorum, brachii Sancti Egidy, librorum, literarum, privilegiorum, & aliorum clenodiorum, jocalium' rerum & bonorum occultatores , dampnorum illatores , auxilii , conſilii & favoris preſtitores, nec non aliorum bonorum in preinſertis literis Apoſtolicis deſignatorum, ad dictum monasterium legitime ſpectantium, auctoritate noſtra, imo verius Apoſtolica palam & publice in eccleſiiis & locis, de quibus fueritis pro parte ipſorum ſignificantium requiſiti , ubi & quan- do, & quotiens expediens fuerit, requiratis, & moneatis, quos nos e- tiam tenore preſentium requirimus, & monemus primo, ſecundo, ter- tio , & peremptorie communiter vel diviſim , eisque nihilominus , & eo- rum cuilibet in ſolidum eisdem auctoritate & tenore in virtute ſancte o- bedientie, & sub penis infra ſcriptis diſtricte percipientes mandamus, quatenus infra quindecim dierum ſpacium poſt monitionem , requiſitio- nem , ſeu notificacionem hujusmodi ſic factas , & poſtquam premiſſa ad corum notitiam devenerint, immediate ſequenti, quorum quindecim dierum quinque pro primo, quinque pro ſecundo , & reliquos quinque dies pro tercio, & peremptorio termino, ac monitione Canonica aſſi- gnamus , omnia & fingula res & bona in preinſertis literis Apoſtolicis deſignata, & ſpecificata, prefatis fignificantibus reſtituant, & occulta re- velent , ac de ipſis plenam & debitam ſatisfactionem impendant. Quod ſi forte infra hujusmodi quindecim dies omnia & ſingula , prout man- datur , non adimpleverint , mandatisque & monitionibus noſtris hujus- modi, imo verius Apoſtolicis non paruerint, tum effectum ipſos, & eorum quemlibet , palam & publice excommunicationis ſententiam fera- tis , quam nos lapſis hujusmodi quindecim diebus ferimus in hiis ſcriptis, ipſosque & eorum quemlibet palam & publice in eccleſiis, monasteriis, capellis, locis ecclefiasticis vestris antedictis excommunicatos publicetis, de-

Strana 467
WILLEMOVIENSE. 467 denuncietis, ac denunciari faciatis, prout etiam ex nunc, prout ex tunc, & e converſo quindecim dierum canonica monitione premiſſa excommu- nicatos denunciamus , ac denunciari , ac declarari & publiçari volumus, & mandamus, eciam tamdiu, donec, & quousque ad fatisfactionem condignam de premiſſis cum eis fignificantibus devenerint, & benefi- cium abſolutionis ſuper obtineant. Per proceſſum autem noſtrum no- lumus , nec intendimus noſtro in hac parte College in aliquo prejudica- re, quatenus tamen ipſe ſervato hoc noſtro proceſſu in hujusmodi ne- gocio procedere valeat, & prout ei viſum fuerit expedire. Abſolutio- nem vero omnium & fingulorum, qui prefatas noſtras ſententias, aut earum aliquam incurrerint, ſive incurrerit quoquomodo nobis, vel ſu- periori noſtro tantummodo reſervamus. In quorum omnium & fingu- lorum fidem, & testimonium premissorum, preſentes literas, sive pre- ſens publicum instrumentum, proceſsum in ſe continentem, sive conti- nens exinde fieri , & per Notarium Publicum infra ſcriptum ſubſcribi, & publicari mandavimus, figillique majoris curie Pataviensis predicte juſſi- mus & fecimus appenſione communiri. Datum & actum Wienne in Cu- ria Reverendiſſimi Domini Patavienſis in littore ſita, ſub anno a Nativi- tate Domini milleſimo quingenteſimo quintodecimo, Indictione tertia, die vero lune, tercia menſis Septembris, Pontificatus prefati Sanctiſſimi in Chriſto Patris & Domini noſtri Domini Leonis Divina providentia Pape decimi anno tercio. Preſentibus ibidem Venerabilibus & Diſcretis viris Magistro Bartholomeo Penter, & Udalrico Wolff Presbitero & Clerico Pa- tavienſis, & Eiſtetenfis Dioceſis , teſtibus ad premiſſa vocatis , habitis & ſpe- cialiter requiſitis. Et ego Paulus Mullawer Clericus Patavienſis Diocesis Publicus ſacris Apoſtolica , & Imperiali Auctoritatibus Notarius, quia predictarum lite- rarum Apoſtolicarum preſentationi, receptioni, & requifitioni, omnibus- que aliis & singulis, dum sic, ut premittitur, dicerentur, agerentur, & fierent, una cum prenominatis teſtibus, preſens interfui, eaque omnia, & ſingula ſic fieri vidi, & audivi, ideo hoc preſens publicum Instrumen- tum manu mea propria ſcriptum exinde confeci, ſubſcripſi, publicavi, & in hanc publicam formam redegi , ſignoque & nomine meis ſolitis & conſuetis, una cum figilli majoris Officiatus curie predicte appensione conſignavi, in fidem & teſtimonium omnium & ſingulorum premiſſorum rogatus pariter, & legitime requiſitus. Nnn 2 LXXVIII.

Strana 468
468 DIPLOMATARIUM LXXVIII. Ferdinandi| Bohemiæ Regis confirmatio libertatum, Privilegiorum, & jurium monaſterii Willemoviensis & Præpositura in Uherczicz. dd. Bruna die 11 Aprilis anno 1527. Nos Ferdinandus Dei Gracia Boemie, Hungarie, Dalmacie, Croacie &c. Rex , Infans Hiſpanie, Archi Dux Auſtrie, Marchio Moravie, Lu- cemburgenſis & Sleſie Dux &c. Marchio Luſacie &c. &c. Ad perpetuam rei memoriam. Notum facimus tenore preſencium univerſis & ſingulis, quod accedens preſenciain nostram Religiosus Petrus Abbas monasterii Willemovienſis , (u) Ordinis Sancti Benedicti devotus fidelis nobis dilec- tus , nomine ſuo , & totius illius Conventus nobis humiliter ſupplica- vit, quatenus omnes & ſingulas literas, gracias, libertates, privilegia, & jura univerſa, datas, & conceſsa eidem monasterio, & incorporate ibi Prepoſiture Uherezice in Marchionatu Moravie ſituate, a divis pre- leceſſoribus noſtris Regibus Boemie , & Marchionibus Moravie ex innata lobis clemencia innovare, approbare, ratificare, & confirmare dignare- nur. Nos condignis eorum precibus moti, volentesque, ut per no- tram graciam cultus Divinus, cui nos plurimum afficimur , nedum con- ervari, verum eciam creſcere, & augmentari poſſet. Igitur non per rrorem, aut improvide, ſed animo deliberato, ſano Procerum & fide- ium, Noſtrorum ad id accedente conſilio, de certa noſtra ſciencia, auc- oritate Regia , & tanquam Marchio Moravie , omnes & fingulas literas, gracias, libertates, privilegia , & jura univerſa prefato monaſterio & repoſiture a Divis Predeceſſoribus noſtris Boemie Regibus , & Marchio- libus Moravie conceſſa, & conceſſas approbamus, ratificamus, innova- nus, & gracioſius confirmamus in omnibus punctis, articulis, clauſu- lis, (u) Petrus iſte ultimus fuit Abbatum Willemovienſium , qui monaſterio ſuo jam Re- gii juris facto in Præpoſitura ſua Uherezicz usque ad annum 1506. reſedit , ſed cum Præpuſituram hane per violentiam Baronum Moravicorum cedere cogere- tur , eodem anno ad monaſterium Rayhradenſe conceſſit , ubi ultimum privatam vitam agens mortuus eſt. Amiſſis igitur rebus omnibus veroſimiliter Petrus jam tum vitam privatam Rayhradii agens, poſteritati juribusque monaſterii ſui etfi dele- ti conſulturus, confirmari ſibi fecit per Ferdinandum , tum imperium auſpicatum, jura & privilegia monaſterii ſui.

Strana 469
WILLEMOVIENSE. 469 lis, ſentenciis, non ſecus, ac ſi in literis noſtris de verbo ad verbum omnium tenores inſerti, & comprehensi essent, habere volumus pro ex- preſſis; Decernentes, ac preſenti noſtro Regio, ac Marchionis Moravie Edicto firmiffime constituentes, ut prenominatus Abbas cum Conventu ipſius ammodo & deinceps futuris perpetuis temporibus omnibus & fin- gulis literis, graciis, libertatibus, privilegiis, & juribus univerſis ipſis sic, ut premiſsum est, per Predeceffores nostros conceſsis in omnibus, & per omnia absque omni impedimento fruantur, & gaudeant. Vobis ſu- premo Capitaneo, ceterisque Officialibus, ac Czudariis prefati Marchio- natus Moravie diſtricte precipiendo mandamus, quatenus jam dictum Abbatem & Conventum in privilegiis & libertatibus, ipſorum, sic sicuti premiſsum est, per nos confirmatis manuteneant, defendant, & prote- gant, nullumque his impedimentum inferant, ſeu quovis modo inferri permittant , ita prout contrafacientes indignationem noſtram Regiam vo- lunt, & cupiunt evitare. In quorum quidem omnium fidem, & testi- monium preſentes literas fieri, easque sigilli noſtri Regii appenſione mu- niri precepimus. Date Brune die Jovis poſt Dominicam Judica, die vero undecima menſis Aprilis, anno Domini 1527. Regnorum autem noſtrorum Boemie & Hungarie primo. Ferdinand. Vit. Adam Cancellarius Regni. LXXIX. Ambroſius Abbas Zdiarenſis Ord. Ciſtere. recognoſcit ſe vidiſſe literas Wladislai Regis Boh. quibus omnia privilegia monaſterii Willemovienfis confirmat. dd. in Zahrs die S. Georgii 1528. Habetur excuſum Tomo IV. Monument. meorum p. 465. LXXX. Mandato Rudolphi II. Imp. & Bohemiæ Regis Beneſſio Beneda de Neczthird venditur per Commiſſarios Regios monaſterium dirutum Wille- movienſe cum poſseſſionibus ſuis jam ante eidem oppignoratum in heredita- riam proprietatem pretio ſex mille quingentarum ſexagenarum groſſorum Boemicorum. Die Veneris poſt Prœsentationem B. M. V. anno 1577. Ex ver- naculo autographo in latinum translatum. — An-

Strana 470
470 DIPLOMATARIUM Anno Domini milleſimo quingenteſimo ſeptuageſimo ſeptimo die Veneris poſt Præſentationem B. Mariæ Virginis facta est de mandato Suæ Cæſareæ Majeſtatis Regis Bohemiæ integralis & abſoluta conventio atque venditio, ad quam Illa clementiſſime nos Regios Commiſarios no- minavit: Wilhelmum Oprsstorf de Duba, Frydstein & in Slawietic Suæ Cæ- ſareæ Majestatis Conſiliarium , & Supremum monetæ Magiſtrum in Re- gno Bohemiæ, & Urbanum Pfefferkorn de Ottopach & in Kraſne-Stiepenicz Suæ Cæſareæ Majestatis Quæstorem civitatum Pragensium ex una, & Strenuum Dominum Wilhelmum de Thalmberg & in Jankow , denique ſtre- nuumEquitem Joannem Leskovecz de Leskowecz de Czerekwicz utpote conſan- guineos ſtrenui Domini Beneſſii Beneda de Necztyn & in Wilemow ex par- te altera. Talisque conventio & venditio facta est, quod nos Cæfarei Commiſſarii vendiderimus & hoc contractu vendamus proprietates Ta- bulares in diſtrictu Czaslavienſi sitas, id est: dirutum monasterium Wil- lemovienſe cum curia , & villa , quam Dominus Beneſſius de novo con- ſtrui fecit cum agris, pratis, locupletis, arboretis, ho tis, cum braxa- torio monaſterii, popinis tam in monaſterio, quam in oppido Willemo- vienſi. Item cum ſubſcriptis pagis ad idem monaſterium ſpectantibus, cum hominibus eidem ſubditis , videlicet oppido Willemow , pago Bud- ſſowicz , pago Herzmanicz cum molendino & flumine , pago Borek, pa- go Ho�towlicz, pago Zborz, & in pago Jakubownik , pago Zdanicz, Pon- stwi, pagos integros & villas in Kmetez, cum censibus & villa in Czeſſ- towicz, cum villis in Kmetez, eum cenſu, qui in hoc pago ad fuam Majeſtatem ſpectabat, & quo Dominus Beneſſius hactenus uſus, cum ſub- ditis eccleſiæ monaſterii, in pago Herzmanicz cum agris, pratis, nigra filva poſt hoc monaſterium jacente, cum ſilva Liſtowicze ita dicta, cum ſilvis & rubetis Kozogedsky appellatis , ſitis inter pagos Auchrow & Herzma- nicz, inter quas ſunt prata vuigo Kozogedssky ad Willimow ſpectantia, & cum aliis filvis ecclefiarum , cum dumetis , paſcuis , piſcinis, id eſt piſcina magna ſub oppido Willemow, piſcina Strach , piſcina Mnich, piſcina mołendinari, & cum ceteris omnibus piſcinis & hominibus ad idem bonum emptione devolutis, cum terrentibus, rivis, gallinis, ovis, Robotis, caſeis, cen- ſibus pratorum, & macellorum in oppido Willemow, quemadmodum id libri regiſtrorum forenſium, & nundinarum ſecundum faſſiones ho- minum a nobis Commiſſariis conſcripti, & Domino Beneda ſub figilli noſtri appreſſione dati plene docent, cum toto & integro dominio & om- nibus attinentiis, nullo jure, dominio, & jurisdictione aut juſtitia Cæſa- reæ

Strana 471
WILLEMOVIENSE. 471 reæ Majſtati tanquam Regi Bohemiæ & ceteris ſucce ſoribus Regibus Bo- hemiæ , neque cuicunque ſeu ſæculari ſeu eccleſiaſticæ perſonæ hodie vi- venti aut in futurum in hoc Willemovienſi territorio reſervato, cum omnibus hominibus poſleſſionatis aut non poſſeſſionatis ad idem territo- rium incorporatis, cum pupillis utriusque ſexus , quoquo demum loco morarentur , atque ita intra eosdem limites , quibus hoc territorium cir- cumſcriptum est, & prout his omnibus Dominus Beneſſius uſus est. Et quidem pro ſumma ſemi ſeptem millium ſexagenarum groflorum Bohe- micorum. (x) In hanc prædictam ſummam Dominus Beneda cum hæredibus ſuis, ſuisque ſucceſsoribus ad Cameram Cæſaream hujus Regni die Sancti Ge- orgii a dato conventionis iſtius proxime imminente, vel duabus ſepti- manis ſerius (detracta tamen primum ſumma tabulari , quam ſuper hoc territorio aſſecuratam habuit, nempe bis mille & quadringentis ſexage- nis groſſorum Pragenfium, deinde illis quingentis & quinquaginta ſexa- genis groſſorum Bohemicorum, quas Cameræ Regiæ numeravit, deni- que ſemioctava ſexagena groſsorum Bohemicorum, quam in terras no- viter emptas huicque territorio unitas expendit , quæ ſummæ univerſim ter mille ſeptingentas ſexagenas groſsorum Bohemicorum æquant) duo millia sexagenarum grofforum Bohemicorum deponet, & dum die Sancti Galli itidem a dato conventionis proxime venturo, aut duabus hebdomadis ſerius reliquam ſummam, videlicet octingentas ſexagenas grofforum Bohe- micorum ad memoratam Cæſaream caſſam numerabit , & integre depo- nere atque perſolvere tenebitur. Et Sua Cæſarea Majestas hoc dirutum monasterium Willemovienſe, oppidum & pagos ſupranominatos ad hoc territorium pertinentes cum pleno dominio & appertinenciis ſuprafato Domino Beneſsio, ejusque heredibus & fuccefforibus in Tabulis Regni venditionum , eo loco in quem aliæ poſſeſſiones emptæ inſeruntur (Ita ut memoratum monaſterium Willimovienſe, cum oppido & pagis in hac conventione expreſlis, in futurum & perpetuum nec appelletur, nec sit eccleſiasticum nec oppignoratum, ſed hæreditarium, atque ejusdem nor- mæ , qua aliæ hereditates emptæ in Regno Bohemiæ cenſentur) poſt pri- mum terminum depoſitæ ſummæ, & pecuniæ obtentæ inſeri mandabit. In (x) Guis hodie non miretur tam vile pretium tot tantarumque terrarum.

Strana 472
Vv 472 DIPLOMATARIUM WILLEMOVIENSE. In horum omnium majorem fidem & ſecuritatem Nos ſupra ſcrip- ti Suæ Cæſareæ Regiæque Majeſtatis Commiſſarii, & nos ſupra nomina- ti conſanquinei a Domino Beneſſio Benda exorati & conſtituti tanquam contractores appoſuimus huie conventioni venditionis iisdem verbis & eodem calamo ſcriptæ noſtra ſigilla cum ſubſcriptione manus noſtræ, cu- jus unum exemplar Cameræ Bohemicæ, alterum Domino Benefſio Benda extraditum eſt. Actum anno & die ſupra poſito. (y) Wilhelmus Operſstorff. Urbanus Pfefferkorn de Ottopach. Wilhelmus de Talmberg. Joannes de Leſskowecz. orlas 2 rd OB- (y) Ejusdem tenoris ſunt eorundem Cæſareorum Commi�ariorum literæ eodem anno 1577. die Mercurii ante feſtum S. Catharinæ daræ , quibus profitentur ejusmodi con- rentionem factam cum Domino Alberto Robmhap de Suchy & Imperatore Rudolpho, villasque & pagos Kniezicz, Biskupiez, Suchotlesk, Mladoticz. Kmetz, cum quinque molendinis , agris , pratis eeterisque appertinentiis ad clauſtrum Willemovienſe diru- tum ſpectantibus vendita fuiſle pretio 2593 ſexagenis, 3 groſſis Bohemicis & nno dena- rio. Ita quoque anno 1581. die Veneris poſt Andreæ idem Imperator confirmavit Friderico de Zierotin pagos Uherzicz, Zidlochowicz, Lezicz , Nerwicz , Eywann ejus- dem monaſterii ut itaque reſtituendi monaſterii nulla ſpes ſuperfuerit.

Strana 473
473 ☞ 4 ☞ OBSERVATIONES PRÆVIÆ AD MEMORABILIA MONASTERIORUM BRZEW- NOVIENSIS ET RAYHRADENSIS. V itulum Memorabilium deprompſimus ex fine Manuſcripti iſtius chartacei, quod coram juris publici facimus. Titu- lum iftum merito fert, cum nihil aliud fit, quam quædam Rha- pſodia congestarum vetuſtiorum memoriarum monaſterii Brzew- novienfis, Præpofiturarumque præcipue Rayhradenfis, tum Brau- nensis & Policensis ad ejusdem Abbatis jurisdictionem pertinen- tium, quod cum Rayhradii ſcriptum fit, cumprimis ejusdem memorias ab origine annoque 1045 usque ad annum 1565 com- plectitur, quæ tamen instar Scoparum diffolutarum nullo certo ordine chronologico congestæ funt, fcilicet uti eas compilator Anonymus ejusdem Præpofituræ cœnobia feu in veteribus do- cumentis ſparsim notatas reperit, ſeu tempore ſuo geſtas pugno ſuo in chartam conjecit, neſcio num perpolitionem Chronicon- que aliquod meditatus an confilium hoc privati fui ufus refrican- dæque memoriæ cauſa ſuſceperit. Conſcripfit autem memo- morias has inter annum 1554 -- 65, cujus temporis indubitata reliquit vestigia: Nam de Joanne a Chotow Abbate Brzewno- viensi anno 1554 electo loquens ſubjungit: Magnis cladibus afficitur jam annis novem, reliquum finem vite Deus regat ſe- cundum beneplacitum ſuum, & de duarum villarum monafterii deſertarum habitatoribusque vacuarum fato ſcribens ait: Nunc ſub anno 1560 reedificantur, & colonis implentur. Pertingunt ve- OoO Tom. VI. Monum. TO

Strana 474
474 OBSERVATIONES PRÆEVIE. ro hæ memoriæ eodem calamo ad annum usque 1565, quo mor- tem Ferdinandi I. Imperatoris Reqisque Boemiæ cum elogio con- ſignavit. Nam duæ reliquæ ſubjectæ notæ a quoquo demum posteriore Cœnobita Rayhradensi adjectæ sunt. An Compilator per ea verba ipſi pene principio tituloque MONASTERIUM REYGRADENSE 1562 minori charactere ſubſtrata Joſ. signifi- cavit manu propria nomen ſuum (verofimiliter Joſephi) innuere voluerit, quod adstruam, aut negem, non invenio. Ceterum quanquam manuſcriptum hoc tenue & perpaucarum memoria- rum sit, ad cognitionem nihilominus criſimque hiſtoricam pluri- bus locis utilem segetem præbet, per quod nonnullorum Abba- tum Brzewnoviensium Chronologica Series Ziegelbaueri tam in ſuſcepto quam deposito Abbatiali munere emendatur. plurium Præpositorum Rayhradenſium nomina, neſcio an unquam typis vulgata, in apricum proferuntur, denique etiam geſta nonnulla tam Bohemiæ quam Moraviæ vix alibi detecta in lucem pro- trahuntur. ☞ M ☞ MEMORABILIA MONASTERIORUM BRZEWNOVIENSIS ET RAYHRADENSIS. nno 1477. Petrus Abbas Brewnovienſis prefuit. Hujus temporibus exercitus militum ex Ungaria quingentorum virorum equitum oc- cupabat forti manu Braunam & monaſterium, hi milites aficiebant Ab- batem, conventum , ſubditos , nec non vicinos in Glacenſi diſtrictu, Sui- dnicenſi Ducatu, in Gracensi (a) diſtrictu penes Nachod multis damnis, ic variis cladibus, hos Braunenſes cives contra voluntatem Domini ſui Abbatis in civitatem ſuſceperant, per annos; ut ajunt ſeptem eorum ju- gum (a) Id eſt : Reginohradecenſs.

Strana 475
MEMOR. MONAST. BRZEWNOV. ET RAYHRAD. 475 gum coacti funt portare, tandem cum eorum obrobria non amplius to- lerare potuerant, conſpiratione facta Braunenſes cum Glacensibus coege- runt Ungaros vi Braunam derelinquere. Anno 1043. Epo miles clariſſimi Ducis Przetislai donavit villam Cebranice dictam penes Svitavkam in Marchionatu Moravie , monaſterio ac eccleſie Brzevnoviensi, (b) tandem Anno 1258. conſentiente gloriosiſ- ſimo rege Bohemorum Otagaro, alias Przemislao, ad petitionem Marti- ni Abbatis Brevnovienfis per concambium sive mutationem conceſsa est cuidam militi nobili Bohuſs Cerha dicto, pro qua villa Sebranic dictus nobilis pagum ſuum dictum Sobotovice conceſſit Abbati & conventui (c) Deus miſereatur animabus eorum. Anno 1175. Andreas emeritus miles Ducis Boemie, qui multas terras in militia peragravit, prout privilegium hoc teſtatur, villam deſertam Rybeſ- ſovice Reigradenſi monaſterio dotavit, ſemetipſum ad ordinem in mona- ſterium Reigradenſe contulit converſumque egit. Moderni monachi con- ſiderent, quomodo primi monachi ob pietatem in magna estimatione apud preclaros viros erant, nunc merito ob ſuam nequiciam ab omnibus ſpernuntur, odio perſequuntur. Ha! ha! mnnychu, pena peccati. Ego monachus hoc ſcribo. Monasterium Regradenſe 1562. (d) Conſtructum eſt monaſterium Reyhradenſe & fundatum per illu- striſſimum Principem Bohemorum Przetislaum, & per eundem donatum monaſterio Brzevnovienſi anno gracie Ao. 1045. (e) eo tempore Meynar- dus Abbas prefuit. Anno Chriſti 1326. Predborius Abbas Brevnovienſis prefuit mo- naſterio abbatiali Brevnovieuſi, ſub cujus regimine multarum rerum fit mentio ac memoria. O o 2 Anno (4) Ipſum Diploma Epponis dedimus in Annalibus nostris ad annum eundem P. V. p. 276. cum ceteris hujus Epponis memoriis. (c) Et hane chartam concambii dedi- mus hoc ipſo Tomo p. 27. ex apographo quodam Archivi Brzewnovienſis , in quo locus Sebranic perperam oſcitantia ſcribæ vocatus Lebranich , & Cerha Cebo , eſt autem nomen Cerha idem quod Cyrillus. (d) Infra minore charactere ſcriptum eſt : Joſ.ſignificavit manu propria. (e) Hujus donationis charta etiam exhibetur P. V. An- nalium noſtrorum ad eundem annum.

Strana 476
476 MEMORBILIA MONASTERIORUM Anno 1499. Paulus Abbas Brevnovienſis obiit , & in templo mino- ri S. Benedicti Brevnovie ſepultus, (f) iis (g) amotus erat ab officio Ab- bacie ſue, quia privatus ratione fuit iſte preterea, prout fama fertur, robuſtus ac fortis erat, fortitudini ejus ferrum cedebat tanquam plum- bum, tempore sue Abbatie Preposituras Polic & Braunam impignoratas per Dominum regem a Ducibus Glacenſibus redemit, ac induſtria, vi quoque contra adverſarios optime defendebat ditionem ſuam- Anno 1392. Dionyſius Abbas Brevnovienſis prefuit monaſterio , iis annis quinquaginta quatuor officium Abbatie regebat, nullus ante eum & post eum attigit hos annos, in officio existens Abbatie. Sub ejus tem- pore nulla memoria digna gesta ſunt, que brevitatis gracia hic omit- tuntur. Anno 1391. Ulricus Abbas Brevnovienſis prefuit monasterio, cujus memoriam non multam reperio. Anno 1499. (h) Idem Paulus pagum Oſtrowaczycz a Braunenſibus civibus ocupatum aquiſivit , hucusque in poſſeſſione detinetur- Anno Domini 1434. Pater Hermannus prefuit monaſterio Brevno- vienſi ceterisque monasteriis, ejus temporibus exustum est monasterium Brevnow per Huſſitas. Eidem Abbati rebelles erant ſubditi in districtu Policenſi, adherere volentes Huſſitarum opinionibus ac religioni, gladio & vi ad obedientiam coacti, & quam plurimi apud montem Oſtaſs ex- tra Polic necati. Sub eodem Abbate in Braunoviensi civitate Baro quidam a Lychten- burg dictus Kruſſina per communem tumultum in eum excitatum (ob id, quia Conſulem civium ibidem cedebat) est occifus, propter cujus mor- tem multi ſubditi capti, occiſi, in vinculis detenti, quam plurime ville exuste penes Braunam & Polic, tandem negotium hoc per amicos com- poſitum & in concordiam redactum. Forma hujus concordie in ſcriptis reperitur in pretorio Braunenſi. Cogebatur memoratus Abbas pecuniam numerare adverſe parti, hoc negotium magnum incomodum intulit mo- nasteriis. Eodem anno Trojanus regimen Prepositure Reyradensis obiibat. (i) An- (f ) Is fuit Paulus hujus nominis III., quem Ziegelbaverus ſerius anno 1505. mortuum refert. (g) Crebrius author pro is. (h) Supra hunc numerum triplex b , & ſu- per triplex b triplex a poſitum eſt, quid autem notet , quis divinet. Eſt autem idem Paulus , qui ad eundem annum paulo ſupra nominatur. (i) An Trajano huic ſuc.

Strana 477
BREWNOV. ET RAYHRADENSIS. 477 Anno ab orbe redempto 1549. Valentinus Prepoſitus Reyhradenſis mortuus eſt, longo morbo coreptus, is stirpis Polonice ex opidulo Ska- vina erat natione, profuſor substantie & bonorum monaſterii erat, ejus tempore bis monaſterium Reyhrad incendio ac flamma periit. Anno 1554. Joannes a Chotov Abbas Brevnovienſis diſparibus fratri- bus electus est in Abbatem Brevnovienſem in die Mathei Apostoli & E- vangeliste, magnis cladibus aficitur jam annis novem, reliquum finem vite Deus regat ſecundum beneplacitum ſuum. Eodem anno Matias Abbas est defunctus (k) Anno 1558. Dominicus Prepoſitus Reygradenſis obiit mortem fferia ſecunda poſt Simonis, & Jude tempore pestis, apostemati tactus. Is erat natus Polonus, prefuit prepoſiture annis novem plus cura vit temporalia, quam cultum Dei & religionem, Prepositura vacabat per unum integrum annum, moderante eandem Joanne a Chotow Abbate. Anno Domini 1506. Gregorius Abbas Brewnovienſis preſuit mona- ſterio abbatiali Brzevnov ceterisque monaſteriis, videlicet Regrad, Polic, Braumov, non longe poſt ab hac vita migravit. Eodem anno Petrus ultimus Abbas Wyllemoviensis coactus a ſecu- laribus Baronibus dimiſit , ac migravit a ſua Prepoſitura Uherzyce in mo- naſterium Regradenſe, cui & officium prepoſiture Regradenſis a Gregorio Abbate comiſum erat per aliquod tempus, tandem & a Regradenh Pre- poſitura ceſit , domum (ut quiete poſit vitam agere) extra monaſterium penes portam Regradenſem ſuis ſumtibus erexit, ibique non longe poſt ab hac vita receſit. Idem Petrus Abbas Wilemovienſis ſacellum San- ſucceſſerit Henrieus , iſtique Simon Præpoſitus Rayhradenſis , qui demum anno 1481 electus eſt Abbas Willemovienſis , de quibus mentio habetur Tomo IV. Monumen- torumm meorum p. 441 & 460 , an interceſſerint alii, incertum. Ceterum Simo- nem hune profeſſum Willemovienſem fuiſſe veroſimillimum rſt , eundem nempe, qui anno 1453. concandidatus Abbatiæ Willemovienſis fuerat , cum tres ſuperſtites hu- jus mouaſterii alumni per compromiſſum jus ſuffragii ſui transtuliſſent in tres viros a- lios eccleſiaſtica dignitate eminentes. (k) Ex his corrigendus in Chronologia Ziegel- bauerus , qui mortem Mathiæ Abbatis ad annum 1551 , ſucceſſionemque Joannis a Chotow reponit, ex verbis enim liquet compilatorem iſtum eodem tempore vi- xiſſe.

Strana 478
MEMORABILIA MONASTERIORUM 478 Sancti Andree penes templum Regradenſe reſtauravit, ubi ejus ſepul- chrum aparet. (l) Deo vivat. Anno Domini 1518. Frater Blaſius Glogoviensis prefuit monaſterio Regradenſi Prepoſiti agens officium, iis bene procuravit pertinentia ad monasterium, tandem non multo tempore peracto interemptus eft ac gladio confoſſus intra muros habitationis ſue in monaſterio Regradenfi, fama erat , quod hoc facinus Capitaneus monaſterii ejusdem facere de- beret, ſed hoc pro certo non constabat. Poſt ſupra memoratum Blaſium Mathie Tachovienſi injunctum erat oficium Prepoſiture in Regrad , cui prefuit annis quinque , tandem poſt obitum Domini Jacobi Abbatis Brevnov ensis in Abbatem electus ac or- dinatus est, Abbatie prefuit decem & septem annis, hic erat sine om- ni dolo. Anno 1546. Post electionem Domini Mathie, in Abbatem Joannes dictus Poc natione Braunenlis instituitur in Prepositum Reygradensem, prefuit annis duobus, & ferme per illos duos annos infirmus erat, tan- dem & obiit. Anno Domini 1557. Exercitus militum quadringentorum equitum veniens ex Germanie partibus in Ungariam, tranſivit per Moraviam, Regradumque veniens in monaſterio ac opidulo per quindecim dies man- ſit ibidem , horrea , ac celaria nec non cameras optime exornabant, & evacuabant , Prepoſitus Brune manens , maluit de his militibus audire, quam Regrade preſentialiter eos intueri. Eodem anno alius exercitus ex Germania tranſiens per Bohemiam cum preteribat monasterium Kladrubense Ord. S. Benedicti, irruerunt mi- lites in hoc monaſterium & omnibus ſpoliatis & acceptis , ſervis quoque nonnullis interfectis Abbatem Joannem a monaſterio abduxerunt ligatum & captivum ridiculoſe penes equum Plſnam verſus deduxerunt; iis Ab- bas ſenatus civitatis Plſnenſis precibus ab eorum feritate vix liberatus, parum abfuit , quod laqueo non erat a militibus ſtrangulatus. Anno Domini 1550. Civitas Brauna alias Brumov dicta una cum monaſterio totaliter eſt exuſta in vigilia divi Martini hora noctis 6. nil edificiorum ſupermanſerat integrum preter templum parochiale & do- mum Plebani incole ejusdem civitatis ad ſumam erant redacti inopiam, quod (l) Ex his cognoſcitur , qua via & ratione archivi Willemovienſis diplomata chartæque ad Brzewnovienſe Monaſterium pervenerint , quæ ſcilicet hie Petrus ultimus Abbas ſecum attulit.

Strana 479
BRZEWNOV. ET RAYHRADENSIS. 479 quod flamma inſperata eorum substantias devoravit, tum etiam eo anno magna annone ac frumenti erat inopia, propter quas cauſas non facile reedificabant , periculum ignis emerſerat propter negligentiam aliquo- rum civium, hec acta funt temporibus Mathie Abbatis. Anno 1555. Joannes a Chotov Abbas Brevnovienſis duas villas By- stawice & Radoſſkow dictas penes Domaſſow sitas trecentis florenis redemit, quas Dominus Jacobus Abbas Brevnovienſis pro CCL. florenis abaliena- verat. Cum abalienate, & iterum redempte fuerant, deserte erant & habitatoribus carebant, nunc ſub anno 1560. reedificantur & colonis im- plentur. Anno Domini 1562. Dominica intra octavas Corporis Chriſti Fra- ter Sebastianus Prepositus Reihradensis defunctus est, is erat ex natione Sileſiorum Wartenbergenſis, nil memoria dignum egit , preter hoc quod vices filii prodigi agebat, prefuit monasterio Rajhradenſi annis tribus. Anno Domini 1559. Ecclefia major Reyhradenſis reſtaurata ac re- edificata eſt in ſuis ruinis, nam teſtudo, pavimentum parietes ruinoſe, feneſtre vero reformate ſumptibus & mandato Joannis Abbatis Brevno- vienſis; ſumptus expoſiti ad eandem structuram ad duo millia floreno- rum ſe extenderunt. Eodem anno Italus quidam murifaber decidit a Reyhradenſi turri in ambitum , qui una cum caſu vitam finiit. Anno 1560. Hinco Dubnianski a Baczicz coactus eſt ſeptingentos flo- renos dare ac numerare Abbati, Prepoſito & Conventui in Reyhradenſe monasterium, propterea, quia mulierem quamdam peregrinam Mar- tam vocatam una cum rebus peccunia monaſterii, que furtim poſt mor- tem Prepoſiti Dominici ſubtraxerat, ad ſe ſuſcepit, & eam apud ſe reti- nuit ac ſervavit, muliere a ſe pulſa cum manibus vacuis. Anno 1560. Circa ferias Divi Martini preſente Domino Joanne Ab- bate Brewnovienſi in Monaſterio Reyhradenſi in ſtuba famulorum duo miniſtri stabuli sive equorum ſimul rixare ceperunt, tandem non prohi- bentibus ceteris ad manus venerunt , unus alium interfecit , occiſor fuga vindictam evaſit. Anno Domini 1391. Henricus Abbas monaſterii Brewnovienſis depo- ſitus eſt ab oficio ſue Abbatie propter dilapidationem bonorum mona- ſterii, hoc reperitur in literis ad hoc confectis, (m) poſt ejus depositio- nem (m) Henricum jam anno 1388. depoſitum ſuiſſe teſtatur charta Diviſſii Abbatis ſuprs p-

Strana 480
480 MEMORABILIA MONASTERIORUM nem Diviſius Abbas Plebanus de Nezamislyc frater Ordinis in Ab- batem electus. Anno Domini 1503. Clemens Abbas monaſterii Brewnovienſis pre- fuit Abbatie ſub ejus regimine multa contigerunt. Villas Verinevzovice, Viſſinov, Lauka cum ſuis pertinenciis emit, atque pecunia comparavit jure hereditario a quodam nobili Virtym Sselendorf dicto, & ea bona empta monaſterio Braunenfi incorporata ſunt, nunc iſtas villas quidam Joachimus Mauſchvic a Armento ocupat ad decennium (obligate ſunt ei in numero groſſorum Talenſium MII.) (n) dolo ac verſutia ſua acquiſi- vit , & a Joanne a Chotov Abbate tunc temporis extorſit , contra omnem voluntatem Abbatis & Conventus. Contra eundem Clementem Abbatem , Braunenſes cives conſpira- tionem fecerunt. Policenſes cives nec non omnes rurales ad monasteria Braunam & Polic pertinentes ſecum in ſeditionem traxerunt. Perfidi ſubditi tumultuoſe turbam congregantis caſtrum Braunenſe una cum Ab- bate circumdederunt & cinxerunt, nullum Abbas habens nec expectans adjutorium , coegerunt eum pacto ut ab arce Braunenſi & oficio Abba- tie reſignaret. (o) Hoc & fecit receſitque Brzevnow, ibi reſignavit Ab- batiam , agebatque Prepofitum , tandem ob ſenectutem ceſit Prepoſitu- ram alii ultimatim ratione carebat tanquam infans ambulans varia loca, aliquando nudus incedebat, Brevnovie defunctus sepelitur. Anno Domini 1550, Polonus quidam natione Maſovita, (p) ordine ſacerdos,contulit ſe in Moraviam,egitque ſacellanum apudReverendiſſimum Dominum Epiſcopum Olomucenſem in arce Kromierziſt dicto, in quo ca- ſtro manens tempusque opportunum conſiderans multam ſupellectillem argenteam nec non auream & ſumam pecunie furtim abſente Epiſco- po ſubtraxit ac in variis locis reſervavit , tandem duo ſervi arcis omni- bus in ſuſpitione erant, venator & callefactor, rapti tormentis agreſi (qui licet innocentes erant) furtum confeſſi propter tormenta patibulo adjudicati, orabant miſeri, ut confeſſionem facerent, & de menſa Do- mini participarent, hoc illis conceſſo presbyter illis exhibetur, qui fur & p. 111. releta. (n) Id est Joachimovallenſium, qui iſthic a Schlikianis Comitibns excuſi fuere. (o) Ex anno 1503. ſub frontem poſito conjieitur Ziegelbauerum e- tiam in Chronologia obtentæ Abbatialis dignitatis hallucinatum , qui Clementis mu- nus Abbatiale ad annum 1505. rejicit, quo id ſuſceperat, dimiſitque. (p) Maſo- vienſis.

Strana 481
BRZEWNOV. ET RAYHRADENSIS. 481 & latro ipſe erat , examinat eorum conſciencias per confeſſionem mani- bus ſuis participes facit Cene Domini, ad crucem five ad patibulum (ad- monens eos ut moris est) usque deducit, ſuſpenduntur innocentes, mi- ſerum ſpectaculum ! tandem per biennium hoc facinus detectum, furtum publicatum, presbyter fur capitur , degradatur a ſacerdotio, Brunnam judicibus civitatis traditur, tormentis agreditur, peccatum & ſcelus con- fitetur, ibidem ſententiatus ultimo per carnificem in quatuor partes di- viditur ejus corpus, condigna pena a Deo facta, qui gemitum paupe- rum exaudit. Anno Domini 1565. Feria 5ta poſt feſtum Epiphaniarum hora vigeſima pagus Brzewniow igne prehenſus fere integer funditus exuftus est ex- ceptis duobus tuguriolis, quæ intacta perftitere. Ingens damnum exin- de pauperibus incolis enatum, nam magna rerum penuria egestateque pulſati præſertim propter longam diram hyemem, quam magnum rei frumentarie pretium conſecuta eſt , ita ut ſi vellet , nemo pene unus au- xilio ſuccurrere poſſet. Unicus Archidux Ferdinandus frater Imperato- ris Maximiliani Bohemiæ Regis eisdem in quale quale ſubſidium ducen- tas, & Dominus Abbas Brzewnovienſis quadraginta ſexagenas eisdem e- largitus eſt. Deus ab unoquoque iſtiusmodi caſus avertat. (q) Anno Domini 1562. In die S. Martini quidam monachus Braunen- fis Adamus nomine ordinatus in Prepoſitura Reyradenſi in capitulo & ora- torio Braunenſi, qui ſatis astute simulabat pietatem, & tandem propter ſua facinora inſurrexit in ſuum Abbatem Joannem a Chotov dictum , & fuga a monaſterio noctu ſe ſubduxit, & Abbati multa incommoda & inſtantias per temeritatem ſuam fecit, hoc negotium erat tandem notum ſummo Pontifici & Ceſari Ferdinando. Tandem ultimatim cum maximo labore est redactus ad obedientiam, qui apud Brzevnoviam nec adhuc quiescit mente, nomen tantum & non actum habet monachi. Anno 1565. Die Jacobi Apostoli Ferdinandus Imperator Romano- rum, Rex Bohemie & Ungarie diem obiit ultimum, anima ejus Deo vi- vit. Hic Monarcha erat omni virtutum genere preditus, in Deum de- votus, in ſubditos benignus, in hoſtem adverſariosque patiens, fautor cleri, viduarum ac pupilorum defenfor, catolicam ecclefiam is Impera- rator ſtrenue defendebat, hereticos ſummo odio perſequebatur, uſum Ppp Tom. VI. Monum. ſa- (q) Hæc ex Boemico in latinum tanslata ſunt.

Strana 482
482 MEM. MONAST. BRZEWNOV. ET RAYHRAD. ſaeri calicis ad ejus inſtanciam Romanus Pontifex conceſsit per Imperium laicis eciam petentibus. Memorabilia monaſterii Reibradenſis ab anno 1619. ſub Prepoſito Joanne profeſo Braunovienſe. (r) In quadrageſima cum illuſtriſſimus Cardinalis a Dietrichſtein &c. impeditus multo tempore non conferret ordines, misi ad Ungariam F. Maurum, F. Georgium Hlaussek, F. Danielem Pragenſem, & Tirnavie intra tres ſeptimanas omnes ordines ſunt adepti ; 27 Martii obiit Georgius Forberg Cantor ſeniculus ſexaginta ſex annorum, is quia centum taleros reſtaurationi templi obtulerat, in ambitu eſt ſepultus. S S A Q & OB- (r) Is ipſus dein electus eft Abbas monasterii Slovanenſis Neo- Pragæ in Emaus, fimul- que poſtea a Brzewnovienſibus Abbas poſtulatus.

Strana 483
483 OBSERVATIONES PRÆVIÆ AD COMPILATIONEM BREVEM CHRO- NOLOGICAM ANONYMI. Droferimus Anonymi breve Chronicon ex crebrius nominato codice noſtro manuſcripto Sthehlikiano, e quo jam Tomo IV. horum Monumentorum Bohemiæ non modo Seriem Ducum Regumque nostrorum item catalogum epiſcoporum & Archiepi- ſcoporum Pragensium, nec non breve Chronicon Anonymi tranſumptum dedimus, fed etiam ex eodem variantes lectiones tam Chronici Pulkavæ, quam Tomo V. Chronici Petri Abbatis vulgavimus Occupat autem Compilatio hæc tria poſtrema fo- lia hujus codicis diverſo a prioribus charactere ſeripta, qui feri- bam ſæculi XV. prodit, cœpta cum anno 1310, definens anno 1432. Appellamus autem merito Compilationem Chronologi- cam, quod priores anni fummo compendio ex aliis noſtris vetu- stioribus Chronicis excerpti fint, nam nonniſi cum initio fæculi XV., quo Joannes Hufs declamationes fuas adverfus indulgen- tias cœepit, authorem ſuo ingenio calamoque res narratas ſcri- bere exorſum haud obſcure dignoſcitur. Quis autem fuerit, nul- la uspiam certa vestigia reliquit, Catholicis ſacris addictum fuiſſe pluribus argumentis testatum feeit, cum non modo Huffum, Hieronymum, atque Jacobellum jam hæreſiarcham, jam Hiero- nymum conhreticum Huffi eorumque doctrinam hæreſim appel- lat, ſed & cum Boemis expostulat, quod a fua priore virtute & fanctitate defecerint. Ita enim ad annum 1419. ſcribit: Audi mirabile & terribile de hoc populo, qui pre ceteris in mundo erat in Pp 2

Strana 484
484 in ſciencia, virtute, & congregacione Dei illuminatus in ſancti- tate & juſtitia perfectus - - - & ecce ſcientifici & illuminati in errores ceciderunt, & Clerus, qui plus ſapere, quam neceſſe, voluerunt, & ſimplices populi utriusque ſexus, qui in ſanctita- te & juſticia ſtabant, ceciderunt, & malefactores facti ſunt. Magna inter hæc licencia præſertim in corruptos Cleri ſæculi fui mores invectus est, in quorum avaritiam potifſimam cauſam re- jicit, quod honor ſacerdotum, & poteſtas ecclesie ceperit vilipen- di. Ceterum poſteriorum trium, & aliorum trium annorum ab anno 1390. datæ notitiæ extra chronologicum ordinem pofitæ in- nuere videntur Chronicon hoc ab authore non fuiſſe expolitum, ſupremamque manum illi impofitam, qui videlicet his foliis re- rum materiam ſolum cengeffit, quam procul dubio in plures an- nos deducere, ſuoque poſtmodum ordini reddere inftituerat, præſertim cum eidem titulum Chronicæ præfixerit, quo majus quoddam opuſculum annunciare intenderat. OBSERVATIONES PREVIE. &a CRONICA. nno Domini M. CCC. X. heres ultima Ręgni Boemie data fuit Jo- hanni, Henrici filio Imperatoris Romanorum ſeptimi. Et eodem anno fuit coronatus ad Regnum Bohemie. Anno Domini M. CCC. XVI. natus eſt Rex Karolus Idus Maji, fuit autem nomen ejus impoſitum in Baptismo Wenceslaus , ſed in con- firmacione Rex Francie nomine Karolus, eum tenuit, & nomen ſuum impoſuit, & ſic dictus Karolus , & non Wenceslaus &c. A. D. M. CCC. VIII. Natus eſt 2dus filius nomine Przemisl. A. D. M. CCC. XXII. natus est Johannes Marchionis (a) pater. A. (a) Videlicet Jodoci vel Procopii , qui uterque hujus Joannis fuit filius, iſte anno 1405, ille anno 1411. mortuus.

Strana 485
hora COMPILATIO. A. D. M. CCC. XXXVIII. locuſte fuerunt in Bohemia , & Eliza- beth Regina Bobemie & Polonie mortua eſt. A.D. M. CCC. XL. excecatur Johannes Rex Bohemie a Medi- cis , quia aliunde a toxico privari non potuit , niſi unum ex ſenſibus cor- poris amittat. A. D. M. CCC. XLI. fundatur Ordo Cartuſienſium prope Pragam. A. D. M. CCC. XLIIII. eligitur Arneſtus primus Archiepiſcopus. Eodem anno eciam ecclesia Pragensis nova fundata est. (b) Eodem eciam anno Manſionarii fundantur in eccleſia Pragenſi. Eodem eciam anno Epiſcopatus Lithomislenſis dilatatur, & fun- datur. Eodem eciam anno ruptus est pons Pragensis in die S. Blasii. A. D. M. CCC. XLVI. Eligitur Rex Karolus in Regem Romano- rum. Eodem anno vel septimo instante Johannes Rex Bohemie ab An- glie populo in Francia occiditur. A. D. M. - XLVII. confirmatum est studium ſeu collegium Cle- ricorum in Praga. A. D. M. CCC XLVIII. Rex Karolus coronatus est cum ſua uxo- re ad Regnum Bohemie. Et eodem tempore & anno obiit Rex Ludvieus , qui ſe ſcripſit Re- gem Romanorum. Eodem anno fundantur duo Ordines: Karmelitarum, & Sclavorum (c) in Nova Civitate. A. D. M. CCC, XLVIII. fundata eſt Nova Civitas Pragenſis. Eodem anno fuit terre motus magnus in die Conversionis S. Pauli veſperarum. Eodem anno Anna copulata est Regi Carolo in eonjugium. A. D. M. XLIX. venerunt Mrskaczii (d) in terram Bobemie. Eodem anno Reliquie Imperiales portate ſunt in terram Bohemie. A. D. M. CCC. L. Inchoatus eſt primus annus Jubileus Rome. A. D. M. CCC. LI. fundati ſunt Canonici Regulares. (e) A. D. M. CCC. LIII. fuit coronatus Rex Karolus. 485 A. (b) Id eſt fundamenta novæ eccleſiæ hodie ſuperſtitis poſita. (c) Ordinis S. Benedicti in Emaus. (d) Secta flagellantium. (e) Pragæ ad S. Carolum.

Strana 486
486 COMPILATIO. A. D. M. CCC. LVI. Quidam coronabatur ad Imperium , ſed post cervum currens mortuus est. (f) A. D. M. CCC. LXI. natus eſt Rex Wenceslaus in Norberga civitate & ibidem est baptizatus in die Translacionis Sancti Wencelai. A. D. M. CCC. LXIIII. nata eſt Elizabeth Ceſariſſa, & Regina Bo- hemie. A. D. M. CCC. LXV. portate ſunt Reliquie S. Sigismundi Pragam in Vigilia S. Wenceslai de civitate Aganenſi. A. D. M. CCC. LXVI. nata fuit Anna heres prima , & Regina Anglie. A. D. M. CCC. LXVIII. natus eſt Rex Sigimundus Rex Unga- rie. Anno Domini M. CCC. LXX. natus eſt Rex ſeu Princeps Johan- xes. (g) Eodem anno combuſta eſt civitas Slana, & populus multus in ea in die Sancti Pangracii. A. D. M. CCC. LXXIIII. fuit inundacio magna aquarum in Praga usque ad octavam S. Egidii ante carnis privium. Eodem anno fuit iterum magna aqua Prage usque S. Leonardi, (h) molendina, & multas domos deſtruxit A D. M. CCC. LXXVIII. obiit Karolus Imperator in Vigilia S. Andree. Et eodem anno & die crematum eſt hoſpitale circa pontem in Praga. (i) A. D. M. CCC. LXXX, & 81. (k) fuit peftilencie per totam ter- ram Bohemie, incepit a feſto S. Margarethe, & duravit usque feſtum Omnium Sanctorum. A. D. M. CCC. LXXXX. vel XC. annus jubileus 2dus fuit Ro- me. A. ) Veroſimiliter Ludovicus Bavarus intelligitur, qui in venatione ſideratione ictus de equo cecidit , ſed is jam anno 1347 mortuus. (g) Poſtea Dnx Gerlicenfis & Budiſſi- nenſis , Regem vocat author , quod Regis fuerit filius , ita quoque Regum filiæ cre- brius apud veteres Reginæ vócantur. (h) Eccleſiam. (i) Crucigerorum cum rubea śtella. (k) Hie & duo ſequentes anni perturbata ehronologia inſerti. Mirum : antho-

Strana 487
CHRONOLOGICA. A. D. M. CCC. LXXXXIX - cremati ſunt Judei & domus eorum deſtructe ſunt. A. D. M. CCC. XCII. obiit Elizabeth Karoli Regina & Impera- trix. A. D. M. LXXXXVII. coronatus eſt Rex Sigismundus ad Regnum Ungarie. A. D. M. CCC. LXXXXII. in vigilia S. Nicolai fuit magna inun- dacio circa Pragam , & celaria plena in hoſpitali , & circumquaque , & molendina deſtruxit. A. D. M. CCC. LXXXXIII. vel XC. annus jubileus fuit Prage tempore Regis Wenceslai, & tempore Johannis Epiſcopi, & Archi- epiſcopi. A. D. M. CCC. XCIIII. Rex Wenceslaus fuit captivatus in civita- te Verona in octava oſtenſionis Reliquiarum, ſcilicet in die Stanislay, & fuit dimiſſus poſt XV. ſeptimanas , Principe Johanne diſponente. A. D. M. CCC. XCIX. In die S. Nicolai combuſtum eſt Pretorium cum multis armis in antiqua civitate Pragenſi. A. D. M. CCC. XCVII. perfuſio data eſt Dominis quibusdam in Carlstein, & loco pinguedine, ſanguine eorum perfunditur coquina per Hanuſſium Principem de Opavia ex mandato Regis Wenceslai. A. D. M. CCCC. habundabant indulgencie in Bohemia, quia non fuit clauſtrum, quod indulgenciis Papalibus caruiſſet. Tunc avaricia ſa- cerdotum nimis dilatabatur. Tunc magni peccatores leniter abſolve- bantur propter pecuniam. Tunc penitencia ſolum pecunialis injungeba- tur , unde predones , fures , homicide , & occulti magni peccatores pro- niores ad peccata reddebantur. Et tunc honor sacerdotum, & potestas eccleſe cepit vilipendi. 487 Anno Domini M. CCCC. II. facta diſſenſio inter Magiſtros Theu- tunicorum & Bohemorum propter bullam Cruciatam ſuper Ladislaum Re- gem Napolie datam, hanc plebani Theutunicorum ſuſceperunt, & di- vulgaverunt, dicentes, non licet literas Domini Pape judicare, ſeu dif- fi- authorem ſeu ſeribam, cum nonniſi numeris Romanis ubivis uſus fuiſſet , ipſumque annum 1380 numeris Romanis expreſſiſſet , ſequentem indicaturum cyphras Arabi- bicas 81. adhibuiſſe.

Strana 488
COMPILATIO 488 finire , ſed obedire, Magiſtri vero Bohemorum dixerunt, bullam illam non effe Sacra Scriptura regulatam, addentes in verbis fuis, non licet Pape ſuper Criſtianos crucem dare, nisi a fide receſſerint. Sed Magister Johannes Huſs contra bullam predicavit, & contra Plebanos, & Prelatos Pragenſes, mala eorum coram populo detegendo. Ideo citatur, (1)& appellacione facta ad futurum Papam, non paruit, ideo contumacia ſu- per eum datur, & per totam Pragam interdictum propter eum ponitur, unde multi ex predicatoribus contra Hus predicabant, & populus laycalis eis reclamabat in eccleſia, quia huſsitice ſecte adherebant , & ſic contigit, & clerum & populum in Praga in ſe eſse diviſum. A. D. M. CCCC. VII. Magiſtri Theutunicorum cum ſtudentibus ſuis exiverunt de Bohemia, eo quod a collacionibus , ſeu beneficiis mediis Bohemis cedere noluerunt, unde recedentes Bohemos confundebant here- ticantes per univerſas terras, in quas diſpersi ſunt, ſed in viis multi ſpoliati, & percuſsi ſunt , quando Bohemia exiverunt. A. D. M. CCCC. VIIII. ad augendum malum in Bohemia Archi- epiſcopus alienigena nomine Conradus Theutunicus, & nigromantieus, qui antea fuit Camerarius terre, & vir ſanguinum judicia ſectans, iſte nullus protector cleri fuit , ſed ſpoliator , quia bona temporalia ab Epi- ſcopatu Pragenfi omnia alienavit, & militibus & ſecularibus & pro ſer- vicio dedit, cetera cum hystrionibus, & meretricibus vane expendit. Et quia per ſymoniam epiſcopatum obtinuit, ac multam pecuniam de- dit, profectum nec felicitatem habuit, ſed in heresim magnam decidit. Eodem anno Canonici Pragenſes , & Plebani divites eis adherentes in Praga, & circum ſpoliabantur, & percuciebantur, & diffamabantur a ſecularibus , ex conſenſu Regis Wenceſlai. A. D. M. CCCC. IX. facta est viſitatio Plebanorum per manum ſecularium per totam terram Bohemiæ ex mandato Regis , & clauſtra omnino non preteriebant, tune ſpoliati ſunt Plebani, & quidam varie confuſi , & captivati in mediaſtinum civitatis poſiti, nudi ducti, luto maculati, in aquas projecti poſtea confuſi, de ciuitatibus expulſi, tunc ceſsavit honor iterum. Et fi quis ex ſecularibus talibus contradixit, ſtatim fuit ſpoliatus ab omnibus, & de civitate expulſus, A. D. (1) Romam.

Strana 489
489 A. D. M. CCCC. XV. Sinodus in Conſtantia celebrata fuit, & ibi- dem Hus hereſiarcha fuit combuſtus, quia noluit revocare ſuam here- ſim, & poſt eum ſtatim Jeronimus. CHRONOLOGICA. Eodem anno Magister Jacobus hereſiarcha cum Magistris Theutu- nicorum de Drazdan (m) incepit communicare populum laycalem ſub utraque ſpecie contra conſuetudinem Romane eccleſie, & contra pre- ceptum Sinodus Conſtancie, tunc multi ex Sacerdotibus ſimplicibus eis adheſerunt, & per totam terram diſcurrentes populum ſub utaque ſpe- cie communicabant, aſſerentes in predicacionibus, antiquos ſacerdotes fures eſſe hujus Sacramenti, tunc etiam parvulos in baptiſmo ſanguine & corpore Criſti communicabant, alia Sacramenta non curabant. A.D. M. CCCC. XIX. Conſules Nove Civitatis de pretorio pro- jecti ſunt , eo quod prohibebant communionem calicis , & proceſſiones populi in turbis. Eodem anno Rex Wenceslaus Bohemie moritur pre nimio tedio, eo, quod videbat populum contra se insurgere, & in castrum S. Wen- ceslai defertur, & in ecclefia collocatur, & post aliquot dies delatum eft corpus ejus in Aulam Regiam tempore noctis. Eodem anno multa mala pollitica in omni parte terre augentur, & ſucereſcunt in Bohemia , ita quod non fuit aliquis homo in terra, qui eorum maliciam & turbacionem effugeret. Audi ergo mirabile & ter- ribile de hoc populo, qui pre ceteris in mundo erat in ſcientia, virtu- te, & congregacione Dei illuminatus in fanctitate & juſticia perfectus, & in laude , habundancia , & honore exaltatus , & ecce ſcientifici & il- luminati in errores ceciderunt, & Clerus, qui plus ſapere, quam ne- ceſſe , voluerunt , & ſimplices populi utriusque ſexus , qui in ſanctitate & juſticia ſtabant, ceciderunt, & malefactores facti ſunt, nullibi ergo ſecurum te reddas in hoc mundo , ne cadas , quia ut lux ſolis nebulis , fic & viri clauſtrales errorum tenebris obumbrati funt, & deviaverunt. Tom. VI. Monum. Q qq A. (m) Id eſt Dresda.

Strana 490
490 COMPILATIO A. ergo M. CCCC. XX. & ſequentibus convenit magna multitu- do, populus laycalis obmiſſis pastoribus, & parrochiis propriis, alie- nis ſacerdotibus per campos, montes, domos, vicos, & plateas pre- dicantibus adherebant, predicabant autem illo anno diem Judicii extre- mi adeſſe, & omnia annihilanda eſſe, & ideo omnibus relictis eos ſe- quebantur. Altero vero anno videntes ſibi populum magnum adhere- re, predicabant laycis, omnia eſſe communia, & non ſolvere, nec cenſum Domino, nec decimas plebano, ſed ſolos eſſe Dominos. Con- venit ergo magna multitudo populi circa Usk Zazemonis, Thabor, (n) Hradiſst, & venerunt cum corpore Cristi Pragam, & isti nomen sibi impoſuerunt Thaborite. Alii venerunt de districtu Plznensi cum Zizka, qui instruxit eos cum curribus pugnare, & poſtea omnium hereticorum effectus est Dux. Alii autem venerunt de Zacz, Luna, Slana, & cir- cum. Alii de Grecz Regine , & hos omnes Pragenſes ſuſceperunt cum honore , & paverunt multis diebus ſine ſalario. Et ibi fecerunt inter ſe consilium, non habere Regem, neque Ceſarem, neque Dominos, ne- que nobiles , neque alicui eſſe Regi tributarios, ſed per ſe dominari. Clerum vero omnino nil habere dixerunt, quem primum perſequeban- tur , & ſpoliabant. Cum autem Rex Sigismundus veniſſet in terram cum multitudine ad Pragam, ut coronam & regnum ſusciperet, Pragenſes autem cum IIII. civitatibus, ſcilicet Zacz, Klatovia, Grecz, Pieſek, & aliquot Ba- ronibus, & Zizka Regi reſiſtebant , & Rex ſermone Dominorum placa- tus , diviſit populum. (o ) A. D. M. CCC. XIX. congregavit Rex populum ad juvandum Wyſſegradenſes, ibique multi Barones interfecti a Pragenfibus, cum ergo Pragenſes viciſſent Regem , & multos Barones occidiſſent Bohemicales, iratus Rex venit iterum cum magna multitudine Ungarorum & Tharta- rorum, qui & pueros in lanceis occiſos portabant, quibus Zizka cum Pragenſibus obvii , & vicerunt Regem cum ſuis , & multos occiderunt circa Brodam Theutonicalem , & Rex vix fugit. Tunc electores Impe- ria- (u) Hæe vox poſteriore manu ſuperſcripta, erat vero Usk ad ipſum Taborium. (o) Id eſt exercitum dimifit,

Strana 491
CHRONOLOGICA. 497 riales de Reno cum magna multitudine nimis jacebant circa Zacz, & audientes, quod Rex effet fugatus, & ipsi timentes fugierunt, tune Zizka cum Pragensibus totam terram expugnabat, paucis resistentibus eis. A. D. M. CCCC. XV. Hus est combuſtus in Constancia, in octava Petri & Pauli. Anno ſequenti Jeronimus conhereticus ſequebatur eum equipolen- ti pena. A. D. M. CCCC. XXXII. in die Marie Magdalene fuit inundacio ma- gna aquarum, & pons Pragenfis rumpebatur, & in Crumlow ambo pon- tes deſtruebantur. Qqq 2 IN-

Strana 492
MD OP SU INDEX | NOMINUM ET RERUM MEMORABILIUM. A, A&itare pra impon re in alta 166. S. Adalbertus fundator monafterii Brzewno- vienfis 5. ‘94. Agnes Wladisłai I. Regis filia Abbarifla S. Georę gli,ditiones hujus monafterii (ub ejus regi- mine 366. ; Albertus Rom, & Boh. Rcx Brzewnovium in füam prote&tionem fufcipit 173. Aldysbach monafterium 272. Alexander IV. przcipit epifcopo Prag. ut compefcat Clericos 24. Alexius Abbas Brzew nov. confirmatur aFer- din. II. 227. ei Archiepifcopus Prag. confirmat jurisdictionem in Parochiales ecclefias 229. Alphabeti incifio in duo coaformia infiru- Anenta majoris cautele ergo facta 385. Anaítafius primus Abbas Brzewniov. 6. Ancona fulmine perit 312. 322... Angelus Abbas Caflinenfis 2 34. Andreas Præpofitus Pragenfis 9. Andreas Abbas Willemovienfis fraternita- * rem init cum monafterio Infülano 404. 405. fententia pre eo lata 407. 425. ejus crebra mentio 411. 412. 415. 417. 418. eiannüus eenfus venditur 420. promittitur el a nobili- bus defenfio 422. ad tempus. vitz villam eon: gedit. 430. : Andreas nobilis emeritus miles fit Raygra- dii monachus. S. Andree ecelefia Prag conflagrat , pro- digium cirea S, hoftiam confervatam 276. ilauin Tribunum Romanum | fla Foannis Regis gemella nubit Ottóni Du- ci Auftrie 267. Abbatifla S, Georgii hattenus incognita 3 43. 345.348. E Antonius Archiepifcopus Prag. primus Ge- neralisMagifterCrucigerorum tr anfümit | itcras Brzewnow. 198. Apulie regina mortem. infert marito Re- gi 297. i. Archidiæcefanus pro Archiepilcopo 359. Archipresbyteri primi ad S. Georgium 342. Arneftus Archiepi(copus Prag. eligitur iu epifcopuin 290. 485. cjuslaus 290. 29 1, emu- los habet & adver(arios ib. ad fe defendendum Romam proficifcitur. ib. confecratur i(thic in epifcopum 291. Prage folemniter excipitur ib. primus Archiepifcopus creatur, fundamen- ta jacit hodiernæ bafilicæ metropolitanz, con- fecrat. Litemifslienfem Abbatem | epifcopum 292. confirmat Manfiorarios Pragenfes 293. Auxilia dat Carolo adverfus Regem Polonia 294, intereft coronationi Caroli Rom, Regis 299. Legatus ab eo miffus Romam 300. Flagel- > lantes Praga ejicit 316. Magiftrum Theolo- | git in Univerfitate Prag. fundat 317. Nicos. hercfis. conde.’ mnat 318. confecrat epifcopum Olomuc 322. teftis "oculatus prodigii inreunione partis re- (cifle S. Nicolai b. 343. confirmat Willemo- viæ cenfum annuum 404, cjusdem confenfus 416. | Aftronemorum Parifienfium fomnia 285. Auguftiniani eremita aequirunt Miczo-Pra. ge ecelefiam S. Thema 37. Auguftinus Abbas Brzesvnov, confir motür a “Anna Palatina nupta Carolo JV. 315. 485-| Ferdinando II. 23^. parit filium Wenceslaum 318. inoritur 485. Szwidnicen(i fs tertia conjax Caroli IV. corona- tur 323. filia Caroli IV. regina Angliæ 486. S. fundis quæritur thefaurus 190, Auiæ Regiæ Abbas Fridericus 131 in ejus An- 

Strana 493
☞ Auſtriæ Duces Carinthiam a Ludovico Ba- varo in feudum accipiunt , adverſus eos pro fratre inſurgit Carolus IV. & Joannes Rex 269. 270. 271. eis in auxilium feſtinat Ludovicus Bav. 272. eis prælium ſuadet, pacem ineunt cum Rege Joanne 273. B. Bacharaci celebratæ nuptiæ Caroli IV. cum Anna 315. Balduinus Archiepiſcopus Trevirenſis ſimul Moguntinam & Spirenſem eccleſiam retinet 262. Bartholomæus Abbas Podlazicenſis arbiter delectus 443. Balthaſar de Thuſcia primus Profeſſor Me- dicinæ in Univerſitate Prag. 317. Bavari Strakonicenſis filius Wilhelmus 72. Bavarus AbbasBrzewnov.tranſigit cum epi- ſcopo Olomuc. 40. 42. concedit villam Var- tenbergio , infulam Henrico Regi in abſentia coronæ imponit 46. vendit Stubam balnea- rem Pragæ, ejus ſigillum 51. fundat miſſam in aurora 53. ejus mors 57. Beatrix altera conjux Joannis Regis 268. ſo lemniter Pragæ excepta 270. parit filium Wen- ceslaum, coronatur, minus accepta populo 275. Beginæ adjutores mendicantium in Pra- genſi tumultu 260. S Benedicti ordo ſub principium Chriſtianæ religionis jaminductus in Bohemiam 1. habuit ſæculo XIV. adhue eccleſias cathedrales 61 63. Benedictini Slavi Pragæ fundamenta jaciunt monaſterio 310. Benedictus XII eligitur , ejus renitentia hu- militas 264. liberalis erga eccleſiam Lateran. & Cardinales ib. 65. non vult revocare ſenten- tiam de quarta mendicantium ib. confirmat Col- legiatam eceleſiam ad Omnes Sanctos 288. Di- viſſii Abbatis Brzewnoy. defenſionem ſuſcipit 58. confirmat monaſterii Brzewnov, privile- gia 59. ejus bulla de celebratione. Capitulo- ruin 61. Declaratio illius , quod ſtatuta ſua non obligent Moniales Ordinis ejusdem. 65. controverſiam inter epiſcopum Prag. & Ab- batem Brzewnov. committit Abbati Gradi- cenſi 66. reprobat futiles diſpoſitiones men- dicantium 265. Abbatiarum proventus tollit Cardinalibus , plura ſalubriter ſtatuit in Curia ſua 266. inter Regom Galliarum & Angliæ pacem conciliare ſtudet 276. moritur 287. Beneſſius Canonicus ad S. Georgium Pragæ ſcriba libri de Paſſione Domini & Gradualis 330. 348. Berka Sbygnæus Archiepiſcopus Prag. 203. de Duba Burggravius Prag. 68. abſolvit a te- loneo Brzew novienſes 76. Blania conjux Caroli IV. magnifice Pragæ excipitur , ejus genealogia 258. Filiam Mar- garetham parit 269. omnibus accepta 275. co- ronatur Pragæ 309. moritur. 314. Bohemiæ regni & terræ clypeus ſæcuioXIV. diverſus 331. Bohuslaus AbbasInſulanus fraternitatem init cum Willemovienſi monaſterio 403. Boleslaus Pius fundat monaſterium Brzew- novienſe, auget , ejus Diploma non elt ſub- leſtum 5. 6. fundavit cum ſorore Mlada Par- thenonem S. Georgii 342. 353. 354. Dux Sile- ſiæ donat Griſſovienſi monaſterio villam Lands- hut 22. confirmat donationem 23. donat man- ſos 23. emit Griſſau 39. Bonifacius VIII. delegat cognitionem con- troverſiæ monaſterii Brzewnovienſis 42. Bonifacius IX. concedit Abbati Brzewnoy. ut terna infula in divinis officiis uti poſſit 127. ſub immediatam protectionem Apoſtolicæ Sedis monaſterium recipit 128. incorporat ei eceleſias Parochiales 111. inſtitutionem Præ- poſitorum Abbati competere declarat 113. in- dulgentias concedit ib. 114. altare viaticum Abbati, minorum ordinum collationem, & abſolutionem ab irregularitate concedit 123. 125. 127. confirmat Abbatem Willemovien ſem , 432. item omnes Parochiales eccleſias 435. 446. 448. Borzi-

Strana 494
Borziwogius primus Dux Chriſtianus 342. 185. in ejus fundis quæruntur theſauri 190. Braunæ advocatiam emit Martinus Abbas Præpoſiti jubentur præſtare obedientiam Ab- bati 197. reducitur in id post pugnam Albo- Brzewnov. 32. civitas locata monaſterio red- di præcipitur 56.vexatur a militeHungarico per montanam Præpoſitus, deplorandus illius sta- tus 224. 226. pagus monaſterio adſitus con- ſeptem annos 474. 475.impignorata redimitur flagrat 481. jurisdictio in Parochiales eccleſias 476. cum monasterio conflagrat 478. caftrum ei noviter confirmatur 229. annullatur atte- a rebellibus civibus capitur 480. Braxatura feu coctura cereviſiæ olim om- ſtatum adverſus exemptionem 230. ei origi- nibus Parochis indulta 165. nem debet monaſterium Willemovienſe 374. Brzetislaus Dux confirmat donationem Ep- 375. ejusdem memorabilia 473. ponis militis, plures villas monaſterio Brzew- Brunenſis ſeu Brumenſis & Brumovienſis nov. confert , Rayhradenſem cellam in mona- provincia pro Braunovienfi accepta 27. sterium transformat 6. monaſterium Brzew- Bruno eligitur epiſcopus Olomuc. 19. jus Pa- tronatus in Rayhrad eidem datur ib. 20. inter- nov. reparat 94. fundat monaſterium Raygra- eft Comitiis Pragæ 25. denſe 475. Brzewnovium ordinis S. Benedicti monafte- Budico Abbas Willemovienſis tranfigit cum Pabienieziis 395. rium primum omnium in Bohemia erigitur, ejus archivum membranis abundans 2. funda- Brunæ coronatur Carolus IV. 299. Burgrecht idem quod jus emphyteuticum tor S. Adalbertus , reparator Dux Brzetislaus 94. Huſſiticis turbis direptum 4. augetur mo- naſteriis Raygradenſi , Policenſr , Oppatovicen- fi 6. 7. 8. ejus Præpofitura in Zaton 12. eccle- fæ conceduntur indulgentiæ 22. vexatur a Pragenſibus 23. 24. confirmantur ejus privile- gia 24. villam Craſitz item Zepi recipit 29. 30. ditiones illius commutat & Ottocarus II. 33. Parochiam Braunæ acquirit 35. controver fiam componit eum Capitulo Wiſſehradenfi ib. eidem decimæ , item fructus parochialium ec- cleſiarum obvenit 48. eximuntur villæ 54. Brunam eivitatem recipit 56. incorporantur Parochiales ecclefiæ 66. 93. 111. liberatur ex- actionibus 72. legatur Curia in Hrdle 97. emptio novarum ditionum conceditur 106. ſub immediatam Sedis Apoſtolicæ protectio nem ſuſcipitur 128. jus ſanguinis ei concedi- tur 128 laus illius 155. recuperat fundos 157. ejus villæ temporibus Huffiticis oppignoran- tes 166. confirmantur privilegia a Sigismun- do 170. Albertus Rex in protectionem ſuſci- pit , item Ladislaus 173. Georgius Rex con- firmat privilegia 174. Wlaislaus Rex ejus pagos oppignorat 178. prohibet ejus ditiones abalienari 182. LudovieusRex reluitionem di- tionum concedit , & confirmat privilegia 183. Carinthia in feudum datur Ducibus Auſtriæ 269. eam obtinent 273. Carmelitæ Pragæ fundantur 310. 485. Carolus IV. naſcitur 484. nomen baptiſma- le Wenceslai in Francia mutat in Caroli no- men , laus adoleſcentiæ 256. e Francia rediens Pragæ magna ſolemnitate exceptus, regnum de- ſolatum reſtaurat 257. palatium regium ma- gnificum exſtruit , caſtra oppignorata re- luit , fit Marchio Moraviæ 257. ſorori ſuæ Annæ Znoymæ nuptias ſolemnes parat 268. inſurgit pro vindicanda fratri Carinthia in Duces Auftriæ 269. naſcitur ei filia Margaretha ib. immittit ſe nomine patris in Ducatum Wra- tislavienſem ib. 270. in Hungariam cum patre proficiſeitur ib., in Carinthiam exercitum du- cit ib. argentarum ſtaturarum ad ſepulchrum S Wenceslai author & benefactor præcipuus 274. ei pater minus addictus, cogitur alie- nis ſtipendiis vivere 275. fundat collegiatam eccleſiam in caſtro Prag. ad Omnes Sanctos 288. eceleſiam metropolitanam Pragenſem 92. C. eri-

Strana 495
2 Caſimirus Rex Poloniæ redimit regnum a erigit , fundat in ea Manſionarios 292. cum Joanne Rege Boh. Pragæ multa ſolemnitate patre, in auxilium Ducis Oppaviæ feſtinat 294. exceptus 270. cum Joanne confilium in Mora- eligitur & coronatur|in Romanorum Regem via init 271. Rutenorum terras devastat 282. 299. 485. cum patre Rege Franciæ adverſus ejus regnum Tartari invadunt , a Rege Jo- Anglos proficiſcitur 300. cum ſummo pericu- anne auxilia implorat 283. Margaretham vi- lo patre cæſo e prælio educitur 301. Pragæ duam Joannis Regis ducturus Pragæ magni- univerſitatem erigit 302. 303. ſubjugatis ho- fice vivit 284. invadit Nicolaum Ducem Op- ſtibus in Tyroli Pragam redit, coronatur paviæ , revertitur , cæditur illius miles 294. Rex Bohemiæ ib. pretiofiſſimam coronam com- treugas facit 295. parat , quam aſſignatis annuis redditibus cu- Caſtulus Abbas Willemoviens. 459. ſtodiæ Capituli Pragenſis tradit ib. cum exer- Catharina filia Caroli IV. nubit Rudolpho citu adverſus Ludovicum Bavarum procedit Duci Auſtriæ 323. 310. Ratisbonam & Norimbergam occupat Chotko de Rziezano teſtis 402. ib. Carmelitas & Benedictinos Slavos Pragam Chriſti de paupertate illius vana diſceptatio inducit ib. 311. Fundat novam civitatem Prag. mendicantium Monachorum 265. perſonæ ib. moritur ei prima conjux Blanca 314. An- longitudo quæ antiquis credita , & quæ vul- nam ducit uxorem 315. 485. a Waldemario neris menſura 332. Sycophanta Brand. Duce decipitur 315. eum Chrudimenſis Parochialis eccleſia incorpo- in Ducatum reducit ib. fratri Joanni confert ratur Brzewnovio 95. Marehionatum Moraviæ 316. Univerſitati de Chriſtianus Abb. Brzewn. vide Criſtannus. idoneis Magiſtris providet ib. 317. reliquiæ ChunoAbbas Brzewnovienſis impetrat in- Imperiales ei extraduntur, obviam illis pro- corporationem Policenſis cellæ 8. cedit cum ſolempnitate , plures alias Metropo Cladrubienſis monaſterii ditiones oppigno- litanæ eccleſiæ donat 319. Wiſſehradum mu- rantur a Sigismundo Imp. 177. expilatur a ris cingit, fundat Canonicos Regulares in militibus 478. Vitus Abbas eligit cum aliis Carlshof 321. Nobiles rebelles domat 322. Abbatem Brzevnovienſem 211. Joannes Ab- Lombardiæ plures civitates ſe ſe ei ſubjiciunt bas a militibus captivus abducitur , vix eapitis ib. quatuor altaria in eccleſia Prag. ſtruit ib periculum evadit 478. ducit tertiam conjugem 323. ejus Diploma Clemens VI. committit Abbati Brzewno- Brzewnovio datum 75. confirmat ejusdem vienſi cognitionem cauſæ Wiſſehradenſis 72. monaſterii jura & privilegia 77. 78.79. Op- confirmat Manſionarios Pragenſes 293. ap- pidis Willemov & Habern forum hebdomale probat electionem Caroli IV. 300. Sermone concedit 409. eidem inſcripſit Franciſeus Ca- publico eum laudat ib Studium Generale Pra- nonicus Pragenfis locupletiorem Chr nicam gæ erigit 302. 303. indulgentias concedit 304 Pragenſem 246.247. 250. 253. obiit 486. Annum Jubilæum a centeſimo ad quinquage- Carolus Rex Hungariæ cum Joanne Rege ſimum redueit 305. 306- moritur 322. paeis conditiones init 270. cum eodem in Mo- Clemens XI. declarat nonniſi privilegia Caſ- ravia conſilia capit 271. Archiepiſcopus Pra ſinenſium quoad indulgentias Brzewnovienſ genſis, ejus conceſſio Brzewnovio facta 219. Abbati & monaſterio competere 239. Carlshof fundantur Canonici Regulares Clemens Abbas Brzewnovienſis facit villæ 321. 485. permutationem 17. ejus chronologia emenda- Carlsſteinii occiduntur Nobiles a Duce Op- tur 18. 181. committitur ei a Papa relaxatio paviæ juſſu Wenceslai Rom. Regis 487. excommunicationis 19. conceditur ei villa- Cartuſiani fundantur ad Pragam 285.485. rum permutatio 21. venduntur illi pagi 181. Cartuſiæ Litomiſslienſis primus Rector Joan- ues 95. emit

Strana 496
Abbas Joannes 398. monafterii figillum 399. Prage rumpitur pons 286. 237. 485. eri- gitar Metropolitana ecclefia 292. univerfitas, 302: 303. 485. pro fabrica ecclefie elemofy- mam conferentibus Papales indulgentie dan- iar 304. fundatur neva civitas-311, Imperia- Jes reliquiæ huc deferuntur 319, ecclefiæ me- śropolitane fundamenta jaciuntur 485. Vete- xo Prage pretorium comburitur 487. Neo | Pragæ Confules de: feneftris ejiciuntur 489. Inquifitor heretice pravitatis ad S, Clemen- tem occiditur 283. propter Hafli prædicatio- mes-interdi&tum pofitum 488. Teutonici ftu- diofi eam deferunt i$. Canonici & Clerici fpo- liantur i. Parochi excommunicant Ordines mendicantes , inde ingenstumultus 259. 26€. jn eam admittuntur Thaboritæ aliique tumul- tuantes hzretici 490. Pragenfis Archiepifeopatus adminiftrato- ves? Joannes Kollevrath 179. Valentinus, Jeannes a Puchow 192. 194. | , S. Procopii monafterii Abbas Stanislaus Tho- snanides elegit Abbatem Brzewnovienfem 209. Procopii Marchionis Meraviz dómus Prage empta a Brzewnov. Abbate 118. Przedborius Abbas Brzewnovienfis. ad eum Bulla Benedi&i XII. 65, 66. filva locanda illi conceditur , vendit 68. 74. ejusfizillum 75. Carolusei concedit Braunæ duos Judæos pa- &res familias exemptos i^. Przemysl Rex concedit monafterio Brzew- mov. complura privilegia 9. confirmat permu- tationem terrarum, donationes Doleslai Du- eis i). eonfirmat bullam Joannis Papz 1o. Dux Bobemie Henrico Abbati confert. villam Chilichi 8. fij; Joannis Regis nafcitur 484. Marcbio Moraviæpluribus privilegiis donat mo- nafterium Raygradenfe 13, Puchnik Nicelaws Vicarius Generalis 434. R. Raudnicenfis pons conditus a Joanne epi- fcopo Prag. non ruptus exundatione 236: o = o ifthic anniverfarium idem epifcopus fibi fun- davit 290. Ravenna motu terrz pene interiit 313. Raygrad in Moravia donatur monafterio Brzewnovienfi 475. cella in monafterium transformatur 6. prediis augetur 76. 7. dona- tur pluribus privilegiis 13. I5. jus Patroriatus accipit epifcopus Olomucenfis 19. de illo trans- igitur 40. hujus monafterii memorabilia 473« exuritur 476. expilatur per milites 478. cc- clefia major. reftauratur 479. bis conflagrat 477. Prapofiti loci : Trojanus obiit 476. Vas lentinus 477. Simeon 179. 459. 460. Domi- nicus mortuus 477. Blafius, ejus laus, occiditur 479. Sebaftianus moritur 497. Adamus infe- ftus Abbati füo Joanni 481. Joannes 482. Reliquiz Imperiales Pragam deve&z 319. . Retz Comes de. filiam Ducis Oppavis . ducit uxorem 268. | Robertus epifcopus Olomucenfis , ejus figil- lum,confirmat privilegium Raygradenfe 15. Romz urbis laus 305. Rudolphus II. Imp. concedit Brzewnovio oppignorationem bonorum.199. confirmat contractus 202. 215. Abbatem Wolfgangum 217. vendit bona monafterii Willemovienfis, & monafterium penitus abolet 469. 472. Dux Auftrie ducitCatharinam filiam Caroli IV.323. Rutenorum Rex religionem Chriftianam in- ducere. meditatus occiditur 282. S. Saarenfis Abbas Wenceslaus fimul fuffraga- neus Olomuc. 194. Ambrofius 469. Sazavienfium Abbatum Series mut Stanislaus Thomanides Abbas 209. 2 "Sbinco Archiepifcopus Prag concedit eccle: fie Braunenfi item Brzewnovienfi indulgentias 177. 178. ejus figillum ij. Arbiter dele&us 152. non : Schellenberg Cancellarius Regni fub Wla-. dislao II. 180. 183. 461. 463» ila. 34: Sexa- 

Strana 497
Drahy idem quod via comunis. E. Eeclypſis ſolaris cauſæ 279. Eliſabetha regina Boh. nata 486. filia Wen- ceslai II. nubit JoanniRegi 484. concedit ven ditionem vineæ Strahof. monaſterio 54. mo- ritur 485. de Grecz dicta obit 269. ejus ſigilli deſcriptio 177. gemella filia Joannis Re- gis 267. Caroli IV. conjux moritur 487. Ab- batiſſa S. Georgii ejus chronologia 350. ejus teſtamentum 359. Emaus monaſterium Benedictinorum Sla- vorum fundatur ad Pragam 310. 311. 485. ejus Abbas eligit inter alios Abbatem Brzew- novienſem 207. Epo Præfectus Belinenſls donat monaſterio Brzewnov. villam Cebranice 6. 445. Erectionum libri eccleſiæ Prag. digniſſimi typo 93. Ericinus Theologiæ Magister in Univerſita- te Prag. legat libros Brzewnovio 111. Erneſtus Arehiepiſeopus Pragenſis Cardina- lis confirmat Brzewnovio jurisdictionem in Parochiales eccleſias 229. Forum pro contractu & emptione accep- tum 415. Franciſeus Canonicus Pragenſis conciona- tor in eccleſia Metrop. Prag. 261. Poniten- tiarius ſupremus tam Joannis epiſcopi , quam Arneſti Archiepiſcopi 246. 251. ejus ætas 250. biographia 251. rei aſtronomicæ peri- tus 252. dedicavit Chonicam ſuam Pragen- ſem primum Joanni epiſcopo, dein Carolo IV. ib. 253. difficultates circa hanc dedicationem ſolvuntur 248. & ſeq. Chronicon Aulæ Re- giæ paſſim exſcripſit 252. liber ejus tertius locupletior diverſoque ordine ab editis inven- tus 242. 243. 244. ejusdem deſcriptio 245. in re proſodaica non admodum felix 285. teſtis prodagiiſe recuperati viſus ad ſepul- chrum S. Wenceslai 321. Fridericus Dux Olomucenſis donat Abbati Brzewnov. Iocum Granice 7. ejus Diploma 8. Friſones cædunt invaſores ſuos Hollandos 298. Fumales denarii a laneis ſoluti 70. a ca- minis 73. G. F. Ferdinandus I. confirmat Brzewnovio pri- vilegia 185. conſentit in oppignorationem 189. 191. præcipit ut Præpoſiti obedientiam præeſtent Abbati Brzewnov. 197. confirmat eidem cenſus annuos 195. confirmat Wille- movienſi monaſterio ſua jura & privilegia 468. Uſum calicis Romani Imperii terris im- petrat, ejus laus, moritur 481. Ferdinandus II. confirmat Alexium Abba- tem Brzewnov. 227. item Auguſtinum 230. Flagellantes veniunt in Boh. 316. 485. e- jiciuntur 316. Florentia ſe Carolo IV. ſubjicit 322. Tour. VI. Monum. Gallus Abbas Brzewnovienſis curiam in emphyteuſin tradit 174. Gebhardus epiſcopusPrag. confirmat funda- tionem Oppatovicenſem 7. Geczmo Abbas Brzewnov. prætermiſſus in Serie Abbatum 169. S. Georgii Parthenon Ordinis S. Benedicti ſimul cum erecto epiſeopatu Pragenſi cœpit 2. præmatura ejus initia �tatuit Hammerſchmi- dius 327. eccleſia fundata per Wratislaum I. Ducem. ib. ejus primi miniftri ante inductas Moniales 342. qui per eas ejecti ib. 343. ſucceſſere quinque Canonici præbendati, eo- rum officia ib. ſub Cunegunde illis admiſſi Vicarii 355. vi extrahitur mater Waldeckio- rum 340. monaſterii clypeus vetus 331. fragmentum MS. e codice vetere reſiduum REr de-

Strana 498
deſeribitur 324. 325. alius ejusdem archivi Hammerſchmid indiligenter uſus MS. Co- MS. codex 328. dice S. Georgii 326. 327. Georgius Rex Brzewnovio privilegia con- Haſenburgii an iidem cum Leporibus de firmat 174. Waldek 340. Gledomaſtus Simeon Præpoſitus Brzewnov. Henricus Dux Bavariæ gener Joannis Re- poſt pugnam Albo-montanam illico reſtituitur gis Boh. hæres, Ottone Bavariæ Duce de- in poſſeſſiones diruti & adhue ardentis mona mortuo 261. ejus filius Joannes deſponſatur ſterii 225. filiæ Caſimiri Regis Poloniæ 270. auxilium Gradicium Ord. S. Benedicti conobium ad pollicetur adverſus Duces Auſtriæ , ejus terras Olomucium fundatur 7. Abbas tranſigit cum vaſtat Ludovieus Bavarus 272. in Lithuania Abbate Brzewnovienſi 10. munimentum conſtruit 274. moritur 283. Graduale vetus quid ? 348. Dux Carinthiæ ante Rex Bohemiæ moritur Gregorius IX. committit inquiſitionem 269. Dux Wratislavienſis moritur 269. Abbas controverſiæ inter Abbatem Brzewnov. & e- Brzewnovienſis. ei donatur locus Granice 7. piſcopum Prag. 10. 11. confirmat jura & pri- ſerius refertur a Ziegelbauero ib. commutat viſegia Brzewnovienſia ib. committit inquiſi- terras 8. deponitur 479. Abbas Lucenſis 23. tionem villæ Zaton. 12. ejus lem ſententia 16. Hermannus Abbas Brzewnov. 170. 476. 17. rebelles ſub eo Braunenſes & Policenſes cum Gregorius XII. confirmat fundationem iis concordiam init ib. Abbas Willemovienſis Diviſſii Abbatis 155. 381. Ahbas Altahenſis urget Canonizationem Gregorius epiſcopus Pragenſis decimas B. Guntheri 29. Brzewnovienſi monaſterio cedit 44. ejus ſi- Hermetis dictum de eeclypſi ſolis & lunæ gillum 46. fi uno menſe contingat 296. Gregorius Abbas Brzewnov. ejus chrono- Hieronymus Pragenſis hæreſiarcha crema- logia emendatur 179. Willemovienſi mona- tur 489.491. ſterio de Abbate proſpicit 378. Præpoſitu- Hinco epiſcopus Olomucenſis diplomata duo ram Rayhradenſem Petro ultimo Abbati Wil- Brzewnovienſia tranſumi facit , ejus chrono- lemovienſi committit 477. logia 58 mors 258. electus epiſcopus Camineuſis Griſſov monaſterio in Sileſia donatur Lands- Cancellarius Imp. Wenceslai 435. hut 22. confirmatur donatio ſilvæ 23. do- Hollandiæ Dux Friſonum terras involat,cæ- nantur manſi 26. venditur 39. ditur, oceiditur 297. 298. B. Guntherus , ob ejus amorem Brzetislaus Hoſtislava Abbatiſſa S. Georgii 354. Dux plures villas donat monaſterio Brzewno- Hoſtislaus Vicarius Generalis Prag. 347. vienſi 6. ejus interceſſione mira patrantur 28. 360. viſio ad ejus ſepulchrum 29. ejus canonizatio Huſs Joannes contra bullam cruciatam præ- urgetur Romæ ib. ob ejus memoriam indul- dicat , ob id interdictum per Pragam poſitum, gentiæ conceſſæ 114. ejus lipſana transfe- citatur Romam 488. crematur 489. 491. runtur 238. 241. Huſſitæ evertunt Brzewnovium , rebelles Abbati 476. Huſſulæ quid 354. H. Habern fit oppidum 409. Hæretici trucidant inquiſitorem Hæreticæ pravitatis Pragæ 285. I. Jacobellus item Jacobus dictus hærefiarcha pri-

Strana 499
weise GD te primus communionem {ub utraque etiam par-|tis Bohemiz 262. ducit alteram uxorem Bea“ vulis prebet 489. . Jacobus Abbas Brzewnov. abalienat duas villas 479. privilegia ei confirmantur a Fer- din. I. ejus chronologia 185. moritur 478. Jaroslaus Abbas Willemovienfis concedit ad tempus vite villas 389. 391. Wenceslaus II. ei confirmat privilegium 390. ratifican- tur ei pagi 394. duas villas in emphyteufin concedit 384. commutat. villas cum epilcopo Prag. 587. 388. 362. elocat 389. vendit 396. 397. fraternitatem cum monafterio Porte A- poftolorum init 399. diftritum Bojanovien- . fem ad dies vitz concedit 400. Jenezonis officialis Curig Archiepifcopa- lis fententia 425. Jorafalem monafterium in majore civira- te Prag. in Parochia S. Stephani minoris 118. 119. 124,139. S. Ignatii M. caput donat ecclefiz Metrop. CarolusIV. 319. . Infule & peda non tam mature Abbatibus noftris conce(la, ut noftri fentiunt 377.431 Innocentius IV. Papa imperat fuüfpenfionem Conradi epifeopi Olomucenfis 18. relaxatio- nem excommunicatonis committit Abbati Brzewnovien. 19. indulgentiam dat ecclefiz ejusdem 22. cognitionem caufze Brzewnovien fis committit Abbati Lucenfi 25. Innocentius VI. fit Papa, confecratur 322. annuz cere folutionem precipit Plebano Chrudimenfi 79. inftitui jubet Plebanum in Walcz 142. confirmat Brzewnovio incorpo- rationem Parochialium ecelefiarum 144. Brze- wnovienfibus carnium elum a feptuagefima concedit 145-- . Innocentius VH. inveftitur li ecclefia præcipit 448- 455» Infulani monafterii Abbas Bohuslaus 403. Interpm&ionwmn netæ paffim f{cribaram ingenio & folertia fucceffive enatæ 328. Inundatio magna 286. 486. 487. 491. am in Parochia- tricem 268. haftiludia frequentat i^. 269. redit Pragam, expeditionem bellicam adorrat , re- vocat, concordiam init cum Ludovico Bava- ro ib. filium. Carolum in Ducatum, Wratisla- vienfem iminittit 75, 270, in auxilium gene- ri Henrici properat 272. przoccupat Ludovici Bavari irruptionem in Bohemiam, cum Au- ftriz Ducibus pacem init, aufert ftatuas ar- genteas fepulchro S. Wenceslai deftinatas 273 in Pruffiam cum Ordinis Teutonici milite movet 274. excecstur , medicum fubmergit 275. 281. 485. affiftit fine regalibus in- dumentis Beatricis coronationi i4. filio Caro- lo minus favet ib. 282. cum Carolo filio in Hungariam proficifcitur , Cafimiro Regi Po- loni regnum vendit 270. gravat exactioni- bus Bohemiam 76. 271. 273.276. abco Ludo- vicus Bavarus repetit Egram & caftra Imperii 270. .contra Duces Autrig procedit, terras eorum vaftat 271. Pragæ defoffos thefauros quærit 271. cum exercitu in Moraviam pro- cedit ib. invitatur a. Rege Francie ad bellum Anglicum 276. fundat ad Pragam monafte- rium Cartufienfe 285. cum filio feftinat in auxilium Ducis Oppavienfis, Craceviam ufque illum perfequitur, hic milites creat 294. treu- gas facit 295- intereft ele&ioni filii in Roma- norum Regem 299. impetrat a Papa per triennium decimam ecclefiofticam ,. eximit di- tiones Brzewnovien(íes 54. civitatem Braunam monafterio vindicat 56, quasdam ditiones illi confirmat 57. 59. concedit commutationem & elocationem terrarum 67. Willemovienfi monafterio jura füa & privilegia confirmat. In auxilium contra Anglos a Rege Francie evo- catur 300, eos infequitur, cccum fe in aciei locum, quo maxime laborat deduci jubet, belli cadit 301. 485. | Joannes XXII. Papa decimam ecclefiafticam ad triennium Joanni Regi concedit 54. cjus fententia de vifione beatifica 262.263. ab eo , Joannes Boh, Rex ducit Wericeslai II. fi- |difpenfationem petit Otto Dux. Auftrie 267. liam uxorem 484. coronatur iP, vitupera-|moritur 261. 264. tur 256.274. 281. Fruftra quæritur a Lega- Rrzz Joan- 

Strana 500
ę Joannes XV. monasterium Brzewnov. in protectionem Sedis Apoſt. recipit 6. Joannes filius Regis Joannis Boh. naſcitur 484. ſuccedit Henrici Duci Carinthiæ 269. cogitur cedere Carinthia retento Comitatu Ty- rolis 273. eum uxore & terris privat Ludo- vicus Bavarus 283. divortium cum eo facit u- xor 287. creatur miles ad Cracoviam 294. ac- cipit marchionatum Moraviæ 316. capit Wen- ceslaum Rom. Regem 487. conſentit in vendi tionem villæ Brzewnovienſis 76. ejus figil- lum 77. Joannes filius Heinrici Ducis Bavariæ nepos Joannis Regis deſponſatur puer filiæ Caſimiri Poloniæ Regis 270. moritur 283. Joannes I. Archiepiſcopus Prag. confirmat testamentum Eliſabethæ Abbatiſſæ S. Georgii 361. Joannes II. Archiepiſcopus Prag. incorpo- rat Parochialem loci eccleſiam mnnaſterio Willemovienſi 434. Joannes II. epiſcopus Pragenſis controver- ſiam habet cum Abbate Brzewnovienſi 10. 11.16. 17. Joannes III epiſcopus Pragenſis concedit Bzewnovio eccleſiam Parochialem in Brau- nau 35. Joannes IV. & hujus nominis ultimus epi- ſcopus Prag. donat fructus quarundam Paro- chialium eccleſiarum monaſterio Brzewnov. 48. easdem illi incorporat 66. ejus figillum 49. controverſias habet cum Abbate 65. Fran- ciſcus Canonicus Prag. ei dedicat ſuos 3. li- bros Chronicæ Pragenſis 246. 247. mendican. tibus eripit cathedram in eccleſia Prag. 260. Franciſcum in ea prædicatorem denominat 261. Altare S. Silveſtri transfert 272. 346. vigiliam S. Viti abrogat 272. Raudnicenſis pontis conditor 286. ratificat permutationem pagorum 393. ſuſpenſus ab adminiſtratione temporalium & ſpiritualium 400. ejus teſta- mentum , laus, tumbam S. Adalberti argen- to & auro veſtit , ſibi æneum ſepulchralem lapidem apparat , anniverſarium fundat, mo- rieur 289. 290. Kalendarum, Iduum , & Nonarum conſi- gnatio in ehartis publicis quo tempore deſie- rit in Bohemia 67. 68. Klatowsky Joannis ſomnia de Theobaldicis Ducibus 377. Kollovrath Joannes Adminiſtrator Archie- piſco patus Prag. confirmat Abbatem Willemo- vienſem 179. 460. Nicolaus 181. Joachim 200. Joannes epiſcopus Olomucenſis ex Wiſſe- gradenſi Præpoſito eligitur 258. moritur 322. epiſcopus Viennen's Abbatialem benedictionem impertit Mathiæ Abbati Brzewnov. 186. ept- ſoopus Lacedomonieuſis indulgentias dat mona- ſterio Brzewnov. 39. Præpofitus omnium Sanctorum fit epiſcopus Olomucenſis conſe- cratur ab Arneſto Archiepiſe. Prag. 322. Joannes a Chotow Abbas Brzewnovienſis eligitur 192. 477. confirmatur ab adminiſtra- toribus Archiepiſcopatus Prag. 193. in tutelam regiam recipitur 123. Abbatialem benedictio- nem obtinet ab Abbate Saarenſi Suffraganeo Olomuc. 194. confirmantur ei literæ 198.215. redimit duas villas 479. reædiſicat eccleſiam Raygradenſem ib. extorquentur ab eo villæ 480. ei infeſtus Præpoſitus Raygradenſis 481. Abbas Portæ Apoſtoloram cum monaſterio Wil- lemow. fraternitatem init 398. Jodocus Marchio Moraviæ, per eum ex pedit Majeſtales ſuas Wenceslaus Rom. Rex 156. Joſephus I. Imp. confirmat privilegia Brze- wnovienſis monaſterii 238. Jubilæus annus Romæ a centefimo ad quin- quageſimum reducitur 305. 306. 320. 485. ſecundus 486. 487. Judæi cremati 486. captivantur, emun- guntur pecuniis , trucidantur 271. 277. K. Kruſſina de Lichtenburg occiditur 476. L.

Strana 501
L. Ladislaus Rex Neapolis adverſus eum Cru- ciata indicta prima cauſa tumultuum per Huſ- ſum excitatorum 287. Landshut donatur monasterio Griſſovienſi 22. Landstein Wilhelmus , ei datæ Majeſtales irritantur 58. Lateranenſi in eccleſia Conſtantinus Imp. a lepra mundatus 307. Leo X. confirmat Brzewnovio omnia privi- legia 183. monaſterio Willemovienſi ſub poe- na excommun. ablata reſtitui jubet 464. Leopoldus Imp. confirmat Thomam Abba- tem Brzewnov. 232. item Ottmarum Abba- tem 235. reprobat Commiſſarios epiſeopales ad electionem Præpoſiti Raygradenſis miſſos ib. Leuchtenburg ſeu Lichtenburg caſtrum ad Habern 409. Lichtenstein Carolus Dux reduci jubet Præ- poſitum Brzewnov. in poſſeſſiones 224. 225. de triſti monaſterii iſtius fato notitia datur 226. Lipa Czenho de.. obrutus a milite Polono captusque 295. Litomiſslienſis epiſcopatus erigitur 292.485 epiſcopus Albertus,Gelito 93. PrælatiCapituli 96. Lituani , adverſus eos exercitum movet Joannes Rex 274. Locuſtæ depaſcunt Bohemiam 278.485. Ludovicus Bavarus Rom. Rex ejicit epiſco- pos a Papa ordinatos ſuosque ſubſtituit 261. concordiam init cum Joanne Rege , Carin- thiam Ducibus Auſtriæ in feudum dat 269. a Joanne Rege repetit Egram & caſtra Impe- rialia 270. in auxilium Ducibus Auſtriæ ca- ſtra Joanni Regi adverſa ſtatuit 272. diſcedit cum exercitu 273. Joannem filium Regis Jo- annis terris & uxore privat 28 3. equo lapſus perit 310. 485. ejus filius Carolo IV. reliquias Imperiales extradit 319. 9☞ Ludovicus Rex Boh. Brzewnovio reluitio- nem ditionum concedit 183. confirmat ejus privilegia 185. Lunæ definitores 280. Lupacio locupletius exemplar Franciſci hac- tenus editis ad manus fuit 242. 248. Lupi Blaſii Decani ad Omnes Sanctos ſen- tentia 452. M. Manſionarii fundantur Pragæ 293. 485. eorum officium , numerus 293. Marca levis, item regalis 350.366. gravis 362. Margaretha regina Bohemiæ reſtituit villam Craſſicz monaſterio Brzewnow. ejus literæ confirmantur 44. filia Joannis Regis vidua ve- nit Pragam 283. Regi Poloniæ ſponſa para- tur , moritur ib. in Aula Regia ſepelitur 284. uxor Joannis Ducis Cariuthiæ divortium facit, nubit Marchioni Brandeburgenſi 287. Marſilia peſte omnes incolas amittit 313. Martinitz Borzita Hinco Mareſcallus Boh. 185. Bernardus ſupremus Burgravius 235. Martnus I. Abbas Brzewnov, confirmantur illi privilegia 24. CapellanusRegius 25. com- mutat villas 26.27. Terra Cocorum ei confer- tur 28. ejus viſio apud ſepulchrum B. Gun- theri 29. litem componit 30. villam Zepi re- cipit ib. advocatiam in Braunau emit 32. com- mutat terras 33. conceditur ei facultas Paro- chos in Braunau inſtituendi & deponendi, controverſiam componit , 35. ejus chronolo- gia emendatur 37. Martinus II. oppignorandi fundos licentiam obtinet 199. 210. permutat villam 475. reſignat Abbatiæ ob ſenectutem. falſæ criminationes quorumque 203. 204. 207. Mathias Boh. Rex confirmat Brzewnovio privilegia, item duos contractus 220. Archi. epiſcopus Moguntinus confirmat epiſcopum O- lomucenſem 258. Abbas Brzewnovienſis bene- dictionem Abbatialem obtinet 186. confirmat Jacobo judicaturam 187. oppignorat pagum ☞ 189.

Strana 502
189. ſub eo monaſterium & civitas exuſta Braunæ 479. moritur 477. Matthæus Ferdinandus Archiepiſcopus Prag. Congregationem Bohemicam Ord. S. Benedicti unit Caſſinenſi 234. 240. Meinardus Abbas Brzewnov. prædiis pluri- bus donatur, intereſt fundationi monaſterii Gradicenſis 7.475. Mendicantium Ordinum Pragæ ingentes tumultus cum Plebanis 259. 260. concordiam ineunt , amittunt cathedram in Eccleſia Me- trop. ib. de quarta funerali agunt in Curia Papæ 265. eorum de paupertate Chriſti ludi- cra ſententia 265. 266. Michael Præpoſitus Glaezenſis Canonicorum Regularium 176. Milada (Mlada) cum Boleslao Duce funda- trix Parthenonis S. Georgii 353. 354. Moraviæ Marchionatus confertur a Carolo IV. fratri Joanni 316. N. Nero a lupis creditus devoratus 340. S. Nicolai digiti pars abſciſſa cruentata, re- unitur 322. Nicolaus III. Papa confirmat monasterio Willemovienſi omnia privilegia 385. id in pro- tectionem Sedis Apoſt. recipit. 386. Nicolao epiſcopo Prag. præcipitur, ut Con- radum epiſcopum Olomucenſem ab Admini- stratione ſuſpendat 18. 19. Clericos Pragen- ſes compeſeat 24. Przemislicnſis epiſcopus con- concedit Brzewnov. eccleſiæ indulgentias 78. ejus ſigillum 79. Dux Oppaviæ invaditur a Rege Poloniæ 294. Tribunus Romanus Syco- phanta ad Carolum IV. aecedit , hæreſis dam- natur 317. 318. Nicolaus Abbas Brzewnovienſis, ad eum literæ Innocentii Papæ 18. commutat terras 164. Nicolaus Abbas Willemovienſis confirma- tur a Bonifacio IX. 432. taxam ſolvit pro ſe- pulchro S. Wenceslai 434. tranfigit de villis 440. 441. ceduntur illi pagi 455 clenodiorum redemptio ab Abbate Trebicenſi committitur 457. cum eo transigitur ib. tranſigit cum Plebano in Walicz 458. Nicolaus III. Abbas Willemow. inveſtitur 459. ei omnia jura Wla- dislaus Rex confirmat 461. arbitrum consti- tuit 463. Nova civitas Pragenſis fundatur 485. Nova domo Henricus de. . & Utco teftes 382. Nicego 383. Jocelinus Cancellarius Fer- dinandi I. 197. O. Obedientia pro præbenda & officia 357. Oblatæ ſpecies placentularum 354. Oboſa ita olim dicta eccleſia S. Joannis Ba- ptiſtæ Miero-Pragæ ad hoſpitale Italicum 90. Oheb mons in eo prohibetur caſtrum exſtrui 396. reſtituitur 406. Olomucenſis epiſcopatus bona præcipiun- tur ſequeſtrari 19. opiſcopus fit ſuffrageneus Archiepiſcopi Pragenſis 292. Omnium Sanctorum collegiata ecslefia in caftro Prag. fundatur 288. 289. Opersdorf Wilhelmus de Duba Commiſſa- rius Regius 470. Oppatovicz monaſterium fundatur a Wratis- lao Rege 7. ſubjectum Abbati Brzewnovienſi ib. Abbas Andreas 18. vendit Griſſau 39. Oppaviæ Dux Hanuſſius cædit Nobiles Carlſteinii 487. Nicolaus invaditur a Rege Poloniæ 294 Oſtrozne taxa Regia Neoelectorum Abba- tum tumbæ S. Wenceslai a Wenceslao Rom. Rege donata 434. Oſtrovienſis monaſterii Abbas Bohuslaus 403. Ottmarus Abbas Brzewnovienſis confirma- tur 235. eidem privilegia Cafſinenſium non- niſi quoad indulgentias competere declara- tur 239. Otto Dux Auſtriæ ducit Annam filiam Re- gis

Strana 503
mija On az gis Joannis 267. Dux Davari 26 I. Ottocarus If, Rex Boh, cjus filia Cunegun- dis Abbatifla S, Gecrgii 330. neptis Perchra žb. cominutat terras cam monafterio Drzewnov. e junior moritur faeit. Veterem chartam 176.177. gefta illias tempore 474. Petrus Abbas Aule Regiæ, ejus narratie- 261. | Petrus Abbas Willemovienfis ad dies vite 20. 26. 27. 33. eximit a fervitutibus quasdam|concedit villam 429. ei ufus infule & pedi ecclefias Z^. renovat privilegia Brzewnov. 24 rerram Cocorum confert 28. jurisdi&ionem Policenfis circuitus ei vindicat 6. villam Ze- pi reftituit 30. confentit in permutationem ville Cebranice 475. eximit monafteriumWil- ieinovienfe 382. 384. P. . Pabienicz Wolkmarus & Wilhelmus de. . fratres vendunt villam Trebunicz 35. Hrabif- fias tranfigit-cum Abbate Willemovienfi 394. Ulricus, adminiftrator epifcopatus Pragenfis 395. 400. moritur 261. Petrus & Ulricus fra- tres 406. Pabienicziorum Genealogia emenda- tur, iidein funt, qui Wildíteinii, & Wora- cziczkii 377. . Panowicz fratres cedunt. monafterio Brzew- . novienfi civitatem Braunau poft mortem fuam 56. corum figilla 57. | S. Paula & Euftochium hortatrices fuere S. Hieronymo : ut libros divinos ex hebraico in latinum fermonem transferat 372. - Paulus Abbas Brzewnovienfis, ceditur illi curia in Libocz 180. cjus chronologia refor- matur 181. Hujus nominis III. vir miræ for- titudinis refignata Abbatia moritur 476. . . Perchta filiola Cunegundis Abbatifle fufce- pta ex Duce Maffovienfi 330. Peregrinus epifcopus Prag. teftatur villam nonafterio Willemow. donatam 381. Peftilentia 312. 313. 314. 320. 486. . S, Petri ecclefia in caftro. Pragerifi exftinc- tà341. — | Petrus Præpofitus Wyffebradenfis , S ejus . Chronologia erronea 34, Petrus Abbas Brzewnovienfis 7. tranfumi |ba conceditur 431. 433. molendinum, laneos, villam locat 401. 402. 407. 415, a Petrus ultiinus Abbas Willemovienfis 3794 confirmationem privilegiorum impetrat exftin« &i jam monafterii 468. depellitur Præpofitue ra (ua 477. fit Prepofitus Raygradenfis, re- fignat, privatam vitam agit , ftruit facellum S. Andreæ 478. Philippus Rex Franciæ captivat omnes no- qui cum Joanne Rege haftiludia frequentarunt, ad illius preces cos dimnittit 258. 268. 269. ine vitat Joannem Regem ad Bellum Anglicum 276, Offienfss epifcopus legatus apoftolicus per Dohemiam 42. Pikardi adjutores mendicantium Ordinum in tumultu Prag. 260. Pileus Cardinalis incorporat ecclefiam Paro- chialem Chrudimenfem Brzewnovio 93. cone cedit indulgentias , ejus figillum 97. 101. Plenarium pro Miffali 345. ' Pnyewicz ifthic prodigium circa faeram ho- ftiam 276. | M | . Podiebrad Groznata de . . teftis 382. Podlazicenfis monafterii Abbas Bartholo- mus 443. Penitentiarii. füpremi munus Rome & in cathedralibus ecclefiis 25 1. 252, Policzium eremitorium fübordinatum Brze-- wnovio 8. 10. in Powodow forum acquirit 23. vindicatur a judicio Glaczenfi 28. jus fan-. guinis el conceditur 39. impignoratum relui- tur 476.. rebelles fubditi coercentur i£. pagum - reluit id. | Polonia venditur Cafimiro a Joanne Boh. Rege 270. eam occupant "Tartari 282. defe- runt eam inultis abductis Chriftianis 283. Pomuk joannes Vicarius Generalis 434. . Porte Apoftolorum cenobium, ejus Ab-- s Chriftannus, rarieres ejus memoriz 345 

Strana 504
VARE Abbas Joannes 398. monafterii figillum 399. Prage rumpitur pons 286. 237. 485. eri- gitur Metropolitana ecclefia 292. univerfitas, 302: 303.485, pro fabrica ecclefiz elemofy- mam conferentibüs Papales indulgentie dan- tar 304. fundatur nova civitas-311, Imperia les reliquie huc deferuntur 319. ecclefiz me-| irepolitane fundamenta jaciuntur 485. Vete- xo Pragæ prætorium comburitur 487. Neo | Prage Confules de fencftris cjiciuntur 489. Inquifitor heretice pravitatis ad S, Clemen- tem occiditur 283. propter Hwífi prædicatio- mes-interdi&tum pofitum 488. Teutonici ftu- diofi eam deferunt i$. Canonici & Clerici fpo- Jiantur ib. Parochi excommunicant Ordines mendicantes , indeingenstumultus 259. 26c. jn eam admittuntur Thaborite aliique tumul- tuantes heretici 490. Pragenfis. Archiepifcopatus | adminiftrato- ves: Joannes Kollevrath 179. Valentinus, Joannes a Puchow 192. 194. . | , S. Procopii monafterii Abbas Stanislaus Tho- manides elegit Abbatem Brzewnovienfem 209. Procopii Marchionis Meraviz dómus Prage empta a Brzewnov. Abbate 118. Przedborius Abbas Brzewnovienfis, ad eum Bulla Benedi&i XII. 65, 66. filva locanda illi conceditur, vendit 68. 74. ejusfizillum 75. Carolusei concedit Braunæ duos Judæos pa- tres familias exemptos ib. - Przemysl Rex concedit monafterio Brzew- mov. complura privilegia 9. confirmat permu- tationem terrarum, donationes Doleslai Du- eis 7b. confirmat bullam Joannis Papz 1o. Dux Bobemie Henrico Abbati confert. villam Chilichi 8. f/jus Joannis Regis nafcitur 484. Marchio Moravie pluribus privilegiis donat mo- nafterium Raygradenfe 13, Nag Puchnik Nicelaus Vicarius Generalis 434. R it o ET“ E Raudnicenfis pons conditus a Joanne epi- fcopo Prag. non ruptus exundatione 286: LÀ QUO wes. ifthic anniverfarium idem epifcopus davit 290. Ravenna motu terr? pene interiit 313. Raygrad in Moravia donatur monafterio Brzewnovienfi 475. cella in monafterium transformatur 6. prediis augetur ib. 7. dona- tur pluribus privilegiis 13. 15. jus Patroriatus accipit epifcopus Olomucenfis 19. de illo trans- igitur 40. hujus monafterii memorabilia 473. exuritur 476. expilatur per milites 478» cc- clefia major. reftauratur 479. bis conflagrat 477. Præpofiti loci: Trojanus obiit 476. Va- fibi fun- x lentinus 477. Simeon 179. 459. 460. Domi- nicus mortuus 477. Blafius, ejus laus, occiditur 479. Sebaftianus moritur 497. Adamus infe- ftus Abbati fuo Joanni 481. Joannes 482. ‘Reliquiæ Imperiales Pragam deve&e 319. . Retz Comes de . . filiam. Ducis Oppavis. ducit uxorem 268, Robertus epifcopus Olomucenfis , ejus figil- lum,confirmat privilegium Raygradenfe 15. Rome urbis. laus 305, Rudolphus II. Imp. concedit Brzewnovio oppignorationem bonorum. 199. confirmat contractus 202. 215. Abbatem Wolfgangum 217. vendit bona monaíterii Willemovienfis, & monafterium penitus abolet 469. 472. Dux Auftrie dacitCatharinam filiam Caroli IV.323. Rutenorum Rex religionem Chriftianam in- ducere meditatus occiditur 282. S. Saarenfis Abbas Weneeslaus fimul fuffraga- neus Olomuc. 194. Ambrofius 469. Sazavienfium Abbatum Series mut Stanislaus Thomanides Abbas 209. EN "Sbinco Archiepifcopus Prag concedit eccle: fie Braunenfi item Brzewnovienfi indulgentias 177. 178. ejus figillum ij. Arbiter dele&us 152. e _ Schellenberg Cancellarius Regni füb Wla-. dislao II. 180. 183. 461. 463, ila. 34: Sexa- 

Strana 505
Sexagena groſſorum ſub Joanne Rege ap- penditur 64. groſſis 49. ſub Carolo IV. e- tiam 89. groſſis ib. Siffridus Abbas Strahofienſis confirmat cen- ſum annuum 34. 160. S. Sigismundi reliquiæ Pragam allatæ 486. Sigiſmundus Imp. natus 486. coronatus in Regem Hungariæ 487. cum exercitu venit Pragam , eum dimittit 490. Wiſſehradenſibus obſeſſis in auxilium venit , cæditur ib. oppi- gnorat monaſteriorum terras 166. 168. 170 171. Brzewnovio privilegia confirmat 170. Willemovio annuorum cenſuum venditionem concedit 458. Silvester Papa per baptiſmum liberat Con- ſtantinum Imp. a lepra 307 Simiales denarii 73. Simeon Præpoſitus Raygradenſis fit Abbas Willemovienfis 179. 459. 460. Siana conflagrat 486. Sobiehrd Regis Przemislai Subdapifer com- mutat terras cum Abbate Brzewnov. 8.9. Solis definitiones 279. Sophia hactenus incognita Abbatiſſa S. Ge- orgii 343. 347.348. 357. Steni montes, qui? 28. Stephanus Cancellarius Arnesti Archiepiſco- pi CanonumProfeſſor in UniverſitatePrag. 317. Sternberg Albertus epiſcopus Litomiſslien- ſis Brzewnovio concedit Parochialem eccleſiam Chrudimenſem 94. Joannes vendit domum 118. 119. Zdeslaus testis 383. Jeſco 401. Strakonicz Wilhelmus de.. exactionibus li- berat monaſterium Brzewnovienſe 72. Strahofii celebrata Comitia Regni 25. vi- neæ venditio ei conceditur 54. Abbates : Sif- fridus adhuedum incognitus 34. Joannes 186. Lohelius 213. Talenſes groſſi iidem qui Joachimovallen- ſes 480. Tartari Poloniam occupant , recedun: 281. 282. Teplicenſi Parthenoni Benedictino concedi- tur reluitio ditionum a Ludovico Rege 183. Terræ motus 312. 313. 322. 485. Teutonicus Ordo ſuas quoque Moniales ha- buit 274. Theobaldus Dux Czaslavienſis &c. metas cum monaſterio Willemov. ftatuit 380. Falſo Klattovienſis Dux aſſeritur 381. Theobaldæo- rum chartæ admodum raræ 376. Theodoricus epiſcopus Olomucenſis tranſi- git cum Abbate Brzewnov. 40. Abbus Brzem. novienſis tranſumi facit diplomata 58. ei privi- legia confirmat Joannes Rex 59. peculiare e- jusdem elogium ib. Præpoſitus Doxanenſis 60. Thobias epiſcopus Prag. prohiber decimas exigi a ſubditis Brzewnov. 36. commutat vil- las cum Abbate Willemovienſi 387. Czecho- nem inſtituit plebanum in Marcovicz 388. ejus chronologia , ſigillum 36. Thomas Sartorius Abbas Brzewnov, confir- matur 232. ejus literæ gratiarum actoriæ 235. Thuſeiæ civitates ſe ſe Carolo IV. ſubjiciunt 322. Trebicenſe Ord. S. Benedicti monaſterium in Moravia 61. ejus Abbas Naczko dat Wille. mow. Abbati poteſtatem redimendi elenodia 457. Tſchaska Abbas Oppatovicenſis vendit Griſ- ſau 39. Trophi quid? 352. Turci vincuntur 295. Tynenfis Collegiata eccleſia 34. Tyrolim obtinet Joannes Joannis Regis fi- lius 273. T. U. V W, Taboritarum origo, aſpernantur Cæſarem, Regem , Dominos, Clerum 490. Tabularum regiarum in Bohemia origo 334. Tom. VI. Monum. Valdek Wilhelmus Lepus de .. ejus filii ex eceleſia extractam matrem in earceres conji- ciunt, ad ſummam paupertatem redacti 340. Sss Val-

Strana 506
☞ Valdemarus Dux Brandenburg. Sycophan- ta a Carolo IV. in Ducatum reducitur 315. Vartenberg Beneſſius villam Probodow ad tempus vitæ accipit 46. Udalrici primi libri Tabularum regni ita a nomine Notarii appellati 334. Veitmühl Beneſſius alium titulum præfixit Chronico ſuo quam Franciſcus 248. ineogni- tus Lupacio & Weleslavino 249. excerpſit Chronicon Franciſci 252. Velehradenſe monaſterium a Marchionibus primis Moraviæ dotatum 13. ejus Abbas Ste- phanus 459. Veleslavino locupletius exemplar Franciſci hactenus editis ad manus fuit 241. 248. 249. S. Venceslaus ſepultus in capella S. Joannis 342. ejus tumbæ exornanda donatur a Wen- ceslao Rom. Rege taxa regia Oſtrozne 434. ad ejus tumbam gratiæ ſanitatum impetratæ 277. 308. 32 1. 322. Venceslaus I. Boh. Rex confirmat Abbati Brzewnov. Policium 10. renovat privilegia 12. item monaſterio Raygradenſi 13 permutatio- nem villarum confirmat 17. Venceslaus II. concedit jus ſanguinis Policio 40. confirmat literas Margarethæ Reginæ 44. eximit monaſterium Bzewnov. a ſtructura pontium 47. confirmat Willemovio privile- gium Ottocari II. 390. Venceslaus Romanorum Rex filius Caroli IV. natus 486. tumbæ S. Wenceslai donat ta xam regiam Oſtrozne 434. captivatur , dimit- titur 487. occidi jubet Nobiles Carlſteinii 487. jus Patronatus in Raygrad concedit epi ſcopo Olomuc. 20. indulget Abbati Brzew nov. permutationem villarum ib. 21. item em- prionem bonorum 106. confirmat privile gium patris Caroli 118. Wenceslai II. 119. innovat omnia jura 12 . confirmat emptio- nem domus 124. eidem monaſterio concedit jus ſanguinis 128. item venditionem bono- rum, aliorumque in vieem emptionem 148. auget eandem conceſſionem I50. eximit id per 4 annos a hernis regalibus 155. moritur, no- cte ſepelitur in Aula Regia 489. Venceslaus filius Joannis Regis ex Beatrice naſcitur 275. filius Caroli IV. ex Anna naſci- ur 315. moritur 321. Abbas Saarenſis Suffra- ganeus Olomuc 194. Abbas Willemovienſis 459. Veronica pro vera Salvatoris icone jam ſæ- culo XIV. adhibitum 332. Uhrziczium Præpoſitura monaſterii Wille- movienſis 378. confirmatur a Wladislao II. 461. a Ferdinando I. 468. eo depellitur ulti- mus Abbas Willemow. 477. Viaticum liber ritualis 365. Vicarii GeneralesPragenſes Jenezo 88. 425. Nicolaus Puchnik & Joannes Pomuk 434. Vildſteinii iidem cum Pabienieziis 377.406. Vilhalmſcella ita primum dictum Willemo- vium 382. Vilhelmus electus epiſcopus Olomuc. cedit juri ſuo 19. Villacum motu terræ corruit 313. 314. Villemow Ordinis S. Benedicti monaſterium originem ſuam debet Brzewnovio 374. ejus progreſſus fata 377. 378. Series Abbatum 379. 380. metæ deſignantur 380. villam acquirit 381. eximitur ab Ottocaro II. 382. 384. con- firmantur illi privilegia a Papa 385. in pro- tectionem Sedis Apoſtolicæ accipitur 386. ven- duntur ejus villæ ib. villam Ruzen elocat 389. confirmatur privilegium Ottocari 390. con- fraternitatem init cum monaſt. Portæ Apoſto- lorum 398. cum monaſterio Inſulano 403. a Carolo IV. forum pro Habern obtinet , fit op- pidum 409. venditur illi hæreditas 423. pars fluminis Sazavæ donatur 427. Abbates inſu- lam & pedum obtinent 430. pendit taxam pro- umba S. Wenceslai 234. ei incorporatur Pa- rochialis loci eccleſia 434. item aliæ in Bo- hemia & Moravia 435. 436. 437. ceditur ei villa 438. ſententia lata contra imperitonem bonorum 448 habet conſervatores Pontificios jurium & privilegiorum 451. 452. annuorum cenſuum venditio illi conceditur 458. Wla- dislaus I. ei jura & privilegia confirmat 460. Leo X. ſub pœna excommunicationis omnia lablata reſtitui jubet 464. confirmantur privi- len

Strana 507
vehe x Áegia a Ferdinando T. 468. venditur cam ter- ris omnibus a Rudelpho Ii. &in preprictatem datur {æcularibus 469, Wiflegradam muris cingitur 321. Præpo- fituræ concedit Ludovicus Rex reluitionem di tionum 183. ecclefiæ Decanus Joannes Czam 135. ejus figillum 139. - Wiadisiaus If. Rex Boh. privilegium | dat Brzewnovienfi monafterio, promittit (e fe pa- gum non abalienarurum 178. 179. 182. con firmat jura & privilegia monafterii Willemo- vienfis 460. terras-ablatas ei reftitui jubet 461. Wladislaus Marchio Moraviæ dotator mo- nafterii Wellehradenfis x 3. Ulricus Abbas Brzewnovienfis vendit cu- riam cum brafiaroria 84. villam clocat 86. Gitisfacit Pothoni de Czaftalowicz 96. 9 t. ven- dit duasvillas 92. emit annuum cenfum 93. obtiger incorporationemj. Parochialis eccletiæ in Chrudim 94. fundationem anniverGarii UF cipit 191, ejus chronologia 84. 186. 476. — . Univerfites PragenSs crigitus 485. de ex- cellentibus magiftris & proventibus ei pro- (picie Carolus IV. 316. 3U7. diffenfio inter Magiftros Bohemcs & Teutoucs exorta 487. 453. | | Unos—quale fuerit judicam? 70. | Voifgangus Selender Abbas Brzewnovienfis eligitur, inveflitoz 203.209. 211. 213. 214. unde agnomen de Proíehwiez duxerit 210. . confirmatur a Rudolpho II. 217. eonfirman- tur ci contractus & privilegia 220. Vollramus Archiepiftopus Prag. confirmat z sięw Wratislaus Dux fundator ecclcfie S, Geor- gli moritur, ejus dies anniverfaria 342. 35 je 159. Wratislaus Rex Boh, confirmat fundatio- nem Gradicenfem 7. Oppatovicenfem cellam in Abbattain erigie 7. Urbanus IV. Papa confirmat privilegiaBrze- wnovienfia, indulgentias impertitur 3c. Urbanus V. confirmat fententiam latam pro Abbate Brzewnov. 24. Urbanus VI. detcntoresterrarum & rerum Erzewnovienfium ferit fulmine ecclefiaftico 164. I07, concedit Abbati folemnem beuedice tionem intra Miffam & vefpcras 110. denique infulam & pedum 421. i Vürben Joannes Francifcus fupremus Can. cellarius Regni 138. / Z. Zaton Prepofitura monaftęrii Brzewnor. t2. | . Zdeno Abbas Brzewnov, pretermifus in Serie Abbatum 57. Zdera(ienfis monafterii ditiones oppigno Jrantur I66. 171. - Zdiarenfis Abbas Ambrofius recognofcit li. tera$ 469. Wenceslaus fuffraganeus Olomu- cenfis 194, | ZiegelbaueriEpitome Brzewnovienfis minus lilicei > 1 idiligenter feripra 4. Zierotin Fridericus obtinet bona Willemo- literas Brzewnovio 129. ejus teftimonium de|vienfis monafterii 47:. fatisfa&ione (übditis fa&s 139. Ziffridus Abbas. Brzewaovienfis confirinat W oracziczkii iidem cumPabieniciis &Wild.|cenfum annuum 160, ftcins ; eorum Genealógia emendatur. 377. Zizka 'T haboritarum ceterorumque hareti- Vracza ha&tenus incognita Abbatiffa S. Ge-|corum bellidux 49c. Doheiniain fere totam ex- orz 343. Y ratislavienfis Ducatus Silefiz ad Bohemiam pugnat 401. Zuoym:e Carolus Marchio Moraviæ forori edit 270, alius iftius nominis Ducatus in Bo-| Anne nuptias folemnesapparat 268. liemie Chrodimenfi centermipus 381. 

Strana 508
ERRORES TYPOGRAPHICI. loco Pag. lin. Romo 12 — 29 diligentur 44 — 9 noſtra 47 — 12 Couventus 47 — 9 Abbatiſſæ 55 — 31 Expedientia 65 — 4 ſie 66 — 19 75 — 36 labere mullatenus 109— 18 habimus 169— 24 258— 3 MCCCXXIV. mutuanti. lege. 267— 5 mutanti 278— 10 Romæ. alibique alique magiſterii diligenter 303—ult. magiſteri adicionum noſtræ odicionum 345—14 Wenceslai Wenteslai Conventus 434—26 collegis collegiis Abbatis 436— 4 experientia 436—19 propuctorum productorum quoad ſi quod 437—21 & latere ct 439— 9 conſuetum convetum nullatenus 447—16 Myxem habuimus 457—penult. Myvem MCCCXXXIV. 478—21 exonerabant. exornabant A. M. P. J.